|
TLG 5035 001 :: SCHOLIA IN PLATONEM :: Scholia in Platonem (scholia vetera)
SCHOLIA IN PLATONEM Schol.
(Varia)
Cf. et HERMIAS Phil. (2317 001)
Cf. et TIMAEUS Sophista Gramm. (2602 001)
Scholia in Platonem (scholia vetera) Source: Greene, W.C. (ed.), Scholia Platonica. Haverford, Pennsylvania: American Philological Association, 1938: 1–405, 407–413.
- Euthyphro: pp. 1–4
- Apologia: pp. 4–7
- Crito: p. 7
- Phaedo: pp. 8–15
- Cratylus: pp. 16–18
- Theaetetus: pp. 18–40
- Sophista: pp. 40–44
- Politicus: pp. 44–47
- Parmenides: pp. 47–50
- Philebus: pp. 50–55
- Symposium: pp. 55–67
- Phaedrus: pp. 67–88
- Alcibiades i: pp. 89–107
- Alcibiades ii: pp. 107–108
- Hipparchus: pp. 108–110
- Amatores: pp. 110–111
- Theages: pp. 111–112
- Charmides: pp. 112–116
- Laches: pp. 116–118
- Lysis: pp. 118–121
- Euthydemus: pp. 121–125
- Protagoras: pp. 125–128
- Gorgias: pp. 128–170
- Meno: pp. 170–174
- Hippias Major: pp. 174–178
- Hippias Minor: pp. 178–180
- Ion: pp. 180–182
- Menexenus: pp. 182–186
- Clitophon: pp. 186–187
- Respublica: pp. 187–276
- Timaeus: pp. 277–289
- Critias: pp. 290–293
- Minos: pp. 293–295
- Leges: pp. 296–380
- Epinomis: pp. 380–384
- Epistulae: pp. 384–400
- Definitiones: pp. 400–402
- De justo: p. 402
- De virtute: pp. 402–403
- Demodocus: pp. 403–404
- Sisyphus: pp. 404–405
- Eryxias: pp. 407–408
- Axiochus: pp. 409–413
Citation: Dialogue — Stephanus page — (line)
|
| |
Euthphr t | EIS TON EUQUFPONA | |
Euthphr 2a | δίκη.
ἡ ὑπὲρ ἰδιωτικῶν ἀδικημάτων κρίσις. |
Euthphr 2a,bis | γραφήν.
ἡ ὑπὲρ δημοσίων. |
Euthphr 2b | ἀγνώς.
ἄγνωστος
〈καὶ ἄκα〉νθα δέ
τις φασὶ λέγεται |
| 5 | γοῦν σφανίας
κ〈αὶ〉 ἰχθὺς
〈π〉οι‐
–ό‐
–ς. |
|---|
Euthphr 2b,bis | Πιτθεύς: Πιτθὶς δῆμος Αἰγηΐδος Ἀθήνῃσιν, ἐξ οὗ οὗτος. |
Euthphr 3a | ἀτεχνῶς· (i) ἀτεχνῶς· παντελῶς 〈ἢ ἀντὶ τοῦ λίαν, περισπωμένως·
βαρυτόνως δὲ τὸ ἀπείρως.〉 (inclusa add. W.) (2) ἁπλῶς ἢ καθάπαξ,
ἰσχυρῶς ἢ τελέως. οἱ δὲ ἐν ἴσῳ τῷ ὄντι καὶ ἀληθείᾳ. οἱ δὲ δηλοῦν τὸ |
| παράπαν καὶ καθόλου κατ’ ἀλήθειαν. (om. W.) | 1 |
Euthphr 3a,bis | ἀφ’ ἑστίας: (1) ἀπὸ τῶν οἰκειοτάτων· ἑστία γὰρ ἡ οἰκία. (2)
παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν δυνάμει γινομένων καὶ πρώτους ἀδικούντων
τοὺς οἰκείους, ἐπεὶ ἔθος ἦν τῇ Ἑστίᾳ πρώτῃ τῶν ἄλλων θεῶν θύειν.
φέρεται δέ τις καὶ περὶ αὐτῆς μῦθος τοιοῦτος· μετὰ γὰρ τὸ κατα‐ |
| 5 | λυθῆναι τὴν τῶν Τιτάνων ἀρχήν φασι τὸν Δία τὴν βασιλείαν παραλα‐
βόντα (in mg. γρ. διαδεξάμενον) ἐπιτρέψαι τῇ Ἑστίᾳ λαβεῖν ὅ τι ἂν
βούλοιτο, τὴν δὲ τὴν παρθενίαν αἰτήσασθαι καὶ τὰς ἀπαρχὰς παρὰ τῶν
ἀνθρώπων. (3) ἄλλως, ἀφ’ ἑστίας. παροιμία, μετήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν
περὶ τὰ ἱερὰ δρωμένων· ἔθος γὰρ ἦν τῇ Ἑστίᾳ τὰς ἀπαρχὰς ποιεῖσθαι. |
|---|
Euthphr 4a | ἦ που (εἴ που pr.: corr. T: ἤπου W).
ἤπου· ἴσως, σχεδόν. |
Euthphr 4c | πελάτης.
(1) ὁ †ἀντιστρωφῶν καὶ ὑπηρετῶν καὶ προσπελάζων. (2) ἀπὸ
τοῦ πέλας καὶ ἐγγὺς ἐκαλεῖτο· ὁ δι’ ἔνδειαν προσιών, μίσθιος δὲ ὁ
ὑπηρετῶν. |
Euthphr 4c,bis | ἐξηγητοῦ. |
| τοῦ τοὺς νόμους ἐξηγουμένου. | 2 |
Euthphr 5a | αὐτοσχεδιάζοντα.
ἐκ τοῦ αὐτομάτου καὶ προχείρου καὶ ἑτοίμου λέγοντα, χωρὶς αἰτίας. |
Euthphr 5b | λάχε δίκην.
κλήρῳ γὰρ εἰσῆγον τὰς δίκας δι’ εὐταξίαν. |
Euthphr 6c | ἐπὶ σχολῆς.
ἐπὶ τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς λεγομένης εὐκαιρίας. |
Euthphr 12b | ἵνα γὰρ δέος κτλ.
ση〈μείωσαι〉 πα〈ροιμίαν〉· ἵναπερ δέος, ἔνθα καὶ αἰδώς, ἐπὶ τῶν
κατὰ φόβον ἐπιεικῶν. εἴρηται δὲ ἐκ τῶν Στασίνου Κυπρίων (fr. 20
Kinkel = fr. XXIII T. W. Allen). Ζῆνα δὲ τὸν ῥέξαντα καὶ ὃς τάδε |
| 5 | πάντ’ ἐφύτευσεν οὐκ ἐθέλει νεικεῖν, ἵνα γὰρ δέος, ἔνθα καὶ αἰδώς. |
|---|
Euthphr 12b,bis | ἵνα.
ἀντὶ τοῦ ὅπου. |
Euthphr 12d | σκαληνός.
ὁ σκολιὸς καὶ πολυγώνιος· τοῦ γὰρ τριγώνου ἐστιν εἴδη τρία,
ἰσόπλευρον, ἰσοσκελές, σκαληνόν. |
Euthphr 14d | οὐ χαμαὶ πεσεῖται.
παροιμία· οὐ μὴ χαμαὶ πέσῃ, ἐπὶ τῶν διακενῆς οὐδὲν λεγόντων, |
| ἀλλ’ ἐπιτυγχανόντων. | 3 |
Euthphr 15d | εἴπερ τις ἄλλος.
ὡς οὐδεὶς ἄλλος. |
Euthphr 15d,bis | θητός.
θὴς θητός, ὁ μισθοῦ δουλεύων. |
Euthphr 15d,ter | διωκάθειν.
διώκειν. |
Ap t | ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ |
Ap 17a | χρῆν.
ἔδει. |
Ap 17c | ἵνα.
ὅπου. (T: non habet W.) |
Ap 18c | ἐρήμην κατηγοροῦντες.
ἐρήμη δίκη ἐστὶν ὅταν μὴ ἀπαντήσας ὁ διωκόμενος ἐπὶ τὴν κρίσιν
καταδιαιτηθῇ. |
Ap 19b | ἀντωμοσίαν.
(1) ἀντωμοσία ἐπὶ δίκῃ λέγεται, διὰ τὸ ὀμνύναι ἑκατέρους, τὸν μὲν
ἐγκαλοῦντα ὅτι ἠδίκηται, τὸν δὲ ἐγκαλούμενον μὴ ἠδικηκέναι. (2) οἱ |
| δὲ ἀντωμοσίαν τὴν ἐπὶ πράγμασιν ἀμαρτύροις καὶ †ἀνέγγραφον εἰς | 4 |
| 5 | ὅρκον περιισταμένην δίκην, ἐφ’ οἷς οἱ κριταὶ δοξάζουσιν. (3) ἔνιοι
ὅταν ἐπὶ δημοσίῳ ἀγῶνι σκηπτομένου τινὸς κάμνειν ὁ ἀντίδικος
ἀντομνύηται, φάσκων προσποιεῖσθαι αὐτόν, καὶ περὶ τούτου διαλαμ‐
βάνωσιν οἱ δικασταί. (4) ὁ τοῦ κατηγορουμένου ὅρκος ἐπὶ τῷ τἀληθῆ
ἀπολογήσασθαι, ὥσπερ τοῦ κατηγοροῦντος πρότερον διωμοσία, ἐπὶ τῷ |
|---|
| 10 | τἀληθῆ κατηγορήσειν. |
|---|
Ap 19e | προῖκα.
κατὰ δωρεάν, ἄνευ μισθοῦ. |
Ap 20b | ἦ δ’ ὅς ... ἦν δ’ ἐγώ.
ἔφη δὲ οὗτος ... ἔφην δὲ ἐγώ. |
Ap 21e | ᾖα.
ἐπορευόμην. |
Ap 22a | νὴ τὸν κύνα.
Ῥαδαμάνθυος ὅρκος οὗτος ὁ κατὰ χηνὸς ἢ κυνὸς ἢ πλατάνου ἢ
κριοῦ ἤ τινος ἄλλου τοιούτου.
οἷς ἦν μέγιστος ὅρκος |
| 5 | ἅπαντι λόγῳ κύων, ἔπειτα χήν, θεοὺς δ’ ἐσίγων.
Κρατῖνος Χείρωσι (fr. 231 Kock). τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους |
|---|
| ὅρκοι. | 5 |
Ap 22a,bis | ἦ μήν.
ὄντως δή. |
Ap 22b | ἐπ’ αὐτοφώρῳ.
ἐπαυτόπτῳ [ἐπαυτόπτῳ], ἐπ’ ὄψει. |
Ap 24c | χαριεντίζεται.
εὐτραπελεύεται, σκώπτει. |
Ap 25c | ὦ τάν (sic B: ὦ τᾶν T W).
(1) ὦ οὗτος, ὦ τάλαν, καὶ ὦ μέλε. ταῦτα παρὰ τοῖς νεωτέροις ὑπὸ
μόνων λέγεται γυναικῶν, παρὰ δὲ τοῖς παλαιοῖς καὶ ὑπ’ ἀνδρῶν. πολ‐
λάκις δὲ καὶ ἐπὶ πλήθους φασὶ τὸ ὦ τάν, ὡς παρὰ †Κτησιφῶντι. οἱ |
| 5 | γὰρ Ἀττικοὶ τὴν πρώτην συλλαβὴν περισπῶσιν, τὴν δὲ δευτέραν βρα‐
χύνουσιν. καὶ βέλτιον· ἀδύνατον γὰρ εὑρεθῆναι μίαν λέξιν δύο ἔχουσαν
περισπωμένας. Δίδυμος δὲ τὸ πλῆρες εἶναί φησιν ὦ ἔταν, ἀγνοῶν ὡς
†ἀπὸ τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα, καὶ Δωρικῶς ἔταν. (2) ὦ οὗτος. |
|---|
Ap 26a | οἷ.
ὅπου. |
Ap 27c | ἐν τῇ ἀντιγραφῇ.
ἀντιγραφή ἐστιν ὅταν ὁ φεύγων καὶ αὐτὸς γράφηται τὸν διώκοντα,
ὡς ἐπὶ τῶν λαγχανόντων τὴν μὴ οὖσαν δίκην καὶ τῶν παραγραφο‐ |
| μένων· καὶ οὗτοι γὰρ τρόπον τινὰ κατηγοροῦσιν. | 6 |
Ap 30c | ἄττα.
τινά. |
Ap 30d | πολλοῦ δέω.
πόρρω λίαν εἰμί. |
Ap 35d | ἄλλως.
μάλιστα. |
Ap 40d | κατέδαρθεν.
κατεκοιμήθη. |
Cri t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΙΤΩΝΑ |
Cri 43a | ἐπιεικῶς.
ἱκανῶς, ἐπίπαν, φιλικῶς παρὰ Πλάτωνι. |
Cri 44b | ἤματί κεν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 κατὰ τὸ ἐνύπνιον λόγιον. |
Cri 44d | εἰ γὰρ ὤφελον.
ἀντὶ τοῦ εἴθε. (W: non habet T.) |
Cri 51e | γεννήταις (sic TW: γεννηταῖς B).
γεννῆται οἱ τοῦ γένους μετέχοντες καὶ ἀπ’ ἀρχῆς ἔχοντες κοινὰ |
| ἱερά. οἱ δὲ ὁμογάλακτας, φράτορας, συγγενεῖς τοὺς γεννήτας. | 7 |
Phd t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΦΑΙΔΩΝΑ |
Phd ad tit | ΦΑΙΔΩΝ.
Εἴ με Πλάτων οὐ γράψε, δύω ἐγένοντο Πλάτωνες·
Σωκρατικῶν ὀάρων ἄνθεα πάντα φέρω.
ἀλλὰ νόθον με τέλεσσε Παναίτιος· ὅς ῥ’ ἐτέλεσσε |
| 5 | καὶ ψυχὴν θνητήν, κἀμὲ νόθον †τελέσαι. |
|---|
Phd 58b | Θεωρίαν ἀπάξειν.
θεωρίαν ἀπάξειν ἀντὶ τοῦ θυσίαν ἀπενεγκεῖν. Θεωροὶ δέ εἰσιν οἱ
πεμπόμενοι θύσαι καὶ θεραπεῦσαι τὸν θεόν· ὅθεν καὶ αἱ ὁδοὶ δι’ ὧν
ἐπορεύοντο θεωρίδες κέλευθοι ἐκαλοῦντο καὶ τὰ διδόμενα θεωρικά, |
| 5 | καὶ ἡ ναῦς ἡ εἰς Δῆλον πεμπομένη θεωρὶς καὶ ὁ ἱερεὺς θεωρός. |
|---|
Phd 60b | ἄτοπον.
ἄτοπον τὸ θαυμαστόν, ὡς καὶ ἐν Θεαιτήτῳ φησίν (142 b) “Οὐδέν
γ’ ἄτοπον, ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον ἦν”· ἐσαφηνίσθη γὰρ διὰ τῆς
ἀντιθέσεως. τάττεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου· Εὔπολις Μαρικᾷ |
| 5 | (fr. 180 Kock)—
καὶ πόλλ’ ἀγάθ’ ἐν τοῖσι κουρίοις ἐγὼ
ἀτόπως καθίζων, κοὐδὲ γινώσκειν δοκῶν.
καὶ τὸ ἀδόκητον καὶ ἀνυπονόητον· οἱ δὲ ἄλογον. |
|---|
Phd 61c | καθῆκε τὰ σκέλη.
συντονώτερον ἀνέλαβε σχῆμα καὶ σεμνότερον, ὡς περὶ προβλήματος |
| σεμνοτέρου μέλλων διαλέγεσθαι. | 8 |
Phd 61d | πῶς κτλ.
κατὰ τὸν Κέβητα ἡ τάξις τῶν προβλημάτων. |
Phd 61d,bis | Φιλολάῳ.
Πυθαγόριος οὗτος ἦν, ἐξ Ἰταλίας πεφευγὼς διὰ τὸν ἐμπρησμὸν
τούτων τὸν ὑπὸ Γύλωνος γεγονότα διὰ τὸ ἀνεπιτήδειον αὐτοῦ πρὸς
φιλοσοφίαν καὶ ἀπελαθέντα τοῦ ὁμακοΐου. ὃς καὶ δι’ αἰνιγμάτων |
| 5 | ἐδίδασκεν, καθάπερ ἦν ἔθος αὐτοῖς. ἦλθεν οὗτος εἰς Θήβας, τεθνεῶτι
τῷ διδασκάλῳ Λύσιδι χοὰς ποιήσασθαι ἐκεῖσε τεθαμμένῳ. Ἵππαρχος
δὲ καὶ Φιλόλαος μόνοι τῆς εἰρημένης συμφορᾶς τῶν Πυθαγορίων
διεσώθησαν. πρὸς τὸν Λύσιν δὲ τοῦτον Πλάτων ποιεῖται τὸν διάλογον. |
|---|
Phd 61d,ter | ἴσως καὶ μάλιστα.
τὸ μὲν ἴσως διὰ τὸ μυθικὸν ἐπιχείρημα, τὸ δὲ μάλιστα διὰ τὸ
φιλόσοφον. |
Phd 61e | μέχρι ἡλίου δυσμῶν.
ὡς ζήσεσθαι μέλλων μέχρις ἡλίου δυσμῶν. ἐν γὰρ ἡμέρᾳ φονεύειν
ἀπείρητο, καθὰ τοῖς Πυθαγορίοις τὸ ἐν μεσημβρίᾳ καθεύδειν, διὰ τὸ
τὸν ἥλιον τότε μᾶλλον ἐνεργεῖν. |
Phd 62a | τἆλλα.
οἷον πλοῦτος, δόξα, ξίφος. ἐπαμφοτερίζει γὰρ καὶ τὰ ἄλλα πάντα, |
| θάνατος δὲ μόνως ἀγαθός ἐστιν. | 9 |
Phd 62a,bis | οἷς δὲ βέλτιον τεθνάναι.
κατὰ τὸν Σωκράτην ἡ αʹ τάξις τῶν προβλημάτων· πρῶτον γὰρ δεῖ
ἐθέλειν ἀποθνῄσκειν κατὰ προαίρεσιν τοῦ μὴ ἐξάγειν ἑαυτοὺς κατὰ
φύσιν. |
Phd 62a,ter | ἴττω Ζεύς.
ἐγέλασεν διότι ἐκάλεσε τὸν φονεύοντα ἑαυτὸν εὐεργέτην. τὸ δὲ
ἴττω (sic) ἐπιχωριάζοντός ἐστιν ἀντὶ τοῦ ίττω (sic) τῇ Βοιωτίδι
διαλέκτῳ, ὃ δείκνυσιν ὅτι φύσει τὸν Σωκράτην θαυμάζει. |
Phd 62b | ἐν ἀπορρήτοις.
ἐντεῦθεν τὸ πρῶτον πρόβλημα, τὸ μὴ δεῖν ἐξάγειν ἑαυτόν· οὗ
ἐπιχείρημα μυθικὸν ἐξ Ὀρφέως ληφθέν. |
Phd 62b,bis | οὐ μέντοι.
ἐπιχείρημα δεύτερον διαλεκτικὸν καὶ φιλόσοφον. |
Phd 62c | ὃ μέντοι κτλ.
ἐντεῦθεν τὸ δεύτερον πρόβλημα, τὸ τοὺς φιλοσόφους ἐθέλειν ἀπο‐
θνήσκειν.
Sequuntur in codice T duo scholia quae nunc legi non possunt, (I) ad |
| 5 | columnae sinistrae calcem, (2) in mg. dextro ad fin. columnae. |
|---|
Phd 64a | κινδυνεύουσι.
ἀντὶ τοῦ δι’ ἀνάγκης καὶ ἀποδείξεως τοῦτο αὐτοῖς συνάγεται. |
Phd 64b | γελασείοντα. |
| γελαστικῶς ἔχοντα, γελάσαι θέλοντα. | 10 |
Phd 64b,bis | θανατῶσι.
θανάτου ἐπιθυμοῦσι. |
Phd 72b | ἦ δ’ ὅς.
ἦ δ’ ὅς, ἐὰν μὲν ᾖ δύο λόγου μέρη, ἔσται ἔφη δὲ ὅς, τοῦτ’ ἔστιν
ἔφη δὲ οὗτος· οἱ δὲ λέγουσιν ὅτι αὐτὸ μόνον σημαίνει τὸ ἔφη. ἐὰν δὲ
ᾖ ἓν μέρος λόγου, ἔσται φίλος ὡς Ἀθηναῖοι, ἢ ὄφελος ὡς Αἰγινῆται, |
| 5 | ἢ †ὄζος (l. ὄξος) ὡς Χαλκιδεῖς, ᾧ πρὸς τὰ ἱερὰ χρῶνται. τάσσεται
δ’ ἐπὶ παντὸς προσώπου καὶ ἀριθμοῦ ὡς τὸ ὦ τάν. |
|---|
Phd 72c | ὁμοῦ.
ὁμοῦ σημαίνει ποτὲ μὲν τὸ ἐγγύς, ὡς δηλοῖ Δημοσθένης ἐν τῷ τῆς
Παραπρεσβείας (XIX 251)· “Καίτοι τὸν μὲν ἀνδριάντα τοῦτον
οὔπω πεντήκοντα ἔτη φασὶν ἀνακεῖσθαι Σαλαμίνιοι ἀπὸ Σόλωνος, |
| 5 | ὁ δ’ ἐστὶν ὁμοῦ ς ἔτη καὶ μ.” καὶ ἐν τῷ κατ’ Ἀριστογείτονος (XXV
51)· “Εἰσὶν ὁμοῦ πάντες δισμύριοι Ἀθηναῖοι.” καὶ Μένανδρος ἐν
τῷ Ἑαυτὸν τιμωρουμένῳ (fr. 140 Kock)—
Πρὸς τῆς Ἀθηνᾶς, †δαίμων δύο γεγονὼς ἔτη
τοσαῦτα· ὁμοῦ γάρ ἐστιν ἑξήκοντά σοι. |
|---|
| 10 | καὶ Ἀριστοφάνης Τριφάλητι (fr. 542 Kock)· ἡ γὰρ τὸν Τριφάλητα
τίκτουσά φησιν— |
|---|
| λαβέσθαι· καὶ γὰρ ἔσθ’ ὁμοῦ.
δηλοῖ δὲ καὶ τὸ ἐν τούτῳ (l. ταὐτῷ)· Ὅμηρος (Ψ 84)—
ἀλλ’ ὁμοῦ ὡς ἐτράφην (l. ἐτράφημεν) ἐφ’ ὑμετέροισι δόμοισι. | 11 |
| 15 | καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους (XXIII 43)· “Οὐκοῦν
εἰ μὲν ἐάσομεν τούτων συμβάντων ὑμᾶς, οὐ καθαροῖς 〈οὖσιν〉 ὁμοῦ
διατρίψομεν.” ἔστι καὶ χρονικόν· Σοφοκλῆς Οἰδίποδι (O. T. 4)—
πόλις 〈δ’〉 ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει
ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμῶν (l. στεναγμάτων). |
|---|
| 20 | ἔχει καὶ δύναμιν συλληπτικήν, ὡς παρὰ Μενάνδρῳ ἐν Ὑδρίᾳ (fr. 469
Kock)· οἱ Θρᾷκες Λιβύτρωες καλοῦνται—
πάντα νῦν ἤδη ’σθ’ ὁμοῦ,
ὅπερ δηλοῖ τὸ ἐν τῷ αὐτῷ. |
|---|
Phd 72e | θαμά.
πυκνά. |
Phd 76e | ἄλλως.
μάτην. |
Phd 77e | ἄλλως τε.
μάλιστα. |
Phd 82b | ἤ που.
ἴσως, σχεδόν. (W: non habet T.) |
Phd 84c | μῶν. |
| ἄρα (ἆρα W). | 12 |
Phd 84d | ἦ που.
ἴσως, σχεδόν. |
Phd 86e | ὑπερδικεῖν.
συνηγορεῖν, καὶ ὑπέρδικοι οἱ συνήγοροι. |
Phd 86e,bis | θρᾶττον.
ταράττον, ἐνοχλοῦν. |
Phd 89c | οὐδ’ ὁ Ἡρακλῆς.
παροιμία πρὸς δύο οὐδ’ ὁ Ἡρακλῆς. ταύτης τὴν αἰτίαν Δοῦρις
(FHG II 487, 76; FGH 76 F 93) οὕτως ἀφηγεῖται. Ἡρακλέα γάρ
φησι βωμὸν εἱσάμενον ἐπὶ τῷ Ἀλφειῷ πυγμῆς ἀγῶνα θεῖναι, καὶ |
| 5 | νικήσαντα τὴν ἑξῆς Ὀλυμπιάδα πάλαι (l. πάλιν) ἀγωνιζόμενον ὑπὸ
Ἐλαίου (l. Ἐλάτου) καὶ Φεράνδρου πάγῃ (l. πάλῃ) ληφθῆναι, καὶ ἐξ
ἐκείνου τὸ πρὸς δύο Ἡρακλῆς παροιμιασθῆναι. Ἐχεφυλλίδας (FHG
IV 403, 3) δὲ αὐτὸν ὑπὸ Κτεάτου καὶ Εὐρύτου τῶν Μολ〈ι〉ονιδῶν ἡττηθῆ‐
ναι κατὰ τὴν ἐπ’ Αὐγείᾳ στρατείαν. διωχθέντα δὲ ἄχρι τῆς Βουπρασίδος |
|---|
| 10 | καὶ περιβλεψάμενον, ὡς οὐδεὶς ἐξίκετο τῶν πολεμίων, ἀναψύξαι τε
καὶ ἐκ τοῦ παραρέοντος (sic) ποταμοῦ πιόντα προσαγορεῦσαι Τοῦτο ἡδὺ
ὕδωρ, ὃ νῦν δείκνυται ἰόντων ἐκ Δύμης εἰς ἥλιον (l. Ἦλιν), καλού‐
μενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων Σαδὺ Ὕδωρ. τὰ δὲ αὐτὰ καὶ Φερεκύδης
(FHG I 81, 36; FGH 3 F 79 a) καὶ Κώμαρχος (l. Κλέαρχος? |
|---|
| 15 | cf. FHG II 320, 57) καὶ Ἴστρος ἐν τοῖς Ἰλιακοῖς (l. Ἠλιακοῖς
FHG I 424, 46) ἱστοροῦσιν. καὶ διὰ τοῦτο θεωροὺς τοὺς Μολιονίδας
ἰόντας εἰς Κόρινθον λοχήσαντα τὸν Ἡρακλέα περὶ Κλεωνὰς ἀποκτεῖναι·
ὅθεν Ἠλ〈ε〉ίοις ἀπώμοτον εἶναι τὰ Ἴσθμια ἀγωνίζεσθαι, ὅτι θεωροὺς
πεμφθέντας εἰς τὸν Ἰσθμὸν τοὺς Μολιονίδας ἑλὼν Ἡρακλῆς ὑπὸ |
|---|
| 20 | Κορινθίων ἐδέχθη. Ἡρόδωρος δὲ (FHG I 32, 13; FGH 31 F 23) |
|---|
| καὶ Ἑλλάνιχός (sic. FHG I 50, 40; FGH 4 F 103) φασιν ὡς,
ὅτε τὴν ὕδραν Ἡρακλῆς ἀνῄρει, τὴν Ἥραν αὐτῷ καρκῖνον (sic)
ἐφορμῆσαι, πρὸς δύο δὲ οὐ δυνάμενον μάχεσθαι σύμμαχον ἐπικαλέσασθαι
τὸν Ἰόλαον, καὶ ἐντεῦθεν ῥηθῆναι τὴν παροιμίαν. ἐμνήσθη δὲ ταύτης | 13 |
| 25 | Πλάτων καὶ ἐν ιαʹ Νόμων (919 b), “Ὀρθὸν μὲν δὴ πάλαι τε εἰρημένον,
ὡς πρὸς δύο μάχεσθαι χαλεπόν,” καὶ ἐνταῦθα. |
|---|
Phd 96a | ὑπερήφανος.
ὑπέρφρων. |
Phd 99b | καρδόπῳ.
τῇ μάκτρᾳ τοῦ ἀλεύρου. |
Phd 99c | δεύτερον πλοῦν.
παροιμία δεύτερος πλοῦς ἐπὶ τῶν ἀσφαλῶς τὶ πραττόντων, παρ’
ὅσον οἱ διαμαρτόντες κατὰ τὸν πρότερον πλοῦν ἀσφαλῶς παρασκευά‐
ζονται τὸν δεύτερον. ἐμνήσθη δὲ ταύτης καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ βʹ |
| 5 | τῶν Ἠθικῶν (1109 a 34), καὶ Μένανδρος Κεκρυφάλῳ (fr. 279 Kock)
καὶ Πλοκίῳ (fr. 241 Kock) καὶ Θεοφορουμένῃ (fr. 228 Kock). |
|---|
Phd 101d | τὴν σαυτοῦ σκιάν.
παροιμία τὴν αὑτοῦ σκιὰν δέδοικεν, ἐπὶ τῶν σφόδρα δειλοτάτων.
μέμνηται ταύτης Ἀριστοφάνης Βαβυλωνίοις (fr. 77 Kock). |
Phd 107a | ἀναβάλλοιτο. |
| ἀνακρούοιτο (W: non habet T). | 14 |
Phd 107c | ἕρμαιον.
ἀπροσδόκητον κέρδος, ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς τιθεμένων ἀπαρχῶν
ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσιν. |
Phd 108d | Γλαύκου τέχνη.
ση〈μείωσαι〉 πα〈ροιμίαν〉 ἐπὶ τῶν μὴ ῥᾳδίως κατεργαζομένων ἤτοι
ἐπὶ τῶν πάνυ ἐπιμελῶς καὶ ἐντέχνως εἰργασμένων. Ἵππασος γάρ τις
κατεσκεύασε χαλκοῦς τέτταρας δίσκους οὕτως ὥστε τὰς μὲν διαμέτρους |
| 5 | αὐτῶν ἴσας ὑπάρχειν, τὸ δὲ τοῦ πρώτου δίσκου πάχος ἐπίτριτον μὲν
εἶναι τοῦ δευτέρου, ἡμιόλιον δὲ τοῦ τρίτου, διπλάσιον δὲ τοῦ τετάρ‐
του, κρουομένους δὲ τούτους ἐπιτελεῖν συμφωνίαν τινά. καὶ λέγεται
Γλαῦκον ἰδόντα τοὺς ἐπὶ τῶν δίσκων φθόγγους πρῶτον ἐγχειρῆσαι δι’
αὐτῶν χειρουργεῖν, καὶ ἀπὸ ταύτης τῆς πραγματείας ἔτι καὶ νῦν |
|---|
| 10 | λέγεσθαι τὴν καλουμένην Γλαύκου τέχνην. μέμνηται δὲ τούτων
Ἀριστόξενος περὶ τῆς μουσικῆς ἀκροάσεως (FHG II 288, 77) καὶ
〈Νι〉κοκλῆς ἐν τῷ περὶ θεωρίας· ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα τέχνη γραμμάτων,
ἣν ἀνατιθέασιν Γλαύκῳ Σαμίῳ, ἀφ’ ἧς ἴσως καὶ ἡ παροιμία διεδόθη.
οὗτος δὲ καὶ σιδήρου κόλλησιν εὗρεν, ὥς φησιν Ἡρόδοτος (I 25). |
|---|
Phd 110e | κατεδηδεσμένοι.
καταβεβρωμένοι. |
Phd 111e | αἰώραν. |
| ὕψωσιν, ἔπαρσιν. | 15 |
Cra t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΥΛΟΝ |
Cra 384b | χαλεπὰ τὰ καλά.
παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν εὐπραγίᾳ μεταβαλλομένων εἰς ὠμότητα. φησὶ
δὲ αὐτὴν Δίδυμος ὑπὸ Σόλωνος ἀναφωνηθῆναι ἐπὶ Πιττακῷ ἱκετεύοντι
τὴν ἀρχὴν ἀποθέσθαι, καὶ φάντι χαλεπὸν ἐσθλὸν φῦναι, διὰ τὸ Περί‐ |
| 5 | ανδρον εἰς ὠμότητα μεταβαλεῖν. ὅθεν, οἶμαι, φησὶ καὶ Μένανδρος
(fr. 724 Kock)
ἀρχὴ μεγίστη τῶν ἐν ἀνθρώποις κακῶν
ἀγαθὰ τὰ λίαν ἀγαθά.
μέμνηται δὲ αὐτῆς καὶ Ἐπίχαρμος (fr. 220 Kaibel) καὶ Πλάτων |
|---|
| 10 | Πολιτείᾳ (497 d) καὶ Κρατύλῳ. |
|---|
Cra 395b | ἀτηρά.
ἀκόλαστα, ὑβριστικά, χαλεπά, κακά, βλαβερά. |
Cra 395e | ταλάντατον.
ἀτυχέστατον. |
Cra 396e | ἀποδιοπομπησόμεθα.
ἀποδιοπομπεῖσθαί φασι ἀποτρέπεσθαι τὸν προστρόπαιον Δία καὶ
οἱονεὶ καθαίρεσθαι τὰ δεινά. |
Cra 397d | θεῖν.
τρέχειν, σπεύδειν. |
Cra 401a | καλῶς. |
| μετρίως. | 16 |
Cra 401b | ἀδολέσχαι.
μακρήγοροι, μακρολόγοι. |
Cra 401d | τῇ Ἑστίᾳ προθύειν.
παροιμία ἀφ’ ἑστίας ἄρχεσθαι ἐπὶ τῶν ἐν δυνάμει γινομένων καὶ
πρώτους ἀδικούντων τοὺς οἰκείους, ἐπεὶ ἔθος ἦν τῇ Ἑστίᾳ πρώτῃ τῶν
ἄλλων θεῶν θύειν. φέρεται δέ τις καὶ περὶ αὐτῆς μῦθος τοιοῦτος· μετὰ |
| 5 | γὰρ τὸ καταλυθῆναι τὴν τῶν Τιτάνων ἀρχήν φασι τὸν Δία τὴν βασιλείαν
διαδεξάμενον ἐπιτρέψαι τῇ Ἑστίᾳ λαβεῖν ὅ τι ἂν βούλοιτο, τὴν δὲ τὴν
παρθενίαν τε αἰτήσασθαι καὶ τὰς ἀπαρχὰς παρὰ τῶν ἀνθρώπων. |
|---|
Cra 402c | ὄπυιεν.
ὡμίλει, συνεγίνετο κατὰ νόμον καὶ ἐμίγνυτο, συνῴκει. |
Cra 407d | ἄρρατον.
ἀσφαλὲς ἢ ἀκάματον, οἱ δὲ ἰσχυρόν, ἔνιοι μικρόν, οἱ δὲ μέγα, οἱ
δὲ τὸ σκληρὸν καὶ ἀμετάστροφον. |
Cra 412b | ἐσύθη.
ἀπεφέρετο, ἀπηνέχθη. |
Cra 421d | προφάσεις ἀγὼν δέχεσθαι.
παροιμία ἀγὼν πρόφασιν οὐκ ἀναμένει, ἐπὶ τῶν φύσει ῥᾳθύμων
καὶ ἀμελῶν, ἤτοι ἐπὶ τῶν μὴ προσιεμένων τοὺς λόγους τῶν προ‐
φασιζομένων. μέμνηται δὲ αὐτῆς Πλάτων ἐνταῦθα οὕτως “οὐ μέντοι |
| 5 | μοι δοκεῖ προφάσεις ἀγὼν δέχεσθαι,” καὶ ἐν Νόμων ἕκτῳ (751 d)
“ἀλλὰ γὰρ ἀγῶνα προφάσεις φασὶν οὐ πάνυ δέχεσθαι.” Αἰσχύλος
δέ φησιν Γλαύκῳ Ποτνιεῖ (fr. 37 Nauck)—
ἀγὼν γὰρ ἄνδρας οὐ μένει λελειμμένους·
καὶ Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις βʹ (fr. 331 Kock). | 17 |
|---|
Cra 424c | δεινοί.
ἱκανοί, ἢ δέους ἄξιοι, ὡς νῦν. |
Cra 428d | θαμά.
πυκνῶς, συχνῶς. |
Tht t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΑΙΤΗΤΟΝ |
Tht 142a | ἄρτι.
ἄρτι· τοῦτο σημαίνει τὸ παρὸν καὶ ὑπόγυιον καὶ τὸ παραυτίκα
μέλλον γίνεσθαι. |
Tht 142a,bis | ἐπιεικῶς.
ἱκανῶς, ἐπίπαν, φιλικῶς παρὰ Πλάτωνι καὶ ἐπιεικὴς ὁ μέτριος. |
Tht 142b | αἱρεῖ.
καταλαμβάνει, νῦν δὲ τὸ καταπονεῖ. |
Tht 142d | ἀτάρ. |
| καὶ δή, ὡς νῦν. σημαίνει δὲ καὶ ὅμως καὶ ἅτε δὴ καὶ πλὴν καὶ δέ. | 18 |
Tht 143c | οὐδέν γε ἀπὸ τρόπου.
οὐ πόρρω τοῦ καθήκοντος. |
Tht 143d | Εἰ μὲν τῶν ἐν Κυρήνῃ.
ἀρχὴ τοῦ Σωκράτους διαλόγου. (W: non habet T.) |
Tht 143d,bis | ἐπίδοξοι.
ἔνδοξοι, ἢ ὡς νῦν, προσδόκιμοι. |
Tht 143e | προσέοικε δὲ σοὶ κτλ.
σημείωσαι οἷος Σωκράτης τὸ εἶδος ἦν. |
Tht 144a | ἀνερμάτιστα.
ἀστήρικτα· ἕρματα γὰρ τὰ ἐρείσματα ἢ στηρίγματα. |
Tht 144c | ἔξω δρόμῳ.
τόποι τινὲς ἦσαν, ὁ μὲν ἐντὸς ἄστεος, ὁ δὲ ἐκτός, ἀπὸ τῶν ἐν αὐτοῖς
τελουμένων ὑπὸ τῶν νέων δρόμοι καλούμενοι. |
Tht 144e | νῷν.
ἡμῶν. (T: non habet W.) |
Tht 146a | καθεδεῖται ... ὄνος.
παροιμία ὄνος καθοῦ, ἐπὶ τῶν ἐν πράγματι ἡττωμένων. εἴρηται δὲ
ἀπὸ τῶν παίδων τῶν σφαιριζόντων καὶ τὸν νικηθέντα ὡς ὄνον καθι‐
ζόντων. ἐμνήσθη δὲ ταύτης ἐνταῦθα Πλάτων. |
Tht 146c | ἀπειθεῖν (W: ἀπιστεῖν B T: ἀπελθεῖν al.). |
| γρ. καὶ ἀπιστεῖν (W). | 19 |
Tht 147a | ἰπνοπλαθῶν.
γρ. καὶ κοροπλαθῶν (W). |
Tht 148e | ἀπαλλαγῆναι τοῦ μέλειν (B Pap. Berol.: μέλλειν T: εὑρεῖν
W).
γρ. καὶ μέλειν (W). |
Tht 152b | ἔοικεν.
διὰ τοῦ ἔοικεν ὁ Θεαίτητος φαίνεται ἀγαπῶν τὸ Πρωταγόρου δόγμα
καὶ μένων τῇ ἐξ ἀρχῆς ἑαυτοῦ ἀποκρίσει. |
Tht 152c | ἆρ’ οὖν κτλ.
πρώτη κατασκευὴ ὑπὲρ τοῦ Πρωταγορείου δόγματος. |
Tht 152c,bis | συρφετῷ.
κονιορτῷ τῷ μετὰ κόπρων. οἱ δὲ λοιμῶν (l. χειμὼν) καὶ σύρμη καὶ
σύρφη φρύγανα. |
Tht 153b | κινήσεων ὄντων.
σημείωσαι τὴν σύνταξιν, ὅτι οὐδετέρως εἶπεν ὄντων πρὸς τὰ πράγ‐
ματα· οὐδέτερον γὰρ τὸ πρᾶγμα. |
Tht 153c | τὸν κολοφῶνα κτλ.
παροιμία. δώδεκα πόλεις τῆς Ἰωνίας συνῄεσαν εἰς τὸ Πανιώνιον
λεγόμενον, περὶ τῶν κοινῶν βουλευσόμεναι, καὶ εἴ ποτε ἴσοι αἱ ψῆφοι |
| ἐγένοντο, οἱ Κολοφώνιοι περιττὴν ἐτίθεντο τὴν νικῶσαν· Σμυρναίους | 20 |
| 5 | γὰρ ἐλθόντας εἶχον συνοίκους, ὑπὲρ ὧν καὶ τήνδε τὴν ψῆφον ἐτίθεντο.
ὅθεν ἐπὶ τῆς κρατούσης καὶ †βεβαιοτάτης ψήφου ἡ παροιμία ἐτίθετο,
οἷον τὸν Κολοφῶνα ἐπιτίθημι ἢ τὸν Κολοφῶνα ἀναγκάζω προσβιβάζων. |
|---|
Tht 153d | ἄνω κάτω πάντα.
παροιμία ἐπὶ τῶν τὴν τάξιν μεταστρεφόντων. Μένανδρος Ἐγχειριδίῳ
(fr. 152 Kock) καὶ ἐν Χήρᾳ (fr. 514 Kock)—
τὸ λεγόμενον τοῦτ’ ἔστιν νῦν, |
| 5 | τἄνω κάτω, φασίν, τὰ κάτω δ’ ἄνω. |
|---|
Tht 153d,bis | ὑπόλαβε κτλ.
δευτέρα κατασκευὴ ὑπὲρ τῶν Πρωταγόρᾳ δοκούντων. |
Tht 153e | προσήκουσαν.
ἀντὶ τοῦ σύμμετρον. |
Tht 154a | ἴδιον.
ἀντὶ τοῦ μερικόν. |
Tht 154b | ᾧ παραμετρούμεθα.
ᾧ παραμετρούμεθα, τοῦτο ἔστιν τῷ αἰσθητηρίῳ. ἔστι δὲ τὸ ῥῆμα
μέσης διαθέσεως. οὗ δὲ ἐφαπτόμεθα λέγει τοῦ αἰσθητοῦ. τὸ δ’ αὐτὸ
εὐθὺς καὶ παραμετρούμενον λέγει, ἐφαπτόμενον δὲ τὸ αἰσθητήριον. |
Tht 155a | φάσματα.
φάσματα λέγει ταῦτα ὡς τῶν ψυχῶν ἀπατηλά, εἰ μή τις ὀρθῶς
αὐτὰ μεταλάβοι. |
Tht 155a,bis | κομιδῇ. |
| †πᾶν, παντελῶς· συναγωγή, ἐπιμέλεια. καὶ κομίστρια ἡ τροφός (sic). | 21 |
Tht 155b | ἀλλά.
ὁ Πρόκλος τὸ ἀλλὰ παρέλκειν λέγει. |
Tht 155c | ὑπερφυῶς ὡς κτλ.
μέχρι τοῦδε τὰ τῆς δευτέρας κατασκευῆς τῶν Πρωταγορείων
δογμάτων. |
Tht 155e | ἀπρίξ.
προσπεφυκότως, ἰσχυρῶς, ὃ οὐχ οἷόν τε πρίσαι διὰ τὴν σύμφυσιν. |
Tht 156c | πρὸς τὰ πρότερα.
πρὸς τὰ πρότερα λέγει, πρὸς τὸ “πάντων χρημάτων μέτρον εἶναι
τὸν ἄνθρωπον,” καὶ τὰ τοιαῦτα. |
Tht 156c,bis | ὅσον μὲν οὖν κτλ.
οἷον ὡς τὸ ἁπτὸν καὶ τὸ γευστόν. παρέλιπεν δὲ ὄψιν καὶ ἀκοὴν
ταχέως γινόμενα· τούτων γὰρ σχεδὸν ἀχρόνως αἰσθανόμεθα, διὰ δὲ τὸ
ἐναργῆ αὐτὰ εἶναι παρέλιπεν. ἑξῆς δὲ ὅταν λέγῃ “τὰ δὲ γεννώμενα |
| 5 | οὕτω δή,” εἰς τὸ δὴ ὑποστικτέον· οὕτω δὴ γὰρ λέγει, τουτέστι τὰ
βραδέα, ἅπερ εἰσὶ γευστὰ καὶ ἁπτά. |
|---|
Tht 156e | τῆς δὲ λευκότητος.
καὶ γάρ, φησίν, ἡ αὐτὴ αἴσθησις τῶν ἀντικειμένων οὐκ ἔστιν, οὐδὲ
τὸ αὐτὸ αἰσθητὸν πάσης ἐστίν, ἀλλὰ μία ὄψις ἡ τοῦ λευκοῦ αἰσθητοῦ
ἑνός. καὶ τὸ λευκὸν οὐ δύναται ἡ τοῦ μέλανος αἴσθησις ἀντιλαβέσθαι, |
| 5 | ἀλλ’ ἡ τοῦ λευκοῦ, καὶ ἔμπαλιν. ἑκατέρου δὲ λέγει, οἷον τῆς τοῦ
μέλανος ὄψεως ἐπὶ τὸ λευκὸν αἰσθητόν. ἐφεξῆς δὲ ὄψιν μὲν λέγει τὴν
ὀπτικὴν δύναμιν, λευκότητα δὲ τὴν λευκαντικὴν δύναμιν. |
|---|
Tht 157a | ἐξ ἀρχῆς.
ὅτε ἔλεγεν τάχος καὶ βραδύτης ἔνι καὶ πάλιν φθαρτός ἐστι, καὶ τὰ |
| τοιαῦτα. | 22 |
Tht 157b | χρῆσθαι αὐτῷ.
αὐτῷ· τῷ εἶναι, ὡς ὁ τῶν Πρωταγορείων. |
Tht 157b,bis | ἁθροισθέντων.
ἀντὶ τοῦ συντεθέντων. |
Tht 157d | διῇμεν (BT: διήλθομεν W).
γρ. διῆμεν (W). |
Tht 157e | μὴ τοίνυν κτλ.
ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ
διαλύειν. |
Tht 158b | ὀνειρώττοντες.
ἐντεῦθεν ἄρχεται διαλύειν τὰς πρὸς Πρωταγόραν ἐνστάσεις διὰ τὸ
ἄπορον εἶναι τὸ περὶ τῶν ἐνυπνίων. |
Tht 158e | οὕτως ἐρωτῶντες.
ἔτι συνηγορεῖ καὶ ἐν τούτοις τῷ τοῦ Πρωταγόρου δόγματι, λαμβά‐
νων τρία αἰτήματα. |
Tht 158e,bis | μή πῄ τινα δύναμιν κτλ.
οἷον 〈ὡσ〉 ἵππος καὶ ἄνθρωπος ταὐτόν ἐστι κατὰ τὸ αἰσθητικόν.
ἀλλ’ οὐ λέγω, φησίν, οὕτως. |
Tht 159a | πολλὰ μὲν εἴη.
ἐν τοῖς κατὰ τὸν Πρωταγόραν. |
Tht 160a | ἐμαυτῷ τοιοῦτος. |
| κατὰ τὴν αἴσθησιν τοιοῦτος. κατὰ κοινοῦ δὲ ἡ ἄρνησις. | 23 |
Tht 160c | ὅτε δὴ τό κτλ.
ὥστε, φησίν, οὐδὲν ἄτοπον συμβαίνει διὰ τὰς ἐνστάσεις, οἷον τὰς
ὀνειρώξεις καὶ τὰ τοιαῦτα. |
Tht 160d | κατὰ δὲ Θεαίτητον.
ἕπεται γὰρ ταῖς ἐκείνων θέσεσιν ὁ τοῦ Θεαιτήτου λόγος. |
Tht 160e | ἀμφιδρόμια.
ἡμέρα πέμπτη τοῖς βρέφεσιν ἐκ γενέσεως, οὕτω κληθεῖσα παρ’
ὅσον ἐν ταύτῃ καθαιρόμεναι τὰς χεῖρας αἱ συναψάμεναι τῆς μαιώσεως,
τὸ βρέφος περὶ τὴν ἑστίαν φέρουσιν τρέχουσαι κύκλῳ, καὶ τοὔνομα |
| 5 | τίθενται τούτῳ, δῶρά τε πέμπουσι τῷ παιδί, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον
πολύποδας, οἵ τε φίλοι τε καὶ οἰκεῖοι καὶ ἁπλῶς οἱ προσήκοντες. |
|---|
Tht 161c | τῆς Ἀληθείας.
τὸ τοῦ Πρωταγόρου σύγγραμμα, ἐν ᾧ ταῦτα δοξάζει, Ἀλήθεια
ἐκαλεῖτο ὑπὸ Πρωταγόρου. |
Tht 161c,bis | γυρίνου.
τὸ ἐκ τοῦ βατράχου παιδίον. |
Tht 161e | δημούμενον. |
| δημοκοποῦντα, παίζοντα, θωπεύοντα. | 24 |
Tht 162a | διωλύγιος.
μεγάλη, ἢ ἐπὶ πολὺ διήκουσα. |
Tht 162b | εἰ οὕτως ... σοι φίλον, οὐδ’ ἐμοὶ ἐχθρόν.
παροιμία ἐπὶ τῶν ἔν τισι συμφερομένων. |
Tht 162d | δημηγορεῖτε.
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον, ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου,
ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο, δημηγορίαν νῦν καλεῖ, διὰ τῆς
εἰρωνείας τὸν λόγον παραμυθησάμενος, ἵνα πάλιν διεγείρῃ τὸν νέον. |
Tht 162e | εἰ ἐθέλοι κτλ.
καὶ γὰρ εἰ τὴν τῶν πολλῶν κρίσιν λάβοιμεν ἐπὶ γεωμετρίας κυρίαν,
γελοῖοι ἂν ὦμεν, ἀσύμμετρα λέγοντες ἀλλήλοις μεγέθη, καὶ τὴν
πεπερασμένην εὐθεῖαν διαιρετὴν εἶναι εἰς ἄπειρον, καὶ τὰ τοιαῦτα. |
| 5 | ἐκ δὲ τῆς τῶν κυβευόντων συνηθείας ἔλαβε τὸ οὐδ’ ἑνὸς μόνου, ὅταν
ἐκεῖ πέσῃ ἐν τῷ παίζειν ἓν τὸ ἐλάχιστον. |
|---|
Tht 163a | ἐπιστήμη τε καὶ αἴσθησις.
πρόκειται νῦν τῷ Σωκράτει ἐλέγξαι τὴν ἐξ ἀρχῆς θέσιν τοῦ Θεαιτήτου
τιθεμένου τὴν ἐπιστήμην αἴσθησιν εἶναι. |
Tht 163c | οὔτε αἰσθάνεσθαι κτλ.
καίτοι ἠδύνατο λέγειν, εἰ οὐκ ἐπίσταται ὁρῶν ὁ ἀγράμματος, ἄλλο
ἐστὶν ἐπιστήμη καὶ ἄλλο ὅρασις ἤτοι αἴσθησις. |
Tht 163d | εἴ τις ἔροιτο. |
| καὶ τοῦτο πειραστικόν ἐστιν †δηλημάτου (l. δίλημμα τοῦ) ἑξῆς. | 25 |
Tht 164a | τὸν πρόσθε.
τὸν τὴν αἴσθησιν θέμενον εἶναι ἐπιστήμην. |
Tht 164c | φαινόμεθά μοι κτλ.
πάλιν ἐν τούτοις πρόκειται τῷ Σωκράτει ἀνακαλέσασθαι τὸν διὰ τὴν
ἀπειρίαν ἑαυτοῦ κατασυλλογισθέντα Θεαίτητον. |
Tht 164d | μῦθος ἀπώλετο.
παροιμία ἐπὶ τῶν τὴν διήγησιν μὴ ἐπὶ πέρας ἀγαγόντων. |
Tht 164e | προπηλακίζομεν.
ἀδικοῦμεν, ὑβρίζομεν, διασύρομεν, ἐξουθενοῦμεν. |
Tht 165a | σκέψαι οὖν.
πάλιν ἐπιχειρεῖ ἐλέγχειν ἐν τούτοις τὰ τοῦ Πρωταγόρου καὶ Θεαιτή‐
του δόγματα. |
Tht 165d | πόρρωθεν δὲ μή. |
| 3 | [Start of a diagram]αʹ συλλο〈γισμὸσ〉
ἐν γʹ σχή〈ματι〉 |
|---|
| 5 | ἐπίστασθαι
πᾶς
οὐχ ὁρᾶν
τίς |
|---|
| ἀμβλύ | Column end |
| 2 | βʹ συλλο〈γισμὸσ〉
ἐν βʹ σχή〈ματι〉
ὀξὺ καὶ ἀμβλύ |
|---|
| 5 | οὐδείς
ἐπίστασθαι
τίς |
|---|
| ὁρᾶν[End of a diagram]
(T et Par. 1808: non habent B W.) | Column end |
Tht 165e | λέγειν. |
| κατὰ κοινοῦ τὸ ἐρεῖ. | 26 |
Tht 166c | ἐξέλεγξον.
ἐκ τῶν δύο, φησί, θάτερον ἔλεγξον, εἴπερ δύνασαι· ἢ γὰρ ὡς οὐκ
εἴσιν αἱ αἰσθήσεις ἴδιαι, ἢ τούτων ἰδίων οὐσῶν οὐκ ἔστι τὰ αἰσθητὰ
ἴδια ἑκάστῳ. |
Tht 166c,bis | ὑηνεῖς.
ὑεικόν τι καὶ ζωῶδες ποιεῖς. |
Tht 166d | πολλοῦ δέω.
πόρρω λίαν εἰμί, οὐ βούλομαι λέγειν, σιωπῶ. |
Tht 166e | τἀναντία.
κατὰ γὰρ τὴν Πρωταγόρου δόξαν τὸ μὲν αἰσθητὸν πᾶν δοκεῖ εἶναι,
μὴ ὄν, τὸ δὲ δίκαιον τὸ καλόν ἐστι μέν, ἀλλ’ οὐ φύσει, θέσει δὲ μόνον,
οἷον οἱ νόμοι παρ’ ἑκάστοις. μόνον τὸ ἀγαθὸν φύσει. |
Tht 167c | ἀληθεῖς ἐμποιεῖν.
πρὸς τί γάρ, φησί, τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος, ὡς τὸ καλὸν καὶ τὸ
δίκαιον; τὸ δὲ ἑξῆς, ὥσπερ, φησίν, ἡ κακὴ ψυχὴ δοξάζει συγγενῆ
ἑαυτῇ πονηρά, οὕτως ἡ χρηστὴ χρηστά. ἑκατέρως δὲ τῇ δοκήσει τὸ |
| 5 | ἀληθὲς καὶ πρός τι. |
|---|
Tht 167d | σῴζεται γὰρ κτλ.
σῴζεται ὁ λόγος ὁ λέγων μέτρον πάντων εἶναι τὸν ἄνθρωπον. ἐν
τούτοις δὲ τοῖς ἀγαθοῖς καὶ κακοῖς τοῖς ἀληθῆ μὲν δοξάζουσιν ἑκατέ‐
ροις, διαφέρουσι δὲ τῷ χείρονι καὶ κρείττονι μόνῳ. |
Tht 168b | πρεσβύτεροι. |
| οἱ γὰρ νέοι φιλόνεικοι. | 27 |
Tht 168c | καί μοι εἰπέ κτλ.
τὸν Θεόδωρον νῦν παρακαλεῖ πρὸς τὴν διάλεξιν, ἵνα δι’ αὐτοῦ οἱ
ἀληθεῖς ἔλεγχοι κατὰ Πρωταγόρου γένωνται. καὶ ἤτοι διὰ τὸ ἀξιόπι‐
στον τοῦ πρεσβυτικοῦ προσώπου τοῦτο ποιεῖ, ἢ καταβάλλων τὸ τοῦ |
| 5 | νέου, ὡς εἰκός. οἴημα. |
|---|
Tht 168d | χαριεντισμόν.
χαριεντισμὸν ἀντὶ τοῦ παίγνιον. |
Tht 169a | ὀλίγον.
μετὰ γὰρ τοὺς τοῦ Πρωταγόρου ἐλέγχους πάλιν ἐπὶ τὴν Θεαιτήτου
μαιείαν ἀναδραμεῖται. |
Tht 169b | μυρίοι γὰρ κτλ.
οἱ Θρασύμαχοι, Καλλικλεῖς, Διονυσόδωροι, Εὐθύδημοι, καὶ οἱ
τοιοῦτοι. |
Tht 169c | ὧν προτίθεσαι.
οἷον τοῦ ἐλέγχου μόνου, πλέον δὲ ἄλλο οὐδέν, οἷον τὰ περὶ ἐπιστήμης. |
Tht 170a | ὥσπερ πρὸς Θεοὺς κτλ.
ἀντὶ τοῦ ἐκθειάζειν τοὺς ἐν ἑκάστοις ἐπιστήμονας· οἷον καὶ τὸ
Ὁμηρικὸν “θεοῖς ἐναλίγκια μήδεα ἔχοντα” (ν 89) καὶ “ἴσος
Ἐνυαλίῳ” (X 132) καὶ τὰ τοιαῦτα. |
Tht 170b | ἄρχοντας.
οἷον ποιμένας, ἡνιόχους, κυνηγούς. |
Tht 170c | τῷ λόγῳ.
τῷ κατασκευασθέντι τῷ ἐκ τῆς κοινῆς ἐννοίας τῶν πολλῶν. |
Tht 170d | ὅταν σὺ κτλ. |
| οἷον περὶ προνοίας, περὶ τοῦ ἐφ’ ἡμῖν καὶ τῶν τοιούτων. | 28 |
Tht 171a | οἷς μὴ δοκεῖ.
οὐ γάρ ἐστι ποιότης ἐν τοῖς τοιούτοις ποσοῖς. |
Tht 171c | τότε καὶ ὁ κτλ.
ὅταν, φησίν, ὁ Πρωταγόρας συναίσθηται τῆς τοῦ λόγου ἀτοπίας. |
Tht 171d | τὰ δοκοῦντα ἀεὶ ταῦτα λέγειν.
ἕπου θεῷ, ἕπου λόγῳ. |
Tht 171e | τὰ μὲν πολλά.
τὰ σωματικὰ καὶ πρός τι. |
Tht 172b | ἃ ἂν θῆται πόλις
τὸ γὰρ συμφέρον, φησί, φύσει, ὁ δὲ νόμος θέσει. |
Tht 172b,bis | μὴ παντάπασι
ἀντὶ τοῦ μὴ ἕως τοῦ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ. |
Tht 172c | οὐκοῦν σχολὴν ἄγομεν κτλ.
σημείωσαι οἷα περὶ τῶν φιλοσοφούντων λέγει. |
Tht 172c,bis | τοῖς τοιούτοις.
οἷον ἐργαστηρίοις, ἐμπορίαις. |
Tht 172e | ἀντωμοσίαν.
ἀντωμοσία ἐπὶ δίκῃ λέγεται, διὰ τὸ ὀμνύναι ἑκατέρους, τὸν μὲν
ἐγκαλοῦντα ὅτι ἠδίκηται, τὸν δὲ ἐγκαλούμενον μὴ ἠδικηκέναι. οἱ δὲ
ἀντωμοσίαν τὴν ἐπὶ πράγμασιν ἀμαρτύροις καὶ ἀνεγγράφοις εἰς ὅρκον |
| 5 | περιισταμένην δίκην, ἐφ’ οἷς οἱ κριταὶ δοξάζουσιν. ἔνιοι ὅταν ἐπὶ
δημοσίῳ ἀγῶνι σκηπτομένου τινὸς κάμνειν ὁ ἀντίδικος ἀντομνύηται,
φάσκων προσποιεῖσθαι αὐτόν, καὶ περὶ τούτου διαλαμβάνωσιν οἱ |
|---|
| δικασταί. | 29 |
Tht 172e,bis | τὴν ἄλλως.
ἀντὶ τοῦ ματαίως καὶ ὡς ἔτυχεν. |
Tht 173c | φαύλως διατρίβοντας.
οἷον τοὺς πολιτικούς. |
Tht 173d | θαλάττης χόες.
παροιμία ἐπὶ τοῦ πολυμαθοῦς καὶ ἐμπείρου. |
Tht 174a | φύσιν ἐρευνωμένη.
γενικῶς τὸ φθαρτόν. |
Tht 174a,bis | ἔμπροσθεν (B T: ὄπισθεν W Iambl. Eus.).
ὄπισθεν t: γρ. καὶ τὰ δ’ ἔμπροσθεν W. |
Tht 174b | μανθάνεις γάρ που κτλ.
ὅτι ἐν τούτοις τὸν ὡς ἀληθῶς μαθηματικὸν ἄνδρα εἰς ταὐτὸν ἄγει
τῷ ὄντως φιλοσόφῳ, ἔτι δὲ καὶ τὸν φυσικόν, ἢ μᾶλλον ὡς μέρη τοῦ
φιλοσόφου βούλεται εἶναι τοὺς ἄλλους ἐπιστήμονας. |
Tht 174c | τῶν ἐν ὀφθαλμοῖς.
ἐπὶ τῶν ὑλαίων πραγμάτων καὶ εἰδωλικῶν. |
Tht 174d | βδάλλοντα.
ἀμέλγοντα. |
Tht 174d,bis | βδάλλειν.
ἀμέλγειν (B T: non habet W). |
Tht 174e | γίγνεσθαι. |
| νομίζει γίγνεσθαι κατὰ κοινοῦ. | 30 |
Tht 175e | θῶπας.
ἀπατηλούς (W: non habet T). |
Tht 175e,bis | ἀναβάλλεσθαι.
τῶν γὰρ ἀπαιδεύτων καὶ τὸ ἔνδυμα καὶ τὸ σχῆμα θορυβῶδες. |
Tht 176d | βάναυσοι.
βάναυσοι οἱ ἑδραῖοι τεχνῖται καὶ παρὰ βαύνῳ, ὃ σημαίνει καμίνῳ,
τὶ ἔργον διατιθέμενοι. οἱ δὲ βάναυσον τὸν ἀπάνθρωπον καὶ ὑπερή‐
φανον. ἔνιοι δὲ βαναύσου χειρὸς τῆς ὑβριστικῆς ἢ τεχνικῆς. δηλοῖ |
| 5 | δὲ τοὺς χειροτέχνας καὶ δημιουργούς. |
|---|
Tht 176d,bis | τῷ οὖν ἀδικοῦντι κτλ.
ἀλλὰ δεῖ ἐπιτιμᾶν αὐτοῖς, φησί, τὸ Ὁμηρικὸν “ἐτώσιον ἄχθος”
(Σ 104). τὸ γὰρ φυσικὸν βάρος καλόν, τὸ δὲ ἄλλως καὶ μάταιον
κακόν. |
Tht 177a | παντάπασιν ὡς δεινοί.
τοὺς γὰρ τὰ συμφέροντα διδάσκοντας σοφοὺς οἱ δεινοὶ ὡς ἀνόητα
φάσκοντας ἐκφαυλίζουσιν, ὡς ὁ τοῦ Ὁμήρου Πάρις
ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί (Η 360, Μ 234). |
Tht 177e | μὴ γὰρ λεγέτω τὸ ὄνομα.
ἀντὶ τοῦ μὴ ὄνομα μόνον ψιλὸν λέγωμεν, οἷον τὸ ὠφέλιμον καὶ
βλαβερόν. |
Tht 178a | εἰ περὶ παντὸς κτλ. |
| τὸ γὰρ ἁπλῶς μέλλον καθολικώτερον τοῦ ὠφελίμου. | 31 |
Tht 178a,bis | τοῦτο δὲ “μέλλον” (W: μᾶλλον B T) κτλ.
τοῦτο τὸ γενικὸν μεταλαβεῖν τὴν ἐρώτησιν, καὶ μὴ ἐπὶ μόνου τοῦ
ὠφελίμου. |
Tht 178e | ὦ μέλε.
ὦ μέλε παρὰ τοῖς νεωτέροις ὑπὸ γυναικῶν λέγεται μόνον, ὡς τὸ
ὦ τάλαν, παρὰ δὲ τοῖς παλαιοῖς καὶ ὑπ’ ἀνδρῶν, ὡς ἐν Ἱππεῦσιν
Ἀριστοφάνους (676), καὶ ἐν Μενάνδρου Συνερῶσιν (fr. 457 Kock)— |
| 5 | ἄφες τὸν ἄνθρωπον. τί κόπτεις, ὦ μέλε;
σημαίνει δέ, ὦ δείλαιε, ὦ πονηρέ. ἔνιοι δέ, ὦ ἐπιμελείας ἄξιε καὶ οἷον
μεμελημένε. |
|---|
Tht 179c | καὶ οἱ φάσκοντες.
ἐντεῦθεν εἰσβάλλει εἰς τοὺς κατὰ τοῦ Ἡρακλείτου ἐλέγχους. εἰ γὰρ
πάντα, φησί, κινεῖται συνεχῶς καὶ ἀόριστά ἐστι καὶ ἄστατα, ἡ Πρω‐
ταγόρου δόξα ἀνάλωτός ἐστιν. |
Tht 179d | διακρούοντα.
ἐκ μεταφορᾶς τῶν διακωδωνούντων τὰ κεράμια, εἰ ἀκέραιά εἰσιν. |
Tht 179e | ἔμπειροι.
ἀλλ’ οὐκ ἐπιστήμονες διὰ τὸ ἄστατον τῶν ἀεὶ κινουμένων. |
Tht 179e,bis | ἀτεχνῶς.
ἀτεχνῶς· ἁπλῶς ἢ καθάπαξ, ἰσχυρῶς ἢ τελέως· οἱ δὲ ἐν ἴσῳ τῷ ὄντι
καὶ ἀληθείᾳ· οἱ δὲ δηλοῦν τὸ παράπαν καὶ καθόλου κατ’ ἀλήθειαν. |
Tht 179e,ter | κατὰ τὰ συγγράμματα.
τὰ τοῦ Ἡρακλείτου συγγράμματα. ἠγριωμένοι καὶ μεγαλόφρονες·
τοιοῦτος γὰρ ὁ Ἡράκλειτος γέγονεν, οὗ καὶ ἀπόφθεγμα φέρεται τοι‐
οῦτον “πολυμαθίη νόον οὐ διδάσκει· Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε καὶ |
| 5 | Πυθαγόρην” (Diels, Vorsokr.5 22 B 40). | 32 |
|---|
Tht 180b | τούτῳ.
τῷ στασίμῳ διὰ τὴν ἑαυτῶν θέσιν πάντα κινεῖσθαι λέγουσαν. |
Tht 180c | πρόβλημα.
γεωμετρικῶς δεῖ, φησίν, ἐκθεμένους τὸ πρόβλημα ζητεῖν ἀποδεικ‐
τικῶς, πότερον πάντα κινεῖται ἢ οὔ. |
Tht 180e | κατὰ σμικρὸν γὰρ κτλ.
ἀπὸ μὲν Θεαιτήτου εἰς Ἡράκλειτον, εἶτα εἰς Παρμενίδην καὶ
Μέλισσον. |
Tht 181a | ῥέοντας.
πικρὰ λέξις καὶ σκωπτική. |
Tht 181a,bis | στασιῶται.
γλυκεῖα λέξις καὶ ἐγκωμιαστικὴ τῶν ἀμφὶ Παρμενίδην. |
Tht 181b | ἀκίνητα κινούντων.
(1) ἀκίνητα κινεῖν παροιμία καθ’ ὑπερβολήν, ὅτι μὴ δεῖ ἔδη (sic) μηδὲ
βωμοὺς κινεῖν ἢ τάφους ἢ ὅρους. ἐμνήσθη ταύτης καὶ ἐν νόμῳ (l.
Νόμων) ὀγδόῳ (913 b). (2) ἔτι διασύρει τὸν Ἡρακλείτου χορὸν ὡς |
| 5 | ἀσεβῆ· τὰ γὰρ ἱερὰ ἀκίνητα. |
|---|
Tht 181c | στρέφηται.
ὡς ὁ στρόβιλος. |
Tht 181e | τὸ μέν τι ἀμφοτέρως.
ἔστι καὶ τρίτον σκέλος τῆς διαιρέσεως τὸ λέγον οὐδὲν ἀμφοτέρως, |
| ὅπερ σὺν τῷ δευτέρῳ ἐλέγχεται. | 33 |
Tht 181e,bis | φάναι ἀμφοτέρως.
ἀντὶ τοῦ τὰ πάντα κατὰ τὰς δύο κινοῦνται κινήσεις. |
Tht 181e,ter | φανεῖται.
τὸ γὰρ μὴ ἀλλοιούμενον, καθ’ ὃ οὐκ ἀλλοιοῦται, οὐ κινεῖται ἀλλ’
ἵσταται. |
Tht 182a | ἀλλόκοτόν τε.
ἐκ τούτου δῆλον ὅτι τὸ τῆς ποιότητος ὄνομα Πλάτων ἐστὶν ὁ πρῶτος
θεὶς ἐν τοῖς Ἕλλησιν. |
Tht 182a,bis | ἁθρόον.
γενικῶς. |
Tht 182a,ter | κατὰ μέρη.
εἰδικῶς. |
Tht 182c | τὰ μὲν τοίνυν ἄλλα.
τὰ τῶν Ἡρακλειτείων ἄλλα δοξάσματα. |
Tht 183a | ὁμοίως ὀρθὴ εἶναι.
ἀντὶ τοῦ συνδραμεῖν τὴν ἀντίφασιν. |
Tht 183b | οὐδὲ γὰρ τοῦτο.
εἰ γάρ, ὥς φασι, πάντα παντοίως κινεῖται, εἴ τι δ’ ἄν τις εἴποι,
οὐδ’ ἐκεῖνο ἔσται, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ αὐτῶν ἡ δόξα κινεῖται καὶ μετα‐
βάλλεται. |
Tht 183b,bis | οἰκειοτάτη ... διάλεκτος. |
| ἡ λέγουσα ἀπειραχῶς τὸ οὐδὲ οὕτως. | 34 |
Tht 183d | τοὺς φάσκοντας.
τοὺς περὶ Μέλισσον. |
Tht 183d,bis | ἱππέας εἰς πεδίον.
παροιμία ἱππῆς (sic) προκαλεῖσθαι εἰς πεδίον, ἐπὶ τῶν τοὺς ἔν τισι
βελτίους καὶ ἐπιστημονεστέρους αὑτῶν εἰς ἔριν παρακαλούντων.
Πλάτων Θεαιτήτῳ καὶ Μένανδρος Καταψευδομένῳ (fr. 268 Kock). |
| 5 | γράφεται δὲ καὶ ἵππον εἰς πεδίον προκαλεῖσθαι, ἐπὶ τῶν εἰς ἃ βούλεταί
τις προκαλούντων. |
|---|
Tht 183e | ἕνα ὄντα.
ἀντί νυ πολλῶν
λαῶν ἐστιν ἀνήρ, ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ (I 116—17). |
Tht 184a | βάθος τι.
φαίνεται καὶ Ἀριστοτέλης σεμνύνων τὸν Παρμενίδην. καὶ νῦν φησι
φοβεῖσθαι ἕξ τινας καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἐπιχειρεῖν βασανίζειν τὰ τοῦ
Παρμενίδου. |
Tht 184b | τῷ.
ἐρωτηματικὸν ἀντὶ τοῦ τίνι. |
Tht 184e | πάντα τὰ τοιαῦτα.
πάντα τὰ τοιαῦτα λέγει τὰ αἰσθητά· εἰς τὸ σῶμα δέ, εἰς τὰ αἰσθητήρια. |
Tht 185a | εἴ τι ἄρα κτλ.
τὴν διάνοιαν καὶ τὴν κοινὴν αἴσθησιν νῦν εἰς ταὐτὸν ἄγει διὰ τὸ
πρόχειρον· καὶ μετ’ ὀλίγον δὲ διαστέλλει. |
Tht 185b | ἀμφοτέρω. |
| φωνὴν καὶ χρόαν. | 35 |
Tht 185c | τό τ’ ἐπὶ πᾶσι.
τὸ τῶν πέντε αἰσθήσεων γενικῶς. |
Tht 185c,bis | ποῖα ἀποδώσεις.
τὸν ἐπὶ τούτοις ὁρισμόν. |
Tht 185d | διὰ τίνος ποτέ.
νῦν τὸ διανοητικὸν ἐκ τῆς κοινῆς αἰσθήσεως διέκρινεν. |
Tht 185d,bis | τούτοις.
τῇ τε κοινῇ αἰσθήσει καὶ τῇ διανοίᾳ. |
Tht 186a | ποτέρων.
τῶν μετὰ σώματος ἢ τῶν ἄνευ σώματος. |
Tht 186b | πρὸς τὰ μέλλοντα.
οἱ γὰρ πολλοὶ τὸ ἀγαθὸν ἐν τοῖς πρακτοῖς τίθενται μόνοις· καὶ διὰ
τοῦτο εἶπεν οὕτω πρὸς μέλλοντα. |
Tht 187d | θράττει.
ταράττεις, ἐνοχλεῖς. |
Tht 187e | πῶς οὖν κτλ.
τρία ἐπιχειρήματα κατὰ τῆς ψευδοδοξίας ἐκτίθεται· εἶτα προβὰς τῷ
λόγῳ καὶ ἐπικρίνων λέγει ὅτι τὸ μὲν πρῶτον καὶ τὸ τρίτον δεῖταί τινος
λύσεως, τὸ δὲ δεύτερον ἀποδέχεται, διότι μὴ ὂν ἐλάμβανε τὸ μηδαμῶς ὄν. |
Tht 187e,bis | ψευδῆ φαμεν.
ἐπιχείρημα κατασκευάζον ὅτι οὐκ ἔστι ψευδῆς δόξα. |
Tht 188c | ἆρ’ οὖν οὐ ταύτῃ.
οὐκ ἀπὸ τῶν γνώσεων, φησί, καὶ τῶν γινωσκόντων, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν |
| γνωστῶν. | 36 |
Tht 188d | μὴ ἁπλοῦν ᾖ.
ὁμολογεῖται παρὰ πᾶσι, φησίν, ὅτι ὁ ψευδῆ δοξάζων τὰ μὴ ὄντα
δοξάζει. ἐπιχείρημα κατασκευάζον ὅτι οὐκ ἔστι ψευδὴς δόξα. |
Tht 188d,bis | κἂν ὁπωσοῦν.
κἂν ᾖ, φησίν, ἐπιστημονικώτατος. |
Tht 188d,ter | περὶ τῶν ὄντων του.
περὶ τῶν ὄντων του· οἷον εἰ λέγοι τις πρὸς ἡμᾶς ἀπορῶν, “ἆρα ψευδο‐
δοξῶν περί τινος τῶν ὄντων ψευδοδοξήσει, οἷον ἵππου, οἰόμενος τὸν
ἵππον μὴ εἶναι, ἢ αὐτὸ τὸ μὴ ὂν λέγων, ἆρα ἔστι τὸ μὴ ὂν ἢ οὐκ ἔστιν;” |
Tht 189c | ὀρθότατά μοι νῦν κτλ.
τὸ καθ’ ἑτερότητα μὴ ὂν λέγει. |
Tht 189d | τοῦτο μὲν οὖν κτλ.
ὡς εἰ ἔλεγεν, οὐκ εἴσι τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα μεγάλα. |
Tht 191a | τῶν ἄλλων.
τῶν ἐνισταμένων κατὰ τῆς ψευδοδοξίας. |
Tht 191a,bis | ἐκτὸς τοῦ γελοίου.
γελοῖόν ἐστι τὸ αἰσχρὸν μετὰ ἀσθενείας, αἰσχρὸν δὲ τὸ τὰ ψευδῆ
ὁμολογεῖν, ἀσθένεια δὲ τὸ μὴ δύνασθαι τὰ σοφίσματα λύειν. |
Tht 191a,ter | ναυτιῶντες.
διὰ τὸν τῆς ψυχῆς ἐν τῇ γενέσει κλύδωνα. |
Tht 191b | ὁρῶν ἄλλον.
ἡ συμπλοκὴ τῆς αἰσθήσεως καὶ τῆς δόξης ἔλυσε τὸ ἄπορον. |
Tht 191b,bis | ἀπέστημεν αὐτοῦ. |
| τοῦ ὁμολογεῖν εἶναι ψευδοδοξίαν. | 37 |
Tht 191b,ter | μὴ γὰρ οὕτω κτλ.
μὴ οὕτω τιθῶμεν, φησίν, ὡς ἔμπροσθεν, καὶ ἡμῖν συγχωρήσει τις
εἶναι δυνατὸν ἃ οἶδέν τις δοξάσαι αὐτὰ ἄττα εἶναι ὧν οὐκ οἶδεν· ἴσως
δὲ ἀντιτενεῖ. καὶ γὰρ τοῦτο προσέθηκεν, εἰδὼς ὅτι κἂν ἐν μίξει τοῦ |
| 5 | εἰδέναι πρὸς τὸ αἰσθάνεσθαι δείξωμεν ψευδῆ δόξαν ἐνοῦσαν, οὐχ ἕξομέν
τι λέγειν πρὸς τὸν ἀποροῦντα περὶ τούτων, ἐπειδὰν ἡμᾶς ἐρωτᾷ περὶ
τῶν ἔξω τῆς αἰσθήσεως, εἰ δυνατὸν συστῆναι ψευδοδοξίαν, οἷον ἐπὶ
τῶν παρὰ τοῖς γεωμέτραις καλουμένων †ψευδαρίων (l. ψευδαριθμῶν).
οὐ γὰρ διὰ μίξιν αἰσθήσεως ψευδογραφοῦσιν. |
|---|
Tht 194e | λάσιον.
τὸ λάσιον οἱ φιλόσοφοι προ [spatium c. 10 litterarum] τοῦ τραχὺ
ἀκούει. τὸ δὲ πάνσοφος ἡ εἰωθυῖα ἐστὶν τοῦ Σωκράτους εἰρωνεία· τὸ
γὰρ λάσιον καὶ τραχὺ οὐκ ἔστιν ἐπαινετόν, ὥστε σκώπτει τὸν ἐπαινέ‐ |
| 5 | σαντα Ὅμηρον. |
|---|
Tht 195d | ὃν διανοούμεθα.
τὸ νοητὸν παράδειγμα, τὴν ἰδέαν. |
Tht 196d | ἀμφότερά γε.
τὸ τὴν ἀντίφασιν συντρέχειν. |
Tht 196d,bis | ἀναισχυντεῖν.
τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖσθαι. |
Tht 197a | προὔργου.
συμφέρον ἢ πλέον. |
Tht 197a,bis | μὴ ἀπεχομένῳ.
διὰ τοὺς ἀντιλογικούς. |
Tht 200e | δείξειν αὐτό. |
| παροιμία· ὁ τὸν ποταμὸν καθηγούμενος, αὐτὸ δείξει. ἐπὶ τῶν ἐκ
τῆς πείρας γινωσκομένων. κατιόντων γάρ τινων εἰς ποταμὸν πρὸς τὸ
διαπεράσαι, ἤρετό τις τὸν προηγούμενον εἰ βάθος ἔχοι τὸ ὕδωρ· ὁ δὲ | 38 |
| 5 | ἔφη “αὐτὸ δείξει”. |
|---|
Tht 201b | τί μήν;
καταφατικόν ἐστιν, ἐν ἴσῳ τὸ οἴομαι. |
Tht 206d | ἐνεός.
ἄφωνος. |
Tht 207a | οἷον καὶ Ἡσίοδος κτλ.
Ἡσίοδος (O D 455)—
φησὶ δ’ ἀνὴρ φρένας ἀφνειὸς πήξασθαι ἅμαξαν
νήπιος· οὐδὲ τὸ οἶδ’· ἑκατὸν δέ τε δούραθ’ ἁμάξης |
| 5 | τῶν πρόσθεν μελέτην ἐχέμεν οἰκήϊα θέσθαι
εὖτ’ ἂν δὴ πρώτιστ’ ἄροτος θνητοῖσι φανείη
δὴ τότ’ ἐφορμηθῆναι ὁμῶς δμῶές τε καὶ αὐτός.
(T: non habet W.) |
|---|
Tht 209b | Μυσῶν τὸν ἔσχατον.
παροιμία Μυσῶν ἔσχατος, ἐπὶ τῶν εὐτελεστάτων. Μάγνης
Ποαστρείᾳ (fr. 5 Kock)—
οὐκ ἔστιν οὐδείς, οὐδ’ ὁ Μυσῶν ἔσχατος. |
| 5 | καὶ Μένανδρος Ἀνδρογύνῳ (fr. 55 Kock)—
Μυσῶν ἔσχατος πολέμιος. |
|---|
Tht 209d | ὑπέρου ... περιτροπή. |
| παροιμία ὑπέρου περιτροπὴ ἐπὶ τῶν 〈τ〉αὐτὰ ποιούντων πολλάκις
καὶ μηδὲν ἀνυόντων, ἢ ἐπὶ τῶν ταχέως τι πραττόντων. μέμνηται δὲ
αὐτῆς Φιλήμων ἐν Ἥρωσιν (fr. 30 Kock) καὶ ἐνταῦθα Πλάτων. | 39 |
Sph t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΟΦΙΣΤΗΝ |
Sph ad tit | ΣΟΦΙΣΤΗΣ.
ὅτι σοφιστὴν καλεῖ ὁ Πλάτων καὶ τὸν 〈Ἔρωτα〉 καὶ τὸν Ἅιδην καὶ
τὸν Δία, καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν σοφιστικὴν τέχνην· ὅθεν
ὑπονοοῦμεν ὅτι γλαφυρωτέρου σκοποῦ ἔχεται ὁ διάλογος. ἔστι γὰρ |
| 5 | κατὰ τὸν μέγαν Ἰάμβλιχον ὁ σκοπὸς νῦν περὶ τοῦ ὑπὸ σελήνην
δημιουργοῦ. οὗτος γὰρ καὶ εἰδωλοποιὸς καὶ καθαρτὴς ψυχῶν, ἐναντίων
λόγων ἀεὶ χωρίζων, μεταβλητικός, καὶ νέων πλουσίων ἔμμισθος
θηρευτής, ψυχὰς ὑποδεχόμενος πλήρεις ἀλόγων ἄνωθεν ἰούσας, καὶ
μισθὸν λαμβάνων παρ’ αὐτῶν τὴν ζωοποιίαν τὴν κατὰ λόγον τῶν |
|---|
| 10 | θνητῶν. οὗτος ἐνδέδεται τῷ μὴ ὄντι, τὰ ἔνυλα δημιουργῶν, καὶ τὸ
ὡς ἀληθῶς ψεῦδος ἀσπαζόμενος, τὴν ὕλην· βλέπει δὲ εἰς τὸ ὄντως ὄν.
οὗτός ἐστιν ὁ πολυκέφαλος, πολλὰς οὐσίας καὶ ζῳὰς προβεβλημένος,
δι’ ὧν κατασκευάζει τὴν ποικιλίαν τῆς γενέσεως. ὁ δ’ αὐτὸς καὶ γόης,
ὡς θέλγων τὰς ψυχὰς τοῖς φυσικοῖς λόγοις, ὡς δυσαποσπάστως ἔχειν |
|---|
| 15 | ἀπὸ τῆς γενέσεως. καὶ γὰρ ὁ ἔρως γόης, καὶ ἡ φύσις ὑπό τινων μάγος
κέκληται διὰ τὰς συμπαθείας καὶ ἀντιπαθείας τῶν φύσει. νῦν οὖν τὸν
παντοδαπὸν σοφιστὴν βούλεται διδάσκειν. καὶ γὰρ καὶ ὁ φιλόσοφος
σοφιστὴς ὡς μιμούμενος τόν τε οὐράνιον δημιουργὸν καὶ τὸν γενεσι‐
ουργόν. καὶ ἡ διαιρετικὴ μιμεῖται τὴν ἀπὸ τοῦ ἑνὸς τῶν ὄντων πρόοδον, |
|---|
| 20 | καὶ ὁ γενεσιουργὸς τὸν οὐράνιον δημιουργόν· διὸ καὶ σοφιστής. καὶ
αὐτὸς δὲ ὁ σοφιστὴς ἄνθρωπος ὢν διὰ τὸ τὰ μεγάλα μιμεῖσθαι σοφιστὴς
καλεῖται· ὅθεν καὶ τὸν σοφιστὴν πολυκέφαλον εἴρηκεν. ὁ δὲ ξένος εἰς
τύπον τοῦ πατρὸς τῶν δημιουργῶν νοείσθω ὑπερουράνιος καὶ ἐξῃρη‐
μένος, οἱ δὲ ἀκροαταὶ εἰς τὰς δημιουργικὰς νοήσεις, ὁ μὲν εἰς τὴν |
|---|
| 25 | τοῦ Διός, ὁ δὲ εἰς τὴν ἀγγελικὴν ὡς Ἑρμαϊκὸς καὶ γεωμετρικός. καὶ
ἐπεὶ ἡ δημιουργία ἐκ τοῦ ἀτελοῦς εἰς τὸ τέλειον, διὰ τοῦτο πρῶτον |
|---|
| ὁ ξένος τῷ Θεοδώρῳ συγγίνεται, εἶτα δι’ ἐπιστροφῆς τῷ διίῳ Σωκράτει. | 40 |
Sph 216a | ἐξ Ἐλέας.
Ἐλέα πόλις ἐν Ἰταλίᾳ. |
Sph 216a,bis | τὸν Ὁμήρου λόγον.
τὸ μὲν Ὁμηρικὸν ἔχει (ρ 485) “καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες”
καὶ τὰ ἑξῆς. ὁ δὲ Σωκράτης νῦν, συμφωνῶν ἑαυτῷ ἐν τῇ Πολιτείᾳ,
πραότερον ἐπιρραπίζει τὸν τοῦ Ὁμήρου λόγον διὰ τοῦ “συνοπαδὸν |
| 5 | γινόμενον.” τὸ γὰρ μεταμορφοῦσθαι θεὸν ὡς ἀπατηλὸν ἐκβάλλει τῆς
ἑαυτοῦ πολιτείας Πλάτων. |
|---|
Sph 216c | τοῦ μηδενός.
παροιμία ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων. (T: non habet W.) |
Sph 219a | ἀλλὰ μὴν κτλ.
[Start of a diagram]ἡ καθόλου τέχνη
ποιητικὴ διὰ τὴν τοῦ νοῦ πρόοδον
κτητικὴ διὰ τὴν τοῦ νοῦ ἐπιστροφήν |
| 5 | τὸ κτητικόν
χειρωτικόν μεταβλητικόν
θηρευτικόν ἀγωνιστικόν
ἀψύχων ζωοθηρικόν |
|---|
| πεζοθηρικόν ὑγροθηρικόν[End of a diagram] | 41 |
| 10 | [Start of a diagram]τὸ ὑγροθηρευτικόν
ἔνυδρον πτηνόν
ἑρκοθηρικόν πληκτικόν
πυρευτικόν ἀγκιστρευτικόν
τριοδοντιακόν ἀσπαλιευτικόν[End of a diagram] |
|---|
| 15 | T: eadem fere B, sed minus accurate descripta: non habet W. |
|---|
Sph 220a | ἄττα.
ἀ῞ττα (sic)· τοῦτο ψιλούμενον μέν τινα σημαίνει, δασυνόμενον δὲ
ἅτινα, ὡς Δημοσθένης δηλοῖ ἐν τῷ τῆς παραπρεσβείας (XIX 304)
“ὁ δὲ πρεσβεύων Αἰσχίνης οὑτοσὶ ἐλθὼν πῶς μὲν καὶ ἄττα (sic) ποτὲ |
| 5 | διελέχθη;” ἐνίοτε δὲ ἐκ τοῦ περιττοῦ προστίθεται, ὡς ἐν Χείρωνι
Φερεκράτης (fr. 151 Kock) “τοῖς δέκα ταλάντοις ἄλλα προστίθησιν,
ἔφη ἄττα πεντήκοντα·” οὐδὲν γὰρ σημαίνει ἐνταῦθα τὸ ἄττα. Ἀρι‐
στοφάνης Ἱππεῦσιν (immo Nub. 630) |
|---|
| ὅστις καλ’ ἀθύρμασι (sic) ἄττα μικρὰ μανθάνων. | 42 |
| 10 | Ἐρατοσθένης δὲ χρονικῶς αὐτό φησι παραλαμβάνεσθαι·
πυθοῦ χελιδὼν κἀποθ’ (sic) ἄττα φαίνεται,
καὶ πάλιν
ὁπηνικαάττ’ (sic) ὑμεῖς κοπιᾶτε ὀρχούμενοι. |
|---|
Sph 239c | ἄτοπος.
ἄτοπον τὸ θαυμαστὸν Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ (142 b) “οὐδέν γ’
ἄτοπον ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον ἦν”· ἐσαφηνίσθη γὰρ διὰ τῆς
ἀντιθέσεως. τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου· Εὔπολις Μαρικᾷ |
| 5 | (fr. 180 Kock)—
καὶ πολλὰ ἀγαθ’ ἐν τοῖσι κουρίοις ἐγὼ
ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γινώσκειν δοκῶν.
ἀντὶ τοῦ ἀνυπόπτως. |
|---|
Sph 241d | τυφλῷ.
παροιμία καὶ τυφλῷ δῆλον ἐπὶ τῶν ἄγαν σαφεστάτων. μέμνηται
ταύτης καὶ Μένανδρος Δεισιδαίμονι (fr. 111 Kock) καὶ Ἀριστοφάνης
Πλούτῳ (48). |
Sph 243b | ἦν.
ἀντὶ τοῦ ἤμην Ἀττικῶς. |
Sph 243b,bis | ἵν’.
ὅπου. |
Sph 243d | κατὰ πόδα.
παρ’ αὐτά, κατὰ τάξιν. |
Sph 247a | τί μήν; |
| κατάφασιν δηλοῖ ἀντὶ τοῦ πῶς γὰρ οὔ; διὰ τί γὰρ οὔ. | 43 |
Sph 252c | Εὐρυκλέα.
(1) παροιμία Εὐρυκλῆς ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς κακὰ μαντευομένων.
Εὐρυκλῆς γὰρ ἐδόκει δαίμονά τινα ἐν τῇ γαστρὶ ἔχειν, τὸν ἐγκελευό‐
μενον αὐτῷ περὶ τῶν μελλόντων λέγειν· ὅθεν καὶ ἐγγαστρίμυθος |
| 5 | ἐκαλεῖτο. οὗτος δὲ προειπὼν ποτὲ τινὶ τὰ μὴ καθ’ ἡδονὴν κακῶς
ἀπήλλαξεν. ἄτοπον δὲ τὸν μὴ ἑδραῖον ἀλλ’ ἀεὶ ἐκτοπίζοντα λέγει.
(2) παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς τινα κακὰ μαντευομένων, λεγομένη ἐξ
Εὐρυκλέους ἐγγαστριμύθου μάντεως, ἀφ’ οὗ καὶ γένος τι μάντεων
Εὐρυκλεῖς ἔλεγον. ἐγγαστρίμυθος δέ ἐστιν ὁ ἐν γαστρὶ μαντευόμενος. |
|---|
| 10 | τοῦτον καὶ ἐγγαστρίμαντιν ὃν νῦν τινες Πύθωνά φασι, Σοφοκλῆς δὲ
στερνόμαντιν (fr. 59 Pearson), καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Σφηξὶ (1019)—
μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιαν.
Φιλόχορος δὲ ἐν τρίτῳ (F H G I 416, 192) καὶ γυναῖκας ἐγγαστρι‐
μύθους φησίν. |
|---|
Sph 259d | ἁμῇ γέ πῃ.
ὁπωσδήποτε, καθ’ ὁτιοῦν, λέγεται δὲ καὶ ἁμωσγέπως, καὶ †ἁμόθεν,
καὶ ἁμουγέπου, καὶ ἁμοιγέποι καὶ †ἁμοσέποι. |
Plt t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ |
Plt 257a | εἶεν.
(1) ἄγε δή. ἢ συγκατάθεσις τῶν εἰρημένων, συναφὴ δὲ πρὸς τὰ |
| μέλλοντα.
(2) εἶεν· ἀναφώνημα ὅμοιον τῷ ἀλλά. | 44 |
Plt 257d | τὸν μέν.
τὸν Θεαίτητον. |
Plt 257d,bis | τοῦ δ’.
τοῦ νέου Σωκράτους. |
Plt 263b | εἶδός τε καὶ μέρος.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι ἐπὶ πλέον τὸ μέρος τοῦ εἴδους. |
Plt 263b,bis | του.
τινος. |
Plt 264b | ἠνυκέναι βραδύτερον.
παροιμία πρὸς τοὺς σπεύδοντας, βραδύτερον δὲ τῷ σπεύδειν συντε‐
λοῦντας. |
Plt 264d | διχάζειν.
δίχα σχίζειν. (T: non habet W.) |
Plt 265b | νεαλέστεροι.
νεαλὴς ὁ πρόσφατος. κυρίως δὲ ἐπὶ τῶν ἁλσὶ πατουμένων ἡ λέξις.
ἔτι δὲ καὶ ὁ νεωστὶ ἑαλωκὼς ἰχθύς, καὶ δὴ καὶ ὁ νεωστὶ ἁλισθείς. |
Plt 266d | ἵνα μή με φθῇς (Stephanus e Ficino: μ’ ἔφθης B W:
μεμφθῇς T). |
| γρ. ἵνα μὴ μεμφθῇ. (W: non habet T.) | 45 |
Plt 268a | σφεῖς.
αὐτοί. |
Plt 277d | δεδέηκεν (B W: δεδεηκεηλω T).
γρ. καὶ δεδήλωκεν (W). |
Plt 280c | πιλητικήν.
τὴν ἐξ ἐρίων πίλησιν. (W: non habet T.) |
Plt 283b | εἶεν.
ἀναφώνημα ὅμοιον τῷ ἀλλά. |
Plt 285a | κομψῶν.
κομψός· τωθαστής, γελοιαστής, σκωπτικός· ἢ καλός, ἢ μέτριος. |
Plt 285d | ἦ που.
ἴσως, σχεδόν. ἤπουγε· πολλῷ πλέον. |
Plt 290d | γέ τινος (W: γτέ τινος T: γείτονος B).
γρ. καὶ γείτονος (καὶ om. T). |
Plt 290d,bis | ση〈μείωσαι〉 ὅτι οἱ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖς πάντες ἱερεῖς ἦσαν. |
Plt 298e | κύρβεσι.
τρίγωνοι πίνακες ἐν οἷς οἱ περὶ τῶν ἱερῶν νόμοι ἐγγεγραμμένοι
ἦσαν καὶ πολιτικοί· ἄξονες δὲ τετράγωνοι ἐν οἷς οἱ περὶ τῶν ἰδιωτικῶν.
τινὲς δὲ ἀδιάφορα ταῦτά φασιν. |
Plt 300c | δεύτερος πλοῦς.
δεύτερος πλοῦς ἐπὶ τῶν ἀσφαλῶς τι πραττόντων· παρ’ ὅσον οἱ |
| διαμαρτόντες κατὰ τὸν πρότερον πλοῦν ἀσφαλῶς παρασκευάζονται τὸν
δεύτερον. ἐμνήσθη ταύτης ἐν Φαίδωνι (99 d)· τὸν δεύτερόν φασι | 46 |
| 5 | πλοῦν ἐπὶ τὴν τῆς αἰτίας ζήτησιν· καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ βʹ τῶν
Ἠθικῶν (1109 a 34) καὶ Μένανδρος Κεκρυφάλῳ (fr. 279 Kock) καὶ
Πλοκίῳ (fr. 241 Kock) καὶ Θεοφορουμένῃ (fr. 228 Kock). |
|---|
Plt 303e | ση〈μείωσαι〉 περὶ χρυσοῦ ἑψήσεως (ἐψ. χρ. W). |
Plt 307c | βλακικά.
εὐήθη, μωρά, ἀνόητα, ἀπὸ ἰχθύος καλουμένου βλακός, ὁμοίου
σιλούρῳ, ἀχρήστου τοσοῦτον ὡς μηδὲ κυνὶ βρώσιμον εἶναι. οἱ δὲ ἀπὸ
τοῦ ἐν Κύμῃ χωρίου, τῆς Βλακείας. |
Plt 310e | εὐήτριον.
ἱμάτιον εὐϋφές. ἤτριον δὲ ἔνδυμα ὑμενῶδες. |
Prm t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΝ |
Prm 126a | ἐκ Κλαζομενῶν.
Κλαζομέναι πόλις Ἰωνίας. |
Prm 126c | ἐν Μελίτῃ. |
| Μελίτη δῆμος Κεκροπίδος. | 47 |
Prm 127a | Παναθήναια.
ἡ τῶν Παναθηναίων ἑορτὴ καὶ ὁ ἀγὼν ἐτέθη μὲν πρῶτον ὑπὸ
Ἐριχθονίου τοῦ Ἡφαίστου καὶ τῆς Ἀθηνᾶς, ὕστερον δὲ ὑπὸ Θησέως
συναγαγόντος τοὺς δήμους εἰς ἄστυ. ἄγεται δὲ ὁ ἀγὼν διὰ πέντε ἐτῶν. |
| 5 | καὶ ἀγωνίζεται παῖς †Ἴσθμια, οὐ †πρεσβύτερος, καὶ ἀγένειος ἀνήρ. τῷ
δὲ νικῶντι διδόασιν ἔλαιον ἐν ἀμφορεῦσιν, καὶ στεφανοῦσιν αὐτὸν ἐλαίᾳ
πλεκτῇ. |
|---|
Prm 127b | παιδικά.
καὶ ἐπὶ θηλειῶν καὶ ἐπὶ ἀρρένων ἐρωμένων ἡ λέξις εὕρηται, κατὰ
μεταφορὰν δὲ τὴν ἀπὸ τούτων καὶ ἐπὶ πάντων τῶν σπουδαζομένων
πάνυ· ᾗ καὶ ἐν Φαίδρῳ λέγεται (236 b)· “Ἐσπούδακας, ὦ Φαῖδρε, ὅτι |
| 5 | σου τῶν παιδικῶν ἐπελαβόμην, ἐρεσχηλῶν σε” ἡ δὲ λέξις ὡς ἐπὶ τὸ |
|---|
| πολὺ ἐπὶ τῶν ἀσελγῶς ἐρωμένων. | 48 |
Prm 127c | Κεραμεικῷ.
τόπος Ἀθήνῃσιν, ἔνθα καὶ οἱ πόρνοι προειστήκεσαν, εἰσὶ δὲ δύο
Κεραμεικοί, ὁ μὲν ἔξω τείχους, ὁ δὲ ἐντός. |
Prm 127e | εἰ πολλά ἐστι κτλ.
τὸ τοῦ Ζήνωνος πρῶτον ἐπιχείρημα· εἰ πολλὰ τὰ ὄντα, τὸ αὐτὸ
ὅμοιον καὶ ἀνόμοιον, ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον τὸ αὐτὸ ὅμοιον εἶναι καὶ
ἀνόμοιον. οὐκ ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα. |
Prm 130b | ἄγασθαι.
θαυμάζεσθαι. |
Prm 130d | ἔθραξε.
ἐτάραξεν, ἠνώχλησεν, ἔνυξεν. |
Prm 130d,bis | τινα βυθόν (sic B: τινα ἀβῦθον T: τινα ἄβυθον W).
γρ. καὶ πολλήν. (γρ. καὶ om. T.) |
Prm 131b | ἡδέως.
ἀντὶ τοῦ κατὰ φύσιν νῦν. σημαίνει δὲ ἔστιν ὅτε καὶ τὸ εὐήθως καὶ
τὸ γελοίως. |
Prm 136d | τὸ δεινότερον οὐχ ὡς ἰσχυρότερον ἄπορον, ὡς εἰώθασι δεινοὺς λέγειν
τοὺς κρατοῦντας τῇ δυνάμει τῶν λόγων, ἀλλ’ ὡς μείζονος δείματος καὶ
εὐλαβείας τοῖς νοῦν ἔχουσιν ἄξιον. |
Prm 136e | τὸ τοῦ Ἰβυκείου ἵππου.
τὸ τοῦ μελοποιοῦ Ἰβύκου ῥητόν (fr. 7 Diehl) “Ἔρως αὖτέ με
κυανέοισιν ὑπὸ βλεφάροις τακερά, ὄμμασι δερκόμενος κηλήμασι
παντοδαποῖς, εἰς ἄπειρα δίκτυα Κύπριδος βάλλει· ἦ μὰν τρομέων ἵν’ |
| 5 | ἐπερχόμενον ὥστε φερέζυγος ἵππος ἀεθλοφόρος ποτὶ γήραϊ ἀσκῶν, σὺν |
|---|
| συνοχέσι θοοῖς εἰς ἅμιλλαν ἔβα.” | 49 |
Prm 137a | διανεῦσαι.
περαιωθῆναι. |
Prm 140d | τῳ (Bekker: τῷ T Y: τὸ W: αὑτῷ B) αὐτό.
γρ. καὶ αὐτῷ αὐτό (W). |
Prm 162a | ἀνήσει.
ἀφήσει ἢ ἀναπείσει. |
Phlb t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΦΙΛΗΒΟΝ |
Phlb 13c | πεισόμεθα (Badham: πειρόμεθα B: πειρασόμεθα TW).
γρ. καὶ πειρώμεθα (W: non habet T). |
Phlb 14a | ὥσπερ μῦθος ἀπολόμενος.
παροιμία ὁ μῦθος ἀπώλετο. τούτῳ χρῶνται τῷ λόγῳ οἱ λέγοντές
τι πρὸς τοὺς μὴ προσέχοντας. μέμνηται δὲ αὐτῆς καὶ Κρατῖνος ἐν
Δραπέτισι (fr. 59 Kock) καὶ Κράτης Λαμείᾳ (l. Λαμίᾳ: fr. 21 |
| 5 | Kock). |
|---|
Phlb 15c | μὴ κινεῖν εὖ κείμενον.
παροιμία μὴ κινεῖν κακὸν εὖ κείμενον, ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς ἐξ ἀνοίας
πράγματα ἐγειρόντων. ταύτης μέμνηται Ὑπερείδης ὁ ῥήτωρ ἐν τῷ
πρὸς Ἀριστογείτονα (fr. 30 Blass)· “καὶ οὐδὲ ἐκ τῆς παροιμίας |
| 5 | δύνασαι μανθάνειν τὸ μὴ κινεῖν κακὸν εὖ κείμενον.” μετῆκται δὲ ἐκ
τοῦ ἐν Ῥόδῳ Κολοσσοῦ, ὃς πεσὼν πολλὰς οἰκίας κατέσεισεν. βασιλέως
οὖν βουλομένου αὐτὸν ἀναστῆσαι, φοβούμενοι οἱ Ῥόδιοι μὴ πάλιν |
|---|
| καταπέσῃ, τὸ προκείμενον ἐπεφθέγξαντο. | 50 |
Phlb 19c | δεύτερος πλοῦς.
παροιμία δεύτερος πλοῦς ἐπὶ τῶν ἀσφαλῶς τι πραττόντων, παρ’
ὅσον οἱ διαμαρτόντες κατὰ τὸν πρότερον πλοῦν ἀσφαλῶς παρασκευά‐
ζονται τὸν δεύτερον. μέμνηται ταύτης Πλάτων καὶ ἐν Φαίδωνι (99 d) |
| 5 | “τὸν δεύτερόν φασι πλοῦν ἐπὶ τὴν τῆς αἰτίας ζήτησιν.” ὁμοία δὲ
αὐτῇ καὶ αὕτη· τῆς δευτέρας ἢ ὑστέρας ἐφόδου. |
|---|
Phlb 26b | ἔχοντ’ (T W: ἐχόντων B).
γρ. καὶ ἐχόντων (W). |
Phlb 27b | ἕτερον (B: λέγωμεν T W).
γρ. καὶ ἕτερον (W). |
Phlb 28b | νῦν μέντοι (T W: μὲν τοίνυν B).
γρ. καὶ μεντοίνυν (W). |
Phlb 29b | τί μήν;
καταφατικόν ἐστιν ἐν ἴσῳ τῷ οἴομαι. |
Phlb 30e | γένους τῆς (B: γενούστης T.)
γενούστης ὁ οἷον γεννήτης, ἢ συγγενής, ἢ ἔγγονος, ὧν τὸ τελευταῖον
ἐκδέχεσθαι ἄμεινον, ἢ ὁ οἷον γεννητικός. γεννῆται δὲ οὐχ οἱ ἐκ τοῦ
γένους καὶ ἀφ’ αἵματος προσήκοντες, ἀλλ’ οἱ ἐκ τῶν γενῶν τῶν συν‐ |
| 5 | νενεμημένων εἰς τὰς φρατρίας. οὗτοι δέ εἰσι, καθάπερ οἱ δημόται καὶ
φράτορες, νόμῳ τινὶ ἔχοντες κοινωνίαν. τὸ δὲ γένος ἔχει ἄνδρας λʹ. |
|---|
| αἱ δὲ φρατρίαι ἐκαλοῦντο †τριττοῖ, ὅτι τεσσάρων φυλῶν οὐσῶν εἰς
τρία ἑκάστην διεῖλον μέρη, τὰς μὲν φυλὰς δʹ κατὰ τὰς ὥρας τοῦ
ἐνιαυτοῦ, τὰς δὲ φρατρίας καὶ τριττύας δυοκαίδεκα, οἷον μῆνας, τὰ | 51 |
| 10 | δὲ γένη λʹ ἑκάστῃ φρατρίᾳ, καθάπερ ἡμέρας τξʹ. δωδεκάκις γὰρ λʹ τξʹ. |
|---|
Phlb 33e | λήθη μνήμης ἔξοδος.
ὅρος λήθης. (W: non habet T.) |
Phlb 33e,bis | τί μήν;
καταφατικόν ἐστιν, ἐν ἴσῳ τὸ οἶμαι. |
Phlb 34a | οὐκ ἀπὸ τρόπου.
οὐ πόρρω τρόπου. |
Phlb 34b | μνήμης.
ὄρος (sic) μνήμης. (W: non habet T.) |
Phlb 35c | τῷ.
τίνι. (T: non habet W.) |
Phlb 35c,bis | μηνύει (B T: δεικνύει W.)
γρ. μηνύει W. |
Phlb 39e | τί μήν;
καταφατικόν ἐστιν ἐν ἴσῳ τὸ οἶμαι. |
Phlb 44c | πείθεσθαι (B T: βούλεσθαι W).
γρ. καὶ πείθεσθαι W. |
Phlb 45e | μηδὲν ἄγαν.
παροιμία. ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν τὸ ἀπόφθεγμα ὅμοιον τῷ μηδὲν
ὑπὲρ τὸ μέτρον. |
Phlb 48b | πέλας.
τοῦτο τοπικῶς τάσσεται καὶ χρονικῶς καὶ ἐπὶ συγγενείας. Θουκυ‐
δίδης γοῦν ἐπὶ Κερκυραίων εἴρηκεν πέλας (I 32), διὰ τὸ σύνεγγυς |
| εἶναι ἀλλήλοις τὰ ναυτικά. | 52 |
Phlb 48c | γνῶθι σαυτόν.
παροιμία γνῶθι σαυτόν, ἐπὶ τῶν ὑπὲρ δύναμιν κομπαζόντων.
λέγουσι δὲ οἱ μὲν Χίλωνος εἶναι τὸ ἀπόφθεγμα, οἱ δὲ Λάβυος εὐνούχου
τινὸς νεωκόρου· οἱ δέ φασιν ὅτι Χίλωνος ἐρομένου τὸν θεὸν τί εἴη |
| 5 | ἄριστον, εἶπεν ἡ Πυθία· τὸ γνῶθι σαὐτόν. |
|---|
Phlb 52b | λήθη (T W: ἀληθῆ B).
γρ. ἀληθῆ (W). |
Phlb 53c | κομψοί.
τωθασταί, γελοιασταί, σκωπτικοί, ἢ καλοὶ ἢ μέτριοι. |
Phlb 53d | σεμνότατον.
θαυμαστότατον καὶ ἄξιον ἐντροπῆς, ἀξιωματικώτατον. |
Phlb 56c | προσαγωγίῳ.
τεκτονικὸν ὄργανον, ὃ προσάγοντες εὐθύνουσι τὰ στρεβλὰ ξύλα. |
Phlb 56e | τευταζόντων.
πραγματευομένων, ἐπὶ πολὺ διατριβόντων ἐν τῷ αὐτῷ, φροντιζόντων,
ἢ ἐπιστροφῶς τι πραττόντων, ἢ ἐνεργούντων, ἢ σπουδαζόντων· ἃ |
| πάντα δυνατὸν ἐπὶ τοῦ παρόντος ἐκδέξασθαι. σημαίνει δὲ καὶ τὸ | 53 |
| 5 | ἡσυχαζόντων, καὶ ἔτι τὸ σκευωρουμένων, ἢ στραγ〈γ〉ευομένων, ὅ
ἐστι σκολιῶς (sic: l. σχολαίως) διακειμένων, πρὸς τούτοις καὶ ταυτο‐
λογούντων ἢ φλυαρούντων· πολύσημος γὰρ ἡ λέξις ἥδε. |
|---|
Phlb 57d | ὁλκήν (B T: ἀκοήν W t).
γρ. καὶ ὁλκήν (W). |
Phlb 59d | εἶεν.
ἀναφώνημα ὅμοιον τῷ ἀλλά. |
Phlb 60a | δὶς καὶ τρίς.
δὶς καὶ τρὶς τὸ καλόν· παροιμία ὅτι χρὴ περὶ τῶν κ〈αλῶν〉 πολ‐
λάκις λέγειν. |
Phlb 60d | οἱ.
οἷ περισπωμένως ἑαυτῷ, ὡς νῦν· ὀξυτόνως δὲ οὗτοι. σημαίνει δὲ
καὶ τὸ ὅπου. |
Phlb 61b | ἵν’.
ὅπου. (W: non habet T.) |
Phlb 61d | δόξαν.
δόξα σημαίνει τὸν παρὰ τῶν πολλῶν ἔπαινον. τάττεται δὲ καὶ ἀντὶ
τῆς δοκήσεως, τοῦτέστιν (sic) ἀντὶ τῆς κατ’ ἀρετὴν ὑπολήψεως. δια‐
φέρει δὲ εὐκλείας, ἐπεὶ †νου κατὰ δόξαν ἐστὶ παρὰ τῶν ἀγαθῶν, δόξα |
| 5 | δὲ ὁ παρὰ τῶν πολλῶν ἔπαινος. | 54 |
|---|
Phlb 62d | μισγαγκείας.
μισγάγκεια ἡ μῖξις, ὅπου ποταμοὶ ἢ ῥύακες συμβάλλουσιν. |
Phlb 66a | τὴν †ἀίδιον.
γρ. καί τινα ἥδιον (W). |
Phlb 66b | γενεᾶς (γενέσεως Stobaeus).
γρ. καὶ γενναίας (W). |
Phlb 66d | τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι.
ἐκ μεταφορᾶς εἴρηται τοῦ ἐν ταῖς συνουσίαις ἔθους· Σοφοκλῆς ἐν
Ναυπλίῳ καταπλέοντι (fr. 425 Pearson). ἐκιρνῶντο γὰρ ἐν αὐταῖς
κρατῆρες τρεῖς, καὶ τὸν μὲν πρῶτον Διὸς Ὀλυμπίου καὶ θεῶν Ὀλυμ‐ |
| 5 | πίων ἔλεγον, τὸν δὲ δεύτερον ἡρώων, τὸν δὲ τρίτον σωτῆρος, ὡς
ἐνταῦθά τε καὶ δὴ ἐν Πολιτείᾳ (583 b). ἔλεγον δὲ αὐτὸν καὶ τέλειον,
ὡς Εὐριπίδης Ἀνδρομέδᾳ (TGF fr. 148) καὶ Ἀριστοφάνης Ταγη‐
νισταῖς (fr. 526 Kock). |
|---|
Smp t | ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ |
Smp 172a | Φαληρεύς.
Φάληρον δῆμος Αἰαντίδος, ἐξ οὗ Ἀπολλόδωρος. |
Smp 173b | Κυδαθηναιεύς.
Κυδαθήναιον δῆμος ἐν ἄστει τῆς Πανδιονίδος φυλῆς καλεῖται δὲ |
| καὶ Κύδαθον, ἐξ οὗ Ἀριστόδημος. | 55 |
Smp 174a | βλαύτας.
ὑποδήματα. οἱ δὲ βλαύτια (sic), σανδάλια ἰσχνά. |
Smp 174b | αὐτόματοι ἀγαθοὶ κτλ.
παροιμία αὐτόματοι δ’ ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴωσιν. ταύτην
δὲ λέγουσιν εἰρῆσθαι ἐπὶ Ἡρακλεῖ, †ὣ ὅτε ἑστιῶντο τῷ Κήϋκι ξένους
ἐπέστη. Κρατῖνος δὲ ἐν Πυλαίᾳ (fr. 169 Kock) μεταλλάξας αὐτὴν |
| 5 | ἀναγράφει οὕτως·
οἳ δ’ αὖθ’ ἡμεῖς ὡς ὁ παλαιὸς
λόγος, αὐτομάτους ἀγαθοὺς ἰέναι
κομψῶν ἐπὶ δαῖτα θεατῶν.
καὶ Εὔπολις ἐν †Χρυσογένει (l. Χρυσῷ γένει fr. 289 Kock). |
|---|
Smp 175a | ἵνα.
ὅπου. |
Smp 175d | ἐκ τῆς πληρεστέρας.
παροιμία ὅτι χρὴ μεταλαγχάνειν τοὺς οὐκ ἔχοντας παρὰ τῶν
ἐχόντων. |
Smp 176b | ῥᾷστα (B T W).
γρ. ἥδιστα. (T: non habet W.) |
Smp 176d | τὸν Μυρινούσιον (sic T W: Μυρρινούσιον B). |
| Μυρινοῦς (sic) δῆμος Αἰγηΐδος, ἀφ’ ἧς ὁ Φαῖδρος. | 56 |
Smp 177a | παίωνας (παίονας B T: παιᾶνας b t: παίαωνας W).
ἢ τοὺς λεγομένους παιᾶνας ὕμνους εἰς Ἀπόλλωνα ἐπὶ καταπαύσει
λοιμοῦ. ἢ Παιήονα τὸν θεῶν ἰατρόν. ἢ παίονας, ὡς νῦν, ᾠδὰς ἐπὶ
εὐτυχίᾳ καὶ νίκῃ. |
Smp 177b | καταλογάδην.
πεζῷ λόγῳ. |
Smp 179b | ἀτεχνῶς.
ἁπλῶς, ἢ καθάπαξ, ἰσχυρῶς, ἢ τελέως. οἱ δὲ ἐν ἴσῳ τῷ ὄντι καὶ
ἀληθείᾳ. οἱ δὲ δηλοῦν τὸ παράπαν καὶ καθόλου κατ’ ἀλήθειαν. |
Smp 179b,bis | Ἄλκηστις.
ἡ περὶ τῆς Ἀλκήστιδος ὑπόθεσις τοιαύτη τίς ἐστιν. Ἀπόλλων
ᾐτήσατο παρὰ τῶν Μοιρῶν, ὅπως ὁ Ἄδμητος τελευτᾶν μέλλων
παράσχῃ τὸν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἑκόντα τεθνηξόμενον, ἵνα ἴσον τῷ προτέρῳ |
| 5 | χρόνον ζήσῃ. καὶ δὴ Ἄλκηστις ἡ γυνὴ τοῦ Ἀδμήτου ἐπέδωκεν
ἑαυτήν, οὐδετέρου τῶν γονέων θελήσαντος ὑπὲρ τοῦ παιδὸς ἀποθανεῖν.
μετ’ οὐ πολὺ δὲ ταύτης τῆς συμφορᾶς γενομένης Ἡρακλῆς παρα‐
γενόμενος καὶ μαθὼν παρά τινος θεράποντος τὰ περὶ τὴν Ἄλκηστιν,
ἐπορεύθη ἐπὶ τὸν τάφον, καὶ Θάνατον ἀποστῆναι ποιήσας ἐσθῆτι |
|---|
| 10 | καλύπτει τὴν γυναῖκα, τὸν δὲ Ἄδμητον ἠξίου λαβόντα αὐτὴν τηρεῖν·
εἰληφέναι γὰρ αὐτὴν πάλης ἆθλον ἔλεγεν. μὴ βουλομένου δὲ ἐκείνου
ἔδειξεν ἣν †ἐπέλθῃ. Ἄλκηστις ἡ Πελίου θυγάτηρ, ὑπομείνασα ὑπὲρ
τοῦ ἰδίου ἀνδρὸς τελευτῆσαι, Ἡρακλέους ἐπιδημήσαντος ἐν τῇ Θετταλίᾳ
διασῴζεται, βιασαμένου τοὺς χθονίους θεοὺς καὶ ἀφελομένου τὴν |
|---|
| 15 | γυναῖκα. παρ’ οὐδετέρῳ κεῖται ἡ μυθοποιία. | 57 |
|---|
Smp 182d | ἐνθυμηθέντι (B T W).
γρ. καὶ ἐνεθυμήθην. |
Smp 182e | ἃ εἴ (T W: αἰεὶ B).
γρ. καὶ αἰεὶ (W). |
Smp 183b | ἀφροδίσιον γὰρ ὅρκον κτλ.
