SCHOLIA IN SOPHOCLEM :: Scholia et glossae in Sophoclis Ajacem (glossae et scholia recentiora)

TLG 5037 002 :: *SCHOLIA IN SOPHOCLEM* :: Scholia et glossae in Sophoclis Ajacem (glossae et scholia recentiora) SCHOLIA IN SOPHOCLEM Schol. (Varia) Scholia et glossae in Sophoclis Ajacem (glossae et scholia recentiora) Source: Christodoulos, G.A. (ed.), Τὰ ἀρχαῖα σχόλια εἰς Αἴαντα τοῦ Σοφοκλέους. Athens: University of Athens Press, 1977: 263–353. Citation: Scholion — (line)

1a	ἀεὶ ὁρῶ σε, ὦ Ὀδυσσεῦ. Fsl
1b	διὰ παντός. Nsl
1c	〈παῖ Λαρτί‐ ου:〉 ἀντονομασία ὁ τρόπος. Hsl
1d	ὦ Ὀδυσσεῦ. ἢ κατὰ συγκοπὴν Αἰολικήν. Λαερτίου καὶ Ἀντικλείας. Gsl
1e	υἱέ. Nsl
1f	Λαερτίου. Nsl
1g	τὸ πά‐ θος τῆς λέξεώς ἐστι συγκοπή. Fsl
1h	Αἰολικὴ ἀποκοπή. Hsl
1i	τοῦ (leg. τὸ) Λαερτίου συγκοπή ἐστιν, ἀλλ’ οὐ καλῶς τοῦτο λέγουσιν· σύγκρασις γάρ ἐστι, τὸ γὰρ αε σύγκρασις. διατί εἶπεν ἀεί. διότι καὶ ἄλλα πανουργήματα πεποί‐ ηκεν οὗτος ὁ Ὀδυσσεὺς καὶ ἵνα ἀναμνήσῃ τοῦτον, ὅτι καὶ ἐν ἐκείνοις αὐτὴ τού‐
5	του (leg. τούτῳ) συνεμάχει. Vm
1j	δέδορκα. κανόνισον· διορῶ τὸ βλέπω, κατὰ συγκοπὴν δρῶ καὶ ἐξ αὐτοῦ δρέπω καὶ καθ’ ὑπερβιβασμὸν δέρκω· ὁ μέλλων δέρξω, ὁ παρακείμενος δέδορχα, ὁ μέσος δέδορκα. Vm
1k	τὸ δέδορκα σημαίνει τὸ βλέπω καὶ τὸ φαίνομαι. Fsl
1l	ὁρῶ, βλέπω. Nsl
1m	τὸ δέρκω καὶ τὸ βλέπω συντάσσεται μετ’ αἰτιατικῆς. Hsl
1n	τὸν παρακείμενον ἀντὶ ἐνεστῶτος. Hsl
1o	ὁρῶ. Gsl
1p	δέδορκά σε: ἐκ τοῦ δρῶ τὸ βλέπω, δέδρακα, ὁ μέσος δέδορκα, ἐξ οὗ καὶ τὸ δραπέτης. οἱ δὲ λέγουσιν ἀπὸ τοῦ δορκὰς δορκάδος. Om
2a	〈πεῖραν:〉 κατὰ σοῦ γινομένην. Osl
2b	ἐπιχείρησιν. Nsl
2c	δόλον καὶ βλάβην. Hsl
2d	πεῖραν Ἀττικῶς τὴν βλάβην· πεῖρα ὁ δόλος καὶ ἡ βλάβη καὶ πεῖρα ἡ ἀπόπειρα. Fsl
2e	ἐπιβουλήν. Vsl
2f	δόλον, πορείαν, βλάβην. Gsl
2g	〈ἐχθρῶν:〉 τὴν ἀπὸ τῶν. Hsl
2h	〈ἁρπάσαι:〉 προνοῆσαι. FOsl
2i	νοῆσαι. Nsl
2j	εὑρεῖν. Hsl
2k	νικῆσαι, προσλαβεῖν. Gsl
2l	θη‐ ράσαι. Vsl
2m	〈θηρώμενον:〉 ζητοῦντα. FNsl
2n	ἀνιχνεύοντα καὶ ζητοῦντα. Hsl
3a	〈καὶ νῦν:〉 οἱ μὲν κατ’ ἐρώτησιν. Gsl
3b	τὸ νῦν καὶ τὸ ἤδη καὶ τὸ ἄρτι ἐπὶ τριῶν προσώπων λαμβάνεται. Gm
3c	〈σκηναῖς:〉 κατοικίαις. Nsl
3d	〈ὁρῶ:〉 βλέπω. NHsl
4a	〈Αἴαντος:〉 ἐρηρεισμένον. Hsl
4b	〈ἔνθα:〉 ὅπου. NHsl
4c	〈τά‐ ξιν:〉 καθέδραν. Hsl
4d	καθέδραν τῆς νηός. Gsl
4e	〈ἐσχάτην:〉 ὑ‐ ψηλὴν ἢ τὴν ὑστέραν. Osl
4f	ὑστέραν. Hsl
4g	μεγάλην. Fsl
4h	τελευ‐ ταίαν. Nsl
4i	〈ἔχει:〉 φυλάσσει ἢ κατοικεῖ. Hsl
4j	πληροῖ. Fsl
4k	ἐπέχει. Nsl
5a	〈πάλαι:〉 πρὸ ὥρας. Osl
5b	πρὸ πολλῆς ὥρας. Fsl
5c	χρονικόν. Hsl	263
5d	νῦν. Gsl
5e	〈κυνηγετοῦντα:〉 ἐρευνῶντα. ONsl
5f	θη‐ ρευόμενον. FHsl
5g	ἰχνηλατοῦντα. Vsl
5h	〈μετρούμενον:〉 ἀκολου‐ θοῦντα. Fsl
5i	στοχαζόμενον. Nsl
5j	ἐξαριθμοῦντα. Hsl
5k	σκοποῦντα. Vsl
5l	ἀριθμούμενον. ζητοῦντα. Gsl
6a	〈ἴχνη:〉 ἴχνος ἀπὸ τοῦ ἴχνω τὸ κρατῶ, ὅ ἐστι συνέχων (leg. συνέχω), ἀπὸ τοῦ συνέχειν ὅλως τὸν πόδα. Hm
6b	〈κείνου:〉 τοῦ Αἴαντος. Vsl
6c	〈νεοχάραχθ’:〉 νεωστὶ τυπωθέντα. Fsl
6f	νεοτύπωτα. OHsl
6g	νεωστὶ κεχαραγμένα. Nsl
6h	〈ἴδῃς:〉 μάθῃς. αἴσθησιν ἀντὶ αἰσθήσεως. Hsl
7a	〈εἴτ’ ἔνδον:〉 ἔστιν θέσις. Gsl
7b	τῆς σκηνῆς. Nsl
7c	〈εἴτ’ οὐκ ἔνδον:〉 ἄρσις ἐστίν. Gsl
7d	ἐπανάληψις, ἐπαναφορά. Hsl
7e	〈ἐκ‐ φέρει:〉 ὁδηγεῖ. σχῆμα συνεκδοχικόν. Hsl
7f	εὖ δή ς’ ἐκφέρει: δι‐ πλῶς συντάσσεται. τὸ μὲν ἓν πρὸς τὰ ἴχνη· εὖ δ’ ἐκφέρει καὶ ἐκφέρουσι τοὺς ἴ‐ χνους (sic). καὶ ἔστιν ἀπὸ κοινοῦ. τὸ δὲ ἕτερον πρὸς τὸ βάσις καὶ ἔστιν συνεκδο‐ χικόν. εὖ δή ς’ ἐκφέρει ἡ βάσις ὡς τῆς κυνὸς Λακαίνης βάσις εὔρινος καὶ καλῶς
5	ὀσφραινομένης. Om
8a	〈Λακαίνης:〉 τῆς Λακωνικῆς. ONHsl
8b	〈εὔρινος:〉 εὐοσφρή‐ του. Nsl
8c	εὔοσμος. Fsl
8d	καθώσπερ εὔοσφρις. Hsl
8e	〈βάσις:〉 πορεία. Hsl
9a	〈ἁνήρ:〉 ὁ Αἴας. NGsl
9b	〈ἄρτι:〉 νῦν. Nsl
9c	ἐκ νέου. Gsl
9d	〈τυγχάνει:〉 ἐστί. Nsl
9e	ὑπάρχει. Hsl
9f	〈κάρα:〉 κεφαλήν. Nsl
10a	〈στάζων:〉 σταζόμενος. FOGsl
10b	σταζόμενος. τὸ ἐνεργητικὸν ἀντὶ παθητικοῦ. Hsl
10c	〈χέρας:〉 ἔχων. OHsl
10d	συστολῇ· Ἰωνικόν. Gsl
10e	〈ξιφοκτόνους:〉 τὰς φονευούσας ξίφει. Gsl
10f	διὰ τοῦ ξίφους κτεινού‐ σας. Vsl
11a	〈ς’:〉 ἀντίπτωσις τὸ σοί. FHsl
11b	σοῦ. ἀντίπτωσις. Gsl
11c	ὡς νοῶ. Gsl
11d	〈παπταίνειν:〉 βλέπειν, περισκοπεῖν. FOHsl
11e	καθορᾶν. Nsl
11f	ἐπιτηρεῖν. Gsl
11g	ἐπισκοπεῖν. Vsl
11h	παπταίνειν: ἐκ τοῦ πάν‐ τα ὑποπτεύειν· ἢ παρὰ τὸ φάος πεταννύειν φαπταίνω καὶ συγκοπῇ τοῦ ε καὶ τροπῇ τοῦ φ εἰς π, παπταίνειν. Hm
12a	〈ἔτ’ ἔργον:〉 νῦν ἀναγκαῖον. Gsl
12b	ἐνδεχόμενον, δύσκολον. Hsl
12c	〈ἐννέπειν:〉 λείπει χρή. Fsl
12d	λέγειν. FNHsl
12e	λέγειν χρή. ἢ προστακτικόν. Gsl	264
12f	ἔννεπε. Osl
12g	〈ὅτου:〉 διὰ τίνος. HNGsl
13a	〈σπουδὴν ἔθου:〉 ἐνέργειαν ἐποίησας. Gsl
13b	ἐποίησας. NHsl
13c	〈ὡς παρ’:〉 ὥσπερ. Fsl
13d	〈εἰδυίας:〉 ἐμοῦ δηλονότι. FNHGsl
14a	〈ὦ φθέγμ’:〉 ὦ λαλιά, ὦ φώνημα. Hsl
14b	φώνημα. Fsl
14c	φθέγμα λέγεται τὸ ἰσχύον τῆς φωνῆς. φωνὴ διὰ τὸ ἀπὸ ὅλου μέρους φωνῆσαν. Om
14d	περίφρασις. Hsl
14e	〈Ἀθάνας:〉 Ἰωνικὸν καὶ Αἰολικόν. Gsl
14f	〈φιλ‐ τάτης:〉 παρεπιγραφή. Hsl
14g	〈θεῶν:〉 ἀπὸ τῶν. HGsl
15a	ὡς: λίαν, οὕτως. FHsl
15b	〈ὡς εὐμαθές:〉 λίαν εὔγνωστον. Gsl
15c	εὔγνωστον, γνώριμον. Osl
15d	εὐμαθῶς· γνώριμον. Fsl
15e	γνώριμον, ἤτοι καλῶς γνωστέον. Hsl
15f	〈ἄποπτος:〉 ἀθέατος ὡς θεά. FOsl
15g	〈ᾖς:〉 ὑπάρχῃς. Hsl
16a	〈ἀκούω:〉 νοῶ. Hsl
16b	〈ξυναρπάζω φρενί:〉 ἐννοῶ. Nsl
16c	εἰς νοῦν λαμβάνω, ξυλλαμβάνω. Fsl
16d	συναρ〈πάζω〉. Hsl
16e	εἰκάζω τῇ διανοίᾳ. Vsl
16f	συνίημι, συλλαμβάνω. Gsl
17a	χαλκοστόμου κώδωνος: ταύτην τὴν σάλπιγγα πρῶτοι οἱ Τυρ‐ σηνοὶ ἐφεῦρον. καὶ ἐκ τοῦ χαλκοῦ τοῦ ἐκ Τυρσηνίας γινομένου γεγένηται σάλπιγξ. μέσον πολλῶν σαλπίγγων φωνοῦσα ὀξύτερον. νοεῖται δὲ οὕτως· καὶ σοῦ τὸ φώνημα ἀκούω εἰ καὶ μέσον πολλῶν λαλεῖ. OVm
17b	ὥσπερ φώνημα τῆς χαλκῆς σάλπιγ‐ γος, τῆς Τυρσηνικῆς κώδωνος. Fm
17c	σάλπιγγος. ὄργανον. Gsl
17d	〈ὡς
17d	Τυρσηνικῆς:〉 ὅτι πρῶτοι ἐκεῖνοι ἐφεῦρον τὰς σάλπιγγας. Fsl	265
18a	πρὸς τὸ ἀεὶ ἔφη τὸ νῦν. Gsl
18b	〈ἀνδρί:〉 ἀνδρός. Hsl
18c	〈δυσ‐ μενεῖ:〉 〈δυσμεν〉οῦς. Hsl
19a	〈βάσιν κυκλοῦντ’:〉 τὴν ὁδὸν περιερχόμενον. Vsl
19b	τὴν πορεί‐ αν. Hsl
19c	κινοῦντα. Hsl
20a	〈ἰχνεύω:〉 ἐρευνῶ. FHGsl
20b	ζητῶ. Nsl
20c	〈πάλαι:〉 νῦν. Gsl
21a	〈νυκτός:〉 λείπει ἡ διά. Gsl
21b	διά. ἐπὶ Fsl
21c	κατὰ τὴν νύκτα. Hsl
21d	〈ἡμᾶς:〉 εἰς. FOGsl
21e	εἰς ἡμᾶς. Ἀττικόν. Hsl
21f	〈τῆσδε:〉 ἐπὶ τῆσδε. Fsl
21g	〈πρᾶγος:〉 πρᾶξιν. Gsl
21h	πρᾶγμα. FONHsl
21i	〈ἄσκοπον:〉 ἀδιανόητον, κακόσκοπον, ἀνέλπιστον. Gsl
21j	ἀβούλευτον. Osl
21k	ἀκατανόητον. Fsl
21l	ἀβούλευτον καὶ ἄγνωστον, ἀλόγιστον. Hsl
22a	〈ἔχει:〉 ὑπάρχει. Gsl
22b	παρέλκει. Hsl
22c	〈ἔχει περάνας:〉 ἀντὶ τοῦ ἐπέρανε. OGsl
22d	περίφρασις. Hsl
22e	τελέσας. Nsl
22f	πράξας. Hsl
22g	〈εἴπερ ... τάδε:〉 εἰ ἀληθῶς ἐστι τὸ σκοπούμενον. Hsl
22h	ἅπερ ἐποίησε. Gsl
22i	〈εἴργασται:〉 ἐποίησε. Nsl
22j	τετέλεσται. Vsl
22k	πέπρακται. Hsl
23a	〈ἴσμεν:〉 γινώσκομεν. Hsl
23b	〈τρανές:〉 ἀληθές, βέβαιον. FHsl
24a	〈’θελοντής:〉 ἐθελουσίως. FOsl
24b	ὀνομαστικὸν ἐπίρρημα τὸ ἐ‐ θελοντής. Hsl
24c	〈ὑπεζύγην:〉 ὑπεισῆλθον. FOsl
24d	ὑπῆλθον. NHsl
24e	ὑπέπεσα. τροπικὴ ἡ λέξις. Gsl
25a	〈ἐφθαρμένας:〉 ἐσφαγμένας, πεφονευμένας. Hsl
25b	παρακεκομ‐ μένας. Vsl
26a	〈λείας:〉 τὰς ἀπὸ λαφυραγωγίας. FHsl
26b	λάφυρα. Nsl
26c	αἱ τῶν τετραπόδων κτήσεις λεῖαι λέγονται. Gsl
27a	〈ἐκ:〉 διά. Hsl
27b	〈αὐτοῖς:〉 λείπει τὸ σύν. FGsl
27c	σύν. NHsl
27d	〈ἐπιστάταις:〉 ἐπιτηρηταῖς. Osl
28a	〈ἐκείνῳ:〉 τῷ Αἴαντι. OHsl
28b	〈νέμει:〉 λέγει. Hsl
29a	〈ὀπτήρ:〉 θεατής. FONsl
29b	μηνυτής, κατάσκοπος, θεατής. Hsl
29c	κατάσκοπος. Gsl
30a	〈πεδία:〉 εἰς. Gsl
30b	〈νεορράντῳ:〉 νεωστί. Gsl
30c	νεωστὶ βεβρεγμένῳ αἵματι. Osl	266
30d	σὺν νεωστὶ ἐρραντισμένῳ τῷ αἵματι. Hsl
31a	〈φράζει:〉 τοῦτο Ἀττικῶς λαμβάνεται. Hsl
31b	ἀντὶ τοῦ ἔφραζε. OGsl
31c	〈κἀδήλωσεν:〉 δηλοῖ. Hsl
32a	〈καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι:〉 ἤτοι τὰ μὲν ἀφ’ ἑαυτοῦ νοῶ, τὰ δὲ ἐκπέπληγμαι καὶ οὐ δύναμαι νοῆσαι τίνος τὰ ἔργα· οὐ γὰρ πιστεύω 〈ὅτι〉 ταῦτα ὁ Αἴας ἐξειργάσατο. ἢ οὕτω· τουτέστι τίνι θελήματι ἐξεπράχθησαν ἢ ὅπου ἐστίν, ὅπου ἐγένετο. Vm
32b	ἴχνη. Gsl
32c	〈σημαίνομαι:〉 νοῶ, διὰ σημείων γινώσκω τὸν νοῦν. Hsl
32d	σημειοῦμαι. Nsl
32e	διὰ σημείων τινῶν μανθάνω, νοῶ. Fsl
33a	〈ἐκπέπληγμαι:〉 ἀπορῶ, ἀμηχανῶ. ONHGsl
33b	ἀπορῶ διὰ τὴν μανίαν. Gsl
33c	γρ. καὶ ἐκπέπληγμαι, ἀπορῶ. Fsl
34a	〈καιρόν:〉 ἐγκαίρως. OHsl
34b	ἐπικαίρως ἦλθες. Fsl
34c	ἐπιτηδείως. Fsl
34d	κατά. ἢ ἐγκαίρως, ἐπιτηδείως. Nsl
34e	εἰς καιρόν. Gsl
34f	〈ἐφή‐ κεις:〉 ἦλθες. HGsl
34g	τὸ ἐφήκεις ἀντὶ τοῦ ἥκεις εἰς καιρὸν ἐπιτήδειον, ὅταν χρείαν ἔθου τῆς συμμαχίας σου. Vm
34h	〈πάντα:〉 εἰς. Gsl
34i	〈πά‐ ρος:〉 ἔμπροσθεν. FGsl
35a	〈τά τ’ εἰσέπειτα:〉 πρὸς τὴν Ἀθηνᾶν ὁ λόγος. Osl
35b	σῇ χει‐ ρί: ἐν τῇ σῇ φρονήσει. Osl
35c	ἐν τῇ σῇ δυνάμει. Hsl
35d	ἀπὸ τῆς σῆς χει‐ ρός. FNsl
35e	συστολῇ, Ἰωνικῶς. FGsl
36a	ἔγνων, Ὀδυσσεῦ: Ὁ Ῥῆσος καὶ ὁ Δόλων Τρωικοὶ κατάσκοποι ἦ‐ σαν, οἳ παρὰ τοῦ Πριάμου πρὸς κατασκοπὴν τῶν Ἑλλήνων ἐπέμφθησαν. ἔστειλαν οὖν οἱ Ἕλληνες κατασκόπους τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὸν Διομήδη τὸν τοῦ Τυδέως υἱόν, οἷς ἡ Ἀθηνᾶ συνεργήσασα δέδωκεν αὐτοῖς ἀνελεῖν τὸν Ῥῆσον καὶ τὸν Δόλωνα.
5	λέγει οὖν ἡ Ἀθηνᾶ πρὸς τὸν Ὀδυσσέα ὡς ὅτε τῶνδε 〈τῶν〉 κατασκόπων κατάσχε‐ σις γέγονεν ἐγώ σοι βεβοήθηκα. Om
36b	〈πάλαι:〉 νῦν. Gsl
36c	〈ἔβην:〉 ἐπορεύθην. HGsl
37a	〈πρόθυμος:〉 αὐτόμολος, αὐτόκλητος. Nsl
37b	〈εἰς ὁδὸν κυ‐ νηγίᾳ:〉 ἐκ μεταφορᾶς τῶν ὀσφραινομένων. Gm	267
37c	εἰς ἔρευναν, ζήτησιν, εὐόδωσιν. FONHsl
38a	〈ἦ:〉 ἆρα καὶ κατὰ ἀλήθειαν. FOHsl
38b	ὄντως. ἢ ἐρωτηματικόν. Gsl
38c	〈πρὸς καιρόν:〉 καλῶς πονῶ, ἐπικαίρως. Fsl
38d	ἐπιτηδείως. Gsl
38e	ἐγκαίρως. ONsl
39a	〈τοῦδε:〉 τοῦ Αἴαντος. FHs
40a	καὶ πρὸς τί δυσλόγιστον: ἤτοι τί ἀεικὲς ἐξ ἐμοῦ παθὼν ἐκι‐ νήθη κατ’ ἐμοῦ. Om
40b	διατί. FHsl
40c	〈δυσλόγιστον:〉 δυσλο‐ γίστως. OHsl
40d	δεινὸν λογισμόν, σκληρόν. Gsl
40e	〈ὦ δ’:〉 οὕτως. Fsl
40f	〈ᾖξεν:〉 ὥρμησε. HGsl
41a	〈χόλῳ:〉 χόλος, θυμός, μῆνις, ὀργὴ διαφέρει. χόλος μὲν ἀπὸ τοῦ χέεσθαι ὅλος (leg. ὅλως) ἢ ἀπὸ τοῦ χολή· μῆνις παρὰ τὸ μαίνω, τὸ ὀργίζομαι· κότος παρὰ τὸ κεῖσθαι ἐν αὐτῷ· θυμὸς δὲ ἀπὸ τοῦ θύω, τὸ ὁρμῶ. Om
41b	〈βαρυνθείς:〉 θυ‐ μωθείς. Fsl
41c	κρατυνθείς. Nsl
41d	λυπηθείς. Hsl
41e	〈τῶν Ἀχιλ‐ λείων:〉 ἕνεκα. FOHGsl
42a	〈τί δῆτα:〉 τίνος χάριν. Gsl
42b	διατί. Hsl
42c	〈ἐπεμπίπτει:〉 ἐμβάλλει. FOGsl
42d	ἐπιβάλλει, ἐπιρρίπτει. HVsl
42e	〈βάσιν:〉 κίνησιν. Fsl
42f	τὴν πορείαν. Hsl
42g	ὁρμήν. Gsl
43a	〈δοκῶν:〉 καὶ τοῦτο ἐποίησεν δοκῶν ἐν ὑμῖν. Hsl
43b	〈ὑμῖν:〉 〈ὑμ〉ῶν. Hsl
43c	〈χραίνεσθαι:〉 μολύνεσθαι. FHGsl
44a	〈ἦ:〉 ἀντὶ ἄρα. FHGsl
44b	〈βούλευμα:〉 βούλευμά ἐστι ἑνός, βού‐ λημα δὲ ἐπὶ πολλῶν. Osl
44c	ἡ βουλή. Hsl
44d	〈ἐπ’ Ἀργείοις:〉 κατὰ τῶν Ἑλλήνων. ONsl
45a	〈κἄν:〉 ἀληθῶς. Hsl
45b	〈ἐξεπράξατ’:〉 ἂν ἐτελείωσεν. FOHsl
45c	ἔπραξεν ἄν. Gsl
45d	〈εἰ κατημέλης’ ἐγώ:〉 εἰ μὴ ἐγὼ συνετά‐ ραξα τὸν νοῦν αὐτοῦ. Fsl
45e	κατεφρόνησα. Hsl	268
46a	〈ποίαισι τόλμαις:〉 ποίᾳ δυνάμει. Hsl
46b	ἢ κατ’ ἐρώτησιν ἢ ἀποφαντικῶς. Gsl
47a	〈νύκτωρ:〉 κατὰ τὴν νύκτα. Hsl
47b	〈δόλιος:〉 μετὰ δόλου. FONGsl
47c	κρύφιος. Vsl
48a	〈ἦ:〉 ὄντως. Fsl
48b	ἆρα. OHsl
48c	〈παρέστη:〉 πλησίον ἦλθε. NHsl
49a	〈καὶ δή:〉 συλληπτικὸν τὸ σχῆμα. Nsl
49b	〈’πὶ δισσαῖς ἦν:〉 ἦλθε μέχρι καὶ τῶν δύο πυλῶν τῶν στρατηγῶν, τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ τοῦ Μενε‐ λάου. Osl
49c	ἐπὶ Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ. Fsl
49d	Ἀγαμέμνονος καὶ Με‐ νελάου. Gsl
49e	〈στρατηγίσιν:〉 στρατηγικαῖς. τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ τοῦ Μενελάου. Hsl
49f	τοῦ τε Ἀγαμέμνονος καὶ Μενελάου. Nsl
50a	〈ἐπέσχε:〉 ἐκράτησε. Gsl
50b	〈μαιμῶσαν:〉 τὸ μ περισσόν. Gm
50c	ἀπὸ τοῦ αἷμα αἱμῶσα καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ μαιμῶσα. Nm
51a	〈σφ’:〉 τὸ σφε παρὰ μὲν τῷ Πινδάρῳ σφε .... Hsl
51b	αὐτόν. HGsl
51c	〈ἀπείργω:〉 ἐκώλυσα. FOHsl
51d	εἴργω· ἐκώλυσα. Gsl
51e	〈δυσ‐ φόρους:〉 παραφόρους. καὶ παρατετραμμένας. NHsl
52a	〈γνώμας:〉 ὑπολήψεις. FNHsl
52b	ἐννοίας, βουλάς. Gsl
52c	δια‐ κρίσεις. Osl
52d	γνώμη γάρ ἐστιν ἰδιοτροπία τις ὑποστατική. Nsl
52e	〈ἀνη‐ κέστου:〉 ἀπὸ ἀπείρου. Fsl
52f	ἕνεκα. NHsl
53a	〈πρός:〉 εἰς. Gsl
53b	〈ἐκτρέπω:〉 μετακινῶ. Gsl
53c	παρορμῶ. Fsl
53d	ἐμβάλλω. ONHsl
54a	〈ἄδαστα:〉 ἀπὸ τῆς λείας. NHsl
54b	〈φρουρήματα:〉 φυλάγμα‐ τα, καὶ μάνδρας. Gsl
54c	λέγω καὶ φυλάγματα. Hsl
55a	〈εἰσπεσών:〉 ἐλθών. Fsl
55b	μετὰ ὀργῆς. Nsl
55c	βαρέως. Hsl
55d	ἐπελθών. Gsl
55e	〈ἔκειρε:〉 ἀνῄρησε. Gsl
55f	〈ἔκειρε πολύκε‐ ρων:〉 παρήχησις. Hsl	269
55g	πολυκέρατον. Gsl
55h	τουτέστι πολλοὺς βόας κερατοφόρους. Fsl
56a	〈ῥαχίζων:〉 ἔνθα καὶ ἔνθα διασχίζων. Gsl
56b	〈κἀδόκει:〉 καὶ ὑπελάμβανε. Hsl
56c	〈ἔσθ’ ὅτε:〉 ποτέ. FHs
57a	〈αὐτόχειρ:〉 ἐν ταῖς ἰδίαις χερσίν. Fsl
57b	αὐτοχειρί Hsl
57c	αὐ‐ τοχείρως. Gsl
57d	〈ἔχων:〉 κρατῶν. FGsl
57e	Ἀττικόν. Hsl
58a	〈ὅτ’ ἄλλοτε:〉 ποτέ. Hsl
58b	〈ἄλλον:〉 εἰς. Gsl
58c	〈ἐμπί‐ πτων:〉 ἐπιτιθέμενος. Fsl
58d	βαρέως εἰσερχόμενος. Hsl
58e	〈στρατη‐ λατῶν:〉 ἐδόκει φονεύειν. Osl
59a	〈φοιτῶντ’:〉 διατρίβοντα. Hsl
59b	ὁρμώμενον. Vsl
59c	〈μανιά‐ σιν:〉 μανικαῖς. FHsl
59d	παραλόγοις. Osl
59e	λυσσώδεσι. Gsl
60a	〈ὤτρυνον:〉 ἤγειρα. Gsl
60b	διήγειρον. Fsl
60c	〈ἕρκη:〉 τὰς λύπας καὶ τὰς βουλάς φησιν. Fsl
60d	ἕρκος τὴν μανίαν λέγει νῦν· εἰς δίκτυα κακὰ δυστυχίας. Gsl
60e	εἰς βόθρους καὶ εἰς συμφορὰς κακῶν. Osl
60f	περιφρά‐ γματα. Hsl
62	〈τοὺς ζῶντας:〉 τὸ σχῆμα κατὰ γένος, ὡς τὸ (Nicand. Ther. 129)· ψολόεντος ἐχίδνης. Hm
63a	〈κομίζεται:〉 φέρει. Osl
63b	ὁ μέσος ἀντὶ ἐνεργητικοῦ. Hsl
65a	〈αἰκίζεται:〉 αἰκίζει. OHsl
65b	αἰκίζω ἀπὸ τοῦ ἀεικής, ὃ σημαίνει τὸν σκιρὸν καὶ ἀπότομον καὶ ἀποβολῇ τοῦ ι αἰκίζω. Hm
66	〈περιφανῆ νόσον:〉 μεγάλην μανίαν. Fsl
68a	〈θαρσῶν δὲ μίμνε:〉 εὐτόλμως ἐπίμεινον. Osl
68b	μετὰ θάρρους εὔτολμος μένε. Nsl
68c	μετὰ θάρρους ἵστασο. Hsl
68d	μένε. Gsl
68e	〈συμ‐ φορὰν δέχου:〉 μετὰ φόβου τὴν σὴν ἀπώλειαν νόμιζε. Osl
68f	δυστυχίαν. Nsl
68g	φόβον. Gsl
68h	πάθος. Hsl
68i	〈δέχου:〉 προσδέχου. Gsl
68j	νόμιζε. Hsl
69a	〈ἀποστρόφους:〉 μανιώδεις. Nsl
69b	ἀπεστραμμένας ἢ τὰς μανιώ‐ δεις. Osl
69c	διεστραμμένας. Hsl
69d	διαστρόφους. Vsl	270
70a	〈ἀπείρξω:〉 κωλύσω. Gsl
70b	ποιήσω. Hsl
70c	〈εἰσιδεῖν:〉 ὥστε. Hsl
71a	〈οὗτος:〉 προσφωνηματικόν ἐστι. Fsl
71b	πρὸς τὸν Αἴαντα ἡ ἀποστροφή. Nsl
71c	ὦ· ἀντωνυμία ἐστὶ ἀντὶ τοῦ, ὦ Αἶαν. Hsl
71d	ὦ φίλε. Gsl
71e	〈τὰς αἰχμαλωτίδας:〉 εἰς τὰς ἐμὰς δηλονότι. Fsl
71f	εἰς. Osl
71g	εἰς τὰς λείας, αἰχμαλωτοποιούς. Nsl
72a	〈ἀπευθύνοντα:〉 τιμωροῦντα, ὑπὸ τιμωρίαν ἐμβάλλοντα. Fsl
72b	τι‐ μωροῦντα. Osl
72c	〈προσμολεῖν:〉 ἔρχεσθαι. Gsl
72d	μολεῖν, παρὰ τὸ μῶλος, ὃ σημαίνει τὴν συμβουλὴν (leg. συμβολὴν) τοῦ πολέμου, τροπῇ τοῦ ω εἰς ο. Om
73a	〈στεῖχε:〉 ἐλθέ. Gsl
73b	〈δωμάτων:〉 οἴκων. Gsl
73c	δωμά‐ των: τὰ εἰς ω λήγοντα οὐδέτερα πολλάκις μεταβάλλουσι τὸ τελευταῖον ω εἰς ο. δέμω, δῶμος· νέμω, νῶμος. ἐκ δὲ τοῦ δαμῶ δαμήσω γίνεται δώμημα καὶ κατὰ συγκο‐ πὴν δῶμα. Om
73d	〈πάρος:〉 ἔμπροσθεν. Gsl
73e	ἔξωθεν. Fsl
74a	〈σφ’:〉 αὐτόν. HGsl
74b	〈ἔξω:〉 ἔξωθεν. Gsl
75a	〈σῖγ’:〉 ἐν σιγῇ ἀπὸ σοῦ. Fsl
75b	σιωπηλῶς. Hsl
75c	σιγαλόω. Gsl
75d	〈ἀνέξῃ:〉 ὑπομείνῃς. ONHsl
75e	〈μηδὲ δειλίαν:〉 οὐ μὴ ἄρῃς τὴν δειλίαν. Fsl
75f	λάβῃς. NHsl
75g	δειλὸς παρὰ τὸ δήω, δειλὸς καὶ δεϊ‐ λός. Om
76a	〈πρὸς θεῶν:〉 ἡ πρὸς ἀντὶ ὅρκου. Hsl
76b	〈ἔνδον:〉 τῆς σκη‐ νῆς δηλαδή. Nsl
76c	〈ἀρκείτω:〉 ὑπαρχέτω. Gsl
77a	〈τί μὴ γένηται:〉 ἵνα τί πάθῃς. Hsl
77b	ἵνα τί. Fsl
77c	ἆρα τί δει‐ λιᾷς. Gsl
77d	〈ἀνήρ:〉 ἀνδρεῖος. Fsl
77e	〈ὅδ’ ἦν:〉 ἂν ἦν. Hsl
79a	〈οὐκοῦν:〉 οὐκ ἀποφαντικῶς ἀλλὰ συλλογιστικῶς. Gsl
79b	〈γε‐ λᾶν:〉 ὥστε. Fsl
80a	〈ἀρκεῖ:〉 ἀρέσκει. Nsl
80b	βοηθεῖ. Hsl	271
81a	〈μεμηνότ’:〉 τὸν νοσοῦντα. Vsl
81b	〈ὀκνεῖς:〉 δειλιᾷς. Fsl
82a	〈νιν:〉 αὐτόν. Gsl
82b	〈ἐξέστην ὄκνῳ:〉 ἰδεῖν ἐφοβούμην. Nsl
82c	ἐφοβήθην. τὸ ἔξεστι λαμβάνεται ἀντὶ τοῦ παραχωρῶ. Hsl
82d	ἐξεπλά‐ γην. Gsl
83a	〈ἀλλ’ οὐδὲ νῦν σε:〉 ἀλλ’ οὐδὲ νῦν σε ἐνδέχεται φοβεῖσθαι, ἐὰν μὴ οὐ παρόντα ἴδῃ πέλας. καὶ ἄλλως· ἀλλ’ οὐδὲ νῦν σε ἂν ἴδοι καὶ πλησίον αὐτοῦ ὄντα· ἐγὼ γάρ, ὡς προεῖπον, τούτου τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀπέστρεψα μὴ βλέπειν. Vm
83b	〈μὴ παρόντ’:〉 συντάσσεται καὶ μετὰ τοῦ ὡς. ἢ τὸ μὴ ἀντὶ τοῦ καί. Fsl
83c	〈ἴδῃ:〉 βλέπῃ. Gsl
83d	βλέψει. Hsl
84a	〈πῶς:〉 οὐ μὴ ἴδῃ. Gsl
84b	〈τοῖς αὐτοῖς:〉 σύν. Gsl
85a	〈ἐγὼ σκοτώσω:〉 ἐγώ, φησίν, τὰ βλέφαρα αὐτοῦ σκοτώσω, ὥστε μὴ ἰδεῖν σε. Fsl
85b	καὶ σκοτεινὰ ποιήσω. ἐπεσκότει ὁ ἥλιος τὸν ἄνθρωπον. Hsl
85c	〈καί:〉 καίπερ. λείπει ὁ περ ἐναντιωματικὸς σύνδεσμος.
86a	〈πᾶν:〉 πρᾶγμα. Fsl
