TLG 9006 004 :: GREGORIUS :: Paroemiae (e cod. Vat.)

GREGORIUS Paroemiogr.
(Cyprius: A.D. 13)

Paroemiae (e cod. Vat.)

Source: von Leutsch, E.L. (ed.), Corpus paroemiographorum Graecorum, vol. 2. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1851 (repr. Hildesheim: Olms, 1958): 131–134.

Citation: Centuria — section — (line)

t

1

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ.

1

1t

ΑΡΧΗ ΤΟΥ Α.

1

.

1

Ἀρχαικὰ φρονεῖς: ἤτοι εὐήθη.

1

.

2

 Ἀβυδηνὸν ἐπιφόρημα: τὸ ἀηδές, διὰ τὸ τοὺς Ἀβυδηνοὺς μετὰ δεῖπνον προσάγειν τοὺς ἑαυτῶν παῖδας τοῖς εὐωχουμένοις κεκραγότας καὶ θορυβοῦντας καὶ ἀηδὲς ἐμποιοῦντας τοῖς δαιτυμόσι.

1

.

3

 Ἅβρωνος βίος: ὁ πολυτελής. Ἅβρων γάρ τις ἐγέ‐ νετο πλούσιος· ὅθεν καὶ ἁβροδίαιτος.

1

.

4

Ἀεὶ γεωμόρος ἐς νέωτα πλούσιος.

1

.

5

Ἀδεὲς δέος: ἐπὶ τῶν μάτην δεδοικότων.

1

.

6

 Ἀγαμεμνόνεια φρέατα: Ἀγαμέμνων γὰρ παρὰ τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν ὅλην Ἑλλάδα φρέατα ὤρυξεν.

1

.

7

 Ἀγαμέμνονος θυσία: ἐπὶ τῶν δυσπειθῶν καὶ σκλη‐ ρῶν· θύοντος γὰρ Ἀγαμέμνονος ὁ βοῦς φυγὼν μόλις ἐλήφθη.

1

.

8

 Ἀγαθὴ καὶ μᾶζα μετ’ ἄρτου: ἐπὶ τῶν τὰ δεύτερά τισι διδόντων.

1

.

9

Ἀγαθώνειος αὔλησις: ἡ ἡδίστη καὶ εὐφραντική.

1

.

10

Ἀνδριὰς σφυρήλατος: ἐπὶ τῶν ἀναισθήτων.

1

.

11

 Ἀγέλαστος πέτρα: ἐπὶ τῶν λύπης προξένων. ἐφ’ ᾗ Δημήτηρ ὅτε τὴν κόρην ἐζήτει ἐκάθισεν.

1

.

12

 Ἀγαθῶν θάλασσα· καί· Ἀγαθῶν θησαυρός· καί· Ἀγαθῶν ἀγαθίδες· καί· Ἀγαθῶν μυρμηκιά:
ἐπὶ πλήθους ἀγαθῶν λέγεται.131

1

.

13

 Ἁγνότερος πηδαλίου: παρόσον ἐν θαλάττῃ τὸ πηδάλιον ἄττον καθαρὸν ἐστίν.

1

.

14

 Ἀγροίκου μὴ καταφρόνει ῥήτορος: ὅτι οὐδὲ τῶν εὐτελῶν χρὴ καταφρονεῖν.

1

.

15

 Ἀδώνιδος κῆπος: ἐπὶ τῶν ὀλιχρονίων καὶ ἀώρων καὶ μὴ ἐῤῥιζομένων.

1

.

16

Ἄλλος οὗτος Ἡρακλῆς: ἐπὶ τῶν ἰσχυρῶν.

1

.

17

 Ἅλις δρυός: ἐπὶ τῶν εἴς τινα δίαιταν βελτίονα με‐ ταβαλλομένων. παυσάμενοι γὰρ τῶν βαλάνων οἱ παλαιοὶ μετεῖχον σίτου καὶ οἴνου.

1

.

18

 Ἅλα καὶ κύαμον: ἐπὶ τῶν εἰδέναι μὲν προσποιουμέ‐ νων, οὐκ εἰδότων δέ. οἱ γὰρ μάντεις ἅλα καὶ κύαμον τιθέασι.

1

.

