TLG 5037 005 :: SCHOLIA IN SOPHOCLEM :: Scholia in Sophoclis Oedipum tyrannum (scholia recentiora) SCHOLIA IN SOPHOCLEM Schol. Scholia in Sophoclis Oedipum tyrannum (scholia recentiora)
Citation: Source of scholion — scholion — (line) | ||
sch mos1 | ὦ τέκνα] ἐμὰ δηλονότι. Κάδμου—τροφή] Κάδμου τοῦ πρὸ μακροῦ γεγονότος ἀπόγονοι νῦν βλαστήσαντες. τροφή] ἀνατροφή. ἀνατροφὴ ἣν ἀνατρέφει τίς τινα, ἢ ἣν ἀνατρέφεταί τις ὑπό τινος. ἐνταῦθα δὲ νέαν ἀνατροφὴν λέ‐ | |
5 | γει τοὺς ἀνατραφέντας νῦν. | |
---|---|---|
sch mos2 | τίνες εἰσὶν αἱ καθέδραι αὗται ἃς κάθησθε χάριν ἐμοῦ; κάθημαι τήνδε τὴν καθέδραν, καὶ βαδίζω ταύτην τὴν ὁδόν, καὶ ὑβρίζω τοιαῦτά τινα, τὸν αὐτὸν ἔχουσι σχημα‐ τισμὸν τῷ λέγω λόγον, καὶ γράφω γραφὴν καὶ τοῖς τοιού‐ | |
5 | τοις. ποθ’] περισσόν. | |
sch mos3 | ἀντὶ τοῦ ἱκετηρίους κλάδους στέμματι ἐστεμμένους κα‐ τέχοντες. ἐξεστεμμένοι] περισσὴ ἡ ἐξ. | |
sch mos4 | τὸ ὁμοῦ ἐπὶ συνάψει δύο κώλων λεγόμενον, καὶ ἐπὶ τοῦ προτέρου κώλου δύναται λέγεσθαι, καὶ τοῦ δευτέρου, ὥσπερ καὶ τὸ ἅμα καὶ ὁ καὶ σύνδεσμος, καθ’ ὃ λέ‐ γεται ἐνταῦθα ‘ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει, ὁμοῦ δὲ παι‐ | |
5 | άνων τε καὶ στεναγμάτων‘. θυμιαμάτων] θυσιῶν δι’ ἀρωμάτων. | |
sch mos5 | ὁμοῦ δὲ] γέμει. παιάνων] τῶν εἰς τὸν Ἀπόλλωνα ὕμνων· οὗτος γὰρ αἴτιος τοῦ λοιμοῦ. | |
sch mos6 | ἃ] ἤγουν τοὺς στεναγμούς, τοὺς παιᾶνας καὶ τὰ τοι‐ αῦτα. δικαιῶν] δίκαιον κρίνων. | |
sch mos7 | αὐτὸς] αὐτὸς ἐγώ. ὧδ’] δεῦρο. | |
sch mos8 | πᾶσι] παρὰ πᾶσι. κλεινὸς] ἔνδοξος. | |
sch mos9 | φράζε] λέγε. πρέπων] ἁρμόδιος. ἔφυς] ἀντὶ τοῦ | |
ὑπάρχεις. | 3 | |
sch mos10 | πρὸ τῶνδε] μᾶλλον ἢ οὗτοι. φωνεῖν] λέγειν. τίνι] ἐπὶ τίνι. καθέστατε] καθεστήκατε· ἀντὶ τοῦ ἐφεστή‐ κατε, παραγεγόνατε. | |
sch mos11 | στέξαντες] ὑπομείναντες. ὡς] φράζε, καθά. ἂν] περισσόν. | |
sch mos12 | προσαρκεῖν] ἀντὶ τοῦ ἐπαρκεῖν, ἤγουν βοηθεῖν. πᾶν] κατὰ πᾶν. δυσάλγητος] ἀσυμπαθής. | |
sch mos13 | μὴ οὐ κατοικτείρων] ἀντὶ τοῦ οὐκ οἰκτείρων, οὐκ ἐ‐ λεῶν· ἐκ παραλλήλου τὸ μὴ καὶ τὸ οὐ. ἕδραν] ἀντὶ τοῦ καθέδραν. τοιάνδε ἕδραν, ἀντὶ τοῦ ἀνθρώπους οὕτω καθημένους, ἐλεεινῶς δηλονότι. | |
sch mos14 | καὶ μήν, ὦ Οἰδίπους, ὁ κρατύνων, ἀντὶ τοῦ ὁ ἄρχων, ὁ κρατῶν. | |
sch mos15 | ἡλίκοι] ὁπόσοι τὴν ἡλικίαν. τὸ ἡλίκος πρὸς τὸ τηλικόσδε ἔχει τὴν ἀναφοράν. λέγεται δὲ καὶ ἀμφό‐ τερα ἐπὶ ἡλικίας κυρίως, οἷον τηλικόσδε ἐστὶν ἀντὶ τοῦ τοσοῦτος τὴν ἡλικίαν, καὶ ἡλίκος ἀντὶ τοῦ ὁπόσος τὴν ἡλι‐ | |
5 | κίαν. καὶ ἀπὸ τούτου καὶ ἐπὶ μεγέθους ἁπλῶς. προσή‐ μεθα] προσκαθήμεθα· παρακαθήμεθα. | |
sch mos16 | βωμοῖσι] ἀντὶ τοῦ ναοῖς· εἶχον γάρ, φασίν, ἱδρυμένους ναοὺς πρὸ τῶν βασιλείων. βωμός, τὸ οἰκοδόμημα ἐν ᾧ ἔθυον· ἀπὸ τούτου βωμὸς καὶ ὁ περιέχων τοῦτον ναός. βωμὸς καὶ ἐν ᾧ τὰ ἅρματα ἐτίθετο, ὡς παρ’ Ὁμήρῳ | |
5 | ‘ἅρματα δ’ ἂμ βωμοῖσι τίθει‘. ναός, καὶ ἱερόν, πᾶν τὸ οἰκοδόμημα ὑφ’ οὗ περιέχεται ὁ βωμός. πρόναον, | |
τὸ ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ. τέμενος, ἐν ᾧ καθιδρύετο τὸ ἄγαλμα. λέγεται τέμενος ἁπλῶς καὶ ὁ ἀποκεκομ‐ μένος καὶ ἀνατεθειμένος τόπος τινί. οὐδέπω] οὔπω. | 4 | |
10 | μακρὰν] ἐπὶ πολύ. | |
sch mos17 | πτέσθαι] πετάσαι· ἀντὶ τοῦ βαδίσαι. οἱ—βαρεῖς] οἱ δὲ βεβαρημένοι, δυσκίνητοι, συνόντες γήρᾳ. τὸ βα‐ ρὺς ἐνίοτε μὲν λέγεται ἐπὶ ψυχῆς, ὡς ἐν τῷ ‘τοιαῦτ’ ἀνὴρ δύσοργος, ἐν γήρᾳ βαρύσ‘, ἐνίοτε δὲ ἐπὶ σώματος, | |
5 | ὡς ἐνταῦθα. | |
sch mos18 | ἱερεῖς] περὶ ἑαυτοῦ λέγει. Ζηνός] Διός. τ’] τοι. ἠϊθέων] ἀπὸ τῶν νέων. | |
sch mos19 | λεκτοί] ἐπίλεκτοι· ἔκκριτοι. φῦλον] γένος. ἐξε‐ στεμμένον] περισσή· ἀντὶ τοῦ κλάδους στέμματι ἐστεμ‐ μένους κατέχον. | |
sch mos20-21 | ἐπὶ ταῖς ἀγοραῖς, ἤγουν ἐπὶ τοῖς τόποις ἔνθα συ‐ νηθροΐζοντο, καὶ πρὸς τῆς Ἀθηνᾶς τοῖς διπλοῖς ναοῖς, καὶ ἐπὶ τῇ μαντικῇ σποδῷ τοῦ Ἰσμηνοῦ. θακεῖ] κάθηται. χρησμὸς ἡ τῶν θεῶν μαντεία. μαντεία δὲ καὶ | |
5 | μάντευμα τὸ ἀπὸ μάντεων ἀνθρώπων. ἐνταῦθα δὲ τὸ μαντείᾳ ἀντὶ τοῦ μαντικῇ λέγεται, ἁπλοῦν ἀντὶ κτη‐ τικοῦ. | |
sch mos22 | εἰσορᾷς] ἀντὶ τοῦ ὁρᾷς. | |
sch mos23 | ἄγαν σαλεύει, ἤγουν πάνυ ταράττεται, ἐν με‐ γάλῳ κλύδωνί ἐστιν, ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ. κἀνακουφίσαι] ἀναβαστάσαι. κάρα] ἤγουν τὴν κεφαλήν. | |
sch mos24 | ἀπὸ τοῦ σάλου τῶν βυθῶν τοῦ φονικοῦ οὐκέτι οἵα τε, ἐστὶ δηλονότι, ἤγουν δυνατή. | 5 |
sch mos25-27 | φθειρομένη μὲν κατὰ τοὺς καρποφόρους κάλυκας τῆς γῆς, φθειρομένη δὲ κατὰ τὰς ἀγέλας τῶν νομάδων βοῶν, ἀντὶ τοῦ τῶν ζῴων ἁπλῶς τῶν νεμομένων, καὶ κατὰ τοὺς τόκους τῶν γυναικῶν τοὺς ἀγόνους, ἤγουν τοὺς κακογόνους. | |
sch mos27 | δ’] γάρ. πυρφόρος] καυστικός. | |
sch mos28 | σκήψας] ἐνσκήψας· βαρέως ἐμπεσών. ἐλαύνει] βιά‐ ζεται. ἔχθιστος] ὁ πάνυ μεμισημένος. | |
sch mos29 | ὑφ’ οὗ] ἤγουν τοῦ λοιμοῦ. κενοῦται] στερίσκεται τοῦ πλήθους τῶν ἀνθρώπων τοῦ πληροῦντος αὐτό. | |
sch mos30 | στεναγμοῖς καὶ γόοις] ὑπὸ στεναγμῶν καὶ θρήνων. πλουτίζεται] ἤγουν πλούσιος καὶ εὔπορος γίνεται. | |
sch mos31 | νῦν] δή. | |
sch mos32 | οὐδ’—παῖδες] κρίνοντες ἀπὸ κοινοῦ. ἑζόμεθ’] κα‐ θεζόμεθα. ἐφέστιοι] ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ τῇ σῇ δηλονότι. | |
sch mos33 | συμφοραῖς] ταῖς συντυχίαις· τοῖς συναντήμασιν. | |
sch mos34 | κρίνοντες] καθήμεθα δηλονότι. δαιμόνων] θεῶν. ξυ‐ ναλλαγαῖς] ἀντὶ τοῦ καταλλαγαῖς, φιλιώσεσιν. | |
sch mos35-36 | ὅς γε ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν τῶν Καδμείων ἐξέλυσας, ἀντὶ τοῦ ἔλυσας, ἤγουν ἔπαυσας, τὸν δασμὸν τῆς σκληρᾶς ἀοιδοῦ, ἤγουν τῆς Σφιγγός, ὃν παρείχομεν. σκληρᾶς] τῆς ἀπηνοῦς. ἀοιδοῦ λέγει, ἐπεὶ ἐμμέτρως ἔλεγε | |
5 | τὰ αἰνίγματα. | |
sch mos37 | οὐδὲν πλέον εἰδώς, ἤγουν οὐδὲν εἰς προσθήκην τῆς σῆς γνώσεως. τὸ πλέον, οὕτω τιθέμενον, οὐ περισσὸν τίθε‐ | |
ται, ἀλλ’ ἔχον ἀεὶ ὅποι ἀποδοθήσεται, οἷον ‘σπουδάσας οὐ‐ δὲν πλέον ἤνυσα‘, ἀντὶ τοῦ οὐδὲν πλέον τῆς σπουδῆς, καὶ | 6 | |
5 | ‘δένδρεσιν εὐκάρποις οὐδὲν πλέον‘, τῆς εὐκαρπίας δηλονότι· καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. ἐξειδὼς] εἰδώς· ἀκηκοώς. | |
sch mos38 | ἐκδιδαχθείς] διδαχθείς· μαθών. προσθήκῃ θεοῦ] ἀντὶ τοῦ μετὰ τοῦ θεοῦ. | |
sch mos39 | ὀρθῶσαι] ἀντὶ τοῦ ἀνορθῶσαι. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν κλι‐ νομένων, ὅταν αὐτά τις ἀνορθοῖ. | |
sch mos40 | περιφραστικῶς ἀντὶ τοῦ ὦ κράτιστε παρὰ πᾶσιν Οἰ‐ δίπους. | |
sch mos41 | πρόστροποι] πρὸς σὲ τετραμμένοι. | |
sch mos42-43 | ἀλκήν] ἀντὶ τοῦ βοήθειαν. εὑρεῖν] ἀντὶ τοῦ ἐξευ‐ ρεῖν, ἐπινοῆσαι. ἡμῖν] χάριν ἡμῶν. του θεῶν] τινὸς ἀπὸ τῶν θεῶν. φήμην] χρησμόν. ἀκούσας] οἶσθα δη‐ λονότι. εἴτ’—που] εἴτ’ ἀπ’ ἀνδρός τινος ἀκούσας, μαν‐ | |
5 | τείαν δηλονότι, οἶσθα. ἐπὶ μὲν τῶν θεῶν ἀπαντᾷ ὁ χρη‐ σμὸς οἰκείως· ἐπὶ δὲ τοῦ ἀνδρὸς προσυπακούεται ἡ μαντεία οἰκείως κατ’ ἀναλογίαν. | |
sch mos44 | ὡς] ὅτι. τοῖσιν ἐμπείροισι] τῶν ἐν πείρᾳ πολλῶν γεγονότων. τὰς ξυμφορὰς] τὰς συντυχίας· τὰ συναντήματα. | |
sch mos45 | ζώσας] ἀντὶ τοῦ ἀσφαλεῖς, ἀδιαπτώτους. μάλιστα] κατὰ πολύ. | |
sch mos46 | ἴθ’] εἶα. ἀνόρθωσον] ἀνάστησον. | |
sch mos47 | ἴθ’] εἶα. εὐλαβήθηθ’] δυσωπήθητι. ὡς] ὅτι. | |
sch mos48 | κλῄζει] δοξάζουσα καλεῖ. τῆς—προθυμίας] ἕνεκα | |
τῆς πρότερον σπουδῆς. | 7 | |
sch mos49 | ἀρχῆς] ἀντὶ τοῦ ὧν κατ’ ἀρχὰς ἐποίησας. μηδαμῶς μεμνώμεθα] ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς μεμνησόμεθα. | |
sch mos50 | στάντες τ’ ἐς ὀρθὸν] ἀντὶ τοῦ ἀνορθωθέντες. | |
sch mos51 | ἀσφαλείᾳ] ἀκριβεῖ σκέψει. ἀνόρθωσον] ἀνάστησον. | |
sch mos52 | ὄρνιθι αἰσίῳ, ἀντὶ τοῦ μαντείᾳ εὐσυμβόλῳ. ὄρνιθες ἁπλῶς μὲν πάντα τὰ πετόμενα, ἰδίως δὲ οἱ εἰς μαντείαν συντείνοντες· ἀφ’ οὗ ἔλεγον καὶ πᾶν τὸ εἰς μαντείαν συντεῖνον ὄρνιν, οἷον πταρμόν, ἢ παλμόν, ἢ τοι‐ | |
5 | οῦτό τι. οὐ μόνον δὲ τὰ εἰς μαντείαν συντείνοντα, ἀλλ’ ἤδη καὶ αὐτὴν ἁπλῶς τὴν μαντείαν ὄρνιν καλοῦσιν, καθ’ ὃ λέγεται ἐνταῦθα. τὸ αἴσιον δέ, καὶ τὸ ἀπαίσιον, ἐπὶ τῆς τῶν ὀρνίθων μαντείας κυρίως λέγεται, καὶ ἀπὸ τούτου καὶ ἐπ’ ἄλλων, οἷον ἀπαίσιοι ὄρνιθες οἱ δυσοιώνι‐ | |
10 | στοι, αἴσιοι δὲ τὸ ἐναντίον, οἷον οἱ εὐσύμβολοι, τουτέστιν οἱ ἀγαθὰ σύμβολα δηλοῦντες. | |
sch mos53 | τανῦν] κατὰ τὰ παρόντα. ἴσος] ἀντὶ τοῦ ὅμοιος. | |
sch mos54 | ὡς] ὅτι. κρατεῖς] ἤγουν ἄρχεις. | |
sch mos55 | κενῆς] ἐστερημένης τῶν πληρούντων αὐτὴν ἀνθρώπων. κρατεῖν] αὐτῆς δηλονότι. | |
sch mos56 | ὡς] ὅτι. | |
sch mos57 | ἔρημος] μεμονωμένος. ἀνδρῶν κτἑ.] λέγω. | |
sch mos58 | παῖδες] ἐμοὶ δηλονότι. οἰκτροί] ἐλεεινοί. γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτα] ἀντὶ τοῦ γνωστά, ἐγνωσμένα, καὶ οὐκ ἄγ‐ νωστα. | |
sch mos59 | ἱμείροντες] ζητοῦντες. | 8 |
sch mos60 | ὡς] καθά. | |
sch mos61 | ὑμῶν] οὐδεὶς ἀφ’ ὑμῶν. | |
sch mos62 | τὸ ... ὑμῶν ἄλγος] ἤγουν ἡ λύπη ἣν ὑμεῖς ἀλγεῖτε. ἔρχεται] ἀφορᾷ· τείνει. | |
sch mos63 | ἐν ἑαυτῷ ὁριζόμενον καὶ εἰς οὐδένα ἄλλον. | |
sch mos64 | καὶ ς’] ἀντὶ τοῦ καὶ ἕκαστον ὑμῶν. | |
sch mos65 | ὕπνῳ] ἐν ὕπνῳ. εὕδοντα] καθεύδοντα· ἀναπαυόμε‐ νον. ἐξεγείρετε] ἀντὶ τοῦ ἐγείρετε, ἀνίστατε. | |
sch mos66 | ἴστε] γινώσκετε. πολλὰ] κατὰ πολύ. | |
sch mos67 | πλάναις] στροφαῖς· φαντασίαις. ἤγουν διὰ τῶν στρο‐ φῶν καὶ τῶν φαντασιῶν τοῦ λογισμοῦ. | |
sch mos68 | ἣν δὲ θεραπείαν μόνην καλῶς εὕρισκον σκοπῶν. | |
sch mos69 | ἔπραξα] ἀντὶ τοῦ ἐνήργησα. | |
sch mos70 | γαμβρόν] ἀντὶ τοῦ κηδηστήν. τὰ Πυθικὰ] τὰ κατὰ τὴν Πυθῶνα. | |
sch mos71 | ὡς πύθοιθ’] ἵνα ἐρωτήσῃ. | |
sch mos72 | ῥυσαίμην] ἀπαλλάξαιμι· σώσαιμι. | |
sch mos73-74 | καί με ἤδη, ἤγουν ἀπὸ τοῦ νῦν, ἡ ἡμέρα συνεξετα‐ ζομένη τῷ καθήκοντι χρόνῳ λυπεῖ, ἀποροῦντα δηλο‐ νότι, τί πράττει. | |
sch mos74-75 | φυσικός ἐστιν ὁ λόγος, ἀπὸ τῶν ἐπαγομένων συνυ‐ πακούειν τὰ πρέποντα πρότερον λέγεσθαι. ὡς ἐνταῦθα ἀπὸ τοῦ ‘τί πράσσειν‘ ἀπορίαν ἐμφαίνοντος, γνώμης ζητούσης ὅποι ἐρείσει, συνυπακούεται τὸ ἀποροῦντα, καὶ ἐν τῷ ‘οὐ | |
5 | γὰρ κλύοντές ἐσμεν αἰσχίστους λόγους, ἄναξ Ὀδυσσεῦ, τοῦδ’ ὑπ’ ἀνδρὸς ἀρτίως;‘. τὸ ἆρα καὶ ἐν ἄλλοις ἕτερα. τοῦ γὰρ εἰκότος πέρα· ἀντὶ τοῦ περαιτέρω τοῦ πρέποντος πράγματος· ἤγουν οὐ πρέποντα ποιῶν ἄπεστι πλέον τοῦ καθήκοντος χρόνου. | 9 |
sch mos75 | πλείω] πλείονα, ἀντὶ τοῦ πλέον· οὐδέτερον. καθή‐ κοντος] ἁρμόζοντος. | |
sch mos76 | ἵκηται] ἀφίκηται. τηνικαῦτ’] τότε. | |
sch mos78-79 | καὶ μὴν καλῶς καὶ κατὰ τὸν προσήκοντα χρόνον ἐμνήσθης καὶ ἀνεζήτησας αὐτόν, καὶ οὗτοι μηνύουσί μοι καὶ τὰ ἑξῆς. προστείχοντα] ἀντὶ τοῦ ἀνερχόμενον. ση‐ μαίνουσι] δηλοῦσι. | |
sch mos80 | εἰ γὰρ] εἴθε δή. ἐν τύχῃ γέ τῳ] ἐν τύχῃ τινί. ὥσπερ παρὰ τοῖς Αἰολεῦσι τὸ ὅντινα κοινόν ἐστι κατὰ γένος, οὕτω καὶ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς τὸ τοῦ καὶ τὸ τῷ κοι‐ νῶς λέγεται, ‘οὔτε του κλύων σάλπιγγοσ‘, καὶ ‘τοῦ χρεί‐ | |
5 | ασ‘, καὶ ἐν τύχῃ γέ τῳ. | |
sch mos81 | σωτῆρι] ἀντὶ τοῦ σωστικῇ. βαίη] ἔλθοι. λαμπρὸς] ἀντὶ τοῦ ἡδύς. ὄμματι] ἀντὶ τοῦ τῇ ὄψει ᾗ βλέπεται. | |
sch mos82 | εἰκάσαι] εἰς τὸ εἰκάσαι. | |
sch mos83 | πολυστεφὴς] ἀντὶ τοῦ ἐστεμμένος. ὧδ’] οὕτως. εἷρ‐ πε] ἀντὶ τοῦ ἤρχετο. παγκάρπου δάφνης] ἀπὸ δάφνης πεπληρωμένης καρποῦ. | |
sch mos84 | τάχ’] ταχέως. εἰσόμεθα] γνωσόμεθα. ξύμμετρος —κλύειν] ἀντὶ τοῦ διάστημα ἀπέχει σύμμετρον ὥστε κλύ‐ ειν, τοῦ λόγου ἡμῶν δηλονότι. ἐπὶ τοῦ διαστήματος ὀφεί‐ | |
λων θεῖναι τὸ ‘σύμμετρον‘, ὁ δὲ ἐπὶ τοῦ προσώπου τίθησιν | 10 | |
5 | ἀντιστρόφως. τὸ σχῆμα δὲ τοῦτο τοῦ λόγου καὶ τῷ πεζῷ λόγῳ σύνηθες, ὥσπερ καὶ τὸ ‘ταχὺς ἦλθεν‘. | |
sch mos85 | ἐμὸν κήδευμα] ἀντὶ τοῦ κηδεστὰ ἐμέ. | |
sch mos86 | φήμην] χρησμόν. | |
sch mos87-88 | ἐσθλήν] ἀγαθήν. τὰ δύσφορ’—ἐξελθόντα] τὰ δυσχερῆ, ἤγουν ἡ ζήτησις τοῦ φονέως, εἰ τύχοι ἐξελθόντα, ἤγουν ἐξέλθοι, εἰ τελεσθείη. κατ’ ὀρθὸν] ἀντὶ τοῦ ὀρ‐ θῶς. πάντ’] κατὰ πάντα. | |
sch mos89 | θρασὺς] ἀντὶ τοῦ θαρραλέος. | |
sch mos90 | προδείσας] ἀντὶ τοῦ δείσας. τῷ—λόγῳ] κατὰ τὸν νῦν λόγον. | |
sch mos91 | χρῄζεις] θέλεις. πλησιαζόντων] ἀντὶ τοῦ πλησίον ὄντων. | |
sch mos92 | ἕτοιμος] εἰμί. στείχειν] πορεύεσθαι. | |
sch mos93 | ἐς] πρός. αὔδα] λέγε. τῶνδε] ἀντὶ τοῦ περὶ τῆς ψυχῆς τῶνδε. φέρω] ἀντὶ τοῦ ἄγω, ἔχω. | |
sch mos94 | περισσὸς ὁ καί. ψυχῆς] ἀντὶ τοῦ ζωῆς. | |
sch mos96 | ἄνωγεν] ἐκέλευσεν. ἐμφανῶς] φανερῶς. | |
sch mos97-98 | μίασμα—ἐλαύνειν] τὸν ἐν τῇ χώρᾳ μιασμόν, καθὰ βεβλαστηκὸς ἐν τῇδε τῇ γῇ, διώκειν, καθαίρειν. ἀνήκε‐ στον τρέφειν] ἀντὶ τοῦ εἰς ἀνίατον αὔξειν. | |
sch mos99 | ποίῳ καθαρμῷ] ἐκέλευσεν ἐλαύνειν τὸ μίασμα. ξυμ‐ φορᾶς] ἀντὶ τοῦ συμφέροντος. | |
sch mos100-01 | δι’ ἐξορίας ἀνδρός, ἢ διὰ φόνου πάλιν λύοντας, ἤ‐ γουν καθαίροντας, φόνον, καθὰ τοῦδε τοῦ αἵματος, ἤγουν | |
τοῦ φόνου, χειμάζοντος, ἀντὶ τοῦ ταράσσοντος, τὴν πόλιν. | 11 | |
sch mos102 | ἤγουν τὸν συμβεβηκότα τοῦτον φόνον ποίου ἀνδρὸς δηλοῖ εἶναι, τουτέστιν τίνα λέγει παθεῖν τοῦτον τὸν φόνον; | |
sch mos103 | ἡγεμὼν] ἄρχων· βασιλεύς. | |
sch mos104 | πρὶν—πόλιν] πρὸ τοῦ ἀπευθύνειν, ἤγουν κυβερνᾶν σε τήνδε τὴν πόλιν. τὸ εὐθύνειν καὶ τὸ ἀπευθύ‐ νειν ἐπὶ τῶν ὀρθουμένων λοξῶν λέγεται, καὶ ἐπὶ τῶν κυβερνωμένων νεῶν, καὶ ἀπὸ τούτων κατὰ μεταφορὰν καὶ | |
5 | ἐπὶ τοῦ κολάζειν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλως διοικουμένων, καθ’ ὃ λέγεται ἐνταῦθα. | |
sch mos105 | ἔξοιδα] ἀντὶ τοῦ οἶδα. οὐ—πω] οὔπω γὰρ εἰσεῖ‐ δον, ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς εἶδον. | |
sch mos106 | θανόντος] ἀντὶ τοῦ φονευθέντος. ἐπιστέλλει] ἐντέλ‐ λεται· προστάσσει. σαφῶς] φανερῶς. | |
sch mos107 | τοὺς αὐτοέντας] τοὺς αὐτουργοὺς τοῦ φόνου. χειρὶ] ἀντὶ τοῦ κακώσει χειρῶν. τιμωρεῖν] ἀντὶ τοῦ τιμω‐ ρεῖσθαι, κολάζειν. | |
sch mos109 | λέγω, σημεῖον δυσεύρετον πάλαι γεγονυίας αἰτίας, ἀντὶ τοῦ ὑποθέσεως. λέγεται δὲ ἀπὸ τῶν κυνῶν τῶν τὸ ἴχνος σκοπούντων. | |
sch mos110 | ἔφασκε] ἀντὶ τοῦ εἶπε, ὁ Ἀπόλλων δηλονότι, εἶναι τοὺς αὐτουργοὺς τοῦ φόνου. τὸ ... ζητούμενον] τὸ ἐρευνώμενον. | |
sch mos111 | ἁλωτόν] καταλαμβανόμενον. ἐκφεύγει] διαδιδρά‐ σκει. καὶ ταῦτα ἀπὸ τῶν θηρίων λέγεται τῶν ἁλισκομένων | |
ἢ ἐκφευγόντων. | 12 | |
sch mos112 | πότερα] πότερον. | |
sch mos113 | συμπίπτει] ἀντὶ τοῦ συνέπεσεν, συνήντησεν. | |
sch mos114-15 | θεωρός] ἐπόπτης μυστηρίων ἐσόμενος. πάλιν πρὸς οἶκον· ἤγουν οὐκέτι πάλιν ἀφίκετο, ἀντὶ τοῦ ἐπανέστρεψε, πρὸς οἶκον, ὡς ἀπεστάλη, ἀντὶ τοῦ καθὰ ἀπεδήμησεν. ἀπεστάλη τις ὑπό τινος, ἀντὶ τοῦ | |
5 | ἐπέμφθη. ἐνταῦθα δὲ ἀντὶ τοῦ ἀπῆλθε καὶ ἀπεδήμησεν. οὐκέτι] οὐδαμῶς. | |
sch mos116 | ἄγγελος] μηνυτής. συμπράκτωρ ὁδοῦ] συνεργὸς ὁδοῦ, ἀντὶ τοῦ συνοδοιπόρος. | |
sch mos117 | κατεῖδ’] ἀντὶ τοῦ εἶδεν. ὅτου—ἐκμαθὼν] ἐξ οὗ τις μαθών, ἀντὶ τοῦ ἀκούσας. ἐχρήσατ’ ἄν] τῷ ἀκουσ‐ θέντι δηλονότι. | |
sch mos118 | οὐχί. θνῄσκουσι] ἀντὶ τοῦ ἐφονεύθησαν, πάντες δηλονότι. φόβῳ] σὺν φόβῳ. φυγὼν] ἐκφυγών. | |
sch mos119 | ὧν] ἀφ’ ὧν. οὐδὲν] ἄλλο δηλονότι. εἶχε εἰ‐ δώς, ἀντὶ τοῦ ᾔδει. | |
sch mos120 | ἐξεύροι] ἀντὶ τοῦ μηχανὴν δοίη. | |
sch mos121 | ἤγουν εἰ λάβοιμεν μικρὰν ἀρχήν, ὥστε ἐλπίζειν. | |
sch mos122 | συντυχόντας] συναντήσαντας. μιᾷ] σὺν μιᾷ. | |
sch mos123 | ῥώμῃ] ἰσχύι. νιν] αὐτόν. | |
sch mos125 | ἐπράσσετ’] ἐνηργεῖτο. ἐνθένδε] ἀπὸ τούτου τοῦ τό‐ που. ἐς—ἔβη] εἰς τοσαύτην τόλμαν ἐπορεύθη. | |
sch mos126 | δοκοῦντα] νομιζόμενα. ὀλωλότος] ἀντὶ τοῦ πεφο‐ νευμένου. | |
sch mos127 | ἐν κακοῖς] ἐν συμφοραῖς, ἤγουν συμφορῶν οὐσῶν. | 13 |
sch mos128-29 | ἐμποδών] ὂν δηλονότι. τυραννίδος—πεσούσης] ἀντὶ τοῦ βασιλέως οὕτω πεσόντος. εἶργε] ἐκώλυε. ἐξειδέναι] εἰδέναι· μεμαθηκέναι. | |
sch mos130 | ἡ ποικιλῳδὸς] ἡ ποικίλα ᾄδουσα. τὰ πρὸς ποσὶ] τὰ ἔμπροσθεν καὶ προέργου. | |
sch mos131 | μεθέντας] ἀφέντας. τἀφανῆ] τὰ ἄδηλα αὐτῆς αἰ‐ νίγματα. προσήγετο] προσῆγε· συνήλαυνε. | |
sch mos132 | αὔτ’] αὐτά. φανῶ] ἀντὶ τοῦ δείξω. | |
sch mos133 | ἐπαξίως] ἀντὶ τοῦ ἀξίως, πρεπόντως. | |
sch mos134 | πρὸς] ὑπέρ. ἔθεσθε] ἐποιήσατε. ἐπιστροφήν] ἤγουν τὴν σπουδήν, τὴν φροντίδα. | |
sch mos135 | ὥστε ὄψεσθε καὶ ἐμὲ σύμμαχον, ἤγουν βοηθόν, ἐν‐ δίκως, δικαίως. | |
sch mos136 | τιμωροῦντα] βοηθοῦντα. | |
sch mos137 | οὐ γὰρ ὑπὲρ τῶν ἀπωτέρω, ἀντὶ τοῦ τῶν πόρρω, φίλων. | |
sch mos138 | αὐτὸς αὑτοῦ] συνυπακούεται ἡ ὑπὲρ ἀπὸ κοινοῦ, ἵνα ᾖ, ἀλλ’ αὐτὸς ὑπὲρ ἐμαυτοῦ. ἀποσκεδῶ] ἀντὶ τοῦ ἀπο‐ σκεδάσω, ἀποπέμψομαι, τὸ μίασμα. | |
sch mos140 | τοιαύτῃ χειρὶ] ἀντὶ τοῦ τοιαύτῃ τόλμῃ χειρός. τι‐ μωρεῖν] ἀντὶ τοῦ τιμωρεῖσθαι, κολάζειν. | |
sch mos141 | προσαρκῶν] ἀντὶ τοῦ ἐπαρκῶν, ἤγουν βοηθῶν. | |
sch mos142 | βάθρων] ἀπὸ τῶν καθεδρῶν. | |
sch mos143 | ἵστασθε] ἀνίστασθε, ἀντὶ τοῦ ἀνάστητε. ἄραντες] βαστάσαντες. ἱκτῆρας] ἱκετηρίους. | |
sch mos144 | ὧδε] δεῦρο. | 14 |
sch mos145 | ὡς—δράσοντος] καθὰ πᾶσαν μηχανὴν ἐμοῦ μέλλοντος δράσειν. | |
sch mos147 | ἱστώμεθα] ἀνιστώμεθα· ἀντὶ τοῦ ἀναστῶμεν, δεῦτε ἵνα ἀναστῶμεν. | |
sch mos147-48 | καὶ γὰρ χάριν τῶνδε δεῦρο ἐπορεύθημεν, ὧν οὗτος ἐπαγγέλλεται, ἤγουν ὑπισχνεῖται. | |
sch mos150 | ἵκοιτο] ἀντὶ τοῦ εἴθε ἀφίκοιτο. | |
sch mos151 | Διὸς—φάτι] ἡ δι’ ἀέρος διαδιδομένη ἡδυλόγε φήμη· λέγει δὲ τὸν χρησμόν. τίς] ποταπή. τᾶς] ἀπὸ τᾶς. | |
sch mos152 | ἀγλαὰς] εἰς ἀγλαάς. | |
sch mos153 | ἐκτέταμαι] μετέωρος ἐγενόμην. φοβερὰν] ἀντὶ τοῦ ἐπίφοβον· παθητικῶς. φρένα] κατὰ φρένα. πάλλων] παλλόμενος. | |
sch mos154 | διὰ μέσου τοῦτο. ἐπὶ τῶν παιάνων λέγεται τὸ ἰήιος, ἐπεὶ τοιούτῳ μέλει ᾖδον τοὺς παιᾶνας. ἐπεὶ δὲ πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα ᾔδοντο οἱ παιᾶνες, ἐλέγετο καὶ ὁ Ἀ‐ πόλλων ἰήιος, ὡς ὑπὸ τοιούτου μέλους ὑμνούμενος, ὥσπερ | |
5 | εὔιος ὁ Διόνυσος. καὶ ἐπὶ τοῦ παιᾶνος τὸ αὐτὸ τοῦτο συμβαίνει· λέγεται γὰρ παιάν, ὁ εἰς τὸν Ἀπόλλωνα ὕμνος, καὶ ἀπὸ τούτου καὶ ὁ Ἀπόλλων, καθ’ ὃ λέγεται ἐνταῦθα. δείκνυται δὲ καὶ ἐν τούτοις τοῦτο σαφέστερον· ‘ὑμνείω παιᾶνα μέγαν θεὸν Ἀπόλλωνα‘. | |
sch mos155-56 | ἀμφὶ σοὶ] ἀντὶ τοῦ ἐπὶ σοί. ἁζόμενος] εὐλα‐ βούμενος· φοβούμενος. νέον] νῦν. πάλιν] ὕστερον. | |
sch mos157 | ἐξανύσεις] ἀντὶ τοῦ ἀνύσεις, ποιήσεις. χρέος] | |
πρᾶγμα. | 15 | |
sch mos158 | ἄμβροτε] ἀθάνατε· ἀδιάπτωτε. φάμα] τὸν χρησμὸν λέγει. | |
sch mos159 | πρῶτα] πρῶτον. κεκλομένῳ] ἀντὶ τοῦ ἐπικαλου‐ μένῳ. ἄμβροτ’] ἀθάνατε. | |
sch mos160 | γαιάοχον] ἀντὶ τοῦ τὴν πολιοῦχον. ἀδελφεὰν] τὴν ἀδελφήν, τὴν σὴν δηλονότι. | |
sch mos161 | Ἄρτεμιν] καὶ τὴν Ἄρτεμιν. ἡ αὐτή ἐστιν ἡ Ἄρτε‐ μις τῇ Ἑκάτῃ, ἥτις ἐτιμᾶτο ἐν ταῖς τριόδοις. κυκλόεντ’] κυκλοτερῆ. ἀγορᾶς] ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς. εὐκλεᾶ] ἔνδο‐ ξον. θάσσει] κάθηται. | |
sch mos162 | καὶ τὸν Ἀπόλλωνα τὸν μακρόθεν πέμποντα τὰ βέλη, ἤγουν τὰς ἀκτῖνας. ἰὼ ἰώ] διὰ μέσου. | |
sch mos163 | τρισσοὶ] ἀντὶ τοῦ τρεῖς. ἀλεξίμοροι] διῶκται κακῆς μοίρας. προφάνητε] ἀντὶ τοῦ φάνητε. | |
sch mos164-65 | ἄτας] βλάβης. ὑπερορνυμένας πόλει· ἡ ὑπὲρ ἀντὶ τῆς ἐπί, ἤγουν κινουμένης κατὰ τῆς πόλεως. | |
sch mos166 | ἠνύσατ’ ἐκτοπίαν, ἤγουν ἐποιήσατε ἐκτετο‐ πισμένην· τουτέστιν ἐξετοπίσατε, ὑπερόριον ἐποιήσατε. φλόγα] ἀντὶ τοῦ τὴν κάκωσιν. | |
sch mos168 | ὦ πόποι] ἀντὶ τοῦ φεῦ· διὰ μέσου. ἀνάριθμα] ἀναρίθμητα. φέρω] ὑπομένω. | |
sch mos169 | πρόπας] ἀντὶ τοῦ πᾶς. στόλος] λαός. | |
sch mos170-71 | ἔνι—ἔγχος] ἔνεστιν ἐπινοίας δύναμις. ᾧ] δι’ οὗ. ἀλέξεται] ἀμυνεῖται· ἀντιτάξεται. | |
sch mos172-73 | ἔκγονα] οἱ καρποί. τόκοισιν ... καμάτων] τῶν | |
ἐπὶ τοῖς τόκοις καμάτων. ἰηίων] θρηνητικῶν. ἀνέ‐ χουσι] ἄνεσιν ἔχουσι, παύονται. | 16 | |
sch mos174 | ἄλλῳ] ἐπ’ ἄλλῳ. προσίδοις] ἀντὶ τοῦ ἴδοις | |
sch mos175 | ἇπερ] καθά. εὔπτερον] εὖ ἔχοντα ἕνεκα τῆς πτή‐ σεως, ἤγουν ὠκυπέτην. | |
sch mos176-77 | εὐτονώτερον τῆς περισσῶς μεγάλης φλογός, καὶ πρὸς ἣν οὐκ ἔστι μῆκος παραβαλεῖν, κινούμενον πρὸς τὴν παράλιον τοῦ ἑσπέρου θεοῦ, ἤγουν τοῦ σκοτεινοῦ, περι‐ φραστικῶς ἀντὶ τοῦ ᾍδου, πρὸς ὃν ἔλεγον διὰ τῆς Ἀχε‐ | |
5 | ρουσίας λίμνης κατάγεσθαι τὰς ψυχάς. | |
sch mos178 | ὧν κατὰ πλήθη ἀναρίμθητα ἡ πόλις ὄλλυται. | |
sch mos179 | νηλέα] νηλεῶς. ἁ γένεθλα] ἡ γένεθλα, ἤγουν τὰ τέκνα, οἱ παῖδες. | |
sch mos180 | παρὰ τῇ γῇ τῇ θανατηρᾷ, τῇ φθοροποιῷ· ὅτι ἀπὸ τῆς γῆς μεταλαμβάνουσι τῆς λοιμικῆς νόσου τὰ ζῷα. | |
sch mos181 | νηλεῶς καὶ ἀνοίκτως ἐκ παραλλήλου. | |
sch mos183-86 | ἤγουν ἐπὶ τούτοις δὲ αἱ ἄλοχοι, κεῖνται δηλονότι, καὶ πολιαὶ μητέρες, ἤγουν πεπολιωμέναι γραῖαι, ἐπ’ ἀκτὰν παραβώμιον, ἤγουν ἐπὶ τὴν παρὰ τοῖς βωμοῖς ἐξοχήν, ἄλλοθεν ἄλλαι, ἤγουν ἀπ’ ἄλλου μέρους ἄλλαι, κείμεναι | |
5 | δηλονότι, ἱκτῆρες, τουτέστιν ἱκέτιδες, ἐπιστονάχουσιν, ἀντὶ τοῦ στονάχουσιν, ἕνεκα τῶν χαλεπῶν πόνων. ἐπιστονά‐ χουσι] στενάζουσι· θρηνοῦσι. | |
sch mos187 | ὁ εἰς τὸν Ἀπόλλωνα ὕμνος λαμπρῶς ὑμνεῖται, καὶ θρηνώδης φωνὴ σύναυλος, σύμφωνος, ἐστὶ δηλονότι. | |
sch mos188 | ὕπερ] ἕνεκα. χρυσέα] τιμία. θύγατερ Διός] | |
Ἀθηνᾶ. | 17 | |
sch mos189 | εὐῶπα] ὀξὺ ὁρῶσα καὶ καθαρόν. ἀλκάν] βοήθειαν. | |
sch mos190-91 | Ἄρεα] τὸν λοιμόν· ἀμφότεροι γὰρ θανατοῦσι. ἄ‐ χαλκος ἀσπίδων] ἄοπλος σωματικῶν ὅπλων. | |
sch mos192 | περιβόητος] μέγας. ἀντιάζων] συναντῶν. | |
sch mos193 | λείπει δός. δὸς νῶτα δοῦναι ὀπισθορμήτῳ πορείᾳ, ἤγουν ἡττηθῆναι, ἀποστῆναι. | |
sch mos194 | πάτρας ἄπουρον] τῆς πατρίδος, τῆς ἐμῆς δηλονότι, μακράν. | |
sch mos195 | θάλαμον Ἀμφιτρίτας] βυθὸν θαλάσσης. | |
sch mos196-97 | εἴτε εἰς τὸν ἀνεπιτήδειον τοῖς ξένοις εἰς ἐλλιμένισιν, τὸν ταραχώδη, πόντον Θρᾴκιον, ἤγουν τὸν Εὔξεινον πόντον. | |
sch mos198-99 | εἴ τι γὰρ ἂν ἡ νὺξ ἀφῇ, τοῦτο διὰ τέλους ἡ ἡμέρα ἐπέρχεται. | |
sch mos200-02 | τοῦτον, τὸν λοιμὸν δηλονότι, ὦ ὁ νέμων, ἤγουν ὁ διοικῶν, τὰ κράτη τῶν πυρφόρων ἀστραπῶν, ἢ οὕτως· ὦ ὁ νέμων τῷ κράτει τῷ σῷ, ἤγουν διὰ τῆς σῆς ἰσχύος, τὴν πυρφόρον ἀστραπήν, φθεῖρον ὑποθεὶς τῷ σῷ κεραυνῷ, ἤ‐ | |
5 | γουν κεραυνώσας αὐτόν, κατ’ αὐτοῦ βαλὼν τὸν σὸν κεραυνόν. | |
sch mos203-06 | ὦ Λύκειε ἄναξ, θέλοιμι ἂν καὶ τὰ σὰ βέλη, ἤγουν τὰς ἀκτῖνας, ἐνδατεῖσθαι, τουτέστι διαδίδοσθαι, ἐνδιαι‐ τᾶσθαι, ἀδάμαστα, ἀντὶ τοῦ ἄλυπα, ἀπὸ χρυσοστρόφων ἀγκύλων, ἤγουν ἀπὸ τῆς χρυσῆς νευρᾶς τοῦ τόξου, ἀρωγὰ | |
5 | προιστάμενα. ἀδάμαστ’] ἀντὶ τοῦ μὴ δαμάζοντα. | |
sch mos207-08 | καὶ τὰς αἴγλας τῆς Ἀρτέμιδος τὰς πυρφόρους, θέλοιμι ἂν δηλονότι ἐνδιαιτᾶσθαι. αἴγλας] λαμπηδόνας. | |
Λύκει’ ὄρεα] τὰ τῆς Λυκίας ὄρη. διαίσσει] διέρχεται. | 18 | |
sch mos209-10 | τὸν χρυσομίτραν] τὸν πολυτελεῖ ζώνῃ χρώμενον, ἤγουν τὸν πλούσιον. κικλήσκω] ἀντὶ τοῦ ἐπικαλοῦμαι. τᾶσδ’—γᾶς] ἤγουν τὸν Θηβαῖον. | |
sch mos212 | μονόστολον] τὸν συνόμιλον· ἤγουν τὸν Διόνυσον. | |
sch mos213-14 | πελασθῆναι] ἀντὶ τοῦ πελάσαι, παραγενέσθαι. φλέ‐ γοντ’—πεύκᾳ] λάμποντα σὺν λαμπρᾷ πεύκῃ. | |
sch mos215 | ἤγουν κατὰ τοῦ ἀτίμου ἐν θεοῖς θεοῦ, τοῦ λοιμοῦ. | |
sch mos216 | αἰτεῖς] ἀντὶ τοῦ αἰτῇ, ἤγουν παρακαλεῖς. | |
sch mos217 | τῇ νόσῳ] κατὰ τῆς νόσου. ὑπηρετεῖν] ὑπουργεῖν. | |
sch mos218 | ἀλκὴν] βοήθειαν. κἀνακούφισιν κακῶν] ἐλευθερίαν τοῦ βάρους τῶν κακῶν. | |
sch mos219 | ξένος—τοῦδ’] μὴ ἐνεχόμενος ζητεῖν τὸν λόγον τοῦ‐ τον τὸν περὶ τοῦ φονέως. ἐξερῶ] ἀντὶ τοῦ ἐρῶ. | |
sch mos220 | ξένος—πραχθέντος] μὴ ἐνεχόμενος ζητεῖν τὸ πραχ‐ θέν, ἤγουν τὸν φόνον. μακρὰν] ἐπὶ πολύ. | |
sch mos221 | ἴχνευον] ἐζήτουν. μὴ οὐκ ἔχων] ἐπεὶ οὐκ ἔχω. σύμβολον] σημεῖον. | |
sch mos222-23 | νῦν δέ, οὐχ οὕτω ποιῶ δηλονότι, ἀλλὰ προφωνῶ, ἤγουν προαγγέλλω, ὑμῖν πᾶσι τοῖς Καδμείοις· ὕστερος γὰρ αὐτὸς ἀστὸς εἰς ἀστοὺς τελῶ τάδε. | |
sch mos224 | ὑμῶν] ἀφ’ ὑμῶν. | |
sch mos225 | κάτοιδεν] οἶδεν. ἐκ] ὑπό. διώλετο] ἐφονεύθη. | |
sch mos226 | κελεύω—σημαίνειν] προστάττω πᾶν τὸ συμβὰν δηλοῦν. | |
sch mos227 | φοβεῖται τοὐπίκλημ’] τὸ ἔγκλημα, ὡς ποιήσας αὐτὸς δηλονότι. ὑπεξελὼν] ἀντὶ τοῦ ἐξελών, ἐκβαλών, τὸν φόβον δηλονότι. | 19 |
sch mos228 | καθ’ αὑτοῦ] σημαινέτω. | |
sch mos229 | ἀστεργὲς] βαρύ. ἄπεισιν] ἀπελεύσεται. | |
sch mos230 | εἰ δ’ αὖ τις] εἰ δέ τις. | |
sch mos231 | τὸν αὐτόχειρα] τὸν αὐτουργὸν τοῦ φόνου. | |
sch mos232 | τελῶ] τελέσω· δώσω. ἡ χάρις] ἡ εὐχαριστία. προσκείσεται] πρὸς τῷ κέρδει κείσεται, ἐκείνῳ δηλονότι, καὶ ἡ χάρις. | |
sch mos233 | αὖ] δή. φίλου] ἕνεκα φίλου. | |
sch mos234-35 | ἀπώσῃ] ἀποπέμψῃ. ἢ χαὐτοῦ] ἢ καὶ ἕνεκα ἑαυτοῦ. τὸ ἀπώσῃ πρὸς τὸ σιωπήσεσθε ἀ‐ φορᾷ, καὶ φυλάττει μὲν τὸ πρόσωπον, ἐναλλάττει δὲ τὸν ἀριθμόν. ὤφειλεν γὰρ πληθυντικῶς λέγεσθαι, οἷον· εἰ δ’ | |
5 | αὖ σιωπήσεσθε καὶ ἀπώσεσθε τόνδε τὸν λόγον ὃν ἐγὼ κελεύω, ἢ ἕνεκα φίλου δείσας τις, ἢ ὑπὲρ ἑαυτοῦ, ἃ μετὰ ταῦτα δράσω, ταῦτα χρὴ κλύειν ἐμοῦ. | |
sch mos236 | ἀπαυδῶ] ἀπαγορεύω. γῆς] ἐπὶ τῆς γῆς. | |
sch mos237 | κράτη] τὴν δύναμιν· τὴν ἐξουσίαν. νέμω] διοικῶ. | |
sch mos239 | ἐν—εὐχαῖσι] ἐν ταῖς πρὸς τοὺς θεοὺς εὐχαῖς. θύ‐ μασιν] ἐν θυσίαις. | |
sch mos240 | κοινὸν ποιεῖσθαι] κοινωνεῖν. | |
sch mos241-43 | καθὰ ὄντος ἡμῖν τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς μιάσματος, ὡς ἔδειξεν ἐμοὶ ἀρτίως τὸ μαντεῖον τοῦ Πυθίου θεοῦ. | |
sch mos244 | τῷ ... δαίμονι] τῷ θεῷ· τῷ Ἀπόλλωνι, τῷ προστά‐ ξαντι ζητεῖν τὸν φονέα. | |
sch mos245 | τῷ θανόντι] τῷ φονευθέντι. πέλω] ὑπάρχω. | 20 |
sch mos246 | κατεύχομαι] καταρῶμαι. τὸν δεδρακότα] τὸν ἐργα‐ σάμενον τὸν φόνον. | |
sch mos248 | κακόν· αὐτὸν ὄντα δηλονότι. ἄμοιρον] κακῇ μοίρᾳ. ἐκτρῖψαι βίον] καταστρέψαι τὴν ζωήν. | |
sch mos249 | ἐπεύχομαι] εὔχομαι. ξυνέστιος] σύνοικος. | |
sch mos251 | παθεῖν] ἐγώ. τοῖσδ’] κατὰ τῶνδε. ἠρασάμην] ηὐξάμην. | |
sch mos252 | ταῦτα] τὸ ἀγγεῖλαι τὸν φονέα, ἤγουν ἀπωθεῖσθαι τῶν οἰκιῶν καὶ τῶν θυσιῶν. ἐπισκήπτω] ἐνόρκως ἐντέλλομαι. τελεῖν] ποιεῖν. πρὸς τὸ ‘ἐγὼ μὲν τοιόσδε‘ ἀποδίδοται τὸ ὑμῖν δέ. | |
sch mos253 | ὑπέρ τ’ ἐμαυτοῦ] ἐπισκήπτω ταῦτα. ὑπὲρ ἑαυτοῦ λέγει ταῦτα ἐπισκήπτειν, ἐπεὶ εὑρημένου τοῦ φονέως καὶ δίκην δεδωκότος, ἀπαλλάξεται μὲν φροντίδος, ἀσφαλέστε‐ ρον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ πράγματα ἕξει τῆς κατὰ τῶν βασιλέων | |
5 | τόλμης ὑπεσταλμένης, τῷ τὸν ἅπαξ τετολμηκότα κεκο‐ λάσθαι. | |
sch mos254 | ὧδ’] οὕτως. ἀκάρπως κἀθέως] τῷ μὴ καρποφο‐ ρεῖν καὶ μὴ ἐπιμελεῖσθαι αὐτῆς τὸν θεόν. | |
sch mos255 | οὐδὲ γὰρ εἰ μὴ ἦν τὸ πρᾶγμα, ἤγουν τὸ ζητεῖν τὸν φονέα, ὑπὸ τοῦ θεοῦ κεκινημένον. | |
sch mos256 | ἀκάθαρτον] ἀνεξέταστον. | |
sch mos258 | ἐπικυρῶ τ’ ἐγὼ] καὶ ὁ θεὸς κινεῖ καὶ ἐγὼ ἐπιβεβαιῶ. | |
sch mos263 | εἰς τὴν κεφαλὴν ἐκείνου, ἤγουν τοῦ γένους, ἐνήλατο | |
ἡ τύχη, ἀντὶ τοῦ ἐδυστύχησε τὸ γένος. | 21 | |
sch mos264-65 | ἀνθ’ ὧν] δι’ ἅ, ἤγουν διότι ἔχω τὰς ἀρχὰς ἐκεί‐ νου καὶ τὰ λέκτρα καὶ τὴν γυναῖκα. ὡσπερεὶ—ὑπερμα‐ χοῦμαι] ὑπεραγωνίσομαι καθάπερ ὑπὲρ τοῦ ἐμοῦ πατρός. κἀπὶ πάντ’] ἐπὶ πᾶσαν μηχανήν. | |
sch mos266-67 | τὸν αὐτόχειρα] τὸν αὐτουργόν. τῷ—παιδὶ] τοῦ παιδὸς τοῦ Λαβδάκου. | |
sch mos269 | καὶ—δρῶσιν] καὶ τοῖς μὴ πράττουσι ταῦτα, ἤγουν τοῖς μὴ ὑπερμαχομένοις καὶ ζητοῦσι τὸν φονέα. θεοὺς] εἰς θεούς. | |
sch mos270-71 | μήτε σπόρον τινὰ αὔξειν αὐτοῖς τὴν γῆν, μήτε τοὺς παῖδας τῶν γυναικῶν, αὔξειν τὴν γῆν δηλονότι. τῷ πότμῳ] τῇ τύχῃ. | |
sch mos272 | κἄτι τοῦδ’ ἐχθίονι] καὶ ἔτι ταύτης τύχῃ μᾶλλον με‐ μισημένῃ. | |
sch mos274 | τάδ’] τὸ ὑπερμαχεῖν καὶ ζητεῖν τὸν φονέα. | |
sch mos276 | καθά με ἐν κατάραις ἐκράτησας, οὕτως ἐρῶ ἐν ταῖς αὐταῖς κατάραις. | |
sch mos277 | ἔχω] δύναμαι. | |
sch mos278-79 | τὸ δὲ ζήτημα τόδε τοῦ πέμψαντος ἦν Φοίβου, ἤ‐ γουν τῆς δυνάμεως ἦν τοῦ Φοίβου, εἰπεῖν, λέγω τὸ ὅστις εἴργασταί ποτε τὸν φόνον δηλονότι. ποτε] περισσόν. | |
sch mos280 | ἀναγκάσαι] βιάσασθαι. | |
sch mos282 | τὰ ἐκ τῶνδε δεύτερα, ἤγουν τὰ ἐν δευτέρᾳ τάξει μετὰ ταῦτα, λέγοιμι ἄν, ἅ μοι δοκεῖ, ἤγουν φαίνεται, δεύτερα δηλονότι. | |
sch mos283 | εἰ εἰσί τινα καὶ τρίτου λόγου, μὴ καταλίπῃς τὸ εἰπεῖν. | |
sch mos284 | ἄνακτ’] λέγω τὸν Τειρεσίαν. ἄνακτι] λέγω τῷ Φοίβῳ. ταῦθ’] τὰ αὐτά. ἄνακτα λέγει τὸν Ἀπόλλωνα καὶ τὸν Τειρεσίαν, τὸν μὲν ὡς φύσει ἀνάσσοντα, τὸν δὲ Τειρεσίαν ὡς ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων οὕτω τιμώμενον διὰ τὸ | 22 |
5 | κράτος τῆς μαντικῆς. | |
sch mos286 | σκοπῶν] ζητῶν· ἐρευνῶν. ἐκμάθοι] ἀντὶ τοῦ μάθοι. | |
sch mos287 | ἀλλ’] καὶ μήν. οὐκ ἐν ἀργοῖς] οὐκ ἀργῶς. ἐπρα‐ ξάμην] ἀντὶ τοῦ ἔπραξα. | |
sch mos288 | διπλοῦς] δύο. | |
sch mos289 | πομπούς] τοὺς παραπέμψοντας αὐτὸν δεῦρο. πάλαι —θαυμάζεται] διὰ δὲ τὸ μὴ παρεῖναι πρὸ μακροῦ θαυμά‐ ζεται, ὁ Τειρεσίας δηλονότι. | |
sch mos290 | κωφὰ] ἀνυπόστατα. παλαί’] σαθρά. | |
sch mos291 | σκοπῶ] ἐξετάζω. | |
sch mos292 | θανεῖν] φονευθῆναι. | |
sch mos293 | τὸν δὲ ἰδόντα τὸν φονεύσαντα οὐδεὶς ὁρᾷ, ἀντὶ τοῦ γινώσκει. | |
sch mos294-95 | ἤγουν ἀλλ’ εἰ μὲν δὴ καὶ φόβου τι μέρος ἔχει, τὰς σὰς ἀκούων τοιάσδε ἀράς, ἤγουν κατάρας, οὐ μενεῖ, ἀντὶ τοῦ οὐχ ὑπομενεῖ. | |
sch mos296 | τάρβος] φόβος. | |
sch mos297 | ἀλλ’ ἔστιν ὁ φανερώσων αὐτόν. οἵδε] οὗτοι. | |
sch mos298 | ὧδε] δεῦρο. | |
sch mos299 | ἐμπέφυκεν] ἔνεστι. | |
sch mos300 | νωμῶν] ἀντὶ τοῦ ἐρευνῶν, σκοπῶν. διδακτά] ῥητά. | |
sch mos301 | χθονοστιβῆ] τὰ τὴν δίαιταν ἐν τῇ γῇ ἔχοντα, ἤγουν | |
τὰ χθόνια. | 23 | |
sch mos302 | βλέπεις] τοῖς αἰσθητοῖς ὀφθαλμοῖς. φρονεῖς] γι‐ νώσκεις. | |
sch mos303 | προστάτην] πρόμαχον. | |
sch mos304 | ἐξευρίσκομεν] ἀντὶ τοῦ εὑρίσκομεν. | |
sch mos305-09 | ὁ Φοῖβος γάρ, ἤγουν ὁ Ἀπόλλων, εἰ καὶ μὴ ἤκου‐ σας τῶν ἀγγέλων, πέμψασιν ἡμῖν ἀντέπεμψε, μόνην ἂν ἐλθεῖν ἐλευθερίαν τοῦδε τοῦ νοσήματος, εἰ τοὺς κτανόν‐ τας τὸν Λάϊον μαθόντες εὖ, κτείναιμεν, ἢ ἐκ τῆς γῆς | |
5 | πεμψαίμεθα φυγάδας, ἤγουν ἐξορίστους. | |
sch mos310 | φθονήσας] ἀποκρύψας. μήτ’] εἰ ἔχεις, ἀπὸ κοινοῦ. φάτιν] φήμην· μαντείαν. | |
sch mos311 | ὁδόν] μέθοδον. | |
sch mos312 | ῥῦσαι] ἀπάλλαξον. ῥῦσαι] ἀπάλλαξον. | |
sch mos313 | ῥῦσαι] κάθαρον. τοῦ τεθνηκότος] τὸ διὰ τὸν φο‐ νευθέντα. | |
sch mos314-15 | ἐσμεν] ἀντὶ τοῦ σωζόμεθα. ἔχει] κέκτηται. κάλλιστος πόνος] κάλλιστον ἔργον. | |
sch mos316-17 | φρονεῖν] τὸ γινώσκειν. ὡς] λίαν. δεινὸν] χα‐ λεπόν. μὴ τέλη λύει, ἤγουν λυσιτελεῖ. φρονοῦντι] τῷ γινώσκοντι. | |
sch mos318 | διώλες’] ἐπελαθόμην. ἱκόμην] ἀφικόμην. | |
sch mos319 | ὡς] λίαν. ἄθυμος] δύσθυμος, ἤγουν λελυπημένος, ᾧ ἐναντίον ὁ εὔθυμος. εἰσελήλυθας] ἀντὶ τοῦ ἐλήλυθας. | |
sch mos320-21 | ἄφες] ἔασον. ἐς οἴκους] τοὺς ἐμοὺς δηλονότι πο‐ | |
ρευθῆναι. ῥᾷστα, ἤγουν εὐκολώτατα, σύ τε τὸ σὸν διοί‐ σεις ἀπὸ κοινοῦ, καὶ ἐγὼ τὸ ἐμόν, ἢν ἐμοὶ πιθῇ, ἤγουν καταπεισθῇς. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν βασταζόντων τι ταῦτα | 24 | |
5 | λέγεται. ἤγουν καὶ σὺ εὐκολώτατα βαστάσεις τὸ σὸν φορ‐ τίον, ἤγουν τὴν σὴν τύχην, καὶ ἐγὼ τὴν ἐμήν. | |
sch mos322-23 | ἔννομ’] ἔννομον. πόλει—ἔθρεψε] τῇ πατρίδι δηλονότι, ἥτις σοι παρέσχε τὰς αἰτίας τῆς ἀνατροφῆς. τήνδ’ ἀποστερῶν φάτιν· αὐτὴν δηλονότι, ἤ‐ γουν τὴν περὶ τούτου μαντείαν ἀποστερῶν αὐτήν. τὸ | |
5 | ἀποστερῶ ἐνίοτε μὲν ἀπὸ αἰτιατικῆς εἰς γενικὴν ἔχει τὴν σύνταξιν, οἷον ‘ἀποστερῶ σε τοῦδε‘, ἐνίοτε δὲ καὶ ἀπὸ αἰτιατικῆς εἰς αἰτιατικήν, ὡς ἐνταῦθα. | |
sch mos324 | σοὶ] ὑπὸ σοῦ. ἰὸν] ἐρχόμενον. | |
sch mos325 | ὡς] ἵνα. σιγῶ δηλονότι. | |
sch mos326 | φρονῶν] ἀντὶ τοῦ εἰδώς. | |
sch mos327 | ἱκτήριοι] ἱκετήριοι. | |
sch mos328 | φρονεῖτε] καλῶς δηλονότι. | |
sch mos328-29 | οὐ μή ποτε εἴπω τὰ ἐμά, ἤγουν τὴν ἐμὴν μαντείαν, ὡς ἂν μὴ ἐκφήνω, ἤγουν φανερὰ ποιήσω, τὰ σὰ κακά. | |
sch mos330-31 | ξυνειδὼς] ἀντὶ τοῦ εἰδώς. ἐννοεῖς] ἐνθυμῇ· λο‐ γίζῃ. προδοῦναι] καταλιπεῖν. καταφθεῖραι] φθεῖραι. | |
sch mos332 | ἐγώ τ’] οὔτε· ἀπὸ κοινοῦ τὸ οὐ. ἀλγυνῶ] λυ‐ πήσω. τί] διὰ τί. | |
sch mos333 | ἄλλως ἐλέγχεις] μάτην ἐρωτᾷς. πύθοιό μου] ἀκού‐ σῃς ἀπ’ ἐμοῦ. | |
sch mos334-35 | πέτρου] πέτρας. ὀργάνειας] εἰς ὀργὴν κινήσειας. ἐξερεῖς] ἐρεῖς. τὸ ποτε περισσόν. | 25 |
sch mos336 | ὧδ’] οὕτως. ἄτεγκτος] σκληρός· ἀμείλικτος. κἀ‐ τελεύτητος] ἄπρακτος. | |
sch mos337-38 | τὴν ἐμήν] εἰς ἣν ἐγὼ ἄλλους κινῶ. τὴν σὴν— ναίουσαν] τὴν ὁμοῦ σοὶ αὐτῷ ναίουσαν, ὀργὴν δηλονότι. ναίουσαν] οἰκοῦσαν. οὐ κατεῖδες] οὐκ εἶδες· οὐκ ἔγνως. | |
sch mos340 | κλύων] ἀκούων. ἀτιμάζεις] ἀτιμάζων λέγεις. | |
sch mos341 | ἥξει] παραγενήσεται· φανήσεται. σιγῇ στέγω] διὰ σιγῆς ἔχω. | |
sch mos343-44 | πέρα] περαιτέρω. θυμοῦ] ὀργίζου. ἀγριω‐ τάτη] πάνυ ἀνήμερος. | |
sch mos345 | παρήσω] ἀφήσω· καταλείψω. ὡς—ἔχω] οὕτως ὡς διάκειμαι ἕνεκα ὀργῆς. | |
sch mos346 | ἅπερ] οὐδὲν ἀπ’ ἐκείνων ἅπερ. ξυνίημ’] συμβάλλω· νοῶ. δοκῶν] νομιζόμενος. | |
sch mos347 | ξυμφυτεῦσαι] συγκατασκευάσαι. ὅσον] κατὰ το‐ σοῦτον καθ’ ὅσον. | |
sch mos348 | χερσὶ] διὰ χειρῶν. καίνων] φονεύων. εἰ—βλέ‐ πων] εἰ δὲ ἔβλεπες. | |
sch mos350 | ἄληθες] εἰρωνικόν. ἐννέπω] λέγω. | |
sch mos351 | προεῖπας] εἶπας· ἐκήρυξας. ἐμμένειν] ἐνέχεσθαι. | |
sch mos352 | προσαυδᾶν] προσλαλεῖν, σοὶ δηλονότι. | |
sch mos354 | ἐξεκίνησας] ἐκίνησας. | |
sch mos355 | τοῦτο] τὴν ἀκολουθοῦσαν τούτῳ βλάβην. δοκεῖς] | |
νομίζεις. | 26 | |
sch mos356 | τρέφω] ἔχω. | |
sch mos357 | διδαχθείς] ἀναπεισθείς. | |
sch mos358 | προὐτρέψω] παρεκίνησας. | |
sch mos359 | αὖθις] πάλιν. ὡς] ἵνα. | |
sch mos360 | ξυνῆκας πρόσθεν] ἐνόησας πρότερον. ’κπειρᾷ λέ‐ γειν] εἰς πεῖραν λόγων προτρέπῃ. | |
sch mos361 | οὐχὶ ξυνῆκα οὕτως ὥστε εἰπεῖν ἐγνωσμένον ὅπερ ξυ‐ νῆκα. αὖθις] πάλιν. | |
sch mos362 | κυρεῖν] ὑπάρχειν. | |
sch mos363 | οὔτι] οὐδέν, ἤγουν οὐδαμῶς. πημονὰς] λοιδορίας. | |
sch mos364 | βούλει ἵνα εἴπω τι καὶ ἄλλο; | |
sch mos365 | χρῄζεις] θέλεις. ὡς] ἐπεί. μάτην] ἀκαίρως. | |
sch mos366 | περισσῶς λέγεται ἡ σύν. | |
sch mos367 | αἴσχισθ’ ὁμιλοῦντ’] αἰσχίστως συνόντα τοῖς φιλτά‐ τοις. ἵν’ εἶ κακοῦ] ὅπου τοῦ κακοῦ εἶ. | |
sch mos368 | ἦ] ἆρα. γεγηθὼς] χαίρων. δοκεῖς] νομίζεις. | |
sch mos369 | χαίρων λέξω. | |
sch mos370 | ἔστι] σθένος τῆς ἀληθείας. | |
sch mos371 | καὶ κατὰ τὰ ὦτα καὶ κατὰ τὸν νοῦν καὶ κατὰ τὰ ὄμ‐ ματα. | |
sch mos372 | ἄθλιος] εἶ δηλονότι. ὀνειδίζων] ἐμοὶ δηλονότι. | |
sch mos373 | οὐδεὶς ἀπὸ τῶνδε, ἤγουν τῶν παρεστώτων, ἐστὶ δη‐ λονότι, ὃς οὐκ ὀνειδιεῖ σοι ταχέως. | |
sch mos374 | τρέφῃ] βοηθῇ. νυκτός] τῆς τυφλότητος. | |
sch mos376 | πεσεῖν] ἀποθανεῖν. | 27 |
sch mos377 | ᾧ μέλει: ἤγουν διὰ φροντίδος ἐστί. κεἰσπρᾶξαι] ἀπαιτῆσαι· τιμωρῆσαι. | |
sch mos378 | τἀξευρήματα] αἱ μηχαναὶ καὶ ἐπίνοιαι. | |
sch mos379 | πῆμ’ οὐδέν] βλάβη οὐδεμία. σοί] σαυτῷ. | |
sch mos380 | τυραννὶ] βασιλεία. ὦ τυραννί, κοινόν· ὦ τυραννίς, ἀττικόν. | |
sch mos381 | ὑπερφέρουσα] πλέον ἔχουσα. τῷ—βίῳ] κατὰ τὸν πολὺν φθόνον ἔχοντα βίον. | |
sch mos382 | ὅσος] θαυμαστικόν. | |
sch mos384 | δωρητόν] κατὰ ἑκούσιον δωρεὰν αὐτῆς. οὐκ αἰτη‐ τόν] ἀντὶ τοῦ, οὐ κατὰ αἴτησιν ἐμήν. εἰσεχείρισεν] ἀντὶ τοῦ ἐνεχείρισεν. | |
sch mos385 | ὁ πιστός] ὁ ἀσφαλής. | |
sch mos386 | ὑπέρχομαι, τὸ ὑποκάτω τινὸς ἔρχομαι, καὶ ἀπὸ τούτου τὸ κολακεύω· οἱ γὰρ κολακεύοντες ὑποταγὴν σχη‐ ματίζονται. ἐνταῦθα δὲ τὸ ὑπελθὼν ἀπὸ μεταφορᾶς λέγεται τῶν παλαιόντων, ὅταν τοὺς ἀντιπάλους ὑπέρχων‐ | |
5 | ται λαθόντες, ἵν’ εὐχειρώτους οὕτω ποιήσαντες κατα‐ στρέψωσι. | |
sch mos387 | ὑφεὶς] ὑποβαλών. διαβάλλει τὸν μάντιν μάγον λέγων. μηχανορράφον] μηχανὰς ἐπιτήδειον συντιθέναι. | |
sch mos388-89 | ἀγύρτην] ὀχλαγωγόν. ὅστις ἐν τοῖς κέρδεσι μόνον δέδορκε· τὸ δέδορκεν ἐνταῦθα ἀντὶ τοῦ τὴν δύναμιν ἔχει τοῦ ὁρᾶν λαμβάνεται, | |
καὶ ἔστιν ἀμετάβατον· εἰ γὰρ ἐλέγετο μεταβατικῶς, διὰ | 28 | |
5 | τῆς εἰς ἂν προθέσεως μετέβαινε, τῆς δηλούσης κίνησιν, καὶ εἶχεν ἂν ὁ λόγος οὕτως· ὅστις εἰς τὰ κέρδη μόνον δέδορκεν—οὐ διὰ τῆς ἐν, ἥτις ἀεὶ στάσεως ἐστὶ δηλω‐ τική. τὴν τέχνην] κατὰ τὴν τέχνην. ἔφυ] ὑπάρχει. | |
sch mos390 | ἐπεὶ] εἰ δὲ μή. φέρ’] ἄγε. | |
sch mos391 | ὅθ’] ὅτε. ἡ ῥαψῳδὸς ... κύων] ἤγουν ἡ Σφὶγξ ἡ συντιθεῖσα ἐμμέτρους λόγους. | |
sch mos392 | τοῖσδ’ ἀστοῖσιν] τῶνδε τῶν ἀστῶν. ἐκλυτήριον] περισσή· λυτήριον. | |
sch mos393-94 | τοὐπιόντος] τοῦ παρατυχόντος. διειπεῖν] λῦσαι. ἔδει] χρεία ἦν. | |
sch mos395-96 | οὔτ’ ἀπ’ οἰωνῶν ἐφάνης ἔχων γνωτόν, ἀντὶ τοῦ γνωστήν, ἤγουν ἐφάνης γινώσκων, οὔτε ἔκ τινος ἀπὸ τῶν θεῶν. γνωτόν] ἐγνωσμένον. | |
sch mos397 | νιν] ἤγουν τὴν Σφίγγα. | |
sch mos398 | γνώμῃ κυρήσας, ἤγουν διὰ τῆς ἐμαυτοῦ φρο‐ νήσεως ἐπιτυχών, αὐτῆς δηλονότι, τουτέστι τῶν αἰνιγμά‐ των αὐτῆς. κυρήσας] εὐστοχήσας. | |
sch mos399 | πειρᾷς] ἀντὶ τοῦ πειρᾷ, ἤγουν ἐπιχειρεῖς. | |
sch mos400 | παραστατήσειν πέλας ἐκ παραλλήλου· τὸ γὰρ παραστατήσειν τὸ πέλας στήσεσθαι δηλοῖ. τοῖς Κρεοντείοις] τοῖς τοῦ Κρέοντος. | |
sch mos401 | δοκεῖς] νομίζῃ ὑπ’ ἐμοῦ. χὠ συνθεὶς] καὶ ὁ κα‐ τασκευάσας, ἤγουν ὁ Κρέων. | |
sch mos402-03 | ἀγηλατήσειν] ἐμὲ δηλονότι ὃν λέγεις φονέα εἶναι. | |
εἰ δὲ μὴ ἐδόκεις γέρων εἶναι, ἀντὶ τοῦ εἰ δὲ μὴ ἦσθα γέ‐ ρων. γέρων γὰρ ὤν, ἐξ ἀνάγκης καὶ νομίζεται εἶναι. οἷά περ φρονεῖς] οἵαν ἔχεις φρόνησιν. | 29 | |
sch mos404-05 | εἰκάζουσι] ἀντὶ τοῦ εἰκάζονται, ἤγουν νομίζονται, φαίνονται. ὀργῇ] σὺν ὀργῇ. τὰ ς’] τὰ σά. | |
sch mos406-07 | τοιούτων] πραγμάτων. ἀλλ’ ὅπως] ἀλλὰ πῶς. τὰ—μαντεῖ’] ἀντὶ τοῦ τοὺς τοῦ θεοῦ χρησμούς. | |
sch mos408-09 | τυραννεῖς] βασιλεύεις. ἄξιον ἐξισοῦσθαί σοι, δη‐ λονότι ὑπ’ ἐμοῦ, τὸ γοῦν ἴσα ἀντιλέξαι, ἤγουν τὸ ἀντιλέ‐ ξαι σοι ἐμὲ τὰ ἴσα. τοῦδε] ἤγουν τοῦ ἀντιλέγειν. κἀγὼ κρατῶ] καὶ ἐγὼ ἐξουσίαν ἔχω. | |
sch mos410 | οὐ γάρ τι] οὔτι γάρ, ἤγουν οὐδαμῶς γάρ. Λοξίᾳ] ἤγουν τῷ Ἀπόλλωνι, ζῶ δοῦλος. | |
sch mos411 | προστάτου] ἡγεμόνος, ὑπήκοος δηλονότι. προ‐ στάτης λέγεται ὁ ἐν πολέμῳ ἔμπροσθεν ἱστάμενος καὶ βοηθῶν τοῖς ὄπισθεν. προστάτης καὶ ὁ τῷ ἀξιώ‐ ματι προέχων τῶν ἄλλων, ἤγουν ὁ ἄρχων καὶ ἡγεμών, καθ’ | |
5 | ὃ λέγεται ἐνταῦθα. γεγράψομαι] κατηγορηθήσομαι. | |
sch mos412 | ὠνείδισας] ὀνειδίζων εἴρηκας. | |
sch mos413 | δέδορκας] τὴν τῶν αἰσθητῶν ὀφθαλμῶν ὁρατικὴν ἔ‐ χεις δύναμιν. κοὐ βλέπεις] ἀντὶ τοῦ καὶ οὐ νοεῖς. ἵν’] ὅπου. | |
sch mos414 | ναίεις] οἰκεῖς. οὐδ’—μέτα] οὐδὲ μεθ’ ὧν οἰκεῖς. | |
sch mos416 | τοῖς σοῖσιν αὐτοῦ· ἀντὶ τοῦ, τοῖς σοῦ αὐ‐ τοῦ, τουτέστι τοῖς σεαυτοῦ, τοῖς γονεῦσι τοῖς σαυτοῦ. νέρθε] ἀντὶ τοῦ κάτω. | |
sch mos417-19 | καί σε φοβερὰ τὴν ἐπιδημίαν κατάρα τοῦ πατρὸς | |
τοῦ σοῦ καὶ τῆς μητρός, ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶ πλήττου‐ σα, ἐλάσει ποτὲ ἐκ τῆσδε τῆς γῆς, ἤγουν ἐξελάσει τῆσδε τῆς γῆς, νῦν μὲν βλέποντα ὀρθά, ἔπειτα δὲ σκότον, βλέ‐ | 30 | |
5 | ποντα δηλονότι. καινοτέρως εἶπε βλέποντα σκό‐ τον, ὥσπερ εἴ τις εἶπε ‘σιωπὴν λέγοντα‘. | |
sch mos420-21 | ποῖος λιμήν, ποῖος Κιθαιρών, οὐκ ἔσται σύμφω‐ νος ταχέως τῆς σῆς βοῆς; ποῖος Κιθαιρὼν] ἀντὶ τοῦ ποῖον ὄρος. σύμφωνος] ἀντηχῶν. συμφωνῶ τῷδε, σύμ‐ φωνος δέ εἰμι τοῦδε. | |
sch mos422 | καταίσθῃ] ἀντὶ τοῦ κατανοήσῃς. τὸν ὑμέναιον] τὸν γάμον. δόμοις] κατὰ τοὺς δόμους. | |
sch mos423 | ἄνορμον εἰσέπλευσας] κακολίμενον ἐνελιμένισας. εὐ‐ πλοίας] εὐκαιρίας· διὰ τὸ αἴνιγμα. | |
sch mos424 | οὐκ ἐπαισθάνῃ] ἀντὶ τοῦ οὐκ αἰσθάνῃ· οὐ νοεῖς. | |
sch mos425 | ἴσον δείξει σὲ σοί, ἤγουν ὅστις εἶ. δείξει σε ὅτι υἱὸς εἶ ταύτης ᾗ νῦν συνοικεῖς δηλονότι. | |
sch mos426 | τοὐμὸν στόμα] τοὺς ἐμοὺς λόγους. | |
sch mos427-28 | προπηλάκιζε] ἀτίμαζε. οὐδεὶς γάρ ἐστιν ἀπὸ τῶν βροτῶν ὅστις ἐκτριβήσεταί ποτέ σου κάκιον. κάκιον] χεῖρον. ἐκτριβήσεται] φθαρήσεται. | |
sch mos429 | ἦ] ἆρα. ἀνεκτὰ] φορητά. πρὸς] παρά. κλύειν] εἰς τὸ ἀκούειν αὐτά. | |
sch mos430-31 | εἰς ὄλεθρον] εἰς φθοράν· ἄπει. οὐ πάλιν ἄψορρος, ἐκ παραλλήλου ἀντὶ τοῦ οὐκ ὀπισθορμήτως. ἄπει] ἀπελεύσῃ. | |
sch mos432 | ἱκόμην] ἀφικόμην. ’κάλεις] ἀντὶ τοῦ μετεκάλου, | |
μετεπέμπου. | 31 | |
sch mos433 | οὐ γάρ τι] οὔτι γάρ. | |
sch mos434 | σχολῇ] σὺν σχολῇ· βραδέως. οἴκους—ἐστειλάμην] εἰς τοὺς ἐμοὺς οἴκους μετεστειλάμην. | |
sch mos435 | ἔφυμεν] ὑπάρχομεν. ὡς] καθά. δοκεῖ] φαίνεται. | |
sch mos436 | ἔφυσαν] ἐγέννησαν. ἔμφρονες] φρόνιμοι. | |
sch mos437 | ποίοισι] γονεῦσι δηλονότι. τίς δὲ ἀπὸ τῶν βροτῶν ἐκφύει με, ἀντὶ τοῦ ἔφυσε, τουτέστιν ἐγέννησεν. | |
sch mos438 | φύσει σε] δείξει σε ὅθεν ἐγεννήθης. | |
sch mos439 | τὸ ὡς καὶ τὸ ἄγαν ἐκ παραλλήλου. αἰνικτὰ] αἰνιγματώδη· κεκρυμμένα· ἄδηλα. | |
sch mos440 | οὐκοῦν σὺ ἔφυς ἄριστος εὑρίσκειν ταῦτα; εὑρί‐ σκειν ἐστὶ τὸ ἐξετάσει καὶ ἐρεύνῃ καταλαμβάνειν. ἔ‐ φυς] ὑπάρχεις. | |
sch mos441 | τοιαῦτ’ ὀνείδιζ’] τοιούτους ὀνειδισμοὺς ὀνείδιζε. οἷς] ἐφ’ οἷς. | |
sch mos442 | αὕτη ... ἡ τύχη] αὕτη ἡ εὐδοκίμησις. διώλεσεν] διολέσει. | |
sch mos443 | εἰ] ἐπεί. ἐξέσως’] ἀντὶ τοῦ ἔσωσα, ἐρρυσάμην. μέλει] φροντίς ἐστιν. | |
sch mos444 | ἄπειμι] ἀπέρχομαι. παῖ] θύγατερ. κόμιζέ με] ὁδήγει με. | |
sch mos445 | κομιζέτω] ὁδηγείτω. ὡς] ὅτι. | |
sch mos446 | ὀχλεῖς] ταράττεις. συθείς] πορευθείς. ἀλγύναις] λυπήσαις. | |
sch mos447 | εἰπὼν ἐκεῖνα ὧν ἕνεκα ἦλθον ἀπελεύσομαι. | |
sch mos448 | πρόσωπον] ἀξίωμα. | 32 |
sch mos449 | δέ] δή. πάλαι] ἐκ μακροῦ. | |
sch mos450-51 | ζητεῖς—Λαΐειον] ἐρευνᾷς μετὰ ἀπειλῆς καὶ ἀνα‐ κηρύξεως τοῦ φόνου τοῦ Λαΐου. | |
sch mos452 | ξένος μέτοικος λόγῳ, ἤγουν οὐ τῇ ἀληθείᾳ. ἐγγε‐ νὴς] ἐγχώριος. | |
sch mos453-54 | ἡσθήσεται τῇ ξυμφορᾷ] εὐφρανθήσεται τῷ συμβε‐ βηκότι, ἤγουν τῷ ἀναγνωρισμῷ. | |
sch mos455 | καὶ—πλουσίου] γεγονώς. ξένην ἔπι] ἐπὶ ξένην γῆν. | |
sch mos456 | σκήπτρῳ] ξύλῳ. ἐμπορεύσεται] ἀντὶ τοῦ πορεύσεται. | |
sch mos458-59 | κἀξ—γυναικὸς] καὶ τῆς γυναικὸς ἐξ ἧς ἐγεννήθη. | |
sch mos460-61 | ὁμόσπορος] τὴν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα σπείρων. ἰὼν] ἀπιών· ἀπελθών. λογίζου] ἀναλογίζου. | |
sch mos462 | φάσκειν] λέγε. ἤδη] ἐξ ἐκείνου. μαντικῇ—φρο‐ νεῖν] ἐν τῇ μαντικῇ οὐδαμῶς νοεῖν, ἤγουν γινώσκειν. | |
sch mos463-64 | τίς] ἐστὶν ἐκεῖνος. ἡ τῶν Δελφῶν πέτρα, ἤγουν ὁ Παρνασός. θεσπιέπεια] χρησμῳδός. εἶπε] ἐμφανίζει. | |
sch mos465 | ἄρρητ’ ἀρρήτων] ὑπερβολικῶς, ὡς ‘δειλαία δειλαίων‘. τελέσαντα] ποιήσαντα. | |
sch mos466 | διὰ φονικῶν χειρῶν. | |
sch mos467-68 | καιρός ἐστι νωμᾶν αὐτόν, ἤγουν κινεῖν, τὸν πόδα, σθεναρώτερον, ἀντὶ τοῦ εὐτονωτέρως, ἀνέμοις ἰσοταχῶν ἵπ‐ πων. σθεναρώτερον] ἰσχυροτέρως. φυγᾷ] ἐπὶ φυγᾷ. | |
sch mos469 | ἐπ’ αὐτὸν] κατ’ αὐτοῦ. ἐπενθρῴσκει] ἐπεμπηδᾷ. | |
sch mos470 | πυρὶ] σὺν πυρί. στεροπαῖς] ἀστραπαῖς. ὁ—γε‐ | |
νέτας] ἀντὶ τοῦ ὁ γόνος· ἤγουν ὁ Ἀπόλλων. | 33 | |
sch mos471 | δειναὶ] χαλεπαί. ἕπονται] αὐτῷ δηλονότι. | |
sch mos472 | κῆρες] Μοῖραι. ἀναμπλάκητοι] ἄφυκτοι· ἀπλάνητοι. | |
sch mos473-76 | ὁ χρησμὸς γὰρ τοῦ Παρνασοῦ τοῦ χιονώδους ὁ φανεὶς ἀρτίως, ἐδήλωσε πάντα Θηβαῖον ἰχνεύειν, ἀντὶ τοῦ ζητεῖν, τὸν κρυπτόμενον ἄνδρα, ἤγουν τὸν φονέα. | |
sch mos477 | φοιτᾷ] τὴν ἀναστροφὴν ποιεῖται. ὑπ’ ἀγρίαν ὕλαν· ἤγουν ὑπὸ δένδρα καὶ ἄλσος ἀγρίων ζῴων κα‐ τοικίαν. | |
sch mos478 | ἀνά τ’ ἄντρα] κατά τε σπήλαια. ὡς] καθά. | |
sch mos479 | ἄθλιος κατ’ ἀθλίαν πορείαν μονάζων, ἤγουν μὴ γινω‐ σκόμενος. | |
sch mos480 | ἀπονοσφίζων, ἤγουν ἐκφεύγων, τὰ μαντεῖα τὰ μεσόμ‐ φαλα τῆς γῆς, ἀντὶ τοῦ τοὺς χρησμοὺς τοῦ μέσου ὀμφαλοῦ τῆς γῆς (ἐκ παραλλήλου ἀντὶ τοῦ τοῦ μέσου τῆς γῆς), τουτέστι τοῦ Παρνασοῦ, τοὺς ἐπὶ τῇ ἀνευρέσει αὐτοῦ. | |
sch mos481-82 | τὰ μαντεῖα, ἤγουν οἱ χρησμοί, ζῶντα περιποτᾶται, ἤγουν ἀσφαλῆ καὶ ἀδιάπτωτα περιφέρεται. | |
sch mos483-84 | δεινὰ] χαλεπά. δεινὰ] χαλεπά. ταράσσει] κι‐ νεῖ. οἰωνοθέτας] ὁ Τειρεσίας, ὁ τὰς πτήσεις τῶν οἰωνῶν διατιθείς, ἤγουν διατάττων καὶ εὐκρινῶν, τουτέστιν ὁ δι‐ δάσκαλος τῆς πτήσεως τῶν οἰωνῶν. | |
sch mos485 | δοκοῦντ’] βεβαίως νομισθῆναι δυνάμενα. ἀποφά‐ σκονθ’] ἀπηγορευμένα καὶ ἀπρόσδεκτα. | |
sch mos487-88 | φέρομαι ὑπὸ τῶν ἐλπίδων, οὔτε κατὰ τὸ παρὸν ἐρείδων τὸν νοῦν, οὔτε κατὰ τὸ παρεληλυθός. | |
sch mos489 | τί γὰρ νεῖκος· ἤγουν τίς φιλονεικία ἔκειτο ἢ τοῖς Λαβδακίδαις, ἤγουν τῷ Λαΐῳ, πρὸς τὸν τοῦ Πολύ‐ βου δηλονότι, ἤγουν τὸν Οἰδίποδα, ἢ τῷ τοῦ Πολύβου, ἤγουν τῷ Οἰδίποδι, πρὸς τὸν Λάϊον. | 34 |
sch mos491-97 | οὐπώποτε, ἤγουν οὐδαμῶς ποτε, οὔτε πρότερον ἔγωγε οὔτε τανῦν ἤκουσα, παρ’ οὗ, ἤγουν τοῦ νείκους, σὺν βασάνῳ ἐλεύσομαι ἐπὶ τὴν ἐπιδημήσασαν μαντείαν τοῦ Τειρεσίου τῷ Οἰδίποδι, ἤγουν κατὰ τοῦ Οἰδίποδος, ἐπίκου‐ | |
5 | ρος τοῖς Λαβδακίδαις, ἤγουν τῷ Λαΐῳ, ἕνεκα τῶν ἀδήλων θανάτων. βασάνῳ] κρίσει. Οἰδιπόδα] ἐπὶ τῷ Οἰδί‐ ποδι. ἐπίκουρος] βοηθός· ἐγώ. | |
sch mos500-02 | ἡ κρίσις δὲ τῶν ἀνδρῶν, ὅτι ὁ μάντις ἔχει πλέον ἢ ἐγώ, οὐκ ἔστιν ἀληθής. φέρεται] ἀντὶ τοῦ φέρει, ἤγουν ἔχει. | |
sch mos503-04 | σοφίᾳ] φρονήσει. σοφίαν] φρόνησιν. παραμεί‐ ψειεν] παρελάσειεν ἄν. | |
sch mos506 | ὀρθὸν ἔπος] σαφῆ καὶ βέβαιον λόγον. μεμφομένων] ἀντὶ τοῦ κατηγορουμένων. | |
sch mos507 | καταφαίην] κατηγορήσαιμι. φανερὰ] ἀντὶ τοῦ φα‐ νερῶς. ἐπ’ αὐτῷ] κατ’ αὐτοῦ. | |
sch mos508 | πτερόεσσα ... κόρα] ἡ Σφίγξ. | |
sch mos510 | καὶ κατὰ τὴν ἄλλην ἐξέτασιν καὶ κρίσιν, ὤφθη δηλο‐ νότι, ἡδύπολις, ἤγουν ἡδὺς τῇ πόλει. | |
sch mos511 | τῷ] ἐφ’ ᾧ· δι’ ὅ. ἀπ’—φρενὸς] ἀπὸ τῆς ἐμῆς γνώμης. | |
sch mos512 | κακίαν] ψόγον, καθ’ ὃ λέγεται καὶ κακίζω τὸ ψέγω. | |
sch mos513-15 | πολίται] οἱ ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἐμοὶ πόλεως. πολίτης ἐμός ἐστιν ὁ δεῖνα· οὐδέποτε μετὰ τῆς σύν. ἤγουν, ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἐστιν ἐμοὶ πόλεως. συμπολιτεύεται δέ μοί τις, μετὰ τῆς σύν. ἤγουν, τὴν αὐτὴν ἐμοὶ πόλιν οἰκεῖ. ἀκη‐ | 35 |
5 | κοὼς κατηγορεῖν μου τὸν βασιλέα Οἰδίποδα δεινά, ἤγουν χαλεπά, ἔπη, πάρειμι, ἀντὶ τοῦ παραγέγονα, ἀτλητῶν, ἤ‐ γουν δυσανασχετῶν, ἀφορήτως ἔχων. | |
sch mos515-19 | εἰ ἐν ταῖς δυστυχίαις ταῖς νῦν νομίζει πεπονθέναι τι παρ’ ἐμοῦ εἰς βλάβην φέρον, ἤγουν ἀφορῶν, διὰ λόγων εἴτε δι’ ἔργων, οὐδαμῶς ἐστιν ἐμοὶ ἐπιθυμία τῆς ἐπὶ πο‐ λὺν χρόνον παρατεινομένης ζωῆς, φέροντι τήνδε τὴν κατη‐ | |
5 | γορίαν. | |
sch mos516 | τ’] τι. | |
sch mos519 | τὸ ἁπλοῦν ἐνίοτε μὲν δηλοῖ τὸ ἀποίκιλον, οἷον ‘ἁπλοῦν ἦθοσ‘ καὶ ‘ἁπλοῦς λόγοσ‘, ὅτε ἔχει ἐναντίον τὸ ποι‐ κίλον· ἐνίοτε δὲ τὸ ἀσύνθετον, ὅτε ἔχει ἐναντίον τὸ σύνθε‐ τον. ἐνταῦθα δὲ τὸ ἁπλοῦν τὸ ἓν δηλοῖ, κατὰ ποιητικὴν | |
5 | ἐξουσίαν. | |
sch mos520 | ἡ ζημία] ἡ βλάβη. φέρει] ἀφορᾷ. | |
sch mos521 | ‘ἀλλ’ εἰς πολλὰ‘ ὀφείλων εἰπεῖν πρὸς τὸ ‘οὐ γὰρ εἰς ἁπλοῦν ἡ ζημία μοι τοῦ λόγου τούτου φέρει‘, ὁ δὲ εἰς μέγιστον ἀποδίδωσιν, συνάγων τὰ πολλὰ μετὰ ἐπιτά‐ σεως εἰς τὴν τοῦ μεγίστου ὑπέρθεσιν. | |
sch mos522 | φίλων] παρὰ τῶν ἄλλων φίλων. | |
sch mos523-24 | καὶ μὴν ἐκινήθη αὕτη ἡ κατηγορία ἴσως ἂν ὑπ’ ὀργῆς βιασθεῖσα μᾶλλον ἢ ὑπὸ διαγνώσεως λογισμῶν. | |
sch mos525-26 | πρὸς τοῦ] παρὰ τίνος πράγματος. ἐφάνθη] ἐ‐ | |
φάνη. γνώμαις] συμβουλαῖς. λέγοι] εἶπεν. | 36 | |
sch mos527 | ἐλέγετο μὲν τοῦτο, οὐκ οἶδα δὲ κατὰ τίνα σκοπόν. | |
sch mos528 | ἀπὸ ἀναμφιβόλου διαθέσεως ὀφθαλμῶν καὶ ἀπὸ ἀναμ‐ φιβόλου διαθέσεως γνώμης. | |
sch mos529 | κατηγορεῖτο] ὑπὸ τοῦ Οἰδίποδος. τοὐπίκλημα] τὸ ἔγκλημα. | |
sch mos530-31 | οἱ κρατοῦντες] οἱ ἄρχοντες. οὐχ ὁρῶ] οὐ γι‐ νώσκω. περᾷ] ἀντὶ τοῦ ἔρχεται. | |
sch mos532-33 | πῶς] κατὰ τίνα τρόπον. τοσόνδε] κατὰ τοσοῦ‐ τον. τόλμης] ἀναιδείας. τὰς—στέγας] καὶ εἰς τοὺς ἐμοὺς οἴκους. | |
sch mos534-35 | ἵκου] ἀφίκου. τοῦδε τἀνδρός] ἐμοῦ. λῃστής] ἐπίβουλος. τυραννίδος] βασιλείας. | |
sch mos536-37 | φέρ’] ἄγε. ἰδών] ἀντὶ τοῦ ὑπολαβών. | |
sch mos538-39 | ἢ ἐβουλεύσω ταῦτα ποιεῖν ὑπολαβὼν ὅτι οὐ γνω‐ ρίσοιμι, ἤγουν μάθοιμι, τὸ ἔργον σου τόδε σὺν δόλῳ κι‐ νούμενον; ἀλεξοίμην] ἀμυνοίμην. | |
sch mos541-42 | πλήθους] ἤγουν λαοῦ. καὶ] καὶ ἄνευ. τυραν‐ νίδα] βασιλείαν. θηρᾶν] διώκειν. ὃ—ἁλίσκεται] ἣ ὑπὸ πλήθους ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ χρημάτων καταλαμβάνεται. | |
sch mos543 | γινώσκεις ὅπως μέλλεις ποιήσειν ἕνεκα τῶν εἰρημέ‐ νων, ὑπὸ σοῦ δηλονότι. | |