86b	〈τεχνωμένου:〉 καταδικάζοντος. Fsl
86c	βουλομένου ἢ δυναμένου. Nsl
86d	βουλομένου, θέλοντος. Hsl
86e	μη‐ χανωμένου. Gsl
87a	〈κυρεῖς:〉 τυγχάνεις. Gsl
87b	ὑπάρχεις. Osl
87c	ἐπιτύχῃς. Nsl
87d	〈κυρ〉ῶν. Hsl
87e	〈ἔχων:〉 περισσόν. Osl
87f	〈ἔχ〉εις. Hsl
88a	〈μένοιμ’ ἄν:〉 καρτερήσαιμι. Osl
88b	〈ἐκτὸς ὢν τυχεῖν:〉 ἀλλὰ μακρὰν τυχεῖν τῆς αὐτοῦ θέας. Gsl
88c	〈τυχεῖν:〉 τοῦ ἐφετοῦ. Nsl
90a	〈βαιόν:〉 κούφως καὶ ἀνοήτως. Osl
90b	βαιόν: ὃ λέγεται καὶ τὸ βαιόν. ἔστι δὲ τριγενές, ὁ βαιὸς ἡ βαιὰ τὸ βαιόν. τὸ βαιόν, ὅ ἐστιν ἐπ’ ὀλίγον. Om
90c	βαιὸν δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοῦ ἀργῶς 〈βαίνειν〉 ἀπὸ τοῦ βαίνω. Om
90d	βαιὸν λέγεται τὸ μικρόν. ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἀνθρώπων τῶν περὶ παντοίων (leg. πε‐ ριπατούντων) ἀργῶς ἤτοι κατ’ ὀλίγον. Hm
90e	〈ἐντρέπῃ:〉 φροντίζεις. OGsl
92a	〈ὡς:〉 λίαν. Fsl
92b	〈εὖ:〉 ἐγκαίρως. Osl
92c	ἐγκαίρως. ἕως ὧδε τὰ ῥήματά ἐστι φρόνιμα, τὰ δὲ ἑξῆς τοῦ παραπαίοντος. Nsl
92d	ἐν καιρῷ τῷ προσ‐ ήκοντι ἦλθες. Gsl
92e	〈παρέστης:〉 παρῆλθες. Hsl
92f	〈παγχρύ‐ σοις:〉 ὁλοχρύσοις. Nsl
93a	〈στέψω λαφύροις:〉 καλλωπίσω ἀναθήμασι. Nsl
93b	〈λαφύ‐ ροις:〉 ἀπὸ τοῦ λάπτω τὸ ῥοφῶ. Fsl	272
93c	λάφυρον ἀπὸ τοῦ λείαν φέρειν. Om
93d	λάφυρον παρὰ τὸ λίαν φύρεσθαι. ἢ λάφυρον ἐκ τοῦ λα ἐπιτατικοῦ μορίου καὶ τοῦ φέρω. Hm
95a	〈ἔβαψας:〉 ἐμόλυνας. NHsl
95b	〈ἔγχος:〉 ἔγχος παρὰ τὸ ἔχω, ἔ‐ χος καὶ ἔγχος. ἰστέον δὲ ὅτι τὸ ἔγχος καὶ ξίφος καὶ δόρυ τὸ αὐτὸ οἶδεν ὄνομα (leg. Ὅμηρος). ὁ δὲ Σοφοκλῆς τὴν σφαῖραν. Om
95c	〈εὖ:〉 καλῶς καὶ ἀληθῶς. Hsl
95d	〈πρός:〉 ἐν. HGsl
95e	〈Ἀργείων:〉 αἵματι. Nsl
96a	〈κόμπος:〉 κενοδοξία. NGsl
96b	ἐτυμολογεῖται δὲ τὸ κόμπος παρὰ τὸ κενὴν ὄπα ἔχειν, ὅ ἐστι φωνεῖν. Om
96c	〈τὸ μή:〉 τὸ μὴ βάψαι. Hsl
96d	οὐκ ἀρνητικὸν λείπει. Fsl
97a	〈ἦ:〉 ὄντως· ἆρα. Gsl
97b	〈πρός:〉 ἐν. NHGsl
97c	〈ᾔχμα‐ σας:〉 ἐμίανας. Nsl
97d	ὥπλισας, ᾑμάτωσας, ὡς ἀπὸ τοῦ αἷμα χέειν. Osl
97e	ᾐχμάτωσας. ἐτυμολογεῖται δὲ ἀπὸ τοῦ αἷμα χέειν. Hm
98a	〈οἵδ’:〉 οἱ Ἕλληνες οὗτοι. Hsl
98b	οὗτοι. Gsl
98c	〈ἀτιμάσους’:〉 χαριεντισμός. Nsl
98d	〈ἔτι:〉 εἰς τὸ ἑξῆς. Osl
98e	ἀπὸ τοῦ νῦν. Nsl
99a	〈τεθνᾶσιν ἄνδρες:〉 χαριεντισμός. Osl
99b	εἰρωνεία. Nsl
99c	τεθνήκασιν. Gsl
99d	〈τὸ σόν:〉 θέλημα. Fsl
99e	λόγιον, βούλευμα. Nsl
99f	βούλημα. Hsl
99g	〈ξυνῆκ’:〉 ἐνόησα, ἤκουσα. Gsl
100a	〈θανόντες:〉 κατ’ εἰρωνείαν. Fsl
100b	χαριεντισμός. Osl
100c	ὁ χαριεντισμὸς εἶδος εἰρωνείας. Hsl
100d	〈ἀφαιρείσθων:〉 ἀφαιρείσθωσαν. Osl
100e	παρέτωσαν. Hsl
101a	〈εἶεν:〉 τὸ εἶεν ἐπίρρημα παρακελεύσεως. Gsl
101b	ταῦτα μὲν οὕ‐ τως. Osl
101c	ἀποθετικὸν τῆς ἄνωθεν ἐννοίας. καὶ ἀρκτικόν. Gsl
101d	〈παῖς ὁ τοῦ Λαερτίου:〉 ὁ Ὀδυσσεύς. Hsl
102a	〈ποῦ σοι τύχης:〉 ἡ τύχη τοῦτον ἔφερεν. Fsl
102b	ἐν εὐτυχίᾳ ἢ δυστυχίᾳ. Osl
102c	ἐρωτᾷ ἡ Ἀθηνᾶ ποῦ ἐστιν, εἰς θάνατον ἢ εἰς φυλακήν. Hsl
102d	〈ἦ:〉 ἆρα. Fsl
102e	ὄντως. Osl
103a	〈ἦ:〉 ἆρα. FGsl
103b	〈τοὐπίτριπτον:〉 ἆρα τὴν ἀλώπεκα λέγεις, 〈τό〉 πανοῦργον θηρίον καὶ ἐξῶλες 〈καὶ〉 τὸ συντριβῆς ἄξιον; Hm
103c	τὸ ἄξιον συντριβῆς. FOHsl
103d	τὸ ἄξιον ἀφανισμοῦ. Gsl
103e	〈κίναδος:〉 πανοῦρ‐ γος. Nsl	273
103f	τὸ γένημα 〈τὸ〉 πανοῦργον. Fsl
103g	κίναδος τὸ θηρίον ἀπὸ τοῦ κινεῖσθαι ἄδδην (leg. ἅδην). Hm
103h	κίναδος ἐπὶ τοῦ θηρίου παρὰ τὸ ἄλ‐ λον (leg ἅδην) κινεῖσθαι· πολυκίνητα γὰρ τὰ θηρία. καὶ ἡ λοιδορία οἰκείως ἂν ἔχοι ἐπὶ τῶν πολυκινήτων. εἴρηται δὲ παρὰ Μιλησίῳ. Om
103i	〈ἐξήρου:〉 ἠρώτη‐ σας. FOHGsl
105a	〈ἥδιστος:〉 κατὰ ἡδονὴν ἐμοὶ δεδεσμημένος. Hsl
105b	κατ’ ἐμὴν ἡδονήν. Fsl
106a	〈θακεῖ:〉 κάθηται. FHGsl
106b	θακεῖ: θᾶκος ὁ καὶ θῶκος καλού‐ μενος. παρὰ τὸ θῶ τὸ τιθῶ γίνεται θᾶκος, ὅ ἐστιν ἡ καθέδρα. Om
106c	〈οὔ τί πω:〉 ἀκμήν. Osl
106d	〈που:〉 〈π〉ω. Fsl
107a	〈πρὶν ἂν τί δράσῃς:〉 πρὸ τοῦ φονεῦσαι αὐτόν, τί δράσεις εἰς αὐ‐ τόν. Osl
107b	〈ἢ τί κερδάνῃς πλέον:〉 ἔχων αὐτὸν ζῶντα, ἤγουν πρὸ τοῦ φονεῦσαι αὐτόν. ONsl
107c	δεδεσμημένον ἔχων αὐτόν. Hsl
108a	〈κίον’:〉 κίων ὁ λίθος παρὰ τὸ κίειν εἰς ὕψος. ἢ παρὰ τὸ ἰὼν μετοχήν. τοῦ‐ το δὲ οἱ μὲν Ἀττικοὶ ἀρσενικῶς λέγουσιν, οἱ δὲ Ἰωνικοὶ (leg. Ἴωνες) θηλυκῶς. Om
108b	〈ἑρκίου:〉 ἑρκύον ἀπὸ τοῦ ἐρύκω τὸ κωλύω, ἐρύκιον καὶ καθ’ ὑπερβιβα‐ σμὸν ἕρκιον. Hm
109a	〈τὸν δύστηνον:〉 ὑπερβολικὸν τὸ σχῆμα. FOsl
109b	εἰς. Hsl
109c	〈ἐργάσῃ:〉 πράξεις. Hsl
110a	νῶτα: ἀπὸ τοῦ ω τὸ ὑπομένω καὶ νομίζω, τὸ δὲ ν κατὰ πλεονασμόν. Om
110b	φοινιχθείς: φοινίξω, αἱμάξω, βάψω ἀπὸ φοίνικος ὅτι πυρρός· ἢ ἀπὸ τοῦ φόνου. Om
110c	ὑφ’ αἵματος μολυνθείς. Fsl
110d	τρωθείς. Osl
110e	αἱμα‐ χθείς. Hsl
110f	μαστιχθείς. Gsl
111a	〈μὴ δῆτα:〉 μηδαμῶς. Gsl
111b	〈τὸν δύστηνον:〉 εἰς. Gsl
112a	〈ἐφίεμαι:〉 μετὰ ἐπιθυμίας πληρῶ τὸ θέλημά σου. Gm
112b	παρακαλῶ. Hsl
112c	ἐντέλλω, δι’ ἐφέσεως πληρῶ. Gsl	274
113a	〈τείσει:〉 ἀνταποδώσει. OHGsl
113b	〈τήνδε:〉 ταύτην. Gsl
113c	〈δίκην:〉 τὴν τιμωρίαν. Osl
114	〈ἥδε:〉 ἡ δίκη. Osl
115a	〈χρῶ χειρί:〉 παραβολή. OHsl
115b	ἀντὶ τοῦ μάστιζε τοῦτον. Fsl
115c	〈φείδου μηδέν:〉 Ἀττικόν. Hsl
116a	〈χωρῶ:〉 ὁρμῶ. Gsl
116b	〈πρὸς ἔργον:〉 πρὸς τὸ κολάζειν. Hsl
116c	〈σοι:〉 〈σ〉ε. Gsl
116d	〈ἐφίεμαι:〉 δυσωπῶ. Gsl
116e	ἱκετεύω. Osl
118a	〈ὁρᾷς, Ὀδυσσεῦ:〉 σχῆμα ἐπιστρεπτικόν. Hsl
118b	ἐπιστροφή. Fsl
118c	〈ὅση:〉 ὑπάρχει. Hsl
119a	〈τούτου:〉 τοῦ Αἴαντος. Fsl
119b	〈προνούστερος:〉 φρονιμώ‐ τερον, προνοητικώτερον. Fsl
119c	φρονιμώτερος. Hsl
120a	〈ὁρᾶν:〉 πράττειν. Gsl
120b	εἰς τό. FOsl
120c	ὥστε. Hsl
120d	〈ἀ‐ μείνων:〉 βελτίων. Gsl
120e	〈τὰ καίρια:〉 τὰ ἐνδεχόμενα, συνετά. HGsl
120f	τὰ ἐπιτήδεια. Osl
120g	καίριον εὔστοχον εὔκαιρον μέτριον, σημαίνει δὲ καὶ ἐπικίνδυνον. καὶ Ὅμηρος (Δ 185)· οὐκ ἐν καιρίῳ ὀξὺ πάγη βέ‐ λος, ἀντὶ τοῦ οὐκ ἐν ἐπικινδύνῳ. παρὰ τὸ κῆρ, ὃ σημαίνει τὴν θανατηφόρον μοῖραν, γίνεται καιρὸν καὶ καίριον. σημαίνει δὲ καὶ τὸ ἐπιτήδειον τῶν καιρῶν. καίριον οὐ‐
5	δὲν λέγεις· ἀντὶ τοῦ οὐδὲν ἐπιτήδειον τῷ καιρῷ. Om
121	〈νιν:〉 αὐτόν. Gsl
122	〈δύστηνον:〉 δύστηνος ὁ ταλαίπωρος, ὁ δυστυχής. ἢ παρὰ τὸ στῆναι
122	ἐγένετο δύστηνος, οἱονεὶ ὁ μὴ δυνάμενος στῆναι. ἢ ἀπὸ τοῦ στένω, ὁ πάνυ στένων. Om	275
123a	〈ὅθ’ οὕνεκ’:〉 διατί. ἐκ παραλλήλου· τὸ αὐτὸ γὰρ τὸ ὅτι καὶ τὸ οὕνεκα. ONGsl
123b	σχῆμα ἐκ παραλλήλου. Hsl
123c	〈συγκατέζευκται:〉 δε‐ δέσμηται. Fsl
123d	περιγραφή. συνῆλθε. Hsl
123e	συγκαταμέμικται. Gsl
124a	〈οὐδὲν .... σκοπῶν:〉 τὸ πάθος τοῦ Αἴαντος φοβοῦμαι μήποτε καὶ ἐπὶ ἐμοὶ ἔλθῃ τοιοῦτον. Osl
124b	〈οὐδέν:〉 ἐποικτείρω. Hsl
124c	〈τὸ τού‐ του:〉 πάθος. Hsl
125	〈ἡμᾶς:〉 τὴν φύσιν τὴν ἡμετέραν. Hsl.
126a	〈εἴδωλ’:〉 φάντασμα ἐντέστερον ὅμως ἀτελέστερον. Osl
126b	〈κού‐ φην:〉 ἐλαφράν. Hsl
126c	〈σκιάν:〉 ὄνειρον. Nsl
127a	〈τοιαῦτα τοίνυν:〉 παραινετικὸς ὁ λόγος. Hsl
127b	〈εἰσο‐ ρῶν:〉 βλέπων. Gsl
128	〈αὐτός:〉 σύ. Gsl
129a	〈ὄγκον:〉 κενοδοξίαν. Gsl
129b	ὄγκος δύο σημαίνει, τὴν ἔπαρσιν καὶ τὸ βάρος. Osl
129c	〈ἄρῃ:〉 λάβῃς. Hsl
129d	〈βάθει:〉 παχυτῆτι. Hsl
130a	〈χειρί:〉 ἀνδρείᾳ. Fsl
130b	〈βρίθεις:〉 βαρεῖς. Osl
131a	〈ἡμέρα:〉 ἡ παροῦσα ζωή. Hsl
131b	〈κλίνει:〉 ῥίπτει. Osl
131c	πί‐ πτει. Hsl
131d	〈κἀνάγει:〉 ἄνω φέρει. Osl
131e	ἀνάγει: ἀναφέρε‐ ται. Hsl
132a	〈τἀνθρώπεια:〉 πράγματα. Hsl
132b	〈σώφρονας:〉 φρονί‐ μους. Fsl
133	〈φιλοῦσι:〉 ἀγαπῶσι. Gsl
134a	〈Τελαμώνιε:〉 κεῖται τὸ κτητικὸν ἀντὶ τοῦ πατρωνυμικοῦ. Gsl
134b	υἱὲ τοῦ Τελαμῶνος. Fsl
134c	〈ἀμφιρύτου:〉 τῆς ἀμφοτέρωθεν ῥεομένης. HGsl
135a	〈ἔχων:〉 κατοικῶν. FGsl
135b	〈βάθρον:〉 στήριγμα. Fsl
135c	ἔ‐ δαφος. Gsl
135d	〈ἀγχιάλου:〉 εἴ τι μὲν ἀμφίαλον τοῦτο καὶ ἀγχίαλον. οὐκ εἴ τι δὲ ἀγχίαλον τοῦτο 〈καὶ〉 ἀμφίαλον. Fsl
135e	αἱ νῆσοι ἀγχίαλοι καὶ ἀμφίαλοι λέγονται. Nsl
135f	πλησίον ἁλός. Gsl
136a	〈εὖ πράσσοντ’:〉 εὐτυχοῦντος. Hsl
136b	〈πράσσοντ〉ος. Fsl
137a	〈σέ:〉 εἰς. Fsl
137b	εἰς σέ, κατὰ σοῦ. Gsl
137c	〈πληγή:〉 ὀργή. Fsl
137d	νόσος. Gsl
137e	〈Διός:〉 ἀπὸ τοῦ. Hsl
138a	〈κακόθρους:〉 κακόφημος. FHGsl
138b	〈ἐπιβῇ:〉 ἐπέλθῃ. FHsl	276
138c	ἔλθῃ. Gsl
138d	τὸ ἐπιβὰς συντάσσεται γενικῇ, δοτικῇ καὶ αἰτιατικῇ. Hm
139a	〈ὄκνον:〉 ὄκνος ἀπὸ τοῦ ἀκίνητός τις ὢν καὶ ἐν συγκοπῇ ἄκνος καὶ τρο‐ πῇ τοῦ α εἰς ο, ὄκνος. Hm
139b	〈πεφόβημαι:〉 τετάραγμαι. Hsl
140a	〈πτηνῆς:〉 τῆς ἀθλίας ἢ τῆς πετομένης. Fsl
140b	εἰκών. Hsl
140c	πτηνὸν λέγεται τὸ εἰς ὕψος πετόμενον ἀπὸ τοῦ πέτεσθαι ἄνω ὥσπερ τὸ πετεινὸν ἀπὸ τοῦ ἐν τῷ πέτεσθαι τείνειν τὸ πτερόν. Osl
140d	〈ὄμμα πελείας:〉 περίφρα‐ σις· περίτρομον γὰρ τὸ ζῷον. FGsl
140e	〈ὄμμα:〉 ἀπὸ μέρους τὸ πᾶν. FGsl
141a	〈νῦν:〉 πρὸ ὀλίγου. Osl
141b	〈φθιμένης:〉 ἐπελθούσης ἤτοι τῆς φθειρομένης· πᾶν 〈γὰρ〉 τὸ ἐπερχόμενον ἐκεῖνο καὶ φθείρεται. Hm
141c	〈νυ‐ κτός:〉 ἐπί. Hsl
142a	〈θόρυβοι:〉 ταραχαί. Gsl
142b	〈κατέχους’:〉 κρατοῦσιν. Gsl
142c	ἀντὶ τοῦ κατέσχον. Fsl
143a	〈δυσκλείᾳ:〉 ἀδοξίᾳ καὶ κακῇ φήμῃ σου. FOHGsl
143b	〈σέ:〉 διά. NHsl
143c	〈τὸν ἱππομανῆ:〉 τὸν πολεμικόν, τὸν στρατηγὸν τὸν μεγαλο‐ μανῆ. Osl
143d	τὸν θρασὺν ἢ τὸν μαινόμενον κατὰ τοὺς ἵππους. Fsl
144	〈ὀλέσαι:〉 ὥστε. Fsl
145a	〈βοτά:〉 πρόβατα. Gsl
145b	βοτὰ λέγει τὰ οἰκεῖα, λείαν δὲ τὰ ἐκ τῆς λαφυραγωγίας. Fsl
145c	〈λείαν:〉 λαφυραγωγίαν. Gsl
146a	〈ἥπερ:〉 ἥτις. OGsl
146b	〈δορίληπτος:〉 οὖσα. FONsl
148	τοιούσδε λόγους ψιθύρους πλάσσων: ἀντὶ τοῦ λό‐ γους διαβόλους κατασκευάζων ὁ Ὀδυσσεὺς εἰς οὖς ἑκάστου ἐκφέρει κατὰ σοῦ. FNHm
149a	〈ὦτα:〉 ὠτία. Gsl
149b	〈πᾶσιν:〉 πάντων. OHsl
149c	πάντως. Gsl
150	〈περὶ .... σοῦ:〉 κατὰ σοῦ. FHsl	277
151a	〈εὔπειστα:〉 δυνάμενα πείθειν. Fsl
151b	πιθανά. OHGsl
151c	〈καὶ πᾶς ὁ κλύων:〉 ὁ γὰρ ἀκούων χαίρει τῷ νεαροηχεῖ. Gm
151d	πᾶς ὁ ἀκούων χαίρει πλέον τοῦ λέγοντος. Gsl
151e	ὁ ἀκούων. Gsl
152a	〈τοῦ λέξαντος:〉 τοῦ Ὀδυσσέως. FOsl
152b	〈μᾶλλον:〉 ἐπὶ πολύ. Osl
153a	〈ἄχεσιν:〉 λύπαις. OGsl
153b	ἄχος ἀπὸ τοῦ α στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ἔχω. κατὰ ἀντίφρασιν· ὃ οὐ θέλει τις ἔχειν. ἢ παρὰ τὸ χω τὸ χωρῶ γίνεται χος, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἄχος. καὶ παρὰ τὸ χέω, ἡ μὴ διαχέουσα τὴν ψυχὴν ἀλλὰ συνέχουσα. Fm
154a	〈τῶν γὰρ μεγάλων:〉 ἐάν τις ὑβρίσῃ τινὰ μεγαλόψυχον ἤτοι πλού‐ σιον ἅπτεται ἐκείνου. Om
154b	λείπει τὸ κατά. OHGsl
154c	〈ψυχῶν:〉 ἀν‐ δρῶν. Osl
154d	ἀνθρώπων. Gsl
154e	〈ἱείς:〉 πλήττων· ἐκ μεταφορᾶς τῶν το‐ ξευόντων. λείπει διαβολάς. Fsl
154f	πέμπων λόγους κακούς τις. Hsl
154g	ἔτι πέμψας τις λόγους δολίους. Gsl
154h	τις. Osl
155	〈ἁμάρτοι:〉 ἀποτύχοι. HGsl
156a	〈οὐκ ἂν πείθοι:〉 διὰ τὸ ὑβρίσαι τινὰ εὐτελῆ. Gm
156b	ἐντελῶς ἀποτύχοι. Gsl
156c	〈πείθοι:〉 πεισθείη. Hsl
157a	〈ἔχονθ’:〉 δυνάμενον, κρατοῦντα. FOsl
157b	εὐτυχοῦντα. Gsl
157c	τὸν ὑπερέχοντα. Hsl
157d	〈ἕρπει:〉 βαδίζει. FGsl
157e	ἕρπει, ἐπὶ τοῦ ὄ‐ φεως, ἀπὸ τοῦ ἕρπεσθαι ἐν τῇ γῇ. Hm
158	〈σμικροί:〉 ἄνανδροι. OHsl
159a	〈σφαλερόν:〉 καιρὸν ἀσθενές. Hsl
159b	ἀδύνατον. Fsl
159c	〈πύρ‐ γου:〉 ἀπὸ μέρους τὸ πᾶν. Fsl
159d	〈ῥῦμα:〉 στήριγμα, φύλακα. Gsl
159e	〈πέλονται:〉 ὑπάρχουσι. FGsl
160a	〈μεγάλων:〉 ἀνδρείων. Hsl
160b	〈βαιός:〉 ὁ μικρός. Gsl
162a	〈ἀλλ’ οὐ δυνατόν:〉 γνώμη. OHVm
162b	〈τοὺς ἀνοήτους:〉 〈τοὺσ〉 φθονερούς, τοὺς ἀμαθεῖς τῶν λόγων δηλονότι. Gsl
163a	〈τούτων:〉 τούτων τῶν πραγμάτων. FGsl
163b	τῶν ἀνδρειοτάτων, τῶν Ἑλλήνων. Hsl	278
163c	〈γνώμας:〉 ὑποθέσεις. Gsl
163d	〈προδιδά‐ σκειν:〉 προλέγειν. OHsl
164a	〈ὑπὸ τοιούτων:〉 συμπερασματικόν. Fm
164b	〈θορυβῇ:〉 δια‐ βάλλῃ. FGsl
164c	λοιδορῇ. Osl
165	〈χἠμεῖς:〉 συναλοιφή. Hsl
166a	〈ἀπαλέξασθαι:〉 ἀποπέμψαι, ἀποσοβῆσαι, ἀποβαλεῖν. Osl
166b	〈ἀπαλ〉ε〈ξ〉ήσα〈σθαι〉. Fsl
167a	〈ἀπέδραν:〉 ἀπέδρασαν, ἐξέφυγον. Χαλκηδαϊκὸν λέγεται. Gsl
167b	ἀπέφυγον ἐκεῖνοι. FOHsl
168a	〈παταγοῦσιν:〉 κτυποῦσιν. Fsl
168b	ἠχοῦσιν. OGsl
168c	χαίρου‐ σιν. Hsl
169a	〈ὑποδείσαντες:〉 Ἀττικισμὸς τῶν Αἰολέων. Osl
169b	φόβος δι‐ αιρεῖται εἰς ἑπτά· 〈δεῖμα〉, ὄκνος, αἰσχύνη, θόρυβος, θαυμασιότης, ἀγωνία, ἔκπλη‐ ξις. δεῖμα μὲν οὖν ἐστι φόβος δειλίαν ἐμποιῶν· ὄκνος δὲ φόβος μελλούσης ἐνερ‐ γείας· αἰσχύνη φόβος ἀδοξίας· ἔκπληξις φόβος φαντασίας ἀσυνήθου〈σ〉 πράγμα‐
5	τος· θαυμασιότης δέ ἐστιν ὑπερβολὴ τῆς ἐκπλήξεως. Hm
171a	〈σιγῇ:〉 ἐν. Fsl
171b	〈πτήξειαν:〉 φοβηθεῖεν. FGsl
171c	〈ἄ‐ φωνοι:〉 λείπει τὸ γενόμενοι. FOsl
172a	〈ἦ ῥα:〉 ὄντως δή. OHGsl
172b	〈ταυροπόλα:〉 ἡ ἐν τοῖς ταύροις ἀναστρεφομένη. Hsl
172c	Ταῦρος ὄρος. Fsl
172d	〈Διός:〉 θυγάτηρ. Fsl
173	〈ὦ μεγάλα φάτις:〉 ἀναφώνημα. Gsl
174a	〈ὦ μᾶτερ αἰσχύνας:〉 τὴν φήμην δὲ ἐκείνην καλεῖ μητέρα αἰσχύ‐ νης. Fsl
174b	ἡ γεννήσασα ταύτην. Osl
174c	πρόξενε. Gsl
174d	ἀρχή. NHsl
175a	〈ὥρμασε:〉 ὁρμηθῆναι ἐποίησε. Gsl
175b	ἤγαγε, ἀντὶ τοῦ ὁρμηθῆναι 〈ἐποίησε〉. Fsl	279
175c	διήγειρε. OHsl
175d	〈πανδάμους:〉 τὰς πολλὰς ἢ τὰς παντελῶς ἐκμανείσας. Osl
175e	τὰς κοινάς. Hsl
176a	〈ἦ:〉 ὄντως. Hsl
176b	τὸ ἢ διαζευκτικόν. FGsl
176c	〈δίκας:〉 λεί‐ πει 〈ἡ〉 διά. Gsl
176d	〈ἀκάρπωτον:〉 ἄκαρπον, ἀδώρητον. Gsl
176e	ἀτε‐ λείωτον. Hsl
176f	ἀθυσίαστον. FOsl
176g	〈χάριν:〉 διὰ θυσίαν. Gsl
176h	διά. FHsl
177a	〈κλυτῶν:〉 ἐνδόξων. FOHGsl
177b	〈ἐνάρων:〉 λαφύρων. FGsl
177c	σκυλευμάτων. Hsl
178a	〈ψευσθεῖς’:〉 ἀπατηθεῖσα παρὰ σοῦ. OHGsl
178b	〈δώροις:〉 ἀναθήμασι. NHsl
178c	〈ἐλαφαβολίαις:〉 κυνηγεσίαις ἐλάφων. FOGsl
178d	τρώσεσι τῶν ἐλάφων. Hsl
180a	〈μομφάν:〉 αἰτίαν. Osl
180b	μέμψιν, χρείαν. Gsl
181a	〈ξυνοῦ δορός:〉 κοινῆς μάχης. Gsl
181b	〈ἐννυχίοις:〉 νυ‐ κτεριναῖς. Osl
181c	〈μαχαναῖς:〉 ἐπινοίαις. Gsl
182a	〈ἐτείσατο:〉 ἐτιμωρήσατο, ἀπέδωκε. FOGsl
182b	ἀνταπέδωκε. Hsl
183a	〈φρενόθεν:〉 ἀπὸ τοῦ λογισμοῦ. Osl
183b	ἀπὸ τῆς φρενός. Hsl
183c	ἀπὸ φρονήσεως. Gsl
183d	〈ἀριστερά:〉 μέρη. Fsl
183e	ἐναντία· μωρῶς. Hsl
184	〈ἔβας:〉 ἦλθες. Hsl
185a	〈τόσσον:〉 μανικόν, σφοδρόν. Gsl
185b	〈πιτνῶν:〉 ἐπερχόμενος, ἐπιβαίνων. Fsl
185c	προσπίπτων. Hsl
186a	〈ἥκοι:〉 ἧκεν. Gsl
186b	〈νόσος:〉 εἶναι. OGsl
186c	〈ἀπερύ‐ κοι:〉 κωλύσοι. FGsl
186d	ἀποδιώξοι. Osl
186e	ἀποσοβήσοι. Hsl
186f	〈ἀ‐
186f	περύκει:〉 〈ἀπερύκ〉οι. Fsl	280
187a	καὶ Ζεὺς κακὰν καὶ Φοῖβος: τὸν μὲν Δία 〈ὡσ〉 ὄντα πα‐ τέρα θεῶν τε 〈καὶ ἀνθρώπων〉· τὸν 〈δὲ〉 Ἀπόλλωνα ἵνα, ἐπειδὴ νυκτὸς ἐμάνη, ἐλ‐ λαμφθῇ τὸ λογιστικόν. Osl
187b	Φοῖβος μαμμωνυμικῶς ἐκλήθη ἀπὸ Φοίβης 〈τῆσ〉 αὑτοῦ μάμμης. Osl
187c	τὸν μὲν Δία ὡς ἀλληγορούμενον εἰς τὸν νοῦν, τὸν δὲ Φοῖ‐ βον εἰς τὸ λογιστικόν. Hsl
187d	Φοῖβος: φόβιός τις ὢν ἢ ἐπειδὴ κατὰ τὴν νύκτα ἐμάνη, ἵνα ἐπιχορηγήσῃ αὐτοῦ (leg. αὐτῷ) φῶς. Om
188a	〈ὑποβαλλόμενοι:〉 διεγειρόμενοι, διασπείραντες, ὑποβάλλοντες τὰς φρένας τῶν ἀνθρώπων. Fsl
188b	λοιδορητικῶς λέγοντες. Osl
189a	〈κλέπτουσι:〉 διαβάλλουσι. Vsl
189b	〈μύθους:〉 λόγους εἰς τὰς ἀκοὰς τῶν ἀνθρώπων. Osl
189c	〈οἱ μεγάλοι βασιλῆς:〉 ὁ Ἀγαμέμνων καὶ ὁ Μενέλαος. NGsl
190a	〈τᾶς ἀσώτου:〉 τῆς ὀλεθρίας διὰ τὸν Ὀδυσσέα. Fsl
190b	τῆς παν‐ ούργου, ὅτι ὁ Ὀδυσσεὺς ἀπὸ Σισύφου καὶ Αὐτολύκου κατάγεται. Osl
190c	ὁ κα‐ ταγόμενος. Hsl
190d	κακῆς. Gsl
190e	〈Σισυφιδᾶν γενεᾶς:〉 λείπει υἱός. Gsl
190f	ὁ Ὀδυσσεύς. Hsl
190g	Σίσυφος παρὰ μὲν τοῖς Πελοποννησίοις θεὸς σοφός. Hm
191a	〈μὴ μή:〉 ἀρνητικὰ μόρια. Fsl
191b	μηδαμῶς. Gsl
192a	〈ἔθ’:〉 ἀπὸ τοῦ νῦν. Nsl
192b	〈ἐφάλοις:〉 ταῖς πλησίον οὔσαις τῆς θαλάσσης. FONsl
192c	κλισίαις: ἀπὸ τοῦ κλίνω τὸ περιέχω. κλίνω, κλῖναι, κέκλιμαι, κλίσις. Fm
193	〈ἄρῃ:〉 ὑψώσῃς. Osl
194a	〈ἐξ ἑδράνων:〉 ἐκ τῶν καθεδρῶν. FOHVGsl
194b	ἑδράνων: ἕδρα σημαίνει τὴν καθέδραν καὶ τὸ μέρος τοῦ σώματος. ὡς παρὰ τὸ αἴθω αἴθρα καὶ 〈τὸ〉 χύω χύμα, οὕτως ἕζω ἕδρα, ἐν ᾗ καθήμεθα. Fm
194c	〈μακραίωνι:〉 ἐν χρόνῳ. FHsl
195a	〈ἀγωνίῳ:〉 τῇ ἐμβαλούσῃ σε εἰς φόβους. Nsl
195b	〈σχολᾷ:〉 δια‐ τριβῇ. Osl
196a	〈ἄταν οὐρανίαν φλέγων:〉 τὴν τῶν ἐχθρῶν σου βλάβην ἢ τὴν κατ’ ἐμοῦ πεμφθεῖσάν σοι βλάβην ἀνάπτων. Osl
196b	φήμην καὶ βλάβην μεγά‐ λην. Fsl	281
196c	βλάβην τὴν μέχρι οὐρανοῦ φθά〈σα〉σαν ἀνάπτων. Gsl
196d	τὴν μανίαν. Hsl
197a	〈δ’:〉 γάρ. Fsl
197b	〈ἀτάρβητα:〉 ἀφόβως. OGsl
197c	ἀφοβήτως. FHsl
198a	〈εὐανέμοις βάσσαις:〉 ἐν κούφαις φήμαις. Gsl
198b	ταῖς ἐ‐ χούσαις καλὸν ἄνεμον. Fsl
198c	〈βάσσαις:〉 τοῖς βασίμοις τόποις τῶν ὀρῶν. Fsl
198d	συνδένδροις τόποις. OHsl
198e	βῆσσα. ὁ βασιμώτατος τόπος καὶ ὑ‐ ψηλὸς καὶ κοῖλος. παρὰ τὸ (leg. τοῦ) βήσω μέλλοντος γίνεται βῆσσα κατὰ πλεονα‐ σμὸν ἑτέρου ς. δι’ ὧν (leg. ἧς) ἐστι βῆναι καὶ πορεύεσθαι. οἱ δὲ πόλιν Λοκρίδος φασίν. Fm
199	〈καγχαζόντων:〉 λοιδορούντων λοιδορίαις. πεποιημένη λέξις. Osl
200a	〈βαρυάλγητ’:〉 βαρυαλγήτως. Osl
200b	〈ἄχος:〉 λύπη. Gsl
200c	ἄλγος. Hsl
201a	〈ναὸς ἀρωγοί:〉 κατ’ ἐρώτησιν. Gsl
201b	κυβερνῆται. Gsl
201c	ὦ ναῦται. Hsl
201d	ἀπὸ τῆς κυριωτέρας. Osl
201e	ἀρωγὸς λέγεται ὁ βοηθός, ὁ ἐν τῷ ἄρει βοηθῶν ἢ ὁ δι’ ἀρᾶς τὴν νίκην ποιούμενος. ὅμοια (leg. ὁμοίως) καὶ ἀ‐ ρηίθοος ἢ ἐν τῷ ἄρει θέων. βοηθεῖν γὰρ κυρίως ἐπὶ τοῦ πολέμου λέγεται. καὶ Ὅμη‐ ρος (Β 408)· βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος. φασὶν οἱ παλαιοὶ ὅτι, ὅταν ἡ ναῦς