παροιμία Ἀφροδίσιος ὅρκος οὐκ ἐμποίνιμος, ἐπὶ τῶν δι’ ἔρωτα
ὀμνυόντων πολλάκις καὶ ἐπιορκούντων. μέμνηται δὲ ταύτης καὶ
Ἡσίοδος, λέγων (fr. 187 Rzach)— |
| 5 | ἐκ τοῦδ’ ὅρκον ἔθηκεν ἀμείνονα ἀνθρώποισι
νοσφιδίων ἔργων περὶ Κύπριδος [ἀφροδισίων],
καὶ Πλάτων ἐν Συμποσίῳ. |
|---|
Smp 184a | βασανίζειν.
δοκιμάζειν, διακρίνειν. μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῆς Λυδῆς λίθου δι’ ἧς
ὁ χρυσὸς βασανίζεται, τουτέστι δοκιμάζεται. |
Smp 185c | ἐκ τοῦ παραχρῆμα.
ἐκ τοῦ αὐτομάτου, ἐκ τοῦ προχείρου. |
Smp 185d | ἐὰν μέν σοι ἐθέλῃ κτλ.
(1) ση〈μείωσαι〉 τὰς θεραπείας τῆς λυγγός. (2) περὶ λυγμοῦ·
τὸ τοῦ λυγμοῦ σύμπτωμα ἐπιγίγνεται τῷ στομάχῳ διὰ πλήρωσιν
ἢ κένωσιν ἢ ψῦξιν, ἐνίοτε δὲ καὶ διὰ δῆξιν δριμέων ὑγρῶν καὶ |
| 5 | φαρμακώδων ταῖς ποιότησιν· οὓς ἐὰν ἐμοῦσιν αὐτίκα παύονται |
|---|
| λύζοντες. πολλοὶ καὶ τὸ διὰ τριῶν πεπερέων πιόντες ἢ αὐτὸ τὸ
πέπερι, ἐὰν εὐθέως ἐπιπίωσιν οἶνον, αὐτίκα λύζουσιν. καὶ τροφῆς δὲ
διαφθαρείσης εἰς δακνώδη ποιότητα ἔνιοι λύζουσιν. καὶ ῥιγώσαντες
δὲ τὸ στόμα τῆς κοιλίας ἔνιοι λύζουσι, καὶ μάλιστά γε τοῖς παισὶ | 58 |
| 10 | συμβαίνει λύζειν συνεχῶς ἐπὶ τῇ τοῦ στομάχου ψύξει καὶ τῇ τῆς
τροφῆς διαφθορᾷ. γίγνεται δὲ λυγμὸς καὶ ἐν πυρετοῖς καὶ μάλιστα
φλεγμαίνοντος στομάχου ἢ ἑτέρου σπλάγχνου. ψύξεως μὲν οὖν
προηγησαμένης τοῦ λυγμοῦ ἐπιτίθει τῷ στομάχῳ ἐν ἐρίῳ ἔλαιον, ἐν
ᾧ ἐψῶμεν (sic) κύμινον, πήγανον, ἀψίνθιον· δίδου δὲ ποτὸν πήγανον |
|---|
| 15 | μετ’ οἴνου ἢ σεύτλου ἑψημένου μελικράτῳ. καλὸν δὲ καὶ τὸ σκιλλη‐
τικὸν ὄξος καταροφούμενον. τὸ δὲ καστόρειον καὶ τοῖς διὰ ψῦξιν
λύζουσιν τελείοις δίδου, καὶ τοῖς ἐπὶ πλήθει χυμῶν τοῦτο πάσχουσιν,
δι’ ὀξυκράτου κεράτια ιηʹ. ὅταν δὲ ὑπὸ πληρώσεως λυγμὸς γένηται,
ἔμετος τούτοις ἴαμα καὶ τῶν ἄκρων τρίψις καὶ πνεύματος κατοχή. |
|---|
Smp 185e | ἀνακογχυλίασον.
ἀνακογχυλιάσαι τὸ κλύσαι τὴν φάρυγα, ὃ λέγομεν ἀναγαργάρισον. |
Smp 186a | ὡς ἔπος εἰπεῖν.
(1) ὡς φαίνεται καὶ ὡς ἐν λόγῳ εἰπεῖν.
(2) τοῦτο σχηματίζεται παρὰ τοῖς παλαιοῖς καὶ ὡς εἰπεῖν ἔπος, καὶ
ὡς ἔπος εἰπεῖν, καὶ ἔπος φάναι καὶ ὡς φάναι ἔπος. ἔτι δὲ καὶ διὰ μιᾶς |
| 5 | λέξεως ἐκφωνεῖται, οἷον ὡς φάναι καὶ ὡς εἰπεῖν· σημαίνει δὲ τὸ αὐτό. |
|---|
Smp 186b | πρεσβεύωμεν.
προτιμῶμεν, μεγαλύνωμεν. |
Smp 188d | θέμιν. |
| θέμις· δίκη. καὶ ἡ θεός, καὶ τιμὴ καὶ ἀξίωμα καὶ τὸ ἁρμόζον καὶ ὁ νόμος. | 59 |
Smp 190a | κυβιστῶσι.
κυβιστὴρ (sic) ὁ ὀρχηστὴς καὶ κυβιστῶσι τὸ ὀρχοῦνται. |
Smp 190d | ἀσκωλιάζοντες.
ἀσκωλιάζοντες κυρίως μὲν ἐπὶ τὸ τοὺς ἀσκοὺς ἅλλεσθαι ἀληλιμ‐
μένους, ἐφ’ οὓς ἐπήδων γελοίου ἕνεκα· τινὲς δὲ καὶ ἐπὶ τῶν συμπε‐
φυκόσι τοῖς σκέλεσιν ἁλλομένων. ἤδη δὲ τιθέασι καὶ τὸ τοῦ ἅλλεσθαι |
| 5 | τὸ νεῦρον τῶν ποδῶν ἀνέχοντα, ἢ ὡς νῦν, ἐπὶ σκέλους ἑνὸς βαίνοντα, τὸ
δὲ ἀσκωλιάζειν τὸ χωλαίνειν. |
|---|
Smp 191d | ψῆτται.
ἰχθύδιόν τι τῶν πλατέων ἡ ψῆττα, ἐκ δύο δερμάτων συγκεῖσθαι τὴν
ἰδέαν δοκοῦν, ὅ τινες σανδάλιον καλοῦσιν, οἱ δὲ βούγλωσσον, κακῶς
δέ· ἄλλα γάρ ἐστι ταῦτα. |
Smp 193a | λίσπαι.
αἱ λεῖαι καὶ ἐκτετριμμέναι καὶ ἄπυγοι λίαν, καὶ οἱ διαπεπρισμένοι
ἀστράγαλοι. οἵ τε Ἀθηναῖοι λίσποι καλοῦνται διὰ τὸ ἐκ τῆς ἐν τῷ |
| κωπηλατεῖν συνεχοῦς ἐφέδρας αὐτοὺς ἀπογλούτους εἶναι. | 60 |
Smp 194b | ὀκρίβαντα.
τὸ λογεῖον ἐφ’ οὗ οἱ τραγῳδοὶ ἠγωνίζοντο. τινὲς δὲ καλλίβαντα (sic)
τρισκελῆ φασίν, ἐφ’ οὗ ἵστανται οἱ ὑποκριταὶ καὶ τὰ ἐκ μετεώρου
λέγουσιν. |
Smp 195b | ὅμοιον ὁμοίῳ.
ὡς ἀεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον ἐπὶ τῶν τοὺς τρόπους
παραπλησίων καὶ ἀλλήλοις αἰεὶ συνδιαγόντων, ἐξ Ὁμήρου (ρ 218)
λαβοῦσα τὴν ἀρχήν. μέμνηται δὲ αὐτῆς Πλάτων καὶ ἐν τῷ Λύσιδι (214 b) |
| 5 | καὶ ἐν Συμποσίῳ, καὶ Μένανδρος Σικυωνίᾳ (l. Σικυωνίῳ, fr. 443 Kock). |
|---|
Smp 195d | πίλναται.
προσεγγίζει, προσπελάζει. |
Smp 198a | ἀδεὲς ... δέος.
παροιμία ἀδεὲς δέος, ἐπὶ τῶν τὰ μὴ ἄξια φόβου δεδιότων. |
Smp 201a | ἐπιεικῶς.
ἱκανῶς, ἐπίπαν, φιλικῶς παρὰ Πλάτωνι, καὶ ἐπιεικὴς ὁ μέτριος. |
Smp 203a | βάναυσος.
βάναυσοι οἱ ἑδραῖοι τεχνῖται καὶ παρὰ βαύνῳ, ὃ σημαίνει καμίνῳ,
τὶ ἔργον διατιθέμενοι. οἱ δὲ βάναυσον τὸν ἀπάνθρωπον καὶ ὑπερήφανον.
ἔνιοι βαναύσου χειρὸς τῆς ὑβριστικῆς ἢ τεχνικῆς. δηλοῖ δὲ τοὺς |
| 5 | χειροτέχνας καὶ δημιουργούς. | 61 |
|---|
Smp 203d | ἴτης.
ἴστωρ, ἐπιστήμων, ὡς ἐνταῦθα. λαμβάνεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἰταμοῦ
καὶ θρασέος. |
Smp 205a | τέλος.
τὸ τέλος οἱ Ἀττικοὶ τάττουσι καὶ ἀντὶ τάξεως καὶ τάγματος καὶ
δαπάνης, ἔνθεν ὁ πολυτελὴς καὶ εὐτελὴς καὶ ὁ συντελεῖς (sic), καὶ τὸ
εἰς γάμους ἀνάλωμα, ὅθεν τὰ προτέλεια. λέγεται καὶ ἀντὶ ἀρχῆς· |
| 5 | Θουκυδίδης “προσελθὼν δὲ τοῖς τέλεσιν”, ὡς εἰ ἔφη τοῖς ἐν ἀρχῇ οὖσι·
σημαίνει καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν πραγμάτων. καὶ τὸ εἰσπραττόμενον
ὑπὸ τῶν τελωνῶν χρέος τέλος καλεῖται. |
|---|
Smp 205c | ἓν μόριον (B T Oxy.: μόνον W).
γρ. καὶ ἓν μόριον (W). |
Smp 206d | συσπειρᾶται.
συστρέφεται. |
Smp 206d,bis | ἀνείλλεται (B W: ἀνειλλεῖται T).
ἀνειλεῖται. |
Smp 206d,ter | σπαργῶντι.
ὁρμῶντι, ὀργῶντι, ταραττομένῳ, ἢ ἀνθοῦντι. λαμβάνεται δὲ καὶ |
| ἐπὶ τῶν μασθῶν πεπληρωμένων γάλακτος. | 62 |
Smp 208d | Κόδρον.
Κόδρος ἦν ἀπὸ Δευκαλίωνος, ὥς φησιν Ἑλλάνιχος (l. Ἑλλάνικος
F H G I 47, 10; F G H 4 F 125). γίνεται γὰρ Δευκαλίωνος μὲν καὶ
Πύρρας, ὡς δέ τινες, Διὸς καὶ Πύρρας, Ἕλλην· Ἕλληνος δὲ καὶ |
| 5 | Ὀθρηΐδος Ξοῦθος, Αἴολος, Δῶρος, Ξενοπάτρα· Αἰόλου δὲ καὶ Ἴφιδος
τῆς Πηνείου Σαλμωνεύς, Σαλμωνέως δὲ καὶ Ἀλκιδόκης Τυρώ, ἧς
καὶ Ποσειδῶνος Πηλεύς, Πηλέως (l. Νηλεύς, Νηλέως) δὲ καὶ Χλωρίδος
Περικλύμενος, Περικλυμένου δὲ καὶ Πεισιδίκης Βῶρος, Βώρου δὲ καὶ
Λυσιδίκης Πένθιλος, Πενθίλου δὲ καὶ Ἀγχιρόης Ἀνδρόπομπος, |
|---|
| 10 | Ἀνδροπόμπου δὲ καὶ Ἡνιόχης τῆς Ἁρμενίου τοῦ Ζευξίππου τοῦ
Εὐμήλου τοῦ Ἀδμήτου Μέλανθος. οὗτος Ἡρακλειδῶν ἐπιόντων ἐκ
Μεσσήνης εἰς Ἀθήνας ὑπεχώρησεν, καὶ αὐτῷ γίνεται παῖς Κόδρος.
χρόνῳ δὲ ὕστερον γενομένης τοῖς Βοιωτοῖς ἀμφισβητήσεως πρὸς
Ἀθηναίους, ὡς μέν τινες, περὶ Οἰνόης καὶ Πανάκτου, ὡς δέ τινες, |
|---|
| 15 | περὶ Μελαινῶν, καὶ τῶν Βοιωτῶν ἀξιούντων τοὺς βασιλέας προ‐
κινδυνεῦσαι περὶ τῆς χώρας εἰς μονομαχίαν καταστάντες, Ξάνθιος μὲν
ὁ τῶν Βοιωτῶν βασιλεὺς ὑποδέχεται, Θυμοίτης δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων
ἀρνεῖται, λέγων τῷ βουλομένῳ μονομαχεῖν τῆς ἀρχῆς παραχωρεῖν.
Μέλανθος δὲ ὑποστὰς τὸν κίνδυνον ἐπὶ τὸ βασιλεῦσαι τῶν Ἀθηνῶν |
|---|
| 20 | αὐτὸν καὶ τοῖς ἐξ αὐτοῦ, ὁπλισάμενος προῄει, καὶ πλησίον τοῦ Ξανθίου
γενόμενος εἶπεν “ἀδικεῖς, ὦ Ξάνθιε, σὺν ἑτέρῳ ἐπ’ ἐμὲ ἥκων καὶ οὐ
μόνος, ὡς ὡμολόγητο.” Ξάνθιος δὲ ταῦτα ἀκούσας μετεστράφη,
θεάσασθαι βουλόμενος εἴ τις αὐτῷ ἑπόμενος εἴη· καὶ μεταστραφέντα
βαλὼν αὐτὸν ἀπέκτεινεν, καὶ βασιλεὺς τῆς Ἀττικῆς ἐγένετο. ὅθεν τοῖς |
|---|
| 25 | Ἀθηναίοις κρατήσασι τῆς χώρας ἔδοξεν ἑορτὴν ἄγειν, ἣν πάλαι μὲν
Ἀπατηνόρια ὕστερον δὲ Ἀπατούρια ἐκάλουν ὡς ἀπὸ τῆς γενομένης
ἀπάτης. Μελάνθου δὲ Κόδρος γενόμενος ἐκδέχεται τὴν βασιλείαν·
ὃς καὶ ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀπέθανεν τρόπῳ τοιῷδε. πολέμου τοῖς
Δωριεῦσιν ὄντος πρὸς Ἀθηναίους, ἔχρησεν ὁ θεὸς τοῖς Δωριεῦσιν |
|---|
| 30 | αἱρήσειν τὰς Ἀθήνας, εἰ Κόδρον τὸν βασιλέα μὴ φονεύσωσιν. γνοὺς
δὲ τοῦτο ὁ Κόδρος, στείλας ἑαυτὸν εὐτελεῖ σκεύει ὡς ξυλιστὴν καὶ
δρέπανον λαβών, ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν πολεμίων προῄει. δύο δὲ αὐτὸν
ἀπαντησάντων πολεμίων τὸν μὲν ἕνα πατάξας κατέβαλεν, ὑπὸ δὲ τοῦ
ἑτέρου ἀγνοηθεὶς ὅστις ἦν, πληγεὶς ἀπέθανεν, καταλιπὼν τὴν ἀρχὴν |
|---|
| 35 | Μέδοντι τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν παίδων. ὁ δὲ νεώτερος αὐτοῦ παῖς
Νηλέως τῆς δωδεκαπόλεως Ἰωνίας κτίστης ἐγένετο. ἀφ’ οὗ φασιν
Ἀθηναίοις τὴν τῶν Κοδριδῶν συγγένειαν εἰς παροιμίαν περιστῆναι·
“εὐγενέστερος Κόδρου” ἐπὶ τῶν πάνυ εὐγενῶν. | 63 |
|---|
Smp 213b | τουτὶ τί ἦν (T W Oxy.: τοῦτ’ εἰπεῖν B).
γρ. καὶ τοῦτ’ εἴπειν ((sic) W). |
Smp 213e | ψυκτῆρα.
ψυκτὴρ σκεῦος ἔνθα διανίζουσι τὰ ποτήρια, ἢ ποτηρίου εἶδος, ὡς
Εὐριπίδης Τηλέφῳ (T G F fr. 726). |
Smp 214a | κοτύλας.
τρίτον μέρος ἡ κοτύλη τῆς χοίνικος. |
Smp 215a | σιληνοῖς.
Διονύσου χορευταί, παρὰ τὸ σιλλαίνειν, ὅ ἐστι σκώπτειν, λεγόμενοι,
παρὰ τοὺς πότους. |
Smp 215b | τῷ Σατύρῳ.
Σάτυροι Διονύσου ὀπαδοὶ καὶ οὗτοι, οἳ διὰ τὸ ἐν ὄρεσιν οἰκεῖν ἀλου‐
τοῦντες, τράγων σκέλη καὶ τρίχας νομιζόμενοι ἔχειν παραδέδονται, καὶ
ταύτῃ καλεῖσθαι ἀπὸ τοῦ σεσηρέναι τῷ οἴνῳ, τουτέστι κεχηνέναι· |
| 5 | φίλοινοι γάρ εἰσι. Μαρσύας δὲ αὐλητής, Ὀλύμπου υἱός, ὃς τοὺς
αὐλοὺς Ἀθηνᾶς ῥιψάσης διὰ τὸ ἐνασχημονεῖν αὐτοῖς ἀνελόμενος ἤρισεν
Ἀπόλλωνι περὶ μουσικῆς, καὶ ἡττήθη, καὶ ποινὴν δέδωκεν τὸ δέρμα
δαρείς· ἀφ’ οὗπερ αἵματος ἔρρευσε ποταμὸς ὁ ἐξ αὐτοῦ ὕστερον
Μαρσύας κληθείς. |
|---|
Smp 215d | κομιδῇ.
κυρίως μὲν τὸ ἐπιμελῶς, ὅθεν καὶ ὁρικόμος (sic) καὶ γεροντοκόμος. |
| ἰσοδυναμεῖ δὲ καὶ τῷ σφόδρα καὶ τελέως, κομιδῇ μικρά—σφόδρα μικρά. | 64 |
Smp 215e | κορυβαντιώντων.
ἐνθουσιώντων, ἤ τινα ὄρχησιν ἐμμανῆ ὀρχουμένων. ἀπὸ τῶν Κορυ‐
βάντων, οἳ καὶ τροφεῖς καὶ φύλακες καὶ διδάσκαλοι τοῦ Διὸς εἶναι
μυθολογοῦνται. τινὲς δὲ τοὺς αὐτοὺς τοῖς Κούρησιν εἶναί φασιν. |
| 5 | εἶναι δὲ καὶ τῆς Ῥέας ὀπαδούς, ἀπὸ τῶν τοῦ Διὸς δακρύων γεγενη‐
μένους· ὧν ἀριθμὸν οἱ μὲν θʹ, οἱ δὲ ιʹ λέγουσιν. |
|---|
Smp 216e | εἰρωνευόμενος.
ὑποκρινόμενος, χλευάζων. |
Smp 217a | ἕρμαιον.
τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς τιθεμένων ἀπαρχῶν,
ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσιν· καὶ γὰρ ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔθος ἱδρύσθαι τὸν
Ἑρμῆν, παρ’ ὃ καὶ ἐνόδιος λέγεται. |
Smp 217c | ἥνυτον.
ἤνυον, ἐτέλουν. |
Smp 217e | οἶνος ... ἀληθής.
παροιμία οἶνος καὶ ἀλήθεια, ἐπὶ τῶν ἐν μέθῃ τὴν ἀλήθειαν λεγόντων.
ἔστι δὲ ᾄσματος Ἀλκαίου ἀρχὴ (fr. 66 Diehl)
οἶνος, ὦ φίλε παῖ, καὶ ἀλήθεια. |
| 5 | καὶ Θεόκριτος (XXIX 1). τινὲς δέ φασιν ὅτι πρὶν οἶνον εὑρεθῆναι
ὕδωρ κατὰ τῶν ἱερῶν ἔσπενδον, καθάπερ νῦν τὰ νηφάλια, οἴνου δὲ
φανέντος οὕτω θαυμάσαι τοὺς ἀνθρώπους καὶ θείαν ἡγήσασθαι τὴν
φύσιν, ὡς καὶ τὰς συνθήκας παρὰ τὸν οἶνον γινομένας νομίσαι δεῖν
εἶναι κυρίας, καὶ μὴ τολμᾶν παραβαίνειν, ἀλλὰ κατὰ πάντας τρόπους |
|---|
| 10 | ἀφαιρεῖν τὸ ψεῦδος ἀπὸ τῶν παρὰ τὸν οἶνον συνθηκῶν. ὁμοία δὲ ταύτης
καὶ αὕτη “τὸ γὰρ ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ νήφοντος ἐπὶ τῆς γλώσσης |
|---|
| ἐστὶ τοῦ μεθύοντος.” | 65 |
Smp 219b | τρίβωνα.
τρίβων ἐστὶ στολή τις ἔχουσα σημεῖα ὡς γραμμάτια (l. γαμμάτια).
τριβώνιον δὲ ἱμάτιον παλαιόν. |
Smp 219c | καταδεδαρθηκώς.
καθυπνωκώς. |
Smp 219e | Ποτείδαιαν.
πόλις Θράκης ἐν Μακεδονίᾳ, κτίσμα Κορινθίων. |
Smp 220b | πίλους.
πῖλος ἱμάτιον ἐξ ἐρίου πιλήσεως γινόμενον, εἰς ὑετῶν καὶ χειμώνων
ἄμυναν. |
Smp 220b,bis | ἀρνακίδας.
ἀρνῶν κώδια. |
Smp 220d | χαμεύνια.
ταπεινὰ κλινίδια. |
Smp 220e | ἀπὸ Δηλίου.
Δήλιον χωρίον τῆς Βοιωτίας. |
Smp 221c | προτροπάδην. |
| προθύμως, ἀμεταστρεπτὶ μετὰ προτροπῆς, ἢ εἰς τοὔμπροσθεν. | 66 |
Smp 221e | κανθηλίους.
τοὺς βραδεῖς νοῆσαι ἢ ἀφυεῖς, ἀπὸ κάνθωνος, ὅς ἐστιν ὄνος, εἰρημένοι,
ὃς πάλιν ἀπὸ τῶν κανθηλίων, τῶν ἐπιτιθεμένων αὐτῷ ἐπικάμπτων
(l. ἐπικαμπῶν) ξύλων, τουτέστι σαγμάτων, ὀνομάζεται οὕτως. |
Smp 221e,bis | βυρσοδέψας.
τοὺς τὰς βύρσας ἐργαζομένους καὶ μαλάττοντας. |
Smp 222b | ὥσπερ νήπιον κτλ.
α. παροιμία ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω, ἐπὶ τῶν μετὰ τὸ παθεῖν
συνιέντων τὸ ἁμάρτημα.
β. ὁμοία αὐτῇ καὶ αὕτη· ὁ ἁλιεὺς πληγεὶς νοῦν φύσει. φασὶ γὰρ |
| 5 | ἁλιέα ἀγκιστρεύοντα, ἐπειδὰν σπάσῃ τῷ λίνῳ τὸν ἰχθύν, τῇ χειρὶ
προσαγαγόντα κατέχειν, ἵνα μὴ φύγῃ· τοῦτο δὲ συνήθως ποιοῦντα ὑπὸ
σκορπίου πληγῆναι καὶ εἶπεν (l. εἰπεῖν)· “πληγεὶς νοῦν φύσεις,” καὶ
μηκέτι προσάγειν ἐξ ἐκείνου τὴν χεῖρα. κέχρηται τῇ παροιμίᾳ Σοφο‐
κλῆς ἐν Ἀμφιαράῳ Σατυρικῷ (fr. 115 Pearson) λέγων· “ἔτ’ αὖ ... |
|---|
| 10 | ὥσπερ ἁλιεὺς
πληγεὶς
..ενῶν διδάσκαλον ... ”
γ. ὁμοία καὶ ἑτέρα· ἐὰν μὴ πάθῃς, οὐ μὴ μάθῃς. ἐλέχθη δὲ ἐπὶ
Τίμωνος τοῦ μισανθρώπου μηκέτι προσιεμένου τοὺς κόλακας. |
|---|
Phdr t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΦΑΙΔΡΟΝ |
Phdr 227a | ΦΑΙΔΡΟΣ.
Φησὶν Ὀλυμπιόδωρος ἐν τῷ εἰς τὸν πρῶτον Ἀλκιβιάδην ὑπομνήματι, |
| ὡς πρῶτος ὁ Φαῖδρος διάλογος τῷ Πλάτωνι γέγραπται. | 67 |
Phdr 227a,bis | Λυσίου.
ῥήτωρ ὁ Λυσίας. |
Phdr 227a,ter | Ἀκουμενῷ.
ἰατρὸς οὗτος ἦν. |
Phdr 227a,quat | ἐν τοῖς δρόμοις.
ὅτι δρόμοι τόποι τινὲς ἦσαν, ὅπου ἔτρεχον οἱ νέοι. ἐκείνων οὖν τῶν
ἐν τοῖς δρόμοις γυμνασίων ἀκοπώτεροι οἱ περίπατοι. ὡς κατὰ σχολὴν
καὶ κατὰ βραχὺ γυμνάζοντες καὶ τὰς ἀναπαύλας αὐτοῦ πλησίον ἔχοντες· |
| 5 | ὅτε γάρ τις βούλεται, δύναται καθέζεσθαι. |
|---|
Phdr 227b | Μορυχίᾳ.
τῇ ἀπὸ Μορύχου. Μόρυχος δὲ γάστρις τις ἄνθρωπος, ὃν καὶ ἡ
κωμῳδία ὡς γαστρίμαργον διαβάλλει. ἐν τῇ τοῦ τοιούτου οὖν οἰκίᾳ
τὸν ἀκόλαστον Λυσίαν προσμένειν εἰκός. |
Phdr 227b,bis | ἀσχολίας.
ἀσχολία ἡ περὶ τὰ ἀνθρώπινα πράγματα διατριβὴ καὶ τὸν θνητὸν
βίον περιολκή. σχολὴ γὰρ ἡ ἀπόθεσις τούτων καὶ ἀνθολκὴ ἐπὶ τὸ
νοερώτερον καὶ καθαρώτερον. διὸ καὶ σχολαστικὸς λέγεται κατὰ τὴν |
| 5 | εἰς ἑαυτὸν στροφὴν ἢ ἀπόθεσιν τῶν ἀνθρωπίνων, ὡς Ἀριστοτέλης |
|---|
| φησίν. | 68 |
Phdr 227c | πειρώμενον ... κεκόμψευται.
τὸ πειρώμενον παθητικῶς ἀκουστέον, ἀντὶ τοῦ πειραζόμενον παρά
τινος, τουτέστι προσπαιζόμενον καὶ προσβαλλόμενον. τὸ δὲ κεκόμ‐
ψευται, ὅτι πάντα τὰ ἔνυλα κομψὰ καὶ ἀπατηλά. |
Phdr 227c,bis | χαριστέον.
τὸ χαριστέον ἐστὶν ἢ τὸ διδόναι τί τινι χωρὶς ἀντιδόσεως, ἢ τὸ ἐν
λόγοις τινὶ ὑποκλίνεσθαι, ἢ ὡς νῦν, τὸ πρὸς ἀφροδίσιον ἑαυτὸν συνουσίαν
ἐπιδιδόναι τινί. |
Phdr 227d | Ἡρόδικον.
ὁ Ἡρόδικος Σηλυμβριανὸς ἰατρὸς ἦν καὶ τὰ γυμνάσια ἔξω τείχους
ἐποιεῖτο, ἀρχόμενος ἀπό τινος διαστήματος οὐ μακροῦ ἀλλὰ συμμέτρου,
ἄχρι τοῦ τείχους, καὶ ἀναστρέφων. |
Phdr 228a | κατὰ σχολήν.
ἐπ’ αὐτὸ τοῦτο ἢ ἐν εὐκαιρίᾳ. |
Phdr 228a,bis | πολλοῦ γε δέω.
πόρρω λίαν εἰμὶ τοῦ λέγειν. |
Phdr 228a,ter | οὐδέτερα.
τὸ Σωκράτη καὶ Φαῖδρον ἀγνοεῖν καὶ ἑαυτοῦ ἐπιλελῆσθαι. |
Phdr 228a,quat | ἐκεῖνος.
κατ’ ἀποστροφὴν πρὸς Φαῖδρον ὁ λόγος, ὡς δῆθεν μὴ ἐκεῖσε |
| παρόντος αὐτοῦ. | 69 |
Phdr 228b | νὴ τὸν κύνα.
ὁ Ῥαδαμάνθυος ὅρκος ὁ κατὰ κυνὸς ἢ χηνὸς ἢ πλατάνου ἢ κριοῦ
ἤ τινος ἄλλου τοιούτου
οἷς οὖν ἦν μέγιστος ὅρκος |
| 5 | ἐν παντὶ λόγῳ κύων ἔπειτα χὴν
καὶ τἆλλα· Κρατῖνος Χείρωσιν (fr. 231 Kock). κατὰ τούτων δὲ νόμος
ὀμνύναι, ἵνα μὴ κατὰ θεῶν οἱ ὅρκοι γίγνωνται. |
|---|
Phdr 228b,bis | συγκορυβαντιῶντα.
συνενθουσιῶντα. |
Phdr 228c | ἁμῶς γέ πως.
ὁπωσδήποτε, ἐν γέ τινι, καθ’ ὁντιναοῦν τρόπον. |
Phdr 228d | ὦ φιλότης.
ἀντὶ τοῦ ὦ φίλε, ἀπὸ τῆς διαθέσεως τὸ διακείμενον καλῶν. |
Phdr 229a | Ἰλισόν.
ποταμὸς ἐν Ἀττικῇ. |
Phdr 229c | τὸ ἐν Ἄγρας (τὸ τῆς ἄγρας B T W).
Ἀγραίας Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἵδρυσαν Ἀθηναῖοι διὰ τὸ ἔφορον εἶναι
παντὸς ἀγρίου τὴν θεὸν καὶ πᾶν τὸ ἄγριον καὶ ἀνήμερον καταστέλλειν. |
Phdr 229d | Ἀρείου πάγου.
δικαστήριον Ἀθήνῃσιν ἐν ἀκροπόλει οὕτω καλούμενον, πάγος μὲν
ὅτι ἐν τόπῳ ὑψηλῷ τοῦτο, Ἄρειος δὲ παρ’ ὅσον οἱ φόνοι ἐκεῖσε |
| κρίνονται, ὁ δ’ Ἄρης τούτων ἔφορος. ἢ ὅτι τὸ δόρυ ἔπηξεν ἐκεῖσε, | 70 |
| 5 | ὁπότε δίκην ἔλαχε πρὸς Ποσειδῶνα, τὸν τούτου υἱὸν Ἁλιρόθιον (sic)
ἀνελών, ὃς Ἀλκίππην ἐβιάσατο τὴν Ἄρεως αὐτοῦ καὶ Ἀγραύλου τῆς
Κέκροπος θυγατρός. |
|---|
Phdr 229e | γράμμα.
γράμμα τὸ γνῶθι σαυτὸν Δελφικόν, ἐπὶ τοῦ προπυλαίου (1) τοῦ ἐν
Δελφοῖς ἱεροῦ γεγραμμένον. (2) Δελφοὶ δὲ πόλις ἐπὶ τοῦ Παρνασοῦ
πρὸς τῇ Φωκίδι. |
Phdr 230a | Τυφῶνος.
Τυφὼν Γῆς καὶ Ταρτάρου υἱός, γεννηθεὶς ἐν Σικελίᾳ, εἶδος ἔχων
συμμιγὲς ἀνδρὸς καὶ θηρίων. |
Phdr 230a,bis | ἐπιτεθυμμένον.
ὑπὸ πυρὸς ἐκκεκαυμένον ἢ βεβλαμμένον. |
Phdr 230b | ἄγνου.
ἄγνος φυτόν τι θαμνῶδες, ἥ ἐστιν ἡ λύγος. |
Phdr 230b,bis | Ἀχελῴου.
ποταμὸς Αἰτωλίας. |
Phdr 230e | ἄκουε δή. |
| ὁ Λυσίου λόγος ἐντεῦθεν ἄρχεται. | 71 |
Phdr 231a | ὡς ἐκείνοις μὲν κτλ.
ἐπιχειρήματα.
αʹ in mg. ad 231a ὡς ἐκείνοις μὲν κτλ. ὅτι μεταμέλει τοῖς
ἐρῶσιν ὧν εὖ ἐποίησαν τὸν ἐρώμενον ἐπειδὰν παύσωνται τῆς ἐπιθυμίας. |
| 5 | βʹ in mg. ad 231a ἔτι δὲ οἱ μὲν κτλ. δεύτερον ὅτι τοὺς πόνους
ὑπολογίζονται οὓς ἔσχον ἐν τῷ ἐρᾶν καὶ ὅσα ἠμέλησαν τῶν οἰκείων,
καὶ διὰ τούτων ἡγοῦνται τοῖς ἐρωμένοις ἱκανῶς ἀποδεδωκέναι τὴν
ἀξίαν.
γʹ in mg. ad 231b ἔτι δὲ εἰ διὰ τοῦτο κτλ. τρίτον ὅτι λέγοντες οὓς |
|---|
| 10 | ἐρῶσι φιλεῖν ὑπὲρ πάντας, δῆλον ὅτι τοὺς γενομένους πρότερον ἐρω‐
μένους, κακῶς διαθήσουσιν αὐτοὺς διὰ τοὺς ὕστερον.
δʹ in mg. ad 231d καὶ γὰρ αὐτοὶ κτλ. τέταρτον ὅτι ὁμολογοῦσι
καὶ αὐτοὶ νοσεῖν καὶ μὴ σωφρονεῖν.
εʹ in mg. ad 231d καὶ μὲν δὴ εἰ κτλ. πέμπτον ὅτι εἰ τοὺς |
|---|
| 15 | ἐπιτηδειοτέρους πρὸς φιλίαν δεῖ αἱρεῖσθαι, ἐκ τῶν μὴ ἐρώντων
εὐμαρεστέρα ἡ ἐκλογὴ πλειόνων ὄντων, χαλεπωτέρα δὲ ἐκ τῶν ἐρώντων·
ὀλιγώτεροι γάρ.
ϛʹ in mg. ad 231e εἰ τοίνυν τὸν νόμον κτλ. ἕκτον ὅτι τὴν
αἰσχύνην δεδιότας χρὴ φυλάσσεσθαι τοὺς ἐρῶντας· ἀλαζονεύονται γὰρ |
|---|
| 20 | πρὸς τοὺς ἄλλους δεικνύντες ὅτι οὐ μάτην ἐπόνησαν.
ζʹ in mg. ad 232a ἔτι δὲ τοὺς μὲν κτλ. ἕβδομον ὅτι καὶ προστάτ‐
τουσι τὰ τοιαῦτα ὥστε εἰς ὑποψίαν τοὺς ἔξωθεν ἀφικέσθαι ὅτι ἢ
γεγένηται αὐτοῖς ἢ μέλλει πληρώσεσθαι ἡ ἐπιθυμία.
ηʹ in mg. ad 232b καὶ μὲν δὴ κτλ. ὄγδοον ὅτι τῶν πρὸς τοὺς ἄλλους |
|---|
| 25 | ἀποτρέπουσι συνουσιῶν, δεδοικότες μὴ παρευδοκιμηθῶσιν.
θʹ in mg. ad 232e καὶ μὲν δὴ κτλ. ἔνατον ὅτι οἱ μὴ τὸν τρόπον
γνόντες ἀλλὰ τοῦ σώματος ἐπιθυμήσαντες ἀντιποιοῦνται τῶν παιδικῶν, |
|---|
| διὸ εὐχερεῖς εἰς μεταβολήν.
ιʹ in mg. ad 233a καὶ μὲν δὴ κτλ. δέκατον ὅτι καὶ ἐπαινοῦσι καὶ | 72 |
| 30 | ψέγουσι παρὰ τὸ προσῆκον, τὰ μὲν κακῶς κρίνοντες διὰ τὴν νόσον,
τὰ δὲ δεδιότες μὴ ἀπέχθωνται. |
|---|
Phdr 232a | οὐκ ἄλλως.
οὐ μάτην. |
Phdr 233c | εἰ δ’ ἄρα σοι κτλ.
ἀνθυποφοραί.
ιαʹ in mg. ad 233c εἰ δ’ ἄρα σοι κτλ. ὅτι φιλία βέβαιος οὐ δύναται
ἄνευ ἔρωτος συστῆναι· λύει δ’ αὐτὴν διὰ τοῦ πρὸς πατέρας καὶ ἀδελφοὺς |
| 5 | καὶ ἡλικιώτας γίγνεσθαι φιλίας βεβαίους χωρὶς ἔρωτος.
ιβʹ in mg. ad 233d ἔτι δὲ κτλ. ὅτι τοῖς δεομένοις δεῖ μᾶλλον
παρέχειν ἢ τοῖς μή. λύει δὲ καὶ ταύτην ὅτι οὕτως ἂν τοῖς αἰτοῦσι
τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις.
ιγʹ in mg. ad 234b ἴσως ἂν κτλ. κοινῇ εἰ δεῖ πᾶσι τοῖς μὴ ἐρῶσι |
|---|
| 10 | χαρίζεσθαι. τοῦτο δέ φησι καὶ οἱ ἐρασταὶ οὐκ ἀξιοῦσιν, ὥστε πᾶσι
τοῖς ἐρῶσι παρέχειν. |
|---|
Phdr 234b | σὺ οὖν κτλ.
ιδʹ ὅτι τοὺς ἐρῶντας καὶ οἱ οἰκεῖοι νουθετοῦσιν ὡς κακοῦ ὄντος τοῦ
ἐπιτηδεύματος, τοὺς δὲ μὴ ἐρῶντας οὐδεὶς αἰτιᾶται. |
Phdr 234c | ἐρώτα. |
| ἕως ὧδε (μέχρι τοῦδε W) ὁ τοῦ Λυσίου λόγος. | 73 |
Phdr 234d | δαιμονίως.
πανούργως, δολίως, κεκρυμμένως. |
Phdr 234d,bis | γάνυσθαι.
φαιδρύνεσθαι, χαίρειν, διαχεῖσθαι. |
Phdr 234d,ter | συνεβάκχευσα.
σὺν σοὶ ἐπὶ τὸ κρεῖττον παρήλλαξα. |
Phdr 234e | φιλίου.
τοῦ τὰ περὶ φιλίας ἐπισκοποῦντος. |
Phdr 235c | Σαπφοῦς ... Ἀνακρέοντος.
(1) Σαπφὼ λυρικὴ ποιήτρια, Σκαμανδρωνύμου, Μιτυληναία. (2)
Ἀνακρέων δέ, καὶ οὗτος λυρικὸς ποιητής, Σκυθίνου ἢ Παρθενίου,
Τήϊος. |
Phdr 235d | οἱ ἐννέα ἄρχοντες.
(1) οἱ ἐννέα ἄρχοντες, κατ’ ἐνιαυτὸν καθιστάμενοι, ὤμνυον μὴ
παρανομήσειν, εἰ δὲ φωραθεῖεν, ἐκ καταδίκης τῷ Ἀπόλλωνι πέμπειν
εἰκόνα χρυσῆν, ἐπὶ καταδίκῃ τοῦ ἄρχοντος, χαριστήριον δὲ τῷ θεῷ |
| 5 | παρὰ Ἀθηνῶν. Σωκράτει γοῦν ὑπισχνεῖται Φαῖδρος, εἰ καλλίω λόγον
εἴποι Λυσίου, καθάπερ οἱ ἄρχοντες, εἰκόνα καὶ αὑτοῦ καὶ Σωκράτους |
|---|
| χρυσῆν εἰς Δελφοὺς τῷ Ἀπόλλωνι ἀναθήσειν.
(2) ὁ πολέμαρχός ἐστιν ἄρχων ᾧ κατηγγύων τοὺς ξένους· ἔστι δὲ
ὥσπερ λοχαγὸς τοῦ βασιλέως, ὃς καὶ ἀπόντος αὐτοῦ ἐπιμελεῖται τῶν | 74 |
| 10 | κατὰ τὴν πόλιν. ὁ δὲ βασιλεὺς μυστηρίων προνοεῖται καὶ τὰς θυσίας
τὰς πατρίους διοικεῖ. ἄρχων δέ ἐστιν ὁ ἐπώνυμος τοῦ ἐνιαυτοῦ. οἷς
πᾶσι καὶ ἑορταὶ καὶ θεοὶ οἷς θύουσι καὶ δίκαι τινὲς ἀπονέμονται. οἱ
δὲ θεσμοθέται ἕξ εἰσι τὸν ἀριθμόν, ἀφ’ ὧν καὶ ὁ τόπος, ὅπου συνῄεσαν
καὶ ἐσιτοῦντο, θεμίστιον ἐκαλεῖτο. εἶχον δὲ ἐξουσίαν τοῦ ὑπογράψαι |
|---|
| 15 | τὰ δικαστήρια, καὶ τὰς εἰσαγγελίας εἰσῆγον καὶ τὰς χειροτονίας καὶ
προβολὰς καὶ γραφὰς παρανόμων καὶ ἄλλα τινά. |
|---|
Phdr 236a | τοιαῦτα ... τοιούτων.
τοιαῦτα καὶ τοιούτων περὶ τῶν ἀναγκαίων φησίν, ὧν τὴν εὕρεσιν ἡ
φύσις πορίζει, τὴν δὲ διάθεσιν ἡμεῖς. παρ’ ἣν καὶ ἔπαινος ἢ ψόγος
ἔστιν ἡμῖν. τῶν δὲ μὴ ἀναγκαίων λέγει τῶν χρησίμων, ὧν καὶ ἡ |
| 5 | εὕρεσις καὶ ἡ διάθεσις ἐξ ἡμῶν· παρ’ ἃς δὴ καὶ ἐπαινούμεθα ἢ ψεγόμεθα.
οἷον ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ Λυσίᾳ καὶ Σωκράτει καὶ πᾶσι τοῖς κατὰ φύσιν
ἔχουσι τὸ λέγειν ὡς ὁ ἐρῶν ἀκόλαστον ἔρωτα μαίνεται, ὁ δὲ μὴ τοῦτον
ἐρῶν σωφρονεῖ. ἡ δὲ περὶ τούτου διάθεσις ἐπαινετὴ Σωκράτους, ὅτι
ἀληθής, Λυσίου δὲ οὔ. κατὰ προσποίησιν γάρ. |
|---|
Phdr 236b | Κυψελιδῶν.
Κύψελος Περιάνδρου πατὴρ ἦν, οὗπερ οἱ υἱεῖς Κορίνθου τύραννοι
γεγονότες ὑπὸ Κορινθίων κατελύθησαν. ηὔξαντο οὖν οὗτοι, εἰ πάλιν
τὴν ἀρχὴν ἀνακτήσαιντο, χρυσοῦν ἀνδριάντα τῷ θεῷ ἀναθήσειν ἐν |
| 5 | Ὀλυμπίᾳ ὁλόσφυρον. οἳ δὴ κρατήσαντες Κορίνθου ἀνέθεσαν ἐκεῖσε
μέγιστον ἄγαλμα χρυσοῦν τοῦ Διός. Ὀλυμπία δ’ ἐστὶ τόπος τις κατὰ
τὴν Πελοπόννησον, ἐν Πίσῃ πόλει τῆς Ἤλιδος χώρας, ἔνθα τὰ |
|---|
| Ὀλύμπια καὶ ἀγὼν πενταετηρικός, Μουνυχιῶνος μηνὸς ἤγετο τῷ Διί,
ἐν οἷς κότινος στέφανος ἆθλον ἐδίδοτο τῷ νικήσαντι. τινὲς δ’ οὐ | 75 |
| 10 | κότινον, ἀλλ’ ἐκ τῆς λεγομένης καλλιστεφάνου ἐλαίας. διαφέρειν δὲ
κότινον ἐλαϊκὸν ἀγριελαίας. ἤγετο δὲ καὶ κατ’ ἐνιαυτόν, ἅπερ ἐλάττω
ἐκάλουν. |
|---|
Phdr 236b,bis | σφυρήλατος.
δι’ ὅλου βάθους ναστός. |
Phdr 236b,ter | εἰς τὰς ὁμοίας λαβάς.
ἀπὸ μεταφορᾶς εἴρηται τῶν παλαιόντων, οἳ τοῦ ἀφωρισμένου αὐτοῖς
πρὸς τὸ παλαίειν τόπου ὁπότ’ ἂν ἐκπέσοιεν, εἶτα ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ καὶ
τόπου καὶ σχήματος εἰ πάλιν ἔλθοιεν, εἰς ὁμοίας ἐληλυθέναι λέγονται |
| 5 | λαβάς, ὡς καὶ νῦν ὁ Σωκράτης εἰς τὴν αὐτὴν τῷ Φαίδρῳ περιῆλθεν
προσποίησιν τοῦ μὴ δύνασθαι λέγειν. |
|---|
Phdr 236c | τῶν κωμῳδῶν.
ἔθος ἦν αὐτοῖς τὸ τοῖς ἐρωτῶσιν, οἷον “δέδωκας μοι τόδε”, πάλιν τὸ
αὐτὸ λέγειν τοὺς ἀποκρινομένους, “δέδωκας μοι τοῦτο”. οὕτως οὖν
καὶ πρὸς Σωκράτη Φαῖδρον εἰπεῖν, “εἰ ἐγὼ Σωκράτη ἀγνοῶ”, καὶ τὰ |
| 5 | ἑξῆς. |
|---|
Phdr 237a | Λιγύων.
ἔθνος τι ἠπειρωτικὸν τῶν ἑσπερίων οὕτω μουσικώτατον τὸ Λιγύων
εἶναί φασιν, ὡς καὶ μηδ’ ἐν τοῖς πολέμοις πανστρατιᾷ μάχεσθαι, ἀλλὰ |
| τὸ μέν τι τοῦ στρατεύματος πολεμοῦντος ἀγωνίζεσθαι, τὸ δὲ ᾄδειν. | 76 |
Phdr 237b | ἦν οὕτω δὴ κτλ.
ἐντεῦθεν ὁ τοῦ Σωκράτους λόγος. |
Phdr 237b,bis | αἱμύλος.
ποικίλος, πυκνός, πανοῦργος, δολερός· καὶ αἱμυλία ἀσινότης ἐπίχαρις. |
Phdr 239d | χήτει.
ἀπορεῖ, στέρεται. ἔνδεια, σπάνη. |
Phdr 240c | ἥλικα γὰρ κτλ.
παροιμία εἴρηται μὲν ἐνταῦθα τῷ Πλάτωνι οὕτως· ἥλικα γὰρ καὶ ὁ
παλαιὸς λόγος τέρπειν τὸν ἥλικα. τὸ δὲ τέλειον ἔχει
ἥλιξ ἥλικα τέρπε, γέρων δέ τε τέρπε γέροντα, |
| 5 | ὥς φησι Ξενοφῶν Γεροντοκομικῷ. ἐπὶ τῶν (sic). |
|---|
Phdr 241b | ὀστράκου μεταπεσόντος.
παροιμία ὀστράκου περιστροφὴ ἐπὶ τῶν διὰ τάχους εἰς φυγὴν
ὁρμώντων. εἴρηται δὲ ἀπὸ παιδιᾶς τοιαύτης. διελόντες ἑαυτούς οἱ
παῖδες ὡς ἰσαρίθμους ἑκατέρους γενέσθαι, οἱ μὲν πρὸς ἀνατολὴν |
| 5 | ἵστανται οἱ δὲ πρὸς δυσμάς· ἄλλος δέ τις μεταξὺ ἑκατέρων καθήμενος
ὄστρακον εἶχεν, ἐκ μὲν τοῦ ἑνὸς μέρους κεχρισμένον λευκη (sic:
l. λευκῷ), ἐκ δὲ θατέρου μέλανι· καὶ ἔρριπτε τοῦτον (sic: l. τοῦτο)
ὀρθόν. καὶ εἰ μὲν κατεφέρετο τὸ λευκὸν μέρος ἄνω, οἱ πρὸς ἀνατολὰς
ἑστῶτες ἐδίωκον τοὺς πρὸς ταῖς δυσμαῖς· εἰ δὲ τὸ μέλαν ἄνω, οἱ πρὸς |
|---|
| 10 | ταῖς δυσμαῖς ἐδίωκον, ἕως καταλάβοιεν. καταληφθέντες δὲ ἐβαστά‐
ζοντο ὑπ’ αὐτῶν ἀφ’ οὗ κατελήφθησαν τόπου, ἕως ἐπανέλθωσιν ἐπὶ |
|---|
| τὸν τόπον ἀφ’ οὗ τὴν ἀρχὴν ἔφυγον. Πλάτων Φαίδρῳ. | 77 |
Phdr 241d | ὡς λύκοι κτλ.
παροιμία. παρῳδεῖ τὸ Ὁμηρικὸν εἰρημένον ἐν τῇ †ψ ῥαψωδίᾳ (X 262)
ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια πιστά,
οὐδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ὁμόφρονα θυμὸν ἔχουσιν. |
| 5 | ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἐρωτικῶς ἐχόντων. |
|---|
Phdr 242a | σταθερά.
σταθερὸν τὸ σφόδρα θερμόν, ἀπὸ τῆς ἐν τῷ θέρει μεσημεριας (sic).
καὶ Ἀντίμαχος (fr. 30 Wyss)· θέρεος σταθεροῖο. καὶ τὸ ἑστὼς δὲ
καὶ ἠρεμοῦν σταθερὸν λέγουσιν. |
Phdr 242b | οὐ πόλεμόν γε ἀγγέλλεις.
οὐ πόλεμον ἀγγέλλεις, ἐπὶ τῶν ἀγαθὰ ἀγγελλόντων. ἐμνήσθη
ταύτης καὶ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Νόμων (702 d). |
Phdr 242c | ἀφοσιώσωμαι.
ἀποπληρώσω τὴν παραλελειμμένην ὁσιότητα. ἔστι γὰρ ἀφοσίωσις
ὁσιότητος παραλελειμμένης ἀποπλήρωσις. |
Phdr 242c,bis | ἔθραξε.
ἐτάραξεν, ἠνώχλησεν, ἔνυξεν, ἐκίνησεν, ἐδυσώπησεν. |
Phdr 242c,ter | ἐδυσωπούμην.
ἀντὶ τοῦ ηὐλαβούμην. |
Phdr 242d | ἀμβλακών (sic B: ἀμπλακὼν T W). |
| ἁμαρτών (W: non habet T). | 78 |
Phdr 243b | Πέργαμα.
τὰ ὑψηλά. |
Phdr 243b,bis | παλινῳδίαν.
ἐναντία ᾠδὴ ἢ ῥῆσις τῆς προτέρας. |
Phdr 243c | πολλοῦ δ’ ἂν δεῖν.
οὐδὲ ὅλως. |
Phdr 243d | οὕτω· σοῦ γάρ (Schanz: οὕτως σοῦ W t: οὕτως οὐ B T).
γρ. καὶ οὐ γὰρ (W). |
Phdr 243e | οὑτωσὶ τοίνυν, κτλ.
ἀρχὴ (ἄρχεται W) τῆς Σωκράτους παλινῳδίας. |
Phdr 244a | εἰ μὲν γὰρ κτλ.
ἐπιχειρήματα, ὅτι ἡ μανία σοφίας κρείττων.
αʹ. ἀπὸ τῆς οὐσίας.
βʹ. ἀπὸ τῆς ἐνεργείας. |
| 5 | γʹ. ἀπὸ τοῦ ὀνόματος. |
|---|
Phdr 244b | Δωδώνῃ.
πόλις τῆς Μολοσσίδος, ἐν ᾗ τὸ μαντεῖον |
Phdr 244b,bis | Σίβυλλαν.
(1) Σίβυλλαι μὲν γεγόνασι δέκα, ὧν πρώτῃ ὄνομα Σαμβήθη. Χαλδαίαν
δέ φασιν αὐτὴν οἱ παλαιοὶ λόγοι, οἱ δὲ μᾶλλον Ἑβραίαν· καὶ δὴ καὶ
ἑνὶ τῶν παίδων τοῦ Νῶε εἰς γυναῖκα ἁρμοσθῆναι, καὶ συνεισελθεῖν |
| 5 | αὐτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἐν τῇ κιβωτῷ. ταύτην καὶ τὰ περὶ τῆς
πυργοποιίας χρησμῳδῆσαί φασι, καὶ ὅσα τοῖς τούτων συνέβη τολμή‐
μασιν· χρησμῳδῆσαι δὲ πρὸ τῆς διαιρέσεως τῶν γλωσσῶν γεγενη‐
μένη〈ν〉 γλώσσῃ φασὶ τὰ χρησμῳδηθέντα τῇ Ἑβραΐδι· οὐ μὴν (l. μόνον)
δέ, ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν Μακεδόνα προειπεῖν· | 79 |
|---|
| 10 | ἧς καὶ μνήμην Νικάνωρ ὁ τὸν Ἀλεξάνδρου βίον ἀναγράψας πεποίηκεν.
Δευτέρα δὲ Λίβυσσα, ἧς μνήμην ἐποιήσατο ἐν τῷ τῆς Σαλαμίης (l.
Λαμίης fr. 922 Nauck; cf. p. 506) προλόγῳ Εὐριπίδης· ὄνομα δὲ
αὐτῆς οὐ πάνυ σαφηνίζουσιν. Τρίτη Δελφίς, ἡ ἐν Δελφοῖς τεχθεῖσα,
περὶ ἧς ἱστόρησεν Χρύσιππος. Τετάρτη Ἰταλική, ἡ ἐν ἐρημίᾳ τῆς |
|---|
| 15 | Ἰταλίας τὴν διατριβὴν λαχοῦσα· Πέμπτη ἡ Ἐρυθραία, ἥτις καὶ τὰ
κατὰ τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον συνενεχθέντα προηγόρευσεν· περὶ ἧς
Ἀπολλόδωρος ὁ Ἐρυθραῖος διεξέρχεται. Ἕκτη ἡ Σαμία, ἧς τὸ κύριον
ὄνομα Φυτώ φασιν. Ἑβδόμη ἡ Κυμαία μὲν γένος, ὄνομα δὲ Ἀμαλθία
(sic)· οἱ δὲ Ἐρωφίλην (sic) φασί· παρά τισιν δὲ κλῆσιν ἠνέγκατο |
|---|
| 20 | Ταράξανδρα· Βιργί*λιος δὲ ὁ Ῥωμαίων ποιητὴς Δηιφόβην αὐτὴν
ὀνομάζει. Ὀγδόη ἡ Ἑλλησποντία, ἥτις ἐν κώμῃ Μαρμισσῷ τὴν
γένεσιν ἔσχεν περὶ τὴν πολίχνην Γεργετίωνα· ὑπὸ τὴν ἐνορίαν δὲ αὕτη
τῆς Τροίας ἐτύγχανεν. Ἐνάτη ἡ Φρυγία. Ἐπὶ πᾶσι δεκάτη ἡ Τιγουρτία
(l. Τιβουρτία) μὲν γένος, ὄνομα δὲ Ἀβουναία (l. Ἀλβουναία). Ταύτας |
|---|
| 25 | δέ φασι τῶν φρενῶν ἐξισταμένας τὰ μέλλοντα χρησμῳδεῖν· τῶν
ὑπολαμβανόντων δὲ γραφῇ τοὺς χρησμοὺς οὐκ ἐχόντων σοφίαν τὰ
χρησμῳδούμενα γράφειν ἀπταίστως, ἄλλως τε δὲ καὶ τῷ τάχει τῆς
φορᾶς τῶν λόγων οὐκ ἐχόντων καθυπηρετουμένας τὰς χεῖρας, συμβῆναι
πολλοὺς τῶν χρησμῶν εἰς χωλιάμβους διαπεσεῖν καὶ μηκέτι τυχεῖν |
|---|
| 30 | διορθώσεως, ἅτε δὴ τῶν μὲν χρησμῳδῶν γυναίων ἐν ἐκστάσει καθεστώ‐
των, ἐπειδὰν τὴν ὕπαρξιν προηγόρευον τῶν μελλόντων, πεπαυμένων
δὲ τοῦ χρησμολογεῖν μηδαμῶς αἴσθησιν ἐχόντων μήτε ὧν ἔλεγον μήτε
τί ἂν βούλοιντο τὰ κεχρησμῳδημένα.
(2) πολλαὶ σίβυλλαι· πᾶσαι δὲ μαντικαί· ἥδε δὲ ἡ Ἐρυθραία ἐστὶν |
|---|
| 35 | Ἐριφύλη καλουμένη· φασὶ δ’ αὐτὴν γεννηθεῖσαν εὐθὺς προσειπεῖν
ἐξ ὀνόματος ἕκαστον καὶ ἔμμετρα φθέγξασθαι καὶ εἰς βραχὺν χρόνον |
|---|
| τέλειον εἶδος ἀνθρώπου λαβεῖν. | 80 |
Phdr 244c | ἀπειροκάλως.
κυρίως τῷ ἀπειροκάλως ἐχρήσατο· αὐτὸ γὰρ τὸ καλὸν ἔχοντες ὄνομα
τὸ τῆς μανίας, ἀπειρίᾳ τοῦ καλοῦ ἠγνόησαν τὸ καλὸν τοῦ ὀνόματος. |
Phdr 246a | ἐοικέτω δή (ἐοικε τῳ δή T: ἔοικε τῷ δή B: ἐοικεδήτω W).
γρ. ἐοικέτω δὴ (W t cum Herm. Stob.). |
Phdr 248a | ὑποβρύχιαι.
ὑπὸ τὸ ὕδωρ, ὅ ἐστι τὴν γένεσιν, ποντισθεῖσαι. |
Phdr 248c | ὅταν δὲ κτλ.
αἴτια δι’ ἃ ψυχὴ ἐπὶ τὴν γένεσιν φέρεται. |
Phdr 248d | ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει.
βίοι οὓς αἱρεῖται ψυχὴ κατιοῦσα εἰς γένεσιν. (W: non habet T). |
Phdr 251c | ἀνακηκίει.
ἀναπηδᾷ. |
Phdr 254e | ὕσπληγος.
ἀφετήριον, †πληγή, ὥσπερ νῦν, πάσσαλος, κεράτινος κρίκος, πάντα
θηλυκῶς. |
Phdr 254e,bis | ἐρείσας.
ἑλκύσας. (W: non habet T.) |
Phdr 257a | ἐννέα χιλιάδας.
ἐννέα χιλιάδας εἶπεν, ἐπειδὴ ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει ἡ περίοδος ἡ ἀπὸ |
| τοῦ νοητοῦ ἐπὶ τὰ τῇδε οὐδεμίαν κάκωσιν ἔχει. | 81 |
Phdr 257b | τρέψον.
τὸν Λυσίαν. |
Phdr 257b,bis | ὁ ἐραστής.
ὁ Φαῖδρος. |
Phdr 257b,ter | ἐπαμφοτερίζῃ.
Λυσίᾳ καὶ ἐμοὶ Σωκράτει ἕπηται. |
Phdr 257b,quat | τὸν βίον ποιῆται.
μέχρι τῶνδε ἡ Σωκράτους εἰς τὸν ἔρωτα παλινῳδία. |
Phdr 257c | λογογράφον.
λογογράφους γὰρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ τοὺς ἐπὶ μισθῷ λόγους
γράφοντας καὶ πιπράσκοντας αὐτοὺς εἰς δικαστήρια, ῥήτορας δὲ τοὺς
δι’ ἑαυτῶν λέγοντας. |
Phdr 257d | γλυκὺς ἀγκών.
παροιμία γλυκὺς ἀγκὼν ἐπὶ τῶν κατειρωνευομένων. τόπος δέ
ἐστιν ἐν τῇ Μέμφιδι Ἀγκὼν προσαγορευόμενος ἀπὸ (ὑπὸ corr. t) τῶν
πλεόντων κατ’ ἀντίφρασιν ἴσως διὰ τὸ δυσχερές. ἔνιοι δὲ τάττουσιν αὐτὴν |
| 5 | ἐπὶ τῶν εὐθυμούντων, παρ’ ὅσον τὸν ἀγκῶνα οἱ εὐφραινόμενοι τιθέασιν. |
|---|
Phdr 258b | ἐμμένῃ.
τουτέστι δεχθῇ καὶ μὴ ἐκβληθῇ ὁ λόγος. |
Phdr 258c | Λυκούργου ἢ Σόλωνος.
Λυκοῦργος Λακεδαιμονίων, Σόλων Ἀθηναίων νομοθέται, Δαρεῖος |
| δὲ τρίτος ἀπὸ Κύρου Περσῶν βασιλεύς (βασιλεῖς T). | 82 |
Phdr 258e | ἀνδραποδώδεις.
ἀνδραποδώδεις εἰσὶν ἡδοναὶ αἱ ἄλλων παθῶν ἀπεχόμεναι, ὑπὸ
ἄλλων δὲ κρατούμεναι. |
Phdr 258e,bis | πνίγει.
θάλπει, καύματι. |
Phdr 259a | μεσημβριάζοντα.
ἐν μεσημβρίᾳ νυστάζοντα καὶ καθεύδοντα, κηλούμενα. |
Phdr 259b | λέγεται δ’ ὥς.
μῦθος περὶ τεττίγων. (W: non habet T.) |
Phdr 259c | γέρας τοῦτο.
σημείωσαι ὅτι τοὺς τέττιγας λέγεται τὸ παράπαν μὴ δεῖσθαι τροφῆς,
τῇ δὲ δρόσῳ ἀρκεῖσθαι μόνῃ. |
Phdr 259d | ἱᾶσιν.
πέμπουσι. (T W: suprascriptum habet b in textu.) |
Phdr 260c | περὶ ὄνου σκιᾶς.
παροιμία ὄνου σκιᾶς: ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων. φασὶ δὲ εἱλκύσθαι τὴν
παροιμίαν ἀπὸ τοῦ Δημοσθένει τῷ ῥήτορι συμβάντος. δίκην γάρ ποτε,
ὥς φησιν Ἀριστείδης, ἀπολογούμενος, ἧς τὸ τίμημα ἦν τί χρὴ παθεῖν ἢ |
| 5 | ἀποτίσαι, τοῦ κατηγόρου δεινῶς εἰρηκότος καὶ προ[σ]εξειργασμένου
διότι 〈ὁ〉 εὐθυνόμενος οὐδενὶ δικαίῳ μόνῃ δὲ τῇ Δημοσθένους δεινότητι
πέποιθεν, οἱ δικασταὶ μετεωρισθέντες οὐ προσεῖχον τῷ Δημοσθένει,
ἀλλ’ ἐθορύβουν κωλύοντες ἀπολογεῖσθαι, καὶ τούτου συμβαίνοντος ἐπὶ |
|---|
| πλείονα χρόνον, διαλειπόντων ποτὲ μικρὸν καὶ γενομένης βραχείας | 83 |
| 10 | ἡσυχίας “ἄνδρες” ἔφη “δικασταί, μικρόν μου χρόνον ἀνάσχεσθε, καὶ
συγχωρήσατέ μοι λόγον οὐ πάλαι γεγονότα διηγήσασθαι.” τῶν δὲ
συγχωρησάντων διὰ τὸ μέγα τι ὑπολαβεῖν τὸ ὑπ’ αὐτοῦ μέλλον
λέγεσθαι, “νεανίσκος τις” ἔφη “τῶν ἐπὶ φιλολογίαν εἰς τὴν πόλιν
ἡμῶν παραγεγονότων, ὅτε ἀποτρέχειν ἔμελλεν, ἐμισθώσατο ὄνον πρὸς |
|---|
| 15 | τὸ τὰ σκεύη αὑτοῦ διακομίσασθαι μέχρι Μεγαρέων. ὑπὸ κύνα δὲ τῆς
ὥρας ὑπαρχούσης, κατὰ τὸ μέσον τῆς ἡμέρας ἐκκαίοντος τοῦ ἡλίου
σφοδρότερον, οὔτε τὸ ὑποζύγιον συνέβαινεν ἐθέλειν ὁδοιπορεῖν οὔτε
αὐτὸν ἀκολουθεῖν δύνασθαι. καταλύσαντος οὖν τὸ φορτίον τοῦ ὀνηλάτου,
καὶ τὸν ὄνον στήσαντος ἐκτὸς τῆς ὁδοῦ, μὴ δύνασθαι ὑπομένειν τὸ |
|---|
| 20 | καῦμα, ἀλλὰ κακῶς διακείμενος ὑπὸ τὴν τοῦ ὄνου σκιὰν ὑποδὺς μένειν
οἷός τε ἦν. τοῦ δὲ ὀνηλάτου ἐκεῖνον μὲν κωλύοντος, ἑαυτῷ δὲ ἐπι‐
βάλλειν λέγοντος διὰ τὸ καὶ τὸν ὄνον ἴδιον εἶναι καὶ τὴν ἀπ’ αὐτοῦ σκιὰν
ὑπάρχειν ἰδίαν· μεμισθωκέναι γὰρ μόνον τὸν ὄνον διακομίσοντα αὐτοῦ
τὰ σκεύη, οὐ μὴν τὴν σκιὰν αὐτοῦ. ὡς δὲ καὶ ὁ νεανίσκος ἀντέλεγε πάλιν, |
|---|
| 25 | φάσκων τὴν ἡμέραν ὅλην αὐτοῦ τὸν ὄνον εἶναι, καὶ πολλὴν ἀντιλογίαν,
συνέβαινεν ἐκ τούτου εἰς μάχην ὥρμησαν (l. ὁρμῆσαι).” ἐπεὶ δ’ ὁ μὲν
ταῦτα εἰπὼν κατέβαινεν ἀπὸ τοῦ βήματος, οἱ δὲ δικασταὶ κατεῖχον
ἀξιοῦντες τὸ γενόμενον πέρας ἐξηγήσασθαι, ἐπιστραφεὶς “ἄνδρες”
εἶπεν, “ὑπὲρ μὲν ὄνου σκιᾶς βούλεσθε ἀκοῦσαι, ὑπὲρ ἀνθρώπου δὲ |
|---|
| 30 | κινδυνεύοντος τῷ βίῳ κωλύετε λέγειν;” οὕτω τοὺς δικαστάς, συγ‐
χωρήσαντας ὀρθῶς ὑπὸ τοῦ ῥήτορος ἐπιπεπλῆχθαι, λέγειν ἐφεῖναι.
ὅθεν τό τε τοῦ διηγήματος εὔστοχον καὶ τὸ τοῦ φρονήματος παρ‐
ρησιαστικὸν διαμνημονευθὲν παροιμίας ἔλαβε τάξιν. |
|---|
Phdr 260d | καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν.
(1) σημείωσαι ἀπὸ παροιμίας τῆς ὁ κακὰ σπείρων κακὰ θερίζει.
(2) καρπὸν ὃν ἔσπειρας θέριζε, ἐπὶ τῶν τοιαῦτα πασχόντων οἷα
ἔδρασαν. παρῆκται δὲ ἀπὸ τοῦ στίχου |
| 5 | εἰ δὲ κακὰ σπείραις, κακά κεν †ἁμώσαιο (l. ἀμήσαιο),
καὶ πάλιν |
|---|
| ὃς δὲ κακὰ σπείρει, θεριεῖ κακὰ κήδεα παισίν. | 84 |
Phdr 260d,bis | ἐκεῖνο.
τὸ ἀληθές. |
Phdr 260d,ter | ἐμέ.
τὴν τοῦ πείθειν δύναμιν. |
Phdr 260e | ἔτυμος τέχνη.
ἄνευ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τῆς ἀληθείας, φησὶν ὁ Λάκων ῥήτωρ, τέχνην
εἶναι ἀμήχανον. |
Phdr 261a | ἱκανῶς φιλοσοφήσῃ.
οἱ γὰρ ἄριστοι ῥήτορες καὶ φιλόσοφοι, ὡς Περικλῆς †Ἀναξαγόρας
(sic: l. Ἀναξαγόρου), ὡς Δημοσθένης Πλάτωνος γεγονότες μαθηταί. |
Phdr 261b | περὶ τὰς δίκας.
ἔθος ἦν παλαιὸν ἐν τοῖς δικαστηρίοις δημοσίοις τε λόγοις τοὺς
ῥήτορας διατρίβειν, οὐ μὴν ἐν ταῖς γινομέναις συνουσίαις ἰδίᾳ. |
Phdr 261c | Γοργίαν Νέστορα κτλ.
Γοργίας παράλληλος Νέστορι ὡς αἰδήμων καὶ πολυετής· ὀκτὼ γὰρ
καὶ ἑκατὸν ἔζησεν ἔτη· ὡς δεινοὶ οἱ ἄλλοι Ὀδυσσεῖ. |
Phdr 261d | Ἐλεατικὸν Παλαμήδην.
Ζήνωνά φησι τὸν Παρμενίδου ἑταῖρον, ὅτι δὴ πανεπιστήμων σχεδὸν
ἦν ὁ ἀνήρ, ὡς καὶ Παλαμήδης. |
Phdr 262a | ἦ.
σύνδεσμος ἀπορηματικὸς ἀντὶ τοῦ ἆρα τὸ ἦ, ὡς τὸ—
ἦ μοῦνοι φιλέους’ ἀλόχους μερόπων ἀνθρώπων |
| Ἀτρεῖδαι; (Ι 340). | 85 |
Phdr 262c | ψιλῶς.
τὸ μὴ ἐπὶ ὑποδείγματός φησι. |
Phdr 262d | προσπαίζων.
τουτέστιν ὁ φιλόσοφος ὡς παιδιᾷ χρῆται τοῖς τῶν ῥητόρων λόγοις,
καὶ ὅπερ ἐκεῖνοι μετὰ σπουδῆς ποιοῦσι, τὸ διὰ τῶν ὁμοιοτήτων
παράγειν τοὺς ἀκούοντας, οὗτος ἐν παιδιᾶς μοίρᾳ ἔχει. |
Phdr 262d,bis | τοῦτο τὸ γέρας.
τὸ δύνασθαι διακρίνειν τοὺς κατὰ τέχνην λέγοντας καὶ μή. |
Phdr 263b | πρῶτον μὲν δεῖ κτλ.
ὅτι ὁ ῥήτωρ εἰδέναι τὴν φύσιν ὀφείλει τοῦ πράγματος καὶ διαιρεῖσθαι
καὶ ὁρίζεσθαι. |
Phdr 263b,bis | πλῆθος (T: εἶδος B).
γρ. καὶ τὸ εἶδος W. |
Phdr 263d | ἀμηχάνως.
ἀντὶ τοῦ θαυμάσιον πάνυ ὡρίσω. |
Phdr 264a | ἦ πολλοῦ δεῖν.
ὄντως, οὐδαμῶς. |
Phdr 264a,bis | διανεῖν.
διακολυμβᾶν, διαπερᾶν. |
Phdr 264e | ἑτέρους λόγους. |
| τοὺς μετὰ ἀληθείας. | 86 |
Phdr 267a | μνήμης χάριν.
ἐπειδὴ τὰ ἔπη τῶν καταλογάδην εὐμνημονευτότερα. |
Phdr 267b | μουσεῖα λόγων.
τὰ πάρισα, ὡς τὸ “καὶ φιλοκίνδυνον τὸν βίον κατέστησεν, τῆς δὲ
περίβλεπτον καὶ περιμάχητον τὴν φύσιν ἐποίησεν” (Isocr. Enc.
Hel. 211 c). |
Phdr 267c | διπλασιολογίαν.
ὡς τὸ φεῦ φεῦ. |
Phdr 267c,bis | γνωμολογίαν ... εἰκονολογίαν.
τὸ δι’ εἰκόνος καὶ δι’ ὑποδείγματός τι δηλοῦν· γνωμολογία δὲ ὡς
τὸ “δεινὸν ἡ πονηρία”. |
Phdr 267c,ter | Λικυμνίων.
Λικυμνίων· ὁ Λικύμνιος δὲ Πώλου διδάσκαλος, ὃς διῄρει τὰ ὀνόματα
εἰς κύρια, σύνθετα, ἀδελφά, ἐπίθετα, καὶ εἰς ἄλλα τινά. |
Phdr 268a | ἤτριον.
ἱμάτιον εὐυφὲς καὶ ἀραιόν. |
Phdr 271b | οὔτοι (W: οὕτω B: οὗτοι T).
γρ. οὕτω (W). |
Phdr 272c | τί μήν; |
| καταφατικόν ἐστιν ἐν ἴσῳ τὸ οἴομαι. | 87 |
Phdr 272c,bis | τὸ τοῦ λύκου εἰπεῖν.
παροιμία (1) λύκου ῥήματα, ἐπὶ τοῦ καὶ λόγοις καὶ ἔργοις ἀδι‐
κοῦντος. (2) ἰδὼν γὰρ λύκος ποιμένα ἐσθίοντα προβάτεια εἶπεν
“ἡλίκος ἂν ἤρθη θόρυβος, εἰ ἐγὼ ταῦτ’ ἐποίουν;” ἐμνήσθη ταύτης |
| 5 | ἐνταῦθα Πλάτων. |
|---|
Phdr 274a | ὅτι μή.
εἰ μὴ ὅτι. |
Phdr 276b | Ἀδώνιδος κήπους.
παροιμία Ἀδώνιδος κῆποι ἐπὶ τῶν ἀώρων καὶ ὀλιγοχρονίων καὶ
μὴ ἐρριζωμένων. ἐμνήσθη δὲ αὐτῆς καὶ Εὐριπίδης Μελανίππῃ
(T G F fr. 514) καὶ ἐνταῦθα Πλάτων. |
Phdr 279c | κοινὰ ... τὰ τῶν φίλων.
παροιμία κοινὰ τὰ φίλων, ἐπὶ τῶν εὐμεταδότων. φασὶ δὲ λεχθῆναι
πρῶτον τὴν παροιμίαν περὶ τὴν μεγάλην Ἑλλάδα, καθ’ οὓς χρόνους
ὁ Πυθαγόρας ἔπειθεν τοὺς αὐτὴν κατοικοῦντας ἀδιανέμητα πάντα |
| 5 | κεκτῆσθαι. φησὶ γοῦν ὁ Τίμαιος (F H G I 211, 77) ἐν τῇ εʹ (sic) οὕτως·
“προσιόντων δ’ οὖν αὐτῷ τῶν νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν
οὐκ εὐθὺς συνεχώρησεν, ἀλλ’ ἔφη δεῖν καὶ τὰς οὐσίας κοινὰς εἶναι τῶν
ἐντυγχανόντων.” εἶτα μετὰ πολλά φησι “καὶ δι’ ἐκείνους πρῶτον
ῥηθῆναι κατὰ τὴν Ἰταλίαν ὅτι κοινὰ τὰ φίλων.” ἐμνήσθη δὲ ταύτης |
|---|
| 10 | καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ θʹ τῶν Ἠθικῶν (1159 b 31). Κλέαρχος δέ
φησιν (F H G II 320, 59) ὑπὸ Χαλκιδέων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ πεμφθῆναι
δῶρα εἰς Δελφοὺς Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι. τῶν δὲ Δελφῶν μαντευο‐
μένων εἰ ἐξ ἴσης τὴν ἀνάθεσιν ποιήσωνται, ἔφησεν ὁ θεὸς “κοινὰ τὰ |
|---|
| τῶν φίλων.” καὶ Μένανδρος Ἀδελφοῖς βʹ (fr. 9 Kock). | 88 |
Alc1 t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΝ |
Alc1 103a | οὐδὲ προσεῖπον.
οὐ προσηγόρευσα. |
Alc1 103a,bis | δαιμόνιον ἐναντίωμα.
τὸ ἀπαρουσιάστως ἐρᾶν θεοειδὲς καὶ νοερόν. ὅπερ δὲ νῦν δαιμόνιον
καλεῖ Πλάτων, μετὰ μικρὸν θεὸν λέγει τὸν ἐναντιούμενον. τοῦτο δὲ
καὶ Ὅμηρος ποιεῖ· κἀκεῖνος γὰρ ἐπὶ ταὐτοῦ τίθησι δαίμονα καὶ θεόν. |
Alc1 103a,ter | καὶ ὕστερον.
οὐχ ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ πεπυσμένου, ἀλλὰ παραπληρωματικός
ἐστιν ὁ καὶ σύνδεσμος, ὡς καὶ παρ’ Ὁμήρῳ (B 827)—
... ᾧ καὶ τόξον Ἀπόλλων αὐτὸς ἔδωκεν. |
Alc1 104b | προσθήσω.
προειπὼν τὰ ὑπάρχοντα Ἀλκιβιάδῃ μεγάλα εἶναι, ἀπὸ τοῦ σώματος
ἀρχόμενα τελευτῶντα εἰς τὴν ψυχήν, νῦν λέγει καὶ προστίθησι τὰ ἐκτός. |
Alc1 105a | παρέλθῃς.
ἰστέον ὡς Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ ταῦτα διελέγετο πρὸ ἡμερῶν
ὀλίγων τῆς ἀρχῆς τοῦ εἰκοστοῦ ἔτους τῆς αὐτοῦ ζωῆς, ὡς δηλοῖ τὸ
ῥητόν. Ἀθήνῃσι γὰρ οἱ νέοι εἰς μὲν τοὺς ἐφήβους εἰσῄεσαν ὀκτω‐ |
| 5 | καίδεκα ἔτη γενόμενοι, δύο δὲ εἰς περιπόλους ἠριθμοῦντο, περιιόντες |
|---|
| τὴν χώραν νυκτὸς φυλακῆς ταύτης ἕνεκα καὶ γυμνασίας πολεμικῆς
ἑαυτῶν· εἰκοστῷ δὲ ληξιαρχικῷ ἐνεγράφοντο γραμματείῳ, καθὸ δὴ
ἐκκλησιάζοντες παρελάμβανον καὶ τὴν πατρῴαν οὐσίαν, ἥτις καὶ λῆξις
ἐκαλεῖτο, ὡς Πολυδεύκης ἐν Ὀνομαστικοῖς (VIII 105). | 89 |
Alc1 105b | ἐνδειξάμενος.
ὅτι τὸ ἐνδειξάμενος ἐπὶ τοῦ διαλογικοῦ τάττει, τὸ δ’ ἐπιδειξάμενος
ἐπὶ τοῦ ἀποτάδην. |
Alc1 106a | ἀτοπώτερος.
παραδοξότερος, θαυμασιώτερος. |
Alc1 106c | ἔστω κτλ.
τέλος τοῦ προοιμίου. |
Alc1 106c,bis | φέρε δή.
ἐντεῦθεν τὸ πρῶτον τοῦ διαλόγου κεφάλαιον, τὸ ἀπαλλάττον τῆς
διπλῆς τὸν νεανίσκον ἀγνοίας. ἔστι δὲ ἐλεγκτικόν. |
Alc1 107e | ἀκροχειρίζεσθαι.
πυκτεύειν ἢ παγκρατιάζειν πρὸς ἕτερον ἄνευ συμπλοκῆς, ἢ ὅλως
ἄκραις ταῖς χερσὶν μετὰ ἄλλου γυμνάζεσθαι. |
Alc1 110d | παρὰ τοῦ; |
| ἀρχὴ τοῦ δευτέρου συλλογισμοῦ. | 90 |
Alc1 111a | τὸ ἑλληνίζειν.
[Start of a diagram]τὸ ἑλληνίζειν τριττόν
ἢ τὸ τὴν ἑλληνικὴν συνήθειαν διασῴζειν τῶν ὀνομάτων ἐπὶ πάντων οἱ πολλοί
ἢ τὸ ἀκριβοῦν τὴν ἑλληνικὴν φωνὴν καὶ τὴν ὀρθότητα τὴν ἐν τῇ προφορᾷ οἱ γραμματικοί |
| 5 | ἢ τὴν κυριότητα τῶν ὀνομάτων τὴν κατὰ φύσιν προσήκουσαν τοῖς πράγμασιν ἀπονέμειν οἱ φιλόσοφοι[End of a diagram] |
|---|
Alc1 111e | ἦν δ’ ἄν σοι τεκμήριον κτλ.
[Start of a diagram]ἡ διαφωνία
μὴ εἰδότων μαχομένων
πρὸς ἑαυτούς πρὸς ἀλλήλους |
| 5 | κατὰ τὴν ἐναντίαν
εἰδότων
διαφερομένων
πρὸς τοὺς μὴ εἰδότας | Column end |
|---|
| κατὰ τὴν ἀντίφασιν[End of a diagram] | Column end |
Alc1 112d | ἐκ μὲν ὧν κτλ. |
| ἰδοὺ ὁ ἀμαθὴς καὶ φιλότιμος νέος, πῶς ἀποκρίνεται. | 91 |
Alc1 112e | ἐμὲ φῂς ταῦτα λέγειν.
τὸ τῆς Φαίδρας (Eur. Hipp. 252) φησὶν ἐνταῦθα Σωκράτης. τῆς
γὰρ τροφοῦ εἰπούσης ὅτι “τὸν Ἱππόλυτον λέγεις” φησὶν ὅτι “σοῦ
τάδε κοὐκ ἐμοῦ κλύεις.” οὕτως αὖ καὶ ὁ Σωκράτης· σὺ ταῦτα εἶπες, |
| 5 | οὐκ ἐγώ. καὶ ἐνταῦθα πάροδος γίνεται τοῦ τρίτου συλλογισμοῦ, ἐν ᾧ
δείκνυσιν ὅτι ὁ ἀποκρινόμενός ἐστιν ὁ λέγων, οὐχ ὁ ἐρωτῶν. |
|---|
Alc1 112e,bis | ἐάν σε ἔρωμαι κτλ.
[Start of a diagram]τῶν ἐρωτήσεων
αἱ μὲν πευστικαὶ πλείονος λόγου δέονται
αἱ δὲ διαλεκτικαὶ ἀρκοῦνται τῷ ναὶ καὶ τῷ οὔ μόνον |
| 5 | μαιευτικαί ἀπὸ τοῦ τελειοτέρου
ἀπορητικαί ἀπὸ τοῦ ἀτελεστέρου
ἀγωνιστικαί ἀπὸ τοῦ ἴσου[End of a diagram]
ἰστέον ὅτι καὶ κατὰ τὰ γʹ εἴδη τῶν διαλεκτικῶν ἐρωτήσεων ὁ ἀπο‐
κρινόμενός ἐστιν ὁ λέγων. |
|---|
Alc1 112e,ter | πότερος οὖν κτλ.
ἀρχὴ τοῦ γʹ συλλογισμοῦ. |
Alc1 113a | ἑνὶ λόγῳ εἰπέ. |
| ἀντὶ τοῦ καθόλου εἰπέ. | 92 |
Alc1 113b | ἐκ τῶν ὡμολογημένων.
ἐπειδὴ ὡμολόγησεν μὴ εἰδέναι τὸ δίκαιον, κέχρηται καταδρομῇ ὁ
Σωκράτης ἐλέγχων κατὰ τοῦ Ἀλκιβιάδου, οὐκ ἀπὸ ἀλλοτρίου προσ‐
ώπου, ὡς Φοῖνιξ εἰσάγων τὸν Πηλέα οὕτως ἐλέγχει τὸν Ἀχιλλέα |
| 5 | (A 433 sqq.), ἢ Δημοσθένης ἐλέγξαι θέλων τοὺς Ἀθηναίους τῇ κατα‐
δρομῇ χρῆται ὡς ἐκ τῶν Ἑλλήνων πάντων, ἀλλὰ τῷ ἐλεγχομένῳ
χρῆται Σωκράτης πρὸς μείζονα καταδρομήν. |
|---|
Alc1 113c | σοῦ τάδε κινδυνεύεις.
σημείωσαι πῶς χρηστέον τοῖς ποιητικοῖς, ὅτι οὐ κατὰ τὴν τῆς λέξεως
ἀκριβολογίαν, ἀλλὰ μετὰ τοῦ παρῳδεῖν αὐτὰ ἐπὶ τὸ πεζοφανέστερον. |
Alc1 113d | εἰ ὅτι μάλιστα κτλ.
ἄρχεται τοῦ ἐλέγχου, καὶ δείκνυσιν αὐτὸν μὴ εἰδότα τὰ συμφέροντα,
ἐκ τῆς ἀντιπαραστάσεως. πολλῶν γὰρ δεῖται λόγων ἡ ἔνστασις, ὅτι
ταὐτόν ἐστι δίκαιον καὶ συμφέρον, ὃ ἐφεξῆς δείξει. νῦν δέ φησιν ὅτι |
| 5 | εἰ μὲν ταὐτόν ἐστι τὸ δίκαιον καὶ τὸ συμφέρον, ἐδείχθης δὲ μὴ εἰδὼς τὸ
δίκαιον, οὐδὲ τὸ συμφέρον ἄρα· εἰ δὲ ἕτερον, δειχθείης δὲ μὴ εἰδὼς τὸ
συμφέρον, διὰ τῶν αὐτῶν λόγων δύο ἀνθ’ ἑνὸς δειχθήσῃ ἀγνοῶν. |
|---|
Alc1 113e | σκευαρίων.
οὐδὲ γὰρ δέος μὴ κατατριβήσονται οἱ λόγοι δίκην τῶν σκευαρίων,
ἃ δὴ σημαίνει τρία, ἢ τὰ σκεύη κοινῶς, ἢ τὴν τρυφήν, ἢ ὡς νῦν, τὰς
σκευὰς τῶν κωμικῶν καὶ τραγικῶν, ὅ ἐστι τὰ ἐνδύματα. |
Alc1 114a | τὰς σὰς προδρομάς.
προδρομή ἐστιν, ὅταν ἐν πολέμῳ καταλάβῃ τις φρούριον, ἐξ οὗ
δύναται ἀσφαλῶς πολεμεῖν. νῦν δὲ τὸ μὴ ἐρωτᾶσθαι διὰ τῶν αὐτῶν |
| λόγων ὑπὸ τοῦ Σωκράτους. | 93 |
Alc1 114a,bis | ἐπειδὴ δὲ τρυφᾷς.
ἐπειδὴ τρυφηλὸς εἶ, ὡς ἐπὶ τῶν ἐδεστῶν, καὶ οὐκ ἔτ’ ἂν ἡδέως τοῦ
αὐτοῦ γεύσαιο. |
Alc1 114b | συμφέροντα.
τὴν ἔνστασιν διὰ τούτων φησίν, ὡς ἔδει σε δεῖξαι ὅτι οὐ ταὐτὸν
δίκαιον καὶ συμφέρον. εἰ γὰρ μὴ δείξεις, δειχθήσῃ δύο ἀνθ’ ἑνὸς ἀγνοῶν |
Alc1 115a | τῶν δικαίων κτλ.
[Start of a diagram]ἀρχὴ τοῦ εʹ συλλογισμοῦ ὅτι ταὐτόν ἐστι δίκαιον καὶ συμφέρον
ἐλάττων μείζων
δίκαιον καλόν συμφέρον |
| 5 | πᾶν πᾶν
πᾶν[End of a diagram] |
|---|
Alc1 115a,bis | ἔδοξεν αἰσχρὰ μέν.
ἐρωτᾷ τὴν ἐλάττονα. |
Alc1 115b | πολλοὶ ἐν πολέμῳ κτλ.
ἰδοὺ τῇ μείζονι μάχεται, ὅτι οὐ πᾶν καλὸν ἀγαθὸν διὰ τὰ ἐν τῷ
πολέμῳ τραύματα. |
Alc1 115b,bis | οὐκ ἄλλο μὲν κτλ.
ἡ πρώτη λύσις, ὅτι δύο δυσὶν ἠκολούθησεν, οὐ δύο ἑνί, οὐ γὰρ ταὐτὸν |
| ἀνδρεία καὶ θάνατος. | 94 |
Alc1 116b | ἔτι τοίνυν κτλ.
διὰ τῶν καθ’ ἕκαστα δείξας, βούλεται καὶ διὰ τῶν καθ’ ὅλου κατα‐
σκευάσαι τὸ αὐτό. διὸ καὶ τὸ ἔτι προσέθηκεν. |
Alc1 116b,bis | εὖ πράττει.
ὅτι τὸ εὖ μέσον ἐστὶ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ καλοῦ. |
Alc1 116d | Πεπαρηθίοις.
Πεπάρηθος, νῆσός ἐστι μία τῶν Κυκλάδων· αὗται δὲ διὰ τὸ τὴν
Δῆλον κυκλοῦν οὕτω καλοῦνται. |
Alc1 118c | Πυθοκλείδῃ καὶ Ἀναξαγόρᾳ.
Πυθοκλείδης μουσικὸς ἦν, τῆς σεμνῆς μουσικῆς διδάσκαλος, καὶ
Πυθαγόρειος, οὗ μαθητὴς Ἀγαθοκλῆς, οὗ Λαμπροκλῆς, οὗ Δάμων.
Ἀναξαγόρας δὲ φυσικὸς φιλόσοφος, ὁ νοῦς ἐπικληθείς, ὅτι τοῦτον |
| 5 | πρῶτον πάντων ἐπέστησε τῷ παντί. |
|---|
Alc1 118e | τὼ Περικλέους ὑεῖ.
Ξάνθιππος καὶ Πάραλος οἱ Περικλέους υἱοί, οὓς καὶ βλιττομάμμας
ἐκάλουν. βλίτται γὰρ καὶ βλίττονες οἱ εὐήθεις, μάμματα δὲ τὰ βρώ‐
ματα, καὶ τὸ ἐσθίειν Ἀργεῖοι μαμμιᾶν ἔλεγον· ἐκ τούτων οὖν σύνθετον |
| 5 | ὁ βλιττομάμμας, ὁ ἐσθίων εὐήθως, ὡς καὶ συκομάμμας ὁ συκοφάγος.
ὁ δὲ Κλεινίας αὐθάδης οὕτως ὡς μηδενὶ τῶν συμβούλων προσέχειν. |
|---|
Alc1 118e,bis | ἠλιθίω ἐγενέσθην.
[Start of a diagram]ἡ πρὸς μάθησιν ἀνεπιτηδειότης τρίττη
αʹ δι’ ἄνοιαν
βʹ διὰ τῦφον καὶ μανίαν |
| 5 | γʹ διὰ ῥᾳθυμίαν[End of a diagram] | 95 |
|---|
Alc1 119a | διὰ τὴν Ζήνωνος Πυθόδωρον ... καὶ Καλλίαν.
Ζήνων ὁ Ἐλεάτης Παρμενίδου μαθητής, φυσικὸς φιλόσοφος καὶ
πολιτικὸς ὡς ἀληθῶς· διὸ καὶ πρὸς Περικλέα παραβάλλεται φαινομένως
ὄντα πολιτικόν. τούτου Πυθόδωρος ἀκροατής, ὃς καὶ ἐν Παρμενίδῃ |
| 5 | μνήμης ἠξίωται Ἀντιφῶντι τῆς συνουσίας ἐκείνης μεταδούς, παρ’ οὗ
Κέφαλος ὁ Κλαζομένιος μαθὼν διδάσκαλος γέγονεν. Καλλίας δὲ
Ἀθηναίων στρατηγὸς ἔνδοξός τε πολιτικὸς καὶ αὐτός. |
|---|
Alc1 119a,bis | τί οὖν διανοῇ.
ἐντεῦθεν τὸ δεύτερον τοῦ διαλόγου κεφάλαιον, τὸ πεῖθον μετα‐
βαίνειν ἀπὸ τῆς φυσικῆς ἀρετῆς ἐπὶ τὴν πολιτικήν. |
Alc1 119a,ter | πότερον ἐᾶν κτλ.
τὸ Ὁμηρικὸν νῦν παραφράζει ῥητόν (δ 371)—
νήπιός εἰς, ὦ ξεῖνε, λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων,
ἠὲ ἑκὼν μεθίεις καὶ τέρπεαι ἄλγεα πάσχων. |
| 5 | πᾶς γὰρ μὴ μανθάνων ἢ φύσεως ἀντιπραττούσης πάσχει τοῦτο, καί ἐστιν
ὁ τοιοῦτος νήπιος καὶ ἠλίθιος· ἢ δύναται μέν, οἴεται δὲ ἀνωφελῆ εἶναι
τὰ μανθανόμενα, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐπιτείνεται πρὸς αὐτά, καὶ
ἔστιν ὁ τοιοῦτος χαλίφρων καὶ μαινόμενος· ἢ οἴεται μὲν ὠφέλιμα εἶναι,
ῥᾳθυμεῖ δὲ καὶ βλακεύει, καί ἐστιν ὁ τοιοῦτος ἑκὼν μεθίων καὶ μὴ |
|---|
| 10 | προσέχων τὸν νοῦν. |
|---|
Alc1 119b | πράγματα.
ἀντὶ τοῦ φροντίδας. |
Alc1 120a | τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ.
†Ἀρτοξέρξῃ (l. Ἀρταξέρξῃ) τῷ Ξέρξου Περσῶν βασιλεῖ (T: non |
| habet W.) | 96 |
Alc1 120a,bis | ὀρτυγοκόπον (ὀρτυγοτρόφον BT).
εἰρωνικῶς. οὗτος ἐπὶ κύκλου τοὺς ὄρτυγας παριστὰς κόπτειν
αὐτοὺς ἀλλήλους ἐδίδασκεν. |
Alc1 120b | τὴν ἀνδραποδώδη ... τρίχα.
τὴν ἀνδραποδώδη τρίχα παροιμίαν εἶναί φασιν οἱ μὲν ἀπὸ τῶν
ἀρτιγενῶν πώλων, οἱ δὲ ἀπὸ εἴδους κουρᾶς προσηκούσης ἀνδραπόδοις,
παρ’ ὃ καὶ αἱ γυναῖκες τοὺς ἀπὸ δούλων ἐλευθέρους γεγονότας, οὔπω |
| 5 | δὲ τὸ ἦθος μεταβαλλόντας (sic), ταύτην ἔτι ἔχειν τὴν τρίχα ἔλεγον
σκώπτουσαι. οἱ δέ, ὅτι τὰς ἐν τῷ στήθει τρίχας φρένας οὕτως ὁ Πλάτων
μεταβαλὼν τὰς ἀνδραποδώδεις φρένας οὕτως ἐκάλεσεν. |
|---|
Alc1 120b,bis | μανθάνειν ... ἀσκεῖν.
διττὴ ἡ τελειότης ἡμῖν, ἡ μὲν τοῦ λογικοῦ διὰ μαθήσεως γιγνομένη,
ἡ δὲ τοῦ ἀλόγου δι’ ἀσκήσεως τῶν βελτιόνων ἐθῶν. |
Alc1 120e | οἱ μὲν Ἡρακλέους.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]Ζεύς Δανάη[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]Περσεύς Ἀνδρομέδα Κηφέως[End of a diagram section]
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ἄλλαι γυναῖκες Ἠλεκτρύων[Logical Relationship in a Diagram end mark] |
| 5 | [Start of a diagram section]Λαονόμη Ἀλκαῖος[End of a diagram section] [Start of a diagram section]Ἠλεκτρύων Λυσιδίκη[End of a diagram section] [Start of a diagram section]Ἀχαιμένης[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]Ἀμφιτρύων Ἀλκμήνη[End of a diagram section] |
|---|
| Ἡρακλῆς[End of a diagram] | 97 |
Alc1 121a | εἰς Εὐρυσάκη κτλ.
[Start of a diagram]Ζεύς Αἴγινα
Αἰακός Ἐνδηίς
Τελαμών Περίβοια |
| 5 | Αἴας Τέκμησσα
Εὐρυσάκης
διὰ μέσου πολλοί πολλαί
Κλεινίας Δεινομάχη
Ἀλκιβιάδης[End of a diagram] |
|---|
Alc1 121a,bis | εἰς Δαίδαλον κτλ.
[Start of a diagram]Ζεύς Ἥρα
Ἥφαιστος Γῆ
Ἐρεχθεύς Προκρίς |
| 5 | Μητίων γυνή τις
Εὐπάλαμος Ἀλκίππη
Δαίδαλος
διὰ μέσου πολλοί πολλαί
Σωφρονίσκος Φαιναρέτη |
|---|
| 10 | Σωκράτης[End of a diagram] | 98 |
|---|
Alc1 121b | Σαλαμῖνα.
νῆσον πρὸς τῇ Ἀττικῇ καὶ πόλιν. |
Alc1 121b,bis | Αἴγιναν.
νῆσον μίαν τῶν Κυκλάδων. |
Alc1 121c | γενέθλια.
γενέθλιά ἐστιν ἡ δι’ ἐνιαυτοῦ ἐπιφοιτῶσα τοῦ τεχθέντος ἑορτή,
γενέσια δὲ ἡ δι’ ἐνιαυτοῦ ἐπιφοιτῶσα τοῦ τεθνεῶτος μνήμη. |
Alc1 121d | τοῦ κωμῳδοποιοῦ (κωμῳδιοποιοῦ TW).
ὃν Πλάτωνα καλεῖσθαί φασιν. |
Alc1 121d,bis | τροφοῦ.
αὕτη Λάκαινα τὸ γένος ἦν †Λανικὴ καλουμένη. |
Alc1 121e | ἑπτέτεις.
ἢ διὰ τὸ τὸν λόγον τότε ἄρχεσθαι τελειοῦσθαι, ἢ διὰ τὸ Ζωροάστρην
ζʹ γενόμενον ἐτῶν σιωπῆσαι, εἶτα μετὰ λʹ χρόνους ἐξηγήσασθαι τῷ
βασιλεῖ τῆς ὅλης φιλοσοφίας, ἢ ὡς τῷ Μίθρᾳ οἰκεῖον τὸν ζʹ ἀριθμόν, |
| 5 | ὃν διαφερόντως Πέρσαι σέβουσιν. |
|---|
Alc1 121e,bis | δὶς ἑπτά.
τότε γὰρ ὁ τέλειος ἐν ἡμῖν ἀποφαίνεται λόγος, ὡς Ἀριστοτέλης καὶ |
| Ζήνων καὶ Ἀλκμαίων ὁ Πυθαγόριος φασίν. | 99 |
Alc1 122a | Ζωροάστρου.
Ζωροάστρης ἀρχαιότερος ἑξακισχιλίοις ἔτεσιν ᾗ λέγεται Πλάτωνος·
ὃν οἱ μὲν Ἕλληνα, οἱ δὲ τῶν ἐκ τῆς ὑπὲρ τὴν μεγάλην θάλασσαν
ἠπείρου ὁρμωμένων φασίν, πᾶσάν τε σοφίαν παρὰ τοῦ ἀγαθοῦ δαίμονος |
| 5 | ἐκμαθεῖν, τουτέστιν ἐπιτυχοῦς νοήματος· οὗ δὴ εἰς Ἑλληνικὴν φωνὴν
μεταφραζόμενον τοὔνομα τὸν ἀστροθύτην δηλοῖ. τιμήσειν τε αὐτὸν
τὴν ἀνακεχωρηκυῖαν διαγωγὴν τῶν πολλῶν, καὶ δὴ τὴν τῶν ἐμψύχων
ἀποχήν, συγγράμματα δὲ διάφορα καταλιπεῖν, ἐξ ὧν καὶ δείκνυσθαι
τρία μέρη φιλοσοφίας εἶναι κατ’ αὐτόν, φυσικόν, οἰκονομικόν, πολιτικόν. |
|---|
Alc1 122c | ἕλξεις.
ὅτι καὶ τὴν ἱματίων ἕλξιν, ᾗ φησὶ Πλούταρχος (Alc. XVI 1) δια‐
φερόντως Ἀλκιβιάδης ἐπετήδευεν. |
Alc1 122c,bis | φιλονικίαν.
σημείωσαι φιλονικίαν διὰ τοῦ ι, τὴν φιλίαν τῆς νίκης. (W: habet
T φιλονικία διὰ τοῦ ι nec plura.) |
Alc1 122d | Μεσσήνης.
ὡς Τυρταῖός φησι· Μεσσήνην ἀγαθὸν μὲν ἀροῦν ἀγαθὸν δὲ φυτεύειν
(fr. 4, 3 Diehl). χώρα δέ ἐστιν αὕτη. |
Alc1 122d,bis | τῶν εἱλωτικῶν.
Εἵλωτες παρὰ Λακεδαιμονίοις οἱ νόθοι καὶ ἐξ αἰχμαλώτων δοῦλοι
γενόμενοι, ἀπὸ τοῦ Ἕλους, πόλεως ἐν Πελοποννήσῳ·
καὶ Πτελεὸν καὶ Ἕλος καὶ Δώριον |
| 5 | φησὶν Ὅμηρος (B 594). καὶ εἱλωτία (l. εἱλωτεία) ἡ δουλεία. |
|---|
Alc1 123a | τὸν Αἰσώπου μῦθον.
ὁ μῦθος τοιοῦτος. λέων μὴ οἷός τε διὰ γῆρας θηρεύειν ὢν προσ‐
εποιεῖτο νοσεῖν, ἵνα δὴ τὰ θηρία πρὸς ἐπίσκεψιν ἰόντα παρ’ αὐτὸν |
| κατεσθίοιτο. δεινὴ δ’ ἀλώπηξ οὖσα τὸν δόλον συνιδεῖν ἐφώρασεν, τοῦ | 100 |
| 5 | λέοντος αὐτὴν ἀξιοῦντος εἰσελθεῖν πρὸς αὐτὸν, φαμένη μὴ δύνασθαι
εἰσιέναι· ὁρῶσα ἴχνη μὲν εἰσιόντων, ἐξιόντων δ’ οὔ. |
|---|
Alc1 123b | ἀνδρὸς ἀξιοπίστου.
περὶ Ξενοφῶντός φασι λέγειν αὐτόν· οὗτος γὰρ ἐν τῇ Ἀναβάσει
ἱστόρηκεν τὰ Περσῶν, Κύρῳ συνανελθὼν ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀρταξέρξην. |
Alc1 123c | γῆς πλέθρα Ἐρχίασιν.
Ἐρχιεῖς δῆμος ὑπὸ τὴν Αἰαντίδα φυλήν, ἢ ὥς τινες, †αἰγηιαν
(l. Αἰγηΐδα). πλέθρον δ’ ἐστὶ μέρος ἕκτον σταδίου· τοῦτο δὲ πήχεις
ἔχει υʹ, ὧν τὸ ἕκτον πήχεις ξϛʹ δίμοιρον, ὅ ἐστι τὸ πλέθρον. |
Alc1 124a | Λεωτυχίδου.
ὁ κατὰ Μήδου στρατηγήσας. (W: non habet T.) |
Alc1 124a,bis | Ἀρχιδάμου.
ἐφ’ οὗ ὁ Πελοποννησιακὸς πόλεμος. (W: non habet T.) |
Alc1 124a,ter | Ἄγιδος.
ἐφ’ οὗ ἐκράτησαν Λακεδαιμόνιοι. (W: non habet T.) |
Alc1 124a,quat | ἀλλ’, ὦ μακάριε.
ἐντεῦθεν τὸ τρίτον τοῦ διαλόγου κεφάλαιον, τὸ ἐκφαῖνον τὴν οὐσίαν
ἡμῶν καθ’ ἣν ὑφεστήκαμεν. |
Alc1 124d | παίζεις.
ὅτι δὲ ἐπιμελείας δεῖσθαί φησιν ἑαυτόν, διὰ τοῦτο παίζειν λέγεται. |
Alc1 124d,bis | νώ γε.
ἀγνοεῖ ἑαυτὸν ὁ Σωκράτης ἐνθουσιαστικῶς. |
Alc1 124d,ter | οὐκ ἀπορρητέον. |
| οὐκ ἀποκνητέον. (W: non habet T.) | 101 |
Alc1 124e | δῆλον ὅτι ἥνπερ κτλ.
ὅτι τὸ ὑλικὸν αἴτιον τῆς πολιτικῆς τὰ πρακτέα εἰσιν. |
Alc1 125a | ὃ δὲ ἄφρων κτλ.
ἐπὶ μὲν τῶν βαναύσων τοῦτο οὐκ ἄτοπον, ἐπὶ δὲ τοῦ πολιτικοῦ
ἀνδρὸς ἄτοπον τὸ εἶναι τὸν σοφὸν κατά τι πονηρὸν καὶ κατά τι ἀγαθόν. |
Alc1 125b | ἄρχειν.
ἐντεῦθεν τὸ εἶδος παραδίδωσι τοῦ πολιτικοῦ, ὅτι τὸ ἄρχειν. |
Alc1 125c | κελευστῶν.
τῶν περὶ τὰ ἄρμενα ἱσταμένων. |
Alc1 125d | τίς οὖν αὕτη;
ἐντεῦθεν τὸ ποιητικὸν ὅτι φρόνησις καὶ οὐ σοφία. |
Alc1 126c | ἆρ’ οὖν φιλίαν κτλ.
οὐχ ὡς 〈οὐ〉 βουλόμενος ὁ Σωκράτης καὶ αὐτὸς εἶναι τέλος τὴν φιλίαν,
ταῦτα ἐρωτᾷ, ἀλλ’ ὅτι ᾤετο τὸν νεανίσκον ταὐτὸν ὑπολαμβάνειν
στοργὴν καὶ φιλίαν. |
Alc1 126c,bis | ὁμόνοιαν.
ὁμόνοιά ἐστι γνῶσις τῶν αὐτῶν γνωστῶν. |
Alc1 126c,ter | ἀριθμούς.
ἀριθμοί, ἀριθμητική, διωρισμένον. |
Alc1 126d | πήχεος. |
| πήχεις, μετρική, συνεχές (T: συνεχή W). | 102 |
Alc1 126d,bis | σταθμοῦ.
σταθμοί, στατική, ῥοπή· ὥστε ἐκ τῶν κατὰ Πλάτωνα τρίτον εἶδος
ποσοῦ ῥοπή. |
Alc1 126d,ter | μὴ κάμῃς.
πολλὰ ἠρώτησε· διὸ τὸν νέον διεγείρων λέγει· μὴ κάμῃς. |
Alc1 126e | ταλασιουργίας.
τῆς ξαντικῆς. ταλασιουργία δὲ ἢ ὅτι τὰ λάσια ἐργάζεται, ἢ παρὰ
τοὺς ταλάρους. |
Alc1 127a | κατὰ τὸν σὸν λόγον.
κατὰ τὸν σὸν λόγον ἀναγκαίως πρόσκειται διὰ τὰ ἐν τῇ Πολιτείᾳ
ἀποδεδειγμένα, μηδὲν διαφέρειν κατὰ τὰ πολεμικὰ τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος. |
Alc1 127a,bis | γυναιξί.
κατὰ γὰρ τὸ προσεχὲς τέλος οὐχ ὁμονοεῖ ἀνὴρ καὶ γυνή, ἀλλὰ κατὰ
τὸ πόρρω. |
Alc1 127b | ὅτι τὰ αὑτῶν.
ἀντιλέγει ὁ Ἀλκιβιάδης τῷ Σωκράτει, ὅτι ἀλλ’ εὖ οἰκοῦσι τὰς πόλεις
δι’ αὐτὸ τοῦτο, διότι τὰ αὑτῶν πράττουσιν· ὁ δὲ Σωκράτης φησὶν ὅτι
πάλαι ὑπὸ σοῦ ταῦτα ἐλέγετο, οὐκ ἄρτι γε. |
Alc1 129a | φαῦλος.
ἀντὶ τοῦ εὐτελής. |
Alc1 129a,bis | ὁ τοῦτο ἀναθείς. |
| Χίλων ὁ Λακεδαιμόνιος. τινὲς δὲ Φημονόην τὴν προφῆτιν. | 103 |
Alc1 129a,ter | ἔδοξε παντὸς εἶναι.
ὡς ῥᾴδιον παντὸς εἶναι τὸ λόγῳ διεξιέναι, παγχάλεπον δὲ τῷ ἔργῳ
ἐπιχειρεῖν· καὶ γὰρ λέγεται (Ion, TGF 55).
τὸ γνῶθι σαυτόν ἐν λόγοις οὐδὲν μέγα, |
| 5 | ἔργῳ μόνος δὲ τοῦτ’ ἐπίσταται θεός. |
|---|
Alc1 129b | αὐτὸ ταὐτό. |
Alc1 129b,c1 | αὐτό
αὐτοτοαυτό |
| αὐτοέκαστον | Column end |
Alc1 129b,c2 | τριμέρεια ψυχῆς
λογικὴ ψυχή
ἄτομον |
| ὡς Πρόκλος | Column end |
Alc1 129b,c3 | πολιτικὴ ψυχή
καθαρτικὴ καὶ θεωρητικὴ ψυχή
ἄτομον |
| ὡς Δαμάσκιος | Column end |
Alc1 129b,bis | τί ποτ’ ἐσμὲν αὐτοί.
ἐντεῦθεν κατασκευάζει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἡ ψυχή ἐστι κατηγορικῶς. |
Alc1 129b,ter | ἔχε οὖν.
ἡ ἐλάττων πρότασις ἐνθένδε, ὅτι ἄνθρωπος ὀργάνῳ χρῆται τῷ
σώματι. |
Alc1 129c | τομεῖ.
τομεύς ἐστιν ἐργαλεῖον τὴν βάσιν ἔχον κυκλικήν, σμίλη δὲ ἡμικυ‐
κλικήν. |
Alc1 130a | ἦ οὖν ἄλλο τι. |
| ἡ μείζων πρότασις, ἡ λέγουσα τὸ τῷ σώματι χρώμενον ψυχή ἐστιν. | 104 |
Alc1 130a,bis | οὐκοῦν ἄρχουσα;
λῆμμα ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἡ ψυχὴ ὢν ἄρχει τοῦ σώματος. |
Alc1 130b | πάντων γε ἥκιστα.
οὐδαμῶς. |
Alc1 130c | σαφέστερον.
οἶδεν ἐλλιπῆ τὸν ὅρον ὁ Σωκράτης. |
Alc1 130c,bis | ἱκανῶς μοι δοκεῖ ἔχειν.
ὁ ῥᾴθυμος Ἀλκιβιάδης, ἴδε τί λέγει. |
Alc1 131a | ὅστις ἄρα κτλ.
ἐκ τούτων δῆλον ὡς τῶν τεχνιτῶν λόγοι οὐκ εἰσὶν αἰεὶ ἐν ψυχῇ,
ἐκείνων δὲ ὧν ἡ 〈...〉 μετὰ τὸν τοῦ σώματος χωρισμὸν οὐκ ἀπήλ‐
λακται. |
Alc1 131b | σωφροσύνη.
σωφροσύνην λέγει τὴν φρόνησιν, ὡς ἀπὸ τῶν χειρόνων ἐπὶ τὰ
κρείττω ἐπιστρέφουσαν, καὶ ἄλλως, ὅτι ἀντιστρέφουσιν ἀλλήλαις αἱ
πολιτικαὶ ἀρεταί. |
Alc1 131c | εἰ ἄρα τις κτλ.
ἐντεῦθεν κατασκευάζει ὑποθετικῶς κατὰ τὸν δʹ ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἡ |
| ψυχή ἐστιν. | 105 |
Alc1 132a | τοῦ μεγαλήτορος.
παρῳδεῖ τὸ ἔπος (B 547) “δῆμος Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος”. εὐπρόσω‐
πος δὲ κατὰ τὴν ὁλότητα, ἐπεὶ κατὰ τὸν καθ’ ἕνα ἕκαστον αὐτοῦ εὐτελής. |
Alc1 132e | καὶ τὰ τοιαῦτα.
τὰ φυσικά, οἷον ὕαλον ἢ κέρας. |
Alc1 133c | ἆρ’ οὖν μὴ γιγνώσκοντες κτλ.
συλλογισμοῦ δεικνύντος ὅτι ὁ ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὔκ ἐστι πολιτικός,
πρότασις ἡ λέγουσα ὅτι ὁ ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὐδὲ τὰ ἑαυτοῦ οἶδεν. |
Alc1 133e | ὅστις δὲ κτλ.
ἡ δευτέρα πρότασις τοῦ συλλογισμοῦ. |
Alc1 133e,bis | οὐκ ἄρ’ ἂν γένοιτο κτλ.
τὸ συμπέρασμα, ὅτι ὁ ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὐκ ἔστι πολιτικὸς οὐδ’
οἰκονομικὸς οὐδ’ ἠθικός. |
Alc1 134b | εἰ δὴ μέλλεις κτλ.
συλλογισμοῦ πρώτη πρότασις· ὁ τὰ τῆς πολιτείας μέλλων πράττειν
ὀρθῶς ἀρετῆς τοῖς πολίταις μεταδίδωσιν. |
Alc1 134c | δύναιτο δ’ ἄν τις κτλ.
δευτέρα πρότασις· οὐδεὶς ἀρετῆς τοῖς πολίταις μεταδιδοὺς δύναται
μὴ ἔχειν ἀρετήν. |
Alc1 135c | ἵνα μὴ ὀνομάζωμεν. |
| τῇ ἀποσιωπήσει ἐξογκοῖ τὸ πρᾶγμα, οἷον τὸ δουλοπρεπές. | 106 |
Alc1 135d | τὸ μὲν σὸν ἐγὼ κτλ.
ἐγὼ μὲν ἐραστής, σὺ δὲ ἐρώμενος. |
Alc1 135e | πελαργοῦ.
ἐπειδὴ τοὺς πελαργούς φασι γηράσαντας τοὺς γονεῖς ἀμοιβαίας
κομιδῆς ἀξιοῦν, ἧς ἔτυχον ἐν τῇ νεοττείᾳ παρ’ αὐτῶν. |
Alc2 t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΝ |
Alc2 140d | ἐνεούς.
ἀφώνους, κωφούς, ἐξεστηκότας, νωδούς, νωχελεῖς, μετεώρους. |
Alc2 147a | ἐπουρίσῃ.
ἀποπέμψῃ, ἢ ὡς νῦν, ἐφορμήσῃ. |
Alc2 147c | φθονεροῦ.
φθονερὸς ὁ ἐπὶ τοῖς εὐπραγοῦσιν ἀχθόμενος καθ’ ἑαυτόν. ἔστι δὲ
καὶ ὁ ἐπίφθονος φθονερός. διαφέρει δὲ βασκάνου· ὁ γὰρ βάσκανος
ὑπὸ φθόνου καὶ συκοφαντεῖ καὶ κατηγορεῖ (l. κακηγορεῖ), ἀπὸ τοῦ |
| 5 | βαβάκτου ἴσως. ἔστι δὲ βαβάκτης ὁ κράκτης καὶ μανιώδης. |
|---|
Alc2 147d | φαῦλος.
φαῦλον. τοῦτο τὸ ὄνομα ἐπὶ τεσσάρων ἐννοιῶν τάσσεται, κατ’
ἐναντιότητα παραλαμβανομένων. ἐπὶ ἁπλότητος καὶ εὐηθείας Δη‐
μοσθένης (XIX 30) “οὐ γὰρ εἰ φαύλοις ὑμεῖς προστάταις χρῆσθε·” |
| 5 | ἐπὶ δὲ τοῦ ἐπαίνου Εὐριπίδης (fr. 473) |
|---|
| φαῦλον, ἄκομψον, τὰ μέγιστ’ ἀγαθόν·
ἐπὶ δὲ μεγέθους, φαῦλον στόμα ἀντὶ τοῦ μέγα· ἐπὶ δὲ μικρότητος
εὐθέως ἐν ἀρχῇ τοῦ κατ’ Ἀριστοκράτους (XXIII 1) λέγουσι δὲ καὶ
τὴν φαυλίαν ἐλαίαν μικρὸν καρπὸν (l. μικρόκαρπον) οὖσαν οὕτως | 107 |
| 10 | ὀνομάζεσθαι. ἐκνενίκηκε μέντοι τὴν παλαιὰν χρῆσιν ἡ εἰς τὸ κακὸν
μετάληψις· φαῦλον γὰρ οἱ πλεῖστοι τὸ κακὸν ἐξακούουσιν. |
|---|
Alc2 148a | μάργον.
μανικόν. |
Alc2 149e | προὔργου.
πλέον, ἢ συμφέρον ὡς νῦν. |
Alc2 150a | δωροδόκοι.
δωροδόκοι καὶ οἱ δῶρα λαμβάνοντες καὶ οἱ δῶρα διδόντες. Δημο‐
σθένης ἐν Φιλιππικῷ (III 45) ἐπὶ τοῦ Ζηλίτου ἀριθμίου (sic: l.
Ἀρθμίου) ἔφη δωροδόκος, ὅπερ ἐν ἴσῳ κεῖται τῷ δῶρα διδούς. ἐπὶ |
| 5 | δὲ τοῦ δῶρα λαμβάνειν πολλὴ ἡ παράθεσις, ὥσπερ καὶ ἐνταῦθα. |
|---|
Hipparch t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΠΠΑΡΧΟΝ |
Hipparch 228b | ἐκ Φιλαϊδῶν.
Φιλαΐδαι δῆμος Αἰγηΐδος. |
Hipparch 229a | στεῖχε. |
| ἴθι, πορεύου. | 108 |
Hipparch 229a,bis | Στειριακῇ ὁδῷ.
Στειρίαι δῆμος Πανδιονίδος, ἐφ’ οὗ ἡ ὁδὸς οὕτω καλεῖται. |
Hipparch 229d | τέως.
δηλοῖ τὸ πρὸ τοῦ. Δημοσθένης (XIX 314) “ὁ τέως προσκυνῶν τὴν
θόλον”. Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις (447 sq.)—
μόλις |
| 5 | στεφανηπλοκοῦς’ ἔβοσκον ἐν ταῖς μυρίναις (sic),
τέως μὲν †οὐκ ἄν .....