sch mos544 | κᾆτα] καὶ εἶτα. μαθών] ἀκούσας. | |
sch mos545 | δεινός] ἐπιτήδειος· εὐφυής. μανθάνειν] ἀκούειν. κακὸς] ἀφυής. | |
sch mos546 | δυσμενῆ] ἐχθρόν. βαρύν] δυσφόρητα ποιοῦντα. | |
βαρὺς ἐπὶ ψυχῆς ὁ δύσκολος καὶ ἀγανάκτησιν ἔχων, καὶ βαρὺς ἐπὶ σώματος ὁ βεβαρημένος καὶ δυσκίνητος. ἐνταῦθα δὲ οὐ τὸν ἔχοντα τὸ βάρος ἐν ἑαυτῷ λέγει καὶ | 37 | |
5 | τὴν ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ τὸν γινόμενον ἑτέρῳ τοιοῦτον. ὥστε τὸ βαρὺς ἐνίοτε μὲν τὸν βαρυνόμενον δηλοῖ καὶ ἐπὶ πάθους λέγεται, ἐνίοτε δὲ τὸν βαρύνοντα, καὶ ἐνερ‐ γείας ἐστὶ δηλωτικόν. | |
sch mos547 | περὶ τούτου αὐτοῦ οὗ λέγεις, ὅτι εὕρηκάς με δυσμενῆ σαυτῷ, τὴν ἀπολογίαν τούτου αὐτοῦ. πρῶτ’] πρῶτον. ὡς] καθά. | |
sch mos548 | ὅπως—κακός] ὡς οὐκ εἶ κακός, ἤγουν ὅτι οὐκ εἶ κακός. | |
sch mos549 | τὴν αὐθάδειαν· λέγουσι δὲ εἶναι τὴν αὐθά‐ δειαν ἀπήνειαν ὁμιλίας ἐν λόγοις. | |
sch mos550 | οὐκ ὀρθῶς] οὐκ ἀσφαλῶς· οὐκ ἀπλανῶς. | |
sch mos552 | ὑφέξειν] δώσειν. ‘ὑπέχει τὰ νῶτα ἡ θάλασσα τῷ Διονύσῳ‘, ἤγουν ὑποκείμενα ἔχει. καὶ ὑπέχει τίς τινι δί‐ κην, ἤγουν ὑποκείμενον ἑαυτὸν ἔχει εἰς δίκην. ὅπερ ἐνίοτε μὲν τετελεσμένην ἔχει τὴν σύνταξιν, οἷον ὑπέχω σοι δίκην, | |
5 | ἐνίοτε δὲ ἀτελῆ, οἷον ὑπέχω δίκην, ὅτε ἐξ ἀνάγκης ἡ δο‐ τικὴ συνυπακούεται. | |
sch mos553 | ἔνδικ’] ἀντὶ τοῦ ἐνδίκως, ἤγουν δικαίως. | |
sch mos555 | ἔπειθες—ἔπειθες] συνεβούλευες ἢ οὐ συνεβούλευες. ὡς] ὅτι. χρεῖ’] χρή. | |
sch mos556 | πέμψασθαι] πέμψαι. | |
sch mos557 | ἔτ’] ἀντὶ τοῦ παρὰ τοῖς κοινοῖς ἀκμήν. αὐτός] ὁ | |
αὐτός. τῷ βουλεύματι] κατὰ τὸ βούλευμα. | 38 | |
sch mos558 | τοσοῦτον χρόνον ποιῶ τόδε, ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τοσοῦτον, καὶ ‘πόσον χρόνον δὲ δεμνίοις πέπτωχ’ ὅδε‘, ἤγουν ἐπὶ πόσον χρόνον κεῖται ἐν τοῖς δεμνίοις, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. ὅτι δὲ ἡ ἐπὶ πρόθεσις νοεῖται ἐπὶ τούτοις, δῆλον | |
5 | ἀπὸ τοῦ πολλὰ τοιαῦτα ἐνίοτε λέγεσθαι μετὰ τῆς ἐπί, οἷον ‘ἐπ’ ὀλίγον‘, ‘ἐφ’ ἱκανόν‘, ‘ἐπὶ πολύ‘, ‘ἐπὶ πολὺ εἱστή‐ κει ἄφωνοσ‘, ἤγουν ἐπὶ πολὺ μέρος χρόνου, τουτέστι πολὺν χρόνον. ἤδη] κατὰ τὸ παρόν. | |
sch mos559-60 | πρὶν ἀποδοῦναι τὸν λόγον ἀπαντᾷ ὁ Κρέων. τὸ δὲ ἑξῆς· πόσον χρόνον ὁ Λάϊος ἄφαντος ἔρρει, ἀφανής ἐστι φθαρείς, θανατηφόρῳ διαχειρίσει, ἤγουν θανατηφόρῳ φό‐ νῳ, τουτέστι διὰ φόνου θανατηφόρου; | |
sch mos561 | ἐπὶ πολὺ διήκοντες καὶ πάλαι ἀρξάμενοι ἀριθμη‐ θεῖεν ἄν. | |
sch mos562 | ἤγουν οὗτος ὁ νῦν μάντις ᾔδει τότε τὴν μαντικήν, κα‐ τεγίνετο τότε ἐν τῇ μαντικῇ; | |
sch mos563 | ἦν σοφὸς ὁμοίως, ἤγουν ὥσπερ νῦν, καὶ ἐξ ἴσου τι‐ μώμενος, ἤγουν καὶ ἦν τιμώμενος καθόσον τιμᾶται νῦν· τουτέστι καὶ ἦν σοφὸς οὕτως ὥσπερ νῦν καὶ ἐνομίζετο οὕτως ὥσπερ νῦν. | |
sch mos564 | ἐμνήσατ’] διεμνημόνευσε. τι] κατά τι. | |
sch mos565 | οὔκουν οὐδαμοῦ διεμνημόνευσεν ἐμοῦ ἑστῶτος πλησίον. | |
sch mos566 | ἀλλ’] καί. ἔρευναν ... ἔσχετε] ζήτησιν ἐποιήσασθε. | |
sch mos567 | παρέσχομεν] ἀντὶ τοῦ ἔσχομεν, ἤγουν ἐποιησάμεθα. δ’] γάρ. | |
sch mos568 | τάδε] ἤγουν τοῦτο ὃ λέγει νῦν περὶ ἐμοῦ. | 39 |
sch mos569 | μὴ φρονῶ] οὐ γινώσκω. φιλῶ] εἴωθα. | |
sch mos570 | εἰ καὶ ἐκεῖνο μὴ οἶδας, ἀλλὰ τὸ σὸν οἶσθα, καὶ εἰ καλῶς φρονεῖς λέγοις ἄν. | |
sch mos571 | ποῖον τόδ’] ποῖόν ἐστι τοῦτο ὃ λέγεις, δηλονότι ἐμόν; | |
sch mos572 | ὅθ’] ὅτι. οὕνεκ’] ἐκ παραλλήλου. συνῆλθε] συ‐ νεφώνησε· συνεβιβάσθη. τὰς ἐμὰς] τὰς ἀπ’ ἐμοῦ. | |
sch mos574 | λέγει τάδ’] ὁ μάντις. αὐτὸς] αὐτὸς σύ. σου] ἀπὸ σοῦ. | |
sch mos575 | δικαιῶ] δίκαιον νομίζω. ἅπερ κἀμοῦ σὺ] ἅπερ καὶ σὺ ἀπ’ ἐμοῦ. | |
sch mos576 | ἐκμάνθαν’] μάνθανε. ἁλώσομαι] κατηγορηθήσομαι. | |
sch mos577 | γήμας ἔχεις] εἰς γάμον λαβὼν ἔχεις. γαμεῖ τις, ἀμεταβάτως, ἀντὶ τοῦ γάμον ἔχει, τουτέστι συνημμένος ἐστὶ γυναικί, ὡς ἐν τῷ ‘οὐ γαμέεις, ζῇς ἔτ’ ἐλαφρότερον‘. καὶ γαμεῖ τις τήνδε, μεταβατικῶς, ἀντὶ τοῦ εἰς γάμον λαμ‐ | |
5 | βάνει, ἢ λαβὼν ἔχει, καθ’ ὃ λέγεται ἐνταῦθα. | |
sch mos578 | ἄρνησις ὧν ἀνιστορεῖς· ἡ ἄρνησις τοῦ δεῖνος, ἢ ἣν ἠρνήσατο αὐτός, ἢ ἣν ἠρνήσατο ἄλλος αὐτόν, καθ’ ὃ λέγεται ἐνταῦθα. δυνατὴ οὐκ ἔστιν ἐμοὶ ἡ ἄρ‐ νησις, ἤγουν οὐκ ἔστι μοι δυνατὸν ἀρνήσασθαι. ἀνιστο‐ | |
5 | ρεῖς] ἀντὶ τοῦ ἱστορεῖς, ἤγουν ἐρωτᾷς. | |
sch mos579 | ἄρχεις δὲ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐκείνῃ, γῆς μέρος ἐπ’ ἴσης αὐτῇ διοικῶν. | |
sch mos580 | ἃν] ἃ ἄν. ἐμοῦ] ἀπ’ ἐμοῦ. κομίζεται] λαμβάνει. | |
sch mos581 | σφῷν] ὑμῖν. | |
sch mos582 | ἐνταῦθα] ἐν τούτῳ. | 40 |
sch mos583 | οὐδαμῶς φαίνομαι κακὸς φίλος, εἰ διδοίης γε σαυτῷ λόγον, ἤγουν σκέψιν καὶ διαγνωστικὴν κρίσιν, ὡς ἐγὼ ἐμαυτῷ, δηλονότι δίδωμι, ἤγουν εἰ σκέψαιο ὡς ἐγὼ σκέπ‐ τομαι. | |
sch mos584-86 | λόγισαι δὲ τοῦτο πρῶτον, εἰ δοκεῖς τινα, εἰ τὰ αὐτὰ ἕξει κράτη, ἤγουν τὴν αὐτὴν ἐξουσίαν, προκρῖναι ἂν μᾶλλον ἄρχειν σὺν φόβοις ἤ, ἄρχειν δηλονότι, ὑπνώττοντα ἀφόβως. δοκεῖς] νομίζεις. ἄτρεστον] ἀτρέστως. | |
sch mos587-88 | ἱμείρων ἔφυν] ἐπιθυμῶν ὑπάρχω, ἀντὶ τοῦ ἐπι‐ θυμῶ. τύραννος] βασιλεύς. τύραννα] τυραννικά· βα‐ σιλικά. | |
sch mos589 | οὔτ’ ἄλλος] ἱμείρεται τούτου δηλονότι. ἐπίσταται] οἶδε. | |
sch mos590-91 | φέρω] ἀποφέρομαι· λαμβάνω. αὐτὸς] ἐγώ. πολλὰ—ἔδρων] πολλὰ καὶ ἄκων ἐποίουν ἄν. | |
sch mos592-93 | τυραννὶς] ἄλλη δηλονότι. ἡδίων] ἥδιον. ἔφυ] ὑπῆρξεν ἄν. | |
sch mos594-95 | οὔπω] οὐδαμῶς. τοσοῦτον] κατὰ τοσοῦτον. κυρῶ] ὑπάρχω. χρῄζειν] θέλειν. | |
sch mos596-97 | πᾶσι] ἐπὶ πᾶσι. ἀσπάζεται] φιλεῖ· ἀγαπᾷ. σέ‐ θεν] σοῦ. χρῄζοντες] χρείαν ἔχοντες. ἐκκαλοῦσι] ἀντὶ τοῦ παρακαλοῦσι. | |
sch mos598 | ἅπασα γὰρ ἡ ἐλπὶς τοῦ τυχεῖν, ὧν θέλουσι δηλονότι, ἐνταῦθά ἐστιν αὐτοῖς, ἤγουν ἐν ἐμοί. | |
sch mos599 | κεῖν’] τὰ μετὰ φόβου καὶ ἀνάγκης. | |
sch mos600 | κακὸς] ἄφρων. | |
sch mos601-02 | τῆσδε τῆς γνώμης] τούτου τοῦ λογισμοῦ. ἔφυν] ἐγενόμην. δρῶντος] συνδρῶντος. τλαίην] ἀνασχοίην. | 41 |
sch mos603-04 | καὶ εἰς ἔλεγχον τούτων, ἤγουν ἀπόδειξιν, εἰς τὴν Πυθὼ ἀπελθών, ἐρώτα εἰ σαφῶς ἤγγειλά σοι τοὺς δοθέν‐ τας χρησμούς. | |
sch mos605-06 | τοῦτ’ ἄλλ’] τοῦτο δέ· σύνδεσμος ἀντὶ συνδέσμου. λάβῃς] κρατήσῃς. κοινῇ τῷ τερασκόπῳ, ἤ‐ γουν σὺν τῷ τερατοσκόπῳ. τερατοσκόπος, ὁ τῶν τεράτων ἑρμηνεύς· ἐνταῦθα δὲ τῷ τερασκόπῳ, ἁπλῶς ἀντὶ | |
5 | τοῦ τῷ μάντει. ἁπλῇ] μιᾷ. | |
sch mos607 | διπλῇ] δυοῖν. | |
sch mos608 | γνώμῃ ... ἀδήλῳ] ἐπιλογισμῷ ἀμφιβολίαν ἔχοντι. χωρὶς] μάτην. αἰτιῶ] μέμφου. | |
sch mos609-10 | μάτην] ψευδῶς. οὔτε τοὺς κακοὺς χρη‐ στούς, ἀντὶ τοῦ ἀγαθούς. τῷ χρηστῷ γὰρ κυρίως ἐναντίον ὁ φαῦλος· ἔστι δὲ χρηστός, οὗ ἡ ὁμιλία ὠφέλειαν ἐμποιεῖ, φαῦλος δέ, οὗ ὁ βίος ἄτακτος καὶ | |
5 | ἀκόλαστος, ὡς καὶ ἄλλους βλάπτεσθαι ἀπὸ τῆς αὐτοῦ ὁμι‐ λίας. τῷ ἀγαθῷ δὲ ἐναντίον ὁ κακός, τῷ καλῷ δὲ ὁ αἰ‐ σχρός, ἤγουν ὁ δυσειδής. | |
sch mos611-12 | ἐσθλὸν] ἀγαθόν. ἐκβαλεῖν] ἀποποιήσασθαί τινα. καὶ—βίοτον] ἐκβαλεῖν, ἀπὸ κοινοῦ. | |
sch mos613-14 | ἐν χρόνῳ] ἐν τῇ παρατάσει τοῦ χρόνου. ἀσφα‐ λῶς] ἀπλανῶς. χρόνος] παράτασις χρόνου. δείκνυσιν] φανεροῖ. | |
sch mos615 | κἂν—μιᾷ] καὶ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ γνοίης ἄν. | |
sch mos616-17 | ἔλεξεν] σοι. εὐλαβουμένῳ] φοβουμένῳ. πε‐ σεῖν] ἀποθανεῖν. φρονεῖν] κατὰ τὸ φρονεῖν. ἀσφαλεῖς ἄπταιστοι. | 42 |
sch mos618 | ταχύς] ταχέως. ταχύς τις· εἰ καὶ ἐπιρρήμα‐ τος ἔχει σημασίαν ἐνταῦθα τὸ ταχύς, ἐπεὶ μέντοι ἔχει προφορὰν ὀνόματος, καὶ τὸ τις οἰκείως ἔχει μεθ’ ἑαυτοῦ. | |
sch mos619 | χωρῇ] ἔρχηται. ταχὺν] ταχέως. | |
sch mos620-21 | ἡσυχάζων] ἐν ἡσυχίᾳ. τὰ τοῦδε] ἡ τούτου βου‐ λή. πεπραγμέν’] πεπραγμένη. τἀμὰ—ἡμαρτημένα] ἡ ἐμὴ δὲ ἐσφαλμένη, ἐπταισμένη. | |
sch mos622 | χρῄζεις] θέλεις. ἤ—βαλεῖν] θέλεις. ἀντὶ τοῦ ἐκβαλεῖν, ἀπώσασθαι· τὸ ἔξω ἀντὶ τῆς ἐκ προθέσεως. | |
sch mos623 | ἐλάχιστα· θνῄσκειν σε βούλομαι, ἤγουν θέλω, οὐ φυ‐ γεῖν, ἤγουν ἐξόριστον γενέσθαι. | |
sch mos624 | ὅταν ἀποδείξῃς, ὃ λέγεις δηλονότι, τότε τεθνήξομαι. εἶτα ἐπάγει σχετλιάζων, οἷόν ἐστι τὸ φθονεῖν. | |
sch mos625 | καθὰ οὐχ ὑποταγησόμενος οὐδὲ πεισθησόμενος. | |
sch mos626 | τὸ γοῦν ἐμὸν συμφέρον δηλονότι εὖ φρονῶ. | |
sch mos627 | ἀλλὰ καὶ τὸ ἐμὸν συμφέρον ἐξ ἴσου δεῖ φρονεῖν σε. ἔφυς] ὑπάρχεις. | |
sch mos628 | εἰ δὲ μηδὲν γινώσκεις ἀλλὰ πλανᾷ; ἀρκτέον] ἤγουν ἄρχειν σου καὶ δεσπόζειν δίκαιον. | |
sch mos629 | οὔτοι] δίκαιον δηλονότι. | |
sch mos630 | μέτεστι] μετουσία ἐστί. | |
sch mos631-32 | καιρίαν] κατὰ καιρόν. στείχουσαν] ἐρχομένην. | |
sch mos633 | τὴν παροῦσαν νῦν φιλονεικίαν καλῶς καταστῆσαι | |
πρέπον. | 43 | |
sch mos634 | ἄβουλον] ἀλόγιστον. ταλαίπωροι] ἄθλιοι. στά‐ σιν] ἔριν. | |
sch mos635 | γλώσσης ἐπήρατ’] διὰ γλώσσης ἀνεγείρατε. ἐπαι‐ σχύνεσθε] ἀντὶ τοῦ αἰσχύνεσθε. | |
sch mos636 | ἴδια ... κακά] ἰδίας βλάβας. | |
sch mos637-38 | εἶ] πορεύσῃ. οἴκους] κατ’ οἴκους· ἡ κατὰ ἀπὸ κοινοῦ. τὰ—ἄλγος] τὴν οὐδαμινὴν λύπην. οἴσετε] κομίσετε. | |
sch mos639 | ὅμαιμε] ἀδελφή. δεινά] χαλεπά. πόσις] ἀνήρ. | |
sch mos640 | δικαιοῖ] δίκαιον νομίζει. δυοῖν—κακοῖν] ἀπὸ δύο κακῶν ἓν κρίνας. | |
sch mos641 | ἀπῶσαι] ἀντὶ τοῦ ἀπώσασθαι. πατρίδος] ἀντὶ τοῦ πατρῴας. | |
sch mos642-43 | νιν] αὐτόν. εἴληφα] κεκράτηκα· πεφώρακα. τέχνῃ κακῇ] πανουργίᾳ. | |
sch mos644-45 | ὀναίμην] ὠφελείας ἀπολαύσαιμι. ἀραῖος] ἐπά‐ ρατος. ὀλοίμην] φθαρείην. ὧν] ἀφ’ ὧν. ἐπαιτιᾷ] ἀντὶ τοῦ αἰτιᾷ, ἤγουν μέμφῃ. | |
sch mos647 | τόνδ’] ὃν ὤμοσε Κρέων. θεῶν] οὗ ἔφοροι οἱ θεοί. | |
sch mos648 | κἀμὲ] αἰδεσθείς. τούσδε—σοι] καὶ τούσδε τοὺς τοῦ Χοροῦ οἳ παρόντες εἰσί σοι. | |
sch mos649-50 | πείσθητι καὶ θελήσει καὶ διαγνώσει. λίσσομαι] δέομαι. | |
sch mos651 | κατὰ τί θέλεις ἵνα ὑπείκω σοι; | |
sch mos652 | πρὶν] πρότερον. νήπιον] μωρόν. | |
sch mos654 | καταίδεσαι] αἰδέσθητι. | |
sch mos655 | χρῄζεις] θέλεις. | 44 |
sch mos656 | ἐναγῆ] καθαρόν. αἰτίᾳ] κατηγορίᾳ. | |
sch mos657 | ἀφανεῖ] ἀδήλῳ. μήποτε ἐκβαλεῖν, ἤ‐ γουν μὴ θελήσῃς ἀπώσασθαι. | |
sch mos658-59 | ἐπίστω] ἐπίστασο· γίνωσκε. ὄλεθρον] φθοράν. φυγὴν] ἐξορίαν. | |
sch mos660-61 | οὐ] μά. πρόμον] πρόμαχον. | |
sch mos662 | ἄθεος] ἔξω βοηθείας θείας. ἄφιλος] χωρὶς φίλων. | |
sch mos663-64 | φθαρείην ὅπερ ἔσχατον, ἤγουν ἀπώλειαν ἥτις ἐσχά‐ τη, τουτέστι φθαρείην ἐσχάτην ἀπώλειαν, εἰ ταῦτα φρονῶ. | |
sch mos665-68 | ἀλλά μου τοῦ δυστυχοῦς λυπεῖ τὴν ψυχὴν ἡ γῆ φθειρομένη, καὶ τάδε, λυπεῖ δηλονότι τὴν ψυχήν μου, λέγω εἰ τοῖς κακοῖς τοῖς πάλαι, ἤγουν εἰ ταῖς προτέραις δυστυχίαις, συναφθήσεται τὰ παρ’ ὑμῶν κακά, ἤγουν αἱ | |
5 | παρ’ ὑμῶν δυστυχίαι. | |
sch mos669 | ἴτω] ἀπελθέτω· ἀπολελύσθω. χρή] ἀπόκειται. | |
sch mos670 | ἢ] ἢ εἰ χρή με. ἄτιμον] ἀτίμως. βίᾳ] σὺν βίᾳ. | |
sch mos671 | τὸ γὰρ σὸν ἐλεεινὸν στόμα, ἀντὶ τοῦ τοὺς γὰρ ἐλέους ἀξίους σοὺς λόγους, οἰκτείρω, οὐ τοὺς τοῦδε λόγους δηλο‐ νότι. τὸ μὲν ‘λόγουσ‘ συνυπακούεται ἀπὸ κοινοῦ, οὐ μὴν καὶ τὸ ‘ἐλεεινούσ‘. | |
sch mos672 | ᾖ] ὑπάρχῃ. στυγήσεται] μισηθήσεται. | |
sch mos673 | στυγνὸς] ἀντὶ τοῦ ἀηδῶς. εἴκων] ἐνδιδούς. βα‐ ρὺς] δύσκολος καὶ ἀγανάκτησιν ἔχων. | |
sch mos674 | θυμοῦ] διὰ θυμοῦ. περάσῃς] ἔλθῃς. | |
sch mos675 | λυπηρόταταί εἰσι δικαίως ἑαυταῖς εἰς τὸ φέρειν. | |
sch mos676 | κἀκτὸς εἶ] καὶ ἔξω πορεύσῃ. | 45 |
sch mos677 | ἀγνῶτος] ἀντὶ τοῦ ἀγνώμονος. ἴσος] ἀντὶ τοῦ δί‐ καιος. | |
sch mos678 | μέλλεις] βραδύνεις. | |
sch mos680 | ἥτις ἡ τύχη] ὅτι ἐστὶ τὸ συμβεβηκός, ποιήσω τοῦτο δηλονότι. | |
sch mos681 | δόκησις ἀγνὼς] ὑπόληψις ἄδηλος, οὐ γινωσκομένη. | |
sch mos682-83 | ἦλθε] ἐκινήθη. δάπτει] λυπεῖ. ἔνδικον] δί‐ καιον. | |
sch mos684 | ἀπ’ ἀμφοτέρων αὐτῶν ὡς ἐκινήθησαν οἱ λόγοι. γρά‐ φεται καὶ ἀμφοῖν ἐπ’ αὐτοῖν. ὁ λόγος] ἡ αἰτία. | |
sch mos685-86 | ἅλις ἔμοιγε ἅλις φαίνεται· ἤγουν ἀρκούντως ἔχειν τὸ πρᾶγμα φαίνεται ἐμοὶ ἔνθα ἔληξεν, ἤγουν ἐπαύσατο ἡ φιλονεικία, αὐτοῦ, ἀντὶ τοῦ ἐκεῖ, μέ‐ νειν, τῆς γῆς προπονουμένης, ἀντὶ τοῦ πονουμένης, του‐ | |
5 | τέστι κακουμένης. | |
sch mos687 | ἵν’] ὅπου. γνώμην] κατὰ τὸν τρόπον. | |
sch mos688 | τὴν ἐμὴν ἐκλύων, ἀντὶ τοῦ ἄθυμον ποιῶν, ψυχήν. | |
sch mos690-96 | ἴσθι δὴ πεφάνθαι ἐμέ, ἤγουν δεδεῖχθαι, παρά‐ φρονα, ἄπορον ἐπὶ τὰ φρόνιμα, εἴ σε παραλογίζομαι, ὅς τοι τὴν ἐμὴν φίλην γῆν ἐν πόνοις ἀμηχανοῦσαν κατ’ ὀρθὸν οὔρησας, ἀντὶ τοῦ εὐώδωσας. ἐπὶ φρόνιμα] ἐπὶ τὰ συ‐ | |
5 | νετά. τ’] τοι. ἀλύουσαν] ἀποροῦσαν. | |
sch mos697 | καὶ κατὰ τὰ παρόντα ἀγαθὸς ὁδηγός, κυβερνήτης, εἰ δύναιο, γενοῦ, αὐτῆς δηλονότι, ἤγουν τῆς γῆς. | |
sch mos698-99 | γνώρισον καὶ ἐμοὶ οὕτινος ἕνεκα πράγματος μνησι‐ κακίαν τοσαύτην ἐστήριξας ἐν τῇ μνήμῃ, δηλονότι ὥσπερ | |
ἄγαλμα. στήσας ἔχεις] ἀντὶ τοῦ ἔστησας. | 46 | |
sch mos700-01 | ἐρῶ ἕνεκα τοῦ Κρέοντος, οἷά μοι ἐπιβεβούλευκε. σὲ γάρ, ὦ γύναι, τιμῶ ἐπὶ πλέον τῶνδε. σὲ—σέβω] διὰ μέσου. | |
sch mos702 | σαφῶς] καθαρῶς καὶ οὐ βοηθῶν σαυτῷ. τὸ νεῖκος] τὴν φιλονεικίαν. | |
sch mos703 | καθεστάναι] γεγονέναι. | |
sch mos704 | ξυνειδὼς] ἀντὶ τοῦ εἰδώς. ἢ—πάρα] ἢ ἀκούσας παρ’ ἄλλου. | |
sch mos705 | μὲν οὖν] μᾶλλον μὲν οὖν. εἰσπέμψας] ἀντὶ τοῦ ὑποπέμψας. | |
sch mos706 | ὅσον κατὰ τὸ εἰς ἑαυτὸν ἧκον μέρος, ὁ μάντις πᾶσαν κακουργίαν λόγων ἀκρατῶς κινεῖ. | |
sch mos707 | ἀφείς, ἀπολύσας τοὺς λογισμοὺς τοὺς σοὺς οὓς ἔ‐ χεις εἰς ἐκεῖνα, δηλονότι περὶ ὧν λέγεις. | |
sch mos708-09 | ἐπάκουσον] ἀντὶ τοῦ ἄκουσον. διδάχθητι ὅτι οὐδὲν βρότειόν ἐστί σοι μαντικῆς ἐχόμενον τέχνης. ἔχον] ἁπτόμενον. | |
sch mos710 | φανῶ] δείξω. | |
sch mos713-14 | ὅτι ἐλεύσεται μοῖρα θανεῖν αὐτὸν παρὰ παιδός, ὅστις ἂν γένοιτο παρ’ ἐμοῦ τε καὶ παρ’ ἐκείνου. | |
sch mos715 | ἡ φάτις] ἡ φήμη, ἔχει δηλονότι. | |
sch mos716 | φονεύους’] ἀντὶ τοῦ ἐφόνευσαν. ἐν διπλαῖς ἁμαξι‐ τοῖς] ἐν συνάψει δύο πλατειῶν ὁδῶν ἁμαξηφόρων. | |
sch mos717-19 | παιδὸς βλάστας εἰπών, ἀποδίδωσι καί νιν, ἤγουν αὐτόν, πρὸς τὸ σημαινόμενον. τὸ γὰρ παι‐ δὸς βλάστας τὸν γεννηθέντα παῖδα δηλοῖ. οὐ διέ‐ | |
σχον] οὐ διεδέξαντο. καί νιν, ἤγουν αὐτόν, ἔρριψεν | 47 | |
5 | ἐκεῖνος, ἤγουν ὁ Λάϊος, εἰς ἄβατον ὄρος χερσὶν ἄλλων, τὰ ἄρθρα τῶν ποδῶν, τουτέστι τὰ σφυρά, περόνῃ συνάψας. | |
sch mos720-22 | ἀντὶ τοῦ εἰς τέλος ἔδειξεν ἀγαγόντα τὸ θανεῖν παρὰ τοῦ παιδός, λέγω τὸ δεινόν, ἤγουν τὸ χαλεπόν, ὃ ἐφοβεῖτο. κἀνταῦθ’] καὶ ἐν τούτῳ. ἐκεῖνον] τὸν παῖ‐ δα. οὔτε] ἤνυσεν ἀπὸ κοινοῦ. | |
sch mos723 | διαστέλλων λέγει φῆμαι μαντικαί, ἐπεὶ λέγεται φήμη καὶ ἐπὶ τῆς ἀνθρωπίνης διαλαλήσεως. διώ‐ ρισαν] ἐκύρωσαν. | |
sch mos724-25 | ἐντρέπου] ἐπιστρέφου. μηδέν] μηδαμῶς. ὧν —φανεῖ] ἤγουν, ἃ γὰρ ἂν ὁ θεὸς ζητῇ, πρέποντα κρίνας ζητεῖσθαι, ῥᾳδίως, ἤγουν εὐκόλως, αὐτὸς δείξει. | |
sch mos726-27 | φεῦ, οἷον πλάνημα, ἤγουν οἷα φροντὶς καὶ στροφὴ ψυχῆς, καὶ ἀνακίνησις φρενῶν, ἤγουν ταραχὴ λογισμῶν, ἔχει με, ὦ γύναι, ἀρτίως ἀκούσαντα. | |
sch mos728 | ὑποστραφεὶς] ἀντὶ τοῦ ἐπιστραφείς, ἤγουν φροντίσας. | |
sch mos729 | ἔδοξα] ἐνόμισα. ὡς] ὅτι. | |
sch mos730 | κατασφαγείη] ἀντὶ τοῦ ἐσφάγη. πρὸς διπλαῖς ἁμα‐ ξιτοῖς] ἐν συνάψει δύο ὁδῶν πλατειῶν καὶ ἁμαξηφόρων. | |
sch mos731 | ἤκουσα δηλονότι, ηὐδᾶτο γάρ, ἤγουν ἐλέγετο ταῦτα, οὔπω δὲ λήξαντ’ ἔχει, ἀντὶ τοῦ ἔληξεν. | |
sch mos732 | ποῦ ’σθ’] ποῦ ἐστίν. οὗ] ὅπου. πάθος] ἤγουν τὸ συμβεβηκὸς πρᾶγμα. ὥσπερ λέγεται λῆμμα καὶ δῶρον ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, ἀπὸ μὲν τοῦ διδόντος δῶρον, ἀπὸ δὲ τοῦ λαμ‐ βάνοντος λῆμμα, οὕτω λέγεται καὶ πάθος καὶ πρᾶγμα | |
5 | ἐνίοτε ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, ἀπὸ μὲν τοῦ ποιοῦντος πρᾶγμα, ἀπὸ | |
δὲ τοῦ πάσχοντος πάθος· οἷον ὁ φόνος λέγεται καὶ πρᾶγμα ἀπὸ τοῦ ποιοῦντος, καὶ πάθος ἀπὸ τοῦ πάσχοντος, καὶ ἡ στρέβλωσις ὁμοίως, καὶ ἡ πληγή, καὶ ὅσα τοιαῦτα. | 48 | |
sch mos733-34 | Φωκὶς μὲν ἡ γῆ κλῄζεται, ἀντὶ τοῦ καλεῖται, σχιστὴ δ’ ὁδὸς ἄγει, ἤγουν ἀποκαθιστᾷ, εἰς ταὐτὸ ἀπὸ Δελφῶν καὶ ἀπὸ Δαυλίας. ἡ ἀπὸ ἀπὸ κοινοῦ. | |
sch mos735 | ἀντὶ τοῦ, καὶ πόσος χρόνος ἐστὶ τοῖσδε τοῖς πράγμα‐ σιν ὁ παρεληλυθώς; | |
sch mos736-37 | σχεδόν τι πρόσθεν] ἐγγὺς κατά τι πρότερον. ἀρ‐ χὴν] τὴν ἐξουσίαν. ἐκηρύχθη] διεδόθη· ἐφημίσθη. | |
sch mos738 | τί βεβούλευσαι δρᾶσαι περὶ ἐμοῦ; | |
sch mos739 | τί δ’ ἐστί σοι τοῦτο τὸ ἐνθύμιον, ὦ Οἰδίπους; | |
sch mos740 | μήπω μ’ ἐρώτα] μὴ ἐρώτα με. φύσιν] ἀναδρομήν. | |
sch mos741 | ἀκμὴν ἥβης] ἀντὶ τοῦ κατάστασιν ἡλικίας. ἥβη ἡ ἀκμὴ τῆς ἡλικίας· ἐνταῦθα δὲ ἐπὶ τῆς ἁπλῶς ἡλικίας λαμ‐ βάνεται τὸ ὄνομα. | |
sch mos742 | ἀνθῶν ἄρτι λευκοβαφὲς κάρα, ἀντὶ τοῦ ἄρτι λευκαι‐ νόμενος. | |
sch mos743 | τοῦ εἴδους τοῦ σοῦ οὐ μακρὰν ἦν κατὰ πολύ. | |
sch mos744-45 | ἔοικ’] φαίνομαι. ἀρὰς] κατάρας. δεινὰς] χα‐ λεπάς. προβάλλων] ἀντὶ τοῦ ἐμβάλλων. | |
sch mos746 | φοβοῦμαι πρὸς σὲ ἀποβλέπουσα. | |
sch mos747 | δεινῶς] μεγάλως. μὴ] ἵνα μή. βλέπων] ἀντὶ τοῦ ἀληθής. | |
sch mos748 | ἐξείπῃς] ἀντὶ τοῦ εἴπῃς. ἔτι] ἐπὶ τούτοις. | |
sch mos749 | ὀκνῶ] δέδοικα. ἔρῃ] ἐρωτήσῃς. μαθοῦς’] ἀντὶ | |
τοῦ εἰδυῖα. | 49 | |
sch mos750 | ἐχώρει] ὡδοιπόρει. βαιός] ἀντὶ τοῦ μικροπρεπῶς καὶ εὐτελῶς, ἤγουν μετ’ ὀλίγων. | |
sch mos751 | λογχίτας] τοῦ τάγματος. οἷ’] καθά. ἀρχηγέτης] ἀρχηγός· βασιλεύς. | |
sch mos752 | ξύμπαντες] πάντες. | |
sch mos753 | κήρυξ] ἡγεμὼν ὁδοῦ· ὁ κοινῶς προεύοδος. ἀπήνη] καροῦχα· ὄχημα. ἦγε] ἔφερε. ἀπήνη δ’ ἦγε Λάϊον μία· μία λέγει οὐχ ὅτι διὰ πλειόνων ἀπη‐ νῶν ἦν δυνατὸν τὸν αὐτὸν φέρεσθαι, ἀλλὰ θέλει δηλοῦν ὁ | |
5 | λόγος, ὅτι καὶ ἀπήνη ἦγεν αὐτόν, καὶ αὕτη ἦν μόνη ἥτις ἦγεν αὐτόν, καὶ ἑτέρα οὐχ εἵπετο. | |
sch mos754 | διαφανῆ] φανερά. | |
sch mos756 | οἰκεύς] δοῦλος· οἰκέτης. ἵκετ’] ἀφίκετο. ἐκσω‐ θείς] ἀντὶ τοῦ σωθείς, ἤγουν ῥυσθείς, ἐκφυγών. | |
sch mos757 | ἦ] ἆρα. τυγχάνει παρών, ἤγουν πάρεστιν. | |
sch mos758-59 | πρωθύστερον. κεῖθεν] ἀπὸ τοῦ φόνου τοῦ Λαΐου. κράτη] τὴν ἐξουσίαν. | |
sch mos760 | ἐξικέτευσε] ἀντὶ τοῦ ἱκέτευσεν, ἤγουν ἐδεήθη. θι‐ γὼν] ἁψάμενος· ψαύσας. | |
sch mos761 | ἀγρούς] ἐπὶ τοὺς ἀγρούς· ἡ ἐπὶ ἀπὸ κοινοῦ. σφε] αὐτόν. κἀπὶ—νομάς] καὶ ἐπὶ τὸ νέμειν πρόβατα. | |
sch mos762 | ὡς] ἵνα. πλεῖστον] κατὰ πλεῖστον. τοῦδ’—ἄ‐ στεος] ἔξω τῆς θέας τοῦδε τοῦ ἄστεος, ἤγουν ταύτης τῆς πόλεως. | |
sch mos763-64 | νιν] αὐτόν. ἄξιος γὰρ δοῦλος ἦν ὅδε ὁ ἀνὴρ | |
ἀποφέρεσθαι καὶ μείζω χάριν τῆσδε. χάριν] δωρεάν. | 50 | |
sch mos765 | μόλοι πάλιν· ἀντὶ τοῦ ἐπανέλθοι. ἐν τάχει] ταχέως. | |
sch mos766 | πάρεστιν] ὡς παρόντα νόμιζε αὐτόν· οὕτως ἔχει εὐ‐ κόλως ἀφίξεσθαι. ἐφίεσαι] ἐντέλλῃ. | |
sch mos767-68 | μὴ] ἵνα μή. πόλλ’ ἄγαν] περισσὰ μάταια. νιν] αὐτόν. εἰσιδεῖν] ἀντὶ τοῦ ἰδεῖν. | |
sch mos769-70 | ἵξεται] ἀφίξεται. δυσφόρως ἔχοντα] βαρέως διακείμενα. | |
sch mos771 | ἐς τοσοῦτον] μέχρι τοσούτου, ἤγουν μέχρι τοῦ μὴ ἀξιωθῆναι ἀκοῦσαι τὸ ἐν ἐμοὶ βάρος. | |
sch mos772-73 | βεβῶτος] ζῶντος. καὶ τίνι γὰρ ἄν, ἄλλῳ δηλο‐ νότι, μείζονι, ἀντὶ τοῦ ἀξίῳ μᾶλλον, λέξαιμ’ ἂν ἢ σοί; ἰών] ἐρχόμενος. | |
sch mos775 | Δωρὶς διάλεκτος ἡ τῶν Δωριέων, καὶ Δωρὶς γυνή, ὥσπερ Ἑλληνίς, ἡ ἀπὸ τοῦ γένους τῶν Δωριέων. ἠγό‐ μην] ἐτιμώμην. | |
sch mos776 | πρίν] ἕως οὗ. τύχη] ἀντὶ τοῦ συντυχία. | |
sch mos777-78 | ἐπέστη] ἐπῆλθε. ἀξία μὲν θαυμάσαι αὐτήν τινα, ἤγουν ἀξία μὲν θαύματος καὶ ἀπορίας, καταστάσεως γε μέντοι τῆς ἐμῆς οὐκ ἀξία. ἤγουν καὶ ἀξία θαύματος, καὶ οὐκ ἀξία τῆς ἐμῆς καταστάσεως. | |
sch mos779-80 | ἀνὴρ γὰρ ἐν δείπνοις ὑπὲρ τὸ μέτρον πληρωθεὶς οἴνου, ἐκάλεσέ με παρὰ τῷ οἴνῳ ὅτι εἴην πεπλασμένος υἱὸς καὶ ὑποβολιμαῖος τῷ πατρί. | |
sch mos781 | βαρυνθεὶς] ἀγανακτήσας. τὴν—ἡμέραν] κατὰ μὲν | |
τὴν παροῦσαν τότε ἡμέραν. | 51 | |
sch mos782 | μόλις] σὺν βίᾳ. κατέσχον] ἐμαυτὸν δηλονότι. θα‐ τέρᾳ] τῇ ἑτέρᾳ· τῇ ἐφεξῆς. ἰὼν πέλας] ἐλθὼν πλησίον. | |
sch mos783 | ἤλεγχον] ἠρώτων. δυσφόρως] βαρέως. | |
sch mos784 | τοὔνειδος] τὴν ἀτιμίαν. ἦγον] ἀντὶ τοῦ ἔφερον. τῷ—λόγον] ἐπὶ τῷ ἀπορρίψαντι τὸν λόγον. | |
sch mos785-86 | τὰ—ἐτερπόμην] ὅσον τὰ ἀπὸ κείνοιν, παρεμυ‐ θούμην. κνίζειν τὸ ἐρωτικῶς λυπεῖν· ἐνταῦθα δὲ ἔκνιζεν ἁπλῶς ἀντὶ τοῦ ἐλύπει. ὑφεῖρπε] ὑπεψιθυ‐ ρίζετο. πολύ] ἀντὶ τοῦ κατὰ πολύ, ὄνομα ἀντὶ ἐπιρ‐ | |
5 | ρήματος. | |
sch mos787-88 | πορεύομαι] ἀντὶ τοῦ ἐπορεύθην. Πυθώδε] εἰς τὴν Πυθώ. ἱκόμην] ἀφικόμην. | |
sch mos789-90 | ἄτιμον] ἀνάξιον ἀποκρίσεως. ἄθλια] ἐλεεινά. δεινὰ] χαλεπά. προὐφάνη] ἐφάνη. | |
sch mos791 | ὡς] ὅτι. χρεῖ’ ᾖ] χρή. μιχθῆναι] μιγῆναι. | |
sch mos792 | ἄτλητον ... ὁρᾶν] ἀφόρητον εἰς τὸ ὁρᾶν. δηλώσαιμι] δείξοιμι. | |
sch mos793 | τοῦ φυτεύσαντος] τοῦ γεννήσαντος. | |
sch mos794-97 | κἀγὼ ἀκούσας ταῦτα, τὴν Κορινθίαν γῆν κατὰ τὸ ἐπίλοιπον δι’ ἄστρων μετρούμενος, ἤγουν μακρόθεν βλέπων καὶ δι’ ἄστρων συμβάλλων αὐτήν, ἀπεδήμουν ἐκεῖσε δη‐ λονότι, ἔνθα μήποτε ὀψοίμην πληρούμενα τὰ ὀνείδη τῶν | |
5 | εἰς ἐμὲ δυσφήμων χρησμῶν, ἤγουν τὰ ἐμὰ ὀνείδη, ἃ προε‐ δήλουν οἱ πρὸς ἐμὲ δύσφημοι χρησμοί. | |
sch mos798 | στείχων] πορευόμενος. ἱκνοῦμαι] ἀφικνοῦμαι· ἀντὶ | |
τοῦ ἀφικόμην. τοὺς χώρους] τοὺς τόπους. | 52 | |
sch mos799 | ὄλλυσθαι] ἀπολωλέναι. | |
sch mos800-01 | ἐξερῶ] περισσή. ἦν] ἐγώ. | |
sch mos802-03 | ἐνταῦθα] ἀντὶ τοῦ ἐκεῖ. κήρυξ] ἡγεμὼν ὁδοῦ. κἀπὶ πωλικῆς ... ἀπήνης] ἐφ’ ἱππικοῦ ἅρματος. ἐμβε‐ βώς] ἐπιβεβηκώς. | |
sch mos804-05 | συνηντίαζον] ἀντὶ τοῦ συνήντησαν. ἡγεμὼν] τῆς ὁδοῦ. ὁ πρέσβυς] ὁ γεραιός. πρὸς βίαν] βιαίως. | |
sch mos806-07 | τὸν τροχηλάτην] τὸν ἡνίοχον. παίω] ἀντὶ τοῦ ἔπαισα. ὡς ὁρᾷ] ὡς εἶδεν. | |
sch mos808-09 | ὄχου παραστείχοντα] τοῦ ἅρματος πλησίον ἐρχό‐ μενον. ἡ παρὰ ἀντὶ τοῦ πλησίον, ὥσπερ ἐν τῷ ‘ἑρκέων ποθ’ ὑμᾶς οὗτος ἐγκεκλεισμένουσ‘ ἡ ἐν ἀντὶ τοῦ ἐντός. μέσον κάρα, ἀντὶ τοῦ τὸ μέσον τῆς κεφαλῆς, διπλοῖς | |
5 | κέντροις, ἀντὶ τοῦ μάστιγι, ἐπετέθη μοι. | |
sch mos810-11 | ἴσην] δίκην. ἔτισεν] ἀντέτισεν. σκήπτρῳ] ξύ‐ λῳ. τυπεὶς] τυφθείς. ὕπτιος] ἐπὶ τὰ μετάφρενα. | |
sch mos812 | ἐκ τοῦ μέσου τοῦ ἅρματος εὐθὺς ἐκυλίσθη. | |
sch mos813 | κτείνω] ἀντὶ τοῦ ἔκτεινα. ξύμπαντας] ὁμοῦ πάντας. τῷ ξένῳ] τῷ φονευθέντι. | |
sch mos814 | συγγένειά τίς ἐστι προσήκουσα τῷ Λαΐῳ, ἤγουν εἰ ἐκεῖνος ἦν ὁ Λάϊος. | |
sch mos815-16 | τοῦδε τἀνδρὸς] ἐμοῦ. ἀθλιώτερος] ἐλεεινότερος. ἐχθροδαίμων] θεοῖς ἐχθρός. | |
sch mos817-18 | ᾧ τινι, ἤγουν ἐμοί, οὐκ ἐκδεδομένον ἐστὶ δέχεσθαί τινα, ἐμὲ δηλονότι, ἐν τοῖς δόμοις, οὔτε ἀπὸ τῶν ἀστῶν | |
οὔτε ἀπὸ τῶν ξένων. προσφωνεῖν] προσαγορεύειν. | 53 | |
sch mos819 | καὶ τάδ’] καὶ ταῦτα, ἐναντιωματικῶς. οὔτις] οὐδείς. | |
sch mos820 | ἐπ’ ἐμαυτῷ] κατ’ ἐμαυτοῦ. τάσδ’ ἀρὰς] τὰς κατά‐ ρας. προστιθείς] τιθείς. | |
sch mos821 | λέχη] τὴν κοίτην. | |
sch mos822-25 | χραίνω] μολύνω. τὸ ἔφυν καὶ τὸ οὐχὶ ἀπὸ κοινοῦ, ἤγουν, ἆρα οὐκ ἔφυν, ἤγουν ὑπάρχω, κακός; ἆρα οὐκ ἔφυν πᾶς, ἀντὶ τοῦ ὅλος, ἄναγνος, ἤγουν ἀκάθαρ‐ τος; χρὴ] ἀπόκειται. φυγεῖν] ἐξόριστον γενέσθαι. ἐν | |
5 | τῷ προτέρῳ κώλῳ ἀποδίδοται ἡ σύνταξις πρὸς τὸ ἀπαρέμ‐ φατον, καὶ προφέρεται κατ’ αἰτιατικήν. ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ἀποδίδοται πρὸς τὸ χρή, καὶ λέγεται κατὰ δοτικήν· ἤγουν, εἰ χρὴ φυγεῖν ἐμέ, καὶ εἰ χρὴ ἐμοὶ φυγόντι μήτε τοὺς ἐμοὺς ἰδεῖν, μήτ’ ἐμβατεύειν πατρίδος, ἀντὶ τοῦ ἐπι‐ | |
10 | βαίνειν. ἢ κτἑ.] εἰ μὴ τοῦτο γενήσεται. | |
sch mos826-27 | ζυγῆναι] ἁρμοσθῆναι. κατακτανεῖν] κτανεῖν. ἐξέφυσε] ἔφυσεν· ἐγέννησεν. | |
sch mos828-29 | ἆρα οὐκ ἀπὸ σκληρᾶς τύχης ταῦτα ἐπ’ ἐμοί τις κρίνων ἀνορθοίη ἂν λόγον, ἀντὶ τοῦ ἀποφαίνοιτο. | |
sch mos830-31 | μὴ δῆτα ἴδοιμι, ἤγουν εἴθε μὴ ἴδοιμι. ὦ—σέ‐ βας] ἀντὶ τοῦ ὦ ἐν ἁγνείᾳ καὶ καθαρότητι τιμώμενοι θεοί. | |
sch mos832 | βαίην] ἀντὶ τοῦ πορευθεὶς γενοίμην. πρόσθεν] πρό‐ τερον. | |
sch mos833 | κηλῖδα συμφορᾶς· ἀντιστρόφως ἀντὶ τοῦ συμφοράν, ἤγουν συντυχίαν κηλῖδος, ἤγουν μολυσμοῦ. | |
sch mos834-35 | ὀκνήρ’] ἐπίφοβα. πρὸς—παρόντος] παρὰ τοῦ παρατυχόντος, τότε δηλονότι. ἐκμάθῃς] μάθῃς. | |
sch mos836 | ἤγουν τοσαύτη μοί ἐστιν ἐλπίς. | 54 |
sch mos837 | τὸν βοτῆρα] τὸν νομέα. προσμεῖναι] περιμεῖναι. μόνον] ἐπίρρημα. | |
sch mos838 | πεφασμένου] φανεροῦ γεγονότος, ἤγουν ἐπιδεδημηκό‐ τος. ἡ προθυμία] ἡ πρόθεσις· τὸ θάρρος. | |
sch mos840 | ταῦτ’] τὰ αὐτά. πάθος] ἔγκλημα. | |
sch mos841 | ποῖον δέ μου ἄλλον λόγον ἤκουσας; | |
sch mos842-43 | ἔφασκες ἐννέπειν αὐτόν, ἤγουν τὸν βοτῆρα, λῃστὰς ἄνδρας ὅτι ἔκτειναν αὐτόν, ἤγουν τὸν Λάϊον. ἔτι] ἀντὶ τοῦ παρὰ τοῖς κοινοῖς ἀκμήν. | |
sch mos844 | τὸν—ἀριθμόν] ἤγουν τὸν πληθυντικόν. | |
sch mos845 | ἴσος] ἀντὶ τοῦ ἰσάριθμος. | |
sch mos846-47 | οἰόζωνον] μονόζωνον· ἄνοπλον. αὐδήσει] ἐρεῖ. σαφῶς] φανερῶς. ῥέπον] ἀφορῶν. | |
sch mos848 | ὡς] καθά. φανέν] λεχθὲν ὑπ’ ἐκείνου. ὧδ’] οὕτως. | |
sch mos849 | οὐκ ἔστιν· ἤγουν οὐ δυνατόν ἐστιν. ἐκβαλεῖν] ἀντὶ τοῦ μεταβαλεῖν. | |
sch mos850 | τάδε] ἀντὶ τοῦ τόδε. | |
sch mos851 | τι] κατά τι. τὸ ἐκτρέπεσθαι κυρίως ἐπὶ ὁ‐ δοῦ λέγεται, ὅταν τὴν ἣν βαδίζει τις ὁδὸν καταλιπὼν ἑτέραν βαδίσῃ. καὶ ἀπὸ τούτου ἁπλῶς ἐπὶ τῶν ἀπό τινος εἴς τι με‐ ταπιπτόντων. τοῦ—λόγου] τοῦ λόγου οὗ εἶπε πρότερον. | |
sch mos853 | φανεῖ—ὀρθόν] δείξει, ὁ βοτήρ, ἀσφαλῶς κατὰ τὴν πρόρρησιν ἀποβεβηκότα. | |
sch mos854 | διεῖπε] εἶπε. χρῆναι] ἀποκεῖσθαι. ἐμοῦ] κτητική. | |
sch mos855 | νιν] αὐτόν, τὸν Λάϊον. κεῖνος] ὁ ἐμὸς παῖς. ὁ δύστηνος] ὁ ἄθλιος. ποτε] περισσόν. | 55 |
sch mos856 | κατέκταν’] ἔκτανε. αὐτὸς] ὁ ἐμὸς παῖς. πάροι‐ θεν] πρότερον. ὤλετο] ἐφθάρη. | |
sch mos857-58 | ὥστε μαντείας ἕνεκα οὐκ ἂν βλέψαιμι ἔγωγε οὔτε τῇδε οὔτε τῇδε ἂν ὕστερον, ἤγουν οὔτε πρὸς τούτους τοὺς λόγους, οὔτε πρὸς τοὺς τοῦ θεράποντος. | |
sch mos859 | νομίζεις] ἀντὶ τοῦ νοεῖς. τὸν ἐργάτην] τὸν ἐν τῷ ἀγρῷ δουλεύοντα. | |
sch mos860 | στελοῦντα] μετακαλεσόμενον. ἀφῇς] ἐάσῃς. | |
sch mos861 | ἴωμεν] δεῦρο ἵνα ἴωμεν. | |
sch mos862 | ὧν] ἀφ’ ὧν. | |
sch mos863-72 | τὸ τοῦ Χοροῦ πᾶν δυσχεραίνοντός ἐστι κατὰ τῆς Ἰοκάστης, ὡς παρ’ οὐδὲν τιθεμένης τοὺς χρησμοὺς τῶν θεῶν. εἴθε μοι οὖν, φησίν, εὐτυχία συνείη ἁγνότητα καὶ λόγων καὶ ἔργων φέροντι, ὧν οἱ νόμοι οὐρανόθεν ἐγεννή‐ | |
5 | θησαν, τουτέστιν οὔτε κατὰ τῶν θεῶν βλασφημοῦντι οὔτε μὴν ἄλλο τι κατ’ αὐτῶν ποιοῦντι. εἴθε συνείη μοι εὐτυ‐ χία σῴζοντι τὴν διὰ λόγων καὶ ἔργων πάντων εὐσεβῆ κα‐ θαρότητα, ὑπὲρ ὧν, ἤγουν τῶν εὐσεβῶν λόγων καὶ ἔργων, νόμοι πρόκεινται ὑψηλοὶ καὶ ἔντιμοι, οὐρανίας δι’ αἰθέρος | |
10 | γεννηθέντες, ἤγουν οὐρανόθεν, ὧν, νόμων δηλονότι, μόνος πατὴρ ὁ Ὄλυμπος, οὐδὲ θνητὴ φύσις ἀνδρῶν ἐγέννησεν αὐτούς, οὐδὲ μήν ποτε λήθη κατακοιμάσει, ἀντὶ τοῦ κατα‐ κοιμίσει, ἀφανίσει. μέγας ἐν τούτοις θεός, οὐδὲ γηράσκει, ἤγουν μεγάλη θεοῦ δύναμις ἐν τούτοις ἐστὶν ἀτελεύτητος. | |
sch mos867 | Ὄλυμπος] ὁ οὐρανός. | |
sch mos871 | ἐν τούτοις] ἤγουν τοῖς νόμοις. | 56 |
sch mos872 | οὐδὲ γηράσκει] ἀθάνατος. | |
sch mos873-78 | ὕβρις φυτεύει, ἤγουν καταφρόνησις καὶ ὑπερηφανία αὐξάνει βασιλέα, ἐν ἑαυτῇ δηλονότι. ὕβρις, εἴ ποτε, ὁ τύραννος δηλονότι, πολλῶν ὑπὲρ τὸ μέτρον πληρωθῇ μα‐ ταίως, ἐκείνων ἃ μὴ ἔγκαιρα μηδὲ συμφέροντα, ἑαυτῷ δη‐ | |
5 | λονότι, ἀναβιβάσασα εἰς ἀκροτάτην ἀπορρῶγα, ἔρριψεν ἐκεῖθεν εἰς δυστυχίαν, ἔνθα οὐ πορείᾳ συμφερούσῃ καὶ ὠφελίμῳ χρῆται. φυτεύει] ἐπαίρει. | |
sch mos879-80 | ἔχον] διακείμενον. πάλαισμα] τὴν νίκην ἣν ἐνί‐ κησεν Οἰδίπους. λῦσαι] καταλῦσαι. αἰτοῦμαι] παρα‐ καλῶ. | |
sch mos881-82 | λήξω] παύσομαι. ἴσχων] ἔχων. | |
sch mos883-84 | τις] ὡς Ἰοκάστη. ὑπέροπτα] ὑπεροπτικῶς· κα‐ ταφρονητικῶς. χερσὶν] ἔργῳ. πορεύεται] ἀναστρέφεται. | |
sch mos885 | ἐκτὸς φόβου τῆς δίκης. | |
sch mos886 | θεῶν ἀγάλματα τιμῶν. | |
sch mos887 | νιν] αὐτόν. ἕλοιτο] ἀντὶ τοῦ εἴθε ἕλοι, ἤγουν κα‐ τάσχοι. | |
sch mos888 | τῆς δυστυχοῦς ἕνεκα ὑπερηφανίας. | |
sch mos889 | τὸ—κερδανεῖ] τὸ ἀξίωμα τῆς βασιλείας ὁ τύραννος διοικήσει. | |
sch mos890 | ἀσέπτων] βεβήλων. ἕρξεται] μή, ἀπὸ κοινοῦ· μὴ ἀφέξεται. | |
sch mos891 | τῶν ἀθίκτων] τῶν ἀψαύστων, ἤγουν τῶν θείων. ἕξεται] μὴ ἅψεται. ματᾴζων] ματαιάζων. | |
sch mos892-94 | ἐν τοῖσδε] ἤτοι τοιαῦτα πράττων. θυμῷ] θυ‐ μοῦ. βέλη] ἤγουν τὴν θείαν δίκην. ἕρξεται] κωλυ‐ | |
θήσεται. ἀμύνειν] ἀποσοβεῖν. | 57 | |
sch mos895-96 | τοιαίδε] ἤγουν τὸ καταφρονεῖν τῶν θεῶν. τί δεῖ] κατὰ τί πρέπει. χορεύειν] πανηγυρίζειν τοῖς θεοῖς. | |
sch mos897-98 | οὐκέτι ἐπὶ τὸν ἄψαυστον καὶ θεῖον ἐλεύσομαι γῆς ὀμφαλόν, ἤγουν τὴν Πυθίαν, σέβων, ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τιμῇ. | |
sch mos899 | οὐδ’—ναόν] εἶμι. Ἀβαί, τόπος Λυκίας. | |
sch mos900 | εἰς τὴν Ὀλυμπίαν εἶμι. | |
sch mos901-02 | τάδε] τὰ τῶν χρησμῶν. χειρόδεικτα] φανερῶς. ἁρμόσει] ἀποβήσεται. | |
sch mos903-04 | ἀλλ’ ὦ Ζεῦ, ὁ κρατῶν καὶ ἄρχων. ὄρθ’] ἀντὶ τοῦ ὀρθῶς, ἀσφαλῶς. ἀνάσσων] βασιλεύων. | |
sch mos905 | ἀθάνατον] ἀτελεύτητον. αἰὲν] περισσόν. | |
sch mos906-08 | φθίνοντα] φθειρόμενα. παλαιὰ Λαΐου θέσφατ’] οἱ παλαιοὶ χρησμοὶ οἱ δοθέντες τῷ Λαΐῳ. ἐξαίρουσιν] ἀφανίζονται. | |
sch mos908-09 | ἀντὶ τοῦ, καὶ ἐν οὐδενὶ φαίνεται ὁ Ἀπόλλων τι‐ μώμενος. | |
sch mos910 | ἔρρει] φθείρεται. | |
sch mos911-12 | ἄνακτες] ἔνδοξοι. παρεστάθη] ἐπῆλθε. ναοὺς —δαιμόνων] εἰς ναοὺς ἀφικέσθαι θεῶν. | |
sch mos913 | στέφη] ἀναθήματα. κἀπιθυμιάματα] ἀντὶ τοῦ θυ‐ μιάματα, ὡς ‘ἐπιβουκόλος ἀνήρ‘. | |
sch mos914 | ὑψοῦ] εἰς ὕψος. αἴρει θυμόν, οὐκ ὀργῇ, ἀλλὰ λύπῃ. | |
sch mos915-16 | ὁποῖ’] καθά. ἔννους] φρόνιμος. τοὺς νέους χρησμοὺς τεκμαίρεται, ἤγουν συμβάλλει, διὰ τῶν πάλαι, ἤγουν πρὸ μακροῦ, χρησμῶν. | |
sch mos917 | ἔστι] ὅλος δηλονότι. | 58 |
sch mos918-19 | ὅτ’] ἐπεί. παραινοῦς’] παραμυθουμένη. πρὸς ς’] πρὸς σέ. ἄγχιστος] ἀντὶ τοῦ ἐγγύτατα. | |
sch mos920 | ἀφῖγμαι] παραγέγονα. κατεύγμασιν] τοῖς κινοῦσιν εἰς κατάνευσιν τῶν εὐχῶν, ἤγουν τοῖς θυμιάμασι καὶ ἀνα‐ θήμασι. | |
sch mos921 | ὅπως] ἵνα. εὐαγῆ] ἱεράν· ἁγνήν. τῷ εὐαγεῖ ἐναντίον ὁ ἐναγής. πόρῃς] παράσχῃς. | |
sch mos922 | ὡς] ὅτι. ὀκνοῦμεν] φοβούμεθα. ἐκπεπληγμένον] ἠπορημένον. | |
sch mos925 | τυράννου] βασιλέως. δώματα] οἰκήματα. Οἰδί‐ που] Οἰδίποδος. | |
sch mos927-28 | αἱ οἰκίαι αὗταί εἰσιν. γυνὴ—μήτηρ] ἐσχημά‐ τισται. | |
sch mos929-30 | μακαρία σὺν ἀεὶ μακαρίοις. παντελὴς] τέκνα ἔχουσα. δάμαρ] γυνή. | |
sch mos931-32 | αὕτως] ὡσαύτως. καὶ σύ] μακάριος γένοιο. εὐεπείας] χρηστολογίας. | |
sch mos933 | χρῄζων] χρείαν ἔχων. ἀφῖξαι] παραγέγονας. ση‐ μῆναι] δηλῶσαι. | |
sch mos934 | ἀγαθὰ κτἑ.] ἀφῖγμαι θέλων σημῆναι. | |
sch mos936-37 | τὸ δ’ ἔπος] κατὰ δὲ τὸ ἔπος. οὑξερῶ] ἀντὶ τοῦ ἐρῶ. τάχα] ἴσως. ἥδοιο] ἄν. ἀσχάλλοις] ἀλγοίης ἄν. | |
sch mos938 | τί δ’ ἐστί] τὸ ἔπος. ὧδε] οὕτως. | |
sch mos939-40 | τύραννον] βασιλέα. οὑπιχώριοι] οἱ ἐπιχώριοι. στήσουσιν] καταστήσουσιν· τάξουσιν. ὡς ηὐδᾶτ’] καθὰ ἐλέγετο. | |
sch mos941 | οὐκέτι ἐστὶν ἐγκρατὴς ὁ γηραιὸς Πόλυβος; | |
sch mos943 | ἦ] ἆρα. | 59 |
sch mos944 | ἀξιῶ] ἄξιον κρίνω. | |
sch mos945 | πρόσπολε] θεραπαινίς. | |
sch mos947-48 | τοῦτον τὸν ἄνδρα φοβούμενος ὁ Οἰδίπους ἐκ μακροῦ ἵνα μὴ κτάνῃ, ἔφευγεν, ἤγουν ἀπεδήμει, ἐξόριστος ἐγίνετο. | |
sch mos949 | πρὸς τῆς τύχης] ἀπὸ φυσικοῦ θανάτου. | |
sch mos950-51 | ἀντὶ τοῦ, ὦ φιλτάτη γυνὴ Ἰοκάστη. ἐξεπέμψω —δωμάτων] ἐκ τῶνδε τῶν δωμάτων μετεπέμψω. | |
sch mos952-53 | σκόπει κλύων] ἀκούων λογίζου. ἵνα] ὅπου. | |
sch mos955 | ἐκ—Κορίνθου] ἐστί. ἀγγελὼν] ἀγγείλας· μηνύσας. | |
sch mos956 | ὡς] καθά. οὐκέτ’] οὐδαμῶς. ὀλωλότα] φθα‐ ρέντα· ἀποθανόντα. | |
sch mos957 | σημάντωρ] μηνυτής. | |
sch mos958-59 | δεῖ] πρέπον ἐστί. σαφῶς] καθαρῶς. εὖ ἴσθ’] καλῶς γίνωσκε. θανάσιμον βεβηκότα] νεκρὸν ὄντα, ἐν θανάτῳ βεβηκότα. | |
sch mos960 | δόλοισιν] διὰ δόλων. ξυναλλαγῇ] διά· συντυχίᾳ. | |
sch mos961 | σμικρὰ ῥοπή, ἤγουν βάρος, εὐνάζει, ἤγουν καταστρέ‐ φει, παλαιὰ σώματα, τουτέστι πολυχρόνια. | |
sch mos962 | ὑπὸ νόσων ὁ ἄθλιος, ὡς φαίνεται, ἐφθάρη. | |
sch mos963 | καὶ νόσοις καὶ τῷ ἐπὶ πολὺ παρατεινομένῳ χρόνῳ συμ‐ παρεκτεινόμενος. | |
sch mos964-65 | σκοποῖτο] λογίζοιτο. τὴν—ἑστίαν] τὴν τῆς μαντικῆς Πυθοῦς οἰκίαν. ἢ] τί ἄν τις λογίζοιτο. τοὺς ἄνω] τοὺς ἐν τῷ ἀέρι. | |
sch mos966 | ὧν ὑφηγητῶν] δι’ ὧν ἐξηγητῶν. | |
sch mos968 | κεύθει] κεύθεται. κάτω ... γῆς] ἤγουν ἐν τῷ ᾍδῃ. ὅδ’ ἐνθάδε] οὗτος ἐνταῦθά εἰμι. | 60 |
sch mos969-70 | ἄψαυστος ὁ μὴ δυνάμενος ψαύεσθαι· ἐνταῦ‐ θα δὲ ἄψαυστος ὁ μὴ ἁψάμενος, ἐπὶ ἐνεργείας. εἴ —κατέφθιτο] εἰ μή πως ἀπὸ τοῦ πρὸς ἐμὲ πόθου ἔφθι‐ το, ἤγουν ἐφθάρη. δ’] γάρ. | |
sch mos971-72 | ἄλλως δὲ τὰ παρόντα θεσπίσματα, ἤγουν τοὺς ἐν‐ ταῦθα διδομένους χρησμούς, συλλαβὼν ὁ Πόλυβος, ἤγουν μεθ’ ἑαυτοῦ λαβών, ἀξίους οὐδενός, κεῖται παρὰ τῷ ᾍδῃ, ἤγουν ἐν τῷ ᾍδῃ. | |
sch mos973 | πάλαι] ἐκ μακροῦ. | |
sch mos974 | ηὔδας] ἔλεγες. τῷ—παρηγόμην] ὑπὸ τοῦ φόβου ἠπατώμην. | |
sch mos975 | μηκέτι νῦν μηδὲν ἀπ’ αὐτῶν βάλῃς εἰς θυμόν, ἤγουν εἰς τὸν λογισμόν. | |
sch mos976 | καὶ κατὰ τίνα τρόπον δεῖ, ἤγουν πρέπον ἐστί, οὐκ ὀκνεῖν, ἤγουν φοβεῖσθαί με, τὸ λέκτρον τῆς μητρός, ἤ‐ γουν τὴν μετὰ τῆς μητρὸς συνάφειαν; | |
sch mos977-78 | τί] διὰ τί. ᾧ] ἐφ’ ᾧ. τὰ—τύχης] τὰ τῆς εὐτυχίας, ἤγουν ἡ εὐτυχία. κρατεῖ] ἐπικρατεῖ. πρό‐ νοια] μαντεία. οὐδενὸς] πράγματος. σαφής] ἀληθής. | |
sch mos979 | εἰκῆ] ὡς ἔτυχεν. κράτιστον] ἄριστον. ὅπως] ἄν. | |
sch mos980-81 | νυμφεύματα] γάμους. βροτῶν] ἀπὸ τῶν βροτῶν. | |
sch mos982-83 | ξυνευνάσθησαν] ἔδοξαν συγκοιτάζεσθαι. παρ’ οὐδέν] ἐν οὐδενὸς μοίρᾳ. ῥᾷστα—φέρει] εὐκολώτατα τὴν ζωὴν διαβιβάζει. | |
sch mos984 | ἐξείρητό σοι] ἀντὶ τοῦ εἴρητο ὑπὸ σοῦ. | |
sch mos985-86 | ’κύρει] ὑπῆρχε. ὀκνεῖν] φοβεῖσθαι. | 61 |
sch mos987 | ὀφθαλμὸς] τεκμήριον. οἱ—τάφοι] ὁ τοῦ πατρὸς τάφος. | |
sch mos988 | ξυνίημ’] γινώσκω. τῆς ζώσης] ἕνεκα τῆς ζώσης, ἤγουν τῆς μητρός. | |
sch mos989 | καὶ ὑπὲρ ποίας δὲ γυναικός, ἤγουν ἕνεκα ποίας γυ‐ ναικός, φοβεῖσθε; | |
sch mos990 | ἕνεκα Μερόπης, μεθ’ ἧς ᾤκει ὁ Πόλυβος. | |
sch mos991 | φέρον] ἁρμόζον· ἀφορῶν. | |
sch mos992 | θεήλατον] ὑπὸ θεοῦ δοθέν. δεινόν] χαλεπόν. | |
sch mos993 | ἦ ῥητόν] ἆρα δυνατὸν ῥηθῆναι. οὐ θεμιτὸν] οὐ πρέπον. εἰδέναι] γινώσκειν. | |
sch mos994 | μάλιστα] ἀντὶ τοῦ ῥητόν. Λοξίας] ὁ Ἀπόλλων. ποτε] ἦν ὅτε. | |
sch mos995-96 | χρῆναι] ἀποκεῖσθαι. χερσὶ—ἐμαῖς] διὰ τῶν ἐμῶν χειρῶν. ἑλεῖν] ἐξελεῖν· ἐκχέαι. | |
sch mos997-98 | πάλαι] ἐκ μακροῦ. ἀπῳκεῖτ’] ἀντὶ τοῦ ᾠκεῖτο. | |
sch mos999 | τὰ ... ὄμματα] τὰς ὄψεις. | |
sch mos1000 | ἦ] ἆρα. ὀκνῶν] φοβούμενος. κεῖθεν—ἀπόπτο‐ λις] ἀπὸ τῆς Κορίνθου ὑπῆρχες ἀπεξενωμένος. | |
sch mos1001 | καὶ ταῦτα φοβούμενος καὶ θέλων μὴ φονεὺς εἶναι τοῦ πατρός. | |
sch mos1002-03 | τί] διὰ τί. εὔνους] ἀγαθὰ φρονῶν σοι. ἐξε‐ λυσάμην] ἀπήλλαξα. | |
sch mos1004 | χάριν] δωρεάν. ἐμοῦ] ἀπ’ ἐμοῦ. | |
sch mos1005-06 | τοῦτ’] διὰ τοῦτο, ἢ εἰς τοῦτο. ὅπως] ἵνα. εὖ | |
πράξαιμί τι] καλῶς πάθοιμι κατά τι. | 62 | |
sch mos1007 | ὁμοῦ εἶμι, ἀντὶ τοῦ συναναστραφήσομαι. τοῖς φυ‐ τεύσασιν] τοῖς γεννήσασιν. | |
sch mos1008 | καλῶς] πάνυ. δῆλος] φανερός. | |
sch mos1010 | εἰ διὰ τὰς αἰτίας ταύτας ἃς προέτεινας φεύγεις εἰς οἴκους μολεῖν. | |
sch mos1011 | δέδοικα ἵνα μὴ ὁ Φοῖβος, ἀντὶ τοῦ οἱ χρησμοὶ τοῦ Φοίβου, τελεσθῶσιν ἀληθεῖς. | |
sch mos1012 | ἦ] ἆρα. μὴ] ἵνα μή. τῶν φυτευσάντων] παρὰ τῶν γεννησάντων. | |
sch mos1013 | εἰσαεὶ] ἀντὶ τοῦ ἀεί. | |
sch mos1014 | πρὸς] μετά. τρέμων] φοβούμενος. | |
sch mos1015 | δ’] γάρ. γεννητῶν] ἀντὶ τοῦ γεννητόρων, πατέρων. ἔφυν] ἐγενόμην. | |
sch mos1016 | ὅτι οὐδὲν ἦν σοι ἐν γένει ὁ Πόλυβος, ἀντὶ τοῦ οὐ‐ δαμῶς ἦν σοι κατά τι ἐν γένει. | |
sch mos1017 | ἐξέφυσε] ἀντὶ τοῦ ἔφυσεν, ἐγέννησεν. | |
sch mos1018 | οὐ μᾶλλον οὐδαμῶς, κατ’ ἐπίτασιν τῆς ἀρνήσεως. τοῦδ’ ἀνδρός] ἤγουν ἐμοῦ. ἴσον] κατ’ ἴσον. | |
sch mos1019 | καὶ πῶς ὁ γεννήσας ἔφυσέ με ἐξ ἴσου τῷ μηδὲ κατά τι προσήκοντι; | |
sch mos1020 | ἐγείνατο] ἐγέννησεν. | |
sch mos1021 | ἀντὶ τοῦ] ἕνεκα τίνος. ὠνομάζετο] ἀντὶ τοῦ ὠνόμαζε. | |
sch mos1022 | λαβών] ἐκεῖνος δηλονότι ἐκάλει σε παῖδα. | |
sch mos1023 | κᾆθ’] καὶ εἶτα. ὧδ’] οὕτως. ἀπ’—χειρὸς] | |
λαβών. ἔστερξεν] ἠγάπησε. μέγα] μεγάλως. | 63 | |
sch mos1024 | ἐξέπεις’] ἔπεισεν. | |
sch mos1025 | δίδως] ἔδωκας. | |
sch mos1026 | ἤγουν ἐν τοῖς ὀρεινοῖς κοιλώμασι τοῦ Κιθαιρῶνος. | |
sch mos1027 | πρὸς τί] ἐπὶ ποίῳ σκοπῷ. | |
sch mos1028 | ἐνταῦθ’] ἐκεῖ. ὀρείοις] ὀρεινοῖς. | |
sch mos1029 | ἦσθα] ὑπῆρχες. κἀπὶ θητείᾳ] καὶ ἐν δουλείᾳ ἐπὶ μισθῷ, ἤγουν δοῦλος ἐπὶ μισθῷ. πλάνης] ἀντὶ τοῦ πλα‐ νώμενος. | |
sch mos1030 | ναί. | |
sch mos1031 | ἄλγος] πάθος. ἴσχοντ’] ἔχοντα. ἐν κακοῖς] ἐν ταῖς δυστυχίαις ἐκείναις. λαμβάνεις] ἀντὶ τοῦ ἔλαβες. λαμβάνει τίς τι παρά τινος, ἤγουν δέχεται. καὶ λαμβάνει ὅταν αὐτὸς δι’ ἑαυτοῦ λαμβάνῃ μὴ διδόντος ἑτέρου. | |
sch mos1032 | ἀντὶ τοῦ τὰ ἄρθρα τῶν σῶν ποδῶν δείξειεν ἄν. | |
sch mos1033 | τί ἐστι τοῦτο τὸ παλαιὸν κακὸν ὃ λέγεις; ὅμοιον τῷ ‘τίνας ποθ’ ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε‘. | |
sch mos1034 | λύω] ἀντὶ τοῦ ἔλυσα. διατόρους] διεληλαμένας· διαπεπερονημένας. ἀκμάς] ὀξύτητας. | |
sch mos1035 | χαλεπὸν αἶσχος ἀπὸ σπαργάνων ἔλαβον. ὄνει‐ δος τὸ αἶσχος, ὥσπερ ἔγκλημα τὸ ἁμάρτημα. ἀ‐ κολουθεῖ γάρ, ὥσπερ τῷ ἁμαρτήματι τὸ ἐγκαλεῖσθαι, οὕτω τῷ αἴσχει τὸ ὀνειδίζεσθαι. | |
sch mos1036 | ἤγουν ἐκ τούτου τοῦ συμβεβηκότος ὀνομάζῃ Οἰδίπους. | |
sch mos1037 | πρὸς μητρὸς ἢ πρὸς πατρός, ἔπαθον τοῦτο δηλονότι, | |
ἤγουν τὸ διατρηθῆναι τοὺς ἀστραγάλους. ἀσύνετον γὰρ καὶ ἀνακόλουθον πρὸς τὰ ἐπαγόμενα τὸ νομίζειν ἐρωτᾶν τὸν Οἰδίποδα, εἰ ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἢ τῆς μητρὸς ὠνομάσθη. | 64 | |
5 | φράσον] εἰπέ. | |
sch mos1038 | ὁ δοὺς] σὲ δηλονότι ἐμοί. λῷον φρονεῖ] βέλτιον γινώσκει. | |
sch mos1039 | ἦ] ἆρα. τυχών] ἐντυχών· εὑρών. | |
sch mos1040 | οὔκ] οὐδαμῶς ἐνέτυχον, δηλονότι αὐτός. ἐκδίδωσί μοι] ἀντὶ τοῦ ἔδωκέ μοι, σὲ δηλονότι. | |
sch mos1041 | τίς ἐστιν οὗτος ὁ ποιμήν, δηλονότι ὃν λέγεις ἦ] ἆρα. κάτοισθα] ἀντὶ τοῦ οἶσθα. λόγῳ] διὰ λόγου. λόγῳ φησίν, ἐπεὶ γίνεται δήλωσις καὶ διὰ δείξεως. | |
sch mos1042 | τὶς ἀπὸ τῶν τοῦ Λαΐου, οἰκετῶν δηλονότι, ἐλέγετο. | |
sch mos1043 | ἆρα τοῦ πρὸ μακροῦ ποτε βασιλέως τῆσδε τῆς γῆς; | |
sch mos1044 | μάλιστα] ἀντὶ τοῦ ναί. οὐχ ὡς βοτὴρ λέγεται τού‐ του, ἀλλ’ ὡς οἰκέτης ἐνεργῶν ταύτην αὐτῷ τὴν ἐνέργειαν, τὴν τοῦ νέμειν δηλονότι. ἐπὶ γὰρ ἐκείνων ὧν νέμει τις λέγεται βοτὴρ καθὸ βοτήρ· οἷον βοτὴρ προβάτων, ἢ βοῶν, | |
5 | ἢ τοιούτων τινῶν. | |
sch mos1045 | ἆρα καὶ ζῶν ἐστιν οὗτος ἔτι, ἀντὶ τοῦ παρὰ τοῖς κοινοῖς ἀκμήν. ἰδεῖν] αὐτὸν δηλονότι. | |
sch mos1046 | εἰδῆτ’] ἀντὶ τοῦ εἰδείητε· ὑποτακτικὸν ἀντὶ εὐκτι‐ κοῦ. οὑπιχώριοι] οἱ ἐπιχώριοι. | |
sch mos1047-48 | ὑμῶν] ἀφ’ ὑμῶν. πέλας] πλησίον. κάτοιδε] ἀντὶ τοῦ οἶδε. τὸν βοτῆρ’] τὸν νομέα. ἐννέπει] λέγει. | |
sch mos1049-50 | εἰσιδών] ἀντὶ τοῦ ἰδών. σημήνατε] δηλώσατε· εἴπατε. ὡς] ὅτι. ὁ καιρὸς] τοιοῦτος οἷος. | 65 |
sch mos1051 | οὐδέν’ ἄλλον] εἶναι δηλονότι ὃν λέγεις. τὸν ἐξ ἀγρῶν] τὸν ἀγρότην. | |
sch mos1052-53 | ὃν καὶ πρότερον ἐμάστευες, ἤγουν ἐζήτεις, εἰσι‐ δεῖν, ἀντὶ τοῦ ἰδεῖν. ἥδε δὲ ἡ Ἰοκάστη λέγοι ἂν μάλιστα τάδε. | |
sch mos1054-55 | νοεῖς] συνάγεις τῷ νῷ, συμβιβάζεις. ἀρτίως] προολίγου. μολεῖν] ἐλθεῖν. ἐφιέμεσθα] ἐπεθυμοῦμεν. τόν θ’] καὶ ὅν. | |
sch mos1056 | τίς δ’] ἐστίν. μηδὲν ἐντραπῇς] ἀντὶ τοῦ μὴ ἐπι‐ στραφῇς, ἤγουν φροντίσῃς. | |
sch mos1057 | ῥηθέντα] ὑπ’ αὐτοῦ δηλονότι. μεμνῆσθαι] ἐν τῇ μνήμῃ τιθέναι. μάτην] ματαίως· ἀκαίρως. | |
sch mos1058-59 | ὅπως] ὅτι. φανῶ] δείξω. | |
sch mos1060-61 | μὴ μαστεύσῃς, ἤγουν ζητήσῃς, τοῦτο, κατὰ τῆς σαυτοῦ ζωῆς. κήδῃ] φροντίζεις. ἅλις] ἀρκούντως. ἔχω] διάκειμαι. ἅλις ἔχω νοσῶν, καὶ ἅλις ἔχω τῆς νό‐ σου, καὶ ἀμφότερα ἐν χρήσει. | |
sch mos1062-63 | οὐδ’ ἂν ἐκ τρίτης· καθ’ ὁμαλισμὸν ἀνα‐ γινώσκειν δεῖ ἐνταῦθα τὸ ἄν. οὐδ’ ἂν φανῶ, ἤγουν δειχ‐ θῶ, ἐκ τρίτης μητρός, ἤγουν ἐκ προμάμμης. ἐκφανῇ κακή] ἀντὶ τοῦ φανῇ, ἤγουν δειχθήσῃ, δυσγενής. | |
sch mos1064 | ὅπως ἂν ἔχοι τὸ πρᾶγμα, πείσθητί μοι, δέομαι, μὴ πράττειν τόδε, ἤγουν τὸ ζητεῖν ἃ ζητεῖς. | |
sch mos1065 | πιθοίμην] πεισθείην. μὴ—σαφῶς] ὥστε μὴ μα‐ | |
θεῖν τάδε καθαρῶς. τὸ μὴ καὶ τὸ οὐ ἐκ παραλλήλου. | 66 | |
sch mos1066 | φρονοῦσα ... εὖ] σοὶ δηλονότι. λῷστα] βέλτιστα. | |
sch mos1067 | λῷστα] βέλτιστα. ἀλγύνει] λυπεῖ. πάλαι] ἐκ μακροῦ. | |
sch mos1068 | δύσποτμε] δυστυχές. | |
sch mos1069 | ἐλθὼν] ἀπελθών. δεῦρο] ὧδε. μοι] πρὸς ἐμέ. | |
sch mos1070 | ἐᾶτε] καταλείπετε. πλουσίῳ—γένει] ἐπὶ πλουσίῳ γένει ἀσμενίζειν. | |
sch mos1071-72 | ἄθλιε, τοῦτο γὰρ ἔχω μόνον πρὸς σὲ εἰπεῖν. ὕστερον] ἤγουν μετὰ τοῦτο, ἔχω δηλονότι πρὸς σὲ εἰπεῖν. | |
sch mos1073-74 | τί ποτε] πῶς, κατὰ τίνα τρόπον. βέβηκεν] ἐπορεύθη. Οἰδίπους] ὦ Οἰδίπους. ἀγρίας] ἀνημέρου· ἀκατασχέτου· ἀκαταπονήτου. ἀΐξασα] ὁρμήσασα. | |
sch mos1075 | ἀναρρήξῃ] εἰς φῶς δείξῃ. | |
sch mos1076-77 | χρῄζει] θέλει. ῥηγνύτω] δεικνύτω. σπέρμ’] γένος. ἰδεῖν] γνῶναι. | |
sch mos1078 | μεγαλοφρονεῖ γὰρ καθὰ γυνή. | |
sch mos1080 | νέμων] ἔχων. | |
sch mos1082-83 | τῆς] ταύτης, ἤγουν τῆς τύχης. πέφυκα] ὑπάρ‐ χω. μητρός] υἱὸς δηλονότι. συγγενεῖς] τῆς τύχης δη‐ λονότι. διώρισαν] ἔταξαν. | |
sch mos1087 | κατὰ γνώμην] κατὰ νοῦν. ἴδρις] ἔμπειρος, ἤγουν φρόνιμος. | |
sch mos1088-95 | οὐ μὰ τὸν Ὄλυμπον, ἄπειρος οὐκ ἔσῃ, ὦ Κι‐ θαιρών, κατὰ τὴν αὔριον πάνυ λαμπρὰν ἡμέραν, τοῦ μὴ οὐκ αὔξειν, ἤγουν τιμᾶν σε, ἡμᾶς δηλονότι, καὶ ὁμοδίαιτον τοῦ Οἰδίποδος, καὶ τροφὸν καὶ μητέρα, καὶ τιμᾶσθαι παρ’ | |
5 | ἡμῶν ὡς ἐπέραστα φέροντα τοῖς ἐμοῖς βασιλεῦσι. | 67 |
sch mos1091 | μὴ οὐ] αἱ δύο ἀρνήσεις ἀντὶ μιᾶς καταφάσεως. Οἰ‐ δίπου] τοῦ Οἰδίποδος. | |
sch mos1094-95 | ἐπίηρα] ἐράσμιον γὰρ ἦν Οἰδίποδι τὸ γνῶναι τὸ ἑαυτοῦ γένος. τοῖς—τυράννοις] ἤγουν τῷ Οἰδίποδι. | |
sch mos1097 | ἀρέστ’] ἀρεστά. γρ. ἄριστ’ εἴη. | |
sch mos1098-99 | ἔτικτε] ἀντὶ τοῦ ἔτεκε. ἀπὸ τῶν ἀειζώων θεαινῶν, ἤγουν νυμφῶν. | |
sch mos1100-02 | ἆρα Πανὸς θυγάτηρ, τὶς ἀπὸ κοινοῦ, ὀρεσιβάτη ἀντὶ τοῦ ὀρεσικοίτη, προσπελασθεῖσα, ἢ Λοξίου θυγάτηρ τις ὀρεσιβάτη προσπελασθεῖσα, σέ γε ἔτεκε δηλονότι. Λο‐ ξίου] τοῦ Ἀπόλλωνος. τῷ] τούτῳ· τῷ Πανί. | |
sch mos1103 | πλάκες ἀγρονόμοι] τόποι ἔνθα νέμεται τὰ ἄγρια. φίλαι] προσφιλεῖς. | |
sch mos1104 | ὁ—ἀνάσσων] βασιλεύων· ἤγουν ὁ Ἑρμῆς. | |
sch mos1105 | ὁ—θεὸς] ὁ Διόνυσος. ναίων] οἰκῶν. | |
sch mos1107-08 | ἔκ του] ἀντὶ τοῦ ἔκ τινος. Ἑλικωνιάδων] ἀπὸ Ἑλικῶνος. | |
sch mos1110 | χρή] πρέπει. μὴ—πω] μήπω, ἤγουν μηδαμῶς, συντυχόντα. | |
sch mos1111 | πρέσβυν σταθμᾶσθαι] τὸν γεραιὸν ἀκριβοῦσθαι. βο‐ τῆρ’] νομέα. δοκῶ] νομίζω. | |
sch mos1112-13 | πάλαι] ἐκ μακροῦ. μακρῷ] ἐπὶ πολὺ παρατει‐ νομένῳ, πολυχρονίῳ. ἐν—γήρᾳ] ὢν δηλονότι. ξυνᾴ‐ δει] συμφωνεῖ τῷ λόγῳ. τἀνδρὶ] τῷ Κορινθίῳ. ξύμ‐ μετρος] ἐν ἴσῳ μέτρῳ ἡλικίας, ὢν δηλονότι. | |
sch mos1114-15 | τοὺς ἄγοντας] αὐτὸν δηλονότι. ὥσπερ—ἐμαυ‐ τοῦ] ἀντὶ τοῦ ὁρῶ ὥσπερ οἰκέτας, ὁρῶ ἐμαυτοῦ, ἤγουν ὁρῶ ὅτι εἰσὶν οἱ οἰκέται οἱ ἐμαυτοῦ. τῇ ... ἐπιστήμῃ] τῇ ἀκριβεῖ γνώσει. | 68 |
sch mos1116 | προέχοις ἂν ἴσως που ἰδὼν τὸν βοτῆρα πρότερον. που] τοπικόν. | |
sch mos1117 | ἔγνωκα—ἴσθι] εἶδον δή, σαφῶς γίνωσκε. | |
sch mos1118 | ὡς—ἀνήρ] καθὰ προσήκει ἀνδρὶ νομεῖ. | |
sch mos1119-20 | πρῶτ’] ἀντὶ τοῦ πρῶτον. ἦ—φράζεις] ἆρα τοῦτον λέγεις. εἰσορᾷς] ὁρᾷς. | |
sch mos1121 | οὗτος] πρὸς τὸν νομέα. πρέσβυ] ὦ γεραιέ. πρὸς ἐμὲ βλέπων φώνει μοι, ἤγουν λέγε μοι. | |
sch mos1122 | ἦσθα] ὑπῆρχες. | |
sch mos1123 | οἴκοι τραφείς] ἐν τῷ οἴκῳ ἀνατραφείς. | |
sch mos1124 | μεριμνῶν] ἀσκῶν. βίον] πολιτείαν. | |
sch mos1125 | κατὰ τὰ πλεῖστα μέρη τῆς ζωῆς μου ποίμναις εἱπό‐ μην, ἤγουν ἠκολούθουν. | |
sch mos1126 | τόποις παρὰ τίσιν αὐλιζόμενος. | |
sch mos1127 | ἦν—Κιθαιρών] ἔνθα ηὐλιζόμην δηλονότι. πρόσ‐ χωρος] πλησιόχωρος, τῷ Κιθαιρῶνι δηλονότι. | |
sch mos1128 | οἶσθα] γινώσκεις. τῇδε] ἐκεῖ. μαθών] ἰδών. | |
sch mos1129 | τί πρᾶγμα πράττοντα ἐκεῖ ἔμελλον αὐτὸν ὄψεσθαι; καὶ ποῖον ἄνδρα λέγεις; | |
sch mos1130 | πάρεστιν] παρών ἐστιν. ἦ] ἆρα. ξυναλλάξας] οἶδας συντυχών. τι] κατά τι. | |
sch mos1131 | οὐκ οἶδα οὕτως ὥστε μνησθῆναι καὶ εἰπεῖν ταχέως. | 69 |
sch mos1132-33 | σαφῶς] φανερῶς. ἀγνῶτ’] ἀντὶ τοῦ ἐπιλαθό‐ μενον. νιν] αὐτόν. | |
sch mos1134 | κάτοιδεν] ἀντὶ τοῦ οἶδεν. ἦμος] ὁπηνίκα. Κι‐ θαιρῶνος] κατὰ Κιθαιρῶνος. | |
sch mos1135-36 | διπλοῖσι] σὺν διπλοῖσι. ἑνὶ] σὺν ἑνί, ποιμνίῳ δηλονότι. ἐπλησίαζον] συνανεστρεφόμην. ὅλους] ὁλο‐ κλήρους. | |
sch mos1137 | ἐκ τοῦ τέλους τοῦ ἔαρος εἰς τὴν ἑώαν ἐπιτολὴν τοῦ ἀρκτούρου, ἤτοι τὴν ὥραν τοῦ θέρους. ὁ γὰρ ἀρκτοῦρος κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐπιτέλλει τοῦ μετοπώρου. ἐμμήνους] μηνιαίους. | |
sch mos1138 | χειμῶνι] κατὰ τὸν χειμῶνα. εἰς τὰς ἐμὰς ἐπαύλεις. | |
sch mos1139 | σταθμά· ἔνθα ἑστήκασι τὰ ζῷα. | |
sch mos1140 | λέγω τι ἀπὸ τούτων πεπραγμένον, ἢ οὐ λέγω; | |
sch mos1141 | καίπερ—χρόνου] καὶ ταῦτα διὰ μακροῦ χρόνου. ταὐτόν ἐστιν ἐκ μακροῦ χρόνου καὶ διὰ μα‐ κροῦ χρόνου· ἡ μὲν γὰρ ἐκ δηλοῖ τὴν ἀπὸ τῆς ἀρ‐ χῆς κίνησιν τοῦ μακροῦ χρόνου, ἡ δὲ διὰ τὴν ἐν τῷ | |
5 | μέσῳ κίνησιν τοῦ ἐπιπολὺ παρατεινομένου χρόνου. ἔστι δὲ ταὐτὸν μακρόθεν εἰπεῖν ἄρξασθαι, καὶ ἀρξάμενον διάστημα πολὺ διελθεῖν. | |
sch mos1142-43 | ἄγε εἰπὲ νῦν, οἶσθα τότε παῖδά μοί τινα δούς, ἵνα ἐγὼ ἀναθρεψαίμην, αὐτὸν δηλονότι, θρέμμα ἐμαυτῷ, ἤγουν δι’ ἐμαυτόν, ὡς ἐσόμενον ἐμαυτοῦ; | |
sch mos1144 | πρὸς τί] ἐπὶ ποίῳ σκοπῷ. ἱστορεῖς] ἐρωτᾷς. | |
sch mos1145 | ὅδ’] οὗτος. ὦ τᾶν] ὦ σύ. | 70 |
sch mos1146 | εἰς ὄλεθρον] εἰς φθοράν· ἄπει δηλονότι. οὐ—ἔσῃ] ἤγουν οὐ σιωπήσεις. | |
sch mos1147-48 | ἆ] ἐπιφώνημα ἐφεκτικόν. κόλαζε] ἐπίπληττε. τὰ σὰ] ἔπη. δεῖται κολαστοῦ] χρείαν ἔχει παιδευτοῦ. | |
sch mos1149 | τί] κατὰ τί. φέριστε] γενναιότατε. ἁμαρτάνω] πταίω. | |
sch mos1150 | οὐκ ἐννέπων] ἁμαρτάνεις· οὐ λέγων. ἱστορεῖ] ἐρωτᾷ. | |
sch mos1151 | εἰδὼς οὐδέν] οὐδαμῶς γινώσκων. ἄλλως] ἔξω τοῦ προσήκοντος. πονεῖ] κοπιᾷ. | |
sch mos1152 | πρὸς χάριν] μετὰ εὐχαριστίας. | |
sch mos1153 | δέομαι πρὸς τῶν θεῶν ἵνα μή με αἰκίσῃ τὸν γέροντα. | |
sch mos1154 | ὡς] καθά. ἀποστρέψει] εἰς τοὐπίσω στρέψει. | |
sch mos1155 | ἄθλιος, ἐγὼ δηλονότι, ἕνεκα τίνος προστάττεις ἀπο‐ στρέφειν τὰς χεῖράς μου; τί ἐπὶ τούτοις θέλων μαθεῖν; | |
sch mos1156 | ἱστορεῖ] ἐρωτᾷ. | |
sch mos1157 | πρέπον δὲ ἦν μοι ὀλέσθαι, ἔπρεπον δὲ ὀλέσθαι. | |
sch mos1158 | εἰς τόδε] ἤγουν εἰς τὸ ὀλέσθαι. τοὔνδικον] ὅπερ ἐστὶ δίκαιον λέγειν σε. | |
sch mos1159 | πολλῷ] κατὰ πολύ. διόλλυμαι] ἀντὶ τοῦ ἀπο‐ λοῦμαι. | |
sch mos1160 | ἀνὴρ ὅδ’] ὁ ἀνὴρ οὗτος. ἔοικεν] φαίνεται. τρι‐ βὰς] διατριβάς· ἀναβολάς. ἐλᾷ] ἐλαύνει. | |
sch mos1161 | ὡς] ὅτι. δοίην] ἤγουν ἔδωκα. πάλαι] πρὸ μακροῦ. | |
sch mos1162 | πόθεν λαβών] ἔδωκας δηλονότι. οἰκεῖον] ὄντα παῖδα δηλονότι λαβὼν ἔδωκας, ἢ ἐξ ἄλλου τινὸς λαβὼν ἔδωκας. | 71 |
sch mos1163 | ὥσπερ τὸ μάλιστα ἐν τοῖς κατ’ ἐρώτησιν λό‐ γοις ἀπαντᾷ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς ἀντὶ τοῦ ναί, οὕτω καὶ τὸ ἔγωγε καὶ τὸ οὐκ ἔγωγε ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς, ὡς ἐνταῦθα ‘ἐμὸν μὲν οὐκ ἔγωγε‘ ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς, ἤ‐ | |
5 | γουν ἐμὸν μὲν οὐδαμῶς ὄντα ἔδωκα, ἐδεξάμην δέ του, ἀντὶ τοῦ παρά τινος. | |
sch mos1164 | παρὰ τίνος ἀπὸ τῶν πολιτῶν τούτων; στέγης] ἀντὶ τοῦ οἰκίας. | |
sch mos1165 | ἱστόρει] ἐρώτα. | |
sch mos1166 | ἔφθαρσαι, εἰ ἐρωτήσω σε ταῦτα ἔτι, ἀντὶ τοῦ εἰ ἔτι δεήσομαι ἔρεσθαί σε ταῦτα. ὄλωλας· ὃ δῆθεν ἀπα‐ ραιτήτως ποιήσει, τοῦτο δὴ ὡς ἤδη γεγονὸς ἐπάγει. φυ‐ σικὸς δὲ ὁ λόγος οὗτος, τὸ τὰ ἀπαραιτήτως γενησόμενα | |