5	ἐν τῇ θαλάσσῃ καταποντίζηται, τότε ἐν τῇ κεραίᾳ φαίνεται ὡς φέγγος καὶ σῴζεται ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ φαινομένου ἡ ναῦς καὶ οἱ ἐν αὐτῇ ὄντες ἐν θελήσει θεοῦ. μυ‐ θολογοῦνται δὲ οἱ Ἕλληνες ὅτι οἱ Διόσκουροί εἰσιν. FOm
202a	〈γενεᾶς:〉 ἀπό. Fsl
202b	οἱ καταγόμενοι. OHsl
202c	λείπει ὑπάρχον‐ τες. Gsl
202d	〈χθονίων:〉 συγκατοίκων. Hsl
202e	Ἐρεχθειδῶν: ἀπὸ τοῦ ἔριον τὸ μαλ〈λ〉ίον καὶ τοῦ χθών. ἢ ἀπὸ τοῦ ἔρα, ἡ γῆ. ὁ γοῦν Ζεὺς ὢν ἐχέγγυος (leg. ἔγκυος) τῇ Ἀθηνᾷ ὑπὸ τῶν ὀδυνῶν κατετρύχετο. ἐμήνυσεν οὖν τῷ Ἡφαίστῳ ἆραι τὸν πέλεκυν αὐτοῦ καὶ κατὰ κράτος ἐνεγκεῖν καὶ ἀπαλλάξαι αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀ‐
5	δυνῶν. ὁ δὲ Ἥφαιστος οὐκ ἠνέσχετο εἰ μὴ ἔργον (leg. ὅρκον) ποιήσει δοῦναι ταύ‐ την αὐτῷ 〈γεννηθεῖσαν〉· γεννηθεῖσα〈ν〉 δὲ ἀπέφευγεν. φθάσας δὲ αὐτὸς αὐτῇ ἐμίγη. μανεῖσα δὲ ἐκείνη, λαβοῦσα ἔριον ἀπεσπόγγισε 〈τὸ σπέρμα〉 καὶ ἔρριψεν ἐν τῇ γῇ. ὃ καὶ χωσθὲν ἀνεφύη ἐκ τῆς γῆς Ἐρεχθείδης καὶ ἐκλήθησαν Ἐρεχθειδόνες ὡς ἀπὸ τοῦ ἐρίου. FOm
202f	Ἐρεχθειδόνας φασὶ τοὺς Ἀθηναίους ἀπὸ τοῦ Ἐρεχθέως, βασι‐ λέως αὐτῶν. χθονίους δὲ διὰ τὸ ἐν τῇ αὐτῇ χθονὶ 〈μένειν καὶ〉 μὴ ἀποικισθῆναι ἀπ’ αὐτῆς. ὥσπερ καὶ τοὺς ἐξ ἄλλων χωρῶν ἀποικοῦντας ........ διὰ γὰρ τὸ λυπρόγεων τῶν Ἀθηνῶν οὔ τις θέλει τούτους ἐξοικῆσαι. Om	282
202g	τῶν Ἀθηναίων. Fsl
202h	τῶν Διοσκούρων. Osl
202i	Ἀττικῶν. Hsl
202j	Ἀθηναίων Ἀττικῆς. Gsl
203a	〈στοναχάς:〉 λύπας. OHGsl
203b	〈οἱ κηδόμενοι:〉 οἱ φρον‐ τίζοντες. Gsl
203c	ἡμεῖς δηλονότι. Fsl
204a	〈τοῦ Τελαμῶνος τηλόθεν οἴκου:〉 τῆς πατρίδος, τῆς Σα‐ λαμῖνος. Osl
204b	μακρόθεν. Hsl
204c	μακράν. Fsl
204d	πόρρωθεν. Gsl
205a	〈ὁ δεινός:〉 ὁ ἐπιτήδειος. Gsl
205b	〈ὠμοκρατής:〉 ἀπηνὴς ἢ γενναῖος. Gsl
205c	ὁ ὑπὸ τῆς μανίας κρατούμενος. FOsl
205d	ὁ διὰ τῶν ὤμων κρα‐ τῶν. Hsl
206a	〈θολερῷ:〉 ζοφώδει. Fsl
206b	μεμιγμένῳ. Hsl
206c	τεταραγμένῳ. Osl
208a	〈ἐνήλλακται:〉 ἀλλαγὴν ἐποίησεν. Hsl
208b	〈τῆς ἁμερίας:〉 λείπει τό· δι’ ἀγωγῆς τῆς ἡμέρας. Fsl
208c	τῆς ἡμέρας. Hsl
208d	τῆς χθὲς ἡμέ‐ ρας παρελθούσης. Osl
209	〈βάρος:〉 κατά. Fsl
210a	〈Τελεύταντος:〉 τοῦ τελευτήσαντος, τοῦ μακαρίου. FGsl
210b	Τεύθραντος ὤφειλεν εἰπεῖν, ἀλλ’ ἵνα δηλώσῃ ὅτι 〈τε〉τελεύτηκεν, εἶπε Τελεύταν‐ τος. Hsl
211a	〈ἐπεί σε:〉 ἐπεί σε ὁ Αἴας γυναῖκά σε κέκτηται, οὐ λέξεις ἡμῖν ὡς ἄι‐ δρις ἀλλ’ ὡς εἰδυῖα. Fsl
211b	σου. OGsl
211c	〈λέχος:〉 συνουσίας. Gsl
211d	λέχος: ἡ κοίτη παρὰ τὸ λεχρίους ἡμᾶς ποιεῖν, ἤγουν πλαγίους. ἢ παρὰ τὸ λέγω, τὸ κοιμῶμαι. Fm	283
211e	〈δουριάλωτον:〉 ὡς. Fsl
211f	αἰχμάλωτον. Vsl
212a	〈στέρξας:〉 ἀγαπήσας. Hsl
212b	θούριος, ὁρμητικὸς ὁ πολεμι‐ στής, οἱονεὶ ὁ θοῶς ὀρούων ἢ παρὰ τὸ θέρω τὸ θερμαίνω γίνεται θερὸς καὶ τοῦ ῥοῦ. ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς τοῦ πυρὸς ὁρμῆς. καὶ θορεῖν τὸ πηδᾶν. ἢ ἀπὸ τοῦ θροεῖν ἐπι‐ τήδεια. Fm
213a	〈ὥστ’ οὐκ ἂν ἄιδρις:〉 〈οὐχ〉 ὡς μὴ γινώσκουσα, ἄιδρις, ἀλλ’ ὡς εἰδυῖα. Fsl
213b	λείπει οὖσα. Gsl
213c	ἀνεπιστήμων. ONHsl
213d	ἄιδρις: Ἡσίοδος (Scut. 409f.)· αὐτὸς δ’ ἀπαλήσεται ἄλλῃ / χώρου ἄι‐ δρις ἐών. καὶ Ὅμηρος (Γ 219)· ἀίδρεϊ φωτὶ ἐοικώς. τὸ ῥῆμα εἴδω τὸ ἐπίσταμαι, ὁ μέλλων εἴσω καὶ ἐξ αὐτοῦ τὸ ὄνομα ῥηματικὸν εἶδις καὶ πλεονασμῷ
5	τοῦ ρ 〈καὶ〉 ἀποβολῇ τοῦ ε ἴδρις καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἄιδρις. Fm
213e	〈ὑ‐ πείποις:〉 εἴποις. Fsl
213f	λέξαις. Hsl
214a	〈λέγω:〉 ἀντὶ τοῦ λέξω. Fsl
214b	Ἀττικισμός. OHsl
215	〈ἐκπεύσῃ:〉 μάθῃς ἢ ἐρωτᾷς. FHGsl
216a	〈μανίᾳ γὰρ ἁλούς:〉 ἡ διήγησις. Fsl
216b	κρατηθείς. HGsl
217a	〈νύκτερος:〉 κατὰ τὴν νύκτα. HGsl
217b	〈ἀπελωβήθη:〉 ὑ‐ βρίσθη, ἐβλάβη. Fsl
217c	ἐβλάφθη. Gsl
217d	ἠκρωτηριάσθη τὴν τιμήν. Hsl
218a	〈τοιαῦτ’ ἂν ἴδοις:〉 ἐμφαντικὸν τὸ σχῆμα. Fsl
218b	μεγάλα. Hsl
218c	〈σκηνῆς ἔνδον:〉 συγκάτοικον. Fsl
219a	〈χειροδάικτα:〉 χειροδάμαστα, διὰ τῆς χειρὸς ῥηγνύμενα. Osl
219b	διὰ τῆς χειρὸς αὐτοῦ δεδαμασμένα. Hsl
219c	διὰ τῶν χειρῶν σφαγέντα. Vsl
220a	〈κείνου:〉 τοῦ Αἴαντος δηλονότι. FOsl
220b	〈χρηστήρια:〉 σφάγια, ἐργαστήρια. Gsl
220c	χρηστὴρ ὁ παρέχων χρησμοὺς παρὰ τὸ χρῄζω. τὸ δὲ χρῄζω ἡνίκα σημαίνει τὸ δέομαι ἔχει τὸ ε ἀπὸ τοῦ χρέος, χρῄζω καὶ ἐκτά‐ σει τοῦ ε εἰς η χρῄζω. ὅταν δὲ σημαίνῃ τὸ χρησμῳδῶ, ἄνευ τοῦ ι περὶ γὰρ τὴν χρεί‐ αν· ἡ δὲ χρῆσις παρὰ τὸ χρῶ, χρήσω. Fm
221a	〈οἵαν:〉 λυπηράν. Gsl
221b	〈ἀνδρός:〉 περί. Gsl	284
222	〈ἀγγελίαν:〉 ἀπύειν. Fsl
223a	〈ἄτλατον:〉 ἀνυπομόνητον ἐμοί. FHsl
223b	ἀκαρτέρητον. Gsl
223c	〈φευκτάν:〉 φεύξιμον. Gsl
224	〈τῶν μεγάλων:〉 ὑπό. HGsl
225	〈κλῃζομέναν:〉 φημιζομένην. FHGsl
226a	〈τάν:〉 ἥντινα. FOHGsl
226b	〈μῦθος ἀέξει:〉 λόγος αὐξάνει. OHsl
226c	βεβαιοῖ, ἤγουν μεγάλῃ φωνῇ. Gsl
228a	〈περίφαντος:〉 μέγας. Fsl
228b	περίδηλος. Osl
228c	λίαν φανερός. Hsl
229a	〈θανεῖται:〉 μέλλει. Hsl
229b	〈παραπλήκτῳ:〉 μαινομένῃ. OHsl
229c	〈παραπλ〉ά〈κτῳ〉. Hsl
230a	〈συγκατακτάς:〉 συμφονεύσας. Fsl
230b	φονεύσας. OHsl
230c	συγκατακτείνας. Nsl
230d	σὺν τοῖς ποιμνίοις ἑαυτὸν διαχειρισάμενος. Gsl
231a	〈κελαινοῖς:〉 φονικοῖς. Osl
231b	〈ξίφεσιν:〉 σύν. Fsl
233a	〈κεῖθεν:〉 ἐκ τῆς νομῆς. Osl
233b	〈ἄρ’:〉 ἀληθῶς. Gsl
234a	〈δεσμῶτιν:〉 δεδεσμημένην. Osl
234b	〈ἤλυθε:〉 ὁ Αἴας. Gsl
235a	〈ὧν:〉 μετάκλισις. Osl
235b	ἀπὸ τῶν προβάτων, ἐκ πάντων. Hsl
236a	〈δίχ’:〉 διχῶς. FHGsl
236b	〈ἀνερρήγνυ:〉 ἔσχιζε. Hsl
237a	〈ἀργίποδας:〉 ἀργὸς ὁ σύντομος. ἢ κατὰ ἀντίφρασιν ἢ ἀπὸ τοῦ ἀρκῶ ἀρκὸς καὶ ἀργός, ὁ δυνάμενος ἐπαρκεῖν αὑτῷ. χρῶνται δὲ τούτῳ οἱ ποιηταὶ καὶ ἐπὶ τοῦ λευκοῦ παρὰ τὸ τάχιον τοὺς ὁρῶντας ὁρᾶσθαι ποιεῖν. γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀγλαὸν καὶ ἐν συγκοπῇ τοῦ α καὶ μεταθέσει τοῦ λ ἀλγὸν καὶ τροπῇ τοῦ ἀμεταβόλου εἰς ἀμε‐
5	τάβολον ἀργόν. OVm
237b	〈ἀνελών:〉 κρατήσας. Fsl
238	〈τοῦ μέν:〉 τοῦ νομιζομένου Νέστορος. Hsl	285
239a	〈ῥιπτεῖ:〉 Ἀττικισμός. Hsl
239b	Ἀττικῶς. Gsl
239c	κόπτει. Vsl
239d	〈θερίσας:〉 κόψας. Gsl
239e	〈τὸν δ’ ὀρθόν:〉 τὸν Ὀδυσσέα. Hsl
241	〈ῥυτῆρα:〉 λῶρον. Fsl
242	〈λιγυρᾷ:〉 ὀξείᾳ. Osl
243a	〈κακὰ δεννάζων:〉 ὑβρίζων. Gsl
243b	λέγων βλάσφημα. Hsl
243c	ἀπὸ τοῦ δεινόν, ἐξ οὗ καὶ δεννάζω. Om
245a	〈ὥρα:〉 φροντίς. Hsl
245b	καιρός ἐστι. FGsl
245c	καιρὸς ὑπάρχει. OHsl
245d	〈τιν’:〉 τὸ τὶς ἔστιν ὅτε τῇ καθ’ αὑτὸ ἀοριστίᾳ ἰσοδυναμεῖ παρὰ τὸ ἕκαστος· ὡς καὶ ὧδε ἐν τῷ ὥρα τιν’ ἤδη τοι / κρᾶτα καλύμμασι κρυ‐ ψάμενον / ποδοῖν κλοπὰν ἀρέσθαι. ἤγουν καιρὸς ἕκαστον τῶν Σαλα‐ μινίων ἡμῶν λαθόντων (leg. λαθόντα) φυγεῖν. Om
246	〈κρυψάμενον:〉 καλυψάμενον. Gsl
247a	〈ποδοῖν:〉 διὰ τῶν ποδῶν. Gsl
247b	〈ἀρέσθαι:〉 λαβεῖν. Fsl
247c	ἐπαρεῖν. Hsl
248a	〈θοόν:〉 εἰς τὸν ταχύτατον. Hsl
248b	〈εἰρεσίας:〉 κωπηλασίας. Nsl
249a	〈ζυγόν:〉 ζυγὸς σημαίνει τρία· τὴν πλάστιγγα, τὴν καθέδραν καὶ τὸν τῶν βοῶν καὶ ἵππων. κατὰ δέ τινας καὶ τὸν τῆς κιθάρας πῆχυν, εἰς ὃν οἱ κάλαμοι ἐμπεπή‐ γασιν. ὡς τὸ (Hom. I 187)· ἐπὶ δ’ ἀργύρεον ζυγὸν ἦεν. OHm
249b	〈ἑζόμενον:〉 καθήμενον. Hsl
250	〈μεθεῖναι:〉 καταλεῖψαι ἑαυτόν. Hsl
251	〈ἐρέσσουσιν:〉 κινοῦσιν· ἐκ μεταφορᾶς τῶν κωπηλατῶν. Hsl
252a	〈δικρατεῖς:〉 οἱ δύο βασιλεῖς. Gsl
252b	οἱ βασιλεῖς. ὁ Ἀγαμέμνων καὶ ὁ Μενέλαος. Hsl
255a	〈ξυναλγεῖν:〉 συλλυπεῖσθαι. Hsl
255b	ἀδημονεῖν ὁμοῦ. Gsl
255c	〈τοῦδε:〉 τοῦ Αἴαντος. NHGsl
255d	〈τυπείς:〉 τυπωθείς. FNHsl	286
256a	〈τὸν αἶς’ ἄπλατος:〉 ὃν κατέχει μανία μεγάλη. Fsl
256b	ὅντινα μα‐ νία χαλεπὴ κρατεῖ. Gsl
256c	〈τόν:〉 ὅντινα, τὸν Αἴαντα. FHsl
256d	〈αἶς’ ἄ‐ πλατος:〉 τουτέστιν ἀπλήρωτος μανία. Hsl
256e	ἀπροσπέλαστος. Fsl
257a	〈οὐκέτι:〉 μαίνεται. FHGsl
257b	〈οὐκέτι〉 μαίνεται, ἀλλ’ ἐπαύθη ὁ Αἴας ἀπὸ τῆς μανίας. Hsl
257c	οὐκέτι: συντακτέον τρισσῶς, οὕτως· οὐκέτι μαίνε‐ ται, ἔληξε δὲ ἀίξας ὥσπερ νότος ἄτερ λαμπρᾶς στεροπᾶς ἤτοι σημείου. λέγεται γὰρ ὅτι, ὁπόταν ἀστράψῃ καὶ γένηται νότος, 〈οὗτόσ〉 ἐστι κρατῶν εἰς πολύ, εἰ δὲ χωρὶς στεροπῆς, παύεται ἐν συντόμῳ. ἢ οὕτως· οὐκέτι λαμπρᾶς ἄτερ στεροπᾶς, ἤτοι οὐκέτι
5	φρονήσεως χωρὶς ἕστηκεν. ἢ οὕτως· λαμπρᾶς ἄτερ στεροπᾶς, ἤτοι κατὰ τὴν νύκτα. Vm
257d	〈στεροπᾶς:〉 στεροπὴ παρὰ τὸ ὡς ἀστέρα ὁρᾶσθαι. ἔπτω, ὀπτὴ καὶ ἀστεροπή. ἢ ἀπὸ τοῦ ὢψ ὠπὸς ὁ ὀφθαλμὸς καὶ τοῦ ἀστὴρ ἀστέρος, ἡ στερίσκουσα τὴν ὄψιν ἀστεροπὴ καὶ στεροπή. Fm
258a	〈ᾄξας:〉 ὁρμήσας. Hsl
258b	〈ὀξύς:〉 λήγει. Gsl
258c	νότος: ὁ ἄνεμος παρὰ τὸ ὄνω τὸ μέμφομαι ἤτοι βλάπτομαι. ὁ μέλλων ὀνόσω γίνεται ὄνοτος καὶ ἀφαιρέσει τοῦ ο νότος, οἱονεὶ ὁ βλαπτικὸς τῶν καρπῶν καὶ τῶν σωμάτων. Fm
258d	〈λήγει:〉 παύει. Hsl
259a	〈φρόνιμος:〉 γεγονώς. ONsl
259b	ὑπάρχων ἢ γενόμενος. Hsl
260a	〈ἐσλεύσσειν:〉 βλέπειν. FGsl
260b	〈οἰκεῖα:〉 ἴδια. Gsl
261a	〈μηδενὸς ἄλλου:〉 ἀνθρώπου. Gsl
261b	〈παραπράξαντος:〉 συμπάσχοντος ἢ παθόντος. Fsl
261c	ὅμοια ἐκείνου συμπράξαντος, ἤγουν τῶν πα‐ θῶν. Hsl
262a	〈ὑποτείνει:〉 φέρει. FGsl
262b	ὑποφέρει. Hsl
263a	〈πέπαυται:〉 ὁ Αἴας ἀπὸ τοῦ κακοῦ. Gsl
263b	τῆς μανίας δηλονότι. Fsl
263c	ἐπαύθη τῆς μανίας. Hsl
263d	〈κάρτ’:〉 λίαν. FGsl
263e	〈δοκῶ:〉 ἐγὼ νομίζω. Gsl
263f	ὑπολαμβάνω. Hsl	287
264	〈μείων:〉 ἐλάττων. ὀνειδιστικός. FHsl
265a	〈πότερα:〉 ἀντὶ τοῦ πότερον. Hsl
265b	ποίαν. NGsl
265c	ποῖα ἆρα. Fsl
265d	〈αἵρεσιν:〉 κρίσιν. Fsl
265e	πρόκρισιν. Gsl
266a	〈φίλους ἀνιῶν:〉 ἀνιωμένους βλέπων, ἀνίας βλέπων τῶν φίλων. Gsl
266b	ὑπὸ τῶν ἀνιῶν βλέπων κεκρατημένους. Fsl
266c	ἀνιᾶσθαι. Osl
267	〈ξυνών:〉 ξυνυπάρχων. Hsl
268a	〈διπλάζον:〉 τὸ ἀμφοτέρους λυπεῖσθαι μεῖζον κακόν. NGsl
268b	δι‐ πλοῦν τὸ κακόν. Fsl
269a	〈ἡμεῖς ἄρ’ οὐ νοσοῦντος:〉 ὁ Αἴας μὴ νοσῶν βλάπτεται νῦν. Fsl
269b	ὁ Αἴας μὴ μαινόμενος ὑπάρχει. Hsl
269c	〈ἄρ’:〉 ἀληθῶς, τὸ λοιπόν. Gsl
272a	〈οἷσιν:〉 οἷστισιν. Fsl
272b	〈εἴχετ’:〉 ἐκρατεῖτο. Hsl
273a	〈φρονοῦντας:〉 ὑγιαίνοντας. Osl
273b	〈ἠνία:〉 ἔθλιβε. Hsl
273c	〈ξυνών:〉 ἐν τῇ νόσῳ. Fsl
273d	συνυπάρχων. Hsl
274	〈τῶν νόσων:〉 〈τ〉ῆς 〈νόσ〉ου. Fsl
275	〈ἐλήλαται:〉 ἐλαύνεται. FNGsl
276a	〈οὐδὲν ἧσσον:〉 μικρόν. λυπούμεθα. Fsl
276b	συλλυπούμεθα, ἀλλὰ μᾶλλον. Hsl
276c	〈ἢ πάρος:〉 ἢ πρὸ τοῦ. Fsl
277	〈ἆρ’ ἔστι ταῦτα:〉 ἀντὶ τοῦ εἰσίν. συλλογισμός. Gsl
278a	〈ξύμφημι:〉 συμμαρτυρῶ. Gsl
278b	συναινῶ. Hsl
279a	〈ἥκῃ:〉 ἔλθῃ. Osl
279b	〈πεπαυμένος:〉 εἶ φρενῶν. Gsl
280a	〈τι:〉 πρᾶγμα. Gsl
280b	〈μᾶλλον:〉 πλέον. Gsl
280c	〈εὐφραίνε‐ ται:〉 ὁ Αἴας. Gsl
281a	〈τῶνδ’:〉 τῶν πραγμάτων. FOHsl
281b	〈ἐπίστασθαι:〉 τὰ πεπραγμέ‐ να. Gsl
281c	〈χρή:〉 πρέπον. Hsl	288
282a	〈προσέπτατο:〉 ἠκολούθησεν. Osl
282b	ἐγένετο. Gsl
283	〈ξυναλγοῦσιν:〉 συλλυπουμένοις. Hsl
284a	〈ἅπαν μαθήσῃ τοὖργον:〉 προκατάστασις. Fsl
284b	〈τοὖρ‐ γον:〉 τὸ πάθος τῆς νόσου. Osl
284c	〈ὡς κοινωνὸς ὤν:〉 καθὰ σύμμαχος ὑπάρχων. Gsl
285	〈νυκτός:〉 διά. Fsl
285b	〈ἕσπεροι:〉 οἱ ἑσπερινοί. Hsl.
286a	〈οὐκέτ’ ᾖθον:〉 οὐδαμῶς ἔκαιον. Gsl
286b	ἔφαινον. Fsl
286c	ἧπτον. Nsl
286d	〈ἄμφηκες:〉 ἀμφοτέρωθεν κόπτον. Nsl
286e	δίστομον. Vsl
287a	〈ἐμαίετ’:〉 προεθυμεῖτο. NGsl
287b	〈ἕρπειν:〉 ὥστε. FOsl
288a	〈’πιπλήσσω:〉 κωλύω. Fsl
288b	ὀνειδίζω. Hsl
288c	ἐπέπλησσον. Gsl
289a	〈Αἴας:〉 ἀντὶ τοῦ Αἶαν. Fsl
289b	〈τήνδ’:〉 ταύτην. Gsl
289c	εἰς. Fsl
289d	Ἀττικόν. Osl
289e	〈ἄκλητος:〉 οὐ κληθείς. Fsl
290a	〈ἀφορμᾷς:〉 ὁδεύῃ. Gsl
290b	βαδίζεις. Hsl
290c	〈του:〉 τινός, Ἀττικῶς. FHGsl
290d	Ἀττικόν. ὁ σάλπιγξ. Osl
290e	〈κλύων:〉 ἀκούων. Hsl
292a	〈ὁ δ’:〉 ὁ Αἴας. Gsl
292b	〈πρός με:〉 εἰς ἐμέ. Gsl
292c	〈ὑμνού‐ μενα:〉 ἄλλως· ἐξύμνητα. Gsl
292d	λεγόμενα. Fsl
293	〈κόσμον:〉 εὐπρέπειαν. Hsl
294a	〈μαθοῦς’:〉 ἀκούσασα παρ’ ἐκείνου τὰ τοιαῦτα. Hsl
294b	〈ἐσσύθη:〉 ὥρμησεν. Gsl
294c	ὡρμήθη. FHsl
295a	〈ἔχω:〉 δύναμαι. Hsl
295b	〈πάθας:〉 πράξεις. FHsl
295c	συμφοράς. Gsl
296a	〈ἔσω:〉 κατὰ τὴν στέγην. Hsl
296b	ἔσωθεν. Gsl
296c	〈ἐσῆλθε:〉 ὁ Αἴας. Gsl
296d	〈συνδέτους:〉 δεδεμένους. Gsl
296e	〈ἄγων:〉 φέρων. HGsl
297a	〈ταύρους:〉 ταῦρος παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ. γαῦρος καὶ ταῦρος διὰ τὸ γαυριέστερον εἶναι. Vm	289
297b	〈εὔκερων:〉 κέρας. ἀπὸ τοῦ κρὰς κρατός· ἐξ αὐ‐ τοῦ γὰρ ἀναφύονται εἰς καλλωπισμόν. Vm
298a	〈καὶ τοὺς μέν:〉 καί τινας. Gsl
298b	〈ηὐχένιζε:〉 αὐχὴν λέγεται ὁ τράχηλος. γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἔχω, ὀχὴν καὶ αὐχήν. ἐφ’ οὗ ὀχεῖται ἡ κεφαλή. ἢ παρὰ τὸ αὐχεῖν καὶ γαυριᾶν· γαυριῶντες γὰρ καὶ ἐπαιρόμενοι ἀνατείνομεν τὰς κε‐ φαλάς. Vm
299	〈δεσμίους:〉 δεσμηθέντας. Hsl
300a	〈ᾐκίζεθ’:〉 τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ. Fsl
300b	〈πίτνων:〉 προσπελάζων. Fsl
300c	ἐρχόμενος. Gsl
301a	〈τέλος:〉 εἰς. Gsl
301b	〈σκιᾷ τινι:〉 διὰ τὴν Ἀθηνᾶν. Hsl
302a	〈λόγους ἀνέσπα:〉 μετ’ ἐπάρσεως ἔλεγεν. τοῖς ἀκροαταῖς. Hsl
302b	ἐξέτεινεν. Fsl
302c	ἐκίνει. Osl
302d	〈τοὺς μέν:〉 λόγους. Gsl
303a	〈ἀμφ’:〉 περί. Osl
303b	〈συντιθείς:〉 πλέκων. Fsl
304a	〈ἐκτείσαιτ’:〉 ἀνταποδώσει. Hsl
304b	ἀνταπέδωκεν. Osl
304c	〈ἰών:〉 ἐλθών. FHsl
305a	〈ἀπᾴξας:〉 εἰσελθών. FHsl
305b	〈πάλιν:〉 εἰς τοὐπίσω. Nsl
306	〈ξὺν χρόνῳ:〉 διὰ χρόνου. Hsl
307a	〈διοπτεύει:〉 ἐπιβλέπει. HGsl
307b	διώπτευσε. Osl
307c	〈στέ‐ γος:〉 τὸ οἴκημα. FHsl
308a	〈παίσας:〉 τύψας. Gsl
308b	〈ἐρειπίοις:〉 ἐν τραύμασι. Hsl
309a	〈νεκρῶν:〉 τῶν σωμάτων. Fsl
309b	〈ἐρειφθείς:〉 κατακλιθείς. Gsl
309c	〈ἕζετ’:〉 ἐκαθέζετο. Gsl
309d	〈ἀρνείου φόνου:〉 ἐφορμητι‐ κὸν 〈τὸ〉 σχῆμα. Nsl
309e	τοῦ ἀρνείου φόνου. Nsl
309f	τῆς τῶν ἀρνῶν σφαγῆς. Gsl
309g	λείας. Osl	290
310a	〈κόμην:〉 τὴν τρίχα. Gsl
310b	〈ἀπρίξ:〉 διόλου. FOGsl
311a	〈ἧστο:〉 ἔκειτο. Osl
311b	ἐκάθητο. Gsl
311c	〈ἄφθογγος:〉 χωρὶς φωνῆς. Gsl
312a	〈ἐπηπείλης’:〉 ὁ Αἴας. Gsl
312b	〈ἔπη:〉 λόγους. Gsl
313	〈συντυχόν:〉 τὸ συμβάν. FGsl
314a	〈κἀνήρετ’:〉 ἠρώτα. Gsl
314b	〈τῷ:〉 τίνι. λείπει μέρει. FGsl
314c	τίνι τρόπῳ. Osl
314d	〈κυροῖ:〉 ὑπάρχει. Gsl
316	〈ἔλεξα:〉 εἶπον. Gsl
317a	〈ὁ δ’:〉 ὁ Αἴας. Hsl
317b	〈ἐξῴμωξεν οἰμωγάς:〉 παρήχησις. Hsl
317c	τὸ οἰμώζω ἐπὶ ἀνδρός, τὸ ὀλολύζω ἐπὶ γυναικός. Fsl
318a	〈ἅς:〉 ἅστινας φωνάς. Gsl
318b	〈πρόσθεν:〉 πρότερον. Fsl
319a	〈πρὸς γὰρ κακοῦ:〉 γνώμη. OVm
319b	παρά. Osl
319c	τοῦ δειλοῦ. Gsl
320	〈ἐξηγεῖτ’:〉 ἔλεγεν. Osl
321a	〈ἀψόφητος:〉 ἐστερημένος ὑπῆρχε. Fsl
321b	ἥσυχος. Osl
321c	χωρὶς ἤχου· ἢ κατ’ ἐπίτασιν. Gsl
322a	〈ὥς:〉 ὥσπερ. Hsl
322b	〈βρυχώμενος:〉 ἐπὶ λεόντων, μυκώμενος ἐπὶ βοῶν. Fsl
325a	〈σιδηροκμῆσιν:〉 ὑπὸ σιδήρου ἀναιρεθεῖσιν. FOsl
325b	〈θα‐ κεῖ:〉 κεῖται. Gsl
325c	ὥστε. Gsl
326a	〈δρασείων:〉 μέλλων δρᾶσαι. FHVGsl
326b	〈κακόν:〉 δεινόν. Osl
329	〈ἀρήξατ’:〉 βοηθήσατε. HGsl
330a	〈φίλων γάρ:〉 οἱ ἐν ταῖς δυστυχίαις ὄντες καὶ δέονται τῶν φίλων εἰς βοήθειαν. Hsl	291
330b	παρά. Osl
330c	〈οἱ τοιοίδε:〉 τοιοῦτοι. Gsl
330d	οἱ ἐν κακοῖς βοηθοῦντες τοῖς φίλοις. Fsl
330e	〈νικῶνται:〉 παρηγοροῦνται. Fsl
330f	ἡττῶνται, καταπαύονται. Gsl
330g	μετατρέπονται ἐκ τοῦ κακοῦ. Osl
332a	〈διαπεφοιτάσθαι:〉 ἐκμανῆναι. FOHsl
332b	〈κακοῖς:〉 Γλαύ‐ κου. Osl
334	〈ἔοικε:〉 φαίνεται. Gsl
335a	〈θωύσσει:〉 βοᾷ. κυρίως δὲ ἐπὶ τῶν λυκοπανθήρων. Fsl
335b	ὀξέως λαλεῖ. Osl
335c	θηρίον δὲ ὣς ἐβόησε. Hsl
337a	〈ἔοικεν:〉 φαίνεται. Gsl
337b	〈νοσεῖν:〉 δαιμονιοῦσθαι. Hsl
338a	〈ξυνοῦσι:〉 συνυπάρχουσι. OHsl
338b	〈παρών:〉 νοήσας φρονί‐ μως. Osl
339	〈παῖ παῖ:〉 παπαῖ. Fsl
341a	〈ποῦ ποτ’ εἶ:〉 ὦ Εὐρύσακες. Fsl
341b	ὑπάρχεις φρενῶν. Gsl
342a	〈Τεῦκρον καλῶ:〉 τὸν ἐμὸν ἀδελφόν. Gsl
342b	τὸν ἀδελφόν μου. Hsl
342c	〈ἦ:〉 ὄντως. Gsl
342d	〈τὸν ἐσαεί:〉 τὸν μετέπειτα. Hsl
343a	〈λεηλατήσει:〉 αἰχμαλωτήσει, πορθήσει. FHsl
343b	μόνος διάξει. Gsl
343c	αἰχμαλωτεύσει. Vsl
344a	〈ἔοικεν:〉 φαίνεται. Hsl
344b	〈ἀνοίγετε:〉 τὰς θύρας. Gsl
345a	〈τάχ’:〉 ταχέως. Gsl
345b	〈κἀπ’ ἐμοί:〉 τῷ χορῷ. Gsl
346a	〈ἔξεστι:〉 δύναται. Gsl
346b	δυνατόν ἐστι. Hsl
346e	ἐνδέδοται. Osl
347a	〈πράγη:〉 τὰς πράξεις. Gsl
347b	πράγματα. Hsl
347c	〈ὡς:〉 ὅπως. Fsl	292
347d	πῶς. Hsl
347e	〈κυρεῖ:〉 τυγχάνει. Gsl
347f	Ἀττικόν. Hsl
348a	〈ἰώ:〉 〈ἰώ〉 μοί μοι. Fsl
348b	〈ναυβάται:〉 ναῦται. ἀπὸ τοῦ βαίνειν εἰς τὴν ναῦν. HGsl
349	〈ἐμῶν:〉 ἀπό. Fsl
350	〈ἐμμένοντες:〉 προσμένοντες. Hsl
353a	〈ἀμφίδρομον:〉 τὸ ἀμφοτέρωθεν τρέχον. Fsl
353b	κυκλοτερές. Hsl
353c	〈κυκλεῖται:〉 κυκλοῖ. FHsl
354a	〈ὡς:〉 λίαν. Fsl
354b	〈ὀρθά:〉 ἀληθῆ. NHsl
354c	ὀρθῶς. Gsl
354d	〈μαρτυρεῖν:〉 λέγειν. Gsl
355a	〈δηλοῖ:〉 φανεροποιεῖ. Hsl
355b	〈τοὖργον ... ἔχει:〉 ἐπράχθη τὸ ἔργον. Osl
355c	〈ἀφροντίστως:〉 κακῶς, ἀφρόνως, μανιωδῶς. Nsl
355d	πολυφροντίστως. καὶ πολλῆς φρον〈τίδος ......〉. Fsl
358	〈ἐπέβας:〉 ἐπορεύθης. Hsl
359	〈δέδορκα:〉 βλέπω. Hsl
360a	〈ποιμένων:〉 φίλων. Fsl
360b	ἀπό. Fsl
360c	ἀπὸ τῶν φροντιζόντων φίλων καὶ ἀγαπώντων ἐμέ. Gsl
360d	〈ἐπαρκέσοντ’:〉 βοηθήσοντα. Gsl
360e	〈ἐπαρκέσαντ’:〉 βοηθήσαντα. Fsl
361a	〈συνδάιξον:〉 φόνευσον δηλονότι σὺν τοῖς ποιμνίοις. Fsl
361b	συμ‐ φόνευσον. NGsl
361c	συμφόνευσον σὺν τοῖς θρέμμασιν. Hsl