Ζωΐλος ἐν τῷ εἰς Πολύφημον ἐγκωμίῳ· “οὕτως γὰρ ὡμογνωμόνησαν
οἱ θεοὶ περὶ τῆς τιμωρίας ταύτης, ὥστε πάντοθεν Ὀδυσσεὺς τέως
ὁ σῳζόμενος καὶ τὰς ναῦς ἀκεραίους περιποιούμενος περιώφθη μετὰ |
|---|
| 10 | τὴν ἀρὰν ὑπὸ τῆς Ἀθηνᾶς.” ἐν δὲ τοῖς Ἀριστοφάνους Τελμισ〈σ〉εῦσιν
(fr. 528 Kock) ἀντὶ τοῦ πρότερον κεῖται—
οὐ γὰρ τίθεμεν τὸν ἀγῶνα τόνδε τὸν τρόπον
ὥσπερ τέως ἦν, ἀλλὰ καινῶν πραγμάτων.
ἐν δὲ τῇ Εἰρήνῃ (686) ὁ αὐτὸς ἀντὶ τοῦ ἐν τοσούτῳ κέχρηται, περὶ |
|---|
| 15 | Ὑπερβόλου λέγων—
ἀπορῶν ὁ δῆμος ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν
τοῦτον τέως τὸν ἄνδρα περιεζώσατο.
καὶ ἔτι ἐν τῇ Εἰρήνῃ (31) εὕρηται ἀντὶ τοῦ ἕως· λέγει δὲ ὁ ἱπποκομῶν
τὸν κάνθαρον— |
|---|
| 20 | ἐρεῖ δὲ (l. ἔρειδε), μὴ παύσαιο μηδέποτ’ ἐσθίων
τέως, ἕως αὐτὸν λάθῃς διαρραγείς.
καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ τῆς παραπρεσβείας (XIX 326) ἀντὶ τοῦ ἕως· “ἀντὶ
δὲ τοῦ Εὔβοιαν [...] ἀποδοθῆναι περὶ Δρυμοῦ καὶ τῆς πρὸς Πανάκτῳ
χώρας μεθ’ ὅπλων ἐξερχόμεθα. τέως ἦσαν ἔσω οἱ Φωκεῖς, οὐδέποτ’ |
|---|
| 25 | ἐποιήσαμεν.” παρὰ δὲ Φερεκύδῃ (FHG I 98, 112; FGH 3 F 102)
καὶ τοὔνομα τῆς Ἰωνικῆς πόλεως, λέγω δὲ τῆς Τέω, κείμενον εὗρον,
ὅθεν ἦν Ἀνακρέων ὁ μελοποιός, ἀπὸ τοῦ τέως. ὃ γὰρ †θαύμασα |
|---|
| (l. Ἀθάμας), φησίν, ἀναχωρῶν ἐκ τῆς χώρας, εὑρὼν Ἄρεαν τὴν
θυγατέρα ἀθύρουσαν καὶ λίθους συμφοροῦσαν τοὺς νῦν ὄντας ἐν Τέῳ, | 109 |
| 30 | ἤρετο “Ταῦτα τί ποιεῖς;” ἡ δὲ εἶπεν “Τέως σὺ ἐζήτεις ἵνα πόλιν
κτίσῃς, ηὗρον”· ἀφ’ οὗ ἀνακινηθεὶς τὴν πόλιν ὠνόμασεν Τέω. |
|---|
Hipparch 229d,bis | τέως.
ἵνα, καὶ ὡς, καὶ μέχρι τούτου, καὶ ἔμπροσθεν. ἀντικεῖσθαι δὲ τῷ
τέως τὸ ἐν ὅσῳ. (T: non habet W.) |
Hipparch 229e | ἀναθέσθαι.
ἀθετῆσαι. ἐπὶ τῶν πεσσῶν ἔλεγον οἱ παίζοντες· οὓς γὰρ μὴ κατὰ τὸ
δέον ἐκίνησαν, τούτους ἀνετίθεσαν. |
Amat t | ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΑΣ |
Amat 132b | ἦ που.
ἴσως, σχεδόν. ἤπουγε· πολλῷ πλέον. |
Amat 133c | γηράσκω κτλ.
παροιμία·
γηράσκω δ’ ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος,
ἐπὶ τῶν διὰ τὸ γῆρας ἐμπειροτέρων. εἵλκυσται μέντοι ἐκ τῶν Σόλωνος |
| 5 | ἐλεγείων (fr. 22, 7 Diehl). |
|---|
Amat 133d | εἰρωνικῶς.
εἰρωνία (sic) τὸ προχείρως καὶ μετὰ τοῦ πρὸς χάριν διαλέγεσθαι, |
| κολακεία, ψευδολογία, καὶ εἴρωνα τὸν κόλακα. | 110 |
Amat 135e | πένταθλοι.
(1) οἱ τὸν ἀγῶνα τὸν πένταθλον ἀγωνιζόμενοι. ἔστι γὰρ—
πένταθλος οὗτος τοῖς νέοις ἀγωνία,
πάλη, σίγυννος, ἅλμα, δίσκος καὶ δρόμος. |
| 5 | (2) σίγυννος δέ ἐστι ξυστὸν δόρυ· παρ’ Ἡροδότῳ δὲ (V 9) τὸ ὁλοσίδηρον
ἀκόντιον. (3) πέλτη δὲ ἀσπὶς ἴτυν οὐκ ἔχουσα (4) ἢ τετράγωνος, ἣν οἱ
φοροῦντες λέγονται πελτασταί, ἢ τοξόται, ἢ οἱ τοὺς ξυστοὺς κατέχοντες. |
|---|
Thg t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΑΓΗ |
Thg 121a | ἄττα.
ἄττα δασυνόμενον μὲν ἅτινα σημαίνει, ψιλούμενον δὲ τινά· συν‐
τάσσεται δὲ καὶ ἀριθμοῖς· μυρία ἄττα. |
Thg 122b | συμβουλὴ ἱερὸν χρῆμα.
παροιμία ἱερὸν συμβουλή, ἐπὶ τῶν καθαρῶς καὶ ἀδόλως συμβου‐
λευόντων. δεῖ γὰρ τὸν συμβουλεύοντα μὴ τὸ ἴδιον σκοπεῖν· τὸ γὰρ
ἱερὸν οὐδενὸς ἴδιον ἀλλὰ τῶν χρωμένων ἐστὶ κοινόν· ἐπειδὴ κατα‐ |
| 5 | φεύγουσιν ὥσπερ ※※ εἰς τὰ ἱερὰ θέλοντες συμβουλεύεσθαι ἄνθρωποι.
προσήκει οὖν τοῖς συμβουλεύουσιν ἀψευδεῖν καὶ τὰ βέλτιστα κατὰ τὴν
αὐτῶν γνώμην συμβουλεύειν. ἄλλοι δέ φασιν ἔπαινον φέρειν τῆς
συμβουλῆς τὴν παροιμίαν· εἶναι γὰρ αὐτὴν θείαν καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον.
μέμνηται δὲ αὐτῆς καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ἀμφιαράῳ (fr. 33 Kock). |
|---|
Thg 122e | ἐδιδάξατο. |
| ἀντὶ τοῦ οὐκ αὐτὸς ἀλλὰ δι’ ἑτέρου ἐδίδαξέ τινος | 111 |
Thg 125c4 | τί ἂν ἡμῖν ἀπεκρίνατο;
γρ. τί ἂν οἴει αὐτὸν ἀποκρίνασθαι; (b (Rz Schanz) TW: οἴῃ W). |
Thg 127c | ἔμβραχυ.
ὅπερ ἂν εἴποι τις εὐχερῶς εἰπεῖν θέλων ἢ ἁπλῶς, τοῦτο ἔμβραχυ
λέγεται. ἔμβραχυ συντόμως καὶ ἁπλῶς. Ὑπερείδης ἐν τῷ κατὰ
Ἀριστοφῶντος (fr. 41 Blass) “οἶδε γὰρ αὐτῷ δεδομένην ἄδειαν καὶ |
| 5 | πράττειν καὶ γράφειν ὅτι ἂν ἐνβράχυ (sic) βούληται”. Ἀριστοφάνης
Θεσμοφοριαζούσαις (390 sq.)—
ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληκεν, ὅπου περ ἐνβράχυ (sic)
εἰσὶ θεαταὶ καὶ τραγῳδικοὶ χοροί;
Κρατῖνος Ὥραις (fr. 254 Kock)— |
|---|
| 10 | ἔδει παρέχειν ὅτι τις εὔξαιτο ἐνβράχυν (sic). |
|---|
Thg 127e | Ἀναγυρασίων.
Ἀναγυροῦς δῆμος Αἰαντίδος, ἀφ’ οὗ Ἀναγυράσιοι. |
Chrm t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΑΡΜΙΔΗΝ |
Chrm 153a | Ποτειδαίας.
Ποτιδαία πόλις Θρᾴκης ἐν Μακεδονίᾳ, κτίσμα Κορινθίων. |
Chrm 153a,bis | καταντικρύ.
ἀντικρὺ παρὰ μὲν Ὁμήρῳ ἐστὶ τὸ κατ’ εὐθὺ καὶ ἐξ ἐναντίας (Γ 359)—
ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
ἔγχος |
| 5 | καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ (II 4, 5) ὁμοίως· “οἰόμενοι πύλας |
|---|
| τὰς θύρας τοῦ οἰκήματος εἶναι, καὶ ἀντικρὺ διέξοδον εἰς τὸ ἔξω.”
παρὰ Δημοσθένει δὲ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους (immo F. L., XIX
154) ἀντὶ τοῦ φανερῶς· ”[φανερῶς] γράψας, ὥσπερ νῦν ἐγὼ τοῖς
ῥήμασιν, οὕτως ἀντικρύ.” καὶ Θουκυδίδης ἐν τῇ ὀγδόῃ (VIII 64, 5) | 112 |
| 10 | “σωφροσύνην λαβοῦσαι πόλεις καὶ ἄδειαν τῶν πραττομένων ἐχώρησαν
ἐπὶ τὴν ἀντικρὺ ἐλευθερίαν,” τὴν φανερὰν λέγων. σημαίνει δὲ καὶ τὸ
ταχέως καὶ ὁλοσχερῶς. Ὅμηρος (Π 114)—
Ἕκτωρ Αἴαντος δόρυ μείλινον ἄγχι παραστὰς
πλῆξ’ ἄορι μεγάλῳ, αἰχμὴν (sic) παρὰ καυλὸν ὄπισθεν, |
|---|
| 15 | ἀντικρὺ δ’ ἀπάραξε.
καὶ τὸ ἐκ τοῦ ἐναντίου (χ 16)—
ἀντικρὺ δ’ ἁπαλοῖο δι’ αὐχένος ἤλυθ’ ἀκωκή. |
|---|
Chrm 153b | ἄρτι.
ἄρτι· τοῦτο σημαίνει τὸ παρὸν καὶ ὑπόγυον καὶ τὸ παραυτίκα μέλλον
γίγνεσθαι. |
Chrm 153c | ἐπιεικῶς.
ἐπιεικῶς· ἱκανῶς, ἐπίπαν, φιλικῶς παρὰ Πλάτωνι καὶ ἐπιεικὴς ὁ
μέτριος. εὐγνωμόνως καὶ ἐπιμελῶς· ἔσθ’ ὅτε καὶ ἀντὶ τοῦ συνεχῶς. |
Chrm 153d | ἅδην.
ἅδην· εἰς κόρον, ἱκανῶς, δαψιλῶς, ἀρκούντως. |
Chrm 154b | λευκὴ στάθμη.
παροιμία λευκὴ στάθμη, ἐπὶ τῶν ἄδηλα ἀδήλοις σημειουμένων, κἀν |
| τούτῳ μηδὲν συνιέντων. ἡ γὰρ ἐν τοῖς λευκοῖς λίθοις στάθμη λευκὴ
οὐ δύναται δεικνύναι, διὰ τὸ μὴ παραλλάττειν καθάπερ ἡ διὰ τῆς μίλτου | 113 |
| 5 | γιγνομένη, ὡς Σοφοκλῆς Κηδαλίωνι (fr. 330 Pearson)—
τοῖς μὲν λόγοις τοῖς σοῖσιν οὐ τεκμαίρομαι,
οὐ μᾶλλον ἢ λευκῷ λίθῳ λευκὴ στάθμη.
ἔστι δὲ στάθμη σπάρτος τεκτονική. κατ’ ἔλλειψιν δὲ εἴρηται ἡ
παροιμία· διὸ καὶ ἀσαφὴς ἐγένετο. τὸ δὲ ὅλον ἐστὶ τοιοῦτον· ἐν λευκῷ |
|---|
| 10 | λίθῳ λευκὴ στάθμη. |
|---|
Chrm 155d | ἐν ἐμαυτοῦ (T: ἐπ’ B W).
γρ. ἐν ἑαυτῷ. (W: non habet T.) |
Chrm 156e | ἀμελοῖεν (W et γρ. T Stobaeus: ἀγνοοῖεν B T). |
Chrm 157c | ὀμώμοκα (T: ὤμοσα B W).
γρ. καὶ ὀμώμοκα (b (Rz Schanz) W). |
Chrm 157c,bis | Ἕρμαιον.
ἕρμαιον· τὸ κέρδος τὸ ἀπροσδόκητον, ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς τιθεμένων
ἀπαρχῶν, ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσιν. |
Chrm 161e | στλεγγίδα.
στλεγγὶς ξύστρα· τὸ πάλαι δὲ ἡ τοῦ καλάμου κόμη παρὰ Λάκωσιν,
ᾗ ἀπεμάσσοντο. στλεγγίσματα δὲ τὰ περιξύσματα. κυρίως [κυριοι]
δὲ καλάμιναι ξύστραι. ὁ δὲ Θυατειρηνὸς στλεγγίδα μὲν τὴν ξύστραν, |
| 5 | στλαγγίδα δὲ τὸ χρυσοῦν στεφάνιον. |
|---|
Chrm 163b | ἐπ’ οἰκήματος. |
| ἐπὶ τοῦ δεσμωτηρίου, ὡς Λυσίας, ἢ ἐπὶ πορνείου, ὡς Ἀττικοί. | 114 |
Chrm 165a | ἐγγύη, πάρα δ’ ἄτη.
παροιμία ἐγγύα, πάρα δ’ ἄτα, ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως ἐγγυωμένων καὶ
κακῶς ἀπαλλαττόντων. λέγουσι δὲ αὐτὴν ἐν Δελφοῖς ἀναγεγράφθαι.
οἱ δὲ εἶπον οὐχ οὕτως ἔχειν, ἀλλὰ μόνον ἐγγύη ἄτη· καὶ παρέχονται |
| 5 | μάρτυρα τούτου Κρατῖνον τὸν νεώτερον λέγοντα (fr. 12 Kock)—
εἰς ἐγγύας τρεῖς 〈εἰσ〉πεσὼν ἀνῃρέθην.
—οὔπω τότ’ ἐν Δελφοῖσιν ἦν τὰ γράμματα
τὴν ἐγγύην ἄτην 〈λέγοντ’; —ἦν,〉 ἀλλ’ ἐγὼ
φιλέταιρον εἶχον ἔθος (l. ἦθος). |
|---|
| 10 | ὅτι δέ ἐστιν ἡ ἐν Δελφοῖς “ἐγγύα, πάρα δ’ ἄτα” δῆλον ποιεῖ Πλάτων
Χαρμίδῃ, λέγων “ὃ δή μοι δοκοῦσι παθεῖν καὶ οἱ τὰ ὕστερα γράμματα
ἀναθέντες, τό τε μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ ἐγγύα, πάρα δ’ ἄτα”. |
|---|
Chrm 165e | λογιστικῆς.
λογιστική ἐστι θεωρία τῶν ἀριθμητῶν, οὐχὶ δὲ τῶν ἀριθμῶν μετα‐
χειριστική, οὐ τὸν ὄντως ἀριθμὸν λαμβάνουσα, ὑποτιθεμένη τὸ μὲν ἓν
ὡς μονάδα, τὸ δὲ ἀριθμητὸν ὡς ἀριθμόν, οἷον τὰ τρία τριάδα εἶναι καὶ |
| 5 | τὰ δέκα δεκάδα· ἐφ’ ὧν ἐπάγει τὰ κατὰ ἀριθμητικὴν θεωρήματα.
θεωρεῖ οὖν τοῦ〈το〉 μὲν τὸ κληθὲν ὑπ’ Ἀρχιμήδους βοϊκὸν πρόβλημα,
τοῦτο δὲ μηλίτας καὶ φιαλίτας ἀριθμούς, τοὺς μὲν ἐπὶ φιαλῶν, τοὺς δ’
ἐπὶ ποίμνης· καὶ ἐπ’ ἄλλων δὲ γενῶν τὰ πλήθη τῶν αἰσθητῶν σωμάτων
σκοποῦσα, ὡς περὶ τελείων ἀποφαίνεται. ὕλη δὲ αὐτῆς πάντα τὰ |
|---|
| 10 | ἀριθμητά· μέρη δὲ αὐτῆς αἱ Ἑλληνικαὶ καὶ Αἰγυπτιακαὶ καλούμεναι
μέθοδοι ἐν πολυπλασιασμοῖς καὶ μερισμοῖς, καὶ αἱ τῶν μορίων
συγκεφαλαιώσεις καὶ διαιρέσεις, αἷς ἰχνεύει τὰ κατὰ τὴν ὕλην ἐφο‐
δευόμενα τῶν προβλημάτων τῇ περὶ τοὺς τριγώνους καὶ πολυγώνους
πραγματείᾳ. τέλος δὲ αὐτῆς τὸ κοινωνικὸν ἐν βίῳ καὶ χρήσιμον ἐν |
|---|
| 15 | συμβολαίοις, εἰ καὶ δοκεῖ περὶ τῶν αἰσθητῶν ὡς τελείων ἀποφαίνεσθαι. |
|---|
Chrm 165e,bis | γεωμετρικῆς.
γεωμετρία ἐστὶν ἐπιστήμη θεωρητικὴ μεγεθῶν καὶ σχημάτων, καὶ |
| τῶν περιοριζουσῶν καὶ περατουσῶν ταῦτα ἐπιφανειῶν καὶ γραμμῶν,
τῶν τε ἐν τούτοις παθῶν καὶ σχέσεων, καὶ ἐνεργειῶν 〈ἐν〉 μορφαῖς, καὶ | 115 |
| 5 | κινήσεων ἐν ποιότησιν. πάθη μὲν οὖν λέγεται τὰ περὶ τὰς διαιρέσεις,
σχέσεις δὲ οἱ τῶν μεγεθῶν πρὸς ἄλληλα λόγοι καὶ θέσεις καὶ καθ’ αὑτὰ
ἐπιβάλλουσιν ἡμῖν αὐτοῖς καὶ πρὸς ἄλληλα συγκρίνουσιν. |
|---|
Chrm 167a | τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι.
παροιμία τρίτον τῷ σωτῆρι, ἐπὶ τῶν τελείως τι πραττόντων. τὰς
γὰρ τρίτας σπονδὰς καὶ τὸν τρίτον κρατῆρα ἐκίρνων τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι.
τέλειος γὰρ ὁ τρία ἀριθμός, ἐπειδὴ καὶ ἀρχὴν καὶ μέσον καὶ τέλος ἔχει, |
| 5 | καὶ πρῶτος οὗτος τῶν ἀριθμῶν ἀρτιοπέριττος. τέλειος δὲ καὶ ὁ Ζεύς,
ὥστε κατὰ λόγον τρίτον τῷ Διὶ σπένδεταί τε καὶ ὁ κρατὴρ τρίτος
τίθεται. Σοφοκλῆς Ναυπλίῳ (fr. 425 Pearson)—
καὶ Διὸς σωτῆρος (l. σωτηρίου)
σπονδὴ τρίτου κρατῆρος, |
|---|
| 10 | καὶ Πλάτων Πολιτείᾳ (583 b) καὶ ἐνταῦθα. |
|---|
Chrm 175c | ἁμῶς γέ πως.
τοῦτο ἐν ἴσῳ καθ’ ὁντινοῦν τρόπον. ἔνιοι τὸ μετρίως. παρὰ Πλάτωνι
τὸ ἐκ παντὸς τρόπου. |
Chrm 176b | ὅσαι ἡμέραι.
διὰ παντός, πάντοτε, καθ’ ἡμέραν. |
La t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΑΧΗΤΑ |
La 181b | Δηλίου.
χωρίον Βοιωτίας τοῦτο. |
La 184a | στύρακος. |
| κέντρον, κέρας, ἐπιδορατίς. | 116 |
La 187b | ἐν τῷ Καρὶ ... ὁ κίνδυνος.
παροιμία ἐπὶ τῶν ἐπισφαλέστερον καὶ ἐν ἀλλοτρίοις κινδυνευόντων·
Κᾶρες γὰρ δοκοῦσι πρῶτοι μισθοφορῆσαι, ὅθεν καὶ εἰς πόλεμον αὐτοὺς
προέταττον. ἐντεῦθεν γὰρ καὶ τοὺς μικροὺς στρατιώτας τινὲς Καρίωνας |
| 5 | προσηγόρευον· καὶ τὸ παρ’ Ὁμήρῳ (I 378) δὲ “ἐν Καρὸς αἴσῃ” ἐν
τῷ τυχόντι τινὲς ἀκούουσιν. μέμνηται δὲ αὐτῆς Ἀρχίλοχος λέγων
(fr. 40 Diehl)
καὶ δὴ ’πίκουρος ὥστε Κὰρ κεκλήσομαι,
καὶ Ἔφορος ἐν αʹ ἱστοριῶν (FHG I 239, 23; FGH 70 F 12), καὶ |
|---|
| 10 | Φιλήμων ἐν Γάμῳ (fr. 18 Kock)
ἐν Καρὶ τὸν κίνδυνον· οἶδα, δέσποτα,
καὶ Εὐριπίδης Κύκλωπι (654)
δράσω τάδε· ἐν Καρὶ κινδυνευτέον (sic).
καὶ Κρατῖνος Βουκόλοις (fr. 16 Kock) |
|---|
| 15 | ἐν Καρὶ τὸν κίνδυνον· ἐν ἐμοὶ δὴ δοκεῖ
πρῶτα (l. πρώτῳ) πειρᾶσθαι.
καὶ Πλάτων ἐνταῦθα. |
|---|
La 187b,bis | ἐν πίθῳ ἡ κεραμεία.
παροιμία, ἐν πίθῳ τὴν κεραμίαν, ἐπὶ τῶν τὰς πρώτας μαθήσεις
ὑπερβαινόντων, ἁπτομένων δὲ τῶν μειζόνων καὶ ἤδη τῶν τελειοτέρων.
κέχρηται δὲ αὐτῇ Ἀριστοφάνης ἐν Προάγωνι (fr. 469 Kock) καὶ |
| 5 | Πλάτων ὁ φιλόσοφος ἐν Γοργίᾳ (514 e), λέγων “τὸ λεγόμενον δὴ |
|---|
| τοῦτο, ἐν πίθῳ τὴν κεραμίαν ἐπιχειρεῖν μανθάνειν,” καὶ ἐνταῦθα. | 117 |
La 188b | Σόλωνος.
ἀεὶ γηράσκω πολλὰ διδασκόμενος (fr. 22, 7 Diehl). |
La 191c | γερροφόροις.
τὰ σκεπάσματα πάντα οἱ Ἀττικοὶ γέρρα ἔλεγον. τινὲς δὲ δερμάτινα
σκεπάσματά τινα καὶ Περσικά, οἷς ἀντὶ ἀσπίδων ἐχρῶντο. οἱ δὲ γέρρα
τὰς σκηνάς φασι, καὶ γερροφόρους τοὺς τὰ εἰρημένα φέροντας. |
La 196d | οὐκ ἂν πᾶσα ὗς γνοίη.
ση〈μείωσαι〉 παροιμίαν κἂν κύων κἂν ὗς γνοίη, ἐπὶ τοῦ ῥᾳδίου καὶ
εὐγνώστου, ὥστε καὶ τὰ ἀμαθέστατα ζῶα καταμαθεῖν. |
La 197c | Αἰξωνέα.
Αἰξωνὶς δῆμος Κεκροπίδος, καὶ Αἰξωνεῖς οἱ ἐκεῖθεν, οἳ καὶ βλάσφημοι
ἐκωμῳδοῦντο εἶναι· παρ’ ὃ καὶ αἰξωνεύεσθαί φασι τὸ βλασφημεῖν·
ὃ καὶ ἡ Πλατωνικὴ ῥῆσις δηλοῖ. |
Ly t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΥΣΙΝ |
Ly 203a | Ἀκαδημείας.
Ἀθήνῃσι προάστειον γυμνάσιον ἀλσῶδες, ἀπό τινος Ἀκαδήμου
ἥρωος ὀνομασθέν. |
Ly 204e | Αἰξωνέως. |
| Αἰξωνὶς δῆμος Κεκροπίδος καὶ Αἰξωνεὺς ὁ ἐκεῖθεν. | 118 |
Ly 205c | κέλησι.
ἄζυξιν ἵπποις. |
Ly 205c,bis | κρονικώτερα (sic TW: χρονικώτερα B).
ἢ τὰ ἀρχαιότερα καὶ παλαιά, ἢ τὰ εὐήθη. |
Ly 205d | πρὶν νενικηκέναι ... ᾄδεις.
παροιμία πρὸς τῆς νίκης ᾄδεις τὸ ἐγκώμιον, ἐπὶ τῶν τὰ πράγματα
προλαμβανόντων. |
Ly 206e | ἠρτίαζον.
ἀρτιασμὸς καὶ ἀρτιάζειν ἐστὶ τὸ δραξάμενον ἀστραγάλων ἤ τινων
ἄλλων ἐξετάζειν τὸν συμπαίζοντα πότερον ἀρτίους ἢ περισσοὺς κατέχει,
ὡς καὶ Ἀριστοφάνης Πλούτῳ (816)— |
| 5 | στατῆρσι δ’ οἱ θεράποντες ἀρτιάζομεν. |
|---|
Ly 206e,bis | φορμίσκων.
καλαθίσκων. |
Ly 207a | θαμά.
πυκνά. |
Ly 207b | ἐπηλυγισάμενος. |
| ἐπισκιασάμενος, ἐπικρυψάμενος· λύγη γὰρ ἡ σκιά. | 119 |
Ly 207c | κοινὰ τά γε φίλων.
ση〈μείωσαι〉. παροιμία, κοινὰ τὰ φίλων ἐπὶ τῶν εὐμεταδότων.
φασὶ δὲ λεχθῆναι πρῶτον τὴν παροιμίαν περὶ τὴν μεγάλην Ἑλλάδα,
καθ’ οὓς χρόνους ὁ Πυθαγόρας ἔπειθεν τοὺς αὐτὴν κατοικοῦντας |
| 5 | ἀδιανέμητα πάντα κεκτῆσθαι. φησὶ γοῦν ὁ Τιμαῖος ἐν τῇ εʹ (FHG
I 211, 77) οὕτως· “Προσιόντων δ’ οὖν αὐτῷ τῶν νεωτέρων καὶ
βουλομένων συνδιατρίβειν οὐκ εὐθὺς συνεχώρησεν, ἀλλ’ ἔφη δεῖν καὶ
τὰς οὐσίας κοινὰς εἶναι τῶν ἐντυγχανόντων”. εἶτα μετὰ πολλά
φησι· “καὶ δι’ ἐκείνους πρῶτον ῥηθῆναι κατὰ τὴν Ἰταλίαν ὅτι κοινὰ τὰ |
|---|
| 10 | φίλων.” ἐμνήσθη δὲ αὐτῆς καὶ ἐν τῷ Φαίδρῳ (279 c), “καὶ ἐμοὶ
ταῦτα συνεύχου· κοινὰ γὰρ τὰ τῶν φίλων”, καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ
θʹ τῶν Ἠθικῶν (1159 b 31). Κλέαρχος δέ φησιν (FHG II 320, 59)
ὑπὸ Χαλκιδέων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ πεμφθῆναι δῶρα εἰς Δελφοὺς Ἀπόλλωνι
καὶ Ἀρτέμιδι· τῶν δὲ Δελφῶν μαντευομένων εἰ ἐξ ἴσης τὴν ἀνάθεσιν |
|---|
| 15 | ποιήσονται, ἔφησεν ὁ Θεός· Κοινὰ τὰ τῶν φίλων. καὶ Μένανδρος
Ἀδελφοῖς βʹ (fr. 9 Kock). |
|---|
Ly 207d | παιδοτρίβην.
ἀλείπτην, γυμναστήν. |
Ly 208b | ὀρικοῦ.
τῶν ἡμιόνων· ὀρεὺς γὰρ ὁ ἡμίονος. |
Ly 214b | τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ.
παροιμία ὡς αἰεὶ τὸν ὅμοιον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὅμοιον· ἐπὶ τῶν τοὺς
τρόπους παραπλησίων καὶ ἀλλήλοις ἀεὶ συνδιαγόντων ἐξ Ὁμήρου
(ρ 218) λαβοῦσα τὴν ἀρχήν. ἐμνήσθη ταύτης καὶ ἐν τῷ Συμποσίῳ |
| 5 | (195 b), “ὁ γὰρ παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει ὅμοιον ὁμοίῳ δεῖ (sic)
πελάζειν”, καὶ ἐνταῦθα, καὶ Μένανδρος Σικυωνίᾳ (l. Σικυωνίῳ, fr. |
|---|
| 443 Kock). | 120 |
Ly 215c | καὶ τὸν Ἡσίοδον.
τὰ Ἡσιόδου ἔπη (OD 21)—
εἰς ἕτερον γὰρ τίς τε ἰδὼν ἔργοιο χατίζων
πλούσιον, ὃς σπεύδει μὲν ἀρώμεναι ἠδὲ φυτεύειν |
| 5 | οἶκον τ’ εὖ θέσθαι· ζηλοῖ δέ τε γείτονα γείτων
εἰς ἄφενος σπεύδοντ’· ἀγαθὴ δ’ ἔρις ἥδε βροτοῖσιν.
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων,
καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ. |
|---|
Ly 216a | ἀλλόκοτον.
ἐξηλλαγμένον καὶ ἰδιότροπον. |
Ly 216c | τὸ καλὸν φίλον.
παροιμία ἐπὶ τῶν τὸ συμφέρον αἱρουμένων. |
Ly 222b | εἰ μέν τι.
γρ. εἰ μέντοι τι W. |
Euthd t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΘΥΔΗΜΟΝ |
Euthd 271b | σκληφρός ... προφερής.
σκληφρὸς ὁ τῷ μὲν χρόνῳ πρεσβύτερος, τῇ δὲ ὄψει νεώτερος δοκῶν·
προφερὴς δὲ ὁ τῷ μὲν χρόνῳ νεώτερος, τῇ δὲ ὄψει πρεσβύτερος. |
Euthd 272b | ἥκιστα.
οὐδαμῶς. |
Euthd 277d | ἀήθεις (T: ἀληθεῖς BW).
γρ. καὶ ἀήθεις W. |
Euthd 277d,bis | χορεία (sic in mg. t W: χορηγία BTW). | 121 |
Euthd 278b | σκολύθρια
ταπεινὰ διφρία. ἔνιοι δὲ ὑποπόδια. |
Euthd 284b | ὥστ’ ἐκεῖνα. γρ. ὥστ’ ἐκεῖνα t W: ὥσγ’ ἐκλεινίᾳ T: ὥς γε
κλεινία BW. |
Euthd 285c | ἐν Καρὶ ... ὁ κίνδυνος.
ση〈μείωσαι〉. παροιμία, ἐν Καρὶ ὁ κίνδυνος (corr. τὸν κίνδυνον)
ἐπὶ τῶν ἀσφαλέστερον διακινδυνευόντων· Κᾶρες δὲ δοκοῦσι πρῶτοι
μισθοφορῆσαι, ὅθεν καὶ εἰς πόλεμον αὐτοὺς προέταττον. ἐντεῦθεν |
| 5 | γὰρ καὶ τοὺς μικροὺς στρατιώτας τινὲς Καρίωνας προσηγόρευον· καὶ
τὸ παρ’ Ὁμήρῳ δὲ (I 378) “ἐν Καρὸς αἴσῃ” ἐν τῷ τυχόντι τινὲς
ἀκούουσιν. μέμνηται δὲ αὐτῆς Ἀρχίλοχος λέγων (fr. 40 Diehl)—
καὶ δὴ ’πίκουρος ὥστε Κὰρ κεκλήσομαι,
καὶ Ἔφορος ἐν αʹ Ἱστορίας (FHG I 239, 23; FGH 70 F 12), καὶ |
|---|
| 10 | Φιλήμων ἐν Γάμῳ (fr. 18 Kock)—
ἐν Καρὶ τὸν κίνδυνον· οἶσθα, δέσποτα,
καὶ Εὐριπίδης Κύκλωπι (650)—
δράσω τάδε· ἐν Καρὶ κινδυνευτέον,
καὶ Κρατῖνος Βουκόλοις (fr. 16 Kock)— |
|---|
| 15 | ἐν Καρὶ τὸν κίνδυνον· ἐν ἐμοὶ δὴ δοκεῖ
πρῶτα (l. πρώτῳ) πειρᾶσθαι.
Πλάτων ὁ φιλόσοφος Λάχητι (187 b). |
|---|
Euthd 285c,bis | τῇ Μηδείᾳ.
αὕτη γὰρ συνεβούλευσεν, ἀπὸ Κόλχων μετὰ Ἰάσονος εἰς Ἰωλκὸν
ἐλθοῦσα, ταῖς Πελίου θυγατράσιν ἵνα, εἰ τοῦτον βούλοιντο νέον γενέ‐
σθαι, ἑψηθῇ. |
Euthd 286e | σὺ δὲ κελεύεις; ὅτι (ita legendum: οὐδὲ κελεύεις ὅτι BW:
om. T). |
| γρ. σὺ δὲ κελεύεις (W). | 122 |
Euthd 291b | κορύδους.
κόρυδοι ὄρνιθες ὄρτυξιν ὅμοιοι, οὓς ἔνιοι μὲν κορυδάλλους φασίν, Γῆς
καὶ Ἀθηνᾶς ἱεροί. |
Euthd 292e | ὁ Διὸς Κόρινθος.
παροιμία Διὸς Κόρινθος ἐπὶ τῶν ἄγαν μὲν ὑπερσεμνυνομένων,
κακῶς δὲ καὶ πονηρῶς ἀπαλλαττόντων. τῶν γὰρ Κορινθίων βαρέα
τοῖς Μεγαρεῦσιν †ἀποίκους (l. –οις) οὖσιν ἐπιταττόντων τὸ μὲν |
| 5 | πρῶτον ὑπήκουον· ὡς δὲ ὕβρεως οὐδὲν ἀπελίμπανον οἱ Κορίνθιοι,
ἐλπίσαντες οἱ Μεγαρεῖς οὐδὲν ἂν παθεῖν ἀποστάντες, παραχρῆμα τῶν
Κορινθίων ἀφίστανται. πέμπουσιν οὖν πρέσβεις οἱ Κορίνθιοι κατη‐
γορήσοντας τῶν Μεγαρέων, οἳ παρελθόντες εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἄλλα
τε πολλὰ διεξῄεσαν, καὶ τέλος ὅτι δικαίως ἂν στενάξειεν ἐπὶ τοῖς |
|---|
| 10 | γινομένοις ὁ Διὸς Κόρινθος, εἰ μὴ λήψονται δίκην παρ’ αὐτῶν. ἐφ’
οἷς παροξυνθέντες οἱ Μεγαρεῖς τούς τε πρέσβεις παραχρῆμα λίθοις
ἔβαλλον, καὶ μετὰ μικρὸν ἐπιβοηθησάντων τινῶν τοῖς Κορινθίοις καὶ
μάχης γενομένης νικήσαντες, φυγῇ τῶν Κορινθίων ἀποχωρούντων,
ἐφεπόμενοι καὶ κτείνοντες ἅμα †παισὶν (l. παίειν) ἀλλήλοις 〈τὸν Διὸς |
|---|
| 15 | Κόρινθον〉 ἐκέλευον. μέμνηται δὲ ταύτης Ἀριστοφάνης ἐν τοῖς
Βατράχοις, λέγων (443)
ἀλλ’ ἢ Διὸς Κόρινθος ἐν τοῖς στρώμασιν;
καὶ ἐν Ταγηνισταῖς (fr. 509 Kock), καὶ Ἔφορος ἐν πρώτῳ (sic)
ἱστοριῶν (FHG I 237, 17; FGH 70 F 19), καὶ Πλάτων Εὐθυδήμῳ. |
|---|
| 20 | ἄλλοι δὲ ἐπὶ τῶν ἐπ’ οὐδενὶ τέλει ἀπειλούντων φασὶν εἰρῆσθαι τὴν |
|---|
| παροιμίαν. | 123 |
Euthd 293d | καλὰ δὴ παταγεῖς (Photius: πάντα λέγεις BTW).
παροιμία καλὰ δὴ πάντ’ ἄγεις (sic) ἀντὶ τοῦ ἀγγέλλεις, ἐπὶ τῶν
αἴσια ἀναγγελλόντων. πολλάκις δὲ λέγεται καὶ κατ’ εἰρωνείαν.
Ἀριστοφάνης Γεωργοῖς (fr. 116 Kock) καὶ Πλάτων Εὐθυδήμῳ. |
Euthd 298c | λίνον λίνῳ συνάπτεις.
παροιμία λίνον λίνῳ συνάπτεις, παροιμία ἐπὶ τῶν τὰ αὐτὰ διὰ τῶν
αὐτῶν ἢ λεγόντων ἢ δρώντων, ἢ τὰ ὅμοια εἰς φιλίαν συναπτόντων.
μέμνηται δὲ αὐτῆς Ἀριστοτέλης ἐν τῷ γʹ περὶ φυσικῆς ἀκροάσεως |
| 5 | (207 a, 17) “οὐ γὰρ λίνον λίνῳ συνάπτειν ἔστι,” καὶ Στράττις
Ποταμοῖς (l. Ποταμίοις fr. 38 Kock) καὶ Πλάτων Εὐθυδήμῳ. |
|---|
Euthd 301a | ἔγρυξα.
ἔκραξα, ἢ ἐφθεγξάμην ὡς νῦν. |
Euthd 302d | Ἀπόλλων πατρῷος.
φασί τινες Ἀθηναίους αὐτόχθονας φῦναι, καὶ τούτους γονέας ἔχειν
Γῆν καὶ Ἥλιον, ὃς ὁ αὐτός ἐστιν Ἀπόλλωνι. οἱ δέ, ὅτι Κρεούσῃ τῇ
Ἐρεχθέως μιγεὶς Ἀπόλλων Ἴωνα ἐγέννησεν, ἀφ’ οὗ καὶ τοὺς Ἀθη‐ |
| 5 | ναίους ποτὲ Ἴωνας κληθῆναι, καὶ διὰ ταῦτα πατρώϊον αὐτοὺς Ἀπόλ‐
λωνα ἔχειν. |
|---|
Euthd 302d,bis | ἕρκειος (ἕρκιος codd.). |
| ἕρκη τοὺς οἴκους Ἀθηναῖοί φασιν· ἐκ τούτων δὲ καὶ Ζεὺς ἕρκιος
παρ’ αὐτοῖς, ὃν ἵδρυον ἐν τούτοις φυλακῆς χάριν. φρατρία δ’ ἐστὶ τὸ
τρίτον μέρος ἑκάστης φυλῆς, καὶ Ἀθηνᾶ φρατρία ἡ τούτου ἔφορος. | 124 |
Euthd 303a | πυππάξ (πύπαξ T, sed mox πύππαξ: πυπὰξ, πυππὰξ B).
τὸ νῦν βόμβαξ λεγόμενον πύππαξ ἔλεγον, ὡς καὶ Λυκόφρων ᾠήθη.
οὐκ ἔστι δέ· τὸ μὲν γὰρ πύππαξ τίθεται καὶ ἐπὶ σχετλιασμοῦ καὶ
ἐγκωμίου, τὸ δὲ βόμβαξ οὐκέτι. |
Euthd 305d | κολούεσθαι.
ἐλαττοῦσθαι, ἐμποδίζεσθαι. |
Euthd 306a | ὅσα μεταξύ κτλ. |
Euthd 306a,c1 | αʹ
ἀγαθόν.
μεταξὺ τοῦ μὲν χεῖρον.
τοῦ δὲ βέλτιον. |
| 5 | κακόν. | Column end |
|---|
Euthd 306a,c2 | βʹ
ἀγαθόν.
μεταξὺ χεῖρον.
ἀμφοῖν. |
| 5 | ἀγαθόν. | Column end |
|---|
Euthd 306a,c3 | γʹ
κακόν.
μεταξὺ βέλτιον.
ἀμφοῖν. |
| 5 | κακόν. | Column end |
|---|
Prt t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΝ |
Prt 313c | μαθήμασιν (–σι T: μάθησιν B: μαθήσει W).
γρ. καὶ μαθήμασι (W). |
Prt 315c | Ἀνδροτίωνος (T: Ἀριστίωνος BW).
γρ. καὶ Ἀνδροτίωνος (W). |
Prt 315e | λιπαρῶς. |
| ἐπιμελῶς, προσεδρευτικῶς. | 125 |
Prt 324b | ὁ δὲ μετὰ λόγου κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τί λέγει (T: non habet W). |
Prt 330b | μορίων ἄλλο οἷον ἐπιστήμη (T: ἀλλ’ οἷον B: ἀλλοῖον W).
γρ. οἷον ἐπιστήμη· ἐν ἄλλῳ δὲ μορίων ἀλλοίων (W). |
Prt 334b | τὸ ἔλαιον.
ση〈μείωσαι〉 περὶ ἐλαίου. (T: non habet W.) |
Prt 335c | ἀσχολία.
μέριμνα, φροντίς. |
Prt 335c,bis | εἶμι.
πορεύομαι. |
Prt 335d | τρίβωνος.
στολὴ ἔχουσα σημεῖα ὡς †γραμμάτια (l. γαμμάτια) τριβώνιον δὲ
ἱμάτιον παλαιὸν κατατετριμμένον. |
Prt 335e | δολιχοδρόμων.
δολιχοδρόμοι εἰσὶν οἱ τὸν δόλιχον τρέχοντες, οὗ αἰτία ἥδε· δρο‐
μοκήρυκες ἐξ Ἀρκαδίας ἐφοίτων εἰς τὴν Ἑλλάδα τῶν πολεμικῶν
ἄγγελοι, καὶ ἀπείρητο αὐτοῖς ἱππεύειν ἀλλ’ αὐτουργοῖς εἶναι τοῦ |
| 5 | δρόμου. τὸ ἀεὶ οὖν ἐν βραχεῖ τῆς ἡμέρας διαδραμεῖν στάδια ὁπόσα
ὁ δόλιχος, δρομοκήρυκας εἰργάζετο καὶ ἐγύμναζεν ἐν τῷ πολέμῳ. |
|---|
Prt 335 | ἡμεροδρόμων
οἱ ταῖς βασιλικαῖς διατάξεσι ταχύτατα διακονούμενοι. |
Prt 337b | ἀμφισβητοῦσι κτλ.
[Start of a diagram]ἀμφισβητεῖν φίλων
ἐρίζειν ἐχθρῶν
εὐδοκιμεῖν παρὰ ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀκουόντων ἄνευ ἀπάτης |
| 5 | ἐπαινεῖσθαι ἐν λόγῳ πολλάκις παρὰ δόξαν ψευδομένων
εὐφραίνεσθαι μανθάνοντά τι καὶ φρονήσεως μεταλαμβάνοντα τῇ
διανοίᾳ |
|---|
| ἥδεσθαι ἐσθίοντά τι ἢ ἄλλο ἡδὺ πάσχοντα τῷ σώματι.[End of a diagram] | 126 |
Prt 337d | πρυτανεῖον.
θεσμοθέσιον, θόλος. λέγεται δὲ καὶ ἡ ἐπιμήνιος μισθοφορά. |
Prt 338a | ῥαβδοῦχον.
ῥαβδοῦχοι ἄνδρες τῆς τῶν θεάτρων εὐκοσμίας ἐπιμελούμενοι. |
Prt 340d | καθ’ Ἡσίοδον.
Ἡσιόδου (OD 287) τοῦ Ἀσκραίου
τὴν μέντοι κακότητα καὶ ἰλαδόν ἐστιν ἑλέσθαι
ῥηϊδίως. ὀλιγὴ (sic) μὲν ὁδός, μάλα δ’ ἐγγύθι ναίει. |
| 5 | τῆς δ’ ἀρετῆς ἱδρῶθα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν
ἀθάνατοι· μακρὸς δὲ καὶ ὄρθιος οἶμος ἐπ’ αὐτήν,
καὶ τρηχὺς τὸ πρῶτον. ἐπὴν δ’ εἰς ἄκρον ἵκηται
ῥηϊδίη δ’ ἤπειτα (l. ἔπειτα) πέλει, χαλεπή περ ἐοῦσα. |
|---|
Prt 340e | εἰς καιρόν.
εὐκαίρως. |
Prt 341d | πολλοῦ γε δεῖ.
τοῦτο καθ’ ὑπόκρισιν λέγεται ἀποφατικῶς ἀπὸ τοῦ πολὺ ἐνδεῖ. |
Prt 341d,bis | χαλεπόν.
[Start of a diagram]τὸ χαλεπόν |
| [Start of a diagram section]κακόν[End of a diagram section] [Start of a diagram section]οὐ ῥᾴδιον.[End of a diagram section][End of a diagram] | 127 |
Prt 343a | τούτων κτλ.
ἑπτὰ σοφῶν ἐρέω κατ’ ἔπος πόλιν, οὔνομα, φωνήν.
μέτρον μὲν Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος εἶπεν ἄριστον.
Χίλων δ’ ἐν κοιλῇ Λακεδαίμονι γνῶθι σαυτόν (sic). |
| 5 | ὃς δὲ Κόρινθον ἔναιεν (sic), χόλου κρατέειν Περίανδρος.
Πιττακὸς οὐδὲν ἄγαν. ὃς ἔην γένος ἐκ Μιτυλήνης.
τέρμα δ’ ὁρᾶν βιότοιο Σόλων ἱεραῖς ἐν Ἀθήναις.
τοὺς πλέονας κακίους δὲ Βίας ἀπέφηνε Πριηνεύς.
ἐγγύην φεύγειν δὲ Θαλῆς Μιλήσιος ηὔδα. |
|---|
Prt 344b | χαριέντως.
ἀστείως, συνετῶς. σημαίνει δὲ καὶ τὸ μετὰ παιγνίας. |
Prt 345e | οὐδένα ἀνθρώπων ἕκοντα ἐξαμαρτάνειν.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι ἀκούσια τὰ ἁμαρτήματα. (W: non habet T.) |
Prt 349c | διόρισαι.
ἔξω τῶν ὅρων ποίησον. |
Prt 349e | ἴτας.
ἐπὶ πάντα ὁρμῶντας. |
Grg t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΟΡΓΙΑΝ |
Grg 447a | πολέμου κτλ.
παροιμία, πολέμου καὶ μάχης, πρὸς τὸν ἀπολειπόμενον τῆς θυσίας
καὶ ὑστερήσαντα. παρεγγυᾷ δὲ ὅτι χρὴ πολέμου καὶ μάχης ἀπολιμ‐
πάνεσθαι, λόγων δὲ οὔ. |
Grg 447a,bis | οὕτω μεταλαγχάνειν.
λείπει τῇ διανοίᾳ τὸ ἀλλ’ οὐχὶ τῆς ἐν λόγοις ἡδονῆς, οἵαν δὴ νῦν |
| παρέσχετο Γοργίας. | 128 |
Grg 447a,ter | ἀλλ’ ἦ (B2: ἤ B T).
ἀλλ’ ἤ, ἀλλ’ ἄρα. |
Grg 447a,quat | κατόπιν ἑορτῆς.
παροιμία κατόπιν ἑορτῆς ἥκεις ἐπὶ τῶν τινος ὑστερούντων. ἄλλως·
ἐπὶ τῶν ἐπί τινι καλῷ πράγματι ἀπολιμπανομένων. |
Grg 447a,quin | ἀναγκάσας.
ἡ ἀνάγκη διττή, ἡ μὲν πρὸς βίαν, ἡ δὲ κατὰ φύσιν. κατὰ ταύτην
οὖν ἠναγκάσθη Σωκράτης ἐν ἀγορᾷ διατρίβειν, ὅπως πολλοὺς ὠφελοῖ.
τοῦτο γὰρ σπουδαίων ἀνδρῶν ἴδιον, καὶ πρὸ τούτων θεοῦ. |
Grg 447b | οὐδὲν πρᾶγμα.
οὐδὲν ἐργῶδες ἢ δυσχερές. |
Grg 447b,bis | καὶ ἰάσομαι.
παροιμία καὶ τοῦτο, ἀπὸ Τηλέφου καὶ τοῦ τρώσαντος Ἀχιλλέως |
| καὶ τοῦ χρηστηρίου ἀνελόντος ὅτι ὁ τρώσας καὶ ἰάσεται. | 129 |
Grg 447c | βούλομαι γὰρ πυθέσθαι.
ἀρχή τις αὕτη τῶν ἐν τῷ διαλόγῳ προκειμένων τοῦ πρώτου μέρους,
ὅ ἐστι τὸ περὶ τῆς ποιητικῆς αἰτίας τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν. |
Grg 447d | ὅστις ἐστίν.
ταῦτα διελέγοντο εἰς τὸν τοῦ Καλλικλέους εἰσιόντες οἶκον· εἶτα
ἔσωθεν αὐτοῦ Γοργίᾳ ἐντυγχάνουσιν. |
Grg 448a | οὐδείς ... πω.
ἀντὶ τοῦ οὐ πώποτε. Θουκυδίδης “καὶ οὐδείς πω καταγνούς”
(III 45). |
Grg 448a,bis | πολλῶν ἐτῶν.
Ἀττικὸν τὸ σχῆμα· δηλοῖ δὲ τὸ ἐπὶ πολὺν χρόνον. |
Grg 448b | Ἡρόδικος.
οὗτος οὐχ ὁ Σηλυμβριανός ἐστιν ὁ Ἡρόδικος, ἀλλ’ ὁ Λεοντῖνος,
Γοργίου ἀδελφός. |
Grg 448b,bis | ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ.
οὗτος Πολύγνωτος ἐκαλεῖτο, οὗ ἐν Δελφοῖς ἡ θαυμαστὴ γραφή,
ᾗ ἐπιγέγραπτο—
γράψε Πολύγνωτος, Θάσιος γένος, Ἀγλαοφῶντος |
| 5 | υἱός, περθομένην Ἰλίου ἀκρόπολιν (Simonid. fr. 112 Diehl). |
|---|
Grg 448c | ὦ Χαιρεφῶν.
φασὶ μὴ ἐξ αὐτοσχεδίου τὸν Πῶλον ταῦτα εἰπεῖν, προσυγγραψά‐ |
| μενον δέ. | 130 |
Grg 448c,bis | ἐμπειρία κτλ.
σκόπει τὰ πάρισα τοῦ Πώλου, ἐμπειρία—ἀπειρία, τέχνη—τύχη, ἄλλοι—
ἄλλων—ἄλλως. |
Grg 448d | οὐ πάνυ.
οὐ γὰρ τί ἐστιν ἡ ῥητορικὴ εἶπεν, ἀλλ’ ὁποῖόν τί ἐστιν. |
Grg 448d,bis | καλουμένην.
αὕτη γὰρ ἡ παρὰ τοῖς πολλοῖς, ἄλλη δὲ ἡ κατ’ ἀλήθειαν. |
Grg 449a | ὡς ἔφη Ὅμηρος.
τὸ “τοίης τοι γενεῆς καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι” (Ζ 211, Υ 241). |
Grg 449d | περὶ τί τῶν ὄντων.
ἡ ἐρώτησις περὶ τίνα τῶν ὄντων ἡ ῥητορικὴ καταγίνεται ἢ ἔχει τὴν
ἐνέργειαν. |
Grg 449e | λέγειν γε ποιεῖ δυνατούς.
ἀντὶ τοῦ διδάσκειν δύναται ἄλλους λέγειν. |
Grg 450a | καὶ ἡ γυμναστική.
ἰατρική ἐστιν ἀπούσης ὑγιείας οἰστική, γυμναστικὴ δὲ παρούσης |
| ὑγιείας φυλακτική. | 131 |
Grg 450b | τῶν μὲν ἄλλων κτλ.
[Start of a diagram]τῶν τεχνῶν
αἱ μὲν περὶ ἔργα μόνα καταγίνονται ὡς ζωγραφική βʹ
αἱ δὲ περὶ λόγους μόνους ὡς ἡ διαλεκτική γʹ |
| 5 | αἱ δὲ περί τε ἔργα καὶ λόγους καὶ αὗται τριχῶς
ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ χρῶνται ἢ λόγῳ ὡς ἰατρική αʹ
ἢ μᾶλλον μὲν λόγῳ· ἡ ἀριθμητική δʹ
ἢ ἐπίσης καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ, ὡς ἡ πεττευτική εʹ[End of a diagram] |
|---|
Grg 450b,bis | χειρούργημα ... κύρωσις.
χειρούργημα καὶ κύρωσις οὐκ εἴρηται, αἱ δὲ λέξεις Γοργίου ἐγχώ‐
ριοι· Λεοντῖνος γὰρ ἦν. |
Grg 450b,ter | διὰ λόγων.
ψεύδεται· οὐ γὰρ περὶ λόγους μόνους, ἀλλὰ καὶ περὶ σιωπὴν καὶ
περὶ ὑπόκρισιν. |
Grg 450e | κῦρος.
σκόπει ὡς κῦρος εἶπε Πλάτων, οὐ κύρωσιν, καθὰ Γοργίας. |
Grg 451b | οἱ ἐν τῷ δήμῳ συγγραφόμενοι.
ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἐπὶ τῶν ψηφισμάτων ἢ νόμων εἰσηγήσει ὁ κῆρυξ |
| ἐπὶ μὲν τοῦ πρώτου ψηφίσματος ἢ νόμου τό τε ὄνομα τοῦ ψηφιζομένου
ἢ τιθέντος τὸν νόμον, καὶ δὴ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ δήμου ἔλεγεν, | 132 |
| 5 | οἷον Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς ψηφίζεται τάδε· εἰ δ’
ἔμελλεν πάλιν ὁ αὐτὸς ψηφίζεσθαι, ἔλεγεν ὁ κῆρυξ, ἵνα μὴ περιττολογῇ,
“τὰ μὲν ἄλλα κατὰ τὰ αὐτά, ψηφίζεται δὲ καὶ τάδε.” οὕτως οὖν καὶ
ἐπὶ τοῦδε, “τὰ μὲν ἄλλα καθάπερ ἡ ἀριθμητικὴ ἡ λογιστικὴ ἔχει.” |
|---|
Grg 451c | καὶ πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα.
πρὸς αὑτά, ὡς ὅταν ἄρτιος πρὸς ἄρτιον ἢ περιττὸς πρὸς περιττὸν
πολλαπλασιασθῇ· πρὸς ἄλληλα δέ, ὅταν περιττὸς πρὸς ἄρτιον ἢ
ἀνάπαλιν. |
Grg 451d | τὰ μέγιστα.
ὥσπερ ὁ Πῶλος οὐ τίς ἐστιν ἡ ῥητορικὴ εἶπεν, ἀλλ’ ὁποία τις,
ὅτι καλλίστη τῶν τεχνῶν, οὕτω καὶ Γοργίας οὐ τίνα ἐστὶ περὶ ὧν οἱ
λόγοι αὐτῆς λέγει, ἀλλ’ ὁποῖά ἐστιν, ὅτι τὰ μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων |
| 5 | πραγμάτων καὶ ἄριστα. |
|---|
Grg 451e | σκολιόν.
(1) τὸ σκολιὸν τοῦτο οἱ μὲν Σιμωνίδου (Scolia Anonyma 7 Diehl)
φασίν, οἱ δὲ Ἐπιχάρμου (fr. 262 Kaibel). ἔστι δὲ τοιοῦτον·
ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ θνητῷ, |
| 5 | δεύτερον δὲ φυὰν καλὸν γενέσθαι,
τὸ δὲ τρίτον πλουτεῖν ἀδόλως,
τέταρτον δὲ ἡβᾶν μετὰ τῶν φίλων.
τοῦτο δὲ τὸ τελευταῖον παραλέλειπται ὡς μὴ πρὸς ὃ βούλεται Πλάτων |
|---|
| χρήσιμον ὄν. | 133 |
| 10 | (2) σκολιὸν λέγεται ἡ παροίνιος ᾠδή, ὡς μὲν Δικαίαρχος ἐν τῷ περὶ
μουσικῶν †ἀπόνων (l. ἀγώνων), ὅτι τρία γένη ἦν ᾠδῶν, τὸ μὲν ὑπὸ
πάντων ᾀδόμενον, 〈τὸ δὲ〉 καθ’ ἕνα ἑξῆς, τὰ δ’ ὑπὸ τῶν συνετωτάτων,
ὡς ἔτυχε τῇ τάξει· ᾧ δὴ καλεῖσθαι σκολιόν. ὡς δὲ Ἀριστόξενος
(I 285, 59) καὶ †Φίλλις (l. Φύλλις) ὁ μουσικός, ὅτι ἐν τοῖς γάμοις περὶ |
|---|
| 15 | μίαν τράπεζαν πολλὰς κλίνας τιθέντες, παρὰ μέρος ἑξῆς μυρρίνας
(ἢ δάφνας add. in marg. t W), ᾖδον γνώμας καὶ ἐρωτικὰ σύντονα.
ἡ δὲ περίοδος σκολιὰ ἐγίνετο διὰ τὴν θέσιν τῶν κλινῶν ἐπὶ οἰκημάτων
πολυγωνίων οὐσῶν, καὶ τούτῳ καὶ τὰς ἐπ’ αὐτὰς κατακλίσεις παρα‐
βύστους γίνεσθαι. οὐ διὰ τὴν μελοποιίαν οὖν, διὰ δὲ τὴν μυρρίνης |
|---|
| 20 | σκολιὰν διάδοσιν ταύτῃ καὶ τὰς ᾠδὰς σκολιὰς καλεῖσθαι. |
|---|
Grg 451e,bis | ἀδόλως.
πλουτεῖν ἀδόλως ὁ ποιητής φησιν· ὁ γὰρ χρηματιστὴς ὅπως ἂν
τύχῃ, καὶ εἰ μετὰ τυραννίδος, πλουτεῖν βούλεται. |
Grg 452a | ἰατρός.
πρῶτόν φησι τὸν ἰατρόν· οὗτος γὰρ περὶ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ καθ’ αὑτὰ
καταγίνεται, ὁ δὲ παιδοτρίβης περὶ τὴν σύνθεσιν αὐτῶν καὶ τὴν
τοιάνδε τῶν μορίων συνθήκην καὶ τὸ κάλλος αὐτῶν. |
Grg 452c | πλούτου.
ἰδοὺ τὸ ἀδόλως οὐ προσέθηκεν, ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ χρηματιστὴς λέγει, |
| ὃς πάντων καταφρονεῖ. | 134 |
Grg 452d | ἐλευθερίας.
πῶς ἐλευθερίας αἴτιον τὸ ὑποβάλλον δουλείᾳ παντοίων παθῶν. |
Grg 452e | δυνάμει.
δύναμιν τὴν ῥητορικὴν νῦν καλεῖ· προιὼν δὲ οὐδὲ δύναμιν οὖσαν δείξει
αὐτήν, ἐπεὶ οὐχ ὁρᾷ πρὸς ἀγαθόν, δυνάμεως δὲ πάσης τὸ πρὸς τοῦτο
ὁρᾶν. |
Grg 454b | σοὶ δοκεῖ οὕτως.
ὅτι καὶ ἄλλων τεχνῶν ἐστιν ἡ πειθώ. |
Grg 454c | καλεῖς τι μεμαθηκέναι;
ἄρχεται ἐντεῦθεν τὴν πειθὼ διαιρεῖν εἴς τε τὴν πιστευτικὴν καὶ εἰς
τὴν διδασκαλικήν. ἔστι δὲ προσθεῖναι καὶ εἰς τὴν ἀπὸ τῶν κοινῶν
ἐννοιῶν, οἷον τὰ τῷ αὐτῷ ἴσα καὶ ἀλλήλοις ἐστὶν ἴσα. |
Grg 454d | ἆρ’ ἔστιν κτλ.
[Start of a diagram]ψευδὴς καὶ ἀληθής
οὐδ.
ἐπιστήμη |
| 5 | τις
πίστις
οὐ π.[End of a diagram] (B2 T W). |
|---|
Grg 455b | οὐδ’ αὐτός πω κτλ.
ἑαυτὸν ὁ Σωκράτης ποιεῖ τῷ Γοργίᾳ συμφυρόμενον, ἵνα εἰς δια‐ |
| λεκτικὴν αὐτὸν συνουσίαν προκαλέσηται. | 135 |
Grg 455e | τοῦ διὰ μέσου τείχους.
διὰ μέσου τείχους λέγει, ὃ καὶ ἄχρι νῦν ἐστιν ἐν Ἑλλάδι. ἐν τῇ
Μουνυχίᾳ γὰρ ἐποίησεν καὶ τὸ μέσον τεῖχος, τὸ μὲν βάλλον ἐπὶ τὸν
Πειραιᾶ, τὸ δὲ ἐπὶ Φάληρα, ἵν’ εἰ τὸ ἓν καταβληθῇ, τὸ ἄλλο ὑπηρετοίη |
| 5 | ἄχρι πολλοῦ. Σωκράτης δὲ νεώτερος μὲν Θεμιστοκλέους, σύγχρονος
δὲ Περικλέους, ὡς διὰ τούτων δηλοῦται. |
|---|
Grg 457b | ἔμβραχυ.
(1) ἔμνβραχυ· συντόμως καὶ ἁπλῶς. Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ’ Ἀριστο‐
φῶντος (fr. 41 Blass) “οἶδε γὰρ αὐτῷ δεδομένην ἄδειαν καὶ πράττειν
καὶ γράφειν ὅτι ἂν ἔμνβραχυ βούληται”. Ἀριστοφάνης Θεσμοφορια‐ |
| 5 | ζούσαις (390)—
ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληκεν ὅπουπερ ἔμνβραχυ
εἰσὶ〈ν〉 θεαταὶ καὶ τραγῳδικοὶ χοροί;
Κρατῖνος Ὥραις (fr. 254 Kock)—
ἔδει παρέχειν ὅτι τις εὔξαιτο ἔμνβραχυ. |
|---|
| 10 | (2) σύντομον· ἢ εὐχερῶς εἰπεῖν ἢ ἁπλῶς. |
|---|
Grg 457c | οἶμαι, ὦ Γοργία κτλ.
[Start of a diagram]ὅτι συνουσίας τρόπος διττός
πρὸς ἀλήθειαν
πρὸς τὸ πρᾶγμα |
| 5 | Σωκρατικός
πρὸς νίκην
πρὸς τὸν προσδιαλεγόμενον | Column end |
|---|
| ῥητορικός[End of a diagram] | 136 |
Grg 457d | ὀρθῶς ... σαφῶς.
ὀρθῶς περὶ τὴν διάνοιαν, σαφῶς περὶ τὴν φράσιν. |
Grg 458b | ἴσως μέντοι.
δέδοικεν ὁ Γοργίας καὶ φεύγει τὴν διάλεξιν, αἰτιᾶται δὲ τοὺς παρόντας
πανούργως ὡς οὐκ ἀνεξομένους. |
Grg 458b,bis | χρῆν.
ἔδει. |
Grg 458c | προὐργιαίτερον.
προτιμότερον. |
Grg 458e | ῥητορικὸν φῄς κτλ.
ἐντεῦθεν ὁ πρῶτος ἐκ τοῦ τρόπου τῆς ἀποκρίσεως Γοργίου ἐντρεπτικὸς
ἔλεγχος. |
Grg 459c | αὐτίκα.
εὐθέως καὶ παραχρῆμα, νῦν δὲ μικρὸν ὕστερον. |
Grg 459c,bis | ἆρα τυγχάνει κτλ.
ὁ δεύτερος ἐκ τοῦ τρόπου τῆς ἀποκρίσεως Γοργίου ἀποδεικτικὸς
ἔλεγχος. |
Grg 460a | ἔχε δή. |
| ἀντὶ τοῦ μέμνησο. | 137 |
Grg 460a,bis | ἐάνπερ ῥητορικόν κτλ.
ὁ τρίτος ἐκ τῶν πραγμάτων ἀποδεικτικὸς ἔλεγχος. |
Grg 460c | οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται κτλ.
[Start of a diagram]οὐδέποτε ἀδικεῖ στέρησις
πράττει τὰ δίκαια ἐνέργεια
βούλεται τὰ δίκαια ἕξις |
| 5 | ἐπίσταται τὰ δίκαια ἐπιστήμη
ὁ ῥήτωρ ὁ ταῦτα ἔχων[End of a diagram] |
|---|
Grg 461b | οὐκ ὀλίγης κτλ.
πεπλήρωται ἕως τούτων τὰ περὶ Γοργίου. |
Grg 461d | ἀναθέσθαι.
τὸ θέσθαι τὸ ἀντικείμενον τῷ ἤδη κειμένῳ. |
Grg 462b | συγγράμματι.
ἐκ τούτου δῆλον ὅτι οὐχ ὁ ἐξ ἀρχῆς τοῦ Πώλου λόγος αὐτοσχέδιος
ἦν, ἀλλὰ σύγγραμμα. |
Grg 462e | ἐπιτηδεύσεως.
ἰστέον ὅτι διαφέρει ἐπιτήδευμα καὶ ἐπιτήδευσις· αὕτη μὲν γὰρ
ἐνέργειαν δηλοῖ, ἐκεῖνο δὲ οἷον οὐσίαν, ὥς φησι Πλούταρχος. οὕτως
οὖν καὶ ἀκοὴ καὶ ἄκουσις, καὶ ψόφος καὶ ψόφησις, τὰ μὲν οἷον οὐσίαν τὰ |
| 5 | πρῶτα, τὰ δὲ ἐνέργειαν. | 138 |
|---|
Grg 463a | δοκεῖ τοίνυν κτλ.
ὅρος κολακείας ἥ ἐστιν ἐπιτήδευμα ἄτεχνον ψυχῆς στοχαστικῆς καὶ
ἀνδρείας καὶ φύσει δεινῆς ὁμιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις, ἡδονῆς ἀπεργαστικόν. |
Grg 464b | πολιτικήν.
ἡ πολιτικὴ διαιρεῖται ὡς ὅλον εἰς μέρη τὴν νομοθετικὴν καὶ δικα‐
στικήν· αὗται γὰρ ἀλλήλων προσδέονται, τὰ δ’ ἀντιδιαιρούμενα οὔ. καὶ
ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὁ αὐτὸς τῆς διαιρέσεως τρόπος. |
Grg 464b,bis | δικαιοσύνην.
δικαιοσύνην ἀλλ’ οὐ δικαστικὴν προσεῖπεν, ἵνα μὴ τὸ δικαστικὸν
μόνον ἀλλὰ καὶ τὸ διανεμητικόν, μᾶλλον δὲ καὶ αὐτὴν τῆς ψυχῆς εἰς
ἑαυτὴν ἐνέργειαν περιλάβῃ τὸ ὄνομα. |
Grg 464e | ἀποθανεῖν.
ἢ ὡς τὸ τῶν ἀνοήτων τοῦτο αὐτοῦ καταψηφισαμένων, ἢ ὡς ἀπελαθέντα
ὑπ’ αὐτῶν καὶ τοῦ ἐκ τῆς ἰατρείας μισθοῦ στερόμενον σπάνει τῆς
τροφῆς ἀποθανεῖν. |
Grg 465c | ὅτι ὃ κομμωτική κτλ.
[Start of a diagram]σώματος
παραδείγματα
γυμναστική |
| 5 | ἰατρική
εἴδωλα
κομμωτική
ὀψοποιϊκή
ψυχῆς |
|---|
| 10 | παραδείγματα
νομοθετική
δικαστική
εἴδωλα
σοφιστική |
|---|
| 15 | ῥητορική[End of a diagram] |
|---|
Grg 465c,bis | ἅτε δ’ ἐγγύς κτλ.
ἐπὶ γὰρ τῶν περὶ σῶμα ἡ διαφορὰ τούτων γνωσθῆναι εὐχερής· ψυχὴ
γὰρ τὸ κρῖνον, σωματικὸν δὲ τὸ κρινόμενον· ἐπὶ δὲ τῶν περὶ ψυχήν,
ψυχῶν οὐσῶν τῶν συμπεφυρμένων, σοφιστῶν λέγω καὶ ῥητόρων, καὶ |
| 5 | ψυχῶν τῶν ταύτας κρινουσῶν διαστρόφων, συμπεφυρμένη καὶ ἡ
διάκρισις, οὐ τῶν ἐπιτηδευμάτων (δῆλα γάρ) ἀλλ’ αὐτοί τε οἱ μετιόντες,
καὶ ἡ τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων μετάληψις διὰ τὴν ἀπάτην, καὶ οἱ κρίνοντες
ὑπὸ τῶν κρινομένων ἠπάτηνται. | 139 |
|---|
Grg 465d | σὺ γὰρ τούτων ἔμπειρος.
τοῦτο εἶπεν ἢ διὰ τὸ ἐκ τῆς Ἀναξαγόρου δόξης εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν
(ᾔδει δὲ τοῦτο ἐκ Γοργίου, ὁ δὲ ἐξ Ἐμπεδοκλέους τοῦ διδασκάλου
αὐτοῦ· οὗτος δὲ φιλόσοφος ὢν τὰς τῶν φιλοσόφων δόξας καὶ ἠπίστατο |
| 5 | καὶ ἐδίδασκεν), ἢ διὰ τὴν τῶν ὀνομάτων παρίσωσιν, ὦ φίλε Πῶλε. |
|---|
Grg 465d,bis | ὃ μὲν οὖν ἐγώ.
ὁ Πλάτων ἐνταῦθα κατακέχρηται τῷ Ἀττικῷ σχήματι κατακόρως,
τῷ καλουμένῳ ἀμερίστῳ. τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἔχον τοὺς μὲν πολλοὺς
λεγομένους συνδέσμους, μηδαμῶς δὲ τὸν δέ. ὅρα γὰρ πῶς ὃ μὲν οὖν |
| 5 | ἐγώ, ἴσως μὲν οὖν, ἄξιον μέν, ἐὰν μὲν οὖν καὶ ἐγώ. |
|---|
Grg 465d,ter | ἀντίστροφον κτλ.
τὸ λεῖπον τοῦ τῆς ῥητορικῆς ὅρου. ἔστι γὰρ ὅλος· ῥητορική ἐστι
κολακεία, πολιτικῆς μορίου εἴδωλον, ἀντίστροφον ὀψοποιίας ἐν ψυχῇ
ὡς ἐκείνη ἐν σώματι. |
Grg 466a | τηλικοῦτος ὤν.
νέος ὤν. τί τάχα δράσεις; πρεσβύτης γενόμενος. |
Grg 466a,bis | ἆρ’ οὖν κτλ.
ἐντεῦθεν ὁ περὶ τῆς εἰδικῆς αἰτίας τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν λόγος, ὅτι ἡ |
| ἀρετή τέ ἐστι καὶ ἐπιστήμη τῶν ὄντων. | 140 |
Grg 466c | δύο ἅμα.
τό τε βούλεσθαι καὶ τὸ δοκεῖν. τοῦτο μὲν γὰρ κατὰ φαντασίαν ἐστὶ
τὴν τυχοῦσαν· τὸ δὲ βούλεσθαι πάντως πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἀποτείνεται. |
Grg 466e | μὰ τόν.
ἐλλειπῶς ὄμνυσιν πρός τε εὐλαβείας καὶ πραότητος ἔνδειξιν. |
Grg 467b | οὗτος ἀνήρ.
ὁ Πῶλος, ὡς παρὰ πόδας τοῦ Σωκράτους ἐναντία λέγοντος πρὸς
ἑαυτόν, καὶ ποιεῖν ἃ δοκεῖ αὐτῷ τὸν ῥήτορα, καὶ μὴ ποιεῖν ἃ βούλεται,
ὥσπερ ἐκπεπληγμένος ταύτην ἀφίησι τὴν φωνὴν “οὗτος ἀνήρ”, |
| 5 | ὡσανεὶ ἔλεγεν “ὁ ἄνθρωπος οὗτος τί πάσχει; οὕτως τῶν ἑαυτοῦ λόγων
ἐπιλέλησται;” ἐφ’ οἷς ὁ Σωκράτης, ὑποτεμὼν τὸν τοῦ Πώλου λόγον
μεταξύ, φησὶν ἐπιμένων τῷ παραδόξῳ τῶν λόγων “οὔ φημι ποιεῖν
αὐτοὺς ἃ βούλονται· ἀλλά με ἔλεγχε”, ὡσανεὶ ἔλεγεν “ἐμοὶ μὲν ταῦτα
δοκεῖ, καὶ ἐγὼ ταῦτα φημί, τὸ τοὺς ποιοῦντας ἃ δοκεῖ αὐτοῖς δίχα |
|---|
| 10 | νοῦ μὴ ποιεῖν ἃ βούλονται· εἰ δὲ σοὶ οὕτω μὴ δοκεῖ, μὴ ἀγανάκτει,
ἀλλὰ τὸν λόγον ἔλεγχε.” |
|---|
Grg 467c | κατὰ σέ.
καὶ γὰρ Γοργίᾳ καὶ τοῖς κατ’ αὐτὸν αἱ παρισώσεις ἐπετηδεύοντο. |
Grg 467d | χρηματισμόν.
τὸν τῶν χρημάτων πόρον. |
Grg 467e | ἃ ἐνίοτε.
ταῦτα μετέχειν δύναται τῶν ἄκρων, ταῦτα δὲ οὔ. |
Grg 469a | εὐφήμει. |
| σιώπα, μὴ ἀκαιρολόγει. | 141 |
Grg 469a,bis | ἀζηλώτους.
ἀζήλωτός ἐστιν, ὅστις ἔχει τι ὃ μὴ εὐχόμεθα γενέσθαι ἡμῖν, ἄθλιος
δὲ ὁ πάθεσιν ἀνηκέστοις ἐνισχόμενος. |
Grg 469a,ter | ὅστις οὖν κτλ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]βʹ δικαίως ἀποκτεινύς (ἀποκτιννύς W)
ἀζήλωτος[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]δʹ ἀδίκως ἀποκτεινύς (ἀποκτιννύς W) |
| 5 | ἀθλιώτατος ἐλεεινός[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]αʹ ἀδίκως ἀποθνήσκων
ἐλεεινὸς ἄθλιος[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]γʹ δικαίως ἀποθνήσκων
ἄθλιος[End of a diagram section][End of a diagram] |
|---|
Grg 469b | ἦ που.
ἴσως, σχεδόν. |
Grg 469b,bis | ἧττον.
τὸ ἧττον ἐπὶ τοῦ ἄκοντος ἀποθνήσκοντος ἀδίκως, οὐκ ἐπὶ τοῦ
ἐλπίδας ἔχοντος ἐπιδώσειν εἰς ἀρετήν· ἐπὶ δὲ τοῦ σπουδαίου ἀντὶ τοῦ
οὐδαμῶς ἀποδεκτέον. |
Grg 469d | τεθνήξει.
ἐνεργητικὸν ἀντὶ παθητικοῦ τοῦ τεθνήξεται καινοπρεπῶς παρε‐
λήφθη (B2 T W). |
Grg 470b | σκεψώμεθα.
ἐντεῦθεν ὁ περὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας ἐπεισέρχεται λόγος
(B2 T W). |
Grg 470b,bis | ὅρον.
οὐχ ὁρισμὸν λέγει ἀλλὰ †τίνα τρόπον† (l. περιγραφὴν) καὶ διορισμόν. |
Grg 470c | χαλεπόν.
κατ’ εἰρωνείαν τοῦτό φησιν, ὡς δηλοῖ τὸ ἐπαγόμενον. |
Grg 470c,bis | φλυαρίας.
φλυαρία παρὰ Πλάτωνι πανταχοῖ πᾶν τὸ περιττόν, εἴτ’ ἐν λόγοις |
| εἴτ’ ἐν πράγμασιν. | 142 |
Grg 470d | Ἀρχέλαον.
περὶ Ἀρχελάου τοῦ Μακεδόνος ἱστορία (B2 T W). |
Grg 470e | μέγαν βασιλέα.
τῶν Περσῶν (B2 T W). |
Grg 470e,bis | παιδείας ... δικαιοσύνης.
παιδεία ἡ ἐξ ἀρχῆς τροφή· δικαιοσύνη ἡ τελέα (τελευταία W)
ἀρετή (B2 T W). |
Grg 471a | ὄντι ἐκ γυναικός κτλ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]ἀδελφοὶ ἄμφω[End of a diagram section]
[Logical Relationship in a Diagram start mark]δούλη Ἀλκέτου [Third Level in a Diagram start mark][Start of a diagram section]Περδίκκας[End of a diagram section][Logical Relationship in a Diagram end mark] Κλεοπάτρα[Third Level in a Diagram end mark] [Fourth Level in a Diagram start mark][Start of a diagram section]Ἀλκέτης[End of a diagram section] ἰδία γυνή[Fourth Level in a Diagram end mark]
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ἐξ ὧν Ἀρχέλαος[Logical Relationship in a Diagram end mark] [Third Level in a Diagram start mark]ἐξ ὧν παῖς ἀνώνυμος[Third Level in a Diagram end mark] [Fourth Level in a Diagram start mark]ἐξ ὧν Ἀλέξανδρος[Fourth Level in a Diagram end mark][End of a diagram] |
Grg 471b | δεσπότην καὶ θεῖον.
τὸ μὲν δεσπότην ἀνελεῖν παράνομον, τὸ δὲ θεῖον ἀνοσιουργὸν
παρίστησι τὸν Ἀρχέλαον, εἴπερ ἐν τάξει οἱ θεῖοι πατέρων. |
Grg 471b,bis | ἀνεψιόν.
τὸν παρ’ ἡμῖν ἐξάδελφον (B2 T W). |
Grg 471b,ter | ἠφάνισεν.
τῆς ταφῆς ἀφείλετο (B2 T W). |
Grg 471c | ἀδελφόν.
εἰς τὸ ἀδελφόν στικτέον, ἵνα τὸ γνήσιον πρὸς τὸ Περδίκκου υἱὸν
ἐξακούηται. |
Grg 471c,bis | καὶ ἴσως κτλ. |
| κατ’ εἰρωνείαν καὶ τοῦτό φησιν. | 143 |
Grg 471d | ἄλλο τι.
ὁ λόγος οὗτος οὐκ ἔλεγχός ἐστιν, ᾧ με ἔφης πρὶν καὶ παῖς ἂν ἐλέγξειεν,
ἀλλὰ πρὸς ἄλλο τι ἐστὶν εἰρημένον. |
Grg 471e | ῥητορικῶς.
οὐ πρὸς ἀλήθειαν, ἀλλὰ πρὸς τὰς τῶν πολλῶν ἡμαρτημένας δόξας. |
Grg 472a | τρίποδες.
τῶν λαμπρῶν ἀναθημάτων καὶ τῶν πλουσίων καὶ ἐν δυνάμει μνη‐
μονεύει, ὅτι τούτοις μάλιστα οἱ δικασταὶ πιστεύουσιν. Διονύσιον δὲ
τὸ τοῦ Διονύσου φησὶν ἱερόν. |
Grg 472b | οὐ γὰρ ... ἀναγκάζεις.
ταῖς ἀποδεικτικαῖς πίστεσιν οὐ πείθεις. |
Grg 472b,bis | οὐσίας.
οἱ ἐν τοῖς δικαστηρίοις τὰ χρήματα οὐσίαν φασίν· διὰ τοῦτο οὖν ὡς
πρὸς ῥήτορα διαλεγόμενος οὕτως εἶπεν. ὅμως προσέθηκε καὶ τὴν
προσήκουσαν αὐτῷ οὐσίαν, φημὶ δὴ τἀληθές. |
Grg 472b,ter | ὁμολογοῦντα.
οὐ μόνον πρὸς τὸν ἔλεγχον, ἀλλὰ πολὺ πρότερον αὐτὸν πρὸς ἑαυτόν. |
Grg 472e | ὑπὸ θεῶν. |
| εἰ ὑπὸ θεῶν, ἀγαθὴ ἡ δίκη· τὰ γὰρ ἐκ τούτων τοιαῦτα. | 144 |
Grg 473a | φίλον.
οὐχ ὡς ὁμόφρονα ἀλλ’ ὡς εὐνοϊκῶς πρὸς πάντα ἄνθρωπον ἔχων. |
Grg 473b | χαλεπώτερον.
καὶ τοῦτο κατ’ εἰρωνείαν φησὶν ἢ κατ’ ἀντίφρασιν. |
Grg 473b,bis | ἀδύνατον.
ὁ Σωκράτης τῷ παρ’ ὑπόνοιαν λεγομένῳ χρῆται, εἰπὼν οὐ χαλεπὸν
ἀλλ’ ἀδύνατον. |
Grg 473d | μορμολύττῃ.
φοβεῖς. παρῆκται δὲ τὸ ῥῆμα ἀπὸ τῶν προσωπείων τῶν ἐν ταῖς
τραγῳδίαις ὑποκριτῶν, ἃ ἐκάλουν μορμολυκεῖα. Δωριεῖς δὲ γόργια.
τοιούτοις δὲ καὶ αἱ γυναῖκες τὰ παιδία φοβοῦσιν. |
Grg 473e | ἄλλο αὖ τοῦτο κτλ.
τοῦτο παράγγελμα Γοργίου, τὸ τὰς σπουδὰς τῶν ἀντιδίκων γέλωτι
ἐκλύειν, τὰ δὲ γελοῖα ταῖς σπουδαῖς ἐκκρούειν. |
Grg 473e,bis | βουλεύειν λαχών.
κληρωτοὶ γὰρ ἦσαν οἱ βουλευταί, ἀφ’ ἑκάστης τῶν δέκα φυλῶν †εἷς
(l. πεντήκοντα) πρὸς ἕνα ἐνιαυτόν, καθ’ ὃ καὶ ἐλέγετο πρυτανεύειν |
| ἡ φυλή. | 145 |
Grg 473e,ter | ἐπιψηφίζειν.
ἐπιψηφίζειν ἐστὶ τό τινος πρυτανευούσης φυλῆς ἕνα κληρούμενον
ἀπ’ αὐτῆς τὰς ψήφους ἑκάστων ἀπαριθμεῖσθαι τῶν τε τιθεμένων δεῖν
γενέσθαι περὶ οὗ ἡ σκέψις καὶ τῶν ἀπαγορευόντων, καὶ ἔτι τὰς τῶν |
| 5 | ἀμφιβάλλειν λεγόντων, ἀποφαίνειν τε εἰς τὸ κοινὸν τίνες τούτων αἱ
ψῆφοι, πλείους ἢ ἐλάττους ἢ μεταξύ, ἐξ ὧν τὸ πρακτέον ἢ μὴ διεκρίνετο.
καὶ ὁ τοῦτο ποιῶν, οὗτος ἦν ὁ ἐπιψηφίζειν λεγόμενος. |
|---|
Grg 474a | ἐπιψηφίζειν τοὺς παρόντας.
ἀντὶ τοῦ ταῖς ψήφοις τῶν παρόντων κρίνειν τὴν ἀλήθειαν (B2 T W). |
Grg 474b | καὶ σὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.
κατὰ τὰς κοινὰς καὶ ἀληθεῖς ἐννοίας δηλονότι. |
Grg 474c | λέγε δή μοι κτλ.
τῶν δύο προβλημάτων τοῦ πρώτου ἐντεῦθεν ἡ κατασκευὴ ὅτι
κρεῖττον τὸ ἀδικεῖσθαι τοῦ ἀδικεῖν. |
Grg 474e | ἐπιτηδεύματα.
ἐπιτηδεύματά ἐστι τὰ διὰ μόνων τῶν ἐθῶν μελετώμενα. |
Grg 475a | μαθημάτων.
μαθήματά ἐστι τὰ κατὰ τὰς τέχνας καὶ ἐπιστήμας διὰ διδασκαλίας
τοῖς ἀνθρώποις παραγιγνόμενα. |
Grg 476a | μετὰ τοῦτο δέ.
τοῦ δευτέρου προβλήματος κατασκευή, ὅτι τῶν ἀδικούντων κρείττων |
| ὁ δίκην διδοὺς ἢ ὁ μή. | 146 |
Grg 476b | εἴ τίς τι ποιεῖ.
ἐκ τούτου δῆλον ὅτι τὸ νοεῖν καὶ βαδίζειν οὐ ποιεῖν ἐστιν ἀλλ’
ἐνεργεῖν μόνον· οὐ γὰρ πρός τι πάσχον γίνονται. |
Grg 476e | κολαζόμενος.
κολάζεσθαί ἐστι κυρίως τὸ τῆς πονηρίας κολούεσθαι, ὅ ἐστιν
ἐλαττοῦσθαι ἢ ἐμποδίζεσθαι. |
Grg 477a | ἆρα οὖν τοῦ μεγίστου κτλ.
ἐντεῦθεν ἀποδείκνυται οἵου μεγίστου κακοῦ ἀπαλλάττεται ὁ δίκας
διδούς. |
Grg 477a,bis | ὧδε δὲ σκόπει κτλ.
[Start of a diagram]τὰ περὶ τὸν ἄνθρωπον
ψυχή
σῶμα |
| 5 | τὰ ἐκτός
πονηρίαι
ἀδικία
νόσος | Column end |
|---|
| πενία | Column end |
| 10 | ἀρεταί
δικαιοσύνη
ὑγίεια |
|---|
| πλοῦτος[End of a diagram]
(B2 T W) | Column end |
Grg 478e | δεύτερος.
δεύτερος οὐ πρὸς εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ κατὰ τὸ τετάχθαι μέσος τῶν
τριῶν. |
Grg 479c | ἆρ’ αἰσθάνῃ τὰ συμβαίνοντα.
σημείωσαι ὅτι ὁ Ἀριστοτέλης τοῦ συλλογισμοῦ τὸν ὅρον ἐντεῦθεν |
| εἴληφεν σχεδὸν αὐταῖς λέξεσιν. | 147 |
Grg 480a | ἕξοντα.
προσυπακουστέον τὸ πρὸς κακοδαιμονίαν. |
Grg 480a,bis | ὅπου ὡς τάχιστα κτλ.
τάχιστα δώσει δίκην παρὰ τὸν δικαστὴν δηλαδὴ τὸν οἰκεῖον
λογισμόν, βασανίζοντα αὐτοῦ τὰς φαντασίας καὶ κολάζοντα τὰς
παραλόγους ἐννοίας. οὐκ εἰσάγειν οὖν εἰς δικαστήριον, ἀλλὰ νουθεσίαν |
| 5 | καὶ ἐπίπληξιν ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ τοὺς οἰκείους ἄγειν παρακελεύεται. |
|---|
Grg 480e | ἐὰν μόνον μὴ αὐτός.
φησὶν ὅτι εἰ δέ ἐστί τις ἐχθρός σου, μὴ ἀδικῇ δὲ σὲ ἀλλὰ ἄλλον τινά,
μὴ θελήσῃς αὐτὸν δοῦναι δίκην, ἀλλὰ καὶ βοήθησον αὐτῷ, εἰ δύνασαι,
ἵνα ἔτι πλέον τιμωρηθῇ. |
Grg 481b | οἷον.
ἀντὶ τοῦ θαυμαστόν. |
Grg 482c | νεανιεύεσθαι.
μέγα φρονεῖν, κομπάζειν. |
Grg 482e | φορτικὰ καὶ δημηγορικά.
φορτικά ἐστι τὰ βάρος ἐμποιοῦντα, δημηγορικὰ τὰ πρὸς τὴν τῶν
πολλῶν βλέποντα δόξαν. |
Grg 483a | τὸ σοφόν. |
| ἀντὶ τοῦ τὸ σόφισμα. | 148 |
Grg 483a,bis | ἐδιώκαθες.
ἐδίωκες. |
Grg 483b | προπηλακιζόμενος.
ὑβριζόμενος, ἐξουθενούμενος. |
Grg 484c | μείζω.
μείζω φησὶν ὁ Καλλικλῆς τὴν κατ’ αὐτὸν ῥητορικήν, ἴσως δὲ καὶ
τὴν τυραννίδα, ὡς ὕστερον δηλώσει. |
Grg 484c,bis | πάντων ἄπειρον κτλ.
ἀπαρίθμησις ὧν οἴεται ψευδῶς Καλλικλῆς ἄπειρον εἶναι τὸν φιλό‐
σοφον. |
Grg 484d | συμβολαίοις.
συμβόλαια παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς αἱ ἀσφάλειαι καὶ συγγραφαὶ καὶ
συνθῆκαι πόλεων, καθ’ ἃς τὸ δίκαιον ἀλλήλοις ἔνεμον. |
Grg 484d,bis | ἠθῶν.
ἤθη τὰ ἐν ἔθει κείμενά φησιν. |
Grg 484e | λαμπρός τε κτλ.
τὰ ἰαμβία ταῦτά ἐστιν ἐξ Ἀντιόπης τοῦ δράματος Εὐριπίδου
(T G F fr. 183), ἐκ τῆς Ζήθου ῥήσεως πρὸς τὸν ἀδελφὸν Ἀμφίον〈α〉.
οὗτοι δ’ Ἀντιόπης υἱοί. |
Grg 485a | παιδείας. |
| παιδείαν φησὶ τὴν περὶ τὰ μαθήματα ἐν παισὶ τροφήν τε καὶ ἀγωγήν. | 149 |
Grg 485b | πικρόν τι.
ὡς παρὰ φύσιν καὶ βίαιον ὄν. |
Grg 485c | καταγέλαστον κτλ.
καταγέλαστον, ὅταν ψελλίζηται· πληγῶν ἄξιον, ὅταν παίζῃ.
ἄνανδρα δ’ ἄμφω, οὐκ ὡς γυναιξὶν ἀλλ’ ὡς παιδίοις πρέποντα. |
Grg 485e | ἐπιεικῶς.
τὸ ἐπιεικῶς· ἀντὶ τοῦ μετρίως ὅ ἐστιν ἴσον τῷ πάνυ. |
Grg 485e,bis | ὅτι ἀμελεῖς.
καὶ ταῦτα τὰ ἰαμβία τοῦ Εὐριπίδου ἐκ τοῦ αὐτοῦ Ἀντιόπης δράματος
(T G F fr. 185) εἴληφεν. σκόπει δὲ ὅπως δεῖ χρῆσθαι ταῖς μακρο‐
τέραις ῥήσεσι τῶν ποιητῶν, μὴ αὐτοὺς διόλου τιθέναι τοὺς στίχους, |
| 5 | ἀλλά τι καὶ λέξεως πεζοτέρας εὖ πως αὐτοῖς ἀναμῖξαι. ὁ τῶν στίχων
δὲ νοῦς οὗτος· ὁ Ζῆθός φησι τῷ Ἀμφίονι μουσικῷ ὄντι “ῥῖψον τὴν
λύραν, κέχρησο δὲ ὅπλοις.” οὕτω οὖν καὶ Καλλικλῆς λέγει Σωκράτει
“ἄφες φιλοσοφίαν, ἐλθὲ δὲ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ δίκαζε.” |
|---|
Grg 486c | ἀγροικότερον.
ἀντὶ τοῦ σκληρότερον. |
Grg 486c,bis | παῦσαι δὲ ἐλέγχων.
ἐν ἄλλῳ πρόσκειται, παῦσαι ματαιάζων. |
Grg 486d | βίος καὶ δόξα. |
| βίος ὁ πλοῦτος, δόξα δὲ ἡ παρὰ τοῖς πολλοῖς εὐδοκίμησις. | 150 |
Grg 486d,bis | τούτων τινὰ τῶν λίθων.
ἰστέον ὅτι τὴν λίθον ταύτην, οἱ μὲν ἰδίως βάσανον, οἱ δὲ Λυδίαν
καλοῦσιν. |
Grg 486e | ἑρμαίῳ.
ἕρμαιον τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος, ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς τιθεμένων
ἀπαρχῶν, ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσιν. |
Grg 487a | τρία.
ὅτι τρία ἐστὶν οἷς κρίνεται ψυχή, ἐπιστήμη, δόξα ὡς φρονίμου τε καὶ
εὔνου, παρρησία. |
Grg 487b | πάντα ἔχεις.
προσυπακουστέον, ὡς σύ τε οἴει καὶ ὁ πολὺς τῶν ἀνοήτων συρφετός. |
Grg 487c | Ἀφιδναῖον.
Ἀφίδνα δῆμος Αἰαντίδος φυλῆς, ἐξ οὗ οὗτος. |
Grg 487c,bis | Χολαργέα.
Χολαργεὺς δῆμος Ἀκαμαντίδος φυλῆς, ἐξ οὗ οὗτος. |
Grg 487e | σοφίας ἐνδείᾳ κτλ.
[Start of a diagram]σοφίας ἔνδεια
αἰσχύνης παρουσία |
| ἀπάτη | Column end |
| 5 | ἐπιστήμη
παρρησία |
|---|
| δόξα ὡς φρονίμου καὶ εὔνου[End of a diagram] | Column end |
Grg 487e,bis | ποῖόν τινα κτλ.
τὸ μὲν ποῖον τὴν εἰδικὴν σημαίνει ἀρχήν, τουτέστι δίκαιον ἢ ἄδικον, |
| τὸ δὲ τί ἐπιτηδεύειν τὴν ποιητικήν, ἀντὶ τοῦ δημαγωγίαν τε καὶ
ῥητορικὴν ἢ φιλοσοφίαν· τὸ δὲ καὶ μέχρι τοῦ, ὅσον παιδείας χάριν ἢ | 151 |
| 5 | περαιτέρω μέχρι τοῦ ἀκριβοῦς. |
|---|
Grg 488a | οὐχ ἑκών.
ἰδοὺ ἀκούσια τὰ ἁμαρτήματά φησιν· ἀκούσιον γὰρ τὸ ψεῦδος· παρα‐
λογιζόμεθα δὲ αὐτοὺς κατὰ τὴν καθόλου πρότασιν. |
Grg 488a,bis | ἱκανῶς.
ἱκανῶς ἐνταῦθα τὸ μετ’ ἀποδείξεως λέγεται. |
Grg 488a,ter | βλᾶκα.
βλὰξ ὁ χαῦνος τῇ προαιρέσει. εἴρηται δὲ ἢ ἀπὸ τοῦ βεβλάφθαι τὰς
φρένας, ἢ ἀπὸ τοῦ μαλακοῦ, οἷον μάλαξ τις ὤν· ἐπειδὴ δὲ τὸ μ τῷ λ
ἀσύμπλοκον, ἀντὶ τοῦ μλὰξ γέγονε βλάξ. |
Grg 488c | [Start of a diagram]ὡς τὸ κρεῖττον.
κατ’ ἀρετὴν μᾶλλον
βέλτιον |
| ἄμεινον | Column end |
| 5 | κατὰ τὴν τοῦ σώματος ῥώμην μᾶλλον
ἰσχυρότερον |
|---|
| κρεῖττον[End of a diagram]
(B2 T W.) | Column end |
Grg 489a | ἔστι ταῦτα ἢ οὔ;
σκόπει ἐκ τούτων τὸν πρὸς τὰς ἀποκρίσεις τοῦ Καλλικλέους ὄκνον,
τοῦ ἔστι ταῦτα ἢ οὔ; καὶ τοῦ νομίζουσιν ἢ οὔ; καὶ τοῦ μὴ φθόνει
μοι ἀποκρίνασθαι. |
Grg 489b | κινδυνεύεις.
τουτέστι φαίνει, ὅπερ ἀμφιβάλλων ὥσπερ εἴρηκε, τὸ βαρὺ τῶν |
| ἐλέγχων παραμυθούμενος. | 152 |
Grg 489b,bis | οὑτοσὶ ἀνήρ.
ὅρα τὴν πρὸς ἑτέρους τοῦ λόγου ἀποστροφήν, ὅσην τοῦ Καλλικλέους
καὶ κατὰ τὸ σχῆμα θρασύτητα δείκνυσιν. |
Grg 489c | συρφετός.
ἀγυρτώδης ὄχλος, ὡς νῦν, ἢ λόγος, ἢ ἐξ ἀνέμου συλλεγομένη κόπρος
καὶ φρυγανώδης. |
Grg 489d | τοπάζω.
ὑπονοῶ, εἰκάζω. |
Grg 489d,bis | προδίδασκε.
περιττεύει ἡ πρόθεσις Ἀττικῶς. |
Grg 489e | εἰρωνεύῃ.
εἰρωνεία ἐστὶ προσποίησις ἀδυναμίας ὧν τις δύναται ποιεῖν· ἐξ ἧς
καὶ τὸ εἰρωνεύω ῥῆμα. ταύτῃ δὲ τὴν ἀλαζονίαν ἐναντίαν εἶναι· ἔστι γὰρ
ἀλαζονία προσποίησις δυνάμεως ὧν τις οὐ δύναται ποιεῖν. |
Grg 489e,bis | μὰ τὸν Ζῆθον.
ὄμνυσι κατὰ τοῦ Ζήθου ὥς τινος τῶν ἡρώων ὄντος, ἢ ὡς χαριζόμενος
Καλλικλεῖ, ἐπειδὴ τῇ τοῦδε ῥήσει πρὸ μικροῦ εἰς παραίνεσιν ἐχρήσατο. |
Grg 490a | δοκεῖς βούλεσθαι λέγειν.
ὡς οὐδὲ φράσαι δυναμένου τοῦ Καλλικλέους, ἅπερ ἐθέλει, Σωκράτης
καθάπτεται. |
Grg 490b | ἔχε δὴ αὐτοῦ.
ἀντὶ τοῦ μέμνησο τῶν ῥηθέντων. |
Grg 490b,bis | ἁθρόοι.
ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ. οὐ γὰρ εἴ τι πολύ, τοῦτο καὶ ὁμοῦ. διὰ τοῦτο οὖν |
| πολλοὶ ἀθρόοι φησίν. | 153 |
Grg 490e | περὶ τῶν αὐτῶν.
οἰκειότερον γὰρ ἐπιστήμης τὸ ἀεὶ τὰ αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν
ἢ τὸ ἕτερα. |
Grg 491d | τί ἢ τί; (sic codd.: τί; ἦ τι scripsit Burnet).
ὁ Καλλικλῆς συνεὶς τούτων οὐδέν, ὑπολαβὼν δὲ διαίρεσίν τινα
περιέχειν τὴν ἐρώτησιν τοῦ Σωκράτους, ἀξιοῖ σαφῶς αὐτὸ εἰπεῖν, τί
ποτ’ ἐστιν ἑκάτερον ὧν ἀντιδιαιρεῖν βούλεται. διόπερ φησὶ τί ἢ τί. |
Grg 491e | ἡδὺς εἶ.
κατ’ εἰρωνείαν τοῦτό φησι Καλλικλῆς. |
Grg 491e,bis | οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἂν γνοίη.
ἀντὶ τοῦ οὐδείς ἐστιν ὃς οὐκ ἄν μοι μαρτυρήσειεν ὅτι λέγων τοὺς
σώφρονας οὐ λέγω τοὺς ἠλιθίους· τουτέστιν οὐδείς ἐστιν ἀνθρώπων
ὃς τοὺς σώφρονας ἠλιθίους λέγει. πρὸς ὃν ὁ Καλλικλῆς τοὐναντίον |
| 5 | φησίν, ὅτι πάνυ πολλοὶ οἱ τοὺς σώφρονας λέγοντες ἠλιθίους. |
|---|
Grg 491e,ter | ἐπεὶ πῶς ἄν.
ἐντεῦθεν ὁ περὶ τῆς τελικῆς αἰτίας τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν λόγος. ἔστι
δὲ κατὰ Σωκράτη τἀγαθόν, κατὰ δὲ Καλλικλέα αἰσχρὰ ἡδονή. |
Grg 492c | ἐπικουρίαν.
ἢ τὴν ἐκ πλούτου καὶ περιουσίας, ἢ τὴν ἐκ τῆς παρὰ τῷ Καλλικλεῖ
καλουμένης φρονήσεώς τε καὶ ἀνδρείας. |
Grg 492d | οὐκ ἀγεννῶς. |
| ἀντὶ τοῦ ἀτενῶς καὶ ἀκάμπτως. | 154 |
Grg 492d,bis | ἐπεξέρχῃ τῷ λόγῳ παρρησιαζόμενος.
ἀντὶ τοῦ ὁμολογεῖς ἀπαρακαλύπτως. |
Grg 492e | οὐκ ἄρα ὀρθῶς κτλ.
ἀπόδειξις δι’ ἐπιχειρημάτων ἕξ, τριῶν μὲν ἐνδόξων, τριῶν δὲ πραγ‐
ματειωδεστέρων· ὧν τῶν ἐνδόξων τὸ πρῶτον ἐκ τῆς τῶν πολλῶν
δόξης εἴληπται. |
| 5 | ἐπιχειρήματα αʹ ἐκ τῆς τῶν πολλῶν δόξης
βʹ ἐκ τῆς τῶν ποιητῶν
γʹ ἐκ τῶν Πυθαγορίων |
|---|
Grg 492e,bis | ἐν τοῖσδε.
τὰ ἰαμβία ἐκ τοῦ Φρίξου τοῦ δράματος Εὐριπίδου (T G F fr. 833)—
τίς δ’ οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν,
τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται; |
Grg 492e,ter | τῷ ὄντι ἴσως.
τὸ ἴσως περὶ τοῦ ἀληθῆ εἶναι τὸν ἐν τῷ μύθῳ λόγον ἢ μή· τὸ δὲ
τῷ ὄντι, ὅτι ὅ γε μῦθος αὐτὸ τοῦτο τῷ ὄντι καὶ διατεταμένως διισχυ‐
ρίζεται, τὸ θάνατον εἶναι τῆς ψυχῆς τὴν μετὰ τοῦ σώματος ζωήν. |
Grg 493a | κομψός.
οὐ τὸν πιθανὸν ἀλλὰ τὸν τεχνικὸν ἢ σπουδαῖόν φησι. Σικελικὸς δ’
ἢ Ἰταλικός, οἷον Ἐμπεδοκλῆς. Πυθαγόρειος δ’ οὗτος ἦν, ὑπῆρχεν
δὲ καὶ Ἀκραγαντῖνος. Ἀκράγας δὲ καὶ πόλις Σικελίας, ἀπὸ τοῦ |
| 5 | πλησίον ποταμοῦ κεκλημένη, ἀφ’ ἧς οὗτός τε καὶ Ὀλύμπιος ὁ |
|---|
| μελοποιός. | 155 |
Grg 493a,bis | Σικελός τις ἢ Ἰταλικός.
ἐπειδὴ πλησίον Σικελίας ὅ τε Κρότων καὶ τὸ Μεταπόντιον, αἱ πόλεις
οὗ οἱ Πυθαγόριοι διέτριβον, αἳ τῆς Ἰταλίας εἰσίν. |
Grg 493a,ter | παράγων κτλ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]ἡμεῖς οἱ τεθνεῶτες
οἱ ἐν σώματι ζῶντες[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]σῶμα |
| 5 | σῆμα ἤτοι τάφος[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]τῆς ψυχῆς τὸ ἐπιθυμητικόν
πίθος[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]ἀνόητοι
ἀμύητοι[End of a diagram section] |
|---|
| 10 | [Start of a diagram section]ψυχῆς ἐπιθυμητικὸν ἀκόλαστον
πίθος τετρημένος[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]ᾅδης
ἀειδές[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]ὕδωρ |
|---|
| 15 | ῥευστὸν καὶ ἄστατον τῶν ἡδονῶν[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]κόσκινον τετρημένον
ψυχὴ ἀνόητος οὐ
δυναμένη στέγειν
δι’ ἀπιστίαν.[End of a diagram section][End of a diagram] |
|---|
Grg 493d | ἐκ τοῦ αὐτοῦ γυμνασίου.
ἐκ τοῦ αὐτοῦ γυμνασίου, φησὶ, ὅτι τὸ μὲν πρὸ αὐτοῦ ἐπιχείρημα
ἐν μύθου προῆκται σχήματι, τοῦτο δὲ ἐν παραδείγματος. ἦν δὲ ἐκεῖνο
μὲν τῶν Πυθαγορίων οἰκεῖον, τοῦτο δὲ Σωκράτους, ὡς σαφέστερόν |
| 5 | τε καὶ πληκτικώτερον. |
|---|
Grg 493d,bis | σκόπει γάρ.
ἐντεῦθεν αἱ πραγματειωδέστεραι, ὧν τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα ἀπό
τινος εἰκόνος ἄρχεται. |
Grg 493d,bis,c1 | [Start of a diagram]σώφρων
πίθοι ὑγιεῖς
πλήρεις
νάματα οἴνου μέλιτος γάλακτος |
| 5 | οὐκ ἐποχετεύων, ἡσυχίαν ἔχων. | Column end |
|---|
Grg 493d,bis,c2 | ἀκόλαστος
πίθοι τετρημένοι
μὴ πληρούμενοι
νάματα οἴνου μέλιτος γάλακτος |
| 5 | ἀεὶ ἀναγκαζόμενος πιμπλάναι.[End of a diagram] | 156 |
|---|
Grg 493e | οἴνου ... μέλιτος ... γάλακτος.
οἶνον μὲν ὡς τροφιμώτατον, γάλα δὲ ὡς πρώτην τροφήν, μέλι δὲ
ὡς τὴν ἐν τῇ τροφῇ γλυκυθυμίαν παρείληφεν. |
Grg 493e,bis | πληρωσάμενος.
οὐκ ἐμπλησθεὶς ἀλλὰ προσδεὴς ὤν. |
Grg 494b | χαραδριοῦ.
(1) χαραδριὸς ὄρνις τις ὃς ἅμα τῷ ἐσθίειν ἐκκρίνει. (2) εἰς ὃν
ἀποβλέψαντες, ὡς λόγος, οἱ ἰκτεριῶντες ῥᾷον ἀπαλλάττονται· ὅθεν καὶ
ἐγκρύπτουσιν αὐτὸν οἱ πιπράσκοντες, ἵνα μὴ προῖκα ὠφελῶνται οἱ |
| 5 | κάμνοντες.
καί μιν καλύπτει· μῶν χαραδριὸν περνάς;
ὥς φησιν Ἱππῶναξ (fr. 48 Diehl). |
|---|
Grg 494b,bis | λέγεις οἷον κτλ.
τοῦτο ἐκ τοῦ ἀπεμφαίνοντος πρόεισιν. |
Grg 494c | μὴ ἀπαισχυνῇ.
ἀντὶ τοῦ μὴ αἰσχυνθείης. |
Grg 494c,bis | κνησιῶντα.
ἐπιθυμητικῶς ἔχοντα τοῦ κνᾶσθαι. |
Grg 494d | ἀνδρεῖος. |
| κατ’ εὐφημίαν, ἀντὶ τοῦ ἀναιδής. | 157 |
Grg 494e | κιναίδων.
ἀσελγῶν, μαλακῶν. καὶ †κιναίδα (l. κιναιδία) ἡ †πόρνη καὶ ἡ
(l. πορνικὴ) ἀσχημοσύνη ἀπὸ τοῦ ὀρνέου τῆς ἴυγγος, ὃ καὶ κιναίδιον
καλεῖται. |
Grg 495a | ἵνα δή μοι κτλ.
τοῦτο φησίν, ὅτι ἐγὼ μὲν ἕτερον εἶναι τὸ ἀγαθὸν τοῦ ἡδέος διανοοῦμαι·
ἀλλ’ ἵνα μὴ ἀσύμφωνος ὦ ἑαυτῷ, ταῦτ’ εἶναί φημι τὰ αὐτά. |
Grg 495a,bis | τοὺς πρώτους λόγους.
τοὺς ἑαυτοῦ δηλονότι, ἐν οἷς ἐμέμφετο Γοργίαν καὶ Πῶλον ὡς παρὰ
τὰ δοκοῦντα αὑτοῖς δι’ αἰσχύνην ἀποκριναμένους, αὐτὸς δ’ ἐπηγγέλλετο
παρρησιαζόμενος ἐρεῖν πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. |
Grg 495b | αἰνιχθέντα.
τῷ γὰρ τοῦ κιναίδων βίου ὀνόματι κακὰ πολλὰ συνεσημαίνετο. |
Grg 495d | ὦ σοφώτατε σύ.
κατ’ εἰρωνείαν ὑπὸ Καλλικλέους εἴρηται, ὥς φησι Πλούταρχος. |
Grg 495d,bis | Ἀχαρνεύς.
Ἀχάρναι δῆμος Οἰνηΐδος, ἐξ οὗ οὗτος. |
Grg 495d,ter | Σωκράτης.
τοῦτό φησι Καλλικλῆς καθ’ ὁμοιότητα Σωκράτους. |
Grg 495d,quat | Ἀλωπεκῆθεν.
Ἀλωπεκὴ δῆμος Ἀντιοχίδος, ἐξ οὗ Σωκράτης. |
Grg 495e | ἐναντία. |
| τὸ ἀγαθὸν καὶ κακὸν εἰπεῖν βουληθεὶς τὰ μετέχοντα λέγει. | 158 |
Grg 495e,bis | εἰπέ.
τοῦ τρίτου ἐπιχειρήματος ὃ ἐπ’ εὐθείας, ἐκ τοῦ τὰ ἐναντία μήτε
ἅμα συνεῖναι μήτε ἅμα ἀπαλλάττεσθαι. |
Grg 495e,ter | [Start of a diagram]εὐδαιμόνως βιοῦσιν ἥδονται κνῶνται οἱ ψωριῶντες[End of a diagram] |
Grg 495e,quat | εἰπὲ γάρ μοι κτλ.
[Start of a diagram]ἅμα παραγίνεται καὶ ἀπογίνεται ἅμα
ἐναντία οὐδ.
π. |
| 5 | ἀγαθὸν καὶ κακόν
π.
ἡδονὴ καὶ λύπη[End of a diagram] |
|---|
Grg 496e | αἰσθάνῃ οὖν τὸ συμβαῖνον.
εἰ προηγεῖται μὲν ἐν τῷ διψῆν λύπη, ἐν δὲ τῷ πίνειν ἐπιγίγνεται
ἡδονὴ καὶ συνυπάρχει αὐτῇ, ἅμα μὲν οὐ παραγίγνεται τἀναντία, καθὼς
ἐν τῷ Φαίδωνι τῇ λύπῃ φησὶ τὴν ἡδονήν, ἅμα δὲ σύνεστι, καθὼς |
| 5 | ἐνταῦθα λέγει. καὶ οὐ μάχεται ἑαυτῷ, εἴπερ ἄλλο μὲν τὸ ἅμα παρα‐
γίνεσθαι, ὅπερ οὐκ ἔστιν ἐπὶ τῶν ἐναντίων εὑρεῖν, ἄλλο δὲ τὸ συνεῖναι,
ὅ ἐστιν ἐπ’ αὐτῷ ἐγχωροῦν. |
|---|
Grg 497a | ἀκκίζῃ.
τὸ ἀκκίζεσθαι ἐκ γυναικὸς εἰρῆσθαί φασιν Ἀκκοῦς καλουμένης, ἣν
οὕτως εὐήθη λέγουσιν ὡς ἀπὸ τοῦ ἱστοῦ θοἰμάτιον καθελομένην
ἡμίεργον ἀμφιέσασθαι, εἴς τε τὸ κάτοπτρον βλέπουσαν πρὸς τὴν παρ’ |
| 5 | αὐτῆς ἔμφασιν εἰς αὐτὸ γιγνομένην ὡς ἑτέρᾳ προσλαλεῖν γυναικί.
μέμνηται ταύτης Ἕρμιππος ἐν Ἀθηνᾶς γοναῖς (fr. 7 Kock) καὶ
Ἄμφις ἐν τῷ ὁμωνύμῳ αὐτῇ δράματι (fr. 236 Kock). ἀκκίζει οὖν
φησὶν ἀντὶ τοῦ ἀνοηταίνεις οἷα γυνή, μὴ εἰδέναι προσποιούμενος. | 159 |
|---|
Grg 497a,bis | ὅτι ἔχων ληρεῖς.
ἀντὶ τοῦ ὑποκρίνῃ ἄνοιαν. |
Grg 497a,ter | σοφός.
ἀνόητος, κατ’ εὐφημίαν. |
Grg 497c | τὰ σμικρά τε καὶ στενά.
οὕτως ἀπέσκωπτον οἱ σοφιστικοὶ ῥήτορες τοὺς διαλεκτικοὺς λόγους·
καὶ Ἱππίας γοῦν περιτμήματα αὐτοὺς ἐκάλεσεν (Hipp. ma. 304 a). |
Grg 497c,bis | τὰ μεγάλα ... τὰ σμικρά.
(1) δηλονότι μυστήρια.
(2) διττὰ ἦν τὰ μυστήρια παρ’ Ἀθηναίοις, καὶ τὰ μὲν μικρὰ
ἐκαλεῖτο, ἅπερ ἐν ἄστει ἐτέλουν, τὰ δὲ μεγάλα, ἅπερ Ἐλευσῖνι ἤγετο. |
| 5 | καὶ πρότερον ἔδει τὰ μικρὰ μυηθῆναι, εἶτα τὰ μεγάλα· ἄλλως δὲ τῶν
μεγάλων μετασχεῖν οὐκ ἦν θεμιτόν. ἐτελεῖτο δὲ ταῦτα Δηοῖ καὶ Κόρῃ,
ὅτι ταύτην μὲν Πλούτων ἁρπάξειεν, Δηοῖ δὲ μιγείη Ζεύς· ἐν οἷς πολλὰ
μὲν ἐπράττετο αἰσχρά, ἐλέγετο δὲ πρὸς τῶν μυουμένων ταῦτα· “Ἐκ
τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον, ἐκερνοφόρησα. ὑπὸ τὸν παστὸν |
|---|
| 10 | †ὑπερεδύοντο (l. ὑπέδυν)” καὶ τὰ ἑξῆς.
(3) κέρνον· τὸ λίκνον, ὅ ἐστι τὸ πτύον. |
|---|
Grg 497e | χαίροντα. |
| ἀντὶ τοῦ ἡδόμενον ληπτέον. | 160 |
Grg 498a | πότεροι δὲ κτλ. |
Grg 498a,1 | [Start of a diagram]ἅμα παύεται
π.
ἡδονὴ καὶ λύπη
δ. οὐ |
| 5 | ἀγαθὸν καὶ κακόν
οὐ ταὐτὰ ἄρα
τοῦ τρίτου ἐπιχειρήματος ὁ δι’ ἀδυνάτου.[End of a diagram] |
|---|
Grg 498a,2 | [Start of a diagram][Start of a diagram section][Logical Relationship in a Diagram start mark]ὁμοίως ἀγαθός ἐστιν
ὁμοίως πρὸς τῷ ἀγαθῷ ἐστιν
ὁμοίως πρὸς τῇ ἡδονῇ ἐστιν
ὁμοίως ἡδόμενοί εἰσιν |
| 5 | ὁ ἀνδρεῖος ἀγαθὸς ὢν καὶ ὁ δειλὸς κακὸς ὤν
π. π. π. π.
π.[Logical Relationship in a Diagram end mark]
ἢ ὁ φρόνιμος ἀγαθὸς ὢν ὁ δὲ ἄφρων κακὸς ὤν[End of a diagram section]
[Start of a diagram section][Logical Relationship in a Diagram start mark]μᾶλλον ἀγαθός ἐστιν |
|---|
| 10 | μᾶλλον πρὸς τῷ ἀγαθῷ ἐστιν
μᾶλλον πρὸς τῇ ἡδονῇ ἐστιν
μᾶλλον ἡδόμενός ἐστιν
ὁ δειλὸς κακὸς ὢν τοῦ ἀνδρείου ἀγαθοῦ ὄντος
π. π. π. π. |
|---|
| 15 | π.[Logical Relationship in a Diagram end mark]
ἢ ὁ δειλὸς κακὸς ὢν τοῦ ἀνδρείου ἀγαθοῦ ὄντος ἀπιόντων τῶν πολεμίων[End of a diagram section][End of a diagram] |
|---|
Grg 498e | καὶ δὶς γὰρ κτλ.
παροιμία δὶς καὶ τρὶς τὸ καλόν, ὅτι χρὴ περὶ τῶν καλῶν πολλάκις
λέγειν. Ἐμπεδοκλέους τὸ ἔπος ἀφ’ οὗ καὶ ἡ παροιμία· φησὶ γὰρ
(fr. 25 Diels)— |
| 5 | καὶ δὶς γάρ, ὃ δεῖ, καλόν ἐστιν ἐνισπεῖν. | 161 |
|---|
Grg 499a | οὐκοῦν ὁμοίως.
ὑπερθετέον τὴν λέξιν οὕτως· “οὐκοῦν ὁ κακὸς ὁμοίως” εἶτα τὰ
ἑξῆς. |
Grg 499c | παλαιὸν λόγον.
παροιμία. τὸν παροιμιώδη φησί. βούλεται δὲ οὗτος τὸ πάσῃ τύχῃ
τῇ προσπιπτούσῃ χρῆσθαι πρὸς τὰς κατ’ ἀρετὴν ἐνεργείας. |
Grg 500a | σὺ ἐκ τρίτων.
τὸν γὰρ Γοργίαν καὶ Πῶλον ὡς ἕνα ἔλαβεν. |
Grg 500a,bis | τεχνικοῦ.
μέχρι τούτων ὁ περὶ τοῦ τελικοῦ αἰτίου, τουτέστι τοῦ ἀγαθοῦ, τῶν
ἠθικῶν ἀρχῶν λόγος. |
Grg 500a,ter | ἔλεγον γὰρ αὖ κτλ.
ἐντεῦθεν ὁ περὶ τῆς εὑρετικῆς τέχνης αὐτῶν, τάξιν εἰσαγούσης καὶ
κόσμον ταῖς ψυχαῖς, ἥ ἐστι δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ὅλως ἀρετή. |
Grg 500b | παρασκευαί.
οὐ τέχνας, οὐκ ἐμπειρίας εἶπεν, ἀλλὰ τὸ μέσον τούτων, τὰς παρα‐
σκευάς, ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσθεν τὰς ἐπιτηδεύσεις. |
Grg 500b,bis | τῶν μέν.
παρασκευῶν δηλαδή. |
Grg 500b,ter | πρὸς Φιλίου.
Διὸς ἦν ἐπώνυμον παρ’ Ἀθηναίοις ὁ φίλιος, ἐκ τοῦ εἶναι τῶν |
| φιλικῶν καθηκόντων αὐτὸν ἔφορον. | 162 |
Grg 500c | τοῦ ἀνδρὸς δή.
ὁ δή σύνδεσμος ἐμφαντικὸς εἰρωνείας ἐστίν. |
Grg 500c,bis | ἴσως οὖν.
ὅρα τὴν παράδοσιν τῆς τῶν προβλημάτων τάξεως, ὅτι πρῶτον δεῖ
διαιρεῖσθαι, εἶτα τὴν διαφορὰν τῶν διαιρεθέντων ἑλεῖν, καὶ τρίτον
ὁποῖον βέλτιον. |
Grg 501a | ἡ δ’ ἰατρική.
τούτῳ προσθετέον ἀπὸ κοινοῦ τὸ τέχνη εἶναι. |
Grg 501a,bis | ἡ μὲν τούτου κτλ.
[Start of a diagram]τὰ κατὰ πᾶσαν θεωρούμενα τέχνην
γνῶσις τοῦ πράγματος περὶ ὃ σπουδάζει
ἐπίσκεψις αἰτιῶν δι’ ἃς προσφέρει ἑκάστοις ἃ προσφέρει |
| 5 | ἀπόδοσις λόγου τούτων ἑκάστου[End of a diagram] |
|---|
Grg 501a,ter | διαριθμησαμένη.
ἀντὶ τοῦ διακρίνασα ἢ διαλογισαμένη. ἀπὸ τοῦ ἀριθμοῦ δὲ εἴρηται,
ἐπειδὴ καὶ οἱ ἀριθμοὶ διακέκρινται ἀπ’ ἀλλήλων καὶ πάντα κατ’ αὐτοὺς
διατέτακται, ὡς ὁ Πυθαγόρειος διδάσκει λόγος. |
Grg 501c | σὺ δὲ δή.
ὡς Γοργίου καὶ Πώλου τὰ αὐτὰ ἤδη συγχωρησάντων. |
Grg 501c,bis | οὐκ ἔγωγε. |
| ἔμφασιν ἔχει τοῦ μὴ ἀρέσκεσθαι αὐτὸν οἷς ὁμολογεῖν ἀναγκάζεται. | 163 |
Grg 501e | ἡ ἐν τοῖς ἀγῶσιν.
αὐλητικὴν μὲν πᾶσαν ἐκβάλλει τῶν ὀρθῶν πολιτειῶν, κιθαριστικὴν
δ’ οὐ πᾶσαν, ἀλλὰ τὴν ἐν τοῖς ἀγῶσι μόνην. οἶδεν γὰρ ἄλλην, ἣν
σῴζειν τὰς πολιτείας νενόμικεν. |
Grg 502b | ἡ σεμνή.
ὡς εὐδοκιμοῦσα μᾶλλον τῶν ἄλλων τῆς μουσικῆς εἰδῶν κατ’ ἐκείνους
τοὺς χρόνους. |
Grg 502c | ἡ ποιητική.
ἰστέον ὅτι ἡ τραγῳδία, κολακεία τις οὖσα, ὑπὸ τὸ σοφιστικὸν
ταύτης εἶδος τέτακται, ἅτε δὴ γνώμας ἀποφαινομένη καὶ περὶ δικαίων
καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ὑψηλολογουμένη· ἢ καὶ κατὰ τὸ δημηγορικόν, |
| 5 | καθ’ ὅσον καὶ αὐτός φησιν, εἴ τις αὐτῆς τὰ μέτρα περιέλοι, μηδὲν
ἕτερον αὐτὴν φανῆναι ἢ δημηγορίαν, ἐπειδὴ καὶ παθῶν ὑπερβαλλόντων
κινητικαὶ ἀμφότεραι. |
|---|
Grg 502c,bis | δημηγορία κτλ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]ῥητορική δημηγορία ποίησις·[End of a diagram section] τραγῳδία[End of a diagram]
(B2 T W.) |
Grg 502d | εἶεν· τί δὲ κτλ.
ἐντεῦθεν τῆς δημαγωγικῆς ῥητορικῆς διαβολή. |
Grg 502e | ἐλευθέρων ἀνδρῶν.
τοῦτό φησι πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν ἐν τοῖς θεάτροις ὄχλων, διὰ μὲν
τῶν ἐλευθέρων τοὺς δούλους περιελών, διὰ δὲ τῶν ἀνδρῶν παῖδάς τε
καὶ γυναῖκας. |
Grg 503c | τί δέ; Θεμιστοκλέα κτλ.
ἡ τάξις τῶν δημαγωγῶν οὐ πρὸς τὸν χρόνον, πρὸς δὲ τὸν τρόπον |
| αὐτῶν. πρῶτον γὰρ Θεμιστοκλέα φησὶν ὡς μᾶλλον κατὰ νοῦν καὶ
λογισμὸν τὰ τοῦ πολέμου διαθέμενον, Κίμωνα δὲ δεύτερον ὡς ἐκείνῳ | 164 |
| 5 | παραπλήσιον, Μιλτιάδην δὲ τρίτον ὡς τύχῃ μᾶλλον ἢ γνώμῃ τῶν
πολεμίων κρατήσαντα, Περικλέα δὲ τελευταῖον, ἐπειδὴ πολὺς ἦν ὁ
περὶ αὐτοῦ λόγος, καὶ δι’ αὐτοῦ τὸν Σωκράτη μάλιστα προσάξεσθαι
ἤλπισεν. |
|---|
Grg 504d | δικαιοσύνη τε καὶ σωφροσύνη.
τῷ μὲν νομίμῳ τὴν δικαιοσύνην ἀποδέδωκεν, τῷ δὲ κοσμίῳ τὴν
σωφροσύνην. |
Grg 505c | αὐτὸς γνώσῃ.
ἀντὶ τοῦ εἴ τι θέλεις, ποίει· ἐμοὶ γὰρ οὐ μέλει. |
Grg 505d | ἐπιθέντας κεφαλήν.
αἴνιγμα τοῦτο τῶν παλαιῶν τε καὶ σοφῶν ἀνδρῶν, τὸ τέλειον
πανταχῇ τετιμηκότων· ἐξαιρέτως δὲ ἐν τοῖς περὶ τὸν λογισμὸν τὸν
ἡμέτερον, ὃν μῦθον ὀνομάσαντες, ὅτι καὶ τὸν λόγον οὕτως ἐκάλουν, |
| 5 | κεφαλὴν αὐτοῦ τὸν νοῦν αἰνίττονται, οὐδὲν ἄλλο διὰ τούτου παρεγ‐
γυῶντες ἢ πάντας ἡμῶν τοὺς λογισμοὺς πρὸς ἓν τέλος βλέπειν, τὴν
κατὰ νοῦν ἐνέργειαν. |
|---|
Grg 505e | Ἐπιχάρμου.
οὗτος ὁ Ἐπίχαρμος γέγονε κωμῳδιοποιός, καὶ εἰσήγαγέ τινας ἐν
ἰδίῳ δράματι δύο διαλεγομένους πρὸς ἀλλήλους, καὶ ὕστερον ἕνα τῶν
δύο πάλιν τὰ τῶν δύο διαλεγόμενον. |
Grg 506b | ἕως αὐτῷ κτλ.
τὸν ὑπὲρ φιλοσοφίας λόγον βουληθῆναι ἄν φησιν ἀποδοῦναι Καλ‐
λικλεῖ, ὥσπερ ὁ Ἀμφίων τῷ Ζήθῳ τὸν ὑπὲρ μουσικῆς παρὰ τῷ |
| Εὐριπίδῃ. | 165 |
Grg 506c | ἐξ ἀρχῆς.
ἐξ ἀρχῆς, οὐ τοῦ διαλόγου φησί, τοῦ δὲ τελικοῦ αἰτίου τῶν ἠθικῶν
ἀρχῶν. εἰ δὲ περὶ τοῦ τέλους μάλιστα προκειμένης τῆς ζητήσεως, περὶ
τῆς ποιητικῆς αἰτίας καὶ τοῦ εἴδους ἐνδιέτριψεν, θαυμάζειν οὐ χρή. τὸ |
| 5 | γὰρ ἀγαθόν, ὅπερ τὸ τέλος ἐστίν, ἄρρητον καθ’ αὑτό. διόπερ ἐνταῦθα
μὲν διὰ τῆς ἀποφάσεως, ὧν δοκεῖ εἶναι, ὅτι οὐκ ἔστιν ἡδονή, δηλοῦται·
ἐν Παρμενίδῃ δὲ τελεώτερον οὐ περὶ ἀγαθοῦ τινος ἀλλ’ ἁπλῶς περὶ
τἀγαθοῦ ποιεῖται τὸν λόγον, ἐν Πολιτείᾳ δὲ δι’ ἀναλογίας τινός. νυνὶ
δ’ ἐνταῦθα διὰ τῆς ἐπιστήμης καὶ τοῦ εἴδους, ὃ μόνως καὶ ἐξ ἀνάγκης |
|---|
| 10 | παραγίνεται. τοιοῦτον δέ τινα τρόπον καὶ ἐν Φιλήβῳ· διὰ νοῦ γὰρ καὶ τῆς
ἀληθοῦς ἡδονῆς. ποιητικὴν δέ φαμεν αἰτίαν τὴν ἐπιστήμην τῶν καλῶν
καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαίων, εἰδικὴν δὲ αὐτὰ ταῦτα, τελικὴν δὲ τἀγαθόν. |
|---|
Grg 506c,bis | ἆρα τὸ ἡδὺ κτλ.
[Start of a diagram]τὸ ἀγαθὸν διὰ τῆς οἰκείας ἕκαστον ψυχή
ἀρετῆς παραγίγνεται
κόσμος καὶ τάξις πρᾶγμα ψυχή |
| 5 | ἀρετή
ἀγαθὴ σώφρων δικαία κοσμία κόσμον ἔχουσα ψυχή[End of a diagram] |
|---|
Grg 506c,ter | οὐ ταὐτὸν κτλ.
ἐντεῦθεν Σωκράτης ἑαυτῷ ἀποκρίνεται. |
Grg 506d | ἀλλὰ μὴν κτλ.
τοῦτο ὅπερ ἐλέγομεν, ὡς ἄρρητον αὐτὸ τὸ ἀγαθόν, διὰ τοῦ προσ‐
παραγενέσθαι τὴν ἀρετὴν δηλῶσαι βούλεται ᾗ καὶ μόνῃ καὶ ἐξ ἀνάγκης
συνέπεται. |
Grg 506e | τάξει ἄρα κτλ.
τῆς ἀρετῆς εἶδος τὴν τάξιν καὶ τὴν ὀρθότητά φησι· τὸ δὲ ποιητικὸν |
| τὴν τέχνην ἥτις ἐφ’ ἑκάστῳ τέτακται πράγματι. | 166 |
Grg 507b | οὔτε διώκειν κτλ.
οὔτε διώκειν τὰ κακὰ δηλονότι οὔτε φεύγειν τὰ ἀγαθά· ταῦτα γὰρ
οὐ προσήκει αὐτῷ. |
Grg 507b,bis | ἃ μὴ προσήκει.
εἰ μὴ πρὸς ἀρετὴν καὶ εὐδαιμονίαν φέροιεν. |
Grg 507d | ὡς ἔχει ποδῶν.
ἀντὶ τοῦ ὅσον δυνάμεθα ὀφείλομεν φυγεῖν τὰς κακὰς πράξεις. κατ’
ἀναλογίαν οὖν εἶπεν πόδας ὥσπερ πόδας Ἴδης τοῦ ὄρους φαμέν. κατὰ
ζωὴν οὖν φεύγωμεν τὰ κακά, μὴ ποσίν, ἐπεὶ καὶ ὁ Πλωτῖνος ἀνάγεσθαι |
| 5 | λέγει τὰς ψυχὰς οὐ ποδὶ ἀλλὰ ζωῇ. |
|---|
Grg 507d,bis | ὁ σκοπός.
σκοπὸς καὶ τέλος τῇ σχέσει μόνῃ διαφέρουσιν. σκοπὸς μὲν γάρ
ἐστιν ἡ ἀρχή, τέλος δὲ σκοπὸς εἰς ἐνέργειαν ἀχθείς. ἢ σκοπὸς τέλος
ἀνέκβατον, τέλος δὲ σκοπὸς ἐκβεβηκώς. |
Grg 507e | οἱ σοφοί.
σοφοὺς ἐνταῦθα τοὺς Πυθαγορίους φησί, καὶ διαφερόντως τὸν
Ἐμπεδοκλέα, φάσκοντα τὴν φιλίαν ἑνοῦν τὸν σφαῖρον, ἑνοποιὸν εἶναι.
τοῦτο δὲ πρὸς τῇ μιᾷ ἐστι τῶν πάντων ἀρχῇ. |
Grg 508a | ἡ ἰσότης ἡ γεωμετρική.
(1) τουτέστιν ἡ δικαιοσύνη. ταύτην δὲ τὴν γεωμετρικὴν ἀναλογίαν
Διὸς κρίσιν ἐν Νόμοις (757 b) ἐκάλεσεν, ὡς δι’ αὐτῆς τῶν πάντων |
| κεκριμένων τε καὶ ὡρισμένων. | 167 |
| 5 | (2) ἀριθμητικὴν ἀναλογίαν εἶναί φασιν, ὅταν τριῶν ἀριθμῶν
ἀνίσων ὁ μέσως ὑπερέχῃ τε τῷ ἴσῳ καὶ ὑπερέχηται, οἷον βʹ δʹ ϛʹ,
γεωμετρικὴν δὲ ὅταν τριῶν ἀριθμῶν ὄντων ἀνίσων, ὃν ἔχει λόγον ὁ
πρῶτος πρὸς τὸν δεύτερον, τοῦτον καὶ ὁ δεύτερος πρὸς τὸν τρίτον,
οἷον δʹ ϛʹ θʹ, ἁρμονικήν δὲ ὅταν τριῶν ἀριθμῶν ἀνίσων, εἰ ὡς ὁ μέγιστος |
|---|
| 10 | πρὸς τὸν ἐλάχιστον, οὕτως ἔχει καὶ ἡ τῶν μειζόνων διαφορὰ πρὸς τὴν
τῶν ἐλαττόνων, οἷον βʹ γʹ ϛʹ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]βʹ δʹ ϛʹ
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ὑπεροχὴ βʹ[Logical Relationship in a Diagram end mark] [Logical Relationship in a Diagram start mark]ὑπεροχὴ βʹ[Logical Relationship in a Diagram end mark]
ἀριθμητική[End of a diagram section] |
|---|
| 15 | [Start of a diagram section]δʹ ϛʹ θʹ
[Logical Relationship in a Diagram start mark]λόγος ἡμιόλιος[Logical Relationship in a Diagram end mark] [Logical Relationship in a Diagram start mark]λόγος ἡμιόλιος[Logical Relationship in a Diagram end mark]
γεωμετρική[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]βʹ γʹ ϛʹ
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ὑπεροχὴ αʹ[Logical Relationship in a Diagram end mark] [Logical Relationship in a Diagram start mark]ὑπεροχὴ γʹ[Logical Relationship in a Diagram end mark] |
|---|
| 20 | [Logical Relationship in a Diagram start mark]ὑπεροχὴ βʹ[Logical Relationship in a Diagram end mark]
ἁρμονική
τριπλάσιος[End of a diagram section][End of a diagram]
(Schema habent TW, non B2.) |
|---|
Grg 508d | ἐπὶ κόρρης.
ἐπὶ κεφαλῆς ἢ γνάθου ἢ κροτάφου. κόρρην γὰρ καὶ κόρσην ὅλην
κεφαλὴν σὺν τῷ αὐχένι λέγουσιν. τινὲς δὲ καὶ ῥάπισμά φασι τὸ ἐπὶ
τῆς γνάθου λαμβάνειν ἁπτόμενον καὶ τοῦ κροτάφου. |
Grg 508d,bis | τέμνεσθαι.
ἀντὶ τοῦ ζημιοῦσθαι. |
Grg 508e | ἐμέ.
τὸν ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος Σωκράτη, οὐ τὸν κατὰ τὴν ψυχὴν μόνην. |
| οὐ γὰρ θεμιτόν, φησιν αὐτός, ἄμεινον ὑπὸ χείρονος βλάπτεσθαι. | 168 |
Grg 509a | ἀγροικότερον.
διὰ τὴν μεταφορὰν τοῦ σιδηροῖς καὶ ἀδαμαντίνοις λόγοις. |
Grg 509a,bis | ὅτι μέντοι κτλ.
προσυπακουστέον τὸ τοῦτο ἀκριβῶς οἶδα. |
Grg 509b | εἰ οἷόν τε.
ἐπειδὴ μεῖζον μεγίστου οὐκ ἔστι, διὰ τοῦτο τὸ εἰ οἷόν τε πρόσκειται. |
Grg 509b,bis | ταύτην.
τὴν τῆς ψυχῆς. |
Grg 509b,ter | δευτέραν.
τὴν τοῦ σώματος. (T W: non habet B2.) |
Grg 509c | τρίτην.
τὴν ἐκτός. |
Grg 509c,bis | καὶ τἆλλα.
περὶ τῶν νομιζομένων ἀγαθῶν τοῦτο λέγει, οἷς καὶ τάξιν τινὰ ἐν
Νόμοις ἐπέθηκεν, εἰπὼν (631 c) ὑγίειαν, κάλλος, ἰσχύν, πλοῦτον. |
Grg 510b | ὁ ὅμοιος τῷ ὁμοίῳ.
παροιμία ὡς ἀεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον ἐπὶ τῶν τοὺς
τρόπους παραπλησίων καὶ ἀλλήλοις ἀεὶ συνδιαγόντων, ἐξ Ὁμήρου
(ρ 218) λαβοῦσα τὴν ἀρχήν. ἐμνήσθη ταύτης καὶ ἐν τῷ Συμποσίῳ |
| 5 | (195 b) “ὁ γὰρ παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει· ὅμοιον ὁμοίῳ δεῖ (sic) πελά‐
ζειν”, καὶ ἐν τῷ Λύσιδι (214 b) καὶ Μένανδρος Σικυωνίᾳ (l. Σικυωνίῳ, |
|---|
| fr. 443 Kock). | 169 |
Grg 517e | σκυτοτόμον.
σκυτοτόμον σκυτέα ἢ λωροτόμον. |
Grg 517e,bis | σκυτοδεψόν.
δερματομαλάκτην ἢ βυρσοδεψῆ (sic). |
Men t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΝΩΝΑ |
Men 70a | Θετταλοί.
Θεσσαλία χώρα τις ὑπὸ τὴν Μακεδονίας ἐπαρχίαν, οἱ δ’ ἀπ’ αὐτῆς
οὗτοι. |
Men 70b | Λαρισαῖοι (F: λαρισαίου B T W: λαρισσαίου T).
Λάρισσα πόλις Θεσσαλίας. |
Men 70b,bis | Ἀλευαδῶν.
Ἀλευάδαι οἱ ἐν Λαρίσσῃ τῆς Θετταλίας εὐγενέστατοι, ἀπὸ Ἀλεύου
βασιλέως τὸ γένος ἔχοντες. |
Men 75b,ter | τοῦτο σχῆμα.
ὅρος σχήματος. (W: non habet T. idem habet W ad 76 a.) |
Men 79b,quat | πολλοῦ δεῖς.
λείπῃ καὶ ἐνδεὴς 〈εἶ〉 εἰπεῖν· οἷον πολλοῦ δέῃ. |
Men 79d | περὶ τοῦ σχήματος.
ἔλεγεν γὰρ ὅτι σχῆμά ἐστιν ὃ ἀεὶ χρόᾳ ἕπεται, αὕτη δὲ ἀγνοεῖσθαι |
| ὑπέκειτο. | 170 |
Men 80b | ὡς γόης ἀπαχθείης.
ὡς κακοῦργος παραδοθείης εἰς τὸ δεσμωτήριον. |
Men 80c | ἡ νάρκη αὐτή.
ση〈μείωσαι〉 περὶ τῆς θαλαττίας νάρκης. |
Men 82b | γιγνώσκεις τετράγωνον.
σημείωσαι τὸν παρὰ τῷ Μένωνι λόγον, οὗ καὶ ὁ δαιμόνιος Ἀριστο‐
τέλης μνημονεύει ἐν τῇ λογικῇ πραγματείᾳ. [Omitted graphic marker] |
Men 83a | μὴ ταύτῃ μὲν κτλ.
οὕτω γὰρ ἑτερόμηκες εἴη οἷον—
ἑτερόμηκες [Omitted graphic marker] |
Men 83b | ἀναγραψώμεθα δὴ κτλ. [Omitted graphic marker] |
| τὸ ὅλον πόδες ιϛʹ | 171 |
Men 83c | τοῦδε μὲν διπλάσιον.
τοῦ τετράποδος (ad τετραπλάσιον, 83 c 4, adscriptum W). |
Men 83c,bis | τούτου δὲ ἥμισυ.
τοῦ ἑξκαιδεκάποδος (ad ταυτησὶ τουτί, 83 c 5, adscriptum W). |
Men 83e | ἥμισυ ταύτης.
τῆς δίποδος δηλονότι. ἔστι δ’ ἕν, ὃ σὺν αὐτῇ τῇ δίποδι ληφθὲν τὴν
τρίποδα ποιεῖ, κατά τε μῆκος καὶ πλάτος. [Omitted graphic marker] |
Men 84a | ᾤετο.
λέγων εἶναι τὴν διπλασίαν τῆς δίποδος. |
Men 84b | προὔργου.
συμφέρον ἢ πλέον, ὡς νῦν. |
Men 84d | ἄλλο τι οὖν γένοιτ’ ἂν κτλ.
χωρίον προσθ〈ετόν〉 [Omitted graphic marker] |
| προσθ〈ετόν〉 ἀναπλ〈ηρωθέν〉 | 172 |
Men 85a | πόσα οὖν τηλικαῦτα κτλ. [Omitted graphic marker] |
Men 87a | τρίγωνον ἐνταθῆναι.
περὶ τῆς τοῦ τριγώνου εἰς τὸν κύκλον ἐντάσεως. |
Men 90b | ἔθρεψεν.
ὁ πατὴρ δηλαδή. |
Men 91c | Ἡράκλεις.
ἐπίφθεγμα θαυμαστικόν. |
Men 91c,bis | εὐφήμει.
σιώπα, μὴ ἀκαιρολόγει. |
Men 93d | ἐδιδάξατο.
ἐδιδάξατο καὶ ἐπαιδεύσατο δι’ ἑτέρου· αὐτὸς μέντοι Θεμιστοκλῆς
δι’ ἑαυτοῦ οὐδὲν τούτων. |
Men 97d | δεδεμένα.
τῶν πάλαι δημιουργῶν πλαττόντων τὰ ζῷα συμμεμυκότας ἔχοντα
τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ οὐ διεστηκότας τοὺς πόδας, ἀλλ’ ἑστῶτα σύμποδα,
Δαίδαλος ἄριστος ἀγαλματοποιὸς ἐπιγεγονὼς πρῶτος ἀναπετάννυσί τε |
| 5 | τὰ τούτων βλέφαρα, ὡς δόξαι βλέπειν αὐτά, καὶ τοὺς πόδας, ὡς
νομίσαι βαδίζειν, διίστησιν· καὶ διὰ τοῦτο δεδέσθαι, ἵνα μὴ φύγοιεν,
ὡς δῆθεν ἐμψύχων ἤδη γεγονότων αὐτῶν. τοῖς δεδεμένοις οὖν τὰς |
|---|
| ἀληθεῖς ἐοικέναι δόξας φησί, τοῖς λελυμένοις δὲ τούτων τὰς ψευδεῖς. | 173 |
Men 100a | οἷος πέπνυται.
ἐν τῇ κʹ τῆς Ὀδυσσείας (κ 493) φησὶν Ὅμηρος περὶ Τειρεσίου
μάντιος ἀλαοῦ τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι
τῷ καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια |
| 5 | οἴῳ πέπνυσθαι· τοὶ δὲ σκιαὶ ἀΐσσουσιν. |
|---|
HpMa t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΙΖΟΝΑ ΙΠΠΙΑΝ |
HpMa 281a | Ἦλις.
Ἦλις πόλις ἐν Πελοποννήσῳ πρὸς τῇ Ὀλυμπίᾳ, ἀπέχουσα Πίσης
τριακοσίους σταδίους. |
HpMa 281b | Λακεδαίμονα.
πόλις καὶ αὕτη Πελοποννήσου, πρότερον Σπάρτη προσαγορευομένη. |
HpMa 282b | Λεοντῖνος.
Λεοντῖνοι πόλις Σικελίας. |
HpMa 282c | ἀτάρ.
πλήν, ἅτε δή, ὅμως, καὶ ἀντὶ τοῦ δέ· νῦν δέ, καὶ δή. |
HpMa 282c,bis | ἐκ Κέω.
νῆσος, ἣ καὶ Μεροπὶς ἐκαλεῖτο. |
HpMa 283a | καταλειφθέντων γὰρ αὐτῷ.
ση〈μείωσαι〉 περὶ Ἀναξαγόρου. (W: non habet T.) |
HpMa 286a | ση〈μείωσαι〉 ὅτι Ἱππίας μνημονικώτατος ἦ (sic T: ἢ W) καὶ ἔφ’ |
| ὅσον. | 174 |
HpMa 288b | αὐτὸ δείξει.
παροιμία, αὐτὸ δείξει, ἐπὶ τῶν ἀπιστούντων τι μὴ γίνεσθαι. μέμνηται
αὐτῆς καὶ Κρατῖνος ἐν Πυλαίᾳ (fr. 177 Kock), καὶ Πλάτων οὗτος ἐν
Θεαιτήτῳ (200 e) καὶ ἐνταῦθα. καὶ ἔστιν, ὁ τὸν ποταμὸν καθηγούμενος |
| 5 | καὶ τὸν πόρον ζητῶν, αὐτὸ δείξει. τῶν γὰρ παροιμιῶν αἱ μὲν καθ’
αὑτὰς λέγονται, αἱ δὲ ἐπὶ λόγων σαφηνίζονται. μέμνηται δὲ αὐτῆς καὶ
Σοφοκλῆς ἐν Λημνίαις (fr. 388 Pearson) οὕτως·
ταχὺ δὲ αὐτὸ (l. τάχ’ αὐτὸ) δείξει τοὖργον, ὡς ἐγώ, σαφῶς. |
|---|
HpMa 290a | τωθάσεται.
σκώψει, χλευάσει, λοιδορήσει. |
HpMa 290d | ἔτνους.
ἔτνος εἶδος ὀσπρίου, ὅ τινες καλοῦσι πισσάριον. τορύνη δὲ τὸ
ταρακτήριον. |
HpMa 290d,bis | [Start of a diagram]τὸ πρέπον
δοκήσει καλὸν ποιεῖ
ἄλλῳ τρόπῳ καλὸν ποιεῖ
ἀληθείᾳ καλὸν ποιεῖ[End of a diagram] |
HpMa 290e | μέρμερος |
| φροντίδος ἄξιος, ἢ χαλεπός. | 175 |
HpMa 292a | ἐφικέσθαι.
καταλαβέσθαι. |
HpMa 292d | γεγωνεῖν.
μέγα φθέγγεσθαι. |
HpMa 293a | βάλλ’ ἐς μακαρίαν.
Ἡρακλέους θυγάτηρ, Μακαρία τοὔνομα, ἣν λόγος κατὰ τὴν Εὐρυ‐
σθέως ἐπὶ τὰς Ἀθήνας στρατείαν αὐτοκέλευστον ἑαυτὴν ὑπὲρ τῆς
πόλεως εἰς σφαγὴν ἐπιδοῦναι. τοὺς οὖν Ἀθηναίους κατὰ τιμὴν τῆς |
| 5 | παιδός, βάλλοντας αὐτὸν (l. αὐτὴν) ἄνθεσιν καὶ στεφάνοις, παρα‐
κελεύεσθαι τοῖς ἄλλοις “βάλλ’ ἐς Μακαρίαν,” ὡς τὴν παροιμίαν
παρελθεῖν καὶ ἐπὶ τῶν προθυμουμένων τι, αὖθις δὲ καταχρηστικῶς καὶ
ἐπὶ πάσης ἀφοσιώσεως. Δοῦρις δέ φησιν (F H G II 486, 72; F G H
76 F 94) ὅτι αὕτη τὴν πυρὰν τοῦ πατρὸς κατέσβεσεν, καὶ ἐξ ἐκείνου |
|---|
| 10 | παρὰ Μακεδόσι νενόμισται τὰς θυγατέρας τῶν κηδευομένων, οἷς ἂν
〈μὴ〉 ὦσι παῖδες, τὸ αὐτὸ πράττειν ἐπὶ τοῖς πατράσιν. |
|---|
HpMa 295a | ἆ.
(1) ἆ περισπασθὲν δηλοῖ εἴθε· Καλλίμαχος (fr. 323)—
ἆ πάντως ἵνα γῆρας.
καὶ τὸ ὦ ἄρθρον· Ὅμηρος (υ 351)— |
| 5 | ἆ δειλοί, τί κακῶν.
σημαίνει δὲ καὶ τὸ πολὺ καὶ μέγα, παρ’ Ἀρχιλόχῳ (fr. 135 Bergk‐
Crusius; non habet Diehl)—
ἆ ἔαδ’ εἴς τε ταύρους.
τῷ τε ἐν ἴσῳ τῷ ναί, καὶ εἴθε. βραχέως δὲ καὶ δασέως τὸ ἅτινα, ὡς παρ’ | 176 |
|---|
| 10 | Ἱπποκράτει. παρὰ δὲ Δημοκρίτῳ ἴδια. παρ’ Ὁμήρῳ τὰ ἑαυτοῦ
(β 258)—
τὰ ἃ πρὸς δώμαθ’ ἕκαστος.
καὶ ἀντὶ τοῦ ὧν τέτακται, καὶ παρ’ Εὐριπίδῃ ἐν Μηδείᾳ (758)—
πράξασα (l. πράξας’ ἃ) μέλλω καὶ τυχοῦς’ ἃ βούλομαι. |
|---|
| 15 | καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ (O C 1106)—
αἰτεῖς ἃ τεύξῃ.
εἰ δὲ ψιλωθείη περισπασθέν, τὸ νῦν σημαίνει, καὶ ἐν Εὔκλου τοῦ
χρησμολόγου ποιήμασιν (cf. Paus. X 12, 11; 14, 6). βραχέως δὲ καὶ
ψιλῶς σημαίνει ἀπόφασιν ἀρνητικήν. |
|---|
| 20 | (2) ἆ περισπασθὲν δηλοῖ τὸ εἴθε, ἢ ὡς νῦν σχετλιαστικόν, ἀντὶ τοῦ
φεῦ ἐπιρρήματος. |
|---|
HpMa 295b | ἀμέλει.
ἀντὶ τοῦ τοιγαροῦν συλλογιστικοῦ συνδέσμου. |
HpMa 295e | καλὸν τὸ χρήσιμον.
[Start of a diagram]καλόν πᾶν χρήσιμον πᾶν δυνατόν πᾶν δύναμις[End of a diagram] |
HpMa 301b | διανεκῆ. |
| διὰ παντός. οὕτω καὶ Διογενιανός. | 177 |
HpMa 301c | οὐχ οἷα.
παροιμία ἐπὶ τῶν λεγομένων ἢ πραττομένων κατὰ δύναμιν ὑφ’
ἑκάστου λεγομένη· τὰ ἡμέτερα οὐχ οἷα βούλεταί τις, ἀλλ’ οἷα δύναται. |
HpMa 304e | χαλεπὰ τὰ καλά.
Περίανδρος ὁ Κορινθίων δυνάστης κατ’ ἀρχὰς δημοτικὸς ὢν ὕστερον
εἰς τὸ τύραννος εἶναι μετῆλθεν. τοῦτο Πιττακὸν ἀκούσαντα, τότε
Μιτυληναίων δυναστεύοντα, καὶ δείσαντα περὶ τῆς ἑαυτοῦ γνώμης |
| 5 | καθίσαι τε ἐπὶ τὸν βωμὸν ἱκέτην καὶ ἀπολυθῆναι τῆς ἀρχῆς ἀξιοῦν.
τῶν δὲ Μιτυληναίων πυνθανομένων τὴν αἰτίαν, εἰπεῖν τὸν Πιττακὸν
ὡς Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι. τοῦτο δὲ μαθόντα Σόλωνα εἰπεῖν· Χαλεπὰ
τὰ καλά, καὶ ἐντεῦθεν εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν· οἱ δ’ ἐπὶ τοῦ ἀδυνάτου τὸ
χαλεπὸν ἀκούουσιν· ἐπὶ πάντων γὰρ γενέσθαι ἀγαθὸν ἀδύνατον. |
|---|
HpMi t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΑΤΤΟΝΑ ΙΠΠΙΑΝ |
HpMi 365d | ἔμβραχυ.
ἔμνβραχυ· συντόμως καὶ ἁπλῶς. Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ’ Ἀριστο‐
φῶντος (fr. 41 Blass) “οἶδε γὰρ αὐτῷ δεδομένην ἄδειαν καὶ πράττειν
καὶ γράφειν ὅτι ἂν ἔμνβραχυ βούληται.” Ἀριστοφάνης Θεσμοφορια‐ |
| 5 | ζούσαις (390)—
ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληκεν ὅπουπερ ἔμβραχυ
εἰσὶ θεαταὶ καὶ τραγῳδικοὶ χοροί;
Κρατῖνος Ὥραις (fr. 254 Kock)— |
|---|
| ἔδει παρέχειν ὅτι τις εὔξαιτο ἔμβραχυ. | 178 |
HpMi 368a | ἀνέδην.
ἐκκεχυμένως, καὶ τὸ κατὰ στέρησιν τοῦ ἔδους (l. ἕδους). |
HpMi 368c | στλεγγίδα καὶ λήκυθον.
(1) στλεγγὶς ἡ ξύστρα, καὶ στλεγγιζόμενοι οἱ ἀποξυόμενοι, ὅ ἐστι
κτενιζόμενοι. στλεγγὶς γὰρ τὸ κτένιον, ὡς Ἀριστοφάνης Γήρᾳ (fr. 139
Kock)— |
| 5 | εἰ παιδαρίοις ἀκολουθεῖν †δεις φέρων (l. δεῖ σφαῖραν) καὶ
στλεγγίδ’ ἔχοντα.
καὶ Δαιταλεῦσιν (fr. 207 Kock)—
οὐδ’ ἔστιν αὐτῇ στλεγγὶς οὐδὲ λήκυθος.
καλεῖται δὲ στλεγγὶς καὶ χρυσοῦν ἔλασμα τὸ περὶ τῇ κεφαλῇ τῶν |
|---|
| 10 | γυναικῶν. (2) λήκυθος· ἀγγεῖόν τί φασιν Ἀττικοί, ἐν ᾧ τοῖς νεκροῖς
ἔφερον τὸ μύρον, τὴν ἀλάβαστον. ἀρσενικῶς δὲ τὸν ἀλάβαστρον
εἶπεν Ἡρόδοτος (III 20), ἐχρῶντο δὲ καὶ ἀντὶ φασκωλίων ληκύθοις,
ἅ ἐστι δερμάτινα βαλλάντια (φάσκωλος δὲ τὸ μέγα, εἰς ὃ τὰ ἱμάτια
ἐμβάλλεται). διὸ καὶ τοὺς ἀπόρους †ἀποληκύθους (l. αὐτο–) ἔλεγον. |
|---|
| 15 | λέγουσι δὲ τὴν λάγυνον λήκυθον, καὶ τὸ μεταξὺ τῆς λαυκανίας καὶ |
|---|
| αὐχένος ἠχῶδες, ὥς φησι Κλέαρχος (F H G II 325, 72). | 179 |
HpMi 369d | λιπαρῆ.
προσεδρευτικόν, ἐπιμελῆ. |
HpMi 371d | ἀρχαῖον.
εὐήθη, ἢ ἁπλοῦν. |
HpMi 371e | εὐνοίας (F: εὐηθείας T W f).
γρ. καὶ εὐνοίας W. |
HpMi 372b | λιπαρής.
ἐπιμελὴς καὶ προσεδρευτικός. |
HpMi 372e | κατηβολή.
κατεβολὴ (sic) τὸ ἐπιβάλλον. Εὐριπίδης Τημένῳ (T G F fr. 750)
καὶ Πελιάσιν (T G F fr. 614). λέγεται δὲ οὕτως καὶ ἡ τοῦ πυρετοῦ
περίοδος καὶ ὁρμή, καὶ μερίς, καὶ ἱερὰ νόσος, τὸ χρεών, τὸ καθῆκον, |
| 5 | θυσία, τελετή, τὰ νομιζόμενα. |
|---|
HpMi 373b | ἦ (F: ἦν T W).
ἀντὶ τοῦ ἤμην, Ἀττικῶς. |
Ion t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΩΝΑ |
Ion 530a | Ἐφέσου.
πόλις Ἰωνίας. |
Ion 530a,bis | Ἐπιδαύρου.
πόλις ἐν Ἰλλυρίδι. |
Ion 530a,ter | μῶν. |
| μὴ †αὖ (l. οὖν), οὐ δή, †ἄρα (l. ἆρα). | 180 |
Ion 530a,quat | ῥαψῳδῶν.
ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλλοντας.
ἐκλήθησαν δὲ οὕτως, ἐπεὶ ῥάβδους ἔχοντες δαφνίνας ἀπήγγελλον.
ῥαψῳδῆσαι λέγεται καὶ τὸ φλυαρῆσαι, ἢ τὸ ἁπλῶς †λαβεῖν (l. λαλεῖν) |
| 5 | καὶ ἀπαγγεῖλαι χωρὶς †ἔργου τινός. |
|---|
Ion 533d | Μαγνῆτιν.
(1) Πτολεμαῖος ὁ μέγας ἐν ζʹ τῶν γεωγραφικῶν ὑφηγήσεών (VII 30)
φησι κατὰ τὴν ἐκτὸς Γάγγου ποταμοῦ Ἰνδικὴν [ὅτι] μετὰ καὶ ἄλλας
νήσους τινὰς Σατύρων εἶναι τρεῖς, ὧν τοὺς ἐνοικοῦντας οὐρὰς ἔχειν |
| 5 | ὁποίας διαγράφουσι τῶν Σατύρων. φέρονται δὲ συνεχεῖς καὶ ἄλλαι
δέκα νῆσοι, καλούμεναι Μανιόλαι, ἐν αἷς φασι τὰ σιδηροῦς ἔχοντα
ἥλους πλοῖα κατέχεσθαι, μήποτε τῆς Ἡρακλείας λίθου περὶ αὐτὰς
γεννωμένης, καὶ διὰ τοῦτο †ἐπιούροις (l. ἐπ’ οὐροῖς) ναυπηγεῖσθαι·
κατέχειν τε αὐτοὺς ἀνθρωποφάγους. |
|---|
| 10 | (2) Διογενιανὸς δὲ Μαγνῆτιν μὲν πλανᾶν λέγει τὴν ὄψιν λίθον, ὡς
εἴη ἀργύρῳ ἐμφερής, τὴν δ’ Ἡρακλεῶτιν ἐπισπᾶσθαι τὸν σίδηρον. |
|---|
Ion 534d | Τύννιχος. |
| ση〈μείωσαι〉 περὶ Τυννίχου. (T: non habet W.) | 181 |
Ion 538c | οἴνῳ πραμνείῳ.
Πράμνειος οἶνος ἤτοι ὁ ἀπὸ τῆς Πραμνίας ἀμπέλου, ἢ ὁ πραΰνων
τὸ μένος. τινὲς δέ, ἐπειδὴ ἐν Πράμνῃ πρῶτον ἐφυτεύθη ἄμπελος τῇ
ἐν Ἰκάρῳ. |
Ion 538c,bis | κνῆ τυρὸν κνήστι (F: κνήστει W et ex κνήστη fecit T).
ἔκοπτε τυρὸν κοπίδι. |
Ion 538d | βυσσόν (T).
πυθμένα. |
Mx t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΝΕΞΕΝΟΝ |
Mx 235c | ἐξ ὑπογύου.
παρ’ αὐτά, ἀπερισκέπτως, ἐκ τοῦ σύνεγγυς. |
Mx 235c,bis | αὐτοσχεδιάζειν.
αὐτομάτως, ἀσκέπτως εἰπεῖν. |
Mx 235e | Ἀσπασίαν.
Ἀσπασία αὕτη Ἀξιόχου, Μιλησία, γυνὴ Περικλέους, παρὰ
Σωκράτει πεφιλοσοφηκυῖα, ὡς Διόδωρος ἐν τῷ περὶ †Μιλήτου† (l. |
| μνημάτων) συγγράμματι φησίν. ἐπεγήματο δὲ μετὰ τὸν Περικλέους | 182 |
| 5 | θάνατον Λυσικλεῖ τῷ προβατοκαπήλῳ, καὶ ἐξ αὐτοῦ ἔσχεν υἱὸν ὀνόματι
Ποριστήν, καὶ τὸν Λυσικλέα ῥήτορα δεινότατον κατεσκευάσατο, καθάπερ
καὶ Περικλέα δημηγορεῖν παρεσκεύασεν, ὡς Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς
ἐν διαλόγῳ †Καλλίᾳ καὶ Πλάτων† ὁμοίως Πεδήταις. Κρατῖνος δὲ
†Ὀμφάλῃ τύραννον αὐτὴν καλεῖ,† χείρων Εὔπολις Φίλοις· ἐν δὲ |
|---|
| 10 | Προσπαλτίοις (fr. 249 Kock) Ἑλένην αὐτὴν καλεῖ· ὁ δὲ Κρατῖνος
καὶ Ἥραν (fr. 241 Kock), ἴσως ὅτι καὶ Περικλῆς Ὀλύμπιος προση‐
γορεύετο. ἔσχεν δ’ ἐξ αὐτῆς ὁ Περικλῆς νόθον υἱόν, ἐφ’ ᾧ καὶ ἐτελεύτα
τῶν γνησίων προαποθανόντων, ὡς Εὔπολις Δήμοις (fr. 98 Kock). |
|---|
Mx 236a | Ῥαμνουσίου.
Ῥαμνοῦς δῆμος Αἰαντίδος, ἐξ οὗ οὗτος. |
Mx 236d | ἔργῳ κτλ.
ἐπιτάφιος. (W: non habet T.) |
Mx 237d | βοτά.
τὰ βοσκήματα. κατὰ πάντων δὲ χερσαίων καὶ πτηνῶν καὶ ἐνύδρων
λέγεται, ζῷα ὅσα βόσκεται. |
Mx 239c | περὶ τῶν ἐν Μαραθῶνι πολεμησάντων. |
Mx 239e | ὁ δὲ υἱός. |
| τὸν Καμβύσην φησίν. | 183 |
Mx 240a | Σάρδεσιν.
Σάρδεις πόλις Λυδίας. |
Mx 240b | Ἐρέτριαν.
πόλις Εὐβοίας. |
Mx 240c | Μαραθῶνα.
Μαραθὼν τόπος τῆς Ἀττικῆς, ἀπέχων τῶν Ἀθηνῶν σταδίους
τριακοσίους, τῇ φύσει τραχύς, δυσίππαστος, ἔχων ἐν ἑαυτῷ πηλούς,
τενάγη, λίμνας. |
Mx 240c,bis | τῇ ὑστεραίᾳ.
νόμος γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἄλλως ἐξάγειν ἐπὶ πόλεμον, εἰ μὴ παν‐
σέληνος †ᾖ. |
Mx 241a | περὶ τῶν ἐν Σαλαμῖνι καὶ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχησάντων. |
Mx 241a,bis | Σαλαμῖνα ... Ἀρτεμισίῳ.
Σαλαμὶς πρὸς τῇ Ἀττικῇ νῆσός τε καὶ πόλις. Ἀρτεμίσιον δὲ
ἄκρα τῆς Εὐβοίας, ἡ τείνουσα ἐπὶ θάλασσαν. ἕτερος αὐλὼν παράκειται
τῇ θαλάσσῃ, ἐν ᾧ ἡ ναυμαχία ἐγένετο. |
Mx 241c | περὶ τῶν ἐν Πλαταιαῖς πολεμησάντων. |
Mx 241c,bis | Πλαταιαῖς.
πόλις Βοιωτίας. |
Mx 241d | περὶ τῶν ἐπ’ Εὐρυμέδοντι Παμφυλίας ποταμῷ ναυσὶ καὶ πεζῇ
μαχεσαμένων ἐπί τε Κύπρον καὶ Αἴγυπτον ἐλθόντων. |
Mx 242a | περὶ τῶν ἐν Τανάγρᾳ μαχεσαμένων. | 184 |
Mx 242a,bis | Τανάγρᾳ.
πόλις τῆς Βοιωτίας. |
Mx 242e | περὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ καὶ Ἑλλησπόντῳ καὶ Μιτυλήνῃ ναυμαχησάντων. |
Mx 242e,bis | Σικελίαν.
Ἄλεξίς φησιν ὁ κωμικός (fr. 268 Kock)—
τῶν ἑπτὰ νήσων ἃς δέδειχεν ἡ φύσις
θνητοῖς μεγίστας, Σικελία μέν, ὡς λόγος, |
| 5 | ἐστὶν μεγίστη, καὶ δὲ Σαρδὼ δευτέρα,
τρίτη τε Κύρνος, καὶ τετάρτη θ’ ἡ Διὸς
Κρήτη τροφός ...................
Εὔβοια πέμπτη στενοφύης, ἕκτη Κύπρος
Λέσβος δὲ τάξιν ἑβδόμην λαχοῦς’ ἔχει. |
|---|
| 10 | Σικελία δ’ ἐκλήθη ἀπὸ Σικελοῦ τοῦ βασιλεύσαντος Αὐσόνων, οἳ ἀπὸ
Ἰαπύγων ἐξαναστάντες διέβησαν εἰς τὴν πάλαι Σικανίαν καλουμένην. |
|---|
Mx 243a | Ἑλλήσποντον.
Ἀθάμαντος γυναῖκες Νεφέλη καὶ Ἰνώ. αὕτη ἐπιβουλεύουσα Φρίξῳ
καὶ Ἕλλῃ, τοῖς ἐκ Νεφέλης τούτου παισίν, πείθει τοὺς ὑπ’ αὐτοῦ
πεμφθέντας εἰς Δελφοὺς διὰ τὸν λιμὸν εἰπεῖν ὅτι παύσεσθαι τοῦτον ὁ |
| 5 | Ἀπόλλων εἶπεν, εἰ Φρίξον αὐτῷ σφαγιάσειεν. Νεφέλη δὲ μαθοῦσα
τοῦτο λαμβάνει παρ’ Ἑρμοῦ κριόπρωρον πλοῖον ὑπόχρυσον, ἐμβάλλει
τε τοὺς παῖδας ἐν αὐτῷ πλεῖν καὶ φεύγειν. τῶν δὲ κατὰ τὴν μεταξὺ
Σιγίου καὶ Χερρονήσου γενομένων θάλασσαν, ἡ μὲν Ἕλλη ἐκ τοῦ πλοίου
εἰς τὸν βυθὸν ὤλισθεν, τῷ δὲ πελάγει τοὔνομα δίδωσιν ἀπ’ αὐτῆς. |
|---|
Mx 243c | Μυτιλήνῃ. |
| πόλις ἐν Λέσβῳ τῇ νήσῳ. | 185 |
Mx 243e | Πειραιῶς.
Πειραιεύς· πόλις Ἀττικῆς καὶ λιμήν. |
Mx 243e,bis | Ἐλευσῖνι.
Ἐλευσίς· δῆμος καὶ πόλις Ἀττικῆς. |
Mx 245d | ἐντέτηκε.
ἐγκεκόλληται, πέπηγεν. |
Mx 245e | ἐν Κορίνθῳ.
Κόρινθος πόλις ἐν Πελοποννήσῳ, κειμένη ἐν τῷ Ἰσθμῷ. Λεχεὸν
(l. Λέχαιον) δὲ ἐπίνειον Κορίνθου, ὥσπερ ὁ Πειραιεὺς Ἀθηνῶν. εἰς
τούτους δὲ τοὺς τόπους ἀπεδίδρασκον οἱ οἰκέται. |
Mx 247e | τὸ μηδὲν ἄγαν.
παράγγελμα Σόλωνος. |
Mx 248a | τῇ παροιμίᾳ.
τῇ μηδὲν ἄγαν. |
Clit t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΛΕΙΤΟΦΩΝΤΑ |
Clit 406a | διατριβάς.
τὰς φιλοσόφους διαλέξεις σημαίνει, καὶ τὸν τόπον ἐν ᾧ εἰσι, καὶ τὴν
περί τι χρόνιον διάθεσιν. |
Clit 407a | ἐπὶ μηχανῆς τραγικῆς.
(1) ἐν ταῖς τραγῳδίαις, μετ’ ἄλλας ἐπιδείξεις πολλάς, ἐπιφάνειαί
τινες ἐπὶ τέλει ἐκ μηχανῆς τινὸς θεῶν ἀναδείκνυνται. τοῦτο γοῦν |
| ἐνταῦθά φησιν. | 186 |
| 5 | (2) παροιμία ἀπὸ μηχανῆς θεὸς ἐπεφάνης ἐπὶ τῶν ἀπροσδοκήτως
ἐπ’ ὠφελείᾳ ἢ σωτηρίᾳ φαινομένων. ἐν γὰρ ταῖς τραγῳδίαις ἐξ
ἀφανοῦς θεοὶ ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἐφαίνοντο. Μένανδρος Θεοφορουμένῃ
(fr. 227 Kock) καὶ Κεκρυφάλῳ (fr. 278 Kock). |
|---|
Clit 407d | αἱρεῖ.
καταλαμβάνει. |
Clit 407e | ὀφθαλμοῖς χρῆσθαι Schol. rec. |
Clit 408a | μὴ ζῆν κρεῖττον schol. rec. |
Clit 408c | πρός σε περὶ αὐτῶν κτλ. schol. rec. |
Clit 409d | κομψότατα.
πιθανώτατα ἢ τεχνικώτατα ἢ σπουδαιότατα. |
Clit 410b | λιπαρῶν.
παρακαλῶν, προσεδρεύων. |
R t | ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ |
R 327a | Πειραιᾶ.
Πειραιεὺς πόλις Ἀττικῆς καὶ ἐπίνειον Ἀθηναίων. ἤτοι λιμήν, ἢ |
| ὁρμητήριον. | 187 |
R 327a,bis | τὴν ἑορτήν.
ἑορτὴν ἐνταῦθα τὴν τῶν μικρῶν Παναθηναίων φησίν· ἦν γὰρ καὶ
μεγάλα. καὶ ταῦτα μὲν ἦγον εἰς ἄστυ Ἑ〈κα〉τομβαιῶνος μηνὸς τρίτῃ
ἀπιόντος· ἐν οἷς πέπλος τις ἀνήγετο τῇ Ἀθηνᾷ, καθ’ ὃν ἐδείκνυτο ἡ |
| 5 | κατὰ τῶν Γιγάντων ταύτης τε καὶ ἡ τῶν Ὀλυμπίων νίκη θεῶν. τὰ
δὲ μικρὰ Παναθήναια κατὰ τὸν Πειραιᾶ ἐτέλουν, ἐν οἷς καὶ πέπλος
ἄλλος ἀνεῖτο τῇ θεῷ, καθ’ ὃν ἦν ἰδεῖν τοὺς Ἀθηναίους, τροφίμους
ὄντας αὐτῆς, νικῶντας τὸν πρὸς Ἀτλαντίνους πόλεμον· ἃ δὴ τοῖς
Βενδιδίοις καλουμένοις εἴπετο. τούτων δὲ καὶ Θρᾷκες ἐκοινώνουν, |
|---|
| 10 | ἐπεὶ καὶ Βένδις παρ’ αὐτοῖς ἡ Ἄρτεμις καλεῖται, καὶ αὕτη τιμωμένη
κοινῇ παρ’ ἀμφοῖν. ταῦτα δὲ ἐτελεῖτο Θαργηλιῶνος ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα. |
|---|
R 328b | Παιανιᾶ.
Παιανίαι, δῆμος Πανδιονίδος, ἐξ οὗ οὗτος. |
R 328c | θαμίζεις.
συχνάζεις. |
R 328c,bis | χρῆν. |
| ἔδει. | 188 |
R 328c,ter | ἦ (sic T: ἦν A F t).
ἀντὶ τοῦ ἤμην Ἀττικῶς. |
R 328d | ὡς εὖ ἴσθι κτλ.
ὡς φιλολόγου Σωκράτους καὶ ζητητικοῦ ὄντος, καὶ λόγων εἰωθότος
ἀνευρίσκειν πηγάς, οἱ προκείμενοι λόγοι Κεφάλῳ. |
R 329a | τὴν παλαιὰν παροιμίαν.
τὴν κολοιὸς ποτὶ κολοιὸν ἱζάνει· φιλάλληλον γὰρ τουτὶ τὸ ζῷον.
τάττεται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ὁμοίοις προσομιλούντων. |
R 329b | προπηλακίσεις.
ὕβρεις ἢ διασυρμούς. |
R 329b,bis | ὑμνοῦσιν.
ἀντὶ ὀδύρονται, λοιδοροῦσι, μέμφονται, κατ’ εὐφημισμόν. |
R 329e | Σεριφίῳ.
Σέριφος νῆσος μία τῶν Κυκλάδων καὶ πόλις ἐν αὐτῇ. οἱ δ’ ἐξ αὐτῆς
Σερίφιοι. |
R 330b | χρηματιστής. |
| χρημάτων ποριστής. | 189 |
R 331a | ἀτάλλοισα.
τρέφουσα, τιθηνοῦσα, σαίνουσα. |
R 331a,bis | συναορεῖ.
συνήρτηται. |
R 331c | τὸ ἀποδιδόναι κτλ. (in mg. αʹ).
ὅτι δικαιοσύνη τὸ ἀποδιδόναι τὰ παραδοθέντα κατὰ τὸν Κεφάλου
λόγον, καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 331d | ἔφη.
Πολέμαρχος. |
R 331e | ὅτι, ἦ δ’ ὅς, κτλ. (in mg. βʹ).
ὅτι δικαιοσύνη τὸ τὰ ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδοῦναι κατὰ Πολέ‐
μαρχον, καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 332d | εἰ μέν τι κτλ. (in mg. γʹ).
ὅτι δικαιοσύνη ἡ τοῖς φίλοις ὠφελίας, βλάβας δὲ τοῖς ἐχθροῖς
παρέχουσα τέχνη κατὰ Πολέμαρχον, καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 332e | εἶεν.
ἄγε δή· συγκατάθεσις μὲν τῶν εἰρημένων, συναφὴ δὲ πρὸς τὰ
μέλλοντα. |
R 333a | συμβόλαια. |
| σημείωσαι τίνα τὰ συμβόλαιά φησιν, ὅτι τὰ κοινωνήματα. | 190 |
R 333c | ὅταν παρακαταθέσθαι κτλ. (in mg. δʹ).
ὅτι ὁ δίκαιος χρήσιμος ὅταν παρακαταθέσθαι δεῖ ἀργύριον καὶ σῶν
εἶναι, ὥς φησι Πολέμαρχος, καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 333e | εἴτε πυκτικῇ.
περὶ πυκτικῆς εὑρήσεις ὁποία τις ἦν μετὰ φύλλα δύο, ἐν ᾧ καὶ περὶ
παγκρατίου διαλαμβάνεται. |
R 334b | κεκάσθαι (A T: κεκράσθαι W).
οἶμαι γράφεσθαι ὀφείλει ὑπὲρ πάντας ἀνθρώπους κεκάσθαι (W). |
R 334b,bis | ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι κτλ. (in mg. εʹ).
ὅτι τῆς δικαιοσύνης ὠφελεῖν μὲν τοὺς φίλους, βλάπτειν δὲ τοὺς
ἐχθρούς, οὓς φίλους καὶ ἐχθρούς, κἂν μὴ ὦσιν, νομίζει, ὥς φησι
Πολέμαρχος, καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 334e | τὸν δοκοῦντά τε κτλ. (in mg. ϛʹ).
ὅτι δικαιοσύνης τὸ τοὺς ὄντας καὶ δοκοῦντας φίλους ὠφελεῖν, καὶ
τοὺς ἐχθροὺς βλάπτειν ὁμοίως καὶ αὐτοὺς ἔχοντας κατὰ Πολέμαρχον,
καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 335b | βλαπτόμενοι δ’ ἵπποι κτλ.
ὅτι δικαιοσύνης καὶ δικαίου τὸ πάντας ὠφελεῖν. |
R 335c | ἀφίππους.
ἀπείρως ἔχοντας ἱππικῆς. |
R 336c | εὐηθίζεσθε. |
| μωραίνετε, ἀνοηταίνετε, εὐφήμως. | 191 |
R 337a | σαρδάνιον.
(1) παροιμία ἐπὶ τῶν ἐπ’ ὀλέθρῳ σφῶν αὐτῶν γελώντων. οἱ γὰρ
τὴν Σαρδὼ κατοικοῦντες, ὥς φησι Τίμαιος (F H G I 199, 28 et 29),
ἐπειδὰν αὐτοῖς ἀπογηράσωσιν οἱ γονεῖς καὶ νομίσωσιν ἱκανὸν βεβιωκέ‐ |
| 5 | ναι χρόνον, ἄγουσιν αὐτοὺς ἐπὶ τὸν τόπον ἐν ᾧ μέλλουσι θάψαι, κἀκεῖ
λάκκους ὀρύξαντες ἐπ’ ἄκρων χειλῶν τοὺς μέλλοντας ἀποθνῄσκειν
καθίζουσιν, ἔπειτα ἕκαστος αὐτῶν σχίζαν ἔχων τύπτει τὸν αὑτοῦ
πατέρα καὶ εἰς τοὺς λάκκους περιωθεῖ· τοὺς δὲ πρεσβύτας χαίροντας
ἐπὶ τὸν θάνατον παραγίνεσθαι ὡς εὐδαίμονας, καὶ μετὰ γέλωτος καὶ |
|---|
| 10 | εὐθυμίας ἀπόλλυσθαι. ἐπεὶ οὖν γελᾶν μὲν συνέβαινεν, οὐ πάνυ δὲ ὁ
γέλως ἐπ’ ἀγαθῷ τινι ἐγίνετο, παρὰ τοῖς Ἕλλησι τὴν προκειμένην
ῥυῆναι (l. ῥηθῆναι) παροιμίαν. Κλείταρχος δέ φησι (F G H 137 F 9)
τοὺς Φοίνικας, καὶ μάλιστα Καρχηδονίους, τὸν Κρόνον τιμῶντας, ἐπάν
τινος μεγάλου κατατυχεῖν σπεύδωσιν, εὔχεσθαι καθ’ ἑνὸς τῶν παίδων, |
|---|
| 15 | εἰ περιγένοιντο τῶν ἐπιθυμηθέντων, καθαγιεῖν αὐτὸν τῷ θεῷ. τοῦ δὲ
Κρόνου χαλκοῦ παρ’ αὐτοῖς ἑστῶτος τὰς χεῖρας ὑπτίας ἐκτετακότος
ὑπὲρ κριβάνου χαλκοῦ, τοῦτον ἐκκαίειν τὸ παιδίον. τῆς δὲ φλογὸς τοῦ
ἐκκειμένου πρὸς τὸ σῶμα ἐμπιπτούσης, συνέλκεσθαί τε τὰ μέλη, καὶ
τὸ σῶμα σεσηρὸς φαίνεσθαι τοῖς γελῶσι παραπλησίως, ἕως ἂν συ[σ]‐ |
|---|
| 20 | σπασθὲν εἰς τὸν κρίβανον παρολίσθῃ. τὸν οὖν σεσηρότα γέλωτα
σαρδάνιον ἐντεῦθεν λέγεσθαι, ἐπεὶ γελῶντες ἀποθνῄσκουσιν· σαίρειν δέ
ἐστι τὸ διέλκειν τὸ στόμα καὶ χαίνειν. Σιμωνίδης δὲ ἀπὸ Τάλω τοῦ
χαλκοῦ, ὃν Ἥφαιστος ἐδημιούργησε Μίνῳ φύλακα τῆς νήσου ποιήσα‐
σθαι, ἔμψυχον ὄν, τοὺς πελάζοντάς φησι κατακαῖον ἀνῄρει· ὅθεν ἀπὸ τοῦ |
|---|
| 25 | σεσηρέναι διὰ τὴν φλόγα τὸν σαρδάνιόν φησι λεχθῆναι γέλωτα. ὁμοίως
καὶ Σοφοκλῆς ἐν Δαιδάλῳ (fr. 160 Pearson). ἤκουσα δέ, φησὶν ὁ
Ταρραῖος, ἐγχωρίων λεγόντων ὅτι ἐν Σαρδόνι γίγνοιτο βοτάνη σελίνῳ |
|---|
| παραπλήσιος, ἦς οἱ γευσάμενοι δοκοῦσι μὲν γέλωτι, σπασμῷ δὲ ἀπο‐
θνῄσκουσιν· οὕτω δὲ Σαρδόνιος ἂν λέγοιτο, καὶ οὐ Σαρδάνιος. μήποτε | 192 |
| 30 | οὖν τὸ Ὁμηρικόν (υ 301), ὅθεν καὶ ἡ παροιμία ἴσως ἐρρύη,
μείδησε δὲ θυμῷ
σαρδάνιον μάλα τοῖον,
τὸν ἀπ’ αὐτῶν τῶν χειλέων γέλωτα καὶ μέχρι τοῦ σεσηρέναι γινόμενον
σημαίνει. (sic T W: aliter A.) |
|---|
| 35 | (2) παροιμία ἐπὶ τῶν ἐπ’ ὀλέθρῳ τῷ σφῶν αὐτῶν γελώντων, (αʹ) ὅτι
οἱ Σάρδωνα κατοικοῦντες αἰχμάλωτοι τοὺς ὑπὲρ τὰ οʹ ἔτη τῷ Κρόνῳ
ἔθυον, γελῶντας ἕνεκα τοῦ τὸ ἔπανδρον ἐμφῆναι, ἢ (βʹ) ὅτι τοὺς
γηράσαντας ἐν Σαρδοῖ συνωθουμένους σχίζαις ὑπὸ τῶν υἱῶν εἰς βόθρον
γελᾶν· οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ σεσηρέναι μετ’ ἀνίας· οἱ δὲ (γʹ) ὅτι ἐν Καρχηδόνι |
|---|
| 40 | ἐν ταῖς μεγάλαις εὐωχίαις ταῖς χερσὶ τοῦ Κρόνου (ἔστι δὲ χαλκοῦς
ὑφ’ ᾧ κρίβανος) παῖδα ἐπιτίθενται, ὃς συνελκόμενος ὑπὸ τοῦ πυρὸς
δοκεῖ γελᾶν· οἱ δὲ (δʹ) ὅτι λάχανόν ἐστι παρὰ τοῖς Σαρδωνίοις ἡδὺ |
|---|
| σελίνῳ ἐμφερές, οὗ τοὺς γευσαμένους τάς τε σάρκας καὶ σιαγόνας
ἑαυτῶν ἀποδάκνειν· ἔνιοι δὲ (εʹ) ὡς καὶ Ὅμηρος τοὺς ἐπὶ κακῷ | 193 |
| 45 | γελῶντας—
μείδησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς
σαρδάνιον (sic: cf. υ 300—302)
ἄλλοι δὲ (ϛʹ) Τάλω τὸν Ἡφαιστότευκτον πρὸ τῆς εἰς Κρήτην πρὸς
Μίνω ἀφίξεως, ἐλθεῖν εἰς Σαρδὼ καὶ διαφθεῖραι πολλούς, οὓς σεσηρέναι |
|---|
R 337a (50) | τελευτῶντας. (sic A.) |
R 337a,bis | Ὦ Ἡράκλεις.
ἐπίφθεγμα θαυμαστικόν. |
R 337a,ter | εἰρωνεία Σωκράτους.
εἰρωνεία ἐστὶ προσποίησις ἀδυναμίας ὧν δύναταί τις ποιεῖν, ἧς
ἐναντίον ἀλαζονία, προσποίησις δυναμέως ὧν οὐ δύναταί τις ποιεῖν. |
R 338c | ἄκουε δή κτλ. (in mg. αʹ).
ὅτι δίκαιον τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον κατὰ Θρασύμαχον καὶ
τούτου ἔλεγχος. |
R 338c,bis | Πουλυδάμας.
οὗτος ὁ Πουλυδάμας ἀπὸ Σκοτούσσης ἦν, πόλεως Θεσσαλίας,
διασημότατος παγκρατιαστής, ὑπερμεγέθης, ὃς ἐν Πέρσαις παρ’
Ὤχῳ γενόμενος τῷ βασιλεῖ λέοντας ἀνεῖλεν καὶ ὡπλισμένους γυμνὸς |
| 5 | κατηγωνίσατο. |
|---|
R 338c,ter | παγκρατιαστής.
ὁ παγκράτιον ἀγωνιζόμενος. ἔστι δὲ τοῦτο ἀγών τις ἐξ ἀτελοῦς
πάλης καὶ ἀτελοῦς πυγμῆς συγκείμενος. καὶ δήλη μὲν ἡ πάλη, πυγμὴ
δὲ τὸ πρὶν ἐσκευάζετο οὕτως. εἰς στρόφιον, ὅ ἐστι στρογγύλον |
| 5 | ζωνάριον, οἱ τέσσαρες τῶν δακτύλων ἐνεβιβάζοντο, καὶ ὑπερέβαλλον
τοῦ στροφίου τοσοῦτον ὅσον, εἰ συνάγοιντο, πὺξ εἶναι. ξυνείχοντο δὲ
ὑπὸ σειρᾶς, ἣν καθάπερ ἔρεισμα ἐβέβληντο ἐκ τοῦ πήχεος. νυνὶ δὲ αὖ |
|---|
| μεθέστηκε· ῥινοὺς γὰρ τῶν πιοτάτων βοῶν ἑψόντες, ἱμάντα ἐργάζονται
πυκτικὸν ὀξὺν καὶ προεμβάλλοντα· ὁ δὲ ἀντίχειρ οὐ συλλαμβάνει τοῖς | 194 |
| 10 | δακτύλοις τὸ πλήττειν, ὑπὸ (l. ὑπὲρ) συμμετρίας τῶν τραυμάτων, ὡς
μὴ πᾶσα ἡ χεὶρ μάχοιτο. ταῦτα Φιλόστρατός φησιν ἐν τῷ Περὶ
γυμναστικῆς. |
|---|
R 340d | συκοφάντης.
συκοφάντης λέγεται ὁ ψευδῶς τί τινος κατηγορῶν, κεκλῆσθαι δ’
οὕτω παρ’ Ἀθηναίοις πρῶτον εὑρεθέντος τοῦ φυτοῦ τῆς συκῆς, καὶ διὰ
τοῦτο κωλυόντων ἐξάγειν τὰ σῦκα. τῶν δὲ φαινόντων τοὺς ἐξάγοντας |
| 5 | συκοφαντῶν κληθέντων, συνέβη καὶ τοὺς ὁπωσοῦν κατηγοροῦντάς
τινων φιλαπεχθημόνως οὕτως προσαγορευθῆναι. |
|---|
R 341b | ὡς ἔπος εἰπεῖν.
τὸν ὡς φαίνεται μόνον, καὶ ὡς ἐν λόγῳ μόνον εἰπεῖν. |
R 341c | ξυρεῖν ἐπιχειρεῖν λέοντα.
παροιμία ἐπὶ τῶν καθ’ ἑαυτῶν τι ἢ ἀδύνατον ποιεῖν ἐπιχειρούντων
λεγομένη. |
R 343a | τίτθη. |
| μάμμη, ἡ πρὸς πατρὸς ἢ μητρὸς μήτηρ. | 195 |
R 343a,bis | κορυζῶντα.
μωραίνοντα, μυξώζοντα· κόρυζα γὰρ, ἡ μύξα, ἣν οἱ Ἀττικοὶ
κατάρρουν φασίν. |
R 344a | ὅσια.
(1) ὅσια τὰ βέβηλα, εἰς ἃ ἔστιν εἰσιέναι, ὡς Ἀριστοφάνης Λυσιστράτῃ
(742)—
ὦ πότνι’ Εἰλήθυα, ἐπίσχες τοῦ τόκου, |
| 5 | ἕως ἂν εἰς ὅσιον ἀπέλθω χωρίον.
καὶ ὅσια χρήματα τὰ μὴ ἱερά. λέγεται δὲ καὶ τὸ †διονύσιον ὅσιον.
(2) Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Τιμοκράτους (XXXIV 96) τὰ μὲν
τῶν θεῶν χρήματα ἱερά, τὰ δὲ κοινὰ τῆς πόλεως ὅσια ὀνομάζει. |
|---|
R 344b | κατὰ μέρη ἀδικοῦντες.
τὸ ἑξῆς οὕτως· οἱ κατὰ μέρη τῶν τοιούτων κακουργημάτων ἀδι‐
κοῦντες. |
R 344c | οὕτως, ὦ Σώκρατες.
ὅτι ἡ ἀδικία τῆς δικαιοσύνης δεσποτικώτερον καὶ ἐλευθεριώτερον,
ὡς Θρασύμαχος. |
R 346c | ἀρνυμένους. |
| ἀντὶ 〈τοῦ〉 καταλλαττομένους. | 196 |
R 346e | προῖκα.
χωρὶς μισθοῦ. |
R 347a | ζημίαν.
τὸ ὑπὸ πονηροτέρου ἄρχεσθαι, ὡς μετ’ ὀλίγον ἐρεῖ. |
R 347d | ἐπιτρέψαι.
τὴν ἀρχὴν ἀναλαβέσθαι δηλαδή. |
R 347d,bis | πράγματα.
ἀντὶ τοῦ φροντίδος· ἐξ οὗ καὶ πολυπράγμων ὁ πολύφροντις. |
R 348a | ἀντικατατείναντες.
ἀντὶ τοῦ διεξελθόντες λόγον μακρόν. |
R 348b | ἀνομολογούμενοι.
ἀντὶ τοῦ ὁμολογοῦντες. |
R 348b,bis | οὕτως, ἔφη, κτλ. (in mg. βʹ).
ὅτι κατὰ Θρασύμαχον ἡ δικαιοσύνη γενναία εὐήθεια· ἡ δὲ ἀδικία
σοφία ἀληθινή, καὶ τούτου ἔλεγχος. |
R 349b | ἀστεῖος.
νῦν γελοιώδης· σημαίνει γὰρ καὶ τὸν εὐσύνετον καὶ εὐπρόσωπον καὶ
χαρίεντα. |
R 350d | ἔφαμεν δὲ δή κτλ. (γʹ ad loc.).
ὅτι ἡ δικαιοσύνη ἀσθενεστέρα φύσει τῆς ἀδικίας, ἐρρωμενεστέρα δὲ |
| ἡ ἀδικία κατὰ Θρασύμαχον, καὶ τούτου ἔλεγχος. | 197 |
R 352a | ἀδύνατον ποιεῖ πράττειν.
ἀντὶ τοῦ μετὰ πίστεως καὶ ἀσφαλείας τι πράττειν. |
R 352b | εὐωχοῦ.
ἀντὶ τοῦ ἀπόλαυε. |
R 352c | κομιδῇ.
πάνυ. |
R 352d | εἰ δὲ καὶ ἄμεινον κτλ. (δʹ ad loc.).
ὅτι κατὰ Θρασύμαχον εὐδαιμονέστερον ἀδικία δικαιοσύνης, καὶ
τούτου ἔλεγχος. |
R 353a | σμίλῃ.
σμίλη ἐστὶν ὄργανον τμητικόν, ἰσόπεδον τὴν βάσιν ἔχον, ὡς τοὐναν‐
τίον ὁ τομεὺς κυκλοτερῆ. ἔστι δὲ σκυτοτομικὸν ἐργαλεῖον. |
R 354a | Βενδιδίοις.
προγέγραπται τίνα τὰ Βενδίδια ἐν τῇ τοῦ λόγου ἀρχῇ. |
R 357b | ἆρά σοι δοκεῖ κτλ. (αʹ, βʹ, γʹ in mg. ad ἆρά σοι δοκεῖ, τί δέ;
et τρίτον δὲ).
[Start of a diagram]τὸ ἀγαθόν
αὐτὸ αὑτοῦ ἕνεκα χαίρειν ἀβλαβέσιν ἡδοναῖς |
| 5 | καὶ αὐτὸ αὐτοῦ ἕνεκα καὶ διὰ τὰ ἀπ’ αὐτοῦ γινόμενα φρονεῖν ὁρᾶν ὑγιαίνειν |
|---|
| τῶν ἀπ’ αὐτοῦ γινομένων ἕνεκα γυμνάζεσθαι ἰατρεύεσθαι[End of a diagram] | 198 |
R 358e | πεφυκέναι γὰρ δή κτλ. (αʹ ad loc.).
τίς ἡ παρὰ τοῖς πολλοῖς δικαιοσύνη καὶ ποία καὶ ὅθεν γίνεται. |
R 358e,bis | τὸ μὲν ἀδικεῖν ἀγαθόν κτλ.
[Start of a diagram]αʹ ἀδικεῖν ἧττον ἀγαθόν μὴ διδόναι δίκην
βʹ μήτ’ ἀδικεῖν ΔΙΚΑΙΟΝ μέσον ἀμφοῖν
μήτ’ ἀδικεῖσθαι |
| 5 | γʹ ἀδικεῖσθαι μᾶλλον κακόν μὴ δύνασθαι τιμωρεῖν[End of a diagram]
(habent T W). |
|---|
R 359b | ὡς δὲ καὶ οἱ κτλ. (βʹ ad loc.).
ὅτι κατὰ τοὺς πολλοὺς πάντες αὐτὴν οἱ ἐπιτηδεύοντες ἄκοντες
ἐπιτηδεύουσιν, ὡς ἀναγκαῖον ἀλλ’ οὐχ ὡς ἀγαθόν. |
R 359d | εἶναι μὲν γὰρ αὐτόν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὴν κατὰ Γύγην τὸν Λυδὸν ἱστορίαν καὶ τὸν δακτύλιον.
(habet T). |
R 360e | τὴν δὲ κρίσιν κτλ. (γʹ ad loc.).
ὅτι κατὰ τοὺς πολλοὺς εἰκότως ὡς ἀναγκαῖον ἀλλ’ οὐχ ὡς ἀγαθὸν
τὴν δικαιοσύνην δρῶσιν. πολὺ γὰρ ἀμείνων ὁ τοῦ ἀδίκου ἢ ὁ τοῦ
δικαίου βίος, ὡς λέγουσιν. |
R 360e,bis | πρῶτον μὲν οὖν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὴν ἐπιβολήν (habent T W). |
R 360e,ter | ὁ ἄδικος ὥσπερ κτλ. |
R 360e,ter,c1 | [Start of a diagram]ὁ ἄδικος
τὰ ἀδύνατα καὶ τὰ δυνατὰ διαισθανόμενος
ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι σφαλλόμενος
λανθάνων ἐν τῷ ἀδικεῖν |
| 5 | λέγειν ἱκανὸς πρὸς τὸ πείθειν καὶ ἔτι |
|---|
| βιάζεσθαι | Column end |
R 360e,ter,c2 | ὁ δίκαιος
ἁπλοῦς
γενναῖος
οὐ δοκῶν ἀλλ’ εἶναι θέλων |
| 5 | τοὐναντίον τοῦ ἀδίκου |
|---|
| ποιῶν[End of a diagram] | 199 |
R 361b | κατ’ Αἰσχύλον.
Αἰσχύλου ἐξ Ἀμφιαράου (Sept. 592)—
οὐ γὰρ δοκεῖν δίκαιος ἀλλ’ εἶναι θέλων,
βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος, |
| 5 | ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα. |
|---|
R 361c | τέγγεσθαι.
εἴκειν, ἐνδιδόναι, ὡς νῦν, ἢ βρέχεσθαι. |
R 361e | ἀγροικοτέρως.
ἀντὶ σκληρότερον. |
R 362a | ἀνασχινδυλευθήσεται.
ἀνασκολοπισθήσεται. |
R 362d | ἀδελφὸς ἀνδρὶ παρείη.
παροιμία ἀδελφὸς †ἀεὶ παρείη ὅτι προτιμητέον τοὺς οἰκείους εἰς
βοήθειαν. Πλάτων ἐμνήσθη ἐνταῦθα. παρῆκται δὲ ἴσως παρὰ τὸ
Ὁμηρικὸν (π 97)— |
| 5 | ἦ τι κασιγνήτοις ἐπιμέμφεαι οἷσί περ ἀνὴρ |
|---|
| μαρναμένοισι πέποιθε[ν], καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται. | 200 |
R 363d | παῖδας γὰρ παίδων.
ἐξ Ἡροδότου (VI 86), ἀπὸ τοῦ δοθέντος χρησμοῦ Γλαύκῳ τῷ
Λάκωνι—
ἀνδρὸς δ’ εὐόρκου γενεὴ μετόπισθεν ἀμείνων. |
R 364a | ὡς ἐπὶ τὸ πλῆθος.
ἀντὶ τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ. |
R 364b | ἀγύρται.
οἱ ἀγείροντες ὄχλον ἐφ’ ἑαυτοὺς χυδαῖον. |
R 364c | ἀκεῖσθαι.
θεραπεύειν. |
R 364c,bis | τὴν μὲν κακότητα κτλ.
Ἡσιόδου (OD 285). |
R 364d | ἀνάντη.
τραχεῖαν (T: καὶ τραχεῖαν A). |
R 364d,bis | λιστοί.
ἀντὶ λιταζόμενοι, λιταῖς εἴκοντες. |
R 364e | βίβλων.
περὶ ἐπῳδῶν καὶ καταδέσμων καὶ καθαρσίων καὶ μειλιγμάτων καὶ |
| τῶν ὁμοίων. | 201 |
R 364e,bis | ὅμαδον.
συναγωγήν, ἢ θόρυβον, ἀπὸ τοῦ ὁμοῦ αὐδᾶν. |
R 365a | ἃς δὴ τελετὰς καλοῦσιν.
ση〈μείωσαι〉 τίνας λέγει τὰς τελετάς. |
R 365c | τὰν ἀλάθειαν βιᾶται.
ση〈μείωσαι〉 τὸ δοκεῖν καὶ τὴν ἀλήθειαν βιᾶται. |
R 365c,bis | κύριον.
τὸ δοκεῖν κύριόν ἐστιν. |
R 367b | κατατείνας λέγω.
ἀντὶ τοῦ μακρὸν λόγον διεξέρχομαι. |
R 367c | ὅτι τὸ μὲν δίκαιον κτλ.
σημείωσαι τὸ δριμὺ τῆς ἐπιβολῆς (habent T W). |
R 367c,bis | ὡμολόγησας.
εἶπε γὰρ ἐν ἀρχῇ ὅτι δικαιοσύνην θετέον ἐν τῷ καλλίστῳ εἴδει τοῦ
ἀγαθοῦ, ὃ καὶ δι’ αὑτὸ καὶ διὰ τὰ ἀπ’ αὐτοῦ γιγνόμενα ἀγαπητέον τῷ
μέλλοντι μακαρίῳ ἔσεσθαι. |
R 367d | τῶν μὲν ἄλλων.
ὧν προεῖπε ποιητῶν. |
R 367e | ἀτάρ. |
| καὶ δή, πλήν, ἢ ἅτε δή, ἢ ὅμως, ἢ ἀντὶ τοῦ δέ. | 202 |
R 368a | ἐλεγείων.
ᾠδαὶ τὰ ἐλεγεῖα, ἢ θρῆνοι, ἢ μῦθοι· ἔνθεν καὶ τὰ ἐπιτάφια ποιήματα
ἐλεγεῖα καλοῦνται. |
R 368a,bis | Μεγαροῖ.
Μέγαρα πόλις περὶ τὸν Ἰσθμόν, ἀνὰ μέσον Πελοποννήσου καὶ τῆς
Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας. |
R 368d | ἕρμαιον.
τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος, ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς τιθεμένων ἀπαρχῶν,
ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσιν. |
R 369b | ἐπειδὴ τυγχάνει κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὴν αἰτίαν δι’ ἣν γίγνεται πόλις. |
R 370d | σμινύην.
σκαφίον. τινὲς δὲ ἀξίνην ἐκ τοῦ ἑτέρου μέρους δικελλοειδῆ. |
R 371d | καπήλους.
τίνες οἱ κάπηλοι (habet T). |
R 371d,bis | τοὺς δὲ πλανήτας.
τίνες οἱ ἔμποροι (habet T). |
R 372b | ἄλφιτα.
ἄλφιτα κυρίως μὲν τὰ ἀπὸ πεφρυγμένων καὶ ἀλεσθεισῶν κριθῶν |
| θραύσματα, καταχρηστικῶς δὲ καὶ τὰ ἀπὸ πυρῶν †ῥοακῶν (l. ἢ φακῶν). | 203 |
R 372b,bis | τὰ μὲν ... τὰ δέ.
τὰ ἄλφιτα.
τὰ ἄλευρα (W: non habent A T). |
R 372b,ter | πέψαντες.
ἀρτοποιήσαντες. |
R 372b,quat | μάξαντες.
φυράσαντες, ζυμώσαντες. |
R 372c | βολβούς.
βοτάνης ὄνομα ποιᾶς. |
R 372c,bis | τραγήματα.
παρὰ Λάκωσι τὰ παρ’ ἡμῖν τρωγάλια. τραγήματα· βολβούς, μύρτα,
φηγούς. |
R 372c,ter | σποδιοῦσιν.
σποδιοῦσιν ἀντὶ τοῦ εἰς σποδὸν ἤτοι εἰς ἀνθρακιὰν ἐσβεσμένην
ἑψήσουσιν. |
R 372e | φλεγμαίνουσαν.
τρυφῶσαν, ἐπῃρμένην, μεγαλαυχουμένην. |
R 373a | πέμματα. |
| πλακούντια. | 204 |
R 373b | ῥαψῳδοί.
ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλ‐
λοντας· ἐκλήθησαν δὲ οὕτως ἐπεὶ ῥάβδους δαφνίνας ἔχοντες ἀπήγ‐
γελλον· ῥαψῳδῆσαι δὲ λέγεται καὶ τὸ φλυαρῆσαι, ἢ τὸ ἁπλῶς †λαβεῖν |
| 5 | (l. λαλεῖν) καὶ ἀπαγγεῖλαι χωρὶς †ἔργου τινός. |
|---|
R 373c | κομμωτριῶν.
κόμμι λέγεται τὸ ἐκ τῶν δένδρων ἅτε δὴ δάκρυον ἀπορρέον ὑγρόν,
ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς τρίχας τῶν γυναικῶν ὥστε μὴ διαχεῖσθαι ἀλλὰ
μένειν ὡς ἄγαν συνημμένας ἐφ’ οὗ βεβούληνται σχήματος αἱ κομ‐ |
| 5 | μώτριαι, παρ’ ὃ καὶ ἀπὸ τοῦδε τοῦ κόμμεος λέγονται, καὶ ἡ τέχνη
κομμωτική. |
|---|
R 373c,bis | συβωτῶν.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι τὰς σῦς ἀπαγορεύει Πλάτων τοῦ ἐσθίεσθαι ἐν τῇ
ἀρίστῃ πολιτείᾳ. |
R 375a | οἷον ὀξύν κτλ.
[Start of a diagram]ἀρεταὶ φύλακος
εὐαισθησία αʹ
ταχυτής βʹ |
| 5 | ἰσχύς γʹ
ἀνδρεία δʹ
φιλομαθία εʹ[End of a diagram]
iterantur αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ in mg. |
|---|
R 375a,bis | διωκάθειν.
διώκειν. |
R 376a | κομψόν.
νῦν τὸ σπουδαῖον καὶ ἀγαθόν· σημαίνει δὲ καὶ τὸ πανοῦργον καὶ |
| ἀπατητικὸν καὶ πιθανὸν καὶ τεχνικὸν καὶ ἀστεῖον καὶ περίλαλον. | 205 |
R 376b | φιλομαθές.
ὅτι οἱ φιλομαθεῖς φιλόσοφοι. |
R 376d | προὔργου.
πρὸ ἔργου, συμφέρον, πλέον. |
R 377a | ἄλλως τε.
μάλιστα. |
R 377b | κομιδῇ.
πάνυ. |
R 378c | πολλοῦ δεῖ.
πόρρω λίαν εἶναι· ἢ οὐδὲ ὅλως. |
R 379a | τοιοίδε που κτλ. (in mg. αʹ).
τύπος θεολογικὸς ὅτι πάντων ἀγαθῶν ὁ θεὸς αἴτιος· τῶν κακῶν
δ’ οὐδενός. |
R 379b | οὐκοῦν ἀγαθός κτλ. (in mg. α).
ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ θεὸς αἴτιος τῶν κακῶν (habet T, sed αἴτιος τῶν
κακῶν ὁ θεός). |
R 379b,bis | ὠφέλιμον τὸ ἀγαθόν; (in mg. β).
ὅτι οὐ πάντων αἴτιος· οὐδὲ γὰρ καὶ τῶν κακῶν (habent T W.
αἴτιον ὁ θεός W). |
R 379c | τῶν δὲ κακῶν (in mg. γ). |
| ὅτι τῶν κακῶν ἄλλα αἴτια, οὐχ ὁ θεός (habent T W). | 206 |
R 379d | δοιοί τε πίθοι (sic F: τε om. A D M).
περὶ τῶν παρ’ Ὁμήρῳ δύο πίθων τοῦ Διός. |
R 379d,bis | βούβρωστις.
πονηρία, καὶ μεγάλη λιμός, οἱ δὲ οἶστρον ἢ ἀσθένειαν. |
R 380d | τί δὲ δή κτλ. (in mg. βʹ).
τύπος θεολογικὸς ὅτι ὁ θεὸς ἀμετάβλητος. |
R 380e | εἱλήσεων.
τῶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἐκκαύσεων. |
R 381e | ἐκδειματούντων.
ἀντὶ τοῦ ἐκδειματούτωσαν, Ἀττικῶς. |
R 382a | τί δέ; κτλ. (in mg. γʹ).
τύπος θεολογικὸς ὅτι ὁ θεὸς ἀληθής. |
R 382b | ἡ ἐν τῇ ψυχῇ ἄγνοια κτλ.
ὅρος ψεύδους (habet W). |
R 382d | ἔνι.
ἀντὶ τοῦ ἔστιν Ἀττικοί. |
R 383b | παιᾶν’ (παιᾶνα F: παιῶν’ A).
ἀλαλαγμὸν ἐπ’ εὐτυχίᾳ, ὡς νῦν, ἢ νίκῃ. |
R 383c | χορὸν οὐ δώσομεν.
ἀντὶ τοῦ οὐκ εὐδοκιμήσομεν καὶ νικήσομεν. χορὸν διδόναι γὰρ |
| ἔλεγον ἐν ἴσῳ τῷ εὐδοκιμεῖν καὶ νικᾶν. παρὰ γὰρ τοῖς Ἀθηναίοις
χοροῦ ἐτύγχανον κωμῳδίας καὶ τραγῳδίας ποιηταὶ οὐ πάντες, ἀλλ’ | 207 |
| 5 | οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκιμασθέντες ἄξιοι. |
|---|
R 386a | τί δὲ δή κτλ. (in mg. α).
ὅτι δεῖ τοὺς φύλακας πάντων φοβερῶν ἀνηκόους εἶναι εἰ μέλλοιεν
ἀνδρεῖοι καθίστασθαι. |
R 387c | ἐνέρους ... ἀλίβαντας.
ἐνέρους· νεκρούς, ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ ἔρᾳ, ὅ ἐστι γῇ, κεῖσθαι. ἀλίβαντας
δὲ τόπους ἐν Ἅιδου εἶναι μυθεύονται, διὰ τὴν τῆς λιβάδος ἀμεθεξίαν
τῶν νεκρῶν. |
R 388d | σχολῇ.
ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς. |
R 388d,bis | ἐπιπλήξειεν.
ἀπὸ κοινοῦ τὸ σχολῇ ἂν ἑαυτὸν ἐπιπλήξειεν. οὐ μόνον, φησί, τοὺς
ἄλλους οὐ κωλύσει, ἀλλ’ οὐδὲ ἑαυτόν. |
R 388e | ἀλλὰ μήν κτλ. (in mg. β).
ὅτι φιλογέλωτας οὐ δέον εἶναι. |
R 389a | οὐκοῦν Ὁμήρου κτλ.
ταῦτα πρὸς τὸν Ἀδείμαντον ἔτι Σωκράτης λέγει, τῇ συνήθει |
| χρώμενος εἰρωνείᾳ. | 208 |
R 389b | ἀλλὰ μὴν καί κτλ. (in mg. γ).
ὅτι ἀλήθειαν χρὴ περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι αὐτούς. |
R 389c | παιδοτρίβην.
ἀλειπτήν, γυμναστήν. |
R 389d | τί δέ; σωφροσύνης κτλ. (in mg. δ).
ὅτι καὶ σωφροσύνης δεήσει αὐτοῖς. |
R 389d,bis | ὡς πλήθει.
ὡς ἐπίπαν, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ. |
R 389e | τὰ δὴ τοιάδε κτλ. in mg. αʹ. |
R 389e,bis | sqq.
[Start of a diagram]τὰ πρὸς σωφροσύνην ἐπιτήδεια
ἀρχόντων ὑπηκόους εἶναι
ἄρχειν ἡδονῶν |
| 5 | τῶν περὶ πότους
τῶν περὶ τὰ ἀφροδίσια[End of a diagram] |
|---|
R 390a | τί δέ; ποιεῖν κτλ. in mg. βʹ. |
R 390b | ἢ Δία, καθευδόντων κτλ. in mg. γʹ. |
R 390d | οὐ μὲν δή κτλ. (in mg. ε).
ὅτι οὔτε δωροδόκους οὔτε φιλοχρημάτους αὐτοὺς εἶναι χρή. |
R 391a | ὀκνῶ.
ἀντὶ τοῦ εὐλαβῶς ἔχω. |
R 391a,bis | ὅτι οὐδ’ ὅσιον κτλ. (in mg. ϛ). |
| ὅτι οὐδ’ ὑπερηφάνους οὔτε πρὸς θεοὺς οὔτε πρὸς ἀνθρώπους. | 209 |
R 391a,ter | καὶ αὖ ὡς κτλ.
ἀπὸ κοινοῦ τὸ οὐδ’ ὅσιον. |
R 391c | μὴ τοίνυν κτλ. (in mg. ζ).
ὅτι παυστέον προσάγειν αὐτοῖς μύθους ἁρπαγὰς εἰσηγουμένους. |
R 391e | ἀγχίσποροι.
ἐγγὺς γένους. |
R 392a | τί οὖν κτλ. (in mg. η).
ὅτι δικαιοσύνη ὡς λυσιτελής, δοξάζειν αὐτοὺς τῷ ἔχοντι χρή. |
R 392b | ἀπερεῖν.
ἀπαγορεύειν. |
R 392b,bis | οὐκοῦν ἐάν κτλ.
ἐὰν, φησίν, ἀβασανίστως ὁμολογήσῃς ἀγαθὸν εἶναι τὴν δικαιοσύνην,
κακὸν δὲ τὴν ἀδικίαν, ἔχω τὸ ζητούμενον. εἰ δὲ λόγῳ δουλεύοιμεν,
δεῖ πρῶτον ἡμᾶς διορίσασθαι τὴν τῆς δικαιοσύνης οὐσίαν. |
R 392d | γελοῖος, ἦν δ’ ἐγώ κτλ.
ἀστεῖον. |
R 393b | Ἰθάκῃ.
νῆσος πρὸς τῇ Κεφαλληνίᾳ. |
R 393e | οἱ.
αὐτῷ. |
R 394c | τραγῳδία τε καὶ κωμῳδία.
(1) τραγῳδία ἐστὶ ποίησις ἔμμετρος πρὸς ἅμιλλαν ᾠδῆς ἐπὶ δεινοπα‐ |
| θείᾳ προσώπων τε καὶ πραγμάτων γιγνομένη, καθ’ ἣν τῷ νικήσαντι τρά‐
γος ἔπαθλον ἐδίδοτο, ἐξ οὗ καὶ τὸ ὄνομα ἔσχεν. (2) κωμῳδία ἐστὶ πόησις | 210 |
| 5 | (sic) ἔμμετρος καὶ αὕτη πρὸς ἅμιλλαν ᾠδῆς, πρότερον μὲν ἐπ’ ἱλαρότητί
τινι καὶ καρπῶν συγκομιδῇ γιγνομένη, μετὰ τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ διαβολῇ
καὶ ἐνδείξει πονηρῶν προσώπων τε καὶ πραγμάτων εἰς σωφρονισμὸν
ποιουμένη, καθ’ ἣν τῷ νικήσαντι γλεῦκος ἆθλον ἐδίδοτο, ὃ τρύγα
ἐκάλουν. παρὸ καὶ ἥδε τὸ πρὶν τραγῳδία (sic: l. τρυγῳδία) κοινῶς |
|---|
| 10 | ἐλέγετο· ὕστερον δέ, ἀπὸ τοῦ κατὰ κώμας ἄρξασθαι ταύτην πρὶν εἰς
ἄστυ μετελθεῖν, κωμῳδία ὠνομάσθη. |
|---|
R 394c,bis | ἐν διθυράμβοις.
ὁ διθύραμβος γράφεται μὲν εἰς Διόνυσον, κεκινημένος καὶ πολὺ τὸ
ἐνθουσιῶδες μετὰ χορείας ἔχων, κέκληται δὲ ἀπὸ τῶν συμβάντων
περὶ αὐτόν. ὀνομάζεται γὰρ οὕτως ἢ ἀπὸ τοῦ κατὰ τὴν Νύσαν ὑπὸ |
| 5 | ἄντρῳ διθύρῳ τραφῆναι, ἢ διὰ τὸ λυθέντων τῶν ῥαμμάτων ἐκ τοῦ Διὸς
μηροῦ εὑρεθῆναι, ἢ διὰ τὸ δόξαι γενέσθαι δίς, ἔκ τε τῆς Σεμέλης καὶ
τοῦ μηροῦ τοῦ Διός. εὑρεθῆναι δὲ τὸν διθύραμβον ἐν Κορίνθῳ ὑπὸ
Ἀρίονός φασι, τῶν δὲ ποιητῶν τῷ μὲν αʹ βοῦς ἔπαθλον ἦν, τῷ δὲ
βʹ ἀμφορεύς, τῷ δὲ γʹ τράγος, ὃν τρυγὶ κεχρισμένος ἀπῆγεν. |
|---|
R 394d | χρείη.
δέοι. |
R 395b | ἢ αὐτὰ ἐκεῖνα.
τὸ η ἀντὶ τοῦ καί. |
R 395b,bis | εἰ ἄρα τὸν πρῶτον κτλ. (in mg. θ).
ὅτι τοῖς φύλαξι λέξει χρηστέον μετεχούσῃ διηγήσεως τε καὶ μιμή‐
σεως ἀνδρὸς ἀγαθοῦ, σμικρὸν δέ τι μέρος ἐν πολλῷ λόγῳ τῆς
μιμήσεως, ἢ οὐδέν. |
R 396b | εἰ ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, κτλ.
τὸ ἀπαγγελτικὸν ἅμα καὶ τὸ τῶν σπουδαίων μιμητικόν. τοῦτο γὰρ |
| μόνον τὸ εἶδος τῆς διηγήσεως ἀγαπᾷ Πλάτων ἐν τῇ ἀριστοκρατίᾳ. | 211 |
R 397d | ἡ ἐμὴ ... νικᾷ.
κατ’ ἔλλειψιν τοῦ ψῆφος ἢ γνώμη. |
R 397d,bis | αἱρῇ.
ἁλίσκῃ. |
R 398a | μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς.
(1) παροιμία ἐπὶ τῶν ἀπὸ τῆς χρείας ἀφιεμένων. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν
ἑορτῶν ἐοίκασιν οἱ ἄνθρωποι μύρῳ κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχεῖσθαι, ὡς
ἂν σχολάζοντες ἀπὸ τῶν ἔργων καὶ μόνῃ σχολάζοντες θυμηδίᾳ. καὶ |
| 5 | πάλιν τοῖς ἀπὸ δουλείας μεταγομένοις ἐπ’ ἐλευθερίαν ἐρίου κάταγμα
κατὰ τῆς κεφαλῆς ἐνδεσμούμενον τὸ ἐπίσημον. (2) μύρον καταχέειν
τῶν ἐν τοῖς ἁγιωτάτοις ἱεροῖς ἀγαλμάτων θέμις ἦν, ἐρίῳ τε στέφειν
αὐτά, καὶ τοῦτο κατά τινα ἱερατικὸν νόμον, ὡς ὁ μέγας Πρόκλος
φησίν. |
|---|
R 398c | ἆρ’ οὖν οὐ πᾶς κτλ. (in mg. ι).
ὅτι καὶ ἁρμονίᾳ τῇ δωριστὶ καὶ φρυγιστὶ χρηστέον αὐτοῖς, ἀκο‐
λουθούσῃ λόγῳ. |
R 398d | ὅτι τὸ μέλος κτλ.
[Start of a diagram]τὸ μέλος σύγκειται
ἐκ λόγου
ἁρμονίας |
| 5 | ῥυθμοῦ[End of a diagram] |
|---|
R 398e | τίνες οὖν κτλ.
[Start of a diagram]ἁρμονίαι
μιξολυδιστί
συντονολυδιστί |
| 5 | θρηνώδεις ὀδυρτικαί
ἰαστί
λυδιστί
μαλακαὶ συμποτικαί
δωριστί |
|---|
| 10 | φρυγιστί |
|---|
| πολεμικαὶ σώφρονες[End of a diagram] | 212 |
R 399a | κινδυνεύει σοι κτλ.
ὁ Πρόκλος φησὶ τὴν μὲν Δώριον ἁρμονίαν εἰς παιδείαν ἐξαρκεῖν
ὡς καταστηματικήν, τὴν δὲ Φρύγιον εἰς ἱερὰ καὶ ἐνθεασμοὺς ὡς
ἐκστατικήν. |
R 399b | μεταπείθοντι.
ἵνα ἄλλον νοήσωμεν προσερχόμενον τῷ μουσικῷ χάριν τινὸς δεήσεως
καὶ ὧν λέγει, ἵνα μὴ πεισθῇ τῷ προσιόντι καὶ μεταπείθοντι ὁ μουσικός. |
R 399c | ἃς νυνδή.
δωριστὶ καὶ φρυγιστί. |
R 399e | πρὸ Μαρσύου
Μαρσύας Ὀλύμπου μὲν τοῦ αὐλητοῦ υἱὸς ἦν, ἄκρος δὲ τὴν τέχνην
οὗτος, ὡς διαμιλληθῆναι θαρρῆσαι τῷ Ἀπόλλωνι περὶ μουσικῆς.
δεξαμένου δὲ τούτου τὴν πρόκλησιν, κατήκουσαν μὲν αἱ Μοῦσαι ἀμφοῖν, |
| 5 | γίνεται δὲ ἡ ψῆφος Ἀπόλλωνι. δαρείς τε εἰς τιμωρίαν ὁ Μαρσύας
μετέδωκε κλήσεως τῷ ποταμῷ τῆς αὐτῆς, τῷ ἀπὸ τῆς ῥοῆς τοῦ
αἵματος αὐτοῦ γεγονότι. |
|---|
R 399e,bis | νὴ τὸν κύνα.
Ῥαδαμάνθυος ὅρκοι ὁ κατὰ κυνὸς, ἢ χηνός, ἢ κριοῦ, ἢ πλατάνου,
ἤ τινος ἄλλου τοιούτου,
οἷς ἦν μέγιστος ὅρκος |
| 5 | ἅπαντι λόγῳ κύων, ἔπειτα χήν, θεοὺς δ’ ἐσίγων.
Κρατῖνος Χείρωσιν (fr. 231 Kock)· τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους
ὅρκοι. |
|---|
R 399e,ter | ἴθι δή κτλ. (in mg. ια).
ὅτι καὶ ῥυθμοῖς χρηστέον αὐτοῖς ἁπλοῖς, καὶ κοσμίῳ καὶ ἀνδρώδει |
| βίῳ προσήκουσιν. | 213 |
R 400b | ἐνόπλιον ... ἡρῷον.
ὁ ἐνόπλιος σύνθετός ἐστιν ἐξ ἰάμβου καὶ δακτύλου καὶ τῆς παριαμβί‐
δος, ἀνδρικὸς πρὸς πράξεις ἀναγκαίας καὶ ἀκουσίους, ἐξορμητικὸς εἰς
πόλεμον. ὁ δὲ ἡρῷος δάκτυλος, ἁπλοῦς, κοσμιότητος ποιητικὸς καὶ |
| 5 | ὁμαλότητος, παιδευομένοις προσήκων ὡς ἰσότητι κεκοσμημένος, ὡς ἐν
τῷ εἰς ταῦτα ὑπομνήματι Πρόκλος φησίν. |
|---|
R 400c | ὅτι τὸ τῆς εὐσχημοσύνης κτλ.
περὶ εὐσχημοσύνης. |
R 400e | ὑποκοριζόμενοι.
διασύροντες, ὡς Ξενοφῶν, ἢ τὸ αἰσχρὸν εὐφήμως ὀνομάζοντες, ὡς
Δημοσθένης. |
R 401e | ἐκεῖ.
ἐν τῇ ἀριστοκρατίᾳ. |
R 402e | παιδικά.
καὶ ἐπὶ θηλειῶν καὶ ἐπὶ ἀρρένων ἐρωμένων ἡ λέξις εὕρηται, κατὰ
μεταφορὰν δὲ τὴν ἀπὸ τούτων καὶ ἐπὶ πάντων τῶν σπουδαζομένων
πάνυ, ὡς ἐν Φαίδρῳ φησίν (236 b)· “Ἐσπούδακας, ὦ Φαῖδρε, ὅτι σου |
| 5 | τῶν παιδικῶν ἐπελαβόμην ἐρεσχηλῶν σε.” ἡ δὲ λέξις ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
ἐπὶ τῶν ἀσελγῶς ἐρωμένων. |
|---|
R 403c | ἀπειροκαλίας. |
| τῆς ἀπειράτως τοῦ καλοῦ ἐχούσης ἕξεως. | 214 |
R 403c,bis | οἷ.
ὅπου. |
R 403c,ter | μετὰ δὴ μουσικὴν κτλ. (in mg. ιβ).
ὅτι καὶ γυμναστικῇ θρεπτέοι οἱ φύλακες ἁπλῇ τινι καὶ ἐπιεικεῖ. |
R 404b | ἀκροσφαλεῖς.
ἄκρως σφαλλομένους. |
R 404c | ἡδυσμάτων.
ἀρτυμάτων. |
R 404d | πεμμάτων.
πλακούντων. |
R 404e | οὐκοῦν ἐκεῖ μέν κτλ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]κατὰ μουσικήν
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ἁπλότης σωφροσύνη[Logical Relationship in a Diagram end mark]
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ποικιλία ἀκολασία[Logical Relationship in a Diagram end mark] |
| 5 | ἐν ψυχαῖς[End of a diagram section]
[Start of a diagram section]κατὰ γυμναστικήν
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ἁπλότης ὑγίεια[Logical Relationship in a Diagram end mark]
[Logical Relationship in a Diagram start mark]ποικιλία νόσος[Logical Relationship in a Diagram end mark]
ἐν σώμασιν[End of a diagram section][End of a diagram] |
|---|
R 405a | ἀκολασίας δέ κτλ. (in mg. ιγ).
ὅτι οὐχ ὡς ἐπακτῷ, ἀλλ’ ὡς οἰκείῳ δεῖ τῷ δικαίῳ κεχρῆσθαι τοῖς οὕτω
καλῶς τραφεῖσιν φύλαξι· καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ δικαστήρια εἶναι αὐτοῖς. |
R 405c | λυγιζόμενος.
στρεφόμενος, καμπτόμενος, ἀπὸ τῶν λύγων· λύγος δέ ἐστι φυτὸν
ἱμαντῶδες. τινὲς δὲ καὶ τὸ μετὰ τιμωρίας βασανίζειν λυγίζειν φασίν. |
| καὶ αἱ μάστιγες αἷς οἱ ἀθληταὶ τύπτονται λύγοι καλοῦνται. | 215 |
R 405c,bis | τὸ δὲ ἰατρικῆς κτλ. (in mg. ιδ).
ὅτι καὶ ἰατρικῆς αὐτοῖς δεῖ τῆς θεραπευτικῆς τραυμάτων καὶ ἐπετείων
νοσημάτων, οὐ τῆς παιδαγωγικῆς τῶν ἄλλων παρὰ ταῦτα. |
R 405d | νοσήμασιν ὀνόματα τίθεσθαι κτλ.
περὶ τοῦ διαιτητικοῦ τῆς ἰατρικῆς μέρους, καὶ ὅτι οὐκ ἦν ἐπὶ τῶν
ἡρωϊκῶν χρόνων, ἀλλ’ ἤρξατο ἀπὸ Ἡροδίκου τοῖς Ἕλλησιν. |
R 405d,bis | ἄτοπα.
ἄτοπα νῦν ἃ μὴ ἔστι τοπάσαι, ὅ ἐστιν ὑπονοῆσαι, σημαίνει δὲ καὶ
κακὸν καὶ ἄλογον καὶ θαυμάσιον. |
R 405e | οἶνον Πράμνειον.
Πράμνειος οἶνος ἤτοι ὁ ἀπὸ τῆς Πραμνίας ἀμπέλου, ἢ ὁ πραΰνων
τὸ μένος. τινὲς δὲ ἐπειδὴ ἐν Πράμνῳ πρῶτον ἄμπελος ἐφυτεύθη τῇ
ἐν Ἰκάρῳ. |
R 406a | Ἡρόδικον.
τὸν Σιλυμβριανόν (l. Σηλυμβριανόν) φησιν ἰατρόν. |
R 406b | ἀπέκναισε.
διέφθειρεν, ὡς νῦν. σημαίνει δὲ καὶ διέκοψε καὶ ἐλύπησεν. |
R 406c | σχολή.
προσεδρεία. |
R 406e | πραγμάτων. |
| ἀντὶ τοῦ φροντίδων· διὸ καὶ πολυπράγμων ὁ πολύφροντις. | 216 |
R 407a | πότερον μελετητέον τοῦτο.
τὸ ἀρετὴν ἀσκεῖν. |
R 407b | ἐμπόδιον.
ἡ νοσοτροφία. |
R 408b | κυκεῶνα.
κυκεών ἐστι κρᾶμα ἐξ οἴνου καὶ μέλιτος καὶ ἀλφίτων καὶ τυροῦ καὶ
ὕδατος ἀναμεμιγμένον, ᾧ ἐχρῶντο πρὸς πόσιν. |
R 408b,bis | νοσώδη δὲ φύσει κτλ.
[Start of a diagram]ὁ νοσώδης
ἢ ἐκ φυσικῆς δυσκρασίας ἐστίν
ἢ ἐξ ἀκολασίας καὶ κακῆς διαίτης[End of a diagram] |
R 408b,ter | Μίδου πλουσιώτεροι.
Μίδας Φρυγῶν βασιλεύς, ὃς δοκεῖ πλουσιώτατος γεγονέναι. τοῦτόν
φασι καὶ ὄνου ὦτα ἔχειν, διὰ τὸ πρῶτον ὠτακουσταῖς αὐτὸν χρήσασθαι,
παρόσον καὶ τὸ ζῷον ὁ ὄνος ἀκουστικώτατον. |
R 408b,quat | Ἀπόλλωνος μέν φασιν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 περὶ Ἀσκληπιοῦ. |
R 409b | γέροντα.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι δεῖ τὸν δικαστὴν γέροντα εἶναι. |
R 410b | ὅτι μὴ ἀνάγκη.
εἰ μὴ ὅπερ ἐπάναγκες. |
R 411a | μινυρίζων. |
| θρηνῶν, ἢ ἠρέμα ᾄδων. | 217 |
R 411a,bis | γεγανωμένος.
λελαμπρυσμένος. |
R 411c | ἀκράχολοι (D: ἀκρόχολοι A F M).
ἄκρως χολούμενοι. |
R 411e | ἐπὶ δὴ δύ’ ὄντε κτλ.
[Start of a diagram][Start of a diagram section]μουσική[End of a diagram section] [Logical Relationship in a Diagram start mark]γυμναστική[Logical Relationship in a Diagram end mark]
[Logical Relationship in a Diagram start mark]φιλόσοφον[Logical Relationship in a Diagram end mark] [Start of a diagram section]θυμοειδές[End of a diagram section][End of a diagram] |
R 412d | ἐκλεκτέον ἄρ’ ἐκ τῶν ἄλλων κτλ. (in mg. ιε).
ὅτι ἐκ τῶν φυλάκων ἐκλεκτέον τοὺς ἀρίστους καὶ γέροντας τῆς
πόλεως ἄρχοντας. |
R 412e | δόξαν.
τὸ δόγμα. |
R 412e,bis | φαίνεταί μοι δόξα κτλ.
[Start of a diagram]ἡ δόξα ἐκ διανοίας ἔξεισιν
ἑκουσίως τοῦ μεταμανθάνοντος ψευδής· ἡ ἀρετὴ ἀνωφελὴς κακοῦ στέρησις
ἀκουσίως πᾶσα ἡ ἀληθής· ἡ ἀρετὴ ὠφέλιμος ἀγαθοῦ στέρησις[End of a diagram] |
R 413a | καί μοι δοκοῦσιν κτλ.
[Start of a diagram]οἱ ἄκοντες ἀληθοῦς δόξης στερισκόμενοι
κλέπτονται
χρόνῳ |
| 5 | λόγῳ
βιάζονται
ὀδύνῃ
ἀλγηδόνι
γοητεύονται |
|---|
| 10 | ἡδονῇ
φόβῳ[End of a diagram] |
|---|
R 413c | τὸν μὲν μνήμονα κτλ. in mg. αʹ. |
R 413d | καὶ πόνους κτλ. in mg. βʹ. | 218 |
R 413c,bis | καὶ τὸν μὲν μνήμονα κτλ.
[Start of a diagram]ἡ τῶν φυλάκων ἐκλογὴ τριχῶς
εἰ μνήμονες καὶ δυσεξαπάτητοι τοῦ παρ’ αὐτοῖς δόγματος
εἰ πόνους καὶ ἀλγηδόνας καὶ ἀγῶνας φέροιεν |
| 5 | εἰ ὑπὸ φόβων καὶ ἡδονῶν μὴ μεταβάλλοιντο[End of a diagram] |
|---|
R 413d,bis | οὐκοῦν, ἦν δ’ ἐγώ, κτλ. in mg. γʹ. |
R 414b | τούτους μὲν φύλακας κτλ.
[Start of a diagram]τῶν τῆς πόλεως φυλάκων
οἱ μὲν φυλακικώτατοι καὶ ἄριστοι γέροντες, ἄρχοντες
οἱ δὲ νέοι, ἐπίκουροι καὶ βοηθοὶ τοῖς τῶν ἀρχόντων δόγμασι[End of a diagram] |
R 414c | Φοινικικόν.
τὸ ψεῦδος Φοινι〈κι〉κόν φησιν ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν δράκοντα καὶ τοὺς
Σπαρτοὺς καὶ Κάδμον ψευδῶς λεγομένων. οὗτος γὰρ Ἀγήνορος τοῦ
Ποσειδῶνος καὶ Λιβύης ἦν, ἧς ἡ Φοινίκη χώρα. |
R 414d | ὡς ἄρ’ ἃ ἡμεῖς κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὸν μῦθον. |
R 414e | οὐκ ἐτός (sic pr., sed ἐτῶς altera manus).
ὁτὲ μέν, οὐ μάτην· ὁτὲ δέ, οὐκ ἀλόγως. |
R 415d | οἱ ὕστερον.
ἀπὸ κοινοῦ τὸ πεισθεῖεν. |
R 415d,bis | ἀγάγῃ. |
| τὸ τοὺς ἔπειτα πεῖσαι. | 219 |
R 416d | πρῶτον μὲν οὐσίαν κτλ.
τρόποι καθ’ οὓς οἱ φύλακες καὶ ζήσουσι καὶ οἰκήσουσιν. |
R 416d,bis | πρῶτον μὲν κτλ. in mg. αʹ.
ἔπειτα οἴκησιν κτλ. in mg. βʹ.
ταμιεῖον κτλ. in mg. γʹ.
τὰ δ’ ἐπιτήδεια κτλ. in mg. δʹ. |
R 416d,ter | ἂν μὴ πᾶσα ἀνάγκη.
εἰ μὴ τὴν ἀναγκαίαν, ἱμάτιόν φημι καὶ βρώματα εὐτελῆ. |
R 416e | φοιτῶντας κτλ. in mg. εʹ.
χρυσίον κτλ. in mg. ϛʹ. |
R 419a | ἀτεχνῶς.
ἀληθῶς, ἁπλῶς, ἀπανουργεύτως, τελείως, ἰσχυρῶς, παντελῶς. |
R 420a | ἐπισίτιοι.
οἱ τροφῆς χάριν ἐργαζόμενοι. |
R 420c | φάρμακα.
νῦν τὰ χρώματα, ἢ βάμματα. |
R 420e | ξυστίδας.
ξυστίς ἐστι λεπτὸν ὕφασμα, περιβόλαιον, ἢ χιτὼν ποδήρης γυναικεῖος.
οἱ δὲ τραγικὸν ἔνδυμα ἐσκευοποιημένον καὶ ἔχον ἐπιπόρπημα, ὅ ἐστιν
ἐπὶ τῇ πόρπῃ προσκόσμημα ἢ λίθινον ἢ χρυσοῦν ἢ ἀργυροῦν· πόρπη |
| 5 | δέ ἐστιν ἡ ἄνω τῆς χλαμύδος σύνδθεσις. οἱ δὲ ξυστίδα τὸ λεπτόν, παρὰ |
|---|
| τὸ ἐξύσθαι. ἰδίως δὲ τὸ τῶν τραγῳδῶν ἔνδυμα. | 220 |
R 421a | νευρορράφοι.
νευροράφους εἶπε Λυκοῦργος τοὺς τὰ νεῦρα ῥάπτοντας ταῖς λύραις. |
R 421d | χυτρεύς.
κεραμεύς, ἀφ’ ἑνὸς εἴδους τῶν κεραμευομένων, τῆς χύτρας. |
R 422c | ἀμέλει.
τοιγαροῦν. |
R 422e | πόλεις.
πόλεις παίζειν εἰδός ἐστι πεττευτικῆς παιδιᾶς· μετῆκται δὲ καὶ εἰς
παροιμίαν. |
R 423a | οὐ τῷ εὐδοκιμεῖν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τίνα τὴν μεγάλην πόλιν λέγει. |
R 423c | φαῦλον.
τὸ ῥᾴδιον, ὡς νῦν, εὕρηται δὲ σημαῖνον καὶ τὸ ἁπλοῦν καὶ κακὸν καὶ |
| μοχθηρὸν καὶ τυχὸν καὶ μέγα. | 221 |
R 423e | τήν τε τῶν γυναικῶν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι περὶ τῆς τῶν γυναικῶν καὶ γάμων καὶ παιδοποιΐας
κοινῆς κτήσεως ἐνταῦθά φησιν. |
R 424a | κοινὰ τὰ φίλων.
Τίμαιός φησι (F H G I 211, 77) ταύτην λεχθῆναι τὴν παροιμίαν
κατὰ τὴν μεγάλην Ἑλλάδα καθ’ οὓς χρόνους Πυθαγόρας ἀνέπειθε
τοὺς ταύτην κατοικοῦντας ἀδιανέμητα κεκτῆσθαι χρήματα, κοινῶν τε |
| 5 | πρὸς τούτοις καὶ θυσιῶν μετέχειν. |
|---|
R 426a | χαριέντως.
εὐτραπέλως, σκωπτικῶς. |
R 426e | Ὕδραν τέμνουσιν.
ὕδραν τέμνειν, παροιμία ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων εἰρημένη, διὰ τὰς τῆς
ὕδρας κεφαλὰς ἃς τέμνων Ἡρακλῆς οὐδὲν μᾶλλον ἐκράτει, ταύτης
ἀναδιδούσης ἄλλας ἀντὶ τῶν κοπτομένων κεφαλάς. |
R 427b | Δελφοῖς.
Δελφοὶ πόλις ἐπὶ τοῦ Παρνασσοῦ πρὸς τῇ Φωκίδι. |
R 427c | τῷ πατρίῳ.
