ANTHOLOGIAE GRAECAE APPENDIX :: Oracula

TLG 7052 006 :: *ANTHOLOGIAE GRAECAE APPENDIX* :: Oracula ANTHOLOGIAE GRAECAE APPENDIX Epigr. (Varia) Oracula Source: Cougny, E. (ed.), Epigrammatum anthologia Palatina cum Planudeis et appendice nova, vol. 3. Paris: Didot, 1890: 464–533. Epigr. 6.1–106, 111–323 Citation: Epigram — (line)

1 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΠΥΘΙΟΥ.
n	Κάδμῳ.
1	Φράζεο δή μοι μῦθον, Ἀγήνορος ἔκγονε Κάδμε. Ἠοὺς ἐγρόμενος προλιπὼν ἴθι Πυθῶ δῖαν, ἠθάδ’ ἔχων ἐσθῆτα καὶ αἰγανέην μετὰ χερσί· τὴν διά τε Φλεγύων καὶ Φωκίδος ἔς τ’ ἂν ἵκηαι
5	βουκόλον ἠδὲ βόας κηριτρεφέος Πελάγοντος· ἐνθάδε προσπελάσας ξυλλάμβανε βοῦν ἐρίμυκον, ἥ κεν δὴ νώτοισι μετ’ ἀμφοτέροισιν ἔχῃσι λευκὸν σχῆμ’ ἑκάτερθε περίπλοκον, ἠΰτε μήνης. Τήνδε σὺ ἡγεμόνα σχεῖν ἀτρέπτοιο κελεύθου.
10	Σῆμα δέ τοι ἐρέω μαλ’ ἀριφραδὲς, οὐδέ σε λήσει. Ἔνθα κέ τοι πρώτιστα βοὸς κέρας ἀγραύλοιο ἥξῃ τε, κλίνῃ τε πέδῳ γόνυ ποιήεντι, καὶ τότε τὴν μὲν ἔπειτα μελαμφύλλῳ χθονὶ ῥέζειν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς· γαίῃ δ’ ὅταν ἱερὰ ῥέξῃς,
15	ὄχθῳ ἐπ’ ἀκροτάτῳ κτίζειν πόλιν εὐρυάγυιαν, δεινὸν Ἐνυαλίου πέμψας φύλακ’ Ἄϊδος εἴσω. Καὶ σύ γ’ ἐπ’ ἀνθρώπους ὄνομα κλυτὸς ἔσσεαι αὖθις, ἀθανάτων λεχέων ἀντήσας, ὄλβιε Κάδμε.
2 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ Ἡρακλέους μετωνυμίας.
1	Ἡρακλῆν δέ σε Φοῖβος ἐπώνυμον ἐξονομάζει· ἦρα γὰρ ἀνθρώποισι φέρων, κλέος ἄφθιτον ἕξεις.
3 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἡρακλεῖ.
1	Πατρὶ μέλει Πίσης, Πυθὼ δ’ ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.	464
4 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ξενοκλείας προμάντεως.
1	Ἄλλος ἄρ’ Ἡρακλέης Τιρύνθιος, οὐχὶ Κανωβεύς.
5 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θησεῖ.
1	Αἰγείδη Θησεῦ, Πιτθηΐδος ἔκγονε κούρης, πολλαῖς τοι πολίεσσι πατὴρ ἐμὸς ἐγκατέθηκε τέρματα καὶ κλωστῆρας ἐν ὑμετέρῳ πτολιέθρῳ. Ἀλλὰ σὺ μήτι λίην πεπονημένος ἔνδοθι θυμόν
5	βουλεύειν· ἀσκὸς γὰρ ἐν οἴδματι ποντοπορεύσῃ.
6 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀθηναίοις.
1	Λοιμοῦ καὶ λιμοῦ τέλος ἔσσεται, ἤνπερ ἑαυτῶν σῶματ’ ἀπὸ κλήρου ἄρρεν καὶ θῆλυ νέμητε Μίνωϊ, εἰς ἅλα δῖαν ἀποστέλλοντες, ἀμοιβὴν τῶν ἀδίκων ἔργων· οὕτω θεὸς ἵλαος ἔσται.
7 (t1)	Φημονόης προμάντεως τοῦ ἐν Δελφοῖς Ἀπόλλωνος.
t2	Δελφοῖς.
1	Ἀγχοῦ δὴ βαρὺν ἰὸν ἐπ’ ἀνέρι Φοῖβος ἐφήσει σίντῃ Παρνησσοῖο· φόνου δὲ Κρήσιοι ἄνδρες χεῖρας ἁγιστεύσουσι· τὸ δὲ κλέος οὔποτ’ ὀλεῖται.
8 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Δαρδάνῳ.
1	Εἰς πόλιν ἣν κτίσητε, θεοῖς σέβας ἄφθιτον αἰεὶ θεῖναι, καὶ φυλακαῖς τε σέβειν θυσίαις τε χοροῖς τε. Εὖτ’ ἂν γὰρ τάδε σεμνὰ καθ’ ὑμετέραν χώραν ᾖ δῶρα Διὸς κούρης, ἀλόχου σέθεν, ἡδὲ πόλις σοι
5	ἔσται ἀπόρθητος τὸν ἀεὶ χρόνον ἤματα πάντα.
9 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Πέλοπι.
1	Ὃ βούλομαι δός· μὴ δίδου δ’ ὃ μὴ θέλω.	465
10 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Εἰς τὸν Σικυώνιον Ἱππόλυτον.
1	Καὶ δ’ αὖθ’ Ἱππολύτοιο φίλον κάρα εἰς ἅλα βαίνει.
11 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀδράστῳ.
1	Κουράων δὲ γάμους ζεῦξον κάπρῳ ἠδὲ λέοντι, οὕς κεν ἴδῃς προθύροισι τεοῦ δόμου ἐξ ἱεροῖο ἀμοῦ στείχοντας, μηδὲ φρεσὶ σῇσι πλανηθῇς.
12 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀλκμαίωνι.
1	Τιμῆεν μ’ αἰτεῖς δῶρον, μανίαν ἀποπαῦσαι· καὶ σὺ φέρειν τιμῆεν ἐμοὶ γέρας, ᾧ ποτε μητὴρ Ἀμφιάραον ἔκρυψ’ ὑπὸ γῆν αὐτοῖσι σὺν ἵπποις.
13 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀλκμαίωνι.
1	Νόστον δίζηαι, πατρίην ἐς γαῖαν ἱκέσθαι, Ἀμφιαρηιάδη.
14 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἐργίνῳ.
1	Ἐργῖνε, Κλυμένοιο πάι Πρεσβωνιάδαο, ὄψ’ ἦλθες γενεὴν διζήμενος, ἀλλ’ ἔτι καὶ νῦν ἱστοβοῆι γέροντι νέην ποτίβαλλε κορώνην.
15 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀγκαίῳ.
1	Ἀγκαῖε, εἰναλίαν νῆσον Σάμον ἀντὶ Σάμης σέ οἰκίζειν κέλομαι· Φυλλὰς δ’ ὀνομάζεται αὐτή.
16 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μενελάῳ.
1	Πάγχρυσον φέρε κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς, ὅν ποτε Κύπρις ἔδωχ’ Ἑλένῃ μέγα χάρμα·
1	ὥς σοι Ἀλέξανδρος τίσιν ἐχθίστην ἀποδώσει.	466
17 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀριστομάχῳ.
1	Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ δι’ ὁδοῖο στενύγρων.
18 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Τημένῳ.
1	Ἄγγελον ἡμέτερον κτείνας ἀνεμάξαο ποινήν· εὔχευ Καρνείῳ τελέειν σέβας Ἀπόλλωνι.
19 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀπολλοφάνει Ἀρκάδι.
1	Ὦ μέγα χάρμα βροτοῖς βλαστὼν, Ἀσκληπιὲ, πᾶσιν, ὃν Φλεγυηίς ἔτικτεν ἐμῇ φιλότητι μιγεῖσα ἱμερόεσσα Κορωνὶς ἐνὶ κραναῇ Ἐπιδαύρῳ.
20 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Πελοποννησίοις.
1	Ὦ γῆς ἀκρόπολιν πάσης Πηλοπηίδα κλεινὴν ναίοντες, πρέσβεις τε βροτῶν πάντων καὶ ἄριστοι, φράζεσθ’ ἐξ ἐμέθεν χρησμὸν θεοῦ, ὅττι κεν εἴπω. Ζεὺς ὑμῖν τελετῆς μῆνιν ἔχει ἣν διέχρησεν,
5	οὕνεκ’ ἀτιμάζοντες Ὀλύμπια πασινάνακτος Ζηνὸς, —τοῦ πρῶτος μὲν ἱδρύσατο καὶ θέτο τιμὴν Πεῖσος, καὶ μετὰ τόνδε Πέλοψ, ὃτε δῆμον ἔναιεν Ἑλλάδα, θῆκε δ’ ἔπειτ’ ἔροτιν καὶ ἔπαθλα θανόντι Οἰνομάῳ, τρίτατος δ’ ἐπὶ τοῖς παῖς Ἀμφιτρύωνος
10	Ἡρακλέης ἐτέλεσς’ ἔροτιν καὶ ἀγῶν’ ἐπὶ μήτρῳ Τανταλίδῃ Πέλοπι φθιμένῳ—τὸν δήποθεν ὑμεῖς
10	λείπετε καὶ τελετήν. Ἧς χωσάμενος κατὰ θυμὸν ὦρσε κακὸν λιμὸν παρὰ τοῖς καὶ λοιμὸν, ὅν ἐστι παῦσαι ἀνορθώσαντας ἑορτὴν τῷ πάλιν αὖθις.	467
21 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἰφίτῳ.
1	Ὦ Πελοποννήσου ναέται περιβώμι’ ἰόντες θύετε, καὶ πείθεσθε τὰ καὶ μάντεις ἐνέπωσιν, Ἠλεῖοι πρόπολοι, πατέρων νόμον ἰθύνοντες.
22 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἠλείοις.
1	Τὴν αὑτῶν ῥύεσθε πάτραν, πολέμου δ’ ἀπέχεσθε· κοινοδίκου φιλίης ἡγούμενοι Ἑλλήνεσσι. ἔστ’ ἂν πενταέτης ἔλθῃ φιλόφρων ἐνιαυτός.
23 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἰφίτῳ.
1	Ἴφιτε, μήλειον καρπὸν μὴ θῇς ἐπὶ νίκῃ, ἀλλὰ τὸν ἄγριον ἀμφιτίθει καρπώδη ἐλαιῶν, ὃς νῦν ἀμφέχεται λεπτοῖσιν ὑφάσμας’ ἀράχνης.
24 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Λυκούργῳ.
1	Ἥκεις εὐνομίην διζήμενος· αὐτὰρ ἐγώ τοι δώσω τὴν οὐκ ἄλλη ἐπιχθονίη πόλις ἕξει. Ἔστ’ ἂν μαντείαισιν ὑποσχέσιάς τε καὶ ὅρκους, καὶ δίκας ἀλλήλοισι καὶ ἀλλοδαποῖσι διδῶτε,
5	ἁγνῶς καὶ καθαρῶς πρεσβηγενέας τιμῶντες, Τυνδαρίδας δ’ ἐποπιζόμενοι, Μενέλαν τε καὶ ἄλλους ἀθανάτους ἥρωας, οἳ ἐν Λακεδαίμονι δίῃ· οὕτω τοί χ’ ὑμῶν περιφείδοιτ’ εὐρύοπα Ζεύς.
5	Εἰσὶν ὁδοὶ δύο πλεῖστον ἀπ’ ἀλλήλων ἀπέχουσαι	468
10	ἡ μὲν ἐλευθερίας εἰς τίμιον οἶκον ἄγουσα, ἡ δ’ ἐπὶ δουλείας φευκτὸν δόμον ἡμερίοισι· καὶ τὴν μὲν διά τ’ ἀνδροσύνης ἱερῆς θ’ ὁμονοίας ἔστι περᾶν, ἣν δὴ λαοῖς ἡγεῖσθε κέλευθον· τὴν δὲ διὰ στυγερῆς ἔριδος καὶ ἀνάλκιδος ἄτης
15	εἰσαφικάνουσιν· τὴν δὴ πεφύλαξο μάλιστα.
25 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Λακεδαιμονίων βασιλεῦσι Χαριλάῳ καὶ Ἀρχελάῳ.
1	Εἴ κεν ἐπικτήτου μοίρης λάχος Ἀπόλλωνι ἥμισυ δάσωνται, πολὺ λώϊον ἔσσεται αὐτοῖς.
26 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n1	Ἀλκαμένει καὶ Θεοπόμπῳ τοῖς Λακεδαιμονίων
n2	βασιλεῦσι.
1	Ἁ φιλοχρηματία Σπάρταν ὀλεῖ, ἄλλο δὲ οὐδέν.
27 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Κούρην ἄχραντον νερτέροισι δαίμοσι κλήρῳ λαχοῦσαν Αἰπυτιδῶν ἀφ’ αἵματος, θυηπολεῖτε νυκτέροισιν ἐν σφαγαῖς. Χρὴ δ’, ἂν φύγῃ γε, καὶ παρ’ ἀλλοίου τότε
5	θυεῖν, διδόντας ἐς σφαγὴν ἑκουσίως.
28 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μεσσηνίοις.
1	Παρθένον Αἰπυτίδα κλῆρος καλεῖ, ἥντινα δοίης δαίμοσι νερτερίοις, καί κεν σώσειας Ἰθώμην.
29 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μεσσηνίοις.
1	Εὖτε τράγος πίνῃσι Νέδης ἑλικόρροον ὕδωρ,
1	οὐκέτι Μεσσήνην ῥύομαι· σχεδόθεν γὰρ ὄλεθρος.	469
30 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀριστοδήμῳ βασιλεῖ.
1	Τοῖς τρίποδας περὶ βωμὸν Ἰθωμάτᾳ Διὶ πρώτοις στήσασιν δεκάδων ἀριθμὸν δὶς πέντε, δίδωσι σὺν κύδει πολέμου γαῖαν Μεσσηνίδα δαίμων. Ζεὺς γὰρ ἔνευς’ οὕτως. Ἀπάτη δέ σε πρόσθε τίθησιν,
5	ἥ τ’ ὀπίσω τίσις ἐστὶ, καὶ οὐ θεὸν ἐξαπατῴης. Ἕρδ’, ὅππη τὸ χρέων· ἄτη δ’ ἄλλοισι πρὸ ἄλλων.
31 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀριστοδήμῳ.
1	Κῦδός σοι πολέμοιο διδοῖ θεός· ἀλλ’ ἀπάταισι φράζου μὴ Σπάρτης δόλιος λόχος ἐχθρὸς ἀνέλθῃ κρείσσων· εἰ γὰρ Ἄρης κείνων εὐήρεα τεύχη, καί τε χορῶν στεφάνωμα πικροὺς οἰκήτορας ἕξει,
5	τῶν δύο συντυχίαις κρυπτὸν λόχον ἐξαναδύντων. Οὐ πρόσθεν δὲ τέλος τόδ’ ἐπόψεται ἱερὸν ἦμαρ, πρὶν τὰ παραλλάξαντα φύσιν τὸ χρεὼν ἀφίκηται.
32 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Τελεσίκλει.
1	Ἄγγειλον Παρίοις, Τελεσίκλεες, ὥς σε κελεύω νήσῳ ἐν Ἠερίῃ κτίζειν εὐδείελον ἄστυ.
33 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Λακεδαιμονίοις.
1	Οὔ σε μάχης μόνον ἔργ’ ἐφέπειν χερὶ Φοῖβος ἄνωγεν, ἀλλ’ ἀπάτῃ μὲν ἔχει λείαν Μεσσηνίδα λαὸς,
1	ταῖς δ’ αὐταῖς τέχναισιν ἁλώσεται αἷσπερ ὑπῆρξεν.	470
34 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Φαλάνθῳ καὶ τοῖς Ἐπευνακταῖς.
1	Καλόν τοι τὸ μεταξὺ Κορίνθου καὶ Σικυῶνος· ἀλλ’ οὐκ οἰκήσεις, οὐδ’ εἰ παγχάλκεος εἴης. Σατύριον φράζου * Τάραντός τ’ ἀγλαὸν ὕδωρ καὶ λιμένα Σκαιὸν καὶ ὅπου τράγος ἁλμυρὸν οἶδμα
5	ἀμφαγαπᾷ τέγγων ἄκρον πολιοῖο γενείου· ἔνθα Τάραντα ποιοῦ ἐπὶ Σατύριον βεβαῶτα. Σατύριόν τοι δῶκα, Τάραντά τε πιόνα δῆμον οἰκῆσαι, καὶ πῆμα Ἰαπύγεσσι γενέσθαι.
35 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀρχίᾳ Κορινθίῳ.
1	Ὀρτυγίη τις κεῖται ἐν ἠεροειδέϊ πόντῳ, Τρινακίης καθύπερθεν, ἵν’ Ἀλφείου στόμα βλύζει μισγόμενον πηγαῖσιν ἐϋρρείτης Ἀρεθούσης.
36 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μυσκέλλῳ.
a1	Μύσκελλε βραχύνωτε, φιλεῖ δ’ ἑκάεργος Ἀπόλλων,
a2	καὶ γενεὰν δώσει· τόδε δὲ πρότερόν σε κελεύει,
a3	οἰκῆσαί σε Κρότωνα μέγαν καλαῖς ἐπ’ ἀρούραις.
b1	Αὐτός σοι φράζει ἑκατηβόλος· ἀλλὰ συνίει.
b2	Οὗτος μὲν Τάφιός τοι ἀνήροτος, ἠδὲ δὲ Χαλκίς,
b3	ἠδὲ δὲ Κουρήτων * ἡ ἱερὰ χθών,
b4	αἵδε δ’ Ἐχινάδες εἰσί· πολὺς δ’ ἐπ’ ἀριστερὰ πόντος.
b5	Οὕτω ς’ οὐκ ἄν φημι Λακινίου ἄκρου ἁμαρτεῖν
b6	οὐδ’ ἱερᾶς Κριμίσης οὐδ’ Αἰσάρου ποταμοῖο.
c1	Μύσκελλε βραχύνωτε, παρὲκ θεὸν ἄλλα ματεύων
c2	κλαύματα μαστεύεις· δῶρον δ’ ὃ διδῷ θεὸς αἴνει.
37 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n1	Μυσκέλῳ καὶ Ἀρχίᾳ, τῷ μὲν Κρότωνα,
n2	τῷ δὲ Συρακούσας κτίζειν μέλλουσι.
1	Χώρας καὶ πόλεως οἰκήτορα λαὸν ἔχοντες ἤλθετ’ ἐρησόμενοι Φοῖβον, τίνα γαῖαν ἵκησθε. Ἀλλ’ ἄγε δὴ φράζεσθ’ ἀγαθῶν πότερόν κεν ἕλοισθε
1	πλοῦτον ἔχειν κτεάνων ἢ τερπνοτάτην ὑγίειαν.	471
38 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Σόλωνι.
1	Ἧσο μέσην κατὰ νῆα, κυβερνητήριον ἔργον εὐθύνων· πολλοί τοι Ἀθηναίων ἐπίκουροι.
39 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Τῷ αὐτῷ.
1	Ἀρχηγοὺς χώρας θυσίαις ἥρωας ἐνοίκους ἵλασο, τοὺς κόλπος Ἀσώπιος ἀμφικαλύπτει, οἳ φθίμενοι δέρκονται ἐς ἠέλιον δύνοντα.
40 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀναχάρσιδι.
1	Οἰταῖόν τινα φημὶ Μύσων’ ἐν Χηνὶ γενέσθαι σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσι.
41 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Βάττῳ.
1	Βάττ’, ἐπὶ φωνὴν ἦλθες· ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων εἰς Λιβύην πέμπει καλλιστέφανον Κυρήνης εὐρείης ἄρχειν καὶ ἔχειν βασιληίδα τιμήν. Ἔνθα σε βάρβαροι ἄνδρες ἐπὰν Λιβύης ἐπιβήῃς,
5	βαιτοφόροι ἐπίασι· σὺ δ’ εὐχόμενος Κρονίωνι Παλλάδι τ’ ἐγρεμάχῃ γλαυκώπιδι καὶ Διὸς υἱῷ Φοίβῳ ἀκερσεκόμῃ, νίκην ὑποχείριον ἕξεις, καὶ μάκαρος Λιβύης καλλιστεφάνου βασιλεύσεις αὐτὸς καὶ γένος ὑμόν· ἄγει δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων.
42 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Βάττῳ.
1	Βάττε, τὸ πρόσθε κακὸν, τὸ δὲ δεύτερον ἐσθλὸν ἐρευνᾷς. Ἔρχεο, λεῖφ’ ἁλίαν χώραν· ἤπειρος ἀμείνων· ἠῷος πρότερον δόλον ἔκβαλε, πείθοϊ πείθων. Στέρξον γῆν ὁσίως στερρήν· μισεῖς ἀθεμίστως.
5	Οἷά τ’ ἀνὴρ ἕρξει, τοῖον τέλος αὐτὸν ἱκάνει.
43 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θεσσαλοῖς περὶ βασιλέως.
1	Τὸν Πυρρόν τοι φημὶ, τὸν Ἀρχεδίκη τέκε παῖδα.	472
44 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀστυπαλαιεῦσι.
1	Ὕστατος ἡρώων Κλεομήδης Ἀστυπαλαιεύς, ὃν θυσίαις τιμᾶθ’ ἅτε μηκέτι θνητὸν ἐόντα.
45 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Κρησί.