362a	〈εὔφημα:〉 εὐφήμως. Gsl
362b	〈κακῷ:〉 τῇ μανίᾳ. Hsl
363a	〈ἄκος:〉 θεραπείαν. Gsl
363b	〈πῆμα:〉 βλάβην. Gsl
363c	πῆμα σημαίνει τὴν βλάβην καὶ τὸ κακόν, παρὰ τὸ πήθω τὸ πάσχω. ἐκ τούτου καὶ τὸ πη‐ μαίνω. Fm
364a	θρασύν: ἄλλο θαρσὺς καὶ ἄλλο θρασύς. τὸ μὲν θαρσὺς ἀπὸ τοῦ θεία ἄρσις τὸ δὲ θρασὺς ἐπὶ κακῷ λαμβάνεται. Fm	293
364b	〈τὸν εὐκάρδιον:〉 τὸν Αἴαντα. Fsl
365	〈δαΐοις:〉 ἀφανιστικαῖς. Osl
366a	〈δεινόν:〉 γεγονότα. Fsl
366b	δεινῶς. Gsl
366c	〈χέρας:〉 κατά. Fsl
366d	βαλόντα. Gsl
367	〈ἄρα:〉 ἀληθῶς. Gsl
368a	〈Αἴας:〉 ὦ Αἶαν. Fsl
368b	〈λίσσομαι:〉 παρακαλῶ. ONHGsl
368c	λίσσομαι τὸ παρακαλῶ παρὰ τὸ λίαν ἵζω. ὁ γὰρ παρακαλῶν ἐμμένει πρὸς τὸν παρακαλούμενον. Fm
368d	〈αὔδα:〉 φώνει. FGsl
368e	λέγε. Osl
369a	〈ἐκτός:〉 ἔξω. Gsl
369b	〈ἄψορρον ἐκνεμῇ:〉 εἰς τοὐπίσω ἐκ‐ βαλεῖς. Osl
369c	ἄψορρον, ὀπισθόρμητον παρὰ τὸ ἄψ, ὃ δηλοῖ τὸ εἰς τοὐπίσω, καὶ τὸ ἐρωῶ, τὸ ὁρμῶ. τὸ δὲ ἂψ ἀπὸ τοῦ α στερητικοῦ μορίου καὶ ἐν συλλαβῇ τοῦ ψ ἄψ. Fm
369d	〈ἐκνεμῇ:〉 κινήσειας. FGsl
371a	〈ὕπεικε:〉 ἡμερώθητι. Fsl
371b	ταπεινώθητι. Osl
371c	ὑποτάσσου τοῖς ἐμοῖς ῥήμασι. Hsl
371d	ὑποτάγηθι. Gsl
372a	〈δύσμορος:〉 δυστυχής. Osl
372b	ὁ κακόμοιρος ἐγώ. Hsl
372c	ὁ ἄθλιος. Gsl
372d	〈χερσί:〉 διὰ χειρῶν. Gsl
373a	〈μεθῆκα:〉 κατέλειψα. ONGsl
373b	ἀφῆκα. Fsl
373c	〈τοὺς ἀλά‐ στορας:〉 τοὺς Ἀτρείδας. Gsl
373d	ἀπὸ τοῦ ἄληστα ὁρμᾶν. Fsl
373e	τοὺς ἀλάθητα ἐμποιήσαντας. Hsl
373f	ἐχθρούς. Nsl
374a	〈ἑλίκεσσι:〉 τοῖς ἑλικοειδῆ τὴν βάσιν ποιοῦσι. VGsl
374b	ἑλίκεσσι βουσί: ἕλικές εἰσιν ἡ ἀρκτῴα καὶ ἡ μεσημβρινή, ἥ τε λέγεται καὶ πλειάς. διότι τὰ κέρατά εἰσι πλειοειδῆ, διὰ τοῦτο εἶπεν ἑλίκεσσι βουσί. Fm
374c	Αἰολι‐ κῶς. Gsl
374d	συστροφαῖς. Nsl
375a	〈κλυτοῖς:〉 ἐνδόξοις. πολλοῖς. Fsl
375b	περιφήμοις. Nsl
375c	κλυ‐ τοῖς αἰπολίοις: οἱ γὰρ παλαιοὶ ἄνθρωποι, οἵτινες εἶχον πολλὰ αἰπόλια, ἐκεῖνοι ἐλέγοντο κλυτοί. Fm	294
375d	προβάτοις. Nsl
376a	〈ἐρεμνόν:〉 μέλαν. Gsl
376b	σκοτεινόν. ONHsl
376c	ἐρυμνὸν τὸ ὑψηλόν, ἐρεμνὸν δὲ τὸ σκοτεινόν. μέγας. Fsl
376d	ἐρεμνόν: ἀπὸ τοῦ ἔρα ἡ γῆ· πᾶν γὰρ τὸ ἐν τῇ γῇ μένον ἐρεμνὸν καὶ μέλαν λέγεται. ἐρεμνὸν παρὰ τὸ ἔρεβος ἐρεβυνὸν καὶ ἐν συγκοπῇ καὶ τροπῇ τοῦ β εἰς μ, ἐρεμνόν. 〈ἐρεπτόμενοι:〉 κυρίως γὰρ ἐπὶ τῶν ἀλόγων τὸ ἐσθίειν, οἷον (Hom. Θ 564, E 196)· κρῖ λευκὸν ἐρε‐
5	πτόμενοι καὶ ὀλύρας. παρὰ τὸ ἀπὸ τῆς ἔρας, ὅ ἐστι τῆς γῆς, τὴν τροφὴν ἔχειν. Fm
376e	〈ἔδευσα:〉 ἔχευσα, ἔβρεξα. FONHGsl
376f	δεύω σημαίνει τὸ βρέχω. Ἡσίοδος (Op. 546)· πῖλον ἔχει 〈ἀσκητὴν〉 ἵν’ οὔτα μὴ καταδεύῃ. εἴρηται δὲ παρὰ τὸν Δία· ὑέτιος γὰρ ὁ θεός. κυρίως γὰρ τὸ ὑπὸ Διὸς ὕεσθαι, ὅ ἐστι βρέχεσθαι. διεύω καὶ δεύω. Fm
377	〈ἐπ’ ἐξειργασμένοις:〉 ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις. Hsl
378a	〈ὅπως:〉 ὡς. Fsl
378b	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Gsl
379a	〈πάνθ’ ὁρῶν:〉 πανοῦργος. Fsl
379b	〈ἁπάντων τ’ ἀεί:〉 ὦ τέ‐ κνον τοῦ Λαερτίου, ὄργανον ἁπάντων κακῶν. Nm
379c	〈ἀΐων:〉 ἀκούων. Nsl
380a	〈κακῶν:〉 ἁμαρτιῶν. Nsl
380b	〈ὄργανον:〉 ἐργάτα. Gsl
380c	δο‐ χεῖον γινόμενον. Hsl
381a	〈κακοπινέστατον:〉 κακοβουλεύστατον. Gsl
381b	〈ἄλημα:〉 πλάνημα. FOVGsl
382a	〈ἦ:〉 ὄντως. Gsl
382b	〈γέλωθ’:〉 εἰς ἐμέ. Gsl
383a	〈ξὺν τῷ θεῷ:〉 μετὰ ἢ ἐκ τοῦ θεοῦ. Hsl
383b	τὸ θεὸς ἐνέργειαν δηλοῖ, παρὰ τὸ θῶ τὸ κατασκευάζω καὶ ποιῶ, οὐχὶ οὐσίαν. ὁμοίως οὐχὶ οὐσίαν ἀλλ’ ἐνέρ‐ γειαν. Fm
383c	〈πᾶς:〉 ἄνθρωπος, Gsl
384a	〈ἴδοιμι:〉 γελώμενον δηλονότι. Fsl
384b	〈νιν:〉 αὐτόν. Gsl	295
384c	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Gsl
384d	〈ἀτώμενος:〉 ὑπὸ τῆς θεᾶς. Fsl
386a	〈μέγ’:〉 κενόδοξον. Hsl
386b	〈ἵν’ εἶ κακοῦ:〉 ὅπου ὑπάρχεις τοῦ κακοῦ. Gsl
386c	〈ἵν’:〉 ὅπου. Hsl
388a	〈τὸν αἱμυλώτατον:〉 τὸν ἀπατηλότατον. NHsl
388b	αἱμύλος ὁ ἀπατεὼν καὶ ἔμπειρος. ἔστι δαίω τὸ μανθάνω, ἐξ οὗ τὸ δαίμων καὶ κατὰ ἀποβολὴν τοῦ δ αἵμων, ὡς τὸ (Hom. Ε 49)· αἵμονα θήρης. τούτου τὸ ὑποκοριστικὸν αἱμύλος καὶ τὸ κτητικὸν αἱμύλιος. Fm
389a	〈ἄλημα:〉 τὸν Ὀδυσσέα. δηλονότι τοῦ στρατοῦ. Fsl
389b	〈δισσάρ‐ χας:〉 τοὺς δύο, Ἀγαμέμνονα καὶ Μενέλαον. Nsl
389c	διπλοῦς. Hsl
392	〈κατεύχῃ:〉 κατὰ σοῦ. Hsl
395a	〈ἔρεβος:〉 χάος. FVsl
395b	ἔρεβος τὸ ὑπὸ τὴν γῆν σκότος, παρὰ τὸ ἐρέφω τὸ στεγάζω· τὸ κατεστεγασμένον ὑπὸ τῆς γῆς· ἢ παρὰ τὴν ἔραν, τὸ ὑπὸ τὴν ἔραν βαῖνον. Fm
395c	〈φαεννότατον:〉 λαμπρότατον. FNsl
395d	τοῦ ἡλίου. Gsl
395e	〈ὡς:〉 λίαν. Fsl
396a	〈οἰκήτορα:〉 σύνοικον. Vsl
396b	συγκάτοικον. Hsl
397	〈θεῶν / γένος:〉 προπάτωρ ἦν τοῦ Αἴαντος ὁ Ζεύς· ὁ γὰρ Ζεὺς ἐγέννησε τὸν Αἰακόν, ὁ Αἰακὸς Τελαμῶνα, Πηλέα καὶ Φῶκον· ἐκ Τελαμῶνος ὁ Αἴας, ἐκ δὲ Πηλέως Ἀχιλλεύς. Gm
398a	〈ἁμερίων:〉 ὀλιγοχρονίων. Gsl
398b	τῶν προσκαίρων. Fsl
399a	〈ἄξιος:〉 οὐκ εἰμί. Gsl
399b	ὑπάρχω. Hsl
399c	〈βλέπειν:〉 ὑπάρ‐ χειν. Nsl
400	〈ἀνθρώπων:〉 ἐμοῦ. Gsl
401a	〈ἁ Διός:〉 ἡ θυγάτηρ, ἡ Ἀθηνᾶ. FNHGsl
401b	〈ἀλκίμα:〉 ἡ στερεά. Gsl
401c	ἰσχυρά. Nsl
402a	〈ὀλέθριον:〉 ὀλεθρίως. Gsl
402b	〈αἰκίζει:〉 τιμωρεῖ. Gsl
403	〈τις:〉 ἐγώ. Gsl	296
404a	〈μολών:〉 παραγενόμενος. Hsl
404b	〈μενῶ:〉 καρτερήσω. FNsl
405a	〈εἰ:〉 ἐπεί. Gsl
405b	〈τὰ μέν:〉 τὰ ὅπλα. NHsl
405c	〈τὰ〉 κατὰ τὸν βίον. Fsl
407a	〈μωραῖς:〉 ἀνοήτοις. Gm
407b	〈δ’:〉 λέγω δή. Nsl
408	〈δίπαλτος:〉 ταῖς δυσὶ χερσὶν ἄν με φονεύοι. Hsl
410a	〈ὤ:〉 φεῦ. Gsl
410b	δυστάλαινα: παρὰ τὸ τάλλω τὸ κακοπαθῶ τά‐ λαινα, ἡ ἀθλία. Fm
410c	〈τοιάδ’:〉 τοιαῦτα. Hsl
410d	〈ἄνδρα:〉 ἀνδρεῖον. OHsl
410e	〈χρήσιμον:〉 πρέπον. Fsl
410f	ἐνδεχόμενον. Osl
411a	〈φωνεῖν:〉 λαλεῖν. Gsl
411b	〈ἔτλη:〉 λέγειν ταῦτα. NGsl
411c	ἀκοῦσαι. Fsl
411d	ἔκρινε καὶ προσεκαρτέρησεν. Osl
413a	〈πάραλά τ’ ἄντρα:〉 παρὰ θαλάσσῃ σπήλαια. Gsl
413b	παραθα‐ λάσσια. ONsl
413c	〈ἐπάκτιον:〉 παραθαλάσσιον. Gsl
414a	〈δαρόν:〉 ἐπὶ πολύ. δαρὸν κυρίως ἐπὶ τοῦ χρόνου τῆς μάχης, ἀπὸ τοῦ δῆρις ἡ μάχη. OHsl
414b	πολύν. ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό. Fsl
414c	χρόνον. ἐπὶ πολύ. Gsl.
416a	〈οὐκέτι μ’:〉 οὐδαμῶς ἕξετε. Gsl
416b	ἕξετε λείπει. ONsl
416c	λείπει τὸ καθέξετε. Fsl
417	〈ἀμπνοάς:〉 ἀναπνοάς. FOHsl
418a	〈τις:〉 πᾶς. Hsl
418b	〈ἴστω:〉 γινωσκέτω. Fsl
420a	〈εὔφρονες:〉 εὐφρανταί. Hsl
420b	ἐπιθυμηταί. Gsl
421a	〈οὐκέτ’:〉 ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς. FGsl
421b	〈ἄνδρα:〉 ἀνδρεῖον. Hsl
422a	〈τόνδ’:〉 ἐμὲ τὸν Αἴαντα. προθεραπεία. Hsl
422b	ἐμέ. Osl	297
423a	〈ἐξερέω:〉 φανερῶς εἴπω. Hsl
423b	〈οἷον οὔ / τινα:〉 οἷον ἐμέ. Gsl
424a	〈στρατοῦ:〉 ἀπὸ τοῦ. FOsl
424b	τῶν Ἀργείων. Hsl
425a	〈δέρχθη:〉 εἶδε. Nsl
425b	ἐθεάσατο. FHGsl
425c	〈χθονός:〉 γῆς.
426a	〈Ἑλλανίδος:〉 τῆς Ἑλληνικῆς. Nsl
426b	〈ἄτιμος:〉 ἐφύβριστος. Fsl
426c	χωρὶς τιμῆς. Gsl
427a	〈ὧδε:〉 οὕτως. Gsl
427b	〈πρόκειται:〉 〈πρόκει〉μαι. Osl
427c	〈πρόκει〉μ〈αι〉. Hsl
428a	〈ἀπείργειν:〉 κωλύειν. Gsl
428b	〈οὔθ’ ὅπως:〉 οὕτως. FGsl
430a	〈αἶ αἶ:〉 παρετυμολογία τοῦ ὀνόματος τὸ αἶ αἶ. Hsl
430b	〈ᾤεθ’:〉 ὑπέλαβεν. Nsl
431a	〈ξυνοίσειν:〉 ἀποβῆναι. ONsl
431b	εὔξασθαι, νοῆσαι. Fsl
431c	συνδραμεῖν, γνωρίσαι. Hsl
431d	συναρμόσαι, ὁμοφωνῆσαι. Gsl
433a	〈τοιούτοις:〉 ἐμφαντικόν. μεγάλοις. Fsl
433b	〈ἐντυγχάνω:〉 ἐμ‐ πίπτω. Gsl
433c	συνυπάρχω. Hsl
434a	〈πατήρ:〉 ὁ Τελαμών. FNGsl
434b	ὁ ἐμὸς δηλονότι. Hsl
435a	〈καλλιστεῖ’ ἀριστεύσας:〉 διάφρασις. Hsl
435b	καλλιστεύματα. Gsl
435c	ἀριστεῖα. Fsl
435d	ἀριστείαν λαβών. HGsl
435e	ἀνδραγαθήσας. Fsl
439a	〈χειρὸς ἀρκέσας:〉 διὰ τῆς ἐμῆς χειρὸς ἐπιδειξάμενος, ἀνύσας. Hsl
439b	〈χειρός:〉 διὰ τῆς. FNGsl
439c	〈ἀρκέσας:〉 πράξας. FNsl
439d	δυνηθείς. Osl
440a	〈ἄτιμος:〉 χωρὶς τιμῆς. Gsl
440b	ἐξουθενωμένος. Hsl
440c	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Gsl
440d	〈ἀπόλλυμαι:〉 φθείρομαι. Hsl
441	〈ἐξεπίστασθαι:〉 γινώσκειν. Fsl
442	〈τῶν ὧν πέρι:〉 τῶν ἰδίων. FHGsl	298
443a	〈κρίνειν:〉 διδόναι. Fsl
443b	〈κράτος ἀριστείας:〉 ἀνδραγα‐ θία〈σ〉 χάριν παρασχεῖν τὰ ὅπλα. Hsl
443c	βραβεῖον. Fsl
443d	ἰσχύν. Gsl
443e	ἔπαθλον. Osl
443f	〈ἀριστείας:〉 ἕνεκα. Fsl
443g	〈τινι:〉 λείπει· ὥστε δοῦναι. FOsl
444a	〈αὔτ’:〉 αὐτά. Gsl
444b	〈ἔμαρψεν:〉 ἔλαβεν. FNGsl
445a	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Gsl
445b	〈αὔτ’:〉 αὐτά. Fsl
445c	τὰ ὅπλα. Hsl
445d	〈φωτί:〉 ἀνθρώπῳ. Gsl
445e	〈παντουργῷ:〉 πάντα ἐργαζομένῳ, παμμη‐ χάνῳ. Hsl
445f	〈φρένας:〉 κατὰ τὴν δύναμιν. Gsl
445g	κατὰ τάς. FHsl
445h	κατὰ τὰς πανουργίας. Fsl
446a	〈ἔπραξαν:〉 ἔδωκαν, ἐπώλησαν. FGsl
446b	ἐδωρήσαντο. Hsl
446c	〈κράτη:〉 τὰς δυνάμεις. Gsl
448a	〈γνώμης ἀπῇξαν:〉 βουλῆς τῆς ὀρθῆς ἤγαγον. Fsl
448b	ὁρμῆς. Hsl
448c	〈ἀπῇξαν:〉 ἐμέ. Osl
448d	ἀπήγαγον. Hsl
449a	〈δίκην:〉 δικαιοσύνην, κρίσιν. Fsl
449b	ψῆφον. Nsl
449c	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Gsl
449d	〈ἐψήφισαν:〉 ἔκριναν. FHsl
450a	〈ἡ Διός:〉 θυγάτηρ. ἡ Ἀθηνᾶ. FGsl
450b	〈γοργῶπις:〉 καταπλη‐ κτόφθαλμος. Gsl
451a	〈ἐπ’ αὐτοῖς:〉 τοῖς Ἕλλησι. FNsl
451b	〈ἐπεντύνοντ’:〉 καθο‐ πλίζοντα. Fsl
452a	〈ἔσφηλεν:〉 σφαλῆναι ἐποίησεν. Fsl
452b	σχῆμα ἀλλοπαθές. Hsl
452c	〈ἐμβαλοῦσα:〉 πέμψασα. Fsl
452d	〈λυσσώδη:〉 μανικήν. Hsl
452e	εἰς. Gsl
453a	〈αἱμάξαι:〉 αἱματῶσαι. NHsl
456a	〈βλάπτει:〉 ἐμποδίζει. Hsl
456b	〈βλάπτ〉οι. Hsl
456c	〈φύγοι γ’ ἄν:〉 εἰς φυγὴν τρέψει. Fsl
456d	〈χὠ κακός:〉 ὁ δειλός. Fsl
456e	〈τὸν κρείσσονα:〉 τὸν ἀνδρεῖον. FHsl
457	〈ἐμφανῶς:〉 φανερῶς. Hsl
458	〈ἐχθαίρομαι:〉 μισοῦμαι. FGsl	299
459a	〈ἔχθει:〉 μισεῖ. FGsl
459b	〈Τροία πᾶσα:〉 ὡς ἐκ τῆς γῆς λέγει τοὺς κατοικοῦντας. Hsl
460a	〈πότερα:〉 ἆρα. Fsl
460b	〈πρὸς οἴκους:〉 λείπει ἀπέρχομαι. Fsl
460c	ἔλθω. Hsl
460d	〈ναυλόχους:〉 τοὺς ὑποδεχομένους τὰς ναῦς. Hsl
460e	ναυλόχους: τόποι λέγονται ἐν οἷς ἐλλοχῶνται αἱ νῆες. Fsl
461	〈Αἰγαῖον περῶ:〉 πάροδον καταιγίδος ἐγείρει. Fsl
462a	〈ὄμμα:〉 ὄψιν. Hsl
462b	〈δηλώσω:〉 δείξω. FHsl
464a	〈ἀριστείων:〉 ἀριστευμάτων. Fsl
464b	〈ἄτερ:〉 χωρίς. Gsl
465	〈ὧν:〉 ἀφ’ ὧν, τῶν ἀριστείων. Fsl
466	〈τλητόν:〉 ὑπομονητικόν. Hsl
467a	〈ἔρυμα:〉 φύλαγμα. NHsl
467b	〈μόνοις:〉 τοῖς Τρωσίν. Fsl
468	〈λοίσθιον:〉 λοίσθιος, λοῖσθος ὁ ἔσχατος. οἱ μὲν παρὰ τὸ ὄλισθος καθ’ ὑπερβιβασμὸν τοῦ λ λοίσθιος, οἷον ἐξολισθήσας καὶ ἐμποδισθείς. Fm
470a	〈πεῖρα:〉 πρᾶξις, μηχανή. Fsl
470b	βουλή, σκέψις. Hsl
470c	βουλὴ ἢ ὁδός. Gsl
472	〈φύσιν:〉 κατὰ τὴν φύσιν. Gsl
474a	〈ἐξαλλάσσεται:〉 ἐκφεύγει. Fsl
474b	διαλλαγὴν δέχεται. Hsl
474c	διαλλαγὴν οὐ δέχεται ἀεὶ ἐν κακοῖς. Vsl
475	〈παρ’ ἦμαρ ἡμέρα:〉 ἡμέρα ἐξ ἡμέρας. Hsl
476a	〈προσθεῖσα:〉 προσθήκην ποιοῦσα. Hsl
476b	〈κἀναθεῖσα:〉 ἀναβολὴν ποιοῦσα. Hsl
476c	βραδύνασα. Fsl
477a	〈πριαίμην:〉 ἀγοράσαιμι. Gsl
477b	〈λόγου:〉 φροντίδος. Gsl	300
478a	〈κεναῖσιν:〉 ματαίαις. Hsl
478b	〈θερμαίνεται:〉 εὐφραίνεται. Gsl
481a	〈ἀπόβλητον:〉 κακόν. Nsl
481b	ψευδῆ, ἀνάρμοστον. Fsl
481c	ἐκβε‐ βλημένον. Hsl
482a	〈Αἴας:〉 Αἶαν. Fsl
482b	〈τῆς σαυτοῦ φρενός:〉 τῆς πρῴην φρονήσεως. Fsl
482c	τοῦ θελήματος. Gsl
482d	ἀλλ’ ἄξια τῆς σαυτοῦ φρενός. Hsl
484a	〈γνώμης:〉 τοῦ θελήματος, τῆς βουλῆς. Fsl
484b	〈κρατῆσαι:〉 νικητὰς γενέσθαι. Hsl
484c	〈τάσδε φροντίδας:〉 τὰς παραφόρους βου‐ λάς. Hsl
485a	〈ὦ δέσποτ’ Αἴας:〉 τοῦτο εἰς εἰσβολὴν τοῦ πάθους. Hm
485b	εἰσβολὴ ἐλέους. Hsl
485c	〈τῆς ἀναγκαίας τύχης:〉 βιοτικῆς δουλείας τυχεῖν· καὶ δυστυχεῖν. Gsl
485f	τῆς εἱμαρμένης, τῆς ἀπαραιτήτου, τῆς ἐξ ἀνάγκης γινο‐ μένης δυστυχίας. Fsl
488	〈σθένοντος:〉 ὑπερέχοντος. Gsl
489a	〈ἔδοξε:〉 ἤρεσεν. Gsl
489b	〈που:〉 ἴσως. Osl
490	〈σῇ μάλιστα χειρί:〉 〈τοῦτο〉 κολακεύουσα. Hsl
491a	〈λέχος:〉 κοίτην. Nsl
491b	〈ξυνῆλθον:〉 συνευνάσθη〈ν〉. Osl
491c	ἠγάπησα. σοί. Hsl
491d	συνεκοιμήθην. Gsl
491e	〈εὖ:〉 καλῶς. Gsl
492a	〈ἀντιάζω:〉 παρακαλῶ. FONsl
492b	〈πρός:〉 παρά. Gsl
492c	〈ἐφεστίου:〉 ἐγκατοίκου. Hsl
493a	〈εὐνῆς:〉 πρός. Osl
493b	〈συνηλλάχθης:〉 συνεμίγης. Osl
493c	ἐκοιμήθης. Fsl
494a	〈ἀξιώσῃς:〉 ἀξίαν κρίν〈ειν〉 θελήσῃς. Hsl
494b	〈ἀξιώσ〉ει〈σ〉. Hsl
494c	βάξιν σημαίνει τὴν φήμην καὶ τὴν ῥῆσιν. Μίμνερμος (frg. 9 Diehl = frg. 15 Bergk)· καί μιν ἐπ’ ἀνθρώπους βάξις ἔχει χαλεπή. παρὰ τὸ βάζω, βάξω, βάξις. Fm
494d	〈ἀλγεινήν:〉 λυπηράν. Osl
494e	ἀλγεινὸν οὐκ
494e	ἀπὸ τοῦ ἀλέγω ἀλεγεινὸς οὐδὲ ἀπὸ τοῦ ἐλέω ἐλεεινός, ἐπεὶ ὤφειλε γράφεσθαι 〈διὰ τοῦ ι〉, ὡς τάχα ταχινὸς καὶ πύκα πυκινός, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ ἄλγος ἀλγεινὸς καὶ ἔλεος ἐλεεινὸς ὡς παρώνυμα διὰ δίφθογγον. Fm	301
494f	λυπηράν. Osl
496a	〈τελευτήσεις ἀφ’ ἧς:〉 〈τελευτήσ〉ας 〈ἀφ〉εί〈σ〉. Fsl
496b	〈ἀφ’ ἧς:〉 ἡμέρας θάνῃς. Osl
497	〈βίᾳ:〉 βιαίως. Fsl
499a	〈ἕξειν:〉 ὑπομεῖναι. Hsl
499b	〈τροφήν:〉 ζωήν. Fsl
500a	〈πρόσφθεγμα:〉 λόγον. Nsl
500b	λόγιον. Gsl
501a	〈λόγοις ἰάπτων:〉 ὀνειδίζων. Osl
501b	λέγων. Nsl
503a	λατρείας: λάτρης ὁ μισθωτὰ δουλεύων. λάτρον γὰρ ὁ μισθός. ἢ παρὰ τὸ λα καὶ τὸ τρεῖν, ὅ ἐστι φοβεῖσθαι. Fm
503b	〈ἀνθ’ ὅσου ζήλου:〉 ἀνθ’ ὅσης ἀλαζονείας, πλούτου, δόξης. Osl
503c	εὐδαιμονίας. Gsl
503d	πλούτου, τιμῆς. Hsl
503e	κενοδοξίας. Fsl
504a	〈τοιαῦτ’ ἐρεῖ τις:〉 ἀπόθεσις, Osl
504b	〈δαίμων:〉 ἡ δυστυχία. HGsl
504c	τῆς δουλείας ἡ τύχη. Fsl
504d	ἡ κακὴ τύχη. Osl
504e	〈ἐλᾷ:〉 ἐλαύνει. HGsl
505	〈τῷ σῷ γένει:〉 τῷ υἱῷ. Osl
506a	〈ἀλλ’ αἴδεσαι μέν:〉 εἰσβολὴ ἐλέους. Om, Fsl
506b	ἀλλ’ ἐντράπηθι. Osl
506c	〈πατέρα:〉 τὸν Τελαμῶνα. ONsl
506d	〈λυγρῷ:〉 ἀσθενεῖ. Gsl
506e	χαλεπῷ. Osl
506f	λίαν γοερῷ. Fsl
507	〈μητέρα:〉 τὴν Ἐρίβοιαν. FONGsl
509a	〈ἀρᾶται:〉 εὔχεται. FOHsl
509b	ἀρᾶται: ἀπὸ τοῦ ἀρά, ἡ εὐχή. τὸ δὲ ἀρὰ παρὰ τὸ αἴρειν τὰς χεῖρας εὐχομένους. ἢ παρὰ τὸ ἀρύειν, ὅπερ ἐπὶ τοῦ κα‐ λεῖσθαι ἔταττον καὶ μάλιστα οἱ Συρακούσιοι. ἀρύετ’ ἂν φύζην. ἀντὶ τοῦ ἐπι‐ καλεῖσθαι καὶ ἐφέλκεσθαι. ἀρύω, ἀρά. Fm
509c	〈μολεῖν:〉 ὥστε. Hsl	302
510a	〈παῖδα τὸν σόν:〉 τὸν Εὐρυσάκην. Fsl
510b	〈εἰ:〉 ἐπειδή. HGsl
510c	〈νέας:〉 ἁπαλῆς. Hsl
511a	〈τροφῆς:〉 ἀνατροφῆς, παιδεύσεως. Osl
511b	〈μόνος:〉 χωρίς. Osl
511c	μεμονωμένος, χωρίς. Hsl
512a	〈ὑπ’ ὀρφανιστῶν:〉 ὑπὸ τῶν 〈τοὺσ〉 ὀρφανοὺς διοικούντων τρεφό‐ μενος, οὐχ ὑπὸ τῶν φίλων. Osl
512b	τῶν λαμβανόντων τὰ ὀρφανικὰ παιδία. Fsl
512c	〈μὴ φίλων:〉 ἀλλὰ τῶν ἐχθρῶν δηλονότι. Hsl
512d	〈μή:〉 οὐχί. Nsl
512e	〈ὅσον:〉 μέγα. Fsl
513a	〈κείνῳ:〉 τῷ παιδί. Fsl
513b	〈τοῦθ’, ὅταν θάνῃς:〉 ἐννόησον λείπει. NGsl
515	〈πλήν:〉 χωρίς. HGsl
517a	〈καθεῖλεν:〉 καθῆκεν. Osl
517b	〈θανασίμους:〉 εἰς τούς. Nsl
519	〈ἐν σοὶ πᾶσιν:〉 ἀντὶ πάντων καὶ κατὰ πάντα. Hsl
520a	〈ἴσχε:〉 λάβε. Hsl
520b	ἔχε. FGsl
520c	〈μνῆστιν:〉 μνείαν. FHsl
520d	〈χρεών:〉 χρεία ἐστίν. Gsl
520e	δίκαιον. Hsl
521	〈προσεῖναι:〉 ὑπάρχειν. Gsl
522	〈χάριν:〉 τὴν ἀντίχαριν. Hsl
523	〈ἀπορρεῖ:〉 φεύγει, κρύπτεται. Hsl
524	〈οὐκ .... εὐγενής:〉 〈οὐκ〉 ἐπαινετός, ἀλλὰ κακὸς δηλονότι. Hsl
525a	〈οἶκτον:〉 συμπάθειαν. Hsl
525b	τῆς Τεκμήσσης. FGsl
525c	ἐν τῇ Τεκμήσσῃ. Nsl
526	〈αἰνοίης:〉 αἴνου ἀξιοῖς. Hsl
527a	〈κάρτ’:〉 λίαν. Hsl
527b	〈πρὸς .... ἐμοῦ:〉 παρ’ ἐμοῦ. Hsl
528a	〈τὸ ταχθέν:〉 τὸ προσταχθέν. FHGsl
528b	〈τολμᾷ:〉 θέλει. Fsl
528c	〈τελεῖν:〉 πληροῦν. Fsl	303
529a	〈ὦ φίλ’ Αἴας:〉 περισσόν. Gsl
529b	〈πείσομαι:〉 πεισθῶ σοι. Hsl
530	〈κόμιζε:〉 φέρε. Hsl
531a	〈ἐξελυσάμην:〉 ἐλυτρωσάμην. FGsl
531b	ἔκρυψα. Osl
532a	〈ἐν τοῖσδε τοῖς κακοῖσιν:〉 τουτέστιν ὅτι ἐμάνην. Fsl
532b	τῆς μανίας. Osl
533a	〈ἀντήσας:〉 πλησιάσας. Fsl
533b	συναντήσας. Osl
533c	προστυ‐ χών. Gsl
534	〈δαίμονος:〉 δυστυχίας. Gsl
535a	〈’φύλαξα:〉 ἐ〈φύλαξα〉. Gsl
535b	〈τοῦτο:〉 τὸ θανεῖν. Fsl
535c	〈τούτ〉ῳ. Rsl
535d	〈ἀρκέσαι:〉 ἐκλυτρωθῆναι καὶ ἐκφυγεῖν. Fsl
536a	〈πρόνοιαν:〉 πρόγνωσιν. Nsl
536b	νόησιν. Fsl
536c	τὴν οἰκονομίαν. Hsl
536d	〈ἣν ἔθου:〉 ἣν ἐποίησας περὶ τοῦ παιδός. Gsl
536e	ἐποίησας. FHsl
537a	〈τί δῆτ’:〉 ἐκ τοῦ φέρειν αὐτόν, τὸν παῖδα, εἰς σὲ τίνα ὠφ〈έλειαν ἕ〉ξεις. Hsl
537b	〈ὠφελοῖμι:〉 ὠφελήσω. Fsl
537c	〈σε:〉 〈σ〉οι. Nsl
538a	〈ἐμφανῆ:〉 ἐμφανῶς. Gsl
538b	φανερῶς. FNHsl
538c	〈ἰδεῖν:〉 θεωρεῖν. Gsl
539	〈πέλας:〉 πλησίον. Gsl
540a	〈μέλλει:〉 βραδύνει. FHsl
540b	〈παρουσίαν:〉 ἐπέλευσιν. Fsl
540c	ἐπιδημίαν. Hsl
541a	〈ὦ παῖ:〉 ἀποστροφή. Gsl
541b	〈δεῦρο:〉 ἐνταῦθα. FHsl
541c	〈προσπόλων:〉 ἀπὸ τῶν. Hsl
542a	〈ἄγ’:〉 φέρε. Gsl
542b	〈εὐθύνων:〉 κρατῶν. Gsl
542c	κατέχων. Fsl
542d	διεξάγων. Nsl
542e	〈κυρεῖς:〉 τυγχάνεις. HGsl
543a	〈ἕρποντι:〉 βαδίζοντι. Fsl
543b	〈λελειμμένῳ:〉 μακρὰν ὄντι. Fsl
543c	〈λόγου:〉 τῆς φωνῆς. Hsl	304
544a	〈κομίζει:〉 ἔρχεται. Hsl
544b	〈προσπόλων:〉 ἀπὸ τῶν. FGsl
544c	παρὰ τῶν. Hsl
544d	〈ὅδ’:〉 οὗτος. Gsl
545a	〈ταρβήσει:〉 φοβηθῇ. Fsl
545b	φοβηθήσῃ. Gsl
546a	〈νεοσφαγῆ:〉 εἰς. Fsl
547a	〈δικαίως:〉 ἀληθῶς. FNsl
547b	ἀδόλως, καθαρῶς. Hsl
547c	〈ἐμός:〉 υἱὸς δηλονότι. ONsl
547d	〈τὰ πατρόθεν:〉 φυλάσσων πατρικὰ ἤθη καὶ τολμήματα. ONHsl
547e	ἐκ τοῦ πατρός. Fsl
548a	〈αὐτίκ’:〉 παιδιόθεν. OHsl
548b	εὐθέως. Gsl
548c	τουτέστιν ἀπὸ τοῦ‐ δε. Fsl
548d	〈ὠμοῖς:〉 σκληροῖς, ἀνδρείοις. HGsl
548e	γενναίοις. Fsl
549a	〈πωλοδαμνεῖν:〉 πωλοδαμνεῖσθαι. Osl
