|
TLG 5029 001 :: SCHOLIA IN LUCIANUM :: Scholia in Lucianum (scholia vetera et recentiora Arethae) SCHOLIA IN LUCIANUM Schol. Scholia in Lucianum (scholia vetera et recentiora Arethae)
Citation: Lucianic work — section — (line) | ||
epigr1 | Λουκιανὸς τάδ’ ἔγραψε παλαιά τε μωρά τε εἰδώς· μωρὰ γὰρ ἀνθρώποις καὶ τὰ δοκοῦντα σοφά. οὐδὲν ἐν ἀνθρώποισι διακριδόν ἐστι νόημα, ἀλλ’ ὃ σὺ θαυμάζεις, τοῦθ’ ἑτέροισι γέλως. ~ φN | |
1t | Φάλαρις αʹ. | |
1.1 | δυνάστης] βασιλεύς. ~ S ὧν* μὲν οὖν ἕνεκα κτλ.] ἅθροισις καταστατική. ~ S ἐπέστειλεν] ἐπιστολὰς ἔγραψε. ~ φS πάρεδροι*] πάρεδρος τοῦ δεῖνος, παρεδρεύει δὲ τῷ δεῖνι· | |
| 5 | τὸ ὄνομα μετὰ γενικῆς, τὸ δὲ ῥῆμα μετὰ δοτικῆς, ὥσπερ καὶ τὸ σύνοικος γενικῇ, συνοικεῖ δὲ δοτικῇ. ~ φS παραγαγεῖν] ἀπατῆσαι. ~ φ μάλιστα τοῦτον] ἤγουν τὸν Ἀπόλλωνα. ~ U | |
|---|---|---|
1.2 | δημοτικόν*] ὁ πρέπων ἐν πολλοῖς. ~ Δ μέτριον*] ταπεινὸν καὶ συγγνωμονικόν. λέγεται δὲ καὶ μέτριος ὁ μεμετρημένην ἔχων οὐσίαν ἢ ὁ τὸ ἦθος ἐπιει‐ κής. ~ Δ | |
| 5 | αὐθέκαστον: τὸ ἀπροβούλευτόν φησι. τοιαῦτα γὰρ τὰ ταχέα ὡς ἐπίπαν καὶ σύντομα, ὃ βούλεται σημαίνειν τὸ αὐθέκαστον· σημαίνει γὰρ τὸ αὐθέκαστος τόν τε ἁπλοῦν καὶ ἄδολον καὶ ἀληθευτικὸν καὶ τὸν ἕτοιμον πρὸς ἅπαν καὶ | |
| τὸν ταχὺν καὶ σύντομον καὶ αὐτόματον. ~ BCMNUΩΔ | 1 | |
| 10 | αὐθέκαστον: ἀκριβῆ καὶ αὐστηρόν. λαμβάνεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀληθευτικοῦ τὸν τρόπον καὶ μή τινα διπλόην ἔχοντος ἀλλ’ οἷον αὐτὸ ἑκάστου ὑπάρχοντος, οἱονεὶ μηδὲν ἐπισυρομένου ἀλλότριον. ~ C⸤Γ?⸥φMNSUΩ. Addit C: οὕτως Ἀριστοτέ‐ λης. ~ (Addunt NUΩ: οὕτ. Ἀρ. ἐν τοῖς Ἠθικοῖς Νικο‐ | |
| 15 | μαχείοις [Δ 13. 1127a 23]. ~ Addit S: ἐμοὶ δ’ εὕρηται παρὰ Πλάτωνι τὸ αὐθέκαστον τὸ αὐθαίρετον καὶ φίλαυτον δηλοῦν. ~) ἐπεκάλει] ἤγουν ἠνεγκάλει. ~ S ἐξ ἅπαντος* τρόπου] σημείωσαι. τὸ ἐξ ἅπαντος Ἀττικὸν | |
| 20 | ὄν, εἰ μὲν μετὰ τοῦ τρόπου γράψεις, δασύνειν ὀφείλεις, εἰ δὲ χωρὶς τοῦ τρόπου, ὀξύνειν μόνον. γράφεται γὰρ κατ’ ἀμφότερα. ~ φ ἐπιθέμενος] μετὰ βίας λαβεῖν, δοτικῇ. ~ S ἀναστείλαιμι* καὶ παύσαιμι] καταπαύσαιμι. διὸ δὲ ἡ | |
| 25 | λέξις ἀκριβὴς ἐτύγχανεν, ἐπήγαγε τὴν ἑτέραν λέξιν τὸ παύ‐ σαιμι. ~ φ | |
1.3 | καίτοι ἀναγκαῖον] ἀναγκαίου ὄντος. ~ φS εὐθὺς καὶ εὐθέως ἀμφότερα Ἑλληνικά. τὸ δ’ εὐθύ δια‐ φέρει τούτων· οὐ γὰρ τὸ παραχρῆμα σημαίνει ἀλλὰ τὸ ἕως καὶ τὸ εἰς οἷον. ~ Δ | |
| 5 | ἐσπείσμην] ἐφιλιούμην. ~ φS ἀναστάσεσιν] ἀνεγέρσεσιν. ~ φS προσόδους: εἰσφοράς, εἰσόδους ἢ παρουσίας, ὡς Θουκυ‐ | |
| δίδης [4, 110] καὶ ἕτεροι. ~ Δ ἐφεστώτων*] παρισταμένων. ~ φS | 2 | |
| 10 | νεολαίας*] νεολαία ἡ τοῦ νέου λαοῦ συναγωγή. ~ Δ προὐνόουν*] ἐνεργητικῶς καὶ παθητικῶς καὶ μετὰ γενι‐ κῆς. ~ φSU δημοθοινίαις*] ταῖς τοῦ δήμου εὐωχίαις ἢ θυσίαις. ~ Δ διῆγον*] ταὐτοπαθὲς καὶ ἀλλοπαθές. ~ φ | |
| 15 | ἐφήβων] ἔφηβοι λέγονται οἱ μέχρι τῶν ιεʹ χρόνων τυγχά‐ νοντες. ~ φ ἀπαγωγαί: μηνύσεις ἔγγραφοι διδόμεναι τῷ ἄρχοντι περὶ τοῦ δεῖν ἀπαχθῆναι τὸν δεῖνα. ~ Δ ἀποτρόπαια: φευκτὰ καὶ μισεῖσθαι ἄξια. ~ Δ | |
| 20 | ἀκοῦσαι] ἀκουσθῆναι. ~ φS | |
1.4 | ἐσκοπούμην] ἐνεργητικὸν καὶ παθητικόν. ~ φS ἐννοῶν] ἤγουν ἐγώ. ~ φS τὸ δ’ ὅπως* μηκέτι κτλ.] σημείωσαι, ὅτι, ὃ παρὰ κοινοῖς γράφεται ‘ὅπως μηκέτι τόδε γένηται, ἐποίησα τόδε‘, τιθέασιν | |
| 5 | οἱ Ἀττικοὶ τὸ τόδε ὄπισθεν πρὸς τὸ κάτωθεν ἐπιφερόμενον τὸ τοῦτο καί φασι ‘τὸ δ’ ὅπως γένηται τόδε, τοῦτο ἐγέ‐ νετο‘. ~ φS ἀρχαῖος: ὁ εὐήθης, ὥς φησι Πλάτων [Euthyd. 295 C]. ~ Δ —] ἁπλοῦς. ~ SK. Addit K: καὶ εὐήθης. ~ | |
| 10 | εἶχον] διεκείμην. ~ φS συνίσταντο ἐπ’ ἐμέ] ἐμελέτων κατ’ ἐμοῦ. ~ S —] ὅρα τὴν λέξιν ἀναγκαίαν οὖσαν. ~ S ἐπ’ ἐμέ] κατ’ ἐμοῦ. ~ φ ἐπεσκοποῦντο] παθητικὸν καὶ ἐνεργητικόν. ~ φS | |
| 15 | συνωμοσίας*] συνωμοσία ἡ ἐπὶ τοῖς ὅρκοις φιλία. ~ Δ συνεκρότουν: συνῆγον. ~ ΔφS. Addit Δ: συνηύξανον, | |
| συνίστων. ~ ἀστυγείτονας*] πλησιοχώρους. ~ Δ ἐπεκαλοῦντο] εἰς βοήθειαν, ἐλλειπτικῶς. ~ φS | 3 | |
| 20 | εἰς τὴν Ἑλλάδα] superscr.: ἄψυχον. ~ S Λακεδαιμονίους] superscr.: ἔμψυχον. ~ S αὐτοχειρίᾳ*] τῇ τῶν χειρῶν δυνάμει, αὐθαιρέτως μετὰ θυμοῦ ὁρμώμενοι καὶ φονεύοντες. λέγονται δὲ αὐτόχειρες καὶ οἱ αὑτοὺς φονεύοντες. ~ Δ | |
| 25 | στρεβλούμενοι*] δεσμούμενοι, μαστιζόμενοι. ~ Δ φωράσαντες] φωραθῆναι ποιήσαντες. ~ φS —] διερευνήσαντες, καταλαβόντες, γνωρίσαντες, ἐκζητήσαν‐ τες. ~ Δ | |
1.5 | ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ δέους] σημείωσαι· εἰς αὐτὸ τὸ δέος. ~ φS ὅσον αὐτίκα] οὔπω. ~ ΦS μελλήσοντα] μέλλοντα. ~ ΦS ἠλιθίου*] σκληροῦ, ἄφρονος ἢ ἀναισθήτου. ~ Δ | |
| 5 | γενναῖα*] εὖ γεγονότα ἢ εὐγενέστατα καὶ δυνατά. ~ Δ ἐκ τῶν ἐνόντων] κατὰ τὸ δυνατόν. ~ φS εἰς τὸ ἐπιόν] μετὰ ταῦτα. ~ φS | |
1.6 | μεταστειλάμενος] μηνύσας καὶ ἀγαγών. ~ φ —] πέμψας, εὐσταλῶς ἐπελθών, ὁδεύσας. ~ Δ ἔξαρνοι*] οἱ τῷ ἀρνεῖσθαι ἐπιμένοντες καὶ ἀρνούμενοι καθ‐ όλου. ~ Δ | |
| 5 | τὸ διατελῶ μετὰ μετοχῆς. ~ S αἰτιῶνται*] αἰτιατικῇ καὶ γενικῇ. ~ S ἀπὸ τῆς πέτρας] ἡ πέτρα Ὑάμπεια ἐκαλεῖτο, ἀφ’ ἧς μόνους ὤθουν τοὺς ἱεροσύλους. ἐνταῦθα δὲ λεληθότως διασύρει τοὺς Δελφοὺς ὡς ἀδίκως ἐκ τῆς πέτρας ὤσαντας τὸν Αἴσω‐ | |
| 10 | πον συκοφαντήσαντας αὐτὸν κρατῆρα χρυσοῦν κεκλοφέναι ἀνατεθειμένον Ἀπόλλωνι. ~ Δ | |
| κατέσπασε] κατεχάλασε. ~ φS ἐπαινέσονται] ἐπαινέσουσιν, ἔστι δὲ Ἀττικόν· ὃ γὰρ κοινῶς ἐπαινέσουσι γράφεται, τοῦτο Ἀττικῶς ἐπαινέσονται. ~ S | 4 | |
1.7 | ἐφεστώς] προεστώς. ~ S τυράννους σοφούς] περὶ Περιάνδρου τοῦ Κυψέλου λέγει, ὃς τῶν ἑπτὰ μὲν παρ’ Ἕλλησι σοφῶν εἷς, Κορίνθου δὲ τῆς πρὸς τῷ Ἰσθμῷ Πελοποννήσου τύραννος ἦν. τούτου | |
| 5 | καὶ ἀπόφθεγμα ἐν Δελφοῖς ἀνέκειτο τοῦτο ‘θυμοῦ κράτει‘. ἦσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων σοφῶν ἀποφθέγματα, ἃ καὶ αὐτὰ Πυθοῖ ἀνέκειτο, ταῦτα· Κλεοβούλου Λινδίου ‘μέτρον ἄρι‐ στον‘, Χείλωνος Λακεδαιμονίου ‘γνῶθι σαυτόν‘, Πιττακοῦ δὲ τοῦ Μιτυληναίου ‘μηδὲν ἄγαν‘, Σόλωνος Ἀθηναίου | |
| 10 | ‘τέλος ὅρα μακροῦ βίου‘, Βίαντος δὲ Πριηνέως ‘οἱ πλέονες κακοί‘, Θάλητος Μιλησίου ‘ἐγγύα, πάρα δ’ ἄτα‘. ~ BφNOSUΩΔ ἀγάλματα*] πάντα, ἐφ’ οἷς τις ἀγάλλεται. ἀγάλματα δὲ λέγει καὶ τὰς γραφὰς καὶ τοὺς ἀνδριάντας. ~ D | |
1.8 | πρὸς ἀνάγκην] ἀναγκαστικῶς. ~ φS Ὕδρας*] ἐν Λέρνῃ τῇ Ἀργείᾳ κρήνῃ ἀνεφύη ἡ Ὕδρα, ἥτις δρακόντων κεφαλὰς παμπληθεῖς εἶχεν. ἃς Ἡρακλῆς ὁρῶν τεμνομένας καὶ αὖθις βλαστούσας καὶ ἀναφυομένας | |
| 5 | ἐκέλευσεν Ἰόλαον ὑποτύφειν τὰς καινουμένας. ἧς καὶ Ἄδραστος ἐν τῇ κατὰ Θηβῶν ἐκστρατείᾳ τὸ ἐκτύπωμα ἐν τῷ σάκει περιείλικτο, ὡς Εὐριπίδης Φοινίσσαις [1135] “ἑκατὸν ἐχίδναις ἀσπίδ’ ἐκπληρῶν γραφῇ Ὕδρας,” | |
| 10 | οἷον διὰ τῆς γραφῆς τῆς Ὕδρας ἐχίδναις αὐτὴν ἐκπληρῶν τῆς πολυκράνου τὸ εἶδος ἐχίδναις παραθεωρήσας, ὃ δηλοῖ τὸ συγκρίνας, ἀντεξετάσας. ~ Δ | |
| εἰ* μέλλοιμεν] εἰ θέλ⸤οιμεν⸥. ~ ⸤S⸥ τῇ ὑποθέσει] τοῖς πράγμασι. ~ S | 5 | |
| 15 | φειδόμενον τῶν πλησίον] φείδομαι γενι⸤κῇ⸥. ~ ⸤S⸥ | |
1.9 | εἰ δὲ* δεῖ κτλ.] κατὰ ἔνστασιν. —ὡραῖον πάνυ. ~ S καίτοι πόσους κτλ.] κατὰ ἀντιπαράστασιν. ~ S | |
1.10 | προσφέρομαι] διάκειμαι. ~ SK ὁποῖος ἐγὼ—κατασκόπους] ἡ ἐπὶ τὴν καθέδραν† δη‐ λοῖ. ~ SK πευθῆνας*] τοὺς ἔξωθεν εἰς ἡμᾶς ἀπαγγέλλοντάς τι, τοὺς | |
| 5 | καὶ μανδατοφόρους καλουμένους. ~ SK —] πευσταὶ περίεργοι οἵ τε μανδάτορες. ~ MΩ ἀμέλει*] παρέλκον τὸ ἀμέλει. ~ S ὀθνείους*] ἀλλογενεῖς, ξένους, ἀλλοτρίους. ~ Δ | |
1.11 | ὡς ἐμαυτὸν πείθω] ἐξ οὗ καὶ ὁ θεολόγος φησὶν ‘ὥς γε ἐμαυτὸν πείθω‘. ~ S ὑπὲρ δὲ τοῦ ἀναθήματος] περὶ τοῦ χαλκοῦ ταύρου, ὅπως Φαλάριδι περιεγένετο. ~ BSUΩΔ | |
| 5 | χαλκεύς] ὁ χαλκουργός. ~ BUΩΔ χαριεῖσθαι*] χάριν ἐργάσασθαι. ~ S μυκηθμοῦ] μυκηθμὸς ἡ τῶν βοῶν φωνή. ~ Δ πεμπτέος] ἄξιος εἰς τὸ πεμφθῆναι. ~ S λιγυρώτατα*] ὀξυφωνότατα, ἡδύτατα. ~ Δ | |
1.12 | ἐμυσάχθην] ἐμίσησα. ~ S ἐξαιρεθῆναι] ἐκβληθῆναι. ~ S τὴν ἐπίνοιαν] τὴν ἐπινόησιν. ~ S | |
1.13 | τῶν πρέσβεων] τῶν ἀποκρισιαρίων. ~ S ἐν καλῷ τοῦ ἱεροῦ] ἤγουν ἐν καλῷ ἱερῷ. ~ S ἀμύνομαι τὸ τιμωρῶ, παθητικῶς καὶ αἰτιατικῇ· τοῦτο δὲ γράφεται πολλάκις καὶ ἐνεργητικῶς. ἀμύνω δὲ τὸ βοηθῶ | |
| 5 | ἐνεργητικῶς καὶ δοτικῇ. ~ S | |
1.14 | δίκαιοι—πιστεύεσθαι*] ὅπερ γράφεται δίκαιον ὑπάρχει | |
| πιστεῦσαι ἡμῖν. ~ S προσήσεσθαι*] ἀποδέχεσθαι. ~ S ἰδίᾳ*] ἴδιον μὲν λέγεται ἑνὸς ἑκάστου καλὸν ἢ κακόν, δη‐ | 6 | |
| 5 | μόσιον δὲ τῶν πάντων ὁμοῦ. ~ S | |
2t | Φάλαρις βʹ. | |
2.1 | πρόξενος—ἰδιόξενος*] ⸤πρόξενος καὶ ἰδιόξενος καὶ ἀστό‐ ξενος ταύτῃ διαφέρει· πρόξενοσ⸥ μὲν γὰρ ὁ φανερῶς π⸤όλεώς τινός τισι⸥ πολίταις κατὰ τρόπον ⸤ξένος, ἰδιόξενοσ⸥ δὲ ὁ ἰδίως ἑνὶ ξένος, ⸤ἀστόξενος δὲ⸥ ὁ κοινῇ πᾶσι τοῖς ἐ⸤κ τῆς | |
| 5 | πόλεωσ⸥ ξένος, ὁποῖοί ποτ’ ⸤ἂν ὦσι τὸ ἦ⸥θος. οἱ μέντοι νεώ⸤τεροι τῶν ῥητόρων⸥ προξένους καλοῦσι ⸤τοὺς παραι‐ τίουσ⸥ τινὸς πράξεώς ⸢τισι γ⸤ινομένουσ⸣⸥· καὶ ἴσως ἀπὸ τοῦ καὶ τοὺς προξ⸤ένους συσπου⸥δάζειν τοῖς, ὧν εἰσι ⸤πρό‐ ξενοι⸥, τὰ παραίτια τῶν καταθυμ⸤ίων καὶ ἐκ⸥πορίζειν ἐπὶ | |
| 10 | τὸ ῥᾷστον πρ⸤οά⸥γοντας, εἰ καὶ ἐπὶ τῶν χειρόνων παρεί‐ ληπται, καὶ τούτῳ κατ⸢αχρησα⸣μ⸤ένων⸥ οὕτω λοιπὸν τῶν μὴ κεκριμ⸤ένωσ⸥ τῇ χρήσει προσεχόντων. ἕτεροι δὲ προξέ‐ νους ⸤μέν φασι⸥ τοὺς κατὰ δόγμα πολιτικὸν π⸤ροστά⸥τας ὅλων πόλεων γινομένους, ἰδ⸤ιοξέ⸥νους δὲ τοὺς ἐκ πλείονος | |
| 15 | χρόνου ἢ⸥ ἐκ πατέρων παραδοχῆς τηροῦν⸤τας ὁ⸥μόνοιαν, κἂν πολὺ ταῖς ⸤πατρί⸥σιν ἀπέχωσιν· οἳ φαίν⸤ονται⸥ καὶ σφραγῖδας ἀλλήλοις δεικ⸤νύν⸥τες καὶ σύμβολά τινα ποι‐ ού⸤μενοι⸥, ἵνα, οὓς ἂν πέμπωσιν ⸤ἀ⸥γνῶτας οἷον υἱοὺς ἢ | |
| οἰκ⸤είουσ⸥, προσδέχωνται ἅτεροι δ⸤ιὰ τὰ⸥ σύμβολα. φασὶ | 7 | |
| 20 | δὲ καὶ δορυξ⸤ένουσ⸥ οὗτοι τοὺς κατὰ πόλεμον ἀλλ⸤ήλουσ⸥ φιλοποιησαμένους, ὡς Δ⸤ιο⸥μήδης Γλαῦκον [Hom. Ζ 232sq.]· ξένους δὲ ⸤ἁπλῶσ⸥ τοὺς ἐξ ἑτέρας πόλεως παρεπι⸤δη⸥μοῦν‐ τας, ἐάν τε ἀγνῶτες ⸤ὦσιν⸥ ἐάν τε ἐγνωσμένοι, τοὺς δὲ ἰ⸤δί⸢ωσ⸥⸣ ξένους τινός, οὓς ἐν οἰκί⸤ᾳ τισ⸥ ὑποδέξαιτο καὶ | |
| 25 | συμπ⸤ράξει⸥έ τι τῶν χρησίμων ἢ μη⸤νύ⸥σειε τῶν ἀπορου‐ ⸢μένων⸣. ~ ⸤B⸥C⸢V⸣MNUΩΔ —] πρόξενος ὁ ὅλης πόλεως ξένος, ἰδιόξενος δὲ ὁ ἰδίᾳ καθ’ αὑτὸν ξένος ὤν. ~ CMSU | |
2.3 | δικαστηρίῳ* κτλ.] ἀλλὰ τὸ ἀδιαφορεῖν, β⸤έλτι⸥στε, περὶ τὴν τῶν προσαγομένων ⸤λῆψιν⸥ οὐκ οἶδα εἰ μείζονά τ⸤ινι κατα⸥λείποι πλεονεξίας ὑ⸤περβολὴν⸥ ἀδιακρίτως ἐκ παντὸς συ⸤λλέγειν⸥ καὶ προσδέχεσθαι βουλομένῳ, ⸤ἄλλως τε⸥ καὶ | |
| 5 | τοῦ θεοῦ τοῦτο ἀποθεσπ⸤ίζοντοσ⸥, δι’ ὧν φησι τῷ τὴν πολύζ⸤ωον προ⸥σάγοντι θυσίαν ‘ἐξ ἀν⸤οσίων δὲ⸥ εὔαδέ μοι χόνδρος ἀπ⸤οφοι⸥βάσαντος ἀγακλυ⸤τοῦ⸥ Ἑρμιονῆοσ‘. ~ Δ⸤B⸥ | |
2.8 | τὸ δὲ ἱερὸν κτλ.] τὸ ἀναγκαῖον καὶ χρειῶδες ἀντέταξε τῷ δικαίῳ καὶ τὸ συμφορώτερον τῷ ἀσυμφόρῳ. ~ ΔNΩ2 | |
3t | Ἱππίας ἢ Βαλανεῖον. | |
3.1 | τῶν σοφῶν κτλ.] οὕτω καὶ Φωκυλίδης [v. 88 Bergk. P. L. ed. IV] φησὶ “τὴν ⸢σο⸣φίην σοφὸς ⸢ε⸣ὐθύνει, ⸢τέ⸣χνας δ’ ὁμότεχνος”. ~ B⸢V⸣φNΩ | |
| 5 | Πύρρον] τὸν Ἠπειρώτην λέγει. ~ B | 8 |
3.4 | περίνοια*] τέχνη μηχανική. ~ VM | |
3.5 | εἰσιόντα δὲ τοῦτον κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
4t | Προλαλιὰ ἢ Διόνυσος. | |
4.1 | ἀγροίκους* νεανίσκους] εἶδος Σατύρων. ~ BNΩ2Δ κόρδακα*] κόρδαξ εἶδος ἀπρεποῦς καὶ αἰσχρᾶς ὀρχήσεως παραπλησίας τῇ πυρρίχῃ. ~ BNOΩ2Δ —] σίκιννις σατυρικὴ ὄρχησις, ἐμμέλεια δὲ τραγική, κόρδαξ | |
| 5 | δὲ κωμική. ~ Δ κεράστας] τριχωτάς· κέρας γὰρ ἡ θρίξ. ~ Δ | |
4.2 | καὶ* τὸν μὲν στρατηλάτην κτλ.] εἶδος Διονύσου. ~ ΔB βραχὺν πρεσβύτην κτλ.] εἶδος Ἰ⸤καρίου⸥. ~ ⸤B⸥VφNOΩ —] εἶδος Σειληνοῦ. ~ Δ —] Σειλινοὶ λέγονται τῶν Σατύρων οἱ γέροντες παρὰ τὸ | |
| 5 | σείεσθαι λίαν περὶ τὸν ληνόν· ἰῶτα γὰρ ὀφείλει εἶναι τὸ λι, σειλινὸς ὁ γέρων. ~ Δ ἕτερον* κτλ.] εἶδος Πανός. ~ VBφNOΩ | |
4.4 | Σειληνός] ⸢⸤ἄ⸥⸣νω τοὺς ὑποστρατή⸢γο⸣υς, ⸤ὅ⸥σον ἀπὸ τοῦ εἴδους ⸢εἰκ⸣άσαι, τὸν ⸤Ἰκ⸥άριον ἔ⸢δει⸣ξε καὶ τὸν Πᾶνα, ⸤ἐ⸥ν⸢τ⸣αῦθα ὀνομαστὶ ⸢τὸ⸣ν Σει⸤λ⸥ηνὸν παριστᾷ. καινὸν τοῦτο, ⸤ε⸥ἰ μή που ταὐτὸν οἴεται τὸν Σει⸤λ⸥ηνὸν τῷ Ἰκα‐ | |
| 5 | ρίῳ. ~ ⸤B⸥⸢V⸣φNOΩΔ | |
4.5 | κορυβαντιᾶν*] μαίνεσθαι. ~ VOUΩ τὸ κορυβαντιᾶν σημαίνει τὸ μαίνεσθαι, τὸ θεοφορεῖσθαι, τὸ ἐκφορεῖσθαι ἤτοι τὸ χορτάζεσθαι. ~ Δ | |
4.6 | ποιούντων] ἀντὶ τοῦ ποιείτωσαν, Ἀττικῶς. ~ B | |
5t | Προλαλιὰ ἢ ὁ Ἡρακλῆς. | |
5.1 | ταῦτά* γε] ἀντὶ τοῦ κατὰ ταῦτα. ~ VMOUΩ | |
5.4 | οἱ ποιηταί] Ὅμηρος καὶ Εὐριπίδης. ~ φ τὸ* δὲ γῆρας ἔχει κτλ.] Εὐριπίδης [Phoen. 528]. ~ VOU Addunt OU: “ὦ τέκνον, οὐχ ἅπαντα τῷ γήρᾳ κακά, | 9 |
| 5 | Ἐτεόκλεες, πρόσεστιν, ἀλλ’ ἡμπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον.” ~ | |
5.8 | ὦ* Τήιε ποιητά] τὸν Ἀνακρέοντα λέγει τὸν λυρικόν. ~ VBφMOΩΔ Ἱπποκλείδης*] ⸤παροιμία ‘οὐ φ⸥ροντὶς ⸤Ἱπποκλεί⸥δῃ‘ ἐπὶ τῶν ⸤μὴ πάνυ⸥ σπουδαίων ⸤ἡμῖν λ⸥εγομένη ἀλλὰ κατὰ ⸤τὸ | |
| 5 | εὐ⸥καταφρόνητον μετα⸤χει⸥ριζομένων. ~ V⸤B⸥φMNOΩΔ ἐπιγουνίδα] ἐπιγουνὶς ἡ δι’ εὐεξίαν ἐπιτραφεῖσα σὰρξ τῷ γόνατι. ~ Δ | |
6t | Περὶ τοῦ ἠλέκτρου ἢ τῶν κύκνων. | |
6.6 | μαρτύρομαι*] ἀντὶ τοῦ βεβαιῶ. ~ V ἄμυθον] οὐ πολύμυθον καὶ πολύλογον. ~ U | |
7t | Μυίας ἐγκώμιον. | |
7.2 | κωνώπων* καὶ ἐμπίδων] σημείωσαι, ὅτι ἕτερον κώνωψ ἐμπίδος. καίτοι Ἀριστοφάνης ὁ κωμικὸς ταὐτόν φησι κώνωπας καὶ ἐμπίδας Νεφέλαις [157], οἷον “πότερον τὴν γνώμην ἔχει τὰς ἐμπίδας | |
| 5 | κατὰ τὸ στόμα ᾄδειν ἢ κατὰ τοὐροπύγιον”. ~ BCNOSUΩΔ | |
7.7 | ἀποθανοῦσα* κτλ.] ὅρα, θαυμαστόν. ~ V —] ὥσπερ ἡ παρὰ σοῦ ἐγκωμίοις περιστεφομένη μυῖα οὐκ | |
| ἀφίσταται ἀλλ’ ἐφίεται τοῦ δήγματος λιπαρῶς, οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς οὐκ ἀπόσχῃ, βωμολόχε, οὐδέποτε τοῦ φλυαρεῖν | 10 | |
| 5 | καὶ ἀποσκώπτειν ἐς ἄνδρας τοὺς ἀγαθούς; ἀλλ’ ἔρρ’ ἐς μυίας καὶ σκώληκας, κακὴ κεφαλή. ~ Δ ἐπαληθεύει* κτλ.] τί παρεξηγούμενος πρὸς τὸ σοὶ βου‐ λητόν, ἀλιτήριε, τὴν διάνοιαν τοῦ ἀνδρὸς ταῖς σαῖς ἀθε‐ μίτοις δόξαις συνυπάγεις τὸν ἄνθρωπον; ἀλλ’ εὖ ἴσθι, ὡς | |
| 10 | οὐδεὶς στοιχήσει ταύτῃ τῇ θέσει σου, καὶ εἰ μάλα φρενή‐ ρης τις ᾖ καὶ ἠλίθιος. ~ D | |
7.8 | καρποῦται*] ἤγουν ἐσθίει, κερδαίνει. ἐκκαρπίζω τὸ καρ‐ ποὺς συνάγω. τὸ δὲ καρποῦμαι ἐπὶ πολλῶν λέγεται, οἷον καρποῦμαι δόξαν ἢ πλοῦτον ἢ ἄλλο τι. ~ M | |
7.10 | ἐρεσχελοῦσα] γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐρᾶν καὶ τοῦ λέσχης. ἐρε‐ σχελία δὲ ἡ φλυαρία, παρὰ τὸ ἔριν ἐν τοῖς χείλεσιν ἔχειν. ~ Δ φθονεῖν] φθονῶ σοι τοῦδε ἤγουν ἕνεκα τοῦδε. ~ M | |
7.12 | Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης παῖδα] τὸν αἰσχρὸν Ἑρμαφρό‐ διτον. ~ BNΔ | |
8t | Πρὸς Νιγρῖνον ἐπιστολή. | |
8Epist | εἰχόμην*] ἀντὶ τοῦ ἔνοχος ἦν. ~ VMOSUΔΩ τὸ λελογισμένον] ἤγουν ὁ λογισμός. ~ M | |
| 3t | Νιγρίνου φιλοσοφία. | |
8.1 | ad initium: ἐντεῦθεν ὁ λόγος, ὃν ⸤ἐπι⸥δείξεσθαι Νιγρίνῳ του⸤τῳὶ⸥ ὑπισχνεῖται, πλήρης κο⸤λακείασ⸥· αὐτὸν γὰρ ὑπο‐ ποιεῖσθαι Ν⸤ιγρῖνον⸥ τῷ λόγῳ σπουδὴ ἅτε ⸤τούτου οὐ τὸν⸥ τυχόντα ἔπαινον ⸤Νιγρίνου⸥ διεξιών. ἐν⸤τεῦθεν⸥ καὶ ἔοικέ | |
| 5 | μοι καλῶς ⸤ἔχειν⸥ αὐτὸν ἐπιγράφει⸤ν Νιγρῖνοσ⸥ ἢ περὶ φιλο‐ | |
| σόφου ⸤ἤθουσ⸥. ~ ⸤B⸥OUΔ | 11 | |
8.2 | ἐπιτυχεῖν] ὅρα τὸ ἐπιτυχεῖν ἀντὶ τοῦ ἐντυχεῖν κείμενον καὶ δοτικῇ συντεταγμένον. ~ φ τοῦ παιδός] ἤγουν τοῦ δούλου. ~ M ἐκλήθην] εἰσεκλήθην. ~ M | |
| 5 | σφαῖρα καλάμου] ἤγουν ἀπὸ καλάμου. ~ M | |
8.3 | τὴν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος] φέρουσαν δηλονότι. ~ M ἀρχαῖον*] ἀνόητον. ~ VMOSΩ. Addit M: μάταιον. ~ | |
8.7 | διαμνημονεύουσι] ὅρα τὸ διαμνημονεύουσιν ὡς αἰτιατικῇ συνῆψεν. ~ φ οὕτω δὴ—τοῖς ἀκούουσιν] ὡραῖα ταῦτα καὶ νοὸς κάλ‐ λους ξένα. ~ V | |
| 5 | ἀνατυλίττων] σημείωσαι τὸ ἀνατυλίττων ἀντὶ τοῦ ἀνελίτ‐ των κείμενον. ~ φ | |
8.9 | μέμνησο] ὅρα τὴν τοῦ μέμνησο σύνταξιν, ὅρα. ~ φ | |
8.13 | θλίβων* τοῖς οἰκέταις] ἀντὶ τοῦ διὰ τοῦ πλήθους τῶν οἰκετῶν στενοχωρίαν ποιῶν. ~ VφOSΩΔ | |
8.15 | ὅστις κτλ.] ὡραῖον. εὖ γε ὁ τῶν τοιούτων ἀποφάσεων, σοφώτατε ἄνθρωπε· φιλοσοφίας γὰρ καὶ τῆς καθ’ ἡμᾶς ἔχεται. ~ φ ἀθέατος δὲ ἀληθείας κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
8.18 | προστιθέμενος] ὅρα, ὡς αἰτιατικῇ τὸ προστιθέμενος συν‐ τέταχεν. ~ φ | |
8.19 | ὑπερήφανον] θαυμασίως ἐνταῦθα κεῖται τὸ ὑπερήφα‐ νον. ~ φ | |
8.21 | ταπεινώσαντα κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
8.24 | μεταλαμβάνουσι] ὅρα τὸ μεταλαμβάνουσιν αἰτιατικῇ συν‐ τεταγμένον. ~ φ | |
8.26 | ὅς γε καὶ ἀγρὸν κτλ.] ⸤ἀρ⸥γῆς τοῦτο καὶ ῥᾳθύμου ψυχῆς καὶ μὴ εἰδυίας εἰς δέον χρῆσθαι ⸤τῷ⸥ κτήματι· ἢ γὰρ ἐχρῆν φι⸤λ⸥οσοφοῦντα μηδὲ τὴν ἀρχὴν κεκτῆ⸤σθαι⸥ ἢ πα‐ | |
| τρόθεν ὑπούσης τῆς κτή⸤σ⸥εως ἀπεσκευάσθαι τὸ ἀσχολίας | 12 | |
| 5 | παραίτιον, ἀλλὰ μὴ κεκτημένον ⸤ἐ⸥τώσιον ἄλλως ἄχθος περι‐ φέρειν ὡσ⸤π⸥ερεὶ φθονοῦντα τῆς τοῦ ἀγροῦ καλλιεργίας καὶ τῆς ἐκ ταύτης τοῖς χρῄζουσιν ὠφελείας· ὕπερ οἶμαι καὶ ⸤ὁ⸥ Θηβαῖος προειδόμενος Κρά⸤τ⸥ης τοῖς ἄλλοις ἀφῆκε μηλό‐ βοτον τὴν κατὰ ἀγροὺς κτῆσιν. ὥστε οὐ κατὰ ⸤Κ⸥ράτητα | |
| 10 | Νιγρίνῳ τὸ φιλόσοφον ⸤ἦ⸥θος οὐδὲ πρὸς ἐπαίνου ἀδε‐ κά⸤σ⸥τως κρίνειν ἐπισταμένῳ ἀνδρί. ~ ⸤B⸥Δ | |
8.31 | εἰκάζειν κτλ.] ὡραῖα πάντα καὶ ἀττικισμοῦ πλήρη. ~ φ —] σημείωσαι. ~ Γ | |
8.33 | ἡδονῆς κτλ.] σημείωσαι· περὶ ἡδονῆς καὶ ἐφ’ ὅσον τις τὸν ἀπὸ ταύτης καρπὸν δρέπεται καὶ ὅτι μέχρι τοῦ φά‐ ρυγγος καὶ τούτου μηδ’ ἐπὶ τεσσάρων δακτύλων μῆκος ἐκτεινομένου. ~ Γ2Δ | |
8.34 | δεινὸν οὖν κτλ.] ὡραῖον. ~ V —] ἀστεῖον καὶ πλῆρες βωμολοχίας. ~ O | |
8.35 | τεθηπώς*] ⸤θαυμ⸥άσας. ~ ⸤V⸥ φιλοσόφων κτλ.] χρήσιμον. σημείωσαι. ~ Γ | |
8.36 | ἐπιλίγδην*] ἀντὶ τοῦ ὅσον ἐπιψαῦσαι. ~ O | |
9t | Δημώνακτος βίος. | |
9.3 | Ἀγαθοβούλου κτλ.] φιλόσοφοι οὗτοι κατ’ ἐκεῖνο καιροῦ ἀκμάσαντες, περιώνυμοι τὴν ἠθικὴν φιλοσοφίαν. ~ BO | |
9.4 | ἀνίπτοις* γε ποσί] ἀντὶ τοῦ ἀποσχεδιάσας. ~ VMO —] παροιμία. ~ Γ | |
9.5 | Σινωπέα*] τὸν Διογένη. ~ VM —] τὸν Πον⸤τικὸν Διο⸥γένη λέγει. ~ ⸤B⸥ | |
9.7 | ἁμαρτημάτων καθήπτετο κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
9.15 | περαίνει] ⸢⸤ση⸣μαίνει γὰρ τὸ περαίνειν καὶ⸥ τὸ ⸢τὸν⸣ ⸤συλ‐ λογισμὸν τέλειον εἶναι⸥ ⸢ἔχον⸣τα ⸤συμπέρασμα καὶ ⸢τὸ⸣⸥ αἰσχρῶς ⸤τινα κατὰ τὰ ⸢ἀ⸣φροδ⸥ίσια ⸤ἐνεργεῖσθαι⸥. ~ ⸤B⸥C⸢V⸣φMOΩ | 13 |
9.17 | δακτύλιον* φύλαττε] εἰς τὸν ἀφεδρῶνα ἀπέσκωψε· καὶ γὰρ δακτύλιος λέγεται καὶ αὐτός. ~ VBφMOSΩ | |
9.26 | ἑνὶ γοῦν ἐρωτηθέντι κτλ.] ὡραῖον. ~ VO | |
9.40 | ὁ βασιλεύς με τῇ Ῥωμαίων* πολιτείᾳ τετίμηκεν] οὐ γὰρ ἔδει οὕτως εἰπεῖν ὅτι ‘τῇ Ῥωμαίων ἐτίμησέ με πολι‐ τείᾳ‘· ἀδιανόητον γὰρ τοῦτο καὶ ἄδηλον, ποίᾳ τινὶ εἰσε‐ γράψατο αὐτὸν φρατρίᾳ, ἐκ πολλῶν φρατριῶν τῆς Ῥωμαίων | |
| 5 | πολιτείας συγκεκροτημένης οἷον Οὐεττίων, Φλαβίων, Αὐρη‐ λίων καὶ ἄλλων πλείστων· οὐ γὰρ καὶ πάσαις ἐπολιτο‐ γραφήθη εἷς ὤν. ἀλλ’ εἴπερ ἄρα, οὕτως ἐχρῆν εἰπεῖν ‘τῇ Ῥωμαίων εἰσεγράψατό με πολιτείᾳ‘, ἵνα τῷ πλάτει τοῦ ἀορίστου περιελαμβάνετο καὶ αὐτός, ἢ ὅτι ‘Ῥωμαῖον βασι‐ | |
| 10 | λεὺς ἐποίησέ με‘· τὸ γὰρ αὐτὸ καὶ ἐκ τούτου παρεδηλοῦτο, ὃ καὶ αὐτὸς ὁ Δημῶναξ ὑπέθετο διορθούμενος, ἅμα δὲ καὶ σκώπτων ὡς μὴ καθαρῶς ἑλληνίζοντα Ἕλληνα βουλό‐ μενον εἶναι. ~ BVMOΩ | |
9.46 | Λακεδαιμόνιον* ⸢ἐμ⸣άστιζον γὰρ ἑαυτοὺς ⸢Λά⸣κωνες τελού‐ μενοι ⸢καὶ⸣ εἰς τοῦτο αὐτὸν ἀπο⸢σ⸣κώπτει. ~ ⸢V⸣BCφMOΩ | |
9.48 | ἀντὶ δὲ τῆς* βακτηρίας κτλ.] ⸢εἰς τὸ⸣ ἄρραβδον δια‐ ⸢σ⸣ύρει ὡς ὑπε⸢ρεί⸣σεως δεόμενον. ~ ⸢V⸣BφMOΩ. Addit O (scholio toto ad ὑπερίδου relato): ὅθεν καὶ τὸ ρει ἐνταῦθα δίφθογγον γραπτέον, ἄλλως δὲ ι. ~ | |
9.49 | λέοντας*] ⸢καὶ γὰ⸣ρ εἰώθαμεν τοὺς ⸢ἀν⸣δρείους εἰς ⸢λ⸣έοντας ἀπεικάζοντες ⸢οὕτωσ⸣ λέγειν ‘λέων ἐστίν‘. ~ ⸢V⸣BMOSΩ | |
9.50 | δρωπακισθῆναι* κτλ.] ⸤ἀντὶ τοῦ τῆς αὐτῆς αὐτὸν ἀξ⸥ίω‐ | |
| σον ⸤ἀτιμίας, ἧς καὶ αὐτὸς σοὶ⸥ νῦν ἐ⸤πιμέμφεται· ταὐτὸν γὰρ⸥ τὸ πιττοῦ⸤σθαι τῷ δρωπακίζε⸥σθαι, ἔστι δὲ ⸤ἄμφω τὸ τὰς τρίχας τοῦ⸥ παντὸς σώματος ⸤μαδᾶν χρ⸥ίσματι. ~ | 14 | |
| 5 | V⸤B⸥CφMOSΩ | |
9.53 | Κυναίγειρον*] τοῦτο γὰρ Κυναίγειρος πέπονθεν Ἀθη‐ ναῖος ἐν τῇ πρὸς Πέρσας ναυμαχίᾳ πελέκει πρὸς Πέρσου τὴν χεῖρα ἀποκοπείς. ~ VBCφMOΩ | |
9.55 | δὸς κτλ.] ἀπέσκωψεν εἰς Ἐπίκτητον ὡς, οἷς αὐτὸς φιλο‐ σοφῶν οὐχ ὡμίλησεν, ἑτέρους ἐπείγοντα. ~ BO | |
9.57 | Ἐλέου*] εἰ γὰρ ὁ Ἐλέου βωμὸς οἰκτίρμονας κηρύττει Ἀθη‐ ναίους, πῶς ἂν ἀνάσχοισθε, φησί, τοιοῦτον ὠμὸν πρᾶγμα θεάσασθαι; ~ BVφOSΩ —] ὅτι Ἐλέου βωμὸς ἦν παρὰ Ἀθηναίοις, πρὸς ὃν οἱ | |
| 5 | καταφεύγοντες ἐσῴζοντο. ~ C | |
10t | Περὶ τοῦ οἴκου. | |
10.1 | ὅτι Ἀλέξανδρος ἐν τῷ Κύδνῳ λουσάμενος οὐ μικρῶς ἠρ‐ ρώστησεν, ὥς φησιν Ἀρριανός [Anab. II 4, 7]. ~ VφOΩ Κύδνῳ*] ⸤ποταμὸσ⸥ Ταρσοῦ ⸤τῆς Κιλικί⸥ας. ~ ⸤B⸥K —] ποταμὸς Ταρσοῦ. ~ Γ2 | |
| 5 | —] Στράβων ὁ γεωγράφος [XIV 673] ἱστορεῖ περὶ τούτου τοῦ ποταμοῦ Κύδνου, ὅτι διὰ ψυχρότητα τὰ πλατυνευ‐ ροῦντα τῶν ζῴων ἰᾶται ἐμβαίνοντα τῷ ῥείθρῳ τούτου καὶ ἐγχρονίζοντα. ~ BVφMOΩ | |
10.3 | νησιώτῃ μειρακίῳ] τὸν Ὀδυσσέως Τηλέμαχον λέγει. ~ B μεστὸς κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
10.4 | Φαίδρου] ἐν τῷ Φαίδρῳ τ⸤οῦ⸥ Πλάτωνος ταῦτα, ὅπου φησὶ [230 B] “νὴ τὴν Ἥραν, καλὴν ἡ καταγωγή· ἥ τε γὰρ πλά‐ | |
| τανος ἀμφιλαφὴς καὶ ἑξῆς”. ~ B καὶ οὐκ ᾐσχύνετο κτλ.] φορτικῶς ἄγαν, ἐμπαθέστατε, | 15 | |
| 5 | διεμνημόνευσας τοῦ ἀνδρός. ~ B | |
10.5 | Ἀρσακίδαις*] Ἀρσακίδας τοὺς Περσῶν φησι βασιλεῖς ὡς ἀπὸ Ἀρσάκου τοῦ παλαιτάτου τὰς γονὰς ἕλκοντας. ~ VBCφMOS εἰ ἐπαινέσονται κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
10.7 | σώφρονι κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
10.8 | τοίχων γράμματα*] τὰς γραφάς φησιν ἤτοι τὰς ζωγρα‐ φίας, ἐφ’ αἷς ἀνθέων καὶ φυτῶν μιμήματα εἴργασται καὶ εἴ τι τοιοῦτο ἄλλο. ~ BVφMΩ —] ὅτι γραφὰς καὶ τὰς ζωγραφίας ἐκάλουν. ~ C | |
10.17 | ὁμοίους κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ φωτὶ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
10.18 | Δημόδοκος κτλ.] ⸤μου⸥σικοὶ παλαιοὶ περιφανεῖς. ~ ⸤B⸥ —] ὀνόματα μουσικῶν τε καὶ μελῳδῶν. ~ φ παντελῶς τυφλὸς κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
10.19 | Γοργόνων* κάλλος] σημείωσαι, ὅτι αἱ Γοργόναι κάλλει καὶ εὐμορφίᾳ ἐξιστῶσαι οἱονεὶ ἀπελίθουν τοὺς ἀνθρώ‐ πους. ~ VBCφΩ | |
10.20 | ὦτα γὰρ κτλ.] Κανδαύλου λόγος πρὸς Γύγην [Her. I 8]. ~ B | |
10.23 | θεραπεία*] τουτέστιν οἱ θεράποντες, οἱ ὑπηρέται, οἱ δοῦ‐ λοι. ~ OU ἐκπεπληγμένοι] μεταβατικὸν τὸ ἐκπλήττομαι, οἷον ἐκπλήτ‐ τομαί σε ἀντὶ τοῦ θαυμάζω σε. ~ U | |
10.26 | τῆς ἀντίθυρος: ὡς ἀπὸ τῆς εὐθείας τῆς ἡ ἀντίθυρ. ~ BCφUΩ | |
10.28 | ὅτι Ὠρίων εἰς Χίον παραγενόμενος πρὸς Οἰνοπίωνα τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Μερόπην ἐβιάσατο. αὐτὸς δὲ χαλεπήνας | |
| ἐτύφλωσεν αὐτὸν καὶ ἀπέλυσεν. ὁ δὲ ἦλθεν εἰς Λῆμνον πρὸς Ἥφαιστον, ὃς ἐλεήσας αὐτὸν δέδωκε τούτῳ ὁδηγὸν | 16 | |
| 5 | Κηδαλίωνα, ἕνα τῶν θεραπόντων αὐτοῦ· καὶ οὕτως ὑπ’ αὐτοῦ ὁδηγούμενος ἦλθε πρὸς ἀνατολὰς καὶ συνέμιξε τῷ Ἡλίῳ καὶ ὑγιάσθη. ~ Vat. 942 | |
11t | Πατρίδος ἐγκώμιον. | |
11.1 | πόλεων κτλ.] τὸ παρὸν ἀναπόδοτον ὂν ἐσφάλθαι δοκεῖ. ~ φ | |
11.11 | νησιώτης] τὸν Ὀδυσσέα φησίν. ~ Δ | |
12t | Μακρόβιοι. | |
12.5 | Ἄρει*—γῇ] ἢ γὰρ τῷ κατὰ τὰς πολεμικὰς γυμνασίας σχολάζειν τὸ ἀπλεονέκτητον αὐτοῖς περιγίνεται τῶν στοι‐ χείων, ἀφ’ οὗ εὐκρασία, ἧς ἔργον ὑγίεια καὶ πολυζωία· ἢ τῷ πρὸς ἀνατολὰς κεῖσθαι τὴν χώραν τῆς καθ’ ἡμᾶς | |
| 5 | οἰκουμένης, εἶτα πρώτως ἐπιδημοῦντος ταύτῃ τοῦ ἡλίου καὶ εἰλικρινεῖ τῇ ἀκτῖνι καὶ ἀκραιφνεῖ μηδὲν ἀπὸ τῆς ἑτέρων οἰκήσεως θολῶδες διακονουμένου ἐξ ἀέρος καὶ ἀχλυῶδες αὑτήν τε παρέχεται τῇ θάλψει φυσικῶς οἱονεὶ πεττομένην καὶ εὐκρατοῦσαν καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι ταὐτὸ τοῦτο ποριζομένην. | |
| 10 | ταύτῃ οἱ μὲν τῷ Ἄρει οἱ δὲ τῇ γῇ τὴν αἰτίαν ἀνατιθέασι τῆς μακροβιότητος τῶν Σηρῶν. ~ Δ Vind. 114 κριθίνῳ*] βέλτιστε Λουκιανέ, μακάριοι τῷ παντί, ὡς ἔοικεν, ὄνοι διὰ τὴν κριθοφαγίαν καὶ τῆς εὐαισθησίας καὶ τῆς | |
| μακροβιότητος, εἰ μὴ τῷ μυλῶνι καὶ τῇ ἄλλῃ τῶν ἀνθρώ‐ | 17 | |
| 15 | πων κατετρίβοντο ταλαιπωρίᾳ. τάχα δὲ διὰ τοῦτο ὁ παρὰ συλλαβήν σοι ὁμώνυμος εἰς ὄνον μετέβαλεν, ὃς καὶ πείρᾳ οἰκτίστην ἀποφαίνει καὶ ταλαιπωροτάτην τὴν ὄνων ζωήν. ~ Δ Vind. 114 | |
12.12 | ἐκτήσατο κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
12.20 | Σελευκεὺς ἀπὸ Τίγριος] ἔστι γὰρ Σελεύκεια καὶ ἐπὶ Τίγριδι τῷ ποταμῷ. ~ VUΩ | |
12.23 | ὑγιεινοῦ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
13t | Ἀληθῶν διηγημάτων αʹ. | |
13ante 1 | Οὐδὲν ἀληθὲς κέκτηται ὁ λόγος οὗτος. ~ OU | |
13.1 | ἀσχολουμένοις*] ἠσκημένοις. ~ ΓV | |
13.2 | τοιούτοις τῶν ἀναγνωσμάτων κτλ.] συγγνώμη σοι, ὦ Λουκιανέ, ἐπὶ τοῖς παρὰ σοῦ γραφησομένοις ψεύσμασιν, ἀνθ’ ὅτου ὡμολόγησας ψευδῆ βούλεσθαι γράψαι πρὸς ψυχαγωγίαν τῶν ἀναγινωσκόντων. ~ UΩ3 | |
13.3 | Ἰαμβοῦλος] Ἰαμβ⸤ ⸥ αν⸤ ⸥τ⸤ ⸥. ~ ⸤Γ⸥ | |
13.4 | ὁρῶν κτλ.] τάχα εἰς Πλάτωνα ἀποτείνεται πολλαχοῦ μὲν καὶ ἀλλαχοῦ μυθολογοῦντα, μάλιστα δὲ ἐν τῷ δεκάτῳ τῆς Πολιτείας [614 A sq.] τὰ περὶ τῶν ἐν Ἅιδου διεξιόντα. ~ VΓφOUΩ | |
13.5 | οὐρίῳ* ἀνέμῳ] εὔρῳ. ~ Γ | |
13.6 | τῇ* ὀγδοηκοστῇ κτλ.] τὰ μὲν πρὸς ῥᾳστώνην καὶ εὐημε‐ ρίαν τείνοντα εἴτε ἐγρηγορούντων ἐνθύμια εἴτε καὶ καθευ‐ δόντων ἐνύπνια κενὴν μακαρίαν οἱ παλαιοὶ κατεφήμισαν. ταὐτὶ δὲ τὰ σὰ τί ἂν καλέσοιμεν, Λουκιανέ, πολλὴν καὶ | |
| 5 | μακρὰν ἐπερχόμενα ταλαιπωρίαν καὶ ψυχῆς ἄσην; ἢ λοιπὸν δίκαιον καλεῖν αὐτὰ κενὴν κακοδαιμονίαν; ~ Γφ | |
13.7 | ἐνιαχοῦ*] ἔν τισι τόποις. ~ S εὐερνής*] εὐμήκης. ~ S | 18 |
13.8 | καὶ* δύο κτλ.] εἰς Ὅμηρον ἀποσκώπτει διὰ τοὺς λωτο‐ φάγους Ὀδυσσέως ἑταίρους ταῦτα μυθοποιήσαντα [ι 95]. ~ VφOSUΩ | |
13.13 | Κεγχροβόλοι*] οἱ τοῖς κέγχροις λιθάζοντες. ~ S ἄρκτου] ἄρκτος ἐστὶν ἐν τῷ οὐρανῷ ἐξ ἀστέρων, ἣν καλοῦσι καὶ ἅμαξαν, καὶ ὁ μὲν Ὅμηρος [Σ 487. ε 273] μίαν λέγει, Ἄρατος [Phaen. 36] δὲ δύο, τή⸢ν τ⸣ε Ἑλίκην καὶ τὴν | |
| 5 | ⸢κυνόσ⸣ουραν. ~ ⸢S⸣K πελτασταί*] μικροῖς ἀκοντίοις μαχόμενοι. ~ S | |
13.16 | δίπλεθρος*] τὸ πλέθρον ἔχει πόδας ρʹ, πήχεις ξϛβ̸. ~ ΓVSΩ ἐχόμενοι*] σημαίνει τὸ ἐγγύς. ~ S σείριον τὸν ἀστέρα λέγει τὸν κύνα καλούμενον. σείριον | |
| 5 | δὲ λέγουσιν αὐτὸν διὰ τὸ ἀπὸ τοῦ καύσου τοῦ ἀπὸ τῆς ἐπιτολῆς αὐτοῦ σεσηρέναι τοὺς ἀνθρώπους. ~ Γ2VφOSΩ γαλαξίου*] ὁ κύκλος ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ ἀπὸ νεφελῶν ὡς γάλα φαινόμενος. ~ S | |
13.17 | ὄνοι*] γόης, τερατολόγε· οἷς οὐ παρῆσαν ὄνοι (οὐ γὰρ ἐπεσημήνω τοῦτο), πῶς σαλπιγκταῖς τοῖς οὐχ ὑποῦσιν ἐχρῶντο; ~ VφOΩ Ὅμηρος κτλ.] τὸ σκῶμμα εἰς Ὅμηρον. ~ φ | |
13.18 | τοῦ Ῥοδίων κολοσσοῦ* ἐξ ἡμισείας] τριάκοντα πήχεων· ἑξήκοντα γὰρ ἦν ὅλος ὁ κολοσσὸς πήχεων. ~ ΓVφOSΩ —] ὅτι ὁ Ῥοδίων κολοσσὸς ἑξήκοντα ἦν τὸ ἀνάστημα πή‐ χεων. ~ C | |
13.19 | ὁμήρους] ὅμηρά εἰσι τὰ διδόμενα ἐπὶ ἐλευθερίᾳ τῶν κατα‐ σχεθέντων. ~ S συνθήκας] συνθήκη λέγεται σχέσις ὑπο⸤ ⸥συμβουλὴ καὶ ἡ παρα⸤ ⸥ὥσπερ καὶ ε̣ἰ̣σή⸤ ⸥. ~ S | |
13.21 | εὐθὺς* κτλ.] σημείωσαι διὰ τὴν σύνταξιν· ὤφειλε γὰρ οὕτως ‘εὐθὺς δὲ τοῦ τείχους καθαιρεθέντος ἡμᾶς τοὺς αἰχμαλώτους ἀπέδοσαν‘. ἀλλά φαμεν, ὅτι, ἐπειδὴ ἱστορία τὸ προκείμενον, φεύγει τὸν πλαγιασμὸν σαφηνείας χάριν. ~ | 19 |
| 5 | Γ2VOSΩ δώσειν πρὸς γάμον κτλ.] τὴν τοῦ Γανυμήδους αἰνίτ‐ τεται ἁρπαγήν, ἣν οἱ Ἕλληνες μυθολογοῦσιν. ~ S | |
13.22 | γάμοις*] ἀντὶ τοῦ γυναιξίν. ~ VOS ἐν ταῖς γαστροκνημίαις] τοῦτο τὰ περὶ τὸν Διόνυσον αἰνιττόμενος καὶ τῆς ὠδῖνος καταγελῶν τοῦ Διὸς τέθεικεν. ~ Γ2, cf. φS | |
| 5 | γένος* κτλ.] εἰς τοὺς Σπαρτοὺς λεγομένους ἀποσκώπτει τοὺς ἐκ δρακοντείων ὀδόντων ἐκφύντας. ~ VφOSΩ | |
13.23 | λάπτουσι* τὸν ἀναθυμιώμενον καπνόν] Ἡροδότου διασύρει τὸ περὶ Σκυθῶν αὐτῷ ἱστορούμενον [4, 75] περὶ τῆς βοτάνης, ἧς καιομένης τοῦ ἐνθυμιωμένου καπνοῦ σπῶντες οἱ περικαθήμενοι Σκύθαι τὴν πυρὰν μεθύειν ὡς | |
| 5 | ἀπὸ οἴνου λέγονται. ~ VΓ2OUΩ ἰγνύαις*] ὅτι οὐ μόνον ἰγνύα ἡ εὐθεῖα εἴρηται ἀλλὰ καὶ ἰγνύς. ἀφ’ οὗ καὶ νῦν εἴρηκε ‘ταῖς ἰγνύσιν‘. ~ VCOSUΩ —] γρ. καὶ ἰγνύσιν ὡς ἀπὸ τῆς ἡ ἰγνύς· οὐ γὰρ μόνον τὸ ἡ ἰγνύη εἴρηται. ~ φ | |
| 10 | γαστροκνημίαν*] γαστροκνημία λέγεται τὸ ἐξόπισθεν τοῦ καλάμου τοῦ σκέλους. ~ OVSUΩ | |
13.24 | κλειστὴ* κτλ.] εἰς τὸ ὑπό τινων περὶ τῶν θαλαττίων σελαχῶν ἱστορούμενον διαπαίζει. ~ VOUΩ | |
13.30 | ἔοικε κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ τῶν παρ’ ἡμῖν φαλλῶν ὑψηλοτέρους*] ἐν τῷ Περὶ τῆς Συρίης θεοῦ [28] μέμνηται τῶν φαλλῶν τούτων, ἐφ’ ὧν καί τινες ἀναβαίνουσι λόγῳ ἀσκήσεως. εἰσὶ δὲ οἱ | |
| 5 | φαλλοὶ οὗτοι τριακοσίων ὀργυιῶν τὸ ὕψος. ~ VΓ2φOSUΩ | 20 |
13.32 | πυρεῖα*] τοὺς πυρεκβολίτας λίθους λέγει. ~ VCφOSUΩ | |
13.40 | κορύθων*] τὸ τοῦ Ὁμήρου [Ε 4] διαγελᾷ περὶ Διομή‐ δους τὸ “δαῖέ οἱ ἐκ κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ”. ~ VφOSUΩ | |
13.42 | subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος ἐπίσκοπος Νικαίας τῆς κατὰ Β⸤ι⸥θ⸤υνί⸥αν μετὰ Ἰακώβου τ⸤οῦ ⸥τ του ἀδελ‐ φ⸤οῦ⸥ καὶ μητροπολίτου Λαρίσσης. ~ ⸤Γ2⸥ | |
14t | Ἀληθῶν διηγημάτων βʹ. | |
14.1 | ἀρξάμενοι κτλ.] βαβαὶ τοῦ ψεύδους. ~ OUΩ | |
14.2 | πῦρ* κτλ.] εἶτα, βωμολόχε, οὐκ ἔμελλεν ὁ πάγος θαλπό‐ μενος τῷ πυρὶ εἰς ὕδωρ αὖθις μεταποιεῖσθαι; καὶ πῶς οὐχὶ κατακλυσθέντες τέλεον ἀπωλώλειτε; ὥστε ἀπίθανος ἡ πλάσις παρὰ τὸ τῇ φύσει σου πρόσφορον. ~ VOUΩ | |
14.3 | εἰκοσιπέντε* τὸ περίμετρον] scholion legi non pot‐ erat. ~ Γ | |
14.5 | περιεκέχυτο*] ἀντὶ τοῦ περιεῖχεν, περιείληφεν, περιέβαλ‐ λεν, περιελίμναζεν. ~ VOSUΩ | |
14.11 | αὕτη* κτλ.] εἰς τοὺς καθ’ ἡμᾶς ὁ γόης ἔοικεν ἁγίους προφήτας διαπαίζειν, ἐφ’ οἷς οὗτοι περὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐν ἐσχάταις ἡμέραις συνενεχθῆναι ἀλληγορικῶς διεξῆλθον. ~ VOSΩ | |
14.12 | νύξ*] ⸢εἰς τ⸣ὰ ὑπὲρ Θούλην τερατο⸢λ⸣ογούμενα ἐπισκώπτει. ~ ⸢V⸣OUΩ | |
14.13 | ἄρτον*] τὸ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς διακωμῳδεῖ. ~ VOSUΩ | |
14.14 | διακονοῦνται*] τὰ περὶ Βραχμάνων τερατολογούμενα τῶν | |
| Ἀσσυρίων διασύρει. ~ VOUΩ | 21 | |
14.17 | ἐθεασάμην*] κατὰ κοινοῦ τὸ ἐθεασάμην. ~ V | |
14.18 | Στωικῶν] οἷα φῂς περὶ Στωικῶν, ἄνθρωπε. ~ φ —] σημείωσαι. ⸤ Στ⸥ωικῶν ⸤ ⸥εῖ⸤ ⸥. ~ Γ Ἀκαδημαϊκούς*] οὐκ ἀκριβῶς ἄγαν τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς τοῖς Ἐφεκτικοῖς συνάπτεις, Λουκιανέ. ~ VΓφOUΩ | |
14.19 | μίσγονται μὲν ἀναφανδόν] Ἡρόδοτον [3, 101] κωμῳδεῖ Ἰνδοῖς τοιοῦτον γίνεσθαι ἱστοροῦντα. ~ S ἦ μήν*] ἀντὶ τοῦ ὄντως δή. ~ VOUΩ Πλατωνικώτατοι] ⸢διὰ⸣ τὸ λέγειν τὸν Πλάτωνα [Reip. V | |
| 5 | 457 C] κοινὰς εἶναι τὰς γυ⸢ναῖκασ⸣. ~ ⸢S⸣K | |
14.20 | κατεγίνωσκον*] σημείωσαι διὰ τὴν σύνταξιν· τὸ γὰρ κατα‐ γινώσκω γενικῇ συντάσσεται οἷον καταγινώσκω σοῦ τῆς φλυαρίας, ὁ δὲ πρὸς αἰτιατικὴν ἀπέδωκεν ‘κατεγίνωσκον τὴν ψυχρολογίαν‘. ἤτοι οὖν Ἀττικῶς οὕτως συνέταξεν— | |
| 5 | αὐτοὶ γὰρ καὶ ἐπὶ ἄλλων πολλῶν τοῦτο φιλοῦσι ποιεῖν τῇ κοινῇ ἐναντιούμενοι συνηθείᾳ—ἢ τὸ καταγινώσκω ἀντὶ τοῦ διαγελᾶν ἢ διασύρειν εἴληπται. ~ VCKOSUΩ τυφλός*] ἱστορεῖ γὰρ τοῦτο Ἡρόδοτος ἐν τῷ περὶ τοῦ Ὁμήρου βίῳ [c. 8. Biogr., ed. Westermann, p. 4]. ~ VOΩ | |
14.22 | πυγμὴ δὲ ἴση κτλ.] τάχα διὰ τὸ πληγαῖς βάλλεσθαι τοὺς πυγμάχους, ὃ ἐκεῖσε ἀργόν, παρ’ ὅσον ἀπαθὴς ὁ ἐν Ἅιδου βίος ἅτε σωμάτων ἀπηλλαγμένος. ~ VφOUΩ | |
14.23 | Σωκράτης* κτλ.] τὰ περὶ Σωκράτους ἱστορούμενα δια‐ σύρει. ~ VOUΩ παράδεισος*] τινὲς τῶν ἄκρως βουλομένων ἑλληνίζειν εἰς τὸ νόθον τῆς Ἑλληνίδος φωνῆς ἀποπέμπουσι τὸ παρά‐ | |