19

 Ἄκαιρος εὔνοι’ οὐδὲν ἔχθρας διαφέρει: ταύτην Ἱππόλυτος πρὸς Φαίδραν εἶπε φάσκουσαν φιλεῖν αὐτὸν σφόδρα.

1

.

20

 Ἄϊδος κυνῆ: ἐπὶ τῶν ἐπικρυπτόντων ἑαυτοὺς διά τινων μηχανημάτων. τοιαῦτα γὰρ τοῦ Ἄϊδος.

1

.

21

 Αὐτοὶ χελώνας ἐσθίετε εἴπερ ἔχετε: ἁλιεῖς ἡλί‐ ευσαν μεγάλην χελώνην καὶ ἀνασπάσαντες αὐτὴν ἐμέριζον τὴν παροῦσαν. τὸν δὲ Ἑρμῆν παριόντα ἐπὶ τὴν ἑστίασιν ἐκάλουν. ὁ δὲ τὸ προκείμενον εἶπε.

1

.

22

 Ἂν οἶνον αἰτῇ, κόνδυλον αὐτῷ δίδου: ἐπὶ τῶν ἀγαθὰ μὲν αἰτούντων, δεινὰ δὲ λαμβανόντων.

1

.

23

 Αἱροῦντες ᾑρήμεθα: ἐπὶ τῶν ἐλπισάντων νικᾶν, εἶθ’ ὑπ’ ἐκείνων ἁλόντων.

1

.

24

Αἰάντειος γέλως: ἐπὶ τῶν παραφρόνως γελώντων.

1

.

25

 Ἀνίπτοις χερσίν: ἐπὶ τῶν βεβήλοις χερσὶ τὰ ἱερὰ μεταχειριζομένων.

1

.

26

 Ἀκόνην σιτίζεις: ἐπὶ τῶν τροφῇ πολλῇ χρωμένων, μηδενὶ δὲ εἰς σῶμα ἐπιδιδόντων.

1

.

27

Ἀκέφαλος μῦθος: ἐπὶ τῶν ἀτελῆ λεγόντων.

1

.

28

Ἄλλως ᾄδεις: ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων.132

1

.

29

Ἅμ’ ἔπος, ἅμ’ ἔργον: ἐπὶ τῶν ὀξέως ἀνυομένων.

1

.

30

 Ἀνὴρ ὁ φεύγων οὐ μένει κτύπον λύρας: ἐπὶ τῶν ταχέως καὶ ὀξέως ὀφειλόντων ἕκαστα πράττειν.

1

.

31

 Ἀντιπελαργεῖν: ἀντιδιδόναι χάριτας. λέγεται γὰρ τοὺς πελαργοὺς γεγηρακότας τοὺς γονεῖς τρέφειν.

1

.

32

Ἄπληστος πίθος: ἐπὶ τῶν γαστριμάργων.

1

.

33

 Ἀνέμους γεωργεῖς: πρὸς τοὺς πονοῦντας καὶ μη‐ δενὸς μεταλαγχάνοντας.

1

.

34

 Ἄνθρωπος ἀνθρώπου δαιμόνιον: ἐπὶ τῶν ἀπροσ‐ δοκήτως ὑπ’ ἀνθρώπου σωζομένων.

1

.

35

Ἄξιος τοῦ παντός: ἐπὶ τῶν σφόδρα τιμίων.

1

.

36

 Ἀεὶ γέροντι νέαν ποτὶ βάλλει κούρην: ἐπὶ τῶν πρεσβυτέρων βουλομένων νέαις συνευνάζεσθαι.

1

.

37

Ἄξιος εἶ τῆς ἐν Ἄργει ἀσπίδος: ἐπὶ τῶν εὐγενῶν.

1

.

38

Ἀνέμου παιδίον: ἐπὶ τῶν εὐμεταβόλων καὶ κούφων.

1

.

39

 Ἀνίπτοις ποσὶν ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸ στέγος ἐπὶ τῶν ἀμαθῶς ἐπί τινα ἔργα ἐρχομένων.

1

.

40

Ἀπὸ βαλβῖδος: ἤτοι ἀπ’ ἀρχῆς δεῖ καλὸν εἶναι.

1

.

41

 Ἀντὶ κακῆς κυνὸς ὗν ἀπαιτεῖς: ἐπὶ τῶν κακὰ ἀντὶ κακῶν ἐπιδιδόντων.