549b	〈κἀξομοιοῦ‐ σθαι:〉 τῷ πατρὶ δηλονότι. Fsl
549c	〈φύσιν:〉 κατὰ τὴν πατρικήν. Hsl
550a	〈ὦ παῖ, γένοιο:〉 διὰ τὴν δυστυχίαν τὴν ἐπισυμβᾶσαν αὐτῷ εἴρηκε τοῦτο. Hsl
550b	πρὸς τὸν παῖδα. Gsl
551a	〈τὰ δ’ ἄλλ’:〉 εἰς. Gsl
551b	〈οὐ κακός:〉 ἀλλ’ ἀνδρεῖος. Gsl
553	〈ἐπαισθάνῃ:〉 φιλεῖ〈σ〉. Fsl
554Aa	〈ἐν τῷ φρονεῖν:〉 ἐπὶ τῆς παιδικῆς. Gsl
554Ab	〈ἥδιστος:〉 ἡδύς ἐστιν. Gsl
554B	〈ἀνώδυνον:〉 ἄλυπον. Fsl
555	〈τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι:〉 τὴν χαρὰν καὶ τὴν λύπην. Gsl
556	〈πρὸς τοῦτο:〉 πρὸς τὸ γινώσκειν τὸ καλόν. HGsl
557a	〈οἷος:〉 παῖς. Nsl
557b	〈ἐξ οἵου:〉 πατρός. Nsl
558a	〈τέως:〉 πρὸς τὸ παρόν. Hsl
558b	〈κούφοις:〉 νεωτερικοῖς. Hsl
559	ἀτάλλων: παρὰ τοῦ τλῶ τὸ καρτερῶ καὶ ὑπομένω γίνεται τλὰς καὶ ἄτλας,
559	ὁ μὴ δυνάμενος τλῆναι. ἐξ αὐτοῦ ἀτάλλων ὁ ἀπαθὴς καὶ μὴ κακ〈οπαθῶν〉. Fm	305
561a	〈στυγναῖσι λώβαις:〉 μισηταῖς ὕβρεσι. Hsl
561b	λυπηραῖς βλά‐ βαις. Fsl
561c	〈οὐδέ:〉 ἀντὶ τοῦ καί. Nsl
561d	〈χωρίς:〉 κεχωρισμένως. Hsl
562a	〈τοῖον:〉 τοιοῦτον. HGsl
562b	〈ἀμφὶ σοί:〉 ἕνεκα σοῦ. Hsl
564a	〈τηλωπός:〉 πόρρω τῶν ἐμῶν ὀφθαλμῶν πορεύεται. Hsl
564b	μακράν. Nsl
564c	〈θήραν:〉 ἐνέδραν. Gsl
565a	〈ἀλλ’, ἄνδρες:〉 ἀποστροφὴ τὸ σχῆμα. HGsl
565b	πρὸς τὸν χορὸν ὁ λόγος. Hsl
565c	〈ἀσπιστῆρες:〉 πολεμισταί. Fsl
565d	βοηθοί. Osl
565e	συμπολεμισταί. Nsl
565f	βοηθοὶ ἐμοί. καὶ πολεμικοί. Hsl
565g	〈ἐνάλιος:〉 ὁ ναυτικός. Hsl
565h	θαλάσσιος. Fsl
566a	〈ὑμῖν:〉 πᾶσιν. Hsl
566b	〈ἐπισκήπτω:〉 ἐντέλλομαι, ὁμολογῶ. NGsl
566c	ἀνατίθημι. Osl
566d	παραγγέλλω, δί〈δωμι〉. Fsl
566e	λέγω, δί‐ δωμι. Hsl
566f	σκηπτὸς ὁ κεραυνός. Gm
567a	〈κείνῳ:〉 τῷ Τεύκρῳ. FOHGsl
567b	τῷ ἀδελφῷ μου. Nsl
567c	〈ἐν‐ τολήν:〉 ἐνστολήν. Gm
567d	παραγγελίαν. Hsl
568	〈πρός:〉 εἰς. Hsl
569	〈Τελαμῶνι:〉 τῷ πατρί μου. Nsl
570a	〈ὥς σφιν:〉 ἵνα αὐτοῖς. FOGsl
570b	〈γηροβοσκός:〉 Ἀττικόν. Nsl
572a	〈ἀγωνάρχαι:〉 βασιλεῖς. Gsl
572b	κριταί. Osl
574	〈αὐτό:〉 τὸ σάκος τὸ εὐρύ, ἤγουν πλατύ. Hsl
575	〈ἴσχε:〉 ἔχε. OGsl
576a	〈ἑπτάβοιον:〉 ἀπὸ ζʹ βοῶν δερμάτων ἐσκευασμένον. Fsl
576b	〈εὔ‐ ρηκτον:〉 ἄ〈ρρηκτον〉. Rsl
577	〈κοίν’:〉 κοινῶς. FOsl
578	〈ἀλλ’ ὡς τάχος:〉 πρὸς τὴν Τέκμησσαν ὁ λόγος. Hsl	306
579a	〈δῶμ’ ἀπάκτου:〉 δώματος ἔξαγε. Fsl
579b	〈δῶμ’:〉 εἰς τό. Hsl
579c	〈ἐπισκήνους:〉 ἔσωθεν τῆς σκηνῆς· θρηνητικούς. Fsl
581a	〈πύκαζε:〉 φρόνει. Osl
581b	κρύπτου, φυλάσσου κόσμον. Fsl
581c	〈θᾶσσον:〉 ταχέως. Gsl
581d	συντόμως. Hsl
581e	〈οὐ πρὸς ἰατροῦ:〉 ὡραῖον. Fm
581f	〈πρός:〉 παρά. Hsl
582a	〈θρηνεῖν:〉 λέγειν. OGsl
582b	〈ἐπῳδάς:〉 λαλιάς. Gsl
582c	λόγους περιττούς. Hsl
582d	〈τομῶντι:〉 ἀξίῳ τομῆς. Fsl
583a	〈δέδοικ’:〉 φοβοῦμαι. Gsl
583b	〈προθυμίαν:〉 ὀξυθυμίαν. FOsl
583c	κέλευσιν. Hsl
584a	〈γλῶσσά σου τεθηγμένη:〉 λέγουσα λόγους δυναμένους λυπῆ‐ σαι. Hsl
584b	κινουμένη πρὸς φόνον. Osl
585	〈τί ποτε δρασείεις:〉 τί σκοπεῖς κατὰ τὰς φρένας σου πρᾶξαι. Hsl
586a	〈σωφρονεῖν:〉 ἡσυχάζειν. Fsl
586b	τὸ σιγᾶν καλόν ἐστι τῇ γυναι‐ κί. Hsl
586c	〈καλόν:〉 ἐστίν. Gsl
587a	〈ὡς:〉 λίαν. HGsl
587b	〈ἀθυμῶ:〉 θλίβομαι. Nsl
587c	〈πρὸς τοῦ σοῦ τέκνου:〉 διὰ τὸ σὸν τέκνον. Nsl
587d	ἕνεκα. Hsl
588a	〈ἱκνοῦμαι:〉 παρακαλῶ. FHGsl
588b	〈μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ:〉 μὴ προδότης ἡμῶν γένῃ. HGsl
588c	προδότης. Osl
589a	〈λυπεῖς:〉 ἐμέ. OGsl
589b	〈οὐ κάτοισθ’:〉 οὐ γινώσκεις. Gsl
590a	〈οὐδέν:〉 οὐδόλως. Hsl
590b	〈ἀρκεῖν:〉 ὑπηρετεῖν. ἢ βοηθεῖν. OHGsl
590c	βοηθεῖσθαι. Fsl
592a	〈θροεῖς:〉 ταράττεις με. Gsl
592b	λαλεῖς. Fsl
593a	〈ταρβῶ:〉 φοβοῦμαι. Nsl
593b	〈οὐ ξυνέρξεθ’:〉 ἡ ἑρμηνεία ὀπί‐ σω. πιθανὸν εἰς τὸν Αἴαντα. Gm
593c	ἑλκύσετε, κωλύσετε. FOsl
593d	συναποκλεί‐ σετε αὐτὴν ἔξω. Nsl
593e	σύρετε, ἐκβάλλετε. Hsl
593f	ἀντὶ τοῦ ἀσφαλίσεσθε. Gsl	307
594	〈μῶρα:〉 ἀνόητα. HGsl
595a	〈εἰ τοὐμὸν ἦθος:〉 γνώμη. Gm
595b	〈παιδεύειν νοεῖς:〉 ῥυθμίζειν ἐπιχειρεῖς. Osl
596a	〈Σαλαμίς:〉 νῆσος. Fsl
596b	〈που:〉 ἴσως. OHVsl
597a	〈ναίεις:〉 κατοικεῖς, κεῖσαι. Gsl
597b	ζῇς καὶ κατοικεῖς. ἀντὶ τοῦ οἰ‐ κουμένη ὑπάρχεις, κατοικῇ. Hsl
597c	〈ἁλίπλακτος:〉 ὑπὸ θαλάσσης κλυζο‐ μένη. Gsl
597d	ἡ πληττομένη· ἡ πλησιάζουσα τῇ ἁλί. Hsl
597e	τῇ ἁλὶ πλησιά‐ ζουσα. Fsl
598a	〈περίφαντος:〉 περίφημος. Fsl
598b	λαμπρά. Osl
600	〈ἀφ’ οὗ χρόνος:〉 λείπει διέβη. OHsl
603a	〈ἀνήριθμος:〉 ἀφανής, ἄδοξος. μὴ 〈ἔν〉 τινι τῶν εὐτυχῶν καταριθμού‐ μενος. Nm
603b	ἄδοξος. ONHsl
604	〈εὐνόμᾳ:〉 τῷ καλῶς κινουμένῳ. Hsl
605	〈τρυχόμενος:〉 †κατακακούμενος τοῖς εὐτυχέσι.† Osl
607a	〈ἔτι:〉 ὅπως. Nsl
607b	〈ἀνύσειν:〉 ἐκπράξειν, διελθεῖν εἰς ἐμέ. OHGsl
607c	ἀπελθεῖν. Fsl
607d	τελειώσει〈ν〉. Nsl
607e	〈ἀπότροπον:〉 τὸν μι‐ σητόν. FOGsl
607f	μεμισημένον. NHsl
609a	〈καί:〉 καὶ πρὸς τούτοις. Hsl
609b	〈δυσθεράπευτοσ〉: μανικὸς ἢ ἀθεράπευτος. Hsl
610a	〈ἔφεδρος:〉 ἐπικείμενος τοῖς κακοῖς. Osl
610b	ἐπικείμενος. ἢ ἐπίσκη‐ νος. Hsl
610c	συγκάτοικος. Fsl
611a	〈θείᾳ:〉 τῇ θεϊκῇ. Fsl
611b	〈ξύναυλος:〉 συναυλιζόμενος, σύνοι‐ κος. NGsl
611c	συμμέτοχος. Hsl
611d	μέτοχος, συγκάτοικος. Fsl
612	〈ἐξεπέμψω:〉 σύ, ὦ Σαλαμίς. FHsl	308
614a	〈κρατοῦντ’:〉 ὑπερνικῶντα. Osl
614b	νικῶντα. Hsl
614c	εὐδοκι‐ μοῦντα. Gsl
615a	〈νῦν δ’ αὖ:〉 νῦν τὸ ἐναντίον ἐγίνετο. Hsl
615b	〈φρενός:〉 ἀπὸ μωρᾶς διανοίας. Gsl
615c	〈οἰοβώτας:〉 λείπει τὸ γεγονώς. Fsl
616	〈μέγα:〉 εἰς. Hsl
617	〈εὕρηται:〉 ἐπινενόηται. Osl
618a	〈χεροῖν:〉 ἀντίπτωσις. Fsl
618b	ἐν ταῖς χερσὶ τοῦ Αἴαντος. Hsl
619	〈ἀρετᾶς:〉 ἀνδρείας. FOsl
620a	〈ἔπες’:〉 ἐγένετο. ONsl
620b	κατεβλήθησαν, ἠφανίσθησαν. Hsl
621a	〈μελέοις:〉 τοῖς ματαίοις. Hsl
621b	〈Ἀτρείδαις:〉 παρά. Hsl
622a	〈ἦ:〉 ἀληθῶς. Hsl
622b	ὄντως. FOGsl
622c	〈παλαιᾷ:〉 τῇ πολυχρο‐ νίῳ. Hsl
623a	〈ἔντροφος:〉 σύντροφος. Nsl
623b	ἡ μήτηρ τοῦ Αἴαντος ἡ γηραιά. Hsl
625	〈νιν:〉 αὐτόν, τὸν Αἴαντα. Fsl
627a	〈αἴλινον, αἴλινον:〉 ὑφειμένον. Fsl
627b	πέμψει. Hsl
628a	〈ἀηδοῦς:〉 τῆς ἀηδόνος. FHGsl
628b	ἐλάττονα λείπει. Nsl
633	〈δοῦποι:〉 κτύποι. Gsl
634a	〈κρείσσων:〉 εὐδαιμονέστερος. Hsl
634b	〈κεύθων:〉 κρυπτόμενος. FONGsl
634c	τὸ ἐνεργητικὸν ἀντὶ παθητικοῦ. Hsl
635a	〈μάταν:〉 ἀνιάτως. Osl
635b	〈μάτην:〉 〈μάτ〉αν. μανίαν. Fsl
636	〈ὅς:〉 ὁ Αἴας. Hsl
637	〈ἥκων:〉 καταγόμενος. Fsl	309
638a	〈οὐκέτι:〉 ὑπάρχει. Hsl
638b	〈συντρόφοις:〉 φυσικαῖς. Hsl
640a	〈ἔμπεδος:〉 συνεχόμενος. Hsl
640b	στερεός. Gsl
640c	〈ἀλλ’ ἐκτὸς ὁμιλεῖ:〉 οὐκέτι ἄριστος, ἀλλ’ 〈ἐκτὸσ〉 ὑπάρχει, ζῇ. Hsl
641a	〈ὦ τλᾶμον πάτερ:〉 ἀποστροφή. Fsl
641b	〈τλάμ〉ων. GRsl
642a	〈μένει:〉 ἀπόκειται. FOHsl
642b	〈πυθέσθαι:〉 μαθεῖν, ἀκοῦσαι. FOGsl
643	〈παιδός:〉 περί. OHsl
645a	〈αἰὼν Αἰακιδᾶν:〉 ἐπὶ τῇ τοῦ Αἰακοῦ γενεᾷ. Gsl
645b	τοῖς Αἰα‐ κίδαις. Fsl
645c	ἡ ζωή. 〈ἢ ἐών,〉 ὑπάρχων. Gsl
645d	〈ἄτερθε:〉 χωρίς. Hsl
646	〈κἀναρίθμητος:〉 ὁ πολύς. Nsl
647a	〈φύει:〉 ἀναβλαστάνει. Fsl
647b	φανεροῖ. Gsl
647c	εἰς φῶς φέρει. Hsl
647d	〈φανέντα:〉 φανερά. Hsl
647e	〈κρύπτει:〉 κρύπτεται. Hsl
648	〈ἁλίσκεται:〉 ἡττᾶται, 〈ἀν〉ίσχυρα γίνεται. Gsl
649a	〈περισκελεῖς:〉 αἱ σκάζουσαι παρὰ τὰ σπαράγματα, στερεαί, τραχεῖαι. Hsl
649b	ἀμετάπτωτοι, ξηραί. Gsl
650a	〈ἐκαρτέρουν:〉 ἔλεγον. Nsl
650b	ἔπραττον, ἐτόλμων, ἔλεγον, προση‐ πείλουν ἢ ὑπέμενον τοῦτο. Hsl
651a	〈βαφῇ σίδηρος ὥς:〉 περαίνεται ὁ σίδηρος ἰσχυρὸς τῇ βαφῇ τοῦ ἐλαίου. Hsl
651b	〈ἐθηλύνθην:〉 ἐχαυνώθην. FHsl
651c	ἐμαλακίσθην. Nsl
651d	ἡπαλύνθην, ἡμερώθην. Gsl
651e	〈στόμα:〉 πρὸς τὸν σίδηρον εἶπε τὸ στόμα. Hsl
652a	〈πρός:〉 παρά. Hsl
652b	〈δέ:〉 γάρ. Fsl
654a	〈εἶμι:〉 πορευθῶ. Nsl
654b	〈λουτρά:〉 τὰ καθάρσια. Fsl
654c	〈παρακτίους:〉 θαλασσίους. HGsl
654d	παραθαλασσίους. Nsl
655a	〈λύμαθ’:〉 ῥύπους. Fsl
655b	μολύσματα. Hsl	310
657a	〈μολών:〉 παραγενόμενος. Osl
657b	〈ἀστιβῆ:〉 ἀδιόδευτον. Gsl
658a	〈ἔχθιστον:〉 μισητόν. Hsl
658b	〈βελῶν:〉 ἀπὸ τῶν. FHsl
659a	〈γαίας:〉 κατά. Fsl
659b	ὑπό. Gsl
660a	〈αὐτό:〉 τὸ ξίφος. Hsl
660b	〈νύξ:〉 ὁ σκότος. Hsl
660c	〈σῳζόν‐ των:〉 σῳζέτωσαν, φυλαττέτωσαν. FOsl
661a	〈ἐξ οὗ:〉 χρόνου. Gsl
661b	ἀφ’ οὗ. FOsl
663a	〈κεδνόν:〉 ἔντιμον, ἔνδοξον. Hsl
663b	ἀγαθόν. Nsl
664a	〈παροιμία:〉 ἡ λέγουσα. Hsl
665a	〈κοὐκ ὀνήσιμα:〉 ἀνωφελῆ. Hsl
665b	〈ὀνήσιμα:〉 ὠφέλι‐ μα. Hsl
666a	〈τὸ λοιπόν:〉 ἀπὸ τοῦδε. Hsl
666b	〈εἰσόμεσθα:〉 γνωρίσομεν. Hsl
667a	〈εἴκειν:〉 ὑπείκειν. Gsl
667b	τὸ εἴκειν δὲ 〈ἐπὶ〉 τῶν ἀνθρώπων. Fsl
667c	〈μαθησόμεσθα δ’ Ἀτρείδας σέβειν:〉 εἰρωνικῶς· ὥστε μὴ σέβεσθαι τοὺς τιμίους ἀνθρώπους δηλονότι. Hsl
668a	〈ὑπεικτέον:〉 ἄξιον ὑποτάσσεσθαι. Osl
668b	ὑποτακτέον. NHsl
668c	καὶ δεῖ ὑπείκειν. Gsl
668d	〈τί μή:〉 διὰ τί οὐ μὴ ὑπείξομεν; Fsl
668e	διὰ τί οὐ 〈μή〉; Gsl
669a	〈τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα:〉 τὰ στοιχεῖα. φοβερά. ἐρ‐ γασία ἀπὸ παραβολῆς. FOHsl
669b	τὰ φοβερά. Osl
670a	〈τοῦτο μέν:〉 ποτὲ μέν. OHsl
670b	κατά. Osl
672a	〈ἐξίσταται:〉 παραχωρεῖ. Fsl
672b	ἀναχωρεῖ. Hsl 〈κύκλος:〉 ὁ 〈τῆσ〉 σελήνης. Gsl
673a	〈λευκοπώλῳ:〉 τῇ ἐποχουμένῃ τῷ λευκῷ ἵππῳ. Fsl
673b	〈φέγγος:〉 φῶς. Osl
673c	〈φλέγειν:〉 ὥστε. Nsl
673d	φωτίζειν, ἀνάπτειν. Gsl
674a	〈δεινῶν:〉 ἐπιτηδείων καὶ ἐφόρων. Hsl
674b	ὑπό. FOsl
674c	〈δει‐ νόν:〉 〈δειν〉ῶ〈ν〉. Osl
674d	〈ἄημα:〉 τὸ πρᾶον πνεῦμα. ἢ τὴν μικρὰν αὔραν καὶ γαλήνην. Fsl
674e	ἥσυχος πνοὴ τῶν ἀνέμων. Osl
674f	ἡ γαλήνη. Nsl
674g	ἡ πραεῖα πνοή. Hsl
674h	λείπει ἤπιον. πραεῖα αὔρα ἡμῖν ἡ πνοή. Gsl
674i	〈ἐ‐
674i	κοίμισε:〉 κατεπράυνε. Nsl	311
675a	〈στένοντα:〉 ἠχοῦντα. Fsl
675b	βρυχώμενον. Osl
675c	τὸν βαρὺ 〈στένοντα〉. Nsl
675d	ταραττόμενον, θορυβούμενον. Hsl
675e	ἀγριούμενον. Gsl
675f	〈ἐν:〉 σὺν τούτοις. HGsl
675g	〈παγκρατής:〉 ὁ πάντων κρατῶν. Osl
676	〈ἔχει:〉 κρατεῖ. Hsl
677	〈σωφρονεῖν:〉 μὴ μαίνεσθαι. ONsl
678a	〈ἐγὼ δ’:〉 λείπει τὸ ἐρῶ. Gsl
678b	〈ἐπίσταμαι:〉 γινώσκω ὑγιῶς. Osl
679a	〈ἤμην:〉 ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἤμην. Hsl
679b	〈ἐχθαρτέος:〉 μισητέος. FOsl
680a	〈φιλήσων:〉 μεταλλαγησόμενος. Fsl
680b	ἔσται φιλητέος. Hsl
681a	〈ὑπουργῶν:〉 συνεργῶν. Osl
681b	〈ὠφελεῖν:〉 λείπει ὡς. Gsl
682a	〈μενοῦντα:〉 ὑπάρξοντα. Osl
682b	τὰ τῆς φιλίας ἢ τὰ τῆς ἔχθρας. Hsl
683	〈ἄπιστος:〉 ἀστήρικτος. Fsl
684a	〈εὖ σχήσει:〉 καλῶς ἐχέτωσαν. Gsl
684b	ἀντὶ τοῦ καλῶς σχήσει. Hsl
684c	ἕξει. Fsl
685	〈διὰ τέλους:〉 διὰ παντός. Fsl
686a	〈τελεῖσθαι:〉 εἰς τέλος ἐλθεῖν. Osl
686b	〈κέαρ:〉 ψυχή. Fsl
687a	〈ὑμεῖς θ’ ἑταῖροι:〉 πρὸς τὸν χορόν φησιν. Fsl
687b	〈ταὐτὰ τῇδε:〉 ὅμοια τῇ Τεκμήσσῃ. Fsl
688a	〈τιμᾶτε:〉 ποιεῖτε. Fsl
688b	πράττετε. OHsl	312
689a	〈μέλειν:〉 φροντίζειν. NHGsl
689b	〈ἡμῶν:〉 περὶ ἐμοῦ. Hsl
689c	〈εὐνοεῖν:〉 καλῶς διακεῖσθαι. Fsl
692a	〈πύθεσθε:〉 μάθετε. Gsl
692b	〈σεσωσμένον:〉 κατὰ τὸν σκοπὸν αὐτοῦ· σωτηρίαν γὰρ ἡγεῖτο τὸν θάνατον. Hsl
693a	ἔφριξα, ἀντὶ τοῦ ὀρθία ἐστάθη ἡ θρίξ μου ὑπὸ τῆς χαρᾶς· ὥσπερ λέγε‐ ται τὸ δάκρυον ἐπὶ χαρᾶς, λέγεται καὶ τὸ ἔφριξα. Hsl
693b	〈περιχαρής:〉 γενόμενος. Osl
694a	〈ἰὼ ἰώ:〉 θαυμαστικόν. Fsl
694b	τὸ τῆς χαρᾶς τὸ διπλοῦν. καλεῖ τὸν Πᾶνα ὡς αἴτιον ὀρχήσεων. Hsl
695	〈ἁλίπλαγκτε:〉 ἁλίπλα〈γ〉κτον λέγει τοῦτον, διότι κατὰ πολὺ τιμᾶται ἐν ταῖς νήσοις. Hsl
696	〈χιονοκτύπου:〉 τῆς ὑπὸ χιόνος τυπτομένης. Fsl
697a	〈πετραίας:〉 τραχείας. Fsl
697b	〈δειράδος:〉 ἀκρωτηρίου. Nsl
697c	〈φάνηθ’, ὦ / θεῶν χοροποί’ ἄναξ:〉 ὦ Διόνυσε, ἐλθέ. Osl
699a	Νύσια, τὰ γεγενημένα ἐπὶ τῇ γενέσει τοῦ Διονύσου ἐν τῇ Νύσῃ, ὅτε ἀπὸ μέρους τοῦ Διὸς ἐγεννήθη. Vm
699b	τὰ τοῦ Διονύσου. Fsl
699c	Διονυσιακά. Hsl
699d	ὄρος. Osl
699e	〈Κνώσι’:〉 Κνώσια τὰ ἐν τῇ Κνωσῷ γεγενημένα διὰ τὸν Δία. λέγεται γὰρ τὴν Ῥέαν προνοουμένην μήπως καὶ οὗτος βρῶμα τῷ Κρόνῳ γένηται στεῖλαι τοῦτον εἰς Κνωσὸν (ἔστι δὲ αὕτη ἐν τῇ Κρήτῃ) καὶ παρ’ αὐτῷ στῆ‐ σαί τινας ὀρχουμένους καὶ κροταλίζοντας, ἵνα ὑπ’ αὐτῶν ὁ τοῦ Διὸς κλαυθμηρισμὸς
5	συγκρύπτηται καὶ μὴ ἀκούσῃ τούτου ὁ Κρόνος κἀντεῦθεν τοῦτον βρῶμα κατελθὼν ποιήσηται. Vm
699f	πόλις Κρήτης. Osl
699g	〈αὐτοδαῆ:〉 αὐτοδίδακτα.
699g	FOGsl	313
701a	〈ἐμοὶ μέλει:〉 φροντίς μοί ἐστιν. Gsl
701b	διὰ φροντίδος ὑπάρχει. Hsl
701c	〈μέλλει:〉 ἀπόκειται. Osl
702a	〈Ἰκαρίων:〉 ἀπό. Hsl
702b	〈ὑπέρ:〉 ἀπό. FGsl
702c	ὑπεράνω. Hsl
704a	〈Δάλιος:〉 ἀπὸ τῆς Δήλου. Hsl
704b	Δῆλος νῆσος. Gsl
705a	〈ἐμοὶ ξυνείη:〉 ὁ Ἀπόλλων συνυπάρχοι. Hsl
705b	〈διὰ παν‐ τός:〉 ἀείποτε. Osl
705c	〈εὔφρων:〉 εὐγνώμων, ἡδύς. FOHsl
705d	εὐφρόσυ‐ νος. Hsl
706a	〈ἔλυσεν:〉 ἀπεδίωξεν. Osl
706b	〈αἰνὸν ἄχος:〉 τὴν τῆς θλίψεως ζόφωσιν. Hsl
706c	〈αἰνόν:〉 κακόν. Gsl
706d	〈ἄχος:〉 λύπην. Gsl
706e	〈Ἄρης:〉 πόλεμος ἢ ὁ Αἴας ἢ Ἄρης ὁ θεός. Fsl
707	〈ἰὼ ἰώ:〉 θαυμαστικόν. Fsl
708a	〈πάρα:〉 πάρεστιν. FOHsl
708b	〈λευκόν:〉 εἰς. Fsl
709a	〈πελάσαι:〉 ὥστε πλησίον ἐλθεῖν. Hsl
709b	ὥστε πλησιάσαι. Fsl
709c	ὥστε. Nsl
710	〈θοᾶν:〉 ἐπί. FNsl
711a	〈λαθίπονος:〉 εἴη λείπει. Nsl
711b	ἐγένετο. Osl
711c	λείπει γενό‐ μενος. Gsl
711d	〈πάλιν:〉 εἰς τοὐπίσω. Hsl
712a	〈θέσμι’:〉 νόμιμα. Nsl
712b	〈ἐξήνυς’:〉 ἐτελείωσεν. NHsl
712c	〈εὐνομίᾳ:〉 εὐπειθείᾳ. Nsl
714	〈φλέγει:〉 εἰς φῶς φέρει. Hsl
715a	〈κοὐδὲν ἀναύδητον:〉 οὐ μὴ εἴπω τὸ πρέπον. Osl
715b	ἄρρητον,
715b	ὥστε μὴ φανερωθῆναι. Hsl	314
716a	〈εὖτέ γ’ ἐξ ἀέλπτων:〉 διότι καὶ ἐκ τῶν ἀνελπίστων μετεβλήθη. Nsl
716b	〈εὖτε:〉 ὁπηνίκα. Osl
717a	〈μετανεγνώσθη / θυμόν:〉 μετήλλαξε. Gsl
717b	μετεμελήθη. Fsl
717c	μετενόησε. Osl
717d	μετεβλήθη, ἐφιλιώθη. Hsl
718a	〈Ἀτρείδαις:〉 τῶν ἐπί. Fsl
718b	ἐν Ἀ〈τρείδαισ〉. Osl
718c	〈Ἀ‐ τρειδ〉ῶν. Hsl
719	〈τὸ πρῶτον:〉 τοῦτο. NHsl
720	〈Μυσίων:〉 χωρίων τῶν ὑπὸ τὴν Θρᾴκην. Hsl
721	〈προσμολών:〉 〈προσ〉ελθών. Gsl
723a	〈στείχοντα:〉 περιπατοῦντα. Gsl
723b	〈πρόσωθεν:〉 μακρό‐ θεν. Fsl
723c	ἔμπροσθεν. HGsl
723d	〈κύκλῳ:〉 ἀγορᾷ. Osl
724a	〈ἀμφέστησαν:〉 ἐκύκλωσαν. Fsl
724b	περιεκύκλωσαν. Hsl
724c	περιέστησαν. Osl
725a	〈ἤρασσον:〉 συνέτριβον. Osl
725b	〈οὔτις ἔσθ’ ὃς οὔ:〉 οὔτις ὅστις ἐστίν· λείπει, οὐκ ἀράσσει αὐτὸν ὀνείδεσιν. Gsl
725c	〈ὃς οὔ:〉 οὐχ ὕβριζε Fsl
725d	οὐκ ἐλοιδόρει. Osl
727a	〈ξύναιμον:〉 ἀδελφόν. Fsl
727b	〈ἀποκαλοῦντες:〉 λέγοντες. Fsl
727c	〈ἀρκέσοι:〉 ἐκφύγῃ αὐτὸς ἑαυτὸν δηλονότι. Osl
728a	〈τό μ’:〉 τὸ μή. Gsl
728b	〈πέτροισι .... καταξανθείς:〉 λιθοβοληθείς. Gm
728c	〈πᾶς ..... θανεῖν:〉 ἅπας ἐκεῖνος ἀποθανεῖν. Hsl
728d	ὅλος. FGsl
728e	〈καταξανθείς:〉 δαμασθείς. Osl
729	〈χεροῖν:〉 ἐν ταῖς χερσί. Gsl
730a	〈κολεῶν ἐρυστά:〉 ξιφοθηκῶν ἑλκυσθέντα. Gsl
730b	ἀπό. Fsl
730c	〈διεπεραιώθη:〉 μέχρι τέλους εἵλκυσαν τὰ ξίφη. Fsl
730d	ἐξεβλήθησαν. Osl
730e	ἐγυμνώθησαν. Gsl
731a	〈δραμοῦσα τοῦ προσωτάτω:〉 ἐπὶ πολὺ αὐξηθεῖσα. Fsl
731b	〈του προσωτάτου:〉 τινὸς πρωτίστου. Νέστορος. Hsl
731c	〈προσωτάτ〉ω. Gsl
732	〈ξυναλλαγῇ λόγου:〉 ὁμιλίᾳ, παραινέσει. FOHsl
733	〈ποῦ ’στιν:〉 συντόμω〈σ〉. Gsl
735a	〈φροῦδος:〉 πρόοδος ἐγένετο. Nsl
735b	〈ἀρτίως:〉 ὑγιῶς. Osl	315
738	〈ὁ ...../ πέμπων:〉 ὁ πέμψας. Osl
741a	〈ἀπηύδα:〉 ἔλεγεν. FGsl
741b	ἀπηγόρευεν. OHsl
741c	〈ἔνδοθεν:〉 εἶναι λείπει. NGsl
741d	λείπει τὸ μενεῖν. Fsl
741e	προσληπτέον τὸ εἶναι. Hsl
742a	〈παρήκειν:〉 ἔρχεσθαι. Fsl
742b	παρέρχεσθαι. Hsl
742c	〈πρὶν πα‐ ρὼν αὐτὸς τύχῃ:〉 πρὶν αὐτὸν παρεῖναι, ἕως 〈ἂν〉 ἔλθῃ. Hsl
742d	παρελ‐ θεῖν πρότερον. Gsl
742e	〈πρίν:〉 ἕως οὗ. Osl
742f	〈παρών:〉 ἐνδημῶν. Nsl
742g	〈αὐτός:〉 ὁ Τεῦκρος. Gsl
743a	〈οἴχεται:〉 πορεύεται. OHGsl
743b	〈πρὸς τὸ κέρδιστον:〉 πρὸς τὸ κρεῖττον. FOsl
743c	〈πρὸς τὸ〉 κάλλιστον καὶ συμφέρον τῆς γνώμης με‐ ταπεσών. Hsl
743d	βέλτιστον. Gsl
744	〈χόλου:〉 τοῦ θυμοῦ. Fsl
746	〈εἴπερ:〉 ἐπειδή. Nsl
747	〈ποῖον:〉 λείπει μαντεύει. Gsl
748a	〈παρὼν ἐτύγχανον:〉 παρεῖναι. Hsl
748b	λείπει ὥστε. Gsl
748c	〈ἐτύγχανον:〉 ἤκουον. Fsl
749	〈τυραννικοῦ:〉 βασιλικοῦ. FHGsl
750a	〈μεταστάς:〉 ἀνα〈στάσ〉. Osl
750b	〈οἶος:〉 μόνος. Osl
751	〈φιλοφρόνως:〉 ἀγαπητικῶς. Hsl
753a	〈εἶρξαι:〉 κατέχειν. Gsl
753b	κρατῆσαι. Osl
754a	〈ὑπὸ σκηναῖσι:〉 εἶναι. Osl
754b	Ἀττικόν. Hsl
754c	〈ὑπό:〉 ἐν. Osl
754d	ἀφέντ’: Ἀττικῶς. ὅτι λοιπὸν οὐδὲν εἱμαρμένον ..... Vm
754e	ἀφεῖ‐ ναι Ἀττικῶς. Gsl
754f	φεύγοντα. Fsl
754g	ἐξελθόντα. Hsl
754h	〈ἐᾶν:〉 κα‐
754h	ταλιμπάνειν πρός τινων. Hsl	316
755	〈ποτέ:〉 μόλις. Nsl
756	〈ἐλᾷ:〉 φθείρει, ἐλαύνει. Gsl
757a	〈ὡς:〉 οὕτως. Osl
757b	〈ἔφη:〉 ὁ μάντις. Fsl
758a	〈περισσά:〉 τὰ φιλόδοξα, ἐπηρμένα. Fsl
758b	μεγάλα, ἐπηρμένα. Osl
758c	ὑπέρμετρα. Hsl
758d	τὰ περισσά, τουτέστιν ὑπερήφανα. Gsl
758e	〈κἀνόνητα:〉 ἄφρονα. Nsl
758f	ὑψηλόφρονα. Hsl
759a	〈πίπτειν:〉 ἐξανύει γενόμενος. Gsl
759b	〈δυσπραξίαις:〉 δυστυ‐ χίαις. FOHsl
760a	〈ὅστις:〉 ἐκεῖνον λέγ〈ε〉. Gsl
760b	〈φύσιν:〉 κατά. FHsl
761a	〈βλαστών:〉 ἔχων, γεννηθείς.
761b	βλαστήσας. Hsl
761c	〈μὴ κατ’ ἄνθρωπον φρονῇ:〉 μείζονα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Hsl
762	〈κεῖνος:〉 ὁ Αἴας. Osl
763	〈καλῶς λέγοντος:〉 συμβουλεύοντος. Osl
764a	〈ὁ μέν:〉 ὁ Τελαμών. Nsl
764b	ὁ πατήρ. Osl
764c	〈ἐννέπει:〉 ἔλεγε. Fsl
764d	ἐνουθέτει λέγων ταῦτα. OHsl
765	〈κρατεῖν:〉 νικᾶν. Osl