5 | καὶ ὁμολογουμένην ἔχοντα τὴν ἀπόβασιν, λέγειν ὡς ἤδη γεγονότα, οἷον ‘τέθνηκα εἰ ποιήσω τόδε‘, ἤγουν οὕτω νομίζω ἀπαραιτήτως τεθνήξεσθαι, ὥστε καὶ ὡς γεγονὸς ἤδη τοῦτο ἀποφαίνομαι. | |
sch mos1167 | τὶς ἦν ἀπὸ τῶν τοῦ Λαΐου γεννημάτων, ἀντὶ τοῦ ἀπὸ τῶν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Λαΐου γεννηθέντων. | |
sch mos1168 | ἦ] ἆρα. ἐγγενὴς] γνήσιος. γεγώς] γεγονώς. | |
sch mos1169 | ἐπ’ αὐτῷ εἰμι τῷ χαλεπῷ ὥστε λέγειν. | |
sch mos1170 | κἄγωγ’] ἐπ’ αὐτῷ εἰμι δηλονότι τῷ δεινῷ ἀκούειν. ἀκουστέον] ἄξιον ἀκοῦσαι. | |
sch mos1171-72 | ἐκλῄζεθ’] ἐκαλεῖτο· ἐλέγετο. ἡ δ’ ἔσω, οὖσα δηλονότι, ἡ σὴ γυνή, εἴποι ἂν τάδε κάλλιστα καθὰ διά‐ κειται. | 72 |
sch mos1173 | ἆρα γὰρ ἥδε, ἤγουν αὕτη, ἔδωκέ σοι; μάλιστ’] ἀντὶ τοῦ ναί. | |
sch mos1174 | ἤγουν, ἐπὶ ποίᾳ χρείᾳ; —ἵνα ἀπολέσαιμι αὐτόν. | |
sch mos1175 | τλήμων] ἡ ἀθλία. ἔδωκέ σοι ἀπολέσαι αὐτὸν δη‐ λονότι. —ναί, δι’ ὄκνον, ἤγουν φόβον, κακῶν θεσφάτων, ἤγουν ὑπὸ θεοῦ προρρηθέντων. | |
sch mos1176 | κτενεῖν] φονεύσειν. νιν] αὐτόν. τοὺς τεκόντας] σύλληψις ὁ τρόπος· οὐ γὰρ καὶ τὴν μητέρα ἐφόνευσεν. λόγος] φήμη. | |
sch mos1177 | ἀφῆκας] κατέλιπες· εἴασας. | |
sch mos1178-79 | οἰκτισάμενος, ἤγουν ἐλεήσας, καθὰ εἰς ἄλλην χθόνα νομίζων ἀπάξειν, ὅθεν αὐτὸς ἦν. | |
sch mos1180 | ἤγουν εἰς μεγίστας δυστυχίας ἐφύλαξεν. | |
sch mos1181 | οὗτος] ἐκεῖνος. ἴσθι—γεγώς] γίνωσκε δυστυχὴς ὑπάρχων. | |
sch mos1182 | ἐξίκοι σαφῆ] ἀποδεδειγμένα εἴη σαφῶς. | |
sch mos1183 | τελευταῖον] ἐπιρρηματικῶς. προσβλέψαιμι] ἀντὶ τοῦ θεάσομαι· εὐκτικὸν ἀντὶ ὁριστικοῦ. | |
sch mos1184-85 | ὅστις δέδειγμαι καὶ γεννηθεὶς ἀφ’ ὧν οὐκ ἦν πρέπον γεννηθῆναί με, καὶ ὁμιλῶν, ἤγουν συνευναζόμενος, σὺν οἷς οὐ πρέπον ἦν με ὁμιλεῖν, ἤγουν τῇ μητρί, καὶ κτανὼν οὓς οὐκ ἔδει κτανεῖν με. ἔδει] ἔπρεπε. | |
sch mos1187-88 | ὡς] ἐπιτάσεως. ὡς ἐπ’ ἴσης ὑμᾶς ζώσας τάτ‐ | |
τω καὶ τὸ μηδέν, τοὺς νεκρούς. | 73 | |
sch mos1190 | φέρει] ἀποφέρεται. | |
sch mos1191-92 | ἢ] παρό. δοκεῖν] νομίζεσθαι. δόξαντ’] νο‐ μισθέντα. ἀποκλῖναι] ἐκπεσεῖν· ἐκτραπῆναι. | |
sch mos1193-94 | τὸ σόν] τὸ συμβεβηκὸς σοί. τὸν—δαίμονα] τὴν σὴν τύχην. τλᾶμον] ἄθλιε. | |
sch mos1195 | Οἰδιπόδα] Οἰδίπους. βροτῶν] ἀπὸ τῶν βροτῶν. μακαρίζω] εὐδαιμονίζω. ἐπαινεῖταί τις ἐφ’ οἷς ποιεῖ κα‐ λοῖς, καὶ ψέγεται ἐφ’ οἷς ποιεῖ κακοῖς. μακαρίζεται δέ τις ἐπὶ ἰσχύϊ καὶ πλούτῳ καὶ δυνάμει, ἃ οὐκ αὐτὸς ἐνεργήσας | |
5 | ἐκτήσατο, ἀλλ’ ἢ κληρονομήσας ἢ ἀπὸ φύσεως λαχών. | |
sch mos1196-97 | ὑπερβολικῶς εὐτυχήσας ἐγκρατὴς ἐγένου τῆς κατὰ πάντα εὐτυχοῦς μακαριότητος. | |
sch mos1198-99 | ὦ Ζεῦ] φεῦ· διὰ μέσου. καταφθίσας, ἀντὶ τοῦ φθείρας, τὴν ἀγκύλους ἔχουσαν ὄνυχας, τὴν παρθένον τὴν χρησμοὺς ᾄδουσαν, ἤγουν ἐμμέτρως λέγουσαν, τουτέστι τὴν Σφίγγα. | |
sch mos1200 | θανάτων] ἕνεκα τῶν θανάτων, τῶν ἀπὸ τῆς Σφιγγὸς δηλονότι. πύργος] ἀλκή. | |
sch mos1201-03 | ἐξ οὗ] ἀπὸ τῆς αἰτίας τούτου. καλῇ] ὀνομάζῃ. τὰς μεγίστας τιμὰς ἐτιμήθης. ἀνάσσων] βασιλεύων. | |
sch mos1204 | τανῦν] κατὰ τὰ παρόντα. ἀκούειν] εἰς τὸ ἀκούειν. τίς] ἄλλος δηλονότι. ἀθλιώτερος] ἐλεεινότερος. | |
sch mos1205-06 | τίς] ἄλλος δηλονότι ἐστίν. τίς] ἄλλος. ἀγρί‐ αις] ἀκατασχέτοις· ἀκαταπονήτοις. ἀλλαγᾷ] ἀμοιβῇ. | |
sch mos1207 | περιφραστικῶς ἀντὶ τοῦ ὦ ἔνδοξε Οἰδίπους. | |
sch mos1208-09 | λιμὴν] ὑποδοχή· ἡ Ἰοκάστη. αὐτὸς] ὁ αὐτός. θαλαμηπόλῳ] νυμφίῳ. πεσεῖν] ὡς ἀναπαύσασθαι. | 74 |
sch mos1210-11 | πῶς] κατὰ τίνα τρόπον. ἄλοκες] αὔλακες. φέρειν] βαστάζειν· ὑπομένειν. τάλας] ἄθλιε. | |
sch mos1212 | μετὰ σιγῆς ἐδυνήθησαν μέχρι τοσούτου. | |
sch mos1213-14 | ἐφεῦρε] ἀντὶ τοῦ εὗρε. δικάζει] καταδικάζει. ἄγαμον] κακόγαμον. πάλαι] ἐκ μακροῦ. | |
sch mos1215 | τεκνοῦντα ὅθεν ἐτεκνώθης. | |
sch mos1216-17 | Λαΐειον τέκνον] τέκνον τοῦ Λαΐου. ἰδόμαν] ἀντὶ τοῦ εἶδον. | |
sch mos1218 | περίαλλα] ἤγουν ὑπερβολικῶς. ἰαχέων] φωνῶν. | |
sch mos1220-21 | τὸ δὲ σύντομον καὶ οὐ σκολιὸν εἰς τὸ εἰπεῖν, ἀναψυχὴν ἔσχον ἐκ σοῦ. ἀναπνέω τὸν ἀέρα, καὶ ἀπὸ τούτου ἀνέπνευσα ἀμεταβάτως, ὅταν ἐν βίᾳ τινὶ ἦν, εἶτα ἀπηλλάγην αὐτῆς. | |
sch mos1222 | κατεκοίμησα] ἀντὶ τοῦ ἐκοίμισα, διὰ τοῦ ι. | |
sch mos1223-24 | ὦ γῆς τῆσδε, οἰκήτορες δηλονότι, τὰς μεγίστας τιμὰς ἀεὶ τιμώμενοι. εἰσόψεσθε] ἀντὶ τοῦ ὄψεσθε, θεά‐ σεσθε. | |
sch mos1225-26 | ἀρεῖσθε] λήψεσθε. ἐγγενῶς] γνησίως. τῶν Λαβδακείων] τῶν τοῦ Λαβδάκου. ἐντρέπεσθε] ἀντὶ τοῦ ἐπιστρέφεσθε. | |
sch mos1227 | Ἴστρον] ποταμός, ὁ νῦν Δανούβιος. Φᾶσιν] ποτα‐ μὸς καὶ οὗτος, κατὰ τὴν Κολχίδα. | |
sch mos1228-30 | νίψαι καθαρμῷ] ἀποπλῦναι διὰ καθάρσεως. τὴν στέγην] τὴν οἰκίαν, τῶν κακῶν. κεύθει] κρύπτει. τὰ] | |
ἅ. φανεῖ] φανερὰ ποιήσει. ὅμοιον τῷ ‘τῶν οἳ νῦν βροτοί εἰσιν‘· ὀφείλων γὰρ εἰπεῖν, νίψαι τὴν στέγην τῶν | 75 | |
5 | κακῶν ὅσα κρύπτει, ἃ αὐτίκα εἰς τὸ φῶς δείξει, ὁ δὲ λέ‐ γει, νίψαι τὴν στέγην ὅσα κακὰ κρύπτει, ἀποδιδοὺς τὸν λόγον πρὸς τὸ ἀνταποδοτικόν. | |
sch mos1230-31 | ἑκούσια καὶ οὐκ ἀκούσια· θέσις καὶ ἄρσις. τῶν δὲ πημονῶν, ἤγουν ἀπὸ δὲ τῶν βλαβῶν, ἐκεῖνα δηλονότι, μάλιστα λυποῦσιν αἳ ἂν φανῶσιν ἑκούσιοι. | |
sch mos1232 | λείπει] ἀντὶ τοῦ λείπεται, ἤγουν ἐλλιπῆ εἰσιν. πρόσ‐ θεν] πρότερον. ἤιδειμεν] ἐγινώσκομεν. τὸ μὴ οὐ] κατὰ τὸ μὴ οὐ. | |
sch mos1233 | βαρύστον’] ἄξια βαρέων στεναγμῶν. σὺν ἐκεί‐ νοις δὲ τί, ἕτερον δηλονότι, λέγεις; | |
sch mos1234-35 | εἰς τὸ εἰπεῖν, ἐμὲ δηλονότι, καὶ εἰς τὸ μαθεῖν ὑμᾶς. θεῖον—κάρα] περιφραστικῶς ἀντὶ τοῦ ἡ θεία Ἰοκάστη. | |
sch mos1236 | ποτ’] περισσόν. αἰτίας] ἀφορμῆς. | |
sch mos1237-38 | πρὸς αὑτῆς] παρ’ ἑαυτῆς, τέθνηκε δηλονότι. τὰ πάνυ ἀλγεινά, ἤγουν ἡ πρᾶξις τοῦ θανάτου, ἄπεστιν, ἤ‐ γουν οὐκ ἔχομεν διηγεῖσθαι αὐτήν· ἡ γὰρ θέα οὐ παρῆν, ἤγουν οὐ γὰρ ἐθεασάμεθα. | |
sch mos1239-40 | ὅσον] καθόσον. πεύσῃ] ἀκούσῃ. ἀθλίας] τῆς ἀθλίας. | |
sch mos1241-43 | ὡς γὰρ παρῆλθεν, ἤγουν παρεγένετο, ἔσω τοῦ θυρῶνος, ὀργῇ, ἀντὶ τοῦ λύπῃ, χρωμένη, ὥρμα κατ’ ὀρ‐ θὸν πρὸς τὴν κοίτην ἔνθα μετὰ τοῦ ἀνδρὸς ἔκειτο. σπῶσα —ἀκμαῖς] διασπῶσα ἀμφοῖν χεροῖν. | |
sch mos1244-45 | ὡς δὲ εἰσῆλθεν ἔσω, ἐπιρρήξασα, ἤγουν κλείσασα | |
τὰς πύλας, ἐκάλει τὸν Λάϊον, τὸν πρὸ μακροῦ ἤδη νεκρόν. | 76 | |
sch mos1246-47 | σπερμάτων] παίδων, τουτέστι τοῦ Οἰδίποδος. θάνοι] ἔθανε. λίποι] ἔλιπεν. | |
sch mos1248 | τοῖς ἑαυτοῦ παισὶ τίκτουσαν δύστεκνον παιδουργίαν, ἀντὶ τοῦ παῖδας δύσπαιδας. | |
sch mos1249-50 | γοᾶτο] ἐκώκυεν. δύστηνος] ἡ ἀθλία. δι‐ πλοῦς] ἀντὶ τοῦ δευτέρους. ἐξ ἀνδρὸς] τοῦ Λαΐου. ἄν‐ δρας] τὸν Οἰδίποδα. τέκνα] Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην. τέκνων] τοῦ Οἰδίποδος. τέκοι] ἀντὶ τοῦ ἔτεκε. | |
sch mos1251 | χὤπως] καὶ ὅπως. ἐκ τῶνδ’] μετὰ ταῦτα. ἀπόλ‐ λυται] ἀντὶ τοῦ ἀπώλετο. | |
sch mos1252-53 | εἰσέπαισεν] εἰσῆλθεν. ὑφ’ οὗ] ἀφελκομένους ἡμᾶς δηλονότι. οὐκ ἦν] οὐ δυνατὸν ἦν. ἐκθεάσασθαι] ἀντὶ τοῦ θεάσασθαι. κακόν] ἤγουν πάθος. | |
sch mos1254 | περιπολοῦντ’] περιστρεφόμενον. ἐλεύσσομεν] ἐβλέ‐ πομεν. | |
sch mos1255-56 | ἀντὶ τοῦ ἐφοίτα, ἤγουν ἐμμανῶς περιεστρέφετο, ἔγχος ἐξαιτῶν πορεῖν ἡμᾶς, ἤγουν παρασχεῖν, καὶ γυ‐ ναῖκα, δηλονότι ἐξαιτῶν, ἀπὸ κοινοῦ. | |
sch mos1257 | κίχοι] εὕροι. οὗ—τέκνων] λέγω τούτου τε καὶ τῶν τέκνων τούτου. | |
sch mos1258 | λυσσῶντι] ἐμμανῶς διακειμένῳ. δαιμόνων ... τις] τὶς ἀπὸ τῶν δαιμόνων. δείκνυσι] ἀντὶ τοῦ ἔδειξεν, ὅπου ἦν ἡ γυνὴ δηλονότι. | |
sch mos1259 | ἀνδρῶν] ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν. παρῆμεν] παρόντες ἦ‐ μεν. ἐγγύθεν] ἐκ τοῦ σύνεγγυς. | |
sch mos1260-61 | δεινὸν δ’ ἀΰσας] χαλεπῶς δὲ βοήσας. ὑφηγη‐ τοῦ] ὁδηγοῦ. ἐνήλατ’] λὰξ ἐπέθετο. ἐκ ... πυθμέ‐ νων] ἐκ τῶν βάσεων τῶν θυρῶν. | 77 |
sch mos1262 | ἔκλινε] ἀνέστρεψε. κλεῖθρα] τὰ εἰς ἀσφάλειαν τῶν θυρῶν. κἀμπίπτει στέγῃ] ἀντὶ τοῦ καὶ ἐνέπεσε τῇ στέ‐ γῃ, ἤγουν μετὰ σφοδρᾶς ὁρμῆς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον. | |
sch mos1263-64 | οὗ] ὅπου. κρεμαστὴν] μετέωρον. ἐσείδομεν] ἀντὶ τοῦ εἴδομεν. πλεκταῖς—ἐμπεπλεγμένην] δεδεμένην ἐν κεκλωσμέναις κρεμάθραις. ἐώρα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ, ὅθεν καὶ μετέωρον. | |
sch mos1265 | ὅπως ὁρᾷ νιν] ὡς εἶδεν αὐτήν. δεινὰ] δεινῶς· χα‐ λεπῶς. βρυχηθεὶς] ἀντὶ τοῦ βρυχησάμενος· ἀπὸ τῆς φωνῆς τῶν λεόντων. ἀντὶ τοῦ ἀνοιμώξας. τάλας] ὁ ἄθλιος. | |
sch mos1266-67 | ἐχάλασε, κατεβίβασεν τὴν μετέωρον κρεμάθραν. γῇ] ἐπὶ τῇ γῇ. τλήμων] ἡ ἀθλία. δεινὰ] χαλεπά. τἀνθένδ’] τὰ ἀπὸ τοῦδε. ὁρᾶν] εἰς τὸ ὁρᾶν. | |
sch mos1268-69 | ἀφελόμενος γὰρ ἀπ’ αὐτῆς τὰς ἐκ χρυσοῦ ἠλασ‐ μένας περόνας τῶν ἱματίων. αἷσιν] δι’ ὧν. ἐξεστέλλετο] ἀντὶ τοῦ περιεστέλλετο. | |
sch mos1270 | ἄρας] ἐπάρας· ἀναπετάσας. ἔπαισεν] ἐκέντησεν. ἄρθρα—κύκλων] ἤγουν τὰ μέρη τῶν ἑαυτοῦ ὀφθαλμῶν ἔνθα ἁρμόζεται τὰ βλέφαρα, τουτέστι τὰς κόρας. | |
sch mos1271-72 | αὐδῶν] λέγων. ὁθούνεκ’] ἀντὶ τοῦ ὅτι· ἐκ πα‐ ραλλήλου. οὐκ ὄψονται τὰ ἄρθρα αὐτὸν οὔτε οἷα ἔπασ‐ χεν, οὔτε ὁποῖα ἔδρα· ὅμοιον τῷ ‘ποῖόν σε ἔπος φύγεν | |
ἕρκος ὀδόντων‘. οἷ’] καθ’ οἷα. ὁποῖ’] καθ’ ὁποῖα. | 78 | |
sch mos1273-74 | ἐν σκότῳ] ἐν τυφλότητι. τὸ λοιπὸν] κατὰ τὸ ἐπίλοιπον. οὐκ ἔδει] οὐ χρεία ἦν. ὀψοίαθ’] ὄψοιντο· ἀντὶ τοῦ θεάσονται. ἔχρῃζεν] ἤθελεν. οὐ γνωσοίατο] οὐ γνώσοιντο· ἀντὶ τοῦ οὐ γνώσονται. οἱ γὰρ τυφλοὶ | |
5 | πρὸς ἃ μὲν ἀπελθεῖν βούλονται οὐ κατορθοῦνται, πρὸς ἃ δ’ οὐ βούλονται ἀγνοοῦντες πορεύονται. | |
sch mos1275-76 | ἐφυμνῶν] βοῶν. ἤρασς’] ἔπαιεν. ἐπαίρων] ἀναπετῶν. φοίνιαι] αἱματηραί. ὁμοῦ] ἅμα τῷ παίειν. | |
sch mos1277 | γλῆναι] αἱ κόραι τῶν ὀμμάτων. ἔτεγγον] ἔβρεχον. ἀνίεσαν] ἀνέστελλον· ἀνέκοπτον. | |
sch mos1278-79 | φόνου] τοῦ αἵματος. μυδώσας] τὰς διαβρόχους. ὁμοῦ] συνεχῶς. χαλάζης] θρόμβων αἵματος. ἐτέγ‐ γετο] ἀντὶ τοῦ ἐχεῖτο. | |
sch mos1280-81 | ἔρρωγεν] ἀνερράγη. οὐ μόνου] οὐκ ἐκ μόνου τοῦ Οἰδίποδος. ἀνδρὶ] ἀνδρός. γυναικὶ] γυναικός. συμμιγῆ] σύμμεικτα. | |
sch mos1282 | ὁ—ὄλβος] ὁ πολυχρόνιος δὲ ὄλβος ὁ πρότερον, ὁ πλοῦτος, ἡ εὔκλεια. πάροιθε] πρότερον. | |
sch mos1283 | νῦν—ἡμέρᾳ] ἐστὶ δηλονότι. θ’] τοι. | |
sch mos1284-85 | ἄτη] βλάβη. πάντων τῶν κακῶν ὅσα ἐστὶν ὀνόματα, οὐδέν ἐστιν ἀπόν, ἤγουν οὐδὲν ἄπεστιν, ἀλλὰ πάντα πάρεστι δηλονότι. | |
sch mos1286 | νῦν δὲ ἐν τίνι σχολῇ, ἤγουν διατριβῇ, κακοῦ, ἐστὶν ὁ τλήμων, ἤγουν ὁ ἄθλιος; | |
sch mos1287 | διοίγειν] ἀνοίγειν. κλῇθρα] τὰ κατέχοντα καὶ ἀ‐ σφαλίζοντα τὰς πύλας· ἀπὸ τούτων δὲ δηλοῖ τὰς πύλας. δηλοῦν] δεικνύναι. | 79 |
sch mos1289 | ἔμελλε λέγειν, τὸν μητρὸς μιάστορα, σιγᾷ δὲ τοῦτο διὰ τὸ αἰσχρόν, καί φησιν ἀνόσιον, ἄρρητον εἶναι. | |
sch mos1290-91 | ὡς] καθά. ῥίψων] μέλλων ῥίψειν. ἔτι] εἰς τὸ ἑξῆς. μενῶν] προσμενῶν. ἀραῖος] ἐπάρατος. ὡς ἠράσατο] καθὰ ἐπηράσατο. | |
sch mos1292-93 | ῥώμης] βοηθείας. προηγητοῦ] ὁδηγοῦ. μεῖ‐ ζον ἢ φέρειν] βαρὺ πλέον ἢ ὥστε δύνασθαι φέρειν τινά. | |
sch mos1294-95 | δείξει] δεδείξεται ὁποῖός ἐστι. διοίγεται] ἀνοί‐ γεται. εἰσόψει] ὄψει· θεάσῃ. τάχα] ταχέως. | |
sch mos1296 | στυγοῦντ’] ἤγουν τὸν μισοῦντα. ἐποικτίσαι] οἰκ‐ τίσασθαι· ἐλεῆσαι. | |
sch mos1297 | ὦ χαλεπὸν πάθος τοῖς ἀνθρώποις εἰς τὸ ἰδεῖν. | |
sch mos1298-99 | δεινότατον] χαλεπώτατον. τίς μανία πρὸς σὲ ἔβη, ὦ τλῆμον; | |
sch mos1300-02 | τίς ἀπὸ τῶν δαιμόνων ὁ κατορθώσας μείζονα τῶν μηκίστων ἐπὶ τῇ σῇ δυστυχεῖ μοίρᾳ; μείζονα τῶν μηκίστων· ὑπερβολικῶς εἴρηται. | |
sch mos1303-04 | δύστανος] ὦ δύστηνε. εἰσιδεῖν] ἀντὶ τοῦ ἰδεῖν. πόλλ’] κατὰ πολύ. ἀνερέσθαι] ἀντὶ τοῦ ἐρέσθαι, ἤγουν ἐρωτῆσαι. | |
sch mos1305-06 | πολλὰ] κατὰ πολύ. πυθέσθαι] ἤγουν ἀκοῦσαι. πολλὰ] κατὰ πολύ. ἀθρῆσαι] θεάσασθαι. τοίαν] τοι‐ | |
αύτην. | 80 | |
sch mos1308-09 | δύστανος] ἄθλιος. ποῖ γᾶς] εἰμὶ δηλονότι. τλάμων] ὁ ἄθλιος. | |
sch mos1310 | φθογγὰ] ὁ λόγος, τὸ φθέγμα μου. διαπέταται] διέρχεται. φοράδην] φερομένη. | |
sch mos1311 | δαῖμον] τύχη. ἵν’ ἐξήλου] ὅποι προέβης. | |
sch mos1312 | ἐς δεινὸν] χαλεπόν· προέβη δηλονότι. ἀκουστὸν] προσιτὸν εἰς ἀκοήν. ἐπόψιμον] θεατόν, ἤγουν προσιτὸν εἰς θέαν. | |
sch mos1313 | νέφος τοῦ ἐμοῦ σκότου, ἤγουν τῆς ἐμῆς τυφλώσεως, ἀποτρόπαιον. | |
sch mos1314-16 | ἐπιπλόμενον] ἐπερχόμενον. ἄφατον] ἄρρητον, ἤγουν ἄμετρον. ἀδάμαστον] ἀκαταπόνητον. δυσούρι‐ στον] δυσπερίληπτον. | |
sch mos1317-18 | οἵα περιωδυνία τῶν ἀλγηδόνων τῶνδε εἰσῆλθέ με ἅμα καί, οἵα δηλονότι, μνήμη κακῶν τῶν προτέρων εἰ‐ σῆλθέ με. | |
sch mos1319-20 | ἐν τοσαύταις βλάβαις διπλῶς σε θρηνεῖν καὶ δι‐ πλῆν ὑπομένειν ἀλγηδόνα. | |
sch mos1321-22 | πρόσπολος ἔτι ἐπίμονος, ἔτι παραμένων μοι. | |
sch mos1323-24 | ὑπομένεις] ἀνέχῃ. κηδεύων] θεραπεύων. | |
sch mos1325 | λήθεις] λανθάνεις. σαφῶς] φανερῶς. | |
sch mos1326 | καίπερ ὅμως ἐκ παραλλήλου. σκοτεινός] ὤν. αὐδὴν] λαλιάν. | |
sch mos1327-28 | δεινὰ] χαλεπά. ἔτλης] ὑπέμεινας. σὰς—μα‐ ραίνειν] λέγω τοὺς σοὺς ὀφθαλμοὺς ἀμαυρῶσαι. ἐπῆρε] | |
διήγειρεν. δαιμόνων] ἀπὸ τῶν δαιμόνων. | 81 | |
sch mos1329 | Ἀπόλλων ἦν ὁ τὰ ἐμὰ κακὰ πάθη τάδε τελῶν, ἀντὶ τοῦ τελέσας. | |
sch mos1332-33 | ἔπαισε] ἔπληξεν· ἐκέντησεν. νιν] αὐτάς, τὰς ὄψεις. οὔτις] οὐδείς, ἄλλος δηλονότι. τλάμων] ὁ ἄθλιος. | |
sch mos1334 | τί ... ἔδει] κατὰ τί, ἤγουν κατὰ ποῖον σκοπόν, πρέπον ἦν. | |
sch mos1335 | μηδὲν] οὐδέν. ἰδεῖν] εἰς τὸ ἰδεῖν. | |
sch mos1336 | ἦν] ἐστί. | |
sch mos1337 | κατ’ αἰτιατικὴν λέγεται τὸ τί, προσυπακούεται δὲ ἐν τούτοις τὸ οἰκεῖον κατ’ ἀναλογίαν τοῦ προσρηθέντος, οἷον· τί δῆτ’ ἐμοὶ προσήγορον, ἤγουν προσαγορευτικόν, ἀπὸ τοῦ νῦν ἐστὶν ἐμοὶ ἀκούειν σὺν ἡδονῇ; ἢ τί βλεπτόν, | |
5 | ἤγουν ὁρατόν, ἐστὶν ἐμοὶ ὁρᾶν σὺν ἡδονῇ; ἢ τί στερκτόν, ἤγουν ἀγαπητόν, ἐστὶν ἐμοὶ ἀγαπᾶν σὺν ἡδονῇ; | |
sch mos1342-43 | ἀντὶ τοῦ ἐκτοπίσατε τὸν φθαρτικώτατον. | |
sch mos1344-45 | ἔτι] ἐπὶ τούτοις. ἐχθρότατον] μάλιστα μεμι‐ σημένον. | |
sch mos1346 | ἄθλιε κατ’ ἴσον ἕνεκα τοῦ νοῦ, ἤγουν τοῦ σκοποῦ, τῆς ἐπινοίας, καὶ ἕνεκα τῆς συμφορᾶς, ἤγουν ἕνεκα ὧν σοι συνέβη, καὶ ἕνεκα ὧν ἐπενοήσω. | |
sch mos1347 | ἀναγνῶναι] ἀντὶ τοῦ γνῶναι. | |
sch mos1349-50 | ὄλοιθ’] εἴθε ἀπόλοιτο. ἀπ’—ἐπιποδίας] ἀπὸ ἀπηνοῦς δεσμοῦ ἐν νομαδιαίοις τόποις συνέχοντος τοὺς πόδας. | |
sch mos1352-53 | ἔρρυτο] ἐρρύσατο. κἀνέσωσεν] ἀντὶ τοῦ ἔσω‐ σεν, ἤγουν ἐφύλαξεν. οὐδὲν—πράσσων] οὐδὲν ποιῶν | |
ἀφορῶν εἰς εὐχαριστίαν. | 82 | |
sch mos1355 | ἐμοὶ] ἀντὶ τοῦ ἐμαυτῷ. ἄχθος] ἄλγος. | |
sch mos1356 | τοῦτ’] ἤγουν τὸ ἀποθανεῖν σε τότε. | |
sch mos1358 | ἦλθον] ἀπέβην. νύμφιος] ἀνήρ. | |
sch mos1359 | ὑπὸ τῶν βροτῶν ὠνομάσθην ἐκείνων ἀφ’ ὧν ἐγεν‐ νήθην. | |
sch mos1360-61 | ἄθλιος] ἐλεεινός. ἀνοσίων] ἀνάγνων· ἀκαθάρ‐ των. γονέων δηλονότι. | |
sch mos1362-63 | ὁμογενὴς] κοινωνὸς τῶν παίδων, ἐκείνοις δηλο‐ νότι. ἔφυν] ἐγεννήθην. τάλας] ὁ ἄθλιος. | |
sch mos1364-65 | πρεσβύτερον] ἀρχαιότερον. ἔφυ] ἐγένετο. | |
sch mos1367 | ὅπως σε φῶ] πῶς, κατὰ τίνα τρόπον ἄν σε εἴπω. | |
sch mos1368 | προτιμότερον ἂν ἦν τὸ μηδαμῶς εἶναί σε, ἢ τὸ ζῆν σε τυφλὸν ὄντα. | |
sch mos1369-70 | ὡς] ὅτι. ὧδ’] οὕτως. ἄριστα] ἐπιρρηματι‐ κῶς. μή μ’ ἐκδίδασκε] μηκέτι δίδασκέ με. | |
sch mos1371-72 | βλέπων] εἰ ἔβλεπον. προσεῖδον] ἀντὶ τοῦ εἶ‐ δον. μολών] ἀπελθών. | |
sch mos1373-74 | οὐδ’ αὖ] οὐδὲ δή. τάλαιναν] τὴν ἀθλίαν. οὐδ’ —μητέρ’] οἶδα ποίοις ὄμμασιν εἶδον ἄν. πρὸς οὓς ἀμ‐ φοτέρους ἔργ’ ἐστὶν ὑπ’ ἐμοῦ πεποιημένα κρείσσονα ἀγχό‐ νης, ἀντὶ τοῦ μείζονος κακοῦ ἄξια ἢ ἀγχόνης, ἤγουν | |
5 | πνιγμονῆς. | |
sch mos1375-76 | ἀλλ’ ἡ τῶν τέκνων ὄψις εἰς φῶς φανεῖσα ὡς ἐφάνη, ἦν ἐμοὶ ἀξία ἐπιθυμεῖσθαι εἰς τὸ βλέπειν αὐτὴν | |
ἐμέ; ἡ ... ὄψις] ἡ θέα· τὸ πρόσωπον. | 83 | |
sch mos1377 | οὐδαμῶς ἦν ἐφίμερος ἐμοὶ εἰς τὸ βλέπειν αὐτὴν ἐμέ ποτε διὰ τῶν ἐμῶν ὀφθαλμῶν. | |
sch mos1378-79 | οὐδ’ ἄστυ, οὐδὲ πύργος, οὐδὲ τὰ ἱερὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν, ἦσαν ἐμοὶ δηλονότι ἄξια ἐπιθυμεῖσθαι εἰς τὸ βλέπειν αὐτὰ ἐμέ. ἄστυ] πόλις. τῶν] ὧν. παντλή‐ μων] πανάθλιος. | |
sch mos1380 | κάλλιστ’] ἐξαίρετος τῶν ἄλλων. τραφεὶς] δια‐ τρίψας. | |
sch mos1381-83 | ἐννέπων] λέγων. ἐκ θεῶν] ἐκ τῆς μερίδος τῶν θεῶν. ἄναγνον] ἀκάθαρτον. γένους—Λαΐου] ἀπὸ τῆς μερίδος, τοῦ γένους, τοῦ Λαΐου. | |
sch mos1384 | οὕτως ἐγὼ τὸν ἐμὸν μολυσμὸν προμηνύσας, ἤγουν προκηρύξας. | |
sch mos1385-86 | ὀρθοῖς] ἀναισχύντοις. ἥκιστα] ἐλάχιστα. | |
sch mos1386-87 | ἀλλ’ εἰ ἔτι, ἤγουν ἐπὶ τούτοις, ἦν φραγμὸς διὰ τῶν ὤτων τῆς ἀκουούσης πηγῆς, ἤγουν τῆς ἀκουστικῆς δυνάμεως. οὐκ ἀνεσχόμην] οὐχ ὑπέμεινα. | |
sch mos1388-90 | ἄθλιον δέμας] ἐλεεινὸν σῶμα. κλύων μηδέν] μηδαμῶς ἀκούων. τὴν φροντίδ’] τὴν αἴσθησιν. | |
sch mos1391 | τί (1)] διὰ τί. | |
sch mos1392-93 | ὡς] ἵνα. ἀνθρώποισιν] ἐκείνοις. ἔνθεν ἦν γεγώς] ὅθεν, ἤγουν ἀφ’ ὧν, ἐγενόμην. | |
sch mos1394-95 | τὰ πάτρια] ἀντὶ τοῦ τὰ πατρῷα. λόγῳ] οὐ τῇ ἀληθείᾳ. τὰ—δώμαθ’] τὰ παλαιά, ἤγουν ἃ πρὸ μακροῦ ἐνομίζετο πατρῷα ἐμά. | |
sch mos1396 | κάλλος κακῶν] ἔξοχον τῶν κακῶν, ἤγουν περιφανὲς | |
κακόν. ὕπουλον] κεκρυμμένον. | 84 | |
sch mos1397 | κακός—κακῶν] ἀκάθαρτος καὶ ἐξ ἀκαθάρτων. | |
sch mos1398-99 | κέλευθοι] ὁδοί. νάπη] κοιλότης ὄρους. δρυ‐ μός] ἄλσος· σύνδενδρος τόπος. στενωπὸς] στενὴ ὁδός. ἐν τριπλαῖς ὁδοῖς] ἐν τριόδοις. | |
sch mos1400-01 | αἳ ὁδοὶ ἐπίετε ἀπὸ τῶν ἐμῶν χειρῶν τὸ αἷμα τοῦ ἐμοῦ πατρός. | |
sch mos1402 | ὑμῖν] παρ’ ὑμῖν. δεῦρ’] ὧδε. ἰὼν] ἐλθών. | |
sch mos1404-05 | ἐφύσαθ’] ἐγεννήσατε. φυτεύσαντες] γεννήσαν‐ τες. ἀνεῖτε] ἀνεδώκατε. οἱ αὐτοὶ γὰρ ἦσαν αὐτῷ οἱ ἀπὸ τῆς μητρὸς αὐτῷ γεγονότες παῖδες. | |
sch mos1406 | πατέρας ἀδελφῶν παίδων καὶ παῖδας ἀδελφοὺς πα‐ τέρων. γένος ἀναπεφυρμένον γένει· οὐ μόνον γὰρ πατὴρ ὁ πατὴρ ἐνταῦθα, ἀλλὰ καὶ ἀδελφός, καὶ οὐ μόνον οἱ παῖδες παῖδες, ἀλλὰ καὶ ἀδελφοί. | |
sch mos1407-08 | νύμφας—μητέρας] ἡ αὐτὴ γὰρ καὶ μήτηρ ἦν καὶ ἐνυμφεύθη τῷ υἱῷ καὶ ἐπαιδοποίει αὐτῷ. χὠπόσα αἴσχιστα] καὶ ἕτερα ὁπόσα αἰσχρότατα. | |
sch mos1409 | ἀλλ’ οὐ χρὴ ταῦτα λέγεσθαι· οὐ γὰρ καλόν ἐστι λέ‐ γειν ἃ μηδὲ δρᾶν ἐστι καλόν. | |
sch mos1410-11 | ἔξω—καλύψατ’] ἐκβαλόντες ἀφανῆ ποιήσατε. θαλάσσιον] ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν θάλασσαν. | |
sch mos1412 | ἐκρίψατ’] ἐκβαλόντες ῥίψατε. ἔνθα] ὅπου. μή‐ ποτε] μηκέτι ποτέ, ἤγουν οὐδαμῶς εἰς τὸ ἑξῆς ποτε. εἰσόψεσθ’] ἀντὶ τοῦ ὄψεσθε. | |
sch mos1413 | ἴτ’] ἔλθετε. ἀξιώσατ’] ἄξιον νομίσατε. ἀθλίου] | |
ἐλεεινοῦ. θιγεῖν] ψαῦσαι. | 85 | |
sch mos1414-15 | μὴ δείσητε] μιασμὸν δηλονότι. τὰ γὰρ ἐμὰ ἁμαρτήματα οὐδένα ἀπὸ τῶν βροτῶν οἷόν τέ ἐστιν, ἤγουν δυνατόν ἐστι, φέρειν, πλὴν ἐμοῦ. | |
sch mos1416-17 | ὧν ἐπαιτεῖς] ἕνεκα ὧν αἰτεῖς. ἐς δέον] εἰς τὸ ἁρμόζον τοῦ χρόνου· ταὐτὸν τῷ εἰς καιρόν, ἤγουν ἐγκαίρως. τὸ πράσσειν] εἰς. τὸ βουλεύειν] εἰς. | |
sch mos1420-21 | πίστις] ἀσφάλεια· ἡ παρὰ τοῖς κοινοῖς πληροφο‐ ρία. ἔνδικος] ἤγουν δικαία, εὐπρόσωπος. τὰ—πάρος] κατὰ γὰρ τὰ πρότερον. πάντ’] κατὰ πάντα. | |
sch mos1422 | ὡς γελαστής] ὡς ἐπιγελασόμενος τοῖς σοῖς κακοῖς. | |
sch mos1423 | τι] κατά τι. τῶν—κακῶν] ἕνεκα τῆς προτέρας φιλονεικίας. | |
sch mos1424 | ἀλλ’ εἰ μηκέτι αἰσχύνεσθε τὰ θνητῶν γένεθλα, ἤγουν τὰ τῶν ἀνθρώπων τέκνα, τουτέστι τοὺς ἀνθρώπους. | |
sch mos1425-26 | τὴν γοῦν] κἂν τήν. βόσκουσαν] τρέφουσαν. ἄγος] μίασμα. | |
sch mos1427-28 | ἀκάλυπτον οὕτω] φανερῶς οὕτω καὶ ἀνακεκα‐ λυμμένως. τὸ] ὅπερ. μήτε] οὔτε. μήτ’] οὔτε. ὄμ‐ βρος] τὸ ὕδωρ. μήτε] οὔτε. προσδέξεται] ἀνέξεται προσδέξασθαι. | |
sch mos1430-31 | τοῖς προσήκουσι γὰρ κατὰ γένος μόνοις διάκειται τὸ πρᾶγμα εὐσεβῶς μάλιστα, ὁρᾶν καὶ ἀκούειν τὰ τῶν προσηκόντων κατὰ γένος κακά. | |
sch mos1432 | ἐλπίδος] ἀντὶ τοῦ προσδοκίας. ἀπέσπασας] ἀπέ‐ στησας· ἀπήγαγες. | |
sch mos1434 | πείσθητί μοι κατά τι· τὸ ὂν γὰρ πρὸς σοῦ ἐρῶ, οὐ | |
τὸ ὂν πρὸς ἐμοῦ, ἤγουν σὸν γὰρ ἐρῶ πρᾶγμα, τουτέστι τῆς δυνάμεως τῆς σῆς, οὐκ ἐμόν, ἤγουν οὐ τῆς δυνάμεως τῆς ἐμῆς. | 86 | |
sch mos1435 | τοῦ] τίνος. ὧδε] οὕτως. λιπαρεῖς] ἐπιμόνως αἰτεῖς. | |
sch mos1436 | ὅπου] ἐκεῖσε δηλονότι. | |
sch mos1437 | ὥσπερ βολὴ λέγεται μὲν καὶ ἡ ἄφεσις τοῦ βέ‐ λους, λέγεται δὲ καὶ τὸ τραῦμα τὸ ἀπὸ τοῦ βέλους, οὕτω καὶ προσήγορος λέγεται μὲν καὶ ὁ προσαγορευόμε‐ νος, καθ’ ὃ λέγεται ἐνταῦθα, λέγεται δὲ καὶ προσήγορος | |
5 | λόγος ὃν προσαγορεύων λέγει τις πρὸς ἕτερον, ἤγουν ἡ πρόσρησις καὶ προσαγόρευσις, καθ’ ὃ λέγεται ‘τί δῆτ’ ἐμοὶ βλεπτὸν ἢ στερκτὸν ἢ προσήγορον ἔτ’ ἔστ’ ἀκούειν ἡδονῇ, φίλοι‘. | |
sch mos1439 | ἔχρῃζον—πρακτέον] χρείαν εἶχον ἐκ τοῦ θεοῦ μα‐ θεῖν τί ἐστιν ἄξιον πράττειν. | |
sch mos1440-41 | ἀλλ’ ὁ σκοπὸς πᾶς τῶν χρησμῶν ἐκείνου ἐδη‐ λώθη, λέγω ἀπολλύναι, ἤγουν φθείρειν, ἐμὲ τὸν ἀσεβῆ, τὸν τοῦ πατρὸς φονέα. | |
sch mos1442-43 | ἵν’—χρείας] ἐνταῦθα ὅπου τῆς χρείας ἐσμέν, ἤγουν ἐν ταύτῃ τῇ χρείᾳ ἐν ᾗ ἐσμεν. ἄμεινον] κρεῖττόν ἐστι. ἐκμαθεῖν] ἀντὶ τοῦ μαθεῖν. τί δραστέον] τί ἐστιν ἄξιον δρᾶν. | |
sch mos1444 | ὑπὲρ ἀνδρὸς δὴ οὕτως ἀθλίου πεύσεσθε, ἤγουν ἐ‐ ρωτήσετε; | |
sch mos1446 | ἐπισκήπτω] ἐνόρκως ἐντέλλομαι. προτρέψομαι] | |
αἰτήσομαι. | 87 | |
sch mos1447-48 | τῆς—οἴκους] ἤγουν τῆς Ἰοκάστης. θοῦ] ποίη‐ σον. ὀρθῶς] ἀσφαλῶς. τῶν—ὕπερ] ὑπὲρ τῶν σῶν τελεῖς, ἀντὶ τοῦ τελέσεις. | |
sch mos1449-50 | ἐμοῦ δὲ ζῶντος μήποτε ἄξιον κριθήτω τόδε, τὸ πατρῷον ἄστυ οἰκήτορος τυχεῖν. | |
sch mos1451 | ναίειν] οἰκεῖν. ὄρεσιν] ἐν ὄρεσιν. κλῄζεται] ὀνομάζεται. | |
sch mos1453-54 | ἐθέσθην] ἔθεντο. κύριον] κεκυρωμένον. ἀ‐ πωλλύτην] ἀπώλλυον· ἔφθειρον. | |
sch mos1455-57 | καίτοι κατὰ τοῦτο οἶδα, μήτε νόσον ἂν ἐμέ, μήτ’ ἄλλο μηδὲν πέρσαι, ἤγουν καταστρέψαι, πρότερον δηλονότι. θνῄσκων γάρ, ἤγουν εἰ ἔθνῃσκον γάρ, οὐ μή ποτε ἂν ἐφυλάχθην ἐπί τινι τοιούτῳ δεινῷ κακῷ. δεινῷ] χαλεπῷ. | |
sch mos1458 | εἶς’] ἔρχεται. ἴτω] ἀπίτω· ἀπερχέσθω. | |
sch mos1459-60 | παίδων] ἀπὸ τῶν παίδων. πρόσθῃ] ποιήσῃς· ἡ πρὸς περισσή. μέριμναν] φροντίδα. | |
sch mos1461 | σπάνιν] ἔνδειαν. σχεῖν] λαβεῖν. τοῦ βίου] τῆς ζωῆς. | |
sch mos1463-65 | τὸ χωρὶς καὶ τὸ ἄνευ ἐκ παραλλήλου, τὸ δὲ πᾶν τοιοῦτον· ὧν χωρὶς οὔποτε ἐστάθη ἡ ἐμὴ τοῦδε τοῦ ἀνδρός, ἤγουν ἡ ἐμοῦ τοῦδε τοῦ ἀνδρός, βο‐ ρᾶς, ἤγουν τροφῆς, τράπεζα. ὅσων] βρωμάτων. ψαύ‐ | |
5 | οιμι] ἔψαυον. | |
sch mos1466-67 | αἷν] ἀντὶ τοῦ τούτων. μέλεσθαι, ἀντὶ τοῦ μέλειν· τοῦτο δὲ ἀντὶ τοῦ θέλησον μέλειν σοι. χε‐ ροῖν] διὰ τῶν χειρῶν. κακά] τὰς δυστυχίας. | |
sch mos1468-69 | ἄγε, ὦ ἄναξ, ποίησον δηλονότι ὃ αἰτῶ. γένει γενναῖε, ἤγουν εὐγενές. τ’] τοι. θιγὼν] ψαύσας. | 88 |
sch mos1470 | δοκοῖμ’] νομίζοιμι ἄν. σφας] αὐτάς. | |
sch mos1472-74 | οὐ ... κλύω] μὴ ἀκούω. που] τοπικόν. ἐποικ‐ τείρας] οἰκτείρας· ἐλεήσας. ἐγγόνοιν ἐμοῖν] τῶν ἐμῶν παίδων. | |
sch mos1476-77 | πορσύνας] παρασχών. τέρψιν] εὐφροσύνην. πά‐ λαι] ἐκ μακροῦ. | |
sch mos1478 | εὐτυχοίης] εἴθε. τῆσδε—ὁδοῦ] ἕνεκα· ἧς ἔπεμ‐ ψας δηλονότι τὰς κόρας. | |
sch mos1479 | δαίμων] ὁ θεός. ἄμεινον] ἀμεινόνως· κρειττόνως. φρουρήσας τύχοι] ἀντὶ τοῦ φρουρήσειεν. | |
sch mos1480-83 | δεῦρ’] ὧδε. ὡς—ἀδελφὰς] εἰς τὰς τοῦ ἀδελ‐ φοῦ ὑμῶν. αἱ χεῖρες τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ φύσαντος, οὕτως ὁρᾶν, ἤγουν τυφλώττειν, προὐξένησαν τὰ πρότερον λαμπρὰ ὄμματα. τοῦ φυτουργοῦ] τοῦ γεννήσαντος. | |
5 | προὐξένησαν] εἰργάσαντο, αἴτιοι ἐγένοντο. | |
sch mos1484-85 | ὃς ὑμῶν πατὴρ ἐφάνην, ὦ τέκνα, ὅθεν αὐτὸς ἐ‐ σπάρην, οὔτε ὁρῶν οὔτε ἱστορῶν. | |
sch mos1486 | σφὼ] ὑμᾶς. προσβλέπειν—σθένω] διὰ μέσου. ἀντὶ τοῦ βλέπειν οὐ δύναμαι. | |
sch mos1487-88 | τὰ λοιπὰ] τὰ ἐπίλοιπα, ἤγουν τὰ ἔμπροσθεν. πικροῦ] ἀλγεινοῦ. οἷον] βίον. σφὼ] ὑμᾶς. χρεών] χρέος ἐστίν· ἀνάγκη ἐστίν. | |
sch mos1489-91 | εἰς ποίας γὰρ ὁμιλίας ἀστῶν ἥξετε, εἰς ποίας δὲ ἑορτάς, ὅθεν οὐκ ἐπανήξετε πρὸς τὸν οἶκον κεκλαυμέναι | |
ἀντὶ τῆς ἀπὸ τῆς θεωρίας τέρψεως. | 89 | |
sch mos1492-95 | πρὸς ... ἀκμάς] εἰς καιρόν. τίς λαμβάνων, ὦ τέκνα, παρόψεται τοιαῦτα ὀνείδη ἃ τοῖς γονεῦσιν ὑμῶν ἔσται καὶ ὑμῖν ὁμοῦ δηλήματα, ἤγουν βλάβαι, ἀτιμίαι. | |
sch mos1496-98 | κακῶν] ἀπὸ τῶν κακῶν. τὸν πατέρα] τὸν ἑαυ‐ τοῦ. ἔπεφνε] ἐφόνευσεν. τῇ τεκούσῃ ἐμίγη ἀφ’ ἧς αὐτὸς ἐγεννήθη. | |
sch mos1499 | ὧνπερ—ἐξέφυ] ἐξ ὧν αὐτὸς ἔφυ, ἤγουν ἐγεννήθη. | |
sch mos1500 | τοιούτους ὀνειδισμοὺς ὀνειδιεῖσθε. γαμεῖ ἀντὶ τοῦ εἰς γάμον λήψεται. | |
sch mos1502 | χέρσους] παρθένους. κἀγάμους] μὴ συζευχθείσας ἀνδράσι. χρεών] χρέος, ἀνάγκη ἐστίν. | |
sch mos1504-05 | λέλειψαι] ὑπολέλειψαι. νὼ] ἡμεῖς. ὣ φυτεύ‐ σαμεν] οἳ ἐγεννήσαμεν. ὄντε] ὄντες. σφε] αὐτάς. | |
sch mos1506-07 | ἐγγενεῖς] προσηκούσας σοι κατὰ γένος. ἀλω‐ μένας] πλανωμένας. τοῖς—κακοῖς] ταῖς ἐμαῖς δυστυ‐ χίαις. | |
sch mos1508-09 | οἴκτισόν σφας] ἀντὶ τοῦ οἴκτισαι αὐτάς. τη‐ λικάσδ’] τοσαύτας τὴν ἡλικίαν, ἤγουν μικράς. τηλι‐ κάσδ’ ὁρῶν οὕτω πάντων ἐρήμους, χωρὶς ὅσον ἥκει εἰς τὸ σὸν μέρος. | |
sch mos1510 | ἀντὶ τοῦ κατανεύσας ψαῦσον, αὐτῶν δηλονότι, τῇ σῇ χειρί. | |
sch mos1511 | σφῷν] ὑμῖν. εἰχέτην] ἀντὶ τοῦ εἴχετον. φρένας] φρόνησιν. | |
sch mos1512-14 | τὸ εὔχεσθε παθητικῶς κεῖται· ἤτοι εὐχῆς τυγχάνετε ὑπ’ ἐμοῦ. οὗ καιρὸς] ἕως οὗ εὐτυχεῖτε. βίου] | |
ζωῆς. λῴονος ... κυρῆσαι] βελτίονος ἐπιτυχεῖν. φυ‐ τεύσαντος] γεννήσαντος. | 90 | |
sch mos1515 | ἅλις] ἀρκούντως ἔχει τὸ πρᾶγμα. ἵν’] ὅπου. ἐξή‐ κεις] ἀντὶ τοῦ ἥκεις. μετοχή ἐστιν ἐνταῦθα τὸ δα‐ κρύων· τὸ ὄνομα γὰρ ἀεὶ βραχὺ ἔχει τὸ υ, ἡ μετοχὴ δὲ δύναται καὶ μακρὸν ἔχειν αὐτὸ καὶ βραχύ. ἐνταῦθα δὲ | |
5 | τὸ μέτρον μακρὸν αὐτὸ ζητεῖ ἔχειν. ἴθι] ἐλθέ. στέγης] τοῦ οἴκου. | |
sch mos1516 | πειστέον] ἄξιον πεισθῆναι. καιρῷ] ἐν καιρῷ. | |
sch mos1517 | ἐφ’ οἷς ... εἰμί] ἤγουν ἐφ’ οἷς ἔχω τὴν ἐμαυτοῦ διάνοιαν. εἴσομαι] γνώσομαι. κλύων] ἀκούων. | |
sch mos1518 | δέομαι. ἀπ’ οἴκων] γρ. ἄποικον. | |
sch mos1519 | ἔχθιστος] μάλιστα μεμισημένος. ἥκω] ἀντὶ τοῦ ἀποδέδειγμαι. τεύξῃ] οὗ ἐπιθυμεῖς ὑπὸ τοῦ θεοῦ δηλο‐ νότι. τάχα] ταχέως. | |
sch mos1520 | φῂς] ἐπαγγέλλῃ. ἃ μὴ κτἑ.] ἤγουν οὐκ ἐπαγγέλ‐ λομαι. μὴ φρονῶ] οὐ νοῶ. μάτην] ματαίως· ἀκαίρως. | |
sch mos1521 | ἤδη] ἀπὸ τοῦ νῦν. στεῖχε] πορεύου. ἀφοῦ] ἀπόστηθι· ἀπολύθητι. | |
sch mos1522 | ἕλῃς μου] ἀφέλῃ, ἀπ’ ἐμοῦ λάβῃς. πάντα] κατὰ πάντα. κρατεῖν] νικᾶν. | |
sch mos1523 | ἃ] καθ’ ἅ. κράτησας] ἐνίκησας. βίῳ] ζωῇ. συνέσπετο] συνήνεγκε. | |
sch mos1524 | ὦ ἔνοικοι τῆς ἐμῆς πατρίδος, βλέπετε. ὅδε] ἐστίν. | |
sch mos1525 | ᾔδει] ἀντὶ τοῦ ἔγνω. | 91 |
sch mos1526 | ὅστις κράτιστος ἦν δηλονότι, οὐκ ἐπὶ εὐδαιμονίᾳ πο‐ λιτῶν καὶ εὐτυχίαις θαρρῶν, ἀλλ’ ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ δηλονότι ἀρετῇ. | |
sch mos1527 | δεινῆς] χαλεπῆς. | |
sch mos1528-30 | ὥστε χρὴ πάντα ἄνθρωπον ἐπισκοποῦντα τὴν τε‐ λευταίαν ἐκείνην ἰδεῖν ἡμέραν τοῦ θανάτου, μηδένα μακα‐ ρίζειν θνητὸν ὄντα, πρὶν ἂν ὁ τοιοῦτος τὸ τέρμα τοῦ βίου | |
διέλθῃ μηδὲν δεινὸν πεπονθώς. | 92 | |
sch plan1 | νέα τροφή] ἤγουν οἱ τρεφόμενοι νῦν Xt. | |
sch plan2 | τίνας] ἤγουν διὰ τί D. ποθ’] ἀργόν Xtp. | |
sch plan3 | κρατοῦντες κλάδους ἱκετηρίους στέμματι ἐστεμμένους dXspXr. | |
sch plan4 | ὁμοῦ] ἅμα p. γέμει] πεπληρωμένη ἐστί Xtp. | |
sch plan5 | ὁμοῦ] ἅμα Xr. σὺν τούτῳ dp. στεναγμάτων] θρή‐ νων p. | |
sch plan6 | ἃ] δι’ ἅ τινα Xr. ἀγγέλων] μηνυτῶν Xr. τέκνα] ὃ πατὴρ ἐπὶ τοὺς παῖδας, τοῦτο βασιλεὺς ἐπὶ τοὺς ὑπ’ αὐτόν dXsXpXr. ὡς πατήρ Xq. | |
sch plan7 | ὧδ’] ἐνταῦθα p. | |
sch plan8 | διὰ τὴν τοῦ αἰνίγματος τῆς Σφιγγὸς λύσιν dXspXr. πᾶσι] ὑπὸ πάντων dp. καλούμενος] ὀνομαζόμενος Xtp. | |
sch plan9 | ὦ γεραιέ] πρὸς τὸν ἱερέα τοῦ Διός pXr. πρέπων] δίκαιος D. πρεπώδης Xr. | |
sch plan10 | πρὸ τῶνδε] πρότερον τούτων Xq. ὑπὲρ τῶν καθημέ‐ νων d. τρόπῳ] αἰτίᾳ p. τίνι τρόπῳ] χάριν τίνος τρόπου Xr. καθέστατε] παρεγένεσθε Dp. | |
sch plan11 | δείσαντες ἢ στέξαντες] φοβηθέντες ἤγουν ἐνεγκόντες πρᾶγμά τι; pXr. στέξαντες] ὑπενεγκόντες· ἐξενεγκόντες D. ὡς] ἐπεί Xr. θέλοντος] βουλομένου dp. | |
sch plan12 | προσαρκεῖν] περισσή p. πᾶν] πρᾶγμα p. | 95 |
sch plan13 | κατοικτείρων] περισσή DXp. | |
sch plan14 | κρατύνων] βασιλεύων dpXr. κρατῶ τὸ ἄρχω, κρατύνω δὲ τὸ ἰσχυροποιῶ. ἐνταῦθα δὲ τὸ κρατύ‐ νω ἀντὶ τοῦ ἄρχω XsXtXqXr. | |
sch plan15 | ἡλίκος τηλικόσδε d. | |
sch plan16 | βωμοῖσι] ὡς θεὸν ἐνταῦθα φαίνει τὸν βασιλέα dXs. οἱ μὲν] τινὲς ἐξ ἡμῶν παῖδες νήπιοι Xr. οὐδέπω] ἤ‐ γουν οὐδαμῶς ἀκμήν Xtp. | |
sch plan17 | πτέσθαι] πέτεσθαι DXr. πτέσθαι, ἤγουν πετάσαι p. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν πτηνῶν pXr. τὸ θέμα πτῶ, πτέσω. ὁ δεύτερος ἀόριστος· ἔπτον. ὁ μέσος· ἐπτόμην, ἔπτου, ἔπ‐ τετο. καὶ τὸ ἀπαρέμφατον πτέσθαι. ὡς ἐσχόμην, ἔσχου, | |
5 | ἔσχετο, σχέσθαι DpXr. σθένοντες] δυνάμενοι Xq. οἱ δὲ] οἱ γεραιοί· ἢ δι’ αὐτὸν ἀντὶ τοῦ ἐγώ. ἐχρήσατο τῷ πληθυντικῷ ἀντὶ ἑνικοῦ D. σὺν γήρᾳ] ὑπὸ τοῦ γήρως Xq. | |
sch plan18 | ἐγὼ] ἤγουν ὁ Διὸς ἱερεύς p. οἵδε τ’] καὶ οἵδε Xq. ἠϊθέων] Διοσκούρων DTa, ἤγουν τοῦ Κάστορος καὶ τοῦ Πολυδεύκους dXsTaXa2Xh. συνίζησις dXp. | |
sch plan19 | ἐξεστεμμένον] ὂν δηλονότι Xr. ἐστεμμένον· στέμματα κλάδοις ἐλαίας κατέχον D. | |
sch plan21 | ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ βωμῷ τοῦ Ἰσμηνοῦ XqXr. Ἰσμηνοῦ] ποταμοῦ Xr. μαντείᾳ] τῇ γινομένῃ ἕνεκα μαντείας Xt. | |
sch plan22 | καὐτὸς] καὶ σύ XqXr, ὦ βασιλεῦ p. εἰσορᾷς] πε‐ ρισσή XtpXr. | |
sch plan23 | σαλεύει] κλυδωνίζεται D. | |
sch plan25 | φθίνουσα] ἡ πόλις dp. κάλυξιν] κάλυξ, κάλυ‐ κος· ὁ βλαστός. κυρίως δὲ ἐπὶ ῥόδων dXs. ἐγκάρποις] τοῖς ἔχουσι καρπόν dpXr. | 96 |
sch plan26 | φθίνουσα] ἡ βουνόμος D. ἀγέλαις] ἀπὸ τοῦ κυριω‐ τέρου Dp. τόκοισι] ἀπὸ κοινοῦ φθίνουσα Dp. | |
sch plan27 | ἀγόνοις] τοὺς μὴ εὐοδουμένους ἐν τοῖς τόκοις pXr. μὴ εὐοδουμένους d. θεὸς] ἤγουν ὁ λοιμός XtXq. τὴν λοιμικὴν νόσον ἐκάλεσεν ἐνταῦθα θεόν XsXt. | |
sch plan28 | ἐλαύνει] καταλύει XtpXr. λοιμὸς] λέγω Xq. | |
sch plan29 | κενοῦται] φθείρεται d. | |
sch plan30 | ᾍδης ὁ περὶ τὴν γῆν σκοτεινὸς ἀήρ dXspXr. πλουτίζεται] πλοῦτον δέχεται D. | |
sch plan31 | νυν] οὖν D. θεοῖσι ... ἰσούμενον] ἐμφερῆ ὄντα τοῖς θεοῖς d. ἐμφερῆ Xr. ἐγὼ] κρίνω δηλονότι Xr. | |
sch plan33 | ἀνδρῶν] ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν Xr. συμφοραῖς] δυστυχίαις pXr. συμβάσεσιν Xq. | |
sch plan34 | κρίνοντες] κ. λογιζόμενοι Xr. πάλιν Xt. | |
sch plan35 | ὅς] ἤγουν σύ Xr. ἐξέλυσας] περισσή XtXpXr. ἄστυ] εἰς τὸ ἄστυ XtpXr. | |
sch plan36 | δασμὸν] τὸ τέλος. δασμὸς τὸ τέλος καὶ ὁ φό‐ ρος· ἀναδασμὸς δὲ τῆς γῆς ἡ ἀναμέτρησις καὶ ἡ ἐκ δευτέρου διαίρεσις. ἐκλήθη δὲ οὕτω διότι κατ’ ἔτος ἀπῄτει τοῖς πολίταις ἄνθρωπον dXspXr. παρείχομεν] | |
5 | κ. ἐδιδόαμεν Xr. | |
sch plan37 | καὶ ταῦθ’] ἐναντιωματικόν p. ἐξειδὼς] περισσή dXp. μαθών Xtp. | |
sch plan38 | ἐκδιδαχθείς] περισσή dXqXr. προσθήκῃ] βοηθείᾳ DpXr. βουλῇ· συνεργείᾳ pXr. | 97 |
sch plan39 | ὀρθῶσαι] ἀναστῆσαι Xtp. διεγερεῖν Xr. βίον] ζω‐ ήν XtXqXr. | |
sch plan40 | κράτιστον—κάρα] ἔντιμε Xr. Οἰδίπου] γενική Xt. ποιητικόν Xq. | |
sch plan41 | πάντες] ἡμεῖς pXr. πρόστροποι] γράφεται πρόσ‐ τροπος, καὶ παράγωγον προστρόπαιος ἀλλα‐ χοῦ· θάλλει δὲ προστρόπαιος dpXr. οἱ ἀφορῶντες Xr. πρόστροπον τὸ μίασμα Xt. | |
sch plan42 | ἀλκήν] ἀρωγήν Xtp. | |
sch plan43 | φήμην] λόγον Xr. οἶσθα] γινώσκεις Xtp. που] ἀργόν pXr. | |
sch plan44 | τὰς ξυμφορὰς] τὰς ἀποβάσεις pXr. τὸ σύμβαμα Xt. | |
sch plan45 | ζώσας] ἀληθεῖς Xr. | |
sch plan46 | ἀρείων· συγκριτικόν, ὅθεν καὶ πρὸς ἑνικὴν γενικὴν ἔχει τὴν σύνταξιν, ὡς τὸ ‘ἀρείων ὁ Ἀχιλλεὺς τοῦ Αἴαντος τὰ πολεμικά‘. ἄριστος· ὑπερθετικόν, ὅθεν καὶ πρὸς γε‐ νικὴν τῶν πληθυντικῶν ἔχει τὴν ἀπόδοσιν τῆς συντάξεως | |
5 | dXs. ὀρθὸν τὸ ἱστάμενον καὶ ἄνω βλέπον, καὶ μὴ συγκεκυφὸς καὶ σκολιόν. ἀφ’ οὗ ὄρθιον τὸ ὀρθίαν ἔχον θέσιν, καὶ ὀρθῶς ἐπίρρημα. ἐναντίον τὸ σκολιόν. καὶ ὀρθόω ὀρθῶ τινα, ἀντὶ τοῦ ὀρθὸν ἵστημι· καὶ ἀνορθῶ, τὸ τὸν πεσόντα ἀνιστῶ καὶ εἰς ἣν εἶχε | |
10 | στάσιν καὶ ὀρθότητα ἀποκαθιστῶ. εὐθὲς δὲ ἁπλῶς τὸ μὴ ἑλικοειδὲς καὶ μὴ ἔχον τινὰ σκολιότητα, ἄν τε ἱστάμε‐ νον ᾖ, ἄν τε κείμενον pXr. | |
sch plan47 | ἥδε γῆ] οἱ ἄνθρωποι οἱ κατοικοῦντες ἐν ταύτῃ τῇ γῇ | |
pXr. | 98 | |
sch plan48 | κλῄζει] φημίζει p. κλέος, κλείζω, κληίζω, κλῄζω XsXt. προθυμίας] εὐτυχίας Xr. | |
sch plan49 | ἀρχῆς] ἐπὶ ἀρχῆς Xr. ὧν ἐποίησας τὴν ἀρχήν dXs. | |
sch plan50 | στάντες] πρότερον δηλονότι p. πεσόντες] καταβλη‐ θέντες XtpXr. | |
sch plan51 | ἤγουν ποίησον τὴν πόλιν ἀσφαλῆ μένειν, ὡς μὴ κατα‐ βληθῆναι, βοήθειαν πρότερον λαβοῦσαν παρὰ σοῦ dXspXr. ἀσφαλείᾳ] ὀχυρᾷ εὐβουλία. ἐρηρεισμένῃ βάσει Xq. ἀ‐ νόρθωσον] ἀνεστηκυῖαν ποίησον XsXt. | |
sch plan52 | ὄρνιθι] ἤγουν τῇ Σφιγγί· μαντείᾳ Xr. αἰσίῳ] δεξιῷ. αἰσίωνα D. ἀληθεῖ· εὐσημάντῳ Xr. | |
sch plan53 | τανῦν] ἤγουν κατὰ τὸν παρόντα καιρόν Xr. | |
sch plan54 | ἄρξεις] κ. ἀρχηγὸς ὑπάρξεις Xr. ὥσπερ] καθά XtXr. | |
sch plan55-57 | ἢ] παρό Xr. κρατεῖν] ἄρχειν Xr. κρεῖττον τῆς πόλεως κρατεῖν ἀνδρῶν ἐνοικούντων αὐτῇ ἢ κενῆς. καὶ εὐθὺς τὸ ἐπιχείρημα ἀπὸ ἐλάττονος· οὔτε γὰρ ναῦς καὶ πύργος, ὅτι πύργος καὶ ναῦς ἔρημος ἀνδρῶν οὐδὲν | |
5 | τυγχάνει dXsXq. | |
sch plan56 | οὐδέν] ἤγουν οὐδαμινόν Xr. | |
sch plan57 | ἔρημος] ἐστερημένη Xr. ἔσω] ἐντός Xr. | |
sch plan58 | γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτα] θέσις καὶ ἄρσις XtXp. | |
sch plan59 | ἱμείροντες] μετ’ ἐπιθυμίας λέγοντες Dp ὅτι νοσεῖτε p. μετ’ ἐφέξεως ζητοῦντες XpXr. | |
sch plan60 | νοσεῖτε] ἀντὶ τοῦ λυπεῖσθε Xr. νοσοῦντες] λυπού‐ μενοι Xr. ὑμεῖς Xt. ὡς ἐγὼ] νοσῶ δηλονότι XtpXr. | |
sch plan60-61 | τὸ ὅλον ἐνθύμημα οὕτω· νοσεῖτε πάντες, οὐδεὶς δὲ νοσεῖ ὡς ἐγὼ νοσῶ· εἷς ὑμῶν γὰρ τὸ οἰκεῖον σκοπεῖ, ἐγὼ δὲ καὶ τὸ οἰκεῖον καὶ τὸ κοινόν dXspXr. | 99 |
sch plan61 | νοσεῖ] λυπεῖται Xr. | |
sch plan62 | ἔρχεται] περιίσταται DXq. παρίσταται Xp. ἀποκα‐ θίσταται Xr. | |
sch plan63-64 | ἡ—ψυχὴ] ἀντὶ τοῦ ἐγώ pXr. στένει] στενάζει· λυπεῖται p. | |
sch plan65 | ὕπνῳ γ’ εὕδοντα] ἐν ἀμεριμνίᾳ κείμενον Xr. ὅρα τὸ νηφάλιον τοῦ βασιλέως dXp. ἐξεγείρετε] περισσή Xt. | |
sch plan66 | ἴστε] προστακτικόν XtXpXr. οὐκ εἶπε δακρῦ‐ σαι, ἀλλὰ δακρύσαντα, διὰ τὸ ἴστε· γνωστι‐ κὸν γὰρ ὂν μετὰ μετοχῆς συντακτέον dXspXr. | |
sch plan67 | ὁδοὺς] στροφάς· συμβουλίας Xr. μεθόδους p. ἐνθυ‐ μήσεις Xt. ἐλθόντα] κατελθόντα D. ἐρευνήσαντα Dp. | |
sch plan68 | εὖ] προτερεύει Xt. σκεπτόμενος pXr. ἐξετάζων Xr. μελετῶν p. ἴασιν] οὐχὶ ἴασιν ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα ὅπερ ἀφορᾷ εἰς ἴασιν XpXr. | |
sch plan69 | παῖδα] τὸν υἱόν Xp. | |
sch plan70 | ὅρα παρὰ τοῖς παλαιοῖς τὸ γαμβρὸς ἀδιάφορον· γαμβρὸν γὰρ ἐνταῦθα τὸν γυναικάδελφόν φησι dXspXr. | |
sch plan71 | δώμαθ’] οἰκήματα Xr. πύθοιτο κ. ἔροιτο. ση‐ μαίνει δὲ δύο, τὸ ἔροιτο καὶ τὸ μάθοι dXspXr. | |
sch plan72 | δρῶν—φωνῶν] ἢ δι’ ἔργου ἢ διὰ λόγου Xtp. | |
sch plan73 | ξυμμετρούμενον] προστιθέμενον DXp. συνεξεταζομέ‐ | |
νη τῇ παρατάσει τοῦ χρόνου Xr. | 100 | |
sch plan73-74 | τὸ ἦμαρ συμμετρούμενον κ. ποσούμενον τῷ χρόνῳ κ. τῇ βραδυτῆτι λυπεῖ, ἤγουν βραδῦνον λυπεῖ με dpXr. τί] ποῖα Xr. τοῦ—πέρα] ποιεῖ δηλονότι Xr. | |
sch plan75 | ἄπεστι] ἀποδημεῖ p. ἀφυπάρχει Xr. | |
sch plan76 | ἵκηται] παραγένηται XtXp. ἔλθῃ Xr. κακὸς] ἂν εἴην ἐγώ Xp. | |
sch plan77 | δρῶν] πράττων p. πάνθ’] ἐκεῖνα p. δηλοῖ] πα‐ ριστᾷ Xr. θεός] ὁ Ἀπόλλων XpXr. | |
sch plan78 | ἀντὶ τοῦ, καλῶς σὺ εἶπας περὶ τοῦ Κρέοντος Xq. οἵδε] ἤγουν τινές Xr. ἀρτίως] νῦν Xr. | |
sch plan79 | προστείχοντα] ἤγουν πρὸ πρόσωπον ἡμῖν ἐρχόμενον XpXr. ἐρχόμενον dp. περισσή d. δηλοῦσί μοι τὸν Κρέοντα στείχοντα· οὕτως ‘ἀγγέλλουσι τὸν Ἕκτορα θα‐ νόντα‘· καὶ τὸ ἀκούω ὡσαύτως, ‘ἀκούω σε κακῶς | |
5 | πάσχοντα‘ dXsXpXr. | |
sch plan80 | τῳ] τινι· Ἀττικόν XtXr. Ἀττικὸν τὸ σχῆμα Xq. τὸ τινι καὶ ἐπὶ ἀρσενικοῦ καὶ ἐπὶ θηλικοῦ λαμβάνεται. τινι οὖν ὤφειλεν εἰπεῖν, ἀλλὰ διότι λαμβάνεται καὶ τὸ τῳ ἀντὶ τοῦ τινι, ἔθηκεν οὕτω, καὶ ἔστι τῶν Ἀττι‐ | |
5 | κῶν XsXt. | |
sch plan81 | βαίη] πορευθῇ Xq. λαμπρὸς ... ὄμματι] χαροπός Xr. οἴχεται ἐν ὄψει XtXp. | |
sch plan82 | εἰκάσαι] ἤγουν εἰς τὸ στοχάσασθαί τινα αὐτόν Xr. ἡδύς] εὐφραντός Xt. οὐ γὰρ κτλ.] εἰ γὰρ οὐδὲν ἦν τοι‐ οῦτον Xr. κάρα] κατὰ τὸ κάρα Xr. | |
sch plan83 | παγκάρπου] ἤγουν ἀειθαλοῦς πεπληρωμένης καρποῦ | |
Xr. δάφνης] οἱ γὰρ ἀπὸ τοῦ μαντείου ἐρχόμενοι, δάφνῃ ἦσαν ἐστεμμένοι· αὕτη γὰρ ἦν φίλη τῷ Ἀπόλλωνι κατὰ τὸν μῦθον dXspXr. Λάδωνος καὶ Γῆς προῆλθεν ἡ | 101 | |
5 | κόρη, ἥλω τὸν Ἀπόλλωνα τῷ κάλλει· ἀναφλέγει τοῦτον πρὸς ἔρωτα· διώκων ἔγνω ἀνηνύτοις ἐπιχειρῶν, ὅμως ἐδίωκε. πλησίον δ’ ὄντα ᾔσθετο ἡ κόρη. ἱκετεύει τὴν Γῆν, ἧς προῆλθεν εἰς φῶς. λαμβάνει ταύτην ἡ μήτηρ δεδιωγμένην, καὶ εὐθὺς φυτὸν εὐφυὲς τοὔνομα τῆς κόρης ἐπιγραφόμε‐ | |
10 | νον ἦν. ὁ δ’ Ἀπόλλων λύκος ἀπῆλθε χανών. θεραπεύει δ’ ὅμως τὸν ἔρωτα κλάδοις τοῖς τοῦ φυτοῦ pXr. | |
sch plan84 | ξύμμετρος] ἱκανός Xr. πλησίον ἐστί p. | |
sch plan85 | ἐμὸν] ἴδιον Xr. κήδευμα] γυναικάδελφε Xr. παῖ] υἱέ Xr. | |
sch plan86 | τίν’] ποίαν pXr. ἥκεις] ἦλθες Xr. τοῦ θεοῦ] ὃν ἔδωκεν ὁ θεὸς χρησμόν XtpXr. | |
sch plan87 | δύσφορα] βαρέα D. δυστυχῆ κατὰ τὸ ἐμφανές Xr. εἰ τύχοι] εἰ ἐξέλθοιεν D. | |
sch plan88 | κατ’ ὀρθὸν] κατ’ εὐθεῖαν Xr. εὐτυχεῖν] τὴν πό‐ λιν pXr. | |
sch plan89-90 | τοὔπος] ὃ δηλονότι μέλλεις εἰπεῖν pXr. ποῖον ἔπος· τὸ ἔπος, τοὔπος· τὸ ἔλαιον, τοὔλαιον· τὸ ἐμόν, τοὐ‐ μόν· τὸ ἔδαφος, τοὔδαφος· τὸ ἄμεινον, τἄμεινον dXsXqXr. θρασὺς] ποιητικόν Xt. οὔτε—λόγῳ] οὐ γὰρ ἐν τῷ νῦν | |
5 | λόγῳ χαίρω ἢ πάλιν φοβοῦμαι dXsXqXr. προδείσας] φο‐ βηθείς pXr. περισσή XtXq. εἰμὶ] ὑπάρχω Xr. τῷ —λόγῳ] κατὰ τὸν παρόντα λόγον XtpXr. | |
sch plan91 | τῶνδε] τῶν ἀνθρώπων Xr. κλύειν] ἀκούειν τοὺς | |
λόγους pXr. | 102 | |
sch plan92 | εἰπεῖν] εἰς τὸ εἰπεῖν pXr. εἴτε—ἔσω] ἕτοιμός εἰμι λέγειν Xtp. ἔσω] ἐντός Xr. | |
sch plan93 | ἐς πάντας] ἀνθρώπους Xr. ἐνώπιον πάντων XsXtpXr. τῶνδε] ἕνεκα Xr. πλέον] περισσότερον Xr. | |
sch plan94 | τὸ πένθος] τὴν λύπην pXr. ἢ] παρὸ ἡγοῦμαι Xr. | |
sch plan95 | λέγοιμ’] εἴποιμι Xr. οἷ’] ὁποῖα Xr. | |
sch plan96 | διπλῶς γράφεται· ἀνώγω καὶ ἀνωγέω, ἀ‐ νωγῶ dXpXr. ἄναξ] ὦ ἄναξ pXr. | |
sch plan97 | μίασμα χώρας] τὸν μιασμὸν τὸν ἐγχώριον pXr. τὴν ἁμαρτίαν Xr. τεθραμμένον] ηὐξημένον D. ἀνατραφέν p. | |
sch plan98 | ἀνήκεστον] ἀθεράπευτον dXspXr. ἀπὸ τοῦ α στε‐ ρητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ἄκος, ἡ θεραπεία dXsXpXr. | |
sch plan99 | ποίῳ καθαρμῷ] ἄνωγε καθᾶραι τὸ μίασμα XsXtp. τῆς ξυμφορᾶς] τοῦ συμβεβηκότος μιάσματος Xr. | |
sch plan100-01 | ἀνδρηλατοῦντας] ἡμᾶς Xtp. ἄνδρα διώκοντας DUXr. ἤγουν ἄνδρας ἀπελαύνοντας, ἐξορίζοντας, ἢ φο‐ νεύοντας pXr. πῶς νὰ καθάρωμεν τὸ μίασμα, ἀνδρη‐ λατοῦντες ἤγουν φονεύοντες XsXt. | |
sch plan102 | ποίου] ὑπὲρ ποίου Xr. τὸ γὰρ ἐρωτηματικόν XsXtXpXr. ποίου—τύχην] τουτέστι τίνος λέγει φόνον Xr. τύχην] πρᾶξιν D. δυστυχίαν Xr. | |
sch plan103 | Λάϊος] καλούμενος Xr. | |
sch plan104 | ἀπευθύνειν] ἄρχειν D. διοικεῖν p. κατορθοῦν Xr. ἀπευθύνω τὸ ὀρθῶ, ἐπὶ τῆς ἀρχῆς καὶ ἐπὶ τοῦ κα‐ νόνος, ὡς ὁ κανὼν ἀπευθύνει τὰ ἐξισάζοντα ἀφαιρῶν τὰ περιττά. ἀπευθύνω καὶ τὸ ἀπ’ εὐθύνης ποιῶ, ἤτοι | |
5 | ἀνευθύνω. ὑπευθύνω δὲ τὸ τιμωροῦμαι, τὸ ὑπ’ εὐ‐ | |
θύνης ποιῶ. εὐθύνη δὲ ἡ τιμωρία dXspXr. | 103 | |
sch plan105 | ἔξοιδ’] περισσή XtXq. ἀκούων] γινώσκων Xr. οὐ—πω] ἤγουν οὔπω ἐθεασάμην τὸν Λάϊον Xr. πω] περισσόν d. | |
sch plan106 | ἐπιστέλλει] ὁ Λοξίας δηλονότι Xr. | |
sch plan107 | κολάζειν τοὺς πράξαντας τὸν φόνον ταῖς ἑαυτῶν χερ‐ σίν DUXdpXr τινας] ἤγουν ἡμᾶς XtXpXr. | |
sch plan108 | οἳ] οὗτοι XqXr. οἱ φονεῖς DpXr. ποῦ γῆς] εἰς ποῖον μέρος τῆς γῆς Xr. ἐν ποίῳ τόπῳ dp. εὑρεθήσε‐ ται] ἤγουν κατανοηθήσεται Xr. | |
sch plan109 | αὕτη ἡ αἰτία δυσδιάκριτος οὖσα dXs. ἴχνος] ζή‐ τημα Xr. δυστέκμαρτον] ἀπὸ τοῦ τεκμαίρομαι κ. στοχάζομαι XsXt. δυσνόητον DXr. ἀσαφές· σκο‐ τεινόν Xp. | |
sch plan110 | ζητῶ τὸ ἐξετάζω καὶ τὸ ἐρευνῶ. ὃ ζητεῖ τις εὑρί‐ σκει, τυγχάνει· οὗ δὲ ἀμελεῖ, οὐχ εὑρίσκει, ἀποτυγχάνει dXs. | |
sch plan111 | ἁλωτόν] κτητόν D. κρατητόν Xr. τἀμελούμενον] τὸ μὴ ζητούμενον· τὸ καταπεφρονημένον pXr. τὸ μὴ ἐξεταζόμενον Xr. | |
sch plan112 | πότερα] καταχρηστικῶς ἐπὶ τριῶν καὶ ἐπὶ πλειόνων λέγεται· κυρίως δὲ ἐπὶ δύο d. | |
sch plan113 | συμπίπτει] ἀντιχρονισμός Xp. | |
sch plan114 | θεωρὸς ὁ εἰς τὸ χρηστήριον πορευόμενος, ἐξ οὗ καὶ θεωρὶς ναῦς· αὕτη κατεσκεύαστο καὶ ἔφερε τοὺς θεω‐ ρούς. θεοπρόπος δὲ ὁ μάντις· καταχρηστικῶς δὲ καὶ θεοπρόπος ὁ θεωρός, ὡς τὸ ‘θεοπρόπους ἴαλλεν‘, ἤτοι | |
5 | θεωρούς. θεατὴς δὲ ὁ θεώμενος, κυρίως ἐπὶ θεάτρου dXsp. θεωροὶ οἱ πρὸς τὰ μαντεῖα πεμπόμενοι κομί‐ σοντες χρησμούς· ὅθεν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὴν κατ’ ἔτος ναῦν πεμπομένην πρὸς Δῆλον θεωρίδα ἔλεγον DUXe2pXr. ἔφασκεν] ὁ Λάϊος pXr. ἐκδημῶν] ἀπερχόμενος Xr. | 104 |
10 | πάλιν] οὐκέτι pXr. | |
sch plan115 | πρὸς] εἰς τόν pXr. ἵκεθ’] ἐπανῆλθεν XtpXr. | |
sch plan117 | κατεῖδ’] ἐθεάσατο Xr. περισσή XtXqXr. ὅτου] ἐξ οὗ ἀγγέλου XpXr. ἐκμαθὼν] γνωρίσας Xr. ἐ‐ χρήσατ’ ἄν] τῷ πράγματι pXr. ἠρεύνησε Xr. | |
sch plan118 | πλὴν εἷς] ἐκτὸς ἑνός Xr. φυγὼν] διαδράς Xr. | |
sch plan119 | πλὴν] χωρίς XtpXr. ἓν] πρᾶγμα Xr. οὐδὲν— φράσαι] ἀντὶ τοῦ οὐκ ᾔδει ἓν φράσαι· Ἀττικῶς pXr. | |
sch plan120 | τὸ ποῖον] τὸ ἓν ἐκεῖνο p. τὸ πρᾶγμα, εἶπε δηλονότι Xr. πολλὰ] πράγματα Xr. | |
sch plan120-21 | ἀπὸ τοῦ μέρους λάβοιμεν ἂν καὶ τὸ καθόλου Xt. | |
sch plan121 | ἀρχὴν] ὑποθέσεως Xr. | |
sch plan122 | ληίζω, ληίσω· ληιστὴς καὶ λῃστής. γράφεται καὶ λῃστὴρ ποιητικῶς, καὶ ληίστωρ. ἐκ τούτου καὶ λῃστρικός dXsXpXr. ἀπὸ τοῦ ληίζω, ληιστὴς σὺν τῷ ι, ληιστὴρ καὶ ληί‐ | |
5 | στωρ ποιητικῶς, ἀφ’ οὗ τὸ ληστρικός p. | |
sch plan122-23 | τὸ ὅλον ἐνθύμημα· οὐχ εἷς λῃστὴς ἐφόνευσεν, ἀλλὰ πολλοί· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ‘σὺν πλήθει χερῶν‘ dXspXr. νιν] τὸν Λάϊον Xr. | |
sch plan124-25 | πῶς οὖν ἂν ἐτόλμησεν ὁ λῃστὴς φονεύσειν αὐτόν, εἰ μὴ δῶρα ἔλαβεν ἔκ τινος τῶν Θηβαίων; dXspXr. ξὺν ἀργύρῳ] σὺν προδότῃ Xr. ἐπράσσετ’] ἐμισθοῦτο Xt. | |
ἐνθένδ’] ἤγουν παρ’ ὑμῶν XtpXr. τόλμης] θάρρος Xr. | 105 | |
sch plan126 | δοκοῦντα] δόξαντα· ἀρεστά Xr. καὶ ἡμῖν XtpXr. ὀλωλότος] φθαρέντος Xr. | |
sch plan127 | ἀρωγὸς] βοηθός pXr. ἐν κακοῖς] ἐν δεινοῖς Xt. | |
sch plan128-29 | ἐμποδών] ἐμπόδιον XtpXr. τυραννίδος] τῆς βα‐ σιλείας pXr. τῆς ἀρχῆς p. τυραννίδος—πεσούσης] ἤγουν ἀφανισθέντων τῶν βασιλέων Xr. ἐξειδέναι] πε‐ ρισσή XtXq. ἐπιστημόνως εἰδέναι D. μαθεῖν· γνῶναι Xr. | |
sch plan130 | ἡ ποικιλῳδὸς] ἡ ποικίλα ᾄδουσα αἰνίγματα p. ἡ ποικίλα φωνοῦσα εἶργε Xt. τὰ πρὸς ποσὶ] ὑπόγεια κακά p. τουτέστι τὸν θάνατον τοῦ Λαΐου XtpXr. τὰ φα‐ νερά Xr. σκοπεῖν] τηρεῖν Xr. | |
sch plan131 | προσήγετο] ἐβιάζετο DU. | |
sch plan132 | αὖθις] πάλιν Xr. φανῶ] ποιητικόν XtXq. | |
sch plan133 | ἐπαξίως] περισσή XtXq. σύ] ὁ ἱερεύς Xr. | |
sch plan134 | πρὸ] πρόθεσις ἀντὶ προθέσεως· ὑπέρ dXs. ὡς πρό‐ μαχος ὁ ὑπέρμαχος dAUXsXe2. ἐπιστροφήν] ἐπιμέλειαν p. ἀφορμήν Xr. | |
sch plan135 | ἐνδίκως] κατὰ δίκαιον τρόπον d. ὄψεσθε] θεά‐ σεσθε pXr. σύμμαχον] σύμμαχος τῷ δεῖνι dXs. | |
sch plan136 | ἤγουν ποιοῦντα ἐμὲ τὰ ἀνήκοντα τῷ θεῷ dXs. τῷ θεῷ] σὺν τῷ θεῷ p. ἅμα] ὁμοῦ Xr. | |
sch plan137 | τῶν—φίλων] τουτέστι τοῦ Λαΐου θανόντος dpXr. | |
sch plan138 | αὑτοῦ] ἐμαυτῷ Xs. ἕνεκα ἐμαυτοῦ Xr. ἀποσκεδῶ] καθαρῶ d. διασκεδάσω· διασκορπίσω Xr. μύσος] κά‐ θαρμα d. τὸν φόνον p. μύσος ὁ φόνος· μῖσος ἡ | |
ἔχθρα dXsXp. | 106 | |
sch plan139 | ὅστις] ὁ ἀνήρ Xr. ἦν] ἐστίν pXr. ἐκεῖνον] τὸν Λάϊον dpXr. τάχα] ἴσως Xr. | |
sch plan140 | τοιαύτῃ χειρὶ] τοιούτῳ φόνῳ dXsXp. τιμωρεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι· τὸ ἐνεργητικὸν ἀντὶ τοῦ παθη‐ τικοῦ pXr. κολάζεσθαι Xp. θέλοι] βουληθείη Xr. προαιρεθείη XtXq. | |
sch plan141 | κείνῳ] ἤγουν τῷ Λαΐῳ dXpXr. ὠφελῶ] ὠφέλειαν παρέχω d. | |
sch plan142 | ὡς] καθά dXp. λίαν XqXr. τάχιστα] ταχέως Xr. ταχύτατα p. | |
sch plan143 | τοὺς κλάδους τοὺς ἱκετηρίους ἀπάραντες. ἔστι δὲ κλάδος ἱκετήριος κλὼν ἐλαίας ἐστεμμένος ἐρίοις, ὃ δὴ καὶ ἱκετηρίαν ἔλεγον. ἐλαία τὸ δένδρον· ἐλάα ὁ ταύ‐ της καρπός· πυρὴν δὲ τὸ κοινῶς λεγόμενον κούκουτζον | |
5 | dXspXr. | |
sch plan144 | Κάδμου λαὸν] ἤγουν τὸν λαὸν τῆς πόλεως pXr. ἤγουν τοὺς γέροντας Xr. ἀθροιζέτω] συναγαγέτω pXr. | |
sch plan146 | σὺν τῷ θεῷ] ἤγουν μετὰ τῆς βοηθείας τοῦ θεοῦ pXr. ἐνεργοῦντες dXp. ἐνεργήσαντες XpXr. πεπτωκότες] διαφθαρέντες dXqXr. διαφθείρομαι· ὁ μέλλων διαφθε‐ ροῦμαι· ὁ παρακείμενος διέφθορα, ἀλλὰ καὶ διέφθαρμαι dXs. | |
sch plan147 | ἱστώμεσθα] δεῦρο ἵνα ἀναστῶμεν καὶ ὑποχωρῶμεν Xr. | |
sch plan149 | μαντείας] τὸν χρησμόν Xr. ἅμα] ἐν ταὐτῷ Xr. | |
sch plan151 | πολυχρύσου] πλουσίας dpXr. | |
sch plan152 | ἀγλαὰς] λαμπράς DpXr. ἔβας] ἦλθες XtpXr. | |
sch plan153 | ἐκτέταμαι] ἐξετάθην d. περίφοβος ἐγενόμην Xr. φοβερὰν] περίφοβον δηλονότι πάθος· τὸ ἐπάγον φόβον p. φοβερὸν τὸ ἐπάγον φόβον Xt. ὑπὸ τοῦ φόβου XqXr. πάλλων] κινούμενος dpXr. | 107 |
sch plan154 | ἰήιε] τοξικέ dXqXr. ἰήιος ἐπίθετον τοῦ Ἀπόλλω‐ νος. ἢ ἀπὸ τοῦ ἵημι, τὸ πέμπω· ἐκεῖνος γὰρ πέμπει τὸν λοιμόν. ἢ ἀπὸ τοῦ ἰῶ, τὸ θεραπεύω DUXe2pXr. ἐκεῖνος γὰρ πάλιν θεραπεύει τὸν λοιμόν D. πάλιν γὰρ τὸν λοιμὸν | |
5 | αὐτὸς ἰᾶται UXe2pXr. Δάλιε] ἀπὸ τῆς Δήλου dXr τῆς νήσου Xr. παιάν] ἰαματικέ dXqXr. παιὰν ἀπὸ τοῦ παύω, ὁ παυστικὸς τῆς νόσου DUXe2p. | |
sch plan155 | ἁζόμενος] τιμώμενος d. τὰ ἀπό σου εἰρημένα εὐλα‐ βούμενος Xr. ἢ νέον κτλ.] ἢ κατὰ τὸν ἐνεστῶτα καιρὸν ἢ μέλλον p. | |
sch plan156 | περιτελλομέναις] ἐπερχομέναις dp. αὐξανομέναις p. περιστρεφομέναις Xr. περιτελλομέναις ὥραις] κατὰ τὰς περιτελλομένας ὥρας, τὰς κατὰ κύκλον ἐπιούσας dXpXr. πάλιν] ἀντὶ τοῦ ἐκ δευτέρου Xr. | |
sch plan157 | ἐξανύσεις] τελειώσεις Xr. | |
sch plan158 | χρυσέας] ὀλβίας· ἀγαθῆς dp. λαμπρᾶς pXr. ἀγλαᾶς Xr. ἄμβροτε] θεία D. | |
sch plan159 | πρῶτα] κατὰ τὸ πρῶτον Xr. κατ’ ἀρχάς p. κε‐ κλομένῳ] ἤγουν κέκλημαι· ἡ μετοχὴ ἀντὶ τοῦ ῥήματος. ἔχουσι δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ Ὁμήρου dXsXpXr. | |
sch plan160 | γαιάοχον τ’ ἀδελφεὰν] ἐπικέκλημαι XpXr. πο‐ λιοῦχον ἀρχηγόν, ἤγουν τὴν ἀδελφήν Xr. τὴν Ἑκάτην | |
φησίν D. | 108 | |
sch plan162 | ἐπικέκλημαι pXr. καὶ τὸν Φοῖβον p. | |
sch plan163 | ὑμεῖς δηλονότι Xr. ἀλεξίμοροι] ἀποδιώκοντες τὴν μοῖραν, ἤγουν τὴν δυστυχίαν dXs. | |
sch plan164 | εἴ ποτε] ἐπειδή pXr. προτέρας] ἤγουν τῆς πρό‐ τερον γεγονυίας Xr. τῆς ἀπὸ τῆς Σφιγγός pXr. | |
sch plan166 | ἠνύσατ’ ἐκτοπίαν] ἀπεδιώξατε Xr. φλόγα πήματος] μεγάλην κάκωσιν Xr. | |
sch plan167 | πόποι] πόπος παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὁ θεός XtXr. ἀνάριθμα] ἤτοι ἃ οὐκ ἔστι δυνατὸν ἀριθμῆσαί τινα, ἤγουν πολλά DUXe2pXr. | |
sch plan169 | πρόπας] περισσή XtXp. στόλος] ὅμιλος XtpXr. | |
sch plan170 | οὐδ’—ἔγχος] ἤτοι οὐκ ἔχομεν δύναμιν φροντίσαι τὸ πρᾶγμα δι’ οὗ βοήθειαν σχοίημεν DUpXr. φροντίδος] λογισμοῦ DpXr. | |
sch plan171 | ᾧ] ἔγχει, ἤγουν δι’ οὕτινος ἔγχους p. ἀλέξεται] βοηθήσει Xr. | |
sch plan172 | ἔκγονα] οἱ καρποί, σῖτοι καὶ τὰ ἄλλα γεννήματα dXs. γεννήματα p. κλυτᾶς] περιφήμου Xr. | |
sch plan173 | ἰηΐων] ὀδυνηρῶν p. καμάτων] πόνων pXr. | |
sch plan174 | προσίδοις] περισσή· θεάσαιο dpXr. | |
sch plan176 | κρεῖσσον] ἐπικρατέστερον dp. ἀμαιμακέτου] ἀσχέ‐ του Xtp. ἀκαταπονήτου dpXr. | |
sch plan178 | ὧν] ἀφ’ ὧν κακῶν XtpXr. ὄλλυται] τὴν ἀπώλειαν ἔχει D. | |
sch plan179 | νηλέα] ἀθλία Xq. οἰκτρῶς Xp. μὴ τυγχάνουσα ἐ‐ | |
λέους XpXr. ἁ γένεθλα] ἡ γενεά XqXr. γέννα XtXp. | 109 | |