| 5 | δεισος ὄνομα. ~ VOUΩ | 22 |
14.25 | ἐπινῶς*] σημείωσαι· ἀντὶ τοῦ ἐφελκυστικῶς, ὁρμητικῶς· ἐπεὶ καὶ τὸ ἐπινάζει τὸ ἐφέλκεται σημαίνει. ~ VCOSUΩ παρήμην*] οὐ παρῆν, ὡς ἐν ἄλλοις κεῖται καὶ ἡ τέχνη ζητεῖ. ~ V | |
| 5 | ἐποτνιώμην*] ἠνιώμην. ~ Γ | |
14.29 | μείνας* κτλ.] ἐνήλλαξε τὴν σύνταξιν τὸ μέν τι ταύτης κατὰ τὴν κοινὴν χρησάμενος, τὸ δὲ καὶ ἀττικίσας· κοινὸν μὲν γὰρ τὸ ‘μείνας ἐκείνην τὴν ἡμέραν‘, Ἀττικὸν δὲ τὸ ‘τῆς ἐπιούσησ‘. ἦν δὲ καὶ τὸ πρῶτον Ἀττικόν, εἰ οὕτως | |
| 5 | εἶπεν ‘μείνας ἐκείνης τῆς ἡμέρασ‘· τὸ γὰρ ἐπὶ μέρους λέγειν Ἀττικόν. ~ VOSUΩ | |
14.31 | μεγίστας* ἁπασῶν τιμωρίας ὑπέμενον οἱ ψευσά‐ μενοι] εἶτα σοί, βωμολόχε, γόης, τί ἐποφείλεται τούτων ἕνεκεν; ~ VΓOUΩ | |
14.33 | μήκωνες*] καταλλήλως ταῦτα ἐπλάσατο περὶ τὴν τῶν ὀνεί‐ ρων πόλιν, καθότι ὑπνωτικὰ ταῦτα τὰ φυτὰ καὶ ναρκω‐ τικά. ~ ΓVOSΩ δύο* μὲν πρὸς τὸ τῆς Βλακείας πεδίον κτλ.] ἄγαν | |
| 5 | ἐμφρόνως πρὸς τὸ τῆς Βλακείας πεδίον ἀποκλίνειν πε‐ πραγμάτευται τὰς δύο τῆς ὀνείρων πόλεως πύλας καὶ τούτων τὴν μὲν σιδηρᾶν εἶναι καὶ καρτεράν, τὴν δὲ κερα‐ μίνην καὶ πολὺ τὸ εὔθρυπτον καὶ σαθρὸν ἔχουσαν, ἐπεί τοι καὶ αἱ ἐλπίδες τοῖς ἀργοῖς καὶ βλακώδεσι καὶ ῥᾳθύ‐ | |
| 10 | μοις αἱ μὲν πάντῃ κατὰ τὸ καρτερὸν καὶ ἀμετακίνητον ἐντίκτονται καὶ οὔποτ’ ἂν μεταβάλλεσθαι πεφυκυῖαι, ὅσοις περιουσίᾳ ἀνοίας τὸ τοιοῦτο πάθος ἐνίδρυται, τοῖς δὲ καὶ | |
| μετακινηθείη ἂν τὸ τῶν ἐλπίδων ἀστάθμητον, ὅσοις τῷ περιλοίπῳ τῆς ἔμφρονος γνώμης ὀψέ ποτε τοῦ κάρου ἀνε‐ | 23 | |
| 15 | νεγκεῖν περιγίνεται καὶ τῶν τοιούτων ἀπαλλαγῆναι ματαίων φροντίδων· φιλεῖ γὰρ ὡς ἐπίπαν καταλλήλως τῶν φρον‐ τίδων καὶ τὰ ἐνύπνια παρακολουθεῖν. ἄλλως τε καὶ κερα‐ μίνην τὴν πύλην ἐκείνην ἀνέπλασεν, δι’ ἧς τὰ φοβερὰ τῶν ἐνυπνίων διέρχεται καὶ φρικώδη· ἅμα γὰρ τῷ ὕπνῳ καὶ | |
| 20 | αὐτὰ οἴχεται. ἔστι δὲ καὶ πλοῦτος καὶ δόξα τοιαῦτα καὶ τὰ καθ’ ὕπνους ἄλλα, τὰ μὲν δυσχερῆ τῷ ἀνιῶντι καὶ πρὸς ἀμνηστίαν εὔκολα, τὰ δὲ τερπνὰ καὶ ἐράσμια τῷ ἥδοντι καὶ εὐφραίνοντι ἐμμενετικά τε καὶ ἀναπόβλητα. ~ Vφ ἐκείνῳ*] τουτέστι τῷ ἀλεκτρυόνι. ~ O | |
| 25 | Καρεῶτιν] ἀπὸ τοῦ κάρου τοῦ ἐπιγινομένου τοῖς ὑπνοῦσι τὴν πηγὴν καταλλήλως ὠνόμασεν. ~ Γφ | |
14.34 | αὐτῶν μέντοι κτλ.] τὸν Ὁμηρικὸν διαπαίζει ὄνειρον. ~ S | |
14.37 | ἀγχωμάλως] ἴσως, ὁμοίως. ~ S | |
14.38 | πληρώματα*] πλοῖα. ~ S | |
14.40 | ἐλάθομεν*] ἀντὶ τοῦ ἀνεπαισθήτως. ~ VOMΩ ἁδρότερον] ἁδρὸς ὁ χονδρός. ~ S | |
14.41 | ἱστός*] εἰς τὴν Ἀαρὼν ῥάβδον ὁ παιγνιήμων διαπαίζει. ~ VOΩ | |
14.42 | ἄβυσσον] ἀντὶ τοῦ ἄπειρον ἔχον βυθόν. ~ VMOΩ | |
14.43 | χάσματι* κτλ.] τάχα ὁ κενολόγος εἰς Μωσέα καὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν διαστᾶσαν κρειττόνων ἐπιπνοίᾳ ἐπι‐ σκώπτων αἰνίττεται. ~ VΓOΩ | |
14.44 | ἀτιμωρήτους*] ἀντὶ τοῦ ἀβοηθήτους. ~ O | |
14.45 | ποδεῶνας*] ὡς ἐπὶ κωδίου τὰ ἄκρα τῆς ὀθόνης ποδεῶνας εἴρηκε παίζων κἀνταῦθα. ~ OVSΩ | |
14.47 | ad fin.: καὶ τὸ τέλος ψευδέστατον μετὰ τῆς ἀνυποστάτου | |
| ἐπαγγελίας. ~ VOSUΩ subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος ἐπίσκοπος Νικαίας τῆς κατὰ Βιθυνίαν μετὰ τοῦ οἰκείου ἀδελφοῦ Ἰακώβου | 24 | |
| 5 | τοῦ μητροπολίτου Λαρίσση⸤σ⸥. ~ ⸤Γ2⸥ | |
15t | Περὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν διαβολῇ. | |
15.1 | ἐπηλυγάζουσα*] ἀντὶ τοῦ ἐπισκιάζουσα καὶ ἐπικρύπτουσα καὶ ἐπισκοτίζουσα· ἠλύγη γὰρ ἡ νύξ. ~ Δ ὅτι ἀνάστατοι λέγονται μὲν καὶ οἱ τεταραγμένοι, λέγονται δὲ καὶ οἱ μέτοικοι. ~ Vat. 942 | |
15.2 | συνωμοσίας] ἡ μετὰ ὅρκου φιλία. ~ Δ κεκοινωνηκὼς τῶν ὅλων*] δηλονότι πραγμάτων, τῆς ἐπ‐ αναστάσεως τῷ Θεοδότᾳ. ~ ΓVφMOΩΔ | |
15.3 | κάρτα] σημείωσαι, πῶς τὸ κάρτα κεῖται. ~ φMOΩΔ. Addit Δ: λίαν, μεγάλως. ~ πάνυ] κάρτα. ~ V ἕαδεν: ἤρεσκεν. ~ ΔVφMOΩ | |
| 5 | τὸν ἀχάριστον κεκραγὼς κτλ.] σημείωσαι σύνταξιν. ~ Δ | |
15.5 | ἐν δεξιᾷ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2V τὰ* ὦτα—τοῖς τοῦ Μίδου προσεοικότα] περιεργότε‐ ρον γὰρ τοῦ Μίδου τῇ ἀρχῇ κεχρημένου καὶ ὑπὲρ τοῦ πάντα μανθάνειν πευθῆνας ἔχοντος κατὰ πάσης τῆς ἀρχῆς | |
| 5 | αὐτοῦ ἐμυθολόγησάν τινες τῶν ἀρχομένων, ὡς ὄνου ἔχοι ὁ Μίδας ὦτα. ἢ ὅτι μακρὰ ὦτα ἔχει, διὸ καὶ τὰ μήκιστα γινόμενα ἀκούει. ἢ ὅτι καὶ ὁ ὄνος τὸ ζῷον οὕτως εὐήκοον ὡς καὶ τῶν λανθανόντων ψόφων αἰσθάνεσθαι. ~ VΓ2φΔ περιηγητής*] ἀντὶ τοῦ ἑρμηνεύς. ~ Γ2VMOΩ | |
15.6 | φέρε δὴ καὶ ἡμεῖς κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
15.8 | ἀμερεῖς*] ἀντὶ τοῦ μηδὲ ἓν μέρος κατειληφυίας. ~ | |
| ΓVφMOSΩΔ μήτε δίκην κτλ.] Φωκυλίδου [v. 87 Bergk. P. L. ed. IV]. ~ ΓMOSΩΔ | 25 | |
| 5 | ἄμφω* μῦθον] Ἀττικὸς σολοικισμός. ~ MVOΩΔ ὀργῇ*] αὐτό που τὸ ὂν φάσκεις, Λουκιανέ. ~ VOΩΔ | |
15.10 | ἴδοι—διαβολῶν ὑποθέσεις] ὡραῖον ὅλον. ~ Δ διαβολῶν ὑποθέσεις κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ Γ2VMO ἔνθα* ὁ μὲν κτλ.] οἷον τοῦτο εἶπας ἀληθέστατον. ~ VOΩΔ. Addit Δ: ἄνθρωπε. ~ | |
15.12 | ὕσπληγος*] ὅτι ὕσπληξ οὐχ ὁ τόπος μόνον λέγεται ἀλλὰ καὶ ὁ σιδηροῦς ὀχεύς, ὃν νῦν λάμναν φασίν. ~ VΓ2CφMOSΩΔ. Addit Δ: ἐνταῦθα μὲν τὴν ἀφετηρίαν, σημαίνει δὲ καὶ φραγέλλιον καὶ βούκεντρον καὶ μύωπα. ~ | |
| 5 | ἐλπίδα ἐπὶ κτλ.] σημείωσαι σύνταξιν. ~ Δ | |
15.14 | Στρατονίκη*] τὴν Σελεύκου Στρατονίκην λέγει, ἧς ὁ υἱὸς Σελεύκου Ἀντίοχος ἐρασθεὶς πείθει τὸν πατέρα ταύτης παραχωρῆσαι τῷ υἱῷ. πείθει δὲ νόσῳ ἁλοὺς καὶ πρὸς αὐτῷ γεγονὼς τῷ θανεῖν διὰ τὸν πρὸς τὴν Στρατονίκην | |
| 5 | ἔρωτα· ἐν ἀμηχανίᾳ γὰρ τοῦ πατρὸς γεγονότος Σελεύκου διὰ τὸν υἱὸν Ἀντίοχον, εἶτα σοφίᾳ τοῦ ἰατροῦ γνωσθέντος τοῦ παραιτίου τῆς νόσου τοῦ ἔρωτος, ὑπεξέστη ταύτης ὁ πατὴρ τῷ υἱῷ. ~ VΓ2φΔ Φιλόξενος κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ VM | |
| 10 | φιλόθεον κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
15.15 | ἀληθεῖ*] οὕτω γραπτέον δίφθογγον. ~ O | |
15.16 | ὅτι ὕδωρ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ταραντινίδιον] θέριστρον λεπτὸν καὶ διαφανὲς ἱμάτιον οὐ πάντως πορφυροῦν. ~ D | |
15.17 | μεγαλουργίᾳ*] ⸤εἰρωνεί⸥α. ~ ⸤Γ⸥Δ εὐθὺς κτλ.] τοῦτο καὶ ἐφ’ ἡμῶν γέγονε καὶ τὴν βασιλέως | |
| Θεοφανὼ ἐξεμάνη πᾶς γυναικείᾳ μανίᾳ ἁγιοποιῶν. ~ D ὑπολαμβάνοντες*] ἀντὶ τοῦ π⸤ροσ⸥λαμβά⸤νοντ⸥ες. ~ V⸤Γ⸥ | 26 | |
| 5 | MOSUΩΔ. Addit Γ: ἢ ἐκδεχόμενοι. ~ τὴν Ἀλεξάνδρου—προσεξέκαιον: ὡς ὁ μάγιστρος Σλο‐ κάκας Λέοντα τὸν βασιλέα ἐξεβάκχευε περὶ Θεοφανοῦς πολλὰ καὶ τερατώδη διεξιὼν ἐνύπνια ἅτε καὶ ἄκη, ἵνα μόνον εὐδοκιμοίη, ψευδόμενος. ~ Δ | |
15.18 | τότε καὶ Ἀγαθοκλῆς κτλ.] σημείωσαι. ~ ΓVM | |
15.19 | ἡ γοῦν κολακεία κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ —] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ VM | |
15.21 | ἀναπετῶσαι κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ ΓV ἁψίκορον] παρὰ τὸ ἄψ, ὃ σημαίνει τὸ εὐθέως, καὶ τὸ κόρος, τὸ εὐθέως κόρον λαμβάνον καὶ ταχέως πληρού‐ μενον. ~ Δ | |
| 5 | οὐ* γὰρ οἶδα ὅπως] καινοπρεπὲς τὸ σχῆμα. ~ ΔΓVMΩ. Addit Δ: ‘οὐκ οἶδα γὰρ ὅπωσ‘ τὸ κοινὸν καὶ καθωμιλη‐ μένον. ~ | |
15.23 | ὁ μὲν οὐκ κτλ.] πέπονθα τοῦτο ἐγώ, ὦ θεία δίκη καὶ πάντα εἰ καὶ μὴ πρὸς βραχὺ νικῶσα ἀλήθεια. ~ OΔ τέλος] διὰ πείρατος κατὰ τὸν Κυρηναῖον. ~ O | |
15.24 | πολλάκις* κτλ.] οἷον ἡδὺ πνεῖς, Λουκιανέ, κατὰ τῆς καρδίας ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου παρὰ πᾶσαν ὑπό‐ νοιαν νῦν ἀληθεύων. ~ VΓOΩΔ | |
15.25 | παρ’ αὐτοῖς κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ ΓV | |
15.26 | διαβολῶν*] εἰς τὸν Ἰωσὴφ αἰνίττεσθαί μοι δοκεῖ. ~ VOΩΔ ὁ νεανίας] Βελλεροφόντης. ~ Δ | |
15.27 | Θεμιστοκλέα*] ἐχθρὸς ἦν ἀεὶ Θεμιστοκλέους Ἀριστείδης. διὸ καὶ σὺν αὐτῷ πρεσβευτὴς πεμφθεὶς Ἀριστείδης ‘βού‐ | |
| λει‘, φησίν, ‘ἐπὶ τῶν ὁρίων, Θεμιστόκλεις, τὴν ἔχθραν ἀπολείπωμεν· ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν ἐπανιόντες ἀνα‐ | 27 | |
| 5 | ληψόμεθα‘. ~ ΓCVφMOSΩΔ φιλοτιμίας* ὑποκεκνισμένος] τὸ λόγιον τοῦτο τὸ ταύ‐ της ὑποκεκνισμένος ἀντὶ τοῦ διὰ ταύτην διαφθονούμενος αὐτῷ. ~ VφMOSΩΔ | |
15.30 | τί οὖν κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ ΓV | |
15.32 | subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος μετὰ Θεοδώρου διακόνου τοῦ ἡμῖν ὑπηρετοῦντος. ~ Γ2 | |
16t | Δίκη συμφώνων τοῦ σίγμα πρὸς τὸ ταῦ ὑπὸ τοῖς ἑπτὰ φωνήεσιν. | |
16.2 | καταίροντος*] καταπλέοντος, κατερχομένου. ~ V παρήκουον] ὅρα τὸ παρήκουον. ~ φ οὐκ ἀγαπῶν*] οὐκ ἀρκούμενος. ~ ΓVφMΩ ἐν ἴσῳ δὲ κεῖσθαι τοῦ φόβου] ἀντὶ τοῦ διηνεκῆ κε‐ | |
| 5 | κτῆσθαι τὸν φόβον μηδὲν πλεονεκτούσης τῆς ἀφοβίας ἀλλ’ ἐν ἴσῳ ταλαντευομένης τῷ φόβῳ. ~ Γ2VφMOΩ | |
16.4 | κισήρεως* καὶ κεφαλαργίας] κίσηλις γὰρ τινές φασι καὶ κεφαλαλγία. ~ VΓ2MOΩ γναφείῳ*] κναφεῖον μὲν γὰρ γράφεται. γνάφαλα δὲ τὰ ἀποξύσματα. ~ VΓ2φMOΩ | |
| 5 | μόγις*] μόλις ἡ κοινή, μόγις δὲ Ἀθηναῖοι. ~ VΓ2MOΩ | |
16.7 | Λυσίμαχος] οὗτος γὰρ πρῶτος ἤρξατο τῆς τοῦ ς εἰς τὸ τ μεταβολῆς τέτταρα κατατολμήσας εἰπεῖν καὶ τήμερον. ~ VφMOΩ ἀνέκαθεν] ἄνωθεν. ~ V | |
16.8 | ἀφαιρουμένῳ*] ἀντὶ τοῦ ἀποστερουμένῳ. ἢ καὶ ὅτι τὸ ἀφελέσθαι αἰτιατικῇ συντάσσεται. Ὅμηρος [A 299] | |
| “ἐπεί μ’ ἀφέλεσθέ γε δόντες”. ~ VΓ2φMOΩ | 28 | |
16.10 | γρύζειν*] γρύττειν γὰρ λέγεται. ~ VφOΩ | |
16.11 | τὸ μέρος*] ἀντὶ τοῦ ὅσον τὸ κατ’ αὐτό. ~ VφOΩ | |
16.12 | versus fin.: δεινοὺς ὁ δεινὸς ἐξερεύγεται λόγους. ~ V subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος ἐπίσκοπος Νικαίας μετὰ τοῦ προειρημένου διακόνου. ~ Γ2 | |
17t | Συμπόσιον ἢ Λαπίθαι. | |
17ante 1 | ⸢Συμπόσιον ἢ Λαπίθαι ἐπιγέγραπται⸣· ἀφωμοίωται γὰρ τῷ πολέμῳ τοῖς ἐπὶ τῶν γάμων τοῦ Πειρίθου τετελεσμέ‐ νοις· κἀκεῖ γὰρ οἱ ⸢Κένταυροι με⸣θυσθέντες εἶτα ταῖς τῶν Λαπιθῶν γυναιξὶν ὑβριστικῶς ἐπιθέμενοι μέχρι τραυμάτων | |
| 5 | καὶ φόνων προὐχώρησαν, ἀφ’ οὗ καὶ πρὸς πόλεμον προὔ‐ βησαν ἄσπονδον. ~ ⸢V⸣MOΩΔ ἐν Ἀρισταινέτου] οἰκίᾳ. ~ Γ | |
17.2 | ἔξω βέλους*] δεξιώτατα κέχρηται τούτῳ ἀπὸ τῶν πολέμων ἐπὶ τὴν προκειμένην ὑπόθεσιν μεταλαβών· ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν πολέμων ἔξω φασὶ βέλους τοὺς ἀπωτέρω τυγχάνοντας βολῆς. ἐνταῦθα δέ, ἐπειδὴ πρὸς τῇ ἑστιάσει πόλεμος με‐ | |
| 5 | θυόντων συνερρώγει, εἶτα τἀκεῖ γεγενημένα διηγεῖσθαι καθ’ ἡσυχίαν προὔκειτο, παίζων φησὶν ὅτι ‘διηγοῦ ἡμῖν προθύμως ὑπ’ οὐδενὸς ἅτε διοχλούμενος τῶν πεπραγμένων· ἔξω γὰρ τυγχάνομεν ὄντες τοῦ χθεσινοῦ πολέμου καὶ τῆς ἐκεῖ παροινίασ‘. ~ VMOΩΔ | |
17.3 | ἑωλοκρασίαν*] ἡνίκα συνέπινον ἀλλήλοις παρ’ Ἀθηναίοις οἱ νέοι, ἐπὶ ἑκάστου κρατὴρ οἴνου ἐτίθετο, καὶ εἴ τις ἐκαθεύδησε μὴ πιὼν τὸν ἴδιον κρατῆρα, πρωὶ κατὰ τῆς | |
| αὐτοῦ κεφαλῆς ἐξεχέετο καὶ ἐκαλεῖτο τοῦτο ἑωλοκρασία· | 29 | |
| 5 | ἕωλον γάρ ἐστι τὸ χθεσινόν. εἴρηται οὖν ἐνταῦθα μετα‐ φορικῶς ἀντὶ τοῦ ὕβριν. ~ ΓVMOUΩΔ | |
17.4 | ἀμυστί*] ἄνευ τοῦ μῦσαι καὶ κλεῖσαι τὸ στόμα. ~ ΓVMOΩΔ ἀλλὰ ἥξεις κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2 τὸ μηδὲν πρὸς ὀργήν καὶ τὸ ἀλλ’ ὅπως μὴ πρὸς πολ‐ | |
| 5 | λοὺς ἐρεῖς τὰ δύο κῶλα ἐλλείπουσι τῶν αὐτοτελῶν ῥημά‐ των κατ’ ἔθος Ἀττικόν· τὸ μὲν πρῶτον τοῦ σχοίης ἐλλεί‐ πει, τὸ δὲ τοῦ σκόπει. ~ VMOΩΔ. Addit Δ: ὡς πολλάκις παρεθέμεθα. ~ | |
17.6 | λαβύρινθος ἦν οἴκημα σκολιώτατον· καὶ ἐπεὶ σκολιὸς ἦν ἐν ταῖς ζητήσεσι, διὰ τοῦτο ἐπεκλήθη Λαβύρινθος. ~ ΓVOΩΔ κοπίδα*] μάχαιραν. ~ ΓV | |
17.7 | θεοπρεπὴς κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2VO | |
17.8 | γυναῖκες*] σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῶν γάμων οἱ παλαιοὶ τὰς γυναῖκας ἐπὶ μιᾶς τραπέζης τοῖς ἀνδράσι συνειστίων καὶ ἀντιπροσώπους αὐτὰς ἐκάθιζον τῶν ἀνδρῶν· ὅπερ οὐ σεμνόν. ~ VCOΩΔ | |
| 5 | κλιντῆρα*] κλιντὴρ εἶδος φορείου ἢ κλινίδιον ἔχον ἀνα‐ κλίσεις, οἷον νῦν τὸ κλινοκαθέδριον. ~ Δ | |
17.9 | ἐνεδοιάζετο*] ἀντὶ τοῦ ἠμφισβητεῖτο. ~ VMOΩ τοῖν Ἀνάκοιν*] τῶν Διοσκούρων· Ἄνακας γὰρ ἔλεγον αὐτοὺς καὶ Ἀνάκειον τὸ ἱερὸν αὐτῶν. ~ VCMOΩΔ νυμφίος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ2O | |
17.10 | βαβαὶ κτλ.] ὡραῖον. ~ V ὅτιπερ*] οὐκ αἰτιολογικὸς σύνδεσμος τὸ ὅτι ἀλλ’ ἀναφορι‐ κὸν ἄρθρον τὸ ὅ, τὸ τι παρέλκον ἀόριστον Ἀττικῷ ἔθει. ~ | |
| VCMOΩΔ | 30 | |
17.11 | χυμούς*] ζωμούς. ~ ΓVMΩΔ πέμματα*] πλακούντια. ~ ΓVMΩΔ καρυκείας*] ἀρτύματα. ~ ΓVMΩΔ ἐκ περιωπῆς*] ἀπὸ ὑψηλοτέρου τόπου. ~ ΓVOΩ | |
17.12 | Μενέλαον αὐτόματον ἥκοντα] τὸ “αὐτόματος δέ οἱ ἦλθε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος” [Hom. Β 408]. ~ O ὑποτονθορύζοντες*] ὑπογογγύζοντες. ~ ΓVMOΩΔ βοήν*] ὁ ποιητὴς [Β 408] ἐπὶ Μενελάου βοὴν τὴν μάχην | |
| 5 | εἶπεν, ὁ Λουκιανὸς δὲ παρῴδησεν αὐτὸ εὐπρεπῶς ἐπὶ τοῦ Ἀλκιδάμαντος λέγων βοὴν τὴν κραυγήν. ~ ΓVMOΩΔ Sequuntur in VMOΩ, quae in Δ initio scholii praemissa sunt: οὐ βοὴν δὲ ἐνταῦθα ἀλλὰ βόην, ὅ ἐστι κρακτικὸν καὶ θορυβώδη, ὃ καὶ διὰ τῶν ἑπομένων παρέστησε κρα‐ | |
| 10 | κτικὸν ἐπενέγκας. ~ | |
17.13 | κἂν* ὀρθοστάδην] ἀντὶ τοῦ καὶ ὀρθοστάδην ἄν. ~ V | |
17.14 | τηλικαῦται κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2V Φόλῳ*] Φόλος ἐγένετο τῶν Κενταύρων εἷς, παρ’ ᾧ ἐξενο‐ δοχήθη Ἡρακλῆς. ~ ΓVMΩΔ | |
17.15 | περιεσοβεῖτο*] ἐκινεῖτο, περιεφέρετο. ~ VMΩΔ ἐν τοσούτῳ*] ἀντὶ τοῦ μεταξὺ τούτων ἢ ἀντὶ τοῦ ὡς ὅτε ταῦτα ἐγίνετο. ~ VMΩΔ ὀρεωκόμον*] τὸν ἐπιμελούμενον τῶν ἡμιόνων. ~ ΓVMOΩΔ | |
| 5 | σιωπὴν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ2V προπίνω] σκόπει τὴν σύνταξιν “προπίνω σοι Ἡρακλέους ἀρχηγέτου”, ὃ νῦν ἀγροικικῶς φασιν ‘εἰς τὴν πρεσβείαν τοῦδε ἢ τὴν ὑγίειαν‘. δεῖ γὰρ λέγειν ‘προπίνω σοι τῆς σῆς ὑγιείασ‘ ἢ ‘προπίνω σοι βασιλέως μεγάλου‘ ἢ ‘προ‐ | |
| 10 | πίνω σοι Μαρίας τῆς θεοτόκου‘ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. | |
| ~ CVMOΩΔ | 31 | |
17.17 | σὺν δ’ ἔβαλον ῥινούς*] καὶ μὴν Ὁμήρου ταῦτα [Δ 447] ἀλλ’ οὐ Πινδάρου καὶ Ἡσιόδου καὶ Ἀνακρέοντος. ~ Δ ἀνάπαιστα* συγκροτῶν] διὰ τοῦ κροτεῖν τὰς χεῖρας εὐ‐ ρύθμως. ἀνάπαιστα δὲ κοινῶς μὲν τὰ ἐν ταῖς παραβάσεσι | |
| 5 | τῶν χορῶν ᾄσματα, ἰδίως δὲ τὰ τῷ ῥυθμῷ κεχρημένα τούτῳ. παράβασις δέ ἐστι λύσις χοροῦ σκηνικοῦ τοῦ κυκλικοῦ σχή‐ ματος καὶ κατὰ παράλληλον θέσιν στάσις τῶν χορευόντων, ὅταν καὶ εἰς τὸ θέατρον ἀποβλέποντες οἱ χορευταὶ ἔλεγόν τινα. ~ ΓVOΩΔ | |
17.19 | Μελιταῖον* κυνίδιον] τὸ ἐκ Μελίτης· ἔστι δὲ τρυφερὸν καὶ μικρὸν καὶ λεῖον, οἷα παρ’ ἡμῖν τὰ ναννούδια. ~ ΓVOΩΔ | |
17.20 | ἀμυχάς] ἀμυχὴ ἐπιπόλαιον ἕλκος. ~ O παραβύσας*] μετὰ στενώσεως κατακλίνας· βῦσαι γὰρ τὸ φράξαι. ~ ΓVOΩΔ | |
17.22 | δοκῶ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2V | |
17.23 | Ἀδράστεια*] Ἀδράστειαν δαίμονά τινα λέγουσι τοῖς μεγάλα καυχωμένοις ἐπιβουλεύουσαν. ~ ΓVOΩΔ σχέσις* ἕξεως] μετουσία, συνάφεια. σχέσις σημαίνει δʹ, ἢ κατὰ τέχνην ὡς τοῦ διδασκάλου πρὸς τὸν μαθητήν, ἢ | |
| 5 | κατὰ τύχην ὡς τοῦ δεσπότου πρὸς τὸν δοῦλον, ἢ κατὰ προαίρεσιν ὡς τοῦ φίλου πρὸς τὸν φίλον, ἢ κατὰ φύσιν ὡς πατὴρ πρὸς τὸν υἱόν. —ἕξις ἐστὶ ποιότης ἔμμονος καὶ δυσαπόβλητος· τόκον δὲ ταύτης τὴν ἐνέργειαν λέγω. — ἕξις ἐστὶ ποιὸς πρὸς τὰ πράγματα τρόπος. ~ Δ | |
| 10 | κερατίναν κτλ.] σοφισματώδεις ταῦτα πλεκτάναι. ~ VOΩΔ ὄναιο*] ἀπολαύσειας. ~ VΔ | |
17.24 | Ἀνακείῳ*] ἱερὸν τῶν Διοσκούρων. οὕτω δὲ λέγεται Ἀνά‐ κειον προπαροξυτόνως. ὅσα ἀπὸ κτητικῶν συμπέπτωκεν | |
| ἢ ἐπιθετικῶν ἐχόντων τὴν ει δίφθογγον, καὶ ἐκεῖνα προ‐ παροξυτόνως οἷον Ἡράκλειον—οὕτω γὰρ Ἡράκλειος | 32 | |
| 5 | ἆθλος—, Χαρώνειον, Ἀνάκειον, Ἀνακτόρειον, βασίλειον καὶ Μαυσώλειον ἔργον. ~ ΓCVMOΩΔ | |
17.25 | Πελοπίης* χθονός] τῆς Πελοποννήσου. λέγει δὲ ‘αὕτη ἐστὶ Καλυδὼν ἐν τοῖς καταντικρὺ πορθμοῖς τῆς Πελο‐ ποννήσου πεδιάδας καλλίστας ἔχουσα‘. ~ ΓVOΩΔ γυίαις*] χώραις. ~ O | |
17.26 | περισπάσας*] ἢ καταισχύνας ἢ ἀποστερήσας. ~ ΔVO | |
17.28 | ἐφ’ ἑκάστῳ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2V | |
17.30 | Οἰνεύς*] ὁ γὰρ Οἰνεὺς ἐπὶ τὴν θυσίαν τὴν Ἄρτεμιν οὐκ ἐκάλεσεν ὥσπερ οὐδὲ Ἀρισταίνετος τὸν Ἑτοιμοκλέα ἐπὶ τὸ δεῖπνον. ὡς ἐν εἰρωνείᾳ οὖν ταῦτα λέγει ὁ Ἕρμων. ~ VOΩΔ | |
17.31 | Μελέαγρος ἀπομαρανθείς*] σβεσθείσης γὰρ τῆς λαμ‐ πάδος παρὰ τῆς μητρὸς κατὰ μικρὸν αὐτὸς ἐμαραίνετο. ~ ΓVOUΩΔ —] τῷ Μελεάγρῳ συνεγεννήθη λαμπάς, περὶ ἧς ἐλέχθη, | |
| 5 | ὅτι, ἐφ’ ὅσον ἅπτεται, ζῇ ὁ Μελέαγρος. ὅτε οὖν σχὼν τὴν Ἀταλάντην σύμμαχον καὶ τοὺς ἀδελφοὺς τῆς ἰδίας μητρὸς ἐφόνευσε τὸν Καλυδώνιον κάπρον, ἐρῶν τῆς Ἀτα‐ λάντης ἔδωκεν αὐτῇ τὰ πρωτεῖα. ὠργίσθησαν ἐπὶ τούτῳ οἱ θεῖοι καὶ γενομένης μάχης ἀνεῖλεν αὐτούς. ἐπὶ τούτῳ | |
| 10 | ἐλυπήθη ἡ Μελεάγρου μήτηρ Ἀλθαία κατ’ αὐτοῦ ὡς ὑπὲρ ἀδελφῶν καὶ ἀπελθοῦσα ἔσβεσε τὴν λαμπάδα. ἦν δὲ ὁ Μελέαγρος υἱὸς τοῦ Οἰνέως. ~ VOUΩΔ ἀδιάφορα κτλ.] ὁ Χρύσιππος διδάσκαλος τῶν περὶ Ἑτοι‐ μοκλέα καὶ Ζηνόθεμιν καὶ διὰ τοῦτο εἰς αὐτὸν ἀποσκώπτει | |
| 15 | ὁ Ἕρμων. ~ Δ | |
17.33 | κατεσκέδασεν*] ἐπέχυσεν. ~ ΓVMOΩ ἀπέκτεινεν—εἰρήνην ἄγοντες] ὡραῖον ὅλον. ~ Δ εἰρήνην ἄγοντες κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ2V —] ὡραῖον. ~ O | 33 |
17.34 | ἐν* ὅσῳ κτλ.] σχόλιον Βασιλείου Ἀδάδων. καὶ τούτων, ὦ Λουκιανέ, εὐφυῶς καθήψω καὶ τὴν ἀλήθειαν τῶν τοῖς σοφοῖς προσηκόντων† ἀρετῶν δηλαδὴ σαφῶς εἴρηκας αὐτό που τὸ ὂν ἀριδήλως ἐξειπών. ~ Δ | |
| 5 | γέλωτα—ὀφλισκάνοντας: οὐ πάντων τοῦτο τῶν μαν‐ θανόντων ἐστίν, ἀλλὰ τῶν μὴ κεκριμένως καὶ προσεχόντως φιλοσοφούντων· περὶ ὧν καὶ Ἀριστοτέλης φησίν, ὅτι τὸν μὲν θύραθεν νοῦν προσεκτήσαντο, τὸν δὲ ἴδιον ἀπώλεσαν. ~ ΔVOΩ | |
| 10 | εἰσῄει κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἀτενές*] συνεχές. ~ V | |
17.35 | μῆλον* κτλ.] ἐν τῷ γάμῳ τοῦ Πηλέως καὶ τῆς Θέτιδος ἡ Ἔρις μὴ κληθεῖσα ἔρριψε μῆλον ἐν τῷ ἀρίστῳ, ἐν ᾧ ἔγραφε ‘τῇ καλῇ τὸ μῆλον‘. ἠμφισβήτησαν περὶ τούτου Ἀφροδίτη, Ἥρα καὶ Ἀθηνᾶ καὶ ἐκρίθησαν παρὰ τῷ Πά‐ | |
| 5 | ριδι. προκριθεῖσα δ’ ἡ Ἀφροδίτη ἐχαρίσατο τῷ Πάριδι ἀντὶ τούτου τὴν Ἑλένην, δι’ ἧς ὁ Τρωικὸς γέγονε πόλε‐ μος. ~ ΓVOΩΔ | |
17.36 | ἀπορρίπτειν αὐτὰ ἐς τὸ ἔδαφος] Πίνδαρος [Nem. 9, 49] “θαρσαλέα παρὰ κρητῆρι φωνὰ γίνεται”. ~ ΓOΩ | |
17.39 | ἄριστον—παιδεραστεῖν] ὑμῖν ἄριστον τοῦτο δαιμόνων φίλοις, ἡμῖν δὲ φευκτὸν τοῖς λατρευταῖς τοῦ λόγου. ~ O —] τὸ παιδεραστεῖν σοὶ καλόν, παιδοφθόρε, ἐμοὶ δ’ αἰσχρὸν καὶ πᾶσιν, οἷς ἐστι φόβος θεοῦ. ~ Ω | |
17.40 | ποῦ γὰρ ἂν εὑρίσκοιμεν τὸν ζῆλον* κτλ.] ποῦ κεῖται ὁ ζῆλος ἐπὶ τοῦ γυναικὸς ἐρᾶν; ἐζήτησεν ὁ Διονυσόδωρος. λέγουσι γὰρ τίθεσθαι τὴν λέξιν ἐπὶ τοῦ μακαρίζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φθονεῖν, οὕτω δ’ ἦν ἐπὶ τοῦ ζηλοτυπεῖν, τουτ‐ | 34 |
| 5 | έστι περὶ γυναῖκας μαίνεσθαι· Λυσίας ἐν τῷ Κατὰ Παν‐ ταλέοντος [fg. 210]. ~ ΓVMOΩΔ | |
17.41 | ἡ οἴη κτλ.] τὰ ἐλεγεῖα χωλά. ~ Γ —] ὅλα τὰ ἐλεγεῖα χωλά, καὶ τούτου χάριν εἶπεν ἐπ’ αὐτοῖς κινηθῆναι γέλωτα, ἐξεπίτηδες καὶ τοῦτο Λουκιανοῦ ποιήσαντος πρὸς πλείονα ὕβριν τοῦ συμποσίου. ~ VOΩΔ. | |
| 5 | Addit Δ: καὶ κωμῳδίαν τῶν ἑστιωμένων, ὡς ὁ λόγος δε‐ δήλωκεν ἐκ τῶν παρ’ αὐτῶν λεχθέντων καὶ πραχθέντων. ~ | |
17.42 | Πατρόκλου νεκρόν*] ὁ γὰρ Ὅμηρος [Ρ 61 sq.] μεγάλην λέγει κινηθῆναι μάχην μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ Τρώων ἐπὶ τῷ τοῦ Πατρόκλου σώματι. ~ VOΩΔ | |
17.43 | πιμελεστέρα*] λιπαρωτέρα. ~ VΔ | |
17.44 | χρηστῷ*] ἀγαθῷ, ἀντὶ τοῦ μεγάλῳ. ~ ΓVO | |
17.45 | Λαπίθας*] εἷς τῶν Λαπιθῶν γάμον ἐπιτελῶν ἐκάλεσέ τινας τῶν Λαπιθῶν καί τινας τῶν Κενταύρων. Εὐρυτίων δὲ εἷς τῶν Κενταύρων μεθυσθεὶς τὴν νύμφην ἠβουλήθη βιά‐ σασθαι. κρατήσαντες οὖν οἱ Λαπίθαι τὸν Εὐρυτίωνα τὴν | |
| 5 | ῥῖνα αὐτοῦ ἀπέτεμον καὶ τὰ ὦτα, καὶ ἐκ τούτου συνεκρο‐ τήθη Λαπίθαις καὶ Κενταύροις ὁ πόλεμος. ~ ΓVOΩΔ | |
17.46 | κηδεμονικῶς* κτλ.] κηδόμενος καὶ φροντίζων, ἵνα μὴ ἀπόληται. ~ ΔVOΩ | |
17.47 | πονήρως*] ἀντὶ τοῦ βαρέως. ~ VMOΔ ταινίαις*] στεφάνοις ἤτοι φασκίαις. ~ VOUΩΔ | |
17.48 | ἀέλπτως*] ἀνελπίστως. ~ Δ κραίνουσι*] τελειοῦσι. ~ Δ | |
| θεοί*] πλούσιοι. ~ Δ | 35 | |
18t | Ψευδοσοφιστὴς ἢ Σολοικιστής. ⸢Σοφιστήν τινα εἰσάγει ἀπαίδευτον μεγάλα φρονοῦντα καὶ ἐπαγγε⸣λλόμενον ἅπαντα εἰδέναι τὰ σόλοικα. ὁ οὖν Λου‐ κιανὸς βουλόμ⸢ενος αὐτὸν⸣ ἐλέγξ⸢αι μηδὲν εἰδότα ἑαυτὸν⸣ | |
| 5 | εἰσήγαγε σολοικίζοντα καὶ διὰ τοῦτο ψευδοσοφιστὴν αὑτὸν ὠνόμασεν. ἐπίτηδες οὖν αὐτὸς ὁ Λουκιανὸς σολοικίζει, ἵνα δείξῃ τὸν σοφιστὴν μὴ δυνάμενον ἐλέγξαι τὸν σολοι‐ κίζοντα. ~ Γ⸢V⸣MOUΩ | |
18.1 | ἄρτι*] τὸ ἄρτι μέλλοντι οὐ συνάπτεται· οὐκ ἄρα λέγομεν ‘ἄρτι σολοικιῶ‘. ~ ΓVMOUΩ ἃ μέν*] ἐχρῆν εἰπεῖν ‘τὰ μὲν τὰ δέ‘. ~ ΓVMOU ὄφελον*] τὸ γὰρ ὄφελον οὐδέποτε μέλλοντος συντάττεται | |
| 5 | ἀπαρεμφάτῳ ἢ ὑποτακτικῷ, ἀλλ’ ἐνεστῶτος ὁριστικῷ ἢ ἀπαρ‐ εμφάτῳ ἢ εὐκτικῷ, ὡσαύτως καὶ παρῳχημένῳ. ἔδει οὖν εἰπεῖν ‘ὄφελον ἀκολουθεῖν δυνηθῆναι‘, καὶ μάλιστα, ὅτι καὶ τὸ νῦν πρόσκειται, ὃ οὐδέποτε οὐδὲ αὐτὸ μέλλοντι συν‐ τάσσεται. διττῶς οὖν ἐν τῷ ἑνὶ σεσολοίκισται· διὸ καὶ | |
| 10 | λέγει, ὅτι τρὶς σεσολοίκισται. ~ ΓVMOUΩ | |
18.2 | ἆθλον*] ἐπὶ τοῦ ἀγῶνος οὐ λέγεται τὸ ἆθλον οὐδετέρως ἀλλ’ ἀρσενικῶς. ~ ΓVMOUΩ ἔμπροσθεν*] κακῶς τὸ εἰς τὸ ἔμπροσθεν προσέθηκεν· οὐ γὰρ λέγεται τοῦ προβαίνοντός τι ἔμπροσθεν ἄλλο. ~ ΓVM | |
| 5 | OUΩ. Addunt VMOUΩ: κακῶς οὖν τὸ εἰς τὸ ἔμπρο‐ σθεν, ἐπεὶ πρόϊθι φησίν. ~ | |
18.3 | μεθῆκα* θεῖν λαγώ] τοῦτο σόλοικον γενικῇ χρῆσθαι ἀντὶ αἰτιατικῆς· ὁ λαγώς γάρ, τοῦ λαγώ ἡ γενική, ἡ δ’ αἰτια‐ τικὴ τὸν λαγών μετὰ τοῦ ν, ἀλλ’ οὐ χωρὶς τοῦ ν. ~ | |
| ΓVMOUΩ | 36 | |
| 5 | πρόσεστιν*] ἐπειδή, φησίν, οὐ πρόσεστι τῷ σολοικισμῷ, εἰς τίνα ἐσολοίκισα, τούτου χάριν οὐκ ἔγνως τὸν σολοικί‐ ζοντα. ~ ΓVMOUΩ | |
18.4 | τίτθας* θηλαζόντων] ἡ τίτθη θηλάζει, ὁ δὲ ἀντιστρέψας ἔφη ‘τὰ παιδία θηλάζει‘. ~ ΓVMOUΩ αὐξάνοντα*] αὐξανόμενα γὰρ ἔδει εἰπεῖν παθητικῶς, ἀλλ’ οὐκ ἐνεργητικῶς. ~ ΓVMOUΩ | |
| 5 | οὐδὲν γνωσόμεθα: ὤφειλε γὰρ καὶ τὸν δυνητικὸν προσ‐ θεῖναι σύνδεσμον τὸν ἄν, οἷον εἰ ταῦτα ἀγνοήσομεν, οὐδὲν ἂν γνῶμεν οὐδὲ γνωσόμεθα· νῦν δὲ διπλῇ σεσολοίκισται, καὶ τῇ ἐλλείψει τοῦ ἄν καὶ τῇ τοῦ μέλλοντος χρήσει τοῦ γνωσόμεθα· οὐδέποτε γὰρ τοῖς δυνητικοῖς μέλλοντες συν‐ | |
| 10 | τάττονται. ~ VΓ2MOUΩ τῶν ἑαυτῶν] ἢ ἄμεινον ολοσ? α? να κατανοεῖν τὸ τῶν ἑαυτῶν· οὐδέποτε γὰρ οὕτω λέγομεν τῶν ἑαυτῶν, καὶ μά‐ λιστα ⸤cr. VII litt.⸥ ἀναλλ⸤cr. XX litt.⸥. ~ O ᾧ συνεγενόμην ἐν Αἰγύπτῳ*] πόσους παῖδας ἔτεκες; ~ V | |
18.5 | ἔξεισιν*] τὸ ἔξεισι δηλοῖ τὸ σήμερον· ἐνεστῶτος γάρ. τί οὖν, φησίν, ἐρωτᾷς τὸ πότε ἔρχεται, εἰ αὐτόθεν; ~ ΓVMOUΩ πατρῷα*] πατρικὰ ὅταν εἴπωμεν, τὰ τοῦ πατρὸς λέγομεν | |
| 5 | ζῶντος τοῦ πατρός, ὅταν δὲ τὰ πατρῷα, τεθνηκότος. ~ ΓVMOUΩ πατριώτης*] ὁμοήθης γὰρ ἔδει εἰπεῖν, ὁμόγλωσσος, ὁμό‐ νομος. τὸ δὲ πατριώτης ἐπὶ βαρβάρων· οἱ βάρβαροι γὰρ οὕτως ἀλλήλους φασὶν ἀντὶ τοῦ πολίτης, καὶ ἴσως ὅτι μὴ | |
| 10 | κατὰ πόλεις οἰκοῦσιν. Πλάτων μέντοι καὶ ἐφ’ Ἑλλήνων ἐν τοῖς Νόμοις [VI 771 D] τῷ πατριώτης ἐχρήσατο. ~ | |
| Γ2CVMOUΩ μεθύσης*] μέθυσος γάρ, ἀλλ’ οὐ μεθύσης. ~ VMOUΩ λῆμμα*] λῆμα γὰρ ἡ ἀνδρεία δι’ ἑνὸς μ. ~ VMOUΩ | 37 | |
| 15 | μεῖραξ οὔ φασιν ἐπὶ ἀνδρὸς λέγεσθαι, ἀλλ’ ἐπὶ γυναικὸς ἡβώσης· ἐπὶ δὲ ἀνδρὸς μειράκιον λέγεται. ~ Γ2CVMOUΩ δεδίττομαι*] τὸ γ⸤ὰρ⸥ δ⸤ε⸥δ⸤ίττομαι⸥ ἐνέργειαν οὐ πάθος σημαίνει. ~ ⸤Γ⸥CVMOUΩ κορυφαιότατος] τὸ γὰρ κορυφαῖος ὑπερθετικὸν οὐ δέχε‐ | |
| 20 | ται, ὥσπερ οὐδὲ τὸ ἀγαθός. ~ Γ ἐξορμῶ: ⸤ἐνέργειαν σημαίνει, οὐκ αὐτο⸥πάθειαν. ~ C⸤Γ2⸥VMOUΩ συνετάξατο*] ἐπὶ γὰρ στρατοπέδ⸤ου⸥ τ⸤οῦ⸥τ⸤ο δια⸥θέσε⸤ωσ⸥ λέγεται· ἐ⸤φ’ οὗ⸥ δὲ ⸤β⸥ούλεται ⸤οὗ⸥το⸤σ⸥, ὑπέσχετο φασίν. ~ | |
| 25 | ⸤Γ2⸥CVMOUΩ περιέστην* αὐτόν] ὑπηγαγόμην γὰρ ἔδει εἰπεῖν ἢ μετῆλ‐ θον αὐτόν· τὸ γὰρ περιέστην ἐπὶ τοῦ κύκλῳ λέγεταί τινα περιέχειν. ~ Γ2CVMOUΩ συνεκρίνετο*] συν⸤εδικ⸥άζετο γὰρ ἔδει εἰπεῖν ⸤ἢ ἠμφ⸥ισ‐ | |
| 30 | βήτει, ἀλλ’ οὐ συνεκρίνετο· τὸ γὰρ συγκρίνεσθαι ἐπὶ τοῦ πυκνοῦσθαι ἡ δο⸤κίμη χρῆσις τῶν Ἑλλήνων⸥ οἶδεν. ~ ⸤Γ2⸥CVMOUΩ | |
18.6 | νῶι* τοῦτο δοκεῖ κτλ.] τὸ γὰρ νῶι εὐθείας καὶ αἰτια‐ τικῆς, ἀλλ’ οὐ γενικῆς καὶ δοτικῆς, τὸ δὲ δοκεῖ δοτικὴν ἀπαιτεῖ. καλῶς οὖν παίζων αὐτὸν εἴρηκεν ὡς “σὺ καὶ | |
| νῶιν ἐρεῖς, ὡς ἁμαρτάνομεν”, ἀντιστρέψας τὴν σύνταξιν | 38 | |
| 5 | ‘ἡμῖν ἐρεῖς, ὡς ἁμαρτάνομεν‘· ἔδει γὰρ εἰπεῖν ‘νῶι ἁμαρτά‐ νομεν, ἐρεῖσ‘, τουτέστιν ἡμᾶς, ἀλλ’ οὐχ ἡμῖν. ~ Γ2VMOUΩ μιχθεῖσα*] ἐμίχθη γὰρ ἀνήρ, φαμέν, γυναικί, οὐχὶ τὴν γυναῖκα τῷ ἀνδρί. ~ VΓ2CMOΩ καρῆναι*] τὸ κείρασθαι γὰρ ἐπὶ τοῦ κοσμίως, τὸ δὲ κα‐ | |
| 10 | ρῆναι ἐπὶ τοῦ ἀτίμως καὶ μετὰ ὕβρεως. ~ Γ2CVMOΩ ζυγομαχεῖν*] ἐπὶ γὰρ τῶν φιλίως διαλεγομένων ἐρεσχη‐ λεῖν λέγεται ἢ φιλονεικεῖν ἢ ἀμφισβητεῖν, ἐπὶ δὲ τῶν ἐχ‐ θρῶς ζυγομαχεῖν ἢ διαδικάζεσθαι. ~ Γ2CVMOΩ βασανίζεσθαι*] βάσανος γὰρ ἐπὶ τῆς δοκιμασίας λέγεται | |
| 15 | καὶ ἐπὶ κολαζομένων διὰ τιμωρητικῶν ὀργάνων. ~ Γ2CVMOΩ μελετήσει*] οὐ γὰρ ἀξιοῦσιν Ἀττικοὶ ἐπὶ τοῦ ῥήματος τούτου ἐνεργητικῶς ἐκφέρειν ἀλλὰ παθητικῶς τὸν μέλλοντα· οὐ γάρ φασι μελετήσω ἀλλὰ μελετήσομαι. ~ Γ2VMOΩ | |
18.7 | τεθνήξῃ*] τεθνήξεται γὰρ ἐχρῆν λέγειν ἐπὶ τοῦ τρίτου, ἀλλ’ οὐ τεθνήξῃ ἐπὶ δευτέρου. ~ Γ2CVMOΩ στοχάζομαι*] τὸ γὰρ στοχάζεσθαι ἐπὶ τοῦ ἀκριβοῦν τάτ‐ τεται τὴν βολὴν ἢ τοῦ τεκμαίρεσθαι. ~ Γ2CVMOΩ | |
| 5 | χρᾶσθαι*] ὅτι χρῆσθαι λέγουσιν οἱ Ἀθηναῖοι, οὐχὶ χρᾶ‐ σθαι διὰ τοῦ α. ~ ΓCVMOΩ ἔκτοτε*] ἐξ ὅτου γὰρ τὸ δόκιμον. ~ Γ2CVMOΩ ἀντιλαμβάνομαι: τὸ γὰρ ἀντιλαμβάνεσθαι Ἀττικοὶ ἐπὶ τοῦ κωλύειν ἢ ἀντέχεσθαι τάττουσι καὶ μάλιστα Πλάτων. ~ | |
| 10 | VΓ2CMOΩ βαρεῖν] βαρύνω γὰρ λέγουσιν, ἀλλ’ οὐ βαρῶ. ~ Γ2 φακόν*] ὁ γὰρ φακὸς ἐφ’ ἑνὸς εἴρηται καὶ ὠμοῦ, ἐπὶ δὲ | |
| τοῦ ἑψητοῦ φακῆ λέγεται. ~ VΓ2CMOΩ | 39 | |
18.8 | νῦν δυνήσομαι*] βούλεται τὸ νῦν μέλλοντι μὴ συντάτ‐ τεσθαι. ἐπεὶ οὖν τὸ δυνήσεσθαι μέλλοντος, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ ὡς μὴ συνιέντος σολοικίσαντα. ~ ΓVMOΩ τὸ ἀνέῳγεν βούλονται μὴ λαμβάνεσθαι ἐπὶ παθητικῆς δια‐ | |
| 5 | θέσεως. ἀλλ’ οὐκ ἀκριβῶς τοῦτο· χρῆται γὰρ μετὰ πολλῶν καὶ ἄλλων ὁ Πλάτων παθητικῶς ἐν Φαίδωνι [59 D] “ἀνεῴγετο” λέγων “ἡ θύρα οὐ πάνυ πρωί”. ~ ΓCVMOΩ ἱππεῖς* εἰς πεδίον καλεῖν] καὶ τοῦτο παρὰ τὴν συνή‐ θειαν· ἵππον γὰρ εἰς πεδίον φαμὲν καλεῖν, ἀλλ’ οὐχ ἱπ‐ | |
| 10 | πεῖς. ~ VΓMOΩ | |
18.9 | μαντεύεται*] χρᾷ μὲν ὁ Ἀπόλλων, μαντεύεται δὲ ὁ προσ‐ ιών. ~ ΓCVMOΩ καθεῖς*] οὐ γὰρ καθεῖς ἀλλὰ καθέκαστος δεῖ λέγειν. ~ ΓVMOΩ | |
| 5 | μνηστευόμενον*] ἐπὶ ⸤γυν⸥αικὸς τ⸤ὸ⸥ μνηστεύ⸤εσθαι⸥, ἐπὶ δὲ ἀνδρ⸤ὸσ⸥ τὸ μνᾶσθ⸤αι⸥· μνᾶται μὲν γὰρ ⸤ἀνὴρ⸥ γυναῖκ⸤α, μνη⸥στεύεται δὲ γυ⸤νή⸥. ~ V⸤Γ⸥CMOΩ ἀπολείποι*] ἀπολείπει γὰρ γυνὴ τὸν ἄνδρα, ἐρεῖς, ἀνὴρ δὲ γυναῖκα οὔ, ἀλλ’ ἐκβάλλει καὶ ἀποπέμπεται. ~ VΓCMOΩ | |
| 10 | ψοφοίη*] κόπτει μὲν γὰρ τὴν θύραν τις ἑστὼς ἔξω, ψοφεῖ δὲ ὁ ἔσω. ~ VΓCMOΩ τὸ νῦν δή Πλατωνικόν ἐστι σημαῖνον τὸ ἄρτι. ὥσπερ οὖν τὸ ἄρτι διὰ τὸ ἀκαριαῖον τῆς σημασίας τοῦ ἐνεστῶτος μέλ‐ λοντος ἀνεπίδεκτον σημασίας, οὕτως καὶ τὸ νῦν δή πρὸς | |
| 15 | τὸ γενήσομαι ἀσυνάρτητον, ἵνα μὴ σολοικίζοι ὁ χρώμενος | |
| οὕτως. ~ ΓVMOΩ | 40 | |
19t | Κατάπλους ἢ Τύραννος. | |
19.1 | εἶεν: ἔστι καὶ ἀντὶ τοῦ ταῦτα μὲν δὴ οὕτως, ἐπίρρημα ἀφοριστικόν· ἐπὶ γὰρ τοῖς ἤδη εἰρημένοις ἐπιλεγόμενον περιορίζει αὐτά. ἔστι δὲ καὶ παρακελεύσεως ἀντὶ τοῦ ἄγε δή, ὡς ἐνταῦθα. ~ VφM | |
| 5 | ὦ* Κλωθοῖ] τρεῖς λέγουσιν εἶναι τὰς Μοίρας, Κλωθώ, Λάχεσιν καὶ Ἄτροπον. ἐνταῦθα οὖν ποιεῖ τὸν Χάρωνα πρὸς μίαν τῶν Μοιρῶν τὴν Κλωθὼ προσδιαλεγόμενον. ~ ΔΓ2CVφNOUΩ —: περισπᾶται, διότι ὡμοφώνησε τῇ δοτικῇ τῶν ἑνικῶν· | |
| 10 | πᾶσα γὰρ πτῶσις ὁμοφωνήσασα ἑτέρᾳ πτώσει καὶ τὸν τόνον αὐτῆς ἔχει. ~ O ἀναγωγήν*] ἀνάπλουν. ~ ΓVNOUΔ ἄντλος*] τὸ ἐν τῇ ἀντλίᾳ ὕδωρ. ~ ΓVφNOUΩΔ παρακέκρουσται*] εἴ τι εἶχεν ἐσχισμένον, ὑφάνθη. ~ | |
| 15 | ΓVφNOUΩΔ. Addunt VφNΔ: τοῦτο γὰρ σημαίνει καὶ παρὰ τοῖς νῦν ναύταις τὸ παρακέκρουσται. ~ παρακέκρουσται: οὕτω φασὶν ἰδίως τὸ τὴν ὀθόνην τῇ κεραίᾳ συμβαλεῖν Ἀθηναῖοι. ~ Γ2CVφΔ τετρόπωται*] ἐν τῷ τροπωτῆρι ἐμβέβληται. ~ ΓVφNΔ. | |
| 20 | Addunt VφΔ: τροπωτὴρ δέ ἐστι λῶρος, εἰς ὃν τὴν κώπην ἐμβάλλουσιν. ~ Ἑρμῆς*] τοῦτον γὰρ λέγουσιν εἰς τὸν Ἅιδην διακομίζειν τὰς τῶν ἀποθανόντων ψυχάς. ~ ΓNUΩΔ ἀμφὶ βουλυτόν*] περὶ ἑσπέραν, ὅτε τοὺς βόας λύουσιν. ~ | |
| 25 | ΔVφN | |
| ὁ Πλούτων: ὁ τῶν καταχθονίων βασιλεύς. ~ Δ ἐμπεπολήκαμεν: ἐκερδάναμεν. ~ Nφ ἐφήβων*] ἔφηβοι καλοῦνται οἱ ἀπὸ ιηʹ ἐτῶν νέοι ἄχρι τῶν εἴκοσι. ~ ΔVφ | 41 | |
| 30 | ἢ λόγους τινάς: ἐπειδὴ ῥητορικῆς ὁ Ἑρμῆς ἔφορος λέγε‐ ται. ~ ΔVφ κλωπεύει*] λέγεται γὰρ τῶν κλεπτῶν προΐστασθαι ὁ Ἑρ‐ μῆς. ~ ΓVφOUΩΔ ἐξ ἡμισείας*] τὸν γὰρ Ἑρμῆν καὶ τοῖς ἄνω καὶ τοῖς κάτω | |
| 35 | συναριθμοῦσι καὶ τοῦτο νῦν διαπαίζει. ~ VΓ2φOUΩΔ | |
19.2 | ἀσφόδελος: εἶδος βοτάνης. ~ ΔVφ. Addit Δ: ἐδω‐ δίμου. ~ χοαί*] τὸ ἐπιχεόμενον τοῖς ἀποθανοῦσι μελίκρατον. ~ ΓCVφOUΩΔ | |
| 5 | πόπανα: εἶδος πλακοῦντος. ~ ΔVφ ἐναγίσματα: τὰ προσφερόμενα τοῖς νεκροῖς εἰς τιμὴν θύ‐ ματα. ~ ΔVφ ἀμβροσία: τὸ τῶν θεῶν βρῶμα. ~ ΔV νέκταρ: τὸ τῶν θεῶν πόμα. ~ ΔV | |
| 10 | βάδην*] ἠρέμα παραγενομένου. σημαίνει δὲ καὶ τὸ θᾶττον καὶ τὸ ταχέως. ~ Δ | |
19.3 | αἰπόλιον: αἰγῶν ἀγέλην. ~ Δ σοβῶν*] κομπάζων, διώκων. ~ ΔVφ δεδεμένον*] τὸν τύραννον λέγει Μεγαπένθην. ~ ΓVOUΩΔ γελῶντα*] Μίκυλλον πένητα. ~ ΓVUΩΔ. Addit Δ: τὸν | |
| 5 | σκυτοτόμον. ~ πήραν ἐξημμένον*] τὸν Κυνίσκον, ὅ ἐστι Κυνικὸν φιλό‐ σοφον. ~ ΓVOUΩΔ | |
| ἐξημμένον: βαστάζοντα. ~ ΔV κεκονιμένον*] κονιορτοῦ πεπληρωμένον. ~ VφΔ | 42 | |
| 10 | λειπόνεως: ὁ καταλιμπάνων τὴν ναῦν. ~ Δ ἀνακωκύει] ὁ Κωκυτὸς φωνῆς ἐστι μίμημα. λέγουσι δὲ καὶ Ἀλίβαντα πάλαι τινὰ εἶναι ποταμὸν ἀπὸ τοῦ ἅπαντα κατα‐ ξηραίνειν καὶ μὴ λιβάδα ἔχειν. ~ Δ νήματος*] λέγουσι γάρ, ὡς ἐν ἀτράκτῳ στρέφει ἡ Κλωθὼ | |
| 15 | νῆμα τῆς ἑκάστου ζωῆς ὡς συμπληροῦσθαι τὸν τῆς ζωῆς ἑκάστου χρόνον τῷ νήματι. ~ ΓVφOUΩΔ | |
19.4 | Ἄτροπός ἐστι μία τῶν Μοιρῶν ἡ τὰ γινόμενα μὴ συγχω‐ ροῦσα τρέπεσθαι. διὸ καὶ ταύτην λέγουσι παραδιδόναι τοὺς ἀποθνῄσκοντας τῷ Ἑρμῇ. ~ ΓVφOUΩΔ ἀντερείδων: ἀντιβαίνων. ~ ΔV | |
| 5 | εὐάγωγος: εὐχερής. ~ ΔV στόμιον*] ἐν Ταινάρῳ ἀκρωτηρίῳ τῆς Λακωνικῆς λέγουσιν εἶναι τὸ στόμιον, ἀφ’ οὗ τοὺς νεκροὺς ἐπὶ τὸν Ἅιδην κατέρχεσθαι. ~ ΓVφOUΩΔ ἀπαριθμοῦντος*] ἀριθμοῦντος. ~ ΓVOUΩ. Addit V: | |
| 10 | μετροῦντος. ~ Αἰακῷ*] ὁ Αἰακὸς υἱὸς λέγεται τοῦ Διός, καὶ τοῦτον, ὥς φασιν, ἐπέστησεν τοῖς καταχθονίοις ἐπισκοπεῖν. ~ ΓVOUΩΔ λαθών] ἀγνοηθείς. ~ V ἐνέδει*] ἐνέλιπεν. ~ ΓVφOUΩΔ | |
| 15 | τῷ λογισμῷ*] τῷ ἀριθμῷ. ~ ΓVOUΩΔ. Addit V (cf. K): λογαριασμῷ. ~ ἅλις σοι: ἀρκεταί. ~ ΔV παραλελόγισται: παρηρίθμησεν. ~ ΔVφ συνείς] νοήσας. ~ V | |
| 20 | αὐθαίρετος: ἐξ ἰδίας γνώμης. ~ ΔV ὕσπληγος*] ἀφετηρίας. ~ ΓVUΩΔ | |
19.5 | ὀλιγωρίαν] ῥᾳθυμίαν. ~ V διαμέλλομεν] βραδύνομεν. ~ V ἀποβάθραν*] οὕτω καλεῖται ὁ τῆς νεὼς τόπος, δι’ οὗ ἐπὶ τὴν γῆν ἐξερχόμεθα ἢ εἰσερχόμεθα. ~ ΓCVφOUΩΔ | 43 |
| 5 | εὐαγρίας*] καλῆς ἄγρας. ~ ΓVφΔ ὀμφακίας*] ἀνεψήτους, ὅ ἐστι μικρούς. ~ ΓVφOUΩΔ. Addit O: ἀώρους. ~ τὰ πρὸ Εὐκλείδου νῦν ἐξετάζουσαν: παροιμία. —ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν Ἀθη‐ | |
| 10 | ναίων περιγενόμενοι τριάκοντα τυράννους ἔστησαν παρ’ αὐτοῖς, οἵτινες παραλαβόντες τινὰς τῶν πολιτῶν μετὰ ταῦτα κακῶς ἐκέχρηντο τοῖς λοιποῖς. καταλυθέντων οὖν τῶν τυράννων καὶ γενομένου μετ’ αὐτοὺς Εὐκλείδου ἄρχοντος, ἵνα μὴ μνησικακήσωσιν ἀλλήλοις οἱ πολῖται, | |