766a	〈ὑψικόμπως:〉 ὑπερηφάνως. Fsl
766b	〈ἠμείψατο:〉 ἀπεκρίθη. Nsl
766c	ἀνταπεκρίθη. Osl
767a	〈ὁ μηδὲν ὥν:〉 ὁ ἀσθενής. FGsl
767b	ὁ ἄνανδρος. Hsl
768	〈κατακτήσαιτ’:〉 λάβοι. Osl
769	〈ἐπισπάσειν:〉 μέλλειν λαβεῖν. OGsl
770a	〈τοσόνδ’:〉 κατὰ θεῶν. Fsl
770b	τοιοῦτον. Osl
770c	ποσότης ἀντὶ ποιότητος. ἀντὶ τοῦ τοιοῦτον. Nsl
770d	〈ἐκόμπει:〉 ἐκαυχᾶτο, ἔλεγεν. Fsl
770e	ἐπηρμένως ἔλεγεν. Hsl
770f	〈μῦθον:〉 λόγον. Fsl
770g	ἀπὸ κοινοῦ. Osl
770h	〈δεύτερον:〉 ἠλαζονεύσατο. Hsl
771a	〈δίας:〉 περί. Nsl
771b	ἐπί. FOsl
771c	〈Ἀθάνας:〉 λεγούσης. Gsl
771d	〈νιν:〉 αὐτόν. Fsl
772a	〈ηὐδᾶτ’:〉 λόγος ἐλέγετο, ἐφημίζετο. Fsl
772b	ἔλεγε. Osl
772c	ἐνε‐ τέλλετο. Nsl
775a	〈καθ’ ἡμᾶς:〉 ἐν τῷ ἐμῷ μέρει. OHsl
775b	〈ἐκρήξει:〉 διαρραγὴ γένηται, ἤγουν ἐν τῷ ἐμῷ μέρει ἀσθενήσει. Fsl	317
775c	ἐπέλθῃ. Hsl
775d	νικήσει. Osl
776a	〈ἀστεργῆ:〉 ἀμέτρητον, ἀμείλικτον. FNsl
776b	ἀκατάλλακτον. Osl
777	〈οὐ κατ’ ἄνθρωπον:〉 ἀλλὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον. Hsl
778a	〈ἔστι:〉 ὁ Αἴας ὧδε. Fsl
778b	ζῶν. Osl
781a	τάσδ’ ἐπιστολάς: γράφεται καὶ ἐπιβολάς. ἀπὸ τῆς ἐπὶ προθέσεως καὶ τοῦ ἐντέλλομαι. Om
781b	ὁ μὲν Ὅμηρος ἐπιτολὴν λέγει, οἱ δὲ νεώτεροι ἐπιστο‐ λάς, ἐντολάς, μηνύματα. Hsl
782a	〈φυλάσσειν:〉 ὥστε. FONsl
782b	〈ἀπεστερήμεθα:〉 κρατεῖν τὸν Αἴαντα. FOsl
782c	ἀπετύχομεν. Hsl
783a	〈οὐκ ἔστιν:〉 ὁ Αἴας· οὐ ζῇ. Fsl
783b	ἐν τοῖς ζῶσιν, 〈τοῖσ〉 ἀνθρώποις. Osl
783c	οἴχεται ὁ Αἴας, οὐ ζῇ. Hsl
783d	〈εἰ Κάλχας σοφός:〉 ἐπειδὴ ἀληθὴς καὶ μάντις ἐστίν. Osl
783e	〈εἰ:〉 ἐπειδή. NHsl
784a	〈δαΐα:〉 τὴν διὰ ληίδος καὶ πολέμου κτηθεῖσαν· ἤγουν, ὦ αἰχμάλωτε. Nsl
784b	〈δύσμορον:〉 δυστυχές, ἄθλιον. Hsl
785a	〈ὅρα:〉 ἄκουε. αἴσθησιν ἀντὶ αἰσθήσεως. FONHsl
785b	〈μολοῦσα:〉 καταλαβοῦσα. Osl
786a	〈ξυρεῖ γὰρ ἐν χρῷ:〉 τὸ γὰρ αὐτὸ λεγόμενον ἅπτεται τῶν ἀναγκαίων τοῦ σώματος. Hsl
786b	κόπτει, διήκει, λυπεῖ. FHsl
786c	〈χρῷ:〉 σώματι. Fsl
786d	〈μὴ χαίρειν:〉 λείπει ὥστε. FONHsl
786e	〈τινά:〉 ἀφ’ ἡμῶν. Osl	318
787	〈πεπαυμένην:〉 ἡσυχάσασα〈ν〉. Osl
788a	〈ἀτρύτων:〉 ἀκαταπονήτων. Fsl
788b	πολυδαμάστων. Nsl
788c	ἀνυ‐ πομονήτων. Osl
788d	μεγάλων κακῶν, ἀκαταπονήτων. Hsl
789	〈φέρων:〉 ἀγγέλλων. Hsl
790a	〈Αἴαντος:〉 περί. FOsl
790b	〈ἤν:〉 δι’ ἥν. Fsl
790c	διά. Gsl
791a	〈μῶν:〉 ἆρα. FOGsl
791b	〈ὀλώλαμεν:〉 ἐφθάρημεν. Nsl
792	〈Αἴαντος δ’ ὅτι:〉 λείπει τὸ καλῶς ἔχει. Gm
793	〈οὐ θαρσῶ:〉 οὐ καλῶς ἔχω. Fsl
794a	〈θυραῖος:〉 ἔξωθεν τῆς θύρας. OHsl
794b	〈ὠδίνειν:〉 μετὰ πόνου ζητεῖν, λυπεῖσθαι. FHsl
794c	ἀντὶ τοῦ λίαν ἀλγῶ. Osl
794d	πόνοις καρδίας. τίκτειν. Gsl
795a	〈ἐκεῖνον εἴργειν:〉 τὸν Αἴαντα κατέχειν. Osl
795b	〈ἐξεφίε‐ ται:〉 ἐντέλλεται, πέμπει. Gsl
795c	παραγγέλλει. Osl
796a	〈σκηνῆς ὕπαυλον:〉 ἐγκάτοικον, ἔσω τῆς σκηνῆς. Fsl
796b	ἔν‐ δον τῶν οἰκημάτων. Hsl
796c	ἔσωθεν, ἔνδον. Osl
796d	〈ἀφιέναι:〉 ἐξελ‐ θεῖν. Hsl
797	〈τῷ:〉 τῷ πράγματι δηλονότι. Osl
798	〈τήνδ’ ἔξοδον:〉 τὴν ἡμετέραν ἐξέλευσιν. OHGsl
799a	〈ἐλπίζει:〉 ἐπιθυμεῖ. Osl
799b	ἐβεβαιοῦτο. Nsl
800a	〈τοῦ:〉 παρὰ τίνος. FONsl
800b	ἀπὸ τίνος. Hsl
800c	〈ἀνθρώπου:〉 〈ἀνθρώπ〉ων. Hsl
800d	〈μαθών:〉 τοῦτο Τεῦκρος. Hsl
801a	〈τοῦ Θεστορείου μάντεως:〉 σχῆμα γλυκύτητος. Nsl
801b	παρὰ τοῦ. Fsl
802a	〈τὴν νῦν:〉 κατά. Ἀττικόν. Nsl
802b	〈αὐτῷ:〉 τῷ Αἴαντι. Hsl
803a	〈πρόστητ’:〉 ὑπερμαχήσατε. Fsl
803b	〈ἀναγκαίας:〉 χάριν. Nsl
805a	〈οἱ δ’:〉 δεικτικόν. Hsl
805b	ἐξ ὑμῶν. Gsl
805c	〈ἀγκῶνας:〉 ἄγαν κοιλώδεις τόπους. Osl
805d	〈ἀντηλίους:〉 τοὺς τῆς ἀνατολῆς. Gsl
805e	πρὸς τοὺς ἀνατολικοὺς ἀγκῶνας. Vm
807a	〈φωτός:〉 ὑπό. FHsl
807b	ὑπὸ τοῦ Αἴαντος. Osl	319
808a	〈ἐκβεβλημένη:〉 ἐκριφθεῖσα. Fsl
808b	μεμισημένη. Nsl
808c	ἐκρι‐ φεῖσα τοῦ γάμου καὶ τῆς κοινωνίας. Hsl
809a	〈ἱδρυτέον:〉 καθῆσθαι ἄξιον. ONHsl
809b	ἄξιον μένειν. Fsl
810a	〈ἐγκονῶμεν:〉 τρέχωμεν. FOsl
810b	ἐγκονῶμεν: μετὰ σπου‐ δῆς τι ἐνεργῶμεν. ἀπὸ τοῦ κόνις κονῶ καὶ ἐγκονῶ· οἱ γὰρ ἐπειγόμενοί τι πράττειν κατὰ τὸν δρόμον ἐγείρουσιν κόνιν. FOm
810c	〈ἕδρας:〉 τοῦ καθῆσθαι. Hsl
813a	〈χωρεῖν:〉 ὁδεύειν. Gsl
813b	εἰς τό. Hsl
813c	〈ἕτοιμος:〉 ἐγώ εἰμι. HGsl
813d	〈δείξω:〉 τοῦτο. Gsl
813e	〈μόνῳ:〉 〈μόν〉ον. Osl
814a	〈τάχος γὰρ .... ἕψεται:〉 ἐπιθήσω πέρας ἢ τέλος. Hsl
814b	〈ἕψεται:〉 ἀκολουθήσει. Gsl
815a	〈ᾗ τομώτατος:〉 ὅπου συντομώτατος δηχθείη ὁ Αἴας. Gsl
815b	ὅπου τμη〈τι〉κώτατος ἢ ἐν τῷ πλευρῷ ἢ ἐν τῷ τόπῳ. Hsl
816a	〈εἴ τῳ καὶ λογίζεσθαι σχολή:〉 ἐμοὶ λέγειν περὶ τούτων ἄδεια. Osl
816b	τοῦτο, ὅτι μεμπτέον τὸ σφαγιασθῆναι. Hsl
816c	ὑπάρχει ἄδεια. Fsl
816d	εἰ χρή τινι τοιαῦτα λογιζομένῳ λέγειν. Gsl
817a	〈δῶρον:〉 〈ὁ〉 σφαγεύς. Fsl
817b	〈ἀνδρός:〉 παρὰ τῆς χειρός. Fsl
817c	〈ξένων:〉 ἀπὸ φίλων. FONsl
817d	ἀπό. Hsl
818a	〈μισηθέντος:〉 μεταπτωτικόν. Gsl
818b	〈ὁρᾶν:〉 εἰς τὸ βλέπεσθαι. Fsl
818c	εἰς τό. Osl
818d	ὁρᾶσθαι. Hsl
819	〈πέπηγε:〉 ἐπεπήγει. Hsl
820a	〈σιδηροβρῶτι:〉 καταβιβρωσκούσῃ τὸν σίδηρον. HGsl
820b	〈νε‐ ηκονής:〉 νεωστὶ ἠκονημένη. OHGsl
821a	〈αὐτόν:〉 τὴν μάχαιραν. Fsl
821b	〈περιστείλας:〉 κοσμήσας. Fsl	320
822a	〈εὐνούστατον:〉 φιλικόν. Osl
822b	φίλον ὄντα. Fsl
822c	εὐνοϊ‐ κώτατον, ἐπιθυμητόν ἐστιν. Gsl
822d	〈τῷδ’ ἀνδρί:〉 ἐμοί. OGsl
823a	〈εὐσκευοῦμεν:〉 ἑτοιμαζόμεθα, καλῶς πράσσομεν. Gsl
823b	〈ἐκ δὲ τῶνδε:〉 ἀπὸ τοῦ νῦν. Osl
824a	〈εἰκός:〉 πρέπον. Gsl
824b	ὑπάρχει. Fsl
824c	〈ἄρκεσον:〉 βοή‐ θησον. OHGsl
825	〈μακρόν:〉 μέτρον. Osl
826a	〈πέμψον .... φάτιν / Τεύκρῳ φέροντα:〉 ἐν εἰδήσει θοῦ τῷ Τεύκρῳ τὴν ἐμὴν θανήν. Hsl
826b	〈ἡμῖν:〉 περὶ ἡμῶν. Gsl
826c	〈κακὴν φάτιν / Τεύκρῳ:〉 τουτέστι τὸν θάνατον ἐμοῦ τῷ Τεύκρῳ. Gsl
828	〈νεορράντῳ:〉 νεωστὶ βεβρεγμένῳ. Hsl
829a	〈πρός:〉 παρά. ONsl
829b	〈του:〉 τινός. FONHsl
829c	〈κατο‐ πτευθείς:〉 φανείς. Nsl
829d	θεαθείς. FOHsl
830a	〈ῥιφθῶ:〉 πέσω. Nsl
830b	〈πρόβλητος:〉 ἔκδοτος. Gsl
830c	προβεβλημένος. ONsl
830d	προβαλλόμενος, ἐρριμμένος. Hsl
831a	〈τοσαῦτά ς’:〉 ἀπόθεσις. Nm
831b	〈προστρέπω:〉 παρακαλῶν. Osl
831c	〈καλῶ:〉 ἐπιτρέπω. Fsl
832a	〈πομπαῖον:〉 τὸν πέμποντα τοὺς νεκροὺς εἰς τὸν ᾍδην. FHsl
832b	〈κοιμίσῃ:〉 〈κοιμίσ〉αι. Fsl
832c	ἀγάγῃ θάνατον. Hsl
832d	〈κοιμῆσαι:〉
832d	〈κοιμ〉ί〈σαι〉. Rsl	321
833a	〈ἀσφαδάστῳ:〉 ἀταράχῳ, ἡσύχῳ. Fsl
833b	ἀτινάκτῳ. Nsl
835a	〈ἀρωγούς:〉 βοηθούς. Gsl
835b	〈τὰς ἀεί τε παρθένους:〉 τὰς Ἐρινῦς. Hsl
835c	Τισιφόνη, Μέγαιρα καὶ Ἀληκτώ. Nm
836	〈πάθη:〉 τὰς δυστυχίας. Hsl
837a	〈σεμνάς:〉 ἀγρίας. OHsl
837b	〈τανύποδας:〉 ταχείας. Gsl
837c	〈μαθεῖν:〉 ὥστε ἰδεῖν. Hsl
837d	〈ἐμέ:〉 ἐγώ. Hsl
838a	〈πρός:〉 παρά. OHsl
838b	〈ὡς:〉 πῶς. Osl
838c	〈διόλλυμαι:〉 φθείρομαι. Hsl
839a	〈σφᾶς κακούς:〉 ὑπάρχοντας. Fsl
839b	〈κάκιστα:〉 κακίστως. OGsl
839c	〈πανωλέθρους:〉 πάνυ ὀλοθρευθέντας. Hsl
840	〈ξυναρπάσειαν:〉 τιμωρήσειαν. Hsl
841	〈τώς:〉 οὕτως. FOGsl
842a	〈ἐκγόνων:〉 ἔκγονος καὶ ἔγγονος διαφέρει. ἔκγονος ὁ υἱός, ἔγγονος δὲ ὁ τοῦ υἱοῦ υἱός. FOm, Gsl
842b	τέκνων. Hsl
842c	〈ὀλοίατο:〉 ὄλοιντο. Osl
842d	φθαρεῖεν. Hsl
843a	〈ἴτ’:〉 ἔλθετε. Gsl
843b	〈ποίνιμοι:〉 τιμωρητικαί. ONGsl.
843c	ἔστι που χώρα λεγομένη Ποίνιμος, ἐν ᾗ προστάξει τῶν Ἐρινύων ἐξέφυ βοτάνη, ἧς δὴ τῆς βοτάνης ὅστις ἥψατο παρευθὺς ἐγένετο ἐμμανής. ἣν φαγόντες καὶ οἱ ἵπποι Γλαύκου κατήραξαν αὐτόν, διὸ καὶ ποίνιμοι λέγονται αἱ μανίαν ἐμβάλλουσαι καὶ τιμωροῦσαι τοὺς ἀνθρώπους. Hm
844a	〈γεύεσθε:〉 τὸ γεύω γενικῇ συντάσσεται. ὡς Ἀριστοφάνης (Ran. 462)· γεῦσαι τῆς θύρας. Hm
844b	ἅπτεσθε. Fsl
845a	〈αἰπύν:〉 τὸν μακρόν. Gsl
845b	〈διφρηλατῶν:〉 διερχόμενος.
845b	FGsl	322
847a	〈ἐπισχών:〉 κρατήσας. Hsl
847b	〈χρυσόνωτον:〉 διὰ τὸ εἶναι τὸν ἥλιον λαμπρόν. Gsl
850	〈ἦ:〉 ὄντως. FOsl
852a	〈ἔργον:〉 κακόν. Fsl
852b	〈θρηνεῖσθαι:〉 λέγειν. Fsl
853	〈ἀρκτέον τὸ πρᾶγμα:〉 τὰ θετικὰ ἐπιρρήματα συντάσσονται αἰτιατι‐ κῇ καὶ δοτικῇ. Hsl
855a	〈κἀκεῖ:〉 ἐν τῷ ᾍδῃ. HGsl
855b	〈προσαυδήσω:〉 προσλαλή‐ σω. Osl
855c	λαλήσω. Nsl
857a	〈προσεννέπω:〉 λέγω. Osl
857b	προσλαλῶ, λέγω. Hsl
858	〈ὕστερον:〉 μετ’ αὐτὸ γενησόμενον. Hsl
865a	〈τοῖς κάτω:〉 θεοῖς, Πλούτωνι καὶ Περσεφόνῃ. Gsl
865b	Ἀττικῶς. ἤγουν νεκροῖς. Hsl
866a	〈πόνος πόνῳ:〉 ἡ φροντὶς ἡ περὶ τῆς ἀνερευνήσεως τοῦ Αἴαντος κό‐ πον φέρει. Gsl
866b	ὁ πόνος ὁ περὶ τῆς φροντίδος τοῦ Αἴαντος ἐν τῷ πόνῳ καὶ κόπῳ τῷ τῆς ὁδοῦ πόνον καὶ λύπην φέρει. Hsl
866c	ἡ ἔρευνα ἀρχαία. Fsl
866d	κόπος, ἤγουν ἡ τῆς μανίας θλίψις. Osl
866e	〈πόνον φέρει:〉 ἐν τῷ μὴ εὑρί‐ σκειν αὐτόν. Fsl
866f	λύπην. Fsl
867	〈πᾶ πᾶ / πᾶ:〉 ποῦ ποῦ ποῦ. OGsl
869	〈κοὐδεὶς ..... τόπος:〉 τὸ σχῆμα γλυκύτατον. Fsl
871	〈δοῦπον:〉 κτύπον. FGsl
872a	〈ἡμῶν .... ὁμιλίαν:〉 οἱ τὸν δοῦπον ποιοῦντες ἡμεῖς ἐσμεν οἱ ὑμῶν συνναῦται. Gsl
872b	τὴν κοινὴν εὐτυχίαν ἀκούσας. Fsl
872c	〈κοινόπλουν:〉 λείπει ἀκούεις. Fsl
873a	〈τί οὖν δή:〉 ἐφεῦρες αὐτόν. Gsl
873b	τί οὖν πεποίηκας. FHsl	323
874a	〈ἐστίβηται:〉 ἀνερεύνηται. Osl
874b	διώδευται, ἀνεψηλαφήθη. Hsl
874c	στιβῶ. Gsl
874d	〈πλευρὸν ἕσπερον:〉 μέρος τὸ πρὸς τὴν δύσιν, δυτικόν. Hsl
874e	〈πλευρόν:〉 μέρος. FGsl
874f	〈ἕσπερον:〉 δεύτε‐ ρον. Gsl
874g	δυτικόν. Fsl
875a	〈ἔχεις οὖν:〉 ἀντὶ τοῦ, εὗρές τι; Hsl
875b	εὕρηκας. Osl
876a	〈πόνου:〉 καμάτου. Gsl
876b	〈εἰς ὄψιν:〉 εἰς φανέρωσιν. Hsl
877a	〈οὐδ’ ἐμοί:〉 οὐδὲ ἐμοὶ ζητήσαντι. Hsl
877b	〈ἀφ’ ἡλίου:〉 ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν. Hsl
877c	ἀνατολικήν. Fsl
878a	〈κέλευθον:〉 ὁδόν. HGsl
878b	〈οὐδαμοῦ:〉 ἐν οὐδενὶ τόπῳ. Gsl
878c	περισσόν. Hsl
878d	〈δηλοῖ:〉 δηλοῦται. Hsl
878e	〈φανείς:〉 φανεὶς τὸν Αἴαντα. Osl
880a	〈ἁλιαδᾶν:〉 ναυτῶν. Δωρικόν. HGsl
880b	ἁλιέων. Fsl
880c	〈ἁ‐ λιαδ〉ῶν. Fsl
881	〈ἄγρας:〉 κυνηγίας. Gsl
882	〈Ὀλυμπιάδων:〉 ἀπὸ τῶν οὐρανίων. HGsl
883a	〈ῥυτῶν:〉 χυτῶν. Nsl
883b	ῥεομένων. Hsl
885a	〈ἴδρις:〉 ἐπιστήμων. Gsl
885b	ἔμπροσθεν. Hsl
885c	〈τὸν ὠμό‐ θυμον:〉 τὸν γενναῖον. Gsl
885d	ἀγριόθυμον. ONGsl
886a	〈πλαζόμενον:〉 πλανώμενον. Gsl
886b	〈λεύσσων:〉 βλέ‐ πων. Osl
887	〈ἀπύοι:〉 ἀ〈να〉φωνήσαι καὶ ἀπαγγείλαι. Hsl
888a	〈σχέτλια:〉 δίκαιον σχετλιᾶν. Nm
888b	ἄδικα. Gsl
888c	λυπηρά. Osl
888d	〈σχέτλιον:〉 ἄδικον, λυπηρόν. Fsl
888e	〈ἐμέ:〉 εἰς. Osl
888f	〈μακρῶν:〉 ὑπὸ πολλῶν. Hsl
888g	〈ἀλάταν:〉 πλανήτην. FGsl
888h	〈ἀλήταν:〉 〈ἀλ〉ά〈ταν〉. Fsl	324
889a	〈οὐρίῳ μὴ πελάσαι δρόμῳ:〉 μὴ εὑρεῖν τὸν Αἴαντα. Hsl
889b	〈οὐρίῳ:〉 ἐπιτηδείῳ. FHGsl
889c	εὐθυτάτῳ. Osl
889d	〈μὴ πελάσαι:〉 ὥστε. Osl
890a	〈ἀμενηνόν:〉 ἀσθενῆ γενέσθαι ἢ ἐστερημένον τοῦ μένους. Gsl
890b	ἀσθενῆ. FHsl
890c	〈ἄνδρα:〉 ἐμέ. Nsl
890d	〈λεύσσειν:〉 ὁ ἐστι προθύ‐ μως βλέπειν. Gsl
890e	ἰδεῖν. Hsl
892	〈πάραυλος:〉 ἄσημος, κακόηχος. Hsl
895a	〈οἴκτῳ:〉 θρήνῳ. Nsl
895b	〈συγκεκραμένην:〉 συμμεμιγμέ‐ νην. Osl
895c	μιγεῖσαν. Fsl
896a	〈οἴχωκ’:〉 τέθνηκα. Gsl
896b	ἐφθάρην. NHsl
896c	διέφθαρμαι. Osl
896d	〈διαπεπόρθημαι:〉 ἐκβέβλημαι. Osl
896e	ᾐχμαλώτισμαι. Hsl
897	〈τί δ’ ἔστιν:〉 διὰ τίνα ταῦτα λέγεις αἰτίαν· καὶ τί τὸ αἴτιον. Hsl
901	〈κατέπεφνες:〉 ἐφόνευσας. FONHsl
903a	〈ταλαίφρων:〉 ἀθλία. Om, NGsl
903b	καρτερική. Fsl
903c	〈τα‐ λαῖφρ〉ο〈ν〉. Rsl
904	〈πάρα:〉 πάρεστι. FOsl
905a	〈τίνος ποτ’ ἆρ’:〉 ὑπὸ τίνος ἀνῄρηται, πεφόνευται; Fsl
905b	παρὰ τίνος ἀνῄρηται, ἐφονεύθη; Hsl
905c	〈τίνος:〉 πρός. Osl
905d	〈χειρί:〉 〈χειρ〉ός. Hsl
905e	〈δύσμορος:〉 κακοθάνατος. Osl
907a	〈περιπετές:〉 τὸ ὑπ’ αὐτῷ ὑποκείμενον. Fsl
907b	〈κατηγορεῖ:〉 εἰς αὐτόν. Gsl
908	〈ἄτας:〉 ἕνεκα. ONsl	325
909a	〈οἶος:〉 θαυμαστικόν. Fsl
909b	〈αἱμάχθης:〉 ἐσφάγης. Nsl
910a	〈ἄφρακτος:〉 ἀβοήθητος. Nsl
910b	ἀφρούρητος. Osl
911a	〈κωφός:〉 ἀνόητος. ONsl
911b	〈πάντ’:〉 εἰς. Fsl
911c	〈ἄιδρις:〉 ἀμαθής. περισσόν. Hsl
912a	〈κατημέλησα:〉 ἐ〈ρ〉ραθύμησα. Osl
912b	〈πᾷ πᾷ:〉 ποῦ 〈ποῦ〉. Osl
913a	〈ὁ δυστράπελος:〉 ὁ δυσκόλως μετατρεπόμενος. Fsl
913b	ὁ ἐπὶ κακῷ τραπείς. ONsl
915a	〈οὔτοι θεατός:〉 〈οὐ〉 θεαθήσεταί σοι. Gsl
915b	〈περιπτυχεῖ:〉 ἐντετυλιγμένῳ. Hsl
916a	〈παμπήδην:〉 διόλου. ONsl
916b	παντελῆ. ὅλον. Gsl
917a	〈φίλος:〉 ὑπάρχει. FOGsl
917b	〈τλαίη:〉 ὑπομείνειε. Fsl
918	〈φυσῶντ’ ἄνω:〉 ἀναπέμποντα. Hsl
919	〈μελανθέν:〉 οὔτε τλαίη. Gsl
920	〈φίλων:〉 ἀπό. Fsl
921a	〈ἀκμαῖος:〉 εἰς καιρὸν ἐπιτήδειον. FGsl
921b	κατὰ τὸν προσήκοντα καιρὸν παραγένοιτο. Hsl
921c	καὶ νῦν. Osl
921d	〈μόλοι:〉 ἦλθεν. ONsl
922	〈συγκαθαρμόσαι:〉 ὥστε. Fsl
923	〈οἵως:〉 πῶς. FOsl
925	〈ἔμελλες:〉 ἀπέκειτο. Gsl
926a	〈χρόνῳ:〉 βραδέως. Fsl
926b	μόλις. Osl
926c	〈στερεόφρων:〉 ἀμετάθετε. Osl
927	〈ἐξανύσσειν:〉 ἐκπληρώσειν. Osl	326
928	〈ἀπειρεσίων:〉 πολλῶν. FGsl
929	〈πόνων:〉 χρόνων. Osl
930a	〈πάννυχα:〉 καθ’ ὅλην τὴν νύκτα. OHsl
930b	〈φαέθοντ’:〉 καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν. OHsl
930c	δι’ ὅλης τῆς ἡμέρας. Gsl
930d	ἐφ’ ἡμέρᾳ. Fsl
931a	〈ὠμόφρων:〉 ὠμὰ καὶ ἀπηνῆ φρονῶν. Gsl
931b	ὦ χαλεπὰ φρονῶν. Hsl
931c	ἀπηνέστατε. FOsl
932	〈ἐχθοδόπ’:〉 ὦ μισητέ. FONsl
933	〈οὐλίῳ σὺν πάθει:〉 τὴν ἧτταν, τὴν ἀνομίαν περὶ τὴν μάχην. Osl
935a	〈ἦμος:〉 ἡνίκα. HGsl
935b	〈ἀριστόχειρ:〉 μέγας, δυνατός. Nsl
936	〈ἀγών:〉 ἀπὸ ἐριφίων. Gsl
938a	〈χωρεῖ πρὸς ἧπαρ:〉 ἅπτεται τῶν ἐντός μου, ἤγουν τῆς καρδίας. Hsl
938b	ἅπτεται. Osl
938c	〈γενναία δύη:〉 ὀδυνηρῶς δεινὴ βλάβη. Gsl
938d	〈δύη:〉 λύπη. Osl
938e	κακοπάθεια. Nsl
942	〈φρονεῖν:〉 δοκεῖ. Hsl
943a	〈ξυναυδῶ:〉 ὁμοφωνῶ. Osl
943b	συνομιλῶ καὶ ἐγώ. Hsl
945a	〈χωροῦμεν:〉 ἐρχόμεθα. Hsl
945b	〈οἷοι:〉 ὅπου. Gsl
945c	〈ἐ‐ φεστᾶσιν:〉 ἐφίστανται. Hsl
946	〈ἀναλγήτων:〉 περί. Fsl
949a	〈ἀπείργει:〉 κωλύει ὥστε τοῦτο γενέσθαι. Hsl
949b	〈ἀπείργ〉οι. Hsl
950a	〈ἔστη τῇδε:〉 ἐπληρώθη οὕτως. Fsl
950b	〈ἐστί:〉 ἔστη, οἷον συν‐ έβη. Hsl
950c	ἐπράχθησαν. Osl
951	〈ἤνυσαν:〉 οἱ θεοί. Osl
952a	〈Ζηνός:〉 ἡ θυγάτηρ. NHsl
952b	〈ἡ δεινή:〉 ἡ φοβερά. Hsl
953a	〈Παλλάς:〉 ἡ Ἀθηνᾶ. ONHsl
953b	ἐπίθετον τῆς Ἀθηνᾶς. Hsl
953c	〈φυτεύει:〉 κατασκευάζει. Fsl	327
954a	〈ἦ ῥα:〉 ὄντως δή. FHsl
954b	〈κελαινώπαν:〉 σκοτεινόν. Nsl
954c	κεκρυμμένη. Osl
956	〈πολύτλας:〉 ὁ πολλὰ δεινὰ καρτερήσας. Hsl
959a	〈ξύν τε:〉 σὺν ἐκείνῳ, τῷ Ὀδυσσεῖ. FHsl
959b	σὺν αὐτῷ. Gsl
959c	λείπει γελῶσι. Fsl
959d	αὐτῷ, ἤγουν τῷ Ὀδυσσεῖ. Nsl
960	〈κλύοντες:〉 τὴν θλίψιν ἡμῶν γελῶσιν. Hsl
961a	〈οἵδ’:〉 οὗτοι, οἱ Ἀτρεῖδαι. Hsl
961b	〈γελώντων:〉 προστακτικόν. Gsl
961c	γελάτωσαν. Fsl
961d	〈κἀπιχαιρόντων:〉 χαιρέτωσαν. Fsl
961e	ἐπιχαιρέτωσαν. Hsl
962a	〈τοῦδ’:〉 τοῦ Αἴαντος. FHsl
962b	〈ἴσως:〉 τάχα. Gsl
962c	〈’πό‐ θουν:〉 ἠγάπων. Hsl
963a	〈οἰμώξειαν:〉 θρηνήσειαν. Nsl
963b	〈ἐν χρείᾳ:〉 ἐν βίᾳ. Hsl
965	〈πρίν τις ἐκβάλῃ:〉 ἔστ’ ἄν τις ἐκβάλῃ. Hsl
966a	〈πικρός:〉 αἴτιος πικρίας. Hsl
966b	〈τέθνηκεν:〉 ὁ Αἴας. Hsl
966c	〈’κείνοις:〉 τοῖς Ἀτρείδαις. Hsl
967a	〈αὐτῷ:〉 τῷ Αἴαντι. FHsl
967b	〈τερπνός:〉 ἐπεθύμησε. Hsl Hsl
967c	〈ὧν:〉 τῶν βουλῶν. Hsl
967d	〈ἠράσθη:〉 ἐπεθύμησε. Hsl
968a	〈ἐκτήσαθ’:〉 ἔτυχεν. Nsl
968b	〈θάνατον:〉 λέγω. Hsl
969a	〈τοῦδ’ ..... κάτα:〉 κατὰ τούτου. Hsl
969b	〈κάτα:〉 τοῦδε. Fsl
971	〈ὑβριζέτω:〉 χορευέτω. Fsl
972	〈αὐτοῖς:〉 ἐν. Hsl
973	〈διοίχεται:〉 φθείρεται. Nsl
975	〈αὐδὴν ..... Τεύκρου:〉 τοῦ Τεύκρου βοῶντος. Hsl
976	〈ἐπίσκοπον:〉 ἁρμόδιον. Gsl	328
977	〈ξύναιμον:〉 αὐτάδελφον. Nsl
978a	〈ἠμπόληκας:〉 ἐφθάρης, ἐφονεύθης, ἐπραγματεύσω τὸν θάνατον. Fsl
978b	ἐπραγματεύσω. Nsl
978c	προέδωκας. Osl
978d	ἐκέρδησας. Gsl
978e	διέ‐ πραξας, ἤγουν τὴν ἐπιθυμίαν ἐπλήρωσας. Hsl
978f	〈ἡ φάτις κρατεῖ:〉 ᾄδεται ὁ λόγος. Hsl
978g	διαδέχεται. Fsl
979	〈ἐπίστασο:〉 ἀκριβῶς γίνωσκε. Hsl
980a	〈βαρείας:〉 δυστυχοῦς. ἕνεκεν. Hsl
980b	〈ἆρα:〉 δή. Hsl
981a	〈ὡς ὧδ’ ἐχόντων:〉 τῶν πραγμάτων καὶ τοῦ Αἴαντος. Fsl
981b	ἀξίων τοῦ θρηνεῖν. Osl
982a	〈περισπερχές:〉 ἄξιον σπουδῆς. Hsl
982b	πάνυ ὀξύ. Osl
983a	〈ἄγαν γε:〉 ἄξιον σπουδῆς ἐστι. Fsl
983b	βαρὺ τὸ πάθος τοῦτο. Hsl
985a	〈μόνος:〉 μεμονωμένος. Hsl
985b	〈οὐχ ὅσον τάχος:〉 πάνυ τα‐ χέως. FHsl
986a	〈αὐτόν:〉 τὸν Εὐρυσάκην. Hsl
986b	〈δεῦρο:〉 ἐνταῦθα. Hsl
986c	〈κενῆς:〉 διακεχωρισμένης. Gsl
988a	〈ἐγκόνει:〉 σπεῦδε. FGsl
988b	ἄπιθι, τρέχε. Osl
988c	ἐνέργει καὶ σπούδαζε. NHsl
988d	〈σύγκαμνε:〉 συνέργει. Fsl
988e	πράττε. Nsl
989a	〈φιλοῦσι:〉 ἔθος ἔχουσι. Osl
989b	〈πάντες:〉 οἱ ἐχθροί. FOsl
990a	〈καὶ μήν:〉 κατὰ ἀλήθειαν. Osl
990b	〈ζῶν:〉 ὁ Αἴας FGsl
990c	〈τοῦδε .... μέλειν:〉 τοῦ παιδὸς φροντίζειν. Hsl
990d	τούτου, ἤγουν τοῦ παιδίου. Nsl
991a	〈ἐφίεθ’:〉 ἔλεγεν. Fsl
991b	ἐνετέλλετο. ONHsl
991c	〈μέλλεις:〉 φροντίς σοί ἐστι. Hsl
993a	〈ἄλγιστον:〉 λείπει θέαμα. Gsl
993b	λυπηρότερον. Hsl
995	〈τοὐμὸν σπλάγχνον:〉 τὴν ἐμὴν ψυχήν. Fm, Hsl	329
996a	〈Αἴας:〉 Ἀττικόν. Fsl
996b	〈ὡς:〉 λίαν. FNsl
996c	〈ἐπῃσθό‐ μην:〉 ἔμαθον. Osl
997a	〈διώκων:〉 ἐρευνῶν. Hsl
997b	〈κἀξιχνοσκοπούμενος:〉 ἐξ‐ ερευνῶν, ἀνιχνεύων. Fsl
997c	ἀνερευνῶν τοὺς ἐχθρούς. Osl
997d	ἀνιχνεύων, ἀνερευνῶν. HGsl
998a	〈σου:〉 〈σ〉οι. Rsl
998b	〈τινός:〉 κυρωθεῖσα. Hsl
999	〈οἴχῃ:〉 ἐφθάρης. Fsl
1000	〈ἐκποδὼν μένων:〉 χωρὶς σοῦ ὤν. Gsl
1001a	〈ὑπεστέναζον:〉 κρυφίως. Osl
1001b	〈ἀπόλλυμαι:〉 φθείρο‐ μαι. Hsl
1004a	〈δυσθέατον:〉 κακοθέατον. Hsl
1004b	〈δυσθεά〉του. Nsl
1004c	〈ὄμ‐ μα:〉 θεωρία. Hsl
1004d	〈ὄμμα〉τος. Nsl
1004e	〈καὶ τόλμης πικρᾶς:〉 σολοικοφανές. Nsl
1004f	ἕνεκεν. Gsl
1004g	〈τόλμ〉α〈σ〉. Nsl
1005a	〈κατασπείρας:〉 προξενήσας. Fsl
1005b	〈φθίνεις:〉 φθείρεις. FHsl
1008	〈ἧ που Τελαμών:〉 εἰρωνικῶς. Hsl
1009a	〈εὐπρόσωπος:〉 χαρίεις. Hsl
1009b	μεθ’ ἡδονῆς. Fsl
1010a	〈χωροῦντ’:〉 ἐρχόμενον. Hsl
1010b	〈ὅτῳ:〉 ᾧτινι, ἤγουν τῷ Αἴαντι. Hsl
1011a	〈ἵλεων:〉 ἵλεως. Gsl
1011b	〈γελᾶν:〉 χαίρεσθαι. Hsl
1012a	〈οὗτος:〉 ὁ Τελαμών. Hsl
1012b	ὁ πατὴρ ἡμῶν. Osl
1013	〈γεγῶτα:〉 γενόμενον. Hsl
1015	〈ἦ:〉 ὄντως. Osl
1016a	〈θανόντος:〉 ἐμοῦ δηλονότι. Osl
1016b	〈δόμους νέμοιμι:〉 πλοῦτον ἔχοιμι. Hsl
1016c	ἔχω. Nsl	330
1017a	〈δύσοργος:〉 φύσει. Osl
1017b	χαλεπός. Hsl
1018a	〈εἰς ἔριν:〉 εἰς μάχην. Osl
1018b	〈θυμούμενος:〉 ὀργιζόμενος. Gsl
1019a	〈ἀπωστός:〉 ἀποδίωκτος. Osl
1019b	διωκτός. Hsl
1021a	〈κατ’ οἶκον:〉 ἔσονται. Gsl
1021b	μέλλω παθεῖν. Hsl
1022	〈παῦροι:〉 ὀλίγοι. Osl
1023a	〈σοῦ θανόντος:〉 ἀποθανόντος σοῦ, ἤγουν τοῦ ἀδελφοῦ. Osl
1023b	〈ηὑρόμην:〉 εὑρήσομαι. Fsl
1023c	ἀντὶ τοῦ εὕροιμι. Hsl
1024a	〈πικροῦ:〉 πικροποιοῦ. Fsl
1024b	〈πικροῦ / τοῦδ’:〉 ἀντίστροφον. Hsl
1025a	〈αἰόλου:〉 τοῦ ποικίλου. FHsl
1025b	〈ὑφ’ οὗ:〉 ξίφους. Hsl
1026a	〈φονέως:〉 γεγονότος. Hsl
1026b	〈ἐξέπνευσας:〉 ἀπέθανες. FHsl
1026c	〈χρόνῳ:〉 διὰ χρόνου. Osl
1026d	βραδέως. Hsl
1028	〈σκέψασθε:〉 θεάσασθε. Fsl
1029a	〈ᾧ:〉 ἐν ᾧ. Hsl
1029b	〈τοῦδ’:〉 τοῦ Αἴαντος. Hsl
1029c	〈ἐδωρήθη:〉 ἐδεξιώθη. Hsl
1030a	〈πρισθείς:〉 δεθείς. FNGsl
1030b	κρεμασθείς. Osl
1030c	δεσμευθείς. Hsl
1030d	〈ἀντύγων:〉 ἁρμάτων. FHsl
1030e	περιφερειῶν. Gsl
1031a	〈ἐκνάπτετ’:〉 ἐσύρετο. NHGsl
1031b	ἐφέρετο, ἐσύρετο. Fsl
1031c	κατεκόπτετο. Osl
1031d	〈ἔστ’:〉 μέχρις ἄν. Gsl
1031e	〈βίον:〉 τὴν ζωήν. Hsl
1032	〈οὗτος:〉 ὁ Αἴας. OHsl
1033	〈πεσήματι:〉 πηδήματι. Fsl
1034	〈ἐχάλκευσεν:〉 ἐστόμωσε. Hsl
1035a	〈κἀκεῖνον:〉 τὸν ζωστῆρα. FHsl
1035b	〈δημιουργός:〉 ὁ δή‐
1035b	μια ἐργαζόμενος. Osl	331
1036	〈καὶ τὰ πάντ’ ἀεί:〉 πάντα εἴη κατὰ γνώμην θεῶν. Fsl
1037a	〈φάσκοιμ’:〉 εἴποιμι. Hsl
1037b	〈μηχανᾶν:〉 οἰκονομεῖν. Osl
1037c	κατασκευάζειν. Hsl
1038	〈ὅτῳ:〉 ἀνθρώπῳ δηλονότι. Osl
1040a	〈τεῖνε μακράν:〉 τὴν ῥῆσιν. OHsl
1040b	πολυλογίαν. Fsl
1041a	〈φράζου:〉 νόει, συμβουλεύου. HGsl
1041b	〈χὤ τι:〉 ὅπερ τι. Gsl
1041c	〈μυθήσῃ:〉 εἴπῃς. Hsl
1041d	λέξεις. Osl
1041e	φράζου. Gsl
1042	ὁ χορὸς βλέπων τὸν Μενέλαον ἐρχόμενον λέγει τοῦτο· βλέπω ἐχθρόν. Hsl
1043a	〈γελῶνθ’:〉 χαίροντα. Fsl
1043b	〈ἃ δὴ κακοῦργος:〉 ἃ καί, καθὸ κακοῦργος. Gsl
1043c	〈ἐξίκοιτ’:〉 ἐργάσαιτο. Nsl
1044	〈στρατοῦ:〉 ἀπό. Fsl
1045a	〈ᾧ:〉 δι’ ὅν. NGsl
1045b	οὗ ἕνεκα. Fsl
1045c	οὗτινος χάριν. Osl
1045d	〈ἐστείλαμεν:〉 ἐπλεύσαμεν. Gsl
1045e	διήλθομεν. FHsl
1045f	〈ἐστάλη‐ μεν:〉 〈ἐστ〉εί〈λ〉α〈μεν〉. Fsl
1046a	〈μαθεῖν:〉 εἰς τὸ γνωσθῆναι. Fsl
1046b	〈μαθεῖν .... δυσπετής:〉 δύσγνωστος. FHsl
1046c	〈οὐ δυσπετής:〉 οὐ δύσκολος. Gsl
1046d	δύσκολος εἰς τὸ γενέσθαι. ONsl
1049a	〈ἀνήλωσας λόγον:〉 ἐκ μεταφορᾶς τῶν τοξευόντων εἰς τὸν ἀέρα. Fsl
1049b	ματαίως εἶπας. ONHsl
1050a	〈δοκοῦντ’:〉 ἀρέσκοντα. FGsl
1050b	〈ὃς κραίνει:〉 τῷ Ἀγαμέ‐ μνονι. FHsl
1050c	βασιλεύει. ONsl
1050d	ἄρχει. FGsl
1051a	〈οὔκουν ἂν εἴποις:〉 εἰπέ. Fsl
1051b	〈ἥντιν’:〉 δι’ ἥντινα λέ‐ γεις ταῦτα. Nsl
1051c	〈προθείς:〉 προτιθείς. Gsl
1051d	προσθήκην ποιησά‐ μενος. Hsl
1052	〈οἴκοθεν:〉 ἀπό. Osl
1054a	〈ζητοῦντες:〉 ἐρευνῶντες. OHsl
1054b	〈ἐχθίω:〉 χείρονα. FGsl
1054c	μισ〈ητ〉ότερον. Osl
1054d	〈Φρυγῶν:〉 ἀπὸ τῶν Τρώων. OGsl	332
1055a	〈βουλεύσας:〉 ἐπι〈βουλεύσασ〉. Fsl
1055b	μελετήσας. Hsl
1056a	〈νύκτωρ:〉 κατὰ τὴν νύκτα. Hsl
1056b	〈ὡς ἕλοι δορί:〉 ἵνα φο‐ νεύσῃ. Hsl
1056c	ἀφανίσῃ. Osl
1056d	〈ἐλοιδόρει:〉 〈ἕλοι δορ〉ί. Vsl
1057	〈ἔσβεσεν:〉 κατέπαυσεν. Hsl
1058a	〈τήνδ’, ἣν ὅδ’:〉 ὁμοίαν ταύτην, ἣν ἔλαβε δυστυχίαν. Vm
1058b	ὄψει οὗτος ταύτην. Gsl
1058c	〈τήνδ’:〉 ἐλάβομεν. Osl
1058d	〈εἴληχεν:〉 ἔλαβε. Osl
1058e	〈τύχην:〉 δυστυχίαν. Gsl
1060	〈ἐνήλλαξεν:〉 ἔστρεψεν. Hsl
1061a	〈ὕβριν:〉 μανίαν. Hsl
1061b	〈πεσεῖν:〉 ὥστε. Hsl
1062a	〈ὧν:〉 ὧντινων. Gm, Hsl
1062b	τῶν πραχθέντων. Fsl
1062c	τῶν πρά‐ ξεων. Nsl
1062d	〈αὐτόν:〉 εἰς. Nsl
1062e	τὸ σῶμα τοῦ Αἴαντος. Hsl
1062f	〈αὐ‐ τ〉ῶν. Rsl
1062g	〈σθένων:〉 ὠφελῶν. Fsl
1062h	δυνάμενος. Hsl
1063a	〈τοσοῦτον:〉 οὕτως. Gsl
1063b	τοιοῦτον. Osl
1063c	〈σῶμα:〉 τὸν Αἴαντα. Fsl
1063d	〈τυμβεῦσαι τάφῳ:〉 θάψαι. Gsl
1064a	〈ἐκβεβλημένος:〉 κείμενος. Fsl
1064b	ῥιφθείς. Hsl
1065a	〈φορβή:〉 τροφή. HGsl
1065b	〈γενήσεται:〉 ὡς καὶ ἵνα. Osl
1066a	〈δεινὸν ἐξάρῃς μένος:〉 ὀργισθῇς. Hsl
1066b	〈ἐξάρῃς:〉 λάβῃς. Fsl
1066c	〈μένος:〉 θυμόν. Osl
1066d	προθυμίαν. Hsl
1067a	〈μή:〉 οὐχί. Hsl
1067b	〈κρατεῖν:〉 λείπει αὐτοῦ. Gsl
1068	〈ἄρξομεν:〉 κρατήσομεν. Hsl
1069	〈ὅπου:〉 τόπου. Gsl
1070a	〈λόγων ἀκοῦσαι:〉 ὑποταγῆναι. Fsl
1070b	〈ζῶν:〉 ὁ Αἴας. Gsl
1070c	〈ἐμῶν:〉 ἐμοῦ. Hsl
1071a	〈κακοῦ:〉 ἀπειθοῦς. Hsl
1071b	〈πρός:〉 παρά. FGsl
1071c	〈ἄν‐ δρα δημότην:〉 ὑποχείριον ὄντα. Fsl
1071d	τὸν τοῦ δήμου. ἐργασία ἐκ τοῦ
1071d	μείζονος. Hsl	333
1072a	〈μηδὲν .... κλύειν:〉 μηδόλως κλύειν τῶν προεστώτων. Nsl
1072b	〈δικαιοῦν:〉 ἄξιον νομίζειν. Fsl
1072c	δίκαιον. Gsl
1072d	μὴ κρίνειν δίκαιον. Hsl
1072e	δίκης ἄξιον. Osl
1072f	〈ἐφεστώτων:〉 τῶν ποιμένων. Fsl
1072g	ἀρχόντων. Gsl
1072h	βασιλευόντων. Osl
1072i	τῶν βασιλέων. Hsl
1072j	〈κλύ‐ ειν:〉 ὑποτάσσεσθαι. Hsl
1074	〈καθεστήκει:〉 ὑπάρχει. Hsl
1076a	〈φόβου πρόβλημα:〉 αὐτὸν τὸν φόβον, τήρησιν φόβου. Hsl
1076b	〈πρόβλημα:〉 ἀπάτημα, ἐπιτήρησις. Gsl
1076c	τήρησιν. Fsl
1076d	κάλυμμα. Osl
1077a	〈γεννήσῃ:〉 ἕξει. Gsl
1077b	βλαστήσει. Osl
1078a	〈δοκεῖν:〉 νομίζειν. Gsl
1078b	〈κακοῦ:〉 δυστυχήματος. Gsl
1078c	δειλοῦ, ἀσθενοῦς. Hsl
1079a	〈ᾧ:〉 ᾧτινι. Gsl
1079b	〈πρόσεστιν:〉 ὑπάρχει. Gsl
1080a	〈τόνδ’:〉 τοῦτον. Gsl
1080b	〈ἐπίστασο:〉 γίνωσκε. Gsl
1081a	〈βούλεται:〉 θέλει. Gsl
1081b	〈παρῇ:〉 πάρεστιν, παρυπάρξει. Gsl
1082	〈χρόνῳ:〉 ἐν. Gsl
1083a	〈ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν:〉 ὀπισθοδρομήσασαν. Nsl
1083b	ἀπὸ τῆς εὐτυχίας. FOsl
1083c	ἐξ εὐτυχημάτων. Hsl
1083d	ἐπιτηδείων δρόμων. FGsl
1083e	〈εἰς βυθόν:〉 δυστυχίας δηλονότι. Osl
1083f	εἰς δυστυχίαν. Hsl
1084a	〈ἑστάτω:〉 κρατήτω καὶ ἔστω. Fsl
1084b	ὑπαρχέτω. OGsl
1084c	〈μοι:〉 ἐμοί. Gsl
1084d	〈καίριον:〉 ἐνδεχόμενον. Fsl
1084e	προσῆκον τῷ καιρῷ. OHsl
1085a	〈δρῶντες:〉 τι κακόν. Osl
1085b	πράττοντες. Gsl
1085c	〈ἃν ἡδώ‐ μεθα:〉 τὰ ἐναντία ἐκεῖνα. Osl
1086a	〈οὐκ ἀντιτείσειν:〉 οὐκ ἀνταποδ〈ώσειν〉. Gsl
1086b	ἀντιλαβεῖν. Hsl
1086c	ἀνταποδοῦναι. Osl
1086d	〈αὖθις:〉 πάλιν. Gsl
1086e	ὕστερον. Osl
1086f	〈ἅν:〉 περὶ ὧν. Hsl
1086g	〈λυπώμεθα:〉 ἐκεῖνα. Osl
1086h	μετὰ λύ‐
1086h	πης. Fsl	334
1087a	〈παραλλάξ:〉 κατ’ ἀμοιβήν. Fsl
1087b	παρηλλαγμένως. OHGsl
1087c	〈ταῦτα:〉 τὰ πράγματα. Fsl
1088a	〈ὑβριστής:〉 πολεμιστής. Gsl
1088b	παρακεκινημένος. Fsl
1088c	〈μέγα:〉 μεγάλως. Gsl
1089a	〈καί σοι προσφωνῶ:〉 †ὄρπι θ ἡ ἑρμηνεία. Gm
1089b	προστάσσω. Gsl
1091a	〈ὑποστήσας:〉 ὑποβαλών. Gsl
1091b	διηγησάμενος. καὶ γνωμολογῶν. Fsl
1091c	ὑποθέμενος. Osl
1091d	εἰπών· ἐκ μεταφορᾶς τοῦ θεμελίου. Hsl
1091e	〈σοφάς:〉 δολεράς. Nsl
1092a	〈εἶτ’ αὐτὸς ἐν θανοῦσιν:〉 εἶτ’ αὐτός, ὑβριστὴς ὑπάρχων, γένῃ ἐν τοῖς θανοῦσιν· ἤγουν φονευθεὶς παρὰ πάντων 〈τῶν〉 ἀνθρώπων. Nm
1092b	〈εἶτ’:〉 ἔπειτα. Gsl
1092c	〈ἐν θανοῦσιν:〉 ἐν τῷ Αἴαντι. Osl
1092d	〈ὑβρι‐ στής:〉 ἄτιμος. Osl
1092e	ὑπάρχων. Nsl
1093a	〈θαυμάσαιμ’:〉 κατηγορήσαιμι. Gm
1093b	μεμψαίμην. Fsl
1094	〈γοναῖσιν:〉 γενεᾷ. Fsl
1095a	〈ὅθ’:〉 ὁπότε, ὁπηνίκα. Fsl
1095b	ἐπεί. Hsl
1095c	〈οἱ δοκοῦντες:〉 οἱ νομιζόμενοι. Hsl
1096	〈τοιαῦθ’:〉 ὄντες. Hsl
1097a	〈ἄγ’ εἴπ’:〉 δεῦρο εἰπέ. Hsl
1097b	〈ἄγ’:〉 ἐπίρρημα. Gm
1097c	〈αὖ‐ θις:〉 πάλιν. Gsl
1097d	〈ἧ:〉 ἆρα. FHsl
1097e	πῶς; Gsl
1098	〈δεῦρο:〉 ἐνταῦθα. Gsl
1099a	〈αὐτός:〉 ἐθελουσίως. Hsl
1099b	〈αὑτοῦ:〉 τοῦ ἑαυτοῦ. Hsl
1099c	〈κρατῶν:〉 ἐξουσιάζων. HGsl
1100a	〈στρατηγεῖς:〉 ἄρχεις. Fsl
1100b	ἐξουσιάζεις. Hsl
1100c	〈τοῦδε:〉
1100c	τοῦ Αἴαντος. Hsl	335
1101a	〈ἀνάσσειν:〉 βασιλεύειν. Hsl
1101b	〈ὧν:〉 ὧντινων λαῶν. Gsl
1101c	〈ὅδ’:〉 ὁ Αἴας. Hsl
1101d	〈ἡγεῖτ’:〉 ἐβασίλευε. Osl
1101e	〈οἴκοθεν:〉 ἀπὸ πατρίδος τοῦ Αἴαντος. Fsl
1102a	〈Σπάρτης:〉 πόλις Λακεδαιμονία. Fsl
1102b	τῆς Λακεδαιμονίας. Osl
1102c	τῆς ἰδίας σου χώρας. Hsl
1102d	〈κρατῶν:〉 ἐξουσιάζων. Hsl
1103a	〈τόνδε κοσμῆσαι:〉 νικῆσαι, εἶναι ὑπὲρ ἐκεῖνον. Gsl
1103b	τὸν Αἴαντα. Hsl
1103c	ὅνπερ. Gsl
1103d	προτάξαι, διατάξασθαι. Fsl
1103e	διαδέξα‐ σθαι. Hsl
1104a	〈ἀρχῆς:〉 ἐξουσίας. Hsl
1104b	〈θεσμός:〉 νόμος. HGsl
1104c	〈ἤ:〉 παρό. HGsl
1104d	〈τῷδε σέ:〉 κοσμηθῆναι. Gsl
1105a	〈ὕπαρχος:〉 ἐξουσιαστής. Hsl
1105b	〈δεῦρ’:〉 ἐνταῦθα. Hsl
1106a	〈ἡγεῖσθαι:〉 ἐξουσιάζειν. Fsl
1106b	ἄρχειν. Hsl
1107a	〈ἄρχεις:〉 κυριεύεις. Hsl
1107b	〈τὰ σέμν’ ἔπη:〉 κατά, διὰ τῶν κενοδόξων λόγων κόλαζε τοὺς ὑπὸ σέ. Fsl
1108a	〈ἐκείνους:〉 τοὺς ἰδίους σου. Hsl
1108b	〈τόνδ’:〉 τὸν Αἴαντα. Hsl
1110	〈δείσας:〉 φοβηθείς. Hsl
1112a	〈γυναικός:〉 ἕνεκα τῆς γυναικός. Hsl
1112b	〈οἱ πόνου πολλοῦ πλέῳ:〉 μισθῷ δοῦλοι, πεπληρωμένοι. FHsl
1113	〈ἐπώμοτος:〉 ἔνορκος. Hsl
1114a	〈σοῦ:〉 χάριν. Hsl
1114b	〈οὐδέν:〉 κατ’ οὐδέν. Hsl
1114c	〈τοὺς μηδένας:〉 τοὺς οὐδαμινούς. Fsl
1114d	τοὺς μηδενὸς λόγου ἀξίους. Hsl
1116a	〈ἧκε:〉 ἐλθέ. Hsl
1116b	〈ψόφου:〉 ματαιολογίας. Osl
1116c	ἐπάρ‐ σεως. Hsl
1117a	〈στραφείην:〉 τὸ ἐπιστρέφομαι γενικῇ συντάσσεται, ὡς τὸ ἐπι‐ στρέφομαι τοῦ καλοῦ. Hm
1117b	λόγον ἀξιώσαιμι. FGsl
1117c	ἐπιστροφὴν ποιή‐ σομαι. OHsl
1117d	〈ᾖς:〉 γνωρίσῃς. ONsl
1118a	〈οὐκ ἄν:〉 οὐκ ἂν ἐπαινέσω. Hsl
1118b	〈γλῶσσαν:〉 τὴν θρη‐ σκείαν. Hsl
1118c	〈φιλῶ:〉 ὑπάρχουσαν. Osl
1119a	〈τὰ σκληρά:〉 ῥήματα. Gsl.
1119b	ὀρθά. Osl
1119c	〈ὑπέρδικ’:〉 δίκαια, ὑπὲρ τὸ δίκαιον ὑπάρχουσι. FGsl
1119d	λίαν δίκαια. Hsl	336
1120a	〈ὁ τοξότης:〉 ὁ Τεῦκρος. Gsl
1120b	〈οὐ σμικρά:〉 οὐ ταπεινά, ἀλλὰ μεγάλα καὶ ἐπηρμένα. Hsl
1120c	ταπεινά. Fsl
1121a	〈βάναυσον:〉 βάναυσος ὁ περὶ τὸ πῦρ ἐργαζόμενος. Gsl
1121b	ἰδιωτι‐ κήν. Hsl
1121c	〈ἐκτησάμην:〉 εἰς ἑαυτόν. Nsl
1121d	ἔλαβον. Hsl
1122a	〈μέγ’ ἄν τι κομπάσειας:〉 ὀνειδίζει τὸν Τεῦκρον ὅτι ὑπὸ τὴν ἀσπίδα τοῦ ἀδελφοῦ ἐκρύπτετο. Gsl
1122b	ἐπαρθείης. Hsl
1122c	〈ἀσπίδ’:〉 ἐξουσ〈ίαν〉. Osl
1124a	〈ὡς:〉 λίαν. Fsl
1124b	〈δεινόν:〉 μέγαν. Fsl
1124c	λίαν χαλε‐ πόν. Hsl
1125a	〈μέγ’ .... φρονεῖν:〉 κενοδοξεῖν. Fsl
1125b	〈ἔξεστιν:〉 δυνα‐ τὸν ὑπάρχει. Hsl
1126a	δίκαια γὰρ εὐτυχεῖν: τὸ δίκαια ἀντὶ τοῦ δίκαιον, ὥσπερ καὶ τὸ φίλα ἀντὶ τοῦ φίλον καὶ ἐοικότα ἀντὶ τοῦ ἐοικός. Fm
1126b	δίκαιόν ἐστι τοῦτο. Hsl
1126c	〈εὐτυχεῖν:〉 ζῆν. Osl
1126d	ἐν τάφῳ. Nsl
1126e	〈κτεί‐ ναντά με:〉 φονεύσαντά με. Hsl
1127	〈δεινόν:〉 θαυμαστόν, φοβερόν. FHGsl
1128a	〈τῷδε:〉 ἕνεκα. Fsl
1128b	〈οἴχομαι:〉 ἐφονεύθην. Gsl
1128c	φθεί‐ ρομαι. Hsl
1129a	〈ἀτίμα:〉 ἀτίμαζε. Fsl
1129b	ἐξουδένου. Hsl
1129c	〈θεοῖς:〉 ὑπὸ τῶν θεῶν. Gsl
1130a	〈ψέξαιμι:〉 ὑβρίσαιμι. Gsl
1130b	〈δαιμόνων:〉 θεῶν. FGsl
1132a	〈αὐτός:〉 ἐγώ. NHsl
1132b	〈αὑτοῦ:〉 ἐμοῦ. NHsl
1132c	ἐμοί. Osl
1132d	τοὺς ἐμούς. Gsl
1132e	〈πολεμίους:〉 ἐῶ θάπτειν. NHsl
1132f	〈κα‐
1132f	λόν:〉 ἐᾶν θάπτειν. OHsl	337
1133a	〈ἦ:〉 ὄντως. Hsl
1133b	προὔστη ποτέ: πρὸ σοῦ, ἤγουν ἔμπρο‐ σθεν σοῦ ἢ προηγούμενος καὶ προεξάρχων τοῦ οἰκείου στρατεύματος, εἰς πόλεμόν σοι ἔστη ποτέ; Om
1133c	ἀντέστη. Gsl
1133d	προέστη. Hsl
1134	〈ἠπίστασο:〉 ἐγίνωσκες. HGsl
1135a	〈κλέπτης:〉 πανοῦργος. Hsl
1135b	〈ψηφοποιός:〉 δικαστής. Gsl
1135c	δικαστὴς λαθραῖος. Hsl
1136a	〈ἐν τοῖς δικασταῖς:〉 ἐν τοῖς κριταῖς. Hsl
1136b	〈τόδ’:〉 τὸ πρᾶγμα. Hsl
1137a	〈λάθρᾳ:〉 κρυφίως. Hsl
1137b	ποιήσειας. FHsl
1138a	〈ἀνίαν:〉 θλίψιν. Osl
1138b	〈τινι:〉 ἐπί. Fsl
1139a	οὐ μᾶλλον: καὶ πλέον οὐ λυπήσομεν παρὸ ἔοικεν, ἤτοι πρέπει. ἄλ‐ λοι δὲ κατ’ ἐρώτησιν· οὐ πλεῖον, ὡς ἔοικεν, ἡμεῖς λυπούμεθα παρὸ λυπήσομέν σε; ἢ οὕτως· οὐ μᾶλλον, ὡς ἔοικε καὶ πρέπει, ἐλυπήσαμεν παρὸ καὶ ἔτι λυπήσομεν. Om
1139b	οὐ πλέον λυπήσετε ἢ ἡμεῖς ὑμᾶς. Gsl
1139c	ἐλυπήθημεν ἡμεῖς. Fsl.
1139d	ἐλυπήσαμεν. Hsl
1139e	〈ἢ λυπήσομεν:〉 παρὸ λέγοντές σοι τὰ ἀληθῆ. Hsl
1139f	παρὸ ἐνδεχόμενον. Osl
1140a	〈φράσω:〉 δισσῶς συντάσσεται. Fm
1140b	〈θαπτέον:〉 ἄξιον θά‐ ψαι. Hsl
1141a	〈τοῦτον:〉 διά. ἢ τοῦτον τὸν λόγον. Gsl
1141b	διά. Hsl
1142	〈γλώσσῃ θρασύν:〉 στωμύλον. Hsl
1143a	〈ἐφορμήσαντα:〉 διεγείραντα. Fsl
1143b	κινήσαντα. Hsl
1143c	〈χειμῶνος:〉 ἐν τῷ καιρῷ. ONsl
1143d	ἐν ὥρᾳ. Fsl
1143e	〈τὸ πλεῖν:〉 εἰς τὸ πλεῖν. FHsl
1144a	〈ᾧ:〉 τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ἀναιδεῖ. Osl
1144b	ᾧτινι. Fsl
1144c	〈ἐν κακῷ:〉 ἐν τῇ ζάλῃ. Hsl
1145	〈εἴχετ’:〉 ἐκρατεῖτο. HGsl
1146	〈πατεῖν:〉 πατεῖσθαι. Fsl
1147a	〈λάβρον:〉 ἀναίσχυντον. Gsl
1147b	ὁρμητικόν. Fsl
1147c	ἀναιδές. Hsl	338
1148a	〈σμικροῦ νέφους:〉 ἀπὸ μικρᾶς ζάλης. Hsl
1148b	ἀπό. FOsl
1151a	〈ἐν κακοῖς:〉 ἐν συμφοραῖς ἀναιδὴς ἐφαίνετο. Hsl
1151b	〈ὕβρι‐ ζε:〉 ὑβριστικῶς διετίθετο. Nsl
1151c	ἐνηβρύνετο, ἐχαίρετο. FOsl
1151d	〈τοῖ‐ σι:〉 τοῖς ὑπάρχουσι. Gsl
1151e	τοῖς τῶν φίλων αὐτῷ. Nsl
1154a	〈μὴ δρᾶ:〉 μὴ πράττε. FHsl
1154b	〈τοὺς τεθνηκότας:〉 εἰς. Hsl
1155	〈πημανούμενος:〉 βλαβησόμενος. HGsl
1156a	〈ἄνολβον:〉 ἄφρονα, πτωχὸν κατὰ τὰς φρένας. Fsl
1156b	μωρόν. HGsl
1156c	ἄτυχον. Nsl
1157a	〈νιν:〉 σέ, Ἀττικῶς. Gsl
1157b	αὐτόν. Fsl
1158a	〈ᾐνιξάμην:〉 ἐστοχασάμην. Nsl
1158b	εὐστόχως εἶπον. FHsl
1159a	〈πύθοιτο:〉 θέλει, ἐπιχειρεῖ. Fsl
1159b	ἀκούσει. Osl
1160a	〈κολάζειν:〉 ὑβρίζειν. Fsl
1160b	τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον. Hsl
1160c	〈ᾧ βιάζεσθαι παρῇ:〉 ᾧτινι πάρεστι κολάζειν ἔργοις. Gsl
1160d	τιμωρεῖν. Fsl
1160e	δι’ ἔργου παρὰ τῶν χειρῶν. Hsl
1160f	δύναται. Nsl
1161a	〈ἄφερπε:〉 πόρρω γίνου. Hsl
1161b	〈αἴσχιστον:〉 χαλεπόν. Hsl
1162a	〈φλαῦρ’:〉 ἀσθενῆ. Gsl
1162b	μισητά. Hsl
1162c	φλύαρα, μωρά. FOsl
1162d	〈μυθουμένου:〉 λέγοντος. Hsl
1163a	〈ἔσται:〉 γενήσεται. Hsl
1163b	〈ἔριδος:〉 φιλονεικίας. Hsl
1164a	〈ὡς:〉 ὅσον. Gsl
1164b	〈ταχύνας:〉 σπουδάσας. Hsl
1165a	〈σπεῦσον:〉 εὐτρέπισον. Osl
1165b	〈ἰδεῖν:〉 θεάσασθαι, γνωρίσαι, ἐπιτηρῆσαι. Hsl
1166a	〈τῷδ’:〉 τούτῳ, τῷ Αἴαντι. HGsl
1166b	χάριν τοῦ Αἴαντος. Fsl
1167a	〈καθέξει:〉 κατασχ〈ήσ〉ει. Fsl
1167b	εὕρῃ, κατοικήσει, λάβῃ. Osl
1167c	ποιήσει. Hsl
1167d	δώσει, κρατήσει, κατασκευάσει. Gsl	339
1168a	〈ἐς αὐτὸν τὸν καιρόν:〉 εἰς ἐπιτήδειον καιρόν. Hsl
1168b	ἐγκαίρως. Osl
1170a	〈περιστελοῦντε:〉 εὐτρεπίσοντες. Hsl
1170b	περικοσμήσοντες, πε‐ ριφυλάξαντες. Fsl
1170c	μέλλ〈ων. παρα〉σκευάσον〈τεσ〉. Fsl
1170d	ἑτοιμάσον‐ τες. Osl
1170e	περικαλύψοντες. Nsl
1170f	κοσμῆσαι μέλλοντες ἢ φυλάξαι. Gsl
1170g	〈περιστολοῦνται:〉 〈περιστολοῦντ〉ες. Osl
1171a	〈ὦ παῖ:〉 ἀποστροφή. Gsl
1171b	〈πέλας:〉 πλησίον. Hsl
1172a	〈ἱκέτης ἔφαψαι:〉 ὥσπερ παρακλήτωρ λάβε. Hsl
1172b	〈ὅς:〉 ὅστις. Hsl
1172c	〈ὡς:〉 ὅ〈σ〉. Rsl
1173a	〈προστρόπαιος:〉 πρὸς αὐτὸν τετραμμένος αὐτοῦ ἱκέτευε. Gsl
1173b	〈ἔχων:〉 κρατῶν. Fsl
1174	〈τῆσδε:〉 τῆς Τεκμήσσης. HGsl
1176a	〈βίας:〉 μετά. Hsl
1176b	〈ἀποσπάσειε:〉 ἑλκύσειε. Hsl
1177	〈ἐκπέσοι:〉 ἐκριφείη. FOsl
1178	〈γένους:〉 ἀπό. Fsl
1179a	〈αὕτως:〉 οὕτως κἀκεῖνος. Hsl
1179b	οὕτως. FONGsl
1179c	〈ὅπωσ‐ περ:〉 ὥσπερ. FGsl
1179d	καθά. Osl
1179e	〈τέμνω:〉 κόπτω. Hsl
1180	〈ἔχ’:〉 φύλασσε. Osl
1181a	〈κινησάτω:〉 ἀποσπασάτω. FOsl
1181b	παρασαλευσάτω. Hsl
1181c	〈προσπεσών:〉 γονυπετῶν. Gsl
1182a	〈ὑμεῖς τε:〉 ἀποστροφή. Gsl
1182b	ὦ χορέ. Hsl
1183a	〈ἀρήγετ’:〉 βοηθεῖτε ἐμοί. Gsl
1183b	〈ἔστ’:〉 ἕως ὅτου. Hsl
1184a	〈μεληθείς:〉 φροντίσας. Fsl
1184b	ἐπιμεληθείς. Hsl
1184c	φροντίδα
1184c	ποιήσας. Gsl	340
1185a	〈ἄρα:〉 ἀληθῶς. Gsl
1185b	〈ἐς πότε:〉 λείπει χρόνον. Gsl
1185c	μέχρις οὗ. Hsl
1185d	ἕως. Fsl
1185e	〈λήξει:〉 καταπαύσει. Hsl
1186	〈πολυπλάγκτων:〉 τῶν πολλὴν πλάνην ποιησάντων. Fsl
1188a	〈δορυσσοήτων:〉 τῶν ἐπερχομένων διὰ τῶν δοράτων. Gsl
1188b	ἀπὸ πολεμίων, τῶν ἐκ δόρατος ἐρχομένων. Hsl
1188c	〈μόχθων:〉 ἀπό. Fsl
1191a	〈δύστανον ὄνειδος:〉 διὰ τὸ ἐννέα χρόνων πολεμεῖν. Hsl
1191b	εἰς. Fsl
1197a	〈πρόγονοι πόνων:〉 οἱ περὶ ὅπλων ἀρχηγοί. FOsl
1197b	ἀρχαῖοι. Gsl
1197c	τῶν ἐμῶν. Fsl
1198a	〈κεῖνος:〉 〈ὁ〉 ἀνήρ. Hsl
1198b	〈ἔπερσεν:〉 ἐπόρθησεν. Fsl
1198c	ἠφάνισεν. Hsl
1200a	〈βαθειᾶν κυλίκων:〉 μεγάλων ποτηρίων. Osl
1200b	〈βαθεῖ‐ αν:〉 τέρψιν. Hsl
1201	〈νεῖμεν:〉 παρέσχεν. Hsl
1202	〈αὐλῶν:〉 ὀργάνων. Hsl
1203	〈ἐννυχίαν / τέρψιν ἰαύειν:〉 νυκτερεύειν ἢ ψάλλειν ἢ ἀπολαύειν. Gsl
1204a	〈τέρψιν ἰαύειν:〉 λαμβάνειν, τελεῖν. Fsl
1204b	ἔχειν, κοιμᾶσθαι. Osl
1204c	ἀναπαύεσθαι. Nsl
1206	〈ἀνέπαυσεν:〉 ἀπεχώρησεν. Hsl
1208a	〈πυκιναῖς:〉 πυκναῖς, πολλαῖς. Fsl
1208b	πρωιναῖς. Hsl
1208c	〈δρό‐ σοις:〉 δάκρυσι. Hsl
1209a	〈τεγγόμενος:〉 βρεχόμενος. NHGsl
1209b	βρέχων. FOsl
1209c	〈λυ‐ γράς:〉 ἐλεεινάς. Hsl
1209d	λυπηράς. Osl
1210a	〈μνήματα:〉 τὰ εἰς ὑπόμνησίν μοι ὄντα. Fsl
1210b	μνημονεύματα. Osl
1210c	ὑπομνήματα. Hsl
1210d	μνημόσυνα. Gsl
1212a	〈δείματος:〉 φόβου. Gsl
1212b	〈προβολά:〉 ἀποτροπή. Hsl
1212c	τεῖχος, σκέπη καὶ ἄλεξις. Gsl
1212d	ἀσφάλεια ὅπλων. Fsl
1212e	φύλαγμα. Os	341
1214	〈στυγερῷ:〉 μισητῷ. HGsl
1215a	〈δαίμονι:〉 τῇ τύχῃ. FHsl
1215b	τῷ θανάτῳ. Osl
1216a	〈ἐπέσται:〉 ὑπάρξει. Osl
1216b	γενήσεται. Hsl
1218a	〈ἔπεστι:〉 ἐστίν. Gsl
1218b	〈πόντου:〉 ἀπό. Fsl
1219a	〈πρόβλημ’:〉 ἀκρότερον. Gsl
1219b	〈ἁλίκλυστον:〉 βρεχόμε‐ νον. Hsl
1219c	ὑπὸ θαλάσσης. Gsl
1220	〈πλάκα:〉 τὸν τόπον. Fsl
1221a	〈προσείποιμεν:〉 χαιρετίσωμεν. Osl
1221b	προσκυνήσειεν. Gsl
1223	〈μήν:〉 δή. Gsl
1225a	〈δῆλος:〉 φανερός. Gsl
1225b	〈σκαιόν:〉 κακόν, μάταιον. Gsl
1225c	ὑβριστικόν. Hsl
1225d	〈ἐκλύσων:〉 ἀνοίξων. FOHsl
1226	〈σέ:〉 διά. Nsl
1227a	〈τλῆναι:〉 καρτερῆσαι. Fsl
1227b	τολμῆσαι. OHsl
1227c	〈ὧδ’:〉 οὕ‐ τως. Fsl
1227d	〈ἀνοιμωκτεί:〉 χωρὶς φόβου, ἀσκόπως. Gsl
1227e	ἀφόβως. Osl
1227f	〈χανεῖν:〉 λέξαι, εἰπεῖν. FHsl
1227g	εἰπεῖν, λέγειν. Gsl
1228	〈λέγω:〉 υἱόν. Hsl
1229a	〈ἦ που:〉 εἰρωνικῶς. ὄντως ἐτράφης. Hsl
1229b	〈μητρὸς .... ἄπο:〉 ὑπῆρχες. Gsl
1230a	〈ὑψήλ’:〉 ὑπέρογκα. Hsl
1230b	〈ὡδοιπόρεις:〉 περιεπάτεις. Hsl
1231a	〈τοῦ μηδὲν .... ὕπερ:〉 ὑπὲρ τοῦ ἀποθανόντος. Gsl
1231b	ὑπὲρ τοῦ μὴ ταφῆναι τὸν Αἴαντα. Hsl
1231c	〈ὕπερ:〉 χάριν. Gsl
1232a	〈ναυάρχους:〉 βασιλεῖς. Hsl
1232b	〈μολεῖν:〉 ἀγαγεῖν. Hsl
1233a	〈Ἀχαιῶν:〉 ἀπό. Hsl
1233b	〈σοῦ:〉 ἄρχομεν. Vsl
1234	〈ἄρχων:〉 Αἴας. Gsl	342
1236a	〈ποίου:〉 διά. Fsl
1236b	〈κέκραγας:〉 εἶπες. Hsl
1236c	〈ὑ‐ πέρφρονα:〉 ἐπηρμένα. Osl
1237	〈οὗπερ οὐκ ἐγώ:〉 ὅπου οὐκ ἤμην ἐγώ. Gsl
1238a	〈ἄνδρες:〉 ἀνδρεῖοι. FOGsl
1238b	〈ὅδε:〉 οὗτος, ὁ Αἴας. Gsl
1239a	〈πικρούς:〉 λυπηρούς. Fsl
1239b	〈τῶν Ἀχιλλείων:〉 περί. Fsl
1239c	ἕνεκεν. Gsl
1240a	〈ἀγῶνας:〉 κρίσεις. Hsl
1240b	〈κηρῦξαι:〉 διακρίναι. Hsl
1241	〈φανούμεθα:〉 κηρυττόμεθα. Osl
1242	〈ὑμίν:〉 τῷ Αἴαντι καὶ τῷ Τεύκρῳ. Fsl
1243	〈εἴκειν:〉 ὑποτάσσεσθαι. Gm
1245a	〈σὺν δόλῳ:〉 ὡς ὁ Αἴας. Fsl
1245b	〈κεντήσεθ’:〉 φονεύσετε. Gsl
1245c	〈οἱ λελειμμένοι:〉 οἱ ἐναπομένοντες. Gsl
1246	〈τρόπων:〉 ἐγχειρημάτων. Nsl
1247	〈κατάστασις:〉 ἀσφάλεια. Hsl
1248	〈ἐξωθήσομεν:〉 παροψόμεθα. Osl
1249	〈τοὺς ὄπισθεν:〉 τοὺς μὴ νικῶντας καὶ ἡττημένους, τοὺς μὴ ἔχοντας δίκαιον. Hsl
1250a	〈ἀλλ’ εἰρκτέον τάδ’:〉 ἀλλ’ ἄξιον κωλῦσαι ταῦτα. HGsl
1250b	ἀσφαλιστέον, κυρωτέον. Osl
1251a	〈φῶτες:〉 ἀνέρες. Hsl
1251b	〈ἀσφαλέστατοι:〉 βέβαιοι. Hsl
1251c	στερ〈ρ〉οί. Osl
1252	〈οἱ φρονοῦντες εὖ:〉 οἱ φρόνιμοι. OGsl
1253	〈πλευρά:〉 κατὰ τά. FOGsl
1254	〈ὀρθῶς:〉 〈ὀρθ〉ό〈σ〉. Gsl
1255a	〈προσέρπον:〉 ἀκόλουθον, βαδίζον. Gsl
1255b	προσαρμόζον. Hsl
1255c	ἀκολουθοῦν. Osl	343
1256a	〈νοῦν:〉 φρόνησιν. Hsl
1256b	〈κατακτήσῃ:〉 λάβῃς. OHsl
1258a	〈κἀξελευθεροστομεῖς:〉 φλυαρεῖς ἀκωλύτως. Gsl
1258b	ἐ‐ λεύθερον στόμα ἔχεις. Hsl
1259a	〈ὃς εἶ φύσιν:〉 ὅστις ὑπάρχεις εἰς τὴν φύσιν. Gsl
1259b	〈ὅς:〉 ὁποῖ‐ ος. Gm
1259c	〈φύσιν:〉 γενεάν. Hsl
1259d	φύσιν ὧδε τὰς .... Fsl
1260a	〈ἄλλον τιν’ ἄξεις:〉 Ἀττικόν. ONsl
1260b	〈ἄξει〉ν. Nsl
1260c	〈δεῦρ’:〉 ἐνταῦθα. Hsl
1263a	〈τὴν βάρβαρον .... ἐπαΐω:〉 γνώμη. Om
1263b	ὡραῖον. FHm
1263c	〈οὐκ ἐπαΐω:〉 οὐκ ἐπαισθάνομαι. HGsl
1263d	〈οὐ〉 γινώσκω. Hsl
1264a	〈ἀμφοῖν:〉 τοῖς δυσί. Nsl
1264b	τῷ Τεύκρῳ καὶ τῷ Ἀγαμέμνονι. Hsl
1265a	〈σφῷν:〉 ὑμῖν. ONGsl
1265b	〈λῷον:〉 κρεῖττον. Nsl
1267a	〈διαρρεῖ:〉 ἀπόλλυται. FHsl
1267b	〈προδοῦς’ ἁλίσκεται:〉 προδιδομένη ἀφανίζεται. Hsl
1267c	προδοθεῖσα, εὑρίσκεται προδεδομένη. Gsl
1267d	προδραμοῦσα. Osl
1267e	ἀφανίζεται. Fsl
1267f	τὸν θάνατον. Osl
1267g	τὸν θανόντα. Nsl
1268a	〈εἰ:〉 ἐπειδή. Nsl
1268b	〈σοῦ:〉 τοῦ Αἴαντος. Fsl
1268c	〈ὅδ’ ἁνήρ:〉 ὁ Ἀγαμέμνων. Gsl
1269a	〈οὗ σὺ πολλάκις:〉 πολλάκις τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν ἐπιθεὶς ὑπὲρ αὐ‐ τοῦ εἰς θάνατον. Hsl
1269b	δι’ οὗ, ὦ Αἶαν. Gsl
1269c	ὑπέρ. FONHsl
1270a	〈προτείνων:〉 προτιθείς. Fsl
1270b	προθέμενος. ONsl
1270c	διδούς. Gsl
1270d	〈προὔκαμες:〉 ἐπίεσας. Fsl
1270e	〈δορί:〉 πολέμῳ. Gsl
1271a	〈ταῦτ’:〉 τὰ κατορθώματα. Osl
1271b	〈ἐρριμμένα:〉 ἐκβεβλημένα. Hsl
1272a	〈ὦ πολλὰ λέξας:〉 οἱ Λάκωνες 〈οὐ〉 πολλὰ λαλοῦσιν, σὺ δὲ πολλὰ λέγεις. Osl
1272b	〈κἀνόνητ’:〉 ἀνωφελῆ. Hsl
1274a	〈ἑρκέων:〉 τειχέων ἐντός. Fsl
1274b	τῶν καραβίων. Gsl
1274c	〈ἐγ‐
1274c	κεκλῃμένους:〉 γενομένους. Hsl	344
1275a	〈ἐν τροπῇ δορός:〉 τουτέστιν ἀμηχανῶν. Fsl
1275b	δυνάμει. Osl
1275c	ἐλθόντας. Hsl
1276a	〈ἐρρύσατ’:〉 διεσώσατο. Osl
1276b	〈μοῦνος:〉 οὗτος, ὁ Αἴας. Hsl
1276c	〈ἀμφί:〉 ἐν. Gsl
1277	〈ἑδωλίοις:〉 ἀπὸ τοῦ ἕδω, τὸ κάθημαι. Osl
1278	〈φλέγοντος:〉 καίοντος. Osl
1279a	〈ἄρδην:〉 παντελῶς. Hsl
1279b	〈τάφρων ὕπερ:〉 ἀναστροφή. Gsl
1279c	〈τάφρων:〉 λάκκων. Nsl
1280a	〈ταῦτ’ ἀπεῖρξεν:〉 τοῦ μὴ καμφθῆναι ἡμᾶς. Hsl
1280b	〈ὅδ’:〉 ὁ Αἴας. Gsl
1281a	〈ὅν:〉 τὸν Αἴαντα. Nsl
1281b	〈οὐδαμοῦ .... ποδί:〉 οὐδὲ πορευ‐ θῆναι πρὸς τὸν πόλεμον. Hsl
1281c	〈συμβῆναι:〉 συμμαχῆσαι. Osl
1282	〈ἔνδικα:〉 δικαίως. Hsl
1283a	〈χὤτ’:〉 ὅτι. Gm
1283b	μνημονεύεις. Gsl
1283c	〈αὐτός:〉 ὁ Αἴας. Hsl
1283d	〈μόνος:〉 ὁ Αἴας. Osl
1284	〈λαχών:〉 κληρωθείς. Hsl
1285a	〈δραπέτην:〉 κακόπλαστον. Gsl
1285b	〈καθείς:〉 ἐμβαλών. Fsl
1285c	βαλών. Osl
1285d	καταβιβάσας. Hsl
1286a	〈βῶλον:〉 λίθον. Gsl
1286b	〈ὅς:〉 ὁ βῶλος. FHsl
1286c	〈εὐλόφου:〉 ἀπό. Hsl
1287a	〈κυνῆς:〉 περικεφαλαίας. HGsl
1287b	〈ἅλμα:〉 ὅρμημα. FHsl
1287c	τοῦ Αἴαντος. Gsl
1287d	〈κουφιεῖν:〉 κινηθῆναι. Gsl
1288a	〈σὺν δ’ ἐγώ:〉 σὺν τῷ Αἴαντι. Gm
1288b	σὺν τούτοις. Hsl
1289	〈γεγώς:〉 γεννηθείς. Hsl
1291a	〈οὐκ οἶσθα:〉 οὐ γινώσκεις. Gsl
1291b	ἐκεῖνον. Hsl
1291c	〈προὔ‐ φη:〉 προϋπῆρχε. Gsl
1293	〈δυσσεβέστατον:〉 κακόν. Gsl	345
1294a	〈ἀδελφῷ:〉 τῷ Θυέστῃ. FOHGsl
1294b	〈δεῖπνον:〉 τροφήν. Gsl
1295a	〈μητρὸς .... Κρήσσης:〉 ἀπὸ τῆς Ἀερόπης. OHGsl
1295b	ἀπό. Osl
1295c	〈ἐξέφυς:〉 ἐγεννήθης. Gsl
1296a	〈λαβών:〉 κρατήσας. Nsl
1296b	καταλαβών. Hsl
1296c	〈ἐπακτόν:〉 ἀλλότριον. Osl
1296d	δοῦλον. Nsl
1296e	〈πατήρ:〉 ὁ Πέλοψ. Hsl
1297a	〈ἐφῆκεν:〉 ἔπεμψεν. Gsl
1297b	ἔρ〈ρ〉ιψε. Osl
1297c	〈διαφθοράν:〉 εἰς φθοράν. Gsl
1298a	〈ὤν:〉 ἐν γένει. Gsl
1298b	〈τοιῷδ’:〉 ἐμοί. Gsl
1298c	〈σποράν:〉 τὰ κατὰ τὸ γένος. Gsl
1298d	κατὰ γένος. FHsl
1299	〈γεγώς:〉 γεννηθείς. Hsl
1301a	〈ἴσχει ξύνευνον:〉 ἀπῆρε Ἡσιόνην. Hsl
1301b	ἀπῆρε, λαμβά‐ νει. Fsl
1301c	προστατεύει. Gsl
1301d	〈φύσει:〉 κατὰ γενεάν. Hsl
1302a	〈Λαομέδοντος:〉 θυγάτηρ. FONHsl
1302b	〈ἔκκριτον:〉 ἐπί‐ λεκτον. Gsl
1302c	〈νιν:〉 αὐτήν. Hsl
1303	〈Ἀλκμήνης γόνος:〉 ὁ Ἡρακλῆς. FONHGsl
1304	〈ἀριστέοιν:〉 εὐγενῶν. Fsl
1305a	〈βλαστών:〉 καταλαβών, γεννηθείς. Hsl
1305b	παρά. Gsl
1308a	〈ἴσθι:〉 γίνωσκε. Hsl
1308b	〈τοῦτον:〉 τὸν Αἴαντα. Hsl
1308c	〈βαλεῖτε:〉 ῥίψετε. FHGsl
1309	〈συγκειμένους:〉 τῷ Ἀγαμέμνονι καὶ τῷ Μενελάῳ. Hsl
1311	〈τῆς σῆς:〉 ἀδελφῆς. Osl
1313	〈τοὐμόν:〉 πάθος. Osl
1314a	〈πημανεῖς:〉 βλάψεις. Hsl
1314b	〈τι:〉 κατά τι. Osl
1314c	〈βου‐
1314c	λήσῃ:〉 μεταβουλεύσῃ. Hsl	346
1315a	〈εἶναι:〉 διὰ τό. Osl
1315b	〈ἐμοί:〉 ἐν ἐμοί. Gsl
1316a	〈καιρόν:〉 ἐγκαίρως, εἰς καιρὸν ἦλθες. Hsl
1316b	εἰς ἐπιτήδειον. Gsl
1316c	κατά. Osl
1317a	〈εἰ μὴ ξυνάψων:〉 εἰ μὴ μέλλων ἅψαι. Gsl
1317b	μέλλων συμβα‐ λεῖν. Hsl
1317c	〈συλλύσων:〉 παύσων. Osl
1317d	διαστήσων καὶ διαχωρή‐ σων. Hsl
1317e	τὰς ταραχάς, τὰς ὀχλήσεις. Gsl
1318a	〈τηλόθεν:〉 πόρρωθεν. Gsl
1318b	〈ᾐσθόμην:〉 ἐνόησα. HGsl
1319a	〈τῷδ’:〉 ἐπί. Hsl
1319b	〈ἀλκίμῳ:〉 ἰσχυρῷ. Gsl
1319c	γενναίῳ. Hsl
1320a	〈οὐ γάρ:〉 ματαίως ἤκουσας. Hsl
1320b	〈κλύοντες:〉 ὑποφέ‐ ροντες. Gsl
1321	〈τοῦδ’ ἀνδρός:〉 τοῦ Τεύκρου. Gsl
1322	〈ποίους:〉 λόγους ἤκουσας. Hsl
1323a	〈κλύοντι:〉 ἀκούοντι. Hsl
1323b	〈φλαῦρα:〉 μάταια. Gsl
1323c	ὑβριστικά. Hsl
1323d	〈συμβαλεῖν ἔπη κακά:〉 εἰπεῖν κακά, ἤγουν αἰ‐ σχρά, εἰς ἐμέ. Gsl
1323e	εἰπεῖν. Fsl
1323f	κρίναι. Hsl
1324a	〈ἤκουσεν:〉 παρ’ ἐμοῦ. Hsl
1324b	〈δρῶν:〉 πράττων. Gsl
1324c	〈ἦν:〉 ὑπῆρχεν. Gsl
1325a	〈τί γάρ ς’ ἔδρασεν:〉 ὁ λόγος πρὸς τὸν Ἀγαμέμνονα. Fsl
1325b	〈ἔχειν:〉 αὐτὸν παρὰ σοῦ. Hsl
1326a	〈οὐ:〉 οὐδαμῶς. Hsl
1326b	〈φής’:〉 λέγει. Gsl
1327a	〈πρὸς βίαν:〉 παρὰ 〈τὸ〉 θέλημα. Hsl
1327b	παρά. Nsl
1328	〈ἔξεστιν:〉 ἐξουσία ἐστί σοι. Gsl
1329a	〈ἧσσον:〉 ἔλαττον. Gsl
1329b	〈πάρος:〉 πρότερον. Gsl
1329c	〈ξυνηρετμεῖν:〉 βοηθεῖν. Fsl
1330a	〈ἦ:〉 ὄντως. FHsl
1330b	〈εἴην:〉 ὑπάρχοιμι. FHsl
1330c	εἰ μὴ συνευ‐ φωνούμην σοι. Gsl
1330d	ἐὰν μὴ συνέλθω τοῖς 〈σοῖσ〉 λόγοις. Hsl	347
1331	〈Ἀργείων:〉 ἀπό. Hsl
1332a	〈πρὸς θεῶν:〉 διὰ τοὺς θεούς. Hsl
1332b	παρά. Gsl
1333a	〈τλῇς:〉 τολμήσῃς. Osl
1333b	καρτερήσῃς. Gsl
1333c	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Hsl
1333d	〈ἀναλγήτως:〉 ἀλύπως. Fsl
1333e	ἀσυμπαθῶς. Hsl
1333f	ἀπη‐ νῶς. Gsl
1333g	〈βαλεῖν:〉 ῥίψαι. FOsl
1334	〈ἡ βία:〉 ἡ δυναστεία. Osl
1335a	〈τοσόνδε:〉 ἐπὶ τοσοῦτον. HGsl
1335b	〈μισεῖν:〉 τὸν Αἴαντα. Gsl
1335c	〈τὴν δίκην:〉 τὸ δίκαιον. Gsl
1335d	τὸν νόμον. Hsl
1336a	〈ἦν:〉 ὑπῆρχε. Gsl
1336b	〈ἔχθιστος:〉 μισητός. Hsl
1337a	〈ἐξ οὗ:〉 ἀφ’ οὗ καιροῦ ἐκυρίευσα. Hsl
1337b	ἀφ’ οὗ. Osl
1338a	〈αὐτόν:〉 τὸν Αἴαντα. Hsl
1338b	〈ὄντ’:〉 ὑπάρχοντα. Hsl
1340	〈Ἀργείων:〉 ἀπό. Fsl
1341a	〈πλὴν Ἀχιλλέως:〉 δεύτερον τὸν Αἴαντα. Fsl
1341b	χωρίς. Gsl
1342a	〈ἐνδίκως:〉 δικαίως. HGsl
1342b	〈ἀτιμάζοιτο:〉 ὑβρίζοιτο. Hsl
1342c	〈σοι:〉 παρὰ σοῦ. Fsl
1344a	〈οὐ δίκαιον:〉 ἄδικον. Gsl
1344b	ἐχθρὸν δηλονότι. Osl
1345a	〈ἐσθλόν:〉 ἀγαθόν. Fsl
1345b	τὸν ἀνδρεῖον. Osl
1345c	〈κυρῇς:〉 τυγχάνῃς. Gsl
1345d	ὑπάρχῃς. OHsl
1346a	〈τοῦδ’ ὑπερμαχεῖς:〉 ὑπὲρ τοῦδε ἀνθίστασαι. Osl
1346b	ὑπὲρ τοῦδε. FGsl
1346c	〈ὑπερμαχεῖς:〉 μάχῃ καὶ ἀντιλέγεις. Hsl
1348a	〈προσεμβῆναι:〉 μισῆσαι. FOsl
1348b	τιμωρῆσαι προσεγγίσαι. Gsl
1348c	ἐπάνω αὐτοῦ βῆναι, ἤγουν αὐτὸν πατῆσαι. Hsl
1349	〈τοῖς μὴ καλοῖς:〉 μὴ τοῖς τοιούτοις. Hsl
1350a	〈τόν τοι τύραννον:〉 τὸν τοῦ Αἴαντος ἀντιστάτην δὲ οὐ δεῖ νῦν εὐσεβῆ φαίνεσθαι. Fsl	348
1350b	βασιλέα. HGsl
1350c	〈εὐσεβεῖν:〉 ὑποκεῖσθαι, πᾶσιν ἀρέσκειν. Nsl
1350d	εἰς τοὺς ἁμαρτήσαντας φίλους σέβας ἔχειν. Hsl
1350e	πράττειν τὰ τῆς εὐσεβείας. Osl
1350f	νόησον· εὐσεβεῖν τὸ δίκαιον, τουτέστι ποιεῖν 〈τὸ〉 δίκαιον. Gm
1351a	〈εὖ:〉 καλῶς. Gsl
1351b	〈νέμειν:〉 δίκαιον. Nsl
1352a	〈ἐσθλόν:〉 ἀγαθόν. FHsl
1352b	〈τῶν ἐν τέλει:〉 τῶν ἀρχόν‐ των. FGsl
1352c	τῶν τοῦ βασιλέως. Hsl
1353a	〈κρατεῖς .... νικώμενος:〉 ἐξουσιάζεις, νικᾷς, ἐὰν ὑπὸ τῶν φί‐ λων νικᾷ. Hsl
1353b	ἄρχεις. FGsl
1353c	βασιλεύεις. Osl
1353d	〈τῶν φίλων:〉 ὑπ’ ἐμοῦ. Gsl
1354a	〈μέμνης’:〉 μνείαν ποίησον. Gsl
1354b	〈φωτί:〉 ἀνδρί. HGsl
1355a	〈ὅδ’:〉 οὗτος. Gsl
1355b	ὁ Αἴας.
1355c	〈γενναῖος:〉 ἀνδρεῖος. Hsl
1356a	〈ἐχθρόν:〉 εἰς τόν. Gsl
1356b	〈ὧδ’:〉 οὕτως. Gsl
1357a	〈ἀρετή:〉 ἡ ἀνδρεία τοῦ Αἴαντος. FOHGsl
1357b	〈πολύ:〉 πλέον. Nsl
1358a	〈τοιοίδε:〉 οἱ τοιοῦτοι. Gsl
1358b	λογίζονται. Nsl
1358c	〈ἔμ‐ πληκτοι:〉 εὐόλισθοι, ἄφρονες. NHsl
1358d	οἱ διπρόσωποι. Osl
1358e	〈βρο‐ τῶν:〉 παρά. Nsl
1359a	〈ἦ:〉 ὄντως. Gsl
1359b	〈κάρτα:〉 λίαν. Fsl
1360a	〈ἐπαινεῖς:〉 γνωματεύεις. Hsl
1360b	〈κτᾶσθαι:〉 ἔχειν. Hsl
1361a	〈σκληράν:〉 μὴ καμπτομένην. Fsl
1361b	〈φιλῶ:〉 ἀγαπῶ. Hsl
1361c	〈ψυχήν:〉 οἵα ἡ σή. Hsl
1362a	〈δειλούς:〉 ἀσθενεῖς. Hsl
1362b	〈φανεῖς:〉 δείξεις. FOGsl
1363a	〈ἄνδρας:〉 ἀλλὰ δείξω. HGsl
1363b	ἀμετάβλητον δείξω. Osl
1363c	〈ἐνδίκους:〉 δικαίους. Gsl	349
1364a	〈ἄνωγας:〉 προσέταξας. OHsl
1364b	κελεύεις. FNsl
1364c	βουλεύεις. Gsl
1365a	〈αὐτός:〉 ἐγώ. Gsl
1365b	〈ἐνθάδ’ ἵξομαι:〉 εἰς τὸ συνθά‐ πτειν ἢ εἰς τὸν θάνατον. Gsl
1366a	ἦ πάνθ’ ὅμοια: ὄντως πάντα τὰ ἀνθρώπινα ὅμοια. πᾶς γὰρ ἀνὴρ τὴν οἰκείαν πραγματεύεται σωτηρίαν. ἄλλως· ὁ φιλόδοξος φιλοδόξως πράττει. οὕτω καὶ σὺ ὅμοια σαυτῷ ποιεῖς. Gm
1366b	〈ἦ:〉 ὄντως. Gsl
1366c	〈πάνθ’ ὅμοια:〉 τὰ συμφέροντα. Fsl
1366d	〈πονεῖ:〉 πράττει. Fsl
1367a	〈τῷ:〉 τινί. FGsl
1367b	〈μᾶλλον:〉 πλέον. Gsl
1367c	〈εἰκός:〉 πρέπον. Gsl
1367d	〈’μαυτῷ:〉 ἐμοί. Gsl
1369a	〈ὡς:〉 καθό. Gsl
1369b	ὅρα. Osl
1371a	〈νέμοιμ’:〉 παράσχοιμι. Hsl
1371b	〈μείζω:〉 μείζονα. Gsl
1371c	〈χάριν:〉 τῆς ταφῆς. Fsl
1372	〈κἀκεῖ:〉 ἐν τῷ ᾍδῃ. FOsl
1374	〈γνώμῃ:〉 τῇ διανοίᾳ. Hsl
1375a	〈φῦναι:〉 ὑπάρχειν. Osl
1375b	γεννηθῆναι. Hsl
1376a	〈ἀπὸ τοῦδ’:〉 ἀπὸ τοῦ νῦν. NGsl
1376b	〈ἀγγέλλομαι:〉 ὑπι‐ σχνοῦμαι. FOsl
1376c	λέγω. Hsl
1376d	δεικνύω. Gsl
1378	〈συνθάπτειν:〉 τῷ Τεύκρῳ. FGsl
1380	〈πονεῖν:〉 ἐνεργεῖν. Hsl
1381	〈πάντ’:〉 κατά. Osl
1382a	〈ἔψευσας:〉 ἠπάτησας. OHsl
1382b	〈πολύ:〉 κατά. Gsl
1383a	〈τούτῳ:〉 τῷ Αἴαντι. FOHsl
1383b	〈ὤν:〉 σύ. Nsl
1383c	〈ἔχθι‐ στος:〉 ἐχθρός. Hsl
1383d	〈Ἀργείων:〉 ἀπό. HGsl
1383e	〈ἀνήρ:〉
1383e	ἀνδρεῖος. Hsl	350
1384a	〈παρέστης:〉 ἐβοήθησας. FOHsl
1384b	ἦλθες βοηθός. Gsl
1384c	〈χερσίν:〉 ἐν ἔργοις. Hsl
1384d	〈ἔτλης:〉 ἠνέσχου. FOsl
1384e	〈παρών:〉 ἐνταῦθα. Nsl
1385	〈ζῶν:〉 σύ. NGsl
1386a	〈ὁ στρατηγός:〉 ὁ Ἀγαμέμνων. Fsl
1386b	〈οὑπιβρόντη‐ τος:〉 ὁ μαινόμενος. Osl
1386c	ὁ ἐπιπαράπληκτος. Gsl
1387a	〈χὠ ξύναιμος:〉 ὁ Μενέλαος. Fsl
1387b	καὶ ὁ ἀδελφός. Gsl
1387c	〈ἠθελησάτην:〉 ἤθελον. Gsl
1388a	〈λωβητόν:〉 ἄτιμον. Osl
1388b	βεβλαμμένον. Hsl
1388c	〈αὐτόν:〉 τὸν Αἴαντα. Gsl
1388d	〈ἄτερ:〉 χωρίς. Gsl
1389a	〈τοιγάρ:〉 διὰ τοῦτο. Hsl
1389b	〈σφ’:〉 αὐτούς. OHGsl
1389c	〈Ὀ‐ λύμπου .... πατήρ:〉 ὁ Ζεύς. FNHsl
1389d	〈Ὀλύμπου:〉 οὐρανοῦ. Fsl
1389e	〈ὁ πρεσβεύων:〉 〈ὁ〉 δεσπόζων, ὁ ἄρχων. Fsl
1389f	ὁ κατοικῶν. Osl
1389g	〈ὁ〉 ἄρχων. Hsl
1389h	βασιλεύων. Gsl
1390	〈τελεσφόρος δίκη:〉 φέρουσα τέλος εἰς τὰ πράγματα τῆς δικαι‐ οσύνης. Gsl
1391	〈κακούς:〉 ὑπάρχοντας. Osl
1392a	〈λώβαις:〉 βλάβαις, ὕβρεσι. Gsl
1392b	〈ἐκβαλεῖν:〉 ῥίψαι. Osl
1393	〈ὦ .... σπέρμα:〉 ὦ υἱέ. Hsl
1394a	〈τάφου:〉 τοῦ ἐνταφιασμοῦ. Osl
1394b	〈ὀκνῶ:〉 δειλιῶ, φοβοῦμαι. FNHGsl
1394c	ἀναβάλλομαι. Osl
1394d	〈ἐᾶν:〉 καταλιμπάνειν. Hsl
1395a	〈τοῦτο:〉 κατὰ τοῦτο οὐκ ἀρεστὸν πράττω. Osl
1395b	〈δυσχερές:〉 κακάρεστον. Gsl
1395c	φορτικόν. Hsl
1395d	〈ποῶ:〉 ποιήσω. Gsl
1396a	〈ξύμπρασσε:〉 συνέργησον. Hsl
1396b	〈στρατοῦ:〉 ἀπό. Hsl
1398a	〈πορσυνῶ:〉 παρέχω. Fsl
1398b	κατασκευάσω. Osl
1398c	τελειώσω. Nsl
1398d	εὐτρεπίσω. Hsl
1398e	ποιήσω, ἑτοιμάσω. Gsl
1399a	〈καθ’ ἡμᾶς:〉 παρ’ ἡμῖν. Fsl
1399b	〈ἐπίστασο:〉 γίνωσκε. Gsl	351
1400a	〈ἤθελον:〉 συμπράξαι εἰς τὴν ταφήν. Hsl
1400b	συμπράσσειν. Gsl
1400c	〈’στί:〉 ὑπάρχει. Gsl
1401a	〈εἶμ’:〉 ἔρχομαι. Osl
1401b	πορεύομαι. Hsl
1401c	〈τὸ σόν:〉 θέλη‐ μα. Hsl
1402a	〈ἅλις:〉 ἱκανῶς. Hsl
1402b	αὐτάρκως. Gsl
1402c	〈ἐκτέταται:〉 ἐξαπλοῦται. Gsl
1402d	παρῆλθε. Hsl
1403a	〈οἱ μέν:〉 ἐξ ὑμῶν. Gsl
1403b	〈κοίλην:〉 βαθεῖαν. Hsl
1404a	〈χερσὶ ταχύνετε:〉 τάχιστα ποιήσατε. Hsl
1404b	〈τοὶ δ’:〉 οἱ ἕτεροι. Hsl
1404c	οἱ ἄλλοι. Gsl
1404d	〈ὑψίβατον:〉 δηλονότι μέγα〈ν〉. Osl
1405a	〈τρίποδ’:〉 κακάβιον. Gsl
1405b	λέβητα. OHsl
1405c	〈ἀμφίπυ‐ ρον:〉 πλησίον τῆς πυρᾶς. FHsl
1405d	〈λουτρῶν〉: ἕνεκα. FGsl
1405e	〈ὁ‐ σίων:〉 ἐνταφιασμῶν. ὁσία γὰρ ἡ ταφή. Fsl
1406a	〈θέσθ’:〉 βάλετε. Gsl
1406b	〈ἐπίκαιρον:〉 ἐπιτήδειον. HGsl
1406c	ἁρμόδιον. Osl
1406d	〈κλισίας:〉 τοῦ πλήθους τῆς ἀθροίσεως. Hsl
1407a	〈τὸν ὑπασπίδιον / κόσμον:〉 τὰ ὅπλα. Hsl
1407b	ἀπὸ μέρους τὸ πᾶν, ἤγουν ἔνοπλον .... Gsl
1409a	〈παῖ:〉 πρὸς τὸν Εὐρυσάκην. Hsl
1409b	〈ἰσχύεις:〉 δύνασαι. Gsl
1410	〈θίγων:〉 προσψαύων. Hsl
1411a	〈ἐπικούφιζ’:〉 ἀναβάσταζε. Hsl
1411b	〈ἔτι:〉 ἀκμήν. Nsl
1412	〈ἄνω φυσῶσι:〉 ἀναδιδόασι. Fsl
1413a	〈μένος:〉 οἱ Ἕλληνες τὸ αἷμα ἐδόξαζον ὡς ψυχήν· ἀφανισθέντος γάρ, ἔλεγον, τοῦ ζωτικοῦ αἵματος νεκρούμεθα. FOm
1413b	αἷμα. NGsl
1413c	〈ἄγε:〉 ἐπίρρημα. Gsl
1414a	〈παρεῖναι:〉 ὑπάρχειν βοηθόν. Gsl
1414b	〈σούσθω:〉 ὁρμησά‐ σθω. ONHsl
1414c	πορευθήτω ἢ σουσάτω. Gsl
1414d	〈βάτω:〉 πορευέτω. FNsl	352
1415	〈πονῶν:〉 βοηθῶν. Gsl
1416a	〈κοὐδενί:〉 οὐ μόνον πράγματι ἑνὶ ἀλλ’ ἐν πολλοῖς. Gsl
1416b	〈θνητῶν:〉 ἀπό. Hsl
1417a	〈Αἴαντος:〉 πλὴν τούτου. Osl
1417b	περί. Hsl
1417c	〈ἦν:〉 ὑπῆρχεν. Gsl
1417d	〈φωνῶ:〉 λέγω ταῦτα. HGsl
1418a	〈ἔστιν:〉 εἰσί. Gsl
1418b	〈ἰδοῦσιν:〉 τοῖς γινώσκουσι, τοῖς βλέ‐ πουσι. Gsl
1418c	τοῖς ἐμπείροις. Osl
1420a	〈τῶν μελλόντων:〉 ἀπό. Hsl
1420b	〈ὅ τι πράξει:〉 ὅπερ γενήσεται. Gsl
1420c	ποιήσει. Hsl
fin a	τέλος τοῦ Αἴαντος τοῦ μαστιγοφόρου. / ὁ κλεινὸς Αἴας τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων / χόλῳ βαρυνθεὶς Ἕκτορος θνῄσκει ξίφει. / τέλος ἔλαβε τὸ δρᾶμα Σο‐ φοκλέους / τὸ τοῦ Αἴαντος πάθας ἁπάσας ἔχον. ON
fin b	εἴληφε πέρας Αἴαντος τοῦ μαστιγοφόρου. H
fin c	ἐνθάδ’ Αἴαντος δρᾶμα λαμβάνει τέλος. γρ. πέρας GR (sscr. G1)	353

1a

1b

1c

1d

1e

1f

1g

1h

1i

1j

1k

1l

1m

1n

1o

1p

2a

2b

2c

2d

2e

2f

2g

2h

2i

2j

2k

2l

2m

2n

3a

3b

3c

3d

4a

4b

4c

4d

4e

4f

4g

4h

4i

4j

4k

5a

5b

5c

5d

5e

5f

5g

5h

5i

5j

5k

5l

6a

6b

6c

6f

6g

6h

7a

7b

7c

7d

7e

7f

8a

8b

8c

8d

8e

9a

9b

9c

9d

9e

9f