sch plan180 | θανατηφόρῳ] αἰτίῳ θανάτου dXp. | |
sch plan181 | ἀνοίκτως] οἰκτρῶς Xq. ἀνελεῶς XtXpXr. μὴ φρον‐ τιζομένη ὑπό τινος ἐλευθερωθῆναι dXs. | |
sch plan182 | σὺν τούτοις κεῖνται XtXr αἱ γυναῖκες Xr. πο‐ λιαί] λελευκασμέναι dpXr. | |
sch plan183 | ἐπίπαππος ὁ ἐπὶ τῷ πάππῳ πάππος. οὕτω καὶ ἐπιμήτηρ ἡ μάμμη dpXr. | |
sch plan186 | ἱκτῆρες] ἱκετήριοι D. ἐπιστονάχουσι] περισσή d. ἐπὶ τοῖς τέκνοις d. | |
sch plan187 | ἐπαιάνιζον οἱ μὴ παθόντες, ἐστέναζον οἱ παθόντες d. λάμπει] διεγείρεται D. ὅμαυλος] ἅμα ὑπὸ πάντων ᾀδο‐ μένη d. τῷ παιᾶνι ὑπάρχει Xr. | |
sch plan189 | εὐῶπα] ἡ καλῶς ἔχουσα ἕνεκα τῆς ὁράσεως dp. | |
sch plan190 | Ἄρεα τε] ἀποσόβησον pXr. μαλερόν] φθαρτικόν dpXr. ὃς] ὁ Ἄρης Xr. | |
sch plan191 | ἄχαλκος ἀσπίδων] ἀμέτοχος σωματικῶν ὅπλων dpXr. πρὸς μὲν τὸν Ἄρεα τὸ ἄχαλκος, πρὸς δὲ τὸ μαλερὸν τὸ φλέγει d. | |
sch plan192 | περιβόητος] πολύς Xq. ἀντιάζων] ἐξ ἐναντίας ἐρ‐ χόμενος DXr. | |
sch plan193 | παλίσσυτον δράμημα] κατὰ δρόμον ὀπισθόρμητον dp. εἰς τὰ ὀπίσω ὡρμημένον d. νωτίσαι] ὑποστρέψαι dp. | |
sch plan194 | ἄπουρον] μακρὰν ἀπὸ τῶν ὁρίων dpXr. | |
sch plan196-97 | τὴν θάλασσαν τὴν ταραχώδη τὴν οὖσαν ἐν τῇ Θρᾴκῃ dXqXr. τὸν ἄξεινον λέγει πόντον d εἰς τὸ ὁρμί‐ σαι DXq. τὸν Εὔξεινον πόντον λέγει Xe2pXr. εἰς τὸν κακόξενον λιμένα Xr. | |
sch plan198-99 | ἀφῇ] ἐάσῃ Xr. καταλείψει p. τοῦτ’] ἤγουν τὸ ἐναπολειφθὲν κακόν Xr. ἐπ’ ... ἔρχεται] ἀφανίζει Xr. | 110 |
sch plan200 | τόν] τὸν λοιμὸν ὃν Ἄρη εἶπε dpXr. | |
sch plan203-04 | ἀπὸ τοῦ τόξου τοῦ χρυσῆν νευρὰν ἔχοντος dXspXr. | |
sch plan205 | ἐνδατεῖσθαι] ἐνδιατρίβειν dU. νέμεσθαι· βόσκεσθαι Xr. μερίζεσθαι Xt. | |
sch plan206 | ἀρωγὰ] εἰς βοήθειαν dp. βοηθά Xr. | |
sch plan207 | τάς τε] ἀπὸ κοινοῦ τὸ θέλοιμι ἄν pXr. θέ‐ λοιμι ἂν διαιτᾶσθαι Xr. πυρφόρους] ἤγουν τὰς ἐπαγού‐ σας φῶς d. | |
sch plan208 | ξὺν αἷς] ταῖς αἴγλαις pXr. λύκι’] ἐν οἷς οἱ λύκοι διατρίβουσιν DU. | |
sch plan209 | τὸν χρυσομίτραν] τὸν πολύολβον XtXq. | |
sch plan210 | τᾶσδ’—γᾶς] τὸν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῶν Θηβαίων κα‐ λούμενον Xt. | |
sch plan211 | οἰνῶπα] τὸν οἴνου χρείαν ἔχοντα Xr. μεθυστικόν p. οἰνηρόν d. | |
sch plan212 | Μαινάδων] Βακχῶν pXr. μονόστολον] τὸν μόνον· τὸν συμπορευόμενον ταῖς Μαινάσιν d. τὸν πορευόμενον μονόρμητον pXr. | |
sch plan213 | πελασθῆναι] ὥστε πελασθῆναι Xr. πλησιάσαι dpXr. | |
sch plan214 | ἀγλαῶπι] διότι ἔχει λαμπρὰν ὄψιν d. | |
sch plan215 | τὸν—θεόν] κ. ἔξω τῶν θεῶν θεόν, ἤγουν τῆς τιμῆς αὐτῶν Xr. | |
sch plan216 | ἃ δ’ αἰτεῖς] περὶ ὧν δὲ τὴν αἴτησιν ποιεῖς XtpXr. | |
sch plan218 | ἀλκήν] ἀρωγήν· ἀποσόβησιν p. ἀνακούφισιν] ἄνεσιν | |
Xp. ἀπαλλαγήν dXp. | 111 | |
sch plan219 | ἅ τινα οὐκ εἰδὼς ταῦτα λέγω, ἀλλ’ ἀκούσας ἐρῶ, λέξω Xr. ξένος] ἀλλότριος· ἀμέτοχος pXr. τοῦ λόγου] τῆς ὑποθέσεως pXr. ξένος—τοῦδ’] ἀμέτοχος ὢν τοῦ χρησμοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος d. ἐξερῶ] μέλλω ἐρεῖν p. | |
5 | περισσή Xtp. | |
sch plan219-20 | ξένος τοῦ λόγου, ἐπεὶ οὐκ ἔστι μοι συγ‐ γενής· καὶ ξένος τοῦ πραχθέντος, οὐ γὰρ ἐγὼ πέπραχα τὸν φόνον dpXr. τοῦ πραχθέντος] ἔργου d. τοῦ ἐγκλήματος pXr. | |
sch plan221 | αὐτὸς] κ. ἐγώ Xr. μὴ οὐκ] συνίζησις Xr. | |
sch plan222 | ἀστὸς] πολίτης dpXr. τελῶ] ὑπάρχω XtpXr. τελεῖ εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἤγουν Ἕλλην ὑπάρχει. καὶ τελεῖ εἰς τοὺς ἀστούς, ἤτοι ἀστὸς ὑπάρχει dXspXr. ὕστερος δέ, διότι, ὡς δοκεῖ, ξένος ὢν ἐπολιτογρα‐ | |
5 | φήθη dXs. | |
sch plan223 | προφωνῶ] παραγγέλλω Xp. μηνύω Xr. τάδε] ἅπερ μέλλω ἐρεῖν dpXr. | |
sch plan224 | ὅστις] τὸ ὅστις ἀεί ποτε γενικῇ· ὅστις τῶν ἀν‐ θρώπων Xt. ποθ’] ἄρα Xr. ὑμῶν] τῶν πολιτῶν Xr. τὸν Λαβδάκου] υἱὸν dXpXr δηλονότι d. | |
sch plan225 | κάτοιδεν] περισσή dpXr. | |
sch plan226 | τοῦτον] τὸν εἰδότα Xr. διὰ τὸ ἀπαρέμφατον ἡ αἰ‐ τιατική d. πάντα] τὰ παθήματα D. τὰ πράγματα Xt. | |
sch plan227 | φοβεῖται] ἔχει φόβον ὡς ποιήσας τὸν φόνον d. τοὐ‐ πίκλημα] τὴν κατηγορίαν καὶ τὸ ἔγκλημα· οὕτω καὶ ἐπι‐ καλῶ τὸ ἐγκαλῶ dXsp. ὑπεξελὼν] περισσή d. τὸν φό‐ βον ὅντινα ἔχει ἐπὶ τῷ ἁμαρτήματι dXsp. εἰ γοῦν φο‐ | |
5 | βεῖται τὸ ἔγκλημα ὡς μέγαν, ἐκβαλὼν τὸν φόβον λεγέτω | |
αὐτὸς καθ’ αὑτοῦ, ἤγουν κατηγορείτω αὑτοῦ, καὶ οὐ πάθοι ἂν ἄλλο βαρύ, ἐπαχθές, ἢ τὸ ἀποδημῆσαι τῆς πατρίδος εἰς ἄλλην γῆν dXspXr. | 112 | |
sch plan229 | ἀβλαβής] ἀκίνδυνος Xr. | |
sch plan230 | αὖ] δή dp. χθονὸς] γῆς Xr. | |
sch plan231 | τὸν αὐτόχειρα] καταχρηστικῶς τὸν φονέα· αὐτό‐ χειρ δὲ ὁ οἰκείαις χερσὶ τοὖργον χρησάμενος dXs. μὴ κρυπτέτω τὸν φονέα d. | |
sch plan232 | κέρδος] ὄφελος d. προσκείσεται] δοθήσεται D. προστεθήσεται· ἐπὶ προσθήκης. καὶ ἄλλο προσκείσεται. προκείσεται· ἐπὶ προβλήματος, ἐπὶ ὠνίων καὶ ἐπὶ νεκρῶν dXs. | |
sch plan233 | σιωπήσεσθε] ἤγουν οὐκ ἐρεῖτε dXr ὅπερ ἐρωτῶ d. φίλου] ὑπὲρ φίλου dp. | |
sch plan234 | δείσας κτλ.] ἐφύλαξε μὲν τὸ πρόσωπον, ἤλλαξε δὲ τὸν ἀριθμόν dp. | |
sch plan235 | δράσω] ποιήσω Xr. ταῦτα] τὸν λόγον ὃν προσ‐ τάσσω Xt. χρὴ—ἐμοῦ] πρῶτον pXr. πρέπει ἀκούειν ἐξ ἐμοῦ Xr. | |
sch plan236 | ἀπαυδῶ] λέγω Xr. τοῦτον] τὸν φονέα d. γῆς] ἀπὸ τῆς γῆς XqXr. | |
sch plan237 | νέμω] διιθύνω dp. οἰκονομῶ p. | |
sch plan238 | εἰσδέχεσθαι] παρά τινος d. προσφωνεῖν] προσαγο‐ ρεύειν dp. ἐκείνῳ δηλονότι Xr. | |
sch plan240 | κοινὸν] κοινωνόν pXr. χέρνιβας] θυσίας καθαρ‐ σίους dXspXr. καθαρτήρια XpXr. χέρνιψ δὲ τὸ | |
προκαθάρσιον, ὥς που ὁ Συνέσιος ‘τὰς πρὸ τοῦ τε〈με〉νίσ‐ ματος χέρνιβασ‘. χερνίψαι τὸ τὰς χεῖρας ἀπονίζειν | 113 | |
5 | ἐν ὕδατι dXspXr. νέμειν] διδόναι dXpXr. ἐκείνῳ d. | |
sch plan241 | ὠθεῖν] κελεύω δέ pXr. ἀπ’ οἴκων] μακρὰν τῶν οἴκων XpXr. | |
sch plan241-42 | ὡς μιασμὸν ἡμῖν ἐπάγοντος d. τοῦδ’] τοῦ ἀν‐ θρώπου ἐκείνου d. ἐκείνου τοῦ ἀνδρός XpXr. τὸ Πυθι‐ κὸν θεοῦ] πλαγιασμός· σχῆμα καινοπρεπές. τοῦ Πυθίου· τὸ κτητικὸν ἀντὶ γενικῆς dXs. | |
sch plan244 | τοιόσδε] τοιοῦτος XpXr. | |
sch plan245 | τῷ θανόντι] ἤγουν τῷ Λαΐῳ d. τῷ ἀποθανόντι Xr. σύμμαχος] βοηθός Xq. πρόθυμος Xp. | |
sch plan246 | ἐπεύχομαι ἐπὶ εὐχῆς, ἀπεύχομαι δὲ τὸ ἀπαγορεύω. κατεύχομαι δὲ τὸ καταρῶμαι, ἔστι δ’ οὗ καὶ ἐπὶ καλοῦ καὶ εὐχῆς. Ἀριστείδης· ‘ὅσα δὴ γενε‐ θλίος θεοῖς κατηῦκται‘. ἡ κατὰ ἐνταῦθα ἀργή, ἢ ἀντὶ τοῦ | |
5 | λίαν dXspXr. δεδρακότ’] διαπράξαντα Xt. | |
sch plan247 | λέληθεν] λανθάνει dp. ἔλαθεν Xr. εἴτε—μέτα] ἐάν τε μετὰ πλειόνων ὢν λέληθε pXr. λέληθε d. | |
sch plan249 | ἐπεύχομαι] περισσή dpXr. | |
sch plan250 | ἐμοῖς] οἴκοις δηλονότι Xr. γένοιτ’] ἐστίν Xq. ἐγένετο dp. συνειδότος] ἐπισταμένου p. | |
sch plan251 | εὔχομαι παθεῖν ἐγώ dXpXr. | |
sch plan252 | ἐπισκήπτω ἀντὶ τοῦ ἐντέλλομαι καὶ προστάσ‐ σω Xr. μεθ’ ὅρκου ἐντέλλομαι XtpXr. τελεῖν] τελέ‐ σαι· ποιῆσαι p. τελῶ τὸ ἀργύριον· τελῶ τὴν χά‐ | |
ριν, ὡς ἀρτίως ἔφη. τελῶ εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἤγουν | 114 | |
5 | Ἕλλην εἰμί. τελῶ καὶ τὸ πράττω, ὃ κρεῖττον μετὰ τῆς ἐκ, ἤγουν ἐκτελῶ dXsp. | |
sch plan253-54 | καὶ χάριν ἐμοῦ ἐπισκήπτω ταῦτα, καὶ χάριν, ὑπέρ, τοῦ θεοῦ καὶ τῆς γῆς XpXr. | |
sch plan254 | ἀκάρπως φθείρεται ἡ γῆ ὡς μὴ ποιοῦσα καρπόν· ἀθέως ὡς μὴ θεοῦ τινος βοηθοῦντος, ἢ ἐκ τῶν αἰτίων τοῦ μιάσματος οἵτινες εἰργάσαντο τοῦτο ἀθέως, ἤγουν ἐκτὸς φόβου θείου dpXr. ἀθέως] ἤγουν χωρὶς ἐπικου‐ | |
5 | ρίας θεοῦ. μὴ παρά τινος τῶν θεῶν εὑρισκούσης βοήθειαν τοῦ αἰτίου dXpXr. | |
sch plan255 | θεήλατον] ἀπὸ θεοῦ ἐλαυνόμενον p. | |
sch plan256 | ἐᾶν] καταλιμπάνειν Xr. | |
sch plan257 | ὀλωλότος] φθαρέντος pXr. | |
sch plan258 | ἀλλ’] εἰκὸς ἦν pXr. ἐξερευνᾶν] ἐπιζητεῖν XtpXr. νῦν δὲ κτλ.] νῦν δὲ δίκαιον ἐστὶ τὸ πρᾶγμα ἐπιζητεῖν dXs. ἐπικυρῶ] ἐπικυρῶ ἔχων d. | |
sch plan259 | ἀρχὰς] τὴν ἐξουσίαν Xr. πρίν] πρότερον pXr. | |
sch plan260 | λέκτρα] κοίτην dpXr. ὁμόσπορον] εἰς ἣν ἔσπειρεν ἐκεῖνος καὶ ἐγώ dpXr. κοινὴν τὴν σποράν dp. | |
sch plan261 | κοινῶν τε παίδων κοινὰ ἀδελφὰ τοῖς ἐξ ἡμῶν, οἷον καὶ ἡμῖν ἂν ἐγένετο, εἰ ἦν τέκνα τῷ Λαΐῳ γενόμενα pXr. κοινῶν] ἐμοῦ τε καὶ ἐκείνου pXr. κοίν’] ἀδελφὰ βλα‐ στήματα pXr. κείνῳ] τῷ Λαΐῳ dpXr. γένος] παιδία | |
5 | dXpXr. ἡ παιδοποιία p. | |
sch plan262 | μὴ ’δυστύχησεν] μὴ δυστυχὴς ἐγένετο ὁ Λάϊος pXr. ἐκπεφυκότα] ἀναβλαστήσαντα dp. γεννηθέντα Xr. ἦν ... | |
ἐκπεφυκότα] ἐπεφύκεσαν dp. | 115 | |
sch plan263 | ἐς] κατά Xq. ἐνήλαθ’] ἐπήδησεν XtXr. ἀντὶ τοῦ ἐπέβη ἡ δυστυχία, ‘ἐνήλατο ἡ τύχη‘ Xr. | |
sch plan264 | ἀνθ’ ὧν] ὧν ἕνεκα pXr. τάδε] κατὰ τάδε XtpXr. τοὐμοῦ πατρός] ἐμαχησάμην d. ὑπέρ dXq. | |
sch plan265 | πᾶσαν ὁδὸν ἐρευνῶν ἐπιζητήσω, κινήσω d. | |
sch plan266 | τὸν αὐτόχειρα] τὸν ταῖς οἰκείαις χερσὶν ἐργασάμενον τὸν φόνον dXsp. λαβεῖν] χειρώσασθαι Xq. | |
sch plan267-68 | Ἀγήνωρ τὸν Κάδμον, οὗτος τὸν Πολύδωρον, οὗτος τὸν Λάβδακον, οὗτος τὸν Λάϊον, καὶ οὗτος τὸν Οἰδίποδα. κατὰ ἀναποδισμόν dXspXr. ὁ δὲ Ἀγήνωρ υἱὸς ἦν τῆς Λιβύης καὶ τοῦ Ποσειδῶνος. Ἀγήνωρ ἀπὸ τοῦ | |
5 | ἄγαν καὶ τοῦ ἀνήρ Xr. | |
sch plan270 | ἄροτον] ἄροτος ὁ καιρὸς ὅτε ἀροτριῶσιν dXsp. ἀνιέναι] πέμψαι Xr. | |
sch plan271 | τῷ πότμῳ] τῷ λοιμῷ dp. | |
sch plan272 | τῷ νῦν] τῇ παρούσῃ τύχῃ XpXr. φθερεῖσθαι] ἀπολεῖσθαι dXq. ἐχθίονι] κακίονι Dp. | |
sch plan275 | αὖ] δή Xq. ξυνεῖεν] εἴθε συνυπάρχοιεν pXr. σύμμαχοι, βοηθοί Xr. ἤγουν τοῖς ἀποδεχομένοις τοὺς ἡμετέρους λόγους d. | |
sch plan276 | ἤγουν ἐπὶ τῇ ἀρᾷ ἣν κατηράσω ἐμοί, ἐπ’ αὐτῇ λέξω κἀγώ XsXt. μετὰ θάρρους λαμβάνω τὴν κατάραν, ὅτι οὐκ οἶδα τίς ἐστιν ὁ φονεὺς τοῦ Λαΐου d. ἀραῖον] ἐν ἀραῖς XtXp. ἔλαβες] ἐδέσμησας dXp. | |
sch plan277 | κτανόντ’] φονεύσαντα Xr. | |
sch plan278 | δεῖξαι] ὥστε εἰπεῖν τόδε Xr. τοῦ πέμψαντος] τοῦ εἰπόντος DXr. | |
sch plan279 | ὅστις] ἄνθρωπος Xr. εἴργασται] εἰργάσατο dpXr. ποτε] ἀργόν XtpXr. | 116 |
sch plan280 | δίκαι’ ἔλεξας] ὅτι τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι τὸ εἰπεῖν d. ὅτι τοῦ Ἀπόλλωνος ἦν τὸ σημῆναι τὸν φονέα pXr. ἀ‐ ναγκάσαι] ἄκοντας παρακινῆσαι dp. | |
sch plan283 | εἰ καὶ τρίτης μοίρας ἐστί dp. παρῇς] ἀφῇς dXp. μηδὲν εἴπῃς τοῦτο, καὶ ἄφες τοῦτο εἰπεῖν, ταὐτό XsXt. μὴ—φράσαι] ἀλλὰ φράσον dXq. ἀλλ’ εἰπὲ δηλονότι XpXr. | |
sch plan284 | ὁρῶντ’] νοοῦντα d. ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος XpXr. ἐπίσταμαι] γινώσκω dpXr. | |
sch plan285 | μάλιστα] κατὰ πολύ Xp. Φοίβῳ] Ἀπόλλωνι Xr. οὗ] τοῦ Τειρεσίου XtpXr. | |
sch plan286 | σκοπῶν] ἐξετάζων dp. ἐκμάθοι] φύσιν ἔχοι γνῶ‐ ναι d. περισσή Xt. σαφέστατα] ἀληθῆ Xr. | |
sch plan287 | οὐκ ἐν ἀργοῖς] οὐκ ἀργῶς· τὸ ὄνομα ἀντὶ ἐπιρρήμα‐ τος dXs. ἐν—ἐπραξάμην] εἴασα Xr. ἐπραξάμην] ἐνήργησα Xtp. ὥσπερ τὸ ἐγεννησάμην παρὰ Συνεσίῳ ἀντὶ τοῦ ἐγέννησα, καὶ τὸ διῳκησάμην | |
5 | ἀντὶ τοῦ διῴκησα, καὶ τὸ ἐθαυμασάμην ἀντὶ τοῦ ἐθαύμασα, οὕτω καὶ τὸ ἐπραξάμην ἀντὶ τοῦ ἔπρα‐ ξα, τῇ μὲν φωνῇ παθητικά, τῇ δὲ σημασίᾳ ἐνεργητικά dXspXr. | |
sch plan288 | ἅμα γὰρ τῷ εἰπεῖν τὸν Κρέοντα τὰ μαντεύματα DpXr. εἰπόντος] συμβουλευσαμένου Xp. τὸ μάντευμα τὸ ἀπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος dpXr. | |
sch plan289 | πομπούς] ἤγουν ἀποστόλους Xr. πομπὸς ὁ προ‐ πομπός, καὶ πομπὸς ὁ ἀποσταλεὶς πρός τινα μαν‐ τείαν p. θαυμάζεται] διὰ θαύματος ἄγεται p. | |
sch plan290 | κωφὰ] μάταια pXr. | 117 |
sch plan292 | θανεῖν] ἀποθανεῖν Xr. ἐλέχθη] ἐφημίσθη Xr. πρός] παρά pXr. | |
sch plan293 | τὸν ... ἰδόντ’] τὸν φονεύσαντα τὸν Λάϊον XqXr. τὸ πραχθέν XtXq. | |
sch plan294-95 | εἰ ἔχει μέρος δείματος, ἤτοι εἰ ποσῶς φοβεῖται, ἀκούων τὰς σὰς ἀρὰς οὐ μενεῖ, ἀλλ’ ἐξαγγελεῖ dXspXr. | |
sch plan296 | ᾧ τινι τῶν ἀνθρώπων μὴ πράττοντί τι κακὸν ἐστὶ φόβος, οὐδ’ ἔπος φοβεῖ, ἤγουν λόγος dXs. δρῶντι] πράτ‐ τοντι pXr. κακὸν δηλονότι Xr. φοβεῖ] εἰς φόβον ἐμβάλλει dpXr. | |
sch plan297 | αὐτὸν] τὸν φόνον d. οἵδε] οἱ ἀποσταλέντες XtpXr. οἱ ἀπεσταλμένοι D. | |
sch plan298 | θεῖον] θαυμαστόν Xr. ἄγουσιν] φέρουσιν pXr. ᾧ] ᾧ τινι pXr. | |
sch plan299 | ἐμπέφυκεν] ἐνυπάρχει d. ἀνθρώπων] ἀπὸ ἀνθρώ‐ πων dpXr. | |
sch plan301 | ἄρρητα] ἀδίδακτα dp. | |
sch plan302 | φρονεῖς] νοεῖς dpXr. οἶσθα d. αἰσθάνῃ p. | |
sch plan303 | σύνεστι τῇ νόσῳ, καὶ σύνεστι τῇ μανίᾳ dXs. οἵᾳ] ὁποίᾳ pXr. σύνεστι] συνυπάρχει dpXr. ἧς] πόλεως pXr. προστάτην] βοηθόν dpXr. | |
sch plan304 | σωτῆρά τ’] καὶ σωτῆρα pXr. ἐξευρίσκομεν] πε‐ ρισσή XtpXr. | |
sch plan305 | κλύεις] ἀντὶ τοῦ ἔκλυες p. χρόνος ἀντὶ χρόνου Xt. ἀγγέλων] μηνυτῶν pXr. | |
sch plan307 | τοῦ νοσήματος] τοῦ λοιμικοῦ πάθους pXr. | 118 |
sch plan308 | εὖ] καλῶς Xr. | |
sch plan309 | κτείναιμεν] φονεύσαιμεν Xr. φυγάδας ἐκπεμψαί‐ μεθα] ἀποδιώξαιμεν pXr. | |
sch plan310 | οὖν] λοιπόν Xq. φθονήσας] κρύψας φθόνῳ Xt. μὴ φθονήσας DXr. | |
sch plan311 | μήτ’] φθονήσας, ἀπὸ κοινοῦ pXr. | |
sch plan313 | ἤγουν κάθαρον ἡμᾶς τοῦ μιάσματος ὅπερ συνέβη ἀπὸ τοῦ τεθνηκότος dXspXr. τὸν μιασμὸν τὸν διὰ τὸν τεθνηκότα ἀκολουθήσαντα dXsp. | |
sch plan314 | ἤτοι, ἡ σωτηρία ἡμῖν ἐν σοὶ φαίνεται dXspXr. ἐσμεν] αὐξόμεθα D. ὠφελεῖν] ἄλλους dpXr. | |
sch plan314-15 | τὸ ὠφελεῖν δέ τινα ἄνδρα ἐξ ὧν ἔχει καὶ δύναται, κάλλιστος πόνων dXspXr. δύναιτο] δύναμιν ἔχοι pXr. κάλλιστος πόνων] κάλλιστον ἔργον ἀπὸ τῶν πόνων pXr. | |
sch plan316-17 | τὸ λυσιτελεῖν ἀπὸ τοῦ τέλη λύειν παρά‐ γεται. ὡσαύτως καὶ τὸ συντελεῖν ἀπὸ τοῦ ὁμοῦ διδόναι τὸ τέλος pXr. | |
sch plan317 | ταῦτα] τοῦτο Xt. | |
sch plan318 | εἰδὼς] ὅτι μέλλω ἀναγκασθήσεσθαι Xt. οὐ—ἱκό‐ μην] εἰ γὰρ ἐφύλαττον, οὐκ ἂν ἦλθον ἐνταῦθα dpXr. | |
sch plan319 | τί δ’ ἔστι] τὸ πρᾶγμα pXr. ἄθυμος] ἀθυμῶν d. εἰσελήλυθας] περισσή dp. | |
sch plan320-21 | ἐς οἴκους] ἐμοὺς ἀπελθεῖν δηλονότι XpXr. τὸ σόν] φορτίον, ἤγουν τὴν παροῦσαν σοὶ τύχην. ἀπὸ με‐ ταφορᾶς τῶν βασταζόντων φορτίον d. διοίσω] φέρω d. | |
βαστάσω pXr. διάξω Xr. | 119 | |
sch plan322 | προσφιλὲς] ἀρεστόν XtpXr. | |
sch plan323 | ἔθρεψε] ἀνέθρεψε Xp. τήνδ’—φάτιν] ἀποστερῶν τὴν πόλιν τὴν φήμην dXs. | |
sch plan324-25 | ναί, ὁρῶ dpXr. τὸ γὰρ κατασκευαστικόν dXpXr. φώνημ’] λόγον dpXr. ζήτημα p. οὐδὲ— καιρόν] ἤγουν οὐκ ἔστι μοι συμφέρον dXs. πρὸς καιρόν] ἁρμοδίως d. ἐγκαίρως dpXr. ὡς—πάθω] ἵνα οὖν μὴ | |
5 | ταὐτὸ πάθω καὶ ἐγώ, ἤγουν εἴπω τι ἔξω τοῦ δέοντος, σιωπῶ dXspXr. σιωπῶ γοῦν καὶ ἐγώ dp. | |
sch plan326 | πρὸς] ἕνεκα Xr. φρονῶν] τὸ πρᾶγμα· εἴδησιν ἔχων τοῦ πράγματος d. γινώσκων Xtp. νοῶν Xt. ἀποστρα‐ φῇς] παρίδῃς dpXr. ἡμᾶς Xr. | |
sch plan327 | οἵδ’] ἤγουν ἡμεῖς dp. ἱκτήριοι] ἱκετικῶς Xr. | |
sch plan328-29 | ναὶ δηλονότι ἱκετείαν ποιεῖτε dpXr. τὸ γὰρ κατασκευαστικόν d. ἐγὼ δ’] φρονῶν καλῶς δηλονότι pXr. | |
sch plan330 | ξυνειδὼς] περισσή XtXp. γνῶσιν ἔχων τοῦ πράγ‐ ματος dpXr. ἐννοεῖς] διανοῇ d. | |
sch plan331 | προδοῦναι] ἀπολῦσαι dp. καταφθεῖραι] περισσή dp. λίαν φθαρῆναι Xr. | |
sch plan332 | ἔγωγε οὔτε ἐμαυτὸν ἀλγυνῶ οὔτε σὲ λυπήσω pXr. ἐγὼ καὶ ἐμαυτὸν οὐκ ἀλγυνῶ καὶ σὲ οὐ λυπήσω p. | |
sch plan333 | πύθοιο] μάθῃς· γνοίης dp. πεύθω· ὁ μέλλων p. | |
sch plan334 | οὐκ] ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς ἐρεῖς Xr. πέτρου] λίθου XtpXr. | |
sch plan335 | φύσιν] πλάσιν pXr. ὀργάνειας] ὀργαίνω· ὁ μέλλων ὀργανῶ· ὁ ἀόριστος ὤργανα· ἡ μετοχή, ὁ ὀργάνας, καὶ τὸ εὐκτικόν, ὀργάναιμι, καὶ αἰολικῶς ὀργάνεια | |
Xr. ἐξερεῖς] περισσή Xtp. ποτε] ἀργόν XpXr. | 120 | |
sch plan336 | ἄτεγκτος] ἀνένδοτος dXsp. ἀκίνητος πρὸς ὀργήν d. ἀτελεύτητος] μὴ διδοὺς τέλος τῷ πράγματι dXspXr. | |
sch plan337 | ἐμέμψω] κ. κατηγόρησας Xr. τὴν σὴν] πρᾶξιν καὶ ἐνέργειαν δηλονότι Xr. | |
sch plan338 | κατεῖδες] περισσή dXpXr. | |
sch plan339 | ναὶ δηλονότι dpXr. τίς γὰρ ἂν κλύων ἔπη τοιαῦτα οὐκ ὀργίζοιτο ἄν; pXr. ὀργίζοιτο] παρακινοῖτο εἰς ὀρ‐ γήν dp. | |
sch plan340 | ἃ] δι’ ἅ Xr. ἀτιμάζεις] ἀτίμως λέγεις· ἐν ἀτιμίᾳ ποιεῖς d. | |
sch plan341 | ἥξει] ἐλεύσεται pXr. σιγῇ στέγω] σιγῶ d. σιω‐ πῶ XpXr. | |
sch plan342 | ἅ] ἅ τινα Xr. ἥξει] ἔλθοι DXr. χρὴ] πρέπει Xr. ἐμοί] μάλιστα D. | |
sch plan343 | τάδ’] ταῦτα pXr. | |
sch plan344 | ὀργίζου ὀργῇ πάνυ ἀνημέρῳ d. | |
sch plan345 | παρήσω] εἰπεῖν δηλονότι dpXr. ὡς] καθά XtpXr. ὀργῆς ἔχω] διάκειμαι ὀργιζόμενος dXsp. | |
sch plan346 | ξυνίημ’] στοχάζομαι dXspXr. ὑποπτεύω Xr. ἴσθι] γίνωσκε Xr. δοκῶν] φαινόμενος Xtp. | |
sch plan347 | ξυμφυτεῦσαι] συνεργῆσαι dXspXr. συνεπινοῆσαι dXsp. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν τὴν ῥίζαν τῶν φυτῶν κατα‐ βαλλόντων dXspXr. εἰργάσθαι] ποιῆσαι Xr. | |
sch plan349 | ἔφην ἂν εἶναι καὶ τὸ ἔργον τοῦτο μόνου σοῦ pXr. ἔφην] εἶπον Xr. | |
sch plan350 | κηρύγματι] λόγῳ dpXr. | |
sch plan351 | ᾧπερ] ᾧ τινι Xr. προσεῖπας] περισσή dp. ἐμ‐ μένειν] μετέχειν dpXr. ἔνοχον εἶναί σε d. ἐξέρχεσθαι ὑπεύθυνον p. | 121 |
sch plan351-52 | κἀφ’ ἡμέρας] καὶ ἀπὸ τῆς ἡμέρας pXr. προσαυ‐ δᾶν] προσομιλεῖν· προσαγορεύειν· προσδιαλέγεσθαι dXs. ἐννέπω σοι d. χρεών ἐστι δηλονότι Xr. | |
sch plan353 | ὡς] καθά dpXr. ἀνοσίῳ] ἀθεμίτῳ dpXr. | |
sch plan354-55 | οὕτως ἔξω τοῦ πρέποντος παρεκινήθης καὶ εἶπες τοῦτον τὸν λόγον ἀναιδῶς, ἤγουν ἀναισχύντως dXs. ἤγουν ἔξω τοῦ πρέποντος Xr. ἐξεκίνησας] περισσή dp. τόδε] τοῦτο Xr. ποῦ] ἐν ποίῳ τόπῳ dp. τοῦτο] τὸ ῥῆμα D. | |
sch plan356 | πέφευγα] ἐκπέφευγα Dp. τἀληθὲς ... ἰσχῦον] τὴν ἀλήθειαν ἰσχύουσαν καὶ δυναμένην Xr. ἰσχῦον] δυνά‐ μενον dp. | |
sch plan357 | πρὸς—διδαχθείς] παρὰ τίνος μαθών pXr. τέχνης] ἤγουν τῆς μαντικῆς Xr. ἔκ—τέχνης] ἐδιδάχθης δη‐ λονότι pXr. | |
sch plan358 | πρὸς] ἀπό Dp. παρά Xr. ἄκοντα] μὴ βουλόμενον dp. μὴ θέλοντα Xr. λέγειν] λέξαι XqXr. τούτῳ τῷ ῥήματι pXr. παρ’ ἐμοί p. | |
sch plan359 | μᾶλλον] κρεῖττον· κάλλιον Xq. περισσοτέρως Xr. | |
sch plan360 | ’κπειρᾷ] κινεῖς D. ’κπειρᾷ λέγειν] εἰς πεῖραν λό‐ γων κινεῖς πάλιν ἐμὲ ὥστε λέγειν τὸ πρᾶγμα XtpXr. | |
sch plan361 | εἰπεῖν] ἐμὲ δηλονότι Xr. γνωστόν] εἰς γνῶσιν ἐλ‐ θεῖν ἐμοί Xt. | |
sch plan362 | οὗ] περὶ οὗ pXr. ὅν, ἀττικῶς Xr. | |
sch plan363 | οὔ τι χαίρων] ἔσῃ δηλονότι Xr. οὐ μετὰ χαρᾶς d, ἀλλὰ κλαίων dpXr. δίς] ἐκ δευτέρου d. δίς τε] καὶ | |
δίς p. πημονὰς] βλάβας Xr. ἐρεῖς] λέξεις d. | 122 | |
sch plan364 | δῆτα] ἀργόν Xtp. ὀργίζῃ] θυμῇ p. | |
sch plan365 | ὅσον γε χρῄζεις] εἰπὲ δηλονότι dpXr. μάτην] ψευδῶς dp. εἰρήσεται] λεχθήσεται Xr. | |
sch plan366-67 | λεληθέναι] λανθάνειν dpXr. φημι] λέγω DXr. σὺν τοῖς φιλτάτοις] μετὰ τῆς μητρός dXsp. τῇ μητρί DpXr. ὁμιλοῦντ’] συγγινόμενον dXsp. συνδιάγοντα d. ὁρᾶν] νοεῖν Xtp. τὸ κακόν d. | |
sch plan369 | ναί, δοκῶ λέξειν ταῦτα γεγηθώς dXspXr. σθένος] ἤγουν ἰσχύς, δύναμίς τις Xq. | |
sch plan370 | σοὶ (2)] ἐν σοί XqXr. δὲ] γάρ XtXr. | |
sch plan371 | τὰ ὦτα τυφλός, ἤγουν κωφός. τὸν νοῦν τυφλός, ἤγουν παρατετραμμένος, ἀνόητος. τυφλὸς τὰ ὄμματα, ἤγουν μὴ ὁρῶν dXspXr. | |
sch plan374 | μιᾶς] παρὰ μιᾶς Xr. νυκτός] τῆς τυφλώσεως dpXr. | |
sch plan375 | φῶς ὁρᾷ] ἤγουν βλέπει p. βλάψαι] σὲ δηλονότι pXr. | |
sch plan376 | οὐ] οὐ βλάψεις dp. μοῖρα] μεμοιρημένον dpXr. ἐπεὶ] ἐάν με φονεύσῃς p. διότι Xr. | |
sch plan377 | ἱκανὸς] ἐστὶ δηλονότι Xr. ᾧ] ᾧ τινι Xr. τάδε] τὰ κατ’ ἐμὲ ἀποτίνειν pXr, ἤγουν τὸ θανεῖν Xr. | |
sch plan378 | Κρέοντος] ἐστί d. εἰσὶ δηλονότι Xr. | |
sch plan379 | δέ] γάρ Xr. σοί (2)] πῆμα εἶ XtpXr. | |
sch plan380 | τέχνη] σοφία Xr. | |
sch plan381 | ὑπερφέρουσα] κρείττων οὖσα d. πολυζήλῳ] πο‐ λυφθόνῳ Xtp. | |
sch plan382 | ὅσος] πολύς pXr. ὑμῖν] ἤγουν τῷ πλούτῳ καὶ τῇ | |
τυραννίδι d. φυλάσσεται] τηρεῖται pXr. | 123 | |
sch plan383 | εἰ] ἐπεί XqXr. ἀρχῆς] βασιλείας Xr. ἣν] ἥν‐ τινα Xr. | |
sch plan386 | λάθρα μ’ ὑπελθὼν] ἀπατήσας ἐμὲ κρυφίως dpXr. ὑπέρχομαι τὸ κολακεύω· μετέρχομαι τὸ τιμωρῶ, κολάζω dp. ἐκβαλεῖν] τῆς ἀρχῆς Xr. ἱμεί‐ ρεται] ἐπιθυμία ἐφίκεται Xr. | |
sch plan387 | ὑφεὶς] κρυφίως πέμψας d. μηχανορράφον] ἐπιτή‐ δειον πανουργίας συντιθέναι DpXr. ῥᾳδιοῦργον· μηχανὰς κατασκευάζοντα Xt. | |
sch plan388 | δόλιον] πονηρόν Xr. ἀγύρτην] ἀγύρτης ὁ κα‐ τὰ μῆνα λαμβάνων τὰ τέλη XsXtXqXr. προσαίτην d. 〈τοὺ〉ς ψευδεῖς 〈φα〉ντασίας 〈συν〉τιθέντας· 〈ἀ〉πὸ τοῦδε 〈δὲ〉 τοὺς φαρμα〈κ〉οὺς οὕτως 〈ἐ〉κάλουν Xp. | |
sch plan389 | δέδορκε] ἀφορᾷ p. τὴν τέχνην] κατὰ δὲ ἐπιτή‐ δευμα Xp. | |
sch plan390 | ποῦ] ἐν ποίῳ πράγματι dpXr. εἶ] ὑπάρχεις Xr. ἴω τὸ πορεύομαι. ὁ δεύτερος ἀόριστος ἴον, ἴες, ἴε, καὶ τὸ προστακτικὸν ἴε, καὶ μεταθέσει εἶ dXs. σαφής] ἀλη‐ θής dpXr. | |
sch plan391 | ῥαψῳδὸς] διὰ τὸ αἴνιγμα dU. | |
sch plan392 | ηὔδας] ἔλεγες pXr. | |
sch plan393 | καίτοι] κ. ὅμως Xr. τοὐπιόντος] τοῦ παρόντος Xr. | |
sch plan394 | διειπεῖν] διακρῖναι d. διερμηνεῦσαι dpXr. | |
sch plan395 | οἰωνῶν] ὀρνέων pXr. προὐφάνης] περισσή dXr. ἔχων] ἀντὶ τοῦ γινώσκων, ἀττικῶς XqXr. | |
sch plan396 | γνωτόν] γνώριμον p. μολών] ἐλθών Xr. | 124 |
sch plan397 | μηδὲν εἰδὼς] μαντικῆς δηλονότι τέχνης Xr. | |
sch plan398 | γνώμῃ] διὰ γνώμης Xr. μαθών] διδαχθείς pXr. | |
sch plan399 | ὃν] ἤγουν ἐμέ pXr. πειρᾷς] ἀπόπειραν ποιῇ d. ἐκβαλεῖν] ἀποδιῶξαι dpXr. τῆς βασιλείας Xr. δοκῶν] νομίζων dp. | |
sch plan400 | παραστατήσειν] πλησίον στῆναι dXp. | |
sch plan401 | δοκεῖς] φαίνῃ dpXr. ἤγουν νομίζονται, φαίνονται Xs. | |
sch plan402 | ἀγηλατήσειν] τὸ ἄγος ἐλάσειν dUXe2XspXr. ἤγουν τὸ μίασμα XepXr. | |
sch plan403 | παθὼν] τιμωρηθείς Xr. οἷά περ] ἐκεῖνα οἷά περ pXr. | |
sch plan404 | εἰκάζουσι] στοχαζομένοις Xt. | |
sch plan405 | δοκεῖ] ὀργῇ λελέχθαι XtpXr. | |
sch plan406 | δεῖ] χρεία ὑπάρχει dpXr. | |
sch plan407 | ἄριστα] ἀρίστως Xr. λύσομεν] δείξομεν Xr. τόδε σκοπεῖν] ἐπιτηρεῖν Xr. δεῖ dXq. | |
sch plan408-09 | τυραννεῖς] ἄρχεις dpXr. γοῦν] ἀλλ’ οὖν Xt. ἄξιόν ἐστιν ἐμοὶ ἴσον ἀντειπεῖν D. | |
sch plan410 | ζῶ] ἀντὶ τοῦ ὑπάρχω Xr. | |
sch plan411 | ἄρχοντος τοῦ Κρέοντος οὐ κατηγορηθήσομαι δοῦλος dXspXr. | |
sch plan413 | δέδορκας] τοῖς σωματικοῖς ὀφθαλμοῖς dp. οὐ βλέ‐ πεις] οὐχ ὁρᾷς Xr. οὐκ ἐννοεῖς p. | |
sch plan414 | οὐδ’ (1)] νοεῖς XtpXr. ὅτων ... μέτα] μεθ’ ὧν | |
παίδων Xr. μετὰ τίνων p. | 125 | |
sch plan415 | λέληθας] λανθάνεις Xr. ἐλαθάσθης dp. | |
sch plan416 | τοῖς—αὑτοῦ] ἤγουν τοῖς σαυτοῦ γονεῦσιν XtpXr. αὑτοῦ] ἀντὶ τοῦ σαυτοῦ, καὶ λαμβάνεται ἡ πρωτότυπος ἀντὶ κτητικῆς pXr. τοῖς—νέρθε] ἤγουν τῷ Λαΐῳ d. ἤγουν τῷ πατρί pXr. κἀπὶ γῆς] τοῖς οὖσιν ἐπὶ γῆς | |
5 | pXr, ἤγουν τῇ μητρί dpXr. | |
sch plan419 | ὄρθ’] ὀρθῶς pXr. ἀσφαλῶς dp. σκότον] ἀντὶ τοῦ μὴ βλέποντα XqXr. | |
sch plan422 | τὸν ὑμέναιον] τὸν γάμον τὸν πατρικόν Xr. δόμοις] ἐν τοῖς δόμοις Xr. | |
sch plan423 | εὐπλοίας] διὰ τὸ εὑρεῖν σε τὸ αἴνιγμα dpXr. | |
sch plan424 | ἐπαισθάνῃ] περισσή dp. | |
sch plan425 | ἅ] ἅ τινα Xr. | |
sch plan426 | πρὸς] διά d. | |
sch plan427 | προπηλάκιζε] ὕβριζε dpXr. | |
sch plan428 | ἐκτριβήσεται] ἀφανισθήσεται dp. ποτε] ἀργόν Xtp. | |
sch plan429 | δῆτ’] ἀργόν dp. | |
sch plan430 | οὐκ εἰς ὄλεθρον ἄπει, ἤγουν οὐκ εἰς φθορὰν ἀπελεύσῃ Xr. εἰς ἀπώλειαν ἀπέλθῃς pXr. ἄπειμι, ἄ‐ πεις, καὶ ἐκβολῇ τοῦ ς, ἄπει, ὥσπερ καὶ τὸ εἶ dXspXr ὃ σημαίνει τὸ ὑπάρχεις pXr. | |
sch plan433 | οὔ ... τι] οὐδαμῶς dpXr. ᾔδειν] ἠπιστάμην dpXr. ἐγίνωσκον pXr. μῶρα] ἔπη δηλονότι Xr. | |
sch plan434 | σχολῇ] σὺν βραδυτῆτι dp. ἐστειλάμην] μετεκαλε‐ σάμην pXr. | |
sch plan436 | μῶροι] ἀνόητοι XpXr. οἵ] οἵ τινες Xr. | 126 |
sch plan437 | μεῖνον] προσκαρτέρησον p. ἐκφύει] γεννᾷ Xr. περισσή dXq. | |
sch plan438 | ἥδ’] αὕτη Xr. φύσει] τὴν γέννησίν σου δείξει dXspXr. | |
sch plan439 | ὡς] λίαν dXqXr. πάντα λέγεις λίαν αἰνικτὰ καὶ ἀσαφῆ, ἤγουν ἀφανῆ καὶ ἄδηλα pXr. | |
sch plan440 | διὰ τὸ τῆς Σφιγγὸς αἴνιγμα d. | |
sch plan441 | ὀνείδιζ’] ὀνειδίζων λέγε dp. μέγαν] περιφανῆ pXr. | |
sch plan442 | αὕτη ... ἡ τύχη] τὸ μέγαν εἶναι d. τὸ εἶναί σε μέγαν Xr. | |
sch plan443 | ἐξέσως’] περισσή p. μέλει] φροντίς ἐστι τῆς φθο‐ ρᾶς pXr. | |
sch plan444 | τοίνυν] λοιπόν p. ἀπάγω τὸ ὁδηγῶ d. | |
sch plan445 | δῆθ’] ἀργόν dp. | |
sch plan447 | εἰπὼν] λέξας Xt. τὸ σὸν ... πρόσωπον] ἤγουν σέ Xt. | |
sch plan448 | δείσας] φοβηθείς dXr. ἔσθ’] τρόπος XpXr. ἔσθ’ ὅπου καὶ ἔσθ’ ὅπως κατὰ τοὺς Ἀττικούς dXspXr. ὀλεῖς] φθείρεις Xr. | |
sch plan449 | λέγω ... σοι] ποιοῦμαί σοι σαφῆ τὸν λόγον d. | |
sch plan450 | ἀπειλῶν] μετὰ ἀπειλῆς ποιῶν τὴν ἔρευναν d. | |
sch plan451 | ἐνθάδε] ἐνταῦθα Xr. | |
sch plan452 | ξένος] ἀλλότριος ἀπὸ τῆς χώρας ταύτης dXs. μέ‐ τοικος] μετῳκισμένος Xtp. ἐγγενὴς] ἀστὸς ἢ ξένος dXs. ἀστὸς καὶ ἐγγενὴς ταὐτόν dXsp. | |
sch plan453 | Θηβαῖος] ἤγουν ἀπὸ τῆς χώρας τῶν Θηβαίων ὤν | |
dXs. ἡσθήσεται] χαιρήσει Xt. | 127 | |
sch plan454 | τῇ ξυμφορᾷ] τῷ ἀναγνωρισμῷ τοῦ γένους Xr. τυ‐ φλὸς] γεγονώς dp. ἐκ δεδορκότος] ἀπὸ βλέποντος pXr. | |
sch plan456 | σκήπτρῳ] ῥάβδῳ XtXr. προδεικνὺς] προσημαί‐ νων Xr. φανερὸς γινόμενος pXr. ἐμπορεύσεται] βαδίσει dXqXr. ἐμπεριπατήσει dp. διελεύσεται· περισσή d. | |
sch plan457 | φανήσεται] μετὰ μετοχῆς συντάσσεται dpXr. ξυ‐ νὼν] συνυπάρχων Xr. | |
sch plan460 | ὁμόσπορος] εἰς τὴν αὐτὴν αὔλακα σπείρων dXs. | |
sch plan461 | εἴσω] τῆς οἰκίας δηλονότι dpXr. λογίζου] ἐρεύνα dpXr. ἐξέταζε pXr. λάβῃς] εὕρῃς pXr. ἐψευσμέ‐ νον] ψευδῆ εἰπόντα dXr. τὸ ἐψευσμένον ἀττικὸν ἐνεστὸς ἀντὶ τοῦ ψευσάμενον dXsp. | |
sch plan462 | καὶ φάσκειν καὶ φάσκε· ὅταν τίθηται εἰς τὸ ἀπαρέμφατον καὶ ἡ τοῦ προσώπου αἰτιατική, θέλει καὶ τὸ δεῖ. ὅταν δὲ οὐδὲν τίθηται ἡ αἰτιατικὴ ἡ τοῦ προσώπου, τὸ ἀπαρέμφατον ἀντὶ προστακτικοῦ dXs καὶ τὸ δεῖ d. μαν‐ | |
5 | τικῇ—φρονεῖν] μηδέν τι πρᾶγμα εἰδέναι τῆς μαντικῆς pXr. | |
sch plan463 | τίς ἐστιν ἐκεῖνος ὅντινα εἶπε ἡ χρησματῳδός, ἡ τὰς μαντείας λέγουσα, ἡ πέτρα τῶν Δελφῶν; Xr. ἁ θεσπιέ‐ πεια] ἡ μαντική p. ἡ μαντείας λέγουσα, ἡ λέγουσα τὰ θεῖα ἔπη· ἀπὸ τοῦ θεσπίζω καὶ τοῦ ἔπος d. | |
sch plan464 | εἶπε] ἐδήλωσε dp. | |
sch plan465 | ἄρρητ’ ἀρρήτων] ὑπερβολικῶς, ὡς ‘τὰ κακὰ τῶν κα‐ κῶν‘ dUXspXr. τελέσαντα] πράξαντα p. πληρώσαν‐ τα Xtp. | |
sch plan467 | ἀελλοπόδων] ἄελλα ἡ πνοή Xt. | 128 |
sch plan469 | ἔνοπλος] καθωπλισμένος dpXr. ἐπ’ αὐτὸν] κατ’ αὐτοῦ, τοῦ φονέως Xr. ἐπενθρῴσκει] ἐπέρχεται dp. ἔρχεται Xr. | |
sch plan470 | ὁ ... γενέτας] ὁ υἱός XtpXr. γενέτης ὁ υἱὸς ἐνταῦθα· καὶ ὁ πατὴρ ἀλλαχοῦ dXs. | |
sch plan471 | ἅμ’] ὁμοῦ Xr. τῷ Ἀπόλλωνι δηλονότι XtXp. | |
sch plan472 | Κῆρες] τοῦ Λαΐου μοῖραι p. μοῖραι κακαί d. δυστυ‐ χίαι Xr. ἀναμπλάκητοι] μὴ ἀποτυγχάνουσαι dU. ἀνα‐ μάρτητοι· ἀδιάφυκτοι XpXr. ἀνέκφυκτοι Xr. εὔστοχοι Xq. | |
sch plan473 | ἔλαμψε] φανερῶς ἐδήλωσε p. νιφόεντος] χιονοβλή‐ του pXr. | |
sch plan477 | φοιτᾷ] ἐκεῖνος δηλονότι Xr. ὁ φονεύς Xtp. ὕλαν] δάσος XtXpXr. | |
sch plan479 | μέλεος] δυστυχής Xp. χηρεύων] ἀγνοούμενος· μό‐ νος βαδίζων XsXtpXr. μόνος γινώσκων ἑαυτόν XsXtXr. | |
sch plan480 | μεσόμφαλα] ὀμφαλὸς τὸ μέσον dXs. τὰ ὄντα μέσος ὀμφαλός· Πυθώ d. τὰ ὄντα ἐν τῷ μέσῳ τῆς γῆς XsXt. ἀπονοσφίζων] ἀποφεύγων dp. ἀποδιδράσκων p. ἀτιμάζων Xr. | |
sch plan483 | ταράσσει] εἰς ταραγμὸν ἐμβάλλει d. | |
sch plan485 | δοκοῦντ’] ὅτι ἀληθῆ Xt. ἀποφάσκονθ’] ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ XtXpXr. ἄπιστα· ψευδῆ Xt. | |
sch plan486 | ἀπορῶ] ἀπορίαν ἔχω pXr. | |
sch plan489 | πρὸς τὸν τοῦ Πολύβου· πρὸς τοὺς Λαβδακίδας, ἤγουν πρὸς τὸν Λάϊον XtXpXr. | |
sch plan496 | ἐπίκουρος] τιμωρός d. | 129 |
sch plan498 | ξυνετοὶ] φρόνιμοι d. εἰδότες φρόνιμα Xr. | |
sch plan499 | τὰ βροτῶν] ἁμαρτήματα δηλονότι Xr. εἰδότες] γινώσκοντες Xr. | |
sch plan500-01 | ἀνδρῶν] τῶν ἀνθρώπων Xq. ἢ] παρό pXr. φέρεται] νοεῖ pXr. ἀληθής] βεβαία Xr. ἤγουν οὐ πι‐ στεύω ὅτι ἐστὶν ἀληθής d. | |
sch plan503 | σοφίᾳ] στοχασμῷ Xt. | |
sch plan504 | παραμείψειεν] νικήσειε XtpXr. παρέλθοι Xr. | |
sch plan505 | πρὶν] ἕως ἄν dpXr. ἴδοιμ’] ἴδω pXr. | |
sch plan506 | μεμφομένων] τοῦ Οἰδίποδος dpXr. καταφαίην] κατανοήσαιμι Xr. | |
sch plan510 | ὤφθη] ἐφάνη pXr. βασάνῳ] συγκρίσει Xr. τῇ ἄλλῃ ἐξετάσει d. ἡδύπολις] ἡδονὴν ἐπάγων τῇ πόλει d. | |
sch plan511 | τῷ] διὰ τοῦτο Xtp. ἕνεκα τούτου Xr. | |
sch plan512 | οὔποτ’] οὐδαμῶς Xr. οὔποτ’—κακίαν] οὐ ψεχθή‐ σεται pXr. ὀφλήσει] χρεωστήσει dXr. | |
sch plan513 | δείν’ ἔπη] κακοὺς λόγους Xt. πεπυσμένος] μαθών d. | |
sch plan515 | ἀτλητῶν] ἀχθόμενος dXp. | |
sch plan516 | ταῖς νῦν] ταῖς συμβάσαις νῦν D. νομίζει] ὁ Οἰδί‐ πους dXpXr. | |
sch plan518 | οὐκ ἀγαπῶ νὰ ζῶ d. | |
sch plan519 | βάξιν] ἀγγελίαν· φήμην Xr. οὐ ... εἰς ἁπλοῦν] οὐκ εἰς ἕν, ἀλλ’ εἰς πολλά pXr. ἁπλοῦν ἢ ποικίλον, καὶ ἁπλοῦν ἢ σύνθετον. καὶ ἁπλοῦν ποιητικῶς τὸ ἕν Xt. | |
sch plan521 | εἰ] ἐπεί pXr. ἐν πόλει] τοῖς ἀνθρώποις τοῖς ἐν | |
τῇ πόλει pXr. | 130 | |
sch plan522 | πρὸς σοῦ] πρὸς τὸν Χορὸν τοῦτο dpXr. κεκλήσομαι] ὀνομασθήσομαι Xr. | |
sch plan524 | βιασθὲν] κινηθέν dp. γνώμῃ] κρίσει Xp. | |
sch plan525 | πρὸς τοῦ] πρὸς τίνος πράγματος dXp. ἐφάνθη] ἐφανερώθη d. ἀπεδείχθη pXr. γνώμαις] γνώσεσι d. | |
sch plan526 | πεισθεὶς] καταπεισθείς pXr. | |
sch plan527 | οἶδα] γινώσκω Xr. γνώμῃ] αἰτίᾳ Xt. | |
sch plan529 | τοὐπίκλημα] εὐθεῖα d. τὸ ἁμάρτημα pXr. | |
sch plan530 | ἃ] ἅ τινα Xr. οἱ κρατοῦντες] οἱ βασιλεῖς pXr. | |
sch plan531 | αὐτὸς] οὗτος Xtp. ὅδ’] ὁ Οἰδίπους XtpXr. πε‐ ρᾷ] ἐξέρχεται p. | |
sch plan532 | δεῦρ’] ὧδε Xtp. ἢ] ἆρα Xr. | |
sch plan533 | τόλμης πρόσωπον] ἀναίδεια προσώπου· ἤγουν ἔχεις τοσαύτην ἀναίδειαν, ἤγουν ἀναισχυντίαν dXs. | |
sch plan534 | ἵκου] κατέλαβες Xr. φονεὺς ὢν] καίτοι φονεὺς ὤν dpXr. τοῦδε] δεικτικόν dp. ἐμφανῶς] φανερῶς dpXr. | |
sch plan535 | ἐναργὴς] φανερός pXr. | |
sch plan536 | θεῶν] συνίζησις pXr. μωρίαν] ἀγνωσίαν Xr. | |
sch plan537 | ἰδών] ὑποπτεύσας dpXr. ὑπειδόμενος d. ἐβουλεύ‐ σω] ὑπέπτευσας Xr. | |
sch plan539 | ἀλεξοίμην] τιμωρησαίμην pXr. | |
sch plan540 | μῶρον] μωρόν Xr. τοὐγχείρημα] τὸ ἐπιθύμημα Xr. | |
sch plan541 | πλήθους] ἀνθρώπων p. | |
sch plan542 | θηρᾶν] ζητεῖν dp. ὃ] ἥτις Xt. τὸ χρῆμα τῆς βα‐ | |
σιλείας p. τὸ ὃ πλήθει πρὸς τὸ πρᾶγμα τὸ ἀπέδωκε d. | 131 | |
sch plan544 | κρῖν’] κρῖναι p. αὐτὸς] ἤγουν σύ Xr. | |
sch plan545 | κακὸς] οὐκ εὐφυής Xr. | |
sch plan546 | βαρὺς ἐπὶ ψυχῆς ὁ ἀγανάκτησιν ἔχων· βαρὺς ἐπὶ σώματος ὁ δυσκίνητος XsXt. | |
sch plan548 | φράζ’] λέγε pXr. εἶ] ὑπάρχεις Xr. | |
sch plan549 | νομίζεις] ἡγῇ Xr. κτῆμα] πρᾶγμα Xr. ἀγαθόν pXr. αὐθαδίαν] ἰωνικῶς d. παρρησίαν· ἔπαρσιν Xr. | |
sch plan550 | εἶναί τι] ὥστε εἶναί τί σε Xr. νοῦ] φρονήσεως dp. | |
sch plan552 | οὐχ—δίκην] ἤτοι οὐ τιμωρήσεσθαι pXr. | |
sch plan553 | ξύμφημι] συνομολογῶ pXr. | |
sch plan554 | πάθημ’] πάθος pXr. | |
sch plan555 | χρεῖ’ ᾖ] χρεῖα πληθυντικόν· τὸ χρεῖον ἡ εὐθεία dXr. χρεῖα κ. χρήσιμα, ἤγουν χρήσιμον ᾖ λέγειν. ἐκ τούτων γὰρ σύγκειται καὶ τὸ χρή. τὸ δὲ χρεία τριγενές ἐστιν· ἔστι γὰρ ὁ χρεῖος, ἡ χρεία | |
5 | καὶ τὸ χρεῖον. ἔστι δὲ μονογενὴς ἡ χρεία. ὅτι δὲ ἐνταῦθα τὸ χρεῖα οὐδέτερόν ἐστι, δηλοῖ τὸ συναλεί‐ φεσθαι τὸ α, ὅπερ οὐκ ἂν ἐγένετο εἰ μὴ βραχὺ ἦν dXs. | |
sch plan556 | σεμνόμαντιν] εἰρωνικῶς dpXr. | |
sch plan558 | πόσον δὴ χρόνον pXr. δῆθ’] ἀληθῶς Xr. | |
sch plan560 | ἔρρει] ἐφθάρη XqXr. | |
sch plan562 | ἐρωτῶ εἰ μάντις ἦν τότε dp. | |
sch plan564 | τῷ—χρόνῳ] κατὰ τὸν τότε χρόνον pXr. | |
sch plan565 | οὐδαμοῦ] ἐν οὐδενὶ μέρει λόγου dpXr. | |
sch plan566 | θανόντος] ἀποθανόντος Xr. | |
sch plan567 | παρέσχομεν] περισσή Xtp. οὐχί] οὐκ ἔσχομεν pXr. | 132 |
sch plan568 | πῶς] κατὰ τίνα τρόπον dp. τάδε] οὐκ ἐλέγετο Xr. | |
sch plan569 | φρονῶ] νοῶ Xr. | |
sch plan572-73 | τὰς ἐμὰς] τὰς ἀπ’ ἐμοῦ γεγονυίας p. οὐκ ἄν πο‐ τε εἶπε τὰς διαφθορὰς τοῦ Λαΐου ἐμάς dpXr. | |
sch plan574 | αὐτὸς] ὁ Οἰδίπους dp. | |
sch plan575 | ἅπερ—σὺ] δικαιοῖς μαθεῖν dpXr. | |
sch plan576 | ἐκμάνθαν’] περισσή dp. ἤγουν ἐρώτα Xr. φονεὺς] τοῦ Λαΐου δηλονότι p. | |
sch plan577 | τί] τί ἐστιν p. | |
sch plan578 | ἂν] περισσή Xt. | |
sch plan579 | ταὐτὰ] κατὰ τὰ ὅμοια Xp. ὅμοια Xr. | |
sch plan580 | ἃν] ἐκεῖνα ἅν p. ἤγουν ἅ τινα ἄν pXr. ᾖ θέλουσα] θέλῃ dXr. κομίζεται] ἐπ’ ἴσης τὰ ὅμοια Xr. | |
sch plan581 | οὐκοῦν] λοιπόν dXq. ἰσοῦμαι] ἐξισοῦμαι p. ἴσος γίνομαι Xr. σφῷν] σφῶιν D. σφῷν Μαν(ουή)λ Xt. δυοῖν] τοῖν δυοῖν pXr. | |
sch plan583 | διδοίης] ἤγουν δίδως Xr. | |
sch plan585 | ἄρχειν ἑλέσθαι] ἐν τούτῳ τῷ πράγματι XtpXr. ἢ] παρό Xtp. | |
sch plan588 | δρᾶν] ποιεῖν Xr. | |
sch plan590 | ἐκ] παρά Xr. | |
sch plan591 | ἔδρων] ἔπραττον Xr. | |
sch plan592 | ἔχειν] διακεῖσθαι dpXr. | |
sch plan593 | ἀλύπου] ἀταράχου pXr. δυναστείας] βασιλείας Xr. | |
sch plan594 | ἠπατημένος κυρῶ] ἤγουν ἠπάτημαι Xtp. | 133 |
sch plan595 | ἄλλα] πράγματα p. | |
sch plan596 | πᾶσι] ἀγαθοῖς, δηλονότι τοῦ βασιλέως Xr. πᾶς] ἄνθρωπος Xr. | |
sch plan597 | χρῄζοντες] θέλοντες Xr. | |
sch plan598 | τυχεῖν] εὑρεῖν p. ἐξ ἐμοῦ, ἢ ἐνταῦθα, ἐν ἐμοί, πᾶσα ἡ ἐλπὶς τοῦ τυχεῖν d. | |
sch plan599 | κεῖν’] τὸν φόβον ὃν ἔχει ἡ βασιλεία dpXr. | |
sch plan600 | οὐχὶ γένοιτ’ ἂν ὁ καλῶς φρονῶν νοῦς κακός pXr. κακὸς] μωρός dpXr. | |
sch plan602 | δρῶντος] συμπράττοντος dpXr. τλαίην] ἀναγκα‐ σαίμην Xr. | |
sch plan603 | τῶνδ’] τῶν παρ’ ἐμοῦ λεγομένων pXr. τοῦτο] κατὰ τοῦτο Xr. | |
sch plan604 | πεύθου] ἐρώτησον dp. | |
sch plan605 | τοῦτ’] κατὰ τοῦτο Xr. τοῦτ’ ἀλλ’] τοῦτο δέ· πρόθεσις ἀντὶ προθέσεως dApXr. | |
sch plan606 | ἤγουν σὺν τῷ μάντει κοινῶς, ἤγουν κοινωνήσαντα βουλῆς τῷ μάντει dpXr. ἁπλῇ] ἁπλῶς Xr. | |
sch plan607 | ψήφῳ] ὑπὸ ψήφου Xr. τῇ τ’ ἐμῇ] λέγω Xr. | |
sch plan608 | χωρὶς] ἄνευ ἐξετάσεως Xr. | |
sch plan609 | δίκαιον] ἐστὶ δηλονότι Xr. | |
sch plan610 | ὁ κακόβιος φαῦλος· χρηστὸς ὁ χρήσιμος εἰς συνουσίαν D. | |
sch plan611 | ἐκβαλεῖν] τὸ ἀπώσασθαί τινα XtpXr. | |
sch plan612 | παρ’ αὐτῷ] ἤγουν πλησίον αὐτοῦ Xr. βίοτον] | |
ζωήν dp. ὃν] ὅντινα Xr. | 134 | |
sch plan613 | γνώσῃ] εἴσῃ Xtp. | |
sch plan616 | πεσεῖν] παρ’ αὐτοῦ Xp. | |
sch plan617 | φρονεῖν] νοεῖν D. οἱ ταχεῖς] εἰς τὸ πράττειν ἀ‐ σκέπτως Xr. | |
sch plan618 | λάθρα] κρυφίως Xr. | |
sch plan619 | βουλεύειν] βουλὰς ποιεῖν Xr. | |
sch plan620 | προσμενῶ] προσκαρτερήσω dpXr. ἐγώ Xr. | |
sch plan621 | πεπραγμένα] τετελειωμένα p. | |
sch plan622 | ἦ] ἆρα Xr. διαζευκτικὸς σύνδεσμος dp. ἔξω βαλεῖν] ἐξόριστον ποιῆσαι dp. | |
sch plan623 | ἥκιστα] οὐδαμῶς dpXr. | |
sch plan624 | προδείξῃς] τὴν ἐπιβουλήν Xr. οἷον] σχετλιαστι‐ κόν dXr. | |
sch plan626 | εὖ] καλῶς Xr. εὖ φρονεῖν σε dXp. | |
sch plan628 | τὸ μηδὲν οὒ εἶναι· εἰ δὲ ξυνίεις οὔ, κ. οὐδαμῶς, ὅτι εἰμὶ κακός; dXsXp. | |
sch plan629 | ὦ πόλις πόλις] κατ’ εἰρωνείαν d. | |
sch plan630 | πόλεως] συνίζησις XpXr. | |
sch plan631 | καιρίαν] ὡς ἐπίρρημα dXsp. κυρίαν] τὴν δέσποι‐ ναν Xr. δ’] γάρ d. ἡμῖν] ἐν ἡμῖν Xr. | |
sch plan634-35 | τί] διὰ τί d. ἄβουλον] μωράν Xr. τὸ α στέ‐ ρησιν ἐνταῦθα d. στάσιν γλώσσης] μάχην· τουτέστι τὴν γλωσσομαχίαν pXr. ἐπαισχύνεσθε] περισσή dXp. | |
sch plan637 | εἶ] ἀπελεύσῃ p. ἀντιχρονισμός Xr. σύ τε] καὶ σύ, ὦ Κρέον XqXr. κατὰ] ἡ κατὰ ἐνίοτε καὶ κίνησιν dXsp. | |
sch plan638 | τὸ μηδὲν] τὸ οὐδαμινόν D. οἴσετε] φέρετε p. | 135 |
sch plan641 | πατρίδος] πατρικῆς Xt. ἀπῶσαι] διωκαθεῖν, ἀντὶ τοῦ τιμωρηθῆναι D. | |
sch plan642 | ξύμφημι] συνομολογῶ Xr. | |
sch plan643 | εἴληφα] ἐφωρασάμην dp. τέχνῃ κακῇ] δόλῳ dp. | |
sch plan644 | εἴθε d. ὀναίμην] τῆς ζωῆς Xr. μὴ ὠφελείας ἀξιω‐ θείην p. ἀραῖος] ἐν ἀραῖς dp. κατάρατος D. ἐπικατά‐ ρατος Xtp. κατάρας ἄξιος Xr. | |
sch plan645 | ὀλοίμην] ὁ μέσος ὀλόμην, καὶ τὸ εὐκτικὸν παθητικὸν ὀλοίμην dXs. ἐπαιτιᾷ] περισσή XtpXr. | |
sch plan646 | πρὸς] ἕνεκα τῶν Xr. πίστευσον] τῷ Κρέοντι pXr. | |
sch plan647 | μάλιστα] ἤγουν περισσοτέρως Xr. | |
sch plan648 | τούσδε] τοὺς πολίτας d. | |
sch plan650 | λίσσομαι] ἤγουν παρακαλῶ Xr. | |
sch plan651 | δῆτ’] ἀληθῶς Xr. εἰκάθω] ὑποταγῶ XpXr. | |
sch plan652 | τὸν] Κρέοντα δηλονότι pXr. οὔτε—νήπιον] ἀλλὰ φρόνιμον δηλονότι Xr. | |
sch plan653 | μέγαν] πιστόν d. ἤτοι κατὰ τὸν ὅρκον Xr. | |
sch plan654 | καταίδεσαι] ἀντὶ τοῦ αἴδεσαι Xq. περισσή dXp. | |
sch plan655 | οὖν] ἀργόν dXp. φράζε] λέγε Xr. φής] λέγεις Xr. | |
sch plan656 | ἐναγῆ] ἔντιμον Xr. | |
sch plan657 | ἄτιμον] ἀτίμως dp. | |
sch plan659 | ὄλεθρον] ἀπώλειαν dXp. | |
sch plan660-61 | οὐ μὰ τὸν θεὸν τὸν Ἥλιον, τὸν πρόμαχον πάν‐ των ἀνθρώπων, δηλονότι οὐ ζητῶ τὸν σὸν ὄλεθρον pXr. | |
sch plan662 | ἄθεος] χωρὶς τῆς βοηθείας τῶν θεῶν dpXr. | 136 |
sch plan663 | ὅτι] ἀντὶ τοῦ λίαν Xr. | |
sch plan669 | ὁ] οὗτος Xp. Κρέων Xr. οὖν] λοιπόν Xp. ἴτω] ἔστω ἐλεύθερος dXs. | |
sch plan670 | ἄτιμον] ἀδόξως Xr. | |
sch plan671 | τοῦδε] ἤγουν τοῦ Κρέοντος Xr. ἐποικτείρω] πε‐ ρισσή dp. | |
sch plan672 | στυγήσεται] στυγηθήσεται dp. ἐμοί d. | |
sch plan673 | στυγνὸς] ὡς ἐπίρρημα dp. εἶ] ὑπάρχεις Xr. | |
sch plan674 | θυμοῦ] θυμωθῇς d. | |
sch plan675 | φέρειν] ἄγειν Xr. | |
sch plan676 | οὔκουν] οὐδαμῶς Xr. ἐάσεις] καταλείψεις Xr. | |
sch plan677 | σοῦ] καὶ νοσοῦντος Xr. τυχὼν] ἐντυχών Xr. ἐπιτυχών p. ἀγνῶτος] ἀγνὼς ὁ μὴ γινωσκόμενος dp. τὴν ἐμὴν προαίρεσιν p. μὴ ἀγαθὰ φρονοῦντος d. | |
sch plan679 | τόνδ’] τοῦτον· τὸν Οἰδίποδα δηλονότι Xr. | |
sch plan680 | μαθοῦσα] κομίσω dXs. | |
sch plan683 | δάπτει] τὸν Οἰδίποδα XpXr. | |
sch plan685 | ἅλις] τοῦ λόγου δηλονότι d. προπονουμένης] πα‐ σχούσης d. | |
sch plan686 | μένειν] τὸν λόγον p. ὥστε μένειν Xr. | |
sch plan688 | καταμβλύνων] περισσή Xt. | |
sch plan689 | ἅπαξ] μίαν φοράν Xr. | |
sch plan691 | παραφρόνιμον] ἀνόητον p. | |
sch plan692 | πεφάνθαι] φανῆναι Dp. | |
sch plan693 | νοσφίζομαι] ὑποκλέπτω· ἀπατῶ Xr. | |
sch plan697 | δύναιο] ἰσχύοις p. | |
sch plan698 | θεῶν] συνίζησις Xp. ποτὲ] περισσόν d. | |
sch plan700 | ἐρῶ] λέξω Xr. | 137 |
sch plan701 | οἷα] ὁποῖα Xr. | |
sch plan702 | ἐγκαλῶν] αὐτῷ pXr. | |
sch plan704 | αὐτὸς] ὁ Κρέων pXr. ξυνειδὼς] περισσή dp. ἄλ‐ λου] ἀνθρώπου Xr. | |
sch plan705 | εἰσπέμψας] ὑποβαλών dXsp. | |
sch plan706 | πᾶν—στόμα] πάντα λόγον ἀκρατῶς λέγει XsXtp. | |
sch plan708 | ’πάκουσον] περισσή Xt. σοι] ἤγουν ἕνεκα σοῦ Xr. | |
sch plan709 | βρότειον] ἀνθρώπινον d. | |
sch plan710 | τῶνδε] τοῦδε dp. ὧν λέγω Xr. | |
sch plan712 | Φοίβου] Ἀπόλλωνος Xr. τῶνδ’] τούτου d. | |
sch plan714 | ἐμοῦ] τῆς Ἰοκάστης Xr. κἀκείνου] τοῦ ΛαΐουXr. | |
sch plan720 | κἀνταῦθ’] καὶ ἐν τούτῳ τῷ πράγματι p. | |
sch plan724 | ἐντρέπου] φρόντιζε dp. ἐντρέπομαι τὸ φρον‐ τίζω· γενικῇ συντάσσεται dXs. θεὸς] ὁ Ἀπόλλων Xr. | |
sch plan726 | οἷον] οἷα D. σχετλιαστικόν dp. ὁποῖον Xr. | |
sch plan728 | ποίας] ὑπὸ ποίας Xr. ὑποστραφεὶς] ἀναλογιζό‐ μενος Xr. | |
sch plan729 | σοῦ] ἀπὸ σοῦ Xr. | |
sch plan730 | κατασφαγείη] περισσή· ἀντὶ τοῦ κατεσφάγη Xt. ἐφονεύθη dp. | |
sch plan731 | ηὐδᾶτο] ναί D. οὐδέ πω] οὔπω δὲ ἡ συμβᾶσα πρᾶξις, ἤγουν ἡ πρᾶξις αὕτη Xt. | |
sch plan732 | χῶρος] τόπος dpXr. | |
sch plan734 | ἐς ταὐτὸ] κ. εἰς τὴν αὐτὴν ὁδόν Xr. | |
sch plan735 | οὑξεληλυθώς] ὁ παρελθών Xt. | |
sch plan736 | σχεδόν] πλησίον Xt. ἢ] παρό d. | |
sch plan737 | ἀρχὴν] τὰ σκῆπτρα dXp. | |
sch plan739 | ἐνθύμιον] ἐνθύμησις XtXp. | 138 |
sch plan740 | μήπω] μηδαμῶς dXpXr. φύσιν] τὴν θέσιν τοῦ σώματος d. | |
sch plan746 | πῶς] κατὰ τίνα τρόπον dXp. | |
sch plan747 | δεινῶς] χαλεπῶς p. ᾖ] ὑπάρχῃ Xr. | |
sch plan748 | ἐξείπῃς] περισσή Xt. | |
sch plan749 | ὀκνῶ] φοβοῦμαι Xr. ἐρῶ] λέξω Xr. | |
sch plan750 | πότερον] ἆρα Xr. ἐχώρει] ἐπορεύετο Xt. βαιός] βαιὸς ὁ μικρός· ἐνταῦθα δὲ ὡς ἐπίρρημα XsXtXp. ὡς ἐπίρρημα D. | |
sch plan751 | ἀρχηγέτης] τῆς τάξεως d. | |
sch plan752 | ἦσαν] ὑπῆρχον Xr. ξύμπαντες] περισσή d. ὁμοῦ παντελῶς ὅλοι Xr. ἐν] ἐπέκεινα τοῦ ἀριθμοῦ τούτων d. | |
sch plan754 | αἶ αἶ] φεῦ Xr. ἦν] ὑπῆρχεν Xr. ποτε] ἀργόν XtXp. | |
sch plan755 | ὑμῖν] ἐν ὑμῖν Xr. | |
sch plan756 | ἵκετ’] ἦλθε Xr. ἐκσωθεὶς] περισσή Xt. | |
sch plan757 | τὰ νῦν] κατὰ τὰ παρόντα dXp. | |
sch plan758 | οὐ δῆτ’] οὐδαμῶς dXpXr. ἀφ’ οὗ] χρόνου dXp. | |
sch plan760 | πρωθύστερον d. ἐξικέτευσε] περισσή XtXr. | |
sch plan761 | ποίμνια αἱ ἀγέλαι τῶν προβάτων dXsXp. | |
sch plan762 | πλεῖστον] ἐπίρρημα dXp. κατὰ πολύ XqXr. | |
sch plan764 | χάρις ἡ εὐχαριστία d. | |
sch plan765 | ἡμῖν ἤγουν πρὸς ἡμᾶς dXp. | |
sch plan767 | δέδοικ’] πεφόβημαι Xr. | |
sch plan768 | μοι] ὑπ’ ἐμοῦ dXr. εἰσιδεῖν] περισσή Xt. θεά‐ σασθαι Xq. | |
sch plan769 | ἀξία] ὑπάρχω ἐγώ Xr. που] ἴσως dpXr. | 139 |
sch plan771 | κοὐ μὴ] ὦ γύναι p. | |
sch plan772 | μείζονι] προτιμοτέρῳ d. | |
sch plan773 | ἢ] παρό dp. τύχης] δυστυχίας Xr. | |
sch plan774 | ἦν] ὑπῆρχεν Xr. ἐμοὶ πατὴρ μέν, ἤγουν ἐγχώριος, ἐγγενής dXs. | |
sch plan775 | Δωρίς] Μονεμβασιώτισσα Xr. ἠγόμην] ἀνετρε‐ φόμην d. | |
sch plan776 | ἀστῶν] πολιτῶν XqXr. ἀστὸς ἢ ξένος D. ἀστός, ἤγουν ξένος ἐγχώριος, ἐγγενής Xp. μέγιστος] μέγας Xr. | |
sch plan777 | θαυμάσαι] εἰς τὸ θαυμάσαι αὐτήν τινα dp. | |
sch plan778 | σπουδῆς] ἐπιστροφῆς. σπουδή· σύντονος ἀγω‐ νία πρὸς τὸ καλόν. καὶ σπουδαῖος ὁ ἐνάρετος p. | |
sch plan780 | πλαστὸς] υἱὸς λείπει Xt. | |
sch plan781 | βαρυνθεὶς] λυπηθείς Xr. ἐν τῷ οἴνῳ D. βαρυν‐ θεὶς ἐπὶ λύπης, βαρηθεὶς ἐπὶ σώματος, ὡς ‘βε‐ βαρημένων τῶν ὀφθαλμῶν μου‘ dXs. | |
sch plan783 | ἤλεγχον] ἀποδεικτικῶς XpXr. | |
sch plan784 | μεθέντι] εἰπόντι Xr. | |
sch plan785 | τὰ κείνοιν] ὅσον πατρὸς καὶ μητρός Xr. | |
sch plan786 | ἔκνιζε] ἐλύπει διηνεκῶς Xr. τὸ πολὺ ἐνταῦθα ὄνομα ὡς ἐπίρρημα, ἀντὶ τοῦ κατὰ πολύ Xt. | |
sch plan787 | λάθρα] κρυφίως Xr. | |
sch plan788 | ὧν] ὑπὲρ ὧν Xtp. ἱκόμην] ἐπορευόμην p. | |
sch plan789-90 | πρὸ τῶν ἐρωτημάτων ὧν ἔθελον, εἶπεν ὁ Φοῖβος ἄλλα ἄθλια Xr. δύστηνα] δυστυχῆ p. προὐφάνη λέγων] | |
ἤγουν εἶπε Xtp. | 140 | |
sch plan791 | χρεῖ’ ᾖ] ἀπόκειται dpXr. | |
sch plan793 | ἐσοίμην] γενησοίμην Xr. | |
sch plan794 | ’πακούσας] περισσή XtXq. | |
sch plan795 | τὸ λοιπὸν] κατὰ τὸ ἐπὶ πολύ Xr. ἐκμετρούμενος] περισσή Xt. στοχαζόμενος dp. σημειούμενος Xr. | |
sch plan798 | ἱκνοῦμαι] καταλαμβάνω· πορεύομαι Xr. | |
sch plan799 | τύραννον] βασιλέα pXr. εἰπέ μοι τὸν Ἰώην εἰ ζῇ d. | |
sch plan801 | ὅτ’ ἦν] ὁπότε ὑπῆρχον Xr. κελεύθου] ὁδοῦ dXr. | |
sch plan803 | ἐμβεβώς] ἐπανιστάμενος dp. ἐμβεβηκώς Xr. | |
sch plan804 | συνηντίαζον] συνήντων Xtp. | |
sch plan805 | πρέσβυς πρεσβύτου, ἑτεροκλίτως Xt. ἠλαυνέ‐ την] ἤλαυνον p. | |
sch plan806 | ἐκτρέποντα] ὁρίζοντα Xr. | |
sch plan807-09 | παίω] τύπτω Xr. ὁ πρέσβυς] ὁ γεραιός dp. ὡς] καθά d. καὶ ὡς εἶδέ με ὁ πρεσβύτης πλησίον ἐρ‐ χόμενον τοῦ ἅρματος, σκοπήσας ἔτυψέ με τὴν κεφαλὴν μέσην μάστιγι διπλῇ pXr. παραστείχοντα] ἡ παρὰ ὡς | |
5 | ἐπίρρημα XtXsXp. κέντροις] τῇ βακτηρίᾳ Xt. | |
sch plan810 | ἴσην] τιμωρίαν Xr. ἔτισεν] ἔδωκε dp. ἀπέδωκε Xr. | |
sch plan811 | σκήπτρῳ] ῥάβδῳ dpXr. | |
sch plan812 | μέσης ἀπήνης] ἤγουν ἀπὸ τοῦ μέσου τῆς ἀπήνης κ. τοῦ ἅρματος Xtp. | |
sch plan813 | τοὺς] περισσὸν τὸ ἄρθρον p. | |
sch plan814 | προσήκω τῷ δεῖνι, καὶ προσήκοντες οἱ | |
συγγενεῖς dXs. | 141 | |
sch plan815 | τοῦδε] δεικτικῶς Xr. ἔστ’] ἄλλος δηλονότι dp. | |
sch plan816 | ἐχθροδαίμων] μισητὸς παρὰ τῶν θεῶν dXsXr. ἐχ‐ θρὸς τοῖς δαίμοσιν dXs, ἤγουν τοῖς θεοῖς XsXt. | |
sch plan817 | ἀστῶν] πολιτῶν Xr. | |
sch plan819 | ὠθεῖν] ἀποδιώκειν Xr. τάδ’] ὡς ἐπίρρημα dXs. | |
sch plan820 | προστιθείς] περισσὴ ἡ πρός Xtp. | |
sch plan822 | ὤλετ’] ἐφθάρη dp. | |
sch plan823 | ἆρ’] ὄντως Xr. | |
sch plan824 | καί] εἰ χρὴ ἐμοί dp. χρὴ ἀπὸ κοινοῦ Xr. | |
sch plan825 | δεῖ] ἀπόκειται d. | |
sch plan826 | κατακτανεῖν] περισσή Xtp. | |
sch plan827 | ἐξέφυσε] περισσή XtXpXr. ἐξέθρεψε] περισσή Xq. | |
sch plan829 | ἀνορθοίη] ἀνορθώσοι Xr. ἤγουν ἀποφαίνοιτο ἀπὸ τοῦ δευτέρου Xt. | |
sch plan830 | μὴ δῆτα] μηδαμῶς Xtp. | |
sch plan832 | βαίην] πορευθείην p. | |
sch plan832-33 | ἐμὲ συμφορὰν κηλῖδος τοιάνδε ἀφιγμένον ἐμαυτῷ, ἤγουν ἐναντιωθέντα καὶ περιπεσόντα καὶ γενόμενον ὁμό‐ σπορον καὶ παῖδα, υἱὸν καὶ πόσιν, πατέρα καὶ ἀδελφόν Xr. κηλῖδ’] μολυσμόν Xr. ῥύπον συμβεβηκότα p. | |
sch plan834 | ἡμῖν] ἐν ἡμῖν Xr. ὀκνήρ’] περίφοβα dp. φο‐ βερά Xr. | |
sch plan835 | ἐκμάθῃς] περισσή Xt. | |
sch plan836 | τοσοῦτον] μέρος Xtp. | |
sch plan837 | ἕως οὗ Xr. | |
sch plan838 | πεφασμένου] τοῦ οἰκέτου Xr. ποθ’] ἀργόν Xt. | 142 |
sch plan839 | εὑρεθῇ] ὁ δοῦλος Xr. | |
sch plan840 | ταὔτα, εἰς τὸ ταυ ὀξείαν· οὐ γὰρ ἐπ’ οἰκείας συλ‐ λαβῆς ὁ τόνος κεῖται, ἀλλ’ ἀπὸ πάθους ἀνεδόθη dXs. ὅμοια d. ἤγουν 〈ὅτι〉 ἐν λῃσταῖς πολλοῖς ἐφονεύθη ὁ Λάϊος Xr. | |
sch plan841 | περισσὸν] μάταιον Xr. | |
sch plan842 | ἐννέπειν] λέγειν d. ἔλεγες, ὡς ‘εἰπέ μοι τὸν Πολύ‐ δωρον εἰ ζῇ‘ Xtp. | |
sch plan843 | κατακτείναιεν] περισσή XtXq. ἔτι] εἰς τὸ ἑξῆς Xr. | |
sch plan844 | κτάνον] ἔκτεινα Xr. | |
sch plan845 | ἴσος] ποιητικόν dp. | |
sch plan846 | οἰόζωνον] ἔνοπλον pXr. αὐδήσει] λέξει Xr. | |
sch plan847 | ἤδη] ἰδού d. | |
sch plan848 | ὡς] ὥσπερ D. φανέν] δειχθέν p. ὧδ’] ὅτι ἦσαν πολλοί d. ἐπίστασο] γίνωσκε Xr. | |
sch plan849 | ἔστιν] ὑπάρχει d. τοῦτο] ὃ εἶπε p. | |
sch plan850 | τάδε] τοῦτον d τὸν λόγον dp. | |
sch plan851 | οὖν] τὸ λοιπόν Xr. ἐκτρέποιτο] μεταβάλοι Xr. | |
sch plan852 | οὔτοι] οὐδαμῶς Xr. | |
sch plan853 | ὅν] τὸν Λάϊον Xt. | |
sch plan854 | διεῖπε] περισσή dp. | |
sch plan855 | ποτε] ἀργόν Xtp. | |
sch plan856 | κατέκταν’] περισσή dp. πάροιθεν] πρὸ τοῦ φονευ‐ θῆναι τὸν Λάϊον dp. | |
sch plan860 | στελοῦντα] μεταστελοῦντα Xt. μετακαλέσοντα· φέ‐ | |
ροντα Xr. τὸ ἑξῆς μηδ’ ἀφῇς τοῦτο dUp. | 143 | |
sch plan861 | ταχύνας’] μετὰ σπουδῆς pXr. ἴωμεν] δεῦρο ἵνα ἀπέλθωμεν XtpXr. | |
sch plan862 | πράξαιμ’ ἂν] πράξω pXr. | |
sch plan863 | φέροντι] ἔχοντι dp. | |
sch plan867 | Ὄλυμπος] Ζεύς Xr. | |
sch plan870 | ποτε] ἀργόν dp. κατακοιμάσει] ἀσθενεῖς ποιήσει p. καταβάλλει Xr. κοιμῶ ποιητικῶς τὸ κοιμάζω Xtp. | |
sch plan873-78 | ὁ νοῦς· ἡ ἀδικία εἰς μέγιστον κακὸν ἐνέβαλε τοὺς χρωμένους, τουτέστιν ἡ ἀδικία ἰσχυροποιεῖ τὸν τύραννον. ὅταν δὲ πολλῶν ὑπερπλησθῇ μάτην μὴ ἁρμοδίων μηδὲ συμφερόντων, εἰς μεγίστην ἀνάγκην ἐμπίπτει dXs. ἤγουν, | |
5 | ὅταν πολλὰ διαπράξηται ὑβριστικά, εἰς μεγάλην ἀνάγκην ἐμπίπτει dp διὰ τῆς ὕβρεως ἐπαρθείς. τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ‘ἀκροτάταν πρώραν‘ καὶ ἑξῆς. παίδων μὲν γὰρ γεγονό‐ των, 〈αἱ〉 ὕβρεις διὰ τὸ σύνηθες οὐδὲ ὕβρεις ἐνομίσθησαν, ἀλλ’ ἦν ἐγκύκλιον αὐτῷ καὶ πρόχειρον τοιαῦτα ἁμαρτάνειν | |
10 | D. ἡ ὕβρις, ἐὰν ὑπερπλησθῇ πολλῶν κακῶν, ἀναβιβάσα‐ σα τὸν ἄνθρωπον τὸν ὑβρίζοντα τὸ θεῖον εἰς ἀπότομον καὶ ἀκροτάτην ἀνάγκην, ὤρουσε κ. ἐκρήμνισεν ἔνθα οὐ μὴ ἴδῃ τὸ καλόν XpXr. | |
sch plan876 | ἀπότομον] ἀποκεκομμένον XpXr. | |
sch plan879 | τὸ—πάλαισμα] τὴν νίκην τὴν καλήν. τὸ κατόρθω‐ μα τοῦ Οἰδίποδος p. | |
sch plan884 | χερσὶν] δι’ ἔργου Xt. | |
sch plan885 | δίκης ἀφόβητος] καὶ ἀδεὴς διδασκάλου λέγεις {καὶ τὸν ἄνθρωπον} καὶ ἄφοβος διδασκά‐ | |
λου dXs. | 144 | |
sch plan887 | ἕλοιτο] καθέλοιτο· ἀφανίσαι Xq. λάβοι Xr. | |
sch plan888 | χλιδῆς] ἀλαζονείας p. | |
sch plan889 | κερδανεῖ] κυβερνήσει Xtp. | |
sch plan890 | τὸ καὶ ἀντὶ τῆς ἀλλά dXs. | |
sch plan891 | ματᾴζων] τοιαῦτα μάταια ποιῶν dp. | |
sch plan892 | ποτ’] περισσόν Xt. οὐδείς ἐστιν ὁ τοιαῦτα πράτ‐ των, ἐν τοῖς πράγμασιν p. | |
sch plan895 | αἱ—πράξεις] τὸ βλασφημεῖν καὶ τῶν θεῶν κατη‐ γορεῖν p. | |
sch plan901 | χειρόδεικτα] διὰ τῶν χειρῶν δεικνύμενα Xtp. φα‐ νερά· δῆλα Xr. | |
sch plan903 | ὄρθ’] ἀπλανῶς dp. | |
sch plan905 | ἀρχάν] ἐξουσίαν pXr. | |
sch plan908 | ἐξαίρουσιν] φθείρονται DpXr. | |
sch plan910 | ἔρρει] ἀντὶ τοῦ ἔφθαρται Xq. | |
sch plan911 | ἄνακτες] ἔντιμοι p. βασιλεῖς Xr. δόξα] ἐνθύμη‐ σις p. βουλή· ὑπόληψις Xr. | |
sch plan912 | τάδ’] ταῦτα p. ἐν χεροῖν] διὰ τῶν χειρῶν Xr. | |
sch plan913 | ἐπιθυμιάματα] περισσή Xr. | |
sch plan914 | ἄγαν] διὰ τοῦ πρὸ μακροῦ Xt. | |
sch plan915 | λύπαισι] ὑπὸ λύπαισι Xr. | |
sch plan916 | ἔννους] νοῦς ἡ γνῶσις Xt. | |
sch plan917 | ἀλλὰ ἐὰν εἴπῃ τις λόγον φοβερόν, ἔστιν ἐκείνου Xr. λέγει] συλλογίζεται p. | |
sch plan919 | ἄγχιστος] ὡς ἐπίρρημα Xtp. | |
sch plan921 | εὐαγῆ] ἀγαθήν p. τιμίαν Xr. εὐοδουμένην Xt. | 145 |
sch plan923 | κεῖνον] τὸν Οἰδίποδα Xr. ὡς] καθά Xr. | |
sch plan925 | Οἰδίπου] ποιητικόν ἐστι dpXr. Οἰδίπους Οἰδίποδος γρ. dXsp. | |
sch plan926 | ὡς τὸ ‘εἰπέ μοι τὸν Πολύδωρον εἰ ζῇ‘ d. κάτοισθ’] περισσή dp. γινώσκετε Xr. οἴδατε· ἴστε d. γινώσκεις p. | |
sch plan930 | γένοιτο] εἴθε γένοιτο Xq. παντελὴς] τελεία pXr. | |
sch plan931 | αὕτως] ὁμοίως dp. καὶ σύ] ὄλβιος γένοιο Xtp. ἄξιος] τοῦ εἶναι ὄλβιος dp. | |
sch plan932 | φράζε] λέγε Xr. ὅτου] οὕτινος XtXq. τίνος Xq. πράγματος pXr. | |
sch plan934 | πόσει] ἀνδρί Xq. | |
sch plan935 | πρὸς] παρά Xr. ἀφιγμένος] ἐλθών p. πεμπόμε‐ νος Xr. | |
sch plan936 | ἐκ τῆς Κορίνθου] ἀπεστάλην pXr. ’ξερῶ] περισ‐ σή Xtp. | |
sch plan937 | ἥδοιο] παθητικόν Xtp. εὐφρανθείης ἄν Xr. πῶς ἄν] ἥδοιο XtpXr. | |
sch plan939 | αὐτὸν] τὸν Οἰδίπουν Xr. οὑπιχώριοι] οἱ ἐγκάτοικοι Xr. οἱ ἐπιχώριοι· τὸ ο καὶ ε εἰς τὴν ου δίφθογγον ἐκβολῇ τοῦ ι dXsp. | |
sch plan940 | τῆς Ἰσθμίας] τῆς Κορίνθου Xr. στήσουσιν] κα‐ τατάξουσιν Xtp. | |
sch plan941 | ἐγκρατὴς] βασιλεύς Xp. | |
sch plan942 | οὐ δῆτ’] οὐδαμῶς XtpXr. νιν] αὐτόν Xr. ἔχει] κρατεῖ Xr. | |
sch plan943 | ἦ] ὄντως ἆρα Xp. ἀντὶ τοῦ ὄντως Xt. εἰ δὲ μὴ] | |
ναὶ δηλονότι Xr. | 146 | |
sch plan945 | ὡς] καθά Xtp. | |
sch plan946 | μολοῦσα] ἐλθοῦσα Xtp. | |
sch plan947 | τοῦτον] τὸν Πόλυβον Xtp. | |
sch plan948 | ὅδε] οὗτος pXr. | |
sch plan949 | τύχης] μοίρας Xr. οὐδὲ] κοὐ Xp. τοῦδε] τοῦ Οἰδίποδος pXr. | |
sch plan951 | τί] διὰ τί dXq. ἐξεπέμψω] ἤγουν μετεκαλέσω dpXr. δεῦρο] ἤγουν ὧδε DXpXr. | |
sch plan952 | ἄκουε] ἐλθών Xr. | |
sch plan953 | σέμν’] εἰρωνικῶς p. ἥκει] ἔρχεται d. μαντεύ‐ ματα] τὰ μάτην τιμώμενα d. | |
sch plan954 | ποτ’] περισσόν Xtp. | |
sch plan958 | εἰ] ἐπειδή Xr. ἀπαγγεῖλαι] μηνῦσαι· εἰπεῖν Xr. | |
sch plan960 | πότερ’] ἆρα Xr. | |
sch plan961 | ῥοπή] ἤγουν ἀσθένεια Xr. | |
sch plan963 | ναί Xtp. | |
sch plan964 | φεῦ φεῦ] θρηνητικόν Xtp. | |
sch plan966 | κλάζοντας] κυρίως ἐπὶ γεράνων Xtp. ὑφηγητῶν] ἡγεμόνων Xr. | |
sch plan967 | ὁ δὲ] ὁ πατήρ Xr. | |
sch plan969 | ἄψαυστος ἔγχους] ἐπ’ αὐτῷ Xtp. ἔγχους] ἤγουν τοῦ φόνου Xr. τι] χρόνον D. | |
sch plan969-70 | ἐὰν εἴπῃ τις ὅτι διὰ τὸν πόθον ὃν εἶχεν εἰς ἐμὲ κατέφθιτο, καλῶς ἂν εἴποι Xr. | |
sch plan970 | κατέφθιτο] περισσή Xtp. ἐξ ἐμοῦ] ἐξ αἰτίας ἐ‐ μοῦ Xtp. | |
sch plan971 | ἀργὸν τὸ οὖν d. συλλαβὼν] σὺν ἑαυτῷ λαβών XtXq. | |
sch plan972 | ἄξι’] ὄντα δηλονότι Xr. | 147 |
sch plan973 | οὔκουν] οὐδαμῶς Xr. | |
sch plan975 | αὐτῶν] ἀπὸ τῶν μαντευμάτων p. | |
sch plan978 | πρόνοια] προμήθεια p. προνοοῦμαι τὸ ὑπέρ τινος νοῶ d. | |
sch plan979 | εἰκῆ] ἀφροντίστως p. ἀπρονοήτως Xt. ὅπως] κα‐ θά Xq. | |
sch plan980 | εἰς τὴν μητέρα ἀποβλέπων Xtp. μὴ φοβοῦ] μὴ ἀθύμει Xr. | |
sch plan981-82 | πολλοὶ γὰρ ἀπὸ τῶν βροτῶν ποτε συνηυνάσθησαν καὶ μητρὶ καὶ ἐν ὀνείροις pXr. ἤδη] ἔστιν ὅτε Xtp. κἀν ὀνείρασιν] διὰ τῶν ὀνειράτων p. ὅτῳ] ἀνθρώ‐ πῳ Xr. | |
sch plan983 | παρ’] κατ’ dXsp. | |
sch plan984 | καλῶς] ὀρθῶς p. ἐξείρητο] ἡ ἐξ D περισσή dpXr. ἐλέχθησαν p. | |
sch plan985 | εἰ—ζῶς’] εἰ μὴ ἔζη Xtp. ἡ τεκοῦς’] ἡ μήτηρ Xp. | |
sch plan987 | ὀφθαλμὸς] σημεῖον XtXr. σύμβολον Xr. | |
sch plan989 | ἐκφοβεῖσθ’] περισσή Xtp. | |
sch plan990 | Μερόπης] ὑπὲρ Μερόπης Xtp. | |
sch plan993 | οὐ θεμιτὸν] ἀπόρρητον dXe2Xr. | |
sch plan994 | μάλιστα] ῥητὸν δηλονότι· τὸ μάλιστα συγκατά‐ θεσιν σημαίνει dXsp. | |
sch plan994-95 | εἶπε γάρ ποτε ὁ Ἀπόλλων ἀποκεῖσθαι ἐμὲ μιγῆναι τῇ ἐμαυτοῦ μητρί pXr. | |
sch plan996 | πατρῷον αἷμα] ἤγουν τὸν πατέρα p. φόνον dXe2. ἑλεῖν] ἀνελεῖν p. ἤγουν φονεῦσαι τὸν πατέρα dXsXp. φονεῦσαι Xr. | 148 |
sch plan998 | ἀπῳκεῖτ’] περισσή XtpXr. | |
sch plan999 | ἥδιστον] ἐστί dXpXr. | |
sch plan1000 | ἀπόπτολις] ἀπεξενωμένος pXr. | |
sch plan1002 | δῆτ’] ἆρα Xr. | |
sch plan1004 | χάρις καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ δωρεά dXspXr. | |
sch plan1005 | ἀφικόμην] παρεγενόμην Xr. | |
sch plan1007 | εἶμι] ἔλθω dp. | |
sch plan1008 | εἰδὼς] γινώσκων Xr. δρᾷς] ποιεῖς Xr. | |
sch plan1009 | πῶς] κατὰ τίνα τρόπον Xtp. οὐκ οἶδα τί δρῶ; p. πρὸς] ἕνεκα τῶν Xr. | |
sch plan1010 | εἰ] ἐπεί Xr. μολεῖν] ἐλθεῖν Xr. | |
sch plan1012 | τῶν φυτευσάντων] παρά Xt. τῶν γονέων Xtp. | |
sch plan1013 | εἰσαεί] περισσή Xtp. | |
sch plan1014 | οἶσθα] γινώσκεις Xr. δῆτα] περισσόν Xtp. | |
sch plan1015 | εἰ] ἐπεί Xr. γεννητὸς ὁ γεγεννημένος dXsp. | |
sch plan1016 | οὐδὲν ἦν ἐν γένει σοι προσήκων ὁ Πόλυβος κατὰ τὸ γένος p. | |
sch plan1017 | ἐξέφυσε] περισσή Xtp. | |
sch plan1018 | οὐδαμῶς ἔφυσεν p. οὐδὲν πλέον ἔφυσέ σε τοῦδε τοῦ ἀνδρός, ἤγουν ἐμοῦ, ἀλλὰ κατ’ ἴσον pXr. | |
sch plan1021 | ὠνομάζετο] ἐκάλει Xtp. | |
sch plan1022 | ἴσθι] γίνωσκε Xr. | 149 |
sch plan1024 | ἐξέπεις’] περισσή XtXr. | |
sch plan1025 | ἐμπολήσας] πωλήσας· κερδήσας Xr. τεκών] κ. γεννήσας Xr. | |
sch plan1028 | ἐπεστάτουν] ἔφορος ἦν XtpXr. ἐπιστατῶ καὶ ἐπιστατεύω δοτικῇ dp. | |
sch plan1029 | θητεία ἡ ἐπὶ μισθῷ δουλεία d. | |
sch plan1030 | σωτήρ] ἐφάνην δηλονότι Xr. | |
sch plan1033 | τί ἐστι τοῦτο τὸ ἀρχαῖον κακὸν ὃν λέγεις; dXsp. ὡς τὸ ‘τίνα τόνδε τὸν λόγον λέγεις;‘ dXs. | |
sch plan1034 | διατόρους ποδοῖν] διαπεπερονημένας τῶν ποδῶν dXq. | |
sch plan1037 | ὦ] γέρον p. πρὸς (1)] ἕνεκα τῶν Xr. πρὸς— πατρός] ἔπαθον τοῦτο, τὸ διατρηθῆναι τὰ ἄρθρα dp. | |
sch plan1038 | ὁ δοὺς] ὁ παρασχών Xr. | |
sch plan1039 | ἔλαβες] ἐδέξω XtXq. | |
sch plan1040 | ἐκδίδωσι] περισσή XtXq. | |
sch plan1041 | κάτοισθα] περισσή Xt. δηλῶσαι] φανερῶσαι Xr. | |
sch plan1044 | τούτου τἀνδρὸς] τοῦ Λαΐου Xr. ἦν] ὑπῆρχε Xr. βοτήρ] βοσκός Xr. | |
sch plan1048 | τὰ τροχαικὰ ἀναβιβάζουσι τοὺς τόνους dpXr. κά‐ τοιδε] περισσή dp. | |
sch plan1049 | οὖν] ἀργόν Xt. ἐπ’ ἀγρῶν] ἐν τοῖς ἀγροῖς Xtp. εἰσιδών] περισσή XtXr. | |
sch plan1050 | ὁ καιρὸς] ἐπάγει ἡμᾶς εἰς τὸ εὑρεῖν τάδε p. | |
sch plan1051 | οἶμαι] ὑπολαμβάνω Xr. | |
sch plan1052 | εἰσιδεῖν] περισσή Xtp. | 150 |
sch plan1054 | νοεῖς] γινώσκεις Xr. ἄρτι ἀντὶ τοῦ νεωστί. ἀρτίως ἀντὶ τοῦ πρὸ ὀλίγου p. | |
sch plan1055 | τὸν—λέγει] τοῦτον καὶ οὗτος λέγει; p. τοῦτον κ. ὅντινα Xr. | |
sch plan1056 | μηδὲν] μηδαμῶς XtXq. μηδὲν ἐντραπῇς] ἤγουν μὴ ποιήσῃς τροπήν Xr. | |
sch plan1057 | βούλου] θέλε Xr. | |
sch plan1059 | σημεῖα] γνωρίσματα Xr. | |
sch plan1060 | τι] κατά τι dp. | |
sch plan1063 | ἐκφανῇ] περισσή XtXq. | |
sch plan1064 | λίσσομαι] παρακαλῶ Xr. δρᾶν] ποιεῖν Xr. | |
sch plan1065 | ἐκμαθεῖν] περισσή d. | |
sch plan1067 | λῷστα] κρείττονα Xr. | |
sch plan1072 | μετὰ τοῦτο ἄλλο πρὸς σὲ εἰπεῖν οὐκ ἔχω dXs. | |
sch plan1074 | δέδοιχ’] πεφόβημαι Xr. | |
sch plan1075 | ἀναρρήσσω τὸ ῥηγνύω Xp. εἰς φῶς ἀγά‐ γῃ Xp. | |
sch plan1079 | αἰσχύνεται] ἐντρέπεται Xr. | |
sch plan1080 | τῆς τύχης] τῆς εὐτυχίας Xp. νέμων] νομίζων p. | |
sch plan1081 | εὖ] καλῶς Xr. | |
sch plan1083 | μῆνες] τουτέστιν οἱ χρόνοι pXr. | |
sch plan1084 | τοιόσδε] τοιοῦτος Xp. ἐκφὺς] γεννηθείς Xr. ἐξέλθοιμ’] ἀποβαίην dp. | |
sch plan1085 | ἐκμαθεῖν] ἀκριβῶς ἐξετάσαι Xr. | |
sch plan1088 | ἀπείρων] ἀβάδιστος Xr. ἄπειρος, μὴ πεῖραν λα‐ | |
βών, ἀμέτοχος τοῦ αὔξειν d. | 151 | |
sch plan1090 | τὰν αὔριον] τὴν ἐπιοῦσαν d. | |
sch plan1091 | πατριῶται οἱ ἐν τῇ αὐτῇ πατρίδι στρεφόμε‐ νοι dXs. | |
sch plan1094 | καθὰ θυμήρη, ἐπέραστα. ἐπίηρα ποιητικόν, ἐπέραστα κοινόν· τὸ αὐτό dXsp. | |
sch plan1096 | ἰήιε] τοξικέ pXr. | |
sch plan1099 | μακραιώνων] πολυχρονίων dp. | |
sch plan1100 | ὀρεσιβάτῃ] τινὶ ἐν τῷ ὄρει κοιταζομένῳ dp. προσ‐ πελασθεῖσα] συναφθεῖσα Xp. κοίτῃ τινὶ συμμιγεῖσα Xr. | |
sch plan1102 | τῷ] τούτῳ· τῷ Ἀπόλλωνι XpXr. | |
sch plan1104 | Κυλλάνας] τῆς Ἀρκαδίας pXr. | |
sch plan1105 | ἐπ’—ὀρέων] ἐπὶ τοῦ ἄκρου τῶν ὀρέων dp. | |
sch plan1107-08 | ἔκ τινος τῶν νυμφῶν τῶν ἀπὸ Ἑλικῶνος p. συμπαίζει] συγχαίρει p. | |
sch plan1110 | τι] κατά τι Xtp. συναλλάξαντα] αὐτῷ d. πω] ἀκμήν dXr. | |
sch plan1111 | πρέσβυ] τῷ γεραιῷ p. σταθμᾶσθαι] στοχάζε‐ σθαι Dp. | |
sch plan1113 | σύμμετρος] ἧλιξ Xt. | |
sch plan1114 | ἄλλως] ἤγουν κατὰ ἄλλον τρόπον Xr. ὥσπερ] βεβαίωσις dp. οἰκέτας] δούλους Xr. | |
sch plan1116 | που] ἔν τινι τόπῳ d. βοτῆρ’] ποιμένα Xr. | |
sch plan1118 | εἴπερ—ἄλλος] καὶ ὡς οὐδεὶς ἕτερος dp. ὡς νομεύς· τὸ ὡς ὁμοιωματικόν ἐστιν· οὐ γὰρ λέγει ὅτι κυρίως νομεὺς ἦν, ἀλλ’ ὡς νομεύς dXs. | |
sch plan1120 | τοῦτον] λέγω dXqXr. εἰσορᾷς] περισσή Xtp. | 152 |
sch plan1121 | δεῦρο] ὧδε p. | |
sch plan1124 | ἢ] σύνδεσμος d. | |
sch plan1125 | ξυνειπόμην] περισσή dp. | |
sch plan1130 | ἢ—πω] λείπει τὸ οἶσθα dXp. | |
sch plan1134 | κάτοιδεν] περισσή dpXr. | |
sch plan1135 | ὁ μὲν] διέτριβε p. | |
sch plan1136 | τρεῖς] ἐπὶ τρεῖς dp. | |
sch plan1137 | ἐξ—ἀρκτοῦρον] ἤτοι μῆνας τρεῖς dp. | |
sch plan1138-39 | δ’ ἤδη] τότε δέ p. ἤλαυνον] πρόβατα Xq. | |
sch plan1140 | πεπραγμένον] γεγενημένον dp. | |
sch plan1141 | ἀληθῆ] πεπραγμένα p. | |
sch plan1144 | τί δ’ ἔστιν] οὗτος Xr. πρὸς τί] πρὸς τί ἀφο‐ ρῶν dp. | |
sch plan1145 | τᾶν] φίλε Xr. | |
sch plan1151 | ἄλλως] μάτην dp. | |
sch plan1152 | πρὸς χάριν] ἀφορῶν πρὸς εὐχαριστίαν dp. χαί‐ ρων Xr. | |
sch plan1154 | ὡς τάχος] λίαν ταχέως Xr. | |
sch plan1157 | ὀλέσθαι] φθαρῆναι Xtp. | |
sch plan1159 | μᾶλλον] πλέον Xp. διόλλυμαι] φθαρήσομαι d. | |
sch plan1163 | ἐμὸν] παῖδα ὄντα d. οὐκ ἔγωγε] λαβὼν ἔδωκα d. | |
sch plan1165 | πρὸς] ἕνεκεν Xr. | |
sch plan1167 | τοίνυν] λοιπόν Xt. γεννημάτων] τῶν οἰκογενῶν Xt. | |
sch plan1168 | ἐγγενὴς] συγγενής Xr. γεγώς] ὑπάρχων XtXq. | |
sch plan1170 | ἀκουστέον· ἐνεργητικὸν ἐπίρρημα παθητικῶς | |
κλίνεται dp. | 153 | |
sch plan1171 | ἡ—ἔσω] ἡ οὖσα ἐντός dp. | |
sch plan1172 | εἴποι] λέγῃ Dp. | |
sch plan1174 | ὡς—χρείας] ἀφορῶσα D. | |
sch plan1175 | θεσφάτων κτλ.] ναί d. ὄκνῳ] δειλίᾳ D. | |
sch plan1176 | κατὰ τὴν φήμην p. | |
sch plan1177 | ἀφῆκας] ἔδωκας dp. τῷ—τῷδε] τῷ Κορινθίῳ d. | |
sch plan1178 | κατοικτίσας] περισσή dp. τὸν παῖδα δηλονότι Xr. | |
sch plan1180 | κάκ’—μέγιστα] εἰς βλάβην μεγάλην D. οὗτος] ἐκεῖνος pXr. εἶ] ὑπάρχεις P. | |
sch plan1181 | γεγώς] γεγονώς Xtp. | |
sch plan1182 | ἐξίκοι] ἀποβαίνοι d. ἐξέρχηται Xtp. | |
sch plan1187 | ὡς] ἐπιβεβαιώσεως p. ὡς ἐπ’ ἴσης· τὸ ὡς ἐπὶ βεβαιώσει d. | |
sch plan1188 | ζώσας] ἐνισταμένας Xr. | |
sch plan1190 | φέρει] λαμβάνει dp. | |
sch plan1191 | δοκεῖν] νομίζεσθαι εὐδαίμονα εἶναι p. | |
sch plan1194 | λέγω Xr. | |
sch plan1197 | ἤγουν ἐγένου μακαριστός dXspXr. | |
sch plan1198 | φθίσας] ἀφανίσας dp. | |
sch plan1199 | χρησμῳδόν] τὴν ἐμμέτρως ᾄδουσαν τὰς μαντείας dXq. | |
sch plan1200 | πύργος] βοήθεια Xq. | |
sch plan1206 | ἀλλαγᾷ] τύχῃ d. μετατροπῇ XpXr. μεταβολή p. κατὰ τὴν τοῦ βίου μεταβολήν DXs. | |
sch plan1208 | ᾧ] ἤγουν σοί Xr. αὑτὸς] ὑμῶν ἐν ἐκείνῳ D. | |
sch plan1209 | λέγω dXq. | 154 |
sch plan1210 | ποτε] ἀργόν Xt. | |
sch plan1211 | ἄλοκες] αὔλακες, ἤγουν ἡ γυνὴ ἔνθα ἔσπειρεν ὁ πα‐ τήρ σε dXs. | |
sch plan1213 | ἐφεῦρε] περισσή dp. | |
sch plan1215 | τεκνοῦντα] παιδοποιοῦντα Xr. σοὶ δηλονότι dp. | |
sch plan1218 | ὡς] λίαν dp. περίαλλα] περισσοτέρως τῶν ἄλ‐ λων dp. | |
sch plan1219 | ἰαχέων] θρηνῶν dpXr. βοῶν dp. θλίψεων Xr. | |
sch plan1220 | ὀρθὸν] ἀληθές p. | |
sch plan1224 | οἷ’] ὁποῖα p. μεγάλα Xr. εἰσόψεσθε] περισσή d. | |
sch plan1225 | ἀρεῖσθε] ἄρετε Xr. ἔτι] ἀκμήν dp. | |
sch plan1226 | ἐντρέπεσθε] ἐπιστροφὴν ἔχετε dXs. φροντίζετε pXr. γενικῇ d. | |
sch plan1228 | νίψαι καθαρμῷ] διακαθάραι Xr. | |
sch plan1230 | ὅτι ἑκόντες ὁ μὲν Οἰδίπους ἐτύφλωσεν ἑαυτόν, ἡ δὲ Ἰοκάστη ἀπήγξατο dAUXe2Xq. | |
sch plan1231 | μάλιστα] περισσοτέρως Xr. φανῶς’] δειχθῶσιν Xr. αὐθαίρετοι] αὐθόρμητοι dp. | |
sch plan1233 | ἐκείνοισιν] τοῖς γινωσκομένοις Xr. | |
sch plan1234 | ὁ—λόγων] τὸ σύντομον τοῦ λόγου p. | |
sch plan1236 | πρὸς] παρά Xr. ποτ’] ἀργόν XtXq. ἐρωτημα‐ τικὸν τὸ ποτε δοκεῖ εἶναι Xp. | |
sch plan1242 | θυρὼν ὁ περιέχων τόπος τὰς θύρας XsXtp. ἵετ’] ἐπορεύετο Xr. | |
sch plan1243 | σπῶσα] ἀράττουσα D. σπαράττουσα Xtp. ἀκ‐ | |
μαῖς] ὄνυξι Xtp. δυνάμεσιν Xr. | 155 | |
sch plan1246 | μνήμην] τῶν ἀπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος χρησμῶν Xr. | |
sch plan1247 | τὴν] ταύτην dp. αὐτήν, τὴν Ἰοκάστην Xr. | |
sch plan1248 | οἷσιν] ἰδίοις Xq. τῷ ἑαυτοῦ παιδί dXq. | |
sch plan1249 | γοᾶτο] ἀπεκλαίετο Xq. ποιὰ λέξις dXsXp. | |
sch plan1249-50 | δεύτερον ἄνδρα, ἤγουν τὸν Οἰδίποδα XsXtXpXr. | |
sch plan1252 | εἰσέπαισεν] εἰσήραξεν Xt. ὑφ’ οὗ] ὑπ’ ἐκείνου dp. | |
sch plan1253 | ἐκθεάσασθαι] περισσή dXq. | |
sch plan1255 | πορεῖν] δοῦναι D. | |
sch plan1256 | μητρῴαν] μητρικήν p. μητρῴαν δὲ γυναῖκα μη‐ τρικήν dXs. ὅπου] ζητῶν Xq. | |
sch plan1257 | διπλᾶν ἄρουραν· διατὶ ἐξ ἐκείνης ἐσπάρη καὶ εἰς ἐκείνην ἔσπειρεν dXs. | |
sch plan1258 | λυσσῶντι] μαινομένῳ Xtp. δείκνυσι] αὐτῷ τὴν Ἰοκάστην δηλονότι Xr. | |
sch plan1259 | οὐδεὶς] ἔδειξεν p. ἐγγύθεν] ἐκ τοῦ πλησίον Xtp. | |
sch plan1260 | ὡς] καθά dp. ὑφηγητοῦ] ἐξηγητοῦ p. προηγου‐ μένου Xr. | |
sch plan1261 | πυθμένων] θεμελίων dXq. | |
sch plan1262 | στέγῃ] οἰκίᾳ Xp. | |
sch plan1263 | κρεμαστὴν] κρεμαμένην dXp. ἐσείδομεν] πε‐ ρισσή Xt. | |
sch plan1264 | κρεμάθρα, δι’ οὗ κρεμᾷ τίς τι dXsXpXr. | |
sch plan1265 | βρυχηθεὶς] κυρίως ἐπὶ λεόντων XtXp. | |
sch plan1268 | κατασπάσας ἀντὶ τοῦ κατελκύσας· ἀνα‐ σπάσας ἀντὶ τοῦ ἀνελκύσας· διασπάσας ἀντὶ | |
τοῦ διαμερίσας dXsXp. | 156 | |
sch plan1269 | αἷσιν ἐξεστέλλετο] δι’ ὧν ἐκαλλωπίζετο Xr. συ‐ νέσφιγγε τοὺς χιτῶνας d. | |
sch plan1270 | τοὺς τόπους τῶν ὀφθαλμῶν ἔνθα ἁρμόζονται τὰ βλέ‐ φαρα, τουτέστι τὰς κόρας, ἀνακαλύψας, ἀνοίξας, ἀνοίξας dXs. | |
sch plan1271-72 | ὁρῶ σε οἷα πάσχεις d. | |
sch plan1273 | τὸ λοιπὸν] τοῦ χρόνου d. | |
sch plan1274 | ὄπτω, ὄψω, ὄψομαι, ὀψοίμην· τὸ τρίτον τῶν πληθυν‐ τικῶν ὄψοιντο, καὶ ἰωνικῶς ὀψοίατο. οὕτω καὶ γνω‐ σοίατο Xr. | |
sch plan1275 | ἐφυμνῶν] λέγων Xr. | |
sch plan1276 | ἤρασς’] ἔπληττεν XtXp. φοίνιαι] ᾑμαγμέναι Xr. | |
sch plan1278-79 | μέλας ὄμβρος] περιφραστικῶς τὸ αἷμα Xp. ἐ‐ τέγγετο] ἔσταζεν Xr. | |
sch plan1280 | τὰ δὴ κακὰ ἔρρωγεν κ. ἐρράγησαν ἐκ δυοῖν, οὐ μό‐ νου, ἤγουν τοῦ Οἰδίποδος dXs. ἔρρωγε] ἐρράγη Xr. ἐφάνη dXpXr. | |
sch plan1283 | κατὰ ταύτην τὴν ἡμέραν Xt. | |
sch plan1285 | πάντων] τῶν δεινῶν Xp. ἀπόν] πόρρω ὄν XtXp. | |
sch plan1288 | τὸν πατροκτόνον] τὸν φονεύσαντα τὸν πατέρα dXp. | |
sch plan1289 | οὐδὲ ῥητά μοι] οὐ πρέποντα λέγεσθαι ὑπ’ ἐμοῦ dXp. | |
sch plan1290 | ῥίψων] μέλλων ἀπάξειν Xr. | |
sch plan1291 | ἀραῖος] ἐπικατάρατος Xr. | |
sch plan1292 | μέντοι] δέ Xp. ὅμως Xr. | |
sch plan1293 | τὸ νόσημα] ἤγουν ἡ τύφλωσις Xp. φέρειν] βα‐ στάζειν dXp. | |
sch plan1294 | δείξει] φανερώσει τὸ πρᾶγμα ἑαυτόν Xt. | 157 |
sch plan1295 | εἰσόψει] περισσή XtXp. | |
sch plan1296 | ἐποικτίσαι] περισσή d. | |
sch plan1299 | προσέκυρς’] ἐνέτυχον XtXp. ἤδη] ποτέ XtXp. | |
sch plan1300 | προσέβη] ἤγουν ἀφίκετο dXp. πηδήσας] ἐπᾴξας Xp. ἐπιδραμών· ἐπελθών Xt. | |
sch plan1302 | μοίρᾳ] τύχῃ Xr. | |
sch plan1303 | δύστανος] ὦ ἄθλιε Xtp. ἐσιδεῖν] περισσή Xtp. | |
sch plan1304 | ἀνερέσθαι] περισσή d. | |
sch plan1305 | πυθέσθαι] μαθεῖν p. | |
sch plan1308 | ποῖ γᾶς] ἐν ποίῳ μέρει τῆς γῆς pXr. | |
sch plan1310 | φθογγὰ] λαλιά Xtp. φοράδην] περιφερομένη p. | |
sch plan1311 | ἅλλομαι τὸ πηδῶ· ὁ μέλλων ἁλῶ, ὁ ἀόριστος ἥλα, ἄχρηστος· ὁ μέσος ἡλάμην, ἥλω, ἥλατο Xr. ἐξήλω] ἐπήδησας Xr. | |
sch plan1313 | ἀπότροπον] μισητόν Xtp. | |
sch plan1314 | ἄφατον] πολύ Xtp. | |
sch plan1316 | ἀδάμαστον] σκληρόν Xt. δυσούριστον] δυσπεριό‐ ριστον Xtp. | |
sch plan1318 | οἴστρημα] βέλος p. πληγή Xr. | |
sch plan1320 | φορεῖν] φέρειν Xt. | |
sch plan1323 | ἔτι] ἀκμήν XtXpXr. ὑπομένεις] παραμένεις dXp. | |
sch plan1324 | κηδεύων] δουλεύων Xr. | |
sch plan1326 | αὐδὴν] φωνήν Xr. | |
sch plan1327 | ὦ] Οἰδίπους pXr. δεινὰ] χαλεπὰ pXr. δράσας] ὁ ποιήσας, εἰς ἑαυτὸν δηλονότι pXr. | |
sch plan1328 | μαρᾶναι] τυφλῶσαι p. ἐπῆρε] ἀνέπεισεν· ἐκίνη‐ | |
σε dp. | 158 | |
sch plan1332 | ἔπαισε] ἔτυψε Xq. αὐτόχειρ] ἤγουν αὐταῖς μου ταῖς χερσί p. νιν] δεικτικῶς· αὐτάς dXs. | |
sch plan1334 | τί γὰρ] πῶς γάρ, κατὰ ποῖον τρόπον Xtp. ἔδει μ’] χρεία ἦν ἐμοί p. | |
sch plan1335 | ὅτῳ] ἤγουν ἐμοί Xr. | |
sch plan1336 | ἦν] ὁ παρατατικὼς ἀντὶ τοῦ ἐνεστῶτος dp. ὅπως] καθά Xr. | |
sch plan1337-38 | τί] διὰ τί Xq. πρᾶγμα Xr. δῆτ’] λοιπόν Xq. βλεπτὸν] ἄξιον βλέπειν Xr. στερκτόν] ὑπομενητόν Xr. προσήγορον] ἄξιον προσηγορίας, ἤγουν χαιρετισμοῦ Xr. | |
sch plan1340-41 | ἐκτόπιον] ἐξόριστον dp. ὅτι] λίαν p. | |
sch plan1343 | μέγαν] μεγάλως XqXr. κατὰ πολύ d. | |
sch plan1348 | πάνυ ἤθελον μηδὲ γνῶναί σε ποτέ p. ἐπιβεβαιώ‐ σεως τὸ ὡς Xtp. ἀναγνῶναι] περισσή XtXq. | |
sch plan1352 | ἀνέσωσε] περισσή XtXq. | |
sch plan1353 | πράσσων] ἐνεργῶν Xr. | |
sch plan1355 | ἦν] ἤμην p. | |
sch plan1356 | θέλοντι] βουλομένῳ dp. | |
sch plan1364 | πρεσβύτερον] χεῖρον p. παλαιότερον Xp. | |
sch plan1365 | ἔλαχ’] ὡς κλῆρον ἔλαβεν p. ἐκληρώσατο Xr. | |
sch plan1369 | τάδ’] ἤγουν ἡ τύφλωσις p. ἄριστ’] πάνυ καλῶς dp. | |
sch plan1370 | ἐκδίδασκε] περισσή Xt. | |
sch plan1372 | ποτ’] ἀργόν Xtp. προσεῖδον] περισσή Xt. | |
sch plan1373 | οἷν—δυοῖν] ἤγουν τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρί Xq. | |
sch plan1376 | βλαστοῦς’] βλαστήσασα p. προσλεύσσειν] πε‐ ρισσή Xtp. | |
sch plan1382 | τὸν ἀσεβῆ] ἐμέ p. | 159 |
sch plan1383 | ἄναγνον] μεμιασμένον Xr. | |
sch plan1385 | ὀρθοῖς] ἀτιμωρήτοις p. θαρραλέοις dp. ὁρᾶν] ὁρᾶσθαι Xr. | |
sch plan1386 | ἥκιστα] οὐδαμῶς dp. | |
sch plan1387 | οὐκ ἀνεσχόμην] ἀπηγόρευσα Xr. | |
sch plan1389 | ἦν] ἤμην Xq. | |
sch plan1390 | φροντίδ’] διάνοιαν Xr. | |
sch plan1391 | ἰὼ] φεῦ dXq. | |
sch plan1395 | λόγῳ] διὰ λόγου p. | |
sch plan1396 | κάλλος] ἐξαίρετον p. | |
sch plan1397 | κακός] μεμολυσμένος dp. κακός—κακῶν] ἔξοχος τῶν κακῶν D. | |
sch plan1398 | ὦ—κέλευθοι] πρὸς τὴν σχιστὴν ὁδὸν τῆς Φωκί‐ δος Xr. | |
sch plan1399 | δρυμός] λόχμη· δάσος dp. | |
sch plan1404 | πάλιν] ἔτι d. | |
sch plan1405 | ἀνεῖτε] ἀνείκατε d. | |
sch plan1406 | ἀδελφοὺς τοὺς παῖδας καὶ τοὺς παῖδας ἀδελφούς pXr. | |
sch plan1407 | ἀπεδείξατε Xq. | |
sch plan1409 | ἀλλ’ οὐ καλὸν ἀριθμεῖν τάδε· καὶ γὰρ ἃ ... XsXt. | |
sch plan1410 | ὅπως] ὡς Xtp. τάχιστα] ταχέως Xr. | |
sch plan1412 | ἔνθα] ὅπου XtpXr. εἰσόψεσθε] περισσή p. | |
sch plan1416 | ἐπαιτεῖς] περισσή dp. | |
sch plan1422 | ὡς] καθά XtXq. | |
sch plan1424 | πρὸς τὸν Χορόν Xq. καταισχύνεσθε] περισσή d. | |
ἔτι] ἀκμήν Xr. | 160 | |
sch plan1428 | προσδέξεται] ἀναδέξεται D. | |
sch plan1429 | εἰσκομίζετε] εἴσω κομίζετε dp. | |
sch plan1432 | θεῶν] συνίζησις Xp. | |
sch plan1434 | πρὸς] περισσή d. | |
sch plan1435 | ὥσπερ παρὰ τοῖς Αἰολεῦσι τὸ ὅντινα κοινόν ἐστι κατὰ γένος, οὕτω καὶ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς τὸ τοῦ κοινῶς λέγεται· ‘οὔτε του κλύων σάλπιγγοσ‘ p. | |
sch plan1438 | τοῦ θεοῦ] ἀπὸ τοῦ θεοῦ Xp. | |
sch plan1439 | πρώτιστ’] ἐπίρρημα d. | |
sch plan1440 | ἀλλ’] καὶ μήν dp. φάτις] γνώμη p. | |
sch plan1442 | οὕτως] βεβαιωτικόν dp. ἔσταμεν] ἐστήκαμεν dp. | |
sch plan1443 | ἐκμαθεῖν] περισσή d. | |
sch plan1446 | προστρέψομαι] ἱκετεύσω p. | |
sch plan1448 | θοῦ] κατασκεύασον p. | |
sch plan1451 | ἔα] συνίζησις Xp. | |
sch plan1452 | οὑμὸς] ὥσπερ οὑμός Xr. | |
sch plan1453 | ἐθέσθην] ἐποίησαν D. | |
sch plan1454 | ἀπωλλύτην] ἀπώλεσαν p. ἐκ συνεργείας ἐκείνων θάνω, ἤγουν τοῦ πατρὸς καὶ τῆς μητρός dXsp. | |
sch plan1457 | ’πὶ—κακῷ] διὰ κακὸν μέγαν d. | |
sch plan1459 | παίδων] περὶ δὲ τῶν παίδων Xr. μοι] ἕνεκα ἐμοῦ p. | |
sch plan1462 | μέριμναν δηλονότι θοῦ dp. | |
sch plan1465 | μετειχέτην] μετεῖχον Xr. | 161 |
sch plan1466 | μέλεσθαι] φροντίζειν d. θέλησον φροντίδα εἶναί σοι dp. | |
sch plan1469 | γονῇ γενναῖε] ἤγουν εὐγενέστατε p. | |
sch plan1472 | δὴ] ἆρα dp. | |
sch plan1473 | δακρυρροούντων] δακρυρροουσῶν p. ἐποικτείρας] περισσή Xt. | |
sch plan1476 | λέγεις] ἀληθές Xq. | |
sch plan1477 | γνοὺς] ἐγὼ δηλονότι Xr. | |
sch plan1479 | φρουρήσας τύχοι] φυλάξοι p. | |
sch plan1480 | ποτ’] ἀργόν dp. | |
sch plan1481 | ἀδελφὰς] ἀδελφικάς Xtp. | |
sch plan1484 | ἱστορῶν] ἐρωτῶν DXq. ἀκούων dXpXr. | |
sch plan1485 | ἠρόθην] ἐτέχθην dp. | |
sch plan1486 | προσβλέπειν] περισσή p. | |
sch plan1488 | χρεών] ἀποκείμενον ἐστί p. | |
sch plan1491 | θεωρία ἡ ὄψις, θεωρία τὸ θέατρον καὶ ἡ πανήγυρις, ἀφ’ οὗ καὶ παρὰ τῷ Δημοσθένει ‘θεωρικὰ χρήματα‘ τὰ ἐν τῷ θεάτρῳ διδόμενα dXspXr. | |
sch plan1493 | οὗτος] ὁ μέλλων ὑμᾶς λαβεῖν pXr. | |
sch plan1497 | ἤροσεν] ἠροτρίασεν Xr. | |
sch plan1501-02 | οὐδείς] ὅστις λήψεται ὑμᾶς dpXr. δηλαδὴ] βεβαιωτικόν d. δηλονότι dXq. ἀλλὰ χρεία ἐστὶ δη‐ λονότι φθαρῆναι ὑμᾶς παρθένους καὶ ἀγάμους, ἤγουν μὴ συζευχθείσας ἀνδράσιν p. | |
sch plan1503 | Μενοικέως] συνίζησις Xp. | |
sch plan1508 | συνορῶ τὸ μεθ’ ἑαυτοῦ σκέπτομαι dXsXq. | 162 |
sch plan1510 | γενναῖε] εὐγενέστατε p. | |
sch plan1511 | σφῷν] σφῶιν Μάξ(ιμος) D. σφῶιν] σφῷν Μα‐ ν(ουή)λ Xt. φρένας] γνῶσιν dp. | |
sch plan1512-14 | νῦν δὲ τοῦτο εὔχεσθέ μοι, ἀεὶ κυρῆσαι ὑμᾶς τοῦ λῴονος βίου τοῦ φυτεύσαντος πατρός, ἕως οὗ καιρὸς ἁρμό‐ διος ζῆν pXr. λῴονος] κρείττονος dp. | |
sch plan1514 | τοῦ] τοῦ βίου τοῦ πατρὸς δηλονότι dp. | |
sch plan1515 | τροχαικὰ τετράμετρα καταληκτικὰ μέχρι τέλους dXe2XsAUXq. ἐξήκεις] ἡ ἔξ περισσή d. | |
sch plan1516 | καιρὸς κατ’ Ἀριστοτέλη ὁ δέων χρόνος, του‐ τέστιν ἡ ἐπιτηδεία ὥρα τοῦ ποιῆσαί τι dXs. καλά] πει‐ σθῆναι καὶ ὁρίζειν Xq. | |
sch plan1517 | ἐφ’ οἷς] πρόσκειμαι dp. | |
sch plan1518 | αἰτοῦμαι dp. τοῦ θεοῦ] τοῦ Ἀπόλλωνος Xq. αἰτεῖς] ζητεῖς dp. | |
sch plan1519 | ἥκω] ἀπέβην d. | |
sch plan1520 | φῂς] ὑπισχνῇ Xq. | |
sch plan1521 | στεῖχε] ἀποπέμφθητι p. χωρίσθητι Xtp. | |
sch plan1522 | ταύτας] τὰς κόρας Xp. κρατεῖν] ἄρχειν dXq. | |
sch plan1523 | ξυνέσπετο] συνηκολούθησεν Xp. συμφέροντα ἦν dXq. | |
sch plan1524 | σύστημα ἐπῳδικῶν στίχων ζʹ D. ὅδε] οὗτος ἐστίν Xp. | |
sch plan1525 | ὃς] ὅστις Xp. κλείν’] ἔνδοξα Xp. αἰνίγματ’] τῆς Σφιγγός Xp. ᾔδει] συνίει dXr. κράτιστος] δυ‐ | |
νατός· ἔξοχος· ἐχυρότερος Xp. | 163 | |
sch plan1526 | ὅστις] ὁ Οἰδίπους Xp. πολιτῶν] ἀστῶν Xp. | |
sch plan1527 | ὅσην] ἀντὶ τοῦ μεγάλην Xp. κλύδωνα] ταραχήν Xp. συμφορᾶς] δυστυχίας Xp. ἐλήλυθε] ἦλθε Xp. | |
sch plan1528 | θνητὸν] γήϊνον Xp. τελευταίαν] τοῦ θανάτου Xp. | |
sch plan1529 | ἐπισκοποῦντα] ἐπιτηροῦντα dp. μηδέν’] ἄνθρω‐ πον δηλονότι Xp. ὀλβίζειν] ἐπαινεῖν Xp. ἰδεῖν] θεά‐ σασθαι Xp. | |
sch plan1530 | τέρμα] τέλος Xp. περάσῃ] διαβῇ Xp. ἀλγει‐ | |
νὸν] λυπηρόν Xp. | 164 | |
sch thom1 | ἁπαλοὶ νέοι ἀπόγονοι τοῦ Κάδμου. | |
sch thom2 | ποθ’] ἆρα. ἕδρας τάσδε] τὰς ἐνταῦθα προσεδρείας. μοι] εἰκότως ἐνταῦθα εἶπε τὸ μοι· διὰ γὰρ αὐτὸν ἐ‐ κάθηντο. θοάζετε] κάθησθε. | |
sch thom3 | ἱκτηρίοις] δεητικοῖς. ἐξεστεμμένοι] ἐστεφανωμένοι. οὐ μόνον δὲ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐν χερσὶν ἔφερον κλάδους. δῆλον δὲ καὶ ἐξ ὧν ἔμπροσθεν λέγει, ‘τούσδ’ ἄραντες ἱκτῆρας κλάδουσ‘. ἔθος γὰρ ἦν τοῖς παλαιοῖς ἐστεφανω‐ | |
5 | μένους πρὸς ἱκετείας χωρεῖν, ἵν’ αἰδέσιμοι δοκοῖεν τοῖς οὓς ἱκέτευον. | |
sch thom4 | θυμιαμάτων] ἃ πρὸς τοὺς θεοὺς ποιοῦσιν οἱ ἱκετεύοντες. | |
sch thom5 | παιάνων] ὕμνων ἐπὶ ἀφέσει λοιμοῦ ᾀδομένων. | |
sch thom6 | δικαιῶν] δίκαιον κρίνων. ἐπεὶ ὁ βασιλεὺς τοῦ κοινῇ συμφέροντος πρὸ τῶν ἄλλων φροντίζει. | |
sch thom7 | ἀκούειν] διὰ τί εἰσιν. ὧδ’] ἐνταῦθα πρὸς ὑμᾶς. | |
sch thom8 | ὁ—κλεινὸς] ὁ ἔνδοξος διὰ τὸ καταβεβληκέναι τὴν Σφίγγα. | |
sch thom9 | φράζ’] λέγε. πρέπων] ἁρμόζων διὰ τὸ γῆρας καὶ τὴν τῆς ἱεροσύνης ἀξίαν. | |
sch thom10 | τίνι—καθέστατε] διὰ ποίαν αἰτίαν ἐνταῦθα ὑπάρχετε. | 167 |
sch thom11 | δείσαντες ἢ στέρξαντες] φοβηθέντες τι, καὶ διὰ τοῦτο πρὸς βοήθειαν ἐκκαλούμενοί με, ἢ στέρξαντες κ. παθόν‐ τες καὶ ὑπομείναντές τι κακόν, καὶ διὰ τοῦτο ζητοῦντες ἐκδίκησιν παρ’ ἐμοῦ. | |
sch thom12 | προσαρκεῖν] βοηθεῖν· ὑμῖν. τὸ πρὸς πρὸς τὸ πᾶν ἔχει τὴν δύναμιν. πᾶν] ὃ ἂν βούλησθε. δυσάλ‐ γητος] ἄκαμπτος καὶ ἀνελεήμων. | |
sch thom13 | τοιάνδε] ἐλεεινήν· οἵαν ὑμεῖς ἐνταῦθα προσκάθησθε. | |
sch thom14 | κρατύνων] ἄρχων. | |
sch thom15-16 | ἡλίκοι—σοῖς] ὁποῖοι τήν τε ἡλικίαν καὶ τῷ ἐκ τοῦ λοιμοῦ πάθει προσκαθήμεθα τοῖς ἐπὶ τῶν βασιλείων βω‐ μοῖς. ἢ τὸ βωμοῖσι τοῖς σοῖς ἀντὶ τοῦ ἐν τῇ πρὸς σὲ ἱκετείᾳ. εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἐν τοῖς | |
5 | ναοῖς βωμῶν, εἰς οὕς, ὅτε συμφορὰ καταλάβῃ, προσεδρεύ‐ οντες ἄνθρωποι θυσίαις τὸ θεῖον ἐξιλεοῦνται. | |
sch thom17 | πτέσθαι] βαδίσαι· ὁρμῆσαι. διὰ τὴν ἐκ τοῦ λοιμοῦ βίαν καὶ καταβολήν. βαρεῖς] δυσχερεῖς· ἀδύνατοι. | |
sch thom18 | Ζηνός] ἱερεὺς ὤν. οἵδ’ ἠϊθέων] οἱ δὲ τῶν νέων ὄν‐ τες, ἤγουν νέοι. ἀπατώμενοί τινες ἐκ τοῦ ‘ἐγὼ μὲν Ζη‐ νόσ‘, φασὶ τὸ οἵδ’ ἠϊθέων ἀντὶ τοῦ οὗτοι τῶν Διο‐ σκούρων ἱερεῖς. τὸ δ’ οὐ τοιοῦτον, ἀλλ’ εἰπὼν ἄνω τὸ | |
5 | ‘ἡλίκοι προσήμεθα‘, καὶ διελὼν τοῦτο εἰς τὸ ‘οἱ μὲν οὔπω | |
πτέσθαι σθένοντεσ‘ καὶ εἰς τὸ ‘οἱ δὲ σὺν γήρᾳ βαρεῖς ἱε‐ ρεῖσ‘, ἑρμηνεύει πάλιν αὐτά· τὸ μὲν ‘οἱ δὲ σὺν γήρᾳ βαρεῖς ἱερεῖσ‘ ἀντὶ τοῦ ἐγὼ μὲν ὑπάρχων γέρων ἱερεὺς τοῦ Διός, τὸ δὲ ‘οἱ μὲν οὔπω πτέσθαι σθένοντεσ‘ ἀντὶ τοῦ οἵδε τῶν | 168 | |
10 | ἠϊθέων κ. τῶν νέων ὄντες, ἀντὶ τοῦ νέοι λεκτοὶ κ. ἔκκριτοι. ἰστέον δὲ ὅτι οἱ τῶν τῆς πόλεως ἐκκρίτων νήπιοι παῖδες ἦσαν μετὰ μόνου τοῦ ἱερέως. διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἄνω λέγει τὸ ‘οἱ μὲν οὔπω πτέσθαι σθένοντεσ‘, καὶ ἐν ἀρχῇ τὸ ‘νέα τροφή‘. διὰ τοῦτο δὲ τούτους ἔλαβε, διὰ τὸ εἰσακουσθῆναι | |
15 | ἂν ὑπὸ Οἰδίποδος, ἐλεήσαντος τὸ τῆς ἡλικίας αὐτῶν ἄωρον, καὶ τὴν εὐγένειαν αἰδεσθέντος. | |
sch thom19 | φῦλον] γένος τῆς πόλεως. ἐξεστεμμένον] ἐστεφα‐ νωμένον. | |
sch thom20 | θακεῖ] κάθηται. διπλοῖς] δύο γὰρ ἐν Θήβαις ναοὶ Ἀθηνᾶς. | |
sch thom21 | εὕρηται καὶ μαντείας καὶ μαντεια. καὶ τοῦτο πάλιν τὸ μαντεια διπλοῦν· εἴτε γὰρ περισπά‐ σεις τὸ τεῖ, αἰτιατικὴ πληθυντικῶν ἐστι, τὰ μαντεῖα. εἴτε ὀξυνεῖς, δοτική ἐστι, τῇ μαντείᾳ. εἰ μὲν οὖν | |
5 | μαντείας γράψεις, οὕτως ἐρεῖς· καὶ ἐν σποδῷ Ἰσμη‐ νοῦ μαντείας, τουτέστιν οἱ μὲν Ἀθηνᾶς ἐν τοῖς ναοῖς κά‐ θηνται, οἱ δὲ θυσίαν ἐν τῷ Ἰσμηνῷ ποιοῦσι, μαθεῖν ἐκ τῆς ἀνάψεως τοῦ πυρὸς τὸ μέλλον βουλόμενοι. εἰ δὲ μαν‐ τείᾳ, οὕτως· ἐπὶ σποδῷ μαντείᾳ κ. μαντικῇ. τὸ δ’ ἕ‐ | |
10 | τερον μαντεῖα οὕτως· ἐν σποδῷ τοῦ Ἰσμηνοῦ, ἐπὶ | |
μαντεῖα κ. μαντεύματα. ὅπως δὲ ἐποίουν τὴν μαντείαν διὰ πυρός, ἐν Αἰσχύλῳ ἐρρήθη εἰς τοὺς Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβαις. | 169 | |
sch thom23 | ἤδη] νῦν. σαλεύει] κλονεῖται καὶ κινδυνεύει. ἀνα‐ κουφίσαι] ἀνενέγκαι. | |
sch thom24 | φοινίου σάλου] ἤγουν τοῦ θανάτων παρεκτικοῦ λοιμοῦ. ἔστι δὲ τὸ βυθῶν καὶ τὸ φοινίου σάλου ὥσ‐ περ ταὐτόν, οὕτω· καὶ οὐχ οἵα τέ ἐστιν ἀνακουφίσαι κ. ἄνω τῶν βυθῶν ἐνέγκαι τὸ κάρα, τοῦ φοινίου λέγω σάλου· | |
5 | τουτέστιν οὐ δύναται τῶν κατασχόντων αὐτὴν ἀπηλλάχθαι κακῶν. εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἐν ὕδασι κινδυνευόν‐ των. γίνωσκε δὲ ὅτι ἐν ταῖς Θήβαις τότε καὶ πεῖνα καὶ λοιμικὴ νόσος ἦν, ὡς καὶ οὗτος προιὼν δείξει, πρῶτον μὲν τὴν τῆς γῆς πρὸς τὰ φυτὰ δυστυχίαν διεξιών, δι’ ἧς τὰ | |
10 | θρέμματα ἐφθείρετο, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν λοιμικὴν νόσον προσθείς. | |
sch thom25 | φθίνουσα] φθειρομένη. ἐγκάρποις] εἰκότως εἶπε τὸ ἐγκάρποις πρὸς τὸ κάλυξι. κάλυξ γὰρ κυ‐ ρίως τὸ τοῦ ῥόδου περικάλυμμα. νῦν δὲ ἐκ τοῦ ἐγκάρ‐ ποις πάντα τὰ ζωὴν ἀνθρώποις καὶ κτήνεσι φέροντα | |
5 | σπέρματα ἐδήλωσε. | |
sch thom26 | ἀγέλαις] ἤγουν πᾶσι τοῖς θρέμμασιν οὐκ ἔχουσιν ὅθεν τραφῆναι. βουνόμοις] ἀντὶ τοῦ μεγάλαις. βοῦς γὰρ τὸ μέγα, ὥσπερ καὶ βούπαις ὁ μέγας παῖς. τό‐ | |
κοισι] γεννήμασι. | 170 | |
sch thom27 | ἀγόνοις] ἀγεννήτοις. γυναικῶν] οὐκ ἐχουσῶν τροφήν. ὁ πυρφόρος] ἤγουν ὁ δίκην πυρὸς στιγματίας ποιῶν τοὺς ἀνθρώπους. | |
sch thom28 | σκήψας] ἐμπεσών. ἐλαύνει] ἀφανίζει. ἔχθιστος] μισητὸς πᾶσι. | |
sch thom29 | μέλας] σκοτεινός. | |
sch thom30 | στεναγμοῖς] τῶν τοὺς θανόντας ἐχόντων. | |
sch thom31-32 | ἰσούμενον] ἴσον· σύναπτε δὲ πρὸς τὸ κρίνον‐ τες. οἵδε παῖδες] τὸ κρίνοντες κατὰ συνεκδοχὴν κάτωθεν λάμβανε. ἐφέστιοι] πρόσοικοι. | |
sch thom33 | ἔν—βίου] ἤγουν ἐν τῷ εὑρεῖν μηχανὴν καὶ ἀπαλλαγὴν αὐτῶν. | |
sch thom34 | ἔν—συναλλαγαῖς] ἤγουν μηχανήσασθαι πῶς χρὴ διαλ‐ λάξαι θεούς. | |
sch thom35-36 | ἡ σύνταξις· ὃς μολὼν κ. ἐλθὼν ἐκ Κορίνθου, ἐξέλυ‐ σας κ. ἠλευθέρωσας τὸ ἄστυ τῶν Καδμείων τῆς σκληρᾶς ἀοιδοῦ. δέον δὲ εἰπεῖν τοῦ δασμοῦ κ. τοῦ φόρου ὃν ἑκά‐ στοτε αὐτῇ παρείχομεν διὰ τὴν τῶν αἰνιγμάτων ἄγνοιαν, | |
5 | ὁ δὲ πρὸς τὸ ὃν ἐποίησε δασμόν. | |
sch thom36 | σκληρᾶς ἀοιδοῦ] τῆς χαλεπῆς ἡμῖν Σφιγγὸς τῆς ἔμ‐ μετρα φθεγγομένης. | |
sch thom38 | ἐκδιδαχθείς] περὶ τῶν αἰνιγμάτων. προσθήκῃ θεοῦ] | |
ἤγουν ὥσπερ ἂν εἰ θεὸς ἡμῖν προσετέθη. | 171 | |
sch thom39 | ὀρθῶσαι] ἀνεγεῖραι κινδυνεύοντα. | |
sch thom40 | κράτιστον] ἐντιμότατον. | |
sch thom41 | πρόστροποι] προσκείμενοι. | |
sch thom42 | ἀλκήν] βοήθειαν. εὑρεῖν] μηχανήσασθαι. | |
sch thom43 | φήμην] χρησμόν. ἀνδρὸς] μάντεως. οἶσθά που] τοῦτο κατὰ συνεκδοχήν. | |
sch thom44-45 | ἐμπείροισι] τοῦτο πρὸς τὸ βουλευμάτων συναπτέον. ὅτι καὶ τοῖς ἐμπείροις τῶν βουλευμάτων, ἤτοι τοῖς ἄριστα βουλευομένοις, ὁρῶ κ. βλέπω, οὐ μόνον τὰ καλὰ καὶ τὴν περὶ τούτων ζήτησιν, ἀλλὰ καὶ μάλιστα τὰς | |
5 | συμφορὰς ζώσας· τουτέστιν ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὥσπερ νεκρά ἐστι τὰ συμβαίνοντα καλὰ ἢ κακά, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι καταλαμβάνειν αὐτά, καὶ ὅθεν ἐπῆλθε φρά‐ ζειν· τοῖς δὲ καλῶς βουλευομένοις καὶ τὰ καλὰ ζῶσιν, ἤγουν ἄριστα καταλαμβάνονται, δι’ ἣν αἰτίαν συνέβη, καὶ | |
10 | μάλιστα αἱ ἐπερχόμεναι δυστυχίαι τῷ κόσμῳ. οὗτοι γὰρ δύνανται καὶ ὅθεν ἐπῆλθον ἐξηγεῖσθαι, καὶ μηχανήν τινα φράζειν δι’ ἧς ὡς τάχιστα παύσονται. ἢ οὕτω· ὅτι τοῖς ἐμπείροις τῶν ἀνθρώπων, ἤτοι πεῖραν πολλὴν ἐσχηκόσιν ἐκ χρόνου τε καὶ φρονήσεως, ἐρῶ τὰς συμφορὰς κ. τὰς | |
15 | συνελεύσεις τῶν βουλευμάτων ζώσας· ἤγουν τούτοις ἐστὶν ἅπερ βουλεύσονται ζῶντα, ἤτοι ἐνεργὰ καὶ κατόρθωσιν ἔχοντα. | |
sch thom47 | αἰδέσθητι τὰ πρόσθεν σὰ κατορθώματα καὶ ἡμᾶς οὕτως | |
ἀθλίως ἔχοντας καὶ δεομένους σου. | 172 | |
sch thom48 | κλῄζει] ὀνομάζει. τῆς—προθυμίας] τῆς ἐπὶ τὴν Σφίγγα. ἕνεκα. | |
sch thom49 | μεμνώμεθα] ἐνθυμώμεθα. | |
sch thom50 | στάντες] πρῴην. ὕστερον] διὰ τὸν λοιμόν. | |
sch thom52 | τὴν τότ’] τὴν ἐπὶ τῆς Σφιγγός. αἰσίῳ τύχην κ. εὐτυχίαν· τουτέστιν ἐξ ὧν τὰ τῆς Σφιγγὸς εὗρες αἰ‐ νίγματα, ἃ μηδεὶς ἀνθρώπων, ὡς κατὰ ῥοῦν ἔτι χωρήσομεν ἐποίησας ἡμῖν εὔδηλον. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ὄρνιθι | |
5 | αἰσίῳ. αἰσίῳ] καλῷ. | |
sch thom53 | ἴσος] ὅμοιος καθὰ πρῴην. | |
sch thom54 | ὡς] ὅτι. | |
sch thom56 | ὡς] ὅτι. οὐδέν] ἤγουν οὐδενὸς ἄξιον. | |
sch thom57 | ἔρημος] κενή. | |
sch thom59 | ἱμείροντες] κλαίοντες. | |
sch thom65 | ὕπνῳ γ’ εὕδοντα] εἰς τὰ παρόντα ἀμελῶς διακείμενον. | |
sch thom67 | ἤγουν εἰς πολλὰς φροντίδας πλανηθέντα, ζητοῦντα τὸ τοῦ κακοῦ αἴτιον. ἰστέον δὲ ὅτι οὐ μόνον θηλυκῶς. ἡ πλάνη, ἀλλὰ καὶ ὁ πλάνος, ὥσπερ καὶ εὐθύνη καὶ εὔθυνος, ὡς ἔχει καὶ τὸ τοῦ Ἰσοκράτους, ‘τοὺς | |
5 | φυγαδικοὺς πλάνουσ‘. | |
sch thom70 | γαμβρόν] συγγενῆ. ἀποροῦσιν ἐνταῦθα πῶς ὁ Κρέων, τῇ μὲν ἀληθείᾳ θεῖος ὢν Οἰδίποδος, τῷ δὲ φαι‐ | |
νομένῳ γυναικάδελφος, γαμβρὸς νῦν παρὰ τούτου καλεῖται. καὶ φαμὲν ὅτι ἀντὶ τοῦ συγγενὴς ἐνταῦθα τὸ γαμβρὸς | 173 | |
5 | κεῖται, ἐπειδὴ καὶ κηδηστὴς οὐ μόνον ὁ πενθερός, ἀλλὰ καὶ ὁ γαμβρὸς καὶ ὁ γυναικάδελφος εὕρηται. Πυ‐ θικὰ] μαντικά. | |
sch thom73 | ἦμαρ] τὸ ἐνεστὸς νῦν. χρόνῳ] τῷ ὁρισθέντι παρ’ ἐμοῦ αὐτῷ εἰς ἀπάντησιν ἐκεῖσέ τε καὶ πάλιν ἐκεῖθεν δεῦρο. | |
sch thom74 | τὸ εἰκότος πέρα τοῦτο λέγει, ὅτι εἰκὸς ἦν καὶ μετὰ τὸν τεταγμένον χρόνον αὐτῷ παρ’ ἐμοῦ, δύο ἢ τρεῖς ἡμέρας ἀργῆσαι. νῦν δὲ καὶ πέρα τοῦ εἰκότος βραδύνει. | |
sch thom75 | τοῦ καθήκοντος] τοῦ ὡρισμένου. | |
sch thom77 | θεός] ὁ Ἀπόλλων. | |
sch thom78 | εἶπας] τοῦτο. οἵδε] οἱ παῖδες. | |
sch thom79 | προστείχοντα] προσερχόμενον. | |
sch thom80 | εἰ] εἴθε. τῳ] τινί. τοῦτο ὅμοιον τῷ παρ’ Αἰσχύλῳ, τῷ ‘πέμποιμ’ ἂν ἤδη καὶ τόνδε, σὺν τύχῃ δέ τῳ‘. δέον γὰρ εἰπεῖν ἐν τύχῃ τῃ κ. τινί, πρὸς ἀρσενικὸν ἀττι‐ κῶς ἔτρεψε, ὥσπερ ἐστὶ καὶ τὸ ‘οὔτε του σάλπιγγος | |
5 | κλύων‘, καὶ ἄλλα ὡς ἔφαμεν. | |
sch thom81 | βαίη] ἔλθῃ. λαμπρὸς] φαιδρός. ὥσπερ] ἐστίν. | |
sch thom82 | εἰκάσαι] νομίσαι. ἡδύς] ἐστιν. | |
sch thom83 | πολυστεφὴς] περιεστεμμένος. παγκάρπου] ἀειθα‐ λοῦς. μὴ λάβῃς εἰς τὸ παγκάρπου δάφνης ἔξωθεν τὸ ἀπό, ἀλλὰ πρὸς τὸ πολυστεφής ἐστιν ἡ γενική. | 174 |
sch thom84 | ταχέως γνωσόμεθα. ξύμμετρος] ἤγουν οὐκ ἀπέχων ἡμῶν πολύ, ἀλλὰ μέτριον. | |
sch thom85 | κήδευμα] συγγένεια. | |
sch thom86 | φάτιν] μαντείαν. | |
sch thom87 | τὰ δύσφορ’] τὰ δοκοῦντα σχέτλια. | |
sch thom88 | κατ’ ὀρθὸν ἐξιόντα] ἤγουν τελεσθέντα ὡς δεῖ. εὐτυ‐ χεῖν] ἡμᾶς. | |
sch thom89 | τὸ θρασὺς μὲν εἶπε διὰ τὸ ‘ἐσθλὴν‘ καὶ τὸ ‘πάντ’ ἂν εὐτυχεῖν‘· τὸ δὲ προδείσας διὰ τὸ ‘δύσφορα‘. | |
sch thom92 | ἕτοιμος] εἰμί. στείχειν] ἔρχεσθαι. ἔσω] τοῦ οἴκου. | |
sch thom93-94 | τὸ τῶνδε πρὸς τὸ πένθος συναπτέον, οὐ πρὸς τὸ πλέον· τὸ γὰρ πλέον πρὸς τὸ ἢ ἔχει τὴν δύναμιν. οὕτω· φέρω γὰρ τῶνδε τὸ πένθος, ἤγουν ὑπὲρ τούτων πενθῶ, πλέον ἢ περὶ τῆς ἐμῆς ψυχῆς. ἄξιος | |
5 | δὲ βασιλέως καὶ προστάτου ὁ λόγος οὗτος. | |
sch thom96 | ἐμφανῶς] καὶ οὐκ αἰνιγματωδῶς. ἰστέον ὅτι ὁ Κρέων παρὰ τοῦ Ἀπόλλωνος μαθὼν ἀκριβῶς ὅτι Οἰδίπους ἦν ὁ τοῦ λοιμοῦ αἴτιος φονεύσας τὸν πατέρα Λάϊον καὶ ἀνόμως συνὼν τῇ μητρί, ἵνα μὴ δόξῃ αὐτῷ ἐπαχθὴς κατὰ | |
5 | πρόσωπον ἐλέγχων, καὶ ἅμα δεδιὼς τὸ τῆς ἀρχῆς μέγεθος, | |
ἵνα μή τι κακὸν ἐξ αὐτοῦ πάθῃ, ἐσκιασμένως ταῦτά φησι· μαρτύριον δὲ ὅτι σύνοιδε, τὸ ‘λέγω γὰρ καὶ τὰ δύσφορ’ εἰ τύχοι‘. | 175 | |
sch thom97 | τεθραμμένον] ἐμπεφυκός. | |
sch thom98 | ἀνήκεστον] ἀθεράπευτον. λέγει δὲ τοῦτο, οὐχ ὅτι τὸ μίασμα θεραπείας ἐδεῖτο, ἀλλ’ ὅτι ἡ τοῦδε ἀπέλασις θερα‐ πείαν τοῖς ἄλλοις εἶχεν. | |
sch thom99 | ὁ τρόπος] ἡ μεταχείρισις. | |
sch thom100 | ἀνδρηλατοῦντας] τὸν πράξαντα τοῦτο ἄνδρα ἐλαύνον‐ τας. ἡ τοιαύτη αἰτιατική, τὸ ἀνδρηλατοῦντας, πρὸς τὸ ἐλαύνειν ἔχει τὴν δύναμιν. πῶς ἄνω ἐ‐ λαύνειν εἰπών, νῦν ἄμφω λέγει, ‘ἀνδρηλατοῦντας ἢ | |
5 | φόνῳ φόνον πάλιν λύοντασ‘; καὶ φαμέν, ὡς καὶ τὸ φονεῦ‐ σαι τὸν τοῦ Λαΐου φονέα ἀπέλασις τοῦ μιάσματος ἦν. φόνῳ] τοῦ φονεύσαντος. φόνον] τοῦ φονευθέντος. | |
sch thom101 | τόδ’ αἷμα] δι’ οὗ τὸ μίασμα. λέγει δὲ τὸν φόνον τοῦ Λαΐου. τὸ δὲ χειμάζει ἀντὶ τοῦ κλυδωνίζει καὶ διαφθείρει. | |
sch thom102 | τύχην] τὸν φόνον. | |
sch thom104 | ἀπευθύνειν] διεξάγειν. | |
sch thom106 | ἐπιστέλλει] προστάττει. | |
sch thom107 | τοὺς αὐτοέντας] ἤγουν τοὺς γενομένους αὐτόχειρας. τιμωρεῖν] κολάζειν. τὸ τινὰς οὐ πρὸς τὸ τιμω‐ | |
ρεῖν, ὥς φασί τινες, ἀλλὰ πρὸς τὸ αὐτοέντας ἔχει τὴν δύναμιν, οὕτω· ἐπιστέλλει ὁ Ἀπόλλων τιμωρεῖν κ. | 176 | |
5 | κολάζειν τοὺς αὐτοέντας χειρί, ἤγουν τοὺς αὐτόχειρας, τι‐ νάς. εἰ δὲ εἴποις, πῶς τὸ μὲν αὐτοέντας ὡρισμένον μετὰ τοῦ τοὺς τίθησι, τὸ δὲ τινὰς ἀόριστόν ἐστι, φαμὲν ὅτι διὰ τοῦτο οὕτω λέγει, διότι τὸ μὲν ὑπό τινων ἀνῃρῆσθαι Λάϊον φανερὸν ἦν, τίνες δὲ οἱ φονεῖς ἦσαν, | |
10 | τοῦτο δὲ ἀφανές. | |
sch thom108 | οἱ] οἱ αὐτοέντες. | |
sch thom109 | ἴχνος] ἀρχὴ καὶ ἀφορμή. δυστέκμαρτον] ἀφανές· ἀκατανόητον. αἰτίας] μέμψεως· ἤτοι τοῦ φόνου. | |
sch thom111 | ἁλωτόν] καταληπτόν. | |
sch thom112 | τὸ πότερα οὐ πρὸς τὸ συμπίπτει ἔχει τὴν δύναμιν, ἀλλὰ πρὸς τὸ οἴκοις καὶ τὸ ἀγροῖς καὶ τὸ ἐπ’ ἄλλης γῆς. τὸ γὰρ πότερον ἀντὶ τοῦ ποῖον. | |
sch thom114 | θεωρούς φασι τοὺς εἰς τὰ μαντεῖα ἀπιόντας τοῦ μαθεῖν ἕνεκα περὶ ὧν αὐτοῖς ἐστι ζήτησις. ἀπῆλθεν οὖν καὶ Λάϊος εἰς τὸν Ἀπόλλω χρησόμενος περὶ τοῦ ἐκτεθέν‐ τος παιδός, εἰ ἆρα ζώῃ. ἐκδημῶν] ἀπερχόμενος εἰς | |
5 | Ἀπόλλω. | |
sch thom115 | ἀπεστάλη] ἀπῆλθε. | |
sch thom116 | συμπράκτωρ] μέτοχος. | |
sch thom117 | ἐχρήσατ’ ἄν] κατενόησεν ἂν τὸν πράξαντα τὸν φόνον. | |
sch thom118 | οὔ. θνήσκουσι] πάντες οἱ σὺν αὐτῷ. πλὴν] εἰ μή. εἷς τις] ἐσώθη. | 177 |
sch thom119 | πλὴν] εἰ μή. φράσαι] εἰπεῖν. | |
sch thom120 | μαθεῖν] ἡμᾶς. | |
sch thom121 | εἰκότως εἶπε τὸ ἐλπίδος· ἡ γὰρ μικρὰ ἀφορμὴ μειζόνων ἐλπίδα παρίστησιν. | |
sch thom122 | συντυχόντας] αὐτῷ. | |
sch thom123 | οὐ μιᾷ ῥώμῃ] ἤγουν οὐ μιᾷ πληγῇ. σὺν πλήθει χερῶν] ἤγουν πάντες ὁμοῦ ἐμπεσόντες αὐτῷ. | |
sch thom124-25 | εἴ τι—ἐνθένδ’] ἤγουν εἰ μή τις τῶν πολιτῶν διέφθειρεν αὐτὸν χρήμασι πρὸς τὸν κατ’ ἐκείνου φόνον. | |
sch thom126 | ἤγουν καὶ ἡμεῖς οὕτως ἐνομίζομεν. | |
sch thom129 | οὕτω] ὥς φατε. | |
sch thom130 | ἡ ποικιλῳδὸς] ἡ ποικίλα καὶ δύσφραστα ᾄδουσα. τὸ πρὸς ποσὶ] ἤγουν τὸ ἀνιστάμενον ἐξ αὐτῆς κακόν. | |
sch thom131 | μεθέντας] ἀφέντας. τἀφανῆ] ἤγουν τὸ περὶ τοῦ φό‐ νου ζητεῖν. | |
sch thom132 | φανῶ] δείξω. | |
sch thom134 | ἐπιστροφήν] ἔρευναν· φροντίδα. | |
sch thom136 | τιμωροῦντα] βοηθοῦντα. τῷ θεῷ θ’ ἅμα] τῷ Ἀ‐ πόλλωνι· βοηθήσω γὰρ καὶ τούτῳ εἰ τὴν μαντείαν αὐτοῦ βεβαιώσαιμι ζητήσας καὶ ἐξευρὼν τὸ μίασμα. | |
sch thom138 | ἀποσκεδῶ] ἀπελάσω. μύσος] μίασμα. | |
sch thom140 | χειρὶ] ἐπιβουλῇ. θέλοι] θελήσῃ. | 178 |
sch thom141 | προσαρκῶν] βοηθῶν. διὰ τὴν τοῦ φόνου ζήτησιν. ἐμαυτὸν ὠφελῶ] ὠφέλειαν γὰρ τῇ ἀρχῇ πορίζω. | |
sch thom142 | βάθρων] ἐπὶ βάθρων. ἰστέον ὅτι ὁ τόπος ἔνθα ἡ ἐκκλησία ἐγίνετο βαθμίσιν ἦν κύκλῳ διειλημμένος ἄλλαις ἐπ’ ἄλλαις, ἔνθα οἱ συνελθόντες πάντες καθήμενοι ἀνεμ‐ ποδίστως ἠκροῶντο τοῦ ἱσταμένου ἐν μέσῳ καὶ συμβου‐ | |
5 | λεύοντος. | |
sch thom143 | ἵστασθε] στάθητε. ἱκτῆρας] τοὺς ἱκετικούς. | |
sch thom144 | ὧδ’] ἐνταῦθα. | |
sch thom145 | πᾶν] ὅσον συμβάλλεται εἰς τὴν περὶ τοῦ μιάσματος ζήτησιν καὶ ἀπέλασιν. | |
sch thom146 | πεπτωκότες] κινδυνεύσαντες. τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι, εἰ μὲν εὑρήσομεν τὸ μίασμα καὶ ἀπελάσομεν, πεπαύσεται ὁ λοιμός· εἰ δ’ οὖν προχωρήσει ἀεί, καὶ ἡμᾶς ἐκτρίψει τελείως. | |
sch thom147 | ἱστώμεθα] ἐπὶ τῶν βάθρων. τῶνδε ... χάριν] τοῦ ζητῆσαι τὸ αἴτιον τοῦ λοιμοῦ. | |
sch thom151-52 | φασὶν οἱ Ἕλληνες τὴν φήμην θυγατέρα Διός, ὅθεν καὶ τὴν ἐξ Ἀπόλλωνος ἐλθοῦσαν αὐτοῖς μαντείαν περὶ τοῦ λοιμοῦ φάτιν Διὸς καλεῖ. ἡδυεπῆ δὲ ταύτην ὠνόμασεν, ὡς τὰ συντελοῦντα αὐτοῖς φέρουσαν. πολύχρυσον δὲ τὴν Πυ‐ | |
5 | θῶνα καλεῖ, διὰ τὸ ἐκ λίθων χρυσῶν δεδομῆσθαι τὸ Ἀ‐ πόλλωνος μαντεῖον, ἃς χιλίας αὐτῷ Κροῖσος πέπομφεν, ἢ διὰ τὴν τῶν ἀναθημάτων πολυτέλειαν. τὸ δὲ τίς ἀντὶ τοῦ ποταπή· ταχέως ποιήσουσα ἀπαλλαγὴν τοῦ λοιμοῦ, ἢ μετὰ πολὺν χρόνον; | 179 |
sch thom153-54 | τὸ δὲ ἐκτέταμαι ἀντὶ τοῦ ἐκπέπληγμαι, παρόσον οἱ ἐκπλαγέντες ἔκτασιν σώματος καὶ ἀκινησίαν ἐν ὅσῳ ἐκπλήττονται πάσχουσι. | |
sch thom155-57 | τὸ δὲ ἀμφί σοι πρὸς τὸ πάλλων ἔχει τὴν δύναμιν, οὐ πρὸς τὸ ἁζόμενος. οὕτως· ἐκτέταμαι κ. ἐκπέπληγμαι, πάλλων κ. κινῶν ἀμφί σοι, ὦ Δήλιε ἰήιε Παιάν, φρένα ἐν | |
5 | δείματι φοβεράν, ἁζόμενος κ. σεβόμενός σε. τουτέστιν, ἐκ‐ πλήττομαι τῇ σῇ μαντείᾳ, καὶ μετὰ φόβου πρὸς σὲ τείνω τὸν νοῦν μου, δεόμενος ἀπαλλάξαι με τοῦ λοιμοῦ. | |
sch thom155 | ἁζόμενος] σὲ τιμῶν, τοὺς χρησμοὺς τοὺς ἀπὸ σοῦ εἰρημέ‐ νους. | |
sch thom157 | χρέος] καὶ γὰρ χρεία πολλὴ ἦν τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ λοιμοῦ. | |
sch thom157-58 | εἰπέ μοι, ὦ ἄμβροτε κ. θεία φάτις κ. μαντεία, τέκνον τῆς χρυσέας ἐλπίδος, τί χρέος κ. χρείαν ἐξανύσεις κ. τελέσεις ἐμοί, ἢ νέον ἢ ἐν περιτελλομέναις κ. ἐπελθούσαις ὥραις· τουτέστι, νῦν παύσεις τὸν λοιμὸν ἢ | |
5 | ὕστερον; δέον δὲ εἰπεῖν νῦν, νέον εἶπε πρὸς τὸ χρέος. ἐλπίδος δὲ τέκνον τὴν μαντείαν καλεῖ, ὅτι πρῶτον ἐλπί‐ ζουσιν ἄνθρωποι εἰς Ἀπόλλωνα ὡς φράσειε τί δεῖ ποιεῖν, εἶτα τὰς μαντείας δέχονται. | |
sch thom159 | κεκλόμενος κ. ἐπικαλούμενος πρῶτά σε, ὦ θεία Ἀ‐ θηνᾶ θύγατερ τοῦ Διός. τὸ δὲ κεκλόμενος πρὸς τὸ | |
πάλλων καὶ τὸ ἁζόμενος ἐστί, διὰ μέσου ῥηθέν‐ τος τοῦ τί μοι νέον μέχρι τοῦ φάμα. οἱ πολλοὶ | 180 | |
5 | δὲ ἀγνοοῦντες κεκλομένῳ πρὸς τὸ τί μοι γρά‐ φουσι. | |
sch thom160-61 | καὶ τὴν σὴν ἀδελφὴν Ἄρτεμιν (ἐκ Διὸς γὰρ καὶ αὕτη ὡς σύ), τὴν γαιάοχον κ. τὴν συνέχουσαν τήνδε τὴν γῆν, ἥτις θάσσει κ. κάθηται εὐκλεᾶ θρόνον κυκλόεντα ἀγορᾶς, τουτέστιν ἥτις ἐν ἀγορᾷ ναὸν ἔχει | |
5 | κυκλοτερῆ· | |
sch thom162 | καὶ τὸν ἑκηβόλον κ. τοξικὸν Φοῖβον, κεκλόμενος ἀπὸ κοινοῦ. νοεῖται δὲ τὸ ἀδελφεὰν καὶ πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα, εἰ καὶ πρὸ τοῦ εἰπεῖν ἐκεῖνον αὐτὴν προέθηκε. | |
sch thom163 | ἰὼ ἰώ· ἀντὶ τοῦ ὦ Ἀθηνᾶ καὶ Ἄρ‐ τεμι καὶ Ἄπολλον, προφάνητε ἐμοὶ τρισσοὶ ἀλεξίμοροι κ. βοηθοί. | |
sch thom164-67 | εἰ καί ποτε φλόγα πήματος ἠνύσατε κ. ἐτελέσατε τῇ πόλει ἐκτοπίαν κ. πορρωτάτην, πήματος προ‐ τέρας ἄτης κ. βλάβης ὀρνυμένης κ. κινουμένης ὕπερ, ἤγουν ὑπεράνω, τῆς πόλεως, ἔλθετε καὶ νῦν, ὦ πόποι κ. θεοί, | |
5 | εἰς βοήθειαν. ἢ πρὸς τὸ νῦν στικτέον, τὸ δὲ ὦ πό‐ ποι ἀντὶ τοῦ φεῦ φεῦ. νόει δὲ καὶ τὸ προτέρας ἄτας ὀρνυμένας αἰτιατικῶς, οὕτω· φλόγα πήμα‐ τος, λέγω προτέρας ἄτας ὀρνυμένας. καλῶς δὲ εἶπε τὸ φλόγα· τὰ γὰρ πήματα δίκην φλογὸς εἰς οὓς ἐπέλθῃ | |
10 | καθίσταται. | |
sch thom168-69 | φέρω γὰρ πήματα ἀνάριθμα κ. πολλά, νοσεῖ δὲ ὁ πρόπας κ. ὅλος στόλος ἐμοί, ἤγουν ὁ βίος καὶ ἡ ζωή μου | |
μετὰ φθορᾶς διέρχεται πάσης. στόλον γὰρ ἐνταῦθα καλεῖ τὴν ἐν τῷ βίῳ πορείαν καὶ δίαιταν. | 181 | |
sch thom170 | οὐδὲ ἔνι κ. ὑπάρχει ἔγχος κ. δύναμις φροντίδος, ἐν ᾧ ἔγχει ἀλέξε‐ ται κ. βοηθήσει τις ἑαυτῷ, τουτέστιν ἐς τοσοῦτον ἀπορίας τὰ παρόντα ἡμῖν ἐλήλυθε πράγματα, ὥστ’ οὐδὲ φροντίδα | |
5 | καὶ μηχανὴν ἡντινοῦν ἐστι πορίσασθαι πρὸς ἀπαλλαγήν. | |
sch thom171-74 | οὔτε γὰρ αὔξεται κ. ἀναφύεται ἔκγονα κλυτᾶς χθονός, τουτέστιν οὔθ’ ἡ γῆ ἀναδίδωσι σπέρματα καὶ τὴν ἄλλην πόαν, ὅπερ ἐνδόξου γῆς ἐστιν, οὔτε γυναῖκες ἀνέ‐ χουσι κ. ἀναφέρουσι καὶ ἐλευθεροῦνται τῶν ἰῄων κ. θρη‐ | |
5 | νητικῶν καμάτων κ. πόνων ἐν τόκοις κ. ἐν γένεσιν, ἤγουν οὔτε αἱ γυναῖκες δύνανται τίκτειν καὶ ἐς φῶς ἄγειν τὰ ἔμβρυα φθειρόμενα ἐντὸς ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ καὶ πρὸ τοῦ και‐ ροῦ ἐξιόντα. | |
sch thom174-78 | ἄλλον δὲ ἄνθρωπον σὺν ἄλλῳ ἀν‐ θρώπῳ ἴδῃς ὄρμενον κ. ἐλλιμενίζοντα καὶ φερόμενον πρὸς τὴν ἀκτὴν τοῦ ἑσπέρου κ. σκοτεινοῦ θεοῦ, ἤγουν τοῦ ᾍ‐ δου. καλῶς εἶπε τὸ ἀκτήν, παρόσον διὰ τῆς Ἀχε‐ | |
5 | ρουσίας λίμνης, ὡς ληροῦσιν, εἰς ᾍδου περῶσιν οἱ θα‐ νόντες. | |
sch thom176 | κρεῖσσον κ. κάλλιον πυρὸς ἀμαιμακέτου, ἤγουν ταχύτερον τοῦ τῆς ἀστραπῆς πυρός, ἅπερ κ. καθὰ εὔπτερον ὄρνιν. ταῦτα δὲ λέγει ἵνα δηλώσῃ τὸ τάχος τῶν συμβαινόντων τότε θανάτων. | |
sch thom179 | ὧν ἀνάριθμος κ. ἀσύντακτος ἡ πόλις ὄλλυται· τῶν γὰρ οἰκητόρων ἀφανιζομένων καὶ ἡ πόλις ἀπόλλυται. διὰ τούτων γὰρ συνίσταται. | |
sch thom180-81 | κεῖται δὲ πρὸς πέδῳ | |
θανατηφόρῳ ἀνοίκτως, νηλεὰ κ. ἀνελεῆ ἀγένεθλα, τουτέστιν ἐκπίπτουσι τῶν τῶν γυναικῶν γαστέρων τὰ ἔμ‐ βρυα πρὶν ἢ τυχεῖν τοῦ προσήκοντος τῷ τοκετῷ καιροῦ | 182 | |
5 | ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ φθειρόμενα. | |
sch thom182-86 | ἐν δὲ τούτοις τοῖς ἀώροις γεννήμασιν αἱ ἄλοχοι καὶ ματέρες αὐτῶν, καὶ σὺν ταύταις (τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἐπὶ) αἱ πολιαὶ μητέρες αὐ‐ τῶν, ἐπιστενάχουσι κ. θρηνοῦσιν ἄλλοθεν ἄλλαι, παρὰ τὴν | |
5 | βώμιον ἀκτήν, ἤτοι παρὰ τοὺς ναούς, ἐν θυσίαις, ἱκτῆρες κ. παρακλήτορες τῶν λυγρῶν πόνων. τουτέστιν αἱ μὲν ἄλοχοι διὰ τὰ ἄωρα γεννήματα ἱκετεύουσαι, δι’ αὐτὰς δὲ αἱ μη‐ τέρες αὐτῶν. καλῶς δὲ εἶπε τὸ βώμιον ἀκτήν· ὥσπερ γὰρ τοῖς ἐν θαλάσσῃ κινδυνεύουσιν αἱ ἀκταὶ σωτή‐ | |
10 | ριον, οὕτω καὶ αὐταῖς οἱ βωμοί· ἐνταῦθα γὰρ θύουσαι ἀπαλλαγὴν ηὔχοντο. | |
sch thom187 | παιὰν δέ, ὅς ἐστιν ὕμνος εἰς Ἀπόλλωνα ἐπὶ ἀφέσει λοιμοῦ ᾀδόμενος, λάμπει κ. δίκην πυρσοῦ εἰς ὕψος αἴρεται ἐξ ἡμῶν, καὶ γῆρυς κ. βοὴ στο‐ νόεσσα κ. θρηνητική, ὅμαυλος κ. συμμιγὴς καὶ ὁμόθρους. | |
sch thom188-89 | ὑπὲρ ὧν κ. ὧν τινων, τοῦ παιᾶνος καὶ τῆς βοῆς, ὦ χρυσέα θύγατερ Διὸς Ἀθηνᾶ, εὐῶπα κ. εὐόφθαλμε, πέμψον ἡμῖν ἀλκὴν κ. βοήθειαν. εὕρηται δὲ καὶ εὐῶπαν, ὃ πρὸς τὸ ἀλκὴν συνάψεις, οὕτως· ἀλκὴν κ. βοήθειαν | |
5 | εὐῶπαν κ. χαρίεσσαν. | |
sch thom190-92 | καὶ τὸν μαλερὸν κ. τὸν καυστικὸν Ἄρεα, ἤτοι τὸν λοιμόν, ὃς νῦν φλέγει κ. καίει με ἄχαλκος ἀσπίδων, ἤγουν | |
δίχα ξιφῶν καὶ ἀσπίδων, τούτοις γὰρ ἐπέρχεται Ἄρης, φλέγει με ἀντιάζων κ. ἐμπίπτων, περιβόητος κ. μέγας καὶ | 183 | |
5 | σφοδρός, | |
sch thom193 | δὸς νωτίσαι κ. παλινδρομῆσαι δράμημα κ. πορείαν παλίσσυτον κ. ὀπισθόρμητον, ἄπουρον κ. ξένον καὶ πόρρω τῶν ὅρων τῆς ἐμῆς πατρίδος. | |
sch thom190 | εἰκότως τὸν λοιμὸν Ἄρει παρεικάζει, ὡς φθορᾶς αἴτιον ὥσπερ ἐκεῖνος. περιβόητον δὲ καλεῖ διὰ τὸ καὶ ἐν τούτῳ πολλὰς γίνεσθαι ὥσπερ ἐν πολέμῳ βοάς. | |
sch thom194-97 | εἴτ’ εἰς τὸν μέγαν θάλαμον κ. οἶκον τῆς Ἀμφιτρίτης, ἤτοι τὸν Ὠκεα‐ νόν, εἴτ’ εἰς τὸν Θρῄκιον κλύδωνα, τὸν ἀπόξενον ὅρμον. ἰστέον, ὅτι ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ Εὐξείνου ὁ Θρᾳκικός ἐστι | |
5 | Βόσπορος. καλεῖται δὲ Εὔξεινος κατ’ εὐφημισμόν. δηλοῖ δὲ καὶ οὗτος ἀπόξενον ὅρμον εἰπών· πολλῶν γὰρ φθορῶν τοῖς ἐμπλέουσιν αἴτιος. φησὶ δὲ καὶ Αἰσχύλος ‘ἐχθρόξενος ναύτῃσι, μητρυιὰ νεῶν‘. | |
sch thom198-202 | ἐάν τι γὰρ κακὸν ἀφῇ ἡ νὺξ ἐν τῷ τέλει, τοῦτ’ ἐφ’ ἧμαρ ἔρχεται. τὸν κ. ὅντινα λοιμόν, φθῖσον κ. ἀφάνισον ὑπὸ τῷ σῷ κε‐ ραυνῷ, ὦ Ζεῦ, ὁ νέμων κ. ἔχων κράτη κ. ἐξουσίαν τῶν | |
5 | πυρφόρων κ. τῶν καυστικῶν ἀστραπῶν. | |
sch thom203-06 | καὶ ὦ Λύκειε ἄναξ, Ἄπολλον, θέλοιμ’ ἂν ἐνδα‐ τεῖσθαι κ. ὁρμᾶσθαι κατὰ τοῦ λοιμοῦ ἀπὸ τῶν χρυσοστρό‐ φων ἀγκυλῶν κ. τόξων τὰ σὰ ἀδάμαστα κ. ἀίδια βέλη | |
προσταθέντα ἀρωγά, τουτέστιν εἰς αὐτὸν πεμφθέντα πρὸς | 184 | |
5 | ἐμὴν βοήθειαν. | |
sch thom207-09 | καὶ τὰς πυρφόρους κ. καυστικὰς αἴγλας τῆς Ἀρτέμιδος, ἤτοι τὰ βέλη, σὺν αἷς διαΐσσει κ. διέρχεται τὰ ὄρη τὰ λύκεια κ. ἔνθα οἱ λύκοι διατρίβουσι· κυνηγετικὴ γὰρ ἡ θεός. | |
sch thom208 | εἰκότως τὰ τῆς Ἀρτέμι‐ δος τόξα αἴγλας καλεῖ· ἀλληγορεῖται γὰρ αὕτη πρὸς τὴν σελήνην. πυρφόρους δέ, διὰ τὸ δίκην πυρὸς τοῖς δεχομένοις τὰ βέλη τυγχάνειν, ἢ διότι χρυσᾶ ἦσαν. | |
sch thom209-11 | καὶ κικλήσκω κ. ἐπικαλοῦμαι τὸν Βάκχον κ. Διό‐ νυσον, τὸν ἐπώνυμον τῆσδε τῆς γῆς, τὸν εὔιον, τὸν χρυ‐ σομίτραν κ. τὸν χρυσῆν περικεφαλαίαν ἔχοντα, τὸν οἰνῶπα κ. τὸν κωμαστικόν, | |
sch thom212-15 | τὸν ὁμόστολον κ. ὁμοδίαιτον τῶν Μαινάδων, πελασθῆναι κ. πλησιάσαι φλέγοντα κ. καί‐ οντα, ἐν πεύκῃ κ. ἐν λαμπάδι ἀγλαῶπι κ. καυστικῇ, ἐπὶ τὸν θεόν, ἤτοι τὸν λοιμόν, τὸν ἀπότιμον ἐν θεοῖς, ἤγουν ὃν | |
5 | μόνον ἐκ θεῶν οὐδεὶς τῶν ἀνθρώπων ἐτίμησε. καλῶς δὲ εἶπε τὸ ἐπώνυμον, ἤτοι Θηβαῖον· ἐκ Θηβῶν γὰρ ὁ Διόνυσος ἦν. | |
sch thom216 | τὸ ἃ δ’ αἰτεῖς πρὸς τὸ λάβοις συναπτέον, οὕτως· ἃ δ’ αἰτεῖς, λάβοις ἂν ἀλκὴν καὶ ἀνακούφισιν τῶν κακῶν, εἰ τόδε καὶ τόδε ποιήσεις. τουτέστιν ἡ σὴ ζήτησις, λέγω τὸ τὸν φονέα εὑρηθῆναι, τελεσθήσεται, εἰ ὅσα σοι | |
5 | λέγω ποιήσεις. | |
sch thom217 | τῇ—ὑπηρετεῖν] ἤγουν ὑπὲρ αὐτῆς σπουδάζειν. | 185 |
sch thom218 | ἀλκὴν] βοήθειαν. | |
sch thom219 | ἃ] ἔπη. ξένος] κεχωρισμένος. τοῦ λόγου] οὐ γὰρ πώποτε περὶ τούτου ἤκουσα. | |
sch thom220 | ξένος—πραχθέντος] οὐ γὰρ ἦν ὅτε ὁ φόνος ἐπράχθη. ἔστι δὲ τὸ πραχθέντος οὐδέτερον, ἀντὶ τῆς πρά‐ ξεως. οὐ γὰρ ἂν κτἑ.] αὕτη ἡ κατασκευὴ πρὸς τὸ ‘τἄμ’ ἐὰν θέλῃς ἔπη κλύων‘ καὶ τὰ ἑξῆς. | |
sch thom221 | ἴχνευον] ἠρεύνων. αὐτό] τὸ περὶ τοῦ μιάσματος. σύμβολον] σημεῖον δι’ οὗ εὑρήσω. οὐκ ἀληθῶς δὲ τοῦτο λέγει, ἀλλ’ ἵνα ἐντεῦθεν ἀπατήσῃ τὸν ποιήσαντα, καὶ ἀκουσίως ὁμολογῆσαι τὴν πρᾶξιν. | |
sch thom222 | ὕστερος] τοῦ φόνου. ἀστὸς] πολίτης. εὕρηται καὶ τελῶ καὶ τελῶν· καὶ τὸ μὲν τελῶ διὰ μέσου εἴποις· εἰ δὲ τελῶν γράψεις, τὸ μὲν νῦν δὲ οὐκ ἀποδώσεις, πρὸς δὲ τὸ τελῶν ἅπαντα τὸν ἑξῆς λόγον | |
5 | συνάψεις. καὶ ἔστιν ὅμοιον, ὡς πρῴην ἔφαμεν, τῷ ‘ἐγὼ δ’ ἐπίσταμαι γὰρ ἀρτίως ὅτι ὅτ’ ἐχθρὸς ἤμην‘. | |
sch thom224 | τὸν Λαβδάκου] υἱόν. | |
sch thom226 | σημαίνειν] δηλοῦν. | |
sch thom227 | τοὐπίκλημα] τὸ ἁμάρτημα. ὑπεξελὼν] τὸ φοβεῖσθαι. | |
sch thom228 | καθ’ αὑτοῦ] σημαινέτω· τῷ γὰρ λέγειν ὅτι ‘ἐγὼ ἐποίησα‘, ὥσπερ κατήγορος αὐτὸς ἑαυτοῦ γίνεται. | |
sch thom229 | ἀστεργὲς] ἀφόρητον. ἄπεισιν] ἀπελεύσεται. | 186 |
sch thom230 | αὖ] πάλιν. | |
sch thom231 | τὸν αὐτόχειρα] τὸν φονέα. | |
sch thom232 | ἤγουν πρὸς τῷ χάριν αὐτῷ ἔχειν με, καὶ πλείστας ἕξει παρ’ ἐμοῦ δωρεὰς τοῦ μηνύματος. | |
sch thom233 | φίλου] εἰ ἐκεῖνος ἐποίησε. | |
sch thom234 | δείσας] ὑπὲρ ἐκείνου. ἀπώσει] ἀπενέγκῃ. τοὔπος] τὸ περὶ τοῦ φόνου. αὑτοῦ] εἰ αὐτὸς ἐποίησε. | |
sch thom235 | ’κ τῶνδε] ἐκ τοῦ μὴ ἐκεῖνον εἰπεῖν τοῦτο. | |
sch thom236 | ἀπαυδῶ] ἀπαγορεύω. | |
sch thom237 | θρόνους] ἐξουσίαν. νέμω] διεξάγω· ἔχω. | |
sch thom238 | εἰσδέχεσθαι] ἐν τῷ οἴκῳ. | |
sch thom239 | θύμασι] θυσίαις. | |
sch thom240 | χέρνιβας νέμειν] καθάρσια παρέχειν αὐτῷ. | |
sch thom241 | ὠθεῖν] ἐξελαύνειν. | |
sch thom242 | τοῦδ’] τοῦ ἀνθρώπου. δέον δὲ εἰπεῖν, ‘ὡς ὄντος μί‐ ασμα‘, πρὸς τὸ τοῦδε ἐποίησε τὸ μιάσματος. | |
sch thom243 | ἐξέφηνεν] ἐδήλωσεν. | |
sch thom244 | δαίμονι] Ἀπόλλωνι. | |
sch thom245 | τῷ ... ἀνδρὶ] τῷ Λαΐῳ. | |
sch thom246 | κατεύχομαι] καταρῶμαι. | |
sch thom248 | ἄμοιρον] κακοδαίμονα. ἐκτρῖψαι] μετὰ ἐκτριβῆς καὶ | |
ἀφανισμοῦ τελέσαι. | 187 | |
sch thom249 | ξυνέστιος] σύνοικος. | |
sch thom250 | ξυνειδότος] γινώσκοντος τοῦτο. | |
sch thom251 | παθεῖν] ἐμέ. τοῖσδ’] τοῖς φονεῦσι. | |
sch thom252 | ταῦτα] ἃ προειρήκειν. ἐπισκήπτω] ἐντέλλομαι. τελεῖν] ποιεῖν. | |
sch thom253 | ὑπέρ τ’ ἐμαυτοῦ] ὁ γὰρ ἐκεῖνον ἀποκτείνας, ἴσως ἂν καὶ ἐμέ. τοῦ θεοῦ] προσέταξε γὰρ ἐξελεῖν τὸ μίασμα. | |
sch thom254 | ἵνα παύσηται τοῦ λοιμοῦ. ἀθέως] ἔξω τῆς τῶν θεῶν ἐπιμελείας. | |
sch thom255 | γὰρ] τὸ γὰρ πρὸς τὸ οὐδὲ συναπτέον, εἰ καὶ τὸ εἰ διὰ μέσου ἡ βία τοῦ μέτρου τεθῆναι ἠνάγκασεν. τὸ πρᾶγμα] ὁ φόνος. θεήλατον] ἐκ θεοῦ ἐλθὸν εἰς ζήτησιν. | |
sch thom258 | ἐπικυρῶ] ἐπὶ τῷ Ἀπόλλωνος λόγῳ βεβαιῶ. | |
sch thom259 | ἐκεῖνος] ὁ Λάϊος. | |
sch thom260 | ὁμόσπορον] ὁμόκοιτον. | |
sch thom261 | τὸ ἐκείνῳ καὶ τὸ γένος πρὸς τὸ κοινῶν δὲ παίδων συναπτέον. τὸ δὲ κοίν’ ἂν πρὸς τὸ ἦν ἂν ἐκπεφυκότα. τὸ δὲ εἰ μὴ πρὸς τὸ δυ‐ στύχησεν, οὕτως· ἔχων δὲ παίδων γένος κοινῶν ἐκεί‐ | |
5 | νῳ, κοινὰ ἂν ἦν τὰ τέκνα ἐκπεφυκότα ἐκείνου, εἰ μὴ ’δυ‐ στύχησε κ. ἀπέθανεν. ἀποροῦσι δ’ ἐνταῦθα πῶς λέγει κοινά· εἰ γὰρ ἔζη Λάϊος, μόνος ἂν εἶχεν Ἰοκάστην, καὶ οὐδεὶς ἂν αὐτῷ ἐκοινώνει τῆς τῶν τέκνων σπορᾶς. καὶ | |
φαμὲν ὡς τὸ μὲν ἀληθὲς οὕτως ἀπαιτεῖ, λέγει δὲ νῦν Οἰ‐ | 188 | |
10 | δίπους τὸ κοινὰ διὰ τὸ τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ γυναῖκα ἔχειν. ἔστι δὲ ὥσπερ παρακεκινδυνευμένον, καὶ οὐ κατὰ τὴν πρέ‐ πουσαν ἀκολουθίαν. δέον δὲ εἰπεῖν, κοινὰ γὰρ ἦν, ἀσυνδέτως εἶπε κοινὰ ἂν ἦν. ἢ οὕτως, ὃ καὶ κρεῖτ‐ τον· ἦν δ’ ἂν κ. ὑπῆρχον τὰ ἐξ ἐκείνου, δηλονότι τοῦ Λαΐου, | |
15 | πεφυκότα κ. γεννηθέντα τέκνα, κοινὰ τοῖς ἐμοῖς τέκνοις, εἰ μὴ ἐδυστύχησεν ἐκεῖνο τὸ γένος τῶν κοινῶν παίδων. ἃ γὰρ εἰ περιῆν Λάϊος γεννήσειν ἔμελλε τέκνα, ταῦτ’ Οἰδί‐ πους κοινὰ ἐνόμιζε τοῖς ἑαυτοῦ διὰ τὸ τὴν αὐτὴν ὕστερον καὶ αὐτὸν ἐσχηκέναι γυναῖκα, καὶ οἷον ἐντεῦθεν κοινωνὸν | |
20 | αὐτῷ τῆς τῶν παίδων γενέσθαι σπορᾶς. | |
sch thom263 | τὸ κείνου] μέρος. κάρτ’] λίαν. ἐνήλαθ’] ἐνέπεσε. | |
sch thom264-65 | ἐσχηματισμένον. τάδ’] τὸ ζητῆσαι καὶ ἐρευνῆσαι. ὑπερμαχοῦμαι] ὑπεραγωνιοῦμαι. κἀπὶ—ἀφίξομαι] ἤ‐ γουν πᾶσαν σπουδὴν καὶ ζήτησιν εἰσενέγκω. | |
sch thom266 | τὸν αὐτόχειρα] τὸν αὐτόχειρα πράξαντα. | |
sch thom267 | τῷ—παιδὶ] τῷ Λαβδάκου υἱῷ, τῷ Λαΐῳ· ἔστι δὲ ἡ δοτικὴ πρὸς τὸ φόνου. | |
sch thom269-70 | ταῦτα] ἃ πρὶν εἴρηκεν, λέγω τὸ μήτ’ εἰσδέχεσθαι καὶ τὰ ἑξῆς. τινὲς μὴ δυνάμενοι τὸ θεοὺς συντάξαι, θεοῖς γράφουσι πρὸς τὸ εὔχομαι. τὸ δ’ ἐστὶ τοι‐ οῦτον· καὶ τοῖς μὴ δρῶσι ταῦτα ἃ εἴρηκα, εὔχομαι μήτε | |
5 | ἀνιέναι κ. ἀναπέμπειν τοὺς θεοὺς αὐτοῖς γῆν τινα ἄροτον κ. ἠροτριασμένην, τουτέστι μὴ εὐοδοῦν τοὺς θεοὺς τὰ σπέρ‐ | |
ματα αὐτοῖς. δέον δὲ οὕτως εἰπεῖν, μὴ ἀνιέναι τοὺς θεοὺς αὐτοῖς ἐκ γῆς ἠροτριασμένης σπέρματα, γῆν ἄροτον εἶπεν, ἐπειδήπερ ἡ ἠροτριασμένη γῆ δεχομένη τὰ σπέρματα | 189 | |
10 | ἀνίησι. τὸ δὲ τινὰ διὰ τοῦτο εἶπεν, ἵνα δείξῃ ὡς οὐ μόνον ταύτην τὴν γῆν λέγει, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν ἣν ἂν οἰκοῖεν. | |
sch thom271-72 | μήτ’—παῖδας] ἀνιέναι. τῷ πότμῳ κτἑ.] τῷ ἐνεστῶτι λοιμῷ. φθαρῆναι δεῖ γράφειν, οὐ φθε‐ ρεῖσθαι. τὸ γὰρ εὔχομαι ἀντὶ τοῦ ὑπισχνοῦ‐ μαι θέμενον μέλλοντι συντάσσεται, ὡς τὸ ‘ηὔξατο τῷ | |
5 | Ἀσκληπιῷ τάλαντον δώσειν‘ παρὰ Λιβανίῳ, καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν. ἀντὶ δὲ τοῦ εὐχὴν καὶ δέησιν ποιοῦμαι, εἰς ἐνεστῶτα παρῳχημένων ἐκφέρεται, ὡς καὶ αὐτὸς οὗτος προὔφη, ἐκτρῖψαι καὶ παθεῖν λέγων, καὶ Πλά‐ των ἐν Ἀξιόχῳ ‘εὐξάμενοι τὸ κράτιστον αὐτοῖς γενέσθαι‘. | |
10 | ἐχθίονι] χείρονι. | |
sch thom274 | τάδ’] ἃ ἔφην. σύμμαχος] βοηθός. | |
sch thom275 | εὖ] ἤγουν βεβοηθηκότως καὶ εὐμενῶς. | |
sch thom276 | ἀραῖον] καταράσιμον. | |
sch thom277 | οὔτ’ ἔκτανον] τὸν Λάϊον. | |
sch thom278 | τὸ ... ζήτημα] τὸ περὶ τοῦ φόνου. | |
sch thom279 | τὸ τόδε οὐ πρὸς τὸ ζήτημα συναπτέον, ἀλλὰ πρὸς τὸ ὅστις, οὕτω· τοῦ δὲ πέμψαντος Φοίβου τὸ ζήτημα τὸ περὶ τοῦ φόνου ἦν εἰπεῖν τόδε, ὅστις ἄρ’ εἴρ‐ γασται τὸν φόνον. | |
sch thom280-81 | ὥστε καὶ Ἀπόλλων, εἰ ἐβούλετο, αὐτίκα ἂν ἐδήλου τὸν φονέα καὶ οὐ ζητεῖν ἡμᾶς τοῦτον εἴα. | 190 |
sch thom282 | τὰ δεύτερ’] πρῶτον καὶ ἐξαίρετον ἦν ἐρωτᾶν Ἀπόλ‐ λωνα περὶ τῶν παρόντων. ἐπεὶ δέ, ὡς αὐτὸς φής, οὐχ οἷόν τε, τὰ δεύτερα ἐκ τῶνδε ἅ μοι δοκεῖ λέγοιμ’ ἄν, του‐ τέστιν ἅπερ εἰς βοηθείας λόγον τὰ δευτερεῖα Ἀπόλλωνος | |
5 | ἔχειν μοι φαίνεται, φράσω. | |
sch thom283 | καὶ τρίτ’] δοκοῦντά σοι. παρῇς] ἀφῇς. φράσαι] ταῦτα. | |
sch thom284 | ταῦθ’] ὅμοια. ὁρῶντ’] γινώσκοντα. | |
sch thom285 | μάλιστα] παντὸς ἄλλου. | |
sch thom286 | σκοπῶν] ἐρευνῶν καὶ ζητῶν. | |
sch thom287 | ἤγουν οὐκ ἐν ἀμελείᾳ τοῦτο ἐποίησα. | |
sch thom288 | εἰπόντος] ἐμοὶ περὶ τούτου. | |
sch thom289 | πομπούς] ἡγεμόνας καὶ διακομιστάς. θαυμάζεται] εἰς θαῦμά μοι καθίσταται. | |
sch thom290 | κωφὰ] ψευδῆ. παλαί’] σαθρὰ καὶ μάταια. ἤγουν ὅτι μὲν ἀπέθανε Λάϊος ὁμολογεῖται, τὰ δὲ ᾀδόμενα περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ὅπως γέγονε, μάταιά ἐστι καὶ ἀσύ‐ στατα. οἱ μὲν γάρ φασιν ὡς ὑπὸ ὁδοιπόρων τέθνηκε, οἱ | |
5 | δὲ ὡς ὑπὸ λῃστῶν. ὥστε τούτων οὕτως ἐχόντων, δεῖ Τει‐ ρεσίου, ἵνα τἀληθὲς εἴπῃ. | |
sch thom291 | πάντα—λόγον] ἤγουν παντὶ λεγομένῳ λόγῳ προσέχω, εἴ πως ἀφορμὴν περὶ τῶν παρόντων εὕροιμι. | |
sch thom292 | θανεῖν ἐλέχθη] ὁ Λάϊος. | 191 |
sch thom293 | ἤκουσα] ἐκ τοῦ Κρέοντος. ἰδόντ’] ὡς ὑφ’ ὁδοιπό‐ ρων ὄλωλεν. | |
sch thom294 | δείματός τ’ ἔχει μέρος] ἤγουν εἰ φοβεῖται καὶ ὑποπ‐ τεύει μὴ ὕστερον γνωσθήσεται ὁ ἰδών. τὸ τε πρὸς τὸ εἴ τι συναπτέον, οὕτως· ἀλλὰ μὴν καὶ εἴ τι μέρος ἔχει δείματος καὶ τὰ ἑξῆς. | |
sch thom295 | οὐ μενεῖ] οὐ παραμενεῖ σιγῇ φυλάττων. τοιάσδ’ ἀράς] ἃς ἀρᾷ τῷ γινώσκοντι καὶ μὴ ἐκφήναντι ἄν. | |
sch thom296 | ἤγουν ὃς οὐκ ἔσχε φόβον ἡνίκα ἐποίει, οὐδ’ ἀπειλὰς πτήξειεν ἄν. πῶς ἄνω εἰπὼν ὁ Οἰδίπους ‘τὸν δ’ ἰδόντ’ οὐδεὶς ὁρᾷ‘, νῦν φησιν ‘ᾧ μή ’στι δρῶντι τάρβοσ‘; καὶ φαμὲν ὡς τὸν ἰδόντα οὐ θεατὴν μόνον τοῦ φόνου, ἀλλὰ | |
5 | καὶ συμπράκτορα νοεῖ. | |
sch thom297 | οὑξελέγχων] εἰς φῶς ἄγων. | |
sch thom298 | θεῖον καλεῖ τὸν Τειρεσίαν ὡς τὰ ἀφανῆ γινώσκον‐ τα, ὅπερ ἐστὶ θεῶν. | |
sch thom299 | ἐμπέφυκεν] ἔνεστι. | |
sch thom300 | νωμῶν] διεξάγων τῷ νῷ καὶ εἰδώς. διδακτά] γνώ‐ σει καὶ διδαχῇ ὑποπίπτοντα. τὸ μὲν διδακτὰ πρὸς τὸ χθονοστιβῆ ἔχει τὴν δύναμιν· τὰ γὰρ γήινα, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ χθονοστιβῆ, γνώσει καὶ διδαχῇ | |
5 | ὑποπίπτουσι. τὸ δὲ ἄρρητα πρὸς τὸ οὐράνια· | |
οὐδεὶς γὰρ οἶδε τἀν οὐρανῷ πλὴν τῶν ἐν αὐτῷ κατοικούν‐ των θεῶν, καὶ ὅσοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τούτων ἐπιπνεόμενοι μαντεύονται. | 192 | |
sch thom302 | μὴ βλέπεις] τυφλὸς γάρ. φρονεῖς] καταλαμβάνεις. | |
sch thom303 | προστάτην] ὑπέρμαχον. | |
sch thom306 | πέμψασιν] πρὸς ἐκεῖνον ὥστε μαθεῖν τί χρὴ ποιεῖν. ἔκλυσιν] ἀπαλλαγήν. | |
sch thom307 | τοῦ νοσήματος] τοῦ λοιμοῦ. | |
sch thom308 | μαθόντες εὖ] ἀκριβῶς ἐπιγνόντες. | |
sch thom310 | φθονήσας] κρύψας· ὁ γὰρ φθονῶν κρύπτει τὴν ἀλή‐ θειαν. | |
sch thom311 | ὁδόν] πορείαν καὶ μεταχείρησιν. | |
sch thom312 | σεαυτὸν] Θηβαῖος γὰρ καὶ σύ. | |
sch thom313 | ῥῦσαι] ἐξ αὐτῆς. πᾶν μίασμα] ὃ κατέσχε τὴν πόλιν διὰ τὸν Λαΐου θάνατον. | |
sch thom314 | ἐν—ἐσμεν] ἤγουν τὰς ἐλπίδας εἰς σὲ ἔχομεν τοῦ βίου. ὠφελεῖν] τοὺς δεομένους αὐτοῦ. | |
sch thom315 | κάλλιστον] ἐστί. | |
sch thom316 | φρονεῖν] ἐκεῖσε. ὡς] ὄντως λίαν. δεινὸν] χαλε‐ πόν. τὸ φρονεῖν μὴ λυσιτελεῖ· εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τῶν τοῖς φόροις ὑποκειμένων, οὓς εἴ τις τῶν φόρων ἐξέλῃ λυσιτελεῖ. λέγει δὲ τοῦτο ὁ Τειρεσίας δι’ ἑαυτόν, σχε‐ | |
5 | τλιάζων ὡς ἀναγκαζόμενος ὑπὸ τοῦ Οἰδίποδος λέγειν τὸ αἴτιον τοῦ λοιμοῦ. ἐδεδίει γὰρ μή τι κακὸν παρ’ αὐτοῦ τοῦ Οἰδίποδος λάβῃ, ἐλέγχων αὐτὸν καὶ αἴτιον λέγων. | 193 |
sch thom317 | ταῦτα] ἃ ἔφην, ὡς δεινὸν φρονεῖν καὶ τὰ ἑξῆς. | |
sch thom318 | διώλες’] οἷον ἐπιλέλησμαι, καὶ ἔξω τῆς διανοίας οὐκ οἶδ’ ὅπως γεγόνασι. | |
sch thom319 | ἄθυμος] λυπηρός. | |
sch thom320 | ῥᾷστα] εὐκόλως καὶ ἀνενοχλήτως. διοίσεις. | |
sch thom321 | διοίσω] διενέγκω. | |
sch thom322 | ἔννομ’] δίκαια. προσφιλὲς] ἀποδεκτόν. | |
sch thom323 | τήνδ’] ταύτην τὴν πόλιν. φάτιν] μαντείαν· ἤγουν μὴ μαντευόμενος αὐτῇ τὰ λυσιτελέσοντα. | |
sch thom324 | ναί, σιωπῶ. τὸ σὸν] τὸν σὸν λόγον. ἰὸν] ἐρχό‐ μενον, ἤτοι λεγόμενον. οὕτως ἔδει εἰπεῖν· ναὶ σιωπῶ, ἵνα μὴ δόξω καὶ αὐτὸς ἄκαιρος· ὁρῶ γὰρ καὶ τὸ σὸν φώ‐ νημα οὐδὲ σοὶ ἐρχόμενον πρὸς καιρόν. νῦν δὲ προὐπέθηκε | |
5 | τὴν κατασκευήν, ἀφ’ ἧς νοεῖται ἔξωθεν τὸ ‘ναὶ σιωπῶ‘, ὅπερ ἔχει τὴν δύναμιν πρὸς τὸ ‘ὡς οὖν μηδ’ ἐγὼ ταὐτὸν πάθω‘. σύναπτε δὲ τὸ σοὶ πρὸς τὸ καιρόν. | |
sch thom325 | πρὸς καιρόν] ἤγουν πρεπόντως καὶ ἁρμοδίως καὶ λυ‐ σιτελῶς. ὡς] ἵνα. ταὐτὸν πάθω] ἤγουν ἄκαιρος δόξω. | |
sch thom326 | φρονῶν] ἔχων λέγειν περὶ τῶν παρόντων. ἀποστρα‐ | |
φῇς] ἡμᾶς. | 194 | |
sch thom327 | ἱκτήριοι] παρακλητικοί. | |
sch thom328 | οὐ φρονεῖτε] οὐ γινώσκετε τὸ λυσιτελές. | |
sch thom329 | ὡς] ἵνα. ἐκφήνω] φανερώσω. λάμβανε πρὸς τὸ τἀμὰ τὸ ἐκφήνω κατὰ συνεκδοχήν. πλὴν ἐκεῖ μὲν χωρὶς τοῦ κακὰ ἐρεῖς, οὕτως· ἐγὼ δὲ ὡς ἂν εἴπω οὐ μήποτε ἐκφήνω τὰ ἐμά, ἤγουν οὔποτε ὃ νοῶ περὶ τῶν πα‐ | |
5 | ρόντων εἴπω, μή πως ἐκφήνω τὰ σὰ κακά, ἤτοι τὴν σὴν ἀνομίαν. | |
sch thom330 | ξυνειδὼς] ὅθεν ἀπαλλαξόμεθα τοῦ λοιμοῦ. | |
sch thom332 | μὴ λάβῃς ἕτερον οὐ ἔξωθεν εἰς τὸ ἐγώ τ’ ἐ‐ μαυτόν, ὥσπερ τινές φασιν, ἀλλ’ οὕτω λέγε· ἐγὼ καὶ ἐμαυτὸν καὶ σὲ οὐκ ἀλγυνῶ. εἰ γὰρ ἐθελήσω τὸ τοῦ λοι‐ μοῦ αἴτιον λέγειν, αὐτός τε δόξω θρασὺς βασιλέα ἐλέγχων, | |
5 | καὶ ἴσως ἂν καὶ κακόν τι λάβω, σύ τ’ αὖ λυπηθήσῃ, εἰ τῶν παρόντων ἀποφανῇς αἴτιος. | |
sch thom333 | ἄλλως] μάτην. ἐλέγχεις] ὥσπερ εἰς ἔλεγχον προ‐ φέρεις καὶ πολυπραγμονεῖς. μου] ἀπό μου. | |
sch thom335 | ὀργάνειας] εἰς ὀργὴν κινήσεις. | |
sch thom336 | ἄτεγκτος] σκληρός· ἀκαμπής. ἀτελεύτητος] μὴ τέ‐ λος τοῖς ζητουμένοις διδούς. | |
sch thom337 | ὀργὴν] ἣν ἔχω πρὸς τὰ παρόντα μὴ βουλόμενος λέγειν | |
ὅθεν παύσονται. ὁμοῦ] σύν. | 195 | |
sch thom338 | ναίουσαν] οἰκοῦσαν. λέγει δὲ ᾗ νῦν κατ’ αὐτοῦ ἐχρήσατο εἰπὼν ‘ὦ κακῶν κάκιστε‘. | |
sch thom339 | ναί, ὠργίσμην. | |
sch thom340 | ἃ] μὴ λάβῃς εἰς τὸ ἃ ἔξωθεν τὸ διά, ἀλλ’ ὥσπερ φαμὲν ‘ὑβρίζω σε ὕβριν‘, οὕτω καὶ ‘ἀτιμάζω σε τόδε‘. | |
sch thom341 | οὐκ ἀτιμάζω. αὐτά] ἃ λέγειν με ἀναγκάζεις. στέγω] φυλάσσω. | |
sch thom343 | πέρα] ἐπέκεινα ὧν ἔφην ὅτι οὐκ εἶπον. | |
sch thom345 | παρήσω] ἀφήσω. οὐδέν] ἐκείνων. ὡς—ἔχων] ἤγουν ὡς δυνατὸς ὢν ὀργίζεσθαι. | |
sch thom346 | ἱκανὰ πρὸς κόλασιν εἶναί σοι γίνωσκε. δοκῶν] φαινόμενος. | |
sch thom347 | ξυμφυτεῦσαι] σὺν ἄλλῳ πανουργεύσασθαι. ὅσον] τοσοῦτον ὅσον. | |
sch thom348 | μὴ χερσὶ] ἀλλὰ βουλαῖς. καίνων] φονεύων. | |
sch thom349 | τοὔργον] τὸν φόνον. | |
sch thom350-53 | ἄληθες] ἐστὶ τοῦτο ὃ λέγεις. ἐννέπω] λέγω. τῷ κηρύγματι] τῷ ὀνείδει, λέγω δὲ τῷ τοῦ φόνου. σημεί‐ ωσαι ἐνταῦθα ὅτι τὸ μὲν σὲ πρὸς τὸ ἐμμένειν ἐστί, τὸ δὲ ὄντι πρὸς τὸ ἐννέπω. τὸ δὲ ἄληθες οἱ | |
5 | μὲν ἀντὶ τοῦ ἀληθές φασιν ἀναβιβαζομένου τοῦ τόνου, οἱ δὲ ἐπίρρημα ἀντὶ τοῦ ὄντως. δέον δὲ οὕτως εἰπεῖν· ἐννέπω σοι ἐμμένειν ὡς ὄντι καὶ τὰ ἑξῆς, ὁ δὲ τὸ μὲν ἐννέπω | |
ἀσύντακτον εἴασεν, πρὸς δὲ τὸ ἐμμένειν εἶπε τὸ σέ. ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, μαρτυρεῖ τὸ ὡς ὄντι. | 196 | |
10 | ἠναγκάσθη δὲ σὲ εἰπεῖν καὶ οὐ σοὶ διὰ τὸ μέτρον. εἰ δὲ τὸ προσαυδᾶν δοτικῇ συντάξεις, οὐδεμία ἔσται ἀμφιβολία πρὸς τὸ ὡς ὄντι. | |
sch thom351 | προσεῖπας] ἐμμένειν με. | |
sch thom352 | προσαυδᾶν] προσφωνεῖν. | |
sch thom354 | ἐξεκίνησας] ἐξήνεγκας κατ’ ἐμοῦ. | |
sch thom355 | ἤγουν ποῦ φυγὼν οὐχ ἕνεκα τούτου δώσεις ἐμοὶ δίκην; | |
sch thom356 | ἤγουν τὴν ἀλήθειαν ἰσχυρὰν ἔχων οὐ πεφόβημαι. | |
sch thom357 | ἤγουν πόθεν μαθὼν τὴν ἀλήθειαν δοκεῖς ἰσχυρὰν ἔχειν; οὐ—τέχνης] ταύτην γὰρ ψευδῆ ἥγημαι. | |
sch thom358 | πρὸς] παρά. προὐτρέψω] ἐκίνησας. | |
sch thom359 | ποῖον λόγον] προύτρεψα λέγειν. ὡς—μάθω] ἵνα ἀκριβῶς γνώσωμαι. | |
sch thom360 | ξυνῆκας] ἐνόησας· ὃ εἶπον. ’κπειρᾷ] δοκιμάζεις καὶ ἐνοχλεῖς. | |
sch thom361 | οὐχ] ἔφρασας οὕτως. γνωστόν] νοούμενον. | |
sch thom362 | οὗ] δέον ὃν ζητεῖς εἰπεῖν, πρὸς τὸ ἀνδρὸς ἐποίησεν. | |
sch thom363 | πημονὰς βλάβας· ἐμοί. λέγω δὲ ταῦτα ἃ φής. | |
sch thom364 | ἢ τὸ τί δῆτα ἐρωτηματικόν ἐστι, διὰ μέσου | |
τεθέν, οὕτω· τί δῆτα, εἴπω καὶ ἄλλο, ἵνα ὀργίζῃ πλέον; ἢ τὸ μὲν δῆτα ἀργόν, τὸ δὲ τι ἀόριστον, ἵνα καὶ ἐρωτηματικὸς εἴη καὶ ἀποφαντικὸς ὁ λόγος, ὥσπερ κἀκεῖ. | 197 | |
sch thom365 | ὅσον γε χρῄζεις] εἰπέ. τὸ ὅσον πρὸς τὸ νοού‐ μενον ἔξωθεν εἰπὲ ἐστίν, οὐ πρὸς τὸ χρῄζεις. εἰ γὰρ ἦν οὕτω, τὸ ὅσον μέγα ἐγράφετ’ ἄν. | |
sch thom366 | λεληθέναι] σαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους. τοῖς φιλτάτοις] ἤγουν τῇ μητρί. | |
sch thom367 | αἴσχισθ’ ὁμιλοῦντ’] κακῶς καὶ ἀνόμως συνόντα. ἵν’] ὅπου. | |
sch thom368 | ἦ] ἆρα. | |
sch thom369 | γεγηθὼς λέξω. ἔστι] ἐν ἀνθρώποις. κράτος] σθένος. | |
sch thom370 | ἔστι] πᾶσι. πλὴν] χωρίς. δέον δὲ εἰπεῖν σοῦ πρὸς τὸ πλήν, πρὸς τὴν ὄπισθεν ἔξωθεν νοουμένην εἰς τὸ ἔστι δοτικὴν ἐπήνεγκε τὸ σοί. | |
sch thom372 | ὀνειδίζων] ἐμοί. | |
sch thom373 | τῶνδε] τῶν παρεστώτων. τάχα] ταχέως. | |
sch thom374-75 | τοῦτο λέγει· ἡ τύφλωσις σῴζει σε, καὶ οὐδεὶς βού‐ λεται βλάψαι σε κατοικτίζων τοῦ πάθους. καλεῖ δὲ τὴν τύφλωσιν νύκτα διὰ τὸ σκοτεινόν. μιᾶς δὲ λέγει διὰ τὴν συνέχειαν καὶ τὸ ἀεὶ ὡσαύτως ἔχειν, καὶ μηδέποτε λήγειν. | |
5 | ἢ οὕτω· ἡ κατέχουσά σε τύφλωσις ἀρκεῖ σοι πρὸς τιμω‐ ρίαν, ὡς μηδ’ ἂν ἄλλης δεῖσθαι κολάσεως. κρεῖττον δὲ τὸ | |
πρῶτον. | 198 | |
sch thom376 | οὐκ αὐτὸς βλάψεις. μοῖρα] πεπρωμένον. πεσεῖν] θανεῖν. | |
sch thom377 | τάδ’] τὸν ἐμὸν θάνατον οἰκονομῆσαι· ἐκείνου γάρ εἰμι μαθητής. | |
sch thom378 | ταῦτα] ἃ κατ’ ἐμοῦ λέγεις. | |
sch thom379 | σὺ σοί] πῆμα ὑπάρχεις. | |
sch thom380-81 | πλοῦτε] εὐδαιμονία. τυραννὶ] βασιλεία. τέχνη— ὑπερφέρουσα] φρόνησις καὶ σοφία κρείττων οὖσα τῆς τῶν ἄλλων φρονήσεως· λέγει δὲ τὴν αὑτοῦ. οὐδεὶς γάρ πω τῶν τότε Ἑλλήνων οὕτως ἐντεῦθεν τεθαύμασται ὥσπερ αὐτὸς | |
5 | τὰ Σφιγγὸς εὑρὼν αἰνίγματα. τῷ—βίῳ] τῇ πᾶσιν ἐπι‐ θυμητῇ ζωῇ. | |
sch thom382 | φυλάσσεται] παρὰ τῶν ἄλλων. εἰκότως δὲ εἶπεν· ὁ γὰρ φθονῶν οὐκ ἐκφέρει τὸ πάθος. | |
sch thom384 | εἰσεχείρισε] ἔδωκε. | |
sch thom386 | ἱμείρεται] ἐπιθυμεῖ· σπουδάζει. | |
sch thom387 | ὑφεὶς] ὑποβαλών. μηχανορράφον] μηχανικὸν καὶ ἀπατεῶνα. | |
sch thom388 | ἀγύρτην] χυδαῖον, ἵν’ οὕτως εἴπω, καὶ τῆς φαυλο‐ τάτης τυγχάνοντα μοίρας· ὃν πᾶς τις ἄγει καὶ φέρει ῥᾷον διὰ τὸ τῆς τύχης ταπεινόν. | |
sch thom389 | δέδορκε] ἀποβλέπει. | |
sch thom390 | ποῦ] ἤγουν ἐν ποίῳ πράγματι. σαφής] ἀληθής. | |
sch thom391 | ἡ ῥαψῳδὸς ... κύων] ἡ ἔμμετρα λέγουσα ἀναιδὴς καὶ | |
ἁρπακτικὴ Σφίγξ. | 199 | |
sch thom392 | ἐκλυτήριον] ἐλευθερωτήριον τῆς ἐξ αὐτῆς ἐπιθέσεως. | |
sch thom393 | τοὐπιόντος] τοῦ ἐπελθόντος καὶ τυχόντος. | |
sch thom394 | διειπεῖν] σαφηνίσειν. ἔδει] χρεία ἦν. | |
sch thom395 | προὐφάνης] πρὸ ἐμοῦ ἐδείχθης. | |
sch thom396 | γνωτόν] νοούμενον. ἤγουν, πρὶν ἐμὲ ἀφῖχθαι, οὐκ ἐδείχθης γινώσκων τινὰ μαντείαν, οὔτε ἀπὸ ὀρνέων οὔτε ἀπὸ θεῶν τινος. οὕτω τὸ ἔχων γνωτόν, τινὰ μαν‐ τείαν νόει. | |
sch thom397 | τὸ ὁ μηδὲν εἰδὼς ἢ ταπεινοφρονῶν ὁ Οἰδί‐ πους λέγει, ἢ ὁ μηδὲν εἰδώς, ἀντὶ τοῦ ὁ μηδὲν πώποτε περὶ τῶν τῆς Σφιγγὸς αἰνιγμάτων ἀκούσας. ἢ ὁ μηδὲν εἰδὼς περὶ τῶν μελλόντων καθὰ σύ γε κομπάζεις τῇ μαντικῇ. | |
sch thom398 | γνώμῃ] ἐν οἰκείᾳ διανοίᾳ ἀλλ’ οὐ μαντείᾳ. κυρήσας] ἐπιτυχὼν τοῦ αἰνίγματος. | |
sch thom399 | πειρᾷς] θέλεις. δοκῶν] νομίζων. θρόνοις] τῇ βασιλείᾳ. | |
sch thom400 | παραστατήσειν] συνεδρεύσειν. | |
sch thom401 | ὁ συνθεὶς] Κρέων. | |
sch thom402 | ἀγηλατήσειν ἢ ὡς ἄγος ἐλασθήσεσθαι τῆς πόλεως παρ’ ἐμοῦ, ἢ ἀντὶ τοῦ ἄρξειν νόει. ἀγηλατῶ γὰρ τὸ ἄγω καὶ φέρω καὶ ἐξουσιάζω τὸν λαόν· ὅπερ εἰ εἴ‐ ποις, κατ’ εἰρωνείαν καὶ γέλωτα ἔσται ὁ λόγος, οὕτω· | |
5 | δοκεῖς μοι καὶ σὺ καὶ ὁ συντιθεὶς ταῦτα Κρέων, κλαίων ἀγηλατήσειν κ. δεσπόσειν τὴν χώραν, ἤγουν ἧς ἐπιθυμεῖτε ἀρχῆς, πολλῶν πληγῶν ὑμῖν αἰτία ἐξ ἐμοῦ γένοιτο. κρεῖτ‐ τον δέ ἐστι τὸ ἀγηλατήσειν ἀντὶ τοῦ ὡς ἄγος ἐλα‐ σθῆναι διὰ τὸ ἐπιφερόμενον. | 200 |
sch thom403 | παθὼν] κολασθείς. | |
sch thom404 | εἰκάζουσι] ὑπονοοῦσι. τοῦδ’] τοῦ Τειρεσίου. | |
sch thom405 | δοκεῖ] φαίνεται. | |
sch thom406 | δεῖ] χρεία ἐστί. τοιούτων] ὀργῆς καὶ θυμοῦ. ὅ‐ πως] πῶς. | |
sch thom407 | λύσομεν] τελέσομεν· κατορθώσομεν. | |
sch thom408 | τυραννεῖς] βασιλεὺς εἶ. ἐξισωτέον] ἄξιον ὑπάρχει ἐμοὶ ἐξισοῦν. γοῦν] ἀργόν. | |
sch thom409 | ἀντιλέξαι] σοί. τοῦδε] τοῦ ἔχειν ἐπ’ ἀδείας ἀντιλέ‐ γειν ἔνθα δεῖ. | |
sch thom410 | οὐ—δοῦλος] ἵνα ὑπείκω οἷς ἂν λέγοις. ἀλλὰ Λοξίᾳ] ἵνα τῆς ἀληθείας προίστωμαι. | |
sch thom411 | ἐπεὶ τῆς ἀληθείας προίσταμαι. προστάτης] ὑπέρ‐ μαχος. γεγράψομαι] κατηγορηθήσομαι ὡς αὐτὸς ὀνει‐ δίσας, ἢ λογισθήσομαι. | |
sch thom413 | δέδορκας] ὅτι ὀφθαλμοὺς ἔχεις. οὐ βλέπεις] ἤγουν οὐ κατανοεῖς. ἵν’] ὅπου. | |
sch thom414 | οὐδ’ ἔνθα ναίεις] ἐν γὰρ τοῖς τοῦ πατρὸς οἰκεῖς δώ‐ μασιν. ὅτων] ἤγουν μετὰ τῆς μητρός. | |
sch thom415 | ἀφ’ ὧν εἶ] ἤγουν ἐξ ὧν γέγονας. λέληθας] σαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους. | 201 |
sch thom416 | ἤγουν ἐχθρὸς μὲν εἶ τῷ πατρὶ φονεύσας αὐτόν, ἐχ‐ θρὸς δὲ τῇ μητρὶ ἀθέσμως συνὼν αὐτῇ. νέρθε] εἰς τὸν ᾍδην. | |
sch thom417 | ἀμφιπλὴξ] ἀμφοτέρωθεν πλήττουσα. | |
sch thom417-21 | ἰστέον ὅτι τὸ ποτὲ εἶπε διὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς Οἰ‐ δίποδος ἀπέλασιν παρὰ Λαΐου καὶ Ἰοκάστης, ὅτε γεννη‐ θέντα αὐτὸν εἰς Κιθαιρῶνα ἐξέθηκαν πρὸς ἀπώλειαν. τὸ δὲ ἐλᾷ, ἐπειδὴ μέχρι καὶ νῦν ἡ ἐκείνων ἀρὰ τοῦτον διώ‐ | |
5 | κει, ἣν ἠράσαντο αὐτὸν ἐφθάρθαι. λέγει οὖν τὴν ἀρὰν ἀμφιπλῆγα ὡς ἐξ ἀμφοτέρων, τοῦ τε πατρὸς καὶ τῆς μη‐ τρός, γεγονυῖαν. δεινόπους δὲ διὰ τὸ κακῶς ἐπέρ‐ χεσθαι πρὸς οὓς ἂν πεμφθῇ. τὸ δὲ ποῖος λιμὴν καὶ ποῖος Κιθαιρὼν τοῦτο βούλεται, ὅτι εἰ τῆς παρα‐ | |
10 | νομίας τῆς σῆς αἴσθησιν λάβῃς, οὐδεὶς τόπος ἔσται ἀνή‐ κοος τοῦ κατὰ σὲ δράματος. | |
sch thom419 | τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχοντα διὰ τὸ μὴ συνεῖναι τὴν ἀνο‐ μίαν· ὕστερον δὲ τυφλωθέντα διὰ τὸ συνεῖναι. | |
sch thom421 | σύμφωνος] ὁμόφωνος καὶ συνᾴδων τῷ ἡμετέρῳ λόγῳ· ἃ γὰρ ἐγὼ νῦν λέγω περὶ σοῦ, ταῦτα οὗτος βεβαιώσει, ἐπειδὰν ἀποφανῇ ὡς κατ’ ἀρχὰς ὑπὸ τῶν γονέων εἰς αὐτὸν ἐξετέθης. | |
sch thom422 | καταίσθῃ] νοήσεις. τὸν ὑμέναιον] τὸν γάμον. | |
sch thom423 | ἄνορμον] κακελλιμένιστον· ὃν οὐδεὶς ὥρμισεν· οὐ‐ δεὶς γὰρ τῇ μητρὶ συνῆλθεν ἢ σύ. εὐπλοίας τυχών] εὐ‐ τυχήσας διὰ τὰ τῆς Σφιγγὸς αἰνίγματα. | 202 |
sch thom425 | τὸ ἅ ς’ ἐξισώσει τοῦτο λέγει, ὅτι ἡ τῆς ἀνο‐ μίας τῆς σῆς αἴσθησίς σε ὁμοιώσει σοί τε καὶ τοῖς σοῖς τέκνοις, σοὶ μέν, διότι υἱὸς ὢν Ἰοκάστης τῇ ἀληθείᾳ, ἀνὴρ αὐτῆς ἀνίσως καὶ παρανόμως γέγονας. αὕτη οὖν ἡ | |
5 | ἀνισότης εἰς ἰσότητα τότε ἥξει, καὶ ὥσπερ τῇ ἀληθείᾳ υἱὸς τυγχάνεις, οὕτω καὶ τότε τοῖς πᾶσιν ἐπιδειχθήσῃ. τοῖς δὲ τέκνοις, ὅτι τούτων ὧν νῦν δοκεῖς πατήρ, ἀδελφὸς ὢν φανήσῃ, ἐξ ἧς αὐτὰ ἐγέννησας, ἐξ αὐτῆς καὶ αὐτὸς γεννηθείς. | |
sch thom426 | Κρέοντα] ὡς σοί με ὑποβαλόντα, ὡς λέγεις. τοὐμὸν στόμα] ὡς λάλος εἰμὶ καὶ βαρύς. | |
sch thom427 | προπηλάκιζε] ἀτίμαζε. | |
sch thom428 | κάκιον] χεῖρον. ἐκτριβήσεται] ἀφανισθήσεται. | |
sch thom429 | ἦ] ὄντως ἆρα. | |
sch thom430 | ὄλεθρον] ἀπώλειαν. | |
sch thom431 | ἀποστραφεὶς] ἐκχωρήσας. ἄπει] ἀπέλθῃς. | |
sch thom432 | ἀπελεύσομαι. ἴσθι δὲ ὡς οὐδὲ ἦλθον ἄν. | |
sch thom433 | ἐκάλεσα. | |
sch thom434 | σχολῇ] οὐδαμῶς. ἐστειλάμην] μετεκαλεσάμην. | |
sch thom436 | γονεῦσι] ἤγουν τῇ σῇ μητρί. ἔμφρονες] εὐφραντικοί, ὡς παρανομίας αὐτοὺς ἐξάγοντες. | |
sch thom437 | μεῖνον] καρτέρησον. | 203 |
sch thom438 | ἤγουν ἐν τῇδε τῇ ἡμέρᾳ καὶ υἱὸς ἀποφανῇ Ἰοκάστης καὶ ἀπολέσεις τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τἄλλα πείσῃ. | |
sch thom439 | ὡς] ὄντως λίαν. αἰνικτά] αἰνιγματώδη. ἀσαφῆ] ἄγνωστα. | |
sch thom440 | ὡς πρῴην ἐκόμπασας. ἔστι δὲ ὁ λόγος πρὸς γέλωτα. | |
sch thom442 | αὕτη ... ἡ τύχη] τὸ τὰ αἰνίγματα σαφηνίζειν· εἰ γὰρ μὴ τὰ τῆς Σφιγγὸς εὗρες, οὐκ ἂν εἰς τόδε τύχης ἀφίκου. | |
sch thom443 | τὸ ἐξέσωσα διπλῶς νοητέον· ἢ ἐὰν ἐξέσωσα τὴν πόλιν ἀπὸ τῆς Σφιγγός, οὔτοι μοι μέλει τῆς ἐμῆς σωτηρίας, ἢ ἐὰν ἐξέσωσα τὴν πόλιν ἀπὸ τοῦ νῦν ἐπικει‐ μένου λοιμοῦ, οὔ μοι φροντὶς εἰ αὐτὸς ἀπόλομαι. | |
sch thom444 | παῖ] θύγατερ. πρὸς τὴν θυγατέρα αὐτοῦ λέγει Σί‐ βυλλαν. | |
sch thom445 | παρὼν] ἐνταῦθα. τὸ τά γ’ ἐμποδὼν ὀ‐ χλεῖς οὕτω λέγε· ὅτι ὀχλεῖς ἡμῖν τὰ ὑπάρχοντα ἐμπο‐ δὼν κ. ἐμπόδιον· τουτέστι, παρὼν εἰς ὄχλον καὶ ταραχὴν εἰσάγεις ἡμᾶς, καὶ ἐμποδίζεις τὸ προκείμενον ζήτημα. | |
5 | εὕρηται δὲ καὶ σύ γ’ ἐμποδών. | |
sch thom446 | συθείς] ἐκχωρήσας. πλέον] οὗ ἐλύπησας. εἰ γὰρ ἐνταῦθα τυγχάνεις, καὶ πλέον λυπήσεις. | |
sch thom448 | πρόσωπον] ἐξουσίαν. ἔσθ’] καιρός. ὅπου] ἤγουν ὅτε. | |
sch thom449 | τὸν ἄνδρα] τὸν φονέα. | |
sch thom451 | οὗτος—ἐνθάδε] ἤγουν σὺ τυγχάνεις. | 204 |
sch thom452 | λόγῳ] λέγεις γὰρ ἐκ Πολύβου φὺς ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ἐγγενὴς] αὐτόχθων καὶ ἐνταῦθα γεννηθείς. | |
sch thom454 | τῇ ξυμφορᾷ] τῇ τοῦ ἀναγνωρισμοῦ συνελεύσει, ἢ τῇ δυστυχίᾳ ᾗ περιπέσοι. | |
sch thom456 | σκήπτρῳ προδεικνὺς] τῇ βασιλικῇ ῥάβδῳ δεικνὺς πᾶ‐ σιν ὡς ἄρα βασιλεὺς ἦν. ἐμπορεύσεται] ἐπέλθῃ· διάξει. | |
sch thom460-61 | ὁμόσπορος] ὁμόγαμος. τὸ ἰὼν εἴσω δι‐ πλῶς νοητέον· ἢ ἐλθὼν εἴσω τοῦ οἴκου καὶ καθ’ ἡσυχίαν γενόμενος, ἢ ἰὼν εἴσω ἀντὶ τοῦ εἰς ἑαυτὸν γεγονὼς καὶ συνάξας τὸν νοῦν. | |
sch thom462 | φάσκειν] θέλε. ἤδη] ἀπὸ τοῦ νῦν. | |
sch thom463 | τίς] ἐστι. ἁ θεσπιέπεια] ἡ χρησμολόγος καὶ μαντική. | |
sch thom464 | ἐπειδήπερ ὁ Παρνασὸς ἐν Δελφοῖς, ἐν δὲ τούτῳ τὸ τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι μαντεῖον, διὰ τοῦτο Δελφὶς πέτρα λέγει, ἀντὶ τοῦ ὁ Ἀπόλλων ὁ ἐν τῷ Παρνασῷ οἰκῶν· ἰστέον ὡς ὁ Χορὸς πρὸς τοὺς Τειρεσίου λόγους | |
5 | ἀηδῶς διάκειται, τῷ δὲ Οἰδίποδι βοηθεῖ. | |
sch thom465 | ἄρρητ’—τελέσαντα] δύσφημα δυσφήμων πράξαντα. | |
sch thom467 | ὥρα] καιρός. νιν] αὐτόν· τὸν φονέα. ἀελλοπόδων] ταχυτάτων. | |
sch thom468 | σθεναρώτερον] ἰσχυρότερον· σπουδαιότερον. φυγᾷ] ἐν φυγᾷ. νωμᾶν] κινεῖν. | |
sch thom469 | ἐπενθρῴσκει] ἐπέρχεται δίκην κεραυνοῦ. | 205 |
sch thom470 | στεροπαῖς] ἀστραπαῖς. ὁ—γενέτας] ὁ ἐκ Διὸς γεννηθεὶς Ἀπόλλων, δίκην πυρὸς ἐπ’ αὐτὸν τὸν φονέα χωρεῖ τὴν κατ’ αὐτοῦ ζήτησιν ἐπισπεύδων. | |
sch thom471-72 | Κῆρες] φθοραί. δεινὰς Κῆρας λέγει τὰ δύο ἀνομήματα ἃ Τειρεσίας ἔφη κατὰ τοῦ Οἰδίποδος, λέγω δὲ τὴν τῆς μητρὸς συνέλευσιν καὶ τὸν τοῦ πατρὸς φόνον. τὸ δὲ ἅμ’ ἕπονται ἀντὶ τοῦ σὺν τῷ Ἀπόλλωνι | |
5 | ἔρχονται· οὐχ ὅτι Ἀπόλλων οὕτως ἐθέσπισεν (ἐκεῖνος γὰρ ἐξελεῖν μόνον τὸ μίασμα τῆς χώρας εἶπεν), ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἅμα αὐτῷ ταύτας ἕπεσθαι λέγει, διὰ τὸ Τειρεσίαν ταύτας ἐκφῆναι ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀπόλλωνος μαντείᾳ. τὸ δὲ ἀναμπλάκητοι ἀντὶ τοῦ κακαμπλάκητοι. τίς γὰρ | |
10 | χείρων ἁμαρτία φόνου πατρικοῦ καὶ μητρικῆς μίξεως; ἢ τὸ ἀναμπλάκητοι ἀντὶ τοῦ ἃς οὐδεὶς ἥμαρτεν· οὐδεὶς γὰρ λέγεται ἄμφω ταῦτα ποιήσας. | |
sch thom473 | ἔλαμψε] δίκην πυρὸς ἐπῆλθε. νιφόεντος] χιονώδους. | |
sch thom475 | φήμη] μαντεία. Παρνασοῦ] ὄρος Πυθίας. ἤγουν τοῦ ἐν τῷ Παρνασῷ οἰκοῦντος Ἀπόλλωνος. τὸν—ἄνδρα] τὸν ἀφανῆ φονέα. | |
sch thom476 | ἀνιχνεύειν] ἐρευνᾶν. ὥστε. | |
sch thom477 | φοιτᾷ] οὗτος ὁ ἀνήρ. ὑπ’ ἀγρίαν ὕλαν] ἤγουν εἰς λόχμας ὀρῶν. | |
sch thom478 | ἀνά τ’ ἄντρα] εἰς ὀρεινοὺς σχισμούς. πέτρας] εἰς ὄρη. | |
sch thom479 | χηρεύων] μαινόμενος. | 206 |
sch thom480 | τὰ—γῆς] τὰ ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ὀμφαλοῦ τῆς γῆς ὄντα. ἀπονοσφίζων] ἐκφεύγων. | |
sch thom481-82 | ἤγουν τὴν κατ’ ἐκείνου ζήτησιν ἀεὶ ἐπισπεύδουσι. | |
sch thom483 | δεινὰ] χαλεπά. ταράσσει] εἰς ταραγμὸν ἐπιφέρει καὶ λύπην. | |
sch thom484 | οἰωνοθέτας] ὁ τοῖς οἰωνοῖς τιθέμενος καὶ ἀρεσκόμενος εἰς τὰς μαντείας Τειρεσίας. | |
sch thom485 | οὔτε δοκοῦντ’] διὰ τὸ μὴ οἷά τε πιστεύεσθαι οὐκ ἀρέσκοντά μοι. ἀποφάσκονθ’] ἀπόφασιν καὶ ἀπιστίαν δεχόμενα, διὰ τὸ μάντιν εἶναι τὸν εἰπόντα. | |
sch thom487 | ἤγουν ἐλπίδα ἔχω μὴ εἶναι Οἰδίποδα ἔνοχον τοῦ φόνου. | |
sch thom488 | ἐνθάδ’] νῦν. ὁρῶν] εὑρίσκων τινὰ αἰτίαν. ὀπίσω] πρῴην. | |
sch thom489 | ἀπορήσειεν ἄν τις διὰ τί οἱ δύο διαζευκτικοὶ σύνδεσ‐ μοι τὸ ἢ Λαβδακίδαις καὶ τὸ ἢ τῷ Πολύ‐ βου κεῖνται, δέον οὕτως εἰπεῖν· τί γὰρ Λαβδακίδαις καὶ τῷ Πολύβου νεῖκος ἔκειτο. καὶ φαμὲν ὅτι τοῦτο δύνανται | |
5 | οὗτοι οἱ σύνδεσμοι δηλοῦν, ὡς οὔτε τῷ Λαΐῳ διαφορά τις ἦν ἀπὸ τοῦ Οἰδίποδος, οὔτε τῷ Οἰδίποδι ἀπὸ τοῦ Λαΐου. | |
sch thom491 | πάροιθεν] πρῴην. | |
sch thom492 | οὔτε—ἔμαθον] τί ἦν πρὸς αὐτοὺς διάφορον. | |
sch thom493 | βασάνῳ] ἐξετάσει. | 207 |
sch thom494 | ἐπίδημον] ἐπελθοῦσαν παρὰ τοῦ Τειρεσίου. | |
sch thom495 | φάτιν] τὴν περὶ τοῦ θανάτου τοῦ Λαΐου. | |
sch thom496 | Λαβδακίδαις] τῷ Λαΐῳ. ἐπίκουρος] βοηθός. ἰ‐ στέον ὅτι, διότι μὲν τὸ ἐπικουρῶ δοτικῇ συντάσσεται, τὸ Λαβδακίδαις πρὸς τὸ ἐπίκουρος εἶπεν. ἡ δὲ γενικὴ τὸ ἀδήλων θανάτων πρὸς τὸ ὄνομά | |
5 | ἐστι τὸ ἐπίκουρος· ἐπίκουρος γὰρ τῷ δεῖνι τῶν κα‐ κῶν φαμεν. | |
sch thom497 | ἀδήλων] ἀφανῶν. | |
sch thom499 | ξυνετοὶ] πάντων ἐπιστήμονές εἰσι. συνετὸς καὶ ὁ νοῶν καὶ ὁ νοούμενος. | |
sch thom500 | πλέον ἢ ’γὼ] εἰς τὸ εἰδέναι τὰ ἀφανῆ. | |
sch thom501 | οὐδεὶς μετ’ ἀληθείας εἴπῃ· ἄνθρωπος γὰρ καὶ ὁ μάν‐ τις ὥσπερ ἐγώ. | |
sch thom503 | σοφίᾳ] φρονήσει. σοφίαν] φρόνησιν. | |
sch thom504 | παραμείψειεν] παρέλθοι· ἄλλου. | |
sch thom506 | ὀρθὸν ἔπος] ἀποβὰν καὶ τελεσθέν. ἤτοι τοῦ μάντεως πρὸς Οἰδίποδα βλασφημοῦντος. | |
sch thom507 | καταφαίην] κατηγορήσαιμι, τοῦ Οἰδίποδος. φανερὰ] διάδηλος πᾶσι. αὐτῷ] τῷ Οἰδίποδι. | |
sch thom508 | κόρα] ἡ Σφίγξ. | |
sch thom509 | σοφὸς] εὗρε γὰρ τὰ ταύτης αἰνίγματα. | |
sch thom510 | βασάνῳ] ἐξετάσει. ἡδύπολις] ὁ εὔφραντος τῇ πόλει. | 208 |
sch thom511 | τῷ] διὰ τοῦτο. ἀπ’—κακίαν] ἤγουν οὔποτε ἐξ ἐμοῦ κακὸς νομισθήσεται. | |
sch thom513 | πεπυσμένος] ἀκούσας. | |
sch thom515 | ἀτλητῶν] δυσχεραίνων· οὐκ ἀνεχόμενος. | |
sch thom516 | τὸ πρός τ’ ἐμοῦ οὐκ ἔστιν ἕτερον ἀλλ’ ἢ πρὸς ἐμοῦ τι. ὥσπερ γάρ φαμεν ‘τῶν τις ἀνθρώπων‘, τὸ τις διὰ μέσου τιθέντες, οὕτω καὶ τοῦτο· ὅτι δέ ἐστι τι, καὶ οὐ σύνδεσμος, ὥς φασί τινες, μαρτυρεῖ τὸ φέρον. | |
sch thom517 | βλάβην] αὐτοῦ. | |
sch thom518 | ἤγουν οὐκ ἐπιθυμῶ ἐπὶ πλέον ζῆν. | |
sch thom519 | εἰς ἁπλοῦν] εἰς μέτριον. | |
sch thom523 | ἦλθε] σοὶ ἀπὸ τοῦ Οἰδίποδος. τάχ’] ἴσως. | |
sch thom524 | γνώμῃ] βουλήσει. | |
sch thom525-26 | πρὸς τοῦ ... ἐφάνθη] ἤγουν τίς εἶπε. γνώμαις] βουλαῖς. τοὺς λόγους] οὓς περὶ τῶν παρόντων λέγει. ᾤετο γὰρ ὁ Οἰδίπους τοὺς Τειρεσίου λόγους οὓς κατ’ αὐτοῦ ἔφη, πρὸς ψεῦδος συντεθεῖσθαι καὶ οὐκ ἐν ἀληθείᾳ | |
5 | λελέχθαι. | |
sch thom527 | ηὐδᾶτο] παρὰ τοῦ βασιλέως. τάδ’] ὅτι παρὰ σοῦ ἐπείσθη. γνώμῃ τίνι] ηὐδᾶτο. | |
sch thom528 | ἤγουν ἀπὸ ἀνθρώπου σώφρονος καὶ ὑγιεῖς φρένας ἔχοντος, ἢ ἀπὸ ἀκριβοῦς συνειδήσεως καὶ καθεστηκυίας γνώμης. εἰκότως εἶπε τὸ ἐξ ὀρθῶν ὀμμάτων· οἱ γὰρ σώφρονες καθεστηκὸς ἔχουσι τὸ ὄμμα, οἱ δὲ μαι‐ | 209 |
5 | νόμενοι παρατετραμμένον. | |
sch thom529 | τοὐπίκλημα] τὸ ἁμάρτημα. | |
sch thom530 | οὐκ οἶδα] εἰ ἐξ ὀρθῆς φρενός. οὐχ ὁρῶ] οὐ γινώσκω. | |
sch thom531 | αὐτὸς] ὁ βασιλεύς. ἴσως ἄν τις ἐνταῦθα ἐλθὼν κακίσειε τὴν δευτέραν ἔννοιαν ἣν πρῴην ἔφαμεν εἰς τὸ ‘καὶ ταῦτ’ ἰὼν εἴσω λογίζου‘· ἐλέγομεν γὰρ τὸ ‘εἴσω‘ ἢ ἐντὸς τῶν οἴκων ἐλθών, ἢ εἰς ἑαυτὸν καὶ καθ’ ἡσυχίαν γενόμενος. | |
5 | ἀμφότερα οὖν ταῦτα ἔχεται λόγου, καὶ οὐδὲν κωλύεται τὸ δεύτερον μὴ εἶναι ἄριστον, εἰ καὶ νῦν ὁ Χορός φησιν, ‘αὐ‐ τὸς δ’ ὅδ’ ἤδη δωμάτων ἔξω περᾷ‘. ὁ γὰρ ἡσυχίας δεό‐ μενος, ἐντὸς οἴκου ἢ εἰς ἐρημίαν χωρεῖ. ὥστε οἱ πειρασό‐ μενοι ἡμᾶς αἰτιᾶσθαι, σφᾶς αὐτοὺς εἰς αἰτίας ἐμβαλοῦσιν, | |
10 | οὐκ εἰδότες ὡς δεῖ τὰ πράγματα λογίζεσθαι. | |
sch thom532-33 | δεῦρο] ἐνταῦθα. τοσόνδε—πρόσωπον] ἤγουν θρασὺς καὶ ἀναιδὴς εἶ. | |
sch thom534 | τοῦδε τἀνδρὸς] ἐμοῦ. | |
sch thom535 | λῃστής] πολέμιος. ἐναργὴς] φανερός. | |
sch thom536-37 | ἤγουν ὑφειμένως καὶ καταπεπτωκότως καὶ ἀφρό‐ νως διοικῶ τὴν ἀρχήν. ἐβουλεύσω] μετὰ Τειρεσίου. | |
sch thom538 | τοὔργον] ὃ κατ’ ἐμοῦ ἐμηχανῶ. | |
sch thom539 | δόλῳ προσέρπον] ἤγουν δολίως καὶ κρυφίως γινό‐ μενον. κοὐκ—μαθών] ἤγουν καὶ εἰ μάθοιμι οὐ δυνη‐ θείην ἀποσοβῆσαι. | 210 |
sch thom542 | θηρᾶν] ζητεῖν· διώκειν. ἁλίσκεται] ἐνεργεῖται· κα‐ τορθοῦται. | |
sch thom543 | οἶσθ’ ὡς] γινώσκεις πῶς. εἰρημένων] ὑπὸ σοῦ. | |
sch thom544 | ἀντάκουσον] ἀπ’ ἐμοῦ. | |
sch thom545-46 | ἤγουν κακὸν ἥγημαι τὸ ἀπὸ σοῦ τι μανθάνειν. μὴ λάβῃς εἰς τὸ σοῦ ἔξωθεν τὸ ἀπό, εἰ καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ συντάξει χάριν σαφηνείας εἰρήκαμεν· ὥσπερ γάρ φαμεν ‘κακοῦ ἀνδρὸς ἥγημαι τοῦτο‘, καὶ πάλιν ‘βαρβάρων | |
5 | τὴν ὕβριν γινώσκω‘, οὕτω καὶ ‘μανθάνω σου τόδε‘. | |
sch thom547 | ὡς] καθά, ἢ πῶς. | |
sch thom548 | ὅπως] ὅτι. | |
sch thom549 | χρῆμα] γρ. κτῆμα. | |
sch thom549-50 | δεῖ γὰρ τοῖς ἀλαζόσι καὶ νοῦ, ὥστε χρωματίζειν τὸ πάθος καὶ μὴ βαρεῖς αὐτίκα δοκεῖν. | |
sch thom552 | ὑφέξειν] δώσειν. τὴν δίκην] τὴν ὀφειλομένην ἐν‐ τεῦθεν. | |
sch thom553 | ξύμφημι] συνομολογῶ. | |
sch thom554 | παθεῖν] ἐξ ἐμοῦ. | |
sch thom556 | σεμνόμαντιν] εἰρωνικόν ἐστι. | |
sch thom557 | τῷ] ἐκείνῳ. | |
sch thom559 | οὐ—ἐννοῶ] τοῦτο διὰ μέσου εἶπε. | 211 |
sch thom560 | ἄφαντος] ἀφανής. ἔρρει] ἐφθάρη. χειρώματι] ἐνεργήματι· εἰ δὲ η γράψεις, τὸ χη(ρώματι) ἀντὶ τοῦ στερέσει εἴποις. | |
sch thom561 | μακροὶ] πολλοί. εἰκότως εἶπε τὸ παλαιοὶ πρὸς τὸ μακροί· οἱ γὰρ μακροὶ χρόνοι καὶ παλαιοί εἰσι. ἐξ οὗ ἐκεῖνος ὄλωλεν. | |
sch thom562 | οὗτος] ὁ Τειρεσίας. τέχνῃ] μαντικῇ. | |
sch thom563 | σοφός γ’] ἦν καὶ τότε, ὥσπερ καὶ νῦν. τιμώμενος] παρὰ πάντων. | |
sch thom564 | τότε] ὅτε ἠκούσθη ὁ τοῦ Λαΐου θάνατος. | |
sch thom565 | οὔκουν] ἐμνήσθη σου ἐνώπιόν μου. | |
sch thom566 | ἔρευναν] ζήτησιν. | |
sch thom567 | παρέσχομεν] ἔρευναν. κοὐκ ἠκούσαμεν] οὐδέν τι περὶ τοῦ φονεύσαντος. | |
sch thom568 | τάδε] ἤγουν τὸν τὸν φόνον ποιήσαντα. | |
sch thom570 | τοσόνδε] τοσοῦτον. λέγοις ἂν] ταὐτό. | |
sch thom572 | εἰ—συνῆλθε] εἰ μὴ μετὰ σοῦ ἐβουλεύσατο. | |
sch thom572-73 | ἤγουν οὐκ ἄν ποτε Λαΐου με φονέα εἶπε. τὸ τὰς πρὸς τὸ διαφθορὰς συνάπτουσί τινες, οὕτως· οὐκ ἄν ποτε εἶπε τὰς διαφθορὰς τοῦ Λαΐου ἐμάς. σὺ δ’ | |
ἐκείνους χαίρειν ἐάσας, τὸ τὰς πρὸς τὸ ἐμὰς ὥσπερ | 212 | |
5 | συντέθειται σύναπτε, οὕτως· οὐκ ἄν ποτε εἶπε τὰς ἐμάς, ὡς αὐτὸς οἴεται, διαφθορὰς τοῦ Λαΐου. πρὸς γὰρ τὴν ἐκείνου ὑπόληψιν ‘τὰς ἐμὰσ‘ ὡρισμένως εἶπε, καὶ οὐ πρὸς τὴν οἰκείαν. εὑρήσεις δὲ ὅμοιον καὶ προιών, ὅταν λέγῃ ‘τὸν ἐναγῆ φίλον μήποτ’ ἐν αἰτίᾳ, σὺν ἀφανεῖ λόγῳ‘· ἐκεῖ γὰρ | |
10 | τὸ ‘ἐναγῆ‘ πρὸς τὴν τοῦ Οἰδίποδος ὑπόληψιν κεῖται. | |
sch thom575 | δικαιῶ] δίκαιον κρίνω. | |
sch thom576 | ἁλώσομαι] κρατηθήσομαι καὶ ἀποφανῶ. | |
sch thom579 | ταὐτὰ] ἤγουν ὁμοίως. γῆς] ἧς ἄρχεις. νέμων] παρέχων ἐκείνῃ. | |
sch thom580 | κομίζεται] λαμβάνει. μὴ λάβῃς εἰς τὸ ἐμοῦ ἔξωθεν τὸ ἀπό, ἀλλ’ ὅνπερ ἄνω ἔφαμεν λόγον εἰς τὸ ‘μανθάνειν δ’ ἐγὼ κακὸς σοῦ‘, ὁ αὐτός ἐστι κἀνταῦθα. πάντα γὰρ λαμβάνει ἐμοῦ, τουτέστιν ἡμέτερα ὄντα αὐτὴ | |
5 | δέχεται. | |
sch thom581 | ἰσοῦμαι] ἴσος τυγχάνω ὑμῖν κατὰ τὴν ἀρχήν. | |
sch thom582 | ναί. ἐνταῦθα] εἰς τοῦτο ὅτι ἴσος ἡμῖν εἶ. | |
sch thom583 | οὔκ] οὐ φανήσομαι κακὸς φίλος. ὡς ἐγὼ] ποιῶ. λόγον] ἐξέτασιν. ἤγουν λελογισμένως τὰ περὶ ἐμοῦ ἐξετάσεις. | |
sch thom584 | τὸ ἂν πρὸς τὸ ἑλέσθαι συναπτέον, οὐ πρὸς τὸ δοκεῖς, ὥς τινές φασι γράφοντες τὸ –κεῖς, –κῆ. δοκεῖς] νομίζεις. | |
sch thom585 | ἑλέσθαι] προκρῖναι. | 213 |
sch thom586 | ἄτρεστον] ἄφοβον. αὖθ’] αὐτά, ἃ σὺ ἔχεις. κρά‐ τη] ἀρχάς. εἰκότως εἶπε τὸ εὕδοντα καὶ οὐ διά‐ γοντα· ὁ γὰρ ἀμερίμνως ζῶν πρὸς ὕπνον 〈οὐκ〉 ἐγείρεται. τὸ δὲ εἰ τά γ’ αὖθ’ ἕξει κράτη πρὸς τὸ φό‐ | |
5 | βοις συναπτέον· τὸ δὲ ἢ ἄτρεστον εὕδοντα διὰ μέσου. | |
sch thom587 | ἱμείρων] ἤγουν ἐπιθυμῶν. | |
sch thom588 | ἢ] παρό. τύραννα δρᾶν] βασιλικὰ ποιεῖν καὶ μὴ βασιλεὺς εἶναι, ὥσπερ αὐτὸς ἔχω νῦν. | |
sch thom589 | οὔτ’ ἄλλος] ἐπιθυμεῖ. | |
sch thom590 | πάντ’] ἃ βούλομαι. | |
sch thom591 | ἡ γὰρ ἀρχὴ καὶ παρὰ τὸ δίκαιον τοὺς αὐτὴν ἔχοντας ἀναγκάζει πολιτεύεσθαι. | |
sch thom592 | πῶς οὖν ἡ τυραννὶς κ. ἡ βασιλεία ἔφυ κ. ὑπάρχει ἔχειν ἐμοὶ ἡδίων κ. ἡδυτέρα ἀρχῆς κ. δυναστείας ἀλύπου ἐφ’ ᾗ νῦν εἰμι; ἡδίων] εὐφραντωτέρα. ἔχειν] ἀντὶ τοῦ εἶναι. | |
sch thom595 | ἡ γὰρ σὴ ἀρχὴ καλὸν μέν ἐστι, ἀλὰ παρακεκινδυ‐ νευμένον καὶ ὕποπτον· ἡ δ’ ἐμὴ καλὸν περισπούδαστον. ἰστέον ὅτι τὸ χρῄζω οὐ μόνον γενικῇ ἀλλὰ καὶ αἰ‐ τιατικῇ συντάσσεται· καὶ ὅτε μέν ἐστι γενικῇ, φυσικῶς | |
5 | ἔχει τὴν σύνταξιν· χρῄζω γὰρ τὸ χρείαν τινὸς ἔχω. ὅτε δὲ αἰτιατικῇ, πρὸς τὸ σημαινόμενον. οὗ γάρ τις ἔχει χρείαν, | |
θέλων αὐτὸς ἔχει χρείαν. | 214 | |
sch thom596 | τὸ πᾶσι χαίρω ἀντὶ τοῦ πᾶσιν ἀνθρώποις πληροφοροῦμαι καὶ θαρρῶ, καὶ εἰς οὐδένα ὑποψίαν ἔχω, ὃ τυραννίδος ἔξω καθέστηκεν. ἐκείνη γὰρ καὶ συγγενέσιν αὐ‐ τοῖς καὶ φίλοις ἀπιστεῖ. ἢ τὸ πᾶσι χαίρω ἀντὶ | |
5 | τοῦ πᾶσι πράγμασιν ἥδομαι καὶ οὐδεμία φροντὶς καὶ μέ‐ ριμνα περὶ οὐδενός ἐστί μοι ἀμβλεῖαν ποιοῦσα τὴν ἡδονήν. νῦν—ἀσπάζεται] οὐδενὶ γὰρ λύπης αἴτιος γέγονα. | |
sch thom597 | χρῄζοντες] εἰς βοήθειαν. ἐκκαλοῦσί με] μεσοῦντα. | |
sch thom598 | ἔνι γὰρ κ. ὑπάρχει αὐτοῖς ἅπαντα ἃ βούλονται ἐν‐ ταῦθα, ἤγουν εἰς ἐμέ, τὸ τυχεῖν τούτων. τουτέστι λογί‐ ζονται, εἰ δι’ ἐμοῦ δεήσονταί σου, ἁπάντων ὧν χρῄζουσι τεύξεσθαι. δέον δὲ εἰπεῖν οὕτως· τὸ γὰρ τυχεῖν ἁπάντων | |
5 | ἐνταῦθα αὐτοῖς ἔνι, ὁ δὲ ἅπαντα εἶπε πρὸς τὸ ἔνι, τὸ δὲ τυχεῖν ἔξωθεν συντάσσει, τὸ τυχεῖν τούτων δηλονότι. | |
sch thom599 | δῆτ’] οὖν. κεῖν’] τὴν σὴν ἀρχὴν τὴν ὕποπτον. τάδε] τὸ χαίρειν πᾶσι καὶ παρὰ πάντων φιλεῖσθαι. | |
sch thom600 | ὥστε καὶ αὐτὸς οὐκ ἂν πρὸ τῶν λυσιτελούντων τἀ‐ ναντία αἱροίμην. | |
sch thom602 | τλαίην] ἐθελήσαιμι. | |
sch thom603-04 | τῶνδ’] ὧν ἔφην. ἔλεγχον] δοκιμασίαν. καὶ τοῦτο μὲν ἰὼν κ. ἐλθὼν Πυθῶδε κ. εἰς τὴν Πυθίαν, πεύθου κ. μάνθανε τὰ χρησθέντα κ. τὰ μαντευθέντα σοι, ἔλεγχον κ. | |
δοκιμασίαν τῶνδε, εἰ σαφῶς κ. ἀληθῶς ἤγγειλά σοι ταῦτα | 215 | |
5 | ἃ ἔφην σοι· οὕτω τὸ ἔλεγχον λέγε καὶ μὴ λάβῃς ἔξωθεν τὸ εἰς, ἀλλ’ ὥσπερ φαμέν, ‘μανθάνω τὸν διδά‐ σκαλον περὶ ἐμὲ εὔνουν‘, οὕτω καὶ τοῦτο· μανθάνω τὰ χρησθέντα ἔλεγχον τῶνδε. | |
sch thom605 | ταῦτ’] ἃ ἔφην, ὡς οὐκ ἐπίβουλός σοι γέγονα. τῷ τερασκόπῳ] τῷ τὰ τέρατα κ. τὰ σημεῖα σκοποῦντι κ. σαφηνίζοντι διὰ τῆς μαντείας Τειρεσίᾳ. | |
sch thom606 | βουλεύσαντα] κατὰ σοῦ. ἁπλῇ] μιᾷ. | |
sch thom607 | ψήφῳ] διὰ ψήφου γὰρ ἐποίουν τὰς καταδίκας. τὸ τῇ τ’ ἐμῇ καὶ σῇ τοῦτο λέγει· καὶ τῇ ἐμοὶ προση‐ κούσῃ, ἤγουν ἣν ἄξιός εἰμι παθεῖν κακὸς φανείς, καὶ τῇ σοὶ προσηκούσῃ, ἤγουν ἣν ἄξιον βασιλέα ποιεῖσθαι κατὰ | |
5 | τῶν ἐπιβεβουλευκότων αὐτῷ, ἢ ἣν καὶ ἐγὼ κατ’ ἐμοῦ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς κατ’ ἐμοῦ ψηφίσαιο. | |
sch thom608 | γνώμῃ ... ἀδήλῳ] ὑπολήψει ἀφανεῖ. χωρὶς] τῆς πρὸς Ἀπόλλωνα ἐρωτήσεως. | |
sch thom609 | μάτην] ἀνεξετάστως. | |
sch thom611 | ἐκβαλεῖν] τινά. | |
sch thom612 | βίοτον] ἐκβαλεῖν. πλεῖστον] φίλτερον γὰρ οὐδὲν ζωῆς. | |
sch thom613 | τάδ’] ὡς οὐκ ἐπίβουλος ἐγὼ ἐγενόμην σοι. | |
sch thom616-17 | εὐλαβουμένῳ κ. φοβουμένῳ σοι πεσεῖν τῆς ἀρχῆς, καλῶς ἔλεξε Κρέων, ὡς οὐκ ἐκ τοῦ εὐθέως δίκαιον κατα‐ ψηφίζεσθαι οὓς ἂν κατὰ σοῦ ὑπονοήσῃς, ἀλλὰ πρῶτον ἐξετάζειν παντὶ τρόπῳ περὶ αὐτῶν, καὶ καταδίκους αὐτοὺς | 216 |
5 | εὑρόντα, τότε κολάζειν. οἱ γὰρ ταχεῖς φρονεῖν, ἤτοι οἱ ταχέως καὶ μὴ μετὰ σκέψεως ποιοῦντές τι, οὐκ ἀσφαλεῖς, ἀλλὰ ἀβέβαιοι, καὶ πρὸς κίνδυνον ἔσθ’ ὅτε πίπτουσιν. ἰστέον δὲ ὅτι ἢ μερικὸν τὸ εὐλαβουμένῳ νοεῖ διὰ τὸν Οἰδίποδα, ἢ καθόλου διὰ πάντα φοβούμενον. | |
sch thom618 | οὑπιβουλεύων] ἐμοί. λάθρα] κρυφίως. | |
sch thom619 | βουλεύειν] τι κατ’ ἐκείνου. | |
sch thom620 | προσμενῶ] ἵνα ὁ χρόνος αὐτὸν ἐξελέγξῃ. τὰ τοῦδε] ἃ κατ’ ἐμοῦ μηχανᾶται. | |
sch thom621 | τἀμὰ] ἃ δίκαιον πρὸς τὰς ἐκείνου μηχανὰς ποιεῖν με. | |
sch thom622 | δῆτα] οὖν. ἦ] ὄντως ἆρα. | |
sch thom623 | ἥκιστα] τούτου χρῄζω. | |
sch thom624 | ὅταν προδείξῃς] τότε φονεύσεις με. οἷον—φθονεῖν] οἷός ἐστιν ὁ ἐμὸς πρὸς σὲ φθόνος. | |
sch thom625 | ὑπείξων] ὑποταγησόμενος καὶ ὑπακούσων τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ σοῦ ψήφῳ, ἀλλὰ χεῖρα ἀνταρῶν. | |
sch thom626 | τὸ—ἐμόν] ἤγουν τὸ ἐμοὶ λυσιτελοῦν φρονῶ. | |
sch thom627 | ἤγουν μὴ μόνον τὸ σοὶ λυσιτελοῦν φρόνει, ἀλλὰ δεῖ ἐξ ἴσου φρονεῖν σε καὶ τὸ ἐμοὶ λυσιτελοῦν. κακός] περὶ ἐμέ. | |
sch thom628 | ἐγὼ μὲν οὐ κακός εἰμι· εἰ δὲ ξυνίης μηδέν, ἤγουν ψευδῶς τοῦτο νοεῖς, τί λοιπόν; πρὸς ὃ ὁ Οἰδίπους ἀποκρί‐ νεται· ἀρκτέον γ’ ὅμως, τουτέστιν ὅμως καὶ εἰ οὕτως ἔχεις, ἀρκτέον κ. κυριευτέον ἐμοὶ σοῦ. πρὸς ὃ πά‐ | 217 |
5 | λιν ὁ Κρέων· οὔτοι κακῶς ἄρξεις ἐμοῦ ἄρχοντος ὥσπερ καὶ σύ. ὅπερ ἀπειθὲς δοκοῦν, εἰς θυμὸν ἐξάγει Οἰδίπουν. μηδέν] ὧν ὑπονοεῖς διατὶ εἰμὶ κακός. | |
sch thom629 | οὔτοι] ἄρξεις ἐμοῦ. κακῶς] ὥσπερ σύ. | |
sch thom630 | τὸ κἀμοὶ πόλεως μέτεστι διπλῶς νοη‐ τέον· ἢ καὶ ἐμοὶ μέτεστι τῆς πόλεως, ἤτοι τοῦ βοᾶν ὦ πόλις πόλις ὥσπερ σύ, ἢ κἀμοὶ μέτεστι τῆς πό‐ λεως, ἀντὶ τοῦ οὐ τῶν ἰδιωτῶν εἷς εἰμι, ἀλλὰ τῶν τὰ με‐ | |
5 | γάλα δυναμένων, ὥστε οὐχ ἧττον ἐμοὶ ἢ σοὶ ὑπακούσεται. | |
sch thom631 | καιρίαν] ἔγκαιρον. | |
sch thom633 | παρεστὼς] ὑμῖν. εὖ θέσθαι] ἤγουν διαλῦσαι. | |
sch thom634 | ἄβουλον] ἄφρονα. | |
sch thom635 | ἐπήρασθ’] ἠγείρατε. | |
sch thom637 | εἶ] πορεύσῃ. | |
sch thom638 | καὶ] καὶ εἰσελθόντες ἐντός. οἴσετε] κομίσετε. | |
sch thom640 | δικαιοῖ] δίκαιον κρίνει. ἀποκρίνας] διελόμενος. | |
sch thom641 | ψεύδεται· Οἰδίπους γὰρ ἄνω εἶπεν ἀποκτεῖναι αὐτὸν | |
καὶ οὐκ ἐξελάσαι τῆς χώρας. ἀπῶσαι] ἐκβαλεῖν. | 218 | |
sch thom643 | τέχνῃ κακῇ] μηχανῇ πανουργεστάτῃ. | |
sch thom644 | ὀναίμην] ἀπολαύσαιμι τοῦ ζῆν. ἀραῖος] καταρά‐ σιμος· ἤγουν καταρῶμαι ἐμαυτῷ ἀπώλειαν. | |
sch thom645 | ἐπαιτιᾷ] μέμφῃ. | |
sch thom647 | τόνδ’ ὅρκον] ὃν αὐτὸς ὤμοσε. λέγει δὲ τοῦτο διότι πρόσθεν εἶπε τὸ ‘μὴ νῦν ὀναίμην‘ καὶ τὸ ‘ἀραῖος ὀλοίμαν‘. | |
sch thom649 | φρονήσας τ’] καὶ γὰρ ὃ θέλει τις καὶ φρονεῖ. τοῦτο. | |
sch thom650 | εἰκάθω] ὑποταγῶ. | |
sch thom651 | νήπιον] ἄφρονα. κατὰ σοῦ. | |
sch thom652 | ἐν ὅρκῳ] ᾧ ὤμοσεν. μέγαν] ἤτοι αἰδέσιμον. | |
sch thom654 | καταίδεσαι] αἰδέσθητι τὸν Κρέοντα. | |
sch thom655 | οἶδα] τοῦτο γὰρ ὃ ζητεῖς κατ’ ἐμοῦ ἐστιν. | |
sch thom656 | τὸν—φίλον] ἤγουν ὃν δοκεῖς ἐναγῆ Κρέοντα. αἰτίᾳ] μέμψει. | |
sch thom657 | σὺν—λόγῳ] ἀνεξετάστῳ ὑπολήψει. ἐκβαλεῖν] λέγω. | |
sch thom659 | ὄλεθρον] ἀπώλειαν. | |
sch thom660-61 | πάντων τῶν θεῶν πρόμαχον λέγει τὸν ἥλιον ὡς περιιόντα τὸν οὐρανὸν ἔνθα οὗτοί εἰσι, καὶ ὥσπερ φύλακος τάξιν ἔχοντα. εἰ δὲ τὸ πρῶτον τὸ θεῶν μικρογραφή‐ σεις, ὥσπερ τὸ δεύτερον, ἐκ παραλλήλου εἴποις, καὶ τὸ | |
5 | πάντων ἀντὶ τοῦ ἀνθρώπων νοήσεις. ὀμνύει δὲ ὁ Χο‐ | |
ρὸς πρὸς τὸν ἥλιον ὡς ἔφορον πάντων τῶν ἀνθρωπίνων καὶ τῶν κρυπτῶν γνώστην καὶ ἐκφάντορα. οὐ] μὰ οὐ κίνδυ‐ νον σὸν καὶ φυγὴν βουλόμενος λέγω. πρόμον] πρόμαχον. | 219 | |
sch thom662-63 | ἤγουν πρῶτον ὑπὸ τῶν θεῶν τιμωρηθεὶς καὶ ὑπὸ τῶν φίλων μισηθεὶς λίαν· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ὅτι ὕστερον ἀπολεσθείην· ἢ τὸ ἄθεος ἄφιλος ἀντὶ τοῦ ἀσε‐ βὴς καὶ μὴ περὶ τοὺς φίλους εὐγνώμων. | |
sch thom664 | φρόνησιν] βουλήν· γνώμην. τάνδ’] ἥν μοι ὠνείδισας. | |
sch thom665 | δυσμόρῳ] ἀθλίῳ. | |
sch thom666 | φθίνουσα] φθειρομένη. τρύχει] δαμάζει. | |
sch thom667 | καί] τοῦτο τρύχει με. κακοῖς] τοῖς κατέχουσι νῦν τὴν πόλιν. | |
sch thom668 | προσάψει] συνέλθῃ. τὰ πρὸς σφῷν] τὰ παρ’ ὑμῶν· ὥστε ἵνα μὴ κορυφωθείη ἡ τῆς πόλεως δυστυχία, τὰ ὑμέτερα προσλαβοῦσα κακά, προνοούμενος ἐγὼ τὴν ἱκε‐ τείαν ταύτην ἀνήνεγκά σοι. | |
sch thom669 | ὁ] ὁ Κρέων. ἴτω· ἀπελθέτω ἀκόλαστος, ὡς ἱκετεύεις. τὸ δὲ χρὴ ἀντὶ τοῦ ἀπόκειται. | |
sch thom671 | ἐποικτείρω] ἐλεῶ. | |
sch thom672 | στυγήσεται] παρ’ ἐμοῦ. | |
sch thom673 | στυγνὸς] σκυθρωπός. εἴκων] ὑποτασσόμενός τινι, ὅταν δέηταί σου ἣν ἔχεις ὀργὴν παῦσαι. | |
sch thom674 | περάσῃς] εἰς πέρας ἔλθῃς. αἱ—φύσεις] αἱ κατ’ | |
ἄμφω οὕτως ἔχουσαι. | 220 | |
sch thom675 | ἄλγισται] χαλεπαί. ἤγουν ὁ οὕτως ἔχων ἄνθρωπος αὐτὸς ἑαυτὸν μισεῖ καὶ οὐ δύναται φέρειν ὅτι τοιοῦτός ἐστι. τὸ δὲ δικαίως εἶπε, διότι δίκαιόν ἐστι τὸν κακὸν μὴ μόνον ὑπὸ τῶν ἄλλων, ἀλλὰ καὶ ὑφ’ ἑαυτοῦ μισεῖσθαι. | |
sch thom676 | μ’ ἐάσεις] ὦ Κρέον. κἀκτὸς] ἐμοῦ. εἶ] ἀπελεύσῃ. | |
sch thom677 | ἀγνῶτος, ἤτοι ἀναισθήτου τῶν ἐμῶν, καὶ ἕτερον ἢ προσῆκεν ὑπολαμβάνοντος. ἰστέον δὲ ὅτι τὸ ἀγνὼς καὶ ἀντὶ τοῦ μὴ γινωσκόμενος εὕρηται, καὶ ἀντὶ τοῦ μὴ γινώσκων. ἴσος] ὑπάρχω οἷος καὶ πρῴην. | |
sch thom678 | μέλλεις] βραδύνεις. κομίζειν—ἔσω] ἵνα παύσῃ ἡ μάχη. τόνδε] τὸν Οἰδίποδα. | |
sch thom680 | κομίσω, γνοῦσα τίς ἐστιν ἡ κατέχουσα αὐτοὺς τύχη, ἤγουν ἡ μάχη. | |
sch thom681-82 | τὸ δόκησις ἀγνὼς λόγων ἦλθε καὶ εἰς τὸν Οἰδίποδα καὶ εἰς τὸν Κρέοντα νόει. εἰς μὲν τὸν Οἰδίποδα διὰ τὰς τοῦ Τειρεσίου ἐπ’ αὐτῷ μαντείας ἃς οὐκ ἀληθεῖς ὁ Χορὸς ἐνόμιζε. εἰς δὲ τὸν Κρέοντα, διὰ τὴν | |
5 | ἐξ Οἰδίποδος πρὸς αὐτὸν τοῦτον ψευδῆ ὑπόληψιν, ὡς ὑπο‐ βαλόντα κατ’ αὐτοῦ τὸν μάντιν τοιαῦτα λέγειν. τὸ δάπ‐ τει δὲ καὶ τὸ μἤνδικον τοῦτο λέγει, ὅτι οὐ μόνον ματαία ὑπόληψις αὐτοὺς λυπεῖ, ἀλλ’ ὅτι καὶ ἄδικός | |
ἐστιν. ἀγνὼς] ἀνεξέταστος. δάπτει] δαμάζει. | 221 | |
sch thom684 | ἀμφοῖν] ἦλθε πρὸς ἀλλήλους δόκησις. ὁ λόγος] ἤγουν ἡ διαφορά. | |
sch thom685 | ἅλις ἅλις κ. αὐτάρκως φαίνεται ὁ λόγος ἐμοὶ μένειν αὐτοῦ κ. ἐκεῖσε, ἔνθα κ. ὅπου ἔληξε προπονουμένης κ. προπασχούσης ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ τῆς γῆς. τουτέστιν, ἐπειδήπερ ἡ γῆ δυστυχεῖ, πρὸς ἑαυτὴν ἕλκει τὸν νοῦν μου | |
5 | καὶ οὐκ ἐᾷ ἀναξαίνειν τὰ τούτοις συμβάντα. ἀρκεῖ γὰρ ὅτι λεχθέντα πέπαυται καὶ οὐ δεῖ αὖθις λέγειν. | |
sch thom687 | τοῦτο Οἰδίπους λέγει πρὸς τὸν Χορόν, διότι οὐκ ἐβού‐ λετο Ἰοκάστῃ διηγήσασθαι τὴν διαφοράν. δόξα γὰρ ἐν‐ τεῦθεν παρίστη, ὅτι καταγινώσκων Οἰδίποδος ὡς ἀδίκως ὀργισθέντος Κρέοντι λέγειν οὐκ ἤθελεν. ἵν’ ἥκεις] ὅπου | |
5 | ἔρχῃ. | |
sch thom688 | παριεὶς] ἐκλύων πρὸς λύπην. καταμβλύνων] θλίβων διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι διηγεῖσθαι. | |
sch thom689-90 | εἶπον] ὅτι εὔνους εἰμί σοι καὶ πιστός. οὐχ ἅπαξ μόνον] ἀλλὰ πολλάκις. ἴσθι] γίνωσκε. | |
sch thom691-92 | παραφρόνιμον] ἄφρονα. εὔλογόν ἐστι τὸ φρό‐ νιμα καὶ διὰ τοῦ η γράφειν, ἵν’ ᾖ, ἄπορον ἐπὶ φρόνησιν, ἤγουν ἀσύνετον. ἔστι δὲ τὸ παραφρόνιμον καὶ τὸ ἄπορον ἀσύνδετα. φρόνιμα] τὰ νουνεχῆ. πεφάνθαι] | |
5 | φανῆναι. | 222 |
sch thom693 | νοσφίζομαι] ἀλλότριός εἰμι καὶ μὴ πίστιν ἔχων πρὸς σέ. | |
sch thom694 | ὅς τ’] ὅστις. | |
sch thom695 | πόνοις] τοῖς ἀπὸ τῆς Σφιγγός. ἀλύουσαν] ἀδημο‐ νοῦσαν. | |
sch thom696 | οὔρισας] εὐθυδρομῆσαι ἐποίησας εὑρὼν τὰ αἰνίγματα. | |
sch thom697 | τανῦν] ἤγουν ἐν τῇ παρούσῃ βίᾳ. εὔπομπος] ὁδηγὸς πρὸς εὐτυχίαν. | |
sch thom698-99 | μὴ λάβῃς εἰς τὸ ὅτου ἔξωθεν τὸ ἕνεκα, ἀλλὰ πρὸς τὸ μῆνιν ἐστίν. μῆνιν] ὀργήν. | |
sch thom700 | τῶνδ’ ἐς πλέον] μᾶλλον ἢ οὗτοι. σέβω] τιμῶ. | |
sch thom701 | Κρέοντος] ἔχω μῆνιν. | |
sch thom702 | σαφῶς] ἀληθῶς. τὸ νεῖκος] τὴν μάχην. ἐγκαλῶν] κατηγορῶν ἐκείνου. | |
sch thom704 | ξυνειδὼς] λέγει τοῦτο. | |
sch thom705 | μάντιν] τὸν Τειρεσίαν. τὸ μὲν οὖν ἀντὶ τοῦ δέ· νοεῖται δὲ ἀπὸ τούτου, ὅτι οὐ λέγει αὐτός, εἰσπέμψας δέ. εἰσπέμψας] πρὸς μὲ ἵνα τοῦτ’ εἴπῃ. | |
sch thom706 | εἰ μὲν στίξεις εἰς τὸ τό γ’ εἰς ἑαυτόν, οὕτως ἐρεῖς· ἐπεὶ ἐλευθεροῖ πᾶν τὸ στόμα τούτου τοῦ λόγου, τοῦ λέγειν ὅτι ἐγὼ φονεύς εἰμι Λαΐου, τό γ’ εἰς ἑαυτόν, ἤγουν ὅσον τὸ καθ’ αὑτόν. αὐτὸς γὰρ περὶ τούτου καθάπαξ σιγᾷ. | |
5 | εἰ δὲ ὁμοῦ τὸ πᾶν ἐρεῖς τὸ στόμα πρὸς τὸ τό γ’ εἰς ἑαυτόν, ἔσται οὕτως· ἐπεὶ τό γ’ εἰς ἑαυτόν, ἤτοι τὸ οἰκεῖον πᾶν στόμα, ἐλευθεροῖ καὶ ἀφίστησι τούτου τοῦ λόγου. | 223 |
sch thom707 | ἀφεὶς σεαυτὸν] ὥστε τοιαῦτα ἐξετάζειν. | |
sch thom709 | βρότειον] τὸ ἀνθρώπινον. οὐδὲν] τοῦτο τὸ οὐδὲν] πρὸς τὸ τέχνῃ συναπτέον, καὶ οὐ πρὸς τὸ βρότειον. | |
sch thom710 | φανῶ] δείξω. σημεῖα] ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνθρώπων οἶδε μαντεύεσθαι. | |
sch thom712 | Φοίβου] ἐκεῖνος γὰρ ἀληθῶς χρησμολογεῖ. τῶν ὑπηρετῶν] τῶν δούλων αὐτοῦ. | |
sch thom713 | μοῖρα] τύχη. | |
sch thom715 | τὸν μέν] τὸν Λάϊον. ἡ φάτις] ἐστί. | |
sch thom716 | ἁμαξιτοῖς] ὁδοῖς κατημαξευμέναις. | |
sch thom717 | βλάστας] γονάς. διέσχον] διέλιπον. | |
sch thom718 | νιν] τὸν παῖδα. ἄρθρα] ἄκρα. κεῖνος] ὁ Λάϊος. ἐνζεύξας] ἐναρμόσας διὰ περόνης. | |
sch thom719 | ὄρος] τὸν Κιθαιρῶνα. | |
sch thom720 | ἀπορητέον πῶς ἄνω μὴ τὰς περὶ τούτων μαντείας Ἀπόλλωνα θεσπίσαι φάσκουσα Ἰοκάστη, ἀλλὰ τοὺς ὑπη‐ ρέτας αὐτοῦ, νῦν φησιν ‘ἐνταῦθ’ οὔτ’ Ἀπόλλων ἤνυσε‘. καὶ φαμὲν ὅτι τοῦτο λέγει οὐκ ἐναντιουμένη τῷ λόγῳ | |
5 | αὐτῆς, ἀλλὰ κατὰ τὴν τῶν ἄλλων ὑπόληψιν. κἀνταῦθ’] τότε. ἐκεῖνον] τὸν παῖδα. ἤνυσε] ἐτέλεσε. | |
sch thom723 | φῆμαι] λόγοι. διώρισαν] διωρισμένως εἶπον. | 224 |
sch thom724 | ἐντρέπου] φρόντιζε. | |
sch thom725 | χρείαν ἐρευνᾷ] ἤτοι χρείαν ἐρεύνης παρίστησι. φα‐ νεῖ] δείξει. ταῦτα. | |
sch thom726 | ἀκούσαντ’] ἃ περὶ τοῦ Λαΐου ἔφης. | |
sch thom727 | πλάνημα] περιστροφή. ἀνακίνησις] ἀναπέμπασις καὶ ἀναλογισμός. | |
sch thom728 | μερίμνης] φροντίδος. ὑποστραφεὶς] τῆς προτέρας ἐνστάσεως. | |
sch thom730 | διπλαῖς] πῶς ἄνω τριπλαῖς εἰπών, ἐνταῦθα διπλαῖς λέγει; καὶ φαμὲν ὅτι ἐκεῖνο μὲν λέγει διά τε τὰ κέρατα τοῦ σχίσματος, καὶ τὴν ἀφ’ ἧς ἐσχίσθησαν ὁδόν· τὸ δὲ διπλαῖς διὰ μόνα τὰ κέρατα. | |
sch thom731 | λήξαντ’ παυσθέντα. | |
sch thom732 | τόδ’ ... πάθος] τὸ περὶ τὸν Λάϊον. | |
sch thom733 | κλῄζεται] ὀνομάζεται. | |
sch thom734 | ἐς ταὐτὸ] εἰς ἕν. Δελφῶν] ἀπὸ Δελφῶν. Δαυ‐ λίας] ὄνομα τόπου. | |
sch thom735 | τοῖσδ’] τοῖς πεπραγμένοις περὶ τὸν Λάϊον. ἐξελη‐ λυθώς] παρελθών. | |
sch thom736 | σχεδόν] φανερῶς. | |
sch thom737 | τοῦτ’] τὸ περὶ τοῦ Λαΐου. | |
sch thom739 | ἤγουν τί ἐνθυμηθεὶς περὶ σεαυτοῦ δυσχεραίνεις πρὸς | |
τὸν Δία; | 225 | |
sch thom740 | πω] ἀκμήν. φύσιν] τὸν τοῦ σώματος ὄγκον. | |
sch thom741 | ἔχων] ἦν. | |
sch thom742 | μέγας] ἦν τῷ σώματι. χνοάζων] ὥσπερ ὑπὸ χνοὸς περικεχυμένον ἔχων. αἱ γὰρ περὶ αὐτὸ δεξάμεναι χοῦν τρί‐ χες, οὔτε λευκαί εἰσιν οὔτε μέλαιναι, ἀλλ’ εἶδος ἕτερον μεταξὺ τούτων ἐμφαίνουσιν. | |
sch thom743 | ἀπεστάτει] ἀπεῖχε. | |
sch thom744 | ἀρὰς] ἃς ἠρασάμην τῷ τὸν Λάϊον φονεύσαντι. | |
sch thom745 | ἀρτίως] πρὸ ὀλίγου. | |
sch thom746 | ὀκνῶ] φοβοῦμαι. πρὸς ς’] ἤγουν πρὸς τοὺς σοὺς λόγους. | |
sch thom747 | δεινῶς] μεγάλως. βλέπων] ἀληθεύων· παρόσον ὁ τὴν ἀλήθειαν λέγων βλέπει, ὁ δὲ τὰ ψευδῆ, τυφλώττων ἐστίν. | |
sch thom748 | δείξεις κτλ.] ὅτι ὁ μάντις βλέπει. | |
sch thom749 | ὀκνῶ] φόβον ἔχω διὰ τοὺς σοὺς λόγους. ἔρῃ] ἐρω‐ τήσεις. μαθοῦς’] γνοῦσα. | |
sch thom750 | βαιός] ὀλίγους ἔχων. | |
sch thom751 | λογχίτας] ὑπασπιστάς. οἷ’] καθά. | |
sch thom753 | κῆρυξ] εἷς τῶν πέντε. ἀπήνη] ἅμαξα. | |
sch thom754 | τάδ’] ἃ φοβοῦμαι. διαφανῆ] φανερά. | |
sch thom755 | τούσδε] τοὺς περὶ τοῦ θανάτου. | 226 |
sch thom756 | οἰκεύς] δοῦλος. ἵκετ’] ἐκεῖθεν. | |
sch thom757 | δόμοισι] τοῖς ἡμετέροις. | |
sch thom758 | κράτη] βασιλείαν. | |
sch thom760 | ἐξικέτευσε] ἐμέ. θιγὼν] ἁψάμενος. | |
sch thom761 | ἀγρούς] ἐπὶ ἀγρούς. | |
sch thom762 | ἄποπτος] ἀθέατος· ἀπόδημος. | |
sch thom765 | μόλοι] ἔλθῃ. | |
sch thom766 | πάρεστιν] δυνατόν ἐστι τοῦτο. ἐφίεσαι] ἐπιθυμεῖς· ἔστι δὲ καὶ γενικῇ καὶ αἰτιατικῇ τὸ ἐφίεμαι, ὥσπερ καὶ τὸ ἐπιθυμῶ. | |
sch thom767 | πόλλ’ ἄγαν] ἤτοι ἀληθῶς καὶ εὐστόχως. | |
sch thom768 | εἰρημέν’] παρὰ τοῦ μάντεως. | |
sch thom769 | που] ἴσως. | |
sch thom770 | δυσφόρως] κακῶς. | |
sch thom771-72 | βεβῶτος] ἑστῶτος. ἢ πρὸς τὸ στερηθῇς ὑπόστιξον, οὕτω· καὶ οὐ μὴ στερηθῇς ὧν ζητεῖς βεβῶτος ἐμοῦ εἰς τοσοῦτον ἐλπίδων, ἤγουν τοσαύτην ἐλπίδα ἔχον‐ τος, ὅσον τὸν ἀγρότην μόνον ἰδεῖν καὶ παρ’ ἐκείνου ἀκοῦσαί | |
5 | τι. κατὰ πάντα γὰρ τὰ ἄλλα ἀπήλπισα. ἢ πρὸς τὸ ἐλ‐ πίδων, οὕτως· ἐμοῦ βεβῶτος, ἤγουν ζῶντος, οὐ μὴ στερηθῇς τῶν ἐλπίδων εἰς τοσοῦτον· ἤγουν ἅπερ ἐλπίζεις μαθεῖν παρ’ ἐμοῦ, οὐ μὴ ἀποτύχῃς τούτων εἰς τοσοῦτον, | |
ὥστε μὴ μαθεῖν αὐτά. κρεῖττον δέ ἐστι τὸ πρῶτον. μαρ‐ | 227 | |
10 | τύριον δέ· προιὼν γὰρ λέγει ‘καὶ μὴν τοσοῦτόν ἐστί μοι τῆς ἐλπίδος, τὸν ἄνδρα τὸν βοτῆρα προσμεῖναι μόνον‘. | |
sch thom773 | τοιᾶσδ’] ἧς ἔχω, ἢ ἧς μέλλω εἰπεῖν. ἰών] ἐρχό‐ μενος, ἢ ἐλθών. | |
sch thom775 | Δωρίς] ἤγουν ἐκ Πελοποννήσου. ἠγόμην] ἐφερό‐ μην· διῆγον. | |
sch thom776 | τῶν ἐκεῖ] τῶν Κορινθίων. πρίν] ἕως. τύχη] σύμβασις. | |
sch thom777 | ἐπέστη] ἐπῆλθε. θαυμάσαι] διότι οὕτως ἐγένετο. | |
sch thom778 | σπουδῆς] τοῦ σκοποῦ καὶ παρασκευῆς. | |
sch thom779 | ὑπερπλησθεὶς] γεμισθείς. | |
sch thom780 | παρ’ οἴνῳ] ἐν τῇ μέθῃ. πλαστὸς] νόθος. | |
sch thom781 | βαρυνθεὶς] χολωθείς. τὴν ... οὖσαν] ἤγουν τὴν ἐνισταμένην. | |
sch thom783 | ἤλεγχον] πρὸς αὐτοὺς τὸν ὑβρίσαντά με. δυσφό‐ ρως] χαλεπῶς. | |
sch thom784 | μεθέντι] ἀφέντι πρὸς μέ. | |
sch thom785 | τὰ ... κείνοιν] ὅσον ὑπὸ τοῦ φίλτρου ἐκείνων. | |
sch thom786 | ἔκνιζε] ἐκέντει καὶ ὑπέπληττε. ὑφεῖρπε, ἤτοι καὶ παρὰ τῶν ἄλλων κρυφίως ἐλέγετο. ἢ ὑφεῖρπε πολύ, ἀντὶ τοῦ πολλάκις εἰς μνήμην τούτου εἰρχόμην. | |
sch thom789 | ἄτιμον] ἀνάξιον. εἰκότως δὲ εἶπε τοῦτο· τιμὴν γὰρ αὐτῷ φέρειν ἂν ἐδόκει παρ’ Ἀπόλλωνος τὸ περὶ ὧν ἔχρηζε | |
μαθεῖν. | 228 | |
sch thom790 | προὐφάνη] προέδειξε. | |
sch thom791 | χρεί’ ᾖ] χρεὼν κ. ἀποκείμενον. γένος] ὃ ἐκ τῆς τοιαύτης μίξεως μέλλει γενέσθαι. | |
sch thom792 | ἄτλητον] ἀφόρητον. δηλώσαιμ’] δείξαιμι. ὁρᾶν] ὥστε ὁρᾶν. | |
sch thom795 | παροιμία ἐπὶ τῶν μακρὰν ὁδὸν καὶ ἔρημον πορευο‐ μένων· οἱ γὰρ φεύγοντες ἀειφυγίαν τοῖς ἄστροις ἐσημειοῦντο τὴν ἑαυτῶν πατρίδα. τὸ λοιπὸν] εἰς τὸ ἑξῆς. | |
sch thom796 | ἔφευγον] ἐκεῖσε. ὀψοίμην] θεασοίμην. | |
sch thom797 | τελούμενα] πληρούμενα. | |
sch thom798 | ἱκνοῦμαι] ἔρχομαι. | |
sch thom802 | ἐνταῦθα] τότε. πωλικῆς] ἱππικῆς. | |
sch thom803 | ἀπήνης] ἅρματος. οἷον σὺ φής] μέγαν τῇ ἡλικίᾳ καὶ μιξοπόλιον. | |
sch thom804 | ἡγεμὼν] ὁ προοδοποιῶν κῆρυξ. | |
sch thom805 | ἠλαυνέτην] ἐδίωκον. | |
sch thom806 | τὸν ἐκτρέποντα] τὸν ἐξελαύνοντά με. τὸν τροχηλά‐ την] τὸν ἡγεμόνα καὶ ἡνίοχον τοῦ ἅρματος. | |
sch thom808 | ὄχου παραστείχοντα] τοῦ ἅρματος πλησίον ἐρχόμενον. | |
sch thom809 | τὸ διπλοῖς κέντροις διπλῶς νοητέον· ἢ δυσὶ πληγαῖς, ἢ μάστιγι δύο κέντρα ἐχούσῃ. | |
sch thom810 | ἔτισεν] ἀπέδωκε, παρόσον οἱ κολαζόμενοι διά τινα προϋπάρξασαν ὑπ’ αὐτῶν αἰτίαν, δίκας τῆς ἁμαρτίας ἀπο‐ | |
διδόασιν ὀφειλομένας. | 229 | |
sch thom811 | σκήπτρῳ] ῥάβδῳ. | |
sch thom812 | ἐκκυλίνδεται] ἐκπίπτει. | |
sch thom813 | τοὺς ξύμπαντας] ὅσοι μετ’ ἐκείνου ἦσαν. | |
sch thom814 | τούτῳ τῷ παρ’ ἐμοῦ φονευθέντι. τι συγγενές] ἤγουν κατὰ φύσιν συνάφεια καὶ ταυτότης· τουτέστιν, εἰ ὁ φονευθεὶς ὑπ’ ἐμοῦ τότε, οὗτος ἦν ὁ Λάϊος. | |
sch thom816 | ἐχθροδαίμων] δυστυχής. | |
sch thom817-20 | τὴν τοιαύτην δοτικὴν τὸ ᾧ ἢ πρὸς τὸ ἔξεστι νόει, ἢ πρὸς τὸ προσφωνεῖν. ὥσπερ γάρ φαμεν ‘μετεῖχον καὶ ἐχρώμην τῆς δόξησ‘, οὐ πρὸς τὸ ‘ἐχρώμην‘ ὅπερ ἐστὶ σύνεγγυς, οὔσης τῆς γενικῆς, ἀλλὰ πρὸς τὸ ‘με‐ | |
5 | τεῖχον‘, διὰ μέσου ὄντος τοῦ ‘ἐχρώμην‘, οὕτω καὶ τοῦτο τὸ ᾧ πρὸς τὸ προσφωνεῖν ἔχει τὴν δύναμιν. τὸ δὲ τάδε καὶ τάσδε τὰς ἀρὰς ταὐτόν ἐστιν. αἱ γὰρ ἀραὶ ἃς ἠράσατο τῷ Λαΐου φονεῖ, οὐκ ἄλλο τι ἦσαν ἢ μὴ προσδέχεσθαι αὐτὸν τοὺς πολίτας μηδὲ προσφωνεῖν. | |
10 | καὶ οὔτις ἄλλος ἦν ὁ προστιθεὶς ἐπ’ ἐμαυτῷ ταῦτα, ἢ ἐγώ, ὁ τάσδε τὰς ἀρὰς προστιθείς, κατὰ συνεκδοχὴν λαμ‐ βανομένου τοῦ προστιθείς. | |
sch thom819 | ὠθεῖν] ἀπελαύνειν. | |
sch thom821 | λέχη] ἤγουν τὴν γυναῖκα. | |
sch thom822 | χραίνω] μολύνω. ἔφυν κακός] ἤγουν κακός εἰμι | |
τοιαῦτα ποιήσας. | 230 | |
sch thom823 | πᾶς] ὅλος. ἄναγνος] ἀκάθαρτός εἰμι. χρὴ] ἀπό‐ κειται. φυγεῖν] πόρρω τῆσδε τῆς γῆς διὰ τὰς τοιαύτας ἀνομίας. | |
sch thom825 | ἐμβατεύειν] τῷ τόπῳ. | |
sch thom826 | ζυγῆναι] συνελθεῖν. | |
sch thom828 | ὠμοῦ] χαλεποῦ καὶ βαρέως. | |
sch thom829 | κρίνων] ἐξετάζων ταῦτα. ἀνδρὶ τῷδ’] ἐμοί. ἀνορ‐ θοίη λόγον] ἤγουν ἔξω αἰτίας θήσει. τὸ γὰρ ἀνορ‐ θοίη λόγον οὐχ ἕτερόν ἐστιν ἀλλ’ ἢ κειμένην καὶ μὴ οὖσαν τὴν ὑπὲρ ἐκείνου ἀπολογίαν ἀνορθώσει καὶ δείξει | |
5 | δι’ ὧν ἀπολογήσεται. | |
sch thom830 | μὴ δῆτα] μηδαμῶς. ὦ—σέβας] ἤγουν ὦ θεοὶ ἁγνοί. | |
sch thom831 | ταύτην] ἐν ᾗ ἂν ἐξελεγχθήσομαι παρανομῶν. | |
sch thom832 | βαίην] πορευθείην. | |
sch thom833 | κηλῖδ’] μίασμα. | |
sch thom834 | ὀκνήρ’] περίφοβά ἐστι. | |
sch thom835 | τοῦ παρόντος] τοῦ ἀγρότου τοῦ τῷ φόνῳ παραγενο‐ μένου. | |
sch thom838 | πεφασμένου] φανέντος ἐκείνου. τίς—προθυμία] ἤγουν τί διανοῇ δρᾶσαι. | |
sch thom840 | ταῦτ’] ὅμοια. πάθος] ὃ ἐγκαλοῦμαι. | |
sch thom841 | περισσὸν] ἤγουν ἐκτὸς ὧν εἶπον. | |
sch thom842 | αὐτὸν] τὸν ἀγρότην. | 231 |
sch thom843 | ὥς νιν] ὅτι τὸν Λάϊον. | |
sch thom844 | τὸν—ἀριθμόν] ὅτι λῃσταί. | |
sch thom846 | οἰόζωνον] μόνον, παρόσον ὁ εἷς μίαν ζώνην ἔχει. σα‐ φῶς] φανερῶς. | |
sch thom848 | φανέν] δειχθὲν παρ’ ἐκείνου. ὧδ’] οὕτως ὡς ἐγὼ λέγω. | |
sch thom851 | κἀκτρέποιτο] μεταβάλοιτο καὶ ἐκσταίη. | |
sch thom853 | δικαίως ὀρθόν] ἤγουν ὅτι ὑπὸ σοῦ γέγονε. | |
sch thom854 | διεῖπ’] ἀπέφηνε. χρῆναι] ἀποκείμενον εἶναι. | |
sch thom855 | ἐκεῖνος] ὁ παῖς. | |
sch thom856 | αὐτὸς] ὁ παῖς. πάροιθεν] πρὸ τοῦ Λάϊον ἀπο‐ λωλέναι. | |
sch thom857-59 | ὥστε ἕνεκα τῆς μαντείας τοῦ Ἀπόλλωνος, οὔτε βλέψαιμι ἂν τῇδε κ. ἐνταῦθα ὅτι ὑπὸ παιδὸς ἀπόλωλε, πρόσθεν γὰρ ὁ παῖς ἀπηνέχθη τοῦ ζῆν, οὔτε τῇδε κ· ἐν‐ ταῦθα ὕστερον ὅτι ὑπὸ σοῦ πεφόνευται· ὑπὸ γὰρ παιδὸς | |
5 | Ἀπόλλων ἐθέσπισεν. ταῦτα δὲ λέγει ἀποροῦσα περὶ τοῦ φόνου, πῶς ἄρα καὶ γέγονε. | |
sch thom859-60 | νομίζεις] ἃ εἶπες. ἐργάτην] τὸν ἐργατικὸν καὶ ἀγρότην ἄνδρα. στελοῦντα] κομιοῦντα. | |
sch thom861 | ταχύνας’] σπεύσασα. | |
sch thom863-64 | καταγινώσκων ὁ Χορὸς τῆς Ἰοκάστης ὡς μὴ δε‐ | |
χομένης τὰς τοῦ Ἀπόλλωνος μαντείας, φησίν· ἐμοὶ φέ‐ ροντι τὴν εὔσεπτον ἁγνείαν, ἤτοι τὸ πάνσεπτον σέβας, τῶν ἔργων καὶ τῶν λόγων πάντων, τουτέστιν ἐμοὶ σεβομένῳ | 232 | |
5 | καὶ τιμῶντι τοὺς λόγους καὶ τὰ ἔργα, εἴθε ξυνείη κ. συνυ‐ πάρχοι μοῖρα κ. εὐτυχία. | |
sch thom865-67 | εἰπὼν δὲ ἀορίστως τὸ λόγων καὶ τὸ ἔργων, νῦν ὁρίζεται λέγων ὧν πρόκεινται νόμοι μεγάλοι τεκνωθέντες κ. γεννηθέντες διὰ τὴν οὐρανίαν αἰθέρα, ἤτοι ἐξ οὐρανοῦ. δείκνυσι δὲ ἐντεῦθεν | |
5 | ὅτι λόγων καὶ ἔργων λέγει τῶν θείων, ὧν ἡ τιμὴ ἐξ οὐρανοῦ νενομοθέτηται. τινὲς ἀγνοοῦντες οὐρανίας λέγουσι διὰ τὸ διά. τὸ δέ ἐστιν ὅμοιον τῷ παρ’ Αἰσχύλῳ ‘ἱππικῶν τ’ ἀύπνων πηδαλίων διὰ στόμα‘· ἔφαμεν δὲ ἐκεῖ τὸν περὶ τούτου λόγον. | |
sch thom867 | ὧν τινων νόμων μόνος ὁ Ὄλυμπος πατήρ ἐστι. ἔστι δὲ ὅμοιον τῷ ‘οὐρανίαν δι’ αἰθέρα τεκνωθέντεσ‘· | |
sch thom868 | οὐδὲ ἔτικτε κ. ἐξεῦρέ νιν κ. αὐτοὺς τοὺς νόμους ἡ θνητὴ φύσις τῶν ἀνθρώπων, | |
sch thom870 | οὐδὲ κατακοιμήσει κ. καταβαλεῖ αὐτοὺς λάθρα κ. εἰς ἀφανισμόν, τουτέστιν ἐπεὶ οἱ ἄνθρωποι οὐχ εὗρον τοὺς περὶ τῆς τιμῆς τῶν θεῶν νόμους, ἀλλ’ ἐξ οὐρανόθεν ἦλθον ἡμῖν, οὐδὲ ὑπ’ ἀνθρώπων ἂν κατασβεσθεῖεν. | |
sch thom871 | μέ‐ γας θεὸς ὑπάρχει ἐν τούτοις ἡ ἀλήθεια, οὐδὲ γηράσκει, τουτέστιν ὡς ἀληθεῖς ὄντες οἱ νόμοι ἀεὶ ἔσονται καὶ οὐκ ἀφανισθήσονται. | |
sch thom870bis | λάθρα] καί που εὕρῃς λάθα· λήθης ἀξίου ὡς οὐ‐ | |
δενὸς ἄξιον. | 233 | |
sch thom873 | ὕβρις κ. ὑπεροψία φυτεύει κ. ποιεῖ τύραννον, του‐ τέστιν ἡ ὑπεροψία κακοὺς καὶ ἀνόμους, τοιοῦτοι γὰρ οἱ τύραννοι, ἐργάζεται τοὺς αὐτὴν ἔχοντας· ὥστε καὶ ἡ Ἰο‐ κάστη ἐξ ὑπεροψίας τοὺς Ἀπόλλωνος ἠτίμασε λόγους. | |
sch thom874-75 | ἐὰν γὰρ ὑπερπλησθῇ κ. γεμισθῇ ἡ ὕβρις μάτην πολλῶν ἃ οὐκ ἔστιν ἐπίκαιρα κ. πρέποντα μηδὲ συμφέροντα τῷ αὐτὴν ἔχοντι, | |
sch thom876-78 | εἰς ἀκροτάτην ἀπότομον κ. ῥαχίαν ἀναβᾶσα, ἤτοι εἰς ἄκρον κακίας ἐλάσασα καὶ κορυ‐ φωθεῖσα, ὤρουσε κ. ὥρμησεν καὶ πέπτωκεν εἰς ἀνάγκην ἔνθα κ. ὅπου οὐ χρῆται ποδὶ χρησίμῳ· τουτέστιν οἱ ὑβρι‐ | |
5 | σταὶ καὶ ἄνομοι ὁποία Ἰοκάστη, αὐξηθέντες εἰς ἄκρον ἔπειτα εἰς τοιαύτην ἀνάγκην πίπτουσιν, ὡς δυστυχῶς καὶ ἀθλίως τὸν αἰῶνα διάγειν. εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἐκ κρημνοῦ πιπτόντων καὶ συντριβόντων τοὺς πόδας ὡς μὴ δύνασθαι πορεύεσθαι. | |
sch thom879-81 | τὸ καλῶς δ’ ἔχον τῇ πόλει πάλαισμα, ἤτοι τὴν περὶ τῶν συμφερόντων τῇ πόλει ἔρευναν, αἰτοῦμαι θεόν, ἤτοι τὸν Ἀπόλλω, μὴ λῦσαι ἀλλ’ ἀεὶ ποιεῖσθαι, καθάπερ καὶ νῦν ἐπὶ τῷ Λαΐου φόνῳ. | |
sch thom882 | οὐ λήξω κ. οὐ παύσομαί ποτε ἔχων τὸν θεὸν προστάτην κ. ἀντιλήπτορα. | |
sch thom883-84 | εἰ δέ τις πορεύεται κ. διάγει ὑπέροπτα κ. σοβα‐ ρῶς καὶ ἐν χερσὶ καὶ ἐν λόγῳ, τουτέστι καὶ οἷς πράττει καὶ οἷς λέγει, | |
sch thom885-86 | ἀφόβητος τῆς θείας δίκης, οὐδὲ | |
σέβων κ. τιμῶν τὰ ἕδη κ. εἴδωλα τῶν δαιμόνων, ἤτοι τοὺς θεούς, | 234 | |
sch thom887 | ἕλοιτο κ. λάβοι νιν κ. αὐτὸν κακὴ μοῖρα κ. τύχη, | |
sch thom888 | χάριν κ. ἕνεκα τῆς τρυφῆς κ. τῆς ὑπεροψίας ἣν πρὸς τοὺς θεοὺς ἔχει, τῆς δυσπότμου κ. δυστυχοῦς. | |
sch thom886 | ἕδος τὸ ἔδαφος καὶ τὸ εἴδωλον. | |
sch thom889 | μέγιστον γὰρ ἀτύχημα ἡ ἀσέβεια, εἰ μὴ κερδανεῖ δι‐ καίως τὸ κέρδος, ἤγουν ἐὰν μὴ τὰ τῆς ὑπεροψίας ἆθλα δικαίως λάβῃ τιμωρηθείς, | |
sch thom890 | καὶ ἕρξεται κ. κωλυθῇ τῶν ἀσέπτων κ. ἀσεβῶν ἐγχειρημάτων, | |
sch thom891 | ἢ ἕξεται κ. κωλυθῇ πάλιν τῶν ἀθίκτων κ. ἀπροσψαύστων κ. ὧν οὐ‐ δεὶς ἅπτεται ἀσεβῶν ἐγχειρημάτων, ματᾴζων κ. ματαιο‐ πονῶν. | |
sch thom892-93 | τίς ἄρα ἀνὴρ ἔτι κ. εἰς τὸ ἑξῆς ἐν τοῖσδε, ἤγουν ἐν τῷ μὴ τιμωρεῖσθαι τοὺς κακούς, ἕξεται κ. κω‐ λυθήσεται τῆς κακίας, δηλονότι τῷ θυμῷ, ἤγουν οἴκοθεν, ὥστε ἀμύνειν κ. ἀποσοβεῖν δι’ εὐχῶν καὶ θυσιῶν τὰ βέλη | |
5 | τῆς ψυχῆς, ἤτοι τὰ ἁμαρτήματα; ἤγουν οὐδεὶς τοὺς κα‐ κοὺς ὁρῶν ἀπαθεῖς ἐπιστροφὴν ποιήσεται τῶν οἰκείων πλημμελημάτων καὶ πρὸς τοὺς θεοὺς καταφεύξεται. | |
sch thom894-96 | εἰ γὰρ αἱ τοιαίδε, ἤτοι αἱ κακαί, πράξεις τίμιαι κ. καλαί, τί δεῖ με χορεύειν κ. πανηγύρεις ἱστᾶν τοῖς θεοῖς αἰτού‐ μενον τὰ λυσιτελῆ, ἐὰν μὴ ἁρμόσῃ πᾶσι τοῖς βροτοῖς τάδε χειρόδεκτα κ. φανερά, τουτέστιν εἰ μὴ ἑνὶ ἑκάστῳ ἁρμο‐ | |
5 | δίως παρέσται ἐκ τῶν θεῶν τὰ τῆς προαιρέσεως ἔπαθλα, τῷ μὲν κακῷ κακά, τῷ δὲ ἀγαθῷ ἀγαθά, ἀλλὰ πάντες ἐπίσης μετέχοιεν τῶν θεῶν; | |
sch thom897-98 | οὐκέτι εἶμι κ. πο‐ ρεύσομαι ἐπὶ τὸν ἄθικτον κ. σεβάσμιον ὀμφαλὸν τῆς γῆς ἤτοι τὸν Ἀπόλλωνα, σέβων αὐτόν· | 235 |
sch thom899-901 | οὐδὲ εἰς τὸν Ἀπόλλωνος ναὸν τὸν ἐν Ἀβαῖσι κ. ἐν Λυκίᾳ (Ἀβαὶ γὰρ τόπος Λυκίας), οὐδὲ εἰς τὴν Ὀλυμπίαν, ἤτοι τὸν Δία. | |
sch thom903-05 | ἀλλ’ ὦ Ζεῦ, ὁ κρατύνων κ. ἐξουσιάζων πάντα καὶ ἀνάσσων, εἴπερ ὀρθῶς κ. ἀληθῶς Ζεὺς ἀκούεις κ. ὀνο‐ μάζῃ, ὥσπερ οὖν ἐστι, μήτε σὲ μήτε τὴν σὴν ἀθάνατον αἰὲν ἀρχὴν λάθῃ τοῦτο, τὸ τοὺς κακοὺς τετιμωρεῖσθαι, | |
5 | ἀλλὰ μέχρις ἂν ἡ σὴ ἀρχὴ ἐπέχῃ, κολάζοιντο οἱ κακοί. | |
sch thom906-08 | ἐξαιροῦσι γὰρ κ. ἐκβάλλουσι καὶ ἀτιμάζουσιν ἤδη κ. νῦν φθίνοντα κ. ἀτιμαζόμενα, τὰ παλαιὰ θέσφατα κ. μαντεύματα τοῦ Λαΐου, τουτέστι τὸν πάλαι δοθέντα παρ’ Ἀπόλλωνος τῷ Λαΐῳ χρησμὸν ὡς ὑπὸ παιδὸς τεθνήξεται, | |
5 | Ἰοκάστη νῦν ἀτιμάζει καὶ ψευδῆ οἴεται, | |
sch thom909 | καὶ οὐδαμοῦ ὁ Ἀπόλλων ἐμφανὴς ὑπάρχει ἐν ταῖς τιμαῖς, ἀλλ’ εἰς οὐδὲν τὰ ἐκείνου λογίζεται καὶ ἀτιμάζεται. | |
sch thom910 | ἔρρει δὲ κ. ἐφθάρη καὶ καταπεφρόνηται τὰ θεῖα. | |
sch thom911 | ἄνακτες] προύχοντες. δόξα—παρεστάθη] ἤγουν ἔδοξέ μοι. | |
sch thom913 | κἀπιθυμιάματα] θυσίας. | |
sch thom914-15 | αἴρει] ὑψοῖ. ὁποῖ’] ὥσπερ. | |
sch thom916 | ἔννους] συνετός. τὰ καινὰ] τὰ νέα. τοῖς πάλαι] ὅτι Ἀπόλλων ὑπὸ παιδὸς ἔφη Λάϊον ἀπολωλέναι. τὸ δὲ τεκμαίρεται ἀντὶ τοῦ σημειοῦται. | 236 |
sch thom917 | λέγῃ] αὐτῷ. | |
sch thom918 | ὅτ’] ἐπεί. παραινοῦς’] αὐτῷ. | |
sch thom919 | ἄγχιστος] πλησίος. | |
sch thom920 | κατεύγμασι] θύμασι καθ’ ὧν εὔχονται ἄνθρωποι. | |
sch thom921 | λύσιν] τῆς ἐνεστώσης Οἰδίποδι βίας. εὐαγῆ] καλήν. πόροις] παράσχοις· σὺ γὰρ τῶν κρυπτῶν γνώστης. | |
sch thom922 | ὡς] ὅτι. ὀκνοῦμεν] φοβούμεθα. | |
sch thom923 | ὡς] ὥσπερ ἐκπέπληκται. νεώς] καταδυομένης. | |
sch thom927 | αἵδε] ἐκείνου εἰσί. | |
sch thom928 | σχῆμα κατ’ ἔμφασιν. | |
sch thom929 | ὀλβία] εὐδαίμων. ὀλβίοις] εὐδαίμοσι. | |
sch thom930 | παντελὴς] τελεία καὶ νόμιμος· οὕτως εἰ πρὸς τὸ δά‐ μαρ συνάψεις· εἰ δὲ πρὸς τὸ ὀλβία, ἀντὶ τοῦ τελεία μόνον. | |
sch thom931 | αὕτως] οὕτως ὄλβιος ἔσῃ. | |
sch thom932 | εὐεπείας] εὐλογίας. | |
sch thom933 | σημῆναι] δηλῶσαι. | |
sch thom934 | ἀγαθὰ] θέλω σημῆναι. | |
sch thom935 | ἀφιγμένος] θέλεις σημῆναι. | 237 |
sch thom936 | ἐκ τῆς Κορίνθου] ἀφῖγμαι. | |
sch thom937 | εὐφρανθείης μὲν διότι ὁ σὸς πόσις καὶ ἑτέρας βασι‐ λείας ἐγκρατὴς μέλλει γενήσεσθαι. λυπηθείης δέ, εἰ τὸν τοῦ σοῦ κηδηστοῦ θάνατον ἀκούσαις. | |
sch thom938 | ὧδ’] οὕτως ὡς λέγεις. | |
sch thom940 | τῆς Ἰσθμίας] τῆς Κορινθίας, τῆς ἐν τῷ ἰσθμῷ τῆς Πελοποννήσου κειμένης. στήσουσι] ποιήσουσι. | |
sch thom942 | ἐν δόμοις] καὶ οὐκ ἐν πολέμῳ. εὕρηται δὲ καὶ ἐν τάφοις. | |
sch thom943 | ἦ] ὄντως ἆρα. | |
sch thom945 | πρόσπολε] δούλη. | |
sch thom946 | μαντεύματα] ἃ ἐδόθη τῷ Οἰδίποδι ὡς τὸν πατέρα ἀποκτενεῖ. | |
sch thom947 | ἵν’] ὅπου. τοῦτον] τὸν Πόλυβον. τρέμων] φο‐ βούμενος. | |
sch thom948 | ὅδε] ὁ Πόλυβος. | |
sch thom951 | δεῦρο] ἐνταῦθα. | |
sch thom953 | σέμν’] εἰρωνικόν. | |
sch thom955 | ἀγγελῶν] μηνύων. | |
sch thom959 | βεβηκότα] ἀπελθόντα. | |
sch thom960 | δόλοισιν] τινῶν. ξυναλλαγῇ] παρουσίᾳ· συνελεύσει. | |
sch thom961 | εὐνάζει] καταβάλλει. ῥοπή] ἐπέλευσίς τινος νόσου. | |
sch thom963 | μὴ μόνον νόσῳ. ξυμμετρούμενος] συναριθμούμενος. | 238 |
sch thom965 | τὴν—ἑστίαν] ἤγουν τὸν Ἀπόλλωνα. | |
sch thom966 | κλάζοντας] ἠχοῦντας. λέγει δὲ τὸν Τειρεσίαν· οὗτος γὰρ οἰωνοσκόπος. ὧν] παρ’ ὧν. ὑφηγητῶν] προμη‐ νυτῶν. | |
sch thom968 | κεύθει] κρύπτεται. | |
sch thom969 | ἔγχους] δι’ οὗ ἔμελλον αὐτὸν ἀποκτενεῖν. ἰστέον δὲ ὅτι τὸ ἄψαυστος καὶ ὁ ψαυόμενος καὶ ὁ ψαύων. | |
sch thom970 | οὕτω] ἤγουν διὰ τὸν ἐμὸν πόθον. | |
sch thom971 | παρόντα] ἐμοί. | |
sch thom972 | ἄξι’ οὐδενός] ἤγουν μάταια καὶ ἀπλήρωτα. | |
sch thom973 | ταῦτα] ὅτι οὐκ ἀληθείας μετέχουσι τὰ μαντεύματα. | |
sch thom974 | παρηγόμην] παρεσυρόμην καὶ ἠπατώμην ὥστε νομί‐ ζειν ἀληθῆ. | |
sch thom975 | νῦν] δή. | |
sch thom976 | ὀκνεῖν] φοβεῖσθαι. | |
sch thom977-78 | ᾧ—κρατεῖ] ἤγουν ᾧ ἡ τύχη βοηθεῖ. πρόνοια] πρόγνωσις. | |
sch thom979 | εἰκῆ] ἁπλῶς καὶ ἀφροντίστως. εἰκῆ—ζῆν] καὶ μὴ πρὸς μαντείας ὁρᾶν. | |
sch thom982-83 | ὅτῳ—ἐστι] ἤγουν ὃς οὐδενὸς ἄξια λογίζεται. | |
sch thom984-85 | ἐξείρητο] λέλεκτο. εἰ—ζῶς’] ἤγουν εἰ μὴ ἔζη. | |
sch thom987 | ὀφθαλμὸς] δήλωσις ὡς τὰ μαντεύματα ψευδῶς ἔχει. | |
sch thom988 | φόβος] ἐμοί ἐστι. | 239 |
sch thom992 | θεήλατον] ἐξ Ἀπόλλωνος ἐλθόν. | |
sch thom993 | ἦ] ὄντως. | |
sch thom996 | ἑλεῖν] λαβεῖν. | |
sch thom998 | εὐτυχῶς] ἐμοί. | |
sch thom1000 | ἦσθ’] ὑπῆρχες. | |
sch thom1001 | ναί. | |
sch thom1003 | ἐξελυσάμην] ἐλευθέρωσα. | |
sch thom1004 | λάβοις] διὰ τοῦτο. | |
sch thom1006 | πρὸς δόμους] εἰς τὴν Κόρινθον. | |
sch thom1007 | εἶμι] ἐλεύσομαι. τοῖς φυτεύσασιν] ἤγουν τῇ γεν‐ νησάσῃ μητρί. | |
sch thom1010 | οὕτως οὐκ οἶδας τί δρᾷς. | |
sch thom1011 | ταρβῶ] φοβοῦμαι. σαφής] ἀληθής. | |
sch thom1012 | τῶν φυτευσάντων] ἤγουν τῆς φυτευσάσης σε μητρός. | |
sch thom1014 | πρὸς δίκης] ἀπὸ δικαίου. | |
sch thom1015 | πῶς δ’ οὐχί] τρέμω δικαίως. γεννητῶν] γεν‐ νητὸς ὁ γεννηθείς, γεννητὴς δὲ ὁ γεννῶν, ὡς κἀνταῦθα. | |
sch thom1016 | διὰ τοῦτο οὐχὶ δικαίως τρέμεις. | |
sch thom1019 | ἐξ ἴσου] ἔσεται. τῷ μηδενί] σοὶ τῷ μὴ γεννή‐ σαντι. | |
sch thom1021 | τοῦ] τίνος. ὠνομάζετο] ἐκάλει. | |
sch thom1023 | ὧδε ... μέγαν] ὥστε παῖδα καλεῖν. | 240 |
sch thom1024 | ναί. ἐξέπεις’] μέγαν στέργειν. | |
sch thom1025 | ἐμπολήσας] κερδίσας ποθέν. | |
sch thom1026 | ναπαίαις] ὀρειναῖς. πτυχαῖς] περιστροφαῖς. | |
sch thom1028 | ὀρείοις] ὀρεινοῖς. | |
sch thom1029 | θητείᾳ] μισθαρνίᾳ. πλάνης] πλανήτης. εἰκότως εἶπε τὸ πλάνης· οἱ γὰρ ποιμένες νῦν μὲν ἐνταῦθα, νῦν δὲ ἐκεῖσε τὸ ποίμνιον ἄγουσι πρὸς τὸ λυσιτελοῦν. | |
sch thom1030 | σωτήρ] ὑπῆρχον. | |
sch thom1032 | ἐγὼ μὲν οὐδὲν εἴπω, ποδῶν δ’ κτἑ. μαρτυρήσειεν] πῶς εἶχες. | |
sch thom1034 | διατόρους] διαμπερεῖς. ἀκμάς] κέντρα. | |
sch thom1035 | σπαργάνων] ἀπὸ σπαργάνων. ἀνειλόμην] ἔλαβον. | |
sch thom1036 | ὠνομάσθης] ἐκεῖνος. ταύτης] τῆς τῶν ποδῶν. | |
sch thom1037 | ὦ] γηραιέ. πρὸς—πατρός] ἔπαθον τοῦτο. | |
sch thom1038 | ὁ δοὺς] σὲ ἐμοί. ταῦτ’] εἴτε ἐκ πατρὸς εἴτε ἐκ μητρὸς ἔπαθες. | |
sch thom1040 | ἐκδίδωσι] σέ. | |
sch thom1041 | ἦ] ὄντως. δηλῶσαι] τοῦτον ἐμοί. | |
sch thom1043 | ἦ] ἆρα ὄντως. | |
sch thom1050 | σημήναθ’] δηλώσατε. | |
sch thom1051-53 | ἄλλον] εἶναι. ’μάτευες] ἐζήτεις. οὐχ ἥκιστα] μάλιστα. | |
sch thom1055 | ἐφιέμεσθα] ἐπεθυμοῦμεν. τόν] ὅντινα. | 241 |
sch thom1056 | τί] ζητεῖς. ὅντιν’] ποῖον. ἐντραπῇς] φροντίσῃς· καταπλαγῇς. | |
sch thom1057 | ῥηθέντα] ὑπ’ αὐτοῦ. μάτην] τὸ γὰρ τούτων μνη‐ σθῆναι μάταιον. | |
sch thom1058 | ὅπως] ὅτι. | |
sch thom1059 | φανῶ] δηλώσω. | |
sch thom1061 | ἅλις] ἀρκούντως. | |
sch thom1062 | ἐκ τρίτης] ὡς οἷόν τε. | |
sch thom1063 | εἰκότως τὸ τρίδουλος εἶπε πρὸς τὸ τρί‐ της μητρός· δούλου γὰρ τὸ μὴ ἐμφανὲς ἔχειν τὸ γέ‐ νος, ἀλλὰ λαθραῖον. | |
sch thom1064 | δρᾶ] ποίει. | |
sch thom1065 | πιθοίμην] σοί. | |
sch thom1066 | φρονοῦσά γ’ εὖ] καλῶς περὶ σὲ διακειμένη. λῷστα] φίλα καὶ λυσιτελῆ. | |
sch thom1069 | ἄξει] ἤγουν ἀξάτω, φερέτω. | |
sch thom1070 | πλουσίῳ] εὐδαίμονι. τοῦτο δὲ λέγει διὰ τὸ μὴ ἐθέ‐ λειν ταύτην ἐξ ἀτίμων τοῦτον ὄντα φανήσεσθαι. | |
sch thom1072 | οὔποθ’ ὕστερον] οὐ γάρ με ζῶσαν ἔτ’ ἴδοις. | |
sch thom1075 | τῆς σιωπῆς] ᾗ χρησαμένη ἀπῆλθε. ἀναρρήξῃ] | |
ἐκφανῇ εἰς ἑαυτόν. | 242 | |
sch thom1077 | σμικρόν] φαῦλον. | |
sch thom1080 | νέμων] παρέχων. | |
sch thom1081 | ἰστέον ὅτι τὸ εὖ διδούσης εἶπε διὰ τὸ πάντα τὰ τῆς τύχης δῶρα, εἰ καὶ δυσχερῆ ἐστιν ἡμῖν, ἀλλὰ καλά ἐστι καὶ πρὸς συμφέρον ἡμῖν, εἰ καὶ μὴ δυνάμεθα αὐτοὶ τοῦτο καταμαθεῖν. | |
sch thom1082 | τῆς] ταύτης. | |
sch thom1083 | ἤγουν ὁ χρόνος δυστυχῆ με καὶ εὐτυχῆ πεποίηκεν. ἢ τὸ μικρὸν καὶ μέγαν διὰ τὴν ἡλικίαν λέγει. | |
sch thom1084-85 | ἤγουν οὐκ ἂν μεταβάλω ταύτης τῆς γνώμης καὶ ἕτερα φρονήσω. | |
sch thom1086-87 | εἴπερ ἐγὼ κατὰ γνώμην μάντις εἰμὶ καὶ ἴδρις κ. ἐπιστήμων καὶ ἄριστος στοχαστής, | |
sch thom1088-90 | μὰ τὸν παν‐ σέληνον Ὄλυμπον, οὐκ ἔσῃ κ. ὑπάρξεις, ὦ Κιθαιρών, ἀπείρων κ. ἀμέτοχος κατὰ τὴν αὔριον ἡμέραν, | |
sch thom1091-92 | μὴ οὐκ αὔξειν κ. φαίνεσθαί σε καὶ πατριώτην τοῦ Οἰδί‐ ποδος καὶ τροφὸν καὶ μητέρα, | |
sch thom1093 | καὶ χορεύεσθαι παρ’ ἡμῶν· τουτέστιν ὅσον οὔπω φανήσεται ὁ Οἰδίπους εὑρεθεὶς ἐν Κιθαιρῶνι τὴν ἀρχήν, διὸ καὶ πατέρα καὶ μητέρα αὐτοῦ τοῦτον καλεῖ. | |
sch thom1094-95 | ὡς ἐπίηρα κ. ἐπιθυμητὰ φέροντα τοῖς ἐμοῖς τυράννοις, ἤτοι τῷ Οἰδίποδι. ἐπιθυμεῖ γὰρ ὅστις ἐστὶ φανῆναι. | |
sch thom1096-97 | σοὶ δέ, ὦ ἰήιε κ. τοξικὲ Φοῖβε, ἀρεστὰ κ. ἀποδεκτὰ εἴη κ. ὑπάρχοι ταῦτα, ἡ τοῦ Οἰδίποδος λέγω ἔκφανσις. σὺ γὰρ ἐθέσπισας τὴν περὶ τούτων ἔρευναν. | 243 |
sch thom1098 | τίς σε, ὦ τέκνον, ἀπὸ τῶν μακραιώνων κ. τῶν ἀι‐ δίων θεῶν ἔτικτεν; | |
sch thom1099-101 | ἆρα τοῦ ὀρεσιβάτα κ. τοῦ ὀρεινοῦ Πανὸς θυγάτηρ προσπελασθεῖσα ἐνταῦθα, ἢ ἔτικτέ σε ἡ τοῦ Λοξίου θυγάτηρ; | |
sch thom1102 | τῷ γὰρ κ. τούτῳ, τῷ Πανὶ ἢ τῷ Ἀπόλλωνι, νόμιος γὰρ καὶ οὗτος καλεῖται, πᾶσαι αἱ ἀγρόνομοι κ. ὀρειναὶ πλᾶκες κ. πέτραι φίλαι εἰσίν. | |
sch thom1103-04 | εἴτε ὁ Κυλλήνης ἀνάσσων Ἑρμῆς ἐδέξατο παρά του τῶν Νυμφῶν εὕρημα, εἴτε ὁ Βακχεῖος θεὸς ἤτοι ὁ Διόνυσος, ὁ ναίων κ. κατοικῶν ἐπ’ ἄκρων τῶν ὀρέων, | |
sch thom1105-09 | ἐδέξατο παρά τινος τῶν Νυμφῶν εὕρημα τῶν ἐν Ἑλικῶνι τῆς Βοιωτίας οὐσῶν, σὺν αἷς πλεῖστα παίζει. λέγει δὲ τὸν Διόνυσον ναίειν ἐπ’ ἄκρων ὀρῶν, ἢ διότι αἱ Βάκχαι αὐτοῦ ὡς μαινόμεναι τὰ ὄρη περιήρχοντο, ἢ ὅτι | |
5 | ἐν τῷ Κιθαιρῶνι ἱερὸν ἦν αὐτοῦ. | |
sch thom1110 | συναλλάξαντα] συνελθόντα αὐτῷ. | |
sch thom1111 | σταθμᾶσθαι] τεκμαίρεσθαι. δοκῶ] νομίζω. | |
sch thom1113 | ξυνᾴδει] συμφωνεῖ. τῷδε τἀνδρὶ] ὃν ζητοῦμεν. | |
σύμμετρος] παρόμοιος. | 244 | |
sch thom1114 | ἄγοντας] αὐτόν. εἰκότως εἶπε τὸ ὥσπερ· οὐ γὰρ ἀκριβῶς εἶδεν, ἀλλ’ εἰκάζων ἦν. | |
sch thom1115 | ἐπιστήμῃ] ἐν τῇ γνώσει αὐτοῦ. | |
sch thom1117 | ναί, προέχω. | |
sch thom1118 | ὡς] λίαν. | |
sch thom1120 | ἦ] ὄντως. | |
sch thom1121 | δεῦρο] ἐνταῦθα, ἤγουν εἰς ἐμέ. | |
sch thom1124 | μεριμνῶν] μετερχόμενος. | |
sch thom1126 | ξύναυλος ὤν] διατρίβων. | |
sch thom1127 | Κιθαιρών] εἰς ὃν ἐποίμαινον. πρόσχωρος] πλη‐ σιάζων ἐνταῦθα. | |
sch thom1128 | τῇδε] ἐν τῷ Κιθαιρῶνι. | |
sch thom1130 | ἆρα συνελθὼν αὐτὸν οἶσθα ἢ συνάλλαγμα ποιήσας; | |
sch thom1131 | οὐχ] οὐκ οἶδα. | |
sch thom1132 | κοὐδέν γε θαῦμα] μὴ εἰδέναι με. | |
sch thom1133 | ἀγνῶτα] οὐκ εἰδότα. | |
sch thom1134 | ἦμος] ἡνίκα. τὸν Κιθαιρῶνος τόπον] εἰς τὸν Κι‐ θαιρῶνος τόπον ἐπλησίαζεν ἐμοί. ἢ πρὸς τὸ κάτοιδε, τὸν Κιθαιρῶνος τόπον σύναπτε, εἰ καὶ τὸ ἦμος διὰ μέσου ἐτέθη, ὃ δὴ καὶ ποιεῖ τὴν δυσχέρειαν, | |
5 | ἢ πρὸς τὸν Κιθαιρῶνος τόπον, εἰς ἔξωθεν λάμβανε, λαμβανομένου κατὰ συνεκδοχὴν τοῦ ἐπλη‐ | |
σίαζον. | 245 | |
sch thom1136 | τρεῖς] ἔαρ· θέρος· φθινόπωρον. | |
sch thom1137 | ἀρκτοῦρον] ἀρχομένου γὰρ χειμῶνος οὗτος ὁ ἀστὴρ ἀνατέλλει. ἐμμήνους] μησὶ μετρουμένους. | |
sch thom1138 | ἔπαυλ’] μάνδρας. | |
sch thom1139 | σταθμά] μάνδρας. | |
sch thom1143 | ὡς] ἵνα. θρεψαίμην] αὐτόν. | |
sch thom1145 | ὦ τᾶν] φίλε. νέος] ἤτοι νήπιος. | |
sch thom1146 | οὐκ—ὄλεθρον] τοιαῦτα κατὰ τοῦ δεσπότου βοῶν. ὄλεθρον] ἀπώλειαν. | |
sch thom1147 | τὸ ἆ ἐστιν ἐπίρρημα σχετλιαστικὸν σιωπὴν παρα‐ κελευόμενον. τὰ σὰ] ὅτι οὐ λέγεις τὴν ἀλήθειαν. | |
sch thom1149 | φέριστε] κρεῖττον. | |
sch thom1150 | ἁμαρτάνεις. | |
sch thom1151 | ναί, οὐκ ἐννέπω. ἄλλως] μάτην. | |
sch thom1154 | ἀποστρέψει] εἰς τοὔπισθεν περιάξει. | |
sch thom1155 | ἢ πρὸς τὸ δύστηνος στικτέον, οὕτω· δύστη‐ νός εἰμι, ἀντὶ τοῦ λέγεις τοῦτο, τί προσχρῄζων μαθεῖν; ἢ τὸ δύστηνος καὶ τὸ ἀντὶ τοῦ σύναπτε, οὕ‐ τως· ἀντὶ τοῦ περιαχθήσομαι ὁ δύστηνος; τί προσχρῄζων | |
5 | μαθεῖν λέγεις τοῦτο; | |
sch thom1157 | τῇδ’ ἐν ἡμέρᾳ] ἐν ᾗ ἔδωκα. | |
sch thom1158 | τόδ’] τὸ ὀλέσθαι. τοὔνδικον] τὸ δίκαιον, ὡς οὗ‐ | |
τος ἐρωτᾷ. | 246 | |
sch thom1160 | τριβὰς] ἀργίας. | |
sch thom1161 | οὐ δῆτ’] ἐλῶ εἰς τριβάς. δοίην] ἔδωκα. πάλαι] τοῦτο πρὸς τὸ εἶπον συναπτέον, καὶ οὐ πρὸς τὸ δοίην. | |
sch thom1164 | τίνος] ἐδέξω. | |
sch thom1168 | δοῦλος] ἤγουν οἰκογενής. | |
sch thom1170 | κἄγωγ’] εἰμὶ πρὸς τὸ δεινόν. | |
sch thom1172 | ὡς] πῶς· καθώς. | |
sch thom1173 | δίδωσιν] τὸν παῖδα. | |
sch thom1174 | ὡς—χρείας] ἔδωκε. νιν] αὐτόν. | |
sch thom1175 | τεκοῦσα] ἔδωκε τὸν παῖδα εἰς ἀνάλωσιν. θεσφά‐ των—κακῶν] ἐν φόβῳ ἔδωκεν. | |
sch thom1177 | ἀφῆκας] παρεχώρησας. | |
sch thom1178 | κατοικτίσας] ἐφῆκα τῷ γέροντι τὸν παῖδα ὡς ἐλεήσας ἐκεῖνον. ὡς] εἰς. | |
sch thom1179 | δοκῶν] νομίζων. ἰστέον ὅτι τὰ ἀπαρέμφατα, εἰ μὴ προηγεῖται εὐθεία, οὐδέποτε εἰς εὐθείαν συντάσσεται, ὥστε καὶ τὸ αὐτὸς ἐνταῦθα οὐ πρὸς τὸ ἀποίσειν ἐστίν, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἔνθεν ἦν· δοκῶν κ. νομίζων εἰς | |
5 | ἄλλην χθόνα ἀποίσειν κ. κομίσειν, ἔνθεν ἦν αὐτός. | |
sch thom1180 | ἔσωσεν] αὐτόν. | |
sch thom1182 | ἂν ἐξίκοι] ἐξῆλθε. σαφῆ] φανερά. | |
sch thom1184 | πέφασμαι] ἐφάνην. φύς] γεννηθείς. οἷς] ἤτοι | |
τῇ μητρί. τὸ ἀφ’ ὧν οὐ χρῆν διὰ τὸ Λαΐου μάν‐ τευμα λέγει, ὃ παρ’ Ἀπόλλωνος ἐδέξατο, μὴ παιδοποιεῖν. | 247 | |
sch thom1185 | οὕς] τὸν πατέρα. | |
sch thom1186-88 | ἀπιδὼν ὁ Χορὸς πρὸς τὴν πάλαι τοῦ Οἰδίποδος εὐδαιμονίαν καὶ τὴν ἄρτι συμβᾶσαν αὐτῷ τύχην, ἀποκλαί‐ εται τὸ ἀνθρώπινον λέγων· ὦ γενεαὶ ἀνθρώπων, ὄντως ἐναριθμῶ κ. συντάττω ζώσας ὑμᾶς τὰς γενεὰς καὶ τὸ μη‐ | |
5 | δὲν ἴσα κ. ὅμοια, τουτέστιν ἅπαντας τοὺς ζῶντας ἀνθρώ‐ πους οὐκ ἄλλο τι ἥγημαι ἢ οὐδέν· | |
sch thom1189-92 | τίς γὰρ ἀ‐ νὴρ φέρει τὰς εὐδαιμονίας κ. τὰς εὐτυχίας πλέον ἢ τοσοῦ‐ τον, ὅσον δοκεῖν κ. φαίνεσθαι ὅτι ἔστι τις, καὶ δόξαντ’ ἀποκλῖναι κ. ἀποπεσεῖν τῆς εὐδαιμονίας; τουτέστιν οἱ εὐ‐ | |
5 | τυχοῦντες οὐδὲν πλέον ἀποφέρονται τῆς τύχης ἢ ὅσον δό‐ ξαν παρέχειν τοῖς ἀνθρώποις ὅτι εἰσί τινες, εἶτα ἀθρόον εἰς τὸ μηδὲν χωροῦσι. νόει δὲ καὶ τὸ εὐδαιμονίας γενικήν, οὕτω· τίς ἀνὴρ φέρει τῆς εὐδαιμονίας πλέον ἢ τοσοῦτον ὅσον καὶ τὰ ἑξῆς. | |
sch thom1194 | δαίμονα] τύχην. | |
sch thom1196 | καθ’ ὑπερβολὴν] ἤγουν εὐστόχως καὶ ὅσον εἰκὸς ἦν. | |
sch thom1198 | φθίσας] καταβαλών. τὴν—παρθένον] Σφίγγα. | |
sch thom1199 | γαμψώνυχα] πρόσωπον καὶ κεφαλὴν κόρης, σῶμα κυ‐ νός, πτερὰ ὄρνιθος, φωνὴν ἀνθρώπου καὶ ὄνυχας λέοντος. | |
sch thom1200 | θανάτων] οὓς Σφὶγξ ἐποίει διὰ τὰ αἰνίγματα. πύρ‐ | |
γος] φυλακή· ἀποτροπή. | 248 | |
sch thom1204 | ἀκούειν] τοῦτο τὸ ἀθλιώτερος. ἀθλιώτε‐ ρος] ἐστί. | |
sch thom1206 | ἀλλαγᾷ] μεταβολῇ. | |
sch thom1208-09 | ᾧ τινι Οἰδίποδι μέγας λιμὴν ὁ αὐτὸς καὶ εἷς, ἤγουν ἡ Ἰοκάστη, ἤρκεσε κ. ἀρκετὸς ἐφάνη παιδὶ καὶ θα‐ λαμηπόλῳ κ. νυμφίῳ πατρί, ὥστε πεσεῖν τοῦτον τὸν Οἰ‐ δίποδα ἐν αὐτῷ τῷ λιμένι. τουτέστιν ἡ Ἰοκάστη καὶ | |
5 | παῖδα τὸν Οἰδίποδα ἔσχε καὶ πατέρα τῶν αὐτῆς τέκνων. | |
sch thom1209 | θαλαμηπόλῳ] συζύγῳ. | |
sch thom1210-11 | αἱ—ἄλοκες] ἤγουν ἡ πατρῴα κοίτη. ἄλοκες] αὔλακες. φέρειν] ὑπομένειν. | |
sch thom1212 | ἐς τοσόνδε] εἰς τοσοῦτον χρόνον. | |
sch thom1213 | ἐφεῦρε] ἐδήλωσε. | |
sch thom1214-15 | δικάζει κ. κρίνει καὶ ἐκφαίνει ὁ χρόνος τὸν πάλαι κακόγαμον γάμον, τεκνοῦντα κ. γεννῶντα καὶ τεκνούμενον κ. γεννώμενον. τουτέστι τὸν ἀνόμως ὑπάρξαντα γάμον τοῦ Λαΐου δείκνυσιν ὁ χρόνος, καὶ τεκνοῦντα κ. τεκνοποιοῦντα | |
5 | διὰ τὴν Οἰδίποδος πρὸς Ἰοκάστην μίξιν, καὶ τεκνούμενον κ. γεννώμενον διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς τοῦτον γεννηθῆναι. ἢ τὸ ἄγαμον γάμον διὰ τὸν Οἰδίπουν νοητέον· δικάζει ὁ χρόνος τὸν ἄγαμον κ. ἄνομον γάμον τοῦ Οἰδίποδος πρὸς | |
Ἰοκάστην, τεκνοῦντα κ. τεκνοποιοῦντα ἐξ αὐτῆς, καὶ τεκ‐ | 249 | |
10 | νούμενον κ. γεννώμενον αὐτὸν ἐξ αὐτῆς. | |
sch thom1217 | ἰδόμαν] ἔγνων. περίαλλα] λίαν μεγάλα. | |
sch thom1218 | ἰαχέων] θρηνῶν· ἢ θρηνητικῶν. | |
sch thom1219 | ὀρθὸν] ἀληθές. | |
sch thom1220 | ἀνέπνευσα] ηὐτύχησα διὰ τὴν τῆς Σφιγγὸς καθαί‐ ρεσιν. | |
sch thom1221 | κατεκοίμισα] κατέβαλον διὰ τὰ συμβάντα. τοὐμὸν ὄμμα] ἤτοι τὴν ἐμὴν εὐτυχίαν. | |
sch thom1225 | ἀρεῖσθε] λήψεσθε. ἐγγενῶς] γνησίως. | |
sch thom1226 | ἐντρέπεσθε] φροντίζετε. | |
sch thom1228 | νίψαι] καθάραι. τὸ ὅσα οὕτω λέγε· νίψαι κ. καθάραι καθαρμῷ τήνδε τὴν στέγην ἐκείνων ὅσα κεύθει κ. κρύπτει. | |
sch thom1229 | τὰ δ’] τὰ ἀρτίως γενόμενα. λέγει δὲ τὰ τοῦ Οἰ‐ δίποδος· ἔμελλε γὰρ αὐτὸς μετ’ ὀλίγον ἐξιέναι τυφλός. φανεῖ] δειχθήσεται. | |
sch thom1230 | ἑκὼν ὁ Οἰδίπους τετύφλωται, διὰ τὸ αὐτὸς ἑαυτὸν τυφλῶσαι. ἄκων δέ, ὡς ὑπὸ τῶν κακῶν εἰς τοῦτο συνελα‐ θείς, καὶ οὐ προαιρέσει οἰκείᾳ. πημονῶν] δυστυχιῶν. | |
sch thom1231 | μάλιστα] τῶν ἀκουσίων. αὐθαίρετοι] ἑκούσιαι. | |
sch thom1232 | λείπει] ἐλλείπει. | |
sch thom1233 | βαρύστον’] ἀλγεινότατα. ἐκείνοισιν] οὓς ἴσμεν. | 250 |
sch thom1234 | εἰπεῖν] ἐμέ. | |
sch thom1235 | μαθεῖν] ὑμᾶς. ἰστέον ὅτι ὁ μὲν Εὐριπίδης φησὶ τὴν Ἰοκάστην τεθνάναι πλησίον τῶν παίδων, ὅτε μονομα‐ χήσαντες ὑπ’ ἀλλήλων ἀπώλοντο· Σοφοκλῆς δὲ νῦν ταύτην φησὶν ἀγχόνῃ χρήσασθαι. | |
sch thom1236 | πρὸς—αἰτίας] τέθνηκεν. | |
sch thom1238 | ἤγουν ἡ ἀκριβὴς ἐξαγγελία τοῦ ἐκείνης θανάτου, ἣ μάλιστα λυπεῖ τοὺς ἀκούοντας. ἄπεστιν] τοῦ ἐμοῦ λόγου. ὄψις] ἡ ἐμή. πάρα] ὑπῆρχε τότε ὅτε ἐγένετο. | |
sch thom1239 | ὅσον—ἔνι] ἤγουν ὅσα ἰδὼν μνημονεύω. | |
sch thom1241 | ὅπως] ἐπεί. ὀργῇ] διὰ τὴν τῆς ἀνομίας ἔκφανσιν. | |
sch thom1243 | σπῶς’] ἀνασπῶσα. ἀμφιδεξίοις ἀκμαῖς] περιεκτι‐ καῖς χερσίν. ἀμφιδέξιον τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν χειρῶν δεχόμενον καὶ λαμβανόμενον. ἔστι δὲ καὶ ἀμφι‐ δέξιον εἶδος ὑποδήματος, ὃ καλοῦσι κόθορνον. ἀμφι‐ | |
5 | δέξιον δὲ νῦν τὸ περιεκτικόν. | |
sch thom1244 | ἐπιρρήξας’] κατασπάσασα· ἀνατρέψασα. | |
sch thom1246-48 | ὑφ’ ὧν] εὕρηται καὶ ὑφ’ ἧς, πρὸς τὸ μνή‐ μην, οὕτως· ἔχουσα κατὰ νοῦν καὶ λέγουσα τὴν μνήμην κ. τὴν φροντίδα τῶν παλαιῶν σπερμάτων, ἣν εἶχεν ὁ Λάϊος τεκνοποιῆσαι, ὑφ’ ἧς φροντίδος θάνοι μὲν αὐτός, λίποι δὲ | |
5 | παιδουργίαν δύστεκνον κ. ἄνομον τὴν τίκτουσαν. τίσι δὲ λίποι; τοῖς οἷσι κ. τοῖς ἰδίοις αὐτοῦ γεννήμασιν, ἤτοι τῷ Οἰδίποδι. δύστεκνον] κακότεκνον. | 251 |
sch thom1249 | γοᾶτο] ὑπεκλαίετο. διπλοῦς] υἱεῖς. | |
sch thom1250 | ἀνδρὸς] τοῦ Λαΐου. ἄνδρα] τὸν Οἰδίποδα. τέκν’] Ἐτεοκλῆν καὶ τοὺς ἄλλους. τέκνων] ἤτοι τοῦ Οἰδίποδος. | |
sch thom1251 | χὤπως] πῶς. ἐκ τῶνδ’] ἤγουν μετὰ ταῦτα ἃ εἶπον. | |
sch thom1254 | περιπολοῦντα] περιφερόμενον. | |
sch thom1255-57 | ἔγχος] ξίφος. πορεῖν] παρασχεῖν αὐτῷ ἵνα διαχρήσηται αὑτόν. τὸ φοιτᾷ πρὸς τὸ ὅπου κί‐ χοι κατὰ κοινοῦ λάμβανε, οὕτω· καὶ φοιτᾷ δὲ ὅπου κίχοι κ. καταλάβοι τὴν γυναῖκα Ἰοκάστην, τὴν οὐ γυναῖκα (μή‐ | |
5 | τηρ γὰρ αὐτοῦ ἦν), τὴν μητρῴαν διπλῆν ἄρουραν, οὗ τε ἤγουν αὐτοῦ, καὶ τῶν αὐτοῦ τέκνων. | |
sch thom1256 | οὐ γυναῖκα] ἐξ αὐτῆς γὰρ ἐγεννήθη. | |
sch thom1258 | λυσσῶντι] μανικῶς φερομένῳ. δείκνυσι] τὴν Ἰο‐ κάστην ὅπου ἦν. | |
sch thom1259 | οὐδεὶς] ἔδειξε. | |
sch thom1260 | ἀύσας] βοήσας. ὑφηγητοῦ] ὑπὸ ὁδηγοῦ. | |
sch thom1261 | πύλαις] τοῦ οἴκου ἐν ᾧ Ἰοκάστη ἦν. πυθμένων] τῶν ὀπῶν ἔνθα οἱ στρόφιγγες ἵστανται. | |
sch thom1262 | κλεῖθρα] τὰς πύλας· ἀπὸ μέρους τὸ πᾶν. | |
sch thom1264 | αἰώραις] κρεμάθραις. τὸ πλεκταῖς ἢ διότι | |
τὰ σχοίνια πλεκτά ἐστιν, ἢ διότι πνιγομένη ἐκείνη ἐσπά‐ ρασσε καὶ περιπλοκὴν ἐντεῦθεν πεποίηκε. | 252 | |
sch thom1265 | ὅπως] ἐπεί. νιν] αὐτήν. βρυχηθεὶς] στενάξας. | |
sch thom1266 | χαλᾷ] κατάγει. ἀρτάνην] τὴν κρεμάθραν. | |
sch thom1267 | τἀνθένδ’] τὰ ἐντεῦθεν. | |
sch thom1268 | ἀποσπάσας] ἐκβαλών. εἱμάτων] ἱματίων. | |
sch thom1269 | περόνας] βελόνας. αὐτῆς] τῆς Ἰοκάστης. αἷσιν] περόναις. ἐξεστέλλετο] τὰς στολὰς καὶ τὰ ἱμάτια συ‐ νεῖχε καὶ ἐκοσμεῖτο. | |
sch thom1270 | ἔπαισε] ἔτρωσε. ἄρθρα] τὰς κόρας. κύκλων] ὀφθαλμῶν. | |
sch thom1271 | νιν] τὴν Ἰοκάστην. | |
sch thom1272 | ἔπασχεν] αὐτός. | |
sch thom1273-74 | οἱ γὰρ τυφλοὶ περιφερόμενοι οὐ δύνανται ὑπὸ τῆς τυφλώσεως καταμαθεῖν οὓς ἂν ἐθέλωσιν, ἀλλ’ ἄλλοις ἀντὶ ἄλλων προσέρχονται. ὀψοίαθ’] θεάσαιτο. ἔχρῃζεν] ἰδεῖν. | |
sch thom1275 | ἐφυμνῶν] ἐπᾴδων. | |
sch thom1276 | τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔπληττε ταῖς περόναις ἀναφέρων τοὺς τῶν ὀφθαλμῶν ὑμένας. φοίνιαι] αἱματόεσσαι. | |
sch thom1277 | γλῆναι] ὀφθαλμοί. ἔτεγγον] ἔβρεχον. ἀνίεσαν] ὑπεχάλων καὶ ἔπαυον. | |
sch thom1278 | φόνον] αἷμα. εὕρηται καὶ φόνου, πρὸς τὸ | |
σταγόνας. μυδώσας] σταζούσας. | 253 | |
sch thom1278-79 | ἐπειδὴ τὸ μὲν αἷμα μέλαν, λευκὸν δὲ τὸ δά‐ κρυον, μίγμα δ’ ἦν ἀμφοτέρων τούτων τὸ ἐξ ὀφθαλμῶν τοῦ Οἰδίποδος στάζον, πρὸς μὲν τὸ αἵματος, μέ‐ λας ὄμβρος εἶπε, πρὸς δὲ τὸ δάκρυον, ὄμ‐ | |
5 | βρος χαλάζης. | |
sch thom1280 | δυοῖν] Οἰδίποδος καὶ Ἰοκάστης. ἔρρωγεν] ἐξεφά‐ νησαν. οὐ μόνου] τοῦ Οἰδίποδος. | |
sch thom1282 | ὄλβος] εὐδαιμονία. | |
sch thom1285 | ἀπόν] ἐλλεῖπον. | |
sch thom1286 | τλήμων] Οἰδίπους. σχολῇ] διατριβῇ. | |
sch thom1287 | διοίγειν] ἀνοίγειν. κλεῖθρα] τὰς πύλας. | |
sch thom1289 | τὸν μητρὸς] φθορέα δηλονότι· εἰκότως δὲ ἀπεσιώ‐ πησεν ὑπ’ αἰδοῦς. αὐδῶν] λέγων. ῥητά] λεκτά. | |
sch thom1290 | χθονὸς] ταύτης. ἔτι] εἰς τὸ ἑξῆς. | |
sch thom1291 | ἀραῖος] κατηραμένος. ἠράσατο] πρῴην ὅτε τὸν φόνον τοῦ Λαΐου ἐζήτει. | |
sch thom1292 | ῥώμης] στηρίγματος. | |
sch thom1294 | δείξει] ἑαυτόν. | |
sch thom1295 | τάχα] ταχέως. | |
sch thom1296 | στυγοῦντα] τὸν μισοῦντα αὐτόν. | |
sch thom1299 | προσέκυρς’] ἐθεασάμην. | |
sch thom1300 | προσέβη] προσῆλθε. | |
sch thom1301 | τίς] ἐστιν. ὁ πηδήσας] ὁ ἐμπεσών. μείζονα] | |
μέγιστα. | 254 | |
sch thom1302 | δυσδαίμονι] ἀθλίᾳ. μοίρᾳ] εὐτυχίᾳ. | |
sch thom1305 | πυθέσθαι] ἐρωτῆσαι· μαθεῖν. ἀθρῆσαι] σκοπῆσαι. | |
sch thom1306 | φρίκην] φόβον· συστολήν. παρέχεις] οὕτως ἔχων. | |
sch thom1310 | ἐν ποίῳ μέρει γῆς ἡ ἐμὴ φωνὴ διακέχυται· οὐκ οἶδα γὰρ ὅπου τυγχάνω βοῶν. φοράδην] ὁρμητικῶς. | |
sch thom1311 | ἰὼ δαῖμον] ὦ εὐδαιμονία. ἵν’ ἐξήλου] πῇ ἐξη‐ νέχθης· ἤγουν εἰς τί μετέβης. | |
sch thom1312 | ἐς δεινὸν] ἐξήλατο. ἀκουστὸν] ἄξιον ἀκούεσθαι. ἐπόψιμον] θεατόν. | |
sch thom1313 | ἀπότροπον] μισητὸν πᾶσι. τὸ ἐμὸν οὐ πρὸς τὸ ἀπότροπον, ἀλλὰ πρὸς τὸ νέφος συναπτέον. | |
sch thom1314 | ἐπιπλόμενον] ἐμφιλοχωροῦν μοι ξύναυλον. ἄφατον] ἄρρητον. | |
sch thom1315 | ἀδάμαστον] ἀθεράπευτον ἢ σκληρότατον. | |
sch thom1316 | δυσούριστον] δυστυχές. | |
sch thom1317 | εἰσέδυ μ’] κατὰ νοῦν ἐπῆλθέ μοι. | |
sch thom1318 | κέντρων] ἤγουν τῆς πηρώσεως. οἴστρημα] ταραχή. κακῶν] ἃ παρανόμως ἔπραξα. | |
sch thom1319 | τοσοῖσδε] ἤγουν διπλοῖς. | |
sch thom1320 | τὴν τῶν ὀφθαλμῶν πήρωσιν καὶ τὴν πρὸς τοὺς γεννήτορας ἀνομίαν. λέγει δὲ τοῦτο ὁ Χορὸς πρὸς τὸν τοῦ | |
Οἰδίποδος λόγον τὸν ‘οἷον εἰσέδυ μ’ ἅμα‘. | 255 | |
sch thom1321 | ἐπίπολος] ἀκόλουθος· σύναυλος. | |
sch thom1322 | μόνιμος] διηνεκής. | |
sch thom1323 | κηδεύων] ἐπιμελούμενος. | |
sch thom1326 | σκοτεινός] τυφλός. | |
sch thom1327 | δράσας] σεαυτόν. ἔτλης] ἠνέσχου. | |
sch thom1328 | μαρᾶναι] σβέσαι. εἰκότως εἶπε τὸ μαρᾶναι ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν· ὥσπερ γὰρ ὁ χόρτος μήπω μαρανθεὶς στίλβει, μετὰ δὲ τὴν μάρανσιν τὸ στίλβον ἀπόλλυσιν, οὕτω καὶ περὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς συμβαίνει· τυφλωθέντες γὰρ | |
5 | οἱονεὶ μαραίνονται. ἐπῆρε] ἔπεισεν. | |
sch thom1329 | ὁ τῷ Λαΐῳ μὴ τεκεῖν ἐντειλάμενος καὶ τὰ ὕστερα διαπραξάμενος διὰ τὴν ἐκείνου παρακοήν. | |
sch thom1331 | ἔπαισε] ἐξεῖλε τοὺς ὀφθαλμούς. | |
sch thom1336 | ἦν] ἐστί. τάδ’] ὅτι Ἀπόλλων ἐτέλεσε. | |
sch thom1337-38 | τί] τί τῶν ἐν βίῳ. βλεπτὸν] θεατόν. στερ‐ κτὸν] ἀγαπητόν. προσήγορον] ὁμιλητόν. | |
sch thom1340 | ἐκτόπιον] ἐξόριστον. | |
sch thom1343 | μέγαν] κατὰ πολύ. | |
sch thom1347 | τοῦ νοῦ] ἕνεκα τῆς περὶ τῶν ὀφθαλμῶν διανοήσεως. συμφορᾶς] πηρώσεως. ἴσως] ἐπίσης. ἢ τὸ νοῦ ἀντὶ τῆς φρονήσεως νοητέον, ἣν ἔσχεν εὑρὼν τὰ Σφιγγὸς | |
αἰνίγματα· μὴ ταῦτα γὰρ εὑρὼν οὐκ ἂν τῇ μητρὶ συνῆλθε. | 256 | |
sch thom1348 | ὥς] ὄντως. ἀναγνῶναι] ἀναγνωρίσαι σε. | |
sch thom1349 | ἀγρίας] ὀρεινῆς· χαλεπῆς. πέδας] δέσμης. | |
sch thom1350-51 | νομάδος] ὀρεινῆς. ἐπιποδίας] τῆς ἐπὶ τοὺς πό‐ δας. φόνου] δι’ ἀπώλειαν γὰρ ἐρρίφην. | |
sch thom1352-53 | ἔρρυτο] ἐξεῖλε. χάριν] ἐμήν. | |
sch thom1355 | ἦν] ὑπῆρχον. | |
sch thom1359 | εἰ μὲν τὸ βροτοῖς πρὸς τὸ ἐκλήθην συ‐ νάψεις, ἀντὶ τοῦ πᾶσι τοῖς βροτοῖς νοήσεις. εἰ δὲ πρὸς τὸ νυμφίος, ἀντὶ τοῦ τῇ μητρί. | |
sch thom1361 | ἀνοσίων] τοιοῦτος γὰρ ὁ Λάϊος μὴ κατὰ γνώμην θεῶν σπείρας. | |
sch thom1362 | ὁμογενὴς] συγγενής, ἤτοι νυμφίος. | |
sch thom1364 | πρεσβύτερον] ὑπέρτερον. | |
sch thom1365 | κακοῦ κακόν] κάκιστον. ἔλαχ’] ἐκτήσατο. | |
sch thom1366 | ὅπως] πῶς. βεβουλεῦσθαι] βουλευθῆναι. | |
sch thom1371-74 | φαίνεται ἐντεῦθεν ὅτι 〈οἱ〉 Ἕλληνες τοιαύτην εἶχον τὴν δόξαν, ὡς εἴτε τυφλός τις, εἴτε βλέπων ἐτελεύτα, τοιοῦτος καὶ ἐν ᾍδου ἦν. | |
sch thom1372 | πατέρα] ὑπ’ ἐμοῦ φονευθέντα. | |
sch thom1373 | μητέρ’] ἀνόμως ταύτῃ μιγείς. οἷν] ἐν οἷς. ἐμοὶ] ὑπ’ ἐμοῦ. δυοῖν] δυσίν. | |
sch thom1374 | κρείσσον’] ὑπέρτερα. | 257 |
sch thom1375 | ὄψις] θέα. ἐφίμερος] ἐπιθυμητή. | |
sch thom1376 | βλαστοῦσα] γεννηθεῖσα. ὅπως] ὥσπερ. προσ‐ λεύσσειν] αὐτά. | |
sch thom1377 | οὐ δῆτα] ἦν ἐφίμερος ἡ ἐκείνων θέα. | |
sch thom1379-80 | τὸ ὁ οὐ πρὸς τὸ παντλήμων, ἀλλὰ πρὸς τὸ τραφεὶς συναπτέον. τὸ δὲ κάλλιστα πρὸς τὸ ἀπεστέρησα. παντλήμων] ποταπὸς δυστυχέ‐ στατος. τραφεὶς] γεννηθείς. | |
sch thom1383 | μὴ μόνον Θηβαῖον ὄντα ἁπλῶς, ἀλλὰ καὶ συγγενῆ τοῦ Λαΐου τυγχάνοντα. | |
sch thom1384 | μηνύσας] δείξας. | |
sch thom1386 | ἀκουούσης] ἀκουστικῆς. | |
sch thom1390 | ἤγουν τὸ μὴ τῶν κακῶν φροντίδα καὶ μνήμην ποι‐ εῖσθαι· ὃ γένοιτ’ ἄν, ὀφθαλμῶν καὶ ὤτων οὐκ ὄντων. ὁρῶν γάρ τις καὶ ἀκούων ἀναπεμπάζει ἃ εἶδε καὶ ἤκουσε. | |
sch thom1392 | ὡς] ἵνα. | |
sch thom1396 | κάλλος] στήλην· θέαν· εἰκόνα. ὕπουλον] κρυπτόν. | |
sch thom1397 | μὴ λάβῃς τὸ τε ἀργόν, ὥς τινές φασιν, ἀλλ’ οὕτω λέγε· νῦν γὰρ εὑρίσκομαι καὶ ὢν κακὸς καὶ ἐκ κακῶν. | |
sch thom1398 | τὸ κεκρυμμένη διπλῶς νοητέον· ἢ διότι πᾶ‐ σαι αἱ λόχμαι οὐκ ἔμπροσθέν εἰσι τῆς ὁδοῦ, ἀλλ’ ἰδίᾳ ἐν φάραγξιν ἢ ὄρεσιν, ἢ ὅτι ἐν αὐταῖς κρυπτόμενοί τινες λῃ‐ | |
στείαν ἐργάζονται. ἢ τὸ κεκρυμμένη ἀντὶ τοῦ | 258 | |
5 | ἀκατανόητος· οὐ γὰρ ἐγίγνωσκέ τις τί ἔμελλεν ἐν αὐτῇ γενήσεσθαι. | |
sch thom1402 | οἷ’ ἔργα] τὸ τὸν πατέρα φονεῦσαι. δεῦρ’] εἰς Θήβας. | |
sch thom1403 | ὁποῖ’] τὸ μίγνυσθαι τῇ μητρί. | |
sch thom1403-05 | ἀνεῖτε] ἀνεδώκατε. ἤγουν, ὦ μῆτερ, ἡ γεννή‐ σασά με καὶ πάλιν ἑαυτὴν εἰς σπορὰν ἐμοὶ δοῦσα. | |
sch thom1406 | πατέρας] διότι ἐκ μητρὸς ἐπαιδοποίησα. ἀδελ‐ φούς] διότι οὓς ἔσπειρα ἐκ τῆς αὐτῆς ἐμοὶ μητρὸς ἐγεν‐ νήθησαν. | |
sch thom1407 | νύμφας] ἐδείξατε. χὠπόσα] ἐδείξατε. | |
sch thom1410 | ὅπως] λίαν. | |
sch thom1411 | καλύψατ’] κρύψατε. | |
sch thom1413 | θιγεῖν] ψαύσειν. εὕρηται δὲ καὶ τυχεῖν, ὅπερ εἰς τὴν αὐτὴν σημασίαν τῷ θιγεῖν πίπτει. | |
sch thom1414 | δείσητε] φοβηθῆτε μὴ τῶν ἐμῶν κακῶν μετάσχητε. | |
sch thom1416 | δέον] πρέπον. | |
sch thom1417 | μὴ λάβῃς τὸ τὸ ἀργόν, ὥς τινές φασιν, ἀλλὰ οὕτω λέγε· ἀλλὰ πάρεστιν ὅδε ὁ Κρέων εἰς δέον ἐκείνων ὧν ἐπαιτεῖς. εἶτα μεθερμηνευτικὸν τοῦ εἰς δέον ἐπάγει τὸ πράσσειν καὶ τὸ βουλεύειν. καὶ ἐπειδὴ | |
5 | τὸ δέον ἐστὶν αἰτιατικὴ διὰ τὴν εἰς πρόθεσιν, διὰ | |
τοῦτο καὶ τὸ αἰτιατικὸν ἄρθρον τὸ τὸ τέθειται. | 259 | |
sch thom1419 | τόνδ’] τὸν Κρέοντα. | |
sch thom1420 | πίστις] πληροφορία. ἔνδικος] ἀληθὴς καὶ βεβαία. | |
sch thom1421 | ἐφεύρημαι] εὑρέθην. | |
sch thom1423 | ὀνειδιῶν] σοι. | |
sch thom1424 | καταισχύνεσθε] ὦ περιεστῶτες. | |
sch thom1425 | τὴν γοῦν] κἄν. βόσκουσαν] τρέφουσαν. πάντων γὰρ ζῳογόνος ἐστὶν ὁ ἥλιος. | |
sch thom1426 | ἄγος] μίασμα· λέγω τὸν Οἰδίπουν. | |
sch thom1427 | τὸ] ὅπερ. | |
sch thom1428 | ἱερὸς] ἐκ Διὸς γὰρ οἱ ὑετοί. | |
sch thom1430 | τοῖς ἐν γένει] τοῖς συγγενέσι. τἀγγενῆ] τὰ γνήσια. μάλιστ’] τῶν ἄλλων. | |
sch thom1431 | εὐσεβῶς ἔχει] ἤγουν εὐσεβὲς καὶ δίκαιόν ἐστι. | |
sch thom1432 | ἀπέσπασας] ἐξείλου. | |
sch thom1434 | μὴ νοήσῃς τὸ πρὸς ἀντὶ τῆς ὑπέρ, ὥς τινές φασιν, ἀλλὰ λαμβάνων τὸ πρὸς ἀργόν, οὕτω λέγε· ὃ γὰρ μέλλω εἰπεῖν, φράσω κ. εἴπω τοῦτό σου, ἤγουν εἰς σὲ συντελοῦν. | |
sch thom1435 | τίνος χρῄζων τυχεῖν ἱκετεύεις με οὕτω; | |
sch thom1437 | προσήγορος] ὁμιλητός. | |
sch thom1438 | θεοῦ] Ἀπόλλωνος. | |
sch thom1442 | ἐλέχθη] παρ’ Ἀπόλλωνος. ἵν’] ὅπου. | 260 |
sch thom1443 | χρείας] ἤγουν οὗ χρῄζοντές ἐσμεν. | |
sch thom1444 | τὸ οὕτως πρὸς τὸ ἀθλίου καὶ οὐ πρὸς τὸ πεύσεσθε συναπτέον. | |
sch thom1445 | ναί. πίστιν] βεβαίωσιν. ἤγουν ἀκούσας τί ποτε περὶ σοῦ ἐκεῖνος ἐθέσπισεν, ἐμμένοις ἂν τῷ θεσπί‐ σματι. | |
sch thom1446 | ἐπισκήπτω] παραγγέλλω. | |
sch thom1447 | τῆς] Ἰοκάστης. | |
sch thom1448 | ὀρθῶς] σὴ γὰρ ἀδελφή. | |
sch thom1450 | οἰκετοῦ] οἰκήτορος. | |
sch thom1451 | κλῄζεται] ὀνομάζεται. | |
sch thom1453 | κύριον] βέβαιον. | |
sch thom1454 | ἤγουν ἵνα πληρωθῇ τὸ βούλευμα αὐτῶν ὅσον τὸ κατ’ ἐκείνους, ἐπεί με ἔρριψαν ἐκεῖ ἐπ’ ἀπωλείᾳ. ἐπειδὴ ἀπωλλύτην εἶπεν, ἐπάγει ὅτι, εἰ καὶ ἐπ’ ἀπωλείᾳ ἐκεῖσε ἐρρίφην, ἀλλ’ ἐπειδὴ εἱμαρμένον ἐκ τῶν θεῶν ἦν τὰ | |
5 | καὶ τὰ ποιήσειν με, οὔτε νόσος ἔμελλεν ἀφανίσειν με, οὔτε θηρίον, οὔτε λῃστής. ἔστι δὲ τὸ οὐ γὰρ καὶ τὸ μὴ ἐκ παραλλήλου. | |
sch thom1456 | πέρσαι] καταβαλεῖν. | |
sch thom1457 | ἐσώθην] παρέμεινα. τῳ ... κακῷ] τῷ τοῦ πα‐ | |
τρὸς φόνῳ καὶ τῇ τῆς μητρὸς μίξει. | 261 | |
sch thom1458 | μοῖρ’] τὸ πεπρωμένον. εἶσι] ἐλεύσεται. ἴτω] πορευέσθω. | |
sch thom1460 | μέριμναν] φροντίδα. | |
sch thom1461 | σπάνιν] στέρησιν. τοῦ βίου] τῆς ζωῆς. | |
sch thom1462 | παρθένοιν ἐμαῖν] Ἰσμήνης καὶ Ἀντιγόνης. | |
sch thom1463-67 | τὸ ἄνευ καὶ τὸ χωρὶς ἐκ παραλλήλου, οὕτως· ὧν χωρὶς οὔποτε ἡ ἐμὴ τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς βορᾶς τράπεζα ἐστάθη. δέον δὲ εἰπεῖν ἡ τράπεζα ἐμοῦ τοῦδε τοῦ ἀνδρός, ἐμὴ πρὸς τὸ τράπεζα εἶπεν, καὶ ἔστιν | |
5 | ὅμοιον τῷ ‘κρηναῖα λιμνῶν τέκνα‘. σύναπτε δὲ τὸ ‘καὶ μάλιστα μὲν χεροῖν ψαῦσαί μ’ ἔασον‘ πρὸς τὸ ‘ταῖνδ’ ἀ‐ θλίαιν οἰκτραῖν τε‘. τὸ δὲ ‘αἷν μοι μέλεσθαι‘ διὰ μέσου λέγε. ἔχει δὲ τὸ μὲν τὴν ἀπόδοσιν πρὸς τὸ ‘χερσὶ δ’ ἂν θιγών‘, εἰ καὶ τὸ ‘ἴθ’ ὦναξ‘ διὰ μέσου εἴρηται. | |
sch thom1465 | ψαύοιμι] ἀπέλαυον. | |
sch thom1466 | αἷν] ὧν. μέλεσθαι] θέλε φροντίζειν. | |
sch thom1467 | ψαῦσαι] ἐκείνων. κακά] τὰ ἐμά. | |
sch thom1468 | πρὸς τοῦτο, Κρέον. | |
sch thom1469 | γονῇ] ἐν τῷ γένει. θιγὼν] ψαύσας αὐτῶν. | |
sch thom1472 | τὸ ποῦ πρὸς θεῶν διὰ μέσου λάμβανε. ἔστι δὲ τοῦτο ὥσπερ δεῖγμα τῆς τούτου πρὸς αὐτὰς προ‐ θυμίας. ποῦ] εἰσί. τοῖν—φίλοιν] τῶν φίλων τέκνων. | |
sch thom1475 | τι] ἀληθές. | 262 |
sch thom1476-77 | ὁ πορσύνας] ὁ παρασχών σοι. τάδε] τὴν τῶν θυγατέρων ἐντυχίαν. τὴν παροῦσαν] τὴν παρυπάρχουσαν. τέρψιν] δι’ αὐτάς. | |
sch thom1478-79 | ὁδοῦ] τῆς τῆς ἀρχῆς ἐπικρατήσεως, μέχρις ἂν οἱ ἐμοὶ παῖδες ταύτης ἄξιοι γένωνται. ἢ οὕτω· καί σε ὁ δαίμων φρουρήσειεν ἐν τῷ βίῳ κρεῖττον ἢ ἐμὲ ἕνεκα τῆσδε τῆς ὁδοῦ, ἤγουν τῆς τῶν θυγατέρων πρὸς ἐμὲ πέμψεως. | |
sch thom1481 | ὡς] εἰς. ἀδελφὰς] ὑμῖν. | |
sch thom1482 | ὧδ’] οὕτως τυφλά. | |
sch thom1484 | οὐ γινώσκων οὐδὲ καταλαμβάνων τί ἐποίουν. | |
sch thom1485 | ἐφάνθην] ἐξ ἐκείνης. ἠρόθην] ἐγεννήθην. | |
sch thom1486 | σφὼ] ὑμᾶς. | |
sch thom1487 | νοούμενος] ἀναλογιζόμενος. | |
sch thom1488 | οἵῳ] ὁποίῳ. | |
sch thom1489 | ἥξετ’] ἔλθετε. | |
sch thom1490 | ἔνθεν] ἀφ’ ὧν. διὰ τὸ μὴ τιμηθῆναι ἀξίως. | |
sch thom1492 | ἀκμάς] ἤγουν πρὸς τὸν πρέποντα καιρόν. | |
sch thom1493 | οὗτος] ὁ γαμήσας. παραρρίψει] εἰς κίνδυνον ἐμ‐ βαλεῖ. | |
sch thom1494-95 | ἀκούσεται γὰρ ὅτι Λάϊος ὁ προπένθερος αὐτοῦ παρὰ γνώμην θεῶν ἔσπειρε παῖδα ὑφ’ οὗ ἀπόλωλεν, καὶ ἡ αὐτοῦ γυνὴ Ἰοκάστη ἐμίγη τῷ ἰδίῳ παιδί, ἃ νῦν ἀπαριθ‐ | |
μήσεται. σφῶν] ὑμῶν. δηλήματα] βλάβαι· ἀτιμίαι. | 263 | |
sch thom1497 | ἤροσεν] ἔσπειρεν· ἔγημεν. | |
sch thom1501 | δηλαδὴ] ὁμολογουμένως. | |
sch thom1502 | εἰκότως φθαρῆναι εἶπεν καὶ οὐ τεθνάναι. φθορὰ γάρ ἐστιν ἀληθῶς, τὸ μὴ γάμων καὶ τέκνων τυχεῖν, ἀλλ’ εἰκῆ καὶ μάτην τὸν αἰῶνα διελθεῖν. χέρσους] ἀ‐ σπόρους. | |
sch thom1503 | ὦ παῖ Μενοικέως] Κρέον. | |
sch thom1504 | νὼ ... ὣ] ἡμεῖς οἵ. | |
sch thom1505 | δύ’ ὄντε] ἐγὼ καὶ Ἰοκάστη. σφε] αὐτάς. | |
sch thom1506 | πτωχὰς] ἀνόλβους καὶ ἀτίμους. ἐγγενεῖς] ἐκ γέ‐ νους προσηκούσας σοι. | |
sch thom1508 | σφᾶς] αὐτάς. τηλικάσδ’] νέας καὶ ἀνθούσας τῷ κάλλει. | |
sch thom1509 | πλὴν] χωρίς. ὅσον] κατά. | |
sch thom1510 | αὐτῶν πίστιν ἐντεῦθεν διδούς μοι ὡς ἄριστα αὐτῶν ἐπιμελήσει. | |
sch thom1513 | καιρὸς] πρέπων. ζῆν] ἐκεῖ· ἤγουν εἰς τὸν ᾍδη. λῴονος] κρείττονος. | |
sch thom1514 | κυρῆσαι] τυχεῖν. | |
sch thom1515 | ἅλις] αὐτάρκως. ἵν’] ὅπου. | |
sch thom1516 | πειστέον] σοί. μηδὲν ἡδύ] μισῶ γὰρ τὴν ἐντὸς οἴκησιν. πάντα—καλά] πειστέον, πάντα γὰρ κτἑ. και‐ | |
ρῷ] τῷ πρέποντι. | 264 | |
sch thom1517 | ἐφ’ οἷς ... εἰμί] ἤγουν τί κατὰ γνώμην ἔχω. ἤτοι ὁ σκοπός μου τίς ἐστιν. | |
sch thom1518 | τοῦτο βούλομαι, γῆς κτλ. ἄποικον] ἐξόριστον. τοῦ θεοῦ] Ἀπόλλων γὰρ τοῦτο κελεύσει. | |
sch thom1519 | τεύξῃ] οὗ ἐπιθυμεῖς. τάχα] ἴσως. | |
sch thom1520 | ἃ οὐ κατὰ νοῦν ἔχω, οὐδὲ διὰ γλώττης προφέρω. τὴν οὖν σὴν ἔξοδον ἐπεὶ σὺ ζητεῖς, καὶ αὐτὸς ἐθέλω. οὐκοῦν τεύξῃ ταύτης. | |
sch thom1521 | ἀφοῦ] χωρίσθητι. | |
sch thom1523 | λέγω δὲ τὸ τὸν Λάϊον καταβαλεῖν ὅτε συνῆψας αὐτῷ μάχην, καὶ τὸ τὰ τῆς Σφιγγὸς εὑρεῖν αἰνίγματα. | |
sch thom1526 | ζήλῳ] τῷ πρὸς αὐτὸν θαύματι. τύχαις ἐπιβλέπων] εὐδαιμονίαις καὶ λαμπρότησιν ἐπιστρεφόμενος. | |
sch thom1528-30 | ὥστε μηδένα ὄντα θνητὸν ὀλβιάζειν κ. εὐδαιμο‐ νίζειν τινά, ἐπισκοποῦντα ἰδεῖν τὴν τελευταίαν τῆς αὐτοῦ ζωῆς ἡμέραν, πρὶν ἂν περάσῃ κ. διέλθῃ τέρμα κ. τέλος τοῦ βίου, μηδὲν ἀλγεινὸν κ. λυπηρὸν παθών, ἀλλ’ ἀκέ‐ | |
5 | ραιον τὴν εὐδαιμονίαν ἀνασωσάμενος. ἔστι δὲ τὸ τε‐ λευταίαν ἡμέραν καὶ τὸ τέρμα τοῦ βίου περάσῃ ταὐτόν. παραφράζει δὲ τὴν τοῦ Σόλωνος ῥῆ‐ σιν, ἣν ἔφη πρὸς Κροῖσον ὅτε αὐτῷ τοὺς θησαυροὺς ἐδείκνυ. | |
ἡ δὲ ἦν, ὡς οὐ χρὴ πρὸ τελευτῆς ἄνδρα μακαρίζειν. | 265 | |
sch met trict | ΠΕΡΙ ΜΕΤΡΩΝ | |
sch met tric1 | ἡ εἴσθεσις τοῦ παρόντος δράματος ἐκ συστηματικῶν ἐστι περιόδων· οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκα‐ τάληκτοι ρνʹ, ὧν τελευταῖος ‘σωτήρ θ’ ἵκοιτο καὶ νόσου παυστήριοσ‘. ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς. | |
sch met tric151 | ὦ Διός· τὰ τοιαῦτα εἴδη τῶν χορῶν καλεῖται μο‐ νοστροφικά. μονοστροφικὰ δέ ἐστιν, ὡς Ἡφαιστίων φησίν, ὁπόσα ἀπὸ μιᾶς στροφῆς καταμετρεῖται, καθάπερ τὰ Ἀλ‐ καίου καὶ τὰ Σαπφοῦς καὶ τὰ Ἀνακρέοντος. καλεῖται δὲ | |
5 | καὶ μετρικὰ ἄτακτα, διότι μέτρῳ μὲν γέγραπται, οὔτε δὲ ὁμοιότητα ἔχει πρὸς ἄλληλα οὔτε ἀνακύκλησιν. ἔστι γοῦν ἡ παροῦσα μονόστροφος στροφὴ κώλων ογʹ. τὸ αʹ δακτυ‐ λικὸν τετράμετρον ἀκατάληκτον· κατὰ μονοποδίαν γὰρ ταῦτα μετρεῖται. τὸ βʹ δακτυλικὸν ὅμοιον ἑφθημιμερές. | |
10 | τὸ γʹ τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς εὐριπίδειον. τὸ δʹ δακτυ‐ λικὸν τρίμετρον. τὸ εʹ χοριαμβικὸν μονόμετρον ὑπερκα‐ τάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ συλλαβῆς· τοῦτο δὲ καὶ δακτυ‐ λικὸν ἂν εἴη δίμετρον. τὸ ϛʹ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερ‐ κατάληκτον ἐκ παίωνος βʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ, χοριάμβου καὶ | |
15 | συλλαβῆς. | |
sch met tric155 | τὸ ζʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές. τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἀντισπά‐ στου καὶ συλλαβῆς. τὸ θʹ ὅμοιον τῷ ζʹ. τὸ ιʹ προσοδια‐ κὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος, | |
5 | χοριάμβου καὶ ἡμίσεως ἰωνικοῦ. τὸ ιαʹ ὅμοιον τῷ δʹ. ἔχει δὲ καὶ συνίζησιν τὸ κῶλον. τὸ αὐτὸ δ’ ἂν εἴη διαλε‐ λυμένως κείμενον καὶ τροχαικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον. | |
τὸ ιβʹ ὅμοιον δακτυλικόν. τὸ ιγʹ ὅμοιον τῷ ζʹ. τὸ ιδʹ ἀναπαιστικὸν μονόμετρον καταληκτικόν· εἴη δ’ ἂν καὶ ἰαμ‐ | 269 | |
10 | βικὸν μονόμετρον ἐξ ἀναπαίστου. τὸ ιεʹ ὅμοιον τῷ εʹ. | |
sch met tric160 | τὸ ιϛʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ ιζʹ δακ‐ τυλικὸν ἑφθημιμερές. τὸ ιηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές. τὸ ιθʹ ὅμοιον δίμετρον βραχυκατάληκτον εἰς δισύλλαβον· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον καταληκτι‐ | |
5 | κὸν ἐξ ἰωνικῆς καὶ τροχαικῆς συζυγίας καταληκτικῆς, ἥτις καὶ δάκτυλος ἔστιν ὅτε γίνεται. τὸ κʹ ἰαμβικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον. τὸ καʹ ὅμοιον τῷ αʹ. τὸ κβʹ ὅμοιον. | |
sch met tric165 | τὸ κγʹ ὅμοιον δακτυλικὸν ἑφθημιμερές. τὸ κδʹ δακτυλικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ κεʹ χοριαμβικὸν δίμετρον κα‐ ταληκτικόν, ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐκ χοριάμβου καὶ κρητικοῦ. τὸ κϛʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον | |
5 | ἐκ παίωνος γʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ, τροχαικῆς συζυγίας ἤτοι ἐπι‐ τρίτου βʹ, καὶ ἰωνικοῦ αὖθις ἡμίσεως. τὸ κζʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. | |
sch met tric170 | τὸ κηʹ δακτυλικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν εἰς δισύλλαβον. τὸ κθʹ ὅμοιον τρίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ λʹ τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς ὅμοιον τῷ γʹ. τὸ λαʹ ὅμοιον τῷ κηʹ. τὸ λβʹ ἀσυνάρτητον ἐξ ἰαμβικῆς | |
5 | συζυγίας καὶ ἀναπαιστικοῦ πενθημιμεροῦς. | |
sch met tric175 | τὸ λγʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ λδʹ ἀναπαιστι‐ κὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος μονόμετρον ὑπερκατάληκτον καθαρόν. τὸ λεʹ | |
5 | ἀναπαιστικὸν πενθημιμερὲς ὅμοιον τῷ ιηʹ. τὸ λϛʹ δακ‐ τυλικὸν τρίμετρον ὅμοιον τῷ δʹ. τὸ λζʹ χοριαμβικὸν δί‐ μετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ χοριάμβου, τροχαικῆς συζυγίας καὶ συλλαβῆς. τὸ ληʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατά‐ ληκτον, ἔχον τὸν μὲν πρῶτον πόδα καθαρὸν ἀντίσπαστον, | |
10 | τὸν δὲ βʹ πεντασύλλαβον, διαλελυμένης τῆς πρώτης μα‐ κρᾶς. | 270 |
sch met tric180 | τὸ λθʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον ὑπερ‐ κατάληκτον ἐκ τροχαικῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ καὶ ἰωνικοῦ πεντασυλλάβου καὶ συλλαβῆς. τὸ μʹ περίοδος, ἤτοι τροχαικὴ καὶ ἰαμβικὴ συζυγία. τὸ μαʹ δακτυλικὸν | |
5 | ἑφθημιμερὲς ὅμοιον τῷ βʹ. τὸ μβʹ ἀναπαιστικὸν ὅμοιον τῷ ιθʹ. τὸ μγʹ ὅμοιον. | |
sch met tric185 | τὸ μδʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ χοριάμβου, τροχαικῆς συζυγίας καὶ συλλαβῆς. τὸ μεʹ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος, χοριάμβου καὶ συλλαβῆς. τὸ | |
5 | μϛʹ ἀσυνάρτητον ἐξ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς καὶ ἀναπαι‐ στικοῦ ὁμοίου, ὃ καὶ καλεῖται διπενθημιμερές. τὸ μζʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰαμ‐ βικῆς συζυγίας, ἰωνικοῦ καὶ δύο συλλαβῶν. τὸ μηʹ ἀ‐ συνάρτητον ἐξ ἀναπαιστικῆς καὶ τροχαικῆς βάσεως. | |
sch met tric190 | τὸ μθʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ, παίωνος γʹ καὶ ἰωνικοῦ ἡμίσεως. τὸ νʹ ἰαμ‐ βικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ ναʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον καταληκτικόν, τὸν βʹ ἔχον πόδα τρίβραχυν. τὸ νβʹ ὅμοιον | |
5 | τρίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ νγʹ ἀντισπαστικὸν δί‐ μετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας, ἀντισπάστου καὶ συλλαβῆς. | |
sch met tric195 | τὸ νδʹ παιωνικὸν δίμετρον καταληκτι‐ κὸν ἐκ παίωνος δʹ καὶ ἀναπαίστου ἢ κρητικοῦ. τὸ νεʹ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπὸ μεί‐ ζονος, χοριάμβου καὶ συλλαβῆς. τὸ τοιοῦτον δὲ καὶ ἀνα‐ | |
5 | παιστικὸν δύναται εἶναι ἑφθημιμερές. τὸ νϛʹ χοριαμβι‐ κόν, ὅμοιον τῷ κεʹ, ἐκ χοριάμβου καὶ ἀμφιβράχεος. τὸ νζʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ὅμοιον τῷ κζʹ. τὸ νηʹ τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς ὅμοιον τῷ γʹ. | |
sch met tric200 | τὸ νθʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐξ ἀντισπάστου καὶ | |
ἐπιτρίτου γʹ. τὸ ξʹ ὅμοιον τῷ νϛʹ. τὸ ξαʹ ἰαμβικὸν ἑφ‐ θημιμερές, τοῦ αʹ ποδὸς ἀναπαίστου. τὸ ξβʹ ἰωνικὸν τρί‐ | 271 | |
5 | μετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας, ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος καὶ κρητικοῦ, ἤτοι τροχαικῆς συζυγίας κατα‐ ληκτικῆς. | |
sch met tric205 | τὸ ξγʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον τοῦ γʹ ποδὸς τριβράχεος. τὸ ξδʹ ἰωνικὸν δίμετρον κατα‐ ληκτικόν, ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐξ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος καὶ βακχείου. τὸ ξεʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερὲς καθαρόν. τὸ | |
5 | ξϛʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ τροχαικῆς συζυγίας, ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ συλλαβῆς. τὸ ξζʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, τοῦ τρίτου ποδὸς τριβράχεος. τὸ ξηʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον ὑπερ‐ κατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ, τροχαικῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρί‐ | |
10 | του γʹ καὶ συλλαβῆς. | |
sch met tric210 | τὸ ξθʹ ὅμοιον, ἐξ ἰωνικοῦ, τρο‐ χαικῆς συζυγίας καὶ συλλαβῆς. τὸ οʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μεί‐ ζονος ὅμοιον, ἐξ ἰωνικοῦ, τροχαικῆς συζυγίας καὶ συλλα‐ βῆς. τὸ οαʹ τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς εὐριπίδειον. τὸ οβʹ | |
5 | ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου αʹ, ἀν‐ τισπάστου καὶ ἐπιτρίτου βʹ. | |
sch met tric215 | τὸ ογʹ ἰαμβικὸν τρίμε‐ τρον βραχυκατάληκτον τοῦ αʹ ποδὸς τριβράχεος, τοῦ δὲ βʹ ἀναπαίστου. ἐπὶ τῷ τέλει μόνη κορωνίς. | |
sch met tric216 | αἰτεῖς· αἱ μονοστροφικαὶ περίοδοι αὗται στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων σμζʹ, ὧν τελευ‐ ταῖος ‘φάσκειν ἔμ’ ἤδη μαντικῇ μηδὲν φρονεῖν‘. ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς. | |
sch met tric462(=472) | τίς ὅντιν’· τὰ τοιαῦτα εἴδη τῶν χορῶν καλεῖται κατὰ σχέσιν, ὡς εἴρηται. ἴσθι δὲ ὅτι καὶ τὰ ἄλλα ὅσα καὶ ἀντιστροφὰς ἔχει κατὰ σχέσιν ἐστίν· ἀλλ’ ὅτι καὶ | |
ἐπῳδοὺς ἔχει, καλεῖται διὰ τοῦτο ἐπῳδικά. εἰσὶ δὲ τῆς | 272 | |
5 | παρούσης στροφῆς τὰ κῶλα ιʹ, καὶ τὰ τῆς ἀντιστροφῆς τοσαῦτα. τὸ αʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας, χοριάμβου καὶ συλλαβῆς. τὸ βʹ τρο‐ χαικὸν ἰθυφαλλικόν· τρεῖς γάρ εἰσι τροχαῖοι. | |
sch met tric465(=475) | τὸ γʹ δακτυλικὸν πενθημιμερὲς ἐκ σπονδείων. τὸ δʹ ἰω‐ νικὸν ἀπ’ ἐλάττονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίω‐ νος γʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ, τροχαικῆς συζυγίας καὶ δύο συλλαβῶν. τοῦτο δὲ καὶ ἰαμβικὸν εἴη ἂν δίμετρον ὑπερκατάληκτον, | |
5 | τοῦ αʹ ποδὸς ἀναπαίστου. τὸ εʹ προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος, χοριάμβου καὶ δύο συλλαβῶν, ἤτοι ἰωνικοῦ ἡμίσεος. τὸ ϛʹ ἰωνικὸν τρί‐ μετρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίωνος γʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ, τρο‐ χαικῆς συζυγίας καὶ σπονδείου. ἐν τῷ κώλῳ δὲ τῆς στρο‐ | |
10 | φῆς ὁ βʹ πούς ἐστι πεντασύλλαβος ἐπίτριτος. τὸ ζʹ ἀνα‐ παιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. | |
sch met tric470(=480) | τὸ ηʹ ὅ‐ μοιον. τὸ θʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος, ἡμιόλιον· ἔχει γὰρ τὸν πόδα ὅλον καὶ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ. τοῦτο καὶ ἀναπαιστι‐ κὸν εἴη ἂν πενθημιμερές. τὸ ιʹ παιωνικὸν δίμετρον κα‐ | |
5 | ταληκτικόν, ἐκ παίωνος αʹ καὶ βακχείου. ἐπὶ τῷ τέλει τῆς στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος. | |
sch met tric483(=498) | δεινὰ μὲν οὖν· ἡ βʹ αὕτη στροφὴ κώ‐ λων ἐστὶ ιεʹ, καὶ ἡ ἀντιστροφὴ τοσούτων. τὸ αʹ χοριαμ‐ βικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλ‐ λαβῆς. τὸ αὐτὸ δ’ εἴη ἂν καὶ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερὲς | |
5 | ἐκ δακτύλου ἀρχόμενον. τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δί‐ μετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰωνικοῦ καὶ ἀναπαίστου· εἴη δ’ ἂν καὶ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές, τοῦ βʹ ποδὸς δακτύλου. | |
sch met tric485(=500) | τὸ γʹ ὅμοιον τῷ αʹ. τὸ δʹ ὅμοιον τῷ βʹ. | |
τὸ εʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον ἀκατάληκτον καθα‐ ρόν. τὸ ϛʹ καὶ ζʹ ὅμοια τῷ βʹ. τὸ ηʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μεί‐ ζονος δίμετρον ὑπερκατάληκτον καθαρόν. | 273 | |
sch met tric490(=505) | τὸ θʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον καθαρόν. τὸ ιʹ ὅμοιον. τὸ ιαʹ ὅμοιον. τὸ ιβʹ ἀναπαιστικὸν πενθημι‐ μερές. | |
sch met tric495(=510) | τὸ ιγʹ ὅμοιον τῷ βʹ. τὸ ιδʹ δακ‐ τυλικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν εἰς δισύλλαβον. εἴη δ’ ἂν καὶ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος. τὸ ιεʹ ἀντισπαστικὸν ἡμιό‐ | |
5 | λιον ἐξ ἀντισπάστου καὶ ἰάμβου. ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς παράγραφος, τῆς δὲ ἀντιστροφῆς κορωνὶς μόνη. | |
sch met tric512 | ἄνδρες πολῖται· αἱ μονοστροφικαὶ αὗται πε‐ ρίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ρλϛʹ, ὧν τελευ‐ ταῖος ‘ἔπειτα κἀμὲ τούσδε θ’ οἳ πάρεισί μοι‘. ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς. | |
sch met tric649 | πιθοῦ θελήσας· τὰ παρόντα εἴδη καὶ αἱ πε‐ ρίοδοι καλοῦνται ἀλλοιόστροφα, ὡς εἴρηται. ἡ παροῦσα οὖν στροφὴ κώλων ἐστὶ ϛʹ. τὸ αʹ περίοδος, ἤγουν δύο ἴαμβοι καὶ δύο τροχαῖοι. τὸ βʹ ἀντισπαστικὸν μονόμετρον | |
5 | ὑπερκατάληκτον καθαρόν. τὸ γʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκα‐ τάληκτον. τὸ δʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐξ ἰαμβικῆς συζυ‐ γίας καὶ τροχαικῆς καταληκτικῆς. τὸ εʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον βραχυκατάληκτον, ἤτοι ἡμιόλιον ἐκ τροχαικῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ, καὶ ἰωνικοῦ ἡμί‐ | |
10 | σεος. τὸ ϛʹ ἰαμβικὸν μονόμετρον. ἐπὶ τῷ τέλει παρά‐ γραφος καὶ διπλαῖ, ἡ μὲν ἐν ἀρχῇ τοῦ κώλου, ἡ δὲ κατὰ τὸ τέλος. | |
sch met tric655 | οἶσθ’ οὖν· σύστημα κατὰ περικοπὴν ὅμοιον τῷ μετὰ τὴν ἀντιστροφὴν συστήματι, οὗ ἡ ἀρχὴ ‘ἀμφοῖν ἀπ’ | |
αὐτοῖν‘, στίχων καὶ κώλων εʹ. τὸ αʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον (ἴαμβον γὰρ ὁλόκληρον τὰ γʹ ποιεῖ πρόσωπα). | 274 | |
5 | τὸ βʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος δʹ, ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου, ἰαμ‐ βικῆς συζυγίας καὶ κρητικοῦ. τὸ γʹ χοριαμβικὸν τρίμε‐ τρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου, ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ | |
10 | κρητικοῦ. ὁ δʹ καὶ εʹ, ἴαμβοι τρίμετροι ἀκατάληκτοι. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος μόνη. | |
sch met tric660 | οὐ τὸν πάντων θεῶν· ἡ παροῦσα στροφὴ κώλων ἐστὶ ιʹ. τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν ἡμιόλιον ἐκ δισπον‐ δείου καὶ ἰάμβου (τρέπεται γάρ, ὥς φασιν, ὁ ἀντίσπαστος εἰς τὰ τέσσαρα τοῦ δισυλλάβου σχήματα). τὸ βʹ ἰωνικὸν | |
5 | ἀπὸ μείζονος δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος βʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ καὶ δακτύλου. τὸ γʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυ‐ κατάληκτον, τοῦ βʹ καὶ γʹ ποδὸς τριβράχεος. τὸ δʹ ὅ‐ μοιον, τοῦ αʹ καὶ βʹ ποδὸς τριβράχεος. εἰ δὲ βούλει, προ‐ κελευσματικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ προκελευσματικοῦ | |
10 | καὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος. τάττοιτο δ’ ἂν ὡς ἰωνικόν. τὸ εʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τρο‐ χαικῆς καταληκτικῆς. | |
sch met tric665 | τὸ ϛʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος ἡμιόλιον ἐκ τροχαικῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ, καὶ ἰω‐ νικοῦ ἡμίσεος ἤτοι ἰάμβου. τὸ ζʹ ὅμοιον. τὸ ηʹ τροχαι‐ κὸν ἑφθημιμερὲς εὐριπίδειον. τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν μονό‐ | |
5 | μετρον ὑπερκατάληκτον, ἐξ ἐπιτρίτου αʹ, ἀντισπάστου καὶ συλλαβῆς. τὸ ιʹ τροχαικὸν ἰθυφαλλικὸν (τρεῖς γάρ εἰσι τροχαῖοι). ἐπὶ τῷ τέλει τῆς στροφῆς παράγραφος καὶ διπλαῖ, ὡς προείρηται. | |
sch met tric669 | ὁ δ’ οὖν ἴτω· σύστημα κατὰ περικοπὴν ὅμοιον | |
τῷ μετὰ τὴν ἀντιστροφὴν συστήματι οὗ ἡ ἀρχὴ ‘πρὸς θεῶν δίδαξον‘, στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων θʹ. ἐπὶ τῷ τέ‐ λει μόνη παράγραφος. | 275 | |
sch met tric678 | γύναι· ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς αʹ ἐστὶ στροφῆς, ἧς ἡ ἀρχὴ ‘πιθοῦ θελήσασ‘. ἔστι δὲ κώλων ὁμοίως ἐκείνῃ ϛʹ. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος μόνη. | |
sch met tric684 | ἀμφοῖν ἀπ’ αὐτοῖν· σύστημα κατὰ περικο‐ πὴν ὅμοιον τῷ μετὰ τὴν ἄλλην στροφὴν συστήματι, οὗ ἡ ἀρχὴ ‘οἶσθ’ οὖν ἃ χρῄζεισ‘, στίχων καὶ κώλων εʹ. ἐπὶ τῷ τέλει μόνη παράγραφος. | |
sch met tric689 | ὦναξ εἶπον μέν· ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς ἄνω ἐστὶ στροφῆς, ἧς ἡ ἀρχή, ‘οὐ τὸν πάντων θεῶν‘. ἔστι δὲ κώλων ὁμοίων ἐκείνῃ ιʹ. ἐπὶ τῷ τέλει, ὡς εἴρηται, διπλαῖ, ἡ μὲν ἐν ἀρχῇ τοῦ τελευταίου κώλου, ἡ δὲ κατὰ τὸ τέλος. | |
sch met tric698 | πρὸς θεῶν δίδαξον· σύστημα κατὰ περι‐ κοπὴν ὅμοιον τῷ μετὰ τὴν στροφὴν συστήματι, οὗ ἡ ἀρχὴ ‘ὁ δ’ οὖν ἴτω‘, στίχων ἰαμβικῶν θʹ. ἑξῆς παράγραφος. | |
sch met tric707 | σὺ νῦν ἀφείς· αἱ ἑξῆς αὗται περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ρνϛʹ, ὧν τελευ‐ ταῖος ‘οὐδὲν γὰρ ἂν πράξαιμ’ ἂν ὧν οὔ σοι φίλον‘. ἐπὶ τῷ τέλει κορωνὶς μόνη. | |
sch met tric863(=873) | εἴ μοι ξυνείη· τὰ τοιαῦτα εἴδη τῶν χορῶν καλεῖται κατὰ σχέσιν, ὡς εἴρηται. ἔστι δὲ τὸ πα‐ ρὸν ᾄσμα στροφῶν δύο, τῆς πρώτης δὲ στροφῆς τὰ κῶλα ιʹ καὶ τὰ τῆς ἀντιστροφῆς τοσαῦτα. τὸ αʹ ἀσυνάρτητον | |
5 | ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαικοῦ ἑφθημιμεροῦς. τὸ βʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον καθαρόν. | |
sch met tric865(=875) | τὸ γʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν καθαρόν. τὸ δʹ | |
χοριαμβικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ δύο χοριάμβων καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας, ἤτοι παίωνος βʹ. τὸ μέντοι τῆς ἀντι‐ στροφῆς κῶλον δʹ παίωνα ἐδέξατο. τὸ εʹ ἀντισπαστικὸν | 276 | |
5 | δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου καὶ τροχαικῆς συ‐ ζυγίας ἢ ἐπιτρίτου ὡς συγγενοῦς. τὸ ϛʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ παίωνος βʹ ἀντὶ ἰω‐ νικοῦ, τροχαικῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρίτου καὶ συλλαβῆς. τὸ ζʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον, | |
10 | ἐκ παίωνος γʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ, τροχαικῆς συζυγίας καὶ τρο‐ χαίου. εἴη δὲ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον τοῦ αʹ ποδὸς ἀναπαίστου. | |
sch met tric870(=880) | τὸ ηʹ χοριαμβικὸν τρί‐ μετρον βραχυκατάληκτον ἐκ δύο χοριάμβων καὶ σπονδαίου. τὸ θʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάτ‐ τονος καὶ δακτύλου. τὸ ιʹ τροχαικὸν πενθημιμερές. ἐπὶ | |
5 | τῷ τέλει τῆς τε στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος. | |
sch met tric883 | ἡ δευτέρα αὕτη στροφὴ κώλων ἐστὶ ιδʹ καὶ ἡ ἀντι‐ στροφὴ τοσούτων. τὸ αʹ παιωνικὸν δίμετρον ὑπερκατα‐ ληκτικὸν ἐκ παίωνος αʹ, ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ συλλαβῆς. εἰ δὲ θέλεις, ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον ἀκατάληκτον | |
5 | ἐξ ἰωνικοῦ πεντασυλλάβου καὶ τροχαικῆς συζυγίας. τὸ βʹ τροχαικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερὲς εὐ‐ ριπίδειον. | |
sch met tric885(=899) | τὸ γʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμε‐ τρον ἀκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ καὶ τροχαικῆς συζυγίας· ἐν τῷ κώλῳ δὲ τῆς στροφῆς παίωνα ἀντὶ ἰωνικοῦ ἐδέξατο. τὸ δʹ ὅμοιον τῷ βʹ. τὸ εʹ ὅμοιον τῷ γʹ. τὸ ϛʹ ὅμοιον τῷ | |
5 | βʹ. τὸ ζʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον καταληκτικόν. | |
sch met tric890(=904) | τὸ ηʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ θʹ ὅμοιον τῷ ζʹ· τὸ ιʹ ὅμοιον τῷ ηʹ. ἔχει δὲ τὸν αʹ πόδα τοῦτο τρίβρα‐ χυν, τὸ τῆς στροφῆς φημι κῶλον, τὸ δὲ τῆς ἀντιστροφῆς καθαρόν ἐστι. τὸ ιαʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐξ ἰαμβικῆς | |
5 | συζυγίας καὶ τροχαικῆς καταληκτικῆς. τὸ ιβʹ ὅμοιον τῷ ηʹ. | 277 |
sch met tric895(=909) | τὸ ιγʹ ὅμοιον. τὸ ιδʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μεί‐ ζονος ἡμιόλιον ἐκ παίωνος βʹ ἢ ἰωνικοῦ καὶ τροχαίου ἢ σπονδαίου. ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς παράγραφος, τῆς δὲ ἀντιστροφῆς κορωνίς. | |
sch met tric911 | χώρας ἄνακτες· αἱ ἑξῆς αὗται περίοδοι καὶ οἱ λοιποὶ πάντες στίχοι ἰαμβικοί εἰσι τρίμετροι ἀκατάληκτοι ροεʹ, ὧν τελευταῖος ‘ποτ’ ἄλλος ὥστε μ’ ἐκμαθεῖν τοὐμὸν γένοσ‘. ἐπὶ τῷ τέλει μόνη κορωνίς. | |
sch met tric1086(=1098) | εἴπερ ἐγώ· τὰ τοιαῦτα εἴδη τῶν χο‐ ρῶν καλεῖται κατὰ σχέσιν, ὡς εἴρηται. ἔστι δὲ τὸ παρὸν ᾄσμα στροφῆς μιᾶς· τὰ κῶλα δὲ τῆς στροφῆς ιβʹ καὶ τὰ τῆς ἀντιστροφῆς τοσαῦτα. τὸ αʹ χοριαμβικὸν δίμετρον | |
5 | ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ τροχαικῆς συζυγίας. τὸ βʹ ὅμοιον δίμετρον καταληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐκ χο‐ ριάμβου καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας καταληκτικῆς ἤτοι παλιμ‐ βακχείου. τὸ γʹ ὅμοιον, τοῦ βʹ ποδὸς ἀναπαίστου. εἴη δ’ ἂν τοῦτο καὶ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές. τὸ δʹ τροχαι‐ | |
10 | κὸν δίμετρον καταληκτικὸν εὐριπίδειον. | |
sch met tric1090(=1102) | τὸ εʹ ὅμοιον τῷ αʹ χοριαμβικόν. ἔχει δὲ ἐν τῷ κώλῳ μὲν τῆς στροφῆς ἐπίτριτον γʹ ἀντὶ χοριάμβου, ἐν δὲ τῷ τῆς ἀντι‐ στροφῆς ἐπίτριτον βʹ ἀντὶ τοῦ διτροχαίου. τὸ ϛʹ προσο‐ | |
5 | διακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος. ἔχει δὲ ἐν τῷ τῆς στροφῆς κώλῳ συνίζησιν ὁ χορίαμβος. τὸ ζʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτων δύο συγκείμενον, δευτέρου τε καὶ πρώτου· οἰ‐ κεῖοι γὰρ τῷ μέτρῳ. τὸ ηʹ ὅμοιον ἐξ ἐπιτρίτων πρώτων. | |
10 | τὸ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς κῶλον διτροχαῖον ἔχει τὸν βʹ. τὸ θʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου αʹ, ἀντισπάστου ἢ παίωνος γʹ καὶ δύο συλλαβῶν. | |
sch met tric1095(=1107) | τὸ ιʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον ἀκατάληκτον | |
ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ ἰωνικοῦ. εἴη δ’ ἂν τοῦτο καὶ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερὲς τοῦ γʹ ποδὸς ἀναπαίστου. τὸ ιαʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος ἡμιόλιον ἐκ παίωνος βʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ | 278 | |
5 | καὶ τροχαίου. ἀλλὰ τὸ τῆς ἀντιστροφῆς κῶλον οὐκ ἔστιν ὅμοιον· ἐκεῖνο γὰρ ἀναπαιστικόν ἐστι καθαρὸν μονόμετρον. εἴη δ’ ἂν καὶ ἰωνικόν, ἀλλ’ ἀπ’ ἐλάττονος, ἐκ παίωνος γʹ καὶ ἰάμβου. τὸ ιβʹ τροχαικὸν εὐριπίδειον ὅμοιον τῷ δʹ. ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς παράγραφος, τῆς δὲ ἀντι‐ | |
10 | στροφῆς κορωνὶς μόνη. | |
sch met tric1110 | εἰ χρή τι κἀμέ· οἱ ἑξῆς οὗτοι στίχοι ἰαμβι‐ κοί εἰσι τρίμετροι ἀκατάληκτοι οϛʹ, ὧν τελευταῖος ‘τ’ οὐ χρῆν ὁμιλῶν, οὕς τε μ’ οὐκ ἔδει κτανών‘. ἐπὶ τῷ τέλει κορωνὶς μόνη. | |
sch met tric1186 | ἰὼ γενεαί· τὰ τοιαῦτα εἴδη τῶν χορῶν καλεῖ‐ ται μονοστροφικά, ὡς εἴρηται. ἔστι δὲ ἡ παροῦσα μονό‐ στροφος στροφὴ κώλων λϛʹ. τὸ αʹ χοριαμβικὸν τετρά‐ μετρον καταληκτικόν, ἐκ χοριάμβου, ἐπιτρίτου αʹ, χοριάμ‐ | |
5 | βου αὖθις καὶ ἀμφιβράχεος ἢ βακχείου. τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος ἡμιόλιον (εἴη δ’ ἂν καὶ ἰαμβικὸν πενθημι‐ μερὲς τοῦ βʹ ποδὸς ἀναπαίστου). τὸ γʹ ὅμοιον ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰωνικοῦ καὶ δακτύλου. | |
sch met tric1190 | τὸ δʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον γλυκώνειον ἐξ ἐπιτρίτου δ’ ἀντὶ ἀντισπάστου, καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας. τὸ εʹ περίοδος ἀντεστραμμένη· σύγκειται γὰρ ἐκ δύο τροχαί‐ ων καὶ δύο ἰάμβων. τὸ ϛʹ τροχαικὸν δίμετρον καταληκ‐ | |
5 | τικὸν ἑφθημιμερὲς εὐριπίδειον. εἴη δ’ ἂν καὶ ἀντισπαστικὸν φερεκράτειον ἐξ ἐπιτρίτου δʹ ἀντὶ ἀντισπάστου, καὶ βακ‐ χείου. τὸ ζʹ ἀντισπαστικὸν καθαρὸν ὅμοιον τῷ δʹ. τὸ ηʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου δʹ, ἰαμ‐ βικῆς συζυγίας καὶ τροχαίου. | |
sch met tric1195 | τὸ θʹ χοριαμβικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου, ἀντισπάστου καὶ ἐπι‐ | |
τρίτου βʹ πεντασυλλάβου, διαλελυμένης τῆς αʹ μακρᾶς, ὃ καλεῖται πολυσχημάτιστον. τὸ ιʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος | 279 | |
5 | τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ, τροχαικῆς συζυ‐ γίας ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ καὶ σπονδείου. τὸ ιαʹ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ, δισπονδείου καὶ αὖθις ἰωνικοῦ. τὸ ιβʹ χοριαμβικὸν τρίμετρον κατα‐ ληκτικὸν ἐκ χοριάμβου, ἐπιτρίτου αʹ καὶ δακτύλου. τὸ | |
10 | ιγʹ τροχαικὸν ἰθυφαλλικόν, ἤτοι δίμετρον βραχυκατάληκτον. | |
sch met tric1200 | τὸ ιδʹ ἰωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος γʹ ἀντὶ ἰωνικοῦ, δισπονδείου καὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος. τὸ ιεʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου δʹ, ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ δύο συλλαβῶν, ἤτοι ἰάμβου. τὸ | |
5 | ιϛʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἐπιτρίτου αʹ. τὸ αὐτὸ δ’ εἴη ἂν καὶ τροχαικὸν ἑφθημιμε‐ ρές, τοῦ αʹ ποδὸς δακτύλου. τὸ ιζʹ ὅμοιον τῷ ιβʹ χοριαμ‐ βικόν, ἐκ χοριάμβου, ἐπιτρίτου αʹ καὶ βακχείου. τὸ ιηʹ ἀσυνάρτητον ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαικοῦ ἑφθημι‐ | |
10 | μεροῦς. εἰ βούλει δέ, καὶ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον κατα‐ ληκτικὸν πολυσχημάτιστον ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαικῆς συ‐ ζυγίας καὶ δακτύλου. | |
sch met tric1205 | τὸ ιθʹ ἀντισπαστικὸν τρίμε‐ τρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας, ἀντισπάστου καὶ ἰάμβου. τὸ κʹ ἰαμβικὸν καθαρὸν δίμετρον ἀκατάληκ‐ τον. τὸ καʹ ὅμοιον. τὸ κβʹ ἀσυνάρτητον ἐκ δύο τροχαι‐ | |
5 | κῶν πενθημιμερῶν. | |
sch met tric1210 | τὸ κγʹ ἀντισπαστικὸν τρίμε‐ τρον καταληκτικόν, ἐκ τροχαικῆς συζυγίας καὶ ἐπιτρίτου βʹ, ἀντισπάστου πεντασυλλάβου καὶ ἀμφιμάκρου. τὸ κδʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ χοριάμβου, ἰαμ‐ | |
5 | βικῆς συζυγίας καὶ συλλαβῆς. τὸ κεʹ ἀντισπαστικὸν δί‐ μετρον καταληκτικὸν φερεκράτειον ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρη‐ τικοῦ. τὸ κϛʹ χοριαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ χοριάμβου, τροχαικῆς συζυγίας καὶ τροχαίου. τὸ κζʹ | |
ὅμοιον κατὰ πάντα τῷ ιηʹ. τὸ κηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον | 280 | |
10 | καταληκτικόν, ἐξ ἀντισπάστου, παίωνος γʹ καὶ κρητικοῦ. | |
sch met tric1215 | τὸ κθʹ ὅμοιον τῷ κʹ. τὸ λʹ ὅμοιον δίμετρον κατα‐ ληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερές. τὸ λαʹ τροχαικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον. τὸ λβʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκ‐ τον. τὸ λγʹ ἐπιχοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ | |
5 | παίωνος δʹ καὶ χοριάμβου. τὸ λδʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές. | |
sch met tric1220 | τὸ λεʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐξ ἀντι‐ σπάστου καὶ ἐπιτρίτου βʹ. τὸ λϛʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημι‐ μερὲς τοῦ γʹ ποδὸς ἰάμβου. ἐπὶ τῷ τέλει μόνη κορωνίς. | |
sch met tric1223 | ὦ γῆς μέγιστα· αἱ περίοδοι αὗται στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων οδʹ, ὧν τελευταῖος ‘τοιοῦτον οἷον καὶ στυγοῦντ’ ἐποικτίσαι‘. ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς. | |
sch met tric1297 | ὦ δεινὸν ἰδεῖν πάθος· σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερές. ἔστι δὲ κώλων ἀναπαιστικῶν ιʹ, ὧν τὰ μὲν θʹ εἰσὶ δίμετρα ἀκατάληκτα, τὸ δὲ ιʹ καταληκ‐ τικόν, ἤτοι ἑφθημιμερές· ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος. | |
sch met tric1307 | αἶ αἶ αἶ αἶ· τὰ τοιαῦτα εἴδη καλεῖται, ὡς εἴ‐ ρηται, ἀλλοιόστροφα. ἔστι δὲ τὸ παρὸν σύστημα προσῳ‐ δικὸν κώλων ϛʹ. τὸ αʹ ἀναπαιστικὸν μονόμετρον. τὸ βʹ καὶ τὸ γʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα. τὸ δʹ καὶ εʹ | |
5 | ὅμοια δίμετρα βραχυκατάληκτα. τὸ ϛʹ ἴαμβος τρίμετρος ἀκατάληκτος. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος μόνη. | |
sch met tric1313 | ἰὼ σκότου νέφος· ἡ πρώτη αὕτη στροφὴ κώλων ἐστὶ ϛʹ. τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτι‐ κὸν ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας, ἔχον τὸν αʹ πόδα συγκείμενον, τὸν δὲ βʹ τετράβραχυν, ὃς κατὰ συνίζησιν γίνεται τρισύλ‐ | |
5 | λαβος, δάκτυλος ἢ ἀνάπαιστος. τὸ βʹ ὅμοιον, τοῦ αʹ πο‐ | |
δὸς ἑξασυλλάβου. τὸ γʹ ὅμοιον, τοῦ αʹ ποδὸς πεντασυλ‐ λάβου. τὸ δʹ ὅμοιον καθαρόν. τὸ εʹ καὶ ϛʹ ἴαμβοι τρί‐ μετροι ἀκατάληκτοι. εἶτα ἡ παράγραφος καὶ αἱ συνήθεις διπλαῖ. | 281 | |
sch met tric1319 | καὶ θαῦμά γ’ οὐδέν· σύστημα κατὰ περι‐ κοπὴν στίχων ἰάμβων δύο. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος. | |
sch met tric1321 | ἰὼ φίλος· ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς ῥηθείσης ἐστὶ στροφῆς. ἔστι δὲ καὶ αὕτη κώλων ϛʹ, ὧν τὰ μὲν δʹ εἰσὶν ἀντισπαστικά, τὰ δὲ δύο στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος. | |
sch met tric1327 | ὦ δεινὰ δράσας· σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων ἰάμβων δύο· εἶτα παράγραφος. | |
sch met tric1329 | Ἀπόλλων· ἡ δευτέρα αὕτη στροφὴ κώλων ἐστὶ πέντε. τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ἐξ ἀντισπάστου, ἐπιτρίτου βʹ καὶ ἰάμβου. τὸ τῆς ἀντιστρο‐ φῆς δὲ κῶλον πεντασύλλαβον ἔχει τὸν ἐπίτριτον. τὸ βʹ | |
5 | ὅμοιον δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ δύο διιάμβων πεντασυλλά‐ βων. τὸ γʹ ἴαμβος τρίμετρος ἀκατάληκτος. τὸ δʹ ἀντι‐ σπαστικὸν δίμετρον καταληκτικόν, τοῦ αʹ ποδὸς ἐπιτρίτου πεντασυλλάβου, τοῦ δὲ βʹ κρητικοῦ. εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ καὶ διιάμ‐ | |
10 | βου. τὸ εʹ ἴαμβος ὅμοιος τῷ γʹ. ἐπὶ τῷ τέλει παράγρα‐ φος καὶ διπλαῖ. | |
sch met tric1336 | κατὰ περικοπὴν κῶλον ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατά‐ ληκτον. | |
sch met tric1337 | ἡ τρίτη αὕτη ἀντιστροφὴ κώλων ἐστὶ ζʹ. τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰαμβικῆς συζυ‐ γίας καὶ κρητικοῦ. τὸ βʹ ὅμοιον ἐκ τροχαικῆς συζυγίας | |
καὶ δακτύλου· εἰ δὲ βούλει, τροχαικὸν ἑφθημιμερές. τὸ | 282 | |
5 | γʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας, ἐπιτρίτου τρίτου καὶ ἰάμβου· εἰ δὲ βούλει, ἰαμ‐ βικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ δʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν τοῦ αʹ ποδὸς διιάμβου πεντασυλλά‐ βου, τοῦ βʹ ἑξαβράχεος καὶ δακτύλου. τὸ εʹ ὅμοιον, τῶν | |
10 | δύο ποδῶν πεντασυλλάβων. τὸ ϛʹ χοριαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον τοῦ βʹ ποδὸς ἑξασυλλάβου. τὸ ζʹ ἀν‐ τισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου καὶ δι‐ ιάμβου. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ. | |
sch met tric1347 | κατὰ περικοπὴν στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι δύο. | |
sch met tric1349 | ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς βʹ ἐστὶ στροφῆς, ἧς ἡ ἀρχὴ ‘Ἀπόλλων τάδ’ ἦν‘. ἔστι δὲ καὶ αὕτη κώλων εʹ ὁμοίων ἐκείνῃ. τὸ μέντοι αʹ κῶλον πεντασύλλαβον ἔχει τὸν βʹ πόδα, τὸ δὲ βʹ κῶλον περισσὸν ἔχει τὸ νομάδος, δι’ | |
5 | ὃ καὶ ἐξεβλήθη παρ’ ἐμοῦ. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος μόνη. | |
sch met tric1356 | θέλοντι κἀμοί· κατὰ περικοπὴν κῶλον ἰαμ‐ βικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ὅμοιον τῷ μετὰ τὴν βʹ στρο‐ φὴν κώλῳ. | |
sch met tric1357 | οὔκουν πατρός· ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς γʹ ἐστὶ στροφῆς, ἧς ἡ ἀρχὴ ‘τί δῆτ’ ἐμοί‘. ἔστι δὲ καὶ αὕτη κώλων ζʹ. τὸ μέντοι αʹ κῶλον ἐπίτριτον ἔχει τὸν πρῶτον πόδα. τὸ δʹ τὸν μὲν πρῶτον ἐπίτριτον γʹ, τὸν δὲ βʹ πεν‐ | |
5 | τασύλλαβον. τὸ εʹ τὸν αʹ πόδα πεντασύλλαβον, τὸν δὲ βʹ ἐπίτριτον δʹ. τὸ δὲ ϛʹ τὸν βʹ πόδα πεντασύλλαβον. ἐπὶ τῷ τέλει δύο διπλαῖ. | |
sch met tric1367 | οὐκ οἶδ’ ὅπως· κατὰ περικοπὴν στίχοι ἰαμ‐ | |
βικοὶ τρίμετροι δύο. εἶτα παράγραφος. | 283 | |
sch met tric1369 | ὡς μὲν τάδ’· αἱ μονοστροφικαὶ αὗται περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ρμδʹ, ὧν τελευταῖος ‘ἡ‐ μᾶς κυρῆσαι τοῦ φυτεύσαντος πατρόσ‘. μετὰ δὲ τὸν ϛθʹ καὶ τὸν ραʹ καὶ τὸν ρδʹ κῶλα ἰαμβικὰ μονόμετρα κατα‐ | |
5 | ληκτικὰ τρία· ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος. | |
sch met tric1515 | ἅλις ἵν’ ἐξήκεις· ἐντεῦθεν ὁ ἐπίλογος ἄρ‐ χεται τοῦ δράματος. εἰσὶ δὲ οἱ μέχρι τοῦ τέλους τοῦ δρά‐ ματος στίχοι τροχαικοὶ τετράμετροι καταληκτικοὶ ιϛʹ, ὧν ὁ πρῶτος καὶ ζʹ ἀπὸ χορείου ἄρχονται. ἐπὶ τῷ τέλει τοῦ | |
5 | δράματος κορωνὶς ἡ περατοῦσα τὸ δρᾶμα. | 284 |
sch trict | ΣΧΟΛΙΑ | |
sch tric18 | ἠιθέων] συνίζησις T. | |
sch tric46 | τοῦτο βουλόμενος παρακινῆσαι αὐτὸν εἰς τὴν αὐτῶν βοήθειαν λέγει· αἰδέσθητι καὶ βοήθησον ἡμῖν, ἐπεί σε σω‐ τῆρα ἀνακαλεῖται ἡ πόλις τῆς πρότερον ἐπιθέσεως τῆς Σφιγγὸς ἐλευθερωθεῖσα, ὥστε μηδαμῶς ἔχωμεν μνημονεύ‐ | |
5 | ειν τῆς σῆς ἀρχῆς πρότερον μὲν κειμένους ἀνορθωσάσης ἡμᾶς, ὕστερον δέ, ἤγουν νῦν, ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ καταλιπούσης ἡμᾶς πεσεῖν. ἀλλὰ ἀνόρθωσον τὴν πόλιν ἐν ἀσφαλείᾳ, ἤ‐ γουν ποίησον ἀσφαλῶς στῆναι καὶ μὴ ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ πε‐ σεῖν καὶ κινδυνεῦσαι TTaTf. | |
sch tric101 | τὸ δὲ χειμάζον ἀντὶ τοῦ κλυδωνίζον καὶ δια‐ φθεῖρον ἀττικῶς τέθειται, ἀντὶ τοῦ χειμάζοντος καὶ δια‐ φθείροντος τοῦ αἵματος κ. τοῦ φόνου τοῦ Λαΐου τὴν πόλιν TaTcTf. | |
sch tric137 | ἀπωτέρω φίλων· ἤγουν τοῦ πόρρω ἀφ’ ἡμῶν γεγονότος Λαΐου. φίλον δὲ τοῦτον εἶπε διὰ τὸ τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ γυναῖκα λαβεῖν, καὶ διὰ τὸ τὴν αὐτὴν ἔχειν ἀρχὴν ἣν ἐκεῖνος TaTf. | |
sch tric158 | χρυσέας] συνίζησις T. | |
sch tric194 | τῆς πατρίδος ποταπὸν ἔπουρον, ἤγουν ἐπὶ τῶν ὅρων ἐλθόντα τῆς ἀμφιτρίτης. ἢ ἔπουρον ἤγουν ἐπορού‐ σαντα καὶ ὁρμήσαντα TaTcTf. | |
sch tric212 | Μαινάδων μονόστολον] τὸν μονόστολον· τὸν μόνον μετὰ | |
τῶν Μαινάδων πορευόμενον TaTcTf. | 285 | |
sch tric221 | μὴ οὐκ] συνίζησις TTc. | |
sch tric234 | τοὔπος] σύναπτε δὲ τοῦτο πρὸς τὸ φίλου καὶ τὸ αὐτοῦ Tc. | |
sch tric283 | μὴ οὐ] συνίζησις T. | |
sch tric294 | τ’] τοι TTaTc. | |
sch tric334 | οὐκ ὦ κακῶν· σύναπτε τὸ ‘οὐκ‘ πρὸς τὸ ‘ἐξε‐ ρεῖσ‘. τὸ δὲ ‘ὀργάνειας φύσιν πέτρου‘ ἀντὶ τοῦ κινήσεις οὐ μόνον ἐμὲ ἀλλὰ καὶ πέτραν εἰς ὀργήν. λέγει δὲ τοῦτο ἐπει‐ δὴ εἶπεν αὐτὸν κάκιστον Tf. | |
sch tric337 | post scholia ζ 337a et ξm 337—38a, ad hoc spectans, ὃ καὶ κρεῖττον· διὸ καὶ ἐπάγει, οὐκ οἶδας τὴν ναίουσαν σοὶ ὀργήν, ᾗ χρησάμενος εἶπας ἐμοὶ ‘κακῶν κάκιστε‘ Tf. | |
sch tric350 | τοῦτο οὕτως εἴποις· ἀληθές ἐστιν ὃ λέγεις, ὅτι ἔφης ἂν εἶναι τὸ ἔργον ἐμοῦ. εἶτα συνδεδεμένον τὸν ἑξῆς λόγον ὀφείλων ἐκφέρειν, ὁ δὲ ἀσυνδέτως ἐπήγαγε λέγων· ἐννέπω κ. λέγω ἐμμένειν κ. ὑπάρχειν σε τῷ κηρύγματι κ. τῷ | |
5 | ὀνείδει τῷ τοῦ φόνου, ᾧπερ κ. ᾧ τινι προσεῖπας ἐμμένειν, δηλονότι ἐμέ. ἤγουν λέγω ὅτι σὺ ὑπάρχεις ὁ φονεύς, οὐκ ἐγώ, ὡς σὺ εἶπες, καὶ ἀπὸ τῆς νῦν ἡμέρας λέγω μήτε τούσ‐ δε τοὺς παρεστῶτας προσαυδᾶν κ. προσφωνεῖν καὶ ὁμι‐ λεῖν σοι, ὡς ὄντι κ. ὑπάρχοντι μιάστορι ἀνοσίῳ τῆσδε τῆς | |
10 | γῆς, ἤγουν ὡς μιάναντι ἀνοσίως τήνδε τὴν γῆν TTaTcTf. | |
sch tric361 | ἤγουν οὐ προτρέπω σε ὥστε εἰπεῖν ὅπερ λέγεις γνω‐ στὸν κ. νοούμενον, ἤτοι ἵνα τοῦτο σαφέστερον εἴπῃς, ὥστε νοηθῆναι, ἐπεὶ πάλαι τοῦτο νενόηκα, ἀλλ’ ὥστε αὖθις κ. πάλιν φράσαι. οὕτω δὲ ὀφείλων εἰπεῖν κατὰ τὴν ἀκολου‐ | |
5 | θίαν τοῦ λόγου, ὁ δὲ ἑτέρως τὴν σύνταξιν ἔτρεψεν, ἀλλ’ | |
αὖθις φράσον εἰπών TaTcTf. | 286 | |
sch tric388 | ἀγύρτην] ἤγουν τὸν περὶ τὰς ἀγορὰς βαίνοντα TcTf. | |
sch tric420-21 | ἤγουν τὴν περὶ σὲ φήμην, ὅτι τὸν πατέρα φονεύσας συνεγένου τῇ μητρί, πᾶς τόπος δέξεται Tc. | |
sch tric464 | διὰ τοῦτο καὶ ἀπορηματικῶς τὸν λόγον ἐκφέρει, τίς ἐστιν ὃν λέγει ὁ Ἀπόλλων τελέσαι τὸ ἔργον TaTcTf. | |
sch tric468 | πόδα] ἀντὶ μιᾶς T. | |
sch tric472 | ἀναπλάκητοι χρὴ γράφειν, ἵν’ εἴη πρὸς τὸ μέτρον ἁρμόζον τῷ τῆς ἀντιστροφῆς κώλῳ. εὕρηται γὰρ καὶ ἔν τινι τῶν παλαιῶν οὕτω βιβλίων TTaTcTf. | |
sch tric477 | ὑπαί] διὰ τὸ μέτρον TTc. | |
sch tric507 | φανερὰ γὰρ πτερόεσς’ ἦλθε κόρα] περισσὸν ἦν ἐν‐ ταῦθα τὸ ἐπ’ αὐτῷ, διὸ καὶ ἐξεβλήθη παρ’ ἐμοῦ· οὐ γὰρ ἦν ἴσον τὸ κῶλον πρὸς τὸ τῆς στροφῆς TTcTf. | |
sch tric536 | θεῶν] συνίζησις TTc. | |
sch tric549 | αὐθαδίαν] ἰωνικόν T. | |
sch tric555 | ἢ οὐκ] συνίζησις· ἢ κοινὴ συλλαβὴ τὸ ἤ TTc. | |
sch tric570 | τοσόνδε γ’ οἶσθα· ἀλλὰ τοσοῦτον γοῦν οἶ‐ σθα, καὶ λέγοις ἂν αὐτὸ εἰ καλῶς φρονεῖς Tf. | |
sch tric574 | εἰ μὲν λέγει· ἤγουν εἰ μὲν φονέα σε τοῦ Λαΐου ἐκεῖνός φησιν, αὐτὸς οἶσθα. ἐγὼ δὲ παρὰ σοῦ βουλοίμην μαθεῖν, ὥσπερ καὶ σὺ παρ’ ἐμοῦ νῦν Tf. | |
sch tric605 | τῷ τερασκόπῳ· ἤγουν ἐὰν εὕρῃς με κοινῇ τι βουλευσάμενον περὶ τούτου Τειρεσίᾳ τῷ τερασκόπῳ κ. τῷ τὰ τέρατα καὶ σημεῖα τῆς μαντείας σκοποῦντι καὶ σαφη‐ νίζοντι, κόλασαί με Tf. | |
sch tric622 | τὸ η, εἰ μὲν καθ’ ὑποστιγμὴν τὸ ἑξῆς ἐρεῖς, ἀντὶ τοῦ ὄντως ἆρα νοήσεις. εἰ δὲ κατ’ ἀποφαντικὴν ἐρώτησιν τὸ ἑξῆς εἴπῃς, ἀντὶ διαζευκτικοῦ συνδέσμου νοήσεις, στίζων καὶ ἐν ἀμφοτέροις εἰς τὸ χρῄζεις. ἰστέον δὲ ὅτι ποτὲ | 287 |
5 | μὲν καθ’ ὑποστιγμὴν τὴν ἐρώτησιν ποιούμεθα, ὡς τὸ ‘οὐ σῖγ’ ἀνέξῃ, μηδὲ δειλίαν ἀρεῖς;‘, καὶ ὡς τὸ ‘μεμηνότ’ ἄν‐ δρα περιφανῶς ὀκνεῖς ἰδεῖν;‘, ποτὲ δὲ κατ’ ἀπόφασιν, ὡς τὸ ‘πρὶν ἂν τί δράσεις, ἢ τί κερδανεῖς πλέον;‘ TaTcTf. | |
sch tric640 | δυοῖν] συνίζησις TTc. | |
sch tric668 | κακὰ προσψαύσει γράφειν χρή, ἵν’ εἴη τὸ κῶλον ὅμοιον τῷ τῆς ἀντιστροφῆς TTcTf. | |
sch tric680 | μαθοῦσα· ἤγουν, ἐπειδὴ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνων ὅπερ ἐστί, ποιήσω τοῦτο, καὶ κομίσω δηλαδή Tf. | |
sch tric747 | μὴ βλέπων· ἤγουν δέδοικα μή πως οὐ τυφλὸς ἀλλὰ βλέπων κ. ἀληθεύων ὁ μάντις ᾖ Tf. | |
sch tric847 | εἰς ἡμᾶς γράφε, μὴ εἰς ἐμέ· οὐ γὰρ ἁρμό‐ ζει οὕτως τῷ μέτρῳ. εἰ δὲ πληθυντικὸν ἀντὶ ἑνικοῦ τέθει‐ ται, οὐδὲν ἀπεικός· πολλὰ γὰρ εὑρίσκεται ὅμοια TTaTcTf. | |
sch tric875 | ἐνταῦθα τὸ α, εἰ μὲν πρὸς τὸ ὕβριν νοήσεις, μα‐ κρόν ἐστιν· οὕτω γὰρ καὶ τὸ τῆς ἀντιστροφῆς ἀπαιτεῖ κῶ‐ λον. εἰ δὲ πρὸς τὰ ἑξῆς, βραχύ· οὐ κωλύει δὲ καὶ βραχὺ εἶναι, ἐπειδὴ τὸ κῶλον ἰαμβικόν ἐστι TTf. | |
sch tric879 | τὸ καλὸς ἐν πολλοῖς μακρὸν ἀεὶ εὕρηται, ἐνταῦθα δὲ καὶ βραχύ· καὶ δῆλον ἐκ τοῦ κώλου τῆς στροφῆς. ἔοικεν οὖν ἀμφοτέρους τοὺς χρόνους καὶ τοῦτο δέχεσθαι, ὃ καὶ | |
κυρίως ἐγώ φημι δίχρονον, ὡς ἀμφοτέρους τοὺς χρόνους | 288 | |
5 | δεχόμενον. τοιοῦτον γὰρ καὶ τὸ ὑμεῖς, καὶ τὸ ἀνήρ, καὶ ὕδωρ καὶ ἱερὸς καὶ τὰ τοιαῦτα. τὸ δὲ κακὸν ἀεὶ βραχὺ εὕρηται, καὶ οὐδέποτε ἄλλως, εἰ καὶ ἐν τῷ ‘κακά νιν ἕλοιτο μοῖρα‘ ἀντὶ μακροῦ ἔοικεν εἶναι, οὐ μήν ἐστιν TTf. | |
sch tric905 | ἀθάνατον] ἀντὶ μιᾶς TTc. | |
sch tric906 | φθίνοντα δ’ ὡς ἐμοὶ δοκεῖ] ὅτι τόδε τὸ τῆς ἀντιστρο‐ φῆς δέκατον κῶλον ἐλλιπὲς ἦν πρὸς τὸ τῆς στροφῆς. διὸ καὶ προσετέθη παρ’ ἐμοῦ τὸ ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὅπως ὁλόκληρον καὶ τοῦτο γένηται. καὶ οἶμαι ὡς καλῶς προσε‐ | |
5 | τέθη. εἰ δέ τις βέλτιόν τι νοήσει, τοῦτο τεθήτω TTcTf. | |
sch tric916 | τὰ καινὰ τοῖς παλαιοῖς· ἤγουν τοὺς νῦν χρησμοὺς διὰ τῶν παλαιῶν συμβάλλει, τῶν εἰρηκότων ὅτι Λάϊος ὑπὸ παιδὸς τεθνήξεται Tf. | |
sch tric921 | εὐαγῆ πόρῃς· ἤγουν ἵνα λύσιν εὐαγῆ τῆς παρούσης ἀνάγκης τοῦ Οἰδίποδος παράσχῃς Tf. | |
sch tric993 | ἢ οὐχί] συνίζησις TTc. | |
sch tric1065 | μὴ οὐ] συνίζησις TTc. | |
sch tric1074 | ἀίξασα] συνίζησις TTc. | |
sch tric1091 | μὴ οὐ] συνίζησις TTc. | |
sch tric1140 | ἢ οὐ] συνίζησις TTc. | |
sch tric1153 | θεῶν] συνίζησις TTc. | |
sch tric1330 | πάθεα] συνίζησις TTc. | |
sch tric1432 | ἐπειδὴ κακὸν Οἰδίπους τὸν Κρέοντα προλαβὼν ἐνό‐ μισε, διὸ καὶ ἐξορίαν αὐτῷ κατεψηφίσατο, ἤλπιζεν, ἀπο‐ δειχθεὶς μᾶλλον αὐτὸς κακὸς καὶ παράνομος, ὡς οὐκ ἂν | |
ἐθελήσῃ, εἴ τινος αὐτοῦ δεηθείη, τοῦτο πληρῶσαι. διὰ | 289 | |
5 | τοῦτο ἄνδρα κάκιστον ἑαυτὸν λέγει, καὶ ἀποσπᾶσαι αὐτὸν τῆς ἐλπίδος ἣν εἰς αὐτὸν εἶχεν TaTcTf. | |
sch tric1451 | ἔα] συνίζησις TTc. | |
sch tric1503 | Μενοικέως] συνίζησις TTc. | 290 |
fig trict | ΣΧΗΜΑΤΑ | |
fig tric1 | προσφωνητικὸν τὸ προοίμιον κατ’ ἐρώτησιν. πρότασις TTf. | |
fig tric4 | κατασκευή TTf. | |
fig tric6 | βάσις TTf. | |
fig tric14 | προκατάστασις καὶ διήγησις τῶν συμβάντων αὐτοῖς ἐκ τοῦ λοιμοῦ TTf. | |
fig tric40 | ἱκεσία πρὸς τὸν Οἰδίποδα ὥστε βοηθῆσαι αὐτοῖς TTf. | |
fig tric58 | συγκατάθεσις Οἰδίποδος ὥστε βοηθῆσαι αὐτοῖς TTf. | |
fig tric87 | ἄφιξις Κρέοντος ἐκ τοῦ μαντείου καὶ διήγησις ὧν ὁ θεὸς ἔχρησεν TTc. | |
fig tric132 | συγκατάθεσις Οἰδίποδος ὥστε τὸν φόνον ἐκδικῆσαι Λαΐου TTaTf. | |
fig tric216 | δημηγορία Οἰδίποδος κελεύοντος εὑρηθῆναι τὸν φονέα Λαΐου TcTf. | |
fig tric300 | ὑποδοχὴ Οἰδίποδος ὑποδεξαμένου ἀσμένως τὸν Τειρε‐ σίαν TTcTf. | |
fig tric316 | ἄφιξις Τειρεσίου πρὸς Οἰδίποδα TTcTf. | |
fig tric334 | ὀργὴ Οἰδίποδος κατὰ Τειρεσίου TTc. | |
fig tric380 | Οἰδίποδος κατὰ Τειρεσίου κατηγορία καὶ ἑαυτοῦ σεμ‐ νολογία TTcTf. | |
fig tric390 | ἔνστασις TTcTf. | |
fig tric396 | ἀντιπαράστασις TTcTf. | |
fig tric408 | Τειρεσίου ἔλεγχος κατ’ Οἰδίποδος καὶ προαγόρευσις ὧν | |
μέλλει παθεῖν TTcTf. | 291 | |
fig tric429 | ὀργὴ αὖθις Οἰδίποδος κατὰ Τειρεσίου T. | |
fig tric447 | Τειρεσίου σαφέστερος ἔλεγχος TTcTf. | |
fig tric512 | ἄφιξις Κρέοντος δεινοπαθοῦντος ἐφ’ οἷς κατ’ αὐτοῦ Οἰδίπους εἴρηκεν TTcTf. | |
fig tric532 | ἐπιτίμησις Οἰδίποδος κατὰ Κρέοντος καὶ κατηγορία TTcTf. | |
fig tric543 | ἀπολογία Κρέοντος ἐφ’ οἷς ἐγκαλεῖται TTcTf. | |
fig tric698 | ἄφιξις Ἰοκάστης μελλούσης διαλλάξαι Οἰδίποδα καὶ Κρέοντα TTcTf. | |
fig tric726 | δυσφορεῖ Οἰδίπους ἀκούσας τὰ παρὰ τῆς Ἰοκάστης TTcTf. | |
fig tric774 | διήγησις Οἰδίποδος περὶ τῆς ἀνατροφῆς αὐτοῦ καὶ τοῦ φόνου τοῦ Λαΐου TTcTf. | |
fig tric795 | παροιμία T. | |
fig tric911 | ἐξέλευσις Ἰοκάστης θυσίαν ποιησομένης ἐπὶ τοῖς συμ‐ βᾶσιν Οἰδίποδι TTcTf. | |
fig tric924 | ἄφιξις ἀγγέλου τινὸς ἐκ Κορίνθου ἀπαγγέλλοντος τὸν θάνατον Πολύβου καὶ μετακαλουμένου Οἰδίποδα ὥστε ἄρ‐ χειν τῆς χώρας TTaTcTf. | |
fig tric964 | ἐνθυμία Οἰδίποδος ἀκούσαντος φυσικῷ θανάτῳ τε‐ θνηκέναι τὸν Πόλυβον, καὶ ἀναζήτησις τοῦ οἰκείου γένους TTaTcTf. | |
fig tric1110 | ἀναζητήσας Οἰδίπους τὸ οἰκεῖον γένος καὶ μαθὼν ἐξετύφλωσεν ἑαυτόν TTcTf. | |
fig tric1223 | ἄφιξις ἀγγέλου τὸν θάνατον Ἰοκάστης ἀγγέλλοντος TTcTf. | |
fig tric1241 | διήγησις ὅπως Ἰοκάστη ἑαυτὴν ἀπέπνιξε TTcTf. | 292 |
fig tric1297 | δεινοπαθεῖ ὁ Χορὸς ἐπὶ τοῖς συμβᾶσιν TTcTf. | |
fig tric1369 | ἐπίκρισις Οἰδίποδος ὡς καλῶς ταῦτα ἔπραξε καὶ ἀ‐ ξίως τῆς αὐτοῦ ἁμαρτίας TTf. | |
fig tric1422 | ἄφιξις Κρέοντος κατελεοῦντος Οἰδίποδα TTcTf. | |
fig tric1446 | αἴτησις Οἰδίποδος πρὸς Κρέοντα περὶ τῶν αὑτοῦ παίδων TTaTcTf. | |
fig tric1480 | Οἰδίποδος αὖθις ἐλεεινολογία περί τε ἑαυτοῦ καὶ τῶν θυγατέρων TTf. | |
fig tric1515 | ἐπίλογος TTaTcTf. | 293 |
v l tric50 | στάντες γ’ TTaTf. | |
v l tric145 | πᾶν: πάντ’ TTaTf. | |
v l tric166 | καὶ νῦν: νῦν TTa (= L). | |
v l tric174 | προσίδῃς TTaTc (προσίδοις Tsl). | |
v l tric187 | παιὼν TTaTcTf (= L, P.S.I. 1182). | |
v l tric211 | οἴνοπα TTaTc (cf. schol. ζ). | |
v l tric294 | μὲν: μὴν TslTaslTcsl. | |
v l tric310 | δ’ οὖν: δ’ οὐ TTaTc (= GR). | |
v l tric368 | λέξειν: λέγειν TTc (λέξειν Tsl). | |
v l tric439 | ἄγαν γ’ TTa. | |
v l tric456 | ἐμπορεύσεται: ἐκπορεύσεται TTaTc. | |
v l tric466 | φοινίαισι: φοινίεσσι TTaTc. | |
v l tric471 | στεροπαῖς ὁ: στεροπαῖσι TTaTc. | |
v l tric472 | ἀναπλάκητοι TTaTc (= LΣ, Suda), cf. schol. τ. | |
v l tric477 | ὑπὸ: ὑπαὶ TTaTc, cf. schol. τ. | |
v l tric492 | ἔμαθον + τι TTaTc. | |
v l tric507 | ἐπ’ αὐτῷ om. TTaTcTf, cf. schol. τ. | |
v l tric510 | τῷ: τῷδ’ TTaTc. | |
v l tric538 | σου: σοι TTaTc (σου Tsl). | |
v l tric604-05 | εἰ σαφῶς ἤγγειλά σοι ταῦτ’· ἀλλ’ ἐάν με etc. TTaTc. | |
v l tric610 | οὔτε: μήτε TTaTc. | |
v l tric612 | αὑτῷ: αὐτοῦ TTaTc. | 294 |
v l tric618 | οὑπιβουλεύσων TslTa. | |
v l tric630 | τῆσδ’ οὐ: οὐχί TTaTc. | |
v l tric648 | σοι: μοι TTaTc. | |
v l tric657 | σύν γ’ TTaTc. | |
v l tric668 | προσάψει: προσψαύσει TTaTcTf, cf. schol. τ. | |
v l tric669 | κεἴ με χρὴ TTaTc. | |
v l tric697 | γενοῦ: γίνου TTaTc. | |
v l tric700 | σέβω, γύναι TTaTc. | |
v l tric728 | ποίας μερίμνης τοῦθ’ ὕπο, στραφεὶς λέγεις; TTaTc. | |
v l tric749 | ἃ δ’ ἂν ἔρῃ: ἃ δ’ ἔρῃ TTa: ἂν δ’ ἔρῃ Tc. | |
v l tric770 | τά γ’: τάδ’ TTaTc (τά γ’ Tsl). | |
v l tric836 | τοσοῦτό γ’ TTaTc. | |
v l tric841 | μου: μοι TTaTc (μου Tsl). | |
v l tric847 | ἐμὲ: ἡμᾶς TTaTc. | |
v l tric866 | ὑψίποδές γ’ TTaTc. | |
v l tric874 | εἰ: ἢν TTaTc. | |
v l tric877 | ὤρουσεν: ἀνώρουσεν TTaTc. | |
v l tric878 | ἔνθ’: ὅθ’ TTaTc. | |
v l tric892 | τοῖσδ’: τούτοις TTaTc. | |
v l tric906 | φθίνοντα δ’ ὡς ἐμοὶ δοκεῖ τὰ Λαΐου θέσφατ’ TTaTcTf. | |
v l tric914 | ἄγαν: ἄναξ TTaTc. | |
v l tric943 | ἦ τέθνηκέ που Πόλυβος γέρων; TTaTc. | |
v l tric1037 | πατρὸς: πρὸς πατρὸς TTaTc. | |
v l tric1045 | κἄστιν ἔτι etc. TTaTc. | |
v l tric1046 | γ’ om. TaTc. | |
οἱ ’πιχώριοι TTaTc. | 295 | |
v l tric1084 | τοιόσδε γ’ TTaTc. | |
v l tric1085 | μ’ ἐκμαθεῖν TTaTc. | |
v l tric1089 | ὦ om. TTaTc (habet Tcsl). | |
v l tric1095 | ἐμοῖσι TTaTc. | |
v l tric1106 | ἔκ του om. TTaTc. | |
v l tric1109 | αἷσι TTaTc. | |
v l tric1132 | κοὐδέν: οὐδέν TTaTc. | |
v l tric1140 | τούτων: τοιοῦτον TTaTc. | |
v l tric1157 | ἐν om. TTaTc. | |
v l tric1190 | τᾶς: τὰς TcorrTaTc (sed cf. schol. ζ). | |
v l tric1198 | ὦ Ζεῦ: φεῦ TTaTc. | |
v l tric1207 | ἰὼ: ὦ TTaTc. | |
v l tric1216 | ἰὼ: ὦ TTaTc. | |
v l tric1278 | φόνον T (φόνου Tsl). | |
v l tric1279 | αἵματός τ’ TTaTc. | |
v l tric1301 | δαίμων μείζονα TTaTc. | |
v l tric1302 | σῇ: τῇ σῇ TTaTc. | |
v l tric1303 | δύσταν’ TTaTc. | |
v l tric1311 | ἰὼ: ὦ TTaTc. | |
v l tric1319 | τοσοῖσδε: τοσούτοις TTaTc. | |
v l tric1322 | μόνιμος: μήκιμος (sic) TTaTcac. | |
v l tric1323-24 | σὺ γὰρ ὑπομένεις τόν γε τυφλὸν κηδεύων etc. TTaTc. | |
v l tric1330 | κακὰ alt. om. TTaTc (= LΛ). | |
v l tric1344 | δέ γε TTa. | |
v l tric1349 | ἀπ’ om. TTaTcac. νομάδος om. TTaTcac. | |
ἔλαβε om. TTaTc. | 296 | |
v l tric1362 | αὐτός γ’ TTaTc. | |
v l tric1385 | τούτους: τούτοις TTaTc. | |
v l tric1395 | παλαιὰ: παλαιῷ TTaTc (παλαιὰ TslTasl). | |
v l tric1444 | ἄρ’: ἂν TTaTcTf. | |
v l tric1488 | οἷον: οἵῳ TTaTc (οἷον Tsl). | |
v l tric1512 | τοῦτ’: τοῦδ’ TTaTc. | |
v l tric1515 | ἔσω: εἴσω TTaTc. | 297 |