| 15 | συνθήκας ἐποίησαν ὥστε τὰ πρὸ Εὐκλείδου ἄκυρα εἶναι. τοῦτο οὖν λέγει νῦν ὅτι ‘τῶν πάνυ γερόντων ἀναζητῆσαι τὸν βίον οὐ βούλομαι‘. ~ CΓVφOUΩΔ βεβυσμένοι*] πεφραγμένοι. ~ ΓVUΩΔ ἀράμενον*] κουφίσαντα. ~ ΔV | |
| 20 | τακεροί*] τακέντες. ~ ΓVΩΔ καθ’ ὥραν τετρυγημένοι*] ἡψημένοι ἐν τῷ δέοντι καιρῷ. ~ ΓVOΔ | |
19.6 | τυμπάνου*] τύμπανόν ἐστι ξύλον, ἐν ᾧ τοὺς καταδίκους ἐφόνευον. ~ ΓVφOUΩΔ | |
19.7 | Ἑκάτης* τὸ δεῖπνον κτλ.] ὡς ἔοικεν, ἐν τῷ τῆς Ἑκάτης δείπνῳ ταῦτα παρατιθέναι εἰώθεσαν. ἡ δὲ Ἑκάτη μία ἐστὶ τῶν παρ’ Ἕλλησι θεῶν. ~ ΓVφUΩΔ | |
| τὰ ἐκ τῶν καθαρσίων ᾠά*] ἐν οἷς καθῄροντο. ~ ΓVφΩΔ | 44 | |
| 5 | ὅλον μοι τὸν ἄτρακτον* ἐπέκλωσας] ἀντὶ τοῦ ὅλον τὸν ἄτρακτον ἐπ’ ἐμοὶ ἔκλωσας. ~ ΓVUΩ | |
19.8 | ἐπίβαινε*] τουτέστιν ἄνελθε εἰς τὸ πλοῖον. ~ ΓVφΔ ἡμιτελὴς γὰρ ὁ δόμος] εἰς Πρωτεσίλαον ἀποσκώπτει. ~ VφUΩΔ. Addit Δ: οὗ καὶ Ὅμηρος [Β 701] κατὰ ταὐτὰ μέμνηται. ~ | |
| 5 | ἄραρεν*] ἔδοξεν. ~ ΓVUΔ ἐπιβιώσεται] ἐπιζήσεται. ~ V πρός*] πρὸς τούτοις. ~ Γ —] καὶ ἐν τούτοις. ~ V ἐξήκει*] ἀντὶ τοῦ παρῆλθεν. οὕτω καὶ τοῦ ἐξήκοντός | |
| 10 | φαμεν χρόνου ἀντὶ τοῦ παρελθόντος. ~ ΓVφUΩΔ | |
19.9 | ἐπισήμου*] ἐσφραγισμένου. ~ ΓVφΩΔ ἀπέφθου*] εὐρύζου. ~ ΓVφ εὔγνωμον*] εὔλογον. ~ ΓVUΩΔ εἰς τοσοῦτον] ἐπὶ τοσοῦτον. ~ Vφ | |
| 5 | ὑπάγωμαι*] ὑποτάξω. ~ ΓVφUΩΔ | |
19.10 | Ἄντανδρον] ὄνομα κύριον. ~ V | |
19.11 | ἐγκαταλεγήσεται] συγκαταριθμήσεται. ~ VφΔ τίς* γὰρ ἦν σοι φίλος] δι’ ἑνὸς τούτου πᾶσαν τὴν τῶν τυράννων ἐμφανίζει οὐδένειαν καὶ ὅπως οὐδεὶς φίλος ἀλλὰ κόλακες πάντες αὐτῶν τὸν καιρὸν ἐξωνούμενοι. ~ VφUΩΔ | |
19.12 | ἐπεὶ τάχιστά με: ἔθος Ἀττικοῖς οὕτω χρῆσθαι ἐπὶ τῶν ἀνυπερθέτως καὶ παρευθὺς γινομένων. ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ‘ἐπεὶ ἀπέθανον, εὐθὺς τοῦτο εἴργασται‘ εἶπεν “ἐπεὶ τάχιστά με ἀποθανόντα εἶδεν”, ὡς καὶ ἀλλαχοῦ ‘ἐπεὶ τάχιστά μοι | |
| 5 | ἐξεγένετο, τόδε καὶ τόδε ἔπραξα‘· ἀντὶ γὰρ τοῦ ‘ἅμα τῷ γενέσθαι εὐθὺς ἔπραξα‘. ~ Γ2VφUΩΔ | |
| Γλυκέριον*] ὑποκοριστικὸν τῆς Γλυκερίας Ἀθηναίων ἔθει· αὐτοὶ γὰρ τὰ θηλυκὰ ὀνόματα οὕτως ὑποκορίζονται τὴν Εὐφημίαν Εὐφήμιον λέγοντες καὶ τὴν Εὐπραξίαν Εὐ‐ | 45 | |
| 10 | πράξιον. ~ Γ2CVφUΩΔ —: Ἀττικὰ ὑποκορίσματα, ἅπερ ὡς ἐπίπαν εἰσὶν ἑταιρικά, Ἀπφίδιον, Φιλίτιον, Ψυχίδιον, Στρούθιον, Ἐρώτιον, Πώ‐ λιον, Χρυσάριον καὶ πάντα, ὅσα τῇ τῶν οὐδετέρων φωνῇ κατὰ θήλεος γένους κατηγορεῖται, ὧν ὁ χαρακτὴρ ἄνωθεν | |
| 15 | ἐμμένει Ἀττικός· μεμένηκε δὲ νῦν καὶ τῇ ἡμετέρᾳ χρήσει ἡ Φανίον, ἡ Ἀβρότιον, ἅπερ καὶ μέχρι τῶν ἑνικῶν μόνον κλίνεται. ~ V ἐπισπασάμενος* τὴν θύραν] ἐπισύρας, ἀσφαλισάμενος. ~ ΓCVOΩΔ | |
| 20 | ἐσπόδει*] ὑβριστικῶς ἠφροδισίαζεν. ~ ΓCVOΩΔ ἐνέτεινας*] ἐπήγαγες. ~ ΓVφ καὶ κατὰ κόρρης] καὶ κατὰ τῆς κεφαλῆς. ~ V πλατὺ χρεμψάμενος] τὸν ἐν στόματι συναγαγὼν πτύε‐ λον. ~ V | |
| 25 | ἐνεπιμπράμην*] ἐκαιόμην, ἐμαινόμην. ~ ΓVOΩΔ εἰ*] ἀντὶ τοῦ εἴθε εὐκτικοῦ ἐπιρρήματος. ~ Γ ὧν* εἰ λαβοίμην] καὶ τοῦτο δραματικὸν τὸ μὴ συντελεῖν ἐᾶσθαι τὸν λόγον ἀλλ’ ὑποτέμνεσθαι ἐνδεοῦς ἔτι ὄντος, ὡς καὶ ἐν τῷ βίῳ πολλάκις εἴωθε γίνεσθαι ὑπὸ μειζόνων | |
| 30 | κωλυομένου τοῦ λόγου. ~ Γ2VOUΩΔ, cf. C —] ὅτι τὰ κατ’ ἔλλειψιν γινόμενα τῶν διηγήσεων, οἷον τὸ ἀνακόπτειν τὸν λόγον πρὶν πέρας ἐπιθεῖναι τῷ πράγματι, δραματικά εἰσιν ἤγουν μὴ συντελεῖν κτλ. (cf. lin. 20) ~ C | |
19.13 | κατὰ τυράννου κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
| καὶ Ῥαδάμανθυς υἱός ἐστιν, ὡς λέγουσι, τοῦ Διός. ἀφω‐ ρίσθη δὲ παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ οὗτος ἐπὶ τῷ ἐκζητεῖν τὰς τῶν τετελευτηκότων πράξεις καὶ τὰς πρὸς ἀξίαν ἐπιτιθέναι | 46 | |
| 5 | δίκας. ~ ΓVOΩΔ κἂν ἰδιώτην κτλ.] ὡραῖον. πάνυ εὐκαίρως τὰς τῶν πλου‐ σίων καὶ φιλοζώων φωνὰς μεμίμηται. ~ Γ2 εἴσω* τοῦ ποδός] τουτέστιν ἀπὸ τοῦ ποδός. ~ ΓVφOΩΔ ὅπως*] κἀνταῦθα ἐλλείπει τῷ πολλάκις ἡμῖν εἰρημένῳ Ἀθη‐ | |
| 10 | ναίων ἔθει τὸ φρόντιζε. ~ Γ2VφOΩΔ προσεπαττάλευσα*] εἰς πάσσαλον ἔδησα ἢ ἀντὶ τοῦ ἀν‐ εσταύρωσα. ~ ΓCVφOΩΔ | |
19.14 | ἀγαπητή] ἀντὶ τοῦ ἀρκετή, ἐπιπόθητος, ἡδεῖα. ~ Γ2VOΩ Κύκλωπος*] ὁ Κύκλωψ πρὸς τὸν Ὀδυσσέα ἐν τῷ σπη‐ λαίῳ φησὶν ὅτι ‘χαρίζομαί σοι τοῦτο, ὅτι μετὰ πάντων ὕστερόν σε ἐσθίω‘ [cf. Hom. ι 369]. τοῦτο οὖν καὶ ὁ Μί‐ | |
| 5 | κυλλός φησιν ὅτι ‘ὅσον ὁ θάνατος γίνεται, τί με ὠφελεῖ τὸ ἀποθανεῖν ὕστερον;‘ ~ ΓVOΩΔ πύματον*] ἔσχατον. ~ ΓV Οὖτιν τὸν Ὀδυσσέα· οὕτω γὰρ ἑαυτὸν ὁ Ὀδυσσεὺς καλεῖ διαπαίζων τὸν Κύκλωπα. ~ ΓVOΩΔ. Addit Δ: καὶ θέλων | |
| 10 | ἀπαλλάττεσθαι αὐτοῦ. ~ ἐκ διαμέτρου: τὸ λόγιον ἐπὶ τῶν πάνυ διαφερόντων, εἴληπται δὲ ἀπὸ τοῦ ἐπιπέδου σχήματος τοῦ κύκλου· ἐπ’ ἐκείνου γὰρ πασῶν τῶν τεμνουσῶν αὐτὸν εὐθειῶν μείζων ἡ διὰ τοῦ κέντρου, ἥτις καὶ διάμετρος λέγεται. ἀπὸ τούτου | |
| 15 | τὰ πάνυ διαφέροντα λέγεται ἐκ διαμέτρου. ~ Γ2Vφ τὸ καὶ παῖδας ὡραίους πῶς σοι ἐκλέληπται; ἀλλ’ ἐκ τοῦ ἐφεξῆς πάνυ τοῦτο σαφές, βωμολόχε. ~ Δ οὐ γὰρ οἶδ’ ὅπως] καινοπρεπὲς τοῦτο, ‘οὐκ οἶδα γὰρ ὅπωσ‘ δέον εἰπεῖν, ὁ δὲ “οὐ γὰρ οἶδ’ ὅπως” εἴρηκεν. ~ | |
| 20 | CVOΩΔ καθάπερ ἰξῷ τινι προσέχεται τοῖς τοιούτοις ἡ ψυχὴ κτλ.] σχόλιον Βασιλείου Ἀδάδων. ἐνταῦθα αἰνίττεται τὴν τῆς ψυχῆς μετὰ τοῦ σώματος γενομένην συμφυίαν καὶ τὸ δυσαπόσπαστον αὐτῆς καὶ ὀδυνηρὸν καὶ σχετικόν, ὃ πρὸς | 47 |
| 25 | τὸ σῶμα κέκτηται· οὐ φέρει γὰρ ῥᾳδίως ὑπαναχωρεῖν ἐκ τούτου διὰ τὴν ἄνωθεν ἐκ τοῦ δημιουργοῦ ταμιευθεῖσαν συμπλοκὴν ἐν ἀλλήλοις καὶ μάλιστα, εἰ τύχοι καὶ ἐγκλή‐ μασιν ἁμαρτημάτων περικεῖσθαι· ὥσπερ γὰρ τότε δείματά τινα δεδιῶσα τοῖς ἔνδον ἐναποκρύπτεται ἀναβαλλομένη | |
| 30 | τὴν πρόοδον, αἱ δὲ τούτων ἐκτὸς εὐθύμως τούτων ἀφί‐ στανται ἅτε κοῦφοι καὶ τῶν τοιούτων φόρτων ἀπηλλαγμέ‐ ναι καὶ πρὸς τὴν ἄνοδον ἐπιτήδειαι. ~ Δ προσέχεται*] κρατεῖται. ~ ΓVφOΩ προστετηκυῖα*] προστακεῖσα, ἐπιθυμητικῶς ἔχουσα. ~ | |
| 35 | ΓCVφOΩΔ δυσέρωτες: οἱ πάνυ ἐρῶντες. ~ ΔVφ καταλιπαρῶν: ἀντὶ τοῦ παρακαλῶν. ~ Δ | |
19.15 | οὐ συνοικίαν: τὰ νῦν ἐνοικικὰ λεγόμενα. ~ CVφOΩΔ εὔζωνος*] ὁ ταχὺ καὶ ὀξέως βαδίζων. ~ ΓVφOΩδ κρηπῖδα*] ὑπόδημα. ~ ΓVΔ εὐθὺς κτλ.*] ἔοικεν ἀπό γε τῶν παρόντων ἐξαίφνης Μί‐ | |
| 5 | κυλλος ἀποθανεῖν. ~ Δ μελαντηρίαν*] τὸ τῶν καλιγαρίων μέλαν. ~ Γ ἐς τὸ πρόσω*] τουτέστιν οὐχ ὥσπερ οἱ πλούσιοι εἰς τὰ ὀπίσω ἐθεώρουν ὡς ἐπιθυμῶν τοῦ φωτός. ~ VΓOΩΔ κατόπιν] ὄπισθεν. ~ Γ | |
| 10 | τὸ δὲ μέγιστον*] τὸ ἰσχυρότερον. ~ Δ ἐς τὸ ἔμπαλιν*] τουτέστιν ἐναντία τοῖς γινομένοις ἐν τῇ ζωῇ. ~ VΓOΩΔ | |
19.16 | ἡ κνῖσα*] ὁ καπνός. ~ ΓV ἀπέκναιέ με*] ἐφόνευέ με. ~ ΓVΩΔ —] ἀντὶ τοῦ νωθρότερόν με ἐς τὸ ζῆν διετίθει. ἢ ὅτι τρόπον τινὰ ἐκέντει καὶ ἤμυσσεν καὶ πονηρῶς ἔχειν ἐποίει. | 48 |
| 5 | ἢ ἀντὶ τοῦ ἀπώλλυεν ἢ διέφθειρεν· οὕτω γὰρ Πλάτων [Reip. III 406 B] χρῆται τῷ ῥήματι τούτῳ. ~ V ὅλῳ πήχει* βασιλικῷ] ἀντὶ τοῦ μέτρῳ μεγάλῳ. ὁ γὰρ βασιλικὸς πῆχυς ἔχει ὑπὲρ τὸν ἰδιωτικὸν καὶ κοινὸν τρεῖς δακτύλους. ~ ΓVφOΩΔ | |
| 10 | ἐξυπτιάζων*] ἀντὶ τοῦ τείνων τὸν τράχηλον καὶ τὸ στῆθος προβαλλόμενος ἅμα καὶ τοὺς ἰδίους ὤμους περισκοπούμενος, ὅ ἐστι γαυριῶν καὶ ὑπερηφάνως περιπατῶν. ~ ΓCVφOΩΔ ἐτεθήπειν*] ἐθαύμαζον. ~ ΓV τῶν ἐν τῇ Λακωνικῇ θαλάττῃ κοχλίδων] σημείωσαι, | |
| 15 | ὅτι ἡ Λακωνικὴ κόχλος τῶν ἄλλων εὐδοκιμωτέρα. ἢ ὅτι ἐκεῖ πρῶτον παρὰ τῆς κυνὸς εὕρηται τὸ ἐπιτήδευμα τοῦτο. ~ CVφΩΔ | |
19.17 | ἄγχιστα*] ἐγγύτατα. ~ ΓVΔ. Addunt VΔ: πλέον πάν‐ των πλησιάζων. ~ ἐλογίζετο*] ἠρίθμει. ~ ΔV συλλέγων τὰ μετ’ ὀλίγον κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
| 5 | ἀνιμήσηται*] ἀνασπάσῃ. ~ ΓVΩ | |
19.18 | ἕωλον*] χθεσινόν. ~ ΓVφOΩδ ἀπαγορεύσας*] ἀτονήσας. ~ ΓV πορθμεῖα λέγει τὸν μισθὸν τὸν ὑπὲρ τοῦ διαπερᾶσαι διδό‐ μενον. ~ ΓVOΩΔ | |
19.19 | εὐπλοῶμεν*] ἐπικελευσμὸς ἢ ἐπίφθεγμα τῶν πλεῖν ἀρχο‐ μένων ἤτοι πορθμὸν διαβαλλόντων ἢ εἰς πέλαγος ἀφιέναι μελλόντων τὸ εὐπλοήσωμεν τῇ τύχῃ ὡς ἔοικε τοῦτο ὑπο‐ | |
| βαλλομένων. ~ V | 49 | |
| 5 | πρόσκωπος*] ἐπὶ τῇ κώπῃ καθήμενος. ~ ΓVφOΩΔ εὐῆρες*] καλῶς κωπηλατοῦν. ~ ΓVOΩΔ ἐρετμόν*] κώπην. ~ ΓV ἔρεττε: κωπηλάτει. ~ Δ ἦ*] ἆρα. ~ ΓV | |
| 10 | ὑποκελεῦσαι*] ὡς ἐν τοῖς πλοίοις λέγειν εἰώθασι κελεῦ‐ σαι. ~ ΓVφOΩΔ. Addunt VφOΩΔ: ᾠδὴν δὲ λέγει ναυτικήν, ἣν ὑποκέλευσμα καλεῖ, διότι ἑνὸς καταρχομένου οἱ ἄλλοι ὑπήκουον τὸ ᾀδόμενον, ὥσπερ καὶ ὅτε τὴν ὀθόνην τῶν πλοίων μετὰ τῆς κεραίας ἐπὶ τὸν ἱστὸν ἀναφέρουσιν. ~ | |
19.20 | οἴμοι*] διαφόρων ὀδυρμοί. ~ ΓVΔ σπαθήσει*] τρυφήσει. ~ ΓVΩ. Addit Ω: καταδαπανή‐ σει. ~ οἴμοι] οὐ λύπη ταυτησὶ τῆς οἰμωγῆς σοι, Μίκυλλε, πρόξε‐ | |
| 5 | νος ἀλλὰ τοὐναντίον χαρά· ὑπερβολὴ γὰρ ἡδονῆς καὶ θρῆνόν ποτε ἀποτίκτειν φιλεῖ. ~ Δ | |
19.21 | πορθμία*] τὸ ναῦλον· διὰ τοῦ ι γράφεται. ~ Δ καθ’ ὕδατος*, φασίν, ἤδη γράφεις] παροιμία ἐστὶν ἐπὶ τῶν ἀδυνάτοις ἐπιχειρούντων πράγμασιν· τὸ γὰρ καθ’ ὕδατος γράφειν ἀδύνατον. ~ ΓVφOΩΔ | |
| 5 | —] ὡραῖον. ~ Γ Σῆρας*] Σῆρές εἰσιν ἔθνος, παρ’ ᾧ γίνεται τὰ Σηρικὰ ἱμάτια· τούτους οὖν, φησί, Σῆρας ὄντας ἄπειμι ἐνεγκεῖν ὀφείλουσα. ἡ δὲ ἀκολουθία τοῦ κειμένου ἀπαιτεῖ Σῆρας νοεῖν αὐτοὺς τοὺς σκώληκας τοὺς ποιοῦντας τὴν μέταξαν. | |
| 10 | διαπαίζει δὲ ἐν τῷ χωρίῳ τοὺς λέγοντας ἀθανάτους τὰς τῶν ἀλόγων ψυχάς. ~ ΓVφOΩΔ | |
19.22 | ὁ καλὸς Μέγιλλος*] οὗτος ὁ Μέγιλλος Κορίνθιος ἦν. ~ ΓVφOΩΔ. Addunt VφOΩΔ: ὑπερφέρων κάλλει τοὺς κατ’ αὐτόν. ~ | |
| ἢ τῷ*] ἢ τίνι, ὅ ἐστι διὰ τίνος. ~ VΔ | 50 | |
| 5 | Φρύνης* Σιμμίχη] ὀνόματα πορνῶν. ~ ΓVOΩΔ πρότερον τέως: παρέλκει ὁπότερον τῶν δύο, ἤτοι τὸ πρό‐ τερον ἢ τὸ τέως· ἄμφω γὰρ ταὐτὸ σημαίνει. ~ ΔVφOΩ Ἐλευσίνια*] ἑορτὴ ἦν παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις τὰ Ἐλευ‐ σίνια ἐπιτελουμένη Δήμητρι καὶ Περσεφόνῃ, ἐν ᾗ ἐγίνοντο | |
| 10 | ἀνόητά τινα τῶν Ἑλλήνων μυστήρια, ἅπερ ὁ Λουκιανὸς συνδιαπαίζει. ~ ΓVφOΩΔ δᾳδουχοῦσα: λαμπάδα φέρουσα. ~ ΔV | |
19.23 | ἡ Τισιφόνη μία ἐστὶ τῶν Ἐρινύων. Ἐρινύας δὲ λέγουσι θεάς τινας ἐπιτετραμμένας κολάζειν τοὺς πλημμελοῦντας κατὰ τὸν βίον. ~ ΓCVφOΩΔ πρὸς* τοῦ πατρός] ἐνορκῶ σε κατὰ τοῦ πατρός, λέγει δὲ | |
| 5 | τοῦ Διός· πατέρα γὰρ λέγουσι τοῦ Ῥαδαμάνθυος τὸν Δία. ~ VΔ | |
19.24 | στιγματίας καλοῦσι τοὺς οἰκέτας τοὺς στιζομένους ὡς ἀχρη‐ σίμους. πρὸς τοῦτο οὖν ἀφορῶν ὁ Κυνίσκος ‘ποῦ στιγ‐ ματίας ἐγενόμην;‘ πρῶτον ἠρώτησεν. ~ ΓCVφOΩΔ ὁπόσα ἄν τις ὑμῶν πονηρὰ ἐργάσηται παρὰ τὸν | |
| 5 | βίον, καθ’ ἕκαστον αὐτῶν ἀφανῆ στίγματα ἐπὶ τῆς ψυχῆς περιφέρει] εἴθε, Λουκιανέ, μὴ διαπαίζοις, ἀλλ’ ὡς ἀληθὲς τοῦτο δοξάζοις. ~ Δ ὁπόσα* κτλ.] σχόλιον Βασιλείου Ἀδάδων. ἄντικρυς, ὦ Λου‐ κιανέ, τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας καὶ λίαν σοφώτατα. οἱ γὰρ | |
| 10 | μὴ προεκκαθάραντες τὰ πεπλημμελημένα καὶ διὰ μετανοίας καὶ δακρύων ταῦτα ἀπονιψάμενοι σαφῆ γνωρίσματα καὶ τύπους τινὰς περιφέρουσιν, αἱ τούτων ψυχαὶ ὥσπερ τινὰς βαφὰς καὶ μελανώματα ἐκκεκολαμμένα ἔχουσαι καὶ γνώ‐ ριμα πᾶσιν ὄντα διαδείκνυνται, ὧν τὴν αἰσχύνην μὴ φέ‐ | |
| 15 | ρουσαι δεινῶς ὀδυνῶνται ἀνόνητα μεταμελούμεναι, καθὼς οἱ θειότατοι ἡμῶν πατέρες φασίν, Ἐφραῒμ καὶ Βασίλειος καὶ ὁ λοιπὸς τῶν θείων πατέρων θίασος. ~ Δ καίτοι* τί τοῦτο κτλ.] φρονίμως αἰνίττεται πάνυ, ὡς ὁ φιλόσοφος εἰ καί τι ἔχει πρῴην ἁμάρτημα, δυνατὸν | 51 |
| 20 | διὰ τῶν πόνων ἀποκαθᾶραι αὐτό. ~ ΓVφOΩΔ ἐξ ὑπαρχῆς*] ἄνωθεν. ~ ΓV ἐμπολήσας*] κερδάνας, συνάξας. ~ ΓVφOD μακάρων νήσους λέγουσιν, ἔνθα διάγουσιν αἱ τῶν ἀγα‐ θῶν ἀνδρῶν ψυχαὶ μετὰ θάνατον. ~ VφΔ | |
19.25 | ἀνεπίγραφος*] μηδεμίαν γραφὴν ἢ στίγμα ἔχων. ~ ΓVφOΩΔ τύραννον*] εἴρηται τύραννος ἀπὸ τῶν Τυρρηνῶν τῶν βιαίων καὶ λῃστῶν γενομένων ἐξ ἀρχῆς, ὥς φησι Φιλό‐ | |
| 5 | χορος [fr. 5. F. H. G. I p. 384 Müller]. Τυρρηνοὶ γὰρ ὀλίγον τινὰ χρόνον οἰκήσαντες ἐν ταῖς Ἀθήναις ὤφθησαν ἐπανιστάμενοι τῇ πόλει. καὶ πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἀπώλοντο ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ἄλλοι δὲ ἐκφυγόντες Λῆμνον καὶ Ἴμβρον ᾤκησαν. χρόνῳ δὲ ὕστερον ἀπὸ ταύτης τῆς αἰτίας | |
| 10 | ἐχθρωδῶς διακείμενοι τοῖς Ἀθηναίοις ὥρμησαν εἰς πλοῖα καὶ κατασχόντες Βραύρωνα τῆς Ἀττικῆς ἥρπασαν παρθέ‐ νους ἀρκτευομένας τῇ θεῷ τοῖς Βραυρωνίοις· αἷς συνῴ‐ κησαν. οἱ οὖν ἐν Ἀθήνησι ῥήτορες ὡς ἐν δημοκρατίᾳ πολιτευόμενοι ἔθος ἔχουσι τοὺς βασιλέας τυράννους καλεῖν | |
| 15 | ἀντὶ τῆς παρ’ αὐτοῖς γενομένης βίας τῶν Τυρρηνῶν. ~ Δ πρόβαλ’ αὐτόν] πρὸ τῶν ἄλλων βάλε, προσάγαγε. ~ VΔ | |
19.26 | κἀκ τοῦ λόγου κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV ἐμπαροινῶν] ἐνυβρίζων. ~ VΔ ἀσκαρδαμυκτί*] μὴ μύων τοὺς ὀφθαλμούς. ~ ΔV | |
| καινουργόν*] τὸ ἐπινοοῦν ξένα. ~ ΔV | 52 | |
| 5 | ἄλλως*] μάτην, ὡς ἔτυχεν. ~ ΔΓV κενή*] ψευδής. ~ ΓV | |
19.27 | σὺ ἡ Κλίνη* λέγε] καὶ τοῦτο πρὸς πλείονα τῶν Ἑλλήνων ἐποίησε καταγέλωτα· ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνοι καὶ τὰ φυτὰ λέ‐ γουσιν ἔμψυχα, ἐπίτηδες οὕτως ἐμπαίζων λύχνον καὶ κλί‐ νην μαρτυροῦντας παρήγαγεν. ~ ΓVφOΩΔ | |
| 5 | τὰ μεθ’ ἡμέραν*] τὰ ἐν τῇ ἡμέρᾳ. ~ ΓV ὑπερπεπαικότα*] ὑπερβαλλόμενον. ~ ΓVφOΩΔ | |
19.28 | Πυριφλεγέθοντα*] ποταμὸν πυρὸς λέγουσι τοῦτον ἐν τοῖς καταχθονίοις. ~ ΓVφOΩΔ Κερβέρῳ*] κύων ἐστὶν ὁ Κέρβερος τρεῖς ἔχων, ὡς λέγουσι, κεφαλάς, φύλαξ τοῦ Ἅιδου. ~ ΓVOΔ | |
| 5 | χάριν* εἴσομαι] ἀντὶ τοῦ εὐχαριστήσω· τὸ γὰρ εὐχαριστῶ παρὰ τοῖς ἀρχαίοις οὐ λέγεται. ~ VφΔ | |
19.29 | ἀναπεμπαζόμενος*] ἀναλογιζόμενος. ΔΓV Τάνταλον*] λέγουσι γὰρ οἱ Ἕλληνες, ὅτι ὁ Τάνταλος ἄν‐ θρωπος ὢν ἠξιώθη γενέσθαι τοῖς θεοῖς ὁμοτράπεζος. καὶ ἀκούων τὰ λαλούμενα παρ’ αὐτῶν κατερχόμενος ἔλεγε τοῖς | |
| 5 | ἀνθρώποις καὶ διὰ τοῦτο οἱ θεοὶ ὀργισθέντες κολάζουσιν αὐτὸν ἐν τῷ Ἅιδῃ· θεωρῶν γὰρ δένδρα πεπληρωμένα καρ‐ πῶν καὶ ποταμοὺς παραρρέοντας οὐδενὸς αὐτῶν δύναται γεύσασθαι· αὐτοῦ γὰρ προσιόντος ἐκεῖνα φεύγουσιν. ~ ΓVφOΩΔ | |
20t | Ζεὺς ἐλεγχόμενος. | |
20.1 | ἐρραψῳδήκασιν*] εἶπον, ἐξηγήσαντο. ~ Δ | |
20.2 | οἱ ποιηταὶ δὲ ὁπόσα μὲν ἂν ἐκ τῶν Μουσῶν κατε‐ χόμενοι ᾄδωσιν, ἀληθῆ ταῦτά ἐστιν] Πλατωνικὸν | |
| [cf. Ion. 533 E cet.] τὸ θεώρημα. ~ ΓVOΩΔ [Start of a diagram][Start of a diagram section]οὐ θεός[End of a diagram section] [Start of a diagram section]ἐνδεής[End of a diagram section] [Start of a diagram section]Ζεύς[End of a diagram section][End of a diagram] | 53 | |
| 5 | [Start of a diagram][Start of a diagram section]θεός[End of a diagram section] [Start of a diagram section]οὐδείς[End of a diagram section] [Start of a diagram section]Ζεύς[End of a diagram section] [Start of a diagram section]οὐδείς[End of a diagram section] [Start of a diagram section]τις[End of a diagram section] [Start of a diagram section]ἐνδεής[End of a diagram section][End of a diagram] ~ Δ | |
20.3 | πολυθρύλητοι* κτλ.] ⸢πάνυ γενναίως καὶ⸣ τοῦτο καθ’ Ἑλλήνων ἠπόρησεν, εἴτε ἄλλο τι δύναται ἡ Εἱμαρμένη καὶ Τύχη παρὰ τὰς Μοίρας εἴτε ἰσοδυναμοῦσι. διὸ ⸢καὶ⸣ ὡς μεγάλης οὔσης τῆς ἀπορίας ἐποίησε τὸν Δία μηδὲν | |
| 5 | περὶ αὐτῶν ἀποκριθῆναι δυνάμενον. ~ Γ⸢V⸣OΩΔ | |
20.4 | τί δ’ οὖν ἐμειδίασας; ἀνεμνήσθην* κτλ.] τοῦ Διὸς εἰπόντος ὅτι ‘καὶ ἡμεῖς οἱ θεοὶ τοῦ νήματος ἠρτήμεθα τῶν Μοιρῶν‘ ὁ Κυνίσκος ἐγέλασεν. ~ ΓVOΩΔ καθήσειν] κρεμάσαι. ~ V | |
| 5 | βίαν*] δύναμιν. ~ ΓVOΩ νῦν δὲ αὐτόν σε κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
20.6 | εἰκαῖον*] μάταιον. ~ V τὰς θυσίας φησίν*] δηλονότι ὁ λόγος. ~ ΓVOΩ μὴ ὀκνήσῃς*] ἀπὸ κοινοῦ τὸ μὴ ὀκνήσῃς, ἵν’ ᾖ ‘καὶ ὅπως ἀσφαλέστερον ἀποκρίνῃ, μὴ ὀκνήσῃσ‘. ~ VOΩΔ | |
20.7 | ἀντίδοσιν*] ἀνθ’ ὧν λαμβάνουσιν ἀγαθῶν τὰς θυσίας παρέχοντες. ~ ΓVOΩΔ οὐ γὰρ ἀποχρήσει αὐτοῖς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV μακρῷ*] πάνυ. ~ ΓO | |
20.8 | ἱμονιάν*] ἱμονιὰ λέγεται τὸ σχοινίον, εἰς ὃ δεσμεῖται ὁ κάδος, δι’ οὗ τὸ ὕδωρ ἐκ τῶν φρεάτων ἀνέλκουσιν. ~ ΓVOΩΔ. Addunt VΩ: ἱμονιὰ λέγεται καὶ ἡ διὰ κάδων ἤ πως ἄλλως διὰ σχοινίων γοῦν ἄντλησις, διότι καὶ ἱμὰς | |
| 5 | λέγεται κυρίως μὲν ὁ λῶρος, καταχρηστικῶς δὲ καὶ τὸ | |
| σχοινίον. ~ Προμηθεύς*] λέγουσιν, ὅτι ὁ Ζεὺς τὸ πῦρ ἔκρυπτεν καὶ οὐκ ἠνείχετο παρασχεῖν αὐτὸ τοῖς ἀνθρώποις, ὁ δὲ Προ‐ μηθεὺς κλέψας αὐτὸ τούτοις δέδωκε καὶ ὀργισθεὶς ὁ Ζεὺς | 54 | |
| 10 | ἔδησεν αὐτὸν ἐν τῷ Καυκάσῳ ὄρει καὶ ἐποίησεν ἀετὸν ἐσθίειν τὸ ἧπαρ αὐτοῦ. ~ ΓVOΩΔ πατέρα*] πατὴρ τοῦ Διὸς ὑπῆρχεν ὁ Κρόνος. οὗτος ἐγνω‐ κώς, ὡς εἷς τῶν ἀπ’ αὐτοῦ γεννωμένων τῆς βασιλείας ἐκβαλεῖ αὐτόν, ἐπειδὰν ἔσχεν υἱόν, κατήσθιεν αὐτόν. τοῦτο | |
| 15 | ἐποίησε δύο υἱοῖς, τῷ Ἅιδῃ καὶ τῷ Ποσειδῶνι. ὅτε δὲ ἐγεννήθη ὁ Ζεύς, ἡ Ῥέα, ἡ γυνὴ τοῦ Κρόνου, δέδωκεν αὐτῷ λίθον ἀντὶ τοῦ Διός, ὁ δὲ Κρόνος καταπιὼν καὶ τοὺς προτέρους παῖδας ἐξήρασεν. αὐξηθεὶς οὖν Ζεὺς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα τῆς βασιλείας ἐδίωξε καὶ δεσμοὺς βαλὼν | |
| 20 | αὐτῷ ἐν τῷ Ταρτάρῳ ἀπέθετο. ~ ΓVOΩΔ Λαομέδοντι*] ὁ Ποσειδῶν, ἀδελφὸς ὢν τοῦ Διός, μὴ φέρων τὴν βασιλείαν τοῦ Διὸς διὰ τὸ βαρέως ἄρχειν αὐτόν, ἐβουλεύσατο μετὰ καὶ ἄλλων θεῶν ὑποτάξαι αὐτόν. γνοὺς δὲ τοῦτο ὁ Ζεὺς τοὺς βουλευομένους ἐτιμωρήσατο. τὸν | |
| 25 | οὖν Ποσειδῶνα ἔπεμψεν εἰς Τροίαν ἐπὶ τῷ δουλεῦσαι τῷ Λαομέδοντι. ~ ΓVOΩΔ Ἀδμήτῳ*] ὁ Ἀσκληπιὸς υἱὸς ἦν τοῦ Ἀπόλλωνος. οὗτος τῇ ἰδίᾳ τέχνῃ τῇ ἰατρικῇ χρώμενος, ὡς ματαιολογοῦσι, τοὺς ἀποθνῄσκοντας ἤγειρεν, καὶ ὀργισθεὶς ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσεν | |
| 30 | αὐτόν. ἐπὶ τούτῳ λυπηθεὶς ὁ Ἀπόλλων τοὺς Κύκλωπας τοὺς εἰωθότας κατασκευάζειν τοὺς κεραυνοὺς κατετόξευσεν, καὶ θυμωθεὶς ὁ Ζεὺς ἐποίησε τὸν Ἀπόλλωνα τῷ Ἀδμήτῳ δουλεῦσαι. ὁ δὲ Ἄδμητος ἦν βασιλεὺς Θετταλίας. ~ ΓVOΩΔ | |
| 35 | ἐν ἀκαρεῖ*] ἐν βραχυτάτῳ. λέγεται δὲ ἀκαρὲς τὸ βραχὺ ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν τριχῶν τῶν μηδὲ καρῆναι διὰ βραχύ‐ τητα δυναμένων. ~ ΓVOΩ | 55 |
20.11 | Εἱμαρμένην τιμῶντες κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV ad c. 11—12: εἰ μὲν θεοὶ σθένουσιν, οὐκ ἔστιν τύχη, εἰ δ’ οὐ σθένουσιν, οὐδέν ἐστιν ἡ τύχη. | |
| 5 | εἰ μὲν θεοὶ σθένουσιν, ἔστιν ἡ τύχη, εἰ δ’ οὐ σθένουσιν, μᾶλλον ἔστιν ἡ τύχη. ~ VΔ | |
20.12 | εἰ μὴ παρὰ* τοῦτο] κατὰ τοῦτο. ~ ΓV καθείρξας*] ἐγκλεισάμενος. ~ Δ Κροίσου* παῖδα] Κροῖσος ὁ Λυδῶν βασιλεὺς εἶδεν ὄνει‐ ρον, ὡς ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ἄτυς αἰχμῇ σιδηρᾷ τεθνήξεται. | |
| 5 | φοβηθεὶς οὖν οὐ συνεχώρει τῷ παιδὶ οὔτε κατὰ πολεμίων ἀπελθεῖν οὔτε διὰ τόπου παρελθεῖν, ἐν ᾧ ἐκρέματο σίδη‐ ρος. συὸς δὲ κατὰ τὴν χώραν φανέντος πεισθεὶς ἔπεμψεν εἰς θήραν τὸν παῖδα καὶ ἐν τῷ θηρεύειν Ἄδραστος εἷς τῶν θηρευόντων ῥίψας κατὰ τοῦ συὸς αὐτοῦ μὲν ἥμαρτεν, | |
| 10 | ἀναιρεῖ δὲ τὸν Κροίσου υἱὸν Ἄτυν. ~ ΓVOΩΔ | |
20.13 | ἄλοκα: τὴν αὔλακα, ὅ ἐστιν ἀροτρευθεῖσαν γῆν· λέγει δὲ τὴν γυναῖκα. ~ ΓVOΩΔ | |
20.14 | ἀποσαφοῦντες*] φανεροῦντες. ~ ΓV ἄρνεια* κρέα] ὁ Κροῖσος θέλων πειραθῆναι, εἰ ἀλήθειαν μαντεύεται ὁ Ἀπόλλων, μίξας ἄρνεια κρέα καὶ ἀπὸ χελώ‐ νης ἥψει αὐτά. καὶ ἐποίησεν ἀπελθεῖν τινας πρὸς αὐτὸν | |
| 5 | καὶ ἐρωτῆσαι αὐτόν, τί ποιεῖ· ὁ δὲ ἀπεκρίθη “ὀδμή μ’ ἐς φρένας ἦλθε κραταιρίνοιο χελώνης ἑψομένης ἐν χαλκῷ ἅμ’ ἀρνείοισι κρέασιν”. ~ ΓVOΩΔ | |
20.15 | διηγκυλημένος] ἐν ἑτοίμῳ ἔχων. ~ ΓVOΩ | |
| διηγκυλωμένος] ἠγκασμένος. ~ Δ | 56 | |
20.16 | Καλλίας*] Ἀλκιβιάδης Κλεινίου, Σκαμβωνίδης τὸν δῆμον, τραυλὸς ἦν, ὡς Ἀριστοφάνης Σφηξί [44]. γήμας δὲ τὴν Ἱππονίκου θυγατέρα, Καλλίου δὲ ἀδελφήν, αὐτῇ μὲν ἐπεισ‐ ῆγεν ἑταίρας, τὸν δὲ Καλλίαν ἐπειρᾶτο διὰ τὰ χρήματα | |
| 5 | ἀνελεῖν. καὶ συνθέμενός τινι τῶν ἡλικιωτῶν κόνδυλον τῷ Ἱππονίκῳ ἐνέτριψεν. καὶ βαδίζων εἰς τοὺς τῶν ἐραστῶν ἀγροὺς τοὺς καλλίστους τῶν βοῶν ἐκλεγόμενος ἔθυε μετὰ τῶν ἐραστῶν. αὐτῇ δὲ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ ἐπεμίγη Ἀλκι‐ βιάδης παρὰ τοὺς νόμους. οὗτος δὲ Ἀκάτιος ἐκαλεῖτο, | |
| 10 | ἤτοι ὅτι τοὺς μικροὺς ἀκατίους ἐκάλουν ἢ ὅτι ἀπὸ Ἀκα‐ τίου χωρίου ἦν. ~ V τοῖς ἕνδεκα*] οἱ ἕνδεκα ἄρχοντές εἰσι παρὰ τοῖς Ἀθη‐ ναίοις τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἐπιμελούμενοι καὶ τοὺς ἐνα‐ γομένους ὡς κλέπτας ἢ ἀνδραποδιστὰς ἢ λωποδύτας, ἂν | |
| 15 | μὲν ὁμολογῶσι, θανάτῳ ζημιοῦσιν, ἐὰν δὲ ἀμφισβητῶσιν, εἰς δικαστήριον εἰσάγουσι καί, ὃ δ’ ἂν κριθῇ περὶ αὐτῶν, ποιοῦσιν. καὶ εἴ τις ἄλλος κατακριθῇ θάνατον, οἱ ἕνδεκα τοῦτον παραλαμβάνουσιν. ~ ΓVOΩΔ ἀνεσκολοπίζοντο] ἐν ἄλλῳ ‘Γώχης δὲ ἀνὴρ ἐνάρετος ἀνε‐ | |
| 20 | σκολοπίσθη πρὸς αὐτοῦ‘. ~ ΓΔ | |
20.17 | Τιτυούς*] ὁ Τιτυὸς ἠθέλησε βιάσασθαι τὴν Λητώ, γυναῖκα οὖσαν τοῦ Διός, μητέρα δὲ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ διὰ τοῦτο κολάζεται ἐν τῷ Ἅιδῃ· αὐτοῦ γὰρ ἐν τῷ ἐδάφει ἐξηπλωμένου παρακαθήμενοι οἱ γῦπες τὸ ἧπαρ αὐτοῦ | |
| 5 | κατεσθίουσιν. ~ ΓVOΩΔ | |
20.18 | κἀκεῖνον* ἐρωτᾷς] ἀντὶ τοῦ δι’ ἐκεῖνον. ~ ΓVOΔ | |
20.19 | ἀγαπήσομεν*] ἀρκεσθησόμεθα. ~ ΓVΔ | |
21t | Ζεὺς τραγῳδός. | |
21ante 1 | τραγῳδός*] ἡ τραγῳδία πεπλήρωται συμφορῶν. ἐπεὶ οὖν | |
| ἐν συμφορᾷ νῦν ὁ Ζεύς ἐστιν, εἰκότως αὐτὸν ὡς τραγῳ‐ δὸν ὑποτίθεται· διὰ τοῦτο γὰρ καὶ διὰ ἰάμβων τραγικῶν διαλέγονται αὐτῷ Ἥρα καὶ Ἀθηνᾶ, καὶ αὐτὸς δὲ δι’ ἰάμ‐ | 57 | |
| 5 | βων πρὸς αὐτὰς ἀποκρίνεται. ~ ΓVOΩΔ | |
21.1 | μεγαλοσμαράγου*] ἀδιανόητος ὅλος ὁ στίχος, ὡς τοῦ Διὸς καὶ τὸ τραγῳδεῖν ἀγνοοῦντος. ~ VΓOΩΔ ὑποδραματουργεῖν*] τὸ δραματουργεῖν τοῦ ὑποδραμα‐ τουργεῖν ταύτῃ διαφέρει· δραματουργεῖ μὲν γὰρ ὁ ποιητὴς | |
| 5 | καὶ τῆς ὑποθέσεως ὅλης καὶ τῶν ἐπῶν, ὡς Εὐριπίδης, Εὔπολις, Ἀριστοφάνης καὶ εἴ τις τοιοῦτος· ὑποδραμα‐ τουργεῖ δὲ ὁ τὰ ὑπὸ τῶν δραματουργῶν τούτων εἰρημένα λαμβάνων κατὰ καιρὸν καὶ τοῖς οἰκείοις αὐτὰ πάθεσιν ἐναρμόττων ἅτε τοῖς ἤδη πεπραγμένοις ἀφομοιούμενα. ~ | |
| 10 | VOΩΔ | |
21.2 | σάτυρον: δασεῖαν ἢ καταφερῆ Δωρικῶς. καὶ σατύριον πόα τις συνεργὸς πρὸς τὰς ἀφροδισίους ἀφορμάς, καὶ ζῷόν τι τετράπουν λιμναῖον. καὶ σάτυρος ἤτοι [ἡ] χορευ‐ τὴς ἢ ἔντασις. ~ Δ | |
21.3 | ἐπὶ ξυροῦ* ἕστηκεν] παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν ἐσχάτῳ ὄντων κινδύνῳ λεγομένη διὰ τὸ μὴ δύνασθαι τὸν ξυρὸν ἵστα‐ σθαι. ~ VΓOΩΔ τὰ νέρθεν*] τὰ κάτωθεν ἀπὸ τῶν καταχθονίων· ἐκεῖ γάρ, | |
| 5 | ὡς λέγουσιν, οἱ Τιτᾶνες ἐδέδεντο. ~ VΓΔ Πῶλος* ἢ Ἀριστόδημος] οὗτοι τραγῳδίας ἦσαν ὑπο‐ κριταί. ἐπειδὴ οὖν ὁ Ζεὺς τραγικοὺς ἰάμβους ἔλεγεν αὐτοῖς, διὰ τοῦτο εἶπεν ὅτι ‘ἀντὶ Διὸς Πῶλος ἐφάνης ἢ Ἀριστόδημοσ‘. ~ ΓVΔ | |
| 10 | —] ἄλλως. Ἀρέθα. Πῶλος καὶ Ἀριστόδημος ὑποκριταὶ περιφανεῖς. ὑπεκρίνοντο οὖν ἐν ταῖς τραγῳδίαις καὶ ταῖς κωμῳδίαις καὶ θεούς· καὶ τοῦτο νῦν Ἥρα γυναικείᾳ κρα‐ τουμένη ὀλιγωρίᾳ καὶ ὅτι ὅλως θεῶν ὑπεισέρχονται πρόσ‐ ωπα ὑποκνιζομένη περιπαθῶς τῷ Διὶ ὑποτίθεται. ~ | 58 |
| 15 | ΔCVOΩ | |
21.4 | μετέωροι] πρὸς ἀκρόασιν. ~ ΓV | |
21.5 | ἀγνοήσεται: ἀντὶ τοῦ ἀγνοηθήσεται. σκόπει δέ, ὅτι τὸ τοῖς ἄρχουσι κατ’ ἰδίαν τι πράττειν καὶ μὴ τοῖς ἀρχομέ‐ νοις αὐτὸ κοινοῦσθαι τυραννικὸν δοκεῖ. ~ ΔVOΩ | |
21.6 | ἁπλοϊκά*] εὐτελῆ, ἁπλούστατα. ~ ΓOΩΔ εἰς ἀγορήν*] πρὸς τῇ λοιπῇ δεισιδαιμονίᾳ μᾶλλον δὲ μανίᾳ τῇ περὶ τοὺς λεγομένους θεοὺς καὶ Πρίαπόν τινα θεὸν εἶναι Ἕλληνες μεμυθολογήκασιν, ὃν οἱ μὲν αὐτῶν | |
| 5 | τὸν αὐτόν φασιν εἶναι τῷ Διονύσῳ ἐπιθετικῶς αὐτοῦ τούτου δῆθεν Πριάπου καλουμένου, ἄλλοι δὲ Διονύσου μὲν υἱόν, μητρὸς δὲ ἢ Ἀφροδίτης ἢ Διώνης. Μνασέας δὲ ὁ Παταρεὺς [fr. 35. F. H. G. III 155 Müller] ἑρμαφρό‐ διτον τὸν Πρίαπον λέγει, ἄλλοι δὲ Ἀφροδίτης υἱόν, ἣ ἔρ‐ | |
| 10 | ριψεν αὐτὸν εἰς τοὺς λειμῶνας ἐπὶ τῇ ἀμορφίᾳ τῶν μήδεων αἰδοῖ ἐχομένη· εἶχε γάρ, φασί, γλῶσσαν μεγάλην καὶ γα‐ στέρα καὶ αἰδοῖον, λεχθῆναι δ’ ἐπ’ αὐτῷ, ὅτι σημαίνει τὸ ἄγαλμα αὐτοῦ, ὡς ὁ κρατῶν γλώσσης καὶ γαστρὸς καὶ μίξεως ἄμεμπτον ἕξει τὸν βίον. ~ ΓVOΩΔ. Addunt OΩ: τὸν δὲ | |
| 15 | Ἄνουβιν λόγος κυνοπρόσωπον εἶναι (cf. p. 60, 2. 3). ~ νώνυμνοι*] ἄνευ ὕμνων. ~ ΓVΔ | |
21.7 | Φειδίου* κτλ.] οὗτοι ἀγαλματοποιοὶ ἦσαν ἄριστοι. ~ ΓVΔ | |
21.8 | ἐπηυγάζεσθαι*] γράφεται καὶ ἐπηλυγάζεσθαι. διὰ τοῦ η γραπτέον· ἀπὸ τοῦ ἠλύγη γάρ ἐστι συντεθειμένον, ὃ ση‐ | |
| μαίνει τὴν σκοτίαν. ~ Δ Βενδῖς* κτλ.] οὗτοι παρ’ Αἰγυπτίοις ἐτιμῶντο. ~ ΓOΩΔ | 59 | |
| 5 | —] ὅτι ἡ μὲν Βενδῖς Θρᾳκεία θεός, ὁ δὲ Ἄνουβις Αἰγύπ‐ τιος, ὃν οἱ λόγοι καὶ κυνοπρόσωπον εἶναι, ὁ Μίθρας Περσικός, ὁ Μὴν Φρύγιος. ~ CVΔ Μίθρης*] παρὰ Πέρσαις. ὁ αὐτὸς δὲ οὗτος τῷ Ἡφαίστῳ, ἄλλοι δὲ τῷ Ἡλίῳ φασίν. ~ ΓVΩ. Addit V, quod est | |
| 10 | etiam in Δ (post 1. 4 Φρύγιος): ἐπεὶ οὖν οἱ βάρβαροι πλούτῳ ἐκόμων, εἰκότως καὶ πολυτελῶς τοὺς ἑαυτῶν θεοὺς κατεσκεύαζον. ~ Ἄττις*] τὸν Ἄττιν Φρύγες σέβονται τὸν αὐτὸν ὄντα τῷ Διονύσῳ. φασὶ δὲ αὐτὸν καὶ θηλυδρίαν ὑπὸ Ῥέας τῆς | |
| 15 | τῶν θεῶν ἀποκοπέντα μητρός, ἐφ’ ᾧτε ἐρώμενον αὐτῆς ὑπάρξαι. ἔνιοι δὲ καὶ γνήσιον υἱὸν αὐτῆς ὄντα τοῦτο δι’ ἐκεῖνο παθεῖν αὐτόν φασι. τούτῳ οἱ ἱερατικῶς λειτουρ‐ γοῦντες ἐκτεμνόμενοι πρότερον τὰ γεννητικὰ ἄρθρα ἀνετί‐ θεντο οὕτως. διὰ ταῦτα καὶ νῦν παίζεται τοῦτο κατὰ | |
| 20 | πάντων εὐνούχων ὡς τῷ Ἄττιδι ἐπιτηδείων ἀνακεῖσθαι· ἁρμοδιώτερον δέ, εἰ κιναιδεύοιντο, καθότι καὶ αὐτὸς Ἄττις τοιοῦτος ἐπ’ ἀμφοτέρῳ τῷ μύσει ἐξεταζόμενος. ~ ΓCVOΩΔ | |
21.10 | λημῶ*] λήμας ἔχω. λήμη δέ ἐστιν ὁ ἐν τοῖς ὄμμασι ῥύπος. ~ ΓVΔ Πεντέληθεν*] ἀπὸ Πεντέλης. Πεντέλη δέ ἐστι λίθος παρ’ Ἀθηναίοις εἰς ἀγάλματα πεποιημένος. ~ ΓVOΩΔ | |
| 5 | Πραξιτέλει*] Πραξιτέλης ἀγαλματοποιὸς ἄριστος, ὅστις κατεσκεύασε τὸ ἐν Κνίδῳ τῆς Ἀφροδίτης ἄγαλμα. ~ ΓVOΩΔ χρυσῆν ἔλεγεν Ὅμηρος τὴν Ἀφροδίτην ἀντὶ τοῦ καλήν. | |
| αὕτη δὲ ἦλθε προκαθίσαι, ὅσον ἐκ τοῦ ὀνόματος. ~ ΓVOΩΔ | 60 | |
| 10 | κόλλοπας*] τὰ κολλάβια. ~ Γ —] οὓς κολλάβους φασίν. εἰσὶ δὲ οἱ πασσαλίσκοι, οἷς ἀποτείνονται αἱ νευραί. ~ CVOΩΔ θητικῷ*] θῆτες ἐκαλοῦντο παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις οἱ πάντων πενέστεροι, ἀπὸ τοῦ θητεύειν, ὅ ἐστι μισθῷ δουλεύειν, | |
| 15 | τρεφόμενοι. ἐν τῷ θητικῷ οὖν ἐκκλησιάζειν λέγει ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ πενιχρῷ τάγματι. ~ ΓVOΩΔ | |
21.11 | τελέσματος] δαπανήματος. ~ VΔ πεντακοσιομεδίμνους*] εἰς τέσσαρα διῄρητο τάγματα πᾶσα ἡ πόλις τῶν Ἀθηναίων, εἰς πεντακοσιομεδίμνους, οἵτινες ἦσαν πάνυ πλούσιοι, εἰς ἱππεῖς ἧττον πλουσίους, | |
| 5 | εἰς ζευγίτας ἔτι ἥττονας, εἰς θῆτας τοὺς πένητας. εἰπὼν οὖν ἀνωτέρω [c. 10] τὴν Ἀφροδίτην ὡς πενιχρὰν εἰς τὸ θητικὸν τελεῖν εἰς πεντακοσιομεδίμνους εἶπε τοῦτον ὡς πλούσιον. ~ ΓVOΩΔ. Addit Δ: οἱ γὰρ πεντακόσιοι μέ‐ διμνοί εἰσι λιτρῶν ιαʹ χιλιάδες καὶ σνʹ, κεντηνάρια ριβʹ. ~ | |
| 10 | πνύκα*] πνὺξ λέγεται ἡ ἐκκλησία τῶν Ἀθηναίων παρὰ τὸ πεπυκνῶσθαι τοὺς συνερχομένους ἐν αὐτῇ. ~ ΓCVOΩΔ | |
21.13 | Ἡράκλεις*] εἰώθεσαν οἱ ἄνθρωποι ἐν κακοῖς ὄντες ἐπι‐ καλεῖσθαι τὸν Ἡρακλέα ὡς ἀλεξίκακον. εὐμόρφως οὖν ὁ Λουκιανὸς τὸν Ἑρμῆν ἐποίησεν ἐπικαλούμενον τὸν Ἡρα‐ κλέα παρὰ τῶν θεῶν ἐνοχλούμενον. ~ VΓOΩΔ | |
| 5 | τὴν Ἑλλήνων*] ἀντὶ τοῦ τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν. ~ ΓVOΔ | |
21.14 | εὐπροσωποτάτη*] εὐπρεπής. ~ ΓV προὔσεσθαι] ἀντὶ τοῦ προέσεσθαι. ~ VΩ διαμέλλεις*] βραδύνεις. ~ ΓVOΩ πεπαρῴνηται*] ὑβριστικῶς πέπρακται. ~ ΓVOΩΔ | |
21.15 | ὀλιγώρως*] καταφρονητικῶς. ~ ΓVOΩ Καφηρέα*] ἀκρωτήριον τῆς Εὐβοίας. ~ ΓVOΩ —] ἔχει μὲν ἰδίως καὶ Εὔβοια πρὸς τῇ ἔξω θαλάσσῃ Καφηρέα. Καφηρεὺς δὲ λέγεται τόπος θαλάττης πρὸς τοῖς | 61 |
| 5 | αἰγιαλοῖς τραχὺς καὶ τεναγώδης σκοπέλοις διειλημμένος καὶ ἕρμασι καὶ χοιράσι καὶ τὰ πρὸς ἀπόβασιν ἀπορώτατος ἅτε κρημνοῖς περιστοιχιζόμενος καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς ἔτι καὶ διηνεκέσι τοῖς ἀνέμοις καταπνεόμενος, ὡς ὁ παρ’ Ὁμήρῳ [Β 396] προβλὴς σκόπελος, “τὸν οὔποτε κύματα | |
| 10 | λείπει παντοίων ἀνέμων”, Καφηρεὺς ὢν καὶ αὐτός. καὶ ἴσως εἴρηται Καφηρεὺς ἀπὸ τοῦ καταπνεῖσθαι ἀνενδότως· κάπος γὰρ τὸ πνεῦμα, ἀφ’ οὗ καὶ Ὅμηρος [Η 313] ‘Αἴαντ’ εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγει κεκαφηότα νίκῃ‘, οἱονεὶ πνευ‐ στιῶντα ἤτοι τῷ τοῦ πολεμικοῦ ἀγῶνος καμάτῳ ἢ τῇ ἀγε‐ | |
| 15 | ρωχίᾳ τῆς νίκης, τῆς χαρᾶς αὐτῷ τοὺς ἀναπνευστικοὺς πόρους κατευρυνάσης καὶ πέρα τοῦ συνήθους ἐπισπᾶσθαι τὸ πνεῦμα κατεπειγούσης· παρ’ ὃ δὴ καί τινες ἔλαθον τελείως ἐκπεπνευκότες μὴ δυνηθέντες τοσοῦτον τὸ ἔκτοθεν ἐπισπάσασθαι πνεῦμα, ὅσον ἐξήρκεσε τὴν ἀπὸ τῆς χαρᾶς | |
| 20 | εὐρυχωρίαν πληρῶσαι. ~ VΔ. Addit V: ἢ ὅτι συναπέρ‐ χεται τῇ εὐρύτητι τοῦ συμπτώματος πᾶν τὸ ψυχικὸν πνεῦμα ὡς ἀπό τινος παρὰ λόγον ἐκραγέντος στόματος ἀμέτρως ἐκχεόμενον. ~ Κεραμεικῷ*] δύο ἦσαν Κεραμεικοὶ παρ’ Ἀθηναίοις, ὁ μὲν | |
| 25 | ἐν τῇ πόλει, ὁ δὲ ἔξω τῆς πόλεως. ἐνταῦθα οὖν τὸν ἐν τῇ πόλει λέγει τόπον. ~ ΓCVOΩΔ τὴν μικρολογίαν*] τὴν κνιπότητα. ~ ΓCVOΩ κορυζῶντα*] ὑπὸ τοῦ γήρως μύξας ἐκχέοντα· κόρυζαι γὰρ | |
| αἱ μύξαι. ~ ΓVOΩΔ | 62 | |
| 30 | ἑρμάτων*] ὑφάλων πετρῶν. ~ ΓVOΩ | |
21.16 | Ποικίλην*] Ποικίλη στοὰ ἦν παρ’ Ἀθηναίοις· ἐκαλεῖτο δ’ οὖν οὕτως ἐκ τῆς ποικίλης ἐν αὐτῇ ζωγραφίας. ~ ΓVOΩΔ διατεινομένους*] ἀμφισβητοῦντας. ~ ΓVOΩΔ | |
| 5 | τὸν πώγωνα ἐπισπασάμενος*] ἐπισύρας, χαλάσας. ~ ΓVOΩΔ Ἐπικούρειον*] Ἐπικούρειοι καὶ Στωικοὶ δύο γένη φιλο‐ σόφων. τούτων οἱ μὲν Ἐπικούρειοι ἄνευ προνοίας ἔλεγον διοικεῖσθαι τὰ πράγματα, οἱ δὲ Στωικοὶ ὑπὸ προνοίας. ~ | |
| 10 | ΓVOΩΔ τὸν ἐπίτριπτον*] τὸν ἄξιον τοῦ ἐπιτριβῆναι, τουτέστι πληγῆναι. ~ ΓCVOΩΔ σαρδάνιον*] σαρδώνιος γέλως λέγεται ὁ ἐν ὑποκρίσει γινό‐ μενος. ~ ΓVOΩΔ | |
21.17 | παρομαρτῶν] συνακολουθῶν. ~ V | |
21.18 | τὸ κήρυγμα* τὸ ἐκ τοῦ νόμου] τοῦτο λέγεται, ὅτι, καθὼς ὁ συμβουλευτικὸς ὑφηγεῖται νόμος, ὃς ἱκανὸς γνώ‐ μην εἰσφέρειν, ἀνιστάσθω ἐρῶν, ὅτι καὶ ἔχει. ~ VOΩΔ τελείων*] νόμος ἐκέλευε παρ’ Ἀθηναίοις πρώτους λέγειν | |
| 5 | τοὺς ὑπὲρ τὰ πεντήκοντα ἔτη γεγονότας καὶ μετ’ αὐτῶν τοὺς λοιπούς. οὐκ ἐξῆν δὲ δημηγορῆσαι οὔτε τοῖς ἀτί‐ μοις οὔτε τοῖς ξένοις οὔτε τοῖς μὴ καταλαβοῦσι τὴν ἔννο‐ μον ἡλικίαν. τὸ οὖν γινόμενον παρ’ Ἀθηναίοις παρὰ τοῖς θεοῖς νῦν ὑποτίθεται. ~ ΓCVOΩΔ | |
21.19 | τά γε ἀπὸ καρδίας*] λόγιον ἐπὶ τῶν ἀνεπικρύπτως καὶ ἀπερικαλύπτως λεγομένων μηδὲν ὑποβλεπομένου τοῦ λέγον‐ | |
| τος, ἀλλ’ ὡς ἔνι τὸ πρᾶγμα διεξιόντος. ~ ΔVOΩ Θέμιν*] Θέμις ἐστὶν ἡ δίκη. καλῶς δὲ τὴν δίκην ὤμοσεν | 63 | |
| 5 | ὡς δικαίως τῶν θεῶν ἀπολαμβανόντων, ὅτι αὐτοὶ ἥμαρ‐ τον. ~ ΓVOΩΔ | |
21.20 | Ἅλυν*] Κροίσῳ τῷ Λυδῶν βασιλεῖ ἐρωτήσαντι, εἰ διαβῇ τὸν Ἅλυν κατὰ Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως, ἀπεκρίνατο, ὅτι διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν καταλύσει. ὁ δὲ ἀγνοήσας, ποίαν ἀρχήν, διαβὰς τὸν Ἅλυν τὴν ἰδίαν ἀπώλεσεν. ~ | |
| 5 | ΓVOΩΔ ὦ θεία Σαλαμίς*] Περσῶν καὶ Ἑλλήνων ναυμαχεῖν ἐν Σαλαμῖνι μελλόντων ἔχρησε τοῖς Ἕλλησιν ὁ Ἀπόλλων τοῦ‐ τον τὸν χρησμόν. λέγεται δὲ αὐτὸν Θεμιστοκλῆς ὁ Ἀθη‐ ναῖος νοῆσαι· οὐκ ἂν γάρ, φησί, θείαν ἐκάλει τὴν Σαλα‐ | |
| 10 | μῖνα, εἰ ἐν αὐτῇ πίπτειν ἔμελλον Ἕλληνες, πόλιν οὖσαν Ἑλληνικήν· ὥστε τὸν τῶν Περσῶν προεμαντεύσατο θάνα‐ τον. ~ ΓVOΩΔ ἀγαπᾶν*] ἀρκεῖσθαι, εὐχαριστεῖν. ~ ΓVΔ | |
21.21 | παρεγγράπτων*] πάντες οἱ πολῖται παρ’ Ἀθηναίοις ἐν γραμματείῳ ἐνεγράφοντο. εἴ τις οὖν μὴ ὢν πολίτης ἐνε‐ γράφη παρ’ ἀξίαν, παρέγγραπτος ἐκαλεῖτο. διὰ τοῦτο τού‐ τους παρεγγράπτους ὠνόμασεν. ~ ΓCVOΩΔ | |
| 5 | Θησεύς*] ὁ Αἰγεὺς Ἀθηναῖος ὢν ἐν Τροιζῆνι πόλει τῆς Πελοποννήσου συνεκαθεύδησεν Αἴθρᾳ τῇ θυγατρὶ τοῦ Πιτ‐ θέως, ἡ δὲ Αἴθρα ἐγέννησε τὸν Θησέα. ὁ τοίνυν Θησεὺς εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς τὸν πατέρα ἐρχόμενος πολλοὺς λῃστὰς εὑρὼν πάντας ἀπέκτεινεν ἐν τῇ ὁδῷ πορευόμενος. ~ ΓVOΩΔ | |
| 10 | Σκείρωνα* κτλ.] λῃσταὶ ἦσαν οὗτοι κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν | |
| ἀπὸ Τροιζῆνος εἰς τὰς Ἀθήνας διάγοντες. ~ ΓVOΩ Πιτυοκάμπτην*] Φάλαρις ὁ Ἀκραγαντῖνος· οὗτος χαλε‐ πωτάτας ἐπενόει κολάσεις. Βούσιρις ὁ Αἰγύπτιος· οὗτος ὠμὸς ἦν ὡς καὶ ἀνθρώπους ἐσθίειν. Διομήδης ὁ Θρᾷξ· | 64 | |
| 15 | οὗτος ἀνθρωποφάγους ἵππους εἶχε, καὶ οὓς ἐκράτει, ἔβαλ‐ λεν αὐτοῖς. Σκείρων ὁ λῃστής· οὗτος ἠνάγκαζε τοὺς παρ‐ ιόντας πλύνειν τοὺς πόδας ἐπὶ τῆς θαλάσσης καθημένους καὶ λακτίζων εἰς θάλασσαν ἔρριπτε καὶ ἡ χελώνη δεχο‐ μένη κατήσθιεν. Πιτυοκάμπτης· οὗτος λῃστὴς ὢν ἔκαμπτε | |
| 20 | πίτυς καὶ ἠνάγκαζε τοὺς παριόντας κρατεῖν, οἱ δ’ ἀναρ‐ ριπτούμενοι ἀπώλλυντο. Λιτυέρσης· οὗτος σπείρων ἠνάγ‐ καζε τοὺς παριόντας θερίζειν τοῦ θέρους ἐνισταμένου, εἰ δὲ ἀντέτειναν, ἔκτεινεν αὐτούς· Ἡρακλῆς δὲ τοῦτον ἀπέ‐ κτεινεν. Κερκυών· οὗτος ἄδικος ἦν τἆλλα ἐς τοὺς ξένους | |
| 25 | καὶ παλαίειν τὸν οὐ βουλόμενον διέφθειρεν· καὶ ὁ τόπος παλαίστρα ἐκαλεῖτο, ἐν ᾧ ᾤκει, πλησίον Ἐλευθερῶν· διέ‐ φθειρε δὲ πάντας τοὺς καταστάντας αὐτῷ ἐς πάλην πλὴν Θησέως, Θησεὺς δὲ κατεπάλαισεν αὐτὸν σοφίᾳ πλέον· παλαιστικὸς γὰρ εὑρέθη Θησεὺς μεγέθει πρῶτον καὶ ῥώμῃ | |
| 30 | χρώμενος ἐς τὰς πάλας. Ἔχετος τῆς Ἠπείρου βασιλεὺς | |
| τιμωρητικώτατος. ~ ΓCVOΩΔ ἐργατικόν*] τὸν Ἡρακλέα. ~ ΓV | 65 | |
21.22 | κνισᾷ—βωμούς*] καπνὸν ἐν τοῖς βωμοῖς ἀπεργάζεται. ~ ΓV μόνων καρπουμένων*] μόνων ἑστιωμένων. ~ Δ | |
21.24 | ὑπέρσχῃ*] ὑπερβάλῃ, νικήσῃ. ~ Δ | |
21.25 | ἐξ Ὀλυμπίας*] γράφεται ἐκ Πίσης. ~ VΓ2OΩ ἐκ Πίσης*] γράφεται ἐξ Ὀλυμπίας. ~ Δ —] Πῖσα πόλις τῆς Ἠλιακῆς μοίρας Πελοποννήσου, καθ’ ἣν καὶ ἀγὼν ἐτελεῖτο τὰ Ὀλύμπια. ~ CVOΩΔ | |
| 5 | μνᾶν*] ἡ μνᾶ ἓξ δραχμὰς ἔχει, ἡ μνᾶ δὲ εἶχεν ἡ Ἀττικὴ δραχμὰς ρʹ, ὥς φησι Πολυδεύκης [9, 59]. Εὔπολις Κό‐ λαξιν [fr. 149. C. A. F. I 298 K.] ‘δεῖπνον θὲς ρʹ δραχμάσ‘ καὶ ἐπιφέρει ‘κόλαξιν οἶνον θὲς ἑτέραν μνᾶν‘, δηλῶν, ὅτι μνᾶν εἴρηκε καὶ τὰς προτέρας ρʹ δραχμάς. ἡ μέντοι | |
| 10 | δραχμὴ εἶχεν ὀβολοὺς ϛʹ, ὅθεν καὶ ἐπωβελία τὸ ἕκτον τοῦ τιμήματος. ~ ΓCVOΩΔ Γεραιστῷ*] Γεραιστὸς πόλις Εὐβοίας οὕτω μέχρι νῦν λεγο‐ μένη καὶ ὁ Ὠρεὸς πόλις Εὐβοίας, οὗ οἱ πολῖται Ὠρεῖται λέγονται. ~ ΔCVOΩ. Addit Δ: μέμνηται Δημοσθένης | |
| 15 | [4, 34 cet. 8, 59 cet.]. ~ ἐρήμης*] ἐρήμη λέγεται, ἡνίκα ὁρισθείσης περὶ τῆς δίκης ἡμέρας ὁ εἷς τῶν ἀντιδίκων ἀπολειφθείη· τότε γὰρ οἱ δι‐ κασταὶ καταδικάζουσι τοῦ ἀπολειφθέντος ἐρήμην. ~ ΓVOΩΔ | |
| 20 | θυννῶδες*] ἐπειδὴ τὰς θύννας οὐ λόγῳ καὶ ἀμφισβητήσει νικῶμεν ἀλλὰ τριαίναις ἀναιροῦμεν, εἰκότως τὸ φονεῦσαι τὸν Δᾶμιν θυννῶδες ὠνόμασεν. ~ ΓVOΩΔ ἀμφήριστον*] ἀμφισβητήσιμον. ~ ΓV | |
21.26 | χάριεν*] γελοιῶδες, ἀνόητον. ~ ΓVOΩ ἐς τὸ τῶν δώδεκα: ἀφ’ οὗ οἱ δώδεκα θεοὶ ἄρχειν ἐτάχ‐ θησαν, δηλονότι παυθείσης τῆς Κρόνου ἀρχῆς. ~ VOΩΔ ληξιαρχικόν*] δύο ἦσαν γραμματεῖα παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις | 66 |
| 5 | καὶ ἐν τῷ ἑνὶ ἐνεγράφοντο ἅμα τῷ γεννηθῆναι, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ, ἡνίκα τῆς ἐννόμου ἡλικίας ἐγένοντο· τοῦτο δὲ ἐκα‐ λεῖτο ληξιαρχικόν, ἐπειδὴ οἱ ἐγγραφόμενοι ἐν αὐτῷ κύριοι ἐγίνοντο τότε τῆς πατρῴας λήξεως, τουτέστι τοῦ κλήρου καὶ τῆς ὑποστάσεως. ~ ΓVOΩΔ. Addit V: λῆξις γὰρ | |
| 10 | ἐκαλεῖτο ἡ πατρῴα κληρονομία. ἐπὶ οὖν τῶν ὀρφανῶν καταλειπομένων ὑπὸ ἐπιτρόπους παρεπέμπετο τὰ πατρῷα, ὡς ἂν αὐτῶν διεπόντων μὴ φθείροιτο τὰ τῶν ὀρφανῶν· εἶτα ἐπειδὰν ἐπὶ διετὲς οἱ ὀρφανοὶ ἥβησαν, ἐξῆν αὐτοῖς ἀπὸ τῶν νόμων εἰς τὸ ληξιαρχικὸν ἐγγραφέντας ἀναλαμβά‐ | |
| 15 | νειν τὰ πατρῷα. τόδε ἦν τὸ τῆς λήξεως ἤτοι τῆς ἑαυτοῦ ἄρχειν κληρονομίας. τοῦτο νῦν ἐνταῦθα εἰς τὸν Ἀπόλλωνά φησιν ὁ Ζεὺς ὡς ‘εἰ καὶ ἀγένειος εἶ καὶ τοῦτο αἰτιᾷ τὸ μὴ ἐξὸν εἶναί σοι λέγειν, ἀλλ’ οὖν ἔξεστι· πάλαι γὰρ τῆς αὐτεξουσιότητος ἐπελάβου, ὡς καὶ ὑπὲρ ἄλλου καὶ ὑπὲρ | |
| 20 | ἑαυτοῦ ἐξεῖναί σοι λέγειν καὶ γνώμην εἰσηγεῖσθαι τῷ βου‐ λομένῳ‘. τὸ δὲ ὀλίγου δεῖν τῆς ἐπὶ Κρόνου βουλῆς ὤν ἀντὶ τοῦ σχεδὸν τῶν ἐπὶ Κρόνου τὴν βουλὴν συμπλη‐ ρούντων θεῶν· ὀκτὼ γὰρ ἦσαν οἱ πάλαι θεοί, ὡς καὶ Ἡροδότῳ δοκεῖ τῷ Ἁλικαρνασσεῖ [cf. 2, 43]. ~ | |
| 25 | τῆς ἐπὶ Κρόνου* βουλῆς] ὁ Κρόνος, ὡς οἱ Ἕλληνες λέγουσι, πρῴην ἐβασίλευε τῶν θεῶν καὶ εἶχεν ἄλλους ιαʹ τοὺς σὺν αὐτῷ διοικοῦντας. διωχθεὶς δὲ τῆς βασιλείας ἐκ τοῦ Διὸς τοῦ ἰδίου υἱοῦ ἐβλήθη εἰς τὸν Τάρταρον καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλη συνέστη βουλὴ τοῦ Διός. ~ ΓVΩΔ | |
| 30 | ἐφιέναι] συγχωρεῖν, ἐπιτρέπειν. ~ ΓV Ἑλικῶνι*] Βοιωτίας ὄρος, ἐν ᾧ διατρίβειν αἱ Μοῦσαι ἐλέ‐ | |
| γοντο. ~ ΓVΩΔ | 67 | |
21.27 | γέλωτα ὀφλισκάνει*] γέλωτα χρεωστεῖ, ἀντὶ τοῦ γελᾶ‐ ται. ~ ΓVOΩΔ βατταρίζων] τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ βερβερίζων. ~ CVOΩΔ —] ὁ Βάττος· οὗτος τῆς κατὰ Κυρήνην ἀποικίας ἡγήσατο | |
| 5 | μογιλάλος τις ὤν. ἀπὸ τούτου καὶ τοὺς μὴ εὐθυστόμους μηδὲ τρανῇ κεχρημένους τῇ γλώσσῃ ἀλλ’ ἐπισεσυρμένως φθεγγομένους καὶ παρασήμως βατταρίζειν φασίν. ~ VΔ συνεῖναι μὲν γάρ: ἀντὶ τοῦ διδάσκειν, ἐκπαιδεύειν. ~ VOΩ | |
21.28 | τοῦτο μὲν κτλ.] ἴδε, γόης τῷ ὄντι ἀμίμητος Λουκιανὸς οὑτοσί. ~ Δ λοξὸς καλεῖται ὁ Ἀπόλλων διὰ τὸ λοξὰ μαντεύεσθαι, ὅ ἐστι στρεβλὰ καὶ ἄδηλα. ~ ΓVOΩΔ | |
| 5 | γριφώδης*] γρῖφός ἐστι τὸ προτεινόμενον δύσλυτον ζή‐ τημα. γριφώδης οὖν εἶπεν ἀντὶ τοῦ ἀσαφής. ~ ΓVOΩΔ | |
21.30 | πλίνθους* χρυσᾶς] Κροῖσος γὰρ ὁ Λυδῶν βασιλεὺς χρυσᾶς αὐτῷ πλίνθους προσήγαγεν. ~ ΓVOΩΔ ἐν Δελφοῖς* κτλ.] ἐν τούτοις γὰρ τοῖς τόποις ὁ Ἀπόλ‐ λων, ὡς λέγουσιν, ἐμαντεύετο. ἔστι δὲ οἱ μὲν Δελφοὶ ἐν | |
| 5 | Φωκίδι, ἡ δὲ Κολοφὼν ἐν Ἀσίᾳ. ~ ΓVOΩΔ ἄρνεια* κρέα κτλ.] τοῦτο γὰρ ὁ Κροῖσος ποιήσας ἔπεμψεν ἐρωτῶν αὐτόν, τί διαπράττεται, ἀποπειράζων. ~ ΓOΩ —] Κροῖσος γὰρ ἀποπειρώμενος τοῦ ἐν Δελφοῖς μαντείου, εἰ ἀληθὲς εἴη, ἐποίει τοιοῦτο· θεοπρόπους εἰς Δελφοὺς | |
| 10 | ἀποστέλλων ἔταξεν αὐτοῖς ῥητὴν ἡμέραν μετὰ τὸ ἀφικέσθαι κατὰ ταύτην τὴν ἐμπρόθεσμον ἀνερέσθαι τὴν Πυθίαν, τί νῦν διατελεῖ πράττων ὁ Κροῖσος. ἐποίει δὲ ταῦτα τηνι‐ κάδε Κροῖσος· λέβητα εἰς λέβητα ἐπεμβαλών, εἶτα χελώνης | |
| κρέα καὶ ἀρνειοῦ συγκατακόψας καὶ τῷ λέβητι τῷ διπλῷ | 68 | |
| 15 | ἐμβαλὼν ἥψει. ἅπερ ἅπαντα ἡ Πυθία ἀνεῖλεν ὡς ἐπράτ‐ τετο, μάλιστα περὶ τῶν τῆς χελώνης κρεῶν “ὀδμή μ’ ἐς φρένας ἦλθε κραταιρίνοιο χελώνης”. ~ VΔ Addit Δ: ἡ ἱστορία πλατύτερον μετὰ τοῦ χρησμοῦ παρὰ Ἡροδότῳ [1, 47]. ~ | |
| 20 | κορυβαντῶδες*] μανιῶδες· οἱ γὰρ Κορύβαντες δαίμονές εἰσι περὶ τὴν Ῥέαν. ~ ΓVOΩΔ κατόχιμα*] μανιώδη. ~ ΓV φρικώδη] φοβερά. ~ ΓV | |
21.31 | ἐχέτλης*] ἐχέτλη τοῦ ἀρότρου τὸ κράτημα. ~ Δ Θεμιστοκλέους*] καὶ γὰρ μόνος ὁ Θεμιστοκλῆς συνῆκε τοῦ δοθέντος Ἀθηναίοις χρησμοῦ, ὅτε περὶ Ἀθηνῶν ἐπὶ Ξέρξου ἐμαντεύοντο Ἀθηναῖοι, εἰ ἄμεινον αὐτοῖς ἐκλιπεῖν | |
| 5 | τὸ ἄστυ, καὶ ἀνεῖλεν ἡ Πυθία τὸ ‘τεῖχος δὲ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεὺς Τριτογενείῃ‘ καὶ “ὦ θεία Σαλαμίς, ἀπο‐ λεῖς δὲ σὺ τέκνα γυναικῶν”. ὡς οὖν μόνου Θεμιστο‐ κλέους ἀνευρόντος, ὅτι καὶ λέγει ὁ χρησμός, τοῖς δ’ ἄλλοις ἀσυνέτου ὄντος, τοῦτο καὶ νῦν διασύρει ὁ Μῶμος, ὅτι | |
| 10 | σαφέστερα ταῦτα τοῦ χρησμοῦ ἐκείνου, ὡς μὴ δεῖσθαι Θεμιστοκλέους ἐξηγητοῦ. ~ VΔ. Addit Δ: ἡ ἱστορία πλατύτερον παρ’ Ἡροδότῳ [7, 141 sq.]. ~ | |
21.32 | μέτοικός* εἰμι] ἐπειδὴ ἄνθρωπος ὤν, ὡς λέγουσι, πρῴην γέγονε θεὸς καὶ εἰς οὐρανὸν μετῴκησεν. ~ ΓVOΩΔ Ἡράκλεις ἰώ*] τοῦτο εἰώθασιν ἐπὶ θαυμασμοῦ λέγειν. ~ ΓVOΩΔ | |
| 5 | —] τὸ Ἡράκλεις ἐπίφθεγμα ἐκπληκτικόν. ἐκπληττόμενος οὖν τοῦτο πρὸς Ἡρακλέα φησίν. ~ ΔVOΩ Βοιώτιον*] οἱ γὰρ Βοιωτοὶ ἐπὶ ἀνοίᾳ διαβάλλονται, Βοιω‐ | |
| τὸς δὲ ὁ Ἡρακλῆς. ~ ΓΔ —: εἰς ἀμαθίαν ἐσκώπτοντο οἱ Βοιωτοί· ἀφ’ οὗ καὶ ἡ παρ‐ | 69 | |
| 10 | οιμία ‘Βοιωτία ὗσ‘. ἐπεὶ οὖν Ἡρακλῆς Βοιωτός—ἐξ Ἀλκμήνης γάρ—, δριμέως πάνυ ἐπέσκωπται· τὸ μὲν γὰρ προφανὲς τὸ ἀπὸ τοῦ τόπου ἐπισημαίνεται, τὸ δὲ νοού‐ μενον εἰς ἀμαθίαν αὐτὸν διασύρει ὡς Βοιωτόν. ~ VOΩΔ στοάν*—Κυναιγείρῳ] ἐν ταύτῃ γὰρ τῇ στοᾷ τῇ λεγο‐ | |
| 15 | μένῃ Ποικίλῃ τὰ κατὰ Μαραθῶνα ἐγέγραπτο, ἐν Μαρα‐ θῶνι δὲ Ἀθηναῖοι Πέρσας ἐνίκησαν. Κυναίγειρος δὲ εἷς τῶν ἀριστευσάντων ἐν Μαραθῶνι κατὰ Περσῶν, ὁ δὲ Μιλτιάδης στρατηγὸς ἦν τότε τῶν Ἀθηναίων. ~ ΓCVOΩΔ. Addunt VΔ: διασύρει δὲ καὶ τοὺς κατ’ ἐκεῖνο καιροῦ ῥήτο‐ | |
| 20 | ρας ὡς συχνότερον τούτων μεμνημένους οὐδὲν δέον ἐν ταῖς δημηγορίαις ἀλλ’ ἐκπλήξεως χάριν τοῦ χυδαίου ὁμίλου, ὥσπερ καὶ αὐτὸς οὗτός φησι διαπαίζων ἐν τῷ Ῥητόρων διδάσκαλος [c. 18]. ~ εὖ γε*, οἴκοθεν ὁ μάρτυς] παροιμία ἐπὶ τῶν καθ’ ἑαυ‐ | |
| 25 | τῶν φερόντων μάρτυρας, τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ ἐξ οἴκου ἡ μαρτυρία. καλῶς οὖν ἐχρήσατο αὐτῇ, ἐπειδὴ κατὰ τῶν θεῶν νῦν ὁ Ἡρακλῆς ἐλάλησεν. ~ ΓVOΩΔ | |
21.33 | ἀγοραῖος*] Ἑρμῆς ὁ ἀγοραῖος ἐτιμᾶτο παρὰ τοῖς Ἀθη‐ ναίοις ὡς ἐν τῇ ἀγορᾷ ἱδρυμένος. εἰκότως δὲ ἀδελφὸν ἐκάλεσε τοῦ Ἑρμοῦ τὸ ἄγαλμα αὐτοῦ. ~ ΓVOΩΔ πίττης γοῦν ἀναπέπλασται*] οἱ γὰρ ποιοῦντες τοὺς | |
| 5 | ἀνδριάντας καὶ τὰ ἀγάλματα ἔθος εἶχον περιπλάττειν τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἑρμοῦ πίσσῃ καὶ οὕτω λαμβάνειν ἐξ αὐτοῦ ἐκτύπωμα, ἵνα πρὸς αὐτὸ ποιήσωσιν. ~ ΓVOΩΔ ὁσημέραι*] καθ’ ἑκάστην ἡμέραν. ~ ΓΔ | |
| πισσούμενος: περιπλαττόμενος. ~ Γ | 70 | |
| 10 | πιττούμενος] πίσσῃ πλαττόμενος. ~ V κεκράκτας*] τοὺς τὰ μεγάλα κράζοντας. ~ ΓVΔ Δᾶμίν* τε καί] μέλλοντος εἰπεῖν Ἑρμοῦ ‘Δᾶμίν τε καὶ Τιμοκλέα‘ ὁ Ζεὺς τὸ πρᾶγμα νοήσας ἀνακόπτει αὐτόν. ~ ΓVOΩΔ | |
| 15 | εἰ πάλαι*] εἰ ἐκ πολλοῦ. ~ ΓV ἀκροβολισμοῖς*] ἀκροβολισμός ἐστιν, ὅτε, πρὶν συμβάλ‐ λουσιν οἱ πολέμιοι, ἀλλήλους βάλλουσι τοῖς βέλεσι καὶ τοῖς λίθοις. ~ ΓVOΩΔ | |
21.35 | παρὰ πολύ*] κατὰ πολύ. ~ Γ | |
21.36 | εἶτ’* οἱ ἄνθρωποι] εὗρον οὕτως ‘ἰὤνθρωποι‘, ἵν’ ᾖ σχετλιαστικὸν ἐπίρρημα συναληλιμμένον τῷ ἄνθρωποι. εἰώ‐ θασι δὲ οἱ μετρικοὶ τοῦτο ποιεῖν κἀν ταῖς παραθέσεσιν. ~ VOΩ | |
| 5 | ἰὤνθρωποι] τὸ ἐντελὲς ‘ἰὼ ἄνθρωποι‘, σχετλιαστικὸν ἐπίρ‐ ρημα συναληλιμμένον τῷ ἄνθρωποι. εἰώθασι δὲ οἱ μετρι‐ κοὶ τοῦτο ποιεῖν κἀν ταῖς παραθέσεσιν, ὁποῖον καὶ τὸ ‘ἀληθινὰ ’γώ‘ καὶ τὸ [Arist. Pac. 145] “ἐν Πειραιεῖ δήπου ’στὶ Κανθάρων λιμήν”. | |
| 10 | καὶ ἔτι οἱ καταλογάδην χρῶνται τῷ τοιούτῳ, ὡς καὶ Πλά‐ των [Clit. 407 A] “ποῖ φέρεσθε, ὤνθρωποι;” ἔστι γὰρ τὸ ἐντελὲς ‘ὦ ἄνθρωποι‘. ~ Δ καί σε μετίασιν*] καί σε μετέρχονται, ὅ ἐστι τιμωροῦν‐ ται. ~ ΓV | |
21.38 | Ἀρέθα. “σὺ δὲ τάξιν αὐτῶν ὀνομάζεις τὴν ἀνάγ‐ κην.” τίνα ταύτην, βέλτιστε Δᾶμι, φῂς τὴν ἀνάγκην; ἔστι τις ἀνάγκη χηρεύουσα τοῦ καταναγκάζοντος; οὐκ ἂν | |
| σὺ πάντως ἐρεῖς σωφρονῶν, ὅτι μηδὲ διάθεσις τοῦ διατι‐ | 71 | |
| 5 | θέντος ἐκτὸς μηδὲ κίνησις τοῦ κινοῦντος χωρίς, μὴ ὅτι ἂν εἴποι τις τῶν ἐνυφισταμένων ἢ παρυφίστασθαι λεγο‐ μένων. εἰ δὲ καὶ φήσεις, ἤτοι ἐξ αὐτομάτου ἐρεῖς ἢ οὐκ ἐξ αὐτομάτου, καθότι μηδ’ ἔστι τούτων δυνατὸν μεταξὺ ἄλλο ἐπινοεῖν. ἀλλὰ ταύτην γε τὴν ἀνάγκην εἰ μὲν ἐξ | |
| 10 | αὐτομάτου, πρῶτον μὲν πῶς καὶ τί τὸ αὐτόματον τοῦτο, ὃ ταῖς ῥοπαῖς προσχρησάμενον τῶν στοιχείων καὶ ταῖς ποιότησιν οὕτως ἐντέχνως καὶ καταλλήλως τὰ διὰ τούτων ἀποτελεῖ; καὶ ἔτι τούτων τῶν ἀνωτέρω τίς τὰς ποιότητας ἢ πόθεν προαγαγὼν εἶτα κεράσας προσήγορον συνδρομὴν | |
| 15 | εἰς γένεσιν τῶν ἁπλουστέρων ἀπείργασται σωμάτων, ἀφ’ ὧν ἅπασι τοῖς ἐγκοσμίοις ἡ σύνθεσις, καὶ τὸ τοῖον πόθεν ἀλλὰ μὴ τοῖον εἶναι [καὶ] ἑκάστῳ ἀποκεκλήρωται, καὶ ταῦτα μιᾶς ἁπάντων φύσεως ἠρτημένων, ὅσον εἰς ὅρασιν καὶ ἁφὴν ἥκειν καὶ τόπῳ περιστοιχίζεσθαι; ἢ σύ μοι ἑώρακας | |
| 20 | πώποτε ξύλον εἰς χρυσὸν μεταβάλλον ἢ λίθον εἰς ξύλον καὶ ἔμπαλιν ἢ ἀνθρωπόμορφον λέοντα ἢ ῥύγχος ἄνθρωπον συὸς περικείμενον; πότε δὲ ἢ ποῦ σὺ τεθέασαι φυτὰ μὴ κατὰ ταὐτὰ τὴν βλάστην ἀεὶ καὶ τὰς ῥίζας ποιούμενα ἢ μὴ τῇ παρ’ ἀλλήλων διαδοχῇ τὸ ὁμοφυὲς διασῴζοντα; ζῷα | |
| 25 | δὲ τίς τὸ παράπαν κατέλαβεν οὐχὶ κατὰ λόγον καὶ ὡς ἂν ὁ λόγος αἱρῇ δεδημιουργημένα κἀκεῖνα πάλιν τοῖς μετ’ αὐτὰ τὴν ὁμοιότητα παραπέμποντα; καὶ ἵνα πάλιν πρὸς τὰ ἀρχοειδέστερα τὸν λόγον ἀνάξωμεν φιλοτιμότερον, τίς αὐτοῖς ἐνέθηκε τοῖς στοιχείοις ῥοπὴν ἢ ταῖς καταλλήλοις | |
| 30 | ποιότησιν ἕκαστον τούτων κεράσας ταῖς αὐταῖς ταύταις καὶ μάχεσθαι πρὸς ἄλληλα παρεσκεύασε καὶ πάλιν συνδεῖσθαι τοῖς ἐναντίοις νόμῳ φιλίας καὶ τάξεως; οὐκ ἂν γὰρ διέσῳζε ταῦτα τοὺς αὑτῶν ὅρους τὴν πρὸς τὸ ἕτερον ὑπο‐ στάντα κοινωνίαν, ἀλλὰ διέφθειρεν ἄλληλα τῶν κατακρα‐ | 72 |
| 35 | τουμένων ἀεὶ μερῶν ὁποτέρου τούτων θατέρῳ τῷ κατα‐ κρατοῦντι ἀφανιζομένων καὶ ταύτῃ τοῦ ἀλληλοφθόρου ἀνευρίσκοντος τὸ παρρησιάζεσθαι, οὐδὲ αὖ τὴν πρὸς τὸ ἀντίπαλον ἀνάκρασιν καὶ αὖθις διάλυσιν κατεδέχετο, μή τινος κρείττονος αἰτίας ἠπίως ἐνεισδιδούσης αὐτοῦ συγκρί‐ | |
| 40 | νεσθαί τε καὶ διακρίνεσθαι καὶ πρὸς τὴν οἰκείαν ἠρέμα φύσιν ἀποκαθίστασθαι, τοῦ συγκεχύσθαι καὶ συμπεφύρθαι ἄγαν εὐκρινῶς προμηθουμένης τῷ διαστέλλοντι. σπένδε‐ ται γοῦν ξηρότης ὑγρότητι ψυχρότητος† πρὸς θερμότητα μεσιτευούσης ὑγρότητος ἐξανύονται, ἤδη καὶ πρὸς συμβά‐ | |
| 45 | σεις ἀπεῖδεν ὑγρότητος ἡ ξηρότης θερμότητος ἐπικηρυκευ‐ σαμένης, καὶ τὸ θερμὸν αὖθις τῷ ψυχρῷ προσενείρει τὸ φίλιον ξηρότητος κατεργασαμένης τὸν σύνδεσμον. ἦ γὰρ οὐχὶ ξηρὰ μὲν ἡ γῆ καὶ ψυχρά, ψυχρὸν δὲ τὸ ὕδωρ καὶ ὑγρόν, ὑγρὸς δὲ ἀὴρ καὶ θερμός, θερμὸν δὲ τὸ πῦρ καὶ ξηρόν; | |
21.38(50) | ἀλλὰ ταῖς ἐναντίαις ταύταις ποιότησι καὶ μαχομέναις πῂ μὲν τὸ εἰρηναῖον διοικεῖται καὶ ἀστασίαστον ἡ ἐν γειτόνων τεταγμένη ποιότης, τῷ καταλλήλῳ προσαγομένη τὰ τέως διά‐ φορα καὶ πρὸς ἐνώπιον σχέσιν τῆς τοῦ παντὸς διακοσμήσεως | |
| συμβιβάζουσα, τῇ δὲ τοῖς ἀσυμβάτοις τὴν ἔχθραν κρατύ‐ | 73 | |
| 55 | νασα ἐν ὅροις μένειν οἰκείοις ἐθέσπισε τῷ ἀπροσμίκτῳ τῶν πέλας οἰκονομοῦσα τὸ τούτοις σωτήριον. καὶ ὅτι μὲν οὐχὶ τὸ αὐτόματον τὴν σοφὴν ταύτην ἀνάγκην ὑπέστησε, δῆλον ἐντεῦθεν καὶ ὅτῳ μικρὸν συνέσεως μέτεστι. λείπεται δὴ τοῦ μὲν αὐτομάτου τῆς τοιαύτης παρεωσμένου ἀνάγκης | |
| 60 | ἑτέραν τινὰ ταύτης αἰτίαν πρεσβυτέραν ἐπιζητεῖν εἱρμῷ τινι καὶ λόγῳ σοφίας τὸ πᾶν καταναγκάζουσαν φέρεσθαι καὶ δύναμιν ἀκάματον τῇ προαγωγῇ τῶν ὄντων ἐντι‐ θεῖσαν. εὕρηται δὲ τοῖς πάλαι σοφοῖς ὀργανική τις τῷ ὄντι ὑπὸ σοφῷ ταττομένη τεχνίτῃ, ἣν φύσιν ἤρεσε κατονο‐ | |
| 65 | μάζειν ἅτε τῶν φυομένων ἤτοι προαγομένων ὀργανικὴν αἰτίαν καὶ τελεσιουργὸν οὖσαν τῷ προσεχεῖ τῆς ποιήσεως. οὔκουν ἐξ αὐτομάτου τὰ τῆς ἀνάγκης· οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως εὐτάκτως προῄει τὰ παραγόμενα οὐδ’ εἰς ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα, ἀλλ’ ἀνεπέφυρτο πάντα καὶ συνεκέχυτο καὶ τοῦτο | |
| 70 | ἐκεῖνο τὸ Δημοκρίτου ‘ὁμοῦ πάντα χρήματα‘, καθότι καὶ τὸ αὐτόματον ἄστατον ἐν πρακτέοις αἰτίαν οἱ περὶ ταῦτα δεινοὶ ἀφορίζονται. εἰ δ’ οὐκ ἐξ αὐτομάτου τὸ τάξει προϊὸν ἀμηχάνῳ (πῶς γάρ;), οὐδ’ ἂν αὐτόματος ὁ κόσ‐ μος. ἀπολυόμενος δὲ τῆς αὐτομάτου ἀλόγου αἰτίας οὐδὲν | |
| 75 | ἄλλο τὴν ἀνάγκην ἡμᾶς δίδωσιν ἐπιγινώσκειν ἢ τὴν φύσιν τῶν ὄντων ὑπὸ σοφῷ τῷ καταναγκάζοντι ὡς ὄργανον τατ‐ τομένην· ὃν δὴ θεὸν καὶ δημιουργὸν ὁ εὐσεβὴς ἀνευρη‐ κὼς λογισμὸς ἔφορον καὶ τεχνίτην τοῦ παντὸς προευτρέ‐ πισεν. ~ Δ Mosq. 315 | 74 |
| 80 | ὑπομόχθηρον*] ἀνόητον. ~ ΓVO | |
21.39 | κηλεῖν*] θέλγειν. ~ ΓV | |
21.40 | ἡ θυγάτηρ* καὶ ὁ ἀδελφὸς καὶ ἡ γυνή] ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ὁ Ποσειδῶν καὶ ἡ Ἥρα. ~ ΓV ἐξαπατᾷ κτλ.] πάντα ταῦτα Ὅμηρος περὶ τοῦ Διὸς εἶπε. καλῶς δὲ πάνυ τὸν Ὅμηρον αὐτὸν κατὰ τῶν Ἑλλήνων | |
| 5 | ἤνεγκε μάρτυρα. ~ ΓVOΩ οἱ θεοὶ ἐμονομάχουν κτλ.] ἐξεπίτηδες κατάπτυστα ταῦτα προσεπιβύεται τῇ διαλέξει, τὸν λόγον δολῶν καὶ ἵνα δοκῇ τι λέγειν ταῦτα ληρῶν. ~ Δ σῶκος*] οὕτως ἐκαλεῖτο ὁ Ἑρμῆς οἱονεὶ σωσίοικος. ~ ΓVOΩΔ | |
| 10 | ἐριούνιος] ὠφελιμώτατος. ~ Δ | |
21.41 | παρεκδύς*] παρεξελθών. ~ ΓV Πῶλον* κτλ.] οὗτοι ὑποκριταὶ ἦσαν ὑποκρινόμενοι τὰ τῶν τραγῳδιῶν δράματα. ~ ΓVΔ ἐμβάτας*] τὰ ξύλα, ἃ ἐμβάλλουσιν ὑπὸ τοὺς πόδας οἱ | |
| 5 | τραγῳδοί, ἵνα φανῶσι μακρότεροι. ~ ΓVOΩΔ. Addit Δ: οἱ λεγόμενοι Σπάνοι. ~ ποδήρεις*] τὰ μέχρι τῶν ποδῶν ἑλκόμενα ἱμάτια. ~ ΓVΔ. Addit Δ: οὕτω γὰρ καὶ οἱ Σπάνοι παίζουσιν. ταῦτα δ’ εἰσὶν ὀνόματα τῆς σκηνικῆς σκευῆς, ᾗ ἐχρῶντο οἱ ὑποκριταί. ~ | |
| 10 | Εὐριπίδης* κτλ.] ἀλλ’ οὐδὲ τοῦτο ὡς ἐκ προσώπου Εὐρι‐ | |
| πίδου, μάταιε, ἀλλ’ ἐξ ἑτέρας ἀθεότητος εἰσηγουμένης. ποῦ τὸ τοῦ ποιητοῦ πρόσωπον ἡ δραματουργία πώποτε ἐνεφά‐ νισεν; ~ Δ | 75 | |
21.42 | ἄλλοι ἄλλα νομίζουσι, Σκύθαι μὲν Ἀκινάκῃ θύον‐ τες κτλ.] Ἀρέθα. ἀλλ’ οὐκ ἀπὸ τῆς πλάνου περὶ τὸ θεῖον ὑπολήψεως, ὦ τάν, τῶν γνώμην παρακεκινημένων ἀνθρώπων ἤδη καὶ πρόφασιν ἂν θείημεν τοῦτο ἀνυπ‐ | |
| 5 | αρξίας, ὅτι μηδ’ ἀπὸ τῶν ἀποτευγμάτων φύσεως ἡ τέχνη μωμεῖται καὶ πρὸς ἀναίρεσιν τοῦ εἶναι ἐπηρεαστικῶς ἀπο‐ σκυβαλίζεται· οὐδὲ γὰρ γένεσις ζῴων ἀπὸ τῶν ἀμβλωμάτων καὶ τῶν τεράτων, οὐκ ὀφθαλμῶν ὄψις ἀπὸ τῶν καμόντων τε καὶ λημώντων καὶ τῶν ἀμβλυωττόντων, οὐμενοῦν· οὐ | |
| 10 | δεσπότης οἰκίας, εἴ τις τὸν θυρωρὸν ἢ τὸν τοῖς πταίσμασι διακονούμενον τῆς στροφῆς κατάρχειν αὐτῆς ἀλλ’ οὐ τὸν οἰκοδεσπότην οἴοιτο τῷ ὄντι ἐμβροντησίᾳ καταληπτός. οὐ πολλῷ πλέον ἡ γραφική, εἴ τις ἐμπλήκτως ἀπὸ καλαμίδος καὶ τῶν ὁμοίων αὐτῇ μέμφοιτο, οἳ μηδὲ τὰ γραφικὰ φάρ‐ | |
| 15 | μακα κεράσασθαι ἀξιόπιστοι καὶ ἱκνούμενοι τῇ τέχνῃ, οὐχ ὅτι καὶ εἶδος τὸ προτεθὲν ἐμμορφώσασθαι καὶ καταλλήλως τῇ φύσει τὴν μίμησιν συμπεράνασθαι. οὐκοῦν οὐδὲ τὸ θεῖον ἀναιρήσεις ἐκ τούτων ἐπισφαλῶς ἢ τῆς καθ’ ἡμᾶς αὐτὸ προνοίας ἀποσχολάσεις ἀπὸ τῶν ὡσπερεὶ μεθύοντα | |
| 20 | τὸ περὶ αὐτὸ σέβας κιβδηλευσάντων κνωδάλων θεοποιήσει τε καὶ ἀνιερώσει καὶ προσέτι ἀνθρώπων ἀκολάστων καὶ παλαιῶν. ~ Δ Ἀκινάκῃ*] φρυγάνων φακέλους οἱ Σκύθαι συννήσαντες καὶ ὑπ’ αὐτῶν τῷ ὄγκῳ ἀκινάκην ἱδρύσαντες σιδήρεον | |
| 25 | θυσίας ἐπετείους προσάγουσι προβάτων καὶ ἵππων νομί‐ ζοντες αὐτὸν εἶναι τοῦ Ἄρεως τὸ ἄγαλμα. ~ ΓCVOΩΔ | |
21.43 | ἀμφηχής*] ἐκ τῶν δύο μερῶν ἠχῶν, τουτέστι βοῶν· οὐδεὶς γὰρ ᾔδει, περὶ τίνος ἔλεγεν, ὅτι τὸν Ἅλυν διαβὰς τὴν ἀρχὴν καταλύσει. διὰ τοῦτο δὲ καὶ διπρόσωπος. ~ ΓVΩΔ. Addunt VΩΔ: γράφεται δὲ ἀμφήρης, ἵν’ ᾖ ἀφ’ | 76 |
| 5 | ἑκατέρου ἔριδα ποιῶν. ~ οἷοί εἰσι καὶ τῶν Ἑρμῶν ἔνιοι: οἱ Ἑρμαῖ τετράγωνοί τινες κίονες ἦσαν παρὰ τὰς ὁδοὺς ἱδρυμένοι ἄνω πρὸς τὸ ἄκρον εἰς κεφαλὴν ἔχοντες ἀνθρώπου μεμιμημένον τὸν λίθον. ἐνίοτε μὲν οὖν ἓν πρόσωπον εἶχεν ἡ κεφαλὴ ὡς | |
| 10 | πάντων ἀνθρώπων, ἔστι δ’ ὅτε καὶ δύο ἀφ’ ἑκατέρου μέ‐ ρους. ᾐνίττετο δὲ αὐτοῖς ὁ Ἑρμῆς οὗτος τετράγωνος ὢν καὶ παρὰ τὰς ὁδούς. Ἑρμῆν τὸν λόγον βούλονται εἶναι. ἐσήμαινον οὖν τὸν βίον, ὃν διὰ τῆς ὁδοῦ παρεδήλουν, σὺν λόγῳ καὶ μετὰ λόγου πορεύεσθαι καὶ τοῦτον ἀληθῆ καὶ | |
| 15 | ἑδραῖον τὸ τετράγωνον ἀπεσάφει τοῦ σχήματος. διπρόσω‐ πος δὲ ἐποιεῖτο εἰς ἔμφασιν τοῦ χρῆναι τοῖς φίλοις ἤτοι τοῖς τὴν αὐτὴν ἡμῖν ὁδὸν τοῦ βίου ἰοῦσι καὶ παροῦσι καὶ ἀποῦσιν ὁμοίως κατὰ διάθεσιν μένειν. ~ VΔ —] ὡραῖον. ~ Γ | |
| 20 | Σαρδιανός*] ὁ ἀπὸ Σάρδεων· ἐν Σάρδεσι γὰρ ἦν τὰ τοῦ Κροίσου βασίλεια. ~ ΓVΩΔ ἀμφιδέξιον*] ἀμφιδέξιος λέγεται ὁ ταῖς δύο χερσὶν ὡς δεξιαῖς χρώμενος. ἀμφιδέξιον οὖν ἐνταῦθα τὸ ἐκ τῶν δύο μερῶν νοούμενον. ~ ΓVΩΔ | |
21.44 | ἕδη τὰ ἀγάλματα λέγει, παρὰ τὸ ἡδράσθαι. ~ VΩΔ Ἀρτέμιδος*] ἐν γὰρ τῇ Σκυθίᾳ τοὺς κρατουμένους ξένους ἔθυον τῇ Ἀρτέμιδι. ~ ΓCVΩ ἀνὴρ φείδεται κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
| 5 | ἐξ ἁμάξης*] ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν Διονυσίων παρὰ τοῖς Ἀθη‐ | |
| ναίοις ἐπὶ ἁμαξῶν καθήμενοι ἔσκωπτον ἀλλήλους καὶ ἐλοι‐ δοροῦντο πολλά. παροιμία οὖν ἐκράτησεν ἐπὶ τοῦ ὑβρι‐ στικῶς κεχρημένου ‘τὰ ἐξ ἁμάξησ‘. ~ ΓVΩ —] ἐν τοῖς Διονυσίοις ἔθος εἶχον σκώπτειν ἀλλήλους | 77 | |
| 10 | συνιόντας καὶ τούτων ἀπάρχεσθαι τῷ παρακαλέσαντι δαί‐ μονι μέθης ἐφόρῳ καὶ τοιούτοις ἀεὶ χαίροντι. καὶ ἵνα τοῦτο περιφανέστερον δρῷτο, ἐφ’ ἁμαξῶν ἀνέβαινον καὶ οὕτως ἔσκωπτον, ὡς ἐξ ὑπερδεξίου μᾶλλον εὐηκοώτεροι ὦσι. τοῦτο καὶ νῦν φησιν· ἐπεκράτησε γὰρ ἐξ ἐκείνων | |
| 15 | εἰς παροιμίαν χωρεῖν ἐπὶ τῶν ἀδεῶς ταῖς ὕβρεσι χρωμένων καὶ οὕτω λέγειν ‘τὰ ἐξ ἁμάξης παρρησιάζειν‘. ~ Δ | |
21.45 | τάφον*] τάφος ἦν ἐν τῇ Κρήτῃ καὶ ἐπεγέγραπτο ἐν αὐτῷ ‘τοῦ Διὸς τάφοσ‘ καὶ πρὸς αὐτὸν νῦν ἀποτείνεται. ~ ΓVΩΔ | |
21.46 | ἀκάτια οἱ μὲν τοὺς μεγάλους καὶ μέσους καλοῦσιν ἱστούς, ὡς καὶ Πολυδεύκει τῷ ὀνοματολόγῳ [1, 91] δοκεῖ· εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν λεγόμενα κάρυα ἀκάτιά φασιν, οἷς ἡ κεραία ἀνέλκεται. ~ VCΩΔ | |
21.47 | ἀλλ’ ὦ θεοφιλέστατε Τιμόκλεις, τὸν μὲν κυβερνή‐ την ἐκεῖνον εἶδες ἂν ἀεὶ τὰ ξυμφέροντα ἐπι‐ νοοῦντα καὶ πρὸ τοῦ καιροῦ παρασκευαζόμενον καὶ προστάττοντα τοῖς ναύταις, ἀλυσιτελὲς δὲ | |
| 5 | οὐδὲ ἄλογον οὐδὲν εἶχέ τι ἡ ναῦς, ὃ μὴ χρήσιμον πάντως καὶ ἀναγκαῖον ἦν πρὸς τὴν ναυτιλίαν αὐτοῖς· ὁ δὲ σὸς οὗτος κυβερνήτης, ὃν τῇ μεγάλῃ ταύτῃ νηὶ ἐφεστάναι ἀξιοῖς, καὶ οἱ ξυνναῦται αὐτοῦ οὐδὲ εὐλόγως οὐδὲ κατὰ τὴν ἀξίαν διατάτ‐ | |
| 10 | τουσι κτλ.] Τοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸ ὑπὸ τοῦ δυσσεβοῦς Λουκιανοῦ λήρημα ὡς φθονερὸν ὅτι τὸ θεῖον. | |
| Καὶ τί τῶν ἀσυμφόρων, κατάρατε, ὁ καλὸς οὗτος διετάξατο κυβερνήτης, εἰ, ὅ σοι φεύγει τὴν αἴσθησιν, οὐδ’ εἶναι τὴν | 78 | |
| 15 | ἀρχὴν ὁμολογεῖται; ἀλλ’ εἰ τοῦτο, οὐδὲν μὲν πλέον ἔξει τοῦ ἀποτελέσματος ὁ τεχνίτης, κενὸν δέ σοι καὶ τὸ σῶμα ψυχῆς, ὅτι μὴ κατὰ ταὐτὰ τοῖς οἰκείοις ἀεὶ μέλεσιν ἐνεργεῖ ἀλλὰ τῇ χρείᾳ συμπεριάγει καταλλήλως τὰ ὄργανα· οὔτε γὰρ ὀφθαλμῷ συμφέρον ἀτενὲς διαπαντὸς ἐνορᾶν οὔτε | |
| 20 | χειρὶ τὴν αὐτὴν χώραν καταλαμβάνειν ἢ τοῖς δακτύλοις τὸ συνεσπάσθαι μόνον καὶ ἐξηπλῶσθαι. εἰ δὲ καὶ στρα‐ τοπέδῳ ποτὲ περιέτυχες, ἆρά γε, καίτοι πάντες ἄνθρωποι, πάντας αὐτοὺς εἶδες ἐπὶ τῆς πρώτης τάξεως ἐφεστῶτας ἢ τοῖς αὐτοῖς τεύχεσιν ἐπαρηρότας, ἀλλ’ οὐχὶ τὸν μὲν ἐπὶ | |
| 25 | τῆς φάλαγγος τὸ γενναῖον ἐπιδεικνύντα, τὸν δὲ κατὰ βάθους γνωριζόμενον, τὸν δὲ τὸ δεξιὸν κέρας ἔχοντα, τὸν δὲ τὸν οὐραγόν, ἢ ὡς ἂν οὖν ἡ τάξις ἀεὶ τοῦ καιροῦ δίδωσι καὶ ἐφιστάμενον καὶ ἐφορμῶντα τοῖς ἀντιπάλοις; ἀλλ’ οὐ τὸν μὲν σφενδόνῃ, τὸν δὲ παλτῷ, εἰ τύχοι, ἄλλον | |
| 30 | (οὐ σύ γε πάντως ἐρεῖς) κοντῷ, μακρῷ ἕτερον εἰς τὸ νικᾶν προθυμούμενον, καὶ τῷ μὲν γυμνῷ θώρακος ἀρι‐ στεύειν ὑπόν, τὸν δὲ κατάφρακτον τοῖς ἐχθροῖς συμπλεκό‐ μενον; ἆρ’ οὖν ἔσθ’ ὅστις λογισμοῦ κύριος διαστασιάζοντας ἀλλήλοις εἴποι γε τούτους ὁρῶν ἢ τῷ διαφόρῳ τῆς ἐνερ‐ | |
| 35 | γείας τὸ ἄτακτον τούτοις ἢ τὸ ἀπρομηθὲς ἐπικαλεῖν ἔχοι τῷ στρατηγῷ ὡς οὐχὶ πάντας τῆς αὐτῆς ἀξιώσαντι τάξεως; ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι, εἰ μὴ καὶ προσεπαινέσεται τοῦτον, τῇ | |
| ποικιλίᾳ τῆς τάξεως καὶ τῷ δοκοῦντι ἀτάκτῳ τε καὶ ἀλυ‐ σιτελεῖ τὸ ἐν πολέμοις ἄμαχον κατορθοῦντος. σὺ δὲ το‐ | 79 | |
| 40 | σοῦτον ἐλλεβόρου προσδέῃ καὶ οὕτω κορύζης περίπλεως εἶ καὶ προσδεόμενος τίτθης, ἥ σε ἀπομύξει, καλῶς ἐκείνη γε νήπια ποιοῦσα, ὥστε τὴν ἀνθρωπίνην ζωὴν καὶ τὸ ταύτης εὔδαιμον ἐν τῇ τοῦ λαιμοῦ τίθεσθαι ἀπολαύσει καὶ τῶν κατὰ σῶμα ἡδέων· χοιρώδης ὡς ἔοικεν ἄνθρωπος εἶ γαστρὶ | |
| 45 | τὸ ἀγαθὸν περιορίζων καὶ πλέον οὐδὲν οἰόμενος τῶν παρ‐ όντων ἀλλὰ συγκαταλύειν τῷ βίῳ καὶ τὴν ψυχήν. τοιούτῳ δ’ ἀνδρὶ οὐδεὶς φθόνος καὶ τούτων ἀλογιστότερα τερα‐ τεύεσθαι. καίτοι γε—εἰρήσεται γὰρ οὐχ ἕνεκά γε σοῦ ἀλλὰ τῶν ἐντυγχανόντων—οὐδὲ ταῦτα ἃ διακομίζεις γεν‐ | |
21.47(50) | ναῖά σου καὶ σοφὰ ὑποδείγματα τοσοῦτόν σοι τὸ βούλημα κατανύσσει, ὅσον προΐσταται, καὶ εἰς τὸ ἐναντίον περι‐ τρέπει τὰ πράγματα. εἰ γάρ σοι ἡ κατὰ τὸν παρόντα βίον εὔροια τῶν πραγμάτων τῆς ἀνθρωπίνης ἀρετῆς ἀντάλλαγμα ὑπισχνεῖται καὶ τοῦτο μόνον τὴν πρόνοιαν ἐμπεδοῖ καὶ διὰ | |
| 55 | τοῦτό σοι Καλλίας μὲν καὶ Σαρδανάπαλος καὶ εἴ τις ἄλλος κατ’ ἐκείνους ἁβρὸς καὶ ἀκόλαστος καὶ ὑπὸ τρυφῆς διαρ‐ ρέων παρὰ πάντα τὸν βίον τῆς τοῦ παντὸς ἐποπτείας τὸν σοφὸν ἀπελαύνουσι κυβερνήτην, λέγεις μέν τι, οὐ μέντοι γε καὶ ὅσον σοφὸς ἂν οἰηθείη ἀνήρ. οὔτε γὰρ τὸ κατὰ | |
| 60 | ῥοῦν τι συμφέρεσθαι τὴν τύχην ἀνθρώπου ἀρετῆς ἀμοιβή (ἦ γὰρ ἂν οὐδεὶς τὸ παράπαν ἀρετῇ προεῖχε Σαρδανα‐ πάλου) οὔτε τὸ πένεσθαι πονηρᾶς καὶ ἀνοσίου τεκμή‐ ριον βιοτῆς· τί γὰρ ἂν Σωκράτους ὀλεθριώτερον ἢ μοχθηρότερον ἐπ’ αὐτὸ τὸ τῆς ἀπορίας βάραθρον κατε‐ | |
| 65 | σπασμένου; ἀλλὰ τὰ μὲν ἀδιάφορα, καὶ εἴ τι σοὶ ταῦτα σφάλλει τὴν πρόνοιαν, ἐπανορθούτω πάλιν μυρίων μὲν πονηρῶν κολαζομένη κακοπραγία, οἵ γε δὴ μέχρι τυμπά‐ | |
| νων καὶ βρόχων προάγονται καὶ σταυρῶν ἀκουσίων καὶ εἴ τι ἄλλο κολαστήριον ὑπολείπεται ὄργανον, ἀμυθήτων | 80 | |
| 70 | δὲ ἀνδρῶν ἀγαθῶν εὐποτμία, οἷς γε οὐ μόνον τὸ παρὰ πάντων τῶν ἄλλων κατὰ τὰ παρόντα σεβάσμιον ἀπέχρησε (τοσοῦτον αὐτῶν τὸ παρὰ πᾶσι ζηλωτὸν καὶ μακάριον), ἀλλά γε δὴ καὶ δικασταὶ τοῖς ἐν Ἅιδου ἀνθρώποις κατέ‐ στησαν, καὶ ταῦτα οὐδὲ ἠπειρώτιδός τινος γῆς οὐδὲ περι‐ | |
| 75 | φανοῦς ἐκ δὲ νήσων Αἰγίνης οἶμαι καὶ Κρήτης ὁρμώμενοι. οὔκουν τὸ βίου σπανίζειν κακὸν οὐδὲ τὸ πᾶσιν ἐνευθη‐ νεῖσθαι μακάριον οὐδ’ ἀμοιβαὶ ταῦτα τῶν βεβιωμένων οὐδ’ ἐκ παντὸς μεταδιωκτέα τοῖς σωφρονοῦσιν, οἵ γε καὶ διαβέ‐ βληνται πρὸς τὸ σῶμα σθένει παντὶ καὶ τὰς τούτου περι‐ | |
| 80 | ίστανται ἡδονὰς ὡς ἐμπόδιον σπουδαίῳ καὶ φιλοσόφῳ καὶ πόρρω πέμπειν ἀρετῆς ἐπισταμένας· οἳ δὴ ταῦτα φευκτέα ἡγούμενοι πολύν σου τὸν λῆρον κατασκεδάσουσιν, εἴ γε αὐτὴν ἀξιοῖς ἆθλον ἀρίστου βίου τὴν ἀκόλαστον προτι‐ θέναι ζωήν. τί γὰρ ἐμποδὼν ἐθελήσασι μόνον τὰ τῆς | |
| 85 | τύχης Ἀριστείδῃ μὲν καὶ Φωκίωνι δωροδοκοῦσι, Σωκράτει δὲ καταδεχομένῳ τὸ ἐκ Περσῶν ἢ Ἀρχελάου βασιλέως χρυ‐ σίον; ἀλλ’ οὐκ ἐποίησαν ταῦτα οὐδ’ ἐγγὺς τούτων· εὖ γὰρ ᾔδεσαν τὴν ἀνειμένην ζωήν, οὐ μόνον οὐκ ἀρετῆς ἆθλον ἀλλὰ καὶ ἐμπόδιον τῆς ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπου ζωῆς, παρά‐ | |
| 90 | γουσαν τὸν ἡγεμόνα νοῦν τῆς ἑαυτοῦ ἀσχολίας καὶ πρὸς τὴν ἄλογον περισπᾶσθαι βιοτὴν κατεπείγουσαν, ποτῶν καὶ σιτίων καὶ τῶν ἄλλων ἡδυπαθειῶν τὸν ἑσμὸν ὑποτιθε‐ μένην. εἰ τοίνυν ὡς ἀνθρώποις σωφρονοῦσι ταῦτα βδε‐ λυκτά τε καὶ ἀποτρόπαια, πόσῳ, εἰ μὴ καὶ πλεῖστον ὅσον, | |
| 95 | θεὸν τούτων ὑπερανεστηκότα οὐκ ἐμπληξίας μὴ ταῦτα παρέχειν βροτοῖς τῆς τῶν γηίνων περιορίζειν προνοίας; | |
| φθονεροῦ γοῦν ἀλλ’ οὐκ ἀγαθοῦ δήπουθεν δεῖγμα, ἐν οἷς ἀπρακτεῖν πέφυκε τὰ καλά, ταῦτά γε τοῖς ἀρετὴν μετ‐ ιοῦσιν ἐπιδαψιλεύεσθαι. ὁρᾷς, οὗ σοι τὰ σοφά, Λουκιανέ, | 81 | |
21.47(100) | περιτρέπεται ὑποδείγματα· ἃ γὰρ σχολήν σοι δοκεῖ θεοῦ προνοίας περιποιεῖν, ὅτι μὴ τοῖς ἀγαθοῖς βραβεύεται τῶν ἀνθρώπων, ταῦτά σοι φθονερὸν τὸν παρέξοντα ἀποφαίνει. ἀλλ’ οὔτε φθόνου τὸ θεῖον (ἄπαγε) οὔτε τινὸς ἄλλου πά‐ θους ἡ μόνη μακαρία τε φύσις καὶ ἀνώλεθρος ἐντὸς κατα‐ | |
| 105 | σταίη· οἷς δὲ τὸ εὐδόκιμον κατὰ ἕκαστον ἡμῶν ἀπενέγκα‐ σθαι προορᾷ, τούτοις αὐτὸν καὶ μεθίεται συγκροτεῖν. καὶ διερρύηκέ σοι, μᾶλλον δὲ περιτέτραπται, τὸ γενναῖον ὑπό‐ δειγμα, ὑφ’ οὗ τὴν πρόνοιαν ἐπῆλθεν ἀναιρεῖν, προνοίας τὰ πάντα ἀποδεδειγμένα μεστά. εἰ δέ τινες παρ’ ἑκάτερον, | |
| 110 | τὸ πλουτεῖν φημι καὶ τὸ πένεσθαι, κακῶς ἑάλωσαν ἀρετῇ κεχρημένοι, ἐννόησον, ὁπόσον ἂν οὗτοι κάκιον διεγένοντο πρὸς τὸ τοῦ βίου ἀντίθετον μετατεταγμένοι. ταῦτά σοι πρὸς τοὺς παρόντας λήρους, ὡς ἂν μήτ’ αὐτὸς κατεπαί‐ ροιο πρὸς ἄμαχόν τινα λόγων ἰσχὺν διεξάγων τοὺς λόγους | |
| 115 | μήθ’ οὓς βούλει ἐντὸς τῶν σεαυτοῦ καταστήσας ἀρκύων τύχῃς τοῦ σκοποῦ. ~ Mosq. 315 πρότονος*] τὸ σχοινίον, εἰς ὃ δεσμοῦσι τὸν ἱστόν. ~ ΓVΩΔ χηνίσκος*] τὸ τῆς πρῴρας μέρος, οὗ ἀπήρτηνται αἱ ἄγκυ‐ | |
| 120 | ραι, ὃ καὶ τῆς τρόπιδός ἐστιν ἀρχή. ~ ΓVΩΔ. Addit Δ: εἰσὶ δ’ οἳ μᾶλλον τὸ τῆς πρύμνης ἔφασαν ἄκρον, πρὸς ὃ ἐπιζεύγνυνται αἱ ἐπωτίδες τῆς νεώς. πλήν, ὁποτέρως ἔχοι, —quae sequuntur, etiam in V leguntur—χηνί‐ σκος ἐλέγετο, ὅτι χηνὸς κεφαλὴν μορφοῦντες οἱ ναυπηγοὶ | |
| 125 | ἐπετίθεσαν τῷ ἄκρῳ, τάχα τὸ πλοῖον εἰς χῆνα ἀπεικάζοντες ἢ τοῦ εὐοιωνιστοῦ χάριν, ὡς ἀβάπτιστος αὐτοῖς ἡ ναῦς διατελοίη τρόπον χηνὸς ὑπερνέουσα τῶν κυμάτων. ~ | 82 |
21.48 | διμοιρίτην*] ὁ τοῦ διμοίρου τῶν ἐν τῇ νηὶ ἄρχων. ~ ΓVΩΔ τριμοιρίτην*] ὁ τοῦ τρίτου μέρους ἄρχων. ~ ΓVΩ —] οὕτως ἐλέγοντο οἱ μὴ τὸν ἐντελῆ μισθὸν λαμβάνοντες | |
| 5 | στρατιῶται τῷ μὴ εἶναι τὴν στρατιῶτιν ἀρετὴν τέλειοι. ~ VΩΔ κατακολυμβῆσαι* κτλ.] πάντα ταῦτα λέγει ὡς ὀνόματα τῶν ἐν τῷ πλοίῳ σκευῶν, ἃ μεταφορικῶς ἐπὶ ἀνθρώπων νοητέον, ὅτι οἱ μὲν ὀφείλοντες καλῶς πράττειν ἀτυχοῦσιν, | |
| 10 | οἱ δὲ ἄδικοι εὖ πράττουσιν. ~ VΓΩΔ Σωκράτης καὶ Φωκίων Ἀθηναῖοι ἦσαν ἀμφότεροι ἐπ’ ἀρετῇ θαυμαζόμενοι, ὁ μὲν φιλόσοφος, ὁ δὲ στρατηγός. ~ ΓVΩΔ ὁ μὲν Καλλίας οὗτος, ὡς Κρατῖνος Ἀρχιλόχοις [fr. 11. | |
| 15 | C. A. F. I 15 K.] φησίν, Ἱππονίκου υἱὸς ἦν τὸν δῆμον Μελιτεύς, ὡς Ἀριστοφάνης Ὥραις [fr. 572. C.A.F. I 538 K.], πλούσιος καὶ πασχητιῶν καὶ ὑπὸ πορνιδίων διαφορούμενος καὶ κόλακας τρέφων. εἰς δὲ στιγματίαν αὐτὸν Κρατῖνος [fr. 11] κωμῳδεῖ ὡς ἕνα τῶν κατάχρεων· οἱ γὰρ δανειζό‐ | |
| 20 | μενοι τὰς κτήσεις ὑπετίθεσαν καὶ ἐπέγραφον αὐτὰς πρὸς τὸ γινώσκεσθαι, ὅτι ὑποθῆκαί εἰσιν· ὅθεν καὶ Μένανδρος [fr. 968. C. A. F. III 247 K.] ἄστικτον χωρίον εἰώθει λέγειν τὸ ἀνεπιδάνειστον. κωμῳδεῖ δὲ αὐτὸν Κρατῖνος [fr. 11] καὶ ὡς Φώκου γυναῖκα μοιχεύσαντα καὶ τρία τάλαντα | |
| 25 | δόντα εἰς τὸ μὴ κριθῆναι. —ὁ δὲ Μειδίας ὀρτυγοκό‐ | |
| πος ἦν, ὡς Πλάτων Περιάλγει [fr. 108. C.A.F. I 630 K.], καὶ περὶ τὰ ὅμοια δεινός· καὶ ὡς πονηρὸν δὲ καὶ κόβαλον καὶ τῶν δημοσίων νοσφιστὴν Φρύνιχος [fr. 41. C. A. F. I 381 K.] καὶ Πλάτων [cf. fr. 108] διαβάλλουσιν. —ὁ δὲ | 83 | |
| 30 | Σαρδανάπαλος υἱὸς ἦν Ἀνακυνδαράξου τοῦ Μήδου καὶ βασιλεὺς Ἀσσυρίων τρυφῇ πεπραμένος καὶ γυναιξὶ τὸν πάντα βίον ἐκδαπανῶν· διὸ καὶ ἐπὶ τούτου ἡ τῶν Ἀσσυ‐ ρίων κατελύθη ἀρχή. ~ VΔ. Addit Δ: ὁ δὲ Φῶκος οὗτος μοιχαλίδα εἶχε γυναῖκα, ἐφ’ ᾗ καὶ ἑάλω Καλλίας. ~ | |
21.49 | τοίχου*] τοῖχος λέγεται οὐ μόνον ἐπὶ οἴκου ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πλοίου. ~ ΓVΩΔ | |
21.50 | κατὰ* ῥοῦν προχωρεῖ] κατὰ ῥοῦν φέρεται. ἐπὶ τῶν εὐπλοούντων ὁ λόγος, ὅτε πρὸς ῥεῦμα φερόμενοι τὸν ἴδιον πλοῦν ἀνύουσιν. ~ ΓCVΩΔ. Addunt CVΩΔ: διότι δὲ ἀπὸ τοῦ πλοῦ τὸ παράδειγμα, διὰ τοῦτο καὶ νῦν τῷ πλησ‐ | |
| 5 | ίστιος ἐχρήσατο. ~ | |
21.51 | ἱερὰν—ἄγκυραν*] ἄγκυρά ἐστιν ἐν τῇ νηὶ ἡ μεγίστη, ἣν καλοῦσιν ἱεράν. αὕτη δέ, ὅτε μέγας καταλάβῃ κίνδυνος, τελευταία βάλλεται. εἶπεν οὖν τοῦτο ὡς μέλλων τελευταῖον εἰπεῖν ἐπιχειρημάτων τὸ πάντων μέγιστον. ~ ΓVΩΔ | |
21.52 | τυμβωρύχε* κτλ.] καλῶς πάνυ εἰσήγαγε τὸν Τιμοκλέα πρὸς ὕβρεις τραπέντα· τοῦτο γὰρ ἔθος τοῖς ἡττωμένοις. ~ VΓΩΔ | |
21.53 | κατατρυφῶντα*] πάνυ ἐπὶ τῆς νίκης ἐπιγελῶντα. ~ ΓVΩ σύρφαξ: ὑποκορισμὸς τοῦ συρφετοῦ. ~ CVΔ Ζωπύρου*] τοῦ Δαρείου πολιορκοῦντος τὴν Βαβυλῶνα καὶ μὴ δυναμένου παραλαβεῖν αὐτὴν ὁ Ζώπυρος κόψας | |
| 5 | ἑαυτοῦ τὰ ὦτα καὶ τὴν ῥῖνα καὶ μαστιγώσας ἑαυτὸν προσ‐ ῆλθε τοῖς Βαβυλωνίοις ὡς παρὰ Δαρείου ταῦτα παθών. οἱ δὲ νομίσαντες αὐτὸν ἀληθῆ λέγειν κατεπίστευσαν αὐτῷ τὴν πόλιν, ὁ δὲ προέδωκε τῷ Δαρείῳ τὴν Βαβυλῶνα. καὶ διὰ τοῦτο ἰδὼν αὐτὸν ὁ Δαρεῖος εἶπεν ‘ἠβουλόμην σεσῳσ‐ | 84 |
| 10 | μένον ἔχειν τὸν Ζώπυρον ἢ μυρίας μοι Βαβυλῶνας ὑπάρ‐ χειν‘. ~ ΓV —] Δαρείου τοῦ Μήδου Βαβυλῶνι τῇ πρὸς τὸν Εὐφράτην προσεδρεύοντος καὶ ἑλεῖν ταύτην δι’ ἰσχυρότητα καὶ ἀσφά‐ λειαν μὴ δυναμένου Ζώπυρός τις ἀνὴρ τῶν ἐν τέλει Δα‐ | |
| 15 | ρείῳ προσελθὼν ἠξίου μαστιγώσαντα αὑτὸν καὶ λωβησά‐ μενον ὤτων ἀφαιρέσει καὶ ῥινὸς ἀφεῖναι πορευθῆναι πρὸς Βαβυλῶνα τρόπον αὐτομόλου. οὕτως δὲ διαθεμένου αὐτὸν Δαρείου ἀπῄει φυγὰς δῆθεν πρὸς τοὺς Βαβυλωνίους. οἱ δὲ τὸ ἀνήκεστον ἰδόντες τοῦ πάθους ἐλπίσαντες ἀδιάλλακτα | |
| 20 | αὐτῷ τὰ πρὸς Δαρεῖον ἔσεσθαι καί τι καὶ δρᾶσαι τοῦτον ἀντάξιον τῆς τοιαύτης αἰκίας διανοηθῆναι πιστόν τε ἡγή‐ σαντο ἑαυτοῖς Ζώπυρον καὶ ἐν τοῖς μάλιστα εὐεργέταις. καὶ δὴ φέροντες αὑτούς τε καὶ τὴν πόλιν ἐνεχείρισαν Ζωπύρῳ· ὃς μετ’ ὀλίγον Δαρείῳ ἑαυτὸν ἐνεχείρισεν αὐτῇ παραθήκῃ. | |
| 25 | ἐφ’ οἷς τοῦτο Δαρείῳ ἀνεφωνήθη τὸ ‘ἐβουλόμην Ζώπυρον ἔχειν ἢ μυρίας Βαβυλῶνας εὐπορηκέναι‘. ~ Δ | |
22t | Ὄνειρος ἢ Ἀλεκτρυών. | |
22.1 | διάτορον*] ὀξύτονον. ~ ΓV ἄυπνος*] Αἰήτης ὁ τῶν Κόλχων βασιλεὺς εἶχε δέρμα προ‐ βάτου χρυσοῦν καὶ τοῦτο δράκων παρεφύλαττεν ἄυπνος. ~ ΓVΩΔ, cf. φ | |
| 5 | —] εἰς τὸ αὐτό. τὸ χρυσόμαλλόν φησι δέρος, ὃ Φρίξου μὲν ἦν τοῦ Ἀθάμαντος παιδὸς τοῦ παιδαγωγοῦ, ὃς Κριὸς ὠνόμαστο, δορά, τυθέντος δὲ κατὰ τὴν Κολχίδα γῆν καὶ ἐκδαρέντος. καὶ ἐπεί, ὡς ὁ μῦθος, χρυσόμαλλον εἶχε τὸ δέρος, δεδόσθαι εἰς φυλακὴν ὑπὸ δρακόντων φυλασσό‐ | 85 |
| 10 | μενον. ἐφ’ ὃ ὕστερον Ἰάσων μετὰ τῶν ἄλλων Ἀργοναυ‐ τῶν ἀποσταλεὶς ἐφ’ ᾧτε κομίσασθαι καὶ πρὸς τὸ Ἄργος ἀποκαταστῆσαι, εἶτα Μηδείας τῆς θυγατρὸς μὲν Αἰήτου τοῦ βασιλεύοντος τῶν τόπων ἀδελφῆς δὲ Ἀψύρτου, ὃς ἐπεπίστευτο τὴν φυλακὴν τοῦ δέρους, διὰ τὸν πρὸς Ἰάσονα | |
| 15 | αὐτῆς ἔρωτα δόλῳ μὲν τὸν πατέρα μετελθούσης, Ἄψυρτον δὲ τὸν ἀδελφὸν ἀποκτεινάσης καὶ οὕτως συνεργησάσης Ἰάσονι αὐτό τε τὸ δέρος ληφθῆναι καὶ πρὸς τὸ Ἄργος δια‐ σωθῆναι. ~ VΔ. Addit Δ: ἡ ἱστορία παρ’ Ἀπολλωνίῳ ἐν Ἀργοναυτικοῖς. ~ | |
| 20 | νῦν γάρ μοι πράγματα* κτλ.] ἐὰν θελήσω, φησίν, κρα‐ τῆσαί σε νῦν, δυσχερανῶ· πηδῶν γὰρ ἐν τῇ σκοτίᾳ δύνῃ διαφυγεῖν. ~ ΓVΩ φθάνων] ἀντὶ τοῦ προλαμβάνων. ~ Δ πρὸ ὁδοῦ ἔσῃ: τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ ‘προκόψας ἔσῃ ἐν τῷ | |
| 25 | ἔργῳ τοῦ τροφὴν ὠνήσασθαι πεπορικὼς ἑαυτῷ‘. ~ VΓφΔ. Addunt V et (cf. ann.) Δ: τοῦτο δὲ τὸ πρὸ ὁδοῦ παροι‐ μιῶδές ἐστι λεγόμενον ἐπὶ τῶν ὥσπερ τι προτέλειον ἐκτε‐ λουμένων τῶν μετὰ ταῦτα γινομένων, συμβαλλόμενον μέντοι τοῖς μετὰ ταῦτα, εἰ καὶ κατὰ πάρεργον, ὥσπερ καὶ εἰ, οἷς | |
| 30 | ὁδεύειν πρόκειται, ἐπιτελεσθείη τι τῶν συνενεγκεῖν ἐχόντων | |
| τι τῇ ὁδῷ· παρ’ ὃ καὶ πρὸ ὁδοῦ εἴρηται. ὁ δὲ νοῦς ‘πρὸ τοῦ ὀφειλομένου ἔργου ἔσῃ τοῦτο κατὰ πάρεργον πεπονη‐ κώς, ὅ σοι τυχὸν τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἐκπορίσοι‘. καὶ Πλάτων ἐν Συμποσίῳ [174 D] “σύν τε δύ’ ἐρχομένω πρὸ | 86 | |
| 35 | ὁδοῦ βουλευσόμεθα, ὅτι ἐροῦμεν. ἀλλ’ ἴωμεν”. ~ ἀνεγρόμενος*] ἀνεγειρόμενος. ~ Γ | |
22.2 | Ζεῦ τεράστιε*] εἰώθεσαν οἱ ἀρχαῖοι ἀπὸ τῶν πραγμάτων τὸν Δία καλεῖν, οἷον δεχόμενοι ξένον ἐκάλουν Δία ξένιον. οὕτω καὶ ἐνταῦθα καλεῖ τὸν Δία τεράστιον τὸν ἀποδιώ‐ κοντα τὰ τέρατα. τέρας δὲ λέγει τὸ ἀνθρωπίνῃ φωνῇ | |
| 5 | τὸν ἀλεκτρυόνα χρήσασθαι. ~ ΓVΔ ἀλεξίκακε: ὁ ἀποδιώκων τὰ κακά. ~ ΓCΔ. Addunt ΓΔ: ἀλεξίκακος δὲ ὁ Ἡρακλῆς ὡς πολλὰ τῶν ἐν τῷ κόσμῳ κακῶν ἰασάμενος. ~ ἀποτρόπαιον] ὃ ἀποτρέπεταί τις. ~ ΓVΔ | |
| 10 | Ἀργοῦς τρόπις*] τὰ κατὰ τοῦ πλοίου. Ἀργὼ δέ ἐστι τὸ πλοῖον, ἐν ᾧ Ἰάσων ἔπλευσεν· τούτου δέ, ὡς λέγουσιν, ἡ τρόπις ἐλάλει. ~ ΓVΔ, cf. φ φηγὸς* ἐν Δωδώνῃ] μαντεῖον λέγουσι τοῦ Διὸς ἐν Δω‐ δώνῃ, ὅπου φηγὸς ἤτοι δρῦς, εἰς ἣν ἐμαντεύοντο. ~ ΓVΔ | |
| 15 | ἑρπούσας*] παρ’ Ὁμήρῳ [μ 395] ταῦτα ἐπὶ τῶν Ἡλίου βοῶν ἐν Ὀδυσσείᾳ, οὓς οἱ ἑταῖροι τοῦ Ὀδυσσέως σφάξαν‐ τες ἐθοινῶντο. ~ Δ οὐ χαλεπῶς*] οὐ δυσχερῶς. ~ ΓV ἐχεμυθήσειν*] σιωπήσειν, φυλάξαι τὸ μυστήριον. ~ ΓVΔ | |
22.3 | ὡς Ἀλεκτρυών τις κτλ.] κατὰ κοινοῦ τὸ ὥς, ἵν’ ᾖ οὕτως ‘καὶ ὡς ξυμπίνοι καὶ ὡς ξυγκωμάζοι καὶ ὡς κοινωνοίη τῶν ἐρωτικῶν‘. ~ ΔVO | |
| ἀπίοι παρὰ τὴν Ἀφροδίτην κτλ.] λέγεται, ὅτι ἡ Ἀφρο‐ | 87 | |
| 5 | δίτη τὸν Ἥφαιστον εἶχεν ἄνδρα καὶ ὁ Ἄρης ταύτην ἐμοί‐ χευεν. ~ ΓVOΩΔ λαθόντα*] ἀγνοηθέντα. ~ ΓV οὐδὲν* ὄφελος] τὸ ἑξῆς· καίτοι οὐδὲν ὄφελος· τί γὰρ μετὰ τὸ γενέσθαι τὴν προδοσίαν, εἰ βοᾶτε, ὄφελος; ~ ΔV | |
22.4 | ἐκτράπεζον*] ἔξω τῆς τραπέζης. ~ ΓVΔ Εὔφορβος*] οὗτος εἷς ἦν τῶν Τρώων, ὅστις καὶ πρῶτος δόρατι τὸν Πάτροκλον ἔπληξεν. ~ ΓVOΩΔ Μνησάρχου* παῖ] Μνήσαρχος πατὴρ ἦν Πυθαγόρου. | |
| 5 | καλῶς οὖν παίζων Μνησάρχου παῖδα τὸν Ἀλεκτρυόνα ἐκά‐ λεσεν. ~ ΓVφOΩΔ ἀντὶ δὲ Σαμίου* Ταναγραῖος] Σάμος νῆσος ἦν, ὅθεν ὁ Πυθαγόρας, Τάναγρα δὲ πόλις Βοιωτίας, ὅθεν ὁ Μίκυλ‐ λος. ~ ΓVφOΩΔ | |
| 10 | Ταναγραῖος*] γράφεται Ταναγρικός. ἐν Τανάγρᾳ τὰ τῆς ὑποθέσεως. ἡ δὲ Τάναγρα πόλις Βοιωτική. ~ Δ οὐδὲν μελλήσας] οὐκ ἀναμείνας. ~ ΓV Πυθαγόρειόν ἐστι τοῦτο τὸ δόγμα ‘ἴσον τὸ φαγεῖν κυά‐ μους τῷ φαγεῖν τὴν κεφαλὴν τοῦ πατρόσ‘. ~ ΓVΔ | |
22.5 | οὐκ ἀπόρρητος*] οὐκ ἀπηγορευμένη. ~ ΔΓV οὐκ οἶδα, ὁπότερον ἂν ἑλοίμην] καλῶς γε σὺ ποιῶν· ἄμφω γὰρ τερατώδη καὶ εἰς φάσμα ψιλὸν ἀποτελοῦντα. ~ Δ ἀναπεμπάζῃ*] τὰ προθεωρηθέντα ἀναμιμνῄσκῃ. ~ ΓVΦΔ | |
22.6 | δεινόν*] μέγαν, θαυμαστόν. ~ ΓV ὑπὲρ τὰ ἐσκαμμένα* ἤδη πηδᾷ] Φάυλλός τις ἐγένετο, ὅστις ἐπήδα πολλά. τῶν οὖν πρὸ αὐτοῦ σκαπτόντων πεν‐ τήκοντα πόδας καὶ τούτους πηδώντων ὁ Φάυλλος ὑπὲρ | |
| 5 | τοὺς νʹ πάνυ ἐπήδησεν. ἐκράτησεν οὖν ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ὑπὲρ τὸ ὡρισμένον τι ποιούντων ‘ὑπὲρ τὰ ἐσκαμ‐ μένα πηδᾶν‘. ~ ΓVΦΩΔ μελιχρός*] ἡδύς. ~ ΓV ἀποψήσῃ*] ἀπομάξῃ. ~ ΓVO | 88 |
| 10 | ἐλεφαντίνων*] λέγει Ὅμηρος [τ 562] διὰ μὲν τῶν ἐλε‐ φαντίνων πυλῶν τοὺς ψευδεῖς ὀνείρους ἔρχεσθαι, διὰ δὲ τῶν κερατίνων τοὺς ἀληθεῖς. ~ VΓΦ τυφλός*] ἱστοροῦσιν Ὅμηρον οἱ μὲν καὶ ἀπὸ γενεᾶς τυφλὸν καὶ τὸ σύμπτωμα ὄνομα τούτῳ γενέσθαι ὁμήρους καλούν‐ | |
| 15 | των Δωριέων τοὺς τυφλούς. Ἡρόδοτος [c. 3 et 13, Biogr., ed. Westermann, p. 2 et 6] μέντοι τὸν Ὁμήρου γράφων βίον οὐκ ἀπὸ γενέσεως τυφλὸν αὐτὸν ἱστορεῖ, ἀλλὰ πολλὴν ἀλώμενον γῆν ἱστορίας χάριν γενέσθαι κατὰ τὴν Ἀττικὴν κἀκεῖ νοσήσαντα χαλεπῶς ὑπὸ τῆς νόσου τὴν ὄψιν ἀπο‐ | |
| 20 | βαλεῖν. ~ VCΦOΩΔ. Addit C: οἱ δὲ Βαβυλώνιον λέ‐ γουσιν αὐτὸν καὶ ὁμηρεύσαντα ἤγουν πρεσβεύσαντα πρὸς Ἀθηναίους οὕτω κληθῆναι. ~ Μίδα*] λέγεται, ὅτι Μίδας πάνυ ὢν φιλόχρυσος ηὔξατο πᾶν πρᾶγμα, οὗ ἂν ἅψηται, χρυσοῦν γίνεσθαι. φασὶ δέ, | |
| 25 | ὅτι καὶ ἀπὸ τούτου ἀπέθανεν· καὶ αὐτὴ γὰρ ἡ τροφή, ἧς ἥπτετο, χρυσῆ ἐγίγνετο. ~ ΓVΦOΩ | |
22.7 | πολύ: χυδαῖον γὰρ τὸ πολύ. ~ VΔ ἄριστον* μὲν ὕδωρ κτλ.] ἡ σύνταξις οὕτως· ἄριστον μὲν τὸ ὕδωρ, ὁ δὲ χρυσὸς καθάπερ τὸ πῦρ ἐν νυκτὶ διαπρέπει κατὰ τὴν ἐξοχὴν τοῦ πλούτου. ~ ΓVΦOΩΔ | |
| 5 | Εὐκράτης] οὗτος ὁ Εὐκράτης παρ’ Ἀθηναίοις ἦν πλού‐ σιος. ~ ΓVφΔ | |
22.8 | ὑποβεβρεγμένος] ἀντὶ τοῦ μεθύων. ~ VΦΔ | |
22.9 | σὺν τριβακῷ] ἐν πενιχρῷ. ~ V ἠπίαλον*] ῥῖγος πρὸ πυρετοῦ. ~ ΓVΦΩΔ. Addit Δ: ἢ ῥῖγος συνημμένον πυρετῷ. ~ ἔφεδρος*] ἡνίκα δύο παλαίουσιν ἀθληταί, κάθηταί τις | 89 |
| 5 | ἔξωθεν ἄλλος ὀφείλων τῷ νικῶντι παλῆσαι, καὶ ὁ τοιοῦτος καλεῖται ἔφεδρος ἀντὶ τοῦ ἡττωμένου εἰσερχόμενος. ~ ΓVΦΩΔ. Addit Δ: μεταφορικὴ οὖν ἐνταῦθα ἡ λέξις. ~ στοιχεῖον ἐνταῦθα λέγει τὴν τοῦ ἡλίου σκιάν· εἰώθεσαν γὰρ ὁρίζειν, ἡνίκα τυχὸν ἡ σκιὰ γένηται πεντάπους, συνελ‐ | |
| 10 | θεῖν. ~ ΓCVΦΩΔ ὁποσάπουν τὸ στοιχεῖον: οὕτως εἰώθεσαν οἱ παλαιοὶ καλεῖν τὸν ἥλιον ἢ τὴν σκιὰν τὴν ἀπὸ τοῦ ἡλίου. ~ ΔCVΦ. Addunt VΦΔ: τοιοῦτο δὲ τὸ λεγόμενον, ὅπως βραδὺς κατὰ τὴν κίνησιν ὁ ἥλιος· οἱ γὰρ ἐπισπεύδοντές τινι καὶ τὸ | |
| 15 | βραχύτατον τῆς ὥρας μακρὸν καὶ ἀπέραντον ἡγοῦνται. ~ | |
22.10 | κουριῶν*] καρῆναι δεόμενος. ~ ΓVΩΔ ἐπερειδομένῳ] ἐπανακλινομένῳ. ~ ΓV | |
22.11 | μάτην λύκος χανών] παροιμία ἐπὶ τῶν ἐλπιζόντων τι καὶ παρ’ ἐλπίδας πραττόντων. ~ ΓVΦΔ | |
22.12 | πότος παροξυτόνως μὲν σημαίνει τὸ συμπόσιον, ὀξυτόνως δὲ αὐτὸ τὸ πόμα καὶ τὸ πίνειν δηλοῖ. ~ Δ φιλοτησίας*] φιλοτησίαν προπίνειν ἐστίν, ἡνίκα τις ἐν ἀρίστῳ ἀπὸ τῆς δοθείσης αὐτῷ φιάλης πιὼν μέρος τὸ λοιπὸν | |
| 5 | παράσχῃ φίλῳ καὶ τὴν φιάλην χαρισάμενος. ~ ΓVφΩΔ | |
22.13 | τῆς Ἀργολικῆς ἐκείνης μείρακος] τῆς Δανάης τοῦ Ἀκρισίου. ~ VΩ Ἀκρισίου*] ὁ Ἀκρίσιος βασιλεὺς ὢν τοῦ Ἄργους ἔλαβε χρησμόν, ὅτι ὁ γενόμενος ἀπὸ τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Δανάης | |
| 5 | φονεύσει αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο φοβηθεὶς ἀπέκλεισεν αὐτὴν ἐν χαλκῷ οἴκῳ. καὶ ὁ Ζεὺς ἐρασθεὶς αὐτῆς μετεβλήθη εἰς χρυσὸν καὶ ἔφθειρεν αὐτὴν εἰσελθὼν διὰ τοῦ δώμα‐ τος. ~ ΓVΦΩΔ | 90 |
22.14 | ἔτνος*] πισσάριον. ~ ΔΓV τοῖς Κρονίοις*] ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ Κρόνου. ~ VΓφOΩΔ τόμους*] τμήματα. ~ ΓVφOΩ ἀλλᾶντος*] λοκανίκου. ~ ΓVφΔ | |
| 5 | ἁλουργῆ] πορφυρᾶ. ~ ΓVφOΩ ὑσγινοβαφῆ*] ὕσγινόν ἐστιν ἄνθος ἐοικὸς ὑακίνθῳ βαθύ‐ τερον. ~ ΓCVφΩΔ. Addunt CVφΩΔ: ἴσως δὲ τὰ ἀπὸ χοιρείων αἱμάτων βαπτόμενα. ~ | |
22.15 | τοῖς πολλοῖς*] πολλοὺς πλειστάκις καλοῦσι τοὺς μὴ φρο‐ νίμους ἀλλὰ ἀνοήτους. ~ Δ | |
22.17 | ἄοικος ἑστώς*] πρὸ τούτου, φησίν, εἰς τὸ σῶμα τοῦ Πυ‐ θαγόρου ἐπλανώμην οἶκον ζητῶν, ὅ ἐστι σῶμα, ἕως ὅτε Μνήσαρχος ὁ πατὴρ ὁ ἐμὸς ἔκτισέ μοι οἶκον, τουτέστιν ἔσπειρέ με. ~ ΓVΩΔ | |
| 5 | ὦ τάν*] ὦ ἑταῖρε. ~ ΓVΩ —] σημαίνει τὸ ἑταῖρε καὶ γίνεται παρὰ τὸ ἔτης, ὃ ση‐ μαίνει τὸν συγγενῆ, “κασίγνητοί τε ἔται τε” [Hom. Π 456]. ἐξ αὐτοῦ γίνεται ἐτητάν, ὡς μέγιστος μεγιστάν, καὶ ἐν συγκοπῇ ἐτάν καὶ κλητικῶς ὦ ἐτάν καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε 〈ὦ〉 | |
| 10 | τάν. ~ Δ ἐν Βάκτροις*] χώρα Περσική. ~ ΓV Αἴαντα κτλ.] ὅρα, οἷά φησιν, εἰ καὶ ὡς περισύρων τὰ τοῦ Ὁμήρου καὶ ἐν σχήματι παιδιᾶς, ἀλλ’ ὅμως ἐναντία τοῖς ἐκείνῳ συγγραφεῖσι καὶ παραδοθεῖσιν ἡμῖν καὶ μά‐ | |
| 15 | λιστα περὶ τῆς Τροίας, ὅτι πρῴην ὑφ’ Ἡρακλέους κατε‐ | |
| σχέθη ἡ Τροία. ~ φ πόθεν* γὰρ πολέμιος ὤν] ὁ γὰρ Εὔφορβος τῶν Τρώων, ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς τῶν Ἑλλήνων. ~ ΔΓVΩ | 91 | |
22.18 | σοφιστής*] καθόλου σοφιστὰς ἐκάλουν τοὺς ἀπατῶντας διὰ τῶν λόγων. ~ ΓφΩΔ οὐδὲν ὑγιὲς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV καταγελᾷς μου καὶ σὺ ἐν τῷ μέρει κτλ.] κἂν εἰς μέρος, | |
| 5 | φησί, καταγελάσω σου, ὅσον κατεγέλασα Κροτωνιατῶν καὶ τῶν ἄλλων. ~ ΓVΦΩΔ | |
22.19 | ὁ Τειρεσίας, ὡς λέγουσιν, εἶδε τὴν Ἀθηνᾶν λουομένην, κἀκείνη ὀργισθεῖσα μετέβαλεν αὐτὸν εἰς γυναῖκα. ~ ΓCVΔ ὁ Καινεὺς πρότερον, ὥς φασιν, γυνὴ ἦν. ἠράσθη ταύτης ὁ Ποσειδῶν, ἡ δὲ οὐκ ἄλλως ἔφη συγγίνεσθαι αὐτῷ, εἰ μὴ | |
| 5 | ὀμόσῃ αὐτῇ πρότερον ποιήσειν, ὃ βούλεται. ὀμόσαντος δὲ τοῦ Ποσειδῶνος εἶπεν ὅτι ‘ἄνδρα με ποίησον‘. ὁ δὲ διὰ τὸν ὅρκον ποιήσας οὐκ ἠδυνήθη συγγενέσθαι. ~ ΓCVΦΩΔ —] λέγεται τὸν Καινέα ἐκ γυναικὸς εἰς ἄνδρα μεταβαλλό‐ μενον καὶ γενναιότατον γενέσθαι, ὑπὸ Κενταύρων γε μὴν | |
| 10 | ὀλέσθαι ἐλάταις ἀλοώμενον. ~ VφΩΔ. Addit Δ: ὥς φησιν Ἀπολλώνιος ἐν Ἀργοναυτικοῖς [1, 59]. ~ Τειρεσίᾳ*] ἠμφισβήτησαν ἀλλήλοις ὁ Ζεὺς καὶ ἡ Ἥρα, τίς τῆς λαγνείας μᾶλλον ὀρέγεται, ἀνὴρ ἢ γυνή, καὶ ἔλαβον δικαστὴν τὸν Τειρεσίαν ὡς ἔμπειρον ὄντα τῶν δύο. ὁ δὲ | |
| 15 | ἔφη, ὡς ἐνναπλάσιον ἡ γυνὴ τοῦ ἀνδρὸς ὀρέγεται· καὶ ὀργισθεῖσα ἡ Ἥρα ἐτύφλωσεν αὐτόν. ~ ΓCVΦΩΔ. Addit Δ: ὁ δὲ Ζεὺς παρεμυθήσατο τῇ μαντικῇ. ~ | |
| συνενεγκοῦσαν*] ἐπὶ συμφέροντι γενομένην. ~ ΓVφOΩ | 92 | |
22.20 | Διοσκόρω*] καὶ τοῦτο θαυμαστικῶς ἀναφωνεῖ. τοὺς Διοσ‐ κόρους δὲ παραλαμβάνει ὡς σωτῆρας δῆθεν, ὡς ἂν μὴ τῇ μεταβολῇ τῶν βίων ναυάγιον ὑποσταῖεν ὡς οἱ ἀπὸ γῆς πρὸς τὴν θάλασσαν μεταποιούμενοι. ~ VΦΩΔ | |
| 5 | ποτνιωμένου] ὀδυρομένου. ~ ΓV | |
22.21 | οἰσυίνην*] οἰσυίνη ἡ ἐκ λύγων ἀρχαιοτρόπως πεπλεγμένη, ὁποῖα ἔσθ’ ὅτε καὶ ἐξ Αἰγύπτου κομίζεται κοιτίδια τοιαύτης ἐργασίας. ~ Δ —] τὴν ἀπὸ τῆς οἰσύας. οἰσύα δέ ἐστιν ἀκανθώδης βο‐ | |
| 5 | τάνη, ἀφ’ ἧς πλέκουσι τὰ σχοινία. ~ ΓVΦΩΔ | |
22.22 | πονοῦσιν*] κατασκευάζουσιν. ~ ΔΓVφΩ κατεχαλάζησας*] κατέχεας. ~ ΔΓVφ διαπυκτεύων: ἀντὶ τοῦ διασκοπούμενος καὶ ἐξακριβῶν· ἐπεὶ καὶ οἱ πύκται περὶ πολλοῦ ποιοῦνται τὴν πρὸς τὸν | |
| 5 | ἀνταγωνιστὴν βολὴν κατακαίριον ποιῆσαι ἀλλὰ μὴ μάτην μηδὲ πρὸς ἀέρα δέρειν τὴν πυγμὴν πέμψαντα. ~ CVΦΩΔ σαπέρδην*] εἶδός τι ἁλιστοῦ. οἱ δὲ τὸν Πόντον οἰκοῦντες τὸν κορακῖνον ἰχθύν. ~ ΓCΦ, cf. Δ —] εὐτελὲς βρῶμα ἀπὸ ἰχθύων μικρῶν τεταριχευμένων, οἷα | |
| 10 | νῦν τὰ ἀπὸ τῶν ἀφύων ἤτοι ἐγγραύλεων ἢ τῶν σαύρων διειρμένα καλάμοις πτύχια. ἔνιοι δὲ σαπέρδην εἰρήκασι τὸ ἐκ συὸς τάριχος, ὃ νῦν γόνδην Παφλαγόνες φασὶ καὶ χρῶνται. ~ VΦΩ, cf. Δ μαινίδας*] τὴν καλουμένην μαινομένην. ~ ΓV | |
22.23 | ἄθλιοι τί τῶν κακῶν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ νοτίζεσθαι*] βρέχεσθαι. ~ ΓΔ ἐπιεικεῖς] τὸ ἐπιεικές τρία δηλοῖ, τὸ τὸν τρόπον ἀγαθόν, | |
| ὡς ὅταν λέγωμεν ‘ἐπιεικὴς ἄνθρωποσ‘, καὶ τὸ σύμμετρον, | 93 | |
| 5 | ὡς ὅταν λέγωμεν ὅτι ‘ἐπιεικῶς ὅδε ζῇ‘ ἀντὶ τοῦ συμμέ‐ τρως, καὶ τὸ πάνυ, ὡς ἐν τοῖς Ὀλυνθιακοῖς ὁ Δημοσθέ‐ νης [I 4] “οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπιεικῶς τοῦθ’ ὃ δυσμαχώτατόν ἐστιν” ἀντὶ τοῦ πάνυ δυσμαχώτατον. ~ Δ Κροῖσος περιτετιλμένος* τὰ πτερά] ἀντὶ τοῦ καταλυ‐ | |
| 10 | θεὶς ἀπὸ τῆς βασιλείας. νικήσας δὲ αὐτὸν ὁ Κῦρος ἠθέλη‐ σεν αὐτὸν καῦσαι καὶ μετὰ ταῦτα ἐλεήσας ἔσωσεν. ~ ΓVΦΩΔ | |
22.24 | τραγῳδία*] ἐπειδὴ τὰ ἐν τῇ τραγῳδίᾳ κομπά ἐστιν, εἰκό‐ τως τραγῳδίαν τὸν ἑαυτοῦ κόμπον ἐκάλεσεν. ~ ΔΓV ἐφεστρίδα*] τὸ φορούμενον ἔξωθεν ἱμάτιον. ~ ΓVΩΔ Φειδίας* κτλ.] οὗτοι ἀγαλματοποιοὶ ἦσαν. ~ VΓ | |
22.25 | οὐδέπω—γόμφους* κτλ.] τουτέστιν οὔπω ἡμῖν εἶπας τὴν οὖσαν ἔνδον τῆς ἀρχῆς συμφοράν. ~ ΓVφΩΔ Πέρσην κτλ.] Ἀρταξέρξου Περσῶν βασιλεύοντος Κῦρος ὁ ἀδελφὸς τὴν βασιλείαν ἀποσπάσαι βουλόμενος διὰ | |
| 5 | Κλεάρχου πολὺ συνῆξε στρατόπεδον. ~ ΓVΔ ξενολογῶν*] ξένους στρατιώτας συνάγων. ~ ΓVφΩ πρὸς οὖς—κοινολογούμενος*] ἰδίᾳ ἀνακοινούμενος. ~ ΓVφ ἄλλον Παρμενίων* ἐπαινούμενος] τὸν Φίλιππον λέγει· | |
| 10 | τούτου γὰρ στρατηγὸς ὢν ὁ Παρμενίων πάνυ ηὐδοκίμει. ~ ΓVφΩΔ Περδίκκαν Πτολεμαῖος καὶ Πτολεμαῖον* Σέλευκος] οὗτοι οἱ τρεῖς διάδοχοι ἦσαν Ἀλεξάνδρου, καὶ ὁ μὲν Περ‐ δίκκας συνδιῴκει Ἀριδαίῳ τῷ βασιλεύοντι μετ’ Ἀλεξάνδρου | |
| 15 | ἀσθενεῖ ὄντι τὴν βασιλείαν, ὁ δὲ Πτολεμαῖος ἦρχεν Αἰγύπ‐ του καὶ Σέλευκος τῶν περὶ Βαβυλῶνα τόπων, ὡς ἱστορεῖ Δέξιππος [F. H. G. III p. 668 Müller]. ~ ΓVΩΔ | |
22.26 | ἁμάρτοι τῆς τομῆς κτλ.] τὸ ἑξῆς· τῆς ἐπ’ εὐθὺ τομῆς. ~ V | |
| προσκρούσας*] κενεμβατήσας. ~ Γ ἐμβάδων*] κοθόρνων. ~ Γ | 94 | |
22.27 | ταῖς* φυσικαῖς ἐπιθυμίαις] πάνυ καταλλήλως τοῖς φυ‐ σικοῖς τῶν ζῴων ἤθεσι τὰ τῶν ἀνθρώπων ἐπιτηδεύματα ἥρμοσε, τῷ πρὸς τὰς θηλείας πλεονεκτικῷ τοῦ ἵππου τὸ τοῦ τελώνου ἄπληστον, τῇ τῶν βατράχων φλυαρίᾳ τὸ συκο‐ | |
| 5 | φαντικόν, τῷ κωτίλῳ τῶν κολοιῶν καὶ θορυβώδει τὸ σοφι‐ στικόν, τῷ δηκτικῷ τῶν κωνώπων καὶ παντὸς οὑτινοσοῦν προσαπτικῷ τὸ μαγειρικόν, τῷ πρὸς ὀχείαν ἑτοίμῳ τοῦ ἀλεκτρυόνος τὸ τῆς κιναιδίας ἀκόλαστον. ~ VΩΔ | |
22.29 | Τίβιος*] οἰκέτου ὄνομα. ~ ΔΓVΩ τάριχος*] ἁλιστόν. ~ ΓΔ ἐλλόβιον*] ἐνώτιον τὸ ἐν τῷ λοβῷ, ὅ ἐστι τῷ τοῦ ὠτὸς ἄκρῳ, βαλλόμενον. ~ ΓVΩΔ | |
| 5 | σπαθῶσι*] μετὰ τρυφῆς δαπανῶσιν. ~ ΓVΩΔ περίειμι*] περιελεύσομαι. ~ Δ | |
22.31 | σίλφην*] ζωύφιον ἐοικὸς κανθάρῳ. λέγεται δὲ καὶ τίλφη. ~ ΓVφΔ ἐμπίδα*] ζωύφιον ἐοικὸς κώνωπι γινόμενον ἐν τοῖς ὕδασιν. ~ ΓVφΔ. Addit Δ: οἱ δὲ ἐμπίδα τὴν νυκτερίδα φασίν. ~ | |
22.32 | ἀνέῳγε*] ἰδοὺ καὶ αὐτὸς ἀνέῳγεν ἐπὶ τοῦ παθητικοῦ εἶπεν· καὶ ποῦ σοι νῦν ἡ ἐθελακρίβεια, ᾗ σολοικίζειν ἀπηυθα‐ δίζου τὸν κακοδαίμονα σοφιστήν [Soloec. c. 8]; ~ Δ καταπυγοσύνην τινά: καὶ οὐ συνήδομαί γε τῇ ἀσελγείᾳ· | |
| 5 | οὐκοῦν οὐδὲ ἀνθρωπίνην εἶναι νομίζω. ~ Δ | |
22.33 | τὸ λυκαυγές*] τὸ ἑωθινόν, ἔτι μικρᾶς σκοτίας οὔσης. ~ ΓVΩΔ | |
23t | Προμηθεύς. | |
23.1 | πλάσματα*] τὸν Προμηθέα γὰρ λέγουσιν Ἕλληνες τοὺς | |
| ἀνθρώπους δημιουργῆσαι. ~ ΓVΦΔ ἀπότομοι*] ἀποτετμημέναι, μηδεμίαν ἔχουσαι διάβασιν. ~ ΓVφOΩΔ | 95 | |
23.3 | Κρόνε* κτλ.] ὁ μὲν Κρόνος πατὴρ ἦν τοῦ Διός, ὁ δὲ Ἰαπετὸς ἀδελφὸς Προμηθέως. ἦσαν δὲ τῶν διωχθέντων ὑπὸ Διὸς θεῶν, καὶ διὰ τοῦτο αὐτοὺς καλεῖ. ~ ΓVφΩΔ ἐγχειρισθείς*] ἐμπιστευθείς. ~ ΓV | |
23.4 | ἔοικας ὦ Ἑρμῆ κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV τῆς ἐν πρυτανείῳ* σιτήσεως—ἐτιμησάμην ἂν ἐμαυτῷ] ἄξιον ἐμαυτὸν ἔλεγον. πρυτανεῖον δέ ἐστιν, ἐν ᾧ οἱ πρῶτοι συνήγοντο τῶν βουλευτῶν, ὅθεν καὶ τῆς σιτή‐ | |
| 5 | σεως ἀπέλαυον. ~ ΓVφΩΔ —] ⸤τοὺς γάρ⸥ τι μέγα εἰργασμένους ⸤τῶν πο⸥λιτικῶν καλῶν ταύτῃ ⸤τῇ δ⸥ωρεᾷ οἱ πάλαι ⸤ἐτί⸥μων. ~ ⸤B⸥VφΩΔ ἕωλον*] ψυχρὰ καὶ ἀνωφελής. ~ ΓVφΩΔ ἔφεσιν*] ἔφεσίς ἐστιν ἡ ἀπὸ δικαστηρίου εἰς ἄλλο δικαστή‐ | |
| 10 | ριον μετάβασις, ἣν καλοῦσι νῦν ἔκκλητον. φησὶν οὖν ὅτι ‘ἀνωφελής σοί ἐστιν ἡ ἔφεσις· μετὰ γὰρ τὴν ψῆφον τοῦ Διὸς οὐδὲν ποιῆσαι ἄλλο δυνάμεθα‘. ~ ΓVΦΩΔ —] ⸤ἔφεσιν οἱ δικανικοί⸥ φασιν, ⸤ἡνίκα ὁ κρινόμ⸥ενος μεῖζον δικαστήριον ἐξαιτεῖται. ~ ⸤B⸥VφΩΔ | |
23.6 | μοιρᾶσαι*] διαμερίσαι. ~ ΓV | |
23.8 | διασιλλαίνειν*] σίλλος ἐπὶ σκωμμάτων, κατὰ τροπὴν τοῦ τ εἰς ς, τίλλοι τινές· τίλλειν δέ ἐστι τὸ σκώπτειν. δηλοῖ δὲ καὶ χλευαστικὸν ποίημα παρὰ τὸ διασείειν τοὺς ἴλλους καὶ διασύρειν τῷ σχήματι τῶν ὀφθαλμῶν· ἴλλοι γὰρ οἱ | |
| 5 | ὀφθαλμοὶ παρὰ τὸ εἰλεῖσθαι ἐν αὐτοῖς τὰς κόρας. ~ Δ | |
23.10 | ἀλλ’ ὅμως ἐκείνων κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
23.12 | ἡ ἐξέτασις*] ἀντὶ τοῦ ἡ παράθεσις. ~ BVφΩΔ εὐδαιμονέστερον ἀποφαίνειν*] τοῦ θείου δηλονότι. ~ ΓVΩΔ | 96 |
23.13 | ταῦτά ἐστι κτλ.] βαρύτητος ὁ λόγος. ~ BVφΩΔ ἀκαμῆ: ἀντὶ τοῦ ἀκατασκεύαστον, ἀπεριποίητον, ἀκατέρ‐ γαστον. ~ BCVφΔ μεσταὶ δὲ Διὸς κτλ.] Ἀράτου [Phaen. 2]. ~ Δ | |
| 5 | —] οἷον ἐπικαιρότατον τοῦτο προήνεγκεν. ~ B νῦν δ’ εἰς τὸ κοινὸν—Ἀπόλλωνος] κατ’ εἰρωνείαν. ~ ΓVΩ τἀμαυτοῦ μόνα σκοπῶ κτλ.] καὶ τοῦτο βαρύτητος· εἰρω‐ νεία γάρ. ~ BVφΩ | |
23.15 | παραθῶμεν πρὸς ἔλαττον: ἀντὶ τοῦ ἐξετάζοιμεν, συγ‐ κρίνοιμεν, παραβάλλοιμεν. ~ CBVΩΔ | |
23.16 | διατριβήν*] ⸤ἡ διατριβὴ ἐνταῦθα τὴν ἄνεσιν σημαίνει καὶ τὴν κατὰ σ⸥χολὴν ἀπόλαυσιν. ~ V⸤B⸥φΩΔ | |
23.17 | ταῦροι* κτλ.] ταῦτα πάντα ὁ Ζεὺς γέγονε, δι’ Εὐρώπην ταῦρος, δι’ Ἀντιόπην Σάτυρος, διὰ Λήδαν κύκνος. ~ VΓΦΩΔ | |
23.18 | μέτειμι*] μετελεύσομαι. ~ Δ ἐναυσαμένου*] ἅψαντος. ~ ΓV ἐάων*] τῶν ἀγαθῶν. ~ ΓVΔ | |
23.19 | κνισᾶν ἀγυιάς: ἀντὶ τοῦ θύειν. ~ BΔ —] θυμιᾶν. ~ ΓV | |
23.20 | ὤνησο*] εὐφράνθητι. ~ ΓV. Addit V: ὡμοίωσο. ~ ἓξ καὶ δέκα: Ἀττικῶς τ⸤ὸ ξ⸥ ἐφυλάχθη· αὐτοὶ γὰρ ⸤ἐπὶ⸥ τῆς τῶν ἀριθμῶν συνθέ⸤σεωσ⸥ τὰ τέλη φυλάττουσι τῶν ἁπλῶν. ~ ⸤B⸥CVΩΔ | |
| 5 | σὸς ἀδελφός] Ἡρακλῆ λέγει. ~ B | |
23.21 | Θέτιν*] λέγουσιν, ὅτι ὁ Ζεὺς ἐρασθεὶς Θέτιδος ἐδίωκε φθεῖραι βουλόμενος. ὡς δὲ ἐγένοντο κατὰ τὸν Προμηθέα, ὁ Προμηθεὺς ἔφη πρὸς τὸν Δία ὅτι ‘ἐὰν συγγένῃ τῇ Θέτιδι, ὁ ἐξ αὐτῆς γεννώμενος ἀναιρεῖ σε, ὡς ἀνεῖλες σὺ | 97 |
| 5 | τὸν πατέρα σου Κρόνον‘. καὶ αἰσθόμενος ὁ Ζεύς, ὅτι ἀληθῆ εἶπε, τὴν μὲν Θέτιν ἔζευξε τῷ Πηλεῖ, τὸν Προμη‐ θέα δὲ δι’ Ἡρακλέους τῆς συμφορᾶς ἔλυσεν. ~ ΓVΦΩΔ | |
24t | Ἰκαρομένιππος ὑπερνέφελος. | |
24ante 1 | Ἰκαρομένιππος ὁ προκείμενος ἐπιγέγραπται λόγος διὰ μὲν τὸ πτηνὸν ⸢εἰσάγεσθαι τὸν τῷ δράματι⸣ ὑποκείμενον εἰς Ἴκαρον τὸν Δαιδάλου ὑποφερόμενος, διὰ ⸢δὲ τὸ μεγα⸣λό‐ πραγμον καὶ περίεργον καὶ φασματῶδες εἰς Μένιππον τὸν | |
| 5 | Κυνικὸν φιλόσοφον ἁρμοζόμενος, ὃς Πατάρων ὑπάρχων τῆς Λυκίας καὶ τὴν Ἀντισθένους δόξαν ὑποποιούμενος γενναῖος ἦν καὶ συγκεκροτημένος τὸ σῶμα καὶ οὐκ ἀδό‐ κιμος οὐδὲ τὴν ὄψιν ὅσα πρὸς ὥραν εὐπρόσωπον ὑποφέ‐ ρεται καὶ οὕτως ὥστε, εἰ πίστις ὕπεστι Φιλοστράτῳ τῷ | |
| 10 | Τυρίῳ τὸν Ἀπολλωνίου τοῦ Τυανέως ἀναγράφοντι βίον [4, 25], καὶ ὑπὸ Ἐμπούσης ἐρασθῆναι κατὰ Κόρινθον τῆς Πελοποννήσου· καὶ ἀπὸ τούτου ἐπεὶ περιέτυχεν Ἀπολλωνίῳ τῷ προειρημένῳ γόητι ἀνθρώπῳ, ὅμοιος, φασίν, ὁμοίῳ συνήφθη καὶ τὸ τοῦ βίου λοιπὸν δυσαποσπάστως ἔσχηκε | |
| 15 | τούτου τερατείαις τε συνευκαιρῶν καὶ πρὸς μηδὲν ὑγιοῦς διανοίας τὴν σχολὴν ἀποδιατρίβων. διὸ καὶ ὁ παρὼν Λου‐ κιανὸς φασματολογῆσαι τοῦτο δὴ τὸ σύνηθες αὐτῷ προῃρη‐ μένος καὶ ὑπερνέφελα τερατεύσασθαι συζεύγνυσι τούτῳ τὸν Ἴκαρον, λίνον λίνῳ συνάπτων, ὡς οἱ παροιμιαζόμενοι φά‐ | |
| 20 | σκουσιν. ~ ⸢V⸣φΔΩ | |
24.1 | σταθμός*] μονή. ~ ΓVΦΩ παρασάγγαι*] μέτρον ἐστὶ Περσικόν, ἔχει στάδια λʹ. τὰ δὲ ζʹ στάδιά εἰσι μίλιον ἕν. ~ ΓΩΔ —] ὁ παρασάγγης μέτρον ἐστὶ παρ’ Αἰγυπτίοις, μεθ’ οὗ | 98 |
| 5 | μετροῦσι διὰ τὴν τοῦ Νείλου ἐπίκλυσιν τὴν γῆν, ἔχον σταδίους τριάκοντα. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ σχοῖνος ξʹ. ὁ δὲ στάδιος ἔχει πόδας χʹ. τὸ δὲ ὄνομα τὸ παρασάγγης τοῦτο εὕρηται πολλάκις ἐν τῇ Ἀναβάσει τοῦ Κύρου. ~ Δ —] μέτρον Περσικὸν ὁ παρασάγγης, ὁδοῦ στάδιοι λʹ. τὸ | |
| 10 | δὲ στάδιον ὀργυιαὶ ρʹ, ὥσπερ καὶ τὸ πλέθρον ποδῶν ἑκα‐ τόν. τὸ δὲ μίλιον στάδια ζʹ· τινὲς δὲ τῶν ἀρχαιοτέρων δέκα βούλονται σταδίων τὸ μίλιον εἶναι· Στράβων δὲ ὁ γεω‐ γράφος [VII 7, 4 p. 322] ηʹ, ἄλλοι δὲ ζ𐅶. ~ VφΩ ὑποξενίζοντας*] ξένως καὶ ἀγνώστως διαλεγομένους. ~ | |
| 15 | ΓVΩΔ λογίζομαι*] ἀριθμῶ. ~ ΓΩΔ ὅλους*] ὁλοκλήρους. ~ ΓVΩ | |
24.2 | διοπετὴς πάρεστιν ἐξ οὐρανοῦ*] ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ πεσών. ~ ΓVΩ πέρα* πίστεως] ὑπὲρ τὴν πίστιν. ~ ΓVΦΩ Φρυγί*] ὁ Γανυμήδης ἦν Φρὺξ μειρακίσκος εὐπρεπής. | |
| 5 | τούτου ἠράσθη ὁ Ζεὺς καὶ μεταβληθεὶς εἰς ἀετὸν ἥρπασεν αὐτὸν πιγκέρνην. ~ ΓVΦΩ. Addit V (om. πιγκ.): καὶ ἐποίησεν αὐτὸν οἰνοχόον. ~ —] ὁ Γ. —ἥρπασε καὶ πεποίηκε πιγκέρνην ἀναγαγὼν ἐν τῷ οὐρανῷ. ~ Δ | |
| 10 | προσφερές*] ὅμοιον. ~ ΓV ἄνοδον οὔτε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ παιδικά*] ἐρώμενον. ΓVφ | |
24.3 | Ἰκάριον*] ὁ Ἴκαρος υἱὸς ἦν τοῦ Δαιδάλου. ὅτε οὖν ἐπέ‐ | |
| τοντο αὐτὸς καὶ ὁ πατήρ, ὡς παῖς ὁ Ἴκαρος ἀνελθὼν εἰς ὕψος τοῦ κηροῦ λυθέντος τῶν πτερῶν εἰς τὴν θάλασσαν ἔπεσε καὶ ἀπ’ αὐτοῦ ἐκλήθη Ἰκάριον πέλαγος. ~ ΓVΦΩΔ. | 99 | |
| 5 | Addit Δ: διὰ τὸ ἐν τῷ τοιούτῳ πελάγει τὸν Ἴκαρον ἀπο‐ πνιγῆναι. ~ —] ὁ γὰρ Δαίδαλος μικρὸν ἐπετάσθη διάστημα, οὗτος δὲ καὶ εἰς αὐτὸν ἔφη ἀναβεβηκέναι τὸν οὐρανόν. ~ ΓVΩΔ τὰ ὠκύπτερα*] τὰ ἄκρα τῶν πτερῶν τὰ εἰς ὀξὺ καταλή‐ | |
| 10 | γοντα. ~ ΓVΦΩΔ αὐταῖς ὠλέναις*] σὺν αὐταῖς ὠλέναις. ὠλένας δὲ λέγουσι καὶ τοὺς ὤμους. ~ ΓVΦΩΔ | |
24.4 | ἀστεῖον*] ἡδύ. ~ ΓΔ τὰ κατὰ τὸν βίον γελοῖα κτλ.] σχόλιον Βασιλείου Ἀδά‐ δων. τὰ περὶ τὸν βίον, ὦ Λουκιανέ, ὀρθῶς καὶ ἀληθῶς εἴρηκας στηλιτεύσας τὸ ἄστατον αὐτοῦ καὶ ἀνώμαλον, οὐ | |
| 5 | μὴν καὶ τὰ περὶ τοῦ κόσμου καὶ τῆς τούτου κατασκευῆς· ἄθεος γὰρ ὢν καλῶς ἀγνοεῖς τὸν πεποιηκότα καὶ τὴν αἰτίαν τῆς παρεισάξεως αὐτοῦ. ~ Δ τὴν αἰτίαν ἔχειν κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV διᾴξασα*] ὁρμήσασα. ~ ΓVΔ | |
| 10 | ἀτέκμαρτα*] ἄδηλα. ~ ΓVΔ | |
24.5 | ἐνῆν*] δυνατόν. ~ ΓVΔ ὑψαγόραι*] ὑψηλὰ λέγοντες. ~ ΓVφ οὐρανογνώμονες*] οὐράνια φρονοῦντες. ~ ΓVφ μετεωρολέσχης*] περὶ τῶν οὐρανίων φιλοσοφῶν. ~ ΓVφΔ | |
| 5 | ἐδέησαν*] οὐκ ἴσχυσαν. ~ ΓVΔ | |
24.6 | τερατουργίαν*] ματαιολογίαν. ~ ΓVΔ χαμαὶ* ἐρχομένων] ἀνθρώπων. ~ ΓV | |
24.7 | ἄγνωμον*] ἀνόητον. ~ ΓVΦΔ μύδρον*—τὸν ἥλιον] σίδηρον πεπυρωμένον. ~ ΓVΦUΩΔ. Addunt UΩ: τοῦτο δὲ εἶπεν ὁ Ἀναξαγόρας ἐπὶ τοῦ ἡλίου· διὸ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀνελεῖν ἐπεχείρησαν ὡς ἀσεβήσαντα, | 100 |
| 5 | εἰ μὴ ὁ φίλος Περικλῆς αὐτὸν ὑπερησπίσατο. ~ | |
24.8 | εἰ ἐν γειτόνων* ἐστί] εἰ γειτονοῦσιν ἀλλήλοις καὶ πλη‐ σιάζουσιν. ~ ΓVΦΩΔ οἱ δὲ κτλ.] ὅρα τὴν Λουκιανοῦ ἀθεότητα. ~ ΓVΦUΔ, cf. φ ἐτεκταίνετο*] κατεσκεύαζεν. ~ ΓV | |
| 5 | περί τε ἰδεῶν] εἰς Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλην αἰνίττεται. ~ ΓVΦΩΔ πέρατός τε καὶ ἀπείρου* δύο γὰρ ταῦτα, τὸ πέρας τε καὶ τὴν ἀπειρίαν, αἴ⸢τια εἶναί φασιν οἱ μαθηματικοὶ τῆς τοῦ παντὸς γενέσεωσ⸣, τοῦ πέρατος μὲν εἰδοποιοῦντος καὶ | |
| 10 | ἐπὶ στάσιν ἄγον⸢τος τὰ γινόμενα καὶ περιορίζον⸣τος, τῆς δὲ ἀπειρίας ὁδὸν τῇ γενέσει ἐνδιδούσης καὶ ἀναζωπυρούσης ⸢τὸ ἤδη πρὸς παῦ⸣λαν ἀποκλινόμενον καὶ κεκμηκὸς τῶν γινομένων τῇ ἀσθενείᾳ τῆς ὕλης καὶ βίου πάλιν ἄλλου σπέρματα παρεχομένης τῷ ἐνδελεχεῖ τῆς διαδοχῆς καὶ ἀπε‐ | |
| 15 | ράντῳ τῆς κινήσεως. ~ ⸢V⸣Δ παμπόλλους τινὰς εἶναι τοὺς κόσμους] Δημόκριτον διαπαίζει. ~ ΓφΩΔ ἕτερος—πόλεμον τῶν ὅλων πατέρα] Ἐμπεδοκλέα μω‐ κᾶται. ~ ΓΦΩΔ. Addunt φΔ: διὰ τὸ νεῖκος. ~ | |
24.9 | ἀριθμός τις ὁ θεός] Πυθαγόραν λέγει. ~ ΓVΦΩΔ κατὰ κυνῶν—ἐπώμνυντο] Σωκράτην φησίν. ~ ΓVΦΩΔ ἑνὶ μόνῳ τὴν τῶν ὅλων ἀρχήν] εἰς Μωσέα ἀποτείνεται τάχα. ~ ΓVΦΩΔ. Addit φ: ὁ ἐπίτριπτος. ~ | |
| 5 | τὸν μέν τινα πρῶτον θεόν] Ἀριστοτέλην διαγελᾷ. ~ ΓVΦΩΔ | |
| οἱ μὲν ἀσώματόν τι] τὸν Πλάτωνα· καὶ γὰρ αὐτὸς τὸν θεὸν καὶ τὴν ὕλην ἀσώματον ἔφασκεν ἐξ ἀναλογίας τοῦτο κατασκευάζων. ~ VΦΔ | 101 | |
| 10 | οἱ δὲ ὡς περὶ σώματος] τοὺς Στωικοὺς λέγει. ~ ΓΦΩΔ προνοεῖν—οὐ πᾶσιν ἐδόκουν οἱ θεοί] Ἐπικουρείους φησί. ~ ΓVΦΩΔ. Addit Ω: καὶ αὐτὸς τοιοῦτος ὤν. ~ παρηβηκότας*] γεγηρακότας. ~ ΓV δορυφορήμασιν*] δορυφορήματα καλεῖται παρὰ τοῖς κω‐ | |
| 15 | μικοῖς τὰ κωφὰ πρόσωπα, ἅτινα συνεξέρχεται μὲν τοῖς κωμῳδοῦσιν, αὐτὰ δὲ οὐδὲν διαλέγεται, καθάπερ οἱ δοῦ‐ λοι. ~ ΓCVφΩΔ ἔνιοι δὲ κτλ.] διασύρας ταῦτά φησιν. ~ Δ | |
24.10 | ὑψιβρεμέταις*] ἐν ὕψει βροντῶσιν, ὅ ἐστιν ὑπερηφά‐ νοις. ~ ΓVφ ἠυγενείοις*] τοῖς καλὰ γένεια ἔχουσιν. ~ Γ ἀτεχνῶς*] πάνυ. ~ ΓV | |
| 5 | θυμός*] λογισμός. ~ ΓV ὁ λογοποιὸς* Αἴσωπος κτλ.] ὁ μυθοποιός· πλάττει δὲ μῦθον, ἐν ᾧ τὴν κάμηλον εἰσάγει διαλεγομένην τῷ Διί. ~ ΓVφΩΔ τελαμῶσι*] λώροις. ~ Γ | |
| 10 | λαβάς*] κρατήματα. ~ ΓVφ τὸ χρῆμα*] τὸ πρᾶγμα. ~ Γ | |
24.11 | ἀπὸ Πάρνηθος* κτλ.] ὄρη τῆς Ἀττικῆς. ~ ΓVΩΔ ὑπὲρ* Φολόης κτλ.] ταῦτα Πελοποννήσου ὄρη τῆς Ἀργο‐ λικῆς μοίρας. τὸ Ταΰγετον δὲ τῆς Λακωνικῆς ἐν δεξιᾷ τῆς Σπάρτης. ~ VφΩΔ | |
| 5 | Ὄλυμπον*] τὸν Μακεδονικὸν Ὄλυμπον λέγει, ὃς ἐπ’ ἀρι‐ στερᾷ τοῦ Πηνειοῦ καὶ τῶν Θεσσαλικῶν ἐστι Τεμπῶν, ὄρος ὑψηλὸν καὶ μέγα καὶ μέχρι Πέλλης παρατεῖνον. ~ | |
| VφΩΔ κάμνοντος*] κοπουμένου. ~ ΓV | 102 | |
| 10 | τῶν ἱπποπόλων*] τῶν περὶ τοὺς ἵππους ἀναστρεφομέ‐ νων. ~ ΓVφ | |
24.12 | Ῥόδιον κολοσσὸν κτλ.] ὁ μὲν κολο⸢σσὸς Ῥόδιοσ⸣ ἀνδριὰς ἦν χαλκοῦς Ἡλίῳ ἀνακείμενος, καθότι καὶ αὐτὴ ἡ νῆσος Ἡλίῳ ἀνεῖτο, ἑξήκοντα μὲν πηχῶν τὸ ὕψος, ἔργον δὲ Λυ‐ σίππου τοῦ ἀγαλματοποιοῦ. ὁ δὲ ἐπὶ τῇ Φάρῳ πύργος | |
| 5 | πρὸς τῇ ἐπὶ Πηλουσίῳ Αἰγύπτου Ἀλεξανδρείᾳ ᾠκοδόμηται, τετράγωνος, σταδιαῖος τὴν πλευράν, ἐπὶ πολὺ τοῦ ἀέρος ἀνέχων ὡς ἀπὸ ἑκατὸν ὁρᾶσθαι μιλίων. ἀνεστάθη δὲ τοιοῦτος, ἵν’ ᾖ ἡμέρας μὲν σημεῖον τοῖς πλέουσιν, νυκτὸς δὲ πυρσός, πρὸς ὃν οἱ πλέοντες ἀπευθυνόμενοι μὴ ἔχοιεν | |
| 10 | ἐμπίπτοντες τοῖς τοῦ Παραιτονίου ἕρμασι διαφθείρεσθαι. γέγονε δὲ προστάγματι μὲν Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου καὶ Ὀλυμπιάδος, ἀρχιτεκτονήσαντος δὲ Σωστράτου τοῦ Κνιδίου, ὃς καὶ ἐπέγραψε τῷ πύργῳ ἐπὶ τῶν λίθων “Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλωιζο‐ | |
| 15 | μένων” [cf. Luc. De hist. conscr. 62]. ~ ⸢V⸣φΔ καθάπερ ὁ Λυγκεύς: οὗτος λέγεται ὀξυδερκέστατος εἶναι, ὥστε καὶ τὰ ὑπὸ γῆν βλέπειν. ~ ΓVΩΔ | |
24.13 | πλέως*] ἀνάπλεως. ~ ΓV καπνοδόχης*] καλῶς εἶπεν ‘ἐπὶ τῆς καπνοδόκησ‘ ὡς ἀπο‐ λομένῳ διὰ πυρός. ~ ΓVΦΩΔ μὰ τὸν Ἐνδυμίωνα*] τοῦ Ἐνδυμίωνος ἐρασθεῖσα ἡ Σε‐ | |
| 5 | λήνη συνῆν αὐτῷ καὶ διὰ τοῦτο Ἐμπεδοκλῆς ὡς περὶ τὴν σελήνην διάγων κατὰ τοῦ Ἐνδυμίωνος ὄμνυσιν. ~ ΓVΦΩΔ μισθοῦ χάριν] φιλοκερδὴς ὁ γραφεύς. ~ Δ ἀτάρ*] ἀλλὰ δή. ~ ΓV | |
24.14 | λημᾶν*] ὀφθαλμιᾶν· λήμη γὰρ ὁ συναγόμενος ἐν τῷ ὀφ‐ θαλμῷ ῥύπος. ~ ΓVΔ. Addit Δ: ὃν καὶ τζίμπλαν φασὶν οἱ ἀγροικικώτεροι. ~ παρὰ* σοί] ἐν σοί ἐστι, φησί, τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν βασιλι‐ | 103 |
| 5 | κὸν κτήσασθαι. ~ ΓVΩΔ κατ’ ὀλίγον ὑπαπιών*] κατὰ μικρὸν ἀπερχόμενος. ~ ΓVΔ | |
24.15 | Πτολεμαῖον*] Πτολεμαῖος ὁ ἐπίκλην Φιλάδελφος Στρα‐ τονίκην τὴν ἰδίαν ἀδελφὴν εἶχε γυναῖκα. ~ ΓVΦΩΔ Λυσιμάχῳ*] ὁ Λυσίμαχος εἷς ἦν τῶν Ἀλεξάνδρου δια‐ δόχων. οὗτος Ἀγαθοκλέα τὸν υἱὸν διαβληθέντα ἐπιβου‐ | |
| 5 | λεύειν αὐτῷ ἀπέκτεινεν. ~ ΓVΦUΩΔ κατηλοημένος*] διατεθρυμμένος, τεθερισμένος. ~ ΓVφΩ —] συντετριμμένος· ἀλοᾶν γὰρ τὸ συντρίβειν ἢ τύπτειν. ~ VφΩΔ. Addit Δ: ἀφ’ οὗ καὶ πατραλοίας. ~ | |
24.16 | χαμαιτυπείῳ*] πορνείῳ. ~ ΓV τερπωλήν*] τέρψιν. ~ ΓV ἔργον*] δυσχερές. ~ ΓVΩΔ εἰλαπίναι*] εὐωχίαι, ἄριστοι. ~ ΓV | |
| 5 | ἐν γειτόνων* κτλ.] ἑκάστου ἔθνους ἐπιτήδευμα λέγει. ~ ΔV τὴν Γετικήν*] τὴν τῶν Γετῶν χώραν. οἱ δὲ Γέται ἔθνος βάρβαρον. ~ ΓVUΩΔ. Addunt VUΩΔ: καὶ ἰσχυρόν, ὃ Ῥωμαίων κατεξαναστὰν καὶ μέχρι φόρου ἀπαγωγῆς τα‐ πεινῶσαν Ῥωμαίους ὑπὸ Τραϊανοῦ ὕστερον οὕτως ἐξωλο‐ | |
| 10 | θρεύθη Δεκεβάλῳ χρώμενον βασιλεῖ, ὥστε τὸ πᾶν ἔθνος εἰς τεσσαράκοντα περιστῆναι ἄνδρας. ~ Addit Δ: ὡς ἱστο‐ ρεῖ Κρίτων ἐν τοῖς Γετικοῖς [om. Müller F. H. G.]. ~ | |
24.17 | κυκεών ἐστι πόμα ἐξ οἴνου καὶ μέλιτος καὶ ἀλφίτων | |
| καὶ ὕδατος συγκείμενον. ἐπειδὴ οὖν ἀπὸ πολλῶν λέγει συγκεῖσθαι τὸν βίον, διὰ τοῦτο αὐτὸν κυκεῶνα ἐκάλε‐ σεν. ~ ΓVΩΔ | 104 | |
| 5 | καὶ μὴν—ἦν τὰ γινόμενα] ὡραῖον ὅλον. ~ Δ ἀπῳδά*] ἔξω τῆς ᾠδῆς. ~ ΓVΔ γελοῖα*] γέλοιος γελοίου διαφέρει· γέλοιος μὲν γὰρ ὁ γέ‐ λωτος ἄξιος, γελοῖος δὲ ὁ γελωτοποιός. ~ Δ | |
24.18 | Σικυώνιον*] Σικυὼν πόλις ἐστὶ πλησίον Κορίνθου. ~ ΓVφΩΔ Μαραθῶνος*] ὅλοι οὗτοι τόποι εἰσὶ τῆς Ἀττικῆς. ~ Γ Οἰνόην*] ἡ Οἰνόη περὶ Μαραθῶνα. ~ ΔVφΩ. Ad‐ | |
| 5 | dunt VφΩ: Ἀχαρνῆσι δὲ ὡς Ἀθήνησιν· καὶ γὰρ Ἀχαρναὶ ὡς Ἀθῆναι. ~ Κυνοσουρίαν] ἠμφισβήτουν ἀλλήλοις Λακεδαιμόνιοι καὶ Ἀργεῖοι καὶ ἔδοξεν ὡς τετρακοσίους ἀφ’ ἑκατέρου πλευροῦ μάχεσθαι καὶ τοῦ νικῶντος εἶναι τὴν χώραν. μαχομένων | |
| 10 | δὲ αὐτῶν πλὴν τριῶν, δύο Ἀργείων καὶ ἑνὸς Λακεδαιμο‐ νίου, πάντες ἀπώλοντο. ~ ΓCVφΩΔ. Addunt CVφΩΔ: εἶτα δοξάντων Ἀργείων νενικηκέναι καὶ διὰ τοῦτο ἀνακε‐ χωρηκότων ὁ Λακεδαιμόνιος ἐπὶ χώρας μείνας τὸ νενικη‐ κέναι ἐκρίθη, Ἀργείων ὡς φυγόντων κατακριθέντων. ~ | |
| 15 | φακοῦ*] φακὸς ὁ ὠμός, φακῆ δὲ ἡ ἑψηθεῖσα. ~ ΓVφΩΔ τὸ Πάγγαιον ὄρος περὶ Φιλίππους ἐστὶ τῆς Μακεδονίας χρυσοῦ μέταλλα ἔχον. ~ CVφΔ | |
24.19 | θεῖ*] τρέχει. ~ Γ ταῖς μυρμηκιαῖς*] τοῖς τῶν μυρμήκων τόποις. ~ ΓVΔ Μυρμιδόνας*] ὁ Αἰακὸς τοῦ Διὸς ἦν υἱὸς καὶ ἐβασί‐ | |
| λευσεν. λέγεται οὖν, ὅτι θεωρῶν τὴν αὑτοῦ χώραν ὀλίγ‐ | 105 | |
| 5 | ανδρον οὖσαν ηὔξατο τῷ Διί· ὁ δὲ τοὺς μύρμηκας ἀν‐ θρώπους ἐποίησε καὶ διὰ τοῦτο Μυρμιδόνες κέκληνται. ~ ΓVφΩΔ αἰγιόχοιο* Διός] λέγεται ὁ Ζεὺς ὑπὸ αἰγὸς τραφῆναι καὶ διὰ τοῦτο δέρμα τῆς αἰγὸς ἀντὶ ἀσπίδος βαστάζει. αἰγίο‐ | |
| 10 | χος οὖν ὁ αἰγίδα κατέχων. ~ ΓV | |
24.20 | βαρὺ* κτλ.] οὐδὲν βαρὺ τὸ διακονῆσαί σοι, ἐὰν μὴ χρεία ἐστὶ βαστάξαι τί ποτε. ~ ΓVΩΔ περὶ—τοῦ ἡλίου λίθον* αὐτὸν εἶναι] Ἀναξαγόρας ταῦτα λέγει ὁ φυσικός. ~ ΔVφΩ | |
24.21 | ἀποκαλύψαι κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV τὸν ἐπὶ σκηνῆς* ἑκάστου βίον] τὴν ἑκάστου κατοικίαν λέγει, εἰ μὴ δριμέως καὶ τοῦτο λέγει δραματουργῶν ὡς ἐπὶ σκηνῆς ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων διαβιοῦντος, ἅτε ἄλλου | |
| 5 | μὲν ὄντος, ἄλλου δὲ ἀξιοῦντος δοκεῖν. ~ ΔVφΩ ἵνα*] τοπικὸν τοῦτο, ἀντὶ τοῦ ὅπου. ~ VφΩΔ φυσικοὺς ἐκεῖνος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
24.23 | ὁ δὲ Ζεὺς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV τιτανῶδες*] καταπληκτικὸν καὶ φοβερόν, ἀπὸ τῶν Τιτά‐ νων· Τιτᾶνες δὲ οἱ παλαιοὶ θεοί. ~ ΓVφΩΔ ἐμβεβροντημένος*] ἐξηχωθείς. ~ ΓφΔ | |
| 5 | ἀπαγορεύσαιμι*] ἀτονήσαιμι. ~ ΓVΔ διασπώμενος* ὑπὸ τῶν λόγων] ὑπὸ διαφόρων δοξῶν ἀνθελκόμενος. ~ ΓVφΩΔ ὑπανείς: ὑποχαλάσας. ~ φΔ Ὤτου* πέρι καὶ Ἐφιάλτου] Ὦτος καὶ Ἐφιάλτης ἠθέλη‐ | |
| 10 | σαν θεομάχοι ὄντες εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνελθεῖν καὶ δὴ ὄρη ἐπάνω ἀλλήλων βάλλοντες ἀνέβαινον, ἕως ὅτε τούτους ὁ Ἀπόλλων ἐτόξευσεν. καὶ ὁ μὲν μῦθος οὗτος. ἡ μέντοι | |
| ἀλληγορία· Ὦτος καὶ Ἐφιάλτης φυσικοὶ φιλόσοφοι Θεσσα‐ λοὶ Ἀλωέως παῖδες πρῶτοι ἀναμετρεῖν ἐπειράθησαν τὰ | 106 | |
| 15 | διαστήματα σελήνης ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἡλίου ἀπὸ σελήνης. καὶ ἐπεὶ τοῦτο ἀπὸ ὀπτικῆς συμβαίνει ἐπιστήμης, αὕτη δὲ ἐξ ἀναλογίας θηρᾷ τοῦτο καὶ ἀπὸ σκιᾶς τῆς ἀπὸ τῶν ὑψηλῶν ὀρῶν ἡλίου ἀνίσχοντος ἀπορρεούσης, τοιαῦτα δὲ κατὰ Θετταλίαν ὑψηλότατα ὄρη ἡ Ὄσσα, τὸ Πήλιον, | |
| 20 | ὁ Ὄλυμπος, ἀφ’ ὧν τῆς σκιᾶς ἐδόκουν ἀναλογίαν τινὰ τῆς ἀναμετρήσεως λαμβάνειν, καὶ δὴ πρὸς τοῖς ἀκρωτη‐ ρίοις γενόμενοι τῶν ὀρῶν τούτων ἐπὶ τῷ ἀναλογίζεσθαι τὴν σκιὰν κατακρημνισθέντες ἀπώλοντο, κατεφήμισαν τοῦτο, ὡς τὰ ὄρη ταῦτα συντιθέντες, ὡς ἀναβατὸν ποιήσαιεν τὸν | |
| 25 | οὐρανόν, κατετοξεύθησαν ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἤτοι τοῦ ἡλίου. ~ ΓVφΩΔ. Addit Δ: ὡς ἱστορεῖ Δημώ. ~ χρηματίσαντες*] διοικήσαντες. ~ ΓVΔ | |
24.24 | Διάσια: ἑορτὴ Ἀθήνησιν, ἣν ἐπετέλουν μετά τινος στυγνό‐ τητος θύοντες ἐν αὐτῇ Διὶ Μειλιχίῳ. τὸ δὲ Ὀλύμπιον, ὅπερ ἐστὶν ἱερὸν τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς ἐν Ἀθήναις, διὰ μεγαλουργίαν ἀπορούντων Ἀθηναίων χρημάτων εἰς τὴν | |
| 5 | κατασκευὴν πλεῖον τῶν τʹ ἐτῶν παρέτεινε κτιζόμενον, ὡς καὶ ὁ ἐν Κυζίκῳ νεώς, καὶ οὐκ ἂν συνετελέσθησαν ἄμφω, εἰ μὴ Ἀδριανὸς ὁ αὐτοκράτωρ Ῥωμαίων δημοσίοις ἀναλώ‐ μασι συναντελάβετο τῶν ἔργων. ~ CVφUΩΔ Ὀλύμπιον*] ἱερὸν τοῦ Ὀλυμπίου Δίος. ~ Γ | |
| 10 | ἐν Δωδώνῃ*] Δωδώνη πόλις ἐστὶ Θετταλίας, ἐν ᾗ ἱερὸν τοῦ Διὸς καὶ μαντεῖον. ~ ΓVΔ. Addit Δ: ὡσαύτως καὶ Πῖσα πόλις ἐν Ἤλιδι τῆς Πελοποννήσου, ἐν ᾗ ἱερὸν | |
| Ὀλυμπίου Διὸς καὶ ἀγὼν πενταετηρικός, 〈ὃσ〉 Ὀλύμπια ἐκαλεῖτο, οὗ κατήρξατο ὁ Ἡρακλῆς, καθά φησι Πίνδαρος | 107 | |
| 15 | [Ol. 2, 5] ‘Ὀλύμπια δ’ ἔστησεν Ἡρακλῆσ‘. ~ παίζεις ἔχων*] τὸ ἔχων φράσεως ἕνεκα κεῖται μηδὲν ση‐ μαῖνον. ~ ΓVΩΔ τὸ δὲ φιλόκαινον* αὐτῶν] ὅτι ἀεὶ φιλοῦσι τὰ ξένα. ~ ΓVΩ | |
| 20 | Πῖσα*] ἔνθα ἐτελεῖτο τὰ Ὀλύμπια πρὸς τιμὴν τοῦ Διός. ~ ΓV τοιγαροῦν* κτλ.] ἐπεὶ καὶ οἱ Πλάτωνος νόμοι ἐν γράμ‐ μασι μόνοις καὶ ἡ πολιτεία ἐν πλάσμασι λόγων, ὡσαύτως καὶ οἱ Χρυσίππου συλλογισμοὶ σοφισματώδεις ὄντες καὶ οὐδὲν ἧττον τῶν Πλάτωνος νόμων τὸ χρειῶδες ἐπιφαίνον‐ | |
| 25 | τες ἀργοὶ κεῖνται καὶ ἀνεπίσκεπτοι μηδενὸς ἀνθρώπων μεταχειρίζεσθαι προθυμουμένου τούτους διὰ τὸ ἀνωφελές τε καὶ ἄκαρπον. ~ VφΔ | |
24.25 | ἀκριβῶς ἐξετάζων κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV Ἀκαδημαϊκόν*—Πύρρων] οὐκ ἀκριβῶς τὴν Ἀκαδη‐ μίαν τοῖς Πυρρωνείοις ἤτοι Ἐφεκτικοῖς ἀπονέμεις, Λου‐ κιανέ· ἀντιδιαστέλλονται γὰρ τούτοις οἱ ἐξ Ἀκαδημίας, ὡς | |
| 5 | αὐτῶν ἔστιν ἐκείνων τῶν Πυρρωνείων ἀκοῦσαι ἐν ταῖς Ὑποτυπώσεσιν. ἔπασχον γοῦν τοῦτο ὑπὸ τῆς ἰσοσθενείας τῶν ἀντιπάλων λόγων οὐκ ἔχοντες, ὁποτέρῳ παράσχοιεν αὑτοὺς εἰς συγκατάθεσιν. ~ VΓφΩΔ | |
24.27 | μετοίκους] ἐξ ἀνθρώπων γὰρ οὗτοι θεοὶ ἐνομίσθησαν. ~ VφΩΔ Ὅμηρός που λέγει* κτλ.] ὦ βωμολόχε καὶ ψωμοκόλαξ· ὥσπερ Ὅμηρος, οὕτω καὶ Μένιππος τὰ οὐράνια εἶδε, καὶ | |
| 5 | ὡς Μένιππος, οὕτω καὶ σύ, ὁ Λουκιανός. ~ VΩΔ αὐτῇ κνίσῃ*] σὺν αὐτῷ τῷ λίπει. ~ ΓVφ | |
| κόρδακα*] κόρδαξ ἐστὶν ἡ μετὰ μέθης ὄρχησις. ~ ΓVφΩΔ πρώτην ᾠδὴν—Πινδάρου] τὸ “ἄριστον μὲν ὕδωρ” [Ol. 1, 1]. ~ VφΩΔ | 108 | |
| 10 | ὑποβεβρεγμένος*] ἀντὶ τοῦ μεθύων. ~ VΔ | |
24.28 | κατέδραθον] κατεκοιμήθην. ~ Δ | |
24.29 | ὑπόμορον*] δυσθανές. ~ ΓVΩΔ τετυφωμένον*] ὑπερήφανον. ~ ΓVΩΔ Περιπατητικοὺς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
24.31 | ἢν ἔρῃ*] ἂν ἐρωτήσῃς. ~ ΓVΔ Μῶμος*] τοῦτον τὸν Μῶμον ὁ Λουκιανὸς θεὸν ὑποτί‐ θεται μεμφόμενον τὰ ὑπὸ τῶν θεῶν γινόμενα. ~ Δ | |
24.33 | διετεθρύλλητο*] θορύβου καὶ ταραχῆς ἐπληροῦτο. ~ ΓVφ τὴν ἐκεχειρίαν*] τὴν πρὸς ὀλίγον εἰρήνην. ~ ΓVφΔ ἐς νέωτα] εἰς τὸ ἑξῆς. ~ ΓVφΩΔ. Addunt VφΩΔ: ἤτοι τὸ ἐπερχόμενον ἔτος. ~ Addit Δ: ἔστι δὲ χρόνου | |
| 5 | δηλωτικὸν ἐπίρρημα τοῦ μέλλοντος· τοῦ μὲν γὰρ παρῳχη‐ μένου δηλωτικὸν τὸ πέρυσι, τοῦ δὲ ἐνεστῶτος τὸ τῆτες, τοῦ δὲ μέλλοντος ἐς νέωτα. ~ | |
24.34 | περὶ* δὲ τοῦ Μενίππου κτλ.] καὶ τί τὸ κωλῦον καὶ αὖθις ἀναλαβόντα ἀετοῦ πτέρυγας καὶ γυπῶν ἀναπτῆναι ταύταις καὶ πάλιν; ~ Δ ὁ Κυλλήνιος*] ὁ Ἑρμῆς ὁ ἐν Κυλλήνῃ τιμώμενος. ~ | |
| 5 | ΓVΩΔ | |
25t | Τίμων. | |
25.1 | καπνὸς* ἀτεχνῶς ποιητικὸς κτλ.] ἀντὶ τοῦ οὐδέν, εἰ μὴ μόνον ψόφος ποιητικῶν ὀνομάτων. ~ ΓVMΩΔ | |
25.2 | θερμουργός: ὁ παρακεκινημένος καὶ πάντολμος. ~ Γ2CVMΩΔ | |
25.3 | πολλὰ* κατὰ τῶν ἀδίκων κτλ.] εἴ ποτε ἄλλοτε, μάλιστα | |
| νῦν τούτων χρεία τῶν ἀποδυσπετημάτων. ~ VΩΔ οἱ σεισμοὶ δὲ κοσκινηδὸν κτλ.] καταλλήλως καὶ ἄγαν προσφυῶς ἑκάστῃ πληγῇ τὴν ἔκβασιν ἐπιφέρει. ~ VΩΔ | 109 | |
| 5 | ἕν* τι κιβώτιον] ὡς ἐπὶ τοῦ Νῶε ὁ κατακλυσμὸς γέ‐ γονε. ~ V —] οἶμαι τὸν κατακλυσμὸν καὶ τὴν κιβωτὸν διαπαίζει. ~ M Λυκωρεῖ*] ὄρος τὸ παρ’ ἡμῖν καλούμενον Ἀραράτ. ~ M | |
25.4 | οἱ* δέ] ὁμοία ἡ σύνταξις αὕτη τῇ ἐν τῇ ⸤ἱερᾷ τοῦ εὐαγγε‐ λίο⸥υ Ματθαίου [28, 17] συγγραφῇ τ⸤ῇ “οἱ⸥ δὲ ἐδίστα‐ σαν”· ⸤ἀντὶ γὰρ τοῦ⸥ τινές τὸ οἱ δέ κεῖται. ~ ⸤Γ2⸥CVMUΩ βοηδρομήσαντες: ἀντὶ τοῦ μετὰ βοῆς δραμόντες. ~ ΔV | |
| 5 | Φαέθοντες*] τὴν ἐκπύρωσιν διὰ τοῦ Φαέθοντος ὑπο‐ δηλοῖ, ὥσπερ διὰ τοῦ Δευκαλίωνος τὸν κατακλυσμόν. δοκῶ ⸤δέ μοι⸥ καὶ τὴν θείαν γραφὴν μὴ ἀνεπισήμαντον τῆς ἐκ‐ πυρώσεως διατελεῖν ἀλλὰ διὰ ⸤Σοδόμων⸥ ὑποφαίνειν. ~ ⸤Γ2⸥VMUΩΔ | |
25.6 | Ἐπιμενίδην*] ὁ Ἐπιμενίδης Κρὴς ἦν χρησμολόγος, οὗ καὶ τὸ “Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται” λόγιον. λέγεται δὲ ἑξήκοντα ἔτη ὑπνώσαντα οὕτω μετὰ ταῦτα ἀναστῆναι παραλλάττοντα καὶ κεκινημένον τὴν διάνοιαν καὶ πρὸς χρησμολογίαν τὸ | |
| 5 | ἐντεῦθεν λοιπὸν ἀπιδεῖν. ~ Γ2CVMUΩΔ ἐκ τῆς Οἴτης* ἐναυσάμενος] ἡ Οἴτη ἐστὶ μὲν τῆς Φω‐ κίδος ὄρος ὑψηλόν, οὐ μέντοι καὶ πεφυκὸς φλόγας ἀνιέναι. πῶς οὖν τοῦτο λέγει νῦν; ἔοικέ μοι, διότι ἐκεῖ Ἡρακλῆς τὸ τελευταῖον κατ’ ἰδίαν ἀξίωσιν ὑπὸ Φιλοκτήτου ὡλο‐ | |
| 10 | καυτώθη. ~ ΓVMΩΔ | |
25.7 | πιναρός*] ἀντὶ τοῦ ῥυπῶν. ~ ΔV Διάσια*] ἑορτὴ Ἀθήνησιν οὕτω καλουμένη, ἣν εἰώθεσαν | |
| μετὰ στυγνότητός τινος ἐπιτελεῖν θύοντες Διὶ τῷ Μειλιχίῳ. ἔοικε δὲ καὶ τοὔνομα τα⸤ύτῃ⸥ ἀπὸ τοῦ διασιαίνειν τεθεῖ‐ | 110 | |
| 5 | σθαι. ~ ⸤Γ⸥VΩΔ. Addit Δ: διασιαίνειν δέ ἐστι τὸ ἀπο‐ τρέπεσθαι τὰς ἀνίας. ~ | |
25.9 | οὐ παροπτέος] ἀντὶ τοῦ οὐ δεῖ παρόψεσθαι. ~ M | |
25.10 | κατεαγμέναι] συντεθλασμέναι. ~ M ἐπὶ τὸν σοφιστήν] ἀντὶ τοῦ κατὰ τοῦ σοφιστοῦ. ~ M ὑπερέσχε] ὑπεράνω αὐτοῦ ἔθηκε. ~ M Ἀνάκειον*] τὸ τῶν Διοσκούρων ἱερὸν Ἀνάκειον ἐκαλεῖτο· | |
| 5 | Ἄνακες γὰρ αὐτοὶ παρ’ Ἕλλησιν ἐκαλοῦντο. ~ VΓ2MΩΔ | |
25.11 | οἷον ἦν κτλ.] ὡραῖον. ~ Δ εἶναι] τινά δηλονότι. ~ M αὐτίκα] ἀντὶ τοῦ συντομώτατα. ~ M καταστήσεται] γενήσεται. ~ M | |
| 5 | ἐπιστρέψας] εἰς ἑαυτὸν ἐπισπασάμενος. ~ M | |
25.12 | ἐξεφόρει*] ἀπήντλει, ἐξέφερεν. ~ Δ δικράνοις*] δίκρανα πτύα τινὰ οὐ συνεχῆ ἀλλὰ διῃρη‐ μένα τά, οἷς ἐφάπτονται τοῦ σωροῦ, ἢ κατὰ δύο ἢ κατὰ τρία. τούτοις δὲ καὶ λικμῶσιν ἐν ταῖς ἅλῳς. ~ VΓ2CMΩΔ | |
| 5 | λάριοι] λάριον, ἀντὶ τοῦ ἡδεῖς καὶ συμποτικοί. ἐνδέχεται δὲ καὶ λάροι γράφεσθαι, ἵν’ ᾖ οἱ ἁρπακτικοί, ἀπὸ μετα‐ φορᾶς τοῦ ὀρνέου. ~ Γ2MΔ —]ἀντὶ τοῦ οἱ ἡδεῖς. ~ VΩ ἀγαπάτωσαν: ἀντὶ τοῦ ἀρκείσθωσαν. ~ Γ2VΩ | |
25.13 | προαιρεῖσθαι] προτιμᾶν. ~ M συνεσπακώς] κάμψας, συναγαγών. ~ M ἀποδράσεσθαι παρ’ αὐτῶν: ἀντὶ τοῦ ἐξ αὐτῶν. ~ CΓ2VΩ | |
25.14 | ἐπικαλεῖν] ἤγουν ἐγκαλεῖν. ~ M | 111 |
25.16 | ὦ Ζεῦ, πρὸς τοῦ Διός: παίζει πρὸς τοὺς ῥήτορας οὕτω συνεχῶς κεχρημένους. ἢ καὶ ἠθικὸν τοῦτο ποιεῖ καὶ ἁπλοϊ‐ κόν. ~ ΔVΩ | |
25.17 | ἐπ’ ἀρότῳ*] ἀντὶ τοῦ ἐπὶ σπορᾷ. ~ ΔM τῇ Θεσμοφόρῳ: τῇ Ἑστίᾳ· ἐπαρθενεύοντο γὰρ αἱ ἱέρειαι αὐτῆς πανταχοῦ. ~ CVΩΔ λαφυσσόμενος* καὶ ἐξαντλούμενος] ἀντὶ τοῦ λαφύσ‐ | |
| 5 | σεσθαι καὶ ἐξαντλεῖσθαι παραχωρούμενος. ~ VΓ2MΩΔ | |
25.18 | ἀφαιρούμενοι*] παθητικῶς ἀκουστέον ἀφαιρούμενοι ἀντὶ τοῦ στερούμενοι. ~ VΓ2MΩΔ Δαναΐδων*] Αἴγυπτος καὶ Δαναὸς ἤστην μὲν ἀδελφώ, γεγόνασι δὲ πατέρες ὁ μὲν νʹ υἱῶν, ὁ δὲ νʹ θυγατέρων | |
| 5 | ὁ Δαναός. γημάμεναι δὲ τοὺς ἄρρενας αἱ θήλειαι καὶ φόνον ἀνόσιον κατ’ αὐτῶν μελετήσασαι ἅπαντας ἐν μιᾷ νυκτὶ παρὰ τὸν καιρὸν τῆς συνουσίας διεχρήσαντο τὴν ἅπασαν ἀρχὴν τῷ ἑαυτῶν πατρὶ κατακτώμεναι. ἔνθεν τοι καὶ ταύτην ἔλαχον ἐν Ἅιδου τιμωρίαν εἰς τετρυπημένον | |
| 10 | πίθον ἀντλῆσαι. ~ Γ τοῦ ἐπιρρέοντος*] τῆς ἐπιρροῆς. ~ VΩ | |
25.19 | καὶ ἐς τὸ ἅπαξ ἀναπεπταμένον: ἀντὶ τοῦ διόλου. ~ Γ2VMΩΔ | |
25.20 | ὑποσκάζεις κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV ὕσπληξ] ὅτι καὶ τὸν συνέχοντα τὰς κιγκλίδας μοχλόν, ὃν ἀρτίως λάμναν φασίν, ὕσπληγα καλεῖ. ~ Γ2VMΩΔ πρίασθαι βρόχον*] εἰς τὸ δι’ ἀπορίαν βίου ἀνάψαντας | |
| 5 | ἑαυτοὺς ἀπολῦσαι τοῦ ζῆν. ~ Γ2VMΩΔ χρυσόχειρες*] ἢ τοῖς δακτυλίοις περιαυγαζόμενοι τοῖς χρυ‐ | |
| σοῖς ἢ δι’ εὐπορίαν ὑπερβάλλουσαν χειροπληθῶς τὸν χρυσὸν διασπείροντες. ~ Γ2VMΔ. Addit Γ2: ἤ, ὅπερ ἐστὶν ἀλη‐ θές, ἐνυφασμένον αὐτὸν ἐν ταῖς ἐσθήσεσιν ἔχοντες. ~ | 112 | |
25.21 | Πλούτων*—ἅτε πλουτοδότης] αἰνίττεται εἰς τοὺς ἀπὸ τῶν τελευτώντων πλουσίων διαδεχομένους τὸν κλῆρον. ταύτῃ τοι καὶ ὑπὸ τοῦ Πλούτωνός φησιν αὐτοὺς τὴν ἀπὸ τῶν χειρόνων ἐπὶ τὰ κρείττω λαγχάνειν μεταβολήν. ~ VΓΩΔ | |
| 5 | δέλτον*] δέλτος καὶ τὸ ἐν εἰλήσει βιβλίον καλεῖται. ~ VMΩΔ ἐμὲ δὲ οἱ ἐπελπίσαντες—c. 26 εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι] ὡραῖον ὅλον τὸ χωρίον. ~ Δ | |
25.22 | ἀφαιρεθῇ*] τὸ ἀφαιρεθῇ καὶ τὸ τμηθῇ καὶ τὸ ἀνακη‐ ρυχθῇ σχῆμά ἐστι τὸ παρὰ τοῖς ῥήτορσιν ἰσοκατάληκτον λεγόμενον, ὃ καὶ πάρισον λέγεται. ~ Δ Πυρρίου κτλ.] οἰκετικὰ ταῦτα παρὰ τοῖς παλαιοῖς ὀνό‐ | |
| 5 | ματα. ~ ΓVMΔ ἐκ μυχοῦ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
25.23 | ἀπειρόκαλος*] σημείωσαι, πῶς ἐχρήσατο. ~ ΓVΔ —] ἀντὶ τοῦ ἄπειρος τοῦ καλοῦ. ~ VMΩΔ μαστιγοῖ κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV ἐπιθυμήσας κτλ.] σημείωσαι. ~ Δ | |
25.25 | καὶ πρὸ πολλοῦ κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
25.26 | δυσέρωτας] δυσέρωτες μὲν οἱ ἄγαν ἐρῶντες, ἀνεπαφρό‐ διτοι δὲ οἱ ἠλίθιοι καὶ προβατώδεις οἶμαι· καὶ αὖ πάλιν [c. 27] ἐράσμιος ὁ ἔρωτα ἐμποιῶν, ἀνέραστος δὲ τοὐναν‐ τίον. ~ Δ | |
| 5 | ἐς βαθυκήτεα πόντον] τὸ Θεόγνιδος [175] διαπαίζει. ~ VSΩΔ | |
25.27 | αὐτοπρόσωπον] ἀντὶ τοῦ αὐτόχρημα. ~ V ἀμβλυώττοντες τὰ τηλικαῦτα: ἀντὶ τοῦ μὴ ἔχοντες ἤτοι | |
| μὴ δυνάμενοι βλέπειν τοσαῦτα μεγέθη τῶν κακῶν. ἢ συν‐ υπακουστέον τὴν εἰς πρόθεσιν, ἵν’ ᾖ ἀμβλυώττοντες εἰς | 113 | |
| 5 | τὰ τηλικαῦτα οἱονεὶ σκοτοδινιῶντες, τὸ ἀκριβὲς τοῦ βλέ‐ πειν ἀπολωλεκότες. ~ ΔVM | |
25.28 | τῦφος διὰ τὸ οἱονεὶ ἐκκεκαυμένον χωρίον ἐξηρημῶσθαι τὸν ἑαλωκότα τῷ πάθει τούτῳ τῶν βελτίστων φρενῶν καὶ μηδ’ ὅποι ἰέναι συμφερόντως ἑαυτῷ ἐπιστάμενον, παρ’ ὃ καὶ τῦφος εἴρηται τὸ πάθος· τύφω γὰρ τὸ φλέγω καὶ καίω | |
| 5 | φασίν. σύνδρομον τούτῳ καὶ ἡ ἄνοια· ἀνοηταίνουσι γὰρ οἱ τῷ τύφῳ σεσαγηνευμένοι τῷ μὴ εἰδέναι ἔχειν, οἷ χρή‐ σονται ἑαυτοῖς. ἐπὶ τούτοις ἡ ἄκαιρος ἐπεισέρχεται με‐ γαλοψυχία τῇ ἀπὸ τοῦ πλούτου περιττότητι τὸ δῆθεν ὑποδυομένη φιλάνθρωπον. ἀλλά γε δὴ καὶ μαλακία | |
| 10 | συνέστιον αὐτοῖς ἐκβιάζεται τιθέναι ἑαυτήν, τὴν θρύψιν τε καὶ θηλύτητα διὰ τὴν εὐπορίαν προβαλλομένη. σύμ‐ μαχοι ταύταις λοιπὸν ὕβρις τε καὶ ἀπάτη, τῆς μὲν τῶν ἄλλων διὰ τὸν πλοῦτον ὑπερφρονεῖν ἐχούσης, τῆς δὲ τὸ παράλογον τῆς οἰήσεως κρατύνειν ἀναπειθούσης καὶ ⸤ὡς | |
| 15 | καλῷ τε⸥ καὶ σωτηρίῳ τούτῳ προσανακεῖσθαι. ~ ⸤Γ2⸥VMΔ | |
25.29 | τὸ ποῖον*] ἀτελὴς ὁ λόγος αὐτῷ τῷ τοῦ δράματος ἔθει. πολλὰ δὲ τοιαῦτα τῇ κωμῳδίᾳ. ~ Δ | |
25.30 | Ὑπερβόλῳ: Ὑπέρβολος οὗτος, ὡς Ἀνδροτίων [fr. 48. F. H. G. I p. 376 Müller] φησίν, Ἀντιφάνους ἦν Περι‐ θοίδης, ὃν καὶ ὠστρακίσθαι διὰ φαυλότητα. ὁ δὲ αὐτὸς καὶ λυχνοποιὸς ἦν καὶ ἐλυχνοπώλει, ὡς Ἀνδοκίδης [fr. 5. | |
| 5 | ed. II p. 109 Blass] ἱστορεῖ, ὃς καὶ ξένον αὐτὸν εἶναι καὶ βάρβαρον βούλεται. ἐπὶ τούτου δὲ καὶ τὸ ἔθος τοῦ ὀστρα‐ κισμοῦ κατελύθη, ὡς Θεόφραστος ἐν τῷ Περὶ νόμων [om. Wimmer] λέγει. Πολύζηλος δὲ ἐν Δημοτυνδάρεῳ [fr. 5. | |
| C. A. F. I 791 K.] Φρύγα αὐτὸν εἶναί φησιν εἰς τὸ βάρ‐ | 114 | |
| 10 | βαρον σκώπτων. Πλάτων δὲ ὁ κωμικὸς ἐν Ὑπερβόλῳ [fr. 170. C. A. F. I 645 K.] Λυδὸν αὐτόν φησιν εἶναι Μίδα γένος, καὶ ἄλλοι ἄλλως. ἔστι δὲ τῇ ἀληθείᾳ Χρέ‐ μητος, ὡς Θεόπομπος ἐν τῷ Περὶ δημαγωγῶν [fr. 102. F. H. G. I p. 294 Müller]. Κρατῖνος δὲ ἐν Ὥραις [fr. 262. | |
| 15 | C. A. F. I 91 K.] ὡς παρελθόντος νέου τῷ βήματι μέμνηται καὶ παρ’ ἡλικίαν καὶ Ἀριστοφάνης Σφηξὶ καὶ Εὔπολις Πόλεσι [fr. 238. C. A. F. I 322 K.]. Θεόπομπος δὲ πάλιν ἐν δεκάτῳ Φιλιππικῶν [fr. 103. F. H. G. I 294 Müller] ἐν Σάμῳ φησὶν ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ τῶν Ἀθήνηθεν ἐχθρῶν | |
| 20 | ἀναιρεθῆναι, τὸ δὲ νεκρὸν αὐτοῦ εἰς σάκκον βληθὲν ῥιφῆ‐ ναι εἰς τὸ πέλαγος. ~ Γ2VΔ Κλέωνι] Κλέων δημαγωγὸς ἦν Ἀθηναίων προστὰς αὐτῶν ἑπτὰ ἔτη, ὃς πρῶτος δημηγορῶν ἀνέκραγεν ἐπὶ βήματος καὶ ἐλοιδορήσατο, θρασὺς ὢν καὶ οὕτως, ὥστε, καθὼς | |
| 25 | Θεόπομπος [fr. 99. F. H. G. I 294 Müller] ἱστορεῖ, συνε‐ ληλυθότων Ἀθηναίων παρελθεῖν εἰς τὴν ἐκκλησίαν στέφα‐ νον ἔχοντα καὶ κελεῦσαι αὐτοὺς ἀναβαλέσθαι τὸν σύλλο‐ γον—τυγχάνειν γὰρ αὐτὸν θύοντα καὶ ξένους ἑστιᾶν μέλλοντα—καὶ διαλῦσαι τὴν ἐκκλησίαν. δωροδόκος δὲ | |
| 30 | εἰς ὑπερβολὴν ὑπῆρχε καὶ τοῦτο δηλοῖ αὐτοῦ ἡ γραφεῖσα ἀπ’ αὐτοῦ Μυτιληναίοις ἐπιστολή· ὕστερον δὲ Μυτιλήνης ἁλούσης ὑπὸ Πάχητος τοῦ στρατηγοῦ τὴν μὲν ἔμπροσθεν ἡμέραν συμπεῖσαι τὸν δῆμον, ὡς χρὴ Λεσβίων ἁπάντων πλὴν Μηθυμναίων τοὺς μὲν ἡβῶντας ἀποκτεῖναι, παῖδας | |
| 35 | δὲ καὶ γυναῖκας ἀνδραποδίσασθαι, καὶ τὸ ψήφισμα τοῦτο | |
| ἀποστεῖλαι ἐπὶ τῆς Παράλου· τῆς δὲ νυκτὸς τῆς ἐπιούσης ἐλθόντων ὡς αὐτὸν τῶν ἐπιδημούντων Ἀθήνησι Λεσβίων καὶ δέκα ταλάντοις αὐτὸν ἀργυρίου μετελθόντων μεταπεῖσαι πάλιν τὸν δῆμον καὶ τριήρη ἄλλην ἀποστεῖλαι ἀναιροῦσαν | 115 | |
| 40 | τὸ ψήφισμα. οὕτω Θουκυδίδης [3, 36 sq.]. ἐπέστη δὲ καὶ τῇ πρὸς Λακεδαιμονίους εἰρήνῃ, ὡς Φιλόχορος [fr. 106. F. H. G. I p. 401 Müller] καὶ Ἀριστοφάνης [cf. Vesp. 665 cum schol.] προσθεὶς ἄρχοντα Εὔθυνον. Ἀριστοτέλης δὲ ἐν Πολιτείᾳ [XXVIII 3] καὶ περιζωσάμενον αὐτὸν λέγει δη‐ | |
| 45 | μηγορῆσαι, εἰς τὴν θρασύτητα αὐτοῦ ἀποσκώπτων. τὰ δὲ ὑπὸ ⸤τὴν ὄψιν⸥ ἦν ἀργαλέος καὶ μάλιστα τὰς ὀφρῦς, ὡς Κρατῖνος Σεριφίοις [om. Kock]. εἶχε δὲ καὶ φωνὴν μεγάλην· Ἀριστοφάνης Σφηξὶν [36] ἐπ’ αὐτοῦ “ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρημένην ὑός”. | |
25.30(50) | βυρσοδέψην δὲ αὐτὸν λέγεσθαι Ἰδομενεὺς [om. Müller] ἤτοι ὡς βυρσοδέψου υἱὸν ἢ ὡς αὐτοῦ ἔτι παιδὸς τὸ ἐπι‐ τήδευμα μεταχειρισαμένου. ἐκωμῳδεῖτο δὲ καὶ ἐπὶ μανίᾳ, ὡς Κρατῖνος Σεριφίοις [om. Kock]. ἐξέπλευσε δὲ καὶ στρα‐ τηγὸς ἐπ’ Ἀμφίπολιν, ⸤ἔνθα καὶ ἐ⸥τελεύτα νικηθεὶς ὑπὸ | |
| 55 | Βρασίδου ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου. ~ ⸤Γ2⸥V | |
25.36 | πλοῦτος ὁ ἐμὸς κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
25.37 | ἀνέξομαι] ἀντὶ τοῦ βαστάσω· τὸ γὰρ ὑπομένω γενικῇ συν‐ τάσσεται. ~ M ἀνέξομαι κτλ.] οὐ πρὸς τὸ ἀνέχομαι, πρὸς δὲ τὸ λέγοντα ἡ σύνταξις. ~ Γ2M | |
| 5 | —] σκόπει, πῶς ἐνήλλαξε τὴν σύνταξιν, οὐ πρὸς τὸ ἀνέξο‐ μαι ἀποδοὺς τὴν πτῶσιν, ἀλλ’ αἰτιατικὴν ἐπενέγκας οἷον ‘ὀλίγα λέγοντά σε‘. ἴσως δὲ τὸ ἀνέξομαι ἀντὶ τοῦ προσ‐ δέξομαι ἢ παραχωρήσω προσελήφθη. ~ VMΩΔ | |
25.40 | ὑπεκστήσομαι*] ἀποστήσομαι. ~ Δ | 116 |
25.41 | Κορύβαντες*] οὐ μάτην τοὺς Κορύβαντας ἐπὶ τῇ ἐκ‐ πλήξει ἐμβοᾶται, ἀλλ’ ὡς ἐπὶ παραδόξῳ καὶ μανιώδει δῆθεν τῷ συγκυρήματι. ~ VΩΔ —] διὰ τὸ παράδοξον καὶ τεράστιον τοῦ θησαυροῦ τοὺς | |
| 5 | Κορύβαντας ἐπικαλεῖται. ~ Γ2M ἄνθρακας εὕρω ἀνεγρόμενος*] κατὰ τὸ ὑπὸ τῶν πολ‐ λῶν τερατευόμενον. ~ ΓVMΔ ἐπίσημον] ἀντὶ τοῦ κεχαραγμένον. ~ Δ | |
25.42 | Ἐλέου* βωμός] ἵδρυτο γὰρ παρ’ Ἀθηναίοις Ἐλέου βωμὸς ἐπὶ συμπάθειαν καὶ φιλανθρωπίαν αὐτοὺς καλῶν. ~ VΓ2CMΩΔ Πανί*] ἐπὶ ταῖς ἐσχατιαῖς γὰρ καὶ τοῖς ἐρημοτέροις τῶν | |
| 5 | χωρίων εἰώθεσαν Ἕλληνες τὸν Πᾶνα ἱδρύεσθαι. ~ VCΩΔ | |
25.43 | ἀποφράς*] ἦσαν παρ’ Ἕλλησιν ἡμέραι ἀπραξίαν εἰσηγού‐ μεναι παντὸς καὶ ἀργίαν, ἃς ἀποφράδας ἐκάλουν. ἐν ταύ‐ ταις οὐδὲ προσεῖπεν ἄν τίς τινα οὐδὲ καθάπαξ φίλος ἐπε‐ μίγνυτο φίλῳ· ἀλλὰ καὶ τὰ ἱερὰ ἀχρημάτιστα ἦν αὐτοῖς. | |
| 5 | ἐτελεῖτο δὲ ταῦτα κατὰ τὸν Φεβρουάριον μῆνα, ὅτε καὶ τοῖς καταχθονίοις ἐνήγιζον. καὶ πᾶς οὗτος ὁ μὴν ἀνεῖτο τοῖς κατοιχομένοις μετὰ στυγνότητος πάντων προϊόντων ἕτερον τρόπον, ὃν καὶ τὰ Διάσια στυγνάζοντες ἦγον Ἀθη‐ ναῖοι. ἐντεῦθεν καὶ πάντα τινὰ τῶν ἀπαισίων ἀποφράδα | |
| 10 | ἐκάλουν, οἱονεὶ ὃν μηδὲ φράσαι μηδὲ προσειπεῖν ἄξιον νομίσαι δι’ ὑπερβάλλουσαν κακίαν. ~ VΓ2MΔ. Addit Γ2: ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου λόγῳ οὗτος αὐτὸς ὁ Λουκιανὸς τί ἐστιν ἀποφρὰς πάνυ σαφῶς δηλοῖ [Pseudol. s. De apophr. c. 1 sq.]. ~ | |
25.45 | ἢ τό* γε κτλ.] ἀντὶ τοῦ ἢ τοῦτο μόνον παρανομήσωμεν, | |
| ἢ ἀντὶ τοῦ βραχὺ ἢ ὀλίγον παρανομήσωμεν. ~ ΓVMΩΔ | 117 | |
25.46 | ἴσχαιμον*] ἐπέχον τὸ αἷμα. ~ VMΔ | |
25.47 | ἀναφαλαντίας] ἤγουν ὁ φαλακρός. ~ M | |
25.48 | καὶ ὅπως κτλ.] προσυπακουστέον τὸ μέμνησο Ἀττικῇ συνη‐ θείᾳ. ~ VMΩ καίτοι σύ γε κτλ.] ὡραῖον. ~ V κατέαγα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
| 5 | —] Ἀττικὴ ἡ σύνταξις τὸ ‘κατέαγα τοῦ κρανίου‘, ὡς Ἰου‐ στῖνός φησιν. ~ Γ2M —] καὶ τοῦτο Ἀττικόν· αὐτοὶ γὰρ ἀεὶ ἐπὶ μέρους εἰώ‐ θασι λέγειν, ‘ἔφαγον τοῦ ἄρτου‘, ‘ἔπιον τοῦ οἴνου‘, οὕτως οὖν καὶ ‘κατέαγα τοῦ κρανίου‘. ~ CVMΩΔ | |
25.49 | γινόμενον*] ὀφειλόμενον. ~ S | |
25.50 | τὸ μέγα ὄφελος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ μιᾶς ἡμέρας κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ ἐθεώρησα*] ἀντὶ τοῦ θεωρὸς ἐγενόμην. ~ S | |
25.51 | Ἡλιαίᾳ*] δικαστήριον Ἀθήνησιν ἡ Ἡλιαία εἰς ὕπαιθρον προκαθημένων τῶν δικαστῶν, παρ’ ὃ καὶ Ἡλιαία ἐκαλεῖτο, παρὰ τὸ ἡλιοῦσθαι τοὺς ἐκεῖ ἁθροιζομένους. ~ VΓ2CMΩΔ χρυσοῦν ἀναστῆσαι*] ἀνέστησε τὸν ἅγιον ἀντὶ τοῦ ἐζω‐ | |
| 5 | γράφησε. ~ S κεραυνὸν—ἔχοντα κτλ.] κεραυνὸν μὲν ὡς ἴσον δῆθεν τῷ Διί, ἀκτῖνας δὲ ὡς τῷ Ἀπόλλωνι. ~ VΩΔ | |
25.53 | πλουτεῖς τὸν ὀπισθόδομον* διορύξας] ὡς ἱερόσυλον διαβάλλων ταῦτά φησιν· ὁ γὰρ ὀπισθόδομος ἱερόν. ~ VΓ2MΩΔ. Addunt VMΩΔ: τὸ ὄπισθεν δὲ τοῦ ἀδύτου οὕτως ἐλέγετο. ~ | |
| 5 | —] ὅτι ὁ ὀπισθόδομος ἱερόν. τὸ ὄπισθεν τοῦ ἀδύτου οὕτως ἔλεγον, ἐν ᾧ καὶ τὰ δημόσια ἀπέκειτο χρήματα. ~ C | |
25.54 | τὸ σχῆμα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ Σωφρονίσκος*] οἷον τοῦτο πέπαιχεν ἀπὸ τοῦ Σωφρονί‐ | |
| σκου παρῳδήσας. ~ VΩΔ ἰκτῖνος] ζῷον ἁρπακτικόν. ~ M | 118 | |
| 5 | καρύκης*] βρῶμα Λύδιον ἐξ αἵματος ἡ καρύκη. ~ ΓVMΩΔ μυττωτοῦ*] μυττωτὸς τρίμμα ἐξ ἀρτυμάτων πολλῶν συν‐ τεθειμένον. ἐκάλουν δὲ καί τι ὑπότριμμα διὰ σκορόδων, ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Εἰρήνῃ [273]. ἔοικε δὲ νῦν μυττω‐ τὸν τὸν ἀπὸ τῶν κρεῶν ἐν τῷ ζωμῷ γλοιὸν καλεῖν, ὃς τοῦ | |
| 10 | ζωμοῦ ἐκλελοιπότος τῷ τρυβλίῳ περικάθηται. ~ ΓCVMΩΔ | |
25.55 | ἡ γοητεία* προηγεῖται] οὐδὲ Ζεῦξις ἢ καὶ Παρράσιος οὕτως ἡμῖν διὰ φαρμάκων φιλόσοφον γοητείαν καὶ τερα‐ τείαν γράψας διετυπώσατο, ὡς οὗτος ἀπαραλλάκτως διὰ τοῦ προκειμένου Θρασυκλέους θρασύτητά τε καὶ μιαρίαν | |
| 5 | ἠθῶν ψευδοσόφων ἀνδρῶν ὡς ἐπὶ πίνακος ἐναργῶς τῷ λόγῳ ἀπηκριβώσατο. ~ VΔ | |
25.56 | σοῦ δὲ αὐτοῦ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
25.57 | μνᾶν] ἡ μνᾶ λίτραι δύο πρὸς τῷ ἡμίσει. ~ MΔ | |
25.58 | ξυμφορήσας*] συνάξας. ~ S subscriptio: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος μετὰ τοῦ οὗ μέ‐ μνημαι συνιερέως καὶ συνεπισκόπου ἀδελφοῦ. ~ Γ2 | |
26t | Χάρων ἢ Ἐπισκοποῦντες. | |
26.1 | ἀδακρυτὶ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ Θετταλός] τὸν Πρωτεσίλαον λέγει. ~ BΔ —] ὁ Πρωτεσίλαος δρᾶμα γέγραπται Εὐριπίδῃ. λέγεται δέ, ὅτι γαμήσας καὶ μίαν ἡμέραν μόνην συγγενόμενος τῇ | |
| 5 | γυναικὶ αὑτοῦ ἠναγκάσθη μετὰ τῶν Ἑλλήνων εἰς τὴν | |
| Τροίαν ἐλθεῖν καὶ πρῶτος αὐτῇ ἐπιβὰς ἐτελεύτησε. καὶ φασίν, ὅτι τοὺς κάτω δαίμονας ᾐτήσατο καὶ ἀφείθη μίαν ἡμέραν καὶ συνεγένετο τῇ γυναικὶ αὑτοῦ. ~ UΩ ὡς* ἂν εἰδὼς ἅπαντα] ὡς ἐπιστάμενος σὺ ὁ Ἑρμῆς | 119 | |
| 10 | ἅπαντα. ~ Δ οὐ σχολή μοι κτλ.] μετέωρος ὁ λόγος τῇ μιμήσει τῶν ἀληθινῶν διαλόγων. ~ BΔ πρόσκωπον* εἶναι] ἀντὶ τοῦ ἐρέττειν ἤτοι ἐπὶ τῇ κώπῃ εἶναι. ~ BVNΔ | |
| 15 | ὤμους* οὕτω καρτεροὺς ἔχων] ὡς παλαιστὴν αὐτὸν διαπαίζει. ~ BNΔ | |
26.2 | ἀκόνδυλον*] κόνδυλος ὁ ἐν τῇ συνηθείᾳ γρόνθος. ~ VBCΩΔ | |
26.3 | ὑψηλὸν ἀρθῇ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ Ἀλωέως υἱέας δύο* κτλ.] Ὦτον καὶ Ἐφιάλτην. ~ VNΩΔ. Addunt NΔ: εἴρηται περὶ τούτων ἐν τοῖς κατόπιν [p. 106, 30] μετὰ θαυμαστῆς οἵας τῆς θεωρίας, τί τὸ τοῦ μύθου αἰνίτ‐ | |
| 5 | τεται, ὅτι διὰ τῆς τῶν ὀρέων σκιᾶς θηρῶντες οὗτοι τὰς ἀποστάσεις τε καὶ τὰ ὕψη τῶν τόπων ὥσπερ θέμις τοῖς ὀπτικοῖς τοῦτο ὑπελήφθησαν παρὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, φημὶ δὲ τὸ τὰ ὄρη ἐπάλληλα ἐποικοδομεῖν. ~ ἕξειν οἰομένους κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
26.4 | ὁ δὲ γεννάδας Ὅμηρος κτλ.] σκόπει τὸν βωμολόχον, ὅπως εὐθίκτως διαγελᾷ τὰ τῶν Ἑλλήνων σεμνότατα. ~ BNΔ ποιηταί*] ⸢οὕτως ὄ⸣ναιο, γόης καὶ ⸢πλα⸣στογράφε. ~ | |
| 5 | ⸢V⸣BNUΩΔ. Addit U: εἰ μὴ ᾔδεις αὐτοὺς ψευδομένους, οὐκ ἂν κατεγέλασας αὐτούς. ~ | |
26.5 | ξυντριβέντες τῶν κρανίων: Ἀττικὴ ἡ σύνταξις, τὸ δὲ κοινὸν ‘συντριβέντες τὰ κρανία‘· τὰ γὰρ πρὸς πεῖσιν ἢ | |
| δρᾶσιν αἰτιατικῇ συντάσσονται, ‘ἔπαθον τὴν ψυχήν‘, ‘συνέ‐ τριψα τὴν λήκυθον‘. οὕτως οὖν καὶ τοῦτο πρὸς αἰτιατι‐ | 120 | |
| 5 | κὴν ἔδει ἀποδοθῆναι. ἀλλ’ ἐπειδὴ φιλοῦσιν Ἀθηναῖοι τὸ ἐπὶ μέρους λέγειν, ὡς τὸ ‘ἔφαγον τοῦ ἄρτου‘, ‘ἔπιον τοῦ οἴνου‘, οὕτως κἀνταῦθά φησι ‘συντριβέντες τῶν κρανίων‘. ~ BCΩΔ | |
26.7 | ἀχλὺν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ —] σημείωσαι. ~ Δ | |
26.8 | εἰπὲ γάρ μοι κτλ.] σημείωσαι. ~ Δ Μίλων*] Μίλωνος τούτου φέρεται καὶ ἄλλα ⸤τῆσ⸥ κατὰ σῶμα ἀλκῆς θαύματα. φασὶ γὰρ αὐτὸν Πυθαγόρειον ὄντα καθῆσθαι μετὰ τῶν ὁμιλητῶν ἐν οἰκίᾳ, ἧς ὑποσά‐ | |
| 5 | θρου τινὸς τῶν στύλων ὄντος ὑποβάντα τὸ πεπονηκὸς τῆς οἰκίας τὸν στῦλον πρότερον παρωσάμενον ἐκείνους τε σῶσαι καὶ ἑαυτὸν ἀκέραιον ὑπεξαγαγεῖν. ἔτι δὲ καὶ τοῦ⸤το⸥, ὃ δὴ καὶ τοῦ ζῆν αὐτὸν ἀπήλλαξεν, ὡς βαδίζοι ποτὲ παρ’ ὕλην τινὰ οὗτος καὶ παραβαίη μὲν τὴν ὁδὸν ἐπὶ πολύ, | |
| 10 | περιτύχοι δὲ κορμῷ μεγάλῳ κατεσφηνωμένῳ, ὃν βιαζομένου πρὸς τὴν διάστασιν τοὺς σφῆνας μὲν καταπεσεῖν, αὐτὸν δὲ περισχεθέντα τῇ συμπτώσει τῶν μερῶν ἀφύκτῳ πάγῃ θηρίων ὑπάρξαι θοίνην. ~ Γ⸤B⸥CΩΔ σοὶ τὸν Μίλωνα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
| 15 | ἀμαχωτάτου*] ἀναλωτοτάτου. ~ Γ | |
26.9 | τὴν τὸ τριπλοῦν τεῖχος] προσυπακουστέον τὸ ἔχου‐ σαν. ~ Ω | |
26.12 | ἕρμαιον: τὸ εὕρημα προπαροξυτόνως, τὸ δὲ Ἑρμοῦ κτητι‐ κὸν προπερισπᾶται. ~ ΔM | |
26.14 | εὖ γε παρῴδεις*] καλῶς γε ἄλλην ᾖσας ᾠδήν. ~ Δ πανευδαίμονα*] εὐτυχία εὐδαιμονίας διαφέρει· ἡ μὲν γὰρ εὐτυχία ἐπὶ ἑνὸς ἀγαθοῦ λαμβάνεται, ἡ δὲ εὐδαιμονία ἐπὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν ἤγουν ἀρετῶν ἢ χρημάτων. ~ ΔM | 121 |
26.15 | καὶ τὰ μὲν κτλ.] σημείωσαι. ~ Δ φέρουσι τὸ ὑποδεέστερον κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
26.16 | καὶ κληρονομῆσαί γε—αἰωρούμενος] ὡραῖον πάνυ. ~ Δ | |
26.17 | ὅτι θνητοί τέ εἰσι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἔζων τε ἂν σωφρονέστερον κτλ.] σημείωσαι. ~ Δ ἢ τί γὰρ—c. 20 τῶν ματαίων πόνων] ὡραῖον ὅλον πάνυ τὸ χωρίον. ~ Δ | |
| 5 | εἰ δ’ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἐνενόουν ὅτι θνητοί τέ εἰσιν ... ἢ τί* γὰρ οὐκ ἂν ποιήσειεν ἐκεῖνος ὁ τὴν οἰκίαν σπουδῇ οἰκοδομούμενος κτλ.] ἀμφότερα ταῦτα εἴδομεν ἐφ’ ἡμῶν τέλος ἐσχηκότα· καὶ γὰρ Στυλιανὸς ὁ Ζαούτζης οἴκημα πρὸς τὸ παλάτιον κατασκευάσας φιλο‐ | |
| 10 | τίμως τοσοῦτον ἀπέλαυσεν αὐτοῦ, ὥστε τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ οἴκου ἀρχὴν αὐτῷ τοῦ θανάτου καὶ τέλος ὑπάρξαι τοῦ βίου, Λέων τε ὁ Βασιλείου τὴν τοῦ υἱοῦ γένεσιν λαμπρῶς ἑστιάσας αὐτὸς μὲν οἴχεται, μετέωροι δ’ αἱ ἐπὶ τῷ υἱῷ ἀποβάσεις. ~ BΔ | |
| 15 | ὑφ’ ὧν ἐπιόντων ἀγγέλων] ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῶν ἐπιόν‐ των. ~ ΔMΩ | |
26.19 | πομφόλυγας ἐν ὕδατι] ἄγαν εὐφυὲς τὸ παράδειγμα. ~ BΔ | |
26.20 | ἀεὶ τὸν θάνατον—c. 22 τί οὖν ἐκεῖνοι] ὡραῖον τὸ χωρίον. ~ Δ | |
26.22 | καὶ οἷα τὰ παρ’ ἡμῖν κτλ.] σημείωσαι. ~ Δ | |
27t | Βίων πράσεις. | |
27.3 | διδάξομαι* μὲν οὐδέν, ἀναμνήσω δέ] ⸢τῶν παρ’ Ἕλ‐ | |
| λησι μετεμψυχώσεων τὸ δόγμα πρῶτος Πυθαγόρας εἰσή‐ νεγκεν. ἐπεὶ δὲ τὴν ψυχὴν προϋπάρχειν⸣ διὰ τ⸢οῦ⸣ τὰς μα⸢θήσεις ἀναμνήσεις ὑποτίθεσθαι κρατύνεται, εἰκότως | 122 | |
| 5 | τοῦτο ληρεῖν τὸ νῦν πεποίηκε τὸν Πυθαγόραν⸣. ~ ⸢V⸣CφUΩ | |
27.4 | ἃ σὺ δοκέεις τέτταρα, ταῦτα* δέκα ἐστὶ καὶ τρί‐ γωνον ἐντελὲς καὶ ἡμέτερον ὅρκιον] [Start of a diagram][Start of a diagram section]⸢δυ⸣νάμει τρίγωνον [Omitted graphic marker][End of a diagram section] [Start of a diagram section]⸢τρίγωνον⸣ αʹ ἐνεργείᾳ [Omitted graphic marker][End of a diagram section] [Start of a diagram section]⸢τρίγων⸣ον βʹ ⸢[Omitted graphic marker]⸣[End of a diagram section] [Start of a diagram section]τρίγωνον γʹ [Omitted graphic marker][End of a diagram section][End of a diagram] | |
| 5 | ⸢ὁ γὰρ τ⸣έσσαρα μετὰ τῶν πρὸ ⸢αὐτοῦ, τουτ⸣έστι τοῦ τρία καὶ τοῦ ⸢δύο καὶ τ⸣οῦ ἑνός, ποιεῖ τὸν δέκα· τέσσαρα τρία δύο ἕν· οὕτω μὲν οὖν ὁ τέσσαρα δέκα, ⸢τρίγωνον⸣ δέ. οὕτως οἱ ἀρι⸢θμητικ⸣οὶ ζηλοῦντες τοὺς ⸢γεωμετρ⸣ικοὺς εἰς σχήματα ⸢καὶ αὐτοὶ⸣ ἔταξαν τοὺς ἀρι⸢θμούσ⸣, τρίγωνα, | |
| 10 | τετρά⸢γωνα καὶ⸣ ἑξῆς. ὡς ⸢ἀπὸ στοι⸣χείου τοίνυν ⸢ἀρξά‐ μενο⸣ι τῆς μονάδος, ⸢ἣν δυνά⸣μει βούλονται ⸢εἶναι πάντα⸣ τὰ πολύγωνα, ⸢ἀποτελοῦ⸣σι τὰ ἐνεργείᾳ πο⸢λύγωνα, τρ⸣ί‐ γωνα καὶ τετρά⸢γωνα καὶ πε⸣ντάγωνα καὶ ἑξῆς. ⸢τῆς μὲν οὖν⸣ μονάδος δυ⸢νάμει οὔσ⸣ης τριγώνου πλευ⸢ρὰ μονάσ⸣, | |
| 15 | τοῦ δὲ ἐνεργείᾳ ⸢πρώτου τριγ⸣ώνου τοῦ τρία πλευ⸢ρὰ δυάσ⸣, τοῦ δὲ δευτέρου ⸢τοῦ ἓξ τριὰς ἡ⸣ πλευρά, τοῦ ⸢δὲ τρίτου τρι⸣γώνου τετρὰς ⸢ἡ πλευρά⸣. ἔστι δὲ ⸢πρῶτον μὲν τρί⸣‐ γωνον ἐν ἀριθμοῖς ⸢ὁ τρία, δεύτ⸣ερον ὁ ἕξ, τρίτον ⸢ὁ δέκα καὶ ἑ⸣ξῆς. ἐντελὲς δὲ ⸢τρίγωνον ὁ δέκ⸣α ὡς τῷ τρι⸢γώνῳ | |
| 20 | καὶ τε⸣τραγώνῳ συντελού⸢μενος τοῖς πρ⸣ώτοις τῶν εὐθυ‐ ⸢γράμμων σ⸣χημάτων, τῷ μὲν τρι⸢γώνῳ διὰ τὸ ὅ⸣λον σχῆμα —τρίγωνον γάρ—, τῷ τετραγώνῳ δὲ διὰ τὴν πλευ‐ ράν—ὁ γὰρ τέσσαρα τούτου πλευρά, ὅς ἐστιν ἀρχὴ τῶν τετρα⸢πλεύρων—. ο⸣ὕτως μὲν οὖν ὡς ἐν παρεκβάσει | |
| 25 | ἐρεῖν τρίγωνον ἐντελὲς ὁ δέκα. ὅρκιον δέ· αὐτοὶ γὰρ | |
| οἱ Πυθαγόρειοι ὅρ⸢κον ἐποιο⸣ῦντο τὸν δʹ οὕτως “ναὶ μὰ τὸν ἁμετέρᾳ ψυχᾷ παραδόντα τετρακτύν, παγὰν ἀενάου φύσιος”. ἔλεγον δὲ ⸢καὶ τὸν θεὸν⸣ ἀριθμὸν καὶ [c. 5] μετενδύεσθαι τὰς ψυχὰς πάντα σώματα ζῴων μέχρι καὶ | 123 | |
| 30 | τῶν κνωδάλων. [c. 6] καὶ κυάμων δὲ ἀ⸢πείχοντ⸣ο. χρυ‐ σοῦν δὲ ἔλεγον ἔχειν Πυθαγόραν κατὰ θάτερον τῶν μη‐ ρῶν. ~ ⸢V⸣φUΩ | |
27.6 | χρυσοῦς*] ἐλέγετο γὰρ ὁ Πυθαγόρας ἐντετυπῶσθαι τῷ δεξιῷ ⸢αὐτοῦ μ⸣ηρῷ τὸν Φοῖβον. ~ ΓC⸢V⸣φ εἶναι* τῶν ἀμφὶ Κρότωνα] ⸢περὶ Κρότωνα γὰρ τῆς Ἰτα‐ λίας συνεστήσατο Πυθαγόρασ⸣ τὸ ἑαυ⸢τοῦ⸣ παιδευτή⸢ριον, | |
| 5 | ἐν ᾧ τριακόσιοι τὸ⸣ πρῶτον οἱ οὕτως ἀγόμενοι Πυθαγο‐ ρικῶς. ἐνῆσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἄκρως ἐξασκοῦσαι τὴν ⸢αἵρεσιν· ὧν καὶ Θε⸣ανὼ ἦν. τούτους οὖν φησιν αὐτὸν ἐωνῆσθαι. ἀπὸ Κρότωνος δὲ καὶ εἰς Τάραντα ἡ αἵρεσις διεδ⸢όθη. τὴν ταύτῃ δέ φησιν⸣ Ἑλ⸢λάδα, διότι Ἑλ⸣‐ | |
| 10 | λή⸢νων πάλαι ἀποικισάντων⸣ Ἰ⸢ταλίαν συνέβη⸣ τῇ τῆς γ⸢ῆς ἀρετῇ πλούτῳ⸣ τε μεγάλ⸢ῳ πλουτῆσαι⸣ αὐτοὺς καὶ ⸢εὐανδρῆ‐ σαι⸣ διαφερό⸢ντως· ἀφ’ οὗ⸣ καὶ Μεγάλη Ἑλλ⸢ὰς ἐκλήθη⸣. ~ ⸢V⸣CφUΩ | |
27.7 | ὁ ἐξωμίας: ⸢ἐξωμίδα⸣ γὰρ ἐφόρε⸢ι, τὸ δὲ ἦν χι⸣τὼν παχὺς ⸢καὶ τραχὺς ἅ⸣τε ἄγναπ⸢τος, κατὰ τὴν ἀ⸣ριστερὰν χεῖ⸢ρα ῥαφὴν οὐκ⸣ ἔχων, διὸ ⸢καὶ ἑτερομάσχα⸣λος ἦν. ἀχ⸢ειρί‐ δωτος δὲ⸣ ὢν τοὺς ὤ⸢μους παρεῖχε γυ⸣μνοὺς ὁρᾶσθα⸢ι, | |
| 5 | παρὸ καὶ ἐ⸣ξωμὶς ἐκα⸢λεῖτο. οὐ μόνον⸣ δὲ χιτὼν ⸢ἡ ἐξω‐ μίς, ἀλ⸣λὰ καὶ πε⸢ρίβλημα⸣. ~ ⸢V⸣CφUΩ ἢ καὶ προ⸢καλέσηται⸣: τὸ προκα⸢λεῖσθαι τοῦ προσκα⸣λεῖσθαι δ⸢ιαφέρει· προσ⸣καλεῖται μὲν ⸢γὰρ οἰκέτης εἰσ⸣ βάσανον, ⸢προκαλεῖται δὲ⸣ εἰς δίκην ὁ ⸢ἀντίδικοσ⸣. ~ ⸢V⸣CφUΩ | |
| 10 | δέδια* κτλ.] ⸢ὁ Κυνικὸς οὗτο⸣ς Διογένης ἦν ⸢μὲν Σινω‐ πεὺσ⸣ ἀπὸ τοῦ Εὐξείνου ⸢πόντου, ἀργυρ⸣αμοιβὸς δὲ ⸢ὢν καὶ διὰ τὴ⸣ν μετὰ Κύρου στρα⸢τείαν, μεθ’ οὗ καὶ⸣ Κλέαρχος ⸢συνεστράτευσε⸣, δημευθεὶς ⸢ἐφυγαδεύθη⸣ καὶ καταλα⸢βὼν Ἀθήνασ⸣ Ἀντισθέ⸢νει προσετα⸣ιρισθεὶς συνῆν ⸢τῷ ἀνδρὶ δι⸣ὰ | 124 |
| 15 | βίου. ἀποθα⸢νόντος δὲ Ἀν⸣τισθένους ἀπε⸢χθῶς ἔχων τ⸣οῖς ἤθεσι τῶν ⸢λοιπῶν Ἀθη⸣ναίων εἰς Κόριν⸢θον ἐχωρίζε⸣το καὶ πρὸς τὸ Κρά⸢νιον ὀνομαζ⸣όμενον ἐνηυ⸢λίσθη ὕπαι⸣θρος πίθον ἔχων ⸢εἰς οἴκησιν⸣. ἀναμερισάμε⸢νος δὲ τὰ εἰ⸣ς τὴν δίαιταν ⸢Κορίνθῳ καὶ⸣ Ἀθήναις κατὰ ⸢τὸ πρόσφορον⸣ τῶν | |
| 20 | καιρῶν καὶ τὰς ⸢διατριβὰσ⸣ ἐποιεῖτο, χει⸢μῶνος μὲν Ἀθ⸣ή‐ ναις ἐπιδημῶν ⸢ἀλέας χάριν⸣, ἔαρος δὲ καὶ θέρους ⸢Κόριν‐ θον⸣ κατοικῶν τῷ ⸢μὴ πνιγώδ⸣η τότε Κόρινθον ⸢εἶναι ἀλλ’ ἀ⸣ναψύχεσθαι παν⸢ταχόθεν⸣ ἀφ’ ἑκατέρας θα⸢λάττης τοῖ⸣ς ἀνέμοις κατα⸢πνεομένη⸣ν. ἦν δὲ τὸ ἐπιτήδευμα παρ⸣ρησια‐ | |
| 25 | στὴς καὶ ⸢πολλὰ τοὺς ἀ⸣συνέτους ἐλέγχων ⸢καὶ παύειν ἐπ⸣ιχειρῶν αὐτοὺς τῆς ⸢ἀνοίας τε καὶ κ⸣ορύζης. φέρον⸢ται δὲ αὐτοῦ παρ⸣ὰ Δίωνι τῷ Προυσαεῖ καὶ διάλογοι πρὸς Ἀλέξανδρον τὸν Μακεδόνα, ὁπηνίκα πρὸς Πελοπόννησον διαβὰς Κορίνθου ἐπέ⸢βη Ἀλέξαν⸣δρος. παρὰ πάντα τοι‐ | |
| 30 | γαροῦν τὸν ἑαυτοῦ βίον οὕτως ἀτημελῶς βιώσας καὶ πρό‐ νοιαν ἑαυτοῦ ὅσα γε πρὸς τὸ ⸢σῶμα οὐδ’ ἥ⸣ντινα πεποι‐ ημένος ἀλλὰ πάντα τὰ ὑπ’ ὀδόντα ἐδώδιμα οἰόμενος καὶ θηρίων βουλόμενος οὐδὲν ἄνθρωπον διαφέρειν ⸢τὸ πρὸς τὴν⸣ τροφὴν ἄσκευον σηπίᾳ περιτυχὼν ὠμῇ καὶ ᾠοῖς, ἅπερ | |
| 35 | οἱ τῇ Ἑκάτῃ ἐν ταῖς νουμηνίαις τὰ δεῖπνα ⸢ἐπὶ τῶν τριό⸣‐ δων ποιοῦντες ἐτίθεσαν, ταῦτα φαγὼν οὕτως, ὡς εὗρε, κατὰ τὸ κράτιστον ἀπεπτήσας οὕτως ἐξέθανεν. ~ ⸢V⸣φ | |
27.8 | ⸢στρατεύομαι δὲ⸣ ὥσπερ ἐκεῖνος: καὶ γὰρ Ἡρακλεῖ Εὐρυσθεὺς ὁ Μυκηνῶν βασιλεὺς τοὺς ἄθλους ἐπέτατ‐ | |
| τεν. ~ ⸢V⸣φUΩ | 125 | |
27.9 | ὀπισθογράφων* βιβλίων] τουτέστι πυγὴν γεγραμμένων, πεπονημένων. ~ ΓUΩ | |
27.12 | τὸν Κυρηναῖον] τὸν Ἀρίστιππον λέγει. ~ Ω | |
27.14 | αἰνίγματα—ἢ γρίφους] σημείωσαι. διαφέρει γρῖφος καὶ αἴνιγμα, ὅτι τὸ μὲν αἴνιγμα ὁμολογεῖ τις ἀγνοεῖν, τὸν δὲ γρῖφον ἀγνοεῖ δοκῶν ἐπίστασθαι. οἷον αἴνιγμα μέν ἐστι τὸ ‘τί δίπουν; τί τρίπουν; 〈τί τετράπουν;〉‘ ἐνταῦθα | |
| 5 | δὲ δῆλον τὸ ἐρώτημα. γρῖφος δὲ οἷον “Ἕκτορα τὸν Πριά‐ μου Διομήδης ἔκτανεν ἀνήρ”· ἐνταῦθα δοκεῖ μὲν εἰδέναι τὸ ῥηθέν, ἀγνοεῖ δέ, ὅτι Διομήδης ἦν ἀνὴρ Ἀχιλλεύς· ἐκείνην γὰρ ἔσχε μετὰ τὴν Βρισηίδα. ~ UΩ | |
27.15 | καὶ γὰρ οὐ τῶν σωμάτων ἐραστής εἰμι κτλ.] σός, παμβέβηλε, καὶ θεὸς ⸢ ⸣ πλὴν καὶ θεοὺς ἔχειν σε τοιούτους πρέπει σοφὸν μὲν τυγχάνοντα ταῖς αἰσχρ⸢ουργίαις.⸣ ~ ⸢U⸣ | |
27.16 | σείριον: τὸν Ὠρίωνος κύνα, ὃς ἐπιτέλλων τῷ σφοδρῷ τῶν καυμάτων σεσηρέναι ποιῶν τοὺς ἀνθρώπους σείριος ὀνο‐ μάζεται. ~ UΩ | |
27.17 | νόμους νομίζω τοὺς ἐμούς] ὡς οὐαί σοι, τρισάθλιε, χάριν τῶν νόμων. ~ U | |
27.19 | παρόσον* δυσσεβέστερος] ⸢δυσσεβ⸣έστερον αὐτὸν λέγει τὸ ⸢ἄθεον αὐτ⸣οῦ διασύρων. τὸ ⸢δεῖνα δὲ⸣ ἐπὶ τῶν εὐτε‐ λε⸢στέρων· οὕ⸣τω χρῶνται τῷ ἀο⸢ρίστῳ τ⸣ὸ εὐτελὲς θερα‐ ⸢πεύοντ⸣ες. ἰσχάδας δὲ ⸢καὶ τὰ μ⸣ελιτώδη προὐβά⸢λ‐ | |
| 5 | λετο δ⸣ιὰ τὸ γλυκὺ καὶ τὸ ⸢ἡδύ, α⸣ἰνιττόμενος τὸ ⸢λεῖον | |
| τῆς ἡδονῆς καὶ τὸ προση⸣νές. ~ ⸢V⸣ΦUΩ παλάθας* τῶν Καρικῶν] ὡς τῆς Καρίας διαφόρους πα‐ λάθας ἀπὸ τῶν σύκων φερούσης εἶπε τοῦτο. παλάθη δέ ἐστι σφαῖρα ἀπὸ συγκοπῆς σύκων συμπλαττομένη. ~ | 126 | |
| 10 | VCΦUΩ | |
27.20 | ἐοίκασι* κτλ.] ἐπειδὴ πολλοὶ τῇ ἀτοπίᾳ τῶν σοφισμάτων ⸢ἐπισημα⸣ινόμενοι παρεγίνοντο ἐπὶ τὴν ἀγοράν, ὅπου τῆς ἐπιδείξεως χάριν προῄει Χρύσιππος, διὰ τοῦτο νῦν τοῦτο λέγει, ⸢ὅτι πολλ⸣οὶ τοῦτον ἐπὶ τὴν ἀγορὰν περιμένουσιν. ~ | |
| 5 | ⸢V⸣ΦUΩ | |
27.21 | οὐ γὰρ ἐφ’ ἡμῖν ταῦτα: τῶν ὄντων τὰ μὲν ἐφ’ ἡμῖν φασιν οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς, τὰ δὲ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν, ἐφ’ ἡμῖν μὲν ὑπόληψιν, ⸢ὁρμήν, ὄρεξιν, ἔκκλισιν⸣· ἔξεστι γὰρ τούτοις ἅτε ἡμετέροις ἔργοις οὖσι καὶ χρῆσθαι καὶ μή. οὐκ ἐφ’ | |
| 5 | ἡμῖν δὲ τὸ σῶμα, ἡ κτῆσις, ἡ δόξα, αἱ ἀρχαὶ καὶ ὅσα οὐχ ἡμέτερα ἔργα ἀλλὰ τῆς τύχης δοκεῖ. ταῦτα δὲ καὶ ἀδιάφορά φασι τὰ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν· ἔξεστι γὰρ αὐτοῖς καὶ καλῶς χρήσασθαι καὶ μὴ οὕτως, ὡς ἂν δοκῇ τῷ, ᾧ περι‐ γέγονε ταῦτα. τούτων δὲ τῶν ἀδιαφόρων τὰ μέν φασι | |
| 10 | προηγμένα, τὰ δὲ ἀποπροηγμένα, καὶ τούτων τὰ μὲν περὶ ψυχ⸢ὴν⸣ εἶναι ὡς εὐφυΐαν, ⸢προ⸣κοπήν, γνώμην, ὀξ⸢ύτη⸣τα διανοίας καὶ τὰ π⸢αρα⸣πλήσια, τὰ δὲ ⸢πε⸣ρὶ σῶμα ὡς ὑγίειαν, ε⸢ὐαι⸣σθησίαν, ἰσχὺν καὶ τὰ ⸢ὅμοια⸣, τὰ δὲ περὶ τὰ ἐκτὸς ⸢ὡσ⸣ εὐτεκνία, κτῆσις σύ⸢μμετροσ⸣, ἀποδοχὴ παρὰ | |
| 15 | ἀν⸢θρώπων καὶ⸣ εἴ τι τοιοῦτο. ὡσαύ⸢τως δὲ⸣ τριχῶς φασι καὶ τὰ ἀ⸢πο⸣προηγμένα, ἅπερ κατὰ ⸢τὸ ἐ⸣ναντίον ἐστὶ τοῖς πρ⸢οηγ⸣μένοις καὶ κατὰ τὸ τριττ⸢ὸν⸣ τῶν, περὶ ἃ ὁρᾶται, περὶ ⸢ψυχήν⸣ φημι καὶ σῶμα καὶ τ⸢ὰ ἐκ⸣τός, ὡς ἀνωτέρω | |
| παρεθέμεθα. ἡ δὲ κα⸢ταληπτι⸣κὴ φαντασία τοια⸢ύτη παρ’⸣ | 127 | |
| 20 | αὐτοῖς λέγεται· καταλ⸢ηπτικὰσ⸣ ἔλεγον φαντασίας ⸢τὰσ⸣ ἀπὸ ὄντων ὡς ἂν ⸢ὄντων⸣ ἐναπομοργνυμένας ⸢τῷ νῷ⸣ σαφῶς γνώσεις ἢ ἐξ ⸢ὧν ἄν⸣ τις τεκμαίροιτο, ⸢οὐ κα⸣ταληπτικὰς δὲ ⸢τὰς μὴ⸣ οὕτως ἐχούσας, ὡ⸢ς αἱ ἐξ⸣ ὑπονοίας ψιλῆ⸢ς ἐγγινό⸣μεναι. ἔλεγον δὲ τῶν καταληπτικῶν τὰς διὰ τῶν | |
| 25 | αἰσθητηρίων αἰσθητικὰς καὶ τὰς μὲν ταῖς αἰσθητικαῖς συγκαταθέσε⸢σι γινο⸣μένας αἰσθήσεις, τὰς δὲ ταῖς κατα‐ ληπτικαῖς καταλήψεις. λέγεσθαι δὲ αἴσθησιν καὶ κατ’ ἄλλον τρόπον τό τε αἰσθη⸢τήριον⸣ καὶ τὸ ἡγεμονικὸν καὶ τὴν τοῦ ἡγεμονικοῦ καθάπερ αἰσθητοῦ κατάληψιν. καὶ | |
| 30 | ὥσπερ, φασί, χρεία εἰς τὰς ἀπὸ τῶν δακτυλίων σφραγῖ⸢δας κη⸣ροῦ ἢ πηλοῦ εἰργασμένου καλῶς καὶ εὐτυπώτου καὶ τῆς ἐξ ἡμῶν ἐπερείσεως καί τινων ἄλλων, οὕτως καὶ ἐπὶ τῶν αἰσθητικῶν φαντα⸢σιῶν⸣ εὐτυπώτου τε τοῦ ἡγεμονικοῦ καὶ πολλῶν ἐστιν ἄλλων χρεία, εἰ μέλλοι τῷ ὄντι γίνεσθαι | |
| 35 | τοιοῦτος ὁ τύπος ἀπὸ τοῦ ὄντος καὶ κατ’ α⸢ὐτὸ ἐντετυπω‐ μένοσ⸣. ~ φ⸢V⸣ σύμβαμα τὴν χωλείαν*] ἀλλ’ ἐπιτριβείης, κατάρατε, πάντα γελοίως ὑπὸ τὴν γλῶσσαν στρέφων καὶ τὰ σοφὰ πάντα τοῖς παιγνιώδεσι παραβάλλων, οἷον καὶ νῦν πεποίηκας. | |
| 40 | τῶν διαλεκτικῶν γὰρ τῶν μὲν ἄλλων προτάσεις λεγόντων τὰς ἐξ ὀνόματος καὶ ῥήματος αὐτοτελῶς συντιθεμένας εἰς ἀποφαντικοῦ λόγου γένεσιν, ὡς τὸ ‘Σωκράτης περιπατεῖ‘, ‘Δίων διαλέγεται‘, καὶ ὑποκείμενον μὲν λεγόντων τὸ ὄνομα ἤ τι τῶν ὀνόματος χρείαν ἀποτελούντων, κατηγορούμενον | |
| 45 | δὲ τὸ ῥῆμα, οἱ Στωικοὶ ἐθελακριβεῖς ὄντες καὶ ξενίζουσιν | |
| ἀγαπῶντες ὀνόμασι χρῆσθαι τὴν μὲν αὐτοτελῆ πρότασιν οἷον τὴν ‘Σωκράτης περιπατεῖ‘ αὐτοὶ σύμβαμά φασιν ἢ κατηγόρημα· συμβέβηκε γὰρ τὸ περιπατεῖν Σωκράτει· τὴν οὐκ αὐτοτελῆ δὲ ἀλλά τινος ἐνδεᾶ, οἷον ‘Σωκράτει μετα‐ | 128 | |
27.21(50) | μέλει‘ ἢ ‘Σωκράτης φιλεῖ‘ ἢ ‘Σωκράτει μέλει‘, ταύτας οὖν ὠνόμασαν τὴν μὲν ‘Σωκράτει μεταμέλει‘, ἐπεὶ μὴ κατ’ εὐθεῖαν πτῶσιν τὸ ὄνομα ἐλήφθη, κἂν αὐτοτελές ἐστιν, αὐτοὶ παρασύμβαμά φασιν ἢ παρακατηγόρημα ὡσανεὶ πα‐ ρακείμενον τῷ συμβάματι ἢ κατηγορήματι, τὴν δὲ ‘Σωκρά‐ | |
| 55 | της φιλεῖ‘, ἐπειδὴ λείπει τὸ τίνα, κἂν κατ’ εὐθεῖαν ἐλήφθη ὁ ὑποκείμενος, ἀλλ’ οὖν, ἐπεὶ μὴ αὐτοτελὴς ἡ πρότασις, ἔλαττον ἢ κατηγόρημά φασιν αὐτήν, ὅτι μὴ τέλειόν ἐστι κατηγόρημα, τὸ δὲ ‘Σωκράτει μέλει‘ ἔλαττον λέγουσιν ἢ κατηγόρημα, ὅτι τε πλαγία πτῶσις ὁ ὑποκείμενος καὶ ἐνδεῶς | |
| 60 | ἡ πρότασις ἔχουσα· λείπει γὰρ τὸ τίνος μέλει. οὕτω μὲν οὖν οὗτοι. ὁ μέντοι Λουκιανὸς λόγον ἀνεῦρεν ἐπὶ τούτων τὸ σπούδασμα τῶν σοφῶν ἐπὶ τὸ γελοιότατον μεταφέρων. ~ ΦUΩ | |
27.22 | κροκόδειλος*] τὸν κροκόδειλον λόγον ἐν τούτῳ γοῦν καλῶς ποιῶν διαπαίζει φορτικὸν τῷ ὄντι καὶ σοφισματώδη, ὥσπερ καὶ τούτους, οὓς μικρὸν ἔμπροσθεν διακωμῳδήσει, τὴν Ἠλέκτραν, τὸν ἐγκεκαλυμμένον, τὸν θερίζοντα καὶ τὸν | |
| 5 | κυρίττοντα, μιαρὰ καὶ κατάπτυστα σοφίσματα καὶ μηδὲν πλέον τῆς φλυαρίας ἐπαγγελλόμενα. ~ Ω | |
27.23 | γνίφωνα] ἐλέγχει τοὺς Στωικοὺς γνίφωνας ὄντας χαίρειν τῷ συλλογισμῷ ἤτοι τῷ χρήματα συλλέγειν· εἰς τοῦτο γὰρ τὸ συλλογίζεσθαι μεταλαμβάνει σκώπτων εὐφυῶς. ~ ΦUΩ | |
27.24 | καὶ μὴν τοὐναντίον ἔφης κτλ.] στέρησις τῶν ἀληθῶν τὰ ψευδῆ. ποσαχῶς ἡ ἄγνοια; ὁσαχῶς ἡ ἐπιστήμη. ἡ οὖν | |
| ἐπιστήμη τριττή· ἢ γάρ, ὅταν γινώσκωμεν ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις ἐνεργείᾳ κατὰ τὸ δεύτερον σημαινόμενον· οἷον | 129 | |
| 5 | ἥδε ἡμίονός ἐστι, πᾶσα ἡμίονος ἄτεκνος, καὶ ἥδε ἄρα ἄτεκνος· δεύτερον, ὅταν τὴν μείζω πρότασιν γινώσκωμεν, καὶ τρίτον, ὅταν τὴν ἐλάττω. οὐκοῦν καὶ ἡ ἄγνοια τριττή, εἴτε ἀγνοοῦμεν ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις, οἷον ὅταν θεασά‐ μενοι ζῷον μήκοθεν νομίσωμεν αὐτὸ εἶναι ἡμίονον, ἔτι δὲ | |
| 10 | καὶ ὠγκωμένον θεασάμενοι τὴν γαστέρα, νομίσωμεν, ὅτι ἔγκυόν ἐστι, καὶ πλέξωμεν οὕτως· ἥδε ἡ ἡμίονος ὤγκωται τὴν γαστέρα, πᾶν ὠγκωμένον τὴν γαστέρα ἔγκυόν ἐστι, καὶ ἥδε ἄρα ἡ ἡμίονος. δεύτερος τρόπος τῆς ἀγνοίας, ὅταν τὴν καθόλου γινώσκοντες ἀγνοῶμεν ⸢τὴν ἐ⸣λάττω· οἷον | |
| 15 | ἴσμεν, ὅτι πᾶσα δυὰς ἀρτία ἐστίν, οὐκοῦν εἰ ἔροιτό τις, ὅτι πᾶσα, ἥδε ἡ δυὰς ἀρτία ἐστίν; ἐροῦμεν ὅτι ναί· εἶτα δὲ καὶ ἥδε ἡ δυὰς ἡ κεκρυμμένη; ⸢ἐροῦμεν ὅτ⸣ι οὔ· καὶ συνάγει ὅτι αὐτὸ οἶδα καὶ οὐκ οἶδα, οὐκ εἶπον δέ, ὅτι ἡ δυὰς οὐκ ἔστιν ἀρτία, ἀλλ’ ὅτι οὐκ ᾔδειν, εἰ δυάς ἐστιν. | |
| 20 | ταὐτὸ καὶ ἐπὶ τοῦ κεκρυμμένου ⸢Ὀρέστου· ἡ γὰρ Ἠλ⸣έκτρα ᾔδει αὐτὸν καὶ οὐκ ᾔδει ὡς κεκρυμμένον. τρίτος τρόπος ἀγνοίας, ὅταν τὸ μὲν μερικὸν ἴσμεν, τὸ δὲ καθόλου οὔ, οἷον οἶδα, ὅτι 〈ὅδε ὁ〉 ἐλλέβορος ⸢καθαίρει⸣, οὐ μὴν εἰ καὶ πᾶς ἐλλέβορος οἶδα· καὶ ἥδε ἡ θριδακίνη ψύχει, οὐ | |
| 25 | μὴν καὶ εἰ πᾶσα. οὕτως ἔστιν ἐναντία φρονεῖν τῷ πράγ‐ ματι. ἑαυτοῖς δὲ ἔστι φρονεῖν ἐναντία, ὅταν ⸢τὸ⸣ ἐναντίον ⸢διὰ⸣ συλλογισμοῦ πλέξωμεν ἢ δι’ αὐτοῦ τοῦ ὅρου ἢ δι’ ἄλλου καὶ ἄλλου· οἷον ἡ ἡδονὴ κατὰ φύσιν, ἡ ⸢ἡδονὴ οὐ κατὰ φύσιν· καὶ⸣ διὰ μὲν τοῦ κατὰ φύσιν συνάγει, ὅτι | |
| 30 | ἀγαθόν, διὰ δὲ ⸢τοῦ οὐ κατὰ φύσιν⸣, ὅτι οὐκ ἀγαθόν· | |
| διὰ δὲ ἄλλου καὶ ἄλλου, ὅταν τὰ ἐναντία δοξάζῃ· οἷον ἡ ἡδονὴ ἀγαθὸν διὰ μέσου τοῦ κατὰ φύσιν· ἡ ἡδονὴ οὐκ ἀγαθὸν διὰ ⸢μέσου τοῦ ἀτελοῦσ⸣. ~ ⸢U⸣Ω | 130 | |
27.26 | τὸν μὲν ἐξωτερικόν: διὰ τοὺς λόγους φησίν, οὓς Ἀριστο‐ τέλης οὕτως καλεῖ, ἐσωτερικοὺς τοὺς διαλεκτικούς, ἐξωτερι‐ κοὺς τοὺς ῥητορικούς. τὰ δὲ ἐπὶ τούτοις, τὸ τῆς θαλάσ‐ σης βάθος ὁπόσον εἰδέναι καὶ τὸν κώνωπα ὁπόσον βιοῖ | |
| 5 | καὶ τὴν τῶν ὀστρείων ψυχὴν καὶ τὴν ἐν μήτρᾳ πλαστι‐ κήν, ταῦτα πάντα διασύρων εἴρηκε τὰς πραγματείας Ἀρι‐ στοτέλους τὰς ζωολογικάς, τὰς ἀνατομικάς, τὰς μετεωρο‐ λογικὰς καὶ εἴ τις ἄλλη ταύταις ἑξῆς. ~ φUΩ τρία εἶναι ἀγαθὰ κτλ.] Ἀριστοτέλην λέγει [cf. Eth. Nic. | |
| 10 | A 8. 1098 b 13]. ~ φΩ οὐκ ἂν φθάνοις: ἀντὶ τοῦ τάχιστ’ ἂν ὠνήσῃ αὐτὸν ἔχων ἐλπίδα παρ’ αὐτοῦ εὐποροῦντος ἀποίσεσθαι τὸ καταβληθέν σοι. ~ φUΩ | |
27.27 | τὰ πάντα πλὴν δραπέτην μεταδιώκειν] τοῦτό φησιν, ἐπειδὴ ἀκαταληψίαν ἐπρέσβευεν. αὕτη δὲ ἡ ἀκαταληψία, τὸ μηδὲν ἐφικνεῖσθαι πρὸς λῆψιν ἀλλὰ πάντα διαδιδράσκειν αὐτήν, οὐδὲν εἰς γνῶσιν ἔχειν δοκεῖ. διὰ τοῦτό φησιν ὁ | |
| 5 | Πύρρων ἀδυνάτως ἔχειν δραπέτην μεταδιώκειν ἤτοι ὅτι ‘τὰ τὴν γνῶσιν ἀποφυγγάνοντα οὐδὲ ἑλεῖν οἷός τέ εἰμι‘. ~ φUΩ | |
28t | Ἀναβιοῦντες ἢ Ἁλιεύς. | |
28.1 | πάντες ἅμα κτλ.] ὡραῖον πάνυ. ~ ΓV | |
28.3 | ἐκεῖνος σώσειέ με κτλ.] ὡραῖον πάνυ. ~ ΓV | |
28.5 | μὴ κατὰ τοὺς πολλοὺς τῶν νῦν φιλοσόφων*] ἀντὶ τοῦ μὴ ⸢κατὰ τοὺς νῦν⸣ φιλοσό⸢φουσ⸣. ~ ⸢V⸣UΩ | |
28.7 | κατὰ τοὺς ῥήτορας] ⸤ἐπεὶ παρ⸢αδειγματικῇ⸣ κέχρηται ⸢τῇ | |
| πίστει, αὕτη δὲ⸣ μερική⸥, ⸢τούτου χάριν⸣ ἐστὶ ῥητορική· οἱ γὰρ διαλεκτικοὶ ἀπὸ τῶν καθόλου τὰς πίστεις περαίνου‐ σιν. ~ ⸤B⸥⸢V⸣φUΩ | 131 | |
28.9 | τοῦτο ἐκεῖνο τὸν ἵππον ἐς πεδίον: ⸤⸢παροιμία ἐπ⸣ὶ τῶν, ὁπηνίκα ⸢ἀπόροις ἐ⸣νέχωνται, ἀξιούν⸢των τι τοιοῦ⸣το, ὃ λύσιν μὲν⸥ ⸢δοκεῖ παρ⸣έχειν βραχεῖ⸢αν καὶ ἄνεσι⸣ν, τὸ δέ ἐστι ⸢μέγα καὶ πρὸς ἐπ⸣ίδειξιν συν⸢τεῖνον τῆς το⸣ῦ ἐπιζη‐ | |
| 5 | τοῦντος ⸢δυνάμεως. τ⸣ί γὰρ ⸢καταλληλότερον⸣ ἵππῳ πεδίου ⸢πρὸς τὸ τὴν οἰκε⸣ίαν ἐπιδείξασθαι ἀρε⸣τήν; παράλ⸢ληλοι ταύτῃ⸣ τῇ παροιμίᾳ ⸢καὶ αὗται ‘ὕ⸣δωρ βατρά⸢χῳ‘ καὶ ‘στέαρ γ⸣αλῇ‘ ⸢καὶ ‘Λυδῷ πράγ⸣ματα‘. ~ C⸤B⸥⸢V⸣φΩ | |
28.10 | τὸ πρὸ δίκης: προσυ⸤πακου⸥στέον τὸ καταψηφίζεσθαι. ~ ⸤B⸥φUΩ τὸ ἐν τῇ χειρὶ δίκαιον: ἀντὶ τοῦ ⸤ἐν τῇ⸥ δυνάμει, ἐν τῷ βιάζ⸤εσθαι⸥. ~ C⸤B⸥φUΩ | |
| 5 | ὕδατος] τοῦ δικαστικοῦ ὕδατ⸤ος, πρὸς ὃ⸥ τοὺς λόγους οἱ διαδικαζ⸤όμενοι⸥ ἐποιοῦντο. ~ ⸤B⸥φUΩ | |
28.11 | ἐντυγχάνων ἄν τισι τριβώνια περιβεβλημένοις κτλ.] ⸤τὸ αὐτ⸥ὸ νῦν τις περὶ μοναχῶν καὶ ἐπ⸤ισκό⸥πων εἰκάζων οὐ πόρρω τοῦ σώ⸤φρονος λ⸥ογισμοῦ πεσεῖται· σκεύεσι ⸤γὰρ θεοβλα⸥βείας καὶ χρώμασι περιηνθι⸤σμένοι ἐς τὸ⸥ πᾶν τοῦ | |
| 5 | ἀληθοῦς ἐστερήμεθα. ~ ⸤B⸥ | |
28.12 | ἦν κοσμουμένη κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ Ἰξίονα] φασὶ γὰρ τὸν Ἰξίονα τῆς Ἥρας ἐρασθῆναι, ἐρα‐ σθέντι δὲ τὴν Ἥραν χαριζομένην αὐτῷ νεφέλην εἰς ἑαυτὴν ἀπεικάσασαν ἐᾶν Ἰξίονι χρῆσθαι ὡς ἑαυτῇ. ἀφ’ οὗ καὶ | |
| 5 | οἱ Κένταυροι ἀρχὴν τῆς γενέσεως ἔσχον. καὶ τὸ σύμπτωμα εἰς ὄνομα ἔλαβον· παρὰ γὰρ τὸ τὴν αὔραν κεντεῖν τὸν Ἰξίονα ἐπὶ τῇ γενέσει Κένταυρος τὸ ἀπ⸤ὸ τούτου ἐκλήθη⸥. ~ | |
| ⸤B⸥φUΩ | 132 | |
28.14 | τί Πλάτων κτλ.] ἐντεῦθεν τῷ λόγῳ τούτῳ ἐπιγραφὴ τὸ Ἀναβιοῦντες. ~ BUΩ | |
28.16 | τέως περιπατήσατε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ Ἀλήθεια κτλ.] ⸤εὐφ⸥υέστατον τοῦτο ⸤τὸ τ⸥ῆς εἰδωλοποιίας ⸤ἐπὶ⸥ τῆς ἀληθείας. ~ ⸤B⸥K | |
28.19 | Σολέας* κτλ.] ⸤ὅτι Σολεὺς Ἄρατος ὢν Ἑλληνικῇ παιδείᾳ τοσοῦτον διήνεγκεν, ὥστε τὰ Φαινόμενα Ἑλλάδι φωνῇ γράψας ἐθαυμάσθη. καὶ Ζήνων δὲ ὁ τῆς Στοᾶς κοσμή‐ τωρ τε καὶ καθηγητὴς ἐκ Κιτίου⸥ τῆς Κύπρου ὡρμᾶτο. | |
| 5 | καὶ δὴ καὶ Κράντωρ καὶ Χρύσιππος ἄμφω Σολεῖς οὐκ ἄσημοι κατὰ φιλοσοφίαν καὶ μάλιστα Χρύσιππος. ἀμέλει δὴ καὶ Ἀριστοτέλης Σταγειρίτης καὶ Δημόκριτος καὶ Πρωτα‐ γόρας Ἀβδηρῖται, ἀλλ’ οὐ δήπου ξενίας διώκονται, ὅτι μὴ ἐκ μέσης, φασίν, Ἑλλάδος ἰθαγενεῖς ὄντες εὑρίσκονται, | |
| 10 | θαυμάζονται δὲ μᾶλλον. ~ ⸤B⸥CφΩ. Addit B: ὡς σχεδὸν Ἕλληνας παρευδοκιμηκότες τῇ περὶ λόγους ἀσκήσει τε καὶ μεταχειρίσει. ~ | |
28.20 | εὖ λέγεις κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ μία*] τῶν ἐναντίων ἤτοι τῶν ἀντικειμένων τὴν αὐτὴν ἐπι‐ στήμην φασίν· ὁ γὰρ τὸ δεξιὸν ὡς δεξιὸν ἐπιστάμενος πολὺ πρότερον ἐπίσταται τὸ ἀριστερὸν καὶ ὁ τὸ νοσερὸν | |
| 5 | ὡς νοσερὸν εἰδὼς οἶδε ⸤καὶ τὸ ὑγιεινόν⸥· ὡσαύτως ἐπὶ γενέσεως ⸤καὶ φθορᾶσ⸥, μειώσεως καὶ αὐξήσεως ⸤καὶ τῶν παραπλη⸥σίων, ἃ ὑπὸ τὰ ἀντικε⸤ίμενα τελεῖ⸥. τοῦτ’ οὖν φησι πρὸς τὸν Παρρ⸤ησιάδην⸥ νῦν διατεινόμενον ἀπο⸤μα‐ θεῖν⸥ τἀναντία τῷ μισεῖν ⸤καὶ τὴν κα⸥τ’ αὐτὰ τέχνην, ὡς | |
| 10 | οὐκ ἔστι το⸤ῦτο⸥, ἐπεὶ τῶν ἀντικειμένων ἡ αὐ⸤τὴ γνῶσισ⸥. ~ ⸤B⸥φUΩ | |
28.21 | ἐν τοσούτῳ*] ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ. ~ Bφ | |
| μέλαιναι*] ἐψηφοφόρουν ἐν τοῖς δικαστηρ⸤ίοισ⸥ οἱ δικά‐ ζοντες ψήφοις ταῖς ἀπὸ τῶν κυάμ⸤ων⸥ τὴν ἑαυτῶν γνώμην ἐκφαίνοντες τοῖς δ⸤ικα⸥ζομένοις. τῷ μὲν οὖν νικῶντι λευ‐ | 133 | |
| 5 | κοὺς ἀπεδείκνυσαν τοὺς κυάμους, τοῖς δὲ ἡττη⸤θεῖσι⸥ μέ‐ λανας· ᾧτινι δὲ τῶν δικαζομ⸤ένων κατὰ⸥ τὸ πλέον αἱ τῶν ψήφων ἀντίχρωμοι ⸤ἀπε⸥φαίνοντο, τούτῳ κατὰ τὸ κεκρα‐ τη⸤κὸς ἔθοσ⸥ καὶ τὸ νικᾶν ἢ ἡττᾶσθαι ἐπεβρα⸤βεύ⸥ετο. καὶ τὸ μὲν τῶν κυάμων. ~ ⸤B⸥CUΩ. Addunt CUΩ: τοιοῦτον | |
| 10 | τῷ χρώματι μετὰ ποσοῦ τὴν τῶν δικαζόντων ῥοπὴν ὑπο‐ δεικνύντων. ἦσαν δὲ καὶ ἕτεραι ψῆφοι δικαστικαὶ λίθινοι δύο, ὧν ἡ μὲν πλήρης ἡ δὲ διατετρημένη, ἀμφότεραι ἐπὶ τοῦ ἐν τῇ τραπέζῃ τῇ δικαστικῇ καδίσκου ἀποκείμεναι, αἳ πρὸς τὴν ἀπόφασιν τῶν δικαζόντων ἐπεδίδοντο τοῖς κρι‐ | |
| 15 | νομένοις, οὐ τῷ ποσῷ τὴν γνώμην τούτων ἐκφαίνουσαι, ἀλλὰ τῷ ὁλοκλήρῳ καὶ μὴ ἐπιμαρτυροῦσαι τὴν τῶν κρινο‐ μένων ἤτοι σωτηρίαν ἢ καταδίκην· τῷ μὲν γὰρ νικῶντι ἡ πλήρης, τῷ δὲ ἁλόντι ἡ τετρυπημένη ἐδίδοτο, ὡς δῆλον Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου [79] πεποίηκε δριμέως | |
| 20 | ἄγαν τῇ τετρυπημένῃ τὴν τοῦ Τιμάρχου ἀσέλγειαν παρα‐ στήσας. ~ | |
28.22 | ἂν γένοιτο πρὸς τὴν δίκην κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ προηγορίαν] τὸ πρότερον εἰπεῖν ἢ [τὸ] ἀγορεῦσαι. ~ BφK ξυμφόρει ἐς τὸ αὐτὸ κτλ.] μάταιε, τί διασιλλαίνεις τοῖς σκώμμασι τὰ τοῦ Πλάτωνος παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις θαυ‐ | |
| 5 | μαστήν τινα καὶ ἀνάλωτον τὴν δόξαν ἀπενεγκάμενα; ~ B | |
28.23 | εἰ γάρ τι καὶ πρὸς ἀλλήλους κτλ.] τοῦτό φησιν, ἐπειδὴ Κυνικὸς ἦν Διογένης καὶ τῷ τῆς ζωῆς παραλλάττοντι διά‐ φορος τῇ τε Στοᾷ καὶ τῇ Ἀκαδημίᾳ. ~ B τοῦτο ὑπερμάχει: ἀντὶ τοῦ κατασκεύαζε· ἐπεὶ κυρίως τὸ | |
| 5 | ὑπερμαχεῖν γενικῇ συντάσσεται. τὸ γὰρ πρό τινός τι ποιεῖν αὐτοῦ χάριν καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ γενικῇ συντάσσεται, οἷον ὑπερασπίζω σου, προΐσταμαί σου, προπολεμῶ σου, οὕτως οὖν καὶ ὑπερμαχῶ σου. ~ BCΦΩ | 134 |
28.24 | ξύλῳ*] ⸤εἰς τὰς τῶν φιλοσόφων βακτηρίας ἐπισκώπτει· δια‐ παίζει γὰρ αὐτοὺσ⸥ ὡς τοῖς σχήμασι μόνοις φιλοσοφοῦν‐ τας. ~ ⸤B⸥ΦΩ. Addit B: ὃ καὶ νῦν εἰκότ⸤ωσ⸥ ἄν τις χ⸤αριεν⸥τίσαιτο ἐπὶ τῶν τοῖς σχήμασι τοὺς μοναχοὺς ἐπι‐ | |
| 5 | δεικνυμένων. ~ | |
28.25 | ἐν Διονύσου*] Διονυσίοις γὰρ μόνοις ἐφεῖτο τὸ θέατρον ποιηταῖς κωμῳδοῖς. ταῦτα δὲ δὶς τοῦ ἔτους ἐπετελεῖτο, ἔαρος καὶ φθινοπώρου, ἔαρος τὰ μικρὰ Διονύσια, φθινο‐ πώρου δὲ τὰ μεγάλα. ~ BCVΦΩ | |
28.26 | Μένιππον*] ὁ Μένιππος οὗτος Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος κατὰ τὸν Σεβαστὸν [M. Antonini Comment. 6, 47] φύσει κεχρημένος γενναίᾳ καὶ ἐλεγκτικῇ τε καὶ ἀποτόμῳ καλῶς τε τὸν Κύνα καὶ ἐμφιλοσόφως μετιών, ὡς καὶ παρὰ πᾶσι | |
| 5 | τὸ εὐδόκιμον ἀποφέρεσθαι. ~ BCVΦΩ | |
28.28 | λέγε ἤδη ἐν τῷ μέρει* κτλ.] ἀντὶ τοῦ τὸ σὸν μέρος· ῥεῖ γὰρ ἤδη τὸ κατὰ σὲ ὕδωρ ἀπὸ τοῦ δικαστικοῦ ἀμφορέως. ἰστέον γάρ, ὡς τοὺς πολλοὺς ἐπισχεῖν βουλόμενοι τῆς ἀπε‐ ράντου φλυαρίας οἱ δικασταὶ τῶν ῥητόρων ὑδρίας ὕδατος | |
| 5 | πληροῦντες διά τινος διατρήματος παρεῖχον τῷ ὕδατι ἔκροιαν κελεύοντες τὸν ῥήτορα λέγειν ἐν ἀρχῇ τῆς ἀφέ‐ σεως τοῦ κρουνίσκου· ἅτε οὖν πρὸς μέτρον τοῦ ὕδατος τὸν λόγον ποιούμενοι συνέτεμνον τὸν λόγον. ~ BCVφΩ | |
28.30 | τῶν καθ’ ἡμᾶς κτλ.] τὶ ταῦτα τοῖς καθ’ ἡμᾶς ἔοικε μο‐ ναχοῖς. ~ B | |
28.32 | τούτου* τὸν ἐπώνυμον] Διογένους τοῦ Κυνικοῦ. ~ V | 135 |
28.34 | ἐπὶ μισθῷ διδάσκουσι κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
28.36 | μέσους αὐτοὺς κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV πυρριχίζειν] εἶδος ὀρχήσεως ἡ πυρρίχη σύντονον. ~ BVφUΩ | |
28.37 | Ἡρακλῆς*—καὶ πίθηκος] παροιμία ἐπὶ τῶν πάντῃ παρηλλαγμένων καὶ ἀσυμβάτων πραγμάτων, καθότι ⸤ἥρωσ⸥ μὲν Ἡρακλῆς καὶ αὐτόχρημα ἀνδρεῖος, ⸤οἱ⸥ πίθηκοι δὲ οὔτε ἀνδρείαν ἔχοντες καὶ ⸤κατα⸥γέλαστοι καὶ εὐφώρατοι | |
| 5 | ἀνδρείαν ⸤ὑ⸥ποκρίνεσθαι εἰσαγόμενοι. ~ ⸤B⸥CVφΩ | |
28.38 | Ἰλιέων] τὸ Ἴλιον πόλις ἐστὶ Φρυγίας, τῆς Ὁμήρου τὸ κε‐ φάλαιον δραματουργίας. ~ BK τραγῳδὸν κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV καὶ αὐτός] ἐκ Διογένους ὁ λόγος. ~ B | |
28.42 | Τάλω*] ὁ μὲν Τάλως ἥρως παλαιὸς ἐν τῇ Ἀκροπόλει τεθαμ‐ μένος, τὸ δὲ Ἀνάκειον τῶν Διοσκούρων τὸ ἱερόν· Ἄνα‐ κες γὰρ οἱ Διόσκουροι λέγονται. ~ VBφΩ | |
28.45 | αὐτοπυριτῶν*] αὐτοπυρίτης ἄρτος ὁ λιτὸς καὶ σχεδίως ὠπτημένος ἢ πρὸς ἥλιον ἢ πρὸς τῇ σποδιᾷ, ὃν καὶ ἐγκρυ‐ φίαν φασίν. ~ BCVφΩ τὸ μὲν χρυσίον ὡς φιλάργυροι ἔχοντες ἀνευρίσκονται, τὸ | |
| 5 | μύρον ὡς τρυφᾶν εἰωθότες, τὸ κάτοπτρον ὡς εὐθετί‐ ζοιεν τὸ πρόσωπον ἐπὶ τὸ σεμνότερον καὶ τὴν ὑπήνην, οἱ κύβοι δὲ δεῖγμα σχολῆς ἀκαίρου καὶ ἀκολάστου διαί‐ της. ~ BVφΩ | |
28.47 | ἰσχάδας μοι δὸς ἀνύσασα: περιττὸν τὸ ἀνύσασα, Ἀττι‐ κὸν μέντοι· αὐτοὶ γὰρ καὶ ‘παίζεις ἔχων‘ φασὶ καὶ ‘ἑκὼν εἶναι‘ καὶ ἄλλα τούτοις παραπλήσια. ~ CBVΩ | |
28.48 | ἐκ τῶν βραγχίων ἀπηρτημένος] σημείωσαι, πῶς ἐχρή‐ | |
| σατο τῷ ἀπηρτημένος, ὁμοίως καὶ τῷ μὰ Δί’. ~ B | 136 | |
28.51 | ἀλλ’* ἢν ἰδού] ἠθικὸν ἐπίφθεγμα τοῦτο καὶ ἀφελές· καὶ ἔστι δεικτικὸν ἠνί τὸ ὁλόκληρον· ἐκτέθλιπται γάρ. ~ BCVΦΩ ἄγραν*] ⸤πρ⸥οσυπακουστέον τὸ πάρεχε. ⸤ἔστι δὲ καὶ⸥ τοῦτο | |
| 5 | ἠθικόν, ὥσπερ καὶ τὸ ‘ἀλλ’ ὅ⸤πωσ⸥ μὴ πλήξῃσ‘· προσ‐ υπακούε⸤ται γὰρ⸥ τὸ σκόπει. ~ ⸤B⸥VΦΩ φέρ’ ἴδω κτλ.] εὐφυῶς μάλα καὶ τόδε διεκωμῴδησε τῶν βουλομένων μὲν τὴν Χρυσίππου αἵρεσιν μετιέναι τοῦ παν‐ τὸς μάλιστα ταῖς διαλεκτικαῖς ἐρεσχηλίαις λαλιστάτου, οὐκ | |
| 10 | ἐχόντων δὲ ὅτι καὶ εἴποιεν τῶν αὐτοῖς περιεχομένων. ~ B | |
28.52 | καυτηρίων δεησόμεθα] κεκαυτηριασμένος κυρίως ὁ μὴ ἔχων ὑγιῆ τὴν συνείδησιν. ~ ΩM | |
29t | Δὶς κατηγορούμενος. | |
29.1 | ἀφηνιάσαντες*] τὸν χαλινὸν ἀπορρίψαντες. ~ ΓVφUΩ | |
29.2 | βλακεύωσιν*] ἀντὶ τοῦ μετὰ ἀργίας διαμέλλοντες τῶν ἔργων ἅπτωνται· τὸ γὰρ βλακεύειν ἐπὶ τῶν μετὰ θρύψεώς τι ἐπιτελούντων λέγεται. ~ VφUΩ Νεμέᾳ*] Νεμέα ἐστὶ τόπος ἐν τῇ Κορίνθῳ παρὰ τὸν | |
| 5 | Τρητὸν λεγόμενον, οὗ Ἡρακλῆς τὸν λέοντα φονεύσας τὰ Νέμεα ἐπιτελεῖσθαι κατήρξατο. ἐν ταύτῃ τῇ Νεμέᾳ πρὸ τοῦ Ἡρακλῆ τὸν λέοντα κατεργάσασθαι οἱ βουκόλοι ἀγρυ‐ πνότατοι καὶ φιλοπράγμονες ἦσαν φόβῳ τοῦ μή τι παθεῖν ὑπὸ τοῦ λέοντος τὰ βουκόλια. ~ VCΦUΩ | |
| 10 | μερμηρίζω*] μεριμνῶ. ~ Γ | |
29.3 | ἑώλους* δίκας] ἕωλός ἐστιν ὁ χθεσινὸς ἄρτος ὁ μὴ δα‐ πανώμενος τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ. ἑώλους οὖν δίκας λέγει τὰς φυλαττομένας. ~ ΓVΦ εὐρῶτος*] σήψεως. ~ ΓV | 137 |
| 5 | καὶ μάλιστα ὁπόσαι ταῖς ἐπιστήμαις* κτλ.] καὶ μά‐ λιστα ὅσαι εἰσὶ παρὰ τῶν τεχνῶν, οἷον ὅτι γραμματικὴ κρείττων ἰατρικῆς ἢ ῥητορικὴ γραμματικῆς. ~ ΓVUΩ ὑπερημέρους*] παραβαινούσας τὴν προθεσμίαν, τουτέστι διασυρούσας. ~ ΓVΦUΩ | |
29.4 | ἐφέντι*] ἔκκλητον δεδωκότι. ~ ΓVUΩ ἐξ ὑπαρχῆς*] ἄνωθεν. ~ ΓVUΩ σεμνὰς θεάς: τὰς Ἐρινύας· τούτων γὰρ τὸ ἱερὸν πλησίον τοῦ Ἀρείου πάγου. ~ ΓVφUΩ | |
29.5 | ὁ τοῦ Σωφρονίσκου*] τὸν Σωκράτην λέγει. ~ VΩ ἀλεκτρυόνα*] ὁ γὰρ Πλάτων ἐν τῷ Φαίδωνι [118 A] τὸν θάνατον Σωκράτους διηγούμενος εἰσάγει αὐτὸν ἐν τῷ μέλ‐ λειν τελευτᾶν ἐπιτρέποντα τυθῆναι τῷ Ἀσκληπιῷ τὸν ἀλεκ‐ | |
| 5 | τρυόνα, ὃν συνετάξατο. ~ ΓVΦU | |
29.6 | μεστοὶ δὲ οἱ περίπατοι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
29.7 | δεδίττονται*] ταράττουσιν. ~ ΓV προσποιεῖσθαι*] ἰδιοποιεῖσθαι. ~ ΓVΩ προεπεξενῶσθαι*] ἀπὸ πολλοῦ ξενοδοχηθῆναι. ~ ΓVΩ | |
29.8 | ὅτι τὸ ἐκλελῆσθαι αἰτιατικῇ συντάττεται. ~ CVφΩ δευσοποιόν*] τὸ ἀνέκπλυτον βάμμα. ~ ΓVΦΩ | |
29.9 | πνύκα*] τὴν ἐκκλησίαν τῶν Ἀθηναίων. ~ ΓVΦΩ. Ad‐ dunt VΦΩ: παρὰ τὸ πεπυκνῶσθαι. πάγος δὲ ὁ ὑψηλὸς τόπος, παρὰ τὸ πεπηγέναι καὶ συνεστάναι πρὸς ὕψος. ~ τὸν Πᾶνα τῶν* Διονύσου θεραπόντων κτλ.] ἁρμο‐ | |
| 5 | δίως ὡς ἴδιον υἱὸν ἐπαινεῖ αὐτόν. ~ VΩ Παρθένιον*] ὄρος τῆς Ἀρκαδίας. ~ ΓVφΩ | |
| Δάτιδος*] Δαρεῖος ὁ Περσῶν βασιλεὺς κατὰ τῆς Ἑλλάδος στρατεύων οὐ δι’ ἑαυτοῦ ἦλθεν ἀλλ’ ἔπεμψε Δᾶτιν στρα‐ τηγόν, ὃς ἐλθὼν εἰς Μαραθῶνα ἡττήθη παρὰ τῶν Ἀθη‐ | 138 | |
| 10 | ναίων. ~ ΓVΦΩ σπήλυγγα*] σπήλαιον. ~ ΓVΩ Πελασγικοῦ*] τόπος Ἀθήνησιν ἀπὸ Πελασγῶν ἐν αὐτῷ οἰκησάντων. γράφεται δὲ καὶ διὰ τοῦ ρ. ~ ΓVΩ | |
29.10 | κυδοιμὸν* κτλ.] πόλεμον. λέγουσι γάρ, ὅτι Πὰν συμμα‐ χήσας τοῖς Ἀθηναίοις ἐν Μαραθῶνι πολλοὺς τῶν βαρβά‐ ρων ἐφόνευσεν. ~ ΓVΦΩ | |
29.11 | ὄρειος*] ἐν ὄρεσι διαιτώμενος. ~ ΓVΦ ἀστικά*] πολιτικά. ~ ΓV πρὸς τὸ ὄρθιον*] ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τὸ μεῖζον καὶ ὀξὺ τῆς φωνῆς. ἐς τὸ ἀκριβέστατον δὲ ἔγραψε τὸ τῶν φιλοσόφων | |
| 5 | ἐν ταῖς διαλογικαῖς συνουσίαις σύμπτωμα. ~ VΦΩ τεθήπασιν*] θαυμάζουσιν. ~ ΓVΩ | |
29.12 | ἅλις ἔχοιμι: ἀντὶ τοῦ ἅλις ἔσχον ἤγουν ἀρκούντως· οὕτω γὰρ τὰ εὐκτικὰ ἐν τῇ συμφράσει παραλαμβάνεται, ὁπότε μήτε κατ’ εὐχὴν κεῖται μήτε ἀντὶ ὑποτακτικοῦ ῥήματος, οἷον ‘οὗτος δὲ ὁπότε εἰσέλθοι, κακὰ πολλά με εἰργάζετο‘· | |
| 5 | ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰσῆλθεν. ~ CVΦΩ | |
29.13 | ἀργυραμοιβική*] τραπεζιτική. ~ ΓVφΩ | |
29.14 | τοῦ* ῥήτορος] ὁ ῥήτωρ οὗτος εἶ αὐτός, κακόδαιμον Λου‐ κιανέ. ~ VΦφΩ Σύρῳ] διὰ τὸ Σύρον εἶναι τὸν ῥήτορα. ~ ΓVΦ | |
29.17 | καί* μοι ἤδη κάλει αὐτόν] εἰσελθὼν ὁ Πολέμων εἰς τὸ δικαστήριον παρίσταται τοῖς δικασταῖς. ~ ΓVφΩ | |
29.20 | ἐν χρῷ κέκαρμαι*] ὅτι οἱ Στωικοὶ τὰς κεφαλὰς ἦσαν διόλου κεκαρμένοι, ὡς οἱ μοναχοὶ νῦν. ~ VCφΩ | |
| μορμολυττομένη*] ταράττουσα. ~ ΓV ἀφηνιάσαι*] φυγεῖν. ~ ΓV | 139 | |
| 5 | μηδὲ τῶν* θεῶν φείδεται] διὰ τοὺς Ἐπικουρείους ὑπέ‐ κρουσεν ἀθέους μὲν ὄντας ἡδονὴν δὲ πρεσβεύοντας. ~ VφCΩ τὸν ὑμέτερον Θησέα*] Ἀθηναῖος γὰρ ὁ Θησεύς, Ἀθη‐ ναῖοι δὲ οἱ δικάζοντες. ~ ΓVφ | |
29.21 | ἀγκύλους* ἐκείνους λόγους] τοὺς περιεστραμμένους, λέγει δὲ τοὺς συλλογισμούς. ~ ΓVφΩ Ἐλέου βωμόν*] βωμὸς ὑπῆρχε παρ’ Ἀθηναίοις τοῦ Ἐλέου, ἐν ᾧ οἱ ἀδικούμενοι, ἵνα ἐλεηθῶσι, κατέφευγον. ~ ΓVφ | |
| 5 | τὴν τοῦ Ἄϊδος κυνῆν*] τὴν τοῦ Ἅιδου περικεφαλαίαν. λέγουσι δέ, ὅτι ὁ ταύτην φορῶν οὐκέτι ἐφαίνετο. ~ ΓVΩ ἀνδριάντι*] τοῦτο γὰρ δόγμα τῶν Στωικῶν ὡς ἀνδριάντι χρήσασθαι τῷ σώματι. ~ VΩ | |
29.22 | κακὸν ἡγῇ τὸν πόνον; ναί. τὴν ἡδονὴν δὲ ἀγαθόν; πάνυ μὲν οὖν: τριχῶς ἔλεγον οἱ Στωικοὶ τὸ ἀγαθόν. τὸ μὲν γὰρ πρῶτον καὶ οἷον πηγῆς ἔχον χώραν, ὃ καὶ ἀφορίζονται ἀγαθὸν εἶναι λέγοντες, ἀφ’ οὗ συμβαίνει ὠφε‐ | |
| 5 | λεῖσθαι τῷ πρώτως εἶναι αἰτίαν καὶ ὑφ’ οὗ. δεύτερον καθὼς συμβαίνει ὠφελεῖσθαι, ὥσπερ εἰ θερμαινόμενός τις ψύχους τῆς νόσου ἀπαλλάττεται· οὐ γὰρ τὸ θερμαίνειν ἀλλὰ τὸ θερμαίνεσθαι αἴτιον τῆς ὠφελείας. καὶ τρίτον ἔλεγον ἀγαθὸν κοινότερον καὶ ἐπὶ τὰ εἰρημένα διατεῖνον | |
| 10 | τὸ οἱονεὶ ὠφελοῦν, ὅπερ οὐ τοῦ ὄντως ὄντος περιδράττεται ἀλλὰ τοῦ ἐν ὑπολήψει. ὁμοίως τούτοις καὶ τὸ κακὸν εἶναι | |
| τριττόν, τό τε ἀφ’ οὗ συμβαίνει βλάπτεσθαι, ὡς ὁ καιόμε‐ νος ἀπὸ πυρός, καὶ τὸ καθ’ ὅ, ὡς ὁ χειμῶνος ὕπαιθρος διανυκτερεύσας, καὶ τὸ κοινότερον καὶ ἐπὶ τὰ ὄντως ἀνα‐ | 140 | |
| 15 | φερόμενον, ὡς εἰ φάσκοι τις πρὸς τὴν αἴσθησιν ἀποβλέ‐ πων τὸν σωφροσύνης ἕνεκεν πόνοις αὑτὸν ἐκδόντα ἀνιαρῶς διακεῖσθαι. τούτων δὲ τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι περὶ ψυχήν, τὰ δὲ ἐκτός, εἴτε περὶ σῶμα εἴτε καὶ περὶ τὰ κυρίως ἐκτός, τὰ δὲ οὔτε κατὰ ψυχὴν οὔτε ἐκτός, ὥσπερ | |
| 20 | ὅσοι φιλίαν μὲν πρὸς ἡμᾶς ἤ τινα σχέσιν οὐκ ἔχουσι τῷ μηδὲ γνωστοὶ ἡμῖν εἶναι, ἄλλως δὲ σπουδαῖοί εἰσι καὶ ἔχοντες ἀρετάς. ἀναλόγως τούτοις καὶ τὰ κακὰ τριττὴν ἔχει διαφοράν. καὶ ἔτι τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναί φασι διαθέσεις ὡς τὰς ἀρετάς, τὰ δὲ ἕξεις ὡς τὰ ἐπιτηδεύματα, | |
| 25 | τὰ δὲ οὔτε ἕξεις οὔτε διαθέσεις ὡς αἱ κατὰ τὰς ἀρετὰς ἐνέργειαι, οἷον ἡ φρονίμευσις, ἡ δικαίωσις καὶ τὰ παρα‐ πλήσια. ἀνάλογον καὶ αἱ περὶ ψυχὴν κακίαι ὡς φθόνος καὶ φθονερὸς καὶ φθόνησις. καὶ αὖθις τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι τελικά, τὰ δὲ ποιητικά, τὰ δὲ καὶ τελικὰ καὶ | |
| 30 | ποιητικά. ὁ μὲν οὖν φρόνιμος ἄνθρωπος καὶ ὁ φίλος ποιητικὰ ἀγαθά, χαρὰ δὲ καὶ εὐφροσύνη καὶ θάρρος καὶ φρονίμη περιπάτησις τελικὰ μόνον, αἱ δὲ ἀρεταὶ πᾶσαι καὶ τελικὰ καὶ ποιητικά· καὶ γὰρ ἀποτελοῦσι τὴν εὐδαι‐ μονίαν καὶ συμπληροῦσι, μέρη αὐτῆς γινόμεναι. ἀνάλογον | |
| 35 | δὲ καὶ ἐπὶ τῶν κακιῶν κατὰ τοὐναντίον τῆς εὐδαιμονίας προϊουσῶν· καὶ γὰρ ὁ κακὸς καὶ ἄφρων καὶ ὁ ἐχθρὸς ποιητικὰ κακά, λύπη δὲ καὶ δυσελπιστία καὶ φόβος καὶ ἀφρονικὴ περιπάτησις καὶ πλημμελὴς κίνησις τελικὰ μόνον. | |
| αἱ δὲ κακίαι πᾶσαι καὶ τελικὰ καὶ ποιητικά· καὶ γὰρ | 141 | |
| 40 | ἀποτελοῦσι καὶ συμπληροῦσι τὴν κακοδαιμονίαν. σῶμα δὲ ἐδόξαζον καὶ τὴν διάνοιαν καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὰς ἀρετάς, ψυχὴν μὲν τὸ συμφυὲς καὶ ἔνθερμον ἐν ἡμῖν πνεῦμα λέ‐ γοντες καὶ ζῷον εἶναι αὐτὴν καὶ ζῆν καὶ αἰσθάνεσθαι μάλιστα τὸ ἡγεμονικὸν αὐτῆς μέρος, ὃ καὶ διάνοιαν καλοῦ‐ | |
| 45 | σιν. ἀλλὰ καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ζῷόν φασι, ζῴου δὲ τοῦ ἀνθρώπου ὄντος λογικοῦ θνητοῦ φύσει πολιτικοῦ καὶ τὴν ἀρετὴν πᾶσαν τὴν περὶ ἄνθρωπον καὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὸ τέλος λογικὰ εἶναί φασι καὶ τὴν μὲν εὐδαιμονίαν ζωὴν ἀκόλουθον εἶναι καὶ ὁμολογουμένην τῇ φύσει, τὸ δὲ | |
29.22(50) | τέλος ὁμοίως τὸ ὁμολογουμένως ζῆν, τοῦτο δέ ἐστι τὸ κατὰ ἕνα λόγον καὶ σύμφωνον ζῆν ὡς τῶν μαχομένως ζώντων κακοδαιμονούντων. Διογένης δὲ αὐτὴν εὐλόγιστον ζωὴν ἐν τῇ τῶν κατὰ φύσιν ἐκλογῇ καὶ ἀπεκλογῇ. τριχῶς δὲ τὸ τέλος φασί, τὸ τελικὸν ἀγαθόν, ὡς ἐν τῇ φιλοσυνθεσίᾳ | |
| 55 | τὴν ὁμολογίαν λέγουσι τέλος εἶναι, καὶ τὸν σκοπὸν οἷον τὸν ὁμολογούμενον βίον, καὶ τρίτον τέλος τὸ ἔσχατον τῶν ὀρεκτῶν, ἐφ’ ὃ πάντα τὰ ἄλλα ἀναφέρεται. τὰ δὲ μεταξὺ τῶν ἀγαθῶν καὶ κακῶν ἀδιάφορα λέγουσιν, οἷον νόσον, ὑγίειαν, πλοῦτον, πενίαν, σχολήν, ἀσχολίαν, καὶ ταῦτα | |
| 60 | διχῶς νοοῦσι, καθ’ ἕνα μὲν τρόπον τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε κακόν, καθ’ ἕτερον δὲ τὸ μήτε ὁρμῆς μήτε ἀφορμῆς ποιητι‐ κόν, ὡς τὸ περιττὰς ἢ ἀρτίους ἔχειν τὰς τρίχας. ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν ἡμῖν καὶ περὶ ἡμᾶς τὰ μὲν εἶναί φασι κατὰ | |
| φύσιν, τὰ δὲ παρὰ φύσιν, τὰ δὲ οὔτε κατὰ φύσιν οὔτε | 142 | |
| 65 | παρὰ φύσιν· κατὰ φύσιν μὲν ἰσχύν, ὑγίειαν, αἰσθητηρίων ἀρτιότητα, παρὰ φύσιν δὲ νόσον, ἀσθένειαν, πήρωσιν καὶ τὰ τοιαῦτα, οὔτε δὲ παρὰ φύσιν οὔτε κατὰ φύσιν ψυχῆς παράστασιν καὶ σώματος, καθὸ ἡ μέν ἐστι φάσεων ψευδῶν δεκτική, ὡς ἐπὶ τῶν ἀλογίστως ἐνισταμένων καὶ καρτερούν‐ | |
| 70 | των, τὸ δὲ τρωτὸν καὶ πηρώσεως δεκτικὸν καὶ τὰ ὅμοια τούτοις. τῶν δὲ ἀδιαφόρων τὰ μὲν λέγουσι προηγμένα, τὰ δὲ ἀποπροηγμένα, τὰ δὲ οὐδέτερα· καὶ τῶν προηγμένων τὰ μὲν περὶ ψυχὴν εἶναι ὡς εὐφυΐαν, προκοπήν, γνώμην, ὀξύτητα διανοίας καὶ τὰ παραπλήσια, τὰ δὲ περὶ σῶμα | |
| 75 | ὡς ὑγίειαν, ἰσχύν, εὐαισθησίαν καὶ τὰ ὅμοια· ἐκτὸς δέ ἐστι τέκνα, κτῆσις σύμμετρος, ἀποδοχὴ παρὰ ἀνθρώπων καὶ τὰ ὅμοια. τριχῶς δὲ καὶ τὰ ἀποπροηγμένα φασὶν ἀναλόγως τοῖς προηγμένοις καὶ ἀπονέμουσιν ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν τριῶν τῶν ἐπ’ ἐκείνοις ἀποδοθέντων τὰ ἀντικείμενα, | |
| 80 | οἷον περὶ ψυχὴν ἀποπροηγμένα ἀφυΐαν, ἀπροκοπίαν, δυσ‐ μάθειαν, νωθρότητα διανοίας καὶ τὰ ὅμοια, περὶ δὲ σῶμα καχεξίαν, ἀσθένειαν, δυσαισθησίαν, περὶ δὲ τὰ ἐκτὸς πή‐ ρωσιν τεκνοποιίας, καταφρόνησιν παρὰ ἀνθρώπων καὶ τὰ ὅμοια. οὔτε δὲ προηγμένα οὔτε ἀποπροηγμένα περὶ ψυχὴν | |
| 85 | μὲν φαντασίαν καὶ συγκατάθεσιν καὶ ὅσα τοιαῦτα, περὶ σῶμα λευκότητα καὶ χαροπότητα καὶ ἡδονὴν πᾶσαν καὶ πόνον, ἐκτὸς δὲ ὅσα εὐτελῆ ὄντα καὶ μηδὲν χρήσιμον προσφερόμενα μικρὰν παντελῶς παρέχεται χρείαν, ὡς ἡ καὶ παρὰ τῶν ἀνοήτων ἀποδοχή. τῆς δὲ ψυχῆς κυριωτέρας | |
| 90 | οὔσης τοῦ σώματος πρὸς τὸ κατὰ φύσιν ζῆν δηλονότι καὶ τὰ περὶ ψυχὴν κατὰ φύσιν ὄντα καὶ προηγμένα τὴν ἀξίαν ἔχει τῶν περὶ τὸ σῶμα καὶ τῶν ἐκτός, οἷον εὐφυΐα ψυχῆς πρὸς ἀρετὴν ὑπερέχει τῆς τοῦ σώματος εὐφυΐας καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. ἔτι τῶν ἀδιαφόρων ὁρμῆς μὲν κινη‐ | 143 |
| 95 | τικά ἐστιν, ὅσα κατὰ φύσιν, οἷον ἰσχύς, ἀφορμῆς δὲ τὰ παρὰ φύσιν ὡς νόσος, τὰ δ’ οὔθ’ ὁρμῆς οὔτε ἀφορμῆς ὡς τὸ περιττὰς ἢ ἀρτίους ἔχειν τὰς τρίχας. καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ φύσιν ἀδιαφόρων τὰ μέν ἐστι πρῶτα κατὰ φύσιν ὡς κίνησις ἢ σχέσις κατὰ τοὺς σπερματικοὺς λόγους γινομένη | |
29.22(100) | οἷον ὑγίεια καὶ αἴσθησις, λέγω δὲ τὴν κατάληψιν καὶ ἰσχύν, κατὰ μετοχὴν δέ, ὅσα μετέχει κινήσεως καὶ σχέσεως κατὰ τοὺς σπερματικοὺς λόγους, οἷον χεὶρ ἀρτία καὶ σῶμα ὑγιεινὸν καὶ αἴσθησις μὴ πεπηρωμένη. πάντα δὲ τὰ κατὰ φύσιν ληπτά ἐστι, φασί, τὰ δὲ παρὰ φύσιν ἄληπτα, καὶ | |
| 105 | τῶν κατὰ φύσιν δι’ ἑαυτὰ εἶναι ληπτά, ὅσα ὁρμῆς ἐστι κινητικὰ καταστρεπτικῶς ἐπ’ αὐτὰ ἢ ἐπὶ τὸ ἀντέχεσθαι αὐτῶν, οἷον ὑγίεια, εὐαισθησία, ἀπονία, κάλλος σώματος, τὰ δὲ δι’ ἕτερα, ὅσα ὁρμῆς ἐστι κινητικά, ἀνεκτικῶς ἐφ’ ἕτερα καὶ μὴ καταστρεπτικῶς, οἷον πλοῦτος καὶ δόξα καὶ | |
| 110 | τὰ ὅμοια· οὐδὲν γὰρ τούτων δι’ ἑαυτὸ αἱρετόν ἐστιν, ἀλλ’ ὁ μὲν πλοῦτος διὰ τρυφὴν ἢ εὐεργεσίαν τοῦ πέλας, ἡ δὲ δόξα δι’ ἀλαζονείαν, ἡ δὲ ὑγίεια καὶ εὐαισθησία δι’ ἑαυτὰ αἱρετά. ~ Vφ | |
29.23 | τὸ* δεῖνα] ὡς καὶ ἐν τῇ συνηθείᾳ εἰώθαμεν λέγειν ἀορί‐ στως τὸ τοιοῦτο, οὕτως καὶ νῦν οὗτος τὸ δεῖνα εἶπεν ἴσως | |
| διὰ τὴν εὐτέλειαν σιγήσας καὶ ἀορίστως προενέγκας καὶ ὅτι τοῦτο δείκνυσιν· δεῆσαν γὰρ καὶ ὡρισμένως εἰπεῖν οὐδὲ | 144 | |
| 5 | οὕτως τὸ τριώβολον εἶπεν ἀλλὰ τὸ δικαστικόν· ᾐσχύνθη γὰρ διὰ τὸ εὐτελὲς τὸ τριώβολον. ~ VφΩ | |
29.24 | Ἀργυραμοιβική*] τοῦ Διογένους ταῦτα λέγοντος ἡ Ἀρ‐ γυραμοιβικὴ φοβηθεῖσα πέφευγεν. ~ ΓVΩ | |
29.25 | ὁ Πύρρων ζωγράφος πρότερον ὢν γέγονε μετὰ ταῦτα φιλό‐ σοφος, ὅστις εἶχε σκοπὸν πάντα ἀναιρεῖν τὰ ὄντα. ~ ΓCVφΩ ἕωλον*] παλαιάν. ~ ΓVφ | |
29.27 | κάνδυν*] ἱμάτιον Περσικόν, ὡς δὲ τινὲς λέγουσιν, ὅτι τὸ Ἀρκαδίκιον. ~ ΓCVφΩ | |
29.28 | γενειήτην λέγει τὸν Διάλογον, ἐπεὶ τοῖς εἰωθόσιν αὐτῷ χρῆσθαι φιλοσόφοις μάλα σεμνῶς ἡ βαθεῖα ἠσκεῖτο ὑπήνη. ~ VφΩ ἄμετρον*] ἄνετον. ~ V | |
| 5 | κρότος μὲν ἐπὶ τῶν ῥητορικῶν λόγων καὶ μάλιστα τῶν ἐπιδεικτικῶν ἐν θεάτρῳ λαλουμένων καὶ τῶν ῥητόρων, ὡς ἔθος αὐτοῖς, πεπαρρησιασμένως χειρονομούντων ἐπὶ τοῖς λεγομένοις ὑπ’ αὐτῶν. ἐπὶ δὲ τοῖς διαλόγοις τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλ’ ἅτε πρὸς ἔπος τῶν ἀντιλεγόντων γινομένων | |
| 10 | τῶν λόγων, ἐν οἷς ποτε ἀστεῖον ῥηθείη, μειδίαμα ἄχρι τοῦ τὰ χείλη διᾶραι τὸ πρόσωπον διαθεῖ μόνον· καὶ εἴ που βραχύ τι δεήσει ἐπισεῖσαι τὴν χεῖρα, καὶ τοῦτο κατὰ μέτριον ἐξανύεται. ~ VφΩ | |
29.29 | κακώσεως*] κάκωσίς ἐστιν ὄνομα δίκης κατὰ τῶν ἁμαρ‐ τανόντων περὶ τὸ ἴδιον γένος ἤτοι γυναῖκα. ~ ΓVφΩ | |
29.31 | ἐγὼ* κτλ.] τὸ φορτικὸν τοῦτο τῶν νέων ῥητόρων, ὃ ἐπὶ τῆς ἀπαγγελίας κομμωτικῶς διεξέρχονται, λέγει. διὸ καὶ ταῖς θριξὶν αὐτὸ ἀπεικάζει καὶ τῷ τούτων εὐθετισμῷ διὰ | |
| τὸ τοῖς παρίσοις αὐτοὺς χαίρειν τῶν κώλων καὶ ταῖς παρη‐ | 145 | |
| 5 | χήσεσι καὶ οἷστισι τοιούτοις ἄλλοις. τοὺς δὲ μεθύοντας καὶ κωμάζοντας εἰς τοὺς χρωμένους τοῖς λόγοις εἰς ἐπι‐ θαλαμίους καὶ γαμηλίους μεταλαμβάνει· οὐδὲ γὰρ τούτων χάριν ῥητορική, ἀλλὰ τοῦ ἐπανορθωτικοῦ τοῦ βίου, τὸ δέ ἐστιν ἐν συμβουλαῖς τε καὶ δίκαις καὶ εἴπερ ἄρα ἐν ἐγκω‐ | |
| 10 | μίοις καὶ ἐπαίνοις τῶν ἀρετὴν κατορθούντων, οὐ τῶν ἐν τοῖς πότοις ἀσελγαινόντων καὶ κώμους λαμπροὺς ἐκτελούν‐ των καὶ γάμους περιφανεῖς ἐνισταμένων. ~ VφΩ | |
29.32 | τυράννων* κατηγορίας] διὰ τοὺς τὰς λεγομένας μελέτας ἐπιτηδεύοντας, ἐν αἷς τυραννοκτόνοι τινὲς μελετῶνται καί τινα ἄλλ’ ἄττα τοιαῦτα. ~ VφΩ | |
29.33 | καὶ* τὸ μὲν τραγικὸν ἐκεῖνο καὶ σωφρονικὸν προσ‐ ωπεῖον ἀφεῖλέ μου κτλ.] ἐν οἷς τὰ Πλάτωνος τοιαῦτα σοφοὺς ἄνδρας καὶ μεγαλόφρονας καὶ γενναίους τοῖς δια‐ λόγοις ὑποβαλλόμενα, εἰκότως καὶ τραγικὴν μίμησιν ταῦτα | |
| 5 | καλεῖ, ὥσπερ ἀμέλει κωμικὰ πάλιν καὶ σατυρικὰ τὰ τοῦ Σύρου καλεῖ, κωμικὰ μὲν διὰ τὸ γελοῖον, σατυρικὰ δὲ διὰ τὸ πολλάκις καὶ αἰσχρότατα προσενείρειν τοῖς διαλόγοις· οἵ τε γὰρ Σάτυροι καταγέλαστοι τοῦ ὁρᾶσθαι αἵ τε κωμῳ‐ δίαι γελοῖοι καὶ πλήρεις σκωμμάτων· οἱ Σάτυροι δὲ με‐ | |
| 10 | θύοντες ἀεὶ καὶ παρασφαλλόμενοι εἰσάγονται καὶ πρὸς τῷ ἀλλοκότῳ τοῦ σώματος τῆς μορφῆς ἔτι καὶ ὁρμητικοὶ πρὸς συνουσίας αἰσχράς. ἐπεὶ τοίνυν κέχρηται καὶ τοιούτοις Λουκιανὸς διαλόγοις, ὡς ἐπὶ τοῦ Συμποσίου [c. 12] αὐτοῦ τὸν Ἀλκιδάμαντα εἰσάγει καί τινας ἄλλους τῶν φιλοσόφων, | |
| 15 | εἶπε νῦν τοῦτο, ὡς πρὸς τοῖς κωμικοῖς προσωπείοις καὶ σατυρικοῖς διεσκεύασται τὰ αὐτοῦ. καὶ τὸν ἴαμβον δὲ καὶ τὸν κυνισμὸν ἔφη παραλαμβάνειν, τὸν μὲν ἴαμβον ὡς χλευαστικόν, τὸν κυνισμὸν δὲ ὡς πᾶσι διαλοιδορού‐ | |
| μενον· τῷ τε γὰρ ἰάμβῳ Ἀρχίλοχος, ὃν καὶ πρῶτόν φασι | 146 | |
| 20 | τῷ μέτρῳ χρήσασθαι, πρὸς ὕβριν τῶν Λυκαμβίδων διεγχει‐ ρίσατο, οἵ τε Κυνικοὶ λεγόμενοι φιλόσοφοι ἅπασι διελοιδο‐ ροῦντο, τοῦτο διὰ βίου ἐπιτήδευμα ἔχοντες, ὧν καὶ Μέ‐ νιππος εἷς ἦν. ~ VφΩ οὔτε πεζός εἰμι οὔτ’ ἐπὶ τῶν μέτρων βέβηκα] κατα‐ | |
| 25 | γινώσκει τοῦ ῥήτορος ὁ Διάλογος, ὅτι γράφει διὰ λόγου ἀνθηροτέρου καὶ κροτουμένου· τοῦτο γὰρ τῶν φιλοσόφων διαλόγων ἀλλότριον. ~ ΓVφΩ | |
29.34 | κεχαρισμένον*] ὅπερ ἀνωτέρω [c. 33] ὑπέθετο τὸν Διά‐ λογον λέγοντα “ἔνθα ὁ μέγας ἐν οὐρανῷ Ζεὺς πτηνὸν ἅρμα ἐλαύνων”, διασυρμοῦ τέθεικεν ἕνεκα· τὸ γὰρ νῦν λέγειν ὅτι “χαμαὶ βαίνειν εἴθισα καὶ ἐς τὸν ἀνθρώπινον | |
| 5 | τρόπον” οὐκ ἄλλο οὐδὲν ἢ διαγελῶντος τὸ δῆθεν ὑψηλὸν ἐκεῖνο τῆς μεγαληγορίας. ~ VφΩ τὰ πρὸ τοῖν ποδοῖν] τὸ τῆς Θρᾴττης τοῦτο ἐκεῖνο, ὃ εὐφυῶς ἐκείνη ἀπέσκωψεν εἰς Θάλητα τὸν φυσικόν. ~ VφΩ | |
| 10 | ὡς* θοἰμάτιον τοῦτο τὸ Ἑλληνικόν] τὸν ἀττικισμόν φησι καὶ τὸ τῆς λέξεως ἀνθηρὸν καὶ διεσμιλευμένον· οὐ γάρ φησιν ‘ὡς Σύρος καὶ ἐκ βαρβάρων τὴν λέξιν ἐκιβδή‐ λευσα τοῦ λόγου, βαρβαρισμοῖς αὐτὸν διαλαβὼν καὶ σολοι‐ κισμοῖσ‘, ἀλλὰ ‘τὸ πρέπον αὐτῷ διετήρησα τῇ λέξει εἰς | |
| 15 | τὸν Πλατωνικὸν τρόπον‘. ~ VφΩ | |
29.35 | τετρυπημένην*] ἐπὶ τῶν δικαζομένων δύο ψῆφοι ἐτί‐ θεντο, ἡ μὲν πλήρης, ἡ δὲ τετρυπημένη. ἐδίδοτο δὲ τοῖς μὲν νικῶσιν ἡ πλήρης, τοῖς ἡττωμένοις δὲ ἡ τετρυπημένη, καὶ μάρτυς τούτων Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου [79]· | |
| 5 | τὴν γὰρ τετρυπημένην ἀξιοῖ Τιμάρχῳ δοθῆναι· εἰ γὰρ καὶ πρὸς ῥᾳδιουργίαν ὁ λόγος αὐτῷ ἀπονεύει, ἀλλ’ οὖν πάντως καὶ ὡς ἡττημένῳ Τιμάρχῳ ταύτην δοθῆναι ἀξιοῖ. ~ VφΩ | 147 |
30t | Περὶ θυσιῶν. | |
30.1 | θυσίαις*] ὁ σκοπὸς ἐνταῦθα τῷ Λουκιανῷ καταδραμεῖν τῶν Ἑλλήνων θυσίας ποιούντων· τὸ γὰρ θεῖον οὐ δέεται θυσιῶν. οὐκ ἔστι δὲ διάλογος· ὅλον γὰρ τὸν λόγον ὡς ἐξ ἰδίου προφέρει προσώπου, ὁ δὲ διάλογος πρόσωπα ἔχει | |
| 5 | διάφορα διαλεγόμενα πρὸς ἄλληλα. ~ ΓVMΩ Αἰτωλικά*] Αἰτωλίας ἐβασίλευεν Οἰνεύς. οὗτος θύσας τοῖς θεοῖς τὴν Ἄρτεμιν ἐπελάθετο, ἡ δὲ ὀργισθεῖσα ἀπέ‐ λυσε κατὰ τῆς Καλυδῶνος κάπρον, ὅστις πολλοὺς ἀνεῖλεν, ὕστερον δὲ κατ’ αὐτοῦ συναχθέντων πολλῶν ἀνῃρέθη. ~ | |
| 10 | ΓVMΩΔ Καλυδωνίων*] Καλυδὼν πόλις ἐστὶν Αἰτωλίας. ~ ΓVMΩ Μελεάγρου*] Ἀλθαία Μελεάγρου μήτηρ ἐγέννησε σὺν τῷ Μελεάγρῳ λάμπον πῦρ καὶ ἔμαθεν, ὡς τοσοῦτον ζήσει χρόνον Μελέαγρος, ὅσον ἡ λαμπὰς ἅπτεται. ὅτε οὖν ἐφο‐ | |
| 15 | νεύθη ὁ κάπρος, ὁ Μελέαγρος τῆς Ἀταλάντης ἐρῶν αὐτῇ τὰ νικητήρια δέδωκεν. ὠργίσθησαν ἐπὶ τούτῳ οἱ θεῖοι [καὶ] οἱ ἀδελφοὶ τῆς Ἀλθαίας—σὺν αὐτῷ γὰρ τὸν κά‐ προν ἐφόνευσαν—, ὅτι γυνὴ προετιμήθη αὐτῶν, καὶ ἔσχον πόλεμον πρὸς Μελέαγρον. ἀνεῖλεν οὖν αὐτοὺς | |
| 20 | ὁ Μελέαγρος καὶ ὀργισθεῖσα ἡ Ἀλθαία διὰ τοὺς ἀδελ‐ φοὺς ἔσβεσε τὴν λαμπάδα καὶ ἀπέθανεν ὁ Μελέαγρος. ~ ΓVMΩ | |
30.2 | Ὁμήρου*] ὁ γὰρ Ὅμηρός φησιν [Α 423], ὅτι οὐκ ἔστι νῦν ἐν τῷ οὐρανῷ ὁ Ζεύς, ἀλλ’ ἀπεδήμησεν εἰς Αἰθιοπίαν κἀκεῖ εἱστιάθη ἡμέρας δώδεκα. ~ ΓVΩ ταύρων*] ὁ γὰρ Νέστωρ ἀπὸ τῆς Ἰλίου ἐπανελθὼν εἰς | 148 |
| 5 | Πύλον ἐννέα βοῶν θυσίαν τῷ Ποσειδῶνι ἔθυσεν, ὡς λέγει οὗτος· ὁ γὰρ Ὅμηρος [cf. γ 179. 8] εἶπεν ἐννάκις ἐννέα. ~ ΓVΩ ὤνια*] πράσιμα. ~ Γ | |
30.5 | Περσῶν*] ἐκ τοῦ Ἡροδότου [3, 31]· Καμβύσης ὁ Κύρου τοῦ Περσέων ἐρασθεὶς τῆς ἀδελφεῆς Ἀτόσσης ἤρετο τοὺς βασιληίους δικαστάς, εἴ τις ἔστι νόμος κελεύων τὸν βουλό‐ μενον ἀδελφεῇ συνοικέειν. οἱ δὲ ἀπεκρίναντο νόμον μὲν | |
| 5 | μηδένα εἶναι, ὃς κελεύει ἀδελφεὸν ἀδελφεῇ ξυνοικέειν, ἄλλον μέντοι νόμον ἐξευρηκέναι, ὃς θεσπίζει τῷ βασι‐ λεύοντι Περσῶν ἐξεῖναι ποιέειν, ὃ ἐὰν βούληται. καὶ τότε Καμβύσης ἔγημε τὴν ἀδελφήν. ~ ΓCVΩΔ κεφαλῆς κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
30.8 | χαλκοῦς—Ὁμήρου λέγοντος] “Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ” [Α 426]. ~ B χρυσοῦν τὸ δάπεδον] “χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ” [Δ 2]. ~ B | |
30.10 | Ἀφροδίτην κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
30.11 | νεών] εἰς ὃν κεῖται τὸ τοῦ Διὸς ἄγαλμα. ~ ΓVMΩ Πισαίων*] ἐν Πίσῃ γὰρ τῆς Ἠλείας γῆς τὸ τοῦ Ὀλυμ‐ πίου Διὸς ἄγαλμα ἐκ χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος κατεσκεύασε Φειδίας, ὅπου καὶ ὁ ἀγὼν τὰ Ὀλύμπια ἐτελεῖτο. ~ | |
| 5 | VBNΩΔ —] διὰ τὸ κατὰ πενταετίαν μόνον ἐπιδημεῖν τοὺς ἀνθρώ‐ | |
| πους χάριν τῶν Ὀλυμπίων εἰς Ὀλυμπίαν ἕνεκεν τοῦ ἀγῶ‐ νος, ἄλλοτε δὲ μηδέποτε, διὰ τοῦτο εἶπε τὴν Πισαίων ἐρημίαν. ~ BVNΩΔ | 149 | |
30.12 | περιρραντήρια*] τὰ ὕδατα, δι’ ὧν προκαθῄροντο οἱ θύειν μέλλοντες. ~ ΓVΔ φονεύουσιν—θεοῦ] βαρύτητος ταῦτα. ~ B | |
30.13 | οὐκ εὐσεβὲς κτλ.] εἰρωνεία. ~ B | |
30.14 | κυνοπρόσωπον*] ἐμοῦ γε ἕνεκα εἴθε καὶ ὀνοπρόσωπον, ὡς ἂν ἐνθεέστερον αὐτοῖς, μᾶλλον δὲ ὀνωδέστερον εἴη τὰ τῆς θεοποιίας. ~ ΔB Πᾶνα ὅλον τράγον] καλῶς, ἐπεὶ καὶ τράγους τὰς ἀφρο‐ | |
| 5 | δισίους ὁρμάς. ~ B θύρας* κτλ.] παροιμία. ~ ΓΔ | |
30.15 | ὁ Ἆπις ἐν ταῖς ἀγέλαις τῶν Αἰγυπτίων εὑρίσκεται βοῦς ὢν καὶ ἔχων τινὰ ἴδια σημεῖα. τοῦτο κοινὸν εὐετηρίας ἐνομίζετο σύμβολον. ~ ΓCVΩΔ Νίσου*] ὁ Νῖσος βασιλεὺς ὢν εἶχεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μίαν | |
| 5 | τρίχα πορφυρᾶν, ἧς ἀποτμηθείσης ἀνάγκη ἦν ἀπολέσθαι τὴν πόλιν, ἧς ἐβασίλευεν. ~ ΓCVMΩ —] ὁ Νῖσος οὗτος βασιλεὺς ἦν Μεγάρων, ἀφ’ οὗ καὶ τὸ Μεγαροῖ πεδίον Νῖσα ὠνόμασται. εἶχε δὲ πορφυροῦν πλό‐ καμον ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, οὗ μάλα πολλὴν εἶχε πολυωρίαν, | |
| 10 | καθότι καὶ τῆς βασιλείας αὐτῷ σῳζόμενος περιεποιεῖτο τὸ κράτος. ~ BNΔ. Addit Δ: τοιοῦτόν τι καὶ περὶ τοῦ Σαμψὼν λέγεται ἔχειν τρίχα χρυσίζουσαν καὶ ταύτην ἐνέ‐ χυρον εἶναί οἱ τῆς ἀνδρείας τῆς προσούσης αὐτῷ. ~ Δημοκρίτου*] ὁ Δημόκριτος οὗτος Ἀβδηρίτης ὢν διόλου | |
| 15 | ἐγέλα πάντων ὑπερφρονῶν, ὁ δὲ Ἡράκλειτος κλαίων ἦν ἐς | |
| ἀεὶ ἐπὶ παντὶ πρακτέῳ μηδέποτε γελῶν. ~ Δ | 150 | |
31t | Πρὸς τὸν ἀπαίδευτον καὶ πολλὰ βιβλία ὠνούμενον. | |
31ante 1 | Ὡς οὑτωσὶ εἰκάσαι βιβλίον αἰτήσας τινά, Λουκιανέ, καὶ μὴ λαβὼν καλῷ τούτῳ δεξιώματι δι’ αἰῶνος ἠμείψω αὐτόν. ~ VφOΩ | |
31.1 | σέας*] ἀπὸ εὐθείας τῆς σεύς. σημαίνει δὲ τοὺς σῆτας. ~ VΓ2CφOΩ | |
31.2 | Καλλῖνος* κτλ.] καλλιγράφοι οὗτοι γεγόνασιν ἄριστοι. ~ ΓVφOΩ φθάνοντος*] προλαμβάνοντος. ~ ΓVOΩ | |
31.3 | Ἑλικῶνα*] ὄρος, ὅπου αἱ Μοῦσαι διατρίβειν λέγονται. ~ ΓVOΩ πρὸς τῆς Λιβανίτιδος ἔοικε Σύρος εἶναι ὁ βιβλιοκάπη‐ λος οὗτος καὶ Δαμασκηνός, ὅσον ἀπὸ τῆς Λιβανίτιδος | |
| 5 | εἰκάσαι. ~ Γ2VφΩ —] ὅτι Λιβανῖτις ἡ Ἀφροδίτη λέγεται· Λίβανος γὰρ τὸ ὄρος, ἐν ᾧ τὸ Ἀσσύριον μειράκιον ἐθήρα καὶ σὺν αὐτῷ ἡ Ἀφροδίτη διέτριβεν. ~ Vat. 942 Ὀλμιόν*] ποταμός ἐστιν οὗτος. ~ Γ | |
| 10 | —] ποταμοί εἰσιν οὗτοι πρὸς αὐτῇ τῇ κορυφῇ τοῦ Ἑλι‐ κῶνος. ὁ δὲ Ἑλικὼν ὄρος ἐστὶ Βοιώτιον, οὗ πρὸς τοὺς πρόποδας Θεσπιαὶ πόλις κατῴκηται, ἐν ᾗ ὁ Ἔρως, ὃν Ἀλκαμένης ἐξείργασται, θαυμάσιόν τι ἔργον ἰδεῖν· περὶ τὸν Ἑλικῶνα δὲ καὶ Ἡσίοδός [Theog. 22] φησι νέμων | |
| 15 | τὰς Μούσας ἰδεῖν καὶ τὴν ποιητικὴν σοφίαν λαβεῖν. ~ VφΩ, cf. Γ2 | |
31.4 | Δημοσθένους ὅσα τῇ κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV ὑποβαλλόμενος* αὐτά] οὕτω γάρ φασι τὸν Μακεδόνα Ἀλέξανδρον ἐπικοιμᾶσθαι τοῖς Ὁμήρου ποιήμασιν. ~ VφΩ | |
| ὄνος λύρας κτλ.] ὡραῖον πάνυ. ~ ΓV | 151 | |
31.5 | τίνος οὖν ἀγαθοῦ* ὠνῇ ταῦτα] προσυπακουστέον τὸ χάριν ἢ ἕνεκεν, ἵν’ ᾖ ‘τίνος οὖν ἀγαθοῦ χάριν ἢ ἕνεκεν‘. ~ VΓ2OΩ Ἰσμηνίας οὕτω καλούμενος καὶ αὐτὸς Κορίνθιος· καὶ αὐτὸς | |
| 5 | ἐλπίσας ἐκ τῆς ὁμωνυμίας, εἰ καὶ τοὺς αὐλοὺς κτήσαιτο Ἰσμηνίου, εὐθὺς αὐτοπρόσωπος ἔσεσθαι Ἰσμηνίας, ἐώνηται μέν, οὐ μέντοι καὶ πλέον τοῦ ἐπελπίσαι τετύχηκεν. ~ Γ2VφOΩ ἵππον—Μῆδον] Μῆδος ἵππος ὁ Νησαῖος· ἡ Νῆσα δὲ | |
| 10 | πεδίον Μηδίας, οὗ αἱ βασιλικαὶ ἱπποφορβάδες νεμόμεναι τοῖς Μήδων βασιλεῦσιν ἵππους ἔτρεφον γενναίους. κεν‐ ταυρίδαι δὲ ἵπποι οἱ ἐκ Λαρίσσης τῆς Θετταλῆς, τάχα ἀπὸ τῶν ἱπποκενταύρων ὀνομαστοί. ~ Γ2CVφOΩ κοππαφόρον] ἐπίσημον τοῦτο τῶν ἵππων ἐπὶ τοῦ μηροῦ | |
| 15 | ἐγκαιόμενον παρὰ τῶν παλαιῶν, καὶ ἦσαν οὗτοι οἱ ἵπποι τῶν εὐγενῶν, οἷς ἐπὶ τοῦ μηροῦ παράσημον κ τὸ στοιχεῖον ἢ ς· ἀφ’ ὧν καὶ παρωνομάζοντο ἀπὸ μὲν τοῦ κ κοππα‐ τίαι, ἀπὸ δὲ τοῦ ς σαμφόραι. ~ Γ2CVφOΩ. Addit C: ἐξ οὗ καὶ ὁ Βουκεφάλας ἵππος ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ | |
| 20 | Μακεδόνος βούκρανον ἔχων ἐντετυπωμένον οὕτως ἐκα‐ λεῖτο. ~ | |
31.7 | ὑπερπηδήσεται μὲν τὸν ποταμόν] ταῦτα πάντα λέγει Ὅμηρος τὸν Ἀχιλλέα ποιῆσαι. ~ ΓVOΩ ἐπιθολώσει κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
31.10 | κόλλοπας*] κόλλοπες οἱ πασσαλίσκοι τῆς κιθάρας, ὧν ἐκ‐ δέδενται αἱ νευραί. ~ VΓ2CφOΩ | |
| περὶ πόδα: ἀντὶ τοῦ κατὰ πόδα, πλησίον, ἐγγύς. ἢ ἀλη‐ θέστερον ἐρεῖν περὶ πόδα ἀντὶ τοῦ καταπεφρονημένος· | 152 | |
| 5 | ἐπεὶ καὶ τὰ παρ’ ἡμῶν εὐκαταφρόνητα περὶ τοὺς πόδας ῥιπτεῖται. ~ VΓ2CφOΩ | |
31.11 | ἵναπερ*] ἀντὶ τοῦ ὅπου. ~ Γ | |
31.12 | κληρονομήσας* τῆς Ὀρφέως μουσικῆς] κληρονομῶ σου, καὶ τοῦτο Ἀττικόν. ~ VΓ2CφOΩ διασπάσασθαι*—ὅμοιον τῷ Ὀρφεῖ] ἐπεὶ κἀκεῖνος ὑπὸ τῶν Θρᾳττῶν διεσπάσθη. ~ VOΩ | |
| 5 | —] σημείωσαι. ~ Γ Ὀρφεῖ* παρὰ τῆς μητρός] Καλλιόπης γὰρ τῆς Μούσης μυθεύουσι γενέσθαι τοῦτον. ~ VΓφOΩ | |
31.14 | χθὲς δὲ* καὶ πρῴην] λέγεται καὶ ‘ἄρτι πρῴην‘, ὡς ἐχρήσατο καὶ Πλούταρχος ἐν Παραλλήλοις [Brut. 1] ~ Γ2CVφOΩ Πρωτέως] περὶ τοῦ Περεγρίνου λέγει τοῦ ἑαυτὸν καύσαν‐ τος. ~ Γ2VφOΩ | |
| 5 | ὡς Τεγεᾶται κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ ὡς* οὐδ’ εἰπεῖν καλόν] καινοπρεπὲς καὶ τοῦτο ‘ὡς οὐδ’ | |
31.16 | εἰπεῖν καλόν‘· τὸ γὰρ κοινὸν ‘ὡς οὐδὲ καλὸν εἰπεῖν‘. ~ VΓ2COΩ φευκτέον ἂν ἦν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
31.17 | τίλφαις*] τίλφη ζωύφιόν τι τοῖς βιβλίοις ὡς ἐπίπαν ἐντί‐ κτεσθαι πεφυκὸς ἐπίμηκες, κέρατα ἔχον, ὡς ἐν μικρῷ κατι‐ δεῖν, λευκὸν ἢ πελιόν, εἴ τις τούτῳ ἐγχρίμψαιτο, κονιορτὸν ἀποβάλλον. ~ VΓ2CφΩ | |
31.18 | σὺ δὲ ἀποροίης κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
31.19 | Δημήτριος κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓVO | |
31.20 | τὸ οὐδέτερος ἐπὶ δύο λαμβάνεται. πῶς οὖν τοῦτο; εἰ μή που ἔσφαλται τὰ τῆς γραφῆς καὶ ἀντὶ τοῦ οὐχ ἕτερος γέγραπται οὐδέτερος ἢ ἐκτέθλιπται τὸ ε τοῦ συνδέσμου. ~ | |
| Γ2VφΩ | 153 | |
| 5 | τοὺς ἐπαίνους κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
31.21 | τὸ* τῶν Μυσῶν] ἀντὶ τοῦ ὅμοιον τῇ παροιμίᾳ τῇ δια‐ γορευούσῃ “χωρὶς τὰ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν ὁρίσματα” [fr. adesp. 560. F. T. G.2 p. 950 N.]. ~ VΓCφΩ | |
31.22 | βασιλεύς] κατὰ Μᾶρκον γὰρ οὗτος ὁ Λουκιανὸς ἦν. ~ Γ2VφΩ | |
31.23 | χύτραις λημῶντες: ἀντὶ τοῦ χύτραις ἴσας περιφέροντες λήμας. ~ Γ2CVφOΩ | |
31.25 | τἀργύριον καὶ φύλαττε κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓVO | |
31.30 | καὶ σὺ* τοίνυν κτλ.] καλῶς ἂν εἶχε τῷ δυστυχεστάτῳ τούτῳ μειρακίῳ μὴ καθ’ ἓν τῶν βιβλίων ἀλλὰ πᾶσαν τὴν βιβλιοθήκην προῖκα Λουκιανῷ τῷ παρόντι ἐπιδοῦναι, ἢ τοιαύτην σφηκιὰν καθ’ ἑαυτοῦ κινῆσαι ἑνὸς ἐγκρατείᾳ | |
| 5 | βιβλίου. ~ VOΩ subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος ἐπίσκοπος Νικαίας τῆς ἐν Βιθυνίᾳ μετὰ Ἰακώβου τοῦ ὁμοψύχου ἀδελ⸤φ⸥οῦ ⸤...⸥ς Λαρίσσης τοῦ πρῶτον μετὰ τὴν καταδρομὴν τῶν Βουλγαρῶν ἰδίοις αὐτ⸤ὴν⸥ ἀναλώμασιν ἀναστήσαντος καὶ | |
| 10 | κόσμον αὐτῇ τε καὶ τοῖς κτήμασι δόντος πλείονα. ~ ⸤Γ2⸥ | |
32t | Περὶ τοῦ ἐνυπνίου ἤτοι Βίος τοῦ Λουκιανοῦ. | |
32.8 | οὐκέτι μέμνημαι*] ὁ τὰ σχήματα τῶν φανέντων τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐντετυπωμένα φέρων καὶ τὴν φωνὴν ἔναυλον ἆρα τὴν ἔννοιαν τῶν εἰρημένων οὕτω ταχέως ἐξήμβλωκας; καινὸν τοῦτο. ~ ΔVUΩ | |
32.9 | ἕρμαιον*] τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος, ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς ὁδοῖς τιθεμένων ἀπαρχῶν, ἃς οἱ ὁδοιπόροι κατεσθίουσιν. ~ Δ τὴν μὲν τέχνην κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
32.10 | τὴν ψυχὴν—κατακοσμήσω κτλ.] ⸤ἀλλὰ μ⸥ὴν ψευδεῖς | |
| αἱ τῆς διδασκαλίας ὑποσχέσεις ἀπεφάνησαν· οὐ γὰρ τοιαύ‐ ταις σου τὴν ψυχὴν ἀρεταῖς κατεκόσμησεν ἀλλὰ ταῖς ἐναν‐ τίαις, ὡς αὐτὸς σὺ ταῦτα ἐξ ὧν γράφεις ἀποδεικνύεις. ~ ⸤U⸥ | 154 | |
32.16 | εὐπάρυφος*] εὐκατέργαστα καλῶς ὑφασμένα φορῶν ἱμά‐ τια. ~ Δ | |
32.18 | subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος ἐπίσκοπος Νικαίας τῆς πρὸς τῇ Ἀσκανίᾳ μετὰ Ἰωάννου τοῦ ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ κηδεστοῦ. ~ Γ2 | |
33t | Περὶ παρασίτου, ὅτι τέχνη ἡ παρασιτική. | |
33ante 1 | Τῶν πάνυ σπουδαιοτάτων ὁ λόγος καὶ τοσούτῳ πλέον, ὅσῳ καὶ γελοιότατος εἶναι ὑποδύεται. ~ φUΩ | |
33.1 | μὰ Δία*] τὰ ⸢ἀπωμοτικὰ⸣ συν⸢ακουομένην⸣ ἔχουσι τὴν ἄρ‐ ⸢νησιν, διὸ⸣ οὐδὲ πρ⸢όσκειται⸣. ~ ⸢V⸣Γ2φUΩ φιλοσοφίας] δηλονότι τῆς σοφίας. ~ Γ2 ἐγὼ* μὲν κτλ.] σημείωσαι. τὸ ἑξῆς ο⸢ὕτως· ἐγὼ μέν⸣, εἰ | |
| 5 | δυνατὸν κα⸢κόν με εἶναι⸣, καὶ πλεῖον, οὗ σὺ ⸢φῄς, βού⸣‐ λομαι κακὸς εἶ⸢ναι· φη⸣μὶ γὰρ κακὸν ἐ⸢μαυτὸν⸣ καὶ χείρω, οὗ σὺ ⸢δοκεῖσ⸣· ὥστε μὴ ἀγ⸢νοοῦν⸣τί μοι τοῦτο δό⸢κει ὀ⸣νει‐ δίσαι, ἀλλ’ ὡς ⸢εἰδότι⸣ καὶ σεμνυνομένῳ ⸢ἐπὶ τῷ⸣ κακὸς εἶναι. ἢ οὕτως ἁπλούστερον· ἐγ⸢ὼ μέν⸣, εἰ οἷόν τε εἶναι, | |
| 10 | ⸢ὃ βούλο⸣μαι, καὶ πλεῖον ἀ⸢πέχειν⸣ βούλομαι, ὡ⸢ς μηδὲ⸣ δόκησιν παρέχει⸢ν ἀ⸣γνοίας, ὁπηνίκα ⸢τοῦτό⸣ μέ τις ὀνει‐ δίζει, ἀλλὰ πράγματος ἀλήθειαν καὶ καθ’ ἑκούσιον γνώμην τὸ τοιοῦτο ὑποδυόμενος ἐπιτή⸢δευμα⸣ καὶ πλεῖον τῆς παρὰ σοὶ δοκήσεως. ~ ⸢V⸣ΓφUΩ | |
33.2 | παραιτεῖσθαι: ἀπολύειν. ~ Vφ πάνυ ὠνείδισας] εἰρωνεία. ~ VU | |
33.4 | ἀλλὰ μὴ καθάπερ καί: πλεονάζει Ἀττικῶς ἡ ἀπαγόρευσις ‘μὴ καθάπερ μὴ σαπρόν‘· ἤρκει γὰρ κατὰ τὴν κοινὴν χρῆ‐ σιν ἡ μία ἀπαγόρευσις, ἤτοι ἡ πρώτη ἢ ἡ δευτέρα. ~ CφUΩ | 155 |
33.6 | αὐτὸν* τὸν τεχνίτην] καὶ μήν, μάταιε, διὰ τοῦτο οὐ τέχνη, τῆς τέχνης πεφυκυίας καὶ ἕξιν αὑτῆς ἐμποιεῖν τῷ τεχνίτῃ καὶ τέλος τι ἕτερον παρὰ τὴν ἐνέργειαν κεκτῆσθαι, ὥσπερ οἰκοδομικὴ οἰκίαν. εἰ δὲ τὴν κιθαριστικὴν καὶ | |
| 5 | ὀρχηστικὴν ἀντιθῇς—οὐδὲν γὰρ αὗται παρὰ τὰς ἐνερ‐ γείας ἔχουσι τέλος—, πρῶτον μὲν οὐδεὶς φθόνος τῆς ὁμοιότητος· οὐδὲ γὰρ οὐδ’ αὗται τῶν σπουδαίων τεχνῶν τοῦ κατὰ βίον εὐχρήστου σεσυλημέναι. εἶτα δ’ ὅτι καὶ τούτων ἡ παρασιτικὴ τῷ μηδεμίαν ἕξιν ἐντιθέναι τῷ παρα‐ | |
| 10 | σίτῳ ἀπολειπομένη, καθὼς αὐτὸς σεμνύνων αὐτὴν ἀπε‐ φήνω, πρὸς τὸ ἀνύπαρκτον συνωθεῖται τῆς τῶν τεχνῶν ὑποστάσεως ἐξοστρακιζομένη. ~ ΓφUΩ | |
33.8 | τέχνη] οὐ τέχνη ἀλλὰ ψυχῆς πονηρᾶς ἐπιτήδευμα, ὡς ἐκτί‐ νων καὶ κοράκων τὸ ἁρπακτικόν. ~ φUΩ | |
33.9 | ἀλλ’ ἐκεῖνο*] ἐλλειπτικῶς τοῦ σκόπει, οἷον ‘ἀλλ’ ἐκεῖνο σκόπει‘· ἔστι δὲ Ἀττικόν. ~ ΓUΩ φιλοσόφων*] εἰς τοὺς Ἐπικουρείους αἰνίττεται, οἳ τέλος τἀγαθοῦ τὴν ἡδονὴν ἀπεφαίνοντο. ~ ΓVUΩ | |
33.11 | οὐδὲν Ἐπικούρῳ μέλει*] σημείωσαι διὰ τὴν σύνταξιν· ὅμοιον τῷ ‘μελήσουσι δέ μοι ἵπποι‘· εὐθείᾳ γάρ, οὐ γενικῇ συνέταξε τοῦτο. ἢ ἀντὶ τοῦ πεφρόντισται, σπουδῆς ἠξίω‐ ται. ~ ΓφUΩ | |
33.14 | τῶν* ἄλλων τεχνῶν] τὰς βαναύσους λέγει τέχνας· καὶ γὰρ αὗται πορισμοῦ χάριν βίου τοῖς κεκτημένοις μεταχει‐ ρίζονται. ~ ΓVfUΩ | |
33.16 | ὀλιγοσιτίαις κτλ.] τοιαύτη γὰρ ἡ τῷ ὄντι κατὰ ἄνθρω‐ πον ζωὴ ὡς μόνου τοῦ κατὰ τὸ δεῖ ζῆν αὐξητική τε καὶ | |
| συντηρητικὴ οὖσα, ὅπερ ἐστὶ τὸ κατὰ νοῦν καὶ λόγον. ἡ μέντοι τοῦ παρασίτου μηδενὸς τούτων φροντίζουσα ἢ | 156 | |
| 5 | μόνου τῆς κατὰ σάρκα πλεονεξίας καὶ τῆς ἀνθρωπίνης ἐξέπεσε ζωῆς καὶ τοῖς ἀνοήτοις κτήνεσι παρεσυνεβλήθη. ~ Γ2 | |
33.26 | σχολῇ* δηλονότι κτλ.] σημείωσαι διὰ τὴν σύνταξιν· ἀντὶ γὰρ τοῦ περιττῶς ἢ διαφερόντως κεῖται. ~ ΓVφUΩ | |
33.27 | ἀρχὴν* γάρ φημι μήτε εἶναι τέχνην, ἧς οὐκ ἔστιν ὑπόστασις ... ἀριθμητικὴ μὲν μία ἐστὶ καὶ αὐτὴ κτλ.] ⸤ ⸥ πάσαις τ⸤αῖσ⸥ κατ’ αὐτ⸤ὴν⸥ αἱρέσεσ⸤ιν⸥· πάσαις γὰρ δοκεῖ τὸ μέν τι θεωρητικ⸤ὸν⸥ αὐτ⸤ῆσ⸥ εἶναι τὸ | |
| 5 | δὲ πρακτικ⸤όν⸥. εἰ δὲ ⸤ ⸥ οἱ μὲν ταῦτα οἱ δὲ ἐκεῖνα περὶ πλείστου ποιούμενοι, οὐδὲν πρὸς ἔπος. οὐδὲ γὰρ ἀριθμητικὴν διαστασιάσει καὶ τῷ μηδενὶ ἴσην ἀπο‐ φανεῖ, εἴ τις τὸ χύμα τἀ⸤ριθμητικὸν⸥ αὐτὸς μὲν τὸν καθ’ ἑαυτὸν ἀποφανεῖ ἀριθμόν (τὸν ἀριθμοῦντά φημι), ἄλλος | |
| 10 | δὲ τὸν ἐν σχέσει καὶ ἀριθμούμενον· οὐδὲ εἰ τοῦ ἀριθμου‐ μένου ὁ μὲν ἐπὶ χρυσίνων τοῦτο λογίζ⸤οιτο⸥, ὁ δὲ ἐπί τινος ἄλλης ὕλης, οὐδὲ εἰ ὁ μὲν τὸ ὑγρὸν καὶ συνεχὲς ὑποπί‐ πτειν λέγοι τῷ ἀριθμῷ, τὸ ξηρὸν δὲ καὶ καθ’ ἑαυτὸ διῃρη‐ μένον (καὶ ὁ σῖτος φέρε ὁ ἐν τῷ μεδίμνῳ) ἐκβάλλειν πει‐ | |
| 15 | ρῷτο τοῦ κατά τι κοινὸν μέτρον τῶν κόκκων συνεκτικὸν ἀριθμεῖσθαι. ὡς γὰρ ἐνταῦθα περὶ τὴν ὕλην τὸ διάφορον μιᾶς οὔσης τῆς ἐπιστήμης, οὕτω καὶ ἐπὶ φιλοσοφίας μία μὲν ἡ φιλοσοφία ἤτοι ἡ ἐπιστήμη, ἀφ’ ἧς ἐνδίδοται δογ‐ ματίζειν τὸ διάφορον περὶ τὴν ὕλην. οἱ μὲν γὰρ τήνδε | |
| 20 | τὴν ζωὴν ἐπέκρινάν τε καὶ ἠσπάσαντο, οἱ δὲ τήνδε, ἐπέκριναν δὲ φιλοσοφί⸤ᾳ⸥ καὶ τοῖς τῆς φιλοσοφίας ὀρ‐ γάνοις μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς παρὰ πᾶσι τῆς μεθόδου οὔσης. ~ ⸤Γ2⸥ | |
33.28 | μία μὲν οὐκ ἔστι φιλοσοφία, ἐπειδὴ ὁρῶ καὶ ἄπει‐ ρον οὖσαν] ἐντεῦθεν διασύρει τὸν Ἀ⸢να⸣ξαγόραν καὶ τὸν Παρμεν⸢ίδην⸣, οἵτινες ἔλεγον ἓν τὸ ὂ⸢ν⸣ καὶ ἄπειρον, εἴπω δ’, ⸢ὅτι⸣ καὶ τὸν Ἀριστοτέλην, ὃ⸢σ⸣ τὴν τοιαύτην δόξαν | 157 |
| 5 | ἀ⸢νέ⸣τρεπε διὰ συλλογι⸢σμῶν⸣ γενναίων ἐν τῇ Φυσι⸢κῇ⸣ ἀκροάσει [Α 6] καὶ διὰ ⸢παρα⸣δειγμάτων καὶ ἔλεγε τρία ⸢εἶναι⸣, ὕλην, εἶδος, στέρησιν, ⸢πο⸣τὲ δὲ δύο, ὕλην καὶ εἶδος. καὶ ἡ μὲν ὕλη ἀεὶ ὑπόκειται, ἀπὸ δὲ τῶν δύο ἐξ ἀνάγκης τὸ ἓν ὀφείλει ἀπεῖναι· εἴδους γὰρ ὄντος ⸢ἐξ ἀ⸣νάγ‐ | |
| 10 | κης στέρησις οὐκ ἔστι καὶ στερήσεως οὔσης οὐκ ἔστιν εἶδος. ταῦτα δὲ ὡς ἐν παρόδῳ διδάσκει ἐν τῷ ⸢πρώτῳ⸣ βιβλίῳ, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ἀκριβέστερον καὶ ἀγωνιστικώτερον. ~⸢V⸣φ. Addit. V: ὅτι οὐκ ἔστιν ἕν· ὡς φυσικοὺς γὰρ τούτους ⸢ἀρι⸣θ⸢μεῖ⸣, διότι τὰ αὑτῶν βιβλία ἐπέγραψαν φυσικά, οὐ | |
| 15 | μέντοι γε δὲ ὡς θεολόγους. ~ | |
33.29 | τὸ γὰρ* περὶ ἑνὸς προκειμένου κτλ.] αὐτὸ φάσκεις τὸ εἰδοποιοῦν τὴν ῥητορικὴν εἰς ἀναίρεσιν ταύτης παραλαμ‐ βάνων, ὥσπερ εἴ τις καὶ τὸ ζῷον ὁριζόμενον οὐσίαν ἔμψυ‐ χον αἰσθητικὴν πειρῷτο ἀναιρεῖν, ὅτι κατὰ διαφόρων τῷ | |
| 5 | εἴδει εὑρίσκεται τοῦτο ἓν ὄν. εἰ οὖν καὶ ἡ ῥητορικὴ δύ‐ ναμίς ἐστιν εἰς ἑκάτερα τὰ ἀντιδοξούμενα ἐπιχειρεῖν πεφυ‐ κυῖα, οὐκ ἂν ἔμφρονι λόγῳ τὸ συνιστῶν αὐτὴν ἐπ’ ἀναι‐ ρέσει ταύτης παραληφθείη· ἀναιρεῖ μὲν γὰρ τὸ προκείμενον εἰς ἐξέτασιν ἢ κατασκευάζει, αὐτὴ δὲ μᾶλλον ὑφέστηκε τὸ | |
| 10 | ἑαυτῆς ἐπιτελοῦσα ἅτε ἑδραία καὶ ἀναλλοίωτος διαμένουσα· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τέκτων ὁ τὴν αὐτὴν οἰκίαν ἔσθ’ ὅτε μὲν συνοικοδομῶν ἄλλοτε δὲ καταλύων ἤδη καὶ αὐτὸς τὸ εἶναι οἰκοδόμος ἀναιρεθήσεται. ~ Γ2 μηδέποτε ὁμολογεῖν*] Scholion erasum est; signum m 1 | |
| 15 | positum ~ Γ | 158 |
33.30 | οὐδέ εἰσι κτλ.] ⸢τὸ⸣ ἑξῆς· οὐδέ εἰσιν, ὡς ἔ⸢οι⸣κεν, οἱ Στωι‐ κοὶ διάφορα δόγματα ἔχοντες ⸢τοῖς παρασί⸣τ⸢οισ⸣. ~ Γ2⸢V⸣φUΩ πᾶσι πρὸς ἅπαντας ὁμολογία] ναὶ ἄλλοι παρ’ ἄλλοις | |
| 5 | ἀλλ’ οὐχὶ πάντες παρὰ πᾶσι δεδοκιμασμένως παρασιτοῦσιν. ἐπεὶ καὶ αὐτὸς ἀρχόμενος τῆς μωρολογίας ταύτης καὶ τέχνῃ βουλόμενος προσαρμόζειν αὐτὴν οὕτω πως ἔφης ὅτι [c. 4] “σύστημά ἐστι καὶ αὐτὴ ἐκ καταλήψεων πρῶτον μὲν τῷ δοκιμάζειν καὶ διακρίνειν αὐτόν, ὅστις ἐπιτήδειος γένοιτο | |
| 10 | τρέφειν αὐτὸν καὶ ὅτῳ παρασιτεῖν ἀρξάμενος οὐκ ἂν μετα‐ γνοίη”. εἰ δὲ τοῦτο, οὐκ ἂν παρὰ πᾶσιν οἱ αὐτοὶ παρα‐ σιτοῖεν ἀλλὰ ἄλλοι παρ’ ἄλλοις, ὡς μὴ τῷ ὄντι μιᾶς οὔσης ἀλλὰ διαφόρου, ἀφ’ ἧς διαφόρου ἄλλοι παρ’ ἄλλοις εὐδο‐ κιμοῦσιν. καὶ οὕτω διαδράσεταί σοι τὸ καὶ τὴν παρασιτι‐ | |
| 15 | κὴν τῷ ἑνιαίῳ συνεστάναι, εἴ γε διαφορὰ καὶ τοιαύτη τε καὶ τοσαύτη εὕρηται καὶ παρὰ ταύτῃ, ἀφ’ ἧς μάλιστα καὶ πλεῖον τῶν ἐνδιαβαλλομένων, μᾶλλον δὲ ἀληθέστερον πρὸς τὸ ἀνύπαρκτον χωρήσει ἡ παρασιτική. ~ Γ2 | |
33.34 | ἡ συμφορὰ—ὁμοία δοκεῖ γενέσθαι τῇ Νικίου*] ἧς μέμνηται Θουκυδίδης [7, 51 sq.] ναυμαχίας τῶν Ἀθη‐ ναίων πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους περὶ Συρακούσας γενέ‐ σθαι καὶ καταναυμαχηθῆναι ὑπὸ Γυλίππου τοῦ Λακεδαι‐ | |
| 5 | μονίου. ~ VφUΩ | |
33.41 | ἆρ’ οὐχ ὁ μὲν τὸ σῶμα πρῶτον πολὺς—θυμοειδής] Ἀρέθα. ἄπαγε, κατάρατε· οἰνοποσίᾳ καὶ μέθῃ τοὺς ὀφθαλ‐ μοὺς διεφθορὼς καὶ κρεώδης, ἐκκεκραγὼς δόξει θυμοει‐ δής τις εἶναι, οὐ μέντοι καὶ ἔσται, ἀλλὰ παράφρων καὶ | |
| 5 | παράφορος κατὰ τοὺς λυσσώδεις τῶν κυνῶν. ~ Γ⸢V⸣ΦUΩ. | |
| Addunt VΦUΩ: ὃς καὶ διὰ τὸ πολυσαρκίᾳ καταπεφορτί‐ σθαι καὶ κατερραστωνεῦσθαι τὴν γνώμην οὐδὲν γενναῖον οἷός τε ⸢ἐπ⸣ιδεδεῖχθαι, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τὴν πρώτην τοῦ πολέ‐ μου βοὴν φροῦδος ἂν γένοιτο ⸢ο⸣ὐδὲ τὸ βραχύτατον ὑ⸢πο⸣‐ | 159 | |
| 10 | μείνας ταλαιπωρ⸢ία⸣ν. οὐ μὴν Σωκράτης ⸢τοι⸣οῦτος τὴν ἐπὶ Δηλίῳ ⸢μάχ⸣ην, ἀλλ’ αὐτός τε ἀ⸢ριστε⸣ύων κατελαμ‐ βά⸢νετο⸣ καὶ ἄλλους ὑπεκφέρων τῆς μάχης καὶ διασῴζων, ⸢ὁ λε⸣πτός τε καὶ ὠχρὸς καὶ σκελετώδης ἅτε φιλόσοφος. ~ | |
33.42 | λείψαντα τὴν τάξιν ὑποστρέφειν] εἰς Δημοσθένην αἰνίττεται τοῦτο παθόντα. ~ VφUΩ τὸ κορυφαιότατος οὐκ ἔστιν Ἀττικόν. ~ Γ2 Σκύθαις*] περὶ Δημοσθένους λέγει· Σκυθίδος γὰρ ἦν. ~ | |
| 5 | VΓ2φUΩ | |
33.43 | Σωκράτης φεύγων*] μὴ συκοφάντει, κατάρατε· οὐχ οὕτω γὰρ ⸢ἀλ⸣λ’ ἀριστεύων διετέλ⸢ει⸣. ~ ⸢V⸣φUΩ | |
33.44 | οὔτε τὸν Αἴαντα—θαυμάζει ὥσπερ τὸν Νέστορα] τῆς συμβουλῆς χάριν, οὐ τῆς παρασιτίας. τίνι γὰρ καὶ παρασιτήσει βασιλεὺς ἄνθρωπος καὶ ὅλην τὴν Πύλον μεθ’ ἑαυτοῦ ἄγων εἰς συμμαχίαν τῷ φίλῳ καὶ τὰ χρηστὰ εἰση‐ | |
| 5 | γούμενος, ὡς ἐντεῦθεν καταφανὲς γίνεσθαι, ὅτι οὐ κολα‐ κεύων ηὐδοκίμει, ὃ παρασίτων ἐστὶν ἔργον, ἀλλ’ ἀληθεύων, ὃ φίλου καὶ φιλίας κατόρθωμα. ~ Γ2 | |
33.46 | Πάτροκλος] πελάτης Πάτροκλος Ἀχιλλέως καὶ ἔτης, ἀλλ’ οὐ παράσιτος· πολὺ γὰρ τὸ διάφορον τῶν εἰρημένων πρὸς παράσιτον· οἱ μὲν γὰρ εἰς ἀδελφοὺς σχεδὸν τελοῦσι, παρά‐ σιτος δὲ καὶ τῶν δούλων ἀτιμότερος ὢν δείκνυται. ~ Γ | |
33.50 | ὡς* ἄξιον κτλ.] εἰρωνεία. ~ Vφ | |
33.51 | ὁ παράσιτος ἐπὶ τὸν σῦν ἀντιθήγει] ἀλλὰ καὶ λέοντα ἀντιβρυχήσεται ἢ καὶ λύκον ἀντωρυήσεται † αὖρα; τοῦτό μοι λέγε. ~ VφU | |
33.52 | δόξης καταφρονοῦντα*] οὕτω καὶ χοῖροι λεχθεῖεν δόξης | |
| καταφρονεῖν ἀεὶ τῷ βορβόρῳ καλινδούμενοι. ~ VΓ2φUΩ. Addit Γ2: ἢ τί ποτε καὶ δόξαν ἀποτῖκτον ἕξει παράσιτος; ὃ δέ τις οὐκ ἔχει, πῶς τούτου καταφρονεῖν ὑπό γε νοῦν | 160 | |
| 5 | ἐχόντων λεχθείη; ~ | |
33.55 | οὐδέ τι μᾶλλον θορυβεῖται] μεθύων δήπου καὶ τῷ ἀκράτῳ καὶ τῷ κόρῳ τὰς αἰσθήσεις τεθολωμένος ὢν καὶ μηδὲ μικρὸν ἀνανῆψαι δυνάμενος· ἑλκυσθείη δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ σκέλους καὶ περιδυθείη τῶν γινομένων μὴ ἐπαισθανό‐ | |
| 5 | μενος. ~ Γ2 | |
33.56 | εἰπεῖν δίκην*] εὐτελοῦς καὶ παρεωραμένου τίς δίκη; τίς γὰρ καὶ κατὰ κυνὸς ἀποίσεται γραφήν; ~ VUΩ | |
33.57 | καταπρησθέντας κτλ.] φαρμάκῳ ὡς Σωκράτης, κατα‐ πρησθέντας τὸ σῶμα ὡς Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος, φθι‐ νήσαντας ὡς Ἀντισθένης, φυγόντας ὡς ** ~ VφUΩ | |
33.59 | ὅπως γε μὴν κτλ.] ἐλλειπτικῶς ἡ φράσις ἔχει· προσυπα‐ κούεται γὰρ τὸ μαθεῖν ἔστιν. ~ Γ2 τούτου* προεσθίοντος] τοῦτο καὶ μυῖαι ποιοῦσιν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπαινέσεται μυῖαν προγευομένην τῶν ἀνθρώπων τῶν | |
| 5 | ἐδεσμάτων. ~ VΓ2UΩ | |
33.61 | οὐκοῦν ὁμοίως ἂν ἐθέλοις καὶ τοῦ ἐσθίειν μᾶλλον παρασιτεῖν;] λοιπὸν καὶ τοῦ βλέπειν τὸ παραβλέπειν καὶ τοῦ θεωρεῖν τὸ παραθεωρεῖν καὶ τοῦ λογίζεσθαι τὸ παρα‐ λογίζεσθαι καὶ τοῦ συλλογίζεσθαι τὸ παρασυλλογίζεσθαι | |
| 5 | καὶ τοῦ φρονεῖν τὸ παραφρονεῖν καὶ τοῦ κρίνειν τὸ παρα‐ κρίνειν. ~ Γ2 | |
34t | Φιλοψευδὴς ἢ Ἀπιστῶν. | |
34.1 | οὐδὲν* πρὸς ἔπος ταῦτα] ἀντὶ τοῦ οὐδὲν ⸢πρὸς τὸν | |
| λόγον⸣, ὃν ἠρόμην. ~ ⸢V⸣φ | 161 | |
34.2 | εἴ* γε τὸ χείριστον κτλ.] αὐτὸς καθ’ ἑαυτοῦ ⸢κό⸣νιν ἀμᾷ ταῦτα ⸢διε⸣ξιών. ~ ⸢V⸣φ ἐκ* γυναικός τις ἐς ὄρνεον ἢ ἐς ἄρκτον μετέπεσεν] ὡς Πρόκνη καὶ Φιλομήλα καὶ Καλλιστώ, ἡ μὲν εἰς ἄρκτον, | |
| 5 | Πρόκνη δὲ καὶ Φιλομήλα εἰς ὄρνεα μεταβληθεῖσαι. ~ VΦ, cf. φ | |
34.3 | Κοροίβου*—Μαργίτου] ὁ μὲν Κόροιβος μωρός τις ἀπομνημονεύεται ἄνθρωπος καὶ οὕτως ὥστε γυναῖκα ἀγα‐ γόμενος μὴ ἂν ἑλέσθαι συγκαθευδῆσαι αὐτῇ διὰ τὸν πρὸς τὴν πενθερὰν αὐτοῦ φόβον· καὶ οὕτως ἐχόμενον τοῦτον | |
| 5 | παρθενεύειν αὐτήν, μέχρις ἂν τῆς γυναικὸς σκεψαμένης τὸ ἄρθρον ὀδύνῃ συνέχεσθαι καὶ οὐκ ἄλλως ἀπολυθῆναι, εἰ μὴ τῷ μορίῳ τοῦ ἀνδρὸς καταψηθεῖσαν· οὕτω τὴν κοι‐ νωνίαν τότε τοῦ γάμου γενέσθαι. ὁ δὲ Μαργίτης μωρὸς καὶ αὐτὸς τὰ κύματα μετρεῖν ἐπιχειρῶν. ~ Vφ | |
34.5 | πρὸς τῆς* Ἑστίας] τὴν Ἑστίαν εἰς ὅρκον παρέλαβεν ὡς κατ’ οἶκον αὐτοῦ πυνθανόμενος καὶ τὸ πρόχειρον κατὰ τῆς ἐφεστίου ἐσχάρας αὐτὸν ἐξορκῶν. ~ Vφ | |
34.8 | ⸢κατ⸣εγνωκότες πολλὴν τὴν ⸢ἄ⸣νοιαν: αἰτιατικὴ ⸢ἀ⸣ντὶ γενικῆς Ἀττικῶς. ~ ⸢V⸣ | |
34.9 | ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούεις τὸν ἧλον: παροιμία ἐπὶ τῶν ἀσ⸢υμ⸣φόροις ἀσύμφορα π⸢ι⸣στουμένων, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν | |
| ψευδῶν εἴρηται τὸ ‘⸢λίνον⸣ λίνῳ συνάπτεισ‘. ~ C⸢V⸣φ καὶ διὰ τοῦτο ἐκ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | 162 | |
34.13 | ἐξ Ὑπερβορέων κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ καρβατίνας*] καρβατίναι τὰ τραχέα καὶ ποιμενικὰ ὑπο‐ δήματα, ἃ καὶ ἀρβύλας φασίν. ~ VCφ ἔρωτας ἐπιπέμπων κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
34.14 | εἶτα βοῦς κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
34.15 | Ὑπερβορέους κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἢν ψόφον ἀκούσῃ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
34.16 | τὸν Σύρον ... τὸν ἐπὶ τούτων σοφιστὴν κτλ.] οὐαί σοι, Λουκιανὲ ἄθεε· σοφιστὴς ἦν ὁ κύριος καὶ θεός μου καὶ μισθοὺς ἐλάμβανε τῆς νοσούντων σωτηρίας; ἡ γῆ δὲ διαστῆναι δυναμένη τηνικαῦτα, ὅτε σὺ ταῦτ’ ἐλήρεις, τί | |
| 5 | παθοῦσα μὴ διέστη καταπιοῦσα σὲ τὸν ἀλιτήριον; ἢ οὐδὲν ἄλλο γε ἢ μυσαχθεῖσα; ~ Vat. 1325 | |
34.18 | Πολυκλείτου] ὅτι γραφεὺς ἦν ὁ Πολύκλειτος καὶ ὁ Εὐφρά‐ νωρ, οὐχὶ ἀγαλματοποιοί. ~ CΦ —] γραφεὺς ὁ Πολύκλειτος, ὥσπερ καὶ ὁ Εὐφράνωρ, καὶ πῶς 〈ὡσ〉 ἀγαλματοποιὸς νῦν εἰσάγεται, θαυμάζω. ~ V | |
| 5 | τοῦ πώγωνος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
34.19 | Δαιδάλου* τεχνημάτων κτλ.] τοῦτο οὐ μάτην εἶπεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ πρῶτος Δαίδαλος ἄγαλμα εἰργάσατο περισκελές, τῶν πρὸ αὐτοῦ πάντων τεχνιτῶν συμβεβηκότα τὼ πόδε ἀποτελούντων, παρέσχε φήμην, ὡς τὰ Δαιδάλου ἀγάλματα | |
| 5 | κινεῖται αὐτόματα. ~ ΓVΦ | |
34.21 | ἐν κύκλῳ ψοφῶν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
34.22 | ἡμισταδιαίαν] πεντήκοντα ὀργυιῶν. ~ Vφ ὀφιόπους ἦν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
34.23 | οἷοι ὄντες αὐτοὶ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
34.24 | ἐπιμετρήσαντος*] ἀντὶ τ⸢οῦ προσθέντοσ⸣. ~ ⸢V⸣φ | 163 |
34.29 | Ἀρίγνωτος εἰσῆλθε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ θεὸν ἀπὸ μηχανῆς] ἐπὶ τῶν θεάτρων ἡνίκα τι παρά‐ δοξον ἐπιτελεῖσθαι ἔδει καὶ πλέον πίστ⸢εωσ⸣, ἄνωθεν ὑπὲρ τὰς παρ’ ἑκάτερα τῆς μέσης τοῦ θεάτρου θύρας—αὗται | |
| 5 | δὲ πρὸς τὴν εὐθεῖαν ⸢τοῦ⸣ θεάτρου πλευρὰν ἀν⸢ε⸣ῴγασιν, οὗ καὶ ἡ σκη⸢νὴ⸣ καὶ τὸ προσκήνιόν ἐστι—⸢μη⸣χανῶν δύο μετεωριζομ⸢ένων⸣ ἡ ἐξ ἀριστερῶν θεοὺς καὶ ἥρωας ἐνεφάνι⸢ζε πα⸣ρευθὺς ὥσπερ ⸢λύσιν⸣ φέροντας τῶν ἀμ⸢ηχά‐ νων⸣. καὶ τούτῳ παραδη⸢λουμένου⸣, ὡς οὐ χρὴ ἀπιστεῖ⸢ν | |
| 10 | τοῖσ⸣ δρωμένοις, ἐπεὶ θεὸ⸢ς πά⸣ρεστι τῷ ἔργῳ, ᾧ ⸢μηδὲν⸣ ἀδύνατον ἐκτελεῖ⸢ν, ἐκ τού⸣του καὶ ἐπὶ πάντων τῶ⸢ν παρὰ⸣ προσδοκίαν καὶ ⸢συμφε⸣ρόντως τινὶ συμβ⸢αινόντων⸣ ἐπεκρά‐ τ⸢ησ⸣ε ⸢λέγεσθαι⸣ τὸ ‘ἐκ μηχ⸢ανῆς θεόσ⸣‘. ~ C⸢V⸣Φ | |
34.31 | ἕωλος*] ⸢τὸ ἕωλος λαμβάνεται καὶ ἐπὶ τοῦ χθεσινοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ ἤδη διεφθορότοσ⸣. ~ ⸢V⸣CΦ | |
34.32 | ἐσθῆτι μελαίνῃ*] ὅτι τοὺς νεκροὺς οἱ παλαιοὶ μελαίναις στολαῖς ἀμφιέννυσαν. ~ VCφ | |
34.33 | ἐς* Κοπτόν] Κοπτὸς πόλις ⸢Αἰγύ⸣πτου, εἰς ἥν φ⸢ασι τὴν⸣ Ἶσιν ἀφικομ⸢ένην τὸν Ὄ⸣σιριν τὸν υἱὸν ἀ⸢ναζητεