SCHOLIA IN LYCOPHRONEM :: Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)

TLG 5030 001 :: *SCHOLIA IN LYCOPHRONEM* :: Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae) SCHOLIA IN LYCOPHRONEM Schol. (Varia) Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae) Source: Scheer, E. (ed.), Lycophronis Alexandra, vol. 2. Berlin: Weidmann, 1958: 1–398. Introductio in Lycophronem (olim sub auctore Isaac Tzetza, nunc auctore Joanne Tzetza): pp. 1–4 Genus: pp. 4–7 Hypothesis: p. 7 Scholia: pp. 8–398 Citation: Scholion — (line)

intro (1t)		ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΥΚΟΦΡΟΝΑ ΣΧΟΛΙΑ ΙΣΑΑΚΙΟΥ
2t		ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΤΖΕΤΖΟΥ.
3		ἡ βίβλος τελέθουσα Λυκόφρονος ἀσματοκόμπουσα ἦν ἀλαὸς προπάροιθεν ἀδερκέα δέργματ’ ἔχουσα·
5		νῦν δέ με δορκαλέην Ἑρμείῃ θήκατο τέχνῃ Τζέτζης Ἰσαάκιος ἐύστροφα πείσματα λύσας. τοῖς τῶν ποιητικῶν βίβλων ἄρχεσθαι μέλλουσι δέον εἰδέ‐ ναι πρῶτον τὰς τῶν ποιητῶν διαφοράς, εἶθ’ οὕτω ταῖς βίβλοις αὐτῶν εἰσβάλλειν, ἵν’ εἰδοῖεν, ὁποίου εἴδους τῶν
10		ποιητῶν μετέρχονται βίβλους. τὸ ποιητὴς γὰρ ἀπροσδιορί‐ στως λεγόμενον γενικόν ἐστιν ὁμώνυμον ὄνομα εἰς εἴδη διαι‐ ρούμενον πλείονα, εἰς τὸν κατ’ ἐξοχὴν καὶ ἀπροσδιορίστως λεγόμενον ποιητήν, εἰς λυρικὸν ποιητήν, εἰς διθυραμβικόν, εἰς ἰαμβογράφον, τραγικόν, σατυρικόν, κωμικόν, εἰς ἐλεγειο‐
15		γράφον, εἰς ἐπιγραμματογράφον τὸν καὶ ἀναθεματικόν, εἰς ὑμνογράφον, εἰς ἀσματογράφον τὸν καὶ ἀοιδόν, εἰς ἐπιθα‐ λαμιογράφον, εἰς μονωδὸν καὶ εἰς μυρία ἕτερα εἴδη, ἅπερ μακρόν ἐστι λέγειν καὶ ὀχληρὸν καίπερ ἀκριβῶς ἐπιστάμενον. λεκτέον δέ μοι τὰ τῶν ῥηθέντων ποιητῶν γνωρίσματα
20		καὶ χαρακτηρίσματα. τῶν μὲν οὖν ἀπροσδιορίστως καὶ κατ’ ἐξοχὴν ποιητῶν καλουμένων τέσσαρα ταῦτά εἰσι τὰ γνω‐ ρίσματα· μέτρον τὸ ἡρωικόν, μῦθος ἀλληγορικός, ἱστορία παλαιὰ καὶ ποιὰ λέξις, ὧν χωρὶς ἐποποιοὶ λέγονται. γεγόνασι
20		δὲ ὀνομαστοὶ ποιηταὶ πέντε· Ὅμηρος, Ἡσίοδος, Πανύασις,
25		Ἀντίμαχος, Πείσανδρος, νέοι δὲ ὅσα τε φύλλα καὶ ἄνθεα γίνεται ὥρῃ. καὶ ταῦτα μὲν τὰ γνωρίσματα τῶν καλου‐ μένων κατ’ ἐξοχὴν ποιητῶν, λυρικῶν δὲ γνωρίσματα τὸ πρὸς λύραν τὰ τούτων ἄδεσθαι μέλη καὶ χορὸς ἑστὼς κυκλικῶς ἄνδρας ἔχων πεντήκοντα, οἵπερ καὶ δῶρον ταῦρον ἐλάμβανον.
30		καὶ διθυραμβικοῖς δὲ τοῦτο κοινόν. οἱ διθυραμβικοὶ δὲ τῶν λυρικῶν εἶχόν τι πλέον τὸ πρὸς τὸν Διόνυσον πολυστρόφους πλέκειν τοὺς ὕμνους καὶ τρίποδας ἐλάμβανον διὸ καὶ διθύ‐ ραμβοι ἀπὸ τοῦ Διονύσου ἐλέγοντο τοῦ διὰ δύο θυρῶν βάν‐ τος, τῆς τε γαστρὸς τῆς Σεμέλης καὶ τοῦ μηροῦ τοῦ Διός.
35		λυρικοὶ δὲ ὀνομαστοὶ δέκα· Στησίχορος, Βακχυλίδης, Ἴβυκος, Ἀνακρέων, Πίνδαρος, Σιμωνίδης, Ἀλκμάν, Ἀλκαῖος, Σαπφὼ καὶ Κόριννα. διθυραμβικὸς δὲ διάσημος ποιητὴς Φιλόξενος ὁ Κυθήριος. διθύραμβον δὲ ἤτοι κυκλικὸν χορὸν ἐν Κορίνθῳ πρῶτον ἔστησεν Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος, δεύτερον Λάσσος
40		Χαυρίνου Ἑρμιονεύς. ἰαμβογράφων ποιητῶν γνώρισμα λοι‐ δορία δι’ ἰάμβων, καταχρηστικῶς δὲ καὶ δι’ ἑτέρου οἵου δή τινος μέτρου. ἀριπρεπεῖς δὲ ἰαμβογράφοι Ἀνανίας, Ἀρχί‐ λοχος, Ἱππώναξ. τραγικῶν, σατυρικῶν καὶ κωμικῶν ποιητῶν κοινὸν μὲν τὸ τετραγώνως ἔχειν ἱστάμενον τὸν χορὸν καὶ τὸ
45		λαμβάνειν τράγον ἢ τρύγα τουτέστιν οἶνον νέον καὶ μιμητι‐ κῶς ἐν τῇ θυμέλῃ τὰ τούτων δράματα λέγεσθαί τε καὶ δρᾶ‐ σθαι, διάφορον δὲ αὐτοῖς τὸ τὴν κωμωδίαν γέλωτα ἔχειν καὶ σκώμματα καὶ κδʹ χορευτάς, τὴν δὲ τραγωδίαν καὶ τοὺς σα‐ τύρους ἐπίσης μὲν ἔχειν χορευτὰς ιϛʹ, διαφέρειν δὲ πρὸς
intro (50)		ἀλλήλους, ὅτι ἡ μὲν τραγωδία θρήνους μόνον ἔχει καὶ οἰμω‐ γάς, ἡ δὲ σατυρικὴ ποίησις συγκιρνᾷ ταῖς ὀλοφύρσεσιν ἱλα‐ ρότητα καὶ ἀπὸ δακρύων εἰς χαρὰν καταντᾷ. διαφέρει δὲ κατὰ τοῦτο καὶ κωμωδία καὶ τραγωδία, ὅτι ἡ μὲν τραγωδία λύει τὸν βίον, ἡ δὲ κωμωδία συνίστησι. καὶ κωμωδία δὲ ἐ‐
55		κλήθη ἢ ὅτι κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ κώματος ἤτοι τοῦ ὕπνου εὑρέθη ἢ ὅτι ἐν ταῖς κώμαις τουτέστι ταῖς στενωπαῖς ἢ ὅτι ἐν ταῖς κώμαις τουτέστι τοῖς μεγίστοις χωρίοις ἢ ὅτι ἐν ταῖς
55		κώμαις καὶ τόποις τοῦ Διονύσου εὑρέθη. ἡ δὲ τραγωδία ἀπὸ τοῦ τράγον ἢ τρύγα λαμβάνειν τουτέστι νέον οἶνον ἢ
60		ἀπὸ τοῦ τρύγα χρίεσθαι τὰ πρόσωπα αὐτῶν κατ’ ἀρχάς· ἢ ὅτι τετραγώνως ἵσταντο, τετραγωδία ἐκλήθη ἢ ἀπὸ τοῦ τρα‐ χείας ὠδὰς ἔχειν τοὺς θρήνους τραχωδία καὶ τραγωδία. ἡ σατυρικὴ δὲ ἀπὸ τῶν σατύρων ἐκλήθη τῶν εὑρόντων αὐτὴν ἤτοι γεωργῶν καὶ εὐτελῶν ἀνθρώπων. τραγωδοὶ δὲ ποιηταὶ
65		Αἰσχύλος, Σοφοκλῆς, Εὐριπίδης, Ἀρίων, Θέσπις, Φρύνιχος, Ἴων, Ἀχαιὸς καὶ ἕτεροι νέοι μυρίοι. κωμωδοὶ πραττόμενοί εἰσιν οὗτοι οἷοι Ἀριστοφάνης, Κρατῖνος, Πλάτων, Εὔπολις, Φερεκράτης καὶ ἕτεροι, νέοι Μένανδρος, Φιλήμων, Φιλιστίων καὶ πλῆθος πολύ, σατυρικὸς δὲ Πρατίνας. καὶ ταῦτα μὲν
70		περὶ τραγικῶν, σατυρικῶν καὶ κωμικῶν ποιητῶν, ἐλεγειογρά‐ φων δὲ γνωρίσματα ποιητῶν τὸ πρὸς τοὺς τεθνηκότας οἴ‐ κτους συγγεγραφέναι καὶ ὀλοφύρσεις ἐν ἐλεγείῳ τῷ μέτρῳ κυρίως, καταχρηστικῶς δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ. ἐλεγείων δὲ ποιη‐ ταὶ Καλλίμαχος, Μίμνερμος, Φιλητᾶς. ἐπιγραμματογράφων
75		δὲ γνωρίσματα τῶν καὶ ἀναθεματικῶν τὸ γεγραφέναι εἰς ἀνδριάντας ἐπιγράμματα καὶ εἰς τὰ ἐν ναοῖς ἀναθήματα καὶ εἰς ἕτερα τοιαῦτά τινα, ὡς Ὅμηρος ἐποίησεν ἐν τῇ δοθείσῃ τούτῳ φιάλῃ παρὰ τῶν Μήδου υἱῶν, ἣν ἀνέθετο τῷ ἐν Δελ‐ φοῖς Ἀπόλλωνι ἐπιγράψας οὕτως Φοῖβε ἄναξ, δῶρόν
80		τοι ἑλὼν ὁ Ὅμηρος ἔδωκα ᾗσιν ἐπ’ εὐφροσύναις, σὺ δέ μοι κλέος ἐσθλὸν ὀπάζοις (Cert. Hes. 260 R). ἐπι‐ γραμματογράφοι ποιηταὶ Σιμωνίδης ὁ παλαιός, οὗ Ἡρόδοτος μέμνηται, Ἀλκαῖος ὁ νέος, ὃς ἦν ἐπὶ τοῦ Οὐεσπασια‐ νοῦ τοῦ Ῥωμαίου καὶ Τίτου, Ἀθήναιος, Πρόκλος, Παλ‐
85		λαδᾶς, Ἀγαθίας καὶ ἕτεροι μυρίοι. ὑμνογράφοι ποιηταὶ οἱ εἰς θεοὺς γράφοντες ὕμνους ὥσπερ ὁ παλαιὸς ἐκεῖνος Ὀρφεύς, Ὅμηρος, Ἡσίοδος, Ἀσκληπιάδης καὶ ἕτεροι. γρά‐ φει δὲ ὁ Ὀρφεὺς χωρὶς τῶν ἀστρολογικῶν καὶ ἐπωδικῶν καὶ μαγικῶν καὶ τῶν ἑτέρων καὶ ὕμνους εἰς Δία καὶ τοὺς
90		λοιποὺς οὕτως Ζεὺς πρῶτος γένετο, Ζεὺς ὕστατος ἀργικέραυνος, Ζεὺς κεφαλή, Ζεὺς μέσα, Διὸς δ’
90		ἐκ πάντα τέτυκται (Orph. fr. 46). καὶ Ὅμηρος μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο (h. Ap. II 1). καὶ οἱ λοιποὶ ὁμοίως, ἵνα μὴ μακρολογῶ· οὐ γὰρ ἀγνοῶ τὰ
95		τούτων καὶ ἑτέρων πλειόνων. ἀσματογράφων δὲ τῶν καὶ ἀοιδῶν γνωρίσματα τὸ ἄσματα καὶ ὠδὰς γράφειν πρὸς μου‐ σικὴν καὶ φόρμιγγα καὶ βάρβιτον καὶ κιθάραν καὶ πᾶν ὄρ‐ γανον μουσικὸν ἀδόμενον, οἷοίπερ ἦσαν ποιηταὶ, ὡς ὁ Φα‐ ληρεὺς Δημήτριος γράφει, Αὐτομήδης καὶ Δημόδοκος καὶ
intro (100)		Λαῖρις οἱ Κερκυραῖοι καὶ ὁ Ἰθακήσιος Φήμιος καὶ οἱ λοιποί, οὓς ὁ Φαληρεὺς γράφει· οὐδὲ γὰρ ἀγνοῶ αὐτός. ἐπιθαλα‐ μιογράφοι δὲ ποιηταί, ὅσοι πρὸς τοὺς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια ἔγραφον, οἷος ἦν ὁ Ἀγαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶ ἕτεροι καὶ Ἡσίοδος αὐτὸς γράψας ἐπιθαλάμιον εἰς Πηλέα καὶ
105		Θέτιν τρὶς μάκαρ, Αἰακίδη, καὶ τετράκις, ὄλβιε Πηλεῦ, ὃς τοῖσδ’ ἐν μεγάροις ἱερὸν λέχος εἰσανα‐ βαίνεις (Hes. fr. 817). μονωδοὶ λέγονται ποιηταὶ οἱ μονοπροσ‐ ώπως γεγραφότες ἐπιταφίους ὠδάς, καταχρηστικῶς δὲ καὶ οἱ μονοπροσώπως ὅλην τὴν ὑπόθεσιν ἀφηγούμενοι, ὥςπερ
110		νῦν ἐν τῇδε τῇ Ἀλεξάνδρᾳ ὁ Λυκόφρων ποιεῖ· παριστᾷ γὰρ τὸν θεράποντα μόνον τὴν ὑπόθεσιν ὅλην ἀφηγούμενον. ἀλλαχοῦ γὰρ οὗτος ὁ Λυκόφρων τραγικός ἐστι ξδʹ ἢ μϛʹ δρά‐ ματα τραγωδιῶν γεγραφώς. ἀλλ’ ἐπειδὴ τὰ περὶ τοὺς ποιητὰς διηρθρώσαμέν τε καὶ ἠκριβώσαμεν, λέγειν ἐστὶν ἁρ‐
115		μόδιον καὶ τὰ περὶ τοῦ μονωδοῦ τούτου Λυκόφρονος.
genus (1t)		Γένος Λυκόφρονος.
2		Ὁ Λυκόφρων οὑτοσὶ τῷ μὲν γένει Χαλκιδεὺς ἦν, υἱὸς Σωκλέους ἢ Λύκου τοῦ ἱστοριογράφου κατά τινας. εἷς δὲ ἦν τῶν ἑπτὰ ποιητῶν, οἵτινες διὰ τὸ εἶναι ἑπτὰ τῆς Πλειάδος
5		ἐλέγοντο· ὧν τὰ ὀνόματα Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας, Ἄρατος ὁ τὰ Φαινόμενα γράψας καὶ ἕτερα, Νίκανδρος Αἰαν‐ τίδης ἢ Ἀπολλώνιος ὁ τὰ Ἀργοναυτικά, Φίλικος, Ὅμηρος ὁ νέος τραγικός—* ἔστι γὰρ καὶ ἕτερος Ὅμηρος, οὗπερ ἐγὼ τὸν Ἡσίοδον νομίζω ἰσόχρονον, κἄνπερ τὰ τοῦ παλαιοῦ Ὁμήρου
10		μετατρέπωσιν εἰς αὐτόν*—ὁ Ἀνδρομάχου Βυζάντιος, ὃς δρά‐
10		ματα ἐποίησεν νζʹ, καὶ οὗτος ὁ Λυκόφρων κἂν ἕτεροι μὴ εἰδότες ἄλλους φασὶν εἶναι τῆς Πλειάδος. ἦσαν δὲ οὗτοι ἐν χρόνοις Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου καὶ Βερενίκης, οἳ παῖ‐ δες ἦσαν ἀμφότεροι Πτολεμαίου τοῦ Λαγωοῦ καὶ Βερενίκης
15		τῆς Ἀντιγόνου θυγατρός. εὐδοκίμει δὲ τότε ὁ Λυκόφρων οὐ τοσοῦτον διὰ τὴν ποίησιν ὅσον διὰ τὸ λέγειν ἀναγραμ‐ ματισμοὺς οἷον ὅτι Πτολεμαῖος ἀπὸ μέλιτος λέγει μεταγραμ‐ ματιζόμενον, Ἀρσινόη δὲ ἴον Ἥρας καὶ ἕτερα τοιαῦτα τού‐ τοις ὅμοια. οὗτος ὁ Λυκόφρων τοῖς φιλαναγνωστοῦσι τῶν
20		νέων χαριζόμενος τὸ παρὸν βιβλίον ἐξέθετο ἱστοριῶν τυγχά‐ νον ἀνάμεστον· τὰ γὰρ ἀφ’ Ἡρακλέος καὶ τῶν Τρωικῶν μέχρις Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος καὶ κατωτέρω συντεμὼν πάντα γράφει καὶ περὶ τὸ τέλος τοῦ βιβλίου ἀνατρέχει καὶ κατ’ ἐπιδρομὴν λέγει καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῆς Ἰοῦς τὴν παρὰ
25		τῶν Φοινίκων, ὅθεν ὁ πόλεμος ἀνερράγη βαρβάροις καὶ Ἕλ‐ λησιν. ἡ δὲ ὑπόθεσίς ἐστι τοιαύτη· Πρίαμος ὁ Λευκίππης καὶ Λαομέδοντος ἐξ Ἑκάβης τῆς Δύμαντος ἢ τῆς Κισσέως θυγατρὸς διδύμους παῖδας γεννᾷ, Κασάνδραν τὴν καὶ Ἀλε‐ ξάνδραν T καὶ Ἕλενον, οὓς ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου ναῷ Ἡλίου
30		Ἀπόλλωνος ἐκόμισαν, καὶ τὰ τούτων ἐτέλει γενέθλια. συμ‐ ποσιάσαντες δὲ καὶ κωμάσαντες πανημερίως ἐν τῷ ναῷ περὶ ἑσπέραν πρὸς τὴν πόλιν καὶ τὰ ἀνάκτορα ὑπεχώρησαν λήθῃ κατά τινας ἐάσαντες τοὺς παῖδας ἐν τῷ ναῷ κατ’ ἐμὲ δὲ οἰκείᾳ γνώμῃ τοῦτο σκοποῦντες ἐξ ἔθους κρατοῦντος ἐποίη‐
35		σαν· ἔκ τινων γὰρ συμβάντων ἐπεγίνωσκον ὁποῖοί τινες ἀπο‐ βαῖεν οἱ παῖδες. οὕτω γοῦν καὶ οἱ περὶ Πρίαμον περὶ τοὺς εἰρημένους ἐποίησαν. T τῇ ἐπαύριον δὲ τῷ ναῷ προσελθόν‐ τες βʹ ὄφεις ἐπῃωρημένους τοῖς παισὶν εὗρον καὶ τὰ αἰσθη‐ τήρια τούτων καθαίροντας, μηδὲν δὲ λυμαινομένους αὐτούς.
40		Ἀπόλλων δέ τις χρησμολόγος καὶ μάντις ὑπάρχων ἐν τῷ ῥηθέντι ἱερῷ τοῦ Ἡλίου μαντικοὺς εἶπε γενέσθαι τοὺς παῖ‐ δας, ὃς καὶ λαβὼν αὔξοντας ἐδίδασκε τὴν μαντικήν. T ὑπι‐ σχνεῖτο δὲ τῇ Κασάνδρᾳ, εἰ συγγένοιτο αὐτῇ, ἀρίστην αὐτὴν μάντιν ποιῆσαι. μὴ πειθομένης δ’ ἐκείνης τοῦτο ποιῆσαι
45		ἐκήρυξεν ὁ χρησμολόγος ἐκεῖνος T Ἀπόλλων ὡς οὐ μάντις ἐστὶν ἡ Κασάνδρα, μαινομένη δὲ παράφρονα φθέγγεται. ὅθεν ὁ πατὴρ ἐς πετρώροφον οἴκημα καθείρξας αὐτὴν, ἵνα μὴ δοκῇ τοῖς Τρωσὶ μαίνεσθαι καὶ διαπαίζηται τινὰ τρόχιν ἤτοι ἄγγελον ἑστῶτα καὶ ἀκροώμενον ταύτης προσέταξεν
genus (50)		αὐτῷ ἀπαγγέλλειν. ὃς ἄγγελος μονωδῶς καὶ μονοπροσώπως τῷ Πριάμῳ κατὰ λεπτὸν τὸ λαληθὲν τῇ Κασάνδρᾳ πᾶν ἀφηγεῖται λέγων αὐτῷ· λέξω σοι, ὦ Πρίαμε, περὶ πάντων ἀληθῶς τῶν λαληθέντων τῇ Κασάνδρᾳ, ὅσον τέως αὐτὸς μνημονεύω καὶ οὐκ ἀποδεδράκασί μου τὴν μνήμην. ἢ οὕτω·
55		τὰ πάντα, ὦ Πρίαμε, περὶ ὧν ἐρωτᾷς, ἵνα σοι εἴπω, λέξω ἐξ αὐτοῦ πρώτου λόγου, ἀφ’ οὗ ἤρξατο ἡ Κασάνδρα λέγειν, μέχρι τέλους. εἰ δ’ εἰς μῆκος ὁ λόγος ἔλθῃ ἤτοι ἐὰν μακρὸς γένηται ὁ λόγος μου, μὴ ἀποκνήσῃς ἀκούειν καὶ διὰ τοῦτο ὀργισθῇς, ἀλλὰ συγγνωμόνει ἤτοι μακρόθυμος ἔσο πολυ‐
60		λογοῦντί μοι, διότι οὐχ ὡς ἤνοιγε πρῶτον ἡ Κασάνδρα τὸ στόμα αὐτῆς ἡσύχως οὕτω καὶ νῦν ἤνοιξε τὸ ἄρτι γεγονὸς ποικίλον, ἀλλὰ πολλὴν κραυγὴν ἐκ τοῦ στόματος ἐξενεγκοῦσα σύμμικτον περὶ τῶν προγεγονότων καὶ μελλόντων γενέσθαι ἐκ τῶν λαιμῶν αὐτῆς τῶν μαντικῶν ἐξέφερεν. ἐκ τούτων δὲ
65		πάντων, ὧν εἶπεν ἡ Κασάνδρα, ἅτινα ἐν τῇ ψυχῇ μου ἔχω καὶ ἀπομνημονεύσω, ἄκουσον καὶ ἀναδιδάχθητι, ὦ βασιλεῦ, ἀναστρέφων δὲ ταῦτα ἐν τῷ λογισμῷ σου μετέρχου τοὺς δυσνοήτους λόγους τῶν μαντευμάτων τῆς Κασάνδρας ἀνερευ‐ νῶν ὅπου σε ἄγει κατ’ ἴχνος ἡ ἀληθὴς καὶ φανερὰ ὁδός·
70		πολλὰ γὰρ εἶπε μὴ ἡσυχάζουσα. καὶ δὴ σὺ μὲν ἄκουε, ἐγὼ δ’ ἀπάρχομαι λέγειν· ἡ μὲν ἡμέρα ἤδη ὑπηύγαζεν ἐξ Ὠκεανοῦ ἀνατέλλουσα, οἱ ναῦται δὲ οἱ μετ’ Ἀλεξάνδρου λύσαντες τὰ ἀπόγεια καὶ ἀνασπάσαντες τὰς ἀγκύρας καὶ ἀναπετά‐ σαντες τὰ ἱστία κώπαις τὴν θάλασσαν ἔπληττον ἐφέ‐
75		ροντο δὲ πλέοντες πνέοντος ἀρκτικοῦ ἀνέμου ἐκεῖθεν τῶν Καλυδνῶν, ἅπερ εἰσὶ Τρωικὰ νησύδρια ἡ δὲ Κασάνδρα ἐκ τοῦ ὑψηλοῦ πετρωρόφου θαλάμου αὐτῆς τὰ κατὰ Τροίαν ἀπάρχεται θρηνεῖν οὕτως.
75		Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀρκούντως ἐρρέθη, λέξωμεν δὲ καὶ
80		περὶ τῆς ἐπιγραφῆς· διὰ τί Λυκόφρονος Ἀλεξάνδρα ἐπεγράφη τὸ παρὸν ποίημα; πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν λοι‐ πῶν τοῦ Λυκόφρονος συγγραμμάτων· εἶπον γὰρ ὅτι ξδʹ ἢ μϛʹ τραγωδιῶν ἐποίησε δράματα. Κασάνδρα δὲ λέγεται παρὰ τὸ κάσιν ἀνδρεῖον ἔχειν τὸν Ἕκτορα αἰολικῶς δὲ γράφεται
85		διὰ δύο σς Ἀλεξάνδρα δὲ ἢ παρὰ τὸ ἀλύξαι καὶ ἐκφυγεῖν τὴν τῶν ἀνδρῶν συνουσίαν ἢ παρὰ τὸ ἀλέξειν καὶ βοηθεῖν τοῖς ἀνδράσιν ἤτοι τοῖς ἀνθρώποις διὰ τῶν χρησμῶν. ταῦτα δὲ καὶ ψυχρά εἰσιν, ὅμως διά τινας τῶν μωρῶν τῶν τοιαῦτα λῆρα ἀπορούντων γραπτέον καὶ ταῦτα. ὡς καὶ τὸ διὰ τί
90		λέγεται Λυκόφρων; διὰ τὸ αἰνιγματωδῶς καὶ πανούργως λέ‐ γειν· καὶ γὰρ οἱ λύκοι πανοῦργοι.
hypoth		Ἰστέον ὡς ὁ τῇ Κασάνδρᾳ παριστάμενος οἰκέτης μαν‐ τευομένῃ αὐτὸς οὗτος ἦν ὁ Λυκόφρων ὁ τοῦ Πριάμου ὑπογρα‐ φεύς, ὃς παρὰ τοῦ Πριάμου ἐπιταγεὶς ἤκουε τῶν τῇ Κασάνδρᾳ λεγομένων· θυγάτηρ γὰρ Πριάμου ἡ Κασάνδρα. s μαν‐
5		τευομένην τὴν Κασάνδραν τἀληθῆ καὶ διὰ μῆνιν Ἀπόλλωνος ἀπιστουμένην καθεῖρξεν ὁ πατὴρ οἰκέτην αὐτῇ παρακατα‐ στήσας ἀκούειν τῶν χρησμῶν, ὅπως ἀναγραφόμενος αὐτοὺς ἀπαγγείλῃ αὐτῷ. s *περιέχει δὲ χρησμοὺς τὸ ποίημα καὶ τὴν ἀφ’ Ἡρακλέους ἱστορίαν μέχρι τῆς τῶν Ῥωμαίων ἀρχῆς
10		ἔξωθεν παρεμπλεκομένης καὶ ἄλλης ποικίλης ἱστορίας. νοη‐ τέον δὲ κατὰ τὴν ἐκτὸς ὑπόθεσιν τὸν Πρίαμον ἠρωτηκέναι τὸν ἄγγελον περὶ ὧν ἀπεφθέγγετο ἡ Κασάνδρα, τὸν δὲ ἄνω‐ θεν διηγούμενον ἅπαντα. ss4 προλογιζόμενος δὲ ὁ Πρία‐ μος φαίνεται*.
15		ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· Ἀπόλλων ἐρασθεὶς Κασάνδρας ἐδίωκεν αὐτήν. αὕτη δὲ ὑπ’ αὐτοῦ καταλαμβανομένη †T ᾐτή‐ σατο, ἵνα δῷ αὐτῇ τὴν μαντικήν, ὑποσχομένη τὸν γάμον· τοῦ δὲ θεοῦ παρασχόντος τοὺς γάμους αὐτῷ διεψεύσατο, ὅθεν ὀργισθεὶς ὁ θεὸς τὴν μαντικὴν ὡς θεῖον οὖσαν δῶρον ἀπ’
20		αὐτῆς οὐκ ἀφείλατο, ἀπιστεῖσθαι δὲ αὐτὴν ἐποίησε μαντευο‐
20		μένην τὰ ἀληθῆ καὶ ὡς μαινομένην ἡγεῖσθαι.
1		λέξω ἅ μ’ ἱστορεῖς· τρία εἴδη τῆς συναλοιφῆς ἁπλᾶ καὶ τέσσαρα σύνθετα· ἁπλᾶ μὲν ἔκθλιψις, κρᾶσις καὶ συναίρεσις, σύνθετα δὲ ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις, ἔκθλιψις καὶ συναίρεσις, κρᾶσις καὶ συναίρεσις, ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις καὶ
5		συναίρεσις. ἁπλῆ μὲν ἔκθλιψις ὡς τὸ οὐχὶ οὕτως οὐχ’ οὕτως, κρᾶσις δὲ ὡς τὸ ἐποιήσαο ἐποιήσω καὶ συναί‐ ρεσις ὡς τὸ πάις παῖς, σύνθετα δὲ οἷον ἔκθλιψις καὶ κρᾶ‐ σις ὡς τὸ καὶ ἐγὼ κἀγώ, ἔκθλιψις καὶ συναίρεσις ὡς τὸ †ἔμ’ οὐπ’ ὀδύνη, κρᾶσις δὲ καὶ συναίρεσις ὡς τὸ ‘ὠπό‐
10		λος ἀντὶ τοῦ ὁ αἰπόλος, ἔκθλιψις δὲ καὶ κρᾶσις καὶ συναί‐ ρεσις ὡς τὸ κἆτα καὶ εἶτα καὶ ὡπόλοι ἀντὶ τοῦ οἱ αἰπόλοι. λέξω· τοῦτο τὸ σχῆμα καὶ ὁ ποιητικὸς τρόπος παρεπι‐ γραφή ἐστιν, ὅτι ὃ ἄνωθεν οὐκ ἐμφαίνεται, δείκνυται παρ‐
15		επιγραφόμενον ἐκ τῆς κειμένης γραφῆς. οἷον ὁ Πρίαμος ἐνταῦθα οὐ φαίνεται ἐρωτῶν, ἐκ δὲ τοῦ λέξω σοι δηλοῦται λοιπὸν ὅτι προηρώτησεν. οὗτος δὲ ὁ τρόπος, ὡς ἔφην, καὶ τὸ σχῆμα παρεπιγραφὴ λέγεται. οἱ δὲ τὸ προοίμιον ὀβε‐ λίζειν πειρώμενοι δοκοῦσί μοι καὶ τοὺς ποιητικοὺς τρό‐
20		πους ἠγνοηκέναι. τὰ πάντα· ποῖα πάντα; ταῦτα ἃ ἀκούσας ἐκ τῆς Κασάνδρας ἐν μνήμῃ φέρω. νητρεκῶς ἀληθῶς παρὰ τὸ νη στερητικὸν μόριον καὶ τὸ τρέσω τὸ φοβοῦμαι· οἱ γὰρ τἀληθῆ λέγοντες οὐ δειλιῶσι κατάγνωσιν ὡς οἱ ψευδόμενοι.
25a		λέξω τὰ πάντα· τοῦτο τρι‐
26a		χῶς ἀποδίδοται· λέξω σοι ἀλη‐
27a	θῶς ὦ Πρίαμε ἅ με πυν‐
28a	θάνῃ ... ἤτοι οὖν τὴν διάλυσιν
29a	τῆς συναλιφῆς οὕτως† ἀπολυ‐
30a	τέον ἀλλ’ ἱστόρει ἢ ἅ μ’
31a	ἱστόρεις ἃ μηδὲ καθιστο‐
32a	ρεῖν ἐγίνωσκες ἢ ἅ μ’ ἱστο‐
33a	ρεῖς ὡς τοῦ Πριάμου πρότε‐
34a	ρον πυνθανομένου κατὰ τὸ
35a	σιωπώμενον ὡς Ἀριστοφάνης
36a	εἰ μὴ Προμηθεύς εἰμι,
37a	τἆλλα ψεύδομαι (fr. 624
38a	Dind.). s	Column end
25b	ἅ μ’ ἱστορεῖς· τρισσῶς λέ‐
26b	γεται ἅ μ’ ἱστορεῖς. τὸ δέ
27b	με ἀντίπτωσις ἀντὶ τοῦ μοι.
28b	καὶ τὰ φωνήεντα δὲ μακρὰ
29b	κουφίζουσιν οἱ ποιηταὶ καὶ ι
30b	καὶ ν καὶ ἕτερα τοιαῦτα δύο
31b	γράμματα ὡς τὸ πόσς’ ἁπα‐
32b	λοῖσιν (Hes. Θ 3) ἀντὶ τοῦ πο‐
33b	σίν. συντάσσεται γοῦν, ὡς ἔ‐
34b	φην, τρισσῶς ἅ με ἱστορεῖς
35b	ἤτοι ἀνερωτᾷς, ἢ ἃ μὴ ἱστο‐
36b	ρεῖς κατὰ συναλοιφὴν ἢ δεῖ
37b	στίζειν εἰς τὸ νητρεκῶς καὶ
38b	ἀφ’ ἑτέρας ἀρχῆς λέγειν τὸ
39b	ἀλλ’ ἱστόρει ἤτοι ἱστορῶν
40b	καὶ ἀκούων μάνθανε.
41	θεράπων ἐστὶν ὁ προλογίζων πρὸς τὸν Πρίαμον. ἐκβάλλεται δὲ τὸ προοίμιον παρά τισιν· οὐ γὰρ φαίνεται οὐδὲν ἐρωτῶν ὁ Πρίαμος. ss4
2	μηκυνθῇ· μακρός μακρυνθῇ καὶ ἰωνικῶς μηκρυνθῇ καὶ ἐκθλίψει τοῦ ρ αἰολικῶς μηκυνθῇ. T
3	ἥσυχος κόρη ἡ ἡσυχεστάτη· ὡς ἁρμόδιον γὰρ ἡ σιωπὴ καὶ γυναιξί, μήτοιγε μόνον παρθένοις, ὡς καί φησι Σοφο‐ κλῆς γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει (Ai. 293). s4?
4a	ἄλλως. διχῶς ταῦτα· ἢ οὕτως οὐ γὰρ ἥσυχος ὑπάρχει
5a	ἡ κόρη καὶ στίζεις ἐνταῦθα ἢ οὕτως s4
6a	οὐ γὰρ ἥσυχος κόρη· οὐ
7a	γὰρ ὡς τὸ πρότερον ἥσυ‐
8a	χος ss4 οὖσα s5 τὸ στόμα
9a	ἔλυσε τῶν ποικίλων χρησ‐
10a	μῶν. ss5	Column end
4b	ἄλλως. διχῶς ταῦτα· ἢ οὕτως οὐ γὰρ ἥσυχος ὑπάρχει
5b	ἡ κόρη καὶ στίζεις ἐνταῦθα ἢ οὕτως s4
6b	οὐ γὰρ ἥσυχος κόρη ἔλυ‐
7b	σεν ἤτοι κατέπαυσεν ἀπὸ τῶν
8b	χρησμῶν τὸ αἰόλον στόμα
9b	ὡς τὸ πρίν.	Column end
11	〈ἥσυχοσ〉 κατάχρησις ἀντὶ τοῦ ἡσύχως καὶ ἱλαρῶς. s2 cf. T 616 αἰόλων δὲ διὰ τὴν πολυμάθειαν τῶν χρησμῶν ἢ διὰ τὰ αἰνίγματα οἷον αἰνιγματωδῶς λέγει ὡς ἡ Σφίγξ. s
4	ἔλυσε χρησμῶν· τὸ ἑξῆς .... ἔλυσε χρησμῶν αἰόλον στόμα· καὶ γὰρ πολλὰ ἐχρησμολόγει. ἢ οὕτως· οὐ γὰρ ἡ φύσει ἥσυχος κόρη, διὰ δὲ τὰς μαντείας κωλυομένη ἥσυχος εἶναι ἀνέλυσεν ὡς πρὶν τὸ αἰόλον
5	στόμα. s 〈αἰόλον διὰ〉 τὸ πλῆθος τῶν χρησμῶν. ἢ τὸ ποικίλον ὅτι μάντις ἦν καὶ μουσική. s αἰόλον τὸ ποικίλον ἀπὸ τοῦ παλαιοῦ Αἰόλου πολυτρόπου ὄντος ὡς τὸ δαίδαλον ἀπὸ τοῦ ἀνδριαντοποιοῦ Δαιδάλου αἰόλον δὲ στόμα εἶπε διὰ
10	τὴν ποικιλίαν καὶ στροφὴν τῶν αὐτῆς χρησμῶν. Ὅμηρος δὲ τὸ αἰόλον ἐπὶ τοῦ ταχυτάτου λέγει ὡς τὸ κορυθαίολος Ἕκτωρ, οὗτος δὲ ἐπὶ τοῦ ποικίλου. στόμα παρὰ τὸ τέμνειν τὰ σιτία. T
5	ἄσπετον ἀπλήρωτον πολύν. *Eg. (EM 15651). ἄσπε‐ τον πολλὴν ἀπαρακολούθητον, ἐκ τοῦ σπῶ τὸ ἀκολουθῶ ἢ μεταλαμβάνω, ἣν οὐ δύναταί τις μεταλαβεῖν καὶ νοῆσαι ἢ ᾗτινι οὐ δύναταί τις παρακολουθῆσαι διὰ τὸ πλῆθος τῶν
5	λεγομένων. χέασα· τροπικὴ ἡ λέξις καὶ μεταφορική, ἀπὸ τῶν χεομένων ὑδάτων. T
6	δαφνηφάγων· εἰώθασιν οἱ μάντεις δάφνας προε‐ σθίειν. s2 δαφνηφάγον μαντικὴν ἢ δαφνηφάγων ἢ μάντεων ἢ μαντικῶν ἐκ λαιμῶν. ληροῦσι γὰρ ὅτι οἱ μάντεις δάφνας ἐσθίοντες ἐμαντεύοντο ἵνα τῇ ὀπωπῇ καὶ τῇ ὀσφρή‐
5	σει γαννύμενος ὁ θεὸς ἀντιδίδωσιν αὐτοῖς τὰς θεοπροπίας χαίρων. ἡ δὲ ἱστορία ἡμῖν δηλώσει· Λάδων ὁ ἐν Ἀρκα‐ δίᾳ ποταμὸς τῇ Γῇ συγγενόμενος ἐγέννησε παῖδα ὀνόματι Δάφνην πάνυ ὡραίαν τῷ εἴδει. ταύτης ἐρασθεὶς Ἀπόλλων ἐδίωκεν αὐτήν. ἡ δὲ συλλαμβάνεσθαι μέλλουσα ηὔξατο τῇ
10	μητρὶ αὐτῆς Γῇ, ἡ δὲ χανοῦσα ὑπεδέξατο αὐτήν. ἡ Γῆ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα παραμυθουμένη ὁμώνυμον τῇ κόρῃ φυτὸν ἀνέδωκεν, ὃ καὶ δάφνη καλεῖται. ἔστι δὲ ἀειθαλὲς καὶ μηδέ‐ ποτε μαραινόμενον ἐπεὶ καὶ ἡ κόρη ἄφθαρτος ἐκ τοῦ Ἀπόλ‐ λωνος ἔμεινεν T. Ἀπόλλων δὲ συνείρας στέφανον ἐκ τῶν τοῦ
15	φυτοῦ φύλλων ἐστεφανώσατο διὰ τὸν τῆς ὁμωνυμίας κόρης ἔρωτα ὅθεν καὶ τὰ ἐν τῷ ναῷ τοῦ Ἀπόλλωνος στέμματα ἀπὸ δάφνης ἦσαν κατεσκευασμένα. ὅθεν ληροῦσιν ὅτι καὶ T
15	οἱ μάντεις δι’ εὐφροσύνην Ἀπόλλωνος T δάφνας ἤσθιον. καὶ ταῦτα μὲν τὰ ληρώδη καὶ μυθικά, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως
20	ἔχει· οἱ χρησμολόγοι καὶ μάντεις στεφάνους δάφνης φοροῦν‐ τες ὡς ἀειθαλοῦς ὄντος τοῦ φυτοῦ καὶ ἀλεξικάκου καὶ οὕτω τοῖς χρήζουσι τοὺς χρησμοὺς λέγοντες καὶ λαμβάνοντές τι ἐξ αὐτῶν καὶ οὕτω διατρεφόμενοι εἰς τὸν μῦθον ἐτέθησαν ὅτι δαφνηφάγοι εἰσὶν ἤτοι ἐκ τοῦ στεφανοῦσθαι δάφνῃ καὶ
25	λέγειν τοὺς χρησμοὺς ἔχουσι τὰς τροφάς. T
26a	φοιβάζειν ἤγουν μαντεύε‐
27a	σθαι. ×Eg (EM 7978)	Column end
26b	φοίβαζεν ἐμαντεύετο ἀπὸ	Column end
27b	τοῦ Φοίβου τοῦ Ἀπόλλωνος.	Column end
7	Σφιγγὸς κελαινῆς διὰ τοὺς φόνους ἢ τὰ αἰνίγ‐ ματα. s4 αὕτη ἡ Σφὶγξ θυγάτηρ γέγονε Λαίου s
3a	ἔμπροσθε μὲν εἶδος ἔχουσα
4a	λέοντος, ὄπισθεν δὲ ἀνθρώ‐
5a	που, φανεῖσα δὲ τοῖς ἐντο‐
6a	πίοις εἶπε τοιοῦτον αἴνιγμα· s	Column end
3b	τὴν δὲ Σφίγγα λέγουσιν ἔχειν
4b	εἶδος ἔμπροσθεν μὲν λέον‐
5b	τος, ὄπισθεν δὲ ἀνθρώπου
6b	γρυπὸς πτέρυγας, ὄνυχας ἀε‐	Column end
7	τοῦ καὶ τοιαῦτα τεράστια. τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· αὕτη ληστρὶς ἦν περὶ τὴν Μωάβην, χώραν Θηβῶν καὶ τὸ Φίκιον ὄρος καὶ ἀνῄρει τοὺς παριόντας. ὃς δ’ ἂν εἶπε τὸ ταύ‐
10	της αἴνιγμα, τοῦτον ἠλευθέρου. πάρεργον δέ ἐστι καὶ περισσὸν λέγειν καὶ τὸ αἴνιγμα ὡς πᾶσι δῆλον· εἰ δὲ καὶ τοῦτο θέλει τις μαθεῖν μὴ γινώσκων, ἔστι τόδε· T ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον, οὗ μία μορφή, καὶ τρίπον· ἀλλάσσει δὲ φυὴν μόνον, ὅσς’ ἐπὶ
15	γαῖαν ἑρπετὰ γίνονται ἀνά τ’ αἰθέρα καὶ κατὰ πόντον. ἀλλ’ ὁπόταν πλείστοισιν ἐπειγόμενον πο‐ σὶ βαίνῃ, ἔνθα τάχος γυίοισιν ἀφαυρότατον πέλει αὐτοῦ. ss4
19a	πρὸς ἣν ἀπεκρίθησαν ὅτι τὸ
20a	αἴνιγμα τοῦτο ἄνθρωπον ση‐
21a	μαίνει· ὅταν γὰρ γεννηθῇ ὁ
22a	παῖς, περιπατεῖ τετραποδιστί,
23a	αὐξηθεὶς δὲ διὰ δύο ποδῶν
24a	καὶ γηράσκων διὰ τριῶν, ὅτι
25a	μετὰ ῥάβδου βαίνει. ss4s5	Column end
19b	ἐμυθεύσαντο γοῦν αὐτὴν λέαι‐
20b	ναν διὰ τὸ φονικόν, ὄνυχας
21b	ἀετοῦ ἔχειν διὰ τὸ ἁρπακτικόν,
22b	πτέρυγας δὲ γρυπὸς διὰ τὸ
23b	τοὺς σὺν αὐτῇ ληστεύοντας
24b	πάντας περιτρέχειν συντόμως
25b	καὶ ἀναιρεῖν τοὺς ὁδεύοντας. T
26	ταύτην Οἰδίπους ἀνεῖλεν ἐλθὼν μεθ’ ἑτέρων ὡς δῆθεν χρή‐ ζων συλληστεύειν αὐτῇ καὶ τὸ σῶμα αὐτῆς ὄνῳ θεὶς κατή‐ γαγεν ἐς Θήβας καὶ ἔδειξε τοῖς Θηβαίοις καὶ δῶρον εἰλήφει τὴν βασιλείαν καὶ τὴν μητέρα γυναῖκα ὡς ἀγνοῶν.
7bis	κελαινῆς τῆς ἀσήμου καὶ σκοτεινῆς διὰ τὰ αἰνίγ‐ ματα. ss4 Σφιγγὶ δὲ τὴν Κασάνδραν παρεικάζει διὰ τὸ αἰνιγ‐ ματώδεις αὐτῆς εἶναι τοὺς χρησμούς. ss4s5 τὴν δὲ Σφίγγα λέγουσιν εἶναι θυγατέρα τοῦ Λαίου. s4s5 cf. 11
8	ἅσσα καὶ ἄττα ἀντὶ τοῦ ἅτινα δύο μέρη λόγου δασύ‐ νεται, ἄττα δὲ ἀντὶ τοῦ τινὰ λέγουσιν (EM 16735) ὅτι ψιλοῦ‐ ται. ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο δασύνειν δοκεῖ, τὸ δὲ ἄττα ἀντὶ τοῦ τροφεῦ λέγω ψιλοῦσθαι. T θυμῷ παρὰ τὸ θύειν τὸ αἷμα,
5	θύαιμος καὶ θυμός.
9	κλύοις ἀντὶ τοῦ κλῦθι ἀττικῶς, τὸ εὐκτικὸν ἀντὶ προστακτικοῦ. T ὤναξ ἀντὶ τοῦ ἄναξ δωρικῶς ὀξύνεται· τὸ γὰρ α οἱ Δωριεῖς εἰς ω μέγα τρέπουσι τὸν ἄνθρωπον ὤνθρωπον λέγοντες καὶ τὰ ὅμοια. οὕτω καὶ τὸ ἄναξ ὤναξ.
5	εἰ δέ ἐστιν ἀττικὴ συναλοιφὴ ἀντὶ τοῦ ὦ ἄναξ, περισπᾶται διὰ τὸ ω τῆς κλητικῆς. ἔχει δὲ καὶ μικρὰν ὀξεῖαν τοῦ ἄναξ καὶ εἰς τὸ ν ψιλὴν τοῦ ἐκθλιβέντος α.
8a	ἔστι δὲ κυρίως τὸ τῷ έ ἀριθ‐
9a	μῷ ἀναμετρεῖν καθὼς οἱ ἀρ‐
10a	χαῖοι. s2	Column end
8b	πεμπάζειν κυρίως τὸ κατά έ έ
9b	μετρεῖν, νῦν δὲ τὸ πεμπάζων
10b	ἀντὶ τοῦ ἀναλογιζόμενος κεῖ‐	Column end
11	ται καὶ ἔστιν ἡ φωνὴ Αἰολέων. T ἀναπεμπάζειν μεταφο‐ ρικῶς τὸ ἀναμετρεῖν καὶ ἀναλογίζεσθαι. Eust. Il. I 1121. φρενὶ πυκνῇ φρονιμωτάτῃ διοίχνει πορεύου, διέρχου· τροπικὴ ἡ λέξις ἀντὶ τοῦ νόει· δυσφάτους δυσλέκτους, δει‐	Column end
15	νὰς αἰνιγμάτων· αἰνίγματα καλεῖ τὰ χρησμωδήματα τῆς Κασάνδρας· οἵμους τυλίσσων ὁδοὺς ἐρευνῶν. κἀνταῦθα τροπικῶς οἴμους καὶ ὁδοὺς λέγει τὴν ὁρμὴν τῶν λόγων τῆς Κασάνδρας ἢ οἴμας τὰς ὠδάς· οἶμος γὰρ ὁδός, οἴμη δὲ ἡ ὠδή. T
11	ᾗπερ εὐμαθὴς τρίβος· ῥητορικῶς πάνυ τὴν τρο‐ πὴν ἐφύλαξε καὶ ὡς ἐπὶ ὁδοῦ λέγει πόρευσιν τρίβον καὶ ποδηγίαν τὴν ἀνερεύνησιν καὶ μάθησιν τῶν λόγων τῆς Κασάνδρας. T
12	ὀρθῇ κελεύθῳ. s αὕτη γὰρ, φησὶν, ἡ ὁδὸς τὰ ἐν σκότει καὶ ἀφανῆ ὄντα ἀνευρίσκει. ss4 εὐμαθὴς τρί‐ βος πασίγνωστος ὁδὸς ὀρθῇ κελεύθῳ ἀπλανεῖ πορείᾳ τἀν σκότῳ ποδηγετεῖ φανεροῖ καὶ σαφηνίζει τὰ *δεινὰ
5	καὶ* δυσνόητα. T τὸ δὲ T ποδηγετεῖ ss4 δὲ s ἀπὸ τῶν κυνηγῶν μετηνέχθη. ss4 ἕπονται γὰρ οἱ κύνες τοῖς τῶν θη‐ ρίων ἴχνεσιν ἐν τοῖς κυνηγεσίοις. T τινὲς δὲ προστακτικῶς ἀνέγνωσαν. ss4 ἤγουν ὅπου τις εὐμαθὴς τρίβος ἢ ὁδὸς ἐπὶ τὰ σαφῶς ἔχοντα ἄγει σε. T
13	μηρίνθου σχάσας ἀντιστρόφως εἴρηκεν· ἔδει γὰρ εἰπεῖν ἐγὼ δ’ ἄκρας βαλβῖδος μήρινθον σχάσας ἀντὶ τοῦ διαρρήξας. s ἐπ’ ἄλλην τροπὴν μεταβέβηκε θεωρικῶν καὶ ἱππικῶν ἀγώνων καί φησιν ἐγὼ δὲ τὴν ἄκραν *ἤτοι
5	τὴν πρώτην* βαλβῖδα τὴν ἀφετηρίαν τὸ κάγκελλον σχά‐ σας καὶ ἀνοίξας διὰ τῆς μηρίνθου ἤτοι σχοίνου ἀνέρχο‐ μαι εἰς τὰς διεξόδους καὶ ὁδοὺς τῶν λοξῶν λογίων τῆς Κασάνδρας. T
14	ἄνειμι λοξῶν τουτέστιν ἀνέρχομαι καὶ ἀπάρχομαι λέγειν τὰ λοξὰ ταύτης χρησμωδοτήματα. τοῦτο δὲ τὸ σχῆμα ῥητορικόν ἐστιν, καλεῖται δὲ προαναφώνημα καὶ ὑπόσχεσις καὶ προκατασκευὴ καὶ προκατάστασις καὶ προσοχὴ καὶ προ‐
5	διήγησις· προαναφωνεῖ γὰρ καὶ ὑπισχνεῖται καὶ προκατα‐ σκευάζει ὅτι λοξῶς καὶ αἰνιγματωδῶς καὶ δυσκόλως γράφειν
5	τὰ τῆς διηγήσεως τοῦ ποιήματος μέλλει. διὰ δὲ τοῦτο μέλλει ποιεῖν μίμημα τῆς Κασάνδρας ὥσπερ ἐκείνη λοξῶς ἐλάλει καὶ σκολιῶς. δεῖ γὰρ τὸν ῥήτορα καὶ ποιητὴν ἀπο‐
10	μιμεῖσθαι τὰ ἤθη τῶν προκειμένων προςώπων καὶ μὴ ἀνη‐ θίκευτον εἶναι καθάπερ ὁ Εὐριπίδης φιλοσοφούσας ἐπάγων ἐνίοτε βαρβάρους γυναῖκας καὶ δούλους δεσπόταις τραχυ‐ τάτως ἀντιλέγοντας καὶ βασιλεῖς προςαιτοῦντας μετὰ σπυ‐ ρίδων ἢ πήρας, ὅπερ οὐκ ἂν γένοιτο· τίς γὰρ οὐκ αἰδεσθή‐
15	σεται βασιλεὺς μετὰ τὴν τῆς βασιλείας καθαίρεσιν σπυρίδα κατέχειν καὶ ἄρτον ζητεῖν; ἢ τίς αὐτὸν καὶ οὕτως ἐκστάντα οὐκ ἂν πάλιν ἐτίμησε τὴν προτέραν ἐκείνου τύχην σκοπῶν; τοιαῦτα γοῦν πολλά φησιν Εὐριπίδης διὸ καὶ μεμπτός ἐστιν ἐν τούτοις ὡς μὴ τηρῶν ἠθῶν τὴν κατάστασιν. τὸ δὲ μεῖζον
20	ὅτι καὶ ἐναντία πολλάκις ἑαυτῷ λέγει.
15	πρώτην ἀρράξας νύσσαν τὴν πρώτην νύσ‐ σαν καὶ ἔκβασιν καὶ ἀπαρχὴν καὶ τὸ προοίμιον ἀρράξας ἐπικροτήσας, κτυπήσας τουτέστι ῥητορικῇ μεγαλοφωνίᾳ ἀπαρ‐ ξάμενος τρέχειν τοῖς λόγοις ὡς πτερωτὸς καὶ ταχὺς δρο‐
5b	μεύς. νύσσα λέγεται ἡ ἀφε‐
6b	τηρία καὶ ἡ ἀπαρχὴ τοῦ δρόμου
7b	παρὰ τὸ νύσσω τὸ διεγείρω	Column end
8	καὶ τιτρώσκω· ἐν γὰρ τῇ ἀφετηρίᾳ τῶν ἱππικῶν τοὺς μὲν ἵππους κεντοῦσιν οἱ παρεστῶτες σιδηροῖς κέντροις, ὡς ἂν
10	ὀξυτέρως ἐκπηδήσωσι τῇ πληγῇ, τοὺς δὲ πεζοὺς λόγοις νύσ‐ σουσι καὶ παραινοῦσι καὶ αὐτοὶ δὲ μόνοι ἑαυτοὺς νύσσουσιν εἰς δρόμον. καὶ οὕτω μὲν ἡ ἀφετηρία νύσσα καλεῖται· ὁ δὲ καμπτὴρ νύσσα λέγεται παρὰ τὸ νεύω νεύσω νεῦσα καὶ νύσσα· νεύουσι γὰρ περὶ τὸν καμπτῆρα καὶ κάμπτουσιν.
5a	νυνὶ ἀρχήν. ἢ ὁ καμ‐
6a	πτὴρ καὶ ἡ ἀφετηρία ὅθεν
7a	ἀφίενται οἱ δρομεῖς. s2.	Column end
15	Ἠὼς μὲν· ἡμέρα ἦν ss4 φησὶν s ὅτε ὁ Ἀλέξανδρος ss4 τῆς Τροίας τόπων T ἀπέπλει καὶ ss4 παραυτίκα, φησὶν T ἡ Κασάνδρα ἤρξατο λέγειν. ss4 ἐνταῦθα ἀπάρχεται τῆς διηγήσεως καί φησιν· ἡ Ἡμέρα μὲν ἤδη τὸ Φήγιον ὄρος τοῦ Ὠκεανοῦ ὑπερεπέτετο ἐποχουμένη τῷ Πηγάσῳ ἵππῳ	Column end
20	τὸν σὸν ἀδελφὸν Τιθωνὸν καταλιποῦσα περὶ τὴν Κέρ‐ νην, ἥτις ἐστὶ νῆσος Ὠκεανῖτις. ἠὼς σημαίνει τέσσαρα· τὸν ἀπὸ πρωίας μέχρι τοῦ γεύματος καιρὸν καὶ τὴν ὅλην ἡμέραν, τὸ νυχθήμερον, καὶ καθολικωτέρως αὐτὸ τὸ †λέγειν ὄνομα Ἠοῦς καὶ Ἡμέρας, ὅπερ οἱ μυθογράφοι σωματοειδῆ
25	θεὰν εἶπον ὡς ἐπὶ τοῦ Ἠὼς δ’ ἐκ λεχέων (Λ 1) καὶ τὸ ἀπὸ ἀνατολῆς μέχρι μεσημβρίας τοῦ ἡλίου διάστημα ὡς ἐν τῷ ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξατο ἰερὸν ἦμαρ (Θ 66) καὶ τὸ νυκτὸς καὶ ἡμέρας διάστημα ὡς τὸ ἠὼς δέ μοι ἥδε δυωδεκάτη, ὅτ’ εἰς Ἴλιον εἰλήλουθα (Φ 80). Φήγιον
30	δὲ ὄρος περὶ τὸν Ὠκεανόν ss4 φηγοὺς ἤτοι δρῦς ἔχον. s4 Φήγιον ὄρος—ὃ πολλὰς δρῦς εἶχεν. Eust. Il. 14133 τὸ δὲ φηγός ἡ δρῦς παρὰ τὸ φάγω· πρὸ γὰρ τῆς εὑρέσεως τοῦ ἄρτου βαλάνους καὶ ἀκρόδρυα ἀντὶ ὀπώρας ἤσθιον οἱ ἄν‐ θρωποι. πάγον δὲ ἀκρωτήριον. ss4
17	κραιπνὸν τὸ ταχὺ παρὰ τὸ ἐφ’ ὕψους καὶ εἰς κάραν πνέειν. T ὑπερποτᾶτο τὸ ὑπερεπέτετο s4?
5a	Πηγάσου πτεροῖς· Ὅμηρος
6a	μὲν Λάμποντα καὶ Φαέθοντα
7a	ἵππους λέγει τῆς Ἡμέρας (ψ
8a	246), οὗτος δὲ Πηγάσῳ φησὶν
9a	ἐποχεῖσθαι. s	Column end
2b	Πηγά‐
3b	σου πτεροῖς περιφραστικῶς τῷ Πηγάσῳ. Ὅμηρος πανσό‐
4b	φως καὶ ἀλληγορικῶς φυσικώτερον γράφων
5b	ἵππους Ἡμέρας φησὶ Λάμ‐
6b	ποντα καὶ Φαέθοντα, οἱ δὲ
7b	νέοι τῷ Πηγάσῳ ἐποχουμένην
8b	αὐτὴν εἰσάγουσι μυθικῶς ὥσ‐
9b	περ καὶ ὁ Λυκόφρων. ἔχεται	Column end
10	ὁ Πήγασος οὗτος ὁ μυθευόμενος ἵππος λέγεται γεννηθῆναι τοιῶσδε· σταλεὶς ὁ Περσεὺς ἐπὶ τὰς γοργόνας προςτάξει τῆς Ἀθηνᾶς τὴν Σθενὼ μὲν καὶ τὴν Εὐρυάλειαν ἀθανάτους οὔσας παρέδραμε, καρατομεῖ δὲ τὴν Μέδουσαν. ἐκ τοῦ τραχήλου δὲ ταύτης ὅ τε Πήγασος οὗτος ἵππος ἀνέθορεν ὑπό‐
15	πτερος ὢν καὶ ὁ Χρυσάορ ἄνθρωπος T χρυσοῦν ἄορ κρα‐ τῶν. Βελλεροφόντης δὲ ὁ Κορίνθιος ὁ καὶ Ἱππόνους καλού‐ μενος ἀνὴρ ὑπάρχων Φρυγίας †T ἄκων ἀνελών τινα Κορίν‐
15	θιον Βέλλερον ἢ τὸν ἴδιον ἀδελφὸν τὸν Ἡλιάδην ἢ Πειρείναν ἢ Ἀλκιμένην ἐλθὼν εἰς Ἄργος πρὸς Προῖτον καθαίρεται.
20	Ἄντεια δὲ ἡ καὶ Σθενέβοια γυνὴ Προίτου ἐρωτικῶς ἐπε‐ μάνη Βελλεροφόντῃ. ὡς δ’ οὐκ ἐπείσθη συγγενέσθαι αὐτῇ, διαβάλλεται παρ’ αὐτῆς Προίτῳ ὡς πειράζων αὐτήν. Προῖ‐ τος δὲ αὐτοχειρίᾳ ἀνελεῖν τοῦτον οὐκ ἠθέλησε κατά τι παλαιὸν ἔθος ἐπικρατοῦν τὸ μὴ τοὺς συμφαγόντας ἀλλήλοις
25	ποτὲ παρ’ ἀλλήλων θνήσκειν εἰ μή που τοῦτο ἀκουσίως συμβῇ. διὰ τοῦτο καὶ Προῖτος Βελλεροφόντην ἀνελεῖν οὐκ ἠθέλησε T πέμπει δὲ αὐτὸν ἐς Λυκίαν πρὸς Ἰοβάτην τὸν πενθερὸν γράμματα δοὺς αὐτῷ κατ’ αὐτοῦ περιέχοντα τὴν τῆς Ἀντείας διαβολήν. καὶ Ἰοβάτης ὁμοίως θʹ ἡμέρας αὐτῷ
30	συνεστιώμενος ἦν τὴν δεκάτην δὲ τὸ γράμμα διαδεξάμενος ἐπεὶ μηδὲ αὐτὸς εἶχεν αὐτὸν ἀνελεῖν διὰ τὸ συμφαγεῖν μετ’ αὐτοῦ κελεύει τοῦτον ἀπελθεῖν καὶ πολεμῆσαι Χιμαίρᾳ, εἶτα Σολύμοις, εἶτ’ Ἀμαζόσιν. οἱ θεοὶ T δὲ τούτῳ ἐπτερω‐ μένον ἵππον, ὅν φασι Πήγασον, ἀπεστάλκασιν, ᾧ ἐποχηθεὶς
35	τὴν μὲν Χίμαιραν ἀνεῖλε μόλιβδον τῷ αὐτοῦ δόρατι ἐπι‐ θεὶς καὶ ἐμβαλὼν τῷ ἐκείνης πυρπνέοντι στόματι, ὑφ’ οὗ πυρὸς ὁ μόλιβδος συντακεὶς ἐκείνην ἀπέκτεινεν. ἦν γὰρ προιδόντα τινὰ τὸ πῦρ τῆς Χιμαίρας φυλάξασθαι, καθά φησι Λυσίας ὁ ῥήτωρ (fr. 101) μυθικῶς. T οὕτω γοῦν ἐκείνην
40	ἀνεῖλε, τοὺς δὲ Σολύμους καὶ τὰς Ἀμαζόνας ἐν πολέμῳ. ὑποστρέφοντα δὲ ἐνέδρᾳ Λυκίων ἔμελλεν αὐτὸν ἀνελεῖν. ὡς δὲ καὶ τοὺς τῆς ἐνέδρας ἀνεῖλεν, Ἰοβάτης αὐτὸν γαμβρὸν ἔσχεν ἐπὶ Φιλονόῃ τῇ θυγατρὶ καὶ τελευτῶν αὐτῷ καὶ τὴν βασιλείαν καταλιμπάνει. Βελλεροφόντης δὲ, ὥς φασιν, ἐπαρ‐
45	θεὶς τοῖς κατορθώμασιν ἠθέλησε καὶ τὸν οὐρανὸν τῷ Πη‐ γάσῳ περιπολεῖσθαι. Ζεὺς δὲ οἶστρον τῷ ἵππῳ τούτῳ ἐπι‐ βαλὼν ἔπεισε τὸν Βελλεροφόντην ἀποσφαιρίσαι τῶν αὐτοῦ νώτων καὶ καταβαλεῖν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν. καὶ δὴ περὶ τὸ Ἀλήιον πεδίον κατενεχθέντος Βελλεροφόντου καὶ περι‐
17 (50)	πορευομένου τυφλοῦ ἀπὸ τῆς πτώσεως ὁ Πήγασος ἄνω περι‐ επολεῖτο καὶ κάτω. ἡ γοῦν Ἡμέρα παρὰ Διὸς τοῦτον αἰτεῖται,
17 (50)	ὡς ἂν ἐποχουμένη αὐτῷ τὸν ἡμερήσιον κύκλον βαδίζῃ. ταῦτά εἰσι τὰ ληρώδη καὶ μυθουργούμενα. Ὅμηρος δέ φησι ἵππους Ἡμέρας Λάμποντα καὶ Φαέθοντα. ἵππος δέ
55	ἐστιν Ἡμέρας ἡ περιφέρουσα αὐτὴν ὀξεῖα τοῦ οὐρανοῦ κί‐ νησις ὑφ’ ἧς λάμπει καὶ φαίνει. καὶ ταῦτα μὲν τὰ Ὁμη‐ ρικά· περὶ δὲ Περσέως καὶ Πηγάσου καὶ γοργόνων λεκτέον. Περσεὺς ὁ ἥλιός ἐστι καὶ ἡ ὀξυκίνητος τοῦ οὐρανοῦ κίνη‐ σις Ἀθηνᾶ δὲ ὁ ἀὴρ καὶ ἡ ἀναθυμίασις ἡ κινοῦσα τὸν
60	οὐρανόν· ἐξ ἀναθυμιάσεων γὰρ κινεῖται. Περσεὺς δὲ λέγε‐ ται παρὰ τὸ περισσῶς σεύεσθαι καὶ ὁρμᾶν. τοῦτον ἡ ἀερώ‐ δης ἀναθυμίασις αὕτη πέμπει ἐπὶ τὰς γοργόνας ἤτοι τὴν θάλασσαν καὶ τὸ σύστημα τῶν ὑγρῶν γοργόνα λεγομένων διὰ τὴν ταύτης κατάπληξιν. γοργὸν γὰρ τὸ καταπληκτικόν.
65	πέμπει δὲ τοῦτον ἀνελεῖν τὴν Μέδουσαν, τὴν λεπτομερεστέ‐ ραν οὐσίαν, ὡς ἐξισουμένην αὐτῇ. καὶ γὰρ ἡ πᾶσα θάλασσα ἀεροειδής ἐστι, τὸ δὲ λεπτότερον αὐτῆς εἰς ἀέρα μεταβάλλει. ὁ γοῦν Περσεὺς ἤτοι ὁ ἥλιος οὕτω κινούμενος τῇ οὐρανίᾳ φορᾷ τὴν Σθενὼ μὲν καὶ τὴν Εὐρυάλειαν ἤτοι τὸ δυνατὸν
70	καὶ κατὰ μήκη πέλαγος τῆς θαλάσσης ἐκτεταμένον οὐκ ἀναιρεῖ ἤγουν οὐ μετατρέπει οὐδ’ ἀνιμᾶται ὡς ἀθάνατον ὡς μὴ μετατραπῆναι δυνάμενον, τὴν δὲ Μέδουσαν μόνην ὡς θνητὴν ἀναιρεῖ πλήττων τῷ ξίφει ἤτοι τὸ βασιλικώτατον καὶ τῇ ὀξείᾳ κινήσει λεπτὸν μεταποιεῖ καὶ ἀνιμᾶται. τῇ δὲ
75	καρατομίᾳ ἐκείνης ἐκ τοῦ τραχήλου ὁρμᾷ Χρυσάορ καὶ Πή‐ γασος· ἀνιμωμένου γὰρ τοῦ ἡλίου καὶ τοῦ ἀέρος τὸ κεφα‐ λαιῶδες, ὡς ἔφην, καὶ τὸ λεπτότερον καὶ ἀτμῶδες συμβαίνει τὸ βαρύτερον ἀναφερόμενον πάλιν κάτω πηγάζειν καὶ χέεσθαι, ὃ καὶ Πήγασον ὀνομάζουσι διὰ τὸ κατωφερές—κατωφερῆ γὰρ
80	τὰ ἄλογα—, τὸ δὲ λεπτομερέστερον εἰς τὸ αἰθεροειδέστερον καὶ ἔτι εἰς τὸ πυρῶδες μεταβάλλειν, ὅπερ καὶ Χρυσάορα κεκλή‐ κασι. τούτῳ οὖν τῷ ἐξ ὕδατος Πηγάσῳ ἀναφερομένῳ τῇ κινήσει τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῇ ἡλιακῇ ἀνιμήσει ἐποχουμένη συναναφέρεται ἡ Ἡμέρα· σφαιροειδὴς γάρ ἐστιν ὁ οὐρανὸς
85	καὶ κινεῖται ἀπὸ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμὰς συμπεριφέρων αὐτῷ
85	τὸν ἥλιον, οὗπερ ἡλίου περιδινηθέντος εἰς τὸ ὑπὸ γῆν ἡμι‐ σφαίριον γίνεται νύξ, ἀπὸ δὲ τοῦ ὑπὸ θάλασσαν καὶ γῆν εἰς τὸ ἄνω ἀναδραμόντος ἡμισφαίριον, ὅθεν καὶ τοὺς λεχθέν‐ τας πηγάσους ἀτμοὺς ἀνασπᾷ, ἡμέραν ἐργάζεται. οὕτως ἡμῖν
90	τοῖς Τζετζίοις δοκεῖ ἔχειν ταῦτα τὰ μυθουργήματα, τούτῳ τῷ Πηγάσῳ ὀχεῖσθαι τὴν Ἡμέραν, οὐ τῷ Βελλεροφόντου. κἀκεῖνος δὲ οὐκ ἦν ἵππος—οὐ γάρ ἐστιν ὅπου τις ἐπτερω‐ μένον ἵππον εὑρήσει—ἀλλὰ πλοίῳ ἐμβὰς οὗ πτερὰ τυγχά‐ νει τὰ λαίφη Πήγασος δὲ ἡ κλῆσις ὡς διὰ τῶν πηγαζόντων
95	ὑδάτων νηχομένῳ τὴν Χίμαιραν ἀναιρεῖ τὴν τρικέφαλον καὶ πυρίπνουν, ὅπερ ἀλληγορεῖται ῥητορικῶς· Χίμαιρα γὰρ ἦν γυνή, θυγάτηρ Ἀμισοδάρου περὶ τὸν τόπον Λυκίας τοπ‐ αρχοῦντος. αὕτη ἀδελφοὺς ἐσχήκει δύο Λέοντα καὶ Δρά‐ κοντα καὶ τὰς τῆς Λυκίας εἰσβολὰς κατέχοντες μετὰ καὶ τῶν
17 (100)	ὑπ’ αὐτοὺς ἀνῄρουν τοὺς παριόντας. διὰ γοῦν τὴν ὁμόνοιαν τρικέφαλον θηρίον τούτους ἐκάλεσαν, διὰ δὲ τὸ πολεμικὸν καὶ δραστήριον πυρίπνουν. τούτους γοῦν ὁ Βελλεροφόντης ἡττήσας μόλιβδον ἐμβάλλει τοῖς αὐτῶν στόμασι τουτέστι χα‐ λινὸν δουλείας. πρόσθεν δὲ ὁ Λέων ἐπολέμει, ἐκ τοῦ ὀπι‐
105	σθίου ὁ Δράκων καὶ κατὰ τὸ μέσον ἦν Χίμαιρα ὡς τούτων ἀσθενεστέρα. ἢ καὶ ἄλλως τὴν Χίμαιραν νοητέον, ὡς Ὅμη‐ ρος ὑπεμφαίνει μικρὸν τοὺς Σολύμους ἔθνος μάχιμον, οὓς εἰκάζει καὶ λέοντι διὰ τὸ κατὰ πρόσωπον γενναιοτάτως μά‐ χεσθαι, τὰς δὲ Ἀμαζόνας, ἃς εἰκάζει χιμαίρᾳ ἤτοι αἰγὶ διὰ
110	τὸ κρημνοβατεῖν αὐτὰς δίκην αἰγῶν καὶ ἐν κρημνοῖς κατοι‐ κεῖν, τὴν δὲ ἐνέδραν τῶν Λυκίων τὴν κατ’ αὐτοῦ, ἣν διὰ τὸ λαθραῖον ὄφιν ἐκάλεσε. Πηγάσου πτεροῖς· ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ὅτι ἐκ τοῦ ὑπὸ γῆν καὶ ὕδωρ ἡμισφαιρίου σὺν τῷ ἡλίῳ ἀνῆλθεν ἡ ἡμέρα ἐκ
115	τῶν μερῶν τοῦ ἑώου Ὠκεανοῦ Πηγάσου πτεροῖς εἶπεν. ἡ δὲ τοῦ Βελλεροφόντου οὐρανόθεν ἐκ τοῦ Πηγάσου ἀπο‐ σφαίρισις τοῦτό ἐστιν· ἐπαρθεὶς τοῖς ἀνδραγαθήμασιν, οἷς τῷ πλοίῳ ἐκείνῳ εἰργάσατο, ἐδόκει τις ἡμίθεος εἶναι καὶ ὑψηλότερα τοῦ αἰθέρος ἐφρόνει. ἀντιπνευσάσης δὲ τῆς εἱ‐
120	μαρμένης αὐτῷ, ἣν Ὅμηρος Δία φησίν, αἴφνης ὁ εὐτυχὴς
120	ἐκεῖνος ὁ τροπαιοῦχος δυστυχέστατος κατεφαίνετο· ἀποβαλὼν γὰρ τοὺς παῖδας καὶ ὥσπερ τυφλὸς γεγονὼς πενθῶν περὶ τὴν ἐρημίαν τῆς Λυκίας διῆγεν ἥτις Ἀλήιον ἀπὸ τῆς ἐκείνου ἄλης καὶ πλάνης ἐκλήθη. ἢ καὶ τὰς φρένας ἀποβαλὼν καὶ
125	τὸν νοῦν τυφλωθεὶς οὕτω διῆγε πλανώμενος· κατὰ γὰρ Ἐπί‐ χαρμον νοῦς ὁρᾷ, νοῦς ἀκούει, τὰ δ’ ἄλλα τυφλά.
18	Τιθωνὸν ἐν κοίτῃσι· κατὰ τὸ μυθικὸν καὶ τὴν ἱστορίαν ὁ Τιθωνὸς ἀδελφὸς ἦν Πριάμου ἀμφιμήτριος·
3a	Τιθωνὸν· ἀπὸ Ῥοιοῦς τῆς
4a	Σκαμάνδρου θυγατρός ἐστιν
5a	ὁ Τιθωνός, ὁ δὲ Πρίαμος
6a	ἀπὸ Λευκίππης. s	Column end
3b	ὁ μὲν γὰρ Πρίαμος ἦν Λευκίπ‐
4b	πης, ὁ δὲ Τιθωνὸς Ῥοιοῦς ἢ
5b	Στρυμοῦς τῆς Σκαμάνδρου
6b	θυγατρὸς υἱός,	Column end
7	ἀμφότεροι δὲ πατρὸς Λαομέδοντος. φασὶ γοῦν ὅτι τὸν Τιθωνὸν τοῦτον σύνευνον ἔσχεν ἡ Ἡμέρα, ἐξ οὗ γεννᾷ Μέμνονα καὶ Ἠμαθίωνα. ἀθάνατον δὲ τὸν Τιθωνὸν ποιή‐
10	σασα ἐπελάθετο ποιῆσαι καὶ ἀγήρω. γηράσαντα δὲ το‐ σοῦτον ὡς ἐν ταλάρῳ καὶ λίκνῳ αὐτὸν περιστρεφόμενον δί‐ κην βρεφυλλίου καθεύδειν εἰς τέττιγα μετέβαλεν. καὶ διὰ τοῦτο γοῦν φησι καὶ οὗτος ἐν τῇ κοίτῃ καταλεῖψαι αὐτὸν τὴν Ἡμέραν. καὶ ταῦτα μὲν μυθικωτέρως λέλεκται, ῥητορι‐
15	κῶς δὲ πρότερον ἀλληγορητέον· ὁ Τιθωνὸς οὗτος περὶ τὴν ἡμέραν καὶ τὰ ἑῶα ἐπιγαμβρεύσας παῖδας ἔσχε τοὺς προρ‐ ρηθέντας, πολυχρονιώτατος δὲ τοσοῦτον ἐγένετο ὡς ὑπὸ γή‐ ρως τοῦτον τρύχεσθαι ταλάρῳ καθήμενον. ἐμυθεύσαντο γοῦν ὅτι ἡ Ἡμέρα τουτέστιν ἡ εὐκρασία τῶν ἑώων μερῶν καὶ
20	σύνευνον τοῦτον ἔσχε καὶ ἀθάνατον ἐποίησεν ἢ ἡ Ἡμέρα καὶ τὸ φῶς τοῦτον ἠγάπησε, διὰ τὸ ὑπέργηρον αὐτὸν, ὡς ἔφην, γεγονέναι. ὅθεν καὶ εἰς τέττιγά φασιν αὐτὸν μεταβληθῆναι. οἱ γὰρ τέττιγες ὥσπερ οἱ ὄφεις γεγηρακότες ἀποβάλλουσι τὸ γῆρας †T. καὶ ταῦτα μὲν ἠλληγορήθη ῥητορικῶς· φυσικῶς
25	δὲ ἤδη λεκτέον· Ἠὼς τὸ πρωινὸν κατάστημα Τιθωνὸς δὲ τὸ τῆς ἡμέρας κατάστημα, ὅτε τιθέασι τὰ ὤνια καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα χωροῦσιν οἱ ἐργαζόμενοι. ὅθεν καὶ Ἡμέρας ἀνήρ, ὅτι τὰ ἀν‐ δρώδη καὶ ἐργατικὰ ἐν αὐτῇ γίνονται, οὐχ ὥσπερ ἐν τῇ νυκτὶ
25	τὰ θηλυπρεπῆ καὶ ἀνέσιμα. οὕτω μὲν, ὡς ἔφην, Τιθωνός
30	ἐστιν ἡ ἡμέρα, μᾶλλον δὲ ἐκεῖνο τὸ τῆς ἡμέρας κατάστημα, ὁπότε τὰ ὤνια προτίθενται καὶ αἱ ἀγοραὶ ἵστανται. οὗτος δὲ μυθικῶς εἶπε Τιθωνὸν Πριάμου καλῶν αὐτὸν ἀδελφὸν ἱστο‐ ρίαις καὶ μύθοις μόνοις θέλγειν τοὺς νέους βουλόμενος. κοίτῃσι κοίταις· ἰωνικῶς δὲ ἐτράπη τὸ α εἰς η καὶ
35	μένει τὸ προσγεγραμμένον. Κέρνης· Κέρνη νῆσος Ὠκεανῖτις, ὁπόθεν ὁ ἥλιος δοκεῖ ἀνατέλλειν. T Κέρνη νῆσός ἐστι περὶ τὸν Ὠκεανὸν κατὰ ἀνατολὴν ἄκραν, ᾗ καθεύδει ὁ Τιθωνὸς μετὰ τῆς Ἠοῦς· ὑποκάτω δὲ τὸ Φήγιον, οὗ τὸν Πήγασον ἵππον ἐποχεῖται ἡ
40	Ἡμέρα μέλλουσα διέρχεσθαι κατὰ τὴν γῆν. πτερωτὸν δὲ τοῦ‐ τον τὸν ἵππον παρίστησιν ὁ ποιητής (Hes. Θ 284).
19	τὸ ἀμφιμήτριον ἐρρέθη. T
20 (1b)	οὖσα τὰ σχοινία παρὰ τὸ
2b	οἴω τὸ κομίζω οἶσα καὶ τροπῇ
3b	τοῦ διχρόνου εἰς δίχρονον καὶ
4b	ἰωνικῶς οὖσα. T ἢ τὰ ἀπὸ
5b	οἰσύας φυτοῦ ἤτοι λύγου· πρό‐
6b	τερον γὰρ ἀπὸ λύγου σχοίνους
7b	ἐποίουν πρὸ εὑρέσεως τῆς κα‐
8b	νάβης. s4?
9b	γρώνης κοίλης πέτρας ἐκ
10b	τοῦ γρῶ τὸ ξέω καὶ τὸ σείω s4
11b	ἢ ἐκ τοῦ τρῶ τὸ τρυπῶ τρώ‐
12b	νης καὶ γρώνης.	Column end
1a	οὖσα τὰ σχοινία οἷς
2a	φέρεται ἡ ναῦς οἱονεὶ οἶσά
3a	τινα ὄντα παρὰ τὸν οἴσω μέλ‐
4a	λοντα δηλοῦντα τὸ κομίσω.
5a	×Eg (EG 44235 EM 64243 EO
6a	12315) οἴσυια γάρ ἐστιν. s2
7a	γρώνη ἡ κοίλη καὶ βεβρω‐
8a	μένη ἤτοι ἡ τετρημένη πέ‐
9a	τρα ×Eg (EG 13013 EM 24151
10a	EO 4410) ἡ γρώνη τετρυπη‐
11a	μένη οὖσα πέτρα καὶ ὡς οἱ πα‐	Column end
14	λαιοί φασι, τρώνη τις. Eust. Od. I 21030 (cf. cod. V EM l. l.) παρὰ
15	τὸ τρῶ τὸ τρυπῶ ἢ παρὰ τὸ γρῶ τὸ ἐσθίω. ×ib. II 3911 χερμάδος πέτρας. s6 καὶ γρώνη καὶ χερμὰς πέτρα, ἐν ᾗ τὰ σχοινία τοῦ πλοίου δέδενται πρὸς τὸν αἰγιαλόν. s4s5s6 χερ‐ μὰς κυρίως ἡ μικρὰ πέτρα, ἣν δύναταί τις τῇ χειρὶ μάσασθαι
15	καὶ ἐπιλαβέσθαι, νῦν δὲ καταχρηστικῶς τὴν παραθαλασσίαν
20	μεγάλην πέτραν ἐκάλεσε τοῦ λιμένος, πρὸς ἣν ἀποδέουσι τοὺς τῶν ὁλκάδων σχοίνους. T εὐγάληνα τὰ γαληνιᾶν ποιοῦντα τὴν ναῦν κλυδωνιζομένην, ὁπότε δεθῇ καὶ στη‐ ριχθῇ ταῖς ἀγκύραις. T
21	ναῦται λίαζον· οἱ ναῦται, φησὶ, τὰ σχοινία τὰ παρέχοντα γαλήνην ἀπὸ τῆς τετρυπημένης πέτρας ἔλυον. s6 λίαζον ἔλυον τροπῇ τοῦ διχρόνου εἰς δίχρονον ὡς τὸ βύβλος βίβλος Ἀφροδύτη Ἀφροδίτη τετράδυον τετρά‐
5	διον καὶ τὰ ὅμοια. κἀπὸ γῆς ἐσχάζοσαν ἀντὶ τοῦ ἀπέλυον· ταῦτα δὲ Καλχηδονίων ἰδιώματά εἰσιν. Choerob. sch. II 6430 H. εὐβοϊκὴ ἡ λέξις s2 int. lin. Coisl. 345. ἀπὸ γῆς ἐσχάζοσαν ἀπὸ γῆς ἀνέσπασαν τὰς ἀγκύρας· ὅτε γὰρ μέλλουσι πλεῖν, ἀπὸ γῆς ἀνασπῶσι ταύτας· τὸ δὲ ἐσχά‐
10	ζοσαν λέγεται ἀπὸ τοῦ σχάζω τὸ ἀνοίγω καὶ τὸ κόπτω τὸ τὴν διέχειαν ποιοῦν. ἔστι δὲ χαλκιδαϊκὸν ἤτοι ἀττικῆς T διαλέκτου.
22	ὕσπληγξ δὲ καὶ ὑστριχὶς κυρίως μάστιξ ἦν ἐκ χοι‐ ρείων τριχῶν συμπεπλεγμένη, καταχρηστικῶς δὲ καὶ πᾶσα μάστιξ καὶ τὸ βούκεντρον· νῦν δὲ τὰς ἀγκύρας οὗτος λέ‐ γει. s4 τὰ σίδηρα s2 παρὰ δὲ Λυκόφρονι ὕσπληξ λέγεται
5	τὸ σίδηρον τῆς νεώς. ×V EM 78457 τῆς ἀφετηρίας. s2 αἱ δὲ παρθενοκτόνον μέχρι τοῦ αἱ Φαλακραῖαι κό‐ ραι συντάσσεται οὕτω κατὰ τὴν τάξιν τοῦ α καὶ τοῦ β καὶ τῶν λοιπῶν στοιχείων. T τὴν περὶ τὸν Ἑλλήσποντον θάλασ‐ σαν λέγει. περὶ τῆς Ἕλλης μυθεύονται ὅτι παρθένοι αὐτῇ
10	θύονται. s2 παρθενοκτόνον· Ἀθάμας ὁ Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος παῖς, βασιλεὺς δὲ Θηβῶν γήμας Ἰνὼ τὴν Κάδμου παῖδας ἔσχε δύο Κλέαρχον τὸν παρά τισι Λέαρχον καὶ Παλαί‐ μονα τὸν καὶ Μελικέρτην. κατὰ Ἥρας δὲ πρόσταγμα
15	ἀποπεμψάμενος τὴν Ἰνὼ καὶ ἐπιγήμας Νεφέλην ἔσχεν ἐξ αὐ‐ τῆς παῖδας δύο Ἕλλην τε καὶ Φρύξον. μιγνύμενον δὲ αὐτὸν
15	λάθρα τῇ Ἰνοῖ κατοπτεύσασα ἡ Νεφέλη ᾤχετο. πάλιν δὲ τῆς οἰκίας ἐπικρατήσασα ἡ Ἰνὼ ἐπεβούλευσε τοῖς τῆς Νεφέλης παισίν, εὑροῦσα δέ τινα μηχανὴν ἔφρυγε τὸν πυρὸν διὰ τὸ
20	μὴ ἀναφύεσθαι. καὶ δὴ πολλῆς οὔσης ἀκαρπίας ἐν τῇ χώρᾳ ἔπεμψαν οἱ Ἀθηναῖοι †T θεοπρόπους εἰς Πυθώ, ἡ δὲ Ἰνὼ ὑπέθετο τοῖς μάντεσι τοιοῦτόν τινα χρησμὸν κατὰ Φρύξου λέγειν Ἀθάμαντι ὡς διὰ τοῦτον σῖτον μὴ φύεσθαι μηδὲ τὰ λοιπὰ τῶν σπορίμων, ὅτι τῶν τῆς Νεφέλης παίδων χρεία
25	τοῖς θεοῖς ἕνα τυθῆναι. πυθόμενος οὖν παρὰ τῶν θεοπρό‐ πων ὁ Ἀθάμας τὸ λόγιον καὶ ἀναγκασθεὶς μεταπέμπεται ἐκ τῶν ἀγρῶν τὸν Φρύξον σφαγιάσαι βουλόμενος, προφάσεως δὲ χάριν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἄγειν ὅτι κάλλιστον πρόβατον ἐν τοῖς θρέμμασιν εἰς ἱερουργίαν ὑπάρχον. μυθολογεῖται δὲ ὅτι
30	παραγενομένῳ τῷ Φρύξῳ μετὰ τῆς ἀδελφῆς κατά τινος δαί‐ μονος ἐπιφάνειαν ἀνθρωπίνῃ φωνῇ λαλῆσαι τὸν κριὸν καὶ πᾶσαν αὐτῷ τὴν ἐπιβουλὴν ἀναγγεῖλαι κελεῦσαί τε αὐτὸν μετὰ τῆς ἀδελφῆς περικαθίσαι τὰ νῶτα, ὅπως τὸν ἐπικείμενον κίνδυνον ἐκφυγεῖν δυνηθῶσιν. ἕτεροι δὲ λέγουσιν ὅτι Νεφέλη
35	καὶ τὸν Φρύξον καὶ τὴν Ἕλλην ἁρπάζει καὶ παρ’ Ἑρμοῦ λα‐ βοῦσα χρυσόμαλλον κριὸν ἔδωκεν, ὑφ’ οὗ φερομένων διὰ τοῦ ἀέρος μετὰ πολλῆς τῆς βίας συνέβη τὴν Ἕλλην μὴ δυναμέ‐ νην ἀντέχειν εἰς τὸ ὑποκείμενον κατα πεσεῖν πέλαγος καὶ ἀποπνιγῆναι, προςαγορευθῆναι δὲ τοῦτο ἀπὸ ταύτης Ἑλλήσ‐
40	ποντον· ὅθεν καὶ παρθενοκτόνον Θέτιν τὴν θάλασ‐ σαν οὗτος ἐκάλεσε. Φρύξος δὲ ἦλθεν εἰς Κόλχους καὶ θύει ἐκεῖ Φυξίῳ Διὶ τὸν κριόν. τὸ δὲ δέρος Αἰήτης ἐν Ἄρεος ἄλσει καθήλωσε περὶ δρῦν. Φρύξος δὲ ἑλὼν Χαλκιόπην τὴν Αἰήτου γεννᾷ Ἄργον, Μελίαν, Κάτιν, Φρόντιν, Σῶρον καὶ
45	Ἕλλην T. ὕστερον δὲ Ἀθάμας μήνιδι Ἥρας ὅτι τὸν Διόνυ‐ σον ὡς κόρην ἀνέτρεφε λαβὼν παρ’ Ἑρμοῦ καὶ τῶν ἐξ Ἰνοῦς ἐστέρητο παίδων· αὐτὸς γὰρ μανεὶς Λέαρχον τοξεύει, Ἰνὼ δὲ σὺν Παλαίμονι τῷ καὶ Μελικέρτῃ ἥλατο εἰς τὴν θάλασσαν, Ἀθάμας δ’ ἐκπεσὼν Βοιωτίας χρησμὸν ἔλαβεν ἐκεῖ κατοι‐
22 (50)	κεῖν, ὅπου ζώοις ἀγρίοις ξενισθῇ. λύκοι δὲ περὶ τὴν ἀπ’
22 (50)	αὐτοῦ κληθεῖσαν Ἀθαμαντίαν ἰδόντες αὐτὸν ἔφυγον κατα‐ λιπόντες τὰ κρέα τὰ τῶν προβάτων, ἅπερ κατήσθιον. ἐκεῖ δὲ γήμας Θεμιστὼ τὴν Ὑψέως γεννᾷ Λεύκωνα, Ἔρυθρον, Σχοι‐ νέα, Τίτωνα. καὶ τὰ μὲν λοιπὰ πάντα τῆς ἱστορίας ἀλη‐
55	θεύουσι, τὰ δὲ περὶ τοῦ κριοῦ μεμυθολόγηται· ὁ γὰρ Κριὸς ἄνθρωπος ὢν φίλος τῇ Ἕλλῃ καὶ τῷ Φρύξῳ γνοὺς τὴν ἐπι‐ βουλὴν τὴν κατ’ αὐτῶν ἐμβὰς εἰς πλοῖον μετὰ τούτων ἐφέ‐ ρετο. καὶ ἡ μὲν Ἕλλη περὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἢ νόσῳ ἢ πε‐ σοῦσα τοῦ πλοίου τελευτᾷ, οὗτοι δὲ ἀφίκοντο παρὰ
60	Κόλχους καὶ χρυσώσαντες κριοῦ δέρμα τὸν κριὸν θύουσι τῷ Διί, τὸ δὲ δέρμα ἄνθρωπός τις Δράκων ἐφύλαττεν. Θέτις ἡ θάλασσα, ὅτι εὐθεσίας αἰτία· συναχθέντος γὰρ κατ’ ἀρχὰς τοῦ ὕδατος ἐφάνη ἡ ξηρὰ καὶ γέγονε τοῦ παντὸς εὐκοσμία. T
23	ἴουλος σκώληξ πολύπους μικρὸς περὶ τοίχους ἀνερ‐ χόμενος, ᾧ παρεικάζει τὰς Ἀλεξάνδρου ναῦς διὰ τὰς κώπας. s4 ἐγὼ δὲ μίαν λέγω ναῦν Ἀλεξάνδρου καὶ βαρβαρικὸν πλοιάριον ἕν (97): ρʹ στρατιώτας ἔχων ἔπλευσεν εἰς Ἑλλάδα. ἴουλος
5	δὲ σημαίνει δʹ, τὸν σκώληκα τοῦτον, τὴν ἐξάνθησιν τῶν γε‐ νείων, τὴν συστροφὴν τῶν τριχῶν καὶ τὸν ὕμνον, ὥς φησιν Ἐρατοσθένης ἐν Ἑρμῇ ἡ χερνῆτις ἔριθος ἐφ’ ὑψηλοῦ πυλεῶνος δανδαῖτις στείχουσα καλὰς ἤειδεν ἰού‐ λους.
10a	ἴουλος τὸ πολύπουν ζῶον
11a	ὅθεν ἀπὸ μεταφορᾶς καὶ αἱ
12a	πολύκωποι νῆες ἰουλόπεζοι
13a	ἀπ’ αὐτοῦ κέκληνται. ×Eg (EM
14a	47229 EG 29013)	Column end
10b	ἢ ἴουλος ζῶόν ἐστι θαλάσ‐
11b	σιον †T πολύπουν, ἐξ αὐτοῦ δὲ
12b	αἱ νῆες ἰουλόπεζοι λέγονται.	Column end
15	πέζα ὁ πούς παρὰ τὸ πέδον, τοῦτο δὲ παρὰ τὸ ἕζω τὸ κάθημαι. πόδες οὖν τῆς νηὸς κυρίως οἱ οἴακες ἢ καὶ αἱ κῶπαι. εὐῶπες εὐόφθαλμοι διὰ τὰς ὀπάς, ὅθεν ἐν τῷ πλεῖν κινοῦσι τὰς κώπας. σπάθαις κώπαις.
24	πελαργοχρῶτες αἱ νῆες διὰ τὸ λευκαίνεσθαι κηρῷ. s λευκόχροοι διὰ τὰ λαίφη. T Φαλακραῖαι ss4 δὲ ἀντὶ τοῦ s Ἰδαῖαι. ss4 ὁ δὲ περὶ τὴν Φαλάκραν τόπος ψιλὸς καὶ
24	ἄδενδρος, διὸ καὶ ταύτην ἔσχε τὴν προσηγορίαν. s ? Φαλά‐
5	κραι ἄκρα τῆς Ἴδης, ἥτις οὐκ ἔχει ζῶν φυτὸν διὰ τὴν χιόνα καὶ τὸν κρύσταλλον, ἀλλ’ ἐψίλωται. καὶ πάντα δὲ τὰ ἐψιλω‐ μένα ὄρη ἐλέγετο Φαλάκραι. ×Λ. Steph. (1170. 24).
8a	ἄλλως. ὄρος Τροίας, ἐπειδή‐
9a	περ ἐκεῖθεν ἐποίησεν ὁ Πάρις
10a	τὰς ναῦς καὶ ὡς φαλακρὸν
11a	ἐποίησε τὸν τόπον. s	Column end
8b	τινὲς δὲ ἐκεῖθεν ἤγουν ἐκ τῆς
9b	Φαλάκρας λέγουσι τμηθῆναι
10b	τὰ ξύλα τὰ εἰς τὴν ναυπηγίαν
11b	τῶν Ἀλεξάνδρου πλοίων, ἔκ‐	Column end
12	τοτε δὲ τοῦτο τὸ ὄρος ψιλωθὲν Φαλάκραν ὀνομασθῆναι διὰ τὸ φαλακρωθῆναι αὐτὸ παρὰ Φερέκλου εἰς τὴν τῶν νεῶν κατασκευήν. κόρας δὲ Φαλακραίας εἶπε τὰ πλοῖα ὡς ἐκ
15	τῶν τῆς Φαλάκρας ξύλων ναυπηγηθέντα.
16a	ἰστέον δὲ καὶ τόδε ὅτι ἡ Ἴδη
17a	τὸ ὄρος τρία ἀκρωτήρια ἔχει,
18a	τὸ Λεκτόν, τὸ Γάργαρον καὶ
19a	τὴν Φαλάκραν, ἀφ’ ἧς καὶ αἱ
20a	νῆες τοῦ Ἀλεξάνδρου κατε‐
21a	σκευάσθησαν. s3	Column end
16b	Ἰδαῖαι ἀπὸ τοῦ περιέχοντος.
17b	τέσσαρα γὰρ ἀκρωτήρια Ἴδης
18b	Φαλάκρα, Λεκτόν, Γάργαρον
19b	Πέργαμον.	Column end
25	Καλύδναι νῆσοι καὶ ὄρη τῆς Τροίας ἀπό τινος Καλυδνοῦ. s4 πτίλα τὰ ἄρμενα, παρὰ τὸ τίλλω EG 48550 EM 69433 λευκὰ πτίλα τὰς κώπας, ὅτι ὑπ’ αὐτῶν λευκαίνεται τὸ
5	ὕδωρ πληττόμενον πτίλα δὲ τὰ πτερὰ παρὰ τὸ ἐν τῷ πέτεσθαι T? τίλλειν καὶ κόπτειν τὸν ἀέρα.
26	τὰ ἄκρα τῆς νηός, τὰ ἀκροστόλια s2 cf. PS 295 ἄφλα‐ στα ἀσύνδετον ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ‘καὶ ἄφλαστα‘. ἄφλαστα δὲ λέγονται αἱ πρύμναι παρὰ τὸ εὔφλαστα καὶ εὔκαυστα εἶναι ἢ παρὰ τὸ ἄφλαστα κατ’ εὐφημισμὸν καὶ ἄκαυστα, ὅτι
5	αἱ πρύμναι τῶν πλοίων τῶν βασιλικῶν καὶ τῶν στρατιωτικῶν θεοὺς γεγραμμένους εἶχον, ἃ δι’ εὐσέβειαν οὐκ ἄν τις ἔκαυσε.
5	τὰ δὲ τῶν λοιπῶν πλοίων ἄφλαστά τις εἴποι οἱονεὶ εὔφλαστα καὶ εὔκαυστα· εἰ γάρ τις πῦρ αὐτοῖς ἐπιβάλλει, συντόμως καυθήσεται διὰ τὸ εἶναι πεπισσωμένα. s4
10a	φώσσων τὸ ἱστίον τῆς νεὼς
11a	πεφυσημένον ×Eg (EM 80423)	Column end
10b	φώσσωνας τὰ λαίφη, τὰ ἅρ‐	Column end
11b	μενα παρὰ τὸ φῶ τὸ λαμ‐	Column end
12	πρύνω· λευκὰ γάρ. T ἢ παρὰ τὸ φυσᾶσθαι ὑπ’ ἀνέμου φύσ‐ σωνες καὶ φώσσωνες ἢ παρὰ τὸ φέρειν τοὺς ὤσοντας ἤτοι τοὺς ἀνέμους. ὠργυιωμένους ἐκτεταμένους ἡπλωμέ‐
15	νους ἢ ἀπὸ τῆς ὀργυιᾶς ἤτοι τῆς ἐκτάσεως τῶν χειρῶν ἢ ἀπὸ τοῦ ὀργῶ τὸ ὁρμῶ. ὀργᾶν δὲ τὸ ἐκ γῆς συντόμως ὀρούειν τι τῶν φυτῶν ἢ τῶν βοτανῶν. ὠργυιωμένους καὶ μετὰ προσγραφῆς καὶ δίχα προσγραφῆς τοῦ ι δεῖ γράφειν· τὰ γὰρ διὰ τοῦ υια θηλυκὰ τῷ ι παραλήγεται, μυῖα, ἅρπυια, μη‐
20	τρυιά, τὸ δὲ ἀγυιά καὶ ὀργυιά διφορεῖται.
27	ἀπαρκτίαις ταῖς ἀπὸ τῆς ἄρκτου πνεούσαις. ×Eg (× EM 11820) s4 οὗτος γὰρ τοῖς πλέουσιν ἀπὸ Τροίας εἰς Ἑλλάδα φορός s2s4 ἐστιν s2 καὶ οὔριος ὁ ἀπαρκτίας βορρᾶς T: αὐτὴ γὰρ βορινή. s2
28	ἡ δ’ ἔνθεον σχάσασα· αὕτη ἀνοίξασα τὸ μανιῶδες στόμα αὐτῆς καὶ μαντικόν. δοκεῖ γὰρ 〈ὁ〉 αὐτὸς Διονύσῳ εἶναι ὁ Ἀπόλλων, διὸ καὶ τοῖς νικήσασι τρίπους ἐδίδοτο. s3 τὸ ὑπὸ θεοῦ κινούμενον μαντικόν. marg. s3 πρηστῆρος
5	αἴθωνος καυστικοῦ ὀξέος. ἔνθεον θεῖον μαντικὸν τὸ θεῖον ἀγορεῦον φωνὰς σχάσασα ἀνοίξασα βακχεῖον τὸ δίκην τῶν Διονύσου βακχῶν ξένα φθεγγόμενον. ἐτυμο‐ λογεῖται δὲ παρὰ τὸ ἐκχέειν τὴν βοήν.
29 (1a)	Ἄτης ἀπ’ ἄκρων·
2a	Ἄτης λόφος ἐκαλεῖτο πρότε‐
3a	ρον ἡ Ἴλιος. ss3	Column end
1b	Ἄτης λόφον καὶ βουπλα‐	Column end
2b	νόκτιστον τὴν Τροίαν λέγει.	Column end
4	Ἠλέκτρας γὰρ τῆς Ἄτλαντος καὶ Διὸς Ἰασίων καὶ Δάρδα‐
5	νος. καὶ Ἰασίων μὲν ἐρασθεὶς Δημήτρας κεραυνοῦται, Δάρ‐ δανος δὲ κατακλυσμοῦ γεγονότος ἐκ Σαμοθράκης εἰς τὴν ἀντιπέραν γῆν περαιοῦται βασιλεύοντος τότε τῶν Τρωικῶν μερῶν Τεύκρου τοῦ Σκαμάνδρου καὶ Ἰδαίας νύμφης οὗ τὴν
5	ἀδελφὴν †T Βάτειαν λαβὼν Δάρδανος, κἂν ὁ Λυκόφρων Ἀρί‐
10	σβην λέγει (1306), γεννᾷ Ἶλον καὶ Ἐριχθόνιον, ὧν Ἶλος ἄπαις τελευτᾷ, Ἐριχθόνιος δὲ ἐξ Ἀστυόχης τῆς Σιμόεντος γεννᾷ Τρῶα. Τρωὸς καὶ Καλλιρρόης τῆς Σκαμάνδρου Ἶλος καὶ ἕτε‐ ροι. ὃς Ἶλος
14a	φησὶ δὲ περὶ τούτου τοῦ τό‐
15a	που Ἑλλάνικος ἐν αʹ Τρωικῶν
16a	ὅτι μαντευομένῳ ἐν Πριήπῳ τῆς
17a	Φρυγίας τῷ Ἴλῳ ἔχρησεν ss3	Column end
18	ὁ Πριηπηναῖος Ἀπόλλων μὴ κτίζειν τὸν λόφον ss3s4 τοῦτον· Ἄτης γὰρ αὐτὸν ἔφη εἶναι. διὸ καὶ Δάρδανος αὐτὸν 〈οὐκ〉
20	ἔκτισεν, ἀλλὰ τὴν ὑπὸ τὴν Ἴδαν Δαρδανίαν ss4
21a	καλουμένην. ἐκαλεῖτο δὲ τὸ
22a	πρότερον †Σκάμανδρος οὗτος
23a	ὁ λόφος. s	Column end
13b	ὃς Ἶλος
14b	εἰς Φρυγίαν
15b	ἐλθὼν ἐν Πριήπῳ ἐμαντεύ‐
16b	σατο. ἔχρησε δὲ αὐτῷ	Column end
18	ὁ Πριηπηναῖος Ἀπόλλων μὴ κτίζειν τὸν λόφον ss3s4 τοῦτον· Ἄτης γὰρ αὐτὸν ἔφη εἶναι. διὸ καὶ Δάρδανος αὐτὸν 〈οὐκ〉
20	ἔκτισεν, ἀλλὰ τὴν ὑπὸ τὴν Ἴδαν Δαρδανίαν ss4
21b	πρότερον Σκαμάνδρου λόφον
22b	καλουμένην.	Column end
24	ἐν Φρυγίᾳ γοῦν ἀγῶνα ὑπὸ τοῦ βασιλέως τεθειμένον εὑρὼν
25	νικᾷ πάλην καὶ λαβὼν ἐκ τοῦ βασιλέως νʹ κόρας καὶ νʹ κού‐ ρους ἐκ χρησμοῦ εἵπετο βοῒ πλανηθείσῃ ἐκ Μυσίας ἥτις ἀφικομένη ἐπὶ τὸν λεγόμενον τῆς Φρυγίας †Ἀκτῆς τόπον κατεκλίνετο, ἔνθα πόλιν κτίσας ὁ Ἶλος Ἴλιον ἐκάλεσε.
29a	βουπλανοκτίστων· Λήσσης ὁ Λαμψακηνός φησιν ὅτι
30a	Ἴλου εἰς τὴν Μυσίαν νέμοντος βοῦς ss3s4
34a	μία ἀποσκιρτήσασα ἔφυγε, τὸν
35a	δὲ διώκοντα ἐλθεῖν εἰς τὴν
36a	Ἴλιον. ss3	Column end
29b	βουπλανοκτίστων· Λήσσης ὁ Λαμψακηνός φησιν ὅτι
30b	Ἴλου εἰς τὴν Μυσίαν νέμοντος βοῦς ss3s4
31b	ἔχρησεν αὐτῷ Ἀπόλλων ἐκεῖ
32b	κτίζειν πόλιν, ἔνθα ἂν ἴδῃ μίαν
33b	τῶν βοῶν αὐτοῦ πεσοῦσαν. μία
34b	οὖν τῶν βοῶν αὐτοῦ ἀποσκιρ‐
35b	τήσασα τῆς ἀγέλης ... ταύτην
36b	ἐδίωκεν, ἡ δὲ ὀκλάσασα κατέ‐
37b	πεσεν ἔνθα νῦν ἐστιν ἡ Ἴλιος.	Column end
38	ὁ δὲ Ἶλος τοῦ χρησμοῦ μνησθεὶς ἐκεῖ πόλιν ἔκτισε καὶ ἀφ’ ἑαυτοῦ Ἴλιον ἐκάλεσε. ἄλλως. φασὶν ὅτι Ἴλῳ μαντευομένῳ,
40	ποῦ ἄρα κτίσει πόλιν, ἀνεῖλεν αὐτῷ ὁ θεὸς εὑρήσειν τινὰ βοῦν πλανωμένον καὶ ὅπου ἂν κατακλιθῇ, ἐκεῖσε κτίσαι πόλιν. s3
42a	〈ἐκ δὲ〉 τῆς βοὸς πλάνης βου‐
43a	πλανόκτιστον εἶπε τὸν τό‐
44a	πον. s3	Column end
42b	βουπλανόκτιστος δὲ λέγεται
43b	διὰ τὴν πλανηθεῖσαν *ἣν εἴ‐
44b	πομεν* βοῦν.
45	ἄκρων λόφων τῶν ὑψηλῶν· ἐν γὰρ ἐκείνοις τοῖς μέρεσιν ἦν ὁ πύργος τῆς Κασάνδρας. s4
30	παρὰ τὸ ἀλέξειν τοὺς ἄνδρας· παρθένος γὰρ ἦν. s2
31	πρὸς τὴν πόλιν ταῦτα λέγει. s2 αἲ αἲ ἐπίρρημα θρηνητικόν, ὃ πάντες οἱ νῦν βαρύνουσι, Στέφανος δὲ καὶ Μελάμπους περισπᾶν ἀξιοῦσι λέγοντες του‐ τονὶ τὸν κανόνα· τὰ εἰς αι δίφθογγον λήγοντα ἐπιρρήματα,
5	ἂν ἐπὶ τέλους ἔχωσι τὸν τόνον, περισπῶνται, ἰαταταῖ, παπαῖ, αἶ καὶ τὰ ὅμοια πλὴν τοῦ βαβαί καὶ τοῦ ναί ἐγὼ δέ φημι καὶ τοῦ αἴ. θηλαμών ἡ τροφός EM 45026. EG 26111. 31 θηλαμὼν τροφὲ ἐκ τοῦ θηλὴ θηλαμών. τροφὸν δὲ αὐτὴν τὴν Τροίαν λέγει.
32	πρόσθε· σημείωσαι ἐκ τούτου ὅτι καὶ τὰ εἰς θε ἐπιρρήματα φωνήεντος ἐπιφερομένου τὸ ν ἐφέλκουσι, συμ‐ φώνου δὲ οὐκέτι. T ταῖς δάδαις λαμπάσι ἢ ναυσὶ πολε‐ μηφόροις. s2 πεύκῃσιν πεύκαις ἰωνικῶς τροπῇ τοῦ α τῆς αι
5	διφθόγγου εἰς η μένοντος καὶ τοῦ ι προσγεγραμμένου. πεύκη δέ ἐστι ξύλον πρὸς πλοίων κατασκευὴν ἐπιτήδειον. ἀπὸ δὲ τοῦ ποιοῦντος τὸ ποιηθὲν εἶπεν ἢ ἀπὸ τοῦ περιέχοντος τὸ περιεχόμενον. οὐλαμηφόροις ταῖς ὀλεθρίαις ἢ οὐλα‐ μὸν καὶ πόλεμον φερούσαις. ἄλλως. οὐλαμὸς λέγεται κυρίως
10	μέτρον τι καὶ ποσότης ἀνδρῶν ἱππέων. σημείωσαι δὲ ὅτι εʹ τάξεις εἰσὶν ἐπὶ τῶν ἱπποῶν χοτῶν φάλαγξ, στίξ, πύρ‐ γος, λόχος καὶ οὐλαμός. καὶ ἡ μὲν φάλαγξ συνίσταται ἀπὸ ἱππέων τξʹ, ἡ στὶξ ἀπὸ φʹ, ὁ πύργος ἀπὸ ρʹ ὁ λόχος ἀπὸ νʹ καὶ οὐλαμὸς ἀπὸ μʹ.
33	τριεσπέρου λέοντος· *λέοντα μὲν καλεῖ τὸν Ἡρα‐ κλέα διὰ τὸ ἀνδρεῖον ἢ διὰ τὴν λεοντήν, τριέσπερον δέ, ὅτι ss3s4s6
4a	φασὶ τὸν Δία τῇ τοῦ Ἀμφι‐
5a	τρύωνος ἀπουσίᾳ ἐπὶ τοὺς Τη‐
6a	λεβόας τρεῖς νύκτας συνάψαι
7a	παρακοιμώμενον τῇ Ἀλκμήνῃ
8a	καὶ οὕτω σπεῖραι τοῦτον. ss3	Column end
4b	ὅτε* Ἀμφιτρύων ἐπὶ Τηλεβόας
5b	ἐστράτευσεν ἐκδικῆσαι θέλων
6b	τὸν φόνον τῶν ἀδελφῶν Ἀλκ‐
7b	μήνης καὶ τοῦ ταύτης πα‐
8b	τρὸς Ζεὺς τρεῖς νύκτας εἰς	Column end \|\| Page end
9	μίαν συνάψας συνεκάθευδε τῇ Ἀλκμήνῃ. κατὰ δὲ τὴν αὐτὴν
10	ἑσπέραν καὶ Ἀμφιτρύων παλινοστήσας συγκαθεύδει τῇ γυ‐ ναικί, ἡ δὲ διδύμους παῖδας γεννᾷ, ἐκ μὲν Διὸς Ἡρακλέα, ἐκ δ’ Ἀμφιτρύωνος Ἰφικλῆ διὸ καὶ τριέσπερον αὐτὸν λέγει. τὰς δὲ ἀλληγορίας, εἰ μή πού τινας ἀναγκαίας, διὰ τὸ πλῆ‐ θος τῶν ἱστοριῶν ἐατέον, ὅτι οὐδὲ πρέπον ἐστὶν ἀλληγορεῖν
15	ἐνταυθοῖ· οὗτος γὰρ μυθικῶς πάντα γράφει. τὸ μὲν οὖν περὶ τῶν τριῶν ἑσπερῶν οὕτω τινὲς φάσκουσιν. ἐγὼ δὲ τριέ‐ σπερον τὸν Ἡρακλέα λέγω καλεῖν τὸν Λυκόφρονα διὰ τὸ ἐν τῷ κήτει τρεῖς ἡμέρας ποιῆσαι ἃς ἑσπέρας καλεῖ διὰ τὸ ἀφώτιστον καὶ σκοτεινὴν εἶναι τὴν γαστέρα τοῦ θηρίου. τὸ
20	δὲ περὶ τοῦ Διὸς οὕτω νοητέον ὅτι τις βασιλεὺς συνέχαιρε τρεῖς ἡμέρας καὶ συνεκάθευδεν Ἀλκμήνῃ ἀποδημοῦντος Ἀμ‐ φιτρύωνος. ἐπεὶ δὲ τὸ καθεύδειν μετὰ γυναικῶν νυκτὸς ἔργον ἐστίν, ἐμυθεύσαντο ὅτι τὰς τρεῖς ἡμέρας μίαν ἑσπέραν ἐποίη‐ σεν. λέοντα δὲ τοῦτον καλεῖ διὰ τὴν ἀλκὴν καὶ ὅτι τὸν
25	ἄτρωτον λέοντα Νεμέας συνθλάσας οἰκείαις χερσὶν ὅπλῳ καὶ σκεπαστηρίῳ ἐχρῆτο τῷ δέρματι τούτου ὡς ὄντι ἀτρώτῳ. λέοντα δὲ αὐτὸν εἶπε διὰ τὸ βασιλικὸν καὶ εὐγενὲς καὶ ἀνδρεῖον.
34 (1a)	Τρίτωνος ἠμάλαψε·
2a	Τρίτωνος κύνα λέγει τὸ κῆτος·
3a	ὁ δὲ Τρίτων υἱὸς Ποσειδῶνος
4a	καὶ Ἀμφιτρίτης. ss3
5a	τὸ κῆτος λέγει τοῦ Ποσει‐
6a	δῶνος. s2	Column end
1b	Τρίτωνος· Τρίτων κυ‐
2b	ρίως υἱὸς Ποσειδῶνος καὶ Ἀμ‐
3b	φιτρίτης τὰ μὲν ἄνω μέχρι
4b	καὶ ὀμφαλοῦ ἄνθρωπος, τὰ
5b	δ’ ἐξ ὀμφαλοῦ μέχρις οὐραίου
6b	δελφὶς καὶ οἷον εἰπεῖν ὥσπερ
7b	ἰχθυοκένταυρος T. νῦν δὲ Τρί‐
8b	τωνα τὸν Ποσειδῶνα καλεῖ,
9b	Τρίτωνος δὲ κύνα τὸ κῆτος.	Column end
10	ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· τῶν θεῶν βουλομένων δῆσαι τὸν Δία γνοὺς τοῦτο Ζεὺς ἐκ τῆς Θέτιδος τοὺς μὲν ἄλλους θεοὺς ἔτισε, Ποσειδῶνα δὲ καὶ Ἀπόλλωνα ἔπεμψεν ὑπηρε‐ τῆσαι τῷ Λαομέδοντι. ὁ οὖν Λαομέδων τὸν Ἀπόλλωνα	Column end
10	ἱερείοις ἐτίμησε μισθὸν δῆθεν τῆς ὑπουργίας αὐτῷ χαρισά‐
15	μενος θύματα, Ποσειδῶνα δὲ θητεύσαντα τούτῳ καὶ τὴν Ἴλιον πυργώσαντα οὐκ ἐτίμησεν. ἐπεὶ δὲ Ποσειδῶν μετὰ τὸν τεταγμένον χρόνον τῆς λατρείας μισθὸν οὐκ ἐδέξατο, ἀγανακτῶν κατὰ Λαομέδοντος ἔπεμψε κῆτος δεινότατον ὅπερ τὴν χώραν κατέκλυζεν ἀποπτύον τὴν θάλασσαν. ἐκ
20	χρησμοῦ δὲ Λαομέδων ἀναγκασθεὶς Ἡσιόνην τὴν αὐτοῦ θυ‐ γατέρα κοσμήσει βασιλικῇ ὡς πρὸς βορὰν τῷ κήτει ἐξέ‐ θετο. διερχόμενος δὲ Ἡρακλῆς καὶ ὑποσχεθεὶς παρὰ Λαο‐ μέδοντος ἀθανάτους ἵππους λαβεῖν, οἳ ἐδόθησαν αὐτῷ ἀντί‐ ποινον παρὰ τοῦ Διὸς τὸν Γαννυμήδην ἁρπάξαντος ἀδελφὸν
25	ὄντα τοῦ Λαομέδοντος †T χωστὸν τεῖχος ποιήσας καὶ στὰς ὡπλισμένος παρὰ τὸ στόμιον, ὡς κεχηνὸς ἐπῄει τὸ κῆτος, ἀθρόως τῷ τούτου ἐμπεπήδηκε στόματι. τρισὶ δὲ ἡμέραις †T ἔνδοθεν κατατέμνων αὐτὸ ἐξῆλθεν ἀποβεβληκὼς καὶ τὴν τῆς ἑαυτοῦ κεφαλῆς τρίχωσιν. μὴ δεξάμενος δὲ τὰ ὑπεσχημένα παρὰ
30	Λαομέδοντος ϛʹ νῆας ἀνδρῶν ἐκ τῆς Ἑλλάδος πληρώσας καὶ παραγεγονὼς πάλιν πορθεῖ τὴν Ἴλιον Τελαμῶνος πρώτου τὸ τεῖχος ῥήξαντος καὶ εἰσβάντος. καὶ Λαομέδοντα μετὰ τῶν ἐκείνου υἱῶν ἀνελὼν Ἡρακλῆς πλὴν Ποδάρκου τοῦ καὶ Πριά‐ μου καλουμένου καὶ Ἡσιόνης τὴν πόλιν πιμπρᾷ Ἡσιό‐
35	νην δὲ γέρας δίδωσι Τελαμῶνι ὡς ἀριστεύσαντι, ἐξ ἧς ὕστε‐ ρον Τελαμὼν Τεῦκρον γεννᾷ. τότε δὲ Ἡρακλῆς τῇ Ἡσιόνῃ χαρίζεται ὃν ἂν θέλῃ τῶν αἰχμαλώτων ὠνήσασθαι, ἡ δὲ τὴν ἑαυτῆς δοῦσα καλύπτραν τὸν ἑαυτῆς ἀδελφὸν Ποδάρκην ἐπρίατο, ὅθεν καὶ ἐκλήθη Πρίαμος.
40a	ἠμάλαψε δὲ ἀντὶ τοῦ ἠφά‐
41a	νισεν. s
42a	ἠμάλαψε.—κατέπιεν ×Eg
43a	(V EM 42854)
44a	τὸ δὲ κάρχαρος σημαίνει τὸν
45a	τραχύν. Eg	Column end
1a	φλοιδούμενος φλο‐	Column end
2a	γιζόμενος EG 55438	Column end
40b	ἠμάλαψεν ἔκρυψεν, κυρίως
41b	δὲ τὸ ἐθέρισεν. ἀμάλη γὰρ λέ‐
42b	γεται τὸ χερόβολον τῶν ἀστα‐
43b	χύων. ἀμαλάπτω, ἐξ οὗ καὶ
44b	ἠμάλαψε.
45b	*κάρχαρος ὁ ὀξυόδους κύων,
46b	νῦν δὲ τὸ κῆτος*.	Column end
35 (1b)	φλοιδούμενος φλογιζόμε‐
2b	νος· γίνεται γὰρ ἀπὸ τοῦ
3b	φλογοοιδούμενος καὶ φλοιδού‐
4b	μενος.	Column end \|\| Page end
5	δαιτρὸς· τὸ ἑξῆς· ἔμπνους δὲ δαιτρὸς φλοιδού‐ μενος τινθῷ λέβητος ἀφλόγοις ἐπ’ ἐσχάραις ἡπά‐ των σμήριγγας ἐστάλαξε κωδείας πέδῳ. s3 τινθῷ λέβητος τὴν κοιλίαν τοῦ κύτους καὶ τὸ χώρημα τῆς γαστρός, ἐσχάραις δὲ τὰ ἔντερα, ἀφλόγοις δὲ, ὅτι ... τρίχας κω‐
10	δείας τὴν κεφαλήν. s3
37	σμήριγγας ἐστάλαξε· φασὶ γὰρ αὐτὸν καταπο‐ θέντα ὑπὸ τοῦ κήτους ss3 διὰ τὴν ὑγρότητα τῶν ἐντέρων ἤγουν τῶν ἐντοσθίων s φαλακρωθῆναι. ss3
36	τινθῷ τῷ κύτει καὶ χωρήματι παρὰ τὸ τίνω τὸ ἀνταποδίδωμι καὶ τὸ θῶ τὸ τίθημι τινωθὸς καὶ τινθὸς πᾶν T χώρημα καὶ ἡ γαστὴρ πρὸς ἣν τίνομεν καὶ ἀποτίθεμεν.
4a	πλατεῖ χωρήματι τοῦ κήτους
5a	ἀφλέκτοις. int. lin. et a et Ambr.
6a	222 (s5)	Column end
4b	*λέβητος· λέβητα τὸ κῆτος	Column end
5b	λέγει καὶ ἀφλόγους ἐσχάρας*	Column end
7	τὴν ἐν σπλάγχνοις ἔμφυτον τοῦ κήτους θέρμην φησί. s4s5
37bis	σμήριγγας τὰς τῆς κεφαλῆς τρίχας. ×V EM 72112 σμήριγγας τρίχας παρὰ τὸ μερίζω μερίσω μέριγξ καὶ μῆριγξ· εἰς πολλὰ γὰρ καὶ λεπτὰ ἐμερίσθησαν αἱ τρίχες T καὶ πλεονασμῷ τοῦ ς σμῆριγξ. κώδεια ἡ κεφαλή, παρὰ τὸ
5	κεῖσθαι ἐν αὐτῇ τὰ δέοντα· τὸ γὰρ λογιστικὸν ἐν αὐτῇ, κἂν ἕτεροι περὶ τὴν καρδίαν φασίν (Π 435). οὕτω λέγεται κώδεια ἢ ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος τῆς κωδείας βοτάνης, ἥτις κώδεια λέγεται, ὅτι κώματι καὶ ὕπνῳ δέει τοὺς ταύτην φαγόντας· ὑπνωτικὸν γὰρ τὸ φυτόν. *πέδῳ νῦν ἐν τῇ
10	γαστρὶ τοῦ κήτους*.
38 (1a)	ὁ τεκνοραίστης· μετὰ
2a	τὴν τοῦ Κερβέρου ἀναγωγὴν ὁ
3a	Ἡρακλῆς εἰς Θήβας παραγε‐
4a	νόμενος κατὰ Λύκου βασι‐
5a	λεύοντος τῆς πόλεως καὶ βια‐
6a	ζομένου τὴν γυναῖκα αὐτοῦ
7a	Μεγάραν τοῦτον κατατοξεύσας
8a	χόλῳ τῆς Ἥρας εἰς μανίαν
9a	ἐτράπη καὶ τὴν Μεγάραν καὶ
10a	τοὺς παῖδας δʹ ὄντας ἀνεῖλεν
11a	Ὀνίτην, Θηρίμαχον, Δημοκό‐
12a	ωντα καὶ Κρεοντιάδην. ss3	Column end
1b	Ἡρακλῆς μετὰ τὴν Κερβέρου
2b	ἀναγωγὴν εἰς Θήβας ἐλθὼν
3b	Λύκον Θηβῶν βασιλεύοντα καὶ
4b	βιαζόμενον Μεγάραν τὴν Κρέ‐
5b	οντος θυγατέρα γυναῖκα δὲ
6b	Ἡρακλέος τοξεύσας ἀνεῖλε.
7b	μανίᾳ δὲ συσχεθεὶς τῆς Ἥρας
8b	ὀργῇ καὶ τὴν ἰδίαν γυναῖκα
9b	ταύτην Μεγάραν καὶ τοὺς δʹ
10b	παῖδας αὐτῆς τοξεύσας ἀνεῖ‐
11b	λεν Ὀνίτην, Θηρίμαχον, Δη‐
12b	μοκόωντα καὶ Κρεοντιάδην. ὁ	Column end \|\| Page end
13	δὲ Πίνδαρος ηʹ λέγει παῖδας Μεγάρας καὶ Ἡρακλέος τοὺς ἀναι‐ ρεθέντας αὐτῷ (Ι IV 63). ἕτεροι καὶ βʹ υἱοὺς Ἰφικλέους τοῦ
15	ἀδελφοῦ σὺν τοῖς τῆς Μεγάρας παισὶ λέγουσιν ἀνελεῖν (Ap. bibl. II 72). λυμεὼν φθορεὺς καὶ πορθητής. ἐρρέθη δὲ πάτρας ἰωνικῶς. T Λαομέδων ὁ τῆς Τροίας βασιλεὺς τὴν οἰκείαν θυγατέρα μέλλων εἰς βρῶσιν παραπέμψαι τῷ κήτει προσέταξε τὸν ἀνελόντα τὸ κῆτος καὶ τὴν αὐτοῦ θυγατέρα
20	λαβεῖν καὶ τοὺς ἀθανάτους ἵππους, οὓς εἴληφε παρὰ τοῦ Διὸς ὑπὲρ Γαννυμήδους τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὅπερ ὁ Ἡρακλῆς ποιήσας καὶ μὴ ἀπολαβὼν τοὺς ἵππους, ἀλλ’ ἑτέρους θνη‐ τοὺς συνῆξε τοὺς ἀρίστους τῶν Ἑλλήνων ἤγουν τὸν Τελα‐ μῶνα, τὸν Πηλέα καὶ ἄλλους πολλοὺς καὶ ἐπόρθησε τὴν
25	Τροίαν. ἐκ τριῶν δὲ ἐπορθήθη ἡ Τροία, πρῶτον μὲν παρ’ Ἡρακλέος, τὸ δεύτερον παρ’ Ἑλλήνων, τὸ τρίτον παρ’ Ἀμα‐ ζόνων. s3
39bis	ὁ δευτέραν τεκοῦσαν· τὴν Ἥραν λέγει· διὰ τοῦ κόλπου γὰρ αὐτὸν ἦγεν ὡς τίκτουσα καὶ τεκνοποιουμένη· καὶ ὅτε ἐθήλασεν αὐτὸν ἀναπεισθεῖσα ὑπὸ Ἀθηνᾶς ss3s4 ἔδω‐ κεν αὐτόν s3 s4· ὁ δὲ ἔτρωσε τὴν Ἥραν s3. ἢ ὡς μητρυιάν· γυνὴ
5	γὰρ ἦν τοῦ Διός. s4 ὅθεν αὐτῷ ὀνειδίζει ὡς μὴ φεισαμένῳ τῆς θηλαμόνος. καὶ Ὅμηρος τλῆ δ’ Ἥρη ὅτε μιν κρατε‐
5	ρὸς παῖς Ἀμφιτρύωνος (E 392). ss3s4 Εὔρυτος ὁ Οἰχα‐ λίας βασιλεὺς δῶρον ἔθηκε τὸν τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ γάμον Ἰόλης τῷ νικήσαντι αὐτὸν ἐν τῇ τοξικῇ καὶ νικήσας τοῦτον
10	ὁ Ἡρακλῆς οὐκ ἀπεδίδου τὴν κόρην. ὁ δὲ ὀργισθεὶς ἐπόρ‐ θησε τὴν Οἰχαλίαν, ἔλαβε δὲ καὶ τὴν Ἰόλην καὶ Ἴφιτον τὸν Εὐρύτου παραγενόμενον εἰς Τίρυνθα ἐπὶ ζήτησιν τῶν ἵππων ἀνεῖλε. φεύγων δὲ τὸν φόνον παρεγένετο πρὸς τὸν Νηλέα καθάρσεως τευξόμενος· μὴ δεξάμενος δὲ αὐτὸν Νηλεὺς ἀπῆλ‐
15	θεν εἰς Δηίφοβον τὸν Ἀρκάδων βασιλέα καὶ καθαρθεὶς τοῦ φόνου ἐστράτευσε Νηλεῖ καὶ τήν τε πόλιν καὶ τὸν Νηλέα τὴν μὲν ἐπόρθησε καὶ τὸν Νηλέα ἀνεῖλε καὶ τοὺς αὐτοῦ παῖδας χωρὶς Νέστορος, τὴν δὲ Ἥραν συμμαχοῦσαν Νηλεῖ τιτρώ‐ σκει. s3 ἄτρωτον τὴν Ἥραν ὡς θεὰν μὴ τιτρωσκομέ‐
20	νην. ὅτε γὰρ Ἡρακλῆς ἐπολέμει τῇ Πύλῳ καὶ τῷ πατρὶ Νέστορος Νηλεῖ διὰ τὸ μὴ καθᾶραι αὐτὸν τοῦ φόνου τοῦ Ἰφίτου, συμμαχοῦσαν τὴν Ἥραν Νηλεῖ κατὰ τὸν δεξιὸν τοξεύει μαστὸν οἰστῷ τριγλώχινι, καθά φησιν Ὅμηρος (E 393). τοῦτο δ’ ἐν μὲν Ὁμήρῳ καλλίστως ἀλληγορούμενον πέφυκε,
25	νῦν δὲ παιδιῶδες κεῖται καὶ μυθικὸν. βαρεῖ ἀτράκτῳ δεινῷ βέλει.
40	στέρνον τὸ στῆθος παρὰ τὸ στερρὸν τοῦ νοῦ εἶναι ἐνταῦθα. ἐκεῖ γὰρ ἡ καρδία καὶ τὸ ζωτικόν, ὅθεν ὁ νοῦς τὰς δυνάμεις ἀρύεται. ἔν τ’ αὐλῷ μέσῳ ἐν μέσῳ τε τῷ διαύλῳ καὶ τῷ σταδίῳ.
41	πατρὸς παλαιστοῦ. Ἡρακλῆς καταπολεμήσας Αὐγείαν τὸν βασιλέα τῆς Ἤλιδος, Ἡλίου δὲ παῖδα καὶ Ἰφι‐ βόης διὰ τὸ μὴ λαβεῖν τὸν μισθὸν τὸν ὑπὲρ καθάρσεως τῆς κόπρου τῶν βοῶν καὶ τὴν Ἦλιν πορθήσας ἐκ τῶν λα‐
5	φύρων ἐκεῖσε ἀγῶνα τῷ Ὀλυμπίῳ Διὶ συνεστήσατο καὶ Ὀλύμπιον ἐκάλεσεν T. ἐτελεῖτο δὲ ὁ ἀγὼν κατὰ πενταετη‐ ρίδα ἢ τὸ σαφέστερον φάναι κατὰ μῆνας πεντήκοντα. ἠγω‐ νίζοντο δὲ οἱ ἀθληταὶ πένταθλον καὶ ἑτέρους ἄθλους. ὁ δὲ
5	πένταθλος ἦν πυγμή, δρόμος, δίαλμα, δίσκος καὶ πάλη.
10a	πατρὸς παλαιστοῦ· Ἡρα‐
11a	κλῆς ἐν Ὀλυμπίᾳ τὸν ἀγῶνα
12a	ἐπιτελῶν ss3	Column end
12a	προεκαλέσατο εἰς πάλην τὸν βουλόμενον, οὐδενὸς δὲ τολ‐
13a	μῶντος ὁ Ζεὺς ἀνδρὶ ἀπεικασθεὶς ἦλθε καὶ μέχρι πολλοῦ τῆς
14a	πάλης ἴσης γενομένης ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν τῷ παιδί. ss3s4
10b	ἐν τῇ καταρχῇ δὲ καὶ τῷ τε‐
11b	θέντι πρώτῳ ἀγῶνι Ἡρακλῆς	Column end
12b	προεκαλέσατο εἰς πάλην τὸν βουλόμενον, οὐδενὸς δὲ τολ‐
13b	μῶντος ὁ Ζεὺς ἀνδρὶ ἀπεικασθεὶς ἦλθε καὶ μέχρι πολλοῦ τῆς
14b	πάλης ἴσης γενομένης ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν τῷ παιδί. ss3s4
15	τὰ δὲ Ὀλύμπια εʹ ἡμέρας ἐτελεῖτο ἀπὸ ιαʹ τῆς σελήνης μέχρι καὶ ιεʹ προεγυμνάζοντο δὲ πρώην ἡμέρας λʹ. ὀχ‐ μάσας ἐπιπεσὼν κρατήσας ἐκ τοῦ ὄχος T καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ ὄχμος καὶ ἐξ αὐτοῦ ὀχμάζω τὸ ἐπίκειμαι. δέ‐ μας τὸ ζῶν σῶμα παρὰ τὸ δεδέσθαι καὶ συνεστηκέναι.
20	δέμας δὲ λέγεται καὶ τὸ τεθνηκὸς παρὰ τὸ δμῶ τὸ δαμάζω τὸ δαμασθὲν καὶ λυθέν T καὶ σῶμα τὸ ζῶν παρὰ τὸ σῶον εἶναι σῶμα δὲ τὸ τεθνηκὸς παρὰ τὸ σημεῖον εἶναι τοῦ ποτε ζῶντος. οἱ δὲ λέγοντες ὅτι διαφέρουσι σῶμα καὶ δέμας ληροῦσιν.
42	Κρόνου παρ’ αἰπὺν· τόπος ἐστὶν ἐν Ὀλυμπίᾳ Κρόνου λόφος καλούμενος οὗ μέμνηται καὶ Καλλίμαχος (fr. 563b). s3 Κρόνου ὄχθον· ὄχθος ἡ Ὀλυμπία· πρώην γὰρ Κρόνιος λόφος ἐλέγετο. T
5a	ἔνθα γηγενοῦς Ἰσχένου. Γί‐
6a	γας ἐγένετο Ἑρμοῦ καὶ Ἱερείας
7a	παῖς, τούτου δὲ ss3	Column end
8	υἱὸς Ἴσχενος ss3 s4. λιμοῦ δὲ γεγονότος ἐδόθη χρησμὸς μὴ ἂν ἄλλως λυθῆναι τὸν λιμόν, εἰ μὴ τῶν εὐγενῶν τυθῇ τις.
10	τούτων τοίνυν ἀπαρνουμένων ἠθέλησεν Ἴσχενος τυθῆναι s4
11a	οὗ μνῆμα ss3	Column end
12	δείκνυται περὶ τὸν καλούμενον Κρόνιον λόφον ss3s4 πλησίον τοῦ καμπτῆρος τῆς Ὀλυμπίας καὶ τιμαῖς πλείσταις αὐτὸν ἐτίμων, καθ’ ἣν ἡμέραν ἐτύθη, καὶ ἀγῶνα συνίστων s4.
5b	γηγενοῦς γίγαντος. Ἑρμοῦ
6b	καὶ Ἱερείας υἱὸς Γίγας, Γί‐
7b	γαντος δὲ	Column end
8	υἱὸς Ἴσχενος ss3 s4. λιμοῦ δὲ γεγονότος ἐδόθη χρησμὸς μὴ ἂν ἄλλως λυθῆναι τὸν λιμόν, εἰ μὴ τῶν εὐγενῶν τυθῇ τις.
10	τούτων τοίνυν ἀπαρνουμένων ἠθέλησεν Ἴσχενος τυθῆναι s4
11b	οὗ καὶ τυθέντος ὁ τάφος	Column end
12	δείκνυται περὶ τὸν καλούμενον Κρόνιον λόφον ss3s4 πλησίον τοῦ καμπτῆρος τῆς Ὀλυμπίας καὶ τιμαῖς πλείσταις αὐτὸν ἐτίμων, καθ’ ἣν ἡμέραν ἐτύθη, καὶ ἀγῶνα συνίστων s4. κα‐
15	λοῦσι δὲ αὐτὸν Ταράξιππον, ἐπειδὴ οἱ ἀγωνιζόμενοι ἵπποι, ὅταν γένωνται ἐκεῖσε ss3s4 κατὰ τὸ μνῆμα ss3 ταράσσονται ss3s4. λέγει δὲ αὐτὸν ταρακτὴν ἵππων, ἐπειδὴ ταράσσων καὶ θορυβῶν ἐστι τοὺς ἵππους ἀγωνιζομένους ἢ ἀρρήτῳ τινὶ καὶ
15	ἀλόγῳ δυνάμει ἢ T
20b	δάφνης ἑστώσης περὶ τὸν τά‐
21b	φον καὶ σειομένης αὐτῆς τα‐
22b	ράσσεσθαι τοὺς ἵππους τῇ
23b	σκιᾷ τῶν φύλλων.	Column end
20a	ἄλλοι δέ φασι δάφνην εἶναι ss3
21a	ἐκεῖσε s3 καὶ σειομένης αὐτῆς
22a	τῇ σκιᾷ τῶν φύλλων ταράσσε‐
23a	σθαι τοὺς ἵππους ss3.	Column end
44	ὁ τὴν θαλάσσης· s τὸ ἑξῆς ss4 οὕτως T: ὁ τὴν τῆς Ἰταλικῆς θαλάσσης στενοὺς μυχοὺς περιβλεπο‐ μένην ἀγρίαν Σκύλλαν κτανών. ss3s4 ἢ στενοὺς τὰς καταδύσεις καὶ σκολιότητας τῶν λιμένων. s Αὔσονες δὲ οἱ
5	Ἰταλοὶ s Αὐσονῖτις ἡ Ἰταλικὴ T ἀπὸ Αὔσονος τοῦ παιδὸς Ὀδυσσέως καὶ Κίρκης. ss4 cf. EM 17115 sch. DP 78 ἄλλοι δὲ ἀφ’ ἑτέρου Αὔσονος εἶπον (702). s4 Αὔσων ὁ Ἰταλὸς 〈ἀπὸ Αὔσονος, ὃς ἐκ Καλυψοῦς ἐγεννήθη τῷ Ἄτλαντι.〉 ×Steph. Αὐσονία δὲ κυρίως, ὡς Δίων γράφει ὁ Κοκκειανός (I p. 356
10	Boiss.), ἡ τῶν Αὐρούγκων γῆ μόνη λέγεται μέσον Καμπανῶν καὶ Οὐολκῶν παρὰ θάλασσαν κειμένη, συχνοὶ δὲ μέχρι τοῦ Λατίου Αὐσονίαν εἶναι ἐνόμισαν ὥστε καὶ πᾶσαν Ἰταλίαν ἀπ’ αὐτῆς. οἱ δὲ καὶ ἡμᾶς τοὺς Γραικοὺς Ἕλληνας Αὔσονας λέγοντες αὐθεντικῇ ἀδείᾳ καὶ οὐ ποιητικῇ τοῦτο ποιοῦσιν.
15	μυχοὺς παρὰ τὸ μύω τὸ κρύπτω.
45	ὀπιπεύουσαν ἐπιτηροῦσαν βλέπουσαν, ἐκ τοῦ ὄπτω τὸ βλέπω παραγωγῇ ὀπτεύω καὶ ἀττικῇ αὐξήσει ὀπι‐ πτεύω. ἀγρίαν κύνα τὴν Σκύλλαν φησὶ θυγατέρα Φόρ‐ κυνος θηριομιγῆ κατεσθίουσάν τινας τῶν παραπλεόντων
5	τὸ Σικελικὸν πέλαγος. καὶ δὴ
46 (1a)	κτανὼν ὑπὲρ σπήλυγγος ss3 ὁ Ἡρακλῆς τὰς Γη‐
2a	ρυόνος βοῦς ἐλαύνων ss3s4 ἐξ Ἐρυθείας T ὡς ἐγένετο κατὰ
3a	τὸν πορθμὸν τὸν μεταξὺ Ἰταλίας καὶ Σικελίας ss3s4
4a	ἀπέκτεινε τὴν Σκύλλαν ἁρπά‐
5a	σασαν τῶν ταύρων τινάς, ἀν‐
6a	εζωπύρησε δὲ αὐτὴν Φόρκυς
7a	ὁ πατὴρ αὐτῆς καύσας ss3.	Column end
1b	κτανὼν ὑπὲρ σπήλυγγος ss3 ὁ Ἡρακλῆς τὰς Γη‐
2b	ρυόνος βοῦς ἐλαύνων ss3s4 ἐξ Ἐρυθείας T ὡς ἐγένετο κατὰ
3b	τὸν πορθμὸν τὸν μεταξὺ Ἰταλίας καὶ Σικελίας ss3s4
4b	ἁρπάσασα τῶν ταύρων τινὰς
5b	ἡ ῥηθεῖσα Σκύλλα καὶ ἀνελοῦσα
6b	καὶ αὐτὴ ὑφ’ Ἡρακλέος ἀναι‐
7b	ρεῖται, ὕστερον δὲ ὁ ταύτης
8b	πατὴρ Φόρκυς καύσας καὶ ἀφε‐
9b	ψήσας λαμπάσιν ἐζωοποίησεν.	Column end \|\| Page end
10	ἦν δὲ ἡ Σκύλλα γυνὴ εὐπρεπὴς Ποσειδῶνι συνοῦσα, Ἀμφι‐ τρίτης δὲ ζηλοτυπησάσης καὶ φάρμακα ἐμβαλούσης ἐν τῇ πηγῇ, ἐφ’ ἧς εἰώθει λούεσθαι, ἀπεθηριώθη. ss3s4 λέαιναν δὲ αὐτὴν εἶπε διὰ τὸ φοβερόν. ss3s4 καὶ ταῦτα μὲν τὰ μυ‐ θώδη, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· ἡ Σκύλλα περὶ τὸ Ῥήγιον
15	τῆς Σικελίας ἐστὶν ἀκρωτήριον ἐξέχον εἰς τὴν θάλασσαν, οὗ κάτωθεν πέτραι πολλαὶ καὶ μεγάλαι ἔχουσαι κοίλους τόπους καὶ σπήλαια, ἐν οἷς καταμένουσι θηρία θαλάσσια, τῶν δὲ πλοίων ἐν ταῖς πέτραις ἀκοντιζομένων ἐκ τοῦ τῆς Χαρύβ‐ δεως ὕδατος καὶ συγκλωμένων τοὺς ἄνδρας ἐσθίουσιν. ἡ Χά‐
20	ρυβδις δὲ καὶ ἡ Σκύλλα πλησίον εἰσίν· ἡ μὲν Χάρυβδις περὶ Μεσήνην ἐστίν, ἡ δὲ Σκύλλα περὶ τὸ Ῥήγιον, ὡς ἔφην. τὸ δὲ Ῥήγιον Ἰόκαστος ἔκτισεν Αἰόλου, ὥς φησι Καλλίμαχος Ῥήγιον ἄστυ λιπὼν Ἰοκάστου Αἰολίδαο. Ἡρακλῆς οὖν σοφώτατος ὢν καὶ στρατηγικώτατος καὶ παραπλέων τοὺς
25	τόπους τούτους μετὰ τῶν Γηρυόνου βοῶν ἀπώλεσεν αὐτόθι τινὰς ἐξ αὐτῶν κἀντεῦθεν ἀνακαθαίρει τὸν τόπον τισὶ μη‐ χαναῖς, ὅθεν ἐμυθεύσαντο τὴν Σκύλλαν αὐτὸν ἀνελεῖν. Φόρ‐ κυς δὲ ἤτοι ἡ θάλασσα, ὁ ταύτης πατὴρ—ἡ γὰρ θάλασσα δυσχερῆ ταύτην ἐποίει—, λαμπάσιν πάλιν αὐτὴν ἀνεζώωσεν
30	ἤγουν ἡλίου κινήσεσι καὶ χρόνοις πάλιν τὴν ὑφ’ Ἡρακλέος ἀνακάθαρσιν καὶ τὸ μηχάνημα ἡ θάλασσα χέασα μετέστρεψε ταύτην εἰς τὴν ἀρχαίαν δυσχέρειαν. T σπῆλυγξ τὸ σπή‐ λαιον. ἐτυμολογεῖται δὲ σπήλαιον παρὰ τὸ ἐσπασμένος λάας εἶναι καὶ ὑποκοριστικῶς σπῆλυγξ ἡ ἐσπασμένη λᾶϊξ ἤτοι λι‐
35	θὶς ὅθεν καὶ ἄμεινον γράφεσθαι διὰ τοῦ ι, τροπῇ δὲ τοῦ διχρόνου εἰς δίχρονον διὰ τοῦ υ σπήλυγξ. ἰχθυωμένην ἰχθύας κρατοῦσαν ἢ ἰχθυωμένην ἤτοι δίκην ἰχθύος πλέου‐ σαν. s4 μυθικῶς γὰρ τὰ τοῦ Λυκόφρονος νοεῖται. T ἀντὶ τοῦ ἰχθύας ἀγρεύουσαν ὡς Ὅμηρος (μ 95). ἢ δίκην ἰχθύος
40	〈πλέουσαν〉. s5
47	ταυροσφάγον ὡς φαγοῦσαν ἐκ τῶν Γηρυονείων ταύ‐ ρων, λέαιναν δὲ εἶπε διὰ τὸ φονικόν. T ταυροσφάγον δὲ καὶ οὐ ταυροφάγον διὰ τὸ μέτρον ἰωνικῶς T εἶπεν s4· οἱ γὰρ Ἴωνες οὕτω μετὰ τοῦ ς λέγουσι θεόσδωρος †T καὶ
5	θεόσδοτος καὶ τὰ ὅμοια, οἱ Ἀττικοὶ δὲ ἀποβάλλουσι τὸ ς. κοινῶς δὲ ταυροσφάγος λέγεται ὁ σφάζων ταύρους, ταυρο‐ φάγος δὲ ὁ τρώγων ταύρους.
48	σάρκας καταίθων ἐρρέθη. λοφνὶς ἡ μεγάλη λαμπὰς λιοφάνης τις οὖσα, ἡ λίαν τουτέστι μεγάλη φαίνουσα καὶ συγκοπῇ αἰολικῇ λοφνίς. T δομήσατο· τροπικὴ ἡ λέξις ἀπὸ τῶν τεκτόνων καὶ δομητόρων, ἀντὶ τοῦ ἀνεζώωσεν, ἀνή‐
5	γειρε. τὸ δὲ δομήσατο ἐμοὶ μικρὸν ἀρέσκει γράφειν· τὸ γὰρ μ ἐκτείνει αὐτὸ ὡς τὸ φιλομείδης Ἀφροδίτη, κἂν κἀκεῖ (EG 55322) τινες ἐδιπλασίασαν τὸ μ διὰ τὸ μὴ ἀκριβῶς εἰδέ‐ ναι τὰ μέτρα. εἰ δὲ μέγα τις τοῦτο γράφει, κἂν ἀγνοῇ, μανθανέτω ὅτι ἀττικῇ ἐκτάσει γράφει μέγα ὡς τὸ δώτης
10	πώτης †T καὶ τὰ ὅμοια. T
49 (1a)	Λέπτυννιν* οἷον μὴ δεδοικυῖαν τὴν Περσεφόνην
2a	παρόσον ἀπηθανατίσθη. ἢ ἄλλως*. ss3s4 λέπτυννιν τὴν ψυ‐
3a	χήν ss3s4 EM
4a	λεπτομερεστάτη γάρ ἐστι. s3
5a	EM 56052 οὐκοῦν Φόρκυς καύ‐
6a	σας τὴν Σκύλλαν ἀνεκάλεσε
7a	τὴν ψυχὴν τὴν μὴ φοβουμέ‐
8a	νην τὸν Ἅιδην. ss3 *Λέ‐
9a	πτυννιν οἱ μὲν τὸν ᾅδην,
10a	οἱ δὲ τὴν Περσεφόνην οἷον
11a	τὴν λεπτύνουσαν τὰ σώματα
12a	τῶν ἀποθνησκόντων*. ss3s4
13a	EM l. l.	Column end
1b	Λέπτυννιν* οἷον μὴ δεδοικυῖαν τὴν Περσεφόνην
2b	παρόσον ἀπηθανατίσθη. ἢ ἄλλως*. ss3s4 λέπτυννιν τὴν ψυ‐
3b	χήν ss3s4 EM
4b	παρὰ τὸ λελεπτυσμένην καὶ
5b	ἀερώδη εἶναι—λέγει δὲ τὴν
6b	Σκύλλαν ..., ἀπὸ μέρους τὸ
7b	πᾶν—ἢ Λέπτυνιν τὴν Περ‐
8b	σεφόνην ἤγουν τὴν μοῖραν καὶ
9b	τὸν θάνατον, παρὰ τὸ λεπτύ‐
10b	νειν τὰ σώματα τῶν ἀπο‐
11b	θνησκόντων καὶ κόνιν ποιεῖν.
12b	ἀνέστησε δὲ Φόρκυς τὴν μὴ
13b	φοβουμένην ἔκτοτε τὴν Περ‐
14b	σεφόνην.	Column end
15	*οὐδαίαν θεὸν τὴν Περσεφόνην T.
50	ὅν ποτ’ ἐξηνάριξεν Ἡρακλέα ὁ νέκυς Νέσος
50	δεξιούμενος καὶ φιλοποιησάμενος πάλαι τὸν Ἅδην διὰ τὸν θάνατον δῆθεν τοῦ Ἡρακλέος. ἢ δεξιούμενον ἵν’ ᾖ· ἀνεῖλεν ὁ νεκρὸς Νέσος τὸν Ἡρακλέα τὸν δεξιού‐
5	μενον καὶ φίλον σχόντα τὸν Ἅδην, ὅτε κατῆλθεν ἀνάξαι τὸν Κέρβερον. ἡ δὲ περὶ τοῦ Νέσου ἱστορία τοιαύτη· Ἡρακλῆς Ἀχελῶον καταπαλαίσας ἐν Καλυδῶνι καὶ τὸ δεξιὸν αὐτοῦ θραύσας κέρας καὶ δοὺς πάλιν τοῦτο αὐτῷ ἔλαβε παρ’ αὐτοῦ τὸ τῆς Ἀμαλθείας κέρας τῆς Αἱμονίου θυγατρὸς καὶ
10	Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως ἀντ’ Ἀχελώου λαμβάνει γυναῖκα. τελουμένων δὲ τῶν γάμων †T ἕνα τῶν συγγενῶν Οἰνέως Ἔννο‐ μον τὸν Ἀρχιτέλους πλήξας κονδύλῳ ἀναιρεῖ παροινήσας κατὰ χειρὸς αὐτὸν πλήξαντα φιλικῶς. φυγεῖν δὲ εἵλετο εἰς Τραχῖνα πρὸς Κήυκα. διαπορευόμενος δὲ περὶ τὸν Εὔηνον
15	ποταμὸν τῷ Νέσῳ Κενταύρῳ πρῶτος αὐτὸς διαπορθμεύε‐ ται †T. ὡς δὲ ἐν τῷ
50bis (1a)	ἐξηνάριξε· ὁ Νέσος
2a	κλέψας Δηιάνειραν τὴν γυναῖκα
3a	τοῦ Ἡρακλέος, ὡς ἐγένετο κα‐
4a	τὰ τὸν ποταμὸν Εὔηνον, ἐβιά‐
5a	σατο αὐτήν· φθάσας δὲ ὁ
6a	ἥρως κατετόξευσε τὸν Νέσον
7a	καὶ μέλλων ἀποθνήσκειν λέγει
8a	τῇ γυναικὶ Ἡρακλέος· λάβε
9a	τοῦτο τὸ αἷμα καὶ ἡνίκα ὁ
10a	ἀνήρ σου βουληθῇ σε κατα‐
11a	λεῖψαι, ἄλειψον τὰς σάρκας
12a	αὐτοῦ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἀγαπήσει
13a	σε. καὶ πλανήσας τὴν γυναῖκα
14a	ἔδωκεν αὐτῇ ἐκ τοῦ ἰοῦ τῆς
15a	ὕδρας, ὅνπερ εἶχε τὸ βέλος
16a	τοῦ Ἡρακλέος, εἰς ἀγγεῖον. καὶ
17a	ὕστερον τοῦτο ποιήσασα καὶ
18a	ἀλείψασα τὸν ἄνδρα ἐξ αὐτοῦ
19a	ὡς ἀγαπηθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ
20a	ἀνεῖλεν αὐτὸν ἀκουσίως. ss3	Column end
1b	δια πορθμεύειν ὁ Νέσος
2b	καὶ T τὴν Δηιάνειραν ἐπε‐
3b	χείρει βιάζειν αὐτήν, τοξεύ‐
4b	εται ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέος. εἰδὼς
5b	δὲ ὅτι τελευτᾷ—ἄφυκτα
6b	γὰρ τὰ βέλη τοῦ Ἡρακλέος
7b	ὡς κεχρισμένα τῷ τῆς ὕδρας
8b	ἰῷ—βαλὼν εἰς ἀγγεῖον
9b	τὸ καταρρέον αἷμα ἐκ τοῦ
10b	τραύματος δέδωκε τῇ Δηια‐
11b	νείρᾳ ἀπατήσας αὐτὴν καὶ
12b	εἰπὼν ὅτι ἐγὼ μὲν διὰ σὲ
13b	τελευτῶ. τοῦτο δέ σοι χαρί‐
14b	ζομαι φιλίας ἐπισπάσθαι δυ‐
15b	νάμενον· εἴπερ γὰρ Ἡρακλέα
16b	νοήσεις ἑτέρας πόθῳ κατα‐
17b	σχεθέντα ἐπίχρισον τοῦτο
18b	αὐτοῦ τὰ ἱμάτια καὶ πρός σε
19b	πάλιν ἀντιστρέψει τὸν πόθον.
20b	τοῦτο τὸ ἄγγος ἡ Δηιάνειρα
21b	ἔχουσα ὡς ὕστερον ἤκουσεν	Column end \|\| Page end
22	Ἡρακλέα τὴν Οἰχαλίαν πορθήσαντα καὶ τὴν Εὐρύτου θυγα‐ τέρα Ἰόλην καλὴν οὖσαν ἄγοντα καὶ αὐτῆς κρατεῖσθαι τῷ ἔρωτι ἐπιχρίσασα τούτῳ τῷ αἵματι τοῦ Ἡρακλέος τὰ ἱμά‐
25	τια μετὰ θεράποντος Λίχα ταῦτα ἀπέσταλκε. περὶ δὲ τὸ Κήναιον Εὐβοίας ὂν ἀκρωτήριον θύων Ἡρακλῆς Διὶ χαριστήρια στολίζεται τὸν πεφαρμακωμένον τοῦτον χι‐ τῶνα, ὑφ’ οὗ δραστηρίῳ καὶ πυρώδει κρατηθεὶς τῷ κνησμῷ τελευτᾷ ἐν τῷ πλησίον ποταμῷ ἐξ οὗ γεγό‐
30	νασιν †ἀπὸ Θερμοπυλῶν ἀπὸ τῆς πέτρας τὸν Λίχαν ῥί‐ ψας καὶ ἀνελών. τὰ δὲ τόξα αὐτοῦ Ἡρακλῆς τῷ Φιλο‐ κτήτῃ καταλιμπάνει ὡς τοῦ πατρὸς Φιλοκτήτου Ποίαν‐ τος τῇ τελευτῇ αὐτοῦ ὑπουργήσαντος. τὰ δὲ τόξα ταῦτα, ὡς ὁ Λυκόφρων οὗτός φησι (56), παρὰ Τευτάρου Σκύθου
35	βουκόλου τοῦ Ἀμφιτρύωνος ἔσχηκεν Ἡρακλῆς, ὅστις Τεύ‐ ταρος καὶ τοξεύειν τοῦτον ἐδίδαξεν. ἄλλοι δὲ Εὔρυτόν φασι διδάξαι τοῦτον τὴν τοξικήν (Ap. l. l. 63) οἱ δὲ Ῥα‐ δάμανθυν τὸν Κρῆτα πατρῶον τούτου γενόμενον· μετὰ γὰρ θάνατον Ἀμφιτρύωνος Ῥαδάμανθυς ἀνελὼν τὸν ἴδιον
40	ἀδελφὸν καὶ φυγὼν ἐκ Κρήτης ἐν Ὠκαλέᾳ τῆς Βοιω‐ τίας ἀνελθὼν γαμεῖ τὴν Ἀλκμήνην καὶ Ἡρακλέα διδά‐ σκει τὴν τοξικήν (ib. 70) T. φησὶν οὖν ὅτι ὁ Νέσος νεκρὸς ὢν τὸν Ἡρακλέα ἀξίφῳ δόλῳ ἤγουν τῷ φαρμάκῳ τῆς ὕδρας ἀνεῖλε τὸν πάλαι χειρωσάμενον τὸν Ἅιδην ὡς καὶ
45	Ὅμηρος τλῆ δ’ Ἀίδης ἐν τοῖσι πελώριος (E 395) ss3s4 ὠκὺν ὀιστόν. T
51	τὸν Ἅιδην δεξιούμενον πάλαι· ὁ Ἄδμητος ἔσχε
51	γυναῖκα Ἐρίβοιαν (1673) ἣν καὶ συνέβη τελευτῆσαι. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τῆς τελευτῆς ἐξενοδοχήθη Ἡρακλῆς παρὰ τοῦ Ἀδμήτου. μὴ μαθὼν δὲ τὴν τελευτὴν τῆς εἰρημένης Ἐρι‐
5	βοίας (ib.) παιανίζειν ἀρξάμενος μία τῶν δουλίδων προσῆλθεν αὐτῷ καὶ εἶπεν· οὐ δεῖ παιανίζειν ὧδε διὰ τὸ τὴν γυναῖκα τοῦ Ἀδμήτου τεθνάναι. ὁ δὲ εἶπε· ποῦ τέθαπται; καὶ παρα‐ καθίσας ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐξελθόντος τοῦ Ἅιδου ἅψασθαι τῶν θυσιῶν ἐκράτησεν αὐτὸν σφοδρῶς, μέχρις ἂν τὴν γυ‐
10	ναῖκα ἀπέδωκεν. s4?
52	λεύσω σε θεάσομαί σε ὦ Τροία, τὸ δεύτερον πορθουμένην ὑπὸ τῶν χειρῶν τοῦ Νεοπτολέμου τοῦ ἐκγόνου τοῦ Αἰακοῦ καὶ τοῦ Ἐπειοῦ, ὃς τὸν δούρειον ἵππον κατε‐ σκεύασεν. πρώην μὲν γὰρ ὑφ’ Ἡρακλέος πορθηθεῖσα πυρὶ
5	παρεδόθης καὶ νῦν μέλλεις καυθῆναι ταῖς Αἰακείαις χερσὶ ἤτοι τοῦ Ἐπειοῦ ἢ Νεοπτολέμου. Αἰακοῦ γὰρ δεύτεροι ἔκ‐ γονοι καὶ ἀμφότεροι ὡς μαθήσῃ. τούτοις οὖν φησι μέλλεις καυθῆναι καὶ τοῖς ὀστέοις τοῦ Πέλοπος τοῖς κειμένοις περὶ τὴν Λαίτριναν πόλιν Ἤλιδος. ὁ δὲ Πέλοψ υἱὸς Ταντάλου
10	καὶ Εὐρυανάσσης τῆς Πακτωλοῦ. τὰς δὲ συντάξεις οὐ δεῖ γράφειν, ἀλλὰ διαγράμμασιν αʹ καὶ βʹ καὶ λοιποῖς ταύτας διαγράψω, μᾶλλον δὲ μόνας ἐκείνας τὰς περινενοημένας καὶ δεινάς.
53	ταῖς τ’ Αἰακείοις χερσὶ ταῖς τοῦ Νεοπτολέ‐ μου χερσὶ καὶ Ἐπειοῦ διὰ τὸν δούρειον ἵππον. κατάγει δὲ τὸ γένος ὁ Ἐπειὸς ἀπὸ Αἰακοῦ ss3 s4
4a	οὕτως· Αἰακοῦ καὶ Ψαμάθης
5a	Φῶκος, Φώκου δὲ Πανοπεύς,
6a	ἐκ τούτου Ἐπειός ss3 ἀφ’ οὗ
7a	Ἐπειοὶ ἔθνος s3.	Column end
4b	Αἰακείαις χερσὶ· Αἰακοῦ
5b	καὶ Ἐνδηίδος Πηλεὺς καὶ Τε‐
6b	λαμών, ἐκ Ψαμάθης δὲ τῆς Νη‐
7b	ρηίδος Φῶκος Πηλέως καὶ	Column end
8	Θέτιδος Ἀχιλεύς Ἀχιλέως καὶ Δηιδαμείας τῆς Λυκομή‐ δους θυγατρὸς Πύρρος ὁ καὶ Νεοπτόλεμος Τελαμῶνος δὲ	Column end
10	καὶ Ἐριβοίας Αἴας, ἐκ δ’ Ἡσιόνης Τεῦκρος Αἴαντος καὶ Λυσιδίκης τῆς Κορώνου Φίλιος ἐκ Τεκμήσσης δὲ τῆς αἰχ‐ μαλωτίδος Εὐρυσάκης Φώκου δὲ πάλιν καὶ Ἀστερίας Κρίσ‐ σος καὶ Πανοπεύς, Πανοπέως δὲ Ἐπειὸς ὁ τὸν δούρειον ἵππον κατασκευάσας δι’ οὗ Ἴλιος ἐπορθήθη.
54	λειψάνοις πυρὸς· ἅπερ κατέλειψε τὸ πῦρ ὀστᾶ, λείψανα λέγεται πυρός. T Ταντάλου παιδὸς τοῦ υἱοῦ τοῦ Ταντάλου Πέλοπος. T Λαίτριναν οἰκουροῦσι τοῖς κειμένοις περὶ τὴν Λαίτριναν·
4a	ἔστι δὲ ἡ T
5a	Λαίτρινναν·	Column end
4b	ἔστι δὲ ἡ T	Column end
5b	Λαίτρινα	Column end
6	πόλις Ἤλιδος. τὰ δὲ τοῦ Πέλοπος ὀστᾶ ἐκεῖσε ἔκειτο ss4 ἃ καὶ ἐδήλου ὁ χρησμὸς ἀποκομίσαι T.
7a	παιδὸς
8a	καταβρωχθέντος· s3 *χρησμὸν ἔλαβον οἱ Ἕλληνες μὴ
9a	πρότερον τὴν Ἴλιον πορθηθῆναι, εἰ μὴ τὰ τοῦ Πέλοπος
10a	ὀστᾶ s3s4
11a	προσλάβωνται ἀπὸ τῆς Ἤλι‐
12a	δος s3
13a	χρησμὸς δὲ ἔπεσε κομίζειν τὰς τοῦ Πέλοπος κοτυληδόνας s
14a	καὶ τὰ τόξα Ἡρακλέος, ἅπερ εἶχε Φιλοκτήτης ss3s4 εἰς τὴν
15a	Ἑλλάδα ss4 καὶ Νεοπτόλεμον τὸν Ἀχιλέως υἱόν s4
16a	ἐπεὶ οὐκ ἂν δυνηθεῖεν τὴν
17a	Ἴλιον 〈ἄλλωσ〉 ἐκπορθῆσαι. s	Column end
7b	παιδὸς
8b	καταβρωχθέντος· s3 *χρησμὸν ἔλαβον οἱ Ἕλληνες μὴ
9b	πρότερον τὴν Ἴλιον πορθηθῆναι, εἰ μὴ τὰ τοῦ Πέλοπος
10b	ὀστᾶ s3s4
11b	μετενεχθῶσιν ἀπὸ Ἤλιδος εἰς
12b	τὴν Ἑλλάδα καὶ Νεοπτόλεμον
13b	τὸν Ἀχιλέως υἱόν*
14b	χρησμὸς δὲ ἔπεσε κομίζειν τὰς τοῦ Πέλοπος κοτυληδόνας s
15b	καὶ τὰ τόξα Ἡρακλέος, ἅπερ εἶχε Φιλοκτήτης ss3s4 εἰς τὴν
16b	Ἑλλάδα ss4 καὶ Νεοπτόλεμον τὸν Ἀχιλέως υἱόν s4
17b	εἰ μὴ γὰρ οὕτω γένηται, οὐκ
18b	ἂν πορθηθείη τὸ Ἴλιον. *Λαί‐
19b	τρινα δὲ πόλις Ἤλιδος*.	Column end
55	καταβροχθέντος καταποθέντος δηλαδὴ τοῦ Πέ‐ λοπος ἐν τῇ αἰθάλῃ καὶ τῇ σποδιᾷ ὁπότε πρὸς εὐωχίαν τῶν θεῶν ἐτύθη.
56	τοῖς Τευταρείοις· Τεύταρος Σκύθης βουκόλος Ἀμφιτρύωνος ἐδίδαξε τὸν Ἡρακλέα τοξεύειν παρασχὼν αὐ‐
56	τῷ καὶ τὰ τόξα αὐτοῦ. ἡνίκα δὲ ἀπέθανεν ὁ Ἡρακλῆς, θάψας αὐτὸν ὁ Φιλοκτήτης ἔλαβε ss3 ταῦτα s καὶ τὰ τόξα αὐτοῦ s3.
5	λείπει τὸ τε, ἵν’ ᾖ τοῖς τε Τευταρείοις πτερώμασι ἤτοι βέλεσι τοῦ βουκόλου. s4? τίς δ’ ὁ Τεύταρος, εἶπον. T.
57 (1a)	τὰ πάντα πρὸς φῶς·
2a	πρὸ Ἑλένης Ἀλέξανδρος Οἰ‐
3a	νώνην εἶχε γυναῖκα ἥτις διὰ
4a	τοὺς ἐπεισάκτους γάμους Ἑλέ‐
5a	νης καὶ διὰ τὸν ψόγον καὶ τὴν
6a	μομφὴν τοῦ πατρὸς αὐτῆς διὰ
7a	τὸ αὐτὴν ἐπιπλήττειν ἀγριω‐
8a	θεῖσα ἀποστέλλει τὸν υἱὸν
9a	αὐτῆς 〈Κόρυθον〉 ss3	Column end
10a	ἡγησόμενον τοῖς Ἕλλησι τοῦ ἐπὶ Τροίαν πλοῦ ss3s4 ὀνειδιζο‐
11a	μένη παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτῆς *διὰ τὸν ψόγον καὶ τὴν μομφὴν
12a	τοῦ πατρὸς αὐτῆς* καὶ διὰ τοὺς τῆς Ἑλένης ἐπεισάκτους
13a	γάμους.
1b	βαρύζηλος ἡ βαρύμηνις γυνὴ
2b	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ Οἰνώνη
3b	ἥτις ἦν θυγάτηρ Κεβρῆνος
4b	ἢ Οἰνέως †T: ταύτην γὰρ πρὸ
5b	Ἑλένης εἶχεν Ἀλέξανδρος, ἐξ
6b	ἧς καὶ υἱὸς αὐτῷ Κόρυθος,
7b	ὃν Κόρυθον ἔπεμψεν	Column end
8b	ἡγησόμενον τοῖς Ἕλλησι τοῦ ἐπὶ Τροίαν πλοῦ ss3s4 ὀνειδιζο‐
9b	μένη παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτῆς *διὰ τὸν ψόγον καὶ τὴν μομφὴν
10b	τοῦ πατρὸς αὐτῆς* καὶ διὰ τοὺς τῆς Ἑλένης ἐπεισάκτους
11b	γάμους. *κοῦρον δὲ λέγει τὸν Οἰνώνης καὶ Ἀλεχάν‐
12b	δρου υἱόν*. ss3s4
60	ἐπεισάκτων τῶν ἀθεμίτων. s3
61	φαρμακουργός· φασὶν ὅτι ss4 τετρωμένον T βουλομένη τὸν Ἀλέξανδρον ἡ Οἰνώνη θεραπεῦσαι ἐκωλύθη ἐκ τοῦ πατρὸς αὐτῆς. τελευτήσαντος δὲ ss3s4 ἐκείνου ἐπειδὴ T ὕστερον προσενεγκοῦσα τὰ φάρμακα εὗρεν ἤδη ἐκπεπνευκότα
5	ss3s4 καὶ ἑαυτὴν συναναιρεῖ ἢ κατὰ Κόιντον (X 467) εἰς τὴν τοῦ Ἀλεξάνδρου πυρὰν ἐμβαλοῦσα ἑαυτὴν ἢ κατὰ τὸν Δίκτυν (IV 21) βρόχῳ ἀπαγχθεῖσα ἢ κατὰ τόνδε τὸν Λυκόφρονα* καταπεσοῦσα τοῦ πύργου (65).
8a	οὐκ ἰάσιμον
9a	δὲ ss3s4 ἢ ὅτι τεθνηκὼς ἦν ὁ Ἀλέξανδρος καὶ ἰαθῆναι οὐκ
10a	ἠδύνατο ἢ T
11a	ἐπειδὴ τῇ χολῇ τῆς ὕδρας
12a	ἐκέχριστο τὰ βέλη τοῦ Φιλο‐
13a	κτήτου ss3
14a	ἢ ὅτι προλειφθέντος τοῦ τραύματος ἐπέθηκε τὰ φάρ‐
15a	μακα· ss3s4
16a	ἡ γὰρ Οἰνώνη ἔμπειρος ἦν
17a	τῆς μαντικῆς καὶ τῆς ἰατρι‐
18a	κῆς. int. lin. s3	Column end
14a	ἢ ὅτι προλειφθέντος τοῦ τραύματος ἐπέθηκε τὰ φάρ‐
15a	μακα· ss3s4
8b	οὐκ ἰάσιμον
9b	δὲ ss3s4 ἢ ὅτι τεθνηκὼς ἦν ὁ Ἀλέξανδρος καὶ ἰαθῆναι οὐκ
10b	ἠδύνατο ἢ T
11b	ὅτι κεχρισμένα ἦν τὰ βέλη Φι‐
12b	λοκτήτου τῷ ἰῷ τῆς ὕδρας,
13b	ἐν οἷς Ἀλέξανδρος ἐτοξεύθη,	Column end
14b	ἢ ὅτι προλειφθέντος τοῦ τραύματος ἐπέθηκε τὰ φάρ‐
15b	μακα· ss3s4
16b	ἡ γὰρ Οἰνώνη ἰατρικὴν καὶ
17b	μαντικὴν ἤσκει.	Column end
63	Γιγαντοραίστοις· ὁ γὰρ Ἡρακλῆς τούτοις τοῖς τόξοις τοὺς Γίγαντας ἀνεῖλεν. s2, int. lin. s3 ἡ Γῆ κατὰ τῶν Τιτάνων ἀγανακτοῦσα ἐν Φλέγραις τῆς Πελλήνης T γεννᾷ δρακοντόποδας καὶ βαθυγενείους καὶ βαθυχαίτας Γίγαντας,
5	οἳ πέτρας καὶ δρῦς πεπυρακτωμένας ἠκόντιζον εἰς οὐρανὸν ὧν πρῶτοι Πορφυρίων καὶ Ἀλκυονεύς, οἳ καὶ ἀθάνατοι ἦσαν, ἔστ’ ἂν ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἐγεννήθησαν, ἐμάχοντο. συμμαχοῦντος δὲ Ἡρακλέος Διὶ καὶ τούτους κατατοξεύοντος ἀνῃρέθησαν. πρῶτον μὲν οὖν τοξεύει Ἀλκυονέα, ὃς πίπτων ἐπὶ τὴν γῆν
10	μᾶλλον ἀνεθάλπετο, Ἀθηνᾶς δὲ βουλῇ Πελλήνης ἐξαγαγὼν τοῦτον ἀνεῖλε. Πορφυρίωνι δὲ Ζεὺς Ἥρας ἐπιθυμίαν ἐμβάλ‐ λει καὶ τοῦτον Ἡρακλῆς ἐν τῷ καταρρηγνύειν Ἥρας τὰ πέπλα τοξεύσας καὶ τοῦ Διὸς κεραυνῷ πλήξαντος ἀναιρεῖ. καὶ τοὺς ἑτέρους δὲ ὁμοίως πλὴν ὀλίγων σὺν Διὶ ἀναιρεῖ. ἄρ‐
15	δις τὸ βέλος παρὰ τὸ ἀρὰς καὶ βλάβας διδόναι. T τετρω‐ μένου καταχρηστικῶς εἶπεν ἀντὶ τοῦ βεβλημένου. καὶ τετρωμένον καλῶς ἔχει τετρωμένου μὲν τοῦ Ἀλεξάνδρου, τετρωμένον δὲ τὸ ἕλκος.
64	ἀνθοπλίτου ἀντὶ τοῦ ὁμοτέχνου τοξότου. T αὐ‐ θοπλίτην δὲ λέγει τὸν Φιλοκτήτην, ἐπεὶ ἀμφότεροι τοξό‐ ται ὅ τε Ἀλέξανδρος καὶ ὁ Φιλοκτήτης. ss3s4 ἀχθέντος γὰρ ἐκ Λήμνου τοῦ Φιλοκτήτου τοξικῇ ἐμονομάχησαν αὐ‐
5	τός τε καὶ Ἀλέξανδρος. καὶ πρῶτος μὲν ἀφεὶς Ἀλέξανδρος ἥμαρτε τοῦ Φιλοκτήτου, δεύτερος δὲ τοξεύσας ὁ Φιλοκτήτης βάλλει κατὰ χεῖρα λαιὰν τὸν Ἀλέξανδρον, εὐθὺς δὲ δεύτε‐ ρον οἰστὸν ἀφεὶς ἐκκόπτει τούτου καὶ τὸν δεξιὸν ὀφθαλμὸν καὶ τρίτῳ βέλει κατὰ τὸν σφυρὸν πείρας αὐτὸν ἀναιρεῖ.
65	πύργων ἀπ’ ἄκρων· τρωθέντα τὸν Ἀλέξανδρον
65	ὑπὸ Φιλοκτήτου δυναμένη διὰ φαρμάκων τὸ ἕλκος ἰάσασθαι οὐκ ἰάσατο, τεθνηκότος δὲ αὐτοῦ τῷ πόθῳ τῷ πρὸς αὐτὸν κατακρημνίσασα ἑαυτὴν συναπώλετο τῷ ἀνδρί. ss3
67	ἠγκιστρωμένη κατεχομένη ἀπὸ τῆς μεταφορᾶς τῶν ἰχθύων τῶν κατεχομένων ὑπὸ τοῦ ἀγκίστρου. s3 EM 1053 ἠγκιστρωμένη ἠγρευμένη. EG 23562
69 (1a)	στένω στένω σε παρόσον ἡ Ἴλιος τρίτον ἐπορ‐
2a	θήθη πρῶτον μὲν ὑπὸ Ἡρακλέος διὰ τοὺς ἵππους Λαομέ‐
3a	δοντος ss3s4
4a	δεύτερον δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων διὰ
5a	τὴν πολυθρύλλητον Ἑλένην καὶ
6a	τρίτον ὑπὸ τῶν ss3 δυνατῶν s3
7a	Ἀμαζόνων ss3.	Column end
1b	στένω στένω σε παρόσον ἡ Ἴλιος τρίτον ἐπορ‐
2b	θήθη πρῶτον μὲν ὑπὸ Ἡρακλέος διὰ τοὺς ἵππους Λαομέ‐
3b	δοντος ss3s4
4b	καὶ τὴν Ἡσιόνην, δεύτερον δὲ
5b	ὑπὸ Ἀμαζόνων, ὥς που καὶ ἐν
6b	τῇ Γ (198) ῥαψωδίᾳ φησὶν Ὅμη‐
7b	ρος ὡς ἀπὸ Πριάμου ὅτε τ’	Column end
8	ἦλθον Ἀμαζόνες ἀντιάνειραι, τρίτον δὲ διὰ τὴν πο‐ λυθρύλλητον Ἑλένην πορθηθεῖσα καὶ καυθεῖσα τελέως ἠφα‐
10	νίσθη.
70	αὖθις πρὸς ἀλκὴν· μέλλουσαν πρὸς μάχην ἐλθεῖν πάλιν καὶ ἐμπρησθῆναι. s3
72 (1a)	καὶ τάφους Ἀτλαν‐
2a	τίδος· τὸ ἑξῆς· τοὺς τάφους
3a	τοῦ κολυμβητοῦ τοῦ υἱοῦ τῆς
4a	θυγατρὸς Ἄτλαντος καὶ Πληι‐
5a	όνης. ἔστι δὲ μία τῶν Πληιά‐
6a	δων. λέγει δὲ τῆς Ἠλέκ‐
7a	τρας. ss3	Column end
1b	στένω σε, ὦ πόλις, καὶ τοὺς
2b	ἐν σοὶ τάφους τῶν προγόνων
3b	ἡμῶν τῆς τε Ἠλέκτρας καὶ
4b	τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Δαρδάνου
5b	ὅς ποτε ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ
6b	ἐν ἐρραμμένῳ δέρματι σκεπά‐
7b	σας τὸ σῶμα αὐτοῦ καθάπερ	Column end
8	τὸ περὶ τὸν Ἴστρον τετράπουν ζῶον εἴωθε ποιεῖν, ὁπότε τὸ ἑαυτοῦ δέρμα ἀναφυσσᾷ καὶ περᾷ τὸν Δάννουβιν ποτα‐
10	μὸν διεπέρασεν ἐπὶ τὴν Ἴλιον καταλείψας τὸ κατοικητήριον τῶν Κυρβάντων. τοῦτο δὲ ἐποίησε πότε; ὅτε κατέκλυσε τὴν γῆν ὁ Ζεὺς ἐπὶ τοῦ Δευκαλίωνος καὶ πάντες οἱ ἄνθρωποι ἔπλεον ἐν τοῖς ὕδασι καὶ τὰ τείχη κατέπιπτον, τῶν δένδρων καὶ ἀμπέλων τοὺς καρποὺς δὲ τὰ θαλάσσια ζῶα ἐνέμοντο,
15	οἱ δελφῖνες καὶ αἱ φῶκαι ἀεὶ τῆς συνουσίας τῶν ἀνδρῶν
15	ἐρῶσαι. *καὶ τάφους ἀντὶ τοῦ τάφον τοῦ δύπτου καὶ κολυμ‐ βητοῦ κέλωρος καὶ υἱοῦ τῆς Ἄτλαντος θυγατρὸς Ἠλέκ‐ τρας ὅστις ποτὲ ἐν τῷ ῥαπτῷ σκύτει καὶ δέρματι ἢ
20	κύτει καὶ χωρήματι ἐνήξατο καὶ ἔπλευσεν ὥς περ κέπφος Κρητικὸς ἔπλευσε δὲ μονήρης μονόκωπος ἢ μόνος ἀμφελυτρώσας καὶ καλύψας τὸ σῶμα ἐν τῷ ἀσκῷ ὁποῖα καὶ ὥσπερ πόρκος ζῶον Ἴστριον τε‐ τρασκελές*.
73 (1a)	κέλωρος τοῦ Δαρδάνου
2a	τοῦ υἱοῦ τῆς Ἠλέκτρας καὶ
3a	Διὸς ὅστις ss3
4a	καταλιπὼν τὴν Σαμοθρᾴκην ἐν τῷ κατακλυσμῷ κατασκευάσας
5a	σχεδίαν καὶ ss3s4
6a	〈ἀσκὸν ἑαυτῷ〉 ῥάψας ἐπὶ τὴν
7a	Ἴλιον παρεγένετο. στένω οὖν,
8a	φησὶ, στένω σε καὶ τοὺς τά‐
9a	φους τοῦ υἱοῦ τῆς Ἠλέκτρας. ss3	Column end
1b	Ἀτλαντίδος· Δάρδανος ὁ
2b	υἱὸς τοῦ Διὸς καὶ Ἠλέκτρας
3b	τῆς Ἄτλαντος θυγατρὸς	Column end
4	καταλιπὼν τὴν Σαμοθρᾴκην ἐν τῷ κατακλυσμῷ κατασκευάσας
5	σχεδίαν καὶ ss3s4
6b	εἰς τὰ κατὰ τὴν Τροίαν μέρη
7b	ἐλθὼν	Column end
10	κτίζει τὴν Δαρδανίαν κἀκεῖ τελευτᾷ καὶ ὁ τάφος αὐτοῦ κεῖ‐ ται περὶ τὴν Τροίαν (72) ἐν μέρει τῆς Δαρδανίας T. ὕστερον δὲ καὶ ἡ Δαρδανία καὶ ἡ Ἴλιος καὶ ἡ Τροία μία πόλις γε‐ γόνασι. Νυκτίμου δὲ τὴν βασιλείαν παραλαβόντος ὁ κατα‐ κλυσμὸς ὡς ληροῦσι, γέγονε διὰ τὴν Πέλοπος κρεουργίαν.
15	πέμπτον δὲ τὸν Πέλοπα ἔγωγε γινώσκω ἀπὸ Δαρδάνου. διὰ τοῦτον γοῦν ληροῦσι γενέσθαι τὸν κατακλυσμὸν ἢ διὰ Ἀζᾶνα τὸν Λυκάονος καὶ τὸ τῶν Λυκάονος παίδων ἀσέβημα ὅτι τὸν Νύκτιμον κατατεμὼν ἔθυσε τῷ Διί. γέγονε δὲ καθ’ ἑτέρους ἱστορικοὺς ὁ κατακλυσμὸς οὕτως· περὶ Ἑλίκην καὶ
20	Βοῦραν τὰς πόλεις ἀνέμων πνευσάντων ἐναντίων συνέστη νέφος πολὺ καὶ ἐρρύη ὑετὸς καὶ γέγονεν ὁ κατακλυσμός (591). δύπτου δὲ εἶπε τοῦ συνεχῶς δύνοντος ἐν τῇ σχεδίᾳ διὰ τὸ
20	χειμάζεσθαι ἢ τοῦ κολυμβητοῦ ἢ παρὰ τὸ εἰς δύο ξύλα πήξαντα τὴν σχεδίαν ἀπὸ Σαμοθρᾴκης πλεῦσαι φεύγοντα τὸν
25	ἐπὶ Δευκαλίωνος κατακλυσμόν. ss3s4 καὶ ῥαπτὸν κύτος τὴν σχεδίαν εἶπε. s3
74	πόρκος ζῷόν ἐστι περὶ τὸν Ἴστρον ποταμὸν τὸν 〈νῦν〉 λεγόμενον Δανούβιον ss3s4 τετρασκελές T. περιέχεται δὲ λεπτῷ δέρματι καὶ φυσώμενον γίνεται ἀσκοειδὲς καὶ οὕτω νήχεται, ἕως λεπτυνθῇ, καὶ ἐξέρχεται ἐπὶ τὴν γῆν καὶ νέμε‐
5	ται καὶ εὐθέως ψυχόμενον θνήσκει. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ὡς ὁ πόρκος τῷ ἰδίῳ δέρματι καθάπερ ἀσκῷ περισκε‐ πάσας τὸ σῶμα νήχεται, οὕτω καὶ ὁ Δάρδανος ἐπὶ τῆς σχεδίας ἔπλευσεν· ἔπλεε δὲ δʹ λίθους ἔχων καὶ σκεπάζων ἑαυτοῦ τὸ σῶμα καθάπερ πόρκος. ss3s4
75	μονήρη δὲ ss3s4 τὸν Δάρδανον s3s4 εἶπε διὰ τὸ μιᾷ κώπῃ ss3s4 αὐτὸν s3s4 χρήσασθαι ἐν τῇ σχεδίᾳ ss3s4 παρό‐ σον μίαν ἡμέραν ζῶν καὶ ὀψὲ τελευτῶν s2.
76	Ῥείθυμνα πόλις Κρήτης T. Ῥιθυμνία πόλις Κρήτης. Steph. κέπφος ὄρνεον δύσριγον θαλάσσιον. s2 ζῶον θαλάσσιον λαροειδές, ὅπερ ἀφρῷ θηρῶσιν οἱ παῖδες τῶν ἁλιέων. T
77	Ζήρυνθος ἄντρον Ἑκάτης ἐν Θρᾴκη. ×Steph. ἄντρον τὸ σπήλαιον παρὰ τὸ ἄνω τετρῆσθαι ἤγουν τετρυ‐ πημένον εἶναι. T
3a	Ζήρινθον τὸ Θρᾳκικὸν σπήλαιον κατα‐
4a	λιπὼν τῆς Ῥέας ss3s4
5a	ὁ Δάρδανος, ὡς δέ τινές φασι
6a	τῆς Ἑκάτης· καὶ γὰρ Σώφρων
7a	ἐν τοῖς Μίμοις (CGF I 1558 K)
8a	φησὶν αὐτῇ κύνας θύεσθαι.
9a	ss3	Column end
3b	Ζήρινθον τὸ Θρᾳκικὸν σπήλαιον κατα‐
4b	λιπὼν τῆς Ῥέας ss3s4
5b	ἢ τῆς Ἑκάτης ὁ Δάρδανος καὶ
6b	γὰρ καὶ ἡ Ῥέα λέουσιν ἐποχου‐
7b	μένη καὶ ἡ Ἑκάτη ξενοφυὴς
8b	οὖσα T φοβεραί. θύουσι δὲ
9b	αὐταῖς κύνας, ὥς φησι Σώφρων	Column end
10	ἐν Μίμοις· ὁ γὰρ κύων βαΰξας λύει τὰ φάσματα ὡς καὶ χαλκὸς κροτηθεὶς εἴ τέ τι τοιοῦτον.
78	〈Σάον〉 Σάμον κατὰ συστολὴν τοῦ μ int. lin. s3 marg.
78	Coisl. 345 Σάον ὄρος Σαμοθρᾴκης οὗ μέμνηται Νίκανδρος ἐν τοῖς Θηριακοῖς (472) s3s4 οὕτω πως λέγων ἢ Σάου ἠὲ Μοσύχλου T.
5a	Κύρβαντες δὲ δαίμονες περὶ
6a	τὴν Ῥέαν s3 EM οἱ τὸν Δία
7a	φυλάξαντες EM 54739. ὄνομα
8a	ἔθνους int. lin. s3 marg. Coisl. 345
9a	ἢ δαιμόνων int. lin. s3.	Column end
5b	ἄλλως. τὸ Σάον σπήλαιον οἱ
6b	Κορύβαντες, οἵτινές εἰσι δαί‐
7b	μονες περὶ τὴν Ῥέαν ἱδρύ‐
8b	σαντο (78). ἀλλ’ οἱ μὲν Κούρη‐
9b	τες Δαναΐδος νύμφης Κρήσ‐	Column end
10	σης καὶ Ἀπόλλωνος παῖδες οἱ δὲ Κορύβαντες Θαλείας καὶ Ἀπόλλωνος.
79	ἠμάθυνεν ἄμαθον ἄμμον ἐποίησε, κατέκλυσεν. ἄμαθος δὲ δι’ ἑνὸς μ γράφεται ἐκ τοῦ ἀμαθὴς καὶ ἀμέτρητος εἶναι ἐτυμολογουμένη καὶ ἄμος κατὰ ἀποκοπὴν γενόμενον δι’ ἑνὸς μ γράφεται T μόνοι δὲ τοῦτο οἱ Αἰολεῖς διπλασιάζου‐
5	σιν ὡς καὶ τὰ λοιπά.
80	καχλάζων ἠχῶν ψοφῶν ss3 ἤχῳ φερόμενος T. νασμός ss4 ὄμβρος s κατακλυσμὸς ἀπὸ τοῦ νάω ss3s4 ῥή‐ ματος ss4 ὃ σημαίνει s3 τὸ ῥέω s3s6 ὅθεν καὶ νᾶμα καὶ ss3s4 ναύτης καὶ ss3 ναῦς ss3s4 καὶ νάουσαν ἀκρότομον s3. νασ‐
5	μός ὄμβρος ἀπὸ τοῦ νάω, ὅθεν καὶ νᾶμα καὶ ναύτης. ×Λ. σημαίνει δὲ ἐνταῦθα τὸν κατακλυσμόν. EM 5986 cf. 33751 cod. V Gaisf.
81	τοὶ δὲ ἐλλειπτικῶς ἀντὶ τοῦ οἱ ἄνθρωποι. T
83	φηγὸν τὴν βάλανον παρὰ τὸ φάγω φαγὸν καὶ φη‐ γὸν λεγομένην· οἱ γὰρ ἀρχαῖοι πρὸ τοῦ τὸν σῖτον εὑρεῖν βα‐ λάνους ἤσθιον καὶ ὀπώρας. δρύκαρπα πᾶσαν ὀπώραν ὥς πού φησιν ἐν ταῖς Δωδεκαετηρίσιν Ὀρφεύς (p. 151 Ab.)
5	βάλλειν ἔρνεα πάντα, τά τε δρυὸς ἄκρα λέγονται.
84	φάλαινα ζωύφιόν ἐστι ταῖς λυχνίαις ἐπιπετόμενον ὃ καὶ πυραυστούμορος †T καὶ ψυχὴ καὶ ψῶρα καλεῖται. λέ‐ γεται δὲ φάλαινα παρὰ τὸ εἰς φῶς ἅλλεσθαι. μακρὸν δὲ ἔχει τὸ α [καὶ] προγραφόμενον καὶ δι’ ἑνὸς λ δεῖ γράφεσθαι·
5	τὰ γὰρ ὀνόματα τῶν ῥημάτων βραχύτερα ὡς τὸ θάλλω θά‐
5	λος, ἀγγέλλω ἄγγελος. καὶ περὶ μὲν φαλαίνης τοῦ ζωυφίου χερσαίου ὃ καὶ κανδηλοσβέστραν ἰδιωτικῶς φαμεν εἴπομεν· ἔστι δὲ καὶ φάλαινα κητώδης ἰχθύς. κατὰ ἀποκοπὴν γοῦν φάλαι εἶπεν.
10a	φάλλαι τε· τὸ ἑξῆς· φάλ‐
11a	λαι τε φέρβοντο αἵ τε
12a	φῶκαι αἱ ἐπ’ ἀρσένων
13a	βροτῶν λέκτρα θουρῶ‐
14a	σαι. λέγονται γὰρ αἱ φῶκαι
15a	ἐπιθυμητικῶς ἔχειν πρὸς τὰς
16a	συνουσίας τῶν ἀνδρῶν. ἄλλως.
17a	ss3 τὸ ἑξῆς· s3 φάλλαι τε
18a	καὶ οἱ δελφῖνες φέρβοντο
19a	φηγὸν καὶ τἆλλα αἵ ss3 τ’ ἐπ’
20a	ἀρσένων βροτῶν λέκτρα
21a	θουρῶσαι s φῶκαι ss3.	Column end
10b	αἵ τ’ ἐπ’ ἀρσένων· *αἱ
11b	φῶκαί τε αἱ θουρῶσαι καὶ
12b	ἐρωτικῶς ὁρμῶσαι ἐπὶ τὰ
13b	λέκτρα τῶν ἀρρένων βρο‐
14b	τῶν*. ἡ φώκη θαλάσσιον κῆ‐
15b	τός ἐστι χερσαίῳ βοὶ ἢ μᾶλ‐
16b	λον ἄρκτῳ παρόμοιον ἐρᾷ
17b	δὲ συνουσίας ἀνδρῶν. ἔστι
18b	δὲ καὶ πρὸς μαγείαν ἐπιτή‐
19b	δειον.	Column end
86	λεύσω θέοντα γρυνὸν· περὶ Ἀλεξάνδρου ποιεῖται τὸν λόγον. ss3s4 λέγει γὰρ T ὅτι s3s4 σπουδάζοντα τὸν Ἀλέ‐ ξανδρον θεωρῶ πρὸς τὴν ἁρπαγὴν τῆς Ἑλένης. ss3s4 γρυνὸν δὲ εἶπε τὸν Ἀλέξανδρον κατὰ μετωνυμίαν καλέσας· ss3 γρυνὸς
5	γάρ ἐστιν ὁ κορμός. ss3s4 καὶ Ὅμηρος (EGF I p. 74 Kink.) γρυνοὶ μὲν δαίοντο, μέγας δ’ Ἥφαιστος ἀνέστη. ss4 γρουνοὶ κορμοὶ οἷον γρουνοὶ—ἀνέστη. Eg (EM 24145)
8a	λαμπάδα δὲ λέγει τὸν αὐτὸν,
9a	παρόσον ἡ Ἑκάβη ἐγκυμονοῦσα
10a	ἔδοξε κατ’ ὄναρ λαμπάδα τε‐
11a	κεῖν. τινὲς δὲ ἤκουσαν γρυ‐
12a	νὸν ἐπτερωμένον τὴν ναῦν
13a	διὰ τὰς κώπας ss3s5 ἤτοι τὰ
14a	πτερά, παρόσον τὴν πορείαν
15a	δι’ αὐτῶν ποιεῖται ss5.	Column end
8b	νῦν δὲ γρυνὸν τὸ πλοῖον τοῦ
9b	Ἀλεξάνδρου λέγει διὰ τὸ ἐκ
10b	ξύλου πεποιῆσθαι T ἐπτερω‐
11b	μένον διὰ τὰ ἅρμενα, παρό‐
12b	σον τὴν πορείαν δι’ αὐτῶν
13b	ποιεῖται κατὰ μετωνυμίαν
14b	ἢ γρυνὸν τὸν Ἀλέξανδρον
15b	αὐτὸν διὰ τὸ ὄναρ, ὃ εἶδεν	Column end
16	Ἑκάβη, ὅτι δαλὸν ἔτεκε καιόμενον, ὅστις κατέφλεξε πᾶσαν	Column end
16	τὴν πόλιν καὶ τὴν ἐν Ἴδῃ ὕλην. τοῦτο τὸ ἐνύπνιον ἀκού‐ σαντες οἱ μάντεις καὶ οἱ περὶ τοὺς ὀνείρους δεινοὶ εἶπον τὸ τεχθησόμενον παιδίον ῥιφῆναι εὐθέως. τεχθέντα δὲ τὸν Ἀλέ‐
20	ξανδρον ἐξέθεντο ἐν τῇ Ἴδῃ, ὃν ποιμὴν ἑωρακὼς σφόδρα εὐειδέστατον ἀνελόμενος ἀνέθρεψεν. ἐπτερωμένον δὲ διὰ τὸ μετὰ πλοίου πορεύεσθαι.
87 (1a)	τρήρωνος τῆς δειλῆς
2a	καὶ ταχείας καὶ κατωφεροῦς· οἰ‐
3a	κεῖον γὰρ Ἀφροδίτης τὸ ζῷον.
4a	ἢ ἐπεὶ καὶ τὸν Ἀλέξανδρον
5a	ἀετῷ ἀπείκασεν ἐπὶ τὴν ἁρπα‐
6a	γὴν ἐπειγόμενον. ss3 Πε‐
7a	φναίας δὲ κυνὸς τῆς Ἑλέ‐
8a	νης ἢ ἀπὸ τόπου τῆς Λακω‐
9a	νικῆς ἢ διότι πολλοὶ δι’ αὐτὴν
10a	ἀπέθανον. ss3s5	Column end
1b	κυνὸς ἢ ἀπὸ τόπου τῆς Λα‐
2b	κωνικῆς ἢ τῆς δειλῆς καὶ τα‐
3b	χείας καὶ κατωφεροῦς· οἰκεῖον
4b	γὰρ Ἀφροδίτῃ τὸ ζῶον· ἢ τῆς
5b	αἰτίας φόνου πολλοῖς. λέγει
6b	δὲ τὴν Ἑλένην, ἐπεὶ καὶ τὸν
7b	Ἀλέξανδρον ἀετῷ εἴκασεν ἐπὶ
8b	τὴν ἁρπαγὴν ἐπειγόμενον. τρή‐
9b	ρωνα δὲ αὐτὴν λέγει διὰ τὸ
10b	λαγνόν· καὶ γὰρ ἡ περιστερὰ	Column end
11	μόνη τῶν πτηνῶν δι’ ὅλου ἔτους ὀχεύεται καὶ τεκνοποιεῖ ὅθεν Αἰσχύλος φησὶ παντρόφου πελειάδος (S. 277) T. κυνὸς δὲ τῆς ἀναιδοῦς κατὰ τὸν Ὅμηρον εἵνεκ’ ἐμεῖο κυνὸς (Ζ 356) κακομηχάνου (344). ss3s5s6 Πέφνη τὸ τῆς
15	Λακωνικῆς ἀκρωτήριον ss3 ὅθεν ἡ Ἑλένη ὡρμᾶτο. s τρή‐ ρωνος εἰς ἅρπαγμα εἰς τὴν ἁρπαγὴν τῆς λαγνεστάτης τρήρωνος ἤτοι περιστερᾶς T τῆς ἀξίας φονευθῆναι κυνός. s4s5
88	τόργος ὑγρόφοιτος ὁ Ζεὺς ἢ ἡ Νέμεσις, παρόσον κύκνῳ ἀπεικασθεὶς ὁ Ζεὺς Νεμέσει τῇ Ὠκεανοῦ συνῆλθεν, ἐξ ἧς γεννᾶται ᾠόν, ὅπερ λαβοῦσα ἡ Λήδα ἐθέρμαινε καὶ ἔτεκε τὴν Ἑλένην καὶ τοὺς Διοσκούρους. ss3 τὸ δὲ ὑγρό‐
5	φοιτος γράφεται καὶ ὑψίφοιτος. τόργος s4 κυρίως ὁ γύψ, νῦν δὲ τὸν κύκνον λέγει ss4 ὃν μιμησάμενος ὁ Ζεὺς συνε‐ μίγη τῇ Λήδᾳ ὑγρόφοιτος δὲ ὁ ἐν τοῖς ὑγροῖς φοιτῶν