φασί τινες Ἀθηναίους αὐτόχθονας φῦναι, καὶ τούτῳ γονέας ἔχειν Γῆν
καὶ Ἥλιον, ὃς ὁ αὐτός ἐστιν Ἀπόλλωνι. οἱ δὲ ὅτι Κρεούσῃ τῆς Ἐρεχ‐
θέως μιγεὶς Ἀπόλλων Ἴωνα ἐγέννησεν, ἀφ’ οὗ καὶ τοὺς Ἀθηναίους ποτὲ |
| 5 | Ἴωνας κληθῆναι, καὶ διὰ ταῦτα ἄμφω πάτριον αὐτοὺς Ἀπόλλωνα ἔχειν. | 222 |
|---|
R 427c,bis | ἐν μέσῳ τῆς γῆς.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι τοὺς Δελφοὺς ὀμφαλὸν τῆς γῆς καὶ μέσον φησίν. |
R 429e | δευσοποιόν.
ἔμμονον, δυσαπόπλυτον, ὡς νῦν. σημαίνει δὲ καὶ τὸν βαφέα. |
R 429e,bis | ῥυμμάτων.
τριμμάτων, σμηγμάτων. |
R 430a | χαλεστραίου.
Χαλάστρα πόλις τῆς Μακεδονίας καὶ λίμνη, ἔνθα τὸ χαλαστραῖον
νίτρον γιγνόμενον διὰ ἐνναετηρίδος πήγνυται, ὁμοίως δὲ καὶ λύεται. |
R 430b | κονίας.
σμῆγμα, σποδός. |
R 430d | πραγματευώμεθα.
φροντίζωμεν· πρᾶγμα γὰρ καὶ ἡ φροντίς. |
R 430e | κόσμος πού τις.
περὶ σωφροσύνης. |
R 431a | ἔνι.
ἔνεστιν ἢ ἔστιν. |
R 431e | ἐπιεικῶς.
τὸ ἱκανῶς, ὡς νῦν. σημαίνει δὲ καὶ τὸ πάνυ, καὶ παραδόξως, καὶ |
| παρ’ ἐλπίδα, καὶ μετὰ χρηστότητος, καὶ μετρίως ἢ συμμέτρως. | 223 |
R 432a | ὅρα τί σωφροσύνη. (W: non habet A.) |
R 432b | οὐκοῦν, ὦ Γλαύκων, κτλ.
περὶ δικαιοσύνης. |
R 432c | εἰ γὰρ ὤφελον (ὄφελον A).
εὐκτικὸν ἐπίρρημα. |
R 432d | ἰοὺ ἰού.
σχετλιαστικὸν ἐπίρρημα. |
R 432d,bis | βλακικόν.
εὔηθες καὶ ἀνόητον· ἀπὸ τοῦ βλακός, ὅς ἐστι τοιοῦτος. εἴρηται δὲ
ἀπ’ ἰχθύος τινὸς ὁμοίου σιλούρῳ, ἀχρήστου δὲ οὕτως ὡς μηδὲ κύνα
αὐτῷ χρῆσθαι. |
R 433a | ὅρα τί δικαιοσύνη. (W: non habet A.) |
R 433d | τοῦτο μάλιστα.
τοῦτο, τοῦτ’ ἔστι τὸ τέταρτον, ὅπερ ἐστὶν ἡ δικαιοσύνη. |
R 434a | μεταλλαττόμενα.
ἀντὶ τοῦ πάσας τὰς ἄλλας τέχνας ἀμειβομένας ὑπ’ αὐτοῦ μίαν, εἶτα
ἑτέραν, εἶτα πάλιν ἄλλην καὶ ἄλλην. |
R 435b | καὶ δίκαιος ἄρα κτλ. |
R 435b,c1 | [Start of a diagram]δικαιοσύνη
σοφία
ἀνδρεία |
| σωφροσύνη | Column end |
R 435b,c2 | ὅλη πόλις
ἄρχοντες
στρατιῶται |
| χρηματισταί | Column end |
R 435b,c3 | ὅλος ἄνθρωπος
λόγος
θυμός |
| ἐπιθυμία[End of a diagram] | Column end |
R 435c | χαλεπὰ τὰ καλά.
Περίανδρος ὁ Κορινθίων δυνάστης κατ’ ἀρχὰς δημοτικὸς ὢν ὕστερον |
| εἰς τὸ τυραννικὸς εἶναι μετῆλθεν, καὶ τοῦτο Πίττακον ἀκούσαντα, τότε
Μιτυληναίων δυναστεύοντα, καὶ δείσαντα περὶ τῆς ἑαυτοῦ γνώμης, | 224 |
| 5 | καθίσαι τε ἐπὶ τὸν βωμὸν ἱκέτην καὶ ἀπολυθῆναι τῆς ἀρχῆς ἀξιοῦν·
τῶν δὲ Μιτυληναίων πυνθανομένων τὴν αἰτίαν, εἰπεῖν τὸν Πίττακον
ὡς Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι· τοῦτο δὲ μαθόντα Σόλωνα εἰπεῖν· Χαλεπὰ
τὰ καλά, καὶ ἐντεῦθεν εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν. οἱ δ’ ἐπὶ τοῦ ἀδυνάτου τὸ
χαλεπὸν ἀκούουσιν, ἐπὶ πάντα γὰρ γενέσθαι ἀγαθὸν ἀδύνατον. |
|---|
R 436d | χαριεντίζοιτο.
εὐτραπελεύοιτο, σκώπτοι, ὡς Ἀριστοφάνης (fr. 166 Kock)—
χαριεντίζεις καὶ καταπαίζεις ἡμῶν καὶ βωμολοχεύει. |
R 437a8 | ἤ.
διασαφητικὸν τὸ η, ἀντὶ τοῦ ἤπερ, οἷον †εἴπερ ταύτῃ. |
R 439b | εἴ ποτέ τι.
ὁ λόγος. |
R 439b,bis | τῷ αὐτῷ.
τῷ ἑαυτοῦ μέρει· ἡ μὲν γὰρ ἐπιθυμία ἄγει πρὸς τὸ πιεῖν, ὁ δὲ λόγος
ἀνθέλκει. |
R 440a | κακοδαίμονες.
ὀφθαλμοὶ δηλαδή. |
R 440b | αὐτὸν κοινωνήσαντα.
τὸν ἄνθρωπον. |
R 440b6 | τοῦ τοιούτου.
τοῦ τοιούτου λέγει τοῦ συμμαχεῖν τῷ λόγῳ τὸν θυμόν. ὁ δὲ νοῦς
οὗτος· ταῖς δὲ ἐπιθυμίαις σε κοινωνήσαντα ταῖς εὐλογίστοις, καὶ
γινώσκοντά σε τοῦτο ἐκ τῆς πείρας, οὐχ ὑπολαμβάνω σε εἰπεῖν ὅτι |
| 5 | ᾔσθημαι ἐν ταῖς τοιαύταις ἀγαθαῖς ἡδοναῖς τὸν θυμὸν ἀντιπράττοντα
ταῖς ἐπιθυμίαις, ὥσπερ ἐπὶ ταῖς τοῦ Λεοντίου ἀλόγοις ἡδοναῖς ἀντέ‐ |
|---|
| πραττεν. | 225 |
R 440e | πολλοῦ δεῖν.
οὐδὲ ὅλως. |
R 440e,bis | ἢ καθάπερ ἐν τῇ πόλει κτλ. |
R 440e,bis,c1 | ἐν πόλει
χρηματιστικόν
ἐπικουρητικόν |
| βουλευτικόν | Column end |
R 440e,bis,c2 | ἐν ψυχῇ
ἐπιθυμητικόν
θυμικόν |
| λογιστικόν | Column end |
R 441c | διανενεύκαμεν.
ἀντὶ τοῦ ἐπεραιώθημεν. |
R 443d | νεάτης τε καὶ ὑπάτης.
νεάτη ἤτοι νήτη ὑπερβολαίων ἡ ἐσχάτη χορδὴ τοῦ δὶς διὰ πασῶν
συστήματος, ὑπάτη δὲ ἡ μετὰ τὸν προσλαμβανόμενον λεγόμενον
φθόγγον πρώτη χορδὴ τούτου δὶς διὰ πασῶν συστήματος. μέση δὲ |
| 5 | καὶ αὕτη ἤτοι φθόγγος ἢ χορδὴ ἡ τελευταία μὲν τοῦ πρώτου διὰ
πασῶν, ἀρχὴ δὲ τοῦ δευτέρου, ὡς εἶναι τούτων κοινή, ὡς Πτολεμαῖός τέ
φησι καὶ οἱ ἄλλοι μουσικοί. |
|---|
R 449a | ᾖα.
ᾖα δισυλλάβως τὸ ἐπορευόμην. σὺν τῷ ἰῶτα γράφεται· οἱ γοῦν
Ἴωνες ἤϊα λέγουσι, καὶ ἤϊσαν τὸ ἤεσαν· καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ (I 1)
οὕτως ἀναγνωστέον· “ὅτι ἀκμάζοντές τε ἤϊσαν (ᾖσαν edd. recc.) ἐς |
| 5 | ταὐτόν (αὐτόν edd.).” οἱ δὲ Ἴωνες ἤεσαν καὶ ἤισαν. |
|---|
R 450d | ὄκνος.
εὐλάβεια. |
R 450d,bis | ἦ που. |
| ἴσως, σχεδόν· τὸ δὲ ἤπουγε πολλῷ πλέον. | 226 |
R 451a | προσκυνῶ δὲ Ἀδράστειαν.
τρεῖς Μοίρας εἶναι θυγατέρας Ἀνάγκης φασίν, Κλωθώ, Λάχεσιν,
Ἄτροπον, ἣν καὶ Ἀδράστειαν καλοῦσιν, ὅτιπερ οὐκ ἄν τις αὐτὴν
ἀποδράσειεν, ἢ ὅτι ἀειδράστειά τις οἷόν ἐστιν, ὡς ἀεὶ δρῶσα τὰ καθ’ |
| 5 | ἑαυτήν, ἢ ὡς πολυδράστεια· πολλὰ γὰρ δρᾷ· τοῦ ἄλφα †πλήθους
(l. πλῆθος) δηλοῦντος ὡς ἐπὶ τῆς ἀξύλου ὕλης. ἡ δὲ αὐτὴ καὶ Νέμεσις
λέγεται ἀπὸ τῆς νεμήσεως, ὡς διαιροῦσα καὶ νέμουσα τὸ ἐπιβάλλον
ἑκάστῳ. |
|---|
R 452b | χαριέντων.
νῦν τῶν ἐν ἔργῳ τὸ σκώπτειν ποιουμένων. |
R 452e | φιλοπαίσμων.
Ἀττικῶς ὁ φιλοπαίγμων. |
R 453d | νεῖ.
νῦν κολυμβᾷ· σημαίνει δὲ καὶ τὸ νήθει. |
R 453d,bis | νευστέον.
κολυμβητέον. |
R 453d,ter | δελφῖνά τινα.
(1) ὡς τὸν Ἀρίονα δῆλον ὅτι τὸν Μηθυμναῖον. (2) Μήθυμνα
πόλις ἐν Λέσβῳ τῇ νήσῳ, ἀφ’ ἧς Ἀρίων, κιθαρῳδὸς Περιάνδρου
τοῦ Κορινθίων τυράννου. οὗτος ἱκανῶς ἔχων χρημάτων, ἐπιθυμίᾳ |
| 5 | πλειόνων εἰς τε Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ἧκεν, ἀφ’ ὧν ἀπὸ τῆς τέχνης
χρήματα συλλέξας πολλὰ εἰς Κόρινθον ἐπαναπλεῖ. ἐν ᾧ τῶν ναυτῶν |
|---|
| διὰ τὰ τοῦδε χρήματα βουλομένων αὐτὸν ἀνελεῖν, τούτων μὲν
ἐκείνοις, εἰ ἀφεῖεν, ἐξίστατο, πείθειν δὲ οὐκ ἔχων ἐδεῖτο αὐτῶν ἐπὶ
τῆς πρώρας ᾆσαι βραχύ, εἶτα εἰς τὴν θάλασσαν ἅλλεσθαι, καὶ οἱ μὲν | 227 |
| 10 | ἔδωκαν, ὁ δὲ ᾄσας ἑαυτὸν ἔρριψεν. δελφὶς δὲ ὑποθεὶς ἑαυτὸν τῷ
κιθαρῳδῷ εἰς Ταίναρον κομίζει τὸ τῆς Λακωνικῆς ἀκρωτήριον. περὶ
ταύτης οὖν τῆς ἱστορίας ἐνταῦθά φησιν. |
|---|
R 454a | ἦ.
ἦ, διασαφητικόν, ὡς νῦν, ψιλούμενον καὶ περισπώμενον. ἔστι δὲ
καὶ ἀπορ[ρ]ηματικόν, ἀλλὰ δὴ καὶ ἐρωτηματικόν. εἰ δὲ βαρύνοιτο,
διαζευκτικὸν δηλοῖ. |
R 454a,bis | μῶν.
ἀντὶ τοῦ ἆρα. |
R 454b | ἀνδρείως.
ἀντὶ τοῦ θρασέως. |
R 454c | ἐκεῖνο τὸ εἶδος.
τὸ ἐπιτήδειον. |
R 455c | ποπάνων ... ἑψημάτων.
πλακουντίων πλατέων καὶ λεπτῶν καὶ περιφερῶν. ἕψεμα (sic) δέ
ἐστιν ὃ ἔνιοι †ἐραῖον (l. σίραιον) καλοῦσιν, οἱ δὲ γλυκύ. |
R 456b | εὐχαῖς ὅμοια. |
| τὰ μὴ καθήκοντα· ἔστι γὰρ ὅτε καὶ τοιαῦτα εὐχόμεθα. | 228 |
R 457a | ἀμφιέσονται (A: ἐνδύσονται W).
γρ. ἀμφιέσονται (W). |
R 457c | τὰς γυναῖκας ταύτας κτλ.
ση〈μείωσαι〉 ὡς ἐνταῦθα σαφῶς περὶ κοινογαμίας διατάττεται. |
R 458d | οὐ γεωμετρικαῖς γε.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι τῶν γεωμετρικῶν αἱ ἐρωτικαὶ ἀνάγκαι δριμύτεραι
πρὸς τὸ πείθειν τὸν πολὺν λεών. |
R 460c | σπαργῶσι.
(1) Ὅμηρος (ι 440)· “οὔθατα γὰρ σφαραγεῦντο.” (2) τοὺς μαστοὺς
πλήρεις ἔχουσι γάλακτος, καὶ σπαράττονται ὑπὸ θλίψεως, δέονταί τε τοῦ
ἐκκριθῆναι αὐτό. σημαίνει δὲ καὶ ὁρμῶσι καὶ ὀργῶσι καὶ ταράττονται. |
R 460d | τίτθαις.
ταῖς τοὺς τίτθους παρεχούσαις, τροφοῖς δὲ ταῖς τὸν ἄλλον ἀνα‐
δεχομέναις πόνον, αἳ καὶ τιθηνοὶ καλοῦνται, αἵτινες περιφέρουσι,
προσπαίζουσι, καὶ τῆς ἄλλης τροφῆς τῆς μετὰ τὸν ἀπογαλακτισμὸν |
| 5 | ἐπιμέλειαν ἔχουσιν. |
|---|
R 461a | φιτύοντος.
γεννῶντος, ὅπερ ἐπὶ πατρὸς τίθεται, οὐ μὴν ἐπὶ μητρός, ἀλλὰ
γεννώσης. λέγεται δὲ καὶ τὸ γέννημα φίτυ, ὡς Εὔπολις Αὐτολύκῳ
(fr. 49 Kock)— |
| 5 | ἀτὰρ ἤγαγες καινὸν φίτυ τῶν βοῶν. |
|---|
R 461d | τηθάς. |
| μάμμας. | 229 |
R 461e | ἀδελφοὺς δέ κτλ.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι καὶ ἀδελφογαμεῖν ἐπιτρέπει. |
R 464e | βιαίων ... αἰκίας.
βιαίων δίκη βίας δίκης διαφέρει. βιαίων μὲν γάρ ἐστιν εἴ τις βίᾳ
ἐπεισελθών τι ἔλαβεν ἀλλότριον ἢ †εἰς χωρίου ἢ ἐξ οἰκίας, βιαίων
ἐκρίνετο. ἐν δὲ ταῖς σχολικαῖς ὑποθέσεσιν βίας ἔγκλημά ἐστι κατὰ τῶν |
| 5 | κόρην ἁρπασάντων ἢ παῖδα ἐλεύθερον. σημειωτέον δὲ ὅτι βιαίων
γράφουσι τὴν δίκην οἱ παλαιοί, καὶ οὐδεὶς βίας. αἰκίας δὲ δίκη ἐστιν
ὅταν ἐκ προχείρου πάθους τινὸς καὶ μὴ ἐκ προνοίας ἀδίκων τις ἄρξῃ
χειρῶν. εἰσήγετο δὲ πρὸς τοὺς τεσσαράκοντα. |
|---|
R 465c | πάντως.
κλέψαντες, ἤ τι τοιοῦτο. |
R 465c,bis | οἰκέτας.
οἰκέτας τοὺς οἰκείους, οὐχὶ δὲ τοὺς δούλους μόνον, ὡς ἡ νῦν συνήθεια.
ἔστι καὶ παρ’ Ἡροδότῳ (VIII 106) ἡ χρῆσις. |
R 465d | ὀλυμπιονῖκαι.
Ὀλυμπιονῖκαι οἱ τοὺς ἐν Ὀλυμπίᾳ νικῶντες ἀγῶνας. μετὰ Πίσον
γὰρ καὶ Πέλοπα καὶ Ἡρακλέα, τοὺς πρώτους διαθεμένους αὐτούς,
ἠμελήθη ἐπὶ ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὀλυμπιάδας. Ἴφιτος δὲ καὶ Λυκοῦργος |
| 5 | οἱ Ἡρακλεῖδαι καὶ Κλεοσθένης ὁ Κλεονίκου ἐπιγενόμενοι, καὶ εἰς
ὁμόνοιαν τοὺς Πελοποννησίους παρακαλοῦντες, πέμπουσι περὶ τοῦ
ἀγῶνος ἐρωτῶντες εἰς Δελφούς. καὶ ὁ Ἀπόλλων χρᾷ τοῦτον ἀνανεοῦν, |
|---|
| καὶ τοῖς νικῶσιν ἆθλον διδόναι κότινον, ὅ ἐστιν ἐξ ἀγριελαίας στέφανον.
οἱ δὲ τοῖς Ἠλείοις ἐπιτρέπουσι διαθεῖναι τὸν ἀγῶνα, οὗτοι δὲ τοῖς | 230 |
| 10 | Πισάταις. ἄγεται δὲ διὰ πέντε ἐτῶν, μέσον τεσσάρων συντελουμένων.
Ἦλις δὲ καὶ Πίσα πόλεις Πελοποννήσου, τριακοσίους σταδίους
ἀλλήλων ἀπέχουσαι. |
|---|
R 465d,bis | ἀναδοῦνται.
ἀναπλέκονται, στέφονται. |
R 465e | ὅτου.
τοῦ Ἀδειμάντου δηλονότι. ἐξέκλινε δὲ τὸ τοῦ λόγου σκληρὸν διὰ
τοῦ ἀορίστου. |
R 466c | τὸν Ἡσίοδον ὅτι κτλ.
ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις (O D 40)—
νήπιοι οὐδ’ ἴσασιν ὅσῳ πλέον ἥμισυ παντός. |
R 467c | ἀλλὰ σμικρὸν οἴει κτλ.
ὁ νοῦς οὗτος· ἆρα, ὦ Γλαύκων, ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ
τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας ἐμπειροπολέμους μετὰ χρόνον
αὐτοπτεῖν ἢ μὴ τὰ περὶ τὸν πόλεμον; σχεδὸν δὲ τὸ Ὁμηρικὸν (Π 811) |
| 5 | παραφράζει—
πρῶτ’ ἐλθὼν σὺν ὄχεσφι, διδασκόμενος πολέμοιο,
Εὔφορβος. |
|---|
R 467c,bis | ἦ γάρ;
ἀντὶ τοῦ οὐχ οὕτως, καθ’ ὑπόκρισιν. |
R 467c,ter | ὅσα ἄνθρωποι.
ἀντὶ τοῦ κατὰ ἀνθρωπίνην φύσιν· οἱ γὰρ θεοὶ πάντα ἴσασιν. |
R 468b | πάντων, ἔφη, μάλιστα. |
| συγκαταθετικώτερον δοκεῖ μοι. | 231 |
R 468c | ὅτι μὲν γάρ κτλ.
ἀγαθοὶ πλεῖστοι ἐκ τοῦ τιμᾶσθαι. τὸ Ὁμηρικὸν δὲ (I 317) λέγει—
ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἐστίν (sic):
ἴση μο〈ῖ〉ρα μένοντι, καὶ εἰ μάλα τις πολεμίζει (sic). |
R 468d | ταῦτά γε.
τοῦτο πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν ῥαπισθέντων Ὁμηρικῶν λόγων ἐν
τοῖς πρώτοις. |
R 469c | ὅλῳ καὶ παντί.
ὅλῳ καὶ παντὶ διαφέρειν· παροιμία ἐπὶ τῶν πάντῃ διαφερόντων
λεγομένη, παρ’ ὅσον τὰ πράγματα καὶ ὅλα τυγχάνει ὄντα, καθὸ
συνεχῆ ἐστιν ἑαυτοῖς καὶ μέρη ἔχει, καθὸ καὶ διωρισμένα τούτοις |
| 5 | πᾶσίν ἐστι. τὸ οὖν πάντῃ διαφέρον τινός, ἅτε δὴ καὶ καθ’ ὅλον καὶ
κατὰ μέρος τοῦδε πᾶν διενεγκόν, ὅλῳ καὶ παντὶ λέγεται διαφέρειν. |
|---|
R 469e | τῶν ἀναιρέσεων.
τὰς ὑπὸ τῶν ἐν πολέμῳ ἡττηθέντων ἀναλήψεις τῶν νεκρῶν σωμάτων
παρὰ (?) τῶν οἰκείων αὐτοῖς. |
R 470a | ἐμοὶ μὲν τοίνυν κτλ.
διαφορὰ πολέμου καὶ στάσεως. |
R 470b | ἀπὸ τρόπου.
ἀπὸ τρόπου τὸ αἰτίας χωρίς, πρὸς τρόπου δὲ τὸ κατ’ αἰτίαν. |
R 470d | ἀλιτηριώδης.
ἀλιτηριώδης πρὸς βιὰν ποιουμένη, ἢ ἁμαρτανομένη, ἐκ τοῦ
ἀλιτήριοι ὀνόματος παρηγμένη. κατὰ Διονύσιον γὰρ τὸν Ἁλικαρνασέα,
λιμοῦ γενομένου Ἀθήνῃσιν οἱ πένητες τὰ προφερόμενα ἄλευρα διήρπα‐ |
| 5 | ζον· ἐλέχθησαν οὖν οἱ τοὺς ἀλοῦντας ἐπιτηροῦντες ἀλιτήριοι, διέτεινε
δὲ τὸ ὄνομα, ὥστε καὶ ἐπὶ πάντων τῶν μετὰ βίας τί π〈ο〉ιούντων ἢ
ἁμαρτανόντων λέγεσθαι. | 232 |
|---|
R 472b | μὴ διάτριβε.
μὴ καθ’ ὑπέρθεσιν λέγε. |
R 473a | ἆρ’ οἷόν τε κτλ.
ὁ νοῦς οὕτως· ἆρα ἀκριβῶς, ὡς ὁ λόγος ἀπαιτεῖ, ἐνδέχεται τοὺς
ἀνθρώπους πράττειν, ἢ ἡ πρᾶξις κατὰ φύσιν ἧττον ἅπτεται ἀληθείας
ἤπερ ἡ λέξις καὶ ὁ λόγος· ἀλλ’ ἐν μὲν τῷ οὐρανῷ εὑρίσκομεν καὶ |
| 5 | κύκλον ἐν σώματι καὶ σφαίρας καὶ τάξιν καὶ ἁρμονίαν καὶ ἀναλογίαν
καὶ ὁμοιότητα καὶ ἰσότητα καὶ ἁπλῶς πάντα σύμφωνα τῷ λόγῳ, ἐν
δὲ γῇ τοῦτο γενέσθαι δυσχερές; |
|---|
R 473a,bis | φύσιν ἔχει.
ἀντὶ τοῦ πέφυκέ τις· πρᾶξις ἅπτεσθαι μᾶλλον τῆς λέξεως, ἧττον δὲ
τῆς ἀληθείας ὅπερ ἐστὶν ἧττον εἶναι ἢ ὡς λέγεται. |
R 473c | ἐὰν μή κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τί λέγει, ὅπερ ἐπὶ Μάρκου τοῦ φιλοσόφου, βασιλέως
Ῥωμαίων, ἀπέβη. |
R 473c,bis | ση〈μείωσαι〉 τὸ πολυθρύλληται (sic) τοῦ Πλάτωνος. |
R 473d | τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει.
τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. τοῦτο δὲ καὶ Εὐριπίδης λέγει—
πόλις γάρ ἐστι πᾶσα τῶν ἡγουμένων. |
R 474a | τωθαζόμενος. |
| σκώπτων, λοιδορῶν, χλευάζων, αὐχῶν. | 233 |
R 474c | ἁμῇ γέ πῃ.
ὁπωσδήποτε, καθ’ ὅτι οὖν. λέγεται δὲ καὶ ἁμωσγέπως, καὶ †ἁμόθεν,
καὶ ἁμουγέπου, καὶ ἁμοιγέποι καὶ †ἁμοσέποι. |
R 474e | ὑποκοριζομένου.
κολακεύοντος, ἢ ὑποκρινομένου. σημαίνει δὲ καὶ διασύροντος, καὶ
τὸ αἰσχρὸν εὐφήμως ὀνομάζοντος. |
R 475a | τριττυαρχοῦσιν.
Ἀθήνῃσι δέκα μὲν ἦσαν φυλαί, διῄρητο δ’ ἑκάστη τούτων εἰς τρία,
εἰς τριττύας, εἰς ἔθνη, εἰς φατρίας. οἱ οὖν ἑκάστης τριττύος ἄρχοντες
τριττύαρχοί τε καλοῦνται καὶ τριττυαρχοῦσιν. |
R 475c | κακόσιτον.
κακόχυμον, βεβλαμμένον. |
R 475c,bis | τὸν δὲ δὴ εὐχερῶς κτλ.
περὶ φιλομαθίας καὶ φιλοσοφίας. |
R 475d | Διονυσίοις.
ἑορτὴ Ἀθήνῃσι Διονύσῳ ἤγετο, τὰ μὲν κατ’ ἀγροὺς μηνὸς Ποσει‐
δεῶνος, τὰ δὲ Λήναια μηνὸς Μεμακτηριῶνος (sic), τὰ δὲ ἐν ἄστει
Ἐλαφηβολιῶνος. |
R 475e | τοὺς τῆς ἀληθείας κτλ. |
| ση〈μείωσαι〉 τίνας τοὺς φιλοσόφους φησίν. | 234 |
R 477a | εἰ δὲ δή κτλ.
ὅτι μεταξὺ γνωστοῦ τε καὶ ἀγνώστου δόξα.
[Start of a diagram]γνῶσις
ὄν |
| 5 | γνωστόν
δόξα
πῇ ὄν | Column end |
|---|
| δοξαστόν
ἄγνοια | Column end |
| 10 | μὴ ὄν |
|---|
| ἄγνωστον[End of a diagram] | Column end |
R 479c | παίδων αἰνίγματι.
Κλεάρχου γρῖφος—
αἶνός τίς ἐστιν ὡς ἀνήρ τε κ’ οὐκ ἀνὴρ
ὄρνιθά τε κ’ οὐκ ὄρνιθα ἰδών τε κ’ οὐκ ἰδὼν |
| 5 | ἐπὶ ξύλου τε κ’ οὐ ξύλου καθημένην τε κ’ οὐ καθημένην
λίθῳ τε κ’ οὐ λίθῳ βάλοι τε κ’ οὐ βάλοι.
Ἄλλως—
ἄνθρωπος οὐκ ἄνθρωπος, ἄνθρωπος δ’ ὅμως, ὁ εὐνοῦχος
ὄρνιθα κ’ οὐκ ὄρνιθα, ὄρνιθα δ’ ὅμως, ῥοπτερίδα |
|---|
| 10 | ἐπὶ ξύλου τε κ’ οὐ ξύλου καθημένην νάρθηκος
λίθῳ βαλών με κ’ οὐ λίθῳ διώλεσεν κισήρει
νυκτερίδα ὁ εὐνοῦχος νάρθηκος κισήρει. |
|---|
R 479d | ηὑρήκαμεν ἄρα κτλ. |
R 479d,c1 | [Start of a diagram]ὄν
ὂν ἅμα καὶ μὴ ὄν |
| μὴ ὄν | Column end |
R 479d,c2 | ἐπιστήμη
δόξα |
| ἄγνοια | Column end |
R 479d,c3 | ἐπιστητόν
δοξαστόν |
| ἄγνωστον[End of a diagram] | Column end |
R 485a | τοῦτο μὲν δή κτλ.
(1) ση〈μείωσαι〉 τὰ γνωρίσματα τῆς φιλοσόφου φύσεως. (2) τὰ τῆς
φιλοσόφου γνωρίσματα φύσεως. αʹ. εἰ μαθήματός ἐστιν ἐραστὴς τῆς
ἀεὶ οὔσης οὐσίας (αʹ in mg. ad 485 a τοῦτο μὲν δή). βʹ. εἰ πάσης |
| 5 | ταύτης καὶ οὐ μέρους αὐτῆς (βʹ in mg. ad 485 b καὶ μήν, ἦν δ’ ἐγώ).
γʹ. εἰ φιλαλήθης καὶ ἀψευδής (γʹ in mg. ad 485 b τόδε τοίνυν). δʹ. εἰ
πρὸς μόνα τὰ μαθήματα καὶ τὴν τῆς ψυχῆς ἡδονὴν ἐπιθυμ〈η〉τικῶς ἔχοι |
|---|
| (δʹ in mg. ad 485 d ἀλλὰ μὴν ὅτῳ). εʹ. εἰ μεγαλοπρεπὴς τὴν διάνοιαν
καὶ θεωρητικὸς παντὸς χρόνου καὶ πάσης οὐσίας (εʹ in mg. ad 485 e | 235 |
| 10 | καὶ μήν που). ϛʹ. εἰ δίκαιος τὴν ψυχὴν καὶ ἥμερος (ϛʹ in mg. ad 486 b
τί οὖν). ζʹ. εἰ εὐμαθής (ζʹ in mg. ad 486 b οὐδὲ μὴν οὐδέ). ηʹ. εἰ
μνημονικός (ηʹ in mg. ad 486 c τί δὲ εἰ μηδέν). θʹ. εἰ ἔμμετρος καὶ
εὔχαρις (θʹ in mg. ad 486 d ἀλλ’ οὐ μήν). |
|---|
R 485b | ἐν τοῖς πρόσθεν.
ὅτε ἔλεγεν ὅτι τριττυαρχοῦσιν οἱ φιλότιμοι πολλάκις, καὶ οἱ ἐρωτικοὶ
συμπάσχοντες μελιχλώρους καλοῦσι τοὺς ὠχρούς. |
R 485c | τὴν ἀψεύδειαν κτλ. [Omitted graphic marker]
[Start of a diagram]φιλαλήθης
φιλοψευδής
φιλόσοφος[End of a diagram] |
R 485c,bis | ἑκόντας.
ἀντὶ τοῦ ἐθελουσίους, τὸ δ’ εἶναι παρέλκει Ἀττικῶς. |
R 485c,ter | του.
ἀντὶ τοῦ τινός. |
R 485c,quat | ἦ οὖν κτλ.
συπμ (συμπέρασμα). |
R 485d | ὅτῳ γε εἰς ἕν τι αἱ ἐπιθυμίαι σφόδρα ῥέπουσιν.
ἐντεῦθεν καὶ τὸ τοῦ μεγάλου Γρηγορίου· τὸ οὗ μὲν φιλεῖ τὸ περί τι
ἐρωτικῶς διακείμενον, καὶ τὰ ἑξῆς. |
R 485d,bis | ᾧ δὴ πρὸς τά κτλ.
ση〈μείωσαι〉 ὡς ἀληθέστατά φησι. |
R 486a | ἀνελευθερίας ... σμικρολογία.
ἀνελευθερία ἐστὶν ἕξις φαύλη περὶ χρήματα, μὴ ἀναλίσκουσα ταῦτα
εἰς ἃ δεῖ καὶ ὅσα δεῖ καὶ ὅτε δεῖ. σμικρολογία δέ ἐστι φειδωλία περὶ |
| χυδαίων τινῶν ἢ φροντίδα ἢ συλλογὴν ποιουμένη. | 236 |
R 486a,bis | μεγαλοπρέπεια.
μεγαλοπρέπειά ἐστιν ἕξις βελτίστη περὶ δαπάνας, ἃς τῷ μεγάλῳ
καὶ πρέποντι γίγνεσθαι προσήκει. |
R 487a | ἰδιώματα τοῦ πρὸς τὴν τῆς πόλεως ἐπιτροπὴν ἐπιτηδείου.
εὐμαθής
μνήμων
μεγαλοπρεπής |
| 5 | εὔχαρις
φιλαλήθης
δίκαιος
ἀνδρεῖος
σώφρων |
|---|
| 10 | ἔμμετρος. |
|---|
R 487b | πρὸς μὲν ταῦτα κτλ.
ὁ νοῦς οὗτος· οἱ πολλοὶ τῶν ἀκουόντων ταῦτα, διὰ τὸ μὴ εἶναι
διαλεκτικοί, ἐπιστομίζονται ῥᾳδίως ὑπὸ σοῦ, ὦ Σώκρατες, ὄντος δεινοῦ
ἐν διαλεκτικῇ. καὶ σὺ μὲν οὐκ ἀληθῆ λέγεις λέγων ταῦτα, ἐκεῖνοι δὲ |
| 5 | ἀδυνατοῦσιν ἐλέγχειν σε. ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν μὴ τολμῶντες πρὸς σὲ
ἀντιλέγειν σιωπῶσιν· αὐτὰ δὲ τὰ πράγματα ἐναργῶς φαίνονται μὴ
συμφωνοῦντα τοῖς ὑπὸ σοῦ λεγομένοις. |
|---|
R 487c | σφεῖς.
ἐκεῖνοι. |
R 487d | ἀλλοκότους.
ἐξηλλαγμένους, ἐναντίους, ξένους, πλημμελεῖς, ἀλλοφυεῖς. |
R 488a | εἰκάζω (index falso ad εἰκόνων, 487 e, adscr.).
εἰκάζω τὸ ὁμοιῶ, καὶ τὸ εἰκονίζω τὸ αὐτὸ δηλοῖ. χρῆται δὲ τῇ λέξει |
| ὅ τε Ξενοφῶν καὶ ὁ Ἀριστοφάνης καὶ ἄλλοι. | 237 |
R 488c | ἀλλὰ ἄλλοι μᾶλλον.
ἀλλὰ μᾶλλον πείθωσιν, ἀπὸ κοινοῦ. |
R 488c,bis | μανδραγόρᾳ.
ὑπνωτικὸς ὁ καρπὸς τοῦδε τοῦ φυτοῦ. Θεόφραστος δὲ ἐν τῇ περὶ
φυτῶν πραγματείᾳ (p. 314 sq. Wimmer) τὴν ῥίζαν τοῦδε ξυσθεῖσάν
τε καὶ ὄξει δευθεῖσαν πρός τε τὰ ποδαγρικὰ καὶ πρὸς ὕπνον μᾶλλον |
| 5 | εἶναι χρησίμην φησί, καὶ δὴ πρὸς φίλτρα. διδόασι δὲ ἐν οἴνῳ
ἢ ὄξει. |
|---|
R 489a | ἀδολέσχην.
μακρολόγον, φλύαρον. |
R 489b | κομψευσάμενος.
(1) πανουργευσάμενος. (2) κομψευσάμενον τὸν Εὔβουλόν φησιν, ὃς
ὑπὸ Σωκρατοὺς ἐρωτηθεὶς ὡς “ὦ Εὔβουλε, σοφὸς ἐθέλεις εἶναι ἢ
πλούσιος;” ἔφη· πλούσιος· τοὺς γὰρ σοφοὺς ὁρᾶν ἐπὶ ταῖς τῶν |
| 5 | πλουσίων θύραις καθεύδοντας. πρὸς ὃ τὸν Σωκράτη πάνυ ἀγχίνως
εἰπεῖν ὡς “οἱ μὲν σοφοί, ὦ Εὔβο〈υ〉λε, ἴσασιν ὧν δέονται, τῆς πρὸς
τὴν τῶν ἀναγκαίων χρείαν γὰρ χορηγίας, ἧς οἱ πλούσιοι, εἰ βούλοιντο,
χορηγοί· αὐτοὶ δ’ οὗτοι οἱ πλούσιοι οὐκ ἴσασιν· τῆς ἀνθρωπίνης γὰρ
ἀρετῆς, ἣ διὰ τῆς διδασκαλίας τῶν σοφῶν τῷ βουλομένῳ παντὶ οἵα τ’ |
|---|
| 10 | ἐστὶ παραγίνεσθαι.” |
|---|
R 490b | ᾧ προσήκει.
τῷ λογιστικῷ. |
R 490e | ταύτης δή κτλ.
πολλοί, φησίν, ἀρξάμενοι φιλοσοφεῖν ἐγένοντο πονηρότατοι· μικρὰ
δέ τις αὐτῶν μοῖρα καὶ ὀλίγιστοι ἐκφεύγουσι τὴν φθορὰν ταύτην καὶ |
| οὐ γίγνονται πονηροί, ἄχρηστοι δὲ ὅμως. | 238 |
R 490e,bis | καὶ μετὰ τοῦτο κτλ.
τὸ ἑξῆς· καὶ μετὰ τοῦτο αὖ τὰς τῶν ψυχῶν φύσεις, τὰς εἰς τὸ
τῆς φιλοσοφίας ἐπιτήδευμα καθισταμένας καὶ μιμουμένας τὰς τῶν
ἀγαθῶν ἀνδρῶν πράξεις, δεῖ θεάσασθαι οἷαι οὖσαι εἰς μεῖζον ἑαυτῶν |
| 5 | ἐπιτήδευμα ἀφικόμεναι, πλημμελοῦσαι ψόγον κατὰ τῆς φιλοσοφίας
προσῆψαν. |
|---|
R 492e | θεῖον μέντοι κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὸ ἐξαιρῶ λόγου ὅτι παροιμιῶδες. |
R 493a | οὗτοι
οὗτοι οἱ δημαγωγοί, οὓς σοφιστὰς μεγίστους ἄρτι ἔλεγεν. |
R 493a,bis | ταῦτα τὰ τῶν πολλῶν.
τὰ τῆς ἐπικρατούσης ἤτοι δημοκρατίας ἢ τυραννίδος ἢ τῶν ἄλλων. |
R 493a,ter | θρέμματος.
διὰ τοῦ θρέμματος ἐξετραγῴδησε τὴν ἀλογίαν τῶν τοιούτων ὄχλων. |
R 493d | τούτοις.
τοῖς ἰδιώταις, τοῖς ἀπαιδεύτοις. |
R 493d,bis | ἡ Διομηδεία κτλ.
Διομήδειος ἀνάγκη, παροιμία ἐπὶ τῶν κατ’ ἀνάγκην τι πραττόντων
εἰρημένη, ἀφ’ ἱστορίας τοιαύτης, ἧς καὶ Ἀριστοφάνης μέμνηται ἐν
Βατράχοις (immo Eccl. 1029), ὅτι Διομήδης καὶ Ὀδυσσεὺς τὸ |
| 5 | Παλλάδιον κλέψαντες ἐξ Ἰλίου νυκτὸς ἐπανήεσαν ἐπὶ τὰς ναῦς σελήνης
ὑποφαινούσης, φιλοτιμούμενος δ’ Ὀδυσσεὺς αὐτοῦ μόνου δόξαι
γενέσθαι τὴν πρᾶξιν ἐπεχείρησεν τὸν Διομήδη μετὰ τοῦ παλ | παλλαδίου
(sic) προηγούμενον ἀνελεῖν. ὁ δὲ κατὰ τὸ τῆς σελήνης φῶς τὴν κατ’
αὐτοῦ θεασάμενος τοῦ ἐπιφερομένου ξίφους σκιάν, συλλαμβάνει τε τὸν |
|---|
| 10 | Ὀδυσσέα, καὶ τὰς χεῖρας τοῦδε συνδεῖ, προάγειν τε κελεύει, καὶ
τύπτων αὐτοῦ πλατεῖ τῷ ξίφει τὸ μετάφρενον ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας |
|---|
| παραγίνεται. | 239 |
R 495b | ἄλλως.
μάλιστα, ὡς νῦν, ἢ μάτην, ἢ κατὰ ἄλλον τρόπον. |
R 495e | ἀποτεθρυμμένοι.
ἀπηγριωμένοι. εἴρηται κατὰ μεταφορὰν τὴν ἀπὸ τῶν θρύων, ὅ ἐστι
βοτάνη τις ἀγρία καὶ ἄγονος. |
R 495e,bis | βαναυσίας.
οἶμαι βαναυσίας ἐνταῦθα κοινότερον λέγεσθαι τὰς κατὰ τὰς τέχνας
ἀναστροφάς, ἀπὸ τῶν διὰ πυρὸς ἐργαζομένων τεχνῶν εἰρημένας·
βαῦνος γὰρ ἡ κάμινος· οὐ μὴν βαναυσίαν ἐν τούτοις ἤτοι ἀπειροκα‐ |
| 5 | λίαν· ἣν ἀμφότερα μὲν οὕτως Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς Νικομαχίοις
ἠθικοῖς (1107 b, 19) καλεῖ, ἐν τοῖς μεγάλοις δὲ (1192 a, 37) σαλα‐
κωνίαν. ἔστι δὲ περὶ χρημάτων δαπάνας ὑπερβολή, ἔλλειψις δὲ
μικροπρέπεια, ὧν μεγαλοπρέπεια μεσότης ἐστί. |
|---|
R 497e | οὐ τὸ μὴ βούλεσθαι κτλ.
εἰπόντος Ἀδειμάντου ὅτι τέλος ἐχέτω τὰ περὶ τούτων, ὁ Σωκράτης
φησὶν ὅτι κωλύομαι ὑπακοῦσαι σοι βουλόμενος, ἀλλ’ οὐ δύναμαι· ἔτι
γὰρ δεῖ περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν ἀναγκαίως. |
R 498a | τοῦ Ἡρακλειτείου ἡλίου.
(1) Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος, φυσικὸς ὤν, ἔλεγεν ὅτι ὁ ἥλιος ἐν τῇ
δυτικῇ θαλάσσῃ ἐλθὼν καὶ καταδὺς ἐν αὐτῇ σβέννυται, εἶτα διελθὼν
τὸ ὑπὸ γῆν καὶ εἰς ἀνατολὴν φθάσας ἐξάπτει πάλιν, καὶ τοῦτο αἰεὶ |
| 5 | γίγνεται. (2) Ἡράκλειτος †Βαθέωνος, Ἐφέσιος, μεγαλόφρων γεγονὼς |
|---|
| καὶ ὑπερόπτης παρ’ ὅντιν’ οὖν. οὗτος τὸ τοῦ ἡλίου ἔλεγεν εἶναι σχῆμα
σκαφοειδὲς καὶ ὑπόκυρτον, καὶ τὴν ἔκλειψιν αὐτοῦ συ〈μ〉βαίνειν κατὰ
τὴν τοῦ σκαφοειδοῦς στροφήν, ὥστε τὸ μὲν κοῖλον ἄνω γίγνεσθαι, τὸ
δὲ κυρτὸν κάτω πρὸς τὴν ἡμετέραν ὄψιν. ἀλλὰ μὴν καὶ Ξενοφάνη τὸν | 240 |
| 10 | Κολοφώνιον κατὰ σβέσιν τὴν ἡλιακὴν ἔκλειψιν λέγειν γίγνεσθαι φασίν,
καὶ πάλιν πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς ἀνίσχειν αὐτόν. |
|---|
R 498b | μειρακιώδη παιδείαν.
διὰ τῆς εἰωθυίας εἰρωνείας Σωκράτης νῦν λανθανόντως ὑποτίθεται
ἡμῖν ὅτι δεῖ τοὺς νέους μειρακιώδη φιλοσοφίαν μανθάνειν. λέγει δὲ
τὴν μαθηματικήν· οἰκεία γὰρ αὕτη τοῖς νέοις θεοῖς. καὶ γὰρ δι’ αὐτῆς |
| 5 | τὰς κινήσεις τῶν νέων θεῶν διδασκόμεθα. ἡ δὲ διαλεκτικὴ τοῖς
τοιούτοις ἀνδράσιν ἐπισφαλής. καὶ ὁ Πλωτῖνος τοιοῦτο λέγει τὸ παρα‐
δοτέον τοῖς νέοις τὰ μαθήματα πρὸς συνεθισμὸν τῆς ἀσωμάτου
φύσεως. |
|---|
R 498d | προὔργου.
πλέον ὡς νῦν, ἢ συμφέρον. |
R 498d,bis | εἰς μικρόν.
ἀντὶ τοῦ εἰς μέγαν, εἰρωνικῶς. |
R 498e | τοιαῦτ’ ἄττα ῥήματα κτλ.
πικρὸν τὸ λέγειν ὅτι ἔργῳ μὲν τὰ νῦν λεγόμενα καλῶς οὐκ εἶδον οἱ
πολλοί, ἀλλὰ “πολὺ μᾶλλον τοιαῦτα ῥήματα” εἶδον. καὶ γὰρ ὁ
Θουκυδίδης, ἐπιπλήττων τοὺς Ἀθηναίους, λέγει (III 38) ὅτι “ὑμεῖς |
| 5 | θεαταὶ μέν ἐστε τῶν λόγων, ἀκροαταὶ δὲ τῶν ἔργων.” τὸ δὲ ἐξ‐
επίτηδες ἀντὶ τοῦ ἐκ παρασκευῆς καὶ ἐπιμελίας πιθανῶς συντεθέντα. καὶ
τὸ πολὺ μᾶλλον ἔμφασιν πολλὴν ἔχει τῆς τῶν πολλῶν ἀφροσύνης, καὶ
τὸ ὡμοιωμένα ἀλλήλοις εἶναι τὰ τοιαῦτα ῥήματα καὶ οὐχὶ τοῖς οὖσιν
ἐδήλωσεν διὰ τοῦ ἑξῆς, ὅτι ἄνδρα ὡμοιωμένον ἀρετῆς ἔργῳ πρῶτον, |
|---|
| 10 | εἶτα λόγῳ, οὐκ εἶδον οἱ τοιοῦτοι. | 241 |
|---|
R 498e,bis | ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου.
εἰρωνικῶς. ἡ γὰρ ἀλήθεια αὐτομάτως ὡς εἰπεῖν συνέρχεται· οὐ γὰρ
ἀγράφῳ γραμματείῳ ἔοικεν ἡ ψυχή. |
R 498e,ter | ἑτέρᾳ τοιαύτῃ.
ἀριστοκρατουμένῃ. |
R 499a | τοῦ γνῶναι χάριν.
δεῖ πορίσασθαι ἐκ τούτων ὅτι ἡ τῆς ἀληθείας εὕρεσις αὐτὴ καθ’
ἑαυτήν ἐστιν αἱρετὴ καὶ οὐ πρὸς ἄλλο σκοπεῖ, ἀλλὰ μόνον ἡ γνῶσις
αὐτῆς ἀρκεῖ πρὸς εὐδαιμονίαν. |
R 499b | κατήκοοι (sic A F M: κατηκόῳ ci. Schleiermacher).
ἀντὶ τοῦ κατακουόμενοι. |
R 499c | εὐχαῖς ὅμοια λέγοντες.
τοῦτο καὶ κενήν φασι μακαρίαν. |
R 500a | ἀλλοίαν τοι φήσεις κτλ.
ὅτι εὐμετάβολον τὸ τῶν πολλῶν πλῆθος δηλοῖ καὶ Ὅμηρος ἀπεικάζων
τὴν ὁρμὴν αὐτῶν κύμασι “παντοίων ἀνέμων” (B 397) καὶ τοῖς
τοιούτοις. ἀλλὰ καὶ νῦν τοῦτο λέγει, ὅτι κἂν λόγῳ τίς αὐτοῖς ἐνδείξηται |
| 5 | τὸν ἀληθῆ φιλόσοφον, κἂν αὐτῷ ἔργῳ τοιοῦτος ᾖ φαινόμενος, ῥᾳδίως
ἂν πείσει αὐτούς, καὶ τοσούτῳ ῥᾷον ὅσῳ ἂν εἶεν πλείους. καὶ γὰρ οἱ
πλείους μᾶλλον τῇ τῆς ὕλης ἀταξίᾳ ἀναλογοῦσι, καὶ μᾶλλον εὐάλωτοι
πρὸς ἑκάτερα ἤπερ οἱ ὀλιγώτεροι. |
|---|
R 500a,bis | ἀμέλει.
ἀντὶ τοῦ τοιγαροῦν. |
R 500b | οὐ προσῆκον ἐπεισκεκωμακότας. |
| οὐ προσηκόντως εἰσεληλυθότας. | 242 |
R 501a | τί μήν;
κατάφασιν δηλοῖ ἀντὶ τοῦ πῶς γὰρ οὔ; διὰ τί γὰρ οὔ; |
R 501b | ἀποβλέποιεν.
οἱ ἀληθῶς φιλόσοφοι. |
R 501b,bis | ἐκεῖν’.
τὸ ἐν τῇ φύσει. |
R 501b,ter | ἀπ’ ἐκείνου.
ἀπ’ ἐκείνου τοῦ φύσει μιμούμενοι. |
R 501d | τὴν φύσιν αὐτῶν.
τὴν φύσιν τῶν φιλοσόφων. |
R 501d,bis | οὕς
τοὺς ἔξωθεν ἐπεισκεκωμακότας. |
R 503a | βασανιζόμενον.
βασανιζόμενον οὐ τὸν αἰκιζόμενον καὶ τιμωρούμενον σημαίνει παρὰ
τοῖς Ἀττικοῖς, ἀλλὰ τὸν ἀνακρινόμενον καὶ ἐλεγχόμενον καὶ δοκι‐
μαζόμενον ἢ διὰ λόγων ἢ πραγμάτων, οἷος τίς ἐστιν, ἀπὸ λίθου γένους |
| 5 | τινὸς καλουμένου βασάνου, ᾧ τὸ καθαρὸν χρυσίον δοκιμάζεται. |
|---|
R 503b | ὄκνος.
ἀνάδυσις, εὐλάβεια, ἀναβολή. |
R 503e | δυνατή |
| ἡ τῶν ἀρχόντων φύσις. | 243 |
R 504d | ὧν διήλθομεν.
ὅτε πρὸ ὀλίγου τὸ ἀνδρείκελον ἐνέγραφεν καὶ θεοείκελον ἐν τῷ
πίνακι. |
R 505a | ἐπεὶ ὅτι γε κτλ.
ἐντεῦθεν οἱ περὶ τοῦ ἀγαθοῦ λόγοι. ἀπειράκις γὰρ ἡ ἀΐδιος ψυχὴ
ταῦτα καὶ ἤκουσεν καὶ ἐπελάθετο. |
R 506b | πάλαι καταφανής.
τὸ πάλαι καταφανής· ἐξ ἀϊδίου γὰρ αἱ ψυχαὶ ἀλλήλας γιγνώσκουσι.
διὰ τὸ ὀρεκτὸν εἶναι τὸν νοῦν καὶ τὴν ἐπιστήμην κατὰ φύσιν αὐταῖς,
καὶ τὸ δοξαστὸν ὡς ἐπίκτητον ἀποπέμπεσθαι, οὐκ ἀποχρήσει αὐταῖς |
| 5 | ἡ δόξα. |
|---|
R 506d | παρ’ ἄλλων.
παρὰ τῶν κρειττόνων ἡμῶν γενῶν. |
R 506d,bis | καὶ μάλα ἀρκέσει.
τὸ γὰρ θεῖον πᾶν οὐ μόνον αὐταρκὲς ἀλλὰ καὶ ἱκανόν. |
R 506d,ter | ὅπως μή.
ἐλλειπὴς ἡ φράσις· τοῦτο δὲ ἔθος Ἀττικόν. λείπει γὰρ τὸ σκόπει
ἤ τι τοιοῦτο. |
R 506e | πλέον γάρ μοι φαίνεται κτλ.
παρὰ τὴν τῶν καταδεεστέρων ἀνεπιτηδειότητα τὰ κρείττονα ἀδυνα‐
τοῦσιν ἐνεργεῖν. |
R 507c | τῷ.
τίνι. |
R 507c,bis | οὐ πάνυ. |
| ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς. | 244 |
R 508a | ἆρ’ οὖν ὧδε πέφυκεν ὄψις κτλ. |
R 508a,c1 | [Start of a diagram]τἀγαθόν ἥλιος
νοῦς ὄψις
νοητά ὁρατά
νοητὸς τόπος ὁρατὸς τόπος |
| 5 | νοεῖσθαι ὁρᾶσθαι | Column end |
|---|
R 508a,c2 | ἡλιακὸν φῶς νυκτερινὸν φέγγος
ἀλήθεια εἰκός
νόησις δόξα
ὄν γενητόν |
| 5 | ὁρᾶν ἀμβλυώττειν[End of a diagram] | Column end |
|---|
R 508b | τὸν τοῦ ἀγαθοῦ ἔκγονον, ὃν τἀγαθὸν ἐγέννησεν.
ἐντεῦθεν τὸ τοῦ θεολόγου Γρηγορίου. |
R 508b,bis | ὅτιπερ αὐτό κτλ.
[Start of a diagram]τἀγαθὸν νοητόν νοῦς νοούμενα
ἥλιος ὁρατόν ὄψις ὁρώμενα[End of a diagram] |
R 509a | εὐφήμει.
σιώπα, μὴ ἀκαιρολόγει. |
R 509c | γελοίως.
(1) τὸ γελοίως διὰ τὴν ὑπερβολήν. ἀσύγκριτον γὰρ τἀγαθὸν ἁπλῶς
πρὸς πάντα. τὰ γὰρ κρείττονα ἡμῶν γένη διαπορθμεύουσι τὰ παρὰ
θεῶν εἰς ἡμᾶς ἀγαθά. ἡ δὲ θεία ἀνάγκη τῇ θείᾳ βουλήσει ἡ αὐτή, καὶ |
| 5 | ὅμοιον ἥ τε αἵρεσις τῷ κλήρῳ, καὶ τὸ ἑλέσθαι τῷ λαχεῖν, καὶ τὸ εἶναι
τῷ ἐνεργεῖν, καὶ τὸ βούλεσθαι τῷ δύνασθαι, καὶ εἶναι ἁπλῶς ἐν θεῷ
πάντα ἑνιαίως. (2) τὸ γελοίως ἤτοι ἐγκοσμίως. οἱ γὰρ νέοι καὶ
ἐγκόσμιοι θεοὶ τοῦτο αἰνίττονται. παίγνιον γὰρ τὸ σωματικὸν πᾶν τοῖς
νοητοῖς παραβαλλόμενον, τὸ δὲ παίζειν καὶ γελᾶν τῶν νέων οἰκεῖον. |
|---|
| 10 | καὶ τὸ—
ἄσβεστος δ’ ἄρ’ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσι
περὶ τῶν ἐγκοσμίων εἴρηται θεῶν. ὁ γ’ οὖν Γλαύκων ἀναλογῶν
ἐγκοσμίῳ προσώπῳ εἰκότως γελοίως λέγει. τὸ δὲ Ἄπολλον οἰκεῖον
τῷ τε ἡλίῳ εἰς ταὐτὸν ἐρχομένῳ τῷ Ἀπόλλωνι, καὶ τῷ λέγοντι |
|---|
| 15 | ἐπιγνόντι τὸν ἑαυτοῦ βασιλέα ἥλιον καὶ Ἀπόλλωνα τὸν αὐτόν. |
|---|
R 509c,bis | Ἄπολλον. |
| ἐπίφθεγμα θαυμαστικόν, ὡς τὸ Ἡράκλεις. | 245 |
R 509d | ἐν μὲν τῷ ὁρωμένῳ κτλ. (in mg. αʹ). |
R 510a | τὸ τοίνυν ἕτερον κτλ. (in mg. βʹ). |
R 510b | ᾗ τὸ μέν κτλ. (in mg. γʹ). |
R 510b,bis | ἀλλ’ ἐπὶ τελευτήν κτλ. |
R 510b,bis,c1 | [Start of a diagram]γʹ
μαθηματική
ἐξ ὑποθέσεως
ἐπὶ τέλος ἰοῦσα |
| 5 | δι’ αἰσθητῶν εἰκόνων |
|---|
| διάνοια | Column end |
R 510b,bis,c2 | δʹ
διαλεκτική
ἐξ ὑποθέσεως
ἐπ’ ἀρχὴν ἰοῦσα ἀνυπόθετον |
| 5 | δι’ αὐτῶν τῶν εἰδῶν |
|---|
| νοῦς[End of a diagram] | Column end |
R ad 510b,ter | τὸ δ’ αὖ κτλ. (in mg. δʹ). |
R 510d,c1 | [Start of a diagram]ὁρατά
δόξα
ἥλιος
σκιῶδες φυσικόν |
| 5 | εἰκασία πίστις |
|---|
| γένεσις | Column end |
R 510d,c2 | νοητά
νόησις
τ’ ἀγαθόν
μαθηματικόν θεολογικόν |
| 5 | διάνοια ἐπιστήμη |
|---|
| οὐσία[End of a diagram] | Column end |
R 510d,bis | Σχόλιον ἐκ τῶν Ἀρχύτου καὶ Βροντίνου καὶ Ἰαμβλίχου
ἐπιτμηθέν κτλ. non habet A. v. Hermann, pp. 350 sq. |
R 514a | Μετὰ ταῦτα δή κτλ.
τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῆς πολιτείας.
αʹ. ε〈ἰ〉κὼν τῆς τῶν παιδευτῶν διαθέσεως.
βʹ. ὅτι ἀριθμητικὴν καὶ γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν παραδοτέον. |
| 5 | γʹ. τῷ προσέοικεν ἡ ἡμετέρα φύσις παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας. |
|---|
R 514a,bis | ἀπείκασον κτλ. |
| αʹ. εἰκὼν τῆς τῶν παιδευτῶν διαθέσεως. | 246 |
R 514a,ter | ἰδέ.
Ἀττικοὶ καὶ τὸ ἰδέ ὀξύνουσι καὶ τὸ λαβέ καὶ τὸ φαγέ, ὁμοίως τῷ
ἐλθέ, εὑρέ, εἰπέ. |
R 516e | γνωματεύοντα.
διακρίνοντα, διαγιγνώσκοντα ἀκριβῶς. |
R 517b | τὴν μὲν δι’ ὄψεως κτλ. |
R 517b,c1 | δι’ ὄψεως φαινομένη ἕδρα
πυρὸς ἐν αὐτῇ φῶς
ἄνω ἀνάβασις καὶ θέα |
| τῶν ἄνω | Column end |
R 517b,c2 | δεσμωτηρίου οἴκησις
ἡλίου δύναμις εἰς
τὸν νοητὸν τόπον |
| τῆς ψυχῆς ἄνοδος | Column end |
R 517c | ἐνταῦθα.
ἐν τῷ νοητῷ. |
R 517d | περὶ τῶν τοῦ δικαίου.
σκιαὶ δικαίου, ἡ γένεσις· ἀγάλματα δικαίου, ὁ οὐρανός, ἡ ψυχή, ὁ νοῦς. |
R 518b | μετρίως.
ἀντὶ τοῦ ἐπιεικῶς, πάνυ. |
R 518d | αἱ μὲν τοίνυν κτλ.
ὅτι αἱ μὲν ἄλλαι τρεῖς ἀρεταὶ ἐγγύς εἰσι σώματος· ἔθεσι γὰρ καὶ
ἀσκήσεσι προσγίγνονται· ἡ δὲ φρόνησις ἐγγύς ἐστι τοῦ νοῦ καὶ τοῦ ἀϊδίου. |
R 519c | μήτε τοὺς ἐν παιδείᾳ κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τί λέγει. |
R 519c,bis | ἐν μακάρων νήσοις.
ὡς Πτολεμαῖος ὁ μέγας ἐν δʹ Γεωγραφουμένων (IV 5, 34) φησὶ τὰς
μακάρων νήσους ἓξ τὸν ἀριθμὸν ἐν τῇ ἐντὸς Λιβύῃ κατὰ τὸ Ἀτ〈λ〉αν‐ |
| τικὸν πέλαγος. | 247 |
R 519e | μηχανᾶται.
μηχανᾶται ξυναρμόττων ὁ νόμος. |
R 520b | τοιοῦτοι.
οἱ φιλόσοφοι. |
R 520e | εἰ μὲν βίον κτλ. ind. ad μέν.
εἰ μὲν εὕροις, φησί, βίον ἀμείνω φιλοσόφου βίου. λέγοι δ’ ἂν θεοῦ
μόνον· καὶ γὰρ θεὸς ἀμείνων φιλοσόφου μόνος. |
R 521b | ἔχεις οὖν κτλ.
περὶ παιδευτικῶν νόμων δʹ, ἢ περὶ μαθηματικῆς. |
R 521c | ὀστράκου ... περιστροφή.
παροιμία ἐπὶ τῶν ταχέως τι ποιούντων λεγομένη. ἔστι δὲ καὶ ὄνομα
παιδιᾶς. |
R 521c,bis | οὐκοῦν δεῖ κτλ.
βʹ. ὅτι ἀριθμητικὴν καὶ γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν παραδοτέον. |
R 521e | τετεύτακεν.
πεπραγμάτευται, ἐπὶ πολὺ διατρίβει ἐν τῷ αὐτῷ, ἢ ἐπιστρεφῶς τι
πράττει, ἢ ἐνεργεῖ, ἢ σπουδάζει, ἃ πάντα δυνατὸν ἐπὶ τοῦ παρόντος
ἐκλαβεῖν. σημαίνει δὲ καὶ τὸ ἡσυχάζει, ἢ σκευωρεῖται, ἢ στραγ〈γ〉εύε‐ |
| 5 | ται, ὅ ἐστι σκολίως (sic: l. σχολαίως) διάκειται· πρὸς τούτοις καὶ
ταυτολογεῖ καὶ φλυαρεῖ· πολύσημος γὰρ ἡ λέξις ἥδε. |
|---|
R 522c | οἷον τοῦτο τὸ κοινόν. |
| αʹ μάθημα. ἀριθμητική. | 248 |
R 523a | δείκνυμι κτλ.
τίνα ἔστι τὰ νοητὰ καὶ τίνα τὰ αἰσθητὰ ἐφ’ ἑκατέρων; |
R 523a,bis | τὰ μέν κτλ.
τὰ αἰσθητά. |
R 523b | τὰ δέ κτλ.
τὰ ἐν τῇ διανοίᾳ. |
R 523b,bis | οὐ πάνυ.
ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς. |
R 523b,ter | τὰ μὲν οὐ παρακαλοῦντα κτλ.
τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα |
R 523b,ter,c1 | αἰσθήσει
οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν·
οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν·
οἷον δάκτυλος τῶν τριῶν ὁμοίως |
| 5 | ἕκαστος. |
|---|
| συγκεχυμένον ὁρατόν. | Column end |
R 523b,ter,c2 | νοήσει
παρακαλεῖ·
ἐκβαίνει καὶ ἅμα τοῖς ἐναντίοις
ἐμπίπτει εἰς αὐτήν· |
| 5 | μέγεθος καὶ σμικρότης αὐτῶν
καὶ ἀριθμὸς καὶ τάξις· |
|---|
| διωρισμένον νοητόν. | Column end |
R 525b | τί μήν;
κατάφασιν δηλοῖ, ἀντὶ τοῦ πῶς γὰρ οὔ; διὰ τί γὰρ οὔ; |
R 525d | τοῦτό γε.
τὸ περὶ λογισμοὺς μάθημα. |
R 525d,bis | ἀναγκάζει.
τὸ μάθημα. |
R 525d,ter | τοὺς ... δεινούς.
τοὺς ἀριθμητικούς. |
R 525d,quat | αὐτὸ τὸ ἕν.
τὴν μονάδα τὴν παρὰ τοῖς μαθηματικοῖς. |
R 525e | κερματίζῃς. |
| κατατέμνῃς. | 249 |
R 526b | ὀξεῖς.
οἷος ἦν Θεαίτητος. |
R 526c | μείζω πόνον κτλ.
ἴσως τοῦτο βούλεται λέγειν ὁ Πλάτων, ὅτι τῶν μετὰ πολλοῦ πόνου
κατορθουμένων τεχνῶν οὐκ ἔστιν οὐδεμία τοιαύτη εὔκολος ὡς ἡ
ἀριθμητική. |
R 526c,bis | δεύτερον δέ κτλ.
βʹ μάθημα, γεωμετρία. |
R 527a | ὡς γὰρ πράττοντες κτλ.
ὅτι τὸ χρήσιμον τῆς γεωμετρίας οὐ πράξεως ἕνεκα ἀλλὰ γνώσεως,
καὶ ταύτης οὐ τῶν αἰσθητῶν, ἀλλὰ τῶν ἀεὶ ὄντων, καὶ αὐτῆς τῆς τ’
ἀγαθοῦ ἰδέας. |
R 527b | οὐ δέον.
ἀντὶ τοῦ οὐ δεόντως, Ἀττικῶς. |
R 527c | ὅλῳ καὶ παντί.
παροιμία ἐπὶ τῶν πάντῃ διαφερόντων· καὶ ἡ αἰτία εἴρηται (cf. ad
Remp. 469 c supra). |
R 527d | τί δέ; τρίτον.
γʹ μάθημα. ἀστρονομία. |
R 527d,bis | ἡδύς.
εὐήθης· ἐκάλουν δὲ οὕτω καὶ τοὺς ὑπομώρους. |
R 527d,ter | ἑκάστου.
ἑκάστου ἀνδρὸς τοῦ μανθάνοντος. |
R 528a | τὸ ἑξῆς.
τὸ τῆς ἀστρονομίας. |
R 528a,bis | ἐπίπεδον ... ἐν περιφορᾷ ὂν ... στερεόν.
ἐπίπεδον, τὴν γεωμετρίαν φησίν, στερεὸν δὲ ἐν περιφορᾷ ὄν, τὴν |
| ἀστρονομίαν. | 250 |
R 528b | καθ’ αὑτό ind. ad v. τὸ στερεομετρικόν.
δευτέραν " " " γεωμετρίαν.
τρίτην " " " στερεομετρίαν.
τοῦτο " " " τὸ διχῇ διάστατον, τὸ ἐπίπεδον. |
| 5 | καὶ τὸ βάθους " " " τὸ τριχῇ διάστατον, σῶμα. |
|---|
R 528b,bis | δοκεῖ οὔπω κτλ.
ὅτι στερεομετρία οὔπω εὕρηται. |
R 528c | κολουόμενα.
ἐμποδιζόμενα ὡς νῦν, ἢ ἐλαττούμενα. |
R 528c,bis | χάριτος.
τέρψεως. |
R 528d | ἀστρονομίαν.
περὶ ἀστρονομίας. |
R 528d,bis | γελοίως ἔχει.
διὰ τὴν τῶν ζητούντων ὀλιγωρίαν. |
R 529c | δίκην.
νῦν τιμωρίαν. |
R 529e | Δαιδάλου.
Δαίδαλος ὁ Εὐπαλάμου καὶ Φρασιμήδης, ἀγαλματοποιὸς ἄριστος. |
R 530a | τῷ ὄντι δή κτλ.
ὁ τῷ ὄντι, φησίν, ἀστρονομικὸς τὸν μὲν ὁρώμενον οὐρανὸν βλέπει
τε 〈καὶ〉 θαυμάζει διὰ τῆς εὐτάκτου κινήσεως τὸν δημιουργόν, ἄτοπον
δὲ ἡγήσαιτο ἐξονυχίζειν καὶ λιπαρῶς τοῖς φαινομένοις κεχηνέναι καὶ |
| 5 | παντὶ τρόπῳ ζητεῖν τὰς κινήσεις αὐτῶν λεπτομερῶς. |
|---|
R 530d | ἀντίστροφον αὐτοῦ.
περὶ μουσικῆς, ἥ ἐστιν ἀντίστροφος ἀστρονομίας· ἡ μὲν γὰρ ὄψει,
ἡ δὲ ἀκοῇ πέπηγεν. λέγει δ’ οὐ τὴν τοῦ ἀλόγου ἐπιμέλειαν, ἀλλὰ τὴν |
| κατὰ Πυθαγόραν ἐν λόγῳ καὶ θεωρήματι. | 251 |
R 530e | οἷ.
ὅπου. |
R 530e,bis | ἀφήκειν.
ἀφικέσθαι. |
R 531b | κολλόπων.
κολλόπων· κολάβων. οὕτω δὲ λέγονται τὰ τῶν χορδῶν ἐπιτόνια,
περὶ ἃ εἱλοῦνται (sic: l. εἴλυνται) αὗται. τὸ γὰρ νωτιαῖον τοῦ τραχήλου
τοῦ βοὸς μέρος κόλλοψ καλεῖται, διὰ τὸ εἰς κόλλαν εὐθετεῖν. |
R 531d | τοῦ προοιμίου κτλ.
γʹ. περὶ τοῦ νόμου τοῦ κατὰ τὴν διαλεκτικὴν δύναμιν καὶ ὅτι τούτῳ
προσέοικεν ἡ ἡμετέρα φύσις παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας. |
R 532a | ἐλέγομεν.
ὅτε ἀ〈ν〉ωτέρω ἐκ τοῦ σπηλαίου ἀνῆγε τὸν [λυ] | λυθέντα δεσμώτην
ἵνα τὸ φῶς ἴδῃ καὶ τὸν ἥλιον αὐτὸν ὕστερον. |
R 532a,bis | τῷ διαλέγεσθαι ἐπιχειρῇ. |
R 532a,bis,c1 | [Start of a diagram]μάθημα
ἕξις διαλεκτική |
| τἀγαθόν | Column end |
R 532a,bis,c2 (2) | ὄψις |
| ἥλιος[End of a diagram] | Column end |
R 532b c,c1 | [Start of a diagram]κόσμος
ε〈ἰ〉κασία
γένεσις
μαθηματικά |
| 5 | νοητά | Column end |
|---|
R 532b c,c2 | σπήλαιον
σκιαί
εἴδωλα
ἐν ὕδασι φαντασία |
| 5 | φῶς[End of a diagram] | Column end |
|---|
R 532d | λέγε οὖν κτλ. |
| τῶν παιδευτικῶν νόμων θʹ, ἡ περὶ διαλεκτικῆς. | 252 |
R 533c | διαλεκτική.
διαλεκτικὴν τὴν διακριτικὴν τῆς πραγματικῆς, οὐ τὴν νῦν λεγομένην. |
R 533d | δέονται δέ κτλ.
ὅτι τὰς μαθηματικὰς μεθόδους οὐκ ἀξιοῖ ἐπιστήμας καλεῖν, ἀλλὰ
μόνην τὴν ἀνυπόθετον. |
R 533e | πρώτην ind. ad v. τὴν τῶν νοητῶν.
δευτέραν " " τὴν τῶν μαθηματικῶν.
τρίτην " " τὴν τῶν φυσικῶν.
τετάρτην " " τὴν τῶν τεχνικῶν. |
R 534a | περὶ γένεσιν κτλ. (sine ind.).
[Start of a diagram]ΝΟΗΣΙΣ
αʹ ἐπιστήμη
ΟΥΣΙΑ |
| 5 | βʹ διάνοια
ΔΟΞΑʃ
γʹ πίστις
ΓΕΝΕΣΙΣ | Column end |
|---|
| δʹ εἰκασία | Column end |
| 10 | γεωμετρικὴ ἀναλογία
σύνθεσις λόγου
διαίρεσις λόγου[End of a diagram] |
|---|
R 534b | τὸν λόγον ἑκάστου κτλ.
τίς ὁ διαλεκτικός. |
R 534d | ἐπικαταδαρθάνειν (sic A2 F D M: ἐπικαταδαρθεῖν Burnet e
Stobaeo).
ἐπικατακοιμίζεσθαι. |
R 534e | θριγκός. |
| περίφραγμα, στεφάνη, τειχίον, περίβολος. | 253 |
R 535a | διανομὴ τοίνυν κτλ.
ποίους δεῖ τοὺς ἄρχοντας εἶναι τοὺς φύλακας. |
R 535b | δριμύτητα.
ὀξύτητα, σφοδρότητα, θερμότητα, ταχυτῆτα. |
R 535c | ἄρρατον.
ἰσχυρόν, στερεόν, ἢ δυσκίνητον. |
R 536a | οἱ δὲ ἄρχουσι.
οἱ ἰδιῶται. |
R 536c | προπεπηλακισμένην.
ὑβρισμένην, ἠδικημένην, διασεσυρμένην, ἐξουθενημένην. |
R 536d | Σόλωνι.
τούτου γὰρ τὸ—
αἰεὶ γηράσκω πολλὰ διδασκόμενος (fr. 22, Diehl). |
R 536d,bis | νέων δὲ πάντες κτλ.
ὅτι νέων τὸ μανθάνειν καὶ οὐχ ὡς Σόλων φησὶ γερόντων. |
R 536e | ψυχῇ δὲ βίαιον κτλ.
ὅτι οὐ βίᾳ παραδοτέον τὰ μαθήματα ὡς τὰ τοῦ σώματος. |
R 537a | εἰς ἀριθμόν.
ὡς Ὅμηρος (λ 449)· “ἐν (sic: l. μετ’) ἀνδρῶν ἵζει ἀριθμῷ.” |
R 538c | μέλειν τὸ μηδέν.
φροντίζειν κατὰ μηδέν. |
R 539b | τὸ μὴ νέους ὄντας κτλ.
ὅτι οὐ δεῖ νέους ὄντας ἐριστικῶν ἅπτεσθαι. |
R 539c | ὁ δὲ δὴ πρεσβύτερος κτλ. |
| χρηστομαθές (?) (compendio) παραίνεσις καὶ ὑποθήκη. | 254 |
R 539e | ἀμέλει.
τοιγαροῦν. |
R 540c | τὰς ἀρχούσας.
ση〈μείωσαι〉 τὰς ἀρχούσας γυναῖκας. |
R 541a | τρόποισι.
ἤθεσι. |
R 541b | ἅδην.
ἅλις ἢ εἰς κόρον, ἱκανῶς, ἀρκού〈ν〉τως. |
R 543a | Εἶεν κτλ.
τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Πολιτείας· αʹ. διὰ τίνας αἰτίας, ὑπὸ
τίνων αἱ πολιτεῖαι εἰς ἀλλήλας μεταβάλλουσιν. βʹ. περὶ τῆς φθορᾶς τῶν
ἐπὶ γῆς ζῴων αἰνίττεται, οὗ ἀρχή· θείῳ μὲν γενητῷ (sic) περίοδος, ἣν |
| 5 | ἀεὶ θεὸς περιλαμβάνει. γʹ. ὅτι τὴν μεταξὺ λύπης καὶ χαρᾶς διάθεσιν
ἡδονὴν πολλοὶ καλοῦσι, κατ’ αὐτὴν τὴν ἀλυπίαν. |
|---|
R 544a | ἀλλ’ οὖν δή κτλ.
ἀνατρέχει μετὰ τὴν παρέκβασιν ἐπὶ τὰς ἡμαρτημένας πόλεις· εἰρήκει
δ’ ὅτι μία μέν ἐστιν ἀρίστη ἀριστοκρατία, δʹ δὲ φαῦλαι, τιμαρχία,
ὀλιγαρχία, δημοκρατία, τυραννίς· ὥστε καὶ ἀνθρώπων πέντε κατασκευαὶ |
| 5 | ἠθῶν· ἐντεῦθεν γὰρ καὶ αἱ πόλεις ἐφελκυσάμεναι εἰσεδύσαντο· αἱ δ’ ἄλλαι
πολιτεῖαι, αἵτινες καί εἰσι δυναστεῖαι καὶ ὠνηταί, μεταξὺ τούτων εἰσίν. |
|---|
R 544b | ὥσπερ παλαιστής.
ἔθος γὰρ τούτοις, ὅταν πέσωσιν ὁμοῦ, ὡς μηδένα ἐπιπεσεῖν τοῦ
λοιποῦ, πάλιν ἐγερθέντας ἐφ’ ὁμοίῳ συμπλεκῆναι σχήματι, ὅπερ τὴν
αὐτὴν εἶπε λαβήν. |
R 544c | ἥ τε ὑπὸ κτλ. (in mg. αʹ).
καὶ δευτέρα κτλ. (in mg. βʹ).
ἥ τε ταύτῃ κτλ. (in mg. γʹ). |
| καὶ ἡ γενναία κτλ. (in mg. δʹ). | 255 |
R 544c,bis | ὑπὸ τῶν πολλῶν.
ὅτι πολιτεῖαι ἐπαινεταὶ ἥ τε Κρητικὴ καὶ ἡ Λακωνική. |
R 544d | καὶ ἀνθρώπων εἴδη.
ὅτι τρόπων ἀνθρωπίνων εἴδη ὅσα καὶ πολιτειῶν. |
R 544d,bis | ἐκ δρυός ποθεν ἢ ἐκ πέτρας.
τὸ ἐν τῇ τʹ τῆς Ὀδυσσείας Ὁμήρου (163) ὑπὸ Πηνελόπης ῥηθὲν
Ὀδυσσεῖ ἀναγνωριζομένῳ αὐτῇ ἐνταῦθα ἐπὶ τῶν πολιτειῶν παρῳδεῖται.
ἔστι δὲ τὸ— |
| 5 | οὐ γὰρ ἀπὸ δρυός ἐσσι παλαιφάτου οὐδ’ ἀπὸ πέτρης.
οἱ γὰρ παλαιοὶ ἐκ δρυῶν καὶ πετρῶν τοὺς πρὸ αὑτῶν γεννηθῆναι
ὑπελάμβανον, διὰ τὸ τὰς τικτούσας εἰς στελέχη καὶ σπήλαια τὰ βρέφη
ἐκτιθέναι, ἐπεὶ καὶ τὰς μίξεις κατὰ τὰς ἐρημίας ἐποιοῦντο οἱ πάλαι
ἄνθρωποι, δρυῶν ἢ πετρῶν πλησίον. |
|---|
R 545c | φέρε τοίνυν κτλ.
αʹ. διὰ τίνας αἰτίας καὶ ὑπὸ τίνων αἱ πολιτεῖαι εἰς ἀλλήλας μετα‐
βάλλουσιν. |
R 545d | ὅτι πᾶσα πολιτεία κτλ.
ὅτι αἱ μεταπτώσεις τῶν πολιτειῶν κατ’ αὐτοὺς τοὺς ἔχοντας τὰς
ἀρχὰς γίγνονται. |
R 545e | πρῶτον στάσις ἔμπεσε.
πρωτοεμπε.
δοῖς (sic). |
R 546a | ὧδέ πως κτλ. (sine ind.).
ιθ (sic).
περὶ μεταπτώσεως τῶν κατὰ τὸν ἄδικον. |
R 546a,bis | τὸν ἅπαντα μενεῖ χρόνον.
εἰ ὁ πᾶς χρόνος αἰῶνός ἐστι τοῦ παντὸς εἰκών· λέγεται γὰρ καὶ ὁ
αἰὼν πᾶς. τὸ μὲν οὖν παράδειγμα τὸν ἅπαντα αἰῶνά ἐστι, μέτρον δὲ |
| ὁ πᾶς αἰών, μέτρον ἄρα καὶ ὁ πᾶς χρόνος. ἀλλ’ ὁ μὲν τῆς τοῦ νοητοῦ | 256 |
| 5 | ζωῆς μέτρον, ὁ δὲ τῆς τοῦδε τοῦ κόσμου ζωῆς, ὁ χρόνος. καὶ εἴη
ἂν τῆς τῶν ἐν αὐτῷ πάντων ἀσωμάτων κινήσεων καὶ σωματικῶν
πασῶν κοινῆς συναποκαταστάσεως μέτρον παντελές, ὃ δὴ πολλάκις
συνελισσόμενον ποιεῖ τὸν ἄπειρον χρόνον. |
|---|
R 546a,ter | ἐγγείοις.
τὰ φυτὰ διέστησεν τῶν ζῴων οὐ τῷ αἰσθητικῷ περιπατητικῶς· οἶδε
γὰρ καὶ φυτῶν αἴσθησιν· ἀλλὰ τῷ μονίμῳ, τοῦτ’ ἐστὶ τῷ ἐγγείῳ, ὡς
κατερριζωμένῳ ἐν γῇ, τὰ δὲ τῷ πορευτικῷ, ὅ ἐστι τῷ ἐπιγείῳ, ὡς |
| 5 | φερομένῳ ἐπὶ γῆς. |
|---|
R 546b | ἀλλὰ πάρεισιν αὐτούς κτλ.
σπα (i.e. συμπέρασμα). |
R 546b,bis | θείῳ ... γεννητῷ.
θεῖον γενητὸν οὐ τὸν ὅλον φησὶ κόσμον, εἰ καὶ προηγουμένως τοῦτον,
οὔτε τὸν οὐρανὸν μόνον οὔτε τὸ ὑπὸ σελήνην, ἀλλὰ πᾶν τὸ ἀεικίνητον καὶ
περιφερόμενον, εἴτ’ ἐν οὐρανῷ εἴθ’ ὑπὸ σελήνην, ὡς μὲν σωματικὸν |
| 5 | γενητὸν καλούμενον· οὐδὲν γὰρ σῶμα αὐθυπόστατον· ὡς δ’ ἀεικίνητον,
θεῖον· μιμεῖται γὰρ τὰ θειότατα τῶν ὄντων ἄγρυπνον ἔχοντα ζωήν.
τὸν τέλειον δὲ ἀριθμὸν οὐ μόνον χρὴ νοεῖν ἐπὶ δακτύλων τιθέντας·
οὗτος γάρ ἐστιν ἀριθμητὸν μᾶλλον ἢ ἀριθμός, καὶ τελειούμενος καὶ
οὐδέπο〈τε〉 τέλειος ἀεὶ γινόμενος· ἀλλὰ τὴν αἰτίαν τούτου νοερὰν μὲν |
|---|
| 10 | οὖσαν, περιέχουσαν δὲ τὸν πεπερασμένον ὅρον τῆς τοῦ κόσμου πάσης
περιόδου. |
|---|
R 546c | προμήκη δέ. [Omitted graphic marker] | 257 |
R 547b | στάσεως, ἦν δ’ ἐγώ.
περὶ τῆς ἀπ’ ἀριστοκρατίας εἰς τιμαρχίαν μεταβολῆς. |
R 547d | οὐκοῦν τῷ μέν κτλ.
ἀριστοκρατίας ἴδια. |
R 547e | τῷ δέ γε κτλ.
ὀλιγαρχίας ἴδια. |
R 548c | μέμεικται γάρ κτλ.
τιμαρχίας ἴδιον. |
R 548d | τίς οὖν ὁ κατά κτλ.
τίς καὶ ποῖος ὁ τιμοκρατικὸς ἀνήρ. |
R 549c | γίγνεται δέ κτλ.
πῶς ὁ τιμοκρατικὸς γίνεται ἀνήρ. |
R 549e | ὑμνεῖν.
μέμφεσθαι, λοιδορεῖσθαι, κατ’ εὐφημισμόν· σημαίνει δὲ καὶ ὀδύρεσθαι. |
R 550a | αὖ τοὺς τοῦ κτλ. (sic F D M: αὐτοὺς A: αὐτοὺς τοὺς A2).
ὁ γὰρ πατὴρ πλησιαίτατος, ὡς σύνοικος. |
R 550b | τῷ μέσῳ.
τῷ ἐν τῇ ἑαυτοῦ ψυχῇ. |
R 550c | οὐκοῦν μετὰ τοῦτο κτλ.
περὶ ὀλιγαρχίας. |
R 550c,bis | τὴν ἀπὸ τιμημάτων.
(1) ὅτι ἐκ τοῦ φιλοτίμου φιλόπολις γίνεται, ἀπὸ τιμημάτων οὐσῶν
τῶν ἀρχῶν, ὡς Ῥωμαῖοι. (2) ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις εἰς μεγάλα
μέρη διῃρεῖτο τέτταρα, ταῦτα δὲ πολιτικὰ τιμήματα ἐκάλουν, ἅπερ |
| 5 | ἦν πεντακοσιομεδίμνων, ἱππέων, ζευγιτῶν, θητικῶν· οἱ μὲν ὑπὲρ τοῦ
φʹ μέτρα ξηρὰ καὶ ὑγρὰ ποιεῖν κληθέντες ἀνήλισκον εἰς τὸ δημόσιον
τάλαντον· οἱ δὲ τὴν ἱππάδα τελοῦντες ἐκ μὲν τοῦ δύνασθαι τρέφειν
ἵππους κεκλῆσθαι δοκοῦσιν, ἐποίουν δὲ μέτρα τʹ, ἀνήλισκον δὲ ἡμι‐
τάλαντον· οἱ δὲ τὸ ζευγίσιον τελοῦντες ἀπὸ σʹ μέτρων διελέγοντο, | 258 |
|---|
| 10 | ἀνήλισκον δὲ μνᾶς ιʹ· οἱ δὲ τὸ θητικὸν οὐδεμίαν ἀρχὴν ἦρχον οὐδὲ
ἀνήλισκον. |
|---|
R 550d | οὐκοῦν ὡς μεταβαίνει κτλ.
περὶ τῆς ἀπὸ τιμαρχίας εἰς ὀλιγαρχίαν μεταβολῆς. |
R 551a | φιλοχρηματισταί.
φιλοχρηματισταὶ οἱ φιλοῦντες πορίζειν χρήματα, φιλοχρήματοι δὲ
οἱ φιλοῦντες χρήματα. |
R 551b | ἀλλὰ τίς δή κτλ.
τίς ὁ τῆς ὀλιγαρχίας τρόπος, ποῖά τε τὰ ταύτης ἁμαρτήματα. |
R 551c | πρῶτον μέν κτλ. (in mg. αʹ). |
R 551d | τί δέ; τόδε κτλ. (in mg. βʹ). |
R 551d,bis | ἀλλὰ μήν κτλ. (in mg. γʹ). |
R 551e | τί δέ; ὃ πάλαι κτλ. (in mg. δʹ). |
R 552a | τὸ ἐξεῖναι κτλ. (in mg. εʹ). |
R 552c | κηφήν (κηφῆν A).
εἶδος μελίσσης ἀκέντρου ὃ κατεσθίει τὸ μέλι μόνον, ἀργὸν δέ· ἀφ’
οὗ καὶ τοὺς μηδὲν δυναμένους δρᾶν οὕτω φασίν. |
R 552c,bis | ἐνίους.
τοὺς ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ δυναστάς. |
R 553a | ἆρ’ οὖν ὧδε κτλ.
πῶς ὁ τιμοκρατικὸς εἰς ὀλιγαρχικὸν μεταβάλλει. |
R 553c | γλίσχρως. |
| πάνυ ῥυπαρῶς καὶ μετὰ φειδωλίας. | 259 |
R 553c,bis | ἆρ’ οὐκ οἴει ... εἰς κτλ.
ὅτι τὸ θυμοειδὲς ἐν τῷ τιμοκρατικῷ ἄρχει, ἐν δὲ τῷ ὀλιγαρχικῷ τὸ
ἐπιθυμητικὸν καὶ φιλοχρήματον. |
R 553c,ter | τιάρας.
τιάρα ἐστὶν ἡ λεγομένη κυρβασία. ἔστι δὲ κόσμος ἐπικεφάλαιος ᾗ
οἱ Περσῶν βασιλεῖς μόνοι ὀρθῇ ἐχρῶντο, οἱ δὲ στρατηγοὶ κεκλιμένῃ.
Ἡρόδοτος δὲ ἀρσενικῶς τὸν τιάραν φησί (I 132). τινὲς δὲ καὶ κίταριν |
| 5 | λέγουσι τὸ αὐτό· Θεόφραστος δ’ ἐν τῷ περὶ βασιλείας Κυπρίων εἶναι
λέγει τὴν κίταριν. |
|---|
R 553c,quat | στρεπτοὺς καὶ ἀκινάκας.
ὅρμους περὶ τὸν τράχηλον ἢ τὰς χεῖρας, οὓς καὶ “στεφάνους χειρῶν”
λέγει Ἴων ἐν Φρουροῖς (T G F fr. 48). ἀκινάκαι (sic) δὲ Περσικόν
τι ξίφος, ἢ δόρυ μικρὸν Περσικόν. |
R 553e | ἆρ’ οὖν οὗτος κτλ.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι ὁ φιλοχρήματος ὀλιγαρχικός. |
R 554a | αὐχμηρός.
στυγνός, σκοτεινός. |
R 554b | τυφλόν.
τὸν Πλοῦτον, οἶμαι, φησί. |
R 554d | οὐ πείθων.
ἑαυτὸν δῆλον ὅτι, οὐδὲ ῥυθμίζων τὰ τῆς ψυχῆς αὑτοῦ μόρια, καὶ διὰ |
| τὸ ἄμεινον ἐπιτηδεύων τὴν ἀρετήν. | 260 |
R 555b | δημοκρατίαν δή κτλ.
περὶ δημοκρατίας. |
R 555b,bis | οὐκοῦν, ἦν δ’ ἐγώ, κτλ.
περὶ τῆς ἀπὸ ὀλιγαρχίας εἰς δημοκρατίαν μεταβολῆς. |
R 555d | ἐπιεικῶς.
τὸ ἐπιεικῶς ἐπίρρημα σημαίνει τὸ πάνυ, ἔτι δὲ τὸ παραδόξως, τὸ
παρ’ ἐλπίδα, τὸ μετ’ ἐπιεικείας, καὶ τὸ μετρίως καὶ ἱκανῶς. |
R 556a | οὔτε γ’ ἐκείνῃ.
οὔτε διδάσκοντες λόγῳ, φησί, τοὺς νέους εἴργουσιν ἀκολασταίνειν,
οὔτε βίᾳ κολάζοντες. |
R 556c | θεωρίας.
ἑορτάς, ἀπὸ τῆς εἰς θέαν συνδρομῆς τῶν ἐν αὐταῖς τελουμένων
παρηλλαγμένως τοῖς κατὰ τὸν ἄλλον τοῦ βίου χρόνον γιγνομένοις
λεγομένας οὕτως. |
R 556d | οἴει αὐτὸν οὐχ κτλ.
τὸν πένητα, οἶμαι. |
R 557c | οὕτω καὶ αὕτη κτλ.
ὅτι πάντα τὰ γένη τῶν πολιτειῶν ἐν δημοκρατίᾳ. |
R 558b | ὡς μεγαλοπρεπῶς κτλ.
ἡ καταφρόνησις τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν. |
R 558c | ἄθρει κτλ.
τίς ὁ δημοκρατικὸς ἀνήρ. |
R 558d | χρηματιστικαί. |
| χρημάτων ποριστικαί. | 261 |
R 558d,bis | βούλει οὖν κτλ.
[Start of a diagram]τῶν ἐπιθυμιῶν
αἱ μὲν ἀναγκαῖαι
αἱ δὲ οὐκ ἀναγκαῖαι |
| 5 | ὠφέλιμοι
οὐκ ὠφέλιμοι
αἱ μὲν οὐδὲν ἀγαθὸν δρῶσιν
αἱ δὲ κακὸν πᾶν[End of a diagram] |
|---|
R 559d | αἴθωσι.
ὀξέσι τὴν ὁρμήν. |
R 560c | Λωτοφάγους.
(1) τοὺς ψευδεῖς καὶ ἀλαζόνας λόγους καὶ δόξας, δῆλον ὅτι ἀλλη‐
γορικῶς. (2) ὁ λῶτος δένδρον ἐστὶν ἐν Λιβύῃ κατὰ τὴν Μέμφιν
φυόμενον, εὐμέγεθες, ἡλίκον ἄπιος ἢ μικρῷ ἔλαττον· φύλλον δὲ |
| 5 | ἐντομὰς ἔχον καὶ πρινῶδες· τὸ δὲ ξύλον μέλαν. γένη δὲ αὐτοῦ πλείω,
διαφορὰς ἔχοντα τοῖς καρποῖς. ὁ δὲ καρπὸς ὥσπερ κύαμος· πεπαίνεται
δὲ ὥσπερ οἱ βότρυες μεταβάλλον τὰς χρόας. φύεται δὲ καθὰ τὰ μύρτα
παράλληλα πυκνὸς ἐν τοῖς βλαστοῖς. ἐσθιόμενος δὲ ἐν τοῖς Λωτο‐
φάγοις καλουμένοις γλυκύς ἐστι καὶ ἡδὺς καὶ ἀσινής, καὶ ἔτι πρὸς τὴν |
|---|
| 10 | κοιλίαν ἀγαθός· ἡδίων δ’ ὁ ἀπύρηνος. ποιοῦσι δὲ καὶ οἶνον ἐξ αὐτοῦ.
τὸ δένδρον δὲ καὶ πολύκαρπον, καὶ παρὰ τὴν Λωτοφαγίδα νῆσον,
ἀπέχουσαν τῆς χώρας μικρὸν ὡσαύτως. |
|---|
R 560d | καὶ τὴν μὲν αἰδῶ κτλ. |
R 560d,c1 | [Start of a diagram]αἰδώς
σωφροσύνη
μετριότης |
| κοσμιότης | Column end |
R 560d,c2 | ἠλιθιότης
ἀνανδρία
ἀγροικία |
| ἀνελευθερία[End of a diagram] | Column end |
R 560e | ὕβριν μέν κτλ. |
R 560e,c1 | [Start of a diagram]ὕβρις
ἀναρχία
ἀσωτία |
| ἀναίδεια | Column end |
R 560e,c2 | εὐπαιδευσία
ἐλευθερία
μεγαλοπρέπεια |
| ἀνδρεία[End of a diagram] | 262 |
R 561a | ἐκβακχευθῇ.
ἐκμανῇ. |
R 562a | ἡ καλλίστη δή κτλ.
περὶ τυραννίδος. |
R 562a,bis | φέρε δή κτλ.
περὶ τῆς ἐκ δημοκρατίας εἰς τυραννίδα μεταβολῆς. |
R 562b | ἡ πλούτου τοίνυν κτλ.
ὅτι ἡ μεταβολὴ ἐξ ἀπληστίας τοῦ ἐν ἑκάστῳ δοκοῦντος ἀγαθοῦ
εἶναι· οἷον ἐξ ἀπληστίας πλούτου ἡ ὀλιγαρχία γίνεται δημοκρατία,
οὕτως ἐξ ἀπληστίας ἐλευθερίας τυραννίς. |
R 562b,c1 | ὀλιγαρχία |
| δημοκρατία | Column end |
R 562b,c2 | πλοῦτος |
| ἐλευθερία | Column end |
R 562b,c3 | ἀγαθά | Column end |
R 562e | μέτοικον.
μέτοικός ἐστιν ὁ ἐνοικῶν ξένος πᾶς ἐν τῇ πόλει, καὶ τελῶν ἕκαστος
ἀνὰ δραχμὰς ιβʹ τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰς τὸ δημόσιον καὶ τριώβολον τῷ
γραμματεῖ. |
R 563a | εὐτραπελίας.
εὐτραπελία ἐστὶν ἕξις τις ἐν μεσότητι θεωρουμένη βωμολοχίας καὶ
ἀγροικίας· ἔστι δὲ περὶ σκώμματα ἣ τὸν ἔχοντα παρέχεται δύνασθαί τε
σκῶψαι ἐμμελῶς ἢ ὑπομένειν σκωπτόμενον. βωμολοχία δὲ ἡ πάντα |
| 5 | καὶ πάντας οἰομένη δεῖν σκώπτειν· ἀγροικία δὲ ἡ μήτε σκώπτειν μήτε
σκωφθῆναι βουλομένη, ὀργιζομένη δὲ ἐπ’ ἀμφοῖν. |
|---|
R 563a,bis | χαριεντισμοῦ.
χαριεντισμός ἐστι σκῶμμα μετὰ τέρψεως καὶ χάριτός τινος. |
R 563c | ἐνταῦθα. |
| ἐν τῇ ἀκράτῳ ἐλευθερίᾳ. | 263 |
R 563c,bis | αἵ τε κύνες κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὴν παροιμίαν, αἱ κύνες οἷαί περ αἱ δέσποιναι, ἐπὶ τῶν
ὁμοιουμένων πάντων ἀρχομένων τοῖς αὐτῶν ἄρχουσι. ἔστι δὲ ἡ ὅλη—
οἵα περ ἡ δέσποινα, τοία χ’ ἡ κύων. |
R 563d | οὐδὲ τῶν νόμων φροντίζουσιν.
ὅτι ἡ ἄγαν ἐλευθερία οὐδὲ νόμου δεσπότου ἀνέχεται. |
R 563e | τὸ ἄγαν τι ποιεῖν κτλ.
ὅτι τὸ ἄγαν τι ποιεῖν μεγάλην φιλεῖ εἰς τοὐναντίον μεταβολὴν
ἀνταποδιδόναι. |
R 564b | τὸ μὲν ἀνδρειότατον κτλ.
δύο κηφήνων εἴδη φησὶν ἐν ταῖς πολιτείαις, ἀργῶν καὶ δαπανηρῶν
ἀνδρῶν, τὸ μὲν ἀνδρεῖον καὶ κεκεντρωμένον, οἷον χολὴ ἐν σώματι, τὸ
δ’ ἄκεντρον οἷον φλέγμα. οὗτοι δριμύτεροί εἰσιν ἐν δημοκρατίᾳ, ὡς |
| 5 | ἂν καὶ ἄρχειν εἰθισμένοι. |
|---|
R 564d | ἓν μὲν γάρ που κτλ. (in mg. αʹ). |
R 564e | ἄλλο τοίνυν (in mg. βʹ). |
R 565a | δῆμος δ’ κτλ. (in mg. γʹ). |
R 564d,bis | (sine ind.).
[Start of a diagram]τὰ ἐν δημοκρατίᾳ τρία εἴδη
τὸ προεστὸς αὐτῆς καὶ περὶ τὸ βῆμα προσίζον
τὸ τῶν πλουσίων καὶ κοσμίων ὅ ἐστι κηφήνων βοτάνη |
| 5 | τὸ δημῶδες ὑπὸ τῶν προεστώτων ὑποποιούμενον διὰ τῆς τῶν πλουσίων τοῦ πλούτου διανομῆς[End of a diagram] |
|---|
R 564e,bis | βλίττει. |
| ἀφαιρεῖ τὸ μέλι ἀπὸ τῶν κηρίων. | 264 |
R 565c | εἰσαγγελίαι.
εἰσαγγελία ἐστὶ κυρίως ἡ περὶ καινῶν καὶ δημοσίων ἀδικημάτων
εἰσαγομένη δίκη ὑπὸ τῶν πρυτάνεων, περὶ ὧν διαρρήδην μὲν οὐδὲν
λέγουσιν οἱ νόμοι, συγχωροῦσι δὲ κρίσεις γίγνεσθαι. καὶ τοῦτό ἐστιν |
| 5 | οἷον τὸ ἐν ταῖς τῶν σοφιστῶν διατριβαῖς μελετώμενον, τὸ τῶν ἀγράφων
ἀδικημάτων. |
|---|
R 565d | ἢ δῆλον ὅτι κτλ.
πῶς ἐκ προστάτου γίνεται τύραννος. |
R 565d,bis | τῷ ἐν τῷ μύθῳ κτλ.
τὸν μῦθον ση〈μείωσαι〉 περὶ τῆς ἐν Ἀρκάσιν ἀνθρωποθυσίας. |
R 566b | τὸ δὴ τυραννικόν κτλ.
τοῦτο Πεισιστράτου. Ἀθηναῖος γὰρ οὗτος ὤν, ἐπιβουλεύων τυραν‐
νίδι κατὰ τῶν πολιτῶν, πολλαῖς καὶ χαλεπαῖς πληγαῖς ἑαυτὸν κατα‐
τρώσας, ἐνεδείξατο τοῖς Ἕλλησιν ὡς ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ταύτας πάθοι, |
| 5 | καὶ ᾔτησεν φύλακας τοῦ ἑαυτοῦ σώματος, καὶ ἔλαβε τριακοσίους
δορυφόρους ἐκ τῆς πόλεως, οὓς εἰσοικισάμενος καὶ θεραπεύσας
ἐτυράννησεν Ἀθηναίων. |
|---|
R 566c | πολυψήφιδα κτλ.
Κροῖσος υἱὸς Ἀλυάττου, Λυδὸς γένος, βασιλεὺς τῶν ἐντὸς Ἅλυος
ποταμοῦ, ὃς περὶ τῆς ἀρχῆς, εἰ πολυχρόνιος ἔσται, χρηστηριαζόμενος,
ἀνεῖλεν ὁ Ἀπόλλων χρησμὸν τοιοῦτον αὐτῷ— |
| 5 | ἀλλ’ ὅτ’ ἂν ἡμίονος βασιλεὺς Μήδοισι γένηται,
καὶ τότε, Λυδὲ πόδαβρε (sic) πολυμελαμψηφίδα (sic) παρ’ Ἕρμον
φεύγειν, μὴ δὲ μένειν, μηδ’ αἰδεῖσθαι κακὸς εἶναι. |
|---|
| καὶ οὗτος μὲν ὁ ὅλος χρησμός· ἡμίονον δὲ τὸν Κῦρόν φησιν, ἐπείπερ
Ἀρυήνης τῆς Ἀλυάττου θυγατρός, Λυδῆς οὔσης αὐτῆς, καὶ Ἀστυάγους | 265 |
| 10 | τοῦ Μηδῶν βασιλέως Μανδάνη γίγνεται παῖς, ταύτης δὲ καὶ Καμβύσου,
Πέρσου τινός, ὁ Κῦρος υἱός, ὁ καθελὼν Κροῖσον τε καὶ δὴ καὶ αὐτὴν
τὴν βασιλείαν Λυδῶν. |
|---|
R 566d | μέλλει.
ἔοικεν, φαίνεται, δοκεῖ, ὡς νῦν. παρὰ δὲ Σοφοκλεῖ ἐν Τρωΐλῳ (fr. 633
Pearson), μένει. |
R 566d,bis | οὐ ταῖς μὲν πρώταις κτλ.
ὁποῖος ὁ τύραννός ἐστι κατ’ ἀρχάς. |
R 567a | ἐνδοὺς ... ἕτοιμον μᾶλλον.
ἔν τισι δος (sic).
τὸ μᾶλλον αὐξητικόν. |
R 568a | οὐκ ἐτός (ἔτος A; ἐτῶς A2).
ὁτὲ μὲν οὐ μάτην, ὁτὲ δ’ οὐκ ἀλόγως· παρὰ τὸ ἐτώσιον, ὅ ἐστι τὸ
μάταιον, οἱ δὲ οὐκ †εἰκότως. |
R 568b | σοφοὶ τύραννοι κτλ. (sine ind.).
τοῦτο Σοφοκλέους ἐστὶν ἐξ Αἴαντος τοῦ Λοκροῦ (fr. 12 Pearson).
ἐνταῦθα δὲ Εὐριπίδου λέγεται τὸ ἰάμβιον εἶναι, καὶ θαυμαστὸν οὐδὲν
εἰ συμπίπτοιεν ἀλλήλοις οἱ ποιηταί. |
R 568c | καλὰς φωνάς. |
| τὰς τῶν ὑποκριτῶν. | 266 |
R 571a | Αὐτὸς δὴ λοιπός κτλ. (sine ind.).
περὶ τῆς ἀπὸ δημοκρατικοῦ εἰς τυραννικὸν ἄνδρα μεταβολῆς. |
R 572e | βοηθοῦντά τε.
τὸ τίθει ἀπὸ κοινοῦ. |
R 572e,bis | ἔρωτά τινα κτλ.
ἀπὸ κοινοῦ τὸ τίθει μηχανωμένους αὐτῷ ἔρωτα, ὅταν ἐλπίσωσι μὴ
ἄλλως τὸν νέον, ὑπόπτερον ὄντα κηφῆνα καὶ μέγαν, καθέξειν. |
R 573d | σὺ καὶ ἐμοὶ ἐρεῖς.
παροιμία· σὺ καὶ ἐμοὶ ἐρεῖς· ἡνίκα τις ἐρωτηθείς τι ὑπὸ γινώ‐
σκοντος τὸ ἐρωτηθέν, αὐτὸς ἀγνοῶν, οὕτως ἀποκρίνηται· “σὺ καὶ
ἐμοὶ ἐρεῖς”. |
R 573d,bis | κῶμοι.
ᾠδαὶ ἢ ὀρχήσεις μετὰ μέθης. |
R 574c | πληγαῖς.
ση〈μείωσαι〉 τὴν σύνταξιν, “πρεσβύτην πατέρα πληγαῖς τε δοῦναι”. |
R 574d | νεωκορήσει.
ἀντὶ τοῦ ἱεροσυλήσει, ὡς νῦν. παρὰ δὲ τοῖς πολλοῖς τὸ κοσμήσει τὸν
ναόν· κορεῖν γὰρ σημαίνει τὸ κοσμεῖν. |
R 574d,bis | τὰς δικαίας.
αἱ κακαὶ ἐπιθυμίαι. |
R 574d,ter | δορυφοροῦσαι. |
| δικαίων δοξῶν αἱ κακαὶ φαντασίαι. | 267 |
R 574e | ὑπὸ Ἔρωτος.
κακοῦ ἔρωτος. |
R 574e,bis | ὀλιγάκις.
ὅτε εἴδωλα κακὰ ἐν τῇ φαντασίᾳ ἀνέπλαττεν. |
R 575c | ἵκταρ.
ἴκταρ σημαίνει ταῦτα, τὸ ἐγγύς, ἀπὸ τοῦ ἱκνεῖσθαι, τὸ πρόσφατον,
τὸ ἄρτι, τὸ ταχέως, τὸ πυκνῶς, τὸ ἐξαπίνης, καὶ παροιμία οὐδ’ ἴκταρ
ἥκει, ὥσπερ καὶ τὸ οὐδ’ ἴκταρ βάλλει τοῦτ’ ἔστιν οὐδὲ ἐγγύς ἐστιν. |
| 5 | εἴρηται δὲ κατὰ γλῶτταν, ὥσπερ τὸ διωλύγιον κακὸν σημαίνει τὸ μέγα,
οὗ μνημονεύει Πλάτων ἐν τῷ Θεαιτήτῳ (162 a). |
|---|
R 575d | μητρίδα.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι τὴν πατρίδα Κρῆτες μητρίδα φασίν. |
R 576c | πολλά.
ἀντὶ τοῦ ψεύδη· τὸ γὰρ ψεῦδος πολυχοῦν, “ἁπλοῦς δ’ ὁ μῦθος τῆς
ἀληθείας ἔφυ” (Eur. Phoen. 469). |
R 577e | ὡς περὶ ὅλης εἰπεῖν κτλ.
τὸ γὰρ λογιστικὸν τῆς τοῦ τυράννου ψυχῆς, ὑπὸ θυμοῦ ἢ ἐπιθυμίας
κρατούμενον, οὐ ποιεῖ ἃ βούλεται καθαυτό, ὥστε κ’ ἂν κατὰ τὰ
χείρονα μέρη ποιεῖ ἃ βούλεται ἡ ψυχή, ἀλλὰ κατὰ κρεῖττον μὴ ποιοῦσα |
| 5 | αὐτῆς διὰ τοῦτο λέγεται, ἥκιστα ποιήσει ἃ ἂν βουληθῇ ὡς περὶ ὅλης
εἰπεῖν τῆς ψυχῆς· καὶ γὰρ οὐχ ὅλη τότε ποιεῖ. |
|---|
R 582a | καλῶς κριθήσεσθαι.
[Start of a diagram]τὰ κριτήρια
ἐμπειρία
φρόνησις |
| 5 | λόγος[End of a diagram] | 268 |
|---|
R 582a,bis | σκόπει δή κτλ. (in mg. αʹ). |
R 582d | καὶ μὴν μετά γε κτλ. (in mg. βʹ). |
R 582d,bis | διὰ λόγων που κτλ. (in mg. γʹ). |
R 583b | τὸ δὲ τρίτον ὀλυμπικῶς.
ἐκ μεταφορᾶς εἴρηται τοῦ ἐν ταῖς συνουσίαις ἔθους. Σοφοκλῆς ἐν
Ναυπλίῳ καταπλέοντι (fr. 425 Pearson). ἐκιρνῶντο γὰρ ἐν αὐταῖς
κρατῆρες τρεῖς, καὶ τὸν μὲν πρῶτον Διὸς Ὀλυμπίου καὶ θεῶν Ὀλυμ‐ |
| 5 | πίων ἔλεγον, τὸν δὲ δεύτερον ἡρώων, τὸν δὲ τρίτον Σωτῆρος, ὡς
ἐνταῦθά τε, καὶ δὴ ἐν Φιλήβῳ (66 d). ἔλεγον δὲ αὐτὸν καὶ τέλειον,
ὡς Εὐριπίδης Ἀνδρομέδᾳ (T G F fr. 148) καὶ Ἀριστοφάνης ἐν
†Τηγανισταῖς (fr. 526 Kock). |
|---|
R 584d | νομίζεις τι, εἶπον, κτλ.
[Start of a diagram]ἄνω ἡδονή
μέσον ἄλυπον
κάτω λύπη[End of a diagram] |
R 586c | Στησίχορος.
ση〈μείωσαι〉 τί περὶ Στησιχόρου λέγεται καὶ τοῦ τῆς Ἑλένης
εἰδώλου. |
R 587c | ἀπὸ τοῦ ὀλιγαρχικοῦ κτλ.
[Start of a diagram]βασιλικός αʹ
τιμοκρατικός βʹ
ὀλιγαρχικός γʹ |
| 5 | δημοκρατικός θʹ
τυραννος (sic) ϛʹ[End of a diagram] |
|---|
R 587d | τριπλασίου ἄρα κτλ.
εἰλήφθω κατὰ τὴν μονάδα αὐτὴν ὁ βασιλικός, κατὰ δὲ τὸν γʹ ὁ
ὀλιγαρχικός, τῆς μονάδος πολλαπλασιασθείσης ἐπ’ αὐτόν, κατὰ τὸν
θʹ δὲ ὁ τυραννικός, τοῦ γʹ γεγονότος ἐφ’ ἑαυτόν. τοῦ τριπλασίου ἄρα |
| 5 | τῆς μονάδος τοῦ γʹ, τοῦτ’ ἐστὶ τοῦ ὀλιγαρχικοῦ τοῦ πρὸς τὸν βασιλικὸν
ἀφεστῶτος τριπλάσιον, ὡσαύτως τριπλάσιον τῷ θʹ ἀριθμῷ ἀφέστηκεν
ὁ τυραννικός. ἔστι δὲ οὗτος ἐπίπεδος ἀριθμὸς κατὰ τὸ μῆκος τὸν γʹ,
τὸ πλάτος τὸν γʹ καὶ αὐτὸν ὄντα, πολλαπλασιασθείς. εἴδωλον δὲ τὸν |
|---|
| τυραννικόν φησι τοῦ βασιλικοῦ τὸ ἔσχατον, δύναμιν δὲ τὸν γʹ καλεῖ, | 269 |
| 10 | ὅτι δὴ καὶ ἡ μονὰς, καὶ αὐτὸς ὁ γʹ ἐφ’ ἑαυτόν, καὶ ὁ θʹ κατ’ αὐτὸν
ἐπολλαπλασιάσθησαν, οὗ μὲν γʹ, οὗ δὲ θʹ, οὗ δὲ κζʹ ποιήσαντα. τρίτην
δὲ αὔξην λέγει τὴν τοῦ θʹ ἐπὶ τὴν δύναμιν τὸν γʹ πολλαπλασίασιν, καὶ
ποιήσασαν τὸν κζʹ, τὸ βάθος ἤτοι στερεὸν ἀριθμόν. δευτέρα γὰρ ἦ〈ν〉
ἡ ἀπὸ τοῦ γʹ ἐφ’ ἑαυτὸν γενομένου, καὶ ποιήσαντος τὸν θʹ, τὸ πλάτος |
|---|
| 15 | ἤτοι τὸν ἐπίπεδον· ὥσπερ ἡ τῆς μονάδος ἐπὶ τὸν γʹ πολλαπλασίασις
πρώτη αὔξη τὲ ἦν καὶ τὸ μῆκος ἐποίει αὐτό. τελεωθεῖσαν δὲ πολλα‐
πλασίωσιν τὴν τοῦ κζʹ ἐφ’ ἑαυτὸν γιγνομένην. αὕτη γὰρ ποιεῖ τὸν ψκθʹ. |
|---|
R 588c | Χιμαίρας ... Σκύλλης ... Κερβέρου.
ἡ Χίμαιρα τὸ εἰδός ἐστι—
πρόσθε λέων, ὄπιθεν δὲ δράκων, μέσση δὲ χίμαιρα—
τοῦτ’ ἐστὶν αἴξ— |
| 5 | δεινὸν ἀποπνείουσα πυρὸς μένος αἰθομένοιο (Ζ 181)
ἣν Ἡσίοδος μὲν (Theog. 319) Τυφῶνος καὶ Ἐχίδνης, Ὅμηρος δὲ
(Π 328) τραφῆναι ὑπὸ Ἀμισωδάρου φασίν. Σκύλλα δὲ Κραταιΐδος
καὶ Τυρρηνοῦ ἢ Φόρκου, πρόσωπον ἔχουσα καὶ στέρνα γυναικός, ἐκ
λαγόνων δὲ κυνῶν κεφαλὰς ἓξ καὶ πόδας δώδεκα. ὁ δὲ Κέρβερος |
|---|
| 10 | Ἅιδου μὲν κύων λέγεται εἶναι, εἶχε δὲ οὗτος τρεῖς μὲν κυνῶν κεφαλάς,
οὐρὰν δὲ δράκοντος, κατὰ τοῦ νώτου δὲ παντοίων ὄφεων εἶχε κεφαλάς. |
|---|
R 590a | Ἐριφύλη.
Κάδμος ὁ Ἀγήνορος καὶ Τηλεφάσσης λαμβάνει μὲν γυναῖκα παρὰ
Διὸς Ἁρμονίαν τὴν Ἄρεως καὶ Ἀφροδίτης, ὧν κατὰ τοὺς γάμους
εὐωχοῦνται πάντες οἱ θεοί. Κάδμος δὲ παρὰ Ἡφαίστου πέπλον καὶ |
| 5 | ὅρμον λαβὼν ἡφαιστότευκτον Ἁρμονίᾳ δῶρον γαμήλιον δίδωσιν. ὃς
ὅρμος εἰς Πολυνείκην τὸν Κάδμου κατήχθη ἀπόγονον. οὗτος δὲ πρὸς
Ἐτεοκλέα τὸν ἀδελφὸν περὶ τῆς Θηβῶν βασιλείας πόλεμον ἀράμενος
ἄλλους τε πολλοὺς λαμβάνει συνεργούς, καὶ δὴ καὶ μάντιν ἄριστον,
Ἀμφιάραον τὸν Ὀϊκλέους, πεισθέντα ὑπὸ τῆς γυναικὸς τῆς ἰδίας, |
|---|
| 10 | Ἐριφύλης τῆς Ταλάου καὶ Λυσίππης, λαβούσης ἐπὶ τοῦτο δῶρον παρὰ
Πολυνείκους τὸν ὅρμον· στρατευσάμενοι οὖν ἄλλοι μὲν ἄλλως ἀπώ‐
λοντο, Ἀμφιάραος δὲ φεύγων ἐποχούμενος ἅρματι παρὰ τὸν Ἰσμηνὸν
κεραυνοῦται ποταμόν. καὶ διὰ τοῦτο λέγεται τὴν Ἐριφύλην ἐπὶ τῇ |
|---|
| τοῦ ἀνδρὸς τὸν ὅρμον δέξασθαι ψυχῇ. | 270 |
R 595c | τραγικῶν.
τῶν συμφορᾶς μεστῶν· ἐπὶ τῶν τοιούτων γὰρ ταῖς τραγῳδίαις
ἐχρῶντο. |
R 595c,bis | ἦ που (ἤπου A).
ἴσως, σχεδόν· ἤπουγε δὲ πολλῷ πλέον. |
R 596d | εἰ θέλεις λαβών κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὸν σοφισματώδη δημιουργόν. |
R 597d | δίκαιον γοῦν κτλ.
[Start of a diagram]θεός φυτουργός
κλινοποιός δημιουργός
ζῳγράφος μιμητής.[End of a diagram] |
R 599d | διὰ Λυκοῦργον.
Λυκοῦργος Σπαρτιάτης ἢ Λακεδαιμόνιος γέγονε τῶν Τρωϊκῶν μετὰ
ἔτη μθʹ. ἦν δὲ κατὰ Σιμωνίδην Πρυτάνιδος μὲν υἱός, Εὐνόμου δὲ
ἀδελφός, καὶ θεῖος τοῦ Εὐνόμου υἱοῦ, Χαριλάου τοῦ βασιλεύσαντος |
| 5 | τῆς Σπάρτης, ἧς ἦρξεν καὶ Λυκοῦργος αὐτὸς ἔτη ιηʹ, ὅτε καὶ τοὺς
νόμους ἔγραψεν, ἐπιτροπεύων τὸν ἀδελφιδοῦν. κατὰ δὲ τοὺς πλείστους
Προκλέους μὲν τοῦ Ἀριστοδήμου Σόος, οὗ Εὐρυτίων, οὗ Πρύτανις, οὗ
Εὔνομος, οὗ Πολυδέκτης ἐκ προτέρας γυναικός, ἐκ δὲ Διωνάσσης
ὑστέρας Λυκοῦργος, ὃν καὶ τοὺς νόμους ἐκ Κρήτης φασὶν μετενεγκεῖν |
|---|
| 10 | εἰς Λακεδαίμονα. |
|---|
R 599e | Χαρώνδαν.
Χαρώνδας ἐκ Κατάνης, πόλεως Σικελίας, διάσημος νομοθέτης τῶν
Ἀθήνησιν ἐλθόντων εἰς Θουρίους ἐποικῶν, φευγόντων δέ· τῷ πατρὶ
συνακολουθήσας κατῴκησεν ἐν Χαλκίδι· τὴν δὲ ὄψιν ἐλευθέριος ἦν. |
| 5 | γενόμενος δὲ τῶν Πυθαγορίων εἷς διήνεγκε τῷ προτρεπτικῷ. |
|---|
R 599e,bis | Σόλωνα.
Σόλων Ἀθηναῖος, Ἐξηκεστίδου υἱός, σοφὸς καὶ νομοθέτης καὶ |
| δημαγωγὸς γεγονώς. οὗτος Πεισιστράτου κατειπὼν μέλλοντος τυραν‐
νεῖν ἀπεδήμησεν διὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ ἐπιβουλὴν εἰς Αἴγυπτον καὶ Κύπρον, | 271 |
| 5 | ἀλλὰ καὶ πρὸς Κροῖσον τὸν βασιλέα Λυδῶν, εἶτα εἰς Κιλικίαν, οὗ
κτίζει πόλιν Σόλους λεγομένην, ἐν ᾗ τοὺς κατοικισθέντας ὑπ’ αὐτοῦ
Ἀθηναίους, πολλὰ τῆς Ἑλλάδος φωνῆς διὰ τὸ χρόνῳ βαρβαρωθῆναι
παραφθεγγομένους, σολοικίζειν καὶ σολοίκους ἔλεγον, ἐξ οὗ καὶ
σολοικισμός. τούτου τὸ μηδὲν ἄγαν. ἔγραψεν δὲ νόμους οὓς ἄξονας |
|---|
| 10 | ἐκάλεσεν, καὶ ὑποθήκας δι’ ἐλεγείας. ἔτη δὲ γεγονὼς ὀγδοήκοντα ἐν
Κύπρῳ τελευτᾷ. |
|---|
R 600a | Θάλεω.
Θάλης Ἐξαμύου Μιλήσιος, Φοῖνιξ δὲ καθ’ Ἡρόδοτον. οὗτος
πρῶτος ὠνομάσθη σοφός· εὗρεν γὰρ τὸν ἥλιον ἐκλείπειν ἐξ ὑποδρομῆς
σελήνης, καὶ μικρὰν ἄρκτον αὐτὸς ἔγνω καὶ τὰς τροπὰς πρῶτος |
| 5 | Ἑλλήνων, καὶ περὶ μεγέθους ἡλίου καὶ φύσεως, ἀλλὰ καὶ ἄψυχα ψυχὴν
ἔχειν ὁπωσοῦν ἐκ τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέκτρου. ἀρχὴν δὲ τῶν
στοιχείων τὸ ὕδωρ· τὸν δὲ κόσμον ἔμψυχον ἔφη καὶ δαιμόνων πλήρη.
ἐπαιδεύθη ἐν Αἰγύπτῳ ὑπὸ τῶν ἱερέων. τούτου τὸ γνῶθι σαυτόν.
ἐτελεύτησεν δὲ μονήρης, γηραιός, γυμνικὸν ἀγῶνα θεώμενος, ὑπὸ |
|---|
| 10 | καύματος ἐκλυθείς. |
|---|
R 600a,bis | Ἀναχάρσιος
Ἀνάχαρσις Γνούρου υἱὸς τοῦ βασιλέως Σκυθῶν, μητρὸς δ’ Ἑλλη‐
νίδος· διὸ καὶ δίγλωσσος ἦν. οὗτος ἐξενώθη ἐν Ἀθήναις Σόλωνι, καὶ
ἐπανελθὼν εἰς τὴν Σκυθίαν ἔθη Ἑλληνικὰ περιδιδάξαι, ἐτοξεύθη ὑπὸ |
| 5 | τοῦ ἀδελφοῦ, καὶ ἀποπνέων ἔφη· διὰ μὲν τὸν λόγον ἐκ τῆς Ἑλλάδος
ἐσώθην, διὰ δὲ τὸν φθόνον ἐν τῇ πατρίδι ἀνῃρέθην. |
|---|
R 600b | Πυθαγόρας.
Πυθαγόρας Μνησάρχου δακτυλιογλύφου, Τυρρηνός. νέος δ’ ὢν
ἦλθεν ἐκ Τυρρηνῶν εἰς Σάμον, καὶ διήκουσε Φερεκύδους τοῦ Συρίου.
εἶτα Ἑρμοδάμαντος, ἐν Σάμῳ ἀμφοῖν, εἶτα Ἀβάριδος τοῦ Ὑπερ‐ |
| 5 | βορέου καὶ Ζάρατος τοῦ μάγου. μεθ’ οὓς ὑπὸ Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων
ἐπαιδεύθη. εἶτα εἰς Σάμον ἐλθὼν διὰ Πολυκράτη τὸν τύραννον ἀπῇρεν |
|---|
| εἰς Κρότωνα τῆς Ἰταλίας καὶ τʹ ἔσχε μαθητάς, προτέρους τε ἀδελφοὺς
Εὔνομον καὶ Τυρρηνόν, καὶ δοῦλον Ζάμολξιν, ᾧ Γέται θύουσιν ὡς
Κρόνῳ, γαμετήν τε Θεανώ, ἐξ ἧς παῖδες Τηλαύγης ὁ σχολαρχήσας | 272 |
| 10 | μετ’ αὐτὸν καὶ Δάμων ἢ ὥς τινες Μνήσαρχος, θυγάτηρ δὲ Μυῖα, ἢ
ὥς τινες Ἀριγνώτη. συνεγράψατο δὲ βιβλία τρία, παιδευτικόν, πολι‐
τικόν, φυσικόν. τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ
Ταραντίνου, μαθητοῦ αὐτοῦ, φυγόντος εἰς Θήβας ἐκ τοῦ ἐμπρησμοῦ
καὶ καθηγ〈ησ〉αμένου Ἐπαμεινώνδα. τινὲς δ’ ἄρα καὶ τὰ χρυσᾶ ἔπη |
|---|
| 15 | Πυθαγόρου φασὶν εἶναι. ἀπείχετο δὲ τῶν ἐμψύχων καὶ κυάμων, καὶ
τὴν ψυχὴν ἔφη ἀθάνατον. ἐνενηκοντούτης δὲ τελευτᾷ μετὰ μαθητῶν
μʹ ἐμπρησθέντων ἐν οἰκίᾳ τῇ αὐτῇ. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι πολεμῶν μετὰ
τῶν μαθητῶν ὑπὸ Ἀκρα〈γα〉ντίνων ἀπώλετο. |
|---|
R 600b,bis | Κρεώφυλος.
Κρεώφυλος Χῖος, ἐποποιός. τινὲς δὲ αὐτὸν ἱστόρησαν γαμβρὸν
Ὁμήρου ἐπὶ θυγατρί, καὶ ὅτι ὑποδεξάμενος Ὅμηρον ἔλαβεν παρ’
αὐτοῦ τὸ ποίημα τῆς Ἰλιάδος (l. Οἰχαλίας ἁλώσεως). |
R 600c | Πρωταγόρας.
Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος, Ἀβδηρίτης. οὗτος φορτοβαστάκτης ἦν,
ἐντυχὼν δὲ Δημοκρίτῳ ἐφιλοσόφησεν καὶ ἐπὶ ῥητορείαν ἔσχεν, καὶ
πρῶτος λόγους ἐριστικοὺς εὗρεν, καὶ μισθὸν ἔπραξεν τοὺς μαθητὰς |
| 5 | μνᾶς ρʹ. διὸ καὶ ἐπεκλήθη λόγος. τούτου μαθητὴς Ἰσοκράτης ὁ
ῥήτωρ καὶ Πρόδικος ὁ Κῖος. ἐκαύθη δὲ τὰ τούτου βιβλία ὑπ’ Ἀθη‐
ναίων· εἶπε γάρ· περὶ θεῶν οὐκ ἔχω εἰδέναι οὔτε ὥς εἰσιν οὔτε ὡς οὔκ
εἰσιν. ἔγραψε δ’ εἰς αὐτὸν ὁ Πλάτων διάλογον. πλέοντος δ’ αὐτοῦ
εἰς Σικελίαν ἐτελεύτησεν ναυαγήσας ἐτῶν ϛʹ (l. ϙʹ), σοφιστεύσας ἔτη μʹ. |
|---|
R 600c,bis | Πρόδικος.
Πρόδικος Κῖος φυσικὸς φιλόσοφος, Δημοκρίτου σύγχρονος τοῦ
Ἀβδηρίτου, Γοργίου δὲ καὶ Πρωταγόρου μαθητής. τελευτᾷ κώνιον |
| πιὼν ὑπὸ Ἀθηναίων ὡς τοὺς νέους διαφθείρων. | 273 |
R 601d | περὶ ἕκαστον κτλ. (sine ind.).
[Start of a diagram]αἱ περὶ ἕκαστον τέχναι
ἢ χρησομένη
ἢ ποιήσουσα |
| 5 | ἢ μιμησομένη[End of a diagram] |
|---|
R 601d,bis | (sine ind.).
[Start of a diagram]χρώμενος ἐπιστήμη
ποιητής πίστις ὀρθή
μιμητής οὐδέτερα (sic)[End of a diagram] |
R 602d | ἐπιθεμένη.
ἐπαναστᾶσα. |
R 605a | ἀντίστροφον.
ἀντὶ τοῦ ἰσόστροφον. |
R 605d | κῆδος.
λύπη, ὡς νῦν, ἢ μέριμνα, ἢ ἐπὶ γάμῳ συναλλαγή. |
R 606c | βωμολοχίας.
βωμολοχία ἐστὶ προσεδρεία τις περὶ τοὺς βωμοὺς ὑπὲρ τοῦ τι παρὰ
τῶν θυόντων λαβεῖν. μεταφορικῶς δὲ καὶ ἡ παραπλησίως ταύτῃ
ὠφελείας ἕνεκά τινος κολακεία καὶ βωμολόχος ὁ κατ’ αὐτὴν δια‐ |
| 5 | κείμενος, ἢ ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός· τινὲς δὲ τὸν μετά τινος
εὐτραπελίας κόλακα, ἢ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάντην, καὶ βωμα‐ |
|---|
| κεύματα καὶ βωμολοχεύματα, ὡς Ἀπολλόδωρος ὁ Κυρηναῖος. | 274 |
R 607b | λακέρυζα.
μέγα κράζουσα. |
R 609a | ἐρυσίβην.
θηρίδιόν τι ἐν τῷ σίτῳ γιγνόμενον, ὃ λυμαίνεται τὸν καρπόν. τινὲς
δὲ νόσον ἐκ τοῦ περιέχοντος ἐπιγιγνομένην τοῖς σπέρμασιν. |
R 610e | σχολῇ.
νῦν ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς. σημαίνει δὲ καὶ τὴν περί τι προσεδρείαν καὶ
σπουδήν, καὶ τοὐναντίον τὴν ἀπό τινος ἀργίαν, ἔτι δὲ καὶ τὴν κατὰ τὴν
παιδευτικὴν ἐν λόγοις διατριβήν. |
R 611d | τὸν θαλάττιον Γλαῦκον.
τὸν Γλαῦκόν φασι Σισύφου καὶ Μερόπης εἶναι υἱόν, γενέσθαι δὲ
θαλάττιον δαίμονα. οὗτος γὰρ περιτυχὼν τῇ ἀθανάτῳ πηγῇ καὶ
κατελθὼν εἰς αὐτὴν ἀθανασίας ἔτυχεν, μὴ δυνηθεὶς δὲ ταύτην τισὶν |
| 5 | ἐπιδεῖξαι εἰς θάλασσαν ἐρρίφη. καὶ περιΐησι (sic: l. περίεισι) τοὺς
αἰγιαλοὺς πάντας καὶ τὰς νήσους ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἅμα τοῖς κήτεσι.
μαντεύεται δὲ πάντα φαῦλα· καὶ γὰρ ἐπιτηροῦσιν οἱ ἁλιεῖς νύκτα, καθ’
ἣν αὐτοῖς χρᾷ σὺν πατάγῳ πολλῷ, καὶ καταδῦντες εἰς τὸ κοῖλον τῆς
νεὼς ἐστραμμένης αὐτῆς, ἀόρατος γὰρ ὁ δαίμων αὐτοῖς, θυμιῶσιν, |
|---|
| 10 | ἐπευχόμενοι ἀπαλλαγὴν ὧν προαγορεύει. ὁ δὲ προσνηξάμενος τῇ
πέτρᾳ ὀλοφύρεται τὴν ἀθανασίαν Ἑλλάδι φωνῇ αἰολιζούσῃ καὶ προ‐
λέγει ζῴων καὶ καρπῶν φθοράν. οἱ δ’ ἀπεύχονται ἀπόσιτοι καὶ ἄποτοι
διατελοῦντες. |
|---|
R 612b | Ἄιδος κυνῆν.
νέφος τὴν ἄϊδος κυνέην φασὶν ἀθάνατον καὶ ἀφανές, ἤτοι ἀορασίαν,
ὃ περιβάλλονται οἱ θεοὶ ὅτ’ ἂν ἐθέλωσιν ἀλλήλοις μὴ γιγνώσκεσθαι. |
| εἴληπται δὲ εἰς παροιμίαν ἐπὶ τῶν ἀφανῶς τι ποιούντων. | 275 |
R 614b | ἀλλ’ οὐ μέντοι κτλ.
(1) ἀρχὴ τοῦ μύθου. (2) Ἦρ μέν ἐστιν ὁ τοῦ μύθου πατήρ, Ἀρμενίου
τοὔνομα υἱός, Πάμφυλος γένος. τοῖς δὲ μυθικοῖς πλάσμασι ποιητικῆς
χάριτος δεῖ καὶ τῶν τοῦ κάλλους σχημάτων, ὧν ἡ ποίησις διακορής. |
| 5 | καὶ τούτῳ τὸν Ἀλκίνου ἀπόλογον ἐνταῦθα παρειλεῖφθαί (sic: l.
παρειλῆφθαί) φαμεν, ἥ ἐστι τοῦ Ὀδυσσέως νέκυ〈ι〉α, καὶ τὰ ἐν Ἅιδου
θεάματα, τῷ ψυχούλκῳ τῶν σφαγίων χρησαμένου αἵματι. ὅθεν καὶ εἰς
παροιμίαν παρελήφθη τὸ τὸν περὶ τῶν ἐν Ἅιδου τί λέγοντα λέγεσθαι
Ἀλκίνου λέγειν ἀπόλογον. ἀντιπαρατείνεται οὖν τῷ Ἀλκινόου λόγῳ |
|---|
| 10 | ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως ῥηθέντι ὁ ὑπὸ τοῦ Ἠρός. πλὴν ἐκεῖ μὲν ὁ Ἀλκίνους
πρὸς εἰρήνην ὑπόκειται βλέπων καὶ τρυφήν· ἐνταῦθα δὲ γεννάδας τις
ὁ Ἦρ ἱστόρηται καὶ πολεμικός, καὶ μετὰ τὸ κατὰ τὸν πόλεμον ἀπο‐
θανεῖν ἃ χωρισθείσης αὐτῷ τῆς ψυχῆς ἴδοι ἐν Ἅιδου ἀπαγγέλλων
δείματα. |
|---|
R 616a | ἀσπαλάθων.
ἀσπάλαθός ἐστι φυτὸν ἀκανθῶδες. |
R 617c | Λάχεσιν μέν κτλ.
[Start of a diagram]Λάχεσις γεγονότα
Κλωθώ ὄντα
Ἄτροπος μέλλοντα[End of a diagram] |
R 621b | ἐπὶ τῇ πυρᾷ.
τέλος τοῦ μύθου. |
R 621b,bis | μῦθος ἐσώθη.
τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς προστιθέναι τοῖς μύθοις ἔθος ἦν ὅτι μῦθος
ἀπώλετο, δεικνύναι βουλομένοις ὡς ἄρα οἱ μῦθοι λέγουσι μὴ ὄντα, καὶ
ἅμα ἐρρέθησαν καὶ οὔκ εἰσι. Πλάτων δὲ τοὐναντίον πανταχοῦ σῴζεσθαί |
| 5 | τε καὶ σῴζειν φησὶ τοὺς μύθους τοὺς παρ’ αὐτῷ, μάλα γε εἰκότως. τῶν
γὰρ ὄντων εἰσὶν ἐξηγηταί, καὶ ὠφέλιμοι διὰ τοῦτο. τοὺς γὰρ πειθο‐
μένους αὐτοῖς ἐπανάγουσιν αὐτοφυῶς ἐπὶ τὴν τῶν ὄντων ἀλήθειαν,
καίπερ ἄνευ εἰκότων καὶ ἀποδείξεων διδάσκοντες, ὡς ἂν τοῖς ἀδιαστρό‐ |
|---|
| φοις ἡμῶν προλήψεσι περὶ τῶν πραγμάτων συνᾴδοντες. | 276 |
Ti t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΑΙΟΝ |
Ti hyp (t) | Ὑπόθεσις. |
| 1 | Σωκράτης εἰς Πειραιᾶ ἀφικόμενος τῆς τῶν Βενδιδίων ἑορτῆς ἕνεκα
καὶ πομπῆς διείλεκται περὶ πολιτείας ἐκεῖ πρός τε Πολέμαρχον τὸν
Κεφάλου καὶ Γλαύκωνα καὶ Ἀδείμαντον καὶ δὴ καὶ Θρασύμαχον τὸν
σοφιστήν· τῇ δὲ ὑστεραίᾳ τῆς ἡμέρας ταύτης ἐν ἄστει πρὸς Τίμαιον καὶ |
|---|
| 5 | Ἑρμοκράτη καὶ Κριτίαν καὶ τέταρτον ἐπὶ τούτοις ἄλλον ἀνώνυμον
διηγεῖται τὴν ἐν Πειραιεῖ ξυνουσίαν, ὡς ἐν τῇ Πολιτείᾳ ὑπόκειται,
διηγησάμενος δὲ παρεκάλεσε καὶ τοὺς ἄλλους †οἰκείους (l. οἰκείοις)
αὐτὸν ἀνταφεστιάσαι λόγοις τῇ ταύτης ὑστεραίᾳ. συνεληλύθασιν οὖν
ἀκροασόμενοί τε καὶ ἐροῦντες εἰς τήνδε τὴν ἡμέραν, τρίτην οὖσαν ἀπὸ |
|---|
| 10 | τῆς ἐν Πειραιεῖ συνουσίας. ἔν τε γὰρ τῇ Πολιτείᾳ τὸ “Κατέβην
χθὲς” εἴρηται (327 a), κἀνταῦθα (17 a) τὸ “τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων,
τὰ νῦν δὲ ἑστιατόρων”. πάρεισι δὲ εἰς τήνδε τὴν ἀκρόασιν οὐ πάντες,
ἀλλ’ ὁ τέταρτος δι’ ἀσθένειαν ἀπολείπεται. |
|---|
Ti 17a | ὁ δὲ δὴ τέταρτος κτλ.
ὁ Ἀττικός, φησὶν ὁ Πρόκλος, ὀρθῶς περὶ τοῦ τετάρτου τοῦδε
ἐπισημαίνεται. ἔοικεν γὰρ ὁ ἀπολειπόμενος οὗτος εἶναι τῶν μετὰ
Τιμαίου ξένων, διὸ καὶ ὁ Σωκράτης αὐτὸν ἐρωτᾷ τὸν Τίμαιον ὅπου ποτε |
| 5 | εἴη ὁ τέταρτος, καὶ ἐκεῖνος ὡς περὶ ἐπιτηδείου τινὸς ἀπολογεῖται,
τὴν ἀπουσίαν ἀναγκαίαν αὐτῷ καὶ ἀβούλητον δεικνύς. |
|---|
Ti 17b | ἀνταφεστιᾶν (sic F vulg. Procli (in lemmate): ἀντεφεστιᾶν
A codd. Procli, cf. Diehl ad loc., p. 24, 28).
ἀνταφεστιᾶν φησίν, ἀλλ’ οὐκ ἀνθεστιᾶν· ἡ γὰρ ἀφεστίασις τὴν
ὁλοτελῆ τῆς ἑστιάσεως ἀποπλήρωσιν συνείληφεν. |
Ti 18c | διὰ τὴν ἀήθειαν.
ὅτι τὸ ἄηθες εὐμνημόνευτον· κινεῖ γὰρ μᾶλλον τὴν φαντασίαν ὡς |
| παράδοξον, καὶ τὸν τύπον ἑαυτοῦ τρανέστερον ἡμῖν ἐντίθησιν. | 277 |
Ti 18e | τύχην ἡγουμένοις αἰτίαν.
ὑπὸ γὰρ τῶν ἀρχόντων κατὰ τὸ καθῆκον ἑκάστῳ λάθρᾳ τῶν κλήρων
γιγνομένων τῆς συνέρξεως καὶ οὐ φανερῶς, ὑπολαμβάνειν ἀνάγκη
τυχηρῶς τοὺς φαύλους συναρμόζεσθαι αὐτοὺς ταῖς φαύλαις καὶ οὐ |
| 5 | κατά τινα πρόνοιαν. |
|---|
Ti 19b | sqq. sigla. |
Ti 19b,bis | προσέοικεν δὲ δή (in mg. αʹ). |
Ti 19c | ταῦτ’ οὖν, ὦ Κριτία (" βʹ). |
Ti 19d | καὶ τὸ μέν κτλ. (" γʹ). |
Ti 19e | τὸ δὲ τῶν σοφιστῶν (" δʹ). |
Ti 19e,bis | καταλέλειπται δή (" εʹ). |
Ti 19b,ter | προσέοικεν δὴ κτλ.
ὅτι Σωκράτης ποθεῖ μετὰ τὴν πολιτείαν ταύτην ἰδεῖν κινουμένην
τὴν πόλιν τὴν κατὰ αὐτὴν εἰς ἀγῶνας καὶ ἄθλους, ἵνα μετὰ τὴν εἰρη‐
νικὴν ζωὴν ἣν παραδέδωκεν τὰς περιστατικὰς ἐνεργείας ἱστορήσῃ. |
Ti 19c,bis | ταῦτ’ οὖν ὦ Κριτία.
ὅτι τούς τε ἄνδρας καὶ τὴν πόλιν οὐκ ἔστιν ἱκανὸς Σωκράτης ἐγκω‐
μιάσαι. |
Ti 19d,bis | καὶ τὸ μὲν ἐμόν κτλ.
ὅτι οὐδὲ τῶν ποιητῶν οὐδεὶς ἱκανός. |
Ti 19e,ter | τὸ δὲ τῶν σοφιστῶν κτλ. |
| ὅτι οὐδὲ τὸ τῶν σοφιστῶν γένος. | 278 |
Ti 19e,quat | καταλέλειπται δή κτλ.
ὅτι μόνοι ἂν οἱ ἀκροαταὶ ποιήσαιεν ἀξίως τὸ σπουδαζόμενον ὑπὸ
Σωκράτους. |
Ti 20a | Τίμαιος ... Κριτίαν ... Ἑρμοκράτους.
Τίμαιος ἐκ Λοκρῶν τῶν Ἐπιζεφυρίων, τῆς ἐν Ἰταλίᾳ πόλεως,
φιλόσοφος Πυθαγόριος, ἔγραψε μαθηματικά τε καὶ περὶ φύσεως
σύγγραμμα τὸν Πυθαγορικὸν τρόπον. ἔνθεν ὁ Πλάτων καὶ τὸν |
| 5 | διάλογον εἰς αὐτὸν ἔγραψεν, καθὰ ὁ σιλλογράφος φησὶ περὶ αὐτοῦ
(Timo Phliasius fr. 54 Diels)—
πολλῶν δ’ ἀργυρίων ὀλίγην ἠλλάξατο βίβλον,
ἔνθεν ἀφορμηθεὶς τιμαιογραφεῖν ἐπεχείρει.
ἐκ ταύτης τῆς πόλεως καὶ Ζάλευκος ὁ νομοθέτης ἦν. ὁ δὲ Κριτίας ἦν |
|---|
| 10 | μὲν γενναίας καὶ ἁδρᾶς φύσεως, ἥπτετο δὲ καὶ φιλοσόφων συνουσιῶν,
καὶ ἐκαλεῖτο ἰδιώτης μὲν ἐν φιλοσόφοις, φιλόσοφος δ’ ἐν ἰδιώταις.
ἐτυράννευσεν δὲ καὶ αὐτὸς εἷς τῶν λʹ γεγονώς. ὁ δ’ Ἑρμοκρά|〈τησ〉
Συρακούσιός ἐστι στρατηγός, κατὰ νόμον ζῆν ἐφιέμενος· διὸ καὶ
πολιτικῆς πως μετεῖχεν καὶ φιλοσοφίας. |
|---|
Ti 20d | ἄκουε δή.
τοῦτο παροιμιῶδές ἐστιν ἐφ’ ὧν ἐκκαλέσασθαι βουλόμεθα τὸν
ἀκούοντα, ἴσον ὂν τῷ δέχου δὴ τὰ ἄξια ἀκοῆς. |
Ti 20d,bis | ἀτόπου.
ἄτοπον· ἢ τὸ θαύματος ἄξιον, ὡς νῦν, ἢ τὸ παράλογον, ἢ τὸ παρά‐ |
| δοξον, ἢ τὸ θαυμαστόν. | 279 |
Ti 20d,ter | τῶν ἑπτά. |
Ti 20d,ter,c1 | σοφοί
Θαλῆς
Σόλων
Χίλων |
| 5 | Πιττακός
Βίας
†Τελεόβουλος (l. Κλεόβουλος) |
|---|
| Περίανδρος | Column end |
Ti 20d,ter,c2 | πατέρες τούτων
Ἑξαμύου
Ἐξηκεστίδου
Δαμαγήτου |
| 5 | Ὑρραδίου
Τευταμίδου
Εὐαγόρου |
|---|
| Κυψέλου | Column end |
Ti 20d,ter,c3 | πατρίδες
Μιλήσιος
Ἀθηναῖος
Λακεδαιμόνιος |
| 5 | Μυτιληναῖος
Πριηνεύς
Λίνδιος |
|---|
| Κορίνθιος | Column end |
Ti 20e | οἰκεῖος.
λέγονται γὰρ οἰκεῖοι καὶ οἱ συγγενεῖς. |
Ti 20e,bis | Δρωπίδου τοῦ προπάππου.
[Start of a diagram]Ἐξηκεστίδης
Σόλων
Δρωπίδης οὗ |
| 5 | Κριτίας ὁ πρῶτος
Κάλλαισχρος οὗ
Κριτίας ὁ δεύτερος
Γλαύκων
Χαρμίδης |
|---|
| 10 | Περικτιόνη
Πλάτων
Γλαύκων
Ἀδείμαντος[End of a diagram] |
|---|
Ti 20e,ter | ἐν τῇ ποιήσει.
εἰπέμεναι Κριτίῃ ξανθότριχι πατρὸς ἀκούειν· |
| οὐ γὰρ ἁμαρτινόῳ πείσεται ἡγεμόνι (Solon fr. 18 Diehl). | 280 |
Ti 21a | Κριτίας.
ὁ παλαιὸς δηλαδή. |
Ti 21b | ἡ δὲ Κουρεῶτις κτλ.
Ἀπατούρια ἑορτὴ Ἀθήν〈η〉ισιν εἰς Διόνυσον, ἐκ τοῦδε· Μελάνθιος
ἀντὶ Θυμοίτου τοῦ βασιλέως Ἀθηναίων Ξανθίῳ μονομαχῶν τῷ Βοιωτῷ
ἀπατήσειεν αὐτὸν εἰπών· “Παρὰ τὴν ὁμολογίαν, ὦ Ξάνθιε, δεύτερος |
| 5 | ἥκεις.” τοῦ δὲ Ξανθίου ἐπιστραφέντος ἵν’ ἴδοι τὸν δεύτερον, αὐτὸν μὲν
μηδένα ἰδεῖν, Μελάνθιον δὲ τοῦτον ἐξ ἐπιδρομῆς ἀνελεῖν, καὶ οὕτως
ἐξ ἀπάτης νικῆσαι Ἀθηναίους, ὑπὲρ Οἰνόης πολεμοῦντας Βοιωτοῖς.
ἑώρταζον δὲ ἡμέρας τρεῖς, ὧν ἡ αʹ ἐκαλεῖτο ἀνάρρυσις· τὰ γὰρ θύματα
λέγεται ἀναρ〈ρ〉ύματα παρὰ τὸ ἄνω ἐρυόμενα θύεσθαι· καὶ γὰρ |
|---|
| 10 | ἐν ταύτῃ πολλὰ ἐθύετο· ἡ δὲ βʹ δορπία, καθ’ ἣν εὐωχίαι καὶ δεῖπνα
πολλά, ἡ δὲ γʹ κουρεῶτις· ἐν ταύτῃ γὰρ τοὺς κούρους ἐνέγραφον
εἰς τοὺς φράτερας, τριετεῖς ἢ τετραετεῖς ὄντας. ἐν ᾗ καὶ τῶν παίδων
οἱ ἐντρεχέστεροι ποιήματα ἄττα ᾖδον, τὰ τῶν παλαιῶν ῥαψῳδοῦντες. |
|---|
Ti 21b,bis | φρατέρων.
Ἀθήνῃσιν αἱ φυλαὶ μετὰ μὲν Ἴωνα δʹ, ἀπὸ δὲ Κλεισθένους ιʹ, μετὰ
δὲ ταῦτα ιβʹ. διῃρέθη δ’ ἑκάστη εἰς τρία, καὶ τὸ τρίτον ἐκλήθη τριττύς, |
| εἶτα πατριὰ καὶ φρατρία, καὶ φράτορες (sic) οἱ εἰς τὴν αὐτὴν φυλὴν | 281 |
| 5 | ταττόμενοι καὶ φρατρίαν ὡς ἀλλήλοις συγγενεῖς, καὶ εἰς τούτους
τοὺς φράτερας (sic) ἡ ἐγγραφὴ τῶν κόρων ἐγίγνετο. |
|---|
Ti 21d | τί κτλ.
τί, τὸ ἔργον· πῶς, τίνα τρόπον· παρὰ τίνων, τῶν διασωσαμένων
αὐτὸ μέχρι τῆς Σόλωνος ἀκοῆς. |
Ti 21e | νομός.
ἀπὸ τοῦ νενεμῆσθαι τὴν γῆν οὕτω λέγεται. |
Ti 21e,bis | Σάϊς.
(1) ἐκ τῶν Μανεθὼ Αἰγυπτιακῶν (F H G II 570, 49) ιζη δυναστεία
ποιμένες ἦσαν ἀδελφοὶ Φοίνικες ξένοι βασιλεῖς, οἳ καὶ Μέμφιν εἷλον,
ὧν αʹ Σαΐτης ἐβασίλευσεν ἔτη ιθʹ, ἀφ’ οὗ καὶ ὁ Σαΐτης νόμος (sic; |
| 5 | l. νομὸς) ἐκλήθη, οἳ καὶ ἐν τῷ Σεθροΐτῃ νόμῳ (sic) πόλιν ἔκτισαν, ἀφ’
ἧς ὁρμώμενοι Αἰγυπτίους ἐχειρώσαντο· βʹ τούτων Βνῶν ἔτη μʹ, γʹ
Ἀρχάης ἔτη λʹ, δʹ Ἄφωρις ἔτη ιδʹ· ργʹ· ὁ δὲ Σαΐτης προσέθηκεν τῷ
μηνὶ ὥρας ιβʹ, ὡς εἶναι ἡμερῶν λʹ, καὶ τῷ ἐνιαυτῷ ἡμέρας ϛʹ, καὶ
γέγονεν ἡμερῶν τξεʹ. (2) ση〈μείωσαι〉 ὅτι τὴν Σάιν ἀκίνητόν φησιν |
|---|
| 10 | ὑπὸ σεισμῶν. διὸ καὶ Αἰγύπτιοι εἰς τὴν Ἄρκτον αὐτὴν ἱερατικῶς
ἀναπέμπουσιν, ὡς μετέχουσάν τινος ἐκεῖθεν ἀπορροίας, διὰ τὸν περὶ
τὸν πόλον τόπον δεξαμένην ἑδραίαν στάσιν. |
|---|
Ti 22a | περὶ Φορωνέως.
Φορωνεὺς Ἰνάχου καὶ Μελίας, Ἀργείων βασιλεύς. Νεόβη (sic) δὲ |
| τούτου παῖς καὶ Τηλοδίκης τῆς Ξούθου. Δευκαλίων δὲ καὶ Ἐπι‐
μηθεὺς Προμηθέως καὶ Κλυμένης. Πύρρα δὲ Ἐπιμηθέως καὶ Πανδώ‐ | 282 |
| 5 | ρας τῆς ὑπὸ θεῶν πεπλασμένης. |
|---|
Ti 22a,bis | κατακλυσμόν.
ὅτι τρεῖς ἱστοροῦσι γενέσθαι κατακλυσμούς, πρῶτον τὸν ἐπὶ Ὠγύγου,
ὃς ἦν τῆς Ἀττικῆς βασιλεύς, δεύτερον τὸν ἐπὶ Δευκαλίωνος, ὅτε καὶ τὰ
κατὰ τὴν Θετταλίαν ὄρη διέστη καὶ τὰ ἐκτὸς Ἰσθμοῦ καὶ Πελοπον‐ |
| 5 | νήσου συνεχύθη πάντα, τρίτον τὸν ἐπὶ Δαρδάνου τοῦ Διὸς καὶ Ἠλέκτρας
τῆς Ἄτλαντος, ὃς Δάρδανος ἐβασίλευσε μετὰ τὸν κατακλυσμὸν τῆς
ἀντίπερα Σαμοθρᾴκης ἠπείρου, διὰ σχεδιᾶς (sic: l. σχεδίας) αὐτόσε
κομισθείς. |
|---|
Ti 22b | τινα ... τῶν ἱερέων.
Πατενεΐτ τοὔνομα. |
Ti 22c | τὸ γὰρ οὖν κτλ.
ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους γενέσθαι φασὶ τόν τε περὶ Θεσσαλίαν καὶ
τοὺς ἐκείνῃ τόπους κατακλυσμόν, καὶ τὴν ἐν Αἰθιοπίᾳ ὑπὸ τοῦ Φαέθον‐
τος ἐκπύρωσιν. |
Ti 22d | παράλλαξις.
παράλλαξιν τὴν ἀσυμμετρίαν τῶν ἐν γῇ πρὸς τὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
ἡκούσας εἰς αὐτὴν ἀπορροίας φησίν· συμμέτρως γὰρ ἔχοντα διαμένει,
ἀσυμμέτρως δέ, φθείρεται. ἢ τὸν τῶν οὐρανίων ποικίλον σχηματισμόν· |
| 5 | οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ κατ’ οὐρανὸν περὶ γῆν ἰόντες, καὶ ἄλλοτε ἄλλα
σχήματα δεικνύντες διὰ τὰς ποικίλας νοήσεις τῶν ψυχῶν· γράμματα
γὰρ ἐκείνων τὰ σχήματά ἐστι καὶ τύποι τινὲς δραστήριοι δι’ ἐκείνους. |
|---|
Ti 22d,bis | λυόμενος. |
| Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ λύων τῆς ἀπορίας ὁ Νεῖλος ἡμᾶς. | 283 |
Ti 22e | κατὰ δὲ τήνδε κτλ.
κατὰ τὴν ἄνω Αἴγυπτον δῆλον ὅτι· κατὰ γὰρ τὴν κάτω, ἣν ἔργον τοῦ
ποταμοῦ φησιν Ἀριστοτέλης (Meteor. 351 b 29), ὄμβροι εἰώθασι
γίνεσθαι. ἐπανιέναι δὲ λέγει οὐ τὸ κάτωθεν ἀναβλυσθαίνειν, ἀλλὰ τὸ τὸ |
| 5 | ὕδωρ ἀλλαχόθεν αὐξόμενον ἀνωτέρω τῆς γῆς χωρεῖν, ὑδάτων καταρ‐
ρηγνυμένων εἰς τὸν Νεῖλον ἐξ ἄλλων τόπων τῶν κατὰ τὰ Σεληναῖα
ὄρη, ἀφ’ ὧν αἱ τούτου πηγαί, ἐκ τῆς γιγνομένης ἐν αὐτοῖς πιλήσεως
τῶν νεφῶν ὑπὸ τῶν Ἐτησίων ἀνέμων, ὡς Θεόφραστός φησι. ταῦτα
δὲ τὰ ὄρη ὑψηλότατά ἐστι. |
|---|
Ti 23a | καί τινα διαφορὰν ἄλλην ἔχον.
ἀντὶ τοῦ παραδόξως ἐκβεβηκός. |
Ti 23a,bis | δι’ εἰωθότων ἐτῶν.
ὅτι κατά τινας ἐπιτελοῦνται περιφορὰς καὶ αἱ τοιαῦται φθοραί,
ἐχούσας τινὰ καὶ αὐτὰς ἀκολουθίαν πρὸς τὴν ὅλην τοῦ θείου γενητοῦ
περίοδον (Rep. 546 b). |
Ti 23e | Γῆς τε καὶ Ἡφαίστου.
Ζεὺς Μήτιδι συνελθὼν καὶ γενομένην ἔγκυον καταπίνει, ἐπείπερ
ἔλεγεν παῖδα γεννήσειν μετὰ τὴν μέλλουσαν ἐξ αὐτῆς γεννᾶσθαι κόρην,
ὃς δυναστεύσει οὐρανοῦ. ὡς δ’ ὁ καιρὸς τῆς ταύτης ἐνέστη γεννήσεως, |
| 5 | δεῖται Ἡφαίστου πρὸς τοῦτο συνεργοῦ, ὡς κατὰ τῆς κεφαλῆς πλήξειεν |
|---|
| αὐτόν· ἐπὶ ταύτης γὰρ ἐκυοφόρει τὸ ἔμβρυον. ὁ δὲ οὐκ ἄλλως ὑπακοῦσαι
κατένευσεν, εἰ μὴ τῇ γεννωμένῃ συγχωρηθείη συνελθεῖν εἰς εὐνήν.
ὑποστάντος δὲ τοῦ Διός, πελέκει πλήττει τούτου τὴν κεφαλὴν Ἥφαι‐
στος. καὶ γεννᾶται μὲν οὕτως ἐξ αὐτῆς Ἀθηνᾶ, ἐπιδιώκων δ’ αὐτὴν | 284 |
| 10 | Ἥφαιστος ἀποσπερμαίνει μὲν εἰς τὸν ταύτης μηρόν, ἡ δὲ λαβοῦσα
ἔριον τὸ σπέρμα ἐξέμαξεν ἔρριψέ τε εἰς γῆν. καὶ οὕτως ἀπὸ τοῦ ἐρίου
καὶ τῆς χθονὸς δρακοντόπους ἄνθρωπος ἐγένετο, Ἐριχθόνιος τοὔνομα.
τοῦτο οὖν ἐνταῦθά φησιν, ὅτι Ἀθηναῖοι τοῦτον λέγουσι γενέσθαι παρ’
αὐτοῖς αὐτόχθονα. |
|---|
Ti 24a | παραδείγματα.
παραδείγματα νῦν, ὥς φησι Πρόκλος, τὰς εἰκόνας καλεῖ, ἐπείπερ
αὗται γίγνονται παραδείγματα τοῖς ἀπ’ αὐτῶν ἀναπεμπομένοις, καὶ
δι’ αὐτῶν τὰ πρῶτα γιγνώσκουσιν. |
Ti 24a,bis | πρῶτον μέν (in mg. αʹ).
μετὰ δέ (" βʹ).
τό τε τῶν (" γʹ).
καὶ τὸ τῶν (" δʹ). |
| 5 | τό τε τῶν (" εʹ). |
|---|
Ti 24b | τὸ μάχιμον (" ϛʹ).
τὸ δ’ αὖ (" ζʹ).
τὰ ἐν τῇ πόλει γένη
αʹ ἱερατικόν |
| 5 | βʹ δημιουργικόν
γʹ νομευτικόν
δʹ θηρατικόν
εʹ γεωργικόν
ϛʹ μάχιμον |
|---|
| 10 | ζʹ φρονήσεως ἐπιμελόμενον |
|---|
Ti 24c | μαθήματα.
γεωμετρία, ἀστρονομία, λογιστική, ἀριθμητική, καὶ αἱ ταύταις |
| συγγενεῖς. | 285 |
Ti 24e | Εὐρώπην.
Εὐρώπη κέκληται ἀπὸ Εὐρώπης τῆς Ἀγήνορος ἢ Φοίνικος ἢ Τιτυοῦ,
Ἀσία δὲ ἀπὸ Ἀσίας τῆς Οὐρανοῦ καὶ Γῆς, Λιβύη δὲ ἀπὸ Λιβύης
τῆς Ἐπάφου, βασιλέως Αἰγύπτου, καὶ Μέμφεως τῆς Νείλου· οἱ δὲ |
| 5 | Ἀμφιρροῆς. |
|---|
Ti 24e,bis | Ἀτλαντικοῦ πελάγους.
τὸν Ἡρακλέα λόγος πολλὰς ἀβάτους διαπορευθέντα εἰς τὸν Ἄτλαντα,
τὸ ὄρος, ἐξ οὗ καὶ τὸ πέλαγος ὠνομάσθη, ἐλθεῖν· ὃ ἐξ Ἄτλαντος τοῦ
Ποσειδῶνος καὶ Κλειτοῦς καλεῖται, ὃ διὰ τὸ ὕψος ἐπ’ αὐτοῦ φέρεσθαί |
| 5 | φασι τὸν οὐρανόν. καὶ γὰρ τοῦ αἰθέρος αὐτοῦ λέγει Μάρκελλος
(F H G IV 443, 2) τὴν τοῦδε ψαύειν κορυφήν. καὶ σκιὰν ἐκπέμπειν
ἄχρι πεντακισχιλίων σταδίων· ἀπὸ γὰρ θʹ ὥρας ἡμερινῆς κρύπτεσθαι
τὸν ἥλιον ὑπ’ αὐτοῦ μέχρι τελέας καταδύσεως, καὶ ὁ Ἄθως ἐπὶ ἑπτα‐
κοσίους σταδίους ἕως Λήμνου σκιάζει. Πτολεμαῖος δὲ (IV 8, 2; |
|---|
| 10 | errat Proclus) τὰ Σεληναῖα ὄρη τὸ | 〈ὕψοσ〉 ἄπλετον ἔχειν φησί. καὶ
Ἀριστοτέλης (Meteor. 350 a, 31) τοῦ Καυκάσου τὴν κορυφὴν τὸ
τρίτον μετὰ δυσμὰς καὶ τὸ γʹ πρὸ ἀνατολῶν μέρος τῆς νυκτὸς ὑπὸ τῶν
ἡλιακῶν ἀκτίνων καταυγάζεσθαι. |
|---|
Ti 24e,ter | Ἡρακλέους στήλας.
Ἡρακλῆς ἧκεν μὲν εἰς Ἐρύθειαν, ἣ νῆσός ἐστιν Ὠκεανοῦ κειμένη
πλησίον, ἣ νῦν Γάδειρα καλεῖται, ἐπὶ δὲ τῷ τὰς βοῦς ἀγαγεῖν Γηρυόνου
τοῦ Χρυσάορος καὶ Καλλιρρόης (sic) τῆς Ὠκεανοῦ, ὃς ἦν τρία σώματα |
| 5 | ἔχων συμφυέντα εἰς ἓν ἀπὸ λαγόνος τε καὶ μηρῶν, εἶχεν δὲ βοῦς |
|---|
| φοινικᾶς, βούκολον Εὐρυτίωνα, κύνα φύλακα †Ὄρθον δικέφαλον, τὸν
Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος. δι’ Εὐρώπης οὖν πορευθεὶς Λιβύης ἐπέβη, καὶ
παρελθὼν Ταρτησσὸν ἵστησι μὲν σημεῖα τῆς πορείας ἐπὶ τῶν ὅρων
Εὐρώπης καὶ Λιβύης ἀντιστοίχους δύο στήλας, ἐλαύνει δὲ πρὸς | 286 |
| 10 | Εὐρυσθέα τὸν Τίρυνθος βασιλέα τὰς βοῦς, ᾗ προσετάγη ὑπ’ αὐτοῦ. |
|---|
Ti 24e,quat | ἡ δὲ νῆσος.
ὅτι μὲν ἐγένετο τοιαύτη τις νῆσος καὶ τηλικαύτη, δηλοῦσί τινες τῶν
ἱστορούντων τὰ περὶ τῆς ἔξω θαλάσσης. εἶναι γὰρ καὶ ἐν τοῖς αὐτῶν
χρόνοις ἑπτὰ μὲν νήσους ἐν ἐκείνῳ τῷ πελάγει Περσεφόνης ἱεράς, |
| 5 | τρεῖς δὲ ἄλλας ἀπλέτους, τὴν μὲν Πλούτωνος, τὴν δὲ Ἄμμωνος,
μέσην δὲ τούτων ἄλλην Ποσειδῶνος χιλίων σταδίων τὸ μέγεθος, καὶ
τοὺς οἰκοῦντας ἐν αὐτῇ μνήμην ἀπὸ τῶν προγόνων διασῴζειν περὶ
τῆς Ἀτλαντίδος, ὄντως γενομένης νήσου ἐκεῖ παμμεγεθεστάτης, ἣν
ἐπὶ πολλὰς περιόδους δυναστεῦσαι πασῶν τῶν ἐν τῷ Ἀτλαντικῷ |
|---|
| 10 | πελάγει νήσων, Ποσειδῶνος καὶ αὐτὴν οὖσαν ἱεράν. ταῦτα μὲν οὖν
Μάρκελλος ἐν τοῖς Αἰθιοπικοῖς (F H G IV 443, 1) γέγραφεν, ἡμεῖς
δὲ ἀπὸ τῶν Πρόκλου ἐξελόντες παρεθέμεθα. |
|---|
Ti 25a | βασιλέων.
δέκα γὰρ βασιλεῖς ἦσαν ἐν αὐτῇ, τεχθέντες δίδυμοι πεντάκις· καὶ
τἆλλα δὴ τὰ ἐνταῦθα λεγόμενα ἐν τῷ Κριτίᾳ (113 b sqq.) διαρρήδην
ἱστόρηται. Ποσειδῶνος δὲ καὶ Κλειτοῦς οὗτοι, ὧν ὁ πρῶτος, ὡς ὁ |
| 5 | Πρόκλος φησί, Ἄτλας ἐκαλεῖτο, ἐξ οὗ καὶ ἡ νῆσος ὠνόμασται. |
|---|
Ti 25b | Αἴγυπτον ... Τυρρηνίας.
Αἴγυπτος κέκληται ἀπὸ Αἰγύπτου τοῦ Βήλου καὶ Ἀγχιρόης τῆς
Νείλου, τοῦ βασιλέως Αἰγυπτίων. τοῦτον ὁ πατὴρ ἐν Ἀραβίᾳ κατ‐
οικίζει. ὁ δὲ καταστρεψάμενος τὴν Μελαμπόδων χώραν ἀφ’ ἑαυτοῦ |
| 5 | ὠνόμασεν Αἴγυπτον. Τυρρηνία δὲ ἀπὸ Τυρρηνοῦ τοῦ Ἄγρωνος,
τοῦ Ἄτυος, τοῦ Λυδοῦ· καὶ δὴ καὶ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος. οὗτος
κατὰ χρησμὸν ἐκ Λυδίας ἀπάρας εἰς τούσδε ἀφίκετο τοὺς τόπους,
ἐκ Σαρδοῦς τε τῆς αὐτοῦ γυναικός, ἀφ’ ἧς καὶ κατὰ Λυδίαν Σάρδεις |
|---|
| ἡ πόλις, καὶ ἡ ἀργυρόφλεψ νῆσος τὸ πρίν, Σαρδὼ νῦν ὀνομάζεται. | 287 |
Ti 25c | σεισμῶν.
Πρόκλου. ὅτι ὅπου ἅμα σεισμῷ γίνεται κατακλυσμός, κῦμα τούτου
τοῦ πάθους αἴτιον. ὅτ’ ἂν γὰρ τὸ τὸν σεισμὸν ποιοῦν πνεῦμα, μηδέπω
ῥέον ὑπὸ γῆν, τὴν θάλατταν ὑπό τινος ἐναντίου πνεύματος αὐτῷ |
| 5 | κινουμένην, ἐξ ἐναντίας φερόμενον ἀπῶσαι μὲν εἰς τοὐπίσω μὴ δυνηθῇ
διὰ τὸν προωθοῦντα ἄνεμον αὐτήν, ἱστᾷ δὲ καὶ ἐμποδίζον αὐτῆς τὴν
πρόοδον αἴτιον γίγνεται τοῦ πολλὴν ὠθουμένην ὑπὸ τοῦ ἐναντίου
τούτῳ πνεύματος ἀθροισθῆναι, τότε δή, πολλῆς τῆς θαλάττης γενο‐
μένης διὰ τὸ ἀπ’ ἐναντίας ὠθοῦν, αὐτὸ μὲν ὑπὸ γῆν ἔδυ, τῆς ῥοῆς |
|---|
| 10 | ἀθρόας ἐπιχυθείσης, καὶ ἐποίησεν τὸν σεισμόν, ἡ δὲ θάλασσα ἐπέκλυσε
τὸν τόπον. τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον καὶ περὶ Ἀχαίαν γενέσθαι τὸν
σεισμὸν ἅμα καὶ τὴν τοῦ κύματος ἔφοδον τοῦ ἐπικλύσαντος τὰς παρα‐
θαλασσίους πόλεις, βοῦραν καὶ Ἑλίκην. |
|---|
Ti 25d | κάρτα.
λίαν, μεγάλως. |
Ti 25d,bis | ὃν ἡ νῆσος κτλ.
τοῦτο καὶ οἱ τοὺς ἐκείνῃ τόπους ἱστοροῦντες λέγουσιν, ὡς πάντα
τεναγώδη τὸν ἐκεῖ εἶναι χῶρον. τέναγος δέ ἐστιν ἰλύς τις ἐπιπολά‐
ζοντος ὕδατος οὐ πολλοῦ καὶ βοτάνης ἐπιφαινομένης τούτῳ· ἢ πηλώδη |
| 5 | πελάγη· ἢ διάβροχοι ἢ κάθυγροι τόποι. | 288 |
|---|
Ti 38a | ἐν χρόνῳ (ἐν τῷ A, sed τῷ in ras.).
ἔν τινι. |
Ti 41a | θεοὶ θεῶν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὴν τοῦ δημιουργοῦ δημηγορίαν. |
Ti 52e | πλοκάνων (πλοχάνων A, sed χ in ras).
πλόχανόν ἐστι πλέγμα τι, ᾧ ὁ σῖτος καθαίρεται. |
Ti 76a | λέμμα.
λέμμα· φλοιός, λέπισμα. |
Ti 81b | δρυόχων.
τὰ στηρίγματα τῆς πηγνυμένης νεὼς δρυόχους φασίν. |
Ti 84b | εὐρῶτος.
σεσηπυίας ὑγρότητος. |
Ti 84b,bis | σφακελίσαν.
σφακελισμός ἐστι σῆψις μυελοῦ, καὶ σφάκελος ἡ μετὰ σπασμοῦ τῆς
χολῆς πρόεσις, ὁ δὲ σπασμὸς οὗτος μετὰ φλεγμονῆς. ἰατροὶ δὲ τὴν
μελανίαν ἢ τὴν σφοδρὰν ὀδύνην, ἔνιοι δὲ τὴν τῶν ὀστέων σῆψιν. |
| 5 | λέγεται δὲ καὶ ὁ σφυγμὸς καὶ ὁ παλμός, ἀλλὰ καὶ ὁ μέσος τῆς χειρὸς |
|---|
| δάκτυλος. | 289 |
Criti t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΙΤΙΑΝ |
Criti 108d | μελλητέον.
ὑπερθετέον. |
Criti 109c | ἐκ πρύμνης.
σημείωσαι τὸ ἐκ πρύμνης, οἶμαι, τὸ ἔνδοθεν. |
Criti 110a | Κέκροπός τε κτλ.
οὗτοι πάντες Ἀθηναίων βασιλεῖς. |
Criti 110d | Ἰσθμόν.
Ἰσθμὸς γῆ στενὴ ἀμφιθαλάσσιος καθ’ ἣν ἡ Ἀχαία τῇ Πελοποννήσῳ
συνάπτεται. |
Criti 110e | Κιθαιρῶνος ... Πάρνηθος.
Κιθαιρὼν ὄρος Βοιωτίας, Πάρνης δὲ ὄρος μεταξὺ Ἀττικῆς καὶ
Βοιωτίας, πλησίον Πανάκτου. |
Criti 110e,bis | Ὠρωπίαν.
Ὠρωπὸς πόλις Βοιωτίας. |
Criti 110e,ter | Ἀσωπόν.
Ἀσωπὸς ποταμὸς Βοιωτίας. |
Criti 111c | φελλέως.
φελλεὺς τόπος σκληρὸς ποσῶς καὶ πετρώδης, †συνεργὴς (l. δυσεργὴς)
δέ. οἱ δὲ τὸν ἐξ ἐπιπολῆς πετρώδη. |
Criti 111c,bis | σᾶ.
σᾶ τὰ σῶα μονοσυλλάβως Ἀττικοί, καὶ τὸν σῶον σῶν. καὶ ἡ σώα |
| σᾶ παρ’ αὐτοῖς. | 290 |
Criti 112a | Ἠριδανὸν ... Ἰλισόν.
Ἠριδανὸς καὶ Ἰλισσὸς καὶ ἀλλαχοῦ μέν, ἀλλ’ οὗτοι ἐν τῇ Ἀττικῇ. |
Criti 112a,bis | Πύκνα.
Πνὺξ τόπος Ἀθήνῃσιν ἐν ᾧ ἐκκλησίαι ἐγίγνοντο πάλαι μὲν πᾶσαι,
ὕστερον δὲ ἅπαξ, ὅτ’ ἂν τὸν στρατηγὸν χειροτονῶσιν. ἐκλήθη δὲ οὕτως
ἤτοι ἀπὸ τοῦ πυκνοῦσθαι τὸν ὄχλον ἐκεῖ, ἢ ἀπὸ τοῦ πυκνὰ εἶναι τὰ |
| 5 | περὶ αὐτὴν οἰκήματα. |
|---|
Criti 112a,ter | Λυκαβηττόν.
ὄρος τῆς Ἀττικῆς. εἴρηται δὲ οὕτως διὰ τὸ λύκοις πληθύειν. |
Criti 112b | συσσίτια.
τὰ δεῖπνα ἃ κοινῇ ποιοῦνται Λακεδαιμόνιοι. καλεῖται δὲ καὶ φιλίτια, |
| ἐπειδὴ φιλίας συναγωγά ἐστι. | 291 |
Criti 112d | εὐκράς.
εὐκράς· εὔκρατος ἢ εὐκέφαλος, ὡς Εὐριπίδης Ἀντιόπῃ. |
Criti 113d | Εὐήνωρ μὲν ὄνομα κτλ.
[Start of a diagram]Εὐήνωρ Λευκίππη
ἐξ ὧν
Ποσειδῶν Κλειτώ |
| 5 | ἐξ ὧν
Ἄτλας Γάδειρος
Ἀμφήρης Εὐαίμων
Μνησεύς Αὐτόχθων
Ἐλάσιππος Μήστωρ |
|---|
| 10 | Ἀζάης Διαπρεπής[End of a diagram] |
|---|
Criti 115b | ἀκροδρύων.
ἀκρόδρυα κοινῶς οἱ τῶν δένδρων καρποί. |
Criti 115b,bis | μεταδόρπια.
ἐπίδειπνα. |
Criti 115d | τρίπλεθρον.
τὸ πλέθρον ἐστὶ †ποδῶν (l. πήχεων) ξϛʹ δίμοιρον. |
Criti 115d,bis | σταδίων.
στάδιόν ἐστι μέρος τί μιλίου ἕβδομον τεσσαρεσκαιδέκατον (sic)· τὸ |
| γὰρ μίλιόν ἐστι ζ𐅵 στάδια. | 292 |
Criti 116c | ἐφίτυσαν.
φιτῦσαι ἐπὶ τοῦ πατρός· γεννῆσαι ἐπὶ μητρός. καὶ τὸ γέννημα
φῖτυ: Εὔπολις Αὐτολύκῳ (fr. 49 Kock)—
ἀτὰρ ἤγαγες καινὸν φῖτυ τῶν βοῶν. |
Criti 118b | ὑμνεῖτο (ὕμνει τὸ A: ὑμνεῖ τὸ F).
ὀδύρεται νῦν. σημαίνει δὲ καὶ τὸ μέμφεται καὶ λοιδορεῖ κατ’
εὐφημισμόν. |
Criti 120a | καθαγίζοιεν.
καθιερώσωσιν. |
Min t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΙΝΩΑ |
Min 315b | Καρχηδόνιοι.
Καρχηδὼν ἐν Λιβύῃ πόλις διάσημος, ἧς οἱ πολῖται οὗτοι. |
Min 315c | Ἀθάμαντος.
Ἀθάμας Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος καὶ Αἰναρέτης τῆς Δηϊμάχου, βασι‐
λεύων Βοιωτίας, ἐκπίπτει διά τινας τύχας αὐτῆς· ᾧπερ ὁ Πύθιος χρᾷ
ἐκεῖσε κατοικεῖν οὗ ὑπ’ ἀγρίων ζῴων ξενισθῇ. ἐλθόντος δὲ καθ’ ἣν |
| 5 | χώραν λύκοι κρέα προβάτων διενέμοντο, αὐτοὺς μὲν διὰ δέος φασὶ
φυγεῖν, συνέντα δὲ τοῦτον οἰκῆσαί τε αὐτοῦ, καὶ τῇ Ἀθαμαντίᾳ καὶ
τοῖς ἀπ’ αὐτοῦ τῆς οἰκείας κλήσεως μεταδοῦναι. |
|---|
Min 315c,bis | ἐγχυτιστρίας.
τὰς χοὰς τοῖς τετελευτηκόσιν ἐπιφερούσας, ὡς ἐπὶ τοῦδε. ἔλεγον |
| δὲ καὶ τὸ βλάψαι καταχυτρίσαι, ὡς Ἀριστοφάνης (fr. 793 Kock).
λέγονται δὲ καὶ ὅσαι τοὺς ἐναγεῖς καθαίρουσιν, αἷμα ἐπιχέουσαι τοῦ | 293 |
| 5 | ἱερείου. ἔτι δὲ καὶ αἱ θρηνήτριαι, καὶ δὴ καὶ αἱ μαῖαι αἱ ἐκτιθεῖσαι ἐν
χύτραις τὰ βρέφη. |
|---|
Min 316a | ἀλλά.
τὸ ἀλλά· λαμβ〈άν〉εται καὶ ἀντὶ τοῦ ἔστω, καὶ ἀντὶ τοῦ ὅτ’ ἂν δέ,
καὶ ἀντὶ τοῦ ἔπειτα δέ. |
Min 318a | παιδοτρίβης.
ὁ ἀλείπτης ἢ γυμναστής. |
Min 318b | Μαρσύας.
Μαρσύας Ὑάγνιδος ὁ πρῶτος μετὰ Ἀθηνᾶν αὐλῶν εὑρέτης, εἶτα
Φρυγίου καὶ Μιξολυδίου ἁρμονίας. οὗτος ἐς τοσοῦτον προῆλθεν
αὐλητικῆς ὡς περὶ αὐτῆς ἐρίσαι Ἀπόλλωνι, τοῦ πλεονεκτήσαντος τὴν |
| 5 | κρίσιν ποιουμένων Μουσῶν, καὶ δὴ νικηθεὶς ὑπ’ αὐτοῦ δίδωσι δίκην
τῆς ἥττης τὸ δέρμα δαρείς· οὗ δὴ ἀπὸ τοῦ σώματος ῥυέντος αἵματος
ποταμὸς προῆλθεν ὁ τούτῳ ὁμώνυμος. Ὄλυμπον δέ τινες οὐ Φρύγα,
Μυσὸν δέ φασιν, καὶ τοῦτον γενέσθαι πρῶτον κρουμάτων εὑρετήν. |
|---|
Min 318b,bis | παιδικά.
καὶ ἐπὶ θηλειῶν καὶ ἐπὶ ἀρρένων, ὡς νῦν, ἡ λέξις εὕρηται ἐρρωμένων
(sic), κατὰ μεταφορὰν δὲ τὴν ἀπὸ τούτων, καὶ ἐπὶ πάντων τῶν σπουδα‐
ζομένων πάνυ· ὡς αὐτὸς οὗτος ὁ Πλάτων ἐν Φαίδρῳ (236 b)· “Ἐ‐ |
| 5 | σπούδακας, ὦ Φαῖδρε, ὅτι σου τῶν παιδικῶν ἐπελαβόμην, ἐρεσχηλῶν
σε.” ἡ δὲ λέξις ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐπὶ τῶν ἀσελγῶς ἐρρωμένων (sic). |
|---|
Min 319b | ἐννέωρος.
ἐνναέτης· ὧρος γὰρ ὁ ἐνιαυτός. ἢ οὖν ἀπὸ ἐννέα ἐτῶν ἄρξας, ἢ |
| ἐννέα ἔτη βασιλεύων. | 294 |
Min 319e | συμπαιστήν.
συμπαίγμονα. |
Min 321a | ἐντείνοντες.
πληγὰς διδόντες. |
Min 321a,bis | τοὺς δασμούς.
Αἰγέως τοῦ Πανδίονος βασιλεύοντος Ἀθηνῶν, κατὰ τὴν τῶν
Παναθηναίων ἑορτὴν Ἀνδρόγεως ὁ Μίνω πάντας ἀγῶνας νικᾷ.
τοῦτον Αἰγεὺς στέλλει μὲν ἐπὶ τὸν Μαραθώνιον ταῦρον, διαφθείρεται |
| 5 | δὲ ὑπ’ αὐτοῦ, ἢ ὥς τινες, πορευόμενος ἐπὶ Θήβας διὰ τὸν Λαΐου
ἀγῶνα πρὸς τῶν ἀνταγωνιστῶν διὰ φθόνον ἀπόλλυται. ὃ μαθὼν Μίνως
Ἀθήνας τε πολεμεῖ καὶ Μέγαρα εἷλεν, μὴ οἷός τε δ’ ὢν πορθῆσαι
ταύτας, εὔχεται τῷ Διὶ παρ’ Ἀθηναίων δίκην λαβεῖν· καὶ διὰ τοῦτο
λιμὸς ἐνσκήπτει τούτοις καὶ λοιμός. χρωμένων δὲ περὶ τῆς τούτων |
|---|
| 10 | ἀπαλλαγῆς ἀνεῖπεν ὁ Ἀπόλλων δίκας Μίνῳ δοῦναι ἃς ἂν αὐτὸς
αἱρῆται. Μίνως δὲ κελεύει δεκέτεις κόρους ἑπτὰ καὶ κόρας ἴσας
ἀόπλους πέμπειν κατὰ ἔτος τῷ Μινωταύρῳ βορ[ρ]ὰν κατὰ τὸν λαβύ‐
ρινθον, ὃς ὑπὸ Δαιδάλου κατεσκεύαστο χῶρός τις σκολιός. Θησεὺς δὲ
μετὰ καὶ τῶν λοιπῶν κατὰ τὸ τρίτον ἔτος εἰς τὸν δασμὸν καταλεγεὶς |
|---|
| 15 | τόν τε Μινώταυρον ἀναιρεῖ, καὶ παύει τὴν εἰς Κρήτην πομπὴν τοῦ
δασμοῦ. περὶ τούτου οὖν ἐνταῦθά φησι. |
|---|
Min 321c | Διὸς φιλίου.
τοῦ τῶν φιλικῶν καθηκόντων ἐφόρου. |
Min 321d | φλαῦρον.
κακόν, ὡς νῦν· ἢ φαῦλον ἢ κοῦφον κακόν. τινὲς δὲ φλαῦρον μὲν τὸ |
| μικρὸν κακόν, φαῦλον δὲ τὸ μέγα. | 295 |
Lg t | ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ |
Lg hyp (t) | Ὑπόθεσις |
| 1 | ὁ Ἀθηναῖος οὗτος ξένος πεποίηται ἐνταῦθα εἰς τὴν Κρήτην ἀπιών,
ἔστι δὲ Πλάτων, ὡς ἐκ τοῦδε φανερόν. αὐτὸς γὰρ ὁ Ἀθηναῖος ξένος
ἐν τῷ .. τῶν Νόμων λέγει ὅτι ἤδη αὐτῷ δύο πολιτεῖαι προηνύσθησαν·
ἢ οὖν οὐδ’ ἐκεῖναι Πλάτωνος, ἢ εἰ μὴ τοῦτο, ὁ αὐτὸς ἂν εἴη τῷ Ἀθη‐ |
|---|
| 5 | ναίῳ ξένῳ. οὗτος οὖν εἰς Κρήτην ἀφικόμενος καὶ περιτυγχάνων ἔξω
πρὸ τῆς Κνωσσοῦ Κλεινίᾳ τε τῷ Κρητὶ καὶ Μεγίλλῳ τῷ Λακεδαι‐
μονίῳ, ἐπιτετραμμένοις μὲν ὑπὸ τῶν τὴν Κνωσσὸν οἰκούντων ἀποικίαν
ποιήσασθαι ἐκεῖθεν καὶ καταστήσασθαι πόλιν νόμους τὲ προσήκοντας
τοῖς πολίταις διαθεῖναι, προσεχῶς δ’ ὡρμημένοις ἐπὶ τὸ τοῦ Διὸς |
|---|
| 10 | ἄντρον, ἱερὸν τοῦτο γενόμενον ἁγιώτατον, ἐν ᾧ τὰ σεπτότατα καὶ
ἀρρητότατα τῶν μυστηρίων ἐπετελεῖτο· περιτυχὼν δ’ οὖν αὐτοῖς ὁ
ξένος, καὶ ταῦτα παρ’ αὐτῶν 𐆆 πυθόμενος, ἤρετο ἐπὶ τούτοις τίνες ἂν
εἶεν οἱ νόμοι· τῶν δὲ μὴ δυνηθέντων τελείαν ἀποδοῦναι τὴν τῶν νόμων
διάθεσιν, ὁρώντων δὲ τὸν ξένον εὖ παρεσκευασμένον περὶ νόμων θέσιν, |
|---|
| 15 | καὶ παρακαλούντων συλλήπτορα αὐτὸν γενέσθαι τῆς πολιτείας, ἄρχεται
ὁ Ἀθηναῖος ξένος τῆς τῶν νόμων διαθέσεως· ἐν οἷς δὴ οὐκέτι, ὥσπερ
ἐν τοῖς τῆς μεγάλης Πολιτείας, κοινὰ πάντα προστάττει, ἀλλ’ ἑκάστῳ
ἀγρὸν ἀπονέμει καὶ πρὸς τούτῳ οἰκίαν, ἔτι μέντοι καὶ γυναῖκα ἰδίαν
καὶ παῖδας οὐκέτι κοινούς, πλὴν ὅτι οὐδὲ ταῦτα ἀόριστα ἀφῆκεν, ἀλλὰ |
|---|
| 20 | τοὺς κλήρους εἰς ὡρισμένον ἀριθμὸν περιέλαβεν. τεσσαράκοντα γὰρ
καὶ πέντε τοὺς πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται· τὴν δ’ αἰτίαν
τοῦ τοσούτου ἀριθμοῦ γνωσόμεθα, ὅταν αὐτὸς ἐπιμνησθῇ. ὁρίζει δὲ
καὶ τὰ τιμήματα, ὥσπερ ὁ Σόλων Ἀθηναῖος, εἰ καὶ τρόπον ἄλλον.
πεντακοσιομέδιμνοι γὰρ παρ’ ἐκείνῳ καὶ ἱππεῖς ἄλλοι καὶ ζευγῖται |
|---|
| 25 | καὶ τέταρτοι θῆτες· καὶ παρὰ τούτῳ δὲ τέτταρα ταῦτα ὁρισθήσεται,
οὐκέτι δὲ τοῖς αὐτοῖς προσαγορευόμενα ὀνόμασιν οὐδὲ τῆς αὐτῆς ὄντα
ποσότητος, πλὴν ὡρισμένα ὥστε μὴ ἐξεῖναι, εἰ τύχοι, τῷ πρώτῳ
πλεῖον τετρακοσίων ἔχειν περιουσίαν, μήτε μὴν τῷ ἐσχάτῳ τῶν ρʹ
ἐλάττονα. τοιαύτη τίς ἐστιν ἡ ὑπόθεσις. |
|---|
Lg 624b | φήμας.
διαφέρει λόγος φήμης· ὁ μὲν γὰρ δῆλος γίγνεται καὶ ὑφ’ οὗ φέρεται, |
| ἡ δὲ ἄγνωστον ἔχει τὴν ἀρχήν. | 296 |
Lg 624b,bis | τοῦτον οὖν κτλ.
ἐγένετο καὶ τούτων τρίτος ἀδελφός, Τάλως. ὃς δὴ ἔνοπλος τὴν
Κρήτην περιιέναι φρουρῶν ἐλέγετο. |
Lg 625a | κλέος.
καὶ οἱ Στωϊκοὶ πλατωνίζοντες κλέος φασὶ τὸ ἐπὶ τῶν σπουδαίων
γινόμενον δικαίως, δόξαν δὲ τὴν ἐπὶ τῶν ἀσπούδων δόκησιν. |
Lg 625a,bis | πολιτείας ... νόμων.
πολιτείας, τῆς μιᾶς ζωῆς τῆς ὅλης πόλεως, νόμων δέ, τῶν διανε‐
μόντων τὰ μέρη ἐξ ὧν ἡ πόλις. |
Lg 625b | τοῦ Διὸς ἄντρον.
οὗ τὰ μέγιστα τῶν τοῦ Διὸς μυστηρίων καὶ τῶν Κουρητῶν ἐκεῖ
δρᾶσθαι ἐλέγετο. |
Lg 625c | ad τί τὰ συσσίτια in mg. ἐρώτ〈ησισ〉 αʹ.
" τὰ γυμνάσια " " βʹ.
" καὶ τὴν τῶν " " γʹ.
" τὴν γὰρ τῆς " " ἀπόκ〈ρισισ〉 γʹ. |
| 5 | (A: non habet O.) |
|---|
Lg 625c,bis | συσσίτια. |
Lg 625c,bis,c1 | [Start of a diagram]ἀνδρία
φιλίτια |
| συσσίτια | Column end |
Lg 625c,bis,c2 | Κρῆτες
Λάκωνες |
| Ἀθηναῖοι[End of a diagram] | Column end |
Lg 625c,ter | ὅπλων ἕξιν.
σχέσιν ἢ περιβολήν, ἢ ἁπλῶς ὅπλισιν, παρὰ τὸ ἔχειν. |
Lg 625d | πεδίας.
ἀπολογεῖται διὰ τὴν τῶν τόξων χρῆσιν· καὶ γὰρ ὄνειδος ἦν, ὡς τὸ
“τοξότα λωβήτηρ” (Λ 385)· οὐ γὰρ ἀγχέμαχοι, ἀλλὰ πόρρωθεν |
| βάλλουσιν οἱ τοξόται. αἰτιᾶται οὖν τὸν τόπον. | 297 |
Lg 625d,bis | τόξων καὶ τοξευμάτων.
τόξα ὁ βιός, τοξεύματα τὰ βέλη. |
Lg 625d,ter | πρὸς τὸν πόλεμον.
ὥστε πρὸς νίκην ἑώρα ὁ τοῦτο θέμενος. τιμοκρατικὸν δὲ καὶ θυμικὸν
τὸ πρὸς πόλεμον τέλος εἶναι τῶν νόμων. |
Lg 625e | ἄνοιαν δή μοι κτλ.
ὅτι δὴ λανθάνει αὐτοὺς ὡς ἀνάγκη καὶ τὰς πόλεις καὶ πάντας
ἀνθρώπους πολεμεῖν διὰ βίου, ὁ Μίνως ἀνοήτους ἐκείνους ἐνόμιζεν,
ὅσοι μὴ τὸν πόλεμον τέλος ποιοῦνται. τοῦτο δ’ οὐκ ὀρθῶς ὁ Κρὴς |
| 5 | ἔφη· καὶ γὰρ ἡ ἀριστοκρατία τὴν εἰρήνην τέλος ποιουμένη, τὸν πόλεμον
ὡς ἀναγκαῖον δι’ αὐτὴν αἱρεῖται. |
|---|
Lg 625e,bis | ἄρχοντας.
ἐφίσταντο γὰρ ἄρχοντες τοῖς συσσιτίοις, ἵνα μὴ ἀμέτρως διαιτώ‐
μενοι περὶ τὸν πόλεμον ἀργότεροι γίγνωνται. |
Lg 626a | ἀκήρυκτον.
μὴ ἁπλῶς ἔκ τινος περιστάσεως γιγνόμενον, καὶ δεόμενον κήρυκος
τοῦ διεγείροντος τοὺς ἀπείρους φύσει πάντας ἐπὶ τοῦτον παρεσκευάσθαι. |
Lg 626b | ἂν μὴ τῷ πολέμῳ κτλ.
τὸ μὲν τῶν κτημάτων τέλος προσήκοι ἂν ταῖς κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν
πολιτείαις, τὸ δὲ τῶν ἐπιτηδευμάτων τῇ κατὰ τὸν λόγον. τὰς ἄλλας
οὖν διὰ τούτων ἀποδοκιμάσας πολιτείας, μόνην ἐγκρίνει τὴν τιμο‐ |
| 5 | κρατικὴν διὰ τῆς περὶ τὸν πόλεμον σπουδῆς. |
|---|
Lg 626b,bis | ὅρον.
ἀντὶ τοῦ τέλος τῆς νομιζομένης παρὰ σοὶ πολιτείας. |
Lg 626c | πῶς γὰρ ἂν ἄλλως κτλ.
ἡ ἀπόκρισις ἔνδειξιν ἔχει τοῦ Λακωνικοῦ τρόπου, σύντομος οὖσα καὶ
συνεστραμμένη, ἅμα δὲ καὶ κατὰ τὴν λέξιν τραχύτητα ὑποφαίνουσα.
καὶ τὸ ὦ θεῖε Λακωνικόν, πλὴν ὅτι τὸ θ ἐνήλλακται· σεῖε γὰρ τὸ θεῖε |
| 5 | παρ’ αὐτοῖς. | 298 |
|---|
Lg 626c,bis | πότερ’ οὖν κτλ.
ἐλέγξαι βούλεται ἐντεῦθεν τὴν ἐκείνων ὁμολογίαν περὶ τοῦ κατὰ τὸν
πόλεμον νόμου. κέχρηται δὲ δύο ἐπιχειρήμασι, προτέρῳ μὲν τῷ δι’
ἀναλύσεως τρόπῳ, μετὰ ταῦτα δέ, ἐνισταμένου τοῦ Κλεινίου ἐντρεχῶς |
| 5 | πρὸς τὴν ἐπιχείρησιν, χρῆται καὶ ἑτέρῳ τῷ κατὰ σύνθεσιν. ἔστι δ’ ὁ
ἐλεγχόμενος λόγος αὐτῶν ὁ τιθέμενος ὅρον εἶναι τῆς εὖ πολιτευομένης
πόλεως τὸ πολεμεῖν καὶ νικᾶν τὰς ἄλλας. |
|---|
Lg 626c,ter | κώμῃ δὲ πρὸς κώμην κτλ.
ἐπιχ〈είρημα〉 αʹ κατὰ ἀνάλυσιν
πόλις
κώμη |
| 5 | οἰκία
ἀνὴρ πρὸς ἄνδρα
αὐτὸς ἕκαστος πρὸς ἑαυτόν. |
|---|
Lg 626d | οὐ γάρ σε Ἀττικόν κτλ.
οὔ σέ φημι ἀπὸ ἀνθρώπου ἔχειν τὴν ἐπωνυμίαν, Ἀτθίδος ἤ τινος
τοιούτου, ἀλλ’ ἀπὸ τῆς θεοῦ τῆς Ἀθηνᾶς, ἐπιστημόνως σε καὶ φρονίμως
οὕτως διατιθέντα τοὺς λόγους. |
Lg 626d,bis | ἀναγαγών.
τῇ ἀναλύσει χρησάμενος καὶ ἐφ’ ἕνα ἕκαστον ἀναγαγὼν ἐκ τῆς
ὅλης πόλεως. |
Lg 626e | ὦ θαυμάσιε.
ἐθαύμασεν ὁ ξένος τὸν λόγον ὅτι δὴ ἐπὶ μὲν τῶν πόλεων καὶ κωμῶν
ὁμοίων τὴν φύσιν, ἀνθρώπων γὰρ πρὸς ὁμοίους ἀνθρώπους, ἡ μάχη,
ἐπὶ δὲ τῆς ψυχῆς ἀνομοίων· λόγου γὰρ πρὸς ἀλογίαν. |
Lg 626e,bis | τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτόν.
[Start of a diagram]ἑπόμενα
λόγος ἄρχει
ἄλογον ἠρεμεῖ |
| 5 | σωφροσύνη
ἀλογία ἄρχει
λόγος ἠρεμεῖ
ἀκολασία
μαχόμενα |
|---|
| 10 | λόγος νικᾷ
ἀλογία ἡττᾶται
ἐγκράτεια
ἀλογία νικᾷ
ἡττᾶται |
|---|
| 15 | ἀκρασία[End of a diagram] | 299 |
|---|
Lg 626e,ter | αἴσχιστον.
ἀληθὲς μὲν τοῦτο, μὴ μέντοι λέγε ἄριστον τὸ τῆς ἐγκρατείας εἶδος·
τούτου γὰρ ἄμεινον τὸ σωφρονικόν. |
Lg 626e,quat | πάλιν τοίνυν κτλ.
ἐπιχ〈είρημα〉 βʹ κατὰ σύνθεσιν
αὐτὸς ἕκαστος πρὸς αὑτόν
οἰκία |
| 5 | κώμη
πόλις |
|---|
Lg 627a | ταὐτὸν τοῦτο.
τὸ κρεῖττον καὶ ἧττον. |
Lg 627a,bis | καὶ τοῦτο ὀρθῶς κτλ.
εὑρίσκει καὶ πρὸς τοῦτο ἀπαντῆσαι. ὡς γὰρ ψυχὴ ἐλέγετο κρείττων
ἑαυτῆς ἐκείνη ἐν ᾗ ὁ λόγος ὡς ἀμείνων ἐκράτει, ἥττων δ’ ἑαυτῆς ἐν
ᾗ τὸ ἄλογον, οὕτω καὶ πόλις καὶ κώμη ἐπὶ ἀμεινόνων καὶ χειρόνων |
| 5 | ἀνδρῶν ἔχουσιν. |
|---|
Lg 627a,ter | τοὐναντίον δέ κτλ.
ὁμωνυμία τίς ἐστι περὶ τὰς εἰρημένας παρὰ τοῦ Κλεινίου φωνάς,
καὶ δυνατὸν ἦν τῷ ἀντιλαμβανομένῳ τῶν λέξεων ἐναντιώσει αὐτὸν
περιβαλεῖν. τὸ γὰρ κρεῖττον καὶ ἧττον καὶ ἄμεινον καὶ χεῖρον δύναται |
| 5 | καὶ ἐπὶ τῆς ἔνδον ζωῆς τῆς ψυχικῆς θεωρεῖσθαι καὶ ἐπὶ τῆς κατὰ τὰ
σώματα διαφορᾶς, καὶ οὐδὲν κωλύεται ὁ κρείττων κατὰ τὴν ζωὴν
χείρων εἶναι κατὰ τὸ σῶμα. οὕτω δὴ καὶ ἐν πόλει εἰ κρατοῖεν οἱ
ἀμείνους τῶν χειρόνων τὸν εἰρημένον τρόπον, λέγοιτ’ ἂν ἑαυτῆς
κρείττων, ἀλλὰ καὶ ἧττον, καὶ ἔσται ἐναντιότης τῶν ὀνομάτων περὶ |
|---|
| 10 | τὸ αὐτὸ πρᾶγμα. διορισμοῦ δὴ χρεία περὶ τὴν ὁμωνυμίαν. ἀλλ’ ἵνα
μὴ τὸ πάρεργον ἔργον ποιήσωμεν, ἄλλως διὰ παραδείγματος μεθο‐
δευτέον τὸ σκέμμα. |
|---|
Lg 627b | εἴ ποτ’ ἐστί που. |
| οὐ γὰρ ἐν νοητοῖς οὐδ’ ἐν οὐρανίοις, ἀλλ’ ἐν τῇ γενέσει. | 300 |
Lg 627b,bis | τὸ χεῖρον κρεῖττον τοῦ ἀμείνονος.
ἐπειδὴ κρεῖττον οὐ μόνον λέγεται τὸ βέλτιον ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπικρατέ‐
στερον, ἐπειδὰν τὸ χεῖρον νικᾷ, καὶ κρεῖττον ἐστιν· ὃ καὶ αἰνίγματι
ἔοικεν, εἶναι τὸ χεῖρον κρεῖττον. ἀλλ’ ἐστὶ τὸ χεῖρον κρεῖττον οὐχ |
| 5 | ὡς βέλτιον, ἀλλ’ ὡς ἐπικρατέστερον ὂν τηνικαῦτα. |
|---|
Lg 627d | ad ὅστις τοὺς μέν κτλ. in mg. αʹ.
" ἢ ὅδε ὃς ἄν κτλ. " " βʹ.
" τρίτον δέ που κτλ. " " γʹ. |
Lg 629a | Τύρταιον.
ὁ Τύρταιος οὗτος Ἀθηναῖος ἐγένετο, εὐτελὴς τὴν τύχην· γραμ‐
ματιστὴς γὰρ ἦν καὶ χωλὸς τὸ σῶμα, καταφρονούμενος ἐν Ἀθήναις.
τοῦτον Λακεδαιμονίοις ἔχρησεν ὁ Ἀπόλλων μεταπέμψασθαι, ὅτε πρὸς |
| 5 | Μεσσηνίους εἶχον τὴν μάχην καὶ ἐν ἀπορίᾳ κατέστησαν πολλῇ, ὡς δὴ
ἱκανοῦ αὐτοῖς ἐσομένου πρὸς τὸ συνιδεῖν τὸ λυσιτελές· αὐτῷ γὰρ
ἐπέτρεψε χρήσασθαι συμβούλῳ. ἀφικόμενος δὲ οὗτος εἰς Λακεδαίμονα
καὶ ἐπίπνους γενόμενος συνεβούλευσεν αὐτοῖς ἀνελέσθαι τὸν πρὸς
Μεσσηνίους πόλεμον, προτρέπων παντοίως· ἐν οἷς καὶ τὸ φερόμενον |
|---|
| 10 | εἰπεῖν ἔπος (fr. 4, 3 Diehl)—
Μεσσήνην ἀγαθὸν μὲν ἀροῦν, ἀγαθὸν δὲ φυτεύειν.
τοῦτον οὖν ἐν τῷ λόγῳ παρέλαβεν ὁ Ἀθηναῖος ξένος, ὡς καὶ αὐτὸν
πολέμου σύμβουλον γεγονότα. |
|---|
Lg 629c | οὑτοσί (A: οὑτωοσὶ fecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4) |
Lg 630a | Θέογνιν.
περὶ Θεόγνιδος καὶ τῆς κατ’ αὐτὸν ταύτης ἱστορίας ἀμφιβολία πολλὴ
ἐγένετο τοῖς παλαιοῖς. καὶ οἱ μέν φασιν αὐτὸν ἐκ Μεγάρων γεγενῆσθαι
τῆς Ἀττικῆς· οὕτως ὁ Δίδυμος, ἐπιφυόμενος τῷ Πλάτωνι ὡς παρι‐ |
| 5 | στοροῦντι· οἱ δὲ ὅτι ἐκ Σικελίας. εἰ δὲ καὶ μὴ εἴη ἐκ Σικελίας, οὐδὲν
λυμαίνεται τὸ προκείμενον, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον· οὐ γὰρ ὑπὲρ Ἀττικοῦ
ὡς Ἀθηναῖος λέγει, ἀλλὰ καίτοι πρὸς Ἀθηναῖον αὐτὸν παραβάλλων
τὸν Τυρταῖον, τὸ ἀληθὲς περὶ τὴν κρίσιν ἐφύλαξεν καὶ τὸν Θέογνιν καὶ |
|---|
| ξένον ὄντα προέκρινεν. τί δὲ ἐκώλυεν αὐτὸν ἐκ ταύτης μὲν εἶναι τῆς | 301 |
| 10 | Μεγαρίδος, ἀπελθόντα δὲ εἰς Σικελίαν, ὡς ἱστορία ἔχει, γενέσθαι
νόμῳ Μεγαρέα ἐκεῖ, ὡς καὶ τὸν Τυρταῖον Λακεδαιμόνιον; |
|---|
Lg 630c | δικαιοσύνην ἂν τελέαν.
ση〈μείωσαι〉 τελέαν δικαιοσύνην. (O m. rec.: non habet A.) |
Lg 630c,bis | τετάρτη.
πρώτη γὰρ ἡ φρόνησις ἢ δικαιοσύνη· ἡ δὲ ἀνδρεία, ὡς περὶ τὸν
θυμὸν μόνον ἔχουσα, τετάρτη. τῶν γὰρ ἄλλων ἑκατέρα περὶ τὴν
τριμέρειαν ἔχει· καὶ γὰρ ἡ σωφροσύνη ἐπὶ τὸν λόγον διὰ τοῦ θυμοῦ |
| 5 | τὴν ἐπικράτειαν τοῦ ἐπιθυμητικοῦ ἀναπέμπει. |
|---|
Lg 630d | χρῆν.
ἀντὶ τοῦ ἔδει, χωρὶς τοῦ ε. |
Lg 630d,bis | θείας.
δῆλον ὅτι πολιτείας. παρὰ θεῶν γάρ φατε ἐκείνους εἰληφέναι τοὺς
νόμους, καὶ διὰ τοῦτο θείους καὶ τὴν πολιτείαν θείαν. ἀξίους οὖν ἀπο‐
δότω καὶ τοὺς νόμους τῆς θείας πολιτείας. |
Lg 630e | ἅπερ οἱ τῶν νῦν εἴδη κτλ.
τὰ μερικὰ καὶ περὶ τὰ συναλλάγματα κλήρων καὶ ἐπικλήρων, οὐ
περὶ τούτων, ἀλλὰ τὰ περὶ τὰς ἀρετὰς ὡς αὐτός. ἐν γὰρ τοῖς ιʹ βιβλίοις
τὰ κατὰ τὴν ἀρετὴν πραγματευσάμενος ἐπὶ τέλει ἐν τοῖς βʹ βιβλίοις καὶ |
| 5 | ἐκεῖνα ἠξίωσε μνήμης. |
|---|
Lg 630e,bis | κλήρων ... ἐπικλήρων ... αἰκίας.
κλῆρός ἐστι κτημάτων οὐσία τις ἢ λαχμὸς ἢ μέτρον τι γῆς, ὅθεν καὶ
κληροῦχοι οἱ ταῦτα κατέχοντες· ἢ τὸ τῶν ἱερῶν ἀνδρῶν σύστημα·
ἐπίκληρος δέ ἐστιν ἡ ἐπὶ κλήρῳ παντὶ καταλελειμμένη παῖς, ὀρφανὴ |
| 5 | πατρὸς καὶ μητρός, ἀδελφῶν τε οὖσα ἔρημος. τινὲς δὲ ταύτην καὶ
ἐπιπταματίδα (sic) καὶ πατροῦχον καλοῦσιν. αἰκία δέ ἐστι δίκη ἐκ
προχείρου πάθους γιγνομένη τινός, ἣν ὁ εἰργασμένος πρότερος ἀδίκων
ἦρξε χειρῶν, ἣ καὶ πρὸς τοὺς τεσσαράκοντα εἰσαγώγιμος ἦν. | 302 |
|---|
Lg 631a | τὸ σμικρότατον.
ὅπερ ἀνωτέρω φαυλότατον μόριον τὴν ἀνδρείαν φησί, τοῦτο σμικρό‐
τατον λέγει νῦν. |
Lg 631b | εὐδόκιμοι.
ὡς κατὰ τὸ φιλότιμον καὶ θυμικὸν χαρακτηριζόμενοι τῆς ψυχῆς εἶδος,
τῶν ἄλλων περὶ χρήματα καὶ ἡδονὰς ἐννόμους ἢ παρανόμους ὁρώντων·
ἃ δὴ τῆς ἐπιθυμίας πάντα ἐστί. |
Lg 631b,bis | διπλᾶ δὲ ἀγαθά.
αὕτη ἐστὶν ἡ κατ’ εἴδη τῶν ἀγαθῶν διαίρεσις, καὶ τῶν νόμων πρὸς
ταῦτα διάθεσις. |
Lg 631c | [Start of a diagram]τὰ ἀγαθά |
Lg 631c,c1 | θεῖα
φρόνησις
σωφροσύνη
δικαιοσύνη |
| 5 | ἀνδρεία | Column end |
|---|
Lg 631c,c2 | ἀνθρώπινα
ὑγίεια
κάλλος
ἰσχύς |
| 5 | πλοῦτος [End of a diagram] | Column end |
|---|
Lg 631c,bis | τὰ μὲν ἐλάττονα.
μείζω γὰρ τὰ κατὰ ψυχήν. |
Lg 631c,ter | οὐ τυφλός κτλ.
ὁ Θεόφραστός φησιν· “εἰ ζωὴν εἶχεν ὁ πλοῦτος, πρὸς μόνους ἂν
ἀπῆλθε τοὺς ἀγαθούς. ἕκαστον γὰρ τοῦ οἰκείου ἐφίεται ἀγαθοῦ· τοῦτο |
| δὲ τῷ πλούτῳ ἐστὶν ἀγαθόν, τὸ τοῖς ἀγαθοῖς ὄργανον γίγνεσθαι. τὸ | 303 |
| 5 | γὰρ ἑκάστῳ ἀγαθόν, τοῦτο καὶ ἐφετὸν ὑπάρχει. τοῦτο δ’ αὐτῷ καὶ
κατὰ φύσιν. πάντα δὲ τῆς κατὰ φύσιν ὀρέγεται διαθέσεως. νῦν δὲ
ἐπειδὴ οὐκ ἔχει ὁ πλοῦτος ζωήν, ἐμπίπτει καὶ εἰς τοὺς κακούς.” |
|---|
Lg 631c,quat | νοῦν (A: νοῦ Burnet).
ὡς μεταβατικὸν καὶ μερικὸν νοῦν τὴν φρόνησιν οὕτω καλεῖ οὐχ
ἁπλῶς. |
Lg 631d | ταῦτα.
τὰ θεῖα ἀγαθὰ τῶν ἀνθρωπίνων. |
Lg 631d,bis | τὰς ἄλλας.
νομοθεσίας τὰς περὶ τῶν κλήρων καὶ ἐπικλήρων καὶ τῶν λοιπῶν. |
Lg 631d,ter | τὰ θεῖα.
ση〈μείωσαι〉 τὸ τοῦ θεολόγου. |
Lg 631d,quat | ad περί τε γάμους κτλ. in mg. αʹ.
" μετὰ δὲ ταῦτα κτλ. " βʹ. |
Lg 632b | ad μετὰ δὲ ταῦτα κτλ. in mg. γʹ.
" μέχριπερ ἄν κτλ. " δʹ. |
Lg 631e | τιμῶντα.
οἱ μὲν ἄλλοι νομοθέται διὰ κολάσεως ἢ ζημίας, οὗτος δὲ διὰ τιμῆς
τινος πείθω τοῖς πολίταις ἐμποιεῖ πρὸς αὐτόν. |
Lg 632c | ἐπιστήσει (O cum ras. supra ει, Eus.: ἐπιστήσεται A sed οι supra αι A2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἐπιστήσεειται (O4). |
Lg 632d | πάντα ταῦτα κτλ.
πάντα ταῦτα· (iterat in margine O4: non habet A). |
Lg 633a | ad τὰ συσσίτια in mg. αʹ. |
| " τὰ γυμνάσια " βʹ. | 304 |
Lg 633b | ad τρίτον τοίνυν in mg. γʹ.
" τὸ τέταρτον " δʹ.
" ἔτι δὲ καὶ " εʹ. |
Lg 633a,bis | τὰ συσσίτια (ξυσσίτια A O).
οἱ συσσιτοῦντες δέκα ἦσαν, ἡ δὲ κρίσις τῶν συνταττομένων αὐτοῖς
τοιαύτη τίς ἦν. μαγδαλίαν γάρ, ἥ ἐστι μᾶζα στέατος, ἕκαστος ἔφερεν,
καί τις παρειστήκει αὐτοῖς φέρων ἐπὶ κεφαλῆς ἄγγος, εἰς ὃ οἱ |
| 5 | κρίνοντες τὰς μάζας ἐνέβαλλον, οἱ μὲν ἄξιον κρίνοντες τὸν προσιόντα
ἀτύπωτον παντελῶς, ὅσοι δὲ μή, τῷ δακτύλῳ κοιλάναντες οὕτως ἐνέ‐
βαλλον τὴν μᾶζαν. μεθ’ ὃ εἰ καὶ μίαν κοιλότητα εὗρον ἔχουσαν,
ἐξέβαλλον τὸν κρινόμενον τοῦ συσσιτίου· οὐ γὰρ ὡς ἐπὶ τῶν παρ’
Ἀθηναίοις ψήφων, ἡ τῶν πλειόνων ἐκράτει. τὸν δ’ ἐγκριθέντα ὁ |
|---|
| 10 | πρεσβύτατος τῶν συσσίτων ἦγεν εἰς τὸν οἶκον οὗ τὰ συσσίτια, καὶ
παρὰ τὴν θύραν ἔνδον ἱστὰς ἔλεγεν· ἀπὸ τῆς θύρας ταύτης λόγος οὐκ
ἐξέρχεται, παραγγέλλων ἵν’ ἐν ἀπορρήτῳ ἔχοι πάντα τὰ αὐτῶν.
ἐκόμιζε δ’ ἕκαστος οἴκοθεν τὰ πρὸς τὸν μῆνα ἀρκέσοντα ἄλφιτα καὶ
τυρὸν καὶ φοίνικας καὶ οἶνον. ὅσοι δὲ τούτων ἐν θήρᾳ ἢ θύοντες |
|---|
| 15 | ἐτύγχανον, μέρη ἐκ τούτων ἔπεμπον τοῖς ἐν τῷ συσσιτίῳ. ἦσαν δὲ
γʹ χοροὶ παρὰ Λάκωσιν, νέων, ἀνδρῶν, πρεσβυτῶν, καὶ ᾖδον οἱ μὲν
γέροντες (Carmina Popularia 17 Diehl)—
ἡμεῖς ποτ’ ἦμεν ἄλκιμοι νεανίαι,
οἱ δὲ νεανίσκοι— |
|---|
| 20 | ἡμεῖς δ’ ἔνεσμεν· ἢν δ’ ἕλοις (sic) πείραν λάβε,
ὁ τῶν παίδων—
ἡμεῖς δέ γ’ ἐσσόμεσθα πολλῷ κρείσσονες. |
|---|
Lg 633a,ter | τέταρτον.
τὰς διαμαστιγώσεις, τὰς γυμνοπαιδίας, τὰ κρύπτια· ταῦτα γὰρ πρὸς
ἀνδρείαν τείνει. |
Lg 633a,quat | χρείη. |
| δέοι, ἢ ἀντὶ τοῦ χρεὼν εἶναι. | 305 |
Lg 633a,quin | μερῶν.
ἡ ἀρετὴ δύναται καὶ ὡς ὅλον εἰς μέρη τὰς ὑπ’ αὐτὴν ἀρετὰς διαιρεῖσθαί
τε καὶ ἐν αὐταῖς ὑπάρχειν, καὶ ὡς πρός τί πως ἐχούσας τὰς κατὰ μέρος,
ὡς γένος ἢ καθόλου ὑπάρχειν αὐτῶν. ὡς ὅλον μὲν εἰς μέρη, οὐ τὸ πρὸ |
| 5 | τῶν μερῶν· τοῦτο γὰρ ἀδιαίρετον· ἀλλ’ ὡς τὸ ἐν τοῖς μέρεσιν· ἐκ γὰρ
τῶν κατὰ μέρος ἡ ὁλικὴ ἀρετή. ἀλλὰ καὶ ἑκάστη τῶν ἀρετῶν ὅλον τί
ἐστιν, ἀλλ’ ὡς τὸ ἐν τῷ μέρει ὅλον. οὐ κωλύεται μὴν καὶ ὡς γένος εἰς
εἴδη διαιρεῖσθαι ἀντιδιαιρούμενα μέν, οὐκ ἐναντία δέ, ὅτε καὶ ὡς πρός
τι συνεισάγειν ἄλληλα ἐνδέχεται. καὶ γὰρ τὰ ὑπὸ τὴν ἀρετὴν εἴδη, τὸ |
|---|
| 10 | μὲν ἄρχον, ὡς αἱ τοῦ λογικοῦ μέρους ἀρεταὶ τῆς ψυχῆς, τὰ δ’ ἀρχόμενα,
ὡς αἱ τοῦ ἀλόγου. ταῦτα δὲ τῶν πρός τι. |
|---|
Lg 633a,sex | δηλοῦντα μόνον.
οἱ γὰρ Λάκωνες πολυνοίᾳ μέν, οὐ πολυλογίᾳ δέ, ὡς Ἀθηναῖοι,
ἐχρῶντο. |
Lg 633b,bis | καρτερήσεις.
τὰς διαμαστιγώσεις φησί. ἐγένοντο δ’ αὗται πρὸς τῷ βωμῷ τῆς
Ὀρθωσίας Ἀρτέμιδος, τῆς τὴν πολιτείαν ἀνορθούσης. παρειστήκει
γὰρ ἡ ταύτης ἱέρεια φέρουσά τι ἐπὶ τῆς χειρὸς κεκρυμμένον, ὃ μέχρι |
| 5 | τοῦ νῦν ἄγνωστόν ἐστι, καὶ εἰ μὲν ἧττον τοῦ δέοντος ἐμαστιγοῦτο·
κινεῖν γὰρ τὰς χεῖρας οὐκ ἐτόλμα, ἔχων ταύτας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ὁ
μαστιζόμενος· ἐβαρεῖτο ἐκείνη ὑπὸ τοῦ φερομένου, δεόντως δὲ τὴν
δίκην εἰ ὑπεῖχεν, κούφως ἡ ἱέρεια διετίθετο. |
|---|
Lg 633b,ter | ταῖς χερσί.
τὰς γυμνοπαιδίας λέγει. γυμνάζοντες γὰρ τοὺς παῖδας ἐν ἡλίῳ
τύπτειν ἀλλήλους ἐποίουν μέχρι νίκης. ἐνίοτε δὲ καὶ σφαῖραν ἢ ἄλλο
τι ἐρρίπτουν, ὥστε τὸν πρῶτον ἁρπάσαντα νικᾶν. καὶ πολὺς αὐτοῖς |
| 5 | οὗτος ὁ ἀγών. |
|---|
Lg 633b,quat | κρυπτεία τις.
ἠφίετό τις ἀπὸ τῆς πόλεως νέος ἐφ’ ᾧτε μὴ ὀφθῆναι ἐπὶ τοσόνδε |
| χρόνον. ἠναγκάζετο οὖν τὰ ὄρη περιερχόμενος καὶ μήτε καθεύδων
ἀδεῶς, ἵνα μὴ ληφθῇ, μήτε ὑπηρέταις χρώμενος μήτε σιτία ἐπι‐ | 306 |
| 5 | φερόμενος διαζῆν. ἄλλο δὲ καὶ τοῦτο γυμνασίας εἶδος πρὸς πόλεμον·
ἀπολύοντες γὰρ ἕκαστον γυμνὸν προσέταττον ἐνιαυτὸν ὅλον ἔξω ἐν
τοῖς ὄρεσι πλανᾶσθαι, καὶ τρέφειν ἑαυτὸν διὰ κλοπῆς καὶ τῶν τοιούτων,
οὕτω δὲ ὥστε μηδενὶ κατάδηλον γενέσθαι. διὸ καὶ κρύπτεια (sic) ὠνό‐
μασται· ἐκολάζοντο γὰρ οἱ ὁπουδήποτε ὀφθέντες. |
|---|
Lg 633d | ποιοῦσιν κηρίνους κτλ. (in textu habet A ποιοῦσιν [οἶμαι μὲν οὕτω π]ρὸς
ταῦτα ξύμπαντα sed inclusa in ras.: in textu habet O ποιοῦσι πρὸς ταῦτα ξύμπαντα
(om. οἶμαι μὲν οὕτω)).
κηρίνους πρὸς ταῦτα ξύμπαντα A2 cum ind. ad ποιοῦσιν: κηρίνους ἤ (puncta m. |
| 5 | recentior) in marg. post ποιοῦσι suppl. O: οἶμαι μὲν οὕτω O3: πρὸς ταῦτα ξύμπαντα
O4. in textu legendum ποιοῦσιν κηρίνους. ἢ πρὸς ταῦτα ξύμπαντα; οἶμαι μὲν
οὕτω· πρὸς ταῦτα ξύμπαντα. de hac re cf. Post, pp. 11 sq. |
|---|
Lg 634c | ψέξῃ τι.
γρ. ἐζήτει. |
Lg 635b | μόνοις (O: νόμοις A).
μόνοις (A m. rec.). |
Lg 636b | νόμον (A O: νόμων A2: νόμομιν fecit O2).
νόμιμον (A m. rec.). |
Lg 636e | τἀναντία.
ἤγουν τὰ ἐναντία τῶν εὐδαιμονούντων (O m. rec.). |
Lg 637d | τῶν ἄλλων ὁ λόγος.
τὸ βιβλίον τοῦ πατριάρχου· τῶν ἄλλων λόγος (O4). |
Lg 637e | ταῦτα γένη (A: ταῦτα τὰ γένη O).
ἀλλαχοῦ ταῦτα γένη (O4). |
Lg 637e,bis | ἐν τάξει δὲ μᾶλλον τούτων. Ὦ λῷστε, διώκομεν δέ γε.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἀπ’ ὀρθώσεως· ἐν τάξει δὲ μᾶλλον τούτων· εἶτα· ὦ λῷστε
διώκομεν δέ γε (O4). sed εἶτα non in textu legendum. de hac re cf. Post, p. 10. |
Lg 639b | μήτε ἔχῃ τὴν τέχνην δειλός τε ᾖ; (A: μήτ’ ... τ’ O).
μήτε ἔχῃ τὴν τέχνην δειλός τε ᾗ (O4). |
Lg 639d | μῶν (A sed ras. ante μ, O).
γρ. ὑμῶν (A2 O3). |
Lg 639e | ὡς εἰπεῖν διημαρτημένα (A: ὡς ἔπος εἰπεῖν O sed ἔπος punct. not.). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὡς εἰπεῖν διημαρτημένα (O4). | 307 |
Lg 641b | βραχύ τι τῇ πόλει γίγνοιτ’ ἂν ὄφελος (βραχὺ τῇ A: βραχύ τι O sed ῆ
supra ι).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ’ ἂν ὄφελος (O4). |
Lg 641e | τὴν πόλιν ἅπαντες κτλ.[Start of a diagram]
Ἀθῆναι φιλόλογος πολύλογος
Λακεδαίμων βραχύλογος
Κρήτη πολύνους μᾶλλον ἢ πολύλογος.[End of a diagram] |
Lg 644a | ὡς ἐμοὶ φαίνεται (A Eus.: ἐξ ὧν O).
γρ. ὡς ἐμοὶ φαίνεται (O3): τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον (O4). |
Lg 644b | διὰ βίου παντὶ κατὰ δύναμιν (A Eus.: παντὸὶς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ βίου παντὶ κατὰ δύναμιν (O4). |
Lg 644d | ἡγησώμεθα (A: ἡγηςοώμεθα O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 645a | οὐ βιαίου (O: οὐ βιαίου 𐆆 𐆆 𐆆 𐆆 𐆆 𐆆 𐆆 𐆆 𐆆 A).
ἀλλαχοῦ οὐ βεβαίου (O4). |
Lg 645e | ναί (O: om. A).
τὸ ναὶ ἐν ἄλλοις οὐ κεῖται (O4). |
Lg 647a | τὸ τούτῳ θάρρος (A: τούτωνωι O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τὸ τούτωνι θάρρος (O4). |
Lg 647c | ἢ τῇ μὲν δειλίᾳ (διαίτῃ sed ιαίτῃ in ras. A, O).
γρ. δειλίᾳ A O3. infra ἀλλαχοῦ ἧι τῆι μὲν διαίτηιειλίαι· ἀπ’ ὀρθώσεως: οὐκ εὖ (O4). |
Lg 649a | ἢ πῶς λέγομεν; (A: ἦ πὼς in ἢ πῶς correctum O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἢ πῶς λέγωμεν (O4). |
Lg 649a,bis | πιόντα τὸν ἄνθρωπον.
ἀλλαχοῦ· πιόντα ἄνθρωπον (O4). |
Lg 649c | ὡς ἔοικ’, εἴη τὸ μελετᾶν (ἔοικεν O).
ἀλλαχοῦ· ὡς ἔοικ’ εἴη τὸ μελετᾶν (O4). |
Lg 653b | τὴν παραγιγνομένην πρῶτον (A: πρώτην O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πρῶτον (O4). |
Lg 654a | τὴν ἔνρυθμόν τε. |
| τὴν ἔνρυθμον (O4). | 308 |
Lg 654a,bis | πρῶτον δὴ τοῦτο ἀποδεξώμεθα.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πρῶτον δὴ τοῦτο ἀποδεξόμεθα (O4). |
Lg 654b | πεπαιδευμένον ἱκανῶς (ἱκανῶς· A: sine distinctione O).
ἀλλαχοῦ ἡ ὑποστιγμὴ εἰς τὸ ἱκανῶς (O4). |
Lg 654b,c | ad πότερον εἰ κτλ. in mg. αʹ.
" ἢ ὃς ἄν κτλ. " βʹ.
" ἢ ’κεῖνος κτλ. " γʹ. |
Lg 655d | ῥη[θέντα ἢ μελῳδηθέντα ἢ καὶ ὁπωσοῦν χορευ]θέντα.
inclusa om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 655e | συνηθεί[ας ἐναντία ἢ τὰ μὲν τῆς συνηθεί]ας.
inclusa om. O in textu: suppl. O3 in calce. |
Lg 656b | ἐκ πάσης ἀνάγκης γίγνεσθαι.
ἀνάγκης om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 657d | παιδιᾷ τε καὶ ἑορτάσει.
ἡ ἑόρτασις (O4). |
Lg 657d,bis | οἰόμεθα (O et fecit A2: οἰώμεθα A et fecit O4).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα διὰ τοῦ ω ἐστιν (O4). |
Lg 659a | οὔτε γὰρ παρὰ θεάτρου δεῖ (A: θατέρου O).
ἀλλαχοῦ· οὔτε γὰρ παρὰ θεάτρου δεῖ (O4). |
Lg 659d | ὡς ὄντως ὀρθός ἐστιν (A: ὀρθῶος O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ο μικροῦ· καὶ καλῶς ἡ τοιαύτη γραφή (O4). |
Lg 660a | τὰ τῶν σωφρόνων τε καὶ ἀνδρείων.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τὰ τῶν σωφρονούντων τε καὶ ἀνδρείων (O4). |
Lg 662d | ἢ δύ’ ἐστόν τινε (A: δύο O).
γρ. ἢ δύ’ ἐστόν τινε (O4). |
Lg 662e | εἴτε καὶ πατήρ (O: καὶ om. A).
εἴτε πατήρ (O4). |
Lg 665a | πῶς δ’ οὐ μεμνήμεθα;
haec om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 665b | λόγου δὴ δεῖ (δὲ δεῖ A O2 s.l.: δεῖ δή O). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον λόγου δὲ δεῖ (O4). | 309 |
Lg 666b | μέθης δὲ καὶ πολυοινίας τὸ παράπαν τὸν νέον ἀπέχεσθαι· τετταράκοντα
δὲ ἐπιβαίνοντα ἐτῶν.
haec om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 667a | εἴπερ.
ση〈μείωσαι〉 τὸ εἴπερ. |
Lg 667a,bis | εἰ γὰρ ἔχομεν μοῦσαν (A: μοῦσανς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον μοῦσαν (O4). |
Lg 667b | ad ἢ τοῦτο κτλ. in mg. αʹ.
" ἤ τινα κτλ. " βʹ.
" ἢ τό κτλ. " γʹ. |
Lg 667b,bis | οὐκοῦν πρῶτον κτλ.
[Start of a diagram]ἡ χάρις οἷς ἔνεστιν, ἕπεται
καθ’ ἡδονήν
κατ’ ὀρθότητα |
| 5 | κατ’ ὠφέλειαν[End of a diagram] |
|---|
Lg 668b | ὥς φαμεν (A: ἔφαμεν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ὥς φαμεν (O4). |
Lg 668b,bis | ἀπεικασία.
ἀπεικασία (iterat O4). |
Lg 668d | ὅτι ποτ’ ἐστίν (A: ποτέ O).
ἀλλαχοῦ· ὅτι ποτ’ ἐστίν (O4). |
Lg 668e | ὅτι ποτ’ ἐστίν (A: ποτέ O).
ὁμοίως (O4) (i.e. vide supra). |
Lg 670a | πέραν (A: πέρα O).
ἀλλαχοῦ πέραν (O4). |
Lg 670a,bis | χορικῆς (A: χωορικῆς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ο μικροῦ. |
Lg 671b | ἄρχων δ’ ἱκανός (A: ἱκανῶς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἱκανὸς διὰ τοῦ ο μικροῦ. καὶ καλῶς (O4). |
Lg 672c | ἀκταινώσῃ.
ἀκταίνειν· γαυριᾶν, ἀτάκτως πηδᾶν, ἢ μετεωρίζειν, ἢ ὁρμᾶν, ἢ |
| ἐξᾴττειν, ἀπὸ τοῦ ἐξαΐειν καὶ ἰσχύειν. ἀπὸ τούτου οὖν τὸ ἀκταινώσῃ. | 310 |
Lg 673a | ψυχῆς πρὸς ἀρετὴν παιδείας (ὡς ἀρετῆς παιδείαν O: πρὸς ἀρετῆς παιδείαν
A O2 s.v.: ἀρετὴν παιδείας ci. C. Ritter).
ἀλλαχοῦ πρὸς ἀρετῆς παιδείαν, ἄνευ τοῦ ὡς (O4). |
Lg 673d | κολοφῶνα.
κολοφὼν σημαίνει τὸ κῦρος τὴν ἐπίκρισιν (in libro A scriba a,
Constantinus, ut videtur). |
Lg 676b | οὔκουν ῥᾴδιόν γε οὐδαμῶς. τὸ δέ γε ὡς ἄπλετον τὶ καὶ ἀμήχανον ἂν εἴη;
(ῥᾶιόν γε O: ῥᾴδιον A: γε A2 s.l. | ἄπελειτορν O: ἄπειρον A).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὔκουν ῥάιδιόν γε οὐδαμῶς· τὸ δέ γε ὡς ἄπειρον τι καὶ
ἀμήχανον ἂν εἴη (O4). |
Lg 676b,bis | Μῶν οὖν (A: μῶν γε οὖν O).
π〈ατριάρχου?〉 μῶν οὖν (O4). |
Lg 676c | γένεσιν καὶ μετάβασιν (A: μεταβοληνασιν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον μετάβασιν (O4). |
Lg 677a | Ἆρ’ οὖν ὑμῖν (A: ἡυμῖν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἆρ’ οὖν ὑμῖν (O4). |
Lg 677c, d | καὶ ὁτιοῦν; τοῦτο ὅτι κτλ. (A: τοῦτο om. O: τοῦ add. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ ὁτιοῦν (O4): γρ. ὁτιοῦν χωρὶς τοῦ τοῦ A m. rec. |
Lg 678b | ἢ πρὸς κακίαν (A: ἢ καὶ πρὸς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἢ πρὸς κακίαν (O4). |
Lg 678b,bis | πληθύοντος (A: πληθύν̈οντος O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον πληθύοντος (O4). |
Lg 678b,ter | πάντα (A: ἅπαντα O).
ἀλλαχοῦ πάντα (O4). |
Lg 678c | πορεῖα (πόρεια A).
πορεῖά ἐστι τὰ εἰς πορείαν χρήσιμα. |
Lg 678d | πῶς γὰρ ἄν; (ἄν δή O: δή ἄν A). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον πῶς γὰρ ἄν; (O4). | 311 |
Lg 678e | δέονται (O: λέγονται A).
γρ. λέγονται (O3): γρ. δέονται (A2). |
Lg 679a | ἐμπύρων κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὸ παρηχητικόν (O4). |
Lg 679b | γενναιότατα (A: δικαιότατα O).
τοῦ πατριάρχου (O4).
γρ. γενναιότατα (O3). |
Lg 680a | οὔτ’ ἐδέοντο.
οὔτε ἐδέοντο (O4). |
Lg 680a,bis | λεγομένοις (λειπομένοις O).
τοῦ πατριάρχου λεγομένοις (O4 s.v.). |
Lg 681a | αἱμασιώδεις.
αἱμασιαὶ †τρόχοι, κυρίως ἠκανθωμένοι. |
Lg 681d | εἴδη (A: ηειδη O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον δίφθογγος· καὶ εὖ (O4). |
Lg 682a | εἰς δὴ τὸ πρόσθεν προέλθωμεν ἔτι τοῦ νῦν ἐπελθόντος ἡμῖν (O: τοίνυν A).
ἀλλαχοῦ· εἰς δὴ τὸ πρόσθεν προέλθωμεν· ἔτι τοίνυν ἐπελθόντος ἡμῖν· οὐκ εὖ (O4). |
Lg 682d | ὃν τὸ Ἴλιον ἐπολιορκεῖτο.
ση〈μείωσαι〉 τὴν σύ〈νταξιν〉 (O4). |
Lg 682e | τὰς τότε φυγάς (A: τοὺς τότε φυγάδας O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὰς τότε φυγὰς (O4). |
Lg 683a | ὀρθῶς.
om. O: suppl. O3 in marg. |
Lg 683a,bis | κατοικίσεσιν (A: κατοικιησεσιν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ η (O4). |
Lg 683a,ter | καὶ νῦν κατῳκισμένον (O: καὶ πρὸ νῦν A).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ πρὸ νῦν κατῳκισμένον (O4). |
Lg 683e | αὐ(τὸν λόγον ἐληλύθαμεν ... τὸν αὐ)τόν. |
| haec om. O: suppl. O3 in marg. | 312 |
Lg 684a | ποιήσεσθαι (A: ποιήσαεσθαι O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ποιήσεσθαι (O4). |
Lg 684d, e | τῶν τοιούτων τι πᾶς ἀπαντᾷ λέγων μὴ κινεῖν.
haec om. A, suppl. A2: κινεῖν om. O, suppl. O3 in marg. |
Lg 685b | τίν’ οὖν ἂν σκέψιν (A: τίνα O).
ἀλλαχοῦ τίν’ οὖν ἂν σκέψιν (O4). |
Lg 685b,bis | σκοποίμεθ’ ἄν; Οὐ ῥᾴδιον ἀντί.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον σκοποίμεθ’: οὐ ῥάιδιον ἀντί (O4). |
Lg 685d | ἡ τοῦ στρατοπέδου τοῦ τότε.
ἀλλαχοῦ· ἡ τοῦ στρατοπέδου τότε (O4). |
Lg 685e | καί τινι διανοίᾳ ταύτῃ (τινι A: τῇ A2 O).
γρ. καί τινι διανοίᾳ τοιαύτῃ (O4). |
Lg 686a | καὶ χρόνον τιν’ ἂν πολύν (A: τινὰ O).
γρ. καὶ χρόνον τιν’ ἂν πολύν (O4). |
Lg 686a,bis | διακεκοσμῆσθαι (A: διακεκοσμημένους O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον (O4).
γρ. διακεκοσμῆσθαι (O3). |
Lg 686b | ἀνυπόστατον ἄν τινα (ἄν A: om. O: add. supr. lin. O4).
ἐν ὅλοις ἀντιγράφοις (O4). |
Lg 686c | ἐμβεβήκαμεν (A: ἐκμβεβήκαμεν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ τοῦ μ (O4). |
Lg 686e | ἐχόντως νοῦν.
ἐχόντως νοῦν (iterant in margine A2 O3). |
Lg 687c | καὶ ἄνδρες πρεσβῦται (A: καὶ ἄνδρες πκα̇ιρεσβῦται O).