1	Φαιστοῦ καὶ Τάρρας ναέται, Δίου τε πολύρρου, Πυθῷον κέλομαι τελέειν Φοίβοιο καθαρμὸν εὐαγέοντας, ὅπως Κρήτην καταναιετάητε, ὄλβον μὴ πατρίοισι νόμοις καὶ Ζῆνα σέβοντες.
46 (t)	Ὁ αὐτὸς χρησμὸς Οἰνομάῳ παρῳδημένος.
1	Λήρου καὶ μανίας ναέται, πολλοῦ θ’ ἅμα τύφου, οἰκεῖον τελέειν κέλομαι λήροιο καθαρμὸν εὐαγέοντας, ὅπως σοφίαν κάτα ναιετάητε ὄλβον μὴ πατρίοισι νόμοις, θείοις δὲ σέβοντες.
47 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Δελφοῖς.
1	Ὦ Δελφοὶ, λίσσεσθ’ ἀνέμους, καὶ λώϊον ἔσται.
48 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μεγαρεῦσιν.
1	Ὄλβιοι, οἳ κείνην πόλιν ἀνέρες οἰκήσουσιν ἀκτῆς Θρηϊκίης, ὑγρὸν παρ’ ἄκρον στόμα πόντου, ἔνθ’ ἰχθῦς ἔλαφός τε νομὸν βόσκουσι τὸν αὐτόν· στέλλειν δ’ ὡς ὤκιστα καὶ εἰς φρένα πάντα λαβόντα.
49 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀργείοις.
1	Ὄλβιοι, οἳ κείνην ἱερὴν πόλιν οἰκήσουσιν, ἄκτην Θρηϊκίην τ’ ἔνυγρον παρά τε στόμα πόντου, ἔνθα δύο σκύλακες πολιὴν λάπτουσι θάλασσαν, ἔνθ’ ἰχθὺς ἔλαφός τε νομὸν βόσκονται ἐς αὐτόν.
50 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀντιφήμῳ καὶ Ἐντίμῳ.
1	Ἔντιμ’ ἠδὲ Κράτωνος ἀγακλέος υἱὲ δαΐφρον, ἐλθόντες Σικέλην [εἰς] χθόνα ναίετον ἄμφω, δειμάμενοι πτολίεθρον ὁμοῦ Κρητῶν Ῥοδίων τε πὰρ προχοὰς ποταμοῖο Γέλα συνομώνυμον ἁγνόν.	473
51 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μιλησίοις.
1	Ἔκγονε Μιλήτου, τρίποδος πέρι Φοῖβον ἐρωτᾷς· ὃς σοφίῃ πάντων πρῶτος, τούτου τρίποδ’ αὐδῶ.
52 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n1	Περὶ Χαρίτωνος καὶ Μελανίππου ἐπιβουλευσάντων
n2	Φαλάριδι.
1	Εὐδαίμων Χαρίτων καὶ Μελάνιππος ἔφυ, θείας ἁγητῆρες ἐφαμερίοις φιλότατος.
53 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Δήλῳ νήσῳ.
1	Κινήσω καὶ Δῆλον, ἀκίνητόν περ ἐοῦσαν.
54 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Φιγαλεῦσιν.
1	Ἀρκάδες Ἀζᾶνες βαλανηφάγοι, οἳ Φιγάλειαν νάσσασθ’, ἱππολεχοῦς Δῃοῦς κρυπτήριον ἄντρον, ἥκετε πευσόμενοι λιμοῦ λύσιν ἀλγινοέντος, μοῦνοι δὶς νομάδες, μοῦνοι πάλιν ἀγριοδαῖται.
5	Δῃὼ μέν σέ γ’ ἔπαυσε νομῆς, Δῃὼ δὲ νομήων ἐλκησισταχύων, καὶ ἀναστοφάγον πάλι θῆκε, νοσφισθεῖσα γέρα προτέρων τιμάς τε παλαιάς. Καί ς’ ἀλληλοφάγον θήσει τάχα καὶ τεκνοδαίτην, εἰ μὴ πανδήμοις λοιβαῖς χόλον ἱλάσσεσθε,
10	σήραγγός τε μυχὸν θειαῖς κοσμήσετε τιμαῖς.
55 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Συβαρίταις.
1	Εὐδαίμων, Συβαρῖτα, πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεὶ ἐν θαλίῃσιν ἔσῃ, τιμῶν γένος αἰὲν ἐόντων. Εὖτ’ ἂν δὴ πρότερον θνητὸν θεοῦ ἄνδρα σεβίσσῃς, τηνίκα σοι πόλεμός τε καὶ ἔμφυλος στάσις ἥξει.	474
56 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Συβαρίταις.
1	Βαῖν’ ἀπ’ ἐμῶν τριπόδων, ἔτι τοι φόνος ἀμφὶ χέρεσσι πουλὺς ἀποστάζων ἀπὸ λαΐνου οὐδοῦ ἐρύκει· οὔ σε θεμιστεύσω. Μουσῶν θεράποντα κατέκτας Ἥρης πρὸς βωμοῖσι, θεῶν τίσιν οὐκ ἀλεείνας.
5	Τοῖς δὲ κακῶς ῥέξασι δίκης τέλος οὐχὶ χρονιστόν, οὐδὲ παραιτητὸν, οὐδ’ εἰ Διὸς ἔγγονοι εἶεν· ἀλλ’ αὐτῶν κεφαλῇσι καὶ ἐν σφετέροισι τέκεσσιν, εἱλεῖται, καὶ πῆμα δόμοις ἐπὶ πήματι βαίνει.
57 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Χαλκιδεῦσι.
1	Ἀψία ᾗ ποταμῶν ἱερώτατος εἰς ἅλα πίπτει, ἔνθ’ εἴσω βάλλοντα τὸν ἄρσενα θῆλυς ὀπυίει, ἔνθα πόλιν οἴκιζε, διδοῖ δέ σοι Αὔσονα χώραν.
58 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Σπαρτιάταις.
1	Ἶσόν τοι Δῆλόν τε Καλαύρειάν τε νέμεσθαι Πυθώ τ’ ἠγαθέην καὶ Ταίναρον ἠνεμόεσσαν.
59 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Λακεδαιμονίοις.
1	..................... Πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίῃ βαλανηφάγοι ἄνδρες ἔασιν
1	οἵ ς’ ἀποκωλύσουσιν· ἐγὼ δέ τοι οὔ τι μεγαίρω.	475
60 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θασίοις.
1	Θειαγένους δ’ ἐλάθεσθε ἐνὶ ψαμάθοισι πεσόντος· κεῖθ’ ὑμῖν ὁ πρὶν μυριάεθλος ἀνήρ.
61 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Αἰγιεῦσι.
1	Γαίης μὲν πάσης τὸ πελασγικὸν Ἄργος ἄμεινον· ἵπποι Θεσσαλικαὶ, Λακεδαιμόνιαι δὲ γυναῖκες, ἄνδρες θ’, οἳ πίνουσιν ὕδωρ ἱερῆς Ἀρεθούσης· ἄλλ’ ἔτι καὶ τῶνδ’ εἰσιν ἀμείνονες, οἵτε μεσηγὺ
5	Τίρυνθος ναίουσι καὶ Ἀρκαδίης πολυμήλου, Ἀργεῖοι λινοθώρηκες, κέντρα πτολέμοιο. Ὑμεῖς δ’ Αἰγιέες οὔτε τρίτοι, οὔτε τέταρτοι, οὔτε δυωδέκατοι, οὔτ’ ἐν λόγῳ, οὔτ’ ἐν ἀριθμῷ.
62 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀρκάσιν.
1	Ἔστι δὲ Μαιναλίη δυσχείμερος, ἔνθα τε κεῖται Ἀρκὰς, ἀφ’ οὗ δὴ πάντες ἐπίκλησιν καλέονται. Ἔνθα ς’ ἐγὼ κέλομαι στείχειν, καὶ ἐΰφρονι θυμῷ Ἀρκάδ’ ἀειραμένους κατάγειν εἰς ἄστυ ἐραννόν,
5	οὗ τρίοδος καὶ τετράοδος καὶ πεντακέλευθος, ἔνθα τε δὴ τέμενός τε θυηλάς τ’ Ἀρκάδι τεύχειν.
63 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Αἰσώπῳ.
1	—Πῶς ἂν πλουτήσαιμι, Διὸς καὶ Λητόος υἱέ; —Εἰ τὸ μέσον κτήσαιο Κορίνθου καὶ Σικυῶνος.
64 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Κροίσῳ τῷ Λυδῶν βασιλεῖ.
1	Οἶδα δ’ ἐγὼ ψάμμου τ’ ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης, καὶ κωφοῦ συνίημι, καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω. Ὀδμή μ’ ἐς φρένας ἦλθε κραταιρίνοιο χελώνης ἑψομένης ἐν χαλκῷ ἅμ’ ἀρνείοισι κρέεσσιν,
5	ᾗ χαλκὸς μὲν ὑπέστρωται, χαλκὸς δ’ ἐπίεσται.	476
65 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Κροίσῳ.
1	Κροῖσος Ἅλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν καταλύσει.
66 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀχαιοῖς.
1	Γῆς Πέλοπος ναέται καὶ Ἀχαιίδος, οἳ ποτὶ Πυθὼ ἤλθετε πευσόμενοι, ὥς κε πτολίεθρον ἕλητε, ἀλλ’ ἄγε δὴ φράζεσθε λάχος πόσον ἦμαρ ἕκαστον, λαῶν πινόντων, ῥύεται πόλιν, ἠδὲ πέπωκεν.
5	Οὕτω γάρ κεν ἕλοιτε Φάναν πυργήρεα κώμην.
67 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μηθυμνήταις.
1	Ἀλλά κε Μηθύμνης ναέταις πολὺ λώϊον ἔσται, φαλληνὸν τιμῶσι Διωνύσοιο κάρηνον.
68 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀδήλοις. —Περὶ ἀποικίας.
1	Στέλλ’ ἐπὶ χρυσείους ἄνδρας πολυεθνέα λαὸν, ὤμοις μὲν χαλκὸν προφέρων, χερσὶν δὲ σίδηρον.
69 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Μή μοι Περσῆος σκύλων περικαλλέα κόσμον νηῷ ἐγκαταθῇς· οἰκόνδ’ ἀπόπεμπε τάχιστα.
70 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Χαιρεφῶντι περὶ Σωκράτους.
1	Ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτης σοφώτατος.
71 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μνησαρχίδῃ τῷ Εὐριπίδου πατρί.
1	Ἔσται σοι κοῦρος, Μνησαρχίδη, ὅντινα πάντες ἄνθρωποι τίσουσι, καὶ ἐς κλέος ἐσθλὸν ὀρούσει καὶ στεφέων ἱερῶν γλυκερὴν χάριν ἀμφιβαλεῖται.	477
72 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Λυσάνδρῳ.
1	Ὁπλίτην κελάδοντα φυλάξασθαί σε κελεύω, γῆς τε δράκονθ’ υἱὸν δόλιον κατόπισθεν ἰόντα.
73 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θεσσαλοῖς.
1	Λεῦκτρά τέ μοι σκιόεντα μέλει καὶ Ἀλήσιον οὖδας, καί μοι τὰ Σκεδάσου μέλετον δυσπενθέε κούρα. Ἔνθα μάχη πολύδακρυς ἐπέρχεται· οὐδέ τις αὐτὴν φράσσεται ἀνθρώπων, πρὶν κούριον ἀγλαὸν ἤβην
5	Δωριέες ὀλέσως’, ὅταν αἴσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ. Τουτάκι δ’ ἔστι Κερησσὸς ἁλώσιμος, ἄλλοτε δ’ οὐχί.
74 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Φωκεῦσι.
1	Συμβαλέω θνητόν τε καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι, νίκην δ’ ἀμφοτέροις δώσω, θνητῷ δέ νυ μᾶλλον.
75 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θηβαίοις.
1	Ἑρμῆς τ’ Ἀλκίδης καὶ ἱμαντόμαχος Πολυδεύκης οἱ τρεῖς ἀθλησάντες ἀνακτήσουσί σε, Θήβη.
76 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Πιέρες αἰνοπαθεῖς, στυγνὴν ἀποτίσετε λώβην Ὀρφέ’ ἀποκτείναντες Ἀπόλλωνος φίλον υἱόν.
77 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀθηναίοις.
1	Εἴκοσι τὰς πρὸ κυνὸς καὶ εἴκοσι τὰς μετέπειτα οἴκῳ ἐνὶ σκιερῷ Διονύσῳ χρῆσθαι ἰητρῷ.	478
78 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ῥοδίοις.
1	Ἄττιν δ’ ἱλάσκεσθε, θεὸν μέγαν, ἁγνὸν Ἄδωνιν, εὔϊον, ὀλβιόδωρον, ἐϋπλόκαμον Διόνυσον.
79 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θασίοις.
1	Εἰς πάτρην φυγάδας κατάγων, Δήμητραν ἀμήσεις.
80 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Σικυωνίοις.
1	Βουλεύῃ, Σικυὼν, ζωάγριον αἰὲν Ἀράτου, ἀμφ’ ὁσίῃ θαλίῃ τε κατοιχομένοιο ἄνακτος. Ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ’ ἀνέρι καὶ τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ’ ἀσέβημα καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης.
81 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ θυσιῶν.
1	Ἐργάζευ, φίλε, τήνδε θεόσδοτον ἐς τρίβον ἐλθών, μηδ’ ἐπιλήθεο τῶν μακάρων θυσίας ἐναρίζων, πῇ μὲν ἐπιχθονίοις, πῇ δ’ οὐρανίοις, ποτὲ δ’ αἴθρης αὐτοῖσιν βασιλεῦσιν, καὶ ἠέρος ὑγροπόροιο,
5	ἠδὲ θαλασσαίοις καὶ ὑποχθονίοισιν ἅπασι. Πάντα γὰρ ἐνδέχεται φύσεως μεστώματα τῶνδε. Ζώων δ’ ὡς θέμις ἐστὶ τελευτῆσαι καθαγισμοὺς ἀείσω, δέλτοις δὲ χαράσσετε χρησμὸν ἐμοῖο. Τρεῖς μὲν ἐπιχθονίοις, τρεῖς δ’ οὐρανίοισι θεοῖσι·
10	φαιδρὰ μὲν οὐρανίοις, χθονίοις δ’ ἐναλίγκια χροιῇ. Τῶν χθονίων διάειρε τριχῆ θυσίας ἐναρίζων,
10	νερτερίων κατάθαπτε, καὶ εἰς βόθρον αἷμα ἴαλλε. Χεῦε μέλι νύμφῃσι Διωνύσοιό τε δῶρα. Ὅσσοι δ’ ἀμφὶ γαῖαν πωτώμενοι αἰὲν ἔασι,	479
15	τοῖσδε φόνου πλήσας πάντη πυριπληθέα βωμὸν, ἐν πυρὶ βάλλε δέμας θύσας ζώοιο ποτηνοῦ, καὶ μέλι φυρήσας ἅμα δίῳ ἀλφίτῳ ἔνθεν, ἀτμούς τε λιβάνοιο καὶ οὐλοχύτας ἐπίβαλλε. Εὖτε δ’ ἐπὶ ψαμάθοισιν ἴῃς, γλαυκὴν ἅλα χεύας
20	κακκεφαλῆς θυσίαζε, καὶ ἐς βαθὺ κῦμα θαλάσσης ζῶον ὅλον προίαλλε. Τελευτήσας τάδε πάντα ἐς πλατὺν ἠερίων χορὸν ἔρχεο οὐρανιώνων. Ἀστραίοις δ’ ἤπειτα καὶ αἰθερίοις ἐπὶ πᾶσιν, αἷμα μὲν ἐκ λαιμῶν κρουνώμασιν ἀμφὶ θυηλὰς
25	λιμνάζειν· τὰ δὲ γυῖα θεοῖς ἐν δαιτὶ πονεῖσθαι· ἄκρα μὲν Ἡφαίστῳ δόμεναι, τὰ δὲ λοιπὰ πάσασθαι, ἀτμοῖσιν λαροῖσιν ἐνιπλήσαντες ἅπαντα ἠέρα ῥευσταλέον· ἐπὶ δ’ εὐχὰς πέμπετε τοῖσδε. ****
30	Ξυνὰ πέλει χθονίων καὶ ὑποχθονίων τάδε μούνων,
30	τετράποδα, χθονίοις ἀρνῶν νεοπηγέα γυῖα.
82 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ ἑαυτοῦ.
1	Ὦ μέγα πᾶσιν χάρμα βροτοῖσιν ἀπὸ σῶν ἱερῶν ματέρος ἀγνᾶς προθορὼν τοκετῶν ..... Ἀλλ’ ὅτε Λατὼ ὠδὶς ἱερὰ
5	λάζετο πᾶσαν, ὀροθυνομένων διδύμων τοκετῶν ἔνδοθι σηκῶν ἵστατο μὲν γαῖ’, ἵστατο δ’ ἀήρ, πάγνυτο νᾶσος, πάγνυτο κῦμα· ἀνὰ δ’ ἐξέθορες, μάντι Λυκωρεῦ,
10	τοξότα Φοῖβε, κατὰ χρησμολάλων
10	βασιλεῦ τριπόδων ....	480
83 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Κλεῖε βίην κάρτος τε λόγων· ψευδηγόρα λέξω.
84 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀριστίνῳ.
1	Ὅσσαπερ ἐν λεχέεσσι γυνὴ τίκτουσα τελεῖται ταῦτα πάλιν τελέσαντα θύειν μακάρεσσι θεοῖσι.
85 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Νεανίσκῳ ἀποδράντι εἰς Δελφούς.
1	Ἀνδρὶ φίλῳ θνήσκοντι παρὼν πέλας οὐκ ἐβοήθεις· οὔ σε θεμιστεύσω· περικαλλέος ἔξιθι νηοῦ.
86 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
n	Καὶ τῷ ἑτέρῳ.
1	Ἔκτεινας τὸν ἑταῖρον ἀμύνων· οὔ ς’ ἐμίανεν αἷμα· πέλεις δὲ χέρας καθαρώτερος ἢ πάρος ἦσθα.
87 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀμφικτύοσιν.
1	Οὐ πρὶν τῆσδε πόληος ἐρείψετε πύργον ἑλόντες, πρίν κεν ἐμῷ τεμένει κυανώπιδος Ἀμφιτρίτης κῦμα ποτικλύζοι κελαδοῦν ἐπὶ οἴνοπα πόντον.
88 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περδίκκᾳ.
1	Ἔστι κράτος βασίλειον ἀγαυοῖς Τημενίδαισι γαίης πλουτοφόροιο· δίδωσι γὰρ αἰγίοχος Ζεύς. Ἀλλ’ ἴθ’ ἐπειγόμενος Βοττηίδα πρὸς πολύμηλον· ἔνθα δ’ ἂν ἀργικέρωτας ἴδῃς χιονώδεας αἶγας
5	εὐνηθέντας ὕπνῳ, κείνης χθονὸς ἐν δαπέδοις· θῦε θεοῖς μακάρεσσι καὶ ἄστυ κτίζε πόληος.
89 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Φιλίππῳ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ.
1	Ἀργυρέαις λόγχῃσι μάχου, καὶ πάντα νικήσεις.	481
90 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Φιλίππῳ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ.
1	Ἔστεπται μὲν ὁ ταῦρος, ἔχει τέλος, ἔστιν ὁ θύσων.
91 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θηβαίοις.
1	Σημεῖον τόδε πᾶσι θεοὶ φαίνουσι βροτοῖσι, Βοιωτοῖς δὲ μάλιστα καὶ οἳ περιναιετάουσι.
92 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀμφικτύοσι.
1	Ζῆνα θεῶν ὕπατον καὶ Ἀθηνᾶν Τριτογένειαν τιμᾶτε, βροτέῳ τ’ ἐν σώματι κρυπτὸν ἄνακτα, ὃν Ζεὺς ἀρρήταισι γοναῖς ἔσπειρεν, ἀρωγὸν εὐνομίης θνητοῖσιν Ἀλέξανδρον βασιλῆα.
93 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Δελφοῖς.
1	Ἐμοὶ μελήσει ταῦτα καὶ λευκαῖς κόραις.
94 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀλεξάνδρῳ τῷ Αἰτωλῷ.
1	Αἰακίδη, προφύλαττε μολεῖν Ἀχερούσιον ὕδωρ Πανδοσίην θ’, ὅτι σοι θάνατος πεπρωμένος ἐστι.
95 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Λαοδίκῃ τῇ Ἀντιόχου γυναικί.
1	Ἀντιόχῳ βασιλῆι τάδε χρᾶ Φοῖβος Ἀπόλλων· Κτιζέμεναι πτολίεθρον ἀγακλεὲς, ὡς ἐκέλευσε Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, πέμψας ἐριούνιον Ἑρμῆν.
96 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀττάλῳ τῷ μεγάλῳ.
1	Θάρσει, Ταυροκέρως, ἕξεις βασιληίδα τιμὴν καὶ παίδων παῖδες, τούτων γε μὲν οὐκέτι παῖδες.
97 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Ἴσχεο νῦν, Ῥωμαῖε, δίκη δέ τοι ἔμμονος ἔστω,
1	μή σοι ἐφορμήσῃ Παλλὰς πολὺ φέρτερον Ἄρη, χηρώσῃ δ’ ἀγοράς· σὺ δὲ, νήπιε, πολλὰ μογήσας ἵξεαι ἐς χώρην τὴν σὴν πολὺν ὄλβον ὀλέσσας.	482
98 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Ἀλλ’ ὁπότε Τρώων γενεὰ καθύπερθε γένηται Φοινίκων ἐν ἀγῶνι, τότ’ ἔσσεται ἔργα ἄπιστα· πόντος μὲν λάμψει πῦρ ἄσπετον, ἐκ δὲ κεραυνῶν πρηστῆρες μὲν ἄνω διὰ κύματος ἀΐξουσιν
5	ἄμμιγα σὺν πέτρᾳ, ἠδὲ στηρίξεται αὐτοῦ οὐ φατὸς ἀνθρώποις νῆσος· καὶ χείρονες ἄνδρες χερσὶ βιησάμενοι, τὸν κρείσσονα νικήσουσι.
99 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ἀντιόχῳ τῷ Παρίῳ.
1	Ἀντίοχ’, εἰς Θάσον ἐλθὲ καὶ οἴκει εὐκλέα νῆσον.
100 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Τῷ Διογένους πατρί.
1	Λήξει παῖς σὸς ἔρωτος, ὅταν κούφῳ νεότητι Κύπριδος ἱμερόεντι καταφλεχθῇ φρένας οἴστρῳ. Ὀργὴν οὖν πρήϋνον ἀμειδέα, μηδ’ ἐπιτεῖνον κωλύων· πράσσεις γὰρ ἐναντία σοῖσι λογισμοῖς.
5	Ἢν δ’ ἐφ’ ἡσυχίην ἔλθῃς, λήθην τάχος ἕξει φίλτρων, καὶ νήψας αἰσχρᾶς καταπαύσεται ὁρμῆς.
101 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Παρμενίσκῳ τῷ Μεταποντίνῳ.
1	Εἴρῃ μ’ ἀμφὶ γέλωτος, ἀμείλιχε, μειλιχίοιο; Δώσει σοι μήτηρ οἴκῳ, τὴν ἔξοχα τῖε.
102 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Εὑρήσεις δ’ Ἀίδαο δόμων ἐπ’ ἀριστερὰ [κρήν]ην, παρ’ δ’ αὐτῇ λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον. Ταύτης τῆς κρήνης μὴ δὴ σχεδὸν ἐμπελάσειας. Εὑρήσεις δ’ ἕτερον τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης
5	ψυχρὸν ὕδωρ προρέον· φύλακες δ’ ἐπίπροσθεν ἔασιν. Εἰπεῖν· «Γῆς παῖς εἶ σὺ καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος· αὐτὰρ ἐγὼ γένος οὐράνιον· τόδε δ’ ἴστε καὶ αὐτοί·
5	δίψῃ δ’ εἴμ’ αὔῃ καὶ ἀπόλλυμαι· ἀλλὰ δότ’ αἶψα ψυχρὸν ὕδωρ προρέον τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης.»	483
10	Καί [σοι ὑπενδώ]σουσι πιεῖν θείης ἀπὸ λίμνης· καὶ τότ’ ἔπειτα [φίλοισι μεθ’] ἡρώεσσιν ἀνάξεις, ................ θανεῖσθαι. ....................
103 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θεμιστοκλεῖ τῷ φιλοσόφῳ.
1	Ἐσθλὸς ἀνὴρ μακάρεσσι τετιμένος ὀλβιοδαίμων.
104 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Σύλλᾳ.
1	Πείθεό μοι, Ῥωμαῖε, κράτος μέγα Κύπρις ἔδωκεν Αἰνείου γενεῇ μεμελημένη· ἀλλὰ σὺ πᾶσιν ἀθανάτοις ἐπέτεια τίθει· μὴ λήθεο τῶνδε· Δέλφοις δῶρα κόμιζε· καὶ ἔστι τις ἀμβαίνουσι
5	Ταύρου ὑπὸ νιφόεντος, ὅπου περιμήκετον ἄστυ Καρῶν, οἳ ναίουσιν ἐπώνυμον ἐξ Ἀφροδίτης, καὶ πέλεκυν θέμενος, λήψῃ κράτος ἀμφιλαφές σοι.
105 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Αὐγούστῳ.
1	Παῖς Ἑβραῖος κέλεται με θεοῖς μακάρεσσιν ἀνάσσων τόνδε δόμον προλιπεῖν καὶ Ἄϊδος αὖθις ἱκέσθαι. Λοιπὸν ἄπιθε σιγῶν ἐκ βωμῶν ἡμετερείων.
106 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Νέρων, Ὀρέστης, Ἀλκμαίων, μητροκτόνοι.	484
111 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Μειρακίῳ τινί.
1	Ἅπαντα τἀναγκαῖα συγχωρεῖ θεός.
112 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ γάμου.
1	Ἄργεος ἱπποβότου πῶλον λάβε κυανοχαίτην.
113 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ τεκνογονίας.
1	Ἐκφύεται γαίηθεν ὁδῶν ὅθι λείμακες ὄμβρου διψοσύνῃ κατέμαρψαν ὅλον πόμα μήτερος αὐτῆς, ἔνδον ὀρινομένης χρόνον ἄρκιον· οὔτι δὲ κοῦρον ἀλλὰ κόρην. Φοίβη γὰρ ἐΰσκοπος ἤροσεν ἁγνὴν,
5	Κύπριν, ἐπειγομένην θῆλυν γόνον, ὦ φίλε, σεῖο.
114 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ νόσων.
1	Ἦ μάλα μιν κακὸς ἰὸς ἐνὶ στέρνοισι δαμάσοι πνεύμονος ἀλγινόεσσαν ὑπερβλύζων κακότητα.
115 (t)	*******
1	Ταῦτα δὲ μοιράων νόος ἤγαγεν, ἠδὲ κελαινὴν εἰς ἔριν ἐστήριξε, κακοῖς πελίοισι δαμάζειν, ὑψιπόλοιο Κρόνοιο κακὴν ὑπ’ ἀταρπὸν ἰόντος.
116 (t)	*******
1	Ἀλλά σε μόρσιμον ἦμαρ ἀναπλῆσαι βιότοιο, ἀλγινόεις βροτολοιγὸς ἐπισπέρχων Κρόνῳ ἄντα σπεύσατο, σῆς δὲ θέμειλον ἀπὸ φρενὸς ἠίστωσε· τοὔνεκα καὶ πατέρος θεοειδέος ἱερὸν ἦτορ	485
5	φευγέμεναι κακοεργὸν ἐπηπείλησεν Ἄρηα.
117 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Εὐχαίτης ἐπέκειτο Κρόνος, στυγεροῖσι δὲ κέντροις ἄλγυνεν παιδὸς ταλαοῦ δυσπέμφελον ἦτορ.
118 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Περί τινος καὶ περὶ τῆς αὐτοῦ περὶ στρατιὰν προθυμίας. Ἄρεα κραιπνὸν ἔχει γενεθλήιον ὅς μιν ὀρίνει, οὐδέ ἑ ταρχύσει· Ζηνὸς γὰρ ἐπέχραε βουλὴ, ᾗ οἱ κῦδος ἄρειον ἀπ’ Ἄρεος εὐθὺς ὀρέξει.
119 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Σήμερον οὐκ ἐπέοικε λέγειν ἄστρων ὁδὸν εἴρειν θ’ ἕδραν· μαντοσύνη γὰρ ἐν ἄστρασι νῦν πεπέδηται.
120 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ Πλωτίνου.
1	Ἄμβροτα φορμίζειν ἀναβάλλομαι ὕμνον ἀοιδῆς ἀμφ’ ἀγανοῖο φίλοιο, μελιχροτάταισιν ὑφαίνων φωναῖς εὐφήμου κιθάρης χρυσέῳ ὑπὸ πλήκτρῳ. Κλῄζω καὶ Μούσας ξυνὴν ὄπα γηρύσασθαι
5	παμφώνοις ἰαχαῖσι, παναρμονίαισί τ’ ἐρωαῖς, οἷον ἐπ’ Αἰακίδῃ στῆσαι χορὸν ἐκλήιχθεν ἀθανάτων μανίαισιν Ὁμηρείαισί τ’ ἀοιδαῖς. Ἀλλ’ ἄγε Μουσάων ἱερὸς χορὸς, ἀπύσωμεν εἰς ἓν ἐπιπνείοντες ἀοιδῆς τέρματα πάσης,
10	ὔμμι καὶ ἐν μέσσαισιν ἐγὼ Φοῖβος βαθυχαίτης. Δαῖμον, ἄνερ τὸ πάροιθεν, ἀτὰρ νῦν δαίμονος αἴσῃ θειοτέρῃ πελάων, ὅτ’ ἐλύσαο δεσμὸν ἀνάγκης ἀνδρομέης, ῥεθέων δὲ πολυφλοίσβοιο κυδοιμοῦ ῥωσάμενος πραπίδεσσιν ἐς ᾐόνα νηχύτου ἀκτῆς
15	νῆχες ἐπειγόμενος, δήμου ἀπονόσφιν ἀλιτρῶν, στηρίξαι καθαρῆς ψυχῆς εὐκαμπέα οἴμην,
15	ᾗχι θεοῖο σέλας περιλάμπεται, ᾗχι θέμιστες ἐν καθαρῷ ἀπάτερθεν ἀλιτροσύνης ἀθεμίστου. Καὶ τότε μὲν σκαίροντι πικρὸν κῦμ’ ἐξυπαλύξαι	486
20	αἱμοβότου βιότοιο καὶ ἀσηρῶν ἰλίγγων, ἐν μεσάτοισι κλύδωνος, ἀνωίστου τε κυδοιμοῦ πολλάκις ἐκ μακάρων φάνθη σκοπὸς ἐγγύθι ναίων, πολλάκι σοῖο νόοιο βολὰς λοξῇσιν ἀταρποῖς, ἱεμένας φορέεσθαι ἐρωῇσι σφετέρῃσιν,
25	ὀρθοπόρου ἀνὰ κύκλα καὶ ἄμβροτον οἶμον ἄειραν ἀθάνατοι, θαμινὴν φαέων ἀκτῖνα πορόντες ὄσσοισιν δέρκεσθαι ἀπαὶ σκοτίης λυγαίας. Οὐδέ σε παμπήδην βλεφάρων ἔχε νήδυμος ὕπνος ἀλλ’ ἄρ’ ἀπὸ βλεφάρων πετάσας κηλῖδα βαρεῖαν
30	ἀχλύος, ἐν δίνῃσι φορεύμενος, ἔδρακες ὄσσοις πολλά τε καὶ χαρίεντα, τά κεν ῥέα οὔτις ἴδοιτο ἀνθρώπων ὅσσοι σοφίης μαιήτορες ἔπλευν. Νῦν δ’ ὅτε δὴ σκῆνος μὲν ἐλύσαο, σῆμα δ’ ἔλειψας ψυχῆς δαιμονίης, μετ’ ὁμήγυριν ἔρχεαι ἤδη
35	δαιμονίην, ἐρατοῖσιν ἀναπνείουσαν ἀήταις, ἐνθ’ ἔνι μὲν φιλότης, ἔνι δ’ ἵμερος ἁβρὸς ἰδέσθαι, εὐφροσύνης πλείων καθαρῆς, πληρούμενος αἰὲν ἀμβροσίων ὀχετῶν θέοθεν· ὅθεν ἐστὶν ἐρώτων πείσματα, καὶ γλυκερὴ πνοίη, καὶ νήνεμος αἰθὴρ
40	χρυσείης γενεῆς μεγαλοῦ Δίος· ᾗχι νέμονται Μίνως καὶ Ῥαδάμανθυς ἀδελφεοὶ, ᾗχι δίκαιος Αἰακὸς, ᾗχι Πλάτων, ἱερὴ ἲς, ᾗχι τε καλὸς Πυθαγόρης, ὅσσοι τε χορὸν στήριξαν ἔρωτος ἀθανάτου, ὅσσοι τε γενεὴν ξυνὴν ἐλάχοντο
45	δαίμοσιν ὀλβίστοις· ὅθι τοι κέαρ ἐν θαλίῃσιν αἰὲν ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται· ὦ μάκαρ, ὅσσους ὀτλήσας ἀριθμοὺς ἀέθλων, μετὰ δαίμονας ἁγνοὺς πωλέεαι, ζαμενῇσι κορυσσάμενος ζωῇσι. Στήσωμεν μολπήν τε, χοροῦ τ’ εὐδίνεα κύκλον
120 (50)	Πλωτίνου, Μοῦσαι πολυγηθέες· αὐτὰρ ἐμεῖο χρυσείη κιθάρη τόσσον φράσεν εὐαίωνι.
121 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ τῶν Αὐρηλιάνου φόνων.
1	Αἴ κε πάθοι τά κ’ ἔρεξε, δίκη δ’ ἰθεῖα γένοιτο.
122 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ὀριβασίῳ τῷ ἰατρῷ.
1	Εἴπατε τῷ βασιλεῖ· χαμαὶ πέσε δαίδαλος αὐλά.
1	Οὐκέτι Φοῖβος ἔχει καλύβαν, οὐ μάντιδα δάφνην, οὐ παγὰν λαλέουσαν· ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ.	487
123 (t1)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΜΙΛΗΣΙΟΥ
t2	Η ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΕΩΣ ΤΟΥ ΕΝ ΒΡΑΓΧΙΔΑΙΣ.
n	Περὶ ἑαυτοῦ.
1	Ἤειδον μὲν ἐγὼ, ὁ δ’ ἀνέγραφε θεῖος Ὅμηρος,
124 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Μητέρι μὲν μακάρων μέλεται Τιτηνίδι Ῥείῃ αὐλοὶ καὶ τυμπάνων πάταγοι, καὶ θήλυς ὅμιλος. Παλλάδι δ’ εὐπήληκι μόθοι καὶ δῆρις Ἐνυοῦς· καὶ βαλίαις σκυλάκεσσι, βαθυσκοπέλους ἀνὰ πρῶνας,
5	θῆρας ὀρειονόμους ἐλάειν Λητώιδι κούρῃ, Ἥρῃ δ’ εὐκελάδῳ μαλακὴ χύσις ἠέρος ὑγρῆς· λήια δ’ εὐαλδῆ κομέειν σταχυιτρόφα Δηοῖ· Ἴσιδι δ’ αὖ Φαρίῃ γονίμοις παρὰ χεύμασι Νείλου μαστεύειν οἴστροισιν ἑὸν πόσιν ἁβρὸν Ὄσιριν.
125 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Θνητὸς ἔην κατὰ σάρκα, σοφὸς τερατώδεσιν ἔργοις, ἀλλ’ ὑπὸ Χαλδαίων κριτῶν ὅπλοις συναλωθεὶς, γόμφοις καὶ σκολόπεσσι πικρὴν ἀνέτλησε τελευτήν.
126 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Πολίτῃ. Περὶ ψυχῆς.
1	Ψυχὴ μὲν μέχρις οὗ δεσμοῖς πρὸς σῶμα κρατεῖται, φθαρτὰ νοοῦσα πάθη, θνηταῖς ἀλγηδόσιν εἴκει. Ἡνίκα δ’ αὖτε λύσιν βροτέην μετὰ σῶμα μαρανθὲν ὠκίστην εὕρηται, ἐς αἰθέρα πᾶσα φορεῖται,
5	αἰὲν ἀγήραος οὖσα, μένει δ’ ἐς πάμπαν ἀτειρής.
5	Πρωτόγονος γὰρ τοῦτο θεοῦ διέταξε πρόνοια.	488
127 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Ὅσσοι ἐς ἀρητῆρας, ἀτασθαλίῃσι νόοιο, ἀθανάτων ῥέζους’ ἀποφώλια καὶ γεράεσσιν ἀντία βουλεύουσιν ἀδεισιθέοισι λογισμοῖς, οὐκέθ’ ὅλην βιότοιο διεκπερόωσιν ἀταρπόν,
5	ὅσσοι περ μακάρεσσιν ἐλωβήσαντο θεοῖσιν, ὧν κεῖνοι θεόσεπτον ἕλον θεραπηίδα τιμήν.
128 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Εἶδε θεὸν βασιλῆα καὶ γεννητῆρα προπάντων, ὃν τρέμεται καὶ γαῖα, καὶ οὐρανὸς, ἠδὲ θάλασσα, ταρτάρεοί τε μυχοὶ, καὶ δαίμονες ἐκφρίττουσιν.
129 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ ἐννέα νεκύων πυνθανομένοις.
1	Χρυσοκέρως βλοσυροῖο Διωνύσου θεράπων Πὰν, βαίνων ὑλήεντα κατ’ οὔρεα χειρὶ κραταιῇ ῥάβδον ἔχεν, ἑτέρῃ δὲ λιγὺ πνείουσαν ἔμαρπτε σύριγγα γλαφυρὴν, νύμφῃσι δὲ θυμὸν ἔθελγεν.
5	Ὀξὺ δὲ συρίξας μέλος, ἀνέρας ἐπτοίησεν ὑλοτόμους πάντας· θάμβος δ’ ἔχεν εἰσορόωντας δαίμονος ὀρνυμένου κρυερὸν δέμας οἰστρηέντος. Καί νύ κε πάντας ἔμαρψε τέλος κρυεροῦ θανάτοιο, εἰ μὴ οἱ κότον αἰνὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχουσα
10	Ἄρτεμις ἀγροτέρη παῦσεν μένεος κρατεροῖο· ἣν καὶ χρὴ λίσσεσθ’, ἵνα σοι γίγνοιτ’ ἐπαρωγός.
130 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλησίοι.
131 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Σελεύκῳ.
1	Μὴ σπεῦδ’ Εὐρώπην· Ἀσίη τοι πολλὸν ἀμείνων.
132 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΙΣΜΗΝΙΟΥ.
1	Ἐσχατιὰν πεφύλαξο, λύκους καμάκεσσι δοκεύων
1	καὶ λόφον Ὀρχαλίδην, ὃν ἀλώπηξ οὔποτε λείπει.	489
133 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θηβαίοις.
1	Ἱστὸς ὑφαινόμενος ἄλλῳ κακὸν, ἄλλῳ ἄμεινον.
134 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΚΛΑΡΙΟΥ.
n	Σμυρναίοις.
1	Τρὶς μάκαρες κεῖνοι καὶ τετράκις ἄνδρες ἔσονται, οἳ Πάγον οἰκήσουσι πέρην ἱεροῖο Μέλητος.
135 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Ὄργια μὲν δεδαῶτας ἐχρῆν νηπευθέα κεύθειν· ἐν δ’ ἀπάτῃ παύρη σύνεσις καὶ νοῦς ἀλαπαδνός. Φράζεο τὸν πάντων ὕπατον θεὸν ἔμμεν Ἰάω, χείματι μέν τ’ Ἀίδην, Δία δ’ εἴαρος ἀρχομένοιο,
5	Ἠέλιον δὲ θέρους, μετοπώρου δ’ ἁβρὸν Ἰάω.
136 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Οἰνομάῳ.
1	Ἔστιν ἐν Τρηχῖνος αἴῃ κῆπος Ἡρακλήιος, πάντ’ ἔχων θάλλοντα, πᾶσι δρεπόμενος πανημαδόν· οὐδ’ ὀλιζοῦται, βέβριθε δ’ ὑδάτεσιν διηνεκές .....
137 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τῷ αὐτῷ.
1	Ἔν τε τοῖσιν εὐπελέσσιν ἠδ’ ἀρχαιοῖσιν χρέος θήσεται, τὸ δ’ ἐκτεκμαρθὲν οὐδὲ μικρὸν ἕξεται.
138 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τῷ αὐτῷ.
1	.............. Ἐκ τανυστρόφοιο λᾶας σφενδόνης ἱεὶς ἀνὴρ χῆνας ἐναρίζειν βολαῖσιν ἀσπέτους, ποιηβόρους.
139 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ζωσίμῳ.
1	Ἰήσεταί σε νοῦσον ἠδ’ ἀκέσσεται Ἀσκληπιὸς, πόλισμα Τηλέφου κλυτὸν τιμῶν, Καΐκου ναμάτων οὐ τηλόθεν.
140 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΚΟΛΟΦΩΝΙΟΥ.
n1	Θεοφίλου τινὸς ἐρωτήσαντος τὸν Ἀπόλλωνα· Σὺ εἶ Θεός,
n2	ἢ ἄλλος; ἔχρησεν οὕτως·
1	Ἔσθ’ ὑπὲρ οὐρανίου κύτεος καθύπερθε λελογχὼς φλογμὸς ἀπειρέσιος κινούμενος, ἄπλετος αἰών. Ἔστι δ’ ἐνὶ μακάρεσσιν ἀμήχανος, εἰ μὴ ἑαυτὸν βουλὰς βουλεύσῃσι πατὴρ μέγας, ὡς ἐσιδέσθαι·	490
5	ἔνθα κεν οὔτ’ αἰθὴρ φέρει ἀστέρας ἀγλαοφεγγεῖς, οὔτε σεληναίη λιγυφεγγέτις αἰωρεῖται. Οὐ θεὸς ἀντιάει κατ’ ἀταρπιτόν, οὐδ’ ἐγὼ αὐτὸς ἀκτῖσιν συνεὼν ἐπικίδναμαι, αἰθεροδινής, ἀλλὰ πέλει πυρσοῖο θεοῦ περιμήκετος αὐλών,
10	ἕρπων εἰλίγδην, ῥοιζούμενος. Οὐ μὲν ἐκείνου ἁψάμενος πυρὸς αἰθερίου δαίσειέ τις ἦτορ· οὐ γὰρ ἔχει δαίειν· ἀζηχεῖ δ’ ἐν μελεδηθμῷ αἰὼν αἰῶσιν ἐπιμίγνυται ἐκ θεοῦ αὐτοῦ. Αὐτοφυής, ἀδίδακτος, ἀμήτωρ, ἀστυφέλικτος,
15	οὔνομα μηδὲ λόγῳ χωρούμενος, ἐν πυρὶ ναίων, τοῦτο θεός· μικρὴ δὲ μερὶς θεοῦ ἄγγελοι ἡμεῖς.
141 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΣΑΡΠΗΔΟΝΙΟΥ.
n	Παλμυρηνοῖς.
1	Ἔξιτέ μευ μεγάρων, ἀπατήμονες, οὔλιοι ἄνδρες, φύτλης ἀθανάτων ἐρικυδέος ἀλγυντῆρες.
142 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n1	Πυνθανομένοις τισὶ περὶ τῆς Αὐρηλιανοῦ
n2	κατὰ Παλμυρηνοὺς στρατείας.
1	Κίρκος τρήρωσιν ἱερὸν γόον ἠγηλάζων οἶος πολλῇσιν· ταὶ δὲ φρίσσουσι φονῆα.
143 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΑΛΚΗΔΟΝΙΟΥ.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν νύμφαι δροσερῇ κατὰ ἄστυ χορείῃ τερπόμεναι στρέψωνται ἐϋστεφέας κατ’ ἀγυιὰς, καὶ τεῖχος λουτροῖο πολύστονον ἔσσεται ἄλκαρ, δὴ τότε μυρία φῦλα πολυσπερέων ἀνθρώπων
5	Ἴστρου καλλιρόοιο πόρον περάοντα σὺν αἰχμῇ, καὶ Σκυθικὴν ὀλέσει χώρην καὶ Μυσίδα γαῖαν. Παιονίης δ’ ἐπιβάντα σὺν ἐλπίσι μαινομένῃσιν
5	αὐτοῦ καὶ βιότοιο τέλος καὶ δῆρις ἐφέξει·	491
144 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ.
n1	Ὅτε τὸ Βυζάντιον ᾤκισεν ὁ Βύζας, ζηλοτυπήσας ὁ Αἷμος,
n2	Αἱμιμόντου δὲ τοῦ δρυμοῦ ἦν ἄρχων, οὗ καὶ ὄρος
n3	ἐπώνυμόν ἐστι, καὶ νομίσας, εἰ προκαταλάβοι ἀνθρώ‐
n4	πους ἔτι νεοκαταστάτους, νικήσειν τοὺς Βυζαντίους,
n5	πέμπει τῶν οἰκείων τινὰ πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα, ἐρωτῶν
n6	εἰ περιγενήσεται τοῦ Βύζαντος· ἔχρησεν οὖν ὁ Ἀπόλ‐
n7	λων οὕτως·
1	Ἔγρεο καὶ παλίνορσος ἐπείγεο καὶ λέγε ταῦτα· Οὔ σέ γε Φοῖβος ἄνωγεν ἀμείνονι φωτὶ μάχεσθαι. Κείνου γὰρ θεὸς αὐτὸς ἑὴν ὑπερέσχεθε χεῖρα, ὃν καὶ γῆ τρομέει καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν
5	πόντος τ’, ἠέλιός τ’, ἠδ’ ἠέριον χάος αὐτό.
145 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χρηστηρίων.
1	Ἀμφὶ δὲ Πυθὼ καὶ Κλαρίην, μαντεύματα Φοίβου αὐδήσει φάτις ἡμετέρη θεμιτώδεσιν ὀμφαῖς. Μυρία μὲν γαίης μαντήια θέσκελα νώτῳ ἐβλύσθη, πηγαί τε καὶ ἄσθματα δινήεντα.
5	Καὶ τὰ μὲν ἂψ χθονίοισιν ὑπαὶ κόλποισιν ἔδεκτο αὐτὴ γαῖα χανοῦσα· τὰ δ’ ὤλεσε μυρίος αἰών. Μούνῳ δ’ ἠελίῳ φαεσιμβρότῳ εἰσέτ’ ἔασιν, ἐν Διδύμων γυάλοις Μυκαλήιον ἔνθεον ὕδωρ, Πυθῶνός τ’ ἀνὰ πέζαν ὑπαὶ Παρνάσσιον αἶπος,
10	καὶ κραναὴ Κλαρίη τρηχὺ στόμα Φοιβάδος ὀμφῆς.
146 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ τοῦ ἱεροῦ Ἀπόλλωνος.
1	Ὦ ζαθέης γεγαῶτες Ἐριχθονίοιο γενέθλης, ἔτλητ’ ἐλθέμεναι, καὶ ἐμὴν ἐρεεινέμεν ὀμφήν, ὁππόθι δῃωθῇ περικαλλέος ἕδρανα σηκοῦ. Κλῦτε δαφνηρεφέων μυχάων ἄπο θέσκελον ὀμφήν.
5	Εὖτ’ ἄνεμοι πνείοντες, ὑπηέριοι κελάδοντες τρίβωνται πατάγοισιν ἐναντία δηριόωντες, κρυμὸς δ’ αὖ περὶ κόσμον ἀπείρονα νήνεμος ἔσται,
5	μηδὲ διεξερύγησιν ἔχῃ κεκακωμένος αἰθήρ· αἰθαλόεις περὶ γαῖαν, ὅπη τύχεν, ἔκπεσε πυρσός·	492
10	τὸν μὲν δὴ θῆρές τε κατ’ οὔρεα δειμαίνοντες, φεύγουσιν πυμάτοις ὑπὸ κεύθεσιν, οὐδὲ μένουσιν εἰσιδέειν ὄσσοισι καταιβάσιον Διὸς ἔγχος. Τῷ μὲν καὶ νηοὶ μακάρων, καὶ δένδρεα μακρὰ, ἠλιβάτων τ’ ὀρέων κορυφαὶ, νῆές τ’ ἐνὶ πόντῳ
15	δάμνονται ζαπύροις πωτήμασιν ἐμπελάοντες· καὶ δ’ αὐτὴ πληγεῖσα Ποσειδάωνος ἑταίρη, πολλάκις ἠχήεσς’ ἀναχάζεται Ἀμφιτρίτη. Ὑμεῖς οὖν καὶ ἄτλητον ἐνὶ φρεσὶν ἄλγος ἔχοντες, τέτλατε Μοιράων ἀμετάτροπα δήνεα θυμῷ.
20	Ταῖσι γὰρ οὐρανίδαο Διὸς κατένευσε κάρηνον, ὅττι κε δινήσωσι μένειν ἀσάλευτον ἀτράκτοις. Αἶσα γὰρ ἦν δολιχοῖσι χρόνοις περικαλλέα σηκὸν πυρσῶν αἰώραισι διιπετέεσσι δαμῆναι.
147 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Νικαιεῦσι.
1	Πυθῶνος δ’ οὐκ ἔστιν ἀναρρῶσαι λάλον ὀμφήν. Ἤδη γὰρ δολιχοῖσιν ἀμαυρωθεῖσα χρόνοισιν, βέβληται κληίδας ἀμαντεύτοιο σιωπῆς. Ῥέξατε δ’, ὡς ἔθος ἐστὶ, θεόπροπα θύματα Φοίβῳ.
148 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Τὰ δὲ ἀκόλουθα καὶ ἐν ἑτέρῳ χρησμῷ διεξῆλθεν,
n2	εἰπὼν οὕτως·
1	Ἔσθ’ ὑπὲρ οὐρανίου πυρὸς ἀφθίτου αἰθομένη φλὸξ ζωογόνος, πάντων πηγή, πάντων δὲ καὶ ἀρχή, ἥ τε φύει μάλα πάντα, φύουσα δὲ πάντ’ ἀναλίσκει.
149 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Ἐρωτήσαντός ποτε τοῦ ἱερέως τὸν Ἀπόλλωνα περὶ τῆς
n2	μελλούσης κρατεῖν θρησκείας, παράδοξον εἶπε χρησμὸν
n3	τοιοῦτον.
1	Ἧ ὄφελες πύματόν με καὶ ὕστατον ἐξερέεσθαι, δύστηνε προπόλων, περὶ θεσπεσίου γενετῆρος ἀμφί τε τηλυγέτοιο πανομφαίου βασιλῆος, καὶ πνοίης τῆς πάντα πέριξ βοτρυδὸν ἐχούσης,	493
5	τείρεα, γῆν, ποταμούς, ἅλα, Τάρταρον, ἠέρα καὶ πῦρ. ἥ με καὶ οὐκ ἐθέλοντα δόμων ἀπὸ τῶνδε διώξει αὐτίκ’, ἐρημαῖος δὲ λελείψεται οὐδὸς ἀφήτωρ. Εἶτα περιπαθῶς ἀνοιμώξας ἐπήγαγεν· Οἴμοι, μοι, τρίποδες, στοναχήσετε· οἴχετ’ Ἀπόλλων.
10	οἴχετ’, ἐπεὶ φλογόεν με βιάζεται οὐράνιον φῶς.
150 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Καὶ ἐν ἑτέρῳ χρησμῷ περὶ τοῦ ἀεὶ ὄντος θεοῦ λέγων
n2	καὶ τὴν ἑαυτοῦ ὁμολογῶν ἀπώλειάν φησι·
1	Ἦν Ζεὺς, ἔστι τε νῦν Ζεὺς κἔσσεται· ὦ μεγάλε Ζεῦ, οἴη μοι χρησμῶν ὑπολείπεται ἠριγένεια.
151 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς, τίς θεός, ἐξεῖπεν οὕτως·
1	Αὐτοφανής, ἀλόχευτος, ἀσώματος ἠδέ τ’ ἄϋλος. Κεῖθεν δ’ ἐκ σέλα εἶσι πέριξ σφαιρηδὸν Ὀλύμπου, ἔνθεν δ’ αὖ τυτθὴ διαείδεται αἰθέρος αὐγή, ἠέλιον, μήνην καὶ τείρεα φωτίζουσα.
5	Ταῦτ’ ἐδάην, ἔμαθόν τε νόῳ, τὰ δὲ λοιπὰ σιωπῶ, Φοῖβος ἐών· σὺ δὲ παῦε τὰ μὴ θέμις ἐξερεείνων, χἄνεκα σῆς φυσικῆς σοφίης τάδ’ ὑπέρτερα νωμῶν.
152 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Ποπλᾷ τινι τοὔνομα ἐρωτήσαντι, εἰ συμφέρει περὶ χρη‐
n2	μάτων εἰς φιλοτιμίαν πέμψαι πρὸς βασιλέα, ἀπεκρί‐
n3	νατο οὕτως·
1	Καὶ τόδε σοι δρᾶσαι πολὺ συμφέρον εὐμενίῃσι, λισσομένῳ Ζηνὸς πανδερκέος ἄφθιτον ὄμμα, ἐκ δὲ πάτρης στεῖλαι γαίης βασιληίδος ἄστυ ἐξεσίην, παρέχοντα κλυτὴν πρεσβηίδα πίστιν.
153 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Ἄλλοτε λυπουμένῳ τῷ Ποπλᾷ ὡς καὶ τῶν πραγμάτων
n2	ἐναντιουμένων αὐτῷ καὶ τῆς οὐσίας μειουμένης καὶ
n3	τοῦ σώματος οὐκ εὖ ἔχοντος, καὶ μαθεῖν ζητοῦντι
n4	παρ’ οὗ ἂν δυνηθείη βοηθείας τυχεῖν, ἔχρησεν οὕτως.
1	Ἱλάσκου Ζηνὸς βιοδώτορος ἀγλάον ὄμμα.
154 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Στρατονίκῳ τινὶ ὄναρ ἰδόντι περὶ τῶν τῆς ἰδίας ζώης
n2	ἐτῶν, καὶ πυθομένῳ, εἰ χρὴ πιστεῦσαι, οὕτως ἀνεῖ‐
n3	λεν·
1	Εἰσέτι σοι δολιχὸς νέμεται χρόνος· ἀλλὰ σεβάζου ζωοδότου Διὸς ὄμμα θυηπολίαις ἀγανῇσιν.	494
155 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα, εἰ ἁμαρτάνων τις λανθάνει τὸν
n2	θεόν, εἶπεν Ἀπόλλων·
1	Οὐδεὶς ἂν λήθοι τοῖος θεόν, οὐδὲ σοφοῖσι κέρδεσιν, οὐδὲ λόγοισιν ὑπεκφύγοι ἄλκιμον ὄμμα. Πάντα θεοῦ πλήρη, πάντη θεὸς ἐστεφάνωται πάντα ζωογονῶν, ὁπόσα πνείει τε καὶ ἕρπει.
156 (t)	ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΑΔΗΛΟΥ.
n	Περὶ ἑαυτοῦ.
1	Ἥλιος, Ὧρος, Ὄσιρις, Ἄναξ, Διόνυσος, Ἀπόλλων, ὡρῶν καὶ καιρῶν ταμίης, ἀνέμων τε καὶ ὄμβρων, ἠοῦς καὶ νυκτὸς πολυαστέρου ἡνία νωμῶν, ζαφλεγέων ἄστρων βασιλεὺς, ἠδ’ ἀθάνατον πῦρ.
157 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ ἀνάγκης τῶν θεῶν.
1	Κλῦθί μευ οὐκ ἐθέλοντος, ἐπεί μ’ ἐπέδησας ἀνάγκῃ ..... οὔνομ’ ἀναγκαίης τόδε καρτερὸν, ἠδ’ ἔτι βριθύ ..... ........ μόλε δ’ ἐσσυμένως τοισίδε μύθοις, οὓς ἀπ’ ἐμῆς κραδίης ἀνάγω ἱεροῖσι τύποισι,
5	συνθλιβομένου πυρὸς ἁγνοῦ. Τολμᾷ δὲ φύσις ταῦτα προφαίνειν τῆς σῆς γενέθλης, ἄμβροτε Παίαν.
158 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ῥεῦμα τὸ Φοιβείης ἀπονεύμενον ὑψόθεν αἴγλης, πνοιῇ ὑπὸ λιγυρῇ κεκαλυμμένον ἠέρος ἁγνοῦ, θελγόμενον μολπαῖσι καὶ ἀρρήτοις ἐπέεσσι, κἄππεσεν ἀμφὶ κάρηνον ἀμωμήτοιο δοχῆος
5	λεπταλέων ὑμένων· μαλακὸν δ’ ἐνέπλησε χιτῶνα, ἀμβολάδην διὰ γαστρὸς ἀνεσσυμένον παλίνορσον·
5	αὐλοῦ δ’ ἐκ βροτέοιο φίλην ἐτεκνώσατο φωνήν.	495
159 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Προφήτῃ τινὶ ἑαυτοῦ.
1	Λύτρα δίδου γαίης πατρίης οἰκήτορι σεμνῷ, πρῶτα χοὰς, μετέπειτα πυρὴν, ἠδ’ αἷμα κελαινὸν οἶνον παμμέλανός τ’ ὀίων θ’ ἅμα λευκὰ ῥέεθρα ..... Οἶνον καὶ γάλα βάλλε, καὶ ὕδατος ἀγλαὸν εἶδος,
5	καὶ ξύλα καρπὸν ἔχοντα διογνήτων ἀκυλαίων· σπλάγχνα δὲ κατθέμενος λιπαροῖς ἅμα νάμασι σπένδε ...
8	Δαῖμον, ἀλιτρονόων ψυχῶν διάδημα λελογχὼς, ἠερίων ὑπένερθε μυχῶν χθονίων τ’ ἐφύπερθεν
160 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ ἀπολύσεως τῶν θεῶν.
1	Λύετε λοιπὸν ἄνακτα· βροτὸς θεὸν οὐκέτι χωρεῖ ... Τίπτ’ ἐπιδευόμενοι δηρὸν βροτὸν αἰκίζεσθε; ... Ἕρπε, καὶ ὀτραλέως ἐπιέρχεο τόνδε σαῶσαι ... Παύεο δὴ περίφρων ὀάρων, ἀνάπαυε δὲ φῶτα
5	τάμνων, ἐκλύων πολιὸν τύπον, ἠδ’ ἀπὸ γυίων νηλειῆ ὀθόνην χερσὶν στιβαρῶς ἀπαείρας, ὑψίπρωρον αἶρε ταρσὸν, ἴσχε βάξιν ἐκ μυχῶν ..... Σινδόνος ἀμπέτασον νεφέλην, λῦσόν τε δοχῆα.
161 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ναίαδες Νύμφαι Μούσαις μίγα λύετε Φοῖβον, ᾄδουσαι θειαὶ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα .....
162 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Λύσατέ μοι στεφάνους, καί μευ πόδας ὕδατι λευκῷ ῥάνατε, καὶ γραμμὰς ἀπαλείψατε, καί γε μόλοιμι. Χειρὸς δεξιτερῆς δάφνης κλάδον ἄρατε χερσὶ, ψήχετε τ’ ὀφθαλμοὺς διδύμους ῥῖνάς τε προσώπου·	496
5	ἄρατε φῶτα γαίηθεν ἀναστήσαντες, ἑταῖροι.
163 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ὅτι διὰ μαγείας τὰ τῆς εἱμαρμένης λύεται.
1	Ῥιπὴ δαιμονίης γὰρ ἅλις ἐπιδέδρομεν ἀλκῆς, σαῖσι γοναῖς, ἃς χρή σε φυγεῖν τοιαῖσι μαγείαις.
164 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Κληίζειν Ἑρμῆν ἠδ’ Ἠέλιον κατὰ ταῦτα ἡμέρῃ Ἠελίου· Μήνην δ’, ὅτε τῆσδε παρείη ἡμέρη, ἠδὲ Κρόνον ἠδ’ ἐξείης Ἀφροδίτην, κλήσεσιν ἀφθέγκτοις, ἃς εὗρε μάγων ὄχ’ ἄριστος
5	τῆς ἑπταφθόγγου βασιλεὺς, ὃν πάντες ἴσασιν, ... καὶ σφόδρα, καὶ καθ’ ἕκαστον ἀεὶ θεὸν ἑπτάκι φωνεῖν.
165 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ πολλῶν οὐρανῶν.
1	Εἷς ἐν παντὶ πέλει κόσμῳ κύκλος, ἀλλὰ σὺν ἑπτὰ ζώναισιν πεφόρηται εἰς ἀστερόεντα κέλευθα, ἃς δὴ Χαλδαῖοι καὶ ἀριζήλωτοι Ἑβραῖοι οὐρανίας ὀνόμηναν, ἐς ἑβδόματον δρόμον ἕρπειν.
166 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	.............. Αἰπεινὴ γὰρ ὁδὸς μακάρων, τρηχεῖά τε πολλὸν, χαλκοδέτοις τὰ πρῶτα διοιγομένη πυλεῶσιν, ἀτραπιτοὶ δὲ ἔασσιν ἀθέσφατοι ἐγγεγαυῖαι,
5	ἃς πρῶτοι μερόπων ἐπ’ ἀπείρονα πρῆξιν ἔφηναν,	497
5	οἱ τὸ καλὸν πίνοντες ὕδωρ Νειλώτιδος αἴης· πολλὰς καὶ Φοίνικες μακάρων ἐδάησαν, Ἀσσύριοι, Λυδοί τε καὶ Ἑβραίων γένος ἀνδρῶν.
167 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Κέκλυτε μαντιπόλου τόδε θέσφατον Ἀπόλλωνος ἀμφ’ ἔριδος κρυερῆς, τὴν ἀνέρες ἐστήσαντο ὀξυβόαι μύθοισι κορυσσόμενοι πυκινοῖσι. Πολλὰ γὰρ ἔνθα καὶ ἔνθα μόθου ἑτεραλκέϊ κλωγμῷ
5	ταρφέος ἄκρα κόρυμβα καταπλήσσουσιν ἐχέτλης. Ἀλλ’ ὅταν αἰγυπιὸς γαμψώνυχος ἀκρίδα μάρψῃ, δὴ τότε λοίσθιον ὀμβροφόροι κλάγξουσι κορῶναι. Νίκη δ’ ἡμιόνων, ὁ δ’ ὄνος θοὰ τέκνα κορύψει.
168 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τῷ Ἀδράστῳ.
1	Κουράων δὲ γάμους ζεῦξον κάπρῳ ἠδὲ λέοντι, οὕς κεν ἴδῃς προθύροισι τεοῦ δόμου ἐξ ἱεροῖο ἀμοῦ στείχοντας, μηδὲ φρεσὶ σῇσι πλανήθῃς.
169 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τιμαινέτῳ φιλοσόφῳ.
1	Μοίρας ἱλάσκου θυσίαις, λιτάνευε Σέραπιν· αὐτὸς γὰρ μοῦνος καὶ τὰς Μοίρας μεθοδεύει.
170 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Ἑβραίων.
1	Μοῦνοι Χαλδαῖοι σοφίην λάχον, ἠδ’ ἄρ’ Ἑβραῖοι, αὐτογένεθλον ἄνακτα σεβαζόμενοι θεὸν ἁγνῶς.
171 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τοῖς Οἰταίαις.
1	Οἰταῖοι, μὴ σπεύδετ’ ἀτασθαλίῃσι νόοιο.
172 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Τηλεφίδαις, οἳ Ζηνὶ πλέον Κρονίδῃ βασιλῆι
1	ἐξ ἄλλων τιεσκόμενοι Τευθραντίδα γαιᾶν. ναίουσιν, καὶ Ζηνὸς ἐρισμαράγοιο γενέθλῃ, ἠμὲν Ἀθηναίῃ πολεμηδόκῳ Ἀτρυτώνῃ	498
5	ἠδὲ Διωνύσῳ λαθικηδέϊ φυσιζώῳ, ἠδὲ καὶ ἰητῆρι νόσων Παιήονι λυγρῶν· οἷσι πάρ’ Οὐράνου υἷες ἐθηήσαντο Κάβειροι πρῶτοι Περγαμίης ὑπὲρ ἄκριος ἀστεροπητὴν τικτόμενον Δία, μητρῴην ὅτε γαστέρα λῦσεν·
10	φαίην κ’ ἀτρεκέως ἀψευδέσιν ᾄσμασιν ὀμ[φῆς], ὡς μὴ δηρὸν ὑπ’ ἀργαλέῃ τρύοιτό γε νούσῳ Αἰακίδης λαός· τὸ δ’ ἐμῷ κεχαρισμένον ἔσται υἱέϊ· τῷ κέλομαί σε θεωρίδος ἡγέθ’ ὁδοῖο τέτραχα μὲν διακρῖναι ἐφηβητῆρας ἅπαντας,
15	ὅσσοι ὑπὸ ζαθέην τύρσιν χλαμυδηφόροι εἰσίν, καὶ πίσυρας στιχάδεσσιν ἐφ’ ἡγεμονῆας ὀπάσσαι, τῶν ἡ μὲν Κρονίδην ὕμνῳ, μία δ’ Εἰραφιώτην, ἡ δ’ ἑτέρη κούρην δορυθαρσέα Τριτογένειαν ἡ δ’ Ἀσκλήπιον ἄλλη, ἐμὸν φίλον υἱέα, [μέλψ]ῃ.
20	Ἑπτὰ γεραιρόντων εἰς ἤματα μῆρ’ ἐπὶ βωμῶν, Παλλάδι μὴν μόσχου διετήρονος ἄζυγος ἁγνοῦ δαίοντες, τριένου δὲ βοὸς Διὶ καὶ Διὶ Βάκχῳ ὡσαύτως καὶ παιδὶ Κορωνίδος ἠθαλέοιο. Ταύρου μηρία ῥέζοντες προτιτύσκετε δαῖτα,
25	ἠίθεοι, χλαμύδεσς’ ἀμφεμμένοι ὅπποσοι ἐστέ μὴ σφετέρων νόσφιν πατέρων· μοίρῃ δ’ ἐφ’ ἑκάστῃ σπένδοντες λοιμοῖο παρ’ ἀθανάτων ἄκος ἐσθλὸν αἰτέεθ’, ὡς τηλουρὸν ἐς ἐχθοδοπῶν χθόνα φωτῶν ἐκτόπιος προνέοιτ’ .....
173 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τοῖς Λοκροῖς.
1	Τρηχῖν’ ἐξεῖλες πόλιν Ἡρακλέος θείοιο, ὦ Λοκρέ· σοὶ δὲ Ζεὺς ἄτας δῶκ’ ἠδ’ ἔτι δώσει.
174 (t)	ΔΙΟΣ ΒΗΛΟΥ.
n	Μακρίνῳ.
1	Ὦ γέρον, ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί· σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας ἱκάνει.
175 (t)	ΔΙΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΔΩΔΩΝῌ.
1	Δῶρα θεοὺς πείθει καὶ αἰδοίους βασιλῆας.	499
176 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Φράζεο δ’ Ἀρειόν τε πάγον βωμούς τε θυώδεις Εὐμενίδων, ὅθι χρὴ Λακεδαιμονίους ς’ ἱκετεῦσαι δουρὶ πιεζομένους· τοὺς μὴ σὺ κτεῖνε σιδήρῳ, μηδ’ ἱκέτας ἀδίκει· ἱκέται δ’ ἱεροί τε καὶ ἁγνοί.
177 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Πελασγοῖς.
1	Στείχετε μαιόμενοι Σικελῶν Σατουρνίαν αἶαν ἠδ’ Ἀβοριγενέων Κοτύλην οὗ νᾶσος ὀχεῖται, αἷς ἀναμιχθέντες δεκάτην ἐκπέμψατε Φοίβῳ, καὶ κεφαλὰς Ἅδῃ, καὶ τῷ Πατρὶ πέμπετε φῶτα.
178 (t)	ΑΜΜΩΝΟΣ.
n	Ἀλεξάνδρῳ.
1	Ὦ βασιλεῦ, σοι Φοῖβος ὁ μηλόκερως ἀγορεύει· «Εἴ γε θέλεις αἰῶσιν ἀγηράτοισι νεάζειν, «κτίζε πόλιν περίφημον ὑπὲρ Πρωτηίδα νῆσον, «ἧς δαίμων προκάθηται Πλουτωνεῖος ἀνάσσων,
5	«πενταλόφοις κορυφαῖσιν ἀτέρμονα κόσμον ἑλίσσων.»
179 (t)	ΑΜΜΩΝΟΣ ΕΝ ΛΙΒΥῌ.
n	Περὶ τοῦ Ἀννίβου τελευτῆς.
1	Λίβυσσα κρύψει βῶλος Ἀννίβου δέμας.
180 (t)	ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ.
n	Περὶ ἑαυτοῦ.
1	Τρίκκης ἐξ ἱερῆς ἥκω θεὸς, ὅν ποτε μήτηρ Φοίβῳ ὑπευνασθεῖσα κυεῖ σοφίας βασιλῆα, ἴδριν ἰητορίης Ἀσκλήπιον· ἀλλὰ τί πεύθῃ;
181 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Αἰλίῳ Ἀριστείδῃ.
1	Ἑσπέριοι δ’ ἤκμαζον ἐπὶ κρήναις χλοεραῖσιν
182 (t)	ΕΡΜΟΥ.
1	Ὃς δ’ ἐγὼ, ὃν καλέεις, Ζηνὸς καὶ Μαιάδος υἱὸς,
1	Ἑρμῆς δεῦρο βέβηκα λιπὼν ἀστραῖον ἄνακτα.	500
183 (t)	ΣΑΡΑΠΙΔΟΣ.
n	Τιμαινέτῳ.
1	Ἁγνὰς χεῖρας ἔχων, καὶ νοῦν καὶ γλῶτταν ἀληθῆ εἴσιθι μὴ λοετροῖς, ἀλλὰ νόῳ καθαρός. Ἀρκεῖ γάρ θ’ ὁσίοις ῥανὶς ὕδατος· ἄνδρα δὲ φαῦλον οὐδ’ ἂν ὁ πᾶς λούσαι χεύμασιν Ὠκεανός.
184 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n1	Ὁ Σάραπις τῷ περὶ σοφίας ἐρωτήσαντι οὕτως
n2	ἀπεκρίνατο·
1	Ὅσσον ἐέλδονται χρυσοῦ πολυτιμέος ἄνδρες, τόσσον μαντοσύνης ποθέεις τέλος· ἀλλὰ τόδ’ ἴσθι· θᾶττον τοῖς θνητοῖσι κόρος χρυσοῖο παρέσται, ἢ σοφίης τέλος εὐρὺ καταζητῶν ἐσαθρήσεις·
5	τόσση ἀπείρητος τέταται βασιλῆος ἐπ’ οὐδῷ ἀθανάτου· κεῖνος δὲ διδοῖ καὶ δῶρον ὀπάζει.
185 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n1	Ἐρωτηθεὶς εἰ τῶν καθαρῶς αἰτούντων ἀκούει θεός,
n2	ἔχρησεν οὕτως·
1	Εἴ γέ τις ἱλάσσαιτο θεὸν μέγαν ἠδὲ παράσχοι σῶμ’ ἀγαθόν, τοῦδ’ ἔκλυε καὶ οἱ κάρτ’ ἐπένευσεν.
186 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Νικοκρέοντι τῷ Κυπρίων βασιλεῖ.
1	Εἰμὶ θεὸς τοῖος δὲ μαθεῖν, οἷον κἀγὼ εἴπω· οὐράνιος κόσμος κεφαλὴ, γαστὴρ δὲ θάλασσα, γαῖα δέ μοι πόδες εἰσὶ, τὰ δ’ οὔατ’ ἐν αἰθέρι κεῖται,
5	ὄμμα τε τηλαυγὲς, λαμπρὸν φάος ἠελίοιο.
187 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Μηδὲ βιάζεσθαι παιδὸς φύσιν ἄρσενος ἄνδρα εἰς αἰσχρὰν συνέλευσιν, ἐπεὶ φόνῳ εἴκελόν ἐστιν.
188 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Θούλιδι.
1	Πρῶτα θεὸς, μετέπειτα λόγος, καὶ πνεῦμα σὺν αὐτοῖς. Πάντα δὲ σύμφυτα [ταῦτα], καὶ εἰς ἓν ἐόντα [τέτυκται], οὗ κράτος αἰώνων· ποσὶν ὠκέσι, θνητὲ, βάδιζε· τὸν βίον ἄδηλον διανύων, [σοῦ πολὺ κρείσσων.]
189 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Περὶ ἑαυτοῦ.
1	Φαιδρὴ μὲν κατὰ δῶμα θεοῦ καταλάμπεται αὐγή· ἦλθε γὰρ, ἠντιβόλησε μέγας θεός· εἶδεν ἐμεῖο
1	κάρτος ἀμαιμάκετον, λαμπηδόνα φλογμοτύραννον, βόστρυχον ἐκ κεφαλῆς νεάτης, χαροποῖσι μετώποις	501
5	ἀμφὶς ἰαινόμενον, πλοχμοῖς θ’ ἱεροῖσι γενείου.
190 (t)	ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ.
n	Θηβαίοις.
1	Πρὶν δορὶ συμβαλέειν ἐχθροῖς, στήσασθε τρόπαιον, ἀσπίδα κοσμήσαντες ἐμὴν, τὴν εἵσατο νηῷ θοῦρος Ἀριστομένης Μεσσήνιος. Αὐτὰρ ἐγώ τοι ἀνδρῶν δυσμενέων φθίσω στρατὸν ἀσπιστάων.
191 (t)	ΠΑΝΟΣ.
n	Περὶ ἑαυτοῦ.
1	.... Εὔχομαι βροτὸς γεγὼς Πανὶ συμφύτῳ θεῷ δισσοκέρατι, δισσόποδι τραγοσκελεῖ, τρυφῶντι .....
192 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	.... Τούσδ’ αὖ ἐλαύνετε, κηρὸν ἐν πυρὸς μένει θέντες αἰόλου χροός· λευκὸς ἔστω καὶ μέλας,
5	χὥστε πῦρ φαεσφόρον ἄνθρακος πεφλεγμένου, δεῖμα νερτέρων κυνῶν· γλύμμα δεινὸν Ἑκάτης. Λαμπὰς ἔστω πρὸς χέρας,
10	καὶ ξίφος τὸ ποίνιμον, καὶ δράκων περισταλὴς ἅμμασι κόρην κρατῶν, δεινὸν ἀμφὶ κρᾶτα θεὶς, αἰόλη τε κλεὶς ὁμοῦ,
15	καὶ τὸ δαιμόνων κράτος
15	μάστιγος ψόφος πολύς.	502
193 (t)	ΕΚΑΤΗΣ.
n	Περὶ ἑαυτῆς.
1	Ἥδ’ ἐγώ εἰμι κόρη πολυφάσματος, οὐρανόφοιτος, ταυρῶπις, τρικάρηνος, ἀπηνὴς, χρυσοβέλεμνος, Φοίβη ἀπειρολεχὴς, φαεσίμβροτος Εἰλείθυια, τριστοίχου φύσεως συνθήματα τρισσὰ φέρουσα·
5	αἰθέρι μὲν πυρόεσσιν ἐειδομένη εἰδώλοις, ἠέρα δ’ ἀργεννοῖσι τροχάσμασιν ἀμφικάθημαι γαῖα δ’ ἐμῶν σκυλάεων δνοφερῶν γένος ἡνιοχεύει.
194 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Οὐδὲν ἐν ἀθανάτοισι θεοῖς ποτε δία μάταιον, οὐδ’ ἀκράαντον ἔλεξε σοφοῖς Ἑκάτη θεοφήταις· ἀλλ’ ἀπὸ παγκράτοιο νόου πατρόθεν κατιοῦσα αἰὲν ἀληθείης σελαγίζεται· ἀμφὶ δὲ μῆτις
5	ἔμπεδος ἀρρήκτοισι μένει λογίοις βεβαυῖα. Δεσμῷ δ’ οὖν κλήιζε· θεὴν γὰρ ἄγεις με τοσήνδε, ὅσση ψυχῶσαι πανυπέρτατον ἤρκεσα κόσμον.
195 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Ἠέριον μετὰ φέγγος, ἀπείριτον, ἀστεροπληθὲς, ἄχραντον, πολὺ δῶμα θεοῦ λίπον· ἠδ’ ἐπιβαίνω γαίης ζωοτρόφοιο, τεῇς ὑποθημοσύνῃσι, πειθοῖ τ’ ἀρρήτων ἐπέων, οἷς δὴ φρένα τέρπειν
5	ἀθανάτων ἐδάη θνητὸς βροτός ..... Ἤλυθον εἰσαίουσα τεῆς πολυφράδμονος εὐχῆς, ἣν θνητῶν φύσις εὗρε θεῶν ὑποθημοσύνῃσι ...
196 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Ἀλλ’ οἱ μὲν καθύπερθε μετήοροι οὐρανίωνες, σπερχόμενοι κούφῃσι μεθ’ Ἁρπυίαισι φέρονται·
1	ῥίμφα δὲ θειοδάμοισιν ἐπιμμύσαντες ἀνάγκαις, εἰς χθόν’ ἐπειγομένως δ’ ἠώϊον ἀΐσσουσι,	503
5	θνητοῖς ἐσσυμένως ὑποφήταις .....
197 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Τίπτε μ’ ἀεὶ θύοντος ἀπ’ αἰθέρος ὧδε χατίζων θειοδάμοις Ἑκάτην με θεὴν ἐπέδησας ἀνάγκαις; .... Τοὺς μὲν ἀπειρήτοις ἐρύων ἴϋγξιν ἀπ’ αἴθρης ῥηιδίως, ἀέκοντας ἐπὶ χθόνα δῖαν ἄγεσθαι·
5	τοὺς δὲ μέσους μεσάτοισιν ἐπεμβεβαῶτας ἀήταις, νόσφι πυρὸς θείοιο πανομφέας ὥσπερ ὀνείρους εἰσκρίνεις μερόπεσσιν, ἀεικέα δαίμονας ἕρδων.
198 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Ἀλλὰ τέλει ξόανον κεκαθαρμένον, ὥς σε διδάξω· πηγάνου ἐξ ἀγρίοιο δέμας ποίει, ἠδ’ ἐπικόσμει ζώοισιν λεπτοῖσι κατοικιδίοις σκαλαβώταις· σμύρνης καὶ στύρακος, λιβάνοιό τε μίγματα τρίψας
5	σὺν κείνοις ζώοισι, καὶ ἀθροίσας ὑπὸ μήνην αὔξουσαν τέλει, αὐτὸς ἐπευχόμενος τήνδ’ εὐχήν ... Ὅσσαι μορφαί μοι, τόσσοις ζώοις σε κελεύω. καὶ σφόδρα ταῦτα τέλει· δάφνης δέ μοι αὐτογενέθλου οἴκου ἐμοῦ χώρημα ποίει, καὶ ἀγάλματι πολλὸν
10	κείνῳ ἐπευχόμενος, δι’ ὕπνον ἐμέ τοι ἀναθρήσεις.
199 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Ἤδη μοι σύγε πάντα πόει, ξοάνῳ δ’ ἐν αὐτῷ μορφή μοι πέλεται Δημήτερος ἀγλαοκάρπου, εἵμασι παλλεύκοις, περὶ ποσσὶ δὲ χρυσοπεδίλοις, ἀμφὶ δὲ τῇ ζώνῃ δολιχοὶ προθέουσι δράκοντες,
5	ἴχνεσιν ἀχράντοισιν ἐφερπύζοντες ἄνωθεν, αὐτῆς ἐκ κεφαλῆς ἀρτώμενοι ἐς πόδας ἄκρους,
5	σπειρηδὸν περὶ πᾶσαν ἑλισσόμενοι κατὰ κόσμον ... Ἢ Παρίοιο λίθου, ἢ εὐξέστου ἐλέφαντος ...	504
200 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Τίς βροτὸς οὐ πεπόθηκε χαρακτῆρας ὀπάσασθαι χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ καὶ ἀργύρου αἰγλήεντος; Τίς δὲ ταδ’ οὐ φιλέει; τῶν δὴ, καθύπερθεν ἐφεστῶς’ εἰς ἓν ἀγειρομένων, εἴρω πολυμοιρέα φωτῶν ...
201 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Οὐ λαλέω, κλείσω δὲ πύλας δολιχοῖο φάρυγγος Νυκτὸς γὰρ κέντροισιν ἀχρειοτάτοις προσελαύνει Τιτηνὶς κερόεσσα θεὴ * κακοὺς ἄρ’ ἰδοῦσα.
202 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ
1	Λυέσθω φύσεως * δεσμὰ, ἵνα σοῖσι πίθωμαι. Ὦ κραδίη, τί λέληκας ἀναλκείῃσι τυπεῖσα; Ὡς ποθέεις μαθέειν, ὅ σε μὴ θέμις ἐρεείνειν Στῆτε πόθου, παύσασθε βίης, τυτθοί περ ἐόντες.
203 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ
n	Περὶ τοῦ Χριστοῦ ἐρωτήσασιν.
1	Ὅττι μὲν ἀθανάτη ψυχὴ μετὰ σῶμα προβαίνει γιγνώσκει σοφίῃ τετιμημένος· ἀλλά γε ψυχὴ ἀνέρος εὐσεβίῃ προφερεστάτη ἐστὶν ἐκείνου.
204 (t)	ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ.
1	Σῶμα μὲν ἀδρανέσιν βασάνοις αἰεὶ προβέβληται· ψυχὴ δ’ εὐσεβέων εἰς οὐράνιον πέδον ἵζει.
205 (t)	ΒΑΚΙΔΟΣ.
n	Τιθορεῦσι καὶ Θηβαίοις.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν Τιθορεὺς Ἀμφίονί τε Ζήθῳ τε
1	χύτλα καὶ εὐχωλὰς μειλίγματ’ ἐνὶ χθονὶ χεύῃ, θελγομένου ταύροιο κλυτοῦ μένει ἠελίοιο, καὶ τότε δὴ πεφύλαξο πόλει κακὸν οὐκ ἀλαπαδνὸν	505
5	ἐρχόμενον· καρποὶ γὰρ ἀποφθινύθουσιν ἐν αὐτῇ, γαίης δασσαμένων, Φώκου δ’ ἐπὶ σῆμα φερόντων.
206 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Εἰς τὴν Μεσσηνίων κάθοδον.
1	Καὶ τότε δὴ Σπάρτης ἀπ’ ἀγλαὸν ἄνθος ὀλεῖται, Μεσσήνη δ’ αὖτις οἰκήσεται ἤματα πάντα.
207 (t)	ΑΜΦΙΛΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΚΑΡΝΑΝΟΣ.
n	Πεισιστράτῳ.
1	Ἔρριπται δ’ ὁ βόλος, τὸ δὲ δίκτυον ἐκπεπέτασται· θύννοι δ’ οἰμήσουσι σεληναίης διὰ νυκτός.
208 (t)	ΣΙΒΥΛΛΑΣ.
n	Λυδοῖς.
1	Ὦ μέλεοι, τί σπεύδεθ’ ἃ μὴ θέμις· οὐ γὰρ ἐάσει Ζεὺς ὕπατος, Φοῖβός τε καὶ ὁ κλυτὸς Ἀμφιάραος· ἀλλά γ’ ἐμῶν ἐπέων πείθεσθ’ ἀψευδέσι χρησμοῖς, μὴ κακὸν οἶτον ὄλοισθε παρὲκ θεοῦ ἀφραίνοντες.
209 (t)	ΤΗΣ ΣΑΜΙΑΣ (?) ΣΙΒΥΛΛΗΣ.
1	Ἐξ Ἰάδος χώρης ἥξει [σοφὸς] Ἰταλίδῃσιν.
210 (t)	ΕΞ ΑΔΗΛΩΝ ΣΙΒΥΛΛΕΙΩΝ.
1	Καὶ τότ’ Ἀθηναίοισι βαρύστονα κήδεα θήσει Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, οὗπερ κράτος ἐστὶ μέγιστον, νηυσὶ φερεπτολέμοισι μάχην καὶ δηιοτῆτα, ὀλλυμέναις δολεροῖσι τρόποις, κακότητι νομήων.
211 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Αὐχοῦντες βασιλεῦσι Μακηδόνες Ἀργεάδῃσιν,
1	ὑμῖν κοιρανέων ἀγαθὸν καὶ πῆμα Φίλιππος· ἤτοι ὁ μὲν πρότερος πόλεσιν λαοῖσί τ’ ἄνακτας θήσει· ὁ δ’ ὁπλότερος τιμὴν ἀπὸ πᾶσαν ὀλέσσει,	506
5	δηθεὶς ἑσπερίοισιν ὑπ’ ἀνδράσιν ἠῴοις τε.
212 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Τῆς ἐπὶ Θερμώδοντι μάχης ἀπάνευθε γενοίμην, αἰετὸς ἐν νεφέεσσι καὶ ἠέρι θηήσασθαι. Κλαίει ὁ νικηθεὶς, ὁ δὲ νικήσας ἀπόλωλεν.
213 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Τὴν δ’ ἐπὶ Θερμώδοντι μάχην μένε, παμμέλαν ὄρνι· τηνεί τοι κρέα πολλὰ παρέσσεται ἀνθρώπεια.
214 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν μήκιστος ἵκῃ χρόνος ἀνθρώποισι ζωῆς, εἰς ἐτέων ἑκατὸν δέκα κύκλον ὁδεύων, μέμνης’, ὦ Ῥωμαῖε, καὶ οὐ μάλα λήσεαι αὐτὸς μεμνῆσθαι τάδε πάντα· θεοῖσι μὲν ἀθανάτοισι
5	ῥέζειν ἐν πεδίῳ παρὰ Θύμβριδος ἄπλετον ὕδωρ, ὅππη στεινότατον, νὺξ ἡνίκα γαῖαν ἐπέλθῃ, ἠελίου κρύψαντος ἑὸν φάος· ἔνθα σε ῥέζειν ἱερὰ παντογόνοις Μοίραις ἄρνας τε καὶ αἶγας κυανέας, ἐπὶ ταῖς δ’ Εἰλειθυίας ἀρέσασθαι,
10	παιδοτόκους θυεέσσιν, ὅπη θέμις. Αὖθι δὲ Γαίῃ πληθομένῃ χοῖρός τε καὶ ὗς ἱεροῖτο μέλαινα. Ζάλευκοι ταῦροι δὲ Διὸς παρὰ βωμὸν ἀγέσθων ἤματι, μηδέ τε νυκτί. Θεοῖσι γὰρ οὐρανίοισιν ἡμέριος πέλεται θυέων τρόπος. Ὣς δὲ καὶ αὐτοῖς
15	ἱρεύειν· δαμάλης δὲ βοὸς δέμας ἀγλαὸν Ἥρης δεξάσθω νηὸς παρὰ σεῦ. Καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων, ὅς τε καὶ Ἠέλιος κικλήσκεται, ἶσα δεδέχθω θύματα Λητοΐδης· καὶ ἀειδόμενοί τε Λατῖνοι παιᾶνες κούροις κούρῃσί τε νηὸν ἔχοιεν
20	ἀθανάτων· χωρὶς δὲ κόραι χορὸν αὐταὶ ἔχοιεν, καὶ χωρὶς παίδων ἄρσην στάχυς, ἀλλὰ γονήων πάντων ζωόντων, τοῖς ἀμφιθαλὴς ἔτι φύτλη. Αἱ δὲ γάμου ζεύγλαισι δεδμημέναι ἤματι κείνῳ γνὺξ Ἥρης παρὰ βωμὸν ἀοίδιμον ἑδριοῶσαι	507
25	δαίμονα λισσέσθωσαν, ἅπασι δὲ λύματα δοῦναι ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξὶ, μάλιστα δὲ θηλυτέρῃσι. Πάντες δ’ ἐξ οἴκοιο φερέσθων, ὅσσα κομίζειν ἐστὶ θέμις θνητοῖσιν ἀπαρχομένοις βιότοιο, δαίμοσι μειλιχίοισιν ἱλάσματα, καὶ μακάρεσσιν
30	οὐρανίδαις· τὰ δὲ πάντα τεθησαυρισμένα κείσθω ὄφρα τελῇ θυμέλῃσι, καὶ ἀνδράσιν ἑδριόωσιν ἔνθεν πορσύνῃς μεμνημένος. Ἤμασι δ’ ἔστω νυξί τ’ ἐπασσυτέρῃσι θεοστέπτους παρὰ θώκους παμπληθὴς ἄγυρις· σπουδὴ δὲ γέλωτι μεμίχθω.
35	Ταῦτά τοι ἐν φρεσὶ σῇσιν ἀεὶ μεμνημένος εἶναι, καί σοι πᾶσα χθὼν Ἰταλὴ καὶ πᾶσα Λατίνη αἰὲν ὑπὸ σκήπτροισιν ὑπαυχένιον ζυγὸν ἔξει.
215 (t)	ΣΙΒΥΛΛΗΣ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ.
1	Ἀλλὰ τί δὴ πανόδυρτος ἐπ’ ἀλλοτρίοισι πάθεσσι θέσφατα φοιβάζω, λυσσώδεα μοῖραν ἔχουσα, οἴστρου δὲ σφετέρου καταγεύομαι ἀλγινόεντος [ἐννεάτῃ γενεῇ] χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἔχουσα,
5	μαινομένη μὲν ἐνὶ θνητοῖς, καὶ ἄπιστα λέγουσα, πάντα δ’ ὑπὲρ προϊδοῦσα βροτῶν δυσανάσχετα κήδη; Καὶ τότε μοι φθονέσας Λητοῦς ἐρικυδέος υἱὸς μαντοσύνης, παθέων δὲ κατοικ[τίσσας] ὀλοὸν κῆρ, ψυχὴν ἐκλύσει δεσμευομένην ἐνὶ λυγρῷ
10	σώματι, σαρκο[λιπῆ δι]οϊστεύσας γεγα[υῖαν]. Ἔνθ’ ἄρα μοι ψυχὴ μὲν ἐς ἠέρα π[ω]τηθεῖσα, πνεύματι συγκραθεῖσα, βροτῶν δ’ εἰς οὔατα πέμψει κλῃδόνας ἐν πυκινοῖς αἰνίγμασι συμπλεχθείσας. Σῶμα δ’ ἀεικελίως ἄταφον πρὸς μητέρος αἴης	508
15	κείσεται· οὐ γάρ τις θνητῶν ἐπὶ γαῖαν ἀμήσει, οὐδὲ τάφῳ κρύψει· κατὰ γὰρ χθονὸς εὐρυοδείης δύσεται αἷμα μέλαν τερσαινομένοιο χρόνοιο· ἔνθεν δὴ πολλῆς ἀναδύσεται ἔρνεα ποίης, ἣ καταβοσκομένων μήλων εἰς ἥπατα δῦσα,
20	ἀθανάτων δείξει βουλεύματα μαντοσύνῃσι. Σαρκῶν δ’ ὄρνιθες [πτερο]είμονες αἵκε πάσωνται, μαντοσύνην θνητοῖσιν ἀληθέα ποιπνύσουσι.
216 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ῥωμαίοις.
1	Ὅσσα τέρα καὶ ὅσσα παθήματα δαίμονος αἴσης, ἱστὸς ἐμὸς λύσει, τάδ’ ἐνὶ φρεσὶν αἴκε νοήσῃς, Ῥώμη, ἐμοὶ πίσυνος. Καί τοί ποτε φημὶ γυναῖκα ἀνδρόγυνον τέξεσθαι ἔχοντά περ ἄρσενα πάντα,
5	νηπίαχαί θ’ ὅσα θηλύτεραι φαίνουσι γυναῖκες. Οὐκ ἔτι δὴ κρύψω, θυσίας δέ τοι ἐξαγορεύσω προφρονέως Δήμητρι καὶ ἁγνῇ Περσεφονείῃ. Ἴστω δ’ αὐτὴ ἄνασσα θεά, τὰ μὲν εἴκε πίθηαι σεμνοτάτῃ Δήμητρι καὶ ἁγνῇ Περσεφονείῃ.
10	Θησαυρὸν μὲν πρῶτα νομίσματος εἰς ἓν ἀθροίσας, ὅττι θέλεις, ἀπὸ παμφύλων πόλεών τε καὶ αὐτῶν, μητρὶ Κόρης Δήμητρι κέλευ θυσίαν προτίθεσθαι. Αὐτὰρ δημοσίᾳ κέλομαί σε τρὶς ἐννέα ταύρους φανὰς, ἠϋκέρους θυέμεν λευκότριχας, αἵ κεν
15	ὑμετέρᾳ γνώμῃ κάλλει προφερέσταται ὦσιν. Παῖδας, ὅσας πάρος εἶπα, κέλευ Ἀχαϊστὶ τάδ’ ἔρδειν,
15	ἀθανάτην βασίλισσαν ἐπευχομένας θυέσσιν σεμνῶς καὶ καθαρῶς. Τότε δὴ μετέπειτα δεχέσθω ἔμπεδ’ ἀφ’ ὑμετέρων ἀλόχων ἱέρ’· αὐτὰρ ἐπ’ αὐτοῖς,	509
20	ἱστῷ ἐμῷ πίσυνοι, λαμπρὸν φάος αἵδε φερόντων σεμνοτάτῃ Δήμητρι· τὸ δεύτερον αὖτε λαβοῦσαι τρὶς τόσα νήφαλα πάντα πυρὸς μαλεροῖο τιθέντων, ὅσσαι ἐπισταμένως θυσίαν [γερααὶ] προτίθενται. Προφρονέως δ’ ἄλλαι Πλουτωνίδι τόσσα λαβοῦσαι
25	ὅσσαι ἐν ἡλικίῃ νεοθηλέα θυμὸν ἔχουσιν νηπίαχαι, σεμνὴν Πλουτωνίδα παντοδίδακτον ἐν πάτρᾳ εὐχέσθων μίμνειν, πολέμου κρατέοντος, λήθην Ἑλλήνεσσι πεσεῖν πόλεώς τε καὶ αὐτῆς. Θησαυρὸν δ’ ἕτεραι καὶ παρθένοι ἔνθα φερόντων,
30	ἱστῷ θειοπαγεῖ νυμφάσματα ποικίλα, [σεμνὴ Πλουτωνὶς] κοσμοῖτο ὅπως σχεσίῃσι [καλῇσι]. Προφρονέως δ’ ὅτι κάλλιστον καὶ εὐκτὸν ἐπ’ αἶαν ὡς θνητοῖσιν ἰδέσθαι ἐπέπλετο καί [τε] φέρεσθαι, ἱστῷ σύμμικτον δῶρον βασιληίδι κούρῃ.
35	Αὐτὰρ ὅτ’ ἂν Δήμητρι καὶ ἁγνῇ Περσεφονείῃ γαίας ὑμετέρας ἀπερυκέμεναι ζυγὸν αἰεὶ, Αἰδωνεῖ Πλούτωνι βοὸς κυανότριχος αἷμα, λαμπροῖς εἵμασι κοσμητοὺς, μετὰ ποιμένος, ὅστις [λήματι] ᾧ πίσυνος βοὸς ἄρταμος αὐτὸς ὅδ’ ἔσται,
40	ὅσσοι τ’ ἄλλοι ὁμοῦ πίσυνοι κατὰ πατρίδ’ ἔασσι. Μὴ γὰρ ἀπιστόφιλος θυσίαισιν ἀνὴρ παρεπέσθω· ἔξω δ’, ἔνθ’ ἀνόμιστον ἐπέπλετο φωτὶ τάδ’ ἔρδειν. Νούπιστοι καταδαιτὸν ἔχειν θυσίαν, κατὰ δ’ αὐτὴν ὅστις ἂν ἡμετέρων χρησμῶν ἴδρις ἐς τόδ’ ἵκηται
45	σεμνὸν Φοῖβον ἄνακτα μετελθέτω ἐν θυσίαισι, προφρονέως βωμοῖς ἐπὶ πίονα μηρία καύσας, αἰγῶν παλλεύκων νεάτην· ἀτὰρ οἴδατε πάντες, λισσέσθω Φοῖβον Παιήονα, κρᾶτα πυκάσσας,
45	ἱκτῆρες πίπτοντες, ὅπως [λύσησθε κακοῖο].	510
216 (50)	Νοστήσας δ’ ἀπὸ τοῦ βασιληίδα πότνιαν Ἥρην, ἀργὴν βοῦν θύων πατρίοισι νόμοισι κατ’ αἶσαν, ὑμνεῖν, αἳ γένεϊ προφερέστεραι ὦς’ ἐνὶ λαοῖς, καὶ νήσων ναέται, τὴν ἀντιπάλων ὅτ’ ἂν αἶαν οὐ δόλῳ, ἀλλὰ βίᾳ Κυμαίδα πρόφρονες [αὖτε]
55	νάσσονται, σεμνῆς βασιληίδος [αἴκε τίθησθε] ἐν πατρίοισι νόμοις Ἥρας ξόανόν τε κατ’ οἶκον. Ἵξει δ’, ἂν μύθοισιν ἐμοῖς τάδε πάντα [τιθέντες] σεμνοτάτην βασίλισσαν ἐπέλ[θητ’] ἐν θυσίαισιν. Ἐν πολλῷ χρόνῳ αὖ τό τ’ ἐφ’ ὕστερον ὅς κεν ἐπ’ αὐτοῖς
60	νήφαλά κεν ῥέξας, ὅσαι ἡμέραι εἰς ἐνιαυτόν, ὅς κε τάδε ῥέξει, κείνου κράτος ἔσσεται αἰεί. Νηφαλίμων ἀρνῶν τε ταμὼν χθονίοις τάδε ῥέξον, ἦμος ἂν ἤδη ἔχοις [μεγάλην θεὸν οὐκέτ’ ἀπεχθῆ], ξεστ[οῖς ἐν] ξοάνοις, καὶ τἄλλ’ ὅς’ ἔλεξα σαφ[ηνῆ]
65	ἐν πετάλοισιν ἐμοῖς. Ὑπὸ κερκίδος ἀμφὶ καλύπτρας ἱμερτόν σε βαλεῖν γλαυκῆς ἐλάας πολυκάρπου ἀγλαὰ φύλλα λαβ[όντα] λύσιν κακοῦ, ἦμος ἂν ἔλθῃ ὔμμι χρόνος μάλα κεῖνος, ἐν ᾧ πότε τἄλλα νεογνῶν τρω[θέντες] παύσ[εσθε] κακῶν, ἅμα δ’ Ἑλλάδος ἐκ γῆς
70	αὐτὰρ [σοὶ] μεταβᾶσαν ἐποτρύνεις ἀγορεῦσαι.
217 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ὦ βασιλεῦ Θρῃκῶν, λήψεις πόλιν ἐν προβάτοισιν· αὐξήσεις δὲ λέοντα μέγαν, γαμψώνυχα, δεινόν· ὅς ποτε κινήσει πατρίας κειμήλια χώρας, γαῖαν δ’ αἱρήσει μόχθων ἄτερ· οὐδέ σε φημὶ
5	σκηπτούχοις τιμαῖσιν ἀγάλλεσθαι μετὰ δηρὸν,
5	ἐκ δὲ θρόνων πεσέειν· οἷον κύνες ἀμφὶς ἔχουσι. Κινήσεις δ’ εὕδοντα λύκον, γαμψώνυχα, δεινόν. Οὐδ’ ἐθέλοντι γὰρ εἴσω ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα θήσει. Δὴ τότε Βιθυνῶν γαῖαν λύκοι οἰκήσουσι,	511
10	Ζηνὸς ἐπιφροσύναισι· ταχὺ δ’ ἐπιβήσεται ἀρχὴ ἀνδράσιν οἳ Βύζαντος ἕδος καταναιετάουσι. Τρισμάκαρ Ἑλλήσποντε, θεόκτιτα τείχεά τ’ ἀνδρῶν· ............... θείαισιν ἐφετμαῖς, ἣν λύκος αἰνόλυκος πτήξει κρατερῆς ὑπ’ ἀνάγκης·
15	Οἵ με γὰρ ἴσασιν τόδ’ ἐμὸν ναίοντες ἔδεθλον, οὐκέτι σιγήσω πατρὸς νόον, ἀλλ’ ἀναδείξω ἀθανάτων λογίων θνητοῖς εὔσημον ἀοιδήν. Θρῇσσα κύει μέγα πῆμα, τόκος δέ οἱ οὐκέτι τηλοῦ· πείρᾳ παῖδα κακὸν—καὶ τῇδε φέρουσα·
20	τρηχὺ παρ’ ἠπείρου πλευραῖς ἐπαΐσσεται ἕλκος, καὶ μέγα οἰδήσει, ταχὺ δὲ ῥαγὲν αἱμορροήσει.
218 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ἔσχατος Αἰνεαδῶν μητροκτόνος ἡγεμονεύσει.
219 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Δελφοῖς.
1	Ὦ Δελφοὶ, θεράποντες ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος, ἦλθον ἐγὼ χρήσουσα Διὸς νόον αἰγιόχοιο, αὐτοκασιγνήτῳ κεχολωμένη Ἀπόλλωνι ....
220 (t)	ΔΙΟΠΕΙΘΟΥΣ.
n	Σπαρτιάταις.
1	Φράζεο δὴ, Σπάρτη, καίπερ μεγάλαυχος ἐοῦσα, μὴ σέθεν ἀρτίποδος βλάψῃ χωλὴ βασιλεία. Δηρὸν γὰρ μόχθοι σε κατασχήσουσιν ἄελπτοι, φθερσίβροτόν τ’ ἐπὶ κῦμα κυκωομένου πολέμοιο.
221 (t)	ΕΥΚΛΟΥ.
1	Καὶ τότ’ ἐν εἰναλίῃ Κύπρῳ μέγας ἔσσετ’ ἀοιδός, ὅν τε Θεμιστὼ τέξει ὑπ’ ἀγροῦ δῖα γυναικῶν, νόσφι πολυκτεάνοιο πολύκλειτον Σαλαμῖνος. Κύπρον δὲ προλιπὼν, διερός θ’ ὑπὸ κύμασιν ἀρθεὶς,	512
5	Ἑλλάδος εὐρυχόρου μοῦνος κακὰ πρῶτος ἀείσας, ἔσσεται ἀθάνατος καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα.
222 (t)	ΜΟΥΣΑΙΟΥ.
1	Καὶ γὰρ Ἀθηναίοισιν ἐπέρχεται ἄγριος ὄμβρος ἡγεμόνων κακότητι· παραιφασίη δέ τις ἔσται, ᾗ γ’ ἅλις ἠμύσουσι πόλιν, τίσουσι δὲ ποινήν.
223 (t)	ΠΕΛΕΙΑΔΩΝ.
1	Ζεὺς ἦν, Ζεὺς ἔστι, Ζεὺς ἔσσεται· ὦ μεγάλε Ζεῦ· Γᾶ καρποὺς ἀνίει, διὸ κλῄζετε ματέρα γαῖαν.
224 (t)	ΦΑΕΝΝΙΔΟΣ.
n	Περὶ τῆς Κελτῶν διαβάσεως εἰς τὴν Ἀσίαν.
1	Δὴ τότ’ ἀμειψάμενος στεινὸν πόρον Ἑλλησπόντου αὐλίσεται Γαλατῶν ὀλοὸς στρατὸς, οἵ ῥ’ ἀθεμίστως Ἀσίδα πορθήσουσι· θεὸς δ’ ἔτι κύντερα θήσει πᾶσι μάλ’, οἳ ναίουσι παρ’ ἠιόνεσσι θαλάσσης
5	εἰς ὀλίγον· τάχα γάρ σφιν ἀοσσητῆρα Κρονίων ὁρμήσει, ταύροιο διοτρεφέος φίλον υἱόν, ὃς πᾶσιν Γαλάτῃσιν ὀλέθριον ἦμαρ ἐφήσει.
225 (t1)	ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ
t2	ΒΑΣΙΛΕΩΣ.
n	Περὶ ἀναστάσεως τῆς Κωνσταντίνου πόλεως.
1	Βύζαντος αὐλή, ἑστία Κωνσταντίνου, Ῥώμη, Βαβυλὼν, καὶ Σιὼν ἄλλη νέα, τρὶς τρὶς ἑκατὸν καὶ σὺ συνάρξεις ἔτη, μιᾶς ἐν αὐτοῖς ὑστερούσης εἰκάδος.
5	Ὡς χοῦν ἀθροίσεις τῶν ἐθνῶν τὸ χρυσίον, καὶ πάσας ἄγξεις τὰς πέριξ φυλαρχίας. Ἀλλά σε πυρίστατον καὶ ξανθὸν γένος πᾶσαν τεφρώσει καὶ τὸ σὸν λύσει κράτος. Ἔσῃ πάλιν γὰρ, ὥσπερ οὐδ’ ἀρξαμένη.	513
10	Ἕως θεοῦ δάκτυλος, ὀφθεὶς ἐξ ἕω χειρὸς ῥυείσης δακτύλους πλήσει δύο, αἰχμὰς φέροντας, αὔρας ὡς ἐκ καμίνου, αἷς τὸν πατρῷον ἐκδικήσουσι μόρον. Ἥξουσι δ’ αὖθις κυκλόθεν τὰ σὰ τέκνα
15	εὐθείας, ὥσπερ ἐκ κύκλου πρὸς κεντρίον, ἐφ’ οἷς δικαίοις ἐκβιβάσει τὴν δίκην. Καινὴ τὸ λοιπὸν ἡ καινὴ πάλιν ἔσῃ, καὶ κρεῖττον ἄρξεις τῶν ἐθνῶν, εἴπερ πάλαι. Δόξης γὰρ οἶκος σὺ θεοῦ χρηματίσεις,
20	τοῖς ἴχνεσί σου προσπεσόντων τῶν πέλας.
226 (t)	ΕΝΥΠΝΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ.
n	Κίμωνι.
1	Στεῖχε· φίλος γὰρ ἔσῃ καὶ ἐμοὶ καὶ ἐμοῖς σκυλάκεσσιν.
227 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Παυσανίᾳ.
1	Βαῖνε δίκης ἆσσον· μάλα τοι κακὸν ἀνδράσιν ὕβρις.
228 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Σωκράτει.
1	Ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἵκοιο.
229 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἀλεξάνδρῳ.
1	Νῆσος ἔπειτά τις ἐστὶ πολυκλύστῳ ἐνὶ πόντῳ
1	Αἰγύπτου προπάροιθε· Φάρον δὲ ἐπικλήσκουσιν.	514
230 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Μαρίῳ.
1	Δειναὶ γὰρ κοῖται καὶ ἀποιχομένοιο λέοντος.
231 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Λουκούλλῳ.
1	Τί κνώσσεις, μεγάθυμε λέον; νεβροὶ δέ τοι ἐγγύς.
232 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Οὐάλεντι αὐτοκράτορι.
1	Τάχος βάδιζε πρὸς Μίμαντα τὸν μέγαν, ἔνθα μόρος σε δεινὸς ἁρπάσει, τάλαν.
233 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἰουλιανῷ τῷ Καίσαρι.
1	Ζεὺς ὅταν εἰς πλατὺ τέρμα πέλῃ κλυτοῦ Ὑδροχόοιο, Παρθενικῆς δὲ Κρόνος μοίρῃ βαίνῃ ἐπὶ πέμπτῃ εἰκοστῇ, βασιλεὺς Κωνστάντιος Ἄσιδος αἴης τέρμα φίλου βιοτοῦ στυγερὸν καὶ ἐπώδυνον ἕξει.
234 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Μὴ θάψῃς τὸν ἄθαπτον· ἔα κυσὶ κύρμα γενέσθαι, γῆ πάντων μήτηρ μητροφθόρον οὐ δέχετ’ ἄνδρα.
235 (t)	ΑΠΟ ΨΥΧΟΜΑΝΤΕΙΟΥ ΧΡΗΣΜΟΣ.
1	Ἦ που, νήπιε Ἠλύσι’, ἠλίθιαι φρένες ἀνδρῶν· Εὐθύνοος κεῖται μοιριδίῳ θανάτῳ. Οὐκ ἦν γὰρ ζώειν καλὸν αὐτῷ οὔτε γονεῦσι.
236 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἀντωνίνῳ Καρακάλλᾳ.
1	Βαῖνε δίκης ἄσσον, θεοὶ ἥν ς’ αἰτοῦσι Σεουήρῳ.
237 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τῷ αὐτῷ.
1	............... Ἐν κρυφίοισι τόποισιν ἔχων δυσεπαλθέα νοῦσον.
238 (t)	ΑΔΗΛΟΥ ΧΡΗΣΜΟΣ.
n	Ὑπὲρ Ἀδώνιδος.
1	Ὦ Κινύρα, βασιλεῦ Κυπρίων ἀνδρῶν δασυπρώκτων, παῖς σοι κάλλιστος μὲν ἔφυ θαυμαστότατός τε πάντων ἀνθρώπων, δύο δ’ αὐτὸν δαίμον’ ὀλεῖτον, ἡ μὲν ἐλαυνομένη λαθρίοις ἐρετμοῖς, ὁ δ’ ἐλαύνων.	515
239 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Κώοις.
1	Μὴ πρότερον λήξει νεῖκος Μερόπων καὶ Ἰώνων, πρὶν τρίποδα χρύσειον ὃν Ἥφαιστος βάλε πόντῳ, ἐκ πόλιος πέμψητε, καὶ ἐς δόμον ἀνδρὸς ἵκηται, ὃς δεδάηκε τά τ’ ὄντα, τά τ’ ἐσσόμενα, πρό τ’ ἔοντα.
240 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Βοιωτοῖς.
1	Ἄρνη χηρεύουσα μένει Βοιώτιον ἄνδρα.
241 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Βοιωτοὶ δ’ ἵπποισι ποτιστείχουσι Κολωνόν ἔνθα λίθος τρικάρανος ἔχει καὶ χάλκεος οὐδός.
242 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Θηβαίοις.
1	Θηβαῖοι Κάδμοιο πόλιν καταναιετάοντες, αἴκ’ ἐθέλητε πάτραν οἰκεῖν σὺν ἀμύμονι πλούτῳ, Ἕκτορος ὀστέα Πριαμίδου κομίσαντες ἐς οἴκους ἐξ Ἀσίης, Διὸς ἐννεσίης ἥρωα σέβεσθαι.
243 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Στύλος Θηβαίοισι Διώνυσος πολυγηθής.
244 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ξάνθῳ τῷ Βοιωτῷ.
1	Ξάνθον ἀπατήσας ὁ μελάγχρος ἔσχε Μελαίνας.
245 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Πισίδαις.
1	Ἄστυ Ταβῶν ἐρικυδὲς ἐλεύθερον οἰκίζεσθαι.
246 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τοῖς Ἀθηναίοις περὶ τοῦ δήμου αὐτῶν λεγόμενος.
1	Εὔδαιμον πτολίεθρον Ἀθηναίης ἀγελείης, πολλὰ ἰδὸν καὶ πολλὰ παθὸν καὶ πολλὰ μογῆσαν, αἰετὸς ἐν νεφέλῃσι γενήσεαι ἤματα πάντα.	516
247 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Χρησμὸς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος.
1	Θριασίῳ ἥρῳ ἐπὶ βωμοῖς ἱρὰ καμόντες, ὅρκον πιστώσασθε, καὶ ἢν ἐπὶ πατρίδ’ ἵκεσθε, παῦλαν τοι καμάτοιο καὶ ἀνέρος ἀντιπάλοιο ἔσκετε, θρησκεύοντες ἀεὶ θεὸν, ὥς σε κελεύω.
248 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n1	Τινὶ τῶν ἐκ τῆς Ἀσίας ἐρωτῶντι εἰ λώιον εἴη μετοικεῖν
n2	εἰς Κόρινθον.
1	Εὐδαίμων ὁ Κόρινθος· ἐγὼ δ’ εἴην Τενεάτης.
249 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Δόξης ἀντιθέοιο καθηγητῆρα Πλάτωνα εὖ δρῴης τίουσα, χάρις δέ ς’ ἀμείψεται ἐσθλὴ ἐκ μακάρων, οἷσίν περ ἀνὴρ ἐνάριθμος ἐκεῖνος.
250 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἀθηναίοις.
1	Τίπτε νέως κτίσαι πολύπουν μενεαίνετε χῶρον, κοῦροι Ἀθηναίων; χαλεπὸν δὲ θεῶν ἄτερ ὔμμιν. Οὐ γὰρ θέσφατόν ἐστι, πρὶν ἂν κομίσητ’ ἀπὸ Τροίης Ῥήσου ἀνευρόντες καλάμην, πατρίῃ δὲ ἀρούρῃ
5	κρύψητ’ εὐαγέως· τότε δ’ ἂν τότε κῦδος ἄροισθε.
251 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Πῖν’ οἶνον τρυγίαν, ἐπεὶ οὐκ Ἀνθηδόνα ναίεις, οὐδ’ ἱερὰν Ὑπέραν, ὅθι κ’ ἄτρυγον οἶνον ἔπινες.
252 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Μιλησίοις.
1	Καί μοι Γεργίθων τε φόνος μέλει ἀπτολεμίστων,
1	πισσήρων τε μόρος καὶ δένδρεον αἰὲν ἀθαλλές.	517
253 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἰταλιώταις.
1	Λάιον ἀμφὶ Δράκοντα, πολύν ποτε λαὸν ὀλεῖσθαι.
254 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἀλεξάνδρῳ τῷ Αἰτωλῷ.
1	Πανδοσίη τρικόλωνε, πολύν ποτε λαὸν ὀλέσσεις.
255 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Σελεύκῳ περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ.
1	Ἄργος ἀλευόμενον, τὸ πεπρωμένον εἰς ἔτος ἥξεις. Εἰ δ’ Ἄργει πελάσαις, τότε κεν παρὰ μοῖραν ὄλοιο.
256 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γάστερες ἀργαί.
257 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Τρὶς δὲ τριηκοσίων περιστελλομένων ἐνιαυτῶν, Ῥωμαίους ἔμφυλος ὀλεῖ στάσις ....
258 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ἀθάνατος ψυχή, κοὐ χρῆμα σόν, ἀλλὰ προνοίης, ἣ μετὰ σῶμα μαρανθὲν, ἅτ’ ἐκ δεσμῶν θοὸς ἵππος, ῥηιδίως προθοροῦσα κεράννυται ἠέρι κούφῳ, δεινὴν καὶ πολύτλητον ἀποστέρξασα λατρείην.
5	Σοὶ δὲ τί τῶνδ’ ὄφελος, ὅ ποτ’ οὐκέτ’ ἐὼν τότε δόξεις; ἢ τί μετὰ ζῳοῖσιν ἐὼν περὶ τῶνδε ματεύεις;
259 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ἀμφίπολ’, εὐτραφίης γεοθάλπεος ὦ πολύϊδρι, κακκῆαι κέλομαί σε ζώπυρον ὀρμενόεντα, καὶ γῆν ὑδροβόλοισι δρόσοις πάμφορβον ἐνάρσαι, ἠδ’ ἀνέμους, οἳ πάντα πνοαῖς φυτὰ πιαίνουσιν .....
5	...............
5	ὧδ’ ἱλάως ἐνέπω· τάδ’ ἀρεσσάμενοι, πολιῆται, εὐθενίης ἐπίκουρον ἄδην ἀμήσετε καρπόν.
260 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Γῆς ἀρχή σε μένει καὶ ὀλύμπου ἠδὲ θαλάσσης,
1	ἠδ’ ἀρχῆς σε μένει παγκρατὲς εὐρὺ κράτος.	518
261 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀθανάτου.
1	Ἀθανάτων ἄρρητε πατήρ, αἰώνιε, μύστα, κόσμων ἀμφιδρόμων ἐποχούμενε δέσποτα νώτοις αἰθερίοις, ἀλκῆς ἵνα σοι μένος ἐστήρικται πάντ’ ἐπιδερκομένῳ καὶ ἀκούοντ’ οὔασι καλοῖς,
5	κλῦθι τεῶν παίδων, οὓς ἤροσας αὐτὸς ἐν ὥραις. Σὴ γὰρ ὑπὲρ κόσμον τε καὶ οὐρανὸν ἀστερόεντα χρυσῆ ὑπέρκειται πολλὴ αἰώνιος ἀλκή, ἧς ὑπερῃώρησαι ὀρίνων φωτὶ σεαυτόν, ἀενάοις ὀχετοῖσι τιθηνῶν νοῦν ἀτάλαντον,
10	ὅς ῥα κυεῖ τόδε πᾶν, τεκνούμενος ἄφθιτον ὕλην, ἧς γένεσις δεδόκηται, ὅτε σφε τύποισιν ἔδησας. Ἔνθεν ἐπεισρείουσι γοναὶ ἁγίων μὲν ἀνάκτων ἀμφί σε, παντόκρατορ, βασιλεύτατε καὶ μόνε θνητῶν ἀθανάτων τε πάτερ μακάρων· αἱ δ’ εἰσὶν ἄτερθεν,
15	ἐκ σέο μὲν γεγαυῖαι, ὑπ’ ἀγγελίῃσι δ’ ἕκαστα πρεσβυγενεῖ διάγουσι νόῳ καὶ κάρτεϊ τῷ σῷ. Πρὸς δ’ ἔτι καὶ τρίτον ἄλλο γένος ποιήσας ἀνάκτων, οἵ ῥ’ ἑκὰς ἦμαρ ἄγουσιν ἀνυμνείοντες ἀοιδαῖς βουλόμενόν ς’ ἐθέλοντες, ἀοιδιάουσι δ’ ἐσῶδε.
20	Τύνη δ’ ἐσσὶ πατὴρ καὶ μητέρος ἀγλαὸν εἶδος καὶ τεκέων τέρεν ἄνθος, ἐν εἴδεσιν εἶδος ὑπάρχων καὶ ψυχὴ καὶ πνεῦμα καὶ ἁρμονίη καὶ ἀριθμός.
262 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Μήτι πελώρια μέτρα γύης ὑπὸ σὴν φρένα βάλλου, μηδὲ μέτρει μέτρῳ ἠελίου κανόνας συναθροίσας· ἀϊδίου βουλῇ φέρεται πατρὸς, οὐχ ἕνεκεν σοῦ· ἀστέριον προπόλευμα σέθεν χάριν οὐκ ἐλοχεύθη.
263 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Οὔ σε θέμις κτείνειν οἴων γένος ἐστὶ βέβαιον, ἔγγονε θειοπρόπων· ὃ δ’ ἑκούσιον ἂν κατανεύσῃ χέρνιβ’ ἔπι, θύειν τόδ’, ἐπίσκοπε, φημὶ δικαίως.
264 (t)	ΕΚ ΒΕΡΓΙΛΙΟΥ.
1	Σικελίδες Μοῦσαι, μεγάλην φάτιν ὑμνίσωμεν.
1	............... ............... Ἤλυθε Κυμαίου μαντεύματος εἰς τέλος ὀμφή·	519
5	οὗτος ἄρ’ αἰώνων ἱερὸς στίχος ὤρνυται ἡμῖν· ἥκει Πάρθενος αὖθις, ἄγους’ ἐρατὸν βασιλῆα. Ἔνθεν ἔπειτα νέων πληθὺς ἀνδρῶν ἐφαάνθη. Τὸν δὲ νεωστί πω τεχθέντα, φαεσφόρε Μήνη, ἀντὶ σιδηρείης χρυσῆν γενεὴν ὀπάσαντα
10	προσκύνει ............ ............... ............... Τοῦδε γὰρ ἄρχοντος, μενοεικέα πάντα βρότεια· ἄλγεά τε στοναχαί τε κατευνά[σ]ονται ἀλιτρῶν.
15	Ἥψεται ἀφθάρτοιο θεοῦ βίοτον, καὶ ἀθρήσει ἥρωας σὺν ἐκείνῳ ἀολλέας, ἠδὲ καὶ αὐτὸς πατρίδι καὶ μακάρεσσιν ἐελδομένοισι φανεῖται, πατροδότῳ ἀρετῇ κυβερνῶν ἡνία κόσμου. Σοὶ δ’ ἄρα, παῖ, πρώτιστα φύει δωρήματα γαῖα
20	κριθὴν ἠδὲ κύπειρον, ὁμοῦ κολοκάσσι’ ἀκάνθῳ. Σοὶ δ’ αἶγες θαλεροῖς μαστοῖς καταβεβριθυῖαι αὐτόματοι γλυκὺ νᾶμα συνεκτελέουσι γάλακτος, οὐδὲ θέμις ταρβεῖν βλοσυροὺς ἀγέλῃσι λέοντας. Φύσει δ’ εὐώδη τὰ σπάργανα ἄνθεα αὐτά·
25	ὄλλυται ἰοβόλου φύσις ἑρπετοῦ, ὄλλυται ἄτη λοίγιος· Ἀσσύριον θάλλει κατὰ τέμπε’ ἄμωμον. Αὐτίκα δ’ ἡρώων ἀρετὰς πατρός τε μεγίστου ἔργ’ ὑπερηνορέῃσι κεκασμένα πάντα μαθήσῃ, πρῶτον μὲν δῶρ’ ἀνθερίκων ξανθῶν ἤγοντ’ ἀλωαί,
30	ἐν δ’ ἐρυθροῖσι βάτοισι παρήορος ἤλδανε βότρυς, σκληρῶν δὴ πεύκης λαγόνων μελίτος ῥέε νᾶμα. Παῦρα δ’ ὅμως ἴχνη προτέρας περιλείπεται ἄτης, πόντον ἐπαΐξαι περί τ’ ἄστεα τείχεσι κλεῖσαι,
30	ῥῆξαί τ’ εἰλιπόδων ἑλκύσμασι τέλσον ἀρούρης.	520
35	Ἄλλος ἔπειτ’ ἔσται Τίφυς καὶ Θεσσαλὶς Ἀργὼ ἀνδράσιν ἡρώεσσιν ἀγαλλομένη, πολέμου δὲ Τρώων καὶ Δαναῶν πειρήσεται αὖθις Ἀχιλλεύς. Ἀλλ’ ὅταν ἠνορέης ὥρη καὶ καρπὸς ἵκηται, οὐχ ὅσιοι αὐτοῖσιν ἀλιτροτάτοισιν [ἀλᾶσθαι]
40	φυομένων ἄμυδις γαίης ἄπο πίονι μέτρῳ, αὐτὴ δ’ ἄσπαρτος καὶ ἀνήροτος, οὐδὲ μὲν ἀκμὴν ὀτραλέου δρεπάνοιο ποθησέμεν ἄμπελον οἶμαι· οὐδ’ ἐρίου δεύοιτο βροτὸς πόκον· αὐτόματος δὲ ἀρνειὸς Τυρίοισι πάρα πρέψει λιβάδεσσιν,
45	σάνδυκι πορφυρέῳ λάχνην ῥυπόεσσαν ἀμείβων. ............... ............... Ἀλλ’ ἄγε τιμῆεν σκῆπτρον βασιλήιδος ἀρχῆς, δεξιτερῆς ἀπὸ πατρὸς ἐριβρεμέταο δέδεξο.
264 (50)	............... Κόσμου κητώεντος ὅρα εὔπηκτα θέμεθλα· χαρμοσύνην γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης γηθόσυνόν τ’ αἰῶνος ἀπειρεσίου. Λάσιον κῆρ εἴθε με γηραλέον σχοῖ ζῶντά τε νήδυμος ἰσχὺς
55	σὴν ἀρετὴν κελαδεῖν ἐφ’ ὅσον δύναμίς γε παρείη, οὐκ ἄν με πλήξειεν ὁ Θρᾳκῶν δῖος ἀοιδός, οὐ Λίνος, οὐ Πὰν αὐτὸς, ὃν Ἀρκαδίη τέκετο χθών· ἀλλ’ οὐ δ’ αὐτὸς ὁ Πὰν ἀνθέξεται εἵνεκα νίκης. Ἄρχεο μειδιόωσαν ὁρῶν τὴν μητέρα κεδνὴν
60	γνωρίζειν· ἡ γάρ σε φέρεν πολλοὺς λυκάβαντας· σοὶ δὲ γονεῖς οὐ πάμπαν ἐφημέριοι ἐγέλασσαν, οὐ δ’ ἥψω λεχέων, οὐδ’ ἔγνως δαῖτα θάλειαν.
265 (t)	ΑΔΗΛΟΣ.
1	Δοιῶν Μοιράων ἐπὶ νήμασι νήματα κεῖται, εἵνεκα σῆς βιοτῆς. Εἰ μὲν πτολίεθρ’ ἀγαπάζοις ἄστεά τ’ αὖ φωτῶν, καί σοι κλέος ἄφθιτον ἔσται
1	ἀνδρῶν ποιμαίνοντι νέων θεοείκελον ὁρμήν.	521
5	Ἢν δ’ αὖ ποιμαίνῃς μήλων νόμον ἠδ’ ἔτι ταύρων, δὴ τότε σαυτὸν ἔελπε συνήορα καὶ μακάρεσσιν ἔμμεναι ἀθανάτοισι· λίνον δέ τοι ὧδε νένευκεν.
266 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ τῆς τελευτῆς Ἰουλιανοῦ τοῦ παραβάτου, τοῦ ἀθέου.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν σκήπτροισι τεοῖς Περσήϊον αἷμα ἄχρι Σελευκείης κλονέων ξιφέεσσι δαμάσσῃς, δὴ τότε σε πρὸς Ὄλυμπον ἄγει πυριλαμπὲς ὄχημα ἀμφὶ θυελλείῃσι κυκώμενον ἐν στροφάλιγξι,
5	ῥίψαντα βροτέων ῥεθέων πολύτλητον ἀνιήν. Ἥξεις δ’ αἰθερίου φάεος πατρώιον αὐλήν, ἔνθεν ἀποπλαγχθεὶς μεροπήιον ἐς δέμας ἦλθες.
267 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ἔνθ’ ὑπερουρανίη πωτάσκετο ἄμβροτος αἴγλη πηγαίης προθοροῦσα πυρισμαράγου θιασείης.
268 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ψυχή μοι πνείουσα πυρὸς μένος εἰλήλουθεν, καὶ νόον ἀμπετάσασα πρὸς αἰθέρα πυρσοέλικτος ὄρνυται, ἀθανάτη τε βρέμει πολυτειρέα κύκλα.
269 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Σῶμα λυθὲν ψυχήν τε λιπὸν καὶ γαῖα γενηθὲν οὐκ ἔτι πρὸς βιότοιο παλίνδρομον οἶδε κέλευθον, ἀλλὰ τὸ μὲν λυθέν ἐστι κόνις, ψυχὴ δὲ πρὸς αἴθραν σκίδναται, ὅπποθεν ἦλθε, μετήορος αἰθέρ’ ἐς ἁπλοῦν.
5	Ἄλλ’ αὖ δ’ ἐξ ἄλλου γεννάμενον ἠδ’ ἀναβλάστον, ψυχοῦται γονίμου φύσεως ἀροτρεύμασι καινοῖς.
270 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Εἰς Βασιλικῖνόν τινα.
1	Πρῶτον μὲν εἶδος ἄξιον τυραννίδος, καὶ δεύτερον δὲ συμφυὲς πέλει στέφος· ἅπαντα δ’ ἁρμόσουσι πρὸς τὴν ἀξίαν.
271 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Μιχαῆλος τοῦ ψελλοῦ.
1	Ἀρχὴ κακῶν γε προσπεσεῖται τῇ χθονὶ, ὅταν κατάρξῃ τῆς Βαβυλῶνος δράκων δύσγλωττος οὗτος καὶ φιλόχρυσος λίαν.	522
272 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Ἰωάννου Κομνηνοῦ.
1	Τόποις δ’ ἐν ὑγροῖς καὶ παρ’ ἐλπίδα πέσῃς. Ὦ πῶς γενήσῃ βρῶμα δεινῶν κοράκων;
273 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Μανουῆλος βασιλέως.
1	Ἀλλ’ ὑστάτη σε κερδανεῖ λαβὴ λόγου.
274 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Ἀνδρονίκου Κομνηνοῦ.
1	Αἴφνης δ’ ἀναστὰς ἐκ τόπου πλήρους πότον ἀνὴρ πελιδνὸς, ἀγέρωχος τὸν τρόπον, στυγνὸς, πολιὸς, ποικίλος χαμαιλέων, ἐπεισπεσεῖται, καὶ θερίσει καλάμην.
5	Πλὴν ἀλλὰ καὐτὸς συνθερισθεὶς τῷ χρόνῳ ἐσύστερον τίσειεν ἀθλίας δίκας ὧνπερ κακῶς ἔπραξεν ἐν βίῳ τάλας. Ὁ γὰρ φέρων μάχαιραν, οὐ φύγῃ ξίφος.
275 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Ἀνδρονίκου Κομνηνοῦ.
1	Δρεπανηφόρε, τετράμηνόν σε μένει.
276 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ τοῦ βοοσχήμονος βασιλέως.
1	Τὸ σχῆμα φαίνει τὸν τρόπον καὶ τὸν τόπον ὅθεν μόλησας· οἷος ὀφθείς μοι φίλος; Πρώτας ἔχεις γὰρ ἀρετὰς ἄλλων πλέον, καὶ σωφρονίζεις σωφρονῶν τοὺς φιλτάτους.
5	Ὅθεν τέτευχας χρηστοτάτου τοῦ τέλους μόνος ἀναχθεὶς ἐξ ἀνακτόρων, κλέος, καὶ τῷ νεκρῷ, κράτιστε, λιπὼν τὸ κράτος·
5	ὣς ἐν βραχεῖ γὰρ εὐτυχήσεις τὸ κράτος.	523
277 (t)	ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΕΙΟΙ ΠΑΡῼΔΙΑΙ.
1	Ὦ μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι ...., οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ ἀΐοντες, συνθήκας πεποίησθ’ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις, καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε,
5	ὧν δόλιαι ψυχαὶ, δόλιαι φρένες ..... Εἰ γὰρ μὴ Νύμφαι γε θεαὶ Βάκιν ἐξαπάτασκον, μηδὲ Βάκις θνητοὺς, μηδ’ αὖ Νύμφαι Βάκιν αὐτὸν, οὔπω θέσφατον ἦν Εἰρήνης δεσμ’ ἀναλῦσαι, ἀλλὰ τότε πρῶτον ........
10	Οὐ γάρ πω τοῦτ’ ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσι, φυλόπιδος λῆξαι, πρίν κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. Ἕως ἡ σφονδύλη φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ, χἠ κώδων ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει, τουτάκις οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι ...
15	Οὔ ποτε ποιήσεις τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν, οὐδέποτ’ ἂν θείης λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον ... Φράζεο δὴ μήπως σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ἴκτινος μάρψῃ ....
278 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἀλλ’ ὅταν οἰκήσωσι λύκοι πολιαί τε κορῶναι ἐν ταὐτῷ, τὸ μεταξὺ Κορίνθου καὶ Σικυῶνος, πρῶτον Πανδώρᾳ θῦσαι λευκότριχα κριόν. Ὃς δέ κ’ ἐμῶν ἐπέων ἔλθῃ πρώτιστα προφήτης,
5	τῷ δόμεν ἱμάτιον καθαρὸν καὶ καινὰ πέδιλα, καὶ φιάλην δοῦναι, καὶ σπλάγχνων χεῖρ’ ἐπιπλῆσαι.
5	Κἂν μὲν, θέσπιε κοῦρε, ποιῇς ταῦθ’, ὡς ἐπιτέλλω, αἰετὸς ἐν νεφέλῃσι γενήσεαι· αἰ δέ κε μὴ δῷς, οὐκ ἔσει οὐ τρυγὼν, οὐδ’ αἰετὸς, οὐ δρυκολάπτης.	524
279 (t)	ΑΛΛΗ.
n	Ὡς παρὰ τοῦ Ἀπόλλωνος.
1	Αὐτὰρ ἐπὴν ἄκλητος ἰὼν ἄνθρωπος ἀλαζὼν λυπῇ θύοντας, καὶ σπλαγχνεύειν ἐπιθυμῇ, δὴ τότε χρὴ τύπτειν αὐτὸν πλευρῶν τὸ μετάξυ, καὶ φείδου μηδὲν, μηδ’ αἰετοῦ ἐν νεφέλῃσι,
5	μήτ’ ἢν Λάμπων ᾖ μήτ’ ἢν ὁ μέγας Διοπείθης.
280 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν μάρψῃ βυρσαίετος ἀγκυλοχείλης γαμφηλῇσι δράκοντα κοάλεμον, αἱματοπώτην, δὴ τότε Παφλαγόνων μὲν ἀπόλλυται ἡ σκοροδάλμη· κοιλιοπώλῃσιν δὲ θεὸς μέγα κῦδος ὀπάζει,
5	αἴ κεν μὴ πωλεῖν ἀλλᾶντας μᾶλλον ἕλωνται.
281 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Φράζευ, Ἐρεχθείδη, λογίων ὁδὸν, ἥν σοι Ἀπόλλων ἴαχεν ἐξ ἀδύτοιο διὰ τριπόδων ἐριτίμων. Σώζεσθαί ς’ ἐκέλευς’ ἱερὸν κύνα καρχαρόδοντα, ὃς πρόσθεν λάσκων, καὶ ὑπὲρ σέο δεινὰ κεκραγὼς,
5	σοὶ μισθὸν ποριεῖ· κἂν μὴ δρᾷ τοῦτ’, ἀπολεῖται· πολλοὶ γὰρ μίσει σφε κατακρώζουσι κολοιοί.
282 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Φράζευ, Ἐρεχθείδη, κύνα Κέρβερον ἀνδραποδίστην, ὃς κέρκῳ σαίνων ς’, ὁπόταν δειπνῇς, ἐπιτηρῶν, ἐξέδεταί σου τοὖψον, ὅταν σύ που ἄλλοσε χάσκῃς· ἐσφοιτῶν δ’ ἐς τοὐπτάνιον λήσει σε κυνηδὸν
5	νύκτωρ τὰς λοπάδας καὶ τὰς νήσους διαλείχων.
283 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἔστι γυνὴ, τέξει δὲ λέονθ’ ἱεραῖς ἐν Ἀθήναις, ὃς περὶ τοῦ δήμου πολλοῖς κώνωψι μαχεῖται, ὥστε περὶ σκύμνοισι βεβηκώς· ὃν σὺ φύλασσε, τεῖχος ποιήσας ξύλινον πύργους τε σιδηροῦς.	525
284 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Μὴ πείθου· φθονεραὶ γὰρ ἐπικρώζουσι κορῶναι· ἀλλ’ ἱέρακα φίλει μεμνημένος ἐν φρεσὶν, ὅς σοι ἤγαγε συνδήσας Λακεδαιμονίων κορακίνους.
285 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Κεκροπίδη κακόβουλε, τί τοῦθ’ ἡγεῖ μέγα τοὖργον; καί κε γυνὴ φέροι ἄχθος, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη· ἀλλ’ οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γὰρ, εἰ μαχέσαιτο.
286 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἀλλὰ τόδε φράζευ· πρὸ Πύλου Πύλον, ἥν σοι ἔφραζεν. Ἔστι Πύλος πρὸ Πύλοιο ...
287 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Αἰγείδη, φράσσαι κυναλώπεκα, μή σε δολώσῃ, λαίθαργον, ταχύπουν, δολίαν κερδὼ, πολύϊδριν.
288 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἀλλ’ ἔτι τόνδ’ ἐπάκουσον, ὃν εἶπέ σοι, ἐξαλέασθαι, χρησμὸν Λητοΐδης, Κυλλήνην, μή σε δολώσῃ.
289 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἀλλὰ γάρ ἐστιν ἐμοὶ χρησμὸς περὶ σοῦ πτερυγωτὸς, αἰετὸς ὡς γίγνει, καὶ πάσης γῆς βασιλεύσεις.
290 (t)	ΑΛΛΗ.
1	Ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοι δοκεῖ ἡ θεὸς αὐτὴ
1	τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν.	526
291 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ὡς ἀπὸ νεκρῶν.
1	Ὦ πολυύμνητον ναίων χθόνα λαὸς ἀπείρων, μὴ στεῖχ’ ἐς Φοίβου τέμενος ναόν τε θυώδη· οὐ γάρ σοι καθαραὶ χέρες αἵματος αἰθέρ’ ἔχουσιν, ἀλλὰ μύσος προπάροιθε ποδῶν ἔντοσθε κελεύθου.
5	Φράζεο δ’ ἐξ ἐμέθεν, τρίποδος δ’ ἀπόειπε κέλευθον· μαντοσύνης πᾶσαν γὰρ ἐφετμήν σοι καταλέξω. Ἤματι γὰρ τούτῳ περιτελλομένου ἐνιαυτοῦ ὥρισται πᾶσιν θάνατος, ψυχαὶ δὲ βίονται Λοκρῶν Αἰτωλῶν τ’ ἀναμὶξ βουλῇσιν Ἀθήνης,
10	οὐδ’ ἀναπαύλησις κακοῦ ἔσσεται, οὐδ’ ἠβαιόν. Ἤδη γὰρ ψεκάδες φόνιαι κατὰ κρᾶτα κέχυνται, νὺξ δ’ ἐπὶ πάντα κέκευθε, μέλας δ’ ἐπιδέδρομεν αἰθήρ· αὐτίκα νὺξ δ’ ἔρεβος πᾶσαν κατὰ γαῖαν ὄρωρεν, χῆροι δ’ οἴκοι πάντες ἐπ’ οὔδεϊ γυῖα κλινοῦσιν,
15	οὐδὲ γυνὴ πένθος ποτὲ λείψεται, οὐδέ νυ παῖδες ἐν μεγάροις γοόωσι φίλους πατέρας περιφύντες· τοῖον γὰρ τόδε κῦμα κατέδραμε πᾶσι κατ’ ἄκρης. Αἲ αἲ πατρίδ’ ἐμὴν αἰεὶ στένω αἰνὰ παθοῦσαν, μητέρα τ’ αἰνοτάτην, ἣν ὕστερον ἔκλυσεν αἰών.
20	Νώνυμνόν τε θεοὶ γένεσιν θήσουσιν ἅπαντες Λοκρῶν τ’ Αἰτωλῶν θ’ ὅ τι που καὶ σπέρμα λίποιτο, οὕνεκ’ ἐμὴν κεφαλὴν λίποι αἰὼν, οὐδέ νυ πάντα σώματος ἠφάνικεν μέλε’ ἄκριτα, λεῖπε δὲ γαῖαν. Ἀλλά γ’ ἐμὴν κεφαλὴν θέμεν ἠοῖ φαινομένῃφι,
25	μηδέ θ’ ὑπὸ ζοφερὴν γαῖαν κατακρυπτέμεν ἔνδον· αὐτοὺς δὲ προλιπόντας ἑὸν χῶρον μετόπισθεν στείχειν εἰς ἄλλον χῶρον καὶ λαὸν Ἀθήνης, εἴ τινά που θανάτοιο λύσιν κατὰ μοῖραν ἕλησθε.
292 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ὡς ἀπὸ Βουπλάγου τινὸς ἀποθανόντος.
1	Παῦσαι σκυλεύων στρατὸν Ἄϊδος εἰς χθόνα βάντα· ἤδη γὰρ Κρονίδης νεμεσᾷ Ζεὺς μέρμερα λεύσσων, μηνίει δὲ φόνῳ στρατιᾶς καὶ σοῖσιν ἐπ’ ἔργοις, καὶ πέμψει φῦλον θρασυκάρδιον εἰς χθόνα τὴν σὴν,
5	οἵ ς’ ἀρχῆς παύσουσιν, ἀμείψῃ δ’ οἷά γ’ ἔρεξας.
293 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ὡς ἀπὸ ἐμμανοῦς τινος γενομένου.
1	Ὦ πατρὶς, οἷόν σοι λυγρὸν φέρει Ἄρη Ἀθήνη,
1	ἡνίκα πορθήσας’ Ἀσίην πολύολβον ἵκηαι Ἰταλίην ἐς γαῖαν, ἐϋστεφάνους τε πόληας, Θρινακίην νῆσον πολυήρατον, ἣν κτίσατο Ζεύς.	527
5	Ἥξει γὰρ στρατιὴ πολυφέρτατος, ὀβριμόθυμος, τηλόθεν ἐξ Ἀσίης, ὅθεν ἡλίου ἀντολαί εἰσιν, καὶ βασιλεὺς διαβὰς στεινὸν πόρον Ἑλλησπόντου ὅρκια πιστὰ ταμεῖ πρὸς κοίρανον Ἠπειρώτην, ἄξει δ’ εἰς Ἀσίην (?) στρατιὴν ἀνάριθμον ἀγείρας
10	πάντοθεν ἐκ τ’ Ἀσίης ἠδ’ Εὐρώπης ἐρατεινῆς, καί σε δαμᾷ, χήρους δ’ οἴκους καὶ τείχεα θήσει, δουλοσύνην δ’ ἐπὶ πᾶσιν ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας τεύξει μήνιδος οὕνεκ’ Ἀθηναίης μεγαθύμου.
294 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τοῦ αὐτοῦ.
1	Ἡνίκα Νισαῖοι χρυσάμπυκες ἀργέται ἵπποι βῶσιν ἐπὶ χθόνα δῖαν, ἑὴν προλιπόντες ἐφέδρην, οὕς ποτ’ ἐν ἄστει τεῦξε Συρηκοσίων πολυόλβων Δαίδαλος Ἠετίων, φιλίαν πολυήρατον αὔξων,
5	δαῖτ’ ἐπὶ χαλκείῃ, δεσμοῖς δ’ ἐπὶ δεσμὸν ἴαλλεν χρύσεον, ἐν δ’ αὐτὸν πᾶσιν Ὑπερίονος υἱὸν ἥρμοσεν ἀκτίνεσσι καὶ ὄμμασι μαρμαίροντα· καὶ τότε σοὶ, Ῥώμη, χαλεπ’ ἄλγεα πάντα τελεῖται. Ἥξει γὰρ στρατὸς εὐρὺς ὅ σου χθόνα πᾶσαν ὀλέσσει,
10	χηρώσει δ’ ἀγορὰς, ἄστη δέ τε πυρπόλα θήσει, αἵματι δὲ πλήσει ποταμοὺς, πλήσει δὲ καὶ ᾍδην, δουλοσύνην τ’ οἰκτρὴν, στυγερὴν, ἀτέκμαρτον ἐφέσσει. Οὐδὲ γυνὴ πόσιν ὅν γ’ ὑποδέξεται ἐκ πολέμοιο νοστήσαντ’, Ἀίδης δὲ καταχθόνιος, μελανείμων,
15	ἕξει ἐνὶ φθιμένοισιν ὁμοῦ τέκνα μητρὸς ἀπούρας, Ἄρης δ’ ἀλλοδαποῖς περιθήσει δούλιον ἦμαρ.
295 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Τοῦ αὐτοῦ.
1	Μὴ ψαῦ’ ἡμετέρης κεφαλῆς· οὐ γὰρ θέμις ἐστὶν, οἷσιν Ἀθηναίη χόλον ἄγριον ἐν φρεσὶ θῆκεν, ἅπτεσθαι θείοιο καρήατος· ἀλλὰ πέπαυσο, μαντοσύνην τ’ ἐπάκουσον, ἀληθέα ἥπερ ἐρεῖ σοι.
5	Ἥξει γὰρ χθόνα τήνδε πολὺς καὶ κάρτερος Ἄρης, ὃς λαὸν μὲν ἔνοπλον ὑπὸ σκότον Ἄϊδι πέμψει, ῥήξει δ’ αὖ λιθίνους πύργους καὶ τείχεα μακρὰ, ὄλβον δ’ ἡμέτερον καὶ νήπια τέκν’ ἀλόχους τε μάρψας εἰς Ἀσίην ἄξει διὰ κῦμα περήσας.
10	Ταῦτά σοι εἴρηκεν νημερτέα Φοῖβος Ἀπόλλων Πύθιος, ὅς μοι ἑὸν κράτερον θεράποντ’ ἐπιπέμψας
10	ἤγαγεν εἰς μακάρων τε δόμους καὶ Περσεφονείης.	528
296 (t)	Α. ΩΣ ΕΚ ΒΑΚΙΔΟΣ.
n	Περὶ Περεγρίνου καὶ τῶν αὐτοῦ ὁμιλητῶν.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν Κυνικὸς πολυώνυμος ἐς φλόγα πολλὴν πηδήσῃ δόξης ὑπ’ ἐρινύι θυμὸν ὀρινθεὶς, δὴ τότε τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ οἱ ἕπονται, μιμεῖσθαι χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο λύκοιο.
5	Ὃς δέ κε δειλὸς ἐὼν φεύγῃ μένος Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν τοῦτον τάχα πάντας Ἀχαιοὺς, ὡς μὴ ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ χρυσῷ σαξάμενος πήρην, μάλα πολλὰ δανείζων, ἐν καλαῖς Πάτραισιν ἔχων τρὶς πέντε τάλαντα.
297 (t)	Β. ΩΣ ΕΚ ΣΙΒΥΛΛΗΣ.
n	Περὶ Περεγρίνου ἢ Πρωτέως κυνικοῦ.
1	Ἀλλ’ ὁπόταν Πρωτεὺς Κυνικῶν ὄχ’ ἄριστος ἁπάντων Ζηνὸς ἐριγδούπου τέμενος κάτα, πῦρ ἀναπαύσας, ἐς φλόγα πηδήσας ἔλθῃ ἐς μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ τότε πάντας ὁμῶς, οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσι,
5	νυκτιπόλον τιμᾶν κέλομαι ἥρωα μέγιστον σύνθρονον Ἡφαίστῳ καὶ Ἡρακλῆι ἄνακτι.
298 (t)	Γ. ΩΣ ΣΙΒΥΛΛΗΣ ΠΡΟΜΑΝΤΕΥΣΑΜΕΝΗΣ.
n	Περὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ ψευδομάντεως.
1	Εὐξείνου Πόντοιο παρ’ ᾐόσιν ἄγχι Σινώπης, ἔσται τις κατὰ Τύρσιν ὑπ’ Αὐσονίοισι προφήτης, ἐκ πρώτης δεικνὺς μονάδος τρισσῶν δεκάδων τε πένθ’ ἑτέρας μονάδας καὶ εἰκοσάδα τρισάριθμον,
5	ἀνδρὸς Ἀλεξητῆρος ὁμωνυμίην τετράκυκλον.	529
299 (t)	ΑΔΗΛΟΣ.
n	Περὶ τοῦ αὐτοῦ.
1	Περσείδης γενεὴν Φοίβῳ φίλος οὗτος ὁρᾶται, δῖος Ἀλέξανδρος, Ποδαλειρίου αἷμα λελογχώς.
300 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ τοῦ αὐτοῦ.
1	Τιέμεναι κέλομαι τὸν ἐμὸν θεράπονθ’ ὑποφήτην· οὐ γάρ μοι κτεάνων μέλεται ἄγαν, ἀλλ’ ὑποφήτου.
301 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Περὶ Ἐπικούρου.
1	Μολυβδίνας ἔχων πέδας ἐν βορβόρῳ κάθηται.
302 (t)	ΧΡΗΣΜΟΣ ΑΥΤΟΦΩΝΟΣ.
n	Σευηριανῷ.
1	Πάρθους Ἀρμενίους τε θοῷ ὑπὸ δουρὶ δαμάσσας νοστήσεις Ῥώμην καὶ Θύμβριδος ἀγλαὸν ὕδωρ στέμμα φέρων κροτάφοισι μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν.
303 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Σευηριανῷ Κελτῷ.
1	Μὴ σύ γ’ ἐπ’ Ἀρμενίους ἐλάαν στρατὸν, οὐ γὰρ ἄμεινον, μή σοι θηλυχίτων τις ἀνὴρ τόξου ἄπο λυγρὸν πότμον ἐπιπροϊεὶς παύσῃ βιότοιο φάους τε.
304 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Νοσοῦσι.
1	Μηκέτι δίζησθαι νούσοιο λυγρῆς ἐπαρωγήν·
1	πότμος γὰρ προφανὴς, οὐδ’ ἐκφυγέειν δυνατόν σοι.	530
305 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ἀλεξάνδρου τοῦ ψευδομάντεως.
1	Εἰς Κλάρον ἴεσο νῦν, τοὐμοῦ πατρὸς ὡς ὄπ’ ἀκούσῃς. *** Βραγχιδέων ἀδύτοισι πελάζεο καὶ κλύε χρησμῶν. ***
5	Ἐς Μαλλὸν χώρει θεσπίσματά τ’ Ἀμφιλόχοιο.
306 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Ῥουτιλλιάνῳ.
1	Πυθαγόρην πολέμων τε διάκτορον ἐσθλὸν ἀοιδόν.
307 (t)	Τῷ αὐτῷ.
1	Πρῶτον Πηλείδης ἐγένου, μετὰ ταῦτα Μένανδρος, εἶθ’ ὃς νῦν φαίνῃ, μετὰ δ’ ἔσσεαι ἡλιὰς ἀκτὶς, ζήσεις δ’ ὀγδώκοντ’ ἐπὶ τοῖς ἑκατὸν λυκάβαντας.
308 (t)	ΧΡΗΣΜΟΣ ΑΥΤΟΦΩΝΟΣ.
n	Τῷ αὐτῷ.
1	Γῆμον Ἀλεξάνδρου τε Σεληναίης τε θύγατρα.
309 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Φοῖβος ἀκερσεκόμης λοιμοῦ νεφέλην ἀπερύκει.
310 (t)	ΑΛΛΟΣ.
n	Ὡς Βασιλέως Γλύκωνος τοῦ δράκοντος.
1	Πυθαγόρου ψυχή ποτε μὲν φθίνει, ἄλλοτε δ’ αὔξει· ἡ δὲ προφητείη δίης φρενός ἐστιν ἀπορρώξ. Καί μιν ἔπεμψε πατὴρ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαρωγόν· καὶ πάλιν ἐς Διὸς εἶσι Διὸς βληθεῖσα κεραυνῷ.
311 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Τιανῷ τινι Σακέρδωτι.
1	Μὴ πείθου Λεπίδῳ, ἐπεί οἱ λυγρὸς οἶτος ὀπηδεῖ.	531
312 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
n	Εἰς τὰς τοῦ Ἐπικούρου δόξας.
1	Πυρπολέειν κέλομαι δόξας ἀλαοῖο γέροντος.
313 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Ἐς δίνας Ἴστροιο διιπετέος ποταμοῖο ἐσβαλέειν κέλομαι δοίους Κυβέλης θεράποντας, θῆρας ὀρειτρεφέας, καὶ ὅσα τρέφει Ἰνδικὸς ἀὴρ ἄνθεα καὶ βοτάνας εὐώδεας· αὐτίκα δ’ ἔσται
5	νίκη καὶ μέγα κῦδος ἅμ’ εἰρήνῃ ἐρατεινῇ.
314 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Μάλβακα χοιρείων ἱερῇ κυμίνευε σιπύδνῳ.
315 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Κυτμίδα χρίεσθαι κέλομαι δροσίην τε κέλητος.
316 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Δίζεαι ὅστις σὴν ἄλοχον μάλα πάγχυ λεληθὼς Καλλιγένειαν ὑπὲρ λεχέων σαλαγεῖ κατὰ δῶμα; Δοῦλος Πρωτογένης, τῷ δὴ σύγε πάντα πέποιθας. Ὤπυιες γὰρ ἐκεῖνον, ὁ δ’ αὖθις σὴν παράκοιτιν,
5	ἀντίδοσιν ταύτην ὕβρεως ἰδίας ἀποτίνων. Ἀλλ’ ἐπὶ σοὶ δὴ φάρμακ’ ἀπ’ αὐτῶν λυγρὰ τέτυκται ὡς μήτ’ εἰσαίοις μήτ’ εἰσοράοις ἃ ποιοῦσιν. Εὑρήσεις δὲ κάτω ὑπὸ σῷ λέχει ἀγχόθι τοίχου πρὸς κεφαλῆς· καὶ σὴ θεράπαινα σύνοιδε Καλύψω.
317 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Μὴ σύ γε πλωέμεναι, πεζὴν δὲ κατ’ οἶμον ὅδευε.
318 (t)	ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
1	Νυκτιπλάνοις ὀάροις χαίρει κοίταις τε δυσάγνοις.	532
319 (t)	ΠΕΠΛΑΣΜΕΝΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ.
1	Ὡς προμαντευσαμένου τοῦ ἐν Κολοφῶνι Ἀπόλλωνος. Τίπτε ποθεῖτε μαθεῖν νούσου τέλος ἠδὲ καὶ ἀρχήν; Ἀμφοτέρους μία νοῦσος ἔχει, λύσις ἔνθεν ἀνέστη· δεινὰ δ’ ὁρῶ τοίσδεσσι πάθη καὶ ἀνήνυτα ἔργα·
5	ἀμφότεροι φεύξονται ὑπεὶρ ἅλα λυσσοδίωκτοι, δεσμὰ δὲ μοχθήσουσι παρ’ ἀνδράσι μιξοθαλάσσοις καὶ τάφος ἀμφοτέροις θάλαμος καὶ πῦρ ἀΐδηλον, καὶ ποταμοῦ Νείλου παρὰ ῥεύμασιν Ἴσιδι σεμνῇ σωτείρῃ μετόπισθε παραστῇς ὄλβια δῶρα.
10	Ἀλλ’ ἔτι που μετὰ πήματ’ ἀρείονα πότμον ἔχουσι.
320 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Ἴχνος ἀειράμενος ἀπ’ ἐϋστάχυος παρὰ Νείλου, φεύγεις Μοιράων νήματ’ ἐρισθενέων. Τέτλαθι, σοὶ γὰρ ἐγὼ κυαναύλακος Αἰγύπτοιο αἶψα πέδον δώσω· νῦν δ’ ἐμὸς ἔσσο φίλος.
321 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Τὴν χάριν ἐν πρώτοις, αὐτὰρ κλέος ὕστατ’ ἔχουσαν, φράζεσθ’, ὦ Δελφοί, τόν τε θεᾶς γενέτην, οἱ νηὸν προλιπόντες ἐμὸν, καὶ κῦμα τεμόντες, ἥξοντ’ ἠελίου πρὸς χθόνα κυανέην,
5	τῇπερ ἀριστοβίων μέγ’ ἀέθλιον ἐξάψονται, λευκὸν ἐπὶ κροτάφων στέμμα μελαινομένων.
322 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Αἰθιόπων εἰς γαῖαν ἀφίξεαι ἄμμιγα κούρῃ, δεσμῶν Ἀρσακείων αὔριον ἐκπροφυγών.
323 (t)	ΑΛΛΟΣ.
1	Παντάρβην φορέουσα πυρὸς μὴ τάρβει ἐρωήν·
1	ῥηϊδίως μοίρας καὶ τἀδόκητα πέλει.	533

1

(t)

2

(t)

3

(t)

4

(t)

5

(t)

6

(t)

7

(t1)

8

(t)

9

(t)

10

(t)

11

(t)

12

(t)

13

(t)

14

(t)

15

(t)

16

(t)

17

(t)

18

(t)

19

(t)

20

(t)

21

(t)

22

(t)

23

(t)

24

(t)

25

(t)

26

(t)

27

(t)

28

(t)

29

(t)

30

(t)

31

(t)

32

(t)

33

(t)

34

(t)

35

(t)

36

(t)

37

(t)

38

(t)

39

(t)

40

(t)