5	καὶ ἀναστρεφόμενος. ὁ γὺψ νῦν δὲ τὸν ἀετὸν ἢ τὸν κύκνον λέγει. s ἔλαβε δὲ ζῶον ἀντὶ ζώου. T Ζεὺς γὰρ ὁμοιωθεὶς κύκνῳ
10	Νεμέσει τῇ τοῦ Ὠκεανοῦ θυγατρὶ συνῆλθεν εἰς χῆνα, ὡς ληροῦ‐ σιν (Ap. III 127), αὐτὴν μεταβαλών, ἡ δὲ τεκοῦσα ὠὸν ἐν τῷ ἕλει τοῦτο κατέλιπε. ποιμὴν δὲ εὑρὼν τῇ Λήδᾳ τοῦτο κομί‐ ζει, ἡ δὲ λάρνακι θεμένη ἐφύλαττε. χρόνῳ δὲ τῷ καθήκοντι Ἑλένη γεννᾶται τοῦ ὠοῦ, ἣν ὡς ἰδίαν παῖδα ἡ Λήδα ἀνέ‐
15	τρεφε. τινὲς δὲ καὶ Κάστορα καὶ Πολυδεύκην ἐκ τοῦ αὐτοῦ ὠοῦ φασι γεννηθῆναι. 〈ἐν〉 ἄλλοις δέ τισιν εὗρον ἱστορικοῖς ὅτι ὁ Ζεὺς ἄστρῳ εἰκασθεὶς καὶ μιγεὶς Λήδᾳ Κάστορα καὶ Πολυδεύκην γεννᾷ, ὕστερον δὲ οὕτως, ὡς ἔφημεν, τὴν Ἑλένην. ἕτεροι δὲ πάλιν φασὶν (Ap. III 126) ὅτι ὁ Ζεὺς κύκνῳ ὁμοιω‐
20	θεὶς τῇ Λήδᾳ ἐμίγη, κατὰ τὴν αὐτὴν δὲ νύκτα καὶ ὁ Τυνδά‐ ρεως· ἡ δὲ ἐκ μὲν Διὸς Πολυδεύκην καὶ Ἑλένην γεννᾷ, ἐκ δὲ Τυνδάρεω Κάστορα ὅθεν καὶ θνητὸς ἦν ὁ Κάστωρ, ὁ δ’ ἕτερος ἀθάνατος, τῇ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ παρακλήσει ἀθάνατος καὶ αὐτὸς ἐγεγόνει, καθά φησιν ὁ Πίνδαρος (Pind. N X 50 c. sch.).
25	τὰς δ’ ἀλληγορίας, ὡς ἔφην, ἐατέον· ἐπεὶ δὲ ποθεῖτε καὶ ταύτας μαθεῖν, ἀκούετε. δίας οἱ παλαιοὶ πάντας ἐκάλουν τοὺς βασιλεῖς. τὶς γοῦν βασιλεὺς τῇ Λήδᾳ ἐμίγη μοιχικῶς περὶ τὸν Εὐρώταν ποταμόν, ἥτις ἐξ αὐτοῦ ἔγκυος γενομένη μιᾷ γαστρὶ γʹ παῖδας γεννᾷ τοὺς ῥηθέντας Κάστορα, Πολυ‐
30	δεύκην καὶ Ἑλένην. ὠῷ γὰρ παρεικάζει τὴν γαστέρα αὐτῆς καὶ ὅτι ἓν ἐξ αὐτῆς σύνδερμον ἐγεννήθη, ὃ δέρμα καὶ φυ‐ λακτήριον αὐτοῖς ἐποίησαν (Al. 506). εἰς κύκνον δὲ λέγει τὸν Δία μεταβαλεῖν, ὅτι οὐ βασιλικῶς ἐμίγη αὐτῇ, ἀλλ’ ἐν πανύγροις τόποις καθάπερ οἱ κύκνοι.
89	κελυφάνῳ· κέλυφος [πᾶν] τὸ τοῦ ᾠοῦ ὄστρακον (506) στρόβιλος δὲ πᾶν τὸ περιφερὲς τὴν στρογγύλῳ κε‐ λύφῳ περιβεβλημένην. ss3 κελυφάνῳ νῦν ὠοῦ λέπει· πάντα γὰρ τὰ λέπη κελύφανα λέγονται. T κυρίως δὲ κελύφανον λέ‐
5	γεται τὸ ἔσωθεν τοῦ ὀστράκου τοῦ ᾠοῦ λεπτότατον δέρμα. s6 στρόβιλον στρογγύλον, στροβιλοειδές· στρόβιλος γὰρ τὸ περι‐
5	φερές. ὠστρακωμένην τῷ ὀστράκῳ τοῦ ὠοῦ ἐσκεπασ‐ μένην. T λέγει δὲ τῷ ᾠῷ, ὅπερ ἡ Νέμεσις τῷ Τυνδάρεῳ δίδωσιν, ὁ δὲ τῇ Λήδᾳ, ἐξ ἧς ἡ Ἑλένη ss3s4 καὶ οἱ Διό‐
10	σκουροι s3 ἢ τῷ †γλύμματι καὶ ὑμένι τοῦ ᾠοῦ διὰ τὴν ἱστο‐ ρίαν, ὅτι ἐξ ᾠοῦ ἐγεννῶντο ἡ Ἑλένη καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῆς. s
90 (1a)	καὶ δή σε· ἀποστροφὴ τὸ σχῆμα· νῦν γὰρ πρὸς
2a	Ἀλέξανδρον ἀπέστρεψε τὸν λόγον καί φησι T καὶ δή σε,
3a	ὦ Ἀλέξανδρε, ἡ Ἀχερουσία καὶ καταιβάτις τρί‐
4a	βος ss3s4 δεξιώσεται T
5a	λέγει δὲ τὸ Ταίναρον ἀκρω‐
6a	τήριον τῆς Λακωνικῆς ἐν ᾧ
7a	φασιν εἶναι κάθοδον εἰς Ἅι‐
8a	δου. θέλουσα δὲ εἰπεῖν ὅτι
9a	εἰς Λακεδαίμονα ἀφίξῃ ναυ‐
10a	τιλλόμενος ss3 εἶπε τὴν Ἀχε‐
11a	ρουσίαν τρίβον, ἵνα δείξῃ ss3s5	Column end
13a	ὅτι ἐκ ταύτης τῆς προφάσεως ἀφίξῃ, ὦ Ἀλέξανδρε, εἰς
14a	Ἅιδου· ss3s4s5 ὕστερον γὰρ ἀπέθανε διὰ τὴν Ἑλένην. ss3s5
1b	καὶ δή σε· ἀποστροφὴ τὸ σχῆμα· νῦν γὰρ πρὸς
2b	Ἀλέξανδρον ἀπέστρεψε τὸν λόγον καί φησι T καὶ δή σε,
3b	ὦ Ἀλέξανδρε, ἡ Ἀχερουσία καὶ καταιβάτις τρί‐
4b	βος ss3s4 δεξιώσεται T
5b	Ἀχερουσία τρίβος ἢ ὁ
6b	Ἅδης, ὅτι διὰ τὴν Ἑλένην
7b	ἔμελλεν ἀποθανεῖν, ἢ τὸ Ταί‐
8b	ναρον τῆς Λακωνικῆς ἀντὶ τοῦ
9b	εἰπεῖν ὅτι εἰς Λακεδαίμονα
10b	ἀφίξῃ, ἐν ᾗ ἐστιν ἡ Ἀχε‐
11b	ρουσία τρίβος. δείκνυσι δὲ
12b	διὰ τούτου	Column end
13b	ὅτι ἐκ ταύτης τῆς προφάσεως ἀφίξῃ, ὦ Ἀλέξανδρε, εἰς
14b	Ἅιδου· ss3s4s5 ὕστερον γὰρ ἀπέθανε διὰ τὴν Ἑλένην. ss3s5
15	ἔστι γὰρ Ταίναρον τῆς Λακωνικῆς στόμιον, ὅθεν καὶ Ἅδου κάθοδον αὐτὸ λέγουσιν, ὡς καὶ Μένανδρός φησι πύλη τίς ἐστι Ταινάρου πρὸς ἐσχάτοις. καταιβάτις ἡ κάτω φέρουσα. T
91 (1a)	πύγαργον δειλὸν ἢ ἅρ‐
2a	παγα· πύγαργος γὰρ εἶδος ἀε‐
3a	τοῦ. ss3 πύγαργος εἶδος ἀετοῦ
4a	Λ. δειλὸν ἢ ἅρπαγα. EM ὁ
5a	δὲ ss3 Σοφοκλῆς ss3 EM πύγαρ‐
6a	γον ss3 ἐπὶ τοῦ δειλοῦ ss3 EM
7a	λαμβάνει [ἢ πύγαργον] ss3 ἀπὸ
8a	τῆς [† δειλῆς s] λευκῆς πυγῆς
9a	ss3 EM λέγων ss3 ὥσπερ ἐναν‐
10a	τίως μελάμπυγος ἐπὶ τοῦ ἰσχυ‐
11a	ροῦ ss3 EM ἀπὸ τῆς μελαίνης
12a	πυγῆς EM 69548.	Column end
1b	πύγαργον δειλὸν αἰσχρὸν T
2b	ἢ ἅρπαγα· εἰσὶ γὰρ μελάμ‐
3b	πυγοι πύγαργοι εἴδη ἀετῶν
4b	κατ’ Ἀρχίλοχον ἀφ’ οὗ ὁ
5b	ἅρπαξ πύγαργος. *ὁ δὲ αἰ‐
6b	σχρὸς καὶ συνουσιαστικὸς πύ‐
7b	γαργος λέγεται* κατὰ ἀντί‐
8b	φρασιν ὁ μὴ ἀργὴν ἔχων πυ‐
9b	γήν, ἀλλὰ κινῶν αὐτὴν ἐν τῷ
10b	συνουσιάζειν. T ὁ δὲ δειλὸς
11b	πάλιν πύγαργος λέγεται ὡς
12b	λευκὴν ἔχων τὴν πυγὴν ἐκ τοῦ	Column end \|\| Page end
13	ἐναντίου τῇ παροιμίᾳ οὔπω μελαμπύγῳ τετύχηκας. ἐὰν γὰρ οἱ μελάμπυγοι γενναῖοι ὡς Ἡρακλῆς T οἱ λευκό‐
15	πυγοι πάντως ἀσθενεῖς καὶ δειλοί καὶ ἄνανδροι. Θεία δὲ ἡ Ὠκεανοῦ τοῖς ἰδίοις τοῦτο παισὶν εἶπε περὶ τοῦ Ἡρακλέος· οὔπω μελαμπύγῳ τετυχήκατε. T οἱ γὰρ ἀρχαῖοι τοὺς δειλοὺς πυγάργους ἔλεγον, τοὺς δὲ ἀνδρείους μελαμπύγους. s5 πατρὸς κόπρους ἐπαύλεις, μάνδρας.
92	ῥακτῶν βουστάθμων τραχειῶν βουστάσεων.
93	τὸν θυωρίτην τὸν τραπεζίτην, ἀργυρογνώμονα, κριτὴν Ἥρας καὶ Ἀφροδίτης καὶ Ἀθηνᾶς. ss3s4 Eg (EM)
3a	ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος αὐτὰς ἔκρι‐
4a	νεν, ὅτε τὸ μῆλον εἶχον. θυωρὸς
5a	δὲ κυρίως ἡ τράπεζα παρὰ
6a	τὸ τὰ θύη δέχεσθαι ss3 Eg
7a	(EM) ἡ τὰ θύη δεχομένη ss3
8a	τῶν θεῶν, νῦν δὲ μεταφορι‐
9a	κῶς εἶπεν ss3s5 Eg (EM) ἐπὶ τῆς
10a	αὐλῆς, ὅτε ἔκρινεν τὰς θεάς.
11a	EM 45749
12a	θυωρὸς καὶ θυωρὶς (Poll.
13a	IV 123) παρὰ τὸ τὰ θύη δέ‐
14a	χεσθαι. s5	Column end
3b	ἔκρινε γὰρ αὐτὰς ὁ Ἀλέξαν‐
4b	δρος ἕνεκα τοῦ μήλου. ἐν γὰρ
5b	τῷ τῆς Θέτιδος γάμῳ τῆς Ἔρι‐
6b	δος μῆλον χρυσοῦν ἀνὰ μέσον
7b	τῶν θεῶν ῥιψάσης ἐπιγεγραμ‐
8b	μένον οὕτως ‘τῇ καλῇ τὸ μῆ‐
9b	λον‘ ἡ Ἥρα, ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ἡ
10b	Ἀφροδίτη πρὸς ἀλλήλας ἤρι‐
11b	ζον ἐπὶ τῷ λαβεῖν τοῦτο. ὁ
12b	δὲ Ζεὺς Ἑρμῇ παραδοὺς αὐ‐
13b	τὰς πέμπει πρὸς Ἀλέξανδρον
14b	ὥστε κρῖναι αὐτάς, ὃς λαβεῖν
15b	τὸ μῆλον τὴν Ἀφροδίτην ἔ‐
16b	κρινε. ταύτης δὲ ἐπιταγῇ ναυ‐
17b	πηγήσαντος αὐτῷ ναῦς Ἁρ‐
18b	μονίδου, κατὰ δέ τινας Φερέ‐
19b	κλου ἦλθεν εἰς Λακεδαίμονα,
20b	ἔνθα τὴν Ἑλένην ὀφθαλμοβο‐
21b	λήσας βληθεῖσαν καὶ αὐτὴν
22b	τῷ τούτου ἔρωτι ἁρπάζει.
23	ἢ s EM θυωρὸς s3s4 Eg ἡ τράπεζα s3 Eg παρὰ τὸ τὰ θύη ss4 Eg (EM) καὶ θυμιάματα T ὠρεῖν, ὅ ἐστι Eg (EM) s4 φυλάττειν ss4
25	Eg (×EM ib.) cf. †EG 26719 καὶ θυωρίτης ὁ τραπεζίτης ss3s4 εἴρηται. T
94 (1a)	ἀλλ’ Ὀστρίμων· ὄρη
2a	Τροίας θεριναῖς κατανομαῖς
3a	ἐπιτήδεια ὄν〈τα〉· ἐν αὐτοῖς
4a	γὰρ ὁ Ἀλέξανδρος τὰς θερινὰς
5a	διατριβὰς καὶ νομὸν ἐποίει.
6a	λέγει οὖν s3 ἀντὶ τῶν κατανο‐
7a	μῶν τῶν ἐν Τροίᾳ ταῦτα τὰ
8a	μέρη περάσεις τὰ Λακωνικὰ
9a	s3s5 περάσεις δὲ
10a	Ὄνου γνάθον, ὅνπερ Γαμφη‐
11a	λὰς ὄνου λέγει, ἐν—σχά‐
12a	σας (99): ἔστι δὲ τόπος
13a	τῆς Λακωνικῆς οὕτω καλούμε‐
14a	νος s3	Column end
8a	ὥς φησι καὶ Ὅμηρος μικρὸς δὲ λίθος μέγα κῦμ’ ἀπο‐
9a	έργει (γ 296). s5
1b	*ἀλλὰ ἀντὶ Ὀστρίμων, ἅ εἰ‐
2b	σιν ὄρη Τροίας*
3b	Γαμφηλὰς ὄνου σιαγόνας
4b	ὄνου. λέγει δὲ τὸν Μαλέαν,
5b	ὅς ἐστιν ἀκρωτήριον Πελοπον‐
6b	νήσου, διὰ τὸ ἐοικέναι σιαγό‐
7b	σιν ὄνου T	Column end
8b	ὥς φησι καὶ Ὅμηρος μικρὸς δὲ λίθος μέγα κῦμ’ ἀπο‐
9b	έργει (γ 296). s5
95	Λᾶ πόλις Λακωνική. ×Steph. περάσεις δὲ καὶ τὴν Λᾶν τουτέστι τὴν Μάλειαν.
2a	καὶ s3
3a	Ὅμηρος μικρὸς—ἀποέρ‐
4a	γει. s3	Column end
2b	καὶ s3
3b	Λᾶν πόλιν Λακεδαίμονος, ἣν
4b	Ὅμηρος Λάαν φησιν (B 585)	Column end
5	εὐχείλου / εὐχίλου κάπης εὐτρόφου φάτνης ἢ τῆς καλὰ χείλη ἐχούσης ὡς κρείττονος ὄντος τοῦ ποιμενικοῦ βίου τοῦ ἁρπακ‐	Column end
5	τικοῦ καὶ μαχίμου. T
96	μηλιαυθμὸς σημαίνει τὸν ἐν τοῖς προβάτοις κοι‐ μήσεως τόπον ἤγουν τὴν μάνδραν. ×Eg (EM 58633)
3a	μηλιαυθμῶν τῆς τῶν προ‐
4a	βάτων κοιμήσεως. ἐτυμολο‐
5a	γεῖται δὲ s3 ἐκ τοῦ μῆλα τὰ
6a	πρόβατα καὶ ἰαύω τὸ κοιμῶ‐
7a	μαι καὶ ἰαυθμὸς (Al. 606) ἡ
8a	κοίμησις. s3 EM λέγει δὲ τὰς
9a	μάνδρας. s3
10a	χερσαίας πλάτης τῆς κα‐
11a	λαύροπος ἢ τοῦ πτύου. s3	Column end
3a	*μηλιαυθμῶν μανδρῶν τῶν
4a	προβάτων*.
5a	χερσαίας πλάτης πτύου ἢ
6a	καλαύροπος. ἡ δὲ καλαῦροψ	Column end
12	ῥᾶβδος ἐστὶ ποιμενικὴ μικρὸν ἑκατέρωθεν ὑπόσκαμβος ἣν ἀφιᾶσιν ἐπὶ τὰ τῆς ἀγέλης ἀποσκιρτῶντα T πλάτη δὲ κυρίως τὸ πλατὺ τῆς κώπης.
97	τράμπις βαρβαρικὸν πλοῖον T Eg (†EG 8520 EM 15723) ὀχήσει βαστάξει, κομίσει. Φερέκλειοι πό‐ δες περιφραστικῶς ἀντὶ τοῦ ὁ Φέρεκλος ἢ αἱ νῆες, ἃς ὁ Φέρεκλος εἰργάσατο· οὗτος γὰρ κατεσκεύασεν Ἀλεξάνδρῳ
5	τὰς ναῦς πρὸς τὸν Ἑλλάδος κατάπλουν. s4
98 (1b)	δισσὰς· δύο εἰσὶν ἄκραι ἐν Λακωνικῇ Θυρίδες
2b	λεγόμεναι, ἃς μεταφορικῶς s3s4s5
3b	λέγουσιν οὕτω σαλάμβας ἤγουν
4b	θυρίδας.	Column end
1a	δισσὰς· δύο εἰσὶν ἄκραι ἐν Λακωνικῇ Θυρίδες
2a	λεγόμεναι, ἃς μεταφορικῶς s3s4s5
3a	σαλάμβας εἶπε s3s5	Column end
5	παρὰ τὸ σέλας, ἐν αἷς ἀνελθεῖν καὶ τὰ πόρρωθεν ἰδεῖν δυ‐ νατόν s3. παρὰ τὸ σέλας ἐμβαίνειν. s2
7a	σαλάμβας· αἱ Θυρίδες αἱ
8a	ἀεὶ ἐν σάλῳ οὖσαι. ἢ παρὰ τὸ
9a	τὸ σέλας ἐμβαίνειν δι’ αὐτῶν
10a	Eg (×EM 70745 EO 1483) ?ὅ ἐστι
11a	τὸ φῶς Eg. ἔνιοι δὲ τὰς θυ‐
12a	ρίδας σαλάμβας λέγουσιν ἀπὸ
13a	τοῦ σέλας 〈ἐμ〉βάλλειν ἀνοι‐
14a	γομένας ἢ δι’ ὧν τὸ σέλας
15a	〈ἐμ〉βαίνει. EG 26717	Column end
7b	σάλαμβαι δὲ αἱ θύραι λέγον‐
8b	ται παρὰ τὸ ἐν σάλῳ βαίνειν
9b	ἢ παρὰ τὸ σείειν καὶ λαμβά‐
10b	νειν τοὺς βαίνοντας. σάλαμβαι
11b	δὲ καὶ οἱ φανόπται ἤτοι οἱ
12b	φεγγῖται ἰδιωτικῶς T παρὰ τὸ
13b	τὸ σέλας δι’ αὐτῶν βαίνειν.
16	Γύθειον πόλις Λακωνική. ×Steph. Γύθιον ἀκρωτήριον τῆς Λακωνικῆς. πλάκας τόπους νῦν ἐν αἷσι, φησὶ, ταῖς πόλεσι ταῖς Λακωνικαῖς πρὸς κύνουρα πρὸς τὰς τραχείας πέτρας σχάσας καταβαλὼν ἀπολύσας.
100	πεύκης ὀδόντας καλεῖ ss3 τὰς ἀγκύρας· αὗται γὰρ ss3s4 ἕκτορες s3s4 καὶ ἐχέτορες s καὶ φύλακές εἰσι τοῦ σάλου τῆς θαλάσσης καὶ τῆς πλημμυρίδος ss3s4.
3a	τὸ δὲ
4a	ἑξῆς οὕτως· ἐν αἷσι πόλεσι πρὸς τὰ κύματα τοὺς
5a	καμπύλους τῆς νεὼς ὀδόντας καὶ τῆς πλημμυρίδος
6a	ἕκτορας ss3
7a	σχάσας ἀναπαύσεις τῶν κι‐
8a	νήσεων τὸν εἰναφώσσωνα
9a	στόλον. ss3	Column end
3b	τὸ δὲ
4b	ἑξῆς οὕτως· ἐν αἷσι πόλεσι πρὸς τὰ κύματα τοὺς
5b	καμπύλους τῆς νεὼς ὀδόντας καὶ τῆς πλημμυρίδος
6b	ἕκτορας ss3
7b	σχάσας τοὺς ὀδόντας τῆς
8b	νεὼς ἤτοι τὰ σίδηρα καὶ τῆς
9b	πλημμυρίδος τοὺς ἕκτο‐	Column end
10	ρας ἤγουν τοὺς κωλύοντας τὸν τῆς νεὼς σάλον ἀναπαύσεις τὸν πλόον, τὸν εἰναφώσσωνα στόλον. ἕκτορας πλημ‐ μυρίδος κωλυτὰς τῶν κυμάτων.
12a	σκαρθμῶν ἰαύσεις
13a	τῶν κινήσεων παύσεις
14a	ἄλλως. τὸ ἑξῆς ὑπερβατὸν
15a	πρὸς θῖνα· ss3s4 ἡ γὰρ πρὸς
16a	κάτωθε λείπει ss2s3s4 marg.
17a	Coisl. 345, ἐὰν θῖνα φώσ‐
18a	σωνα στόλον γράφηται· s2
19a	Coisl. 345 εἰ δὲ γράψομεν
20a	εἰναφώσσωνα, ἔσται, ὥς
21a	φησι Φερεκύδης ss3s4 ὅτι με‐
22a	τὰ θʹ νεῶν ἔπλευσεν ὁ Ἀλέ‐
23a	ξανδρος. ss3	Column end
12b	σκαρθμῶν ἰαύσεις
13b	τῶν κινήσεων παύσεις
14b	εἰναφώσσωνα στόλον τὸν
15b	ἐννεάρμενον ἢ τὸν μονάρμε‐
16b	νον T (273) ἢ θῖνα φώσσωνα
17b	στόλον τουτέστιν ἀπὸ τῶν
18b	κινήσεων ἰαύσεις καὶ παύ‐
19b	σεις εἰς τὸν αἰγιαλὸν στόλον
20b	καὶ τὴν πορείαν σου τὴν φώσ‐
21b	σωνα ἤτοι τὴν δι’ ἀρμένων.	Column end
102	πολύνυμφον λέγει δὲ τὴν Ἑλένην. s5 καὶ τὴν ἄνυμφον πόρτιν καὶ τὴν πολύανδρον δάμαλιν ἁρπά‐ σας σὺ ὁ λύκος ἤτοι ἅρπαξ δυοῖν πελειαῖν ὀρφανὴν καὶ ἔρημον οὖσαν τῆς γονῆς τῶν βʹ περιστερῶν ἤτοι Ἰφι‐	Column end
5	γενείας ἣν ἔσχεν ἐκ Θησέως, ὥς φησι Δοῦρις ὁ Σάμιος καὶ Ἑρμιόνης, ἣν ἐκ Μενελάου γεννᾷ· ἑπταετῆ γὰρ ταύτην πρῶτον ἁρπάσας Θησεὺς μετὰ τὸ τεκεῖν ἐξ αὐτῆς Ἰφιγέ‐ νειαν ἀφῃρέθη αὐτὴν καὶ δευτέραν εἰς ἄρκυν εἰς δεύτερον δίκτυον· ἄρκυς δὲ κυρίως δίκτυον πρὸς θήραν
10	ἄρκτων ἁρμόδιον· ὀθνείων βρόχων ξένων ἀγρευμά‐ των· τροπικαὶ δέ εἰσιν αὗται αἱ λέξεις, ἄρκυς μὲν ὅθεν ἔφην λεγόμενον, βρόχος δὲ ἀπὸ τῶν βρόχων, οἷς θηρεύουσι πέρ‐ δικας καὶ ὄρνις ἑτέρους ληῖτιν ἐμπέσασαν αἰχμάλω‐ τον ἐγκύρσασαν ἰξευτοῦ πτερῷ τῇ ταχύτητι τοῦ Ἀλε‐
15	ξάνδρου (4717) ἢ τῷ πλοίῳ (4729) ἢ τῷ πτερῷ τοῦ ἔρωτος T θύσῃσι ταῖς βάκχαις, παρὰ τὸ θύω τὸ ὁρμῶ θύσαις λεγομέναις s4? ἁρμοῖ νεωστὶ s4 ταχέως, ἀπὸ τοῦ ἅρμα ἁρμοῖ. καὶ Αἰσχύλος ἐν Προμηθεῖ (614) ἁρμοῖ πέπαυμαι τοὺς ἐμοὺς θρηνῶν πόνους. *μηλάτων ἀπάργματα
20	ἀπαρχὰς καὶ θυσίας T προβάτων· μῆλον τὸ πρόβατον αἰολικῶς* παρὰ τὸ μέλλω τὸ φροντίζω λεγόμενον· ποιμε‐ νικὸν γὰρ καὶ γεωργικὸν βίον ἔζων οἱ παλαιοί.
104	δεύτερον δὲ ὁ Ἀλέξανδρος αὐτῇ ἐντυχὼν περὶ τὸν αἰγιαλὸν θυούσῃ νεωστὶ ταῖς βάκχαις καὶ τῇ Ἰνοῖ ἁρπάξας αὐτὴν εἰς τὴν Αἴγυπτον παρεγένετο κἀκεῖ αὐτῇ συνεγένετο. s4 τὸ ἑξῆς· ταῖς βάκχαις καὶ τῇ Ἰνοῖ νεωστὶ ἐν τῷ αἰ‐
5	γιαλῷ προβάτων ἀπαρχὰς int. lin. s3, s5 θύουσαν ἁρπάσας θρέξεις s5 ? ἄρκυς σημαίνει τοὺς βρόχους τὰ δίκτυα Eg (EM 1447) ὅτι ἡ Ἑλένη δὶς Eg ἡρπάγη, πρῶτον μὲν ὑπὸ Θησέως, δεύτερον δὲ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου. ×Eg s5
107	κρόκῃσι κρόκαις, αἰγιαλοῖς. κρόκη δὲ λέγεται ὁ αἰγιαλὸς ἀπὸ τοῦ κείρω τὸ κόπτω κερόκη καὶ κρόκη, πρὸς ἣν θραύονται καὶ κλῶνται τὰ κύματα. Βύνῃ παρὰ τὸ δῦναι· τὸ γὰρ β ἀντὶ τοῦ δ παραλαμβάνεται παρὰ Δω‐
5	ριεῦσι. s3 Βύνη ἡ Λευκοθέα, ἡ Ἰνὼ οἷον Βύνης καταλέκ‐ τριαι αὐδηέσσης (Mein. AA 123)—παρὰ τὸ δύνω Δύνη ἡ
5	καταδῦσα εἰς θάλασσαν καὶ Βύνη κατὰ τροπήν. ἄλλοι θάλασσα ἢ πεύκη ὡς παρὰ 〈Εὐφορίωνι πολύτροφα δάκρυα βύ‐ νης AA l.l.〉. Λυκόφρων. EM 2175 (EG 1178) Βύνῃ τῇ Δύνῃ
10	Λευκοθέᾳ τῇ Ἰνοῖ παρὰ τὸ δύω τὸ κολυμβῶ s4 ὡς ἕτεροί φασιν ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ βύω τὸ κρύπτω, ὅθεν καὶ βύθος καὶ Βύνη. ἡ δὲ τῆς Ἰνοῦς ἱστορία τοιαύτη· πεσοῦσα μετὰ τοῦ παιδὸς αὐτῆς Παλαίμονος εἰς τὴν θάλασσαν διὰ τὸ διώ‐ κεσθαι ὑπ’ Ἀθάμαντος ἀπεπνίγη, ἐξήχθη δὲ ὑπὸ Κόρινθον
15	περὶ Σχοινουντίαν ὑπὸ δελφῖνος. Ἀμφίμαχος δὲ καὶ Δονα‐ κῖνος ἀνελόμενοι τὰ σώματα ἄγουσιν εἰς Κόρινθον. Σίσυ‐ φος δὲ ἀδελφὸς Ἀθάμαντος βασιλεύων Κορίνθου ἀγῶνα καὶ θυσίαν ἐπ’ αὐτοῖς ἐτησίως ἐκέλευσε γίνεσθαι, ὅθεν καὶ θεοὺς αὐτοὺς κεκλήκασι καὶ Λευκοθέαν ἀπὸ τοῦ τῆς θα‐
20	λάσσης ἀφροῦ τὴν Ἰνώ. ἦν δὲ Ἰνοῦς θυγάτηρ Εὐρύκλεια.
108	θρέξεις· θρέξαι κυρίως τὸ συμπῆξαι γάλα πρὸς τὸ τυροποιῆσαι νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ πηδήσεις ἢ ἄξεις. Σκάν‐ δεια πόλις Κυθήρων int. lin. s3 T Αἰγίλου τ’ ἄκραν Πελοποννήσου ἀκρωτήριον. T
109	αἴθων ἐπακτὴρ διάπυρος ὀξὺς T κυνηγὸς καγχαλῶν ἀγρεύματι τῆ θήρᾳ χαίρων. λέγει δὲ ἄγρευμα τὴν Ἑλένην.
110	δράκοντος· δράκοντα διφυῆ καλεῖ τὸν Κέκροπα, διότι φασὶν αὐτὸν τὰ ἐπάνω ἀνδρός, τὰ δὲ ὑποκάτω ὄφεως ἔχειν. οἱ δέ φασιν ὅτι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ σώματος διφυὴς ὠνομάσθη. ss3s5 νῆσον δράκοντος τὴν Σαλαμῖνα λέγει T τὴν
5	γὰρ Σαλαμῖνα πρώην δράκων κατεῖχεν ἢ θηρίον ἢ κύριον ὄνομα βασιλέως ἢ Ἀσωπὸς κατά τινας ἐκ Θηβῶν (sch. D A 180) ἐλθών. Κυχρεὺς δὲ ὁ Ποσειδῶνος καὶ Σαλαμῖνος υἱὸς, ὥς φησιν Εὐφορίων, ἀνεῖλε τὸν δράκοντα καὶ τὴν Σα‐ λαμῖνος βασιλείαν κατέσχε. οὕτω νῦν τὴν Σαλαμῖνα δρά‐
10	κοντος εἴρηκε νῆσον.
11a	σύνταξις· ἐν δὲ τῇ τῆς Ἀτ‐
12a	τικῆς νήσῳ τῆς τοῦ Κέκρο‐
13a	πος s2s3 τοῦ διφυοῦς γίγαν‐
14a	τος s2 βασιλείας τὸν πόθον
15a	s2s3 ἐκχέας καὶ s3 ἐκκενώσας
16a	τὴν χθεσινὴν καὶ παλαιὰν μῖξιν
17a	τῆς Ἑλένης οὐκ ὄψει. s2s3	Column end
1a	τὴν δευτέραν· φησὶν
2a	ὅτι τὴν χθεσινὴν Ἀφροδίτην
3a	οὐκ ὄψει· ss3s4
4a	ἅπαξ γὰρ αὐτῇ συνεγένετο ἐν τῇ Ἀττικῇ ss3s4
5a	καὶ πλεύσας εἰς Αἴγυπτον ἀφῃ‐
6a	ρέθη αὐτὴν ὑπὸ Πρωτέως, ὁ
7a	δὲ ποιήσας εἴδωλον ... ἀπῇ‐
8a	ρεν εἰς Τροίαν. ss3	Column end
11b	ἐν ᾗ, φησὶν, ἐκχέας τὸν πό‐
12b	θον ἤτοι μιγεὶς μετὰ τῆς
13b	Ἑλένης τὴν ἕωλον	Column end
112 (1b)	καὶ χθεσινὴν Κύπριν καὶ
2b	συνουσίαν οὐκ ὄψει δευ‐
3b	τέραν.
4b	ἅπαξ γὰρ αὐτῇ συνεγένετο ἐν τῇ Ἀττικῇ ss3s4
5b	ἁρπάσας δὲ αὐτὴν οὐκ εὐθὺς
6b	εἰς τὴν Τροίαν ἀπέπλευσεν,
7b	ἀλλὰ δοκῶν ὑπὸ τῶν Λακε‐
8b	δαιμονίων διώκεσθαι ἐπὶ τὴν
9b	Αἴγυπτον ἔπλευσεν, ἔνθα ὑπὸ
10b	Πρωτέως ἀφῃρέθη αὐτήν. ὁ
11b	δὲ Ἀλέξανδρος λαβὼν εἴδωλον	Column end
12	αὐτῆς ἐπὶ τὴν Τροίαν εἰσῆλθεν. τὴν δὲ σύνταξιν βλέπε εἰς τὸ διάγραμμα.
111	Ἀκτὴ δὲ ἐκαλεῖτο τὸ πρότερον ἡ Ἀττική. ss3s5 Eg ὅθεν καὶ Ἀκταῖοι (504) οἱ Ἀθηναῖοι ἐκαλοῦντο. Eg (EM 16750 EG 912) Ἀκτῆς τῆς Ἀττικῆς Ἀθηνῶν. Ἀκτὴ δὲ λέγονται αἱ Ἀθῆναι T ὅτι Ἀκτεὺς ἐκείνων ἐβασίλευσεν ἢ ὅτι
5	ἀκτή ἐστι τουτέστι προβεβλημένη καὶ κειμένη τὸ πλεῖον μέ‐ ρος εἰς θάλασσαν. τῆς Ἀττικῆς δὲ νῆσος ἡ Σαλαμίς (5624). γηγενοῦς δὲ εἶπεν, ἐπειδὴ μυθεύονται τοὺς Ἀθηναίους ἐκ τοῦ Ἐρεχθέως γενέσθαι, ὅντινα ἡ γῆ ἔτεκεν, ὡς Ὅμηρος (B 548) τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα. ss3s5 διμόρφου
10	γηγενοῦς σκηπτουχίας· ἡ Ἀττικὴ γὰρ ἦν βασιλεία τοῦ Κέκροπος· ἐλθὼν γὰρ ἀπὸ Σάεως πόλεως Αἰγύπτου τὰς Ἀθήνας συνῴκισε. Σάις δὲ κατ’ Αἰγυπτίους ἡ Ἀθηνᾶ λέ‐ γεται, ὥς φησι Χάραξ.
13a	δίμορφον (Al. 111) δὲ καὶ διφυῆ λέ‐
14a	γουσι τὸν Κέκροπα
15a	γηγενεῖς δὲ τοὺς Γίγαντας· ἐκ
16a	γῆς γὰρ αὐτοὺς ἀναδοθῆναί
17a	φασιν ἐκ τῶν τοῦ δράκοντος
18a	ὀδόντων. ᾤκουν δὲ τὴν Θρᾴ‐
19a	κην. s3	Column end
13b	δίμορφον (Al. 111) δὲ καὶ διφυῆ λέ‐	Column end
14b	γουσι τὸν Κέκροπα
15b	διὰ τὸ ἐκ τῶν τοῦ δράκοντος
16b	ὀδόντων ἐξελθεῖν τῶν παρὰ
17b	τοῦ Κάδμου σπαρέντων ἐν
18b	Θήβαις †T: οὗτος ἦν βασιλεὺς
19b	Ἀθηναίων ἢ διὰ τὸ δύο ἀν‐	Column end
20	δρῶν φυὴν καὶ μέγεθος ἔχειν ἢ διὰ τὸ δύο φωνὰς ἐπί‐ στασθαι Αἰγυπτίαν καὶ Ἑλληνίδα ἢ, ὡς ληροῦσιν, ὅτι τὰ ἄνω ἀνθρώπου, τὰ δὲ κάτω δράκοντος εἶχεν. καὶ ἀλληγο‐ ρῶν ὁ Δημοσθένης (or. fun. 30) φησὶν ὅτι τὴν ἀλκὴν ὡμοίωτο δράκοντι, ἀνθρώπῳ δέ γε τὴν φρόνησιν ἐγὼ δὲ οὕτως ἀλ‐
25	ληγορῶ ὅτι ἀγαθὸς βασιλεὺς γεγονὼς πᾶσαν θηριωδίαν ἐθνῶν οὕτως ὑπέταξεν ὡς μίαν σύμπνοιαν πάντας ἔχειν εἰς αὐτὸν καὶ ἀγαθὸν ἡγεμόνα καὶ αὐτοκράτορα. διὰ ταῦτα γοῦν αὐτὸν λέγουσι διφυῆ. ἢ ὡς εὗρον ἐν Ἰωάννῃ Ἀντιοχεῖ (*Mal. p. 86) ὅτι πρότερον αἱ καθ’ Ἑλλάδα γυναῖκες θηριω‐
30	δῶς ὥσπερ τὰ ἄλογα καὶ οὐ κατὰ συζυγίαν ἐμίγνυντο. οἱ γοῦν παῖδες τότε μονοφυεῖς ἦσαν· μητέρα γὰρ μόνην, πατέρα δ’ οὐκ ἐπεγίνωσκον. βασιλεύσας δ’ ὁ Κέκροψ τῆς Ἀττικῆς κατέπαυσε τὸ θηριῶδες τῆς μίξεως καὶ ἀνδράσι νομίμοις ἐποίησε τὰς γυναῖκας συνάπτεσθαι. ἐπεὶ γοῦν ἐκ
35	τούτου οἱ παῖδες πατέρα καὶ μητέρα ἐγνώρισαν τοὺς αἰ‐ τίους αὐτοῖς τῆς γεννήσεως δύο τυγχάνοντας φύσεων, διφυὴς καὶ ὁ Κέκροψ ἐκλήθη ὡς τοῦτο ποιήσας αὐτός. γηγε‐ νοῦς ὅτι ὁ Ἐριχθόνιος ἐκ τῆς γῆς, ὥς φασιν (5728), ἀνε‐ δόθη. Ἀθηνᾶς γὰρ ἐλθούσης πρὸς Ἥφαιστον ἕνεκεν ὅπλων
40	κατασκευῆς ἐρασθεὶς Ἥφαιστος ἐδίωκε, καταλαβὼν δὲ, ὡς ἀντέπιπτεν αὐτῷ ἡ Ἀθηνᾶ, περὶ τοὺς μηροὺς αὐτῆς ἀπε‐ σπέρμηνεν, ἡ δὲ μυσαχθεῖσα ἐρίῳ εἰς γῆν τὸν γόνον ἀπέρ‐ ριψεν, ἀνεδόθη δὲ ὁ Ἐριχθόνιος ἀπὸ τοῦ ἐρίου κληθεὶς καὶ τῆς χθονὸς ὅθεν πάντας Ἀθηναίους γηγενεῖς φάσκουσιν
45	ἀπὸ τούτου (5728). ἄλλοι δέ φασιν ὅτι λυπρόγεως ἡ Ἀττικὴ καὶ οὐδέποτε ὑφ’ ἑτέρων ἐθνῶν ἐξηλάθησαν οἱ ἐν αὐτῇ διὰ τὸ ἄζηλον τῆς αὐτῶν χώρας, ὅθεν αὐτοὺς αὐτόχθονας καὶ γηγενεῖς ἔφασαν. καὶ τὸ περὶ Ἀθηνᾶς καὶ Ἡφαίστου οὕ‐
45	τως ἐστίν· Ἀθηνᾷ τινι βασιλίδι τῇ καὶ Βαλενίκῃ λεγομένῃ,
111 (50)	θυγατρὶ δὲ Βροντέου ὑπαρχούσῃ, Ἥφαιστος γάμῳ μιγεὶς γεννᾷ Ἐριχθόνιον, ὃς ἐβασίλευσε τῆς Ἀττικῆς· πολλαὶ γὰρ ἦσαν καὶ Ἀθῆναι καὶ Ἀφροδίται καὶ οὐ μία οὐδὲ μυθικὴ ὡς τὰ πολλὰ τῶν ὀνομάτων T γηγενεῖς λέγει τοὺς Ἀθηναίους, ἐπεὶ ἐκ τῶν Ἐρεχθειδῶν ἔχουσι τὸ γένος· τὸν γὰρ Κάδμον
55	φασὶ σπεῖραι ἐν τῇ γῇ δράκοντος ὀδόντας καὶ ἀναφυῆναι τοὺς Ἐρεχθείδας. T
113	ψυχρὸν παραγκάλισμα· διὰ ψυχρὰν περιπλο‐ κὴν καὶ ὀνειρώδη ματαίαις ὠλέναις ἀφάσσων καὶ ψηλα‐ φῶν τὴν κοίτην. λέγουσιν ὅτι διερχομένῳ Ἀλεξάνδρῳ δι’ Αἰγύπτου ὁ Πρωτεὺς Ἑλένην ἀφελόμενος εἴδωλον Ἑλένης
5	αὐτῷ δέδωκεν καὶ οὕτως ἔπλευσεν εἰς Τροίαν, ὥς φησι Στη‐ σίχορος. Τρῶες γάρ, οἳ τότ’ ἦσαν, Ἑλένης εἴδωλον ἔσχον.
115	Τορώνη πόλις Θρᾴκης, ἀπὸ Τορώνης τῆς Πρωτέως 〈γυναικὸσ〉 καὶ 〈θυγατρὸσ〉 Ποσειδῶνος καὶ Φοινίκης. Steph.
3a	ὁ γάρ σε· ὁ γὰρ πόσις τῆς
4a	Φλεγραίας Τορώνης—οὕ‐
5a	τως γὰρ ἐκαλεῖτο ἡ τοῦ Πρω‐
6a	τέως γυνή—νοσφίσει 〈σε〉 τῶν
7a	γάμων τῆς Ἑλένης. ἡ δὲ ἀπό‐
8a	δοσις τῆς συντάξεως ὑπερβατή
9a	ἐστιν εἰς τὸ νοσφιεῖ γάμων
10a	(130). σκυθρωπὸς δέ ἐστι διὰ
11a	τὸν τῶν παίδων αὐτοῦ θάνα‐
12a	τον· οὔτε γὰρ ἐχάρη διὰ τὴν
13a	φύσιν οὔτε ἐλυπήθη διὰ τὴν
14a	ξενοκτονίαν αὐτῶν. ss3	Column end
3b	*Φλεγραίας Θρακικῆς, ὅτι
4b	ἐκεῖσε οἱ Γίγαντες ἐφλέχθη‐
5b	σαν*. πόσις στυγνὸς Το‐
6b	ρώνης ἀνὴρ κατηφὴς καὶ
7b	ἀγέλαστος τῆς Τορώνης, ἡ Το‐
8b	ρώνη δὲ γυνὴ Πρωτέως. ἡ δὲ
9b	σύνταξις καθ’ ὑπερβατὸν ἀπὸ
10b	τοῦ ὁ γάρ σε συλλέκτροιο
11b	μεχρὶ τοῦ λίπτοντα κάσ‐
12b	σης. *συνταχθήσεται τῷ δια‐
13b	γράμματι*.	Column end
15	Φλεγραίας πόσις· Φλεγραία τὸ πρὶν ἐκαλεῖτο ἡ Θρᾴκη διὰ τὸ τοὺς Γίγαντας ἐκεῖ πεφλέχθαι, Τορώνη δὲ γυνὴ Πρωτέως Φλεγραία τὸ γένος οὖσα ἐξ ὧν γεγέννηνται παῖ‐ δες, τοῦ Πρωτέως λέγω καὶ Τορώνης, Τμῶλος καὶ Τηλέγο‐	Column end
15	νος· λέγεται γὰρ ταύτην γεγαμηκέναι ἀπὸ Αἰγύπτου ἐλθών.
20	τοὺς οὖν παῖδας μὴ φέρων ὁρᾶν διὰ τὴν ξενοκτονίαν ἐπανῆλθεν εἰς Αἴγυπτον τοῦ Ποσειδῶνος αὐτῷ διὰ σπηλαίων θαλασσίων τὴν ὁδὸν δεδωκότος. ss3 τὸν Πρωτέα φησὶν ἄνωθεν εἶναι Παλλήνιον ὁ τὴν Ἀλέξανδραν γράψας Λυκόφρων (S 1226 6210), ὕστερον δὲ μεταστῆναι εἰς Αἴγυπτον διὰ τὴν τῶν παίδων
25	κακοξενίαν seq. Al. 124 ὃς Αἰγύπτιος ὢν ἀπῆλθε πρὸς Θρᾴκην. ἔσχε δὲ καὶ δύο υἱοὺς ξενοκτονοῦντας. τούτους Ἡρα‐ κλῆς ἐφόνευσε. παρακαλέσας δὲ τὸν Ποσειδῶνα διὰ τῶν ἀδύ‐ των τῆς γῆς ἦλθε καὶ ἔκτισε τὴν Φάρον νῆσον—καὶ οὔτε γελᾷ διὰ τὰ τέκνα οὔτε κλαίει ὡς δαίμων. sch. DP 259.
116	ᾧ γέλως ᾧτινι Πρωτεῖ καὶ ὁ γέλως μισεῖται καὶ τὸ δάκρυ, νῆις δὲ καὶ ἄπειρός ἐστι καὶ τητώμενος καὶ στερισκόμενος ἀμφοῖν ἤτοι γέλωτος καὶ δακρύου ὁ Θρή‐ κης ἔκ ποτ’ ὁ ἐκ τῆς Θράκης περάσας ποτὲ εἰς τὴν
5	ἐπακτίαν καὶ αὐξανομένην χέρσον. λέγει δὲ τὴν Αἴγυπτον· αὔξεται γὰρ ὑπὸ τῆς κατασυρομένης ἰλύος τῆς Νείλου. Τρίτωνος ἐκβολαῖσιν τοῦ Νείλου ταῖς ἐκχύσεσι καὶ ταῖς ἀναβάσεσι. ἄλλως. Τρίτων ὁ Νεῖλος ὅτι μετωνομάσθη τρίς· πρώτως γὰρ Ὠκεανὸς ἐκαλεῖτο, δεύτερον Ἀετός, *ὅτι
10	ὀξέως ἐπέρρευσε, τρίτον Αἴγυπτος*. τὸ δὲ Νεῖλος νέον ἐστιν ἐτυμολογούμενον ἀπὸ τοῦ νέαν κατάγειν ἰλὺν καὶ χερ‐ σοῦν τὸ πέλαγος. ἠλοκισμένην οἱ μὲν λοιποὶ ἀρδευο‐ μένην s4 εἶπον, ἐγὼ δὲ γαιουμένην καὶ χερσουμένην εἶπον ὑπὸ τῆς κατασυρομένης ἰλύος. ἡ γὰρ Αἴγυπτος, ὥς φησι Διό‐
15	δωρος (III 3) καὶ Ἡρόδοτος (II 4) καὶ πάντες, πέλαγος ἦν, οὕτω δὲ ἐχερσώθη καὶ χερσοῦται ταῖς ἐκβολαῖς τῆς ἰλύος. οὕτως ἐγὼ τὸ ἠλοκισμένην λέγω. ἄλοξ γὰρ ἡ αὖλαξ ἤτοι ἡ γῆ.
121	ἀστίβητος ἀπάτητος EM 15913 EG 8623 62021 οὐχὶ ναυβάτῃ στόλῳ οὐ τῇ μετὰ πλοίων πορείᾳ ἀλλ’ ἀστίβητον οἶμον ἀλλ’ ὅστις διήνυσε καὶ ἐπορεύθη ἀτρα‐ ποὺς καὶ ὁδοὺς νέρθε τῆς θαλάσσης ἤτοι ὑποκάτωθεν,
5	εἶτα θαυμαστικὸν ἀστίβητον οἶμον, κευθμῶνος ἐν σή‐ ραγγι ἐν τῷ τοῦ κρυπτοῦ καὶ κατωτάτου τόπου σή‐ ραγγι καὶ κοίλῳ τόπῳ τρυπήσας στήλαια οἷά τις σιφ‐ νεὺς ὥσπερ ἀσπάλαξ ὅπερ ἐστὶ ζῶον ὅμοιον μυί, ἀνο‐ ρύσσει δὲ καὶ κοιλαίνει τὴν γῆν. νέρθε θαλάσσης χωρὶς
10	τοῦ ν δεῖ γράφειν κατὰ τὸν κανόνα, ὃν προεδίδαξα (2713). ἔστι δὲ κοινὴ συλλαβὴ καὶ δέχεται μακρόν. σιφνεὺς σημαί‐ νει, ὡς οἶμαι, τὸν ἀσπάλακα. ×EM 7157
124	ἀλύξας καὶ ἐκφυγὼν τὰς ξενοκτόνους παλαί‐ στρας τῶν αὐτοῦ τέκνων. ἡ δὲ ἱστορία ἐστὶν αὕτη.
3a	τέκνων ἀλύξας· οἱ τοῦ
4a	Πρωτέως παῖδες ἐφόνευον τοὺς
5a	παριόντας ἐν Αἰγύπτῳ ξέ‐
6a	νους καταπαλαίοντες αὐτούς.
7a	μὴ φέρων οὖν τὴν ἀδικίαν
8a	αὐτῶν ὁ Πρωτεὺς μετῴκησεν
9a	εἰς Παλληνίαν πόλιν τῆς
10a	Θρᾴκης. ἀναιρεθέντων δὲ τῶν
11a	παίδων αὐτοῦ ὑπὸ Ἡρακλέους
12a	ηὔξατο τῷ πατρὶ Ποσειδῶνι,
13a	ὅπως αὐτὸν ἀποκαταστήσῃ πά‐
14a	λιν εἰς τὴν πατρίδα. χάσμα
15a	οὖν, φασὶ, γενόμενον ἐκόμισεν
16a	αὐτὸν εἰς Αἴγυπτον· τοῦτο
17a	οὖν φησιν ἀστίβητον οἶ‐
18a	μον. ss3	Column end
3b	Πρωτεὺς Ποσειδῶνος υἱὸς
4b	τῷ γένει Αἰγύπτιος εἰς Φλέ‐
5b	γραν τῆς Παλλήνης καὶ Θρά‐
6b	κης ἐλθὼν ἐξ Αἰγύπτου Το‐
7b	ρώνην γαμεῖ, ἐξ ἧς αὐτῷ
8b	παῖδες Τμῶλος καὶ Τηλέγονος
9b	οἳ καταπαλαίοντες τοὺς ξένους
10b	ἀνῄρουν ὧν τὴν ξενοκτονίαν
11b	μὴ φέρων πατὴρ ἤτοι ὁ Πρω‐
12b	τεὺς ηὔξατο τῷ πατρὶ αὐτοῦ
13b	Ποσειδῶνι πάλιν καταστῆσαι
14b	αὐτὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον. ὁ δὲ
15b	ὑπακούσας αὐτοῦ σπήλαια ἐκ
16b	τοῦ χάσματος τῆς Παλλήνης
17b	ἐποίησε ὑποκάτω θαλάσσης
18b	〈καὶ〉 οὕτω διήγαγεν αὐτὸν	Column end
19	ἀβρόχως μέχρις Αἰγύπτου. Ἡρακλῆς δὲ περὶ Θράκην διερχό‐
20	μενος καὶ καταπαλαίσας ἀνεῖλε τὸν Τμῶλον καὶ τὸν Τηλέ‐ γονον, ὅπερ μαθὼν ὁ τούτων πατὴρ οὐ γελᾷ μὲν, ὅτι παῖδες ἦσαν αὐτῷ, ὅτι δὲ ξενοκτόνοι, οὐδὲ δακρύει. τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· μὴ φέρων ὁ Πρωτεὺς τὰς ξενοκτονίας αὐτῶν ἔρριψεν αὐτὸν κατά τι χάσμα τῆς Παλλήνης καὶ ἀναιρε‐
25	θεὶς οὔτε δακρύει οὔτε γελᾷ. τὰ δὲ λοιπὰ εἰς μῦθον ἐσχε‐ διάσθησαν.
125	Ἤπυτον ὄρος Θρᾴκης, ὅτι Πρωτεὺς διὰ τὸν
125	φόνον τῶν παίδων λυπούμενος ἀναβὰς ἐπὶ τὸ ὄρος τοῦτο ἤπυε τοὺς θεοὺς ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἀποκαταστῆσαι (6120). Eg (EM 43441) ex uberiore Stephano Eust. Il. II 17133 καὶ
5	πατρὶ τῷ Ποσειδῶνι πέμψας τὰς εὐχάς, ἃς ἐπήκουσε, τὸ στῆσαι αὐτὸν παλίμπουν καὶ ὀπισθόρμητον εἰς τὴν πάτραν ἤγουν τὴν Αἴγυπτον ὅθεν ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου πρώην πλάνης καὶ πλανώμενος εἰσῆλθεν εἰς τὴν Παλ‐ ληνίαν καὶ τὴν Πέλλαν τὴν τροφὸν τῶν Γιγάντων, ὡς
10	εἴπομεν.
126	Παλλήνη πόλις Θρᾴκης ἐξ ἧς ὁ Πρωτεύς, ὥς φησιν ὁ τὴν Ἀλέξανδραν γράψας Λυκόφρων. sch. DP 259 〈γηγενῶν〉 τῶν Γιγάντων διότι ἐκ γῆς ἀνεδόθησαν. s4
128	κεῖνός σε Γουνεὺς· ss3s4 τὸ ἑξῆς οὕτως· T ἐκεῖνός σε ὁ Πρωτεὺς ὥσπερ ὁ τῆς Δίκης ἐργάτης Γουνεὺς στερήσει τῶν γάμων ss3s4 τῆς συλλέκτρου Ἑλένης T. ὁ Γουνεὺς δὲ οὗτος Ἄραψ ἦν τὸ γένος καὶ δίκαιος πάνυ, ὅστις διὰ δικαιοσύνην
5	στασιάζοντάς ποτε τοὺς Φοίνικας καὶ Βαβυλωνίους ἐλθὼν κατήλλαξε σταλεὶς ὑπὸ Σεμιράμιδος. τούτῳ γοῦν τῷ Γουνεῖ ἀπεικάζει τὸν Πρωτέα ὡς δικαίως τὴν Ἑλένην ἀφελόντα Ἀλέξανδρον. ss3s4
129	Ἰχναία ἡ Θέμις· διωκομένη γὰρ ὑπὸ τοῦ Διὸς κατελήφθη ἐν τοῖς τῶν Ἰχναίων τόποις. ἢ ἀπὸ τοῦ διωχθῆ‐ ναι κατ’ ἴχνος ὠνομάσθη. Steph. Ἴχναι
4a	θυγάτηρ δὲ τοῦ Ἡλίου Θέ‐
5a	μις, ss3	Column end
6a	διότι καὶ αὐτὴ πάντα ἐφορᾷ καὶ πάντα ἐπακούει (λ 109)
7a	ss3s4 οὐ γενεαλογῶν εἴρηκεν marg. Coisl. 345 ὅθεν καὶ Ἰχναία
8a	διὰ τὸ κατ’ ἴχνος ss3s4
9a	τῶν ἀνθρώπων πορεύεσθαι
10a	ss3.	Column end
11	δίκην ἡλίου. ἢ διὰ τὸ λαμπρύνειν τοὺς αὐτὴν κεκτημένους. T
4b	Ἰχναία ἡ Θέμις καὶ Ἡλίου
5b	θυγάτηρ,	Column end
6b	διότι καὶ αὐτὴ πάντα ἐφορᾷ καὶ πάντα ἐπακούει (λ 109)
7b	ss3s4 οὐ γενεαλογῶν εἴρηκεν marg. Coisl. 345 ὅθεν καὶ Ἰχναία
8b	διὰ τὸ κατ’ ἴχνος ss3s4
9b	καὶ κατὰ πόδα τῶν ἀνθρώ‐
10b	πων ἕπεσθαι καὶ λάμπειν	Column end
11	δίκην ἡλίου. ἢ διὰ τὸ λαμπρύνειν τοὺς αὐτὴν κεκτημένους. T
131	λίπτοντα ἐπιθυμοῦντα τῆς πόρνης s3s4 ἢ τῆς
131	νεοττείας καὶ τῆς τεκνογονίας s3 χωρίσας σε περιστερᾶς· λέγει δὲ τὴν Ἑλένην T. λίπτω τὸ ἐπιθυμῶ. ×Eg (cod. V EM 56657 EO 9421) κάσσα ἡ πόρνη, ἡ κατωφερής. ×Eg
5	(EG 30236 EM 49328)
132	ὃς τοὺς Λύκου τε· εἰπὼν ἄνω ὅτι δικαίως ἀφεί‐ λετο τὴν Ἑλένην Ἀλεξάνδρῳ ὁ Πρωτεὺς νῦν λέγει τὴν ἀδι‐ κίαν τοῦ Ἀλεξάνδρου καί φησιν ὅτι σὺ οὐκ αἰδούμενος τοὺς Λάκωνας τοὺς τιμήσαντας κατὰ χρησμὸν τοὺς τάφους τῶν
5	συγγενῶν ἡμῶν Λύκου τε καὶ Χιμαιρέως οὐδὲ τοῦ Ἀνθέως τοὺς ἔρωτας, ὅντινα ἀνελὼν διεσώθης ὑπὸ Μενελάου, οὐδὲ τὸν ἅλα τὸν τοῖς ξένοις σύνδειπνον ss3s4—εἶχον γὰρ πά‐ λαι τοὺς ἅλας ἐν ταῖς τραπέζαις σύμβολον ξενοδοχίας ss3s5 —ἐκαρτέρησας ἐν τῇ δίκῃ τῶν θεῶν ἁμαρτεῖν καὶ τὴν Ἑλέ‐
10	νην αἱρετίσασθαι. λέγει δὲ δίκην τῶν μυθευομένων θεῶν Ἥρας, Ἀθηνᾶς, Ἀφροδίτης διὰ τὸ μῆλον.
11a	ἡ δὲ ἱστορία ss3s4
12a	περὶ Λύκου καὶ Χιμαιρέ‐
13a	ως ss3s5 ἐστὶν οὕτως· λοιμοῦ
14a	κατασχόντος ποτὲ Λακεδαιμο‐
15a	νίους καὶ χρειομένων αὐτῶν
16a	ἀνεῖλεν ὁ θεὸς τιμῆσαι τοὺς
17a	τάφους Λύκου καὶ Χιμαιρέως·
18a	ἦσαν δὲ οὗτοι υἱοὶ Προμη‐
19a	θέως καὶ Κελαινοῦς τῆς Ἄτ‐
20a	λαντος. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
21a	ἀπέστειλαν τὸν Μενέλαον ἐκτε‐
22a	λέσαι τὰ τοῦ χρησμοῦ. ἐλθὼν
23a	δὲ οὗτος εἰς Τροίαν ἐξενώθη
24a	Ἀλεξάνδρῳ. ἦν δέ τις Ἀντή‐
25a	νορος υἱὸς λεγόμενος Ἀνθεύς,
26a	ὅστις ἦν εὐπρεπέστατος, ἤρων
27a	δὲ αὐτοῦ Δηίφοβος καὶ Ἀλέ‐
28a	ξανδρος. συνέβη δὲ ἀναιρε‐
29a	θῆναι τὸν παῖδα ὑπὸ Ἀλε‐
30a	ξάνδρου ἀκουσίως. ὁ δὲ ss3
31a	φοβούμενος τὴν πόλιν ss3s5
32a	ἀπῇρε σὺν Μενελάῳ καὶ ἐλ‐
33a	θὼν εἰς Σπάρτην προσεφι‐
34a	λιώθη τῇ Ἑλένῃ, ἥντινα καὶ
35a	ἁρπάσας ᾤχετο. ss3	Column end
11b	ἡ δὲ ἱστορία ss3s4
12b	ἐστὶν οὕτως· οὗτοι παῖδες
13b	ἦσαν τῆς Ἄτλαντος θυγατρὸς
14b	Κελαινοῦς καὶ Προμηθέως,
15b	ἔκειντο δὲ ἐν Τροίᾳ. λοιμοῦ
16b	δὲ κατασχόντος Λακεδαιμο‐
17b	νίους καὶ μαντευομένων αὐτῶν
18b	ἔχρησεν ὁ θεὸς μὴ παυθῆναι
19b	τὸν λοιμόν, εἰ μὴ εὐγενὴς
20b	Λακεδαιμονίων T ἀπελθὼν
21b	ἐν τῇ Τροίᾳ θύσει τοῖς τά‐
22b	φοις αὐτῶν. οἱ δὲ ἀπέστειλαν
23b	Μενέλαον ἐκτελέσαι τὰ τοῦ
24b	χρησμοῦ. ἀπελθόντος δὲ τοῦ
25b	Μενελάου καὶ θύοντος ἐξε‐
26b	νώθη Ἀλεξάνδρῳ. ἀκουσίως
27b	δὲ Ἀλέξανδρος πλήξας παι‐
28b	γνίῳ καὶ ἀνελὼν Ἀνθέα υἱὸν
29b	Ἀντήνορος ὡραῖον, οὗ ἦν ἐρῶν
30b	Ἀλέξανδρος αὐτὸς καὶ Δηίφο‐
31b	βος, καὶ φοβηθεὶς ἀπαίρει
32b	μετὰ τοῦ Μενελάου εἰς τὴν
33b	Σπάρτην καὶ συμφαγὼν αὐτῷ
34b	τὸν νενομισμένον ἅλα παρατί‐
35b	θεσθαι ταῖς ξενίαις τραπέ‐
36	ζαις ἁρπάξας τὴν Ἑλένην μετὰ καὶ τριῶν ταλάντων χρημά‐ των καὶ πέντε θαλαμηπολουσῶν γυναικῶν, ὧν ἦν μία Αἴθρα ἡ Θησέως μήτηρ, διὰ Σιδῶνος καὶ Αἰγύπτου ποιησάμενος τὸν ἀπόπλουν ὁλοκλήρῳ χρόνῳ εἰς Τροίαν κατῆρεν.
40	ὀνειδίζει δὲ τὸν Ἀλέξανδρον ὡς ἀντὶ τῆς εὐεργεσίας κακὰ διαπραξάμενον τῷ Μενελάῳ. ss3s4 ἅλα δὲ ἐτίθουν οἱ πα‐ λαιοὶ ἐν ταῖς τῶν ξενιῶν καταρχαῖς συμβολικῶς ἐπευχό‐ μενοι, ὥσπερ ὁ ἃλς ἐκ δύο φύσεων, τῆς ὑδατώδους καὶ γεηρᾶς, εἰς μίαν φύσιν ἐπάγη τὴν τοῦ ἁλός, οὕτω T παγῆναι καὶ
45	τούτους εἰς μίαν ὁμόνοιαν.
135	Αἰγαίωνος τοῦ Ποσειδῶνος ἀπὸ τοῦ ἐν Αἰγαῖς πόλει τῆς Ἀχαίας καὶ ἐν τῷ Αἰγαίῳ πελάγει τιμᾶσθαι. Αἰγαῖον δὲ πέλαγος ἐκλήθη, ὅτι δίκην αἰγὸς ἁλμάτων κυ‐ ματοῦται.
5a	ἁγνίτην δὲ πάγον ἤγουν
6a	τὸν ἅλα· ὁ γὰρ Ποσειδῶν
7a	ἐστι τῆς θαλάσσης ἔφορος,
8a	ἧς πηγνυμένης οἱ ἅλες γίνον‐
9a	ται ss3, ὅθεν καὶ πάγος s. ἁγ‐
10a	νίτην δὲ διὰ τὸ ss3s5 καθα‐
11a	ρίζειν καὶ s3 ἀφαγνίζειν
12a	ὅθεν ἐν παροιμίᾳ θάλασσα
13a	κλύζει πάντα τἀνθρώ‐
14a	πων κακά (Eur. J. T. 1193)
15a	ss3s5 ξένοις δὲ σύνδορ‐
16a	πον ἐπεὶ κατὰ τὸ ἔθος, ὅταν
17a	εἱστίων ξένους, ἅλας παρετί‐
18a	θεσαν. ss3	Column end
5b	ἁγνίτην πάγον τὸν ἅλα διὰ
6b	τὸ τίθεσθαι ἐν ἀρχαῖς τῶν
7b	ξενιῶν καὶ ἁγνίζειν καὶ καθαί‐
8b	ρειν τοὺς φιλιουμένους ἢ ὅτι
9b	τὸ ἁλυκὸν καὶ θαλάσσιον ὕδωρ
10b	καθαρτικώτερον φύσει τῶν
11b	γλυκέων, καθάπερ ἄλλοις δο‐
12b	κεῖ καὶ οὐκ ἔμοιγε, ἢ διὰ τὸ
13b	ἀφανίζειν. καὶ παροιμία· θά‐
14b	λασσα κλύζει πάντα τὰ τῶν
15b	ἀνθρώπων κακά. πάγον δὲ
16b	διὰ τὸ πεπῆχθαι ἐξ ὕδατος·
17b	ὁ γὰρ Ποσειδῶν ἐστι τῆς θα‐
18b	λάσσης ἔφορος, ἧς πηγνυμέ‐	Column end
19	νης οἱ ἅλες γίνονται, ὅθεν ὁ πάγος.
136	ἀλοιτός ὁ ἁμαρτωλός EM 6948 ἐγὼ μὲν οὕτω φημὶ τὸ ἔτλης θεῶν· ὅστις σὺ οὐκ αἰδεσθεὶς τοὺς τιμή‐ σαντας τοὺς τάφους Λύκου καὶ Χιμαιρέως—λέγει Μενέ‐ λαον καὶ τοὺς μετ’ αὐτοῦ Λάκωνας—οὔτε τοῦ Ἀνθέως
5	ἔρωτας καὶ τόδε καὶ τόδε ἔτλης καὶ ὑπέμεινας ὁ ἀλοι‐ τὸς καὶ ἁμαρτωλὸς ἐκβῆναι καὶ πατῆσαι τὴν δίκην τῶν θεῶν ἤγουν ἠδίκησας τὸν Μενέλαον τὸν καθάραντά σε τοῦ φόνου καὶ ξενίσαντα ἀφελόμενος τὴν ἐκείνου γυναῖκα. οἱ δὲ λοιποὶ δίκῃ χωρὶς τοῦ ν γράφουσι λέγοντες οὕτως (6312)·
10	ὃς τόδε καὶ τόδε ποιήσας ἔτλης καὶ ἀλοιτὸς καὶ ἁμαρτω‐ λὸς ὀφθῆναι ἤγουν παρακρίνων γενέσθαι ἐν τῇ δίκῃ τῶν θεῶν Ἥρας, Ἀφροδίτης καὶ Ἀθηνᾶς. τοῦτο δὲ ἀνοίας ἀνά‐ μεστον· μετὰ γὰρ τὸ φαγεῖν ἐν τοῖς οἴκοις τοῦ Μενελάου οὐκ ἔκρινεν Ἀλέξανδρος, ἀλλὰ πρότερον.
137 (1a)	λάξας τράπεζαν·
2a	τὴν τοῦ Μενελάου λέγει
3a	τράπεζαν. ss3	Column end
1b	λάξας τράπεζαν λακτί‐
2b	σας ὡς ὄνος T τὴν τράπεζαν
3b	Μενελάου τουτέστι καταφρο‐	Column end
4	νήσας τῶν νόμων τῶν κειμένων καὶ τῶν ἐθῶν τῶν δηλούν‐
5	των μὴ κακουργεῖν τοὺς ὁμοτραπέζους καὶ συνεστίους· σὺ γὰρ ξενισθεὶς καὶ συμφαγὼν αὐτῷ ἀφείλου καὶ τὴν γυ‐ ναῖκα. T τοῦτο δὲ γίνεται ἐκ τοῦ λακτίζω λακτίσω, ὁ ἀόρι‐ στος ἐλάκτισα καὶ ἡ μετοχὴ λακτίσας καὶ ἐν συγκοπῇ λάκσας καὶ τροπῇ τοῦ κς εἰς ξ λάξας. s3 κἀνακυπώσας Θέμιν
10	καὶ ἀνατρέψας τὸ δίκαιον. κατὰ τὸ μυθικὸν ἡ Θέμις θεὰ δικαιοσύνης ἔφορος.
138	φασὶ δὲ ὅτι τὸν Ἀλέξανδρον ἐκτεθέντα ἄρκτος ἐθήλασεν ἐν τοῖς ὄρεσι. ss3 ἄρκτου τιθήνης· τρόπους ἄρκτου θηλαζούσης ἀναμαξάμενος ἤτοι λαβών· *ὅτε γὰρ θηλάζουσι τὰ θηρία, φυλακῇ τῶν τέκνων ἀγριώτερα γίνον‐
5	ται. ἢ οὕτω· τῆς ἄρκτου τῆς θηλασάσης σε λαβὼν* τοὺς τρόπους τουτέστι θηριώδης καὶ ἄδικος φανεὶς περὶ τὸν Μενέλαον. φασὶ γὰρ ὅτι μετὰ τὸν φανέντα ὄνειρον τῇ
5	Ἑκάβῃ περὶ Ἀλεξάνδρου Ἀρχελάῳ οἰκέτῃ Πρίαμος δίδωσιν ἐκθέσθαι τὸν Ἀλέξανδρον ἐν Ἴδῃ. πέντε δὲ ἡμέρας τοῦτον
10	ἄρκτος ἐθήλαζεν ἐκκείμενον, εἶτα πάλιν ὁ Ἀρχέλαος τοῦ‐ τον ἀνελόμενος ἐπὶ τῶν χωρίων ὡς ἴδιον ἔτρεφε Πάριν ὀνο‐ μάσας. ὕστερον δὲ ποιμνίοις ἀλεξήσας ἀπὸ ληστῶν Ἀλέξαν‐ δρος ἐκλήθη (Ap. bibl. III 149).
139 (1a)	τοιγὰρ ψαλάξεις· διὰ τοῦτο τοιγαροῦν, διὰ τὸ
2a	ἄδικον γενέσθαι σε, εἰς κενὸν ψαλάξεις καὶ κινήσεις T
3a	τοιγὰρ ψαλάξεις ἀπὸ πα‐
4a	ροιμίας (Paroem. II 75247) εἰς
5a	κενὸν κρούσεις τὰς χορδὰς
6a	καὶ ψηλαφήσεις οὐκ ἐπὶ σίτῳ
7a	καὶ δώροις κιθαρίζων. ss3
8a	αἰνίττεται δὲ τὸ μόριον ss3s5
9a	ἀνδρός. ss3 ψαλάξεις κρού‐
10a	σεις, ψηλαφήσεις καὶ ἄνευ
11a	σίτου κιθαρίσεις. Eg (×EM
12a	81714)	Column end
1b	τοιγὰρ ψαλάξεις· διὰ τοῦτο τοιγαροῦν, διὰ τὸ
2b	ἄδικον γενέσθαι σε, εἰς κενὸν ψαλάξεις καὶ κινήσεις T
3b	νευρᾶς κτύπον τουτέστι τὸ
4b	μόριον. ἔστι δὲ τὸ σχῆμα σε‐
5b	μνότης. T λέγεται δὲ ἀπὸ παρ‐
6b	οιμίας κιθαριστῶν ἀσίτως καὶ
7b	ἀδώρως κιθαριζόντων, ἥτις
8b	ἐστὶν αὕτη· εἰς κενὸν κρούεις
9b	τὰς χορδάς. ἔθος εἶχον οἱ
10b	παλαιοὶ, ὡς καὶ Καλλίμαχος
11b	(fr. 373) ἱστορεῖ, μετὰ κιθά‐
12b	ρας περὶ τοὺς ἅλας ἰέναι καὶ
13b	ἀνυμνεῖν καὶ ἐγκωμιάζειν. s4	Column end
141	κλαίων δὲ πάτραν· κλαίων δὲ ἵξῃ καὶ παρα‐ γενήσῃ εἰς τὴν πατρίδα σου Τροίαν τὴν πρὶν ὑφ’ Ἡρα‐ κλέος καυθεῖσαν ἕνεκεν τῆς ὑποσχέσεως καὶ τῆς ἀπάτης τῶν ἵππων Λαομέδοντος.
142	χεροῖν εἴδωλον ἐν ταῖς χερσὶ κατέχων τὸ εἴδω‐ λον τῆς Ἑλένης, ὃ ὁ Πρωτεύς σοι δοὺς τὴν Ἑλένην κατάσχῃ. T
143 (1a)	τῆς πενταλέκτρου
2a	τῆς Ἑλένης· πέντε γὰρ αὐτὴν
3a	ἔγημαν Θησεύς, Μενέλαος,
4a	Πάρις, Δηίφοβος, Ἀχιλλεὺς
5a	κατ’ ὄναρ. ss3	Column end
1b	πεντάλεκτρον θυάδα ἤτοι
2b	βάκχην τὴν Ἑλένην καλεῖ·
3b	πέντε γὰρ ταύτην ἔγημαν ἄν‐
4b	δρες, πρῶτος Θησεὺς ἑπτα‐
5b	ετῆ ταύτην ἁρπάσας, καθά	Column end
6	φησι Δοῦρις ὁ Σάμιος ἀφαιρεθεὶς δὲ αὐτὴν ἐν τῷ ἡττη‐ θῆναι ὑπὸ Πολυδεύκους καὶ Κάστορος τῶν αὐτῆς ἀδελφῶν ἐν Ἀφίδναις πολιχνίῳ τῶν Ἀθηνῶν γεννήσασαν Ἰφιγέ‐	Column end
6	νειαν ἣν Ἰφιγένειαν θετὴν παῖδα ἡ Κλυταιμνήστρα ποιεῖ‐
10	ται. εἷς μὲν οὖν Ἑλένης νυμφίος, ὡς ἔφημεν, ὁ Θησεὺς δεύ‐ τερος Μενέλαος νομίμως ἐκ κλήρου ταύτην λαβὼν τρίτος Ἀλέξανδρος ἁρπάσας αὐτὴν τέταρτος μετὰ θάνατον Ἀλε‐ ξάνδρου Δηίφοβος, Ἀλεξάνδρου ἀδελφός, ἀριστεύσας κατὰ πό‐ λεμον καὶ ταύτην ὡς ἀριστεῖον κατά τινας (sch. D Ω 251)
15	λαβὼν ἢ βίᾳ κατ’ Εὐριπίδην (Tro. 959) T πέμπτος Ἀχι‐ λεὺς πρὸ Δηιφόβου ὀνείρῳ ταύτῃ μιγείς, ὡς ληροῦσιν (6629). θυάδος βάκχης παρὰ τὸ θύω τὸ ὁρμῶ. αἱ δὲ βάκχαι γυναῖκες ἦσαν ἱεραὶ Διονύσου πρόσπολοι αἵτινες περὶ τὰ ὄρη σὺν αὐτῷ ἀναστρεφόμεναι διέπουσιν οἰκείαις χερσὶ
20	θηρῶσι λέοντας καὶ ἕτερα θηρία καὶ ὠμὰ ταῦτα ἤσθιον καὶ νάρθηξι τὴν γῆν καὶ τὰς πέτρας παίουσαι, ὁπότε διψῶσι, γάλα καὶ μέλι καὶ οἶνον ἐποίουν ἀναβλύειν δρά‐ κοντας δὲ περὶ τὰς κόμας εἶχον ἐσπειρημένους. Πλευ‐ ρωνίας τοπικῶς ἀντὶ τοῦ τῆς Ἀργείας. Πλευρὼν γὰρ πό‐
25	λις Πελοπονήσου †T καὶ Θεράπνη ὁμοίως, ὅθεν Ὀρφεὺς (fr. 286 Ab.) καὶ Τρυφιόδωρος (520) Θεραπναίαν καλοῦσι τὴν Ἑλένην, οὗτος δὲ ὁ Λυκόφρων Πλευρωνίαν, Ὅμηρος δὲ Ἀρ‐ γείαν (B 161).
144 (1a)	γυιαὶ γὰρ· τὸ ἑξῆς
2a	οὕτως· αἱ χωλαὶ γὰρ ἄμνα‐
3a	μοι τῆς Τηθύος, λέγει δὲ
4a	τὰς Μοίρας, ss3	Column end
1b	γυιαὶ γὰρ αἱ χωλαὶ ἢ κατ’
2b	ἐμὲ (infra 28) αἱ χωλοποιοὶ καὶ
3b	βλαπτικαὶ Μοῖραι αἱ ἄμνα‐
4b	μοι καὶ ἀπόγονοι τῆς Τη‐
5b	θύος ἤτοι τῆς θαλάσσης	Column end
6	ἐν τοῖς τρισὶν ἀτράκτοις κατέκλωσαν καὶ ἐπεμοίρασαν τοὺς εὐναστῆρας τῆς Ἑλένης τῶν γάμων τὰ πεντά‐ γαμβρα νυμφεῖα μερίσασθαι ss3s4 ἢ γυιαὶ αἱ χωλαὶ φύσει 〈ἢ〉 αἱ χωλοποιοῦσαι παρὰ τὸ γυίω τὸ βλάπτω. s3
10	χωλαὶ δὲ παραδίδονται, ὅτι οὐ ταχέως μετέρχονται εἰς τοὺς ἀνθρώπους. s
12b	ἄμναμοι δὲ οἱ ἀπόγονοι κυ‐
13b	ρηναϊκῶς, κυρίως δὲ ἄμναμοι
14b	οἱ τῶν ἀμνῶν ἀπόγονοι.	Column end
12a	ἄμναμοι οἱ ἀπόγονοι· κυ‐
13a	ρίως δὲ παρὰ τὴν τῶν Κυρη‐
14a	ναίων διάλεκτον οἱ τῶν ἀμνῶν
15a	ἀμνοὶ ἄμναμοι λέγονται του‐	Column end \|\| Page end
16	τέστι τῶν ἀρνῶν ἄρνες· πρὸ γὰρ τοῦ κερατοφυῆσαι ἄμναμοι λέγονται. Eg (EM 8443) θαλάσσης δὲ κόρας τὰς Μοίρας λέγει διὰ τὸ ἄγριον καὶ ἀμετάτρεπτον. Νυκτὸς γὰρ παῖ‐ δες αὗται καθ’ Ἡσίοδον (Θ 217) καὶ τοῦτο δὲ ὁμοίως διὰ
20	τὸ ἀοράτως ἐπέρχεσθαι τὰ εἱμαρμένα. τρεῖς δέ εἰσιν αἱ Μοῖραι, Κλωθώ, Λάχεσις καὶ Ἄτροπος. καὶ ταῦτα δὲ τὰ ὀνόματα πέπλασται ἀπὸ τοῦ ὡσανεὶ κεκλωσμένον εἶναι, †τὸ λαχεῖν ἐξ εἱμαρμένης μέλλον τινὶ καὶ ἀπὸ τοῦ ἄτροπον καὶ ἀμετάθετον εἶναι.
145	πήναις ἀτράκτοις νήμασι παρὰ τὸ πένω τὸ ἐνεργῶ πίνα δὲ τὸ ζῶον παρὰ τὸ πῖνος, ὃ σημαίνει τὸν ῥύπον. δὴν τὸ πολυχρόνιον καὶ ἐξ αὐτοῦ δηναιὸς καὶ δη‐ ναιά. πολυχρονίαν δὲ καὶ παλαιὰν τὴν θάλασσαν λέγει διὰ
5	τὸ πρῶτον εἶναι στοιχεῖον κατὰ Φερεκύδην καὶ Θαλῆν.
147	δοιὼ μὲν ἁρπακτῆρας αὐγάσαι καὶ ἰδεῖν λύκους· ἀπὸ κοινοῦ τὸ κατεκλώσαντο· λέγει δὲ τὸν Θησέα καὶ Ἀλέξανδρον ἅρπαγας δὲ λύκους καὶ πτερωτοὺς ἀετοὺς τριόρχας καὶ ὀφθαλμίας καὶ ὀξυωπεστάτους
5	τοὺς αὐτοὺς λέγει. μιγνύει δὲ τὰ ἄμικτα λύκους τοὺς ἀετοὺς πτερωτοὺς λέγων κατὰ μίμησιν τῆς μαινομένης Κασσάνδρας.
148	πτηνοὺς ὅτι μετὰ πλοίων αὐτὴν ἁρπάσαντες ἔφυ‐ γον πτερὰ δὲ τῶν πλοίων τὰ λαίφη. τρίορχος (Ar. Av. 1206) καὶ τριόρχης (ib. 1181) καὶ μόρφνος (Ω 316) καὶ μελα‐ νόστης καὶ μέλας (sch. Φ 252) καὶ ἁλιαίετος καὶ περκνὸς
5	(Ω 316) εἴδη ἀετῶν. T
6a	πτηνοὺς τριόρχας ἤτοι ss3
7a	τοὺς ἀετοὺς εὐοφθάλμους εἶ‐
8a	πεν—εἶδος γὰρ ἱεράκων
9a	†ὀφθαλμοβόλων—ἢ s τῆς
10a	Ἑλένης εὐοφθάλμου οὔσης
11a	καὶ διὰ τῶν ὀφθαλμῶν ἀπατώ‐
12a	σης τοὺς ἄνδρας. ss3 ἢ ἱέρα‐
13a	κος εἶδος ὀξυδερκοῦς καὶ ὀφ‐
14a	θαλμοβόλου. s3	Column end
6b	ὀφθαλμίας ἢ ἀετοὺς ὀφ‐
7b	θαλμίας καὶ ὀξυωπεῖς—
8b	μόνοι γὰρ τῶν ἄλλων ὄρνεων
9b	πρὸς τὰς τοῦ ἡλίου ἀκτῖνας
10b	ἀντιβλέπουσιν—ἢ ἅρπαγας
11b	τῆς ὀφθαλμίας ἤτοι εὐοφ‐
12b	θάλμου Ἑλένης. πρώτους δὲ
13b	τῶν νομίμων τοὺς ἅρπαγας εἶ‐
14b	πεν οὐ προκρίνων αὐτούς, ἀλλὰ
15	κατὰ ῥητορικῆς δεινότητος μέθοδον ὡς μέλλων τὰ τούτων παραδραμεῖν, ἐμβραδῦναι δὲ τῇ τῶν νομίμων νυμφίων ὑπο‐ θέσει ὥσπερ καὶ Ἔφορος (Diod. I 9) ὁ ἱστορικὸς καὶ Διό‐ δωρος ποιεῖ ἀπὸ τῶν βαρβαρικῶν πρῶτον κατὰ παραδρο‐ μὴν ἀρξάμενοι γράφειν, ἐν δὲ τοῖς Ἑλληνικοῖς ὕστερον τὴν
20	ἱστορίαν πλατύνοντες. ἄλλως· εἰ μὲν ἐπὶ τῶν ἀετῶν λέ‐ γοιτο τὸ ὀφθαλμίας, δηλοῖ τὴν ὀξυδορκίαν αὐτῶν· λέ‐ γουσι (Aristot. 1. 1.) γὰρ τοὺς νεοσσοὺς αὐτῶν οὕτως δοκιμάζειν· εἰ μὲν γὰρ πρὸς τὸν ἥλιον ἀφορῶσιν ὀξυδορκοῦντες, τού‐ τους ὡς οἰκείους κρίναντες φιλοῦσιν, εἰ δ’ οὐκ ὀξυδορκοῦντές
25	εἰσι, τούτους τάχει ῥίπτουσιν ὡς ἀλλοτρίους· εἰ δὲ ἐπὶ τῆς Ἑλένης λέγοιτο, λέγει τὴν ὀξυδορκοῦσαν καὶ πρὸς λαγνείαν ἀφορῶσαν.
149 (1a)	τὸν δ’ ἐκ Πλυνοῦ·
2a	ss3 Πλυνὸς χωρίον Λιβυκόν.
3a	〈κἀπὸ Καρικῶν ποτῶν〉
4a	ἀπὸ Λακεδαίμονος. Κᾶρες γὰρ
5a	ᾤκουν ποτὲ τὴν Λακεδαι‐
6a	μονίαν. ἢ s τόπος ἐν Λιβύῃ
7a	ὁ Πλυνός, ὅθεν ἦν Ἄτλας,
8a	ἀπὸ Ἄτλαντος δέ φασι κατά‐
9a	γεσθαι τὸν Μενέλαον. Ἄτλαν‐
10a	τος γὰρ Στερόπη, Στερόπης δὲ
11a	καὶ Ὑπερόχου Οἰνόμαος, οὗ
12a	Ἱπποδάμεια, ἧς καὶ Πέλοπος
13a	Ἀτρεύς, οὗ Μενέλαος καὶ Ἀγα‐
14a	μέμνων ἐξ Ἀερόπης μητρὸς
15a	Κρήσσης. ss3	Column end
1b	τόν τ’ ἐκ Πλυνοῦ τὸν Με‐
2b	νέλαόν τε τὸν γεννηθέντα ἐκ
3b	τῆς ῥίζης τῶν ἀνθρώπων ἐκεί‐
4b	νων, οἵτινες ὑπῆρχον ἀπὸ Πλυ‐
5b	νοῦ πόλεως Λιβύης καὶ οἵτι‐
6b	νες ὑπῆρχον ἀπὸ τῶν Καρικῶν
7b	ποταμῶν τουτέστι τῆς Λακε‐
8b	δαιμονίας· Καρικὸς γὰρ καὶ
9b	ποταμὸς καὶ τόπος Λακωνι‐
10b	κῆς †T. Μενέλαος γὰρ καὶ
11b	Λίβυς καὶ Λάκων ἦν οὕτω·
12b	Πλυνὸς πόλις Λιβύης, ὅθεν
13b	ἦν Ἄτλας Πληιόνης δὲ καὶ
14b	Ἄτλαντος ζʹ θυγατέρες, ὧν
15b	μία καὶ ἡ Στερόπη Στερόπης	Column end
16	καὶ Ὑπερόχου ἢ Ἁρπίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρὸς καὶ Ἄρε‐ ος Οἰνόμαος, Οἰνομάου δὲ Ἱπποδάμεια, ἧς καὶ Πέλοπος Ἀτρεὺς ὃς ἐν Λακωνικῇ κατῴκησεν T Ἀτρέως καὶ Ἀερόπης Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος· ἡ δὲ Ἀερόπη θυγάτηρ ἦν Κα‐
20	τρέως τοῦ Κρητὸς ὅθεν τὸν Μενέλαον ἡμικρῆτα εἶπε.
150 (1a)	ἡμικρῆτα βάρβα‐
2a	ρον· ἡ γὰρ μήτηρ Μενελάου
3a	Ἀερόπη ἐκ Κρήτης ὑπῆρχεν,
4a	ὁ δὲ Πέλοψ Λυδός, οἱ δὲ
5a	Λυδοὶ βάρβαροι. διὰ τοῦτο
6a	οὖν ἡμικρῆτα βάρβαρον.
7a	ss3 τὸ δὲ 〈οὐκ〉 Ἀργεῖον
8a	(151) ἀπὸ κοινοῦ τὸ οὐκ, οὔτε
9a	Ἐπειὸν οὔτε Ἀργεῖον. s3
10a	Ἐπειὸν, οὐκ Ἀργεῖον·
11a	s φασί τινες ὅτι ἐν Ἤλιδι
12a	ἐγεννήθη διὰ τὸ τὸν Οἰνό‐
13a	μαον ἐκεῖσε βασιλεῦσαι. φη‐
14a	σὶν οὖν ὅτι οὔτε Ἐπειὸς οὔτε
15a	Ἀργεῖος ἀκραιφνῶς. Ἀργεῖος
16a	δὲ νῦν ἀντὶ 〈τοῦ〉 Λακεδαι‐
17a	μόνιος ὡς Ὅμηρος Ἀργείην
18a	Ἑλένην. (B 161) ss3	Column end
1b	βάρβαρον δέ, ὅτι ὁ Πέλοψ
2b	κατά τινας μὲν Λυδὸς κατά
3b	τινας δὲ Παφλαγὼν βάρβαροι
4b	δὲ οἵ τε Λυδοὶ καὶ οἱ Παφλαγό‐
5b	νες. Ἐπειὸν, οὐκ Ἀργεῖον
6b	ἐγὼ μὲν οὕτω φημί· τὸν Ἐπει‐
7b	ὸν ἤτοι τὸν Ἠλεῖον, τὸν οὐκ
8b	ἀκραιφνῆ καὶ καθαρὸν
9b	Ἀργεῖον· Ἐπειοὶ γὰρ οἱ
10b	Ἠλεῖοι ἀπό τινος Ἐπειοῦ
11b	παλαιτάτου. ἄλλοι (s4) δὲ
12b	οὕτω φασί· τὸν οὐκ Ἐπειὸν
13b	ἤτοι Ἠλεῖον τὸν οὐκ Ἀρ‐
14b	γεῖον ἀκραιφνῆ ἐν ταῖς γο‐
15b	ναῖς, λέγουσι δὲ καὶ τὸ σχῆμα
16b	τοῦτο ἀπὸ κοινοῦ οὐκ ἔστι δὲ
17b	ἀπὸ κοινοῦ, ἀλλὰ συνεκδοχή· τὸ
18b	γὰρ ἀπὸ κοινοῦ σχῆμα ἐν τῷ
19	πρώτῳ λόγῳ ἔχει τὴν ἀπόδοσιν, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ἀπὸ κοινοῦ
20	λαμβάνεται οἷον φιλῶ σε, ἐπεὶ καὶ σὺ ἐμέ, νοεῖται δὲ ἀπὸ κοινοῦ τὸ φιλεῖς· ἡ δὲ συνεκδοχὴ ἐναντία ἐστὶ τῷ ἀπὸ κοι‐ νοῦ· ἐν γὰρ τῷ δευτέρῳ ἔχει τὴν ἀπόδοσιν ἐν τῷ πρώτῳ λόγῳ μὴ ἔχουσα μᾶλλον ὡς τὸ Ἐπειόν, οὐκ Ἀργεῖον ἀκραιφνῆ. ἰδοὺ τὸ οὐκ Ἀργεῖον ἀκραιφνῆ δεύ‐
25	τερον ὂν τοῦ Ἐπειόν ἔχει τὴν ἀπόδοσιν, συνεκδεχόμεθα δὲ ταύτην καὶ ἐν τῷ Ἐπειόν λέγοντες Ἐπειόν, οὐκ Ἀρ‐ γεῖον ἀκραιφνῆ, ὥσπερ ἔχει καὶ τὸ ὃ εἶπον ῥητόν· ἐν γὰρ τῷ δευτέρῳ ἔχει τὴν ἀπόδοσιν· ἐν τῷ πρώτῳ μὴ ἔχον μᾶλλον ἐν τῷ δευτέρῳ ἔχει προσκείμενον τῷ λόγῳ, ἀλλ’
30	ὅμως συνεκδεχόμεθα αὐτὸ καὶ ἐν τῷ πρώτῳ. τὸ δὲ ἀκραιφνής ἐκ τοῦ ἀκεραιοφανής τις εἶναι.
152	οὗ πάππον· Τάνταλος καλέσας τοὺς θεοὺς εἰς εὐωχίαν παρέθηκε τὸν υἱὸν αὐτοῦ Πέλοπα θύσας, ἵνα φά‐ γωσι, τὸ φιλόξενον αὐτοῦ ἐνδεικνύμενος. οἱ δὲ γνόντες ἀπέσ‐
152	χοντο, μόνη δὲ Δημήτηρ οὐκ ἔγνω διὰ τὸ μεμηνέναι αὐτὴν
5	διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς Κόρης, ὅθεν λαβοῦσα τὸν ὠμοπλάτην ἔφαγεν. ss3s4 οἱ θεοὶ δὲ κατοικτείραντες T τοῦτον ἀφεψῶσιν ἐν λέβητι βαλόντες καὶ ὑγιῆ καὶ ἀκέραιον ἀποκαθιστῶσιν, ἀντὶ δὲ τοῦ βρωθέντος ὠμοπλάτου ἐλεφάντινον ὀστοῦν ἔθεντο, ὃ κατὰ γένος τοῖς Πελοπίδαις ἐτύγχανε γνώρισμα
10	καθάπερ καὶ τοῖς Σπαρτοῖς ἡ λόγχη. ἀλλὰ τὸ μὲν μυθῶ‐ θες τοῦ λόγου τοιοῦτον, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἡμεῖς ἐπιλύο‐ μεν· ὁ Τάνταλος εὐσεβὴς καὶ θεόσεπτος ἦν καὶ ἱερεὺς καὶ φιλανθρωπίᾳ τὰ τῶν θεῶν μυστήρια τοῖς ἀμυήτοις ὕστερον εἰπὼν ἐξεβλήθη τοῦ ἱεροῦ καταλόγου. τούτου τὸν παῖδα τὸν
15	Πέλοπα παντὸς σώματος νοσήσαντα πάρεσιν τομαῖς καὶ καυ‐ τῆρσι καὶ ἰατρικοῖς χειρουργήμασι παντοίοις τμηθέντα καὶ μόλις ὑγιῆ γεγονότα ὡς καὶ λείψανον τῶν καυτήρων ἔχειν καὶ τῶν τομῶν τὸν ὠμοπλάτην ἡμίτμητον καὶ πολιὰν καὶ ὑπολευκαίνουσαν διὰ τὴν τῆς σαρκὸς ἀσθένειαν ἔφασαν ὡς
20	ὁ πατὴρ τοῖς θεοῖς ἐπιξενωθεῖσι τοῦτον κατέτεμεν ἤτοι τῆς εἱμαρμένης τοιαύτης νοσώδους ἐλθούσης αὐτῷ—θεὸς γὰρ καὶ ἡ εἱμαρμένη—κατέτεμεν αὐτὸν ὁ πατὴρ ταῖς τῶν ἰατρῶν τομαῖς, εἶτα καὶ τοῖς καυτῆρσιν, οἷς καὶ ἰάθη. ἐπεὶ δὲ σαπέν τι τοῦ ὠμοπλάτου γέγονε γῆ καὶ ἐτάφη, ὅθεν καὶ πολιὰ
25	ἦν καὶ ὑπολευκαίνουσα, ἐμυθεύσαντο ὡς ἡ Δήμητρα βέβρωκε ταῦτα. γαμφαῖσιν γαμφηλαῖς σιαγόσιν. Ἐνναία καὶ Ἕρκυνα καὶ Ἐριννὺς
153	Ἕρκυνν’ Ἐριννὺς ss3 ἐπώνυμα Δήμητρος. καὶ Καλλίμαχος Ἐριννὺν καλεῖ τὴν Δήμητρα λέγων Ἐρινύι Τιλφωσαίῃ (fr. 207). ss3s4 καὶ Ἐριννὺς μὲν λέγεται ἢ παρὰ τὸ τὰς ἀρὰς ἀνύειν καὶ πληροῦν ἢ παρὰ τὸ ἐν τῇ ἔρᾳ
5	καὶ ἐν τῇ γῇ ναίειν ὡς καὶ τὸ Ἐνναία T ἢ ὅτι Ἐριννύι ὁμοιωθεῖσα μίγνυται Ποσειδῶνι καὶ γεννᾷ τὸν Ἀρείονα ἵπ‐ πον. ἢ οὕτως· λέγουσι γὰρ ὅτι Ποσειδῶνος ἐρασθέντος αὐτῆς αὐτὴ εἰς ἵππον μεταβληθεῖσα καὶ μεταξὺ ἀγέλης
5	ἱππικῆς εἰσφρήσασα τοὺς ἵππους ἐτάραξε διὰ τὸ ἀθρόον
10	ξένην ἵππον ἐπιστῆναι. ἔφη οὖν ὁ ἱπποφορβός· πόθεν αὕτη ἡ ἐριννύς; ἐντεῦθεν οὖν Ἐριννύς. ἀλλὰ καὶ Ἀρκάδες οὕτως αὐτὴν τιμῶσιν. s4 Ἕρκυνα ἡ Τροφωνίου θυγάτηρ ἐν Λεβάδι τῆς Βοιωτίας ἱδρύσατο τὴν θεὸν καὶ ἀφ’ ἑαυ‐ τῆς ὠνόμασεν Ἕρκυναν. s4
14a	θουρία δὲ ἡ ὁρμητικὴ ss3 s4 καὶ
15a	ἔνθους ss4 διὰ τὴν τῆς Κόρης ἁρπαγὴν ss3 s4 ὡς ληροῦσι.
16a	τὸ δ’ ἀληθές, ὅτι πᾶσιν ἀνθρώποις πολεμεῖ καὶ ὥσπερ
17a	ξιφήρης ἀναιρεῖ ἡμᾶς, κἂν
18a	ξιφηφόρος δὲ διότι ss3
19a	ἐν τῇ Βοιωτίᾳ ἵδρυται ἡ Δημήτηρ ξίφος ἔχουσα ss3 s4 ὅθεν
20a	ξιφηφόρον αὐτὴν εἶπεν. s	Column end
14b	θουρία δὲ ἡ ὁρμητικὴ ss3 s4 καὶ
15b	ἔνθους ss4 διὰ τὴν τῆς Κόρης ἁρπαγὴν ss3 s4 ὡς ληροῦσι.
16b	τὸ δ’ ἀληθές, ὅτι πᾶσιν ἀνθρώποις πολεμεῖ καὶ ὥσπερ
17b	ξιφήρης ἀναιρεῖ ἡμᾶς, κἂν
18b	καὶ ξιφηφόρον αὐτήν φασι κα‐
19b	λεῖν, ὅτι
20b	ἐν τῇ Βοιωτίᾳ ἵδρυται ἡ Δημήτηρ ξίφος ἔχουσα ss3 s4 ὅθεν
21b	ξιφηφόρον αὐτὴν εἶπεν. s	Column end
154	ἄσαρκα πολύσαρκα. μιστύλλασα κατακό‐ ψασα εἰς μικρά, ἐκ τοῦ μεῖον, ὥς φασι (EG 39539) καὶ τοῦ τίλλω τὸ κόπτω καὶ τροπῇ τοῦ διχρόνου εἰς δίχρονον.
4a	φάρυγξ—καὶ φάρος—ἀντὶ
5a	τοῦ φάρυγγι. Eg (×EM 78830
6a	EO 11620)	Column end
4b	ἐτύμβευσε τάφῳ· ἔθαψεν
5b	ἐν τῷ τάφῳ συμβολικῶς ἀντὶ
6b	τοῦ εἰπεῖν ἔφαγε. τάφον δὲ	Column end
7	καλεῖ νῦν τὴν ἐκείνης γαστέρα. τὸ ἐτύμβευσε τὸ σε δίχα τοῦ ν ἔστι μακρὸν ὡς λῆγον εἰς μέρος λόγου· κοινὴ γάρ ἐστι συλλαβή.
155	τὸν ὠλενίτην χόνδρον τὸν τῆς ὠμοπλά‐ του χόνδρον. χόνδρος δέ ἐστιν ὀστέου μὲν νευρωδέστερος, νεύρου δὲ ὀστωδέστερος. ἐνδατουμένη ἤτοι φαγοῦσα.
156	ὃν δὴ δὶς ἡβήσαντα· τὸ ἑξῆς· ἔστειλεν ὁ Ζεὺς τὸν Πέλοπα ἀγωνισόμενον εἰς τὴν πέτραν τοῦ Μόλ‐ πιδος καὶ ἀναιρήσοντα τὸν τοὺς γαμβροὺς φονεύοντα Οἰνόμαον ss3 ἐν ταῖς πενθεροφθόροις βουλαῖς ταῖς
5	ἀνάγνοις τοῦ Μυρτίλου. πενθεροφθόροις δὲ, διότι τὸν Οἰνόμαον s3 πενθερὸν αὐτοῦ ὄντα ἀνεῖλεν ὁ Πέλοψ ταῖς τοῦ Μυρτίλου βουλαῖς. ss3 δὶς ἡβήσαντα τουτέστιν ἀνα‐ ζήσαντα. Eg (EM) φησὶν οὖν ὅτι μετὰ τὴν κρεουργίαν τοῦ Πέ‐ λοπος οἱ θεοὶ ἀνεζωοποίησαν αὐτόν. s3 Eg (EM 27915).
157	Λαυμέδοντος τοῦ Ποσειδῶνος· ἤρα γὰρ αὐτοῦ
157	〈καὶ〉 ἁρπάξαι ἤθελεν. ἢ Ναυμέδοντος τοῦ τῶν νεῶν βα‐ σιλέως ἢ Λαμέδοντος τοῦ ἁλιμέδοντος κατὰ συναλιφήν. τὸν δὲ 〈Πέλοπα〉 ἔστειλεν ὁ Ζεὺς ἀπὸ τῆς Λυδίας. τὸ δὲ
5	Ἐρεχθεὺς τινὲς μὲν ἐπὶ τοῦ Ποσειδῶνος, ἄλλοι δὲ ἐπὶ τοῦ Διὸς ἤκουσαν. s ὃν ὅντινα Πέλοπα δὶς ἀκμάσαντα καὶ φυγόντα τὸν ἁρπακτικὸν πόθον τοῦ Ναυμέδοντος ἤτοι τοῦ Ποσειδῶνος τοῦ τῶν νεῶν μέδοντος—κἄν τινες μεταγραφικὸν πταῖσμα Λαομέδοντος †T ἔχωσιν—ἔστειλεν
10	ὁ Ἐρεχθεὺς ὁ Ζεὺς ἢ ὁ Ποσειδῶν παρὰ τὸ ἐρέχθω τὸ κινῶ λεγόμενος T ἔστειλε ποῦ; εἰς τοὺς Λαιτριναίους ἢ τὰς Λαιτριναίας γυίας ἤτοι τοὺς τόπους καὶ τὰ χωράφια ὥστε πολεμῆσαι καὶ νικῆσαι καὶ φθεῖραι τὸν γαμβροκτό‐ νον Οἰνόμαον. δὶς δὲ ἡβῆσαί φησι τὸν Πέλοπα, ἐπεὶ πρῶ‐
15	τον ἤκμασε τὴν φυσικὴν ἡλικίαν, δεύτερον δὲ κατακοπεὶς καὶ τυθεὶς, ὥς φασι, τοῖς θεοῖς ἀφεψήθη καὶ ἤκμασεν. ἠράσθη δὲ τούτου μετὰ τὴν ἀφέψησιν ὁ Ποσειδῶν, παρ’ οὗ ὁ Πέλοψ ἵππους πτερωτοὺς λαβὼν σὺν τῷ ὀχήματι ἀπελθὼν εἰς Ἦλιν νικᾷ τὸν μνηστηροκτόνον Οἰνόμαον καὶ ἀναιρεῖ
20	τὸν ιβʹ πρότερον νυμφίους ἀνῃρηκότα. οὕτω δὲ τοῦτον ἀναιρεῖ· Ἱπποδάμεια ἡ τοῦ Οἰνομάου θυγάτηρ καὶ Εὐρυ‐ θόης τῆς Δαναοῦ θυγατρὸς ἣ καὶ παρὰ τοῦ ἰδίου πατρὸς ἐρωμένη καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἐκδιδομένη πρὸς γάμον καθὼς οἱ ἀκριβέστεροι τῶν ἱστορικῶν γράφουσιν T ἠρᾶτο καὶ παρὰ Μυρ‐
25	τίλου τοῦ ἡνιοχοῦντος τῷ ταύτης πατρί, υἱοῦ δὲ τυγχάνοντος Ἑρμοῦ καὶ Κλεοβούλης τῆς Αἰόλου ἢ Αἰπόλου θυγατρός. αὕτη τὸν Πέλοπα ὡραῖον ἰδοῦσα μετὰ τὴν τῶν ιβʹ νυμφίων ἀναίρεσιν ἔρωτι τούτου κατέσχετο καὶ τῷ Μυρτίλῳ φησὶ συνεργῆσαι τῷ νεανίσκῳ εἰς τὴν κατὰ τοῦ πατρὸς νίκην. ὁ
30	δὲ ταῖς χοινικίσι τῶν τροχῶν τοὺς ἥλους οὐκ ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν Οἰνόμαον ἐν τῷ τρέχειν ἡττηθῆναι καὶ ἀναιρεθῆναι παρὰ τοῦ Πέλοπος ἐκπεσόντων τῶν τροχῶν ἢ, ὥς τινες λέγουσιν (schol. Ap. A 752), ἀντὶ σιδηρείων ἥλων ἐμβαλὼν τῷ ἄξονι τοῦ ἅρματος κηρίνους καὶ οὕτως ἥττησε Πέλοψ Οἰνόμαον. ἐδί‐
35	δου γὰρ ὁ Οἰνόμαος τοῖς μνηστῆρσι τὴν Ἱπποδάμειαν ἐπὶ τῶν οἰκείων ἔχειν ἁρμάτων θεὶς πέρας τοῦ δρόμου καὶ ἔπαθλον
35	τοῦ γάμου τὸν Κορίνθιον ἰσθμόν, εἰ δυνηθεῖεν ἀφικέσθαι μέχρι τούτου, αὐτὸς δὲ ὄπισθεν τούτου ἐλαύνων μετὰ δόρατος καταλαμβάνων αὐτοὺς ἀνῄρει. τότε δὲ οὕτω νικηθεὶς δο‐
40	λίως καὶ ἀναιρούμενος κατηράσατο τῷ Μυρτίλῳ γνοὺς τὴν ἐπιβουλήν, ἵνα ὑπὸ Πέλοπος ἀπόλλυται, ὃ καὶ γέγονεν ὕστερον. λαβὼν γὰρ ὁ Πέλοψ Ἱπποδάμειαν καὶ διερχόμενος ἐν τόπῳ τινὶ διψησάσης αὐτῆς ἀνεχώρησεν, ἵνα ὕδωρ αὐτῇ κομίσῃ. ἀναχωρήσαντος δὲ τοῦ Πέλοπος Μυρτίλος ἐπεχείρει
45	βιάζειν Ἱπποδάμειαν. ἐλθόντος δὲ Πέλοπος καὶ τοῦτο ἀκού‐ σας τὸ παρ’ αὐτῆς, ὥς φασι πολλοί, περὶ Γεραιστὸν ἀκρω‐ τήριον ῥίπτει τὸν Μυρτίλον. ὁ δὲ τελευτῶν ἀρὰς ἀρᾶται τοῖς Πελοπίδαις δεινάς, αἳ καὶ πεπλήρωνται ὕστερον γεννη‐ θείσης μᾶλλον καὶ τῆς χρυσῆς ἀρνὸς Ἑρμοῦ βουλαῖς τοῦ
157 (50)	Μυρτίλου πατρὸς ἐν τοῖς Ἀτρέως ποιμνίοις, ὅθεν τὰ δεινὰ τῆς τραγωδίας ἔπη. ἡ δὲ Γεραιστὸς ἀποθανόντος ἐκεῖ τοῦ Μυρτίλου Μυρτῶον πέλαγος ὠνομάσθη. ὁ δὲ Πέλοψ εἰς Ὠκεανὸν ἐλθὼν καὶ Ἡφαίστῳ ἁγνισθεὶς λαβὼν Πίσσαν τὴν Οἰνομάου βασιλείαν καὶ τὴν Ἀπίαν Πελασγίαν λεγομένην
55	Πελοπόννησον ὠνόμασε. περὶ δὲ τοῦ ὅτι ὁ Ποσειδῶν ἠράσθη Πέλοπος μετὰ τὴν ἀφέψησιν οὕτω μυθικῶς καὶ ὁ Πίνδαρός φησι τοῦ γαιήοχος ἐράσσατο—κεκαδμένον (O I 38) καὶ πάλιν ὡς ἀπὸ τοῦ Πέλοπος λέγει ἐμὲ δ’—θυγατρός (ib. 125). καὶ ταῦτα μὲν ὁ Πίνδαρος περὶ τοῦ ὅτι ὁ Ποσειδῶν
60	Πέλοπος ἠράσθη φησὶ μυθικῶς Ἀπολλώνιος δὲ ὁ Ῥόδιος καὶ περὶ τοῦ τρόπου τῆς ἱπποδρομίας φησὶ γράφων ἐν δὲ— δαίξαι. τὸ δὲ ὅτι ὁ Ποσειδῶν μετὰ τὴν ἀφέψησιν ἠράσθη Πέλοπος ὑπόνοια ἤτοι ἀλληγορία ἐστίν. ὁ γὰρ Πέλοψ πρώην, ὡς ἔφημεν, πολύνοσος καὶ πάρετος ἦν· ἐπεὶ δὲ ἀφεψήθη
65	τουτέστι ἀνήβησε καὶ ἰάθη, ὡς ἔφημεν, ἠράσθη τούτου ὁ Ποσειδῶν τουτέστι θυμικὸς καὶ ἀνδρεῖος ἐγένετο· τοὺς γὰρ
65	θυμικοὺς καὶ ἀνδρείους καλοῦσι παῖδας καὶ ἐραστὰς T Ποσει‐ δῶνος καὶ ἔτι τοιοῦτον T τὸ δὲ δοθὲν αὐτῷ παρὰ Ποσειδῶνος ἅρμα πλοῖον ἦν πτερὰ ἔχον τὰ λαίφη μεθ’ οὗ ἀπελθὼν
70	καὶ ἔχων ἐν αὐτῷ τὸ ἴδιον ἅρμα ἐξελθὼν νικᾷ τὸν Οἰνό‐ μαον. *ἀλλ’, ὦ φίλε, μὴ Τζέτζου κίνει φρένας λέγων τὰ πάντα σοι πλατυτέρως γράφειν· ἀντὶ σαφηνείας γὰρ ἀσά‐ φειαν τῷ πλήθει ποιήσει λεπτολογῶν πᾶσαν ἱστορίαν καὶ ἀλληγορίαν ἐπάγων ἐν οὐκ ἀλληγορημένοις μύθοις Λυκό‐
75	φρονος. πόθον ἁρπακτήριον ἐπεί, ὥς φησι μυθι‐ κῶς, ἐρασθεὶς* ὁ Ποσειδῶν ἥρπασεν αὐτόν.
158	Ἐρεχθεὺς ὁ Ποσειδῶν ἢ ὁ Ζεὺς παρὰ τὸ ἐρέχθω τὸ κινῶ T ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τὴν Λαίτριναν, ἥτις ἐστὶ χωρίον τῆς Ἤλιδος ἔπεμψε δὲ αὐτὸν ὁ Ἐρεχθεὺς Ζεὺς ἤτοι ἡ εἱμαρμένη ἢ ἡ θάλασσα ὁ καὶ Ποσειδῶν πολεμῆσαι
5	Οἰνομάῳ (161), ἔπεμψε δὲ αὐτὸν ἀπὸ Λυδίας ἢ ἀπὸ Παφλαγο‐ νίας κατά τινας (sch. Ap. B 358). γύιας· τὸ γυι κἂν ι προσ‐ γεγραμμένον ἔχει, ὅμως βραχύ ἐστι διὰ τὴν σύγκρισιν τῶν φωνηέντων καὶ χασμωδίαν· τὰ γὰρ τοιαῦτα πάντα κοιναί εἰσι συλλαβαί.
159	λευρὰν λείαν εὐρεῖαν καὶ πλατεῖαν ἀλετρεύ‐ σοντα δραμεῖν μέλλοντα Μόλπιδος πέτραν τὴν Ἦλιν.
160 (1a)	τοῦ Ζηνὶ δαιτρευ‐
2a	θέντος· αὐχμοῦ κατασχόντος
3a	τὴν Ἦλιν ἐχρήσθη σφαγιάσαι
4a	αὐτοὺς ἐπὶ τῇ παύσει τοῦ
5a	αὐχμοῦ παῖδα εὐγενῆ καὶ ἐσφα‐
6a	γίασαν ἑκόντα Μόλπιν τινὰ
7a	λεγόμενον καὶ εὐθέως ἐρράγη
8a	ὑετός. οἱ δὲ Ἠλεῖοι ἐποίησαν
9a	Ὀμβρίου Διὸς ἱερόν, ἐν ᾧ
10a	ἐστιν ἀνδριὰς τοῦ Μόλπι‐
11a	δος. ss3	Column end
1b	Μόλπις γάρ τις Ἠλεῖος εὐγε‐
2b	νὴς αὐχμοῦ κατασχόντος τὴν
3b	Ἦλιν ἐκ χρησμοῦ ἀκηκοὼς
4b	παυθῆναι τὸν αὐχμὸν εὐγενοῦς
5b	νέου σφαγιασθέντος τῷ Διὶ
6b	αὐτὸς ἑαυτὸν ἔδωκεν εἰς σφα‐
7b	γὴν καὶ εὐθέως σφαγιασθέν‐
8b	τος ἐρρύη ὑετός. Ἠλεῖοι δὲ
9b	ἱερὸν Ὀμβρίου Διὸς ἐποίησαν,
10b	ἐν ᾧ ἵσταται καὶ ἀνδριὰς
11b	Μόλπιδος.	Column end
12	Μόλπιδος οὖν πέτραν τὴν Ἦλίν φησιν, ἔνθα καὶ ἠγωνίζετο ὁ Οἰνόμαος μετὰ τῶν μνηστήρων τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Ἱπποδαμείας καὶ νικῶν αὐτοὺς ss3 s4
15a	ἀπέκτανεν. ἐλθὼν οὖν Πέλοψ
16a	καὶ ἀγωνισάμενος ἐνίκησε τὸν
17a	Οἰνόμαον καὶ ἔλαβε τὴν Ἱπ‐
18a	ποδάμειαν. ss3	Column end
12	Μόλπιδος οὖν πέτραν τὴν Ἦλίν φησιν, ἔνθα καὶ ἠγωνίζετο ὁ Οἰνόμαος μετὰ τῶν μνηστήρων τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Ἱπποδαμείας καὶ νικῶν αὐτοὺς ss3 s4
15b	καὶ ἀναιρῶν ἐκ τῶν κρα‐
16b	νίων ἐκείνων ναὸν ἔμελλε κατα‐
17b	σκευάσειν ὥσπερ καὶ Ἀνταῖος
18b	καὶ Εὔηνος καὶ Φόρβας καὶ
19b	Διομήδης ὁ Θρᾶξ καὶ Κύκνος	Column end
20	ὁ ὑφ’ Ἡρακλέος ἀναιρεθείς.
161 (1a)	γαμβροκτόνον· δόλῳ
2a	γὰρ ἐνίκησεν ὁ Πέλοψ τὸν
3a	Οἰνόμαον κατὰ βουλὴν Ἱππο‐
4a	δαμείας καὶ Μυρτίλου ss3 s5,
5a	οἵτινες τοὺς τροχοὺς τοῦ ἅρ‐
6a	ματος αὐτοῦ ἐποίησαν ἐν τῷ
7a	τρέχειν ἐκπεσεῖν ἐκβαλόντες
8a	τὰ σίδηρα τὰ ἔξω πεπηγμένα
9a	καὶ κατέχοντα τοὺς τροχοὺς
10a	πρὸς τὸ μὴ ἐξέρχεσθαι ἐν τῷ
11a	τρέχειν. ss3	Column end
1b	γαμβροκτόνον ῥαίσαντα
2b	τὸν Οἰνόμαον φθείροντα.
3b	γαμβροκτόνον δὲ λέγει τὸν
4b	Οἰνόμαον διὰ τὸ ἀναιρεῖν τοὺς
5b	μνηστῆρας τῆς θυγατρός. καὶ
6b	γαμβροκτόνος μὲν ὁ κτείνων
7b	τοὺς γαμβρούς, γαμβρόκτονος
8b	δὲ ὁ κτανθεὶς ὑπὸ γαμβροῦ.
9b	καὶ τὸ πενθεροκτόνος (cf. 161)
10b	καὶ πενθερόκτονος καὶ τὰ λοι‐
11b	πὰ ὁμοίως. τὰ γὰρ τοιαῦτα	Column end
12	πάντα δύο τόνους ἐπιδέχονται, τὰ μὲν ἐνεργητικὰ τὸν παροξύ‐ τονον οἷον ὁ γαμβροκτόνος ὁ κτείνων τοὺς γαμβρούς, τὰ δὲ παθητικὰ τὸν προπαροξύτονον οἷον τὸ γαμβρόκτονος ὁ κταν‐
15	θεὶς ὑπὸ γαμβροῦ.
162 (1a)	Καδμῖλος λέγεται ὁ
2a	Ἑρμῆς παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς.
3a	Cram. AP IV 2124 †EG 29023	Column end
1a	ἤρτυσε. τὸν δὲ λοῖ‐
2a	σθον· παίζει ὁ Λυκόφρων εἰς
3a	τὸ λοῖσθον ποτήριον. ss3s5
4a	φησὶν οὖν ss3 τὸν ἔσχατον
5a	σκύφον πιὼν τοῦ Νηρέως
6a	ss3 s5 ἀντὶ τοῦ τὸ τελευταῖον
7a	πόμα ss3 τῆς θαλάσσης πιὼν
8a	s3 ἢ τὸν δὲ λοῖσθον ἐκπι‐
9a	ὼν σκύφον s5 εἰς τὸ καλού‐
10a	μενον ἀπ’ αὐτοῦ Μυρτῷον
11a	πέλαγος κατέδυ. ss3 s5 τὸ ἑξῆς
12a	διχῶς καὶ τάφους Νηρέως
13a	καὶ σκύφον. s	Column end
1b	Καδμίλου· Καδμίλος ὁ
2b	Ἑρμῆς βοιωτικῶς †T (Al. 219)
3b	οὗ καὶ Κλεοβούλης υἱὸς ὁ Μυρ‐
4b	τίλος ὁ Οἰνομάου ἡνίοχος.	Column end
163 (1b)	*ἤρτυσε κατεσκεύ‐
2b	ασε. τὴν ἱστορίαν ὄπισθεν
3b	εἰς πλάτος εἶπον* (7410).
4b	τὸν δὲ λοῖσθον ἐκπιὼν
5b	σκύφον καὶ ποτήριον τοῦ
6b	Νηρέως ἢ τὸν δὲ λοῖσθον
7b	ἐκπιὼν σκύφον ἔδυψε καὶ
8b	ἐκολύμβησεν εἰς τοὺς τάφους
9b	τοῦ Νηρέως τοὺς φερωνύ‐
10b	μους ἤτοι εἰς τὸ ἀπ’ αὐτοῦ
11b	Μυρτῶον πέλαγος, ὡς ἔφην.
12b	τὸ δὲ σχῆμα χαριεντισμός ἐστι
13b	καὶ ἀστεϊσμός. ὁ δὲ Νηρεὺς
14	μυθικῶς μὲν δαίμων ἐστὶ θαλάσσιος οὗ καὶ Δωρίδος τῆς
15	Ὠκεανοῦ αἱ Νηρηίδες ἀλληγορικῶς δὲ Νηρεὺς ἡ θάλασσα παρὰ τὸ νήχω.
165	κηλίς μιασμός ῥύπος. ×Eg (EM 51055)
2a	τὸ δὲ πανώλεθρον κηλῖ‐
3a	δα· κατηράσατο γὰρ ὁ Μυρ‐
4a	τίλος τῷ γένει τῆς Ἱπποδα‐
5a	μείας ss3 διότι ὡς ἐρῶν αὐτῆς
6a	εἰς τὴν θάλασσαν ἐρρίφη, ὥς
7a	φησιν Εὐριπίδης ἐν Ὀρέστῃ
8a	(990). ss3 s5 ὁ Μυρτίλος ἡ‐
9a	νίοχος Οἰνομάου, Ψύλλα δὲ
10a	ὄνομα ἵππου. s	Column end
2b	πανώλεθρον κηλῖδα· *καὶ
3b	τοῦτο ἐρρέθη* ὅτι ῥιπτόμενος
4b	εἰς τὸ πέλαγος κατηράσατο τῷ
5b	γένει τῆς Ἱπποδαμείας καὶ τοῦ
6b	Πέλοπος. θωύξας κυρίως
7b	ἐπὶ τοῦ συρίξας T νῦν δὲ κα‐
8b	ταρασάμενος. Ψύλλα καὶ
9b	Ἅρπιννα (167) ἵπποι Οἰνο‐
10b	μάου, ὧν ἦν Μυρτίλος ἡνίοχος.	Column end
11	ὁπλαῖς ταῖς ὄνυξιν ἴσην ἁρπυίαις. κακῶς δὲ εἶπε τὸ ἀπὸ μέρους σχῆμα· ποσὶ γὰρ ὀφείλων εἰπεῖν ἴσην ἁρπυίαις ὁπλαῖς εἶπεν. Ἅρπυιαι δὲ μυθικῶς δαίμονές τινες Ἀελλὼ καὶ Ὠκυπέτη καὶ Κελαινὼ Ἴριδος ἀδελφαὶ
15	καὶ θυγατέρες Θαύμαντος καὶ Ἠλέκτρας τῆς Ὠκεανοῦ θυγα‐ τρός. ἅρπυιαι δὲ λέγονται καὶ ὄρνεά τινα ἁρπακτικὰ ὅθεν ἐμυθεύσαντο καὶ τὰς τοῦ Φινέως θυγατέρας Ἐράσειαν καὶ Ἁρπύρειαν ὄρνεα εἶναι ἀφαρπάζοντα τὴν τροφὴν ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ γέροντος. ἅρπυιαι δὲ ἀλληγορικῶς οἱ ἄνε‐
20	μοι ὡς καὶ νῦν παρὰ τὸ ἐν τῷ ἀέρι πέτεσθαι. ἴσην δὲ τὸ ι ἀλλαχοῦ μὲν μακρόν, νῦν δὲ βραχύ ἐστιν. εἰ δὲ καὶ μακρὸν δεχθῇ, οὐκ ἔστιν ἐπταισμένος ὁ στίχος, ἀλλ’ ἔχει πάθος τὸ λεγόμενον χωλίαμβον. τοῦ γὰρ ἰαμβικοῦ μέτρου
20	ὡς καὶ τοῦ ἡρώου εἰσὶ πάθη διάφορα.
168 (1a)	τὸν δ’ αὖ τέταρτον·
2a	μετὰ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευ‐
3a	τὴν Δηιφόβῳ ἐγαμήθη ἡ Ἑλέ‐
4a	νη. λέγει οὖν τὸν Δηίφοβον
5a	λαβεῖν τὰ δευτερεῖα τοῦ πο‐
6a	λέμου. ὁ γὰρ Ἕκτωρ εἶχε τὰ
7a	πρωτεῖα, οὗτος δὲ μετ’ ἐκεῖ‐
8a	νον ἦν ἄριστος τῶν τοῦ Πρι‐
9a	άμου παίδων. ss3 δαισφάλ‐
10a	του δὲ τῆς Ἑλένης· διὰ τοῦτο
11a	εἶπε πάλης s3 ἐπειδὴ δι’ αὐ‐
12a	τὴν συνέστη ὁ πόλεμος· s3 s5
13a	δεύτερος δὲ μετ’ Ἀλέξανδρον
14a	γαμεῖ τὴν Ἑλένην. s3	Column end
1b	τὸν δὲ τέταρτον
2b	νυμφίον τὸν αὐθόμαιμον
3b	ὄψεται καὶ ἀδελφὸν τοῦ
4b	κίρκου καὶ ἱέρακος τοῦ
5b	καταρρακτῆρος καὶ ἀναιρε‐
6b	τικοῦ T τοῦ Ἕκτορος· λέγει δὲ
7b	τὸν Δηίφοβον· ὅντινα κηρύ‐
8b	ξουσι καὶ ἀνυμνήσουσι λα‐
9b	βόντα τὰ δευτερεῖα τῆς
10b	δαϊσφάλτου παλαίστρας.
11b	καὶ οἱ μὲν δαΐσφαλτον πάλην
12b	τὴν Ἑλένην λέγουσιν ἀντὶ τοῦ·
13b	ἧς ἕνεκα πολλοὶ σφάλμασι καὶ
14b	ἀτυχήμασι περιέπεσον ἐγὼ	Column end
15	δὲ τὰ σφαλλόμενα καὶ μεταπίπτοντα παλαίσματα τοῦ πο‐ λέμου οἷον ἀντὶ τοῦ· ὅντινα Δηίφοβον κηρύξουσι τὰ δευτε‐ ρεῖα ἔχειν τῶν πολεμικῶν παλαισμάτων μετὰ τὸν Ἕκτορα. καὶ τοῦτο ψεῦσμα τοῦ ποιητοῦ· μετὰ γὰρ τὸν Ἕκτορα Τρω‐ ίλος ὁ ἀδελφὸς Ἕκτορος καὶ οὐχ ὁ Δηίφοβος ἐν τοῖς πολε‐
20	μικοῖς ἐδευτέρευεν. ἢ οὕτως, ὅτι δεύτερος αὐτὸς γαμεῖ τὴν Ἑλένην μετὰ τὸν Ἀλέξανδρον. ἢ ἴσως καὶ δαΐσφαλτον πά‐ λην καλῶς ἔχει λέγειν τὴν Ἑλένην, κίρκον δὲ καταρρακτῆρα καὶ ἅρπαγα T τὸν Ἀλέξανδρον· μετὰ γὰρ τὸ ἀχθῆναι Φιλοκτή‐ την ἀπὸ Λήμνου καὶ τοξευθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἀναιρεθῆναι
25	τὸν Ἀλέξανδρον Δηίφοβος τὴν Ἑλένην ἔγημεν ἢ καὶ τοῦ Πριά‐ μου αὐτὴν θεμένου ἔπαθλον τῷ ἀριστεύσαντι κατὰ πόλεμον καὶ λαβὼν ταύτην αὐτὸς ὡς ἀριστεύσας, καθάπερ ἄλλοι φα‐ σίν (schol. D Ω 251), ἢ μόνος αὐτὴν ἀφελόμενος, ὡς Εὐριπίδης ἐν Τρωάσι φησίν (seqq. 959. 960).
171	ἐν δὲ δεμνίοις τὸν πέμπτον εἰδωλοπλάστῳ προσκαταξανεῖ ῥέθει καὶ σώματι ἐξ ὀνείρων ἐστρο‐
1b	βημένον τουτέστι ποιήσει αὐ‐
2b	τὸν ἐν ὀνείροις φάντασμα *αὐ‐
3b	τῆς* βλέποντα κινεῖσθαι καὶ
4b	ταλαιπωρεῖσθαι ὥσπερ συνου‐
5b	σιάζοντα αὐτῇ. λέγει δὲ τὸν
6b	Ἀχιλέα.	Column end \|\| Page end
172 (1a)	ἐξ ὀνείρων πέμπτον
2a	ἐστροβημένον τὸν Ἀχιλλέα
3a	φησί· ss3 κατ’ ὄναρ γὰρ αὐτῇ
4a	ἐμίγη οὗτος. ss3s5 ἐστρο‐
5a	βημένον δὲ ἀντὶ τοῦ τετα‐
6a	ραγμένον.	Column end
173	ῥέθει νῦν μὲν τῷ ὅλῳ σώματι κυρίως δὲ μόνῳ τῷ προσώπῳ, παρὰ τὸ ῥᾷον τὰ ἤθη τῆς ψυχῆς δι’ αὐτοῦ φαίνεσθαι.
174 (1a)	τὸν μελλόνυμφον·
2a	μυθεύονται γὰρ ὅτι μετὰ θά‐
3a	νατον Ἀχιλλεὺς ἠγάγετο Μή‐
4a	δειαν τὴν Αἰήτου ἐν μακάρων
5a	νήσοις. ss3	Column end
1b	τὸν μελλόνυμφον
2b	τὸν Ἀχιλέα τὸν ἐν Ἅδῃ γῆ‐
3b	μαι μέλλοντα τὴν Μήδειαν.
4b	μυθεύονται γὰρ ὅτι ἐν μακά‐
5b	ρων νήσοις αὐτὴν ἔγημε θυγα‐	Column end
6	τέρα οὖσαν Αἰήτου καὶ Εἰδυίας τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρός.
7a	Κυταϊκὴ δὲ ἡ Μήδεια· Κύτη
8a	γὰρ πόλις Κολχίδος. ss3	Column end
7b	Κύταια δὲ πόλις Κολχίδος	Column end
8b	ὅθεν αὐτὴν Κυταϊκὴν ἔφη.	Column end
9	οἱ δὲ Κόλχοι Ἰνδικοὶ Σκύθαι εἰσὶν οἱ καὶ Λαζοὶ καλούμενοι
10	πλησίον οἰκοῦντες Ἀβασγῶν τῶν πρὶν Μασσαγετῶν †T ὧν Κόλχων τὰ φάρμακα αὐθημερινὸν ἀναιροῦσιν. εἰς δὲ Κόλ‐ χους Αἰήτης ἀφίκετο ὡς μὴ ἀρεσθεὶς τῇ τῆς Κορίνθου βασι‐ λείᾳ. Αἰήτης γὰρ καὶ Ἀλωεὺς Ἡλίου παῖδες καὶ Πέρσης τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρός. διεῖλε δὲ ὁ Ἥλιος τοῖς παισὶ τὴν
15	βασιλείαν καὶ τὴν μὲν Ἀρκαδίαν Ἀλωεῖ δέδωκε, τὴν Κό‐ ρινθον Αἰήτῃ. Αἰήτης δὲ μὴ ἀρεσθεὶς τῇ Κορίνθῳ παρέ‐ θετο ταύτην φυλάττειν Βουνῷ Ἑρμοῦ καὶ νύμφης υἱῷ, αὐ‐ τὸς δ’ εἰς Κόλχους ἀφίκετο ἐντειλάμενος Βουνῷ φυλάττειν τὴν τῆς Κορίνθου βασιλείαν, ἕως οὗ ἢ αὐτὸς ἤ τις τῶν ἐξ
20	αὐτοῦ ἵκοιτο. ἐν Κόλχοις δὲ ὁ Αἰήτης γήμας Εἰδυῖαν τὴν Ὠκεανοῦ θυγατέρα ἐν Κυταίᾳ πόλει Μήδειαν καὶ Ἄψυρτον γεννᾷ. ἀδελφαὶ δὲ Αἰήτου καὶ Ἀλωέως ἤτοι Ἡλίου θυγατέρες
20	Κίρκη καὶ Πασιφάη, καθ’ ἑτέρους (Mal. p. 153) καὶ Καλυψώ. περὶ δὲ τῆς Ἡλίου βασιλείας εἰς τοὺς αὐτοῦ παῖδας Αἰήτην καὶ
25	Ἀλωέα διαιρέσεως Θεόπομπος ὁ Χῖος Εὐμήλου τοῦ Κο‐ ρινθίου ἱστορικοῦ ποιητοῦ μέμνηται λέγοντος· ἀλλ’ ὅτε— γαῖαν. σημείωσαι δὲ τοῦτο ὅτι οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἱστορι‐ κῶν (κ 139 c. sch.) Πέρσης καὶ Ἡλίου παῖδάς φασι τὸν Αἰή‐ την καὶ Ἀλωέα, ὁ δὲ Εὔμηλος οὗτος Ἀντιόπης καὶ Ἡλίου.
30	ἄλλως· τοῦτο δισσῶς ἱστορεῖται. οἱ μὲν γάρ φασιν ὅτι κατ’ ὄναρ ὁ Ἀχιλεὺς μιγεὶς τῇ Ἑλένῃ ἰδεῖν αὐτὴν ἐπεθύ‐ μησεν ἐρωτικῶς ἔχων ἀπὸ τοῦ ὀνείρου καὶ ἠξίωσεν ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ τεῖχος, ἵνα αὐτὴν θεάσηται· πεισθέντες οὖν οἱ Τρῶες προσήγαγον ἐπὶ τῷ τείχει, ὁ δὲ ἰδὼν ἐπὶ πλείω ἔρωτα διε‐
35	τέθη αὐτῇ. οἱ δὲ οὕτως ὅτι ἰδὼν αὐτὴν πρῶτον ἐπὶ τῷ τείχει ἔρωτι συνεσχέθη καὶ ἠξίωσε τὴν μητέρα αὐτοῦ συμ‐ πρᾶξαι αὐτῷ εἰς τὸ συμμιγῆναι αὐτῇ. ἡ δὲ κατ’ ὄναρ ἐποί‐ ησεν ὡς δοκεῖν αὐτὸν αὐτῇ συνέρχεσθαι καὶ οὕτω παρεμυ‐ θήθη. εἰδωλοπλάστῳ δὲ τῷ δι’ ὀνείρων ἔρωτι καὶ τῷ
40	εἰδωλοπλάστῳ κάλλει αὐτῆς ἐκπυρώσει αὐτόν.
175 (1a)	ξεινοβάκχη δέ ss3	Column end
2a	ἐξεβακχεύθη καὶ ss3 s4
3a	δι’ αὐτὸν ἀνεῖλε τὸν Ἄψυρτον,
4a	τὸν ἴδιον ἀδελφόν. ss3	Column end
1b	ξεινοβάκχης τῆς Μηδείας,
2b	διότι ξένῳ ὄντι τῷ Ἰάσονι ἐφιλιώθη κατ’ ἔρωτα αὐτοῦ καὶ
3b	ἐξεβακχεύθη καὶ ss3 s4
4b	Ἄψυρτον κατέτεμε τὸν αὐτῆς
5b	ἀδελφὸν μεληδόν.	Column end
6	ἡ δὲ ἱστορία παρ’ Ἀπολλωνίῳ τῷ Ῥοδίῳ κεῖται, μέμνη‐ ται δὲ καὶ Πίνδαρος λέγων seqq. P. IV 125 θέσφατον— 127 ἀκάμπτοις. τὸ δὲ πλάτος τῆς ἱστορίας κατὰ Φερεκύ‐ δην καὶ ἑτέρους (sch. Pind. P. IV 133) ἔχει οὕτως· Σαλμωνέως
10	καὶ Ἀλκιδίκης θυγάτηρ ὑπῆρχε Τυρὼ παρὰ Κρηθεῖ τρεφο‐ μένη τῷ Σαλμωνέως ἀδελφῷ. ταύτῃ μιγεὶς Ποσειδῶν διδύ‐ μους παῖδας γεννᾷ Πελίαν καὶ Νηλέα, οὓς ἡ μήτηρ ἐκτίθησιν ἱπποφορβίοις. τραφέντες δὲ ἀνέγνων τὴν μητέρα καὶ τὴν
10	ἐκείνων μητρυιὰν κτείνουσι Σιδηρὼ καίπερ φυγοῦσαν ἐν τῷ
15	τῆς Ἥρας τεμένει. Νηλεὺς δὲ στασιάσας μετὰ Πελίου ἧκεν εἰς Μεσήνην καὶ κτίζει Πύλον. Πελίας δὲ ἐν Θεσσαλίᾳ οἰκῶν ἐξ Ἀναξιβίας τῆς Βίαντος ἢ Φιλομάχης τῆς Ἀμφίονος ἔσχεν Ἄκαστον, Πεισιδίκην, Πελόπιαν, Ἱπποθόην, Ἄλκηστιν. Κρη‐ θεὺς δὲ κτίσας Ἰωλκὸν ἐκ Τυροῦς τῆς αὐτοῦ ἀδελφιδῆς γεννᾷ
20	Αἴσονα, Ἀμυθάονα, Φέρητα. μετὰ δὲ Κρηθέα Πελίας ἐβα‐ σίλευσεν Ἰωλκοῦ, ᾧ χρησμὸς ἦν ὑπό τινος τῶν ἐξ Αἰόλου θανεῖν ὧν εἷς ἦν καὶ Ἰάσων παῖς Αἴσονος ὑπάρχων καὶ Πολυμήδης τῆς Αὐτολύκου. ὡς γοῦν πάντας ἀνῄρει τοὺς Αἰολίδας ὁ Πελίας ἔμελλε δὲ καὶ τὸν Ἰάσονα ἔτι βρέφος
25	ὄντα ὡς Αἰολίδην ἀνελεῖν, νύκτα βαθεῖαν οἱ τούτου τηρή‐ σαντες συγγενεῖς σορῷ T τοῦτον βαλόντες μετὰ δακρύων ἐξ‐ άγουσιν ὡς δῆθεν θανόντα. ὑπαγαγόντες δὲ εἰς τὸ Χείρωνος ἄντρον δεδώκασιν αὐτὸν ἀνατρέφεσθαι καὶ παιδεύεσθαι, κα‐ θάπερ καὶ τοῦτο Πίνδαρος λέγει (196). αὔξην δὲ λαβὼν ἡλι‐
30	κίας κατῆλθε τοῦ ἄντρου καὶ κατὰ μὲν Ἀπολλώνιον καὶ τοὺς λοιποὺς (sch. Pind. 133) περὶ τὸν Ἄναυρον ἠροτρία ποταμόν. ὁ δὲ Πελίας καὶ πάλιν T χρησμὸν λαβὼν ἤκουσεν ἀπὸ μονοπε‐ δίλου φυλάσσεσθαι, καθάπερ καὶ Πίνδαρος λέγει τὸν μο‐ νοκρήπιδα πάντως ἐν φυλακῇ σχεθέμεν μεγάλῃ
35	(133). τοῦτον γοῦν μαθὼν τὸν χρησμὸν θύσας τῷ Ποσειδῶνι πάντας ἐπὶ τὴν θυσίαν καλέσας εἶδε μονοκρήπιδα τὸν Ἰά‐ σονα· διαπεραιούμενος γὰρ τὸν Ἄναυρον ποταμὸν ἄλλο μὲν ἐξεσάωσεν ἐπ’ ἰλύος, ἄλλο δ’ ἔνερθε κάλλιπεν αὖθι πέδιλον ἐνισχόμενον προχοῇσι καθάπερ φησὶν Ἀπολ‐
40	λώνιος. ἰδὼν οὖν ὁ Πελίας αὐτὸν μονοπέδιλον ἤρετο· σὺ τί ἂν ἐποίησας, εἴ πως ἦν χρησμὸς ὑπό τινος ἀναιρεθῆναί σε; ὁ δὲ βουλῇ τῆς Ἥρας φησίν· ἐπὶ τὸ ἀγαγεῖν τὸ χρυσόμαλλον δέρας ἔστειλα ἂν αὐτόν. τὸ δὲ χρυσόμαλλον τοῦτο δέρας ἦν τοῦ κριοῦ, ὃς τὸν Φρίξον εἰς Κολχίδα διεπόρθμευσεν. ἐκεῖ
45	δὲ τοῦτον, ὥς φασιν, ἔθυσε Φυξίῳ Διὶ καὶ ἐν Ἄρεος ἄλσει περί τινα δρῦν τοῦτο ἀπεκρέμασεν. ἐφύλασσε δὲ τοῦτο δράκων ὅσον πεντηκόντορος ναῦς μήκει τε πάχει τε,
45	ὥς φησι Πίνδαρος (436). T κατὰ γοῦν τὴν αὐτοῦ κρίσιν ὁ Πελίας κελεύει αὐτὸν τὸν Ἰάσονα ἀπελθεῖν καὶ κομίσαι τὸ
175 (50)	δέρας αὐτοῦ. ὁ δὲ τῆς Ἀργοῦς ἐπιβάς, ἥτις λαλιστάτην εἶχε τὴν τρόπιν ἐκ τῆς Δωδωναίας δρυὸς ὑπάρχουσαν, καὶ σὺν αὐτῷ καὶ ἑτέρους ἄνδρας μθʹ λαβὼν ὥστε εἶναι τοὺς πάντας νʹ κατέπλευσεν εἰς τὴν Κολχικὴν καὶ παρεκάλει Αἰή‐ την δοῦναι αὐτοῖς τὸ δέρας. ὁ δὲ ἔφη δοῦναι, ἂν τοὺς
55	Ἡφαιστείους πυρπνόους χαλκόποδας ζεύξωσι ταύρους καὶ σπείρωσι τοὺς δράκοντος ὀδόντας, οὓς εἶχεν αὐτὸς Αἰήτης τῆς Ἀθηνᾶς δούσης αὐτῷ μέρος ἐκ τῶν ἐν Θήβαις σπαρέν‐ των τῷ Κάδμῳ. Μήδεια δὲ ἡ Αἰήτου θυγάτηρ ἐρασθεῖσα Ἰάσονος φαρμάκοις αὐτὸν χρίσασα καὶ τοῦ πυρὸς τῶν ταύ‐
60	ρων διεφύλαξε καὶ νυκτὶ περὶ τὸ δέρας τοῦτον ἀπάγει καὶ γοητεύσασα τὸν δράκοντα τοῦτο ἀφείλετο καὶ τοῖς Ἀργοναύ‐ ταις συναπέπλευσε λαβοῦσα μεθ’ ἑαυτῆς καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτῆς Ἄψυρτον. διώκοντος δὲ Αἰήτου μεληδὸν τὸν Ἄψυρτον τέμνουσα ἔρριπτεν εἰς τὴν θάλασσαν. συλλέγων δὲ ὁ Αἰή‐
65	της τὰ τοῦ παιδὸς μέλη τῆς διώξεως ὑστέριζεν, εἶτα Κόλ‐ χους ἀπέστειλεν εἰς δίωξιν αὐτῶν. αὐτοὶ δὲ Ἠριδανὸν καὶ Συρτίδας νήσους καὶ Σειρῆνας παρέπλευσαν Ὀρφέως κι‐ θαρίζοντος· Βούτης δὲ μόνος ἐξῆλθε πρὸς αὐτάς. μετὰ δὲ Σειρῆνας παρέπλευσαν Χάρυβδιν, Σκύλλαν κυανέας Πλα‐
70	κτάς· Θέτις δὲ αὐτοὺς διεβίβασεν Ἥρας παρακλήσει. Θρι‐ νακίαν δὲ παραπλεύσαντες ἔχουσαν βοῦς Ἡλίου εἰς Φαιακίαν ἦλθον πρὸς Ἀλκίνοον βασιλέα. τῶν δὲ διωκόντων αὐτοὺς Κόλχων οἱ μὲν ἐν τοῖς Κεραυνίοις ὄρεσι παρῴκησαν, οἱ δὲ εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ τὰς Ἀψυρτίδας νήσους, τινὲς δὲ εἰς
75	Φαιακίαν. Ἀρήτη δὲ Ἰάσονα καὶ Μήδειαν συνέζευξε καὶ ιβʹ θεραπαινίδας αὐτοῖς παρέσχεν. οἱ δὲ Κρήτην παραπλεύ‐ σαντες, Αἴγιναν, Εὔβοιαν καὶ Λοκρίδα εἰς Ἰωλκὸν ἵκοντο τὸν πάντα πλοῦν τέσσαρσι μησὶν ἀνύσαντες. Πελίας δὲ ἀπεγνωκὼς τὴν ἄφιξιν τῶν Ἀργοναυτῶν Αἴσονα ἀνελεῖν
80	ἠθέλησεν, ὁ δὲ θύων ταύρου αἷμα πιὼν ἀπέθανεν. ἡ δὲ Ἰάσονος μητὴρ ἑαυτὴν ἀνήρτησε νήπιον παῖδα Πρόμαχον ἀπολιποῦσα. καὶ τοῦτον Πελίας ἀνεῖλεν. ὁ δὲ Ἰάσων τὸ δέρας δοὺς εἰς τὸν Ἰσθμὸν πλεύσας Ποσειδῶνι τὴν Ἀργὼ
80	ἱεροῖ, Μήδειαν δὲ παρακαλεῖ μετελθεῖν Πελίαν ἕνεκεν τοῦ
85	φόνου τῶν ἑαυτοῦ συγγενῶν. ἡ δὲ κριὸν ἀφεψήσασα ἄρνα ποιεῖ καὶ αἱ τοῦ Πελίου θυγατέρες ὁμοίως ἀφεψῆσαι θέ‐ λουσαι τὸν Πελίαν ἀνεῖλον αὐτόν. Ἄκαστος δὲ διώκει Ἰωλ‐ κοῦ Μήδειαν καὶ Ἰάσονα καὶ ιʹ χρόνους ἐν Κορίνθῳ διέτρι‐ βον. Ἰάσων δὲ λαβὼν Γλαύκην τὴν Κρέοντος οὐ μικρῶς τὴν
90	Μήδειαν ἐλύπησεν, ἣ φαρμάκοις Γλαύκην ἀνελοῦσα καὶ Κρέοντα καὶ τοὺς ἰδίους παῖδας Μέρμερον καὶ Φέρητα ξίφει διαχρησαμένη ἐφ’ ἅρματος δρακόντων πτερωτῶν εἰς Ἀθή‐ νας ἀποδημεῖ καὶ συνοικήσασα Αἰγεῖ τῷ Πανδίονος γεννᾷ Μῆδον. ὕστερον δὲ τῷ Θησεῖ ἐπιβουλεύσασα ἐκβάλλεται
95	τῆς πατρίδος μετὰ τοῦ παιδός, ὃς βαρβάρων ἐπικρατήσας τὴν ὑπ’ αὐτὸν Μηδείαν ἐκάλεσε καὶ στρατεύσας ἐν Ἰνδοῖς τελευτᾷ. Μήδεια δὲ ἄγνωστος εἰς Κόλχους ἧκε καὶ τῷ πατρὶ τὴν βασιλείαν δίδωσι πάλιν Πέρσην ἀνελοῦσα τὸν ἀδελφὸν ἐκείνου τὸν αὐτὸν ἐκβαλόντα τῆς βασιλείας. οὕτω μὲν οἱ
175 (100)	πολλοὶ τῶν ἱστορικῶν τὸν τῶν Ἀργοναυτῶν ἀπόπλουν εἰς Κόλχους γενέσθαι φασὶ τοῦ Ἰάσονος εἰπόντος Πελίᾳ ὅτι, εἰ ἔγνων τὸν ἐμὲ μέλλοντα ἀνελεῖν, ἀπέσταλκα ἂν αὐτὸν τὸ χρυσοῦν δέρας ἀποκομίσαι μοι καὶ τοῦ Πελίου κατὰ τὴν αὐτοῦ κρίσιν αὐτῷ ἐπιτάξαντος τοῦτο ἀποκομίσαι. ὁ δὲ Πίνδα‐
105	ρός (P IV) φησιν ὅτι κατελθὼν ὁ Ἰάσων ἀπὸ τοῦ Χείρονος ἄντρου καὶ γνωρισθεὶς τῷ πατρὶ καὶ τοῖς συγγενέσιν ἀριστοποιεῖται καὶ συνευωχεῖται αὐτοῖς, εἶτα πρὸς Πελίαν ἀπελθὼν ταχέως μέσον ὄχλου πολλοῦ τὴν τῶν προγόνων βασιλείαν ἀπῄτει. ὁ δὲ Πελίας ὑπέσχετο δοῦναι αὐτῷ πρῶ‐
110	τον εἰπὼν αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς Κολχίδα καὶ τὴν Φρίξου ψυ‐ χὴν ἀνακαλέσασθαι τρὶς κατὰ τὸν νόμον· ἔφη γὰρ ὑπὸ δει‐ μάτων νυκτερινῶν θορυβεῖσθαι διὰ τὸν Φρίξον. εἰ γοῦν ἀπέλθῃς σὺ, φησὶ, καὶ οὕτω ποιήσεις καὶ τὸ δέρας κομί‐ σεις—νέος γὰρ εἶ, ἐγὼ δὲ γέρων—δίδωμί σοι τὴν βασιλείαν.
115	τοῦτο δὲ εἶπεν, ὡς ἀπελθὼν ἀναιρεθῇ ὑπὸ τοῦ δράκοντος. τὰ δὲ τοῦ Πινδάρου ῥητὰ οὕτως ἔχουσιν 150 ἐστάθη— 152 ὄχλου καὶ μετ’ ὀλίγον πάλιν φησὶν 261 οὐ—δά‐
115	σασθαι. Οἰνώνης φυγὰς· Αἴγιναν τὴν Ἀσωποῦ θυγατέρα Ζεὺς
120	εἰς εὐνὴν εἶχεν εἰς τόπον καλούμενον Φλιοῦντα. τοῦ δὲ Σισύφου τῷ Ἀσωπῷ ἀπαγγείλαντος τὴν τοῦ Διὸς μῖξιν ὁ Ἀσωπὸς πρὸς τὸ μαθεῖν τἀληθὲς ἠπείγετο. Ζεὺς δὲ γνοὺς τόδε τὴν μὲν εἰς νῆσον ἐπώνυμον μετέβαλε, τῷ δὲ Σισύφῳ δέδωκε τιμωρίαν ἐν τῷ Ἅδῃ ὥστε λίθον τινὰ φέρειν †T
125	μέγαν. τῆς δὲ Αἰγίνης τεκούσης τὸν Αἰακὸν καὶ διὰ τὸ δια‐ τρίβειν μόνον ἐν τῇ νήσῳ δυσχεραίνοντα προσηύξατο τῷ Διί, ἵνα οἱ ἐκεῖσε μύρμηκες μεταβληθῶσιν εἰς ἄνδρας, ὃ καὶ γέγονεν.
175bis (1a)	ὅν ποτ’ Οἰνώνης·
2a	Οἰνώνη ἐκαλεῖτο ἡ Αἴγινα,
3a	ἀφ’ ἧς ἔφυγεν ὁ Πηλεὺς φο‐
4a	νεύσας τὸν ἴδιον ἀδελφὸν
5a	Φῶκον. εὐξαμένῳ δέ ποτε
6a	τῷ Αἰακῷ οἱ μύρμηκες ἐγέ‐
7a	νοντο ἄνδρες ss3 ὅθεν καὶ Μυρ‐
8a	μιδόνες s.	Column end
1b	ἄλλοι δὲ τὸ περὶ τῶν μυρ‐
2b	μήκων οὕτω φασὶν ὅτι Πη‐
3b	λεὺς ἀνελὼν τὸν ἴδιον ἀδελφὸν
4b	ἔφυγε καὶ ἐλθὼν ἐν Θετταλίᾳ
5b	ἠπόρει στρατοῦ καὶ εὐξάμενος
6b	τῷ Διὶ μετεβλήθησαν οἱ μύρ‐
7b	μηκες εἰς ἄνδρας, ἐξ οὗ καὶ
8b	λέγονται Μυρμιδόνες.	Column end
9	φυγὰς ὁ Πηλεύς· Αἰακοῦ γὰρ καὶ Ἐνδηίδος παῖδες
10	Τελαμὼν καὶ Πηλεὺς καὶ Φῶκος ἀδελφὸς αὐτῶν ἐκ Ψαμάθης μιᾶς τῶν Νηρηίδων ὃν Φῶκον ἐν γυμνασίῳ Πηλεὺς δίσκῳ πλήττει, Τελαμὼν δὲ τὸ μετάφρενον ξίφει καὶ ἀνεῖλον αὐ‐ τὸν ὅθεν παρ’ Αἰακοῦ διώκονται τῆς Αἰγίνης. καὶ ὁ μὲν Τελαμὼν τὴν Σαλαμῖνα νῆσον οἰκεῖ· Κυγχρεὺς γὰρ ὁ
15	Ποσειδῶνος καὶ Σαλαμῖνος τῆς Ἀσωποῦ κτείνας ὄφιν τὴν νῆσον λυμαινόμενον ἐβασίλευσεν αὐτῆς, ἄπαις δὲ τελευτῶν τὴν βασιλείαν Τελαμῶνι κατέλειψε φυγόντι πρὸς αὐτόν. ὁ δὲ Πηλεὺς κατὰ Φερεκύδην καθαίρεται ὑπ’ Εὐρύτου τοῦ Ἄκτορος, οὗ θυγατέρα Ἀντιγόνην λαμβάνει. ἀναρτηθείσης
20	δὲ ἐκείνης ᾤχετο εἰς Φθίαν καὶ Θέτιν ἄγων ἐπὶ τῶν ἵπ‐ πων οἰκεῖ ἐν Φαρσάλῳ καὶ Θετιδείῳ, ὃ καλεῖται ἀπὸ τῆς Θέτιδος ἡ πόλις, κατὰ μὲν Φίλαρχον, ὅτι ὁπλισαμένη τὰ
20	ὅπλα ἔφευγε τὸν Ἥφαιστον 〈καὶ〉 μὴ πληρώσασα τούτου τὸν ἔρωτα, πληγεῖσα δὲ τὸν πόδα ὑπ’ αὐτοῦ σφύρᾳ ἐν Θετταλίᾳ
25	ἐλθοῦσα ἰᾶται ἐν τῷ ἀπ’ αὐτῆς κληθέντι Θετιδείῳ κατὰ δὲ Εὐριπίδην, ὅτι διωκομένη ὑπὸ Πηλέως ἡ Θέτις μετήλλατ‐ τεν ἑαυτὴν ὡς ὁ Πρωτεὺς εἰς διαφόρους ἰδέας ἐκεῖ δὲ κατέσχεν αὐτὴν ἐν σηπίας μορφῇ καὶ ἐμίγη αὐτῇ, ὅθεν καὶ Σηπιὰς χωρίον Μαγνησίας Θετταλικῆς. οὕτω γοῦν φυ‐
30	γάδα Οἰνώνης ἤτοι Αἰγίνης τὸν Πηλέα φησίν· T ἡ γὰρ Αἴ‐ γινα πρῶτον Οἰνώνη ἐλέγετο ἀπὸ Οἰνώνης τῆς Βουδίωνος θυγατρός, καθά φησι Πυθαίνετος ἐν τῷ αʹ Αἰγινητῶν Αἴγινα δὲ μετεκλήθη, ὡς πάντες φασίν, ἀπὸ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ. διὰ δὲ τὸν φόνον Φώκου ἡ μήτηρ αὐτοῦ Ψαμάθη
35	λύκον μέγαν ἐποίησε διαφθείρειν τοὺς βόας Πηλέως, ὃν πά‐ λιν αὐτὴ ἀπελίθωσε Θέτιδος παρακλήσει. οἱ δέ φασιν ὅτι ἡ Θέτις τοῦτον ἀπελίθωσε τρώγοντα τὰς βόας, ἃς Πηλεὺς ἄποινα ἔστελλεν Ἀκάστῳ ὑπὲρ Ἄκτορος τοῦ ἐκείνου υἱοῦ, ὃν ἄκων ἀνεῖλεν 〈ἐν〉 κυνηγεσίῳ. οἱ δέ φασιν ὅτι ὁ Πηλεὺς
40	πρὸ Θέτιδος Πολυμήλην εἶχε γυναῖκα τὴν Ἄκτορος θυγατέρα, ἧς ἀδελφὸς Ἶρος, οὗ παῖδα Εὐρυτίωνα ἐν κυνηγεσίῳ ἄκων Πηλεὺς ἀναιρεῖ ἕνα ὄντα τῶν Ἀργοναυτῶν.
176	μύρμων· ληροῦσιν ὅτι Αἰακὸς ἐξ Αἰγίνης Διὶ γεννηθεὶς ἐν τῇ ἀπ’ αὐτοῦ Αἰγίνῃ νήσῳ κατελείφθη μόνος ᾐτήσατο δὲ τῷ Διὶ καὶ ὃς τοὺς μύρμηκας ἀνθρώπους ἐποί‐ ησε (8415b) καθὰ καὶ Ἡσίοδος ἐν τῇ ἡρωικῇ γενεαλογίᾳ
5	φησίν seqq. sex vv. sch. Pind. καὶ ταῦτα μὲν τὰ ληρώδη καὶ μυθικὰ Θεογένης δὲ ὁ ἱστορικὸς ἐν τῷ περὶ Αἰγίνης φησὶν ὀλιγανθρωπούσης τῆς νήσου τοὺς ἐν αὐτῇ ἐν σπηλαίοις οἰ‐ κεῖν ἀκατασκεύους ὄντας καὶ τοὺς μὲν γεωργουμένους καρποὺς ἐν τοῖς σπηλαίοις τίθεσθαι, τὴν δ’ ἐκ τούτων ὀρυττομένην
10	γῆν εἰς τὰς γεωργίας ἀναφέρειν ὡς ὑπάντρου τῆς νήσου τε‐ λούσης καὶ μᾶλλον ἐπὶ τῶν πεδινῶν. Αἰακὸς δ’ ἐλθὼν μετά τινων ἐκ Πελοπονήσου καὶ οἰκήσας τὴν νῆσον ἐξημέρωσεν
10	αὐτὴν πάντα διδάξας τὰ πρὸς πόλεμον καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ὅσοις ἄνθρωποι κέχρηνται. ὅθεν ἐμυθεύσαντο ὅτι Αἰακῷ
15	χαριζόμενος ὁ Ζεὺς τοὺς τῆς Αἰγίνης νήσου μύρμηκας ἀνθρώ‐ πους ἐποίησε τουτέστιν ἡ εἱμαρμένη καὶ ὁ νοῦς Αἰα‐ κοῦ—Ζεὺς γὰρ καὶ ἡ εἱμαρμένη καὶ ὁ νοῦς λέγεται— μετέστρεψεν αὐτοὺς καὶ μετερύθμισε πρὸς τὸ κατ’ ἀνθρώ‐ πους πράττειν τὰ σύμπαντα ἔργα αὐτῶν. ἡ δὲ Αἴγινα
20	αὕτη νῆσος μία τῶν Σποράδων ἐστὶν ἀντικρὺ κειμένη τῆς Ἀττικῆς ἄποικος, ὡς ἔφην, Ἀργείων ὑπάρχουσα· μετὰ γὰρ Λακεδαιμονίων †T ἐλθὼν Αἰακὸς ταύτην κατῴκησε καὶ Τριά‐ κων Ἀργεῖος μετὰ τελευτὴν Αἰακοῦ σὺν πλήθει ἐλθὼν ᾤκη‐ σεν Αἴγιναν. οἱ δ’ Ἀργεῖοι τοῦ Δωρικοῦ γένους εἰσίν.
25	ἑξάπεζον ἑξάπουν.
26a	οὐ λέγει οὖν ὅτι ὁ Πη‐
27a	λεὺς αὐτοὺς ἄνδρας ἐποίησεν
28a	ἐκ μυρμήκων, ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ
29a	πατρὸς γεγονότας ἄνδρας ἐκεῖ‐
30a	νος ἠνδρείωσεν εἰς δύναμιν·
31a	τὸ γὰρ ἀνδρώσας ἀντὶ τοῦ
32a	ἀνδρείους ποιήσας (cf. 943). ss3	Column end
26b	ἀνδρώσας ἐπὶ μὲν Αἰα‐
27b	κοῦ κατὰ τὸ μυθικὸν ἀνθρώ‐
28b	πους ποιήσας, νῦν δὲ ἐπὶ Πη‐
29b	λέως στρατιώτας καὶ ἀνδρείους
30b	ποιήσας.	Column end
177	Τυφῶνα· Τυφῶνα λέγει τὸν Ἀχιλλέα διὰ τὸ ἀνδρεῖον τοῦ ἥρωος. s3
177bis	Πελασγικὸν· Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος Ἴναχος, Ἰνά‐ χου καὶ Μελίας τῆς Ὠκεανοῦ Φορωνεὺς καὶ Αἰγιαλεὺς ἄπαις, ἀφ’ οὗ Αἰγιάλεια ἡ χώρα. Φορωνεὺς δυναστεύων Πελοπο‐ νήσου ἐκ Τηλοδίκης νύμφης γεννᾷ Ἄπιν καὶ Νιόβην. Ἄπις
5	οὖν τυραννικῶς ζῶν ἀναιρεῖται ὑπὸ Θελξίονος καὶ Τελχῖνος, ἀφ’ οὗ καὶ ἡ χώρα Ἀπία ἡ τῆς Πελοπονήσου. Νιόβης τῆς Ἄπιδος ἀδελφῆς καὶ Διὸς Ἄργος, ἀφ’ οὗ ἡ χώρα, κατὰ δὲ Ἀκουσίλαον καὶ Πελασγὸς σὺν Ἄργῳ, ἀφ’ οὗ ἡ ἀπὸ Πε‐ λοπονήσου χώρα ἡ καὶ Ἀπία λεγομένη μέχρι Φαρσαλίας
10	καὶ Λαρίσσης T Πελασγία ἐκλήθη. τὸν δὲ Ἀχιλέα Πε‐ λασγικὸν ἐκάλεσεν ὡς Φαρσάλιον. Τυφὼν δαίμων ἑκα‐ τογκέφαλος πολεμηθεὶς καὶ κεραυνωθεὶς τῷ Διί, ὥς φασι
10	μυθικῶς. Πίνδαρος μὲν λέγει ἑκατογκεφάλου Τυφῶνος ὀβρίμου (O IV 12), Αἰσχύλος δὲ πάλιν περὶ τούτου φησί
15	σμερδναῖσι—σέλας. ἀλληγορεῖται δὲ ψυχικῶς· Τυφών ἐστιν* ὁ τύφος καὶ ἡ κενοδοξία ἑκατὸν κεφαλὰς τουτέστι πολλοὺς τρόπους ἐπάρσεως ἔχουσα. κεραυνοῦται δὲ καὶ πιμ‐ πρᾶται καὶ καταβάλλεται τῷ Διὶ ἤτοι τῷ σώφρονι λογι‐ σμῷ. ἢ Τυφών ἐστι στοιχειακῶς ἡ μετὰ τὴν τοῦ Χάους
20	καὶ τοῦ Ἐρέβου διάλυσιν T σφόδρα κίνησις τῶν πνευμάτων καὶ ἡ ἐκπύρωσις, ἥτις ἐπεσχέθη καὶ ἐπαύθη ὑπὸ τοῦ Διὸς ἤτοι τοῦ εὐκράτου ἀέρος καὶ οὐρανοῦ· μετὰ γὰρ τὸ εὐκρα‐ τυνθῆναι καὶ συστῆναι τὸν οὐρανὸν εὔρυθμον ἐπεσχέθη τὰ τυφωνικὰ καὶ πυρώδη πνεύματα. ἐπεὶ ἐν τοῖς κοίλοις καὶ
25	κισσηρώδεσι τόποις, ἐξαιρέτως δὲ ἐν τῇ Σικελίᾳ ἡμέρᾳ μὲν καπνὸς φαίνεται, κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τῆς νυκτὸς πῦρ τὰς τοῦ ὄρους πέτρας ῥηγνύον καὶ κυλίον εἰς θάλασσαν—* εἰ μὲν ὕδωρ ἐστὶ τὸ ἐξερχόμενον ἀπὸ τῶν κισσηρώδων καὶ τρα‐ φώδων τόπων τῆς γῆς, μετὰ βίας ποιοῦν τὴν ἔξοδον καὶ μετὰ
30	ῥύμης ἐκθλιβόμενον ποιεῖ τὰ θερμὰ λουτρά, εἰ δὲ ἀὴρ εἴ τε πνεῦμα, ξηροτέρων καὶ τραφωδεστέρων ὄντων τῶν τοιούτων τόπων τέμνει καὶ συνθλίβει τούτους ἐν τῷ ἐξέρχεσθαι καὶ οὕτω ποιεῖ τὸ πῦρ καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἐξερχομένην ἀναθυμίασιν πυρώδη*—, ἐμυθεύσαντο ὅτι ἐν Σικελίᾳ Ζεὺς τὸν Τυφῶνα
35	κατεταρτάρωσεν οἱ δὲ ἐν Λυδίᾳ, ἄλλοι ἐν Κιλικίᾳ καὶ ἕτεροι ἐν Φρυγίᾳ· καὶ ἐν Βοιωτίᾳ λέγουσιν ἕτεροι τοῦτον ταρταρωθῆναι. Ἀρτέμων δὲ ὁ ἱστορικός φησιν ὥσπερ ἐγὼ ὅτι πᾶν ὄρος ἔχον ἀνάδοσιν καθάπαξ ὑπὸ Τυφῶνι καίεται εἰς ὃ πάντων οἱ λόγοι συντρέχουσι τῶν μυθικῶς ἐν διαφόροις τόποις λεγόν‐
40	των ταρταρωθῆναι τὸν Τυφῶνα T. Πελασγικὸν δὲ Τυφῶ‐ να ἢ T δαίμονα ἢ ἀνάδοσιν πυρίπνοον T τὸν Ἀχιλέα καλεῖ διὰ τὸ φοβερὸν καὶ ἀνδρεῖον εἶναι καὶ τὴν ἀλκὴν ἀνυπό‐ στατον s4. *ἀλλ’, ὦ φίλε, ἐς πεδίον ἵππον κινεῖς ἱστορίας ἱκετεύων τὸν Τζέτζην πλατύνειν, ἀντὶ δὲ σαφηνείας τῷ πλάτει
45	τῶν ἱστοριῶν μᾶλλον ποιήσω ἀσάφειαν· σὺν γὰρ θεῷ φάναι, καὶ τοῦ πολυίστορος Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀπολλοδώρου καὶ
45	Ῥηγίνου τοῦ πολυμνήμονος καὶ Ἀρτέμωνος τοῦ Περγαμηνοῦ (sch. Pind. O II 16) καὶ Κασσάνδρου τοῦ Σαλαμινίου καὶ τῶν λοιπῶν ἱστορικῶν ἱστορικώτεροι καθεστήκαμεν καὶ ἀλληγο‐
177bis (50)	ρεῖν ἐπιστάμεθα καὶ ὑπὲρ Κορνοῦτόν τε καὶ Παλαίφατον καὶ Δομνῖνον (Mal. 109 O) καὶ Κεφαλίωνα (id. 111) καὶ Ἡρά‐ κλειτον καὶ τοὺς ἄλλους, ὁπόσοι ἢ ἑτέρωθεν ἀρυσάμενοι ἢ ἀφ’ ἑαυτῶν γράφοντες ἠλληγόρησαν. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ἢ ἀσύμ‐ φορα ἢ παντελῶς ὀλίγα ἠλληγορήκεισαν ὡς καὶ Φικούλης ὁ
55	Κορίνθιος, ἡμεῖς δ’ ἀφ’ ἑαυτῶν μεμαθήκαμεν καὶ κατὰ πλά‐ τος καὶ καιρίως ἀλληγορεῖν καὶ ἱστορίας πλάτος ἐπεξεργά‐ ζεσθαι. ἀλλ’ ἔασον, ἄνθρωπε, καὶ μὴ ἐνόχλει πλατυτέρως γράφειν ἡμᾶς, μὴ μᾶλλον συνθολώσωμεν, μηδ’ ἀλληγορεῖν ἐν οὐκ ἀλληγορουμένοις μύθοις Λυκόφρονος.* *γεννᾶται γεν‐
60	νᾷ ἀττικῶς, τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ.*
178 (1a)	ἀφ’ ἑπτὰ παίδων· ὁ μὲν Λυκόφρων οὗτος οὐκ
2a	οἶδ’ ὅθεν εὑρὼν ἢ ψευδογραφῶν T
3a	τὸ γὰρ ἀφ’ ἑπτὰ παίδων
4a	λέγεται ὅτι ἡ Θέτις ἑπτὰ ἄρρε‐
5a	νας παῖδας ἔσχεν ἐκ Πηλέως ss3	Column end
5a	καὶ τοὺς μὲν ἓξ εἰς πῦρ βαλοῦσα ἀνεῖλεν ὡς ἀνάξια
6a	πάσχουσα ἑαυτῆς, ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀχιλέως ἐφωράθη καὶ ἐκω‐
7a	λύθη ss3s4.
1b	ἀφ’ ἑπτὰ παίδων· ὁ μὲν Λυκόφρων οὗτος οὐκ
2b	οἶδ’ ὅθεν εὑρὼν ἢ ψευδογραφῶν T
3b	ἑπτὰ παῖδας ἄρρενας λέγει
4b	τὴν Θέτιν ἐκ Πηλέως τεκεῖν	Column end
5b	καὶ τοὺς μὲν ἓξ εἰς πῦρ βαλοῦσα ἀνεῖλεν ὡς ἀνάξια
6b	πάσχουσα ἑαυτῆς, ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀχιλέως ἐφωράθη καὶ ἐκω‐
7b	λύθη ss3s4.
8	Πίνδαρος (J VIII 60) δὲ λέγει Ποσειδῶνα Ἀπόλ‐ λωνα †T Δία περὶ γάμων τῆς Θέτιδος ἐρίσαι, κωλυθῆναι δὲ
10	αὐτοὺς κατά τινας τῶν ἱστορικῶν ὑπὸ Θέμιδος κατὰ δὲ Αἰσχύλον ὑπὸ Προμηθέως· φησὶ γὰρ ἢ—πατρός (Prom. 766). Ἀπολλόδωρος (III 168) δὲ Δία καὶ Ποσειδῶνά φησι μό‐ νους ἐρίσαι περὶ τοῦ γάμου τῆς Θέτιδος, Θέτιν δὲ ὡς τραφεῖ‐ σαν ὑφ’ Ἥρας μὴ θέλειν Διὶ συνελθεῖν, ὅθεν ὀργισθέντα τὸν
15	Δία θνητῷ συζεῦξαι αὐτήν. Χείρωνος δὲ βουλαῖς ὁ Πηλεὺς κατέσχεν αὐτὴν εἰς παντοίας μορφὰς μεταβάλλουσαν ἑαυ‐ τὴν καὶ ἐμίγη αὐτῇ ἐν εἴδει σηπίας (855) καὶ γίνεται ὁ γά‐ μος Πηλέως ἐν Πηλίῳ καὶ οἱ θεοὶ δῶρα ἔδωκαν, ὁ μὲν Πο‐ σειδῶν ἵππους Ξάνθον καὶ Βαλλίον Ἥφαιστος μάχαιραν
20	καὶ οἱ λοιποὶ ἕτερα. γεννήσασα δὲ ἡ Θέτις τὸν πρὶν κατὰ Ἀπολλόδωρον Λιγύρωνα καλούμενον, ὕστερον δὲ Ἀχιλέα μετακληθέντα διὰ τὸ δοθῆναι Χείρωνι καὶ δίχα κοινῆς χι‐ λῆς ἀνατρέφεσθαι ἑσπέρᾳ μὲν αὐτὸν εἰς πῦρ ἔβαλλεν, ἡμέρᾳ δὲ ἔχριεν ἀμβροσίᾳ ὡς ἀθανατίσαι τοῦτον ἐθέλουσα.
25	ἰδόντος δὲ τοῦ Πηλέως αὐτὴν βάλλουσαν αὐτὸν εἰς τὸ πῦρ καὶ βοήσαντος συνέβη ταύτην πρὸς τὰς Νηρηίδας ὑποχωρῆ‐ σαι, ὁ δὲ Πηλεὺς τῷ Χείρωνι τὸν παῖδα δέδωκεν ἀνατρέ‐ φεσθαι. καὶ ταῦτα μέν φησιν Ἀπολλόδωρος Ἀγαμήστωρ δὲ ὁ Φαρσάλιος Πυρίσοον λέγει πρότερον τὸν Ἀχιλέα κεκλῆ‐
30	σθαι ἐν τῷ τῆς Θέτιδος Ἐπιθαλαμίῳ, εἶτα τοιουτοτρόπως αὐτὸν Ἀχιλέα κληθῆναι, ὡς τούτου τὰ ἔπη δηλώσειε· παι‐ δνῷ δ’ οὔνομα θῆκε Πυρίσοον, ἀλλ’ Ἀχιλέα Πη‐ λεὺς κίκλησκε, χείλεος εἵνεκά μιν κείμενον ἐνὶ κόνει σποδιῇ ἐνὶ πῦρ ἀπάμερσε χείλεος αἰθομένου
35	ἀπροφάτως ἑτέρου. ὁ δὲ Εὐριπίδης (Andr. 1265) ἅπαξ T φησὶ μιγῆναι Πηλέα τῇ Θέτιδι ἐν τῇ Σηπιάδι καὶ ἕτεροι (sch. ib.) σὺν αὐτῷ. φεψάλῳ πυρκαϊᾷ, ἣν φεύγει τις ψαύειν καὶ προσεγγίζειν T σποδουμένων ἀλλαχοῦ τυπτομένων, νῦν δὲ φλεγομένων T μοῦνον ἀντὶ τοῦ μόνον ἰωνικῶς T
40	ἐξαλύξαντα ἐκφυγόντα σποδὸν ἀλλαχοῦ τὴν στακ‐ τὴν νῦν δὲ πυρκαϊὰν καὶ καῦσιν.*
180	χ’ ὡ μὲν· καὶ ὁ μὲν Ἀλέξανδρος ἁρπάσας τὴν Ἑλέ‐ νην ὑποστρέψει πάλιν εἰς τὴν Τροίαν ὥσπερ τις παῖς κινή‐ σας καπνῷ σφηκῶν φονικῶν κατοικίαν καὶ παροτρύνας αὐ‐ τούς. χ’ ὡ μὲν ἀττικὴ συναλοιφὴ T ‘καὶ ὁ μὲν‘· τὸ α καὶ τὸ
5	ο εἰς ω μέγα κιρνᾶται, τὸ δὲ ι ἐξεβλήθη καὶ ἐτέθη ἄνω.
181 (1a)	σφῆκας δαφοινοὺς
2a	τοὺς ἄγαν φονίους. s γρ. καὶ
3a	κελαινοὺς. ss3s5	Column end
1b	*σφῆκας δαφοινοὺς
2b	δὲ φονικούς· λέγει τοὺς Ἕλλη‐
3b	νας.*	Column end
4	καὶ γὰρ ὑπὸ καπνοῦ κα〈τα〉ταράσσονται οἱ σφῆκες. s3s5
5a	χηραμοὶ δὲ λέγονται αἱ κατα‐
6a	δύσεις ss3	Column end
9a	τῶν ὄφεων καὶ σφηκῶν καὶ μελισσῶν καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦ‐
10a	τον ζῷον οἷον ἀσπάλαξ ss3s4 καὶ τὸ ὅμοια s3s5.
5b	χηραμὸς γίνεται ἀπὸ τοῦ χῶ
6b	τὸ χωρῶ καὶ ἐξ αὐτοῦ χηρα‐
7b	μὸς ὁ φωλεὸς καὶ ἡ κατά‐
8b	δυσις	Column end \|\| Page end
9b	τῶν ὄφεων καὶ σφηκῶν καὶ μελισσῶν καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦ‐
10b	τον ζῷον οἷον ἀσπάλαξ ss3s4 καὶ τὸ ὅμοια s3s5. χειρα‐
11	μός ἡ κατάδυσις. ×Eg (EM 81025)
182	δῶμα νῦν τὸν φωλεόν. T
183 (1b)	οἳ δ’ αὖ προγεννή‐
2b	τειραν· οἱ δὲ ὠμησταὶ Ἕλ‐
3b	ληνες τοῖς βύκταις καὶ τοῖς
4b	ἀνέμοις θυσιάσουσι τὴν
5b	Ἰφιγένειαν τὴν προγεννήτει‐
6b	ραν ἤτοι μητέρα τὴν πρὸ τῆς
7b	θυσίας αὐτῆς γεννήσασαν τὸν
8b	οὐλαμώνυμον Νεοπτόλεμον. ἢ
9b	τὴν πρόγονον οὐλαμωνύμου ‵δ′
10b	τουτέστιν Ἀλεξάνδρου· οὐλὰς
11b	γὰρ ἡ κριθή T. ὁ δὲ Ἀλέξαν‐
12b	δρος ἐν πήρᾳ, φασὶν, ἀνετράφη,
13b	ὅθεν οὐλαμώνυμον / οὐλαδώνυμον αὐτόν φασι
14b	καλεῖν. τοῦτο δὲ λῆρός ἐστι·
15b	πηρωνύμου γὰρ ὤφειλεν εἰπεῖν
16b	ἢ σακκωνύμου, οὐ μὴν οὐλα‐
17b	μωνύμου / οὐλαδωνύμου· T	Column end
1a	οἱ δ’ αὖ προγεννή‐
2a	τειραν τὴν πρώτως γεννή‐
3a	σασαν τὸν ἐπώνυμον τοῦ πο‐
4a	λέμου Νεοπτόλεμον. s οὐλα‐
5a	μωνύμου τοῦ Νεοπτολέμου
6a	προγεννήτειραν δὲ λέγει
7a	τὴν Ἰφιγένειαν, ἐπεὶ κατά τινας
8a	ὁ Πύρρος ἐκ ταύτης καὶ Ἀχι‐
9a	λέως ἐγένετο. μετὰ δὲ τὸ
10a	σφαγῆναι αὐτὴν παρέθετο ὁ
11a	Ἀχιλεὺς τὸν παῖδα τῇ Δηι‐
12a	δαμείᾳ ἐν Σκύρῳ. προγεννή‐
13a	τειρα οὖν τοῦ Πύρρου ἡ Ἰφι‐
14a	γένεια. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι
15a	γράφεται οὐλαδωνύμου ἵνα
16a	δηλοῖ τὸν Πάριν. οὐλὰς δὲ ἡ
17a	πήρα· διὰ τὴν πήραν οὖν ἐκλή‐	Column end
18	θη Πάρις ὁ Ἀλέξανδρος· ss3 οἱ γὰρ ποιμένες ἐν πήρᾳ αὐτὸν ἐκτεθέντα εὗρον ss3s4 οὐλὰς δὲ, ὡς εἴρηται, ἡ πήρα. ss3
20	προγεννήτειραν· κατά τινας (supr. 14) ἐξ Ἰφιγενείας καὶ Ἀχιλέως ἐγεννήθη ὁ Νεοπτόλεμος, μετὰ δὲ τὴν ἐπ’ Εὐρίπῳ Ἰφιγενείας θυσίαν ὥς φησι Πίνδαρος Ἰφιγένεια ἐπ’ Εὐ‐ ρίπῳ σφαχθεῖσα (P XI 36) παρέθετο, ὥς τινες φασίν, Ἀχιλεὺς τὸν παῖδα Δηιδαμείᾳ ἐν Σκύρῳ τῇ νήσῳ. Τρυ‐
25	φιόδωρος δὲ καὶ οἱ λοιποὶ πάντες Δηιδαμείας τῆς Λυκομήδους θυγατρὸς καὶ Ἀχιλέως παῖδα τὸν Νεοπτόλεμον οἴδασι· φησὶ γὰρ ὁ Τρυφιόδωρος οὕτως υἱὸς—Δηιδαμείης (52). τὴν δὲ Ἰφιγένειαν κατὰ τοὺς ἀκριβεῖς τῶν ἱστορικῶν οὐ γυ‐ ναῖκα ἔσχηκεν Ἀχιλεύς, ἀλλὰ κατασχεθέντων τῶν ἀνέμων ἐν
30	τῷ διάγειν τοὺς Ἕλληνας ἐν Αὐλίδι οἱ Ἕλληνες πέμπουσιν εἰς Μυκήνην ἀφελέσθαι πρὸς θυσίαν Ἰφιγένειαν, ἐρομένης δὲ τῆς Κλυταιμνήστρας, τίς ἡ χρεία αὐτῆς, ἔφασαν· Ἀχιλεῖ μέλλουσι συνάψαι αὐτήν. οἱ δὲ τῷ ὄντι λέγουσι δι’ Ἀχιλέα ταύτην κομισθῆναι ἐν Αὐλίδι· διὰ τὸ συμβὰν περὶ τοὺς
35	ἀνέμους ἔμελλον αὐτὴν θύειν. ἡ δὲ Ἄρτεμις ἐλεήσασα T κατὰ Φανόδημον τὸν ἱστορικὸν εἰς ἄρκτον μετέβαλλε, κατὰ δὲ Νίκανδρον εἰς ταῦρον καθ’ ἑτέρους εἰς γραῦν (Al. 196), κατ’ ἄλλους εἰς ἔλαφον. ταῦτα δὲ πάντα λῆρος μυθικός ἐστι, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· παραστάσης Ἰφιγενείας τῇ θυ‐
40	σίᾳ καὶ μελλούσης θύεσθαι ἄρκτος ἢ ταῦρος ἢ γραῦς ἢ ἔλαφος διέδραμε μέσον τοῦ τῶν Ἑλλήνων στρατοῦ καὶ προσταγαῖς τοῦ μάντεως τῷ διελθεῖν ἐκεῖνον ἀναιρεῖται. ἡ δὲ Ἰφιγέ‐ νεια σωθεῖσα φεύγει περὶ Σκύθας καὶ νηοπόλος Ἀρτέμι‐ δος γίνεται καὶ ἀνῄρει πάντας ἐκεῖσε τοὺς ἐξ Ἑλλήνων
45	ἀφικομένους. τινὲς δὲ τὴν Ἰφιγένειαν ταύτην, ὥσπερ καὶ Δοῦρις, οὐκ Ἀγαμέμνονος λέγουσι θυγατέρα, ἀλλὰ Θησέως ἐξ Ἑλένης γεννηθεῖσαν, ὑπὸ δὲ Κλυταιμνήστρας θυγατρο‐ θετηθεῖσαν, ὥσπερ καὶ πρότερον ἔφην (5413). ἕτεροι δὲ οὔτε Ἑλένης οὔτε Κλυταιμνήστρας λέγουσι τὴν Ἰφιγένειαν, φασὶ
183 (50)	(†EM 81556) δὲ ἐκ τῆς Χρυσηίδος Ἀστυνόμης καὶ Ἀγαμέμ‐ νονος γίνεσθαι παῖδας Χρύσην καὶ τὴν ῥηθεῖσαν Ἰφιγένειαν· μετὰ δὲ τὴν Ἰλίου πόρθησιν ἐν τῷ τῶν Ἑλλήνων ἀπόπλῳ Χρύσης μὲν ἐν τῇ λεγομένῃ Χρυσοπόλει διὰ τὸν ἀδελφὸν τὴν Ἰφιγένειαν τὴν αὐτοῦ ἀδελφὴν Ταυροσκύθαι αἰχμαλω‐
55	τίσαντες ἱέρειαν τῆς Ἀρτέμιδος ἤτοι σελήνης ἐποίησαν. προγεννήτειρα δὲ τοῦ Πάριδος ἡ Ἰφιγένεια ἀντὶ τοῦ προγόνη, ὥσπερ εἴ τις λέγοι προγεννήτειραν εἶναι τοῦ Αἰ‐
55	γίσθου τὴν Χρυσόθεμιν τὴν ἐκ τοῦ προτέρου ἀνδρὸς γενο‐ μένην τῇ Κλυταιμνήστρᾳ. ss3s4 ἡ δὲ Ἰφιγένεια κατά τινας
60	Ἑλένης θυγάτηρ ἐστίν, ὡς καὶ αὐτὸς Λυκόφρων λέγει δυεῖν πελειαῖν ὠρφανισμένην γοναῖς (103). ss3 λείπει τὸ ὡς, ἵνα ᾖ ὡς πόριν int. lin. s3 οὐκ ἀπεικὸς δὲ τὸ θυο‐ μένης τῆς Ἰφιγενείας διαδραμεῖν ἔλαφον καὶ ταύτην τοὺς Ἕλληνας ἀνελεῖν, τὴν δὲ κόρην ἐᾶσαι· καὶ γὰρ Ἰουλίαν Λου‐
65	πέρκαν Ῥωμαίαν ἀετὸς οὕτως ἔσωσε· σφαγιαζομένης γὰρ αὐτῆς καταπτὰς ἀπὸ τοῦ ἱερέως τοῦ δήμου τὸ ξίφος ἁρπάζει καὶ πρὸς δάμαλιν ἐπιρρίπτει πλησίον τοῦ νεὼ νεμομένην, ἣν καὶ ἐσφαγίασαν ἀντ’ αὐτῆς. οὐκ ἀγνοεῖς δὲ καὶ τὸν ἀντ’ Ἰσαὰκ ἐν φυτῷ Σαβὲκ κριὸν δεδεμένον.
184 (1a)	βύκταισ〈ι〉 σφοδροῖς
2a	ἀνέμοις καὶ ἠχητικοῖς, ἀπὸ
3a	τοῦ βύειν καὶ κρύπτειν τὰ
4a	σκάφη. cod. Taur. CLXV ap.
5a	Gaisf. EM 21650 not.	Column end
1b	βύκταισι κυρίως τοῖς
2b	σφοδροῖς ἀνέμοις τοῖς βύουσι
3b	καὶ κρύπτουσι καὶ βυθίζουσι
4b	τὰ σκάφη νῦν δὲ ἁπλῶς
5b	ἀνέμους εἶπεν.	Column end
6	τὸ ἑξῆς· οἱ δὲ Ἕλληνες χερνίψαντες ἤτοι τὴν Ἰφιγένειαν σφαγιάσαντες στερρὰν εἰρεσίαν ἐνοπλίσουσιν (205). ss3s5 χερνίψουσι σφαγιάσουσι· ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν χερ‐ νίβων, οἷς καθαίρομεν τὰς χεῖρας, τὴν θυσίαν χερνίβα
10	εἶπεν ὡς καθαίρουσαν (196 p 209 P 325 P). T ὠμησταὶ κυρίως οἱ ὠμὰ ἐσθίοντες. πόρριν δάμαλιν· λέγει δὲ τὴν Ἰφιγένειαν. τὸ δὲ πόρριν διὰ δύο ρρ δεῖ γρά‐ φειν· πόρτις γὰρ ἦν καὶ τροπῇ τοῦ τ εἰς ρ πόρρις. οὗτος δὲ ὁ Λυκόφρων οὐ ποιητικῇ ἀδείᾳ, ἀλλὰ μυρίᾳ τοιαῦτα ποιεῖ.
15	καίτοι γε καὶ μετὰ βραχέος ἄπταιστος ἦν ὁ στίχος· τοῦ γὰρ ἰαμβικοῦ ἐστι καὶ τὸ πάθος τὸ λεγόμενον χωλίαμβον, ὁποῖον μετὰ τῶν δύο ρρ καὶ τοῦτό ἐστιν.
185	Σκυρίου δράκοντος τοῦ Νεοπτολέμου διὰ τὸ φονικὸν καὶ αἱμοχαρές· ἐν γὰρ Σκύρῳ κατά τινας μόνον ἀνετράφη ὁ Νεοπτόλεμος (9013) κατ’ ἐμὲ δὲ καὶ ἐγεννήθη ἐκ Δηιδαμείας τοῦ Λυκομήδους θυγατρός. ἡ δὲ Σκῦρος νῆσός
5	ἐστι μία τῶν Κυκλάδων.
186	ἣν ὁ ξύνευνος· φασὶν ὅτι μετὰ τὸ ἁρπαγῆναι τὴν Ἰφιγένειαν ὑπὸ Ἀρτέμιδος ἀκούσας Ἀχιλεὺς ὅτι ἐν Σκυθίᾳ ἐστὶν ὥρμησε ζητῶν αὐτὴν καὶ μὴ εὑρὼν ᾤκησε περὶ τὴν Λευκὴν νῆσον, ἥ ἐστιν ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ. ss3s4 Λευκὴ
5	νῆσος ἐν Πόντῳ διὰ τὸ πλῆθος τῶν λευκῶν ὀρνέων ἐν‐ διαιτωμένων ἐν αὐτῇ. Eg (EM 56138) ἄλλως. ὁ νοῦς οὗτος· ἣν ζητῶν ὁ σύγκοιτος Ἀχιλεὺς ἔσωθεν τοῦ Εὐξείνου πόν‐ του—λέγω δὴ τὴν μαινομένην καρατόμον καὶ φονεύ‐ τριαν τῶν Ἑλλήνων—ἐπὶ πολὺν χρόνον κατοικήσει εἰς
10	τὴν Λευκὴν νῆσον τὴν καλουμένην καὶ Σπῖλον—αὕτη δὲ ἡ νῆσός ἐστι πρὸς ταῖς ἐκβολαῖς τῶν λιμναίων ποτῶν τῆς Κελτικῆς λίμνης—ποθῶν τὴν γαμετήν, ἥν ποτε ἔλαφος ἐκ τῶν ξιφῶν ἐρρύσατο. s4
13a	Σαλμυδησίας ss3s4· Σαλμυ‐
14a	δησσὸς δὲ ποταμὸς Θρᾴκης ss3s4 EM 70752 καὶ βάλλει εἰς τὸν
15a	Εὔξεινον πόντον ss4
16a	ἀφ’ οὗ καὶ τὴν ὀνομασίαν
17a	ἔλαβεν [ὁ Λυκόφρων]. ss4	Column end
13b	Σαλμυδησίας ss3s4· Σαλμυ‐
14b	δησσὸς δὲ ποταμὸς Θρᾴκης ss3s4 EM 70752 καὶ βάλλει εἰς τὸν
15b	Εὔξεινον πόντον ss4
16b	ὅθεν καὶ πέλαγος Σαλμυδήσιον
17b	τὸ ἀπὸ Δαμάλεως μέχρι καὶ
18b	ὅλου Εὐξείνου T.	Column end
187	ματεύων μαστεύων, ψηλαφῶν, κατ’ αἰολικὴν ἔκ‐ θλιψιν τοῦ ς. T Ἑλλάδος καρατόμον· ἔφην καὶ πρό‐ τερον (7613b) ὅτι τὰ τοιαῦτα δύο τόνους ἐπιδέχονται, τὰ μὲν ἐνεργητικὰ τὸν παροξύτονον, τὰ δὲ παθητικὰ τὸν προπαροξύ‐
5	τονον ἢ τὰ μὲν ἐνεργητικὰ τὸν ὀξύτονον, τὰ δὲ παθητικὰ τὸν παροξύτονον οἷον τομὸς ὁ κόπτων, τόμος ἡ κοπή.
7a	τὸ δὲ Ἑλλάδος καράτομον
8a	τὴν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος φησὶ
9a	καρατομηθεῖσαν ἐν Αὐλίδι
10a	ἢ ἐνεργητικῶς τὴν τοὺς Ἕλ‐
11a	ληνας καρατομοῦσαν ss3	Column end
7b	καράτομον Ἑλλάδος ἡ ὑφ’
8b	Ἑλλήνων καρατομηθῆναι μέλ‐
9b	λουσα ἢ καρατόμον Ἑλλά‐
10b	δος ἡ ἐν Σκυθίᾳ τοὺς Ἕλλη‐
11b	νας ἀναιροῦσα	Column end
12	διὰ τὴν ἐν Ταύροις ὑπ’ αὐτῆς ξενοκτονίαν. ss3s4 οὕτω γὰρ τοιαῦτα τοὺς δύο τόνους ἐπιδέχονται ἢ τὸν προπαροξύτο‐ νον μὲν τὰ παθητικά, τὸν δὲ προπερισπώμενον τὰ ἐνεργη‐
15	τικὰ οἷον βούπληγες οἱ πληγέντες ὑπὸ τῶν βοῶν, βουπλῆγες
15	δὲ οἱ πλήσσοντες βόας.
188 (1a)	δαρὸν δὲ φαληριῶ‐
2a	σαν οἰκήσει σπίλον ἐπὶ
3a	πολὺν χρόνον τὴν 〈σπίλον〉
4a	καλουμένην Λευκὴν νῆσον 〈οἰ‐
5a	κήσει〉 (939). σπίλος δὲ ἡ
6a	νῆσος εἴρηται. s	Column end
1b	φαληριῶσαν τὴν Λευκὴν
2b	νῆσον τὴν Εὐξείνου ἢ τὴν
3b	λευκαινομένην ἐκ τοῦ ἀφροῦ
4b	τῶν κυμάτων ἢ κατὰ Διονύ‐
5b	σιον τὸν Περιηγητήν (544), ὅτι	Column end
7	πολλὰ ζῶα λευκὰ ταύτην κατοικεῖ λάροι κύκνοι καὶ πε‐ λαργοί. σπίλον σπιλάδα νῆσον. T τὸ δὲ Κέλτρος ὄνομα λίμνης βαλλούσης εἰς τὸν Εὔξεινον πόντον. ss4 ἔν
10	τισι βιβλίοις Λέκτρου· ἔστι δὲ ὄνομα ποταμοῦ εἰσβάλλον‐ τος περὶ τὸν Εὔξεινον πόντον. s4 (un. a int. lin.).
192	βαθὺς ἔσω ῥηγμῖνος· ἐν Σκυθίᾳ ἐστὶν αἰγιαλὸς εἰς μῆκος διήκων ͵α σταδίων, ὃς καλεῖται Ἀχιλέως δρόμος ss3s4 ἐπειδὴ μόνος Ἀχιλεὺς τρέχων ἐκεῖσε διέβη. ἀπὸ κοινοῦ δὲ 〈δαρὸν〉 πολὺν χρόνον. s4 βαθὺς δὲ δρόμος ἔρη‐
5	μος τοῦ νυμφίου κληθήσεται ἤτοι τοῦ Ἀχιλέως ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ, ὃν διῆλθε τρέχων. s4 ἔρημος δὲ λέγεται, ἐπειδὴ μάτην ἔτρεχε. s4? Ἀχίλλειος δρόμος ἐκλήθη ἐκ τοι‐ αύτης αἰτίας· Ἰφιγενείας μελλούσης σφαγιάζεσθαι ἐν τῇ Αὐλίδι τῇ Ἀρτέμιδι ἀνήρπαζεν αὐτὴν ἡ Ἄρτεμις καὶ ἔπεμ‐
10	ψεν εἰς τὴν Σκυθίαν. τότε δὲ ἠράσθη αὐτῆς Ἀχιλλεὺς καὶ ἔμεινεν ἐπιδιώκων μέχρι τινὸς τόπου. καὶ ἐντεῦθεν ἐκλήθη Ἀχίλλειος δρόμος. sch. DP 306.
194	Ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ στένοντος ἄτας καὶ κενὴν ναυκληρίαν 〈καὶ〉 καὶ τὴν ἄφαντον εἶδος ss3s4 ἠλ‐ λοιωμένην ss4.
4a	ἄφαντον δὲ εἶδος s οἱ μέν
5a	φασιν ἄρκτον, οἱ δὲ ἔλαφον
6a	ὑποβεβλῆσθαι ἀντ’ αὐτῆς ss3	Column end
4b	ἐρρέθη ταῦτα, εἰς τί ἠλλάγη ἡ
5b	Ἰφιγένεια· *οἱ μὲν εἰς ἄρκτον,
6b	οἱ δὲ εἰς ἔλαφον,* νῦν δέ φη‐
7b	σιν αὐτὴν εἰς γραῖαν ἀλλα‐
8b	γῆναι.	Column end
9	γραῖαν δὲ τὴν γεγηρακυῖαν ἐν τοῖς σφαγίοις ἢ τὴν μετα‐
10	βληθεῖσαν εἰς γραῖαν διὰ τὸ μὴ γνωρισθῆναι ὑπὸ τῶν Ἑλλή‐ νων ss3s4 ἁρπαγῆναι ὑπὸ Ἀρτέμιδος T. τὸ δὲ πέλας ἀπὸ
10	κοινοῦ, ἔστι δὲ ὑπερβατὸν καὶ πέλας τοῦ κρατῆρος τοῦ Ἅιδου τοῦ παφλάζοντος ἐκ βυθῶν τῷ πυρί. ss3s5 Ἅιδου δὲ κρατῆρα λέγει τὸν λέβητα ss3s4 διὰ τὸ εἰς αὐτὸν
15	σφαζομένους ss3s5 τοὺς ξένους ss5 εἰσβάλλεσθαι ss3s5. ἄλλοι δέ φασι χάσμα εἶναι ἐν Ταύροις, ἐξ οὗ φλόγα φέρεσθαί φασιν, εἰς ὃ τοὺς ἀναιρουμένους ἔρριπτεν ἡ Ἰφιγένεια. ss3s4 δαιταλουργίᾳ δὲ ss3 τῇ μαγειρίᾳ καὶ s3 τῇ ἐν Ταύροις ξενοκτονίᾳ ss3. στένοντος τόδε καὶ τόδε πέλας τῶν
20	σφαγιστηρίων καὶ τῶν χερνίβων καὶ τῶν θυτηρίων πέ‐ λας τε τοῦ κρατῆρος τοῦ Ἅδου τοῦ παφλάζοντος ἐκ βυθῶν φλογὶ ὅντινα κρατῆρα ἡ Μέλαινα ἤτοι ἡ Περ‐ σεφόνη ἢ Ἰφιγένεια ποιφύξει καὶ φυσήσει λεβητί‐ ζουσα καὶ ἑψῶσα τὰς σάρκας τῶν φθιτῶν ἤτοι τῶν
25	ἀνθρώπων ἐν δαιταλουργίᾳ καὶ μαγειρικῇ τέχνῃ. τὴν Ἰφιγένειαν ἔμελλον θυσιάσαι δι’ αἰτίαν τοιαύτην· ἐξελθὼν γὰρ Ἀγαμέμνων ἐπὶ κυνηγεσίᾳ καὶ τρώσας ἔλαφον μεγαλαυ‐ χήσας ἐφθέγξατο· οὕτως οὐδὲ ἡ Ἄρτεμις. χολωθεῖσα δὲ ἐπὶ τούτῳ ἡ θεὰ τοὺς ἀνέμους κατέσχεν. ἐδόθη δὲ χρησμὸς ὡς,
30	εἰ μὴ τυθῇ ἡ Ἰφιγένεια, οὐκ ἂν ἄλλως τοῖς ἐπὶ Τροίαν φέ‐ ρουσιν ἀνέμοις ἐντύχωσιν οἱ Ἕλληνες.
200	χὡ μὲν πατήσει χῶρον· ὁ μὲν οὖν Ἀχιλεὺς φησὶ, εʹ ἔτη εἰς Σκυθίαν θρηνῶν διατρίψει ἱμείρων τοῦ λέχους τῆς Ἰφιγενείας· ss3s4 οἱδ’ ἀμφὶ βωμὸν s3s4 οἱ δὲ Ἕλληνες, φησὶν, ἐν Αὐλίδι ss3s4 τῆς Βοιωτίας s3 περὶ τὸν βω‐
5	μὸν τοῦ Διὸς ἑωρακότες τὸν δράκοντα τὸν σὺν τῇ μητρὶ τοὺς στρουθοὺς φαγόντα ὅρκους ἀλλήλοις δόντες πλεύσουσιν ἐπὶ τὴν Τροίαν. τινὲς δὲ τὸ Κρόνου ἀντὶ τοῦ Κρονίδου νῦν ἀνέγνωσαν, ἵν’ ᾖ τοῦ Διός, οἱ δὲ ἀντὶ τοῦ Κρόνου αὐτοῦ καί φασιν ὅτι τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον πρότερον τοῦ Κρόνου ἦν,
10	ἔνθα ἔλαβον τὸν χρησμὸν οἱ Ἕλληνες ὅτι τῷ δεκάτῳ ἔτει τὸ Ἴλιον πορθήσουσι. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως ληπτέον· τοῦ προ‐ μάντιος Κρόνου τοῦ δράκοντος· καὶ γὰρ ὁ δράκων ἐμαν‐ τεύσατο, ὥς φησι καὶ Ὅμηρος (B 308) ss3s4 ἀλλ’ ὕστερον
10	τοῦ Κρόνου ss4. πρόμαντις οὖν ὁ Κρόνος ὁ πρὸ τοῦ ss3s4
15	μάντιος ἤγουν τοῦ s3 δράκοντος μαντευσάμενος, ὑστερό‐ μαντις δὲ ὁ δράκων ss3s4.
204	ὅρκων τὸ δευτεροῦχον ἐκ δευτέρου ἢ τὸ δεύ‐ τερον s ἐπειδὴ καὶ τὸ πρῶτον ὅρκους ἔδωκαν περὶ τῆς Ἑλένης ss3s4 ὥς φησιν Ἡσίοδος (E 165 ?) ss3 νῦν δὲ περὶ τῆς στρατείας, ὅπερ ἐστὶ δευτεροῦχον ss3s4. τὸ δευ‐