καὶ ἄνδρες πρεσβῦται ἐν τοῖς ἀντιγράφοις (O4). |
Lg 687d | ἑαυτοῖσιν (A: αὑτοῖς O).
γρ. ἑαυτοῖσι (O4). |
Lg 687d,bis | καὶ μὴν ὧν γ’ ὁ παῖς.
καὶ μὴν ὧν ὁ παῖς (O4 cum A2). |
Lg 688b | καὶ ὁ λέγων ἐγώ.
ἀλλαχοῦ· καὶ ὃ ’λεγον ἐγώ· οὐκ εὖ (O4). |
Lg 689b | τὸ πλῆθος, ταὐτόν, καὶ δὴ καὶ ἑνὸς ἀνδρὸς ὁπόταν (καὶ δὴ A: δὴ O). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸ πλῆθος ταὐτόν, καὶ δὴ καὶ ἑνὸς ἀνδρὸς ὁπόταν (O4). | 313 |
Lg 689c | εἰ ἄρα μου καταμανθάνετε (A: ἀρ’ ἐμοῦ O).
ἀλλαχοῦ· εἰ ἄρα μου καταμανθάνετε (O4). |
Lg 689c,bis | ὡς τοῖς ταῦτ’ ἀμαθαίνουσι (A m. rec. in marg.: ταῦτα ἀμαθαίνουσι Eus.:
ταῦτα μανθάνουσι A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὡς τοῖς ταῦτ’ ἀμαθαίνουσι· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 690a | ad ἆρ’ οὐχί κτλ. in mg. αʹ.
" τούτῳ δέ γε κτλ. " βʹ.
" καὶ τρίτον κτλ. " γʹ. |
Lg 690b | ad τέταρτον δέ κτλ. in mg. δʹ.
" πέμπτον γε κτλ. " εʹ.
" τὸ δὲ μέγιστον κτλ. " ϛʹ. |
Lg 690c | ad θεοφιλῆ δέ γε κτλ. in mg. ζʹ. |
Lg 690b,bis | τὸ κρείττονα μὲν ἄρχειν, τὸν ἥττω δὲ ἄρχεσθαι (τὸν punct. not. A2: om.
O, sed τὸν ante ἥττω supra scr. O2).
ἀλλαχοῦ τὸ κρείττονα μὲν ἄρχειν, ἥττω δὲ ἄρχεσθαι (O4). |
Lg 690c,bis | πολιτικὰ ἀξιώματα. |
Lg 690c,bis,c1 | ἄρχοντες
αʹ γονεῖς
βʹ γενναῖοι
γʹ πρεσβύτεροι |
| 5 | δʹ δεσπόται
εʹ κρείττονες
ϛʹ φρονοῦντες |
|---|
| ζʹ θεοφιλεῖς εὐτυχεῖς | Column end |
Lg 690c,bis,c2 | ἀρχόμενοι
ἔκγονοι
ἀγεννεῖς
νεώτεροι |
| 5 | δοῦλοι
ἥττονες
ἀνεπιστήμονες |
|---|
| οὐ τοιοῦτοι | Column end |
Lg 690d | καὶ ὅτι πεφυκότα (A: ὅσα ὅτι O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ ὅτι πεφυκότα (O4). |
Lg 691c | θεῖ (O: θεῖ 𐆆 𐆆 𐆆 A).
γρ. πίπτει. |
Lg 691c,bis | λέγομεν.
γρ. λέγω (O4?). |
Lg 691e | κατὰ γῆρας (A: ἀγορὰς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον (O4). |
| γρ. κατὰ γῆρας (O3). | 314 |
Lg 692a | ψάλιον.
χαλινόν. |
Lg 694a | μέτριον μᾶλλον δουλείας.
μᾶλλον om. O: suppl. O3 |
Lg 696d | πρόσθημα ὧν.
ὧν om. O: suppl. O3. |
Lg 698c | καὶ διὰ πάντα ταῦθ’ ἡμῖν συνέπεσε (A: ταῦτα πανθ’ O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ διὰ πάντα ταῦθ’ ἡμῖν ξυνέπεσε (O4). |
Lg 699e | ἄγουσιν (A: ἀγαγοῦσι O punctis notatum).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἄγουσι (O4). |
Lg 700b | καὶ τούτῳ δὴ τὸ ἐναντίον ἦν ᾠδῆς (A: τοῦτο O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ τούτῳ δὴ τὸ ἐναντίον ἦν ᾠδῆς (O4). |
Lg 700b,bis | ἄλλο εἰς ἄλλο (A O: ἄλλο εἰς ἄλλοωι O4).
ὅλα τὰ ἀντίγραφα· διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 701d | τίνος δὴ χάριν ἕνεκα.
τίνος δὴ χάριν ἕνεκα (O4). |
Lg 701e | ὅτι τότε (A: πτότε O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τότε. |
Lg 701e,bis | ἀγαγόντων (O: ἀγαθὸν τῶν A).
γρ. ἀγαθὸν (O3): γρ. ἀγαγόντων (A2). |
Lg 705d | Εἰς δὴ τί.
ἀλλαχοῦ εἰς δή τι (O4). |
Lg 705e | ὀρθῶς ὑποτίθεμαι μόνον.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 706a | ὅτῳ ἂν συνεχῶς τούτων ἀεὶ καλόν τι συνέπηται μόνῳ (τοῦ τῶν A2 | καλῶν
A | μόνῳ A et fec. O2 s.v.: μόνων O et fec. A2 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὅτῳ ἂν συνεχῶς του· τῶν ἀεὶ καλῶν τι ξυνέπηται μόνῳων |
| (O4): γρ. ὅτῳ ἂν συνεχῶς τῶν ἀεὶ καλῶν τι ξυνέπηται μόνον (A m. rec.). | 315 |
Lg 707d | κατοικίσεων (A: κατοικήσεων O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ι (O4). |
Lg 708a | γενήσεσθαι (A: γίγνεσθαι O).
γρ. γενήσεσθαι (O3). |
Lg 708d | ἀλλ’ ὄντως (A: ὅμντως O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀλλ’ ὄντως (O4): γρ. οὕτως etiam γρ. ὅμως (A m. rec.). |
Lg 708e | οὕτως ἔοικ’ ἔχειν (A: ἔοικεν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον οὕτως ἔοικ’ ἔχειν. |
Lg 709b | πάντα ταῦτ’.
πάντα ταῦτα (O4). |
Lg 709d | ὀρθῶς, τί παρὸν αὐτῷ.
ἀλλαχοῦ· ὀρθῶς τι παρ’ αὐτῷ (O4). |
Lg 710b | ὃ λέγω που (πωου O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὃ λέγω που (O4). |
Lg 711c | οἰόμεθα (A2 corr. O2: οἰώμεθα A O).
πανταχοῦ μέγα (O3?). |
Lg 712a | φύεται (φαιύενεται O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· φύεται (O4). |
Lg 713b | ἄριστα οἰκεῖται (A: ἀριστοκρατεῖται O).
τοῦ πατριάρχου (O4).
γρ. ἄριστα οἰκεῖται (O3). |
Lg 713c | εἴπερ προσήκων ἐστίν, μαλ’ ὀρθῶς ἂν ποιοίης (προσῆκον O | ποιήσῃςοιης O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· εἴπερ προσήκων ἐστὶ μάλ’ ὀρθῶς ἂν ποιοίης· καὶ καλῶς
(O4). |
Lg 713c,bis | βασιλέας τε καὶ ἄρχοντας (γε A: τγε O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον βασιλέας γε καὶ ἄρχοντας (O4). |
Lg 713d | νῦν.
om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 713e | εὐνομίαν (A: ἐλευθερίαν O).
γρ. εὐνομίαν (O3): γρ. ἐλευθερίαν (A2). |
Lg 713e,bis | μὴ θεός. |
| om. O in textu: suppl. O3. | 316 |
Lg 713e,ter | ἀνάφυξις
ἀνάφυξις (iterat in margine O4). |
Lg 714a | τὴν τοῦ νοῦ διανομήν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 πόθεν εἴρηται νόμος. |
Lg 714a,bis | στέγουσαν.
om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 714b | εἴδη (A: ἤειδη O).
εἴδη (O3). |
Lg 714d | ἢ καὶ τύραννον (A: τυραννίδονα O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἢ καὶ τύραννον (O4). |
Lg 715c | εὐπειθέστατός τε ᾖ (A: τ’ εἴη O).
ἀλλαχοῦ· εὐπειθέστατός τε ᾖ (O4). |
Lg 715e-716c | haec κιονηδὸν habet O4 ὑπ〈όθεσισ〉 ὡρ〈αῖα〉 καὶ ὠφέ〈λιμοσ〉. |
Lg 715e | ὁ μὲν δὴ θεός κτλ.
θεὸν μὲν τὸν δημιουργὸν σαφῶς, παλαιὸν δὲ λόγον λέγει τὸν Ὀρφικόν,
ὅς ἐστιν οὗτος—
Ζεὺς ἀρχή, Ζεὺς μέσσα, Διὸς δ’ ἐκ πάντα τέτυκται· |
| 5 | Ζεὺς πύθμην γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστεροέντος.
καὶ ἀρχὴ μὲν οὗτος ὡς ποιητικὸν αἴτιον, τελευτὴ δὲ ὡς τελικόν, μέσα
δὲ ὡς ἐξ ἴσου πᾶσι παρών, κἂν πάντα διαφόρως αὐτοῦ μετέχῃ. εὐθείᾳ
δὲ τὸ κατὰ δίκην σημαίνει καὶ ἀξίαν, καὶ ἀπαρεγκλίτως, καὶ οἱονεὶ
κανόνι ἑνί. τὸ δὲ περιπορευόμενος τὸ αἰωνίως, τὸ ἀεὶ ὡς αὕτως καὶ |
|---|
| 10 | κατὰ τὰ αὐτά· ἡ γὰρ περιφορὰ τοῦτο ἔχει ὡς ἐν αἰσθητοῖς. |
|---|
Lg 716c | ἤ πού τις (A: εἴ που τίς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἤ πού τις (O4). |
Lg 716d | καὶ τὰ ἄλλ’ οὕτως (A: καὶ τ’ ἄλλα οὕτως O).
ἀλλαχοῦ· καὶ τὰ ἄλλ’ οὕτως (O4). |
Lg 716d,bis | εὐχαῖς καὶ ἀναθήμασιν (A: καὶ εὐχαῖς O). |
| ἀλλαχοῦ· εὐχαῖς ἄνευ τοῦ καί (O4). | 317 |
Lg 717a | φέροιτ’ ἄν; πρῶτον μέν.
haec om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 717e | τοὺς ἑαυτῶν γεννητάς.
τοὺς γεννήτας (O4). |
Lg 718d | τὰ ... λεχθέντα.
τὰ περὶ θυσιῶν καὶ γονέων. |
Lg 718d,bis | ψυχῆς λαβόμενα (ψυχῆς μᾶλλον 𐆆 𐆆 δ’ A: ψυχῆς μᾶλλον δ’ O).
λαβόμενα (ante μᾶλλον in marg. O4): γρ. λαβόμενα (A2 O3). |
Lg 718e | ἀνιδιτί.
ἀνιδιτί: ἀνιδρωτί, ὡς ἐν τῷ Διογενιανῷ. |
Lg 719b | ἐπιτρέπειν ποιεῖν (ποιεῖν A: λέγειν ποιεῖν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ποιεῖν (O4). |
Lg 719e | προαγορεύῃ (A: προαγορεύοι A2: προαγορεύειη fecit O4).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα ὑποτακτικῶς (O4). |
Lg 721c | τῷ (A: τὸ O: τῷ fecit O4).
ὅλα τὰ ἀντίγραφα διὰ διφθόγγου (O4). |
Lg 721d | μοναυλίαν.
μοναυλίαν. |
Lg 722b | πρὸς τοῦτο δὲ οὐδείς (O: τούτῳ A).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον πρὸς τούτῳ δὲ οὐδείς (O4). |
Lg 722b,bis | ἐπὶ τὸν ἄπειρον παιδείας ὄχλον (A: τῶον ἀπείρωον ... ὄχλωον O).
ἐπὶ τὸν ἄπειρον παιδείας ὄχλον· οὕτως ἡ βʹττ (sc. ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου?) (O4). |
Lg 723a | οὗτος.
om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 723c | προοίμια (A: προοίμιοαν O). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον προοίμια (O4). | 318 |
Lg 723e | ἀμεινόνων ... δευτέρων
παροιμία λεγομένη μὲν ἐπὶ τῶν θυομένων ἐκ δευτέρου, τῶν προτέρων
ἀπαισίων ὀφθέντων δηλαδή· μετῆκται δὲ ἐκ τούτων καὶ ἐπὶ τῶν
δεύτερον λεγομένων τῶν αὐτῶν, ὁπότ’ ἂν μὴ κατὰ γνώμην ἡμετέραν |
| 5 | προβαίη τὰ πρότερα. |
|---|
Lg 727a | ad αὐτίκα παῖς κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 727b | " δευτέραν, ὧδέ γε κτλ. " βʹ. |
Lg 727c | " οὐδ’ ὁπόταν ἡδοναῖς κτλ. " γʹ.
" οὐδέ γε ὁπόταν κτλ. " δʹ.
" οὐδ’ ὁπόταν κτλ. " εʹ. |
Lg 727d | " οὐδὲ μήν κτλ. " ϛʹ. |
Lg 727e | " οὐδέ γε ὁπόταν κτλ. " ζʹ. |
Lg 727d,bis | ἡγουμένης.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἡγούμενος (O4 cum Stob.). |
Lg 728e | καὶ τιμήσεως (A: τιμήσεωνς O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ τιμήσεως (O4). |
Lg 731b | ὠφέ〈λιμον〉 (O4 κιονηδόν). |
Lg 731d | πάντων δὲ μέγιστον κακῶν ἀνθρώποις (A: κακόν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πάντων δὲ μέγιστον κακῶν ἀνθρώποις (O4). |
Lg 731e | τυφλοῦται γάρ κτλ.
ση〈μείωσαι〉 παροιμία· ἐπὶ τῶν διὰ φιλίαν μηδένα λόγον ποιουμένων
τἀληθοῦς. |
Lg 732b,c | φρονήσεως ἀπολειπούσης (A O2: ἀπολιπούσης O A2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ διφθόγγου (O4). |
Lg 732c | περιχάρειαν. |
| περιχάρειαν. | 319 |
Lg 733a | adἡδονὴν βουλόμεθα κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 733b | " τὸ δὲ μηδέτερον κτλ. " βʹ.
" λύπην δ’ ἐλάττω κτλ. " γʹ.
" ἴσα δὲ ἀντὶ κτλ. " δʹ. |
Lg 733b,c1 | βουλόμεθα
αʹ ἡδονήν
βʹ ἡδονὴν ἀντὶ οὐδετέρου
γʹ λύπην ἐλάττω μετὰ μείζονος |
| 5 | ἡδονῆς |
|---|
| δʹ | Column end |
Lg 733b,c2 | οὐ βουλόμεθα
λύπην
λύπην ἀντὶ οὐδετέρου
ἡδονὴν ἐλάττω μετὰ μείζονος |
| 5 | λύπης |
|---|
| ἴσην ἡδονὴν ἴσην λύπην | Column end |
Lg 733c | ἐν ᾧ δὲ τὰ ἐναντία, οὐ βουλόμεθα.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 733d | ἀβούλητόν τε καὶ ἀκούσιον.
om. in textu O: scr. in marg. O3 ἑκούσιον. ἀβούλητόν τε καὶ et fecit ἀκούσιον
ex ἑκούσιον. |
Lg 734d | ὁ μὲν ἀνδρεῖος.
ση〈μείωσαι〉 σχῆμα ῥητορικόν (O4). |
Lg 735a | τοὺς τὰς ἀρχάς (O: μεγάλας A).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον (O4).
γρ. τοὺς μεγάλας ἀρχάς (O3). |
Lg 735d | ἀγαπώντως (A: ἀγαπητῶς O γρ. A2).
γρ. ἀγαπώντως (O3). |
Lg 736b | τὰ δ’ ἐπείπερ.
ἀλλαχοῦ τὸ τὰ δ’ ὠβέλισται (O4). |
Lg 737a | ἡμῖν (A: O sed in ras.).
γρ. λιμήν (O3). |
Lg 737b | καινήν τε πόλιν (O γρ. A m. rec.: κοινήν A).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον κοινήν τε πόλιν (O4). |
Lg 737c | ad πρῶτον μέν κτλ. in mg. αʹ.
" μετὰ δέ κτλ. " βʹ.
" ἐπὶ δὲ ταῦτα κτλ. " γʹ. |
Lg 738a | νενοηκέναι, τίς ἀριθμός (A: καὶ τίς O, sed καὶ punct. not.). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον νενοηκέναι τίς ἀριθμὸς καὶ τὰ λοιπά (O4). | 320 |
Lg 738a,bis | λέγωμεν δὴ τὸν πλείστας (A: λέγοωμεν O).
λέγωμεν δὴ τὸν πλείστας (O4). |
Lg 739a | καθάπερ πεττῶν κτλ.
περὶ παροιμίας φησὶ τῆς κινήσω τὸν ἀφ’ ἱερᾶς, ἣ τέτακται ἐπὶ τῶν
τὴν ἐσχάτην βοήθειαν κινούντων. μετείληπται δὲ ἀπὸ τῶν πεττευόντων·
παρὰ τούτοις γὰρ κεῖταί τις ψῆφος οἷον ἱερὰ καὶ ἀκίνητος, θεῶν |
| 5 | νομιζομένη, ὥς φησι Κλέαρχος ἐν Ἀρκεσίλᾳ. |
|---|
Lg 739d | διαζῶντες (A: διασώζοντες O).
γρ. διαζῶντες (O3): τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διαζῶντες (O4). |
Lg 740d | εὔρους ᾖ γένεσις (A: εἴη O).
ἀλλαχοῦ εὔρους ᾖ γένεσις (O4). |
Lg 740e | νουθετητικῶν (A: νουθετικῶν O).
ἀλλαχοῦ νουθετητικῶν (O4 s.v.). |
Lg 741a | παρεμβάλλειν (O: ὑπερβάλλειν A).
ὑπερβάλλειν ἀλλαχοῦ (O4 s.v.). |
Lg 741b | τὸν εἰρημένον (A: τῶον εἰρημένωον O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 741c | τὸν πριάμενον ἢ ἀποδόμενον (A: τῶον πριάμένωον ἢ ἀποδόμενωον O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 742e | ἃ καὶ κακός τις κεκτῇτ’ ἄν.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 743a | ad ἥ τε ἐκ δικαίου κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 743b | " ἔστιν δέ κτλ. " βʹ.
" ὁ δὲ οὐ κακός κτλ. " γʹ.
" ὁ δὲ πάγκακος κτλ. " δʹ. |
Lg 743b,c1 | κτήσεις
αʹ ἐκ δικαίου καὶ ἀδίκου
βʹ ἐκ δικαίου μόνον
γʹ ἐκ δικαίου |
| 5 | δʹ ἐξ ἀδίκου | Column end |
|---|
Lg 743b,c2 | ἀναλώματα
μηδαμῶς ἀναλίσκων
εἰς καλὰ ἀναλίσκων
μηδαμῶς ἀναλίσκων |
| 5 | πάντα ἀναλίσκων | Column end |
|---|
Lg 743b,c3 | πολῖται
πλούσιος
ἀγαθός
οὐ κακὸς φειδωλός |
| 5 | ἄσωτος πένης | 321 |
|---|
Lg 743b,bis | γένοιτ’ ἄν.
τέλος τῶν διορθωθέντων ὑπὸ τοῦ φιλοσόφου Λέοντος (O4). |
Lg 743b,ter | ἀγαθὸς δέ.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον οὐκ ἀγαθός· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 744d | νοσήματος οὐ μεθεξούσῃ (νομίσματος A | μεθεξούςινηι O).
γρ. νομίσματος οὐ μεθεξούσῃ (O3). |
Lg 745c | τέμνειν (A: τεμεῖν O).
ἀλλαχοῦ τέμνειν (O4 s.v.). |
Lg 745d | καὶ δὴ καὶ μετὰ τοῦτο (καὶ δὴ τὸκαι O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ δὴ καὶ μετὰ τοῦτο (O4). |
Lg 745e | τέμνειν δ’ αὖ καὶ τὰ δώδεκα τῆς πόλεως τμήματα (A: τέμνειν δὲ αὖ καὶ τὰ
τῆς πόλεως τὰ δώδεκα τμήματα O).
τέμνειν δ’ αὖ τὰ δώδεκα τῆς πόλεως τμήματα (O4). |
Lg 747c | ἀπεργασάμενος.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 752a | καταλίποιμι· πλανώμενος γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὤν (O2: καταλείποιμι (εί
ex ί A2) πλανώμενος· ἂν A O).
ἀλλαχοῦ καταλίποιμι πλανώμενος· ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὤν (O4). |
Lg 752c | πόλιν (A: πάολιν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πόλιν (O4). |
Lg 753c | δημοτεύηται.
δημοτεύηται (O4). |
Lg 754a | μὴ τοίνυν γιγνώσκοντές γε παρῶμεν (γε om. A in ras.: τ̇ε̇ O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μὴ τοίνυν γιγνώσκοντές γε παρῶμεν (O4). |
Lg 755a | ad μὴ πλέον κτλ. in marg. αʹ.
" φερέσθω κτλ. " βʹ.
" μόνον ἀρχέτω κτλ. " γʹ.
[Start of a diagram]ὁ νομοφύλαξ ἀρχέτω |
| 5 | ἔτη κʹ ἀπὸ νʹ ἕως οʹ
αʹ βʹ γʹ[End of a diagram] |
|---|
Lg 755c | ὑπηρεσίας (A O: ὑπηρέτας fec. A2 O2 s.v.). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὑπηρέτας (O4). | 322 |
Lg 756e | μεσεύειν τὴν πολιτείαν (μεσσεύειν A O).
μεσεύειν τὴν πόλιν (O3). |
Lg 757a | ἄνισα.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 759c | αὐτόν (A: αὐτόνων O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον μέγα [sc. αὐτῶν] ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 760b, c | δώδεκα τῶν πέντε ἐκ τῶν νέων (A ut vid.: δωδεκάτῳ A2: δωδεκάτων O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· δωδεκάτῳ πέντε ἐκ τῶν νέων (O4). |
Lg 762a | ἢ καὶ δίκας ἀδίκως διανέμωσι.
ἀλλαχοῦ· ἢ καὶ δίκας ἢ ἀδίκως διανέμωσι (O4). |
Lg 763d | κατὰ νόμους γίγνωνται πᾶσαι (A: μόνους O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· κατὰ νόμους γίγνωνται πᾶσαι (O4). |
Lg 764c | παιδείας αὐτῶν ἕνεκα, τοὺς δὲ ἀγωνιστικῆς. παιδείας.
saltum a primo ad alterum παιδείας fecerunt A O: verba suppl. A3O3. |
Lg 765a | διαθετῆρα.
διαθετῆρα. |
Lg 765c | τοῖς τρισὶν [καὶ] πορεύεσθαι (A O: τρισὶ A2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τοῖς τρισὶ καὶ πορεύεσθαι (O4). |
Lg 766d | σαφὲς δὲ ἀεὶ τὸ ἀμφισβητούμενον.
ἀλλαχοῦ· σαφὲς δὲ δὴ τό γε ἀμφισβητούμενον (O4). |
Lg 767c | πρῶτον δὴ δικαστήριον ἡμῖν γιγνέσθω κοινὸν ἅπασι (A: ἡμῖν om. O).
ἀλλαχοῦ· πρῶτον δὴ δικαστήριον ἡμῖν γιγνέσθω κοινὸν ἅπασι (O4). |
Lg 767d | ὀμόσαντας (scr. recc.: ὀνομάσαντας A O).
γρ. ὀμόσαντας (O3). |
Lg 767e | δημοσίων.
γρ. κοινῶν (A3 O3). |
Lg 768a | αὐτοί.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· αὐτοῖς. |
Lg 768d | πρὸς τέλος ἀφίκηται (A: τὸ τέλος O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον πρὸς τέλος ἀφίκηται (O4). |
Lg 769a | διαπεπαισμένη. |
| διαπεπαισμένη (O4). | 323 |
Lg 769c | ἐπὶ φαυλότερον (A O: ἐπὶ τὸ O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἐπὶ φαυλότερον (O4). |
Lg 769c,bis | ἀεί.
ἀλλαχοῦ δὴ (O4 s.v.). |
Lg 770d | ἤ τινος ἤθους.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἤ τινος ἔθους (O4). |
Lg 770e | ὑπομενετέον.
ὑπομενετέον (O4). |
Lg 772b | χρόνος (χορὸς A O).
γρ. χρόνος (A3 O3). |
Lg 772b,bis | δεκαετηρίς (Schneider: δεκάτηρις A O: δεκετήρης fec. O4).
γρ. δεκαέτηρος (O3). |
Lg 772c | νομοθέτης· [ὧν πέρι κινεῖν μὲν ἑκόντας].
inclusa om. in textu O: suppl. O3 in marg. et –της fec. in –τας. |
Lg 772d | ἐπελθόντας.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 772e | πᾶς ἐντὸς τῶν πέντε (τὰς A O: πᾶς in textu fecit O4).
ἀλλαχοῦ· τὰς ἐντὸς τῶν πέντε (O4). |
Lg 773c | καὶ βραδυτέρους.
om. in textu A O: suppl. A3 O3 in marg. |
Lg 774a | ζημιούσθω.
ὀφειλέτω τῷ δημοσίῳ (O4). |
Lg 774c | τὸ μήτε (A O: τῷ vulg.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 774c,bis | γηράσκειν.
γρ. διδάσκειν (O3). |
Lg 774d | ὀφειλέτω μὲν τῷ δημοσίῳ τοσοῦτον ἕτερον (ὀφ[λήσει ὀφειλέτω] μὲν τῷ διῒ A
(inclusa in ras. m. rec.): ὀφειλέτω 𐆆 𐆆 μὲν τῷ δ[ημο]τοςσίωιοῦτον ἕτερον (inclusa in
ras.) O.)
ὀφλήσει ὀφειλέτω (A2): ὀφειλέτω μὲν τῷ δημοσίῳ A m. rec.: τοῦ πατριάρχου τὸ |
| 5 | βιβλίον ὀφειλέτω μὲν τῷ διῒ τοσοῦτον ἕτερον (O4). |
|---|
Lg 775b | τοῦ τὸν οἶνον κτλ. |
| τοῦ Διονύσου. | 324 |
Lg 775c | παιδουργίαν.
παιδουργίαν (O4). |
Lg 775c,bis | διῳνωμένος.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διοινωμένος (O4). |
Lg 775d | ἐξομοργνύμενον.
ἀποματτόμενον. |
Lg 775e | δ’ εἶναι χρὴ τὸν γαμοῦντα.
om. O in textu: suppl. O3 in marg. |
Lg 776d | πενεστικὸν ἔθνος.
πενεστικὸν ἔθνος (O4). |
Lg 777c | περιδίνων (A2 O2: περιδείνων A O).
πειρατῶν. |
Lg 778c | ἐν κύκλῳ πρὸς τοῖς ὑψηλοῖς τῶν τόπων, εὐερκείας τε.
ἀλλαχοῦ ἐν κύκλῳ τῶν τόπων· εὐερκίας τε (O4). |
Lg 778e | τὰ δὲ ταφρεύσοντας.
om. in textu A O: suppl. A3 O3 in marg. |
Lg 779e | πολλῶν.
om. in textu A O: suppl. A3 O3 in marg. |
Lg 780c | νῦν τε οὐδαμῇ γιγνόμενον.
om. in textu O: suppl. O3 in marg. |
Lg 780c,bis | εἰς πῦρ ξαίνειν.
παροιμία ἐπὶ τῶν καθ’ ἑαυτῶν τι πραττόντων μάτην ἢ λεγόντων ἢ
κακοπαθούντων λεγομένη. |
Lg 781a | παρέρρει (A O: παραρρεῖ fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· παρέρρει (O4). |
Lg 781e | χρή (O2 in ras.: χρόνον A et O ut videtur). |
| γρ. χρή (A3). | 325 |
Lg 783b, d | παίδων ... καλῶς (non habent A O).
omissa in textu suppl. in marg. A3 O3 his verbis praemissis ἔν τισι τῶν ἀντι‐
γράφων φέρεται καὶ ταῦτα (cum his lectionibus pro lectionibus quas protulit
J. Burnet): δὲ post παίδων A3: om. O3 | οὕτως (O3) pro οὕτω | μόνον (O3) pro |
| 5 | μόνων | προσμίξαντες (A3 O3) | διακελεύει (bis A3 O3). διαπτοίησιν (O3) pro
διαπτόησιν | που τὰ νῦν δή (O3) pro που 〈ὧν〉 τὰ νῦν. |
|---|
Lg 784d | καὶ γενέθλια τῶν παίδων φοιτήσεων (γενέσια τῶν A: γενέσεων A2 O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ γενεθλίων παίδων φοιτήσεων (O4). |
Lg 784e | τοῖς ἔτι γεννωμένοις.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τοῖς ἄρτι γεννωμένοις (O4). |
Lg 785a | ζωῆς ἀρχή (A O: ἀρχὴν O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ζωῆς ἀρχή (O4). |
Lg 785b | γάμου δὲ ὅρον κτλ. |
Lg 785b,c1 | ἀνδρῶν
αʹ γάμων χρόνοι
ἔτη λεʹ ἀπὸ λʹ ἕως ξεʹ
βʹ ἀρχῆς χρόνοι |
| 5 | ἀπὸ λʹ
γʹ πρὸς πόλεμον χρόνοι |
|---|
| ἔτη μʹ ἀπὸ κʹ ἕως ξʹ | Column end |
Lg 785b,c2 | γυναικῶν
γάμων χρόνοι αʹ
ἔτη κʹ ἀπὸ ιϛʹ ἕως λϛʹ.
ἀρχῆς χρόνοι βʹ |
| 5 | ἀπὸ μʹ
πρὸς πόλεμον χρόνοι γʹ |
|---|
| ἀφ’ οὗ τέξῃ ἕως νʹ | Column end |
Lg 788a | Περὶ τῶν ἀγράφων ἐθῶν. |
Lg 789d | βούλεσθε ἅμα γέλωτι φράζωμεν (φράζωμεν A, sed ω in ras.: φραζωομεν O).
βούλεσθε; ἅμα γέλωτι φράζωμεν (O3). |
Lg 789e | σπαργανᾶν.
σπαργανᾶν (in marg. iterant A m. a O4). |
Lg 789e,bis | ἐπερειδομένων (A: ἀεπερειδομένων O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἐπερειδομένων (O4). |
Lg 789e,ter | τριετές (A: τρίετές O).
τὸ αὐτό· τρίετες· οὐκ εὖ (O4). |
Lg 790c | τὴν τιθήνησιν.
τὴν τιθήνησιν (iterat O4). |
Lg 790d | δυσυπνοῦντα. |
| δυσυπνοῦντα (iterat O4). | 326 |
Lg 791d | ἀκράχολα.
ἀκρόχολα· προχείρως ὀργιζόμενα. καὶ ἀκροχολία ἡ τοιαύτη διάθεσις. |
Lg 792a | κλαυμοναί.
κλαυμοναί (iterant A2 O3). |
Lg 792b | τὰ τρί’ ἔτη (τριετῆ A O).
γρ. τὰ τρία ἔτη (O3). |
Lg 792d | ὃ νῦν δὴ προσεῖπον κτλ.
ἡδονή
ἵλεως διάθεσις
λύπη |
Lg 792e | μάργοις.
ὑβριστικαῖς, ἀκρατέσι, μαινομέναις. |
Lg 793e | ἐμποιῆσαι δεῖν (A: ἐμποιήσειν A2 O).
ἀλλαχοῦ ἐμποιεῖν (O3). |
Lg 794d | τὰ περὶ τὰς χεῖρας (χρείας A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τὰ περὶ τὰς χεῖρας· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 795b | παγκράτιον.
παγκράτιόν ἐστιν ἀγών τις ἐξ ἀτελοῦς πάλης καὶ ἐξ ἀτελοῦς
πυγμῆς συγκείμενος. καὶ δήλη μὲν ἡ πάλη, πυγμὴ δὲ τὸ πρὶν ἐσκευά‐
ζετο οὕτως. εἰς στρόφιον ὅ ἐστι στρογγύλον ζωνάριον, οἱ τέσσαρες |
| 5 | τῶν δακτύλων ἐνεβιβάζοντο καὶ ὑπερέβαλλον τοῦ στροφίου τοσοῦτον
ὅσον, εἰ συνάγοιντο, πὺξ εἶναι. ξυνείχοντο δὲ ὑπὸ σειρᾶς, ἣν καθάπερ
ἔρεισμα ἐβέβληντο ἐκ τοῦ πήχεος. νυνὶ δὲ αὖ μεθέστηκε· ῥινοὺς γὰρ
τῶν πιοτάτων βοῶν ἕψοντες ἱμάντ’ ἐργάζονται πυκτικὸν ὀξὺν καὶ
προεμβάλλοντα, ὁ δέ γε ἀντίχειρ οὐ συλλαμβάνει τοῖς δακτύλοις τὸ |
|---|
| 10 | πλήττειν, ὑπὲρ συμμετρίας τῶν τραυμάτων, ὡς μὴ πᾶσα ἡ χεὶρ
μάχοιτο. ταῦτα ἐκ τοῦ Φιλοστράτου περὶ γυμναστικῆς. |
|---|
Lg 795c | Γηρυόνου.
Γηρυόνης· Χρυσάορος καὶ Καλλιρόης τῆς Ὠκεανοῦ, βασιλεὺς |
| Ἐρυθείας νήσου τῆς νῦν Γάδειρα καλουμένης, ὃς εἶχε τριῶν ἀνδρῶν
συμφυὲς σῶμα, ἡνωμένον εἰς ἓν κατὰ τὴν γαστέρα, ἐσχισμένον τὲ εἰς | 327 |
| 5 | τρεῖς ἀπὸ λαγόνων τε καὶ μηρῶν. |
|---|
Lg 795c,bis | Βριάρεω.
Οὐρανὸς ἐκ Γῆς πρώτους γεννᾷ Κόττον, Βριάρεων, Γύγην, ἑκατόγ‐
χειράς τε καὶ πεντήκοντα κεφαλὰς ἔχοντας. |
Lg 795d | ἀρτίποδές τε καὶ ἀρτίχειρες.
ἁρτίποδες καὶ ἁρτίχειρες (O4). |
Lg 796a | Ἀνταῖον.
Ἀνταῖος ὁ Ποσειδῶνος, Λιβύης βασιλεύς, ὃς τοὺς ξένους ἀναγκάζων
παλαίειν αὐτῷ ἀνῄρει. τούτῳ παλαίειν ἀναγκαζόμενος Ἡρακλῆς, ὅτε
δὴ πεμφθείη παρ’ Εὐρυσθέως τοῦ βασιλέως Τίρυνθος ἐπὶ τῷ παρὰ τῶν |
| 5 | Ἑσπερίδων μὲν τὰ χρυσᾶ μῆλα λαβεῖν, κομίσαι δὲ πρὸς αὐτόν, τοῦτον
οὖν ἀράμενος τὸν Ἀνταῖον μετέωρον ἅμμασιν Ἡρακλῆς κλάσας
ἀπέκτεινεν. ψαύοντα γὰρ τῆς γῆς ἰσχυρὸν συνέβαινε γίγνεσθαι. διὸ
καὶ τῆς γῆς αὐτὸν εἶναί τινες παῖδα φασίν. |
|---|
Lg 796a,bis | Κερκύων.
τὴν μὲν ἀπὸ χειρῶν πάλην ἐξεῦρε Θησεύς, τὴν δ’ ἀπὸ σκελῶν
Κερκύων, Βράγχου καὶ Ἀργιόπης νύμφης, πρὸς τοῦτον τὸ πέμπτον
ἆθλον ἐν Ἐλευσῖνι παλαίων διηγωνίσατο Θησεύς. οὗτος γὰρ τοὺς |
| 5 | παριόντας ἠνάγκαζε παλαίειν, καὶ παλαίων ἀνῄρει. Θησεὺς δὲ
μετέωρον αὐτὸν ἀράμενος ἔρριψεν εἰς γῆν καὶ ἀπέκτεινεν. |
|---|
Lg 796a,ter | Ἐπειὸς ἢ Ἄμυκος.
Ἐπειὸς Πανοπέως τοῦ Φωκοῦ, ὃς ἐπὶ τῷ Πατρόκλου ἀγῶνι ἐνί‐
κησεν πυγμήν. Ἄμυκος δὲ Ποσειδῶνος καὶ νύμφης Βιθυνίδος ἢ |
| Πελίας, ὃς καὶ ἐξεῦρεν ἱμᾶντας πυκτικούς. | 328 |
Lg 796b | κόρη καὶ δέσποινα.
ἡ Ἀθηνᾶ. (A: non habet O.) |
Lg 796d | προαγῶνας.
καὶ τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον προαγῶνας (O4). |
Lg 796e | ᾠόμεθα καταλείπειν μόνα τὰ περὶ γυμναστικῆς (τὰ L: τε A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ᾠόμεθα καταλιπεῖν μόνα τὰ περὶ γυμναστικῆς (O4). |
Lg 798a | ἀπολαβών, ταὐτόν (ἀπολαβών· ταὐτόν A O).
ἀπολαβών, ταὐτόν (O4). |
Lg 798b | ἁμόθεν γέ ποθεν.
ὅπως δήποτε, καθότι οὖν. λέγεται δὲ καὶ ἁμηγέπῃ καὶ ἁμωσγέπως
καὶ ἁμουγέπου καὶ ἁμοιγέποι καὶ †ἁμοσέποι. |
Lg 798d | οἷς ἐλέγομεν (A O: ἐν ante οἷς add. supra lin. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον οἷς ἐλέγομεν (O4). |
Lg 800b | ἀσφαλέστατον.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἀσφαλέστατα (O4 s.v.). |
Lg 800c | ὄτταν.
φήμην, μαντείαν διὰ κληδόνος καὶ ὀττεύεσθαι τὸ μαντεύεσθαι. |
Lg 800d | ἀποφράδες.
ἡμέραι, ἢ ἐν αἷς τοῖς κατοιχομένοις χοὰς ἐπιφέρουσιν, ἢ αἱ πρὸς
πράξεις ἀνεπιτήδειοι. |
Lg 800e | Καρικῇ.
τῇ θρηνώδει· δοκοῦσι γὰρ οἱ Κᾶρες θρηνῳδοί τινες εἶναι καὶ ἀλλο‐
τρίους νεκροὺς ἐπὶ μισθῷ θρηνεῖν. τινὲς δὲ ἐξήκουσαν τῇ βαρβάρῳ καὶ
ἀσαφεῖ, ἐπειδὴ οἱ Κᾶρες βαρβαρόφωνοι. |
Lg 800e,bis | ad εὐφημία καί κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 801a | " δεύτερος κτλ. " βʹ. |
Lg 801a,bis | " τρίτος κτλ. " γʹ. |
Lg 801e | " μετά γε μήν κτλ. " δʹ. |
Lg 801e,bis | " μετά γε μήν κτλ. " εʹ. | 329 |
Lg 802a | ταῦτα δὲ πάντα.
ταῦτα δὲ πάντα (iterat O4). |
Lg 802c | δ’ ἄτακτος (A m. rec.: ἀτάκτως O, et A ut. vid.: δ’ ἀτάκτωος fecit O4 ut vid.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἄτακτος (O4). |
Lg 802e | τὰ δὲ τῶν θηλειῶν (τὰ A O: τὰο A2 O2 | λείων A O: θηλειῶν fec. A m. rec. O4).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον (O4)· τὸ δὲ τῶν θηλειῶν (A3 O4). |
Lg 804a | ταὐτον (O: τοῦτον A).
ἀλλαχοῦ 〈τ〉οῦτον (O4 s.v.). |
Lg 805a | πάντων ἀνοητότατα (ἀνόητα A O).
γρ. ἀνοητότητα (O4). |
Lg 805e | καὶ ποιμαίνειν καὶ διακονεῖν.
haec verba omissa in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 805e,bis | ταλασίας.
ἐργασίας, ἢ ἐριουργίας. |
Lg 806e | ταῦτα σπείσαντας (ταύτας πείσαντας A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον πεισόντας (O4 s.v.). |
Lg 807b | τετρυχωμένων (τετρυφωμένων A et O punct. not.: τετρυμένων fec. A2).
τετρυμένων (A3). |
Lg 807c | Πυθιάδος τε καὶ Ὀλυμπιάδος νίκης.
Πυθιάδος καὶ Ὀλυμπιάδος νίκης (O4). |
Lg 808c | καλῶς εἰς ἔθος ἰόν (A: καλὸς O A2 | ἰών O2).
καλῶς εἰς ἔθος ἰών (O3). |
Lg 808d | θηρίων.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ τοῦ ω μεγάλου (O4). |
Lg 809c | καὶ πρὸς τὰ αὐτὰ ταῦτα ἔτι τὰ χρήσιμα τῶν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ πρὸς τὰ αὐτὰ ταῦτα· τίνα δὲ χρήσιμα τῶν (O4). |
Lg 809d | εἰς ἕκαστον τὸν ἐνιαυτόν. |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· εἰς ἕκαστον τῶν ἐνιαυτῶν· ἀπ’ ὀρθώσεως· καὶ καλῶς (O4). | 330 |
Lg 810a | τῶν παιδείων ἔστω τιμῶν.
τῶν παιδείων τιμῶν (O4). |
Lg 810b | τητώμενα.
στερισκόμενα. |
Lg 810d | καὶ ὀλίγα δοκεῖ σοι (ὀλίγου A O: ὀλίγα O2).
ἐν ἄλλοις· καὶ ὀλίγου δοκεῖ σοι (O4). |
Lg 810d,bis | ἐχθοδοποῦ.
κακοποιοῦ, ἀπεχθοῦς, ἢ ἐχθροποιοῦ. |
Lg 810d,ter | ἴσως δ’ οὐκ (δ’ om. A O).
ἀλλαχοῦ δ’ (O4 s.v. post ἴσως). |
Lg 810e | πολυηκόους.
πολυηκόους (iterat O4). |
Lg 811b | πολυμαθίαν.
γρ. φιλομαθίαν (O3). |
Lg 811e | καταλογάδην.
τῷ πεζῷ γραφόμενα λόγῳ. |
Lg 812c | μίμησιν (A ex emend.: κίνησιν A ut vid. O).
γρ. μίμησιν (O3): τοῦ πατριάρχου (add. supra O4). |
Lg 812d | πρόσχορδα.
πρόσχορδα (iterat O4). |
Lg 812d,bis | καὶ ἀντίφωνον.
omiss. in textu suppl. in marg. O3 |
Lg 813a | ἀληθέστατα τοίνυν. καὶ ταῦθ’ ἡμῖν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀληθέστατά τοι· καὶ ταῦθ’ ἡμῖν (O4). |
Lg 813b | διδασκαλικόν. |
| διδασκαλεῖον (O3). | 331 |
Lg 813d | πελταστικῆς.
πέλτη ἐστὶν εἶδος ἀσπίδος, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης (fr. 498 Rose),
ἥτις ἴτυν οὐκ ἔχει, οὐδ’ ἔστιν ἐπίχαλκος, οὐδὲ βοὸς ἀλλ’ αἰγὸς δέρματι
περιπεπταμένη (l. περιτεταμένη), καὶ ἡ ταύτῃ χρωμένη τέχνη πελ‐ |
| 5 | ταστική, καὶ πελτασταὶ οἱ μετιόντες αὐτήν. |
|---|
Lg 814a | καὶ ἀναιρέσεως.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 814a,bis | ἀπώμοτον.
ἀπηγορευμένον, φευκτόν. |
Lg 814a,ter | καὶ βίᾳ.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ βιαίᾳ (O4). |
Lg 815b | μίμημα, εὐθυφερές.
μίμημα εὐθυφερές (iterat O4). |
Lg 815b,bis | ἑκάστων (A O: ἑκαστωον refecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἑκάστων (O4). |
Lg 815c | διορίσασθαι.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 815d | τιμώντων (τιμῶν τ̇ω̇ν̇ fecit O2).
τὸ τιμῶν οὐδ’ ἑτέρως (O3). |
Lg 816d | καὶ κατὰ τὰ τούτων πάντων μιμήματα (κατὰ τ[ὰ] τούτου τῶν πάντων A:
κατὰ τούτου τῶν πάντων O: κατὰ τὰ τούτων πάντων fecit O2).
ἀλλαχοῦ· καὶ κατὰ τούτου τῶν πάντων μιμήματα (O4). |
Lg 816e | οὐκ αὖ δυνατὸν ἀμφότερα (οὐκ ἂν A O).
ἀλλαχοῦ· οὐκ ἀδύνατον ἀμφότερα (O4). |
Lg 817d | δώσομεν ὑμῖν χορόν.
ἐν ἴσῳ τῷ εὐδοκιμεῖν καὶ νικᾶν· παρὰ γὰρ τοῖς Ἀθηναίοις χοροῦ
ἐτύγχανον κωμῳδίας καὶ τραγῳδίας ποιηταὶ οὐ πάντες ἀλλ’ οἱ εὐδοκι‐ |
| μοῦντες καὶ δοκιμασθέντες ἄξιοι. | 332 |
Lg 817e | ad λογισμοί κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 817e,bis | " μετρητική κτλ. " βʹ. |
Lg 817e,ter | " τρίτον κτλ. " γʹ. |
Lg 818b | οὐδὲ θεός κτλ.
ση〈μείωσαι〉. παροιμία· οὐδὲ θεὸς ἀνάγκῃ μάχεται, τῇ ἑαυτοῦ καὶ
θείᾳ δηλαδή. |
Lg 819c | στρατείας.
γρ. στρατοπεδείας (O3). |
Lg 819d | ὑηνῶν (O: ὑει*νῶν A).
χοιρείων, ἢ σκαιῶν καὶ ἀμαθῶν. |
Lg 819b | ad πρῶτον κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 819c,bis | " μετὰ δέ κτλ. " βʹ. |
Lg 820e | " ἄστρων δή κτλ. " γʹ. |
Lg 820c | τῆς πεττείας.
πεττεία ἐστὶ παιδιά τις διὰ πεσσῶν γινομένη. πεσσοὶ δέ εἰσι κύβοι,
παρὰ τὸ πίπτειν αὐτοὺς οὕτω λεγόμενοι. πεσσὸς δὲ ἥ τε γραμμὴ καὶ
ἡ ψῆφος, ὁμωνύμως· Ἀρίσταρχος δὲ πεσσοὺς καλεῖ τὰς ψήφους ἐν |
| 5 | αἷς ἔπαιζον. ἦσαν δὲ αὗται πέντε. φαίνονται δὲ καὶ αὐτὸ τὸ σκεῦος
οὕτω λέγοντες ἐφ’ οὗ ἔπαιζον. ἔχει δὲ πέντε γραμμάς, ὧν ἡ μέση
γραμμὴ ἱερὰ ἐκαλεῖτο. καὶ τὴν ἐπ’ αὐτῆς ψῆφον ἐσχάτην ἐκίνουν, καὶ
αὐτὴν ἱερὰν καλοῦντες. ὅθεν ἐκ τοῦδε καὶ παροιμία, κινήσω τὸν ἀφ’
ἱερᾶς, ἐπὶ τῶν ἐσχάτην βοήθειαν κινούντων λεγομένη. |
|---|
Lg 821b | τὸ ποῖον δὴ ψεῦδος; (A O: post δὴ add. λέγεις O3).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸ ποῖον δὴ ψεῦδος (O4). |
Lg 821e | οὐδ’ αὖ.
πάλιν in marg. add. O2. |
Lg 822b | μὲν ὡς βραδύτατον, τὸν δὲ βραδύτατον ὡς τάχιστον. |
| om. A O: in marg. suppl. A3 O3. | 333 |
Lg 822c | οὐ μήν.
ἀλλὰ μήν, ὡς ἐπὶ τοῦδε, ἢ οὐδαμῶς, ἢ οὐ μόνον, ἢ ἔτι μήν, ἢ ὅμως δέ. |
Lg 822e | γέμειν (γε μὴν A O).
γρ. γέμειν (O3): τοῦ πατριάρχου (suprascr. O4). |
Lg 823a | δηλοῖμεν ἂν ὅ.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· δηλοῖ ἂν ὅ (O4). |
Lg 823b | ἀξίαν (A O: ἄξιον fecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ α (O4). |
Lg 824b | τοὺς ἱερούς (ἱερεῖς A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τοὺς ἱεροὺς ἀπ’ ὀρθώσεως· καλῶς (O4). |
Lg 824b,bis | καὶ ἱεροῖς ἀγρίοις.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ ἱεροῖς ἁγίοις (O4). |
Lg 828c | ὥραις.
γρ. μοίραις (O3). |
Lg 828d | τῷ δωδεκάτῳ.
ὁ Σκιροφοριὼν οὗτος. ὠνομάσθη δὲ οὕτως ἀπὸ τῆς Σκιράδος Ἀθηνᾶς.
καὶ Σκίρος ἑορτὴ Ἀθήνῃσιν. |
Lg 828d,bis | χρὴ σχεῖν.
γρ. δεῖ ἔχειν (O3). |
Lg 829a | τὸ μήθ’ ἑαυτοὺς ἀδικεῖν.
ἄλλους add. in marg. A3 O3: γρ. τὸ μήτε ἀδικεῖν ἄλλους (O3): τοῦ πατριάρχου τὸ
βιβλίον· τὸ μήθ’ ἑαυτοὺς ἀδικεῖν. μήτε ὑφ’ ἑτέρων αὐτοὺς ἀδικεῖσθαι (O4). |
Lg 830c | περὶ ψυχῆς καὶ παίδων (τε καὶ O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· περὶ ψυχῆς καὶ παίδων (O4). |
Lg 831d | πρᾶξιν πράττειν ὅσιον. |
| πρᾶξιν πράττειν ὅσιον (iterat in marg. O4). | 334 |
Lg 832c | στασιωτεῖαι.
στασιωτεῖαι (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 832c,bis | λέγοιντ’ ἂν ὀρθότατα (λέγοιτ’ O: λέγοιντ’ fecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· λέγοιτ’ ἂν ὀρθότατα (O4). |
Lg 833a | ὅπλα ἔχων.
om. A O: suppl. in marg. A2 O3. |
Lg 833a,bis | ad πρῶτος in mg. αʹ. |
Lg 833a,ter | " δεύτερος " βʹ. |
Lg 833b | " τρίτος " γʹ.
" τέταρτος " δʹ.
" πέμπτος " εʹ.
" πρῶτον " αʹ. |
| 5 | " τὸν δὲ ἄλλον " βʹ. |
|---|
Lg 833c | ἓν μὲν παιδικόν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἀπ’ ὀρθώσεως· ἓν μὲν παιδικῶν· καὶ τὰ λοιπά (O4). |
Lg 834c | ἀβόλοις.
ἄβολος, νέος οὐδέπω γνώμονα ἔχων. γνώμονα δ’ ἔλεγον τὸν βαλ‐
λόμενον ὀδόντα, δι’ οὗ τὰς ἡλικίας ἐξήταζον. τὸν δὲ αὐτὸν καὶ κατηρ‐
τυκότα ἔλεγον. ἐκ μεταφορᾶς δὲ τῆς ἀπὸ τῶν τετραπόδων καὶ |
| 5 | λειπογνώμονας τοὺς ἀπογεγηρακότας, ἐν οἷς ἐλελοίπει τὸ γνώρισμα. |
|---|
Lg 834d | οὐκ ἄξια (fecit O2: ἀξία A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὐκ ἀξία (O4). |
Lg 835c | ἄνθρωπον οὐδένα (ἀνθρώπων fecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἄνθρωπον οὐδένα (O4). |
Lg 835d | ἔτι (τι A O). |
| γρ. ἔτι (O3 s.v.). | 335 |
Lg 836a | νέους τ’ αὐτούς.
γρ. ταῦτ’ οὖν (O3): τοῦ πατριάρχου (suprascr. O4). |
Lg 836b | διαφυγήν (O2: διαφυγεῖν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ διφθόγγου (O4). |
Lg 836c | τηρεῖν (A O: διατηρεῖν fecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τηρεῖν (O4). |
Lg 836d | ἀεὶ δὴ τί τῶν τιθεμένων (A O: τί δή voluit O2)
(τοῦ αὐτοῦ?)· αἰεὶ δὴ τί τῶν τιθεμένων (O4). |
Lg 836d,bis | καλόν (καλῶς AO).
τοῦ πατριάρχου καλὸν (O4 s.v.). |
Lg 836d,ter | τὸ τῆς σώφρονος ἰδέας γένος (τὸ om. A O: add O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· δίχα τοῦ ἀρθροῦ· τῆς σώφρονος ἰδέας γένος (O4). |
Lg 837b | ὑπ’ ἀμφοῖν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἐπ’ ἀμφοῖν (O4). |
Lg 837d | τὸν μὲν ἀρετῆς ὄντα (A O: τε ὄντα O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸν μὲν ἀρετῆς ὄντα (O4). |
Lg 837d,bis | ἐν τῇ πόλει ἐνεῖναι.
ἀλλαχοῦ· ἐν τῇ πόλει εἶναι (O4). |
Lg 838b | κατασβέννυσι.
γρ. κατασβεννύει (A3 O3). |
Lg 838c | ὅταν ἢ Θυέστας κτλ.
Θυέστης Πελοπίᾳ τῇ θυγατρί, ἐξ ὧν Αἴγισθος, Οἰδίπους Ἰοκάστῃ
τῇ μητρί, ἐξ ὧν Ἐτεοκλῆς καὶ Πολυνείκης, Μακαρεὺς Κανάχῃ τῇ
ἀδελφῇ, καὶ οἱ λοιποὶ δὲ Αἰόλου παῖδες ταῖς ἀδελφαῖς. |
Lg 838e | παρασχεῖν—(παρασχεῖν. A O).
ἀλλαχοῦ παρασχεῖν: (O4 s.v.). |
Lg 839a | μὴ βούλοιο ἄν σοι (A et fecit O2: βούλοιτ’ O A2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μὴ βούλοιο ἄν σοι (O4). |
Lg 839c | οὐδ’ ἂν τότε (πότε fec. O2). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὐδ’ ἄν ποτε (O4). | 336 |
Lg 839e | τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον κτλ.
[Start of a diagram]σταδιοδρόμοι γάμων ἁπάντων ἀπείρατοι.
ὀλυμπιάδι
Ἴκκος Ταραντῖνος |
| 5 | πγʹ Κρίσων Ἱμεραῖος
ογʹ Ἄστυλλος Κροτωνιάτης
πϛʹ ΔιΘεόπομπος Θεσσαλός[End of a diagram] |
|---|
Lg 841c | γίγνοιτο ἐν πάσαις πόλεσι γίγνοιτο.
γίγνοιτο ... πόλεσι om. A: suppl. in marg. A3: ἐν ... γίγνοιτο om. O: suppl.
in marg. O3. |
Lg 842a | τε καὶ οὐκ ὀρθῶς.
om. in textu A O: suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 842b | δεῖν γίγνεσθαι.
ἐν ἄλλοις τὸ δεῖν οὐ κεῖται (O3). |
Lg 842b,bis | ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἂν ἔχον, τοῦτο.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἔχον, τοῦτο (O4). |
Lg 842c | παντοδαπῶς (παντοδαπὸς O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ω μεγάλου (O4). |
Lg 842d | ἀνθρώποις.
om. in textu O: suppl. in marg. O3. |
Lg 843b | ἀνάδαστον.
ἀναμεμερισμένην. |
Lg 843c | σφόδρ’ ἀεὶ διευλαβούμενον (σφόδρα διευλαβούμενον A O: ἀεὶ post σφόδρα
add. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· σφόδρα διευλαβούμενον (O4). |
Lg 843e | ζημιούσθω.
ἀπὸ κοινοῦ τὸ ζημιούσθω· δίκην ὑπεχέτω (O4). |
Lg 844e | ἐὰν δ’ ἐκ τῶν γειτόνων, μνᾶν. |
| om. in textu O: suppl. in marg. O3. | 337 |
Lg 845a | ἐκείνως (O2: ἐκεῖνος A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μέγα ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 845d | οὔτε ἥλιον (οὔτε ὕδωρ A O).
γρ. ἥλιον (O3): τοῦ πατριάρχου (O4). |
Lg 845e | ὕδωρ ἀλλότριον, εἴτε καὶ πηγαῖον εἴτε καὶ συναγυρτόν.
συναγυρτὸν ὕδωρ (O4). |
Lg 846e | δι’ ἐκείνων.
τὸ δι’ ἔν τισιν ὠβέλισται (O4). |
Lg 848a | οἵ τέ τινες αὖ τῶν (αὐτῶν A O: ἂν τῶν emend. O4).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ τὰ ἀντίγραφα· οἵ τέ τινες αὐτῶν (O4). |
Lg 848d | Ἑστίας δὲ καὶ Διὸς Ἀθηνᾶς τε (δὲ καί A O: τε καί O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· Ἑστίας δὲ καὶ Διὸς· Ἀθηνᾶς τε (O4). |
Lg 849a | τοῖς δὲ δ[ὴ ἀγορανόμοις τὰ περ]ί ἀγοράν.
δι’ ἀγοράν A O: omissa addidit ras. [ι’] et in marg. O3. |
Lg 849a,bis | τὸ δεύτερον ἂν εἴη σωφροσύνης τε (τὸ δὲ O2).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα· τὸ δεύτερον ἂν εἴη σωφροσύνης τε (O4). |
Lg 849b | νόμος δ’ ἑκάστῳ μηνός.
γρ. νόμος δὲ ἔστω μηνός (O3). |
Lg 849b,bis | τῇ νέᾳ.
ἔνη καὶ νέα, ἡ τριακοστὴ τοῦ μηνὸς ἡμέρα παρ’ Ἀθηναίοις οὕτως
ἐκαλεῖτο. ἐκλήθη δὲ ἔνη καὶ νέα ὅτι τὸ μέν τι μέρος ἔχει τοῦ παρῳ‐
χημένου μηνός, ὅπερ ἔνη ἐστί· καὶ γὰρ ἔνον τὸ παλαιόν φασίν· νέον δὲ |
| 5 | τὸ νῦν ἐπιλαβὸν τοῦ εἰσεληλυθότος, ὃ διὰ τοῦ νέα δηλοῦσι. κατὰ γὰρ
σελήνην ἦγον τοὺς μῆνας. ὁ δὲ τῆς σελήνης μήν ἐστιν εἰκοσιεννέα
τέταρτον ἡμερῶν. |
|---|
Lg 849c | τρίτῃ δὲ εἰκάδι (δὲ καὶ O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ τὰ ἀντίγραφα τρίτῃ δὲ εἰκάδι (O4). |
Lg 849c,bis | πιλήσεως. |
| τῆς διὰ τῆς τῶν ἐρίων πυκνώσεως γινομένης ἐσθῆτος. | 338 |
Lg 849c,ter | ἄλφιτα.
ἄλφιτα κυρίως μὲν τὰ ἀπὸ πεφρυγμένων καὶ ἀλεσθεισῶν κριθῶν
θραύσματα, καταχρηστικῶς δὲ καὶ τὰ ἀπὸ πυρῶν ῥάοκων. |
Lg 849d | μεταβαλλόμενος.
μεταπιπράσκων. |
Lg 849d,bis | βούληται καὶ ὁπόταν βούληται.
–ται ... βούλη– om. A: suppl. A3. καὶ ... βούληται om. O. supp. O3. |
Lg 849e | τεκμηράμενοι.
σημειωσάμενοι. |
Lg 850a | περὶ μετοίκων.
μέτοικοί εἰσιν οἱ ἐνοικοῦντες ξένοι ἐν τῇ πόλει, καὶ τελοῦντες ἀνὰ
δραχμὰς ιβʹ τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰς τὸ δημόσιον καὶ τριώβολον τῷ γραμματεῖ. |
Lg 850b | μετοίκιον.
μετοίκιόν ἐστι τέλος οὕτω καλούμενον ὃ ἐτίθεσαν ἐν τῇ πόλει
δραχμὰς ιʹ, τῷ δὲ τελώνῃ τριώβολον. |
Lg 850b,bis | ἐὰν δ’ ἐν τοῖς ἔτεσι τούτοις.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἐὰν δ’ ἐντὸς τοῖς ἔτεσι τούτοις (O4). |
Lg 850c | μείνας, ἴτω ὅπῃ (μεινά**τω A: μεινάτω O et fecit A2).
γρ. μείνας ἴτω ὅπῃ (A3 O3). |
Lg 850c,bis | ἀπογραφάς.
ἀπογραφή ἐστιν ἀπαρίθμησις ἢ ἀποσημείωσις τῶν ὀφειλομένων
εἰσφορῶν ἑκάστῳ τῶν πολιτῶν, καὶ ἀπογραφεῖς οἱ ταύτην ποιοῦντες |
| καὶ τοὺς μὴ βουλομένους εἰσφέρειν εἰσάγοντες εἰς τὸ δικαστήριον. | 339 |
Lg 853b | ὁπόσα νῦν μέλλομεν.
ἀλλαχοῦ· ὅσα νῦν μέλλομεν (O4). |
Lg 853c | αὐτοί τ’ ἐκ θεῶν (τ’ οἱ τ’ ἐκ A O: αὐτοί fec. A m. rec. O2).
γρ. αὐτοί τε ἐκ θεῶν (O3). |
Lg 853d | κερασβόλος.
ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐν τοῖς πυροῖς καὶ ὀσπρίοις συμφυομένων
σκληρῶν κόκκων τοὺς ἀπαιδεύτους καὶ ἀπειθεῖς τοῖς νόμοις καὶ
σκληροὺς ταῖς γνωμαῖς φησίν. οὗτοι οὖν οἱ κόκκοι σκληροί τέ εἰσι καὶ |
| 5 | μέλανες, στρογγύλοι, ἰσομεγέθεις κέγχροις, οἳ συνεψόμενοι τοῖς
ὀσπρίοις οὐ τήκονται. εἴρηνται δ’ οὕτως ἀπὸ τοῦ †τὴν κατασπορὰν καὶ
τὸ ἄροτρον† τοῖς κέρασι τῶν βοῶν βεβλῆσθαι καὶ ἀντιτύπτει[ι]ν, καὶ
διὰ τοῦτο κερασβόλα κληθῆναι. |
|---|
Lg 853d,bis | ἀτεράμων.
ἀκαταπόνητος. |
Lg 853e | οὐκ ἐπίχαριν (ἐπίχαρι fecit O2).
γρ. οὐκ ἐπίχαρι (O3). |
Lg 853e,bis | ἐλπιστόν.
ἐλπιστόν (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 854a | λέγοι δή τις (A? O2: λέγω A2 O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· λέγοι δή τις (O4). |
Lg 854b | οἶστρος δέ σέ τις (δέ ἐστί τις A O). |
| γρ. οἶστρος δέ σέ τις (A3 O3). | 340 |
Lg 854b,bis | ἀλιτηριώδης.
ἀλιτηριώδης· ἀπὸ τῶν ἀλιτηρίων. οὗτοι δὲ λέγονται ἐκ τοῦδε. λιμός
ποτε κατέλαβε τοὺς Ἀθηναίους· τῶν δὲ ἀλούντων ἐπιτηροῦντες οἱ
πένητες ἀλούμενα τὰ ἄλευρα διήρπαζον, κἀντεῦθεν οἱ τοῦτο δρῶντες |
| 5 | αὐτῶν ἐκλήθησαν ἀλιτήριοι. παρέτεινε τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ τῶν βίᾳ τι
ποιούντων λέγεσθαι. παράγεται δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ ἀλιτρ〈αίν〉ειν, ὅ ἐστιν
ἁμαρτάνειν. |
|---|
Lg 854b,ter | ἀποδιοπομπήσεις.
τὰς ἀποστροφὰς τὰς γιγνομένας ὑπὸ τοῦ ἀποτροπαίου Διός, διὰ τὸ
καθαίρεσθαι τὰ δεινά· ἢ τὰς ἀποπομπὰς τὰς πρὸς τὸν προστρόπαιον
Δία, καὶ οἱονεὶ καθάρσεις καὶ ἱλασμούς. |
Lg 854b,quat | ἀποτροπαίων.
τῶν ἀποτρεπόντων τὰ κακά. λαμβάνεται δὲ ἡ λέξις καὶ ἐπὶ τῶν
φευκτῶν καὶ μισεῖσθαι ἀξίων ἀνθρώπων. |
Lg 855b | ἐθέλωσιν αὐτόν (αὐτῶν A O: αὐτὸν O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μικρὸν ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 855c | ἄτιμον.
ἄτιμος οὐ μόνος ὁ ἀπεστερημένος τῆς ἐπιτιμίας ὥστε μὴ βουλεύειν
μήτε δικάζειν μήτε ἄρχειν μήτε πολιτεύεσθαι μήτε ἄλλο τι τῶν κοινῶν |
| ποιεῖν, ἀλλὰ τὸν ἀτιμώρητον. | 341 |
Lg 855c,bis | ἀριστίνδην.
κατ’ ἐκλογὴν καὶ αἵρεσιν τῶν ἀρίστων †νομοθετῶν. |
Lg 855d | εἰσαγωγὰς ... προσκλήσεις ... διαψήφισιν.
(1) εἰσαγωγαί εἰσιν αἱ εἰς τὰ δικαστήρια εἰσενέ〈γ〉ξεις ἑκάστου τῶν
δικῶν, καὶ εἰσαγωγεῖς οἱ τοῦτο ποιοῦντες. (2) προσκλήσεις δέ εἰσιν
αἱ ἐπὶ τῶν ἀμφισβητούντων κλήρου ἢ ἐπικλήρου. ὁ γὰρ ἀμφισβητῶν |
| 5 | προσκαλεῖται τὸν ἐπιδεδικασμένον πρὸς τὸν ἄρχοντα· εἰ δὲ μὴ προσ‐
καλέσαιτο, ἀτελὴς ἡ δίκη. (3) διαψήφισις δὲ τὸ τοὺς δημότας τὴν
ψῆφον ὑπὲρ τῶν παρεγγεγράφθαι δοκούντων ἐνεγκεῖν. |
|---|
Lg 855d,bis | κατὰ τὸ στόμα.
κατὰ τὴν ἀρχήν, μεταφορικῶς. |
Lg 855e | ἢ μὴ ῥηθέν.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 856b | ἀνθρώπων (A O: ἄνθρωπον fec. A2 O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἄνθρωπον· ἀπ’ ὀρθώσεως· καὶ καλῶς· (O4). |
Lg 856b,bis | ἑταιρίας (ἑταιρείας A O: ἑταιρείαις fec. O4).
τὰ ἀντίγραφα· ἑταιρίειας (O4). |
Lg 856c | καὶ πᾶσαν τὴν κρίσιν ὡσαύτως αὐτοῖς γίγνεσθαι καθάπερ ἐκείνοις, τὴν
ψῆφον θάνατον φέρειν τὴν πλήθει νικῶσαν (ψῆφον δὲ O2). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ πᾶσαν ... τὴν ψῆφον θάνατον ... νικῶσαν (O4). | 342 |
Lg 856e | ἀνέλῃ.
ἀντὶ τοῦ μαντεύσηται, ἢ ἀπὸ τοῦ ἄνωθεν λαμβάνειν τὸ πνεῦμα καὶ
πληροῦσθαι τοῦ θεοῦ, ἢ ἀπὸ τοῦ ἀνελεῖν τὴν ἄγνοιαν. καὶ ἐπὶ τοῦ
φονεύειν ἡ λέξις λαμβάνεται ἢ ἀπὸ τοῦ ἄνω λαμβάνειν τὸ ἐν βάθει |
| 5 | πνεῦμα τοῦ ἀνδρός, ἢ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπὸ τοῦ ἀνελεῖν τὴν γνῶσιν τὸ
ἀνελεῖν φασιν. |
|---|
Lg 856e,bis | ἐκλιπόντων.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἐκλειπόντων (O4 s.v.). |
Lg 856e,ter | καὶ μονῆς ὡσαύτως ἐκγόνοις καὶ ἐξόδου τῆς πατρίδος (A O: περὶ μονῆς
ὡσαύτως τοῖς emend. O4).
τὰ ἀντίγραφα καὶ τὸ τοῦ πατριάρχου βιβλίον· καὶ μονῆς ὡσαύτως ἐκγόνοις καὶ ἐξόδου
τῆς πατρίδος (O4). |
Lg 857a | κείσθω.
ἀλλαχοῦ ἐπικείσθω (O4 s.v.). |
Lg 857a,bis | μία δίκης τιμωρία σύμπασιν.
γρ. μία δίκη. τιμωρίαις ξύμπασι (A3 O3). |
Lg 857b | λέγομεν (A2 O2: λέγωμεν A O).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα διὰ τοῦ ω μεγάλου (O4). |
Lg 857b,bis | ὁσίων.
ὅσιόν ἐστι χωρίον τὸ βέβηλον καὶ μὴ ἱερόν, εἰς ὃ ἔξεστιν εἰσιέναι.
Ἀριστοφάνης Λυσιστράτῃ (742)—
ὦ πότνι’ Εἰλήθυια, ἐπίσχες τοῦ τόκου |
| 5 | ἕως ἂν εἰς ὅσιον ἀπέλθω χωρίον.
καὶ ὅσια χρήματα τὰ μὴ ἱερά. λέγεται δὲ καὶ τὸ †Διονύσιον (l. δίκαιον)
〈ὅσιον〉. |
|---|
Lg 857c | πρότερον (ἕτερον A O).
γρ. καὶ πρότερον (O3). |
Lg 857c,bis | παραπεπτωκότι. |
| γρ. παρόντι (A3 O3). | 343 |
Lg 857d | χρώμενον (χρω*μενω A: χρωμένῳ A2 O).
χρωμένῳ ὅλα τὰ ἀντίγραφα καὶ τὸ τοῦ πατριάρχου· οὐ καλῶς (O4). |
Lg 858a | πότερον (ὁπότερον O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πότερον (O4). |
Lg 858b | ὡς οὐκέτι ἐξόν (οὐκ ἔστιν ἐξὸν A O).
γρ. ὡς οὐκετ’ ἐξὸν (O3): τοῦ πατριάρχου ἀπ’ ὀρθώσεως (add. O4). |
Lg 858b,bis | λιθολόγοις.
οἰκοδόμοις. |
Lg 858d | προσέχωμεν (bis) (A O: προσέχομεν A2 O2).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα διὰ τοῦ ω μεγάλου (O4). |
Lg 858d,bis | τῶν γραφόνθεντων περὶκαλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαίων.
ἀλλαχοῦ τῶν γραφέντων περὶ καλῶν ... δικαίων (O4). |
Lg 858e | διαπτυττόμενα (A [ττ erasa] O).
διαπτυόμενα A3 O4. |
Lg 859a | συνεπόμενα, ἢ διαφωνοῦντα (ἢ O4: om. A O).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα δίχα τοῦ ἢ· καὶ τὸ τοῦ πατριάρχου (O4). |
Lg 859b | περὶ τῶν τε ἱεροσυλούντων καὶ κλοπῆς πάσης πέρι.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· περί τε ἱεροσυλούντων καὶ κλοπῆς πάσης πέρι· ἀπ’
ὀρθώσεως (O4). |
Lg 859c | ὡς εἴρηκα.
τὸ ὡς εἴρηκα ἔν τισιν ὠβέλισται (O4). |
Lg 860a | αἰσχίστων (A O2: αἴσχιστον O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον αἰσχίστων· καὶ καλῶς (O4). |
Lg 860b | πλήθει καὶ μεγέθεσιν (μεγέθει O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πλήθει καὶ μεγέθεσιν (O4). |
Lg 860c | λέγοντα τίθετε (λέγοντά με O2).
τοῦ πατριάρχου καὶ τὰ λοιπά· δίχα τοῦ με. |
Lg 860e | Μαγνήτων. |
| Μαγνησία πόλις ἐν Κρήτῃ, Θεσσαλῶν ἄποικος, ἐξ ἧς οὗτοι. | 344 |
Lg 861c | καὶ τὸ μή. καλῶς ἡμῖν φαίνῃ λέγειν.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 861d | οὐ γὰρ ἂν νόμιμον (ἐμὸν A O).
γρ. νόμιμον (A3 O3). |
Lg 862a | ἐὰν ἥ γ’ ἐμὴ νικᾷ (ᾖ γε μηνι καὶ A O).
ἡγεμονικαὶ (m. rec. in marg. A): ἐὰν ἥ γε μὴ νικᾷ (O4). |
Lg 862b | βλαβέν (ἀβλαβὲς A O).
γρ. βλαβὲν (A3 O3). |
Lg 862c | βλάψεων.
βλάψεων (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 862c,bis | εἰς φιλίαν (εἰς διαφορὰν A O).
ἐν ἄλλῳ εἰς φιλίαν (A3): γρ. εἰς φιλίαν (O3). |
Lg 862e | οὔ(τε αὐτοῖς ἔτι ζῆν ἄμεινον, τούς) τε.
inclusa in textu omissa suppl. in marg. O3. |
Lg 863b | ad ὡς ἓν μέν κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 863b,bis | " καὶ μήν κτλ. " βʹ. |
Lg 863c | " τρίτον κτλ. " γʹ.
[Start of a diagram]τὰ τῶν ἁμαρτημάτων αἴτια
διὰ θυμόν
δι’ ἐπιθυμίαν |
| 5 | δι’ ἄγνοιαν
ἁπλῆν διπλῆν[End of a diagram] |
|---|
Lg 863d | παίδεια.
παίδεια (iterat in marg. O4). |
Lg 864b | πάνυ μὲν οὖν (om. A O).
omiss. suppl. in marg. O3. |
Lg 864d | ἐκλεχθεῖσιν (ἐλεγχθεῖσιν A O).
ἐκλεχθεῖσιν (A3): γρ. ἐκλεχθεῖσι (O3). |
Lg 864e | κριθῇ δὲ οὕτω.
γρ. κριθείη δὲ οὕτως (O3). |
Lg 865a | φόνου (φθόνου A O) |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· φόνου· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). | 345 |
Lg 865a,bis | πειρώμεθα (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A m. rec. O3. |
Lg 865a,ter | Ψιλοῖς.
γυμνοῖς ὅπλων. |
Lg 865a,quat | καθαρθείς (καθαροσις A: κάθαρσις O: καθαρῶς fec. O2).
τοῦ πατριάρχου ἀπ’ ὀρθώσεως καθαρθεὶς (O4 s.v.). |
Lg 865b | ἔστω καθαρός.
ὁ ἐκ Δελφῶν κομισθεὶς νόμος ἤτοι χρησμὸς ἐπὶ τοῦ ἄκοντος ἀνε‐
λόντος τὸν φίλον—
ἔκτεινας σὸν ἑταῖρον ἀμύνων· οὔ σε μιαίνει |
| 5 | αἷμα, φόνου δὲ πέλεις καθαρώτερος ἢ πάρος ἦσθα.
ὁ δ’ ἀντίστροφος τούτῳ ἐπὶ τοῦ μὴ ὑπεραποθανόντος τοῦ φίλου—
ἀνδρὶ φίλῳ θνήσκοντι παρὼν πέλας οὐκ ἐπαμύνας,
ἤλυθες οὐ καθαρός· περικαλλέος ἔξιθι νηοῦ. |
|---|
Lg 865c | χρήσασθαι (A O: χρησάσθω fecit O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· χρήσασθαι (O4). |
Lg 865d | λέγεται δὲ ὡς κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὸν μῦθον. |
Lg 865d,bis | βιαίως, ἐν ἐλευθέρῳ.
γρ. βίᾳ ὡς ἐλευθέρῳ A3: γρ. βίᾳ ὡς ἐν ἐλευθέρῳ O3. |
Lg 866b | προστρεπομένου.
ἀποπεμπομένου, τρεπομένου †ἐφ’ ἑαυτοῦ. |
Lg 866c | ἀπενιαυτησάτω.
ἐνιαυτὸν φευγέτω διὰ τὸν φόνον. |
Lg 866d | πρὸς τὴν χώραν. |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πρὸς τὴν πρῴραν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). | 346 |
Lg 866d,bis | τέγγων.
βρέχων, ὡς νῦν, ἢ μαλάττων. |
Lg 866d-e | ad θυμῷ γάρ κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 866d-e,bis | " Θυμῷ δέ κτλ. " βʹ. |
Lg 867b | ἀκούσιος (ἑκουσίως A O: ἀκούσιος O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἑκουσίως (O4). |
Lg 867b,bis | ἀκουσίους κτλ. (sine ind.)
[Start of a diagram]οἱ τῷ θυμῷ πραχθέντες φόνοι
ἐπιβούλῃ ἑκουσίῳ
ἀπροβουλίᾳ ἀκουσίῳ |
| 5 | ὅμοιοι (O3: om. A2).[End of a diagram] |
|---|
Lg 867e | καταδοχῆς.
τῆς καταδοχῆς (O4). |
Lg 868b | ἔκτεισμα (ἐκτισμα A O).
ἔκτισμα (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 868b,bis | ἣν ἂν ἐθέλωσι (ἀνέλωσι A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἣν ἂν ἐθέλωσιν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 868c | ᾧ ἂν ἐθέλωσιν (ἀνέλωσιν A O).
ἐθέλωσιν A2: ᾧ ἂν ἐθέλωσιν (O3). etiam in altera marg. ὁμοίως καὶ ἐνθάδε
(O4: scilicet ἐθέλωσιν sicut in 868 b). |
Lg 868e | ἢ ἀδελφὴ ἀδελφὸν ἢ ἀδελφήν (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. O4. de hac re v. Post, p. 10. |
Lg 869c | ἀλλ’ ὑπομείναντα τὰ πάντα πάσχειν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀλλ’ ὑπομένοντα πάντα πάσχειν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 869c,bis | ἄλλως.
τοῦ πατριάρχου ἄλλης (O4 s.v.). |
Lg 869c,ter | γίγνοιτο ἐν νόμῳ; κείσθω δή.
ἀλλαχοῦ τελεία εἰς τὸ γίγνοιτο· εἶτα· ἐν νόμῳ κείσθω δή· καὶ τὰ ἑξῆς (O4). |
Lg 870a | ἡ τῶν χρημάτων. |
| τὸ ἡ ἀλλαχοῦ ὠβέλισται (O4). | 347 |
Lg 870a,bis | ad τὸ μὲν δή κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 870c | " δεύτερον κτλ. " βʹ.
" τρίτον κτλ. " γʹ.
[Start of a diagram]ἀγαθά
ψυχή |
| 5 | σῶμα
πλοῦτος
τῶν κατ’ ἀδικίαν ἑκουσίων ἁμαρτημάτων τὰ αἴτια
ἐπιθυμία κρατοῦσα ψυχῆς ἐξηγριωμένης πόλοις
φιλοτίμου ψυχῆς ἕξις φθόνους τίκτουσα |
|---|
| 10 | δειλοὶ καὶ ἄδικοι φόνοι (sic)[End of a diagram] |
|---|
Lg 870c,bis | πολλοὺς δὴ φόνους εἰσὶν ἐξειργασμένοι (φόβους A O: φόνους fec. O4).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πολλοὺς δὴ φόνους εἰσὶν ἐξειργασμένοι (O4). |
Lg 870d | τῳ (τῶι A O).
τινὶ (A O4). |
Lg 871a | ὑμνεῖν.
μέμφεσθαι ἢ λοιδορεῖν, ὡς ἐπὶ τοῦδε, κατ’ εὐφημισμόν. σημαίνει
δὲ καὶ τὸ ὀδύρεσθαι. |
Lg 871b | ἀνεψιότητος.
ἀνεψιότης ἡ μέχρι ἀνεψιαδῶν συγγένεια, οἵ εἰσι παῖδες ἀνεψιῶν. οὗτοι
δὲ πάλιν ἀλλήλων λέγονται ἀνεψιοί, οἵτινες γονεῖς ἔχουσιν ἀδελφούς. |
Lg 871e | ἀνατί.
ἀβλαβῶς καὶ ἄνευ τίσεως καὶ τιμωρίας. |
Lg 871e,bis | ἐπισκηπτόμενος.
ἐπισκήπτεσθαί φασι μαρτυρίας ἢ γραμμάτων τὸ ποιήσασθαι
διάλυσιν τοῦ ἐγκλήματος τὴν μαρτυρίαν οὗ ἐπισκήπτονται. παραδι‐
δόασι δὲ ταῦτα σημηνάμενοι μέχρι τοῦ χρόνου τῆς δίκης· κατὰ γὰρ |
| 5 | τοῦτο χωρεῖ ἡ δίκη. καὶ τὸν τοῦτο ποιοῦντα ἐπισκηπτόμενον λέγουσι. | 348 |
|---|
Lg 872c | ἐὰν δὲ δὴ γίγνηται (ἂν A O| γίγνται A O: γιγνηται A2 O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἐὰν δὲ δὴ γίγνηται (O4). |
Lg 872d | ἂν ἄρα τις (ἂν O).
ἐὰν ἄρα τις (O4). |
Lg 872d,bis | ἢ ὅτι χρή.
ἀλλαχοῦ· ἢ ὅ, τι ἂν χρὴ (O4). |
Lg 872e | κἂν εἰ μητέρα (κἀν ἧ A: κἀν ἢ O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· κἂν εἰ μητέρα (O4). |
Lg 873a | ψυχήν.
om. O: add. in marg. O3. |
Lg 873b | ἀφοσιούτω.
καθαιρέτω, ὡς νῦν, ἢ ἀπαρχὰς προσαγέτω, ἢ τιμάτω, ἢ τὴν ἐπὶ
θανάτῳ ἀποδιδότω τιμήν, ἢ πληροφορείτω. |
Lg 873c | ἀβίου.
ἀβλαβοῦς· ἄνευ βίας. |
Lg 873d | μεθ’ ἑνὸς συντάφου.
μέθ’ ἑνὸς ξυντάφου (iterat in marg. O4). |
Lg 874a | ὑπὲρ αὑτοῦ τε καὶ ὑπὲρ τῆς συγγενείας.
ση〈μείωσαι〉 δὶς ὑπὲρ ἐχομένως (O4). |
Lg 874b | οὗτος δὴ νόμος εἷς ἡμῖν ἔστω κύριος περὶ φόνου κείμενος. καὶ τὰ μὲν
περὶ τὰ τοιαῦτα μέχρι τούτων οὕτως· ὧν δὲ ὁ κτείνας ἐφ’ οἷς τε ὀρθῶς ἂν καθαρὸς
εἴη (οὗ κυρίως κείμενος καὶ τὰ τοιαῦτα κτλ. A | ὁ κτείνας ἐφ’ οἷς τε om. A).
οὗτος ... εἴη A3 praemissis verbis ἐν ἄλλῳ οὕτως εὗρον, sed κυρίως pro κύριος: |
| 5 | ...τος δὴ νόμος ... κυρίως (sic) ... καὶ τὰ μὲν περὶ in ras. et in marg. suppl. O3:
ὁ κτείνας ... εἴη O3 in ras. et in marg. |
|---|
Lg 874c | νηποινί.
ἄνευ τιμωρίας καὶ ποινῆς (A3 O3). |
Lg 874d | αἱ βίαιοι πράξεις. |
| αἱ βίαιοι πράξεις (iterat in marg. O4). | 349 |
Lg 874e | τιμωρήσεων.
τιμωρήσεων (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 875a | ση〈μείωσαι〉 τὴν σύνταξιν. etiam ὡρ〈αῖον〉 (O4). |
Lg 875e | ἢ πότε λέγεις (πότερα A O).
ἀλλαχοῦ· ἢ πότε λέγεις (O4). |
Lg 876a | τίς οὖν ὁ μετὰ τοῦτον λόγος·
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὰς βʹ ταύτας πεύσεις καὶ ἀποκρίσεις ὡς ἀφ’ ἑνὸς ἔχει
προσώπου· ἀπ’ ὀρθώσεως. (idem schol. paulo infra continuatur.) εἰς τὴν ἀφ’
ἑνὸς προσώπου φράσιν οὕτω γέγραπται· ἀλλ’ αὐτῷ νομοθετητέον ... εἰπεῖν εἴη (O4). |
Lg 876a,bis | ποῖα δὴ νομοθετητέον τε.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 876b | χαλεπὸν τότε πάθος ὅλῃ τῇ πόλει.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον χαλεπὸν τὸ πάθος ὅλῃ τῇ πόλει· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 877e | ᾖ κειμένη ἢ καὶ ἐν (om. A O).
suppl. O4 s.v. |
Lg 878c | ἐκτίνειν καὶ τῇ πόλει τὴν βλάβην (πόλει] βλάβῃ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἐκτίνειν καὶ τῇ πόλει τὴν βλάβην· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 878d | γεννήτας.
γεννῆταί εἰσιν οὐχ οἱ ἐκ γένους καὶ ἀφ’ αἵματος προσήκοντες, ἀλλ’
οἱ τῶν γενῶν τῶν συννενεμημένων εἰς τὰς φρατρίας· οὗτοι δ’ εἰσὶν
καθὰ δημόται καὶ φράτορες νόμῳ τινὶ ἔχοντες κοινωνίαν· τὸ πάλαι γὰρ |
| 5 | εἰς δʹ, καὶ οὐχ ὡς ὕστερον εἰς ιʹ, διῄρητο ἡ τῶν Ἀθηναίων πολιτεία
φυλάς, κατὰ τὰς ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἑκάστη δὲ εἰς τριττύας καὶ
φρατρίας λεγομένας τρεῖς, κατὰ τοὺς μῆνας ὡς εἶναι ιβʹ, ταύτας δὲ
πάλιν εἰς λʹ γένη, ὡς εἶναι τὰ πάντα κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ ἔτους τξʹ. |
|---|
Lg 879a | χρῆσθαι (A O: χρήσασθαι fecit A2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· χρήσασθαι (O4). |
Lg 879b | ἱκανός (ἱκανῶς A O2. ἱκανὸς fecit O4).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μικρὸν ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 879b,bis | βίαια μὲν δή (βία A O: βίᾳ A2: βίαια fec. O4). |
| ἀλλαχοῦ· βία μὲν δὴ (O4). | 350 |
Lg 879c | φιτῦσαι.
φιτῦσαι ἐπὶ πατρὸς μὲν τοῦτο· ἐπὶ δὲ μητρὸς γεννῆσαι. καὶ φιτύων
ὁ γεννῶν, καὶ τὸ γέννημα φῖτυ, ὡς Εὔπολις Αὐτολύκῳ (fr. 49 Kock)—
παρήγαγες καινὸν φῖτυ τῶν βοῶν |
Lg 879e | θρασυξενίας.
θρασυξενίας (iterat in marg. O4). |
Lg 879e,bis | τῷ ἀπαγαγόντι.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τῷ ἀπάγοντι ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 880a | τῳ (τῷ A).
τινι (A: non habet O). |
Lg 880b | ἐὰν μὴ ἧλιξ μηδὲ νεώτερος ᾖ τῶν μαχομένων.
ἐὰν μὲν ἧλιξ ἢ νεώτερος ᾖ τῶν μαχομένων· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 880d | μεγίστου τιμήματος.
Ἀθήνησι δʹ τιμήματα ἦν, πεντακοσιομεδίμνων, ἱππέων, ζευγιτῶν,
θητικῶν· οἱ μὲν ὑπὲρ τοῦ φʹ μέτρα ξηρὰ καὶ ὑγρὰ ποιεῖν κληθέντες,
ἀνήλισκον δὲ εἰς τὸ δημόσιον τάλαντον· οἱ δὲ τὴν ἱππάδα τελοῦντες ἐκ |
| 5 | μὲν τοῦ δύνασθαι τρέφειν ἵππους κεκλῆσθαι δοκοῦσιν, ἐποίουν δὲ
μέτρα τʹ, ἀνήλισκον δὲ ἡμιτάλαντον· οἱ δὲ τὸ ζευγίσιον τελοῦντες ἀπὸ
ςʹ μέτρων διελέγοντο, ἀνήλισκον δὲ μνᾶς ιʹ· οἱ δὲ τὸ θητικόν, οὐδεμίαν
ἀρχὴν εἶχον, οὐδὲ ἀνήλισκον. |
|---|
Lg 880e | ἀτεράμονι.
ἀκαταπονήτῳ. |
Lg 880e,bis | χρωμένων τινι φύσει.
ἀλλαχοῦ χρωμένων τῇ φύσει ἀπ’ ὀρθώσεως (O4 s.v.). |
Lg 880e,ter | τεγχθέντων.
μαλαχθέντων, ὡς νῦν, ἢ βραχέντων. |
Lg 881c | ἐὰν δ’ ἐπιχώριος ὁ παρατυγχάνων ᾖ τις (παρατυγχανωᾖ O et O2).
ἀλλαχοῦ ἐάν τ’ ἐπιχώριος ὁ παρατυγχάνων ᾖ τις: οὐ καλῶς (O4). |
Lg 882c | πρὶν ἂν ὁ δοῦλος πείσῃ. |
| omiss. in textu suppl. in marg. O3. | 351 |
Lg 884a | πάντα ἠρτημένα τά τε εἰρημένα κακὰ γέγονε.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἀπ’ ὀρθώσεως· πάντα ἠρτημένα τὰ εἰρημένα κακὰ
γέγονεν (O4). |
Lg 884a,bis | εἰς μέγιστα κτλ.
γένη ὕβρεως. |
Lg 884a,ter | ad εἰς μέγιστα κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 885a | " εἰς ἱερά κτλ. " βʹ. |
Lg 885a,bis | " εἰς δὲ γονέας κτλ. " γʹ. |
Lg 885a,ter | " τέταρτον δέ κτλ. " δʹ. |
Lg 885a,quat | " πέμπτον δέ κτλ. " εʹ. |
Lg 885a,quin | ὅταν ἀφροντιστῶν τις ἀρχόντων (τῶν ἀρχόντων O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ὅταν ἀφροντιστῶν τις ἀρχόντων (O4). |
Lg 885c | ἀληθῆ λέγετε. ἡμῶν γὰρ οἱ μὲν τὸ παράπαν θεοὺς οὐδαμῶς νομίζομεν
(νομίζουσιν fac. A2).
ἀληθῆ λέγετε. οἱ μὲν γὰρ τὸ παράπαν θεοὺς οὐ νομίζουσι (A3 et prius A2, ut
videtur, sed in marg. iam praecisa): eadem O2 praemissis verbis γρ. ἐν ἄλλῳ. |
Lg 885d | ἀπειλεῖν ἡμῖν.
ἐν ἄλλοις τὸ ἡμῖν οὐ κεῖται (O4). |
Lg 885e | ἐξακεῖσθαι.
ἐξιᾶσθαι, θεραπεύειν. |
Lg 886a | ἀκρατείᾳ.
γρ. δι’ ἀκρασίαν (O4). |
Lg 886c | ὄντως εἴρηται.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὀρθῶς εἴρηται· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 886e | περιπεπεμμένα.
περιπεπεμμένα (iterat in marg. O4). |
Lg 886e,bis | νῦν δὲ ὅτε πάμπολλοι (ὅτε O4: ὄντες A O).
οὕτως ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου (O4). |
Lg 887c | συντείνεις. |
| σπουδάζεις, Ἀττικοί. | 352 |
Lg 887d | μετά τε παιδιᾶς καὶ μετὰ σπουδῆς.
ση〈μείωσαι〉 τὴν μετὰ πῶς κεῖται (O4). |
Lg 887d,bis | Θυόντων ἐν σπουδῇ τῇ μεγίστῃ τοὺς αὑτῶν γονέας ὑπὲρ αὑτῶν τε καὶ
ἐκείνων ἐσπουδακότας, ὡς ὅτι μάλιστα οὖσιν θεοῖς εὐχαῖς προσδιαλεγομένους
καὶ ἱκετείαις, ἀνατέλλοντός τε ἡλίου καὶ σελήνης καὶ πρὸς δυσμὰς ἰόντων προ‐
κυλίσεις ἅμα καὶ προσκυνήσεις ἀκούοντες τε καὶ ὁρῶντες (θυόντων] ἀντὶ θυέτωσαν |
| 5 | O4 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἀπ’ ὀρθώσεως· θυόντων ἐν σπουδῇ τῇ μεγίστῃ τῶν
ἑαυτῶν γονέων ὑπὲρ αὑτῶν τε καὶ ἐκείνων ἐσπουδακότων ὡς ὅτι μάλιστα οὖσι θεοῖς
εὐχαῖς προσδιαλεγομένων καὶ ἱκετείαις ἀνατέλλοντός τε ἡλίου καὶ σελήνης καὶ
πρὸς δυσμὰς ἰόντων προκυλίσεις ἅμα καὶ προσκυνήσεις ἀκούοντες τε καὶ ὁρῶντες (O4, |
|---|
| 10 | qui etiam αʹ in textu super τοὺς αὑτῶν γονέας scripsit, et γʹ super ὑπὲρ αὑτῶν). |
|---|
Lg 887d,ter | ἀκούοντές τε καὶ ... ὁρῶντες.
ἀκούοντες τε καὶ ὁρῶντες· δὶς νοητέον τοῦτο· ἔν τε δηλαδὴ τῇ ἀρχῇ τῆς ἐννοίας· καὶ
ἐν τῷ συμπεράσματι. καὶ ὑγιῶς ἕξει τὸ νόημα. τὸ δὲ σχῆμα τοῦτο παρά τε ῥήτορσι
καὶ φιλοσόφοις πολὺ καὶ πολλαχοῦ (O4, qui etiam βʹ in textu super ἀκούοντες |
| 5 | scripsit). |
|---|
Lg 888b | παραγεγονώς.
τὸ παραγεγονὼς ἔν τισι διὰ τοῦ ο μικροῦ· οὐκ εὖ (O4). |
Lg 888e | τὰ μὲν φύσει, τὰ δὲ τέχνῃ, τὰ δὲ διὰ τύχην.
ἐν ἄλλῳ· τὰ μὲν φύσει, τὰ δὲ τύχῃ, τὰ δὲ διὰ τέχνην (O3). |
Lg 889c | κατὰ ταῦτα οὕτως γεγεννηκέναι.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· κατὰ ταῦθ’ οὕτω γεγεννηκέναι· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 889c,bis | γενομένων· οὐ δὲ διὰ νοῦν, φασίν, οὐδὲ διά τινα θεὸν οὐδὲ διὰ τέχνην.
ἀλλαχοῦ· ὑποστιγμὴ εἰς τὸ γενομένων· εἶτα· οὐ διὰ νοῦν φασι οὐδὲ διά τινα θεόν·
οὐδὲ διὰ τέχνην (O4). |
Lg 889d | συνέριθοι.
συνεργοί, ὡς νῦν, ἢ συνυφαίνουσαι. |
Lg 889e | καὶ τούτους ἄλλους ἄλλῃ, ὅπῃ ἕκαστοι ἑαυτοῖσι συνωμολόγησαν (ἄλλῃ]
ἀλλοις O4).
ἀλλαχοῦ· καὶ τούτους ἄλλους ἄλλοις ὅπῃ ἕκαστοι ἑκάστοις συνωμολόγησαν (O4). |
Lg 890e | διωλύγια.
τὰ μεγάλα ἢ τὰ ἐπὶ πολὺ διήκοντα. |
Lg 891d | μηδὲ εὖ τοῖς λόγοις (μὴ δὲ αὖ A O: εὖ O4). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μηδὲ εὖ τοῖς λόγοις· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). | 353 |
Lg 891e | λεγομένοις θεοῖς.
τὸ θεοῖς ὠβέλισται ἔν τισιν ἀντιγράφοις (O4). |
Lg 892a | ψυχήν κτλ.
ἐντεῦθεν Ὠριγένει τὰ περὶ προϋπάρξεως (O4). |
Lg 892b | τὰ δὲ φύσει καὶ φύσις, ἥν (φύσεις A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ι ἀπ’ ἀπορθώσεως· καὶ καλῶς· ὡς ἡ τοῦ ἣν
ἐπαγωγὴ δίδωσι ἐννοεῖν (O4). |
Lg 893b | ἄγε δή κτλ.
αʹ ἀποδείξις ὅτι εἰσὶν θεοί.
[Start of a diagram]τὰ περὶ θεῶν δεικνύμενα
ὅτι εἰσίν αʹ |
| 5 | ὅτι φροντίζουσι τῶν ἀνθρωπίνων βʹ
ὅτι παρὰ τὸ δίκαιον ὡς παντάπασιν ἀπαραίτητοι γʹ[End of a diagram] |
|---|
Lg 893c | μανθάνομεν δέ γε κτλ.
ἀπαρίθμησις τῶν τῆς κινήσεως εἰδῶν. |
Lg 893c,bis | ad μανθανομέν γε κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 893d | " τὰ δέ γε κτλ. " βʹ. |
Lg 893e | " καὶ μὴν καί κτλ. " γʹ.
" μὲν αὐξάνεται, διακρινόμενα δέ " δʹ εʹ.
" ὅταν ἡ κτλ. " ϛʹ. |
Lg 894a | " γίγνεται δή κτλ. " ζʹ.
" μεταβαλὸν δέ κτλ. " ηʹ. |
Lg 894b | " ἔστω τοίνυν κτλ. " θʹ.
" ἡ δὲ αὑτήν κτλ. " ιʹ.
[Start of a diagram]τῆς κινήσεως
ἡ μὲν σωματική |
| 5 | κατὰ τόπον
περιφορά αʹ
φορά βʹ
κατὰ ποιότητα
σύγκρισις γʹ |
|---|
| 10 | διάκρισις δʹ
κατὰ ποσότητα
αὔξη εʹ
φθίσις ϛʹ
κατ’ οὐσίαν |
|---|
| 15 | γένεσις ζʹ
φθορά ηʹ
ἡ δὲ ψυχική
ἡ ἄλλο κινοῦσα ὑπ’ ἄλλου δὲ κινουμένη θʹ |
|---|
| ἡ ἑαυτήν τε κινοῦσα καὶ ἕτερα δυναμένη ιʹ[End of a diagram] | 354 |
Lg 893e,bis | τοῖς δ’ ἄλλοις (ἀλλήλοις A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τοῖς δ’ ἄλλοις· ἀπ’ ὀρθώσεως· καὶ καλῶς (O4). |
Lg 895b | ὑπ’ ἄλλου.
τοῦ νοῦ δηλαδή· οὗτος γὰρ πάντῃ ἀκίνητος. |
Lg 895d | περὶ ἕκαστον τρία κτλ.
[Start of a diagram]τὰ περὶ ἕκαστον νοούμενα τρία
οὐσία
λόγος αὐτῆς |
| 5 | ὄνομα αὐτῆς[End of a diagram] |
|---|
Lg 895d,bis | καὶ δὴ καὶ ἐρωτήσεις κτλ.
[Start of a diagram]τὰ περὶ πᾶν ὂν ἐρωτώμενα
λόγος
ὄνομα[End of a diagram] |
Lg 896a | τὴν δυναμένην κτλ.
ὅρος ψυχῆς. |
Lg 896a,bis | τὸ ἑαυτὸ κινεῖν φῄς (τοῦτον κινεῖν φῄς A O).
ἐν ἄλλῳ· τὸ ἑαυτὸ κινεῖν, φής, (A3 O3). |
Lg 896b | γενομένη.
γρ. φανεῖσα (O3). |
Lg 896c | καὶ βουλήσεις (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 896e | τί μήν; (om. O: add. s.v. O4).
κατάφασιν δηλοῖ ἀντὶ τοῦ πῶς γὰρ οὔ· ἢ διὰ τί γὰρ οὔ. |
Lg 896e,bis | εἶεν.
ἄγε δή· συγκατάθεσις μὲν τῶν εἰρημένων, συναφὴ δὲ πρὸς τὰ
μέλλοντα. |
Lg 897b | ἀεὶ θεὸν ὀρθῶς θεοῖς (θεῖον fec. O2).
θεὸς οὖσα ὀρθὰ (A3 praemissis verbis ἐν ἄλλῳ, et O3: his verbis ἀπ’ ὀρθώσεως |
| praemisit O4, et (post ἐν ἄλλῳ) inseruit αἰεὶ θεῖον ὀρθῶς.) | 355 |
Lg 897e | μεμνήμεθα τοίνυν τῶν τότε ἔτι τοῦτό γε, ὅτι τῶν πάντων.
γρ. μεμνήμεθα τοίνυν τότε τοσοῦτον τῶν τότε ὅτι τῶν ἁπάντων (A3 O3). |
Lg 898a | τούτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν.
τοῦτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν (iterat in marg. O4). |
Lg 898d | ποιησώμεθα.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 899b | εἴτε ὅπῃ τε καὶ ὅπως; ἔσθ’ ὅστις ταῦτα ὁμολογῶν.
ἐν ἄλλῳ εἴτε ὅπῃ καὶ ὅπως ἐστὶν ὁ ταῦθ’ ὁμολογῶν (O4). |
Lg 899d | ἥκιστά γε.
οὐδαμῶς ὡς ἢ οὐχ ἧττον. Λιβάνιος δέ φησιν· “εἴ τινα ἄλλον
τρόπον, ὃν ἥκιστα †ὤφθη (l. ᾠήθη) ἐν τῷ 〈βίῳ〉 ὁ ἐπὶ τῇ φιάλῃ ἔμπορος”·
ἀντὶ τοῦ 〈οὐ〉 πάνυ. |
Lg 899d,bis | τὸν δὲ ἡγούμενον κτλ.
βʹ. ἀπόδειξις ὅτι φροντίζουσι τῶν ἀνθρωπίνων οἱ θεοί. |
Lg 899e | εὐδαιμονιζόμεναι (O2: εὐδαιμονιζομέναις A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον εὐδαιμονιζομέναις· καλῶς μέντοι καὶ ἡ ὀρθὴ καὶ εὐθεῖα
τῶν πληθυντικῶν (O4). |
Lg 899e,bis | ἀνοσίους (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. post ἴσως A3 O3. |
Lg 900a | τὸ νῦν (τὰ A O).
ὅτ̇α̇ν̇ (add. in marg. O3). |
Lg 900c | οὐχ ἧττον, μᾶλλον δέ (Eus.: μᾶλλον δέ om. A O).
post ἧττον in marg. ἄλλων δέ O3. |
Lg 900e | μετόν. |
| ἐξόν, ἢ ἐπ’ ἐξουσίας ὄν. | 356 |
Lg 901a | κηφῆσι κοθούροισι κτλ.
λιμὸς γάρ τοι πάμπαν ἀεργῷ σύμφορος ἀνδρί.
τῷ δὲ θεοὶ νεμεσῶσι καὶ ἀνέρες, ὅς κεν ἀεργὸς
ζώει, κηφήνεσσι κοθούροις εἴκελος ὀργήν, |
| 5 | οἵ τε μελισσάων κάματον τρύχουσιν ἀεργοὶ
ἔσθοντες. σοὶ δ’ ἔργα φίλ’ ἔστω μέτρια κοσμεῖν.
ὡς Ἡσίοδος ἐν ἔργοις καὶ ἡμέραις (300). |
|---|
Lg 901a,bis | κηφῆσι.
κηφῆνες αἱ ἀργαὶ τῶν μελισσῶν, κόθουροι δὲ οἱ ἄκεντροι καὶ
κολόβουροι, ἢ αἱ φυλάττουσαι τὴν τῶν μέσων ἔξοδον· οὖροι γὰρ οἱ
φύλακες. |
Lg 901a,ter | εἰς τοὐναντίον.
τουναντίον omiss. in textu suppl. in marg. A3: εἰς τουναντίον omiss. in tertu
suppl. O3 s.v. |
Lg 901a,quat | πᾶς ἡμῖν; (πᾶσιν A O: πᾶς A2 O2).
γρ. πᾶς ἡμῖν (O3 s.v.). |
Lg 901a,quin | ὅ γέ τοι αὐτὸς μισεῖ, τῷ τέ τι τοιοῦτον (τοι om. A).
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 901b | οὐκ ἂν παντάπασι (πασι A O).
παντά (add. in marg. A3 O3). |
Lg 901c | νῦν δὴ δύ’ ὄντες (ὄντε fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· νῦν δὴ δύ’ ὄντες (O4). |
Lg 901d | παραιτητούς.
παρακαλουμένους, συγγνώμονας, ἢ καὶ παρακαλοῦντας. |
Lg 901d,bis | λέγετε (O4: λέγεται A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ διφθόγγου (O4). |
Lg 901e | ὁμολογοῦμεν. |
| γρ. λέγομεν (O3). | 357 |
Lg 902a | δεῖ.
γρ. οὐδὲν δεῖ (O3). |
Lg 902b | φάτω.
ἀλλαχοῦ πεφάτω ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 902e | φασὶν λιθολόγοι λίθους (om. O: οἱ λιθολόγοι A2).
omiss. in textu suppl. in marg. O3 sed οἱ λιθολόγοι. |
Lg 902e,bis | τ’ ἐπιμελεῖσθαι καὶ δυνάμενον (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 903a | μάλιστα.
γρ. καὶ μάλα (O3). |
Lg 903c | ὡς γένεσις ἕνεκα ἐκείνου (κείνου A O).
γρ. ἡ γένεσις ὡς ἕνεκα ἐκείνου (O3 in marg.): γρ. ὡς ἡ γένεσις ἕνεκα (O4 v.). |
Lg 903d | τοτὲ δὲ ἄλλῳ.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 903d,bis | προσηκούσης (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 903e | Ἧιπερ ἂν ἔχοι (εἴπερ A O: ἧιπερ O2 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ η ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 904a | οὐκ ἄν ποτε ἦν (η A O: ᾗ A3: ἦν O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὐκ ἄν ποτε ἦι (O4). |
Lg 904b | ὅσον ἀγαθόν.
γρ. ὂν ἀγαθὸν (O3). |
Lg 904c | ὡς τὸ πολύ.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὡς ἐπὶ τὸ πολύ (O4). |
Lg 905a | schol. quod legi non potest (O m. rec.). |
Lg 905b | ἀγριώτερον (ἁγιώτερον A O).
γρ. ἀγριώτερον A2: γρ. ἀπώτερον καὶ ἀγριώτερον (O3). |
Lg 905c | πῶς οὐ δεῖν.
γρ. πόσου (A2 O2): οὕτως ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· πόσου δεῖν· ἀπ’ ὀρθώσεως
(O4). etiam supra γρ. πῶς οὐ δεῖν (O4). |
Lg 905c,bis | οὐδὲ λόγον. |
| γρ. οὐδ’ ἂν λόγους (O3). | 358 |
Lg 905d | ἐπιμελοῦνται.
γρ. ἐπιμέλονται (O3). |
Lg 905d,bis | αὖ θεοὺς εἶναι.
γρ. αὐτοὺς εἶναι (O3). |
Lg 905d,ter | φέρε δή κτλ.
γʹ. ἀπόδειξις ὅτι παρὰ τὸ δίκαιον ὡς παντάπασιν οἱ θεοὶ ἀπαραίτητοι. |
Lg 906a | κτῆμα (κτήματα fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον κτήματα ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 906b | λῆμμα (O et fec. A2: λῆμα A).
φρόνημα, ὡς νῦν, ἢ κέρδος. |
Lg 906c | σφίσιν (φησίν AO).
γρ. σφίσιν (A2 O3). |
Lg 907a | εὐφήμει.
σιώπα, μὴ ἀκαιρολόγει. |
Lg 907b | λόγων.
γρ. ὁ λόγος (O3). |
Lg 907b,bis | κινδυνεύει πᾶς (πῶς fec. O4).
ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· κινδυνεύει πῶς· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 907b,ter | σφοδρότερον.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O4. |
Lg 907c | τούτου γε μὴν ἕνεκα, ὦ φίλε Κλεινία, πεφιλονίκηται (τοῦδε O2 | φίλε om.
A O: add. O4 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τοῦ δε γε μὴν ἕνεκα ὦ Κλεινία πεφιλονείκην (O4). |
Lg 907c,bis | προὔργου.
πρὸ ἔργου, πλέον, ὡς νῦν, ἢ συμφέρον. |
Lg 907d | εἰ δὲ μή (A O: ἡ δ’ ἐμή A2: ἦ fec. m. rec. in ras.). |
| ἡ δ’ ἐ (A2): ἡ δ’ ἐμή (O3). | 359 |
Lg 907e | τιμωρεῖν.
τιμωρεῖν τὸ ἐνεργητικόν, βοηθεῖν, τιμωρεῖσθαι δὲ τὸ παθητικὸν τὸ
κολάζειν. |
Lg 908a | αἰτίαις μὲν τρισίν κτλ.
ἀσέβειαι περὶ θεούς
αʹ ὅτι οὐκ εἰσίν.
βʹ ὅτι ἀμελοῦσιν. |
| 5 | γʹ ὅτι παραιτητοί εἰσιν. |
|---|
Lg 908b | ad ᾧ γὰρ ἄν κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 908c | " οἷς δ’ ἄν κτλ. " βʹ. |
Lg 908e | " τοὺς μὲν ὑπ’ κτλ. " αʹ. |
Lg 909a | " θανάτῳ ζημιούσθω " βʹ. |
Lg 908c,bis | ἐνυπάρχοι (A O: ἓν ὑπάρχοι O2).
ἀλλαχοῦ· ἐνυπάρχοι (O4). |
Lg 908c,ter | ὁ μὲν γὰρ λόγῳ τε ἂν περὶ θεοὺς παρρησίας (τ’ ἐὰν O).
ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· ὁ μὲν γὰρ λόγῳ τε ἂν περὶ θεοὺς παρρησίας (O4). |
Lg 908d | εὐφυής (εὐτυχής A O).
γρ. εὐφυής (O2 s.v.). |
Lg 909c | παῖδας δὲ ἂν μὲν καταλείπῃ τῇ πόλει (A O: καταλίπῃ O2).
τὰ ἀντίγραφα ὅλα παῖδας δὲ ἂν μὲν καταλείπῃ τῇ πόλει (O4). |
Lg 909d | θύειν δ’ ὁτὰν ἐπὶ νοῦν ἴῃ τινί (O2: εἴη A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· θύειν δ’ ὁτὰν ἐπὶ νοῦν ἴῃ τινί (O4). |
Lg 910b | ἵνα μὴ καὶ ταῦτα κλέπτοντες ταῖς πράξεσιν (ταῖς om. A O: scr. s.v. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ τὰ ἀντίγραφα· ἵνα μὴ καὶ ταῦτα κλέπτοντες πράξεσιν
(O4). |
Lg 910b,bis | βελτίοσιν (βελτίστοισιν A O).
γρ. βελτίοσι (O3). |
Lg 910c | ὁ μὲν αἰσθανόμενος καὶ εἰσαγγελλέτω τοῖς.
ἀλλαχοῦ· ὁ μὲν αἰσθόμενος εἰσαγγελλέτω τοῖς (O4). |
Lg 910e | τὸ δὲ παίδειον ἢ μὴ κρίναντες οἱ νομοφύλακες (παιδίον A O: παίδειον fec.
O2 | οἱ om. O).
παίδειον (A3): τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸ δὲ παιδίειον ἢ μή. προκρίναντες οἱ νομο‐ |
| φύλακες (O4). | 360 |
Lg 913a | ἁπλοῦν δέ γέ ἐστίν που τό γε τοιοῦτον (δέ O2: om. O A).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἁπλοῦν γέ ἐστί που τό γε τοιοῦτον (O4). |
Lg 913b | τὴν γῇ.
γρ. τήν γε (O3): τοῦ πατριάρχου (add. O4). |
Lg 913b,bis | ἐπιδιδοίην (ἐπιδιδοῖ ἂν A O).
γρ. ἐπιδοίην (O3). |
Lg 913b,ter | μὴ κινεῖν τὰ ἀκίνητα.
παροιμία ἐπὶ τῶν καλῶς δοξάντων ἢ γεγονότων λεγομένη. |
Lg 913d | τί χρή.
γρ. χρῆμα (O3). |
Lg 913e | ἐὰν δὲ τῆς ἄλλης χώρας, ἀγρονόμοις.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 914b | ἐνοδίαν δαίμονα.
ἐνοδίαν δαίμονα τὴν Ἄρτεμιν ἤτοι τὴν Σελήνην φησίν, ἐπεὶ καὶ
ὁ Ἀπόλλων Ἀγυιεύς, καὶ γὰρ ἄμφω τὰς ὁδοὺς πληροῦσι φωτός, ὁ μὲν
ἡμέρας, ὁ ἥλιος, ἡ δὲ νυκτός. διὸ καὶ ἱδρύουσι τούτους ἐν αὐταῖς. |
| 5 | ἀλλὰ καὶ τὸν Ἑρμῆν ἐνόδιον καὶ ἡγεμόνιον λέγουσιν, ὡς δέον αὐτῷ
πρὸς τὰς πράξεις ἡγεμόνι χρῆσθαι. καὶ τοῦτον δὲ ἐπὶ τῶν ὁδῶν διὰ
τοῦτο ἀνεστήλουν. |
|---|
Lg 914d | ποτέρου τῶν ἀμφισβητούντων (A fec.: προτέρου A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ποτέρου τῶν ἀμφισβητούντων· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 914d,bis | μεσεγγυωθέν (μεσεγγυηθὲν fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ω (O4). |
Lg 914e | τὴν δὲ κρίσιν διαδικάζειν (fec. O2: δικάζειν A O).
τὴν δὲ κρίσιν δικάζειν (O4). |
Lg 914e,bis | μεθιέτω. |
| προϊέτω ἢ ἀφιέτω. | 361 |
Lg 915b | τοῦ τρίτου μεγέθει τιμήματος.
τρίτον τίμημα, καθὼς ἐν τῷ πρὸς τούτου παρεθέμεθα, τὸ ζευγίσιον
ἦν, εἰς ὃ οἱ τελοῦντες ἀπὸ διακοσίων μέτρων διελέγοντο, ἀνήλισκον δὲ
εἰς τὸ δημόσιον δέκα μνᾶς. |
Lg 915c | δίκαι δ’ ἔστωσαν τούτων (O2 per ras.: δίκαια A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον καὶ τὰ ἀντίγραφα· δίκαια δ’ ἔστωσαν τούτων (O4). |
Lg 915c,bis | καὶ ὁτουοῦν ἤ τινος (fec. O2: ὅτῳ οὖν A O).
γρ. καὶ ὁτουοῦν τινος (O3). |
Lg 915e | ἐράνων.
ἔρανός ἐστιν εἰσφορά τις ἑκάστου μηνός, ἢ ἐκ συμβολῆς δεῖπνον,
ἢ εὐωχία ἡ ἀνὰ μέρος δείπνου. καὶ ἐρανισταὶ οἵ τε τὴν εἰσφορὰν
αὐτὴν εἰσφέροντες καὶ οἱ κοινωνοὶ ταύτης. |
Lg 915e,bis | ἐρανίσεως.
ἐρανίσεως (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 916a | πριάμενος.
ἀγοράσας. |
Lg 916a,bis | ἀναγωγή.
ἀναγωγή ἐστιν ἡ τῶν πραθέντων ἀνδραπόδων ἀνάδοσις, ἐχόντων
αἰτίαν τινά. |
Lg 916a,ter | ἱερᾷ νόσῳ.
ἱερὰν νόσον τὴν ἐπιληψίαν φασί. |
Lg 916a,quat | τούτῳ (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 916b | ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι (δέ om. A: add. s.v. A m. rec. | δέ τις om. O: add. s.v.
O2).
ἐὰν δέ τι ἰδιώτῃ (A3): ἐὰν δέ τι ἰδίως (O4). |
Lg 916b,bis | ἑκμήνου.
γρ. ἑξαμήνου (O3). |
Lg 916c | τότε (om. A O). |
| omiss. in textu suppl. A3 in marg. O3 s.v. | 362 |
Lg 916c,bis | ἐξηγητῶν.
ἐξηγηταὶ τρεῖς γίνονται πυθόχρηστοι, οἷς μέλει καθαίρειν τοὺς ἄγει
τινὶ ἐνισχηθέντας· καὶ οἱ ἐξηγούμενοι τὰ πάτρια. |
Lg 917c | τυπτέτω τις.
ἐν ἄλλοις τυπτέτω ἄνευ τοῦ τις· καὶ ἐν τῇ βίβλῳ τοῦ πατριάρχου· καὶ καλῶς (O4). |
Lg 918a | κατὰ πόδα.
παρ’ αὐτά· κατὰ τάξιν (O?): etiam in altera marg. γρ. κατὰ πολλά
(O3). |
Lg 918b | ἀπεργάζεσθαι.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 918c | τὰ δὲ ἀσχημονέστερα.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 918c,bis | ἐξιασώμεθα (fec. A2: ἀξιωσώμεθα A O).
γρ. ἐξιασώμεθα (O3). |
Lg 919b | ὀρθῶς ἁμαρτανόμενα.
γρ. αἰσχρῶς (O3): τοῦ πατριάρχου (add. s.v. O4). |
Lg 919c | ἀρωγή (fec. A2: ἀγωγὴ A O).
γρ. ἀρωγὴ (O3): οὕτως (add. s.v. O4). |
Lg 919d | ἀνελευθέρου ψυχῆς (fec. O2 ras. quo loco lit. ι scripta erat: ἀνελευθερίου
A O).
ἀνελευθερίου ψυχῆς (iterant in marg. A2 O3: τοῦ πατριάρχου add. s.v. O4). |
Lg 919d,bis | γεωμόροι.
γεωργοί. |
Lg 920b | ἐπιτηδεύματά τε.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 920b,bis | ἃ ῥοπὴν ἔχει τινὰ ἰσχυράν (ἀποτροπὴν A O: ἃ τροπὴν fec. A2: ἃ προτροπὴν
fec. O2).
ἀλλαχοῦ ἃ τροπὴν ἔχει τινὰ ἰσχυράν (O4). |
Lg 920c | λῆμμα. |
| κέρδος ὡς νῦν, ἢ φρόνημα. | 363 |
Lg 920c,bis | τὰ δὲ ἀγρονόμους.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 920d | διαιτηταῖς.
διαιτηταί εἰσιν ἐν οἷς Ἀθήνῃσιν εἰσήγοντο αἱ ἰδιωτικαὶ δίκαι· εἰ
δέ τινες μὴ ἐπείθοντο τοῖς διαιτηθεῖσιν, αὐτοὶ εἰσῆγον αὐτοὺς εἰς τὸ
δικαστήριον καὶ παρὰ τοὺς δικαστάς. ἐγίνοντο δὲ διαιτηταὶ πάντες |
| 5 | Ἀθηναῖοι οἷς ἑξακοστὸν ἦν ἔτος. τὸν δὲ ἀδικοῦντα διαιτητὴν ἐξῆν
εἰσαγγέλλειν· καὶ εἴ τις ἑάλω, ἀτιμία ἦν τὸ ἐπιτίμιον. |
|---|
Lg 921a | βιοδότην.
βιοδότην in marg. iterant A3 O3. |
Lg 921a,bis | προῖκα.
ἄνευ μισθοῦ, ὡς νῦν, ἢ φερνήν. |
Lg 921d | ἐπωβελίαν.
ἐπωβελία ἐστὶν ἐπιτίμιόν τι, τοῦτ’ ἔστι τοῖς διώκουσι χρηματικήν
τινα δίκην, ἐὰν μὴ ἕλωσιν, ἦν δὲ τοῦτο ἑκτὸν μέρος τοῦ τιμήματος
οὗ ἐπεγράφοντο. καὶ ἐκαλεῖτο οὕτως, ὅτι ἐπὶ τῇ δραχμῇ ὀβολὸς ἦν, |
| 5 | τῆς δραχμῆς λογιζομένης πρὸς ἕξ. ἐλάμβανε δὲ ὁ φεύγων παρὰ τοῦ
διώκοντος εἰ τὴν δίκην ἀπέφευγεν. μέμνηται δὲ ταύτης καὶ Δημο‐
σθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀφόβου (XXVII69). |
|---|
Lg 922a | σχεδὸν ἡμῖν (A: om. O).
ἡμῖν σχεδὸν suppl. in marg. O3 sed voluit σχεδὸν ἡμῖν. |
Lg 922c | πῶς τοῦτο, ὦ ξένε, λέγεις; |
| omiss. in textu suppl. in marg. O3. | 364 |
Lg 922e | τὸν νόμον ἐτίθεσαν τὸν ἐξεῖναι τὰ ἑαυτοῦ διατίθεσθαι ἁπλῶς (A O: τὸν δὲ
ἐξεῖναι fec. A2 s.v. O3 in marg.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸν νόμον ἐτίθεσαν τὸν ἐξεῖναι τὰ ἑαυτοῦ διατίθεσθαι
ἁπλῶς (O4). |
Lg 923e | ᾖ δ’ ἂν μή, νέμειν.
omiss. in textu suppl. in marg. O4. |
Lg 923e,bis | κληρονόμον (fec. O4 s.v.: κληρονομεῖν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· κληρονόμον ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 924c | πάντων ἐπιμελείσθων (fec. O4 s.v.: πάντα A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πάντων ἐπιμελείσθων· ἀπ’ ὀρθώσεως καὶ καλῶς (O4). |
Lg 924c,bis | τρεῖς καὶ κατ’ ἐνιαυτόν.
omiss. in textu suppl. O4 s.v. |
Lg 924d | τῷ τιθέντι τὸν νόμον.
ἀλλαχοῦ· τῷ θέντι τὸν νόμον (O4). |
Lg 924d,bis | διασκέψαιτο (fec. A2: διασκέψασθαι τὸ A, sed ασθ erasum, et O).
γρ. διασκέψαιτο (O3): τοῦ πατριάρχου (add. O4). |
Lg 925d | ἃ μυρία ἐν ἀνθρώποις.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἃ μυρία ἀνθρώποις (O4). |
Lg 925e | γαμεῖν ἢ γαμεῖσθαι γίγνηται. τούτων (om. A O).
omiss. in textu suppl. A3 O3. |
Lg 925e,bis | ὑπέρ τε νομοθέτου καὶ ὑπὲρ νομοθετουμένου (νομοθέτου καὶ ὑπὲρ om. A:
καὶ ὑπὲρ νομοθέτου– om. O).
omis. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 926a | προστάττει (πράττει A O).
γρ. προστάττει (A3 O3). |
Lg 926b | κηδεύματα.
γαμικὰ συναλλάγματα. |
Lg 926e | φαμεν (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 926e,bis | ἐμμελῆ (ἐν μελέτῃ A O). |
| γρ. ἐμμελῆ (A3 O3). | 365 |
Lg 928a | ἔτι δ’ ἀπειλή τις ἂν τοιάδε εἴη μάλα ἔγκαιρος.
ἀπειλὴ ἔγκαιρος (iterat in marg. O4). |
Lg 928c | δίκην λαχεῖν.
ἐνστήσασθαι, ὅ ἐστι καὶ λῆξις δίκης. |
Lg 929a | ἀπορρηθῆναι.
ἀπαγορευθῆναι. |
Lg 929b | κατηγορείτω δὲ ἐν τούτοις (ἐν om. O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· κατηγορείτω δὲ ἐν τούτοις (O4). etiam in extrema
marg. γρ. ἐν ἐμοῖς (?) (O3). |
Lg 930a | κεχρημένους.
γρ. κεκραμμένους (sic) A3: γρ. κεκραμένους O3. |
Lg 930b | τῆς συγκαταγηράσεως.
τῆς συγκαταγηράσεως (iterat in marg. O4). |
Lg 930d | τοῦ δούλου (om. A O).
suppl. in marg. O2: ἔν τισι τῶν ἀντιγράφων οὐ φέρεται add. O4. |
Lg 930e | πᾶσιν.
ante πᾶσιν add. παρά A3 in marg. O4 s.v. |
Lg 931b | Οἰδίπους.
Οἰδίπους ὁ Λαΐου καὶ Ἰοκάστης, μητρογαμήσας δι’ ἄγνοιάν τινα
ἐτύφλωσεν μέν, ὅτι τοῦτο πράξειεν, ἑαυτόν, ἐλαύνεται δὲ διὰ τὴν
ἀθεμιτουργίαν ἐκ Θηβῶν. Ἐτεοκλῆς δὲ καὶ Πολυνείκης οἱ τούτου |
| 5 | υἱοί, δυνατοὶ ὄντες, οὐκ ἐπαμύνουσιν ἐλαυνομένῳ αὐτῷ. ὁ δὲ ἀρᾶται
αὐτούς. οἱ δὲ περὶ τῆς βασιλείας Θηβῶν ἀλλήλους κτείνουσιν. |
|---|
Lg 931b,bis | Ἀμύντορα ... Φοίνικι.
Φοίνιξ Ἀμύντορος· οὗτος τυφλοῦται ὑπὸ τοῦ πατρός. κατεψεύσθη
γὰρ πρὸς τὸν πατέρα ὑπὸ Φθίας τῆς αὐτοῦ παλλακῆς ὅτι δὴ πειραθείη
πρὸς εὐνὴν αὐτῇ συνελθεῖν. ἰᾶται δὲ ὑπὸ Χείρωνος Πηλέως σπουδῇ. |
| 5 | ὁ δ’ Ἀμύντωρ κατεύχεται αὐτοῦ—
μήποτε γούνασιν οἷσιν ἐφέψεσθαι φίλον υἱόν (I 455). |
|---|
| ὃ δὴ γέγονεν· καὶ γὰρ θεοὶ ἐτέλειον ἐπαράς. | 366 |
Lg 931b,ter | Ἱππολύτῳ Θησέα.
Θησεὺς ὁ Αἰγέως καὶ Αἴθρας ἐξ Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος γεννᾷ
Ἱππόλυτον, μεθ’ ἣν Φαῖδραν γυναῖκα ἄγεται, ἣ διὰ τὸ κάλλος Ἱππο‐
λύτου ἐρᾷ. ὁ δὲ οὐ πείθεται αὐτῇ σωφρονῶν. ἡ δὲ πρὸς τὸν πατέρα |
| 5 | κατεῖπεν αὐτοῦ ὡς μᾶλλον ἐρῶντος αὐτῆς· ὁ δὲ ἀρᾶται τὸν υἱὸν
διαφθαρῆναι Ἱππόλυτον, καὶ ἐπιτυγχάνει. οὗτος γὰρ ὀχούμενος
ἅρματι, ὑπὸ ταύρου τῶν ἵππων συνταραχθέντων αὐτῷ, πίπτει τε εἰς
γῆν, καὶ ταῖς ἡνίαις ἐμπλακεὶς ἑλκόμενος θνήσκει. |
|---|
Lg 931c | ἀραῖος.
βλαβερός. |
Lg 931c,bis | ἐν εὐχαῖς.
ἀλλαχοῦ· δίχα τῆς ἐν (O4). |
Lg 931d | δίκαιοι νομῆς εἶεν ἀγαθῶν (νομι | εν A: νομεῖς εἶεν fec. A2: νομίσειεν O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· νομεῖς εἶεν (O4). |
Lg 932a | ἕρμαιον.
ἕρμαιον τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος λέγεται, ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς
τιθεμένων ἀπαρχῶν ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσι, ταύτας δὲ τῷ
Ἑρμῇ ἀφιεροῦσιν, ὡς ὄντι καὶ τούτῳ ἑνὶ τῶν ἐνοδίων θεῶν. |
Lg 932a,bis | κωφή.
ἀσθενής, ἀμβλεῖα, ὡς νῦν, ἢ ἄηχος. |
Lg 932b | ἀποπληρῶν (fec. O4 s.v.: ἀποκληρῶν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πληρῶν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 932c | ὅσων δυνατός (A et O4 s.v.: ὅσον O, ut videtur).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ω μεγάλου (O4). |
Lg 932e | βλάψεων.
βλάψεων (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 932e,bis | τὴν διάρρησιν. |
| τὴν διάρρησιν (iterat in marg. O4). | 367 |
Lg 933a | ὡς παντός (A2 O2: πάντως A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὡς παντός (O4). |
Lg 933a,bis | δυσωπουμένους.
ὑφορωμένους, ὑπόπτως ἔχοντας. |
Lg 933c | παῖδας.
omiss. in textu suppl. A3 in marg. O2 s.v. |
Lg 933e | ὅσα τις ἂν ἕτερος ἄλλον (ὃς ἄν τις ἂν [ἂν s.v. O2] ἕτερον ἄλλον A O).
γρ. ὅσα τις ἂν ἕτερος ἄλλον (A3 O3: τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Lg 933e,bis | ἂν μὲν μείζω (O2: μείζων A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἂν μὲν μείζω· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 933e,ter | ἐλάττω δὲ ζημιώσας σμικροτέραν (μὴ ζημιώσας A O: ζημιούσθω fec. O2).
γρ. ζημιούσθω A3: π〈ατριάρχου?〉 ἐλάττω δὲ ζημιούσθω σμικροτέραν (O4). |
Lg 933e,quat | ζημιώσῃ.
γρ. σημείω | σημειώση (O2). |
Lg 933e,quin | σωφρονιστύος.
σωφρονιστύος (in marg. iterant A2 O3). |
Lg 934c | κλοπαίων.
κλοπαίων (in marg. iterant A2 O3). |
Lg 935a | κακῶν.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 935b | ἀνατί (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. ἀνατί (A2): ἀνατεί (O3 et s.v. O4). |
Lg 935c | λέγομεν (O2: λέγωμεν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μικρὸν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 936d | ἐὰν δ’ ἐπαιτιώμενος ὁ δεσπότης κτλ.
οἶμαι, εἰ δύο συζυγίαι δεσποτῶν καὶ δούλων εἶεν, ἐναλλὰξ δὲ ὁ τῆς
ἑτέρας συζυγίας δεσπότης μετὰ τοῦ τῆς ἑτέρας συζυγίας δούλου
σύνθοιτο ποιῆσαι τὴν βλάβην εἰς τὸν δοῦλον αὐτοῦ, ἵνα τῆς ἐπὶ ταύτῃ |
| 5 | ἀποτίσεως γινομένης ἀποδοθείη οὗτος 〈ὁ〉 δοῦλος τῷ συνθεμένῳ
δεσπότῃ μετ’ αὐτοῦ ποιῆσαι τὴν βλάβην, καὶ δούλους οὕτως ἔχοι δύο,
ἕνα μὲν τὸν βλαβέντα καὶ ἐξ ἀρχῆς, ἕτερον δὲ τὸν βλάψαντά τε τοῦτον |
|---|
| καὶ ὕστερον. | 368 |
Lg 936d,bis | κακοτεχνιῶν.
κακοτεχνιῶν δίκης ὄνομά ἐστιν, ἣν εἰσῄεσαν οἱ †λέγοντες μάρτυρας†
ψευδομαρτυρεῖν, κατὰ τῶν παρασχομένων τοὺς ψευδομάρτυρας. |
Lg 936e | ἦ μήν.
ὄντως δή, ὡς νῦν, καὶ ἀλλ’ οὖν, καὶ ὅμως. |
Lg 937b | ἐπισκήψεις.
ἐπίσκηψίς ἐστι δίκη κατὰ τῶν ψευδομαρτυρησάντων. |
Lg 937d | ἀνάδικον.
ἀνάδικος κρίσις· εἰ ἑάλωσαν ἤτοι πάντες οἱ μάρτυρες ψευδομαρτυ‐
ριῶν ἢ ὑπερημίσεις, ἐκρίνετο ἄνωθεν ἡ δίκη. οὐκ ἐπὶ πάντων δὲ τῶν
ἀγώνων ἐγίγνοντο ἀνάδικοι αἱ κρίσεις, ἀλλ’ ὥς φησι Θεόφραστος ἐν |
| 5 | †ἑπτανόμῳ (l. ἐν ζʹ Νόμων), ἐπὶ μόνης ξενίας καὶ ψευδομαρτυριῶν καὶ
κλήρων. |
|---|
Lg 937d,bis | ὁποτέρως δ’ ἂν κριθῇ.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3 (sed ὁπότερος). |
Lg 937e | διαβάλλει (O2: διαβάλλη A (ut videtur) O: διαβολὴ fec. A2).
διαβολή (A2 O3). |
Lg 937e,bis | μηχανήν—εἶναι δ’ αὐτή (αὕτη A O).
γρ. ἔχειν δ’ ἂν αὕτη (O2). |
Lg 941c | μικρόν τι (A, et O, ut videtur: τε O2).
τοῦ πατριάρχου τι (O4 s.v.). |
Lg 941d | ἀλλά. |
| γρ. ἅμα (O3). | 369 |
Lg 941d,bis | ἕλῃ, ὡς ἰασίμῳ (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 941d,ter | ὄντι (A2 s.v.: ὅτι A O).
τοῦ πατριάρχου ὄντι (O4 s.v.). |
Lg 942a | ἐπ’ αὐτοφώρῳ.
ἐπ’ ὀφθαλμοῖς, ἐπ’ αὐτῷ τῷ κλέμματι ἁλούς. |
Lg 942b | παραγγέλσεις.
παραγγέλσεις (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 942c | τὸν βίον.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 942e | πίλων.
τῶν ἐκ συμπεπιλημένων ἐρίων γινομένων ἐνδυμάτων. |
Lg 943a | χρῆν.
ἔδει (A et s.v. ἀλλαχοῦ ἔδει O4). |
Lg 943a,bis | ἀστρατείας.
ἀστρατείας δίκη ἐστὶ γραφὴ κατὰ τοῦ κατειλεγμένου μὲν ἐν
στρατιωτικῇ τάξει, μὴ στρατευσαμένου δέ. |
Lg 943b | εἰς τοὺς ὁπλίτας, ἱππέας δέ.
omiss. in textu suppl. in marg. O2 (?). |
Lg 943d | λιποταξίου (A O: λειποταξίου fec. A2 O2).
λιποταξίου δίκη ἐστὶ γραφὴ κατὰ τοῦ στρατευσαμένου μέν, λι‐
πόντος δὲ τὸ στρατόπεδον καὶ τὴν τάξιν αὑτοῦ. |
Lg 943d,bis | πρόσθεν.
ἀλλαχοῦ πρότερον (O4 s.v.). |
Lg 944c | διαφέρει. |
| γρ. διαφθείρει (O3). | 370 |
Lg 944c,bis | ὅλον που καὶ τὸ πᾶν.
παροιμία ἐπὶ τῶν πάντῃ διαφερόντων λεγομένη, παρ’ ὅσον τὸ μὲν
ὅλον τοῦ συνεχοῦς ἐστι ποσοῦ, τὸ δὲ πᾶν τοῦ διωρισμένου, ταῦτα δὲ
εἴδη τοῦ ποσοῦ ἀλλήλοις ἀντιδιαιρούμενα. |
Lg 944d | Καινέα.
Καινεὺς ὁ Θετταλὸς Ἄτρακ[τ]ος μὲν ἦν θυγάτηρ τὸ πρίν, Καινὶς
ὀνομαζομένη, εἰς ἄνδρα δὲ μετέβαλλε Ποσειδῶνος βουλήσει, ἔτι δὲ καὶ
τὸ ἀδάμαστος εἶναι καὶ ἄτρωτος. διὸ ἐν τῇ τῶν Κενταύρων καὶ |
| 5 | Λαπίθων μάχῃ αὐτορίζοις δένδρεσι συνεχώσθη ὑπὸ τῶν Κενταύρων.
ὑπὸ δέ τινων ἀπορνεῶσθαι λέγεται. τὴν μεταβολὴν δέ φασι τοῦτον
λαβεῖν χάριν τοῦ Ποσειδῶνος ἐρώμενον γενέσθαι. |
|---|
Lg 945b | εὐθύνων.
εὔθυνοί εἰσιν ἄρχοντες οἱ τὰς εὐθύνας λαμβάνοντες παρὰ τῶν
ἀρχόντων, ὥσπερ καὶ οἱ λογισταὶ καὶ πάρεδροι ἐφ’ ἑκάστῃ ἀρχῇ· καὶ
γὰρ τῷ ἄρχοντι εὔθυνος ἦν καὶ πάρεδρος, καὶ τῷ βασιλεῖ ὁμοίως καὶ |
| 5 | τῷ πολεμάρχῳ καὶ τοῖς θεσμοθέταις. ἐκπράσσει δὲ ὁ εὔθυνος ὅσα ἐπὶ
τῆς ἀρχῆς, ᾗ προστέτακται, ὦφλόν τινες εἰς τὸ δημόσιον. |
|---|
Lg 945d | καὶ τοῦτ’ ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ τε καὶ ἀμέμπτως, ἡ πᾶσα οὕτω θάλλει τε.
ἀλλαχοῦ· καὶ τοῦτ’ ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ τε καὶ ἀμέμπτως ᾖ ἡ πᾶσα οὕτω θάλλει τε (O4). |
Lg 945d,bis | νεύουσαι (νεύ*ουσαι A: νέαι ουσαι O: ναίουσαι fec. O2).
γρ. νεύουσαι (A3 O3). |
Lg 946b | λειφθῶσιν (O2 s.v.: ληφθῶσιν A sed η ex emend., et O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ η (O4). |
Lg 946c | δώδεκα μέρη.
κατὰ ante δώδεκα add. in marg. A3 O3. |
Lg 946d | καὶ τὰ μὲν ἰδίᾳ ἕκαστος, τὰ δὲ καὶ κοινῇ μετ’ ἀλλήλων (ἑκάστῳ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ τὰ μὲν ἰδίᾳ ἕκαστος· τὰ δὲ κοινῇ μετ’ ἀλλήλων· ἀπ’ |
| ὀρθώσεως (O4). | 371 |
Lg 946d,bis | εὐθύνας.
εὔθυνά ἐστι κρίσις κατὰ τῶν ἀρξάντων ἢ πρεσβευσάντων ἤ τι τῶν
τῆς πόλεως χειρισάντων ὅλως. |
Lg 947a | εἶναι.
γρ. ἰέναι (O3). |
Lg 947c | ἑκατόν.
γρ. ἕκαστον (O3). |
Lg 947c,bis | ἠϊθέους.
παῖδας πάντῃ γάμων ἀπειράτους. |
Lg 947c,ter | σκευήν.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 947d | ψαλίδα (sic A O).
ἁψῖδα ἤτοι καμάραν, ὡς νῦν, ἢ ταχεῖαν κίνησιν, ἢ ὑδρορ〈ρ〉όην, ἢ
ἄρμενον. |
Lg 948c | νῦν δὲ δὴ ὅτε μέρος τι μέν, φαμέν.
γρ. νῦν δὲ ὅτε δὴ μέρος μέν τι φαμέν (A3 O3: φασὶν fec. O4). |
Lg 948c,bis | πολλά.
πολλὰς πολλά fec. A3 in marg. O3 s.v. |
Lg 948e | συγγενήσεσιν.
συγγενήσεσιν (iterat in marg. O4). |
Lg 949a | βραβέας.
βραβέας (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 949c | οὐδ’ ἐννεοττεύοντες ἐν τῇ πόλει ὡς τὸ πολύ (fec. A2 O2: ουδενεοττευοντες
A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὐδὲ νεοττεύοντες ἐν τῇ πόλει ὡς τὸ πολύ (O4). |
Lg 949c,bis | ἢ πομπεύσεων. |
| omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. | 372 |
Lg 949d | ἐνεχυρασίαν.
ἀσφάλειαν. |
Lg 949e | μήτε χρηματίζηται (μὴ A O: μήτε fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μὴ χρηματίζηται (O4). |
Lg 949e,bis | χρηματίζηται.
τοῦτο μὲν τὸ παθητικὸν τὸ χρήματα πράττεσθαι, τὸ δὲ χρηματίζειν
τὸ ἐνεργητικὸν τὸ πράγμασι χρῆσθαι, οἷον χρηματίζει ἡ βουλή. ἀφ’
οὗ καὶ χρήματα τὰ πράγματα. |
Lg 950b | ἔνεστι (ἐστι A O).
ἀλλαχοῦ ἔνεστι (O4 s.v.). |
Lg 950e | Πυθώδε τῷ Ἀπόλλωνι κτλ.
τῶν παρ’ Ἕλλησι δʹ ἀγώνων καὶ τίνων εἰσὶ καὶ τίνα τὰ ἔπαθλα
ἐπίγραμμα.
τέσσαρές εἰσιν ἀγῶνες ἀν’ Ἑλλάδα πάντες ἀγαυοί, |
| 5 | οἱ δύο μὲν θνητῶν, οἱ δύο δ’ ἀθανάτων,
Ζηνός, Λητοΐδαο, Παλαίμονος, Ἀρχεμόροιο,
ἆθλα δὲ τῶν κότινος, μῆλα, σέλινα, πίτυς.
τίνες Ἑλλήνων τίσι θεοῖς ἄγουσι τίνας ἑορτάς, τίνα τὲ τὰ ἔπαθλα τὰ
κατὰ τοὺς ἐν αὐταῖς ἀγῶνας δίδοσθαι διετάχθη. |
|---|
| 10 | Ζηνὶ μὲν οἱ Πίσαται κότινον καὶ Ὀλύμπια θέντο,
καὶ Πυθιεῖς μετὰ τούσδε τὰ Πύθια μῆλά τε Φοίβῳ Δελφοί
Ἴσθμια καὶ πίτυν αὖτε Κορίνθιοι Ἐννοσιγαίῳ
Καὶ Νέμεα Τρινύχῳ Νεμεᾶ̄ται, ἠδὲ σέλῑνα. Ἡρακλεῖ |
|---|
Lg 951a | θεωρούς.
τοὺς εἰς ἑορτάς που πεμπομένους κοινωνῆσαι αὐτῶν. |
Lg 951b | ἀνομίλητος.
ἀκοινώνητος, ἀσυνδύαστος. |
Lg 951e | ἀλλ’ ἴτω μετὰ νέου (O2: ἤτω A sed ἤ in ras.: ἥτω O). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀλλ’ ἴτω μετὰ νέου· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). | 373 |
Lg 952b | εἴτε καὶ αὐτὸς νενοηκὼς ἄττα ἥκοι, κοινούτω τῷ συλλόγῳ ἅπαντι (ᾗ κοι |
***νούτω A: ᾖ κοινούτω O).
ἀπ’ ὀρθώσεως· τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· εἴτε καὶ αὐτὸς νενοηκὼς ἄττα ἥκοι.
κοινούτω τῷ συλλόγῳ ἅπαντι (O4). |
Lg 952d | ἐάν γ’ ἐν δικαστηρίῳ ἁλῷ (γ’ ἐν] δὲ A O: τ’ ἐν fec. A2: δ’ ἐν fec. O2 sed δ’
punct. not.).
γρ. ἐὰντ’ ἐν δικαστηρίῳ ἁλῷ (O4). |
Lg 952d,bis | ad ὁ μὲν δή κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 953a | " ὁ δὲ δεύτερος κτλ. " βʹ. |
Lg 953b | " τρίτον δὲ κτλ. " γʹ. |
Lg 953c | " τέταρτος κτλ. " δʹ. |
Lg 953a,bis | ὡς ὀλίγιστα.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὡς ὀλιγοστά (O4). |
Lg 953a,ter | τημελεῖν.
ἐπιμελεῖσθαι. |
Lg 953a,quat | ἕως ἂν τὸν μέτριον ἐπιμείναντες χρόνον (ἕως A O: ὅπως fec. s.v. A2 O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὅπως ἂν τὸν μέτριον ἐπιμείναντες χρόνον (O4). |
Lg 953c,bis | πρυτάνεων.
πρυτάνεις εἰσὶ μέρος τι τῶν φʹ τὸ δέκατον, νʹ ἄνδρες, οἱ διοικοῦντες
ἅπαντα τὰ ὑπὸ τῆς βουλῆς πραττόμενα, καὶ ἐπρυτάνευον κατὰ πρυ‐
τανείαν ἐκ διαδοχῆς. πρυτανεία δέ ἐστιν ἀριθμός τις ἡμερῶν, ἤτοι λϛʹ |
| 5 | ἢ ληʹ ἢ λεʹ, ἃς ἑκάστη φυλὴ πρυτανεύειν λέγεται. ιβʹ μὲν γὰρ οἱ μῆνες,
ιʹ δέ εἰσι πρυτανεῖαι, καὶ φυλαὶ ιʹ. καὶ διῄρηνται εἰς ταύτας αἱ ἡμέραι
τοῦ ἐνιαυτοῦ· κατὰ γὰρ σελήνην ἄγουσι τοῦτον, ὡς ἑκάστῃ φυλῇ τῶν ιʹ
ἐπιβάλλειν λεʹ ἡμέρας, πλεονάζειν δὲ ὀλίγας. διὸ καὶ τὰς λοιπὰς ἀπέ‐
δωκαν οἱ Ἀθηναῖοι ταῖς πρώταις λαχούσαις τέτταρσι φυλαῖς, ἵνα |
|---|
| 10 | ἐκείνων μὲν ἑκάστη τὰς λϛʹ ἡμέρας πρυτανεύῃ, αἱ δὲ λοιπαὶ ἓξ ἀνὰ λεʹ,
πρυτανεῖα δὲ οὐδετέρως οὐχ εὕρηται· τινὲς δὲ ἀργύριόν τι, ὃ κατα‐
τίθεται ὑπὸ τῶν δικαζομένων, καὶ δίδοται δικαστικὸν τοῖς ἑξακισ‐ |
|---|
| χιλίοις. | 374 |
Lg 953c,ter | ἢ καί.
ἀλλαχοῦ δίχα τοῦ η (O4). |
Lg 953d | ὁ τοιοῦτος.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 953d,bis | ξένῳ, ἢ τὴν τῶν νικηφόρων (ξένωι* τὴν τῶν A; ξενῶνι τὴν τῶν O).
ξένῳ ἢ τὴν τῶν νικηφ] (A3 O4, qui etiam supra add. τοῦ πατριάρχου). |
Lg 954a | φωρᾶν.
ἐρευνᾶν, ἐκζητεῖν. |
Lg 954c | χρόνου ὅρος (δὲ ὅρος O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· δίχα τοῦ δε (O4). |
Lg 954d | μηδέν’ ἀπελθόντος ἐνιαυτοῦ.
γρ. μηδένα παρελθόντος ἐνιαυτοῦ (O3). |
Lg 954d,bis | τοῦ λοιποῦ χρόνου.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 954e | ἀλλοδημίᾳ.
ἀλλοδημία (iterant in marg. A2 O3, sed sine ι adscr.). |
Lg 955b | ἐάν τις κλεμμάδιον ὁτιοῦν ὑποδέχηται (ἐάν τέ τις A O | ὁτιοῦν] ὅτι A O).
κλεμμάδιον (iterat in marg. A2): γρ. ἐάν τις κλέμμα δι’ ὁτιοῦν ὑποδέχηται (O3). |
Lg 955c | φλαύροις.
φαύλοις ἢ κούφοις· ἢ φλαῦρον μὲν τὸ μικρὸν κακόν, φαῦλον δὲ τὸ
μέγα κακόν. |
Lg 957b | καὶ καλῶν.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Lg 957e | ἐπικεκλωσμέναι.
γρ. κλώμεναι (O3). |
Lg 958e | χοῦν. |
| χωννύναι. | 375 |
Lg 958e,bis | λίθινα δὲ ἐπιστήματα.
λίθινα ἐπιστήματα (iterat in marg. O4, sed om. δὲ). |
Lg 959a | μὴ μακρότερον χρόνον (μικρότερον A O).
γρ. μὴ μακρότερον χρόνον (O3): τοῦ πατριάρχου (add. O4). |
Lg 959b | τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ (γὰρ not. punct. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ. |
Lg 959c | ἐμπιμπλάντα (ἐμπιμπράντα A O: λ supr. ρ A2: ἐμπι*πρλάντα O4)
γρ. ἐμπιπλάντα (O3, etiam supra τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Lg 959d | τῷ μὲν δὴ τοῦ μεγίστου (δὴ not. punct. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τῷ μὲν δὴ τοῦ μεγίστου (O4). |
Lg 960b | πᾶσι κοινῇ (O2: πάσῃ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ι (O4). |
Lg 960b,bis | ὅσον δεῖ πραχθῆναι (ἔδει O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὅσον δεῖ πραχθῆναι (O4). |
Lg 960c | ὕμνηται.
γρ. εἴρηται (O2?). |
Lg 960c,bis | Λάχεσιν κτλ.
Μοῖραι
αʹ Λάχεσις
βʹ Κλωθώ |
| 5 | γʹ Ἄτροπος |
|---|
Lg 961a | ἓν καίριον
ἐν (A2 O2 in marg.): ἀλλαχοῦ· ἐγκαίριον ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 961b | καὶ μάλιστ’ ᾖ τις σχολὴ παντί.
ἀλλαχοῦ· καὶ μάλιστ’ εἴ τις σχολὴ πάντῃ· οὐκ εὖ (O4). |
Lg 961e | καὶ ἰατρική (etiam O2 sed per ras.).
γρ. καὶ ἰατρικὴ (O2). |
Lg 962b | μηδ’ εἰδείη; (A2 O2 per ras.: fortasse μὴ δ’ ἰδεῖν A O).
μὴ οἶδεν (A2 O2). |
Lg 962b,bis | πρῶτον (O2: πρώτων A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μικρὸν ἀπ’ ὀρθώσεως· καὶ καλῶς. |
Lg 962c | κενή τις πόλις. |
| γρ. κενή τις ἡ πόλις (O4). | 376 |
Lg 962c,bis | τοπάζειν.
στοχάζεσθαι, ἐνθυμεῖσθαι, ὑπονοεῖν, καὶ ὑποτοπεῖν δέ. |
Lg 963a | δεῖ (δεῖν O2).
ἐν ἄλλοις ἄνευ τοῦ ν. |
Lg 963c | ἐφήσαμεν.
γρ. ἔφαμεν (O2). |
Lg 963d | ὡς ὄντως (fec. O2: ὀντων A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὡς ὄντων (O4). |
Lg 963d,bis | ἓν ἀμφοῖν (fec. A2 O2: ἐν A O).
γρ. ἐν ἀμφοῖν (A2 O3). |
Lg 963e | ἐρῶ (εγω A: λέγω O A2).
γρ. ἐρῶ (A3 O3, etiam τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Lg 964b | δικαιοσύνη, φρόνησις (φρόνησις δὲ δικαιοσύνη A O).
γρ. δικαιοσύνη φρονησις (ἐν ἄλλῳ γρ. A3: γρ. δ. φ. O3). |
Lg 964c | τοῦ πᾶσαν ἀρετήν (πάσῃ ἀρετῇ fec. A2 O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τοῦ πάσῃ ἀρετῇ· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Lg 964e | δῆλον ὡς αὐτῆς κτλ. |
Lg 964e,c1 | κύτος κεφαλῆς
ἄκρα κορυφή
αἰσθήσεις καὶ μνῆμαι
παράδοσις τῶν αἰσθήσεων πρὸς |
| 5 | τὰς μνήμας |
|---|
| νοῦς | Column end |
Lg 964e,c2 | πόλις
φύλακες ταύτης φρουροί
νέοι εὐφυέστατοι καὶ ὀξεῖς
ἐξαγγελία νέων πρὸς τοὺς πρε‐ |
| 5 | σβύτας |
|---|
| πρεσβύτεροι | Column end |
Lg 964e,bis | ἀπειλεγμένους.
γρ. ἀπειλημμένους (O2: τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Lg 965a | ὅλην (om. A O). |
| omiss. in textu suppl. A3 O3 in marg. | 377 |
Lg 965c | ἆρ’ οὖν ἀκριβεστέρα σκέψις θέα τε ἂν περὶ ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο, ἢ τό.
(θε*α τε A O ut videtur: ἀκριβεστέραν σκέψιν θεατέαν fec. A m. rec. O2).
ἀκριβεστέραν σκέψιν θεατέαν περὶ ὁτουοῦν (A3). γρ. ἆρ’ οὖν ἀκριβέστερα σκέψασθε·
ἅτε περὶ ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο, ἢ τὸ (O4) etiam ἀλλαχοῦ ἆρ’ οὖν περὶ ὁτουοῦν |
| 5 | ὁτῳοῦν γίγνοιτο· καὶ τὰ ἑξῆς (O4). |
|---|
Lg 965c,bis | τί ποτε (τί] ὅτι O2).
γρ. τί ποτε (O4). |
Lg 965d | ἓν ὄν, ἀρετὴν ἑνὶ δικαίως ἂν ὀνόματι (O2: ἓν ὃ A O).
γρ. ἓν ὂν (A3): ἀλλαχοῦ· ἐνὸν ἀρετὴν ἑνὶ δικαίως ἂν ὀνόματι (O4 sed ἂν punct. not.). |
Lg 965d,bis | εἴτε ἀμφότερα (εἴτε ὡς ἀμφότερα O2).
ἀλλαχοῦ· εἴτε ἀμφότερα (O4). |
Lg 965e | οὔτ’ εἰ πολλά ἐστ’ οὔτ’ εἰ τέτταρα οὔθ’ ὡς ἓν δυνατοὶ φράζειν ἐσόμεθα;
(O2: οὔτε πολλὰ A O | ἐτ’ A O: ἐστ’ fec. A2 O2 | οὔθ’ ὡς O: οὕτως A: ἀλλαχοῦ
οὕτως ἓν O4 s.v.).
ἐν ἄλλῳ (A3): γρ. (O3): οὔτ’ εἰ πολλά ἐστ’ οὔτ’ εἰ τέτταρα οὐθ’ ὡς ἓν δυνατοὶ |
| 5 | φράζειν ἐσόμεθα (A3 O3). |
|---|
Lg 965e,bis | ἐᾶν, ὁρᾶν δὴ (ἐὰν*ρῃι A: ἐᾶν fec. O2).
δρηι (in marg. A): γρ. δὴ (O2). |
Lg 965e,ter | ἥκιστα, νὴ τὸν ξένιον (ἥκιστ’ ἂν ᾖ τὸν ξένον A O: ᾖ eras. O2 | ξένιον O2).
δὴ (= δηλαδή?) ἥκιστ’ ἂν: τὸν ξένιον (A3): ἀλλαχοῦ· ἥκιστα νὴ τὸν ξένιον (O4,
etiam supra add. καλῶς). |
Lg 965e,quat | μηχανῷτο;
γρ. μηχανήσαιτο (A3 O3). |
Lg 966a | ὡς πόλλ’ ἔστιν μόνον ἕκαστον τούτων.
ἀλλαχοῦ· ὡς πολλά ἐστι μόνον ὂν ἕκαστον τούτων (O4). |
Lg 966d | ad ἓν μὲν ὅ κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 966e | " ἓν δὲ τό κτλ. " βʹ. |
Lg 967c | τὸ γὰρ δὴ πρὸ τῶν ὀμμάτων (δὴ A: om. O | πρὸ τῶν A2 O: πρωτον A.)
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὰ γὰρ δὴ πρὸ τῶν ὀμμάτων (O4). |
Lg 967c,bis | ἐξειργασμένα.
γρ. ἐξεργασάμενα (A3 O3). |
Lg 967c,ter | λοιδορήσεις.
λοιδορήσεις (iterant in marg. A2 O3). |
Lg 967d | ἄλλα τε αὖ ἀνόητ’ εἰπεῖν (ἀλλα τα A: ἀλλὰ ταῦτα O et fec. A2).
γρ. ἄλλά τε ἀνόητα (A3 et O3 sed om. γρ.): etiam in altera marg. γρ. ἄλλα τε |
| αὖ ἀνόητ’ εἰπεῖν (O3). | 378 |
Lg 967d,bis | ad ψυχή τε κτλ. in mg. αʹ. |
Lg 967d,ter | " ἐπὶ δὲ τούτοισι κτλ. " βʹ. |
Lg 967d,quat | τόν τε εἰρημένον.
τὸ εἰρημένον· ἐν ἄλλοις ὠβέλισται (O4). |
Lg 968a | τὸν λόγον· ὁ δὲ μὴ ταῦθ’ οἷος τ’ ὤν (ὅσα τε μή A O: ὁ δὲ μὴ fec. O2: ὅσα
τε μή. ὁ δὲ μὴ fec. O4).
τὸν λόγον. ὁ δὲ μὴ ταῦθ’ οἷος τ’ ὢν (A3, et O4 additis ἀλλαχοῦ γρ.). |
Lg 968a,bis | νυκτερινὸν σύλλογον.
ση〈μείωσαι〉 ὅτι νυκτερινὸν σύλλογον τὴν Ἐπινομίδα φησίν. |
Lg 968c | ὀρθῶς.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Lg 968c,bis | λέγωμεν (A O: λέγομεν O2).
τὰ ἀντίγραφα διὰ τοῦ ο μικροῦ (O4). |
Lg 968c,ter | δυνατόν ἐστιν νομοθετεῖν.
γρ. νομοθετητέον (O3). |
Lg 968e | που μαθήματος.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τοῦ μαθήματος (O4). |
Lg 968e,bis | λεχθέντα.
γρ. ἐλεγχθέντα (A3 O3). |
Lg 968e,ter | ἢ τρὶς ἕξ, φασίν.
omiss. in textu suppl. in marg. O4. |
Lg 968e,quat | ἢ τρὶς ἕξ κτλ.
ἢ τρὶς ἓξ ἢ τρεῖς κύβοι· ἡ παροιμία παρὰ Φερεκράτει ἐν τοῖς
Μυρμηκανθρώποις (fr. 124 Kock). κεῖται δὲ ἐπὶ τῶν ἀποκινδυνευόν‐
των. τὸ μὲν γὰρ τρὶς ἓξ τὴν παντελῆ νίκην δηλοῖ, τὸ δὲ τρεῖς κύβοι |
| 5 | τὴν ἧτταν. πάλαι γὰρ τρισὶν ἐχρῶντο πρὸς τὰς παιδιὰς κύβοις καὶ οὐχ
ὡς νῦν δύο. ἔστι δὲ ὁμωνυμία· κύβον γὰρ ἔλεγον ἰδίως αὐτὸν τὸν
ῥιπτούμενον, ὅτε πλήρης ἐστὶ καὶ μή. τοὺς δὲ κύβους τοὺς τοιούτους
οἱ Ἴωνες καλοῦσιν οἴνας, καὶ τὴν παροιμίαν οὕτως ἐκφέρουσιν· ἢ τρὶς
ἓξ ἢ τρεῖς οἴνας. |
|---|
Lg 969b | ἐάν γε μὴ οὗτος. |
| γρ. τοιοῦτος (O2). | 379 |
Lg 969b,bis | ὕπαρ.
ὕπαρ ἐστὶ τὸ μέσον ἐγρηγόρσεως καὶ ὕπνου ὁρώμενον. |
Lg 969b,ter | ἐκλεχθῶσι (ξυμμιχθῶσι A O).
γρ. ἐκλεχθῶσι (O3). |
Epin t | ΕΙΣ ΕΠΙΝΟΜΙΔΑ |
Epin 973b | ὦ φίλε Κλεινία.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ὦ φίλε ξένε Κλεινία (O4). |
Epin 973b,bis | τὸν αὐτὸν λόγον φέρουσιν.
ἀλλαχοῦ· ἀπ’ ὀρθώσεως· τὸν αὐτὸν ἐπ’ αὐτὸν λόγον φέρουσιν (O4). |
Epin 974a | παιδικῆς.
οἶμαι ἱλαρᾶς· ἐξ οὗ καὶ παιδικώτερον τὸ ἱλαρώτερον. |
Epin 974b | τότε (O2 s.v.: ποτὲ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τότε· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 974c | καὶ πότε καὶ πῶς (καὶ πῶς fec. O4: ὅπως A O).
καὶ πότε ὅπως (O4). |
Epin 974c,bis | ἆρ’ οὐ τούτῳ σφόδρα προσέοιχ’ ἡμῶν ἡ περὶ σοφίαν ἀπορία καὶ ζήτησις
(οὐ] οὖν A O | προσέχοι A O)
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἆρ’ οὐ τούτῳ σφόδρα προσέοιχ’ ἡμῶν
ἡ περὶ σοφίαν ἀπορία καὶ ζήτησις· καὶ τὰ λοιπά (O4). |
Epin 974c,ter | ἐπ’ ἐλπίδι σοι ἴσως (ἐπ’ ἐλπίδ’ ἴσως A O).
γρ. ἐπ’ ἐλπίδι σοι ἴσως (O4). |
Epin 974c,quat | κατὰ χρόνον ἂν γενομένῃ.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· κατὰ χρόνον ἱκανὸν ἂν γενομένῃ (O4). |
Epin 975a | τὸ παράπαν ἀποστήσασα (τὸ] ὁ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸ παράπαν ἀποστήσασα· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 975c | καὶ ἔτι συμπάντων ὀργάνων (ἔτι] ἐπὶ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ ἔτι ξυμπάντων ὀργάνων· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4) |
Epin 975d | δημιουργοῦντα ἡ μιμητικὴ παρέχεται.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· δημιουργοῦντα ἡμῖν ἡ μιμητικὴ παρέχεται· ἀπ’ ὀρθώ‐ |
| σεως (O4). | 380 |
Epin 976c | ἀγχίνοιαν θήσουσιν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀγχίνοιαν φήσουσι (O4). |
Epin 976d | παράσχοιτο ζῷον (παράσχοι τὸ A O).
ἀλλαχοῦ· παράσχοιτο τὸ ζῷον (O4). |
Epin 976e | ἡ τὸν ἀριθμὸν δοῦσα (ἢ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἡ τὸν ἀριθμὸν δοῦσα· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 976e,bis | ὄντα, ...πως... αὖ·
ἀλλαχοῦ ὄντα: ... πῶς ... αὖ: s.v. O4, qui Cleiniae tribuit καὶ πῶς οὐκ ἄτοπον
αὖ errore. |
Epin 978a | οὐκ ἂν ἔτι πᾶς ἄν τις (ἄν τις] μάντις A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· οὐκ ἂν ἔτι πᾶς ἄν τις (O4). |
Epin 978b | διαριθμήσεται.
διαλογίσεται. |
Epin 978b,bis | ἔχουσιν (A O: ἴσχουσιν fec. O4).
ἀλλαχοῦ· ἔχουσιν (O4). |
Epin 978d | καὶ ἑλίττων δὴ ταῦτα αὐτὰ ὅταν μὴ παύηται (ὅταν] ὄντα A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· καὶ ἑλίττων δὴ ταῦτα αὐτά· ὅταν μὴ
παύηται (O4). |
Epin 979c | καὶ μή.
ἀλλαχοῦ καὶ μὴ δεῖ (O4 s.v.). |
Epin 979e | ἀλλ’ ὅμως μὴ ἀποκάμῃς λέγων ὃ φῄς. ναί, μηδὲ σφὼ τοίνυν ἀκούοντε.
ταῦτ’ ἔσται· καὶ ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐγώ σοι φράζω. καλῶς. ἐξ ἀρχῆς δὴ ῥητέον (A O,
sed ἀποκάμῃς: (A) ἀποκάμῃς· (O) φῄς: ναί: ἀκούοντε: ἔσται: φράζω: καλῶς: A O).
ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου. οὕτως ἀπ’ ὀρθώσεως· ἀλλ’ ὅμως μὴ ἀποκάμῃς λέγων |
| 5 | ὃ φῄς: ναί· μηδὲ σφὼ τοίνυν ἀκούοντε: ταῦτ’ ἔσται· καὶ ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐγώ σοι φράζω:
καλῶς. ἐξ ἀρχῆς δὴ ῥητέον· καὶ τὰ λοιπά (O4). |
|---|
Epin 980a | εἰρημένων.
ἀλλαχοῦ ἀπ’ ὀρθώσεως εἰρηκότων (O4 s.v.). |
Epin 980a,bis | παιδιᾷ καλῇ χρωμένῳ (παιδείᾳ A O).
ἀλλαχοῦ· παιδιᾷ καλῇ χρωμένῳ· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 980b | προσπαίσαντι. |
| προσπαίξαντι· ἀντὶ τοῦ ξ τὸ ς Ἀττικοί. | 381 |
Epin 980c | τὸν ἐπιόντα σοι λόγον τῶν καλῶν περὶ τοὺς θεούς τε καὶ τὰς θεάς.
ἀπ’ ὀρθώσεως τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸν ἐπιόντα ἀεί σοι λόγον τῶν καλῶν
περὶ τοὺς θεούς τε καὶ τὰς θεάς (O4). |
Epin 980d | ad ὡς εἰσί in mg. αʹ. |
Epin 980d,bis | " ἐπιμελούμενοι " βʹ. |
Epin 980d,ter | " ἀπαραμύθητοι " γʹ. |
Epin 981a | φῶμεν τοῦτό γε, ὅταν μία (γε fec. O2: τε A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· φῶμεν τότε ὅταν μία· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 981b | ὅτι τ’ ἄλλο γίγνοιτο ἄν (ἄλλα O).
ἀλλαχοῦ· ὅτι ποτ’ ἄλλο γίγνοιτ’ ἂν (O4). |
Epin 981c | νοητῷ τε (fec. O4: δὲ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· νοητῷ τε (O4). |
Epin 981e | νομίσαι δὲ δὴ δεῖ πάλιν τὰ κατ’ οὐρανὸν ζῴων γένη.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· νομίσαι δὲ δὴ δεῖ πάντα τὰ κατ’ οὐρανὸν
ταῦτα εἶναι ζῴων γένη (O4). |
Epin 982a | ση〈μείωσαι〉 τί λέγει (O4). |
Epin 982c | ἐκβαίνει (ἐσβαίνει A O).
ἀλλαχοῦ ἀπ’ ὀρθώσεως ἐκβαίνει (O4 s.v.). |
Epin 983b | ἑτέρᾳ (A O: ἑτέρως fec. O4).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἑτέρως· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 983c | ῥύμας.
ὁρμὰς βιαίας. |
Epin 984b | ταύτῃ.
ἀλλαχοῦ ταῦτα (O4 s.v.). |
Epin 984b,bis | ἅ φαμεν ἀθάνατον, τὸ δὲ γήινον (φαμεν] φαίνωμεν A O: φαίνομεν fec. A2
et τὸ μὲν add. s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἅ φαμὲν τὸ μὲν ἀθάνατον, τὸ δὲ γήινον (O4). |
Epin 984b,ter | ad αἰθέρα μὲν γάρ κτλ. in mg. βʹ. |
Epin 984c | " μετὰ δὲ τόν κτλ. " γʹ. |
Epin 984c,bis | " τὸ τρίτον κτλ. " δʹ. | 382 |
Epin 984d | ad θεοὺς δὲ δή κτλ. in mg. αʹ. |
Epin 984d,bis | " μετὰ δέ κτλ. " βʹ. |
Epin 984e | " ἀέριον δέ κτλ. " γʹ. |
Epin 984e,bis | " τῶν δέ κτλ. " δʹ. |
Epin 985b | " τὸ δὲ ὕδατος κτλ. " εʹ. |
Epin 985c | ἢ καὶ τελευτῇ βίου προστυχέσι γενομένοις, ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ.
ἀλλαχοῦ· ἢ καὶ τελευτῇ τοῦ βίου προστυχέσι γενομένοις· ἰδίᾳ τοῖς δὲ καὶ δημοσίᾳ (O4). |
Epin 985d | περὶ θυσιῶν ἀποκωλύσει.
τοῦ πατριάρχου· περὶ θεῶν ἀποκωλύσει· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 986b | ad μία μέν κτλ. in mg. αʹ. |
Epin 986b,bis | " μία δέ κτλ. " βʹ. |
Epin 986b,ter | " πλανητῶν κτλ. " γʹ. |
Epin 986e | " καὶ ἑωσφόρου κτλ. " δʹ. |
Epin 986e,bis | " καὶ τρίτου κτλ. " εʹ. |
Epin 987c | " ὧν εἷς μέν κτλ. " ϛʹ. |
Epin 987c,bis | " τὸν δὲ μετά κτλ. " ζʹ. |
Epin 987c,ter | " Ἄρεως δέ κτλ. " ηʹ. |
Epin 986b,quat | μία δὲ τῶν [πλανητῶν] ἄστρων.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· μία δὲ τῶν πάντων ἄστρων (O4). |
Epin 986c | ὁ πάντων θειότατος
 (i.e. τὸ ἡλιακόν) etiam οἷον φησίν (O4). |
Epin 986e,ter | παλαιὸς γὰρ δὴ τρόπος.
ἀλλαχοῦ· παλαιὸς γὰρ δὴ τόπος (O4). |
Epin 987a | ἀπόπροσθεν.
ἀλλαχοῦ· ἀπόπροθεν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 988a | ὡραῖον οἷον (O4). |
Epin 988b | ἀλλ’ οὐ συγχαῖρον ἄνευ φθόνου διὰ θεὸν ἀγαθῷ γενομένῳ· λόγον δὴ καὶ
πολὺν καὶ καλὸν ἔχει.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἀλλ’ οὖν συγχαῖρον ἄνευ φθόνου διὰ θεὸν
ἀγαθῷ γενομένῳ· λόγον δὴ καὶ πολὺν καὶ καλὸν ἔχει (O4). |
Epin 988e | ταῦτα ἡμῖν εἴρηται πάντα. |
| ταῦτα ἡμῖν εἴρηται πάντα (iterat in marg. O4). | 383 |
Epin 989a | ἀγνώμονες ἂν εἶμεν ὄντες τοιοῦτοι (εἴημεν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἀγνώμονες ἂν εἶμεν ὄντες τοιοῦτοι (O4). |
Epin 989d | φύσει κυριώτατον.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἐν φύσει (O4). |
Epin 990c | ἐπὶ δὲ ταῦτα παρασκευάζοντας φύσεις οἵας δυνατὸν εἶναι, χρεών (ἐπεὶ A O:
ἐπὶ fec. A2 O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· καλῶς· ἐπὶ δὲ ταῦτα παρασκευάζοντας
φύσεις οἵας δυνατὸν εἶναι χρεών καὶ τὰ ἑξῆς (O4). |
Epin 990c,bis | σώματα (σώματος A O).
ἀλλαχοῦ σώματα (O4 s.v.). |
Epin 990d | ὁμοίωσις (fec. O2 s.v.: ὁμοιώσεις A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὁμοίωσις· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Epin 991a | ἡ δ’ εἰς (δὶς A O).
ἡ δ’ εἰς. |
Epin 991c | ἀνθρώποις.
ἐν τῇ τοῦ πατριάρχου βίβλῳ· τὸ ἀνθρώποις ὠβέλισται (O4). |
Epin 991d | παρωλιγωρῆσθαι (A et fec. O2: παρολιγωρεῖσθαι O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· παρωλιγωρῆσθαι· καλῶς (O4). |
Epin 992b | σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ’ ἀποθανὼν ᾖ (ἐάνπερεατα A: ἐάνπερ ἔᾶτε O).
σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ’ ἀποθανὼν ᾖ (O4). |
Epin 992c | κεἴτε δημοσίᾳ (κ’ εἴτε fec. A2 O4: κεῖται A O).
κ’ εἴ τὲ (A2): ἀλλαχοῦ· κεἴτε δημοσίᾳ: etiam ἀλλαχοῦ· κἄντε δημοσίᾳ (O4) |
Epin 992d | τίθεμεν (θέμεν A O: θέμενοι A2).
τίθεμεν fec. O4, sed s.v. ἀλλαχοῦ φαῖμεν. |
Ep t | ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΑΣ |
Ep 309a | πάντων μάλιστα (πᾶσι τῶν μάλιστα A O).
γρ. πάντων μάλιστα (A3 O3). |
Ep 309a,bis | συνεθέλοντος (fec. O2: συνελθόντος A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· συνελθόντος (O4). |
Ep 309c | κἀμοὶ λαμβάνοντι (καί μοι A O: κἀμοὶ τῷ A2 O2 s.v.). |
| τὰ ἀντίγραφα· καὶ ἐμοὶ τῷ λαμβάνοντι: οὐ καλῶς (O4). | 384 |
Ep 310d | ἀκούοι Ὀλυμπίασι.
ἀλλαχοῦ· ἀκούσαι Ὀλυμπιάσι (O4). |
Ep 310d,bis | [ἂν] ἀγνῶτες (ἂν A O).
τὸ ἂν ἐν τῇ βίβλῳ τοῦ πατριάρχου ὠβέλισται (O4). |
Ep 311d | εἰ ἐξείη αὐτοῖς ἐπανορθώσασθαι τὰς αὑτῶν συνουσίας, πάνυ ἂν σπουδάσαι
ὥστε βελτίω λέγεσθαι περὶ αὑτῶν ἢ νῦν. τοῦτο οὖν ἡμῖν ἔτι, σὺν θεῷ εἰπεῖν,
ἔξεστιν, εἴ τι ἄρα μὴ καλῶς πέπρακται κατὰ τὴν ἔμπροσθεν συνουσίαν, ἐπανορθώ‐
σασθαι καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ· περὶ γὰρ φιλοσοφίαν φημὶ ἐγὼ τὴν ἀληθινὴν δόξαν |
| 5 | ἔσεσθαι καὶ λόγον ἡμῶν μὲν ὄντων ἐπιεικῶν βελτίω, φαύλων δέ, τοὐναντίον
(τὰς αὑτῶν ... ἐπανορθώσασθαι hic om. A O et Post δόξαν ἔσεσθαι collocant |
ὥστε] ὡς τὰ A O | νῦν τοῦτο· ὃ οὖν A O | λόγῳ καὶ ἔργῳ A O).
in marg. habent A3 O3 eadem quae in textu leguntur (sed αὐτῶν pro αὑτῶν |
etiam καὶ λόγον om. A3 O3). ante schol. ἐν ἄλλῳ οὕτως εὗρον· οἶμαι δ’ ὅτι καὶ |
|---|
| 10 | κρεῖττον τοῦτο (A3): ἐν ἄλλῳ οὕτως εὗρον ὃ καὶ βέλτιον (O3). |
|---|
Ep 312a | ἐθέλειν, ἑτέρους δὲ μεταπέμψασθαι (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 312c | ἕξω (A O: ἄξω fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διὰ τοῦ ε (O4). |
Ep 312c,bis | διεσκόπεις καὶ ἄλλους (ἄλλως fec. O4).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἄλλως· ἄπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Ep 312d | καὶ δὴ καὶ περὶ τοῦδε, ὃ δὴ τούτου τιμιώτερόν τ’ ἐστὶν καὶ θειότερον (καὶ
μὴν περὶ τούτου. ὅτου δὲ τιμιώτερον κτλ. A O).
γρ. eadem quae leguntur in textu (A3 O3, sed om. δὴ post ὃ). |
Ep 312d,bis | φραστέον δή σοι δι’ αἰνιγμῶν.
φραστέον δή σοι δι’ αἰνιγμῶν (iterat in marg. O4). |
Ep 313b | ἀλλ’ ᾄττει σοι (ἀλλαττισοι A O: ἀλλ’ ἄττι σοι fec. A m. rec.: ἀλλ’ ἄττει σοι
fec. O2).
ἄττει (A2). |
Ep 313c | τὸ δὲ οὐδέν ἐστιν τοιοῦτον (O2: τοῦ δὲ A O).
τὸ δὲ οὐδέν ἐστι τοιοῦτον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου (O4). |
Ep 313d | αὐτά τ’ ἔσται (οὐ ταῦτ’ A O).
γρ. αὐτά τ’ ἔσται (O3: τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Ep 313e | οὔτε σὺ στείλῃς (στιλης A sed ι ex ει: ς’ οτι s.v. A2: σοτιστ λης.......... in ras. O). |
| γρ. στείλῃς (A3 O3). | 385 |
Ep 314a | καὶ ἀεὶ ἀκουόμενα (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 314e | εἰ σὺ ἀφείης (ἀφίης A O: ἀφίηις fec. A2: ἀφήσεις fec. O2).
γρ. εἰ σὺ ἀφίης: εἰ σὺ ἀφῇς· ὃ καὶ κρεῖττον (O4). |
Ep 314e,bis | λατομιῶν (λιθοτομιῶν A O).
γρ. λατομιῶν (A3 O3). |
Ep 315a | ἀλλ’ ἀεί τι ἀγαθὸν καὶ ἐπὶ τὰ βελτίω (αἰεί A2 O | ἐπὶ τὰ] ἔπειτα A O).
γρ. ἀλλ’ εἴ τι ἀγαθὸν καὶ ἐπὶ τὰ βελτίω (A3 O3). |
Ep 315c | μήτι δὴ θεῷ (οὔτι θεῷ A O).
γρ. μὴ ὅτι δὴ θεῷ (A3 O3). |
Ep 315d | τοῖς σοῖς.
ἀλλαχοῦ ἐκ προσθήκης (?) ἰδίοις (O4 s.v.). |
Ep 315e | ἀδικεῖς δ’ οὖν ἐμέ (δ’ οὖν] δ’ οὐδὲν A O).
γρ. ἀδικεῖς δ’ οὖν ἐμὲ (A3 O3). |
Ep 316a | ὅτε τι (ὅπῃ A O).
γρ. ὅτε τι (A3 O3). |
Ep 316a,bis | καὶ τὰ περὶ τῶν νόμων προοίμια (περὶ τὰ voluit O4, numeris βα superpositis).
τὰ ἀντίγραφα· καὶ τὰ περὶ τῶν νόμων προοίμια· καὶ τὸ τοῦ πατριάρχου (O4). |
Ep 316a,ter | διασκευωρεῖν (διασκευωρίαν A O).
γρ. διασκευωρεῖν (A3 O3). |
Ep 316b | οὐδὲ διακώλυσιν (O2: διακωλύσειν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· οὐδὲ διακώλυσιν· ἔχει μέντοι καὶ τὸ
ἀπαρέμφατον ὑγιῶς ὡς ἡ σύνταξις (O4). |
Ep 316d | μῶν οὐχ ὅπερ ἐποίουν ἀναγκαῖον, ἐκ τῶν λοιπῶν (fec. O2: ποιοῦν A O).
οὕτως ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· μῶν οὐχ ὅπερ ἐποίουν ἀναγκαῖον ἐκ τῶν λοιπῶν,
καὶ τὰ ἑξῆς ὡς ἐνταῦθα (O4). |
Ep 317d | τρεφούσας, οὗ κακὸν οὐδὲν μεῖζον γεννᾷ (τρεφούσας· O).
ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· τρεφούσας, οὗ κακὸν οὐδὲν μεῖζον γεννᾷ καὶ τὰ ἑξῆς·
ἄμφω καλῶς (O4). |
Ep 317d,bis | πάντα ταῦτα χαίρειν ἐάσας. |
| πάντα ταῦτα χαίρειν ἐάσας (iterat in marg. O4). | 386 |
Ep 317e | σὺ πάντα (fec. O2: σύμπαντα A O).
ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· σύμπαντα (O4). |
Ep 318a | καὶ μᾶλλον ἐγὼ ἔτι καὶ οὐχ ἧττον ἐμοῦ παραγενομένου (ἐγὼ om. A O: add.
s.v. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· καὶ μᾶλλον ἔτι καὶ οὐχ ἧττον ἐμοῦ παραγενομένου (O4). |
Ep 318b | τὸν κολοφῶνα.
τὸν κολοφῶνα ἐπέθηκεν· δώδεκα πόλεις τῆς Ἰωνίας συνήεσαν εἰς
τὸ Πανιώνιον λεγόμενον περὶ τῶν κοινῶν βουλευσόμεναι, καὶ εἴ ποτε
ἴσαι αἱ ψῆφοι ἐγένοντο, οἱ Κολοφώνιοι περιττὴν ἐτίθεντο τὴν νικῶσαν· |
| 5 | Σμυρναίους γὰρ ἐλθόντας εἶχον συνοίκους, ὑπὲρ ὧν καὶ τὴν ψῆφον
ἐτίθεντο· ὅθεν ἐπὶ τῆς κρατούσης καὶ βεβαιούσης ψήφου ἡ παροιμία
εἴρηται. |
|---|
Ep 318d | πάντα ταῦτα.
πάντα ταῦτα (iterat in marg. O4). |
Ep 318e | λυκοφιλίαν καὶ ἀκοινωνίαν.
λυκοφιλίαν καὶ ἀκοινωνίαν (iterat in marg. O4). |
Ep 319a | πρόσεχε πάντως (καὶ πάντως O2).
οὐκ ἔστιν ὁ και παρὰ τοῖς ἀντιγράφοις· καλῶς (O4). |
Ep 319b | μεμηνιμένως καὶ ὑβριστικῶς (μεμνημένως A O: μεμηνημένως fec. A2 O2).
μεμηνημένως καὶ ὑβριστικῶς (O4). |
Ep 319b,bis | καὶ μάλα πλαστῶς (μάλ’ ἀπλάστως A O: εἰρωνικῶς τοῦτο add. s.v. O2).
γρ. καὶ μάλα πλαστῶς (O3). |
Ep 319c | πάντα ταῦτα.
πάντα ταῦτα (iterat in marg. O4). |
Ep 319e | ὦ τάν.
ὦ οὗτος, ὦ τάλαν, καὶ ὦ μέλε· ταῦτα παρὰ τοῖς νεωτέροις ὑπὸ
μόνων λέγεται γυναικῶν· παρὰ δὲ τοῖς παλαιοῖς καὶ ὑπ’ ἀνδρῶν.
πολλάκις δὲ καὶ ἐπὶ πλήθους φασὶ τὸ ὠτὰν ὡς παρὰ †Κτησιφῶντι. |
| 5 | οἱ γὰρ Ἀττικοὶ τὴν πρώτην συλλαβὴν περισπῶσι, τὴν δὲ δευτέραν
βαρύνουσι, καὶ βέλτιον· ἀδύνατον γὰρ εὑρεθῆναι μίαν λέξιν δύο ἔχουσαν
περισπωμένας. Δίδυμος δὲ τὸ πλῆρες εἶναί φησιν ὦ ἔταν, ἀγνοῶν ὡς |
|---|
| ἄρα τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα, καὶ Δωρικῶς ἔταν. | 387 |
Ep 319e,bis | μεταστήσῃ (A, sed ῃ in ras.: μεταστήσει O).
γρ. μετάστηθι (A3 O3). |
Ep 320a | Δίωνι Συρακοσίῳ.
Δίων ὁ Συρακούσιος Ἱππαρίνου μὲν υἱὸς ἦν, ἀνεψιαδοῦς δὲ Διονυσίου
τοῦ προτέρου, κατὰ δὲ οἰκειότητα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ἀριστομάχης
ἀδελφός, εὐφυΐᾳ δὲ καὶ μεγαλοψυχίᾳ καὶ φιλοτιμίᾳ διαφέρων τοῦ |
| 5 | γενέσθαι τινὸς ἄξιος. Ἱππαρῖνος γὰρ παίδων ὄντων αὐτῷ τῶν περὶ
Δίωνα, τριῶν μὲν υἱῶν, τριῶν δὲ θυγατέρων, τελευτῶν τὸν βίον
ἐπίτροπον Διονύσιον κατέστησεν οἰκεῖον ὄντα, καὶ τὰς γυναῖκας ἅμα
καὶ τὰς κόρας διέθηκεν γῆμαι, Ἀριστομάχην μὲν τὴν πρεσβυτάτην
αὐτόν, τὰς δὲ λοιπὰς τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ δοῦναι, Λεπτίνῃ τε καὶ |
|---|
| 10 | Θεαρίδῃ. καὶ οὕτω γέγονεν τελευτησάσης τῆς Λοκρίδος αὐτοῦ
γυναικός, ἐξ ἧς 〈ἐ〉γεγόνει αὐτῷ Διονύσιος ὁ νεώτερος, ὁμώνυμος
αὐτῷ υἱός. |
|---|
Ep 321d | καὶ σὺ νῦν ἐνδεής (νῦν om. A O).
νῦν omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 321d,bis | καθαπερεί τινων ζῴων (καθάπερ εἴ τινων A O).
ἀλλαχοῦ· καθαπερεί τινων ζῴων (O4). |
Ep 321e | φθείρεται (διαφθείρεται fec. O2).
τὰ πλείω ἀντίγραφα δίχα τῆς διά (O4). |
Ep 322e | τούτων προσδεῖν (om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 323a | ταῖς ἀνθέξεσιν.
ταῖς ἀνθέξεσιν (iterat in marg. O4). |
Ep 323b | μομφῆς.
μομφῆς (iterat in marg. A2). |
Ep 323c | ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν (ἣν ὅταν A O). |
| γρ. ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν (A3 O3). | 388 |
Ep 323d | ἅμα (μάλα A O).
γρ. ἅμα (A3 O3). |
Ep 323d,bis | τὸν τῶν πάντων θεὸν ἡγεμόνα.
(i.e. τὸ ἡλιακόν) etiam ση〈μείωσαι〉 οἷον φησί (O4). |
Ep 324b | εἰς τὴν αὐτὴν δόξαν (αὐτῶν A O: αὐτὴν O2 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· αὐτὴν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Ep 325a | καὶ εἴ τιν’ ἄλλα (A2 O2: εἴ τι A O).
γρ. καὶ ἔτι ἀλλα (A3 O3: τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Ep 325b | ἐπιβαλόντες (ἐπιβάλλοντες O2).
ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου· δι’ ἑνὸς λ (O4). |
Ep 325e | μήποτε (πῇ ποτε A O: μή O2 s.v.).
μή (A2). |
Ep 325e,bis | περί τε αὐτὰ ταῦτα (περὶ τὰ αὐτὰ A: περὶ ταῦτα O: post περὶ in marg.
add. O2 τε αὐτὰ).
γρ. περὶ τε αὐτὰ ταῦτα (A3). |
Ep 326b | εἰς Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν ἦλθον (εἰς σιταλίαν τε καὶ εἰς ικελίαν O: σικε‐
λίαν fec. O2).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· εἰς Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν ἦλθον (O4). |
Ep 326b,bis | ἐλθόντα δέ με.
ση〈μείωσαι〉 τ〈ὴν〉 σύ〈νταξιν〉 (O4). |
Ep 326c | οὐχ οὕτως θαυμαστῇ (οὐθ’ O2).
πάντα τὰ ἀντίγραφα καὶ τὸ τοῦ πατριάρχου διὰ τοῦ χ (O4). |
Ep 326c,bis | δύναιτο ... μελλήσαι ... ἠρεμήσαι (O2: μελλῆσαι ... ἠρεμῆσαι A O).
εἰ μὲν τὸ δύναιτο συνυπακουόμενον λήψῃ, ὡς ἀπαρέμφατα προπερισπασθήσονται·
τό τε μελλῆσαι καὶ τὸ ἠρεμῆσαι· εἰ δὲ καθ’ αὑτὰ ταῦτα ἐκδέξῃ, ὡς εὐκτικὰ
παροξυνθήσονται (O4). |
Ep 327b | διαφερόντως τῶν πολλῶν.
διαφερόντως τῶν πολλῶν (iterat in marg. O4). |
Ep 327e | τίνας γὰρ καιρούς (γὰρ om. A O: add. s.v. O2).
τὸ γὰρ ἔν τισιν οὐ φέρεται (O4). |
Ep 328b | τὸ δὲ Δίωνος ἦθος (ἦθος om. A O). |
| ἦθος omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. | 389 |
Ep 328b,bis | καὶ ὑπακουστέον.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 329a | εὐσχήμων ἀπόκρισις.
εὐσχήμων ἀπόκρισις (iterat in marg. O4). |
Ep 329b | λόγοις.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 329b,bis | καταμαλθακισθεὶς καὶ ἀποδειλιῶν αἰσχύνης μετέσχον κακῆς.
verba iterat in marg. O4. |
Ep 330a | ὤκνει ὡς δὴ μανθάνων (ὡς A O: ἴσως fec. A2 O2).
γρ. ὤκνει ὡς δὴ μανθάνων. etiam γρ. ὤκνει δὴ μανθάνων (O3). |
Ep 330b | ἐπιδημίας.
γρ. ἐπιδημήσεως (O3). |
Ep 330c | διὰ πάντα ταῦτα.
διὰ παντα ταῦτα iterat in marg. O4. |
Ep 330c,bis | πρῶτον μέν.
ἔν τισι τὸ μὲν ὠβέλισται (O4). |
Ep 331a | τὸν μὲν ὑπομένοντα συμβουλὰς τοιαύτας ἡγοίμην ἂν ἄνανδρον, τὸν δ’
οὐχ ὑπομένοντα ἄνδρα (ξυμβουλὰς A O: ἂν om. A O: sed suppl. in marg. O2).
ἐν ἄλλῳ οὕτως (A3): γρ. (O3): eadem quae in textu leguntur, sed ξυμβουλὰς
(A3 O3). |
Ep 331b | ὑὸς ᾖ μου. δούλῳ δὲ συμβουλεύσαιμ’ ἄν (υἱὸς A O | ᾖ ὁμοδούλῳ A O |
ξυμβουλ. A O).
γρ. υἱὸς ᾖ μου. δούλῳ (A3): γρ. υἱὸς ᾖ. ὁμοδούλῳ δὲ σ〈υμβουλεύσαιμ’ ἄν〉 O3:
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· υἱὸς ᾖ· δούλῳ δὲ συμβουλεύσαιμ’ ἄν (O4). |
Ep 331c | εἰ μὴ καλῶς.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· εἰ μή ποτε καλῶς (O4). |
Ep 331d | πατρίδι πολιτείας (O2: πατρὶ διὰ πολιτείας A, et O ut videtur).
γρ. πατρίδι πολιτείας (A3). |
Ep 331d,bis | ὅταν ἄνευ.
ὅτε ἀλλαχοῦ· οὐ καλῶς (O4). |
Ep 331d,ter | μὲν τὸ καθ’ ἡμέραν (μέντοι A O).
γρ. τὸ καθ’ ἡμέραν (O3). |
Ep 331e | πιστάς (om. A O). |
| omiss. in textu suppl. A3 (in marg.) O4 (s.v.). | 390 |
Ep 331e,bis | ἄλλων δή ποθεν (A O2: δήπουθεν O).
ἄλλων δή ποθεν (O3). |
Ep 332a | [φαυλότερος ἐγένετο, ὃς οὐκ ἀδελφοῖς πιστεύσας οὐδ’ ὑφ’ αὑ]τοῦ.
inclusa om. O in textu, suppl. in marg. O3, sed ὑπ’. |
Ep 332b | ἀλλ’ οἰκουμένας.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 332d | πρῶτον ... ἔπειτα ταύτῃ ὁρμήσαντα (ἐπεὶ O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πρῶτον ἐπὶ ταῦτα ὁρμήσαντα. |
Ep 332e | καὶ ἀλλήλαις (A O2: ἀλλήλοις O).
γρ. καὶ ἄλλαις (O3). |
Ep 333e | οὐκ ἐκ φιλοσοφίας γεγονότε φίλω, ἀλλ’ ἐκ τῆς περιτρεχούσης (φίλω O2:
om. A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὐκ ἐκ φιλοσοφίας γεγονότε· ἀλλ’ ἐκ τῆς περιτρεχούσης
(O4). |
Ep 334d | δὲ Διονύσιον, τρίτους δὲ ὑμᾶς νῦν. καὶ ἐμοὶ πείθεσθε (A: om. O).
omiss. in textu suppl. in marg. O3, sed μοι. |
Ep 335a | δικαστάς τε.
γρ. δίκας τε (A3 O3). |
Ep 335a,bis | ἀπαλλαχθῇ.
ἀπαλλαχθῇ iterat in marg. A2. |
Ep 335b | τοὐμπίπλασθαι (τοῦ μὴ πίμπλασθαι A O).
ἀλλαχοῦ· τοῦ πίμπλασθαι (O4). |
Ep 335c | ἐκεῖνον (O2: om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3. |
Ep 336a | τὴν ἑαυτοῦ.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 336a,bis | ἀπήλλαξεν φαιδρύνας ἐλευθέρας δ’ ἐν σχήματι κατέστησεν (φαιδρύνας om.
A O | ἐλευθερίῳ ἐν O2 ras. in textu).
γρ. ἀπήλλαξεν φαιδρύνας, ἐλευθερίῳ ἐν σχήματι A3: φαιδρύνας suppl. in marg. O4,
etiam ἀλλαχοῦ· ἀπήλλαξεν· ἐλευθέρας δ’ ἐν σχήματι κατέστησε. |
Ep 336a,ter | τό τε ἐφεξῆς τούτοις (τό, τε A: ἔτι τε O2 in ras.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τό, τε ἐφεξῆς τούτοις (O4). |
Ep 337a | πρὸς ἡδονήν (O2: προσῆκον A O). |
| γρ. πρὸς ἡδονὴν (A3): γρ. προσῆκον (O3). | 391 |
Ep 337b | πόλεσιν αὐταῖς (ἅπερ post πόλεσιν add. s.v. O4).
οὕτως ὅλα τὰ ἀντίγραφα (O4). |
Ep 337b,bis | καὶ ἀγαθούς
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 337e | ἐπιστολή.
ἐντολή, ἐπίσκηψις. |
Ep 338a | ὅπῃ δή ποτ’ ἐδυνάμην (ὅποι δή ποτε ἠδυνάμην fec. O4).
γρ. ὅποι ποτὲ ἠδυνάμην (A3 O3). |
Ep 338a,bis | ἀφεῖναί με (μοι A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἀφεῖναι με: ἀντὶ τοῦ ἐκπέμψαι· τὸ δὲ
πρὸς δοτικὴν ἀντὶ τοῦ συγχωρῆσαι (O4). |
Ep 338b | ἐγὼ δ’ ἥξειν ὡμολόγησα ἐπί (δὴ ξυνωμολόγησα A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἐγὼ δ’ ἥξειν ὡμολόγησα ἐπὶ (O4). |
Ep 338b,bis | Δίων μὲν οὖν ἐκέλευέ τέ με πλεῖν καὶ ἐδεῖτο.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· Δίων μὲν οὖν ἐκέλευέ τ’ ἐμέ· πλὴν καὶ
ἐδεῖτο (O4). |
Ep 338c | παρὰ Διονύσιον [πρίν] (πρίν A O).
ἀλλαχοῦ· τὸ πρὶν ὠβέλισται (O4). |
Ep 338d | καὶ τούτων.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 338d,bis | παρακουσμάτων τινῶν ἔμμεστοι.
haec iterat in marg. O4: ἔμμεστοι iterat in marg. A2. |
Ep 338e | ᾔει τοῦ διακοῦσαι (ἡγεῖτο διακοῦσαι A O).
γρ. ᾔει τοῦ διακοῦσαι (A3 O3). |
Ep 338e,bis | ἐπειδὴ δ’ οὖν οἴκαδε (δ’ οὖν A2, sed δ’ s.v.: οὖν A O).
ἀλλαχοῦ· ἐπειδὴ δ’ οὖν οἴκαδε (O3). |
Ep 339c | εἰπών.
γρ. εἰποῦσα (O3). |
Ep 340c | πρὶν ἂν ἢ τέλος ἐπιθῇ πᾶσιν, ἢ λάβῃ δύναμιν ὥστε αὐτὸς αὑτὸν χωρὶς τοῦ
δείξοντος δυνατὸς εἶναι ποδηγεῖν (ἢ om. A O: O2 s.v. | δείξοντος O2: δείξαντος
A O | ἀδύνατος A O | μὴ ante ἀδύνατος add. O2 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πρὶν ἂν τέλος ἐπιθῇ πᾶσιν, ἢ λάβῃ δύναμιν, ὥστε αὐτὸς |
| 5 | αὑτὸν χωρὶς τοῦ δείξοντος δυνατὸς εἶναι ποδηγεῖν (O4). | 392 |
|---|
Ep 340d | ὑπὸ τῶν ἡλίων (τὸν ἥλιον A O et O3 s.v.: τοῦ ἡλίου A3 s.v. et fec. O2).
τῶν ἡλίων (A2): τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ὑπὸ τοῦ ἡλίου (O4). |
Ep 341a | βαλεῖν.
βάλλειν (A3 O3). |
Ep 341b | εἰδέναι τε καὶ ἱκανῶς ἔχειν προσεποιεῖτο (καὶ om. O: add. O2 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· εἰδέναι τε ἱκανῶς ἔχειν προσεποιεῖτο (O4). |
Ep 342a | πέμπτον δ’ αὐτὸ τιθέναι δεῖ ὃ δὴ γνωστόν τε καὶ ἀληθῶς ἐστιν ὄν—ἓν μὲν
ὄνομα (δεῖ ὃ] διὸ A O | ἀληθές ἐστιν· ὧν A O).
γρ. (O3): ἐν ἄλλῳ· πέμπτον κτλ. (eadem quae in textu leguntur) (A3 O3). |
Ep 342b | ad ᾧ τοῦτ’ αὐτό κτλ. in mg. αʹ.
" λόγος δ’ κτλ. " βʹ. |
Ep 342c | " τρίτον κτλ. " γʹ.
" τέταρτον κτλ. " δʹ. |
Ep 342d | " τούτων δέ κτλ. " εʹ.
[Start of a diagram]τὰ ἐν ἑκάστῳ τῶν ὄντων
αʹ ὄνομα κύκλος
βʹ λόγος ἢ ὅρος ἐκ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὸ μέσον ἴσον ἀπέχον. |
| 5 | γʹ εἴδωλον κύκλος ἔνυλος
δʹ ἐπιστήμη ἐν ψυχῇ
εʹ εἶδος ἐν νῷ[End of a diagram] |
|---|
Ep 342c,ter | ὡς ἕτερον ὄν (ὤν O2 s.v.).
ὅλα τὰ ἀντίγραφα διὰ τοῦ ο (O4 cum ind. ad ὄν). |
Ep 342e | ἁμῶς γέ πως (fec. A2: ἄλλως γέ πως A O).
γρ. ἁμῶσγέπως (O3). |
Ep 343a | ὑπ’ αὐτοῦ.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 343c | προτεῖνον.
γρ. (O3): πρότερον (A3 O3). |
Ep 343c,bis | αἰσθήσεσιν (αἴσθησιν A O).
αἰσθήσεσιν (A3): γρ. αἰσθήσεσι (O3). |
Ep 343c,ter | ἐσμεν.
omiss. in textu suppl. in marg. A3: fec. in ras. O3. |
Ep 343c,quat | προταθέν (A O: προτεθὲν A2 O2). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸ προτεθέν (O4). | 393 |
Ep 344a | Λυγκεύς.
Λυγκέα φασὶ τὸν Ἀφαρέως καὶ Ἀρήνης οὕτω γενέσθαι ὀξυδερκῆ,
ὡς καὶ τὰ ὑπὸ γῆν βλέπειν. ἀφ’ οὗ καὶ ἡ παροιμία. |
Ep 345a | ἴττω (εἴττω A O: οὕτως τὰ ἀντίγραφα O4 s.v.).
(1) γρ. ἤττω. (2) ἰττω· ἡ λέξις ἐπιχωριάζοντός ἐστιν ἀντὶ τοῦ ἰττω
(sic), τῇ Βοιωτίᾳ διαλέκτῳ, ἐπὶ θαύματος εἰλημμένη, ἧς καὶ ἐν τῷ
Φαίδωνι (62a) μέμνηται ὑπὸ Κέβητος εἰρημένης. |
Ep 345c | οὐκέτ’ εἴα (fec. a O2: οὐκέτι A O).
κ’ ἔτ’ εἴα (A2). |
Ep 345d | ἑωράκη τε ἐγὼ ἀκριβῶς τήν (ἑωράκειν A sed ειν m. rec. in ras.: ἑωράκειO|
ἐγὼ A: om. O).
κει A2 in marg.: τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἑωράκει (etiam ῃ supra ει) τε ἐγὼ
ἀκριβῶς τήν (O4). |
Ep 345e | Σκύλλαν ... Χάρυβδιν.
Σκύλλα λέγεται ἡ δι’ ἐναντίων ἀνέμων συχνὴ καὶ πολυκύμων τῶν τῆς
θαλάττης ῥευμάτων σύμπτωσις, κατ’ ἀκρωτήριά τινα ἐπὶ πολὺ διήκοντα
τῶν μεγίστων πελαγῶν γιγνομένη φοβερά τε καὶ πολύμορφος φωνήν |
| 5 | τε ἀφιεῖσα οἷα σκυλάκων νεογνῶν (ἐξ οὗ καὶ τοὔνομα εἴληφεν), οἵα
γίνεται ἡ περὶ τὸν κατὰ Σικελίαν πορθμόν. Χάρυβδις δὲ ἡ ἀναπινομένη
θάλασσα περί τε τὸν εἰρημένον πορθμὸν καὶ περὶ τὰ Γάδειρα καὶ πάλιν
ῥαγδαίως ἐπαναστρέφουσα· ἣ τῆς ἡμέ〈ρασ〉 τρὶς συσπῶσα τὸ ὕδωρ
πάλιν †ἀνήει. εἴρηται δὲ παρὰ τὸ εἰς χάος ῥοιβδεῖν, ὅ ἐστιν ἀναρροφεῖν. |
|---|
Ep 345e,bis | ἀναμετρήσαιμι.
διαπεράσαιμι. |
Ep 346a | ὁ δὲ οὐδέν με.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 346a,bis | καὶ τὰ Δίωνος (O2: κατὰ A O). |
| τὰ ἀντίγραφα καὶ τὸ τοῦ πατριάρχου· κατὰ Δίωνος· οὐ καλῶς (O4). | 394 |
Ep 346b | ἔφη, Δίωνι.
ση〈μείωσαι〉 τὸ ἔφη (O4). |
Ep 346d | ὅμως (A O: ὅλως s.v. A3).
ὅλως (O3): τὸ ὅλως ἔν τισιν οὐ κεῖται· οὐδ’ ἐν τῇ βίβλῳ τοῦ πατριάρχου (O4). |
Ep 346d,bis | ἐβουλευόμην δὴ τὸ μετὰ ταῦτα (τὸ] τότε A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ἐβουλευόμην δὴ τὸ μετὰ ταῦτα (O4). |
Ep 347a | ἐν οἷς τ’ αὖτ’ εἰμί (ἐν οἵοις O2 s.v. | ταῦτ’ εἰμὶ A O).
γρ. ἐν οἷς τ’ εἰμί· καὶ ἐν οἵοις τ’ εἰμί· καὶ ἐν οἷς τ’ αὖτ’ εἰμί (O4). |
Ep 347b | ὑποφαίνοντα (O: ἀποφαίνοντα A).
ἐμ (A2): ἀλλαχοῦ ἀπεμφαινοντα (O4 s.v.). |
Ep 347c | παρ’ αὐτὸν γράμματα.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 347c,bis | δηλοῦντα.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 347d | Χρείη.
γρ. (O3): δέοι (A2 O3). |
Ep 348a | ὀλιγομισθοτέρους
ὀλιγομισθοτέρους (iterat in marg. O4). |
Ep 348b | παιῶνα.
ἀλαλαγμόν. |
Ep 348b,bis | πελταστῶν.
στρατιωτῶν πέλτας ἐχόντων. πέλτη δὲ εἰδός ἐστιν ὅπλου, ὡς λέγει
Ἀριστοτέλης (fr. 498 Rose), ἀσπὶς ἴτυν οὐκ ἔχουσα, οὐδ’ ἐπίχαλκος
οὐδὲ βοός, ἀλλ’ αἰγὸς δέρματι περιπεπταμένη (l. περιτεταμένη). |
Ep 348d | μηδέν.
omiss. in textu suppl. in marg. O2. |
Ep 349c | ἐκυνήγει τὸν Ἡρακλείδην.
verba iterat in marg. O4. |
Ep 349c,bis | διώκειν (δίων A O: κειν add. s.v. A m. rec. O3).
διώκειν (A3). |
Ep 349e | καὶ οὐκ εὐνοεῖν ᾤετό με, ὅτι (διότι fec. O2). |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· καὶ οὐκ ἔτ’ εὐνοεῖν ᾤετό με ὅτι (O4). | 395 |
Ep 349e,bis | ἔρρει.
κατέπιπτεν. |
Ep 350a | λήψονταί με (ἐμὲ A O).
γρ. λήψοιντό με (O3). |
Ep 350b | οὔτ’ ἐγὼ ἔτι ἀπῄτουν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· οὔτ’ ἐγώ τι ἀπῄτουν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Ep 350b,bis | ἤγγελλον τά.
omiss. in textu suppl. in marg. A2. |
Ep 350c | ξεναπατίας (O2: ξεναπαντίας A O).
ξεναπαντίας (sic) iterat in marg. A2. |
Ep 350d | ταῖς ὑπ’ ἐμοῦ διαλλάξεσιν (διαλέξεσι(ν) A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἀπ’ ὀρθώσεως· ταῖς ὑπ’ ἐμοῦ διαλλάξεσι (O4). |
Ep 351a | δεῖν.
omiss. in textu suppl. in marg. A2 O3. |
Ep 351c | διανέμῃ.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· διανέμειν· οὐκ εὖ (O4). |
Ep 351c,bis | οὕτω μὲν γὰρ (οὖν A O).
γὰρ (A3 O3 s.v.). |
Ep 351c,ter | ἑκών.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Ep 351c,quat | θανάτων καὶ φόνων (φόνων A O: φυγῶν O2).
τὰ ἀντίγραφα φυγῶν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Ep 351d | ἔσφηλεν.
post ἔσφηλεν in marg. δι’ ὀλιγίστων (O3). |
Ep 351e | ἔλαθον (O2: ἔτυχον A O).
γρ. ἔτυχον (O3): τοῦ πατριάρχου· ἀπ’ ὀρθώσεως (add. supra O4). |
Ep 352c | πᾶσα μάχη.
ἐν ἄλλῳ (A3): γρ. (O3): ἅπασα μηχανή (A3 O3). |
Ep 352d | γέγονεν τῇδε, αὐτοῦ περὶ Σικελίαν. |
| τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· γέγονεν ἐν τῇδε, αὐτοῦ περὶ Σικελίαν (O4). | 396 |
Ep 352e | ἢ ὅτι σμικρότατα (O2: ἤ τι A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἤ τι σμικρότατα (O4). |
Ep 353d | τοῦ νῦν οἴεσθαι σχεδὸν ἀεί τινος σμικροῦ ἐπιδεεῖς εἶναι (αἰεί O et fec. A2 |
μικροῦ A O).
γρ. τοίνυν οἴεσθαι σχεδὸν δεῖ σμικροῦ τινος ἐπιδεεῖς εἶναι (O3). |
Ep 353e | Φοινίκων ἢ Ὀπικῶν.
Φοίνικες ἀπὸ Φοινίκης τῆς χώρας· αὕτη δὲ ἀπὸ Φοίνικος τοῦ
Ἀγήνορος καὶ Μερόπης τῆς Νείλου. Ὀπικοὶ δὲ ἔθνος Ἰταλίας. |
Ep 353e,bis | τέμνειν φάρμακον.
πείθειν, τιμᾶν, ἡγεῖσθαι δ’ ὡς οἶμαι νῦν. |
Ep 354a | ὡς ἑνὶ ἑκατέρῳ (O2: ἐν A O).
ἀλλαχοῦ· ὡς ἐν ἑκατέρῳ (O4). |
Ep 354b | δεσμόν (δασμὸν A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· δεσμόν· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Ep 354c | πεινώντων (fec. O2: πλὴν A O).
πεινώντων (A3). |
Ep 354d | κατέλευσαν.
γρ. κατέλυσαν (O3). |
Ep 354e | δουλεία γὰρ ... 335a ἡδονή.
ση〈μείωσαι〉 δι’ ὅλου τοῦ χωρίου in mg. κιονηδόν adscriptum (A). |
Ep 354e,bis | ἡ τοῖς ἀνθρώποις· θεὸς δέ.
omiss. in textu supp. in marg. O3. |
Ep 355a | εἶπεν (εἶπε A O).
γρ. εἰπεῖν (O4). |
Ep 355b | μετ’ ἐπιθυμίας (O2: μήτ’ A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· μετ’ ἐπιθυμίας· ἀπ’ ὀρθώσεως (O4). |
Ep 355b,bis | ἀλλ’ ὄντων. |
| ἁλόντων (A2). | 397 |
Ep 355b,ter | τριῶν.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 355b,quat | ψυχῇ.
τῇ (a in marg. O2 s.v.). |
Ep 355e | τῆς παρά.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 355e,bis | ad πρῶτον μέν κτλ. in mg. αʹ. |
Ep 356a | " δεύτερον κτλ. " βʹ. |
Ep 356a,bis | " τρίτον κτλ. " γʹ. |
Ep 356a,ter | ταὐτὸν κεκτημένον ὄνομα.
Ἱππαρῖνον (A, sed sine acc.). |
Ep 356a,quat | προκαλεῖσθαι.
γρ. προκαλέσασθαι (O3). |
Ep 356b | ἱερῶν ἀθεραπευσίαν.
ἀθεραπευσίαν in marg. iterat A2: ἱερῶν ἀθεραπευσίαν iterat in marg. O3. |
Ep 356b,bis | συνομολογησάμενοι (ξυν. A O).
γρ. ξυνομολογήσαντες (O3). |
Ep 357a | εἰ μὴ ξενικαὶ ἐρινύες ἐκώλυσαν (ξενικὰ καὶ A O).
ἀλλαχοῦ· εἰ μὴ ξενικαὶ ἐρινύες ἐκώλυσαν (O4). |
Ep 357a,bis | ἐπὶ νῷ ἐγίγνετο.
γρ. ἐπεγίγνετο ἐπὶ νῷ (O3). |
Ep 357b | οἰκητάς.
οἰκητάς iterat in marg. A2. |
Ep 357b,bis | ταῦτα δὲ σχεδόν (δὲ punct. not. O2).
καὶ μετὰ τοῦ δε. καλῶς ἔχει τὸ νόημα (O4). |
Ep 357d | ἐγρηγορόσιν.
γρ. ἐγρήγορσιν· οὐκ εὖ (O4). |
Ep 357e | ὑποδυσφορεῖν.
ὑποδυσφορεῖν iterat in marg. O4. |
Ep 358a | ἕλοιτο. |
| γρ. ἔχοι (A3 O3). | 398 |
Ep 359a | πολιτείαν (πόλιν ἂν A O).
γρ. πολιτείαν (A3 O3). |
Ep 359b | ᾤκησαν.
γρ. ᾠκίσθησαν (O3). |
Ep 359c | ἀντιλέγεται ὡς οὐ Πλάτωνος (O4 in margine: cf. in textu 359 e). |
Ep 359d | οὗτοι δ’ ἦσαν τῶν ἐπὶ Λαομέδοντος (οὗτοι δ’ ἁπάντων ἐπὶ Λαομέδοντος A O).
ἐν ἄλλῳ (A3): γρ. (O3): αὐτοὶ δ’ ἧσαν τῶν ἐπὶ Λαομέδοντος (A3 O3 sed οὗτοι
supra αὐτοὶ et τοῦ πατριάρχου add. O4). |
Ep 359d,bis | οὔπω ἔχει.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Ep 360b | ἦ που.
ἤπου· ἴσως, σχεδόν: ἤπουγε, πολλῷ πλέον. |
Ep 360c | τὸ δὲ γένος.
ἀλλαχοῦ· τὸ γένος (O4). |
Ep 360e | ὠφελεῖσθαι.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον διὰ τοῦ η (O4). |
Ep 361b | μύρτα.
ὁ καρπὸς τῆς μυρσίνης. |
Ep 361b,bis | δ’ εἰς ταῦτα (A sed ει in ras. A m. rec. O2).
εἰς (A2). |
Ep 362a | ἄν τις.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Ep 362b | παρὰ Λεπτίνου (O2: παραλιπεῖν οὗ A et O, ut videtur). |
| παρὰ Λεπτίνου (A3). | 399 |
Ep 362c | ἅμα (om. A O: O2 s.v.).
ἅμα (A3). |
Ep 362d | ἄριστόν σοι (ἔσται ἄριστόν ἐστιν A O).
ἄριστόν σοι ἔσται (A2 O4 s.v. etiam τοῦ πατριάρχου). |
Ep 362e | οἴσει.
οἰσι (A2). |
Ep 363a | μαλακῶν (A O: μάλα καλῶν fec. A2 O2).
καλῶν (A2). |
Ep 363a,bis | ταῖς Κέβητος (ταῖς om. A O).
ταῖς omiss. in textu suppl. A3 in marg. O3 s.v. |
Ep 363a,ter | Ἀμοργίνων.
ἄμοργις κυρίως ἡ λινοκαλάμη, ἐξ ἧς γίνεται ἐνδύματα ἀμόργινα ἢ
ἀμοργίδια λεγόμενα· οἱ δὲ τὰ παραπλήσια βυσσῷ. ἔστι δὲ ἄμοργις
καὶ ἡ τοῦ ἐλαίου ὑποστάθμη καὶ ἡ τρὺξ τοῦ οἴνου. |
Ep 363b | βασιλέως.
τοῦ Περσῶν δηλαδή (A: δηλο–άν ὅτι O3). |
Ep 363d | ἐπιστολὴ ἴῃ (η A: ιή fec. A m. rec.: ἢ O: punct. not. O2).
ἴῃ A2 O3. |
Def t | ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ |
Def 411b | ἄστρον ἡμεροφανές· ζῷον ἀίδιον ἔμψυχον τὸ μέγιστον (ἔμψυχον τὸ μέγιστον]
ἡμεροφανὲς δὲ ἄστρον A O).
ἔμψυχον· ἄστρον ἡμεροφανὲς τὸ μέγιστον (A3 O3). |
Def 411c | τὸ αὑτὸ κινοῦν (ἑαυτὸ O2 s.v.).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τὸ αὑτὸ κινοῦν (O4). |
Def 411d | κοινωνία νόμων δικαία· διάθεσις ... ποιητικὴ εὐνομίας (διάθεσις ... εὐνο‐
μίας om. A O). |
| νόμων ... εὐνομίας omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. | 400 |
Def 411e | νόμων.
ὀρθῶν ante νόμων suppl. in marg. A3 O3. |
Def 411e,bis | αὐτοπραγία κατὰ φύσιν ... 412 a ὧν χρή.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Def 412a | ἠρεμία ψυχῆς ... ἐμμενητικὴ νόμου.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Def 412c | ὑπομονὴ πόνων ἕνεκα τοῦ καλοῦ.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Def 412c,bis | καταλαβὴ ... ψόγου.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Def 412d | ἕξις ... ὡς χρή.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3 (sed pro ὡς χρή habet ἀφ’ οὗ χρή O3). |
Def 412e | χάριτος σχέσις ... εὐεργεσίας.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Def 413a | ἀπάθεια (O2 s.v.: om. A O).
verbum suppl. in marg. A3. |
Def 413b | εὐγένεια (O2: εὔνοια A, et O ut videtur).
γρ. εὐγένεια (A3). |
Def 413b,bis | εὐγενοῦς (O2 s.v.: om. A O).
verbum suppl. in marg. A3. |
Def 413c | τοῦ οὕτως ἔχειν ὡς αὐτῷ φαίνεται.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· τοῦ οὕτως ἔχειν ὡς φαίνεται (O4). |
Def 414a | τοῦ λεγομένου.
γρ. λογιζομένου (O3). |
Def 414b | ἀνυπόθετος· ἐπιστήμη τῶν ἀεὶ ὄντων· ἐπιστήμη (A: om. O).
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Def 414c | μεταπειστός (μεταπιστὸς A O: μετὰ πίστεως O2).
γρ. μετὰ πίστεως (A3). |
Def 414d | συγκείμενος (O3 s.v.: om. A O).
omiss. in textu suppl. in marg. A3. |
Def 414e | λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής. |
| omiss. in textu suppl. in marg. O3. | 401 |
Def 414e,bis | [καλὸν τὸ ἀγαθόν] (om. A O).
verba suppl. in marg. O3. |
Def 415a | κατὰ διάνοιαν ἀποτελούμενον (om. A O).
τὸ καὶ διάνοιαν ἀποτελούμενον suppl. in marg. O4. |
Def 415a,bis | ἆθλον ἀρετῆς γέρας τὸ ἑαυτοῦ ἕνεκα αἱρετόν.
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· ἆθλον ἀρετῆς: εἶτα· γέρας τὸ ἑαυτοῦ ἕνεκα αἱρετόν (O4). |
Def 415b | πολιτικῆς κατασκευῆς ἄρχων. ἀρχὴ ἐπιμέλεια τοῦ παντός (κατασκευῆς:
ἄρχων· ἀρχὴ. A O).
τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον· πολιτικῆς κατασκευῆς ἄρχων: εἶτα· ἀρχὴ· ἐπιμέλεια τοῦ
παντός. |
Def 415e | ἔκπληξις φόβος ἐπὶ προσδοκίᾳ κακοῦ.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Def 416a | παίδευσις παιδείας παράδοσις. νομοθετική.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3. |
Just t | ΕΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ |
Just 374a | πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί.
(1) ση〈μείωσαι〉 παροιμία (sic)· πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί (A O3).
(2) παροιμία, ὅτι πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί, ἐπὶ τῶν κέρδους ἕνεκα
καὶ ψυχαγωγίας ψευδῆ λεγόντων. φασὶ γὰρ τοὺς ποιητὰς πάλαι |
| 5 | λέγοντας τἀληθῆ, ἄθλων ὕστερον αὐτοῖς ἐν τοῖς ἀγῶσι τιθεμένων ψευδῆ
καὶ πεπλασμένα λέγειν αἱρεῖσθαι, ἵνα διὰ τούτων ψυχαγωγοῦντες τοὺς
ἀκροωμένους τῶν ἄθλων τυγχάνωσιν. ἐμνήσθη ταύτης καὶ Φιλόχωρος
ἐν Ἀτθίδος αʹ (F H G I 384, 1) καὶ Σόλων Ἐλεγείαις (fr. 21 Diehl)
καὶ Πλάτων ἐνταῦθα. |
|---|
Just 375d | ἀδικοῦσιν; ναί (ναί om. O).
ναί (O3). |
Virt t | ΕΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ |
Virt 376c | μαθητός. |
| μαθητός in marg. iterant A2 O3. | 402 |
Virt 377e,c1 | πατέρες
αʹ Θεμιστοκλῆς
βʹ Ἀριστείδης
γʹ Περικλῆς |
| 5 | δʹ Θουκυδίδης | Column end |
|---|
Virt 377e,c2 | υἱοί
Κλεόφαντος
Λυσίμαχος
Πάραλος καὶ Ξάνθιππος |
| 5 | Μελησίας καὶ Στέφανος. | Column end |
|---|
Virt 378b | οἷ.
ὅπου. |
Demod t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΗΜΟΔΟΚΟΝ |
Demod 380a | ad τί ποτε δύναται κτλ. in mg. αʹ (A O3). |
Demod 380a,bis | " καὶ ἡ τῶν κτλ. " βʹ (A O3). |
Demod 380a,ter | " καὶ ἡ ψῆφος κτλ. " γʹ (A). |
Demod 380a,quat | " τοῦτο μὲν γάρ κτλ. " αʹ (A2). |
Demod 381a | " περὶ δὲ τῆς τῶν κτλ. " βʹ (A2 O3). |
Demod 381c | " τὸ δὲ περὶ τῆς κτλ. " γʹ (A2 O3). |
Demod 380b | μὲν ἔστιν.
omiss. in textu suppl. in marg. A2 O3. |
Demod 380b,bis | τοιούτων, ἐπιστήμη (A: ἐστιν ἐπιστήμη O sed ἐστιν not. punct. O2).
ἐστὶν (A2). |
Demod 380b,ter | μηδεμία.
εἰ δὲ (ante μηδεμία A2 in marg.). |
Demod 380b,quat | εἰ δέ τις ἐπιστήμη ἀφ’ (τις **μη A O: ἐπιστ in ras. parv. A m. rec. O2).
εἰ δέ τις ἐπιστήμη ἀφ’ (A3). |
Demod 380d | οὗτοι δέ (δὲ] οὐδὲ fec. a).
οὐδὲ (A2). |
Demod 380d,bis | τοῖς ἀπείροις, ἱκανὸς δήπου ἐστὶ καὶ εἷς συμβουλεῦσαι.
omiss. in textu suppl. in marg. A3 O3 (sed ξυμβ.). |
Demod 380d,ter | ἢ οὐ ταὐτά (ἦ A).
ἢ (A2). |
Demod 381d | τοὺς ἀπείρους κρινεῖτε, τίνας κρίνετε; (τίνας κρίνετε om. A O). |
| τίνας κρίνετε suppl. in marg. A3: κρίνητε, τίνας post ἀπείρους suppl. in marg. O3. | 403 |
Demod 383d | πῶς ποτε ἐμφανιοῦσι (ἐμφαίνουσιν A O).
γρ. ἐμφανιοῦσι (O2). |
Demod 384a | πῶς ἐστιν οὐχ οἷόν τε.
ἔτι (A2 cum ind. ad ἐστιν). |
Demod 385a | ἢ πῶς τοιαῦτα λέγοντες.
οἱ ταῦτα (O2). |
Demod 385b | τοῦ οὖν (fec. O2: τί οὖν A O).
γρ. τοῦ οὖν (A2). |
Demod 386a | οἶμαι δεῖν πιστεύειν. εἰ δὲ μὴ πιστεύειν τοῖς τυχοῦσιν (A: om. O).
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Demod 386a,bis | ἀγνῶσιν.
γρ. ἀγνώμωσι (l. ἀγνώμοσι) (O2). |
Sis t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΙΣΥΦΟΝ |
Sis 387b | ἀσχολία.
μέριμνα, φροντίς. |
Sis 387c | Φαρσαλίοις.
Φάρσαλα πόλις Θεσσαλίας, ἧς οἱ πολῖται οὗτοι. ἐκ ταύτης φασὶν
Ἀχιλλέα τὸν Θέτιδος γενέσθαι. |
Sis 387c,bis | ἀτάρ.
καὶ δή, πλήν, ἅτε δή, ὅμως, δέ. |
Sis 387d | σχολῆς.
τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς εὐκαιρίας. |
Sis 387d,bis | ἦ.
ἀντὶ τοῦ ἆρα ἀπορ[ρ]ηματικοῦ. |
Sis 388b | διαπράξασθαι. |
| omiss. in textu suppl. in marg. O3. | 404 |
Sis 388c | καὶ ἃ ἂν μὴ ἐπιστῶνται.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Sis 388e | ἦ γάρ.
ἀντὶ τοῦ οὐχ οὕτως. |
Sis 389a | μεταρσιολέσχας.
διαφέρει μετέωρα μεταρσίων, ᾗ τὰ μὲν μετέωρα ἐν οὐρανῷ καὶ
αἰθέρι ἐστίν, ὡς ἥλιος καὶ τὰ λοιπὰ καὶ οὐρανὸς καὶ αἰθήρ, μετάρσια
δὲ τὰ μεταξὺ τοῦ αἰθέρος καὶ γῆς ἐν ἀέρι συνιστάμενα, ὡς ἄνεμοι, |
| 5 | νεφέλαι, ὄμβροι, ἀστραπαί, βρονταί, κομῆται, δοκίδες, πώγωνες,
λαμπάδες, ἴριδες, ἅλωες, διάττοντες, ῥυμοί, ῥύακες καὶ τὰ τοιαῦτα. |
|---|
Sis 389c | πάντα κάλων ἐφέντες (κάλων fec. A2: κάλον A O).
πάντα κάλον ἐφέντες ἢ σείσαντες. παροιμία ἐπὶ τῶν πάσῃ προ‐
θυμίᾳ χρωμένων· παρῆκται δὲ ἀπὸ τῶν τὰ σχοινία ἢ τὰ ἄρμενα
χαλώντων ναυτῶν. |
Sis 389c,bis | ἐφέντες.
ἐπιτείναντες ἢ κινήσαντες. |
Sis 390b | αὐτοσχεδιάζοντες. |
| αὐτομάτως ἢ συντόμως τι ποιοῦντες. | 405 |
Erx t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΡΥΞΙΑΝ |
Erx 392a | Διὸς τοῦ ἐλευθερίου.
τὸν Μῆδον ἐκφυγόντες Ἀθηναῖοι ἱδρύσαντο τὸν ἐλευθέριον Δία.
τοῦτον δὲ ἔνιοι καὶ σωτῆρά φασιν. τιμᾶται δὲ ἐλευθέριος Ζεὺς καὶ
ἐν Συρακούσαις καὶ Ταραντίνοις καὶ Πλαταιαῖς καὶ Καρίᾳ. |
Erx 392a,bis | Στειριεύς (Στιριεύς A O).
Στειρεῖαι δῆμος Πανδιονίδος ἐξ ἧς οὗτος. |
Erx 392b | Μεγαρόθεν.
Μέγαρα· πόλις περὶ τὸν Ἰσθμόν, ἀνὰ μέσον Πελοποννήσου καὶ τῆς
Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας. καὶ πόλις ὁμώνυμος ταύτῃ ἐν Σικελίᾳ, περὶ
ἧς νῦν φησι. |
Erx 393b | τῳ (τῷ A). |
| τινί (A2). | 407 |
Erx 396a | οἷός τ’ ἦν (A2: τ’ ᾖ A O).
ἀντὶ τοῦ οἷός τ’ εἰμι. |
Erx 396a,bis | ἑτέρου οὑτινοσοῦν (τινοσοῦν O A, sed οῦ fec. A m. rec.).
ὡς (A2 O3: sed spectant, ut videtur, ad 396 b 4 μεγάλα A O, ubi μεγάλως Z) |
Erx 396b1 | τουτί.
του (A2). |
Erx 397c | Κεῖος (Κῖος A O).
Κῖος πόλις Μυσίας, ἐξ ἧς οὗτος. |
Erx 398c | ἔργον εἶναι.
τοῦτ’ ἔστι τὸ πράγματα ἀγαθὰ ποιεῖν. |
Erx 400b | Λυκαβηττόν.
ὄρος μέγιστον ἐν Ἀττικῇ. |
Erx 400e | σίσυραν.
Ἐρατοσθένης σίσυραν φησὶ στέγαστρον ἐξ αἰγείων δερμάτων
τετριχωμένων, σισύρναν δὲ τὸ ἐκ τῶν κωδίων ῥαπτόμενον ἀμπεχόνιον. |
Erx 401e | λογίδιον.
iterat in marg. A2. |
Erx 404a | ἀνάγκη πάντα ταῦτα.
omiss. in textu suppl. in marg. O3. |
Erx 405b | λίθον ἑψῆσαι. |
| λίθον ἕψειν· παροιμία ἐπὶ τῶν ἐπιχειρούντων ἀδυνάτοις. | 408 |
Ax t | ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΧΟΝ |
Ax 364a | Κυνόσαργες.
τόπος ἐν τῇ Ἀττικῇ Κυνόσαργες καλούμενος, ἐν ᾧ τοὺς νόθους
τῶν παίδων ἔταττον. ὠνόμασται δὲ οὕτως ἀπὸ κυνὸς ἀργοῦ, τουτ‐
έστι λευκοῦ ἢ ταχέος· καὶ γὰρ Ἡρακλεῖ θύοντας κύνα τοιοῦτον |
| 5 | ἁρπάσαντα τοῦ θυομένου τὰ μηρία αὐτοῦ καθεῖναι, καὶ ἐπερωτήσαντας
τοὺς θεοὺς ποῦ Ἡρακλέους ἱδρῦσαι ἱερὸν λαβεῖν χρησμὸν ἐν ἐκείνῳ τῷ
τόπῳ. ἐξ οὗ καὶ τοὺς νόθους ἐκεῖ συντελεῖν, ὅτι καὶ Ἡρακλῆς νόθος ὢν
Διὸς υἱός (Ἀμφιτρύωνος γὰρ γνήσιος ἦν) ἴσα θεοῖς ἐτιμήθη. λαμβάνεται
δὲ καὶ εἰς παροιμίαν ἐπὶ ὕβρει καὶ ἀρᾷ, οἷον ἴθι ἐς Κυνόσαργες. |
|---|
Ax 364a,bis | Ἰλισόν (A: Ἰλισσόν A2 O).
ποταμὸς ἐν τῇ Ἀττικῇ. |
Ax 364a,ter | Καλλιρόην.
κρήνη ἐν τῇ Ἀττικῇ. |
Ax 364b | μορμολυττομένους.
μορμολύκιά φασιν τὰ τῶν ὑποκριτῶν πρόσωπα, ἃ Δωριεῖς γόργια
καλοῦσιν. ἐντεῦθεν καὶ τὸ ἐκφοβῆσαι μορμολύξασθαι καὶ μορμολυτ‐
τομένους τοὺς ἐκφοβοῦντας λέγουσιν. |
Ax 364c | ἐπιτωθάζων.
ἐπιλοιδορούμενος, ἢ ἐπεμβαίνων, ἢ χλευάζων ὡς νῦν, ἢ καυχώμενος. |
Ax 365a | συνειλεγμένον τὰς ἁφάς. |
| συνηγμένον τὰς πληγάς. | 409 |
Ax 365b | μόνον οὐχί.
σχεδόν, ἐγγύς. |
Ax 365c | εὐλὰς καὶ κνώδαλα.
εὐλαί εἰσιν οἱ ἐν τοῖς τραύμασι γιγνόμενοι σκώληκες, κνώδαλα δὲ
κυρίως τὰ θαλάττια θηρία· κινώθαλα γάρ ἐστι τὰ ἐν τῇ ἁλὶ κινούμενα.
Ὅμηρος δὲ καὶ ἐπὶ χερσαίου φησί (ρ 317)— |
| 5 | κνώδαλον ὅττι ... καὶ ἴχνεσσιν γὰρ †ὀπηδεῖ.
πλὴν κνώδαλον μικρὸν ζῷον τὸ θαλάττιον καὶ τὸ χερσαῖον. |
|---|
Ax 365e | ζῷον ἀθάνατον κτλ.
ὅρος ἀνθρώπου (A). |
Ax 366a | φρουρίῳ.
γρ. χωρίῳ (A3). |
Ax 366a,bis | ᾧ τὰ μὲν ἥδοντα ἀμυχιαῖα (ᾧ ἐνήδοντα ἀμυχιαῖα A).
γρ. ᾧ τὰ μὲν ἥδοντα μυχιαῖα (A3). |
Ax 366a,ter | ὀριγνωμένη.
ὀρεγομένη. |
Ax 366c | “ἁ δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα νίζει·” δός τι, καὶ λάβε τι (λάβε **** τί A).
γρ. τὰν χεῖρα· εἰ δίδως τι, καὶ λάβοις τι (A3). |
Ax 366c,bis | παρὰ ἀκαρῆ.
ἀντὶ τοῦ παρὰ βραχύ, παρ’ ὀξύ· ὃ οὐχ οἷόν τε κεῖραι. |
Ax 366c,ter | θανατᾷ. |
| θανάτου ἐπιθυμεῖ, ὡς νῦν. | 410 |
Ax 367c | γενέσθαι (ἔσεσθαι A).
γρ. γενέσθαι (man. a). |
Ax 368b | 〈βαναύσους.
ἔκπυροι· οἱ ἑδραῖοι τεχνῖται κτλ. = Schol. ad Theaet. 176c〉
(Par. 1808: non habent A O). |
Ax 368b,bis | ἐν τοῖς τεθνηκόσιν κτλ.
ση〈μείωσαι〉 τὸν περὶ τῶν ναυτικῶν τοῦ Βίαντος λόγον (A). |
Ax 368c | ἐρυσίβην.
θηρίδιόν τι ἐν τῷ σίτῳ γιγνόμεν〈ον〉, ὃ λυμαίνεται τὸν καρπόν·
τινὲς δὲ νόσον ἐπιγιγνομένην τοῖς σπέρμασιν. |
Ax 368d | ποππυσθείη.
κολακευθείη, ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἐπὶ τοῖς ἵπποις ποππυσμάτων ἐν
τῷ δαμάζεσθαι. |
Ax 368e | ἐγκαθέτους.
ἐνεδρευτάς, δολίους, κατασκόπους. |
Ax 368e,bis | κατεχειροτόνησαν.
(1) κατεψηφίσαντο. (2) ἡ καταχειροτονία ἐγίγνετο οὕτως. ἔλεγεν
ὁ κήρυξ (sic), οἷον “ὅτῳ Μειδίας δοκεῖ ἀδικεῖν, αἰράτω τὴν χεῖρα”.
εἶτα οἱ θέλοντες ἐξέτεινον τὰς χεῖρας, καὶ ἐκαλεῖτο τοῦτο πρῶτον |
| 5 | καταχειροτονία. εἶτα πάλιν δεύτερον ἔλεγεν ὁ αὐτὸς κήρυξ (sic) |
|---|
| “ὅτῳ μὴ δοκῇ ἀδικεῖν Μειδίας, αἰράτω τὴν χεῖρα,” καὶ ἐξέτεινόν
τινες, καὶ ἐκαλεῖτο ἀποχειροτονία. καὶ λοιπὸν ἠρίθμει πάσας τὰς χεῖρας
ὁ κήρυξ, τῶν τε προτέρων καὶ καταχειροτονούντων, τῶν τε ὑστέρων
καὶ ἀποχειρτονούντων. καὶ ὅσων ἂν ἦσαν πλείους, ἐκείνων καὶ ἡ | 411 |
| 10 | γνώμη ἐκράτει. |
|---|
Ax 369a | συγκλύδων (συγκλύδωνος A).
ἐπιμίκτου, ἐπηλύτου. |
Ax 369e | καθικέσθαι.
καθάψασθαι. |
Ax 370c | πρηστήρων κτλ.
τὸ ἄστραψαν
ἢ ἀναπυρωθὲν βιαίως ἄχρι γῆς διεκθεῖ
κεραυνός |
| 5 | αἰθαλώδεις
ψολοέντες
ταχέως διάττοντες
ἀργῆτες
γραμμοειδῶς φερόμενοι |
|---|
| 10 | ἑλικίαι
κατασκήπτοντες εἴς τι
σκηπτοί
ἢ ἡμίπυρόν ἐστι σφοδρὸν δὲ ἄλλως καὶ ἁθρόον
πρηστήρ |
|---|
| 15 | ἢ ἄπυρόν ἐστι παντελῶς
τυφών |
|---|
Ax 371a | οἱ δύο θεοί.
Ἀπόλλων καὶ Ἄρτεμις (A: non exstat O). |
Ax 371d | ἁγιστείας. |
| ἁγιωσύνας, καθαρότητας, λατρείας. | 412 |
Ax 371e | γεννήτῃ.
Ἀριστοτέλης φησί, τοῦ ὅλου πλήθους διῃρημένου Ἀθήνησιν εἴς τε
τοὺς γεωργοὺς καὶ τοὺς δημιουργούς, φυλὰς αὐτῶν εἶναι δʹ, τῶν δὲ
φυλῶν ἑκάστης μοίρας εἶναι τρεῖς, ἃς τριττύας τε καλοῦσι καὶ φρατρίας, |
| 5 | ἑκάστης δὲ τούτων τριάκοντα εἶναι γένη, τὸ δὲ γένος ἐκ τριάκοντα
ἕκαστον ἀνδρῶν συνεστάναι. τούτους δὴ τοὺς εἰς τὰ γένη τεταγμένους
γεννήτας καλοῦσιν. |
|---|
Ax 371e,bis | Ἐλευσινίας.
τῆς Δήμητρος, διὰ τῶν αὐτῆς τελετῶν (A). |
Ax 371e,ter | ἐναύσασθαι. |
| μεταλαβεῖν. | 413 |