1

.

42

 Ἅπας ἐχῖνος τραχύς: ἐπὶ τῶν δυσκόλων καὶ δυσ‐ τρόπων. ἐξαιρετῶς δὲ ἐπὶ τῶν κακωτικῶν ἢ εὐνούχων.

1

.

43

 Ἀρχαιότερα τῆς διφθέρας λέγεις: ἐπὶ τῶν μωρὰ διηγουμένων· ἡ γὰρ διφθέρα, ἐν ᾗ ὁ Ζεὺς ἐπεγράφετο τὰ γινόμενα, παμπάλαιος.

1

.

44

 Ἀφ’ ὑψηλοῦ μου καταγελᾷς: ἐπὶ τῶν ἐξ ὕψους διαλεγομένων· ὡσανεὶ, πάνυ μου καταφρονεῖς.

1

.

45

Ἀργούντων χορός: ἐπὶ τῶν κακὰ ποιούντων.

1

46t

ΑΡΧΗ ΤΟΥ Β.

1

.

46

 Βασίλειος ὀφθαλμός: τὸν ἐπί τινα ἀρχὴν πεμπό‐ μενον οὕτως ἐκάλουν.

1

.

47

Βάτραχος Σερίφιος: ἐπὶ τῶν ἀφώνων.133

1

.

48

 Βάλλ’ ἐς ὕδωρ: ἀντὶ τοῦ καταπόντισον. ἐπὶ τῶν ὀλέ‐ θρου ἀξίων.

1

.

49

 Βορβόρῳ ὕδωρ λαμπρὸν οὔποθ’ εὑρήσεις: ἐπὶ τῶν τὰ κάλλιστα μιγνύντων τοῖς αἰσχίστοις.

1

.

50

Βὴξ ἀντὶ πορδῆς: ἐπὶ περδόντων καὶ προσποιουμένων.

1

.

51

 Βοῦς ἐν πόλει: ἐπὶ τῶν θαυμαζομένων. Λυσίας γὰρ ἐν ἀκροπόλει βοῦν ἔθηκεν.

1

.

52

 Βατράχῳ ὕδωρ· καί· στέαρ γαλῇ: ἐπὶ τῶν τυχεῖν ὧν ἐρῶσι βουλομένων.

1

.

53

 Βαλανεύς: ἐπὶ τοῦ πολυπράγμονος. οὗτοι γὰρ σχολὴν ἄγοντες πολυπράγμονες εἰσίν.

1

54t

ΑΡΧΗ ΤΟΥ Γ.

1

.

54

Γνῶθι σαυτόν: ἐπὶ τῶν ὑπὲρ δύναμιν κομπαζόντων.

1

.

55

 Γνῶθι σαυτόν: ἀπόφθεγμα Χίλωνος. τάττεται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ὑπὲρ ὅ εἰσι κομπαζόντων.

1

.

83

 Ἐκ παντὸς ξύλου: εἰπὲ τὸ πλῆρες ὅτι Ἐκ παν‐ τὸς ξύλου κύφων ἂν γένοιτο. Λέγεται δὲ ἐπὶ τῶν τὸ μὲν εἶδος εὐτελῶν, εἰς δὲ χρείας ἀναγκαίων.

1

.

87

 Ἐν μέλιτι σαυτὸν κατακρύπτεις: ἐπὶ τῶν ἡδυ‐ παθείας μεταδιωκόντων.

1

.

88

Εἴληφεν ἡ παγὶς τὸν μῦν: ἐπὶ τῶν ἀξίως ἑαλωκότων.

1

.

93

 Εἰς κόλπους πτύειν: ὅμοιον τῷ· οὐ μεγαλοῤῥη‐ μονεῖν.

2

.

19

 Κερκωπίζειν: ἀντὶ τοῦ δολιεύεσθαι καὶ ἀπατᾶν. με‐ τενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν Κερκώπων.

2

.

24

Κρητίζειν: ἐπὶ τοῦ ψεύδεσθαι. ἀπατηλοὶ γὰρ οἱ Κρῆτες.

2

.

70

Ὄνος λύρας ἀκούει: ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων.

2

.

97

Ὑπηνέμια τίκτει: τὰ ψευδῆ καὶ ἀβέβαια.134