5	τεροῦχον· ἐκ δευτέρου γὰρ ὀμνύουσιν ἐν τῇ Αὐλίδι, ἵνα ὑποτάσσοιντο τῷ Ἀγαμέμνονι. T *οἱ δὲ Ἕλληνες ἀμφὶ τὸν βωμὸν τοῦ προμάντεως Κρόνου ἢ Κρονίδου ἐκ τοῦ κρεανόμου τῶν νηπίων σὺν τῇ μητρὶ ἤτοι ἐκ τοῦ δράκοντος τοῦ φαγόντος τοὺς στρουθοὺς καὶ τὴν αὐ‐
10	τῶν μητέρα ἄρσαντες καὶ ἁρμόσαντες καὶ ποιήσαν‐ τες τὸ δεύτερον* ζυγὸν τῶν ὅρκων τουτέστι δευτέρους ὅρκους ποιησάμενοι περὶ τοῦ παραμεῖναι μέχρι τέλους τοῦ πολέμου τὴν ἰσχυρὰν κώπην ἐνοπλίσουσι ταῖς χερσίν. ἀντιστρόφως δὲ εἶπεν ἀντὶ τοῦ τὰς χεῖρας ἐνοπλίσουσι
15	στερραῖς κώπαις. δευτέρους ὅρκους εἶπε πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν πρώτων τῶν δοθέντων παρὰ πάντων τῶν μνηστήρων, ὅ τε ἐμνηστεύοντο τὴν Ἑλένην, ὅτι, εἰ ἀδικηθείη παρά τινος ὁ ἐκ κλήρου ταύτην λαβὼν σύζυγον, πάντες αὐτῷ βοηθή‐ σαιεν.
206	σωτῆρα δὲ Βάκχον τὸν Διόνυσον φησὶν ss3s4 ἀνυμνοῦντες s4 ὅστις αὐτοὺς ἔσωσε τὸ πρὶν ἐν Μυσίᾳ ὑπὸ Τηλέφου μέλλοντας ἀπόλλυσθαι ἀναδοὺς ἐξ αὐτομάτου ἄμ‐ πελον καὶ σφήλας τὸν Τήλεφον, ὅθεν καὶ Σφάλτης ἐκλήθη ss3s4.
5	ἡ ἀνάδοσις τῆς ἀμπέλου μῦθός ἐστι, τὸ δὲ ἀλληγορικὸν οὕτως ἔχει· ἢ κατά τινας κάτοινος ὢν T ὁ Τήλεφος ἢ ἀμ‐ πέλου κλάδοις ἐπισχεθεὶς τιτρώσκεται ὑπ’ Ἀχιλέως ἐν Καΐκῳ ποταμῷ Μυσίας, ὥς φησι Πίνδαρος (J V41) τίς γὰρ ἐσθλὸν Τήλεφον τρῶσεν ἑῷ δουρὶ Καΐκου παρ’
10	ὄχθαις; τῶν πάροιθεν δέ, ἐπεὶ καὶ πρῶτον ἔπλευ‐ σαν οἱ Ἕλληνες καὶ ἀναχθέντες εἰς Μυσίαν ἐδιώχθησαν ὑπὸ Τηλέφου ss3s4 καὶ πάλιν ὑπέστρεψαν εἰς Ἑλλάδα. ὁ δὲ Τήλεφος παῖς ἦν Ἡρακλέος καὶ Αὔγης τῆς Ἀλέου θυγατρὸς τοῦ Τεγεάτου καὶ Νεαίρας ἥτις Αὔγη ἐν τῷ τεμένει τὸ
15	βρέφος τῆς Ἀθηνᾶς ἔθετο. λιμοῦ δὲ κατασχόντος γνοὺς Ἄλεος τὸ βρέφος εἰς τὸ Παρθένιον ὄρος ῥίπτει, θηλάζει δὲ τοῦτο ἔλαφος, ποιμένες δ’ εὑρόντες Τήλεφον ὠνόμασαν. τὴν δὲ Αὔγην Ναύπλιος ὁ Ποσειδῶνος κελεύσει Ἀλέου ἀπεμ‐ πολεῖ Τεύθραντι τῷ τότε Μυσίας δυνάστῃ, ὃς ἔσχεν αὐτὴν
20	γυναῖκα.
207	ᾧ ποτ’ ᾧτινί ποτε ταύρῳ ἤτοι ταυρομόρφῳ Διονύσῳ κατάρξεται καὶ θύσει κρυφαίας καὶ μυστι‐ κὰς χερνίβας ἐν μυχοῖς τοῦ Δελφινίου τόπου ἤτοι τῆς Φωκίδος περὶ τὰ ἄντρα καὶ σπήλαια τοῦ Κερδώου
5	θεοῦ ἤτοι τοῦ Ἀπόλλωνος· τίς δὲ θύσει τὰς θυσίας; ὁ Ἀγαμέμνων ὁ χιλίαρχος τοῦ πολιρραίστου στρατοῦ τουτέστιν ὁ ͵α νηῶν ἄρχων στρατοῦ φθείροντος πόλεις.
8a	ὁ χιλίαρχος ὁ χιλιόναυς·
9a	τῷ τελείῳ δὲ ἀριθμῷ ἐχρή‐
10a	σατο. s3 cf. Eust. Jl. I 27434	Column end
8b	τὰς δὲ ρπϛʹ ναῦς παρέλιπε τῷ
9b	ἀπηρτισμένῳ μόνῳ χρησάμε‐
10b	νος ἀριθμῷ· ἦσαν γὰρ αἱ πᾶ‐
11b	σαι νῆες τῶν Ἑλλήνων ͵αρπϛʹ.	Column end
12	Δελφινίου τῆς Φωκίδος ἢ τοῦ Ἀπόλλωνος. T τὸ δὲ Δελφινίου παρ’ ἄντρα φασὶν ὅτι ὁ Ἀγαμέμνων κατὰ χρησμὸν ἐν Δελφοῖς ἐλθὼν ἐν τῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερῷ ἔθυσε
15	τῷ Διονύσῳ. Δελφίνιος οὖν καὶ Κερδῷος ὁ Ἀπόλλων ss3s4 Δελφίνιος μὲν ὅτι τὸν ἐν Πυθῶνι Δελφίνην δράκοντα το‐ ξεύσας ἀνεῖλε Λητὼ βιάζοντα ὥς φησιν Ἥλιος ὁπότε πε‐ τραίου ὑπὸ δειράδι Παρνησοῖο Δελφίνην τόξοισι πελώριον ἐξενάριξεν (Ap. B 705) ἢ s4 ὅτι Κασταλίῳ τῷ
20	Κρητὶ ἀποικίαν στελλομένῳ ὁ Ἀπόλλων EO (Eg EM) s4 ἢ ἐπὶ δελφῖνος ὀχούμενος ἢ s4 ὁμοιωθεὶς δελφῖνι προηγήσατο τῆς νεὼς ἕως τοῦ Κρισσαίου κόλπου s4 EO (Eg EM) καὶ τῆς Φω‐ κίδος T καὶ ἐκεῖ κατοικήσας EO (Eg EM) ὁ Καστάλιος ... οὗ ὁ υἱὸς Δελφὸς EO ἐπεκράτησε τῶν τόπων καὶ ἀπ’ αὐτοῦ Δελ‐
25	φοὺς ἐκάλεσε τοὺς ἐνοικοῦντας καὶ Δελφινίου Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐνιδρύσατο EO (Eg EM). τινὲς δέ φασιν ὅτι ὡς δελφὶς εἰς
25	τὴν ναῦν ἦλθε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τόπον ἐπήδησεν εἰς τὴν θάλασσαν EO 4622 (Eg EM 25517) s4 ὅθεν ἐκλήθη καὶ ὁ τόπος Δελφοὶ καὶ ὁ Ἀπόλλων Δελφίνιος T. Κερδῷος δέ,
30	ὅτι διὰ χρησμῶν τὰ συντείνοντα καὶ ἐπικερδῆ δείκνυσιν. s4 παρ’ ἄντρα παρὰ τοὺς ἐσωτάτους τόπους τοῦ ναοῦ. ἐτιμᾶτο δὲ καὶ Διόνυσος ἐν Δελφοῖς σὺν Ἀπόλλωνι οὑτωσί· T οἱ Τιτᾶνες τὰ Διονύσου μέλη σπαράξαντες Ἀπόλλωνι Eg (EM) s4 ἀδελφῷ ὄντι αὐτοῦ s4? παρέθεντο ἐμβαλόντες λέβητι, ὁ δὲ
35	παρὰ τῷ τρίποδι ἀπέθετο Eg (EM 25514) s4 ὥς φησι Καλλίμα‐ χος (fr. 374) καὶ Εὐφορίων λέγων ἂν πυρὶ Βάκχαν δίαν ὑπὲρ φιάλην ἐβάλοντο (Mein. AA 49) s4. ἄλλοι δέ φασι Δελφοὺς κληθῆναι ἀπὸ Δελφοῦ υἱοῦ Ποσειδῶνος καὶ Μελαν‐ θοῦς τῆς Δευκαλίωνος θυγατρός (sch. Aesch. Eum. 2). T
209	Ταῦρος δὲ ὁ Διόνυσος, διότι κερατοφόρον αὐτὸν γράφουσιν, ὡς καὶ Εὐριπίδης ἐν Βάκχαις (920) καὶ πρό‐ σθεν ἡμῖν ταῦρος ἡγεῖσθαι δοκεῖ. ss3s4 Στησίμβρο‐ τος δὲ καὶ Διόνυξον αὐτὸν καλεῖ, ὅτι κερατοφόρος ἐξελθὼν
5	τὸν Διὸς μηρὸν ἔνυξεν. s4? κρυφαίας δὲ χέρνιβας ὅτι ἐν παραβύστῳ τὰ μυστήρια ἐτελεῖτο τῷ Διονύσῳ. ss3s4
211 (1a)	ᾧ θυμάτων πρόσ‐
2a	παιον ᾧτινι Ἀγαμέμνονι
3a	ἀμειβόμενος ὁ Διόνυσος ἀντὶ
4a	τῶν θυμάτων πρόσφατον
5a	χάριν τὸν Τήλεφον σχήσει ss3s4
6a	τὸ μὴ ἑλεῖν τοὺς Ἕλληνας ἀμ‐
7a	πέλου κλήματι τοὺς πόδας αὐ‐
8a	τοῦ περιπλέξας καὶ ἐμποδίσας
9a	αὐτόν ss3.	Column end
1b	ᾧτινι Ἀγαμέμνονι πρόσπαι‐
2b	ον καὶ νεαρὰν τὴν χάριν τῶν
3b	θυμάτων ἀντιδιδοὺς ὁ Διό‐
4b	νυσος συμποδίσει τὸν Τήλε‐
5b	φον ἀμπέλου κλήματι ὥστε μὴ
6b	ἀνελεῖν πάντας τοὺς Ἕλληνας.	Column end
10	κακοζήλῳ δὲ τῇ τροπῇ ἐχρήσατο· λέοντα γὰρ εἰπὼν τὸν Τήλε‐ φον ὤφειλε τοὺς Ἕλληνας βόας ἢ ἄρνας εἰπεῖν, ὁ δὲ στάχυς εἶπεν αὐτούς. τοῦτο δὲ ἀκατάλληλον· λέων γὰρ στάχυς οὐκ ἐσθίει. s4? (cf. 1012) οἱ Ἕλληνες τῆς Τροίας παραπλανηθέντες	Column end
10	προσέβαλον τῇ Μυσίᾳ ὡς τῇ Τροίᾳ. ὁ δὲ Τήλεφος εἷς ὢν τῶν
15	Μυσῶν ἐξελθὼν πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων ἀνεῖλεν. ὁ δὲ Διό‐ νυσος θέλων ἀποδοῦναι εὐχαριστήρια τῷ Ἀγαμέμνονι διὰ τὰς εἰς αὐτὸν θυσίας παρεσκεύασεν ἀναδοθῆναι ἀπὸ τῆς γῆς κλάδον ἀμπέλου, ᾧπερ συμπλακεὶς (9817) Τήλεφος ὑπ’ Ἀχι‐ λέως ἐτρώθη.
212 (1a)	Ἐνόρχης δὲ ὁ Διόνυσος,
2a	διότι μετ’ ὀρχήσεως αὐτοῦ ἐπι‐
3a	τελεῖται τὰ μυστήρια. ὁ αὐ‐
4a	τὸς δὲ καὶ Φιγαλεὺς τιμᾶται
5a	ἐν Ἀρκαδίᾳ. καὶ Φαυστήριος
6a	διὰ τὸ μετὰ φωτὸς καὶ λαμ‐
7a	πάδος ἐπιτελεῖσθαι αὐτοῦ τὰ
8a	μυστήρια. δαίμων δὲ Ἐνόρχης
9a	ὁ Διόνυσος παρὰ Λεσβίοις·
10a	φασὶ δύο ἀδελφοὺς συμμιγέν‐
11a	τας Θυέστη καὶ Δαιτὼ ... ἐξ
12a	ὧν ἐτέχθη πρῶτος παῖς ss3
13a	Ἐνόρχης, ἀφ’ οὗ καὶ ὁ Διόνυσος
14a	Ἐνόρχης· ὁ γὰρ παῖς s αὐτοῦ
15a	ἱδρύσατο .... ἀπὸ τοῦ ἰδίου
16a	ὀνόματος. λέγεται δὲ ἐξ ᾠοῦ
17a	γεννᾶσθαι. ss3	Column end
1b	δαίμων Ἐνόρχης ὁ
2b	Διόνυσος παρὰ Λεσβίοις. φασὶ
3b	γὰρ δύο ἀδελφοὺς συμμιγέν‐
4b	τας Θυέστη καὶ Δαισῶ ἐξ ὠοῦ
5b	τεκεῖν παῖδα Ἐνόρχην καλού‐
6b	μενον, ὃς ναὸν ἱδρυσάμενος
7b	Διονύσῳ ἀπὸ τοῦ ἰδίου ὀνό‐
8b	ματος αὐτὸν ἐκάλεσεν. ἢ Ἐνόρ‐
9b	χης λέγεται, ὅτι μετὰ ὀρχή‐
10b	σεως τὰ μυστήρια ἐγίνετο.
11b	ἢ ὅτι ἐν ὄρχοις καὶ φυτοῖς
12b	διῆγεν. s4? (cf. 10025)	Column end
18	οἱ δὲ αἰσχράν τινα ἱστορίαν φασί· Διόνυσον λέγουσι ψηλα‐ φᾶν τὴν μητέρα μετὰ τὸ κεραυνωθῆναι αὐτήν. Πολύυμνος
20	δέ τις νεανίας ἔφη δείξειν τὴν εἰς ταύτην ὁδόν, εἰ συγγέ‐ νοιτο αὐτῷ· ὁ δὲ ὑπέσχετο τοῦτο ποιῆσαι, εἰ πρῶτον εὑρήσει τὴν μητέρα. καὶ δὴ βουλαῖς Πολυύμνου κατελθὼν εἰς τὸν Ἅδην ἐκ τῆς Λέρνης πηγῆς ἀνάγει αὐτήν. τελευτήσαντος δὲ Πολυύμνου Διόνυσος θέλων πληρῶσαι τὴν ὑπόσχεσιν
25	σύκινα αἰδοῖα προσῆψεν αὐτῷ καὶ φαλλοὺς δερματίνους ἐλάφων, ὅθεν, ὥς φασι, καὶ Ἐνόρχης λέγεται. ἀλλ’ οὗτοι καὶ περὶ τὴν ἱστορίαν ληροῦσι καὶ τὴν ἀλληγορίαν οὐκ ἴσα‐ σιν. ἔχει δὲ ἡ ἱστορία οὑτωσὶ πρῶτον· Ὄσιρις ὁ καὶ Διό‐ νυσος βασιλεὺς ὑπάρχων Αἰγύπτου ὑπὸ Τυφῶνος τοῦ ἀδελ‐
30	φοῦ καὶ τῶν συνωμοτῶν μεληδὸν κατετμήθη καὶ ἐξετέθη πολλαχοῦ. Ἴσις δὲ ἡ καὶ Δήμητρα γυνὴ Διονύσου μετὰ Ὥρου τοῦ υἱοῦ τὸν Τυφῶνα καὶ πάντας τοὺς σὺν ἐκείνῳ φονεῖς ἀναιρεῖ. τὰ δὲ τοῦ Διονύσου μέρη καὶ μόρια συλλέ‐ ξασα ἑκάστῳ ναὸν καὶ ἱερὰ ᾠκοδόμησεν. ἐν Φήλαις δὲ πόλει
35	Αἰγύπτου τὸ μέγιστον ὑπῆρχε τῶν ἱερῶν, ὃς καὶ μέγας ὅρκος τοῖς Αἰγυπτίοις ἐτύγχανε μὰ τὸν ἐν Φήλαις Ὄσιριν λέγου‐ σιν. πάντα γοῦν εὑροῦσα τὰ μόρια καὶ δειμαμένη πᾶσι ναούς, τὰ δὲ παιδογόνα μόρια μὴ εὑροῦσα τοὺς δερματίνους φαλλοὺς ἐπενόησε κρεμαννύειν ἕκαστον ἑαυτῷ καὶ σὺν τούτοις ὀρχεῖ‐
40	σθαι. καὶ τὰ μὲν τῆς ἱστορίας ταυτί, τὸ δὲ συμβολικώτερον τοῦτο δηλοῖ ὅτι ὁ οἶνος ἐντείνει τὰ μόρια, ὅθεν τὸν Διό‐ νυσον καὶ νέον καὶ γέροντα γράφουσι, πρὸς τὴν πόσιν τοῦ οἴνου, τὴν μετρίαν λέγω καὶ ἄμετρον, καὶ φαλακρὸν γράφουσι γέροντα τούτῳ ἀκολουθεῖν, ὅτι οἱ οἰνωθέντες τὰ τοῦ λογισ‐
45	μοῦ ἀπόρρητα ἐκφαίνουσιν. ὅθεν καὶ Ἀλκαῖός φησιν (Fr. 53) οἶνος γὰρ ἀνθρώποις δίοπτρον. καὶ ἄλλα δὲ μυρία περὶ τὸν Διόνυσον ἤτοι τὸν οἶνον συμβολικωτέρως τελούμενα, παρδάλεις καὶ βάκχαι καὶ σάτυροι καὶ ἀνδρόθηλυς στολισ‐ μὸς καὶ τὰ ἕτερα, ἃ μακρόν ἐστιν ἐν μυθικῷ συγγράμματι
212 (50)	ἀλληγορεῖν περιεργότερον. Φηγαλεὺς ἐμοὶ δι’ ἦτα δοκεῖ γράφειν, παρὰ τὸ ἐν φηγοῖς καὶ ὄρεσιν ἅλλεσθαι ἄλλοι (998) δὲ διὰ τοῦ ἰῶτα γράφοντες Φιγαλέα λέγουσιν ἐν Ἀρκαδίᾳ τιμᾶσθαι Διόνυσον. Φαυστήριος δὲ οὕτως λέγεται, ὅτι μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων ἐπετελεῖτο τὰ τούτου μυστήρια,
55	ὁ αὐτὸς δὲ καὶ Ἐνόρχης, ὅτι μετ’ ὀρχήσεως αἱ θυσίαι αὐτῷ ἐπιτελοῦνται. ἐγὼ δέ φημι ἀλληγορικωτέρως τοῦτον Φαυ‐ στήριον παρὰ τὴν τοῦ οἴνου θερμότητα. T
213	λέοντα θοίνης τὸν Τήλεφον τῆς θοίνης καὶ τῆς εὐωχίας σχήσει εἰς τὸ μὴ πρόρριζον ἀιστῶσαι τὸν στάχυν κείροντα ἐν ὀδόντι καὶ λαφυστίαις καὶ
213	τρωκτικαῖς σιαγόσι. σχήσει δὲ πῶς; τὸ ἴχνος ἐμπλέξας
5	τοῖς λύγοις. λύγους δὲ νῦν εἶπε τῆς ἀμπέλου τὰ κλήματα στάχυν δὲ τοὺς Ἕλληνας κακοζήλως τῷ λέοντι προσάπτων τροφήν στάχυας. ἀιστῶσαι στάχυν τοὺς Ἕλληνάς φησι· λείπει δὲ τὸ ὡς ἵνα ᾖ ὡς στάχυν κείροντα τῷ ὀδόντι καὶ ταῖς δαπανητικαῖς γνάθοις.
216	λεύσω πάλαι δὴ ἀντὶ τοῦ προορῶ ταῦτα· τοὺς δὲ τοῦ πλοῦ λέγει τοῦ εἰς τὴν Τροίαν τῶν Ἑλλήνων. σπεῖ‐ ραν ἀλλαχοῦ τάξιν στρατιωτικὴν νῦν δὲ συστροφὴν καὶ συναγωγὴν (infr.13) κακῶν τῶν ἀπὸ ὁλκάδων καὶ πλοίων γινο‐
5	μένων. λεύσσω πάλαι δὴ σπεῖραν· ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν δρακόντων τῶν ἐσπειρημένων καὶ συνειλημένων καὶ ῥοι‐ ζούντων. ss3s4 σπεῖρα γὰρ ἡ τῶν ὄφεων συστροφή. T ὁλ‐ καίων δὲ ἀπὸ τοῦ ὁλκοῦ ss3 τὴν δὲ συναγωγὴν τῶν νεῶν σπεῖραν κακῶν λέγει ss3s4.
217	σύρουσαν· τὸ ἑξῆς οὕτως· βλέπω πάλαι δὴ συν‐ αγωγὴν ὁλκάδων συρομένην ἐν τῇ θαλάσσῃ κἀπιροιζοῦ‐ σαν καὶ ἐπιβοῶσαν καὶ ἀπειλοῦσαν τῇ πατρίδι ἤτοι τῇ Τροίᾳ δεινὰς ἀπειλὰς καὶ πυρπόλησιν.
219 (1a)	ὡς μή σε Κάδμος·
2a	Κάδμος ὁ Ἑρμῆς ἀντὶ τοῦ
3a	Καδμῖλος κατὰ συγκοπὴν ὡς
4a	γαμφηλὰς καὶ γαμφάς. ss3s4
5a	Καδμῖλος δὲ ὁ Ἑρμῆς ss3. τού‐
6a	του δὲ καὶ Ἴσσης τινὸς νύμ‐
7a	φης, ἀφ’ ἧς καὶ Λέσβος ἐκλή‐
8a	θη Ἴσσα, ἐγεννήθη παῖς ὀνό‐
9a	ματι Πρύλις. οὗτος μάντις
10a	ὢν προσενεχθέντι τῷ Ἀγαμέμ‐
11a	νονι τῇ Λέσβῳ ss3s4 (un. a)	Column end
1b	ἄλλως. ὡς μή σε Κάδμος·
2b	ἀπέστρεψε τὸν λόγον πρὸς τὸν
3b	Πρύλιν, ὃς ἦν μάντις ἐν Ἴσσῃ
4b	ἤτοι τῇ Λέσβῳ υἱὸς τοῦ Καδ‐
5b	μίλου καὶ Κάδμου Ἑρμοῦ καὶ
6b	Ἴσσης τινὸς νύμφης, ἀφ’ ἧς
7b	καὶ ἡ Λέσβος ἡ καὶ Μιτυλήνη
8b	ἐκλήθη Ἴσσα, ὃς Πρύλις προσ‐
9b	ενεχθεὶς τοῖς Ἕλλησιν	Column end
12	ὑπέθετο τὸν τρόπον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως διὰ μαντείας· εἶπε γὰρ τὴν κατασκευὴν τοῦ δουρείου ἵππου δώροις πεισθεὶς ὑπὸ Παλαμήδους ss3s4. Ἴσσα ἡ Λέσβος νῆσος ἡ καὶ Μι‐	Column end
15	τυλήνη, περίρρυτος δὲ, διότι νῆσος. s3s4 (un. a) πρὸς ὃν λέγει· ὦ Πρύλι, ὡς μὴ ὤφελέ σε τὸν Πρύλιν φυτεῦ‐ σαι καὶ γεννῆσαι ὁ Κάδμος ἤτοι ὁ Ἑρμῆς οὕτω λεγόμε‐ νος παρὰ Βοιωτοῖς (7625) ἐν τῇ Ἴσσῃ καὶ Μιτυλήνῃ τῇ περιρρύτῳ τῇ κυκλουμένῃ ὑπὸ θαλάσσης φυτεῦσαι δὲ
20	ποδηγέτην καὶ ἑρμηνέα καὶ ὁδηγὸν τῶν Ἑλλήνων τῶν αὐθομαίμων δὲ καὶ συγγενῶν Τρώων συγκατασκά‐ πτην, τέταρτον ὑπάρχοντά σε ἐκ τῆς ῥίζης τοῦ Ἄτλαν‐ τος· Πλειόνης γὰρ τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρὸς καὶ Ἄτλαντος τοῦ υἱοῦ Ἰαπετοῦ καὶ Ἀσίας ἑπτὰ θυγατέρες, ὡς καὶ Ἄρατος
25	λέγει (Φ 257) ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλ‐ μοῖσιν, ἑπτὰ δ’ ἐκεῖναί γ’ ἐπιρρήδην καλέονται Ἀλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ’ Ἠλέκτρη τε καὶ Στερόπη καὶ Τηυγέτη τε καὶ ποτνία Μαῖα. καὶ Κε‐ λαινοῦς μὲν καὶ Προμηθέως παῖδες Λύκος καὶ Χιμαιρεὺς
30	Ἠλέκτρας καὶ Διὸς Δάρδανος καὶ Ἠετίων Στερόπης καὶ Ὑπερόχου Οἰνόμαος Τηυγέτης καὶ Διὸς Λακεδαίμων, Μαίας δὲ καὶ Διὸς Ἑρμῆς ὡς Ὀρφεύς φησιν ἐν τῇ ἀρχῇ τῶν Λι‐ θικῶν δῶρον ἀλεξικάκοιο Διὸς θνητοῖς ὀπάσαι κεκλόμενος Μαίας ἐριούνιος ἦλθε κομίζων υἱός,
35	ὅπως μιν ἔχοιμεν ὀιζύος ἄλκαρ αἰνῆς καὶ ὁ Ἱππώ‐ ναξ ἐν τῷ κατὰ Βουπάλου πρώτῳ ἰάμβῳ ἐβόησε (fr. 1) Μαίης παῖδα κυκλήσιον βασιλέα πάλμυν T καὶ Σιμωνίδης Μαιάδος ὀρείης ἑλικοβλεφάρου κατάλογον· αὕτη γὰρ Κυλλήνης ἐν ὄρεσι θεῶν κήρυκα τέχ’ Ἑρμῆν. Ἑρμῆς
40	δ’ ἐκ τῆς ῥηθείσης Ἴσσης Πρύλιν γεννᾷ, ὅθεν τέταρτον αὐ‐ τὸν ἐξ Ἄτλαντος εἶπεν.
221 (1b)	Ἄτλας γὰρ, οὗ Μαῖα, ὡς ἔφη‐
2b	μεν, ἧς Ἑρμῆς, οὗ Πρύλις.	Column end
1a	ἐξ Ἄτλαντος· s3 Ἄ‐
2a	τλας, οὗ Μαῖα, ἧς καὶ Διὸς
3a	Ἑρμῆς, οὗ Πρύλις,	Column end
4	καὶ πάλιν Ἄτλας, οὗ Ἠλέκτρα, ἧς καὶ Διὸς Δάρδανος, ἀφ’
5	οὗ οἱ Τρῶες· ὅθεν συγγενὴς ὁ Πρύλις Τρώων. ss3 ἄθλιον δὲ τὸν Ἄτλαντα λέγει διὰ τὸ τὸν Πρύλιν συγγενῆ αὐτοῦ ὄντα τοὺς ἰδίους προδιδόναι συγγενεῖς. T
222	αὐθομαίμων τῶν συγγενῶν Τρώων.
223	τόμουρε μάντι πρὸς τὰ λῶστα καὶ τὰ βέλτιστα δηλονότι τὰ Ἑλληνικὰ νημερτέστατε ἤτοι ἀληθέστατε. τόμουρος δὲ ὁ μάντις ὁ τὸ μὴ ὂν ὁρῶν s4 Eust. Od. II 12912 ἤτοι ὁ τὸ μήπω γεγονὸς βλέπων T. λῶστον παρὰ τὸ λῶ τὸ
5	θέλω. νημερτὴς ἀπὸ τοῦ νη στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ἁμαρτάνω ὁ μὴ ἁμαρτάνων τοῦ ἀληθοῦς, κατὰ συγκοπήν.
224	ἐπειδὴ γὰρ ἐν πυρὶ ἔμελλεν ἀφανισθῆναι τὴν Τροίαν ἐξ αἰτίας τοῦ Ἀλεξάνδρου, ἔπρεπε κατακαυθῆναι καὶ τὸν τεχθέντα καὶ τὴν τέξασαν. s4? 〈νυκτίφοιτα δείματα〉 ὅτι καὶ ἡ Ἑκάβη δαλὸν ἔμπυρον ἔδοξε κατ’ ὄναρ γεννᾶν. s4? (marg. a)
5	μηδ’ Αἰσακείων· ὤφειλε δὲ ὁ ἐμὸς πατὴρ μηδὲ τὰ νυκτίφοιτα δείματα ἤτοι τοὺς ὀνείρους τῆς Ἑκάβης ἀπῶσαι καὶ ἐκτὸς θεῖναι τῶν χρησμῶν καὶ προσταγμάτων τοῦ Αἰσάκου, ὤφειλε δὲ ὑπὲρ πατρίδος ἐν μιᾷ μοίρᾳ ἤτοι ἑνὶ θανάτῳ κρύψαι τοὺς διπλοῦς τήν τε Ἑκάβην καὶ τὸν
10	Ἀλέξανδρον τὰ γυῖα καὶ τὰ μέλη τούτων τεφρώσας καὶ καύσας ἐν τῷ πρῶτον ἐν Λήμνῳ καθ’ Ἑλλάνικον εὑρεθέντι πυρί (1047). Αἴσακος ἦν Πριάμου καὶ Ἀρίσβης τῆς Μέροπος θυγατρὸς μάντις ἄριστος (Al. 223) ὃς ὕστερον ἀπωρνεώθη θρηνῶν θανοῦσαν τὴν αὐτοῦ γαμετὴν Μερό‐
15	πην† T τὴν Κεβρῆνος. Πριάμου δὲ δόντος Ἀρίσβην Ὑρτάκῳ καὶ γήμαντος τὴν Ἑκάβην ὡς συνέβη αὐτὴν κατὰ γαστρὸς ἔχουσαν
18a	μὴ δ’ Αἰσακείων οὑμὸς·
19a	Αἴσακος υἱὸς Πριάμου, μάν‐
20a	τις ὢν ἔχρησε τῷ Πριάμῳ
21a	γεννηθέντα τὸν Ἀλέξανδρον
22a	ἀνελεῖν σὺν τῇ τεκούσῃ, ὁ δὲ
23a	οὐκ ἐπείσθη. νυκτίφοιτα
24a	δὲ δείματα λέγει τὸ ὄναρ
25a	τῆς Ἑκάβης, ὅτε εἶδε δαλὸν τῆς
26a	μήτρας αὐτῆς ἐξελθόντα ss3
27a	καὶ καταδήλως ἐμπρήσαντα
28a	τὴν Τροίαν ἅπασαν s3. μιᾷ
29a	δὲ κρύψαι· τὸ ἑξῆς· μιᾷ
30a	μοίρᾳ ἤτοι ἑνὶ θανάτῳ δι‐
31a	πλοῦς δὲ Ἑκάβην καὶ Ἀλέ‐
32a	ξανδρον. ss3	Column end
18b	τὸν Ἀλέξανδρον ἰδεῖν τὸν περὶ
19b	τοῦ δαλοῦ ὄνειρον, ἔκρινεν ὁ
20b	ῥηθεὶς Αἴσακος, ὅτε ἐγεννήθη
21b	ὁ Ἀλέξανδρος, τοὺς δύο ἀναι‐
22b	ρεθῆναι τό τε τεχθὲν καὶ τὴν
23b	τεκοῦσαν, εἰπὼν ὅτι τὸ σή‐
24b	μερον τεχθὲν καὶ τὴν τεκοῦ‐
25b	σαν χρὴ ἀνελεῖν. ὁ δὲ Πρί‐
26b	αμος ἀντὶ τούτων ἀνεῖλε Κίλ‐
27b	λαν ἐκ Θυμοίτου κρυφαίῳ γά‐
28b	μῳ τότε γεννήσασαν Μούνιπ‐
29b	πον.
33	ὤφειλε· τὸ λε ψιλὸν καὶ ὅσα τοιαῦτα κοιναὶ συλλαβαί εἰσιν, ὅθεν καὶ δίχα τοῦ ν μακρά εἰσιν.
227	γυῖα κυρίως αἱ χεῖρες, παρὰ τὸ γῶ τὸ χωρῶ καὶ ὑποδέχομαι, καταχρηστικῶς δὲ καὶ τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ σώ‐ ματος γυῖα καλοῦνται. ?τεφρώσας ἐμπρήσας, σποδώσας. EG 52759 (aliter P) Λημναίῳ δὲ πυρὶ παρόσον ἐν Λήμνῳ
5	μυθεύονται εἶναι τοῦ Ἡφαίστου τὰς καμίνους. ss3 Λημ‐ ναίῳ πυρὶ ἀπὸ κεραυνοβόλου δένδρου ἐν Ἑλληνικαῖς χώ‐ ραις ἐν Λήμνῳ T πρώτως εὑρέθη τό τε πῦρ καὶ αἱ ὁπλουρ‐ γίαι, κάθως ἐν τῷ περὶ Χίου κτίσεως Ἑλλάνικος ἱστορεῖ ἵνα μὴ κατὰ πλάτος τὴν ἱστορίαν ἐπεξεργαζώμεθα.
228	οὐκ ἂν τοσῶνδε ἐλλειπτικῶς εἶπεν· ὤφειλε γὰρ εἰπεῖν· ἐὰν ταῦτα ἐγένετο, οὐκ ἂν τοσούτων συμφορῶν κῦμα ἐπέκλυσε καὶ δίκην κατακλυσμοῦ ἐξεχύθη καὶ ἐπλημμύρησε καὶ ἡμᾶς κατεπόντωσεν. T
229	τὸ δὲ δὴ Παλαίμων Παλαίμων ὁ Μελικέρτης, ὁ τῆς Ἰνοῦς υἱός. οὗτος σφόδρα ἐτιμᾶτο ἐν τῇ Τενέδῳ, ἔνθα καὶ βρέφη αὐτῷ ἐθυσίαζον. ss3s4 ἡ δὲ ἱστορία ὄπι‐ σθεν ἐρρέθη· Ἀθάμας τρέφων τὸν Διόνυσον Ἥρας ὀργῇ
5	μανεὶς τὸν παῖδα Λέαρχον ἀναιρεῖ, εἶτα καὶ Ἰνὼ μανεῖσα ἀφῆκε τοῦτον εἰς ζέοντα λέβητα. σωφρονήσασα T δὲ ἐδιώκετο παρὰ τοῦ Ἀθάμαντος καὶ αὐτὴ μετὰ τοῦ ἑτέρου αὐτῆς παιδὸς Μελικέρτου ἀναιρεθῆναι, φεύγουσα δὲ διὰ τῆς Γερανείας ὄρους Μεγαρικοῦ ἀπὸ τῆς Μολουρίδος πέτρας
10	ἔρριψεν ἑαυτὴν μετὰ τοῦ παιδὸς Μελικέρτου τοῦ καὶ Παλαί‐ μονος εἰς τὴν θάλασσαν. Νηρηίδες δὲ χορεύουσαι ἐπιφα‐ νεῖσαι εἶπον Σισύφῳ εἰς τιμὴν τοῦ παιδὸς ἄγειν τὰ Ἴσθ‐ μια. ἕτεροι δέ φασιν ὅτι Ἀθάμας ἔμελλε βαλεῖν καὶ τὸν Παλαίμονα εἰς λέβητα καὶ κλέψασα ἡ μήτηρ Ἰνὼ τοῦτον
15	ἔφυγεν οἱ δὲ κομίσαντες ἐν Κορίνθῳ τούτου τὸ σῶμα Σι‐ σύφῳ ἀπὸ Σχοινουντίας—ἐκεῖ γὰρ ἐξερρίφη ἐκ τῆς θαλάσ‐ σης δελφῖνος αὐτὸν ἐκβαλόντος—Ἀμφίμαχος καὶ Δονακῖνος
15	ἐκαλοῦντο. ὁ δὲ Σίσυφος ἀδελφὸς ἦν Ἀθάμαντος τοῦ Πα‐ λαίμονος πατρὸς βασιλεὺς Κορίνθου, ὅθεν καὶ ἑορτὴν τὰ
20	Ἴσθμια συνεστήσατο. ἐτιμᾶτο δὲ, ὡς ἔφημεν (10417), ὁ Παλαί‐ μων καὶ ἐν Τενέδῳ. ἄλλως. ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν καὶ δὴ ἡ τῆς Τενέδου θάλασσα ἀναβράσει καὶ στενωθήσεται τῷ πλήθει τῶν Ἑλληνικῶν ὁλκάδων εἶπε καὶ δὴ ὁ Παλαίμων ὁ βρε‐ φοκτόνος δέρκεται καὶ βλέπει τὴν γραῖαν σύγκοιτον
25	τοῦ Ὠγένου καὶ Ὠκεανοῦ ἤτοι τὴν Τηθὺν τουτέστι τὴν θά‐ λασσαν (infr. 14) τὴν Τιτηνίδα τὴν οὖσαν μίαν τῶν Τιτάνων τῶν παίδων Οὐρανοῦ καὶ Γῆς δέρκεται τί πάσχουσαν; ζέ‐ ουσαν καὶ ἀναβράζουσαν ἐν ταῖς αἰθυίαις ταῖς ἐστολισ‐ μέναις ἐν πλεκτάναις ἤτοι σχοινίοις. λέγει δὲ νῦν συμβο‐
30	λικῶς αἰθυίας τὰ πλοῖα· αἴθυιαι γὰρ κυρίως ὄρνεα θαλάσσια.
231	ξύνευνον· ξύνευνον λέγει τὴν Τηθὺν Ὠκεανοῦ· ἡ αὐτὴ δέ ἐστι τῇ θαλάσσῃ. s3
232	Καὶ δὴ διπλᾶ καὶ δὴ τὰ δύο τέκνα ὁ Τέννης καὶ ἡ Ἡμιθέα ῥαίεται καὶ φθείρεται ἀντὶ τοῦ φθαρή‐ σονται σὺν τῷ πατρὶ αὐτῶν Κύκνῳ ἐν τῷ στερρῷ μύλῳ καὶ λίθῳ τοῦ καλῶς ἄρχοντος Ἀχιλέως τυπέντα καὶ
5	πληγέντα τοὺς κλεῖδας καὶ τοὺς ὤμους. καὶ τοῦτο ψεύδεται ὁ Λυκόφρων· οὐ γὰρ κατὰ τοὺς ὤμους, ἀλλὰ τὴν κεφαλὴν πληγεὶς ὁ Κύκνος ἀνῃρέθη. φασὶ γὰρ ὅτι ἄτρω‐ τος ἦν τὸ λοιπὸν σῶμα πλὴν τῆς κεφαλῆς. τοῦτο δὲ μῦ‐ θός ἐστι· περιδέξιος γὰρ ὢν στρατιώτης ὁ Κύκνος καὶ κάλ‐
10	λιστα σκεπόμενος ἐν πολέμοις ὡς μηδέποτε τρωθῆναι ὑποπέπτωκε τοῖς μύθοις ὅτι ἄτρωτός ἐστιν. ἐπεὶ δὲ πλη‐ γεὶς ὑπ’ Ἀχιλέως τὴν κεφαλὴν ἀνῃρέθη, ἔφασαν ἄτρωτον εἶναι πλὴν μόνης τῆς κεφαλῆς. T καὶ δὴ διπλᾶ· Κύκνος ὁ Σκαμανδροδίκης καὶ Ποσειδῶνος λαθραίως τεχθεὶς ἐρρίφη
15	πλησίον θαλάσσης. κύκνον δὲ περὶ αὐτὸν καταπτάντα ἰδόν‐ τες τινὲς ἁλιεῖς ἀνείλοντο τοῦτον καὶ Κύκνον ὠνόμασαν. ὃς ἀνδρωθεὶς
18b	ἔγημε Προκλείαν τὴν Λαο‐
19b	μέδοντος καὶ γεννᾷ	Column end
18a	καὶ δὴ διπλᾶ· ὁ Κύκνος ss3
19a	Τρὼς ὢν s ὁ Ποσειδῶνος s3
20a	ἔσχε παῖδας δύο ἐκ Προκλείας	Column end \|\| Page end
21	Τέννην καὶ Ἡμιθέαν. ἀποθανούσης δὲ Προκλείας ἐπ‐ έγημεν ὁ Κύκνος Φυλονόμην ss3s4 τὴν Τραγάσου T ἥτις ἐρασθεῖσα τοῦ Τέννου καὶ μὴ τυχοῦσα τῆς ἐλπίδος κατηγό‐ ρησεν αὐτοῦ πρὸς τὸν πατέρα ὡς βιασθεῖσα ὑπ’ αὐτοῦ συμ‐
25	φωνοῦντος αὐτῇ καὶ αὐλητοῦ τινος Μόλπου καλουμένου.
25a	ὁ
26a	δὲ ὀργισθεὶς ss3s4
27a	ἐνέβαλε καὶ τὸν Τέννην καὶ
28a	τὴν Ἡμιθέαν εἰς λάρνακα καὶ
29a	ἀφῆκε φέρεσθαι ἐν τῇ θαλάσ‐
30a	σῃ. ἡ δὲ λάρναξ προσωρμίσθη
31a	τῇ Τενέδῳ τότε Λευκόφρυι
32a	καλουμένῃ, ἣν ἀφ’ ἑαυτοῦ ὁ
33a	Τέννης Τένεδον προσηγόρευ‐
34a	σεν. ἀκούσας ss3	Column end
25b	ὁ
26b	δὲ ὀργισθεὶς ss3s4
27b	εἰς λάρνακα βαλὼν Τένην καὶ
28b	Ἡμιθέαν ἀφῆκεν εἰς θάλασ‐
29b	σαν. τῆς δὲ λάρνακος προσ‐
30b	ενεχθείσης τῇ τότε Λευκόφρυι
31b	νήσῳ, νῦν δὲ ἀπὸ τοῦ Τένου
32b	Τενέδῳ καλουμένῃ ἰδόντες οἱ
33b	τῆς νήσου τὸ συμβὰν καὶ μα‐
34b	θόντες τὸ δρᾶμα βασιλέα ἑαυ‐
35b	τῶν τὸν Τένην ἐποίησαν καὶ
36b	τὴν νῆσον ἀπ’ ἐκείνου Τένε‐
37b	δον προσηγόρευσαν. γνοὺς	Column end
38	δὲ ὁ Κύκνος ἀνεῖλε μὲν Φυλονόμην, αὐτὸς δὲ ἐλθὼν συνῴ‐ κησε τοῖς παισὶν ἐν Τενέδῳ. ss3s4
40a	ἐλθὼν οὖν ὁ Ἀχιλεὺς ἀνεῖλε
41a	καὶ αὐτὸν καὶ τὸν Τέννην. ss3	Column end
40b	Ἀχιλεὺς δὲ ἐπιστρατεύσας τῇ
41b	Τροίᾳ ἀνεῖλε τὸν Κύκνον καὶ
42b	Τένην τὸν υἱὸν Κύκνου λόγῳ,
43b	ἔργῳ δὲ Ἀπόλλωνος.	Column end
44	ἡ δὲ Ἡμιθέα διωκομένη ὑπ’ αὐτοῦ καὶ φεύγουσα τὴν μῖξιν
45	εἰς γῆν κατεπόθη. ss3s4 cf. Cram. A. P I 19210 μετὰ δὲ τὸ ἀνελεῖν Ἀχιλεὺς τὸν Κύκνον καὶ Τένην ἀνεῖλε καὶ τὸν Μνή‐ μονα, ὅντινα ἡ Θέτις συνακόλουθον Ἀχιλεῖ δέδωκεν ὑπο‐ μιμνήσκειν αὐτῷ μὴ ἀνελεῖν Ἀπόλλωνος παῖδα· εἱμαρμένον γὰρ ἦν ἀποθανεῖν Ἀχιλεῖ, ὁπόταν ἀνέλῃ παῖδα Ἀπόλλω‐
232 (50)	νος. ὁ δὲ Τένης, ὡς ἔφην, υἱὸς ἦν Ἀπόλλωνος. ? Τένεδος—ἀπὸ Τένου καὶ Ἀμφιθέας ἢ Ἡμιθέας
232 (50)	τῶν Κύκνου παίδων. ἐκαλεῖτο δὲ Λεύκοφρυς. Steph.
?232	εὔαρχος· οὕτως ἐκαλεῖτο ὁ Κύκνος διὰ τὸ ἐπιτυ‐ χῶς καινίσαι τὸ δόρυ τοῦ Ἀχιλλέως· καὶ γὰρ οἱ μετάβολοι εὐφημιζόμενοι τοὺς πρώτους ὠνητὰς εὐάρχους καλοῦσι. φασὶ δὲ καὶ ποταμόν τινα περὶ τὴν Σινώπην Εὔαρχον ὑπὸ τῶν
5	Ἀργοναυτῶν προσηγορεῦσθαι, ἀφ’ οὗ πρῶτον ἔπιον, ὥς φησιν Εὐφορίων ἥ οἱ Εὐάρχοιο φέρε κλέος ἀμφὶ ῥέ‐ εθρον (Mein. AA 120). Eg (EM 38842). Prima verba spectat Eust. Od. II 19338 εὔαρχος λέξις βασιλικὴ παρὰ Λυκόφρονι ἐν τῷ εὐάρχῳ ἤγουν γρόνθῳ βασιλικῷ.
234	τὰ πρόσθεν αὐλητῆρος οὕτω δεῖ συντάσσειν· τὰ πρόσθεν ἐκπεφευγότα τὰς λαρνακοφόρους ῥι‐ φὰς τὰς ἐν ψυδραῖσι καὶ ἐν ψευδέσι φήμαις τοῦ αὐλη‐ τῆρος ἤτοι τοῦ Μόλπου· λείπει δὲ τὸ γενομένας. λαρνα‐
5	κοφθόρους ῥιφὰς τὰς μελλούσας φθεῖραι αὐτὰ ἐν τῇ λάρνακι, λαρνακοφόρους δὲ τὰς φερομένας διὰ τῆς θα‐ λάσσης ἐν λάρνακι. κἂν γὰρ λαρνακοφόρους εἶπεν, οὐκ ἔστιν ἐπταισμένος ὁ στίχος, ἀλλ’ ὀρθῶς καὶ οὕτως ἔχει, κἂν ἴσως ὁ Λυκόφρων τοῦτο ἠγνόησε· τὸ γὰρ δασὺ σύμφωνον
10	δύναται ἐκτείνειν ὡς τὸ Τρῶες δ’ ἐρρίγησαν, ἐπεὶ εἶδον αἰόλον ὄφιν (M 208). εἰ δὲ καὶ σὺ τοῦτο μείουρον λέγεις ὡς οἱ λοιποί (sch. D), ἄκουσον Ἱππώνακτος ἢν αὐτὸν ὄφις τἀντικνήμιον δάκῃ (fr. 499). ἰδοὺ τὸ ὄφις τὸ ο μακρὸν ἐδέχθη. καὶ ἕτερα τοιαῦτα μυρία εὑρήσει ὁ πολυμαθὴς
15	καὶ μετρικός.
236	τὸ δὲ s στυγνὸς ἄρταμος εἴωθε λαμβάνειν ὁ Λυ‐ κόφρων ἀντὶ τοῦ φοβερός· ἴσως δὲ παρὰ τὸ στυγέει δὲ καὶ ἄλλος (A 186). ss3 ᾧ δὴ πιθήσας ᾧτινι Μόλπῳ πεισθεὶς ὁ Κύκνος ὁ στυγνὸς καὶ στυγητὸς ἄρταμος
5	καὶ φονεὺς τῶν τέκνων ὁ αἰθυιόθρεπτος· εἶδος εἶ‐ πεν ἀντὶ εἴδους, ἀντὶ τοῦ ὁ κυκνόθρεπτος· ὁ λιναγρέ‐ της καὶ ὁ ἀγρευθεὶς ἐν λίνοις καὶ δικτύοις τῶν πορκέων καὶ ἁλιέων ὁ φίλος καὶ ὁ ἠγαπημένος τοῖς κρηθμοῖσι καὶ ὀστρέοις τοῖς ῥαιβοῖς καὶ λοξοῖς νειρίταις καὶ
10	κοχλιδίοις ἐν χηλῷ καὶ κιβωτῷ κατεδρύφαξε καὶ ἠσφά‐ λισε τὰς διπτύχους γονὰς ἤτοι τοὺς δύο παῖδας αὐτοῦ Τένην καὶ Ἡμιθέαν.
237	τὸ δ’ αἰθυόθρεπτος φασὶν ὅτι Κύκνος ἐκ λα‐ θραίας μίξεως τεχθεὶς ss3 καὶ διὰ φόβον ἐκτεθεὶς s εὑρέθη ὑπὸ ἁλιέων τινῶν ἔχων πέριξ αὐτοῦ κύκνους, οὓς διώξαντες ἀνέλαβον τὸ παιδίον Κύκνον καλέσαντες ἐκ τοῦ συμβάντος.
5	εἶδος δὲ ἀντὶ τοῦ εἴδους ἔλαβεν· ὤφελε γὰρ εἰπεῖν κυκνό‐ θρεπτος. πορκέων τῶν ἁλιέων· πόρκος γὰρ ὁ κύρτος· λιναγρέτης δὲ ὁ ὑπὸ τῶν ἁλιέων ὥσπερ ἐν λίνοις ἀγρευ‐ θεὶς ὁ Κύκνος νηρίταις δὲ φίλος παρόσον διέτριβε μετὰ τῶν ἁλιέων. ss3
238	νηρίτης σημαίνει τὸν θαλάσσιον κοχλίαν. Eg (EM 60442 EG 40822)
239	δρύφακτα κυρίως λέγονται τὰ ἐκ δρυὸς περιφράγ‐ ματα. τὰ δὲ λοιπὰ τῆς ἱστορίας ἐν τῇ ἀνωτέρω ἱστορίᾳ ἐρρέθη ὡς καὶ τὰ τοῦ Μνήμονος. T
240	ὁ τλήμων ὅτι ὁ Τένης φύσει μὲν ἦν Ἀπόλλωνος, ἐπικλήσει δὲ Κύκνου. διὰ τοῦτο οὖν ἀνεῖλε Μνήμονα ὁ Ἀχιλ‐ λεὺς ὡς οὐ κωλύσαντα διὰ τῆς ὑπομνήσεως τὸν φόνον. s3
241	Μνήμων ἐφετμάς· Μνήμων ὄνομα κύριον, ὃν ἀπέστειλεν ἡ Θέτις μετ’ Ἀχιλέως πρὸς τὸ μιμνήσκειν αὐ‐ τὸν τοῦ μηδένα τῶν Ἀπόλλωνος παίδων ἀνελεῖν· εἵμαρτο γὰρ αὐτῷ τότε ἀποθανεῖν, ὅταν ἀποκτείνῃ ἐκ τῆς Ἀπόλλωνος
5	γενεᾶς τινα. διὸ ἐλθὼν εἰς Τένεδον καὶ ἀνελὼν τοὺς περὶ Κύκνον καὶ Τέννην ἐξ Ἀπόλλωνος ὄντας εἰς ἔννοιάν τε ἐλ‐ θὼν ὕστερον ἀνεῖλε καὶ τὸν Μνήμονα διὰ τὸ μὴ ὑπομνῆσαι ss3 καὶ κωλῦσαι s αὐτόν ss3. ὁ δὲ Τέννης φύσει μὲν ἦν Ἀπόλ‐
5	λωνος υἱός, θέσει δὲ Κύκνου. s σὺν τοῖς δὲ σὺν Κύκ‐
10	νῳ καὶ τοῖς ἐκείνου παισὶ καὶ ὁ τλήμων καὶ ὁ καρτερικὸς Μνήμων θανεῖται πρηνὴς τὸ στέρνον καὶ τὸ στῆθος οὐτασθεὶς ξίφει τῆς μητρὸς Ἀχιλέως τῆς θεᾶς οὐ φράσας καὶ εἰπὼν τὰς ἐντολὰς ἀλλ’ ἐν ληθάργῳ καὶ ἐν λήθῃ σφαλείς.
243	Καὶ δὴ στένει Μύριννα· ἡ μὲν ἔννοια οὕτως ἔχει· εἰπὼν ἀνωτέρω ὅτι βλέπω συστροφὴν τῶν πλοίων συρομένων ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ ἐπιβοῶσαν τῇ πατρίδι μου Τροίᾳ τόδε καὶ τόδε, νῦν φησι καὶ δὴ στενάζει ἡ Μύ‐
5	ριννα πολίχνη Τροίας καὶ οἱ αἰγιαλοὶ τὸν χρεμετισμὸν τῶν ἵππων ἀκούσαντες, ὅταν ὁ Ἀχιλεὺς καὶ ὕστερος ἁπάντων Ἑλλήνων πηδήσας ἐκ τῆς νεὼς εἰς τὴν γῆν ὕδωρ ἐκ τῆς βίας τοῦ πηδήματος ἀναδώσει καὶ συμβολὴ πολέμου γενή‐ σεται σαλπισασῶν τῶν σαλπίγγων τῶν ἐν κογχύλῃ. προορῶ
10	δὲ τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ πάσης τῆς Τρωικῆς γῆς τὴν πόρθησιν καὶ τοῖς ὠσί μου ἀφομοιῶ καὶ εἰκάζω τοὺς στεναγμοὺς τῶν Τρωικῶν γυναικῶν διὰ τὰς ἐπερχομένας αὐ‐ ταῖς ἀλλεπαλλήλους συμφοράς. ἀλλ’ ἡ μὲν ἔννοιά ἐστιν αὕτη, συντάξεως δὲ ἐνταῦθα χρείαν οὐκ ἔχομεν διὰ τὸ σαφές,
15	τὰς δὲ ἱστορίας γραπτέον. Μύριννα πολίχνη Τροίας ἐστίν, ὅπου παρετάξαντο οἱ Τρῶες ἀκούσαντες τὴν τῶν Ἑλληνι‐ κῶν πλοίων ἐπέλευσιν παρὰ Πολίτου τοῦ υἱοῦ Πριάμου, ὅστις σκοπὸς τῶν Τρώων ὑπῆρχε θαρρῶν ταχύτητι ποδῶν, ὥς φησιν Ὅμηρος sqq. B 811—814.
20a	τὸ δὲ στένει Μύρινα μία
21a	τῶν Ἀμαζόνων ἡ Μύρινα, ἀφ’
22a	ἧς τόπος ἐν Τροίᾳ. καὶ Ὅμη‐
23a	ρος ἀθανάτου τε σῆμα
24a	πολυσκάρθμοιο Μυρίνης
25a	(B 814). ss3	Column end
20b	Μύριννα δὲ ἡ πολίχνη ἐκλήθη,
21b	ὅτι μία τῶν Ἀμαζόνων Μύ‐
22b	ρινα καλουμένη ἐκεῖ τελευτᾷ,
23b	ὅτε κατὰ τῆς Τροίας ἐστρά‐
24b	τευσαν. αἱ δὲ λοιπαὶ τῶν
25b	Ἀμαζόνων εἰς τιμὴν ἐκείνης
26b	πόλιν ἀνήγειραν.	Column end
27	τὸ ἑξῆς παράκτιοι ᾐόνες. s παράκτιοι ᾐόνες· οὐκ εἶδον τοὺς τῆς Τροίας αἰγιαλούς· εἰ μὲν γὰρ κρημνώδεις καὶ πετρώδεις εἰσί, καλῶς εἶπεν οἱ ᾐόνες καὶ αἰγιαλοὶ	Column end
30	παράκτιοι ἤτοι πετρώδεις· εἰ δ’ οὐκ εἴσι κρημνώδεις, ἀφε‐ λῶς, μᾶλλον δὲ μωρῶς εἶπεν οἱ ᾐόνες καὶ αἰγιαλοὶ παρ‐ άκτιοι ἤτοι παραιγιάλιοι.
244	φριμαγμός ὁ χρεμετισμός. ×Eg (EM 80034) φριμαγμὸν ἦχον. οὗτος, οἶμαι, τὸν χρεμετισμόν φησιν· οὐκ ἔστι δὲ φριμαγμὸς ὁ χρεμετισμός, ἀλλὰ διὰ τῶν ῥινῶν τῶν ἵππων ἐκπεμπόμενος ἦχος, ὅταν γαυριῶσιν.
5	ᾐόνες καὶ ἠιόνες ὡς ἂν θέλεις, γράφε, εἴτε τρισυλ‐ λάβως τιθεὶς κάτωθεν τοῦ η προσγεγραμμένην εἴτε τετρασυλ‐ λάβως μὴ ὑπογράφων, ἀλλ’ ἐκφωνῶν ἠιόνες· τὸ γὰρ ἰαμβικὸν καὶ ἀνάπαιστον δέχεται πόδα, οἷός ἐστιν οὗτος, καὶ δάκτυλον καὶ χορεῖον πλὴν ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις.
245	Πελασγὸν δὲ τὸ Θετταλὸν λέγει. ss3 Πελασγὸν ἅλμα τὸ Θετταλικὸν πήδημα· Πελασγὸς γὰρ καὶ Θετταλὸς ὁ Ἀχιλεύς. τὸ δὲ ὅθεν ἐκλήθη Πελασγία εἶπον (8627)· ἡ δὲ περὶ τοῦ Ἀχιλέως πηδήματος ἱστορία τοι‐
5	αύτη· χρησμὸς ἦν δοθεὶς Ἕλλησι τὸν προπηδήσαντα τῶν Ἑλλήνων κατὰ τῶν Τρώων ἐκ τῶν ὁλκάδων πρῶτον τῶν ἄλλων ἀποθανεῖν.
246 (1a)	προπηδήσαντος δὲ τοῦ Πρωτεσιλάου καὶ
2a	εἰς θῖν’ ἐρείσας λοι‐
3a	σθίαν· τελευταῖος γὰρ τῆς
4a	νεὼς ὁ Ἀχιλεὺς ἀπέβη διὰ
5a	τὸν χρησμόν, ὅθεν ὁ Πρωτε‐
6a	σίλαος πρῶτος τῆς νεὼς πη‐
7a	δήσας ἀπέθανε. κρηναῖον·
8a	φασὶ γὰρ ὅτι πηδήσαντος τοῦ
9a	Ἀχιλέως ἐκ τῆς νεὼς πηγὴ
10a	ἀνεδόθη ss3	Column end
11a	ὥς φησι καὶ Ἀντίμαχος ῥίμφα δ’ ἀπ’ ἠπείροιο μελαί‐
12a	νης ὑψός’ ἀερθεὶς Πηλείδης ἀπόρουσεν ἐλαφρὸς
13a	ἠύτε κίρκος, τοῦ δ’ ἔμπροσθε ποδῶν κρήνη γένετ’
14a	ἀεννάουσα (fr. 59 K.).
1b	προπηδήσαντος δὲ τοῦ Πρωτεσιλάου καὶ
2b	ἀναιρεθέντος ὑφ’ Ἕκτορος ἢ
3b	ἑτέρου τινὸς ὁ Ἀχιλεὺς τῷ
4b	τούτου παθήματι παιδευθεὶς
5b	ὕστερον τῶν ἁπάντων τῆς ἰδίας
6b	νεὼς σφοδρωτέρως πηδήσας
7b	πλήττει τὴν γῆν καὶ ὕδωρ ἐξ
8b	αὐτῆς ἀνεδόθη,	Column end
9b	ὥς φησι καὶ Ἀντίμαχος ῥίμφα δ’ ἀπ’ ἠπείροιο μελαί‐
10b	νης ὑψός’ ἀερθεὶς Πηλείδης ἀπόρουσεν ἐλαφρὸς
11b	ἠύτε κίρκος, τοῦ δ’ ἔμπροσθε ποδῶν κρήνη γένετ’
12b	ἀεννάουσα (fr. 59 K.). KAÌ EU)RIPÍDHS FHSÌ DIÀ NEO‐
13	πτολέμου τὸ Τρωικὸν—ποδοῖν (Andr. 1139) T.
247	ἄμμοιο τῆς ἄμμου. ἄμος δι’ ἑνὸς μ γράφεται· ἄμαθος γὰρ λέγεται παρὰ τὸ ἀμαθὴς καὶ ἀμέτρητος εἶναι καὶ ἐν συγκοπῇ ἄμος. ἄμμος δὲ αἰολικῶς διὰ δύο μμ· ἐκεῖνοι γὰρ πάντα τὰ σύμφωνα διπλασιάζουσιν (4611). *ῥοιβ‐
5	δήσει μετὰ ἤχου ἀναδώσει* γάνος νῦν τὸ ὕδωρ ἀλλαχοῦ δὲ τὸ γάλα T καὶ ἡ χαρά.
249	καταίθει νῦν ἀντὶ τοῦ λαμπρύνει τῇ στίλβῃ τῶν ὅπλων. T
3a	ὀρχηστὴς Ἄρης s ὁ εὐκί‐
4a	νητος s3s4. καὶ Ὅμηρος τάχα
5a	κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ
6a	ἐόντα (Π 617) ss3s4 ἀντὶ τοῦ
7a	εὐκίνητον s διὰ τὰς γινομένας
8a	ἐν τοῖς πολέμοις πυκνὰς κινή‐
9a	σεις ss3s4.	Column end
3b	ὀρχηστὴς Ἄρης ὁ εὐκίνη‐
4b	τος πόλεμος ἢ ὁ μετὰ πυρ‐
5b	ρίχης καὶ ἐνοπλίου ὀρχήσεως
6b	γινόμενος, ὥσπερ ἐγίνετο τοῖς
7b	Λάκωσιν ἔν τινι καθεστῶτι
8b	ῥυθμῷ καὶ γενναίῳ καὶ κινοῦντι
9b	πρὸς πόλεμον.	Column end
10	ὀρχηστὴς Ἄρης ἐπειδὴ ἐπετήδευον πάλαι μέλη τινὰ πρὸς τὸ παροξῦναί τε καὶ εἰς ἀνδρείαν κινῆσαι τοὺς ἀκού‐ οντας. καὶ Καλλίμαχος νόμον δ’ ἤειδεν Ἄρηος (fr. 526). ss3
250 (1a)	στρόμβῳ δὲ τῷ κόχλῳ·
2a	πρὸ τοῦ γὰρ εὑρεθῆναι τὴν
3a	σάλπιγγα τούτῳ οἱ παλαιοὶ ἐν
4a	τῷ πολέμῳ ἐχρῶντο. ss3	Column end
1b	στρόμβῳ τὸν αἱμα‐
2b	τηρὸν ἐν κογχύλῃ σαλπίζων
3b	καὶ κατάρχεσθαι ποιῶν τὴν
4b	προσβολὴν τοῦ πολέμου. πρὸ
5b	γὰρ εὑρέσεως τῆς σάλπιγγος	Column end
6	ἐν τοῖς πολέμοις πυρφόροις ἐχρῶντο, οἵτινες ἐξ ἑκατέρων μερῶν τῶν στρατευμάτων τοῦ πολέμου καὶ τοῦ πολεμου‐ μένου μέσον εἰσερχόμενοι λαμπαδηφόροι ἔρριπτον τὰς λαμ‐ πάδας ἀντὶ τοῦ σαλπίσαι καὶ οὕτω συνεκροτεῖτο ὁ πόλεμος.
10	εἶτα T τῇ κογχύλῃ ἐφεῦρον σαλπίζειν καί τινα μέλη ἐπιτη‐ δεύειν πρὸς τὸ παροξῦναι καὶ εἰς ἀνδρείαν κινῆσαι τοὺς ἀκούον‐ τας (supr.17) καὶ ἐπαύθη τὸ πυρφορεῖν T. ἐπεὶ δὲ παρὰ τῶν Τυρρηνῶν εὑρέθησαν αἱ σάλπιγγες ἐπαύθη καὶ τὸ κογχύλῃ σαλπίζειν. καὶ τοῦτο δὲ κακόπλαστον ὑπάρχει τοῦ Λυκό‐
15	φρονος τὸ ποιεῖν ἑαυτὸν μὴ εἰδέναι σάλπιγγα ὡς ὑστέραν γενομένην, ἀλλὰ κογχύλην, κἂν καὶ τὸ τῆς Κασάνδρας πρόσ‐ ωπον εἰσάγῃ περὶ τούτων λαλοῦν. Ὅμηρος γὰρ ἀρχαιό‐ τερος τούτου γενόμενος πρὸ ωʹ ἐτῶν T οἶδε σάλπιγγι χρω‐ μένους τοὺς Ἕλληνας λέγων ὡς δ’ ὅτ’ ἀρίζηλος φωνή,
20	ὅτε τ’ ἴαχε σάλπιγξ (Σ 219) T.
251	δηιουμένη ὡς τὸ ἠιόνες (244) ἢ προσγεγραμμένον καὶ ἀνεκφώνητον ἢ ἐκφωνούμενον δίχα προσγεγραμμένης. T
252 (1b)	πέφρικαν ἀντὶ τοῦ
2b	πεφρίκασι καὶ πεπύκνωνται.
3b	τὸ δὲ πέφρικαν ἀντὶ τοῦ
4b	πεφρίκασι καὶ ὅσα τοιαῦτα
5b	χαλδαϊκῆς ἤτοι ἀττικῆς δια‐
6b	λέκτου ὡς τὸ ἐσχάζοσαν καὶ
7b	εἴποσαν καὶ τὰ ὅμοια.	Column end
1a	τὸ δὲ πέφρικαν ἀντὶ
2a	τοῦ πεφρίκασι. καὶ Ὅμηρος
3a	ἔφριξε δὲ μάχη φθισίμ‐
4a	βροτος (Ν 339) ss3 καὶ ἀλλα‐
5a	χοῦ σάκεσι καὶ ἔγχεσι πε‐
6a	φρικυῖαι (Δ 282) s3. ἔστι δὲ
7a	ἡ λέξις Χαλκιδέων καὶ Ἐρε‐	Column end
8	τριέων, οἱ αὐτοὶ δὲ καὶ τὸ ἐσχάζοσαν (21) καὶ ἤλθοσαν ποιοῦσι. κέχρηνται δὲ τούτοις καὶ ἄλλοι τινὲς ss3 τῶν πα‐
10	λαιῶν ποιητῶν s3. *οὕτως, οἶμαι, καὶ τὸ ἦν ἀντὶ τοῦ ἦσ〈αν〉 ἐναντίως τῷ κανόνι· ὁ γὰρ κανὼν τῶν εἰς ς λη‐ γόντων μετοχῶν μετ’ ὀξείας τάσεως τὰ τρίτα τῶν πλη‐ θυντικῶν ἰσοσυλλάβως ποιεῖ τοῖς ἰδίοις πρώτοις πληθυν‐ τικοῖς, τῶν δὲ μὴ οὕτως ἰσοσυλλάβως ποιεῖ τὰ τρίτα πλη‐
15	θυντικὰ τοῖς πρώτοις ἑνικοῖς. εἶπον τὸ πρῶτον ἑνικόν, εἶπον τὸ τρίτον πληθυντικόν. τὸ δὲ εἴποσαν ἐναντίως. ὁμοίως καὶ ἔσχαζον· τὸ δὲ ἐσχάζοσαν ἐναντίον ἐστὶ καὶ τῆς χαλδαϊκῆς διαλέκτου*. ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· σύνταξις· πέ‐ φρικαν δὲ καὶ πεφρίκασι καὶ πεπύκνωνται οἱ γυῖαι καὶ
20	αἱ πεδιάδες ὥσπερ ληίου ἤτοι ὡς πεπύκνωνται οἱ γυῖαι τοῦ ληίου καὶ χωραφίου, πεπύκνωνται οἱ γυῖαι ἐν λόγ‐ χαις ἀπαστράπτοντες. γυῖαι τὸ γυι κἂν μακρὸν κἂν βραχὺ δέξῃ, ἄπταιστος ὁ στίχος ἐστίν, ὡς ἐδιδάχθης.
254	πύργων δ’ ἐξ ἄκρων ἐκ τῶν ὑψηλῶν πύργων. T
2a	τὸ ἰνδάλλεται οὐ μόνον
3a	ἐπὶ τῆς ὄψεως, ἀλλὰ καὶ ἀκοῆς
4a	τέταχε. ss3	Column end
2b	ἰνδάλλεται ἀπεικάζεται
3b	ὁμοιοῦται καταχρηστικῶς· κυ‐
4b	ρίως γὰρ ἐπ’ ὀφθαλμοῖς λέ‐
5b	γομεν τὸ ἰνδάλλειν.
255	πρὸς αἰθέρος πρὸς τὸ Ὁμηρικόν φωνὴ δ’ ἀμ‐ φοτέρων ἵκετ’ αἰθέρα καὶ Διὸς αὐγάς (Ν 837). ss3
3a	νηνέμους δὲ τουτέστιν ἡσύ‐
4a	χους, διότι κατά τινας ὁ αἰθὴρ
5a	ἀκίνητός ἐστιν ss3	Column end
6a	ὡς καὶ Πίνδαρος ἐρήμας δι’ αἰθέρος (Ο I 10) ss3s4.
3b	καθέδρας ἀπανέμους αἰθέρος
4b	περιφραστικῶς τὸν αἰθέρα
5b	λέγει	Column end
6b	ὡς καὶ Πίνδαρος ἐρήμας δι’ αἰθέρος (Ο I 10) ss3s4.
7	γὰρ τῷ ἀέρι συνίστανται κατὰ Ἀριστοτέλη (mund. I 392b 5) καὶ πάντας σοφοὺς τά τε νέφη καὶ αἱ καταιγίδες καὶ τὰ πνεύ‐ ματα, ὁ δὲ αἰθὴρ ἔρημος τούτων ἁπάντων καθέστηκεν, ὅθεν
10	νήνεμον ἔφη αὐτόν. T τὸ δὲ κυροῦσα ἀντὶ τοῦ καταλαμ‐ βάνουσα. s
257	ἄλλην ἐπ’ ἄλλῃ οἷον εἰπεῖν νῦν μὲν ἀκουουσῶν τῶν Τρωικῶν γυναικῶν τὴν Πανδάρου συμφορὰν καὶ τὸν θάνατον, εἶτα Σαρπηδόνος, ἔπειτα Ἕκτορος καὶ διὰ τοῦτο γοωμένων καὶ ῥηγνυουσῶν τὰ ἱμάτια. T
258 (1a)	τὸ δὲ ἐκεῖνο ς’ ὦ τά‐
2a	λαινα πρὸς ἑαυτὴν ταῦτα
3a	λέγει ἀποδυσπετοῦσα καὶ θρη‐
4a	νοῦσα τὰ μέλλοντα τῷ Ἕκτο‐
5a	ρι ss3 ἐπελθεῖν. s3	Column end
1b	πρὸς ἑαυτὴν ἡ Κασάνδρα ταῦ‐
2b	τά φησιν ἀποδυρομένη τὴν
3b	Ἕκτορος τελευτὴν	Column end
6	καὶ λέγει ὅτι ὦ τάλαινα καρδία, ἐκεῖνό σε πλέον τῶν ἄλλων βλαβῶν λυπήσει ὅταν ὁ Ἀχιλεὺς ἀνελὼν τὸν Ἕκτορα ἐφ’ ἅρματος ἕλκῃ μιαίνων τὴν γῆν τῷ ἐκείνου αἵματι. ἐκεῖνό ‵α′ ς’, ὦ τάλαινα καρδία, κακόν,
10	ἐκεῖνο ‵γ′ δάψει ‵β′ πημάτων ‵ε′ ὑπέρτατον, ‵δ′
10	260		εὖτ’ ἂν ‵ϛ′ λαβράζων ‵κα′ περκνὸς ‵ζ′ αἰχμητὴς ‵θ′ χάρων πτεροῖσι ‵κβ′ χέρσον ‵κη′ αἰετὸς ‵η′ διαγράφων ‵λ′ ῥαιβῷ ‵λβ′ τυπωτὴν ‵λα′ τόρμαν ‵κθ′ ἀγκύλῃ βάσει ‵λγ′ κλάζων ‵κγ′ τ’ ἄμικτον στόματι ῥιγίστην βοὴν
15	260	τὸν φίλτατόν ‵ιϛ′ σου τῶν ἀγαστόρων τρόφιν
15	265	Πτῴου ‵ιζ′ τε πατρὸς ἁρπάσας ‵ιδ′ μετάρσιον ὄνυξι ‵ιε′ γαμφηλῇσι ‵κ′ θ’ αἱμάσσων ‵ιη′ δέμας ‵ιθ′ ἔγχωρα ‵ια′ τίφη καὶ πέδον ‵ιβ′ χραίνῃ ‵ι′ φόνῳ ‵ιγ′ λευρᾶς ‵κζ′ βοώτης ‵κε′ γατομῶν ‵κδ′ δι’ αὔλακος. ‵κϛ′
20		ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· ἐκεῖνό σε, ὦ τάλαινα καρδία, δά‐ ψει καὶ λυπήσει κακόν, ἐκεῖνο τὸ ὑπέρτατον τῶν πη‐ μάτων καὶ τῶν βλαβῶν εὖτ’ ἂν ὁ περκνὸς καὶ ὁ κυνη‐ γετικὸς †T ἀετὸς ὁ χάρων ὁ αἰχμητὴς ἤγουν ὁ Ἀχιλεὺς χραίνῃ καὶ μιαίνῃ τὰ ἔγχωρα καὶ ἐντόπια τίφη καὶ
25		ἄλση καὶ τὸ πέδον καὶ τὴν γῆν ἐν τῷ φόνῳ καὶ τῷ αἵ‐ ματι ἁρπάσας μετάρσιον ἐν τοῖς ὄνυξι τὸν φίλτα‐ τόν σου τρόφιν καὶ ἀδελφὸν †T ἀπὸ τῶν ἀγαστόρων καὶ ὁμογαστόρων τοῦ Πτώου καὶ Ἀπόλλωνος ὑπάρχοντος τοῦ πατρός. καὶ ἄλλο τι ποιῶν; αἱμάσσων τε τὸ ἐκεί‐
30		νου δέμας ἐν ταῖς γαμφηλαῖς καὶ σιαγόσι λαβράζων καὶ ἠχῶν ἐν τοῖς πτεροῖς κλάζων τε καὶ βοῶν ἄμικτον ῥιγίστην καὶ φοβερὰν βοὴν ἐν τῷ στόματι. τί ποιῶν; γατομῶν καὶ ἀροτριῶν ὁ βοώτης δι’ αὔλακος καὶ τῆς λευρᾶς καὶ πλατείας τὴν χέρσον καὶ ξηρὰν τόρμαν
35		καὶ αὔλακα διαγράφων τυπωτὴν καὶ κεχαραγμένην ἐν ῥαιβῷ καὶ ῥαιβῇ καὶ σκολιᾷ καὶ ἀγκύλῃ βάσει ἀντὶ τοῦ τῇδε κἀκεῖσε περιστρέφων τὸ ἅρμα ὥσπερ ἀροτριῶν.
259		δάψει δάκῃ λυπήσει.
260		τὸ δὲ λαβράζων μετὰ ὀργῆς καὶ λαβρότητος φερό‐ μενος περκνὸς δὲ ὁ φοβερὸς ἢ ὁ μέλας ss3 λαβράζων ἠχῶν τοῖς πτεροῖς περκνὸς κυνηγετικὸς (supr.7) ἀετὸς περισσῶς καίνων καὶ κόπτων. T
261		πτεροῖσι χέρσον μεταφορικῶς τοῖς τροχοῖς τοῦ ἅρματος. εἰπὼν δὲ τὸν Ἀχιλλέα ἀετὸν εἰκότως τοὺς τρο‐ χοὺς τοῦ ἅρματος αὐτοῦ πτερὰ ἐκάλεσεν ὡς ἂν δι’ αὐτῶν
261		φερόμενος καὶ πετόμενος. λέγει οὖν τὴν διφρουλκίαν παρ’
5		Ὁμήρῳ τοῦ Ἕκτορος, ὅτι αὐτὸν ἀνεῖλεν ὁ Ἀχιλεύς. ss3s4 (marg. a) πτεροῖς τοῖς τοῦ ἅρματος τροχοῖς
262		ῥαιβῷ δὲ τυπωτὴν τόρμαν· τόρμαν αὐτὸ τὸ χάραγμα τὸ ἀπὸ τοῦ τροχοῦ ῥαιβῷ δὲ τῷ ἐπικαμπεῖ ss3s4 βάσιν δὲ τὴν τοῦ ἀετοῦ λέγει ss3 τὸ δὲ κλάζων τ’ ἄμικτον ἢ ὅτι ἰδίαν φωνὴν ἔχει ὁ ἀετὸς καὶ ἐξαίρετον παρὰ τὰ λοιπὰ
5		ὄρνεα ἢ ὅτι μόνος ὁ Ἀχιλεὺς ἐπολέμει κεχωρισμένος τῶν Ἑλλήνων, ὥς φησι καὶ Ὅμηρος ss3s4† ὁ δὲ σκοπὸς, οὗτος s3. ῥαιβῷ ἀγκύλῃ βάσει τὴν χέρσον διαγράφων τυπω‐ τὴν τόρμαν ποιήσει καὶ ἀποκαταστήσει τουτέστιν ὡς ἀρο‐ τριωθεῖσαν γῆν ... s3 ἀσυνδέτως δὲ εἶπεν ὡς καὶ τὸ χέρ‐
10		σον. T τὸ δὲ ῥαιβῷ ἀντὶ τοῦ ῥαιβῇ θηλυκῶς· ἀττικὸν δέ ἐστιν. ἢ οὕτως εἰπέ T διαγράφων τυπωτὴν καὶ κεχαραγ‐ μένην ἐν ῥαιβῷ ἀρότρῳ ἐλλειπτικῶς. s4
263		κλάζων βοῶν.
264		ἀγαστόρων, τῶν ὁμογαστόρων, τῶν ἀδελφῶν. ×Eg (EM 620) 〈τρόφιν〉 σημαίνει δὲ τὸν τρόφιμον. Eg (EM l. l.) ἀγαστόρων τρόφιν ὁμογαστόρων ἀδελφὸν (11412) ἤτοι τὸν συντεθραμμένον Πτώου τε πατρὸς τὸν
5		υἱόν τε τοῦ Πτώου πατρὸς ἤτοι τοῦ Ἀπόλλωνος.
265 (1a)		Πτῴου τε· Πτῷος
2a		ὁ Ἀπόλλων, ἐπειδὴ μυθεύον‐
3a		ται τῇ Λητοῖ γεννώσῃ αὐ‐
4a		τὸν ἐξαπίνης φανῆναι σῦν μέ‐
5a		γαν, τὴν δὲ ἰδοῦσαν πτοηθῆ‐
6a		ναι. καὶ αὐτὴ μὲν Πτῴα
7a		καὶ ὁ Ἀπόλλων Πτῷος ἐκλήθη.
8a		Στησίχορος δὲ καὶ Εὐφορίων
9a		τὸν Ἕκτορά φασιν εἶναι υἱὸν
10a		τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀλέξαν‐
11a		δρος ὁ Αἰτωλῶν ποιητής. ss3	Column end
1b		Στησίχορος καὶ Εὐφορίων
2b		καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Αἰτωλὸς
3b		ποιηταί φασι τὸν Ἕκτορα
4b		υἱὸν εἶναι Ἀπόλλωνος. Πτῶος
5b		δὲ ὁ Ἀπόλλων οὕτω λέγεται·
6b		Λητοῖ ἐν Δήλῳ s4? γεννώσῃ
7b		Ἄρτεμιν καὶ Ἀπόλλωνα σῦς
8b		μέγας ἄγριος ἐφάνη, ἰδοῦσα δὲ
9b		τοῦτον ἐπτοήθη καὶ Πτῶα ἐ‐
10b		κλήθη, ὁμοίως δὲ καὶ ἡ Ἄρ‐
11b		τεμις T καὶ ὁ Ἀπόλλων Πτῶος
12b		ἐκλήθη.
268		λευρᾶς λίαν εὐρείας (7519). ἀλλὰ κἂν τὰς λέξεις ἄνωθεν τῶν στίχων γράφε.
269		λαβὼν δὲ ταύρου· φασὶν ὅτι Ἀχιλεὺς ἐρασθεὶς Πολυξένης τῆς θυγατρὸς Πριάμου ἐδήλωσε τῷ Πριάμῳ συμ‐ μαχῆσαι αὐτῷ, εἰ λάβοι τὴν παῖδα· ὁ δὲ συνέθετο αὐτῷ δοῦναι καὶ ἐλθόντος ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ἱερῷ
5		ὁ Ἀλέξανδρος λάθρα ἐτόξευσε τὸν Ἀχιλέα καὶ οὕτω συνέβη ἀποθανεῖν τὸν ἥρωα. λαβόντες δὲ τὸ σῶμα αὐτοῦ οἱ Τρῶες ἠσφαλίσαντο οὐ πρότερον δώσειν ἐπαγγειλάμενοι, πρὶν ἂν τὰ δῶρα τὰ ὑπὲρ Ἕκτορος δοθέντα ἐξοπίσω λάβωσιν, ὃ καὶ γέγονεν. ss3s4 λαβόντες οὖν τὰ δῶρα ἔδωκαν τὸν νεκρόν. ss3
10		λέγει οὖν ὅτι πάλιν τὸν ἀντίποινον χρυσὸν ἴσον τῷ σταθ‐ μῷ δοὺς ὁ Ἀχιλεὺς ταφήσεται παρὰ τοῖς Ἕλλησιν. ss3s4 λαβὼν δὲ δάνος· δάνος καὶ τὸ δῶρον καὶ λύτρον τοῦ ταύρου τοῦ πεφασμένου καὶ τοῦ πεφονευμένου ἤγουν τοῦ Ἕκτορος. ταῦρον δὲ εἶπεν ὡς θυμικὸν καὶ ἀνδρεῖον.
15		λαβὼν δὲ ἐν σκεθρῷ καὶ ἀκριβεῖ ταλάντῳ τῆς τρυτά‐ νης ἠρτημένον αὖτις καὶ εἰς τὸ ὀπίσω T τὸν ἀντί‐ ποινον Πακτώλιον μύδρον ἐκχέας ἶσον ἐν τοῖς σταθ‐ μοῖσι δύσεται καὶ ὑπεισέλθῃ τὸν κρατῆρα τοῦ Βάκχου ἤτοι τοῦ Διονύσου κεκλαυσμένος καὶ θρηνηθεὶς
20		ἐν ταῖς νύμφαισι καὶ ἐν ταῖς Μούσαις, αἵτινες ἐφί‐ λαντο καὶ ἐφιλήσαντο τὸ γάνος καὶ τὸ ὕδωρ τοῦ Βη‐ φύρου ποταμοῦ Μακεδονίας τὴν σκοπήν τε καὶ ἐξοχὴν τὴν Λειβηθρίην ἤγουν τῆς Λειβηθρίας τὴν ὑπάρχουσαν ὕπερθε τῆς Πιμπλείας. *πεφασμένου τοῦ πεφο‐
25		νευμένου καὶ ἀνῃρημένου*.
270		σκεθρῷ ταλάντῳ· Ὅμηρος μὲν ἁπλῶς δῶρά φησι τῷ Ἀχιλεῖ δοθῆναι ὑπὲρ Ἕκτορος (Ω 579), ὁ δὲ Λυκόφρων καὶ ἄλλοι τινὲς ζυγοσταθμηθέντα αὐτῷ ἴσον χρυσὸν δοθῆναι τοῦ βάρους. ss3s4 *σκεθρῷ ταλάντῳ ἤγουν ἀκριβεῖ
5		ζυγοσταθμήσει τρυτάνης τοῦ ζυγοῦ ἠρτημένον κρεμασ‐
5		μένον ἐσταθμωμένον*. ταλάντῳ· τάλαντον νῦν τὸ πλατὺ καὶ πεταλῶδες τοῦ ζυγοῦ, ἐν ᾧ τίθενται τὰ σταθ‐ μούμενα τρυτάνη ἡ καὶ σταχάνη λεγομένη καὶ ἡ ὅλη ῥάβδος τοῦ ζυγοῦ, ἧς ἑκατέρωθεν τὰ τάλαντα αἱ καὶ πλάστιγγες.
10		κυρίως δὲ ἡ τρυτάνη ἡ γλωσσὶς τῆς ῥάβδου τοῦ ζυγοῦ. αὖ‐ θις εἰς τοὐπίσω (11621) τὸν ἀντίποινον τὸν ὑπὲρ τοῦ μὴ ποινηλατηθῆναι τὸν Ἕκτορα δοθέντα. ἶσον καὶ μακρὸν καὶ βραχὺ δεξάμενος τὸ ι οὐχ εὕρῃς τὸν στίχον ἐπταισμέ‐ νον, ὡς ἐδίδαξα (7730).
272 (1a)		Πακτώλιον ss3s4 Πακ‐
2a		τωλὸς s3s4 ποταμὸς Λυδίας
3a		ὅν φασι χρυσοῦ ψήγματα ἔχειν
4a		(S 1352) καὶ μέταλλα, ἐξ οὗ
5a		τὸν χρυσὸν ποιοῦσι. μύδρος
6a		δὲ κυρίως ὁ πεπυρακτωμένος
7a		σίδηρος παρὰ τὸ μύρεσθαι
8a		ss3 Eg (EM) καὶ διαρρεῖν. μύ‐
9a		δρος λέγεται καὶ ὁ χρυσός.
10a		×Eg (EM 59331)	Column end
1a		κρατῆρα δὲ λέγει τὸν
2a		κρωσσὸν, τὸν ἀμφιφορέα Βάκ‐
3a		χου δὲ τοῦ Διονύσου κρα‐
4a		τῆρα τοῦ Διονύσου, ὃν καὶ
5a	Ὅμηρος λέγει ὅτι ἡ Θέτις
6a	ἔλαβε παρὰ τοῦ Διονύσου,
7a	ἀμφιφορέα [δὲ] χρυσοῦν, ἔν‐
8a	θα τοῦ Ἀχιλέως ὀστᾶ κεῖ‐
9a	ται καὶ Πατρόκλου. καί φησι
1b	μύδρον κυρίως τὸν πε‐
2b	πυρακτωμένον σίδηρον παρὰ
3b	τὸ μύρεσθαι καὶ διαρεῖν. νῦν
4b	δὲ τὸν χρυσὸν σημαίνει ἐκ
5b	τοῦ εἰπεῖν Πακτώλιον. ὁ
6b	γὰρ Πακτωλὸς παταμὸς Σάρ‐
7b	δεων χρυσῖτιν πρὶν εἶχε ψάμ‐
8b	μον ἐκ τοῦ παρακειμένου ὄρους
9b	τοῦ Τμώλου καταρρέουσαν εἰς
10b	αὐτὸν καὶ ψήγματα καὶ μέ‐
11b	ταλλα, ἐξ ὧν τὸν χρυσὸν ποι‐
12b	οῦσι κἂν νῦν ὕελον κατάγῃ.	Column end
273 (1b)	κρατῆρα Βάκχου εἰς
2b	τὸν χρυσοῦν ἀμφιφορέα τοῦ
3b	Διονύσου, ὃν ἐχαρίσατο τῇ
4b	Θέτιδι φυγὼν πρὸς αὐτὴν καὶ
5b	σωθείς, ὅτε ὑπὸ Λυκούργου
6b	μετὰ τῶν Βακχῶν ἐδιώκετο
7b	εἰς ὃν τὰ τοῦ Πατρόκλου καὶ
8b	Ἀχιλέως καὶ Ἀντιλόχου κεῖν‐
9b	ται ὀστᾶ.	Column end
10	Διονύσοιο δὲ δῶρον φάσκ’ ἔμεν, ἔργον δὲ περι‐ κλυτοῦ Ἡφαίστοιο (ω 74). ss3 ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· Διόνυσος ὁ Διὸς καὶ Σεμέλης παῖς ἐν Φρυγίᾳ ὑπὸ τῆς Ῥέας τυχὼν καθαρμοῦ καὶ λαβὼν πᾶσαν παρὰ τῆς θεᾶς τὴν διασκευὴν ἀνὰ πᾶσαν ἐφέρετο τὴν γῆν. παραγενόμενος δὲ
15	καὶ εἰς Θράκην Λυκοῦργος ὁ τοῦ Δρύαντος μύωπι αὐτὸν ἐλαύνει τῆς γῆς καὶ καθάπτεται αὐτοῦ καὶ τῶν τιθηνῶν. ὁ δὲ ὑπὸ τοῦ δέους εἰς τὴν θάλασσαν καταδύνει καὶ ὑπὸ τῆς Θέτιδος δέχεται. ὁ δὲ τῇ Θέτιδι δίδωσι χρυσοῦν ἀμ‐ φιφορέα εἰς ὃν τὰ τοῦ Ἀχιλέως καὶ Ἀντιλόχου καὶ Πατρό‐
20	κλου ὀστᾶ ἐναπέθετο ὃν καὶ Ὅμηρος λέγει seq. ω 74 Διο‐ νύσοιο—Ἡφαίστοιο.
274	νύμφαισι δὲ ταῖς Μούσαις νῦν. οἶδε δὲ τοῦτο καὶ Ὅμηρος ὅτι ἐν τῇ κηδείᾳ αὐτοῦ παρῆσαν (ω 60). ss3 Βάφυρος ποταμὸς Μακεδονίας. s3 *κεκλαυσμένος νύμφαισι θρηνηθεὶς ταῖς Μούσαις αἳ φίλαντο αἵτινες
5	ἠγάπησαν Βηφύρου γάνος· Βήφυρος ποταμὸς Μακε‐ δονίας*. T
275	Λειβηθρίην· ss3 Λείβηθρα δὲ s3 .... ὄρος ἐν Ἑλι‐ κῶνι. ss3 τὴν ἐξοχὴν τοῦ Λειβηθρίου ὄρους Μακεδονίας. Πιμπλείας σκοπὴν ὑπεράνω τῆς Πιμπλείας ὑπάρχουσαν. T Πίμπλεια ss3s4 δὲ καὶ s πόλις ss4 καὶ ὄρος καὶ κρήνη Μα‐
5	κεδονίας, ἧς καὶ Καλλίμαχος μέμνηται ἐν Ὕμνοις (IV 7) ὡς Μοῦσαι τὸν ἀοιδὸν ὃ μὴ Πίμπλειαν ἀείσῃ ἔχθουσι ss3s4 καὶ Ὀρφεὺς νῦν δ’ ἄγε μοι κούρη Πιμπλείας ἔν‐ νεπε Μοῦσα (fr. 17 Ab.). καὶ αἱ μὲν λέξεις οὕτως ἔχουσι, περὶ ὧν οὐκέτι γράφω, γράφε σὺ δὲ ταύτας μέσον τῶν
10	στίχων. ἡ δὲ ἔννοια τοιαύτη ἐστὶν ὅτι λαβὼν ὁ Ἀχιλεὺς τὰ ὑπὲρ Ἕκτορος λύτρα καὶ πάλιν ἀντιδοὺς ἰσόσταθμα τα‐ φήσεται ἐν τῇ κροσσῷ τῇ δοθείσῃ τῇ Θέτιδι παρὰ τοῦ Διονύσου θρηνηθεὶς ταῖς νύμφαις ἤτοι ταῖς Μούσαις, αἵτι‐ νες περὶ τὴν Πίμπλειαν καὶ Λειβηθρίαν καὶ τὸν Βήφυρον
15	οἰκοῦσιν, ἃ περὶ τὸν Ἑλικῶνα καὶ τὴν Μακεδονίαν εἰσίν. ἀλλ’ ὁ μὲν Λυκόφρων καὶ ἕτεροι ζυγοσταθμηθῆναι ἰσοβαρεῖ χρυσῷ τὸν Ἕκτορα λέγουσι καὶ οὕτω παρὰ τοῦ Ἀχιλέως δοθῆναι τῷ Πριάμῳ νομίζοντες ὅτι πλεῖόν ἐστι τὸ ζυγο‐ σταθμηθῆναι αὐτὸν τῶν ὧν φησιν Ὅμηρος χρημάτων. οὐκ
20	ἔστι δὲ τοῦτο· ὑπερβαίνουσι γὰρ τὰ ιʹ τάλαντα, ἅπερ φησὶν Ὅμηρος, χωρὶς τῶν λοιπῶν τὸν σταθμὸν τοῦ βάρους τοῦ Ἕκτορος. λέγουσι δὲ καὶ θανόντα τὸν Ἀχιλέα θρηνηθῆναι ταῖς Μούσαις, ὥσπερ φησὶν Ὅμηρος, καὶ ταῖς Νηρηίσιν. ἀλλ’ ἐκεῖνος πάντα πανσόφως γράφει καὶ ἀλληγορικώτερον,
25	ὅτι μετὰ μουσικῶν ὀργάνων ἡ Ἀχιλέως ἐγεγόνει κηδεία. Νηρηίδας δὲ λέγει θρηνῆσαι αὐτόν, ὅτι συνέβη κατὰ τὸν καιρὸν τῆς αὐτοῦ τελευτῆς μυκήσασθαι μὲν πρῶτον τὴν θάλασσαν ὥσπερ ὀδυρομένην, εἶτα μέχρι τοῦ Ῥοιτείου ἐφ’ ἱκανὸν διάστημα ἐξελθοῦσαν φοβῆσαι τοὺς Ἕλληνας οὐ
30	μικρῶς, εἶτα πάλιν ὑποστραφῆναι. καὶ τοιαῦτα μέν, ἅ φη‐ σιν Ὅμηρος· οἱ δὲ νεώτεροι Μούσας τε δακρυούσας εἰσά‐ γουσι καὶ τὰς ἐκείνων γινώσκουσι κατοικίας ὅπῃ εἰσὶ κἀξ οἵων ποταμῶν ἀπορρύονται ὕδατα Πιμπλείας καὶ Λειβη‐ θρίας λέγοντες καὶ ποταμόν μοι τὸν Βήφυρον. καὶ τοῦτο δὲ
35	ἀλληγορηθήσεται· ἐπείπερ Ὀρφεὺς ἀρχὴ καὶ πατὴρ ὑπάρ‐ χων τῶν ποιητῶν κατῴκει περὶ τὸν Ἑλικῶνα καὶ τὸ Λει‐ βήθριον, ἐμυθολογήθη ὡς αἱ Μοῦσαι περὶ τοὺς ἐκεῖσε τό‐ πους οἰκοῦσιν. T
276	ὁ νεκροπέρνας ὁ Ἀχιλεὺς ὁ πιπράσκων τοὺς νεκρούς, ὅτι τὸν Ἕκτορα νεκρὸν ὄντα πέπρακεν. ἐκ τοῦ πέρνημι ἡ μετοχὴ ὁ περνάς. ὅστις Ἀχιλεὺς δεδοικὼς τὸν θάνατον καὶ γυναικεῖα ἐνδύσεται καὶ ἱστουργήσει ὡς γυνὴ
5	καὶ ὕστερον ἁπάντων Ἑλλήνων ἀποπηδήσει τῆς νεὼς εἰς τὴν γῆν τῶν Τρώων τὸ σὸν δόρυ δεδιώς. T
277	θῆλυν ss3 δέ φησιν ἀμφὶ σῶμα s: ἱστόρηται γὰρ s3s4 τοῖς νεωτέροις T ὅτι ὁ Ἀχιλεὺς ἀκούων τὸν Ἕκτορα ἀνδρεῖον καὶ φοβηθεὶς ὑπεκρίθη κόρη εἶναι καὶ ἐλθὼν ἐν Σκύρῳ ᾤκει μετὰ τῶν τοῦ Λυκομήδους παίδων, ἔνθα καὶ
5	τῇ Δηιδαμείᾳ συνῆλθεν ss3s4. ὁ Ὀδυσσεὺς δὲ σταλεὶς ὑπὸ Ἀγαμέμνονος ἀτράκτους καὶ ἠλακάτας καὶ ὅσα τοιαῦτα γυ‐
5	ναικῶν ἐργαλεῖα, ἔτι δὲ καὶ ξίφη καὶ τόξα καὶ ἰοὺς ῥίψας πρὸ τοῦ παρθενῶνος τῶν γυναικῶν τοῦ Λυκομήδους ἐπέγνω αὐτὸν καὶ τοῖς Ἕλλησιν ἤγαγεν· αἱ γὰρ γυναῖκες τὰ τῶν γυ‐
10	ναικῶν ἐπιλέγονται, Ἀχιλεὺς δὲ ξίφος λαβὼν ἐπειρᾶτο κινεῖν δεξιῶς καὶ οὕτως ἠλέγχθη. ἀλλὰ ταῦτα μὲν πέπλασται καὶ μεμυθολόγηται, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· ἄρτι λαβὼν πρὸς γάμον ὁ Ἀχιλεὺς Δηιδάμειαν τὴν Λυκομήδους θυγατέρα συνδιέτριβεν ἐν τοῖς θαλάμοις καὶ παρθενῶσι πόθῳ τῆς
15	νεογάμου, ὅθεν ἐμυθεύσαντο ὅτι γυναικεῖα ὑπέδυ. ἀγγελίαν δὲ τῆς ἐκστρατείας καταγγέλλοντος τοῦ Ὀδυσσέως προθύ‐ μως ὑπήκουσε καὶ ἐξώρμησε πρὸς τὸν πόλεμον καίπερ μαν‐ θάνων ἀπὸ χρησμοῦ βραχυχρόνιος εἶναι, εἰ πρὸς τὴν Τροίαν ἐκπλεύσει. ἣν ἀγγελίαν καὶ τὸν ἐκ χρησμοῦ φόβον εἰς ξίφη
20	καὶ ἀτράκτους ἐξέθεντο· ὅτι γὰρ οὐκ ἐδειλίασεν ὁ Ἀχιλεύς, ἀλλὰ καὶ προθύμως πρὸς τὸν πόλεμον ὥρμησε, καὶ Ὅμηρος μαρτυρεῖ ἐν τῇ Λ(767) ῥαψωδίᾳ τὸν Νέστορα παρεισάγων πρὸς τὸν Πάτροκλον λέγοντα· ἦλθον ἐγὼ καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς λαὸν ἀγείροντες κατ’ Ἀχαιίδα καλλιγύναικα καὶ
25	μετ’ ὀλίγον (781) φησί ἦρχον—ἠθέλετον. ταῦτα μὲν πάντα ἀλληγοροῦνται, ὁ δὲ βαρβαρόγλωσσος Λυκόφρων οὗτος μυθικωτέρως ἐκδέχεται. διὸ καὶ φορτικόν μοι δοκεῖ ἐν οὐκ ἀλληγορουμένοις, ὡς πολλάκις ἔφην, ἀλληγορεῖν.
279 (1b)	καὶ λοῖσθος ἐς γῆν·
2b	εἶπον τὴν ἱστορίαν καὶ πάλιν
3b	ἐρῶ·
4b	εἵμαρτο τῷ πρώτῳ ἀποβάντι ss3s4 τῆς νεὼς s3s4 ἀποθανεῖν,
5b	ὃ καὶ πέπονθεν ὁ Πρωτεσίλεως ss3s4 διὸ ὁ Ἀχιλεὺς ss4
6b	ὕστερον ἐξῆλθεν.	Column end
1a	τὸ δὲ λοῖσθος ἐς γῆν
2a	ἐπεὶ s
3a	εἵμαρτο τῷ πρώτῳ ἀποβάντι ss3s4 τῆς νεὼς s3s4 ἀποθανεῖν,
4a	ὃ καὶ πέπονθεν ὁ Πρωτεσίλεως ss3s4 διὸ ὁ Ἀχιλεὺς ss4
5a	εὐλαβεῖτο πρῶτος ἐξελθεῖν s.	Column end
281	ὦ δαῖμον ὦ τύχη, ὦ εἱμαρμένη ὁποῖον κίονα τῶν οἴκων ἀφανίσεις τὸ ἔρεισμα καὶ στήριγμα τῆς δυστυ‐ χοῦς πατρίδος καταβαλών· οὐ μὴν ἄνευ βλάβης καὶ τιμω‐ ρίας οὐδὲ χωρὶς πόνων καὶ κόπων πικρῶν καὶ πένθους
5	ὁ ληστὴς Ἑλληνικὸς γελάσει στρατὸς ἐπαγαλλόμενος τῷ θανάτῳ τοῦ πεπτωκότος Ἕκτορος. κίονα δὲ καλεῖ τὸν Ἕκ‐ τορα, ὡς καὶ Πίνδαρος λέγει τίς γὰρ Ἕκτορ’ ἔσφαλε
5	Τροίας ἄμαχον ἀστραβῆ κίονα (Ο ΙΙ 145);
9a	ὦ δαῖμον, οἷον κίον’ ἀι‐
10a	στώσεις δόμων· κίονα καλεῖ
11a	τὸν Ἕκτορα, δόμων τῶν οἴ‐
12a	κων, ἐπεὶ ἐκεῖνος ἦν ὁ ἀνεχό‐
13a	μενος καὶ βαστάζων τῇ δυνά‐
14a	μει ἑαυτοῦ οὐ μόνον τὸν οἶκον,
15a	ἀλλὰ καὶ ὅλην τὴν Τροίαν ss3
16a	ἔφερεν ὡς δυνατός s3. ἀνάπαι‐
17a	στος ὁ στίχος ιον’ αϊ. int. lin. V	Column end
9b	κίονα δὲ καλεῖ τὸν Ἕκτορα
10b	ὡς μὴ μόνον τὸν Πριάμου
11b	οἶκον συνέχοντα καὶ βαστά‐
12b	ζοντα τῇ δυνάμει αὐτοῦ, ἀλλὰ
13b	καὶ πᾶσαν τὴν Τροίαν.
14b	ὦ δαῖμον· ὁ στίχος οὗτος	Column end
18	ἐν τετάρτῃ χώρᾳ πόδα ἀνάπαιστον ἔχει καὶ καλεῖται ἰαμβικὸς τραγικός (cf. 339).
286	πρύμναις πεύκαις ταῖς ναυσὶν ἀπὸ τοῦ ποι‐ οῦντος τὸ ποιηθέν. πρύμνη δὲ τὸ ἔσχατον καὶ ὀπίσθιον μέρος τῆς νεώς, παρὰ τὸ εἰς πέρας καὶ τελευταῖον μέρος μένειν πρώρα δὲ τὸ ἐμπρόσθιον, παρὰ τὸ πρῶτον τοῦ
5	ῥέοντος ἤτοι τοῦ ὕδατος ἅπτεσθαι T.
6a	ἀλλ’ ἀμφὶ πρύμναις· τὸ
7a	ἑξῆς τοῦ λόγου ss3	Column end
8a	οὕτως· οὐ μὴν ὁ Ἕκτωρ δωρεὰν ἀποθανεῖται καὶ οἱ Ἕλλη‐
9a	νες τῷ θανάτῳ αὐτοῦ ἐπεγγελάσουσιν ἄνευ προστίμου καὶ
10a	τιμωρίας ss3s4
11a	ἀλλ’ ἀμφὶ πρύμναις πεύ‐
12a	καις τὴν ἐσχάτην τοῦ βίου
13a	βαλβῖδα δραμὼν ss3 δηλο‐
14a	ν〈ότι〉 ὁ τῶν Ἑλλήνων στρατὸς
15a	sσυμφλεχθήσεται ss3.	Column end
6b	τὸ δὲ ἑξῆς	Column end
8b	οὕτως· οὐ μην ὁ Ἕκτωρ δωρεὰν ἀποθανεῖται καὶ οἱ Ἕλλη‐
9b	νες τῷ θανάτῳ αὐτοῦ ἐπεγγελάσουσιν ἄνευ προστίμου καὶ
10b	τιμωρίας ss3s4
11b	ἀλλὰ φυγόντες περὶ τὰ πλοῖα
12b	αὐτῶν συμφλεχθήσονται ταῖς
13b	ναυσί.	Column end
16	παραφράζει δὲ τὴν παρ’ Ὁμήρῳ ναυμαχίαν, ἐν ᾗ φαίνεται ὁ Ἕκτωρ διώξας τοὺς Ἕλληνας καὶ κατακαύσας τὴν ναῦν τοῦ Πρωτεσιλάου. ss3s4
19a	Δωριέα δὲ στρατὸν λέγει τοὺς
20a	Ἕλληνας ss3	Column end
21a	ἀπὸ Δώρου τοῦ Ἕλληνος υἱοῦ, ὡς καὶ Ἡσίοδος (fr. 7 R) ss3s4
22a	ἐν τῇ ἡρωϊκῇ γενεαλογίᾳ T Ἕλληνος δ’ ἐγένοντο φιλο‐
23a	πτολέμου βασιλῆος Δῶρός τε Ξοῦθός τε καὶ Αἰό‐
24a	λος ἱππιοχάρμης ss3s4 Αἰολίδαι—Περιήρης.
19b	Δωριεὺς στρατὸς ὁ Ἑλλη‐
20b	νικός,	Column end
21b	ἀπὸ Δώρου τοῦ Ἕλληνος υἱοῦ, ὡς καὶ Ἡσίοδος (fr. 7 R) ss3s4
22b	ἐν τῇ ἡρωϊκῇ γενεαλογίᾳ T Ἕλληνος δ’ ἐγένοντο φιλο‐
23b	πτολέμου βασιλῆος Δῶρός τε Ξοῦθός τε καὶ Αἰό‐
24b	λος ἱππιοχάρμης ss3s4 Αἰολίδαι—Περιήρης.
288	Φύξιον Δία δέ, ἵνα φύγωσιν ἢ ἵνα γένηται αὐ‐ τοῖς αἴτιος φυγῆς. ss3 καλῶν ἐπ’ εὐχαῖς πλεῖστα Φύ‐ ξιον Δία τὸν φυγῆς αὐτοῖς αἴτιον γενόμενον Δία πορ‐ θουμένοις αὐτοῖς ὑπὸ τῶν Τρώων ἀποδιῶξαι τὸν θάνατον.
5	ἢ καλῶν Δία Φύξιον τὸν δυνάμενον ποιῆσαι φυγεῖν τὸν κίνδυνον. Φύξιος δὲ ὁ Ζεὺς καὶ Φίλιος καὶ Ἑταιρεῖος καὶ Ἐφέστιος καὶ Ὁμόγνιος καὶ ἄλλα μυρία καλεῖται πρὸς τὰ συμβαίνοντα καὶ γινόμενα καὶ μετονομαζόμενος· φεύγων γάρ τις Φύξιον Δία ἐπικαλεῖται γάμους δὲ πάλιν ποιῶν
10	Γαμήλιον Δία ἐπικαλεῖται †T συμβουλευόμενος δὲ Βουλαῖον (Al. 435) καὶ τἄλλα ὁμοίως.
290	τότ’ οὔτε τάφρος· τότε οὐ βοηθήσουσι τοῖς Ἕλ‐ λησιν οὔτε ἡ τάφρος καὶ τὸ ὄρυγμα οὔτε τῶν νηῶν τὰ προ‐ πύργια καὶ ἡ ἐν σταυροῖς καὶ σταβάροις τοῖς πεπηγμένοις ἐκεῖθε τῆς τάφρου πτέρυξ καὶ τὸ παραπέτασμα τὸ δίκην
5	κροσσίων ἐπέχον ἐν τῇ τάφρῳ ἢ τὸ δίκην κροσοῦ καὶ κλί‐ μακος τουτέστι τὸ κλιμακηδὸν πεπηγμένον οὔτε τὰ γεῖσσα καὶ αἱ στεφάναι ἤτοι οἱ κοσμῖται, ἀλλ’ οὐδὲ ἐπάλξεις ἤτοι αἱ στάσεις τῶν πύργων ἐν αἷς ἵστανται οἱ πολεμισταὶ ὧν ἄνωθέν εἰσιν αἱ ἐριπναὶ ἤτοι οἱ προμαχῶνες καὶ τὰ
10	διεστηκότα τοῦ τείχους καὶ οἷον εἰπεῖν οἱ ὀδόντες· ταῦτα πάντα τότε οὐκ ὠφελήσουσι τοῖς Ἕλλησι περὶ τὰς ναῦς διωχθεῖσιν ὑπὸ τοῦ Ἕκτορος. ὅτι δὲ ἔκτισαν τοῦτο τὸ τεῖ‐ χος οἱ Ἕλληνες, ὃ λέγει νῦν ὁ Λυκόφρων μὴ ὠφελῆσαι αὐτοῖς, Ὅμηρος ἐν τῇ Θ ῥαψωδίᾳ διδάσκει τὴν κτίσιν αὐ‐
15	τοῦ, ἐν δὲ τῇ Μ τὴν νῦν ναυμαχίαν φησὶ καὶ τὴν τούτου κατάλυσιν.
291	πρόβλημα ss3 καὶ σταυροῖσι κροωτὴ πτέ‐ ρυξ s: πτέρυγα εἶπε τοῦ τείχους τὴν περίστασιν τῆς οἰκο‐ δομῆς .... οἷον τὴν ὑψηλήν, παρὰ τὸ κορύττεσθαι καὶ ἐγεί‐ ρεσθαι· τὸ δὲ κρόσσας μὲν πύργων ἔρυον (M 258) οὐ
5	κλίμακας οἶδεν οὐδὲ λέγει ὅτι κατέβαλλον τὰς κλίμακας, ἀλλ’ ἦσάν τινες ξύλινοι ὑπότροχοι κλίμακες ἔχουσαι ἄνω προμαχῶνας ss3s4 ἐφ’ οἷς οἱ πολέμιοι ἐφεστῶτες ἐμάχοντο τοῖς ἐπὶ τοῦ τείχους ss4. ἔστιν οὖν οὕτως· τὰς κρόσσας ἐπὶ τοῦ τείχους ἔρυον καὶ κατέβαλλον τὰς ἐπάλξεις· ss3s4
10	σταυροῖσι δὲ ἡ ἑκατέρωθεν οἰκοδομὴ τοῦ τείχους ὀρθοῖς ξύλοις διειλημμένη, ἅπερ σταυροὺς κέκληκε διὰ τὴν στάσιν, ἢ αὐτὸ τὸ τεῖχος διὰ τὸ πλάτος. ss3s4 κορσωτὴ δὲ ἡ κλιμακώδης πτέρυξ τὸ τεῖχος γεῖσα δὲ αἱ στεφά‐ ναι. ss3
293	αἱ μέλισσαι· δίκην μελισσῶν καπνῷ ἐσκοτισ‐ μένων καὶ βολαῖς κορμῶν οὕτω καὶ οὗτοι ὑφ’ Ἕκτορος πτοηθέντες πηδῶντες εἰς τὴν ξένην γῆν ἐκ τῶν καθ‐ εδρῶν καὶ πρύμνας καὶ πρώρας τῶν νεῶν καὶ τὴν Τρωικὴν
5	γῆν μολυνοῦσι τῷ αὐτῶν αἵματι ἐν τῷ πηδᾶν ὁμοιούμενοι ὀρχησταῖς.
294	λιγνύος τῆς ἀναδόσεως τοῦ καπνοῦ κυρίως δὲ ὁ ἐξ ἐλαίου καὶ κηροῦ καπνός (cf. EM 56531). s4 λιγ‐ νύς ἡ ἀνάδοσις τοῦ πυρὸς ὁ καπνός. ×Eg (EM 56524)
295	*ἄφλαστα ss3s4 δὲ καὶ κόρυμβα· ss4 ἄφλα‐ στα s4 EG καλεῖται s3s4 EG τὰ ἄκρα τῆς νεὼς κατ’ εὐφη‐ μισμὸν τὰ εὔθλαστα καὶ κόρυμβα δὲ τὸ αὐτὸ δηλοῖ καὶ ἔστιν ἐκ παραλλήλου ss3s4 EG. τὸ αὐτό· EG ἢ δια‐
5	φέρουσιν ὅτι τὰ μὲν ἄφλαστα πρυμνήσια, τὰ δὲ κόρυμβα πρωρήσια*. ss3s4 ×EG 35120 EM 17746 κλῃδῶν δὲ θρό‐ νους περιφραστικῶς τὰς κλῇδας, ἐν αἷς οἱ ἐρέσσοντες κάθηνται ss3s5. τὰ αὐτὰ δὲ καὶ σέλματα, ὅθεν καὶ Ὅμηρος εὐσέλμους τὰς ναῦς ἔφη. ss5
298 (1a)	πολλοὺς δ’ ἀριστεῖς
2a	πολλοὺς, φησὶν, ἀρίστους Ἕλ‐
3a	ληνας τὰ πρώτιστα τῆς λείας
4a	ἐκ τῆς Ἑλλάδος φέροντας τῷ
5a	δόρατι καὶ τῇ ἀνδρείᾳ καὶ
6a	ταῖς σποραῖς καὶ εὐγενείᾳ
7a	ὑψωμένους αἱ σαὶ χεῖρες κα‐
8a	ταξανοῦσι καὶ διαφθεροῦσι.
9a	λέγει δὲ τοὺς περὶ Πάτροκλον
10a	(Π 820) καὶ Πηνέλεων (*P 597
11a	*Paus. IX 515) καὶ Ἀσκάλαφον
12a	(*N 518) καὶ Ἀρκεσίλαον (O 329)
13a	καὶ τοὺς παραπλησίους. ss3	Column end
1b	πολλοὺς δὲ ἀριστεῖς
2b	εὐγενεῖς Ἕλληνας *τοὺς λαμ‐
3b	βάνοντας* τὰ πρωτόλεια τὰ
4b	πρώτιστα τῆς λείας καὶ
5b	πρώτην αἰχμαλωσίαν καὶ πρό‐
6b	κουρσα T φέροντας ἐκ τῆς Ἑλ‐
7b	λάδος ἐν τῷ ἑαυτῶν δόρατι
8b	καὶ τῇ ἀνδρείᾳ καὶ *ταῖς
9b	σποραῖς καὶ εὐγενείᾳ ὑψου‐
10b	μένους αἱ σαὶ χεῖρες ἤτοι
11b	σὺ καταξανεῖς καὶ ἀνέλῃς.
12b	λέγει δὲ τὸν Ἕκτορα διὰ τὸ
13b	ἀνελεῖν τὸν Πάτροκλον καὶ
14	Πηνέλεων καὶ* Ἀσκάλαφον καὶ Ἀρκεσίλαον καὶ τοὺς λοι‐
15	πούς. πρωτόλεια δὲ καλοῦνται τὰ πρῶτα τῆς λείας καὶ τῶν τοῦ πολέμου λαφύρων ἐξαίρετα καὶ πρώτιστα ἅπερ εἰώθασιν οἱ ἄριστοι λαμβάνειν, οἷον ἡ Χρυσηὶς ἐδόθη τῷ Ἀγα‐ μέμνονι, ἡ δὲ Βρισηὶς Ἀχιλεῖ ss3s4 Eg (EM 69311 cf. EG 48429) ἡ δὲ Τέκμησσα Αἴαντι ss3s4 καὶ αἱ λοιπαὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλ‐
20	λησιν s3.
302	τὸ δ’ οὐχὶ μεῖον οἴσομαι, ἀλλ’ ἐκ τοῦ ἐναντίου πολὺ, μέγα. ἢ πρὸς σύγκρισιν τοῦ πένθους τῶν Ἑλ‐ λήνων, ὅτι οὐχὶ μεῖον πένθος τῶν Ἑλλήνων ὑφέξω. ss3s4 ἐγὼ δὲ πένθος· ἐγὼ δὲ λυπηθήσομαι οὐ μικρῶς αἰωνίως
5	τὴν σὴν ταφὴν καὶ τὸν θάνατον στενάζουσα· ἀθλίαν γὰρ ὄψομαι ἐκείνην τὴν τῆς σῆς τελευτῆς ἡμέραν καὶ ὕψιστον ὑπερέχουσαν τῶν θλίψεων, ὧντινων θλίψεων κράντης καὶ τελειωτὴς αὐδὴ θήσεται—νῦν ἀντὶ τοῦ λέγεται—ὁ χρό‐ νος ὁ ἑλίσσων καὶ συστρέφων καὶ πληρῶν τὸν κύκλον
10	αὐτοῦ διὰ τῆς σεληναίας κινήσεως καὶ περιφορᾶς. T κράντην δὲ χρόνον ss3 ἐπειδὴ οἱ ἀρχαῖοι κατὰ σελήνην τοὺς μῆνας ἐψήφιζον ss3s4 διὰ δὲ τῶν μηνῶν ὁ χρόνος ἀπαρτίζεται T. τὸ δὲ ἑξῆς κράντης αὐδηθήσεται οἱονεὶ ἐπιτελεστὴς ἀπὸ τοῦ κραίνω ss3s4 ῥήματος, ὅπερ ἀπὸ τοῦ κάρα γίνεται
15	καραίνω καὶ ἐν συγκοπῇ κραίνω καὶ κράντης s3s4.
307	αἲ αἲ στενάζω φεῦ φεῦ στενάζω καὶ τὴν σὴν θαλερὰν καὶ εὐανάτροφον ἡλικίαν, ὦ ἄδελφέ μου Τρωίλε, ὦ σκύμνε καὶ βασιλικώτατον γέννημα, τερπνὴ περιπλοκὴ τῶν ἀδελφῶν ὃς τρώσας τὸν Ἀχιλέα τῷ ἐρωτικῷ τοῦ
5	κάλλους σου βέλει ἤγουν θέλξας αὐτὸν ὥστε ἐρασθῆναί σου, σὺ δὲ μὴ ἐρασθεὶς αὐτοῦ καρατομηθεὶς καὶ τμηθεὶς τὴν κεφαλὴν ἐν τῷ τύμβῳ καὶ ναῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὑπὸ τοῦ ἐρασθέντος σου Ἀχιλέως καὶ ἐν τῇ καρατομίᾳ αἱμάξεις τὸν ναόν. φασὶ γὰρ ὅτι T αἲ αἲ στενάζω ss3 Ἀχιλεὺς
10	ἐρασθεὶς Τρωίλου τοῦ παιδὸς Πριάμου καὶ διώκων αὐτὸν ἔμελλε καταλαμβάνειν, ὁ δὲ προσφεύγει εἰς τὸν τοῦ Θυμ‐ βραίου Ἀπόλλωνος νεών. ὁ δὲ Ἀχιλεὺς βιαζόμενος αὐτὸν ἐξελθεῖν ἐπεὶ οὐκ ἔπειθε, προσελθὼν ἀνεῖλεν ἐπὶ τῷ βωμῷ. ὃν, φασὶ, καὶ τιμωρῶν ὁ Ἀπόλλων αὐτόθι παρεσκεύασεν ἀν‐
15	αιρεθῆναι τὸν Ἀχιλέα. ss3s4 ἐλέγετο δὲ ὁ Τρωίλος φύσει εἶ‐ ναι υἱὸς τοῦ Ἀπόλλωνος, θέσει δὲ Πριάμου. καὶ ἄγριον δράκοντα τὸν Ἀχιλέα. ss3 καὶ οὗτοι μὲν οὕτω ληροῦσι περὶ Τρωίλου ἐγὼ δὲ τοῦτον τὸν Τρωίλον καὶ βαθεῖαν ἔχοντα τὴν ὑπήνην καὶ μελάγχρουν ἐπίσταμαι. οὐκ οἶδα δέ,
20	εἰ ὁ Θετταλὸς Ἀχιλεὺς οὕτως ἐρωτικὸς ἦν ὡς καὶ βαθυγε‐ νείων καὶ γεραιτέρων πολὺ τούτου ἐρᾶν· νέος μὲν γὰρ ἦν ὁ Τρωίλος καὶ ὡραῖος μελάγχρους δὲ καὶ βαθυγένειος καὶ Ἀχιλέως ἐρώτων ἀνάξιος T. μετὰ δὲ τὴν ἀναίρεσιν Μέμ‐ νονος ἐξελθὼν ἐκ τῆς Τροίας συμβάλλει τῷ Ἀχιλεῖ καὶ
25	ἀναιρεῖται ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἐγένετο δι’ αὐτὸν ἐν τῇ Τροίᾳ πέν‐ θος πολὺ οἷον ἐφ’ Ἕκτορι T. πυρφόρῳ δὲ ἐρωτικῷ διὰ τὸ θερμὸν εἶναι φύσει τὸ τοιοῦτον πάθος. ὁ δὲ νοῦς· ὅστις τὸν Ἀχιλέα τρώσας τῷ ἔρωτί σου τὸν τυπέντα ἤγουν τὸν Ἀχιλέα. τὸ δ’ ὦ σκύμνε ss3 τερπνὸν ἤτοι φίλτατε
30	τῶν ἀδελφῶν s: φασὶ γὰρ διδύμους εἶναι Τρωίλον καὶ Κα‐ σάνδραν. ss3
310	ἴυγξ ss3 Eg (EM) δὲ s λέγεται ss3 ὁ ἔρως καὶ ὄρνεόν τι ss3 Eg (EM) τὸ λεγόμενον σεισοπυγίς Eg (EM) ᾧ χρῶνται
310	αἱ φαρμακίδες εἰς φίλτρα ss3 ×Eg (EM 47955). ὁμοίως τὸ ἐν βρόχοις μάρψας ἀφύκτοις· οἱ γὰρ ἐρῶντες δίκην δεσ‐
5	μοῦ ἕλκονται πρὸς τοὺς ἐρωμένους. τῷ ἔρωτι οὖν 〈οὐ〉 τε‐ τρωμένος πρὸς τοῦ δαμέντος τῷ ἔρωτι Ἀχιλέως καρατομηθεὶς τὸν βωμὸν τοῦ πατρός σου Ἀπόλ‐ λωνος αἱμάξεις. βαιὸν δὲ χρόνον καὶ ἀστεργῆ ἐπειδὴ ὀλίγον χρόνον ἦν ἐρῶν αὐτοῦ ὁ Ἀχιλεύς. ss3 τὸ δὲ
10	s3 ἀστεργῆ ss3 οὐδαμινὸν s3 λεπτὸν ἄστατον ss3. πυρφόρῳ ἴυγγι τόξων νῦν ἀντὶ τοῦ πυρφόρῳ βέλει· λέγει δὲ τῷ ἔρωτι. ἴυγξ δὲ κυρίως ὄρνεόν ἐστιν ἀεὶ σεῖον τὴν οὐράν, ἀγωγὸν ἐρώτων. ἔστι δὲ ποικίλον τῇ τρι‐ χώσει, μακροτράχηλον, γλῶσσαν ἔχον ἐπὶ πολὺ ἐκτεταμένην,
15	πυκνῶς περιστρεφόμενον καὶ περιδινοῦν τὸν τράχηλον, ταῖς φαρμακίσι χρήσιμον εἰς ἐρωτικὰς ἐπωδάς· λαμβάνουσαι γὰρ αὐτὸ δεσμοῦσιν ἔκ τινος τροχοῦ, ὃν περιρομβοῦσιν ἅμα ἐπά‐ δουσαι. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι κηρίνῳ τροχῷ συντήκουσιν αὐτὸ ἐπ’ ἀνθράκων. οἱ δέ φασιν ὅτι τὰ ἔντερα αὐτοῦ ἐξελκύ‐
20	σασαι περιάπτουσι τῷ τροχῷ. ταύτην οὖν, φασὶ, τὴν ἴυγγα πρώτη Ἀφροδίτη Ἰάσονι δοῦσα ἐδίδαξε τοῦτον, ὅπως Μή‐ δειαν θέλξῃ. λέγουσι δὲ ὅτι αὕτη ἡ ἴυγξ γυνὴ ἦν πρότερον, θυγάτηρ Πειθοῦς ἢ Ἠχοῦς καὶ Πανός, φαρμακεύουσα δὲ τὸν Δία εἰς τὸν Ἰοῦς πόθον ὑφ’ Ἥρας διωκομένη ἀπωρ‐
25	νεώθη. ἄλλοι δὲ κιθάραν πάνυ ἐμμελῆ φασιν εἶναι τὴν ἴυγγα ὅθεν πᾶν ποθεινὸν ἴυγξ καλεῖται.
314	τὸ δ’ οἴμοι δυστυχὴς σκύλαξ καὶ διπλᾶς ἀηδό‐ νας Λαοδίκην φησὶ καὶ Πολυξένην σκύλακα δὲ τὴν Ἑκά‐ βην, ἐπεὶ εἰς κύνα μετεβλήθη. ss3 οἴμοι δυσαίων φεῦ μοι ἡ δυσαίων καὶ δυστυχὴς καὶ τὸν σὸν θάνατον ὦ
5	τάλαινα σκύλαξ Ἑκάβη θρηνῶ καὶ τὰς δύο ἀηδόνας τὰς εὐλάλους καὶ ἐμὰς ἀδελφὰς Λαοδίκην καὶ Πολυξένην ἀφ’ ὧν τὴν μὲν Λαοδίκην ἡ γῆ σχισθεῖσα ὑποδέξεται περὶ τὸ ἅλμα καὶ τὸ ἄλσος καὶ τὸν τοῦ πάππου μου Τρωὸς παράδεισον T παρὰ τὸ ἅλεσθαι καὶ αὔξεσθαι τὰ φυτὰ ὅπου
10	ἡ Κίλλα τεθνηκυῖα κεῖται μετὰ τοῦ παιδὸς αὐτῆς Μου‐ νίππου σχισθήσεται δὲ ἡ γῆ καὶ ὑποδέξεται τὴν Λαοδίκην
10	ἤτοι ἐν φάραγγι πεσεῖται καὶ ἀποθανεῖται ἡ Λαοδίκη πότε; ὅταν πορθῆται ἡ Τροία. καὶ νῦν μὲν ὁ βάρβαρος καὶ ἀπρόσεκτος Λυκόφρων πορθουμένης τῆς Τροίας αὐτήν φησιν
15	ἀναιρεθῆναι, μετὰ μικρὸν δὲ προιὼν (499) ἐρεῖ ὅτι μετὰ τὴν τῆς Τροίας πόρθησιν Μουνίππου τοῦ υἱοῦ αὐτῆς ἐν Θράκῃ κυνηγετοῦντος μετὰ Ἀκάμαντος τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ὑπὸ ὄφεως ἀνῃρημένου λύπῃ καὶ αὐτὴ τελευτᾷ. T *ἄλλοι δέ φασι τὴν Λαοδίκην διωκομένην ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων πεσεῖν ὑπό
20	τινα φάραγγα καὶ ἀποθανεῖν*. s4 τὸ δὲ οἴμοι οὐ δύο μέρη λόγου, ἀλλ’ ἓν ὑπάρχει ὡς καὶ Ὅμηρος δείκνυσι λέγων ὤμοι ἐγώ. T
315	σκύλαξ· σκύλακα τὴν Ἑκάβην λέγει, ὅτι κύων ἐγέ‐ νετο, ὥς φησι μυθικῶς Εὐριπίδης κύων γενήσῃ πύρς’ ἔχουσα δέργματα (Hec. 1265) καὶ Ἀσκληπιάδης περὶ τοῦ τόπου, οὗ ἀνῃρέθη, ὃ καὶ Κυνὸς καλοῦσι δυσμόρου
5	σῆμα. καὶ ταῦτα μὲν τὰ μυθικά, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· μετὰ τὴν τελευτὴν Πολυξένης ὕβριζε καὶ κατηρᾶτο τοὺς Ἕλ‐ ληνας, οἱ δὲ ὀργισθέντες ὡς κύνα αὐτὴν λίθοις ἀνεῖλον.
316	ἡ τοκὰς κόνις· τὴν Τρωικὴν λέγει χώραν. s3 δια‐ σφὰξ δὲ καλεῖται πᾶν χάσμα γῆς. καὶ ἁπλοῦν δὲ λέγεται σφάξ. s3 λεύσσουσαν ἄτην τὴν πόρθησιν καὶ τὴν ἐρήμωσιν τῆς πατρίδος πλησίον τῶν ποδῶν αὐτῆς ὁρῶ‐
5	σαν. s3
319	ἄλμα τὸ ἄλσος. λέγεται δὲ καὶ ὁ κλάδος παρὰ τοῖς Αἰολεῦσι. γίνεται παρὰ τὸ ἄλδω τὸ αὐξάνω. ×Eg (EM 6926) ἵν’ ἅλμα πάππου· ἅλμα νῦν τὸ ἄλσος παρὰ τὸ ἅλλεσθαι καὶ αὔξεσθαι ss3 ἐν αὐτῷ s3 τὰ φυτά, πάππου
5	δὲ τοῦ Τρωός· ἐκεῖσε δὲ Λαοδίκη διωκομένη ὑπὸ τῶν Ἑλ‐ λήνων κατεπόθη ss3. περὶ δὲ τῆς Κίλλης εἴπομεν εἰς τὸ μηδ’ Αἰσακείων (224) καὶ πάλιν ἐρῶ· T
8a	χαμευνάδος δὲ μόροι ἐ‐
9a	πειδὴ, φασὶν, ἡ Ἑκάβη ἔσχεν
10a	ἀδελφὴν Κίλλαν καλουμένην,
11a	ἣ ἐγαμήθη τῷ Θυμοίτῃ. ss3	Column end
8b	Κίλλα Ἑκάβης ἦν ἀδελφή, Θυ‐
9b	μοίτου δὲ γυνή. αὕτη, ὥς
10b	φασι, Πριάμῳ λάθρα συγγε‐
11b	νομένη γεννᾷ Μούνιππον.	Column end
12	Πριάμου δὲ χρωμένου ἐν Ζελείᾳ περὶ τῆς βασιλείας ἐχρή‐	Column end
12	σθη αὐτῷ ἀνελεῖν τὴν νεωστὶ τεκοῦσαν καὶ τὸ γεννηθέν. ἔτυχε δὲ ἡ μὲν Ἑκάβη τεκοῦσα τὸν Ἀλέξανδρον, ἡ δὲ Κίλλα
15	τὸν Μούνιππον. ss3s4 φεισάμενος οὖν τῆς Ἑκάβης ἀνεῖλε τὴν Κίλλαν καὶ τὸν παῖδα αὐτῆς Μούνιππον. ss4 ἐνταῦθα οὖν, φασὶν, ἡ Λαοδίκη κατεπόθη ἐν τῇ γῇ. ss4s4 λαθρο‐ νύμφου δὲ διότι λάθρα τῷ Πριάμῳ ἐμίγνυτο ἀφ’ οὗ εἶχε τὸν Μούνιππον. ss3
322	χυτλῶσαι λοῦσαι πλῦναι· χύτλον γὰρ ἐλαιοδό‐ χον ἀγγεῖον, ἐφ’ οὗ εἶχον οἱ παλαιοὶ τὸ ἔλαιον, ὅπερ μετὰ τὸ λούσασθαι ἐχρίοντο. s4?
323	σὲ δ’ ὠμὰ· σὲ δὲ, ὦ Πολυξένη, πρὸς ἀπηνεῖς ἢ ἀώρους παστάδας καὶ γαμηλίους θυσίας—πάλιν ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀπανθρώπους καὶ ἀπηνεῖς ἢ ἀώρους—ἄξει ὁ στυγνὸς καὶ κατηφὴς ἢ στυγνότητος ἄξιος λέων τῆς Ἴφι‐
5	δος καὶ τῆς Ἰφιγενείας—λέγει δὲ τὸν Νεοπτόλεμον—τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἰφιγενείας κατὰ Λυκόφρονα (183) μιμούμενος τὰς ἐν Ταύροις θυσίας, ἥν τινα Ἴφιδα καὶ Ἰφιγένειαν τὴν στεφηφόρον βοῦν ῥαίσει καὶ φθείρῃ ἐν τῷ τριπάτρῳ φασγάνῳ τοῦ Κανδάονος καὶ Ὠρίωνος ὁ δεινὸς δρά‐
10	κων ἤτοι ὁ Διομήδης ἤ τις ἱερεὺς T τοῖς λύκοις καὶ τοῖς Ἕλλησι σχάσας καὶ καταβαλὼν καὶ θύσας τὸ πρωτό‐ σφακτον ὅρκιον. ἢ πάντα πρὸς τὸ σὲ δὲ συντακτέον· ἥν τινά σε ἐς βαθεῖαν—λείπει τὸ τάφρον—ὡς Ποι‐ μανδρίαν καὶ Βοιωτίαν στεφηφόρον βοῦν ῥαίσει καὶ
15	φθείροι ἐν τῷ τριπάτρῳ καὶ τριδεσπότῳ φασγάνῳ τοῦ Κανδάονος καὶ τοῦ Ἄρεος ὃν εἴπομεν ὁ Ἴφιδος λέων, ὁ δεινὸς ἄρταμος δράκων. νῦν δὲ πρωτόσφακτον οὐ τὸ πρώτως σφαγὲν ἀλλὰ τὸ εὐγενές T. καὶ τὰ μὲν τῆς ἐννοίας ταυτί, τὰ δὲ τῆς ἱστορίας ἔχουσιν οὑτωσί· T
20	σὲ δ’ ὠμὰ· Ἀχιλεὺς ἐρασθεὶς Πολυξένης καὶ δι’ αὐτὴν ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ἱερῷ ἀναιρεθεὶς μετὰ τὸ πορθηθῆναι τὴν Ἴλιον ᾐτήσατο καθ’ ὕπνους τοὺς ἀρί‐ στους τῶν Ἑλλήνων τὴν Πολυξένην ὡς καὶ μετὰ θάνατον
20	ἐρῶν αὐτῆς ss3 s4 σφαγιασθῆναι αὐτῷ τὴν Πολυξένην T.
25a	οἱ δὲ λαβόντες αὐτὴν ἐσφα‐
26a	γίασαν ἐπὶ τῷ τάφῳ τοῦ ἥρωος,
27a	αὐτόχειρ δὲ γέγονεν ὁ Πύρρος,
28a	ὃν καλεῖ Ἴφιδος λέοντα ἀντὶ
29a	τοῦ τὸν υἱὸν τῆς Ἰφιγενείας.
30a	ταῦτα δὲ ἱστορεῖ Εὐριπίδης
31a	ἐν ταῖς Τρῳάσι (39) καὶ ἐν τῇ
32a	Ἑκάβῃ (523). ss3	Column end
25b	ἣν οἱ ἥρωες τῷ τάφῳ αὐτοῦ
26b	διὰ Νεοπτολέμου τοῦ παιδὸς
27b	ἐκείνου σφαγιάζουσιν, ὡς Εὐ‐
28b	ριπίδης ἐν Ἑκάβῃ φησίν.	Column end
33	ὁ δὲ Φλάυιος Φιλόστρατος μόνην τὴν Πολυξένην φησὶν ἐλ‐ θεῖν ἐκ τῆς Τροίας ἔτι μὴ πορθηθείσης καὶ ἀποσφάξαι αὐ‐
35	τὴν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ πόθῳ τε κατεχομένην τοῦ ἥρωος καὶ δικαίως λογισαμένην ὡς οὐχ ἑτέρου τοιούτου εὐμοιρήσει νυμ‐ φίου (Her. p. 323).
324	Ἶφιν τὴν Ἰφιγένειαν λέγων τις καὶ τρεῖς συλλαβὰς ἐκκόπτων ἀφ’ ἑνὸς ὀνόματος πῶς ἂν στενωθείη τοῖς στι‐ χουργήμασι;
325	ὁ Πύρρος τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἰφιγενείας μιμούμε‐ νος τὰς χερνίβας. λέγει δὲ τὴν ἐν Ταύροις αὐτῆς ξενοκτο‐ νίαν. s3
326	τὸ δ’ ἣν ἐς βαθεῖαν λείπει τὸ τάφρον· ss3 καὶ γὰρ s3 τοῖς κατοιχομένοις ἐν κοίλοις τόποις ἔθυον ss3s4. Ποι‐ μανδρία δὲ πόλις Βοιωτίας ἥτις καὶ Τάναγρα καλεῖται, ἔνθα ἄρισται βόες γίνονται ss3s4 ἀπὸ Τανάγρας· Ποίμανδρος
5	γὰρ αὐτῆς ἐβασίλευσεν. i. l. s3 Τάναγρα—ἐκαλεῖτο πρό‐ τερον Ποιμανδρία. ×Steph. στεφηφόρον δὲ βοῦν τὴν Πο‐ λυξένην λέγει, ἐπεὶ ὥσπερ νύμφην αὐτὴν ἐστόλισαν ss3 οἱ Ἕλληνες. s3 στεφηφόρον εἶπεν, ὅτι ἐστεφάνουν καὶ ἄν‐ θεσιν ἔπαττον τοὺς θυομένους. δράκων εἶδος ὄφεως
10	ἐπεὶ πρῶτον ὥσπερ νύμφην στολίσαντες οὕτως ἔθαψαν.
328	ῥαίσει τριπάτρῳ· διχῶς ἐκληπτέον τὸν νοῦν· εἰ μὲν γὰρ ἐπὶ τῆς Ἰφιγενείας ἔσται ὁ λόγος, τὸ ἑξῆς οὕτως ἂν εἴη· ἥντινα Ἰφιγένειαν εἰς βαθεῖαν τάφρον ὥσπερ Βοιω‐
328	τικὴν βοῦν—λείπει τὸ ὡς—ὁ δεινὸς φονεὺς δρά‐
5	κων—λέγει δὲ τὸν Διομήδην—λαιμοτομήσας ῥαίσει τριπάτρου φασγάνῳ Κανδάονος. καὶ γὰρ Κανδάων καὶ ὁ Ὠρίων παρὰ Βοιωτοῖς, τῷ δὲ ξίφει αὐτοῦ ἀνεῖλεν ὁ Διομήδης τὴν Ἰφιγένειαν, τριπάτρου δὲ ἐπειδὴ ὁ Ὠρίων Διὸς καὶ Ποσειδῶνος καὶ Ἀπόλλωνος ἦν παῖς. εἰ δὲ ss3 καὶ s
10	ἐπὶ Πολυξένης ὁ λόγος, ἔσται οὕτως· ἥν τινα Πολυξένην ὁ Πύρρος ὥσπερ βοῦν Βοιωτικὴν εἰς βαθεῖαν τάφρον λαιμίσας φθερεῖ καὶ γράφοις τὸ τριπάτρῳ δοτικῇ· τῷ γὰρ ξίφει τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἀνεῖλεν αὐτήν, ὅπερ ἦν χαρισά‐ μενος ὁ Ἥφαιστος τῷ Πηλεῖ· τὸ δὲ ξίφος ἐκεῖνο τρίπα‐
15	τρον ἦν τῷ Πύρρῳ, εἴπερ ἀπὸ Ἡφαίστου καὶ Πηλέως καὶ Ἀχι‐ λέως κατήγετο. λύκοις δὲ τοῖς Ἕλλησι πρωτόσφακτον δέ, εἰ μὲν ἐπὶ Ἰφιγενείας λέγοιτο, ἔσται παρόσον ἐν Αὐ‐ λίδι τοὺς ὅρκους ποιήσαντες οἱ Ἕλληνες τοὺς πρώτους ἀνεῖλον αὐτήν, εἰ δὲ καὶ ἐπὶ Πολυξένης λέγοιτο πρωτόσφακτον,
20	ἔσται παρόσον προεσφάγη δι’ αὐτὴν ὁ Ἀχιλεὺς εἰς ὅρκους ἐλθών. τὸ δὲ πρῶτον βέλτιον καὶ δεῖ ἀπὸ τοῦ ἣν ἐς βα‐ θεῖαν ἕως κάτω περὶ Ἰφιγενείας ἐκλαβέσθαι ss3· δυνατὸν μέντοι καὶ ἐπὶ Πολυξένης. s τριπάτρῳ ἐπὶ μὲν Ὠρίω‐ νος, ὃν καὶ Κανδάονα Βοιωτοὶ καλοῦσιν, οὕτως· Ὑριεὺς
25	Κλονίαν ἔχων γυναῖκα ἄπαις ἐτύγχανε. ποτὲ γοῦν Ζεὺς καὶ Ποσειδῶν καὶ Ἀπόλλων τῷ Ὑριεῖ τούτῳ ἐπεξενώθησαν καὶ ὃς βοῦν θύσας αὐτοὺς ὑπεδέξατο, οἱ δ’ ἔφασαν αἰτεῖν αὐτόν, ὃ βούλοιτο. ὡς δὲ παιδίον αὐτῷ γενέσθαι ᾐτήσατο, οἱ τρεῖς τῇ τοῦ σφαγέντος βοὸς βύρσῃ ἐνούρησαν καὶ ἐξ αὐ‐
30	τῆς Ὠρίων ἐγένετο, Ὠρίων κληθεὶς ὡς ἐκ τῶν οὔρων τεχθεὶς ὅθεν καὶ τρίπατρον τοῦτον καλεῖ. τὸ δὲ Ὠρίωνος ξίφος ὁ Διομήδης εἶχεν. ἐπὶ δὲ Νεοπτολέμου τριπάτρῳ φασγάνῳ τῷ τριδεσπότῳ λέγει. Ἥφαιστος γὰρ Πηλεῖ τοῦτο πρῶτον ἐχαρίσατο, Πηλεὺς δὲ Ἀχιλεῖ, ἐξ Ἀχιλέως δὲ τοῦτο Νεο‐
35	πτόλεμος διεδέξατο. Κανδάονος δὲ νῦν τοῦ Ἄρεος. πρωτόσφακτον ἐπὶ Ἰφιγενείας, ὅτι ἐν Αὐλίδι περὶ τὸν
35	Εὔριπον T τοὺς πρώτους ὅρκους ποιοῦντες οἱ Ἕλληνες ἀνεῖ‐ λον αὐτήν. καὶ τοῦτο ψευδές ἐστι· πρῶτοι γὰρ ὅρκοι δι’ Ἑλένην ἐν τῇ Σπάρτῃ γεγόνασιν, ὡς (204) ὁ Λυκόφρων οὗτος
40	εἶπε, δεύτεροι δὲ οὗτοι ἐν τῇ Αὐλίδι, ὁπότε καὶ τὰ περὶ τὸν δράκοντα ἰδόντες ὅρκων τὸ δευτεροῦχον ἄρσαντες ζυγὸν στερρὰν παρηνώπλισαν ὠλέναις πλάτην (203). ἐπὶ δὲ Πολυξένης πρωτόσφακτον λέγεται κατὰ μὲν τοὺς λοι‐ πούς (13016), ὅτι προεσφάγη αὐτῆς Ἀχιλεὺς εἰς ὅρκον ἐλθὼν
45	τοῖς Τρωσί. καὶ ταῦτα μὲν οἱ λοιποί, ἐγὼ δὲ ἐπ’ ἀμφο‐ τέρων πρωτόσφακτον ὅρκιον τὸ ἐκ πρώτης καὶ εὐγενοῦς ῥίζης σφαγιασθὲν θῦμα χάριν τῶν ὅρκων φημί.
330	σὲ δ’ ἀμφὶ κοίλην· τὸ ἑξῆς· σὲ δὲ ἀμφὶ τὴν κοίλην ᾐόνα Δολόγκων αἰχμάλωτον πρέσβαν δημόλευστον ὠλένῃ κυπὰς κρύψει τις χερμάδων ἐπομβρία ... μὴ συνεξακουομένου τοῦ ι τοῦ ᾐόνα. s3 σὲ δὲ τὴν πρέσβυν
5	Ἑκάβην ἢ σὲ δὲ, ὦ πρέσβυ Ἑκάβη, λοιδοροῦσαν καὶ κατα‐ ρωμένην τοὺς Ἕλληνας αἰχμάλωτον καὶ αἰχμαλωτισθεῖ‐ σαν ἐν τῇ δήμου ὠλένῃ λιθωθεῖσαν κρύψει κυπάς τις καὶ ἱμάτιον ἐν ἐπομβρίᾳ τῶν χερμάδων ἤγουν λιθωθήσῃ, ὅταν ἀλλάξῃς δομὴν καὶ δέμας φαιὸν μαίρας καὶ κυ‐
10	νὸς περὶ τὴν κοίλην ἠόνα τῶν Δολόγκων καὶ τῶν Θρακῶν. τὰ δὲ περὶ τῆς λιθώσεως τῆς Ἑκάβης εἶπον. ἠιόνα καὶ ᾐόνα ὡς ἂν ἐθέλῃς γράφῃς· ἄπταιστος γὰρ ὁ στίχος. T
332	ἐπεσβόλοις παρόσον κατηράσατο τῶν Ἑλλήνων πολλά, οἱ δὲ μὴ φέροντες αὐτῆς τὴν γλῶσσαν ἐλιθοβόλη‐ σαν. s3
334	μαίρας· φασὶν ὅτι μαῖρα ὁ κατηστερισμένος κύων καλεῖται νῦν δὲ ἐπὶ κυρίου αὐτὸ ἔλαβεν ἁπλῶς· καὶ γὰρ εἰς κύνα μετεβλήθη ἡ Ἑκάβη. s3 μαῖρα νῦν ἡ κύων ἀπὸ μιᾶς τῶν κυνῶν τοῦ Ὠρίωνος Μαίρας καλουμένης T:
5	κυρίως δὲ †μαῖρα ἡ λευκομέλαινα αἴξ. s4
335	τύμβῳ τἀγαμέμνονος· Ἀγαμέμνων ὁ Ζεὺς ἐν Λακεδαιμονίᾳ. ὁ δὲ Πρίαμος καταφυγὼν ἐν τῷ τοῦ Διὸς βωμῷ ἀνῃρέθη ὑπὸ Πύρρου. s3 ὁ δὲ τάλας ἤγουν ὁ Πρία‐
335	μος ὁ μολὼν ὠνητὸς εἰς τὴν αἰθαλωτὸν καὶ κεκαυ‐
5	μένην πάτραν ὑφ’ Ἡρακλέος ὠνητὸς δὲ παρὰ τῆς καλύπτρας τῆς αὐτοῦ ἀδελφῆς Ἡσιόνης ἀιστώσας καὶ ἀφανίσας ἐν σκότῳ τὸ πρὶν ἀμυδρὸν ὄνομα—Πο‐ δάρκης γὰρ πρότερον ἐκαλεῖτο τῇ δὲ καλύπτρᾳ ἐξωνηθεὶς Πρίαμος μετεκλήθη—οὗτος ἀμφὶ τύμβῳ καὶ ναῷ T τοῦ
10	Ἀγαμέμνονος Διὸς ἤτοι τοῦ Ἑρκείου Διὸς δαμασθεὶς τὴν κρηπῖδα καὶ τὴν βάσιν τοῦ νεὼ T ἐν πηγῷ καὶ λευκῷ πλόκῳ καλλυνεῖ καὶ κοσμήσει. Πρίαμος γὰρ ἐν τῷ τοῦ Ἑρκείου Διὸς ναῷ T καταφυγὼν ὑπὸ Νεοπτολέμου ἀνῃ‐ ρέθη ὅτι καὶ Ἀχιλεὺς ὑπ’ Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ τοῦ Θυμ‐
15	βραίου Ἀπόλλωνος ναῷ ἀνῃρέθη T. Ἀγαμέμνων δὲ Ζεὺς ἐν Λακεδαίμονι s4 ἀλλ’ οὐκ ἐν Τροίᾳ ἐτιμᾶτο T.
336	πηγῷ τῷ μέλανι καὶ εὐτραφεῖ ἀλλαχοῦ νῦν δὲ τῷ λευκῷ .
337	ὁ πρὸς καλύπτρης· Ἡσιόνη, ὡς ἔφην καὶ πρώην, ὑφ’ Ἡρακλέος πορθηθείσης τῆς Τροίας ἤγετο αἰχμάλωτος
5	σὺν τῷ ἀδελφῷ Πριάμῳ Πο‐
5	δάρκει τότε καλουμένῳ.	Column end
1a	ὁ πρὸς καλύπτρης·
2a	ἡνίκα ἡ Τροία ὑφ’ Ἡρα‐
3a	κλέος ἐπορθήθη, ἤγετο αἰχ‐
4a	μάλωτος ὁ Πρίαμος τὸ τηνι‐
5a	καῦτα Ποδάρκης καλούμενος·
6a	ἡ δὲ ἀδελφὴ αὐτοῦ Ἡσιόνη	Column end
7	δοῦσα τὴν χρυσῆν αὐτῆς καλύπτραν ἐπρίατο αὐτόν, ὅθεν ἐκλήθη Πρίαμος καὶ κατέλιπεν αὐτὸν ἐν τῇ πατρίδι ἐλπί‐ ζουσα αὐτὴν ὑπ’ αὐτοῦ ἀνασταθῆναι, ὃ καὶ γέγονεν. αὐτὴ
10	δὲ ἐδόθη τῷ Τελαμῶνι, ἐξ ἧς ἐγένετο ὁ Τεῦκρος. ss3s4 signi‐ ficat EM 6684 EG 47920.
338	αἰθαλωτὸν ἀντὶ τοῦ αἰθαλωτὴν πάτραν. γι‐ γνώσκεις ἀκριβῶς, πῶς ἡ Τροία πορθηθεῖσα ὑφ’ Ἡρακλέος ἐκαύθη (2921). T
339	τὸ πρὶν δ’· ὁ στίχος οὗτος ἰαμβικὸς τραγικός ἐστιν ἐν τῇ τετάρτῃ ἀνάπαιστον ἔχων. T cf. 281
340	ὅταν χέλυδρος· φασὶ τὸν Ἀντήνορα προδοῦ‐
340	ναι τὴν Τροίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐπὶ μισθῷ τῆς μετὰ ταῦτα βασιλείας ss3s4 ὅθεν καὶ τὸν δούρειον ἵππον κατασκευάσαν‐ τες καὶ τοὺς ἀριστεῖς αὐτῶν ἐμβαλόντες προσποιούμενοι φυ‐
5	γὴν ἦλθον ἐπὶ τὴν Τένεδον. τῶν δὲ Τρώων ἄλλοι μὲν προσ‐ δοκήσαντες δόλον εἶναι, ἄλλοι δὲ παρὰ θεῶν σταλῆναι T κε‐ λεύουσιν αὐτὸν †τοξευθῆναι καὶ †τοξεύσαντες αὐτὸν ἄγουσιν ἔνδον τῆς Τροίας. Ἀντήνωρ δὲ φανὸν ἀνάπτει τοῖς Ἕλλησι καὶ τὰ ὑπογάστρια τοῦ ἵππου ἀνοίγει καὶ οἱ ἀριστεῖς οἱ
10	ἐν τῷ ἵππῳ ἐν νυκτὶ ἀνοίξαντες τὰς τῆς Τροίας πύλας ἔν‐ δον εἰσάγουσι τοὺς Ἕλληνας καὶ τοιούτῳ τρόπῳ ἡ Τροία κρατεῖται. T ὁ δὲ νοῦς τοιοῦτος· ὅταν ὁ Ἀντήνωρ ὁ πορθη‐ τὴς τῆς πατρίδος βαρὺν πυρσὸν ἀνάψας εἰς σημεῖον τοῖς Ἕλλησι καὶ τὸν δούρειον ἵππον τὸν ὠδίνοντα τὸν φοβε‐
15	ρὸν λόχον παραλύσῃ ἐκ τῆς γαστρὸς αὐτοῦ ἑλκύσας τὰ ζυγά ss3s4· ὤδινε δὲ ὁ ἵππος τοὺς ἀρίστους τῶν Ἑλλήνων ss3. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ὁ δὲ Πρίαμος ἀναιρεθήσεται, ὅταν χέλυ‐ δρος ss3s4
19a	καὶ τὰ ἐξῆς ss3. ὁ δὲ χέλυδρος
20a	εἶδος ὄφεως. s, i. l. s3 τούτῳ
21a	οὖν παρεικάζει τὸν Ἀντήνορα.
22a	s ἔνυδρος χελώνη. i. l. s3	Column end
19b	ἤτοι ὁ γηραιὸς (340) Ἀντήνωρ
20b	τὸ καὶ τὸ ποιήσῃ. χέλυδρος
21b	δέ ἐστιν ἡ θαλασσία χελώνη.
22b	ὡς τραχύδερμον δὲ διὰ τὸ γῆρας	Column end
23	καὶ τὸν Ἀντήνορα χέλυδρον λέγει. σύγγαμβρος δὲ ἦν οὗτος Πριάμου ἔχων γυναῖκα τὴν Ἑκάβης ἀδελφὴν Θεανώ. T ὁ Ἀν‐
25	τήνωρ γὰρ ἐρῶν τῆς βασιλείας προδέδωκε τοῖς Ἕλλησι τὴν Τροίαν ὑποσχομένοις αὐτὸν καταστήσειν βασιλέα, εἰ τῆς πό‐ λεως ἄρξουσιν. s3
344 (1a)	τῆς Σισυφείας· κατά
2a	τινας ὁ Ὀδυσσεὺς υἱὸς Σισύ‐
3a	φου ἐστίν· φασὶ γὰρ πρῶτον
4a	τὴν Ἀντίκλειαν ὑπὸ Σισύφου
5a	διακορηθῆναι καὶ ἔγκυον γενέ‐
6a	σθαι τὸν Ὀδυσσέα καὶ εἶθ’
7a	οὕτως συνοικῆσαι τῷ Λαέρτῃ.	Column end
1b	τῆς Σισυφείας· ὁ
2b	Ὀδυσσεὺς υἱὸς λέγεται Σισύ‐
3b	φου· ὁ Αὐτόλυκος γὰρ ἐξ
4b	Ἀμφιθέας Αἴσιμον καὶ Ἀντί‐
5b	κλειαν γεννᾷ, ἥτις Ἀντίκλεια
6b	ὑπὸ Σισύφου διεπαρθενεύθη.	Column end
8	αὐτανέψιος δὲ Ὀδυσσέως ὁ Σίνων· οὗτος γὰρ Αἰ‐ σίμου υἱὸς ἦν, Αἴσιμος δὲ καὶ Ἀντίκλεια ἀδελφοί, παῖ‐	Column end
10	δες Αὐτολύκου, Ὀδυσσεὺς μὲν Ἀντικλείας, Σίνων δὲ Αἰ‐ σίμου. ss3 οὗτος ὁ Αὐτόλυκος κλεπτοσύνῃ πάντας ὑπερέ‐ βαλε· κλέπτων γὰρ πάντων ἵππους τε καὶ βόας καὶ ποίμνια τὰς σφραγῖδας T αὐτῶν μετεποίει καὶ ἐλάνθανε τοὺς δεσπότας αὐτῶν ὥς φησι καὶ Ἡσίοδος πάντα
15	γὰρ ὅσσα λάβεσκεν ἀίδηλα πάντα τίθεσκε. Σίσυφος δὲ μονογράμμῳ τυπώματι τὸ τούτου ὄνομα ἐγχαράττων ταῖς τῶν αὐτοῦ ζώων ὁπλαῖς καὶ χηλαῖς ἐπεγίνωσκεν, Αὐτόλυκος δὲ ἀφελόμενος καὶ τῶν τοιούτων ζώων τινὰ τὰς σφραγῖδας μετεποίησεν T. ὡς δὲ καὶ οὕτω λαθεῖν οὐκ ἴσχυσε τὸν Σίσυ‐
20	φον, φίλον αὐτῷ ποιεῖται. ὁ δὲ λάθρα T μιγεὶς τῇ αὐτοῦ θυγατρὶ Ἀντικλείᾳ ἐγκυμονῆσαι ποιεῖ τὸν Ὀδυσσέα. ὕστερον δὲ αὐτὴν ἔγημεν ὁ Λαέρτης. Αἴσιμος δὲ ὁ Ἀντικλείας ἀδελ‐ φὸς Σίνωνα γεννᾷ ὃς αἰκισάμενος ἑαυτὸν πλησίον τοῦ δου‐ ρείου ἵππου ἐκάθητο. οἱ δὲ Ἕλληνες ὥς φησι Τρυφιόδωρος,
25	πῦρ ἴδιον πλεκτῇσιν ἐνὶ κλισίῃσι βαλόντες (134) T πρὸς Τένεδον κατῆραν καὶ τὰς Καλύδνας νήσους οὔσας περὶ τὴν Τροίαν. (ἀφ’ ὧν νήσων δύο δράκοντες διανηξάμενοι Πόρκις τε καὶ Χαρίβοια τὸν παῖδα τοῦ Λαοκόωντος ἀνεῖλον μέσον παντὸς τοῦ λαοῦ, ὅτι τῷ δόρατι βαλεῖν τὸν δούριον
30	ἵππον ἐτόλμησε. καὶ ταῦτα μὲν μικρὸν ὕστερον T.) τότε δὲ τῶν Τρώων κατελθόντων καὶ ἀπατηθέντων δόλοις τοῦ Σί‐ νωνος καὶ ἑλκυσάντων τοῦτον περὶ τὴν πόλιν καὶ μέθῃ καὶ χαρᾷ* καὶ ὕπνῳ* συσχεθέντων αὐτὸς ὁ Σίνων, ὡς ἦν αὐτῷ συντεθειμένον, φρυκτὸν ὑποδείξας τοῖς Ἕλλησιν ὡς T ὁ Λέ‐
35	σχης φησὶν ἡνίκα νὺξ μὲν ἔην μέση, λαμπρὴ δ’ ἐπέ‐ τελλε σελήνη προσκαλεῖται αὐτοὺς διὰ τοῦ φρυκτοῦ εἰς τὴν Τροίαν καὶ οὕτως εἷλον αὐτήν.
344bis	τὸ δὲ s λαμπουρὶς εἶδος ἀλώπεκος ἔχουσα λευκὴν τὴν οὐράν· λέγει οὖν τὸν Ὀδυσσέα διὰ τὸ πανοῦργον ss4 ὁ γὰρ Σίνων ἀνεψιὸς ἤτοι ἐξάδελφος ἦν Ὀδυσσέως· καὶ γὰρ Αἰσί‐ μου ἦν υἱὸς ὁ Σίνων, ὃς καὶ Ἀντίκλεια ἀδελφοὶ παῖδες Αὐτο‐
5	λύκου. Λεύκοφρυν τὴν Τένεδον, ὡς ἐρρέθη (10610b).
346	στενὴν δὲ s Λεύκοφρυν s3 τὴν Τένεδον λέγει· οὕ‐
346	τως γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ πρίν· στενὴν δὲ, διότι ἐν τοῖς στενοῖς μέρεσι τοῦ Ἑλλησπόντου κεῖται ss3 s4. οἱ οὖν Ἕλληνες προσ‐ ποιούμενοι ἀφικνεῖσθαι εἰς τὰ οἰκεῖα ἔκαυσαν τὰς ἑαυτῶν
5	σκηνὰς καὶ ἔπεμψαν Σίνωνα σημᾶναι αὐτοῖς ss3 ὅταν καιρὸς γένηται τοῦ ὑποστρέψαι, καὶ ἀπῇραν εἰς Τένεδον καὶ τὰς Καλυδνὰς νήσους οὔσας περὶ Τροίαν. ὁ δὲ Σίνων ἐσήμανεν αὐτοῖς τὸν καιρόν s ἡνίκα ἦν, ἅψας πυράν, οἱ δὲ ὑπέστρε‐ ψαν. ss3
347 (1a)	καὶ παιδοβρῶτος
2a	Πόρκεως· Πόρκις καὶ Χα‐
3a	ρίβοια ὀνόματα ss3 δρακόντων s3
4a	οἳ πλεύσαντες ἐκ τῶν Καλυ‐
5a	δνῶν νήσων ἦλθον εἰς Τροίαν
6a	καὶ διέφθειραν τοὺς παῖδας
7a	Λαοκόωντος ἐν τῷ τοῦ Θυμ‐
8a	βραίου Ἀπόλλωνος νεῷ. ὁ δὲ
9a	Λαοκόων υἱὸς ἦν Ἀντήνορος.
10a	τοῦτο δὲ γέγονε σημεῖον τῆς
11a	Ἰλίου ἁλώσεως. ss3	Column end
1b	παιδοβρῶτος Πόρ‐
2b	κεως νήσους τὰς Καλύδνας
3b	λέγει, ἐξ ὧν πλεύσας ὁ Πόρκις
4b	ὄφις καὶ ἡ Χαρίβοια τὸν
5b	Λαοκόωντος παῖδα ἀνεῖλον
6b	ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλ‐
7b	λωνος ναῷ. ὁ δὲ Λαοκόων
8b	Ποσειδῶνος ἦν ἱερεὺς υἱὸς
9b	δὲ τοῦ Ἀντήνορος. τοῦτο δὲ
10b	γέγονε σημεῖον τῆς Ἰλίου ἁλώ‐
11b	σεως.	Column end
348	ἐγὼ δὲ τλήμων ἡ ἀρνησαμένη τὴν Ἀπόλλωνος συνουσίαν ὡς ποθοῦσα ἔχειν τὴν παρθενίαν ἄφθαρτον κατὰ ζῆλον τῆς Ἀθηνᾶς τῆς τοιᾶσδε καὶ τοιᾶσδε ἐπὶ τῆς φυλακῆς τῆς σκοτεινῆς συγκρύψασα τὸ δέμας τότε βιαίως
5	ἡ φάσσα ἐγὼ ἡ οἰνὰς καὶ ἄμπελος ἑλκυσθήσομαι ὡς μὲν φάσσα πρὸς τόργου ἤτοι γυπὸς συνουσίαν, ὡς δὲ οἰνὰς καὶ ἄμπελος γαμφαῖσι καὶ σιαγόσιν ἅρπαις ἤγουν δρεπάναις ἢ ἅρπης καὶ δρεπάνης. T πλανηθεὶς ὑπὸ τῶν ἄλλων (13912) εἶπον καὶ αὐτὸ〈σ〉 οἰνὰς ἄμπελος.
10	οὐκ ἔχει δὲ οὕτως, ἀλλ’ οἰνάς ἐστιν εἶδος ὀρνέου, ὥς φησιν Αἰλιανὸς (HA IV 58) καὶ ὡς ἕτεροι μυρίοι, τὸ δὲ γαμφαῖς ἅρπαις ἤτοι ἐπικαμπέσιν ὄνυξι. γ1
349	τυκίσμασι κατασκευάσμασι· τύκος σιδηροῦν ἐργα‐ λεῖον τεκτονικόν, ᾧ τοὺς λίθους πελεκῶσι καὶ ἀποξέουσιν. ἄνις κυρίως μὲν ὁ ἐστερημένος δυνάμεως, καταχρηστικῶς
349	δὲ καὶ πᾶς ὁ ἐστερημένος. T
350	τὸ δ’ s ἄνις τεράμνων ss3 s4 ἐστερημένη ξυλίνων στεγῶν T: τέραμνα γὰρ τὰ ξύλινα στέγη.
2a	ὁ γὰρ Πρίαμος
3a	λίθινον οἶκον πυραμοειδῆ ἐποίησε καὶ ἐνέβαλεν αὐτὴν ss3s4
4a	ὡς παρακύπτουσαν. ὁ δὲ νοῦς
5a	οὕτως· ὑπὸ τῆς σκοτεινῆς
6a	εἱρκτῆς τὸ σῶμα ἀφανί‐
7a	σασα. ss3	Column end
2b	ὁ γὰρ Πρίαμος
3b	λίθινον οἶκον πυραμοειδῆ ἐποίησε καὶ ἐνέβαλεν αὐτὴν ss3s4
4b	διὰ τὸ δοκεῖν μαίνεσθαι ἢ
5b	καὶ διὰ τὸ θυγάτριον αὐτοῦ
6b	εἶναι μὴ ἀχρειοῦσθαι T ὡς
7b	παρακύπτουσαν,	Column end
8	ὅθεν ἐστερημένην τεράμνων καὶ ἀνώροφον στέγην εἶπεν ὡς μὴ οὖσαν ξυλόστεγον ἐναντίως φάσκων Ὁμήρῳ·
10	ἐκεῖνος γὰρ μᾶλλον τεγέους καὶ εὐστεγεῖς καὶ εὐορόφους θα‐ λάμους τοὺς λιθοστεγεῖς λέγει γράφων ταυτί seq. Z 248. καὶ πᾶς δὲ ὁ φρονῶν ὁμοίως Ὁμήρῳ τοῦτό φησιν.
351 (1a)	κυρίως δὲ ἁλιβδῦσαί
2a	ἐστι τὸ ἐν θαλάσσῃ διαφθα‐
3a	ρῆναι ss3 ἤγουν ἁλὶ δῦσαι. καὶ
4a	Καλλίμαχος αἱ νῆσαι ἁλι‐
5a	δύουσαι (fr. 269). s	Column end
1b	ἁλυβδῆσαι κυρίως τὸ ἐν ἁλὶ
2b	δῦσαι ἤγουν ἐν θαλάσσῃ βυθι‐
3b	σθῆναι κατὰ τροπὴν τοῦ ι δι‐
4b	χρόνου εἰς υ δίχρονον ἤγουν
5b	†ἁλιδίσαι T. καὶ Καλλίμαχος
6b	αἳ νῆες ἀλυβδήσουσι, κατα‐	Column end
7	χρηστικῶς δὲ καὶ τὸ ὁπωσδήποτε συντριβῆναι. T ἀνώρο‐ φον δὲ οὐ τὴν ὕπαιθρον, ἀλλὰ τὴν μὴ ἔχουσαν ξύλινον ὄρο‐ φον, ἀλλὰ λίθινον. s *λυγαίης σκοτεινῆς· λύγη γὰρ
10	καὶ ἠλύγη ἡ νύξ.* Θοραῖον τὸν σπερμογόνον καὶ γεννη‐ τικόν· ὁ αὐτὸς γάρ ἐστι τῷ ἡλίῳ πάντα δὲ ὁ ἥλιος γεννᾷ καὶ τρέφει καὶ αὔξει, ὡς καὶ Σοφοκλῆς φησι τὴν πάντα γοῦν βόσκουσαν ἡλίου φλόγα (OT 1425). Πτῶον ἐρ‐ ρέθη (11527b), ἀπὸ τῆς ἐκφοβήσεως τοῦ χοίρου. Ὡρίτην
15	τὸν αὐτόν, ὅτι ἔαρ, θέρος καὶ αἱ λοιπαὶ τῶν ὡρῶν δι’ αὐτοῦ ἀποτελοῦνται. οὗτος πάντα μυθικῶς λέγει. T τὰ δὲ τρία Ἀπόλλωνος ἐπίθετα. s4 Θοραῖον δὲ καὶ Ὠρίτην Ἀπόλ‐ λωνος ἐπίθετα. s
353	λίπτοντα ἐπιθυμοῦντα. τινὲς ἀλέκτρων
353	δεμνίων λέγουσιν ἐκλαμβάνοντες τῶν ἀχράντων. s4
3a	φασὶ δὲ ὅτι s ἠράσθη αὐτῆς ὁ
4a	Ἀπόλλων, ἡ δὲ μὴ πεισθεῖσα ss3
5a	ὑπ’ αὐτοῦ καὶ μηνίσαντος s	Column end
7a	αὐτῇ τῷ λοιπῷ χρόνῳ ss4 ἐποίησεν αὐτὴν ἵνα μαντευομένη
8a	μὴ πιστεύηται ss3s4 ὡς καὶ αὐτὴ λέγει κάτω πίστιν γὰρ
9a	ἡμῶν Λεψιεὺς ἐνόσφισεν (1454) ss4.
3b	ἡ δὲ ἱστορία, ὅτι ἠράσθη αὐ‐
4b	τῆς ὁ Ἀπόλλων καὶ ἤθελεν
5b	αὐτῇ συμμιγῆναι, δήλη. τῆς δὲ
6b	μὴ πεισθείσης μηνίσας	Column end
7b	αὐτῇ τῷ λοιπῷ χρόνῳ ss4 ἐποίησεν αὐτὴν ἵνα μαντευομένη
8b	μὴ πιστεύηται ss3s4 ὡς καὶ αὐτὴ λέγει κάτω πίστιν γὰρ
9b	ἡμῶν Λεψιεὺς ἐνόσφισεν (1454) ss4.
10	Ἀπόλλωνα θέλοντα αὐτῇ συμμιγῆναι.* T
354	πάμματα γὰρ τὰ κτήματα. καὶ Ὅμηρος Τρῶες δ’ ὡς ὄιες πολυπάμμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ (Δ 433). s3 πεπαμένη πῶ τὸ κτῶμαι πάσω πέπακα πέπαμαι πε‐ παμένη ὅθεν ἓν μ γραπτέον· οἱ δὲ μεταγραφεῖς οὐκ οἶδ’ ὅ
5	τι παθόντες δύο μμ γράφουσιν ὡς οὐκ εἰδότες ὅτι καὶ δίχα τούτου τὸ πα μακρόν ἐστιν.
355	Παλλάδος ζηλώμασι ἐν τῷ ζηλοῦν τὴν Ἀθηνᾶν. Παλλὰς δὲ ἡ Ἀθηνᾶ ἢ παρὰ τὸ πάλλειν τὰ ὅπλα—πολε‐ μικὴ γὰρ ἐν τῷ γεννᾶσθαι ἀπὸ τῆς Διὸς κεφαλῆς ἐξέθορε τὰ ὅπλα κινοῦσα—ἢ παρὰ τὸ παλλομένην τὴν τοῦ Διο‐
5	νύσου καρδίαν ἀνενεγκεῖν τῷ Διί—Διόνυσον γὰρ τὸν καὶ Ζαγρέα καλούμενον υἱὸν Διὸς καὶ Περσεφόνης ὑπάρχοντα μεληδὸν οἱ Τιτᾶνες ἐσπάραξαν οὗ τὴν καρδίαν ἔτι παλλο‐ μένην ἀνήνεγκεν—ἢ ὅτι ἐν τῇ συμβολῇ τῆς μάχης τῶν Γιγάντων καὶ τῶν θεῶν Πάλλαντα ἕνα τῶν Γιγάντων
10	ἀνεῖλεν. ἢ Πάλλαντα τὸν ἴδιον πατέρα πτερωτὸν ὑπάρχοντα καὶ βιάζοντα ταύτην ὡς θέλοντα συγγενέσθαι ἡ τὴν παρ‐ θενίαν τιμῶσα (13831) τοῦτον ἀνεῖλε καὶ τὸ δέρμα αὐτοῦ ὡς αἰγίδα περιεβάλλετο καὶ τὰ πτερὰ τούτου τοῖς ποσὶ ταύτης συνήρμοσεν. ὅθεν αὐτὴν ἐθεοποίησαν οἱ Ἕλληνες καθάπερ
15	καὶ τὴν πολεμικωτάτην Ἀθηνᾶν Ἰτωνίου μὲν ὑπάρχουσαν θυγατέρα, Ἰοδάμας δὲ ἀδελφήν, ἣν Ἰοδάμαν ἀντιπολεμοῦσαν
15	Ἀθηνᾶ ἀνεῖλεν, ὥς φησι Σιμωνίδης ὁ γενεαλόγος seqq. Ap. A 550—552. Φερεκύδης δὲ Παλλάδιά φησι τὰ ἀχειροποίητα μορφώματα καὶ πᾶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ πρὸς γῆν βαλλόμενον.
20	καὶ τὸ Παλλάδιον δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τοιοῦτο ἦν, τρίπηχυ ξύ‐ λινον ἐξ οὐρανοῦ καταπεσὸν ἐν Πεσινοῦντι τῆς Φρυγίας, ὅθεν Διόδωρος (fr. 26) καὶ Δίων (fr. I p. LIX) τὸν τόπον φασὶ κληθῆναι. ἕτερος δέ τις ἱστορικὸς (*Herod. I 11) οὕτω λέγει κληθῆναι τὸν τόπον ἀπὸ τοῦ πολλοὺς ἐκεῖ πεσεῖν ἐν
25	τῇ συμβολῇ τοῦ πολέμου, ὁπότε διὰ τὴν ἁρπαγὴν Γαννυμή‐ δους ἐμάχοντο Τάνταλος ὁ ἐραστὴς Γαννυμήδους καὶ Ἶλος ὁ ἀδελφός. Ἰωάννης δὲ ὁ Ἀντιοχεὺς οὐκ ἐξ οὐρανοῦ λέγει πεσεῖν τὸ Παλλάδιον, Ἄσιον δέ τινα φιλόσοφον μαθημα‐ τικὸν τοῦτο ποιῆσαι ὡροσκοπίᾳ καλλίστῃ εἰς τὸ ἀπόρθη‐
30	τον εἶναι τὴν πόλιν ἐκείνην, ἔνθα ἂν τοῦτο μένῃ πεφυλαγ‐ μένον καὶ ἄσυλον, χαρίσασθαι δὲ τοιοῦτο τῷ Τρωὶ Παλλά‐ διον (Mal. 137 O). τὰς δ’ ἀλληγορίας καὶ τὸ ἔτι ἐπεκτεῖναι τὴν ἱστορίαν ἐατέον· οὗτος γὰρ, ὡς μυριάκις ἔφην, μυθικῶς γράφει. Ἀπολλόδωρος δὲ γράφει μετὰ τὸ κτίσαι Ἶλον τὴν
35	Ἴλιον τῇ βοὶ ἀκολουθήσαντα εὔξασθαι ἰδεῖν σημεῖον καὶ τότε πεσεῖν τὸ Παλλάδιον, ὃ τρίπηχυ ἦν τῷ μεγέθει, τοῖς δὲ ποσὶ συμβεβηκός, τῇ δεξιᾷ δόρυ ἔχον, λαιᾷ δ’ ἠλακά‐ την καὶ ἄτρακτον. φασὶ γὰρ Ἀθηνᾶν παρὰ τῷ Τρίτωνι τρέ‐ φεσθαι, ᾧ θυγάτηρ ἦν ἡ Παλλάς, ἀμφοτέρας δὲ ἀσκούσας
40	τὰ κατὰ πόλεμον εἰς φιλονεικίαν ἐλθεῖν. μελλούσης δὲ πλήτ‐ τειν τῆς Παλλάδος φοβηθεὶς ὁ Ζεὺς τὴν αἰγίδα ἀνέτεινε, Παλλὰς δὲ ἀναβλέψασα πρὸς τὴν αἰγίδα τρωθεῖσα ὑπὸ τῆς Ἀθηνᾶς πίπτει. Ἀθηνᾶ δὲ περίλυπος ἐπ’ αὐτῇ γενομένη ξόανον ἐκείνης ὅμοιον κατασκευάσασα περιέθετο τοῖς στέρνοις
45	ὃ λέγουσιν T αἰγίδα καὶ ἐτίμα ἱδρυσαμένη παρὰ τῷ Διί. ὕστερον δ’ Ἠλέκτρα τούτῳ προσεγγίσασα ἔρριψεν εἰς τὸ Ἴλιον (l. l. *143—145).
356	τῆς μισονύμφου· τοῦτο δῆλον ὅτι ἡ τιμῶσα παρθενίαν τὰς νυμφευθείσας μισεῖ. διαφέρει δὲ παρθένος ἡ καὶ κόρη καὶ νεᾶνις λεγομένη πρὸς νύμφην, γυναῖκα καὶ γραῦν· παρθένος μὲν γάρ ἐστιν ἡ μὴ γευσαμένη συνουσίας
5	ἀνδρῶν νύμφη δὲ ἡ νεωστὶ συζευχθεῖσα, μήπω δὲ τετοκυῖα
5	γυνὴ δὲ ἡ γονῆς δεκτικὴ καὶ τίκτουσα γραῦς δὲ ἡ διαφθα‐ ρεῖσα τοῦ τίκτειν. Λαφρίας· Λαφρία ἐπίθετον Ἀθη‐ νᾶς ἤτοι Λαφυρία ἡ ἄγουσα τὰ ἐκ πολέμου λάφυρα καὶ ἐν συγκοπῇ Λαφρία. ὅμοιον δέ ἐστι τῷ Ἀγέλεια ἡ ἄγουσα
10	λείαν. Πυλαίτιδος· καὶ τοῦτο συμβολικὸν ἐπίθετον Ἀθηνᾶς. ἐν ταῖς πύλαις γὰρ αὐτὴν ἔγραφον τῶν πόλεων καὶ οἰκιῶν ὡς ἐν προαστείοις τὸν Ἄρεα, συμβολικωτέρως ὑποτιθέμενοι ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμ‐ βουλῆς καὶ φρονήσεως, ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύ‐
15	νεσθαι τοὺς πολεμίους.
357 (1a)	τῆμος βιαίως· ἀστείως πάνυ παρέταξεν ἀλλήλοις
2a	φάσσαν καὶ γῦπα καὶ ἄμπελον καὶ ἅρπην· φησὶν οὖν ὅτι ὡς
3a	φάσσα ὑπὸ γυπὸς ss3s4 ἀντὶ τοῦ Αἴαντος s καὶ ὡς ἄμ‐
4a	πελος δρεπάναις ἑλκυσθήσομαι ss3s4
5a	τότε δηλονότι, ὅταν ἡ πόλις
6a	πορθηθῇ. s	Column end
1b	τῆμος βιαίως· ἀστείως πάνυ παρέταξεν ἀλλήλοις
2b	φάσσαν καὶ γῦπα καὶ ἄμπελον καὶ ἅρπην· φησὶν οὖν ὅτι ὡς
3b	φάσσα ὑπὸ γυπὸς ss3s4
4b	ὑπὸ Αἴαντος εἰς τὸ διακορι‐
5b	σθῆναι.	Column end
6	ἔξωθεν δὲ τὸ ὡς ληπτέον· εἴωθε γὰρ οὗτος ὁ Λυκόφρων λαμβάνειν. T
359	οὕτω τιμᾶται Βούδεια ἡ Ἀθηνᾶ ἐν Θετταλίᾳ. ×Steph. Βούδεια. ἡ πολλὰ δὴ Βούδειαν· ἡ πολλὰ αὐδάξασα καὶ ἐπικαλεσαμένη ἀρωγὸν τάρροθον καὶ βοη‐ θὸν τῶν γάμων τουτέστιν ἀποδιώκτριαν τῶν ἐμῶν βιαίων
5	γάμων τῶν ἐκ τοῦ Λοκροῦ Αἴαντος τὴν Κόρην ἤτοι παρθένον Ἀθηνᾶν τὴν Βούδειαν καὶ Αἴθυιαν. μυθι‐ κὴν δέ τινα δοκοῦντες οὗτοι τὴν Ἀθηνᾶν ἐκείνης ἐπί‐ θετα s4 ταῦτα λέγουσιν. ἡ δὲ φρόνησις Ἀθηνᾶ ἐπίθετα ταῦτα κέκτηται· Βούδεια γὰρ ἡ φρόνησις, ὅτι τοὺς βόας
10	ἀρότρῳ καὶ ζυγοῖς ὑποδέει καὶ τέμνει τὰς αὔλακας, Αἴθυια δὲ, ὅτι καὶ πλοῖα ἡ φρόνησις κατεσκεύασε καὶ δίκην αἰθυίας ἐδίδαξε τοὺς ἀνθρώπους ναυτίλλεσθαι ἐπ’ αὐτῶν διαπεραι‐ νομένους τὴν θάλασσαν. αἴθυια δέ ἐστιν ὄρνεον θαλάσσιον ἄφρον ἀφρῷ ἁλισκόμενον· οἱ γὰρ παῖδες τῶν ἁλιέων ἀφρὸν
15	τῇ χειρὶ λαβόντες πόρρω πρὸς τὴν θάλασσαν ῥίπτουσιν, εἶτα ἐγγὺς καὶ ἐγγύτερον, ἕως ἐπ’ αὐτὰς αὐτῶν τὰς χεῖ‐ ρας ἐλθούσας ἀγρεύουσιν.
361	ἡ δ’ εἰς τέραμνα· ἐκείνη δὲ ἡ Ἀθηνᾶ εἰς τέρεμνα ἤγουν εἰς τὰ στέγη ἄνω στρέψασα τοὺς ὀφθαλμοὺς ὀργισθήσεται τῷ στρατῷ ἐξ οὐρανοῦ ποτε τῷ πάπ‐ πῳ μου Τρωὶ πεσοῦσα. οὗτος μὲν μυθικῶς λέγει τὸ τῆς
5	Ἀθηνᾶς εἴδωλον στρέψαι τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὰ στέγη καὶ ὀργισθῆναι τῷ στρατῷ, Ὅμηρος (γ 135) δὲ Ἀθηνᾶν ὀργι‐ σθεῖσαν τότε τὸν ἀέρα καλεῖ· ἐναντίων γὰρ πνευσάντων τῶν ἀνέμων ὁ τῶν Ἑλλήνων στόλος ἐφθάρη.
363	τὸ δὲ ἐξ οὐρανοῦ ὅτι διοπετὲς, φασὶν, ἦν τὸ ἐν Τροίᾳ Παλλάδιον. s οἱ μὲν οὕτω μυθικῶς φασιν ἐπὶ Τρωὸς ἐξ οὐρανοῦ τοῦτο πεσεῖν, ἐγὼ δὲ ἀλληγορικωτέρως φημί, ὡς καὶ προεῖπον· Ἄσιός τις μαθηματικὸς φιλόσοφος ὡροσκοπή‐
5	σας καὶ ἀστρολογήσας καλῶς τοῦτο κατεσκεύασεν εἰς τὸ ἀπόρ‐ θητον εἶναι τὴν πόλιν τὴν ἄσυλον τοῦτο φυλάττουσαν. ὅθεν διὰ τὴν ὡροσκοπίαν καὶ τὸ ἀστρολόγημα ἐμυθεύσαντο ὡς ἐξ οὐρανοῦ καταπέπτωκεν (13810).
364	χρῆμα τιμαλφέστατον πρᾶγμα ἄγαν τίμιον ×Eg (EM 75832 EG 52923).
365 (1a)	ἑνὸς δὲ λώβης· ἀντὶ
2a	τοῦ Αἴαντος τῆς ἁμαρτίας ἡ
3a	Ἑλλὰς πολλὰ κενοτάφια τῶν
4a	Ἑλλήνων στενάξει ναυαγη‐
5a	σάντων. ss3 εἰώθασι δὲ τῶν ἀλ‐
6a	λαχοῦ θνησκόντων ποιεῖν τά‐
7a	φους ἐπ’ ὀνόματι αὐτῶν, ἅπερ
8a	καλεῖ Λυκόφρων ψευδήρια
9a	(1048. 1181) καὶ κενοτάφια καὶ
10a	κενηρίων γραφάς (370). ss3s6
1b	ἑνὸς δὲ λώβης· ἀντὶ
2b	δὲ τῆς ἁμαρτίας τοῦ Αἴαντος
3b	τοῦ Λοκροῦ ἡ Ἑλλὰς πᾶσα
4b	στενάξει θρηνοῦσα τὰ ψευ‐
5b	δοτάφια τῶν ναυαγησάντων
6b	Ἑλλήνων, ἤγουν αὐτοὺς τοὺς
7b	ναυαγήσαντας Ἕλληνας οὐκ ἐν
8b	τάφοις κειμένους, ἀλλ’ ἐπὶ
9b	τῶν θαλασσίων πετρῶν οὐδὲ
10b	φυλάσσοντας τὴν τέφραν τῶν
11b	ἑαυτῶν λειψάνων ἐκ πυρὸς
12b	ἐν λάρναξι τεθαμμένην, ὡς
13b	νόμος τῶν ἐπὶ ξένης θνησκόν‐
14b	των νεκρῶν, ἀλλὰ φυλάσσοντας
15b	ὄνομα ἐλεεινὸν καὶ ψευδο‐
16	ταφίων ἐπιγραφάς, βρεχομένας τὰς ἐπιγραφὰς τῶν τάφων ἤγουν τοὺς τάφους αὐτοὺς θερμοῖς δακρύοις πατέρων καὶ παίδων καὶ ἐν τοῖς τῶν γυναικῶν τῶν τεθνηκότων θρήνοις. λώβης· τίς ἡ λώβη; φασὶν ὅτι ὁ Λοκρὸς Αἴας ἐν τῇ
20	ἁλώσει τῆς Τροίας καταφυγοῦσαν Κασάνδραν ἐν τῷ ναῷ καὶ τοῦ Παλλαδίου τῆς Ἀθηνᾶς ἐχομένην ἀπέσπασε καὶ αὐτόθι συνεγένετο, ὀργισθεῖσα δὲ ἡ Ἀθηνᾶ τοῦτον ἐν θαλάσσῃ σὺν πολλοῖς ἑτέροις τῶν Ἑλλήνων ἀνεῖλεν (Ap. ep. 522. 65). οὕτω μὲν οἱ πολλοί φασι, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· κατα‐
25	φυγοῦσαν αὐτὴν ἀπέσπασε τοῦ ναοῦ καὶ ἔσχηκε λείαν αὐτὴν καθάπερ ἑτέρας οἱ λοιποὶ στρατηλάται, ἃς ἔφθασεν ἕκαστος ἀφαρπάξαι. ἐρασθεὶς δὲ αὐτῆς Ἀγαμέμνων τῷ Ὀδυσσεῖ τοῦτο κοινοῦται, ὁ δὲ κηρύσσει ὡς ὁ Αἴας ἐν τῷ ναῷ ταύτῃ ἐμίγη. συνέβη οὖν ἀφαιρεθῆναι οὕτως αὐτὴν ὑπ’ Ἀγα‐
30	μέμνονος μισηθῆναι δὲ καὶ τὸν στρατηγὸν ὑπὸ τοῦ ἀλο‐ γίστου πλήθους καὶ σύρφακος. εἰς νοῦν δὲ θέμενος ὁ ἀνὴρ τὴν Ἀχιλέως πρότερον ὕβριν, πῶς ἀφῃρέθη τὴν Ἱπποδά‐ μειαν Βρισηίδα T ἔτι δὲ λογισάμενος καὶ τοῦ Παλαμή‐ δους τὸν ἄδικον θάνατον καὶ φοβηθείς, μή πως καὶ αὐτὸν
35	δόλῳ ἀνέλωσιν, ἐμβὰς τῆς νεὼς ἐν ἀπροσφόρῳ καὶ χειμερίῳ καιρῷ καὶ ἐναντίων ἀνέμων πνευσάντων ναυαγεῖ περὶ Τῆνον καὶ Μύκονον ἢ Ἄνδρον καὶ Τῆνον καὶ τῆς νεὼς πρὸς ταῖς πέτραις λυθείσης μέχρι τινὸς ὁ ἀνὴρ γενναίως νηξάμενος περὶ τὰς Γυραίας πέτρας ἐσώθη. μεγάλων δὲ τῶν κυμά‐
40	των ἐπερχομένων συνεχεστέρως σὺν μέρει τῆς πέτρας ἀπο‐ κοπέντι πρὸς τὴν θάλασσαν αὖθις κατενεχθεὶς ἀπεπνίγη. μαθοῦσα δὲ ἡ Λοκρὶς ἅπασα τὸ συμβὰν ἐπὶ χρόνον ὅλον μελανηφοροῦσα τὸν ἄνδρα ἐπένθησε καὶ ἐτησίως ὁλκάδα πλη‐ ροῦσα θυσιῶν μεγαλοπρεπῶν καὶ πῦρ ἐμβάλλουσα τῇ ὁλκάδι
45	ἐξαρτῶσά τε μέλαν ἱστίον αὐχένων χωρὶς ἔπεμπε πρὸς τὸ πέλαγος κατακαίεσθαι θυσίαν τῷ ἥρωι.
367 (1a)	οὐκ ὀστοθήκαις·
2a	οὐκ ἐν τοῖς τάφοις καὶ ταῖς
3a	ὀστοθήκαις κατὰ τὸ ἔθος τε‐
4a	θαμμένους, ἀλλ’ ἐν ταῖς πέ‐
5a	τραις ... τοὺς κενοὺς ... ss3	Column end
6a	χοιράδων· χοιράδες
7a	αἱ ὕφαλοι πέτραι. αἱ αὐταὶ
8a	δὲ καὶ ss3 μύρμηκες (878) καὶ
9a	τήγανοι (382) καὶ s ῥαχίαι
10a	(14311) καὶ σπιλάδες (1081) ss3.	Column end
1b	χοιράδων· χοιράδες, σπίλοι,
2b	μύρμηκες, τήγανοι, ῥαχίαι
3b	αἱ ὕφαλοι λέγονται πέτραι.
6	κρωσσὸς δὲ καὶ λάρναξ καὶ ἀμφορεὺς ss4 καὶ κάλπις s4 καὶ ξέστης τὸ αὐτό ss4. τὸ δὲ οὐδ’ ὑστάτην κεύθοντας τοιοῦτόν ἐστιν ss3· ἐπειδὴ ἔθος ἦν τότε τοὺς ἀλλαχοῦ τῆς πατρίδος τετελευτηκότας καίειν καὶ τὴν τέφραν αὐτῶν
10	ἐν κρωσσοῖς καὶ λάρναξι καὶ ἀμφιφορεῦσιν εἰς τὴν πατρίδα κομίζειν, ὅπερ ἐγένετο ἐν τῇ Η (334) τῆς Ἰλιάδος καὶ ἐπὶ Πατρόκλῳ καὶ Ἀχιλεῖ (ω 74). φησὶν οὖν ὅτι οὔτε ἐν τῇ πατρίδι ἀποθανοῦνται οἱ Ἕλληνες οὔτε ἐν τῇ ξένῃ ἀποθα‐ νόντες τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἐν κρωσσοῖς ἥξει εἰς τὴν πατρίδα,
15	ἀλλὰ ναυαγήσαντες ἀπολοῦνται ἐν ταῖς ss3s4 θαλασσίαις T πέτραις ss3s4 καὶ ὡς τάφοι αὗται αὐτοῖς γενήσονται T.
373	Ὀφέλτα· ἀπέστρεψε τὸν λόγον πρὸς τοὺς τόπους καὶ τὰ ἀκρωτήρια ἐν οἷς ἔμελλον τὰ τῶν Ἑλλήνων γενέσθαι ναυάγια· ὦ Ὀφέλτα καὶ Ζάραξ μύχουρε τῶν χοι‐ ράδων ἤγουν φύλαξ τῶν κοιλοτήτων τῶν πετρῶν ἀντὶ
5	τοῦ εἰπεῖν ὦ Ζάραξ ἔχων κοίλας πέτρας. T Ὀφέλτης καὶ Ζάραξ ὄρη Εὐβοίας ss3s4 EM περὶ ἃ γέγονε τὰ ναυάγια τῶν Ἑλλήνων. s EM ὁ μὲν Ὀφέλτης ἀπὸ †T Ὀφέλτου τοῦ καὶ Ἀρχεμόρου κληθείς, ὃς ἦν υἱὸς Λυκούργου ἱερέως τοῦ Νεμείου Διός T Ζάραξ δὲ ὠνομάσθη ἀπὸ Ζάρακος τοῦ ss4 EM
10	Πετραίου EM υἱοῦ Καρύστου. ss4 ×EM 4087 ὁ δὲ αὐτὸς Ζάραξ κατὰ Φάλαριν (ep. 92) καὶ ἑτέρους Καφηρεὺς λέγεται νῦν δὲ ὁ Καφηρεὺς ἰδιωτικωτέρως T Ξυλοφάγος καλεῖται.
374	Τρῦχαι πόλις Εὐβοίας. Λυκόφρων δὲ μεταφράσας Τρύχαντα καλεῖ. Steph.
3b	Τρύχατα καὶ Νέδων καὶ Διρ‐
4b	φωσσὸς ὄρη Εὐβοίας.	Column end
3a	Τρύχατα δὲ ὄρος Εὐβοίας
4a	καὶ Νέδων ὁμοίως καὶ Διρ‐
5a	φωσσὸς καὶ Διάκρια ὄρη Εὐ‐	Column end
6	βοίας. s τὸν δὲ Διρφωσσὸν ὁ Εὐφορίων Δίρφυν καλεῖ Δίρφυν ἀνὰ τρηχεῖαν ὑπ’ Εὐβοίῃ κεκόνιστο (fr. 83	Column end
6	Mein.). ss3s4 Δίρφυς ὄρος Εὐβοίας ὡς Εὐφορίων. Steph. Διάκρια δὲ ὄρη Εὐβοίας, ὅτι ἐκεῖ διεκρίθησαν Ἥφαιστος,
10	Ἀθηνᾶ καὶ Προμηθεύς, Ἥφαιστος μὲν λέγων ὅτι καλὸν ὁ ἄνθρωπος, Προμηθεὺς δὲ ὅτι καλὸν ἡ οἰκία, Ἀθηνᾶ δὲ ὅτι καλὸν ὁ βοῦς. ταῦτά φασιν οἱ μῦθοι. μύχουρος ὁ φυλάττων ss3 τοὺς μυχοὺς s τῶν χοιράδων. Ζάραξ ἀκρω‐ τήριον ἔνδοθεν ἔχων ὡς κόλπον τὰς τραχείας πέτρας, περὶ
15	ἃς ἐναυάγησαν ss3 οἱ Ἕλληνες s. σπίλοι δὲ καὶ σπιλάδες (1081) αἱ ὕφαλοι πέτραι καὶ τραχεῖαι λέγονται. ss3
376	γωλειὰ δὲ καὶ Φόρκυνος οἰκητήριον αἱ πρὸς τῇ θαλάσσῃ καταδύσεις οἰκητήριον δὲ Φόρκυνος ἡ θάλασσα ss3s4 ἀπὸ τοῦ ἐνοικοῦντος δαίμονος ss3 ῥαχίας δὲ τὰς τραχείας 〈πέτρασ〉 ἀπὸ τῆς ῥάχεως ἡ μεταφορά, ἀνεκ‐
5	βάτου δὲ, ὅθεν οὐκ ἔστι φυγεῖν οὐδὲ ἐκβῆναι, δίναις δὲ s παλιρροίῃσι ταῖς εἰς τὸ αὐτὸ ἀνακαμπτούσαις. ss3
381 (1a)	ὅσων δὲ θύννων·
2a	θύννους μὲν καλεῖ τοὺς Ἕλ‐
3a	ληνας, τήγανα δέ εἰσιν αἱ
4a	πλατεῖαι πέτραι ἠλοκισμέ‐
5a	νων δὲ ηὐλακισμένων, διε‐
6a	φθαρμένων ὥστε δοκεῖν αὐ‐
7a	τοὺς αὔλακας ἔχειν κατακο‐
8a	πέντας ὑπὸ τῶν πετρῶν. ss3	Column end
1b	ὅσων δὲ θύννων·
2b	θύννους καλεῖ τοὺς κινδυνεύ‐
3b	οντας Ἕλληνας. τὸ δὲ ἑξῆς·
4b	ὅσων δὲ θύννων ἠλοκισ‐
5b	μένων καὶ κατακοπέντων τὰς
6b	ῥαφὰς τῆς κρατὸς ἐν τοῖς
7b	τηγάνοις καὶ πλατείαις πέ‐
8b	τραις.	Column end
9	ῥαφὰς δὲ τὰς συνδέσεις τῶν κεφαλῶν. τὸ δὲ ἑξῆς
10	οὕτως· ὅσων δὲ θύννων πρὸς τηγάνοις ηὐλακισμένων ῥαφὰς κρατός. ss3 τὸ δ’ ἐκ μέθης λείπει τὸ ὡς ἵν’ ᾖ ὡς μεθύοντας. s ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ στεναγμάτων ἀκούσετε. T
382	ὧν καταιβάτης· οἱ Ἕλληνες μετὰ τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν ἀποπλέοντες γνοφώδους αὐτοῖς τοῦ ἀέρος καὶ πνευ‐ μάτων καὶ κεραυνῶν γενομένων ἀπώλοντο, ὥσπερ καὶ Εὐρι‐ πίδης ἐν ταῖς Τρωάσιν ὡς ἀπὸ Ἀθηνᾶς λέγει seqq. vv. 78—81
5	καὶ πάλιν ὡς ἀπὸ τοῦ Ποσειδῶνος λέγει sqq. vv. 88 τα‐
5	ράξω—91. καταιβάτης ὁ σκηπτός, ὁ κάτω φερόμενος καὶ πληκτικὸς καὶ αἰφνίδιος κεραυνός. εἴδη δὲ κεραυνῶν πέντε πρηστὴρ ὁ καὶ πυρόεις καλούμενος T ὃς καταφερο‐ μένου τοῦ πνεύματος καὶ ἐκπυρωθέντος καὶ λεπτυνθέντος
10	γίνεται σκηπτὸς ὁ καὶ καταιβάτης (382), ὃς παχυνθέντος τοῦ πυρώδους πνεύματος γίνεται, καὶ T ἀργής, ὃς διὰ τὴν πάνυ λεπτότητα οὐ φλέγει, μελαίνει δὲ ψολόεις ὁ ἐν τῇ ψαύσει ὀλλύων ἑλικίας δὲ ὁ συστροφὰς καὶ ἕλικας ποιῶν διὰ μέσην παχύτητα καὶ ὑγρότητα τῇ πυκνότητι τοῦ ἀέρος
15	ἀντωθούμενος.
384	ὅταν καρηβαρεῦντας· ὅταν ὁ σίντης ἤγουν ὁ Ναύπλιος ὁ Παλαμήδους πατὴρ φαίνῃ περὶ τὸν Καφηρέα τὸ ἀκρωτήριον τῆς Εὐβοίας (373 T) λαμπτῆρα καὶ φανὸν ποδηγέτην σκότους ἀγρυπνῶν καὶ καρηβαροῦντας ἐκ μέ‐
5	θης ἄγων τοὺς Ἕλληνας. οὐ λείπει δὲ τὸ ὡς, ἵν’ ᾖ ὡς καρηβαροῦντας, ἀλλὰ καλῶς οὕτως ἔχει. καὶ γὰρ Ὅμηρος οὕτως ἐν Ὀδυσσείᾳ γράφει (γ 139). ἡ δὲ ἱστορία τοιάδε· ὁ Ὀδυσσεὺς μὴ θέλων συμπλεῦσαι καὶ αὐτὸς ἐπὶ Τροίαν σὺν τοῖς Ἕλλησιν ὑπεκρίνετο εἶναι μωρός. ζευγνὺς τοίνυν ἵππον
10	καὶ βοῦν ἠροτρία.
386 (1a)	σίντης ἀγρύπνῳ·
2a	Παλαμήδης τις σοφώτατος ὢν
3a	τῶν κατ’ αὐτὸν ἀνθρώπων
4a	συνέπλευσεν ἐπὶ Τροίαν μετὰ
5a	τῶν Ἑλλήνων. τοῦτον ζηλο‐
6a	τυπήσας Ὀδυσσεὺς κατηγό‐
7a	ρησεν ἐν τῷ στρατῷ ὡς μέλ‐
8a	λοντος αὐτοὺς προδώσειν τῷ
9a	Πριάμῳ καὶ ἃ συμβαίνει πολ‐
10a	λάκις, πεισθέντες οἱ Ἕλληνες
11a	ἐλιθοβόλησαν τὸν Παλαμήδην.
12a	ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ Ναύπλιος
13a	μηνίων ὑπὲρ τοῦ παιδὸς πρῶτα
14a	μὲν τὰς γυναῖκας αὐτῶν μοι‐
15a	χευθῆναι παρεσκεύασε, Κλυ‐
16a	ταιμνήστραν μὲν ὑπὸ Αἰγί‐
17a	σθου, Αἰγιάλειαν δὲ ὑπὸ Σθε‐
18a	νέλου, τὴν δὲ τοῦ Ἰδομενέως
19a	ὑπὸ Λεύκου καὶ τῶν λοιπῶν ὁ‐
20a	μοίως, ἡνίκα δὲ ἤκουσε τὴν
21a	τῶν Ἑλλήνων ἐπάνοδον ἐπὶ
22a	τὴν πατρίδα, ἧψε πυρὰν περὶ
23a	τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίας, ἔνθα
24a	προσεπέλασαν οἱ Ἕλληνες δο‐
25a	κοῦντες λιμένα εἶναι, καὶ ἐκεῖ
26a	διεφθάρησαν. ss3	Column end
1b	τοῦτον δὲ Παλαμήδης ὁ Ναυ‐
2b	πλίου καὶ Κλυμένης τῆς Κα‐
3b	τρέως σοφώτατος ὢν τῶν
4b	κατ’ αὐτὸν ἀνθρώπων ἐλέγ‐
5b	χει· Τηλέμαχον γὰρ τὸν υἱὸν
6b	τοῦ Ὀδυσσέως τίθησιν ἔμπρο‐
7b	σθεν αὐτοῦ ἀροτριῶντος. αὐ‐
8b	τοῦ δὲ κρατήσαντος τὸ ἅρμα,
9b	ἵνα μὴ ὁ παῖς αὐτοῦ φονευθῇ,
10b	ἠλέγχθη. συνέπλευσεν οὖν
11b	ἐπὶ τὴν Τροίαν τοῖς Ἕλλησιν
12b	ὅ τε Ὀδυσσεὺς καὶ ὁ Παλα‐
13b	μήδης. Παλαμήδης δὲ φθόνῳ
14b	Ὀδυσσέως καὶ πεπλασμέναις
15b	τούτου γραφαῖς κατηγορεῖται
16b	ὡς προδιδοὺς τῷ Πριάμῳ τοὺς
17b	Ἕλληνας. πεισθέντες οὖν οἱ
18b	Ἕλληνες ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν
19b	καὶ οὕτως ἀναιρεῖται. γέ‐
20b	γονε δὲ ὕστερον ἐν Λεπε‐
21b	τύμνῳ ὄρει Μηθύμνης ἱερὸν
22b	τοῦ ἀνδρός. τότε δὲ μαθὼν
23b	τὴν τούτου ἀναίρεσιν ὁ τού‐
24b	του πατὴρ Ναύπλιος ἔπλευσε
25b	πρὸς τοὺς Ἕλληνας καὶ τὴν
26b	τοῦ παιδὸς ἀπῄτει ποινήν,
27b	ἄπρακτος δὲ ὑποστρέψας ὡς	Column end
28	πάντων χαριζομένων τῷ βασιλεῖ Ἀγαμέμνονι, μεθ’ οὗ τὸν Παλαμήδην ἀνεῖλεν Ὀδυσσεύς, παραπλέων λοιπὸν τὰς χώρας
30	τὰς Ἑλληνίδας παρεσκεύασε τὰς τῶν Ἑλλήνων γυναῖκας μοι‐ χευθῆναι, Κλυταιμνήστραν τὴν τοῦ Ἀγαμέμνονος Αἰγίσθῳ, Αἰγιάλειαν τὴν Διομήδους Σθενέλῳ Μήδαν δὲ τὴν Ἰδο‐ μενέως Λεύκῳ, ἣν καὶ ἀνεῖλε Λεῦκος καὶ Κλεισιθύραν τὴν θυγατέρα αὐτῆς ἐν τῷ ναῷ καταφυγοῦσαν καὶ τῶν λοιπῶν
35	ὁμοίως. καὶ ιʹ πόλεις τῆς Κρήτης ἀποσπάσας ἐτυράννησε καὶ μετὰ τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον καὶ τὸν Ἰδομενέα τῇ Κρήτῃ καταίροντα ἐξήλασε. ταῦτα πάντα ταῖς τοῦ Ναυπλίου γέγο‐ νε κατασκευαῖς. ὕστερον δὲ ἀκούσας τὴν τῶν Ἑλλήνων ἄνοδον ἐπὶ τὴν πατρίδα ἧψε φρυκτὸν περὶ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίας
40	καὶ ὃν εἴπομεν Καφηρέα, νῦν δὲ Ξυλοφάγον καλούμενον (14225), ὅπου προσπλεύσαντες οἱ Ἕλληνες ἐν τῷ δοκεῖν λιμένα εἶναι διεφθάρησαν. τὰ δὲ περὶ τὸν Παλαμήδην καὶ Εὐριπίδης ἐν τῷ δράματι Παλαμήδους φησὶν ἐκάνετ’—μοῦσαν.
385	λαμπτῆρα ποδηγέτην σκότους τὸν φρυκτὸν λέγει, ὃς κατῆξεν αὐτοὺς εἰς Ἅιδην. ἔστι δὲ τὸ σχῆμα παρα‐ δοξολογία. T
387	δύπτην δὲ τὸν Λοκρὸν Αἴαντα κηρύλος δὲ
387	ὄρνεον μικρόν. φασὶ δὲ τὸν ἄρρενα ἁλκυόνα κηρύλον κα‐ λεῖσθαι. ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ οἷα ss3 οἷα s3 γυμνὸν φάγρον, ὅ ἐστιν ss3 ἰχθῦν s θαλάσσιον ss3. *οἷα δύ‐
5	πτην· τὸν δὲ γυμνίτην καὶ ὁπλίτην φάγρον—λέγει δὲ τὸν Λοκρὸν* Αἴαντα—ἢ τὸν φάγρον γυμνίτην καὶ γυμνὸν κομίσει τὸ κῦμα διὰ στενοῦ αὐλῶνος καὶ ἐπιμήκους πελάγους ὥσπερ κηρύλον ἤγουν εὐκόλυμ‐ βον ἄρρενα ἀλκυόνα μεταξὺ τῶν βʹ χοιράδων κλυδω‐
10	νιζόμενον. ἐν ταῖς Γυραῖς δὲ πέτραις σωθεὶς καὶ στεγανὰ ποιῶν τὰ πτερὰ διάβροχα ὄντα τῇ θαλάσσῃ πάλιν πεσεῖται εἰς τὴν θάλασσαν ἀπὸ τῶν ὄχθων καὶ πετρῶν τῇ τριαίνῃ καὶ τῇ τρικυμίᾳ βληθεὶς τοῦ Ποσει‐ δῶνος καὶ τῆς θαλάσσης καὶ συμπλευσεῖται ταῖς φαλαί‐
15	ναις καὶ τοῖς λοιποῖς ἰχθύσιν, ὃν ὕστερον ἐκριφέντα ὑπὸ τῶν κυμάτων ἡ Θέτις θάψει περὶ τὸν Τρέμοντα χωρίον τῆς Δήλου. κηρύλος ὁ ἄρσην ἀλκυὼν παροξυτόνως T διὰ τοῦ η καὶ ἔστι Δωρικόν, κείρυλος δὲ διὰ διφθόγγου καὶ ἔστι προπαροξύτονον T ἀττικῶς, ὥς φησιν Εὐφρόνιος.
20	σὺ δὲ τὸ κηρύλος ἐπ’ ἴσης γίγνωσκε γράφειν ἡμᾶς τε καὶ τοὺς Ἀττικοὺς καὶ Δωριέας τοὺς δὲ Αἰολέας δίφθογγον. ἐκεῖνοι γὰρ τὸ Πηλεὺς καὶ Νηλεὺς καὶ τὰ ὅμοια Πείλευς καὶ Νείλευς λέγοντες γράφουσι διὰ διφθόγγου, ὡς οἱ Δω‐ ριεῖς τὸ πλεῖον καὶ μεῖον διὰ τοῦ η γράφουσι καὶ τὰ
25	ὅμοια. ἀλλὰ περὶ τῶν κηρύλων καὶ ἅ φησιν Ἀντίγονος λεκτέον· γηράσαντας τοὺς ἄρσενας ἀλκυόνας αἱ θήλειαι βα‐ στάζουσι τοῖς πτεροῖς, ἐν δὲ τῇ συνουσίᾳ γηράσαντες †T οἱ ἄρρενες τελευτῶσι. τὴν δὲ λῆρον καὶ μυθικὴν τοῦ κήυκος ἱστορίαν καὶ τῶν ἀλκυόνων ἐῶ.
389	διπλῶν μεταξὺ ἤτοι Μυκόνου καὶ Τήνου ἢ ss3s4 Ἄνδρου καὶ Τήνου (14122) ἢ T μεταξύ τινων χοιράδων περὶ τὰς Γυρὰς οὕτω καλουμένας πέτρας. καὶ Ὅμηρος Γυρῇσί μιν πρῶτα Ποσειδάων ἐπέλασσε (δ 500) ss3s4. σα‐
5	ρούμενον ἀντὶ τοῦ κλυδωνιζόμενον. ×Eg (EM 70856)
391	τὸ δὲ τερσαίνων πτερὰ οἰκείως πρὸς τὸ κηρύ‐
391	λον ἀπέδωκεν ἀλληγορικῶς. ss3s4
3a	τὸ δὲ 〈διπλῶν μεταξὺ〉 με‐
4a	ταξὺ Τήνου καὶ Μυκόνου, αἵ
5a	εἰσι νῆσοι τῶν Κυκλάδων. ss3	Column end
3b	ἡ δὲ Τῆνος καὶ Μύκονος νῆσοί	Column end
4b	εἰσι τῶν Καλυδνῶν.	Column end
6	τὸν δὲ στενὸν τόπον αὐλῶνα ἐκάλεσε. ss3s6 Γυραὶ δὲ ἤκουον κυρίως αἱ πέτραι, ἐν αἷς ὁ Αἴας ἀπώλετο. ss3s6 τὸ δὲ δευτέραν ἅλμην φυγὼν, φησὶ, τὸ πρῶτον, εἶτα ἐλα‐ σθεὶς τῇ τριαίνῃ δεύτερον τῆς θαλάσσης ss3 ἑλκύσει s πίε‐
10	ται ss3. φασὶν ὅτι κλυδωνιζομένου αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτὸν ὁ Ποσειδῶν, αὐτὸς δὲ σταθεὶς ἐπὶ πέτρας ἐφθέγξατο οὕτως· οὐχ ὑπὸ τοῦ θεοῦ μου ἐσώθην, ἀλλ’ ὑπὸ τῆς δυ‐ νάμεώς μου. τούτων τῶν λόγων ἀκούσας ὁ Ποσειδῶν βαλὼν αὐτὸν τῇ τριαίνῃ ἀπέπνιξε. T τῷ τριωνύχῳ δορί τῇ
15	τριαίνῃ.
393	κολαστὴς ὁ Ποσειδῶν ἤτοι ἡ θάλασσα ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ κολάζων καὶ τιμωρῶν καὶ T σείων τὴν γῆν.
3a	λατρεὺς δ’ ὁ Ποσειδῶν, ἐπειδὴ τῷ Λαομέδοντι ἐλά‐
4a	τρευσεν ss3s4
5a	ὅτε ἔκτισε τὴν Ἴλιον μετὰ τοῦ
6a	Ἀπόλλωνος. s3	Column end
3b	λατρεὺς δ’ ὁ Ποσειδῶν, ἐπειδὴ τῷ Λαομέδοντι ἐλά‐
4b	τρευσεν ss3s4
5b	*ἐπὶ τῇ τῆς Τροίας οἰκοδο‐
6b	μήσει ἤματι* τῷ, ὅτε τεῖ‐
7b	χος ἐυδμήτοιο πόληος	Column end
8	ὑψηλὸν ποίησε Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων μυθικῶς.
395	κόκκυγα· λείπει τὸ ὡς s τὸν ὡς κόκκυγα καυχώ‐ μενον ματαίας λοιδορίας. ἄλλως· ss3 κόκκυξ ὄρνεον δειλόν, ὅμοιον ἱέρακι ss3s4 καὶ λάλον (Al. 395) T ὅθεν καὶ διὰ δειλίαν οὐ συναυλίζεται τοῖς λοιποῖς ὀρνέοις. ss3s4 ἔστι δὲ καὶ
5	δύσφωνον, ὅπερ Ῥωμαίοις κούκουλος καλεῖται T ἤτοι οὖν διὰ τὸ μονιὸν τὸν Αἴαντα παρείκασε τῷ κόκκυγι ἢ διὰ τὸ μάτην φθέγξασθαι· καὶ γὰρ θορυβητικὸν καὶ φλύαρον τὸ ὄρνεον. ss3s4 στόβους δὲ τὰς χλεύας καὶ λοιδορίας ss3
5	καὶ s3 Ὅμηρος φῆ ῥ’ ἀέκητι θεῶν φυγέειν μέγα λαῖ‐
10	τμα θαλάσσης (δ 504) ss3s4 στόβους λοιδορίας. ἐγὼ δὲ στόμους φημί, τὰς διὰ στόματος ὕβρεις καὶ στωμυλίας.
397	δελφῖνος· λείπει τὸ ὡς. s τὸν νεκρὸν τοῦ Αἴαντος διὰ τὸ ἐκβρασθῆναι εἰς γῆν· ὁ γὰρ δελφὶς γνοὺς αὐτὸν τελευτῶντα εἰς γῆν ἐξέρχεται, ὡς Ὀππιανὸς λέγει (H. II 629) T ἀκτὶς σειρίου· σείριος κυρίως καλεῖται
5	ὁ τοῦ κυνὸς ἀστήρ ss3 ὡς καὶ Ἄρατος ὀξέα σειριάει καί μιν καλέουσιν ἄνθρωποι σείριον (Ph. 331) s κατα‐ χρηστικῶς δὲ καὶ ὁ ἥλιος. λέγει οὖν ὅτι ὥσπερ δελ‐ φῖνος τὸ σῶμα ἐκβρασθὲν ἡ τοῦ ἡλίου ἀκτὶς καθαυα‐ νεῖ τουτέστι ξηρανεῖ. τάριχον δὲ ὡς τεταριχευμένον
10	καὶ σαπρὸν Νησαίας δὲ κάσις ἡ Θέτις ss3 ἀδελφή s3 ὡς Ὅμηρος Νησαίη Σπειώ τε (Σ 40), Δίσκου δὲ τοῦ Διός· δίσκος γὰρ ὁ λίθος ὁ δοθεὶς τῷ Κρόνῳ ὅθεν καὶ Δίσκος ὁ Ζεύς. Κυναιθεὺς δὲ ἐν Ἀρκαδίᾳ τιμᾶται ὁ αὐτός· τάρροθος δὲ Διὸς ἤγουν βοηθὸς ἡ Θέτις. ss3
15	καὶ Ὅμηρός φησιν ἀλλὰ σὺ τόν γ’ ἐλθοῦσα, θεά, ὑπελύσαο δεσμῶν (Α 401) s ἀκτὶς σειρία ἡ ἡλιακὴ ἢ τοῦ ἡλίου καταχρηστικῶς. σείριος δὲ κυρίως ἀστήρ ἐστιν εἷς ὑπὸ τὸ γένειον κείμενος τοῦ ἀστρώου κυνός, ὃν οἱ ἰδιῶται τὸ τοῦ ὅλου κυνὸς ὄνομα κύναστρον προσαγο‐
20	ρεύουσι. περὶ δὲ τοῦ σειρίου τούτου ἀστέρος ἐν τοῖς Φαι‐ νομένοις Ἄρατος λέγει ὀξέα—καλέουσιν—σείριον. καταυανεῖ καὶ καθαυανεῖ ξηρανεῖ ἢ ἀντὶ τοῦ λαμ‐ πρυνεῖ. T αὔω γὰρ τὸ ξηραίνω ψιλοῦται, αὕω δὲ τὸ λάμ‐ πω δασύνεται, ὅθεν καὶ φαύω λέγομεν. τὸ δὲ καθαυανεῖ
25	ἀντὶ τοῦ λαμπρυνεῖ χαριεντισμὸς καὶ ἀστεϊσμὸς λέγεται· τὸ γὰρ εἰπεῖν λαμπρυνεῖ τὸν νεκρὸν χάριέν ἐστιν. ἡ δὲ ἔν‐ νοια τοιαύτη· τὸν δὲ Αἴαντα ἐκβεβλημένον διὰ τῆς θαλάσ‐ σης ὁ ἥλιος ἀναξηρανεῖ ὡς σῶμα δελφῖνος. λείπει δὲ τὸ ὡς, ὡς τεταριχευμένον καὶ σαπρὸν κατακρύψει οἰκτίσασα.
30	ἡ Νησαίας κάσις ἤγουν ἡ Θέτις ἡ βοηθὸς τοῦ με‐ γίστου Δίσκου ἤτοι Διός. βοηθὸς δὲ τοῦ Διὸς ἡ Θέτις ὡς
30	καὶ Ὅμηρος ἀλλὰ—δεσμῶν.
398	μνίοις δὲ καὶ βρύοις· μνίον τὸ κεκολλημένον ἐν θαλασσίαις πέτραις ἢ ἐριῶδες ἢ βοτανῶδες, βρύον δὲ τὸ ἐκκοπὲν καὶ πλέον ἐν ὕδασιν. T *σαθρὸν νῦν τὸ σεσημ‐ μένον, κυρίως δὲ σαθρὸς ὁ ἀσθενής, ὁ σεσημμένα τὰ ἄρθρα
5	ἔχων*.
399	Νησαίας κάσις· ἡ Νησαία μία τῶν Νηρηίδων, θυγάτηρ Νηρέως καὶ Δωρίδος τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρός. κά‐ σις δὲ Νησαίας νῦν ἡ Θέτις. ἐκ τοῦ ἐπιφερομένου δὲ νοεῖται· φησὶ γὰρ Δίσκου μεγίστου τάρροθος. οὐκ
5	ἄλλη δὲ τῶν Νηρηίδων τοῦ Δίσκου ἤτοι τοῦ λίθου δηλονότι τοῦ Διὸς γέγονε βοηθός, ἀλλὰ μόνη ἡ Θέτις. Δίσκον δὲ τὸν Δία λέγει διὰ τὸν λίθον τὸν ἀντὶ Διὸς ὑπὸ Ῥέας σπαρ‐ γανωθέντα καὶ ὑπὸ Κρόνου καταποθέντα, ὥς φησιν Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ (485) *τὴν Ὀρφέως ὑποκλέψας καὶ παρα‐
10	φθείρας Θεογονίαν* (fr. 108 Ab.). ταῦτα δὲ ὅ τε λίθος καὶ ἡ κατάποσις ἀλληγορίας γενναίας ἔχονται καὶ ἡ τοῦ Διὸς βοήθεια ἡ παρὰ τῆς Θέτιδος ὁπότε μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον ἄλλοι Ἥρη τ’ ἠδὲ Ποσειδάων καὶ Παλλὰς Ἀθήνη (A 399): ὁ δὲ Λυκόφρων μυθικῶς
15	πάντα γράφει.
400	Κυναιθεὺς ὁ Ζεὺς ἐν Ἀρκαδίᾳ τιμᾶται· ἀγρόται (Al. 479) γὰρ καὶ κυνηγετικοὶ οἱ Ἀρκάδες καὶ ἐν ταῖς κυνηλασίαις καὶ θεύσεσι τῶν κυνῶν ἐτίμων αὐτόν.
401	τύμβος δὲ γείτων· ἡ Λητοῦς ἀδελφὴ Ἀστερία φεύγουσα τὴν τοῦ Διὸς μῖξιν μετέβαλεν ἑαυτὴν εἰς ὄρτυγα καὶ ἥλατο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐγένετο νῆσος, ἥτις ἐκα‐ λεῖτο ἐκ ταύτης Ὀρτυγία ss3 s4 καὶ Ἀστερία T ὕστερον
5	δὲ ss3s4 Δῆλος ὠνομάσθη ὑπὸ Λητοῦς ἐκεῖσε τὸν Ἀπόλ‐ λωνα τεκούσης ss3. ἡ Λητὼ εἶχεν ἀδελφὴν τὴν Ἀστερίαν, ἧς ἠράσθη ὁ Ζεὺς καὶ ἔδωκε ταύτῃ μιγῆναι. παρεκάλεσε δὲ τὴν ἀδελφὴν καὶ μετεβλήθη εἰς ὄρτυγα καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Μύκωνον νῆσον. ἐκλήθη δὲ ἐξ αὐτῆς Ὀρτυγία s3 τοῦ
10	Διὸς συγγενομένου τῇ Λητοῖ καὶ ποιήσαντος αὐτὴν ἔγκυον
10	Ἄρτεμιν καὶ Ἀπόλλωνα, ζήλῳ δὲ τῆς Ἥρας μήτε ἐν γῇ μήτε ἐν θαλάσσῃ ὑποδεχομένῃ τῇ Λητοῖ πρὸς ἀπότεξιν κελεύει τῷ Ποσειδῶνι ὁ Ζεὺς καὶ ἀναδίδωσι ταύτην τὴν νῆσον τὴν Ὀρτυγίαν καὶ Ἀστερίαν λεγομένην πρότερον
15	τοῖς ὕδασι κρυπτομένην ἔτι δὲ ὑποτρέμουσαν (402) T καὶ ἐκ τοῦ φανῆναι αὐτὴν Δῆλον ὠνόμασαν. ἐκεῖ οὖν ἐλ‐ θοῦσα ἡ Λητὼ καὶ δάφνης καὶ φοίνικος πρῶτον ἐκεῖ φανέντων ἁψαμένη τὴν Ἄρτεμιν γεννᾷ, ἡ δὲ ταύτην μαιεύει, καὶ τίκτει τὸν Ἀπόλλωνα. καὶ Ἄρτεμις μὲν
20	τὴν Δῆλον κατέσχεν Ἀπόλλων δὲ εἰς Λυκίαν ἀπῆλθεν. ὄρτυγα οὖν πετρουμένην καλεῖ τὴν Δῆλον. ss3s4 γείτων δὲ τῆς Δήλου ἐστὶν ἡ Μύκων, ἔνθα ὁ Αἴας τέθαπται. ss3s6 Τρέμων δὲ ὀνοματικῶς· οὕτω καλεῖται χωρίον πρὸς τῇ Δήλῳ ἐν ᾧ ὁ Αἴας τέθαπται. εἰκότως δὲ οὕτω κα‐
25	λεῖται διὰ τὸ σείεσθαι πάλαι τὴν Δῆλον καὶ τρέμειν. ss4 ἡ δὲ ἔννοια τοιαύτη· ὁ δὲ Τρέμων ὄνομα χωρίου ὁ τύμ‐ βος δηλονότι τοῦ Αἴαντος ὁ γείτων τῆς ὄρτυγος τῆς πτερουμένης ἤγουν τῆς Δήλου φυλάξει τὸν ῥόχθον καὶ ἦχον τῆς Αἰγαίας ἁλὸς τουτέστιν ἀποθανὼν ὁ Αἴας
30	οὐκέτι κλυδωνισθήσεται. καὶ τοῦτο τὸ σχῆμα χαριεντισμός ἐστιν· ἐν Τρέμοντι γὰρ χωρίῳ Δήλου ὁ Αἴας ὁ Λοκρὸς κεῖται πλησίον Τήνου καὶ Μυκόνου αἵτινες νῆσοι περὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος κεῖνται. Αἰγαῖον δὲ λέγεται, ὅτι δίκην αἰγὸς ἁλμάτων κυματοῦται (6416).
403	Μέλινα πόλις Ἄργους, ἀφ’ ἧς Ἀφροδίτη Μελι‐ ναία τιμᾶται. ×Steph. Μελινναία δὲ ἡ Ἀφροδίτη, ἴσως διὰ τὸ γλυκὺ καὶ ἐνήδονον τῆς μίξεως. s Καστνίαν τὴν Ἀφρο‐ δίτην τὴν μοιχάδα. Καστνίαν δὲ τὴν ἀδελφοποιόν· τοὺς γὰρ
5	ξένους ἀδελφοὺς καὶ φίλους τὰ ἐρωτικὰ ποιοῦσιν. οἱ γὰρ ἐρῶντες φωραθέντες λέγουσιν· ἀδελφός μου ἢ συγγενής ἐστιν. Μελινναίαν τὴν αὐτὴν διὰ τὸ ἡδὺ τῆς συνουσίας. T
404	λυπρὸς ὁ λυπηρὸς παρὰ τὸν Ἅιδην δεννάσει
404	καὶ ὑβρίσει. καὶ τοῦτο χαριεντισμός ἐστι τὸ σχῆμα.
405 (1a)	ἥ μιν παλεύσει
2a	ἀγρεύσει τοῖς τοῦ Ἔρωτος
3a	βρόχοις. λέγει δὲ τὴν πρᾶ‐
4a	ξιν, ἣν ἠναγκάσθη ὑπ’ αὐτῆς
5a	ποιῆσαι ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀθη‐
6a	νᾶς καὶ φθεῖραι τὴν κόρην. ss3	Column end
1b	ἥ μιν παλεύσει ἥτις Ἀφρο‐
2b	δίτη ἤγουν ὁ αὐτὸς Ἔρως μιν
3b	καὶ αὐτὸν ἀγρεύσει ἐν βρό‐
4b	χοις καὶ δικτύοις τοῦ οἴ‐
5b	στρου ἤγουν τῆς ἀκρασίας,
6b	ὑφ’ ἧς, ὡς ληροῦσιν, ἐν τῷ
7b	ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς τῇ Κασάν‐
8b	δρᾳ ἐμίγη.	Column end
9	οἶστρος δὲ ζωύφιόν ἐστι σμικρότατον, ὃ ἐν ταῖς μασχάλαις
10	τῶν βοῶν ἢ τοῖς ὠσὶν ἐγγινόμενον ἐκμαίνει αὐτοὺς καὶ ἄγει κατὰ κρημνῶν καὶ θαλάσσης καὶ πυρός T. εἰ τύχῃ καὶ τοῖς ἰχθύσι δὲ ὁ οἶστρος γενόμενος, ἐξωθεῖ τούτους ἐκ τῶν ὑδά‐ των ἐπὶ τὴν γῆν.
406	ἐριννύων· Ἐριννύες μυθικῶς τρεῖς εἰσι δαίμονες τιμωρητικαί, ὧν τὰ ὀνόματα Τισιφόνη, Μέγαιρα καὶ Ἀλη‐ κτώ. καὶ κατὰ μὲν Ἡσίοδον (Θ 185) καὶ λοιποὺς (Ap. bibl. I 3) ἐκ τῶν σταγόνων τοῦ αἵματος τῶν αἰδοίων τοῦ Οὐρανοῦ ἐγένοντο
5	κατὰ δὲ Αἰσχύλον Ἐριννύες Νυκτὸς αἰανῆς τέκνα (Eum.* 412). καὶ Ἐπιμενίδης δὲ τοῦ Κρόνου ὡς Ἡσίοδος †T ταύτας φησὶ γενέσθαι λέγων ἐκ τοῦ καλλίκομος γένετο χρυσῆ Ἀφροδίτη Μοῖραί τ’ ἀθάνατοι καὶ Ἐριν‐ νύες αἰολόδωροι. ἀλληγορικῶς δὲ Ἐριννύες αἱ τιμω‐
10	ρητικαὶ δυνάμεις παρὰ τὸ ἐν τῇ ἔρᾳ καὶ τῇ γῇ ναίειν ἢ παρὰ τὸ τὰς ἀρὰς ἀνύειν Τισιφόνη παρὰ τὸ τίνειν τοὺς φονέας Μέγαιρα παρὰ τὸ μεγαίρειν καὶ φθονεῖν τοῖς κακοῖς, Ἀλη‐ κτὼ παρὰ τὸ μὴ λήγειν τιμωρεῖν τοὺς τοιούτους, Κρόνου δὲ καὶ Νυκτὸς παῖδες διὰ τὸ ἀφανῶς καὶ ἀοράτως τὰς ἐκδικη‐
15	τικὰς ταύτας δυνάμεις ἐπέρχεσθαι.
407	τὸ δ’ ἀποψήλασα κηρουλκὸν ἀποκινήσασα τὴν ἔλκουσαν εἰς κῆρα ἀφ’ οὗ θανατηφόρον. s κηρουλκός ἡ ἕλκουσα εἰς κῆρα, ὅ ἐστιν εἰς θάνατον, ἀφ’ οὗ θανατη‐ φόρος. Eg (EM 51133)
408	ἅπασα δ’ ἄλγη· συνοπτικῶς φησιν ὅτι πᾶσα ἡ Ἑλλὰς στενάξει διὰ τὴν ἐμὴν βίαν τὴν ἐν τῷ γάμῳ· πολὺ
408	γὰρ πλῆθος Ἑλλήνων τὸ μὲν ναυαγῆσαν βρωθήσεται κή‐ τεσι θαλασσίοις, οἱ δὲ τοῖς ἀνέμοις εἰς ξένην γῆν ἐξωσθέν‐
5	τες ἐκεῖ θανοῦνται. T
409	ὅσην Ἄραιθος· Ἄραιθος ποταμὸς Ἠπείρου, οὗ καὶ Καλλίμαχος μέμνηται· φησὶ γὰρ αἱ δὲ βοοκρη‐ μνοῖο παρ’ ἀγκύλον ἴχνος Ἀραίθου (fr. 203) Λεί‐ βηθρα δὲ πόλις Μακεδονίας ss3s4 ὅθεν ἦν Ὀρφεύς, ὥς
5	φησι νῦν δ’ ἄγε μοι κούρη Λειβηθριὰς ἔννεπε μοῦσα (fr. 17) T.
410	Δώτιον δὲ ἀκρωτήριον Ὀλύμπου· συνάπτει οὖν τὸ Δώτιον τοῖς Λειβήθροις καὶ λέγει ὅτι ὅσην γῆν ἔχουσι μεταξὺ ὁ Ἄραιθος καὶ τὸ Δώτιον, ἔχουσι δὲ τὴν Ἑλλάδα πᾶ‐ σαν, καθὸ τὸ μὲν Δώτιον ἐν Μακεδονίᾳ, ὁ δὲ Ἄραιθος ἐν
5	Ἠπείρῳ· σχεδὸν δὲ τὰ ἄκρα τῆς Ἑλλάδος οὗτοι οἱ τόποι εἰσίν, ὥσπερ εἴ τις ἄκρα τῆς Θρᾴκης εἴποι τὸ Βυζάντιον ss3s4 καὶ τὴν Αἶνον ss4. Δωτίου δὲ πύλας εἶπε, καθὸ εἰς στε‐ νὸν λήγει τὸ Δώτιον ss3s4 καὶ συγκλείει δίκην πυλῶν ss4. οὗτοι οἱ τόποι θρηνήσουσι διὰ τοὺς ἐμοὺς γάμους. T
411	οἷς οὑμὸς οἷστισιν ἀνθρώποις καὶ ἄχρι Ἀχερου‐ σίας ἔσται θρῆνος διὰ τοὺς ἐμοὺς γάμους. Ἀχερουσία T δὲ λίμνη ἐστὶν Ἠρακλείας τοῦ Πόντου καὶ ποταμὸς Ἀχέρων, ὃς νῦν καλεῖται Σωοναύτης. μυθικῶς δὲ Ἀχερουσία καὶ
5	Ἀχέρων λίμνη καὶ ποταμὸς Ἅδου παρὰ τὸ ἄχη καὶ θλί‐ ψεις T ῥέειν τοὺς τῶν τεθνηκότων συγγενεῖς.
1a	πολλῶν γὰρ· τὸ ἑξῆς
413 (2a)	ss3 τοῦ λόγου s3 οὕτως. πολ‐
3a	λῶν γὰρ κητῶν τοῖς πο‐
4a	λυστοίχοις γνάθοις νή‐
5a	ριθμος ἐσμὸς βρωθεὶς
6a	ἐν τοῖς σπλάγχνοις αὐτῶν
7a	τυμβευθήσεται ss3	Column end
7a	ἀντὶ τοῦ καταποθήσεται ὑπὸ τῶν θαλασσίων θηρίων·
8a	κάμπη δὲ τὰ κήτη. ss3s4
1b	πολλῶν γὰρ ἐν
2b	σπλάγχνοισι καμπέων καὶ
3b	κητῶν τυμβευθήσεται νή‐
4b	ριθμος καὶ ἀμέτρητος ἐσ‐
5b	μὸς βρωθεὶς ἐν πολυστοί‐
6b	χοισι γνάθοις	Column end
7b	ἀντὶ τοῦ καταποθήσεται ὑπὸ τῶν θαλασσίων θηρίων·
8b	κάμπη δὲ τὰ κήτη. ss3s4
9	τὸ κεῖσθαι τοὺς ὀδόντας ἐν τοῖς σιαγόσι στοιχηδόν s4? τὸ
10	δὲ παῶν ἔρημοι οἱ νεώτεροι κοινῶς καὶ ἀντὶ τοῦ φίλων λαμβάνουσιν, Ὅμηρος δὲ 〈ἐπὶ〉 μόνων τῶν κατ’ ἐπιγαμίαν συγγενῶν. ss3
417	τὸν μὲν γὰρ κουροτρόφον πάγουρον— λέγει δὲ τὸν Φοίνικα—τὸν πατρὶ πλεῖστον ἐστυγη‐ μένον καὶ μισηθέντα ἀπὸ τῶν βροτῶν, ὅστις ὁ πατήρ μιν καὶ αὐτὸν ἔθηκεν ὅμηρον καὶ τυφλὸν ὁπότε ηὐ‐
5	νάσθη εἰς τὸ νόθον λέχος τῆς τρήρωνος ἤγουν ὅτε ἐμίγη τῇ τοῦ πατρὸς παλλακῇ ἤτοι τῇ Κλυτίᾳ ἢ τῇ Φθίᾳ τοῦτον κρύψει ἡ Ἠὼν πόλις τοῦ Στρυμόνος ἡ Βισαλτία καὶ Θρακικὴ ἡ ἄγχουρος καὶ γείτων τῶν Ἀψυνθίων καὶ Βιστόνων, οἵτινές εἰσιν ἔθνη Θρακικὰ
10	πέλας Ἠδωνῶν καὶ Μακεδόνων, κρύψει δὲ πρὸ τοῦ αὐγά‐ σαι καὶ ἰδεῖν τὸ Τυμφρηστὸν λέπας καὶ ἀκρωτήριον τὸν μὲν Ἠιὼν πόλις Θρᾴκης, ἔνθα τελευτήσαντα τὸν Φοίνικα ἔθαψεν ὁ Νεοπτόλεμος ἡνίκα ἔπλει ἐπὶ τὴν πα‐ τρίδα. ss3s4 περὶ δὲ τὴν Ἠόνα ταύτην καὶ Ἀθηναῖοι τοὺς
15	Μήδους ἐνίκησαν καὶ ἔστησαν τοῖς νικήσασιν οἱ λοιποὶ Ἀθη‐ ναῖοι Ἑρμᾶς τρεῖς λιθίνους καὶ ἐπέγραψαν seq. ἦν—ἀμη‐ χανίην. τούτων δὲ τῶν ἐπιγραμμάτων Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ μέμνηται (Ctes. 83). T Στρυμὼν δὲ ποταμὸς Θρᾴκης Βισάλται δὲ ss3 ἔθνος s3 Θρᾴκης s3 καὶ Ἀψύνθιοι καὶ
20	Βίστονες ὁμοίως ss3. ?Βισαλτία πόλις καὶ χώρα Μακε‐ δονίας ἀπὸ Βισάλτου τοῦ Ἡλίου καὶ Γῆς. ×Steph.
418	Βίστονες δὲ ἀπὸ Βίστονος τοῦ υἱοῦ Ἄρεος. ss3 ?Βιστονία—ἀπὸ Βιστόνος τοῦ Ἄρεος καὶ Καλλιρ‐ ρόης τῆς Νέστου. ἀδελφὸς δὲ ἦν Ὀδόμαντος καὶ Ἠδω‐ νοῦ. ἔνιοι δὲ Παίονος τοῦ Ἄρεος παιδός. Steph. Ἀψύν‐
5	θιοι καὶ Βίστονες ἔθνη Θρακῶα, ὅθεν Ἀπολλώνιος περὶ Ὀρφέως λέγει seq. B 704 Βίστονες δὲ ἀπὸ υἱοῦ Ἄρεος Βι‐ στόνου ἢ υἱοῦ Τερψιχόρης.
8a	ὡσαύτως δὲ καὶ Ἠδωνοὶ
9a	ἔθνος Θρᾴκης. διαφέρουσι
10a	δὲ Ἠδωνοὶ καὶ Ἤδωνες· Ἤδω‐
11a	νες μὲν γὰρ οἱ τὴν θάλασσαν
12a	κατοικοῦντες, Ἠδωνοὶ δὲ οἱ
13a	τὴν Θρᾴκην. κουροτρό‐
14a	φον δὲ τὸν Φοίνικα λέγει
15a	διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν τροφὸν
16a	τοῦ Ἀχιλέως πάγουρον δὲ
17a	διὰ τὸ γῆρας· πάγουρος γὰρ
18a	εἶδος καρκίνου. ὥσπερ γὰρ οἱ
19a	πάγουροι σκληρὰν ἔχουσι τὴν
20a	ἐπιφάνειαν, οὕτως καὶ οἱ γέ‐
21a	ροντες.	Column end
8b	Ἠδωνοὶ καὶ Ἤδωνες Θρακῶν
9b	ἔθνη, ἀλλ’ οἱ μὲν Ἤδωνες
10b	παρὰ θάλασσαν οἰκοῦσιν, οἱ
11b	Ἠδωνοὶ δὲ τὴν μεσόγαιαν.
12b	πάγουρον διὰ τὸ *γηραιὸν
13b	καὶ* σκληρόδερμον τὸν Φοί‐
14b	νικα λέγει, κουροτρόφον
15b	δέ, ὅτι παῖδα ὄντα τὸν Ἀχι‐
16b	λέα ἀνέτρεφε κουροτρό‐
17b	φον δὲ εἶπε πάγουρον πρὸς
18b	ἀντιδιαστολὴν τοῦ πινοτρό‐
19b	φου παγούρου. ἔστι δὲ πά‐
20b	γουρος μικρός, ὃς τὴν θαλασ‐
21b	σίαν πίνναν τρέφει, καθά φησιν
22b	ὁ Ὀππιανός (H. II 187). T	Column end
420	Τυφρηστὸς καὶ πόλις καὶ ὄρος Τραχῖνος, ἀπὸ Τυφρηστοῦ βασιλέως υἱοῦ Σπερχειοῦ. ἢ τεφρηστός τις οὖσα, ἀπὸ τῆς Ἡρακλέους τέφρας. λέγεται δὲ τὸ ὄρος (Al. 902) ἀρσενικῶς, ἡ δὲ πόλις θηλυκῶς ὡς Εὐφορίων βου‐
5	κολέων Τρηχινῖδα Τυμφρηστοῖο αἰπῆς (fr. 84). ss3s4 Steph. Eg (EG EM) Τυφρηστὸς καὶ πόλις καὶ ὄρος ss3s4 Τραχῖνος s3s4 ἀπὸ Τυμφρηστοῦ τινος βασιλέως ἢ Τέ‐ φραντος υἱοῦ Ἡρακλέος s4. λέγεται δὲ τὸ ὄρος ἀρσενι‐ κῶς ἡ δὲ πόλις θηλυκῶς ὡς Εὐφορίων βουκολέων
10	—αἰπῆς. ss3s4 Τυφρηστός πόλις τῆς Τραχῖνος ὀνο‐ μασθεῖσα ἀπὸ τῆς τέφρας Ἡρακλέους ἢ ἀπὸ Τυφρη‐ στοῦ υἱοῦ Σπερχειοῦ. λέγεται καὶ ὄρος ἀρσενικῶς Τυφρη‐
10	στός. Steph. Τυφρηστός πόλις ἐν τοῖς ἐσχάτοις τῆς μεναλιας ἀπὸ Τυφρηστοῦ βασιλέως Eg (EM) τοῦ σπαιλίου
15	EG ἢ τεφρηστός τις οὖσα ἀπὸ τῆς Ἡρακλέος τέφρας. Eg (EG 53819 EM 77227)
421	τὸν πατρὶ πλεῖστον· Φοῖνιξ ὁ Ἀμύντορος ταῖς τῆς μητρὸς αὐτοῦ Κλεοβούλης ἱκεσίαις μιγεὶς τῇ τοῦ πα‐ τρὸς παλλακίδι Κλυτίᾳ ἢ Φθίᾳ κατά τινας ἐτυφλώθη παρ’ αὐτοῦ. φυγὼν δὲ ὁ Φοῖνιξ ἦλθε πρὸς Πηλέα καὶ ὃς
5	ἀπαγαγὼν αὐτὸν πρὸς τὸν Χείρωνα ἔπεισεν ὑγιῆ γενέσθαι ὑπ’ αὐτοῦ. ταῦτα τὰ μυθικά, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· T μιγέντα τῇ παλλακῇ γνοὺς αὐτὸν ὁ πατὴρ κατηράσατο μὴ τεκεῖν παῖδας οὓς καὶ ὀφθαλμοὺς λέγει. ὁ δὲ φυγὼν ἦλθε πρὸς τὸν Πηλέα καὶ ὃς ἀγαγὼν αὐτὸν εἰς τὸ ἄντρον τοῦ
10	Χείρωνος ἔδειξεν αὐτῷ τὸν Ἀχιλέα ἐκεῖ παιδευόμενον καὶ παρέδωκεν αὐτὸν αὐτῷ εἰπών· ἰδὲ ὁ παῖς σου, ἄναγε οὖν αὐτὸν τοῦ λοιποῦ καὶ παίδευε, ὥσπερ χρὴ πατέρα φίλον ἀνάγειν υἱόν. καὶ τούτου χάριν ἐμυθεύσαντο ὅτι ἀπεκόμισεν αὐτὸν ὁ Πηλεὺς πρὸς τὸν Χείρωνα καὶ ὃς ἐποίησεν αὐτὸν
15	πάλιν βλέπειν. καὶ ὁ Ὀππιανὸς δὲ τὰ τέκνα φάεος φίλ‐ τερα καὶ βιότοιο λέγει (H I 702). ὅτι δὲ συμβολικῶς χρὴ τὴν τύφλωσιν νοεῖν τοῦ Φοίνικος διὰ τὸ ἄπαιδα γενέσθαι καὶ οὐχ ὡς οἱ πολλοί φασι πραγματικῶς, καὶ Ὅμηρός φη‐ σιν ἐμοὶ συνάδων· φησὶ γὰρ λέγων ὡς ἀπὸ τοῦ Φοίνικος
20	πρὸς τὸν Ἀχιλέα seqq. I 447—457 καί τι τοιοῦτόν φησιν seq. I 494 ἀλλὰ σὲ—495 ἀμύνῃς. T
422	τετρήνας διατρυπήσας. ×Eg (×EM 75444) τε‐ τρήνας τρυπήσας καὶ ἐκβαλὼν τοὺς λύχνους ἤτοι τοὺς ὀφθαλμούς.
423	εἰς δὲ νόθον· Κλυτίᾳ γὰρ τῇ παλλακίδι ἐμίγη. ὅμηρον δὲ τὸν τυφλὸν ὅθεν καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον καλεῖσθαι ἄμεινον ἢ Μελησιγενῆ ss3 διὰ τὸ ἀπὸ Μέλητός
423	τινος γεννηθῆναι s3.
424	τρισσοὺς δὲ· τοὺς δὲ τρεῖς καύηκας καὶ λά‐ ρους ἤτοι Κάλχαντα, Ἰδομενέα καὶ Σθένελον ταρχύσουσι καὶ θάψουσιν αἱ νάπαι καὶ οἱ σύνδενδροι τόποι τοῦ Κερκάφου ὁ δὲ Κέρκαφος ὄρος Κολοφῶνός ἐστιν οὐκ
5	ἄποθεν δὲ καὶ οὐ μακρόθεν ἀλλὰ δηλονότι πλησίον τῶν ποτῶν καὶ τῶν ὑδάτων τοῦ Ἀλέντος ποταμοῦ Κολοφῶνος.
425	τὸ δ’ αὖ καύηκας οὐκ ἄπωθεν· Δημήτριός φησιν ὅτι οἱ †Αἰνεῖαι τὸν λάρον καύηκα ὀνομάζουσιν. Ἄλης δὲ πο‐ ταμὸς τῆς Κολοφῶνος, ὃν ποιητικῶς Ἀλέντα εἶπε. Μολοσ‐ σὸς δὲ καὶ Κυπεὺς καὶ Κοῖτος ὁ Ἀπόλλων ἐπιθετικῶς. ss3
5	κύκνον δὲ τὸν Κάλχαντα ss3s4 ἴσως T διὰ τὸ μαντι‐ κόν· καὶ γὰρ ss3s4 τὸ ὄρνεον ss3s4s6 μουσικόν τε καὶ s ἱερὸν τοῦ θεοῦ ss3s4 ἐστιν s3s6. Ἀλέντα δὲ καὶ οὐκ Ἄλεν‐ τος δωρικῶς T εἶπε. καύηκας δὲ αὐτοὺς ὠνόμασε διὰ τὸ ἐκ γήρως λευκοὺς εἶναι ὡς οἱ λάροι. καύης δὲ ὁ λά‐
10	ρος κατὰ Αἰνιᾶνας, ὥς φησι καὶ Ἱππώναξ Κίκων δ’ ὁ πανδάλητος ἄμμορος καύης (fr. 2) T. ἄποθεν τὸ πο μικρὸν γράφε· οὗτοι δὲ ἀγνοήσαντες τὸ μέτρον μέγα τοῦτο γράφουσι. τὸ δασὺ δὲ σὺ γίνωσκε ὅτι ἐκτείνειν δύ‐ ναται, ὅτε βούλεται, ὁ στιχιστὴς ἴσως τοῖς διπλοῖς, ὡς
15	καὶ πρώην ἔφην σοι (10719) εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶες—ὄφιν. εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις, ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου χωλῶν ἰάμ‐ βων Ἱππωνακτείων στίχων Μιμνῆ κατωμήχανε, μηκέτι γράψῃς ὄφιν τριήρευς ἐν πολυζύγῳ τοίχῳ ἀπ’ ἐμ‐
20	βόλου φεύγοντα πρὸς κυβερνήτην· αὕτη γάρ ἐστι συμφορή τε καὶ κληδὼν Νικύρτῃ καὶ Σάβωνι τῷ κυβερνήτῃ, ἢν αὐτὸν ὄφις τἀντικνήμιον δάκῃ (fr. 49). ἰδοὺ τὸ ὄφις τὸ ο μακρόν ἐστιν ἐκτανθὲν ὑπὸ τοῦ φ δασέος
20	ὄντος, ὡς καὶ ἕτερα μυρία εὑρήσεις σκοπῶν. οὕτω καὶ τὸ
25	ἄποθεν μικρὸν ὂν μακρὸν λογίζεται τῇ τοῦ θ ἐπεκτάσει. οἱ δὲ τῶν μέτρων ἀμαθεῖς μέγα τοῦτο γράφουσι καὶ οὐδὲ ἴσασιν, ὅθεν μέγα ἐστί· σὺ δὲ εἰ τοῦτο γράφεις μέγα, κἂν λέγε ὅτι ἐπεκτάσει ἀττικῇ μέγα γράφω ὡς τὸ δώτης / δότης πώτης / πότης καὶ τὰ ὅμοια. τὸν μὲν Μολοσσοῦ· εἰπὼν τρεῖς ἄνω
30	νῦν λέγει ἕνα ἕκαστον καὶ πρῶτον τὸν Κάλχαντα. s4? Μο‐ λοσσοῦ καὶ Κυπέως καὶ Κοίτου ἐπίθετα Ἀπόλλωνος Μολοσσοῦ μέν, ὅτι ἐν Μολοσσίᾳ τιμᾶται, Κυπέως τοῦ δίκην ἱματίου ἐνδύοντος—ὁ αὐτὸς γάρ ἐστι τῷ ἡλίῳ· κυ‐ πὰς (333) γὰρ τὸ ἱμάτιον λέγεται—, Κοίτου δέ, ὅτι
35	σπερμογόνος ἥλιος καὶ συνουσίας αἴτιος ὡς ζωογόνος. κύκ‐ νον τὸν Κάλχαντα διὰ τὸ γηραιὸν καὶ T μαντικόν· καὶ γὰρ οἱ κύκνοι προγινώσκουσι τὴν ἑαυτῶν τελευτὴν καὶ λιγυ‐ ρώτερον τότε ἄδουσι μέλος ὥς που μέμνηται καὶ Αἰσχύλος κύκνου δίκην—γόον (Ag. 1399).
427	συὸς παραπλαγχθέντα· Κάλχαντι ἐδόθη χρη‐ σμὸς ὅτι τότε τεθνήξεται, ὅταν κρείσσονι ἑαυτοῦ ἐντύχῃ μάν‐ τει. ss3 καταχθεὶς δὲ παρὰ Μόψῳ τῷ μάντει s καὶ φιλονει‐ κίας ss3 μαντικῆς s3 γενομένης ἐρωτηθεὶς παρὰ τοῦ Μόψου ss3
5	ἰδόντος s3 σῦν ἐγκύμονα πόσα βρέφη ἐν γαστρὶ ἔχει, ὁ Κάλ‐ χας οὐκ ἀπεκρίνατο. ἐκ δευτέρου δὲ θεασάμενος ὁ Μόψος ἄγγος ὀλύνθων πεπληρωμένον ἐπυνθάνετο παρ’ αὐτοῦ περὶ τῆς ποσότητος αὐτῶν καὶ τοῦ μέτρου. μὴ δυναμένου δὲ τοῦ Κάλχαντος εἰπεῖν φασιν ὅτι ὁ Μόψος εἶπε καὶ τὸν τῶν
10	βρεφῶν ἀριθμὸν τῆς συὸς καὶ τὸ τῶν ὀλύνθων μέτρον. ἡττη‐ θεὶς δὲ ὁ Κάλχας καὶ τὸν χρησμὸν συνεὶς ἑαυτὸν ἀνεῖλεν. ss3 ἀνθάμιλλον οὖν τὸν Μόψον λέγει ἁμιλλώμενον αὐτῷ καὶ ἐρίζοντα περὶ τῆς μαντικῆς. s Ἀγλαΐας καὶ Ἀπόλλωνος Θέστωρ T οὗ Κάλχας ᾧ χρησμὸς ἐδόθη ὅτι τότε τεθνή‐
15	ξεται, ὅτε κρείττονι ἑαυτοῦ ἐντύχῃ μάντει. μετὰ δὲ τὴν τοῦ Ἰλίου πόρθησιν αὐτὸς ὁ Κάλχας καὶ ἕτεροι, Ἀμφίλοχος, Λεοντεύς, Ποδαλείριος, Πολυποίτης ἐν Ἰλίῳ λιπόντες τὰς ναῦς αὐτῶν εἰς Κολοφῶνα πεζῇ πορεύονται κἀκεῖ θάπτουσι Κάλχαντα· ὑποδεχθέντων γὰρ παρὰ Μόψῳ υἱῷ Ἀπόλλωνος
20	μάντει καὶ Μαντοῦς υἱῷ καὶ Κάλχαντος μετ’ αὐτοῦ φιλονει‐ κήσαντος διὰ μαντείαν συκῆς ἀγρίας ἑστώσης ἤρετο Κάλχας τὸν Μόψον, πόσους ὀλύνθους ἡ συκῆ φέρει. ὁ δὲ Μόψος μυρίους ἔφη καὶ μέδιμνον καὶ ἕνα ὄλυνθον περισσόν. καὶ εὑρέθη οὕτω. Μόψος δὲ ἠρώτησε Καλχάντα περὶ συὸς ἐπι‐
25	τόκου ἑστώσης, πόσα κατὰ γαστρὸς ἔχει καὶ πότε τέκοι. τοῦ δὲ μηδὲν εἰπόντος αὐτὸς ἔφη· δέκα χοίρους ἔχει, ὧν ὁ εἷς ἄρσην, τέξεται δὲ αὔριον. ὧν γενομένων καὶ τὸν χρησμὸν ὁ Κάλχας συνιεὶς ἀθυμήσας τελευτᾷ. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι ἑαυτὸν ἀνεῖλεν.
428	φήληξ, ὄλυνθος, σῦκον καὶ ἰσχὰς διαφέρει· φήληξ γὰρ τὸ ἄγριον σῦκον λέγεται, ὄλυνθος δὲ τὸ ἥμερον †T μέν, ἄωρον δὲ, σῦκον τὸ ὥριμον, ἰσχὰς δὲ τὸ ξηρανθέν.
431	τὸν δ’ αὖ τέταρτον τὸν Ἰδομενέα λέγει ss3 Ἐρεχθεὺς γὰρ καλεῖται ὁ Ζεὺς ἐν Ἀθήναις καὶ ἐν Ἀρκαδίᾳ ἢ διὰ τὸ ὀρέξαι τὴν Ῥέαν τῷ Κρόνῳ λίθον ἀντὶ Διός ss3s4 ἢ παρὰ τὸ ἐρέχθω τὸ κινῶ· δι’ αὐτοῦ γὰρ οἱ σεισμοί s4.
5a	λέγει οὖν τέταρτον ἀπὸ τοῦ
6a	Διὸς ἤγουν τὸν Ἰδομενέα·
7a	Διὸς γὰρ Μίνως καὶ Ῥαδά‐
8a	μανθυς καὶ 〈Σαρπηδών〉, Μί‐
9a	νωος δὲ Δευκαλίων, Δευκαλίω‐
10a	νος δὲ Ἰδομενεύς. ss3	Column end
5b	δεύτερον ὀφείλων εἰπεῖν πῶς
6b	εἶπε τέταρτον; καλῶς ἔχει
7b	τὸ τῆς γραφῆς. καὶ σκόπει·
8b	ἀνωτέρω γὰρ εἶπε· τοὺς τρεῖς
9b	δὲ θάψουσιν αἱ νάπαι τοῦ
10b	Κερκάφου, τὸν Κάλχαντα πρῶ‐
11b	τον δι’ ἃ εἴπομεν· *νῦν δέ	Column end
12	φησιν* αὖ δὲ ἤγουν τὸν δεύτερον τὸν τέταρτον γενεὰν ἕλκοντα ἀπὸ τοῦ Διὸς ἤγουν τὸν Ἰδομενέα· Διὸς γὰρ καὶ Εὐρώπης Μίνως, Ῥαδάμανθυς καὶ Φοῖνιξ †T Μίνωος καὶ
15	Πασιφάης τῆς Ἡλίου Δευκαλίων, Δευκαλίωνος καὶ Κλεο‐ πάτρας †T Ἰδομενεύς. ψεύδεται δὲ περὶ Ἰδομενέως λέ‐ γων αὐτὸν σὺν τοῖς λοιποῖς πλανηθῆναι· Ὅμηρος γὰρ ἐν Ὀδυσσείᾳ λέγει seqq. γ 191. 192 T ἐν Κρήτῃ δὲ κατάρας ὑπὸ Λεύκου ἢ Ἀμύκτου τοῦ Τάλω στασιασάντων καὶ δέκα πό‐
20	λεις πορθησάντων τῆς Κρήτης ἐκβάλλεται.
432	Αἴθωνος αὐτάδελφον τὸν Ἰδομενέα, Αἴθωνος δὲ τοῦ Ὀδυσσέως λέγουσιν· οὐκ ἔστι δὲ τοῦτο, ἀλλ’ οὕτω λέγει· τοῦ ἐν πλάσμασιν Αἴθωνος. φλυαρεῖ δὲ καὶ τὸ γρα‐ φαῖς· οὐ γὰρ ἔγραψεν Ὀδυσσεύς, ἀλλ’ ἀπελθὼν εἰς Ἰθάκην
5	ἄγνωστος ἔλεγε πλάττων ὅτι Αἴθων καλοῦμαι, εἰμὶ δὲ ἐκ Κρήτης ἀδελφὸς Ἰδομενέως (τ 181).
433 (1a)	τρίτον δὲ τοῦ μό‐
2a	συνας τὸν Σθένελον λέγει. s3
3a	μόσυνες δὲ κυρίως τὰ ξύλινα
4a	τείχη· νῦν δὲ τὸ τεῖχος λέγει
5a	τῶν Θηβῶν. ss3 τρίτον δέ
6a	φασιν εἶναι ss3 τῶν ἀπελ‐
7a	θόντων ἐν Κολοφῶνι s τὸν
8a	Σθένελον τὸν υἱὸν Καπανέως
9a	τοῦ κατασκάψαντος τὰ τείχη
10a	τῶν Βοιωτικῶν Θηβῶν ss3 ὅν‐
11a	τινα ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσεν με‐
12a	γαλαυχήσαντα, ὥς φησιν Εὐρι‐
13a	πίδης ἐν Φοινίσσαις (1181).
14a	ss3s6	Column end
1b	μόσυνας· εἰπὼν ἀνωτέρω
2b	τὸν πρῶτον καὶ δεύτερον, οὓς
3b	εἶπε μέλλειν θανεῖν ἐν Κολο‐
4b	φῶνι, νῦν λέγει καὶ τὸν τρίτον,
5b	ὅς ἐστιν ὁ Σθένελος. καὶ τοῦτο
6b	πάλιν ψεῦδος· ὁ γὰρ Διο‐
7b	μήδης καὶ αὐτὸς ἀβλαβὴς ἦλ‐
8b	θεν εἰς τὸ Ἄργος μετὰ τῶν
9b	σὺν αὐτῷ, ὧν εἷς ἦν καὶ ὁ
10b	Σθένελος· ἡνίοχος γὰρ ἦν αὐ‐
11b	τοῦ. περὶ δὲ τῆς εἰς Ἄργος
12b	αὐτῶν ἀπελεύσεως ἐν Ὀδυσ‐
13b	σείᾳ Ὅμηρος λέγει (γ 180).
14b	ὕστερον δὲ Διομήδης μέλλων
15b	ἀναιρεθῆναι ὑπ’ Αἰγιαλείας	Column end
16	τῆς γυναικὸς εἰς Δαυνίαν φεύγει καὶ ἵνα σαφεστέρως εἴπω Καλαβρίαν (Al. 595). μόσυνες κυρίως τὰ ξύλινα τείχη, νῦν δὲ καταχρηστικῶς τὰ τείχη τῶν Ἐκτήνων καὶ Θηβαίων λέγει T. ?Ἐκτῆνες· οἱ Βοιωτοὶ οὕτως ὠνομάζοντο
20	ὥσπερ καὶ Ὕαντες διὰ τὸ κτηνώδεις καὶ χοιρώδεις αὐ‐ τοὺς ὑπάρχειν. Eg (EM 31136 EG 15840) οὐκ οἶδα δὲ, ὅθεν καλεῖ τοὺς Θηβαίους Ἐκτῆνας, εἰ μή πως οὕτως φησι τοὺς ἐκ κτηνῶν ποτε. διεβάλλοντο γὰρ οἱ Θηβαῖοι ὡς κτη‐ νώδεις καὶ ἀμαθεῖς, ὡς καὶ ὁ Πίνδαρος πρὸς τὸν χορο‐
25	διδάσκαλον Αἰνέαν ἔφη ἄγε δὴ ποίησον τόδε καὶ τόδε, εἰ φεύγομεν ἀρχαῖον ὄνειδος Βοιωτίας ὗν (Ol. VI 148). ἄλλος δέ τις ἱστορικός φησιν· Ὕαντες ἔθνος βάρβαρον παρῴ‐ κησαν τὰς Θήβας. οἱ δὲ ἰδιῶται κατὰ ἰδιωτισμὸν παραφθορὰν
25	τοῦ ὀνόματος ἐποίησαν ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν Ὕας Βοιώτιος ὗς
30	Βοιωτία λέγοντες. μέμνηται δὲ τοῦ ἔθνους τούτου καὶ Φρύ‐ νιχος ὁ τραγικὸς ἐν δράματι Πλευρωνίαις λέγων στρατός ποτ’ εἰς γῆν τὴν δ’ ἐπεστρώφα ποδὶ Ὕαντος, ὃς γῆν ναῖεν ἀρχαῖος λεώς· πεδία δὲ πάντα καὶ παρ‐ άκτιον πλάκα ὁποῖα μάργοις φλὸξ ἐδέννυτο γνά‐
35	θοις. γόνος δὲ τοῦ Καπανέως τοῦ κατασκάψαντος ἢ μέλ‐ λοντος κατασκάψαι T τὰ τείχη τῶν Βοιωτικῶν Θηβῶν ὁ Σθένελος ὑπῆρχεν. ὃν Γογγυλάτης ὅντινα Καπανέα εἷλε καὶ ἐφόνευσεν ὁ Ζεὺς ὁ Γογγυλάτης, δι’ οὗ αἱ γογ‐ γύλαι καὶ συνεσφιγμέναι χεῖρες κινοῦνται, ὁ Βουλαῖος, δι’
40	οὗ καὶ τὸ βουλεύειν τοῖς ἀνθρώποις ἐστίν, ὁ Μυλεύς, δι’ οὗ οἱ ἄνθρωποι τὰς μύλας καὶ τοὺς ὀδόντας κινοῦσιν, ἢ ὁ ἀρτοδότης, ἀπὸ τῆς μύλης. T
436 (1a)	τὸ δὲ ἁγηλάτῳ / ἀγηλάτῳ μά‐
2a	στιγι ἐὰν μὲν δασέως, τῷ τοὺς
3a	ἀσεβεῖς ἐλαύνοντι, ἐὰν δὲ ψι‐
4a	λῶς, τῷ ἄγαν ἐλαυνομένῳ.
5a	Eg (EM 101) ss3 λέγει δὲ τῷ
6a	κεραυνῷ. ss3	Column end
1b	ἁγηλάτῳ / ἀγηλάτῳ μάστιγι τῷ κε‐
2b	ραυνῷ ἢ τῷ ἄγαν ἐλαυνομένῳ,
3b	ὅθεν ψιλωτέον, ἢ τῷ τοὺς
4b	ἁγεῖς καὶ μεμιασμένους ἐλαύ‐
5b	νοντι, ὅθεν δασυντέον.	Column end
7	ὅτι δὲ ἁγὴς ὁ μυσαρός, ἐξ οὗ λέγεται καὶ ἅγιος ὁ μυσαρός, Ἱππώναξ φησὶν ὣς οἱ μὲν ἀγεῖ Βουπάλῳ κατηρῶντο (fr. 11). περὶ δὲ τῆς τόλμης Καπανέως καὶ τῆς αὐτοῦ κε‐
10	ραυνώσεως Εὐριπίδης ἐν Φοινίσσαις φησί seqq. 1172—1182 χθών. τὰ δὲ τῶν Θηβῶν τείχη ἔκτισαν Ἀμφίων καὶ Ζῆ‐ θος, παῖδες Ἀντιόπης τῆς Ἀσώπου, ᾗ συμμιγεὶς ὁ Ζεὺς ἔτεκεν αὐτούς.
437	ἦμος ξυναίμους (τοῦ βουσκαφήσαντος τὰς Θήβας ἢ τοῦ κεραυνωθέντος Καπανέως) πότε; ἡνίκα αἱ τῆς Νυκτὸς θυγατέρες αἱ ἐριννύες ὥπλισαν τοὺς ἀδελφοὺς
437	τοῦ αὐτῶν πατρὸς—λέγει δὲ Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην—
5	πρὸς τί ὥπλισαν; πρὸς στρῆνον καὶ ἐπιθυμίαν αὐτο‐ φόντου μόρου. δηλονότι ἐφερμηνευτικὸν τὸ σχῆμα. αὐ‐ τοφόντην δὲ τοὺς ὑπ’ ἀλλήλων μέλλοντας αὐτοὺς ἀνελεῖν. ἡ δὲ ἱστορία τοιάδε T ἦμος ξυναίμους· τοῦτο περὶ Ἐτεο‐ κλέους καὶ Πολυνείκους φησί, λέγει δὲ αὐτοὺς ἀδελφοὺς
10	τοῦ ἰδίου πατρὸς ἐπειδὴ ss3 Οἰδίπους ὁ Λαίου παῖς ἀνελὼν τὸν πατέρα ἀγνοίᾳ καὶ γήμας τὴν μητέρα Ἰοκάστην ss3s4 καὶ αὐτὴν ἀγνοίᾳ ss6 ὥς φησιν Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ ὁ δ’ ὃν πατέρ’ ἐξεναρίξας γῆμε μητέρα (λ 273), ἔσχεν ἐξ αὐτῆς Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην καὶ Ἰσμήνην καὶ Ἀντι‐
15	γόνην, ὅθεν ἀδελφοὶ τοῦ Οἰδίποδος ss3s4 ἐκεῖνοι ἦσαν καὶ υἱοί s3s4. ἀναγνωρίσας δὲ τὴν μητέρα ἑαυτὸν ἐτύ‐ φλωσεν. ss3s4
18a	ἡ δὲ Ἰοκάστη ἑαυτὴν ἀνήρτη‐
19a	σεν. ss3	Column end
18b	αὐτὴ δὲ ἡ μήτηρ ἀγχόναις
19b	διώλετο, ὡς καὶ Ὅμηρος seq.
20b	λ 278.	Column end
21a	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ περὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ μαχόμενοι
22a	ἑαυτοὺς ἀνεῖλον, ὁ μὲν Ἐτεοκλῆς ss3s4
23a	ἔχων τὰς Θήβας καὶ τὸν λαὸν
24a	αὐτῶν, ὁ δὲ Πολυνείκης τοὺς
25a	Ἀργείους.	Column end
21b	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ περὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ μαχόμενοι
22b	ἑαυτοὺς ἀνεῖλον, ὁ μὲν Ἐτεοκλῆς ss3s4
23b	Θηβαίων ὑπερμαχῶν, ὁ δὲ
24b	Πολυνείκης μετὰ τῶν Ἀρ‐
25b	γείων πορθῶν αὐτοὺς Ἄδρα‐	Column end
26	στος γὰρ ὁ Ἀργεῖος τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τούτῳ παρέσχε T μεθ’ ὧν ἦν Καπανεύς, ὅστις μέλλων πορθεῖν τὰς Θήβας ἐκεραυνώθη ὑπὸ τοῦ Διός. μέμνηται Ὅμηρος ss3s4 ἐν τῷ Δ καὶ Ζ ss4.
440	αὐτοκτόνοις· Δήραινος τόπος οὕτω καλούμενος ἐν Ἀβδήροις, ἔνθα Δηραίνου Ἀπόλλωνος ἱερόν ἐστιν, οὗ μνημονεύει Πίνδαρος ἐν Παιᾶσι (fr. 41 Bgk.). Δηραίνου οὖν κύνες οἷον Ἀπόλλωνος θρέμματα τουτέστιν οἱ μάντεις. ss3
5	Δοιοὶ δὲ οἱ δὲ δύο μάντεις Μόψος ὁ υἱὸς Ἀπόλλω‐ νος καὶ Μαντοῦς τῆς Τειρεσίου καὶ ὁ Ἀλκμαίωνος Ἀμφί‐
5	λοχος τοῦ τῆς Ἐριφύλης τῆς ἀδελφῆς Ἀδράστου τοῦ βασιλέως καὶ Ἀμφιαράου τοῦ μάντεως παιδὸς παῖς, οἱ κύνες οἱ μάντεις οἱ γνήσιοι, οἱ ἐθάθες τοῦ ἐν Δηραίνοις
10	τόπῳ Ἀβδήρων τιμωμένου Ἀπόλλωνος, οὗ μνημονεύει καὶ Πίνδαρος ἐν τοῖς Παιᾶσιν αὐτοκτόνοις καὶ ταῖς ὑπ’ ἀλ‐ λήλων σφαγαῖς δμηθέντες καὶ τεθνηκότες αἰχμάσουσι καὶ πολεμήσουσι τὴν λοισθίαν βοήν. τὸ δὲ σχῆμα χα‐ ριεντισμός· οὐδεὶς γὰρ ἀποθανὼν πολεμεῖ. ἔστι δὲ καὶ
15	κακόπλαστον, κακότροπον καὶ κακόζηλον· πόλεμον γὰρ, ὤφειλεν εἰπεῖν, πολεμήσουσιν, οὐ βοήν. κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ καιρὸν ὁ Ἀμφίλοχος ss3s4 ὁ Ἀμφιαράου υἱὸς καὶ Μόψος οἱ μάντεις ἦλθον εἰς Κιλικίαν .... μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Ἀμφί‐ λοχος ss4 βουλόμενος χωρισθῆναι εἰς τὸ Ἄργος παρέθετο
20	τῷ Μόψῳ τὴν βασιλείαν ἑαυτοῦ κελεύσας φυλάξαι μεχρὶ ἐνιαυτοῦ ἑνός. πληρουμένου δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἦλθεν ὁ Ἀμφί‐ λοχος καὶ οὐ παρεχώρει ὁ Μόψος, διὸ περὶ τούτου πρὸς ἀλλήλους διαφερόμενοι ὑπ’ ἀλλήλων ἀνῃρέθησαν· οὓς θάψαν‐ τες οἱ ἐνοικοῦντες πύργον μεταξὺ τῶν τάφων κατεσκεύασαν,
25	ὅπως μηδὲ μετὰ θάνατον ἀλλήλων κοινωνήσωσιν, ὡς καὶ ὁ Εὐ‐ φορίων Πύραμον ἠχήεντα, ss3s4 πόλιν δ’ ἐκτήσατο Μαλλόν, ἧς πέρι δῆριν θέντες κακοφράδες ἀλλή‐ λοισι Μόψος Ἀντίλοχός τε καὶ ἄρκια δῆριν θέντες μουνὰξ ἀλήστοιο πύλας ἔβαν Ἀιδωνῆος (fr. 50) ss4. καὶ
30	οὕτω μὲν οἱ πολλοί φασιν ὅτι μετὰ Μόψου ἀπῆλθεν εἰς Κι‐ λικίαν ὁ Ἀμφίλοχος. ἄλλοι δέ φασιν ὡς καὶ Ἀπολλόδωρος (ep. 619)· Ἀμφίλοχος Ἀλκμαίωνος ὕστερον στρατεύσας εἰς Τροίαν κατὰ χειμῶνα ἀπερρίφη πρὸς Μόψον καὶ ὑπὲρ τῆς βασιλείας μονομαχοῦντες ἀλλήλους ἀπέσφαξαν. ὡς δέ τινές
35	φασιν (III 95), Ἀμφίλοχος τὸ κληθὲν Ἄργος Ἀμφιλοχικὸν πλησίον Ἀκαρνάνων κατῴκησεν. τὸ δὲ τμηθέντες ἀν‐ τιστρόφως εἴρηται· οὐ γὰρ ἀποθανόντες μάχονται, ἀλλὰ μαχόμενοι ἀποθνήσκουσιν. ἄλλως. τὴν ἐσχάτην μάχην
35	μαχόμενοι ἀναιρεθήσονται. s.
444	Μάγαρσος μέγιστος ὄχθος ἐν Κιλικίᾳ πρὸς τῇ Μαλλῷ. καὶ Μαγαρσία Ἀθηνᾶ ἐκεῖ ἵδρυται. Steph. Μά‐ γαρσος δὲ πόλις Κιλικίας μέσον τοῦ τάφου Μόψου καὶ Ἀντιλόχου καὶ Μαγαρσίας Ἀθηνᾶς ἱερόν. ss3s4 Δημήτριος
5	δὲ ἐν τῷ αʹ περὶ Παμφυλίας φησὶ θυγατέρα Παμφύλου, ἀφ’ ἧς τὴν πόλιν ὀνομασθῆναι (FHG IV 382). ss3 πολε‐ μήσουσι δὲ ποῦ; ὑπὸ ταῖς πτέρναις καὶ τοῖς κάτω τό‐ ποις τῶν πύργων τῆς Μαργάσου. ἡ δὲ Μάργασος κατὰ Δημήτριον τὸν τὰ Παμφυλικὰ συγγράψαντα θυγάτηρ
10	ἦν Παμφύλου, ἀφ’ ἧς ἡ πόλις Μάργασος ἐκλήθη. οὗτος δὲ μετωνυμικῶς εἶπε καὶ ἐμψύχως τὴν πόλιν ἀντὶ τῆς ἡρωίδος θυγατέρα Παμφύλου καλέσας, ὡς καὶ Ἡσίοδος τὸ ὄρνεον τὴν χελιδόνα Πανδιονίδα καλέσας (E 568). ἡ δὲ Μάργασος πόλις κεῖται πρὸς ταῖς ἐκχύσεσι τοῦ Πυράμου ποταμοῦ (Al. 439).
15	κύνας δὲ Ἀπόλλωνος (440) τοὺς μάντεις εἶπεν ἀπὸ μετα‐ φορᾶς τῶν φιλοδεσποτῶν κυνῶν ἢ ὅτι τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀλόγων μόνος ὁ κύων ἀντιβλέπει πρὸς τὰ ἀγάλματα. ἁλι‐ βρὼς ὁ ὑπὸ θαλάσσης βιβρωσκόμενος, ὅθεν ἐμοὶ μέγα τοῦτο δοκεῖ γράφεσθαι. ὄχμος νῦν πύργος. ἁγνῶν·
20	πῶς ἁγνὰ εἶπε τῶν ἀλλήλους φονευσάντων τὰ ἠρία; οὐ πρὸς τὸ φονικὸν ἀποβλέψας τοῦτο εἶπεν, ἀλλ’ ὅτι μάντεις ἀμφό‐ τεροι. T. ἁγνῶν δὲ ἠρίων διὰ τὸ πολεμήσαντας αὐτοὺς ἀναιρεθῆται. μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Ἐρατοσθέ‐ νης. ss3
447	εʹ δέ φησιν εἰς Κύπρον ἀπενεχθῆναι Τεῦκρον, Ἀγαπήνορα, Ἀκάμαντα, Πράξανδρον καὶ Κηφέα. ss3 οἱ πέντε δὲ ὁ Τεῦκρος, Ἀγαπήνωρ τε καὶ Ἀκάμας καὶ σὺν αὐτοῖς Κηφεὺς καὶ Πράξανδρος εἰς τὴν Κύπρον ἀποπλανη‐
5	θέντες οἰκήσουσιν ὁ μὲν Τεῦκρος ὁ ἐμὸς συγγενὴς διωχθεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς Τελαμῶνος ὡς μὴ βοηθήσας καὶ ἀμύνας τῷ τοῦ Αἴαντος θανάτῳ, ὁ Ἀγαπήνωρ δὲ ὁ τοιόσδε καὶ τοιόσδε ἐλθὼν εἰς τὴν Κύπρον χαλκωρυχήσει, οὗ τὸν
5	πατέρα ὁ Καλυδώνιος κάπρος ἀνεῖλε, τρίτος δὲ Ἀκάμας ὁ
10	υἱὸς τοῦ Θησέως τοῦ λαβόντος τὰ ὅπλα τοῦ Αἰγέως ἐκ τῆς πέτρας, οὗτινος Ἀκάμαντος πρέσβεως ἐλθόντος* ποτὲ* εἰς Τροίαν σὺν Διομήδει ἐρασθεῖσα ἡ Λαοδίκη ἡ Πριάμου θυγάτηρ ἐμίγη καὶ ἐγέννησε Μόνιτον, ὃν Μόνιτον Αἶθρα ἡ πατρομήτωρ Ἀκάμαντος θήσει ἐν χερσὶ τούτου τῆς
15	Τροίας πορθηθείσης εἰποῦσα αὐτῷ· ἰδοὺ ὁ παῖς σου, ὃν Μόνιτον συγκυνηγοῦντα ἐν Θράκῃ τῷ πατρὶ Ἀκάμαντι πλή‐ ξας ὄφις ἀνεῖλε καὶ θρηνοῦσα αὐτὸν Λαοδίκη ἡ μήτηρ αὐ‐ τοῦ ἀποθανεῖται, ἣν ὁ φλύαρος οὗτος εἶπεν ὁ Λυκόφρων πρώην (316) πορθουμένης τῆς Τροίας χάσματι γῆς ὑποδε‐
20	χθῆναι. μέσῳ δὲ τούτων ποιεῖται ἐμπερίβολον παραβολὴν λέγων· ὅταν δώσει αὐτὸν τῷ πατρὶ Ἀκάμαντι ἡ Αἶθρα, ἣν μόνην ἀπὸ πάντων τῶν Ἀττικῶν ἐδούλωσαν Κάστωρ καὶ Πολυδεύκης οἱ τοιοίδε καὶ τοιοίδε, οὕστινας Κάστορα καὶ Πολυδεύκην, ὦ σῶτερ Ζεῦ, μὴ στείλῃς βοηθοὺς τῇ δεύτερον
25	ἁρπαγείσῃ Ἑλένῃ μηδὲ τὸν Πρωτεσίλαον στείλῃς μηδὲ ἐξέλ‐ θοιεν οὗτοι ἀπὸ τῶν αὐτῶν πλοίων εἰς τὴν γῆν τῶν Τρώων μηδὲ ὁ Ἴδας καὶ ὁ Λυγγεύς· οὐ γὰρ μίαν ἡμέραν δυνήσονται τὰ Τρωικὰ τείχη τὸν πόλεμον τοῦτον ὑπενεγκεῖν, κἂν ἔχωσι προπύργιον τὸν Ἕκτορα. εἶτα ἑαυτὴν ἡ Κασάνδρα παρη‐
30	γορεῖ καί φησιν· ἀλλ’ ἔστιν ἡμῖν βοηθὸς ὁ Ζεύς, ὃς φιλο‐ νεικίαν αὐτοῖς ἐμβάλῃ, ὅταν ὑποδέξωνται τὸν Ἀλέξανδρον, οἳ καὶ ἀναιρεθήσονται ὑπ’ ἀλλήλων διὰ τοὺς γάμους μαχό‐ μενοι τῶν αὐτῶν ἀνεψιῶν ἤτοι ἐξαδέλφων Φοίβης καὶ Ἱλαεί‐ ρας πλὴν μόνου Πολυδεύκους. εἶτα ὁ μιαρὸς καὶ ἄλλαις
35	χρᾶται παραβολαῖς καί φησι· καὶ τούτων μὲν ὁ θεὸς εὐ‐ νάσει ἡμῖν τὸ δόρυ, ἄλλο δὲ πολὺ πλῆθος Ἑλλήνων κινήσει καὶ ἀγάγῃ, οὓς οὐδ’ ὁ Ἄνιος κορέσει σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου. εἶτά φησι καὶ περὶ τῶν ἑτέρων βʹ. ὁ Κηφεὺς δὲ καὶ ὁ Πράξανδρος οἱ πέμπτοι ἤγουν οἱ πρὸς ἀναπλήρωσιν τῶν εʹ
40	ὧν εἶπον στρατηγῶν τέταρτοι εἰς Κύπρον ἀφίξονται· πρῶτος γὰρ Τεῦκρος, δεύτερος Ἀγαπήνωρ, τρίτος Ἀκάμας, οὗτοι δὲ οἱ βʹ τέταρτοι. T Σφήκειαν· ἡ Κύπρος *πρότερον Σφήκεια ἐκαλεῖτο ὥς
40	φησι Φιλοστέφανος (FHG III 30) ἐν τῷ περὶ Κύπρου ss3s4
45	ἀπὸ τῶν ἐνοικησάντων ἀνδρῶν, οἳ ἐκαλοῦντο Σφῆκες*. κα‐ λεῖται δὲ καὶ Κεραστία, ὡς μὲν Ἀνδροκλῆς ἐν τῷ περὶ Κύπρου (ib. IV 448) ss4 διὰ τὸ ἐνοικῆσαι αὐτῇ ἄνδρας, οἳ εἶχον κέρατα, ὡς δὲ Ξεναγόρας (ib. 527) ἐν τῷ Περὶ νήσων διὰ τὸ ἔχειν αὐτὴν πολλὰς ἐξοχὰς ἃς κέρατα καλοῦσι,
447 (50)	Κεραστία ὠνομάσθη. ss3s4 Σφήκεια οὕτω—ἡ Κύπρος ἐκαλεῖτο—Σφήκειαν δὲ καὶ Κεράστειαν τὴν Κύπρον. ×Steph. Κύπρος—ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Κεραστὶς ἀπὸ τοῦ πολλὰς ἄκρας ἔχειν—καὶ Σφήκεια. Steph.
448	τὸ δὲ Σάτραχόν φασι πόλιν ss3s4 καὶ ποταμὸν s4 Κύπρου. τινὲς δὲ διὰ τοῦ ε γράφουσι Σέτραχον. ss3s4 Ὕλη πόλις Κύπρις, ἐν ᾗ Ἀπόλλων τιμᾶται Ὑλάτης. ×Steph. Ὑλάτου δὲ τοῦ Ἀπόλλωνος· Ὕλη γάρ ἐστι τόπος περὶ
5	τὸν Κούριον τόπον τῆς Κύπρου ἱερὰ Ἀπόλλωνος, ἀφ’ ἦς Ὕλατον τὸν θεὸν προσαγορεύουσι. ss3s4
449	τὸ δὲ Μορφὼ τοῦτο τὸ ξόανόν φασι πεποιῆσθαι Ἀφροδίτῃ ὑπὸ Λακεδαίμονος νομοθέτου αἰνιξαμένου τὸ μὴ ἀσελγαίνειν τὰς παρθένους ἢ πείσεσθαι ταὐτὰ τῇ θεᾷ. οἱ δὲ Τυνδάρεών φασι διὰ τὸ ἁμάρτημα Ἑλένης. ss3s4 Κύπρον
5	τὴν Ἀφροδίτην, παρὰ τὸ μορφοῦσθαι i. l. s3 Ζηρυν‐ θία Ἀφροδίτη ἐν Θρᾴκῃ. Eg (EM) Ζήρυνθον γὰρ ἄντρον ἐν Θρᾴκῃ Eg (EM). ss3s4 ἐστίν, ἐν ᾧ ἡ Ἀφροδίτη τιμᾶται. ss3s4 οὐ γὰρ μόνον Ἄρεως ἱερά ἐστιν ἐν Θρᾴκῃ, ἀλλὰ καὶ Ἀφρο‐ δίτης Eg (EM 41130). τὴν Ζηρυνθίαν· γράφεται καὶ τὴν
10	Τροιζηνίαν. s6 ἢ 〈Τροιζηνίαν〉 ὅτι ἐν Τροιζῆνι ἱερὸν Ἀφροδίτης ὑπὸ Φαίδρας ἱδρυμένον, ὅτε ἤρα Ἱππολύτου τοῦ
10	Θησέως καὶ Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος παιδός. ss3s4
450 (1a)	ὅτι 〈πρὸσ〉 πατρὸς ἐξε‐
2a	λαθήσεται Τεῦκρος ἀπὸ τῆς
3a	Σαλαμῖνος. s3	Column end
1b	ἐξελαθήσεται, φησὶν, ὁ Τεῦ‐
2b	κρος ἐκ τῆς Σαλαμῖνος ὑπὸ
3b	τοῦ πατρὸς Τελαμῶνος διὰ	Column end
4	τὸν Αἴαντα. φασὶ γὰρ ὅτι Τεῦκρος προσπλέων Σαλαμῖνι
5	καὶ διωχθεὶς παρὰ τοῦ πατρὸς Τελαμῶνος ὡς μὴ ἀμύνας Αἴαντι ἐλθὼν ἐν Κύπρῳ Σαλαμῖνα κτίσας ᾤκησε καὶ γήμας Εὔην τὴν Κύπρου Ἀστερίαν ἐγέννησεν.
451	Κυχρῆος· Κυχρεὺς Σαλαμῖνος καὶ Ποσειδῶνος υἱός. ἐβασίλευσε δὲ οὗτος Σαλαμινίων, ὥς φησιν Εὐφορίων ἐν Ἱππομέδοντι τοῖος γὰρ Κυχρῆος ἐνὶ ψαφαρῇ Σα‐ λαμῖνι (fr. 17). τοῦτον δέ τινες τὸν διφυῆ Κέκροπά φασιν.
5	ἄλλοι δέ, ὅτι ὄφις ποτὲ ἐλυμαίνετο τὴν Σαλαμῖνα καὶ ἀοί‐ κητον ἐποίησεν, ἕως ὁ Κυχρεὺς αὐτὸν ἀπώλεσε, καὶ διὰ τοῦτο ἐκλήθη Ἀνάξιφος. ss3s4 τὸ δὲ Κυχρεῖος γενική ἐστι κατὰ διάλεκτον. ss3s6 ὁ δὲ Κυχρεὺς καὶ Ἀνάξιφος ἐκαλεῖτο. s ἦν δὲ ss3 ὁ Κυχρεὺς οὗτος καὶ s3 Κέκροψ ὁ διφυὴς ss3 καλού‐
10	μενος s3. ?ἀπὸ Κυχρέως τοῦ Σαλαμῖνος καὶ Ποσειδῶνος, ὃς Ὄφις ἐπεκλήθη διὰ τὴν τραχύτητα τῶν τρόπων. Steph. Κυχρεῖος πάγος. ἐγὼ δὲ καὶ η γράφω τὸ χρη, κἂν πάντες οὐκ οἶδ’ ὅθεν δίφθογγον τοῦτο γράφουσιν. ἐγὼ γὰρ οὕτω λέγω· ὡς τὸ Πηλεύς Πηλῆος, οὕτω καὶ Κυγχρεύς Κυγ‐
15	χρῆος. T
452	τὸ δὲ οὑμὸς ξύναιμος συγγενής, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ Ἡσιόνης, ἥτις ἦν ἀδελφὴ τοῦ Πριάμου παρ’ Ἡρα‐ κλέους δοθεῖσα τῷ Τελαμῶνι γέρας σὺν αὐτῷ πορθήσαντι
452	τὴν Τροίαν. ss3
5a	κακῶς δὲ ὁμογάστριον εἶπε
6a	Τεῦκρον Αἴαντος· Αἴας γὰρ
7a	ἐξ Ἐριβοίας, Τεῦκρος δὲ ἐξ
8a	Ἡσιόνης. ss3	Column end
5b	ὁπατρίου ὁγαστρίου, τοῦ
6b	ὁμογαστρίου ἀδελφοῦ, γρά‐
7b	φουσι καὶ λέγουσι κακῶς φά‐
8b	ναι τὸν ποιητήν· ὁ Αἴας	Column end
9	γὰρ καὶ ὁ Τεῦκρος ὁμογάστριοι οὐκ ἦσαν, ἀλλ’ ὁ μὲν
10	Αἴας Ἐριβοίας ἦν παῖς τῆς Πορθάονος θυγατρός †T Τεῦ‐ κρος δὲ Ἡσιόνης. ἐγὼ δὲ οὐ τῷ ποιητῇ προσάπτω νῦν τὴν αἰτίαν, ἀλλὰ τοῖς μεταγραφεῦσιν· ὁπατρίου γὰρ εὑρόν‐ τες ἀμυδρῶς γεγραμμένον ἀντὶ τούτου ὁγαστρίου ἔγραψαν. τοῦτο δὲ μᾶλλον αἰτιῶμαι τοῦ ποιητοῦ τὸ εἰπεῖν ὡς φο‐
15	νεὺς Αἴαντος· οὐ γὰρ ὡς φονεὺς, ἀλλ’ ὡς μὴ ἀμύνας ἐδιώχθη ὁ Τεῦκρος.
453 (1a)	πώλου δὲ νόθον φί‐
2a	τυμα ἢ τοῦ Αἴαντος ss3 διὰ
3a	τὸ ὁρμητικὸν καὶ τὴν ἐν πολέ‐
4a	μοις ἀλκήν, ἢ τοῦ Τελαμῶνος,
5a	ὅπερ ἐστὶ βέλτιον ss3s6.	Column end
1b	πώλου· τινὲς οὕτω συντάσ‐
2b	σουσιν ὡς φονεὺς τοῦ ὁγα‐
3b	στρίου πώλου ἤτοι τοῦ Αἴαν‐
4b	τος, ὃ ἐγὼ ὁπατρίου γράφω,
5b	ἄλλοι δὲ μέχρι τοῦ φονεύς	Column end
6	στίζουσιν, ἄρχονται δὲ ἀπ’ ἄλλης ἀρχῆς οὕτω τὸ νόθον γέννημα τοῦ πώλου ἤτοι τοῦ Τελαμῶνος. φίτυμα δὲ οἷον γέννημα. ss3 συγγενῶν δὲ βλάβη διότι κατεπο‐ λέμει τοὺς Τρῶας ὁ Τεῦκρος συγγενεῖς αὐτοῦ ὄντας. ss3s6 τῶν
10	Τρώων, διὰ τὸ Ὁμηρικόν seqq. Θ 297—299. T
456 (1a)	τοῦ λύσσαν τοῦ Αἴαν‐
2a	τος, διότι μανεὶς ἀνεῖλεν τὰ
3a	τῶν Ἑλλήνων ποίμνια. ss3	Column end
1b	ὡς φονεὺς τοῦ ὀπατρίου
2b	Αἴαντος τοῦ μανέντος ἕνεκα
3b	τῶν Ἀχιλέως ὅπλων καὶ ἀνε‐
4b	λόντος τὰ Ἑλληνικὰ ποίμνια.	Column end
5	ἡ δὲ ἱστορία τοιάδε· ὁ Αἴας μανεὶς διὰ τὸ δοθῆναι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἀχιλέως τῷ Ὀδυσσεῖ τὰ ποίμνια τῶν Ἑλλή‐ νων ἀνεῖλε. τῶν Ἑλλήνων δ’ ὀνειδιζόντων ὕστερον T καὶ αὐτὸν ἀναιρεῖ μετὰ ξίφους, ὅπερ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Ἕκτωρ ὅτε πρὸς ἀλλήλους ἐμονομάχησαν. καὶ Ὅμηρος seqq. H 303	Column end
10	δῶκε—305.
455	χέαντος· Ἡρακλῆς τῷ τοῦ λέοντος δέρματι τὸν Αἴαντα περιεκάλυψεν, ὅπως ἄτρωτος εἴη. μαρτυρεῖ δὲ τοῦτο καὶ Πίνδαρος (Isthm. VI 67). τὸ δὲ ἑξῆς· τὸν Αἴαντα ἡ τοῦ ὠμηστοῦ δορὰ τοῦ λέοντος κατεσκεύασεν ἄτρωτον μίαν
5	ὁδὸν θανάσιμον ἔχοντα κατὰ τὴν πλευράν, ἣν ἔκρυψεν ἡ θήκη τοῦ τόξου. ἄλλως. μίαν ὁδόν φησι πρὸς τὸν Ἅιδην εἶναι, παρόσον ὑπὸ τοῦ γωρυτοῦ κρυφθεὶς τόπος τοῦ σώ‐ ματος τοῦ Αἴαντος τρωτὸς ἦν, τὸ δὲ ἄλλο σῶμα ἄτρωτον. τοῦτον δὲ οἱ μὲν περὶ τὴν κλεῖδά φασιν εἶναι, οἱ δὲ περὶ
10	τὰ πλευρά, ὡς Αἰσχύλος ἐν Θρῄσσαις φησίν (fr. 78 N). ss3 χάρωνος· χάρων ὁ λέων κατὰ Μακεδόνας. s4 ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· ἐν Νεμέᾳ χώρᾳ τοῦ Ἄργους λέων ἦν ἄτρωτος σιδήρῳ καὶ βολαῖς παντοίαις, ὃν Ἡρακλῆς συνθλάσας ταῖς οἰ‐ κείαις χερσὶ σκεπαστηρίῳ τῷ τούτου δέρματι ἐκέχρητο. φίλος
15	δὲ ὢν τῷ Τελαμῶνι ἄπαιδι ὄντι καὶ θύοντί ποτε τῷ Διὶ διαπορευόμενος ἐκλήθη ὑπὸ τούτου εἰςελθεῖν εἰς τὴν αὐ‐ τοῦ οἰκίαν καὶ θῦσαι τᾷ ἰδίῳ αὐτοῦ πατρὶ Διὶ οὕτως, ἑστὼς μετὰ τῆς λεοντῆς, καὶ εὔξασθαι γενέσθαι· παιδίον ἄρρεν αὐτῷ. Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν χρυσέαν οἰνοδόχον φιάλην
20	ἔθυσε καὶ ηὔξατο τούτῳ. καὶ μετὰ τὴν εὐχὴν διέπτη ἀετὸς καί φησι Τελαμῶνι· ἔσται σοι παῖς, ὃν κάλεσον Ἀετὸν κατὰ τὸ σημεῖον. καὶ γεννηθέντα τὸν Αἴαντα Ἀετὸν ἐκάλεσεν, εἶτα Αἴαντα. αὐξηθέντα δὲ τοῦτον τῇ λεοντῇ Ἡρακλῆς ἐσκέπασε καὶ ταύτην αὐτῷ ἐχαρίσατο (*Al. 455) ὑφ’ ἧς σκεπόμενος,
25	ὡς ληροῦσιν (supr.3), ἄτρωτος ἦν πλὴν μόνου τοῦ τόπου κατά τινας τοῦ σκεπομένου πρώην ὑπὸ τοῦ γωρυτοῦ, ὅτε ταύτην ἐφόρει ὁ Ἡρακλῆς, ὅτε δὲ Αἴας, ὑπὸ τοῦ σάκους T. ἄλλοι δέ φασιν, ὑπὸ τὴν κλεῖδα εἶναι τρωτὸν τὸν Αἴαντα (supr.9)· ταῦτα δὲ λῆρος, οὕτως δὲ τὸ ἀληθὲς ἔχει. περιδέξιος ὢν
30	στρατιώτης ὁ Αἴας καὶ πολλοὺς πολεμήσας πολέμους οὐδέ‐ ποτε ἐτρώθη τῷ ἄριστα τηρεῖν ἑαυτὸν καὶ σκέπεσθαι τῷ
30	σάκει. ἐπεὶ δὲ αὐτὸς ἑαυτὸν ἀνεῖλε τὸ ξίφος κατὰ τῆς πλευρᾶς ὤσας ἢ τοῦ τραχήλου, εἰς μῦθον ἐτέθη ὅτι τοὺς τόπους τούτους μόνος εἶχε τρωτούς.
458	γωρυτός ἡ τῶν βελῶν θήκη. ×Eg (EM 2447) γω‐ ρυτὸς Σκύθης ὁ τοῦ Τευτάρου, ὃν πρὶν (415) οὗτος εἶπεν Ἡρακλέα διδάξαι τὴν τοξικήν. ἐγὼ δὲ ἔφην ὅτι ἄλλοι φασὶν Εὔρυτον ἢ Ῥαδάμανδυν αὐτὸν διδάξαι πατρῶον αὐτοῦ γενό‐
5	μενον. T.
459	Κωμύρῳ τῷ Διί· Κώμυρος γὰρ ὁ Ζεὺς ἐν Ἁλι‐ καρνάσῳ τιμᾶται. ss3s4
461	τὸ δ’ s ἀίτας ss3 ἀντὶ τοῦ s ὁ Ἡρακλῆς ss3s6 παρὰ Λακεδαιμονίοις s3s6 ἐκλήθη s3· ἐφίλει γὰρ τὸν Αἴαντα, διὸ ss3s4 δεξάμενος αὐτὸν ἐν ταῖς ἀγκάλαις αὐτοῦ καὶ T πήλας αὐτὸν ηὔξατο ὑπὲρ αὐτοῦ τῷ Διί ss3s4 ἄτρωτον διαμεῖναι s3. *ἀείτα
5	γενικῇ τοῦ φίλου δωρικῶς. οἱ δὲ σχολιασταὶ διὰ τοῦ ι γράφοντες ληροῦσιν*.
462	τὸ δ’ s οὐ γάρ τι πείσει ss3s4 οὐ γὰρ πείσει s3s4 φησὶν, ὁ Τεῦκρος τὸν πατέρα Τελαμῶνα ss3s4 εἰπὼν ὅτι ὁ Λήμνιος καὶ ὁ πολεμικὸς Αἴας αὐτὸς ἑαυτὸν ἀνεῖλεν. Λήμνιοι γὰρ, ὥς φησιν Ἑλλάνικος, εὗρον ὁπλοποιίαν (227). T
5	Λήμνιος δὲ ὁ Αἴας ὁ θερμὸς ἐν μάχῃ ἢ ὁ χαλεπὸς καὶ διάπυρος. καὶ Ὅμηρος ἀνδρὶ δέ κ’ οὐκ εἴξειε μέγας Τελαμώνιος Αἴας (N 321). διὸ καὶ ταῦρος βαρύφρων ὁ αὐτός, δυσμενεστάτου δὲ ξένων τοῦ Ἕκτορος. ss3 ὅτι δὲ τῷ ξίφει τοῦ Ἕκτορος s ἀνεῖλεν ἑαυτόν, καὶ Σοφοκλῆς
10	μαρτυρεῖ (Ai. 658). ss3
463	ὁ πρηστὴρ καὶ ὁ σφοδρὸς ἄνεμος τῆς Ἐνυοῦς καὶ τοῦ πολέμου—Ἐνυὼ γὰρ ἐπίθετον Ἥρας T— οὔποτ’ εἰς φυγὴν τραπεὶς ταῦρος βαρύφρων ὡς καὶ Ὅμηρος seq. N 321. T πρηστῆρα καλεῖ τὸν Αἴαντα διὰ
5	τὸ διάπυρον καὶ θερμὸν εἶναι ἐν ταῖς μάχαις. s4 δυσμενεστάτου ξένων τοῦ Ἕκτορος. μονομαχήσας γὰρ τῷ Ἕκτορι καὶ ἰσορρόπου τῆς μάχης γενομένης φι‐ λιοῦνται καὶ ἀλλήλοις διδοῦσι δῶρα Αἴας μὲν ζωστῆρα
5	δίδου φοίνικι φαεινόν (H 305) μεθ’ οὗ ἀναιρεθεὶς Ἕκ‐
10	τωρ ὑπ’ Ἀχιλέως δεδεὶς ἐκ τοῦ ἅρματος ἐσύρετο. Αἴας δὲ τότε σπάθην ἀφ’ Ἕκτορος λαβὼν μετ’ αὐτῆς αὐτὸς ἑαυ‐ τὸν ἀνεῖλεν, ὥς φησι Σοφοκλῆς.
466	αὐτουργὸν δὲ καλεῖ τὸν Αἴαντα, ἐπεὶ ἑαυτὸν ἀνεῖ‐ λεν. ss3 Ἀντικλείδης δέ φησιν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Πάριδος τοξευθέντα ἀποθανεῖν. ss3s4
467	Τραμβήλου κάσιν τὸν Τεῦκρον λέγει. μετὰ γὰρ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν τὴν γενομένην ὑπὸ Ἡρακλέος Τελαμὼν ἔλαβε γέρας ἐξαίρετον Θεάνειραν ss3s4 τὴν καὶ Ἡσιόνην T ὡς Ἴστρος ἐν Συμμίκτοις (FHG I 421) φησίν. αὕτη δὲ ἐκ
5	τοῦ Τελαμῶνος ἔγκυος γενομένη ἀπέδρασεν ἐκ τῆς νεὼς καὶ ἦλθεν εἰς Μίλητον διανηξαμένη τὴν μεταξὺ θάλασσαν ss3s4 καὶ Λέσβον †T ἐγὼ δὲ ὠνηθεῖσά φημι παρὰ Πριάμου (337) T. ἐβασίλευε δὲ τότε τῆς Μιλήτου Ἀρίων, ὃς αὐτὴν ἐν ὕλῃ κεκρυμμένην εὑρὼν ss3s4 διέσωσε s4 καὶ τὸν ἐξ αὐτῆς γενό‐
10	μενον υἱὸν Τράμβηλον ὀνομασθέντα ἀνέθρεψεν ὡς ἴδιον υἱόν. τῆς δὲ ἐπὶ Ἴλιον στρατείας γενομένης Ἀχιλεὺς εἰς Μίλητον παρεγένετο, εἶτα τὸν Τράμβηλον ἀντιστάντα ἀπέ‐ κτεινε. θαυμάσας δὲ αὐτοῦ τὴν ἀνδρίαν καὶ μαθὼν ὅτι ἐκ Τελαμῶνός ἐστιν ἔθαψεν αὐτὸν καὶ μέχρι τινὸς ὡς συγγενῆ
15	ἔκλαυσε. ss3s4 ξύνευνος οὖν πατρὸς ἡ Θεάνειρα. ἄλλως. τὸν ἀδελφὸν τοῦ υἱοῦ τοῦ Τελαμῶνος ἤτοι τοῦ Αἴαντος τὸν Τεῦκρον. s
469	δοθεῖσα· πυργοσκάφον λέγει τὸν Τελαμῶνα ss3s6 τὸν πορθήσαντα τὴν Τροίαν ss3.
2a	ἱστορεῖ γὰρ Ἑλλάνικος
3a	(FHG I 64) ὅτι καὶ πρὸ τοῦ Ἡρακλέος εἰσελθὼν εἰς τὴν
4a	Τροίαν ὁ Τελαμὼν καὶ μέρος τι τοῦ τείχους καταβαλὼν ss3s4
5a	εἶτα παρατηρήσας καὶ μαθὼν
6a	δυσχεράναντα τούτου ἕνεκα
7a	τὸν Ἡρακλέα Ἀλεξικάκου Ἡρα‐
8a	κλέος βωμὸν ἱδρύσατο καὶ τὴν
9a	ἐπὶ τῷ πεπραγμένῳ αὐτοῦ ὀρ‐
10a	γὴν ἐθεράπευσε ss3s6.	Column end
2b	ἱστορεῖ γὰρ Ἑλλάνικος
3b	(FHG I 64) ὅτι καὶ πρὸ τοῦ Ἡρακλέος εἰσελθὼν εἰς τὴν
4b	Τροίαν ὁ Τελαμὼν καὶ μέρος τι τοῦ τείχους καταβαλὼν ss3s4
5b	εἰσῆλθε. σπωμένου δὲ ἐπ’
6b	αὐτὸν Ἡρακλέος τὸ ξίφος
7b	Τελαμὼν παρατηρήσας τού‐
8b	του ἕνεκα δυσχεράναντα τὸν
9b	Ἡρακλέα λίθους περὶ αὐτὸν
10b	ἐσώρευε. τοῦ δὲ φαμένου τί
11	τοῦτο; Τελαμὼν ἔφη· ἐγείρειν μέλλω βωμὸν Ἡρακλέος Ἀλεξικάκου. καὶ οὕτω τῆς ὀργῆς Ἡρακλῆς παύεται καὶ γέρας αὐτῷ τὴν Ἡσιόνην τὴν καὶ Θεάνειραν δωρεῖται.
470	ῥήτρῃσι δημηγορίαις. T
472	τὸ δὲ στεῖλαι τριπλᾶς φασιν s 〈ὅτι〉 ὁ Φοινοδά‐ μας γʹ ἔχων θυγατέρας ἀναγκαζόμενος ὑπὸ τοῦ Λαομέδοντος ἐκθεῖναι αὐτὰς τῷ κήτει ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἐδημηγόρησε δέον εἶναι Λαομέδοντα τὸν αἴτιον ὄντα τοῦ κακοῦ ἐκθεῖναι
5	τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Ἡσιόνην καὶ ἔπεισε τοὺς Τρῶας. διὸ ἐξεδόθη πρὸς βορὰν τῷ κήτει. ἣν καταλαβὼν Ἡρακλῆς ἔσωσεν ἀνελὼν τὸ κῆτος. ss3s4 ἄλλως· Φοινοδάμαντά φησιν, ὃς ἔπεισε Πρίαμον δοῦναι τὴν Ἡσιόνην τῷ κήτει. s τούτου δὲ ἕνεκα μηνιῶν ὁ Λαομέδων τῷ Φοινοδάμαντι
10	τὰς ἐκείνου γʹ θυγατέρας τισὶν ἔδωκεν ἐλθοῦσιν εἰς τὴν ἔρημον τῆς Λιβύης †T ἐᾶσαι αὐτὰς θηροβρώτους γενέσθαι. ὧν μιᾷ μιγεὶς ὁ Κρημισσὸς ποταμὸς ἐν εἴδει κυνὸς γεννᾷ τὸν Αἰγέσταν, ὃς ἐκεῖσε γʹ ἔκτισε πόλεις Αἰγέσταν, Ἄταλλαν καὶ Ἔρυκα.
471*	γλαυκῷ κυνὶ τῷ κήτει. βάβαξ ὁ ῥήτωρ παρὰ τὸ βάζω τὸ λέγω*.
476 (1a)	ὁ δ’ ἀντὶ πιποῦς·
2a	ὁ δὲ θὴρ ἤγουν τὸ κῆτος πι‐
3a	ποῦς δὲ ὄρνεον ss3 μικρὸν s3
4a	θαλάσσιον ss3 εὐειδές. ss3s6	Column end
1b	*πιπὼ ὄρνεόν ἐστι θαλάσ‐
2b	σιον εὐπρεπές, νῦν δὲ τὴν
3b	Ἡσιόνην οὕτω καλεῖ. σκορ‐
4b	πίον δὲ τὸν Ἡρακλέα διὰ
5b	τὸ φονικόν.	Column end
6	κακὴν δὲ ὠδῖνα τὸν Ἡρακλέα καλεῖ, ὅνπερ ἦν τὸ κῆτος καταπιόν ss3s4. γλαυκὸς ἐπὶ ὀφθαλμοῦ, λευκὸς δὲ ἐπὶ τοῦ σώματος ὅλου. T
478	*ὁ δεύτερος δὲ· ἡ σύνταξις οὕτως· ὁ δὲ ἀγρό‐ της χερσαῖος Ἀγαπήνωρ ὁ αὐτόδαιτος ὁ ἐκ τῶν λυ‐ καινομόρφων κρεανόμων Νυκτίμου ἐσχηκὼς τὴν γέ‐ νεσιν—Νυκτίμου δέ φησιν ἐκ δρυὸς τεχθέντος—ποίων
5	κρεανόμων Νυκτίμου; τῶν πρὸ τῆς μήνης τεχθέντων καὶ
5	τῶν θαλψάντων κατ’ ἄκρον χειμῶνα ἐν σπληδῷ πυρὸς ὀχὴν φηγίνων πύρνων μολὼν δεύτερος τοῦ Τεύκρου εἰς τὴν νῆσον τῆς Κύπρου χαλκωρυχήσει*.
479	ὁ δεύτερος περὶ Ἀγήνορός ἐστιν ὁ λόγος τοῦ Ἀρκάδος, νῆσον δέ φησι τὴν Κύπρον. ss3 ἀγρότης δὲ ὁ ἀγρευτής, παρόσον Ἀρκὰς ἦν τὸ γένος, οἱ δὲ ἠπειρῶται ἀγρευταί. ἢ ἄγριος, παρόσον ἀγρίᾳ τροφῇ ἐκέχρηντο οἱ
5	Ἀρκάδες τὸ πρὶν τουτέστι τῇ βαλάνῳ ss3s4 ὡς καὶ ὁ παροιμιώδης χρησμὸς πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίᾳ βαλανηφά‐ γοι ἄνδρες ἔασι.
480 (1a)	χερσαῖος δὲ διὰ τὸ
2a	μεσόγειον εἶναι τῆς Πελοπον‐
3a	νήσου ss3 τὴν Ἀρκαδίαν s3.
4a	ἐμφαίνει δὲ καὶ Ὅμηρος τοῦτο
5a	λέγων	Column end
6a	μὴ ἔχειν αὐτοὺς ναῦς διὰ τὸ πόρρω μένειν θαλάσσης ss3s4
7a	οὕτω φησὶν sqq. B 612—614 T.
1b	χερσαῖος ὁ τὴν μεσόγειαν
2b	τῆς Πελοποννήσου Ἀρκαδίαν
3b	οἰκῶν, ὡς καὶ Ὅμηρος ἐμφαί‐
4b	νων	Column end
6b	μὴ ἔχειν αὐτοὺς ναῦς διὰ τὸ πόρρω μένειν θαλάσσης ss3s4
7b	οὕτω φησὶν sqq. B 612—614 T.
8	βαλανοφάγοι ἦσαν. ss3s6 πρόσθε δὲ μήνης διὰ τὸ πρὸ σελήνης εἶναι τοὺς Ἀρκάδας φηγίνων δὲ πύρνων ὀχὴν
10	τὴν ἐκ τῶν δρυῶν τροφήν· ὀχὴ χὰρ ἡ τροφή. ss3
11a	ἐκγόνων δὲ δρυὸς ἐπεὶ
12a	Ἀρκὰς	Column end
16a	κυνηγῶν ἐνέτυχέ τινι τῶν Ἁμαδρυάδων νυμφῶν κινδυνευούσῃ
17a	καταφθαρῆναι τῆς δρυὸς, ἐν ᾗ ἦν γεγονυῖα ἡ νύμφη, ὑπὸ
18a	χειμάρρου ποταμοῦ διαφθαρείσης.
11b	ἐκγόνων δρυός· Ἀρκὰς ὁ
12b	Διὸς ἢ Ἀπόλλωνος παῖς
13b	καὶ Καλλιστοῦς τῆς Λυκάονος
14b	θυγατρὸς ὥς φησι Χάρων ὁ
15b	Λαμψακηνὸς	Column end
16b	κυνηγῶν ἐνέτυχέ τινι τῶν Ἁμαδρυάδων νυμφῶν κινδυνευούσῃ
17b	καταφθαρῆναι τῆς δρυὸς, ἐν ᾗ ἦν γεγονυῖα ἡ νύμφη, ὑπὸ
18b	χειμάρρου ποταμοῦ διαφθαρείσης.
19	μὸν ἀνέτρεψε καὶ τὴν γῆν χώματι ὠχύρωσεν. ἡ δὲ νύμφη
20	ss3s4 Χρυσοπέλεια τὴν κλῆσιν κατ’ Εὔμηλον T συνελθοῦσα αὐτῷ ἔτεκεν Ἔλατον καὶ Ἀμφιδάμαντα, ἐξ ὧν εἰσιν οἱ Ἀρ‐ κάδες ss3s4 ὥς φησιν Ἀπολλώνιος ἀλλ’ ὅγε πατρὸς ἑοῖο
20	τίνεσκεν ἀμοιβὴν (B 475) seqq. vv. 476—478—μύθῳ T. ἢ ἐπειδὴ Ἀγαπήνωρ ἀπὸ Δρύοπος εἶχε τὸ γένος, ὁ δὲ Δρύοψ
25	Ἀπόλλωνος καὶ Δίας τῆς Λυκάονος υἱός. ταύτῃ συνελθὼν Ἀπόλλων ἔγκυον ἐποίησεν ss3s4 ἥτις τεκοῦσα τὸ βρέφος ἔτρεφε δρυὸς στελέχει, διὸ προσηγορεύθη Δρύοψ ss4 καὶ ἐξ αὐτοῦ Δρύοπες οἱ περὶ Παρνασόν, ὥς φησιν Ἥλιος δίου —ἔπεφνε (Ap. A 1213).
481	λυκαινομόρφων· τοῦ Διὸς παραξενωθέντος Λυ‐ κάονι μυθολογεῖται τὸν ss3 τῶν παίδων s νεώτερον αὐτῷ θῦσαι ss3 καὶ παραθεῖναί τινα παῖδα Νύκτιμον τοὔνομα s τὸν δὲ θυμωθέντα μὴ μόνον τὸν ἐπιχειρήσαντα κεραυνῶσαι,
5	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων πολλούς, μόνῳ ss3 δὲ s3 συγχωρῆσαι ss3 δεηθέντι s3 Λυκάονι καὶ ὀλίγοις ἄλλοις, συγχύσαι δὲ τὴν ὅλην τράπεζαν, ἀφ’ ἧς Τραπεζοῦσαν ὠνόμασε πόλιν ἐν Ἀρ‐ καδίᾳ. μετέβαλε δὲ καὶ ἑτέρους πολλοὺς εἰς λύκους καὶ ὄρος διὰ τοῦτο ἐν Ἀρκαδίᾳ Λύκαιον ὠνομάσθη. ss3 ὁ τρά‐
10	γος κακῶς ἔφη· λυκομόρφων γὰρ ὤφειλεν εἰπεῖν. οὐ γὰρ λύκαιναι, ἀλλὰ λύκοι γεγόνασιν οἱ Λυκάονος παῖδες κατὰ τοῦτον. ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· Πελασγὸς ἦν παῖς τοῦ Διὸς καὶ Νιόβης, ᾧ Λυκάων παῖς ἐκ Μελιβοίας κόρης εἴτ’ οὖν Κυλλήνης, ὥς φασιν ἄλλοι πάλιν. οὗτος καταστὰς βασιλεὺς
15	τῶν Ἀρκάδων πολλοῖς γάμοις δέδεικτο πεντηκοντόπαις. ἀλλ’ ἀσεβὲς βλάστημα τῶν τέκνων ἔφυ ὧν ἦν †Μέναρος, Θεσ‐ πρωτὸς σὺν Νυκτίμῳ, Καύκων, Λύκος Φθίος τε καὶ Τηλε‐ βόας, Αἵμων, Μαντίνους, Στύμφαλός τε καὶ Κλείτωρ Ὀρχο‐ μενός τε καὶ ἕτεροι οἳ πάντες, ὡς ἔφην, ἐνίκων ἀσεβείᾳ*
20	καὶ ὑπερηφανίᾳ. Ζεὺς δὲ εἰκασθεὶς ἀνδρὶ χερνήτῃ παρα‐ γίνεται αὐτοῖς, οἱ δὲ καλέσαντες αὐτὸν ἐπὶ ξενίᾳ σφάττουσιν ἕνα παῖδα τῶν ἐπιχωρίων, οὗ τὰ σπλάγχνα συμμίξαντες παρέθεντο τῇ τραπέζῃ. Ζεὺς δὲ μυσαχθεὶς τὴν μὲν τρά‐
20	πεζαν ἀνέτρεψεν, ὅθεν νῦν ὁ τόπος Τραπεζεὺς Τ ἐν Ἀρκα‐
25	δίᾳ καλεῖται, Λυκάονα δὲ καὶ τοὺς υἱοὺς κεραυνοῖ πλὴν Νυκτίμου τοῦ νεωτέρου. Νυκτίμου δὲ τὴν βασιλείαν λα‐ βόντος ὁ ἐπὶ Δευκαλίωνος γίνεται κατακλυσμὸς διὰ τὴν τῶν Λυκάονος παίδων ἀσέβειαν. T ἄλλως. ὁ Ζεὺς ἐπιξενωθεὶς Ἀρκάδι τῷ Λυκάονι εἱστιᾶτο. οἱ δὲ τούτου υἱοὶ ἀπόπειραν
30	ποιούμενοι, εἰ θεός ἐστι, κρεανομήσαντες Νύκτιμον καὶ τὰ τούτου κρέατα συμμίξαντες τοῖς ἄλλοις κρέασι παρέθηκαν τῷ Διί. ὁ δὲ ὀργισθεὶς ἀνέτρεψε τὴν τράπεζαν, ὅθεν καὶ Τραπεζοῦσα πόλις ἐστὶν ἐν Ἀρκαδίᾳ, τοὺς δὲ Λυκάονος παῖδας ἀνεῖλε κεραυνῷ καὶ τὴν Ἀρκαδίαν συνεχῶς ἐκεραύνου,
35	ἕως ἡ γῆ παρακαλοῦσα τὸν Δία τὴν χεῖρα ἐξέτεινε, διό φασι πρῶτον παρ’ Ἀρκάσιν ἐκεχειρίαν γενέσθαι. ἐνίους δὲ τῶν Λυκάονος παίδων εἰς λύκους μετέβαλεν. ss3s4 οὓς ὁ Λυκό‐ φρων οὐκ οἶδ’ ὅπως ἔφη λυκαινομόρφους γενέσθαι, εἰ μή που εἶδος ἀντὶ εἴδους ὤφειλεν εἰπεῖν, ἀντὶ τοῦ ἀρκτομόρφων.
40	Καλλιστὼ γὰρ, ὡς ληροῦσιν (Ap. bibl. III 100), ἡ Λυκάονος θυγάτηρ, σύνθηρος ἦν Ἀρτέμιδι, ᾗ Ζεὺς εἰκασθεὶς Ἀρτέμιδι συνεμίγη, ἄρκτον δὲ ταύτην ποιεῖ διὰ τὸ λαθεῖν τὴν Ἥραν, ἐξ ἧς ὁ Ἀρκὰς ἐγεννήθη. ἐκ ταύτης δὲ τῆς σειρᾶς κατά‐ γεται ὁ Ἀγαπήνωρ. Νυκτίμου κρεανόμων· οὗτος
45	λῆρος· οὐ γὰρ τὸν Νύκτιμον ἐκρεανόμησαν, ἀλλ’ ἕτερον ἐπι‐ χώριον παῖδα, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος (III 98) καὶ ἕτε‐ ροι (1739). T
482	τῶν πρόσθε μήνης· πρῶτον τοῦτο σκόπει ὅτι καὶ τὰ ἐπιρρήματα τὸ ν ἐφελκυστικὸν ἔχουσι φωνήεντος ἐπιφερομένου, συμφώνου δὲ οὐκέτι, ὥσπερ κἀγὼ γράφω καὶ τούτου ἕνεκεν πολλοῖς τῶν ἀμαθῶν διασύρομαι τὸ αὐτῶν
5	ἀρρώστημα προσαπτόντων ἐμοί. T τῶν πρόσθε δὲ μή‐ νης, ἐπεὶ προσέληνοι οἱ Ἀρκάδες. ss3s4 ἐτρέφοντο δὲ πρό‐ τερον τῇ βαλάνῳ. s οἱ δὲ Ἀρκάδες ἤσθιον τὰς βαλάνους
5	ὀπτῶντες πυρί. s3 ἐτρέφοντο γὰρ πρὸ συνόδου τῆς σελή‐ νης πυρὶ ὀπτῶντες τὰς βαλάνους. s4 καὶ τὸ τοῦ χρησμοῦ
10	πολλοὶ δ’ ἐν Ἀρκαδίᾳ βαλανηφάγοι ἄνδρες ἔασι (Her. I 66). τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ... s ἢ ὅτι προσέληνοι οἱ ὑβρισταὶ λέγονται· προσελεῖν γὰρ τὸ ὑβρίζειν. ἄλλοι δὲ αὐτοὺς ὡς μωροὺς διαβάλλουσιν ὡς λέγοντας ἀρχαίους εἶναι καὶ τῆς σελήνης παλαιοτέρους. τὸ δ’ ἀλληγορικώ‐
15	τερον οὕτως ἐστίν. ἀστρολογίαν γὰρ, ἐνιαυτόν, μῆνας, ἰσημερίας καὶ τὰ τοιαῦτα Πᾶν Ἀρκάδων βασιλεὺς ἢ Ἄτλας Λίβυς (879) εὗρεν ἀπὸ σελήνης τοὺς μῆνας συλλογισάμενος, ὕστερον δὲ Θαλῆς. ἄλλοι δέ φασιν, ὅτι Ἀρκάδες θυσίας θεοῖς κατέδειξαν πρῶτον μῦν, δεύτερον ἵππον λευκόν, τρίτον
20	δρυὸς φύλλα, ὅθεν ἡ Πυθώ πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίᾳ βα‐ λανηφάγοι ἄνδρες ἔασιν.
483	σπληδῷ· σπληδὸς δὲ κατὰ γλῶσσαν ἡ σποδός. τὰς δὲ βαλάνους ἤσθιον οἱ Ἀρκάδες ὀπτῶντες πυρί. s
484	τὸ δὲ χαλκωρυχήσει ἐπειδὴ πολλὰ χαλκοῦ μέ‐ ταλλά ἐστιν ἐν Κύπρῳ. λέγει οὖν ὅτι παραγενόμενος ἐξ Ἀρκαδίας ὁ Ἀγαπήνωρ ἐν Κύπρῳ χαλκὸν ἐργάσεται. ss3 4. ἐγὼ δέ φημι ὅτι παραγενήσεται ἐν Κύπρῳ, ὅπου χαλκω‐
5	ρύχοι εἰσίν· ἀπρεπὲς γὰρ τὸ τοιοῦτον στρατηγὸν γενέσθαι χαλκωρύχον. τὸ δὲ σχῆμά φημι κατὰ σύλληψιν ἢ χαριεν‐ τισμόν.
485	γνύθος δὲ ἀντὶ τοῦ βόθρος. καὶ πᾶν κοίλωμα οὕτως καλεῖται. s
486	οὗ φῖτυν τὸν πατέρα. T ἦν γὰρ Ἀγαπήνωρ ὁ υἱὸς Ἀγκαίου. οὗτος δὲ ἐπὶ τὸν Καλυδώνιον κάπρον ἐξελ‐ θὼν ἀνῃρέθη ὑπ’ αὐτοῦ. s3s4 τὸ δὲ πλάτος τῆς ἱστορίας Ὅμηρός (I 529) φησι· καὶ Σωτήριχος ἐν τοῖς Καλυδωνια‐
5	κοῖς λέγει ... s4 ὁ δὲ Καλυδώνιος σῦς πρῶτον μὲν περὶ τὴν Οἴτην διατρίβων (486) ἦλθεν εἰς Αἰτωλίαν s3s4 Ἀρτέμιδος μήνιδι, ὅτι οὐκ’ ἔθυσεν αὐτῇ ὁ Οἰνεὺς seq. ἄλλοι—I 535 T.
5	Οἰταῖος οὖν ἐκεῖνος καλεῖται ἀπὸ τῆς Οἴτης. s3s4s6
487	τόρμαισι ταῖς περιγραφαῖς τοῦ βουβῶνος· τόρμη δὲ ἡ καμπή, ἀφ’ ἧς τὴν τοῦ μήρου καμπὴν δεδήλωκεν, θρυλλίξας δὲ ἀντὶ τοῦ θραύσας· περὶ γὰρ τὸ ἄκρον, φησὶ, τοῦ βουβῶνος ἐπλήγη ὁ Ἀγκαῖος. s3 βουβῶνος ἐν
5	τόρμαισι ταῖς περιφερείαις τοῦ βουβῶνος συντρίψας τὸ σῶμα. s4 βουβὼν δέ ἐστιν ὁ τοῦ ἰσχίου τόπος· ὃ δέ φησιν ὁ σοφώτατος οὗτος Λυκόφρων βουβῶνα, οὐκ ἴσημι ἢ βαρβαρίζοντος καὶ φλυαροῦντος τοῦ ἀνδρὸς ἢ ἐμοῦ ἀμα‐ θαίνοντος. νῦν μὲν γὰρ ἐν τῷ βουβῶνί φησι τὸν Ἀγκαῖον
10	πληγῆναι, εἶτα μετὰ μικρόν φησι πλήξας ἀφύκτως σφυ‐ ρόν (493): ἐγὼ δὲ πάλιν γινώσκω σφυρὸν τὰ περὶ τὸν ἀστράγαλον μέρη. βουβωνόσφυρον οὖν μὴ γινώσκων κατὰ τὸν σοφώτατον τοῦτον *τὸν καὶ ψευδεῖς ἱστορίας μυρίας λέγοντα καὶ ἑαυτῷ καὶ οὐ μόνον τοῖς ἄλλοις πολλάκις ἐναν‐
15	τιούμενον*, ὡς ἔοικεν, ἀμαθαίνω.
488 (1a)	ἔγνω δ’ ὁ τλήμων·
2a	πεπλάνηται ὁ Λυκόφρων περὶ
3a	τὴν ὁμωνυμίαν. τὸ γὰρ πολ‐
4a	λὰ μεταξὺ πέλει κύλικος
5a	καὶ χείλεος ἄκρου ἐπὶ
6a	τοῦ Σαμίου Ἀγκαίου εἴρηται,
7a	ὃς ἦν Ποσειδῶνος καὶ Ἀστυ‐
8a	παλαίας υἱὸς τῆς Φοίνικος
9a	βασιλεύων τῆς Σάμου. Ἀρι‐
10a	στοτέλης δὲ ἐν τῇ Σαμίων
11a	πολιτείᾳ (fr. 530) φησὶν ὅτι
12a	Ἀγκαίῳ φυτεύσαντι ἄμπελον
13a	τῶν οἰκείων τις εἶπεν ὡς οὐ
14a	γεύσεται τοῦ ἐκ ταύτης οἴ‐
15a	νου. s3	Column end
1b	λῆρός ἐστι καὶ τόδε· τῷ Σα‐
2b	μίῳ γὰρ Ἀγκαίῳ στεφηφόρῳ
3b	ἐξῆλθε χρησμὸς μὴ πιεῖν
4b	ἐξ ἀμπέλου. ὁ γὰρ Ἀγκαῖος
5b	οὗτος υἱὸς ὢν Ποσειδῶνος
6b	καὶ Ἀστυπαλαίας τῆς Φοίνι‐
7b	κος ἐφύτευσεν ἄμπελον κατὰ
8b	Ἀριστοτέλην τὸν τοὺς Πέ‐
9b	πλους συντάξαντα †T. μάντις T
10b	δέ τις εἶπεν αὐτῷ· οὐ πίῃς
11b	οἶνον ἐκ ταύτης.	Column end
16a	ἐνηνοχυίας δὲ κάρπον τῆς ἀμπέλου ἐκθλίψας ἔλαβεν εἰς	Column end
17a	κύλικα ἐπὶ τῷ πιεῖν καὶ s3s4
18a	καλέσας τὸν εἰπόντα ὡς ψευ‐
19a	σάμενον ἤλεγχεν. ὁ δὲ ὑπὸ
20a	θεοῦ ἐμπνευσθεὶς εἶπεν ὡς
21a	πολλὰ μεταξὺ πέλει κύ‐
22a	λικος καὶ χείλεος ἄκρου.
23a	τοῦ δὲ συὸς λυμαινομένου τὴν
24a	χώραν καὶ βοῆς γενομένης ἐπή‐
25a	δησεν ὁ Ἀγκαῖος ἀπορρίψας
26a	τὴν κύλικα, ἐξελθὼν δὲ πρῶ‐
27a	τος ἀνῃρέθη ὑπ’ αὐτοῦ. s3	Column end
16b	ἐνηνοχυίας δὲ κάρπον τῆς ἀμπέλου ἐκθλίψας ἔλαβεν εἰς	Column end
17b	κύλικα ἐπὶ τῷ πιεῖν καὶ s3s4
18b	κατεγέλα τοῦ μάντεως T δει‐
19b	κνύων τὴν κύλικα. ὁ δ’ ἔφη
20b	πολλὰ μεταξὺ πέλει κύ‐
21b	λικος καὶ χείλεος ἄκρου.
22b	βοῆς δὲ γενομένης ὡς συὸς
23b	λυμαινομένου τὴν χώραν ἀφεὶς
24b	τὴν κύλικα ὁ Ἀγκαῖος ἐξῆλθεν
25b	ἐπὶ τὸν σῦν καὶ ἀνῃρέθη. οὗ‐
26b	τος δὲ ὁ Λυκόφρων ἐπὶ τοῦ
27b	Ἀγαπήνορος πατρὸς Ἀγκαίου	Column end
28	υἱοῦ Ἄκτορος †T καὶ Εὐρυθέμιδος †T τῆς Ἀκάστου καὶ περὶ τοῦ Καλυδωνίου συὸς τοῦτο ἐδέξατο.
491	ὁ δ’ αὐτὸς· φησὶν ὅτι τοῦ τεθνηκότος συὸς ὀδοὺς ἀπέκτεινε τὸν Ἀγκαῖον. s3 φασὶ δὲ πρῶτον τὴν Ἀταλάντην ἀκοντίσαι κατ’ αὐτοῦ. s3s4
492	στόρθυγξ κυρίως s3 πᾶν τὸ εἰς ὀξὺ λῆγον νῦν δὲ τὸν ὀδόντα λέγει s2s3 τοῦ χοίρου. s3 δεδουπὼς· εἰ μὲν κτανοῦντά ἐστιν, ὡς ἐγὼ γράφω, οὕτως συντακτέον· ὡς δεδουπὼς καὶ ἤχῳ φερόμενος τὸν κτανοῦντα καὶ μέλ‐
5	λοντα κτανεῖν αὐτὸν Ἀγκαῖον ἠμύνατο καὶ ἐτιμώρησε πλή‐ ξας ἀφύκτως κατὰ τὸ βουβωνόσφυρον ἐκείνου. τὸ δὲ γρά‐ φειν κτανόντα μῶρόν ἐστιν ἐπὶ τοῦ Ἀγκαίου Ἀταλάντη γὰρ αὐτὸν ἐτόξευσε, Μελέαγρος δὲ τῷ συοκτόνῳ δόρατι περὶ τὸ μέτωπον πλήξας ἀνεῖλεν. Ἀγκαῖος δὲ οὐδὲν γεν‐
10	ναῖον ἐποίησεν ἐπ’ αὐτῷ ἢ ὅτι ἀνατεινάμενος τὸν πέλεκυν ὡς πλῆξαι αὐτὸν ἀνῃρέθη πληγεὶς ὑπ’ αὐτοῦ. καὶ οὕτω μὲν ἐπ’ Ἀγκαίου συντακτέον, ἐπὶ δὲ Μελεάγρου οὕτως, ὃ βαθύτατόν ἐστι καὶ ἐμὸν ἐνθύμημα. ὁ δ’ αὐτὸς στόρ‐ θυγξ καὶ ὀδοὺς ἤτοι ὁ χοῖρος δεδουπὼς κτανθεὶς τὸν
15	κτανόντα ἤτοι τὸν Μελέαγρον ἠμύνατο πλήξας ἀφύκ‐ τως ἄκρον σφυρὸν ἤτοι ἀστράγαλον καὶ πόδα τοῦ ὀρ‐
15	χηστοῦ καὶ ταχυτάτου πολεμιστοῦ. οὐχ’ ὅτι δὲ αὐτὸν ἔπληξε περὶ τοὺς πόδας ὁ χοῖρος τοῦτο εἶπεν, ἀλλὰ χα‐ ριέντως καὶ ἀστείως ταῦτά φησιν, ὅτι ἠμύνατο αὐτὸν δήσας
20	τὸν πόδα αὐτοῦ καὶ ποιήσας αὐτὸν μὴ δύνασθαι περι‐ πατεῖν διὰ τὸ ἀναιρεθῆναι τοιουτοτρόπως. ἀνελὼν γὰρ τὸν σῦν τῇ Ἀταλάντῃ τὴν κεφαλὴν τοῦ συὸς καὶ τὸ δέρμα γέρας ἀκροθίνιον χαρίζει. περιλύπους δὲ γενομένους τούτου ἕνεκα τοὺς τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἀδελφοὺς καὶ ἐχθροὺς αὐτῷ γενομένους
25	ἀνεῖλεν. Ἀλθαία δὲ ἡ τούτου μήτηρ λυπηθεῖσα ἕνεκεν τοῦ συμβάντος τοῖς ἀδελφοῖς τὴν παρὰ τῶν Μοιρῶν δᾶδα κατέ‐ καυσεν, ἣν ἐτήρει ὡς συστατικὸν οὖσαν τῆς Μελεάγρου ζωῆς ἀκεραίαν φυλαττομένην. τινὲς δὲ φυλλάδα ἐλαίας, οὐ δᾶδα εἶναί φασιν, ἣν ἐν τῇ κυήσει φαγοῦσα τῷ Μελεάγρῳ ἐν τῇ
30	γεννήσει συντέτοκε καὶ ἐφύλαττεν ἀκριβῶς ὑπὸ τῶν μάντεων τοῦτο μαθοῦσα ὡς ἔστ’ ἂν φυλάττοιτο ἡ φυλλὰς ἀβλαβής, ἀβλαβὴς καὶ ὁ Μελέαγρος ἔσται, εἰ δὲ φθαρῇ, καὶ ὁ Μελέα‐ γρος συμφθαρήσεται. ταύτην οὖν διὰ τὰ πένθη τῶν ἀδελφῶν κατακαύσασα εἰσῆλθεν ἐν τῷ θαλάμῳ καὶ νεκρὸν εὑροῦσα
35	τὸν παῖδα συναπέκτεινε καὶ ἑαυτήν. οὕτως ἐγώ φημι συν‐ τάσσειν τὸν κτανόντα.
494	τρίτος δὲ Αἰγεὺς ὁ Πανδίονος υἱὸς ἢ Σκυρίου κατά τινας ἢ κατὰ τὸν Λυκόφρονα (1324) Φημίου καὶ υἱοποιηθεὶς τῷ Πανδίονι βασιλεύων Ἀθηνῶν γαμεῖ πρῶτον Μήδαν τὴν Ὁπλίτου, δευτέραν Χαλκιόπην τὴν Ῥηξήνορος. ὡς δ’ ἀλ‐
5	λαχοῦ εὗρον, μίαν ἔσχε γυναῖκα Αὐτόχθην τὴν Περσέως. ὡς δ’ οὐκ ἐγίνετο τούτῳ παῖς, δεδοικὼς Πάλλαντα, Νῖσον καὶ Λύκον τοὺς ἀδελφοὺς ἔρχεται εἰς Πυθὼ περὶ παιδο‐ ποιίας μαντευσόμενος καὶ ἐδόθη τούτῳ χρησμὸς ἀσκοῦ τὸν προὔχοντα ποδάονα, φέρτατε λαῶν, μὴ λύσῃς,
10	πρὶν ἐς ἄκρον Ἀθηναίων ἀφίκηαι.
494bis (1a)	τρίτος δὲ· Αἰγεὺς ὁ
2a	Πανδίονος υἱὸς βασιλεὺς Ἀθη‐
3a	ναίων συνελθὼν Αἴθρᾳ τῇ
4a	Πιτθέως ἐν Τροιζῆνι ἔσχεν
5a	ἐξ αὐτῆς τὸν Θησέα. κατέ‐
6a	λιπε δὲ τὸ ξίφος αὐτοῦ καὶ
7a	τὰ ὑποδήματα τῇ Αἴθρᾳ εἰ‐
8a	πών· ἡνίκα ἐφαρμόσωσι τῷ
9a	παιδὶ τὰ ὑποδήματα ss3 καὶ
10a	τὸ ξίφος δυνηθῇ κομίσαι ss3s6
11a	τότε λαβὼν αὐτὰ ἐλθέτω εἰς
12a	Ἀθήνας. ss3 ὃ καὶ ἐποίησεν. s3
13a	αὐξηθεὶς οὖν καὶ λαβὼν τὰ
14a	ὅπλα ἦλθεν εἰς Ἀθήνας εἰς
15a	ἀναγνωρισμὸν τοῦ πατρός.
16a	κοίλην οὖν πέτραν λέγει τὴν
17a	ἐν Τροιζῆνι. καὶ Καλλίμαχος
18a	Κολλουραίαν καλεῖσθαι λέγει
19a	(*fr. 66). ss3	Column end
1b	ἀπορῶν δὲ διὰ τὸν χρησμὸν
2b	παραγίνεται εἰς Τροιζῆνα πρὸς
3b	Πιτθέα τὸν χρησμολύτην καὶ
4b	ὃς μεθύσας αὐτὸν ἐποίησε
5b	συγγενέσθαι τῇ θυγατρὶ αὐ‐
6b	τοῦ Αἴθρᾳ. ἐγκύου δὲ τῆς
7b	Αἴθρας γενομένης †T ὁ Αἰγεὺς
8b	ὑπὸ κοίλην πέτραν ἔθετο ξί‐
9b	φος καὶ ὑποδήματα ὥς φησι
10b	Πλούταρχος T καὶ Καλλίμαχος
11b	λέγων ἔργα δέ μιν Τροι‐
12b	ζῆνι Κολουραίῃ ὑπὸ πέτρῃ
13b	θῆκε σὺν ἁρπίδεσσι (fr. 66)
14b	s4. καὶ αὐτὸς μὲν ἀποδημεῖ
15b	πρὸς Ἀθήνας, τῇ δὲ Αἴθρᾳ
16b	ἐντέλλεται, ἐὰν υἱὸς ἐξ αὐτῆς
17b	γεννηθῇ δεῖξαι αὐτῷ τὴν πέ‐
18b	τραν καὶ λαβόντα τὸ ξίφος καὶ
19b	ἐνδυσάμενον τὰ ὑποδήματα,
20b	ὅτε αὐτῷ ἐφαρμόζει πλεῖν εἰς	Column end \|\| Page end
21	Ἀθήνας ὃ καὶ ἐποίησεν αὐξηθεὶς διὰ γνωρισμὸν τοῦ πα‐ τρός s4.
495 (1a)	κέλωρ γίγαντος ἀμ‐
2a	φίβολον πότερον τοῦ μάρ‐
3a	ψαντος ἐκ τῆς πέτρας τοῦ
4a	γίγαντος τὰ ὅπλα, ἵνα ὁ
5a	λόγος ᾖ περὶ τοῦ Αἰγέως, ἢ
6a	υἱὸς τοῦ γίγαντος τοῦ λα‐
7a	βόντος τὰ ὅπλα ἐκ τῆς πέ‐
8a	τρας, ἵνα ὁ λόγος ᾖ περὶ
9a	Θησέως ὅπερ καὶ βέλτιον.
10a	γίγαντα δὲ καλεῖ τὸν Θη‐
11a	σέα ἐπεὶ Ἀθηναῖος καὶ γη‐
12a	γενὴς ἀπὸ Ἐρεχθέως. ss3	Column end
1b	κέλωρ υἱὸς τοῦ γίγαντος
2b	Θησέως τοῦ μάρψαντος τὰ
3b	ὅπλα δηλονότι τοῦ Αἰγέως
4b	ἐκ τῆς κοίλης πέτρας ἢ
5b	τὸ γίγαντος προσυπακου‐
6b	στέον τῷ τοῦ Αἰγέως, ὅπερ
7b	καὶ βέλτιον. ὁ γὰρ Αἰγεὺς
8b	Ἀθηναῖος καὶ γηγενὴς καὶ ἀπὸ
9b	Ἐρεχθέως. τινὲς δὲ τοῦτον
10b	καὶ ἕνα τῶν ἀναδοθέντων ἐκ
11b	τῶν ὀδόντων φασὶ τοῦ δρά‐
12b	κοντος τοῦ ἐν Θήβαις (111),
13b	ὡς καὶ Ἀνδροτίων.	Column end
14	τρίτον δὲ λέγει ἀπελθεῖν τὸν Ἀκάμαντα τὸν τοῦ Θησέως
15	παῖδα ἐν Κύπρῳ, ἀφ’ οὗ καὶ ὄρος καλεῖται Ἀκάμας. φασὶ
15	δέ τινες οὐ μόνον Ἀκάμαντα, ἀλλὰ καὶ Δημοφῶντα τὸν ἀδελ‐ φὸν αὐτοῦ ἀπελθεῖν ἐν Κύπρῳ. s3s6 τόν ποτ’ εἰς λέχος ἀντίπτωσις· οὗ ποτε εἰς λέχος λαθραῖον ἵξε‐ ται τοῦ Ἀκάμαντος δηλονότι ἡ Ἰδαία πόρρις καὶ δάμαλις
20	ἤγουν ἡ Λαοδίκη. T τόν ποτ’ εἰς λέχος· Διομήδης καὶ Ἀκά‐ μας ὁ Θησέως ss3s4 υἱὸς ss3 πρὸ τοῦ ναυστολῆσαι τοὺς Ἕλλη‐ νας T ἐπρέσβευσαν πρὸς τοὺς Τρῶας ss3s4 διὰ τὴν Ἑλένην T.
23a	καὶ συνέβη Λαοδίκῃ τῇ Πρι‐
24a	άμου μιγῆναι Ἀκάμαντα καὶ
25a	τεκεῖν ss3	Column end
26a	υἱὸν Μούνιτον κληθέντα.
20b	T τόν ποτ’ εἰς λέχος· Διομήδης καὶ Ἀκά‐
21b	μας ὁ Θησέως ss3s4 υἱὸς ss3 πρὸ τοῦ ναυστολῆσαι τοὺς Ἕλλη‐
22b	νας T ἐπρέσβευσαν πρὸς τοὺς Τρῶας ss3s4 διὰ τὴν Ἑλένην T
23b	ἐρασθεῖσα δὲ Λαοδίκη ἡ Πρι‐
24b	άμου θυγάτηρ Ἀκάμαντος ἐ‐
25b	μίγη αὐτῷ καὶ ἔτεκεν	Column end
26	υἱὸν Μούνιτον κληθέντα. φοβουμένη δὲ δέδωκε τὸ βρέφος Αἰ‐ θρᾳ τῇ τοῦ Θησέως μητρὶ ss3s4 ἤγουν τῇ μάμμῃ Ἀκάμαντος T ἀνατρέφειν ss3s4 αὐτό. συνῆν γὰρ τῇ Ἑλένῃ ἐν τῇ Τροίᾳ ἡ Αἴθρα ἡ Πιτθέως θυγάτηρ ἐξ Ἀθηνῶν ἁρπαγεῖσα παρὰ
30	τῶν Διοσκούρων δι’ ἃ μέλλει ἐρεῖν. πάλιν δὲ ἁρπαγείσης τῆς Ἑλένης ὑπ’ Ἀλεξάνδρου ἑκοῦσα T συνείπετο καὶ αὐτὴ μᾶλλον δὲ καὶ ἡ Αἴθρα αὕτη ἔπεισε τὴν Ἑλένην Ἀλεξάνδρῳ ἀκολουθῆσαι. ταύτῃ οὖν τῇ Αἴθρᾳ τὸν Μούνιτον δέδωκεν ἀνατρέφειν ἡ Λαοδίκη T ἡ δὲ γνοῦσα τοῦ υἱωνοῦ αὐτῆς
35	τὸ παιδίον ἐκόμισε καὶ ἀνέθρεψεν. ἁλούσης δὲ τῆς Τροίας ἀναγνωρισθεῖσα τῷ Ἀκάμαντι ἀπῇρε μετ’ αὐτοῦ κομίζουσα καὶ τὸν Μούνιτον. παραγενομένων δὲ αὐτῶν εἰς Θρᾴκην καὶ ἐξελθόντων ἐν κυνηγεσίῳ ὄφις τὸν Μούνιτον ἔτρωσε καὶ οὕτως ἐτελεύτησεν ss3s4 ὥς φησιν Εὐφορίων ἥ οἱ Μούνι‐
40	τον υἷα τέκε πλομένῳ ἐνὶ ὤρῳ, ἀλλά ἑ Σιθονίῃ τε καὶ ἐν κνήμῃσιν Ὀλύνθου ἀγρώσσονθ’ ἅμα πατρὶ πελώριος ἔκτανεν ὕδρα (fr. 55). s4 ἣ ζῶς’ ἐν Ἅιδῃ· Λαοδίκη πορθουμένης τῆς Τροίας ηὔξατο καὶ κατεπόθη εἰς γῆν διὰ τὸ μὴ γενέσθαι αὐτὴν δούλην. *Ἰδαίαν οὖν πό‐
45	ριν ἀλληγορικῶς τὴν Λαοδίκην*. s3s4 καὶ ταῦτα μὲν οὕ‐ τως, ἡ δὲ ἔννοια τοιαύτη· τῶν πέντε, ὧν εἶπε μέλλειν ἀπελ‐ θεῖν εἰς Κύπρον, τρίτος ἀπελεύσεται ὁ Ἀκάμας ὁ τοῦ Θη‐ σέως παῖς τοῦ λαβόντος τὰ ὅπλα τοῦ Αἰγέως ἐκ τῆς πέ‐ τρας. ὁ δὲ Ἀκάμας ὀλίγαις ναυσὶ προσίσχει Θραξὶ Βισάλ‐
495 (50)	ταις καὶ ἐρᾷ τούτου Φυλλὶς ἡ θυγάτηρ τοῦ ἐκεῖ βασιλέως
495 (50)	καὶ ὁ πατὴρ αὐτὴν ἐγγυᾷ ἐπὶ προικὶ τῇ βασιλείᾳ. Ἀκάμας δὲ βουλόμενος ἐλθεῖν εἰς τὴν πατρίδα πολλὰ δεηθεὶς παρὰ Φυλλίδος καὶ τῶν ἐκείνης ὀμόσας ἀντιστρέψειν ἐξέρχεται. καὶ Φυλλὶς αὐτὸν προπέμπει ἄχρι τῶν Ἐννέα ὁδῶν καὶ δί‐
55	δωσιν αὐτῷ κιβώτιον εἰποῦσα ἱερὸν εἶναι μητρὸς Ῥέας καὶ μὴ ἀνοίγειν αὐτό, εἰ μὴ ὅταν ἀπελπίσῃ τὴν πρὸς αὐτὴν ἄνοδον. ὁ δ’ ἐλθὼν εἰς Κύπριν ἐκεῖ κατῴκει. καὶ τοῦ τακτοῦ χρόνου διελθόντος ἡ Φυλλὶς ἀρὰς θεμένη κατὰ Ἀκά‐ μαντος ἑαυτὴν ἀναιρεῖ, Ἀκάμας δὲ τὸ κιβώτιον ἀνοίξας
60	φάσματι κρατηθεὶς ἄνεισιν ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ τοῦτον ἐλαύ‐ νων ἀτάκτως ἀπόλλυται· τοῦ γὰρ ἵππου σφαλέντος ἐκ τῶν ὀπισθίων μερῶν κατενεχθεὶς τῷ αὐτοῦ ἐμπήγνυται ξίφει. οἱ δ’ ὑπ’ αὐτὸν κατῴκησαν εἰς Κύπρον. πόρρις καὶ πόρτις ἡ δάμαλις διὰ δύο ρρ· πόρτις γὰρ ἦν καὶ ἐκβολῇ τοῦ τ
65	καὶ πλεονασμῷ τοῦ ρ πόρρις. ἔστι δὲ ὁ στίχος χωλίαμβος, *ὃ πάθος ἐστὶ τοῦ ἰαμβικοῦ μέτρου. οἱ δὲ μεταγραφεῖς ἢ καὶ αὐτὸς ὁ ποιητὴς Λυκόφρων δι’ ἑνὸς ρ γράψαντες ἀμα‐ θεῖς γραμματικῆς τέχνης φαίνονται καὶ προσέτι καὶ μετρικῆς ὡς ἀγνοήσαντες ὅτι καὶ ὁ χωλίαμβος ὑπὸ τὸ ἰαμβικὸν μέ‐
70	τρον τάττεται. κρεῖττον δὲ χωλεύειν καὶ σκάζειν τὸν πόδα ἢ καθ’ ὁλοκηρίαν τὸν λόγον εἶναι ἀμαθέστατον*.
497	ἣ ζῶς’ εἰς Ἅιδην· φεῦ, πῶς, Λύκοφρον, ἀνακό‐ λουθα γράφεις ἐναντία σύμπασι καὶ σαυτῷ πλέον; ἄνω γὰρ εἰπὼν σαῖς γραφαῖς μετροκρότοις seqq. Al. 316—318 ἤγουν χαράδρᾳ συμπεσεῖται καὶ θάνῃ, ὅταν τὸ καλλίπυργον Ἰλίου
5	πέδον Ἕλλην στρατὸς πέρσειεν εὐσθενεῖ κράτει, ταῦτα προει‐ πὼν νῦν ἐναντίως λέγεις· τὴν γὰρ θανοῦσαν πρὶν πεσοῦσαν χαράδρᾳ αὖθις ἀνιστᾷς καὶ νεκροῖς αὐτὴν πάλιν θνήσκουσαν, ὡς φής, συμφοραῖς τοῦ Μουνίτου Θρήσσης ἐχίδνης προσ‐ βολῇ τεθνηκότος. T
499	τὸ δὲ Κρηστώνης 〈ἔχισ〉 ὄφις Θρᾳκικὸς ἀπὸ τόπου ... ὡς Εὐφορίων ἥ οἱ Μούνιτον υἷα τέκε πλω‐ μένῃ ἐνὶ ὥρῃ (fr. 55 M). s3 *Κρηστώνης τῆς Θρᾴκης· οὕτως γὰρ ἐκλήθη ἀπὸ τῆς Κρηστώνης Ἄρεος καὶ Κυρήνης
5	θυγατρός*. s4
502	δνόφῳ ἀντὶ τοῦ γνόφῳ, δωρικῶς· οἱ γὰρ Δωριεῖς ἀντὶ τοῦ γ δ τιθέασιν.
503	ἧ μόνῃ ζυγὸν· Πειρίθους καὶ Θησεὺς ὁ μὲν Διὸς ὤν, ὁ δὲ Ποσειδῶνος φιλίαν ποιησάμενοι συνέθεντο ἁρ‐ πάσαι Διὸς θυγατέρα. ἁρπάσαντες οὖν τὴν Ἑλένην παρατί‐ θενται ἐν Ἀφίδναις τῆς Ἀττικῆς Αἴθρᾳ τῇ Πιτθέως μὲν
5	θυγατρί, μητρὶ δὲ Θησέως. Κάστωρ δὲ καὶ Πολυδεύκης οἱ Διόσκουροι, οἱ
501 (1b)	τῆς Ἑλένης ἀδελφοὶ πορθή‐
2b	σαντες τὴν Ἀττικὴν διὰ τὴν
3b	ἁρπαγὴν τῆς Ἑλένης Αἴθραν
4b	λαμβάνουσιν αἰχμάλωτον εἰς
5b	αἰσχύνην αὐτοῦ, ἥτις ἁρπα‐
6b	γείσης πάλιν τῆς Ἑλένης ὑπ’
7b	Ἀλεξάνδρου συναπῆρεν αὐτῇ
8b	ἐπὶ Τροίαν.	Column end
1a	ὅταν τεκόντος τοῦ
2a	Ἀκάμαντος αἰχμάλωτος δὲ
3a	ἡ Αἴθρα. οἱ γὰρ Διόσκουροι
4a	διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς Ἑλένης
5a	τὴν ὑπὸ Θησέως εἷλον τὰς
6a	Ἀθήνας καὶ οὐδὲν ἔλαβον ἐκ
7a	τῆς πόλεως εἰ μὴ Αἴθραν
8a	τὴν Θησέως μητέρα πρὸς	Column end
9	αἰσχύνην αὐτοῦ, ἥτις σὺν Ἑλένῃ εἰς Τροίαν ἦλθε. s3 καὶ
10	Ὅμηρος Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ (Γ 143) s3s4 Κλυ‐ μένη τε βοῶπις. ὅθεν αἰχμάλωτον εἶπεν αὐτὴν ὡς αἰχ‐ μαλωτισθεῖσαν ὑπὸ τῶν Διοσκούρων. T
505 (1b)	*εἰς ἀντίποινον τῆς ὑπὸ Θη‐
2b	σέως ἁρπαγῆς τῆς Ἑλένης.*	Column end
1a	ἀντίποινα δὲ θυά‐
2a	δος s3 ἀντὶ τοῦ τῆς ἁρ‐
3a	παγείσης Ἑλένης μόνῃ τῇ	Column end
4	Αἴθρᾳ ζυγὸν δούλειον ἀμφήρεισαν οἱ τῶν Ἀθη‐
5	ναίων πορθηταί. ss3 ὁ δὲ νοῦς οὗτος· ὅτε μετὰ τὴν καθαίρεσιν τῆς Ἰλίου ἡ Αἴθρα τῷ πατρὶ Ἀκάμαντι τὸν Μούνιτον δώσει, καὶ s3s4 ὁ Μούνιτος s4 ἀποθανεῖται ἐν Θρᾴκῃ. s3s4
504	Ἀκταίων λύκοι· οἱ Διόσκουροι ss3s4 κατὰ Θη‐ σέως T στρατεύσαντες ἐπὶ τὴν Ἀκτὴν—Ἀκτὴ δὲ ἐκαλεῖτο πάλαι ἡ Ἀττικὴ (111)—ἐφείσαντο πάντων τῶν ἐν τῇ πόλει πλὴν τῆς Αἴθρας. διὸ καὶ θαυμάσαντες οἱ Ἀθη‐
5	ναῖοι Ἄνακτας αὐτοὺς ἐκάλεσαν ss3s4 ἤγουν θεοὺς καὶ T σω‐ τῆρας. ss3s4 *οἱ τῶν Ἀθηναίων ἅρπαγες καὶ πορθηταὶ
5	λέγει δὲ τοὺς Διοσκούρους. s4 Ἀκτὴ δὲ ἐκαλεῖτο ἡ Ἀττικὴ ἢ ἀπ’ Ἀκταίωνος βασιλέως ἢ ὅτι τὸ πλεῖον μέρος τῆς Ἀτ‐ τικῆς ἀκτὴ ἤτοι παραθαλάσσιόν ἐστιν.*
505bis	λείπει τὸ ἕνεκεν. i. l. s3
506 (1a)	ὀστράκου τοῦ ᾠοῦ,
2a	ἐξ οὗ ἐγένοντο. τούτου τοῦ
3a	ᾠοῦ ἑκάτερος ἀντὶ περικεφε‐
4a	λαίας ἐκέχρητο τῷ ἡμίσει. ss3	Column end
1b	ἐρρέθη πάλαι (88) ὅτι ὁ Ζεὺς
2b	κύκνῳ ὁμοιωθεὶς ἐξ ὠοῦ, ὡς
3b	ληροῦσι, τούτους γεννᾷ, ὧν
4b	ἑκάτερος τῷ ἡμίσει τοῦ ὀστρά‐
5b	κου τοῦ ὠοῦ περικεφαλαίῳ
6b	ἐχρῆτο.	Column end
506bis	στρόβιλον δὲ εἶπε τὸ περιφερὲς διχότομον τοῦ ὠοῦ.
507	κόρσην· κόρση κυρίως ἡ μῆνιγξ λέγεται, νῦν δὲ τὴν κεφαλήν φησιν ὡς καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἐν τῷ περὶ Νεί‐ κους ὡς πολλῶν μὲν κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστη‐ σαν. cf. 3018
508	τὰ δ’ ἄλλα θριπόβρωτος· θρὶψ ὁ σκώληξ, ὅστις γίνεται ἐν τοῖς ξύλοις ss3s4 ἐπειδὴ τοιούτοις ξύλοις οἱ παλαιοὶ ἐχρῶντο ὡς ἀσφαλεστέροις τῷ μηδένα δύνασθαι τὸ ξύλον τὸ ὑπὸ σκώληκος ὡς σφραγῖδα γεγονὸς 〈παρα‐
5	ποιεῖν〉. s ἄλλως [τε] ss3. πρὶν εὑρεθῆναι τὰς κρυφίας σφραγῖδας οἱ παλαιοὶ ἐσφράγιζον ξύλοις ὑπὸ θριπῶν βε‐ βρωμένοις διὰ τὸ αὐτὰ πολυκέντητα εἶναι. ss3s4
7a	θρι‐
8a	πόβρωτος σφραγὶς· τὸ ἑξῆς· ... ss3 ὁ δὲ νοῦς ss4·
9a	τὴν ἄλλην Ἀττικὴν ὡς ἐσφρα‐
10a	γισμένην παρείασαν μηδὲν λα‐
11a	βόντες εἰ μὴ μόνην τὴν Αἴ‐
12a	θραν καὶ ταύτην δι’ ἀτιμίαν
13a	Θησέως, ἥτις σὺν τῇ Ἑλένῃ
14a	εἰς Ἴλιον ἦλθεν. ss3	Column end
1a	τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ἃ
2a	δὴ πρὸς ἄστρων δρό‐
3a	μον s3 ἅπερ ss3 ἔργα s3
4a	αὐτῶν, τὰ εἰς τοὺς ἀνθρώ‐
5a	πους ss3 φυλακτικὰ καί s εὐ‐	Column end
7b	θρι‐
8b	πόβρωτος σφραγὶς· τὸ ἑξῆς· ... ss3 ὁ δὲ νοῦς ss4·
9b	μόνην τὴν Αἴθραν δουλώσαν‐
10b	τες καὶ αἰχμαλωτίσαντες
11b	ἀντίποινον τῆς Ἑλένης τὴν
12b	ἄλλην Ἀττικὴν ὥσπερ ἐσφρα‐
13b	γισμένην ἀσάλευτον ἐάσουσι.	Column end \|\| Page end
510 (1b)	ἃ δὴ πρὸς ἄστρων· ἅτινα
2b	εὐεργετήματα, ἃ δὴ εἰς τοὺς
3b	Ἀθηναίους ἐδείξαντο, ἀπο‐
4b	θεώσουσιν αὐτοὺς καὶ συν‐
5b	αριθμήσουσι τοῖς ἄστροις.	Column end
1a	τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ἃ
2a	δὴ πρὸς ἄστρων δρό‐
3a	μον s3 ἅπερ ss3 ἔργα s’3
4a	αὐτῶν, τὰ εἰς τοὺς ἀνθρώ‐
5a	πους ss’3 φυλακτικὰ καὶ s εὐ‐
6	εργετικά, τῆς εἰς οὐρανὸν ὁδοῦ κλίμαξ ἔσται τουτέστιν εἰς οὐρανὸν ἥξουσιν. ss3 οἱ γὰρ Δίδυμοι εἰς τιμὴν τῶν Διοσκού‐ ρων κατηστερίσθησαν, ὡς Εὐριπίδης φησὶν ἐν Ὀρέστῃ δι’ Ἑλένην seqq. 1631 ἣ δ’—1635 χρεὼν καὶ μετ’ ὀλίγα seqq.
10	1683 ἐγὼ δ’—1690 θαλάσσης.
511	τοῖς ἡμιθνήτοις· καὶ Ὅμηρος ἄλλοτε μὲν ζώους’· ἑτερήμεροι (λ 303) γὰρ ἦσαν. s3
3a	Λαπερσίοις δὲ τοῖς Δι‐
4a	οσκούροις. Λᾶ γὰρ πόλις
5a	Λακωνική. ἢ τοὺς πολεμι‐
6a	κοὺς παρὰ τὸ πορθεῖν τοὺς
7a	λαούς. s3	Column end
3b	*Λαπερσίοις παρὰ τὸ πέρσαι
4b	τὴν Λᾶν πόλιν Λακωνικήν.
5b	ἢ παρὰ τὸ πέρθειν τοὺς λα‐
6b	οὺς ἤτοι πολεμικοῖς*.
511bis	τοῖς ἡμιθνήτοις· ἡμιθνὴς καὶ ἡμίθνητος δια‐ φέρει· ἡμιθνὴς μὲν λέγεται ὁ ψυχορραγῶν καὶ ἤδη τὸ ἥμισυ θανὼν ἡμίθνητος δὲ ὁ τὸ ἥμισυ ἔχων θνητὸν καὶ τὸ ἥμισυ ἀθάνατον ἤτοι ἡμίθεοι ἢ ὁ ἡμέραν ὢν ἐν τοῖς
5	ζῶσι καὶ ἡμέραν ἐν τοῖς νεκροῖς ὡς οἱ Διόσκουροι. ἡ δὲ ἱστορία τοιάδε· T Ὑακίνθου ἀδελφὸς Κυνόρτης, Κυνόρτου δὲ παῖς Περιήρης, οὗ καὶ Γοργοφόνης τῆς Περσέως κατὰ Στησίχορον Τυνδάρεως, Ἰκάριος, Ἀφαρεὺς καὶ Λεύκιππος, Ἀφαρέως δὲ καὶ Ἀρήνης τῆς Οἰβάλου ἢ Ἄρνης τῆς Αἰ‐
10	όλου Λιγγεὺς καὶ Ἴδας, Λευκίππου καὶ Φιλοδίκης τῆς Ἰνάχου T Φοίβη καὶ Ἱλάειρα, Ἰκάρου καὶ Περιβοίας νηίδος
10	υἱοὶ πέντε καὶ ἡ Ὀδυσσέως γυνὴ Πηνελόπη Τυνδάρεω καὶ Λήδας Κάστωρ καὶ Πολυδεύκης ἐκ δὲ Διὸς Ἑλένη οἳ Κάστωρ τε καὶ Πολυδεύκης Φοίβην καὶ Ἰλάειραν ἁρπάσαντες
15	ἔγημαν. καὶ Πολυδεύκους μὲν καὶ Φοίβης γίνεται παῖς Μνησίλεως ἢ Μνησίνοος καὶ †ὠσίονος T Κάστορος δὲ καὶ Ἱλαείρας Ἀνώγων ἢ Ἄναξις καὶ Αὐλοθόη T. ταύτας δὲ οἱ Διόσκουροι οὗτοι ἀπὸ Μεσήνης ἁρπάσαντες ἔγημαν. ἐλά‐ σαντες δὲ καὶ βοῦς μετὰ Ἴδα καὶ Λιγγέως Ἀρκαδικὰς με‐
20	ρίσαι ἐπιτρέπουσι τῷ Ἴδᾳ, ὃς τεμὼν βοῦν εἰς δ’ μέρη τοῦ πρῶτον εἶπε φαγόντος τὴν ἰδίαν μερίδα εἶναι τὸ ἥμισυ τῶν βοῶν καὶ τοῦ δευτέρου τὸ λεῖπον τῆς ἀγέλης. αὐτὸς οὖν ὁ Ἴδας τὴν ἰδίαν μερίδα κατέφαγε καὶ τὴν τοῦ ἀδελφοῦ καὶ τοὺς βόας ἤλασεν εἰς Μεσήνην. στρατεύσαν‐
25	τες δὲ οἱ Διόσκουροι καὶ τὴν ἀγέλην ἐκείνην τῶν βοῶν ἤλασαν καὶ ἄλλα πολλὰ κἀκείνους ἐλόχων. Λιγγεὺς δὲ ἰδὼν Κάστορα ἐμήνυσε τῷ Ἴδᾳ, ὃς καὶ κτείνει αὐτόν. Πολυδεύκης δὲ διώκων αὐτοὺς τὸν Λιγγέα κτείνει δόρατι, ὑπὸ δὲ τοῦ Ἴδα στήλῃ λιθίνῃ ἀπὸ τοῦ Ἀφαρέως τάφου βληθεὶς τὴν
30	κεφαλὴν σκοτισθεὶς πίπτει. Ζεὺς δὲ Ἴδαν κεραυνοῖ, Πολυ‐ δεύκην δὲ ἀθάνατον ἔμελλε ποιεῖν· ὁ δὲ αἱρεῖται θνήσκειν ἡμέραν καὶ ἡμέραν ζῆν ὁμοίως τῷ ἀδελφῷ ἢ καθ’ ὁλόκλη‐ ρον εἶναι ἀθάνατον. καὶ ὁ Ζεὺς τοῦτο αὐτοῖς χαρίζεται ὡς καὶ Ὅμηρος ἄλλοτε—τεθνᾶσι καὶ τὰ ἑξῆς (λ 303). *τὴν δ’
35	ἱστορίαν τῶν Διοσκούρων καὶ Στασῖνος ὁ τὰ Κύπρια πε‐ ποιηκὼς γράφει seqq. v.v. αἶψα—Πολυδεύκεα.* δι‐ πτύχοις· ἔφην πρώην τὴν ἱστορίαν ὅτι κατά τινας ἐκ τοῦ ὠοῦ τρίδυμοι ἐγεννήθησαν Ἑλένη καὶ Κάστωρ καὶ Πολυ‐ δεύκης, κατά τινας δὲ οὐκ ἐκ τοῦ ὠοῦ, ἀλλ’ ἐκ τῆς Λήδας
40	αὐτῆς· καθ’ ἑτέρους δὲ ἐγεννήθησαν ἐκ τῆς Λήδας μὲν Κάστωρ μόνος καὶ Πολυδεύκης ἐν ἀστέρος μορφῇ μιγέντος αὐτῇ τοῦ Διός, ὅθεν διπτύχους αὐτοὺς λέγει, ὕστερον δὲ τὴν
40	Ἑλένην μόνην ἔφασαν ἐκ τοῦ ὠοῦ γεννηθῆναι (498).
513	στείλαις ἀρωγοὺς ss3· σημειωτέον δὲ s3· ἐν τῷ εἰπεῖν στείλαις ἀρωγοὺς ἐδήλωσεν ὅτι ἀκουσίως ἡ Ἑλένη ἡρπάγη καὶ εἰς βοήθειαν αὐτῆς μὴ ἐλθεῖν τοὺς Διοσκού‐ ρους. ss3 *κρὲξ ss3s4 δὲ s ὄρνεόν ἐστι θαλάσσιον ss3s4 ποι‐
5	κίλον s3 ἴβιδι ἐοικὸς ss3s4 ὡς Ἡρόδοτος (II 76) s. ἔστι δὲ ἶβις ss3s4 ὄρνεον ss3 περὶ τὴν Αἴγυπτον ῥυπαροφάγον. Καλ‐ λίμαχος δὲ ss3s4 ἐν τοῖς s3s4 Περὶ ὀρνέων φησὶ τοῖς γαμοῦσι δυσοιώνιστον εἶναι (fr. 100c 9). καὶ Εὐφορίων ss3s4 ἐν s3s4 Ἀπολλοδώρῳ ss3s4 ποικίλον ss3 οὐδὲ μέλαθρον ὀρχί‐
10	λος ἔπτη ss3s4 Κύζικος ss4 ὃν δ’ ἤεισε κακὸν γάμον ἐχθομένη κρέξ (fr. 4). κρεκὶ δὲ τῇ Ἑλένῃ τουτέστι τῇ κακονύμφῳ. ss3s4 κρεκὶ δὲ τὴν Ἑλένην παρεικάζει διὰ τὸ δύσγαμον καὶ κακόνυμφον γενέσθαι*. T
14a	δισάρπαγον δὲ αὐτὴν εἶπεν,
15a	ἐπειδὴ ὑπὸ Θησέως καὶ Ἀλε‐
16a	ξάνδρου ἡρπάγη. φησὶ δὲ ὁ
17a	Ἑλλάνικος ἑπταετῆ οὖσαν Ἑλέ‐
18a	νην ἁρπαγῆναι ὑπὸ Θησέως
19a	(FHG I 55), Δοῦρις δὲ λέγει
20a	ἀποδοθῆναι αὐτὴν τετοκυῖαν
21a	τὴν Ἰφιγένειαν (ib. II 470). ss3	Column end
14b	δισαρπάγῳ· δεύτερον γὰρ
15b	ἡρπάγη, ὑπὸ Θησέως πρότε‐
16b	ρον ἑπταετὴς οὖσα, ὥς φη‐
17b	σιν Ἑλλάνικος. Δοῦρις δὲ
18b	ἀποδοθῆναι αὐτήν φησι τε‐
19b	κοῦσαν τὴν Ἰφιγένειαν, ὡς
20b	ὄπισθεν εἶπον πλατυτέρως
21b	(103. 143. 183). καὶ πρῶτος
22b	μὲν ἅρπαξ αὐτῆς Θησεύς, δεύ‐
23b	τερος δὲ ὁ Ἀλέξανδρος.	Column end
514	μηδὲ πτερωτὰς· πτερωτὰς τὰς ναῦς εἶπε διὰ τὰς κώπας ἢ διὰ τὰ ἱστία. s3
516	τὸ δὲ εἰς Βεκρύκων λείπει τὸ ὡς ἵνα ᾖ s3s4 μηδ’ ἐπὶ νηῶν ἔλθοιεν s3s6 ὡς πρότερον s3s4 εἰς Βεβρυκίαν s3s4s6 συμπλέοντες τοῖς λοιποῖς Ἀργοναύταις T ὅτε καὶ Ἄμυκλον κατ‐ επύκτευσαν. τὴν Τροίαν Βέβρυκές ποτε ᾤκουν, ὅθεν s3s4
5	διὰ τὸ ἔθνος s3 καὶ Βεβρυκίαν αὐτὴν καλοῦσιν s3s4 ὡς καὶ τὸ seq. 1476. Δίων δὲ καὶ Κοκκειανὸς τοὺς Ναρβωνησίους
5	Βέβρυκας γράφων λέγει T οὕτω τῶν πάλαι μὲν Βεβρύ‐ κων, νῦν δὲ Ναρβωνησίων ἐστὶ τὸ Πυρρήναιον ὄρος. τὸ δὲ ὄρος τοῦτο χωρίζει Ἰβηρίαν καὶ Γα‐
10	λάτας (DC I p. 189 Bo.). ἐκβατηρίαν αἰγιαλὸν ἔκ‐ βασιν.
517	μηδ’ οἱ λεόντων· τοὺς Ἀφαρέως παῖδας λέγει Ἴδαν καὶ Λυγκέα. λεόντων δὲ τῶν Διοσκούρων. s3s4 ἡ ἔννοια ὄπισθεν ἐρρέθη πλατυτέρως. T
519	Ἐνυώ ἐπίθετον Ἥρας παρὰ τὸ ἀνύειν καὶ φο‐ νεύειν ὡς πολεμικὴ Ἀνυώ καὶ Ἐνυώ. καὶ μυθικῶς μὲν οὕτως, ἀλληγορικῶς δὲ ἡ πάντα ἀνύουσα καὶ τρέφουσα καὶ τελειοῦσα· ἡ αὐτὴ γάρ ἐστι τῷ συμμιγεῖ καὶ εὐκράτῳ ἀέρι.
5a	τριγέννητος θεὰ ἡ Ἀθηνᾶ,
6a	ὅτι ἡ αὐτή ἐστι τῇ σελήνῃ, ἡ
7a	δὲ σελήνη τριταία φαίνεται
8a	ἀπὸ συνόδου ἢ ὅτι Τριτογέ‐
9a	νειά ἐστιν ss3 ὡς καὶ Ὅμηρος
10a	(Δ 515) ἢ ὅτι τριτὼ καλοῦσι
11a	τὴν κεφαλὴν οἱ Βοιωτοί, ἐκ
12a	δὲ τῆς κεφαλῆς τοῦ Διὸς
13a	ἐγεννήθη αὕτη ἢ ὅτι ἡ αὐτή
14a	ἐστι τῇ ψυχῇ s τριμερὴς δὲ
15a	αὕτη· ἔχει γὰρ τὸ λογικόν, τὸ
16a	ἐπιθυμητικόν, τὸ θυμικόν. ss3	Column end
5b	τριγέννητος ἡ Ἀθηνᾶ μυ‐
6b	θικῶς T ὅτι ἐν τῷ Τρίτωνι
7b	ποταμῷ Λιβύης ἐγεννήθη
8b	ὡς καὶ Ὅμηρός φησι κἂν
9b	οὐ μυθικῶς T Διὸς θυγά‐
10b	τηρ κυδίστη Τριτογέ‐
11b	νεια καὶ Αἰσχύλος μυθικῶς
12b	εἶτ’ ἀμφὶ χεῦμα γενεθ‐
13b	λίου σπόρου Τρίτωνος ἐν
14b	τόπῳ Λιβυστικῷ (*Eum. 289.
15b	288) T ἢ ὅτι κατὰ Καλλισθέ‐
16b	νην τρίτῃ τοῦ μηνὸς ἐγεννήθη,	Column end
17	διὸ παρ’ Ἀθηναίοις ἡ τρίτη ἱερὰ τῆς Ἀθηνᾶς. ἢ ὅτι ἐκ τῆς τριτοῦς καὶ τῆς κεφαλῆς ἐγεννήθη· τριτὼ γὰρ βοωτικῶς ἡ κεφαλή. ἢ ὅτι ἡ αὐτή ἐστι τῇ σελήνῃ, ἡ δὲ
20	σελήνη ἀπὸ συνόδου τριταία φαίνεται. ἢ ὅτι ἡ αὐτή ἐστι τῇ ψυχῇ, τριμερὴς δὲ ἡ ψυχή· ἔχει γὰρ λογικόν, θυμικὸν καὶ ἐπιθυμητικόν. ἢ ὅτι ἡ αὐτή ἐστι τῷ ἀέρι· τρίτος δὲ ὁ ἀὴρ γεννᾶται καὶ μετατρέπεται ἔαρι, θέρει, χειμῶνι· τὸ γὰρ παλαιὸν τριμερὴς ἦν ὁ χρόνος. ἢ ὅτι ἡ αὐτή ἐστι τῇ
25	φρονήσει γεννηθεῖσα ἐκ τῆς τριτοῦς καὶ τῆς κεφαλῆς. ἢ τρεῖν παρέχουσα τοῖς ἐναντίοις. ἢ ὅτι κατὰ Δημόκριτον τρία ταῦτα χαρίζεται, βουλεύειν καλῶς, κρίνειν ὀρθῶς, πράτ‐ τειν δικαίως.
520 (1a)	Βοαρμία δὲ καὶ Λογ‐
2a	γᾶτις παρὰ Βοιωτοῖς ss3 κα‐
3a	λεῖται καὶ s τιμᾶται. ss3 Ὁμο‐
4a	λωὶς παρὰ Θηβαίοις. καὶ ὁ
5a	Ζεὺς παρ’ αὐτοῖς Ὁμολώιος
6a	καὶ πύλαι Ὁμολωίδες. Βία
7a	δὲ ἰσχυρά. s	Column end
1b	Βοαρμία παρὰ τὸ ἁρμόσαι
2b	καὶ ζεῦξαι εἰς ζυγὸν καὶ ἄρο‐
3b	τρον βοῦς· T ἡ αὐτὴ γάρ ἐστιν,
4b	ὡς ἔφην (18733), τῇ φρονήσει.
5b	οὕτω δὲ τιμᾶται παρὰ Βοιω‐
6b	τοῖς. καὶ Λογγάτις ὁμοίως
7b	s4?· Λογγὰς γὰρ ἡ χώρα	Column end
8	Βοιωτίας s4. Ὁμολωὶς δὲ τιμᾶται παρὰ Θηβαίοις. Ὁμο‐ λωίδες γὰρ πύλαι Θηβῶν ἀπὸ Ὁμολωίδος τῆς Νιόβης θυ‐
10	γατρός T. Βία ἡ δυνατή . s4 ἢ ὅτι τριγέννητος θεὰ ἡ Ἀθηνᾶ. Καλλισθένης γάρ φησι τρίτῃ τοῦ μηνὸς γεννηθῆναι, διὸ καὶ παρ’ Ἀθηναίοις ἡ τρίτη ἱερὰ αὐτῆς καλεῖται. ἢ ὅτι παρὰ τῷ Τρίτωνι ποταμῷ γεννηθῆναι 〈λέ‐ γεται〉, ὅθεν καὶ Τριτογένεια, ὡς καὶ Ὅμηρος Διὸς θυγά‐
15	τηρ κυδίστη Τριτογένεια (Δ 515). s
521	χειρώνακτες οἱ διὰ τῶν χειρῶν ἐργασάμενοι καὶ κτίσαντες τὸ τεῖχος τῆς Ἰλίου, μυθικῶς· λέγει γὰρ Ποσει‐ δῶνα καὶ Ἀπόλλωνα. ἡ δὲ ἱστορία δήλη, τὰς δὲ ἀλλη‐ γορίας ὡς πολλὰς καὶ ἀχρησίμους ἐνταῦθα ἐατέον. *διπλοῖ
5	περισπαστέον, διπλός δὲ κυρίως καὶ ἐξ αὐτοῦ διπλοί ὀξυ‐ τόνως. †T
522	Δρύμας· Κρῶμνα δὲ χωρίον Κορίνθου. s3s4 ἄλ‐ λως s3. Κρῶμνα πόλις Παφλαγονίας, ἐν ᾗ Ποσειδῶνος ἱερόν ἐστιν. ss3s4 ἔστι δὲ καὶ Κορίνθου τόπος ὡς καὶ Καλλί‐ μαχος ss3 ἐν Σωσιβίου s3 νίκῃ τῇ μὲν Κρωμνίτην (p. 21969
5	Schn.) ss3. Δρύμας δὲ ὁ Ἀπόλλων ss3s4 παρὰ Μιλη‐ σίοις s3s4 τιμᾶται s Πρόφαντος δὲ ὁ Ποσειδῶν παρὰ Θουρίοις s3s4. Ἡρόδοτος δὲ ταῖς ἀληθείαις οὔ φησι κτίσαι αὐτοὺς τὴν πόλιν, ἀλλὰ Λαομέδοντα χρήματα καταθέμενον εἰς τὰς οὐσίας αὐτῶν ἀναλῶσαι ss3s4 ταῦτα s3s4 ἤτοι s εἰς
10	τὴν τῶν τειχῶν κατασκευήν ss3s4.
523	ψευδωμότῃ τῷ Λαομέδοντι διὰ τὸ ὀμόσαι δοῦναι Ἡρακλεῖ τοὺς ἀθανάτους ἵππους ἤτοι τοὺς ἀρίστους καὶ ἐνεργεστάτους καὶ μὴ δοῦναι σώσαντι Ἡσιόνην ἐκ βορᾶς τοῦ κήτους (2910). κακῶς δὲ εἶπε κοιράνῳ ὀφείλων εἰπεῖν τυ‐
5	ράννῳ ἢ βασιλεῖ. κοίρανος γὰρ ὁ δικτάτωρ λέγεται τύραν‐ νος δὲ ὁ βίαιος μόναρχος, βασιλεὺς δὲ ὁ ἐννόμως καὶ δικαίως κρατῶν. δείκνυσι δὲ καὶ Ὀρφεὺς τὴν τούτων διαφορὰν οὑτωσὶ λέγων ἐν ταῖς Δωδεκαετηρίσιν ἔστι δ’ αὖ τις ἀνὴρ ἢ κοίρανος ἠὲ τύραννος ἢ βασιλεύς, ὃς τῆ‐
10	μος εἰς οὐρανὸν ἵξεται αἰπύν (fr. 23).
524	ἓν ἦμαρ ἀρκέσειε· s 〈τὸ〉 ἑξῆς s3s6 εἰ s στρα‐ τεύσειαν, φησὶν οἱ περὶ τὸν Ἴδαν οὐκ ἀνθέξονται αὐτῶν τὰς χεῖρας τὰ τείχη οὐδὲ πρὸς μίαν ἡμέραν ss3s6.
526	Κάναστρον ἄκρον 〈μεθόριον〉 Θρᾴκης καὶ Μακε‐ δονίας Steph. Καναστραῖον· Κάναστρον ἀκρωτήριον μεθόριον Μακεδονίας καὶ Θρᾴκης οὗ πλησίον ᾤκησαν οἱ Γίγαντες. ss3s4 λέγει δὲ νῦν τὸν Ἕκτορα διὰ τὸ γενναῖον,
5	διὸ καὶ ἐγχώριον αὐτὸν εἶπεν. s4
6a	δυσμενῶν δὲ μοχλὸν ἀντὶ
7a	τοῦ ἀσφάλειαν κατὰ τῶν δυσ‐
8a	μενῶν τὸν Ἕκτορα ἔχοντα. ss3	Column end
6b	*τὸ κατὰ τῶν δυσμενῶν ὀχύ‐	Column end
7b	ρωμα καὶ ἀσφάλισμα*.
528	καὶ τὸν πρῶτον τὸν Πρωτεσίλαον· πρῶτος γὰρ ἀποπηδήσας τοῦ πλοίου πρὸς τὸν Τρωικὸν αἰγιαλὸν ἀνῃ‐ ρέθη ὑφ’ Ἕκτορος (11018). T
529	μαιμῶντα αἱμῶντα καὶ αἵματος διψῶντα καὶ ἐξ αὐτοῦ προσθήκῃ τοῦ μ μαιμῶντα (1171). ποιμνίων ἀλάστορα ss3s4 τὸν ὀλετῆρα ss3s4 τῶν Ἑλλήνων ποι‐ μνίων δὲ εἶπεν, ὅτι καὶ ὁ ποιητὴς ποιμένα τὸν βασιλέα
5	(Α 263) καλεῖ ss3s4 ποίμνια δὲ τὸν ὑπ’ αὐτῶν λαόν. T
6a	γράφεται καὶ ποινίων ss3
7a	τῶν ἐληλυθότων ποινὴν ἀπαι‐
8a	τῆσαι παρὰ τῶν Τρώων ὑπὲρ
9a	τῆς Ἑλένης. μᾶλλον δὲ χρὴ
10a	τοῦτο ἀκούειν ἐπὶ Ἕκτορος.
11a	τινὲς δὲ ἐπὶ Πρωτεσιλάου
12a	ἀκούουσι τὸ ποιμνίων ἀλά‐
13a	στορα τὸν πορθοῦντα τὰ
14a	ποίμνια τῶν Τρώων. ss3s6	Column end
6b	γράφουσι δὲ καὶ ποινίων
7b	ἀντὶ τοῦ τῶν ἐλθόντων
8b	ἀποτῖσαι ποινὴν τοῖς Τρωσὶν
9b	ὑπὲρ τῆς ἁρπαγῆς τῆς Ἑλένης
10b	τῆς γενομένης ὑπ’ Ἀλεξάν‐
11b	δρου. τινὲς δὲ τὸ ποιμνίων
12b	ἀλάστορα ἐπὶ Πρωτεσιλάου
13b	λαμβάνουσιν ἤγουν τὸν πορ‐
14b	θοῦντα τὰ τῶν Τρώων ποί‐
15b	μνια. χρὴ δὲ τοῦτο μᾶλλον
16b	λαμβάνειν ἐπὶ Ἕκτορος.	Column end
530	οὗ δή ποτ’ αἴθωνα κίρκον τὸν Πρωτεσίλαον καλεῖ ss3s6 ἵνα γίγαντα τὸν Ἕκτορα ἀκούσωμεν s. ἱστορεῖ δὲ Σοφοκλῆς ἐν Ποιμέσιν ὑπὸ τοῦ Ἕκτορος ἀναιρεθῆναι τὸν Πρωτεσίλεων (fr. 455 Ν), ὁμοίως δὲ καὶ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ παρ’
5	Ὁμήρῳ γράφεσθαί 〈φησι〉 (FHG IV 382 n.) τὸν δ’ ἔκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ νηὸς ἀποθρώσκοντα (Β 701). ἔστι δὲ τοῦτο ὑπερβατόν· οὗ δή ποτε κίρκος θρασὺς πρῶ‐ τα κινήσει δόρυ πήδημα λαιψηρὸν δικών ἀντὶ τοῦ ἐκβὰς ss3s6 ἐκ νηὸς s3 πρῶτος ss3s6 εἰς γῆν s καὶ πη‐
10	δήσας ss6. κίρκον τὸν Πρωτεσίλαον. χρησμὸς γὰρ ἐδόθη τοῖς Ἕλλησι πρῶτον σφαγῆναι τὸν ὃς καὶ πρῶτον πατήσει ἐξελθὼν τοῦ πλοίου εἰς τὸν Τρωικὸν αἰγιαλόν. ἐξελθόντα δὲ πρῶτον τὸν Πρωτεσίλαον ἀνεῖλεν ὁ Ἕκτωρ
10	(241).
532	Γραικῶν ἄριστος ὁ Πρωτεσίλεως ss3s4· Γραι‐ κοὶ γὰρ πρότερον οἱ τῆς Ἑλλάδος ἐκαλοῦντο, ὕστερον δὲ ἀφ’ Ἕλληνος ἐκλήθησαν Ἕλληνες T.
4a	ᾧτινι τοὺς τάφους ἑτοιμάζει
5a	ἡ τῶν Δολόγκων ἀκτὴν ἐπὶ
6a	τῆς Θρᾴκης καὶ 〈ἡ〉 ἄκρα Μα‐
7a	ζουσία προέχουσα τῆς Χερο‐
8a	νήσου ss3· ἔστι δὲ ἡ Μαζουσία
9a	ἀκρωτήριον Ἐλεοῦντος. s	Column end
4b	ᾧτινι ἐκ παλαιᾶς εἱμαρμένης
5b	ἑτοιμάσει τοὺς τάφους ἡ
6b	εὐπρεπὴς καὶ εὔθετος ἀκ‐
7b	τὴ καὶ ὁ πετρώδης καὶ ὀχθώ‐
8b	δης αἰγιαλὸς τῶν Δολόγκων.	Column end
10	χερσαίου δὲ κέρως τῆς Χερονήσου. s ἐκεῖσε γὰρ ἐκη‐ δεύθη κατ’ αὐτὴν τὴν καλουμένην Μαζουσίαν ἄκραν. ss3
533	ἀκτὴ Δολόγκων· Δόλογκοι ἔθνος Θρᾳκικὸν ἀπὸ Δολόγκου τοῦ Κρόνου καὶ Θρᾴκης ss3s4 ὠνομασμένον s. ἔστι δὲ Χερόνησος τῆς Θρᾴκης, ὅπου ὁ τάφος Πρωτεσιλάου. φασὶ δὲ καὶ ὡς θεὸν ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων τιμᾶσθαι. ss4
5	μαζουσία· οἱ μὲν ἄλλοι λέγουσιν ἡ Μαζουσία μετὰ τοῦ ἄρθρου καί φασιν αὐτὴν ἀκρωτήριον εἶναι (supr.9) ἤτοι τὴν Χερρόνησον, ἐγὼ δὲ μαζουσία φημὶ ἡ μαστοειδὴς ἤτοι ἡ εἰς μαστοῦ θέσιν ἐξεικασμένη. χερσαίου κέρως τοῦ ἀκρωτηρίου· λέγει δὲ αὐτὴν τὴν Χερρόνησον.
536	Δρύμνιος ὁ Ζεὺς s3s4 ἤτοι δαίμων οὕτω T παρὰ Παμφυλίοις, Προμανθεὺς δὲ παρὰ Θουρίοις, Αἰθίοψ δὲ s3s4 καὶ Γυράψιος T? παρὰ Χίοις. s3s4
538 (1a)	ὃς τὸν πλανήτην ὀρθάγην· ss3s4 τὸ ἑξῆς s3
2a	ὃς Ζεὺς θήσει βαρὺν κολῳὸν s3s4
3a	τότε τοῖς περὶ τὸν Ἴδαν,
4a	ὅταν πλανήτην ὀρθάγην
5a	πικρὸν καταρρακτῆρα
6a	δέξωνται δόμοις. ὀρ‐
7a	θάγην δὲ κατὰ γλῶσσαν
8a	τὸν ξένον. λέγει δὲ τὸν Ἀλέ‐
9a	ξανδρον. ὅταν ss3 οὖν, φησὶν s
10a	ὁ Μενέλαος δέξηται ss3 τὸν
11a	Ἀλέξανδρον s τότε ἡ ἀρχὴ
12a	τῆς ἔχθρας ἐνστήσεται τῷ Ἴδᾳ
13a	καὶ Λυγκεῖ καὶ τοῖς Διοσκού‐
14a	ροις. οἱ δεινὰ κἀπό‐
15a	θεστα ὑπερβατόν ἐστιν· ὅς‐
16a	τις ὁ Ζεὺς ὅταν (538) ...
17a	〈καὶ ὅταν〉 μειλίσσωνται
18a	καὶ ἐξιλεώσωνται ἐν ταῖς
19a	θυσίαις οἱ περὶ τὸν Ἴδαν καὶ
20a	τοὺς Διοσκούρους ss3 θήσει
21a	πολὺν πόνον καὶ ἔριν αὐτοῖς.
22a	διὰ πολλοῦ δὲ ἀπέδωκεν. s3
23a	...., οἵτινες ἐν τῇ εὐω‐
24a	χίᾳ τοῦ Διὸς φιλονεικήσουσι
25a	πρὸς ἀλλήλους, ὕστερον καὶ
26a	εἰς μάχην ἐλεύσονται περὶ
27a	τῶν Λευκίππου θυγατέρων
28a	Φοίβης καὶ Ἱλαείρας, ἃς ἁρ‐
29a	πάσαντες οἱ περὶ τὸν Ἴδαν
30a	προκατεγγυηθείσας τοῖς Διο‐
31a	σκούροις εἰς μάχην κατέστη‐
32a	σαν. s	Column end
1b	ὃς τὸν πλανήτην ὀρθάγην· ss3s4 τὸ ἑξῆς s3
2b	ὃς Ζεὺς θήσει βαρὺν κολῳὸν s3s4
3b	καὶ θόρυβον ἐν μέσαις ταῖς
4b	λέσχαις καὶ ταῖς πρὸς ἀλλή‐
5b	λους συντυχίαις ὅταν ἐν
6b	τοῖς δόμοις δέξωνται τὸν
7b	πλανήτην καὶ πλανώμενον
8b	ὀρθάγην καὶ ξένον—λέγει
9b	δὲ τὸν Ἀλέξανδρον—τὸν
10b	σίντην καὶ βλαπτικὸν κα‐
11b	ταρρακτῆρα καὶ ἀετὸν—διὰ
12b	τὸ ἁρπακτικόν—καὶ πικρὸν
13b	οἱ Διόσκουροι καὶ οἱ Ἀφα‐
14b	ρέως παῖδες οἱ δεινὰ καὶ
15b	ἀπόθητα μέλλοντες πα‐
16b	θεῖν πότε; ὅταν δέξων‐
17b	ται, ὡς εἶπον, τὸν Ἀλέξαν‐
18b	δρον μειλίσσωσί τε καὶ
19b	καταπραΰνωσι τὸν ἀστεργῆ
20b	Κράγον τὸν Δία ἔν τε
21b	δαιτὶ καὶ θαλυσίοις λοι‐
22b	βαῖς. ὅλον δὲ, ὅπερ φησί,
23b	τοῦτό ἐστιν ὅταν τὸν Ἀλέξαν‐
24b	δρον δέξηται ὁ Μενέλαος, τότ’
25b	ἐνστήσεται ἀρχὴ τῆς ἔχθρας
26b	τῷ Ἴδᾳ καὶ τῷ Λιγγεῖ καὶ
27b	τοῖς Διοσκούροις διὰ τὰς Λευ‐
28b	κίππου θυγατέρας Φοίβην καὶ
29b	Ἱλάειραν, ἃς προκατεγγυηθεί‐
30b	σας τοῖς Διοσκούροις ἁρπά‐
31b	σουσιν οἱ περὶ τὸν Ἴδαν καὶ
32b	εἰς μάχην καταστῶσιν ὅτε
33b	Ἀλέξανδρον ξενίσουσιν οἱ Διό‐
34b	σκουροι, ὁ δὲ ἁρπάζει—v.
35b	infra 33	Column end
36	ἔστι δὲ τὸ λεγόμενον ἐπὶ τοῦ Διός· ὅταν τὸν πλανήτην ss3 καὶ σῖννιν ξένον ὑπο s δέξωνται θήσει ss3 βαρὺν κολῳὸν s πολὺν θόρυβον s3 καὶ ἀστεργῆ κραυγὴν ἐν μέσαις ταῖς λέσχαις, ὅταν εὐωχούμενοι κατασπένδωσιν
40	οἱ μέλλοντες δεινὰ πείσεσθαι οἱ Διόσκουροι καὶ Ἀφα‐ ρέως παῖδες· δοκεῖ γὰρ ὁ Ζεὺς εἰς φιλονεικίαν ἐμβαλεῖν τοὺς Τυνδαρίδας καὶ Ἀφαρητιάδας, ὅτε ὁ Ἀλέξανδρος ἐξενίζετο παρὰ τοῖς Διοσκούροις, οἳ δεινὰ καὶ ἀπόθετα, ὅτε τὸν
40	Ἀλέξανδρον ἐξένισαν, ἐκίνησαν κατὰ τῶν Ἀφαρητιαδῶν. s ὁ
45	δὲ ἁρπάξει τὴν Ἑλένην, οἱ δὲ ss4 Διόσκουροι s οὐ δυνήσονται ἐλθεῖν εἰς Ἴλιον ἐπικειμένου αὐτοῖς πολέμου. ss4 ἐνταῦθα οὖν ὁ μὲν Ἴδας ἀναιρεῖ τὸν Κάστορα, ὁ δὲ Πολυδεύκης τὸν Ἴδαν, τὸν δὲ Λυγκέα ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσεν. s καταρρακ‐ τῆρα (539) ὄρνεον ἁρπακτικόν. T οἱ δεινὰ κἀπόθητα
538 (50)	οἱ Ἀφαρέως παῖδες καὶ οἱ Διόσκουροι. ὅτε γὰρ ἐξένιζον Διόσκουροι τὸν Ἀλέξανδρον, ἐκινήθη στάσις αὐτοῖς κατὰ Λυκόφρονα μὲν διὰ τὰς Λευκίππου θυγατέρας, κατ’ ἐμὲ δὲ καὶ τοὺς λοιποὺς, ὡς ὄπισθεν εἶπον πλατυτέρως (1856), ἕνεκα βοῶν. οὕτω δὲ στασιαζόντων αὐτῶν Ἀλέξανδρος ἁρ‐
55	πάσας τὴν Ἑλένην, ὡς οὗτος ὁ Λυκόφρων φησίν, ᾤχετο εἰς τὴν Τροίαν. T ἄλλως s3. περὶ τῶν Διοσκούρων καὶ Ἴδα καὶ Λυγκέως πρὸς ἀλλήλους μαχομένων φησὶ Δημή‐ τριος ... ss3 καὶ s πλανήτην δὲ λέγει τὸν Ἀλέξανδρον ss3 ὀρθάγην δὲ κατὰ γλῶσσαν τὸν ξένον s. ὀρθάγην
60	τὸν ξένον κατὰ διάλεκτον s4 ἀττικήν s6. ἔστι δὲ καὶ Ὀρθά‐ γης δαίμων Πριαπώδης περὶ τὴν Ἀφροδίτην. s4 ὀρθάγην δὲ τὸν Ἀλέξανδρον ἤτοι τὸν ἅρπαγα. ἢ τὸν κατωφερῆ παρὰ τὸ ὀρθιᾶν. s3s6
542	ἀστεργῆ δὲ Κράγον s3s4 τὸν Δία λέγει T ἐπεὶ μὴ ἔστερξε τὴν θυσίαν αὐτῶν. λέγονται δὲ θύοντες s3s4 τοῖς ἄλλοις θεοῖς T ἐπιλαθέσθαι τοῦ Διός, ὅθεν φιλονεικίαν αὐτοῖς ἐνέβαλε. Κράγος δὲ ὁ Ζεὺς ἐν Λυκίᾳ τιμᾶται. s3s4
544	ὀδάξ κυρίως μὲν τοῖς ὀδοῦσι, νῦν δὲ τῷ στόματι λέγει. T
545	κηκασμοῖς λοιδορίαις ταῖς χλεύαις ὡς Καλλί‐ μαχος κηκάδι τῇ γλώσσῃ (fr. 253). s3 ὠκριωμένοι δὲ τετραχυμένοι. s3 κηκασμός ἡ λοιδορία. × Λ. ἤγουν
545	ταῖς λοιδορίαις καὶ χλεύαις τετραχυμένοι. EM 51010
546 (1a)	αὐτανέψιοι δὲ λέγον‐
2a	ται οἱ ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὄντες.
3a	λέγει δὲ νῦν αὐτανεψίους τοὺς
4a	περὶ Ἴδαν καὶ Διοσκούρους·
5a	οἱ γὰρ Διόσκουροι Τυνδάρεω,
6a	οἱ δὲ Ἀφαρέως, ἀμφότεροι δὲ
7a	ἦσαν ἀδελφοὶ υἱοὶ Οἰβάλου. s3	Column end
1b	αὐτανέψιοι καὶ ἀνεψιοὶ *οἱ
2b	ἀδελφῶν παῖδες* οἳ καὶ κα‐
3b	λοῦνται ἐξάδελφοι. ἦσαν δὲ
4b	ἐξάδελφοι οἱ Διόσκουροι Ἴδας
5b	τε καὶ Λιγγεὺς οὕτως·	Column end
547	ἀνεψιαῖς ὄρνισι ταῖς τοῦ Λευκίππου θυγα‐ τράσιν· ἀνεψιοὶ γὰρ καλοῦνται οἱ παῖδες τῶν ἀδελφῶν. ss3 Τυνδάρεως δὲ καὶ Ἀφαρεὺς καὶ Λεύκιππος καὶ Ἴκαρος ἀδελ‐ φοί, υἱοὶ δὲ Οἰβάλου καὶ τούτων γίνονται παῖδες οὗτοι·
5	Τυνδάρεω μὲν ss3s4 θέσει, φύσει δὲ Διὸς T οἱ Διόσκουροι ss3s4 ἤγουν Κάστωρ καὶ Πολυδεύκης T Λευκίππου δὲ Φοίβη καὶ Ἱλάειρα, Ἀφαρέως δὲ Ἴδας καὶ Λυγκεύς ss3s4. ἡ δὲ σύνταξις· αὖθις δὲ καὶ εἰς τοὐπίσω ἢ αὖθις καὶ πάλιν μετὰ τὰς λοιδορίας οἱ αὐτανέψιοι ἤγουν οἱ παῖδες τοῦ
10	Ἀφαρέως ἐναιχμάσουσι καὶ πολεμήσουσι τοὺς βιαι‐ οκλῶπας τοὺς ἅρπαγάς τε τῶν συγγόνων ἤγουν τοὺς Διοσκούρους. διὰ τί δὲ αὐτοὺς πολεμήσουσι; χρήζοντες χραισμῆσαι καὶ βοηθῆσαι ταῖς ἀνεψιαῖς ὄρνισι εἰς τοὺς γάμους διὰ δίκην τῆς ἀλφῆς καὶ τῆς ψηλαφήσεως
15	τῆς ἄνευ ἔδνων καὶ προγαμιαίων δώρων. ὁ γὰρ Λυκόφρων οὕτω φησὶ τὸν πόλεμον αὐτοῖς γεγονέναι· T ὀνειδισθέν‐ τας γὰρ τοὺς Διοσκούρους ὑπὸ τῶν Ἀφαρέως παίδων ὡς μὴ δεδωκότας ἔδνα ὑπὲρ τῶν Λευκίππου θυγατέρων ss3s4
19a	ἤλασαν τὰς Ἀφαρέως βοῦς
20a	δόντες τῷ Λευκίππῳ, περὶ
21a	ὧν ὁ πόλεμος ss3 παρὰ τῶν
22a	Ἀφαρέως παίδων. s3	Column end
19b	τοὺς δὲ βοῦς ἐλάσαι τοῦ Ἀφα‐
20b	ρέως καὶ δοῦναι τῷ Λευκίπ‐
21b	πῳ, ὅθεν αὐτοῖς ὁ πόλεμος.
22b	λήρη γάρ ἐστιν ἡ ἱστορία,
23	ὡς ὄπισθεν εἶπον· τότε γὰρ οἱ Διόσκουροι καὶ παῖδας εἶχον ἐκ τῶν Λευκιππιδῶν, οὓς εἶπον· καὶ τοῦτο κακόζηλον
25	ὀνειδίζεσθαι αὐτοὺς μετὰ τοσοῦτον χρόνον περὶ ἔδνων, ἀλλὰ πάντως ὡς νεωστὶ τῶν κορῶν ἁρπαγεισῶν ἄνευ ἔδνων τοῦτό φησι. καὶ ἔστι ληρώδης ὁ λόγος προφανῶς καὶ ληρώ‐ δως λέγει. ἔδειξα γὰρ ὅτι τότε καὶ παῖδας ἐξ αὐτῶν εἶχον οἱ Διόσκουροι (1856). χραισμῆσαι βοηθῆσαι τοὺς
30	βιαίους καὶ κλοπιμαίους καὶ ἁρπακτικοὺς τῶν συγγενῶν γά‐ μους αἰτοῦντες s3 τῆς χωρὶς ἕδνων ἁρπαγῆς ss3 τὴν δίκην. οὕτως συντακτέον. s3
550	Κνηκείων ποταμὸς τῆς Λακωνικῆς. οὗτος δὲ ἐκλήθη ὕστερον Οἰνοῦς s3s4 περὶ ὃν ἐπολέμησαν οἱ Διόσ‐ κουροι καὶ οἱ Ἀφαρέως υἱοί, οὓς ἀετοὺς καλεῖ (551) T.
552	ἄπιστα· τοῦτο εἶπε διὰ τὸ μὴ πιστεύεσθαι αὐ‐ τοὺς ποιεῖν μάχας ὡς ὄντας ἐξαδέλφους. T
3a	Φηραίοις τοῖς Μεσηνια‐
4a	κοῖς· Φηραὶ γὰρ πόλις τῆς
5a	Μεσηνίας s3 ἀφ’ ἧς ἦσαν οἱ
6a	περὶ τὸν Ἴδαν καὶ Λυγκέα s3s6.	Column end
3b	Φηραίοις τοῖς Λάκωσι T. Φη‐
4b	ραὶ γὰρ πόλις Μεσήνης ἤτοι
5b	Ἀρκαδίας, ἡ δὲ Ἀρκαδία Λα‐
6b	κώνων T.	Column end
553	ὁ μὲν κρανείᾳ· ὁ μὲν Ἴδας κρανείῳ δόρατι τὸ κοῖλον στέλεχος τῆς δρυὸς οὐτάσας τῶν διπτύχων ἤτοι τῶν Διοσκούρων—δίδυμοι γὰρ ἐγένοντο—ἕνα φθερεῖ καὶ ἀνέλῃ. λέγει δὲ τὸν Κάστορα ὃν καὶ ὀνομάζει λέοντα
5	ταῦρον δὲ τὸν Λιγγέα διὰ τὸ ὀξυδερκές. φασὶ γὰρ ὅτι καὶ τὰ ὑπὸ γῆν ἔβλεπε. τοῦτο δὲ περὶ τοῦ Αἰγύπτου παιδὸς Λιγγέως ἔφασαν εἶναι ὅτι καὶ τὰ ὑπὸ γῆν ἔβλεπε, διὰ τὸ ἐφευρεῖν πολλὰ τῶν μετάλλων. ἄλλως s3. Πολυδεύκης καὶ Κάστωρ ἐκρύβησαν ἐν κοιλώματι δρυός.
9a	Ἴδας δὲ βαλὼν
10a	ἀνεῖλε τὸν Κάστορα, ὕστερον δὲ ὁ μὲν Πολυδεύκης τὸν Λυγ‐
11a	κέα ἀνεῖλεν, Ἴδαν δὲ ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσε πρότερον τοῦ Ἴδα ss3s4
12a	στήλην ἐκ τοῦ τάφου τοῦ
13a	πατρὸς ῥίψαντος ἐπὶ τὸν Πο‐
14a	λυδεύκην. ss3	Column end
9b	Ἴδας δὲ βαλὼν
10b	ἀνεῖλε τὸν Κάστορα, ὕστερον δὲ ὁ μὲν Πολυδεύκης τὸν Λυγ‐
11b	κέα ἀνεῖλεν, Ἴδαν δὲ ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσε πρότερον τοῦ Ἴδα ss3s4
12b	ἐκ τοῦ τάφου τοῦ αὐτοῦ πα‐
13b	τρὸς Ἀφαρέως στήλην ἤτοι
14b	λίθον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Πολυ‐
15b	δεύκους	Column end
16	ῥίψαντος καὶ σκοτίσαντος αὐτόν. Ἄμυκλος βασιλεὺς ἦν τῶν Φηρῶν. ἐδομήσατο δὲ αὐτῷ τάφον ὑπερμήκη. ἐκ τούτου λίθον λαβὼν ὁ Ἴδας ἐνέκρωσε τὸν Πολυδεύκην, τὸν δὲ Ἴδαν ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσεν. s4 ἄλλως. τὸ ἑξῆς οὕτως· s3 ὁ μὲν
20	Ἴδας τὸν Κάστορα τῷ ἀπὸ κρανείας δόρατι ὑπὸ τὸ 〈κοῖλον〉 στέλεχος τῆς δρυὸς καθήμενον βαλὼν διαφθερεῖ. ss3
555	λέοντα ταύρῳ· ταύρῳ τῷ Λυγκεῖ διὰ τὸ ὀξυ‐ δερκές. ss3
556 (1a)	σιγύμνῳ· τοῦ Λυγ‐
2a	κέως ὁ Πολυδεύκης τὰ πλευ‐
3a	ρὰ τῷ δόρατι ἀναρρήξας
4a	ῥίψει. ss3	Column end
1b	ὁ δὲ Πολυδεύκης σιγύμνῳ
2b	καὶ ὁλοσιδήρῳ ἀκοντίῳ τὰ
3b	πλευρὰ ῥήξας τοῦ βοὸς ἤτοι
4b	τοῦ Λιγγέως κλινεῖ πρὸς	Column end
5	τὸ οὖδας ἤτοι ἀνέλῃ. Λ. σίγυμνον τὸ ὁλοσίδηρόν φη‐ σιν ἀκόντιον. Eust. II. I 30913
558	πληγὴν· ἤγουν Ἴδας κρατήσει καὶ πέμψει τῷ Πολυδεύκῃ δευτέραν πληγήν. κριὸς ἐγκορύψεται· ἔξωθεν δεῖ λαβεῖν ss3s4 τὸ ὡς s3s4 ἤγουν ὡς κριὸς ἐγκο‐ ρύψεται T. λέγει δὲ τὸν Ἴδαν. ss3s4 τὸ δὲ T ἐγκορύ‐
5	ψεται δὲ ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν κριῶν· s3s4 οἱ δὲ κριοὶ εἰώ‐ θασιν ἐν τῷ μάχεσθαι τοῖς κέρασι πλήττειν καὶ τοῦτο [ἐστι] κυρίως ἐστὶ τὸ κορύπτειν ὡς καὶ Θεόκριτος φυλάσσεο μή τι κορύψῃ (III 5). ss3s4
562	Σκιαστὴς καὶ Ὀρχιεὺς ὁ Ἀπόλλων παρὰ Λά‐ κωσι Τελφούσιος δὲ παρὰ Βοιωτοῖς. s3s4 ἐν χάρμαισι· Μάρπησσαν τὴν Εὐήνου ss3s4 θυγατέρα ss4 κατεγγυηθεῖσαν τῷ Ἴδᾳ ἁρπάσας Ἀπόλλων εἰς μάχην αὐτῷ κατέστη ss3s4.
5a	λέγει οὖν ὅτι οὐδὲ ὁ Ἀπόλλων
6a	τῷ Ἴδᾳ τὴν ἀνδρείαν ἐμέμ‐
7a	ψατο. τὸ τόξον ῥαιβώσας
8a	ἀντὶ τοῦ κυκλώσας κάμψας
9a	ἀφ’ οὗ τὸ πολεμήσας. ss3
10a	ῥαιβώσας ἐπικάμψας. ×Eg
11a	(EM 70111)	Column end
5b	λέγουσι δὲ ἀμφοτέρους ἐρί‐
6b	σαντας ἐν τῇ τοξικῇ ἴσους
7b	γενέσθαι (Al. 562). Ζεὺς δὲ
8b	Ἑρμῆν πέμψας ἐκέλευσεν ὃν
9b	ἂν ἡ Μάρπησσα προκρίνῃ λα‐
10b	βεῖν. ἡ δὲ ἐρωτηθεῖσα, τίνα
11b	ἂν αἱροῖτο, τὸν Ἴδαν τοῦ	Column end
12	Ἀπόλλωνος προκρίνει φοβηθεῖσα, μὴ γηράσασαν αὐτὴν ὁ Ἀπόλλων ἐάσῃ. λέγει οὖν ὅτι οὐδὲ Ἀπόλλων τὴν ἀν‐ δρείαν τοῦ Ἴδα ἐμέμψατο ἐν μάχῃ τείνας τὸ τόξον αὐτοῦ
15	καὶ κυκλοτερὲς ποιήσας ἤτοι πολεμήσας ὡς καὶ Ὅμηρος seqq. I 558—60. κέρας δὲ τὸ τόξον. τὰ δὲ περὶ Ἴδου καὶ Ἀπόλλωνος γνώριμα· καὶ ss3 γὰρ s3 Ὅμηρος ἐν τῇ Ι ss3 τῆς Ἰλιάδος ἱστορεῖ. s3
565	παρ’ ἦμαρ s3 παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν ἄλλοτε μὲν ζωοὺς †ἐστερημένοι (λ 303). παρὰ δὲ Λάκωσι Ξένοι οἱ Διόσκουροι ss3
567	καὶ τῶν μὲν τῶν Ἀφαρητιαδῶν καὶ τῶν Διοσκού‐ ρων ss3s4 καταπαύσει ἡ εἱμαρμένη τὸ δόρυ τουτέστιν ἀπο‐ θανόντες οὐκ ἐπελεύσονται τῇ Τροίᾳ ὡς T καὶ Ὅμηρος τοὺς ἤδη κάτεχε φυσίζοος αἶα ss3s4 ἐν Λακεδαίμονι s3s4
5	(Γ 243).
570	ὧν οὐδ’ ὁ Ῥοιοῦς· Σταφύλου τοῦ υἱοῦ Διονύσου θυγάτηρ γίνεται Ῥοιώ. ταύτῃ ἐμίγη Ἀπόλλων. αἰσθόμενος δὲ ὁ Στάφυλος ἔβαλεν αὐτὴν εἰς λάρνακα καὶ ἀφῆκε κατὰ τὴν θάλασσαν. ἡ δὲ προσεπελάσθη τῇ Εὐβοίᾳ καὶ ἐγέννησεν
5	αὐτόθι περί τι ἄντρον παῖδα, ὃν Ἄνιον ἐκάλεσε διὰ τὸ ἀνι‐ αθῆναι αὐτὴν δι’ αὐτόν. τοῦτον δὲ Ἀπόλλων ἤνεγκεν εἰς Δῆλον, ὃς γήμας Δωρίππην ἐγέννησε τὰς Οἰνοτρόπους ss3s4 Οἰνώ, Σπερμώ, Ἐλαΐδα ss4 αἷς ὁ Διόνυσος ἐχαρίσατο, ὅποτε βούλονται, σπέρμα λαμβάνειν. Φερεκύδης (FHG I 94) δέ
10	φησιν ὅτι Ἄνιος ἔπεισε τοὺς Ἕλληνας παραγενομένους πρὸς αὐτὸν αὐτοῦ μένειν τὰ θʹ ἔτη· δεδόσθαι δὲ αὐτοῖς παρὰ τῶν θεῶν τῷ δεκάτῳ ἔτει πορθῆσαι τὴν Ἴλιον. ὑπέσχετο δὲ αὐ‐ τοῖς ὑπὸ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ τραφήσεσθαι. ἔστι δὲ τοῦτο καὶ παρὰ τῷ τὰ Κύπρια πεποιηκότι (fr. 17 K) ss3s4 μέμνηται
15	δὲ καὶ Καλλίμαχος τῶν Ἀνίου θυγατέρων ἐν τοῖς Αἰτίοις. ss3 ὧν τινων τὸ μένος οὐδ’ ὁ τῆς Ῥοιοῦς σχήσει τὸν ἐνναετῆ χρόνον εὐνάζων καὶ πραΰνων ἀνώγων καὶ κε‐ λεύων μίμνειν ἐν τῇ νήσῳ Δήλῳ πεπεισμένους καὶ πειθομένους αὐτοὺς τοῖς θεσφάτοις καὶ σημείοις ἴσκων
20	τε καὶ λέγων τὰς τριπτύχους καὶ τρεῖς αὐτοῦ κόρας παρέξειν ἀμεμφῆ τροφὴν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν, ὅσοι μίμνοντες καὶ καρτεροῦντες ἠλάσκουσι καὶ διατρίβουσι περὶ τὴν Κυνθίαν σκοπὴν καὶ ἐξοχὴν, πέλας καὶ πλησίον τοῦ Ἰνωποῦ ποταμοῦ εἰ θέλεις, εἰπὲ ἕλκον‐
25	τες καὶ πίνοντες ποτὸν καὶ ὕδωρ Αἰγύπτιον ἢ τοῦ Ἰνω‐ ποῦ τοῦ ἕλκοντος ποτὸν καὶ ὕδωρ Αἰγύπτιον ἤγουν τοῦ Νείλου, ὅντινα Τρίτωνα λέγει.
574	Τὸ ἴσκων Ὅμηρος μὲν ἐπὶ τοῦ ὁμοιοῦν, Λυκόφρων δὲ ἐπὶ τοῦ λέγειν φησίν. s3s6 Κύνθος ὄρος Δήλου ὅθεν καὶ ὁ Ἀπόλλων Κύνθιος καλεῖται. s3s4
576 (1b)	Ἰνωπὸς ποταμὸς Δήλου, ὃς
2b	πληροῦται, ὅταν καὶ ὁ Νεῖλος
3b	ἀρδεύῃ τὴν Αἴγυπτον, ὅθεν
4b	ἔφασαν καὶ αὐτὸν ἐκ τῶν τοῦ
5b	Νείλου ὑδάτων πληροῦσθαι
6b	διά τινων ἀδήλων πόρων.	Column end
1a	Αἰγύπτιον Τρίτω‐
2a	νος· Τρίτων πάλαι ἐκαλεῖτο ὁ
3a	Νεῖλος, ὁ δὲ Ἰνωπὸς ποταμός
4a	ἐστι τῆς Δήλου καί φασιν ὅτι,
5a	ἡνίκα πλημμυροῦται ὁ Νεῖλος,
6a	καὶ ἀνέρχεται τὸν αὐτὸν χρό‐
7	νον καὶ ὁ Ἰνωπός, ὅθεν καὶ λέγουσιν ἐκ τῶν ὑδάτων αὐτοῦ διά τινων ἀδήλων πόρων πληροῦσθαι τὸν Ἰνωπόν, ὡς καὶ Καλλίμαχος ἐν Ὕμνοις ss3 Αἰγύπτοιο Ἰνωποῖο (III 171) s.
576bis	Τρίτωνος τοῦ Νείλου παρὰ τὸ τρίτον μετα‐ κληθῆναι T: πρότερον γὰρ Ὠκεανὸς ἐκαλεῖτο, εἶτα Αἴγυπτος, εἶτα Νεῖλος ὅθεν αὐτὸν Τρίτωνα καλεῖ (119).
577 (1a)	ἄλλως. Πρόβλαστος
2a	ὁ Διόνυσος ... ἢ Πρόκλα‐
3a	στος, ἐπεὶ, ὅταν μέλλωσι κλᾶν
4a	τὰς ἀμπέλους, θύουσιν αὐτῷ. s	Column end
1b	Πρόβλαστος ὁ Διόνυσος, ἐπεὶ
2b	ὅτε βλαστάνουσιν αἱ ἄμπελοι
3b	T θύουσιν αὐτῷ ἢ ὅταν
4b	μέλλουσι κλᾶν καὶ κλαδεύειν
5b	(infr. 16) ταύτας.	Column end
6	Πρόβλαστος s ὁ Διόνυσος ss3 ἐπειδὴ s ὅτε μέλλουσι κόπ‐ τειν τὰς βλάστας ss3s6 ἤτοι τὰ κλήματα s θύουσιν αὐτῷ ss3 κλαδεύοντες s. θρασὺς ὅτι ἀναιδεῖς οἱ οἰνωθέντες. T
578	μυληφάτου τοῦ Δημητριακοῦ καρποῦ.
579	ἕρπιν οἱ Αἰγύπτιοι τὸν οἶνον καλοῦσιν ὡς καὶ Ἱππώναξ ὅπου τὸν οἶνον ὁ σκοῖτος καπηλεύει (fr. 512 Bk). s χάλις καὶ ἕρπις ὁ οἶνος, χάλις μὲν παρὰ τὸ χαλᾶν τὴν ἶνα, ἕρπις δὲ παρὰ τὸ ἕρποντας ποιεῖν τοὺς πίνοντας ἀμέ‐
5	τρως, ὅθεν καὶ Αἰγύπτιοι τὸν οἶνον ἕρπιν καλοῦσιν. Ἱππω‐ νάκτειοι δέ εἰσιν αἱ λέξεις· φησὶ γὰρ ὀλίγα φρονοῦσιν οἱ χάλιν πεπωκότες (fr. 73), ἀλλαχοῦ δὲ πάλιν ὁ δ’ αὐ‐ τίκ’ ἐλθὼν σὺν τριοῖσι μάρτυσιν, ὅκου τὸν ἕρπιν ὁ σκότος καπηλεύει, ἄνθρωπον εὑρὼν τὴν στέγην
10	ὀφέλλοντα (fr. 51).
580	Ζάρηκος ἐκγόνους· Ζάρηξ Καρύστου ἐστὶ τοῦ
580	Χείρωνος. ss3s4 οὗτος ἔγημε Ῥοιὼ τὴν Σταφύλου ss3s4 μετὰ τὸ μιγῆναι Ἀπόλλωνι (19727) T καὶ ἐξ αὐτῆς ἔσχε εʹ παῖδας. ὥσπερ δὲ τὸν Θησέα λέγουσιν Αἰγέως υἱὸν καὶ τὸν Ἡρακλέα Ἀμφι‐
5	τρύωνος ss3s4 Κάστορα καὶ Πολυδεύκην Τυνδάρεω T καίτοι ἐν ἄλλοις ὁμολογοῦντες ss3s4 τοῦ Διὸς ss4 αὐτοὺς s εἶναι, οὕτως καὶ τὸν Ἄνιον Ζάρηκος ss3s4 υἱὸν s3s4 εἶπε ss3s4 οὐ φύ‐ σει, ἀλλὰ θέσει· φύσει γὰρ υἱὸς Ἀπόλλωνος. ὁμοίως καὶ τὰς θυγατέρας Ἀνίου ἐκγόνους λέγει Ζάρηκος οὔσας Ἀπόλ‐
10	λωνος διὰ τὸ γῆμαι τὸν Ζάρηκα τὴν Ῥοιώ. T ἔκγονον δὲ οἱ λοιποὶ τὸν υἱὸν μετὰ τοῦ κ γράφουσι, τὸν δὲ ἔγγονον γ ἐγὼ δὲ ἀντιστρόφως τὸν ἔκγονον ὡς ἐκ τοῦ γόνου γόνον κ γράφω, τὸν δὲ υἱὸν ἔγγονον ὡς ἐγγενηθέντα. T φὰψ δὲ εἶδος ὀρνέου ss3s4 νῦν δὲ τὰς Οἰνοτρόπους λέγει T Οἰνοτρό‐
15	πους· αἱ Οἰνότροποι ἐκαλοῦντο Οἰνώ, Σπερμώ, Ἐλαΐς. αὗται ἔλαβον παρὰ Διονύσου δῶρον, ἵνα, ὅτε θελήσουσι, καρπὸν τρυγῶσι ss3 καὶ ἡ μὲν Οἰνὼ τὸν οἶνον ἐποίει, ἡ δὲ Σπερμὼ τὰ σπέρματα, τὸ ἔλαιον δὲ ἡ Ἐλαΐς s. αὗται καὶ τοὺς Ἕλληνας λιμώττοντας ἐλθοῦσαι εἰς Τροίαν διέσωσαν.
20	ss3 μαρτυρεῖ δὲ ταῦτα καὶ Καλλίμαχος. s
581	〈αἳ καὶ στρατοῦ〉 Ἀγαμέμνων γὰρ τῶν Ἑλλήνων λιμῷ συνεχομένων μετεπέμψατο αὐτὰς διὰ τοῦ Παλαμήδους s3s4 καὶ ἐλθοῦσαι εἰς τὸ Ῥοίτειον ἔτρεφον αὐτούς s4? ὀθνείων δὲ κυνῶν τῶν ξένων s3 τῶν Ἑλλήνων s3s6 διὰ
5	τὸ ἀπὸ Ἄργους εἰς Τροίαν πλεῦσαι. ἢ ὀθνείων εἶπε καὶ προσεθήκατο κυνῶν s3 διὰ τὸ ἀναιδές, ὅτι ξένοι ὄντες ἀναι‐ δεῖς ἐτύγχανον· ἢ διὰ τὸ μὴ εἶναι ἐκ μιᾶς γῆς πάντας. s3s6
583	Σιθῶνος· Ἀντίγονος † περὶ τὰ Ἀργοναυτικὰ ποι‐ ήσαντί φησι † κεῖσθαι ὅτι ss3 Σιθῶνος τοῦ υἱοῦ Ἄρεος καὶ Ἀγχινόης τῆς Νείλου θυγατρὸς ss3s4 ἢ Πρωτέως κατά τινας (sch. Ap. A 929) θυγάτηρ T ἐγένετο ss3 Ῥοιτεία, ἀφ’ ἧς
5	ss3s4 καὶ s τὸ Ῥοίτειον ss3s4 τόπος Τροίας T ὠνομάσθη ss3s6.
5	ὑπέσχετο οὖν, φησὶ, ὁ Ἄνιος τοῖς Ἕλλησι τῷ δεκάτῳ ἔτει συνεκπέμπειν τὰς θυγατέρας εἰς τὸ Ῥοίτειον. ἔστι δὲ τοῦτο ἀκρωτήριον περὶ τὴν Τροίαν. s3 s6
585	στρόμβων λέγει τῶν ἀτράκτων παρὰ τὸ στρέ‐ φεσθαι χαλκέων δὲ τῶν ἰσχυρῶν. ss3s6 καὶ ταῦτα μὲν πάλαι αἱ Μοῖραι s3s4 τοῖς μίτοις διὰ τῶν χαλκῶν ss s4 καὶ ἰσχυρῶν s ἀτράκτων κλώθουσι ss3 s4. ἐπιρροιζοῦσι
5	δὲ ἀντὶ τοῦ 〈ἐπι〉νήθουσι s6 γηραιαὶ δὲ κόραι αἱ Μοῖραι. ss3s6
586 (1a)	Κηφεὺς δὲ· μεταβὰς
2a	ἐπὶ τοὺς περὶ Κηφέα καὶ Πράξ‐
3a	ανδρον τοὺς παραγενομένους
4a	εἰς Κύπρον φησὶν ὅτι οὐκ ἦσαν
5a	βασιλεῖς, ἀλλ’ ἀνώνυμοί τινες,
6a	διὸ καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν
7a	παρὰ τῷ ποιητῇ οὐ φέρεται.
8a	ἦν δὲ ὁ μὲν Κηφεὺς ἐξ Ἀχαίας,
9a	ὁ δὲ Πράξανδρος ἐκ Λακε‐
10a	δαιμονίας καὶ οὗτοι παρεγέ‐
11a	νοντο εἰς Κύπρον, ὥς φησι
12a	Φιλοστέφανος (FHB III 31).
13a	ζητοῦσι δέ τινες, πῶς ἐπὶ
14a	πάντων πλαγίως τὴν κλῆσιν
15a	ἐδήλωσέ τινας μὲν λύκους ss3
16a	εἰπών s ἄλλους δὲ λέοντας ἢ
17a	δράκοντας, τούτους δὲ φανε‐
18a	ρῶς ἐσαφήνισεν. καὶ ῥητέον
19a	ὅτι διὰ τὸ ἀφανὲς τῶν προσ‐
20a	ώπων ἠναγκάσθη καὶ τὰς
21a	ὀνομοσίας αὐτῶν εἰπεῖν. ἐν
22a	γὰρ τῷ Καταλόγῳ τοῦ Ὁμήρου
23a	οὐ φέρονται. ss3	Column end
1b	πέντε προειπὼν μέλλειν ἀπ‐
2b	ελθεῖν εἰς Κύπρον καὶ εἰπὼν
3b	περὶ τῶν τριῶν νῦν μετέβη
4b	καὶ ἐπὶ τοὺς δύο καί φησιν
5b	ὅτι ὁ Κηφεὺς καὶ ὁ Πράξαν‐
6b	δρος οὐ βασιλεῖς, ἀλλ’ ἀνώ‐
7b	νυμοι ὄντες οἱ πέμπτοι ἤγουν
8b	οἱ πρὸς ἀναπλήρωσιν τοῦ
9b	ἀριθμοῦ ὧν εἶπον πέντε ἀν‐
10b	δρῶν τέταρτοι ἵξονται εἰς Κύ‐
11b	προν. πρῶτος γὰρ Τεῦκρος,
12b	δεύτερος Ἀγαπήνωρ, τρίτος
13b	Ἀκάμας, εἶτα οὗτοι οἱ δύο
14b	ὁμοῦ τέταρτοι ἵξονται ἀναπλη‐
15b	ροῦντες, ὡς ἔφην, τὸν τῶν
16b	πέντε ἀριθμόν. διὰ τί δὲ οὐ
17b	συμβολικῶς καὶ τούτους καλεῖ
18b	λύκους καὶ παρδάλεις καὶ λέ‐
19b	οντας ἢ δράκοντας ἢ ἄλλην
20b	κλῆσιν τοιαύτην; καὶ γὰρ ἐπὶ
21b	πάντων πλαγίως τὴν κλῆσιν
22b	τούτων ἐδήλωσε, τούτους δὲ
23b	φανερῶς ἐσαφήνισε. καὶ ῥη‐	Column end
24	τέον ὅτι διὰ τὸ ἀνωνύμους καὶ ἀφανεῖς εἶναι αὐτοὺς ἠναγ‐	Column end
25	κάσθη εἰπεῖν τὰς ὀνομασίας αὐτῶν. ἐν γὰρ τῷ Καταλόγῳ τοῦ Ὁμήρου οὐ φέρονται. ἦν δὲ ὁ Κηφεὺς ἐξ Ἀχαίας, ὁ δὲ Πράξανδρος ἐκ Λακεδαιμονίας. καὶ οὗτοι παρεγένοντο εἰς Κύπρον, ὥς φησι Φιλοστέφανος.
589	Γόλγοι τόπος καὶ ἔθνος Κύπρου. θεᾶς δὲ τῆς Ἀφροδίτης s4 ὧν ὁ μὲν ἀφ’ ὧν ὁ μὲν Πράξανδρος ὑπῆρχεν ἄγων τὸν Λάκωνα καὶ Λακεδαιμόνιον ὄχλον ἀπὸ τῆς Θεράπνης T ἡ δὲ Θεράπνη πόλις Λακωνική s4.
5	θάτερος δὲ ἤγουν ὁ ἕτερος ὁ Κηφεὺς ὁ ἀπὸ τοῦ Ὠλένου τῆς Δύμης τε T τῶν Ἀχαϊκῶν πόλεων s4 ἡγεμὼν ὑπάρχων τοῦ στρατοῦ T.
590	Θεράπνα πόλις Λακωνικῆς Ὤλενος δὲ πόλις Ἀχαίας s3s6 Δύμη δὲ πόλις s3s6 EM ἢ χώρα s3s6 Ἀχαίας. s3s6 ×EM29112
4a	Βουραίοισιν τὰ Βοῦρα πό‐
5a	λις ἐστὶν Ἀχαίας. s ταύτας
6a	φησὶν Ἐρατοσθένης ὑπὸ σεισ‐
7a	μοῦ καταποθῆναι (fr. 85 Bernh.).
8a	ss3	Column end
4b	ἀντὶ τοῦ Βουραίων· περὶ δὲ
5b	ταύτας τὰς πόλεις καὶ πρό‐
6b	τερον συνέστη νέφος πολὺ καὶ
7b	γέγονεν ὁ ἐπὶ Δευκαλίωνος
8b	κατακλυσμὸς καὶ ὕστερον s4 ?	Column end
9	ὑπὸ σεισμοῦ κατεποντίσθησαν, ὡς Ἐρατοσθένης φησί.
10	μέμνηται δὲ καὶ Καλλίμαχος Βοῦρά τε Δεξαμενοῖο ss3s4 βοός ss4 τάσις Οἰκιάδαο (IV 102) καὶ Ἀντίμαχος ἐν Θη‐ βαίδι ὡς ἐπαπειλείτην ὥσπερ Καυκωνίδα Δύμην ἐπραθέτην παίδεσσιν Ἐπειῶν ἀρχεύοντες (fr. 24 K) s4. τὸ δὲ θάτερον ἀπὸ τοῦ ἅτερον γέγονεν· εἰ δ’ ἦν ἀπὸ
15	τοῦ ἕτερος, θ’ οὕτερον ἂν ἦν. θάτερος δὲ καὶ ἀρσενικὸν οὐκ ἔστιν. T τὸ δὲ ἑξῆς· Κηφεὺς δὲ καὶ Πράξανδρος οὐ λαῶν ἄνακτες, ἀλλ’ ἀνώνυμοι ss3 σποραὶ ναυκλη‐ ρίας πέμπτοι καὶ τέταρτοι γαῖαν ἵξονται θεᾶς. s
592 (1a)	Διομήδης μετὰ τὴν Ἰλίου πόρθησιν καταπλεύσας
2a	εἰς Ἄργος τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα καὶ εὑρὼν τὴν ἑαυτοῦ γαμε‐
3a	τὴν Αἰγιάλειαν συμφθειρομένην Κομήτῃ τῷ υἱῷ Σθενέλου
4a	διὰ τὸ αὐτὸν ἐν τῇ Τροίᾳ τρῶσαι τὴν Ἀφροδίτην καὶ μέλ‐
5a	λων ὑπὸ τῆς αὐτῆς Αἰγιαλείας ἀναιρεθῆναι τότε μὲν εἰς
6a	τὸν τῆς Ἀργείας Ἥρας βωμὸν καταφυγὼν σώζεται,
7a	ὁ δ’ Ἀργυρίππαν· τοῦτο
8a	θέλει εἰπεῖν ὅτι Διομήδης
9a	ἀπελασθεὶς ss3	Column end
10a	ᾤχετο εἰς Ἰταλίαν εἰς τὸ Δαύνιον ἔθνος ss3s4 ἐν βαρβά‐
11a	ροις ss4 ὧν ἐβασίλευσε Δαῦνος, ὅστις πολιορκούμενος ἐδεήθη
12a	Διομήδους βοηθῆσαι αὐτῷ ὑποσχόμενος αὐτῷ δώσειν τῆς
13a	γῆς μέρος.
1b	Διομήδης μετὰ τὴν Ἰλίου πόρθησιν καταπλεύσας
2b	εἰς Ἄργος τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα καὶ εὑρὼν τὴν ἑαυτοῦ γαμε‐
3b	τὴν Αἰγιάλειαν συμφθειρομένην Κομήτῃ τῷ υἱῷ Σθενέλου
4b	διὰ τὸ αὐτὸν ἐν τῇ Τροίᾳ τρῶσαι τὴν Ἀφροδίτην καὶ μέλ‐
5b	λων ὑπὸ τῆς αὐτῆς Αἰγιαλείας ἀναιρεθῆναι τότε μὲν εἰς
6b	τὸν τῆς Ἀργείας Ἥρας βωμὸν καταφυγὼν σώζεται,
7b	ὕστερον δὲ	Column end
8b	ᾤχετο εἰς Ἰταλίαν εἰς τὸ Δαύνιον ἔθνος ss3s4 ἐν βαρβά‐
9b	ροις ss4 ὧν ἐβασίλευσε Δαῦνος, ὅστις πολιορκούμενος ἐδεήθη
10b	Διομήδους βοηθῆσαι αὐτῷ ὑποσχόμενος αὐτῷ δώσειν τῆς
11b	γῆς μέρος.
12	Δαυνίοις ἔκτισε πόλιν, ἥντινα Ἵππιον Ἄργος ἐκάλεσεν. ὕστε‐ ρον δὲ αὐτῷ προέθετο ὁ Δαῦνος, εἰ ss4 βούλοιτο ὅλην τὴν λείαν σχεῖν τοῦ πολέμου ἢ τὴν γῆν πᾶσαν, καὶ κριτὴς αὐτοῖς
15	ἐγένετο Ἄλαινος νόθος ὢν τοῦ Διομήδους ἀδελφός, ὅστις ἠράσθη τῆς Δαύνου θυγατρὸς Εὐίππης καὶ διὰ τοῦτο ἔκρινε τὸν Δαῦνον ἔχειν τὴν γῆν ss3 s4 Διομήδην δὲ τὴν λείαν λα‐ βεῖν τοῦ πολέμου T. ἐφ’ ᾧ Διομήδης ss3s4 ὀργισθεὶς ss4 γῇ s κατηράσατο μηδένα ss3s4 δύνασθαι ss4 σπείρειν τὴν γῆν
20	ss3s4 μηδὲ σπειρομένην ἀναδιδόναι καρπούς T εἰ μή τινα ἀπὸ τοῦ γένους αὐτοῦ ὄντα καὶ μετακινῆσαι τὰς στήλας αὐ‐ τοῦ ss3s4 μὴ δύνασθαι s3s4 ... ἔστη ἐπὶ τοῦτο s. ὕστερον δὲ ὁ Διομήδης πρὸς Δαύνου ἀνῃρέθη, οἱ δὲ φίλοι αὐτοῦ κλαίοντες τὸν ἥρωα μετεβλήθησαν εἰς ὄρνεα ὅμοια κύκνοις.
25	ss3s4 καὶ περὶ τὰ βάρβαρα φεύγει καὶ φοιτᾷ παρ’ Ἕλλησιν ὥστε καὶ ἐκ χειρῶν αὐτῶν λαβεῖν τροφὰς καὶ δύνειν εἰς τοὺς κόλπους (604) s3s4. ἢ οὕτως· ὅτι Διομήδης ἀπελασθεὶς Ἄρ‐ γους ὑπὸ Σθενέλου ἐρωμένου τῆς Αἰγιαλείας ἦλθεν εἰς Δαυ‐ νίαν τῆς Ἰταλίας, ἔνθα πολέμου ὄντος πρὸς ὁμόρους ἀρι‐
30	στεύσας ἠξιώθη τῆς γῆς, ἣν ἐκεῖνος κτίσας Ἀργυρίππαν ὠνόμασεν ὡς Ἄργος ἵππειον. καὶ ὕστερον ὑπὸ Δαύνου ἐπι‐ βουλευθεὶς τοῦ ἄρχοντος τῶν τόπων ἀνῃρέθη. s3
35a	ταύτην (599) ᾤκησαν οἱ φίλοι
36a	αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσαν ὁμώνυμον
37a	αὐτῷ Διομήδειαν νῆσον. s3	Column end
35b	οἰκεῖ δὲ ταῦτα ἐν τῇ ἀπὸ τοῦ
36b	Διομήδους καλουμένῃ Διο‐
37b	μηδείᾳ νήσῳ.
38	Ἀργύριππα—×Λ. αὕτη Ἄρποι ἐκαλεῖτο. Διομήδης μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Ἰλίου ἐτείχισε καὶ μετωνόμασεν Ἄργος
40	Ἵππιον. Steph. πρώην μὲν γὰρ Ἵππιον ὠνομάζετο Ἄργος, νῦν δὲ Ἀργύριππα καλεῖται. ×sch. DP 483 ὁ δὲ Ἀργυ‐ ρίππαν· ὁ δὲ Διομήδης ἀπ’ Αἰτωλίας †T ἀπελαθεὶς τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος τὴν Ἀργυρίππαν πόλιν μεθερμη‐ νευομένην Ἄργος ἵππειον δομήσεται καὶ κτίσει παγ‐
45	κληρίαν τῶν Δαυνίων ἤτοι Καλαβρῶν παρὰ τὴν Αὐσο‐ νῖτιν καὶ Ἰταλικὴν ἢ παρὰ τὸν Αὐσονίτην Φυλαμὸν καὶ φύλην / φυλήν / φυλὴν ἰδὼν τῶν ἑταίρων αὐτοῦ μοῖραν πικρὰν ὀρνεό‐ μικτον ἐπτερωμένην τουτέστιν ἰδὼν τοὺς αὐτοῦ φίλους εἰς ὄρνις ἐρωδιοὺς ἀλλαγέντας. τὸ δὲ σχῆμα κακόπλαστόν
592 (50)	ἐστιν· ἀποθανόντος γὰρ Διομήδους ἐρωδιοὶ ἢ λάροι (947) γεγόνασι. πῶς οὖν φησιν ἰδὼν; καλεῖται δὲ τοῦτο τὸ σχῆμα ἔμψυχον καὶ εἰδωλοπεποιημένον T
594	πικρὰν ἑταίρων· οἱ γὰρ ἑταῖροι τοῦ Διομήδους ὀδυρόμενοι τὰς τοῦ ἥρωος συμφορὰς μετεβλήθησαν εἰς ὄρνεα τὰ καταρράκτας λεγόμενα· εἰσὶ δὲ ὅμοια κύκνοις, οἵτινες διά‐ γουσιν ἐν τῇ Διομηδείᾳ νήσῳ. κεῖται δὲ αὕτη ἐν τῷ Ἀδρίᾳ.
5	ss3 οἰκοῦσι δὲ οὗτοι οἱ ὄρνιθες ὥσπερ πόλιν· ὑπὸ γὰρ τὸν ὄρθρον βρέχουσι τὸν τόπον ταῖς πτέρυξι καὶ ss3s4 ῥαίνουσι πάλιν ss3 βρέχοντες ss3s4 εἶτα ss3 εἰς ἄγραν πορεύονται καὶ τὰ ληφθέντα θέντες ὁμοῦ διαιροῦσιν ἀλλήλοις ss3s4. Ἀρ‐ γυρίππα δὲ πόλις ἐστὶν ἐν Ἰταλίᾳ ἣν ἔκτισε Διομήδης
10	καὶ ὁ ὄχλος (589) αὐτοῦ. ss3
595	οἳ θαλασσίαν· οἵτινες φίλοι τοῦ Διομήδους ἐρω‐ διοὶ ἢ λάροι γενόμενοι αἰνήσουσι τὴν ἐν θαλάσσῃ δια‐ γωγὴν καὶ δίκην τῶν πορκέων καὶ ἁλιέων ἰνδαλθέν‐ τες καὶ ὁμοιωθέντες εἰς τὴν δομὴν καὶ δέμας κατὰ μετα‐
5	πλασμὸν κύκνοις εὐγλήνοις καὶ εὐοφθάλμοις.
598	ῥάμφεσι· ῥάμφος καλεῖται τὸ ἐπικαμπὲς χεῖλος τῶν ὀρνέων ss3s4 ὡς καὶ Καλλίμαχος ῥάμφει καθνώδει τόργος ἔκοπτε νέκυν* (fr. 204) s3s4s6. ἐν δὲ τοῖς ῥάμ‐ φεσι καὶ ταῖς ὀρνεακαῖς ῥισὶν ἀγρώσσοντες καὶ ἀγρεύ‐
5	οντες τοὺς θοροὺς καὶ τὰ σπέρματα τῶν ἰχθύων ἤγουν τοὺς ἰχθῦς νάσσονται καὶ κατοικήσουσι τὴν φερώνυ‐ μον νησῖδα τοῦ πρόμου καὶ προμάχου αὐτῶν ἤγουν τὴν Διομήδειαν νῆσον πρὸς τῷ κλίτει ἤγουν πλησίον τοῦ κλίτους καὶ τῆς ἐξοχῆς τῆς γεωλόφου καὶ ὑψηλῆς τῆς
10	θεάτρῳ ὁμοίας ἀγυιοπλαστήσαντες καὶ κτίσαντες ἐν ταῖς ἐμπέδοις καὶ στερραῖς σχισμαῖς καὶ τομαῖς πυκνὰς καλιάς. T ἐλλόπων δὲ θοροὺς τὰ ἔκγονα τῶν ἰχ‐ θύων. θορὸς γὰρ ὁ ἀποσπερματισμός ss3.
600	θεατρομόρφῳ ἢ ὅτι θεάτρῳ ὅμοιός ἐστιν ὁ τό‐ πος, ἐν ᾧ διατρίβουσιν, ἢ ὅτι περιφερής ἐστιν ἡ νῆσος· θεάτρου γὰρ σχῆμα παρὰ τοῖς γεωμέτραις περιφερές. ss3s4 κλίτει δὲ ... ss3 〈θεατρομόρφῳ〉 ἡμικυκλίῳ· περιφερὴς
5	γὰρ ἡ νῆσος. γεωλόφῳ δὲ τῷ ὑψηλῷ τόπῳ. ss3
601	ἀγυιοπλαστήσαντες ἄμφοδα καὶ ἀγορὰς ποιή‐ σαντες. s3
602 (1a)	Ζῆθον ἐπειδὴ ὁ Ζῆ‐
2a	θος καὶ ὁ Ἀμφίων τὰς Θήβας
3a	τὰς ἐν Βοιωτίᾳ ἐτείχισαν. s3	Column end
1b	κατὰ μίμησιν ἐκείνου, ὥσπερ
2b	ὁ Ζῆθος σὺν τῷ ἀδελφῷ Ἀμ‐
3b	φίονι οἵτινες λυρισταὶ ἐγέ‐
4	νοντο †T ἔκτισε τὰς Θήβας. κεῖται δὲ ἡ Διομήδεια νῆσος
5	περὶ τὸν Ἰόνιον κόλπον (631) καὶ τὸν Ἀδρίαν. οἱ γὰρ Ἰά‐ πυγες καὶ Ἄπουλοι περὶ τὸν Ἰόνιον κόλπον οἰκοῦσιν. Ἀπού‐ λων δὲ ἔθνη κατὰ τὸν Δίωνα (I 219 Bo.) Πευκέντιοι, Πεδί‐ κουλοι, Δαύνιοι, Ταραντῖνοι καὶ Κάναι. Διομήδους πεδίον ἐστὶ περὶ τὴν Ἀπουλίαν τῶν Δαυνίων. ἡ δὲ Μεσσαπυγία
10	καὶ Ἰαπυγία ἐκλήθη ὕστερον Σαλεντία, εἶτα Καλαβρία ἐ‐ κλήθη. ἡ δ’ Ἀργυρίππα πόλις τοῦ Διομήδους ἐκλήθη Ἄπου‐ λις Ἄρπους. ὃ δέ φησιν ὁ Λυκόφρων καὶ ἔμπροσθεν (20317) ὅτι ἀκαρπούσης τῆς Δαυνίων γῆς διὰ τὰς ἀρὰς Διομήδους
10	μεταπεμψάμενοι οἱ Δαύνιοι συμπολίτας τοῦ Διομήδους καὶ
15	βαλόντες ζῶντας εἰς γῆν ἐποίησαν καρπεύειν τὴν γῆν, λῆρός ἐστιν. ἐπὶ Φαβίου γὰρ Μαξίμου Βεροκόσσου ἤτοι ἀκροχορ‐ δονώδους οὐ Δαύνιοι ἀλλὰ Ῥωμαῖοι τοῦτο ἐποίησαν Ἑλλη‐ νικὸν καὶ Γαλατικὸν ἀνδρόγυνον κρύψαντες ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ ἐκ χρησμοῦ τινος δειματωθέντες λέγοντος Ἕλληνα καὶ Γαλά‐
20	την καταλήψεσθαι τὸ ἄστυ.
603	ὁμοῦ δ’ ἐς ἄγραν· δεῖ διελεῖν ὁμοῦ εἶτα εἰς ἄγραν τὸ ἑξῆς, οὐχ ὡς ὁ Φιλογένης ὁμοῦ δ’ ἐς ἄγραν καί φησι Λυκόφρονα τῆς ἐν Λοκροῖς ἄγρας μνημονεύειν. s3
605	κάρβανον ὄχλον τὸν βάρβαρον. φησὶ δὲ Διο‐ γένης ἐν τοῖς Γαλατικοῖς ὅτι οἱ Φοίνικες πάλαι κάρβανοι ἐκαλοῦντο. s3 κάρβανοι οἱ βάρβαροι οἱ ἔχοντες Καρὸς βοήν. ×Eg(EG 2993 EM 49047). cf. Eust. Il. I 2994
607	κρῖμνα· κρῖμνόν ἐστι μὲν καὶ γένος κριθῆς, νῦν δὲ τὸ ἀπόσταγμα τοῦ κυκεῶνος ὡς καὶ Καλλίμαχος καὶ κρῖμ‐ νον κυκεῶνος ἀποστάξαντος ἔραζε (fr. 205). ss3s6. ×Eg (EG 34737 EM 53816) ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν γῆν s3 τρύφος
5	κλάσμα. Eg l.l. (EG 34737) s2 καὶ Ὅμηρος διατρυφὲν 〈ἔκ‐ πεσε χειρός〉 (Γ 363) s2.
608	κνυζούμενοι ἀσήμως s6 φθεγγόμενοι ss3s6. κυ‐ ρίως δὲ ἐπὶ τῶν θηρίων τίθεται ss3s4 τῶν ἄσημα φθεγγο‐ μένων s3 ἡ λέξις. ἢ ἄσημον φωνὴν ἀφιέντες. ss3s4
610 (1a)	Τροιζηνίας· Τροι‐
2a	ζηνία ἡ Ἀφροδίτη ἱδρύσατο
3a	δὲ αὐτὴν Τροιζηνίαν ss3 καλου‐
4a	μένην s ἡ Φαίδρα, ἡνίκα ἠρά‐
5a	σθη τοῦ Ἱππολύτου ss3.	Column end
1b	ἐν Τροιζῆνι Φαίδρα ἱερὸν
2b	Ἀφροδίτης ἱδρύσατο ἐπὶ τῷ
3b	Ἱππολύτου ἔρωτι ὡς καὶ Εὐ‐
4b	ριπίδης Ἱππολύτῳ δ’ ἐπι‐
5b	θεάν (Hipp. 32).	Column end
6	ἡ δὲ Ἀφροδίτη ss4 καθά φησι Μίμνερμος (fr. 22), ὑπὸ Διομή‐	Column end
6	δους τρωθεῖσα παρεσκεύασε τὴν Αἰγιάλειαν πολλοῖς μὲν μοιχοῖς συγκοιμηθῆναι, ἐρασθῆναι δὲ καὶ †Ἱππολύτου Κομή‐ του τοῦ Σθενέλου υἱοῦ. τοῦ δὲ Διομήδους παραγενομένου
10	εἰς τὸ Ἄργος ἐπιβουλεῦσαι αὐτῷ· τὸν δὲ καταφυγόντα εἰς τὸν βωμὸν τῆς Ἥρας διὰ νυκτὸς φυγεῖν σὺν τοῖς ἑταίροις καὶ ἐλθεῖν εἰς Ἰταλίαν πρὸς Δαῦνον βασιλέα, ὅςτις αὐτὸν δόλῳ ἀνεῖλεν. ss3s4 ἡ δὲ σύνταξις καὶ ἡ ἔννοια αὕτη· τὸ τραῦμα δὲ τῆς Ἀφροδίτης, ὃ ἐτρώθη παρὰ τοῦ Διομήδους, ἔσται αὐτῷ
15	παραίτιον τῆς φοιτάδος πλάνης τῶν κακῶν τε πη‐ μάτων, ὅταν ἡ θρασεῖα θουρὰς καὶ ὁρμητικὴ s4 κύων ἤγουν ἡ γυνὴ Διομήδους Αἰγιάλεια οἰστρήσῃ καὶ μανικῶς ὁρμήσῃ πρὸς τὰ λέκτρα καὶ τὰς μίξεις. ἐκσώσει δὲ αὐτὸν ἀπὸ τοῦ μόρου ὁ τύμβος καὶ ὁ ναὸς τῆς Ὁπλοσ‐
20	μίας ἤτοι τῆς Ἥρας ηὐτρεπισμένον καὶ ἑτοιμασθέντα ταῖς σφαγαῖς.
612	θουρὰς ἡ ὁρμητικὴ s3 πόρνη s2s3 λέγεται ἡ κατω‐ φερὴς s3 ἀπὸ τοῦ θουρᾶσθαι. s2s3
614	Ὁπλοσμίας Ἀθηνᾶς ἐν Ἤλιδι τῆς Πελοπον‐ νήσου ss3s4 τύμβος ss3 οὕτω τιμωμένης. τύμβον δὲ καλεῖ τὸν βωμὸν καὶ ἀλλαχοῦ ὁ δ’ ἀμφὶ τύμβῳ ταγαμέμνονος δαμεὶς (335). φησὶ δὲ Δοῦρις ἐν τῷ Περὶ ἀγώνων τοὺς
5	βωμοὺς τάφους καλεῖσθαι (FHG II 486). ss3s4
615	πτυχαῖς ἤτοι τόποις ἐξοχὰς ἔχουσιν. s2 κολοσ‐ σοβάμων· ἁλούσης τῆς Ἰλίου Διομήδης ἀντὶ τοῦ ἕρματος
615	ἐκ τοῦ τείχους τῶν Τρώων λίθους εἰς τὴν ναῦν ἐβάλετο. παραγενόμενος δὲ εἰς τὸ Ἄργος καὶ ἐλαθεὶς ὑπὸ ss3s4 Αἰγια‐
5	λείας ss3 τῆς γαμετῆς s3s4 παρεγένετο εἰς Ἰταλίαν. εὑρὼν δὲ τηνικαῦτα τὸν ἐν τῇ Σκυθίᾳ δράκοντα λυμαινόμενον τὴν Φαιακίδα διέφθειρε τοῦτον τὴν τοῦ Γλαύκου χρυσῆν ἀσπίδα κατέχων νομίσαντος τοῦ δράκοντος τὸ χρυσοῦν δέρας εἶναι τοῦ κριοῦ. τιμηθεὶς δὲ ἐπὶ τούτῳ σφόδρα ἀνδριάντα κατα‐
10	σκευάσας ἱδρύσατο ἐκ τῶν λίθων ss3s4 τῶν ἐκ s τῆς Ἰλίου. ἱστορεῖ δὲ τοῦτο Τίμαιος (FHG I 195) καὶ Λύκος ἐν τῷ τρίτῳ (ib. II 371). ss3s4 ὕστερον δὲ ἀνελὼν ὁ Δαῦνος αὐ‐ τὸν ἔρριψε καὶ τοὺς ἀνδριάντας εἰς θάλασσαν. οὗτοι δὲ ἀνεχόμενοι τὰ κύματα πάλιν ἐξήρχοντο πρὸς τὰς βάσεις αὐ‐
15	τῶν. καὶ ἡ μὲν ἱστορία τοιαύτη, ἡ δὲ σύνταξις οὕτως ἔχει· κολοσσοβάμων δὲ σταθεὶς ἤγουν ἀνδριαντόγλυφος κολοσσὸς γὰρ ὁ ἀνδριὰς σταθεὶς δὲ ποῦ; ἐν ταῖς πτυ‐ χαῖς καὶ περικλείσμασι καὶ πόλεσι τῶν Αὐσόνων ἐρείσει καὶ ἑδραιώσει τὰ κῶλα αὐτοῦ καὶ τὰ ὀστᾶ ἤγουν γλυφή‐
20	σεται ὡς ἀνδριὰς ἐπὶ τῶν χερμάδων καὶ μεγάλων λίθων τῶν γηπέδων καὶ θεμελιακῶν τοῦ Ποσειδῶνος ὃν Ἀμοι‐ βέα καλεῖ· αὐτὸς γὰρ σὺν Ἀπόλλωνι τὴν Τροίαν ἐπύργωσε (291)· πῶς δὲ γλυφήσεται ὡς ἀνδριὰς ὁ Διομήδης; ἐκβαλὼν ἀπὸ τοῦ πλοίου—αὐτοῦ δηλονότι—τὸν πέτρον καὶ τὸν
25	λίθον τὸν ἑρματίτην καὶ ἐξισωτὴν τοῦ πλοίου· ἐν γὰρ τοῖς κενοῖς πλοίοις οἱ πλέοντες βάλλουσι λίθους, ὅπως ὀρ‐ θῶς καὶ μὴ λοξῶς τῇ κουφότητι πλέοιεν. ἄλλως T. ἐπὶ κολοσσοῦ δὲ βεβηκὼς s3s4 καὶ ἐφ’ ὑψηλοῦ τόπου T ἐν ταῖς πλαξὶ τῶν Ἰταλῶν s3s4 σταθεὶς s3 στηρίξει τὰ σκέλη ἐπὶ
30	λίθων τοῦ τειχοποιοῦ τῶν ἐδάφων τοῦ Ἀμοιβέως ἤτοι τοῦ Ποσειδῶνος τὸν ἐξισωτὴν τῆς νεὼς ἐκβαλὼν πέτρον s3s4. οὕτως λέγεται εἶναι ἡ σύνταξις s3. Αὔσονας δὲ κα‐ κῶς εἶπεν οὗτος ὁ Λυκόφρων τούς τε Φαίακας καὶ Δαυνίους.
30	Αὔσονες γὰρ κυρίως, ὥσπερ καὶ περὶ τὰς ἀρχὰς εἶπον, οἱ
35	Αὐροῦγκοι λέγονται μέσον Καμπανῶν καὶ Οὐόλκων κείμενοι· οἱ δὲ μέχρι Λατίου Αὐσονίαν ἐνόμισαν εἶναι ὥστε ἐκ τούτου τινὲς καὶ πᾶσαν τὴν Ἰταλίαν φασίν. ὁ δὲ σοφὸς οὗτος Λυ‐ κόφρων οὐκ οἶδ’ ὁποίᾳ ἀδείᾳ τοὺς Φαίακας καὶ Δαυνίους ἤτοι τοὺς Καλαβροὺς Αὔσονας καλεῖ. τὰ δὲ τῶν πάνυ νεω‐
40	τέρων ἐπίσταμαι ὅτι ἀμαθίας καὶ ἀναισθησίας ἀδείᾳ καὶ ἡμᾶς τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους ὄντας Αὔσονας καλοῦσιν (348).
617	τειχοποιοῦ· τειχοποιὸς ὁ Ποσειδῶν εἴπομεν διὰ τί λέγεται, ὅτι τὴν Τροίαν σὺν Ἀπόλλωνι ἐδομήσατο (341), περαιτέρω δὲ πλατύνειν τὴν ἱστορίαν ἢ δι’ ἐπῶν ἢ διὰ τῶν καταλογάδην ῥητῶν καίπερ μυρία λέγειν εἰδότα με περιττόν
5	ἐστιν. T
6a	Ἀμοιβέως· Ποσειδῶν ss3	Column end
8a	ἐν Δελφοῖς οὕτω τιμᾶται, ἐπεὶ ἠμείψαντο πρὸς ἀλλήλους
9a	ὁ μὲν Ἀπόλλων Δελφούς, ὁ δὲ Ποσειδῶν Καλαυρίαν. ss3s4
6b	Ἀμοιβέα τὸν Ποσειδῶνα λέγει,
7b	ὅτι	Column end
8b	ἐν Δελφοῖς οὕτω τιμᾶται, ἐπεὶ ἠμείψαντο πρὸς ἀλλήλους
9b	ὁ μὲν Ἀπόλλων Δελφούς, ὁ δὲ Ποσειδῶν Καλαυρίαν. ss3s4
10	μάρτυς τούτου καὶ Καλλίμαχος (fr. 221). ss3 s6
619	Ἀλαίνου· Ἄλαινος νόθος ἀδελφὸς Διομήδους ss3s4 ἐρῶν Εὐίππης τῆς Δαύνου θυγατρός, κριτὴς αἱρεθεὶς καὶ χαριζόμενος αὐτῇ τὸν Διομήδην ἔκρινε λαβεῖν τὰ λάφυρα καὶ μὴ τὴν γῆν ss3s6 ὅθεν κατηράσατο ὁ ἥρως μήποτε καρποφο‐
5	ρῆσαι τὴν γῆν s εἰ μὴ ὑπὸ Αἰτωλοῦ τινος σπαρείη ss3.
621	Δηοῦς ἀνεῖναι· Δηὼ λέγεται ἡ Δήμητρα παρὰ τὸ δαίω τὸ μερίζω ἡ μεμερισμένη πᾶσιν, ἀνεῖναι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀναδοῦναι, αὐξῆσαι. καὶ ὄμπνιος στάχυς ὁ πνοὴν ὀνίαν ἤγουν ὠφέλιμον διδοὺς τοῖς ἀνθρώποις ἢ ὑπὸ τῶν ἀνέμων
5	πνεόμενος καὶ εἰς ὄνησιν αὐξανόμενος. s3s6 ὄμπναι κυρίως πυροὶ μέλιτι βεβρεγμένοι, νῦν δὲ ἁπλῶς Δημητριακὸν σῖτον εἶπεν. s4
622	γυίας τοὺς ἠροτριασμένους τόπους εἶπεν. T τιθαιβώσσοντος ἐπιμελείας ἀξιοῦντος. κυρίως δὲ *ἡ
622	λέξις* ἐπὶ τῶν μελισσῶν λέγεται παρὰ τὸ τιθέναι τὴν βόσιν. καὶ Ὅμηρος ἔνθα δ’ ἔπειτα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι
5	(ν 106). ss3s4 Eg (×EM 75816)
625 (1a)	στήλαις· τοῦ Διομή‐
2a	δους στήλας ποιήσαντος περὶ
3a	ὅλον τὸ πεδίον, ἡνίκα ἀπέθα‐
4a	νε, Δαῦνος ἐβουλήθη ταύτας
5a	καταποντίσαι· αἱ δὲ ῥιφεῖσαι
6a	πάλιν ἐκ τοῦ ὕδατος ἀνῆλθον
7a	καὶ εὑρέθησαν ἐν τῷ αὐτῷ
8a	τόπῳ ἑστηκυῖαι, ὅθεν καὶ ἐπ‐
9a	ήρθησαν. ss3	Column end
1b	ἀκινήτους τὰς στήλας εἶπεν,
2b	ἃς ὁ Διομήδης ποιήσας ἔστη‐
3b	σεν ἀνὰ πᾶν ἐκεῖνο τὸ πεδίον,
4b	διὰ τὸ ἀποθανόντος τοῦ Διο‐
5b	μήδους ῥίπτεσθαι εἰς τὸν βύ‐
6b	θον αὐτὰς παρὰ τοῦ Δαύνου
7b	ὥστε καταποντισθῆναι καὶ
8b	πάλιν ἐξέρχεσθαι καὶ εὑρί‐
9b	σκεσθαι ἐν τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ
10b	καὶ ἵστανται.	Column end
626	τὸ ἑξῆς οὕτως s3· ἃς οὔτις μετοχλίσας ὀλίγον ἐκ βίας καυχήσεται ss3 ἐπειδὴ μετακινούμεναι πάλιν ἐπανε‐ στρέφοντο ἐν τῷ τόπῳ. s3
627	ἀπτέρως ὁμοπτέρως ταχέως s4? ἄνδηρα κυ‐ ρίως τὰ χείλη s3s4 τοῦ ποταμοῦ s4 νῦν δὲ τὰ † κύματα λέγει s3s4. δατούμεναι ἤτοι κατακόπτουσαι τὰ κύματα καὶ τρέ‐ χουσαι s3s6 τοῖς ἀπέζοις ἴχνεσιν ἢ τοῖς μὴ ἔχουσι πέζας
5	ὅ ἐστι πόδας s3 s4· μαρμάρινοι γὰρ ἦσαν αἱ στῆλαι T. ἐκ δὲ τοῦ πεζὸς γίνεται τοῦτο. s3 δατούμεναι ἀντὶ τοῦ κόπ‐ τουσαι· καὶ διερχόμεναι τὰ κύματα. T
630	θεὸς δὲ· οἱ Φαίακες σέβουσι τὸν Διομήδην ss3s4 οἵτινές εἰσι περὶ τὸ Ἰόνιον πέλαγος ss3s6· οὗτος γὰρ τὸν δρά‐ κοντα ἀνεῖλεν ἐκεῖσε ἐλθόντα ἐκ Κόλχων πρὸς ζήτησιν τοῦ χρυσοῦ δέρρους. τινὲς δὲ λῃστὴν ἤκουσαν τὸν δράκοντα. ss3s4
5	ἡ δὲ Φαιακία περὶ τὸν Ἰόνιον κόλπον ἐστίν, ὁ δὲ Ἰόνιος κόλπος κατὰ Λυκόφρονα καὶ Αἰσχύλον ἀπὸ Ἰοῦς ἐκλήθη. φησὶ γὰρ Αἰσχύλος ssqq. vv. Prom. 837—839. πρότερον γὰρ Κρόνιος καὶ Ῥέας κόλπος ἐλέγετο, εἶτα Ἰόνιος ἐκλήθη οὕτως· ἐκ γὰρ Δωδώνης ἐκεῖ ἀντεπέρασεν, ἐν δὲ Κανώβῳ ἔμφρων
10	ἐγένετο, ἔνθα ἐκ τῆς Διὸς ἐπαφῆς Ἔπαφον γεννᾷ οὗ Λιβύη, ἧς Βῆλος, οὗ Δαναὸς καὶ Αἴγυπτος. καὶ οὗτοι μὲν οὕτω φασὶ τὸν Ἰόνιον κληθῆναι·
631	ὅσοι παρ’ Ἰοῦς· ὅσοι περὶ τὸ Ἰόνιον πέλαγος οἰκοῦσι. καὶ ὁ μὲν Λυκόφρων ἀπ’ Ἰοῦς ὠνόμασεν αὐτό ss3 † θέσπος δὲ ss3s4 καὶ ἄλλοι πολλοὶ (sch. Pind. Ap. l. l. sch. DP 94) T ἀπ’ Ἰονίου ss3s4 † ἰοῦ s Ἰλλυρικοῦ τὸ γένος βασι‐
5	λεύσαντος τῶν τόπων ss3 s4 ἐκείνων s3 (FHG I 302) υἱοῦ Ἀδρίου τοῦ περὶ τοῦτο τὸ πέλαγος κτίσαντος πόλιν τὴν λεγομένην Ἀδρίαν ἣν Ἀδρίαν ἕτεροί φασιν ὑπὸ Διονυσίου τοῦ προτέρου τυράννου Σικελίας κτισθῆναι († EM 1854). τὸ δὲ πέλαγος, ὡς ἔφην, ἀπὸ τοῦ Ἰονίου ἐκλήθη. γρῶνον
10	δὲ τὸ κοῖλον καὶ βαθύ. s
633	Γυμνησίαι δύο νῆσοι περὶ τὴν Τυρσηνίδα, οὐχ ὥς τινες ἑπτά. ἐκλήθησαν δὲ καὶ Βαληαρίδες. ×Steph. οἱ δ’ ἀμφικλύστους· νῆσοί εἰσι περὶ τὴν Τυρσηνίαν. μέμνη‐ ται δὲ αὐτῶν καὶ Ἀρτεμίδωρος (fr. 24 St.). Τίμαιος δέ φησιν
5	εἰς ταύτας τὰς νήσους ἐλθεῖν τινας τῶν Βοιωτῶν (FGH I 199), ἅστινας νήσους χοιράδας (Al. 633) εἶπεν. Φιλτέας δὲ ἐν τρίτῃ Ναξιακῶν Βαλιαρίδας φησὶν αὐτὰς ὕστερον ὀνομα‐ σθῆναι (ib. IV 478). εἰσὶ δὲ οἱ ἐν αὐταῖς κατοικοῦντες ἄριστοι σφενδονῆται· αἱ γὰρ μητέρες αὐτῶν τιθέασιν ἐπί τινος ξύλου
10	ss3s4 εἰς ὕψος τὸν s ἄρτον καὶ οὐ πρότερον αὐτοῖς διδόασι φαγεῖν, πρὶν καταβαλεῖν τὸν ἄρτον ss3s4. ταῦτα μὲν οὖν οὗτοι
10	περὶ Γυμνησίων νήσων. Δίων δὲ ὁ Κοκκειανὸς ταύτας πλη‐ σίον φησὶν Ἴβηρος εἶναι ποταμοῦ πλησίον τῶν Εὐρωπαίων Ἡρακλείων στηλῶν, ἃς νήσους Ἕλληνες μὲν καὶ Ῥωμαῖοι
15	κοινῶς Γυμνησίας φασίν, Ἴβηρες δὲ Βαλερίας ἤτοι ὑγιεινάς (I 251 Bo.) ἕτεροι δὲ Γυμνασίας οὕτως αὐτὰς φασὶ κληθῆναι, ὅτι οἱ περισωθέντες τῶν Ἑλλήνων ἐκεῖσε γυμνοὶ ἐξήχθησαν καὶ συνοικήσαντες γυναιξὶν οὕτω καὶ τὰς νήσους καὶ τοὺς παῖδας ἐκάλεσαν (635). ἕτεροι δὲ ἤγουν οἱ Βοιωτοί, οὓς καὶ
20	καρκίνους λέγει πλεύσαντες εἰς τὰς χοιράδας καὶ πέ‐ τρας τὰς Γυμνησίας διάξουσι γυμνὸν βίον ἀνυπόδετοι γʹ σφενδόνας κατέχοντες, μίαν τῷ τραχήλῳ T ἑτέραν περιεζωσμένοι τῇ ὀσφύι καὶ τρίτην τῇ χειρὶ κατέχοντες, ὅπου αἱ μητέρες τὴν σφενδονητικὴν τοῖς νηπίοις παισὶ δι‐
25	δάσκουσιν. οὐ γάρ τις τῶν παίδων τῶν ἐκεῖ γεύεται ἄρτου, εἰ μὴ καταβάλῃ (21123) αὐτὸν εὐστοχίᾳ σφεν‐ δονητικῇ ἀντὶ σκοποῦ κείμενον ὑπὲρ σανίδος.
634 (1a)	σίσυρνα δὲ παχὺ περι‐
2a	βόλαιον ἢ δερμάτινον ἱμάτιον
3a	ss3 Eg (×EM 7142) ἡ λεγομένη
4a	γούννα ×Eg ἥντινα Σιμωνίδης
5a	ὑποκοριστικῶς εἶπε σίσυν
6a	παχείην ss3.	Column end
1b	σισυρνοδῦται· διαφέρει
2b	σίσυς, σισύρα καὶ σίσυρνα.
3b	σίσυς μὲν γὰρ λέγεται πᾶν
4b	εὐτελὲς ἱμάτιον, σισύρα δὲ τὸ
5b	ἐκ δέρματος ἐντρίχου ὅπερ
6b	καὶ γούνναν καλοῦσιν ἢ τὸ	Column end
3	ἁπλῶς ἐξ ἐρίου ἱμάτιον σίσυρνα δὲ τὸ ἄτριχον δερμάτινον T. σίσυρνα δὲ παχὺ ἱμάτιον s3· τοιούτοις δὲ ἐχρῶντο οἱ τὴν
5	νῆσον ταύτην κατοικοῦντες s3s6. καρκῖνοι· διὰ τὸ σκληρω‐ θῆναι αὐτῶν ὑπὸ τῆς θαλάσσης τὰς σάρκας (15410b) οὕτως αὐτοὺς ἐκάλεσεν ἢ T
12b	διὰ τὸ ναυαγήσαντας δέρματα
13b	σκέπεσθαι.	Column end
12a	καρκῖνοι πεπλωκότες ἐπεὶ	Column end
13a	ναυαγήσαντες δέρμασιν ἀτρί‐	Column end
14	χοις ἐσκεπάζοντο. s3 καρκῖνοι δὲ ἀντὶ τοῦ s3 δίκην καρ‐
15	κίνων s3 s6 πλεύσαντες s6 τὴν θάλασσαν περιε[ρ]χόμενοι ... ἄνευ τριχῶν. s3.
635	ἄχλαινον ss3 ... ἀμπρεύσουσι T κακοπαθή‐
635	σουσιν ss3 s4. ὁ μὲν Καλλίμαχος κυρίως ἐπὶ τοῦ ἕλκειν ἔλαβε τὴν λέξιν οἷον ἄνδρες ἐλαιοὶ δεκελειόθεν ἀμπρεύ‐ οντες (fr. 234). Eg (EM) ἄμπρον γὰρ κυρίως καλεῖται τὸ σχοι‐
5	νίον τὸ ἕλκον τοὺς βόας ss3s4 Eg (EM) οἷον ἄμπερόν τι ὂν, τὸ διαμπερὲς τῶν ζυγῶν δεδεμένον EM ἢ τὸ ξύλον ss3s4 Eg (EM) τὸ ἐπικείμενον ss3s4 τοῖς αὐχέσι τῶν ὑποζυγίων ss3s4 Eg (EM). ὁ δὲ Λυκόφρων ἐπὶ τοῦ κακοπαθεῖν ἔλαβε τὴν λέξιν. ×Eg (×EM 8629) τὸ δὲ νήλιποι ἀνυπόδητοι. s
636	τριπλαῖς· ἐκ γʹ σχοινίων πεπλεγμένας ss3s4 ἔχον‐ τες τὰς σφενδόνας ss3· γʹ γὰρ σφενδόνας εἶχον s3 μίαν περὶ τὴν κεφαλὴν καὶ μίαν περὶ τὸν ὦμον καὶ ἄλλην περὶ τὴν γαστέρα ss3. κῶλα δὲ λέγεται τὰ ἑκατέρωθεν τῆς σφενδόνης
5	σπαρτία. ss3 δικώλοις διπλαῖς πεφυκυίαις, μέσον ὅπου καὶ αἱ πέτραι τίθενται. T
640 (1a)	ναστὸν· κυρίως ὁ
2a	πλακοῦς ὁ μετὰ σταφίδων
3a	πεπεμμένος, νῦν δὲ ἐπὶ τοῦ
4a	ἄρτου ss3 ×Eg (EM) καταχρη‐
5a	στικῶς τέθεικεν ss3(×EM 59756).	Column end
1b	ναστός κυρίως ἄρτος ὁ ζυμω‐
2b	θεὶς μετὰ μέλιτος καὶ στα‐
3b	φίδων καὶ ἑτέρων εἰδῶν νῦν
4b	δὲ ἁπλῶς τὸν ἄρτον εἶπε.	Column end
641 (1a)	τράφηκος· τράφηξ
2a	ἐστὶν ἡ †ὑπόπλατος βάσις
3a	ss3 EG (EM) μᾶλλον δὲ s3 ὑπό‐
4a	πλακος s3s6. λέγεται δὲ καὶ τὸ
5a	τῆς νεὼς χεῖλος, ἐφ’ ᾧ οἱ
6a	σκαρμοὶ τίθενται. νῦν δὲ
7a	τὸ ξύλον, ἔνθα τιθέασι τὸν
8a	ἄρτον ss3 ×Eg (EM 76435). τρά‐
9a	φηξ δὲ ὁ τὴν τροφὴν φέρων.
10a	s3s6	Column end
1b	τράφηξ κυρίως ἡ ὑπόπλατος
2b	σανίς, ἐν ᾗ τοὺς ἄρτους πρὸς
3b	τὰς κλιβάνους ἀπάγουσιν, νῦν
4b	δὲ τὸ ἁπλῶς ξύλον εἶπε. τρά‐
5b	φηξ καλεῖται καὶ τὸ τοῦ πλοίου
6b	χεῖλος, ἐν ᾧ οἱ σκαλμοὶ τί‐
7b	θενται.	Column end
642	λεπρὰς θαλάσσῃ βεβρωμένας.
643	Ἰβηροβοσκοὺς· αἱ γὰρ Γυμνήσιαι οὐ πόρρω εἰσὶ τῶν Ἰβήρων. ss3s4
3a	Ταρτησὸς δὲ νῆσος πρὸς ταῖς
4a	Ἡρακλείαις στήλαις. ἡ δὲ Ἰβη‐
5a	ρία νῦν Σπανία καλεῖται. ss3	Column end
3b	ἡ δὲ Ἰβηρία καὶ Ἰσπανία καλεῖ‐
4b	ται παρὰ Λατίνοις. Ταρτησὸς
5b	δὲ νῆσος καὶ πόλις, ἧς Ἀρ‐
6b	γανθώνιος ἐβασίλευσε ζήσας
7	ἔτη ρκʹ, ἀφ’ ὧν ἐβασίλευσε πʹ, ὥς φησιν ὁ Ἡρόδοτος (I 163). κεῖται δὲ αὕτη ἡ Ταρτησὸς πλησίον τῶν Ἡρακλείων στηλῶν. πύλης δὲ εἴρηκε διὰ τὸ στενὸν εἶναι τὸ μεταξὺ τῶν
10	Ἡρακλείων στηλῶν στόμα ss3s4 δι’ οὗ ss4 ἔκπλους ἐστὶν εἰς τὸν Ὠκεανόν. ss3s4
644 (1a)	Ἄρνη νύμφη ἡ τρο‐
2a	φὸς Ποσειδῶνος ... εἴρηται
3a	δὲ Ἄρνη ἡ νύμφη 〈πρότερον〉
4a	Σινόεσσα καλουμένη, ὅτι τὸν
5a	Ποσειδῶνα λαβοῦσα παρὰ τῆς
6a	Ῥέας ἐκτρέφειν πρὸς τὸν Κρό‐
7a	νον ζητοῦντα ἀπηρνήσατο.
8a	καὶ ἐντεῦθεν Ἄρνη ὠνομάσθη.
9a	οὕτως Θησεὺς ἐν Κορινθιακῶν
10a	γʹ. Eg (EM 14548)	Column end
1b	Ἄρνη πόλις Βοιωτίας ἀπὸ
2b	Ἄρνης τῆς Ποσειδῶνος τρο‐
3b	φοῦ, ὅτι Κρόνου ζητοῦντος
4b	Ποσειδῶνα ἀπηρνήσατο μὴ
5b	ἔχειν αὐτόν, ὅθεν ἡ πόλις
6b	ἐκλήθη Ἄρνη πρότερον Σι‐
7b	νόεσσα καλουμένη, ὥς φησι
8b	Θησεὺς ἐν τρίτῃ Κορινθιακῶν.	Column end
11	Κράτων δὲ παρὰ τὸ ἄρνας πολλοὺς ἔχειν. καὶ τὴν Κῶν ὁ αὐτὸς οὕτω φησὶ κληθῆναι παρὰ τῶν οἰκούντων αὐτὴν Κα‐ ρῶν· κὼν γὰρ τὸ πρόβατον οἱ Κᾶρές φασιν. Τέμμιξ ἔθνος πρῶτον οἰκῆσαν ἐν Βοιωτίᾳ. ×Steph. Τεμμίκων
15	τῶν Βοιωτῶν ἀπὸ ὄρους Τεμμίκου †T †Γραῖαν τὴν νῦν Τάναγραν s3s4 καλουμένην· ἔστι δὲ s3 πόλις Βοιωτίας s3s4. Λεοντάρνη πόλις Βοιωτίας. οὕτως ἐκλήθη, ἐπειδὴ s2s4 Ἀδράστου ἐκεῖ s4 βασιλεύοντος καὶ s2 μέλλοντος θύειν s2s4 ἄρνα T ἐλθὼν λέων ἥρπασεν s2s4 ἐκ τῆς θυσίας T ἄρνα
20	τὸν τυθησόμενον s2s4. πάγους τὰς ἐξοχάς. s3
646	*Σκῶλόν τε καὶ Τέγυραν ss4 ὁμοίως T πόλεις Βοι‐
646	ωτίας* ss4 Ὀγχηστὸς δὲ πόλις Βοιωτίας. s3 Ὀγχηστὸς ἄλ‐ σος ἱερὸν Ποσειδῶνος, ὥς φησιν Ὅμηρος Ὀγχηστόν θ’ ἱερὸν Ποσειδήιον ἀγλαὸν ἄλσος (B 506). T Θερ‐
5	μώδων ἐστὶ μὲν ἕτερος ποταμὸς Παφλαγονίας περὶ Σινώ‐ πην, ὅπου ἦσαν αἱ Ἀμαζόνες ὁ δὲ νῦν κείμενος T Θερ‐ μώδων δὲ καὶ Ὕψαρνος ποταμοὶ Βοιωτίας. καὶ Καλλί‐ μαχος ἂψ ἐπὶ Θερμώδοντος ὁδεύετον (fr. 270). ss3 s4
648	τοὺς δ’ ἀμφὶ Σύρτιν ss3 s4· τοὺς περὶ τὸν Ὀδυσ‐ σέα λέγει ss4 περὶ γὰρ τὴν Λιβύην ss3s4 ἐκπεσόντες ss4 ἐπλανῶντο. δύο δέ εἰσι Σύρτεις ss3s4 ἐν Λιβύῃ s3s4 ἡ μὲν μείζων, ἡ δὲ μικρά. γράφεται δὲ καὶ Λιγυστικὰς ss3s4
5	πλάκας s οἰκοῦσι δὲ οἱ Λιγυστῖνοι μετὰ Τυρσηνῶν ss3 s4 Λίβυς—Λιβυστικὰς πλάκας· ὅ τινες διὰ τοῦ γ γρά‐ φουσι, κακῶς. ×Steph.
649	στενὴν δὲ πορθμοῦ συνδρομὴν λέγει, ἐπειδὴ ὁ πορθμὸς μέσος κεῖται τοῦ τε Ἀδριατικοῦ καὶ τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τὸ μὲν λῆγον, τὸ δὲ ἀρχόμενον. ἢ ὅτι τὸ Τυρση‐ νικὸν πέλαγος μεταξὺ Ῥηγίου καὶ Μεσσήνης κεῖται. ss3s4
5	τὸ ἑξῆς· τοὺς δ’ ἀμφὶ Σύρτιν ss3s4 καὶ Μεσήνην s3 καὶ Λι‐ βύην καὶ τὸν πορθμὸν τὸν ἐν Τυρσηνίᾳ πλαγχθέντας πρό‐ παντας ss3 s4 ὁ ss4 πανδόχος T Ἅιδης †τὰς χεῖρας ὁπλίσει ss3s4. Λιβυστικὸν δὲ καὶ Λιγυστικὸν τὸ αὐτό ἐστι. Λιβυ‐ στικὸν μὲν λέγεται ἀπὸ Λιβύης τῆς Ἐπάφου θυγατρὸς
10	Λιγυστικὸν δὲ ἀπὸ Λίγυος τοῦ Ἀλεβίωνος ἀδελφοῦ, ὃς Ἡρα‐ κλέα κωλύων ἀπερχόμενον ἐπὶ τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀνῃρέθη. Εὐρώπης δὲ καὶ Λιβύης ἄκραι πορθμὸς σταδίων ζʹ, ἔνθα περὶ τὴν Λιβύην καὶ Ἡρακλέος δύο ἵστανται στῆλαι Ἀλύβη καὶ Ἄβυνα λεγόμεναι. ἐκεῖ δέ εἰσι καὶ τὰ Γάδειρα,
15	ἃ πρότερον νῆσος Κοτινοῦσα ἐλέγετο. ποταμὸς δὲ Γαδεί‐ ρων Βαίτης ἔνθα αἱ ἡμέραι ἀθρόως καὶ οὐ κατ’ ὀλίγον ἐμπίπτουσι δίκην ἀστραπῆς. καὶ τὰ μὲν Γάδειρα κατὰ τὸ τῆς Εὐρώπης κεῖται τέρμα μακάρων δὲ νῆσοι ὁρίζονται τῷ
15	Λιβυκῷ τέρματι πρὸς τὸ ἀοίκητον ἀνέχουσαι ἀκρωτήριον.
20	Κλέαρχος δὲ τὰς κατὰ Γάδειρα στήλας τοῦ Βριάρεω Ἡρακλέος εἶναι λέγει, μεθ’ ὃν δεύτερος Ἡρακλῆς ὁ Τύριος ἦλθεν ἐπὶ τὰ Γάδειρα καὶ τρίτος Ἕλλην.
648bis	Σύρτις δὲ ἡ καὶ Χάρυβδις ἔστι δὲ ὄνομα †τόπου θαλάσσης περὶ Μεσήνην καὶ Λιβύην ἔνθα ὁ Τυρρηνὸς Ἀδρίᾳ συμβάλλων δεινὴν (μ 106) ἐργάζεται τὴν Χάρυβδιν. Ἀδρίας δὲ καὶ Σένων ὀνόματα ποταμῶν ῥεόντων εἰς τὸν
5	Ἰόνιον κόλπον. s4
650	ναυτιλοφθόρου· φασὶ τὴν Σκύλλαν ἓξ s2s3 θη‐ ρίων s3 κεφαλὰς ἔχειν, μίαν κάμπης, μίαν λέοντος, ἄλλην κυνός, ἄλλην γοργόνης, ἑτέραν φαλαίνης καὶ ἕκτην ἀνθρώπου s2s3. σκοπὰς δὲ τοὺς σκοπέλους. καὶ Ὅμηρος (μ 95) αὐ‐
5	τοῦ δ’ ἰχθυάασκε σκόπελον πέρι s3 s4 μαιμώωσα T.
650bis	μιξόθηρος τῆς Σκύλλης ἥτις κατ’ ἐμὲ θυγάτηρ ἦν Νίσου τοῦ Μεγαρέως. τεμοῦσα δὲ τὴν χρυσῆν αὐτοῦ τρίχα καὶ ἄνανδρον αὐτὸν ἐργασαμένη—ἐν ἐκείνῃ γὰρ τῇ τριχὶ ἦν αὐτῷ τὸ πᾶν τῆς δυνάμεως καθάπερ καὶ τῷ Σαμ‐
5	ψών T—ἀνῃρέθη ὑπὸ τοῦ Μίνωος, ᾧ καὶ προὔδωκε τὸν πατέρα, κρεμασθεῖσα τῆς πρώρας τῆς ἐκείνου νεὼς καὶ ἑλκομένη διὰ τῆς θαλάσσης, ὅθεν καὶ ὁ τόπος τοῦ πελάγους, οἶμαι, ἐκλήθη. ἄλλοι δέ φασι (355) γυναῖκα ταύτην εἶναι εὐπρεπῆ, ἣν μισγομένην Ποσειδῶνι γνοῦσα Ἀμφιτρίτη ἐν‐
10	έβαλε φάρμακα τῇ πηγῇ, ἐφ’ ἧς εἰώθει ἡ Σκύλλα λούεσθαι, καὶ ἀπεθηρίωσεν αὐτὴν εἰς θηρίον ἓξ κεφαλὰς ἔχον, κάμ‐ πης, κυνός, λέοντος, γοργόνος, φαλαίνης, ἀνθρώπου δώ‐ δεκα δὲ πόδας. καὶ ταῦτα μὲν λῆρα καὶ μυθικά, ὄπισθεν δὲ αὐτὸ ἠλληγόρησα (359).
651	ὁ Ἡρακλῆς παραπλέων τὰ μέρη, ἔνθα κατῴκει ἡ Σκύλλα, ὅτε ἦγε τὰς Γηρυόνου βοῦς, αὐτὴν ἀνεῖλεν. ἐλθὼν δὲ πάλιν ὁ πατὴρ αὐτῆς Φόρκυν καὶ καύσας αὐτὴν πάλιν
651	ἀνέστησεν (3425). T
652 (1a)	στερφοπέπλου· ταῦ‐
2a	τα πάντα ὡς ἐπίθετα Ἡρα‐
3a	κλέος. Μηκιστεὺς γὰρ τιμᾶ‐
4a	ται παρ’ Ἠλείοις. καὶ Σκα‐
5a	πανεύς, διότι ἔσκαψε τὰς
6a	κόπρους τῶν τοῦ Αὐγείου βο‐
7a	ῶν, Βοαγίδας δὲ, ὅτι ἤγαγε
8a	τὰς Γηρυόνου βοῦς, στερφό‐
9a	πεπλος δὲ διὰ τὸ δέρμα τοῦ
10a	λέοντος, ὅπερ στέρφος καλεῖ‐
11a	ται ss3· ἐκέχρητο γὰρ αὐτῷ
12a	ἀντὶ περιβολαίου. ss3s6	Column end
651bis (1b)	*Μηκιστέως· Μηκι‐
2b	στεὺς ὁ Ἡρακλῆς τιμᾶται παρ’
3b	Ἠλείοις. στερφοπέπλου
4b	τοῦ λεοντὴν ἐνδεδυμένου. στέρ‐
5b	φος γὰρ τὸ τοῦ λέοντος δέρμα*.
6b	Σκαπανέως, ὅτι ἔσκαψε τὸ
7b	περιτείχειον τῆς ἐπαύλεως
8b	τῶν βοῶν Αὐγείου τοῦ Ἠλείων
9b	βασιλέως καὶ τρέψας ἐκεῖσε
10b	πρὸς τὴν βουστασίαν ποτα‐
11b	μοὺς δύο τόν τε Ἀλφειὸν καὶ
12b	Πηνειὸν τὴν ἄμετρον ἐκείνην	Column end
13	τῶν βοῶν κόπρον καθαίρει βραχείᾳ ῥοπῇ, ὑπὸ Εὐρυσθέως προσταχθεὶς τοῦτο ὡς καὶ τοὺς λοιποὺς ἄθλους.
15	στερφόπεπλος· λέγεται δὲ ὁ Ἡρακλῆς διὰ τὸ δέρμα τοῦ λέοντος· ἐχρήσατο δὲ αὐτῷ ἀντὶ περιβολαίου. λέγεται δὲ καὶ Σκαπανεύς, διότι ἔσκαψε τὰς κόπρους τῶν Αὐγείου βοῶν, Βοαγίδας δὲ διὰ τὰς Γηρυόνου βοῦς. Eg (×EM 72625) Βοα‐ γίδας ὁ Ἡρακλῆς ὁ τοὺς βόας τοῦ Γηρυόνου ἄγων τῷ †Διί.
20	Eg (EM 20324) Σκαπανέως τοῦ σκάψαντος τὰς κόπρους τοῦ Αὐγείου καὶ ἄξαντος τὰς βοῦς τοῦ Γηρυόνου. s4 Βοαγίδα ὅτι τὰς βοῦς τοῦ Γηρυόνου ἦγεν ἐξ Ἐρυθείας τῆς περὶ τὸν Ὠκεανὸν νήσου ὥς φησι καὶ Ὀππιανὸς ἐν τοῖς Κυνηγετικοῖς αὐτῷ τ’ ἐπ’ Ὠκεανῷ δηρίσατο Γηρυονῆι
25	(*II 111) καὶ Ἡσίοδος, οἶμαι, ἐν Θεογονίᾳ Ὄρθον—Εὐρυ‐ τίωνα (293). ἀνεῖλε δὲ καὶ Γηρυόνην αὐτὸν ὑπὲρ τῶν βοῶν μέλλοντα μάχεσθαι τοξεύσας αὐτὸν περὶ ποταμὸν Ἀνθεμοῦν‐ τα. ἦν δὲ ὁ Γηρυόνης Χρυσάορος παῖς καὶ θυγατρὸς Ὠκεανοῦ Καλλιρόης. δύο δὲ δένδρα περὶ τὸν τάφον ἐκείνου ἑστῶτα
30	καταλείβεται αἵματος. ἦν δὲ καὶ τρικέφαλος καὶ τρίσω‐ μος ὁ Γηρυόνης.
653	ἁρπυιογούνων ἀπὸ μέρους s3s4 ὀρνιθογούνων ss3s4 ἐπεὶ τὰ κάτω μέρη ὀρνίθων εἶχον ἅρπυια δὲ εἶδος ὀρνέου. λέγει δὲ περὶ τῶν σειρήνων· πτερωταὶ γὰρ ἦσαν. ἃς νικήσασαι αἱ μοῦσαι τοῖς πτεροῖς ss3 αὐτῶν s3 ἐστεφανώ‐
5	θησαν, ὅθεν καὶ ζωγραφοῦνται ἐν ταῖς κεφαλαῖς ἔχειν αἱ μοῦσαι πτερά. μόνη δὲ Τερψιχόρη οὐκ ἔχει ss3 πτερὰ ἐν τῇ κεφαλῇ s διότι μήτηρ αὐτῶν ἦν ss3. ἁρπυιογούνων τῶν σειρήνων ἀηδόνων διὰ τὸ εὔφωνον ὠμόσιτα διὰ τὴν ἰχθυοφαγίαν καὶ διὰ τοὺς τοῦ Ἡλίου βόας. s3 ἁρπυιογού‐
10	νων· λέγει δὲ περὶ σειρήνων αἵτινες θυγατέρες ἦσαν Τερψιχόρης μούσης καὶ Ἀχελώου ποταμοῦ μεταξὺ ῥέοντος Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας τῆς καὶ Ἀμβρακίας, νῦν δὲ Νικο‐ πόλεως ἀπὸ τοῦ Ὀκτάουιον Καίσαρα νικῆσαι ἐκεῖ τὸν Ἀν‐ τώνιον s4. ἅρπη δὲ εἶδος ὀρνέου καὶ ἅρπυια ὁμοίως· καὶ οἱ
15	ἄνεμοι ἅρπυιαι λέγονται καὶ ὀνόματα δαιμόνων πτερωτῶν θηλειῶν. ἁρπυιογούνους δὲ λέγει τὰς σειρῆνας οἷον ὀρνι‐ θογόνους· πτερωταὶ γὰρ ἦσαν τὰ κάτω μέρη ὀρνίθων ἔχου‐ σαι τὰ δὲ ἄνω ἀνθρώπων ἃς αἱ μοῦσαι νικήσασαι μελω‐ δία τοῖς πτεροῖς ἐκείνων ἐστεφανώθησαν πλὴν Τερψιχόρης,
20	ὅτι μήτηρ ἦν τῶν σειρήνων. περὶ δὲ Κρήτην ταῦτα γεγό‐ νασιν, ὅθεν καὶ πόλις Ἀπτέρα τῆς Κρήτης παρὰ τὸ ἐκεῖ τὰ πτερὰ νικηθείσας ἀποβαλεῖν τὰς σειρῆνας. ἦσαν δὲ, ὡς ἔφαμεν, αἱ σειρῆνες τὰ κάτω μέρη ὀρνίθων ἔχουσαι, τὰ δὲ ἄνω ἀνθρώπων οἰκοῦσί τε περὶ Τυρσηνίαν ὡς ἡ Σκύλλα
25	ἓξ κεφαλὰς εἶχεν, ὡς εἴπομεν (2169), τὰ δὲ ἄνω ἀνθρώ‐ που περὶ τὸ Ῥήγιον οὖσα ἀντικρὺ τῆς Σικελίας, ἧς πλη‐ σίον καὶ ἡ Χάρυβδις περὶ Μεσήνην (3515) ὥσπερ καὶ αἱ γορ‐ γόνες ἐν Ταρτησῷ τῆς Ἰβηρίας †T κἄν τινες ἐν Ταρσῷ αὐτὰς λέγωσι (Mal. 43): πτερωταὶ δὲ καὶ αὗται καὶ δρακοντώδεις
30	ἔχουσαι βοστρύχους ὡς αἱ ἅρπυιαι ἐν Θράκῃ ὦτα ἄρκτων, σώματα γυπῶν, πρόσωπα κορῶν ἔχουσαι καὶ ἡ Ἔχιδνα περὶ Λυδίαν στέρνα καὶ κεφαλὴν κόρης, τὰ δὲ κάτω ὄφις ὡς καὶ Ὄρθος ὁ Γηρυόνου κύων ἐν Ἐρυθείᾳ δύο κυνῶν κεφαλὰς ἔχων ἑπτὰ δὲ δρακόντων καὶ Ἀστέριος ὁ καὶ Μινώταυρος
35	ἐν Κρήτῃ βοὸς ἔχων πρόσωπον, τὸ δ’ ἄλλο σῶμα ἀνδρός.
35	ταῦτα παρεκβατικῶς εἰρήκαμεν περὶ τερατομόρφων ζώων, ἐπεὶ καὶ αἱ σειρῆνες μυθικῶς, καθὼς ὑπεθέμεθα, τερατώδεις ἦσαν. ἀλληγορικώτερον δὲ αἱ σειρῆνές εἰσιν αἱ ἡδοναί. ὁ δὲ νεώτερος Πλούταρχος ἑταιρίδας ταύτας φησὶ κατεχούσας
40	αἱμυλίαις τοὺς παραπλέοντας. εἰσὶ δὲ καὶ σειρῆνες ζωύφια μικρά, μελίσσαις παρόμοια. κλώμακας τραχεῖς τό‐ πους ἀκρωτήρια ἀηδόνων τῶν σειρήνων, διὰ τὸ θελ‐ κτικόν (2226) s4.
654	ὠμόσιτα δαιταλωμένους ὠμὰ ἐσθίοντας. s4? ληρεῖ δέ· τοῦτο γάρ φησι περὶ τοῦ ὅταν ἐν τῇ τοῦ Ἡλίου νήσῳ γενόμενοι ἰχθύας ἡλίευον ἐν ἀγκίστροις καὶ οὕτως διέζων ἀλλ’ οὐχὶ καὶ ὠμοὺς, ὦ Λύκοφρον, τούτους ἤσθιον.
5	ἢ δαιταλωμένους ὡς τρωγομένους ὑπὸ τοῦ Κύκλωπος ὠμοὺς ἢ καὶ ὑπὸ Λαιστρυγόνων. T
657	ἕνα φθαρέντων τὸν Ὀδυσσέα λέγει· μόνος γὰρ ἐσώθη. καὶ Ὅμηρος ὀλέσας ἀπὸ πάντας ἑταίρους (ι 534). s3
658	δελφινόσημον· Στησίχορός φησιν Ὀδυσσέα ἐπὶ τῆς ἀσπίδος φέρειν δελφῖνος τύπον (FLG III 992 Bk) καὶ Εὐ‐ φορίων (AA 142) ss3s4 δὲ τούτῳ συμφθέγγεται ss3s6 Φοι‐ νίκη δὲ ἡ Ἀθηνᾶ ss3s4 ἐν Κορίνθῳ τιμᾶται ss4.
5a	λέγει οὖν κλέπτην τῆς Ἀθηνᾶς
6a	τὸν Ὀδυσσέα διὰ τὸ ἐν Τροίᾳ
7a	παλλάδιον, ὅπερ ἔκλεψε μετὰ
8a	Διομήδους Ὀδυσσεύς. s	Column end
5b	κλῶπα τὸν Ὀδυσσέα φησίν,
6b	ὅτι τὸ παλλάδιον τῆς Ἀθηνᾶς
7b	εἰσελθὼν μετὰ Διομήδους ἐν
8b	τῇ Τροίᾳ ἔκλεψε δόντος αὐ‐	Column end
9	τοῖς αὐτὸ τοῦ Ἀντήνορος· Θεανὼ γὰρ ἡ Ἀντήνορος γυνὴ
10	τῆς ἐκεῖσε Ἀθηνᾶς ὑπῆρχεν ἱέρεια. χρησμὸς γὰρ ἦν δοθεὶς τοῖς Ἕλλησι μὴ ἂν ἄλλως κρατῆσαι τῆς Τροίας, εἰ μὴ τὸ παλλάδιον τὸ ἐν Τροίᾳ κλαπῇ.
659	ὃς ὄψεται· Ὀδυσσεὺς πλανώμενος ἐπὶ τὴν γαῖαν τῶν Κυκλώπων εἰσελθὼν εἰς τὸ τοῦ Πολυφήμου ἄντρον υἱοῦ Ποσειδῶνος ἕνα ὀφθαλμὸν ἔχοντος τυφλοῖ αὐτὸν δόλῳ τοι‐ ούτῳ. ἓξ γὰρ τῶν αὐτοῦ ἑταίρων φαγόντος τοῦ Κύκλωπος
5	δίδωσιν αὐτῷ οἶνον ὁ Ὀδυσσεὺς λέγων seqq. ι 347. 348. μεθυσθέντος δὲ αὐτοῦ ὁ Ὀδυσσεὺς αὐτοῖς φίλοις ἐν δοκῷ
5	πεπυρωμένῃ αὐτὸν τυφλοῖ. ὕστερον δὲ αὐτοὶ σώζονται δε‐ θέντες ἐν λύγοις ὑπὸ ταῖς κοιλίαις τῶν προβάτων. T μονογλήνου τοῦ Κύκλωπος.
662	ἐπόψεται δὲ· τοὺς Λαιστρυγόνας λέγει· τούτους γὰρ ὁ Ἡρακλῆς κατετόξευσεν ἡνίκα ἤλαυνε τὰς βοῦς τοῦ Γηρυόνος, ὅτε ἐπεχείρησαν κατ’ αὐτοῦ πόλεμον. λείψανον οὖν τοὺς ὑπολοίπους τῶν ἀναιρεθέντων λέγει. φασὶ δὲ
5	τοὺς νῦν ἐν Σικελίᾳ ss3s4 Λεοντίνους ss4 οἰκεῖν τὴν Λαιστρυ‐ γονίαν ss3s4 ἣν Ὅμηρος λέγει (κ 82) ss3.
663	Κηραμύντης ὁ Ἡρακλῆς ὁ τὰς κῆρας διώκων· ἀ‐ λεξίκακος γάρ· Παλαίμων δὲ ὁ αὐτὸς διὰ τὸ παλαῖσαι ss3s4 Eg (EM) αὐτὸν s Eg (EM) τῷ ss3 s4 Διί ss3 s4 Eg (EM). Πευ‐ κεὺς δὲ ss3s6 Eg (EM) ὁ αὐτὸς s3 s6 ἐν Ἀβδήροις τιμᾶται ss3 s6
5	Eg (EM 51127). .... Παλαίμων Eg (EM) ὁ Ἡρακλῆς Eg διὰ τὸ παλαῖσαι Eg (EM) αὐτὸν Eg Ἀνταῖον Eg (EM) ἢ ss3 s4 Ἀχε‐ λῷον ss3 s4 Eg (EM) ἐν Αἰτωλίᾳ περὶ τοῦ γάμου Δηιανείρας τῆς Οἰνέως θυγατρός T. Φερεκύδης γοῦν λέγει ὅτι μετὰ τὸ παλαῖσαι αὐτὸν Ἀνταῖον Eg (EM) s4?
10a	καὶ ἀποκτεῖναι συνῆλθεν τῇ
11a	γυναικὶ αὐτοῦ Ἰφινόῃ καὶ ἐ‐
12a	γέννησεν Παλαίμονα. Eg (EM
13a	67949).	Column end
10b	τὸν Λίβυν τὸν Ποσειδῶνος
11b	ἑξηκοντάπηχυν ὄντα καὶ κατ‐
12b	εάξαι οὗ καὶ τὰ ὀστᾶ πρὸς
13b	Ὀλυμπίαν ἠνέχθη, ὡς μὴ ἀπι‐	Column end
14	στοῖτο ἐμίγη τῇ τοῦ ῥηθέντος Ἀνταίου γυναικὶ Ἰφινόῃ καὶ
15	ἐξ αὐτῆς παῖδα γεννᾷ Παλαίμονα. τεσσάρων δὲ πηχέων ἦν ὁ Ἡρακλῆς καὶ ποδὸς ἑνός, καθάπερ ὁ Ποντικὸς Ἡρόδο‐ τος ἱστορεῖ. Μενεκράτης δὲ ὁ περὶ Νικαίας συγγεγραφὼς Ἀλκαῖόν φησι πρότερον καλεῖσθαι τὸν Ἡρακλέα, ὁπότε τοὺς
15	ἐκ Μεγάρας αὐτῷ γεγενημένους ὀκτὼ παῖδας καὶ οὐ τέσσα‐
20	ρας ἀνεῖλεν, ὥς φησι καὶ Πίνδαρος χαλκοαρᾶν—Κρεον‐ τιὰς υἱοὺς (J III 108). ἔκτοτε δὲ Ἡρακλῆς ἀπὸ χρησμοῦ ἐκλήθη. ὁ δὲ χρησμὸς οὕτω πως ἔχει οὐκέτι Παλαίμων κληθήσῃ †T Ἡρακλέην δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων καλεῖ † T ἦρα γὰρ ἀνθρώποισι φέρων κλέος ἄφθιτον
25	ἕξεις. τὸν δὲ χρησμὸν τοῦτον, ὃν οὐδὲ γινώσκω, ἕτερος πάλιν ἱστορικὸς (Ael. VH II 32) λέγει.
664 (1a)	οἳ πάντα θρανοί‐
2a	ξαντες· σκάφος λέγει τὸν
3a	λιμένα τῶν πάλαι Λαιστρυ‐
4a	γόνων, ὅς ἐστι περιφερής. s
5a	ἐν τῷ περιφερεῖ σκάφει
6a	ἤτοι λιμένι s3 τῶν Λαιστρυ‐
7a	γόνων ὅς ἐστι περιφερὴς δί‐
8a	κην σκάφους s3s6. θρανύ‐
9a	ξαντες δὲ συντρίψαντες
10a	εὐτόρνῳ ss3 ἐν τῷ s περι‐
11a	φερεῖ ss3 στρογγύλῳ s3s6 σκά‐
12a	φει δὲ ἤτοι λιμένι ss3 τῶν
13a	Λαιστρυγόνων, σχοίνῳ s3·
14a	σχοῖνος δὲ εἶδος φυτοῦ μεθ’
15a	οὗ πλέκουσι τὰς σπυρίδας.
16a	ἔλαβε δὲ τοῦτο ἐξ Ὁμήρου
17a	ἰχθῦς δ’ ὡς ἀγρώσσοντες
18a	ἀτερπέα δαῖτα πένοντο
19a	(κ 124) ss3	Column end
1b	οἵτινες Λαιστρυγόνες πάντα
2b	τὰ σκάφη τοῦ Ὀδυσσέως
3b	θρανύξαντες καὶ συντρί‐
4b	ψαντες ἐν τῷ εὐτόρνῳ καὶ
5b	περιφερεῖ—λείπει λιμένι—
6b	ἢ κατὰ τοὺς μεταγραφεῖς οἵ‐
7b	τινες πάντα τὰ πλοῖα δηλον‐
8b	ότι τοῦ Ὀδυσσέως θρανύ‐
9b	ξαντες καὶ συντρίψαντες
10b	ἐν τῷ εὐτόρνῳ καὶ περι‐
11b	φερεῖ σκάφει καὶ λιμένι ἐν
12b	σχοίνῳ τρήσουσι καὶ τρυ‐
13b	πήσουσι τὴν κακὴν ἄγραν
14b	τῶν κεστρέων καὶ τῶν γομ‐
15b	φαρίων. γόμφοις δὲ ἰχθῦσιν
16b	εἰκάζει τοὺς Ὀδυσσέως φίλους
17b	ἀνῃρημένους καὶ ἐσθιομένους
18b	ὑπὸ τῶν Λαιστρυγόνων, ὃν
19b	τρόπον οἱ ἁλιεῖς τοὺς κεστρέας	Column end
20	ἤτοι τὰ γομφάρια τρυπῶντες σχοίνῳ πιπράσκουσι καὶ ὠνοῦν‐ ται καὶ ἐσθίουσιν οἱ βουλόμενοι T. σχοῖνος δὲ εἶδος φυτοῦ ἤτοι τὰ βρουλά T μεθ’ οὗ πλέκουσι τὰς σπυρίδας. μετα‐ φράζει δὲ τὸ Ὁμηρικὸν ἰχθῦς δ’ ὡς σπείροντες— πένοντο.
666	*ἄλλος δ’ ἐπ’· ἡ δ’ ἐπερχομένη αὐτῷ συμφορὰ πολὺ ὀλεθριωτέρα τῆς παρελθούσης.
668	χάρυβδις τοῦ ὕδατος ἀναρροίβδησις μιξο‐
668	πάρθενος κύων ἡ Σκύλλα περὶ ἧς πολλάκις εἴπομεν.*
670	στεῖρα· διὰ τὸ εἶναι αὐτὰς παρθένους ss3 στεί‐ ρας διὰ τοῦτο. s ἀηδόνας τὰς σειρῆνας λέγει διὰ τὸ λά‐ λον s4. καὶ περὶ τούτων εἴπομεν (2188). στείρας λέγει τὰς σειρῆνας διὰ τὸ παρθένους εἶναι s4 ἐγὼ δὲ καί, ὅτι οἱ κατα‐
5	κούσαντες αὐτῶν στεῖροι καὶ ἄπαιδες ἐγένοντο· ἐτελεύτων γάρ. T ἄλλως. ἀηδόνας τὰς σειρῆνας λέγει διὰ τὸ θελκτικόν (2196), στείρας δὲ ἢ ὅτι παρθένοι ἢ ὅτι ὁ ἱστάμενος ἐκεῖ ἀπέ‐ θνησκε μὴ τίκτων. s4 κενταυροκτόνους δὲ ἐπειδὴ οἱ Κένταυροι φεύγοντες ἀπὸ Θεσσαλίας τὸν Ἡρακλέα ἦλθον
10	εἰς τὴν τῶν σειρήνων νῆσον, θελγόμενοι δὲ ὑπὸ τούτων ἀπώλοντο. ss3 s4 Ἡρακλῆς γὰρ ἐν Φολόῃ ἐπεξενώθη Φόλῳ τῷ Κενταύρῳ καὶ ὁ Φόλος οἶνον αὐτῷ κάλλιστον ἐκίρνα τὸν κοινὸν τῶν Κενταύρων πίθον ἀνοίξας. ἐπελθόντες δὲ οἱ Κένταυροι καὶ γνόντες τὸ συμβὰν ἐκ τῆς τοῦ οἴνου ὀσμῆς
15	ἐχαλέπηναν. καὶ ὁ Ἡρακλῆς τὰ τόξα λαβὼν οὓς μὲν αὐτῶν ἀνεῖλεν ὥσπερ καὶ τὸν Χείρωνα ἄκων βαλὼν, οἶμαι, περὶ τὸ γόνυ, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐδίωξεν οἳ φυγόντες, ὡς ἔφην (supr.9), περὶ τὴν τῶν σειρήνων νῆσον ἀπώλοντο s4.
671 (1a)	Κουρῆτις· Ἀχελῴου
2a	θυγατέρας τινές φασι καὶ Τερ‐
3a	ψιχόρης τῆς μούσης τὰς σει‐
4a	ρῆνας. ὁ δὲ Ἀχελῷος ῥεῖ μέσον
5a	Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας. ss3	Column end
1b	Τερψιχόρης τῆς μούσης καὶ
2b	Ἀχελώου τοῦ ποταμοῦ θυγα‐
3b	τέρας ἔφημεν τὰς σειρῆνας
4b	(2189). ὁ δὲ Ἀχελῶος ὁ γλυ‐
5b	κύτατος τῶν ἁπάντων ποτα‐	Column end
6	μῶν T μεταξὺ Αἰτωλίας καὶ Κουρήτιδος T τῆς καὶ Ἀκαρνα‐ νίας καὶ Ἀμβρακίας, νῦν δὲ Νικοπόλεως ῥέει ὅθεν οὕτως εἶπεν ὡς ἀμφιβάλλων, εἴτε Αἰτωλίας, μᾶλλον εἴτε Ἀκαρνανίας ἐστὶν ὁ Ἀχελῶος. T φασὶ δέ τινες τοὺς Ἀκαρνᾶνας πρῶτον
10	Κουρῆτας καλεῖσθαι. ss3 s6 Ἀχελῷος δὲ καλεῖται ἀπὸ Ἀχελῴου τινὸς ἐν αὐτῷ πνιγέντος. ἢ ὅτι τὸ ὕδωρ αὐτοῦ ἐν τοῖς τραύ‐ μασι καὶ ταῖς ὀδύναις ὠφέλιμόν ἐστιν. Ἀχελῷος οὖν ὁ τὰ ἄχη λύων s3 s6 καὶ θεραπεύων καλῶς. s3
673	ποίαν δὲ τὴν Κίρκην λέγει ἐπειδὴ διὰ τῆς φαρ‐
673	μακείας ἐθηροποίει τοὺς ἀνθρώπους ss3.
675	κνῶπες τὰ θηρία. καὶ Νίκανδρος ἵνα κνῶπες τραφερὴν βόσκωνται s3 s4 ἀν ὕλην (Θ 499) T.
676	ἐν συφοῖσι λείπει τὸ ὡς, ἵνα ᾗ ὡς συφοῖσι. συφοὶ δὲ λέγονται ἵνα κοιμῶνται οἱ χοῖροι. ἐκείνη γὰρ ἔχουσά τι φάρμακον δεινόν, γλυκὺ μὲν ὂν κατά τε βρῶσιν καὶ πόσιν, τοῦ νοὸς διαφθορὰ τυγχάνον, πρῶτον μὲν ἐδίδου φα‐
5	γεῖν τὸ φάρμακον, εἶθ’ οὕτως πλήττουσα εἰς χοίρους μετ‐ έβαλλεν. s3
677	χιλῷ τῷ Δημητριακῷ καρπῷ. τὸ δὲ ἑξῆς γίγαρτα τρυγός. s3 τρὺξ δὲ λέγεται ὁ νέος οἶνος, γίγαρτα δὲ τὰ τῶν σταφυλῶν καὶ ῥοιῶν ἔνδοθεν σπέρματα. s3 s4
678	βρύξουσιν φάγωνται τὸ θέμα παρὰ Καλλιμάχῳ βρύχω. s3
673bis	θηρόπλαστον τὴν Κίρκην τὴν χοίρους ποιήσασαν κατὰ τὸν μῦθον τοὺς ἑταίρους Ὀδυσσέως, ἀλληγορικῶς δὲ καὶ Φιλάλιος ὁ Κορίνθιος καὶ ἡμεῖς καὶ ἕτεροι τὴν ἀλή‐ θειαν ἐπιστάμεθα. ἀλλ’ εἰς σύγχυσιν μωρὰν μυθικὴν Λυκο‐
5	φρόνειον σάκκον ἀλληγοριῶν μὴ λύσῃς· ἀρκεῖ γὰρ καὶ μόνον τὸ πλῆθος τῶν μυθικῶν ἱστοριῶν λέγειν· εἰ γὰρ ταύτην τὴν μυθικὴν ἱστορίαν ἀλληγορήσομεν, θελήσει τις πάντως ἀκοῦ‐ σαι καὶ τὰς λοιπάς. καὶ λοιπὸν μεῖζόν μοι τὸ πάρεργον τοῦ ἔργου γενήσεται ὥστε τὴν πᾶσαν Ὀδυσσείαν ἐν βραχεῖ μέρει
10	τοῦ Λυκόφρονος ἀλληγορῆσαι καὶ τὰς λοιπὰς ἑτέρας ἱστο‐ ρίας, ὅθεν ἐατέον τὰ πολλὰ λέγειν ἀλληγορικῶς, τινὰ δὲ, ὅσα βραχεῖαν ἔχει τὴν ἀλήθειαν, ἐροῦμεν. θηρόπλαστον τὴν θηροπλαστοῦσαν καὶ θῆρας ποιοῦσαν, τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ. *δράκαιναν διὰ τὸ ἄγριον τὴν Κίρκην λέγει
15	ἢ διὰ τὸ ὀξυδερκὲς καὶ δραστήριον*.
674	ἄλευρα κυρίως τὰ ἐκ σίτου, ἄλφιτα δὲ τὰ ἐκ κρι‐ θῶν ἄλευρα νῦν δὲ ἄλφιτα τὸν ἄρτον καὶ τὴν τροφὴν λέγει. ἐγκυκῶσαν ἀντὶ τοῦ συνταράσσουσαν· ἐν γὰρ τῇ
674	βρώσει τῶν Ὀδυσσέως ἑταίρων ἀλφίτῳ θρόνα τυρὸν, ἄλ‐
5	φιτον, μέλι, οἶνον συνετάραξε καὶ δοῦσα πιεῖν καὶ ῥάβδῳ πλήξασα εἰς χοίρους αὐτοὺς μετεμόρφωσεν. s4 θρόνα φάρμακα μαγικὰ καὶ κῆρα καὶ μοῖραν. ἀπὸ κοινοῦ τὸ κυκῶσαν. κνωπόμορφον δὲ ἀντὶ τοῦ θηριόμορφον. s4? κινόπετα δὲ καὶ T κνώπετα καὶ κνῶπες τὰ θηρία τὰ ἐν
10	τῷ πέτῳ καὶ T πέδῳ κινούμενα ἤτοι τὰ χερσαῖα θηρία ὥσπερ καὶ T τὰ θαλάσσια κνώδαλα λέγεται, παρὰ τὸ κινεῖ‐ σθαι αὐτὰ δι’ ἁλὸς ἤτοι T ἐν τῇ ἁλί. λέγεται δὲ κνώ‐ δαλα καὶ τὰ χερσαῖα τὰ ὀρίτροφα παρὰ τὸ κινεῖσθαι ἢ T παρὰ τὸ κνώσσειν καὶ κοιμᾶσθαι ἐν τοῖς δαλοῖς καὶ δασέσι
15	τόποις.
677bis	γίγαρτα τρυγὸς καὶ σταφύλης καὶ στέμφυλα βρύξουσι καὶ φάγωσι συμμεμιγμένα τῷ χιλῷ καὶ τῇ τροφῇ. στέμφυλα δὲ τὰ ἔξω τῶν σταφυλῶν δέρματα. κακῶς δὲ καὶ νῦν ὁ Λυκόφρων πρὸς τὴν Ὁμηρικὴν γραφὴν
5	λέγει· παράκυκλον αὐτοῖς φησι βαλεῖν πρὸς τὴν τροφὴν τὴν Κίρκην (κ 242), οὗτος δὲ πρὸς τὴν καθολικωτέραν τροφὴν τῶν χοίρων ἀποβλέψας εἶπεν.
679	μῶλυ σαώσει· ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ἀπὸ τῆς βλά‐ βης ἤγουν τοῦ γενέσθαι χοῖρον σαώσει καὶ σώσει τὸ μῶλυ ἐφερμηνευτικῶς, ὅπερ ὑπάρχει ῥίζα, καὶ ἄλλος τίς σαώσει; καὶ ὁ Κτάρος καὶ Ἑρμῆς φανείς. *μῶλυ δὲ γίνεται
5	ἐκ τοῦ μῶ τὸ ζητῶ ἢ τὸ μολύνειν, ὅ ἐστιν ἀφανίζειν τὰ φάρμακα. φασὶ δὲ ὅτι ἀποσπώμενον τὸ μῶλυ ῥιζόθεν τῷ τέλει θάνατον ἐπιφέρει τῷ ἀποσπῶντι*. Κτάρος ἐπώ‐ νυμον Ἑρμοῦ ss3s4 φαιδρὸς δὲ μεταληπτικῶς ἀντὶ τοῦ ss3 s4 λαμπρὸς ἢ s λευκός· καὶ γὰρ παρὰ Βοιωτοῖς Λευ‐
10	κὸς Ἑρμῆς τιμᾶται ss3 s4· πολεμούμενοι γὰρ Ταναγραῖοι ὑπὸ Ἐρετριέων ἐσφαγίασαν παῖδα καὶ κόρην κατὰ χρησμὸν κἀν‐ τεῦθεν ἱδρύσαντο Λευκὸν Ἑρμῆν s6. Νωνακριάτης δὲ ὁ Ἀρκαδικός· Νωνακρία γὰρ πόλις Ἀρκαδίας ss3s4 ὅπου τιμᾶται ὁ Ἑρμῆς T. Νωνακριάτης ὁ Ἑρμῆς. ×Steph.
15	τρικέφαλος δὲ ὁ αὐτὸς ἢ ὅτι ἐστὶν οὐράνιος καὶ θαλάσ‐
15	σιος καὶ καταχθόνιος ἢ διὰ τὸ φυσικὸν καὶ λογικὸν καὶ ἠθι‐ κόν. s3s4 ἢ ἐπεισελθὼν τῇ Ἑκάτῃ τρεῖς ἔσχεν ἐξ αὐτῆς θυγατέρας. s6 Ἑρμῆς τῷ Ὀδυσσεῖ μέλλοντι ἀνελθεῖν πρὸς τὴν Κίρκην συναντήσας δέδωκε τὸ μῶλυ ὥστε μὴ βλαβῆναι
20	αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἐκείνης φαρμάκων. μῶλυ δέ ἐστι κατὰ τοὺς ἰατροὺς (Gal. XII p. 82 Κ) τὸ ἄγριον πήγανον. ἀλληγορικώτερον δὲ εἶπον ὡς οὐ δεῖ λέγειν. μῶλυ, δάφνη, κόνυζα, ῥάμνος, ἰτέα ἀστήρ τε θαλάσσιος ἴασπις λίθος ἄλλα τε πολλὰ φυτὰ καὶ ζῶα καὶ λίθοι ἀντιπαθοῦσι μαγικοῖς πᾶσι
25	τρόποις.
681	ἁλίπεδον δὲ τὸ s3 ὁμαλὸν καὶ λεῖον s3 s6 πεδίον ἢ τὸ πλησιόχωρον θαλάσσης. s3 ἁλίπεδον τὸ παραθα‐ λάσσιον πεδίον ὅτι ὑπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ κυκλοῦται καὶ καταρ‐ ρεῖται.
682 (1a)	πέμπελός ἐστιν ὁ γέρων
2a	γέροντα δὲ εἶπε τὸν Τει‐
3a	ρεσίαν ἐπειδή φασι θʹ γενεὰς
4a	αὐτὸν ζῆσαι· καὶ γὰρ ἐπὶ Κάδ‐
5a	μου ἦν καὶ ἐπὶ Πολυνείκους
6a	μετὰ ἔτη πολλά. ss3	Column end
1b	πέμπελον τὸν ὑπεργήρων T
2b	παρὰ τὸ ἤδη πέμπεσθαι πρὸς
3b	Ἅδην νῦν δὲ τὸν Τειρεσίαν
4b	λέγει, ἐπειδή φασιν αὐτὸν
5b	ζʹ γενεὰς ζῆσαι, ἄλλοι δὲ
6b	θʹ· ἀπὸ γὰρ Κάδμου ἦν καὶ	Column end
7	κατωτέρω Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους ὥς φησι καὶ ὁ τῆς Μελαμποδίας ποιητής· παρεισάγει γὰρ τὸν Τειρεσίαν λέ‐ γοντα Ζεὺς πάτερ, εἴθε μοι εἴθ’ ἥσσω μ’ αἰῶνα
10	βίοιο ὤφελες δοῦναι καὶ ἶσα μήδεα ἴδμεν θνητοῖς ἀνθρώποις. νῦν δ’ οὐδέ με τυτθὸν ἔτισας, ὅς γε μακρόν με ἔθηκας ἔχειν αἰῶνα βίοιο ἑπτά μ’ ἔτι ζώειν γενεὰς μερόπων ἀνθρώπων (fr. 178 K). s4
683	ἀνδρῶν γυναικῶν· φασὶν ὅτι ὁ Τειρεσίας ὄφεις συνουσιάζοντας ἐν τῷ Κιθαιρῶνι εὑρὼν ἀνεῖλε τὴν θήλειαν καὶ γέγονεν γυνή, εἶτα τὸν ἄρρενα καὶ γέγονε πάλιν ἀνήρ (schol. κ 494). ἕτεροι δέ φασιν ὅτι γυμνὴν τὴν Ἀθηνᾶν ἰδὼν
5	γυνὴ γέγονεν (Ap. III 70). T
6a	λέγεται τὸν Δία τῇ Ἥρᾳ ἐρί‐
7a	σαι φάσκοντα τὰς θηλείας ἤ‐
8a	περ τοὺς ἄνδρας ἥδεσθαι μᾶλ‐
9a	λον τῇ πολλῇ συνουσίᾳ καὶ
10a	χρήσασθαι τῷ Τειρεσίᾳ κρίτῃ
11a	διὰ τὰς βʹ αὐτοῦ μορφάς, τὸν
12a	δὲ εἰρηκέναι ss3 ιʹ οὐσῶν τῶν
13a	πασῶν ἡδονῶν μίαν μὲν ἔχειν
14a	τοὺς ἄρρενας, τὰς δὲ λοιπὰς
15a	θʹ τὰς γυναῖκας. ss3 s6	Column end
6b	ἐρίζοντος δέ ποτε τοῦ Διὸς
7b	πρὸς τὴν Ἥραν καὶ λέγοντος
8b	πλείονα πόθον ἔχειν ἐν τῇ
9b	συνουσίᾳ τὰς γυναῖκας ἤπερ
10b	τοὺς ἄνδρας φασὶ κριτὴν αὐ‐
11b	τὸν καταστῆναι τὸν Τειρεσίαν.
12b	κριτοῦ δὲ γεγονότος αὐτοῦ ὡς
13b	καὶ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς γενο‐
14b	μένου καὶ φαμένου ὅτι δεκα‐
15b	πλασίως ἐρᾷ τοῦ ἀνδρὸς ἡ
16b	γυνὴ	Column end
17	ὀργισθεῖσα ss3s4 δὲ s ἡ Ἥρα ἐτύφλωσεν αὐτόν, ὁ δὲ Ζεὺς ἐχαρίσατο αὐτῷ μαντικὴν καὶ πολυχρόνιον ζωὴν ὡς ss3 s4
19a	(cf. 22520) ....
20a	〈ὡσ〉 ὁ τῆς Μελαμποδίας ποιη‐
21a	τὴς ἐννέα μὲν μοίρας, δε‐
22a	κάτην δέ τε μοῖραν τέρ‐
23a	πεται ἀνήρ, τὰς δέκα δ’
24a	ἐμπίπλησι γυνὴ τέρπου‐
25a	σα νόημα (fr. 179). ss3	Column end
19b	καὶ ἡ Περσεφόνη ἐν τῷ Ἅδῃ
20b	τούτῳ χαρίζεται μόνῳ φρονεῖν
21b	τῶν ἄλλων ἁπάντων νεκρῶν.
22b	περὶ δὲ Διὸς καὶ Ἥρας παρὰ
23b	Τειρεσίου ἕνεκα τῆς λαγνείας
24b	κρίσεως s4? καὶ ὁ τῆς Με‐
25b	λαμποδίας ποιητὴς ὡς ἀπὸ
26b	Τειρεσίου φησίν ἴην—
27b	νόημα.	Column end
684	ψυχαῖσι θερμὸν· αἷμα γὰρ χέας Ὀδυσσεὺς εἰς βόθρον καὶ τὸ ξίφος αὐτοῦ κατέχων πρὸς ἐκφόβησιν τῶν ψυχῶν ἠρώτα ἑκάστην, τίς εἴη. ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· Ὀδυσ‐ σεὺς παρὰ τῆς Κίρκης ἀπεστάλη εἰς Ἅδην ψυχῇ χρησό‐
5	μενος Θηβαίου Τειρεσίου (κ 492) περὶ τῆς νόστου αὐ‐ τοῦ. προσέταξε δὲ αὐτῷ ἡ Κίρκη, ὅταν ἀπέλθῃ ἐκεῖ seqq. vv. κ 517—520 535—537. T
686	πεμφίδων τῶν ψυχῶν παρὰ τὸ πέμπεσθαι· εὐ‐
686	πόρευτοι γὰρ ὡς λεπταὶ καὶ ἀερώδεις αἱ ψυχαί.
687	ἀμαυρᾶς μάστακος ἀμυδροῦ καὶ ἀσθενοῦς στόματος λαλιαῖς.
688	ὅθεν γιγάντων νῆσος· ὁ μὲν Καισαρεὺς Προκό‐ πιος τὴν Δαμασκόν φησι Διὸς τρόπαιον κατὰ γιγάντων †T ἕτεροι δὲ τὴν Σικελίαν, ὅπου καὶ τὸν Τυφῶνα κεραυνοῖ (Pind. P I 34) ὡς καὶ Ἡσίοδος seqq. Θ 859. 860.
5a	ὅθεν γιγάντων· γιγάντων
6a	νῆσον λέγει τὰς Πιθηκούσας,	Column end
7a	αἵ εἰσι νῆσοι περὶ τὴν Ἰταλίαν.
5b	ἕτεροι δὲ γιγάντων νήσους τὰς
6b	Πιθηκούσας ἤκουσαν,	Column end
7b	αἵ εἰσι νῆσοι περὶ τὴν Ἰταλίαν.
8	Αἰσχρίων ἐν ζʹ Ἐφεσίδων (FLG II p. 803 Bgk). ταύτας δὲ ᾤκουν πρῶτον γίγαντες, ὕστερον δὲ ὁ Ζεὺς χειρωσάμενος
10	αὐτοὺς ss3s4 κατ’ αὐτοῦ ἐπαναστάντας T ἐπέθηκεν αὐτοῖς τὰς νήσους καὶ ἐκεῖ κατῴκισε πιθήκους ss3s4 ἤτοι μιμοὺς τοὺς καὶ σατύρους καὶ ἀρκοιζιανοὺς T πρὸς ἀτιμίαν καὶ αἰ‐ σχύνην τῶν γιγάντων. ss3s4 θλάσασα ἢ ἡ θάλασσα νῆσος τὸ μετάφρενον καὶ τὴν ῥάχιν καὶ τὸ δέμας καὶ τὸ
15	σῶμα τοῦ ἀγρίου Τυφῶνος ἡ Σικελία (supr.5) ἐστίν, κἂν ληρῶσιν οἱ πολλοί (sch. Pind. l. l. 31), ἥτις φλογμῷ ζέει ἤτοι φλόγας πέμπει ἐκ τῆς Αἴτνης πρὸς τὴν Κατάνην.
690 (1a)	*δέξεται μονόστολον· ὑποδέξεται αὕτη ἡ νῆσος
2a	τὸν Ὀδυσσέα ἓν πλοῖον ἔχοντα * T
3a	ἐν ᾗ· ἐν ᾗ τῶν πιθήκων τὸ
4a	γένος ὁ τῶν θεῶν πατὴρ
5a	ᾤκισεν. ss3	Column end
1b	*δέξεται μονόστολον· ὑποδέξεται αὕτη ἡ νῆσος
2b	τὸν Ὀδυσσέα ἓν πλοῖον ἔχοντα * T
3b	ἐν ᾗ πιθήκων γένος ὁ
4b	πάλμυς καὶ βασιλεὺς τῶν
5b	ἀφθίτων ἤγουν τῶν θεῶν	Column end
6	ᾤκισεν. ἡ δὲ λέξις ὁ πάλμυς ἐστὶν Ἰώνων καὶ χρῆται ταύτῃ Ἱππώναξ λέγων ὦ Ζεῦ πάτερ, Ὀλυμπίων θεῶν πάλμυ, τί μ’ οὐκ ἔδωκας χρυσὸν ἀργύρου πάλμυν; (fr. 30) ᾤκισε τὸ σε μακρὸν ὡς κοινὴ συλλαβή. T
693	μῶλος ὁ πόλεμος, παρὰ τὸ μὴ ὅλος καὶ ὁλόκληρος
693	εἶναι· πολλοὶ γὰρ ἐν τῷ πολέμῳ ἀναιροῦνται. T ἐκγόνοις τοῖς παισὶ τοῦ Κρόνου Διὶ καὶ τοῖς ἑτέροις. εἶπον δὲ περὶ ἔκγονος καὶ ἔγγονος ἀλλαχοῦ (2008). T
694	Βαίου· ὄνομα κύριον. ὁ s3 Βαῖος κυβερνήτης τοῦ Ὀδυσσέως ss3s4 τελευτήσας ἐτάφη περὶ Σικελίαν ss4 ἀφ’ οὗ κληθῆναί φασι Βαίας τὰς νήσους ss3s4 καὶ πόλεις T παρὰ τὴν κατ’ Ἰταλίαν Ἄορνιν s4. Βαῖαι αἱ ἐν Ἰταλίᾳ, ἀπὸ
5	Βαίου τοῦ Ὀδυσσέως κυβερνήτου ἐκλήθη τελευτήσαντος κατὰ τὴν Ἄορνιν τῆς Ἰταλίας Eg (EM 19245).
695	ἔπαυλα ἤτοι τὰς ἐπαύλεις. τὸ δὲ σχῆμα μετα‐ πλασμός. οἱ Κιμμέριοι κατὰ μὲν Ὅμηρον περὶ τὸν δυτι‐ κὸν Ὠκεανὸν κεῖνται κατὰ δὲ τὸν Περιηγητὴν Κιμμέριοι— Ταύρου (168). T ἄλλως. Κιμμέριοι s4 ἔθνος τὰς ἐπαύλεις
5	ἔχον s4s6 περὶ τὸν 〈δυτικὸν〉 Ὠκεανόν, ὡς καὶ Ὅμηρος seqq. λ 14. 15—κεκαλυμμένοι. s4 κἀχερουσίαν· μυθικῶς μὲν ὁ Ἀχέρων ποταμός ἐστιν Ἅδου, ἱστορικῶς δὲ καὶ περι‐ ηγητικῶς ὁ Ἀχέρων ποταμός ἐστιν Ἡρακλείας τῆς περὶ Σινώπην, καλεῖται δὲ νῦν Σωοναύτης (15221). οὐκ οἶδα δὲ,
10	ποῦ ὁ Λυκόφρων οὗτος λέγει εἶναι τὸν Ἀχέροντα.
697 (1a)	Ὄσσαν τε καὶ λέον‐
2a	τος· Ὄσσα ὄρος Ἰταλίας
3a	μέγιστον, ὥς φησι Μητρόδω‐
4a	ρος (FHG III 205).	Column end
1b	Κύμη καὶ (*infr.28) Ὄσσα
2b	ὄρη Ἰταλίας μέγιστα, ὥς φησι
3b	Μητρόδωρος. καὶ Ὅμηρός
4b	φησι περὶ τῶν Ἀλωέως παί‐	Column end
5	δων Ὤτου καὶ Ἐφιάλτου seqq. λ 315. 316.
6a	λέοντα δὲ λέγει τὸν Ἡρα‐
7a	κλέα· οὗτος γὰρ τὰς τοῦ Γη‐
8a	ρυόνος ἐλαύνων βοῦς ἔχωσε
9a	τὸν παρακείμενον τῇ Ὄσσῃ καὶ
10a	Κύμῃ τόπον καὶ δι’ αὐτοῦ
11a	ἐπορεύθη ἐλαύνων τὰς βοῦς. ss3	Column end
6b	λέοντος τοῦ Ἡρακλέος *ἢ διὰ
7b	τὴν λεοντὴν ἢ διὰ τὴν ἀλκήν.
8b	Ἡρακλῆς γάρ* τὰς Γηρυονεί‐
9b	ους βοῦς ἐλαύνοντος ὡς περὶ
10b	Ὄσσαν καὶ Κύμην ἐγένετο
11b	εὗρε δὲ πελαγίσαντα τὸν Ὀρ‐	Column end
12	ρόντην ποταμὸν φερόμενον ἐπὶ Μελίβοιαν τὴν πηγήν, ὡς οὐκ	Column end
12	ἦν δυνατὸν αὐτὸν διελθεῖν, σκάψας τὰς κορυφὰς τῶν ὀρῶν ἐνέβαλεν εἰς τὸν ποταμὸν καὶ ἐνέχωσεν αὐτὸν καὶ οὕτω
15	διῆλθε σὺν τοῖς βουσίν.
698 (1a)	Ὀβριμοῦς· Ὀβριμὼ ἡ
2a	Περσεφόνη, παρὰ τὸ ὄβριμον
3a	καὶ βαρύ. ss3	Column end
1b	Ὀμβριμὼ καὶ Ὀβριμὼ ἡ Περ‐
2b	σεφόνη ὅτι τῷ Ἑρμῇ βιάζοντι
3b	αὐτὴν ἐν κυνηγεσίῳ ἐνεβριμή‐	Column end
4	σατο καὶ οὕτως ἐκεῖνος ἐπαύθη τοῦ ἐγχειρήματος τινὲς
5	δὲ γράφουσιν ὀβρίμους T παρὰ τὸ ὄβριμον καὶ βαρύ. s4 πυριφλεγὲς δὲ ῥεῖθρον *τὸν Πυριφλεγέθοντα ss3s4 πο‐ ταμόν s3s4. ἄλλως. Πυριφλεγέθων ποταμός ἐστιν ἐν τῷ Ἅιδῃ ὡς s4 καὶ Ὅμηρος ἔνθα—Κωκυτός τε (κ 513. 514) ss3s4. οὐκ οἶδα, ὅπου φησὶν εἶναι τὸν Πυριφλεγέθοντα, εἰ μὴ ἄρα,
10	ὅπου ἡ πόλις τῶν Ὀνείρων καὶ ἡ τοῦ Πλάτωνος πολιτεία. T ἔνθα δύσβατος s3 *ὅπου λέγουσιν εἶναι δύσβατον λόφον, ὃν εἴ τις ἂν προσβῇ, ἀφανὴς γίνεται εὐθύς. ἐκεῖ γὰρ λέγουσιν εἶναι τὰς τῶν ἀνθρώπων ψυχάς, ἃς φυλάσσει ὁ κύων τοῦ Ἅιδου, ὃς ἔχει ρʹ κεφαλάς. οἱ δὲ λέγουσιν ὅτι
15	τοὺς εἰσερχομένους μετὰ κολακείας προσδέχεται s3s4 σαίνων οὐρὰν καὶ οὔατα s3 τοὺς δ’ ἐξελθεῖν θέλοντας οὐκ ἐᾷ. εἰ δέ τις τολμήσειε τοῦτο, ταχέως λαβόμενος καταδαπανᾷ τοῦτον* s3s4 ... λέγων τὸν λόγον. s3
700	αἶθραν τὸν αἰθέρα s3s4 ἢ s3 τὸν ἀέρα λέγει ss3 παρὰ τὸ αἴθω τὸ λάμπω καὶ [τὸ] καίω καὶ τὸ ῥέω, ὁ ῥέων τὸ φῶς ἐπὶ τὴν γῆν s3s6 *ἀπὸ εὐθείας τῆς ὁ αἴθρας τοῦ αἴθρα τῷ αἴθρᾳ τὸν αἴθραν. †T Πολυδέγμων δὲ ὄρος
5	Ἰταλίας ὑψηλόν, ἐξ οὗ φασι πάντας τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ ῥεῖν ποταμούς ss3s4 ἐπειδὴ, ὥς φησι †Τροφίων, ὀμφαλός ἐστι τὸ ὄρος τοῦτο τοῦ Ἅιδου s3s6. ὁ λόφος καὶ ὁ ὑψηλὸς τόπος ἤγουν τὸ ὄρος, ὃ καλεῖται Πολυδέγμων. T Λυκόφρων τὸν Πυριφλεγέθοντα ὥσπερ καὶ τὸν Κωκυτὸν Ἰταλικοὺς
10	ἱστορεῖ ποταμοὺς ἐκκύπτοντας τοῦ Πολυδέγμονος, ὄρους τούτου ὑψηλοτάτου ἐν τοῖς ἐκεῖ. Eust. Od. I 39225
702	Αὐσονίτην· εἶπον πολλάκις ὡς Αὔσονες οἱ Αὐ‐
702	ροῦγκοι μόνοι κυρίως λέγονται μέσον Καμπανῶν καὶ Οὐόλ‐ κων περὶ θάλασσαν κείμενοι, καταχρηστικῶς δὲ καὶ πάντας Ἰταλοὺς Αὔσονας καλοῦσι, καταχρηστικώτερον δὲ καὶ ἡμᾶς
5	καίπερ Ἑλλήνων γονῆς πεφυκότας. Αὔσονες δὲ λέγονται κατά τινας μὲν ἀπὸ Αὔσονος τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Κίρκης παιδὸς καθ’ ἑτέρους δὲ ἀπὸ Αὔσονος τοῦ Ἰταλοῦ καὶ Λευταρίας υἱοῦ ἄλλοι δὲ ἐξ Αὔσονος ἑτέρου φασί (3413 20831).
703	κλέτας τὴν κλιτὺν τὴν ἀκρώρειαν ss4 καὶ Λη‐ θαιὼν ὄρος ss3s4 ὑψηλὸν s4 Ἰταλίας ss3s4 ἀπὸ Λήθου τινός, οὗ υἱὸν Ἱππόθοον ἱστορεῖ ἐν Ἰλιάδι Ὅμηρος (P 289), ὃς ἦν βασιλεὺς ἐν Ἰβηρίᾳ. οὗτος δὲ πρότερον ἐκαλεῖτο
5	Ὄλονθος, διὰ δὲ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐν ταῖς μάχαις δεινὸν καὶ ἄτρωτον Λῆθον ὠνόμασαν οἱ μετ’ αὐτοῦ πολεμοῦντες. s3
704	λίμνην· Ἄορνος λίμνη περὶ Κύμην περιφερὴς δί‐ κην δεσμοῦ περιεσφιγμένη, ἔχει δὲ, ὡς φασί τινες, αὕτη τὸ ὕδωρ κυάνεον, ἐπεκλήθη δὲ Ἄορνος, διότι οὐδὲ ἓν ὄρνεον δύναται αὐτὴν παραπετάσαι ss3s4 διὰ τὸ εἶναι σκοτεινὴν καὶ μεγάλην
5	s3s6. καὶ ὁ μὲν Λυκόφρων λίμνην λέγει τὴν Ἄορνιν καὶ ἕτε‐ ροί τινες περὶ τὸν Ἠριδανὸν λίμνην θερμὴν ὀζώδη φασίν, ἧς οὐδὲν ζῶον γεύεται· τελευτᾷ γάρ. ἐκεῖ δὲ λέγουσι γενέσθαι τὰ κατὰ Φαέθοντα, ἐκεῖ καὶ αἴγειροι ἵστανται κατάγουσαι ἤλεκτρον (Ar. π. θ. ἀκ. 81). οἱ δὲ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις συγ‐
10	γραψάμενοι πέτραν φασὶν ὑψηλὴν ιεʹ σταδίων εἶναι τὸ ὕψος τὴν Ἄορνιν. Ἄορνις δὲ λέγεται, ὅτι διὰ τὴν ψύξιν †T αὐ‐ τὴν ὄρνεον οὐχ ὑπερίπταται. ὁ δὲ Ἀλέξανδρος καὶ ταύτην ἐπόρθησεν †T (Phil. v. Ap. II 10). ἄλλοι δὲ τὴν Ἄορνιν Σωτίων τε (fr. 28 W.) καὶ Ἀγαθοσθένης καὶ Δίων καὶ οἱ
15	λοιποὶ τῶν ἱστορικῶν οὐ λίμνην οὐδὲ πέτραν φασί, στόμιον δέ τι περὶ τὴν Ἀδιαβήνην, οὗ στομίου ὄρνεον ὑπερπετασθῆ‐ ναι οὐ δύναται· ἀπὸ τῆς ἐκεῖ γὰρ ἀναφερομένης ἀναθυμιά‐ σεως τελευτᾷ καὶ πᾶν ζῶον ἄλογον. ἡ Ἀδιαβήνη δὲ χώρα
15	τῆς Μεσοποταμίας ἐστὶ καὶ τῆς περὶ Νῖνον Συρίας· ἐν τῇ
20	Ἀδιαβήνῃ τοῦτο τὸ Ἄορνον στόμιον καὶ ἡ Κτησιφὼν πόλις (DC III 215 Bo.) καὶ ἡ Ἀσφαλτῖτις λίμνη. ἄσφαλτος δέ ἐστιν ἡ νάφθα μᾶλλον δὲ ὡς ἡ πίσσα T. περὶ δὲ τῆς Ἀσφαλτί‐ τιδος λίμνης Ἰώσηπος λέγει περὶ Ἰορδάνην καὶ Ἰεριχοῦντα εἶναι πικρὰν καὶ ἄγονον τῇ κουφότητι. ἐν ταύτῃ φησὶ τῇ
25	Ἀσφαλτίτιδι καὶ τὰ ἐμβαλλόμενα πάντα ἀναφέρεσθαι καὶ ἀνθρώπους δὲ ὀπισθάγκωνα δῆσαί φησιν Οὐεσπασιανὸν καὶ ἐμβαλεῖν ταύτῃ τῇ λίμνῃ καὶ ἀναχθῆναι μόνους μὴ ἐπιστα‐ μένους νήχεσθαι (b. Iud. IV 84). καὶ Ξενοφῶν (An. II 412 *Cyr. VII 522) καὶ ἕτεροι μυρίοι περί τε τοῦ Ἀόρνου στο‐
30	μίου καὶ τῆς Ἀσφαλτίτιδος λίμνης ἱστόρησαν.
706	Στυγὸς κελαινῆς παραπέφρακε τὸ Ὁμηρικόν Κωκυτός θ’ ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπόρρωξ (κ 514) ss3 s4 ἣν ὁ Ζεὺς ἐποίησεν ὅρκον εἶναι δεινὸν ἐν τοῖς θεοῖς διὰ τὸ τοὺς υἱοὺς πέμψαι πρὸς τὸν Δία βοηθήσοντας
5	αὐτῷ (Hes. Θ 389). s3 ἡ δὲ Στὺξ βοηθήσασα καὶ αὐτὴ τῷ Διί, ὅτε οἱ λοιποὶ θεοὶ ἠβουλήθησαν αὐτὸν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ῥῖψαι, ἔδωκεν αὐτῇ ὁ Ζεὺς χάρισμα τὸ ὀμνύειν εἰς αὐτὴν τοὺς θεούς. καὶ Ὅμηρος seqq. Ο 36—38. ὁ δὲ Κωκυτὸς ποταμὸς ἐν Ἅδῃ μυθικῶς, ἀλληγορικώτερον δὲ Κωκυτὸς ὁ θρῆνος
10	καὶ Ἀχέρων ἡ ῥεῦσις καὶ χύσις τῶν ἀχέων καὶ θλίψεων διὰ τοὺς τεθνηκότας. καὶ Αἰακὸς ὁ πυλωρὸς παρὰ τὸ αἲ αἲ λέγειν ἐν ταῖς κηδείαις καὶ οἱονεὶ προπυλαίοις τοῦ Ἅδου. καὶ Μίνως καὶ Ῥαδάμανθυς παρὰ τὸ μίμνειν τοὺς ἐκεῖ κατερχομένους καὶ ῥαδίως μινύεσθαι καὶ φθείρεσθαι. ὁμοί‐
15	ως καὶ τὰ λοιπὰ πάντα, ἵνα μὴ μακρηγορῶ. καὶ ἡ Στὺξ λίμνη τοῦ Ἅδου παρὰ τὸ στυγεῖσθαι τὰ ἐκεῖ. ἔστι δὲ καὶ ἐν Ἀρκαδίᾳ ἑτέρα διακόπτουσα τῇ ψυχρότητι πάντα τὰ ἀγγεῖα χωρὶς τῶν κερατίνων. Τερμιεὺς δὲ ὁ Ζεὺς λέγεται παρὰ τὸ τῶν πάντων ἀρχὴ καὶ τέρμα εἶναι. ss3 s4
20	Eg (EM 7538) ὁρκωμότους· ὅρκον γὰρ τῶν θεῶν μυθι‐ κῶς ὁ Ζεὺς ἐποίησε τὴν Στύγα. λοιβὰς δὲ ἀφύσσων τὸ τῆς Στυγὸς ὕδωρ. πέλλη δὲ ποιμενικὸν ποτήριον ἢ
20	σκύφος. s καὶ λοιβὰς ἤτοι θυσίας ἀφυσσάμενος χρυσοῖς ποτηρίοις ἐκ τοῦ ὕδατος αὐτῆς, ὅτε ἔμελλε περάσαι
25	πρὸς πόλεμον γιγάντων καὶ τιτάνων. ὁ δὲ Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ διὰ τοῦτό φησι τὸν Δία ὅρκον τῶν θεῶν ποι‐ ῆσαι τὴν Στύγα, ὅτι πρώτη τῶν λοιπῶν θεῶν σῦν τοῖς ἰδίοις παισὶν εἰς τὴν κατὰ τιτάνων μάχην ἦλθε συνεργὸς τῷ Διί.
710	Δάειρα ἡ Περσεφόνη ss3 s4 Eg παρὰ Ἀθηναίοις παρὰ τὴν δᾷδα s6 Eg ἐπειδὴ μετὰ δᾴδων ἐπιτελεῖται αὐτῆς τὰ μυστήρια ἢ ὅτι δᾷδα φορεῖ Eg (EM 24434)· δᾳδοῦχος γὰρ ἡ θεός. s6? ... μετὰ τὸ ἀνελθεῖν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Ἅιδου ἀν‐
5	ιερῶσαι κίονα τῷ Ἅιδῃ καὶ τῇ Κόρῃ ἤτοι τῇ Περσεφόνῃ ἐφ’ ᾧ καὶ τὴν περικεφαλαίαν αὐτῇ ἀνέθηκε. ss3 s4 δά‐ νος δὲ δωρεάν. s3
8a	τὸ ἑξῆς· λιπὼν δὲ Ληθαι‐
9a	ῶνος ὑψηλὸν κλέτας (703)
10a	θήσει Δαείρᾳ ss3 καὶ συν‐
11a	ευνέτῃ δάνος s: τὰ γὰρ
12a	ἄλλα διὰ μέσου ss3 κεῖται s3.	Column end
8b	ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· λιπὼν
9b	δὲ Ληθαιῶνος ὑψηλὸν
10b	κλέτας ὁ Ὀδυσσεὺς καὶ τόδε
11b	καὶ τόδε ὅπου ὁ Ζεὺς τάδε
12b	ἐποίησε, θήσει αὐτὸς ὁ Ὀδυσ‐
13b	σεὺς δάνος ἤτοι δῶρον καὶ	Column end
14	ἀνάθημα τίνι; τῇ Δαείρᾳ καὶ κοπτικῇ καὶ ἀναιρετικῇ T
15	ἤγουν τῇ Περσεφόνῃ καὶ τῷ συνευνέτῃ ταύτης Ἅδῃ. τί θήσει δάνος; πήληκα καὶ περικεφαλαίαν τῇ κόρσῃ καὶ τῇ κεφαλῇ τοῦ κίονος προσαρμόσας καὶ θεὶς τὴν πή‐ ληκα. Περσεφόνη δὲ καὶ Ἴσις ἡ Γῆ καὶ Ῥέα καὶ Ἑστία καὶ Πανδώρα καὶ ἕτερα μυρία τοιαῦτα.
711	κόρση ὃ καὶ ἡ μῆνιγξ καὶ ἡ κεφαλή, ὥς φησιν Ἐμπεδοκλῆς ὡς πολλῶν μὲν κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν (18312).
712	κτενεῖ δὲ κούρας· τὰς σειρῆνάς φησιν, αἵ εἰσι θυγατέρες Ἀχελῴου ὁ δὲ Ἀχελῷος υἱὸς ss3s4 Ὠκεανοῦ καὶ T Τηθύος. αἱ γὰρ σειρῆνες μὴ φέρουσαι τὴν ἧτταν ἑαυτὰς κατεθαλάσσωσαν. ss3s4 μήτηρ δὲ αὐτῶν ἡ Τερψιχόρη ss3
715	Τυρσηνικὸν· διέτριβον αἱ σειρῆνες κατὰ μέν
715	τινας ἐν Πελωρίδι, κατὰ δὲ ἄλλους ἐν ταῖς Σειρηνούσαις, αἵ εἰσι τρεῖς ἄκραι Ἰταλίας. ss3s4 εἰσὶ δὲ τὰ ὀνόματα τῶν σειρή‐ νων ταῦτα Παρθενόπη, Λευκωσία καὶ Λίγεια s3s4· τινὲς
5	γὰρ τριπλῶς ταύτας φασίν T. δυπτούσας s4 πτεροῖς s3 s4 δὲ s3 πλεούσας ἐν τοῖς πτεροῖς T ἐπειδὴ τὰ μὲν εἶχον παρθένων, τὰ δὲ ὀρνίθων s3 s4. διὰ τοῦτο λέγονται σειρῆνες. s3 ὄρνιθες ἦσαν πτερὰ ἔχουσαι. T
716	ὅπου λινεργὴς· τὰ λίνα τῶν μοιρῶν τουτέστιν ἡ πεπρωμένη. s3 s6 ὅπου ὁ τῶν μοιρῶν λίνος ὁ πικρὸς αὐταῖς ἀποθανεῖν ἐπεκλώσατο. T
717	Φάληρον—πόλις ἐν Ὀπικοῖς, εἰς ἣν ἐξεβράσθη (Al. 717) ἡ σειρήν [ἣ καλεῖται Νεάπολις]. Steph. Φαλήρου τύρσιν· Φάληρος ἔκτισε τὴν ἐν Ἰταλίᾳ Νεάπολιν. λέγει οὖν τὴν Παρθενόπην ἐν Νεαπόλει ἐκπεσεῖν. εἰς τὸ αὐτό.
5	οὗτος ὁ Φάληρος τύραννος ἦν ἐν Σικελίᾳ τοὺς ἐπιξενουμέ‐ νους πρὸς αὐτὸν δεινῶς κολάζων καὶ ἀναιρῶν. μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Καλλίμαχος ss3s4 ἐν βʹ Αἰτίων ss3 λέγων s3s4 τὴν κείνου Φάληρος πρῆξιν ἀπεπλάσατο (fr. 194) ss3s4. cf. sch. DP 358. 360 Διόδωρος δὲ ὁ Σικελὸς (fr. 27) καὶ ὁ Ὀππι‐
10	ανὸς (K II 149) ταύτην τὴν Νεάπολιν ὑφ’ Ἡρακλέος φασὶ κτισθῆναι. καί φησιν Ὀππιανὸς ἐν τοῖς Κυνηγετικοῖς νέον πέδον Ἡρακλῆος αὐτὴν τὴν Νεάπολιν λέγων. T
13a	τύρσις δὲ τὸ τεῖχος, διότι
14a	παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς πρῶτον
15a	ἐπενοήθη ss3 τεῖχος s.	Column end
13b	τύρσις τὸ τεῖχος, ὅτι Τυρση‐
14b	νοὶ πρῶτον τειχοποιίαν εὗ‐
15b	ρον.	Column end
718	Γλάνις ποταμὸς s2s4 Ἰταλίας καὶ T Κύμης, ἔνθα καὶ ὁμώνυμος αὐτῷ ἰχθύς, ὥς φασι, γίνεται s2s4 οὗ ἡ χολὴ λίαν ὠφέλιμος, ἀλλὰ μόνου τοῦ ἐν ἐκείνῳ τῷ ποταμῷ. s4	Column end
718	ἔστι δὲ καὶ ἕτερος ποταμὸς Ἰταλίας Γλάνις s2s4 καταφερό‐
5	μενος εἰς τὸν Θύμβριν s6? καὶ ἄλλος Ἰβηρίας. s2s4 Γλάνις ποταμὸς Κύμης, καὶ ἀπ’ αὐτοῦ ἰχθὺς γλάνις ὁ 〈καὶ〉 καλού‐ μενος γλάνιος. ἔστι καὶ Ἰβηρίας ποταμός. ἔστι καὶ Ἰταλίας τρίτος περὶ τὸν Τίβεριν ποταμόν. ×Steph.
719	δομήσαντες ‵ω′· τὸ δο μικρὸν ὁ Τζέτζης γράφει τιθεὶς ἄνωθεν αὐτοῦ μακρὰν καί φησιν ὅτι ἐκτείνεται ὑπὸ τοῦ μ καὶ ἔστι κοινὴ συλλαβή. τὰ γὰρ ἀμετάβολα ἐκτείνου‐ σιν, ὁπότε ὁ μετρικὸς βούλοιτο. εἰ δὲ μέγα φησὶ τοῦτό τις
5	γράφειν, γινωσκέτω, ὅτι ἀττικῇ ἐκτάσει τοῦτο γέγονε καὶ μὴ κτηνωδῶς καὶ ἀναιτίως γραφέτω. T διὰ τὸ μέτρον γράφεται μέγα i. l. s3
721	οἰωνὸν θεὰν· διὰ τὸ ὀρνεομιγεῖς εἶναι τὰς σει‐ ρῆνας οἰωνοὺς καλεῖ, θεὰς δὲ διὰ τὸ τοιαύτην ἔχειν δύναμιν θελκτικὴν ὥστε κατέχειν καὶ ἀναιρεῖν τοὺς ἀκούοντας τὸ μέλος αὐτῶν. T
722	ἀκτὴν δὲ· Ἐνιπεὺς ὁ Ποσειδῶν τιμᾶται παρὰ Μιλησίοις προὔχουσαν δὲ ἀκτὴν τὴν προκειμένην εἰς θάλασσαν. λέγει δὲ τὸ Ποσείδειον ἄκρον. ss3s4
723	Λευκωσία δὲ ὀνομάζεται ἡ σειρὴν ἀφ’ ἧς καὶ ἡ νῆσος ὠνομάσθη Λευκωσία ss3s4
724	πέτραν δὲ νῦν καλεῖ τὴν νῆσον. ss3s4 εἰς τὸ Ποσίδειον ἱερὸν τέθαπται ἐκριφεῖσα ss3s4 ἡ Λευκωσία s3s4 ἡ σειρήν T. *ἡ δὲ Παρθενόπη πρώτη ἦν ἐν αὐταῖς. λέγεται δὲ οὕτως διὰ τὸ παρθένου μικρᾶς ἔχειν φωνὴν ἢ διὰ τὸ
5	ὁμοιοῦσθαι παρθένῳ s3 s4 μικρᾷ T Λευκωσία δὲ s3 s4 λευ‐ κωτία s3 s4 τις οὖσα s3 ἡ ἔχουσα λευκὰ ὠτία s3 s4 ἢ Λεύκου τινὸς θυγάτηρ ἢ τὰ τοῦ Λεύκου ὠτία ἔχουσα s4 Λίγεια δὲ διὰ τὴν ἡδύτητα τῆς τραγῳδίας αὐτῆς.* s3 s4
724bis	Ἲς καὶ Λᾶρις ποταμοὶ Ἰταλίας. ss4
725	ποτὰ ὁ ποτός ἐστι. νῦν δὲ τὸ σχῆμα μεταπλασμός
725	ἐστιν ἀπὸ τοῦ ἀρσενικοῦ εἰς οὐδέτερον.
726	Τέρινα—τινὲς—νῆσον αὐτήν, εἰς ἣν ἐξεβρά‐ σθη Λίγεια ἡ σειρήν. ×Steph. Τέρεινα πόλις s4 Eg (EM) Ἰταλίας s4 ὅθεν Ἡρακλείδης ὁ Τερειναῖος s Eg (×EM 75231) ἐκναυσθλώσεται ἔστι κυρίως τὸ μετὰ νηὸς ἐκπλεῦ‐
5	σαι νῦν δὲ τὸ ἐκριφῆναι ὑπὸ τῶν κυμάτων.
727	χελλύσσουσα διαπλέουσα νηχομένη· καὶ γὰρ οἱ νηχόμενοι τοῖς χείλεσιν ὠθοῦσι τὸ ὕδωρ. κατὰ πλεο‐ νασμὸν δὲ τοῦ λ. ss3s4 Eg (×EM 80827) χελλύω τὸ τοῖς χείλεσί τι διωθεῖν καὶ λύειν αὐτό. s3 χελύσσουσα ἓν λ γράφων
5	ὁ Τζέτζης φησὶ μὴ εἶναι ἐπταισμένον τὸν στίχον· κοινὴν γὰρ λέγει τοῦτο συλλαβήν, ἐκτείνεσθαι δὲ τὸ ε ὑπὸ τοῦ λ ἀμε‐ ταβόλου ὄντος, ὥσπερ καὶ πρὶν ἔφην (2346). καὶ τὰ δασέα ὁμοίως ἐκτείνουσι τὰ βραχέα, εἰ εὑρεθείη ἔμπροσθεν αὐτῶν. οἱ δὲ λοιποὶ πάντες δύο λλ γράφουσι λέγοντες κατὰ πλεο‐
10	νασμὸν εἶναι τὸ ἓν λ.
730	βούκερως ἀρὴς· Ἄρης οὐκ ἔστι ποταμὸς περὶ Τέρειναν, ὅθεν τινὲς ἐπιθετικῶς αὐτὸ ἐξεδέξαντο ἐπὶ τοῦ Ὠκινάρου ss2s3s4 ἵνα δηλοῖ τὸν ἰσχυρὸν καὶ ἐνεργῆ τῇ δυνάμει. τινὲς δὲ γράφουσιν Ἔρης καὶ Ἔρις· ἄμφω γὰρ
5	ποταμοὶ περὶ Τέρειναν ss2s3s6. βούκερως ὅτι τοὺς πο‐ ταμοὺς κερατοφόρους καὶ βουκεφάλους εἰσάγουσιν ἴσως διὰ τὸ βίαιον καὶ ἠχῶδες καὶ βρυχητικὸν τοῦ ῥεύματος. ss2s3s4s6 Ὠκίναρος ποταμὸς περὶ Τέρειναν ἄρης ἤτοι ἰσχυρὸς λεγόμενος καὶ βούκερως διὰ τὸ ἠχητικόν. s4
731	ὀρνιθόπαιδος ὀρνιθοφυοῦς. ss3s4 τὸ δὲ ὀρνι‐ θόπαις καὶ καλλίπαις καὶ ἀνδρόπαις καὶ τὰ ὅμοια διπλῶς νοοῦνται, ἡ δὲ ἔννοια ἐξελέγχει τὴν ἀλήθειαν. ὀρνιθόπαις γὰρ λέγεται καὶ ὄρνιθος παῖς, ὡς νοεῖται νῦν, καὶ ἡ ὀρνιθο‐
5	φυὴς παῖς, καλλίπαις δὲ ἡ καλῆς μητρὸς παῖς (Aesch. Ag. 732) καὶ ἡ καλὴ παῖς (Eur. Or. 964), ἀνδρόπαις ὁ ἀνδρείου παῖς (Aesch. Sept. 516) καὶ ὁ ἀνδρεῖος παῖς (sch. Pind. P II 121) καὶ τὸ λοιπὰ ὁμοίως, ἐλέγχει δὲ τὸ πῶς χρὴ νοεῖν ταῦτα ἡ ἔννοια. *ἴσμα δὲ ἀντὶ τοῦ ἵδρυμα, τὸν τάφον παρὰ
10	τὸ ῥῆμα τὸ ἵζω.* ss3s4 EM 4773 ὡς βαδίζω βάδισμα. s3 ἴσμα, ὃ καὶ δασύνεται, ἵδρυμα δηλοῖ παρὰ Λ. ἀπὸ τοῦ ἵζω γενόμενον. Eust. Jl. II 7121
13b	*φοιβάζων πλύνων καθαί‐
14b	ρων τοῖς ὕδασιν, ὅθεν Φοί‐
15b	βη τὸ ὕδωρ καὶ πᾶν καθα‐
16b	ρόν*.	Column end
13a	φοιβάζων δὲ ποτοῖς ἀντὶ
14a	τοῦ λαμπρύνων τοῖς ῥεύμασι.
15a	φοῖβος δὲ ὁ καθαρὸς λέγε‐
16a	ται ἥλιος ὁ μὴ ὢν ὀμιχλώδης,	Column end
17	ἀλλ’ ὅλος λαμπρὸς καὶ ἄμεμπτος. s3
732 (1a)	πρώτῃ δὲ· φησὶ Τίμαιος ss3s4 ὁ Σικελὸς T Διό‐
2a	τιμον s3s4 τὸν Ἀθηναίων ναύαρχον παραγενόμενον εἰς Νεά‐
3a	πολιν κατὰ χρησμὸν θῦσαι τῇ Παρθενόπῃ καὶ δρόμον ποιῆσαι
4a	λαμπάδος ss3s4
5a	διὸ καὶ ss4 μέχρι τοῦ s3 νῦν
6a	τῆς λαμπάδος ἀγῶνα τελεῖ‐
7a	σθαι παρὰ τοῖς Νεαπολίταις
8a	(FHG I 218) ss3.	Column end
1b	πρώτῃ δὲ· φησὶ Τίμαιος ss3s4 ὁ Σικελὸς T Διό‐
2b	τιμον s3s4 τὸν Ἀθηναίων ναύαρχον παραγενόμενον εἰς Νεά‐
3b	πολιν κατὰ χρησμὸν θῦσαι τῇ Παρθενόπῃ καὶ δρόμον ποιῆσαι
4b	λαμπάδος ss3s4
5b	ὅνπερ λαμπαδικὸν ἀγῶνα καὶ
6b	δρόμον οἱ Νεαπολῖται *ἐτη‐
7b	σίως* ἐτέλουν.	Column end
733	Μοψοπία δὲ πάλαι ἐκαλεῖτο ἡ Ἀττικὴ ss3s4 χώρα καὶ αἱ Ἀθῆναι T ἀπό ss3s4 τινος T Μόψοπος ss3s4 ἐκεῖσε βασιλεύσαντος s3s6. ὁ Διότιμος δὲ εἰς Νεάπολιν ἦλθεν, ὅτε στρατηγὸς ὢν τῶν Ἀθηναίων ἐπολέμει τοῖς Σικελοῖς. T
736	ἄκλυστον ἤτοι πολύκλυστον ἢ ἀχείμαστον. ss3s4
737	ὅρμων Μισηνοῦ· Μισηνὸς δὲ ὅρμος ἤτοι λιμὴν
737	Νεαπολιτῶν. καταχρηστικῶς δὲ ὅρμος λέγεται ὁ λιμήν· λιμὴν γὰρ λέγεται τὸ ὅλον πλάτος καὶ ὁ κόλπος, ὅπου καταίρουσιν αἱ ὁλκάδες, ὅρμος δὲ ἡ στάσις μιᾶς ἑκάστης
5	ὁλκάδος. Μισηνοῦ δὲ ὄρος Νεαπολιτῶν. ss6 στύφλα δὲ κλίτη λέγει τὰ τραχέα ss4 Eg (EM) μέρη καὶ T κλίματα s ×EM 73219.
738	βύκτας· ἐπανατρέχει πάλιν ἐπὶ τὸν Ὀδυσσέα· s Αἰόλος ὁ Ἱππότου ἐν Ῥηγίῳ τῆς Ἰταλίας ὢν βασιλεὺς ἀστρονομικώτατος καὶ πολύπειρος ἐφρόντισε μᾶλλον εἰδέναι περὶ τῶν ἀνέμων χάριν τῶν ναυτιλλομένων καὶ προλέγειν ὡς
5	τυχόν, εἰ ἐν Ταύρῳ ἄστρῳ πλεύσειαν, μέχρι τοῦδε ζέφυρος αὐτοῖς ἔσεται πνέων ἄνεμος, εἰ ἐν δύσει Κυνός, τοιόσδε καὶ ἐν τῇ ἀνατολῇ αὐτοῦ ἕτερος. καὶ τούτου ἕνεκα ἐμυθεύ‐ σαντο αὐτὸν δεσπότην εἶναι ἀνέμων. ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Ἀμακλείδην καὶ Πρωτοκλῆ καὶ Πρωτοκρέοντα, ὥς φησιν
10	Ὀρφεύς. οὕτως οὖν αὐτοὺς ἔφασαν δεσπότας εἶναι ἀνέμων ὡς καὶ δέειν ἀσκοῖς ὃν ἂν βούλοιντο αὐτῶν, τοὺς δ’ ἄλλους ἐᾶν πνεῖν. οὕτω γοῦν φασι καὶ τοῦτον τὸν Αἰόλον τοὺς ἄλλους ἀνέμους ἐν τῷ ἀσκῷ καταδήσαντα δοῦναι τῷ Ὀδυσσεῖ, ζέφυρον δὲ μόνον ἐᾶσαι ὡς αὐτῷ χρειωδέστατον καὶ φορόν.
15	καὶ Ὅμηρος seqq. κ 19—23. ἐγὼ δὲ καὶ τὸν ἀσκὸν δέχο‐ μαι· φασὶ γὰρ οἱ μηχανικοὶ καὶ οἱ τὰ ἀρρητουργικὰ γρά‐ φοντες ὡς, ἐάν τις δελφῖνα ποιήσῃ ἀσκὸν ἐκδείρας αὐτὸν καὶ ἔχων παρ’ ἑαυτῷ, ποιήσει πνεῖν ὃν ἂν βούλοιτο ἄνεμον. καὶ ἴσως οὗτος ὁ Αἰόλος ἦν ἂν καὶ μαγικώτατος. τούτου
20	δὲ τοῦ Αἰόλου υἱὸς Ἰόκαστος, ὃς τὸ Ῥήγιον ἔκτισεν, ὥς φησι Καλλίμαχος Ῥήγιον ἄστυ λιπὼν Ἰοκάστου Αἰ‐ ολίδαο.
739	〈παλινστροβήτοις〉 ὀπισθορμήτοις, πολυ‐ πλάνοις. s ὁ Ὀδυσσεὺς τοὺς ἐναντίους ἀνέμους ἐγκε‐ κλεισμένους ἔχων ἐν τῷ ἀσκῷ, μόνῳ δὲ ναυτιλλόμενος
739	τῷ ζεφύρῳ θʹ νυχθήμερα πλεύσας τῷ δεκάτῳ τὴν ἑαυτοῦ
5	πατρίδα καὶ πυρπολοῦντάς τινας θεασάμενος κοπιάσας ὡς ἀεὶ τὸν πόδα τῆς νηὸς ἔχων ἐκαθεύδησεν, οἱ φίλοι δὲ τούτου λύουσι τὸν ἀσκὸν χρυσὸν νομίσαντες ἔχειν. ἐκχυθέν‐ των δὲ τῶν ἀνέμων καὶ ἀντιπνόως ταραξάντων τὸ πέλαγος εἰς τὴν Αἰόλου πάλιν ὑπέστρεψεν ἄκων τοῖς ἀνέμοις
10	φερόμενος. ὁ δὲ Αἰόλος δυσμενῶς αὐτὸν ἀπέπεμπε λέγων seqq. κ 72. 75. T
740	κεραυνίῃ μάστιγι ὁ Ὀδυσσεὺς μετὰ τῶν φίλων αὐτοῦ κατελθὼν ἐπὶ τὴν Θρηνακίην νῆσον, ὅπου οἱ τοῦ Ἡλίου βόες ἐνέμοντο, πλεῖστον χρόνον ἐκεῖσε διετέλει διὰ τὸ μὴ τοὺς ἀνέμους ἐπιτηδείους εἶναι πρὸς τὸ πλεῖν. οἱ
5	δ’ ἑταῖροι αὐτοῦ καταναλώσαντες πάντα τὰ χρειώδη καὶ λιμῷ συνεχόμενοι τοῦ Ὀδυσσέως ἐν τῇ νήσῳ διατρίβοντος αὐτοὶ κρατήσαντες τῶν τοῦ Ἡλίου βοῶν τινας ἀπέκτειναν· πλησίον γὰρ αὐτῶν ἐνέμοντο. ὁ Ἥλιος δὲ τοῦτο μαθὼν παρὰ Λαμπετίης τῷ Διὶ ἀπαγγέλλει λέγων seqq. μ 377. 378.
10	382. 383. ὁ Ζεὺς δὲ ὀργισθεὶς αὐτοὺς ἐκεραύνωσε. κακῶς δὲ καὶ συγκεχυμένως καὶ ἀδιαρθρώτως ὁ Λυκόφρων τὴν περὶ Ὀδυσσέως ἱστορίαν λέγει· οὐ γὰρ τῇ τότε στροφῇ τὸ τοῦ Ὀδυσσέως πλοῖον ἐκεραυνώθη οὐδ’ αὐτὸς ὁ Ὀδυσσεὺς ὁ κατὰ τοῦτον φαινόμενος κεραυνωθεὶς καύηξ καὶ λάρος καὶ
15	καθήμενος μετὰ τὴν κεραύνωσιν ἐν τῷ κλάδῳ τῆς συκῆς, ἵνα μὴ ἀποπνιγῇ ὑπὸ τῆς Χαρύβδεως, ἀλλὰ τότε ἐκεραυνώθη τὸ πλοῖον αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ τὴν τρόπιν κατέχων ὑπεστράφη τοῖς ἀνέμοις περὶ τὴν Χάρυβδιν καὶ πρὸς τὴν ἐκεῖσε ἀπεκρεμάσθη συκῆν, μεθὸ οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ ἐν τῇ Σικελίᾳ τὰς τοῦ Ἡλίου
20	κατέφαγον βόας.
741	καύηξ ὁ λάρος διὰ τὸ ἀδηφάγον· καύη γὰρ ἡ τροφή. Εὐφορίων· τῆς δ’ οὐδ’ αἴθυιαι οὐδὲ κρυεροὶ καύηκες (fr. 88). ἢ ἀπὸ τοῦ καῦ καῦ λέγειν. ×Eg (EM 49348) οὗτος μὲν καύηξ φησίν, ὁ δὲ Ἱππώναξ καύης λέ‐
5	γων οὑτωσί Κίκων δ’ ὁ πανδάλητος ἄμμορος καύης.
5	καύης δὲ ὁ λάρος κατ’ Αἰνιᾶνάς ἐστιν (15614). ἐρινοῦ· ἐρινεοῦ καὶ ἐν συγκοπῇ ἐρινοῦ. ἐρινεὸν δὲ οἱ πολλοί φασιν εἶναι τὴν ἀγρίαν συκῆν. οὐκ ἔστι δὲ οὕτως, ἀλλ’ ἡ ἐρι‐ νεὸς εἶδός ἐστι συκῆς ἀπὸ Ἐρινεοῦ πόλεως Δωρικῆς †T.
10	ἑξάπολις γὰρ ἡ Δωρίς, ἧς μία πόλις καὶ ἡ Ἐρινεὸς ἐν ᾗ εἰσι συκαῖ λεγόμεναι ἐρινεοὶ ὡς δαμασκηναί, ἀνατολικαὶ καὶ κυδώνεια μῆλα. πᾶσαν δὲ τὴν Ὀδυσσέως ἱστορίαν ἐνβραχὺ ἐρῶ μετὰ τὸ λῆξαι τῶν τοῦ Λυκόφρονος ῥητῶν τῶν περὶ τούτου τοῦ Ὀδυσσέως λεγομένων.
743	Χάρυβδιν τὴν τῆς θαλάσσης ἀναρρόφησιν (22134).
744 (1b)	ἀπορία. πῶς φησὶ βαιὸν; ζʹ
2b	γὰρ ἔτη ἐποίησεν ὁ Ὀδυσσεὺς
3b	παρὰ τῇ Καλυψοῖ. ῥητέον οὖν
4b	ὅτι βαιὸν εἶπεν ὡς πρὸς τὴν
5b	βούλησιν ἐκείνης· καὶ ξʹ γὰρ
6b	ἔτη ὀλίγα ἂν ἐλογίσθησαν αὐ‐
7b	τῇ. αὐτὴ γὰρ δὴ διόλου ἤθελε
8b	συνεῖναι αὐτὸν αὐτῇ καὶ ἀγή‐
9b	ραον θήσειν καὶ ἀθάνα‐
10b	τον ἤματα πάντα.	Column end
1a	βαιὸν δὲ· καίτοι πο‐
2a	λὺν χρόνον ἐποίησε μετὰ Κα‐
3a	λυψοῦς· ϛʹ γὰρ ἔτη ἐποίησε.
4a	ῥητέον οὖν ὅτι πρὸς τὴν προ‐
5a	αίρεσιν αὐτῆς ἦσαν ὀλίγα·
6a	ἐκείνη γὰρ ἐβούλετο ἀθά‐
7a	νατον καὶ ἀγήραον αὐτὸν
8a	θήσειν ἤματα πάντα. (ε
9a	136). ss3 ἐκεῖνος δὲ μὴ βουλό‐
10a	μενος καρτερῆσαι καὶ τῆς ἰδίας	Column end
11	γυναικὸς ἱμείρων οὐκ ἤθελεν ἀγήραος διαμεῖναι. τοῦτο δὲ λέ‐ γει τὸ βαιὸν ὅτι ὁ μὲν Ὀδυσσεὺς πλείω χρόνον ἐνομίζετο καθ’ ἑαυτὸν εἶναι ὁ τῆς Καλυψοῦς ἤπερ τὰ κʹ ἔτη, ἃ εἰς Τροίαν πλέων ἐποίησε μετὰ τῶν Ἑλλήνων, ἡ δὲ Καλυψὼ
15	ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας κρατουμένη τοὺς ζʹ χρόνους οὐδὲ ζʹ ἡμερῶν ἀριθμὸν ἐνόμιζε μετ’ αὐτῆς ποιῆσαι. s3
745	*ἀναυλόχητον ss3s4 Eg (EM) μὲν s τὴν μικρὰν λέγει ss3s6 Eg (EM) ναῦν s3s6 καθὸ ὑπὸ ναυτῶν οὐκ ὠχεῖτο s4· οὐ γὰρ ἦν ναῦς ss3s4 Eg (EM) ἀλλ’ αὐτοσχέδιον πλοῖον .... οὐ‐
745	δέπω ἐν ὅρμῳ καὶ λιμένι καταλεγόμενον· ναυλόχους γὰρ ἔλε‐
5	γον τοὺς λιμένας ss3s6 Eg (EM) τοὺς τὰς ναῦς ὑποδεχομένους s3s6 ἢ τοὺς τὰς ναῦς λοχῶντας s6? αὐτοκάβδαλον δὲ τὸ εἰκῆ καὶ ὡς αὔτως καὶ αὐτουργὸν γεγονός ss3s4 Eg (EM). κυρίως δὲ ἡ λέξις ἐπὶ τῶν ἀλφίτων εἴρηται· τὰ γὰρ ὡς ἔτυχε φυραθέντα ἄλευρα αὐτοκάβδαλα. ss4 ×Eg (×EM 17348)
747	αὐτουργότευκτον βάριν αὐτοσχέδιον πλοῖον· βάρις δὲ νῦν μὲν τὸ πλοῖον σημαίνει, σημαίνει δὲ καὶ θρό‐ νους καὶ T πύργους, αὐλάς, στοὰς καὶ τείχη.
748	προστεταργανωμένην συμπεπλεγμένην ss3 s4 Eg (EM) συνειλημένην s Eg (EM): ἡ γὰρ παρ’ ἡμῖν σαργάνη παρ’ Ἀττικοῖς ταργάνη καλεῖται καὶ τὸ συνειλῆσθαι τεταργα‐ νῶσθαι. ss3 s4 Eg (×EM 75352)
749	Ἀμφίβαιος ὁ Ποσειδῶν παρὰ Κυρηναῖος. ss3s4
750	ἀπτῆνα[ς] s δὲ 〈σπόρον〉 τοὺς νεοσσούς. εἴωθε δὲ ὁ κλύδων τοὺς τῶν ἀλκυόνων νεοσσοὺς διαφθείρειν, διό φασι καὶ ζʹ ἡμέρας γαληνιᾶν τὴν θάλασσαν, ἡνίκα ᾠοτοκοῦσι διὸ καλοῦνται αἱ ἡμέραι ἀλκυονίδες. ss3 s4
5a	τὸ δ’ ἑξῆς ss3 οὕτως s3· ἧς
6a	σχεδίας ss3 ὁ Ποσειδῶν s3
7a	οἷα τυτθὸν κηρύλου δά‐
8a	μαρτος σπόρον ὅ ἐστι νε‐
9a	οσσοὺς ἀλκυόνων. κήρυλος
10a	δὲ καλεῖται ὁ ἄρσην ἀλκυ‐
11a	ών. ss3	Column end
5b	ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· ἀφ’ ἧς‐
6b	τινος σχεδίας ὁ Ἀμφίβαιος
7b	καὶ Ποσειδῶν ἐκβράσας τὸν
8b	Ὀδυσσέα οἷα τυτθὸν ἀπτῆ‐
9b	να σπόρον ἤγουν μικρὸν
10b	ἄπτερον νεοσσὸν τῆς δά‐
11b	μαρτος καὶ τῆς θηλείας τοῦ	Column end
12	κηρύλου καὶ ἄρρενος ἀλκυόνος βαλεῖ πρὸς τὸ κῦμα τὸν δύπτην ἤγουν αὐτὸν τὸν κολυμβητὴν Ὀδυσσέα ἐμπε‐ πλεγμένον κάλοις, βαλεῖ δὲ σὺν αὐταῖς ταῖς μεσό‐
15	δμαις καὶ τοῖς ἰκρίοις. T ἢ οὕτως s3s4 φασίν s3· ὡς δὲ
15	ἡ θάλασσα εἴωθε τοὺς ἀλκυόνος νεοσσοὺς ἐκβράσσειν, οὕτως καὶ ὁ Ποσειδῶν τὸν Ὀδυσσέα. ss3 s4 κήρυλος ὁ ἄρσην ἀλ‐ κυὼν δάμαρ δὲ τούτου ἡ θήλεια.
751	αὐταῖς μεσόδμαις ss4 τοῖς μέσοις s4 ξύλοις τῆς σχεδίας ss4 καὶ τοῦ πλοίου T ἴκρια δὲ τὰ ss4 κύκλῳ s ὀρθά ss4 καὶ τὰ καταστρώματα T.
752	δύπτην δὲ τὸν Ὀδυσσέα τὸν δύνοντα. s δύπτης ὁ κολυμβητὴς παρὰ τὸ δύειν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν. ×Eg (×EM 29122)
754 (1a)	ἀστῷ σύνοικος·
2a	Γλαῦκος Ἀνθηδόνιος ἦν, ἥ
3a	ἐστι περὶ Βοιωτίαν πόλις,
4a	ἥντινα ᾤκησαν Θρᾷκες. οὗτος
5a	ἁλιεὺς ὢν καὶ ἀγρεύσας ἰχθῦν
6a	ἔθετο ἐν τῇ γῇ· τυχούσης δὲ
7a	βοτάνης πλησίον καὶ φαγὼν
8a	ὁ ἰχθὺς ἔζησεν, ὅπερ ἰδὼν ὁ
9a	Γλαῦκος μετέλαβε καὶ αὐτὸς
10a	ἐκ τῆς βοτάνης καὶ ἔρριψεν
11a	ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν καὶ
12a	ἔστιν ἀθάνατος.	Column end
1b	Γλαῦκος ὁ Ἀνθηδόνιος ἦν
2b	ἁλιεύς. ἐμμανὴς δὲ γενόμενος
3b	ἥλλατο εἰς τὴν θάλασσαν. ἰχ‐
4b	θῦς γὰρ ἁλιεύσας καὶ ῥίψας
5b	νεκρὸν T εἰς γῆν εἶδε προσ‐
6b	εγγίσαντα βοτάνῃ καὶ ἀναζή‐
7b	σαντα, φαγὼν δὲ καὶ αὐτὸς
8b	γέγονεν ἀθάνατος, ἀλλ’ οὐκ
9b	ἀγήρως *καὶ ἥλλατο, ὥσπερ
10b	ἔφην, εἰς θάλασσαν* T. μαν‐
11b	τεύεται δὲ ὡς καὶ ὁ παρ’
12b	Ὁμήρῳ Πρωτεὺς καὶ παρὰ	Column end
13	Πινδάρῳ Τρίτων τοῖς Ἀργοναύταις. τὴν δὲ βοτάνην, ἧς ἐγεύσατο, φασί τινες ἀείζωον εἶναι.
754bis	Ἀνθηδών πόλις Βοιωτίας. συνῴκισαν δ’ αὐτὴν Θρᾷκες ×Steph. ἡ δὲ Ἀνθηδὼν πόλις Βοιωτίας, ἣν ᾤκησαν Θρᾷκες. ὁ δὲ Ἰώσηπος καὶ τὴν νῦν λεγομένην Ἀγριππιάδα Ἀνθηδόνα φησὶ πρότερον καλεῖσθαι (Jos. b. J. I 87). σύνοι‐
5	κον δὲ τῷ Γλαύκῳ φησὶ γενέσθαι τὸν Ὀδυσσέα διὰ τὸ ῥιφῆ‐ ναι τῆς σχεδίας εἰς τὴν θάλασσαν, ὥσπερ ἐκεῖνος ἀπὸ τῆς
5	γῆς ἥλλατο φαγὼν τῆς βοτάνης.
755	πεύκης· Λεωνίδης ἐν τῷ περὶ Ἰταλίας φησὶν ὄρος εἶναι, ἐν ᾧ γίνεσθαι πεύκας ὑπερμεγέθεις, ἐκ δὲ τούτων γίνεσθαι τοὺς φελλούς, οἷς χρῶνται πρὸς κουφισμὸν τῶν δικτύων ss3 s4 Eg (EM 79012) οἱ ἁλιεῖς T. περιφραστικῶς δὲ
5	πεύκης κλάδον εἴρηκε τὸν φελλόν ss3 s4 Ὅμηρος δὲ οὐ φελλὸν καλεῖ, ἀλλὰ φυλίαν τὸ δένδρον (ε 477) καὶ τὸν φελλόν. T. ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· παρ’ ἄλλου δ’ ἄλλος βύκτης καὶ ἄνεμος ἐνθρώσκων καὶ ἐμπίπτων ἐν πνο‐ αῖς στροβήσει καὶ κινήσει τὸν Ὀδυσσέα ὡς πεύκης
10	κλάδον ἤτοι φελλόν. τὸ δὲ σχῆμά ἐστιν ἐφερμηνευτικόν.
757	τὸ ἑξῆς· Βύνης δὲ s3 s4 καὶ τῆς Ἰνοῦς τῆς καὶ Λευκοθέας s4 σαώσει s3 s4 ἄμπυξ· ἔστι ss3 s4 δὲ s3 s4 περιβόλαιον ss3 καὶ Ὅμηρος ἄμπυκα κεκρύφαλόν τε (X 469) ss3 s4. Βύνης δὲ τῆς Λευκοθέας ἤτοι τῆς Ἰνοῦς. s3
759	κρεαγρεύτους· καὶ Ὅμηρος ὡς τόσον πρὸς πέτρῃσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν (ε 434). τὴν δὲ πέ‐ τραν ἐκείνην κρεάγρευτον εἴρηκε διὰ τὸ τραχὺ καὶ ξύειν αὐ‐ τοῦ τὰς σάρκας τῶν προσερχομένων. s3 κρεαγρέπτους *τὰς
5	κρεαγρεπτούσας,* τραχείας, ξεούσας τὰς σάρκας τῶν προσ‐ ερχομένων. s4 τὸ δὲ παθητικὸν ἐνεργητικῶς εἶπε κατὰ διά‐ λεκτον ἀττικήν· αὕτη γὰρ τὰ παθητικὰ ἐνεργητικῶς λέγει καὶ τὰ ἐνεργητικὰ παθητικῶς. ἄλλως. ὁ Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς Καλυψώ, ὅπως αὐτὴν πείσῃ ἐκπέμψαι τὸν
10	Ὀδυσσέα ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ. ἡ δὲ πρῶτον τῷ Ὀδυσσεῖ προστάττει κατασκευάσαι σχεδίαν, ἔπειτα δὲ αὐτὸν ἐκπέμπει μετὰ ἐσθήτων καὶ ἄλλων πολλῶν κειμηλίων. ἑπτακαίδεκα μὲν ἤματα πλέων ἤδη ποντοπορεύων τῇ ὀκτωκαιδεκάτῃ προσ‐
10	ήγγισε τῇ Φαιάκων γῇ, ὁ δὲ Ποσειδῶν αὐτὸν θεασάμενος
15	παντοίων ἀνέμων θυέλλας ἤγαγε, δι’ ὃ καὶ τῆς σχεδίας αὐτὸν μακρὰν ἤγαγε καὶ ἀπέρριψε καὶ αὐτὴν κατέαξεν, ἡ Λευκο‐ θέα δὲ δοῦσα τὸ αὐτῆς κρήδεμνον αὐτὸν διεσώσατο. δεδρυφαγμένον νῦν ἐντετυλιγμένον. T
761	στόρθυγξι ταῖς ἀκίσι ss3 ταῖς ἐξοχαῖς ss3 s6 καὶ ὀξύτησι s6· πᾶν γὰρ τὸ εἰς ὀξὺ ἀπολῆγον στόρθυγξ καλεῖ‐ ται. ss3s6
762 (1a)	Ἅρπην τὴν Κέρκυ‐
2a	ράν φησιν ἤτοι τὴν Φαιακίαν
3a	ἔχειν ss3	Column end
3a	κεχωσμένον τὸ δρέπανον, ἐν ᾧ ὁ Ζεὺς τὸν Κρόνον ἐξέτεμε
4a	ss3 s4 ἢ ὅτι ἐκεῖ ἔκειτο τὸ δρέπανον, ὃ Δημήτηρ ἔλαβε παρ’
5a	Ἡφαίστου τέμνειν τοὺς στάχυας.
1b	τὴν Φαιακίαν νῆσον τὴν Κέρ‐
2b	κυραν, ἐν ᾗ ἦν	Column end
3b	κεχωσμένον τὸ δρέπανον, ἐν ᾧ ὁ Ζεὺς τὸν Κρόνον ἐξέτεμε
4b	ss3 s4 ἢ ὅτι ἐκεῖ ἔκειτο τὸ δρέπανον, ὃ Δημήτηρ ἔλαβε παρ’
5b	Ἡφαίστου τέμνειν τοὺς στάχυας.
6	Δρέπανον λέγεται. ἔστι δὲ καὶ Σικελικὸν χωρίον Δρέπανον καλούμενον ἀπὸ τοῦ κεκρύφθαι ἐκεῖ τὸ δρέπανον, μεθ’ οὗ ὁ Κρόνος ἀπέτεμεν Οὐρανοῦ τὰ παιδογόνα μορία. μέζεα δὲ λέγονται τὰ αἰδοῖα ἅρπη δὲ τὸ θέριστρον. s
763	κόπις δὲ ὁ s3 s6 ῥήτωρ (1464) καὶ s6 ἔμπειρος ὁ ὑπὸ πολλῶν πραγμάτων κεκομμένος s3 s6. ἐκ τοῦ κόπτω γίνεται κόπις. s3 s6
764 (1a)	μυθοπλάστην ὡς ἐπὶ
2a	τὸ μυθῶδες τὴν διήγησιν
3a	πεπλασμένην ἐξυλακτήσει
4a	[δὲ] ἀντὶ τοῦ ἐκφωνήσει. s	Column end
1b	τὴν μυθικὴν αὐτοῦ συμφορὰν
2b	φλυαρήσει πρὸς τὸν Ἀλκίνοον,
3b	τὸν τῶν Φαιάκων ἢ Κερκυ‐
4b	ραίων βασιλέα.	Column end
765	ἀρὰς τετικὼς ἀποδοὺς τὰς κατάρας τοῦ τυφλωθέντος θηρίου. λέγει δὲ τοῦ Κύκλωπος. ηὔξατο γὰρ ὁ Κύκλωψ τῷ πατρὶ αὐτοῦ Ποσειδῶνι ἵνα οὕτω τιμω‐ ρηθῇ ὁ Ὀδυσσεύς. συντακτέον δὲ οὕτως αἷς κρεαγρέπ‐
5	τους πέτρας μάρπτων ἁλιβρώτοισιν αἱμαχθήσε‐ ται στόρθυγξιν ἀρὰς τετικὼς καὶ ἀποδοὺς τοῦ
5	τυφλωθέντος δάκους, εἶτα καὶ τὰ λοιπὰ νῆσον δ’ εἰς Κρόνῳ στυγουμένην τοιόσδε καὶ τοιόσδε τὸν μυθο‐ πλάστην ἐξυλακτήσει γόον.
766	οὔπω μὴ τόσος Μέλανθος ὁ Ποσειδῶν παρὰ Ἀθηναίοις Ἱππηγέτης δὲ ὁ αὐτὸς παρὰ Δηλίοις. ss3 s4 εἶπον καὶ ὄπισθεν ὅτι ὁ Ποσειδῶν τῇ Ἐριννύι Δήμητρι μιγεὶς Ἀρείονα ἵππον ἐγέννησεν (7128). ἄλλοι δέ φασιν ὅτι
5	καὶ περὶ τοὺς πέτρους τοῦ ἐν Ἀθήναις Κολωνοῦ καθευδήσας ἀπεσπέρμηνε καὶ ἵππος Σκύφιος ἐξῆλθεν ὁ καὶ Σκειρωνίτης λεγόμενος.
8a	μὴ τοσαύτη γοῦν λήθη, φη‐
9a	σὶ, καταλάβοι τὸν Ποσειδῶνα
10a	ὥστε ἐπιλαθέσθαι τοῦ Ὀδυσ‐
11a	σέως. ss3	Column end
8b	οὔπω μάλ’, οὔπω· οὐ μέχρι
9b	τούτου δηλονότι τιμωρηθήσε‐
10b	ται Ὀδυσσεὺς μὴ τοσόσδε
11b	καὶ τοσοῦτος ἢ μὴ τοσόνδε	Column end
12	καὶ τοσοῦτον ὕπνος λαθήσεως λάβῃ τὸν Ποσειδῶνα ἤγουν μὴ γένοιτο ἐπιλήσμων τοῦ Ὀδυσσέως.
768	ἥξει γὰρ s· ναύλοχος καλεῖται ὁ λιμήν (23930). ss3
2a	Ῥεῖθρος δὲ ὠνομάζετο ὁ ἐν
3a	Ἰθάκῃ λιμήν ss3 περιφραστι‐
4a	κῶς δὲ εἶπε τὴν Ἰθάκην s3
5a	καθὰ καὶ Ὅμηρος ἐν λιμένι
6a	Ῥείθρῳ (α 186). Νήριτον δὲ
7a	ὄρος Ἰθάκης καὶ Ὅμηρος
8a	καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλ‐
9a	λον (B 632). ss3	Column end
2b	ναύλοχον σκέπας τὸν γα‐
3b	λήνιον τόπον τοῦ λιμένος τῆς
4b	Ἰθάκης, ὃς Ῥεῖθρος καλεῖται,
5b	ναύλοχον δὲ ἐν ᾧ αἱ νῆες
6b	λοχῶσι καὶ ἵστανται (2402).
7b	ἀντὶ δὲ τοῦ εἰπεῖν ἥξει εἰς
8b	Ἰθάκην περιφραστικῶς εἶπεν
9b	τὸν λιμένα τῆς Ἰθάκης καὶ	Column end
10	εἰς τοὺς πρηῶνας καὶ τὰς ἐξοχὰς τοῦ Νηρίτου. τὸ δὲ Νήριτον ὄρος Ἰθάκης.
771 (1a)	μύκλοις· μύκλος καλεῖται ἡ ἐν τῷ τραχήλῳ τῶν
2a	ὄνων ὑποδίπλωσις. μύκλους δὲ εἶπεν ἐνταῦθα τοὺς μνη‐
3a	στῆρας διὰ τὸ ἀδηφάγον καὶ κατωφερές, ὡς καὶ Καλλί‐
4a	μαχος· ἔστιν μοι Μάγνης ἐννεάμυκλος ὄνος (fr. 180)
5a	ss3s4 Eg (EM 59418)
6a	οἱ δὲ μύκλους φασὶ τοὺς κα‐
7a	τωφερεῖς εἰς γυναῖκας. εἴρη‐
8a	ται δὲ ἀπὸ ἑνὸς Μύκλου αὐ‐
9a	λητοῦ κωμῳδηθέντος ss3s6 Eg
10a	ὑπὸ Ἀρχιλόχου (fr. 184) ss3s6
11a	ἐπὶ μαχλότητι ss3s6 ×Eg. (×l. l.)	Column end
1b	μύκλοις· μύκλος καλεῖται ἡ ἐν τῷ τραχήλῳ τῶν
2b	ὄνων ὑποδίπλωσις. μύκλους δὲ εἶπεν ἐνταῦθα τοὺς μνη‐
3b	στῆρας διὰ τὸ ἀδηφάγον καὶ κατωφερές, ὡς καὶ Καλλί‐
4b	μαχος· ἔστιν μοι Μάγνης ἐννεάμυκλος ὄνος (fr. 180)
5b	ss3s4 Eg (EM 59418)
6b	καὶ Μύκλος δέ τις γέγονεν
7b	αὐλητὴς καὶ κατωφερὴς εἰς
8b	λάγνειαν κωμωδηθεὶς ἐπὶ μα‐
9b	χλότητι ὑπ’ Ἀρχιλόχου. εἴρη‐
10b	ται οὖν ἀπ’ ἐκείνου.	Column end
772	κασσωρεύουσα πορνεύουσα. ss3s6 Eg (EM 49331) βασσάρα δὲ ἡ βάκχη, ἡ πόρνη τὸ δὲ κοιλανεῖ κενώσει, δαπανήσει s βασσάρα σημαίνει κυρίως τὴν βάκχην —ἀπὸ τούτου δὲ ἡ κατωφερὴς καὶ πόρνος γυνὴ εἴρηται
5	βασσάρα. ×Eg (×EM 19051) ἡ δὲ βασσάρα ὁ βολβὸς καὶ τὸ οἶδνον καὶ εἶδος ἀλώπεκος καὶ ἡ βάκχη, νῦν δὲ βασσάρα ἡ πόρνη. λέγει δὲ τὴν Πηνελόπην.
772bis	σεμνῶς ἐπίρρημα ἀντὶ τοῦ αἰσχρῶς. ×EM 70950 (×EG 49849)
772ter	Καὶ s2s3 Δοῦρις δὲ ἐν τῷ περὶ Ἀγαθοκλέους s2s3s4 μάχλον s2s3 φησὶ τὴν Πηνελόπην s2s3s4 καὶ s2s3 συνελθοῦσαν πᾶσι τοῖς μνηστῆρσι γεννῆσαι τὸν s2s3s4 τραγοσκελῆ s3s6 Πᾶνα s2s3s4 ὃν εἰς θεοὺς ἔχουσιν s3 (FHG II 47942). φλυαρεῖ δὲ
5	περὶ τοῦ Πανός· ὁ Πὰν γὰρ Ἑρμοῦ καὶ Πηνελόπης ἄλλης †T. καὶ ἕτερος δὲ Πὰν Διὸς καὶ Ὕβρεως.
774	πλείω· πλείονα δὲ, φησὶν, ὁ Ὀδυσσεὺς τῶν ἐν Τροίᾳ ἰδών. ss3 καὶ Ὅμηρος ss3s4 ὅτε μοι ss4 πλεῖστοι χαλκήρεα δούρατα Τρῶες ἐπέρριψαν περὶ Πηλεί‐ ωνι θανόντι (ε 309). ss3s4 Σκαιαὶ δὲ πύλαι Ἰλίου ss3s4
5	Σκαιοῦ τινος ἢ ἀριστεραὶ ἢ σκαιοῦ τινος ἔργου γενόμεναι αἴτιαι ἤγουν ἁλώσεως s3 〈ἢ〉 περὶ ἃς μέγας πόλεμος συνέστη
5	περὶ τοῦ σώματος Ἀχιλέως s4.
775	μολοβρὸς· καὶ γὰρ ἐκλήθη παρὰ τοῦ Μελανθίου πῆ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις (ρ 219); ss3 μολοβρὸς ἀρτοζήτης ἀπὸ τοῦ μολεῖν καὶ παραγίνεσθαι πρὸς βορὰν καὶ τροφήν· ὁ γὰρ Ὀδυσσεὺς ἐπελθὼν εἰς Ἰθάκην ὑπεκρίνατο
5	πένητα, ὅπως μὴ γνωρισθεὶς δόλῳ ἀνέλῃ τοὺς μνηστῆρας. Μελάνθιος δὲ ὁ τότε οἰκέτης συναντήσας αὐτῷ συνεπομένῳ τῷ Εὐμαίῳ τῷ συφορβῷ φησι πρὸς τὸν Εὔμαιον seq. ρ 219 καὶ ἅμα κολαφίζει καὶ τραχηλίζει †T αὐτόν. γελοῖον δὲ τοῦτο καὶ κακόζηλον ὑπάρχει τὸ τοῦ Λυκόφρονος ῥητὸν τὸ
10	seq. Al. 776 καθ’ ἕνα μὲν τρόπον, ὅτι οὐκ ἀπειλὰς ἀλλὰ πληγὰς ἔλαβεν εἰς τὸ νῶτον, δεύτερον δέ, ὅτι λόφος λέγεται ὁ τράχηλος καὶ ἡ κεφαλή, οὗτος δὲ εὔλοφόν πώς φησι τὴν ῥάχιν, τρίτον, ὅτι οὐδὲ ἐν τῷ νώτῳ ἤτοι ἐν τῇ ῥάχει ἐδέξατο παρὰ Μελανθίου τὰς πληγάς, ἀλλ’ ἐν τῷ τραχήλῳ καὶ τῇ
15	πυγῇ.
776	εὐλόφῳ δὲ τῷ γενναίῳ ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν βοῶν. s3
777	δέννοις κολασθεὶς ταῖς λοιδορίαις s2s4 καὶ ὕβρεσι T κολασθεὶς s4 διὰ τὸν Ἀντίνοον καὶ Εὐρύμαχον (*ς 394) καὶ Κτήσιππόν φησιν ὑβρίσαντας αὐτόν. s2s4
778	πληγαῖς· παρ’ Ὁμήρῳ φέρεται ὁ Ὀδυσσεὺς βοὸς ποδὶ πληγεὶς ὑπὸ Κτησίππου (υ 299), ὑποποδίῳ δὲ κατ’ ὦμον ὑπ’ Ἀντίνου (ρ 462). s4 ὀστράκων· παρ’ Αἰσχύ‐ λῳ φαίνεταί τις τὸν Ὀδυσσέα ὀστράκῳ ῥίψας (fr. 174N),
5	οὐ μὴν παρ’ Ὁμήρῳ ss3s4
780	σφραγὶς μενεῖ. ὁ Ὀδυσσεὺς βουλόμενος κατάσκο‐ πος εἰσελθεῖν εἰς τὴν Ἴλιον καὶ φοβούμενος, μὴ νοηθεὶς ἀπο‐ θάνῃ, ἔπεισε Θόαντα ss3s4 τὸν υἱὸν Ἀνδραίμονος (Β 638) T πληγῶσαι αὐτὸν πληγαῖς βιαίαις ss3s4 πρὸς τὸ γενέσθαι
5	ἀγνώριστον ss3s6 ὡς καὶ Ὅμηρος αὐτόν μιν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι δαμάσας (δ 244). φησὶν οὖν ὅτι οὐ ss3s4 ξέναι καὶ ss3s6 ἀήθεις ss3s4 τοῦ σώματος αὐτοῦ ss3 μά‐ στιγες καὶ πληγαὶ ἔσονται ss3s4 ἀλλ’ ἀρχαῖαι ἀποφαίνονται
5	ss3 ἐπεὶ καὶ αὐτὸς ἐν τῷ πολέμῳ πολλάκις ἐτρώθη, 〈ὡσ〉
10	ὑπὸ τοῦ υἱοῦ Ἀντήνορος, ὃς ἔτρωσεν ἐν τῷ πλευρῷ μετὰ δόρατος s3. ἄλλως [δὲ]. s ὁ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα γράψας φησὶ τρωθῆναι τὸν Ὀδυσσέα ὑπὸ Θόαντος, ὅτε εἰς Τροίαν ἀνήρ‐ χοντο (Epp Gr. I 42 K). ss3s6 ἔτι γὰρ τὸ ἐγχάραγμα τῶν γεγονυιῶν αὐτῷ πληγῶν ὑπὸ τοῦ Θόαντος παραμενεῖ καὶ
15	ἔσται ἐν ταῖς αὐτοῦ πλευραῖς λύγοισι καὶ ῥάβδοις τετρανθεῖσα καὶ τρυπηθεῖσα κυρίως, νῦν δὲ ἐγκολα‐ φθεῖσα.
781	ὁ λυμεὼν ὁ Ὀδυσσεύς, τῶν Τρώων δὲ ὁ λυμεών. T
783	ἑκουσίαν σμώδιγγα· διὰ τοῦτο ἔμεινεν ἀστέ‐ νακτος. ἐπειδὴ ἑκουσίως ἐπλήττετο ὑπὸ Θόαντος καὶ διὰ τοῦτο τλήμων προσηγορεύθη (773) διὰ τὸ καρτερώτατον καὶ ἀκαμπὲς τοῦ ἀνδρός, ὅστις καὶ ἐπὶ τῶν μνηστήρων δεινὰ
5	πολλὰ παθὼν οὐδ’ αὐτοῖς ἔδωκε γνώριμον, ἵνα μὴ ἀποκτανθῇ ὑπὸ τούτων, ἀλλ’ ἕως οὗ τὰ πάντα καλῶς διεσοφίσατο, οὐκ ἐπεγνώσθη παρ’ αὐτοῖς. s3 δομῇ τῷ σώματι. τὸ δὲ σχῆμα μεταπλασμὸς ἀπὸ οὐδετέρου εἰς θηλυκόν. ἀπὸ γὰρ τοῦ δέμας μεταπλάσας εἶπεν ἡ δομή.
784	παλεύσῃ ἀπατήσῃ τοὺς δυσμενεῖς ἤτοι τοὺς Τρῶας ταῖς κατασκοπεύσεσι. παλεύτριαι δὲ λέγονται αἱ πλάνοι καὶ οἷον εἰπεῖν ἀνδραποδηστήριαι T περιστεραί.
785 (1b)	τὸ δὲ φηλώσας ἀπὸ τοῦ
2b	φηλόω καὶ φηλῶ τὸ ἀπατῶ
3b	ἀπὸ τῶν φηλήκων ἤγουν τῶν
4b	ἀγρίων σύκων (15810) ἐλέχθη,
5b	ἅτινα ὠμὰ καὶ ἄχρηστα ὄντα
6b	τῇ ἰδέᾳ πέπειρα φαίνονται.	Column end
1a	φηλώσας ἀπατήσας
2a	ss3s4 δολώσας s. τὸ φηλῶσαι,
3a	ὃ σημαίνει τὸ δολῶσαι καὶ
4a	ἀπατῆσαι,—Eg (EG EM)
5a	φήληκες ss3 (EG EM) δὲ κα‐
6a	λοῦνται ss3 τὰ σῦκα τὰ ὠμὰ
7a	μὲν ὄντα, τῇ δὲ ἰδέᾳ πέπειρα.
8a	Eg (EG 8730 EM 16038) φησὶν
9a	οὖν ὅτι ss3	Column end
10	ἀπατήσας τὸν βασιλέα Πρίαμον ἐν κλαυθμοῖς καὶ γόοις ὡς δεινὰ καὶ ἀνάξια παθὼν ὑπὸ Ἀγαμέμνονος διὰ τὰς πλη‐ γάς. ss3s4
786	Βομβυλίας· βομβυλιός ἐστι ζωύφιον ὅμοιον μελίσσῃ μέλαν δὲ τῇ χροίᾳ ἐκ πηλοῦ κηροπλαστοῦν. λέ‐ γεται δὲ βομβυλιὸς παρὰ τὸ βομβεῖν ὥσπερ καὶ τὸ πινό‐ μονον κουτρούβιον καὶ ἡ ῥόμβα ἢ στρόμβα βομβυλιὸς καὶ
5	βέμβιξ καλεῖται. Βομβυλία δὲ καὶ Βομβύλιον πόλις καὶ T ὄρος Βοιωτίας ὅπερ νῦν λέγει, γράφεται δὲ δι’ ι. εἰ δὲ εἴπῃς Βομβυλεία κλιτὺς καὶ ἀκρώρεια ὡς κτητικόν, τότε διὰ διφθόγγου γραφήσεται, Βομβυλίας ‵ει′ δὲ καὶ δίφθογγον καὶ ι γραφήσεται οἷον ἡ Βομβυλία τῆς Βομβυλίας ι, ἡ
10	Βομβυλεία δὲ τῆς Βομβυλείας δίφθογγον. T
786bis (1a)	τὸν Βομβυλείας·
2a	Βομβυλεία ἡ Ἀθηνᾶ τιμᾶ‐
3a	ται ἐν Βοιωτίᾳ. Τεμμικία
4a	δὲ ὄρος τῆς Βοιωτίας. ss3	Column end
1b	τιμᾶται δὲ ἐκεῖ καὶ ἡ Ἀθηνᾶ
2b	Βομβυλεία. καὶ ἡ Τεμμικία
3b	δὲ ὁμοίως ὄρος ἐστὶ Βοιωτίας.	Column end
5	λέγει οὖν ὅντινα ἡμῖν ἡ Βοιωτία μέγα κακὸν ἀνέθρεψε. λέγει δὲ τὸν Ὀδυσσέα· ἐν γὰρ Βοιωτίᾳ, φασὶν, ἡ Ἀντίκλεια τὸν Ὀδυσσέα ἐγέννησεν. ss3s4 ὅντινα οὖν, φησὶν, ἐν Βοιωτίᾳ ἡ ἐξοχὴ τοῦ ὄρους ἡ καλουμένη Τεμμικία μεγάλην βλάβην ποτὲ ἐγέννησε s3. Σειληνὸς δὲ ὁ Χῖος ἐν βʹ μυθικῶν
10	ἱστοριῶν—βʹ γὰρ γέγραφε βιβλία—φησὶν Ἀντίκλειαν τὴν Ὀδυσσέως μητέρα ἐγκύμονα διοδεύουσαν τὸ Νήριτον τῆς Ἰθάκης ὄρος ὕσαντος πολὺ τοῦ Διὸς ὑπ’ ἀγωνίας καὶ φόβου καταπεσοῦσαν τεκεῖν Ὀδυσσέα, ὅθεν ἄρα καὶ Ὀδυσσεὺς ἐκλήθη. ἀλλὰ περὶ τῆς κλήσεως τοῦ Ὀδυσσέως ψεύδεται.
15	Ὅμηρος γὰρ παρεισάγει ἐν Ὀδυσσείᾳ τὸν Ὀδυσσέως πάππον Αὐτόλυκον λέγοντα κληθῆναι τὸν παῖδα Ὀδυσσέα· πολλοὶ γάρ μοι ὠδύσαντο ἤτοι ὠργίσθησαν (τ 407). περὶ δὲ τοῦ εἴτε ἐν Βοιωτίᾳ κατὰ Λυκόφρονα ἐγεννήθη εἴτε κατὰ τὸν Σειληνὸν ἐν Ἰθάκῃ, ὡς καὶ Ὅμηρος λέγει ὃς τράφη ἐν
20	δήμῳ Ἰθάκης (Γ 201), ὁ βουλόμενος πολυπραγμονείτω.
788	μόνος πρὸς οἴκους· ἀπὸ γὰρ τῶν ἐφεπομένων αὐτῷ ιβʹ πλοίων εἰς τὴν Τροίαν μόνος ὁ Ὀδυσσεὺς ἀναστρέ‐ φων ἐσώθη. T
789	λοῖσθον δὲ· ὕστερον δὲ ὡς λάρος κυματοδρο‐ μήσας, ὡς κόγχος τε περιτριβεὶς παντόθεν τῇ θα‐ λάσσῃ τὴν κτῆσίν τε καὶ περιουσίαν αὐτοῦ κιχὼν καὶ καταλαβὼν λαφυστίαν καὶ ἐξαντλουμένην παρὰ τῆς
5	Λακεδαιμονίας ἤτοι τῆς Πηνελόπης τῆς κακῶς βακχευ‐ θείσης καὶ μανείσης πρὸς ἔρωτα δηλονότι σύφαρ καὶ γεραιὸς κόραξ θανεῖται σὺν ὅπλοις ἤτοι πολεμῶν πέλας τοῦ Νηρίτου τὸ πόντιον σκέπας καὶ τὴν Ἰθάκην φυγών.
791	κτῆσίν τε θοίνης· Θουκυδίδης φησὶν εἰς δʹ φυλὰς τὴν Κεφαλληνίαν διῃρῆσθαι, Πρωνίους, Σαμαίους, Πάλεις, Κρανίους (*II 30). ss3s4 λαφυστίαν δὲ λαφυσσομένην καὶ ἀπαντλουμένην. s οἱ δὲ Πρώνιοι .... διὰ τοὺς
5	μνηστῆρας ... ἀπὸ ἔθνους. ss3s6
792 (1a)	Λακαίνης· ὁ γὰρ
2a	Τυνδάρεως καὶ ὁ Ἰκάριος ἀδελ‐
3a	φώ s2s3 διὸ s2 Λακαίνης
4a	τῆς Πηνελόπης s2s3.	Column end
1b	τῆς Πηνελόπης· Τυνδάρεως
2b	γὰρ καὶ Ἰκάριος ἀδελφοί οὗ
3b	Ἰκαρίου καὶ Περιβοίας ἡ ῥη‐
4b	θεῖσα Πηνελόπη πρότερον	Column end
5	Ἀρναία λεγομένη, ὕστερον δὲ Πηνελόπη κληθεῖσα, ὅτι ῥιφεῖσα παρὰ τῶν γονέων εἰς θάλασσαν ὑπὸ πηνελόπων ὀρνέων ἐξη‐ νέχθη εἰς τὴν γῆν καὶ ἐσώθη καὶ ὑπὸ τῶν ἰδίων πάλιν γο‐ νέων ἀναληφθεῖσα ἐτρέφετο.
793	σύφαρ δὲ †τὸ λίαν† γεγηρακὸς s3 ×Eg (×EM 73710) καὶ πεπαλαιωμένον s3. σύφαρ καὶ λεβηρὶς T τὸ τοῦ ὄφεως δέρμα, νῦν δὲ σύφαρ ἀντὶ τοῦ γέρων εἶπεν ἀπὸ τοῦ ὀφείου δέρματος s4. γηράσας γὰρ ὁ ὄφις καὶ πρὸς ὀπὴν εἰσελθὼν
5	ἀποδύεται τὸ δέρμα. T πόντιον σκέπας λέγει τὴν Ἰθάκην, παρόσον νῆσος s3s4 Eg (EM) πόντιον δὲ σκέπας s3 ἢ τὴν ναῦν ἢ τὸν λιμένα ss3s4 Eg (EM l. l.): ταῦτα γὰρ
5	σκέπει καὶ ἀμύνει τὴν θάλασσαν. ss3s4
794	κόρακα εἶπε τὸν Ὀδυσσέα διὰ τὸ πολυχρόνιον ss3s4· καὶ γὰρ προγενέστερόν φασι τὸν Ὀδυσσέα τοῦ Νέστο‐ ρος ss3. ὁ δὲ κόραξ s3s4 ὥς φησιν Ἡσίοδος (fr. 171 Rz.) ρηʹ γενεὰς ζῇ. ss3s4 ὑπέργηρως δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἐτελεύτησεν
5	ἀναιρεθεὶς ὑπὸ Τηλεγόνου τοῦ ἐκ Κίρκης αὐτῷ γεννηθέντος υἱοῦ πολεμῶν ὑπὲρ τῶν ἑαυτοῦ ποιμνίων. μέμνηται δὲ τού‐ του καὶ Ὀππιανὸς ἐν τῷ περὶ τρυγόνος λέγων οὑτωσί πως seqq. Opp. H II 500 ὁ δ’—502 κῆρα. σὺν ὅπλοις δὲ s2s3 ἐπειδὴ σὺν ὅπλοις ἀπέθανε ss2s3 μαχόμενος τῷ Τηλε‐
10	γόνῳ s2s3.
794bis	Νηρίτων τῶν τοῦ Νηρίτου δρυμῶν ἐγγύς.
795	στόνυξ πᾶν τὸ εἰς ὀξὺ λῆγον νῦν δὲ τὴν ὀξύ‐ τητα τῆς ἀκάνθης δηλοῖ τῆς τρυγόνος. s4
796	δυσαλθὴς δυσίατος· ἀνίατος γὰρ ἡ πληγὴ τοῦ κέν‐ τρου τῆς τρυγόνος. s4? ἔλλοψ πᾶς ἰχθὺς παρὰ τὸ ἐλλείπε‐ σθαι ὀπὸς καὶ φωνῆς. Σαρδονικῆς ὁ Τζέτζης τὸ δο μικρὸν γράφει καὶ λέγει μακρὸν εἶναι ὡς ἐκτεινομένου ὑπὸ τοῦ ν ἀμετα‐
5	βόλου ἢ Σαρδανικῆς λέγει γράφεσθαι. μέγα γὰρ οὐδ’ ὅλως τοῦτο δέχεται οὐδὲ τοὺς Ἀττικούς φησι τὰ τοιαῦτα ἐκτείνειν, ἀλλὰ τὰ διὰ τοῦ ωτης οἷον οἰνοπώτης / οἰνοπότης αἱματοπώτης / αἱματοπότης καὶ τὰ ὅμοια καὶ τὰ τελευταῖα μέρη τῶν λόγων οἷον δύο / δύω, ἄπο / ἄπω, δεῦρο / δεύρω καὶ ὅσα εἰσὶ τελευταῖα τῶν ὀκτὼ μερῶν. Σαρδωνικῆς· s
10	Σάρδος νῆσος πρὸς ταῖς Ἡρακλείαις στήλαις (633). ss3s4 ταύτης ἄποικοι καὶ οἱ Καρχηδόνιοι †T ἐν ᾗ νήσῳ Σαρδοῖ βοτάνη γίνεται ὁμοία σελίνῳ ἧς οἱ γευόμενοι σπασμῷ κατεχόμενοι ἀκουσίως γελῶσι καὶ οὕτως τελευτῶσι. Τίμαιος δέ φησιν· ἐκεῖ τοὺς ὑπὲρ οʹ ἔτη γεγονότας γονεῖς αὐτῶν
15	θύουσι τῷ Κρόνῳ γελῶντες καὶ τύπτοντες ξύλοις καὶ πρὸς
15	ἀχανεῖς κρημνοὺς †T κατωθοῦντες, ὅθεν ὁ Σαρδόνιος γέλως ἐλέχθη. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι ἐκεῖνοι οἱ θνήσκοντες γέροντες μειδιῶσιν ἀκουσίως πρὸς τὴν ὑπὸ τῶν παίδων αὐτῶν ἀφο‐ ρῶντες ἀπάνθρωπον τελευτήν, ὅθεν ἡ παροιμία.
20b	ἐκείνης γοῦν τῆς νήσου τῆς
21b	Σαρδοῦς πλησίον ἐστὶν ἡ Τυρ‐
22b	σηνία, ὅπου ἦν ἡ Κίρκη ἥτις
23b	περιέθετο κέντρον τρυγόνος
24b	τῷ δόρατι τοῦ παιδὸς αὐτῆς
25b	Τηλεγόνου.	Column end
20a	ἡ δὲ Κίρκη Τυρσηνική· οὐ
21a	μακρὰν δὲ διέστηκεν ἡ νῆσος
22a	αὕτη τῆς Τυρσηνίας. ἔλλο‐
23a	πος δὲ τοῦ ἰχθύος τουτέστι
24a	τῆς τρυγόνος· τῷ γὰρ κέν‐
25a	τρῳ αὐτῆς χρώμενος ἀντὶ δό‐
26a	ρατος ὁ Τηλέγονος ἀνεῖλε τὸν
27a	πατέρα Ὀδυσσέα, ὡς καὶ	Column end
28	Ὀππιανὸς ἐν Ἁλιευτικοῖς (II 499) ss3 περὶ αὐτοῦ φησιν. s3
797	ἄρταμος λέγεται ὁ μάγειρος. καὶ ἀρτεμής, ὅθεν καὶ τὴν Ἄρτεμίν φασιν· ἀπαθὴς γὰρ ἡ παρθένος. s3s6 ἄρ‐ ταμος σφαγεύς, ἀόρταμός τις ὤν, ὁ ἐν ἄορι καὶ ξίφει τέμνων. T
5	Ἀχιλέως· πρῶτον τοῦτο δεῖ εἰδέναι ὅτι ὁ Τζέτζης τὸ Ἀχιλεὺς δι’ ἑνὸς λ γράφει. φησὶ γάρ· ἢ ἀπὸ τοῦ ἄχος ἐμποιεῖν τοῖς Ἰλιεῦσιν ἐτυμολογεῖται ἢ παρὰ τὸ ἄχη λύειν— ἰατρὸς γὰρ ἦν—ἢ παρὰ τὸ χιλῆς ἄμοιρος εἶναι ἢ παρὰ τὸ ἄγειν τὸν λαὸν ὡς στρατηγὸς καὶ πάντα δι’ ἑνὸς λ γράφειν
10	κελεύει. ἐὰν δέ τις διὰ βʹ λλ τοῦτο γράφῃ, κελεύει τοῦτον μὴ κτηνωδῶς οὕτω γράφειν χωρὶς ἐπιστήμης καὶ γνώσεως, λέγειν δὲ τότε ὅτι αἰολικόν ἐστιν· οἱ γὰρ Αἰολεῖς διπλασι‐ οῦσι τὰ σύμφωνα καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ ὅτι δι’ ἑνὸς λ χρὴ ἐκφέρειν τὸ Ἀχιλεύς.*
798 (1a)	ἄλλως. *ἡ δὲ περὶ τῆς T Ἀχιλλέως δάμαρτος
2a	ss3s4 ἤτοι γυναικὸς ἱστορία ἐστὶ τοιαύτη*· T φασὶν ὅτι ss3
3a	ὁ s Ἀχιλλεὺς μετὰ θάνατον ἔγημε Μήδειαν τὴν Αἰήτου παῖδα,
4a	Αἰήτης δὲ καὶ Κίρκη ss3s4
5a	Ἡλίου παῖδες, Τηλέγονος δὲ
6a	Κίρκης, ὥστε Τηλέγονος καὶ
7a	Μήδειά εἰσιν αὐτανέψιοι,
8a	οὓς ἡμεῖς λέγομεν ἐξαδέλφους
9a	(1941). ss3	Column end
1b	ἄλλως. *ἡ δὲ περὶ τῆς T Ἀχιλλέως δάμαρτος
2b	ss3s4 ἤτοι γυναικὸς ἱστορία ἐστὶ τοιαύτη*· T φασὶν ὅτι ss3
3b	ὁ s Ἀχιλλεὺς μετὰ θάνατον ἔγημε Μήδειαν τὴν Αἰήτου παῖδα,
4b	Αἰήτης δὲ καὶ Κίρκη ss3s4
5b	καὶ Πασιφάη Ἡλίου παῖδες
6b	καὶ Πέρσης τῆς Ὠκεανοῦ καὶ
7b	Αἰήτου μὲν παῖδες καὶ Εἰδυί‐
8b	ας Μήδεια καὶ Ἄψυρτος
9b	Κίρκης δὲ καὶ Ὀδυσσέως Τηλέ‐	Column end \|\| Page end
10	γονος καὶ Κασσιφόνη Πασιφάης δὲ καὶ Μίνωος Ἀριάδνη καὶ Φαίδρα καὶ Γλαῦκος ὃν οὗτος Γλαύκωνά φησιν (811) ὥστε Τηλέγονος καὶ Μήδειά εἰσιν ἀντανέψιοι, οὓς ἡμεῖς λέγομεν ἐξαδέλφους.
799	μάντιν δὲ νεκρὸν· ... Ἀριστοτέλης 〈δέ〉 φη‐ σιν ἐν Ἰθακησίων πολιτείᾳ Εὐρυτᾶνας ἔθνος εἶναι τῆς Αἰτωλίας ὀνομασθὲν ἀπὸ Εὐρύτου παρ’ οἷς εἶναι μαν‐ τεῖον Ὀδυσσέως (V. p. 1554b10). τὸ δὲ αὐτὸ καὶ Νίκαν‐
5	δρός φησιν ἐν Αἰτωλικοῖς (p. 25 fr. 8 Sch.). ss3s4 ἔστι δὲ s2 ἡ εὐθεῖα s2s3 Εὐρυτάν s2s3s6 Εὐρυτᾶνος s2 ὡς s2s3s6 τὸ s3s6 παιάν s2s3s6 παιᾶνος s2· ἔστι δὲ [καὶ] ἔθνος s3. Εὐρυτᾶνες ἔθνος Αἰτωλικόν. ὡς τὸ Αἰνιάν. ×Steph.
800	ὅτ’ αἰπὺ ναίων· Τράμπυια πόλις Ἠπείρου ἔνθα μετὰ τὸν νόστον Ὀδυσσεὺς ἀπῆλθε, καθὰ καὶ Ὅμηρος ss3s4 ἱστορεῖ T εἰσόκε τοὺς ἀφίκηαι, οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν (λ 122) ἔνθα καὶ τιμᾶται ss3s4 ὁ Ὀδυσσεύς T.
5	Τραμπύα πόλις τῆς Ἠπείρου πλησίον Βουνίμων. ὁ πολίτης Τραμπυεύς. Steph. Βούνειμα πόλις Ἠπείρου, οὐδετέρως, κτίσμα Ὀδυσσέως, ἣν ἔκτισε πλησίον Τραμπύας λαβὼν χρησμὸν ἐλθεῖν πρὸς ἄνδρας οἳ οὐκ ἴσασι θά‐ λασσαν. βοῦν οὖν θύσας ἔκτισε. Steph.
801	ἐν ᾗ ποτ’· ἐν ᾗτινι Τραμπυίᾳ ποτὲ αὖθις καὶ δὴ—οὐ γὰρ καὶ ἕτερος Ἡρακλῆς ἐκεῖ ἀνῃρέθη—φθίσει καὶ φθείρει ἐν θοίναισι καὶ εὐωχίαις ὁ δράκων ὁ Τυμφαῖος καὶ Ἠπειρώτης ἤγουν ὁ Πολυσπέρχων ὁ
5	πρόμος καὶ πρόμαχος τῶν Αἰθίκων καὶ Ἠπειρωτῶν τίνα φθίσει; τὸν Ἡρακλῆ τὸν ἀπὸ σπορᾶς Αἰακοῦ καὶ Περσέως καὶ οὐ πόρρω τῶν αἱμάτων τοῦ Τημενοῦ. ἡ ἱστορία δὲ αὕτη· T Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος καὶ Βαρσί‐ νης τῆς Περσίδος υἱὸς ἐγένετο καλούμενος Ἡρακλῆς, ὃν
10	ἀνεῖλε ss3s4 καλέσας εἰς δεῖπνον (802) T Πολυσπέρχων ὁ Τυμφαῖος, Αἰθίκων βασιλεὺς ss3s4 χαριζόμενος Κασάνδρῳ.
10	Τυμφαῖοι δὲ Ἠπειρωτικὸν ἔθνος ss4.
13a	τῶν δὲ Αἰθίκων μέμνηται καὶ
14a	Ὅμηρος	Column end
15a	τοὺς δ’ ἐκ Πηλίου ὦσε καὶ Αἰθίκεσσι πέλασσε
16a	(Β 744). ss3s4
17a	δράκοντα δὲ εἶπε τὸν ἀνελόντα
18a	ss3 διὰ τὸ ἰῶδες τοῦ φαρμά‐
19a	κου ss3s6.	Column end
13b	καὶ Αἴθικες ὁμοίως, ὧν καὶ	Column end
14b	Ὅμηρος μέμνηται	Column end
15b	τοὺς δ’ ἐκ Πηλίου ὦσε καὶ Αἰθίκεσσι πέλασσε
16b	(Β 744). ss3s4
17b	*δράκων ὁ Πολυσπέρχων ὡς
18b	φαρμάκοις αὐτὸν ἀνελών.*	Column end
20	Ἡρακλῆ δίχα τοῦ ν γραπτέον, ὅτι ἡ ἔμπροσθεν συλλαβὴ ἄρχεται ἀπὸ συμφώνου τοῦ φ.
803	τὸν Αἰακοῦ τὸν Ἡρακλῆ τοῦτον ἀπὸ ταύτης λέγει κατάγεσθαι τῆς σειρᾶς T παρόσον Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν κατὰ πατέρα εἰς Ἡρακλέα καὶ Περσέα ἀνάγει τὸ γένος, κατὰ δὲ μητέρα εἰς Νεοπτόλεμον, Ἀχιλλέα καὶ Αἰακόν. s3s4
804	Τημενείων· ὁ Τημενὸς οὗτος ἔκγονος ἦν Ἡρα‐ κλέος s4. Ἡρακλέος γὰρ καὶ Δηιανείρας Ὕλλος, Ὕλλου δὲ καὶ Ἰόλης τῆς Εὐρύτου Κλεόδοτος, Λίχας καὶ Κῆυξ, Κλεοδότου δὲ καὶ Περιδέας ὁ Τημενὸς οὗτος καὶ ἕτεροι. s4? *ἄποθεν
5	τὸ πο μακρόν, διότι ἐκτείνεται ὑπὸ τοῦ δασέος καὶ ἔστι κοινὴ συλλαβή. ἄπω δὲ καὶ ἄπωθεν ἀττικῶς μεγάλα γρά‐ φονται.*
805 (1a)	Πέργη δέ μιν· τὸν
2a	Ὀδυσσέα φησὶν ἐν Πέργῃ ὄρει
3a	τῆς Τυρσηνίας ss3
4a	κεῖσθαι καέντα ἐν Γορτυναίᾳ.* πῶς δὲ ὁ αὐτὸς ἐν Εὐρυτάνῃ
5a	ss3s4 τῆς Ἠπείρου s4 καὶ Τυρσηνίᾳ κεῖσθαι συνέβη; ss3s4
6a	ἢ ὅτι μετετέθη ἀπὸ Εὐρυτά‐
7a	νων εἰς Πέργην ἢ ἐπειδὴ
8a	μῦθος φέρεται ὅτι μετὰ τὸ
9a	ἀνελεῖν αὐτὸν τὸν Τηλέγονον
10a	Κίρκη φαρμάκοις ἀνέστησε
11a	καὶ ἐγήματο ss3 〈Κασσιφόνην〉
12a	Τηλεμάχῳ καὶ s Πηνελόπην
13a	Τηλεγόνῳ ἐν Μακάρων νή‐
14a	σοις ss3.	Column end
1b	*ἡ Πέργη ὄρος Τυρσηνίας
2b	ἔνθα φησὶ τὸν Ὀδυσσέα
3b	κεῖσθαι καέντα ἐν Γορτυναίᾳ.* πῶς δὲ ὁ αὐτὸς ἐν Εὐρυτάνῃ
4b	ss3s4 τῆς Ἠπείρου s4 καὶ Τυρσηνίᾳ κεῖσθαι συνέβη; ss34
5b	καὶ ὁ μὲν Τζέτζης κακοπλά‐
6b	στως αὐτόν φησι τὸν Λυκό‐
7b	φρονα γράφειν καὶ ἐναντίως
8b	οὐ μόνον τοῖς ἄλλοις, ὡς ἔδειξε
9b	πολλάκις, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν
10b	ἑαυτῷ, ὥσπερ καὶ ἐνταυθοῖ
11b	φησι γράψαι καὶ ἐν τῷ κα‐
13b	τωτέρω στίχῳ τῷ λέγοντι ὅταν
14b	στενάζων τὰς κῆρας τοῦ
15b	παιδὸς Τηλεμάχου καὶ τῆς	Column end
16	δάμαρτος Κίρκης ἀποθάνῃ· καί φησι γελῶν πολλὰ εἶναι τὰ ἐναντία ἐνταῦθα· ἓν μὲν ὅτι θανὼν πρώην ὑπὸ Τηλεγό‐ νου νῦν πάλιν ὡς ζῶν ἀποθνήσκει διὰ τὸν θάνατον Κίρκης καὶ Τηλεμάχου. καὶ ἓν μὲν εἶναι τοῦτό φησιν ἐναντίον καὶ
20	ἀνακόλουθον, δεύτερον δὲ ἀνακόλουθον φὴς τοῦτο, ὦ Λύκο‐ φρον· ζῶντος Ὀδυσσέως ἢ τεθνηκότος ἐπιγαμία γέγονε Τηλε‐ μάχου τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Κασσιφόνης τῆς Κίρκης παιδός· εἰ μὲν ζῶντος, πάντως οὐ προανεῖλεν αὐτὸν ὁ Τηλέγονος ὡς ἄγνωστον—ἐγίνωσκε γὰρ ἂν τοῦτον ἰδὼν ἐν τοῖς τοῦ
25	παιδὸς γάμοις—· εἰ δὲ τεθνηκότος, πῶς ὁ ἤδη θανὼν πάλιν ὥσπερ ἀπὸ μηχανῆς κωμικῆς ζωωθεὶς ὑπὸ σοῦ παρεισ‐ άγεται τὴν Κίρκην θανοῦσαν θρηνῶν καὶ Τηλέμαχον καὶ τῷ πάθει αὐτῶν τελευτῶν; ἐμοὶ μὲν, ὦ Λύκοφρον, ἀνα‐ κόλουθα ταῦτα καὶ γελοιωδέστατα φαίνεται, οὐ μόνον δὲ
30	τὰ τοιαῦτα σὰ ῥήματα, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πειρωμένων ἐν τοῖς τοιούτοις συμμαχεῖν σοι· φασὶ γάρ τινες ἀσκεπτότεροι καὶ ἀπαίδευτοι ὅτι θανόντα τὸν Ὀδυσσέα ὑπὸ Τηλεγόνου Κίρκη φαρμάκοις ἀνέστησεν ἡ προαναιρεθεῖσα Τηλεμάχῳ καὶ μηδ’ αὐτὴν ἐγεῖραι δυναμένη. καὶ λοιπὸν ἡ παροιμία
35	ἐπὶ ταύτῃ πεπλήρωται ἄλλων ἰατρὸς αὐτὸς ἕλκεσι βρύων (Plut. pass. Eur. fr. 1086N) ἢ ὡς ὁ νεκρὸς ἐκεῖνος ὁ σωτὴρ Σιμωνίδου καὶ αὕτη τῷ Ὀδυσσεῖ τεθνηκυῖα χάριτας παρέχει. ταῦτά φησιν ὁ Τζέτζης *περὶ τούτων τῶν κακο‐ πλάστων καὶ ἀνακολούθων καὶ ἐναντίων τοῦ τε κεῖσθαι τὸν
40	Ὀδυσσέα ἐν Ἠπείρῳ καὶ Τυρσηνίᾳ καὶ ἔτι πλέον περὶ τοῦ ὑπὸ Τηλεγόνου θανάτου αὐτοῦ καὶ πῶς πάλιν φαίνεται ζῶν καὶ θνήσκων διὰ τὸν θάνατον Κίρκης καὶ Τηλεμάχου*. ἄλλοι δέ φασι περὶ μὲν τοῦ πρώτου λόγου ὅτι ἴσως μετ‐ ετέθη ἀπ’ Εὐρυτάνων καὶ Ἠπείρου εἰς Τυρσηνίαν. καὶ
45	τοῦτο μὲν τῷ Τζέτζῃ ὡς ἐχόμενον πιθανότητος οὐ πανταχοῦ ἀπόβλητον φαίνεται, διὰ δὲ τὸ ἐν πολλοῖς τὸν Λυκόφρονα τοιοῦτον εὑρίσκειν τοιαῦτα πάντα μισεῖ. ἄλλοι δέ φασιν
45	ὅτι ἀναιρεθεὶς ὁ Ὀδυσσεὺς ὑπὸ Τηλεγόνου πάλιν ὑπὸ τῆς Κίρκης φαρμάκῳ ἀνέστη καὶ ἐγήματο Κασσιφόνην
805 (50)	Τηλεμάχῳ, Πηνελόπη δ’ ἐν Μακάρων νήσοις ἐγήματο Τηλεγόνῳ.
806	ἐν Γορτυναίᾳ· Θεόπομπός φησιν ὅτι παραγενό‐ μενος ὁ Ὀδυσσεὺς καὶ τὰ περὶ τὴν Πηνελόπην ἐγνωκὼς ἀπῆρεν εἰς Τυρσηνίαν καὶ ss2s3s4 ἐλθὼν ss3 ᾤκησε τὴν Γορτυναίαν ἔνθα καὶ τελευτᾷ ss2s3s4 ὑπ’ αὐτῶν s3s4
5	μεγάλως τιμώμενος s3 (FGH I 296).
808	παιδός τε· ὁ Τηλέμαχος ἐγάμησε Κασσιφόνην θυγατέρα Κίρκης. καὶ τὴν μὲν Κίρκην ἀναιρεῖ ὁ Τηλέμαχος μὴ βουληθεὶς φέρειν αὐτῆς τὰ προστάγματα, ἀναιρεῖται δὲ καὶ αὐτὸς ὑπὸ Κασσιφόνης τῆς γαμετῆς ἐκδικούσης τὴν μη‐
5	τέρα. ὃ δὲ λέγει, τοιοῦτόν ἐστιν· ὅτι ἀποθανεῖται ὁ Ὀδυσσεὺς ὁρῶν τὰ παθήματα Κίρκην ἀναιρουμένην ὑπὸ Τηλεμάχου, τὸν δὲ ὑπὸ Κασσιφόνης ss3s4 τῆς ἰδίας αὐτοῦ θυγατρός. s3
811 (1a)	Γλαύκωνος· τὸν Γλαῦ‐
2a	κον s3 Γλαύκωνα εἶπε, ἔστι
3a	δὲ υἱὸς Πασιφάης καὶ Μίνωος
4a	Ἄψυρτος δὲ υἱὸς Αἰήτου
5a	Κίρκη δὲ καὶ Αἰήτης καὶ Πασι‐
6a	φάη ἀδελφοί οἱ δὲ τούτων
7a	παῖδες δηλονότι αὐτανέψιοι.
8a	ὁ δὲ Γλαῦκος εἰς μέλιτος πί‐
9a	θον ἐμπεσὼν ἀπέθανεν. ss3
10a	Μίνως καὶ Κίρκη καὶ Αἰήτης
11a	παῖδες Ἡλίου. υἱὸς οὖν Μί‐
12a	νωος Γλαῦκος, Αἰήτου δὲ Ἄ‐
13a	ψυρτος, Κίρκης δὲ Κασσιφόνη.
14a	λοιπὸν οὖν ἐξάδελφοι. s3	Column end
1b	εἶπον τὴν ἱστορίαν ὄπισθεν
2b	(25131), ὅμως καὶ πάλιν ἐρῶ.
3b	τὸν Γλαῦκον Γλαύκωνα εἶπε,
4b	Γλαῦκος δὲ καὶ Ἄψυρτος καὶ
5b	Κασσιφόνη καὶ οἱ λοιποὶ, οὓς
6b	εἶπον αὐτανέψιοι ἤτοι ἐξά‐
7b	δελφοι. ἀδελφῶν γὰρ, ὡς
8b	ἔφην, παῖδες Πασιφάης ὁ
9b	Γλαῦκος, Αἰήτου ὁ Ἄψυρτος,
10b	Κίρκης δὲ ἡ Κασσιφόνη. ὁ δὲ
11b	Γλαῦκος ὃν εἴπομεν διώκων
12b	μῦν πεσὼν εἰς πίθον μέλιτος
13b	ἀπεπνίγη, ἀνεζωώθη δὲ, ὥς
14b	φασιν, ὑπὸ τοῦ μάντεως Πολυ‐
15	είδου τοῦ υἱοῦ Κοιρανοῦ. ψηλαψῶν γὰρ τὸν Γλαῦκον ὁ πατὴρ αὐτοῦ Μίνως οὐχ εὕρισκεν, ἐδόθη δὲ τούτῳ χρησμὸς ἐκεῖνον εἰπεῖν περὶ τοῦ παιδός, ποῦ αὐτὸν εὑρήσει, ἔτι δὲ καὶ ἀναστήσειν αὐτὸν, ὃς εἴπῃ, τίνι ὅμοιός ἐστιν ἡ τρίχρωμος τοῦ Μίνωος βοῦς ἡ ἐν τοῖς ἀγροῖς. Πολύειδος δὲ εἶπεν αὐτὴν
20	ὁμοίαν εἶναι βάτου καρπῷ καὶ ὁ Μίνως κατέσχεν αὐτὸν εἰπεῖν, ποῦ ἐστιν ὁ Γλαῦκος, ὁ δ’ ὑπὸ τῆς μαντικῆς εἶπεν αὐτὸν ἐν τῷ πίθῳ εἶναι πεπνιγμένον. εὑρεθέντος δὲ αὐτοῦ νεκροῦ συναπεκλείσθη αὐτῷ ἔν τινι οἰκήματι T ὥστε ζωῶ‐ σαι αὐτόν. ἰδὼν δὲ δράκοντα ἐπὶ τὸν νεκρὸν ἐρχόμενον
25	θέλων ἀγριῶσαι τὸν δράκοντα, ὅπως ἀναιρεθῇ ὑπ’ αὐτοῦ T βαλὼν τυχαίως ἀνεῖλεν αὐτόν. ἕτερος δὲ δράκων ἐλθὼν βο‐ τάνην ἐπιθεὶς τῷ τεθνηκότι δράκοντι ἤγειρεν αὐτόν. ταύτην οὖν λαβὼν τὴν βοτάνην ὁ Πολύειδος ἐπιθεὶς τῷ Γλαύκῳ ἤγειρεν αὐτόν. Μίνως δὲ οὐδὲ οὕτω τὸν Πολύειδον εἴα
30	ἔκτοτε εἰς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα τὸ Ἄργος ἀπελθεῖν πρὶν τῷ Γλαύκῳ διδάξαι τὴν μαντικὴν καὶ ὃς διδάσκει αὐτόν. ἀπο‐ πλέων δὲ εἶπε τὸν Γλαῦκον εἰς τὸ ἑαυτοῦ στόμα ἐμπτύ‐ σαι καὶ τοῦτο ποιήσας ὁ Γλαῦκος πάλιν τῆς μαντικῆς ἐπε‐ λάθετο.
813	ἄστρεπτον Ἅδην· ἐπεὶ πρῶτον, ὡς ληροῦσιν (25330), ὑπὸ Κίρκης ἀνέστη ἀποθανών· ἐγὼ δέ φημι, ἐπεὶ κατῆλθεν εἰς Ἅδην διὰ τὸν Τειρεσίαν καὶ ἀνῆλθε πάλιν, ὃ καὶ ἀλλη‐ γορεῖται ὅτι καὶ λεκανομαντείαν ἐποίησε καὶ τὴν Τειρεσίου
5	ψυχὴν ἠρώτησε. τούτου χάριν φησὶν ὅτι ἄστρεπτον Ἅδην ὑπεισέλθοι, καὶ οὐ τοιοῦτον οἷον ὅτε κατῆλθε ζητῶν τὴν ψυχὴν Τειρεσίου καὶ πάλιν ἀνῆλθε. T
817 (1b)	ἓν ς γράφε. λέγεται δὲ τὸ
2b	ζευγνύειν κυρίως βόας, κατα‐
3b	χρηστικῶς δὲ καὶ ἕτερα ζῶα.	Column end
1a	κάνθωνα τὸν ὄνον
2a	ss3 μεσσαβοῦν δὲ ἀντὶ τοῦ
3a	ζευγνύειν s	Column end
4	μέσσαβα γὰρ λέγονται αἱ τοῦ ζυγοῦ γλυφαὶ ἔνθα οἱ αὐ‐
5	χένες τῶν βοῶν δέδενται. καὶ Καλλίμαχος μέσσαβα βοῦς ὑποδύς (fr. 513). ss3s4 τὰ ἄκρα τῶν ζυγῶν, ἐν οἷς ὑπο‐ βάλλονται τῶν βοῶν οἱ τράχηλοι. s2 ὁ δὲ Λυκόφρων ἀδείᾳ στιχουργίας πῆ μὲν διπλασιάζει τὰ σύμφωνα, πῆ δὲ ἀφαι‐ ρεῖ τὰς διπλόας καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν παντοίως τὴν ἀλήθειαν
10	συγχέει καὶ ἱστοριῶν ψεύδεσι καὶ βαρβάροις παραφθοραῖς καὶ τόπων καὶ λέξεων, οἷς πᾶσι καὶ σκυτεὺς χρησάμενος οὐκ ἂν ἐστενώθη πρὸς στιχουργίαν. μέσσαβα δὲ καὶ μεσσαβοῦν διὰ βʹ σς γράφων τις αἰολικῆς διαλέκτου (25124) τοῦτο λε‐ γέτω, κἂν ὁ Λυκόφρων οὗτος Χαλκιδεὺς ἤτοι Ἀττικός ἐστιν
15	(2115 11212b).
815	ὦ σχέτλι’· φασὶ γὰρ ὅτι ὁ Ὀδυσσεὺς T ἡνίκα s2s3s4 γὰρ s2s3 οἱ Ἕλληνες ἠνάγκαζον s3s4 αὐτὸν T ἐπὶ Τροίαν s2s4 στρατεύεσθαι, ὑπεκρίθη μαίνεσθαι ζεύξας βοῦν σὺν ὄνῳ καὶ ἀροτριῶν. s2s3s4
5a	ἀναγκαζομένων τῶν Ἑλλήνων
6a	Παλαμήδης λαβὼν τὸν υἱὸν
7a	Τηλέμαχον ἐπὶ τὴν αὔλακα
8a	ἔθηκε μικρὸν ὄντα εἰπών· εἰ
9a	μὲν ἐάσει, γνῶμεν ὅτι μαίνε‐
10a	ται· εἰ δ’ οὐκ ἐάσει, σωφρο‐
11a	νεῖ καὶ ἡμᾶς παίζει. ὁ δὲ θεω‐
12a	ρήσας τὸν παῖδα αὐτοῦ ἀνε‐
13a	λάβετο καὶ εὐθὺς ἔλαβον αὐ‐
14a	τόν. s3	Column end
5b	Παλαμήδης δὲ αὐτὸν ἐξή‐
6b	λεγξεν Ἕλλησι· Τηλέμαχον γὰρ
7b	τὸν Ὀδυσσέως παῖδα λαβὼν
8b	τέθεικε πρὸ τοῦ ἀρότρου,
9b	φοβηθεὶς δὲ Ὀδυσσεὺς, μὴ
10b	πλήξῃ τὸν παῖδα, τὸ ἄροτρον
11b	ἐπέσχε καὶ ἐγνώσθη τοῖς Ἕλ‐
12b	λησιν ὅτι πλαστῶς ἐμαίνετο.
13b	*ἀλλ’ ὡς τὴν Ὀδυσσέως πᾶ‐
14b	σαν ὑπόθεσιν προυπεσχέθην,	Column end
15	κεφαλαιωδῶς λεκτέον καὶ μετὰ ταῦτα τῶν καθεξῆς ἁψόμεθα.* Ὀδυσσεὺς μετὰ τὴν Ἰλίου πόρθησιν ἐξωσθεὶς ἀνέμοις καταίρει πρὸς Κίκονας καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν Ἴσμαρον πορ‐ θεῖ τὴν νῦν λεγομένην Μαρώνειαν καὶ ἔμελλεν ἀποπλεῖν, οἱ δὲ φίλοι αὐτοῦ οὐκ εἴων αὐτόν. τῇ ἐπαύριον δὲ οἱ ἠπει‐
20	ρῶται Κίκονες πασσυδὴ ἀθροισθέντες πανημερίως ἐμάχοντο,
20	περὶ δὲ ἑσπέραν οἱ Ὀδυσσέως ἡττῶνται ἀποβαλόντες ἄνδρας οβʹ ἤγουν ἀφ’ ἑκάστης νηὸς ἄνδρας ϛʹ· ιβʹ γὰρ εἶχε ναῦς ὁ Ὀδυσσεύς. οὕτω δὲ ἡττηθέντες ἀκουσίως ἀπέπλεον, ἀνέμοις δὲ συσχεθέντες δεινοῖς καὶ μόλις ἐξελθόντες εἰς γῆν βʹ ἡμέ‐
25	ρας ὅλας ἔκειντο πρὸς τὴν γῆν, τῇ τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ πλεῖν ἀπαρξάμενοι μικροῦ δεῖν ἀβλαβεῖς ἵκοντο πρὸς τὰς πατρί‐ δας· ἀπὸ δὲ Μαλέου ἀκρωτηρίου Πελοπονήσου ἐξωσθέντες θʹ νυχθήμερα δεινοῖς ἀνέμοις ἐφέροντο, τῇ δεκάτῃ δὲ ἡμέρᾳ τῇ γῇ τῶν Λωτοφάγων ἤγουν τῶν Καμαριναίων προσέ‐
30	πλευσαν. ὑδρευσάμενοι δὲ δειπνοῦσι περὶ τὰς ναῦς, εἶτα ἔπεμψαν γʹ ἰδεῖν τὴν χώραν, οἳ γευσάμενοι τοῦ λωτοῦ ὑποστρέφειν οὐκ ἤθελον. δήσας οὖν αὐτοὺς ὁ Ὀδυσσεὺς ἀπέπλεε καὶ ἦλθον νυκτὶ οὐκ εἰδότες εἰς νῆσον μικρὰν τῶν Κυκλώπων, ἔρημον, αἶγας δὲ ἀγρίας πολλὰς ἔχουσαν,
35	ὧν τῇ ἐπαύριον ρκηʹ θηράσαντες εἱστιῶντο πανημερίως. πρὸς δὲ ἑσπέραν καὶ πῦρ ἔβλεπον ἐν τῇ γῇ τῶν Κυκλώπων καὶ φωνῆς ἀμυδρῶς ἤκουον· τῇ ἐπαύριον δὲ τὰς μὲν ιαʹ ναῦς Ὀδυσσεὺς αὐτοῦ καταλιπὼν ἐν τῇ μικρᾷ νήσῳ τῇ ἑαυ‐ τοῦ μόνῃ ἀποπλεῖ πρὸς τὴν γῆν τῶν Κυκλώπων κωπηλασίᾳ
40	χρησάμενος καὶ περί τινα πετρώδη καὶ ἀπόκρυφον αἰγιαλὸν καὶ ταύτην ἀποκρύπτει τὴν ναῦν αὐτοῖς λοιποῖς ἑταίροις, αὐτὸς δὲ ιβʹ λαβὼν ἑταίρους μόνους καὶ οἴνου Μαρωνείτου ἀσκὸν καὶ βρώματα εἰσῆλθεν εἰς τὸ τοῦ Κύκλωπος σπήλαιον ἐκείνου περὶ νομὴν τῶν προβάτων ἠσχολημένου. ἱκετευόντων
45	δὲ τῶν φίλων φαγεῖν τυροῦ καὶ γάλακτος καὶ τῶν προβά‐ των καὶ λαβεῖν καὶ ὑποχωρῆσαι οὐκ ἤθελεν, ἕως ὁ Κύκλωψ πρὸς ἑσπέραν ἐλθὼν αὐτοὺς ἐν τῷ σπηλαίῳ κατέσχε καὶ ἠρώτησε, ποῦ τε ἡ ναῦς αὐτῶν καὶ πῶς αὐτὸς καλοῖτο. ὁ δὲ αὐτὸν ἀπατᾷ τὴν ναῦν μὲν εἰπὼν ὑπὸ τοῦ κλύδωνος
815 (50)	λυθῆναι, αὐτὸν δὲ Οὔτιν καλεῖσθαι. ὁ δὲ βʹ λαβὼν τῶν Ὀδυσσέως ἑταίρων κατέφαγεν, εἶτα ὁμοίως καὶ τῇ ἐπαύριον βʹ φαγὼν καὶ τοὺς λοιποὺς κλείσας ἐξήλαυνε τὴν ἀγέλην ἐπὶ νομήν. οἱ δὲ περὶ τὸν Ὀδυσσέα εὐτρεπίσαντες ξύλον ἀπωξυμένον ὑπὸ πυρκαϊᾷ ἔθεντο ὥστε ξηρανθὲν στερεωθῆ‐
55	ναι καὶ συνέθεντο τούτῳ τυφλῶσαι αὐτόν, ὃ καὶ ἐποίησαν. ἐλθόντος δὲ αὐτοῦ πρὸς ἑσπέραν καὶ εἰσελάσαντος εἰς τὸ
55	σπήλαιον πάντα τὰ ποίμνια καὶ πάλιν βʹ τούτων φαγόν‐ τος κιρνῶσιν αὐτῷ καὶ οἶνον, οἱ δὲ καὶ μεθύσαντες τυφλοῦ‐ σιν αὐτόν. τοῦ δὲ βοῶντος προσῆλθον οἱ Κύκλωπες πάν‐
60	τες, ἀκούσαντες δὲ βοῶντος αὐτοῦ ‘Οὔτις με ἐτύφλωσε‘ μεμηνέναι δοκήσαντες αὐτὸν ὑπεχώρησαν. ὁ δὲ τῇ πρωίᾳ τὰ ποίμνια ἐκβάλλει περὶ τὴν θύραν τοῦ σπηλαίου καθε‐ σθείς, ὅπως ὕστερον κλείσας τὸ σπήλαιον καὶ ἔνδον αὐτοὺς εὑρὼν ἀνέλῃ, ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ὑποκάτω τῶν προβάτων
65	καὶ αὐτῶν πολλὰ ἐμβαλόντες τῷ πλοίῳ ἀπέπλεον. καὶ βοη‐ σάντων αὐτῶν ὁ Κύκλωψ ἀκηκοὼς καὶ λίθον βαλὼν εἰς τὴν θάλασσαν ἔστρεψεν ὑπὸ τοῦ κλύδωνος τὴν ναῦν αὐτῶν εἰς τὴν γῆν. ὡς δὲ πάλιν ἀποπλέοντες ἐβόων, ἠρᾶτο τῷ Ποσει‐ δῶνι μὴ ἀπελθεῖν αὐτοὺς εἰς τὰς πατρίδας καὶ πάλιν ὁμοί‐
70	ως λίθον βαλὼν ἤνεγκεν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν. εἶτα λοιπὸν ἀποπλεύσαντες ἦλθον εἰς τὴν μικρὰν νῆσον, ὅπου καὶ αἱ λοιπαὶ νῆες αὐτῶν, εὗρον δὲ δακρύοντας τοὺς ἑταίρους. καὶ τότε μὲν εὐωχηθέντες κοιμῶνται, τῇ ἐπαύριον δὲ κώ‐ παις πλέοντες ἦλθον εἰς τὴν Αἰόλου καὶ διατρίψαντες ἐκεῖ
75	μῆνα λαβόντος Ὀδυσσέως παρ’ Αἰόλου τὸν τῶν ἀνέμων ἀσκὸν ἀπέπλεον ἐν ζεφύρῳ θʹ νυξὶ καὶ ἡμέραις, τῇ δεκάτῃ δὲ ἀνθρώπους καὶ πῦρ καὶ καπνὸν ἔβλεπον τῇ Ἰθάκῃ. κεκμηκότος δὲ Ὀδυσσέως καὶ καθευδήσαντος λύουσι τὸν ἀσκὸν νομίσαντες χρήματα ἔχειν καὶ ἐκχυθέντων τῶν ἀνέ‐
80	μων ἀναρπάξας αὐτοὺς ὁ κλύδων πάλιν στρέφει πρὸς Αἰο‐ λίαν. Αἰόλος δὲ αὐτοὺς ἱκετεύοντας ἀποπέμπει ὡς θεοῖς ἐχθρούς. οἱ δὲ εἰρεσίᾳ ἑξῆμαρ πλέοντες ἑβδόμῃ παρὰ Λαι‐ στρυγονίαν ἦλθον, κατελθόντες δὲ οἱ Λαιστρυγόνες κατέαξαν τὰς ιαʹ ναῦς αὐτῶν πέτραις σὺν τοῖς λαοῖς πᾶσι, μόνος δὲ
85	Ὀδυσσεὺς ἀποκόψας τῆς ἑαυτοῦ νεὼς τὰ πρυμνήσια ἔφυγε. κώπαις δὲ πλέοντες ἦλθον εἰς τὴν Αἰαίην νῆσον τῆς Κίρ‐ κης, ἥτις ἐθηριοποίει τοὺς ἀνθρώπους, καὶ βʹ ἡμέραις ὅλαις ἔκειντο ἐπὶ τῆς γῆς θρηνοῦντες. τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ διαι‐ ρηθέντες εἰς βʹ μέρη ἔστησαν ἐν μὲν τῷ ἑνὶ Εὐρύλοχος καὶ
90	κβʹ ἑταῖροι, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ κβʹ ἑταῖροι καὶ Ὀδυσσεὺς καὶ
90	κληρωθέντες ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ τὸν Εὐρύλοχον ὥστε ἀνελ‐ θεῖν τοὺς μετ’ αὐτοῦ ἐπὶ Κίρκην. ἀνελθὼν δὲ σὺν ἐκείνοις εἶδεν ἔξωθεν τῆς αὐλῆς τῆς Κίρκης λύκους καὶ λέοντας ἡμέ‐ ρους σαίνοντας αὐτοὺς ταῖς οὐραῖς· εἰσελθόντων δὲ τῶν
95	φίλων αὐτὸς ἔξω ὑπελείφθη. κἀκείνους μὲν ἡ Κίρκη χοίρους ποιεῖ δοῦσα πιεῖν αὐτοῖς οἶνον μεμιγμένον τυρῷ, ἀλφίτοις καὶ μέλιτι, Εὐρύλοχος δὲ ἦλθε πρὸς Ὀδυσσέα καὶ τοὺς λοι‐ ποὺς ἀφωνίᾳ μὲν συνεχόμενος, ἐξ ὀφθαλμῶν δὲ ἀστακτὶ καταρρέων τὰ δάκρυα. μόλις δέ ποτε εἰς ἑαυτὸν γεγονὼς τὸ
815 (100)	πᾶν ἀφηγεῖται καὶ Ὀδυσσεὺς αἰτεῖ αὐτὸν τὴν ὁδὸν ὑποδεῖξαι· ὡς δ’ οὐκ ἐπείθετο, μόνος Ὀδυσσεὺς τῆς πορείας ἀπάρχεται. Ἑρμῆς δὲ αὐτῷ συναντήσας τὰ τῆς Κίρκης πάντα κατέ‐ λεξε καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὸ μῶλυ, ὅπερ ἐστὶ βοτάνη ἀντιπα‐ θοῦσα μαγείαις. καὶ οὕτως πρὸς Κίρκην ἐλθὼν οὐ μόνον
105	οὐκ ἐθηριοποιήθη, ἀλλὰ καὶ τὸ ξίφος ἐπ’ αὐτὴν ἑλκύσας ἤπειγε καὶ τοὺς φίλους αὐτῷ πάλιν ἐκ χοίρων ἀνθρώπους ποιῆσαι. κατελθὼν δὲ Ὀδυσσεὺς ἀνήγαγε καὶ τοὺς ἑτέρους φίλους αὐτοῦ τοὺς μετὰ Εὐρυλόχου καὶ χρόνον παρὰ τῇ Κίρκῃ διέτριψαν συγκαθεύδοντος Ὀδυσσέως τῇ Κίρκῃ. μετὰ
110	δὲ τὸ μέλλειν αὐτοὺς ἀποπλεῖν εἶπεν αὐτοῖς μὴ ἄλλως εἶ‐ ναι αὐτοῖς εἱμαρμένον ἀποπλεῖν, εἰ μὴ κατέλθωσι πρὸς Ἅδην καὶ χρήσονται μαντείαις ἐκ τῆς Τειρεσίου ψυχῆς. καὶ δὴ δι’ ὅλης ἡμέρας πλέοντες κατῆλθον διὰ τοῦ ἑσπερίου καὶ Κιμ‐ μερίου Ὠκεανοῦ καὶ πυγούσιον βόθρον ὀρύξαντες καὶ σφά‐
115	ξαντες κριὸν καὶ ὄιν θήλειαν ἐξέχεον εἰς τὸν βόθρον τὸ αἷμα καὶ ἔθυσαν χοὴν τοῖς νεκροῖς. καὶ ἦλθον αἱ ψυχαὶ πιεῖν αἷμα, Ὀδυσσεὺς δὲ κατέχων τὸ ξίφος οὐκ εἴα πίνειν, πρὶν ἂν αὐτῷ καταλέξειαν ἅπερ βούλοιτο. καὶ πρώτη μὲν ἡ Ἐλπήνορος ἦλθε ψυχή, ὃς ἐν τῇ Κίρκης οἰκίᾳ ἔτι ἄθαπ‐
120	τος ἔκειτο, δευτέρα δὲ ἡ Ἀντίκλεια, ἡ μήτηρ Ὀδυσσέως, εἶτα Τειρεσίας, ὃς πάντα τὰ μέλλοντα αὐτὸν καταλήψεσθαι ἐμαν‐ τεύσατο. καὶ μετὰ ταῦτα πάντες οἱ ἥρωες ἦλθον καὶ αἱ τῶν ἡρώων γυναῖκες λέγοντες αὐτῶν ὁ καθένα, τίς τε εἴη καὶ τί πεπόνθει. εἶτα φοβηθέντες, μὴ καὶ ἡ Γοργὼ ἐξέλθῃ,
125	ἐμβάντες πάλιν εἰς τὴν αὐτῶν ναῦν ὡς πρὸς τὴν Κίρκης
125	νῆσον πρὸς αὐγὰς κειμένην ἀπέπλευσαν. καὶ θάψαντες τὸν Ἐλπήνορα ἀποπλέουσι παρὰ τῆς Κίρκης τὰ χρειώδη λαβόν‐ τες καὶ τοῦ Ὀδυσσέως μαθόντος παρ’ αὐτῆς ὅσα καὶ παρὰ Τειρεσίου, τὰς σειρῆνας, τὰς Πλαγκτάς, τὴν Σκύλλαν, τὴν
130	Χάρυβδιν, τὰς βοῦς Ἡλίου καὶ πάντα ἁπλῶς. κηρῷ γοῦν ὁ Ὀδυσσεὺς ἀλείψας τὰ ὦτα τῶν ἑταίρων παρέπλει αὐτὸς ἐπὶ τοῦ ἱστοῦ ἐκκρεμὴς ὢν καὶ ἀκάλυπτα ἔχων τὰ ὦτα. παρελάσαντες οὖν τὸν λειμῶνα τῶν σειρήνων καὶ τὰ μέλη ἐκείνων, ὑφ’ ὧν θελγόμενοι ἀπέθνησκον οἱ ἀκούοντες, λύουσι
135	τὸν Ὀδυσσέα τοῦ ἱστοῦ. ἔπειτα παρέπλευσαν τὰς Πλαγ‐ κτὰς πέτρας, αἳ πρὸς ἀλλήλας ἐκρούοντο καὶ φοβερὸν ἀπε‐ τέλουν τὸν κτύπον—αὗται δὲ καὶ Κυάνεαι λέγονται κεῖν‐ ται δὲ μεταξὺ Κιλικίας καὶ Παμφυλίας καθ’ Ὅμηρον καί τινας ἑτέρους †T—ἦλθον δὲ διὰ Χαρύβδεως καὶ Σκύλλης,
140	πλησίον μᾶλλον τῆς Σκύλλης. ἀφαρπαγέντων δὲ παρὰ τῆς Σκύλλης ἐκ τῆς νεὼς ἀνδρῶν ϛʹ οἱ λοιποὶ συντονώτερον τῇ εἰρεσίᾳ χρησάμενοι ἔφυγον. περὶ δὲ νύκτα τοῦ Ἡλίου νήσῳ Θρινακίᾳ προσπελάζουσι καὶ Ὀδυσσεὺς παραπλεῖν αὐτὴν ἐκέλευεν, οἱ δὲ μὴ πεισθέντες ἐξῆλθον καὶ πρῶτα μὲν θη‐
145	ρεύσει καὶ ἀγκιστρείᾳ διέζων, ὡς δὲ νότος ἔπνει πρὸς μῆνα ὅλον, ἀνελθόντος Ὀδυσσέως εἰς τὸ ἐνδότερον τῆς νήσου εὔξασθαι καὶ κοιμηθέντος σφάττουσιν οἱ μετ’ Εὐρυλόχου βόας Ἡλίου θʹ καὶ ἐσθίουσιν ἐπὶ ϛʹ ὅλαις ἡμέραις, παυ‐ σαμένου δὲ τοῦ δεινοῦ ἀνέμου ἐμβάντες ὥστε πλεῖν ζεφύρῳ
815 (150)	πρῶτον μεγάλῳ συνθραύονται, εἶτα κεραυνοῦνται. Ὀδυσσεὺς δὲ μόνος τὴν τρόπιν κατέχων ὁλονύκτιον ἐφέρετο, ἀνατέλλον‐ τος δὲ ἡλίου νότῳ φερόμενος ἦλθε πρὸς τὴν Χάρυβδιν καὶ δραξάμενος τῆς περὶ τοὺς τόπους ἐκείνους ἑστώσης συκῆς ἀπεκρέματο περὶ αὐτήν, τὰ δὲ ξύλα κατέδυ πρὸς τὸν βυθόν.
155	ὀψὲ δὲ ἀναδύντων αὐτῶν καθεὶς ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς συκῆς ἐπελάβετο τῶν ξύλων. καὶ μὲν οὕτως ἡμέρας θʹ ἐνήχετο, τῇ δεκάτῃ δὲ περὶ τὴν Ὠγυγίαν νῆσον ἦλθε τῆς Καλυψοῦς καὶ ζʹ χρόνους ἐκείνῃ συνδιῆγε, τῷ δὲ ὀγδόῳ ἀπελύθη μετὰ σχεδίας Διὸς ὀργισθέντος τῇ Καλυψοῖ. καὶ οὕτω μετὰ τῆς
160	σχεδίας Ὀδυσσεὺς ιζʹ ἡμέρας ἔπλεε, ιηʹ δὲ τὴν Φαιακίαν
160	ἤτοι τὴν Κέρκυραν εἶδεν. ἀνέμων δὲ γενομένων ὀργῇ Ποσει‐ δῶνος κατεάγη ἡ σχεδία, βʹ δὲ ὅλαις ἡμέραις ἐνήχετο, τῇ τρίτῃ δὲ ἡ Λευκοθέα ἐλεήσασα αὐτὸν δέδωκε τὸ κρήδεμνον αὐτῆς, μεθ’ οὗ ἐξῆλθεν εἰς τὴν γῆν τῶν Φαιάκων. καὶ κατα‐
165	πεσὼν ἐν ὕλῃ ἐκάθευδε· τῆς δὲ Ἀλκινόου θυγατρὸς Ναυσι‐ κάας μετὰ τῶν θεραπαινίδων αὐτῆς ἐλθούσης πλῦναι καὶ τερφθῆναι παιγνίοις καὶ σφαιριζουσῶν πρὸς ἀλλήλας βοῆς γενομένης ἐγείρεται Ὀδυσσεὺς καὶ ἱκετεύει αὐτήν, ἡ δὲ τρο‐ φὴν καὶ εἵματα δοῦσα κελεύει τοῦτον ἐλθεῖν πρὸς τὸν οἶκον
170	τοῦ ταύτης πατρὸς καὶ τὴν αὐτῆς ἱκετεῦσαι μητέρα Ἀρήτην, ὡς ἂν τύχοι οὗπερ καὶ βούλοιτο. ἐκεῖσε δὲ ἐλθὼν ἐρωτᾶται παρὰ Ἀλκινόου καὶ τῆς Ἀρήτης καὶ τὴν πᾶσαν ἣν ἔφημεν διηγεῖται ὑπόθεσιν καὶ δῶρα παρ’ αὐτοῦ μυρία λαβὼν εἰς τὴν Ἰθάκην πέμπεται ἑσπέρᾳ μὲν ἐπιβὰς τῆς νεὼς ἐκ τῆς
175	Φαιακίας, περὶ δὲ ἑωσφόρον πεφθακὼς ἐκεῖσε. καὶ εἰσελθὼν ὡς πένης περὶ τὸν Εὔμαιον τὸν συβώτην ἦλθε καὶ πρὸς τοὺς μνηστῆρας καὶ πολλὰ παρὰ πολλῶν παροινηθεὶς γνω‐ ρίζει ἑαυτὸν τοῖς οἰκέταις καὶ σὺν αὐτοῖς ἀνελὼν τοὺς μνη‐ στῆρας ἀναγνωρίζεται καὶ τῇ ἑαυτοῦ γυναικὶ καὶ συγκαθευ‐
180	δήσας αὐτῇ πάντα διηγήσατο κατὰ λεπτόν, τῇ ἐπαύριον δὲ πρωίᾳ ἔξεισι περὶ τὸν ἀγρόν. οἱ δὲ τῶν μνηστήρων συγγε‐ νεῖς μαθόντες τὸ γεγονὸς πρῶτον μὲν εἰς τὴν Ὀδυσσέως οἰκίαν ἐλθόντες θάπτουσι τοὺς νεκρούς, ἔπειτα δὲ καὶ αὐτοὶ ὁπλισθέντες ἐξέρχονται πρὸς τὸν ἀγρὸν Ὀδυσσεῖ πολεμήσον‐
185	τες, Ἀθηνᾶς δὲ βουλῇ φιλιοῦνται καὶ τὸ νεῖκος καταπαύ‐ ουσιν· Ὀδυσσεὺς δὲ εἰς Εὐρυτᾶνας ἔθνος Ἠπείρου κατὰ χρησμὸν ἐλθὼν θύει τὰ νενομισμένα καὶ γηραιὸς ἄγαν ὑποστραφεὶς κτείνεται παρὰ Τηλεγόνου, τοῦ ἐκ Κίρκης αὐτῷ γεννηθέντος υἱοῦ. καὶ τὰ μὲν κατὰ τὸν Ὀδυσσέα οὕτως ἔχει.
820	ὁ δ’ αἰνόλεκτρον· περὶ Μενελάου ὁ λόγος. ss3 ὁ γὰρ Λυκόφρων ἀκολουθῶν Ἡροδότῳ (II 115) τὴν Ἑλένην φησὶ μὴ ἐλθεῖν εἰς Ἴλιον, ἀλλ’ ἁρπαγεῖσαν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀπελθεῖν μετ’ αὐτοῦ εἰς Αἴγυπτον, ἔνθα ὁ Πρωτεὺς βασι‐
5	λεύων ἀφείλετο αὐτὴν ἀπὸ Ἀλεξάνδρου. πορθηθείσης δὲ τῆς Τροίας καὶ μὴ εὑρεθείσης τῆς Ἑλένης ἐκεῖσε τότε ὁ
5	Μενέλαος ἐλθὼν πρὸς τὸν Πρωτέα ἔλαβε τὴν γυναῖκα ss3s4 ἐξ s3 αὐτοῦ (5715) s3s4. ὁ δὲ Μενέλαος ὁ εὐνέτης καὶ ἀνὴρ ματεύων καὶ ζητῶν τὴν ἁρπαγεῖσαν αἰνόλεκτρον
10	πλᾶτιν καὶ γυναῖκα, παρὰ τὸ πελάζειν καὶ μίγνυσθαι· λέγει δὲ τὴν Ἑλένην s4 ματεύων δὲ αὐτὴν πῶς; ἀπὸ κλη‐ δόνων καὶ φημῶν πεπυσμένος καὶ μαθών, ποθῶν δὲ τὸ φάσμα τὸ πτηνὸν τὸ φυγὸν εἰς αἶθραν καὶ εἰς τὸν αἰθέρα ποίους θαλάσσης οὐκ ἐρευνήσει μυχούς·
15	ἁρπαγεῖσαν· γινώσκεις ὅτι ἡρπάγη ὑπὸ Θησέως καὶ Ἀλεξάνδρου (6625b).
821	〈πλᾶτιν〉 ἀπὸ τοῦ πλησιάζειν. s3
822	φάσμα πτηνὸν· τινές φασιν ἐνταῦθα περὶ τοῦ εἰδώλου λέγειν τῆς Ἑλένης τοῦ δοθέντος παρὰ Πρωτέως τῷ Ἀλεξάνδρῳ ἀνθ’ Ἑλένης αὐτῆς ἐγὼ δέ φημι οὐ καλῶς αὐτοὺς λέγειν. οὐ γὰρ τὸ εἴδωλον τὸ παρὰ Πρωτέως *τῷ
5	Ἀλεξάνδρῳ* δοθὲν πέφευγεν εἰς τὸν αἰθέρα, ἀλλὰ περὶ τούτου φησὶ τοῦ συμβάντος ὕστερον τῇ Ἑλένῃ, ὡς Εὐριπί‐ δης ἐν Ὀρέστῃ διδάσκει. κρατηθεῖσαν γὰρ ὑπὸ Πυλάδου καὶ Ὀρέστου τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ μέλλουσαν σφαγιασθῆναι διὰ τὸ μὴ βοηθῆσαι αὐτῷ τὸν Μενέλαον ἐπὶ τῇ αὐτοῦ ἀτυχίᾳ
10	ἁρπάσας αὐτὴν Ἀπόλλων ἀνάγει παρὰ τῷ Διὶ καὶ φαίνεται Μενελάῳ καὶ Ὀρέστῃ εἰδωλοειδῶς δεικνύων αὐτήν (1631). ἡ δὲ ἔννοια οὕτως· ὁ δὲ Μενέλαος ὁ τόδε καὶ τόδε ποιῶν, ποθῶν δὲ—δηλονότι ὕστερον—τὸ εἴδωλον τῆς Ἑλένης τὸ ἀναχθὲν εἰς οὐρανὸν ὑπ’ Ἀπόλλωνος ποίους θαλάσ‐
15	σης οὐκ ἐρευνήσει μυχούς; καὶ ἐν τούτῳ δὲ ὁ Λυκό‐ φρων ἀσάφειαν ἐργάζεται τὰ ὕστερα τοῖς πρώτοις μιγνὺς καὶ τὰ πρῶτα τοῖς ὑστέροις.
825 (1a)	ἐπόψεται· τὴν Κιλι‐
2a	κίαν λέγει s3· τὰ γὰρ Ἄριμα
3a	ὄρη τῆς Κιλικίας εἶναί φασι
4a	s2s3 Πίνδαρος (PI 31) καὶ s2
5a	Ὅμηρος (B 783) s2s3	Column end
6a	εἰν Ἀρίμοις s2s4 ὅθι φασὶ Τυφωέος ἔμμεναι εὐ‐
7a	νάς s2s3s4 εἰναλίου s3
1b	θεάσεται πρῶτον τὰ Ἄρι‐
2b	μα ὄρη τῆς Κιλικίας, ὅπου
3b	Πίνδαρος καὶ Ὅμηρός φασιν
4b	εἶναι τὸν Τυφῶνα· Ὅμηρος δέ
5b	φησιν οὕτως	Column end \|\| Page end
6b	εἰν Ἀρίμοις s2s4 ὅθι φασὶ Τυφωέος ἔμμεναι εὐ‐
7b	νάς s2s3s4 εἰναλίου s3
826	πέμπελος· ἡ γραῦς, παρὰ τὸ εἶναι πλησίον τοῦ Eg (EGEM) θανάτου ἢ παρὰ τὸ EG πέμπεσθαι εἰς Ἅιδην Eg (EG 45859 ×EM 6606). πέμπελον γραῦν· ss3s4 καὶ τὴν παγγήρων γραῦν τὴν
5	ἀπολιθωθεῖσαν. ἀπὸ δὲ μέρους καὶ τοῦ περιεχομένου τὴν Κύπρον ἐσήμανε. φέρεται δὲ ἱστορία ὅτι
7b	Ἀφροδίτη ὀργισθεῖσα τῷ Διὶ
8b	καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς, ὥς
9b	τινές φασι (θ 362), διὰ τὸ
10b	συλλαβεῖν τὸν Ἥφαιστον Ἄρει
11b	συνευναζομένην ὑπεχώρησε
12b	πρὸς Κύπρον κἀκεῖ διέτριβε
13b	περὶ τὸ Καυκάσιον ὄρος. οἱ
14b	δὲ θεοὶ ἐρευνῶντες ἐκεῖσε αὐ‐
15b	τὴν εὗρον γραὸς ὑποδειξάσης
16b	τὸν τόπον, ἔνθα ἦν κεκρυμμέ‐
17b	νη, ἐρωτηθείσης παρὰ τῶν θε‐
18b	ῶν, εἰ οἶδε, ποῦ ἐστιν Ἀφρο‐
19b	δίτη. ἣν Ἀφροδίτη ὀργισθεῖσα
20b	ἐμαρμάρωσε καὶ μέχρι τοῦ νῦν
21b	ἵσταται ἡ στήλη αὐτῆς ἐκεῖσε.	Column end
7a	φασὶ τὴν Ἀφροδίτην ὀργισθεῖ‐
8a	σαν τοῖς θεοῖς ἐλθεῖν εἰς Κύ‐
9a	προν ἀποχωρισθεῖσαν αὐτῶν,
10a	περὶ τὸ Κάσιον δὲ ὄρος δια‐
11a	τρίβειν. οἱ δὲ θεοὶ ζητοῦντες
12a	αὐτὴν ἦλθον ἐν Κύπρῳ καὶ
13a	εὗρον γραῦν καὶ ἐπύθοντο αὐ‐
14a	τήν, εἰ οἶδε τὴν Ἀφροδίτην·
15a	ἡ δὲ ἔδειξε τὸν τόπον, ἔνθα
16a	ἦν κεκρυμμένη. ὀργισθεῖσα δὲ
17a	ἡ Ἀφροδίτη ἀπεμαρμάρωσεν
18a	αὐτὴν καί φασι μέχρι τοῦ νῦν
19a	ἵστασθαι τὴν στήλην ss3 αὐ‐
20a	τῆς s3.	Column end
827	Ἐρεμβῶν· Ἑλλάνικός φησι τοὺς Ἐρεμβοὺς περὶ τὰς τοῦ Νείλου ῥοὰς οἰκεῖν (FHGI 66). ss3s4 γένος δὲ Ἀρά‐ βων εἰσὶν οἱ Ἐρεμβοὶ οἱ καὶ Τρωγλοδύται καὶ Ἰχθυοφά‐ γοι καλουμένοι † T ὧν τὸν βίον πλατέως ὁ Διόδωρος γρά‐
5	φει (III 15) T. Ἐρεμβοὶ δὲ λέγονται ὅτι ἐν τῇ ἔρᾳ ἤγουν τῇ γῇ βαίνουσιν· ὑπὸ γὰρ τὴν γῆν καὶ τρώγλας οἰκοῦσι.
828	προβλῆτας δὲ εἶπεν ἀκτὰς διὰ τὸ τραχὺ ss3 καὶ δύσκολον s τοῦ τόπου ss3 ὅθεν καὶ μισεῖσθαι ὑπὸ τῶν ναυ‐
828	τῶν. s
829	Μύρρας ἄστυ τὴν Βύβλον λέγει, ἥτις ἐστὶ τῆς Φοινίκης.
2a	Μύρρα δὲ Θείαντος θυγάτηρ ἐγένετο. αὕτη
3a	ἐρασθεῖσα τοῦ πατρὸς καὶ λάθρα ss3s4
4a	γενομένης τῆς μίξεως γνοῦσα
5a	αἰσθόμενον τὸν πατέρα ὡς
6a	ἔγκυον γενομένην ηὔξατο τῇ
7a	Ἀφροδίτῃ μήτε εἰς ζῶντας
8a	εἶναι μήτε εἰς θανόντας, ὅθεν
9a	μετέβαλεν αὐτὴν εἰς τὸ δέν‐
10a	δρον τὸ ἐξ αὐτῆς μυρσίνην.
11a	τῶν δὲ μηνῶν τοῦ τοκετοῦ συμ‐
12a	πληρωθέντων καὶ τοῦ φλοιοῦ
13a	διαρραγέντος ἀπεκύησε τὸν
14a	Ἄδωνιν, ὃν ἰδοῦσα ἐφίλησεν
15a	ἡ Ἀφροδίτη. μύρραν δὲ Αἰο‐
16a	λεῖς τὴν σμύρναν λέγουσιν·
17a	ὅθεν καὶ πιθανὸν καὶ τὸ μύ‐
18a	ρον εἰρῆσθαι. ss3	Column end
2b	Μύρρα δὲ Θείαντος θυγάτηρ ἐγένετο. αὕτη
3b	ἐρασθεῖσα τοῦ πατρὸς καὶ λάθρα ss3s4
4b	μιγεῖσα αὐτῷ καὶ ἔγκυος γενο‐
5b	μένη αἰσθομένου τοῦ πατρὸς
6b	τοῦτο ηὔξατο τοῖς θεοῖς εἰς
7b	ἑτέραν φύσιν μεταλλαγῆναι
8b	ἤτοι μήτε μετὰ ζώντων εἶναι
9b	μήτε μετὰ τεθνεώτων, ὅθεν εἰς
10b	δένδρον αὐτὴν μετέβαλον τὸ ἀπ’
11b	αὐτῆς λεγόμενον μύρραν ἤτοι
12b	σμύρναν αἰολικῶς, ὅθεν καὶ
13b	τὸ μύρον καλεῖται. μὴ γὰρ
14b	ὡς οἱ μωροὶ καὶ σὺ τὴν μύρ‐
15b	ραν μυρρίνην ἤτοι μυρσίνην
16b	νομίσῃς. οὕτω δὲ μεταβλη‐
17b	θείσης αὐτῆς εἰς μύρραν καὶ
18b	ἐφεστῶτος τοῦ χρόνου τοῦ
19b	τοκετοῦ καὶ διαρραγέντος τοῦ	Column end
20	φλοιοῦ ἀπεκύησε τὸν Ἄδωνιν, ὃν ἡ Ἀφροδίτη ἰδοῦσα ἐφί‐ λησε καὶ ἀνδρωθέντος ἐραστὴν ἔσχηκε.
833	κραντῆρι τῷ ὀδόντι πτέλας δὲ ὁ κάπρος παρὰ Λέλεξι. s
831	Σχοινηίδι· Σχοινηὶς καὶ Ἀρέντα καὶ Ξένη ἐπί‐ θετα τῆς Ἀφροδίτης ss2s3s4 Γαύας δὲ ὁ Ἄδωνις παρὰ Κυπρίοις καλεῖται. ss3s4 Ἄδωνις δὲ ὁ Κύπριος κατά τινας
831	Κινύρου παῖς ἦν τοῦ Κυπρίων βασιλέως καὶ οὐ Θείαντος
5	ἐξ οὗ Ἀφροδίτη γεννᾷ Πρίαπον δυσειδῆ καὶ βαθυαίδοιον. ἡ γὰρ Ἥρα ἔγκυον οὖσαν αὐτὴν μεμαγευμένῃ χειρὶ ἁψαμένη ἐποίησε τοιοῦτον γεννῆσαι.
8a	μουσόφθαρτον δὲ εἶπε τὸν
9a	Ἄδωνιν ss3s6 ἐπειδὴ αἱ μοῦ‐
10a	σαι δυσπετοῦσαι κατὰ τῆς
11a	Ἀφροδίτης, ὅτι παρεσκεύασεν
12a	αὐτὰς εἰς ἔρωτα ἐλθεῖν καὶ
13a	πολλὰς ἐξ αὐτῶν ἐποίησε τε‐
14a	τοκέναι ἀπέκτειναν τὸν ἐρώ‐
15a	μενον αὐτῇ Ἄδωνιν. ᾖσαν γὰρ
16a	μέλος κυνηγεσίας τερπνόν, ὁ
17a	δὲ ἀκούσας ἐχαυνώθη καὶ ὥρ‐
18a	μησεν ἐπὶ κυνηγεσίαν, ἔνθα
19a	ἀναιρεῖται ὑπὸ συός. οἱ δέ
20a	φασιν ὑπὸ Ἄρεως ἐν τῷ πο‐
21a	λέμῳ. ss3	Column end
8b	αἱ μοῦσαι τῇ πρὸς Ἀφροδί‐
9b	την ὀργῇ φερόμεναι, διότι
10b	πολλὰς αὐτῶν εἰς ἔρωτα κι‐
11b	νήσασα ἔπεισεν ἀνδράσι μι‐
12b	γῆναι καὶ τεκεῖν οἷον Καλλιό‐
13b	πην ἐξ Οἰάγρου τεκεῖν Ὀρφέα
14b	καὶ Κυμόθωνα s4? Τερψι‐
15b	χόρην ἐκ Στρυμόνος Ῥῆσον
16b	Κλειὼ δ’ ἐκ Μάγνητος Λίνον
17b	s4? τὸν ἐρώμενον αὐτῇ Ἄδω‐
18b	νιν ἀπέκτειναν. μέλος γὰρ κυ‐
19b	νηγεσίας ἦσαν τερπνὸν καὶ τὸν
20b	ἐραστὴν Ἀφροδίτης Ἄδωνιν
21b	ἀκούσαντα ποιήσασαι τυφ〈ω〉‐	Column end
22	θῆναι ὥρμησαν ἐπὶ κυνηγεσίαν Ἄρης δὲ ὁ θεὸς ἀντεραστὴς ὢν Ἀφροδίτης εἴτε μεταμορφώσας ἑαυτὸν εἰς χοίρου μορ‐ φὴν εἴτε πρὸς χοῖρον ὁρμήσαντα τὸν Ἄδωνιν αὐτὸς ἐναντίος
25	ἐλθὼν αὐτὸν ἀναιρεῖ. καὶ τὸ μὲν Ἀδώνιδος αἷμα καταρρεῦ‐ σαν τὴν ἀνεμώνην λευκὴν οὖσαν πρότερον ἐρυθρὰν ἀπειργά‐ σατο· περὶ γὰρ ἀνεμώνην τὸν Ἄδωνιν πεσεῖν ἔτυχεν. Ἀφρο‐ δίτη δὲ τὸ πάθος μαθοῦσα γυμνοῖς περιτρέχουσα τοῖς ποσὶν ἐλεεινὸν ὠλοφύρετο, ἀκάνθαις δὲ καὶ αὐτὴ ῥοδωνιᾶς ἐμ‐
30	παγεῖσα τῷ καταρρεύσαντι αἵματι τὸ ῥόδον ἐρυθρὸν ἀπειρ‐ γάσατο.
831bis	Γαύας ἐτυμολογεῖται ὁ νεκρὸς παρὰ τὸ γῇ αὔ‐ εσθαι· οἱ γὰρ νεκροὶ τῇ γῇ ξηραίνονται. T ἐρυμνὸν ἄστυ λέγεται τὸ ἰσχυρὸν παρὰ τὸ ἐρύειν καὶ φυλάττειν τοὺς μένοντας ἐν αὐτῇ. Σχοινίδι ὅτι ἡ σχοῖνος βοτάνη
5	μασσομένη τοὺς ὀδόντας μὲν καθαίρει, κινεῖ δὲ πρὸς ἀφρο‐
5	δίσια Ἀρέντα δὲ λέγεται, ὅτι βʹ ξένους ἁρμόττει πρὸς μίαν συνάφειαν γαμικήν, Ξένη δὲ, ὅτι φιλοποιεῖ. ἡ δὲ σύν‐ ταξις οὕτως· ἐπόψεται ὁ Μενέλαος τόδε καὶ τόδε καὶ τὸν τάφον τοῦ Γαύαντος τὸν μουσόφθαρτον—περιφρα‐
10	στικῶς τὸν Ἄδωνιν—τὸν κλαυσθέντα καὶ θρηνηθέντα τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ τοιᾷδε καὶ τοιᾷδε, ὅντινά ποτε Ἄδωνιν ἔκτεινέ ποτε ὁ πτέλας καὶ ὁ κάπρος ἐν κραντῆρι καὶ ὀδόντι λευκῷ. ἐκ τοῦ εἰπεῖν δὲ ὅτι ἐπόψεται τάφον Ἀδώνιδος ἤτοι τὸν Ἄδωνιν τὸν τόπον λέγει, ἔνθα κεῖται ὁ
15	Ἄδωνις ἢ τὴν Βύβλον ἢ τὴν Κύπρον· καὶ ἐν τῇ Βύβλῳ γὰρ ἦν Ἄδωνις καὶ ἐν τῇ Κύπρῳ ἕτερος T Ἄδωνις ὁ Κινύ‐ ρου ἅπερ ἀκριβῶς τινες οὐκ εἰδότες συγχέουσι τοὺς νέους τέως οἱ μὴ γινώσκοντες τὸν Μύρρας Ἄδωνιν Βύβλιον εἶναι, τὸν δ’ ὃν εἴπομεν Κύπριον. νῆσον Ἀδώνιδος τὴν Κύπρον
20	φησίν. ἔστι δὲ καὶ τοῦτο κακόπλαστον τὸν τάφον καὶ μουσόφθαρτον λέγειν· οὐ γὰρ ὁ τάφος, ἀλλ’ ὁ Ἄδωνις ὑπὸ Μουσῶν ἐφθάρη.
834	Κηφηνίδας τοὺς Αἰθίοπας ἀπὸ Κηφέως τοῦ βασιλέως αὐτῶν λέγει δὲ τὰς Αἰγυπτίων πόλεις. κηφῆ‐ νες δὲ λέγονται καὶ εἴδη μελισσῶν, αἵτινες ἐπειδὰν ἴδωσι τὰς μελίσσας τὰ κηρία συμπηξούσας, ἐπέρχονται καὶ ἐσθί‐
5	ουσιν αὐτά. s3 ἐπόψεται δὲ θεάσεται δὲ καὶ τὴν Αἰθιοπίαν· τύρσιας γὰρ Κηφηίδας τὰ τείχη καὶ τὰς πόλεις λέγει τοῦ Κηφέως. ὁ δὲ Κηφεὺς ὁ τῆς Ἀν‐ δρομέδας πατὴρ βασιλεὺς ἦν Αἰθιόπων. πρόσχες δὲ μὴ γράψῃς Κηφηνίδας ὡς οἱ πολλοὶ λέγοντες Κηφῆνας τοὺς
10	Αἰθίοπας λέγεσθαι, ἀλλὰ Κηφηίδας τύρσεις ἀπὸ τοῦ Κηφεύς Κηφέως Κηφείδες καὶ ἐκτάσει Κηφηίδες ὡς Χρυ‐ σηίδες (Aesch. Ag. 1393). Ἡρόδοτος γὰρ Κηφῆνας καὶ Ἀρταί‐ ους ἔθνη Περσῶν εἶναι λέγει (VII 61), οὐκ Αἰθιόπων.
835	Λαφρίου· Λάφριος s2s3s4 ὁ φιλόξενος, λέγει δὲ s2s4 τὸν Ἑρμῆν s2s3s4. φασὶ δὲ ὅτι s2s3 ἐν Αἰθιοπίᾳ Ἑρμῆς φυλάττων κατὰ βουλὴν τοῦ Διὸς τὴν Ἰώ, ἵνα μὴ
835	βλαβῇ ὑπὸ τῆς Ἥρας, καὶ διψήσας ἐλάκτισε τὴν γῆν καὶ
5	ἀνέδωκεν ὕδωρ, ὅθεν καὶ Ἑρμοῦ πτέρνα καλεῖται s2s3s4 ὡς Πηγάσου κρήνη καὶ ὡς Σκάμανδρος ποταμός. ἄλλως. Ἑρμέου· οἱ μὲν πάντες τὸ μαι δίφθογγον γρά‐ φουσιν, ὡς ἔοικεν οὐκ εἰδότες διαφοράν· ἐγὼ δὲ ἕρμα ἕρ‐ μαιον τὸ εὕρεμα καὶ ἡ γενικὴ ἑρμαίου τοῦ εὑρέματος δί‐
10	φθογγον γράφω, Ἑρμέου δὲ ποδὸς τοῦ Ἑρμαϊκοῦ ψιλόν, ὅτι ἐκθλίψει τοῦ ι γέγονεν.
836	δισσάς τε πέτρας· Κηφέως τοῦ Αἰθιόπων βασιλέως καὶ Κασσιεπείας γίνεται παῖς Ἀνδρομέδα. ἐριζού‐ σης δὲ τῆς Κασσιεπείας περὶ κάλλους τῇ Ἥρᾳ ἢ καθ’ ἑτέ‐ ρους T ταῖς Νηρηίσιν ὁ Ποσειδῶν αὐτῶν παρακλήσει ἔπεμψε
5	κῆτος, ὃ τὴν Αἰθιοπίαν ἐλυμαίνετο. ὁ Κηφεὺς δὲ χρησμοῦ δοθέντος τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα τὴν Ἀνδρομέδαν πρὸς βορὰν ἔδωκεν ἐκριφῆναι τῷ κήτει καὶ περὶ πόλιν Αἰθιοπίας Ἰόπην δεσμοῖς σιδηροῖς δεσμοῦσιν αὐτὴν πρὸς πέτραν τινά. Περσεὺς δὲ τῷ τότε καρατομήσας τὴν γοργόνα περὶ τούσδε
10	τοὺς τόπους διήρχετο καὶ τὴν Ἀνδρομέδαν οἰκτείρας δεί‐ κνυσι τὴν κεφαλὴν τῆς γοργόνος τῷ κήτει καὶ ἅμα ἑλκύσας τὸ λογχοδρέπανον ὃ μὲν μέρος τοῦ κήτους ἐποίησε λίθι‐ νον, ὃ δὲ ἀπέκοψε καὶ τὴν κόρην ῥυσάμενος ἔγημεν. ὅτι δὲ περὶ Ἰόπην τὰ κατ’ Ἀνδρομέδαν ἐγεγόνει, Ἀριστείδης (sch.
15	ὑπ. τ. τ. 2083) μαρτυρεῖ καὶ Λιβάνιος (IV 1109 R) καὶ Προ‐ κόπιος (I 19 p. 10020) καὶ Ἰώσηπος (b. J. III 420) καί τις ἀπ’ αὐτῶν οὑτωσὶ λέγει· πόλις Ἰόπη τῆς Ἀνδρομέδας τὸ δεσμωτήριον, ἄλλος δέ τις πάλιν φησὶν ὅτι ἐκεῖ ἡ Ἰὼ τὸν Ἄργον νικήσασα ἄνθρωπος γέγονε. *ὁ κέπ‐
20	φος ζῶόν ἐστι θαλάσσιον πτερωτόν, ἀφρῷ ἀγρευόμενον νῦν δὲ καταχρηστικῶς κέπφος τὸ κῆτος λέγεται.*
838	τὸν χρυσόπατρον* τὸν Περσέα. ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· Ἀκρισίου τοῦ Ἀργείων βασιλέως καὶ Εὐρυ‐ δίκης τῆς Εὐρώτα θυγατρὸς γίνεται θυγάτηρ Δανάη, ἣν Ἀκρίσιος ὁ* πατὴρ σιδηροῦν †T ποιήσας θάλαμον
5	ἐνέκλεισεν ὅπως τούτῳ τῷ τρόπῳ μείνῃ παρθένος T: ἐκ χρη‐ σμοῦ γὰρ ἠκηκόει ἀναιρεθῆναι ὑπὸ τοῦ ἐξ αὐτῆς γεννηθέν‐ τος. Ζεὺς δὲ, ὡς ληροῦσιν, εἰς χρυσὸν μετατρέψας αὐτὸν καὶ χυθεὶς διά τινος ὀπῆς ἐμίγη αὐτῇ ἡ δὲ ἐν γαστρὶ ἔσχε τὸν Περσέα. ὅπερ γνοὺς ὁ ταύτης πατὴρ ἀνέμεινε ταύτην
10	τεκεῖν T τεκοῦσαν δὲ σὺν τῷ βρέφει ἐμβαλὼν λάρνακι ξυλίνῃ εἰς τὴν ὑποκειμένην ἔρριψε θάλασσαν, ἥτις πρὸς Σέριφον νῆσον ἐξηνέχθη μίαν οὖσαν τῶν Κυκλάδων ἧς ἐβασίλευε Πολυδέκτης υἱὸς Ποσειδῶνος† T καὶ Κηρεβίας† T ἀδελφὸν ἔχων Δίκτυν, ὃς Δίκτυς ὡς ἴδιον παῖδα τὸν Περσέα ἐπαι‐
15	δαγώγει καὶ τῆς Δανάης ἐπεμελεῖτο. ὁ δὲ Πολυδέκτης ἐβίαζε Δανάην, μὴ δυνάμενος δὲ συγγενέσθαι αὐτῇ τοῦ Περ‐ σέως ἤδη πρὸς ἥβην ἐλαύνοντος πλάττεται ὡς ἔδνων χρείαν ἔχει πρὸς γάμον Ἱπποδαμείας τῆς Οἰνομάου καὶ ἄλλον ἄλλο τῶν φίλων αἰτεῖ, Περσέα δὲ πέμπει ἐπὶ γοργόνας δειροτομῆσαι
20	τὴν Μέδουσαν καὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῷ ἐνεγκεῖν ὡς τῇ Ἱπποδα‐ μείᾳ δοίη. τοῦτο δ’ ἐπραγματεύετο, ὅπως τοῦ Περσέως ὑπὸ γοργόνων ἀναιρεθέντος αὐτὸς ἀδεῶς τῇ Δανάῃ συγγίνοιτο. ταῦτα δὲ λῆρος· Πολυδέκτης γὰρ γʹ ἦν γενεὰς πρότερον Ἱπποδαμείας. τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει τέως μυθικώτερον,
25	ἀλληγορικωτέρως δὲ εἶπον κατ’ ἀρχάς (176). καὶ ὅτι μὲν ἐβίαζεν ὁ Πολυδέκτης τὴν Δανάην, ᾔδει καὶ ὁ Περσεύς T ἐπεὶ δ’ ἡ Μέδουσα γυνὴ οὖσα Πισίδου τῇ Ἀθηνᾷ πρὸς κάλλος ἀντήριζεν, Ἀθηνᾶ τὸν Περσέα κατ’ αὐτῆς ἔπεμψεν ὑπο‐ γράψασα καὶ ὑποδείξασα τούτῳ ἐν ζωγραφίαις τὴν γοργόνα
30	περὶ πόλιν τῆς Σάμου Δεικτήριον κληθεῖσαν ἀπὸ τοῦ ὑπο‐ δειχθῆναι ταῦτα αὐτῷ· ἐλθὼν δὲ παρὰ τὰς Φορκίδας πρῶ‐ τον τήν τε Πεφριδὼ καὶ τὴν Ἐνυὼ τὰς ἐκ γενετῆς γραῦς, ἀδελφὰς δὲ τῶν γοργόνων, ἔλαβε παρ’ αὐτῶν τὸν ἕνα ὀφθαλ‐ μὸν αὐτῶν καὶ τὸν ἕνα ὀδόντα, ὃν μόνον εἶχον κατ’ ἀμοι‐
35	βήν, καὶ οὐ πρότερον αὐταῖς ταῦτα ἔδωκεν, ἕως ὡδήγησαν αὐτὸν πρὸς νύμφας. καὶ λαβὼν τὰ πτερωτὰ τῶν νυμφῶν πέδιλα καὶ κίβισιν ἤτοι πήραν ἢ κιβωτὸν T καὶ τὴν κυνέαν τοῦ Ἅδου καὶ παρ’ Ἑρμοῦ ἀδαμαντίνην ἅρπην ἔχων καὶ
35	παρὰ τῆς Ἀθηνᾶς κάτοπτρον T πετόμενος ἦλθεν ἐπ’ αὐτὰς
40	τὰς γοργόνας ἐπ’ Ὠκεανὸν οὔσας περὶ πόλιν Ἰβηρίας τὴν Ταρτησὸν αἵτινες δρακοντοφόλιδας εἶχον κεφαλάς, συῶν μεγάλων ὀδόντας, χεῖρας χαλκέας καὶ πτέρυγας, αἷς ἐπέτοντο. οὕτως γοῦν πετόμενος ἐπ’ αὐτὰς ἐλθὼν καὶ κοιμωμένας εὑρὼν καρατομεῖ τὴν Μέδουσαν ἐν τῷ κατόπτρῳ βλέπων,
45	οὐ πρὸς αὐτήν· ἦ γὰρ ἂν ἀπελιθώθη ἰδὼν αὐτήν· αἱ δὲ λοιπαὶ αὐτῆς ἀδελφαὶ θρῆνον μέγαν ἐκώκυον ἐκ τῶν πολλῶν αὐτῶν ὀφιωδῶν κεφαλῶν ἐκπέμπουσαι συριγμόν, ἐξ ὧνπερ Ἀθηνᾶ κατὰ Πίνδαρον τὸν αὐλητικὸν καλούμενον πολυκέφα‐ λον εὗρε νόμον (Pind. P XII 14. 34). Περσεὺς δὲ τότε τῇ
838 (50)	πήρᾳ τὴν κεφαλὴν θεὶς καὶ κατὰ νώτου φέρων αὐτὴν ἐπο‐ ρεύετο. ἐλθὼν δὲ καὶ πρὸς Αἰθιοπίαν, ὡς ἔφην, τὴν Ἀνδρο‐ μέδαν τοῦ κήτους ἐρρύσατο καὶ λαβὼν γυναῖκα ἔσχε παῖδα Πέρσην ἐξ αὐτῆς καὶ καταλείπει παρὰ Κηφεῖ τὸν δὲ Κηφέως ἀδελφὸν Φινέα προμνηστευόμενον Ἀνδρομέδαν καὶ αὐτῷ ἐπι‐
55	βουλεύοντα ἀπελίθωσε δείξας τὴν γοργόνην, αὐτὸς δὲ σὺν Ἀνδρομέδᾳ ἦλθεν εἰς Σέριφον. εὑρὼν δὲ τὴν μητέρα μετὰ τοῦ Δίκτυος προσπεφευγυῖαν ἐν τῷ ναῷ διὰ Πολυδέκτην ἐλθὼν περὶ τὴν οἰκίαν τοῦ Πολυδέκτου καὶ συμπόσιον λαμπρὸν ἐφευρὼν δείξας τὴν γοργόνην πάντας ἐλίθωσε,
60	τὴν δὲ βασιλείαν Δίκτυι δίδωσι, τὰ δὲ τῶν νυμφῶν πέδιλα καὶ τὴν Ἅδου κυνῆν Ἑρμῆς παρ’ αὐτοῦ λαβὼν τοῖς ἰδίοις δεσπόταις παρέδωκε, τὴν δὲ κεφαλὴν τῆς γοργόνος Περσεὺς παρέσχε τῇ Ἀθηνᾷ, ἡ δὲ πρὸς τὸ μέσον τῆς ἰδίας ἀσπίδος ταύτην ἀνέπηξεν. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι ἐπὶ τοῦ κόσμου, οὗ
65	περὶ τὸ στῆθος εἶχε, ταύτην ἐνέπηξεν, ὅθεν καὶ ἀπὸ τῆς γοργόνος καὶ ὁ ἐπιστήθιος ἐκεῖνος τῆς Ἀθηνᾶς κόσμος γοργόνιον ἐκλήθη (* Plut. Them. 10). ὁ Περσεὺς δὲ σὺν Ἀν‐ δρομέδᾳ καὶ τῇ μητρὶ Δανάῃ ἔσπευδεν ἐλθεῖν εἰς Ἄργος πρὸς θέαν Ἀκρισίου, Ἀκρίσιος δὲ τὸν χρησμὸν δεδοικὼς εἰς
70	Πέλαγος †T ἀνεχώρησεν. Τευταμίδου δὲ τοῦ Λαρισσαίων βασιλέως πένταθλον θέντος ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς τελευτῇ Περσεὺς ἀγωνιζόμενος δίσκῳ βαλὼν τὸν Ἀκρισίου πόδα ἄκων αὐτὸν ἀναιρεῖ καὶ πενθήσας ἔθαψεν ἔξω τῆς πόλεως.
70	πρὸς δὲ Μεγαπένθην τὸν Προίτου ἐλθὼν αὐτῷ μὲν δέδωκεν
75	ἰδίαν βασιλείαν τὴν Ἄργους ἀρχήν, αὐτὸς δὲ ὁ Περσεὺς τὴν Τίρυνθα κατέσχε, τὴν ἐκείνου βασιλείαν. προσέκτισε δὲ Μίδειαν καὶ Μυκήνας, ἔνθα καὶ ἑτέρους παῖδας ἐξ Ἀνδρο‐ μέδας γεννᾷ, Ἀλκαῖον, Σθένελον, Ἕλειον, Μήστωρα, Ἠλε‐ κτρύονα καὶ Γοργοφόντην † T τοῦ ἑτέρου υἱοῦ αὐτοῦ Πέρ‐
80	σου καταλειφθέντος, ὡς εἴπομεν, ἐν Αἰθιοπίᾳ παρὰ τῷ πάππῳ Κηφεῖ.
838bis	χρυσόπατρον τὸν Περσέα λέγει s3 τὸν ἀπὸ Δανάης s2. χρυσῷ γὰρ ἀπεικασθεὶς s2s3 ὁ Ζεὺς s2 ἔφθειρε τὴν Δανάην s2s3 ἐκ τοῦ στέγους εἰσελθὼν s3 ἐξ ἧς γεννᾶται s2s3. τὸν χρυσόπατρον· εἶπον τὴν ἱστορίαν. T
839 (1a)	ἄρσενα μὲν διὰ τὴν
2a	ἀνδρείαν ἀρβυλόπτερον
3a	δὲ διὰ τὸ ἐν τοῖς ποσὶ πτερὰ
4a	ἔχειν ὥς φησιν Ἡσίοδος (A
5a	220) ss3· ταῦτα δὲ εἶπε s3 διὰ
6a	τὴν ταχύτητα· ἡπατουργὸν
7a	δὲ, διότι καθὼς ὁ Ἡρακλῆς
8a	κατεπόθη ὑπὸ τοῦ κήτους, οὕ‐
9a	τως καὶ ὁ Περσεὺς ss3 ὑπὸ
10a	τοῦ κήτους s3 καταποθεὶς ἐλά‐
11a	κτισε τὸ ἧπαρ αὐτοῦ καὶ ἐξή‐
12a	λατο καὶ ἔσωσε τὴν Ἀνδρομέ‐
13a	δαν ss3. 〈ἀρβυλόπτερον〉
14a	διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρω‐
15a	σιν. s3	Column end
1b	ληρεῖ, φλυαρεῖ μὴ γινώσκων
2b	τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπα‐
3b	τουργὸν· οὐ γὰρ τὸν Περ‐
4b	σέα τὸ κῆτος κατέπιεν ὥσπερ
5b	Ἡρακλέα. ὡς ἔοικε δέ, οἰνο‐
6b	βαρῶν ὁ Λυκόφρων ἐκ τῶν
7b	Πτολεμαίου τρυφῶν καὶ δω‐
8b	ρεῶν τὴν Ἡρακλέος ἱστορίαν
9b	καὶ τοῦ κατὰ Ἡσιόνην κή‐
10b	τους ἐπὶ Περσέα καὶ Ἀνδρο‐
11b	μέδαν μετήνεγκεν. *ἄρσενα
12b	γενναῖον* ἀρρενωπόν. ἀρβυ‐
13b	λόπτερον ἐρρέθη ὡς πτε‐
14b	ρωτὰ ὑποδήματα τῶν νυμ‐
15b	φῶν εἶχεν. ἀρβύλη δὲ εἶδος	Column end
16	ὑποδήματος. Περσεὺς δὲ κατάγει τὸ γένος ἐξ Ἄβαντος· Ἄβαντος γὰρ Προῖτος καὶ Ἀκρίσιος Ἀκρισίου Δανάη Δα‐ νάης καὶ Διὸς Περσεύς Περσέως Ἀλκαῖος καὶ οἱ λοιποὶ Ἀλκαίου Ἀμφιτρύων Ἠλεκτρύωνος Ἀλκμήνη Ἀλκμήνης	Column end
20	Ἡρακλῆς καὶ Ἰφικλῆς, ἐξ οὗ Ἰόλαος.
840	πεφήσεται τοῦ Περσέως ξυρῷ δὲ τῷ δρε‐ πάνῳ διὰ τὴν ὀξύτητα. s θεριστῆρος ἐρρέθη. T
842 (1a)	ἱπποβρότους ἐπει‐
2a	δὴ βʹ παῖδας ἔτεκεν ἵππον
3a	καὶ βροτὸν ἵππον μὲν τὸν
4a	Πήγασον, βροτὸν δὲ τὸν Χρυ‐
5a	σάορα. τὸ δὲ ἑξῆς ὠδῖνας
6a	τόκων οἴξαντος τοῦ Περ‐
7a	σέως. ss3	Column end
1b	καρατομηθείσης γὰρ τῆς γορ‐
2b	γόνος παρὰ Περσέως ἐξέθορεν
3b	ἐκ τοῦ τραχήλου αὐτῆς ἄνθρω‐
4b	πος μὲν ὁ Χρυσάορ, ἵππος
5b	δὲ ὁ Πήγασος *ὅπερ ἐπελα‐
6b	θόμην ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ
7b	(2705) εἰπεῖν*.
843 (1a)	δειρόπαιδος· δειρό‐
2a	παιδα λέγει τὴν γοργὼ διὰ
3a	τὸ ἐκ τοῦ τραχήλου γεννῆσαι
4a	ss3 ὥσπερ αἱ γαλαὶ τὸν Πή‐
5a	γασον καὶ Χρυσάορα. s
6a	μαρμαρώπιδος διὰ τὸ
7a	ἀπολιθῶν τοὺς θεωμένους αὐ‐
8a	τήν. s	Column end
1b	τῆς γαλῆς τῆς παιδούσης καὶ
2b	παῖδας τικτούσης ἐκ τοῦ τρα‐
3b	χήλου· ἡ γὰρ θαλάσσιος T
4b	γαλὴ ἐκ τοῦ τραχήλου γεννᾷ,
5b	νῦν δὲ τὴν Μέδουσαν εἶπε
6b	γαλὴν διὰ τὸ μετὰ τὴν καρα‐
7b	τομίαν τεκεῖν, ὡς εἴπομεν, τὸν
8b	Χρυσάορα καὶ τὸν Πήγασον.	Column end
9	μαρμαρώπιδος δὲ διὰ τὸ ἀπολιθοῦν τοὺς ὁρῶντας αὐτήν.
10	T ἄλλως· φησὶ δὲ Δημήτριος ἐν τοῖς Περὶ Σερίφου †μοῦν συναπολιθωθῆναι τῷ Πολυδέκτῃ. ss3 καὶ ταῦτα μὲν οὕτω, τὸ δ’ ἐνταῦθα σύμπαν χωρίον ἀνοήτως ἔγραψεν ὁ Λυκό‐ φρων, εἰ μή τι μικρὸν ἡμεῖς αὐτῷ βοηθήσαντες τὸ δέον ἀναπληρώσαιμεν. σκοπείτω δὲ πᾶς ὁ βουλόμενος, ὅπως
15	ἔχει ἐνταῦθα κακῶς ἡ γραφή. φησὶ γὰρ περὶ Μενελάου· ἐπόψεται δὲ τύρσιας Κηφηίδας καὶ τοῦ Ἑρμοῦ τὰ λακτίσματα καὶ τὰς δισσὰς πέτρας, ὅπου ὁ θαλάσσιος κύων ἐξῆλθε χρήζων φαγεῖν Ἀνδρομέδαν, ἀντὶ δὲ Ἀνδρο‐ μέδας ὑπεχώρησε λαβὼν τὸν Περσέα τὸν ἡπατουργὸν τὸν
20	ἀρβυλόπτερον. καὶ μέχρι τοῦδε καλῶς πᾶς ὁ λόγος ἔχειν
20	δοκεῖ, κἂν καὶ ἐνταῦθα ψεύδηται παραφθείρας τὴν ἱστο‐ ρίαν, ἀπὸ δὲ τοῦ πεφήσεται μέχρι τοῦ στίχου τοῦ λέγον‐ τος ἐπόψεται δὲ καὶ θερειπότους γυίας πάντως πε‐ ρισσὴ καὶ ἀνόητός ἐστιν ἡ γραφή. καὶ πρόσχες· ἐπόψεται
25	δὲ ὁ Μενέλαος τοὺς τόπους, ὅπου τάδε καὶ τάδε γέγονε καὶ ὅπου τὸν Περσέα ἁρπάσαν τὸ κῆτος ἔβη τότε, πεφήσεται δὲ καὶ φονευθήσεται νῦν τῷ ξυρῷ τοῦ Περσέως, καὶ τὸ παρακατιὸν ὃς ζωοπλαστῶν ἄνδρας—τί ὁρᾶτε; ὁρᾶτε, πῶς ἔχει τὸ ἀνόητον; φέρε δὲ καὶ ἡμεῖς ὡς δυνατὸν ἀνακα‐
30	θάρωμεν τὴν βατίαν τῆς γραφικῆς κακίας καὶ ἄχερδον καὶ ὡς οἷον ἐξομαλίσωμεν. οὕτω ταῦτά τις συνταττέτω· ἐπό‐ ψεται δὲ ὁ Μενέλαος τοὺς τόπους, ὅπου τάδε καὶ τάδε γέγονε καὶ ὅπου τὸν Περσέα τὸν τοιόνδε καὶ τοιόνδε ἁρπά‐ σας ὁ κέπφος καὶ τὸ κῆτος (836) ἔβη· πεφήσεται δὲ
35	ἀντὶ τοῦ ἐπεφήσατο καὶ ἐφονεύθη ἡ φάλλαινα ἡ δυσμίσητος ἤτοι τὸ κῆτος αὐτὸ ἐκνευρισθὲν ἐν τῷ ξυρῷ καὶ λογχο‐ δρεπάνῳ τοῦ Περσέως αὐτοῦ τοῦ οἴξαντος καὶ ἀνοίξαν‐ τος τὰς ἱπποβρώτους ὠδῖνας τῶν τόκων τῆς δει‐ ρόπαιδος καὶ μαρμαρώπιδος γαλῆς ἤτοι τοῦ ἀνελόν‐
40	τος τὴν γοργόνα καὶ ἐκ τῆς καρατομίας αὐτῆς ποιήσαντος ἐξελθεῖν Χρυσάορα καὶ τὸν Πήγασον ὃς καὶ ὅστις Περ‐ σεὺς ὁ λαμπτηροκλέπτης καὶ ὀφθαλμοκλέπτης τῆς τρι‐ πλανοῦς ποδηγίας ζωοπλαστῶν καὶ μεταπλάττων ἀπὸ ζώων τοὺς ἄνδρας ἤγουν ἀνθρώπους ἀγαλματώσας ἀντὶ
45	τοῦ ἠγαλμάτου ἤτοι ἀγάλματα καὶ ἀνδριάντας ἐποίει ἐν τῇ ἀμφελυτρώσει καὶ ἐπικαλύψει τῶν πετρῶν. αἱ δὲ ἱστορίαι πᾶσαι ἐλέχθησαν.
844	ὁ ζωοπλαστῶν ὁ Περσεὺς ὁ τοὺς ἀνθρώπους λίθους ποιῶν καὶ ἀγάλματα. s3
845	ἔλυτρον δὲ λέγεται πᾶν τὸ ἐκτὸς παρεπόμενον ss3
845	οἷον τὸ τῶν καρύων δέρμα καὶ τῶν λοιπῶν. s3
846 (1a)	λαμπτηροκλέπτης·
2a	αἱ γοργόνες εἶχον ὀφθαλμὸν
3a	ἕνα καὶ ἐφύλασσον ἀλλήλας, ὁ
4a	δὲ Περσεὺς ἐλθὼν ἐκ τῶν ὀπί‐
5a	σω ἐκράτησε τὸν ὀφθαλμὸν
6a	καὶ οὕτως ἔκοψε τὴν κεφαλὴν
7a	τῆς γοργοῦς, ὅθεν καὶ λαμ‐
8a	πτηροκλέπτης. ss3s6	Column end
1b	ὁ μὲν Λυκόφρων φησὶ τῶν
2b	γοργόνων εἶναι τὸν ὀφθαλμὸν
3b	τὸν ὑπὸ Περσέως κλαπέντα,
4b	ἐγὼ δὲ εἶπον ὅτι τῶν Φορκί‐
5b	δων, αἵτινες ἦσαν ἀδελφαὶ
6b	τῶν γοργόνων.	Column end
9	τριπλανοῦς ὅτι μία παρ’ ἑτέρας ἐναλλὰξ χρωμένη τῷ
10	ὀφθαλμῷ κατὰ πλάνην καὶ περιφορὰν τὰς λοιπὰς ἐποδήγει. T ἄλλως. πεπλανημέναι γὰρ αἱ γʹ ἐποδήγουν ἀλλήλαις ἐναλ‐ λὰξ ἕνα ἔχουσαι ὀφθαλμόν. s4
847	γυίας καὶ ἀρσενικῶς καὶ θηλυκῶς λέγεται τοὺς γυίας καὶ τὰς γυίας. καὶ μετὰ προσγεγραμμένης ἄπταιστόν ἐστι τὸ μέτρον· κοινὴ γὰρ συλλαβὴ γίνεται διὰ τὸ κεχηνός. καὶ χωλίαμβος εἰ ἦν, δέχεται ἐν τῷ ἰαμβικῷ. γυίας δὲ
5	καὶ χώρας T τὰς ss3 θερειπότους τὴν Αἴγυπτον λέγει· ὁ γὰρ Νεῖλος ἐν τῷ θέρει παραγενόμενος ἀρδεύει αὐτήν. ss3s4
848	ῥεῖθρον s: ὁ γὰρ Νεῖλος ῥέων διίστησι τὴν Αἰθιο‐ πίαν ἀπὸ τῆς Λιβύης. τινὲς δέ φασιν ἐν Λιβύῃ εἶναι τὰς πηγὰς τοῦ Νείλου ὡς Δοῦρις (FHG II p. 478). Ἀσβύσται δὲ ἔθνος Λιβυκόν ss3s4 ὡς Διονύσιος λέγει ἐν τῇ Περιη‐
5	γήσει (211) s3s6. χαμευνάδας * δυσόδμους ἢ δυσό‐ δμοις θηρσὶ συγκοιμώμενος. s4 ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη*· Μενέλαος ἐξωσθεὶς περὶ Αἴγυπτον πολὺν χρόνον ἐκεῖσε δια‐ τρίβων ἠδημόνει περὶ τῆς εἰς πατρίδα ἐλεύσεως, ὃν ἰδοῦσα ἡ Εἰδοθέα ἡ τοῦ Πρωτέως θυγάτηρ ἐν Φάρῳ φησὶ πρὸς
10	αὐτόν· Μενέλαε, εἴπερ βούλει μαθεῖν τὸ περὶ σὲ πᾶν, ἔστι μοι πατὴρ ὁ θαλάσσιος Πρωτεύς· οὗτος περὶ δείλην ἐκβαί‐ νων ἐκ τῆς θαλάσσης συγκοιτάζεται ταῖς φώκαις. δέρματα
10	γοῦν φωκῶν καὶ σὺ λαβὼν παρ’ ἐμοῦ νεοδάρτων ὑπόδυσαι καὶ σὺ καὶ οἱ γενναιότεροι τῶν σῶν ἑταίρων καὶ συγκατα‐
15	λέχθητε ταῖς λοιπαῖς φώκαις. ἀνελθόντα δὲ τὸν Πρωτέα κατάσχετε καὶ μηδεὶς πτοηθήτω πρὸς πάντα τοῦτον ὁρῶντες μετατρεπόμενον, πρὸς ὕδωρ, πρὸς πῦρ, πρὸς ζῶα παντοῖα, ἀλλὰ κατέχοντες ἐρωτήσατε καὶ ὃς ἐρεῖ ὑμῖν περὶ πάντων σαφέστατα. συγκοιτασθέντες γοῦν ταῖς φώκαις καὶ τὰ λοιπὰ
20	πάντα ποιήσαντες ἔμαθον παρὰ τοῦ Πρωτέως περὶ τοῦ ἀπό‐ πλου καὶ πάντων, ὧν ἔχρηζον. διὰ δὲ τὸ δυσῶδες τῆς φώκης τὸ δυσόδμους οὗτος εἶπε ἢ δυσόδμοις θηρσί. T
850	τλήσεθ’ εἵνεκα καὶ τλήσετ’ εἴνεκα· τὸ μὲν τλήσεθ’ εἵνεκα ἀττικῶς· τὸ γὰρ εἵνεκα δασύνεται ἀττι‐ κῶς· τὸ δὲ τλήσετ’ εἴνεκα ψιλοῦται ἰωνικῶς καὶ αἰολι‐ κῶς· ἐκεῖνοι γὰρ πάντα ψιλοῦσιν ὡς τὸ Λεύκιππος, ἀπηλιώ‐
5	της καὶ τὰ ὅμοια. ταῦτα γὰρ παρ’ ἡμῖν δασέως ἐκφέ‐ ρονται Λεύχιππος καὶ ἀφηλιώτης. ἐδασύνθη γοῦν ἀττικῶς τὸ εἵνεκα. Αἶγυς—ὁ λόγος περὶ Ἑλένης Λακωνικῆς οὔσης καὶ ἄρρεν μὴ τεκούσης 〈καὶ〉 τῷ Μενελάῳ καὶ Ἀλεξάνδρῳ καὶ Δηιφόβῳ
10	γαμηθείσης. × Steph.
851 (1b)	τριάνορος πολυάνδρου, ὡς
2b	καὶ ἔμπροσθεν πεντάλεκτρον
3b	αὐτὴν εἶπεν.	Column end
1a	τριάνορος τῆς πο‐
2a	λυάνερος καὶ πολυάνδρου. πεν‐
3a	τάλεκτρον γὰρ αὐτὴν εἶπεν ἔμ‐	Column end
4	προσθεν (143). ss3 ἔστι δὲ καὶ τοῦτο s 〈ἀληθέσ〉 ...
5	θηλύπαιδος τῆς Ἑλένης, ὡς καὶ Ὅμηρός φησιν Ἑλένην μὴ τεκεῖν υἱόν, ἀλλὰ θυγατέρα τὴν Ἑρμιόνην (δ 12), κατὰ δὲ Δοῦριν καὶ Ἰφιγένειαν ἐκ Θησέως (18615). ἄλλοι δέ φασι καὶ Νικόστρατον τεκεῖν καὶ Αἰθιόλαν ἐκ Μενελάου (sch. D Γ 175), ἐκ δὲ Ἀλεξάνδρου οἱ πλείους δʹ τετοκέναι Βούνικον, Κόρυ‐
10	θον Ἄγανον καὶ Ἰδαῖον (†Mal. 140).
11a	τῆς θηλύπαιδος s3 ὅτι οὐ‐
12a	δὲ ἕνα ἄρρενα ss3 s6 παῖδα s
13a	ἐγέννησεν. ss3 s6	Column end
11b	ἄλλως. τῆς Ἑλένης διὰ τὸ	Column end
12b	ἄρρενα 〈μὴ〉 γεννῆσαι παῖδα.	Column end
14	κόρης· κόρη κυρίως ἡ καθαρὰ καὶ παρθένος κατὰ δὲ
15	Μολοσσοὺς καὶ κατὰ τὴν κοινὴν συνήθειαν T κόρη ἡ εὔμορ‐ φος ὅπερ καὶ νῦν δηλοῖ· οὐ γὰρ παρθένον τὴν θηλύπαιδα καὶ πολύανδρον λέγει, ἀλλ’ εὔμορφον αὐτὴν καλεῖ.
852	ἥξει δ’ ἀλήτης ss3 ἕως καὶ τὰς δάμαρτος ἥξει, φησὶν εἰς Σικελίαν s: Ἰάπυγες γὰρ ἔθνος Ἰταλίας· καὶ δῶρα δώσει τῇ Ἀθηνᾷ Σκυλητρίᾳ διὰ τὰ ἐν πολέμῳ σκῦλα. ss3 παραγενήσεται δὲ ὁ Μενέλαος πλα‐
5	νώμενος εἰς τὴν χώραν τῶν Ἰαπύγων ἤτοι τῶν Καλαυρῶν· ἡ γὰρ Μεσαπυγία ὕστερον Σαλεντία, εἶτα Καλαυρία ἐκλήθη, καθά φησιν ὁ ἱστορικὸς Δίων ὁ τὰς Ῥωμαίων πράξεις συν‐ τάξας (I 219 Bo). κεῖται δ’ ἡ Καλαυρία περὶ τὸν Ἰόνιον κόλπον καὶ τὸν Ἀδρίαν.
853	?Σκυλλήτιον πόλις Σικελίας, ὡς Εὔδοξος ἕκτῃ. Steph. καὶ δῶρ’ ἀνάψει καὶ τῇ Ἰαπυγίᾳ ἤτοι τῇ Καλαυ‐ ρίδι ἢ σκυλευτικῇ καὶ πολεμητικῇ Ἀθηνᾷ καθιερώσει ἀνα‐ θήματα κρατῆρα χαλκοῦν ἀπὸ Τεμέσης πόλεως Καλαυρίδος
5	καὶ τὸν ἑαυτοῦ θυρεὸν ἤτοι τὸ σάκος καὶ τὰ τῆς Ἑλένης εὐυπόδητα (27713) πέδιλα. s4
854 (1b)	Τέμεσα πόλις Καλαυρὶς ἀρι‐
2b	στόχαλκος, περὶ ἧς φησιν Ὅμη‐
3b	ρος ἐς Τεμέσην—σιδήρῳ.	Column end
1a	Ταμάσιον δὲ κρατῆρα
2a	χαλκοῦν ἀπό τινος τόπου ...
3a	ὡς καὶ Ὅμηρος εἰς Τεμέσην
4a	μετὰ χαλκόν (α 184) ἔνθα	Column end
5	ἄριστος χαλκὸς γίνεται. βοάγριον δὲ τὴν ἀσπίδα αὐ‐ τοῦ. ss3 ταύτην δὲ καὶ οἱ βάρβαροι Καλαυροί τε καὶ ἕτεροι Τέμψαν ἔτι καλοῦσιν ὥσπερ αἰδούμενοι μεταποιῆσαι καθ’ ὁλοκληρίαν τὴν τοῦ Ὁμήρου φωνήν. ὁ δὲ Λυκόφρων οὐκ αἰδεσθεὶς τὴν ποιητικὴν ἐκείνου φωνὴν οὐδὲ τὴν περὶ τὸν
10	ποιητὴν τῶν βαρβάρων αἰδῶ λογισάμενος βαρβαρικώτερος ἐκείνων φανεὶς καὶ κατὰ τὴν παροιμίαν κριὸς περὶ τὰ
10	τροφεῖα διδοὺς (Zen. IV 63) Τάμασαν τὴν Τέμεσαν ἐκά‐ λεσε. βοάγριον ἀσπίδα ἐκ δέρματος βοὸς ἀγρίου γε‐ γονυῖαν.*
855	ἀσκέρας εὐμαρίδας τὰ ὑποδήματα τῆς Ἑλέ‐ νης εὐμαρίδας δὲ ἐπιθετικῶς διὰ τὸ εὐμαρῶς εἰσιέναι. ἀναθήσει οὖν, φησὶ τῇ Ἀθηνᾷ [ἐν] Ἰαπυγίᾳ χαλκοῦν κρατῆρα καὶ ἀσπίδα καὶ τὰ ὑποδήματα τῆς Ἑλένης.
5	Τάμασος δὲ πόλις Κυπρίων. s
855bis	εὐμαρίδας· οὗτος ἀσκέρας τὰ ὑποδήματα κακῶς λέγει, εὐμαρίδας δὲ τὰς εὐμαρῶς καὶ εὐκόλως ὑπο‐ δυομένας περὶ τοὺς πόδας· ἀσκέραι δὲ κυρίως τὰ ἐν τοῖς ποσὶ πιλία ἤτοι ἀρτάρια λέγονται. ὦ Λύκοφρον, γίνωσκε
5	ὅτι τὰς μὲν λέξεις ἀπὸ Αἰσχύλου κλέπτεις, ἐξ Ἱππώνακτος δὲ πλέον· ἐπιλήσμων δὲ ὢν ἢ μὴ νοῶν ταύτας ἄλλην ἄλλως τίθησιν. ἀλλ’ ἀναμνήσω τοῦτον ἐγὼ τὸν σοφὸν ποιητήν. οὐκ οἶσθα, ὦ Λύκοφρον, ὅτι, ὅτε σὺ τὴν Ἱππώνακτος κατεῖ‐ χες βίβλον, κατόπιν σου ἑστηκὼς ἐγὼ ἑώρων σε τὰς αὐτοῦ
10	λέξεις ἀναλεγόμενον καὶ τὸ ἀσκέρας δὲ ἐκεῖσε εὕρηκας καὶ οὕτω τέθεικας μὴ προσχὼν μηδ’ εἰς νοῦν ἔχων τὰ ῥήματα. ἀλλ’ ἄκουε, πῶς φησιν Ἱππώναξ, καὶ μάθε ὅτι ἀσκέραι οὐ τὰ ὑποδήματα, ἀλλὰ πιλία ἤτοι τὰ ἀρτάρια λέ‐ γονται, ὡς καὶ Ἱππώναξ ἐμοὶ γὰρ οὐκ ἔδωκας οὔτε τὴν
15	χλαῖναν δασεῖαν ἐν χειμῶνι φάρμακον ῥίγευς οὔτ’ ἀσκέρησι τοὺς πόδας δασείησιν ἔκρυψας, ὡς μή μοι χίμετλα γίγνηται (fr. 19 B.). ἔγνως ὅτι διὰ τὸ εἰπεῖν δασείας τὰς ἀσκέρας τὰ ἀρτάριά φησιν; ἢ χρεία σοι καὶ ἑτέρας μαρτυρίας; ἄκουσον ὦ φίλ’ Ἑρμῆ Μαιάδευσος
20	Κυλλήνιε (fr. 16) καὶ μετά τινά φησιν δὸς χλαῖναν Ἱπ‐
20	πώνακτι καὶ κυπασίσκον καὶ σαμβάλισκα κἀσκέ‐ ρισκα καὶ χρυσοῦ στατῆρας ἑξήκοντα τοὐτέρου τοίχου (fr. 18 B). ἔγνως πάντως νῦν ὅτι ἀσκέραι λέγονται τὰ ἀρτάρια; ἰδοὺ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ καὶ ἑνὶ στίχῳ περὶ ὑπο‐
25	δημάτων εἰπὼν καὶ περὶ ἀσκερῶν λέγει.
856	Σῖριν· Σῖρις ποταμὸς ss3s4 Σικελίας ss3s4s6 καὶ πόλις s4 ἐξ οὗ καὶ † Συρία. s3 s6 Σῖρις πόλις Ἰταλίας πλησίον τοῦ Μεταποντίου καὶ ποταμός. μετωνομάσθη δὲ καὶ Πολίειον ἀπὸ τῆς ἐν Ἰλίῳ Πολιάδος Ἀθηνᾶς. Steph.
5	Σῖρις πόλις Ἰταλίας, ἣ πρότερον ἐκαλεῖτο Σῖρις, εἶτα Πολίειον. Σῖρις δὲ ὠνομάσθη ἀπὸ Σίριδος θυγατρὸς Μόρ‐ γητος τοῦ Σικελίας βασιλέως γυναικός τε Σκίνδου ἢ ἀπὸ Σίριδος μιᾶς τῶν Νηρηίδων ἢ ἀπὸ τοῦ παραρρέοντος αὐτῇ ποταμοῦ. EM 71411 Πολίειον Steph. Eg (EM): ἔστι Eg (EM)
10	πόλις Ἰταλίας Steph. Eg (EM) ἡ Steph. πρότερον Σῖρις καλου‐ μένη Steph. Eg (EM).
12a	καλεῖται δὲ Πολίειον ἀπὸ Πό‐
13a	λιδος Κασέως ἐμπόρου ἢ ὅτι
14a	Ἀθηνᾶς Πολιάδος ἱερὸν ἐν
15a	αὐτῇ ἐστιν Eg (EM 68011).	Column end
12b	ἡ δὲ πόλις Σῖρις νῦν Πόλιον
13b	λέγεται ἀπὸ Πόλιδος Κασέως
14b	ἐμπόρου.	Column end
16	〈Σῖρις πόλις Σικελίας πλησίον τοῦ Μεταποντίου καὶ ποτα‐ μός· ἐξ οὗ καὶ Σιρῖτις 〈ἡ χώρα〉. Σῖρις δὲ ὠνομάσθη ἀπὸ Σίριδος θυγατρὸς Μόργητος τοῦ Σικελίας βασιλέως γυναικός τε Σκίνδου ἢ ἀπὸ Σίριδος μιᾶς τῶν Νηρηίδων ἢ ἀπὸ τοῦ
20	παραρρέοντος αὐτῇ ποταμοῦ. μετωνομάσθη δὲ καὶ Πολίειον ἀπὸ Πόλιδος Κασέως ἐμπόρου ἢ ὅτι τῆς ἐν Ἰλίῳ Πολιάδος Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἐν αὐτῇ ἐστιν. 〈ἔστι δὲ καὶ〉 πόλις Μακε‐ δονίας.〉
20	Λακίνιον δὲ ἀκρωτήριον Κρότωνος ss3s4 περὶ οὗ φησι
25	καὶ Θεόκριτος seqq. IV 33. 34: Λακίνιον δὲ ἐκλήθη ἀπὸ Λα‐ κινίου Κροτωνιάτου (1007). T
857 (1a)	πόρτις ἡ Θέτις ἀνέ‐
2a	θηκε κῆπον τῇ Ἥρᾳ ss3 ἐν
3a	Κρότωνι—Ὁπλοσμία δὲ Ἥρα
4a	—s ἔνθα καὶ αἱ γυναῖκες πεν‐
5a	θοῦσι τὸν Ἀχιλλέα πενθικὰ
6a	ἱμάτια φοροῦσαι. ss3	Column end
1b	ἐν οἷστισι τόποις τοῖς περὶ
2b	Κρότωνα δηλονότι ἡ Θέτις κῆ‐
3b	πον τῇ Ἥρᾳ ἀναθήσει. αἱ δὲ
4b	γυναῖκες αἱ ἐγχώριοι ἐκ νόμου
5b	ἀεὶ ἐκεῖ ἔσονται μελανηφόροι
6b	καὶ τὸν ἐννεάπηχυν Ἀχιλέα	Column end
6	δακρύουσαι, οὗ ἕνεκα Θέτις τῇ θεᾷ Ἥρᾳ δωρεῖται καὶ ἀνατίθησι τὸν μέγαν στόρθυγγα τῆς χέρσου ἐν τῷ κτίσαι ὄρχατον στίχον, τάξιν. διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν ἐξησκημένον καὶ κεκοσμημένον φυτοῖς ὄρχατον δῆλον
10	τὸν κῆπον λέγειν.
858	Ὁπλοσμία ἐπίθετον Ἥρας τιμωμένης ἐν Ἤλιδι Πελοποννήσου (20717) καὶ Τριφυλίας. T
859	τεθμὸς ὁ νόμος ἐκ τοῦ τέθειμαι τέθεισαι τέ‐ θειται τεθμός.
860 (1a)	*εἰνάπηχυν· ἐννέα πηχῶν λέγει μέγεθος ἔχειν
2a	τὸν Αἰακοῦ τρίτον καὶ Δωρίδος* T
3a	Αἰακοῦ ss3 δὲ τρίτον τὸν Ἀ‐
4a	χιλλέα· Αἰακοῦ γὰρ s3 Πη‐
5a	λεύς, Πηλέως ὁ Ἀχιλλεὺς τρί‐
6a	τος. Δωρίδος Θέτις, Θέτιδος
7a	Ἀχιλλεὺς τρίτος. ss3	Column end
1b	*εἰνάπηχυν· ἐννέα πηχῶν λέγει μέγεθος ἔχειν
2b	τὸν Αἰακοῦ τρίτον καὶ Δωρίδος* T
3b	*τὸν ἔκγονον τοῦ Αἰακοῦ καὶ
4b	Δωρίδος.* Αἰακοῦ γὰρ καὶ
5b	Ἐνδηίδος Πηλεύς, Πηλέως
6b	καὶ Θέτιδος Ἀχιλεύς. καὶ πά‐
7b	λιν μητρόθεν Δωρίδος καὶ	Column end
8	Νηρέως Θέτις, Θέτιδος καὶ Πηλέως Ἀχιλεύς. ὁ δὲ νοῦς τοιοῦτος· 〈πεν〉 θήσει δὲ τὸν Ἀχιλλέα τὸν μέγαν τοῦ Αἰακοῦ
10	ἰδοῦσα ἀποθανόντα ἐν Τροίᾳ καὶ οὐδαμῶς αὐτὸν ὁ Πηλεὺς θρηνήσει οὐδὲ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ περιστέψει χρυσῷ καὶ πᾶν τὸ σῶμα οὐδὲ τὰ ὅπλα τὰ ἡφαιστότευκτα καὶ τὰ ἱμάτια αὐ‐ τοῦ τὰ χρυσοΰφαντα περιβαλλόμενος θρηνήσει. s3
861	*πρηστῆρα μάχης τὸν σφοδρὸν καὶ διάπυρον
861	ἄνεμον τοῦ πολέμου (16930).* T
862	ῥέθος κυρίως τὸ πρόσωπον παρὰ τὸ ῥᾶον τὰ ἔθη δι’ αὐτοῦ φαίνεσθαι, νῦν δὲ καταχρηστικῶς πάντα τὰ μέλη εἶπε ῥέθη (794). T
863	ἁβροπήνους τρυφεροστήμονας πλουσιοϋφεῖς σηρινούς.
864 (1a)	κάλχη ss3 καλεῖται ἡ s
2a	πορφύρα καὶ γὰρ ss3 ὅθεν καὶ
3a	s ὁ κόχλος ἑξῆς εὑρέθη ἡ πορ‐
4a	φύρα ss3. ἀπὸ τοῦ κογχύλου sm2
5a	κάλχη sm2s3 ἡ πορφύρα s κα‐
6a	λεῖται sm2s3 φορυκτοὺς δὲ
7a	ἀντὶ τοῦ πλουμαρικούς. ss3	Column end
1b	πορφυροβεβαμμένους κυρίως,
2b	νῦν δὲ τοὺς ἁπλῶς βεβαμμέ‐
3b	νους διὰ πολλῶν βαφῶν καὶ
4b	πεποικιλμένους καὶ πλουμα‐
5b	ρικοὺς λέγει. κάλχη δὲ ἡ πορ‐
6b	φύρα, ὅθεν ὁ κόγχος καὶ ἡ κογ‐
7b	χύλη εὑρέθη. T	Column end
8	θεᾷ δὲ τῇ Ἥρᾳ θεὸς ἡ Θέτις. s3
865	στόρθυγξ λέγεται τὸ ἀκρωτήριον τοῦ Λακινίου διὰ τὸ εἶναι ὀξὺ καὶ μέγα. s3s4
866 (1a)	ταύρου τοῦ Ἔρυκος
2a	λέγει διὰ τὴν ἰσχύν, ὃς ἦν
3a	υἱὸς Ἀφροδίτης καὶ Ποσειδῶ‐
4a	νος. εἶναι δὲ αὐτόν φασιν οἱ
5a	μὲν παλαιστήν, οἱ δὲ πέντα‐
6a	θλον. ἀνῃρέθη δὲ ὑπὸ Ἡρα‐
7a	κλέος· διαπενταθλήσας γὰρ αὐ‐
8a	τὸν Ἡρακλῆς καὶ βαστάσας
9a	κατεκρήμνισε. ss3 ἐν Σικελίᾳ
10a	τόπος. Ἔρυκος. s2	Column end
1b	παραγενήσεται δὲ ὁ Μενέ‐
2b	λαος καὶ περὶ τὴν Σικελίαν,
3b	ὅπου αἱ παλαῖστραι τοῦ Ἔρυ‐
4b	κος τοῦ ξενοκτόνου τοῦ υἱοῦ
5b	Ἀφροδίτης καὶ Ποσειδῶνος,
6b	ἀφ’ οὗ καὶ ὁ τόπος Ἔρυξ
7b	ἐκλήθη· παλαιστὴν γὰρ αὐτὸν
8b	ὄντα ἢ πένταθλον καὶ οὕτω
9b	τοὺς ξένους ἀναιροῦντα Ἡρα‐
10b	κλῆς διερχόμενος καὶ διαπεν‐	Column end
11	ταθλήσας αὐτὸν ἄρας μετέωρον κατεκρήμνισε καὶ οὕτως ἀνεῖ‐ λεν; αὐτόν. Ἔρυξ δὲ ὁ τόπος ἐκλήθη. ταῦρον δὲ τὸν Ἔρυκά φησι διὰ τὸ θυμικὸν καὶ γενναῖον.
867	Κωλῶτις δὲ ἡ Ἀφροδίτη ss3s4 τιμᾶται s3s6 ἐν Κύπρῳ. ss3s4 Κωλῶτις δὲ ἐκλήθη ὅτι τις νεανίας ὑπὸ
867	ληστῶν ἢ τυράννου κατασχεθεὶς ἐκ τῶν κώλων ἤτοι τῶν ἀκρομηρίων καὶ τῶν χειρῶν ἐδέθη. ἡ δὲ θυγάτηρ ἢ τοῦ
5	ἀρχιληστοῦ ἢ τοῦ τυράννου ἐρασθεῖσα αὐτοῦ ἀπέλυσεν αὐτὸν μιγεῖσα τούτῳ, ὁ δὲ Ἀφροδίτης ἱερὸν Κωλώτιδος ἱδρύσατο εἰς εὐχαριστίαν αὐτῆς, ὅτι δεδεμένον ὄντα ἐκ τῶν κώλων ἐρρύσατο. Κωλὶς δὲ λέγεται ἡ Ἄορνις γῆ (DP 1148).
868 (1a)	Ἄλης δὲ ποταμὸς Κο‐
2a	λοφῶνος (1568), ἔνθα ἱερὸν
3a	Ἀφροδίτης	Column end
1b	*Ἀλεντία ἡ ἐν Ἄλεντι πο‐
2b	ταμῷ Κολοφῶνος τιμωμένη·
3b	ἐκεῖσε γὰρ ἱερὸν αὐτῆς ἐστιν.*	Column end
4	Λογγοῦρος δὲ λιμὴν Σικελίας. ss3s4
869 (1a)	ἅρπης· ἅρπη δρεπάνη·
2a	ὁ γὰρ Ζεὺς τὴν δρεπάνην, ἐν
3a	ᾗ τὰ αἰδοῖα ἔτεμε τοῦ Κρόνου,
4a	ἐν Σικελίᾳ κρύψαι λέγεται.
5a	ζάγκλον δὲ παρὰ Σικελοῖς τὸ
6a	δρέπανον. μέμνηται δὲ καὶ
7a	Καλλίμαχος ἐν βʹ Αἰτίων (fr.
8a	172). ss3 ζάγκλον τὸ δρέπα‐
9a	νον, ὥς φησι Καλλίμαχος·
10a	κέκρυπται γυνὴ ζάγκλον
11a	ὑποχθονίη. EM 40651	Column end
1b	Ἅρπης· ἤτοι Δρέπα‐
2b	νον καὶ ἡ Φαιακία 〈ἢ〉 Κέρ‐
3b	κυρα καὶ ἡ Σικελία λέγεται
4b	ἡ μὲν Κέρκυρα, ὅτι ἦν ἐκεῖ κε‐
5b	κρυμμένον τὸ δρέπανον, μεθ’
6b	οὗ Ζεὺς τὸν Κρόνον ἐξέτεμεν
7b	ἢ τὸ δρέπανον, ὅπερ ἡ Δη‐
8b	μήτηρ ἔλαβε παρ’ Ἡφαίστου
9b	τέμνειν τοὺς στάχυας Δρέ‐
10b	πανον δὲ ἡ Σικελία, ὅτι ἐκεῖ
11b	ἦν τὸ δρέπανον, μεθ’ οὗ τὸν	Column end
12	Οὐρανὸν ὁ Κρόνος ἐξέτεμε κἄνπερ ὁ Λυκόφρων φαίνηται νῦν τὸ Κρονοτόμον δρέπανον λέγων. τὸ δὲ δρέπανον παρὰ Σικελοῖς ζάγκλον καλεῖται. μέμνηται δὲ Καλλίμαχος ἐν δευ‐
15	τέρῳ Αἰτίων.
870	Γονοῦσαν· Γονοῦσά ἐστι μὲν καὶ πόλις Θεττα‐ λική (906), νῦν δὲ T λίμνη Σικελίας s3s4 ἐν ᾗ s2s6 ἐπλα‐ νήθη ὁ Μενέλαος s2s3s6 περὶ Σικελίαν. s3
871	θηρόχλαινον λέγει τὸν Ἡρακλῆ. s6 cf. S 951 σηκὸν· ἀπὸ κοινοῦ τὸ κάμψας ἤτοι παρελθὼν ὁ Μενέλαος καὶ τὸν σηκὸν καὶ ναὸν τοῦ θηροχλαίνου Ἡρακλέος ἤγουν τοῦ ἐνδεδυμένου τὴν λεοντήν· τῷ γὰρ
5	Ἡρακλεῖ ναὸν (Al. 871) περὶ Σύρτιν τῆς Λιβύης Ἰάσων
5	ἐδείματο καὶ οἱ λοιποὶ Ἀργοναῦται μετὰ τὸ ἐπιτελέσαι ἀγῶ‐ νας ἐκεῖσε † T: εἰς γὰρ τὴν Σύρτιν ἐμπεσόντες διὰ τὸ εἶναι ἀβαθῆ τὴν θάλασσαν καὶ μὴ δύνασθαι πλεῖν αὐτοὺς ἄραν‐ τες ἐπ’ ὤμων τὴν Ἀργὼ δώδεκα ἡμέρας ἐπορεύοντο διὰ τῆς
10	ἐρήμης Λιβύης ὥς φησι Πίνδαρος (* PI V 44) T: τῇ δωδε‐ κάτῃ δὲ πρὸς ἑτέραν θάλασσαν ἐλθόντες κατέθεντο αὐτήν. καὶ ἀγωνισάμενοι καὶ λουσάμενοι περὶ τὴν ἐκεῖσε θάλασσαν ναὸν ἔκτισαν, ὃν εἶπον, τῷ Ἡρακλεῖ. ἐν ᾗ †T θαλάσσῃ ὁ ἀποπλυνθεὶς ἱδρὼς τῶν Ἀργοναυτῶν ἐν ταῖς ψάμμοις μέχρι
15	νῦν δίκην ἐλαίου στίλβει μήτε ὑπὸ τοῦ τῆς θαλάσσης κλύ‐ δωνος μήτε ὑπὸ ὄμβρων καθαιρόμενος.
872	Κρηθέως ἄμναμος· ὅντινα ναὸν τοῦ Ἡρακλέος ἔδειμε καὶ ἔκτισε σὺν τοῖς νʹ Ἀργοναύταις ὁ ἄμναμος καὶ ἀπόγονος τοῦ Κρηθέως Ἰάσων ὁρμίσας καὶ ἐλλιμενίσας ἐκεῖ δηλονότι τὸ σκάφος ἤτοι τὴν ναῦν
5	τὴν Ἀργώ s4. ἄμναμος δὲ καὶ ἀπόγονος Κρηθέως οὕτως Ἰάσων T
7b	Σαλμωνέως καὶ Ἀλκιδίκης
8b	θυγάτηρ Τυρώ, Τυροῦς καὶ
9b	Ποσειδῶνος Πελίας καὶ Νη‐	Column end
10	λεὺς Τυροῦς δὲ τῆς αὐτῆς καὶ Κρηθέως Αἴσων, Ἀμυθάων, Φέρης Αἴσονος καὶ Πολυμήδης τοῦ Αὐτολύκου ἢ κατά τινας Ἄρνης T ἢ Σκάρφης Ἰάσων. τὴν δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν πλατέως λίαν εἶπον ὄπισθεν ἐν τῇ ἀρχῇ (8134).
7a	ὁ Ἰάσων ὁ τῶν Ἀργείων ἀρ‐
8a	χηγός· Κρηθέως γὰρ Αἴσων,
9a	Αἴσωνος δὲ Ἰάσων. s	Column end
874	κρόκαι οἱ αἰγιαιλοὶ παρὰ τὸ κρύος κύειν· ψυχροὶ γὰρ ἤπερ ὁ βύθος. κρόκαι δὲ Μινυῶν οὕτω σύντασσε· ὅντινα ναὸν σὺν τοῖς πεντήκοντα ἔδειμεν, αἱ κρό‐ και δὲ καὶ αἱ ψάμμοι καὶ αἰγιαλοὶ τῆς θαλάσσης δηλο‐
5	νότι τῆς ἐκεῖσε τηροῦσι καὶ φυλάσσουσι τὰ εὐλιπῆ καὶ λιπαρὰ στελγίσματα καὶ τοὺς ῥύπους τῶν Μινυῶν καὶ Ἀργοναυτῶν οὐδὲ φοιβάζει καὶ πλύνει ὁ κλύδων οὐδ’ ἡ ὀμβρία σταγὼν σμήχουσα καὶ καθαίρουσα δη‐ ναιὸν καὶ πολυχρόνιον. Μινυῶν οἱ Ἀργοναῦται· οἱ
10	γὰρ πλείους αὐτῶν ἐξ Ὀρχομενοῦ τοῦ Μινυείου ἦσαν. ss3s4 καὶ Ὅμηρος καὶ Ὀρχομενὸν Μινυήιον (B 511). ss3 βʹ δὲ Ὀρχομενοὶ ὅ τε ἐν Βοιωτίᾳ οὗτος ὁ Μινύειος καὶ ὁ πολύμηλος ὁ ἐν Ἀρκαδίᾳ. ὁ δὲ τόπος Ὀρχομενὸς Μι‐ νύειος οὕτως ἐκλήθη ἀπὸ Μινύου τοῦ Ποσειδῶνος παι‐
15	δὸς καὶ Καλιρρόης τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρὸς οὗπερ Μινύου καὶ Τριτογενείας τῆς Αἰόλου οἱ πλείους τῶν Ἀργοναυτῶν. ἄριστοι δὲ οἱ Ὀρχομένιοι ἱππικοί· Ἐργῖνος γὰρ ἵππῳ Θη‐ βαίους νικήσας φόρῳ ὑποτελεῖς ἔσχεν, Ἡρακλῆς δὲ αὐτοὺς ἠλευθέρωσεν.
20a	στελγίσματα τὰ ἀποξύ‐
21a	σματα. στελγίδες γὰρ αἱ ξύ‐
22a	στραι αἱ τὰς στράγγας ἀποξύ‐
23a	ουσαι τοῦ σώματος. ss3 Eg (EM
24a	72546).	Column end
20b	οἱ λιπαροὶ ἱδρῶτες, ὁ ῥύπος,
21b	τὰ ἀποξύσματα· στελγίδες γὰρ
22b	τὰ τρίπτα, οἷς ἐν τοῖς βαλα‐
23b	νείοις τριβόμενοι τὸν ῥύπον
24b	ἐκξέομεν.	Column end
25	ἔστι δὲ τόπος ἐν Σικελίᾳ, ἔνθα γυμνασάμενοι οἱ Ἀργοναῦται τὸν ἱδρῶτα αὐτῶν ὕστερον ἐν τῇ ἄμμῳ ἀπεστελγίσαντο, ὅθεν καὶ μέχρι τοῦ νῦν δίκην ἐλαίου ἐν ταῖς ψήφοις φαίνονται ῥανίδες ἃς οὐδὲ ὁ κλύδων τῆς θαλάσσης οὐδὲ ὄμβρος δύνα‐ ται καθᾶραι. ss3 πολλὰ εἰπὼν ὁ Λυκόφρων περὶ Μενελάου
30	περὶ τῶν Ἀντήνορος υἱῶν οὐκ ἐμνημόνευσε Γλαύκου φημὶ καὶ Εὐρυμάνθεως, οἳ μετὰ Μενελάου πλέοντες ὡς ναυαγή‐ σαντες ἐξῆλθον περὶ τὴν Κυρήνην, οὐκέτι ἐπείσθησαν ἐκείνῳ συμπλεῖν, ἀλλ’ ᾤκησαν ἐν Κυρήνῃ [Κρήτῃ] τὸν ἀπ’ αὐτῶν Ἀντηνοριδῶν λόφον κληθέντα. Λυσίμαχος δὲ ἐν πρώτῳ
35	τῶν Νόστων οὕτω πως λέγει· Γλαῦκος, Ἀκάμας, Ἱππόλοχος οἱ Ἀντηνορίδαι † παρὰ μνακει βασιλεῖ Λιβύων ᾤκησαν μὴ βουλόμενοι συνοικεῖν τοῖς τὸ Ἴλιον πορθήσασιν, οἳ μεθ’ ἱκανὸν χρόνον τὸν μεταξὺ Κυρήνης καὶ θαλάσσης Ἀντηνορι‐ δῶν λόφον ἔκτισαν καὶ ᾤκησαν.
877 (1a)	λέγει περὶ Γουνέως
2a	καὶ Προθόου καὶ Εὐρυπύλου.
3a	s2	Column end
1b	ἄλλους δὲ· περὶ τῶν Θεσ‐
2b	σαλῶν φησι Γουνέως, Προ‐
3b	θόου καὶ Εὐρυπύλου ὅτι τοὺς
4	ἄλλους αἰάξουσι καὶ θρηνήσουσιν οἱ θῖνες καὶ αἰ‐
5	γιαλοὶ
6a	... οἵ τε μύρμηκες αἱ
7a	τραχεῖαι καὶ ὕφαλοι πέτραι
8a	... s	Column end
6b	οἵ τε μύρμηκες καὶ αἱ πα‐
7b	ραθαλάσσιαι πέτραι αἱ πέ‐
8b	λας καὶ πλησίον τῶν Τευ‐	Column end
9	χείρων, ἥτις ἐστὶ πόλις Λιβύης θρηνήσουσι δὲ αὐτοὺς τί
10	παθόντας; ἐκβεβρασμένους καὶ ῥιφέντας ὑπὸ τῆς θα‐ λάσσης εἰς τὸ ἔρημον οἰκητήριον τοῦ Ἄτλαντος ἤτοι τὴν Λιβύην ἐκριφέντας δὲ ποταπούς; προσσεσηρότας καὶ διεσχισμένους
880 (1a)	θρυλιγμάτων s3 δέρ‐
2a	τροισι s τὸ σχῆμα ἀντι‐
3a	στροφή· ἐχρῆν γὰρ θρυλί‐
4a	γμασι τῶν δέρτρων, ἵν’ ᾖ ταῖς
5a	διαιρέσεσι τοῦ σώματος. ss3	Column end
1b	δέρτροισι καὶ σώμασι
2b	θρυλλιγμάτων καὶ συν‐
3b	τριμμάτων. ἀντὶ δὲ τοῦ εἰ‐
4b	πεῖν θρυλίγμασι καὶ συντρίμ‐
5b	μασι δέρτρων καὶ σωμάτων	Column end
6	ἀντιστρόφως εἶπεν. θρυλλίγματα δέ εἰσι τὰ συντρίμ‐ ματα. καὶ Ὅμηρος θρυλλίχθη δὲ μέτωπον (Ψ 396). δέρτρον δὲ τὸ σῶμα παρὰ τὸ δέρω τὸ ἐκδέρω. s3
877bis	Τευχείρων· τῆς Κυρήνης πόλεις Ἀπολλωνία καὶ Τεύχειρα ἡ δὲ Κυρήνη τῆς Λιβύης ἐστὶν ὡς καὶ ἡ Φάρος.
879	Ἄτλαντος οἰκητήριον τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγος· Λίβυς γὰρ ὁ Ἄτλας. s2 τὴν Λιβύην λέγει Ἄτλας γὰρ μαθη‐ ματικὸς ἦν Λίβυς ἀνήρ, ὃς εἰς ὄρος ὑψηλὸν ἀνερχόμενος πρὸς ἀκριβεστέραν κατασκοπὴν τῶν ἀστέρων ποτὲ παρασφαλεὶς
5	κατέπεσεν ἀπ’ αὐτοῦ εἰς τὴν ὑποκειμένην θάλασσαν καὶ ἀνῃρέθη ὅθεν ἀπ’ αὐτοῦ τό τε ὄρος καὶ τὸ πέλαγος Ἀτλαντικὸν ἐκλήθησαν.
879bis (1b)	Πολύιδος δὲ ὁ θιθυραμβο‐
2b	ποιὸς τὸν Ἄτλαντα τοῦτον
3b	ποιμένα Λίβυν φησιν, οὐ μα‐
4b	θηματικόν, ἀπολιθωθῆναι δὲ
5b	ὑπὸ Περσέως δείξαντος αὐτῷ
6b	τὴν γοργόνην διὰ τὸ μὴ ἐᾶν
7b	αὐτὸν διελθεῖν, ἀλλ’ ἐρωτᾶν
8b	αὐτόν, τίς εἴη. τούτου καὶ
9b	τοῦ Ἄτλαντος υἱὸς Ἕσπερος
10b	κατὰ τοὺς λοιπούς (Diod. l.l.,
11b	EM 3487), οὐ κατὰ τὸν Πολύι‐
12b	δον.
1a	Ἄτλας ὄρος Λιβύης.
2a	Πολύιδος δὲ ὁ διθυραμβοποιὸς
3a	παρίστησιν αὐτὸν ποιμένα γε‐
4a	γονέναι καί φησιν ὅτι παρα‐
5a	γενόμενος ὁ Περσεὺς ἐπερωτώ‐
6a	μενός τε ὑπ’ αὐτοῦ, τίς εἴη
7a	καὶ πόθεν ἀφίκοιτο, ἐπειδὴ
8a	λέγων οὐκ ἔπειθεν, ἀνάγκῃ
9a	ἔδειξεν αὐτῷ τὸ τῆς γοργό‐
10a	νης πρόσωπον καὶ ἀπελίθω‐
11a	σεν αὐτόν. καὶ ἀπ’ αὐτοῦ τὸ
12a	ὄρος Ἄτλας ἐκλήθη. οὕτως	Column end
13	Λυκόφρονος ἐν ὑπομνήματι. Eg. (EM 16420). ἔρημον δὲ τὸ Ἄτλαντος οἰκητήριόν φησιν, ὅτι ἔρημος ἡ Λιβύη.
881	Τιταιρώνειον· ἔνθα τὸ πρίν ποτε θανόντα τὸν Μόψον τὸν ἀπὸ Τιταιρῶνος πόλεως ταρχύσαντο οἱ Ἀργοναῦται ἀνεστήλωσάν τε καὶ δίκην στήλης ἔστησαν τυμβείαν κρηπῖδα καὶ βάσιν καὶ σημεῖον ἀπὸ τοῦ
5	Ἀργώου δορὸς καὶ τοῦ τῆς Ἀργοῦς ξύλου πέταυρον καὶ σανίδα κλασθὲν ἤτοι κώπην τεθραυσμένην, ἀνεστήλω‐ σαν δὲ αὐτὸ κειμήλιον καὶ δώρημα νεκρῶν—ποῦ δ’ ἀνεστή‐ λωσαν; περὶ τὴν Αὐσίγδα πόλιν Λιβύης ἥντινα Αὐσίγδα παραρρεῖ ὁ Κίννυφος ποταμός.
881bis (1a)	Τιταιρώνειον· ὁ
2a	Μόψος οὗτος υἱὸς ἦν Ἀμπύ‐
3a	κου τοῦ Τιταιρῶνος	Column end
7a	ὡς καὶ Ἡσίοδος Μόψον τ’ Ἀμπυκίδην Τιταρήσιον,
8a	ὄζον Ἄρηος (A 181).
1b	ὁ Μόψος οὗτος εἷς τῶν Ἀργο‐
2b	ναυτῶν ἦν υἱὸς Ἀμπύκου καὶ
3b	Χλωρίδος τῆς Ὀρχομενοῦ
4b	ὁ δὲ Ἄμπυκος υἱὸς Τιται‐
5b	ρῶνος ἀφ’ οὗ καὶ πόλις
6b	(904) †T	Column end
7b	ὡς καὶ Ἡσίοδος Μόψον τ’ Ἀμπυκίδην Τιταρήσιον,
8b	ὄζον Ἄρηος (A 181).
9	πλέων ἀνῃρέθη ὑπὸ ὄφεως ἐν Λιβύῃ, ἔνθα ἔθαψαν αὐτὸν
10	οἱ ἑταῖροι ἐπάνω τοῦ τάφου αὐτοῦ κώπην ἢ σανίδα πή‐ ξαντες ἐκ τῆς Ἀργοῦς. ss3s4 καὶ ὁ μὲν Μόψος οὗτος ὁ τοῦ Ἀμπύκου καὶ Χλωρίδος ἐν Λιβύῃ κεῖται, εἷς ὢν τῶν Ἀργο‐ ναυτῶν ὁ δὲ τοῦ Ἀπόλλωνος υἱὸς Μόψος καὶ Μαντοῦς τῆς θυγατρὸς Τειρεσίου ἐν Κολοφῶνι τῆς Ἀσίας τινὲς δέ φα‐
15	σιν ἐν Κιλικίᾳ (16130).
883	Ἀργῴου· Ἀργὼ ἐκλήθη ἡ τοῦ Ἰάσονος ναῦς ἢ ὅτι κατὰ Ἀπολλώνιον Ἄργος ὁ Ἕστορος ἢ Ἀλέκτορος υἱὸς ἐναυπήγησεν ἢ ὅτι ἐν Ἄργει ἐναυπηγήθη, ὥς φησιν Ἡγή‐ σανδρος ὁ Σαλαμίνιος.
884	πέταυρον δὲ καλεῖται ἡ πλατεῖα σανίς. αὕτη ἡ ἱστορία τοῦ Μόψου κεῖται ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς. s3
885 (1a)	Αὐσίγδα Κινύφει‐
2a	ος· Αὐσίγδα πόλις Λιβύης
3a	καὶ Κίνυψ ποταμὸς Λιβύης
4a	πλησίον Αὐσίγδης. ss3	Column end
1b	*Αὐσίγδα πόλις Λιβύης ἣν
2b	παραρρεῖ ὁ Κίνυφος ποτα‐
3b	μός.*	Column end
5	φασὶ δὲ ὅτι κατὰ τὴν ἀνακομιδὴν ἡ Ἀργὼ εἰς τὴν Σύρτιν ἐνέπεσεν. ἀποροῦσι δὲ τοῖς Ἀργοναύταις περὶ τοῦ διέκπλου Τρίτων ὁ Ποσειδῶνος ἐπιφανεὶς ὡδήγησεν, ᾧ ἔδωκεν ἡ Μή‐ δεια ἀμοιβὴν χρυσοῦν κρατῆρα, ὃν εἶχεν ἀπὸ τῶν τοῦ πατρὸς λαφύρων. ss3s4 ἢ οὖσα φαρμακουργὸς ἡ Μήδεια ταύτην φαρ‐
10	μακεύσασα διέσωσεν ὑδατώσασα τὸν τόπον, εἰς ὃν σταθεῖσα ἡ ναῦς ἦν καθὼς τὸ πρῶτον. s3s6
886	ἤγουν δαίμονι θαλασσίῳ υἱῷ Ποσειδῶνος. s2 Νηρέως γόνῳ· οὕτως ἡ σύνταξις· ἔνθα ποτὲ τὸν Μόψον οἱ Ἀργοναῦται ἔθαψαν, ἡ δὲ Κολχὶς Μήδεια τῷ Νηρέως υἱῷ Τρίτωνι παρέσχε πλατὺν κρατῆρα
5	κεκροτημένον καὶ εἰργασμένον χρυσῷ—τίνος χάριν πα‐ ρέσχε τῷ Τρίτωνι; δείξαντι τὸν πλοῦν, ᾗ καὶ ὅπου διὰ τῶν στενῶν πετρῶν ὁ Τῖφυς κυβερνήτης ὢν τῆς Ἀργοῦς ἄθραυστον αὐτὴν διαβιβάσει. τουτάκις δὲ καὶ τότε αὐδάξει καὶ εἴπῃ ὁ θαλασσόπαις δίμορφος
10	θεὸς ἤγουν ὁ Τρίτων τοὺς Ἕλληνας τὰ κράτη λαβεῖν τῆς χώρας ἤγουν κυριεῦσαι τῆς Λιβύης, ὅταν ὁ ἀγρότης Λιβυκὸς λαὸς παλίμπουν καὶ ἀντίστροφον τὸ δῶρον ἤτοι τὸν κρατῆρα ὀρέξῃ καὶ παράσχῃ Ἕλληνι νοσφί‐ σας καὶ ἐκβαλὼν καὶ στερήσας τῆς πατρίδος ἤτοι τῆς Λι‐
15	βύης. τὰς δὲ εὐχὰς ἤτοι τοὺς λόγους τοῦ Τρίτωνος φοβού‐ μενοι οἱ Λίβυες κρύψουσι τὸ κτέαρ καὶ κτῆμα ἤγουν
15	τὸν κρατῆρα ἐν χθονὸς ἐσχάτοις μυχοῖς ἄφαντον. ἄλλως· Ἀκέσανδρός φησιν Εὐρύπυλον καὶ Τρίτωνα Ποσει‐ δῶνος καὶ Κελαινοῦς εἶναι παῖδας, ὃς Εὐρύπυλος γήμας
20	Στερόπην τὴν Ἡλίου, Πασιφάης δὲ ἀδελφὴν γεννᾷ Λυκάονα καὶ Λεύκιππον ὃς Εὐρύπυλος καὶ βασιλεὺς ἦν Κυρήνης. ὁ δὲ Τρίτων τὰ μὲν ἄνω μέχρι λαγόνων ἄνθρωπος ἦν τέλειος χεῖρας ἔχων καὶ τὰ λοιπὰ T τὰ δὲ ἐκ λαγόνων κάτω δελφὶς ἔχων βʹ μόνους ἐμπροσθίους πόδας ἵππου T
25	Ἀμφιτρίτης καὶ Ποσειδῶνος ὢν παῖς κατ’ ἐμὲ καὶ κατὰ τοὺς λοιπούς (Ap. bibl. I 28). ἔστι δὲ καὶ Τρίτων ποταμὸς Λιβύης. οὗτος ὁ Τρίτων ὁμοιωθεὶς Εὐρυπύλῳ τῷ λεχθέντι Κυρή‐ νης βασιλεῖ καθὰ Μενεκλῆς (*Pind. P IV 10) καὶ Πίνδαρος (Pind. l. l. 35) ἱστοροῦσιν, ὑπέδειξε τὸν πλοῦν καὶ βῶλον
30	ἔδωκε τοῖς Ἀργοναύταις, ἣν Εὔφημος ὁ πρωρεὺς τῆς Ἀργοῦς ἐδέξατο υἱὸς ὢν καὶ αὐτὸς Ποσειδῶνος καὶ Μηκιονίκης ἢ Δωρίδος T τῆς Εὐρώπης θυγατρός, γαμβρὸς δὲ Ἀλκμήνης ἐπὶ Λαονόμῃ θυγατρὶ ὃν Εὔφημον Ἀσκληπιάδης φησὶ δῶρον ἔχειν παρὰ Ποσειδῶνος τὴν θάλασσαν ἀπημάντως ὡς διὰ
35	γῆς πορεύεσθαι. ὡς γοῦν ἐκ τῆς Κολχίδος διὰ τῆς ἔξωθεν θαλάσσης καὶ τοῦ Ἀδρίου τὸν πλοῦν ἐποιήσαντο, διὰ τοῦ Φάσιδος δὲ εἰς τὸν Ὠκεανὸν ἐνέβαλον ιβʹ πρότερον ἡμέρας ἔξω τοῦ Ὠκεανοῦ φέροντες ἐν τοῖς νώτοις τὴν Ἀργὼ διὰ τῆς ἐρήμου τῆς Λιβύης ἐκεῖσε δὲ περὶ Κυρήνην ἐδέξαντο
40	τὴν βῶλον παρὰ τοῦ Τρίτωνος, ὡς ἔφην, Εὐρυπύλῳ ὁμοιω‐ θέντος ἐλύθη δὲ ἡ βῶλος περὶ τὴν Θήραν βραχεῖσα ἐν τῷ πλοίῳ, μαντεύεται ἡ Μήδεια τοῖς Ἀργοναύταις τοὺς ἀπ’ Εὐφήμου ἑπτακαιδεκάτῃ γενεᾷ στεῖλαι ἀποικίαν εἰς Λιβύην ἐκ τῆς Θήρας ἡ δὲ Θήρα Καλλίστη πρότερον ἐλέγετο ὃ καὶ
45	γέγονεν· Εὔφημος γὰρ ἐν Λήμνῳ Λαμάχῃ μιγεὶς Λευκοφά‐ νην γεννᾷ, ἐξ οὗ κατάγεται Βάττος ὁ κτίστωρ Κυρήνης ὁ διὰ στάσιν ἐκ τῆς Θήρας χρησμῷ εἰς Λιβύην μεταστὰς καὶ οὕτως κτίσας τὴν Κυρήνην, ὥς φησι Μενεκλῆς. Βάττον δὲ οἱ μὲν αὐτὸν φασὶ διὰ τὸ βατταρίζειν καὶ κεκομμένην ἔχειν
886 (50)	τὴν φωνὴν Ἀριστοτέλην καλούμενον, ἄλλοι δέ φασιν ὅτι τὸ βάττος λιβυακῶς βασιλεὺς εἶναι λέγεται. οὕτω μὲν οὖν
886 (50)	Πίνδαρος καὶ οἱ λοιποὶ οὓς εἶπον ἱστορικοὶ τὸν Τρίτωνα καὶ Ποσειδῶνος υἱὸν λέγουσι καὶ δοῦναι βῶλον γῆς τοῖς Ἀργο‐ ναύταις, ἐξ ἧς αὐτοῖς ἐμαντεύσατο Μήδεια ἐκ τῆς Θήρας
55	εἰς τὴν Λιβύην γενέθαι ἀποικίαν. ὁ δὲ Λυκόφρων οὗτος τὸν Τρίτωνα καὶ Νηρέως υἱόν.
891 (1a)	Γραικοὺς δὲ· ἔχρησε
2a	γὰρ ὁ Τρίτων τότε τοὺς Ἕλλη‐
3a	νας κρατήσειν τῆς Λιβύης,
4a	ὅταν τὸν κρατῆρα παραγενο‐
5a	μένῳ Ἕλληνι ἀνδρὶ s Λίβυς τις
6a	ss3 δώσῃ, ὅπερ φοβούμενοι οἱ
7a	Λίβυες ὀρύξουσι καὶ κρύψου‐
8a	σιν αὐτόν. ss3	Column end
1b	λέγει ἴσως παρὰ τὴν νῆξιν
2b	τὸν αὐτὸν λέγων εἶναι τῷ Πο‐
3b	σειδῶνι καὶ λαβεῖν παρὰ Μη‐
4b	δείας μᾶλλον χρυσοῦν κρατῆρα,
5b	ἀνθ’ ὧν ὑπέδειξε τὴν ὁδόν,
6b	καὶ τοῦτόν φησι μαντεύσασθαι
7b	τοῖς Λίβυσιν ὅτι τότε δεσπό‐
8b	σουσιν Ἕλληνες Λιβύης, ὅταν	Column end
9	τὸν κρατῆρά τις Λίβυς πάλιν Ἕλληνι ἀνδρὶ παράσχῃ, διὸ
10	φοβηθέντας καὶ λέγει τοὺς Λίβυας ὀρύγματι γῆς κρύψαι τὸν κρατῆρα.
887	Κολχὶς ἡ Μήδεια οἱ δὲ Κόλχοι οἱ καὶ Λαζοὶ λεγόμενοι Αἰγυπτίων ἄποικοί εἰσι πλησίον οἰκοῦντες Ἀβασγῶν τῶν καὶ Μασσαγετῶν καλουμένων (7915). λέγονται δὲ οἱ Κόλχοι καὶ Σκύθαι Ἀσιανοὶ καὶ Λευκόσυροι †T οἰ‐
5	κοῦσι δὲ ἐν τοῖς μέρεσι τῆς Ἀσίας περὶ Φᾶσιν ποταμόν. ἡ δὲ Εὐρωπαία Σκυθία ἐστὶ περὶ Μαιῶτιν καὶ Τάναιν. †T Ἰώσηπος δὲ ὁ Ἑβραῖος καὶ τοὺς Ἀλανοὺς Εὐρωπαίων Σκυ‐ θῶν γένος φησὶν οἰκοῦντας περὶ τὴν Μαιῶτιν καὶ τὸν Τά‐ ναιν κατὰ τὴν τῶν Ὑρκανίων πάροδον (Jos. bell. Jud. VII 244)
10	καὶ Κασπίων T ἣν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς σιδηραῖς πύλαις κλειστὴν ἐποίησεν (ib 245). ὤπασε· τὸ σε κοινὴ συλλαβὴ καί ἐστι μακρόν.
890 (1a)	Τῖφυς· κακῶς εἶπε
2a	Τῖφυν εἶναι κυβερνήτην τῆς
3a	Ἀργοῦς· καὶ γὰρ τὸ τηνικαῦτα
4a	τελευτήσας ἦν ὁ Τῖφυς. ἐχρῆν
5a	δὲ εἰπεῖν Ἀγκαῖον ss3 οὗ καὶ
6a	Ὅμηρος μέμνηται καὶ παρεισ‐
7a	άγει Νέστορα λέγοντα Ἀγ‐
8a	καῖον δὲ πάλῃ Πλευρώ‐
9a	νιον, ὅς μοι ἀνέστη (Ψ
10a	635). s3 οὗτος γὰρ μετὰ τὸν
11a	θάνατον Τίφυος ἦν κυβερνή‐
12a	της τῆς Ἀργοῦς. ss3 〈ἄθραυ‐
13a	στον〉 διὰ τὸ τὴν Ἀθηνᾶν
14a	αὐτὴν καμεῖν ἢ διὰ τὸ πολλὰ
15a	κύματα πλεῦσαι καὶ μὴ θραυ‐
16a	σθῆναι ὑπ’ αὐτῶν ἢ διὰ τὸ
17a	παρελθεῖν τὰς Πλαγκτὰς πέ‐
18a	τρας ἀδεῶς καὶ χωρίς τινος
19a	ἐπιβουλῆς καὶ φόβου. s3	Column end
1b	κακῶς εἴρηκε κυβερνήτην τῆς
2b	Ἀργοῦς τὸν Τῖφυν ὃς ἦν υἱὸς
3b	Ἀγνίου· τότε γὰρ τελευτήσας
4b	ὁ Τῖφυς ἦν. μετὰ δὲ θάνατον
5b	αὐτοῦ Ἀγκαῖος ἐκυβέρνα τὴν
6b	Ἀργώ, ὃν ἔδει εἰπεῖν. ἦν
7b	δ’ ὁ Ἀγκαῖος υἱὸς Λυκούρ‐
8b	γου ἢ κατά τινας Ποσειδῶ‐
9b	νος ὥς φησιν Ἀπολλώνιος ὁ
10b	Ῥόδιος (ib. 185 sch.) ὁ τὰ Ἀρ‐
11b	γοναυτικὰ γράψας καὶ Ἀπολ‐
12b	λόδωρος ὁ Ἀθηναῖος ἱστο‐
13b	ρικός (Ap. bibl. I 112). Πίνδα‐
14b	ρος δὲ πολλῷ παλαιότερος ὢν
15b	ἀμφοτέρων τὸν Εὔφημον, ὡς
16b	εἶπον, λέγει ἐκ τῆς πρώρας
17b	τῆς Ἀργοῦς δέξασθαι τὴν βῶ‐
18b	λον. εἴτε δὲ πρωρεὺς ἦν ὁ
19b	Εὔφημος κατά τινας (P IV 35	Column end
19c	sch.) εἴτε κυβερνήτης T οὐκ ἔχω λέγειν τὸ ἀληθές. τέως
19d	οὕτω πώς φησιν ὁ Πίνδαρος· Εὔφαμος πρώραθεν καταβὰς
19e	δέξατο βώλακα δαιμονίαν (P IV 37).
892	θαλασσόπαις ὁ Τρίτων s3s6 δίμορφος δὲ παρόσον s3s6 τὰ γὰρ ἄνω εἶχεν ἀνθρώπου, τὰ δὲ κάτω ἰχθύος. ss3s6
894	Λιβύη ἡ χώρα λέγεται ἀπὸ Λιβύης τῆς Ἐπάφου καὶ Μέμφεως θυγατρός, καθὼς σχεδὸν οἱ πάντες ἱστορικοί φασιν. Ἄνδρων δὲ ὁ Ἁλικαρνασεὺς Ὠκεανόν φησι γῆμαι βʹ γυναῖκας Πομφολύγην καὶ Παρθενόπην, ἐξ ὧν δʹ θυγα‐
5	τέρας γεννᾷ, τῆς μὲν Ἀσίαν καὶ Λιβύην, Θράκην δὲ τῆς ἑτέρας καὶ Εὐρώπην, ἀφ’ ὧν λέγει καὶ κληθῆναι τὰς χώρας.
895	Ἀσβύσται ἔθνος εἰσὶ Λιβυκόν.
895bis	εὐχὰς δὲ· τὸ δῶρον τῆς Μηδείας, τὸν κρατῆρα ... s τὸ δὲ ἐν s3 νειροῖς ‵η′ τοῖς κοίλοις ἢ τοῖς καθύγροις ss3 ×Eg (×EM 60452) .... ἤτοι κρύψαι τὸν κρατῆρα ... τῆς Μηδείας s.
897	ἐν ᾗ ἐν ᾗτινι γῇ Λιβυκῇ Γουνέα, Πρόθοον καὶ Εὐρύπυλον ὁ βορρᾶς πνέων ἐκβράσσει σὺν τοῖς αὐτῶν ναύ‐
897	ταις. ἄλλως. T Κυφαίων· τὸν Γουνέα λέγει. ss3 Κύφος γὰρ πόλις Θεσσαλίας ὅθεν ἦν ss3s4 ὁ Κύφου s ὁ ss4 Γουνεύς
5	ss3s4. καὶ Ὅμηρος ss4 Γουνεὺς δ’ ἐκ Κύφου ἦγε δύω καὶ εἴκοσι νῆας (B 748) ss3s4. [Γόννοι πόλις Περραι‐ βίας ἀπὸ Γουνέως κληθεῖσα deperd. sch. Hom. l. l.] τοῦ ἀπο‐ γόνου Κύφου. οὕτως φησὶν Ὅμηρος. Steph. Κύφος πόλις —Θετταλίας. καὶ ποταμὸς Κύφος. Steph.
899	τόν τ’ ἐκ Παλαύθρων· s Πάλαυθρα πόλις Θεσσαλίας ss4 ἔκγονον τὸν υἱὸν πάντες κ γράφουσιν, τὸν δὲ υἱοῦ ὑιὸν γ ἐγὼ δὲ ἀντιστρόφως τὸν τοῦ υἱοῦ υἱὸν ἐκ τοῦ γόνου γόνον λέγων, μᾶλλον δὲ τὰ βʹ διὰ τοῦ κ
5	ἐκφέρω. ἔγγονον δὲ ἰχθὺν τὸν γονὴν ἔχοντα καὶ γυναῖκα καὶ ἄνδρα ἔχοντα ἢ γόνον καὶ τέκνον ἢ δυνάμενον γονοποιεῖν διὰ τοῦ γ γράφω.
8a	τὸ αὐτό· s	Column end
8b	ἔγγονον δὲ Τερθρηδόνος	Column end
9b	ἤτοι υἱὸν	Column end
10	Πρόθοον λέγει. καὶ Ὅμηρος Μαγνήτων δ’ ἦρχε Πρό‐ θοος Τενθρηδόνος υἱός (B 756) ss3s4 ἄριστος ἐν τοῖς Ἕλλησιν s3.
12a	μετὰ γὰρ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν Γουνεὺς καὶ Πρό‐
13a	θοος καὶ Εὐρύπυλος εἰς Λιβύην ἦλθον ss2s3s4
14a	πλανώμενοι κἀκεῖ πολλοὺς χρό‐
15a	νους ᾤκησαν. s3s6	Column end
12b	μετὰ γὰρ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν Γουνεὺς καὶ Πρό‐
13b	θοος καὶ Εὐρύπυλος εἰς Λιβύην ἦλθον ss2s3s4
14b	καὶ ἄλλοι τινὲς σὺν αὐτοῖς.	Column end
900	Ἀφρυσίων Μαγνήτων s4? Ἀμφρυσὸς δὲ ποταμὸς Μαγνησίας.* ss4 ×Steph.
3a	καὶ s Εὐρύαμπος πόλις Μαγνη‐
4a	σίας s ×Steph. ἐστίν. s	Column end
3b	*Εὐρυαμπίων τῶν Μαγνήτων
4b	ἀπὸ πόλεως Εὐρυάμπου λε‐
5b	γομένης.*	Column end
6	καὶ s Τυφρηστὸς ὄρος Μηλιέων. ss4 Steph.
901 (1a)	καὶ τὸν δυναστὴν·
2a	ἐν Θεσσαλίᾳ ἐστὶ πεδίον
3a	Λυκοειδὲς καλούμενον, ὅπερ
4a	λύκος ἐλυμαίνετο ὅντινα ἡ
5a	Θέτις ἀπελίθωσε φαγόντα
6a	τὰ ἄποινα, ἅπερ ἀπέστειλεν
7a	ὁ Πηλεὺς Ἀκάστῳ ὑπὲρ τοῦ
8a	φόνου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἄκτο‐
9a	ρος· ἀνεῖλε γὰρ αὐτὸν ἐν κυνη‐
10a	γεσίῳ ἀκουσίως. ἐκράτει δὲ
11a	καὶ τῶν τόπων ἐκείνων Εὐρύ‐
12a	πυλος. ss3	Column end
1b	τὸν Εὐρύπυλον λέγει, ὃς ἐβα‐
2b	σίλευσε τῶν ἐν Θετταλίᾳ τό‐
3b	πων, ὅπου ἐστὶ πεδίον Λύκου
4b	καλούμενον τὸ νῦν λεγόμενον
5b	Λυκοστόμιον s4? ἐκλήθη δὲ
6b	Λύκου πεδίον οὕτω· Πηλεὺς
7b	ἐν κυνηγεσίῳ ἄκων ἀνεῖλεν
8b	Ἄκτορα τὸν τοῦ Ἀκάστου υἱόν.
9b	ἔπεμψε δὲ Ἀκάστῳ ἄποινα
10b	τοῦ φόνου τοῦ παῖδος βόας
11b	καὶ πρόβατα, ἃ λύκος διέφθει‐
12b	ρεν, ὃν ἡ Θέτις ἀπελίθωσεν
13	ἐν οἷς εἴπομεν τόποις. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι Τελαμὼν καὶ Πηλεὺς, ὥσπερ καὶ κατ’ ἀρχὰς τοῦ βιβλίου εἶπον, τὸν αὐτῶν
15	ἀδελφὸν Φῶκον, υἱὸν δὲ Ψαμάθης τῆς Νηρηίδος ὄντα φθο‐ νοῦντες ἀνεῖλον. ἡ γοῦν Ψαμάθη τοῖς βουσὶ τοῦ Πηλέως ἔπεμψε λύκον, πρὸς δὲ καὶ τοῖς ποιμνίοις, ὃς ἐκεῖνα ἐλυμαί‐ νετο. Θέτιδος δὲ δεηθείσης ἀπελίθωσε τοῦτον πάλιν ἡ Ψα‐ μάθη περὶ οὓς εἴπομεν τόπους. ζήτει δὲ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ
20	βιβλίου καὶ εὑρήσεις πλατύτερον (84).
902	ἀποινοδόρπου ss3s4 ἤτοι s τοῦ λύκου κατὰ τὸν Λυκόφρονα T τοῦ φαγόντος τὰ ἄποινα τοῦ Πηλέως ss3s4 ὡς εἴπομεν T ἢ τοῦ δόντος αὐτὰ τὰ ἄποινα τοῦ ἀπολιθωθῆναι ὑπὲρ τοῦ δόρπου αὐτοῦ ss3s4 ὅσπερ καὶ λέγεται ἀπολιθω‐
5	θῆναι. s3 καὶ ὁ μὲν Λυκόφρων Γουνέα καὶ Πρόθοον καὶ Εὐρύπυλον εἰς Λιβύην φησὶν ἀπελθεῖν Ἀπολλόδωρος δὲ (fr. 615a W) καὶ οἱ λοιποὶ (29017) οὕτω φασί· Γουνεὺς εἰς Λιβύην ἐλθὼν καὶ λιπὼν αὐτοῦ τὰς ἑαυτοῦ ναῦς ἐλθὼν ἐπὶ Κίνυφα ποταμὸν κατοικεῖ, ὡς καὶ οὗτός φησι (885). Μάγνης
10	δὲ καὶ Πρόθοος ἐν Εὐβοίᾳ περὶ τὸν Καφηρέα σὺν πολλοῖς
10	ἑτέροις διαφθείρονται. Νεοπτόλεμος δὲ πεζῇ μετὰ βʹ ἡμέ‐ ρας εἰς Μολοσσοὺς ἀπῆλθε μετὰ Ἑλένου καθ’ ὁδοῦ θάψας τὸν Φοίνικα. τοῦ δὲ Προθόου περὶ τὸν Καφηρέα ναυαγή‐ σαντος οἱ σὺν αὐτῷ Μάγνητες εἰς Κρήτην ῥιφέντες ὤλοντο.
15	Τυφρηστίων supr. 29027
903	Αἰγώνεια πόλις Μηλιέων. ×Steph. s4
904	Ἐχῖνος καὶ Ἶρος πόλεις Θεσσαλίας. καὶ Τραχὶν ὁμοίως. s4 Ἐχῖνος—πόλις Θεσσαλίας οὕτω καλου‐ μένη Ἐχῖνος ἀπὸ Ἐχίνου ἑνὸς τῶν σπαρτῶν ἐνταῦθα ἐνοική‐ σαντος. ×Eg (×EM 40451) Ἐχῖνος—〈ἔστι καὶ Θεσσαλίασ〉
5	Ἐχίνου κτίσμα. Steph. Τίταρος ὄρος καὶ πόλις Μηλιέων. s4 Τιταρών πόλις Θεσσαλίας, ἣν Τίταρον Λυκόφρων φησί. Steph.
905	Ἶρος πόλις Θεσσαλίας ×Steph. Eg (EM) ἀπὸ Ἴρου τοῦ κτίσαντος αὐτήν Eg (EM 47532) Τραχίς πόλις Θεσσα‐ λίας ὑπὸ τὴν Οἴτην ὑπὸ Ἡρακλέους κτισθεῖσα καὶ ὀνο‐ μασθεῖσα οὕτω διὰ τὴν τραχύτητα. Steph.
906	Γόνος ἡ λεγομένη Γονοῦσα· ἔστι δὲ πόλις Περραι‐ βίας. οἱ δὲ Περραιβοὶ ἔθνος Ἠπειρωτικόν. s4 Γον‐ νοῦσσα πόλις Περραιβίας. Steph. cf. 2903. Φάλαννα πόλις Περραιβίας ἀπὸ Φαλάννης τῆς Τυροῦς θυγατρός.
5	×Steph. *Φάλανος καὶ Ὀλοσσὼν πόλεις Ἠπείρου s4 καὶ Θετταλίας. ἡ δὲ Ὀλοσσὼν νῦν Ἐλασσῶν λέγεται T γυίας χώρας, ἀγρούς. τὸ γυι δὲ καὶ μετὰ τοῦ ι καὶ χωρὶς τοῦ ι γραφόμενον ἄπταιστον ἐν τῷ μέτρῳ ἐστίν. T
907	Κασταναία πόλις Μαγνησίας EM 49325 s4 〈πόλις Μαγνησίασ〉 ×Steph. τῆς Θετταλικῆς T
908	ἠλοκισμένοι ἤτοι κατατετρωμένοι διεφθαρμέ‐ νοι ὑπὸ τῶν πετρῶν. ss2s3
909	τοῦτο ἐπὶ πάντων τῶν Ἑλλήνων νοητέον. ss3
911 (1a)	τὸν δ’ Αἰσάρου· Αἴ‐
2a	σαρος ποταμὸς Κρότωνος
3a	Κρίμισσα δὲ πόλις μικρὰ ἐν
4a	Ἰταλίᾳ ἐν ᾗ Φιλοκτήτης s μετὰ
5a	τὴν ἅλωσιν τοῦ Ἰλίου ss6 ᾤκησεν
6a	s. Οἰνώτριον ἔθνος Ἰταλίας
7a	s3 ὅπου Φιλοκτήτης s2 s3 s6
8a	ὁ τοξότης s3 ᾤκησεν s2 s3 s6
9a	ἀπὸ Τροίας s3 〈ἐλθών〉.	Column end
1b	τὸν δ’ Αἰσάρου· τὸν δὲ
2b	Φιλοκτήτην τὸν φονέα τοῦ
3b	Ἀλεξάνδρου δέξονται τὰ ῥεῖ‐
4b	θρα τοῦ Αἰσάρου ποταμοῦ
5b	τοῦ Κρότωνος καὶ ἡ Κρί‐
6b	μισσα ἡ μικρὰ πόλις τῆς
7b	Οἰνωτρίας καὶ Ἰταλικῆς γῆς·
8b	μετακληθεὶς γὰρ ἐκ Λήμνου
9b	Φιλοκτήτης ὑφ’ Ἑλλήνων κατὰ	Column end
10	μὲν τὸν Ὀρφέα ὑπὸ Μαχάονος ἰᾶται τῇ Ὀφιήτιδι πέτρῃ (L 336) κατὰ δὲ ἑτέρους καὶ Διονύσιον ὕπνον αὐτῷ ἐνέβαλεν Ἀπόλλων ἀπολουσαμένῳ καὶ οὕτω τεμὼν αὐτὸν ὁ Μαχάων καὶ ἐπικλύσας οἴνῳ καὶ θεὶς βοτάνην ἰάσατο ἔκειτο δὲ ἐν Λήμνῳ πρώην δηχθεὶς ὑπὸ ὄφεως ὕδρου τοῦ καὶ χελύδρου
15	λεγομένου ὅτε ἐκάθαιρεν ἐν Χρύσῃ τὸν κεχωσμένον βω‐ μὸν τῆς Ἀθηνᾶς. οἱ δέ φασιν ὅτι Χρύση τις νύμφη ἠράσθη ἐκεῖσε αὐτοῦ, μὴ πεισθέντος δὲ αὐτοῦ συγγενέσθαι αὐτῇ τῇ ταύτης ὀργῇ ὑπὸ τοῦ λεγομένου ὕδρου ἐδήχθη Ἑλένου δὲ τοῦ Πριάμου παιδὸς μάντεως ὄντος καὶ ἢ μόνου αὐτομολή‐
20	σαντος τοῖς Ἕλλησι, καθά φησιν Ὀρφεύς (L 352) τε καὶ Τρυφιόδωρος (45) ἢ, ὥς φησι Σοφοκλῆς (Phil. 604. 1326), ἐνεδρευθέντος καὶ κατασχεθέντος ὑπ’ Ὀδυσσέως καὶ εἰπόντος μὴ ἄλλως τοὺς Ἕλληνας πορθῆσαι τὴν Ἴλιον, εἰ μὴ τὰ ὀστᾶ τοῦ Πέλοπος ἐνέγκωσι καὶ τὸν Ἀχιλέως υἱὸν Νεοπτόλεμον
25	καὶ τοῦτον τὸν Φιλοκτήτην, ἃ ἤγαγον ἅπαντα. οὗτος δὲ ὁ Φιλοκτήτης ἀντιστάντα αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον πρὸς τοξείαν τοξεύσας πρῶτα μὲν κατὰ τὴν λαιὰν χεῖρα, εἶτα τὸν δεξιὸν αὐτοῦ ἐκβαλὼν ὀφθαλμὸν καὶ τρίτον τοὺς πόδας βαλὼν ἀνεῖλεν. μετὰ δὲ τὴν Ἰλίου πόρθησιν Μενεσθεύς, Φείδιπ‐
30	πός τε καὶ Ἄντιφος καὶ οἱ Ἐλεφήνορος καὶ Φιλοκτήτης μέχρι Μίμαντος κοινῇ ἔπλευσαν, εἶτα Μενεσθεὺς μὲν εἰς Μῆλον ἐλθὼν βασιλεύει τοῦ ἐκεῖσε βασιλέως Πολυάνακτος τελευτήσαντος, Ἄντιφος δὲ ὁ Θεσσαλοῦ εἰς Πελασγοὺς ἐλ‐ θὼν καὶ τὴν χώραν κατασχὼν Θεσσαλίαν ἐκάλεσε, Φείδιππος
35	δὲ μετὰ Κώων ἐξωσθεὶς περὶ τὴν Ἀδρίαν, εἶτα περὶ Κύπρον
35	ἐκεῖ κατῴκησεν, Ἐλεφήνορος δὲ ἀποθανόντος ἐν Τροίᾳ οἱ σὺν αὐτῷ ἐκριφέντες περὶ τὸν Ἰόνιον Ἀπολλωνίαν ᾤκησαν τὴν ἐν Ἠπείρῳ καὶ οἱ τοῦ Τληπολέμου προσίσχουσι Κρήτῃ, εἶτα ὑπ’ ἀνέμων ὠσθέντες περὶ τὰς Ἰβηρικὰς νήσους ᾤκη‐
40	σαν ἐν δὲ Πινδάρου ἱστορίαις (*sch. Pind. O VII 36 (147?)) εὗρον ὅτι οἱ τοῦ Τληπολέμου ἐσώθησαν εἰς Ῥόδον τὴν αὐ‐ τῶν πατρίδα καὶ ἡ γυνὴ Τληπολέμου Φιλοζώη μεγάλως δα‐ κρύουσα ἀγῶνας ἐπὶ τῷ ταύτης ἀνδρὶ ἔθετο καὶ παῖδες ἠγωνίζοντο καὶ οἱ νικῶντες λεύκης φύλλοις ἐστέφοντο. οἱ
45	τοῦ Πρωτεσιλάου εἰς Πελλήνην ἀπερρίφησαν πλησίον πε‐ δίου Κανάστρου Φιλοκτήτης δὲ ἐξώσθη εἰς Ἰταλίαν πρὸς Καμπανοὺς T? καὶ πολεμήσας αὐτοὺς πλησίον Κρότωνος καὶ †θορυκίνου Κρίμισσαν κατοικεῖ καὶ παυθεὶς τῆς ἄλης Ἀλαίου Ἀπόλλωνος ἱερὸν κτίζει, οὗ καὶ τὸ τόξον αὐτῷ ἀνέθετο,
911 (50)	ὥς φησιν Εὐφορίων (AA 75) s4. οὑτωσὶ δὲ ὁ Φιλοκτήτης ἀναιρεῖται T πρὸ γοῦν τοῦ πορθηθῆναι τὸ Ἴλιον ἐκ Πελλήνης Ἀχαϊκῆς πόλεώς τινες ἐλθόντες εἰς Ἰταλίαν κατῴκησαν. μετὰ δὲ τὴν Ἰλίου πόρθησιν πλέοντες οἱ Ῥόδιοι ἦλθον ἐκεῖσε καὶ ἐπολέμησαν πρὸς τοὺς ἐκ Πελλήνης μετοίκους, οἷς Ῥο‐
55	δίοις βοηθῶν Φιλοκτήτης ἀναιρεῖται. (2981). s4
912	Οἰνωτρίας· ἔνθα νῦν ἡ Ῥώμη ἐστί, χωρίον ἦν πρῶτον λεγόμενον Οἴνωτρον, καθὰ Διονύσιος (I 11 ss) καὶ Δίων ὁ Κοκκειανὸς (I 356 Bo) καὶ πάντες οἱ τὰ Ῥωμαϊκὰ γράψαντες ἱστοροῦσι. T κεγχρίνῃ· τὸν Φιλοκτήτην τὸν
5	βρωθέντα ἤτοι δηχθέντα ἐν Χρύσῃ καὶ Λήμνῳ ὑπὸ ὄφεως ὕδρου (29315). T
7a	κεγχρίνῃ εἶδος ὄφεως. ἔλα‐
8a	βε δὲ εἶδος ἀντὶ εἴδους· s οὐ
9a	γὰρ κεγχρίνη ἔδηξε τὸν Φιλο‐
10a	κτήτην, ἀλλὰ ὕδρα ss6 ὡς καὶ
11a	Ὅμηρος ἕλκει μοχθίζοντα
12a	κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρας
13a	(B 723). s	Column end
7b	εἶδος δὲ ὄφεως εἶπεν ἀντὶ
8b	εἴδους· καὶ γὰρ εἶδος ὄφεως
9b	καὶ ὁ ὕδρος καὶ ὁ κεγχρῖνος
10b	ὁμοίως, ὅντινα ὁ Λυκόφρων
11b	κεγχρίνην ἐκάλεσεν. ὅτι δὲ
12b	ταῦτα εἴδη ὄφεών εἰσι, Νί‐
13b	κανδρος λέγει seq. Θ 414 καὶ
14b	πάλιν περὶ τοῦ κεγχρίνου seqq.
15b	463. 464.	Column end
913	Κρίμισα πόλις Ἰταλίας πλησίον Κρότωνος καὶ Θου‐ ρίου. ἀπὸ Κριμίσης νύμφης—καὶ ποταμός (961) ×Steph. Κρίμισα ὄνομα τόπου—Κριμισὸς δὲ ποταμός. EG 34739
4a	φιτροῦ· ὁ γὰρ Φιλοκτήτης
5a	τοξεύσας ἀνεῖλεν s2s3 αὐτὸν
6a	γνωρίσας s3 τὸν Ἀλέξανδρον.
7a	φιτρὸς οὖν ὁ κορμός, λέγει
8a	δὲ τὸν Ἀλέξανδρον· καὶ ἄνω
9a	γὰρ γρυνὸν (86) s2s3 τὸν Ἀλέ‐
10a	ξανδρον s2 εἶπεν s2s3.	Column end
4b	τὸν φονέα τοῦ Ἀλεξάνδρου.
5b	καὶ ἐρρέθη. φιτρὸν δὲ τὸν
6b	Ἀλέξανδρον διὰ τὸν δαλὸν τὸν
7b	φανέντα κατ’ ὄναρ τῇ Ἑκάβῃ
8b	φησίν.	Column end
914	αὐτὴ γὰρ· αὐτὴ γὰρ ἡ Ἀθηνᾶ ἡ Σάλπιγξ καὶ πολεμικὴ τὴν ἄρδιν καὶ τὸ βέλος τοῦ Φιλοκτήτου εὐθυνεῖ κατὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου δηλονότι ἐν χεροῖν ἀποψάλλουσα καὶ κινοῦσα καὶ ἕλκουσα τὸν Μαιώτην πλόκον ἤτοι
5	τὴν νευρὰν τοῦ τόξου τοῦ Φιλοκτήτου, ὅπερ τόξον ὁ Σκύ‐ θης Τεύταρος τῷ Ἡρακλεῖ ἐχαρίσατο κατὰ Λυκόφρονα (56) διδάξας αὐτῷ τὴν τοξικὴν ὁ δὲ Φιλοκτήτης καύσας καὶ θάψας τὸν Ἡρακλέα πλησίον τοῦ Δύρα ποταμοῦ Τραχι‐ νίας ἔλαβεν αὐτὸ εἰς ἀμοιβὴν τοῦ κόπου. τὴν δὲ περὶ τοῦ
10	θανάτου Ἡρακλέος ἱστορίαν ὄπισθεν πλατέως εἶπον.
915	Σάλπιγξ· Ἀθηνᾶ διὰ τὸ πρῶτον ... [αὐτὴν] εὑρεῖν σάλπιγγα .... καὶ ἱδρύσασθαι Σάλπιγγος Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἐν Ἄργει. Eg (EM 7082)
4a	Δύρα· Δύρας ποταμὸς Τρα‐
5a	χῖνος. καὶ τὰ ἑξῆς τοῦ λό‐
6a	γου οὕτως· ὅστις Φιλοκτή‐
7a	της ποταμοῦ παρ’ ὄχθαις
8a	ss3 τοῦ Δύρα s3 φλέξας
9a	τὸν θρασὺν λυροκτύπον
10a	λέοντα ss3 ῥαιβῷ δρά‐
11a	κοντι s ἀφύκτων γομ‐
12a	φίων χεῖρας ὥπλισεν. ὁ
13a	γὰρ Φιλοκτήτης καύσας τὸν
14a	Ἡρακλέα δῶρον παρ’ αὐτοῦ
15a	ἔλαβε τὰ ss3 ὅπλα ἢ μᾶλλον
16a	τὰ s3 τόξα ss3. 〈ῥαιβῷ〉 δρά‐
17a	κοντι οὖν τῷ τόξῳ ss3 〈ῥαι‐
18a	βῷ〉 ἢ διὰ τὴν νευρὰν s3 ἢ
19a	διὰ τὸ καμπύλον ss3 〈δρά‐
20a	κοντι δὲ〉 ἢ s	Column end
25a	διὰ τὸν συριγμὸν ss4 ἢ διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν βελῶν θανατη‐
26a	φόρων ὄντων ss3s4 ὡς ἰοῦ γεμόντων. ss4
4b	οὕτω συντακτέον· ὅςτις Φιλο‐
5b	κτήτης παρὰ ταῖς ὄχθαις
6b	τοῦ Δύρα ποταμοῦ φλέξας
7b	καὶ καύσας τὸν θρασὺν
8b	λέοντα καὶ Ἡρακλέα τὸν
9b	λυροκτύπον καὶ τοξικὸν, τὸν
10b	δίκην λύρας τὴν νευρὰν τοῦ
11b	τόξου κτυποῦντα ὥπλισε τὰς
12b	χεῖρας αὐτοῦ ἐν τῷ ῥαιβῷ
13b	Σκυθικῷ δράκοντι ἤγουν
14b	τῷ τόξῳ τῶν ἀφύκτων
15b	γομφίων καὶ βελῶν· οὐ
16b	γὰρ ἠστόχει ποτέ. ἢ δίχα τοῦ
17b	ν λυροκτύπῳ καὶ σύν‐
18b	ταττε λέγων ὥπλισε τὰς χεῖ‐
19b	ρας ἐν τῷ ῥαιβῷ Σκύθῃ
20b	δράκοντι τῷ λυροκτύπῳ,
21b	τῷ δράκοντι τῶν ἀφύκτων
22b	γομφίων καὶ βελῶν. ῥαιβὸν
23b	λέγει διὰ τὸ ἀγκύλον τοῦ
24b	τόξου, δράκοντα δὲ	Column end \|\| Page end
25b	διὰ τὸν συριγμὸν ss4 ἢ διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν βελῶν θανατη‐
26b	φόρων ὄντων ss3s4 ὡς ἰοῦ γεμόντων. ss4
27b	γομφίοι δὲ κυρίως οἱ μυλιαῖοι
28b	ὀδόντες T καὶ οἱ ἧλοι, νῦν
29b	δὲ τὰ βέλη φησὶ διὰ τὸ δάκ‐
30b	νειν αὐτὰ τοὺς τιτρωσκομέ‐
31b	νους.	Column end
27a	λέοντα δὲ τὸν Ἡρακλέα
28a	ss3 διὰ τὸ ἀνδρεῖον s3s6 λυ‐
29a	ροκτύπον δὲ τὸν αὐτὸν ἀντὶ
30a	τοῦ τὸν τοξότην ss3s6 τὸν
31a	μετὰ τῆς νευρᾶς ἦχον ποι‐	Column end
32	οῦντα ss6 ἢ διὰ τὸ τὴν κιθάραν φιλεῖν s3s6 γομφίων δὲ ss3 τῶν βελῶν, διὰ τὸ δάκνειν αὐτὰ τοὺς τιτρωσκομένους δίκην γομφίων s τῶν ὡς δίκην ἥλων τιτρωσκόντων. ταῦτα
35	δὲ τοῦ Τευτάρου ἦσαν, ὃς ἦν βουκόλος. τοῦτον ἀντιστάντα φονεύσας ἔλαβε τὰ τόξα τὰ ὑπὲρ πάντα ἄριστα. s3 ἀφύκ‐ των ὅτι, ὅπου ἂν ἠθέλησεν ἀπολῦσαι, οὐκ ἠστόχει, ὥς φησι Σοφοκλῆς ἐν Φιλοκτήτῃ (198) s3 τὸν δὲ λυροκτύπον s3s6 εἰ μὲν δοτική, πρὸς τὸ δράκοντι, εἰ δὲ αἰτιατική, πρὸς
40	τὸν λέοντα s2s3s6 ἤτοι τὸν Ἡρακλῆ s6?.
919	Κρᾶθις ὁ ἐν Κροτώνῃ ποταμὸς ὅτι κιρνᾷ τὰ χρώματα τῶν ἐξ αὐτοῦ πινόντων. EG 3434.
920	Ἀλαῖος ὁ Ἀπόλλων. Φιλοκτήτης γὰρ παραγενό‐
920	μενος εἰς Ἰταλίαν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος ἱδρύσατο Ἀπόλ‐ λωνος Ἀλαίου ἱερόν, ἐν ᾧ καὶ τὸ τόξον ἀπέθετο. Eg (EM 54) *εὐρὰξ Ἀλαίου· εὐρὰξ τὸ πλαγίον. s3s4 πλευρὰξ
5	γὰρ καὶ ἐξ αὐτοῦ εὐράξ.* T Ἀλαῖος δὲ καὶ Παταρεὺς ὁ Ἀπόλλων. ἐκ τοῦ πλαγίου δὲ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Ἀπόλλωνός φησι τὸν Φιλοκτήτην φονευθέντα τεθάφθαι. s3s6 Ἀλαίου εἶπον. T Παταρέως καὶ Πατρέως τὸ αὐτό ἐστιν· ἐν Πατά‐ ροις γὰρ ὁ Ἀπόλλων τιμᾶται s4 τὸ δὲ Πατρέως συγκοπὴ
10	αἰολική ἐστι. καὶ Παταρέως δὲ καὶ Πατρέως γραφόμενον οὔτε τὴν ἔννοιαν οὔτε τὸ μέτρον λυμαίνεται. T
921 (1a)	Ναύαιθος· Ναύαι‐
2a	θος ποταμὸς Κρότωνος ὠ‐
3a	νομάσθη δὲ οὕτως, διότι ss3
4a	μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν ἦλθόν
5a	τινες τῶν Ἑλλήνων ἐκεῖσε, αἱ
6a	δὲ αἰχμάλωτοι ss3 Eg αἱ Τρῳ‐
7a	άδες ss3 εὐλαβούμεναι τὴν δου‐
8a	λείαν τὴν ἐν Ἑλλάδι ss3Eg καὶ
9a	τὴν ἐσομένην ζηλοτυπίαν τῶν
10a	γυναικῶν αὐτῶν Eg ἐνέπρησαν
11a	τὰς ναῦς ss3 Eg τῶν δεσπο‐
12a	τῶν ss3 ὅθεν ὁ ποταμὸς ὠνο‐
13a	μάσθη Ναύαιθος ss3 Eg ἀπὸ
14a	τοῦ αἴθω Eg αἱ δὲ γυναῖκες
15a	Ναυπρήστιδες ss3 Eg καὶ αἱ
16a	νῆες πρηστίδες Eg (EM 59838).	Column end
1b	Ναύαιθος ποταμὸς Ἰταλίας.
2b	ἐκλήθη δὲ οὕτως κατὰ μὲν
3b	Ἀπολλόδωρον καὶ λοιπούς T
4b	ὅτι μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν
5b	αἱ Λαομέδοντος θυγατέρες,
6b	Πριάμου δὲ ἀδελφαὶ Αἴθιλλα,
7b	Ἀστυόχη, Μηδεσικάστη μετὰ
8b	τῶν λοιπῶν αἰχμαλώτων ἐκεῖ‐
9b	σε γεγονυῖαι τῆς Ἰταλίας εὐ‐
10b	λαβούμεναι τὴν ἐν Ἑλλάδι
11b	δουλείαν τὰ σκάφη ἐνέπρησαν
12b	ὅθεν ὁ ποταμὸς Ναύαιθος
13b	ἐκλήθη καὶ αἱ γυναῖκες ναυ‐
14b	πρήστιδες. οἱ δὲ σὺν αὐταῖς
15b	Ἕλληνες ἀπολέσαντες τὰ σκά‐
16b	φη ἐκεῖ κατῴκησαν. Πλού‐
17b	ταρχος δὲ λέγει Ῥώμην εἶναι	Column end
18	αἰχμάλωτον Τρωικὴν τὴν συμβουλεύουσαν ταῖς λοιπαῖς καῦ‐ σαι τὰς Ἑλλήνων ὁλκάδας (Rom. 1): ὁ δὲ Λυκόφρων οὗτος	Column end
20	Σήταιαν εἶναι ταύτην φησίν (1075).
922	Πελλήνη πόλις Ἀχαΐας Steph. s4 ἀπὸ ταύτης ἐγένοντο ἄποικοί τινες ἐν Ἰταλίᾳ. ἀπὸ δὲ Τροίας πλέοντες οἱ Ῥόδιοι ἦλθον ἐκεῖσε καὶ ἐπολέμησαν αὐτούς, ἔνθα καὶ Φιλοκτήτης ἀναιρεῖται βοηθῶν τοῖς Ῥοδίοις s3s4.
5a	Αὔσονες οὖν Πελλήνιοι,
6a	διότι τὸ μὲν γένος εἶχον ἀπὸ
7a	Πελλήνης ᾤκουν δὲ ἐν Ἰτα‐
8a	λίᾳ. s3	Column end
5b	*Αὔσονες Πελλήνιοι οἱ
6b	ἐν Ἰταλίᾳ οἰκήσαντες ἐκ Πελ‐
7b	λήνης, ὡς εἶπον.*	Column end
923	βοηδρομοῦντα συμμαχοῦντα, ὡς εἶπον, τοῖς Ῥο‐ δίοις. Λίνδος καὶ Ἰηλυσὸς καὶ Κάμειρος πόλεις εἰσὶ Ῥόδου ἀπὸ τῶν ἐκγόνων Ἡλίου καὶ Ῥόδης ἢ Ῥόδης καὶ Ποσει‐ δῶνος.
924	?Κάρπαθος νῆσος πλησίον τῆς Κῶ. Ὅμηρος (B 676). Steph. Θέρμυδρος λιμὴν Ῥοδίων Κάρπαθος πόλις Ῥόδου. †T
925	πλάνητας ἐνταυθοῖ δεῖ γράφειν καὶ οὐ πλανήτας· πλανήτας γὰρ τὸ τας μακρόν ἐστι. δέχεται δὲ ἐνίοτε καὶ τὸ μακρὸν ὡς βραχὺ κατὰ κοινὴν συλλαβήν. T
3a	Θρακίας
4a	ὁ s3s4 διάπυρος s4 Θρᾳκικός s3s4
5a	διότι ἐκεῖθεν πνέει. καὶ Ὅμη‐
6a	ρος τώ τε Θρῄκηθεν ἄη‐
7a	τον (I 5). s3	Column end
3b	Θρακίας
4b	ὁ s3s4 διάπυρος s4 Θρᾳκικός s3s4
5b	λέγει δὲ τὸν βορρᾶν, ἐπεὶ καθ’
6b	Ὅμηρον ἐκ τῶν ἀρκτικῶν με‐
7b	ρῶν τῆς Θράκης πνεῖ. φησὶ	Column end
8	γὰρ seq. I 5. ὁ δὲ περιηγητὴς Διονύσιος καὶ τὸν τόπον τῆς Θράκης φησίν, ὅθεν ὁ βορρᾶς πνεῖ, τὴν Ἴσμαρον ἤτοι
10	τὴν Μαρώνειαν αὐτὴν λέγων. λέγει γὰρ οὑτωσί· seqq. DP 113. 114.
927 (1a)	Μάκαλλα δὲ πόλις Ἰταλίας ἔνθα s3s4 καὶ s3 τά‐
2a	φος (919) καὶ T ἱερόν ἐστι Φιλοκτήτου s3s4
3a	καὶ τιμᾶται ὡς θεὸς παρὰ
4a	τοῖς Ἰταλιώταις διὰ τὸ δυνα‐
5a	τόν. s3	Column end
1b	Μάκαλλα δὲ πόλις Ἰταλίας ἔνθα s3s4 καὶ s3 τά‐
2b	φος (919) καὶ T ἱερόν ἐστι Φιλοκτήτου s3s4
3b	ἁγιστευομένου παρὰ τῶν ἐγχω‐
4b	ρίων καὶ θυσίας βοῶν δε‐
5b	χομένου, ὥσπερ εἰ θεὸς αἰ‐
6b	ώνιος ἦν.	Column end \|\| Page end
7	Μάκαλλα πόλις Ἰταλίας. κέκληται ἀπὸ τοῦ μαλακισθῆ‐ ναι ἐν αὐτῇ Φιλοκτήτην. Steph. Μάκαλλα πόλις Ἰταλίας, ἐν ᾗ ἱερόν ἐστι Φιλοκτήτου· ὠνομάσθη δὲ διὰ τὸ μαλακι‐
10	σθῆναι ἐνταῦθα τὸν Φιλοκτήτην καὶ νοσῆσαι. καὶ ἦν ἁρμο‐ στὸν Μάλακα[ν] λέγειν αὐτήν. ×Eg (EM 57416). ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· οἱ δὲ ἐν Μακάλλοις οἰκοῦντες κτίσαντες σηκὸν ὑπὲρ τοῦ τάφου αὐτοῦ τιμήσουσιν αὐτὸν ἤτοι τὸν Φιλοκτήτην ὡς θεὸν ἐν θυσίαις. T
930	*Λαγαρία πόλις Ἰταλίας ss4 EM ἀπὸ Λαγάριδός τινος νομέως s6 EM 55416 ἐκεῖσε νέμοντος s6.
932	πατρῷον ὅρκον· Πανοπεὺς ὁ Ἐπειοῦ πατὴρ συνε‐ στράτευσε τῷ Ἀμφιτρύωνι ἐν τῷ ss3s6 πρὸς Τηλεβόας s3s6 πολέμῳ καὶ ἀπέκρυψέ τινα τῶν λαφύρων, κρατηθεὶς δὲ ὤμοσε κατὰ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τοῦ Ἄρεος ss3s6 μηδὲν ἔχειν ss3 διὸ
5	καὶ τὸν Ἐπειὸν διὰ τὸ ἁμάρτημα τοῦ πατρός ss3s6 φησι s3s6 δειλὸν γενέσθαι. ss3s6 ἱπποτέκτονα δὲ εἶπε διὰ τὸν δού‐ ρειον ἵππον, ὡς καὶ Ὅμηρος τὸν Ἐπειὸς ἐποίησε σὺν Ἀθήνῃ. (θ 493). ss6
930bis	ὁ δ’ ἱπποτέκτων· ὁ νοῦς οὕτως ἔχει· ὁ δὲ Ἐπειὸς ὁ τὸν δούρειον ἵππον κατασκευάσας τοῖς Ἕλλησιν εἰς πόρ‐ θησιν τῆς Ἰλίου, ὁ δειλὸς καὶ ἄνανδρος γεγονὼς διὰ τὸ ψευδ‐ ορκῆσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ Πανοπέα τὴν Ἀθηνᾶν καὶ τὸν Ἄρεα,
5	ὅτε συνεστρατεύετο Ἀμφιτρύωνι ἐπὶ Τηλεβόας διὰ τὸν πρὸς Ἀλκμήνην πόθον Ἀμφιτρύωνος, ὁ τόδε καὶ τόδε ποιήσας Πανοπεὺς καὶ διὰ τοῦτο γεννήσας δειλὸν τόνδε τὸν Ἐπειόν, πύκτην δὲ ἄριστον καὶ μηχανικόν, οὗτος ὁ ἱπποτέκτων Ἐπειὸς τὴν Λαγγαρίαν πόλιν Ἰταλικὴν οἰκήσει πλησίον
10	τοῦ Κυλιστάνου ποταμοῦ. τὰ δ’ ἐργαλεῖα καθιερώσει τῷ ναῷ τῆς Ἰταλικῆς Ἀθηνᾶς· ἐκεῖ γὰρ τὰ ἐργαλεῖα, μεθ’ ὧν κατασκευάσας τὸν δούριον ἵππον ἡμῖν τοῖς ἐγχωρίοις Τρωσὶ ποιήσει βλάβην· ἡ Κασάνδρα γὰρ ἢ ὁ τρόχις (1471) ὡς ἀπὸ
10	τῆς Κασάνδρας τοῦτό φησιν. ἡ δὲ σύνταξις οὕτως· ὁ δ’
15	ἱπποτέκτων Ἐπειὸς ὃς καὶ οὗτος ἀμφὶ Κῖριν καὶ Κυλιστάρνου γάνος καὶ ὕδωρ ἔπηλυς καὶ ξένος νάσσεται καὶ κατοικήσει οἴκους τῆλε τῆς πατρίδος αὐτοῦ Φωκίδος ἐν ταῖς ἀγκάλαις τῆς πόλεως Λαγγα‐ ρίας ἤτοι ἐν τῇ Λαγγαρίᾳ πόλει, τὰ δ’ ἐργαλεῖα καθιε‐
20	ρώσει τῷ ναῷ τῆς Μυνδίας ἤτοι τῆς Ἀθηνᾶς—ποῖα ἐργαλεῖα; ἐν οἷς τεύξει ποτὲ τοῖς ἐγχωρίοις ἐμοῦ Τρωσὶ βλάβην μέρμερον—τί ποιήσας τεύξει βλάβην; τετρήνας καὶ τρυπήσας καὶ κατασκευάσας τὸ βρέτας καὶ τὸ εἴδωλον ἤτοι τὸν δούριον ἵππον ὁ ἱπποτέκτων
25	καὶ Ἐπειὸς ὁ ποδαπός; ὁ πεφρικὼς καὶ φοβούμενος τὸ ἔγχος καὶ τὴν φάλαγγα τὴν θουρίαν—διὰ τί δὲ πεφρικὼς ταῦτα καὶ δειλὸς ὑπῆρχεν; ἐκτίνων καὶ ἀπο‐ διδοὺς τὸν πατρὸς αὐτοῦ Πανοπέως τὸν ψεύδορκον ὅρκον, ὅντινα ὅρκον ὁ τάλας ἔτλη ὁρκωμοτῆσαι εἰς
30	τὴν Ἀλοῖτιν Κυδωνίαν Θρασὼ τὴν Ἀθηνᾶν εἰς τὸν Κρηστώνης θεὸν Ἄρεα τὸν τόνδε καὶ τόνδε, ἢ ἀμφὶ τὰς πάλας τῶν δορυκτήτων μήλων—ποίων μήλων καὶ προβάτων; τῶν ὑπαρχόντων ἀπὸ τῶν πύργων τῆς Κο‐ μαιθοῦς, συμπεφυρμένων καὶ ἐπικοίνων τῷ στρατῷ
35	γενομένων ἢ τῶν προβάτων ἐπικοίνων τῷ στρατῷ ἤγουν ληισθέντων ἕνεκα τῶν νυμφευμάτων τοῦ Ἀμφιτρύωνος τῶν στεργοξυνεύνων καὶ πόθον ἐχόντων πρὸς τὴν σύνευνον Ἀλκμήνην—ἔτλη ὁρκωμοτῆσαι τίς; αὐτὸς ὁ Πανοπεὺς ὁ ἐν τῇ γαστρὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
40	Κρίσσον ἀντιπληκτίσας χερσὶ πρὸ τοῦ γεννηθῆναι καὶ ἰδεῖν τὸν ἥλιον· τοιγὰρ καὶ διὰ τοῦτο τὸ ὁρκωμοτῆσαι οἱ θεοὶ τὸν σπόρον καὶ υἱὸν αὐτοῦ Ἐπειὸν ἤνδρωσαν καὶ ἄνδρα ἐποίησαν φύξηλιν καὶ δειλὸν πύκτην μὲν καὶ πυγμάχον ἐσθλόν, πτῶκα δὲ καὶ δειλὸν ἐν κλόνῳ
45	καὶ μάχῃ δορὸς καὶ πλεῖστα ὠφελήσαντα τὸν στρατὸν ἐν τέχναις καὶ μηχαναῖς. ἔχεις τὴν σύνταξιν, λεκτέον δὲ καὶ τὰς ἱστορίας. ἱπποτέκτων· ὁ Πανοπέως υἱὸς ἐποίησε τὸν δούριον ἵππον, εἰς ὃν νʹ ἢ ͵γ ἢ κατ’ ἐμὲ κγʹ ἄνδρες
45	εἰσελθόντες Ἕλληνες ἐκάθηντο. ἑλκυσθέντος δὲ τοῦ ἵππου
930bis (50)	παρὰ τῶν Τρώων εἴσω τοῦ τείχους νυκτὸς ἐξελθόντες καὶ φρυκτὸν δείξαντες καὶ τοῖς λοιποῖς Ἕλλησιν οὖσιν ἐν Τε‐ νέδῳ τὰς πύλας ἀνέῳξαν κἀκείνοις ἐλθοῦσι τὸ Ἴλιον πορ‐ θοῦσι (13420).
931	ἔγχος πεφρικὼς· δειλὸς γὰρ ἦν ὁ Ἐπειός, ἄρι‐ στος δὲ πυγμάχος. T
932bis	Πατρῷον ὅρκον ἐκτίνων ἀποδιδοὺς ποινὴν διὰ τὴν ψευδορκίαν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Πανοπέως. φασὶ γάρ· Μήστορος καὶ Λυσιδίκης τῆς Πέλοπος θυγάτηρ Ἱπποθόη, ἧς καὶ Ποσειδῶνος Τάφιος, ὃς τῆλε βὰς τῆς πατρίδος τοὺς
5	ὑπ’ αὐτὸν ὄντας ἐν ταῖς Ἐχινάσι νήσοις Τηλεβόας καὶ Τα‐ φίους ὠνόμασε. Ταφίου δὲ υἱὸς Πτερέλαος, ὃν ἀήττητον καὶ ἀκαταγώνιστον †T ἐποίησεν ὁ Ποσειδῶν, ἔστ’ ἂν ἐν τῇ κορυφῇ αὐτοῦ ἡ χρυσῆ θρὶξ παραμένῃ καὶ οὐ τμηθῇ, ἣν αὐτῷ ἐχαρίσατο. τούτου τοῦ Πτερελάου θυγάτηρ ὑπῆρχε Κομαι‐
10	θὼ καὶ ἄρρενες T παῖδες Χρόμιος, Τύραννος, Ἄμπελος, Χερσιδάμας, Μήστωρ, Εὐήρης. Ἠλεκτρύωνος βασιλεύοντος σὺν τῇ γυναικὶ Ἀναξοῖ τῶν Μυκηνῶν, ὧν καὶ παῖδες Ἀλκμήνη μὲν θυγάτηρ, υἱοὶ δὲ Στρατοβάτης T Γοργοφόνος, Φυλόνομος, Κελαινεὺς καὶ ἕτεροι καὶ Λικύμνιος νόθος ἀπὸ
15	Μηδείας Φρυγιακῆς ἦλθον πρὸς αὐτὸν τὸν Ἠλεκτρύωνα εἰς Μυκήνας Τάφιος καὶ οἱ Πτερελάου παῖδες ἀπαιτοῦντες τὴν βασιλείαν Μυκηνῶν. Ἠλεκτρύωνος δὲ μὴ προσέχοντος αὐ‐ τοῖς ἐλάσαντες βόας αὐτοῦ ἀπήρχοντο· συμβαλόντων δὲ τῶν Ἠλεκτρύωνος παίδων ἐκείνοις πάντες ἀνῃρέθησαν σωθέν‐
20	τος ἐκ μὲν τῶν Ἠλεκτρύωνος παίδων Λικυμνίου, ἐκ δὲ τῶν Πτερελάου Εὐήρους. οἱ δὲ Τάφιοι τὰς βοῦς ἐλάσαντες Πολυ‐ ξένῳ τῷ Ἠλείων παρέθεντο βασιλεῖ, Ἀμφιτρύων δὲ παρὰ Πολυξένου λαβὼν ἦγεν εἰς Μυκήνας. Ἠλεκτρύων δὲ θέλων ἐκδικῆσαι τοῖς παισὶν παραδοὺς Ἀμφιτρύωνι τὴν θυγατέρα
25	καὶ τὴν βασιλείαν στρατεύειν ἔμελλε Τηλεβόαις, ἐν δὲ τῷ αὐτὸν παραλαμβάνειν τὰς βοῦς μιᾶς πλανηθείσης ἀφεὶς
25	ἐπ’ αὐτὴν ῥόπαλον Ἀμφιτρύων ἀνεῖλεν αὐτὸν ἀποκρου‐ σθέντος ἐκ τοῦ κέρατος τοῦ ῥοπάλου καὶ πλήξαντος αὐτόν, ὅθεν ὁ Σθένελος Μυκηνῶν διώξας αὐτὸν τὸν Ἀμφιτρύωνα
30	βασιλεύει Μυκηνῶν καὶ Τίρυνθος, αὐτὸς δὲ Ἀμφιτρύων παρὰ Κρέοντι ἐν Θήβαις τοῦ φόνου καθαίρεται. καθαρθεὶς δὲ σὺν Κρέοντι καὶ Κεφάλῳ καὶ Πανοπεῖ κατὰ Λυκό‐ φρονα T καὶ σὺν ἑτέροις τὰς Ταφίων νήσους πολεμῶν ἑλεῖν οὐκ ἠδύνατο, ἕως ἐρασθεῖσα Ἀμφιτρύωνος ἢ Κεφάλου (infr.22)
35	ἡ Πτερέλου θυγάτηρ Κομαιθὼ ἀπέτεμε τὴν τοῦ πατρὸς αὐτῆς Πτερέλου χρυσῆν τρίχα καὶ ἀνεῖλεν αὐτόν. σχὼν δὲ Ἀμφιτρύων τὰς νήσους Κεφάλῳ δίδωσιν, ὃς οἰκήσας ἐν ταύταις Κεφαληνίαν αὐτὰς ἐκάλεσεν. ἐν γοῦν τῇ πρὸς τοὺς Ταφίους μάχῃ πρὸ τῆς συμβολῆς τοῦ πολέμου φησὶ*ν
40	ὁ πᾶσιν ἱστορικοῖς ἐναντιούμενος* Λυκόφρων ὅτι ὥρκωσεν ἅπαντας Ἄρεα καὶ Ἀθηνᾶν μηδὲν ἀποκρύψειν τῶν λαφύ‐ ρων, μόνος δὲ παραβὰς τοὺς ὅρκους ὁ Πανοπεὺς καὶ ἅψας τι τῶν λαφύρων τούτου ἕνεκα δειλὸν παῖδα τὸν Ἐπειὸν ἐγέννησε (29911).
933	ἀμφὶ μήλων ἀπὸ μέρους τῶν κτημάτων ὅλων ὡς καὶ Ἡσίοδος μήλων ἕνεκ’ Οἰδιπόδαο (E 163) ἀντὶ τοῦ πλούτου καὶ τῆς βασιλείας Οἰδίποδος. s3s6
934	Κομαιθοῦς· Κομαιθὼ θυγάτηρ Πτερελάου ἥτις ἐρασθεῖσα Κεφάλου τινὸς τῶν μετὰ Ἀμφιτρύωνος προὔδωκε τὴν πόλιν καὶ τὸν πατέρα τοῖς πολεμίοις· τοῦτο οὖν φησι στεργοξυνεύνων νυμφευμάτων ἕνεκα. ἢ ἄλλως ἐκλη‐
5	πτέον περὶ τῶν γάμων Ἀμφιτρύωνος καὶ Ἀλκμήνης· καὶ γὰρ διὰ τὴν αἰτίαν τοῦ γάμου τῆς Ἀλκμήνης ἐκινήθη ὁ πό‐ λεμος. ss3s6
935	τὸ δὲ ἑξῆς διχῶς· ἢ γὰρ Κομαιθοῦς ἕνεκεν νυμφευμάτων ἢ πύργων Κομαιθοῦς καὶ τὰ ἑξῆς ἀπὸ ἄλλης ἀρχῆς στεργοξυνεύνων οὕνεκα νυμφευμάτων ἵν’ ᾖ ὁ λόγος περὶ τῆς Ἀλκμήνης ss3 τῆς Ἡρακλέος μητρός. s3
936	Ἀλοῖτις καὶ Κυδωνία καὶ Θρασὼ ἡ Ἀθηνᾶ. s τὰ
936	τρία πάντα s6 ἐπίθετα Ἀθηνᾶς s4 ὡς καὶ Ἀρτέμιδος Δίκτυνα παρὰ Κρησίν, Οὖπις παρὰ Θρᾶξιν Ὀρθωσία παρὰ Ἀρκάσιν ἀπὸ ὄρους Ὀρθωσίου Ἀρκαδικοῦ.
937	Κρηστών〈η〉 πόλις Θρᾴκης. ×Steph. Κρηστώνη δὲ ἡ Θρᾴκη ss3s4 ἀπὸ ss3s6 πόλεως s3s6 μιᾶς οὕτω κα‐ λουμένης ss3s6. θεὸς δὲ Θρακικὸς ὁ Ἄρης ὅτι πολεμι‐ κοὶ τὸ παλαιὸν T οἱ Θρᾶκες. *Κανδάων ἐπίθετον
5	Ἄρεος παρὰ τὸ καίνειν καὶ δαίειν.* s4 ἐκ τοῦ καίειν καὶ δαίειν Κανδάων ὁ Ἄρης. Eust. Il. I 3513 Μαμερτὸς ὁ Ἄρης ἔστι δὲ ἡ λέξις ῥωμαϊκή. ὁ δὲ βάρβαρος οὗτος Λυκό‐ φρων μὴ ἀρκεσθεὶς τοῖς λοιποῖς καὶ ῥωμαϊκῶς γράφει· Ῥωμαῖοι γὰρ τοὺς πολεμικοὺς Μαμερτοὺς καλοῦσιν, ὡς
10	ἱστορεῖ που ἢ Διόδωρος (XXI 13) ἢ Δίων· οὐ γὰρ ἀκριβῶς μέμνημαι. γράφει γὰρ οὑτωσί πως ‘Μεσηνίους κατακόψαν‐ τες τοὺς ὑποδεξαμένους αὐτοὺς κατέσχον Μεσήνην‘ καὶ Μαμερτοὺς ἑαυτοὺς ὠνόμασαν τουτέστι πολεμικούς. Μαμερ‐ τὸς γὰρ ὁ Ἄρης παρὰ Ῥωμαίοις καλεῖται. καὶ Κυρῖνος δὲ
15	παρὰ τοῖς αὐτοῖς, ὥς φησι Πλούταρχος (Rom. 29).
939	ὁ μητρὸς ὁ Πανοπεὺς ὁ ἐντὸς τῆς μητρικῆς δελφύος καὶ μήτρας συμβαλὼν μάχην τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Κρίσσῳ· οὗτοι γὰρ Φώκου καὶ Ἀστεροδίας ὄντες υἱοὶ ἐν τῇ μητρικῇ γαστρὶ διεμαχέσαντο s4? ὡς καὶ Φαρεὺς καὶ ὁ Ζάρα
5	καὶ Προῖτος καὶ Ἀκρίσιος οἱ Ἄβαντες. δελφύος τῆς μή‐ τρας, ὅθεν καὶ ἀδελφὸς καὶ πολυτόκον ζῷον δέλφαξ. s3
941	Τιτοῦς· Τιτὼ λέγεται ἡ ἡμέρα ss3s4s6 Eg (EG 53122 EM 76052) διὰ τὸ ἀρχαιοτάτην ss3s6 εἶναι s. καὶ Καλλίμαχος (fr. 206) τόφρα δ’ ἀνίσχουσα βοσσὸν λόφον ἔγρετο Τιτώ. ss3s4
943	πόποι οἱ θεοὶ ὅθεν καὶ τὸ ὦ πόποι τινὲς ὦ θεοὶ ἤκουσαν παρ’ Ὁμήρῳ. ss3s4 ἡ δὲ λέξις Δρυόπων. ἤνδρωσαν νῦν οὐ τὸ ἀνδρεῖον ἐποίησαν (8614) σημαίνει, ἀλλὰ τὸ ἄνδρα ἁπλῶς ἐποίησαν ss3s6 ἀντὶ τοῦ γεννηθῆναι
5	ἐποίησαν s.
944	πτῶκα δὲ οὐ τὸν λαγωόν, ἀλλὰ τὸν δειλὸν καὶ ἀνωφελῆ καὶ πάντα φοβούμενον ὡς καὶ τὴν τοῦ δόρατος ὀξύτητα μὴ κινουμένην φοβεῖσθαι αὐτόν. s3
946	Κῖρις καὶ Κυλίσταρος Ἰταλίας ποταμοί. ss4 Κυ‐ λίστανος ποταμὸς Ἰταλίας. Πάρθαξ (FHG IV 466) δὲ ... τὸ πρῶτον ἐκαλεῖτο, διὰ δὲ τὸ τὸν Ἡρακλέα φονεῦσαι δράκοντά τινα ὑπερμεγέθη καὶ κυλισθῆναι εἰς αὐτὸν Κυλίστανος ἐκλήθη.
5	Eg (EM 54430).
947	Εἰλενία πόλις καὶ Εἰλενία Ἀθηνᾶ. Φιλοκτήτης γὰρ παραγενόμενος εἰς Ἰταλίαν ἱδρύσατο Εἰλενίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἀπὸ τοῦ ἐν ἐκείνῳ συγκεκλεῖσθαι τῷ τόπῳ. ?παρὰ τὸ εἰλῶ οὖν Εἰλενία. Eg (×EM 29826).
948	βρέτας τὸ ἀνθρώπινον εἴδωλον καὶ ἡ εἰκών, παρὰ τὸ βροτῷ ὅμοιον εἶναι οὗτος δὲ βρέτας καταχρηστικῶς τὸν δούρειον ἵππον φησίν.
951 (1b)	Σικανούς τινες τοὺς Σικελοὺς
2b	ἐδέξαντο πάντας, ἄλλοι δὲ
3b	μέρος Σικελῶν τὴν Σικανίαν
4b	φασὶ πόλιν οὖσαν περὶ Ἀκρα‐
5b	γαντίνους κειμένην.	Column end
1a	ἄλλοι δ’· Σικανούς τι‐
2a	νες ἐφ’ ἑνὸς τῆς Σικελίας τό‐
3a	πων [μέρος τι] ἐδέξαντο, ἄλλοι
4a	δὲ αὐτὴν [ὅ ἐστι] τὴν Σικελίαν
5a	ἤγουν πᾶσαν τὴν νῆσον. μέρος	Column end
6	δὲ αὐτῆς ἡ Σικανία καὶ ἔστι περὶ Ἀκράγαντα πόλιν Σικε‐ λίας [ἡ Σικανία]. ss3 καὶ αὐτὸς δὲ τοῦτο οἶδεν ὁ Λυκόφρων λέγων κάμψας Γονοῦσάν τ’ ἠδὲ Σικανῶν πλάκας καὶ θηροχλαί‐	Column end
10	νου σηκόν (870). ἀπαριθμούμενος γὰρ ss3s4 τὰς πόλεις s3s4 καὶ s4 τοὺς τόπους ss4 τῆς Σικελίας φέρει καὶ τὴν Σικα‐ νίαν ss3s4. Σικανῶν δὲ λέγει τῶν Σικελῶν. s3
952	πλαγκτοὶ μολόντες. Φοινοδάμας τις Τρὼς συνε‐ βούλευσε τοῖς Τρωσὶν ἐκθεῖναι τὴν Ἡσιόνην τῷ κήτει εὐλα‐ βούμενος περὶ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ τῶν τριῶν, μὴ αὐτὰς ἐκθῶσι, καὶ ἔπεισεν. ὁ δὲ Λαομέδων μηνίων τῷ Φοινοδά‐
5	μαντι ἔδωκε τὰς γʹ αὐτοῦ θυγατέρας ναύταις, ἵνα ἐκθῶ‐ σιν αὐτὰς ἐν Σικελίᾳ θηρίοις βοράν. καὶ τούτου γενομένου κατὰ γνώμην Ἀφροδίτης ἐσώθησαν, ὧν τῇ μιᾷ εἰκασθεὶς κυνὶ ὁ Κριμισσὸς ποταμὸς συνῆλθεν, ἡ δὲ ἔτεκε τὸν Αἰγέστην, ὃς ἔκτισε γʹ πόλεις ἐν Σικελίᾳ, τὴν ἀφ’ ἑαυτοῦ Αἰγέσταν,
10	Ἔρυκα ss3s4 καὶ s3s4 Στύλλαν ss3s4 ἔγημε δὲ οὗτος Στύλλαν. ss3 ἀπὸ τῆς γυναικός, ἣν ἔγημεν.
954	κητοδόρποις ταῖς θλίψεσι ταῖς ἕνεκα τοῦ μέλ‐ λειν δίδοσθαι τὴν Ἡσιόνην δόρπον καὶ δεῖπνον τῷ κήτει· εἰ γὰρ καὶ οὐ κατεβρώθη, ἀλλ’ οὖν ἐξετέθη. Ἡρακλῆς δὲ αὐτὴν ἔσωσεν ἀνελὼν τὸ κῆτος. T
956 (1a)	μολόντας· Λαιστρυ‐
2a	γόνες ἐκαλοῦντο πάλαι οἱ νῦν
3a	Λεοντῖνοι ἐν Σικελίᾳ. οἱ
4a	δὲ Λαιστρυγόνες ἔθνος ἀν‐
5a	θρωποφάγον ὧν καὶ Ὅμηρος
6a	μέμνηται (κ 119). ss3s6	Column end
1b	Λαιστρυγόνες οἱ νῦν Λεοντῖ‐
2b	νοι, εἰσὶ δὲ ἐν Σικελίᾳ, ὡς
3b	ληροῦσιν, ὑπάρχοντες ἀνθρω‐
4b	ποφάγοι, διὰ τὸ ἀνελεῖν τοὺς
5b	τοῦ Ὀδυσσέως ἑταίρους· οὐ
6b	γὰρ ἦσαν εἰθισμένοι ξένους
7b	ὑποδέχεσθαι.	Column end
958 (1a)	παλαιστοῦ τοῦ Ἔρυ‐	Column end
2a	κος υἱοῦ τῆς Ἀφροδίτης. ss3	Column end
1b	ὁ Ἔρυξ, ὡς εἴπομεν, υἱὸς ἦν	Column end
2b	Ἀφροδίτης καὶ Ποσειδῶ‐	Column end
3	νος παλαιστὴς καὶ πένταθλος. καὶ στρέψας φύλλον μάν‐	Column end
3	θανε (28015). T
5	Ἔρυκα δὲ ἐκάλεσαν τῆς Ἀφροδίτης υἱὸν διὰ τοιαύτην αἰ‐ τίαν· παραγενόμενος εἴς τινα τόπον ἐπιφανῆ πρὸς τὸ ἀγώνισμα ἱσταμένων πάντων οὐδεὶς ἐτόλμα παλαῖσαι αὐ‐ τόν, αὐτὸς δὲ πάντας προ[σ]εκαλεῖτο οὐ μόνον διὰ λό‐ γων, ἀλλὰ καὶ μετὰ χειρῶν ἕλκων. ἐξελθὼν δὲ ἐκ ταύτης
10	τῆς πόλεως καὶ τῶν συγγενῶν τινας μεθ’ ἑαυτοῦ λαβὼν κατέστρεψε τὴν πόλιν καὶ πάντας ἀπέκτανε λέγων· ἐρυό‐ μενοι οὗτοι πρὸς παλαίστραν οὐκ ἔκιον καὶ διὰ τοῦτο πάν‐ τες φονευέσθωσαν. s3s6 τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· αἱ δὲ τῆς μητρὸς τοῦ Ἔρυκος Ἀφροδίτης ναὸν ἔκτισαν ss3s4 δωρεὰν τῇ θεῷ
15	φυγοῦσαι τὸν θάνατον s4. ἄλλως. s τοῦ καταπαλαίοντος τοὺς ξένους Ἔρυκος. ss4
960	καὶ μονοικήτους ἕδρας καὶ τὰς καθέδρας καὶ διαγωγὰς τὰς ἐν ἐρήμῳ, ἐν ᾗ μόναι τὴν οἴκησιν εἶχον, ἢ ἐν ᾗ μονόκοιτοι καὶ δίχα συζύγου ἀνδρὸς εἶχον τὴν κοίτην καὶ τὴν εὐνήν. Ζηρυνθίας τῆς Θρακίκης (77). T
961	Κρίμισα—ποταμός. Steph. cf. 2956
963	σκύλακα γενναῖον τεκνοῖ· τὸν Αἰγέστην γεννᾷ. T
964	τρισσῶν· ὁ γὰρ Αἰγέστης γʹ πόλεις κτίζει ἐν Σικελίᾳ, Αἰγέσταν, Ἔρυκα, †Ἄταλλαν ss3s4 ὡς πρώην ἔφη‐ μεν (3059) T.
965	ποδηγῶν· ὁ Αἰγέστης ἐλθὼν εἰς Δαρδανίαν νό‐ θον Ἀγχίσου υἱὸν Ἔλυμον καλούμενον ἤγαγεν εἰς Σικε‐ λίαν. ss4 Ἐλυμαῖοι ἔθνος ἀπὸ Ἐλύμου υἱοῦ Ἀγχίσου νόθου ὄντος καὶ ἐλθόντος εἰς Σικελίαν. Eg (EM 33331).
966	τρίδειρον· τρίδειρος γὰρ s ἡ Σικελία ss3s4 ἣν καὶ Θρινακίαν (λ 107) καὶ Τρινακρίαν (sch. ib. pass.) καὶ Τρια‐ κρίαν καλοῦσι †T γʹ ἔχουσα ἄκρας Λιλύβαιον, Πάχυνον, Πελωρίδα ss3s4.
5a	ληκτηρίαν· λήγειν γὰρ δο‐
6a	κοῦσιν αἱ νῆσοι ὑπὸ τῆς θα‐
7a	λάσσης περιεχόμεναι. ss3 εἰς
8a	τὴν γʹ ἀκρωτήρια ἔχουσαν Σι‐
9a	κελίαν τὴν ὑπὸ θαλάσσης
10a	τερματουμένην. s	Column end
5b	ληκτηρίαν εἶπεν, ὅτι νῆσος
6b	ἡ Σικελία, αἱ νῆσοι δὲ ὑπὸ
7b	θαλάσσης περιέχονται καὶ λή‐
8b	γειν δοκοῦσιν ὑπὸ ταύτης πε‐
9b	ριεχόμεναι.
968	Αἰγέστα· Αἰγέστα πόλις Σικελίας ss3s4 ἡ κατά τινας Ἀκράγας καλουμένη s4? ἥτις διηνεκῶς ὀδύρεται τὰς συμφορὰς τῆς Τροίας ὑπὲρ πάσας τὰς πόλεις ss3s4 μόνη. ss4 πρὸς τὴν πόλιν οὖν ἐστιν ὁ λόγος ss3s4 διὰ τὴν ὑπερβάλλου‐
5	σαν ἀγάπην, δι’ ἣν ἔσχεν ἡ Ἀλεξάνδρα πρὸς τὴν Τροίαν s3.
969	τὸ δὲ s3s6 πάτρας τῆς ἐμῆς ss3 s6 πατρίδος s3 s6 δηλονότι τῆς Τροίας. ss3s6
971	μόνη δὲ· αὕτη s3 πρῶτον ὑπὸ Ἡρακλέος ἐλήφθη, δεύτερον δὲ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων διὰ τὴν Ἑλένην, τρίτον δὲ ὑπὸ τῶν Ἀμαζόνων (4313). ὁ γὰρ Αἰνείας μόνος φυγὼν ἐκ τῆς ἁλώσεως ὕστερον πάλιν ᾤκησε τὴν Τροίαν, ἐλθοῦσαι δὲ
5	αἱ Ἀμαζόνες πάλιν ἀνέσκαψαν. s3 s6
974	ἐσθῆτα ἀντὶ τοῦ διὰ τὸ τρόπαιον τὸ Ἑλληνι‐ κόν ss3 ὅπερ ἐπὶ Τροίαν πλεύσαντες ἐποίησαν ταύτην λα‐ βόντες. s3
976	ἄκουρος· ἄκουροι γὰρ ἦσαν καὶ ἐκόμων ἅτε καὶ ἐν λύπῃ ὄντες ss3s4 διὰ τὸ ποιεῖν πολὺν χρόνον ἐν αὐτῇ. s3 ἄλλως. ἄκουρος, ὅτι ἀναφαλαντίας ὢν τῶν ὀπισθίων τριχῶν τῆς κεφαλῆς ἐπεμέλετο. s
977	μνήμην· τρέφουσα καὶ αὔξουσα τὴν μνήμην τῶν παλαιωθησομένων τῷ χρόνῳ τῆς Τροίας ὀδυρμάτων. T
978	πολλοὶ δὲ Σῖριν· Σῖρις καὶ Λευταρνία πόλεις Ἰταλίας, ἔνθα οἱ κατάλοιποι τῶν ἐξ Ἰλίου φυγόντων ᾤκησαν καὶ πάντα κατὰ μίμησιν Τροίας ἐποίησαν καὶ ἔκτισαν πόλιν ὁμοίαν Τροίᾳ, ἣ πρῶτον μὲν ἐκαλεῖτο Πολίειον, εἶτα ss3 s4
5	Ἡράκλειον, εἶτα s4? Σῖρις, ἔνθα τις Κάλχας, οὐχ ὁ Θέστορος, ἀλλ’ ὁμώνυμος αὐτῷ μάντις ss3s4 ὑπὸ Ἡρακλέος ss4 ἀνῃρέθη ss3s4. ἐπὶ μέρους δὲ ἡ ἱστορία ὑποκάτω κεῖται. ss4 Σῖριν· Σῖριν λέγει ἣν ἔκτισαν οἱ λοιποὶ τῶν Τρώων. ἔστι δὲ πόλις
5	Ἰταλίας. s
980	Κάλχας· πάλιν ἀνακόλουθα ληρωδεῖ γράφων· οὗ‐ τος γὰρ ὁ Κάλχας, ὃν λέγει, ὁ Μόψος ἐστὶν υἱὸς ὢν Ἀπόλ‐ λωνος καὶ Μαντοῦς τῆς Τειρεσίου (16130), οὐχ ὁ Ἀργοναύτης Μόψος ὁ τοῦ Ἀμπύκου καὶ Χλωρίδος τῆς Ὀρχομενοῦ θυγα‐
5	τρός, ὃς καὶ δηχθεὶς ὑπὸ ὄφεως ἐν Λιβύῃ τελευτᾷ καὶ θάπτεται παρὰ τῶν Ἀργοναυτῶν (28519). οὗτος οὖν ὁ Μόψος, ὃν λέγει, Ἀπόλλωνος υἱὸν καὶ Μαντοῦς, ἐν Κολοφῶνι τῆς Ἀσίας ᾤκει (15730) ἢ κατά τινας ἐν Κιλικίᾳ (16210), οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ, ὡς οὗτός φησιν. ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς τούτου πατρί‐
10	δος οὐ διαμάχομαι, ὅτι δὲ ἀνακολούθως καὶ ἐναντίως φησὶν οὐ μόνον τοῖς λοιποῖς, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ, οὐ μικρῶς τὸν ἄνδρα αἰτιῶμαι καὶ γράφω παρανοίας· πρὶν μὲν γὰρ εἶπε τὸν Θέστορος Κάλχαντα παρ’ αὐτοῦ ἡττηθῆναι μαντικῇ καὶ οὕτω ἀποθανεῖν, ὡς πάντες φασί. μετὰ γὰρ τὴν Ἰλίου
15	ἅλωσιν Κάλχας, Λεοντεύς, Πολυποίτης καὶ Ποδαλείριος ἐν Ἰλίῳ τὰς αὐτῶν ναῦς ἀπολιπόντες πεζῇ πορεύονται εἰς Κολοφῶνα καὶ Κιλικίαν καὶ καταντῶσι περὶ τούτῳ τῷ Μόψῳ, ὅπου καὶ ἡττηθέντα μαντικῇ τὸν Κάλχαντα θάπτου‐ σιν. ἐρινεοῦ γὰρ ἑστώσης Κάλχας τῷ Μόψῳ εἶπε, πόσους
20	ὀλύνθους ἔχει· ὁ δὲ, ὥσπερ τὸ ἀληθὲς εἶχεν, εἶπε· μυρίους ὀλύνθους ἔχει καὶ μόδιον ἕνα καὶ ὄλυνθον ἕνα. Μόψος δὲ συὸς ἐπὶ τόκου ἑστώσης ἤρετο, πόσους χοίρους ἔχει κατὰ γαστρὸς καὶ πότε τέξεται; Κάλχαντος δὲ μὴ ἀποκρινο‐ μένου αὐτὸς πάλιν ὁ Μόψος εἶπε ιʹ χοίρους ἔχειν, ὧν ὁ
25	εἷς ἄρρην, τέξεται δὲ κατὰ τὴν αὔριον· οὗ γενομένου Κάλ‐ χας ἀθυμήσας τελευτᾷ (15730). Πολυποίτης δὲ καὶ Λεον‐ τεὺς μετὰ τὸ θάψαι αὐτὸν μετ’ ὀλίγον εἰς Ἑλλάδα ἀνε‐ χώρησαν. ὕστερον δὲ καὶ Ἀμφίλοχος ὁ Ἀλκμαίωνος ὑπὸ χειμῶνος ἐξωσθεὶς κατά τινας καὶ κατὰ τοῦτον τὸν Λυκό‐
30	φρονα πρὸς τοὺς τόπους, οὗ ἦν οὗτος ὁ Μόψος, ἀπερρίφη καὶ ὑπὲρ τῆς βασιλείας καὶ τῆς ἀρχῆς τῆς μαντικῆς ὥς φησι †T μονομαχήσαντες ἀλλήλους ἀπέκτειναν καὶ ἐτάφησαν παρ’ ἑκάτερα μέρη τῆς Μεγάρσου πόλεως ἔστι γὰρ καὶ
30	Μέγαρσος ποταμὸς ἐν Σκυθίᾳ. τινὲς δέ φασιν, ὅτι Ἀμφί‐
35	λοχος τὸ κληθὲν Ἄργος Ἀμφιλοχικὸν πλησίον Ἀκαρνάνων ᾤκησε (16210). ταῦτα μὲν εἶπε περὶ τοῦ Μόψου τούτου, ὅτι ἦν μετὰ τὴν ὑπ’ Ἀγαμέμνονος Ἰλίου πόρθησιν καὶ αἴτιος τελευτῆς γέγονε τῷ Κάλχαντι, αὐτὸς δὲ μονομαχήσας Ἀμφι‐ λόχῳ ἀνῃρέθη· νῦν δὲ φλυαρῶν ὑφ’ Ἡρακλέος φησὶν αὐτὸν
40	ἀναιρεθῆναι. πῶς γοῦν ὑφ’ Ἡρακλέος ἀναιρεθεὶς πρότερον νῦν πάλιν ζωοῦται καὶ αἴτιος γίνεται τῷ Κάλχαντι τελευτῆς καὶ αὐτὸς συναναιρεῖται Ἀμφιλόχῳ τῷ Ἀλκμαίωνος παιδί; ταῦτα πάντως ἐναντία. πρὸ γὰρ τῆς στρατιᾶς Ἀγαμέμνονος πολλῷ πρότερον ἐν Οἴτῃ Ἡρακλῆς ἐτελεύτησεν· ὅμως δὲ ὁ
45	Λυκόφρων μηδ’ ὅλως τῆς ἀληθείας ἢ κἂν τοῦ πιθανοῦ πε‐ φροντικὼς οὕτω φησὶ τὴν ἱστορίαν·
980bis	Κάλχας ὀλύνθων· τοῦ Ἡρακλέος τὰς Γηρυόνος βοῦς ἐλαύνοντος ss3s4 ἐξ Ἐρυθείας (21832) T καὶ ἰδόντος τὸν Κάλχαντα τοῦτον ss3s4 ἤτοι τὸν Μόψον T ὑπό τινα ἐρινεὸν καθήμενον συνέβη ἐρωτῆσαι αὐτόν, ὁπόσους ὀλύνθους ἔχει
5	ὁ ἐρινεός. ὁ δὲ ἔφη ιʹ μεδίμνους καὶ ἕνα ὄλυνθον ὥστε μὴ δύνασθαι ἐπιτιθέμενον χωρῆσαι. τοῦ δὲ Ἡρακλέος ss3s4 ἀναμετρήσαντος καὶ ss3 πολλὰ βιαζομένου τὸν ἕνα ὄλυνθον περισσὸν ἐπιτιθέναι τῷ μέτρῳ καὶ μὴ δυναμένου ὁ Κάλχας κατεγέλα αὐτοῦ, ὁ δὲ πατάξας αὐτὸν κονδύλῳ ἀπέκτεινε καὶ
10	ἔθαψεν αὐτὸν παρὰ τὴν ἐρινεόν. ss3s4 ἐρινεὸς δὲ κατα‐ χρηστικῶς ἐλέχθη ἡ ἀγρία συκῆ ἀπὸ Ἐρινεοῦ πόλεως Δωρι‐ κῆς φαῦλα σῦκα ἐχούσης (2392). ἡ γὰρ Δωρὶς ϛʹ πόλεις ἔχει, Κύτινον, Βοιόν, Λίλαιον, Κάρφαιαν, Δρυόπην καὶ τὴν Ἐρι‐ νεὸν ἀφ’ ἧς ἡ κλῆσις ταῖς φαύλαις συκαῖς. περὶ δὲ τοῦ
15	ποσοῦ τοῦ μέτρου καὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ὀλύνθων ὄπισθεν εἶπον (1583), κἂν σχολιογράφοι τινὲς μὴ εἰδότες ιʹ μεδί‐ μνους εἶπον αὐτούς. σισυφεὺς ὁ σοφὸς ἀριθμητὴς, ἐπεὶ καὶ ὁ Σίσυφος κέρδιστος καὶ φιλάργυρος. ss4 διαφορὰν ὀλύνθων, φηλήκων, σύκων καὶ ἰσχάδων ὄπισθεν εἶπον (15810).
981	γογγύλῃ τῇ χειροπλήκτῳ χειρὶ, μᾶλλον δὲ μάστιγι.
981	λέγει δὲ T
3a	γογγύλῃ τῷ κονδύλῳ· συ‐
4a	νεστραμμένης γὰρ τῆς χειρὸς
5a	δίδοται. s	Column end
1a	πόλιν δ’ ὁμοίαν· οἱ
2a	Κροτωνιᾶται συλλαβόντες καὶ
3a	τοὺς περιλοίπους τῶν Τρώων
4a	ἐπεστράτευσαν κατὰ τῆς Σίρι‐
5a	δος πόλεως Ἰταλίας τηνικαῦτα
6a	οἰκουμένης ὑπὸ Ἰώνων, οὕστι‐
7a	νας οἱ Κροτωνιᾶται μετὰ τῶν
8a	Τρώων χειρωσάμενοι ἀνεῖλον
9a	ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς φυ‐
10a	γόντας, διὸ ἡ Ἀθηνᾶ ὀργι‐
11a	σθεῖσα ἔμυσεν ss3 τοῦ μὴ βλέ‐
12a	πειν αὐτούς· s3s6 μεθ’ ὧν καὶ
13a	τὸν τῆς ἱερείας παῖδα ἀνεῖλον
14a	γυναικείαν ἐσθῆτα ἐνδεδυμέ‐
15a	νον. ss3	Column end
987 (3b)	τῷ κονδύλῳ, τῷ γρόνθῳ, ὃς
4b	συνεστραμμένων τῶν δακτύ‐
5b	λων τῆς χειρὸς δίδοται.	Column end
984 (1b)	τοὺς πρόσθ’ ἔδε‐
2b	θλον· Ἴωνες ἤγουν Ἀθη‐
3b	ναῖοι πρὸ τῶν Τρωικῶν T
4b	ἐλθόντες εἰς Ἰταλίαν ᾤκησαν
5b	περὶ Σῖριν καὶ μετὰ τὴν
6b	Ἰλίου πόρθησιν φυγόντων τῶν
7b	Τρώων εἰς Ἰταλίαν Κροτωνιᾶ‐
8b	ται οὓς καὶ Ἀχαιοὺς λέγει
9b	(989) βοηθήσαντες τοῖς ἐν
10b	Ἰταλίᾳ τούτοις φυγοῦσι Τρωσὶ
11b	στρατεύουσι μετ’ αὐτῶν κατὰ
12b	Σίριδος καὶ πάντας τοὺς T
13b	Ἴωνας τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ναῷ
14b	καταφυγόντας ἀνεῖλον, μεθ’
15b	ὧν συνανεῖλον καὶ τὸν τῆς
16b	ἱερείας τῆς Ἀθηνᾶς παῖδα	Column end
17	ὀνόματι Λήταρχον T γυναικεῖα ἐνδεδυμένον, διὸ ἡ Ἀθηνᾶ ὀργισθεῖσα ἔμυσε. T Ἀχαιοὺς λέγει τοὺς Κροτωνιάτας, οἵ‐ τινες συνεμάχησαν τοῖς Τρωσὶ καὶ ἀνεῖλον τοὺς πρὶν κατοι‐
20	κοῦντας ἐν τῇ πόλει Ἴωνας, οὓς καὶ ἐμφύλους (990) εἶπεν, ἐπειδὴ ss3s4 οἵ τε Ἴωνες καὶ οἱ Κροτωνιᾶται T ἄμφω Ἕλλη‐ νες ss3s4 ἦσαν s3s6. οἱ Τρῶες συλλαβόντες Κροτωνιάτας ἐχειρώσαντο τοὺς ἐν Σίριδι Ἴωνας καὶ ἀνεῖλον αὐτούς. ss3s6
991	λῄταρχος ὁ δημόσιος ἱερεύς· λῇτον γὰρ τὸ δημό‐ σιον λέγεται· ss3s6 ἀνεῖλον δὲ καὶ τὸν ἱερέα οἱ Κροτωνιᾶ‐ ται μετὰ τῶν λοιπῶν. τινὲς δὲ τὸ λῄταρχον ss3 ὄνομα κύριόν ss3s4 φασιν ss3.
993	Τυλλησίους T:* Τυλλήσιος δὲ πόλις καὶ ὄρος καὶ δρυμὸς ἐν Ἰταλίᾳ* s3s4 Τυλησσός ὄρος Ἰταλίας. ×Steph. εἰ μὲν Τυλησίους, δρυμῶνας ἐξακούσεις, εἰ δὲ Τυ‐
993	λησίου, ὄρους, εἰ δὲ Τυλησίας, πόλεως. s
994	Λῖνος καὶ Λῖνον διαφέρει T οὐδέτερον δὲ ἀκρω‐ τήριον τῆς Ἰταλίας. †s4
995	Ἀμαζόνος σύγκληρον τὴν κληρωθεῖσαν πόλιν καὶ γῆν τῇ Ἀμαζόνι Κλήτῃ, ἥτις πόλις ὁμωνύμως τῇ κτισα‐ μένῃ Ἀμαζόνι Κλήτῃ ἐκλήθη. ἡ δὲ T
996	δούλης ss3 Κλήτη μία τῶν Ἀμαζόνων, τροφὸς Πενθεσιλείας ss3s4. αὕτη μετὰ θάνατον τῆς Πενθεσιλείας s3 s4 ἔπλευσε ζητοῦσα αὐτὴν καὶ ἦλθεν ἐν Ἰταλίᾳ καὶ ἐκεῖ κτίσασα πόλιν ἐβασίλευσε τῶν τόπων. ἀπὸ δὲ ταύτης πᾶσαι
5	αἱ βασιλεύουσαι Κλῆται ἐκαλοῦντο ss3s4 καὶ ἡ πόλις Κλήτη s6. μετὰ γενεὰς δὲ πολλὰς ἐπιστρατεύσαντες οἱ Κροτωνιᾶ‐ ται ἀνεῖλον τὴν Κλήτην τὴν ὑστέραν ss3 s4 οὐχὶ τὴν πόλιν κτίσασαν καὶ τὴν πόλιν ἠρείπωσαν. T Κλειτή μία τῶν Ἀμαζόνων, ἥτις ἐλθοῦσα εἰς Ἰταλίαν ᾤκησεν καὶ πόλιν
10	ἔκτισεν, ἣν ἀπ’ αὐτῆς Κλειτὴν ὠνόμασεν, καὶ ἐβασίλευσε τοῦ τόπου καὶ αἱ ἀπ’ αὐτῆς δεχόμεναι τὴν βασιλείαν Κλειταὶ ὠνομάσθησαν. Eg (EM 51754 EG 32535) ἔστι καὶ Ἀμαζονία πόλις Μεσσαπίας. Steph. 8119.
997 (1a)	ἣν χαλκομίτρου ...
2a	λέγουσι γενέσθαι θυγατέρα
3a	s3s6 ἥντινα Κλήτην θῆσσαν
4a	ἤτοι δούλην τῆς Πενθεσι‐
5a	λείας ss3s6 λέγει. s3 s6	Column end
1b	ἥντινα Κλήτην τὴν προτέραν
2b	πλανῆτιν ἄξει κῦμα πρὸς
3b	ξένην γῆν θῆσσαν ὑπάρ‐
4b	χουσαν τῆς κόρης καὶ θυγα‐
5b	τρὸς τῆς Ὀτρήρης ἤγουν τῆς	Column end
6	Πενθεσιλείας—ποίας Πενθεσιλείας; τῆς χαλκομίτρου καὶ πολεμικῆς, ἧς τινος Πενθεσιλείας λοῖσθον καὶ ἔσχατον πνεούσης ὁ ὀφθαλμὸς πληγεὶς τεύξει καὶ κατασκευά‐ σει τῷ ἐξ Αἰτωλίας Θερσίτῃ τῷ μιμοῦς μορφὴν ἔχοντι—
10	τί τεύξει; πότμον φθόρον ἤγουν πτῶσιν φθαρτικὴν ἢ θάνατον φθαρτικόν. θυγάτηρ Ὀτρήρης ἤτοι Πενθεσί‐ λεια. s4 ταύτην δὲ ὁ Λυκόφρων ὀτρηρὴν λέγει διὰ τὸ δρα‐ στήριον τοῦ φρονήματος καὶ ἄδολον ἢ διὰ τὸ ἄφοβον τῆς
10	γνώμης· δικαία γὰρ ἦν ὥστε καὶ τὸν ἴδιον ἄνδρα πολλάκις
15	s3s6 εἰς δίκην s6 ἐλθόντα ἐλοιδόρησεν αὐτὸν μέσον τῆς πό‐ λεως ἀδίκητον εἶναι καὶ οὐ φρόνιμον. ὁ δὲ ὀργισθεὶς ἀνεῖλεν αὐτὴν μετὰ ξίφους. s3 s6
999 (1a)	ἧς ἐκπνεούσης. με‐
2a	τὰ θάνατον Πενθεσιλείας ss3
3a	ἠράσθη αὐτῆς ὁ Ἀχιλλεύς, ὁ
4a	δὲ Θερσίτης λαθὼν ἐξώρυξε
5a	τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, ὁ δὲ
6a	νεανίας ὀργισθεὶς ἀνεῖλεν αὐ‐
7a	τόν ss3 πλήξας κονδύλῳ, οἱ δὲ
8a	τῷ δόρατι. s ... ἀλλὰ καὶ κα‐
9a	τακρημνίσαι αὐτὸν ἀφ’ ὕψους.
10a	ὁ δὲ πεσὼν ἐκυρτώθη, ἀλλὰ
11a	καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ συνεθλά‐
12a	σθη καὶ ὁ ποὺς αὐτοῦ ἐλω‐
13a	βήθη, ὥς φησιν ἐν Ἰλιάδι ὁ
14a	Ὅμηρος (B 217). s3	Column end
1b	οἱ μὴ εἰδότες φασὶν Ἀχιλέα
2b	ἀνελόντα Πενθεσίλειαν μετὰ
3b	θάνατον αὐτῆς ἐρασθῆναι, ἧς
4b	τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ Θερσίτης
5b	λαθὼν ἐξώρυξεν. ὁ δὲ Ἀχι‐
6b	λεὺς ὀργισθεὶς ἀνεῖλεν αὐτὸν
7b	κατὰ τοῦτον μὲν πλήξας δό‐
8b	ρατι, κατ’ ἐμὲ δὲ καὶ τοὺς
9b	λοιποὺς κονδύλῳ ἤτοι γρόνθῳ
10b	μηδὲ διὰ τὸ ἐξορύξαι τοὺς
11b	ὀφθαλμοὺς ἀλλ’ ὅτι αἰσχροὺς
12b	λόγους κατ’ Ἀχιλέως ἀπέρρι‐
13b	πτεν ὡς δῆθεν ἐρῶντος συγ‐
14b	γενέσθαι νεκρᾷ τῇ Πενθεσι‐	Column end
15	λείᾳ. ἀντιμαχησάμενος γὰρ Ἀχιλεὺς ἐκείνῃ καὶ πολλάκις ὑπ’ αὐτῆς ἡττηθεὶς, μόλις δέ ποτε T περιγενόμενος καὶ ἀνελὼν αὐτὴν θαυμάζων τὴν ῥώμην ἐκείνης ὁμοῦ καὶ τὸ κάλλος καὶ τὸ νεαρὸν τῆς ἡλικίας ἐδάκρυε καὶ τοὺς Ἕλλη‐ νας παρεκάλει ταφῆς ἀξιοῦν τὴν νεάνιδα. ἐφ’ οἷς Θερσίτης
20	συμπλάττων καὶ λέγων μίξεις ἀθέσμους καὶ ἔρωτας γρόνθῳ ὑπ’ αὐτοῦ πληγεὶς ἀναιρεῖται. Διομήδης δὲ ἀνεψιαδὸς ὑπάρχων Θερσίτου, χολωθεὶς ἕνεκα τούτου ἐκ τοῦ ποδὸς ἑλκύσας τὴν Πενθεσίλειαν εἰς τὸν Σκάμανδρον ἔρριψεν.
1000 (1a)	πιθηκομόρφῳ· ὑπὸ
2a	Αἰτωλοῦ πιθήκειον μόρφωσιν
3a	ἔχοντος· λέγει δὲ τοῦ Θερσί‐
4a	του. s	Column end
5a	φθόρον πότμον ἀντὶ τοῦ s
6a	φθαρτικὸν θάνατον ss3 τῷ
7a	φοινικῷ κατασκευάσει δόρατι
8a	τῷ ἀπὸ ξύλου τμηθέντι s φο‐
9a	νευθεὶς ὁ Αἰτωλὸς ἤγουν ὁ
10a	Θερσίτης s3.	Column end
1b	πιθηκομόρφῳ· τῷ
2b	δυσμόρφῳ Θερσίτῃ· πίθηκος
3b	γὰρ καὶ ἡ μιμὼ καὶ ὁ λεγό‐
4b	μενος παρ’ ἰδιώταις ἀρκοϊ‐
5b	ζιανός.	Column end
1001 (1b)	τράφηξ δέ ἐστι κυρίως
2b	ἡ πλατεῖα σανίς, ἔνθα τοὺς
3b	νεοζύμους ἄρτους τιθέασι.
4b	τετμημένῳ καὶ συγκοπέντι
5b	αὐτῷ τῷ Θερσίτῃ ἐν τρά‐
6b	φηκι καὶ ἀκοντίῳ φονικῷ.
7	τράφηκι τετμημένῳ τῷ τράφηκι s ἤγουν τῷ δόρατι ss3 τῷ ἐπὶ φόνον καὶ πότμον ἀπὸ τοῦ βλαστήσαντος αὐτὸ κο‐ πέντι. s3
1002	? Κρότων 〈πόλισ〉 Ἰταλίας. Steph. 3873 Κροτω‐ νιᾶται δ’· εἴπομεν ὅτι ὑστέροις χρόνοις ποτὲ οἱ Κροτω‐ νιᾶται ἐπιστρατεύσαντες τῇ Κλήτῃ πόλει ταύτην πορθοῦσι καὶ τὴν τότε βασιλεύουσαν Κλήτην ἀνεῖλον τὴν ὑστέραν
5	(31111). T
1003	Ἀμαζόνος κόρην λέγει τὴν Κλήτην, οὐ τὴν θῆσσαν τῆς Πενθεσιλείας, ἀλλὰ τὴν ἐσχάτην μετὰ γενεὰς πολλάς. ss3s4
1005	πολλοὶ δὲ· πολλοὶ δὲ πρόσθε καὶ πρότερον τὴν γαῖαν τοῖς ὀδοῦσι δάκοιεν τουτέστιν ἐπὶ πρόσωπα πέσοιεν ἐκ κείνης καὶ ἐξ ἐκείνης πρηνιχθέντες συγκο‐ πέντες καὶ ἀναιρεθέντες οὐδ’ ἄτερ πόνων οὐδὲ χωρὶς
5	κόπων διαρραίσουσι καὶ πορθήσουσι τὰς πόλεις δηλο‐ νότι τῆς Κλήτης οἱ γόνοι τῆς Λαυρήτης ἤτοι οἱ Κρο‐ τωνιᾶται. Λαύρη γὰρ πόλις Κρότωνος, ἀπὸ s4?
1007 (1a)	Λαυρήτης· Λαυρήτη
2a	θυγάτηρ Λακινίου, ἀφ’ οὗ τὸ
3a	ἐν Ἰταλίᾳ ἀκρωτήριον. αὕτη
4a	ἐγαμήθη Κρότωνι, ἀφ’ οὗ ἡ
5a	πόλις Κροτώνη. Λαυρήτης
6a	δὲ γόνοι οἱ Κροτωνιᾶται.
7a	ss3	Column end
1b	Λαύρης θυγατρὸς Λακινίου,
2b	ἀφ’ οὗ Λακίνιον ἐκλήθη καὶ
3b	τὸ ἐν Ἰταλίᾳ ἀκρωτήριον. αὕ‐
4b	τη δὲ ἡ Λαύρη γυνὴ ἦν Κρό‐
5b	τωνος, ἀφ’ οὗ καὶ πόλις Κρό‐
6b	των.	Column end
1008	οἱ δ’ αὖ· ἕτεροι δὲ τὴν Τέρειναν πόλιν Ἰτα‐ λίας κατοικήσουσιν ἐν πλάνῃ πικρᾷ ταλαιπωρούμενοι, ἔνθα περὶ τὴν Τέρειναν μυδεύει καὶ ἀρδεύει τὴν γῆν ὁ Ὠκίναρος ποταμὸς (729) ἐκβράσσων καὶ ῥέων ὕδωρ φοῖ‐	Column end
5	βον καὶ καθαρόν.
1011 (1a)	τὸν δ’ αὖ· καὶ ὁ ποι‐
2a	ητὴς λέγει ἐν τῷ Καταλόγῳ
3a	περὶ τοῦ Νιρέως Νιρεὺς αὖ
4a	Αἰσύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆ‐
5a	ας ἐίσας, Νιρεὺς ὃς κάλ‐
6a	λιστος ss3 ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον
7a	ἦλθεν μετ’ ἀμύμονα Πη‐
8a	λείωνα (B 671): εὐειδῆ γὰρ
9a	αὐτόν φησιν Ὅμηρος τῶν ἄλ‐
10a	λων Ἑλλήνων γενέσθαι πλὴν
11a	μόνου τοῦ Ἀχιλλέως. s3	Column end
1b	τὸν δὲ Νιρέα τοῦ Χαρόπου
2b	καὶ Ἀγλαΐας υἱὸν τὸν δεύ‐
3b	τερον ὄντα πρὸς κάλλος τοῦ
4b	Ἀχιλέως καὶ τὸν Θόαντα τὸν
5b	Ἀνδραίμονος καὶ Γόργης τῆς
6b	Οἰνέως θυγατρὸς παῖδα, τὸν
7b	ἀπὸ τοῦ Λυκόρμου τοῦ καὶ
8b	Εὐήνου ποταμοῦ Αἰτωλίας
9b	ὑπάρχοντα	Column end
1012 (1a)	Λυκορμαίων· Λυ‐
2a	κόρμας ποταμὸς Αἰτωλίας, ὃς
3a	ὕστερον Εὔηνος ss3 προσηγο‐
4a	ρεύθη s. ? Λυκόρμας ποτα‐
5a	μὸς 〈Αἰτωλίασ〉, ὅν τινες Εὔ‐
6a	ηνόν φασιν. Steph.
1013 (1a)	ὁ δὲ Θόας Αἰτωλός,
2a	ὥς φησι καὶ Ὅμηρος τὸν δὲ
3a	Θόας Αἰτωλός (Δ 527).
4a	στρατηλάτην δὲ τὸν Θόαν‐
5a	τα· ἦν δὲ Ἀνδραίμονος καὶ
6a	Γόργης τῆς Οἰνέως παῖς· σῦν
7a	δὲ ὡς καὶ Ὅμηρος συὶ ἴκε‐
8a	λος ἀλκήν (P 281).
1014 (1a)	τῇ μὲν Λίβυσσαν
2a	πρῶτον γὰρ περὶ Λιβύην
3a	ss3 πλανηθέντες s3 ἄμφω ὕστε‐
4a	ρον ἦλθον καὶ κατῴκησαν εἰς
5a	Ἰταλίαν ss3 καὶ κτίσαντες πό‐
6a	λιν ἐβασίλευον ἐν αὐτῇ. s3	Column end
1b	πῆ μὲν ὁ βορρᾶς πνέων εἰς
2b	τὴν Λιβύην ἄξει, ἐκ δὲ Λι‐
3b	βύης πάλιν ἀντιπνέων ὁ νό‐
4b	τος ἄξει εἰς Ἀργυρίννους καὶ
5b	εἰς τὰ Κεραύνια ὄρη, ἔνθα
6b	οἰκήσουσι περὶ τὸ Λακμώ‐	Column end
7	νιον ὄρος καὶ τὸν Αἴαντα ποταμόν. δευτερεῖα· ὅτι εὐειδὴς ὁ Νιρεύς, Ὅμηρος ἐν τῇ Βοι‐ ωτίᾳ λέγει seqq. B 671—675. T
1014bis	Λίβυσσαν ψάμμον εἰς τὴν Λιβύην περιφρα‐ στικῶς· ἀμμώδης γὰρ ἡ Λιβύη καὶ ἐκκεκαυμένη θάλπει ἡλίου. τὸ δὲ ψάμος καὶ ἄμος δι’ ἑνὸς μ γραπτέον, αἰολι‐ κῶς μόνον διὰ βʹ.
1015	ποδωτοῖς λίνοις τοῖς 〈πρὸς τὸν πόδα〉 τοῦ ἁρμένου ἐσχάτοις μέρεσι ss3 s4 ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ποδή‐ ρεις ἐχόντων χιτῶνας. s3 ποδωτοῖς σχοινίοις. T Θρῇσσαι δὲ αἱ Θρᾳκικαὶ ss3 γυναῖκες ἀπὸ τοῦ Θρᾷξ
5	s3. αἱ τοῦ βορρᾶ· ἐκ Θρᾴκης γὰρ πνεῖ ὁ βορρᾶς, ὡς Ὅμηρος βορέης καὶ ζέφυρος τώ τε Θρηίκηθεν ἄητον (I 5). (29819). s4
1017	Ἀργύρινοι ἔθνος Ἠπειρωτικὸν ὡς Τίμαιος καὶ Θέων καὶ Λυκόφρων. ×Steph.
3a	εἰς Ἀργυρίνους· s Ἀργύρι‐
4a	νοι Ἠπειρωτικὸν ἔθνος. ss3	Column end
3b	ὁ μὲν ποιητὴς οὗτος καὶ οἱ
4b	σχολιασταὶ σφάλλονται, ὁ μὲν
5b	τοὺς Ἀργυρίνους Ἀργυρίννους	Column end
6	λέγων διὰ τὸ συντιθέναι τὰ μέτρα, οἱ δὲ Ἠπειρωτικὸν ἔθνος αὐτοὺς λέγουσιν οὐκ εἰδότες· τὸ γὰρ Ἀργύριον πο‐ λίχνη Σικελίας ἐστίν, ὅθεν ἦν ὁ συγγραφεὺς Διόδωρος, εἰ μή που οὐδ’ αὐτὸς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα ἐγίνωσκεν ὅπως
10	καλοῖτο (I 4). τὰ δὲ Κεραύνια ss3 s6 ἀντικρύ εἰσι s τῆς Σικελίας ὄρη ss3s6 ἔσχατα Ἠπείρου ss3· τινὲς δὲ ss3s6 τὰ Κεραύνια ss3 ὄρη Ἰταλίας. ss3s6
1020	〈Μυλάκων ὅροις·〉 ἡ τοῦ Πίνδου ὄρους ἄκρα Λακμωνία καλεῖται ἀφ’ ἧς πολλοὶ ποταμοὶ κατέρχονται, ὅθεν καὶ ὁ Αἴας ποταμὸς κατέρχεται. ss3s4s6
1021 (1a)	Κρᾶθις· τὸ ἑξῆς·
2a	Κρᾶθις δὲ γείτων χῶρος
3a	συνοίκους αὐτοὺς δέξεται
4a	Κόλχων Πόλαις ἠδὲ Μυ‐
5a	λάκων ὅροις. ss3
6a	ἄλλως. ὁ δὲ γείτων χῶρος
7a	καὶ ποταμὸς ὁ Κρᾶθις ἐν
8a	τοῖς ὅροις τῶν Μυλάκων
9a	καὶ ἐν Πόλῃ οὕτως ὠνομασ‐
10a	μένῃ πόλει τῇ ὑπὸ Κόλχων
11a	κτισθείσῃ συνοίκους δέ‐
12a	ξεται τοὺς ἰχνευτὰς καὶ
13a	διώκτας τῆς θυγατρὸς Αἰή‐
14a	του Μηδείας. s	Column end
1b	τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ὁ Κρᾶθις
2b	δὲ χῶρος δέξεται αὐτοὺς
3b	συνοίκους ὁ γείτων ταῖς
4b	Πόλαις τῶν Κόλχων καὶ
5b	τοῖς τῶν Μυλάκων ὅροις.
6b	ὁ Κρᾶθις δὲ ὁ γείτων
7b	τοῦ Αἴαντος ποταμοῦ καὶ ὁ
8b	χῶρος ὁ γείτων τοῖς ὅροις
9b	καὶ ὁροθεσίοις τῶν Μυλά‐
10b	κων δέξεται συνοίκους
11b	ἐν ταῖς πόλεσι ταῖς ὑπὸ
12b	Κόλχων κτισθείσαις καλου‐
13b	μέναις δὲ Πόλαις ταῖς κτι‐
14b	σθείσαις ὑπὸ Κόλχων ποί‐	Column end
15	ων; οὓς ψηλαφητὰς ἔστειλε τῆς ἑαυτοῦ θυγατρὸς Μη‐ δείας ὁ Αἰήτης ὁ βαρὺς ἡγεμὼν τῆς Αἴας πόλεως τῆς Κορίνθου τε Αἰήτης ὁ ἀνὴρ τῆς Εἰδυίας· Εἰδυῖα γὰρ ἦν ἡ μήτηρ Μηδείας· τὴν νυμφαγωγὸν ναῦν ἤγουν τὴν Ἀργὼ θηρώμενος καὶ ἀναζητῶν, οἵτινες Κόλχοι κατῴκη‐
20	σαν πλησίον Διζηροῦ ποταμοῦ παραρρέοντος τὰς Πόλας. Κρᾶθις ποταμὸς Ἰταλίας τῶν λουομένων πυρσαίνων τὰς χαίτας, καθάτε Ἡσίγονος ὁ ἱστορικός φησι Σωτίων τε καὶ Ἀγαθοσθένης οἱ φιλόσοφοι καὶ Εὐριπίδης ὁ τραγικὸς οὑ‐ τωσὶ λέγων ἃν ὑγραίνει καλλιστεύων ὁ ξανθὰν χαί‐
25	ταν πυρσαίνων Κρᾶθις (Tro. 226). Μύλακες ἔθνος Ἠπειρωτικόν. ×Steph. Μυλάκων ὅροις· Μύλακες ἔθνος Ἰλλυρικόν s4 φασί τινες T.
1022	Πόλαι δὲ πόλις Ἠπείρου ὑπὸ Κόλχων κτισθεῖσα τῶν καταδιωξάντων τὴν Μήδειαν καὶ μὴ καταλαβόντων αὐ‐ τὴν καὶ διὰ φόβον ss3s4 Αἰήτου s4 ἐνταῦθα κατοικησάντων καὶ κτισάντων τὴν πόλιν, ἥτις τῇ Κολχίδι φωνῇ Πόλαι κα‐
5	λεῖται σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος τοὺς φυγάδας, ὥς φησι Καλλίμαχος (fr. 104). ss3s4
1022bis	Πόλα πόλις Ἰλλυρίας. Steph.
1023	μαστῆρας 〈οὓς· οὕςτινας ὁ〉 πόσις καὶ ἀνὴρ τῆς Εἰδυίας διώκτας θυγατρὸς αὐτοῦ Μηδείας ἀπέστει‐ λεν. s μαστῆρας διώκτας ἀπὸ τοῦ μαστεύω. s3 s6
4b	*Εἰδυίας τῆς Ὠκεανοῦ θυ‐
5b	γατρός, οὗ Μήδεια καὶ Ἄψυρ‐
6b	τος.*
7b	ἡ δὲ σύνταξις· οὕστινας τοὺς
8b	Κόλχους ὁ βαρὺς βασιλεὺς
9b	τῆς Κορίνθου Αἰήτης, ὁ πόσις
10b	τῆς Εἰδυίας, ἀπέστειλε τὴν
11b	θυγατέρα αὐτοῦ Μήδειαν διώ‐
12b	ξαντας.	Column end
4a	Εἰδυῖα δὲ ὄνομα κύριον τῆς
5a	Αἰήτου γυναικός. ss3
7a	ἄλλως. s οὕστινας Κόλχους ὁ
8a	βαρὺς βασιλεὺς τῆς Αἴας ss3
9a	πόλεως s καὶ τῆς Κορίνθου
10a	ss3 Αἰήτης s καὶ ἀνὴρ τῆς
11a	Εἰδυίας ss3 διώκτας τῆς θυ‐
12a	γατρὸς αὐτοῦ s ἀπέστειλε ss3	Column end
13	τὴν νυμφαγωγὸν τρόπιν ἤγουν τὴν Ἀργὼ ἀγρεῦσαι θέλων. s
1024 (1a)	Αἶα πόλις Κολχίδος ss4
2a	καὶ Κόρινθος 〈ὁμοίωσ〉 ὁμώ‐
3a	νυμος τῇ ἐν Πελοποννήσῳ Κο‐
4a	ρίνθῳ. s	Column end
1b	Αἶα πόλις Κολχίδος ss4
2b	Κόρινθος δὲ πόλις Πελοπον‐
3b	νήσου, ὧν ἀμφοτέρων ἄρχοντα
4b	λέγει τὸν Αἰήτην, ὥσπερ καὶ	Column end
5	Εὔμηλος ὁ ποιητής, οὗ τὰ ἔπη ἐν τοῖς ὄπισθεν εἰρήκειν καὶ πᾶσαν τὴν ἱστορίαν (802), ὅτι Ἥλιος Αἰήτῃ καὶ Ἀλωεῖ τοῖς παισὶ τὴν ἀρχὴν διενείματο. καὶ τὴν μὲν Ἀρκαδίαν Ἀλωεῖ δέδωκε, τὴν δὲ Κόρινθον Αἰήτῃ, ὃς οὐκ ἀρεσθεὶς τῇ τῆς Κορίνθου βασιλείᾳ ἦλθεν εἰς Κολχίδα, τὴν δὲ Κορίνθου
10	ἀρχὴν Βούνῳ Ἑρμοῦ υἱῷ παρέδωκε φυλάσσειν, ἕως οὗ ἢ αὐ‐ τὸς ἢ ἐξ αὐτοῦ τις ἔλθῃ ἐν Κορίνθῳ.
1025	νυμφαγωγὸν τρόπιν· τρόπις λέγεται τὸ ὑπο‐ κάτω τῆς νηὸς ξύλον ὃ καὶ στεῖρα καλεῖται ὡς στερεώτερον τῶν λοιπῶν καὶ συνέχον τὰ πάντα.
4a	τὴν νυμφαγωγὸν 〈τρό‐
5a	πιν〉 ἀπὸ μέρους τὴν Ἀργὼ
6a	ss3 πᾶσαν s3	Column end
7a	νυμφαγωγὸν δὲ ss3s4 εἶπεν αὐτὴν s3 s4 διότι νύμφην οὖσαν
8a	τὴν Μήδειαν σὺν τῷ Ἰάσονι ἐκόμισεν εἰς Ἰωλκόν ss3s4.
4b	νῦν δὲ τρόπιν τὸ ὅλον πλοῖ‐
5b	ον τὴν Ἀργὼ λέγει ἀπὸ μέρους
6b	τὸ πᾶν·	Column end
7b	νυμφαγωγὸν δὲ ss3s4 εἶπεν αὐτὴν s3 s4 διότι νύμφην οὖσαν
8b	τὴν Μήδειαν σὺν τῷ Ἰάσονι ἐκόμισεν εἰς Ἰωλκόν ss3s4.
9	αὕτη γὰρ φαρμακεύσασα τὸν δράκοντα τὸν τηροῦντα τὸ χρυσοῦν
10	δέρμα ἔλαβεν αὐτό· καὶ τοὺς ταύρους δὲ θέλξασα τοὺς πυριπνόους ζεῦξαι Ἰάσονα ποιήσασα λαβὼν αὐτὴν Ἰάσων, ἐπειδὴ ὅρκοις ἐξησφαλίσατο μὴ ἐᾶσαι, καὶ ἐπὶ τὴν Ἀργὼ
10	ἀδελφὸν βιβάσας φεύγει. s3
1026	Δίζηρος ποταμὸς Ἰλλυρίδος, ἴσως ἀπὸ τοῦ δίζη‐ σθαι τὴν Μήδειαν ὀνομασθείς. ×Steph. ποταμοῦ παρὰ ταῖς Πόλαις i. l. s3 Διζηρὸς ποταμὸς πλησίον Πολῶν s4 πόλεως τῆς ὑπὸ Κόλχων κτισθείσης (31623).
1027	ἄλλοι δὲ· Ὀθρωνὸς νῆσος μεταξὺ Ἠπείρου καὶ Ἰταλίας· ταύτῃ δὲ νῆσος παράκειται Μελίτη ... ἥτις προβέβληται τοῦ Παχύνου ἀκρωτηρίου τῆς Σικελίας ἡ δὲ Ὀθρωνὸς πρὸς τῷ στόματι τοῦ Ἀδρίου ss3 s4 πελάγους
5	ἐστὶ κεκολλημένη s3s6. Μελίτη νῆσος μεταξὺ Ἠπείρου καὶ Ἰταλίας. Steph. Ὀθρωνός—οἱ δὲ νῆσον πρὸς νότον Σικε‐ λίας. ×Steph.
1029	Πάχυνος ἀκρωτήριον Σικελίας. Steph. ?Σικανία— ποταμὸς Σικανὸς ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος. Steph.
1030 (1a)	τοῦ Σισυφείου·
2a	Ὀδύσσειά ἐστιν ἄκρα καλου‐
3a	μένη πλησίον Παχύνου ἔνθα
4a	ὁ Ὀδυσσεὺς δειματούμενος
5a	καθ’ ὕπνους ἱδρύσατο ἱερὸν
6a	Ἑκάτης ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν ἄκραν
7a	καλέσας Ὀδύσσειαν· ἀνέστησε
8a	δὲ καὶ κενοτάφιον ἐκεῖσε. Σι‐
9a	συφείου οὖν τοῦ Ὀδυσσέως·
10a	τινὲς γὰρ αὐτὸν Σισύφου γε‐
11a	νεαλογοῦσι. ss3	Column end
1b	τοῦ Ὀδυσσέως. εἶπον τὴν
2b	ἱστορίαν τὴν τοῦ Σισύφου.
3b	τινὲς γὰρ Σισύφου παῖδα
4b	γενεαλογοῦσι τὸν Ὀδυσσέα
5b	(13326b). περὶ δὲ τοῦ λεγομένου
6b	Ὀδυσσείου ἀκρωτηρίου τῆς
7b	Σικελίας λεκτέον· ἀνθ’ ὧν ὁ
8b	Ὀδυσσεὺς ἐν Χερονήσῳ πρῶ‐
9b	τον ἀπήρξατο βάλλειν λίθοις
10b	τὴν Ἑκάβην, ἐν Σικελίᾳ πλα‐
11b	νώμενος καθ’ ὕπνους ἐδειμα‐
12	τοῦτο, ἀνθ’ οὗ ἱερὸν Ἑκάτης ἐδείματο καὶ κενοτάφιον Ἑκά‐ βης, ὅτι ἡ Ἑκάτη φαντασμάτων αἰτία φοβερὰ χαλκόπους οὖσα καὶ ὀφιώδης καὶ τερατώδης καὶ ἀφ’ ἑαυτοῦ τὸ
15	ἀκρωτήριον Ὀδύσσειαν ἄκραν ἐκάλεσε T Κάκραν καλουμένην πρὶν s6 ὅπερ ἐστὶ πλησίον τοῦ Παχύνου. T τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· τοῦ Ὀδυσσέως τὴν ἄκραν τὴν ὑστέρῳ χρόνῳ μέλλου‐ σαν καλεῖσθαι Ὀδύσσειαν. ss3 s4
1031	λείπει 〈ἡ περί〉 ἥντινα τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ s περιγράφων καὶ περιορίζων ss6 ἀντὶ τοῦ περιγράφων καὶ περιειλούμενος αὐτὴν ὑπὸ τούτων. s3
1034 (1a)	παπποκτόνος· Ἐλε‐
2a	φήνωρ ἀνελὼν τὸν ἑαυτοῦ πάπ‐
3a	πον Ἄβαντα ἄκων ss3
4a	φυγῇ κατεδικάσθη. ἐπιστάσης δὲ τῆς ἐπὶ Ἴλιον στρατείας
5a	ἦλθε καὶ ss3s4
6a	στὰς ἐπί τινος πέτρας πρὸς
7a	τῆς πατρίδος αὐτοῦ—οὐ γὰρ
8a	ἦν αὐτῷ θεμιτὸν ψαῦσαι τῆς
9a	γῆς—ἐλάλησεν πρὸς τὸν λαὸν
10a	περὶ τῆς στρατείας καὶ οὕτως
11a	ἐπὶ Ἴλιον ἦλθεν. ss3	Column end
1b	Ἐλεφήνωρ ὁ Χαλκώδοντος
2b	παῖς καὶ Μελανίππης T
3b	Ἄβαντα τὸν ἑαυτοῦ πάππον
4b	οὗ γυνὴ Ἀγλαΐα ἰδὼν ἀμε‐
5b	λῶς χειραγωγούμενον παρ’ οἰ‐
6b	κέτου ἀφεὶς ῥάβδον ἐπὶ τὸν
7b	οἰκέτην ἀνεῖλε τὸν πάππον
8b	αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦτο
9b	φυγῇ κατεδικάσθη. ἐπιστάσης δὲ τῆς ἐπὶ Ἴλιον στρατείας
10b	ἦλθε καὶ ss3s4
11b	ἔξωθεν τῆς πατρίδος αὐτοῦ
12b	Εὐβοίας ἤτοι τῆς Εὐρίπου
13b	στὰς ἐπὶ πέτρας συνεκάλεσε
14b	τὸν λαόν· οὐ γὰρ ἦν θέμις
15b	αὐτῷ διὰ τὸν φόνον ἐπιβῆναι
16b	τῆς πατρίδος. οὕτω γοῦν συγ‐	Column end
17	καλεσάμενος τὸν λαὸν καὶ αὐτὸς στρατεύει καὶ ἐλθὼν ἐν Τροίᾳ ἀναιρεῖται ὑπὸ τοῦ Ἀγήνορος. μετὰ δὲ τὴν Τρωι‐ κὴν ἅλωσιν οἱ τοῦ Ἐλεφήνορος περὶ τὸν Ἰόνιον ἐκριφέντες
20	ᾤκησαν περὶ Ἀπολλωνίαν τῆς Ἠπείρου (29329). οὗτος δ’ ἀνιστᾷ τοὺς τεθνηκότας λόγοις γράφων Ὀθρωνοὺς καὶ μετοι‐ κήσεις πάλιν φόβῳ δρακόντων εἰς Ἀμαντίαν πόλιν. T *μετὰ οὖν τὴν ss3s4 τῆς Τροίας T ἅλωσιν ἦλθεν εἰς Ὀθρωνὸν καὶ κα‐ τοικήσας ἐκεῖσε πάλιν μετανάστης ἐγένετο ἐκεῖθεν εἰς Ἀμαν‐
25	τίαν· ὄφις γὰρ δρακοντοειδὴς αὐτοὺς ἠνάγκασεν, μεταναστῆ‐
25	ναι* ss3s4 καὶ φυγεῖν ἀπὸ τοῦ τόπου ἐκείνου s3s6. καὶ ταῦτα μέν φησιν ὁ Λυκόφρων· T ἰστέον ὅτι s Ὅμηρος τὸν Ἐλε‐ φήνορα ἀναιρεῖ ὑπὸ Ἀγήνορος ἐν Δ τῆς Ἰλιάδος (467) ss4. οὗτος δέ φησι μετὰ τὴν ss3 Ἰλίου s3 ἅλωσιν πλανηθῆναι
30	αὐτόν. ss3 Ἄμαντες· οἱ περὶ Ἐλεφήνορα μετὰ Τροίας ἅλωσιν .... διέβησαν εἰς τὴν Ἤπειρον καὶ ᾤκησαν περὶ τὰ Κεραύνια ὄρη. Eg (EM 7654)
1037	ῥήτρας πολίταις· λόγους ἐρεῖ τοῖς πολίταις τῆς χέρσου τῆς πατρικῆς ἤτοι τοῖς Εὐβοεῦσι. λόγους ποτα‐ πούς; στρατοπλώτους καὶ παρακελευομένους πλέειν τὸν στρατὸν πρὸς Τροίαν. T
1038	οὐ γὰρ ἂν φονῆ ποσὶν· νόμος γὰρ ἦν τοῖς ἀρχαίοις τὸν ἐργασάμενον φόνον φεύγειν ἐνιαυτὸν ὅλον μὴ ψαύοντα τῆς πατρίδος. ss3s4 φονῆ δὲ τὸν φονέα ss3s4 καὶ Ὅμηρος ἐπὶ Τυδῆ στεῖλαν (Δ 384) ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τὸν
5	Τυδέα s κατὰ συναίρεσιν ἀττικήν. οὐ γὰρ ἂν ἐάσῃ τὸν φονέα ἡ τάρροθος καὶ ἔκδικος τῆς δίκης σκύλαξ ἡ Τελφουσία καὶ Ἀρκαδικὴ ἤγουν ἡ Ἐριννὺς ἡ ναίουσα ἀμφὶ τὰ ῥεῖθρα τοῦ Λάδωνος ποταμοῦ—οὐκ ἐάσῃ τὸν φονέα τί ποιῆσαι; ψαῦσαι ποσὶ τῆς χέρσου τῆς
10	πατρώας μὴ πεφευγότα τὸν μέγαν πλειῶνα καὶ χρόνον. ἢ τὸ χέρσου πατρώας συνακτέον, ὡς εἶπον πρώην· τοῖς πολίταις τῆς χέρσου τῆς πατρώας καὶ ἀπὸ κοινοῦ τοῦτο εἰς τὸ ψαῦσαι ποσὶ τῆς χέρσου τῆς πατρώας.
1040	Δίκης ἐάσει ἡ Ἐρινὺς ἡ τῆς Δίκης βοηθός. ss3 Τέλφουσα πόλις ἐν Ἀρκαδίᾳ Steph. ss3s4 ἀπὸ νύμφης λεγομένης Τελφούσης, θυγατρὸς Λάδωνος ×Steph. ἔνθα ἡ Ἐρινὺς τιμᾶται. ss3s4
1041	σκύλαξ δὲ ἡ ταρακτική. ss4
1042 (1a)	ὅθεν πεφευγὼς·
2a	ὅθεν ἀπὸ Ὀθρωνοῦ φυγὼν
3a	τοὺς ὄφεις ὁ Ἐλεφήνωρ ἦλθεν
4a	εἰς τὴν Ἀμαντίαν ἐξ αὐτοῦ
5a	κληθεῖσαν καὶ ἀντὶ τῶν Ἀβάν‐
6a	των Ἄμαντες προσηγορεύθη‐
7a	σαν. ss3 ὁ Σεξτίων δὲ ἐν ὑπο‐
8a	μνήματι Λυκόφρονος λέγει ὅτι
9a	Ἄμαντες ἐκλήθησαν ἀντὶ Ἀβάν‐
10a	των. Eg (EM 7656).	Column end
1b	ὅθεν ἀπὸ Ὀθρωνοῦ φυγὼν
2b	τοὺς ὄφεις κατὰ τοῦτον ὁ
3b	πρὶν θανὼν Ἐλεφήνωρ κατ’
4b	ἐμὲ δὲ νῦν ὡς ζῶν T ἦλθεν
5b	εἰς τὴν Ἀμαντίαν ἐξ αὐτοῦ
6b	κληθεῖσαν, ὅθεν καὶ οἱ ἐν αὐ‐
7b	τῇ οἰκοῦντες ἀντὶ τῶν Ἀβάν‐
8b	των Ἄμαντες μετωνομάσθη‐
9b	σαν. Ἀμαντία δὲ πόλις
10b	Ἠπείρου *καὶ (1044) Ἀτιν‐
11b	τᾶνες ἔθνος Ἠπειρωτικόν.*	Column end
1047	ὁ δ’ Αὐσονίων· περὶ Ποδαλειρίου τοῦ Ἀσκλη‐ πιάδου ὁ λόγος· φησὶν οὖν ὅτι τεθνήξεται ἐν Ἰταλία πλησίον τῶν κενοταφίων τοῦ Κάλχαντος τοῦ ὑφ’ Ἡρακλέος ἐν Ἄργει ἀναιρεθέντος κονδύλῳ. τέθαπται οὖν ὁ Κάλχας ἐν Ἄργει,
5	κενοτάφιον (sch. Pind. O IX 48) δὲ αὐτῷ ἐν Ἰταλίᾳ. ἐνταῦθα οὖν ὁ Ποδαλείριος τέθαπται. ss3s4. ψεύδεται δὲ ὥσπερ καὶ περὶ τοῦ πολυτιμωρήτου τούτου Κάλχαντος, ὃν πρὶν ἐν Ἰταλίᾳ εἶ‐ πεν ὑπὸ τῷ ἐρινεῷ τεθάφθαι (980), νῦν δέ φησι ψευδοτάφιον εἶναι τὴν ἐρινεὸν αὐτὸν δὲ κεῖσθαι ἐν Ἄργει ὡς τοὺς μυρίους
10	θανάτους τούτου τοῦ Κάλχαντος, οὓς ἀπέθανεν ὑπὸ τού‐ του τοῦ Λυκόφρονος, ἐάσω. οὕτω γοῦν ψεύδεται καὶ περὶ Ποδαλειρίου λέγων αὐτὸν ἐν Ἰταλίᾳ τελευτῆσαι. ὡς δὲ ὄπι‐ σθεν αὐτὸς ἔγραψα (15730 30815), ἀπὸ Τροίας εἰς Κολοφῶνα πεζοὶ ἦλθον Ἀμφίλοχος, Κάλχας, Λεοντεύς, Πολυποίτης
15	καὶ οὗτος ὁ Ποδαλείριος. θάψαντες δὲ ἐκεῖ τὸν Κάλχαντα τὸν Θέστορος ὑπὸ τοῦ Μόψου ἀνῃρημένον ᾧ προείπομεν τρόπῳ (ib.) Πολυποίτης καὶ Λεοντεὺς μετ’ ὀλίγον εἰς Ἑλ‐ λάδα διεσώθησαν, Ἀμφίλοχος δὲ κατά τινας συναιρεῖται τῷ Μόψῳ τούτῳ περὶ τῆς ἀρχῆς τῆς μαντικῆς μονομαχήσας
20	κατά τινας δὲ εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑποστραφεὶς τὸ Ἀμφιλοχικὸν Ἄργος ἔκτισεν (16230) ὁ δὲ Ποδαλείριος ὁμοίως εἰς Ἄργος ὑποστραφεὶς ἐμαντεύετο ἐν Δελφοῖς, ποῦ κατοικήσει· χρή‐ σαντος δὲ τοῦ θεοῦ οἰκῆσαι πόλιν, οὗ περιέχοντος οὐρανοῦ
20	οὐδὲν δεινὸν πείσεται, τῆς Καρικῆς χερονήσου τὸν πέριξ
25	οὐρανὸν ὄρεσι περικυκλούμενον ᾤκησε. Κάλχαντος τοῦ Μόψου. φλυαρεῖ δὲ καὶ κατὰ τοῦτο· ἐκεῖνος γὰρ ἐν Κιλικίᾳ ἢ κατά τινας ἐν Κολοφῶνι κεῖται (15733), ὁ δ’ Ἀργοναύτης Μόψος ἐν Ἰταλίᾳ (30810).
1a	δυοῖν ἀδελφοῖν τῶν
2a	βʹ ἀδελφῶν ὁ ἕτερος ἤγουν
3a	Μαχάονος καὶ Ποδαλειρίου· ὁ
4a	μὲν γὰρ Μαχάων ἀνῄρηται ἐν
5a	τῷ πολέμῳ ὑπὸ Εὐρυπύλου
6a	τοῦ Τηλεφίδου, ὁ δὲ Ποδα‐
7a	λείριος ἐλθὼν ἐν Ἰταλίᾳ τε‐
8a	λευτᾷ ἐκεῖσε. τὸ δὲ ἑξῆς οὕ‐
9a	τως· ὁ δὲ ἕτερος τῶν βʹ ἀδελ‐
10a	φῶν πλησίον τῶν Ἰταλικῶν
11a	ψευδηρίων τοῦ Κάλχαν‐
12a	τος ss3 ταφήσεται. s3	Column end
1b	τῶν βʹ ἀδελφῶν ἤτοι Μα‐
2b	χάονος καὶ Ποδαλειρίου ὁ ἕτε‐
3b	ρος πλησίον τῶν Ἰταλικῶν
4b	ψευδηρίων τοῦ Κάλχαν‐
5b	τος τελευτήσει· ὁ μὲν γὰρ
6b	Μαχάων κατὰ Κόιντον ἀνῄρη‐
7b	ται ἐν τῷ πολέμῳ ὑπ’ Εὐρυ‐
8b	πύλου τοῦ υἱοῦ Τηλέφου (VI
9b	400), ὁ δὲ παλαιὸς Ὀρφεὺς
10b	καὶ μετὰ θάνατον Εὐρυπύλου
11b	ζῶντα παρεισάγει τὸν Μα‐
12b	χάονα ἰώμενον τὸν Φιλοκτή‐	Column end
13	την (L 349): ὁ δὲ Ποδαλείριος κατὰ μὲν τὸν Λυκόφρονα ἐν Ἰταλίᾳ τελευτᾷ, κατ’ ἐμὲ δὲ τὴν Καρικὴν χερόνησον ᾤκησε
15	(32133).
1050 (1a)	δοραῖς δὲ μήλων· εἰώθασιν οἱ Δαύνιοι ss3s4
2a	ἤτοι οἱ Καλαβροὶ T ἐν μηλωταῖς καθεύδειν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ
3a	Ποδαλειρίου καὶ καθ’ ὕπνους λαμβάνειν χρησμοὺς ἐξ αὐτοῦ,
4a	εἰώθασι δὲ καὶ ἐν τῷ πλησίον ποταμῷ Ἀλθαίνῳ ἀπολού‐
5a	εσθαι καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ θρέμματα αὐτῶν καὶ ἐπικαλεῖσθαι
6a	τὸν Ποδαλείριον καὶ ὑγιάζεσθαι, ὅθεν καὶ ὁ ποταμὸς ἔσχε
7a	τὴν ὀνομοσίαν ss3s4
8a	Ἄλθαινος ἤγουν ὁ θεραπεύων
9a	τοὺς προσερχομένους εἰς αὐ‐
10a	τὸν καὶ κακῶς ἔχοντας. s3.
11a	(FHG I 196)	Column end
1b	δοραῖς δὲ μήλων· εἰώθασιν οἱ Δαύνιοι ss3s4
2b	ἤτοι οἱ Καλαβροὶ T ἐν μηλωταῖς καθεύδειν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ
3b	Ποδαλειρίου καὶ καθ’ ὕπνους λαμβάνειν χρησμοὺς ἐξ αὐτοῦ,
4b	εἰώθασι δὲ καὶ ἐν τῷ πλησίον ποταμῷ Ἀλθαίνῳ ἀπολού‐
5b	εσθαι καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ θρέμματα αὐτῶν καὶ ἐπικαλεῖσθαι
6b	τὸν Ποδαλείριον καὶ ὑγιάζεσθαι, ὅθεν καὶ ὁ ποταμὸς ἔσχε
7b	τὴν ὀνομοσίαν ss3s4
8b	ὡς ἀλθαίνων κατὰ Τίμαιον
9b	καὶ θεραπεύων τῶν λουομέ‐
10b	νων ἁπάντων ζώων	Column end
12	τὰ τραύματα, ὡς κατὰ Μεθόδιον τὸν ἰατρὸν (*EM 7242) ὁ Ἀλφειὸς τῆς Ἀρκαδίας ποταμὸς ἰᾶται τοὺς ἀλφοὺς καὶ κατὰ Βιγρίβιον δὲ ποδαγριῶντας ὁ Κύδνος.	Column end
15	Ἄλθαινος ποταμὸς Ἰταλίας ὅν φησιν ὀνομασθῆναι Τίμαιος διὰ τὸ ἀλθαίνειν τὰ τραύματα τῶν ἐν αὐτῷ λουο‐ μένων. Eg (EM 633)
1054	τὸ πρὶν δὲ ὁ Ἀσκληπιὸς Ἤπιος ἐκαλεῖτο ss3s4 διὰ τὸ πρᾶον καὶ ἥσυχον d? θεραπεύσας δὲ Ἄσκλην τὸν Ἐπιδαύρου τύραννον ὀφθαλμιῶντα ss3 s4 σφοδρῶς ss3 ἐκλή‐ θη Ἀσκληπιὸς ss3s4 διὰ τὸ θεραπεῦσαι τὸν Ἄσκλην. ss3
5	Ἀσκληπιὸς εἴρηται, ὅτι Ἄσκλην τὸν Ἐπιδαύρου τύραννον ὀφθαλμιῶντα θεραπεύσας ἐκλήθη Ἀσκληπιός· πρότερον γὰρ Ἤπιος ἐκαλεῖτο. Eg (EM 15443) Ἤπιος· οὕτως πρότερον ὁ Ἀσκληπιὸς ἐκαλεῖτο ἢ ἀπὸ τῶν τροπῶν ἢ ἀπὸ τῆς τέχνης Eg (EM) καὶ τῆς τῶν χειρῶν ἠπιότητος EM θεραπεύσας δὲ
10	Ἄσκλην τὸν Ἐπιδαυρίων βασιλέα ὕστερον Ἀσκληπιὸς ὠνο‐ μάσθη. Eg.
12a	ἢ ὅτι τὰ ἀσκελῆ τῶν νοσημά‐
13a	των ἤπια ποιεῖ. Eg	Column end
12b	ἢ ἀσκελοποιός τις ὢν ὁ μὴ
13b	ἐῶν σκέλλεσθαι καὶ ξηραίνε‐
14b	σθαι καὶ νεκροῦσθαι τοὺς
15b	ἀνθρώπους ὑπὸ νόσων. T	Column end
16	παραδιδόασι δὲ τούτῳ γυναῖκα Ἠπιόνην, ἐξ ἧς αὐτῷ γενέ‐ σθαι Ἀκεσὼ καὶ Πανάκειαν. Σεξτίων ἐν ὑπομνήματι Λυκό‐ φρονος. Eg (EM 43415)
1055	πρευμενῆ· πρευμενεῖς οἱ ἄγαν εὐμενεῖς· σύγ‐ κειται δὲ ἡ λέξις ἀπὸ τοῦ πρᾷον καὶ τοῦ εὐμενές. s πρευ‐ μενής ὁ ἄγαν εὐμενὴς ἀπὸ τοῦ πρᾷος καὶ εὐμενής. ×Eg (×EM 6871)
1056	ἔσται ποτὲ· εἶπον πολλάκις τὴν ἱστορίαν τήν τε τοῦ Διομήδους, τοῦ Δαύνου καὶ τῶν Αἰτωλῶν καὶ περὶ τῶν συγχωσθέντων βʹ ἀνδρογύνων ἐν μέσῃ τῇ Ῥώμῃ ἐπὶ Φαβίου τοῦ Ἀκροχορδονώδους (20622), κἂν ὁ Λυκόφρων ἐν
5	Δαυνίᾳ ἤτοι ἐν Καλαβρίᾳ λέγῃ ταῦτα γενέσθαι, καὶ Αἰτω‐ λοὺς εἶναι τοὺς συγχωσθέντας, μηνυθέντας ὑπὸ Δαυνίων καὶ ἐλθόντας ἐπὶ τῷ λαβεῖν τὸν λεγόμενον Διομήδους κλῆρον καὶ οὕτως ἀπάτῃ βληθέντας εἰς ὄρυγμα γῆς. τοιαύτην γὰρ τὴν
5	ἱστορίαν λέγει· T
10	ἔσται ποτὲ· ss3 Διομήδης καταρασάμενος τὴν τῶν Δαυ‐ νίων χώραν μὴ καρποφορῆσαί ποτε, εἰ μὴ παρ’ Αἰτωλοῦ ἐργάζοιτο, οἱ Δαύνιοι παραγενόμενοι εἰς Αἰτωλίαν ἐκήρυξαν τοὺς βουλομένους ἐλθεῖν καὶ ἀπολαβεῖν τὸ Διομήδους μέ‐ ρος τῆς γῆς. ἐλθόντων δὲ τῶν Αἰτωλῶν εἰς τὴν τῶν Δαυ‐
15	νίων χώραν καὶ ἀπαιτούντων τὴν γῆν οἱ Δαύνιοι λαβόντες κατέχωσαν αὐτοὺς ζῶντας λέγοντες· ἀπειλήφατε τὸν κλῆρον τῆς γῆς ss3s4 ὑμῶν ss4 ὃν αἰτεῖτε παρ’ ἡμῶν, οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ τοῦ Διομήδους. s3s6
1058	Σάλαγγος—ἔθνος Ἰταλίας. Steph. ὅταν Σα‐ λάγγων· Σάλαγγες καὶ Ἄγγαισοι ἔθνη Ἰταλίας.
1059	αἰτίζωσι ζητῶσι, παραγωγή. ἀττικὸν τὸ σχῆ‐ μα· αἰτῶ αἰτίζω ὡς τὸ σελαγῶ σελαγίζω. T
1060	πῖαρ τὸ κληρωθὲν τῷ Διομήδει πῖον καὶ λιπα‐ ρὸν ἔδαφος. s
1062	τοὶ δ’ ἀκτέριστον· οὐ γὰρ ἐκτερίσθησαν ss3s4 ἤτοι ἐτάφησαν ὡς νόμος θάπτεσθαι τοὺς τεθνεῶτας T ἀλλὰ ζῶντες ἐν τῷ βοθύνῳ κατηνέχθησαν ss3 s4 ὑπὸ τῶν Δαυνίων πάντες ἀναιρεθέντες. s3
1064	τρόχμαλα κυρίως λέγονται οἱ μικροὶ λίθοι, οἱ κάχληκες. Eg (×EM 7704) διασφάγος χάσματος ὠρυ‐ γμένης καὶ κεκλασμένης γῆς. s
1066 (1a)	τοῦ κρατοβρῶτος
2a	τοῦ Τυδέως, ἐπειδὴ ἐν τῷ
3a	Θηβαϊκῷ πολέμῳ λέγεται ὁ
4a	Τυδεὺς τὴν κεφαλὴν τοῦ Μελα‐
5a	νίππου κατεδηδοκέναι. κρα‐
6a	τοβρῶτος οὖν ὁ Τυδεύς,
7a	παῖς δὲ αὐτοῦ ὁ Διομήδης.
8a	τὸ δ’ ἑξῆς· τοῦ κρατοβρῶ‐
9a	τος τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀτρέστου
10a	κάπρου χώραν διδόντες.
11a	ss3	Column end
1b	τοῦ Τυδέος υἱοῦ Διομήδους.
2b	κρατοβρὼς δὲ ὁ Τυδεὺς οὕτω
3b	λέγεται· ἐν τῷ Θηβαϊκῷ πο‐
4b	λέμῳ οὗτος ὁ Τυδεὺς ὑπὸ Με‐
5b	λανίππου τοῦ Ἀστακοῦ παι‐
6b	δὸς ἐτρώθη, ὑφ’ ἧς πληγῆς
7b	ὕστερον ἀπέθανεν. ἔτι δὲ ζῶν‐
8b	τος τοῦ Τυδέος Ἀμφιάραος ὁ
9b	μάντις ἀνῃρηκὼς τὸν Μελά‐
10b	νιππον ἤνεγκε τὴν κεφαλὴν
11b	αὐτοῦ τῷ Τυδεῖ καὶ ὃς και‐
12	ρίως δακνόμενος ὑπὸ τῆς πληγῆς διασχίσας ἐκείνου τὴν κε‐ φαλὴν ἀπερρόφησε τὸν ἐγκέφαλον. ὅθεν, ὡς λέγουσιν, ἐμί‐ σησεν αὐτὸν ἡ Ἀθηνᾶ· *φέρουσα γὰρ ἀθανασίαν ἀπεστράφη
15	ἰδοῦσα τὸ ἐγγεγονός*. ἄτρεστον T κάπρον δὲ λέγει τὸν Τυδέα διὰ τὸ σθένος ἢ διὰ τὸ χρήσασθαι αὐτὸν ἀντὶ περι‐ βολαίου τῷ τοῦ Καλυδωνίου συὸς δέρματι ss3 s4 οὗ καὶ Ὅμηρος μνημονεύει ἐν Ἰλιάδι (I 539) s3.
1067 (1a)	τῶν Ναυβολείων·
2a	Τέμεσσα πόλις Ἰταλίας ἔν‐
3a	θα μετὰ τὴν ἅλωσιν τοῦ Ἰλίου
4a	Σχέδιος καὶ Ἐπίστροφος οἱ
5a	τοῦ Ἰφίτου τοῦ Ναυβόλου παῖ‐
6a	δες ᾤκησαν ss3s6 τειχίσαντες
7a	αὐτήν s3s6.	Column end
1b	τῶν Ναυβολείων·
2b	Ναυβόλου παῖς Ἴφιτος, οὗ
3b	παῖδες Σχέδιος καὶ Ἐπίστρο‐
4b	φος Φωκέων ἡγεμόνες οἵτι‐
5b	νες ἀνῃρέθησαν ἐν Τροίᾳ.
6b	μετὰ δὲ τὴν ἅλωσιν οἱ σὺν
7b	αὐτοῖς περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐξώ‐	Column end
8	σθησαν καὶ ᾤκῃσαν κτίσαντες τὴν Τέμεσσαν. Τέμεσσα δὲ πόλις Ἰταλίας εὐγενῆ χαλκὸν ἔχουσα, ἥτις νῦν Τέμψα καλεῖ‐
10	ται s4? ἣν ὁ Λυκόφρων οὐκ αἰδεῖται ποτὲ μὲν Τάμασσαν (854), ποτὲ δὲ Τέμεσσαν καλεῖν. περὶ τοῦ ἔγγονος ἐγράφη πολλάκις πῶς γράφεται (2008).
1068	ἔνθα Λαμπέτης· Λαμπέτης Ἰταλίας ἀκρω‐ τήριον περὶ Τέμεσσαν. ss3s4
1069	Ἱππώνιον δὲ Ἰταλίας πόλις ss3s4 καὶ ὄρος. s4 εἰς Τηθὺν δὲ ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν θάλασσαν κέρας δὲ τὸ ἀκρωτήριον. τὸ δὲ ἑξῆς· ἔνθα Λαμπέτης Ἱππω‐ νίου 〈πρηῶνοσ〉 κέρας σκληρὸν εἰς Τηθὺν νένευ‐
5	κεν ss3 s6 ἤγουν εἰς τὴν θάλασσαν s3 s4. πρηῶνος τῆς ἐξοχῆς. i. l. a.
1070	Κρίσσης· Κρίσσα πόλις Φωκίδος κτισθεῖσα παρὰ Κρίσσου τοῦ Πανοπέως ἀδελφοῦ (30318). ἔστι δὲ ἀν‐ τίπορθμος Κρότωνος.
1071	ἀντίπορθμον· ἀντίπορθμον εἶπεν ss3 ἐπειδὴ s3s4 ἡ μὲν Κρῖσα ss3s4 ὥς φασιν T ἀνατολική ss3s4 οὐ γὰρ
1071	εἶδον αὐτήν T ἡ δὲ Κροτώνη δυτική. ss3s4
1072 (1a)	*πτερῷ τῷ ἄκρῳ τοῦ
2a	ἀρότρου, ἥτις καλεῖται ὕνις
3a	ὁλκαίῳ δὲ τῷ ἑλκομένῳ*.
4a	ss3s4 (a m2)	Column end
1b	τῷ ἄκρῳ τοῦ ἀρότρου, τῇ ὕν‐	Column end
2b	νει. παρὰ τὸ ἕλκεσθαι (10113).	Column end
1073	Λίλαια καὶ Ἀνεμώρεια πόλεις Φωκίδος. ὁμοίως καὶ Ἄμφισσα καὶ Ἄβαι. ss3s4 Ἀνεμώρεια δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν ψυχρὰν καὶ ἀνεμώδη Φωκὶς δὲ ἀπὸ Φώκου τινὸς βασιλέως ἢ διὰ τὸ εἶναι φώκας ἐν τῇ πλησιοχώρῳ
5	αὐτῆς θαλάσσῃ, Ἄμφισσα δὲ ἀμφίβιός τις οὖσα, ἡ ἔχουσα τὴν τροφὴν καὶ ἐπαρκουμένην ἐν τοῖς τῆς γῆς καρποῖς, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς τῆς θαλάσσης· ἢ ὅτι πολύπους περιώδευεν ἐξελ‐ θὼν ἐκ τῆς θαλάσσης, βασιλεὺς δέ τις περιερχόμενος καὶ ἰδὼν τὸν πολύποδα ἔκτισεν ἐκεῖ πόλιν Ἄμφισσαν αὐτὴν
10	προσαγορεύσας διὰ τὸ τὸν πολύποδα ζῆν καὶ ἐν τῆ γῇ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ, Ἄβαι δὲ ἢ ἀπὸ Ἄβαντός τινος ἐθνάρχου ἢ διὰ τὸ μὴ βαίνειν ἐν αὐτῇ ξένους. s3s6 Λίλαια πόλις Φω‐ κίδος. ×Steph. ?Ἀνεμώρεια πόλις Φωκίδος, ἡ νῦν Ἀνε‐ μώλεια. Ὅμηρος οἵ τ’ Ἀνεμώρειαν καὶ Ὑάμπολιν
15	ἀμφενέμοντο (B 521) Steph. EM (9627) 268 B Gaisf. καὶ Λυκόφρων seq. 1073. Steph.
1075	Σήταια· αὕτη ἡ Σήταια μία τῶν Τρῳάδων ἦν, ἥτις αἰχμάλωτος ἀγομένη, ὡς ἐγένετο περὶ Σύβαριν, συνε‐ βούλευσε ταῖς ἄλλαις Τρῳάσι καταφλέξαι τὰς ναῦς τῶν δεσπο‐ τῶν ὑποθεμένη αὐταῖς τὰ ἐν Ἑλλάδι μέλλοντα αὐταῖς συμ‐
5	βήσεσθαι κακά. καὶ τούτου γενομένου οἱ Ἕλληνες λαβόντες αὐτὴν ἀνεσταύρωσαν καὶ προσήλωσαν αὐτὴν πρὸς πέτραν. ss3s4 καὶ ὁ μὲν Λυκόφρων Σήταιαν λέγει τὴν τοῦτο συμ‐
5	βουλεύσασαν, Ἀπολλόδωρος δὲ τὰς Λαομέδοντος θυγατέρας Αἴθυλλαν, Ἀστυόχην, Μηδεσικάστην (29714b), ὁ δὲ Πλούταρ‐
10	χος Ῥώμην τινά, μίαν τῶν αἰχμαλώτων, ἀφ’ ἧς φησι κατά τινας καὶ τὴν πόλιν Ῥώμην κληθῆναι· αὐτὸς δὲ ἀπὸ Ῥω‐ μύλου τὴν πόλιν φησὶ κληθῆναι (Rom. 1). T Σηταῖον χωρίον ἐστίν. ὠνόμασται δὲ ἀπὸ Σηταίας Eg EM μιᾶς τῶν EM αἰχμαλώτων Τρῳάδων ἥτις ἔπεισε τὰς λοιπὰς
15	συμφλέξαι τὰς ναῦς τῶν Ἑλλήνων, διόπερ γνόντες οἱ Ἕλ‐ ληνες ἀνεσταύρωσαν αὐτήν. Eg (EM 71139) Σηταῖον χώρα περὶ Σύβαριν, ἔνθα Σήταιαν μίαν τῶν αἰχμαλώτων πεί‐ σασαν τὰς ἄλλας τῶν Ἑλλήνων ἐμπρῆσαι τὰς ναῦς αὐτοὶ ἐσταύρωσαν. Steph.
1076	γυιούχοις πέδαις ταῖς τὰ γυῖα ἐχούσαις πέ‐ δαις ἤγουν τάς τε χεῖρας καὶ τοὺς πόδας. ss4 γυῖα δέ εἰσι κυρίως τὰ ἄκρα τοῦ σώματος. ss3s4 καὶ Ὅμηρος γυῖα δ’ ἔθηκεν ἐλαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν (E
5	122). ss4
1081	σπιλὰς δ’· ἀπὸ γὰρ ταύτης ἡ πέτρα ἐκείνη Σή‐ ταια ἐκλήθη. ss4
1083	Μέμβλητος· Μέμβλης ποταμὸς Ἰταλίας πλη‐ σίον τῶν Λευκανῶν οἵτινές εἰσιν ἔθνος Ἰταλίας. ss3s4
1084 (1a)	Κερνεᾶτιν· τὴν Κέρ‐
2a	νην ss3 νῆσον s παραγώγως
3a	Κερνεᾶτιν εἶπεν, ὥς φησι Φι‐
4a	λογένης. Λάμητος δὲ ποτα‐
5a	μὸς Ἰταλίας .. ss3	Column end
1b	*τὴν Κέρνην νῆσον Κερνεᾶτιν
2b	εἶπε παραγώγως.* *Λαμη‐
3b	τίαις· ὥς φησι Φιλογένης,
4b	Λάμητος ποταμὸς Ἰταλίας.*	Column end
1089	ῥυστάζειν·—ἔστι τὸ μετὰ βίας Eg (EM) καὶ ἀνάγκης EM ἕλκειν Eg (EM) καὶ μίγνυσθαι γυναικί. καὶ Λυκόφρων ῥυσταγμάτων λέγει. ×EM 70655
1090	οὐδ’ οἱ χρόνῳ μολόντες ss3s4· εἰπὼν τοὺς ἐπὶ ξένης τεθνηκότας καὶ ἐπιλογισάμενος καὶ ἀποθεὶς τὴν περὶ
1090	τούτων ὑπόθεσιν T μεταβαίνει νῦν ss3s4 ἀπὸ τῶν ss3 ἐν s3 διαφόροις τόποις πεπλανημένων ss3 ἐπὶ τοὺς νοστήσαντας
5	καὶ ἐν ταῖς πατρίσιν ἀναιρεθέντας. καὶ πρῶτον περὶ Ἀγα‐ μέμνονος λέγει. ss3s4
1092	Κερδύλας δὲ καὶ Λαρύνθιος ἐπώνυμα τοῦ Διός ss3 s4 καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος s3.
1093	τοιαῖσδ’ ἐχῖνος· ὁ ἐχῖνος ζῶόν ἐστι πανοῦρ‐ γον ὁ καλούμενος ἀκανθόχοιρος, ὃς προγινώσκων τοὺς μέλ‐ λοντας πνεῖν ἀνέμους ἀποφράττει τὸ πρὸς τὸν μέλλοντα πνεῖν μέρος τῆς καλιᾶς αὐτοῦ, ὑπανοίγει δὲ τὸ ἕτερον.
5	ἀνερχόμενος δὲ καὶ πρὸς τὰς ἀμπέλους κατασείει τὰς ῥάγας καὶ κατελθὼν κυλίεται περὶ αὐτὰς καὶ ἐμπείρων ταύτας ταῖς ἀκάνθαις αὐτοῦ πρὸς τὴν οἰκείαν ἀπάγει καλιὰν καὶ τῷ ὄφει δὲ ἀντιμάχεται καὶ ἀναιρεῖ τοῦτον· εἰ δὲ λίαν ὁ ὄφις μέγας ἐστίν, συναναιροῦνται ἀμφότεροι. βλέπων γὰρ ὁ ὄφις
10	τοῦτον βαδίζοντα σύρεται, ὡς καταφάγῃ τοῦτον λαβών, ὁ δὲ γνοὺς ἑλίσσεται δίκην σφαίρας καὶ ταῖς ἀκάνθαις ἐμπλακέντα τὸν ὄφιν ἀνελὼν σώζεται· εἰ δὲ μέγας ἐστὶν ὁ ὄφις, κἂν νε‐ κρωθῇ παρεὶς ταῖς ἀκάνθαις, συναναιρεῖ καὶ τὸν ἐχῖνον αὐ‐ τὸν μὴ δυνάμενον διατεμεῖν τὰς πλεκτάνας. καὶ κατ’ ἄλλα
15	δὲ πανοῦργος ὁ ἐχῖνός ἐστιν, ὡς ἡ παροιμία φησὶ πόλλ’ οἶδ’ ἀλώπηξ, ἀλλ’ ἐχῖνος ἓν μέγα.
1093bis (1a)	τοιαῖσδ’ ἐχῖνος·
2a	Παλαμήδης τις Ἀργείοις συνε‐
3a	στράτευσεν, Ἕλλην σοφίᾳ καὶ
4a	συνέσει διαφέρων τῶν ἄλλων.
5a	Ὀδυσσεὺς δὲ φθονήσας διέ‐
6a	βαλεν ὡς προδώσοντα τοὺς
7a	Ἕλληνας τοῖς Τρωσὶ καὶ ἀναι‐
8a	ρεθῆναι παρεσκεύασε. Ναύ‐
9a	πλιος δὲ ὁ Παλαμήδους πα‐
10a	τὴρ ἀμυνόμενος τοὺς Ἕλλη‐
11a	νας διατρίβων ἐν Ἑλλάδι
12a	παρεσκεύασε μοιχευθῆναι τὰς
13a	γυναῖκας τῶν ἐν τῇ Τροίᾳ καὶ
14a	Κλυταιμνήστραν μὲν συνέμιξεν
15a	Αἰγίσθῳ, Αἰγιάλειαν δὲ Σθε‐
16a	νέλῳ καὶ ἐν Ἰθάκῃ δὲ τοὺς
17a	μνηστῆρας παρεσκεύασε συνα‐
18a	χθῆναι καὶ ἐν Κρήτῃ τὰ ὅμοια
19a	ἔπραξεν. ἐχῖνον δὲ εἶπε τὸν
20a	Ναύπλιον διὰ τὸ πανοῦρ‐
21a	γον τοῦ ζῴου, ὡς καὶ ἡ πα‐
22a	ροιμία πόλλ’ οἶδ’ ἀλώ‐
23a	πηξ, ἀλλ’ ἐχῖνος ἓν μέγα
24a	(Zen. V 68). ss3	Column end
1b	ὅθεν τὸν Παλαμήδους πατέρα
2b	Ναύπλιον διὰ τὸ πανοῦργον
3b	ἐχῖνον καλεῖ. Παλαμήδης γὰρ
4b	συστρατεύσας τοῖς Ἕλλησι σο‐
5b	φίᾳ καὶ συνέσει διαφέρων
6b	φθόνῳ Ὀδυσσέως διεβλήθη
7b	ὡς βουλόμενος προδοῦναι τοὺς
8b	Ἕλληνας τοῖς Τρωσὶ *καὶ ἀνῃ‐
9b	ρέθη*· ὅθεν Ναύπλιος διὰ
10b	τὸν φόνον τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τοὺς
11b	Ἕλληνας ἀμυνόμενος ἐν Ἑλ‐
12b	λάδι διατρίβων παρεσκεύασε
13b	μοιχευθῆναι *τὰς γυναῖκας τῶν
14b	ἐν *Τροίᾳ, Κλυταιμνήστραν
15b	Αἰγίσθῳ, Αἰγιάλειαν Κομή‐
16b	τῃ τοῦ T Σθενέλου· ἐν Ἰθάκῃ
17b	τοὺς μνηστῆρας παρεσκεύασεν,
18b	ἐν Κρήτῃ Λεῦκον (1218) τὸν τοῦ
19b	Τάλω ἔπεισεν ἀντᾶραι καὶ ἀνε‐
20b	λεῖν καὶ τὴν Ἰδομενέως γυναῖ‐
21b	κα Μήδαν καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ.
22b	καὶ περὶ Καφηρέα ποιήσας
23b	φανὸν ὑποστρέφοντας αὐτοὺς
24b	ἀνεῖλεν, *ὡς ὄπισθεν (14432b)
25b	ἔγραψα πλατυτέρως*.	Column end
1094	ἀλεκτόρων ἤτοι s τῶν ss3 ὁμολέκτρων ss3s4 συζύγων T ἀφ’ οὗ τῶν ἀνδρῶν ss3 ἢ ss3s4 μεταφορικῶς ss3 s6 διὰ τὸ μάχιμον ss3s4 τοῦ ζῴου ss3 ἀλέκτορας λέγει τοὺς Ἕλληνας T. παραιολίξει ἀπατήσει, πλανήσει. s
1095	στεγανόμους ὄρνιθας· ὄρνιθας νῦν τὰς γαμετὰς τῶν Ἑλλήνων ss6 στεγανόμους δὲ τὰς ἐν οἴκῳ νεμομένας ἢ τὰς τοὺς οἴκους τῶν ἀνδρῶν νεμηθείσας καὶ φθειράσας. ss3s6 ναυφάγοι φρυκτωρίαι· τὸν περὶ τὸν
5	Καφηρέα ἤτοι τὸν Ξυλοφάγον (14225) λέγει φανόν, ὅπου πολλαὶ νῆες ἀπώλοντο. T πῦρ γὰρ ἀνάψας καὶ λαμπάδας ποιήσας περὶ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίας ἐπλάνησε τοὺς Ἕλληνας καὶ διέφθειρεν αὐτοὺς καὶ τὰς ναῦς αὐτῶν ὁ Ναύπλιος. s4
1097	πτόρθου διαρραισθέντος· πτόρθον λέγει τὸν Παλαμήδην διὰ τὸ ἀκμαῖον. ss3s4
3a	ἐν Μηθύμνῃ δὲ	Column end
5a	τέθαπται ὁ Παλαμήδης ἡ δὲ Μήθυμνα μία πόλις Λέσβου,
6a	ἡ δὲ Λέσβος πεντάπολις· ἔχει δὲ Μήθυμναν, Μιτυλήνην,
7a	Πύρραν, Ἄντισσαν καὶ Ἐρεσσόν. ss3s4
3b	ἐν Λεπετύμνῳ δὲ ὄρει Μη‐
4b	θύμνης	Column end
5b	τέθαπται ὁ Παλαμήδης ἡ δὲ Μήθυμνα μία πόλις Λέσβου,
6b	ἡ δὲ Λέσβος πεντάπολις· ἔχει δὲ Μήθυμναν, Μιτυλήνην,
7b	Πύρραν, Ἄντισσαν καὶ Ἐρεσσόν. ss3s4
1099	ὁ μὲν γὰρ ἀμφὶ χύτλα· ἐπειδὴ δέδωκεν αὐτῷ ἡ Κλυταιμνήστρα χιτῶνα ἔξοδον μὴ ἔχοντα οὔτε τῶν χει‐
1099	ρῶν οὔτε τοῦ τραχήλου. ss3s4
1101	ἀμφίβληστρον· δίκτυον. ἀπὸ τοῦ βάλλω κατὰ συγκο‐ πὴν γίνεται τὸ βλῶ, ὁ μέλλων βλήσω βλῆτρον καὶ μετὰ τῆς ἀμφὶ προθέσεως καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι ἀμφίβληστρον.
1102	κορσωτοὺς τὰς ῥαφὰς τὰς ἐκ τῶν κορσῶν τὰς ἐπὶ τῶν ἄκρων, ἃς ἡμεῖς πλαγίως νοοῦμεν τὰς τοῦ λίνου ἀδιεξοδεύτους ῥαφάς ss3s6 ἃς ἐποίησεν. s3
1103	*θερμὴν στέγην φησὶ τὸν τόπον, ἔνθα ἐστὶν ὁ λουτρών τιβῆνα δὲ τὸν τρίποδα κύπελλον δὲ τὸ ἀγγεῖον τοῦ τρίποδος λουτρῶνος δὲ τοῦ πυέλου σκε‐ πάρνῳ δὲ τῷ πελέκει κόγχον δὲ ὀστοῦν περὶ τὸν ἐκγέ‐
5	φαλον κογχοειδές ἐγκάρῳ δὲ τῷ ἐγκεφάλῳ.* ss3s4
1106	*πέμφιξ ἡ ψυχὴ Ταίναρον δὲ ἀκρωτήριόν ἐστι Λακωνικῆς ἔνθα φασὶ κάθοδον εἶναι εἰς Ἅιδου. οἰκείως δὲ εἶπε ss3s4 ἄγχι s4· καὶ γὰρ πλησίον τοῦ Ἀγα‐ μέμνονος ἀνῃρέθη. πτερύξεται δὲ ss3s4 ἀντὶ τοῦ s3s4
5	πετασθήσεται. ss3s4 καὶ παρ’ Ὁμήρῳ ψυχὴ δ’ ἐκ ῥεθέ‐ ων πταμένη* (Π 856) ss4 ἔοικε δὲ οὗτος τὴν ψυχὴν πνεῦμα ὁμολογεῖν ὡς καὶ Ὅμηρος. ss3 ὁ Ἀγαμέμνων δὲ τοιούτῳ τρόπῳ ἀνῃρέθη· s3 Αἴγισθος λαβὼν τὴν Κλυταιμνήστραν ἔστησεν ἐπί τινα ὑψηλὸν τόπον ἄνθρωπον, ἵνα, ὅτε ἴδοι
10	τὸν Ἀγαμέμνονα ἐρχόμενον, ἐλθὼν ἀγγείλῃ αὐτῷ περὶ αὐτοῦ, ἵνα τράπεζαν ἑτοιμάσας ὡς δῆθεν ὑπαντήσων αὐτῷ ἐνέδρας πέριξ τῆς τραπέζης ξιφηφόρους στήσας ἐν τῇ τραπέζῃ αὐτὸν φονεύσῃ. s3s6 ἐλθόντος δὲ τοῦ Ἀγαμέμνονος ἀγνοοῦντος ταῦτα φονεύει τοῦτον (δ 524). s3 ἀλλ’ οὗτος μὲν σὺν τοῖς λοιποῖς
15	πᾶσι νέοις ἐν λουτρῶνί φησιν ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀγαμέμνονα, Ὅμηρος δὲ ἐν τραπέζῃ ὑπ’ Αἰγίσθου πρὸς εὐωχίαν κλη‐ θέντα (λ 410). καὶ πάλιν (δ 530) φησὶν ὅτι Αἴγισθος καλέ‐ σας τὸν Ἀγαμέμνονα εἰς ποτὸν καὶ καθίσας λόχον αὐτὸν
15	ἀνεῖλεν. T
1108 (1a)	δροίτης τῆς ξυλίνης
2a	πύθρου, νῦν δὲ τοῦ πυέλου. s	Column end
1b	δροίτη κυρίως ἡ ξύλινος πύ‐	Column end
2b	θρος ἤτοι σκάφη νῦν δὲ ἡ	Column end
3	πύελος, ἡ δεξαμενή, ἐγὼ δὲ, φησὶν ἡ Κασάνδρα, πλησίον τῆς ss3s4 τοῦ Ἀγαμέμνονος T πυέλου ἀναιρεθήσομαι. ss3s4
5	ἄλλως. ἡ σύνταξις· ἐγὼ δὲ ἄγχι τῆς δροίτης κείσο‐ μαι ἐν τῷ πέδῳ, συγκοπεῖσα τῷ ξίφει τῷ πελέκει ἐπεὶ καὶ ἀφ’ οὗ ἡ δράκαινα ἡ διψὰς Κλυταιμνήστρα ῥήξει καὶ κόψει τὸν πλατὺν τένοντα καὶ τὸ μετά‐ φρενον ἐμὲ καὶ ἐμοῦ ὅπως καὶ ὥσπερ τις ὑλοτόμος
10	ἐργάτης—ἀπὸ κοινοῦ τὸ ῥήσσει καὶ κόπτει—πεύκης πρέμνον ἢ στύπος δρυὸς καὶ ἐπιπλήσει καὶ πληρώ‐ σει τὸν θυμὸν αὐτῆς γέμοντα ἀγρίας χολῆς—πῶς δὴ πληρώσει; ἐπιβᾶσα ἐπὶ τὸν τράχηλον ἐμοῦ ἡ δύσζη‐ λος τιμωρουμένη καὶ τιμωροῦσα πολυστένακτα ἢ δί‐
15	χα στεναγμοῦ καὶ ἐλέους ὡς κλεψίνυμφον καὶ μοίχαιναν καὶ οὐκ αἰχμάλωτον.
1109	Χάλυβες δὲ Σκυθικὸν ἔθνος, παρ’ οἷς σίδηρος ἄριστος. ss3s4 Χαλυβδικῷ εἶπεν αἰολικῶς· οἱ γὰρ Αἰολεῖς τὸν ὄχον ὄκχον φασὶ καὶ τὸ Χαλυβικὸν Χαλυβδικὸν καὶ ἕτερα τοιαῦτα μυρία. T
5a	κνώδοντι δὲ τῷ πελέκει πα‐
6a	ρὰ τὸ [πρὸς τὸ] καίνειν ὀδόντι.
7a	κυρίως δὲ κνώδων πᾶν τὸ εἰς
8a	ὀξὺ λῆγον. ss3	Column end
5b	κνώδοντι νῦν τῷ πελέκει,
6b	κυρίως δὲ πᾶν τὸ εἰς ὀξὺ λῆ‐
7b	γον παρὰ τὸ πρὸς τὸ καί‐
8b	νειν ὁδῷ ὄντι.	Column end
9	ἄλλως. τῷ Παφλαγονικῷ πελέκει συντετριμμένη. πρῶ‐
10	τον γὰρ Χάλυβες εὗρον τὸν σίδηρον s. ἡ δὲ Κασάνδρα καὶ τὸν ἑαυτῆς θάνατον προμαντεύεται ὡς βεβαίως οὖσα καὶ ἀληθῶς μάντις. s3
1110	στύπος—στέλεχος κλῶνα κλάδον. ×Eg
1110	(×EM 73143).
1113 (1b)	πᾶν λακίζουσα σχίζουσα.
2b	τινὲς δὲ παλλακίζουσα φα‐
3b	σίν, ἵν’ ᾖ ὡς παλλακίδα τιμω‐
4b	ρουμένη.	Column end
1a	πᾶν s3 λακίζους’ τινὲς
2a	γράφουσι παλλακίζουσα ἵν’
3a	ᾖ ὡς παλλακίδα τιμωρουμένη.
4a	ἢ καὶ ὅλον ὑβρίζουσα ss3 καὶ	Column end
5	ἀφανίζουσα s ἐν τοῖς φόνοις τὸ σῶμα. ss3 ψυχρὸν δὲ δέμας ἀντὶ τοῦ νεκρὸν τὸ σῶμα γενόμενον. τῆς γὰρ ψυχῆς ἐξερχομένης τὸ θερμὸν πᾶν ἐκφεύγει. s3 φο‐ ναῖς δὲ ἀντὶ τοῦ τοῖς τοῦ φόνου τόποις, ἔνθα ἐφονεύθη, ὡς καὶ Ὅμηρος ἄνδρας τ’ ἀσπαίροντας ἐν ἀργαλέῃσι
10	φονῇσι (Κ 521) ἐν τοῖς φονικοῖς τόποις. s3
1114 (1a)	δράκαινα· δράκαιναν
2a	λέγει τὴν Κλυταιμνήστραν.
3a	ἢ s3 δράκαινα ἀντὶ τοῦ ἔχιδνα
4a	εἶδος ἀντὶ εἴδους (912 P).
5a	ἡ γὰρ ἔχιδνα μετὰ τὸ μιγῆναι
6a	ἀναιρεῖ τὸν ὁμόζυγον ὡς καὶ
7a	αὐτὴ τὸν ss3 Ἀγαμέμνονα s
8a	ὁμόζυγον, τὸν ἴδιον σύνοικον
9a	ἐφόνευσεν. s3	Column end
1b	ἀντὶ τοῦ ἔχιδνα· λέγει δὲ τὴν
2b	Κλυταιμνήστραν. εἶδος δὲ ἀντὶ
3b	εἴδους εἶπε διψῶσα καὶ δρά‐
4b	καινα ἀντὶ ἐχίδνης. ὡς γὰρ
5b	ἔχιδνα μετὰ τὸ μιγῆναι ἀναι‐
6b	ρεῖ τὸν ὁμόζυγον καὶ οἱ παί‐
7b	δους τὴν μητέρα τικτόμενοι
8b	οὕτως καὶ ἡ Κλυταιμνήστρα
9b	τὸν Ἀγαμέμνονα καὶ ὁ Ὀρέ‐	Column end
10	στης τὴν Κλυταιμνήστραν. περὶ δὲ ἐχιδνῶν Νίκανδρός φησιν οὑτωσί· seqq. Θ 131—134 καὶ ἡ διψὰς ὄφις ἐστί, τῷ δηχθέντι δὲ ὑπ’ αὐτῆς δίψος ἄρρητον ἐγγίνεται ὡς πίνοντι διαρρή‐ γνυσθαι, ὅθεν ὁ ὄφις οὗτος ἐκλήθη διψάς.
1117	ἀστέμβακτα πολυστένακτα, μεμπτά s ×Eg (EM 15836) ἔνιοι δὲ ἀλάλητα ἢ ἀμετάτρεπτα ἢ ἀκίνητα. s κατὰ στέρησιν τοῦ στέμβειν—λέγει δὲ καὶ Εὐφορίων κλέος ἀστέμβακτον (fr. 106). ×Eust. Il. I 19026
1120	σκύμνος δὲ· σκύμνον λέγει τὸν Ὀρέστην υἱὸν τοῦ Ἀγαμέμνονος, ἔχιδναν δὲ τὴν Κλυταιμνήστραν, παρ’ ὅσον καὶ ἡ ἔχιδνα ἐν μὲν τῇ συνουσίᾳ ἀναιρεῖ τὸν ἄρρενα, ἐν δὲ τῷ τόκῳ ἀναιρεῖται αὐτὴ ὑπὸ τῶν τέκνων ἐσθιόντων αὐτῆς
5	τὴν γαστέρα καὶ οὕτως ἐξερχομένων. ταῦτα δὲ ἐπὶ Κλυται‐ μνήστρας συνέβη ss3 ἀνελούσης τὸν ἄνδρα καὶ s ἀναιρεθείσης ὑπὸ τοῦ παιδὸς αὐτῆς ss3 Ὀρέστου. s3
1120bis	σκύμνος· ἡ ἱστορία δήλη καὶ νῦν ἐρρέθη. T κῆρα φόνου περιφραστικῶς τὸν θάνατον. T
1122	κακὸν μίασμα κατὰ τὴν παροιμίαν κακὸν κα‐ κῷ ἰώμενος (Her. III 53). καὶ γὰρ Ὀρέστης κακὸν μὲν ἰάσατο τὸν φόνον τοῦ πατρός, κακῷ δὲ ἐμητροκτόνησε καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἐμάνη s3s4 καὶ παρεφρόνησε χρόνον πολύν. s3
1123	ἐμὸς δ’ ἀκοίτης· ὅτι Λακεδαιμόνιοι ἱδρύσαντο Ἀγαμέμνονος Διὸς ἱερὸν εἰς τιμὴν τοῦ ἥρωος. Οἰβάλου δὲ αὐτοὺς εἶπε τέκνα ὡς καὶ Ἡσίοδος χαίρετε Λυγκῆος γενεή (A 327), ὥσπερ τυχὸν εἴ τις εἴποι Ἀλεξάνδρου παῖδας
5	τοὺς Ἀλεξανδρεῖς. Οἰβάλου δὲ Τυνδάρεως καὶ οἱ λοιποὶ τῶν Λακώνων προὔχοντες. ss3s4 κατὰ δὲ ἑτέρους Κυνόρτου καὶ Γοργοφόνης ὑπῆρχε Τυνδάρεως καὶ οἱ αὐτοῦ ἀδελφοί (Ap. bibl. III 117). T αἱμύλους δὲ αὐτοὺς σκώπτουσιν εἶναι καὶ ψεύστας καὶ δολίους ὥς φησι καὶ Εὐριπίδης Σπάρ‐
10	της ἔνοικοι δόλια βουλευτήρια (Andr. 446). οἰκείως δὲ ἀπέδωκεν τὸ μὲν ἀκοίτης πρὸς τὸ νύμφης, τὸ δὲ ἄναξ πρὸς τὸ δούλης. ss3s4 τὸ σχῆμα ἀπόδοσις. T ἄνακτα δὲ λέγει τὸν Ἀγαμέμνονα. s3
1128	ναὸν δέ μοι. ὅτι s Κασάνδρας ἱερόν ἐστιν ἐν Ἰταλίᾳ ss3s4 ὅπερ ἱδρύσαντο οἱ προέχοντες τῶν Δαυνίων εἰς τιμὴν αὐτῆς. ἔστι δὲ πλησίον Σάλπης λίμνης T. Σάλπη δὲ λίμνη ἐν Ἰταλίᾳ, *Δάρδανος δὲ πόλις Ἰταλίας. ss3s4 ἐγὼ
5	δὲ τοὺς Δαρδανίους ἔθνος εὗρον οἰκοῦντας ὑπέρ τε Ἰλλυριῶν καὶ Μακεδόνων*. καὶ ἡ Δάρδανος πόλις ἐκεῖ ἐστιν (DC I 275 Bo).
1130	ἀγχιτέρμονες ἀστυγείτονες ὅμουροι, πλησιόχω‐ ροι ss3 πλησίον τῆς 〈λίμνησ〉 Ἰταλίας. s3
1131	παρθένειον· αἱ κοῦραι, φησὶ, τῶν Δαυνίων, ἐὰν μὴ θέλωσι γαμηθῆναι τοῖς μνηστῆρσιν αὐτῶν ἢ διὰ δυσμορ‐ φίαν ἢ διὰ δυσγένειαν, καταφεύγουσαι εἰς τὸ ἐμὸν τέμενος, χρίσασαι ἑαυτῶν τὰ πρόσωπα φαρμάκῳ καὶ μέλαιναν ἐσθῆτα
5	ἐνδυσάμεναι καὶ περιπλεξάμεναι ταῖς χερσὶ τὸ ἐμὸν βρέτας
5	ἤτοι τὸ ξόανον οὕτω παρθένοι διαμενοῦσιν. ss3s4
1135	βρέτας κυρίως τὸ τοῦ ἀνθρώπου εἴδωλον, κατα‐ χρηστικῶς δὲ καὶ τὸ οἱονδήποτε εἴδωλον (30413). T 〈παρ‐ θένειον〉 ζυγὸν τὸν ταῖς παρθένοις πρέποντα λέγει δὲ τὸν γάμον. s
1133	τοὺς Ἑκτορείοις· Ἑκτόρειος κόμη λέγεται ἡ τὰ ὀπίσω καθειμένα ἔχουσα, τὰ δὲ ἔμπροσθε κεκαρμένα ss3s4 ὥς φησιν ὁ Λυκόφρων οὗτος. Πλούταρχος δὲ λέγει ὅτι Θησεὺς ἡβήσας εἰς Δελφοὺς ἦλθε καὶ τὴν τῆς πρώτης ἡλι‐
5	κίας κόμην Ἀπόλλωνι καθιέρωσε τὴν ἐμπροσθίαν μόνην κα‐ ρείς, τὴν δὲ ὄπισθεν μακρὰν καὶ ἄκαρτον ἐάσας. καὶ τῆς κουρᾶς τὸ εἶδος ταύτης πρῶτοι Ἄβαντες ἐμιμήσαντο, ὡς καὶ Ὅμηρος περὶ τούτων φησί (Thes. 5) seq. B 542. οὗτος δὲ ὁ Λυκό‐ φρων ἴσως τὴν Κασάνδραν εἰσάγει πόθῳ τοῦ Ἕκτορος τὴν τοι‐
10	αύτην κόμην Ἑκτορείαν καλοῦσαν ὡς καὶ τοῦ Ἕκτορος οὕτω κομῶντος. T ὁ δὲ νοῦς· ὅσαι παρθένοι θελήσουσιν ἐκφυγεῖν τὸν ζυγὸν τῶν ἀνδρῶν ἤτοι τὸν γάμον καὶ ἀπαρνοῦνται τοῦτον ἀγαπῶσαι τὸ εἶναι παρθένοι, εἰς τὸ ἐμὸν εἴδωλον προσδρα‐ μοῦνται καὶ εὐξάμεναι ἀ[λι]φήσονται ἀπ’ αὐτοῦ καὶ εὐθὺς τοῦ
15	γάμου στερηθήσονται. αὕτη γὰρ ἦν παρθένος καὶ διὰ ζῆλον Ἀθηνᾶς Αἴας ὁ Λοκρὸς διέφθειρεν αὐτὴν ἐν τῷ ναῷ αὐτῆς, ἥτις ὀργισθεῖσα αὐτοὺς διέφθειρεν ἐν τῇ θαλάσσῃ. s3
1134	μῶμαρ δὲ ὁ μῶμος ὡς εἶδαρ s3s4 ἄλκαρ s4 εἶ‐ λαρ. s3s4 μῶμαρ ὁ μῶμος. Cram. AO IV 4009.
1137	ἐρινύων ἐσθῆτα ss3s4 γʹ εἰσιν ἐριννύες, Τισι‐ φόνη, Μέγαιρα, Ἀληκτώ, τιμωρητικαὶ τῇ δυνάμει (15514), μέλαιναι δὲ τὴν θέαν (33334), ὅθεν καὶ τὰς μελαίνας ἐσθῆ‐ τας ἐριννύων φαμέν. T αἱ τῶν Δαυνίων γυναῖκες μέλαιναν
5	ἐσθῆτα φοροῦσι καὶ τὰς ὄψεις βάπτονται. ss3s4 πεπαμμέ‐ ναι θρόνοις τοῖς βάπτοις· τὰ γὰρ βάμματα φαρμα‐ κικά. ss3s6
8b	πυρρῷ χρώματι, ὥς φησι Τί‐
9b	μαιος, ταινίαις τε πλατείαις
10b	εἰσὶν ὑπεζωσμέναι, ὑποδεδεμέ‐
11b	ναι τὰ κοῖλα ὑποδήματα καὶ
12b	ῥάβδους κατέχουσαι.	Column end
8a	ὁ δὲ Τίμαιός φησιν ὅτι Ἕλλη‐
9a	νες, ἐπειδὰν ἀπαντήσωσι ταῖς
10a	Δαυνίαις ὑπεσταλμέναις μὲν
11a	ἐσθῆτα φαιάν, ἐζωσμέναις δὲ
12a	ταινίαις πλατείαις, ὑποδεδεμέ‐	Column end
13	ναις δὲ τὰ κοῖλα τῶν ὑποδημάτων, ἐχούσαις δὲ ἐν ταῖς χερσὶ ῥάβδον, ὑπαληλιμμέναις δὲ τὸ πρόσωπον καθάπερ πυρ〈ρ〉ῷ
15	τινι χρώματι, τῶν Ποινῶν ἔννοιαν λαμβάνουσι τῶν τραγικῶν (FHG I 196). ss3
1141	πένθος δὲ· Αἴαντος τοῦ Λοκροῦ περὶ τὰς Γυ‐ ραίας ναυαγήσαντος καὶ ταφέντος ἐν Τρέμοντι χώρᾳ τῆς Δήλου (15012) οἱ Λοκροὶ μόλις σωθέντες ἦλθον εἰς τὴν οἰ‐ κείαν·
5a	πένθος δὲ· λοιμοῦ κατα‐
6a	σχόντος τὴν Λοκρίδα διὰ τὴν
7a	εἰς Κασάνδραν ἀθεμιτομιξίαν
8a	Αἴαντος ἔχρησεν ὁ θεὸς 〈βʹ〉
9a	παρθένους ἐνιαυσιαίας εἰς
10a	Τροίαν τῇ Ἀθηνᾷ ἀποστέλλειν
11a	ἐπὶ ͵α ἔτη. πεμπόμεναι δὲ αὗ‐
12a	ται ἐφονεύοντο ὑπὸ τῶν Τρώων·
13a	προυπαντῶντες γὰρ οἱ Τρῶες
14a	ἐλιθοβόλουν αὐτάς· εἰ δέ τινες
15a	ἐκφύγοιεν ἀνελθοῦσαι λάθρα
16a	εἰς τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερόν, τὸ
17a	λοιπὸν αὗται ἱέρειαι ἐγίνοντο.
18a	τὰς δὲ ἀναιρεθείσας ἔκαιον
19a	ἀκάρποις καὶ ἀγρίοις ξύλοις,
20a	τὰ δὲ ὀστᾶ αὐτῶν ἀπὸ Τρά‐
21a	ρωνος ὄρους τῆς Τροίας εἰς
22a	θάλασσαν ἔρριπτον· καὶ πάλιν
23a	οἱ Λοκροὶ ἀπέστελλον ἑτέρας.
24a	ταύτης δὲ τῆς ἱστορίας καὶ
25a	Καλλίμαχος μέμνηται. ss3	Column end
5b	φθορὰ δὲ καὶ λοιμὸς μετὰ
6b	τρίτον ἔτος ἔσχε τὴν Λοκρίδα
7b	διὰ τὴν εἰς Κασάνδραν ἀθέ‐
8b	μιτον πρᾶξιν τοῦ Αἴαντος.
9b	ἔχρησε δὲ ὁ θεὸς ἱλάσκεσθαι
10b	τὴν θεὰν Ἀθηνᾶν τὴν ἐν
11b	Ἰλίῳ ἐπ’ ἔτη ͵α βʹ παρθένους
12b	πέμποντας κλήρῳ καὶ λαχή‐
13b	σει. πεμπομένας δὲ αὐτὰς
14b	προυπαντῶντες οἱ Τρῶες εἰ
15b	κατέσχον, ἀνῄρουν καὶ καίον‐
16b	τες ἀκάρποις καὶ ἀγρίοις ξύ‐
17b	λοις τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἀπὸ Τρά‐
18b	ρωνος ὄρους τῆς Τροίας τὴν
19b	σποδὸν (1159) εἰς θάλασσαν
20b	ἔρριπτον· καὶ πάλιν οἱ Λοκροὶ
21b	ἑτέρας ἔστελλον. εἰ δέ τινες
22b	ἐκφύγοιεν ἀνελθοῦσαι λάθρα
23b	εἰς τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἔ‐
24b	σαιρον αὐτὸ καὶ ἔραινον, τῇ
25b	δὲ θεῷ οὐ προσήρχοντο οὔτε
26	τοῦ ἱεροῦ ἐξήρχοντο, εἰ μὴ νύκτωρ. ἦσαν δὲ κεκαρμέναι, μονοχίτωνες καὶ ἀνυπόδητοι. πρῶται δὲ τῶν Λοκρίδων παρ‐ θένων Περίβοια καὶ Κλεοπάτρα ἀφίκοντο. καὶ πρῶτον μὲν τὰς παρθένους T? εἶτα τὰ βρέφη ἐνιαύσια μετὰ τῶν τροφῶν
30	αὐτῶν ἔπεμπον οἱ Λοκροί, χιλίων δ’ ἐτῶν παρελθόντων μετὰ τὸν Φωκικὸν πόλεμον ἐπαύσαντο τῆς τοιαύτης θυσίας ὥς φησι Τίμαιος (FHG I 206) ὁ Σικελός. μέμνηται δὲ τῆς ἱστο‐ ρίας καὶ ὁ Κυρηναῖος Καλλίμαχος (fr. 13d). καὶ ἄλλως. πένθος δὲ ταῖς Λοκρίσι διὰ τὰς ss3 φονευομένας s3 θυγα‐
35	τέρας ss3 αὐτῶν s3 ...
1143	νῦν Κύπριδος τῆς παρθενίας ss3s4 λῃστὴν δὲ ἅρπαγα καὶ βιαστήν ss3 καὶ ἀναιδέ〈σ〉τατον. s3
1146	Λάρυμνα πόλις Θεσσαλίας ss3s4· τὴν δὲ Λάρισσαν κακῶς λέγει Λάρυμναν. †T καὶ s Σπερχειὸς ποταμὸς ss3s4 ὁμοίως s Θεσσαλίας s3 s4 ὃς νῦν Σαλαμβρία καλεῖται †T. καὶ Βοάγριος ποταμὸς Λοκρίδος· παράκειται δὲ τῇ Θεσ‐
5	σαλίᾳ ἡ Λοκρίς. ss3 s4 ὅμοροι γάρ εἰσιν. s3
1147	Σκάρφεια πόλις Λοκρίδος, τῶν Θερμοπυλῶν ἐγ‐ γύς. κέκληται ἀπὸ Σκαρφείας. Steph. Φαλωριάς πόλις Λοκρίδος. Steph. Σκάρφεια δὲ καὶ Φαλωρία καὶ Ναρύ‐ κειον καὶ Θρονίτιδες πόλεις 〈Λοκρίδοσ〉. s3
1148	Νᾶρυξ· τινὲς δὲ Ναρύκ〈ε〉ιον τὴν πόλιν φασίν· ἐξ ἧς Αἴας. Steph.
1149	Λοκρῶν ἀγυιαὶ ... Πύρων ὄρος Λοκρίδος s3s4 Πυρωναία πόλις Λοκρίδος ἀπὸ Πύρωνος. ×Steph.
1150	Ὁδοιδόκειος· 〈Ὁδοιδόκοσ〉 πατὴρ Ὀιλέως, πάππος δὲ Αἴαντος. ss3 καὶ πᾶς ὁ τοῦ Ὁδοιδόκου τοῦ πατρὸς Ὀιλέως, πάππου δὲ Αἴαντος οἶκος. s
1152	Γυγαία· Γυγαία καὶ Ἀγρίσκα καλεῖται ἡ Ἀθηνᾶ. ss3
1155 (1a)	αἷς ἀκτέριστος· Τί‐
2a	μαιος ἱστορεῖ ὅτι αἱ παραγενό‐
3a	μεναι παρθένοι ἐδούλευον ἐν
4a	τῷ ἱερῷ τῆς Ἀθηνᾶς βʹ οὖσαι·
5a	εἰ δέ τις ἀποθάνοι, ἑτέραν
6a	παραγίνεσθαι ἀντ’ αὐτῆς, ἐκεί‐
7a	νην δὲ οὐ θάπτεσθαι παρὰ τῶν
8a	Τρώων, ἀλλὰ καίεσθαι ἀγρί‐
9a	οις ξύλοις καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτῆς
10a	ῥίπτεσθαι εἰς θάλασσαν. ss3	Column end
1b	ἐρρέθη ὅτι φονευόμεναι παρὰ
2b	τῶν Τρώων αἱ Λοκρίδες ἀκάρ‐
3b	ποις ξύλοις ἐκαίοντο καὶ ἡ
4b	σποδὸς αὐτῶν εἰς θάλασσαν
5b	ἐρρίπτετο. ἡ δὲ σύνταξις οὕ‐
6b	τως· αἷς ξέναις Λοκρίσιν
7b	ἐν ξένῃ ψάμμῳ ἀκτέρι‐
8b	στος καὶ ἄταφος λυπηρὸς
9b	τάφος ἐκκλυσθήσεται ἤ‐
10b	γουν ἐκριφῇ ὑπὸ τοῦ κλύδωνος.	Column end
11	αὐτὰς δὲ πάλιν λέγουσιν ὅτι θνήσκουσαι ἐν τόπῳ τινὶ ἐρ‐ ρίπτοντο παραθαλασσίῳ s3 εἰ δέ τις ἔθαψεν αὐτάς, μεγάλως ἐτιμωρεῖτο. s3s6
1157	ὅταν δ’ ἀκάρποις· ἄκαρπα φυτὰ λέγονται s τὰ ἄγρια ἥμερα δὲ λέγονται τὰ καρποφόρα. ss3 ὅτ’ ἂν ἀκάρ‐ ποις ἐρρέθη. T
1159	τῆς ἐκ λόφων· συνέβη μιᾷ στελλομένῃ ἐκ Λοκρί‐ δος διαφθαρῆναι ἐπί τινος λόφου τῆς Τροίας καλουμένου Τράρωνος, εἶτα τοὺς Λοκροὺς τὴν μὲν θάψαι, σιωπῆσαι δὲ καὶ μηκέτι πέμπειν τὰς παῖδας φάσκοντας πεπληρῶσθαι τὸν
5	τῶν ἐτῶν χρόνον· ἀκαρπίας δὲ ss3s4 μετὰ τὴν παῦσιν τῆς θυσίας T κατασχούσης αὐτοὺς πάλιν πέμπειν οὐκέτι βʹ, ἀλλὰ μίαν, ἀρκοῦσαν εἶναι δοκοῦντας τὴν τιμωρίαν. ὁ δὲ χρησμὸς οὐκ εἶχεν ὡρισμένον χρόνον, ἀλλ’ ss3s4 εἰς ss3 .... βʹ ss3s4 κόρας s4 ἀντὶ τῆς ἀδικίας ss3s4 τῆς γενομένης εἰς s3 τὴν
10	Κασάνδραν ss3s4 παρὰ τοῦ Αἴαντος τοῦ Λοκροῦ ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀθηνᾶς s3 ἐδήλου στέλλειν s4 Τράρωνος ss3· Τρά‐ ρων s3 ἀκρωτήριον Τροίας ὅθεν μία τῶν Λοκρίδων παρ‐
10	θένων κατεκρημνίσθη ss3 καὶ παρ’ αὐτῶν ἐτάφη εὑρεθεῖσα. s3
1160	ἄλλαι δὲ· ὅσαι γὰρ ἀπέθνησκον, τοσαῦται ἀντ’ αὐτῶν ἐστέλλοντο ἐν Τρῳάδι ss3 παρὰ τῶν Λοκρῶν s3. νύκτωρ δὲ εἶπεν, ὅτι οὐ τῇ ἡμέρᾳ εἰσήρχοντο εἰς τὴν πόλιν, ἀλλ’ ἐν νυκτί, ἵνα μὴ φωραθεῖσαι παρὰ τῶν Τρώων ἀναι‐
5	ρεθῶσιν, ἐπειδὴ ἀεὶ οἱ Τρῶες προσεδέχοντο φονεῦσαι αὐτὰς κακῶς. s3 ἴσαι καὶ μακρὸν καὶ βραχὺ δεχθὲν οὐ λυμαί‐ νεται τὸν στίχον, ὡς πολλάκις εἴρηκα (1176). T
1161 (1a)	Σιθῶνος· Σιθὼν βα‐
2a	σιλεὺς Θρᾳκῶν, ἀφ’ οὗ ἡ Θρᾴ‐
3a	κη Σιθωνία ss3 οὗ θυγάτηρ
4a	Ῥοιτεία s3, ἀφ’ ἧς τόπος ἐν
5a	Τροίᾳ Ῥοίτειον προσαγορευ‐
6a	όμενος (20027). ἀπὸ οὖν τοῦ
7a	Ῥοιτείου ὅλην τὴν Τροίαν φη‐
8a	σίν. ss3 ἔστι δὲ ἀκρωτήριον, ἐν
9a	ᾧ ὁ Ἀχιλλεὺς τὰς ναῦς ἔστησε
10a	χωρὶς τῆς ἰδίας δυνάμεως. s3	Column end
1b	εἰς τὸ Ῥοίτειον, ἀπὸ δὲ τοῦ
2b	Ῥοιτείου τὴν ὅλην Τροίαν ἐδή‐
3b	λωσεν. Σιθῶνος γὰρ τοῦ Θρα‐
4b	κῶν βασιλέως καὶ Ἀχιρόης
5b	τῆς Νείλου θυγατέρες Παλ‐
6b	λήνη καὶ Ῥοιτεία ἀφ’ ὧν ἥ
7b	τε Παλλήνη πόλις Θράκης
8b	καὶ τὸ Ῥοίτειον τόπος ἐν Τροίᾳ.
9b	ὁ δὲ Σιθὼν υἱὸς ἦν Ἄρεος.	Column end
1162	κἀκκέλευθα· κατακρύφους ὁδοὺς περιβλέπουσαι. ἐδειλίων γὰρ, ὡς ἔφην, μὴ ἀναιρεθῶσι ὑπὸ Τρώων. τὸ δὲ παπταλώμεναι ἀδείᾳ Λυκοφρονείᾳ ἐλέχθη. Ἱππώνακτος γάρ ἐστιν ἡ λέξις καὶ δηλοῖ τὸ περιβλέπουσαι. ἀλλ’ ἐκεῖνος
5	παμφαλῆσαι τὸ ἰδεῖν λέγει (fr. 131 B), οὐ παπταλῆσαι, ὥσπερ νῦν φησιν οὗτος, περὶ δὲ τὸ τέλος μετὰ μικρὸν ἐρεῖ seq. Al. 1433. τοιαύτῃ γοῦν ἀδείᾳ χρώμενος πῶς οὐκ ἂν περὶ οὗ βούλοιτο μετρικῶς γράψοι;
1165	ὀφελτρεύουσι—καλλύνουσι. ×Eg(×EG 58639 ×EM 6441) ὀφελτρεύσωσι σαρώσωσι. σαρὸν γὰρ καὶ ὄφελλα καὶ ὄφελμος ἡ σκοῦπα λέγεται. καὶ τοῦτο Ἱππώναξ φησὶν ὁ δ’ αὐτίκ’ ἐλθὼν σὺν τριοῖσι μάρτυσιν, ὅκου
5	τὸν ἕρπιν ὁ σκότος καπηλεύει, ἄνθρωπον εὗρε τὴν
5	στέγην ὀφέλλοντα· οὐ γὰρ παρῆν ὄφελμα πυθμένι στοιβῆς (fr. 51 B). φοιβάσουσι πλυνοῦσι· Φοίβη γὰρ ἀλληγορικῶς T τὸ ὕδωρ s4.
1167	ἐπετέτραπτο δὲ τοῖς Τρωσὶ καὶ ἡνίκα ᾔσθοντο παραγινομένας αὐτὰς ἐκ Λοκρίδος, λίθους ἔχοντες καὶ ξίφη ἐπεξῄεσαν αὐταῖς. ss3s4
4a	διὰ τοῦτο οὖν ἔσπευδον λάθρα
5a	καὶ νύκτωρ εἰσέρχεσθαι ss3	Column end
6	εἰσιοῦσαι δὲ ἐκαθέζοντο ἱκέτιδες ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ τῆς Ἀθηνᾶς ... ὅταν δὲ οὕτως κατέλυσαν, ἔκαιον αὐτὰς καὶ ἐρρίπτουν εἰς τὴν θάλασσαν ss3 τὴν τέφραν αὐτῶν s3 (Geffck. 140).
4b	ὅθεν ἐν νυκτὶ εἰσήρχοντο εἰς
5b	τὸν ναόν.	Column end
1168	πέτρον ἔχων ἢ τόδε ἢ τόδε· ἐν τοιούτοις γὰρ οἱ Τρῶες ὡπλισμένοι τὰς Λοκρίδας ἐξεδέχοντο, ὅπως αὐτὰς ἀνέλωσι. νόμος γὰρ ἦν τοῖς Τρωσὶν ἐπαινῶν (1172) τοὺς τῶν Λοκρίδων φονέας. T
1170	στερρὰν κύβηλιν ἰσχυρὸν πέλεκυν. ss3 ὁ Ἱπ‐ πώναξ Κύβηλιν τὴν Ῥέαν λέγει, παρὰ τὸ ἐν Κυβέλλᾳ πόλει Φρυγίας τιμᾶσθαι (fr. 121 B) οὗτος δὲ τὸν πέλεκυν
4a	Φαλακραῖον δὲ κλάδον τὸ
5a	ἀπὸ Φαλάκρας δόρυ. Φαλά‐
6a	κρα δὲ ὄρος Τροίας, ἀφ’ οὗ
7a	τὰ δόρατα εἶχον οἱ Τρῶες. ss3s4	Column end
4b	ξύλον ἐκ τῆς Φαλάκρας· δʹ
5b	γὰρ ἀκρωτήρια τῆς Ἴδης Πέρ‐
6b	γαμον, Λεκτόν, Γάργαρον, Φα‐
7b	λάκρα (2413b), ἀφ’ ἧς
8b	τὰ δόρατα εἶχον οἱ Τρῶες. ss3s4	Column end
1171	μαιμῶν· κυρίως αἵματος ἐπιθυμῶν αἱμῶν καὶ προσθήκῃ τοῦ μ μαιμῶν (1904). κορέσσαι· βʹ βραχέα εἰς δευτέραν χώραν ποίας ἀδείας ἐστίν, οὐκ οἶδα. ἐγὼ δὲ ἀπορήσας διὰ τὸ μὴ εὑρίσκειν αὐτόθι τινὰ ποιητικὸν τρό‐
5	πον τὸν ἐκτείνοντα αὐτὸ βʹ σς ἔγραψα ὡς ἐπὶ τῶν ἡρωϊ‐
5	κῶν, ἵν’ εἴη αἰολικόν.
1172 (1a)	ἀνατὶ ἄνευ ἄτης
2a	καὶ κινδύνου. τὸ ἑξῆς· τὸν
3a	κτανόντα τοὐπιλώβητον
4a	γένος ἐπαινέσει τεθμῷ
5a	χαράξας καὶ νόμιμον ποι‐
6a	ήσας. ss3 ἀντὶ τοῦ χωρὶς βλά‐
7a	βης. s6	Column end
1b	ἡ σύνταξις οὕτως· ὁ δὲ δῆ‐
2b	μος τῶν Τρώων δηλονότι τὸν
3b	κτανόντα τὸ ἐπιλώβητον
4b	γένος τὰς Λοκρίδας ἐπαι‐
5b	νέσει ἀνατεὶ ἐν τεθμῷ
6b	καὶ νόμῳ τοῦτο γράψας δη‐
7b	λονότι τὸ ἐπαινεῖσθαι τὸν	Column end
8	φονεύσαντα Λοκρίδα τινὰ καὶ μὴ ὑφορᾶσθαι βλάβην τὴν οἱανοῦν.
1175 (1a)	Περσέως δὲ παρ‐
2a	θένος ἡ Ἑκάτη. ὁ γὰρ
3a	Ἡσίοδος Περσέως καὶ Ἀστε‐
4a	ρίας γενεαλογεῖ αὐτήν (Θ
5a	409). ss3	Column end
1b	Περσέως δὲ παρθένος
2b	ἡ Ἑκάτη. καὶ τοῦτο τῆς
3b	ἀδείας ἐστὶ τοῦ Λυκόφρονος
4b	τὸν Πέρσην Περσέα καλεῖν,
5b	ὅπως ἀπαρτίζῃ τὰ μέτρα· ὁ	Column end
6	γὰρ Ἡσίοδος τὴν Ἑκάτην Πέρσου καὶ Ἀστερίας φησὶ θυγα‐ τέρα, οὐ Περσέως οὐδὲ μὴν Πέρσου τινὸς νεωτέρου ἀλλὰ Πέρσου τοῦ παλαιοῦ ὃς ἦν παῖς Εὐρυβίας καὶ Κριοῦ τοῦ Οὐρανοῦ παίδων. ἡ δὲ Πέρσου γυνὴ Ἀστερία παῖς ἦν Κοίου
10	καὶ Φοίβης ὁ Κοῖος δὲ καὶ ἡ Φοίβη Οὐρανοῦ παῖδες.
1176	Βριμὼ ἡ Φερσεφόνη. ἡ δὲ αὐτὴ λέγεται καὶ Ἑκάτη. 〈καὶ〉 Ἀπολλώνιος Βριμὼ νυκτίπολον χθονίην ἐνέροισιν ἄνασσαν (Γ 862). EG (EM) ...
4b	Βριμὼ ἡ αὐτὴ Ἑκάτη, ὅτι
5b	Ἑρμοῦ ἐν κυνηγεσίῳ βιάζον‐
6b	τος αὐτὴν ἐνεβριμήσατο καὶ
7b	οὕτως ἐπαύθη (2294b).	Column end
4a	εἰρῆσθαι δὲ ὅτι Eg Ἑρμῆν
5a	ἐρασθέντα ἐπὶ κυνηγεσίαν ἐξι‐
6a	ούσῃ θελῆσαι βιαίως μιγῆναι,
7a	ἡ δὲ ἐνεβριμήσατο αὐτῷ, ὁ	Column end
8	δὲ φοβηθεὶς ἀπετράπη. καὶ ἐντεῦθεν Βριμὼ προσηγορεύθη. Eg (EM 21351) καὶ ἡ Περσεφόνη Βριμὼ λέγεται. δοκεῖ δὲ ἡ
10	αὐτὴ εἶναι Ἑκάτη καὶ Βριμώ. T τρίμορφος δὲ τρικέ‐ φαλος ἢ παρ’ ὅσον μετέχει οὐρανοῦ τε καὶ γῆς καὶ Ἅιδου.
10	ss3s4 ἑπωπίδα / ἐπωπίδα δὲ, εἰ μὲν δασέως, τὴν ἀκόλουθον εἰ δὲ ψιλῶς, τὴν ἐπίσκοπον διὰ τοὺς ὦπας ss3s4 ×Eg (×EM 36832) ἀπὸ τοῦ ὤψ ὠπός. s3 ἑπωπίδα δὲ καὶ ἀκόλουθον
15	τῆς Ἑκάτης φησὶ τὴν Ἑκάβην, ὅτι, καθάπερ ληροῦσιν (13128), ἡ Ἑκάβη κύων γεγονυῖα λίθοις ἀνῃρέθη· καὶ τῇ Ἑκάτῃ δέ φασιν ἕπεσθαι κύνας μελαίνας φοβεράς. (Ap. Γ 1217)
1177	ταρμύσσειν τὸ φοβεῖν. ×Eg (×EM 1628).
1180	Φεραίαν· Ἑκάτη ἑτέρα· T Φεραίας τῆς Αἰόλου θυγατρὸς καὶ τοῦ Διὸς τεχθεῖσα ἐν τριόδοις ἐρρίφη, βουκό‐ λοι δὲ Φέρητος εὑράμενοι αὐτὴν ἀνέθρεψαν, ὅθεν ἐν ταῖς τριόδοις αὐτῇ τὰς θυσίας ἐποίουν. Φεραίαν τὴν ἐν
5	Φεραῖς τιμωμένην. ss3s4 Φέρης γάρ τις ἔκτισε πόλιν Φεράς. T
6a	Φεραὶ κατά τινας αἱ νῦν Σέρ‐
7a	ραι. Eust. Jl. I 26534	Column end
6b	ἥτις νῦν Σέρρα καλεῖται.	Column end
8	καὶ Καλλίμαχος ἄρτεμι Μουνυχίη λιμένος σκοπέ, χαῖρε Φεραίη (III 259): ἡ αὐτὴ δὲ δηλονότι Ἄρτεμις τῇ Ἑκάτῃ. ss3s4
1179	δείκηλα δὲ εἰκόνες ἀγάλματα s3s6 κυρίως δὲ s6 τὰ τῷ Διὶ εἴκελα s3s6 ἤγουν τὰ μετὰ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου ἢ χαλκοῦ περιειλημμένα s3 διείκελά τινα ὄντα καὶ δείκηλα. s6?
1181	νησιωτικὸν s καλεῖ στόνυχα τὸ ss3 ἀκρωτήριον τῆς Σικελίας ὃ καλεῖται Πάχυνος, ἔνθα κενοτάφιον Ὀδυσσεὺς ἱδρύσατο τῇ Ἑκάβῃ δειματούμενος ὑπ’ αὐτῆς ἐν ταῖς νυξὶ διὰ τὸ πρῶτον αὐτὸν κατάρξαι τοῦ καταλεύσματος τοῦ εἰς
5	αὐτὴν ὑπὸ Ἑλλήνων γεγονότος. ss3s4 γʹ δὲ ἀκρωτήρια Σικε‐ λίας Πάχυνος, Πελωρὶς καὶ Λιλύβαιον (30629). T
1182	ὀνειράτων οὔτε ἀπὸ τῆς ὄναρ εὐθείας εἶπεν οὔτε ἀπὸ τῆς ὄνειρον ἢ ὄνειρος εἶπεν—ὀνάρτων γὰρ ἂν ἦν ἡ γενικὴ ἢ ὀνείρων—, ἀλλ’ ἀπὸ τῆς εὐθείας τῆς λεγού‐ σης τὸ ὀνείρατον ὡς τὸ προσώπατον, ὡς καὶ παρ’ Ὁμήρῳ
5	ἔχει seq. Η 212. ἀπὸ γοῦν τῆς τοιαύτης εὐθείας ἡ γενικὴ λέ‐ γεται προσωπάτων καὶ ὀνειράτων. T
1183	ταῖς δεσποτείαις ταῖς τοῦ Ὀδυσσέως χερσίν· Ἑκάβης δὲ δεσπότης ὁ Ὀδυσσεὺς γέγονεν, ὡς Εὐριπίδης
1183	ἐν Τρωάσι φησίν seq. v. 277. T
1184 (1a)	ῥείθρων ἀντὶ τοῦ
2a	παρὰ τοῦ Ἑλώρου ποταμοῦ τῇ
3a	τλήμονι Ἑκάβῃ ῥανεῖ χοὰς
4a	Ὀδυσσεύς s Ἕλωρος δὲ πο‐
5a	ταμὸς Σικελίας. ss3	Column end
1b	*πλησίον τῶν ῥείθρων τοῦ
2b	Ἑλώρου ποταμοῦ Σικελίας
3b	τῇ τλήμονι Ἑκάβῃ ῥανεῖ
4b	χοὰς Ὀδυσσεύς. Ἕλωρος πο‐
5b	ταμὸς Σικελίας T ὅστις τὸ ὄνο‐	Column end
6	μα ἔσχε διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν· οἱ μὲν λέγουσιν ἀπὸ Ἑλώρου τινὸς βασιλέως, ὅστις γέφυραν ἐποίησεν ἐν αὐτῷ μεγάλην καὶ διὰ τοῦτο ἐκλήθη Ἕλωρος. ἢ Ἕλωροί τινες ἐπορεύοντο πρὸς τὸ Ἄργος καὶ ἐδόθη χρησμὸς αὐτοῖς μὴ περάσαι τὸν
10	ἀνώνυμον ποταμόν. οἱ δὲ ἀλογήσαντες τοῦ χρησμοῦ ἀπήρ‐ χοντο, προσεγγίσαντες δὲ αὐτῷ ἔπλεον μετὰ τῶν ἵππων καὶ ἄφνω ὑπὸ τοῦ ὕδατος ἀπεπνίγησαν. καὶ ἔσχε ταύτην τὴν ἐπωνυμίαν. s3s4s6 ἐκεῖσε δὲ ὁ Ὀδυσσεὺς προσεγγίσας ἐδόκει βλέπειν ἐν τῇ νυκτὶ Ἑκάβην ἀπάγχουσαν αὐτὸν καὶ λέγου‐
15	σαν· οὐκ ἐγώ σε ἐρρυσάμην ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Τρώων; διὰ τί μὴ καὶ σὺ τὴν θυγατέρα μου ἐρρύσω ἐκ χειρὸς Ἀγα‐ μέμνονος; ἐκεῖνος δὲ διυπνισθεὶς εἴδωλον ἐποίησεν αὐτῇ, ἐξ οὗ καὶ ἡ παροιμία παρελήφθη· νεκρὸς τὸν ζῶντα λαβὼν ἀπῆγχεν. ὁ δ’ ἐλιτάνευεν οὐκ ὀλίγα μὴ φονεύειν. εἶτα
20	διεγερθεὶς ἑαυτῷ παρῄνει λέγων· ὢ τῆς ἀφροσύνης, τί ποι‐ ήσω; s3s4 εἰ μὲν οὐ ποιήσω τὰ ἐπηγγελμένα, πάλιν λαβὼν ἀπάγξει με νεκρός· εἰ δὲ ποιήσω s3 στερηθῶ μὲν τῆς ἀγχό‐ νης, παρὰ δὲ πάντων μωμευθῶ τὸ εἴδωλον ἀναστήσας. ὅμως στηλοποιήσω κἀγὼ μὲν ζήσω ποιήσας, οἱ δὲ ἄνθρωποι ἃ
25	θέλουσι λαλείτωσαν· κρεῖττον γάρ ἐστι ζῆν παρὰ πάντων μωμευόμενος* s3s4 ἢ παρὰ νεκροῦ κακῶς τεθνάναι. s3
1185	τλήμονος· λείπει τοῦ Ἑλώρου τοῦ δυστυχοῦς διὰ τὸν τάφον. ἢ τῆς τλήμονος Ἑκάβης· ss4
1186	τριαύχενος τῆς Ἑκάτης ἣν ἄνω (1176) τρί‐ μορφον εἶπεν. ss3s4
1187	λευστῆρα τὸν λιθοβόλον ×Eg (×EM 56151) λευ‐ στῆρα τὸν καταλευστῆρα διότι κατήρξατο τῆς πρὸς Ἑκά‐ βην λιθολευστήσεως τῶν Ἑλλήνων. s3
1188	Ἅιδῃ· τῷ Ἅιδῃ τῶν μελανῶν τοῦ αἵματος θυμά‐
1188	των ἀπαρχὴν δῷ s ἢ αὐτὴν τὴν Ἑκάβην λέγει κελαινὸν θῦμα, οὗ προκατήρξατο Ὀδυσσεύς, ἢ τὰς θυσίας τὰς προσ‐ αγομένας ὑπὲρ τοῦ τὴν ἐκείνης ψυχὴν ἱλεώσασθαι. s4
1191 (1a)	οὐκ εἰς κενὸν· τὸ
2a	ἑξῆς· οὐκ εἰς κενὸν τοσαῦτα
3a	θύσει τῷ Διὶ τῷ βασιλεῖ τῶν
4a	Ὀφίωνος
5a	θρόνων· πρὸ τούτων γὰρ s
6a	Ὀφίων καὶ Εὐρυνόμη ἡ τοῦ
7a	Ὠκεανοῦ τῶν θεῶν ἐβασί‐
8a	λευον ἄλλοι δέ φασι 〈πρὸ〉
9a	τῶν ἀρχαίων, οὓς Τιτᾶνας
10a	καλοῦσιν ss3 τοὺς τιμωρητι‐
11a	κούς s3 〈θεούσ〉. φοινίξω
12a	αἱμάξω, βάψω πυρρώσω. Eg
13a	(EM 79734 Phot.)	Column end
1b	οὐ μάτην αἱμάξεις τὴν κρη‐
2b	πῖδα καὶ τὴν βάσιν τοῦ βω‐
3b	μοῦ ἐν τῷ αἵματι τῶν θυ‐
4b	σιῶν δηλονότι
5b	ταύρων καὶ ταυρικῶν θυμά‐
6b	των πλείστας ἀπαρχὰς
7b	δωρούμενος τῷ Διὶ τῷ
8b	ἄνακτι καὶ βασιλεῖ τῶν
9b	Ὀφίωνος θρόνων. πρὸ
10b	γὰρ Κρόνου καὶ Ῥέας Ὀφίων
11b	καὶ Εὐρυνόμη ἡ τοῦ Ὠκεανοῦ
12b	τῶν θεῶν ἐβασίλευον, οὓς Τι‐
13b	τᾶνας καλοῦσιν·	Column end
14	Κρόνος δὲ τὸν Ὀφίωνα καταβαλὼν Ῥέα δὲ τὴν Εὐρυνό‐
15	μην καταπαλαίσασα καὶ ἐμβαλοῦσα τῷ Ταρτάρῳ τῶν θεῶν ἐβασίλευσαν οὓς πάλιν ὁ Ζεὺς ταρταρώσας ἔσχε τὸ κράτος ὃ πρώην μὲν ὁ αὐτὸς Κρόνος εἶχε καὶ Ῥέα, πρὸ αὐτῶν δὲ Ὀφίων καὶ Εὐρυνόμη, ὅθεν ἄνακτα τὸν Δία φησὶ τῆς βασι‐ λείας Ὀφίωνος καὶ Εὐρυνόμης. T
1194	ἀλλ’ ἄξεταί σε· φασὶν ὅτι λοιμοῦ κατασχόντος τὴν Ἑλλάδα ἔχρησεν ὁ Ἀπόλλων τὰ τοῦ Ἕκτορος ὀστᾶ ss3s4 κείμενα ἐν Ὀφρυνῷ τόπῳ Τροίας (*3491) T μετενεγκεῖν ἐπί τινα πόλιν Ἑλληνίδα ἐν τιμῇ 〈οὖσαν〉 μὴ μετασχοῦσαν τῆς
5	ἐπὶ Ἴλιον στρατείας. οἱ δὲ Ἕλληνες εὑρόντες τὰς ἐν Βοι‐ ωτίᾳ Θήβας μὴ στρατευσαμένας ἐπὶ Ἴλιον ἐνεγκόντες τὰ τοῦ ἥρωος λείψανα ἔθηκαν αὐτὰ ἐκεῖσε. ss3s4
8a	γενεθλίαν δὲ πλάκα φησὶ
9a	τὰς Θήβας παρ’ ὅσον τινές
10a	φασι τὰς τῶν Μακάρων νή‐
11a	σους ἐν Θήβαις εἶναι καὶ τὸν
12a	Δία ἐνταῦθα τεχθῆναι ss3. οἱ
13a	δὲ ἐν Κρήτῃ αὐτὸν γεννηθῆναί
14a	φασιν. s3	Column end
8b	γενεθλίαν δὲ πλάκα τὰς
9b	Θήβας λέγει, ὅτι κατά τινας
10b	ὁ Ζεὺς ἐν Θήβαις ἐτέχθη καὶ
11b	τὰς Μακάρων νήσους ἐν Θή‐
12b	βαις φασὶν εἶναι. καὶ τὴν—
13b	cetera v. 3475—10 τοῖς δὲ εἰδόσιν
14b	ὅτι πάντες οἱ βασιλεῖς καὶ
15	θεοὶ †T Δίες λέγονται οὐ καινὸν δόξει καὶ ἐν Κρήτῃ καὶ ἐν Ἀρκαδίᾳ (3476) καὶ ἐν Θήβαις καὶ ἐν ἑτέροις μυρίοις τόποις εἶναι γεννήσεις βασιλέων καὶ ἐπιγράμματα· τοῦ δὲ οὐρανίου Διὸς ἡ γέννησις ἐν τῷ οὐρανῷ ὥσπερ καὶ τοῦ νοὸς Διὸς ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ. οὕτως ὁ εἰδὼς τοὺς βασιλεῖς πάντας Δίας
20	καὶ θεοὺς καλουμένους οὐ ξενισθῇ τούτων πολλὰς πατρίδας εὑρίσκων καὶ ἐπιγράμματα. ὡς καὶ ὁ γινώσκων ὅτι Τυ‐ φών ἐστι πᾶσα πυρὸς ἀνάδοσις οὐ ξενισθήσεται παρά τισι μὲν εὑρίσκων τοῦτον ἐν Σικελίᾳ τύφεσθαι (2275), παρά τισι δὲ ἐν Κιλικίᾳ καὶ τοῖς Ἀρίμοις ὄρεσι (26328), παρ’
25	ἐνίοις δὲ ἀλλαχοῦ (8721). εἰ δὲ μυθικόν τινα δαίμονα τοῦτον δοκήσει, ξενισθήσεται πάντως ἐν διαφόροις τόποις τοῦτον ἀκούων τυφόμενον, ὥσπερ καὶ τὰ τούτοις ὅμοια εὑρίσκων. οὕτω Μακάρων νήσους τὰς Θήβας ὁ ἐπιγραμματο‐ φόρος ἐκάλεσε κολακικῶς εἰκάζων τὰς Θήβας νήσοις Μακά‐
30	ρων· αἱ γὰρ Θῆβαι νῆσοι οὐκ εἰσί. θεῶν δὲ βασιλέα ἐκεῖνον εἶπε τουτέστι βασιλέων βασιλέα· θεοὶ γὰρ καὶ οἱ βασιλεῖς, ὡς ἔφημεν, λέγονται. αἱ δὲ τῶν Μακάρων νῆσοι ἐν τῷ Ὠκε‐ ανῷ κεῖνται, περὶ ὧν μετὰ μικρὸν ἐρῶ (34530).
1196	ὅπου σφε μήτηρ· αἱ μὲν ἱστορίαι ἐλέχθησαν, ἡ δὲ σύνταξις οὕτω· ὅπου σφε καὶ αὐτοῦ τοῦ Διὸς ἡ μήτηρ Ῥέα ἡ ἔμπειρος τῆς πάλης ἐξέλυσε τὰς ὠδῖνας τῆς λαθραίας γονῆς τὴν πρόσθ’ ἄνασσαν Εὐρυνόμην
5	ταρταρώσασα. τὸ σφε ἀντὶ τοῦ αὐτοῦ ἀντίπτωσις ἐστιν. T
1196bis (1a)	ὅπου σφε μήτηρ·
2a	φησὶν ὅτι ἡ Ῥέα τῇ τοῦ Ὀφί‐
3a	ωνος γυναικὶ Εὐρυνόμῃ ἐπά‐
4a	λαισε καὶ κατεταρτάρωσεν αὐ‐
5a	τήν. ss3
1199 (6a)	παιδοβρώτους δὲ
7a	θοίνας λέγει τὴν τοῦ Κρό‐
8a	νου τῶν παίδων βοράν ss3
9a	ἣν εἶχεν s3.
1200 (1a)	οὐδ’ ἐπίανε βορᾷ·
2a	οὐδ’ ἐπίανε τὴν ἑαυτοῦ γα‐
3a	στέρα ὁ Κρόνος τὸν ἀντὶ τοῦ
4a	Διὸς λίθον δοθέντα ἐκλάψας
5a	ss3 οἷον καταπιών· κυρίως
6a	δὲ ἐπὶ τῶν κυνῶν τίθεται s.
7a	ἦν δὲ, φησὶν, ὁ λίθος ἐν γυιο‐
8a	κόλλοις σπαργάνοις εἰ‐
9a	λημένος· τὰ γὰρ σπάργανα
10a	ἕνεκα ss3 κολλήσεως καὶ s ὀρ‐
11a	θώσεως τῶν μελῶν σφίγγεται
12a	τοῖς βρέφεσι. τὸν δὲ Κρόνον
13a	προσηγόρευσε τύμβον τῶν παί‐
14a	δων ss3 διὰ τὸ καταπιεῖν αὐτὰ
15a	s: καὶ Κένταυρος δὲ ὁ αὐ‐
16a	τός, παρ’ ὅσον ἐμίγη τῇ Φι‐
17a	λύρᾳ ἐν σχήματι ἵππου καὶ
18a	τὸν Χείρωνα ἔσχεν ἐξ αὐτῆς.
19a	ss3.	Column end
1b	πάλης δὲ ἐμπείραμος ἡ
2b	Ῥέα διὰ τὸ καταπαλαῖσαι
3b	Εὐρυνόμην καὶ ταρταρῶσαι.
4b	τὰ δὲ τῆς τεκνοφαγίας τοῦ
5b	Κρόνου καὶ ἡ κρυφία γονὴ τοῦ
6b	Διὸς καὶ ὁ καταποθεὶς *ὑπὸ
7b	Κρόνου* ἀντ’ αὐτοῦ λίθος πάν‐
8b	τα δῆλα καὶ ἰδιώταις. ἡ σύν‐
9b	ταξις· οὐδ’ ἐπίανε καὶ ἐκό‐
10b	ρεσε τὴν νηδὺν ἐν τῇ βορᾷ
11b	ὁ ὠμόφρων Κένταυρος
12b	ἤγουν ὁ Κρόνος ὁ γεγὼς καὶ
13b	γενόμενος τύμβος τῆς σπο‐
14b	ρᾶς τῶν τέκνων αὐτοῦ—
15b	πῶς δὲ οὐκ ἐπίανε τὴν νηδύν;
16b	ἐκλάψας καὶ καταπιών· κυ‐
17b	ρίως δὲ ἡ λέξις ἐπὶ τῶν κυ‐
18b	νῶν—τίνα καταπιών; τὸν ἀν‐
19b	τίποινον τοῦ Διὸς πέτρον
20b	εἰλημένον καὶ ἐντετυλιγμέ‐
21b	νον ἐν σπαργάνοις γυιο‐
22b	κόλλοις ἤγουν τοῖς κολλῶσι
23b	καὶ σφίγγουσι τὰ γυῖα καὶ τὰ
24b	μέλη· τὰ γὰρ σπάργανα συγ‐
25b	κολλᾷ καὶ σφίγγει τὰ τῶν
26b	βρεφῶν μέλη. τύμβον δὲ καὶ	Column end
27	τάφον σπορᾶς καὶ τῶν τέκνων τὸν Κρόνον λέγει, ὅτι τοὺς ἰδίους παῖδας ἤσθιε μαθὼν ἐκ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Γῆς καὶ τοῦ Οὐρανοῦ τοῦ ἰδίου πατρὸς ὅτι ὑπό τινος τῶν αὑτοῦ
30	παίδων τῆς βασιλείας ἐκριφήσεται. Κένταυρον δὲ τὸν αὐ‐ τὸν καλεῖ, ὅτι ἵππῳ ὁμοιωθεὶς ἐμίγη Φιλύρᾳ τῇ Ὠκεανοῦ θυγατρὶ καὶ ἐγέννησε Χείρωνα τὸν Κένταυρον· μόνος δὲ τῶν Κενταύρων ὁ Χείρων ἐκ τοῦ Κρόνου ἐγεννήθη οἱ δὲ λοιποὶ πάντες Κένταυροι παῖδές εἰσιν Ἰξίονος καὶ Νεφέλης
35	νήσους δὲ Μακάρων τὰς Θήβας λέγει οὗτος πλανηθεὶς ἐξ οὗ εἴπομεν ἐπιγράμματος. εἶπον δὲ ἀνώτερον (34418) ὅτι καὶ ὁ τὸ ἐπίγραμμα γράψας οἶδε μὴ εἶναι τὰς νήσους Μακάρων
35	τὰς Θήβας, κολακικῶς δὲ τοῦτό φησιν· αἱ γὰρ Μακάρων νῆσοι παρ’ Ὠκεανὸν βαθυδίνην κατά τε Ἡσίοδον (E
40	171), Ὅμηρον (δ 561), Εὐριπίδην (Hel. 1677), Πλούταρχον (Sert. 8 al.), Δίωνα, Προκόπιον (bG IV 620a 624b), Φιλόστρατον (v. Ap. V 3) καὶ τοὺς λοιπούς· περὶ γὰρ τὸν Ὠκεανόν ἐστιν ἡ Βρεττανία †T νῆσος μεταξὺ τῆς τε ἐν δύσει κειμένης Βρετ‐ τανίας καὶ Θούλης τῆς πρὸς ἀνατολήν †T. λέγουσι δὲ τὰς
45	τῶν ἀποθνησκόντων ψυχὰς ἐκεῖσε διακομίζεσθαι· περὶ γὰρ τὴν ἀκτὴν τοῦ Ὠκεανοῦ τοῦ περὶ τὴν Βρεττανίαν †T ταύ‐ την νῆσον ἰχθυοθῆραι ἄνθρωποι κατοικοῦσιν, ὑπήκοοι μὲν Φράγγοις, φόρον δὲ μὴ τελοῦντες αὐτοῖς, διὰ τὸ παρα‐ πέμπειν τὰς τῶν τελευτώντων ψυχάς, ὥς φασιν. οὗτοι γὰρ
1200 (50)	ἀπελθόντες ἐν ταῖς αὐτῶν οἰκίαις πρὸς ἑσπέραν καθεύδου‐ σιν, ἀρασσομένων δὲ μετὰ μικρὸν αἰσθάνονται τῶν θυρῶν καὶ φωνῆς ἀκούουσιν ἐπὶ τὸ ἔργον καλούσης αὐτούς. ἀναστάντες δὲ πρὸς τὸν αἰγιαλὸν βαδίζουσιν οὐκ εἰδότες, ποία ἄγει τούτους ἀνάγκη, ὁρῶσι δὲ ἀκάτους παρεσκευασμένας, ἀλλ’ οὐ
55	τὰς αὐτῶν, κενὰς μέντοι ἀνθρώπων, ἐν αἷς εἰσελθόντες κωπηλατοῦσι, καὶ αἰσθάνονται βάρους τῶν πλοίων ὡς ἐξ ἐπιβατῶν, οὐδένα δὲ ὁρῶσι. ῥοπῇ †T δὲ μιᾷ καταίρουσιν εἰς τὴν Βρεττανίαν †T νῆσον, μόλις, ὅτε χρῶνται ταῖς ἰδίαις ναυσί, νυχθημέρῳ κατᾶραι δυνάμενοι. κατάραντες δὲ
60	πρὸς τὴν νῆσον πάλιν οὐδένα ὁρῶσι, φωνῆς δὲ ἀκούουσι τῶν δῆθεν ὑποδεχομένων τοὺς αὐτῶν ἐπιβάτας, ἀπαριθμούντων αὐτοὺς καὶ πατρόθεν καὶ μητρόθεν †T ἔτι δὲ καὶ ἐξ ἀξίας καὶ ὀνόματος καὶ τέχνης T τὸν καθ’ ἕνα καλούντων. οἱ δὲ τούτων δῆθεν ἀποφορτισάμενοι πάλιν ἐλαφροτέροις
65	τοῖς σκάφεσι μιᾷ ῥοπῇ †T πρὸς τὰς οἰκίας αὐτῶν ὑπο‐ στρέφουσιν T. ἐκ τούτου πολλοῖς ἔδοξεν εἶναι τὰς Μα‐ κάρων νήσους ἐκεῖ καὶ τοὺς ἀποβεβιωκότας ἐκεῖσε διαπε‐
65	ραιοῦσθαι.
1204	νήσοις δὲ Μακάρων· τὸ ἑξῆς ... οὐχ ὡς ἄλλοι τὰς Μακάρων νήσους ἐν τῷ Ὠκεανῷ λέγει ὁ Λυκόφρων εἶναι, ἀλλ’ ἐν Θήβαις. ss3 τὰ Ἕκτορος ὀστᾶ *κατὰ χρησμὸν οἱ Ἕλληνες ἐκ Τροίας κομίσαντες ἔθηκαν εἰς τὴν Οἰδιπο‐
5	δίαν κρήνην ss3s4 καλουμένην* ss4. τὴν τοῦ Διὸς γένεσιν ss4 οἱ μὴ εἰδότες τίς ἐστιν ὁ Ζεὺς T οἱ μὲν ἐν Κρήτῃ, οἱ δὲ ἐν Ἀρκαδίᾳ, οὗτος δὲ ἐν Θήβαις λέγει, ἔνθα καὶ ἐπιγέγραπται ταῦτα αἵδ’ εἰσὶ Μακάρων νῆσοι, τόθι περ τὸν ἄριστον Ζῆνα θεῶν βασιλῆα Ῥέα τέκε τῷδ’ ἐνὶ
10	χώρῳ. ss4
1206	ὅπου σε· Ὤγυγος ἀρχαῖος βασιλεὺς Θηβῶν ἀφ’ οὗ καὶ Ὠγύγιαι πύλαι ἐν Θήβαις. ἐκ τούτου δὲ καὶ πᾶν τὸ ἀρχαῖον ὠγύγιόν φασι διὰ τὸ πολὺ αὐτὸν γενέσθαι ἀρχαιό‐ τατον. ss3 s4 Eg (EM 82037) σπαρτὸς δὲ λεὼς οἱ Θηβαῖοι·
5	Κάδμου γὰρ ἀνελόντος τὸν δράκοντα τὸν φύλακα τοῦ Ἄρεος καὶ τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ ἀνασπάσαντος καὶ εἰς γῆν ῥίψαντος μυθεύονται ἀναδοθῆναι ἄνδρας ἐνόπλους, ἐξ ὧν εἰσιν οἱ Θη‐ βαῖοι. ss3 Eg ὁ δὲ Ὤγυγος υἱὸς ἦν Ποσειδῶνος καὶ Ἀλίστρας. Λύκος δὲ ἐν τῷ περὶ Θηβῶν ἱστορεῖ· μετὰ τὰ κατὰ Δευκα‐
10	λίωνα Ζεὺς μιγεὶς Ἰοδάμᾳ τῇ Τιθωνοῦ τοῦ Ἀμφικτύωνος γεννᾷ Θήβην, ἣν δίδωσιν Αἰγύπτῳ (FHG IV 657a), ἀφ’ οὗ Ὠγυγίη ἡ Θήβη (D P 249). ἄλλος δὲ πάλιν ἱστορικὸς γρά‐ φει· Ζεὺς Θήβῃ μιγεὶς Αἴγυπτον γεννᾷ, οὗ θυγάτηρ Κάρχος, ἀφ’ ὧν ἥ τε τῆς Αἰγύπτου πόλις Θήβη ἐκλήθη καὶ ἡ Καρ‐
15	χηδὼν νῆσος. καὶ ὁ Ὤγυγος Θηβῶν Αἰγυπτίων ἦν βασιλεὺς
15	ὅθεν ὁ Κάδμος ὑπάρχων ἐλθὼν ἐν Ἑλλάδι τὰς ἑπταπύλους ἔκτισε καὶ Ὠγυγίας πύλας ἐκάλεσε πάντα ποιήσας εἰς ὄνομα τῶν Αἰγυπτίων Θηβῶν. ἄλλοι δὲ ἀπὸ τῆς σφαγιασθείσης ὑπὸ τοῦ Κάδμου βοός φασι Θήβην τὴν ἑπτάπυλον κληθῆναι.
20	θήβη γὰρ ἡ βοῦς κατὰ Σύρους. μαρτυρεῖ δὲ σὺν ἄλλοις καὶ ὁ Περιηγητὴς τὰς Αἰγυπτίας Θήβας λέγων Ὠγυγίας καλεῖ‐ σθαι· φησὶ γὰρ οὕτω DP 249. 250. οὗτος δὲ ὁ Λυκόφρων τὰς ἑπταπύλους Ὠγυγίας καλεῖ. σπαρτὸς δὲ λεὼς εἰσὶν οἱ Θηβαῖοι· Κάδμος γὰρ Ἄρεος δράκοντα φύλακα τῶν τῆς
25	Δίρκης ὑδάτων ὑπάρχοντα, ὅτι Σέριφον ἀνεῖλε καὶ Δηιο‐ λέοντα φίλους τοῦ Κάδμου ὕδωρ πρὸς τὴν θυσίαν ἀπο‐ κομίζοντας ἀνασπάσας τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ ἔσπειρε καὶ ἀνεδόθησαν ἔνοπλοι ἄνδρες, ἐξ ὧν, ὥς φασιν, οἱ Θηβαῖοι κατάγονται. ἀλλὰ ταῦτα μὲν μυθικά, Παλαίφατος δὲ ὁ
30	Στωϊκὸς ψυχρῶς μέν, ὅμως δὲ ἀλληγορικῶς ὀδόντας ἔχειν ἐλεφάντων τὸν Κάδμον λέγων ἐλθόντα ἐκ Φοινίκης καὶ τού‐ τους διασπείροντα συμμαχίαν σχεῖν κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ (* c. 6). Ἀνδροτίων δὲ ὁ ἱστορικὸς μετὰ σποράδων τινῶν φησι τὸν Κάδμον εἰς Θήβας ἐλθεῖν. ἐγὼ δέ φημι τὸν Δρά‐
35	κοντα τοῦτον λῃστὴν εἶναι ἢ τοπαρχοῦντα, ἐπιθέσθαι δὲ θύοντι τῷ Κάδμῳ καὶ ἀνελεῖν τινας τῶν φίλων αὐτοῦ. ὕστερον δὲ ὁ Κάδμος παραταξάμενος αὐτόν τε κτείνει τὸν Δράκοντα καὶ ἑτέρους τῶν σὺν αὐτῷ, οὓς καὶ ὀδόντας καλεῖ διὰ τὸ δηκτικοὺς εἶναι, πολλοὺς δ’ αὐτῶν καὶ διεσκόρπισεν,
40	ὧν τινας καὶ ἀγχιστεῖς καὶ γαμβροὺς ἐποιήσατο. ἡ σύνταξις· ὅπου σε Ἕκτορ ἄξει ὁ σπαρτὸς λεὼς τοῦ Ὠγύγου εἰς τὰς Θήβας τὴν τύρσιν καὶ τὸ τεῖχος τοῦ Καλύδνου τὴν γῆν τε τῶν Ἀόνων—ἄξει δὲ ποταπόν; σωτῆρα— πότε; ὅταν κάμνωσι πολεμικῷ στρατῷ πορθοῦντι
45	τόδε καὶ τόδε—ἄξει δὲ πόθεν; ἀνειρύσας καὶ ἑλκύσας σε ἐξ’ Ὀφρυνοῦ τόπου Τροίας ἄξει δέ σε πεισθεὶς χρησ‐ μοῖς Ἰατροῦ Λεψίου Τερμινθέως ἤτοι τοῦ Ἀπόλ‐
45	λωνος. T Λέψιος καὶ Τερμινθεὺς ἐπίθετα Ἀπόλλωνος. s5
1208	Ὀφρυνείων· Ὄφρυνος τόπος τῆς Τροίας ὅπου ἔκειτο τὰ ὀστᾶ τοῦ Ἕκτορος, ὅθεν οἱ Ἕλληνες ss3s4 χρησμῷ (3473) T μετενεγκόντες αὐτὰ ἔθαψαν ἐν Θήβαις ss3s4 ἐπὶ τὴν Οἰδιποδείαν κρήνην καλουμένην (ib.4) T.
1209	τύρσιν· τύρσις τὸ τεῖχος ὅτι πρῶτοι Τυρσηνοὶ τειχοποιεῖν ἤρξαντο (23322).
3a	ἄξει Καλύδνου· τὸ τεῖχος
4a	τὸ ὑπὸ Καλύδνου κτισθέν.
5a	λέγει δὲ τὰς Θήβας· ss3	Column end
5a	Κάλυδνος γάρ τις ἐβασίλευσε πρῶτος ss3s4 τῶν Θη‐
6a	βῶν s4 μεθ’ ὃν Ὤγυγος ss3s4 ὅντινα Κάλυδνον καὶ πυρ‐
7a	γῶσαί τινές φασι τὰς Θήβας τὰς ἑπταπύλους (supr. 7) ὡς
8a	μηδὲ τὰ Ὁμηρικὰ ἀνεγνωκότες ὅτι Ζῆθος καὶ Ἀμφίων αὐτὴν
9a	ἔκτισαν καὶ ἐτείχισαν (λ 262).
3b	Καλύδνου δὲ τύρσιν τὰς
4b	Θήβας λέγει·	Column end
5b	Κάλυδνος γάρ τις ἐβασίλευσε πρῶτος ss3s4 τῶν Θη‐
6b	βῶν s4 μεθ’ ὃν Ὤγυγος ss3s4 ὅντινα Κάλυδνον καὶ πυρ‐
7b	γῶσαί τινές φασι τὰς Θήβας τὰς ἑπταπύλους (supr. 7) ὡς
8b	μηδὲ τὰ Ὁμηρικὰ ἀνεγνωκότες ὅτι Ζῆθος καὶ Ἀμφίων αὐτὴν
9b	ἔκτισαν καὶ ἐτείχισαν (λ 262).
10	βης, ἀπὸ Καλύδνου παιδὸς Οὐρανοῦ. Steph. Ἄονες ἔθνος Βοιωτικόν. T? Ἄονες· ἔθνος Βοιωτίας. Steph.
1210	σωτῆρ’· τῷ ὁπλίτῃ [τῷ] στρατῷ σωτῆρα ἐσόμενον ἐπὰν ταλαιπωρήσας βοηθείᾳ σε ἀνακαλέσηται. s πολέμῳ γὰρ καὶ λοιμικῇ τρυχόμενοι Θηβαῖοι χρησμῷ τὰ τοῦ Ἕκτορος ὀστᾶ ἐν Θήβαις ἀποκομίσαντες ἔθαψαν. T
1211	Τηνέρου· Τήνερος Ἀπόλλωνος υἱὸς βασιλεὺς τῶν Θηβῶν s3 Τηνέρου τ’ ἀνάκτορα τὰ τοῦ Τηνέρου μαν‐ τεῖα καὶ βασίλεια. ὁ δὲ Τήνερος υἱὸς ἦν Ἀπόλλωνος καὶ Μελίας τῆς Ὠκεανοῦ μὲν θυγατρός, Ἰσμηνοῦ δὲ ἀδελφῆς.
5	αὕτη γὰρ ἡ Μελία ὑπ’ Ἀπόλλωνος φθαρεῖσα τὸν Τήνερον τοῦτον γεννᾷ ᾧ τὴν μαντικὴν Ἀπόλλων χαρίζεται T: ἦν δὲ τὸ μαντεῖον αὐτοῦ περὶ τὸν Ἰσμηνὸν Θηβῶν ποταμόν.
1212	Ἐκτήνων τῶν Θηβαίων· οἱ γὰρ Θηβαῖοι ἀπὸ δρά‐ κοντος ἐγένοντο, διὰ τοῦτο δὲ ἀνδρεῖοι. καὶ πάντες οἱ μέλ‐ λοντες βασιλεύειν πολέμους ἐποίουν καὶ φόνους, ἐξ οὗ Πολυ‐ νείκης καὶ Ἐτεοκλῆς ἀλλήλους ἐφόνευσαν. s3
1214	ἥξει δὲ· δυστυχήσουσι, φησὶν, οἱ Κρῆτες δι’
1214	ἐμέ. ss4 Κνωσσὸς γὰρ πόλις Κρήτης ὅθεν ἦν καὶ Ταῦ‐ ρος ὁ στρατηγὸς T ὁ τὴν Εὐρώπην ἁρπάξας ὁ Κνώσσιος. Γόρτυνος δόμους· καὶ ἡ Γόρτυνα πόλις Κρήτης ὡς
5	καὶ Ὅμηρός φησιν seq. B 646. καὶ Ξενίων δὲ ἐν τῷ περὶ Κρή‐ της τὰς ρʹ πόλεις τῆς Κρήτης καὶ κατ’ ὄνομα ταύτας λέγει (FHG IV 528). s4
1215	πᾶς δ’· διὰ τὸ συμβὰν ὑπὸ Λεύκου ἐν τοῖς οἴ‐ κοις Ἰδομενέως συλληπτικῶς εἶπε πᾶς οἶκος. T
1217	πορκεὺς ὁ ἁλιεὺς ss3s4 λέγεται s λέγει δὲ τὸν Ναύπλιον πορκεὺς δὲ εἶπεν, ἐπειδὴ εἰς ἁλιευτικὸν σκάφος ss3s4 ἐμβὰς T ἔπλει ss3s4 πλανῶν ss4 τὰς ss3s4 ἀλεκτόρων στεγανόμους ὄρνιθας (1094) ss4 τὰς γυναῖκας τῶν s3s4
5	ἐν τῇ Τροίᾳ ὄντων T Ἑλλήνων s3s4. ἢ οὕτως· ὥσπερ ὁ ἁλιεὺς τοὺς ἰχθῦς πλανῶν ἀγρεύει, οὕτω καὶ ὁ Ναύπλιος τὰς τῶν Ἑλλήνων γυναῖκας ἀγρεύσας διὰ δόλου ἐποίησε μοιχευθῆναι. διὰ τοῦτο καλῶς αὐτὸν παρείκασε πορκεῖ. T οὗτος δὲ ὁ Ναύπλιός ἐστιν ὁ τοὺς Ἕλληνας ἐν ταῖς πέτραις προσραγῆ‐
10	ναι ποιήσας. s3 τὰ ζυγὰ τῆς νεώς marg. Coisl. 345.
1218	Λεῦκον· Λεῦκος ss3s4 τοῦ χαλκοῦ T Ταντάλου υἱός, ᾧτινι Ἰδομενεὺς τὴν βασιλείαν καὶ τὸν οἶκον παρέθετο ἐπὶ τὴν Τροίαν ἀπαίρων. τοῦτον πείθει Ναύπλιος ἐπιθέ‐ σθαι τῇ βασιλείᾳ τοῦ Ἰδομενέως. καὶ τὴν μὲν γυναῖκα
5	Ἰδομενέως ἀνεῖλε Μήδαν καλουμένην καὶ τὴν θυγατέρα Κλεισιθήραν ss3s4 ἣν ὑπέσχετο δώσειν αὐτῷ γυναῖκα, ἐπει‐ δὰν ἀπὸ τῆς Τροίας ὑποστρέψῃ (1222): ἀνεῖλε δὲ T καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ Ἴφικλον καὶ Λύκον. ἐπανελθὼν δὲ Ἰδομενεὺς ἐκ Τροίας ἐξετύφλωσεν αὐτόν ss3s4 τὸν ἀποστάτην Λεῦκον T.
10	οὗτος δὲ ὁ Λεῦκος παῖς ὢν ἐξετέθη, ὃν λαβὼν Ἰδομενεὺς ἔθρεψε καθ’ ἑαυτοῦ. διὰ τοῦτο καὶ θρεπτὸν δράκοντα (1223) καλεῖ. ss3s4
1219	ψυδραῖσί τ’ ἔχθραν ss3 ψευδέσι μηχαναῖς
1219	καὶ τρόποις τὴν s3 ἔχθραν ἐκκαίων καὶ ἀναζωπυρῶν. ss3
1220	τέκνων τῶν τέκνων καὶ τῆς γυναικὸς τοῦ Ἰδο‐ μενέως οὐ φείσεται ὁ Λεῦκος. ss3 τὸν κατατεθέντα ὑπὸ τοῦ Ἰδομενέως φυλάττειν τὴν †Τροίαν. s3
1222	ἧς πατὴρ· συνέθετο γὰρ ss3s4 Ἰδομενεὺς s3s4 αὐ‐ τῷ ss4 εἰ ἐπανέλθοι ss3s4 τῆς Τροίας T τὸν γάμον τῆς Κλει‐ σιθήρας. ss3s4
1225	Ὄγκαι πόλις Ἀρκαδίας ἢ ἀπὸ Ὄγκου τινὸς ὀνο‐ μασθεῖσα ... Eg(EM 61342).
3a	Ὀγκαίου ... τινὸς τοῦ τῆς
4a	Δήμητρος τουτέστι τοῦ ἐρι‐
5a	νυώδους παρ’ ὅσον ss3s6	Column end
5a	ἐν Ὄγκαις τῆς Ἀρκαδίας ss3s4s6 Ἐρινὺς Δημήτηρ ss3s6 τιμᾶται
6a	ss3s4s6 ὡς καὶ Καλλίμαχος τὴν μὲν ὅ γ’ ἐσπέρμηνεν
7a	Ἐρινύι Τιλφωσαίῃ (fr. 207) ss3s4.
3b	τοῦ ἐριννυακοῦ ἢ τῆς Δήμη‐
4b	τρος· Ἐριννὺς γὰρ	Column end
5b	ἐν Ὄγκαις τῆς Ἀρκαδίας ss3s4s6 Ἐρινὺς Δημήτηρ ss3s6 τιμᾶται
6b	ss3s4s6 ὡς καὶ Καλλίμαχος τὴν μὲν ὅ γ’ ἐσπέρμηνεν
7b	Ἐρινύι Τιλφωσαίῃ (fr. 207) ss3s4.
8	Θηβῶν, οὗ Κάδμος Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἱδρύσατο.
1226 (1a)	γένους δὲ πάππων·
2a	ἐντεῦθεν περὶ Ῥωμαίων λέγει
3a	καὶ Λυκόφρονος ἑτέρου νομι‐
4a	στέον ss3	Column end
1b	περὶ Ῥωμαίων ἐντεῦθεν δια‐
2b	λαμβάνει. τὰ δὲ λοιπὰ τοῦ
3b	σχολίου γελοῖα· φασὶ γὰρ Λυ‐
4b	κόφρονος ἑτέρου	Column end
5	εἶναι τὸ ποίημα, οὐ τοῦ γράψαντος τὴν τραγῳδίαν· συνήθης γὰρ ὢν τῷ Φιλαδέλφῳ οὐκ ἂν περὶ Ῥωμαίων διελέγετο. ss3s4 Ἰωάννης δὲ ὁ φιλόπονός φησιν εἶναι †βαίου. τοῦτο δ’ οὐ δύναμαι νοῆσαι, πῶς οὐκ ἔστι τοῦ γράψαντος αὐτό· οὕτω γὰρ ὤφειλεν εἰπεῖν· οὐκ ἔστι τοῦ λεγομένου γράφων αὐτὸ Λυ‐
10	κόφρονος, ἀλλ’ ἑτέρου. καὶ ἄλλην δὲ φλυαρίαν ἢ μᾶλλον φλυαρίας φασὶ
12a	ἄμναμοι ὅτι Ῥῶμος καὶ
13a	Ῥωμύλος ἀπὸ Κρεούσης τῆς
14a	Πριάμου ἐγένοντο, οἵτινες μετὰ
15a	τῶν Ἕκτορος παίδων Ἀστυ‐
16a	άνακτος καὶ Σαπερνίου ἔκτι‐
17a	σαν τὴν πόλιν Ῥώμην. ss3
18a	Ῥώμη ἀπὸ Ῥώμου καὶ Ῥω‐
19a	μύλου τῶν Αἰνείου παίδων.
20a	Eg(EM 70550)	Column end
12b	Ῥῶμον καὶ Ῥωμύλον ἀπὸ Κρε‐
13b	ούσης τῆς Πριάμου γεννηθῆ‐
14b	ναι λέγοντες πολλαῖς γενεαῖς
15b	πάνυ ὑστέρους γενομένους, ὡς
16b	γράφων ἀκριβέστερον περὶ τού‐
16c	των δείξω. καὶ μία μὲν αὕτη
16d	φλυαρία, δευτέρα δὲ ὅτι μετὰ
19b	τῶν Ἕκτορος παιδῶν Ἀστυ‐
20b	άνακτος τοῦ ἀνῃρημένου ἐν	Column end
21	Τροίᾳ (3604) καὶ Σαπερνίου τὴν Ῥώμην ἔκτισαν. ἄμναμοι δὲ οἱ ἀπόγονοι κυρηναϊκῶς· κυρίως γὰρ ἄμνα‐ μοι οἱ τῶν ἀμνῶν παῖδες (6731). ἡ δὲ σύνταξις· οἱ δὲ ἄμνα‐ μοι καὶ ἀπόγονοι τοῦ γένους μου αὐξήσουσί ποτε αὖ‐
25	θις καὶ ὕστερον μέγιστον κλέος τῶν ἐμῶν πάππων τουτέστι τὸ προγονικόν μου—τί δὲ ποιήσαντες αὐξήσουσι τὸ κλέος; ἄραντες τὸ πρωτόλειον στέφος ἐν ταῖς αἰχ‐ μαῖς καὶ γῆς καὶ θαλάσσης λαβόντες σκῆπτρα καὶ μοναρχίαν. οὐδ’ ἀμνημόνευτον τὴν δόξαν σου κρύψεις
30	μαρανθεῖσαν τῷ ζόφῳ, ὦ ἀθλία πατρίς Τροία· τὶς γὰρ ἐμὸς συγγενὴς ἤγουν ὁ Αἰνείας ὁ γόνος τῆς Κα‐ στνίας τῆς Χειράδος τε ἤγουν τῆς Ἀφροδίτης ὁ ἄρι‐ στος ἐν ταῖς βουλαῖς οὐδὲ μεμπτὸς ἐν ταῖς μάχαις τοιούτους λείψει βʹ νέους λέοντας ἔξοχον καὶ ὑπερέχον
35	γένος ἐν τῇ Ῥώμῃ.
1232	Τοιούσδ’ ἐμός τις σύγγονος· ὁ Αἰνείας. Τρὼς γὰρ γεννᾷ Ἴλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γαννυμήδην καὶ Γαννυμήδην μὲν μυθικῶς ὁ Ζεὺς ἁρπάζει, Ἴλος δὲ γεννᾷ Λαομέδοντα, Λαομέδων Πρίαμον, Πρίαμος Ἕκτορα Κασ‐
5	σάνδραν, Κρέουσαν καὶ τοὺς λοιπούς. Ἀσσάρακος δὲ πάλιν γεννᾷ Κάπυν, Κάπυς δὲ γεννᾷ Ἀγχίσην, Ἀγχίσης Αἰνείαν. οὕτως οὖν Αἰνείας συγγενὴς ἦν Κασσάνδρας. ἦν δὲ καὶ γαμ‐ βρὸς αὐτῆς ἐπὶ Κρεούσῃ τῇ ταύτης ἀδελφῇ, ἐξ ἧς Κρεούσης ἔσχε παῖδα Ἀσκάνιον (35916). ὕστερον δὲ τῆς Τροίας πορθου‐
10	μένης ἐλευθερωθεὶς ὑφ’ Ἑλλήνων ὁ αὐτὸς Αἰνείας (Al. 1265) ἢ αἰχμάλωτος ἀχθεὶς ὑπὸ Νεοπτολέμου, ὥς φησιν ὁ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα πεποιηκώς, καὶ μετὰ τὴν ὑπὸ Ὀρέστου ἐν Δελφοῖς τοῦ Νεοπτολέμου ἀναίρεσιν ἐλευθερωθεὶς οἰκεῖ πρῶτον τὰς περὶ Ῥαίκηλον καὶ Ἀλμωνίαν πόλεις Μακεδονι‐
15	κὰς πλησίον Κισσοῦ ὄρους κειμένας (Alex. 1236): τὸ δὲ Ῥαί‐ κηλον ἀπὸ τούτου Αἶνος ἐκλήθη (35526). αὐτὸς δὲ ἀπὸ
15	Μακεδονίας ἦλθεν εἰς Ἰταλίαν (3564) ἣ πρὶν Ἄρτεσσα ἐκα‐ λεῖτο, εἶτα Σατυρνία ἀπὸ τοῦ Κρόνου—Σατῦρνος γὰρ ὁ Κρόνος παρὰ Ῥωμαίοις—, εἶτα ἀπό τινος Αὔσονος Αὐ‐
20	σονία, εἶτα Τυρσηνία, εἶτα ἀπὸ Ἰταλοῦ ἢ ἀπό τινος ταύρου τῶν Γηρυόνου ἀγομένων παρ’ Ἡρακλέος καὶ ἀπὸ Ῥηγίου διανηξαμένου Σικελίας εἰς πεδίον Ἔρυκος Ἐλύμων βασιλέως, υἱοῦ δὲ Ποσειδῶνος, Ἰταλία ἡ χώρα ἐκλήθη· ἰταλὸν γὰρ Τυρσηνοὶ τὸν ταῦρον καλοῦσιν. *οὕτως οὖν Ἰταλία ἡ χώρα
25	ἐκλήθη* καὶ πρῶτος Πίκος ἐβασίλευσεν, εἶτα υἱὸς αὐτοῦ Φαῦνος, ὅτε καὶ Ἡρακλῆς ἐκεῖσε μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ Γη‐ ρυόνου βοῶν παρεγένετο καὶ γεννᾷ Λατῖνον ἐκ τῆς Φαύνου γυναικός, ὃς ἐβασίλευσε τῶν ἐκεῖσε, καὶ ἀπ’ αὐτοῦ Λατῖνοι πάντες ἐκλήθησαν. πεντηκοστῷ δὲ πέμπτῳ ἔτει ἀφ’ Ἡρα‐
30	κλέος οὗτος ὁ Αἰνείας μετὰ τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν, ὡς ἔφη‐ μεν (35226), εἰς Ἰταλίαν καὶ Λατίνους παρεγένετο. περὶ Λά‐ βρεντον δὲ προσώκειλε τὸ καὶ Τροίαν καλούμενον περὶ Νουμί‐ κιον ποταμὸν ἔχων καὶ τὸν ἐκ Κρεούσης υἱὸν αὐτοῦ Ἀσκά‐ νιον ἢ Ἴλον, ὅπου φαγόντων τῶν μετ’ αὐτοῦ τὰς τραπέζας
35	σελινίνους οὔσας ἢ ἐκ τῶν σκληροτέρων μερῶν τῶν ἄρτων —οὐ γὰρ εἶχον τραπέζας—εἰσέτι δὲ καὶ χοίρου λευκῆς ἀπὸ τοῦ πλοίου αὐτῶν ἀποσκιρτησάσης ἐπὶ τὸ ἀπ’ αὐτῆς Ἀλβανὸν ὄρος καὶ λʹ τετοκυίας, ἅπερ ἐδήλου ὅτι τρια‐ κοστῷ ἔτει οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ γῆν καὶ κράτος ἄμει‐
40	νον ἕξουσιν, ἐπαύθη τῆς ἀλητείας ἐκ χρησμοῦ τοῦτο προ‐ ακηκοώς. θύσας δὲ καὶ τὴν χοῖρον παρεσκευάζετο κτίζειν πόλιν. ὁ δὲ Λατῖνος τοῦτον οὐκ εἴα, ἡττηθεὶς δὲ πολέμῳ δίδωσιν Αἰνείᾳ πρὸς γάμον Λαβινίαν τὴν αὐτοῦ θυγατέρα, Αἰνείας δὲ κτίσας πόλιν Λαβινίαν ὠνόμασε. Λατίνου δὲ
45	καὶ Τόρνου τῶν Ῥουτούλων βασιλέως πολέμῳ ὑπ’ ἀλλήλων ἀποθανόντων Αἰνείας ἐβασίλευσεν, ἀνῃρημένου δὲ καὶ Αἰ‐ νείου πολέμῳ ἐν Λαβρέντῳ ὑπὸ τῶν αὐτῶν Ῥουτούλων καὶ Μαξεντίου τοῦ Τυρρηνοῦ ἐγκύου οὔσης τῆς γυναικὸς Αἰνείου Λαβινίας τὸν Σίλβιον Ἀσκάνιος ὁ ἐκ Κρεούσης παῖς βασι‐
1232 (50)	λεύει, ὃς καὶ τὸν Μαξέντιον πολέμῳ συμβαλόντα νικᾷ τελέως μὴ δεχόμενον τὰς πρεσβείας, ἀλλὰ τὰ τοῦ Λατίνου πάντα εἰς ἐτήσιον δασμὸν ζητοῦντα. αὐξηθέντες δὲ οἱ Λατῖνοι, ἐπεὶ καὶ τὸ τριακοστὸν ἔτος ἀνέστη, Λαβινίας μὲν ὑπερεφρόνησαν, Ἄλβαν δὲ Λόγγαν ἑτέραν πόλιν ἔκτισαν ἀπὸ τῆς χοίρου
55	τουτέστι λευκὴν μακρὰν καὶ τὸ ἐκεῖσε ὄρος Ἄλβανον ἐκάλεσαν ὁμοίως· τὰ δὲ ἐκ Τροίας ἀγάλματα μόνα πρὸς τὸ Λαβί‐ νιον δεύτερον ὑπεστράφησαν. μετὰ δὲ Ἀσκανίου τελευτὴν οὐχ ὁ Ἀσκανίου παῖς Ἴουλος ἐβασίλευσεν, ἀλλ’ ὁ ἐκ Λαβι‐ νίας Αἰνείου υἱὸς Σίλβιος ἢ κατά τινας Ἀσκανίου υἱὸς Σίλ‐
60	βιος Σιλβίου πάλιν Αἰνείας, οὗ Λατῖνος, οὖ Κάπης, Κά‐ πητος δὲ παῖς Τιβερῖνος, οὗ Ἀμούλιος, οὗ Ἀβεντῖνος. μέχρι τούτου τὰ περὶ Ἄλβης καὶ Ἀλβανῶν, τὰ δὲ περὶ Ῥώμης ἐν‐ τεῦθεν. Ἀβεντῖνος γεννᾷ Νομήτορα καὶ Ἀμούλιον ἢ κατά τινας Πρόκαν, τοῦ Πρόκα δὲ τούτου λέγουσι παῖδας τοῦτον
65	τὸν Νομήτορα καὶ Ἀμούλιον. βασιλεύοντα δὲ τὸν Νομήτορα ὁ Ἀμούλιος ἐξήλασε καὶ Αἰγέστην τὸν Νομήτορος υἱὸν ἐν κυνηγεσίῳ ἀναιρεῖ, τὴν δὲ ἀδελφὴν Αἰγέστου, θυγατέρα δὲ τοῦ προρρηθέντος Νεμέτωρος Σιλουίαν ἢ T Ῥέαν Ἰλίαν ἱέρειαν τῆς Ἑστίας ποιεῖ, ὡς ἂν παρθένος διαμείνῃ. ἐδεδίει γάρ
70	τινα χρησμὸν λέγοντα ὑπὸ τῶν Νεμέ[σ]τορος παίδων αὐτὸν ἀναιρεθῆναι. διά τοι τοῦτο τὸν μὲν Αἰγέστην ἀνεῖλε, τὴν δὲ ἱέρειαν τῆς Ἑστίας ἐποίησεν, ὡς παρθένος καὶ ἄπαις δια‐ μείνῃ. ἡ δὲ ἐν Ἄρεος ἄλσει ὑδρευομένη ἔγκυος γίνεται καὶ γεννᾷ Ῥωμύλον καὶ Ῥῶμον. καὶ τήνδε μὲν ἐξαιτεῖται μὴ
75	ἀποθανεῖν ἡ τοῦ Ἀμολίου θυγάτηρ, τὰ δὲ βρέφη Φαιστύλῳ ποιμένι Λαβρεντίας ἀνδρὶ ἐδίδοντο ῥῖψαι περὶ τὸν Τί‐ βεριν ποταμόν, ἃ ἡ τούτου γυνὴ λαβοῦσα ἀνέτρεφεν· ἔτυχε δὲ αὐτὴν τότε νεκρὸν βρέφος τεκεῖν. αὐξηθέντες δὲ ὁ Ῥῶ‐ μος καὶ ὁ Ῥωμύλος ἐποίμαινον κατὰ τοὺς τοῦ Ἀμουλίου
80	ἀγρούς. ἀνελόντες δέ τινας τῶν τοῦ πάππου Νομήτορος ποιμένων ἐπετηροῦντο. κατασχεθέντος δὲ τοῦ Ῥώμου δρα‐ μὼν ὁ Ῥωμύλος τῷ Φαιστύλῳ λέγει καὶ ὃς δραμὼν τῷ Νε‐ μέτωρι πάντα διηγεῖται. τέλος ἔγνω Νεμέτωρ τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ παῖδας ὄντας αὐτούς, οἱ δὲ συναραμένων πολλῶν
85	ἀναιροῦσι τὸν Ἀμούλιον, τῷ δὲ Νεμέτωρι πάππῳ αὐτῶν τὴν βασιλείαν τῆς Ἄλβης παρασχόντες αὐτοὶ τὴν Ῥώμην κτίζειν ἀπήρξαντο ιηʹ ἔτει τῆς Ῥωμύλου ἡλικίας. πρὸ δὲ τῆς με‐ γάλης ταύτης Ῥώμης, ἣν ἔκτισε Ῥωμύλος περὶ τὴν Φαι‐ στύλου οἰκίαν ἐν ὄρει Παλατίῳ, καὶ τετράγωνος ἐκτίσθη
90	Ῥώμη παρὰ Ῥώμου ἢ Ῥωμύλου παλαιοτέρα τούτων.
1234	Καστνίας τε· Καστνία καὶ Ταύχειρα ἡ Ἀφρο‐ δίτη παρὰ τὸ χειροῦσθαι διὰ τῆς ἐπιθυμίας. s
1236	Αἴνεια—Θέων δ’ Αἰνειάδας ταύτην καλεῖ ὑπο‐ μνηματίζων τὸν Λυκόφρονα· Αἰνείας δὲ μετὰ τὴν Ἰλίου πόρθησιν εἰς Θρᾴκην παρεγένετο καὶ ἔκτισε πόλιν Αἰνειάδας, ὅπου τὸν πατέρα ἔθαψε. Steph. Ῥά‐
5	κηλος πόλις Μακεδονίας. Steph. Ῥαίκηλον· Ῥαίκηλος Μακεδονίας πόλις. ss3s6 Αἶνος πόλις, ἣν Ῥαίκηλον ὁ Λυ‐ κόφρων καλεῖ. Eust. Od. II 8418 Ῥαίκηλον καὶ τὰ λοιπὰ πλατέως ἐν τῇ ἱστορίᾳ ἐγράφησαν. T
1237	Κίσσος δὲ ὄρος Μακεδονίας ἔνθα ὁ Αἰνείας μετὰ τὴν ἅλωσιν ᾤκησεν καὶ ἀφ’ ἑαυτοῦ Αἶνον τὴν πόλιν ὠνόμασεν. ss3s6 Ἀλμωπία χώρα τῆς Μακεδονίας ἣν
1237	ᾤκουν Ἄλμωπες. Λ. ἐκ δ’ Ἀλμωπίας παλιμπλανήτην
5	δ. Τ. περὶ Αἰνείου λέγων. ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Ἄλμωπος Γίγαν‐ τος τοῦ Ποσειδῶνος καὶ Ἕλλης τῆς Ἀθάμαντος. Steph. (EM 6337 cod. D. Gaisf.) Ἀλμωνία δὲ πόλις Μακεδονίας· ἀπὸ δὲ Μακεδονίας εἰς Ἰταλίαν ἦλθεν Αἰνείας ss3s6 ἐκφυγὼν τὸν φόνον. s3s6
1237bis	Λαφύστιος ὁ Διόνυσος ἀπὸ τοῦ ἐν Βοιωτίᾳ Λαφυστίου ὄρους. EM 55751 καὶ Λαφυστίας· Λαφυστίας ὁ Διόνυσος, ἀπὸ Λαφυστίου ὄρους Βοιωτίας, ὅθεν Λαφύ‐ στιαι αἱ ἐν Μακεδονίᾳ βάκχαι αἳ καὶ μιμαλόνες ἐκαλοῦντο
5	διὰ τὸ μιμεῖσθαι αὐτὰς τὸν Διόνυσον· κερατοφοροῦσι γὰρ καὶ αὗται κατὰ μίμησιν Διονύσου· ταυρόκρανος γὰρ φαντά‐ ζεται καὶ ζωγραφεῖται. ss3s4 καὶ Εὐριπίδης καὶ σῷ κέρατι κρατὶ προσπεφυκέναι (Ba 921). ss4 κερατοφόρος δὲ 〈ὁ〉 αὐτός ἐστιν, ἐπειδὴ ὁ οἶνος πινόμενος πολὺς τοὺς ἄνδρας
10	ἐκμαίνει πρὸς τὰς ἑτέρων γυναῖκας εἰσέρχεσθαι. καὶ τὰς γυναῖκας δὲ τὰς φιλοίνους οἱ ἄνδρες γνωρίζοντες ἐπειδὰν εὕρωσι κορεσθείσας, πέμπουσι μετ’ αὐτῶν. ἢ κερασφόρος, ὅτι τοῖς φιλοίνοις ἡ ἀλογία προσκεῖται δίκην τετραπόδων ζώων. s3s6
1239	Τυρσηνία ἡ Ἰταλία ἀπὸ Τυρσηνοῦ τοῦ Τηλέφου υἱοῦ. †T
1240	Λυγκεύς τε· ποταμὸς Ἰταλίας θερμὰ ὕδατα ἔχων ss3s4 καὶ ὠφέλιμα εἰς τοὺς παρειμένους· ἐκλήθη δὲ οὕ‐ τως, ἐπειδὴ τὸ ὕδωρ αὐτοῦ πολλοὺς ὠμμάτωσεν. ἢ ὅτι ἐκεῖ‐ νος ὁ παλαιὸς Λυγκεὺς ἐν τῷ ῥείθρῳ αὐτοῦ ἐπνίγη. s3s6
1241	Πίσσα καὶ Ἄγυλλα πόλεις Ἰταλίας. s4 Ἄγυλλα πόλις Τυρρηνίας· ἔστι δὲ κτίσμα τῶν ἐκ Θετταλίας Πελασ‐ γῶν. ×Steph. πολύρρηνοι πολύαρνοι· πολυθρέμμων γὰρ ἡ Ἰταλία. T
1242	σὺν δέ σφι μίξει· Ὀδυσσέα φασὶν ἐν Ἰταλίᾳ
1242	συντυχεῖν Αἰνείᾳ καὶ συνθήκας μετ’ ἀλλήλων καὶ εἰρήνην ποιῆσαι. λέγει οὖν ὡς διάφορος ὢν φίλιον στρατὸν μίξει μετ’ αὐτοῦ διὰ τὰς σπονδὰς ss3s4 ὅρκοις καὶ λιτανείαις
5	πείσας ὡς ἂν δὴ φυγὰς ὤν ss4. νάνους δὲ τοὺς πλανή‐ τας φασί. s σὺν αὐτῷ δὲ ss4 μίξαντες τὸν στρατὸν οἱ T βʹ παῖδες Τηλέφου Τάρχων καὶ Τυρσηνὸς οἰκήσουσι τὴν Τυρσηνίαν. ἀπὸ δὲ τοῦ Τυρσηνοῦ ἡ χώρα Τυρσηνία καλεῖ‐ ται. ss4 Ταρχώνιον πόλις Τυρρηνίας, ἀπὸ Τηλέφου
10	παιδὸς Τάρχωνος. Steph. πλάναισιν· ὁ Ὀδυσσεὺς παρὰ Τυρσηνοῖς νάνος καλεῖται δηλοῦντος τοῦ ὀνόματος τὸν πλα‐ νήτην. ss4 ἐγὼ δὲ εὗρον ὅτι ὁ Ὀδυσσεὺς πρότερον Νάνος ἐκαλεῖτο, εἶτα ἐκλήθη Ὀδυσσεὺς ὥσπερ ὁ Ἀχιλεὺς πρότερον Λιγύρων καὶ Πυρίσσοος (898) καὶ ἕτεροι ἑτέρως ἐκαλοῦντο.
1245	δίπτυχοι δὲ οἱ Τηλέφου Τάρχων τε καὶ Τυρση‐ νός. s3 Τυρσηνία ἡ χώρα. Τάρχων καὶ Τυρσηνὸς παῖδες ἐγένοντο Τηλέφου καὶ ἀπὸ Τυρσηνοῦ Τυρσηνία. Eg
1246	Οἰκουρὸς ὁ Διόνυσος διὰ τὸ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ss3s4 τὰς γυναῖκας s4 εἰς τὸν ναὸν αὐτοῦ εἰσέρχεσθαι, τὰς δὲ λοιπὰς 〈ἡμέρασ〉 ss3s4 οἴκοι μένειν καὶ ss4 οἰκουρεῖν. ss3s4
1247	Θέοινος ὁ αὐτὸς ὡς Αἰσχύλος πάτερ Θέοινε, μαινάδων ζευκτήριε (fr. 382 N) ss3s4 καὶ Διονύσιος Σκυ‐ μναῖος μὰ τὰς Θεοίνου καὶ Κορωνίδας κόρας. ss4 γυῖα συνδήσας ἐρρέθη ὄπισθεν (9622). T
1249	τῶν Ἡρακλείων· ἐξ Ἡρακλέος καὶ Αὔγης ss3s4 τῆς θυγατρὸς Ἀλέου T Τήλεφος, Τηλέφου δὲ ss3s4 καὶ Ἱερᾶς T Τάρχων καὶ Τυρσηνός ss3s4 ὡς ἀνωτέρω εἴρηται. s3
1250	ἔνθα τράπεζαν· ss3s4 εἶπον τὴν ἱστορίαν ὄπι‐ σθεν (35312) πλατέως, ὅπως ἔκτισεν Αἰνείας τὴν Λαβινίαν κἂν οὗτοι μὴ εἰδότες τὴν Ῥώμην φασίν. ὅρα γάρ, ὅπως φασὶ τὴν ἱστορίαν· T χρησμὸν ἔλαβεν ὁ Αἰνείας, ἔνθα ἂν
5	οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ καταφάγωσι τὰς ἑαυτῶν τραπέζας, ἐκεῖ
5	κτίζειν πόλιν. ἐλθόντες δὲ ἐν Ἰταλίᾳ ss3s4 καὶ ἀπορήσαντες τραπεζῶν ss4 ἄρτοις ἀντὶ τραπεζῶν ἐχρήσαντο καὶ τέλος ἔφαγον καὶ ss3s4 τὰς τραπέζας ἤγουν s3s6 τοὺς ἄρτους. συνεὶς οὖν τὸν χρησμὸν ὁ Αἰνείας ἔκτισε [τὴν Ῥώμην] ss3s4
10	πόλιν s3s4 ἐκεῖσε ss3s4 κἂν οἱ μὴ εἰδότες τὴν Ῥώμην s4 φασίν. T πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας οὗτος ἔκτισε πόλεις ὀχυ‐ ράς. s3
1253	κτίσει δὲ χώραν κτίσει δὲ εἰς τὴν χώραν· οὐ γὰρ ἡ χώρα κτίζεται, ἀλλ’ ἡ πόλις. T Βορειγόνων ἔθνος ἐν Ἰταλίᾳ οὕτω καλούμενον. s παντὰ τολμητὰ, βατὰ καὶ γραπτὰ τῷ Λυκόφρονι· οἱ Ἰταλοὶ πρῶτον Ἀβορήγινες καὶ
5	ἕτερα μυρία ἐκαλοῦντο ἀπὸ τῶν οἰκησάντων αὐτὴν ἐθνῶν οὗτος δὲ Βογειγόνους λέγει τοὺς Ἀβορηγίνους.
1254	ὑπὲρ Λατίνους· φλυαρεῖ καὶ εἰς τοῦτο· αὐτοὶ γὰρ οἱ Ἀβορήγινες ἀπὸ Λατίνου τοῦ Φαύνου ἢ Ἡρακλέος υἱοῦ Λατῖνοι ἐκλήθησαν. Δαύνιον πόλις Ἰταλίας. Λ. ὑπὲρ Λακίου Δαυνίου τ’ ᾠκισμένην. Steph.
1255 (1a)	πύργους τριάκον‐
2a	τα· ὁ γὰρ Αἰνείας λʹ πύρ‐
3a	γους ἔκτισεν ἐν Ἰταλίᾳ ἰσαρί‐
4a	θμους τοῖς τῆς συὸς τεχθεῖσι
5a	〈παισίν〉 ἣν ἐκ τῆς Ἰλίου ἔλα‐
6a	βε. ss3	Column end
1b	καὶ ἐνταῦθα φλυαρεῖ· οὐ λʹ
2b	γὰρ πόλεις ἔκτισεν ὁ Αἰνείας,
3b	ἀλλὰ τῷ τριακοστῷ ἔτει ὁ υἱὸς
4b	αὐτοῦ Ἀσκάνιος, ὡς εἶπον
5b	ὄπισθεν, ἔκτισε τὴν Ἄλβαν
6b	πόλιν, ἀπὸ τῆς λευκῆς χοίρου,	Column end
7	ἣν ἐκ τῆς Ἰλίου ἔλαβε, κἂν καὶ ταύτην οὗτος μέλαιναν λέγει. τὴν ἱστορίαν ὄπισθεν πλατέως εἶπον (3547).
1257	τὸ δὲ ναυσθλώσεται ἀντὶ τοῦ ἐπὶ νεὼς 〈ἄξει〉. s3
1258	ἰσηρίθμων· καὶ τοῦτο κακῶς ἔχει καὶ πρὸς τὴν ψευδῆ τούτου ἱστορίαν· οὐ γὰρ πρότερον ἐκτίσθησαν ἃς λέγει πόλεις καὶ ὕστερον ἡ χοῖρος ἔτεκεν ὡς εἰπεῖν τοὺς κάπρους αὐτῆς ἰσαρίθμους *τοῖς πύργοις, ἀλλὰ τοὐ‐
5	ναντίον.* T
1259	ἀνθήσει s ἀναθήσει, κατὰ συγκοπήν. ss3
1261	Μυνδίᾳ· Μυνδία καὶ Παλληνὶς ἡ Ἀθηνᾶ τιμᾶ‐ ται. ὁ δὲ Αἰνείας ἄγων τὰ ἀγάλματα ἐκ τῆς Τροίας καὶ τὸν πατέρα Ἀγχίσην ss3s6 ἦλθεν εἰς Ἰταλίαν. s ἀνῆλθεν εἰς τὸν Ἄθων καὶ ἐκεῖσε ἔκτισε πόλιν ὀχυρὰν τὴν ἀπ’ αὐτοῦ
5	Αἰνειάδα προσαγορευθεῖσαν. ὄντος δὲ τοῦ Αἰνείου ἐκεῖ ἔτυχε τὸν πατέρα αὐτοῦ Ἀγχίσην τελευτῆσαι. καὶ πολυτρόπως αὐτὸν καύσας τὸν χοῦν αὐτοῦ ἐν χρυσῷ λάρνακι βαλὼν θρη‐ νήσας αὐτὸν οὐ μικρῶς ἀπ’ αὐτῆς ἀπῆρεν. s3s6
1263 (1a)	ἃ δὴ· ἐν ὑπερβατῷ ἡ σύνταξις· ἅτινα δὴ ἀγάλ‐
2a	ματα ss3s4
3a	σὺν τῷ γηραιῷ πατρὶ πρε‐
4a	σβειώσεται τουτέστι τι‐
5a	μήσει τοῖς ἱματίοις καλύ‐
6a	ψας. τὸ δὲ ἐξῆς παρώσας
7a	δάμαρτα, καὶ τέκνα καὶ
8a	τὸν πλοῦτον. ss3	Column end
1b	ἃ δὴ· ἐν ὑπερβατῷ ἡ σύνταξις· ἅτινα δὴ ἀγάλ‐
2b	ματα ss3s4
3b	πρεσβιώσεται καὶ τιμήσει
4b	σὺν τῷ γηραιῷ πατρὶ περι‐
5b	σχὼν καὶ καλύψας ἐν τοῖς πέ‐
6b	πλοις παρώσας καὶ δά‐
7b	μαρτα καὶ τέκνα καὶ κτῆ‐
8b	σιν ἄλλην ὀμπνίαν κει‐	Column end
9	μηλίων ἤγουν τὸν πλοῦτον ἦμος οἱ αἰχμηταὶ κύνες τὸ
10	καὶ τὸ ποιήσουσι. Αἰνείου δὲ γυνὴ Κρέουσα, Πριάμου θυγάτηρ, ἀφ’ ἧς ἔσχεν Ἀσκάνιον καὶ Εὐρυλέοντα. ss3s4
1264	ὀμπνίαν δὲ τὴν συντελοῦσαν πρὸς τὸ ζῆν, παρὰ τὸ ss3 Eg ὁμοῦ EG πνέω ss3 ×Eg (×EM 62545 EG 42928), ἐξ οὗ πλουσίαν. s
1267	πάλῳ· κλήρῳ γὰρ τὴν λείαν διένειμαν. s
1268 (1a)	τούτῳ μόνῳ· αἱρέ‐
2a	σεως δοθείσης Αἰνείᾳ ὑπὸ
3a	τῶν Ἑλλήνων ὃ βούλεται λα‐
4a	βεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς πόλεως
5a	προέκρινε τὸν πατέρα καὶ τὰ
6a	ἀγάλματα τῆς πόλεως παρεά‐
7a	σας τὸν οἶκον καὶ τὴν γυναῖκα
8a	καὶ τὰ τέκνα. ss3	Column end
1b	φησὶ γὰρ οὗτος ὁ Λυκόφρων
2b	καὶ λοιποί τινες ὅτι πορθου‐
3b	μένης τῆς Τροίας ὑφ’ Ἑλλή‐
4b	νων Αἰνείας μόνος ἠλευθερώ‐
5b	θη ὑπ’ αὐτῶν καὶ ἐκελεύσθη
6b	λαβεῖν ἐκ τῆς πόλεως ὃ βού‐
7b	ληται. παρεάσας δὲ τὸν οἶκον
8b	καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα	Column end
9	προέκρινε τὰ τῶν θεῶν ἀγάλματα καὶ τὸν ἑαυτοῦ πατέρα.
10	ἔλαβε δὲ καὶ σύαιναν, ἥτις ἔτεκε λʹ τέκνα, ἧς καὶ ἄ‐ γαλμα ποιήσας σὺν τοῖς τέκνοις αὐτῆς ἀνεστήλωσεν ἐν μιᾷ τῶν παρ’ αὐτοῦ κτισθεισῶν πόλεων. καὶ ταῦτα μὲν οὗτός φησι T Λέσχης δ’ ὁ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα πεποιηκὼς Ἀν‐ δρομάχην καὶ Αἰνείαν αἰχμαλώτους φησὶ δοθῆναι τῷ Ἀχι‐
15	λέως υἱῷ Νεοπτολέμῳ (sch. Eur. ib. 14) καὶ ἀπαχθῆναι σὺν αὐ‐ τῷ εἰς Φαρσαλίαν τὴν Ἀχιλέως πατρίδα. φησὶ δὲ οὑτωσὶ T αὐτὰρ Ἀχιλῆος μεγαθύμου φαίδιμος υἱὸς Ἑκτο‐ ρέην ἄλοχον κάταγε κοίλας ἐπὶ νῆας, παῖδα δ’ ἑλὼν ἐκ κόλπου ἐϋπλοκάμοιο τιθήνης ῥίψε ποδὸς
20	τεταγὼν ἀπὸ πύργου, τὸν δὲ πεσόντα ἔλαβε πορ‐ φύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταίη. ἐκ δ’ ἕλεν Ἀνδρομάχην, ἠύζωνον παράκοιτιν Ἕκτορος, ἥντε οἱ αὐτῷ ἀριστῆες Παναχαιῶν δῶκαν ἔχειν ἐπίη‐ ρον ἀμειβόμενοι γέρας ἀνδρί, αὐτόν τ’ Ἀγχίσαο
25	κλυτὸν γόνον ἱπποδάμοιο Αἰνείαν ἐν νηυσὶν ἐβή‐ σατο ποντοπόροισιν ἐκ πάντων Δαναῶν ἀγέμεν γέρας ἔξοχον ἄλλων.
1272	ἐν ὀψιτέκνοις· Ῥῶμος γὰρ καὶ Ῥωμύλος οἱ τούτου ἀπόγονοι ταύτην ἔκτισαν. T δομήσεται· μικρὸν τὸ δο γραφόμενον ἐκτείνεται ὑπὸ τοῦ μ καὶ δέχεται ἀντὶ μακροῦ καὶ μικρὸν ο. ἀττικῶς δὲ μέγα γράφεται. T ?Κα‐
5	πύη πόλις Ἰταλίας, ἣν Ῥῶμος καὶ Ῥωμύλος υἱοὶ Αἰνείου ἔκτισαν, ὥς φησι Κεφάλων ὁ Γεργίθιος. (FHG III 709) Eg (EM 4901).
1273	Κιρκαίου· †Κίρκη ὄρος Ἰταλίας. s4
1274	Ἀργοῦς τε· Αἰήτης λιμὴν ἐν Ἰταλίᾳ, ἔνθα φασὶ τὴν Ἀργὼ ὁρμῆσαι καὶ καθαρθῆναι ss3s4 ὑπὸ Κίρκης ss4 ἐκ τοῦ φόνου τοῦ Ἀψύρτου Ἰάσονα καὶ Μήδειαν.
1274	Φόρκη δὲ ss3s4 πόλις καὶ s3s6 λίμνη ἀπέχουσα Ῥώμης
5	σταδίους φʹ. ss3s4 Αἰήτης δὲ ἐκλήθη s3s6 ὁ ποταμὸς s6 ἀπὸ τοῦ Αἰήτου τοῦ κτίσαντος ἐν αὐτῇ πόλισμά τι. s3s6 Μαρσοὶ δὲ ἔθνος Ἰταλίας περὶ τὴν λίμνην οἰκοῦντες. ss3s4 Μαρσιωνίδος ποτά καὶ περὶ τοὺς φυτευσίμους καὶ εὐλεί‐ μονας τόπους τῆς Μαρσῶν τοῦ ἔθνους χώρας. s
1276	Τιτώνιόν τε χεῦμα· Τίτων ποταμὸς Ἰταλίας ἐγγὺς Κιρκαίου ss3s6 †ποταμοῦ s ὃ Κίρκαιον ἀπὸ τῆς Κίρ‐ κης καλεῖται s4. οὗτος δὲ ss3s4 ὁ ποταμὸς ss4 οὐκ εἰς θά‐ λασσαν ῥέει ἀλλ’ ὑπὸ τῆς γῆς καταπίνεται, ὥς φησι καὶ
5	Φιλοστέφανος (FHG III 32) ss3s4. ἢ Τιτώνιον, ἐπειδὴ εἰς μῆ‐ κος τεινόμενον καταπίνεται. s3
1278	Ζωστηρίου τε κλιτὺν· Ζωστήριον ss4 ὄρος Ἰταλίας, ἐν ᾧ ἱερὸν Ζωστηρίου Ἀπόλλωνος s4. ἐπώνυμον Ἀπόλλωνος. s φησὶν οὖν ὅτι ἐνταῦθα διῆγεν ἡ σίβυλλα. ss4 Ζωστήριος Ἀπόλλων παρὰ Ἀθηναίοις τιμώμενος· καὶ ἡ δ’
5	ἐπαπειλήσασα Ζωστηρίῳ Ἀπόλλωνι (Mein. AA 122). φασὶ γὰρ τὴν Λητὼ ὠδίνουσαν ἐκεῖσε τὴν ζώνην λῦσαι. EM 41420 Ζωστὴρ τόπος, ἔνθα εἴασεν ἡ Λητὼ τὸν ζωστῆρα αὐτῆς. s3 γʹ δ’ ἦσαν σίβυλλαι, Κυμαία, ἣν καὶ Ἀπόλλωνός φασιν ἀδελφήν, Ἐρυθραία καὶ Σαρδιανή s4 ὥσπερ καὶ γʹ
10	Βάκιδες χρησμολόγοι, ὁ ἐξ Ἐλεῶνος τῆς Βοιωτίας, ὁ Ἀθη‐ ναῖος καὶ ὁ Ἀρκάς. περὶ ἧς δὲ σιβύλλης νῦν ὁ Λυκόφρων λέγει, Κυμαία ἦν, ἥτις τέθνηκεν ἐν χρόνοις Ταρκυνίου τοῦ Ὑπερηφάνου βίβλους προφητικὰς αὐτῆς γʹ ἢ θʹ καταλιποῦσα, ὧν ἢ μίαν ἢ γʹ ἐξωνήσαντο οἱ Ῥωμαῖοι ὡς τὰς λοιπὰς τῆς
15	ἐκείνης θεραπαίνης T ἀναλωσάσης πυρί, ὅτι μὴ ἐδίδουν ἐκείνῃ ὅσον ἐζήτει χρυσόν. ὃ ὕστερον ποιήσαντες ἐξωνή‐
15	σαντο ἢ μίαν τὴν καταλειφθεῖσαν ἢ γʹ καὶ ἔδοντο Μάρκῳ Ἀκιλίῳ φυλάσσειν. ζῶντα δὲ τοῦτον εἰς δέρμα βοὸς ἐμβα‐ λόντες ἀνεῖλον, ὅτι πρὸς μεταγραφὴν ἔδοτο, τὴν δὲ βίβλον
20	ἢ τὰς βίβλους ὀρύξαντες ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ μετὰ λάρνακος κατέχωσαν.
1280	γρώνῳ δὲ τῷ κοίλῳ βερέθρῳ δὲ τῷ σπη‐ λαίῳ ss3s4 λέγεται δὲ ὁ αὐτὸς καὶ Βήρεθρον. s3 ἄλλως. καὶ ἐπὶ τὸ μέρος τοῦ ναοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Ζωστηρίου ὠνομασμένου ἢ τὴν ἐξοχήν. s
1283 (1a)	ταλαίνῃ μητρὶ τῇ
2a	Ἀσίᾳ. Ἰαπετοῦ γὰρ καὶ Ἀσίας
3a	Προμηθεύς, ἀπὸ δὲ ταύτης
4a	τὴν χώραν ἀκουστέον. ss3 (sch.
5a	DP 620) Ἀσία· Προμηθέως
6a	μήτηρ ἡ Ἀσία καὶ ἀπ’ αὐτῆς
7a	ἡ Ἀσία ὠνομάσθη ×Eg (×EM
8a	15329) ἐξ αὐτῆς δὲ Ἀσιανοί.
9a	s3
1b	Ἀσίας καὶ Ἰαπετοῦ Προμη‐
2b	θεὺς καὶ Ἐπιμηθεὺς οὗ
3b	Προμηθέως καὶ Ἡσιόνης ἢ
4b	Ἀξιοθέας T παῖς Δευκαλί‐
5b	ων. ἀπὸ γοῦν ταύτης τῆς
6b	Προμηθέως μητρὸς Ἀσίας ὁ
7b	Λυκόφρων λέγει τὴν χώραν
8b	καλεῖσθαι ὡς καὶ τὴν Εὐρώ‐
9b	πην ἀπὸ τῆς Εὐρώπης, ἥτις
10b	ἐκ Διὸς ἐγέννησε Σαρπηδόνα,
11b	Μίνωα καὶ Ῥαδάμανθυν. ἕτε‐
12b	ροι δὲ τὴν μὲν Ἀσίαν ἀπὸ
13b	Ἀσίου φασὶ κληθῆναι, τὴν δὲ
14b	Εὐρώπην ἀπό τινος Εὐρώπου
15b	υἱοῦ Ἱμέρου. Ἄνδρων δὲ ὁ
16b	Ἁλικαρνασσεὺς Ὠκεανὸν ἱστο‐
17b	ρεῖ γῆμαι βʹ γυναῖκας Πομ‐
18b	φολύγην καὶ Παρθενόπην. ἐκ	Column end
19	μὲν οὖν Πομφολύγης φησὶ γεννῆσαι αὐτὸν Ἀσίαν καὶ Λιβύην,
20	ἐκ δὲ Παρθενόπης Εὐρώπην καὶ Θράκην, ἀφ’ ὧν αἱ χῶραι τὴν κλῆσιν ἐσχήκασιν (28922).
1284 (1a)	τροφῷ Σαρπηδό‐
2a	νος τῇ Εὐρώπῃ· ἐκ γὰρ Διὸς
3a	καὶ Εὐρώπης Σαρπηδών, Μί‐
4a	νως καὶ Ῥαδάμανθυς, ἐκ δὲ
5a	ταύτης ἡ χώρα τὸ ὄνομα εἴλη‐
6a	φεν. ss3 (sch. DP 270) Εὐρώ‐
7a	πη ἀπὸ μητρὸς Μίνωος καὶ
8a	Ῥαδαμάνθυος καὶ Σαρπηδόνος.
9a	×Eg (×EM. 39740)	Column end
1285	πόντος Ἕλλης ὁ Ἑλλήσποντος. s ἅς τινας Εὐρώ‐ πην καὶ Θράκην διαχωρίζει ὁ Ἑλλήσποντος καὶ τὸ καὶ τό.	Column end
1285	ὅθεν δὲ ἐκλήθη Ἑλλήσποντος, εἴπομεν πολλάκις (2222). τοῦτο δέ ἐστιν ἰστέον ὅτι Ἑλλήσποντος ὁ ἀπὸ Σηστοῦ καὶ Ἀβύ‐
5	δου τόπος, οὗ ὁ Ξέρξης τὴν γέφυραν ἔζευξε μέχρι τοῦ Θρα‐ κικοῦ ἡμετέρου Βοσπόρου, ὃν Βόσπορον Δαρεῖος ὁ Ξέρξου πατὴρ ἐγεφύρωσε πρὸ τοῦ γεφυρῶσαι Ξέρξην τὸν Ἑλλήσπον‐ τον. πέτραι Συμπληγάδες ἃς Ὅμηρος Πλακτὰς καλεῖ (μ 61), *εἶναι δέ φησιν αὐτὰς περὶ Τυρσηνίαν· ὁ δὲ
10	Ἐρατοσθένης Συνορμάδας καλεῖ* (*sch. Eur. Med. 2): λελη‐ θότως δὲ καὶ κεκρυμμένως (μ 69) περὶ τὸν Εὔξεινον πόντον φησὶν ἤτοι περὶ τὸ Στενόν. Ἀπολλώνιος δὲ καὶ οὗτος ὁ Λυκόφρων Συμπληγάδας αὐτὰς λέγει. ἀλλ’ ὁ μὲν Λυκόφρων οὗτος φαίνεται μεταξὺ ταύτας εἶναι λέγων Καλ‐
15	χηδόνος καὶ Βυζαντίου ὡς εἶναι τὸ λεγόμενον παρ’ ἰδιώταις βαρβάροις Ῥεῦμα, ὁ δὲ Ἀπολλώνιος ποτὲ μὲν φαίνεται περὶ τὸν Εὔξεινον πόντον ἤτοι περὶ τὴν τοῦ Στενοῦ κλεῖδα λέγων αὐτάς, ποτὲ δὲ ὁμοίως τῷ Λυκόφρονι γράφων Πληγάδας ἀξείνους καὶ ὅπου φοινήια δόρπα. †T ἦσαν δὲ αἱ
20	Συμπληγάδες, ὡς ληροῦσι, πέτραι βʹ συγκροτοῦσαι πρὸς ἀλλήλας καὶ συναράσσουσαι τὰ πλοῖα· ἐπεὶ δὲ παρέπλευσε ταύτας ἡ Ἀργώ, ἐρριζώθησαν τῆς κινήσεως.
22a	ὡς λέγουσι δέ,
23a	αἱ δὲ Συμπληγάδες πέτραι
24a	εἰσὶ βʹ ἡ μὲν ἐν Εὐρώπῃ ss3s6	Column end
24a	πρὸς τῷ Βυζαντίῳ ἡ δὲ ἐν Ἀσίᾳ πρὸς τῇ Καλχηδόνι.
22b	ὡς λέγουσι δέ,
23b	ἡ μὲν ἐν Εὐρώπῃ ἦν	Column end
24b	πρὸς τῷ Βυζαντίῳ ἡ δὲ ἐν Ἀσίᾳ πρὸς τῇ Καλχηδόνι.
25	ss3s4 Συμπληγάδες αἱ συμπλέουσαι καὶ προσκρούουσαι ἀλλήλαις Πλακταὶ δὲ ὡς πλανώμεναι περὶ τὰς ἀκτάς. πόντος ὁ Ἑλλήσποντος, ἐκλήθη δὲ ἀπὸ τοιαύτης αἰτίας· Ἀθάμας Αἰόλου παῖς ἦν. οὗτος εἶχε βʹ παῖδας Ἕλλην καὶ Φρίξον. ἐπέγημε δὲ Νεφέλην, ἥτις ζηλοτυποῦσα τούτῳ τοὺς
30	καρποὺς τῆς χώρας ἔφλεγεν. εἰς δὲ τὸ μαντεῖον παραγενο‐ μένη ἔπεισε τοὺς μάντεις δώροις εἰποῦσα· εἴπατε ὡς, εἰ
30	μὴ οἱ τοῦ Ἀθάμαντος σφαγιασθῶσιν οἱ παῖδες, οὐ δώσει καρπὸν ἡ γῆ. ὁ δὲ πέμψας αὐτοὺς εἰς τὸ ποίμνιον ἄξειν κριὸν διαλαβόντα τύχῃ τινὶ αὐτὸν ἀνθρωπίνην φωνὴν εἰπεῖν
35	τε περικαθίσαι τὰ νῶτα αὐτοῦ, ὅπως τὸν ἐπικείμενον δια‐ φύγωσι θάνατον. οἱ δὲ περικαθίσαντες ἔπλεον καὶ μεσο‐ πελαγήσαντες ἡ Ἕλλη ἀγανακτήσασα ἔπεσεν ἐν τῷ βυθῷ. καὶ ἐκλήθη ὁ πόντος Ἑλλήσποντος. τὸν δὲ Φρίξον ἔσωσεν ἄχρι Κολχίδων. καὶ εὑρὼν Αἰήτην χρησμὸν λαβόντα παρὰ
40	τοῦ Διὸς τὸν κριῷ ἐπικείμενον εἰς τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα λαβεῖν, ὁ δὲ ἰδὼν καὶ δεξάμενος παρέλαβε δοὺς αὐτῷ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ. τὸν δὲ κριὸν σφάξαντες καὶ τὸ δέρμα αὐτοῦ χρυσώσαντες ἔδωκαν φυλάττειν τὸν δράκοντα τὸ κρέας αὐτοῦ θύσαντες τῷ Διί. s3
1286	Σαλμυδησὸς κόλπος ἐστὶ τοῦ Εὐξείνου πόν‐ του. οἰκοῦσι δὲ περὶ αὐτὸν οἱ Θρᾷκες. s Σαλμυδησσός κόλπος τοῦ Πόντου. Steph. τὸ μεταξὺ Βυζαντίου καὶ Δαμά‐ λεως πέλαγος (9317) ἀπὸ Σαλμυδησσοῦ παραρρέοντος ποτα‐
5	μοῦ. κακόξεινος κλύδων ὁ Εὔξεινος, τὸ Στενόν. κατ’ εὐφημισμὸν δὲ ἐλέγετο Εὔξεινος διὰ τὸν σκολιὸν πλοῦν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ληστάς, οὓς ὁ Ἡρακλῆς ἀνεῖλε. καλεῖ δὲ τοῦτον νῦν ὁ Λυκόφρων κακόξεινον Αἰσχύλῳ ἀκολουθῶν· Αἰσχύλος γὰρ περὶ τῆς θαλάσσης ταύτης οὑτωσὶ λέγει seq.
10	Aesch. Pr. 725
1287	μετὰ γὰρ τὸ Στενὸν πελαγὸς καὶ τὸ Ἱερὸν ἡ Σκυ‐ θία ἐστίν. T
1288	λίμνην τέ· ὁ Τάναϊς ποταμὸς Σκυθίας διαι‐ ρεῖ Ἀσίαν καὶ Εὐρώπην εἰσβάλλων εἰς τὴν Μαιῶτιν λίμ‐ νην ss3s4
4a	ἥν φασι τοσοῦτον εἶναι ψυχρὰν
5a	ὡς τοὺς περὶ αὐτὴν οἰκοῦντας
6a	χίμετλα ποιεῖν ἐν τοῖς ποσίν,
7a	ἅπερ εἰσὶ τὰ λεγόμενα ἀπο‐
8a	καύματα. ss3 καὶ Διονύσιος
9a	Εὐρώπην δ’ Ἀσίης Τάναϊς διὰ μέσον ὁρίζει, ὅς
10a	ῥά θ’ ἑλισσόμενος γαίης διὰ Σαυροματάων σύρε‐
11a	ται εἰς Σκυθίην τε καὶ ἐς Μαιώτιδα λίμνην (14). ss4	Column end
1b	λίμνην τέ· ὁ Τάναϊς ποταμὸς Σκυθίας διαι‐
2b	ρεῖ Ἀσίαν καὶ Εὐρώπην εἰσβάλλων εἰς τὴν Μαιῶτιν λίμ‐
3b	νην ss3s4
4b	ὥς φησι καὶ Διονύσιος
5b	ῥά θ’ ἑλισσόμενος γαίης διὰ Σαυροματάων σύρε‐
6b	ται εἰς Σκυθίην τε καὶ ἐς Μαιώτιδα λίμνην (14). ss4	Column end
1290	? χίμετλα τὰ ἀποκαύματα τὰ γινόμενα ἐν τοῖς ποσίν, ὃ συμβαίνει ἀπὸ χειμῶνος γίνεσθαι. εἴρηται παρὰ τὸ ἐν χειμῶνι 〈ὀ〉τλεῖν, ὅ ἐστι †γίνεσθαι. Eg (EM 81155 EG 5643 EO 16524) ἀκραιφνής ὁ καθαρός. κυρίως δὲ ὁ περι‐
5	φανὴς παρὰ τὸ ἀκέραιον καὶ τὸ φαίνω ἀκεραιοφανὴς καὶ ἀκραιφνὴς συγκοπῇ. EM 5218 (cf. ρ 151) χίμετλα τὰ ἐκ χει‐ μῶνος ἀποψύγματα τῶν χειρῶν καὶ τῶν ποδῶν. τοσοῦτον γάρ ἐστι ψυχρὰ ἡ περὶ Μαιῶτιν Σκυθία ὡς χίμετλα ἤγουν ἀποκαύματα γίνεσθαι τοῖς ἐνοικοῦσι τὴν χώραν. ἴαμα δὲ
10	χιμέτλης, καθά φησι Νίκανδρος (Θ 382. 868), ἀμφισβαίνης ὄφεως δέρμα καὶ παλιούρου ῥίζης ζωμὸς περικλυζόμενος αὐτοῖς. Μαιώταισι· Μαιῶτις γὰρ λέγεται ἡ λίμνη, ὅτι πάντες οἱ ἰχθύες ἐν αὐτῇ ἀπομαιοῦνται. T
1291	Κάρνη πόλις Φοινίκης ἀπὸ Κάρνου τοῦ Φοίνι‐ κος, ὡς Ἴστρος φησίν. ×Steph. ὄλοιντο ναῦται· ss3s4 Κάρνη πόλις Φοινίκης Φοίνικες δὲ ss4 ἔμποροι ὄντες s4 τὴν Ἰνάχου θυγατέρα Ἰὼ ss4 ἐξ Ἄργους ἁρπάσαντες ἐκόμισαν εἰς
5	Αἴγυπτον τῷ Ὀσίριδι ss3s4 ὡς ὁ Λυκόφρων οὗτός φησι καὶ ἕτεροι. ὁ δὲ Ἡρόδοτος (*I 1) αὐτὴν λέγει τὴν Ἰὼ περὶ τὸ πλοῖον τῶν Φοινίκων κατερχομένην μίγνυσθαι τῷ ναυκλήρῳ T ἔγ‐ κυος δὲ γενομένη ἐξῃτήσατο αὐτοῖς φόβῳ τοῦ πατρὸς ἀπαχ‐ θῆναι εἰς Αἴγυπτον (I 2).
10a	βοῶπιν δὲ καὶ ταυροπάρ‐
11a	θενον εἶπεν, ἐπειδὴ δοκεῖ
12a	εἰς βοῦν μεταβεβλῆσθαι. ss3	Column end
10b	βοῶπιν δὲ αὐτὴν λέγει, ὅτι
11b	μυθικῶς ὁ Ζεὺς, ὥς φασιν,
12b	ἐμίγνυτο αὐτῇ, ὃ γνοῦσα ἡ	Column end
13	Ἥρα βοῦν ἐποίησεν αὐτήν. ἡ δ’ ἀλήθεια οὕτως ἔχει ὅτι οἰστρηθεῖσα ὑπ’ ἔρωτος δίκην βοὸς ἐπλανᾶτο.
1292 (1a)	ταυροπάρθενον σόλοικον φαίνεται, εἰ μὴ οὕτως
2a	εἴπῃ τις
3a	*τὸ δὲ πλοῖον, ἔνθα ἡρπάγη,
4a	ταυρόπρωρον ἦν*. ss3s4	Column end
1b	ταυροπάρθενον σόλοικον φαίνεται, εἰ μὴ οὕτως	Column end
2b	εἴπῃ τις
3b	τὴν ἐποχουμένην τῷ ταύρῳ ἤ‐
4b	τοι τῷ ταυρομόρφῳ πλοίῳ.	Column end
5	οὐ γὰρ ἀρρενόθηλυς ἦν ὥστε λέγειν αὐτὴν ταυροπάρθενον· οὐ γὰρ ταῦρος ἐγένετο, ἀλλὰ βοῦς. T
1294	πλᾶτιν καὶ πλατανας, πλατῖδας καὶ λῖνας T δαγῖλας τὰς νύμφας καλοῦσι Λάκωνες, Κύπριοι καὶ ἕτεροι. Μέμφις πόλις Αἰγύπτου ss3s4 Μεμφίτῃ οὖν τῷ Αἰ‐ γυπτίῳ ss3s6 Μεμφίτῃ τῷ Ὀσίριδι ὡς οὗτός φησι.
5	κῆρα δὲ αὐτὴν εἶπεν, διότι ἀρχὴ πολέμου ss3s4 καὶ στά‐ σεως s ἐγένετο ss3s4 αὕτη ss3s6 αἰτία s ταῖς δυσὶν ἠπείροις ss3s6 τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ Εὐρώπῃ T.
1297	Κουρῆτες οἱ τὸν Δία θρέψαντες ss3s4 EG 3423 EM 53418 δαίμονες ἐν Κρήτῃ, ἀφ’ ὧν λέγει τοὺς Κρῆτας ss3s4
4a	ἀντίποινον τουτέστιν ss3
5a	Εὐρώπην ἐκ Φοινίκης ἁρπάσαντες ἀντὶ τῆς Ἰοῦς ... ss3s4	Column end
1b	Κουρῆτες οἱ τὸν Δία θρέψαντες ss3s4 EG 3423
2b	EM 53418 δαίμονες ἐν Κρήτῃ, ἀφ’ ὧν λέγει τοὺς Κρῆτας
3b	ss3s4
4b	εἰς ἀντίκτησιν
5b	Εὐρώπην ἐκ Φοινίκης ἁρπάσαντες ἀντὶ τῆς Ἰοῦς ... ss3s4	Column end
1298	πόρριν δάμαλιν. ἔφην δὲ πολλάκις ὅτι βʹ ρρ χρὴ γράφειν· πόρτις γὰρ ἦν. ἐπεὶ γοῦν γέγονε πόρρις, ἀντὶ τοῦ τ ὀφείλει τεθῆναι ρ. οὗτος δὲ ἀδείᾳ Λυκοφρονικῇ πάντα γράφει οὐκ εἰδώς, ὡς ἔοικεν, ὅτι τὸ χωλὸν πάθος ἐστὶ τοῦ
5	ἰάμβου καὶ τίθεται καὶ τροχαῖος καὶ σπονδεῖος ἐν τῷ τέλει τοῦ ἰαμβικοῦ.
1299	τράμπιδος βαρβαρικοῦ πλοίου. s τυπώ‐ ματι τριήρους, πλοίου. s ἐν ταυρομόρφῳ· καλλί‐ στως τοῦτο γέγραφεν ὁ Λυκόφρων ὅτι ταυρομόρφῳ πλοι‐ αρίῳ ἐκ Φοινίκης ἁρπάσαντες τὴν Εὐρώπην οἱ Κρῆτες
5	ᾤχοντο. ληροῦσι γὰρ οἱ μυθογράφοι ὅτι ὁ Ζεὺς ταῦρος γεγονὼς αὐτὴν ἥρπασεν (Ap. bibl. III 2). ἔχει δὲ καὶ ἄλλως
5	ὁ νῦν μῦθος· Ταῦρος ὁ Κνώσσιος στρατηγὸς παρ’ Ἀστερίου τοῦ καὶ Μινωταύρου βασιλέως Κρήτης πεμφθεὶς ἀνήρπασεν αὐτήν (3501)
1300 (1a)	Σαρεπτίαν ss3 τὴν
2a	Εὐρώπην λέγει· s3 Σαρεπτία
3a	γὰρ πόλις Φοινίκης μεταξὺ
4a	Σιδῶνος καὶ Τύρου. ss3	Column end
1b	ἐκ Σαραπτίας πόλεως Φοινίκης
2b	μεταξὺ Σιδῶνος καὶ Τύρου κει‐
3b	μένης.	Column end
1	Δίκτη καὶ Ἴδη ὄρη Κρητικά s4 ἔστι δὲ Ἴδη καὶ ὄρος Τροίας T ὡς καὶ Ἄρατός φησι s4 περὶ τῆς ἐν Κρήτῃ Ἴδης T Δίκτῃ—Ἰδαίοιο (Ph. 33). s4
1301 (1a)	Ἀστέρῳ· Ἄστερος
2a	δὲ, ὅν τινες Ἀστέριον καλοῦσι,
3a	βασιλεὺς Κρήτης, ὃς τὴν Εὐ‐
4a	ρώπην ἔλαβεν. ss3	Column end
1b	οὗτος ὁ Ἀστέριός ἐστιν ὁ
2b	καὶ Μινώταυρος, εἶχε δὲ, ὥς
3b	φασι, ταύρου πρόσωπον, ἦν δὲ
4b	Πασιφάης υἱὸς γεννηθεὶς αὐτῇ	Column end
5	ὑπὸ Μίνωος καὶ †T ταύρου, ὃν ὁ Δαίδαλος ἐποίησεν, ἢ τὸ ἀληθὲς ὑπὸ Ταύρου τοῦ στρατηγοῦ (3501) †T ᾧ καὶ ὅμοιος ὢν ἐμυθεύθη ταύρου πρόσωπον ἔχειν. οὗτος δὲ ὁ Λυκό‐ φρων τὸν Ἀστέριον λέγει Δία T πατέρα εἶναι τοῦ Σαρπη‐ δόνος, Μίνωος καὶ Ῥαδαμάνθυος (36211).
1302	Οὐδ’ οἵ γ’ ἀπηρκέσθησαν· οὐδὲ οἱ Κρῆτες Ἕλλη‐ νες ὄντες ἠρκέσθησαν τιμωρησάμενοι τοὺς βαρβάρους καὶ ἀντὶ τῆς Ἰοῦς τὴν Εὐρώπην ἁρπάσαντες ἀλλὰ ἔστειλαν καὶ εἰς ἀποικίαν περὶ τὴν Τροίαν Τεῦκρον καὶ Σκάμανδρον, οὗ Σκα‐
5	μάνδρου θυγατέρα γήμας ὁ Δάρδανος γεννᾷ τοὺς ἐμοὺς προ‐ γόνους. πῶς οὖν, ἐπεὶ μᾶλλον τούτων συγγενῆ ἔλαβεν ὁ Δάρδανος καὶ οὐ παρ’ αὐτῶν ἀφῃρέθη, φησὶν ὁ Λυκόφρων οὐδ’ οἵ γ’ ἀπηρκέσθησαν, ἀλλ’ ἔστειλαν στρατόν; πρὸς τοῦτο ἀποβλέψας εἶπεν ὁ Λυκόφρων πρὸς τὸ ὅτι περὶ
10	τὴν Τροίαν ἀπελθόντες ἀποικίαν ἐστείλαντο καὶ ἔκτισαν τὸ Σμίνθιον s4· τὴν γὰρ ἐπιγαμίαν ἑκοντὶ ἐποιήσαντο. ἡ δὲ ἱστορία οὕτως ἔχει. T
1303	κλῶπα· ss3 Τεῦκρος υἱὸς ἐγένετο Σκαμάνδρου ss3s4
1303	τοῦ Κρητός s4. τούτοις ἐδόθη χρησμὸς ἐκεῖ οἰκῆσαι, ἔνθα γηγενεῖς αὐτοῖς ἐπιθῶνται. περὶ δὲ τὰ μέρη γενόμενοι τῆς Ἰλίου βρωθέντων ss3s4 νύκτωρ ss4 ὑπὸ μυῶν τῶν ὀχέων τῶν
5	ἀσπίδων καὶ τῶν νευρῶν τῶν τόξων αὐτῶν ἀναμνησθέντες ss3s4 τοῦ χρησμοῦ s3s4 ἔκτισαν τὸ Σμίνθιον ss3s4 καὶ T ἱε‐ ρὸν Σμινθίου Ἀπόλλωνος s4· οἱ γὰρ μύες παρὰ Κρησὶ σμίν‐ θοι καλοῦνται. κτίσαντες δὲ τὴν πόλιν κατῴκησαν ἐκεῖ καὶ T? ἐβασίλευσε 〈αὐτῶν〉 Τεῦκρος s4 ἀφ’ οὗ Τεῦκροι οἱ
10	Τρῶες, ὡς καὶ Καλλίμαχος Τεύκρων ἡνίκα νῆες Ἀχαιῶν ἄστεα κήδειν (*III 231) ss3s4. 〈Σμίνθιον〉 ὅθεν καὶ ὁ Ἀπόλλων Σμίνθιος ἐκλήθη· σμίν‐ θοι γὰρ παρὰ Κρησὶν οἱ μύες. ss3
1304*	Δραυκίῳ Κρητικῷ· Δραύκη γὰρ πόλις Κρή‐ της. s4
1305	Βέβρυκες δὲ παρὰ τοῖς παλαιοῖς οἱ Τρῶες ἐκα‐ λοῦντο. s3 εἰς Βεβρύκων τῶν Τρώων· Βέβρυκες γὰρ νῦν οἱ Μυσοὶ ἐνδότεροι Βιθυνῶν ὄντες, ὧν ὄρος Ὄλυμπος. εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεροι Βέβρυκες ἔθνος Γαλατῶν μεταξὺ Πειρήνης
5	καὶ Κεραυνίων ὀρῶν καὶ Ἰβηρίας κείμενον οἳ καλοῦνται Ναρβωνήσιοι (18613).
1306 (1b)	Ἀρίσβην ἢ κατά τινας Βά‐
2b	τειαν θυγατέρα Τεύκρου γή‐
3b	μας Δάρδανος γεννᾷ Ἐρι‐
4b	χθόνιον, Τρῶα δ’ Ἐριχθόνιος,
5b	Τρὼς δὲ Ἴλον, Ἀσσάρακον καὶ
6b	Γαννυμήδην Ἴλος γεννᾷ Λαο‐
7b	μέδοντα, Λαομέδων Πρίαμον
8b	Πρίαμος Κασάνδραν καὶ τοὺς
9b	ἀδελφοὺς αὐτῆς.	Column end
1a	ἀπὸ σπορᾶς· Ἀρίσ‐
2a	βη θυγάτηρ Τεύκρου, ἣν ἔγημε
3a	Δάρδανος, ἀφ’ ὧν γέγονεν Ἐρι‐
4a	χθόνιος. ss3 Ἀρίσβη πό‐
5a	λις ἀπὸ Ἀρίσβας θυγατρὸς
6a	Τεύκρου, ἣν ἔγημε Δάρδανος.
7a	×Eg(×EM 14355) Βάτεια τό‐
8a	πος Τροίας ἀπὸ τῆς Βατείας
9a	τῆς Δαρδάνου γυναικός, ἐξ ἧς
10	γενέσθαι τὸν Ἐριχθόνιον. ×Eg (×EM 19145). Ἀρίσβη·— Κεφάλων φησὶν ὅτι Δάρδανος ἀπὸ Σαμοθρᾴκης ἐλθὼν εἰς τὴν Τρῳάδα τὴν Τεύκρου τοῦ Κρητὸς γαμεῖ Ἀρίσβην. Ἑλλά‐ νικος δὲ Βάτειαν αὐτήν φησιν. Steph.
1309	Ἄτραξ—πόλις Θεσσαλίας ἐκλήθη ἀπὸ Ἄτρα‐ κος τοῦ Πηνειοῦ καὶ Βουρᾶς παιδὸς κτισθεῖσα. ×Steph.
1310	ταγῷ μονοκρήπιδι τῷ μονοπεδίλῳ ἄρχοντι Ἰάσονι ὡς καὶ Ἀπολλώνιος ἄλλο μὲν ἐξεσάωσεν ὑπ’ ἰλύος, ἄλλο δ’ ἔνερθεν κάλλιπεν αὖθι πέδιλον (A 10). ss3
5a	τὰ δὲ κατὰ τὸν Ἰάσονα καὶ
6a	τοὺς Ἀργοναύτας καὶ Μήδειαν
7a	καὶ τὸ χρυσοῦν δέρμα δεῖ ζη‐
8a	τεῖν ss3 ἐπὶ λεπτῷ s παρ’
9a	Ἀπολλωνίῳ τῷ Ἀργοναύτῃ. ss3	Column end
1309bis (1b)	*καὶ δευτέρους· ὄ‐
2b	πισθεν ζήτει, ὅπου περὶ τῶν
3b	Ἀργοναυτῶν πάντα κατὰ λεπ‐
4b	τὸν ἔγραψα, εἰ καὶ βραχύτατα,
5b	ὅσα οὐδὲ νʹ Ἀπολλώνιοι (8025
6b	28712).*	Column end
1311	δρακοντοφρούροις ταῖς ὑπὸ δράκοντος φυλασ‐ σομέναις θήκαις τοῦ δέρματος ἀντὶ τοῦ ὑπὸ δράκοντος φυ‐ λασσομένην. ss3
1312	Κύταια—οἱ Λιβυστῖνοι γὰρ ἔθνος παρακείμε‐ νον Κόλχοις. ×Steph. Λιβυστῖνοι ἔθνος παρακείμενον Κόλχοις, ὡς Διόφαντος ἐν Πολιτικοῖς (FHG IV 397). Steph. Κύταιαν· s Κύταια πόλις Κολχίδος, οἱ δὲ Κόλχοι ἔθνος ss3
5	πλησίον Λιγυστίνων. s cf. Eust. DP 76 Λιγυστικὴν· ἡ Κύταια πόλις Κολχίδος ἐστίν, οἱ δὲ Κόλχοι ἔθνος ἐστὶ Λαζικόν, ὡς ἔφην ὄπισθεν πλατέως, πλησίον Ἀβασγῶν κεί‐
5	μενοι (28816)· ἡ δὲ Λιβύη καὶ τὸ Λιγυστικὸν κλίμα, ὃ ἐκλή‐ θη ἀπὸ Λίγυος τοῦ Ἀλεβίωνος ἀδελφοῦ τῆς Κυρήνης καὶ
10	Καρχηδόνος καὶ Ἀλεξάνδρου εἰσίν. ὁ δὲ Λυκόφρων οὗτος καινοτομῶν τὰ πολλὰ καὶ τὴν Κολχικὴν Λιγυστικὴν καλεῖ T. ὁ δὲ Λίγυς οὗτος κωλύων Ἡρακλῆ ἐπὶ τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀνελθεῖν ἀνῃρέθη. καὶ κατὰ μὲν τοὺς μὴ εἰδότας διαίρεσιν κλιμάτων, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν δοκοῦντας Λιβυστικὴν καὶ Λιγυ‐
15	στικὴν (21510. 23) οὕτως εἴπομεν ἔχειν, κατὰ δὲ τὴν ἀκρίβειαν Λιβυστικὰ μέρη εἰσίν, ἵναπερ νῦν εἴπομεν, οἱ δὲ Λίγυες τὴν παραλίαν ἀπὸ Τυρσηνίδος μέχρι τῶν Ἄλπεων καὶ ἄχρι Γα‐ λατῶν νέμονται, ὥς φασι Δίων (I 174 Bo) καὶ ἄλλοι ἀκρι‐ βέστατοι ἱστορικοὶ συγγραφεῖς τε (Plut. Aem. P 6) καὶ γεω‐
20	γράφοι (DP 76).
1313 (1a)	τετράπνην τὸν ss3
2a	τετραπνόην s3 τερατώδη s ἢ
3a	τὸν δικέφαλον· αἱ γὰρ βʹ κε‐
4a	φαλαὶ δʹ πνοὰς ἔχουσιν. ss3
5a	ὕδρον δὲ τὸν δράκοντα εἶπεν
6a	εἶδος λαβὼν ἀντὶ εἴδους. s4	Column end
1b	τετράπνην ὕδρον δικέφα‐
2b	λον δράκοντα ἤτοι βʹ ῥῖνας
3b	ἔχοντα· αἱ γὰρ βʹ ῥῖνες δʹ
4b	πνοὰς ἔχουσιν.	Column end
7	ἄλλως. τὸν τερατώδη ἢ δικέφαλον ἢ μᾶλλον τετρακέφαλον, ἵνα καὶ δʹ πνοὰς ἔχωσιν. s θρόνοις s3s6 δὲ τοῖς s3 φαρ‐ μάκοις s3s6 τῆς Μηδείας s6 παρὰ τὸ θορῶ θόρονα καὶ
10	θρόνα. s3s6
1314	βαστάσας· φασὶν ὅτι Αἰήτης ἔθηκεν ἆθλον τῷ Ἰάσονι ἐπὶ τῇ λήψει τοῦ δέρματος ἀροτριάσαι μετὰ τῶν πυριπνόων ταύρων ἐχόντων ἀδαμάντινον ἄροτρον καὶ σπεί‐ ρειν ὀδόντας ss3 δράκοντος· ἐκ δὲ τῶν ὀδόντων αὐτίκα ἀν‐
5	εδίδοντο ὁπλῖται ἄνδρες καὶ ἐμάχοντο αὐτῷ s.
1315	δαιτρευθεὶς· φασὶν ὅτι Ἰάσων ὑπὸ Μηδείας ἐν λέβητι ἑψηθεὶς πάλιν νέος γέγονεν ss3s4 ὁ δὲ Πελίας
1315	οὐχί s3.
1316	ἐρράου τοῦ κριοῦ ὁ δὲ Καλλίμαχος τοῦ κάπρου (fr. 335) ss6 παρὰ τὸ ὀρούω τὸ ὁρμῶ s6?.
1317	ἀλλ’ αὐτόκλητον· ηὐτομόλησε γὰρ ss3s4 καὶ ἡ Μήδεια T πρὸς τὸν Ἰάσονα ss3s4.
3a	κεραῒς δὲ εἶδος ὀρνέου μικροῦ
4a	ss3 κατωφερὲς πρὸς συνουσίαν
5a	s6· λέγει δὲ τὴν Μήδειαν, ss3	Column end
6a	παρ’ ὅσον κατέτηξεν αὐτὴν διὰ τὴν λύπην τῆς ἑτερογαμίας
7a	Ἰάσονος ss3s4.
3b	κεραΐδα τὴν Μήδειαν νῦν·
4b	κεραῒς γὰρ ὄρνεον μικρότατον.
5b	κεραΐδα δὲ ταύτην λέγει,	Column end
6b	παρ’ ὅσον κατέτηξεν αὐτὴν διὰ τὴν λύπην τῆς ἑτερογαμίας
7b	Ἰάσονος ss3s4.
7	ἔγημε γὰρ Γλαύκην τοῦ Κρέοντος τῶν Κο‐ ρινθίων 〈βασιλέωσ〉 παῖδα. s
1318 (1a)	τὴν γνωτοφόντιν·
2a	ἡ γὰρ Μήδεια τὸν ἀδελφὸν
3a	αὐτῆς Ἄψυρτον διώξαντα αὐ‐
4a	τὴν καὶ καταλαβόντα φεύγου‐
5a	σαν λαβοῦσα αὐτὸν ἀνεῖλε καὶ
6a	τοὺς παῖδας αὐτῆς ὁμοίως ἐν
7a	Κορίνθῳ ss3 διὰ τὴν πρὸς Ἰά‐
8a	σονα ζηλοτυπίαν s ἀνεῖλεν ss3
9a	αὐτόχειρ s: καταλιπὼν δὲ αὐ‐
10a	τὴν ὁ Ἰάσων ἔγημε Γλαύκην
11a	ss3 διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν εὐειδῆ·
12a	δι’ ἣν λυπηθεῖσα ἀνῄρηκε τὰ
13a	τέκνα αὐτῆς Μέρμερον καὶ Φέ‐
14a	ρητα. s3	Column end
1b	τὴν ἀνελοῦσαν τὸν ἀδελφὸν
2b	αὐτῆς Ἄψυρτον· ἡ γὰρ Μήδεια
3b	φυγοῦσα καὶ διωκομένη παρὰ
4b	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς Ἀψύρτου
5b	τοῦτον λαβοῦσα ταύτην κατα‐
6b	λαβόντα ἀνεῖλεν, ὕστερον δ’
7b	ἐν Κορίνθῳ καὶ τοὺς ἐξ Ἰά‐
8b	σονος αὐτῆς παῖδας Μέρμερον
9b	καὶ Φέρητα διὰ τὴν πρὸς Ἰά‐
10b	σονα ζηλοτυπίαν, ὅτι ἀπολι‐
11b	πὼν αὐτὴν ἔγημε Γλαύκην τὴν
12b	θυγατέρα Κρέοντος τοῦ βασι‐
13b	λέως τῶν Κορινθίων.	Column end
1319 (1b)	λάληθρον τὴν Ἀργὼ λέγει ss3s4
2b	ὅτι ἡ τρόπις αὐτῆς ἐκ τῆς Δω‐
3b	δωναίας δρυὸς ἦν φωνήεσσα
4b	καὶ λάλος.	Column end
1a	λάληθρον τὴν Ἀργὼ λέγει. ss3s4
2a	λάληθρον δὲ s ἐπειδὴ, φασὶν,
3a	ἐκ τῆς φηγοῦ τῆς ἐν Δωδώνῃ
4a	ξύλον εἶχε φωνῆεν ss3 καὶ Καλ‐	Column end
5	λίμαχος φωνήεσσαν αὐτὴν ἐκάλεσε. s κίσσα δέ, ἐπειδὴ τὸ ὄρνεον μιμητικόν ἐστι φωνῆς ἀνθρωπίνης, ὡς καὶ ἡ Ἀργώ.	Column end
5	ss3s4 πάντα δὲ προέγραψα. T
1320	φθογγὴν ἐδώλων σανιδωμάτων ἀπὸ τῶν Χαονι〈τι〉κῶν· ἔστι δὲ ἔθνος Ἠπείρου, ἔνθεν τὰ τῆς Ἀρ‐ γοῦς ξύλα ἠνέχθη. s
1322	πάλιν δ’· τὴν περὶ τοῦ Θησέως καὶ τοῦ ξίφους καὶ τῶν ὑποδημάτων τοῦ Αἰγέως ἱστορίαν τῶν ὑπὸ τὴν Κολουραίαν πέτραν πάλιν διαλαμβάνει. Κολουραίαν δὲ αὐτὴν ὁ Καλλίμαχος καλεῖ λέγων ἐν γάρ μιν Τροιζῆνι Κολου‐
5	ραίῃ ὑπὸ πέτρῃ θῆκε σὺν ἁρπίδεσσιν (17830 b).
1322bis (1a)	ἀσκέρας τὰ ὑποδή‐
2a	ματα. s προείρηται δὲ ἡ
3a	ἱστορία αὕτη ἐν τοῖς περὶ τοῦ
4a	Ἀκάμαντος (17830). ss3	Column end
1b	ἀσκέρας εἶπον ὄπισθεν ὅτι
2b	τὰ περὶ τοὺς πόδας πιλία ἤ‐
3b	τοι τὰ ἀρτάρια λέγονται, ὁ δὲ
4b	Λυκόφρων τὰ ὑποδήματα λέ‐
5b	γει (27720).	Column end
1323	φασγάνου· τὸ γὰρ φάσγανον καὶ τὸν ζωστῆρα Ἱππολύτης ἔλαβεν. s3
1324 (1a)	ὁ Φημίου παῖς ἀντὶ
2a	τοῦ Φημιάδου· ss3s6 Αἰγεὺς
3a	γὰρ Φημίου ἦν παῖς, Αἰγέως
4a	δὲ Θησεύς. ss3	Column end
1b	κατὰ τοῦτον ὁ Φημιάδου παῖς
2b	Θησεύς· φασὶ γὰρ Αἰγέα Φη‐
3b	μίου εἶναι παῖδα, Αἰγέως δὲ
4b	Θησέα. καὶ ὅτι μὲν Αἰγέως	Column end
5	καὶ Αἴθρας υἱὸς ὁ Θησεύς, ἀληθὲς ὁ δὲ Αἰγεὺς Πανδίονος υἱὸς ἦν, ἀλλ’ οὐ Φημίου.
1326	πάλαι δοκεύει· Θησεὺς ὑπόνοιαν παρέσχεν ὅτι μέλλει τυραννεῖν ἐν Ἀθήναις, διὸ φυγὼν ᾤχετο εἰς Σκῦρον πρὸς Λυκομήδην. κἀκεῖσε δὲ νεωτεριζόμενον εὐλαβηθεὶς Λυ‐ κομήδης, μή ποτε τῇ ἀρχῇ ἐπιβουλεύσῃ, κατεκρήμνισεν αὐτόν.
5	καὶ οὕτως ἀπέθανεν. ss3 Σκῦρος νῆσός ἐστιν ἡ Σκῦρος μία τῶν Κυκλάδων ἧς ἐβασίλευε Λυκομήδης Δολόπων τὴν νῆσον οἰκούντων. ἐν γοῦν τῇ Σκύρῳ ταύτῃ Θησεὺς ἢ ἀγροὺς ἔχων κατὰ Πλούταρχον καὶ φιλίαν πρὸς τὸν Λυκομήδην (Thes. 35. 36), φοβηθεὶς δὲ διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς Ἑλένης καὶ
10	τὴν κατ’ αὐτοῦ ἐκστρατείαν τῶν Διοσκούρων (*ib. 34) ἦλθε πρὸς Λυκομήδην καὶ διέτριβε περὶ τὴν νῆσον ἢ κατά τινας, ὅτι ὑπόνοιαν παρέσχεν ὅτι μέλλει τυραννεῖν ἐν Ἀθήναις ἢ
10	καθ’ ἑτέρους, ὅτι ὑπὸ Λύκου τοῦ Αἰγέως ἀδελφοῦ ἢ διὰ τὸν φθόνον τῶν Παλλαντιδῶν ἢ διὰ τὴν Ἱππολύτου ἀναί‐
15	ρεσιν ἐξώσθη τῶν Ἀθηνῶν καὶ οὕτως φυγὰς ἦλθεν εἰς Σκῦ‐ ρον κἀκεῖ δὲ νεωτεριζόμενον ὑποπτεύσας ὁ Λυκομήδης αὐ‐ τὸν καὶ δειλιάσας περὶ τῆς ἀρχῆς ἀναγαγὼν ἐπί τινα λόφον καὶ δῆθέν τινα ὑποδεικνὺς κατεκρήμνισε καὶ ἀνεῖλεν αὐτόν.
1327	σὺν θηρὶ βλώξας· Θησεὺς, φησὶ, σὺν τῷ Ἡρα‐ κλεῖ ἐλθὼν εἰς Σκυθίαν πρὸς τὰς Ἀμαζόνας διπλοῦν παρ‐ εσκεύασε τὸ νεῖκος εἰς τοὺς Ἕλληνας διὰ τὸν ss3s4 τῆς Ἱππο‐ λύτης T ζωστῆρα καὶ δι’ Ἀντιόπην τὴν Ἀμαζόνα, ἐξ ἧς καὶ
5	ἔσχεν Ἱππόλυτον. ss3s4 ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη Ἀδμήτη ἡ Εὐ‐ ρυσθέως θυγάτηρ ἐπεθύμησε τὸν Ἱππολύτης κτήσασθαι ζω‐ στῆρα καὶ δὴ ἑνὶ πλοίῳ Ἡρακλῆς μετά τε Θησέως καὶ ἑτέ‐ ρων εἰς Θεμισκύρας λιμένα ἦλθε καὶ Ἱππολύτη τὸν ζωστῆρα τούτῳ ὑπέσχετο δοῦναι, ἡ Ἥρα δὲ ὁμοιωθεῖσα γυναικὶ ταῖς
10	λοιπαῖς Ἀμαζόσιν ἔλεγεν ἁρπάσαι τοὺς ξένους τὴν Ἱππο‐ λύτην. ἐνόπλων δὲ αὐτῶν ὡς πρὸς μάχην κατελθουσῶν Ἡρακλῆς ἀντιταξάμενος κτείνει τὴν Ἱππολύτην καὶ τὸν ζω‐ στῆρα λαβὼν Εὐρυσθεῖ καὶ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ ἀποκομίζει. καὶ Ἀπολλόδωρος (II 102) μὲν καὶ οἱ λοιποὶ ἀναιρεθῆναί φασιν
15	ὑφ’ Ἡρακλέος τὴν Ἱππολύτην, Ἀπολλώνιος δὲ οὕτω φησί seqq. Β 966—969. ἕτερος δέ τις τοῖς προτέροις ὅμοιά φησι seqq. vv. sch. Pind. N III 64 σπάσαντι μεταλαβόντι, θηλάσαντι. T
1328	δηίας δὲ τῆς Ἥρας· πολεμία γὰρ ἦν τῷ Ἡρα‐ κλεῖ. ss3s4 Τροπαίας δὲ τῆς Ἥρας, παρ’ ὅσον καὶ αὐτῇ οἱ νικῶντες ὥσπερ τῷ Διὶ τρόπαιον ἀνετίθεσαν. ἐθή‐ λασε δὲ ὁ Ἡρακλῆς τὴν Ἥραν παῖς ὤν (3122), διὸ καὶ ἀπη‐
5	θανατίσθη. ss3s4 Μύστην δὲ αὐτὸν εἶπε, ss3 Μύστῃ τῷ Ἡρακλεῖ, διότι ἐμυήθη ἐν Ἐλευσῖνι τὰ ss3s4 δι’ αὐτὸν λεγόμενα μικρὰ T μυστήρια ss3s4. Εὔμολπος γὰρ οὐχ ὁ Θρᾶξ κατὰ Ἴστρον, ἀλλ’ ὁ θεὶς τὰ μυστήρια ἐκέλευσε ξένους μὴ *μυεῖ‐
10	σθαι †T. ἐλθόντος δὲ τοῦ Ἡρακλέος ἐν Ἐλευσῖνι καὶ θέ‐ λοντος* μυεῖσθαι τὸν μὲν τοῦ Εὐμόλπου †T νόμον φυλάτ‐
10	τοντες, θέλοντες δὲ καὶ τὸν κοινὸν εὐεργέτην Ἡρακλέα θερα‐ πεῦσαι οἱ Ἐλευσίνιοι ἐπ’ αὐτῷ τὰ μικρὰ ἐποιήσαντο μυστή‐ ρια. οἱ δὲ μυούμενοι μυρσίνῃ ἐστέφοντο. μασθὸς ὁ ἀν‐
15	δρεῖος παρὰ τὸ μὴ θηλάζεσθαι ἢ ἐσθίεσθαι, μαστὸς δὲ ὁ γυναικεῖος παρὰ τὸ μεστὸς εἶναι γάλακτος.
1329 (1a)	ζωστηροκλέπτης·
2a	τὸν γὰρ ζωστῆρα Ἱππολύτης
3a	ἔλαβεν. ἆθλον δὲ ἦν τοῦτο
4a	τοῦ Εὐρυσθέως ss3 ὡς καί φα‐
5a	σιν ἕκτον Ἀμαζονίδος κό‐
6a	μισε ζωστῆρα φαεινόν
7a	(Anth. XVI 92) s. ὁ δὲ Θησεὺς ss3
8a	αὐτὸν λαβὼν s δέδωκεν Ἡρα‐
9a	κλεῖ, αὐτὸς δὲ τὴν Ἱππολύτην
10a	ἠγάγετο, ἐξ ἧς ἔσχε τὸν σώ‐
11a	φρονα Ἱππόλυτον. ss3	Column end
1b	οὗτος τὸν Θησέα φησὶν λα‐
2b	βεῖν τὸν ζωστῆρα τῆς Ἱππο‐
3b	λύτης καὶ δοῦναι τῷ Ἡρακλεῖ,
4b	αὐτὸς δὲ ἔλαβε τὴν Ἱππολύ‐
5b	την κατὰ τοῦτον τὸν Λυκό‐
6b	φρονα, ἐξ ἧς ἔσχε τὸν σώφρονα
7b	Ἱππόλυτον. ἡμεῖς δὲ *ὄπι‐
8b	σθεν ἀρκούντως εἴπομεν, νῦν
9b	δὲ* τοῦτο μόνον λέγομεν ὅτι
10b	Θησεὺς ἐξ Ἀντιόπης τὸν Ἱπ‐
11b	πόλυτον ἔσχεν οὐκ ἐξ Ἱππο‐	Column end
12	λύτης· ἐκείνη μὲν γὰρ ἢ T ἀπελύθη λαβόντος Ἡρακλέος τὸν ζωστῆρα παρὰ Μελανίππης τῆς αὐτῆς ἀδελφῆς ἢ Ἱππο‐ λύτη μὲν ἀνῃρέθη παρ’ Ἡρακλέος Μελανίππη δὲ παρὰ
15	Τελαμῶνος T. μετὰ θάνατον δὲ αὐτῆς ἔλαβε Φαίδραν, ἥτις ἤρα τοῦ Ἱππολύτου, μὴ ἰσχυούσης δὲ ἐπισχεῖν τοῦτον ᾠκο‐ δόμησε ναὸν τῇ Ἀφροδίτῃ Ἐρωτικὸν αὐτὸν καλέσασα. εἶτα διὰ τὸ πολὺν ἔρωτα ἔχειν αὐτὴν εἰς νόσον ἔπεσε καὶ τῆς τροφοῦ αὐτῆς οὐ μικρῶς ἀναγκασάσης εἰπεῖν μετά τινα χρό‐
20	νον ἀνήγγειλεν. ἡ δὲ φαρμάκοις τισὶ βουλομένη λῦσαι τὸν ἔρωτα αὐτῆς καὶ μὴ δυναμένη εἰσῆλθε παρὰ τὸν Ἱππόλυτον κἀκεῖνος δὲ μὴ δεξάμενος τὸ ταύτης ῥῆμα ἀπεδίωξεν αὐτὴν μετ’ ὀργῆς. ἡ δὲ Φαίδρα γνοῦσα ἑαυτὴν ἀπέπνιξε. s3s6
1330	Θεμίσκυρα πόλις Παφλαγονίας καὶ Ἀμαζό‐ νων ἔνθα Θεμισκύρειαι Ἀμαζόνες ὡπλίζοντο (Ap. B 995). s4
1331	τὴν τοξοδάμνον οἱ μὲν ἄλλοι πάντες προπαρ‐ οξυτόνως τοξόδαμνον γράφουσιν, ἐγὼ δὲ παροξυτόνως· τὰ γὰρ προπαροξύτονα πάθος δηλοῦσιν οἷον τοξόδαμνον τὴν δαμναζομένην ὑπὸ τόξων, τοξοδάμνον δὲ τὴν δαμνάζουσαν
5	τὰ τόξα (9321). λέγει δὲ οὗτος τὴν Ἱππολύτην. T
6a	Ὀρθωσίαν· ἡ Ἄρτεμις. νῦν
7a	δὲ τὴν Ἀμαζόνα λέγει τὴν
8a	Ἱππολύτην. ss3	Column end
6b	Ὀρθωσία ἡ Ἄρτεμις ἀπὸ Ὀρ‐
7b	θωσίου ὄρους Ἀρκαδίας ὡς
8b	τιμωμένη ἐκεῖσε ἢ ὡς ἐπορ‐	Column end
9	θοῦσα τὰς τικτούσας· μαιεύτρια γὰρ ἡ θεός. φημὶ γοῦν
10	οὕτως ἐγώ· τὴν τοξικὴν Ἀντιόπην ἢ κατὰ τοῦτον τὴν Ἱππο‐ λύτην στερήσας τὴν Ὀρθωσίαν Ἄρτεμιν ὡς φιλουμένην ὑπ’ αὐτῆς, ὅτι τοξική. τινὲς δὲ καὶ Ὀρθωσίαν τῆς Ἀντιόπης ἢ T Ἱππολύτης φασὶν ἐπώνυμον. s4
1332	ἧς αἱ ξύναιμοι παρθένοι· Νεπτουνὶς ἡ Ἱπ‐ πολύτη ἐκαλεῖτο ἀφ’ ἧς καὶ αἱ Ἀμαζόνες Νεπτουνίδες. ἐπεστράτευσαν δὲ τῇ Ἀττικῇ αἱ Ἀμαζόνες καὶ νικηθεῖσαι παρεγένοντο εἰς Ἰταλίαν. ss3s4 καὶ οὗτος μὲν διὰ τὸν ζω‐
5	στῆρά φησιν αὐτὰς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας στρατεῦσαι Ἑλλάνικος δὲ ὁ Λέσβιός φησιν ὅτι παγέντος τοῦ Κιμμερικοῦ Βοσπόρου διέβησαν αὐτὸν καὶ ἦλθον εἰς τὴν Ἀττικὴν καὶ δʹ μησὶ πολεμήσασαι ὑπεστράφησαν οὐ λέγει δὲ τὴν αἰτίαν T. Λυσίας δὲ ὁ ῥήτωρ πρώτας φησὶν αὐτὰς ἁπάντων ἀνθρώ‐
10	πων τολμῆσαι ἵππων ἐπιβῆναι. τῆς ἀνδρείας οὖν αὐ‐ τῶν πειρώμεναι πολλοὺς κατέδραμον τόπους, ἐλθοῦσαι δὲ πρὸς τὴν Ἀττικὴν μόλις μέν, ἡττήθησαν δέ (II 4). Ἡρό‐ δοτος δὲ ὁ Ποντικὸς τότε φησὶ Θησέα λαβεῖν τὴν Ἀντιόπην ἢ μαχομένην μετ’ αὐτοῦ καὶ ὑπὸ Μολπαδίας τῆς Ἀμαζόνος
15	ἀκοντισθεῖσαν καὶ πεσοῦσαν ἢ πρέσβιν εἰρήνης τοῖς Ἀθη‐ ναίοις μετὰ ξενίων ἐλθοῦσαν.
1333	Ἔρις καὶ Λάγμος καὶ Τήλαμος καὶ Θερμώδων ποταμοὶ περὶ Σκυθίαν Ἀκταῖον δὲ ὄρος Σκυθίας. ss3s4
1340	γυίας χώρας. τὸ δὲ γυι καὶ μετὰ προσγεγραμμέ‐ νης καὶ δίχα προσγεγραμμένης οὐ λυμαίνεται τὰ μέτρα τοῦ στίχου (7517). T
1341	πάππος δὲ ὁ Ἶλος· τινὲς δὲ τὸν Λαομέδοντά φασιν. s4 ὁ γὰρ Λαομέδων κρατήσας τῶν πόλεων, ἃς ὁ Λυ‐ κόφρων ἀπαριθμεῖται, ἔκτισε τὴν Τροίαν ἄχρι τοῦ Πηνειοῦ.
1341	πρώην γὰρ ἡ Τροία μικρόν τι πολίχνιον ἦν. T
1342	Γαλάδραι πόλις Μακεδονίας ἐν Πιερίᾳ. Λ (1444) ἔστι καὶ ὄρος Γάλαδρος, ἀπὸ Γαλάδρου τοῦ Ἠμαθίου παιδός· οἱ δέ, ὅτι ὁ Γαλάδρας ἔκτισε τὴν πόλιν—Λ (1342). ×Steph. *χώραν τ’ Ἐορδῶν· Ἐορδοὶ οἱ Μακεδόνες. Γαλάδρα
5	δὲ πόλις Μακεδονίας Πηνειὸς δὲ ποταμὸς Θεσσαλίας. ss3s4 μέχρι δὲ Θετταλίας s3s4 ὁ Ἶλος ἐκράτει.* ss3s4
1345	ἀλκῇ νέανδρος νέος ἀνδρεῖος. μετέφρασε δὲ τὸ Αἰσχύλειον τὸν .... ὃν γὰρ ἀνδρόπαιδα φησὶν Αἰσχύ‐ λος, οὗτος νέανδρος ὡς μεταφράζων γράφει.
1346	ἡ δ’ ἀντὶ τούτων· ἡ Εὐρώπη δὲ ἀντὶ τῶν τιμω‐ ρημάτων τούτων τὸν Ἡρακλέα τὸν λεοντὴν ἐνδεδυμένον σὺν ἓξ ναυσὶ στείλασα ἀξίναις καὶ δικέλλαις κατέσκαψε τὴν Ἴλιον. s4
1347	τὸν ἑξάπρυμνον ss3s4 δέ φησι τὸν Ἡρακλέα, ὅτι T ἓξ ss3s4 γὰρ s ναῦς ἔχων ὁ Ἡρακλῆς εἰς Τροίαν ἦλθεν, ὡς Ὅμηρος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ (Ε 641) ss3s4—ἀγυιάς. T
1348 (1a)	αἰπὺν δὲ πάγον τὴν Ἴλιον ss3s4
2a	διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν ὑψηλήν·
3a	καὶ γὰρ ὀφρυόεσσα καλεῖται
4a	παρ’ Ὁμήρῳ (Χ 411). ss3	Column end
1b	αἰπὺν δὲ πάγον τὴν Ἴλιον ss3s4
2b	ὅτι ὑψηλὴ καὶ ὀφρυόεσσα. καὶ
3b	Ὅμηρος ἤτοι ἐγὼν εἶμι
4b	προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν
5b	(Γ 305).	Column end
1349	τὸν ἡ παλίμφρων· οἱ μὲν τὴν Ἥραν ἀκού‐ ουσι—παλίμφρων γὰρ ἦν τῷ Ἡρακλεῖ· πρῶτον γὰρ αὐτὸν μισοῦσα ὕστερον ss3s4 ἐπὶ τῇ θυγατρὶ Ἥβῃ T γαμβρὸν ἐποί‐ ησε—Γοργάδα δὲ τὴν ἐμποιοῦσαν φόβον διὰ τὴν γοργό‐
5	τητα καθιερώσει δὲ ἀντὶ τοῦ θεὸν ποιήσει πημάτων δὲ ἀρχηγέτις ἐπειδὴ παραιτία τῷ Ἡρακλεῖ τῶν ἄθλων ἐγέ‐ νετο. ἄλλοι δὲ ταῦτα ἐπὶ τῆς Ἀθηνᾶς ἀκούουσι καὶ παλίμ‐ φρονα μὲν τὴν συνετὴν, Γοργάδα δὲ ss3s4 τὴν Γοργόνα ss3 τὴν ἐπὶ τῷ στήθει ἔχουσαν τὸ γοργονεῖον (27027) T πημά‐
10	των δὲ ἀρχηγέτις ἐπειδὴ προηγεῖτο τῷ Ἡρακλεῖ ἐν τοῖς
10	πόνοις βοηθοῦσα ss3s4 αὐτῷ ss4 καθιερώσει δὲ θεοποιήσει. ἄλλως. 〈παλίμφρων〉 ἡ ἐναντία τῷ Ἡρακλεῖ φρονοῦσα Γοργώ. s ἡ Ἥρα οἱ μέν, ὅτι αὐτὸν ἐθήλασεν (3122) ἄλλοι δέ, ὅτι γαμβρὸν αὐτὸν ἔσχεν ἐπὶ Ἥβῃ τῇ θυγατρὶ Σώτας
15	δ’ ὁ Βυζάντιος ἐν θεῶν λόγοις θεὸν γενέσθαι φησὶ τὸν Ἡρακλέα Γίγαντα τὸν Πρόνομον ἀνῃρηκότα Ἥραν ἀναγκά‐ ζοντα πρὸς γάμου βίαν.
1351	αὖθις δὲ κίρκοι· Τυρσηνὸς καὶ Λυδὸς Ἄτυος τοῦ βασιλέως Λυδῶν ἦσαν παῖδες. ss3s4
3a	τούτων Λυδὸς μὲν κρίσει
4a	τοῦ πατρὸς τῆς Λυδίας ἐβα‐
5a	σίλευσε, Τυρσηνὸς δὲ ἀπά‐
6a	ρας ἦλθεν εἰς Τυρσηνίαν καὶ
7a	κρατήσας τῶν τόπων ἐβασί‐
8a	λευσε. ss3	Column end
3b	λιμοῦ δὲ κατασχόντος τὴν Λυ‐
4b	δίαν πρῶτον παιδιαῖς ἐπει‐
5b	ρῶντο παρηγορεῖν ἑαυτοὺς
6b	ἐφευρόντες σφαίρας καὶ ἀστρα‐
7b	γάλους καὶ λοιπὰς παιδιάς.
8b	ὡς δὲ περιγενέσθαι τοῦ κακοῦ	Column end
7	παιδιαῖς οὐκ ἠδύναντο, διαιρεθέντες εἰς βʹ κρίσει τοῦ πατρὸς κληροῦνται ὥστε τοὺς μὲν μένειν ἐν Λυδίᾳ, τοὺς δὲ ἑτέρους ἀπαίρειν *εἰς ἀποικίαν. πεσόντος δὲ ἐπὶ
10	Τυρσηνὸν τοῦ κλήρου τῆς ἀποικίας σὺν τοῖς μετ’ αὐτοῦ ἀπαίρει* πρὸς Ἰταλίαν καὶ καταπολεμήσας τινὰς τῶν ἐκεῖσε καὶ περιγενόμενος βασιλεύει τῆς χώρας καὶ Τυρσηνίαν ταύτην ἐκάλεσε (1356 ss).
1352 (1a)	*Κίμψος δὲ κώμη Λυδίας ὁ δὲ Πακτωλὸς ποτα‐
2a	μὸς Λυδίας χρυσοῦν ss3s4
3a	ψῆγμα ἔχων ss3 διὸ καὶ χρυ‐
4a	σεργά. s	Column end
1b	*Κίμψος δὲ κώμη Λυδίας ὁ δὲ Πακτωλὸς ποτα‐
2b	μὸς Λυδίας χρυσοῦν ss3s4
3b	πρὶν ψῆγμα ἔχων, νῦν δὲ
4b	ὕελον* (11720).	Column end
1353	λίμνην δὲ λέγει ἤτοι τὴν Γυγαίαν ἢ τὴν Ἀσκα‐ νίαν. πλησίον δὲ Λυδίας εἰσὶ τὰ Εἰνάριμα ὄρη, ὅπου φησὶν Ἡσίοδος εἶναι ss4 τὴν Ἔχιδναν (Θ 304). ταύτῃ δὲ συνεμίγη ὁ Τυφών. ss3s4 καὶ ἐγεννήθη ἐξ αὐτῶν ἑτέρα Ἔχιδνα μεγάλη
5	(Hes. Θ 319). s3s6 Πακτωλοῦ ποτὰ· Πακτωλὸς ποταμὸς Λυδίας χρυσοῦ ψήγματα ἔχων (1179), ὥς φησι †καὶ ἄλλως
5	Πακτωλοῦ χρυσέοισιν ἐπ’ ἀνδήροισι θᾶσσον. s
1355	Ἄγυλλα πόλις Τυρρηνίας. ×Λ. ἔστι δὲ κτίσμα τῶν ἐκ Θετταλίας Πελασγῶν. Steph.
1356 (1a)	Λιγυστίνοισι· δει‐
2a	νὴν πάλην τοῦ δόρατος τοῖς
3a	Λιγυστίνοις καὶ τοῖς ἀφ’
4a	αἵματος τῶν Θρᾳκῶν Γι‐
5a	γάντων τὴν ῥίζαν ἔχουσιν
6a	ἐν τῇ μάχῃ μίξαντες. ἄλ‐
7a	λως. ἢ δεινὴν ῥίζαν Γι‐
8a	γάντων ἢ δεινὴν λόγχης
9a	πάλην ὃ καὶ βέλτιον. Σιθῶ‐
10a	νας δὲ καλεῖ τοὺς Γίγαντας
11a	διὰ τὸ ἐκ Θρᾴκης γεγονέναι
12a	Σιθωνία δὲ ἡ Θρᾴκη. οἱ
13a	δὲ Γίγαντες ἐνταῦθα περὶ
14a	τὰς Πιθηκούσας ᾤκουν νή‐
15a	σους (688). ss3	Column end
1b	ἡ σύνταξις οὕτως· δεινὴν
2b	μίξαντες λόγχης πάλην
3b	ἐν ὑσμίναις—τίσι; τοῖς Λι‐
4b	γυστίνοις τοῖς κεκτημέ‐
5b	νοις ῥίζαν καὶ γενεὰν ἀπὸ
6b	τοῦ αἵματος τῶν Σιθώνων
7b	καὶ Θρακικῶν Γιγάντων. ἢ
8b	δεινὴν ῥίζαν Γιγάντων.
9b	δοξάζων δὲ ἐπ’ ἀνδρείᾳ τοὺς
10b	Τυρρηνοὺς καὶ Ἰταλοὺς λέγει
11b	συγγενεῖς εἶναι αὐτοὺς τῶν
12b	Θρακικῶν Γιγάντων· οἱ γὰρ
13b	Γίγαντες ἐκ Θράκης γεγονότες
14b	περὶ Τυρρηνίαν καὶ Ἰταλίαν
15b	ἐν ταῖς Πιθηκούσαις νήσοις	Column end
16	ᾤκησαν. διὰ δὲ τοῦ ταῦτα λέγειν πλέον δοξάζει τοὺς μετὰ Τυρρηνοῦ Λυδοὺς καταπολεμήσαντας τοὺς λεγομένους εἶναι γένει τῶν Σιθώνων Γιγάντων. Σιθὼν δὲ βασιλεὺς ἦν Θρά‐ κης (3388).
1360	Ὄμβρων· Ὄμβροι γένος Γαλατῶν. †T
1361	καὶ Σαλπίων· οὐ Σάλπια, ἀλλὰ Ἄλπια ὄρη Εὐρωπαῖα μεγάλα τῆς Ἰταλίας, ἓν μέν, ἀφ’ οὗ ῥεῖ ὁ Ἴστρος, ἄλλο δέ, ἀφ’ οὗ ὁ Ῥῆνος. Ἄλπια δὲ τὰ ὄρη ἐκλήθησαν ἀπό τινος Ἄλπιδος ὑπὸ τοὺς τόπους ἀνῃρημένου. ὀχθηρῶν δὲ
5	〈πάγων〉 τῶν τραχέων ἀκρωτηρίων (1514). s3
1362	γρουνὸς· γρουνὸς ὁ Ἀλέξανδρος ἀρχαίαν δὲ ἔριν λέγει τὴν ἀπὸ Ἰοῦς τῶν βʹ ἠπείρων. ss3s4
1364	Ῥυνδακός ποταμὸς Μυσίας. s4
1369	πρῶτος μὲν· Λαπέρσαι δῆμος τῆς Ἀττικῆς, ἔνθα
1369	Ἀγαμέμνονος Διὸς ἱερόν ἐστιν. ὁ ὁμώνυμος οὖν τῷ Λαπερσίῳ Διὶ ὁ Ἀγαμέμνων, ὅστις ἐπὶ Ἴλιον ἐστράτευσεν ss3s4 δι’ Ἑλένην, ἥτις ἡρπάγη ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ πάλιν
5	ὑπὸ τοῦ Πρωτέως ἐν τῇ θαλάσσῃ. s3 ἀντίπορθμον (1368) τὴν ἐναντίως κειμένην αὐτῆς ᾐόνα. Λαπερσίῳ (1369) ἐπώνυμον Διὸς ὁμώνυμος (1370) δὲ ὁ Ἀγαμέμνων κα‐ ταιβάτης κατωφερὴς κεραυνὸς σκηπτῷ (1371) δὲ τῷ πυρὶ τοῦ κεραυνοῦ. s3
1374	ὁ δεύτερος· Ὀρέστης μετὰ τὸ ἀνελεῖν Αἴγισθον καὶ Κλυταιμνήστραν διωκόμενος ὑπ’ ἐριννύων φεύγει πρὸς Ἀθήνας ἐν τῇ τῶν Ἀνθεστηρίων ἑορτῇ βασιλεύοντος Δημο‐ φῶντος καὶ κρίνεται ἐν Ἀρείῳ πάγῳ ἢ μετὰ ἐριννύων ἢ
5	Τυνδάρεω ἢ Ἠριγόνης τῆς Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρας θυγατρός, ἴσων δὲ γενομένων τῶν ψήφων ἀπελύθη. ἔχρησε δ’ ὁ θεὸς τῆς μανίας αὐτὸν ἀπαλλαγῆναι, εἰ τὸ ἐν Ταύροις ξόανον Ἀρτέμιδος μετακομίσει. οἱ δὲ Ταῦροι μοῖρα Σκυθῶν. παραγενόμενος δὲ μετὰ Πυλάδου καὶ κρατηθεὶς παρὰ βου‐
10	κόλων ἤχθη δέσμιος σὺν τῷ Πυλάδῃ πρὸς Θόαντα τὸν βασι‐ λέα, ὁ δὲ αὐτοὺς πρὸς τὴν ἱέρειαν Ἰφιγένειαν ἔπεμψε, μεθ’ ἧς καὶ τοῦ ἀγάλματος φεύγουσι. χειμασθέντες δὲ ἐξώκειλαν περὶ τὰ τῆς Σελευκείας νῦν λεγομένης μέρη καὶ περὶ Ἀντιό‐ χειαν καὶ τὸ Μελάντιον ὄρος, ὃ ἀπὸ τοῦ παυθῆναι ἐκεῖ τὸν
15	Ὀρέστην τῆς μανίας Ἄμανον ἐκλήθη. ὕστερον δὲ ἦλθεν εἰς Ἀθήνας καὶ Πυλάδην μὲν Ἠλέκτρᾳ ζευγνύει, αὐτὸς δὲ μετὰ Δελφῶν ἀνελὼν Νεοπτόλεμον τὸν Ἀχιλέως ἔγημεν Ἑρμιόνην, ἐξ ἧς γεννᾷ Τισαμενόν. ἢ κατά τινας Ἠριγόνην γήμας τὴν Αἰγίσθου Πένθιλον γεννᾷ οἰκῶν ἐν Ὀρεστείᾳ τῆς Ἀρκαδίας,
20	ὅπου ὑπὸ ὄφεως δηχθεὶς ἀναιρεῖται. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι
1b	μετὰ τὴν ἀναίρεσιν Αἰγίσθου
2b	καὶ Κλυταιμνήστρας παρὰ τοῖς
3b	Ἀζᾶσιν Ἀρκάσιν ἐνιαυτὸν Ὀρέ‐
4b	στης ἐνδιατρίψας, ὡς Εὐριπί‐
5b	δης φησί (Or. 1645),	Column end
6	χρησμὸν ἔλαβε στέλλεσθαι εἰς ἀποικίαν· ὁ δὲ συντάξας ἐκ	Column end
6	διαφόρων ss3s4 ἐθνῶν T λαούς, οὓς ἐκάλεσεν Αἰολεῖς διὰ τὸ ἐκ ποικίλων τόπων εἶναι, ἦλθεν εἰς Λέσβον· καὶ αὐτὸς μὲν ταχὺ ἀποθανὼν πόλιν κτίσαι οὐκ ἠδυνήθη· ἀπόγονος
10	δὲ ss3s4 τούτου καλούμενος Γραῦς T μετὰ ρʹ ἔτη ἐκυρίευσε τῆς Λέσβου καὶ πόλιν ἔκτισε. ss3s4 κέλωρ οὖν νῦν ὁ ἀπό‐ γονος ss3s4 Γραῦς. ἐρρέθη. T ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων. ss3 τὰ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας τῆς Λέσβου Ἑλλάνικος ὁ Λέσβιος ἱστορεῖ ἐν αʹ Αἰολικῶν. ἄλλως.
15	ἄμεινον τὸν Γρᾶν ἀκούειν. κέλωρ οὖν ὁ δεύτερος υἱὸς καλεῖται· ἔστι δὲ ὁ Γρᾶς υἱὸς Ὀρέστου. ss3 καὶ γὰρ ὁ Ὀρέστης τὴν μητέρα αὐτοῦ ἀνελὼν ἐμάνη, ὥς φησιν 〈Εὐρι‐ πίδησ〉. ἀλλὰ καὶ τὴν Ἑλένην βουλόμενος ἀποκτεῖναι διὰ τὸ παροργίσαι αὐτὸν Μενέλαον—ἐκεῖνος γὰρ τὸ πλῆθος διή‐
20	γειρεν ὥστε αὐτὸν φυγάδα ποιῆσαι—βουλόμενος οὖν τοῦτο ποιῆσαι οὐκ ἠδυνήθη διὰ τὸ ἁρπαγῆναι αὐτὴν ὑπὸ τῶν θεῶν τῇ τοῦ πατρὸς αὐτῆς θελήσει καὶ γνώμῃ. s3
1374bis (1a)	ὁ δεύτερος· ὁ Ὀρέ‐
2a	στης μετὰ τὸ ἀνελεῖν Αἴγι‐
3a	σθον ss3
4a	χρησμὸν ἔλαβε στέλλεσθαι εἰς ἀποικίαν· ὁ δὲ συντάξας ἐκ
5a	διαφόρων ss3s4 ἐθνῶν T λαούς, οὓς ἐκάλεσεν Αἰολεῖς διὰ
6a	μὲν ταχὺ ἀποθανὼν πόλιν κτίσαι οὐκ ἠδυνήθη· ἀπόγονος
7a	δὲ ss3s4 τούτου καλούμενος Γραῦς T μετὰ ρʹ ἔτη ἐκυρίευσε
8a	τῆς Λέσβου καὶ πόλιν ἔτισε. ss3s4
1375	ἐν ἀμφιβλήστροις παρ’ ὅσον δίκην ἰχθύος ἐμπεσὼν ἐν τῷ χιτῶνι Ἀγαμέμνων ἀνῄρητο. ss3s4 ἡ γὰρ Κλυταιμνήστρα τούτου βραδύνοντος ἐποίησεν αὐτῷ χιτῶνα ἔξοδον μὴ ἔχοντα καὶ ἐλθόντος Ἀγαμέμνονος περιχαρῶς ὑπο‐
5	δεξαμένη τοῦτον καὶ τὸν χιτῶνα ἐνδύσασα τοῦτον ἀπέκτεινεν ὥσπερ τινὰ ἰχθύν. ὁ δὲ Ὅμηρος ἐν τῇ τραπέζῃ αὐτόν φησιν ἀνῃρῆσθαι ὑπὸ Αἰγίσθου καὶ τῶν ὀνομασθέντων λοιπῶν ἐν τῷ φόνῳ αὐτοῦ καί φησιν ὥς—φάτνῃ (δ 535). εἶτα ἀνδρωθέντος τοῦ παιδὸς Ὀρέστου ἀπέκτεινε τὸν Αἴγισθον
10	ὡς φονέα τοῦ πατρὸς καὶ μοιχὸν καὶ τὴν μητέρα. s3s6 ἔλ‐ λοπος δὲ τοῦ ἀφώνου ἰχθύος παρὰ τὸ μὴ ἔχειν αὐτὸν ὄπα. χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων ἰχθύων φωνητικός ἐστιν ὁ σκά‐ ρος (Opp. H I134). s3s6 μύνδου ἀφώνου.
1378	δρυηκόπου τοῦ δρυτόμου γένος· λέγει δὲ τὸν Κόδρου υἱὸν Νηλέα. s τρίτος δ’ ἄνακτος· τρίτον τὸν Νηλέα φησὶ τὸν Κόδρου εἰς Ἀσίαν παραγενέσθαι. δρυηκόπον δὲ λέγει τὸν Κόδρον, ἐπειδὴ πολεμούντων Λακε‐
5	δαιμονίων τοῖς Ἀθηναίοις χρησμὸν ἔλαβον οἱ Λακεδαιμό‐ νιοι φυλάττεσθαι κτείνειν τὸν τῶν Ἀθηναίων στρατηγόν. μαθὼν δὲ ὁ Κόδρος ἔλαβεν ὑλοτόμου σκευὴν καὶ ἀποκτείνας τινὰ Λακεδαιμόνιον ἐπίτηδες ὡς φρυγανιζόμενον καὶ αὐτὸς ἀνῃρέθη· μαθόντες δὲ τοῦτο Λακεδαιμόνιοι ἀπηλλάγησαν.
10	ss3s4 γράφει τοιοῦτόν τι Δοῦρις, Διόδωρος (XXI 6) καὶ Δίων (I 92 Bo) ὅτι Σαμνητῶν, Τυρρηνῶν καὶ ἑτέρων ἐθνῶν πολεμούντων Ῥωμαίοις ὁ Δέκιος ὕπατος Ῥώμης συστρα‐ τηγὸς ὢν Τουρκουάτου οὕτως ἀπέδωκεν ἑαυτὸν εἰς σφαγὴν καὶ ἀνῃρέθησαν τῶν ἐναντίων ρʹ χιλιάδες αὐθημερόν. Κό‐
15	δρου δὲ τελευτήσαντος Μέδων καὶ Νηλεὺς οἱ τούτου παῖδες ἤριζον περὶ τῆς βασιλείας. ἐχρήσθη οὖν αὐτοῖς τὸν πρῶ‐ τον θύσαντα, ἔνθα ὁ σίαλος τὸν σίαλον τρίβει, λαβεῖν τὴν βασιλείαν. ὁ Μέδων γοῦν θεασάμενος βʹ ἐλαίας κινουμέ‐ νας καὶ τριβούσας ἀλλήλας καὶ πρίσμα πεμπούσας θύσας
20	ἐκεῖ βασιλεύει τῆς Ἀττικῆς. Νηλεὺς δὲ πάλιν χρησμὸν λαβὼν ἤκουσε Νηλεῦ, φράζευ ὅπως ἀδίκων Καρῶν γένος ἀνδρῶν καὶ τὰ ἑξῆς. λαβὼν οὖν Ἴωνας τοὺς ἐλα‐ θέντας ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἤγαγεν εἰς τὴν Ἀσίαν καὶ ἐκράτησε Μιλήτου καὶ (38213) Καρίας καὶ ἔκτισε πόλιν, ὥς
25	φησιν Ἀριστείδης ὁ ῥήτωρ (*sch. Arist. Pan. 11018). καὶ πολλοὶ (sch. Ar. et infr. 38213) τῶν ἱστορικῶν.
27a	υἱοὶ δὲ Κόδρου ἦσαν Νηλεὺς
28a	καὶ Μέδων. κληρωθεὶς οὖν
29a	ὁ Μέδων βασιλεύων, ἐλθὼν
30a	ὁ Νηλεὺς εἰς Δελφοὺς ἔλαβε
31a	χρησμὸν ss3	Column end
30a	στέλλεσθαι ἐπὶ χρυσοῦς ἄνδρας, δείξειν δὲ αὐτῷ τὴν θυγα‐
31a	τέρα. παραγενόμενος δὲ εἰς Ἀθήνας ss3s4 ἤκουσε τῆς θυγα‐
32a	τρὸς γυμνῆς τυπτούσης τὸ ἐπείσιον καὶ λεγούσης δίζεο
33a	σευ μάλ‵α′ ἐς θαλερὸν πόσιν ἢ ἐς Ἀθήνας ss4 ἢ εἰς
34a	Μίλητον κατάξω πήματα Καρσίν ss3 s4.
27b	ἕτεροι δὲ πάλιν φασὶν ὅτι
28b	Νηλεὺς χρησμὸν ἔλαβε Δελ‐
29b	φικὸν	Column end
30b	στέλλεσθαι ἐπὶ χρυσοῦς ἄνδρας, δείξειν δὲ αὐτῷ τὴν θυγα‐
31b	τέρα. παραγενόμενος δὲ εἰς Ἀθήνας ss3s4 ἤκουσε τῆς θυγα‐
32b	τρὸς γυμνῆς τυπτούσης τὸ ἐπείσιον καὶ λεγούσης δίζεο
33b	σευ μάλ‵α′ ἐς θαλερὸν πόσιν ἢ ἐς Ἀθήνας ss4 ἢ εἰς
34b	Μίλητον κατάξω πήματα Καρσίν ss3 s4.
35	θυγάτηρ Ἐλεγηὶς ἄσωτος οὖσα ἦν. καὶ ὁ πατὴρ ἤκουσεν ἐπι‐ κροτούσης τὸ αἰδοῖον καὶ βοώσης δίζεο δίζεο δὴ μέγαν ἄνδρ’. ἐς ἀθ...., ὅς ς’ ἐπὶ Μίλητον δὲ κατάξει πήματα Καρσίν. Eg (EM 15257)
1379	τὴν τευχοπλάστιν τὴν τοῦ κεραμέως λέγει θυγα‐ τέρα ss3s4 Κάειραν s4. Βραγχησίαν δὲ τὴν Καρικὴν ἀπὸ Βράγχου τοῦ κτίσαντος τὸ ἐν Μιλήτῳ μαντεῖον. ὁ δὲ Νηλεὺς χρησμὸν εἰλήφει ἐκεῖ οἰκεῖν, ἔνθα ἂν παρθένος αὐτῷ
5	δῷ γῆν ὕδατι βεβρεγμένην. ἐλθὼν δὲ εἰς Μίλητον παρεκέ‐ λευσε κεραμέως θυγατέρα δοῦναι αὐτῷ πηλὸν εἰς σφραγῖδα, ἡ δὲ προθύμως δέδωκεν, ὁ δὲ Νηλεὺς ἐκράτησε τῆς Μιλήτου καὶ ἔκτισε γʹ πόλεις. ss3s4
1383 (1b)	Φθειρῶν· οἱ μέν φασιν ὅτι Φθεὶρ υἱὸς ἦν Ἐνδυ‐
2b	μίωνος, ἀφ’ οὗ καὶ ὁ τόπος ἐκλήθη καὶ τὸ ὄρος. s4 ἄλλοι
3b	δὲ λέγουσιν ὅτι T Φθειρῶν Φθεῖρες ὄρος Καρίας διὰ τὸ
4b	πολλὰς φθεῖρας ἔχειν ss3s4 Eg
5b	φθεῖρες δὲ λέγονται οἱ καρποὶ
6b	τῶν πιτύων ἤτοι τὰ λεγόμενα
7b	στρόβιλα ὅτι ἐοίκασι φθειρ‐
8b	σίν. ἐν δὲ τῷ ὄρει ἐκείνῳ
9b	πίτυες πολλαί.	Column end
1a	Φθειρῶν· οἱ μέν φασιν ὅτι Φθεὶρ υἱὸς ἦν Ἐνδυ‐
2a	μίωνος, ἀφ’ οὗ καὶ ὁ τόπος ἐκλήθη καὶ τὸ ὄρος. s4 ἄλλοι
3a	δὲ λέγουσιν ὅτι T Φθειρῶν Φθεῖρες ὄρος Καρίας διὰ τὸ
4a	πολλὰς φθεῖρας ἔχειν ss3s4 Eg
5a	ἅ ἐστιν ὁ καρπὸς τῆς πίτυος
6a	Eg ἃς οἱ καρποὶ τῆς πίτυος
7a	ποιοῦσι ss3 τὰ λεγόμενα στρο‐
8a	βίλια. ss3 Eg εἰσὶ γάρ τινες
9a	πίτυες φθεῖρας ποιοῦσαι EM	Column end
10	79247 Eust. Jl. I 29816 (Choerob.) φθείρ—ὁ τῆς πίτυος καρπὸς Eg (EM) τὰ λεγόμενα στροβίλια. (EM 79240)
1384	πρωτόμισθον· πρῶτοι γὰρ οἱ Κᾶρες ἐμισθο‐ φόρησαν εἰς ἐπικουρίαν ἤγουν ἐπὶ μισθῷ συνεμάχησαν. ss3s4
1385	ὅταν κόρη κασσωρὶς ss4 κασσωρὶς ἡ πόρνη ss3s4 Eg (EG EM) ἡ κατωφερής. Eg (EG 30245 EM 49331) δοκεῖ δὲ ἡ τοῦ Νηλέως θυγάτηρ ἀσελγὴς γενέσθαι καὶ ὑπό τινος τῶν βαρ‐ βάρων φθαρῆναι. τῷ δὲ Νηλεῖ τοῦ θεοῦ εἰπόντος τὴν θυγα‐
5	τέρα δείξειν, ὅπου δεῖ κτίζειν, ἀποβάντων αὐτῶν εἰς Μίλη‐ τον ἀνασυραμένην τοὺς μηροὺς εἰπεῖν· τίς θέλει μοι συνου‐ σιάσαι; συνεὶς δὲ ὁ πατὴρ αὐτῆς τὸ λόγιον ἐκεῖ κατῴκησε. ss3s4 ?Ἐλεγηίς ἡ θυγάτηρ Νηλέως τοῦ ἡγησαμένου εἰς Καρίαν τῆς Ἰώνων ἀποικίας, ἧς τὸ κύριον ὄνομα Πειρώ
10	φασιν εἶναι. εἴρηται δὲ παρὰ τὸ ἐλεγαίνειν τὸ ἀκολασταίνειν· διὸ οὐδεὶς αὐτὴν Ἀθηναίων ἠβουλήθη γῆμαι. Eg (EM 32711). τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· ὅταν ἡ τοῦ Νηλέως θυγάτηρ τύπτουσα [εἰς] τὸ αἰδοῖον χλευάσῃ τὰ νυμφεῖα πρὸς τὰ τῶν βαρβά‐ ρων κηλωστὰ τουτέστιν εἰς τοὺς παρὰ τοῖς Καρσὶ κοινοὺς
15	τόπους, ἐν οἷς αἱ ἑταιρίδες διατρίβουσι. ss3s4 Eg (EG) κηλω‐ στὰ γὰρ ἐκαλοῦντο ss3s6 Eg (EG 30244) τὸ πρότερον s3s6 ἐπείσιον· σημαίνει δὲ τὸ γυναικεῖον καὶ ἀνδρεῖον αἰ‐ δοῖον κηλωστὰ δὲ τὰ ἀκόλαστα. Eg (EG 30246 †EM 36357)
1388	οἱ δ’ αὖ τέταρτοι· Δύμας βασιλεὺς Δωριέων, Δυμάντειον δὲ σπορὰν λέγει τοὺς Δωριεῖς ss3s4 ἀπὸ τούτου T. ἡγήσατο δὲ τῆς ἀποικίας αὐτῶν τῆς εἰς Κνίδον Ἱππότης
1388	ὁ Ἀλήτου. ss3s4 εἴρηται, ὅτι ὁ Ἱππότης διὰ τὸν Κάρνιδος
5	φόνον ὑπὸ τῶν Ἡρακλειδῶν ἐκβληθεὶς καὶ λῃστεύων ἔσχεν αὐτόν. σημαίνει δὲ τὸν πλανήτην. Eg (EM 6152)
1389	Λάκμων δὲ ὄρος Περαιβίας, ἔνθα ᾤκουν Δωριεῖς, Κυτίνιον δὲ πολίχνιον Δωριέων· σημαίνει δὲ κατ’ ἄμφω τοὺς Δωριεῖς. λείπει δὲ ὁ καὶ σύνδεσμος ἵν’ ᾖ ‘καὶ Κόδροι‘· δηλοῖ δὲ τοὺς Ἀθηναίους ἀπὸ Κόδρου βασιλέως
5	Ἀθηνῶν. μετέσχον δὲ Ἀθηναῖοι τῆς ἀποικίας τῶν Ἡρακλει‐ δῶν. ss3s4 Κόδροι οἱ Ἀθηναῖοι ἀπὸ Κόδρου. λείπει ὁ καὶ σύνδεσμος ‘καὶ Κόδροι‘. λέγει δὲ τοὺς Δωριεῖς. s Κύτινα πόλις Θεσσαλίας, ὡς Θέων ἐν ὑπομνήματι Λ. ὁ πολίτης Κυτιναῖος. ἔστι καὶ Κυτίνιον μία τῶν τριῶν τῶν Δωρικῶν.
10	τὸ ἐθνικὸν Κυτινιώτης. Steph.
1390	Θίβρος πόλις 〈Καρίασ〉. ×Steph.
1392	Κυρίτα παρὰ Κνιδίοις ἡ Δημήτηρ παρὰ τὸ κυρία εἶναι τοῦ ζῆν. Eg (EM 5488) *Θίγγρον· Θίγγρος πόλις Ἰκαρίας Σάτνιον δὲ ὄρος Ἰκαρίας χερσόνη‐ σον δὲ τὴν περὶ τὸ Δώτιον, ἔνθα ᾤκει ὁ Ἐρυσίχθων
5	Κυρίτα δὲ ἐπώνυμον τῆς Δημήτρας.* s4
1393	τῆς παντομόρφου τῆς εἰς πᾶν εἶδος μετα‐ βαλλομένης Μήστρας θυγατρὸς Ἐρυσίχθονος. s Ἐρυσίχθων τις ss3s4 Θετταλὸς ὁ καὶ Αἴθων καλούμενος T υἱὸς Τριόπα ἐξέτεμε τὸ ἄλσος τῆς Δήμητρος, ἡ δὲ ὀργισθεῖσα ἐποίησεν
5	αὐτῷ ἐμφυῆναι λιμὸν μέγαν ὥστε μηδέποτε λήγειν τῆς πεί‐ νης. εἶχε δὲ οὗτος θυγατέρα Μήστραν φαρμακίδα, ἥτις εἰς πᾶν εἶδος ζῴου μετεβάλλετο, καὶ ταύτην εἶχε μέθοδον τῆς λιμοῦ ὁ πατήρ. ἐπίπρασκε γὰρ αὐτὴν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καὶ ἐκ τούτων ἐτρέφετο, ἡ δὲ πάλιν ἀμείβουσα τὸ εἶδος φεύ‐
10	γουσα πρὸς τὸν πατέρα ἤρχετο. ss3s4 ἡ δὲ ἀλληγορία οὕτως ἔχει· ὁ πατὴρ τῆς Μήστρας πάντα καταφαγὼν καὶ τοὺς ἀγροὺς πενίᾳ διατεμὼν ἤτοι πωλήσας ἐλίμωττεν. ἡ δὲ τού‐ του θυγάτηρ πορνευομένη καὶ παρὰ τοῦ μὲν βοῦν, παρὰ τοῦ δὲ πρόβατον καὶ παρ’ ἄλλου ἄλλο εἶδος λαμβάνουσα
15	ἔτρεφεν ἑαυτὴν καὶ τὸν γέροντα, ὅθεν ἐμυθεύσαντο ταῦτα.
1393bis	βασσάρας v. 773.
1396	ὁ δ’ Ἐρυσίχθων Αἴθων ἐκαλεῖτο, ὥς φησιν Ἡσί‐ οδος διὰ τὸν λιμόν (Hes. E 363). πτερὰ δὲ νῦν τὰ ἔσχατα ss3s6 τοῦ ἀρότρου. ss3
1397 (1b)	ὁ Φρὺξ δ’ ἀδελφῶν· περὶ τοῦ Μίδου λέγει,
2b	ὅστις πολλὰ μέρη κατέδραμε τῆς Θρᾴκης ss3s4 *ἤτοι ἐπόρ‐
3b	θησε* s4. οὗτος οὖν, φησὶ, τὸ αἷμα τῆς Κλεοπάτρας τιμω‐
4b	ρούμενος ss3s4 τὴν τροφὸν ss4 τοῦ ss3s4
5b	ἡγεμονεύοντος καὶ ἐξάρχοντος
6b	τῶν νεκρῶν καὶ δικάζοντος αὐ‐
7b	τοὺς Μίνωος πορθήσει.	Column end
1a	ὁ Φρὺξ δ’ ἀδελφῶν· περὶ τοῦ Μίδου λέγει,
2a	ὅστις πολλὰ μέρη κατέδραμε τῆς Θρᾴκης ss3s4 *ἤτοι ἐπόρ‐
3a	θησε* s4. οὗτος οὖν, φησὶ, τὸ αἷμα τῆς Κλεοπάτρας τιμω‐
4a	ρούμενος ss3s4 τὴν τροφὸν ss4 τοῦ ss3s4
5a	νεκροτάγου ss3 Μίνωος πορ‐
6a	θήσει τὴν Εὐρώπην. τοῦ νε‐
7a	κροτάγου δὲ s τοῦ τοὺς νε‐	Column end
8	κροὺς δικάζοντος καὶ ἐξάρχοντος αὐτῶν, ὡς καὶ Ὅμηρος μαρτυρεῖ (λ 568). ss3
1401	ὃς δή ποτ’· ὅστις δήποτε Μίδας ὑπὸ τοῦ ἀμ‐ φώδοντος καὶ ξίφους κατ’ ἐμὲ φθέρσας καὶ κόψας τὰ κύφελλα καὶ τὰ ὦτα ἐξ ἄκρων τῶν λοβῶν καλλυνεῖ τὰς παρωτίδας ἢ κατὰ τοὺς λοιποὺς (infr. 23) ὅστις τοῦ
5	ἀμφώδοντος καὶ τοῦ ὄνου τεμὼν τὰ κύφελλα καλ‐ λυνεῖ παρωτίδας. ἀμφώδοντος· λέγονται ἐν Φρυ‐ γίᾳ εἶναι βʹ λόφοι καλούμενοι Ὄνου ὦτα ἅπερ ὁ Μίδας κρατήσας καὶ τοὺς ἐν αὐτοῖς λῃστὰς ἀνελὼν ἤκουσεν ἔχειν ὦτα ὄνου. ss3s4 οἱ δέ φασιν ὅτι ἔχων ἀληθῶς ὦτα ὄνου
10	ἀπέκοψεν αὐτά, ὅθεν καὶ ἐπιφέρει δαπταῖς τιτύσκων ss3s6 αἱμοπώτῃσι φόβον s οἷον διὰ τὸ αἷμα καὶ τὰ τραύματα ἀποσοβῶν τὰς μυίας ss3s6. οἱ δέ φασιν ὅτι ὀξέως ἤκουσε καὶ διὰ τοῦτο ταύτην ἔσχε τὴν ὀνομασίαν· λέγει γὰρ Ἀριστοτέλης τὸ ὄνον πολλὰ ἀκούειν (gen. an. V 781b 13). ss3s4 ἄλλοι δὲ λέ‐
15	γουσι διὰ τὰ πολλοὺς ὠτακουστὰς αὐτὸν ἔχειν (sch. Ar. Plut. 287).
1403	δάπταις ταῖς μυίαις παρὰ τὸ δάπτειν. T
1404	? Φλέγρα πόλις Θρᾴκης, ἣν Εὔδοξος μετὰ ταῦτα Παλλήνην φησὶ κληθῆναι.—×Steph. cf. 27613.
1406	Θράμβος ἀκρωτήριον Μακεδονίας. Steph.
1409	πολλῶν δ’· πολλοὶ, φησὶ, πόλεμοι ποτὲ μὲν ἐν Ἀσίᾳ, ποτὲ δὲ ἐν Εὐρώπῃ ἔσονται. Κανδαῖος δὲ καὶ Μάμερτος ὁ Ἄρης. ss3s4
1412 (1b)	*ἡ Ἀσία· Ἀσίας γὰρ καὶ Ἰα‐
2b	πετοῦ Προμηθεὺς (36210) καὶ
3b	Ἐπιμηθεύς.*	Column end
1a	ἡπιμηθέως· ἡ Ἀσία
2a	ἐξ Ἰαπετοῦ γεννᾷ Ἐπιμηθέα
3a	ss3	Column end
4a	νοεῖν. s3s6
1413	Περσέως ἕνα· οἱ Πέρσαι ἐκ τοῦ Περσέως τοῦ Δανάης τὸ γένος ἔχουσι ss3s6 ἧς ὁ Ζεὺς ἐρασθεὶς τὸν Περ‐ σέα ἐποίησεν (2718). s3 s6
1414	τῷ θάλασσα· ὁ Ξέρξης ἐκφοβῶν τοὺς Ἕλληνας ss3 s4 ὅτε κατὰ τῶν Ἀθηναίων ἐστράτευε T τὸν μὲν Ἑλλή‐ σποντον ἔχωσε ss3s4 ἤτοι βατὴν γῆν ἐποίησε T τὸν δὲ Ἄθω τὸ ὄρος 〈δια〉κόψας ἐποίησε θάλασσαν ss3s4 ὡς ὁ Ἡρόδοτος
5	ἱστορεῖ (VII 22. 33). s6 καὶ νῦν μὲν ταύτας τὰς ἱστορίας κατὰ τὰ τῶν λοιπῶν σχόλια γράψω, ὕστερον δὲ μετὰ τὸ εἰπεῖν τὰ μικρὰ ταῦτα πάντα τὰ περὶ τοῦ Ξέρξου σχολίδρια πᾶσαν τούτου τὴν ἱστορίαν πεπλατυσμένως ἐρῶ. T
1416	πηδοῖς δὲ ταῖς κώπαις. καὶ Ὅμηρος ἀνερ‐ ρίπτουν τ’ ἅλα πηδῷ (ν 78). s
1417	οἶκοι Μαμέρσας· οἶκοι τῆς Ἀθηνᾶς ἡ Ἀττική, Λαφρία δὲ καὶ Μάμερσα ἡ Ἀθηνᾶ. τὸ ἑξῆς· οἱ δὲ οἶκοι τῆς Ἀθηνᾶς σὺν τοῖς ξυλίνοις τείχεσι κατακαέντες τὸν Ἀπόλλωνα αἰτιάσονται ss3 s4 καὶ καταμέμψονται ss4 διὰ
5	τὸν χρησμὸν ὡς ἀπατήσαντα αυτούς ss3s4.
1418	σὺν καλίνοις τειχέων· ὅτε ὁ Ξέρξης ἐπὶ Ἑλ‐
1418	λάδα ἤρχετο, ἐχρήσθη τοῖς Ἀθηναίοις τόδε τεῖχος Τριτο‐ γενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς (Her. VII 141). οἱ δὲ τοῦτο κακῶς ἐκλαβόμενοι κατεσκεύασαν ἐν τῇ ἀκροπόλει
5	ξύλινον τεῖχος, ἐν ᾧ οἱ εὑρεθέντες πάντες ἀνῃρέθησαν ὑπὸ τῶν Περσῶν. Θεμιστοκλῆς δὲ τηνικαῦτα στρατηγῶν συνε‐ βούλευσεν αὐτοῖς τεῖχος ξύλινον τὸν χρησμὸν τὰς ναῦς αἰ‐ νίττεσθαι, διὸ πεισθέντες κατεναυμάχησαν τὸν Πέρσην εἰς τὰς τριήρεις ἐμβάντες. ἡ δὲ ναυμαχία ἐγένετο ἐν Σαλαμῖνι
10	ss3s4 κραταία. s3
1419	τὸν χρησμολέσχην· φασὶν ὅτι ἐν τῷ τρίποδι χάος ἦν μέγα, ὅθεν τὰ μαντεύματα ὡς ἐκ τοῦ Ἅιδου ἀνήρ‐ χοντο, ἅπερ ὁ Ἀπόλλων ἐσαφήνιζεν. ss3s4
1421	ἀμίκτῳ καὶ παμμιγεῖ πολυμίκτῳ τουτέστιν ἐκ πολλῶν πόλεων συνηθροισμένῳ. s3
1422	καρποτρόφος δρῦς· ἀπὸ ἑνὸς καρποῦ τοὺς ὅλους ἐδήλωσε. δίπλακα δὲ ἐπειδὴ διπλὴν ἔχει ἡ βά‐ λανος τὴν σκέπην. ss4 οἱ γὰρ ἀρχαῖοι πᾶν δένδρον δρῦν ἐκάλουν. T
5	ἀγριάς τ’ ὀρειθαλὴς· βοτάνη ἡ ἄγρωστις ἐν τῷ ὄρει θάλλουσα. ss3
1424	ἀναύρων· ἰστέον ὅτι ss3 s6 ὑπερβολικῶς εἶπεν ὡς πάντες οἱ ποταμοὶ ἐξηράνθησαν ἐκ τοῦ πλήθους τῶν Περ‐ σῶν, ἀλλ’ ἢ μόνος ὁ ἐν τῇ Ἀττικῇ Ἐλισσὸς καὶ ἐν Θεσσαλίᾳ 〈ὁ〉 Ὀνόχων καλούμενος, ὥς φησιν Ἡρόδοτος (VII *108. 196)
5	ss3s4 ἀποξηρανθῆναι καὶ ἐν τῇ Ἀσίᾳ τὸν Μαίανδρον. ἄναυ‐ ρος δὲ κυρίως ὁ ἐν χειμῶνι ῥέων ποταμός.
1426	κύφελλα ss3s4 τὰ ὦτα εἶπεν ἀνωτέρω (1402), νῦν δὲ T τὰ νέφη διὰ τὸ κοῦφα εἶναι. λέγει δὲ νῦν τὸ πλῆθος τῶν βελῶν. ss3s4 τὰ κουφῶς ἐλαυνόμενα. ×Eg(×EM 54919 EG 35622) παρὰ τὸ κύπτειν τοὺς τιτρωσκομένους. s3
1427	Κίμμερός θ’· Κιμμέριοι ἔθνος περὶ τὸν Ὠκεανὸν
1427	ζόφῳ κεκαλυμμένον (λ 15). ὁ δὲ νοῦς· ὥσπερ ὁ σκοτασμὸς τῶν Κιμμερίων ἀφανίζων τὸ φῶς σκότος ποιεῖ, οὕτως καὶ τὰ Περσικὰ βέλη πεμπόμενα συγκρύψει τὸν ἥλιον. T
1429	Λοκρῶν· ὁ Ξέρξης φησὶ, φοβηθεὶς φεύξεται ἐπ’ ὀλίγον χρόνον ἀνθήσας καὶ κρατήσας ss3s4 ὡς τὸ ἐν Λοκροῖς ῥόδον θᾶττον μαραινόμενον δι’ ἀσθένειαν. ss4
1432	λυκοψίαν τὴν ἐρημίαν ss3 μόσυνα δὲ φη‐ γότευκτον λέγει τὰς ναυμαχίας· εἰώθασι γὰρ ἐν ταύ‐ ταις ss3s4 μηχανᾶσθαι καὶ ss4 ποιεῖν πύργους ξυλίνους. ss3s4
5a	τὸ ἑξῆς· μόσυνα φηγότευκ‐
6a	τον ἄγχι παμφαλώμενος
7a	ὡς λυκοψίαν κνεφαίαν
8a	κόρη χαλκηλάτῳ κνώδον‐
9a	τι καὶ τὰ ἑξῆς. s οὕτως οὖν,
10a	φησὶ, φεύξεται ὁ Ξέρξης νι‐
11a	κηθεὶς ἐν Σαλαμῖνι ὡς κόρη
12a	ἐν ἐρημίᾳ νύκτωρ ὑπό τινος
13a	ἐκφοβουμένη ss3 μετὰ ξίφου. s	Column end
5b	ὁ δὲ νοῦς οὕτως· Ὁ Ξέρξης,
6b	φησὶ, νικηθεὶς ἐν Σαλαμῖνι
7b	φεύξεται καὶ τῆς παλιμ‐
8b	πλώτου φυγῆς γεύσεται
9b	ναῦν ἀναζητῶν καὶ ψηλαφῶν,
10b	ὥσπερ κόρη ἀναζητεῖ σκότος
11b	ἐρημίας ὥστε κρυβῆναι ἐν αὐ‐
12b	τῷ, ὅταν ὑπό τινος ξιφηφόρου
13b	πολεμίου διώκηται. ἡ δὲ σύν‐	Column end
14	ταξις οὕτως· αὖθις καὶ εἰς τοὐπίσω παλιμπλώτοιο γεύ‐
15	σεται φυγῆς ὁ Ξέρξης ἢ αὖθις καὶ πάλιν ἄγχι παμφα‐ λώμενος καὶ περιβλέπων καὶ ψηλαφῶν μόσυνα φηγό‐ τευκτον ἤτοι ναῦν, οὕτω δὲ ψηλαφῶν ναῦν ὡς κόρη δειματουμένη χαλκηλάτῳ ξίφει· ἀπὸ κοινοῦ τὸ παμ‐ φαλᾶται καὶ ψηλαφᾶται καὶ ψηλαφᾷ λυκοψίαν κνεφαίαν.
20	καὶ ταῦτα μὲν οὕτως, ἡ δὲ περὶ τοῦ Ξέρξου ἱστορία ὡδὶ ἔχει πως· Ἱππίας ὁ Πεισιστράτου τύραννος ὢν Ἀθηναίων ἐξέπεσε τῆς τυραννίδος. ἐλθὼν οὖν παρὰ Πέρσας ἱκετεύει Δαρεῖον στρα‐ τεύειν κατ’ Ἀθηνῶν καὶ ὃς πείθεται, ὡς Ἀριστείδης φησίν (Pan. 1275)· Ἡρόδοτος δὲ γράφει Ἀθηναίους ἀναπεισθέντας
25	ὑπ’ Ἀρισταγόρου τοῦ Μιλησίου (V97) πορθῆσαι Σάρδεις οὔσας ὑπὸ Δαρεῖον καὶ ἑτέρας πόλεις ὃ καὶ μαθὼν Δαρεῖος ἤρετο, τίνες οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ἀπέστειλε κατ’ αὐτῶν Μαρδό‐
25	νιον μετὰ βαρείας δυνάμεως καὶ στόλου πολλοῦ. ναυαγήσαν‐ τος δὲ τούτου περὶ Ἄθων ὡς δισμυρίους ἄνδρας ναυαγῆσαι
30	καὶ τραυματισθῆναι ὑπὸ Θρακῶν καὶ αὐτὸν τὸν Μαρδόνιον παραλύει μὲν ὁ Δαρεῖος τοῦτον τῆς ἀρχῆς· δευτέρῳ δὲ ἔτει ἀπὸ τοῦδε ἔπεμψεν Ἀθηναίοις σπυρίδα T γῆν καὶ ὕδωρ αἰτῶν. οἱ δὲ τοὺς μὲν Περσῶν πρέσβεις εἰς φρέαρ ζῶντας βαλόντες ἄνωθεν γῆν καὶ λίθων βολὰς πέμποντες τούτους
35	κατέχωσαν, Μῦν δέ τινα Σάμιον ἑρμηνεύσαντα τοῖς Ἀθη‐ ναίοις τὰ Πέρσου γράμματα κατά τινας μὲν ἀνεῖλον κατά τινας δὲ ἄτιμον ἐποίησαν T ὡς καὶ Ἄρθμιον τὸν Ζελείτην ἠτίμωσαν χρυσίον βαρβαρικὸν αὐτοῖς παρὰ τοῦ Δαρείου κο‐ μίσαντα πρεσβευόμενον. Κυρσίλον δὲ τῆς βουλῆς ἕνα κατε‐
40	λίθωσαν καὶ ἀνεῖλον Ἀθηναῖοι, ὅτι γῆν καὶ ὕδωρ συνεβού‐ λευε πέμπειν τῷ βαρβάρῳ· αἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων γυναῖκες τὴν γυναῖκα Κυρσίλου ὁμοίως κατελίθωσαν καὶ οἱ παῖδες τοὺς παῖδας αὐτοῦ T. τῷ αὐτῷ ἔτει ὀλυμπίαδι οαʹ T Δα‐ ρεῖος μετὰ τὸ ἐκστῆσαι Μαρδόνιον τῆς ἀρχῆς ἔπεμψε πάλιν
45	κατὰ Ἀττικῆς Δάτιν καὶ Ἀρταφέρνην ἀνεψιὸν αὐτοῦ χʹ νεῶν στόλῳ καὶ Νάξον εἷλον καὶ Ἐρέτριαν Εὐβοίδος πόλιν. ἐν δὲ τῇ Δήλῳ Δάτις ἐθυμίασε τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτῷ τʹ τάλαντα. ἀποπλεύσαντες δὲ καὶ περὶ Μαραθῶνα στρατο‐ πεδευσάμενοι, σὺν οἷς καὶ ὁ τύραννος Ἱππίας Μιλτιάδου
1432 (50)	στρατηγοῦντος Ἀθηναίων καὶ Στησιλέου πολεμαρχοῦντος δὲ Καλλιμάχου καὶ Κυναιγείρου καὶ Πλαταιῶν συμμαχούν‐ των αὐτοῖς ͵α ἡττῶνται καὶ πρὸς Δαρεῖον ὑποστρέφου‐ σιν ὅπερ ἀκηκοὼς κατὰ τῆς Ἑλλάδος ηὐτρεπίζετο στρατεύ‐ ειν. ἐπὶ γʹ οὖν ὅλους ἐνιαυτοὺς στόλον τε ηὐτρέπιζε καὶ
55	πεζὸν συνῆγε στρατὸν τετάρτῳ δὲ ἔτει Δαρεῖος μὲν τελευ‐ τᾷ, Ξέρξης δὲ καὶ τὴν βασιλείαν καὶ τὸν πόλεμον διαδέχεται Μαρδονίου λέγοντος αὐτῷ πολεμεῖν Ἀρταβάνου δὲ τοὐ‐ ναντίον. ἦν οὖν ὁ πᾶς ἀριθμὸς αὐτῷ τῆς στρατιᾶς ἀπό‐ μαχός τε καὶ μάχιμος μυριάδες φʹ πλοῖα δὲ βσξʹ υʹ δ’ ἦσαν
60	τάλαντα ἡμερησία τροφὴ τῷ στρατῷ. στρατεύων οὖν κατὰ τῆς
60	Ἑλλάδος ἠθέλησε καινοτομῆσαι τὰς φύσεις· Βουβάρης γὰρ καὶ ὁ πεντάπηχυς Ἀρταχαῖος προπεμφθέντες μετὰ πολλῶν μυριάδων T τῆς ὀρυγῆς τοῦ Ἄθω ἐπεστάτουν καὶ διέκοπτον αὐτὸν καὶ ἐθαλάττουν εἰς βάθος ἕτεροι δὲ γεφυροῦν ἐπέμ‐
65	φθησαν τὸν Ἑλλήσποντον περὶ Τραχεῖαν ἀκτὴν λεγομένην μεταξὺ Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου. γεγονυίας δὲ τῆς γεφύρας καὶ λυθείσης ὑπὸ χειμῶνος ςʹ ῥάβδων πληγαῖς ἔτυψε τὸν Ἑλλήσποντον καὶ βʹ ζεύγη δεσμῶν σιδηρῶν ἐκέλευσεν ἐμβα‐ λεῖν εἰς τὸ πέλαγος ὡς δῆθεν τὴν θάλασσαν οἷα δούλην
70	δεσμῶν τοῖς κλοιοῖς. ἑτέρας δὲ βʹ γεφύρας ἀντὶ τῆς προ‐ τέρας τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐποίησαν· ναῦς πλαγίας κατὰ ῥοῦν ἔστησαν καὶ ἐπλήρωσαν τὸ πέλαγος, ἄνωθεν δὲ τῶν νηῶν σχοίνους ὑπερμεγέθεις εἵλκυσαν ἐξ ἑκατέρου μέρους τῆς γῆς, ἄνωθεν δὲ τῶν σχοίνων δοκοὺς ὑπεστόρεσαν καὶ προσήλω‐
75	σαν T εἶτα γῆν ἐπέβαλον ἐπὶ τοὺς δοκοὺς καὶ ἐπέρρανον ἐπὶ τὴν γῆν φυλλάδα μυρσίνης καὶ δάφνης T ἑκατέρωθεν δὲ τῆς γεφύρας ἦσαν ἕτεροι δοκοὶ περικλείοντες τὴν γέφυ‐ ραν μήπως τις ὀλισθήσας καταπέσῃ πρὸς τὴν θάλασσαν. οὕτω μὲν αἱ γέφυραι γεγόνασι περὶ τὸν Ἑλλήσποντον T.
80	καὶ λιθίνην ἕδραν αὐτῷ ὑψηλὴν ἐκεῖ ἐποιήσαντο, ἐν ᾗπερ ἐφιδρυνθεὶς ὕστερον, ὅταν παρεγεγόνει, τὸ στράτευμα ἔβλεπε. πρῶτον δὲ περὶ Κελαινὰς πόλεις †T τῆς Φρυγίας ἐλθὼν ξενίζεται σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι παρὰ Πυθίου τοῦ Λυδοῦ, ὃς καὶ τῷ Δαρείῳ πρὶν ἐδωρήσατο χρυσῆν ἀνα‐
85	δενδράδα καὶ πλάτανον. καὶ τῷ Ξέρξῃ δὲ τότε ἀργυ‐ ρίου ἐχαρίζετο βʹ τάλαντα καὶ υʹ μυριάδας Δαρεικοῦ χρυ‐ σίου νομίσματος χιλιάσιν ὀλίγαις ἀπολειπομένας. ὧν οὐδὲν ὁ Ξέρξης λαβὼν, ἀλλὰ τὴν προαίρεσιν ἀσπασάμενος καὶ τὸ λεῖπον μᾶλλον τῶν μυριάδων ἀποπληρώσας ἔμελλε πρὸς τὰ
90	τοῦ Ἑλλησπόντου μέρη πορεύεσθαι διὰ Φρυγίας καὶ Λυδίας. περί τινα δὲ τόπον ἰδὼν πλάτανον ὡραίαν καθ’ Ἡρόδοτον (31) ἐχρύσωσεν αὐτὴν διὰ τὸ κάλλος αὐτῆς, κατὰ δὲ ἑτέρους τινὰς (Ael. VH II 14) κατὰ μεσημβρίαν καθεσθεὶς ὑπ’ αὐτὴν τὸ θάλπος ἐξέφυγε πορευομένου δὲ αὐτοῦ προσωτέρω ἐπι‐
95	κυψάντων τῶν ἵππων πιεῖν ἀπεξηράνθη ὁ Μαίανδρος ὡς καὶ ὁ Πηνειὸς περὶ Θεσσαλίαν ὕστερον καὶ ἐν Ἀθήναις ὁ Ἰλισσὸς* καὶ ἕτεροι. πεφθακότος δὲ αὐτοῦ περὶ τὸν Ἑλλή‐ σποντον ἔκλειψις ἡλίου καὶ σημεῖα ἐγένετο ἕτερα· ὅμως ζʹ ἡμέραις καὶ νυξὶν ὁ στρατὸς ἀπερικόπως τὰς γεφύρας ἐπεραι‐
1432 (100)	οῦτο τέλος ἐφ’ ἅρματος καὶ αὐτὸς διαπεραιοῦται. ἐρχομέ‐ νου δὲ πρὸς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναίοις ἐδόθη χρησμὸς οὗτος τεῖχος—ὑποχωρεῖν. καὶ ἕτερα τοιαῦτα. τοῦτο γοῦν ἀκού‐ σαντες οἱ Ἀθηναῖοι γυναῖκας μὲν καὶ παῖδας καὶ γέροντας περὶ Τροιζῆνα ἐξέθεντο πύργους δὲ ποιήσαντες ξυλίνους T
105	ἐν ταῖς Ἀθήναις εἴασαν μετά τινων, οὓς ὕστερον οἱ Πέρσαι σὺν τοῖς πύργοις κατέκαυσαν. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι περὶ Σαλα‐ μῖνα εἶχον τὸν στόλον ὅπου ὕστερον καὶ τοὺς βαρβάρους κατεναυμάχησαν σοʹ ἅπαντα τὰ τῶν συμμάχων καὶ αὐτῶν ἔχοντες πλοῖα. ὁ δὲ Ξέρξης περὶ τὸ Αἰγάλεων ὄρος ἀντικρὺ
110	τῆς Σαλαμῖνος κείμενον ἐπὶ θρόνου λαμπρῶς ἐκάθητο βλέπων τὴν ναυμαχίαν. ἡττηθέντων δὲ τῶν αὐτοῦ τῇ ναυ‐ μαχίᾳ πεζῇ πολεμῆσαι ἠθέλησε† T καὶ ἐκ τῆς τῶν Περσι‐ κῶν βελῶν ἐπαφέσεως ἐκρύβη ὁ ἥλιος. τότε τοῦτο μαθών τις τῶν Ἑλληνικῶν στρατηγῶν εἶπε τοῖς στρατιώταις ἀριστο‐
115	ποιήσαθε, ἄνδρες, ἵνα παρ’ Ἅδῃ δειπνήσωμεν μαχόμενοι. θαρρεῖτε δὲ· οὐ μὲν ὑπὸ θάλπος ἡλίου, ὑπὸ σκιὰν δὲ βελῶν πολεμήσομεν. Ξέρξου δὲ μετὰ παντὸς τοῦ στρατοῦ ἐρχομένου Λεωνίδης ὁ Σπαρτιάτης μετὰ τʹ τὰς περὶ Ἀρτεμίσιον παρό‐ δους κατείληφε καὶ ἀντιταξάμενος πρὸς αὐτὸν πολλοὺς μὲν
120	ἀνεῖλε καὶ βʹ ἀδελφοὺς τοῦ Ξέρξου, τοσοῦτον δὲ ἀντέστη γενναίως μαχόμενος ὡς καὶ τὸν Ξέρξην ἀποβῆναι τοῦ ἵππου καὶ πεζῇ μάχεσθαι. τέλος συμπατήσαντες αὐτόν τε τὸν Λεωνίδην καὶ τοὺς τʹ διῆλθον διὰ τῶν σκηνωμάτων αὐτῶν, λαβόντες δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν Λεωνίδου ἀνεσταύρω‐
125	σαν. τέλος ἰδὼν ἑαυτὸν ὁ Ξέρξης ἔτι παρὰ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν λοιπῶν Λακεδαιμονίων κακούμενον T προσέτι δὲ ἀκούων ὅτι καὶ τὴν γέφυραν λύειν μέλλουσιν οἱ Ἕλληνες τὸν Μαρδόνιον ἀφεὶς πολεμεῖν μέρος τε λαβὼν τοῦ ἑαυ‐
125	τοῦ στρατεύματος ὑπεχώρει καὶ τούτων δὲ οἱ πλείους περὶ
130	τὴν πάροδον χειμῶνι καὶ λιμῷ διαφθείρονται αὐτὸς δὲ ἀπὸ Στρυμόνος νηῒ Φοινίσσῃ ἐμβὰς καὶ δεινῇ τρικυμίᾳ περι‐ πεσὼν ὡς καὶ πολλοὺς ἀποπηδῆσαι τῆς νεὼς εἰς τὴν θάλασσαν χάριν τῆς σωτηρίας αὐτὸς μόλις εἰς τὴν πατρίδα δυστυχῶς ὑποστρέφει. καὶ τὸν Μαρδόνιον δὲ καὶ τοὺς σὺν
135	αὐτῷ Πέρσας οἱ Ἀθηναῖοι ἀνεῖλον καὶ Μασίστιον τὸν χρυ‐ σοῦν λεπιδωτὸν θώρακα ἔχοντα, δι’ ὃν ἀνῃρημένον καὶ με‐ γάλη μάχη ἐγένετο. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως. Ξέρξης δὲ πρὸ τοῦ ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα μετὰ τοιαύτην ἧτταν ἐν Σάρδεσι παραγεγονὼς εἰς ἔρωτα τῆς Μασίστιδος ἐμπέ‐
140	πτωκε γυναικὸς καὶ ταύτῃ συνῆν καὶ συνέχαιρεν ὥσπερ νε‐ νικηκώς, ὁ πᾶσαν ἀπολωλεκὼς τὴν Περσίδα, οἷα καὶ πάντες οἱ ἡττημένοι καταπράττονται. τέλος ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα τὸ πένθος αὐτοῦ παρεσήμηνεν.
1437	δειναῖσιν ταῖς δειναῖς ss3s6 ἀκταῖς δηλονότι τῆς θαλάσσης, παρὰ s3s6 ταῖς ἀρχαῖς τοῦ ὕδατος. ss3s6 πάλας παλαίστρας γράφεται δὲ καὶ πόλας τοὺς φυγά‐ δας· γράφεται καὶ πέλας γαίης. s
1438	βουστρόφοις χθονὸς ἀντὶ τοῦ τοῖς πεδίοις, ἀπὸ τῆς τῶν βοῶν ἀρόσεως ἤτοι τοῖς ἀρουμένοις ὑπὸ βοῶν. ss3s6
1439	ἕως ἂν αἴθων· ἕως ἂν ὁ Μακεδὼν Ἀλέξαν‐ δρος ἐλθὼν καταπαύσῃ τὸν πόλεμον κυριεύσας καὶ μο‐ ναρχήσας. ἡ δὲ Ὀλυμπιὰς ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἰς Πύρρον τὸν Ἀχιλλέως καὶ Ἕλενον τὸν Πριάμου *τὸ γένος τὸ ἀνέκαθεν
5	ἀνέφερεν*, ὥς φησι Θεόπομπος καὶ Πύρανδρος (FHG I 317. IV 486). ἀναφέρεται δὲ ὁ Πύρρος εἰς Αἰακὸν ὁ δὲ Ἕλενος εἰς Δάρδανον. ss3s4
1441	διὰ τὸ τὴν μητέρα αὐτοῦ Ἠπειρῶτιν εἶναι ss3s4
1441	Θεσπρωτὸς ss3 λέγεται s3 Χαλάστρα δὲ ss3s4 ὡς Κανά‐ στρα s4. 〈ἔστι δὲ καὶ〉 πόλις καὶ λίμνη 〈τῇ πόλει ὁμώνυμοσ〉 Μακεδονίας, ἀφ’ ὧν ὅλην τὴν Μακεδονίαν δηλοῖ. ss3s4 Χα‐
5	λάστρα·—ἔστι καὶ λίμνη τῇ πόλει ὁμώνυμος—ἔστι δὲ καὶ πόλις ... ὡς ἀπὸ ... Χαλαστραῖος. ×Steph. καὶ Κανα‐ στραῖος· γρ. καὶ Χαλαδραῖος· καὶ γὰρ παρακατιών φησι Χαλάδρης λύκον (1444). s4
1442 (1a)	πρηνῆ θ’ ὁμαίμων· ὁμαίμων τῶν Περσῶν,
2a	παρόσον ἀμφότεροι ss3s4 ὅ τε Ἀλέξανδρος καὶ ὁ Ξέρξης s4
3a	ἀπὸ Περσέως ss3s4
4a	ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος ss3s6 καὶ
5a	ὁ Ξέρξης s ἀπὸ Ἡρακλέος τοῦ
6a	Περσείδου ss3s6
7a	οἱ δὲ Πέρσαι ἀπὸ Περσέως ss3s4s6.	Column end
7a	πρηνῆ θ’ ὁμαίμων· ὁμαίμων τῶν Περσῶν,
8a	παρόσον ἀμφότεροι ss3s4 ὅ τε Ἀλέξανδρος καὶ ὁ Ξέρξης s4
9a	ἀπὸ Περσέως ss3s4
10a	εἶχον τὸ γένος. Περσέως γὰρ
11a	Ἀλκαῖος Ἠλεκτρύων καὶ Σθέ‐
12a	νελος Ἠλεκτρύωνος Ἀλκμήνη
13a	ἐξ Ἀλκμήνης δὲ Ἡρακλῆς
14a	κλέος καὶ Νεοπτολέμου κατῆγε
15a	τὸ γένος
16a	οἱ δὲ Πέρσαι ἀπὸ Περσέως ss3s4s6.	Column end
1443	Ἀργείων πρόμους· γράφεται καὶ Ἀκταίων ss3s4 πρόμους Ἀργεῖοι καὶ T Ἀκταῖοι δὲ οἱ Ἀθηναῖοι. ἀπῴ‐ κησαν δὲ μετὰ τῆς Μηδείας εἰς Πέρσας τινὲς τῶν Ἀθηναίων. νῦν οὖν Ἀθηναίους λέγει τοὺς Πέρσας διὰ τὴν ἀποικίαν. ἀναγ‐	Column end
5	κάσει δέ, φησὶ, τοὺς Περσῶν ἡγεμόνας φοβηθέντας κολακεῦ‐ σαι αὐτὸν καὶ ὑποταγῆναι ss3s4 καὶ σκῆπτρα ὀρέξαι καὶ δοῦναι αὐτῷ τῆς μονοκρατορίας. T
1446	ᾧ δὴ μεθ’ ἕκτην· ἀδελφός μου, φησὶ, μετὰ ϛʹ γενεὰς ἀντὶ τοῦ ἐκ πολλοῦ συγγενὴς ss3s4 καὶ φίλος αὐτῶν νομισθήσεται. T
4a	λέγει δὲ τὸν Ταρπίνιον. ss3
5a	οὗτος γὰρ ἀπὸ Ῥωμύλου ss3s4 ὡς φλυαροῦσιν οἱ τὰ Λυκό‐
6a	φρονος πρὸ ἡμῶν σχολιάσαντες T ἕκτος ἐστὶν ss3s4
7a	οὕτως· s
8a	Ῥωμύλος ss3 Μύαλος s. Πομπή‐
9a	ιος Ἰάλιος. Ὀστίνιος. Ἄγγυς
10a	Μάρκος. Καρπίνιος Πρίσκος.
11a	Ἑρπίνιος Τύλλιος. Ταρπίνι‐
12a	ος. ss3	Column end
4b	ὁ δὲ λόγος περὶ Ταρπινίου τοῦ
5b	Ῥωμαίου·
6b	οὗτος γὰρ ἀπὸ Ῥωμύλου ss3s4 ὡς φλυαροῦσιν οἱ τὰ Λυκό‐
7b	φρονος πρὸ ἡμῶν σχολιάσαντες T ἕκτος ἐστὶν ss3s4
8b	ἐγὼ δὲ πρῶτον γινώσκω Ῥω‐
9b	μύλον, εἶτα Νοῦμαν, Τοῦλλον
10b	Ὀστίλιον τρίτον, τέταρτον
11b	Μάρκον Ἄγκον, πέμπτον Ταρ‐
12b	κύνιον—οὐ Ταρπίνιον—, ἕκτον
13b	Τούλλιον, εἶτα Ταρκύνιον τὸν
14b	Ὑπερήφανον, εἶτα Βροῦτον καὶ
15b	ἑτέρους. ἐκεῖνοι δέ φασι
16b	Ῥωμύλος, εἶτα Πομπήιος Λίος,
17b	τρίτος Ὀστίνιος Ἄπυς, τέταρ‐
18b	τος Μάρκος Καρπίνιος, πέμ‐
19b	πτος Πρίσκος Ὀρπίνιος, ἕκτος
20b	Τούλλιος Ταρπίνιος·	Column end
21	ἕκαστος γὰρ αὐτῶν δυσὶ καὶ πλείοσι ἐχρῶντο τοῖς ὀνόμασιν.
22a	ἕκτος οὖν ὁ Ταρπίνιος ἀπὸ Ῥωμύλου ss3s4
23a	ὁ δὲ Ῥωμύλος, ὥς φασιν, Αἰ‐
24a	νείου ἦν υἱός. ss3	Column end
22b	ἕκτος οὖν ὁ Ταρπίνιος ἀπὸ Ῥωμύλου ss3s4
23b	φασὶ δὲ καὶ τὸν Ῥωμύλον Αἰ‐
24b	νείου υἱόν· καὶ διὰ τοῦτο ἕκτον	Column end
25	συγγενῆ τοῦτον νομίζουσι τῆς Κασάνδρας, κακῶς. ἐγὼ δὲ ἑνδέκατον γινώσκων ἢ δωδέκατον τὸν Ῥωμύλον ἀπ’ Αἰνείου οὐχ οὕτω φημὶ ὡς ἐκεῖνοι, ἀλλ’ οὕτως ὅτι μετὰ ϛʹ γενεὰς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος.
29a	ἄλλως. Ῥωμαῖοι καὶ Μακεδό‐
30a	νες ἔσχον μετ’ ἀλλήλων πόλε‐
31a	μον καὶ πολλάκις	Column end
33a	καὶ ἐν χέρσω καὶ ἐν θαλάσσῃ ἐπολέμησαν.
29b	Ἀλεξάνδρῳ τινὶ ἑτέρῳ Μακε‐
30b	δόνι ὁ ἐμὸς συγγενὴς Ταρπί‐
31b	νιος πολεμήσει. Ῥωμαῖοι γὰρ
32b	καὶ Μακεδόνες πολλὰ	Column end \|\| Page end
33b	καὶ ἐν χέρσω καὶ ἐν θαλάσσῃ ἐπολέμησαν.
34	συνέβη κρατηθῆναι τὸν τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸν ὑπὸ Μακε‐
35	δόνων ζῶντα καὶ πάλιν ss3s4 τὸν τῶν Μακεδόνων ἡγεμόνα τὸν ὕστερον T Ἀλέξανδρόν τινα συγγενῆ Ἀλεξάνδρου ἀναι‐ ρεθῆναι ὑπὸ Ῥωμαίων. καὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ κρατουμένου ἠμείψαντο καὶ οἱ μὲν Ῥωμαῖοι ἀπέδοντο τὸν νεκρὸν ss3s4 τοῦ Ἀλεξάνδρου ss3 οἱ δὲ Μακεδόνες τὸν στρατηγὸν τῶν Ῥω‐
40	μαίων. καὶ ss3s4
41a	ἐκ τούτου ἐγένετο εἰρήνη. ss3	Column end
41b	οὕτως εἰρήνευσαν.	Column end
42	ἄλλως. ᾧ δὴ μεθ’ ἕκτην γενεάν· ὁ Ταρπίνιος συμβαλὼν τῷ στρατῷ τοῦ Ἀλεξάνδρου s4 ἀπὸ πρώτης ὥρας ἕως ἕκτης ἐπολέμει μόνος τῷ Ἀλεξάνδρου s6 λαῷ. τοῦτο ἰδὼν ὁ Ἀλέ‐
45	ξανδρος φίλον αὐτοῦ αὐτὸν ἐποίησε καὶ λείαν αὐτῷ πολλὴν ἐδωρήσατο διὰ τὴν δύναμιν αὐτοῦ. s4
1452	δυσπλήτιδας· 〈δασπλήτιδεσ〉 νάπαι εἰσὶν αἱ παραθαλάσσιαι πέτραι αἱ ἐν τῷ αἰγιαλῷ ὑπὸ τῶν κυμά‐ των 〈ἄγαν〉 πληττόμεναι δυσπλήτιδες δὲ αἱ δυσκόλως πληττόμεναι. s4 δασπλήτιδες δὲ αἱ καταπληκτικαί. T
1454	πίστιν γὰρ ἡμῶν· ἀπὸ κοινοῦ ss3s4 τὸ ἐγχρί‐ σας· τὸ δὲ ἐξῆς ἐν s ψευδηγόροις φήμαις τοὺς λόγους καὶ τὴν ἀψευδῆ φρόνησιν τῶν μαντευμάτων ss4 ἐγχρίσας s φήμην γὰρ διήγειρεν ὁ Ἀπόλλων ὅτι Κασσάνδρα οὐκ
5	ἔστι μάντις, ἀλλὰ μαινομένη μάτην λαλεῖ. ss3s4 Λεψιεὺς ὁ δεινὰ καὶ κεκαλυμμένα λέγων, ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ λέπους. s6
1457	λέκτρων στερηθεὶς· βουληθέντος γὰρ Ἀπόλλω‐ νος συγγενέσθαι τῇ Κασσάνδρᾳ αὕτη οὐκ ἔδωκεν ἑαυτήν, διὸ μηνίων ss3s6 ὁ Ἀπόλλων s παρεσκεύασεν ἵνα, ὅταν μαντεύ‐ ηται, μηδεὶς αὐτῇ προσέχῃ ss3s6 μηδὲ πιστεύηται. s ἐρρήθη
5	ἐν τῇ ἀρχῇ (529). T
1460	χελιδόνα ἑαυτὴν λέγει ἡ Κασσάνδρα s4 φοι‐ βόληπτον δὲ τὴν μαντικήν. T
1462	εἱρκτῆς τοῦ παρθενῶνος. ss3
1463	Σειρῆνος· ἑαυτὴν εἶπε σειρῆνα διὰ τὸ τὰ μέλ‐ λοντα προειπεῖν ss3s6 ἢ διὰ τὴν ἡδύτητα τοῦ λόγου, ἐπειδὴ καὶ αἱ σειρῆνες θελκτικαὶ ἦσαν (2196) s3s6. ἐστέναζε θελ‐ κτικὸν καὶ λιγυρὸν ὥσπερ αἱ θρυλλούμεναι σειρῆνες. ἔστι δὲ
5	καὶ ζωύφιον ὅμοιον μελίσσῃ λεγόμενον σειρήν (2194). T
1464 (1a)	Κλάρος δὲ τόπος Κο‐
2a	λοφῶνος μιμαλὼν δὲ ἡ
3a	βάκχη διὰ τὸ μανιῶδες καὶ
4a	ἐνθουσιῶδες. ss3	Column end
1b	μιμαλλὼν βάκχη ἢ προφῆ‐
2b	τις ἡ τὸν Ἀπόλλωνα ταῖς μαν‐
3b	τείαις μιμουμένη. Κλάρος δὲ
4b	ὄρος καὶ πόλις Ἀσίας περὶ	Column end
5	Κολοφῶνα ἀφ’ οὗ καὶ Κλάριος ὁ Ἀπόλλων.
1464bis	κόπις ὁ ῥήτωρ παρὰ τὸ κόπτειν τοὺς λόγους ἢ ὁ ἔμπειρος. ss3s4 Μελάγκραιρα δὲ ἡ σίβυλλα παρὰ τὸ με‐ λαίνειν τὴν φράσιν καὶ τοὺς χρησμούς. ss3s6 μελαγκραίρας ὁ μελαίνων καὶ θολῶν τὴν κραῖραν καὶ τὴν κεφαλὴν ἤγουν τὸν
5	νοῦν ἐν δεινοῖς λόγοις. T
1465 (1a)	Νησὼ δὲ μήτηρ σι‐
2a	βύλλης. ss3	Column end
1b	*τὴν σίβυλλαν λέγει θυγατέρα	Column end
2b	Νησοῦς*.	Column end
3	Κλάρου δὲ ss3 [καὶ] s3 μιμαλὼν ἡ βάκχη Κλάρος δὲ Κολοφῶνος τόπος ἀφ’ οὗ καὶ Κλάριος ὁ Ἀπόλλων.
5	εἰκάζει οὖν τὴν Κασσάνδραν βάκχῃ ss3 τῇ ἐν Κλάρῳ καὶ τῆς σιβύλλης ἐπιστήμονι s καὶ τῇ Σφιγγί. ss3
7a	ἡ δὲ Σφίγξ ss3 ὥς φησιν Εὐρι‐
8a	πίδης ss3s6 τέρας (Phoen. 806)
9a	ἦν τὰ ἄνω ἔχον παρθένου καὶ
10a	τὰ μέσα λέοντος, πόδας καὶ
11a	ὄνυχας γρυπός, πτέρυγας ἀε‐
12a	τοῦ διέτριβε δὲ περὶ τὸ Φί‐
13a	κιον ὄρος ὅ ἐστι πλησίον τῶν
14a	Βοιωτίων Θηβῶν. ss3	Column end
7b	Φίκειον τέρας ἡ Σφίγξ.
8b	ἐκάθητο δὲ ἡ Σφὶγξ περὶ Θη‐
9b	βῶν ὄρος, ὃ ἀπ’ αὐτῆς Φίκειον
10b	ἐκλήθη. εἰκάζει δὲ τὴν Κασ‐
11b	σάνδραν βάκχῃ τῇ ἐκ Κλάρου
12b	καὶ τῆς σιβύλλης ἐπιστήμονι
13b	καὶ τῇ Σφιγγὶ διὰ τὸ συν‐
14b	εστραμμένα λέγειν καὶ σκο‐
15b	τεινά.	Column end
16	Κλάρου μιμαλὼν· λογιζομένη παρὰ πάντων ἢ ἡ	Column end
16	βάκχη εἶναι ἡ ἐπὶ τοῦ Κλάρου—Κολοφῶν〈οσ〉 δέ τις 〈λόφοσ〉 ὁ Κλάρος, ἐν ᾧ μάντις ἦν τις ἐγκαθημένη—ἢ ἡ λάλος σί‐ βυλλα ἡ θυγάτηρ Νησοῦς ἢ ἡ Σφὶγξ ἡ ἐν τῷ Φικίῳ τῶν
20	Βοιωτίων Θηβῶν ὄρει προσκαθημένη. s Φίκιον τέρας ἡ Σφίγξ· καὶ αὕτη γὰρ αἰνιγματωδῶς διελέγετο ὥσπερ καὶ ἡ σίβυλλα καὶ ἡ Κασάνδρα καὶ αἱ βάκχαι. καὶ ἀνωτέρω δὲ ταῦτα παρεβάλετο λέγων Σφιγγὸς κελαινῆς γῆρυν ἐκμιμου‐ μένη (7). ἔστι δὲ τὸ αἴνιγμα τῆς Σφιγγὸς ss3 καθὼς
25	προείρηται (1125) s καὶ δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τρίπουν καὶ τε‐ τράπουν. s3
1466	ἑλικτὰ τὰ συνεστραμμένα καὶ σκοτεινὰ διὰ τοὺς χρησμούς. s
3a	λοξὸν τὸν αἰνιγματώδη
4a	καὶ μυστικόν, ὅθεν καὶ Λοξίας
5a	ὁ Ἀπόλλων διὰ τὸ γρῖφον καὶ
6a	κοῖλον τῶν χρησμῶν. s	Column end
3b	λοξὸν αἰνιγματώδη, ὅθεν καὶ
4b	Λοξίας ὁ Ἀπόλλων ἢ παρὰ
5b	τὸ λοξὴν ἰὰν καὶ φωνὴν πέμ‐
6b	πειν—λοξοχρήσμων γάρ—ἢ	Column end
7	παρὰ τὸ λοξῶς ἰέναι καὶ πορεύεσθαι· ὁ αὐτὸς γάρ ἐστι τῷ ἡλίῳ, λοξῶς δὲ ὁ ἥλιος πορεύεται τὸν ζωδιακὸν κύκλον ὅπως ἀκλινὴς τῆς φορᾶς ἡ σφοδρότης ἐξ ἀντι‐
10	πλεύρων σφίγγεται καταδρόμων καθά φησιν ὁ Πισί‐ δης (op. mund. 219).
1471 (1a)	τρόχιν δὲ τὸν ἄγγε‐
2a	λόν ss3 φησι διὰ τὸ τηρεῖν
3a	τὰ λεγόμενα ἢ s3 παρὰ τὸ
4a	τρέχειν. οἱ δὲ τὸ ὄνομα τοῦ
5a	λέγοντος ἀγγέλου Τρόχιν θέ‐
6a	λουσιν ἀκούειν. ss3 λείπει δὲ
7a	τὸ ἐμὲ ἀντὶ τοῦ ἐμαυτὸν δια‐
8a	γείρας τοῦ ἐλθεῖν καὶ εἰπεῖν
9a	περὶ πάντων. s	Column end
1b	τρόχιν δὲ τὸν ἄγγελον παρὰ
2b	τὸ τρέχειν. οἱ δὲ κύριον ὄνο‐
3b	μα τοῦτο νοοῦσιν ἤγουν τὸν
4b	ἀπαγγέλλοντα ταῦτα πάντα
5b	ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ (97) εἶπον.	Column end
10	Λυκόφρονος δύσφραστα πληρώσας ἔπη,	Column end
10	ἐνθουσιασμοὺς παρθένου φοιβαστρίας, αἰνιγματωδῶς καὶ σοφῶς εἰρημένους, θεῷ τὸν αἶνον ὡς συνεργῷ προσφέρω. ss3s4 (auctor sch. S.)
15	ἡ δόξα Χριστῷ τῶ συνεργῷ τοῦ τέλους. s4? Λόγους ἀτερπεῖς πολλὰ μοχθήσας γράφεις ἀνιστορήτως βάρβαρα πλέξας ἔπη γωλειά (376), γρώνας (20), οὖσα (20) καὶ τυκίσματα (349)
20	σὺν Ὀρθάγῃ (538) τε κρίμνα (607) καὶ λυκοψίαν (1432) μόνον νέοις ἱδρῶτα, μωρὲ Λυκόφρον, οὐδὲν ἄλλο πλὴν ἢ κενοὶ λήρων λόγοι. s3s4 τήνδε Λυκοφρονέην τὴν βαρβαρόφωνον ἰυγὴν
25	Κλειοῦς τ’ ἀλλοπροσάλλοιο βάκχην καλλιέπειαν Τζέτζης Ἰσαάκιος ἐπεὶ φύγον ἐξερεείνας,
25	παγκρατέι μεδέοντι πανέξοχον ὕμνον ὀφείλω. T

intro

(1t)

intro

(50)

intro

(100)

genus

(1t)

genus

(50)

hypoth

1

2

3

4

5

6

7

7bis

8

9

11

12

13

14

15

17

17

(50)

17

(100)

18

19

20

(1b)

21

22

22

(50)

23

24

25

26

27

28

29

(1a)

30

31

32

33

34

(1a)

35

(1b)

37

36

37bis

38

(1a)

39bis

40

41

42

44

45

46

(1a)

47

48

49

(1a)

50

50bis

(1a)

51

52

53

54

55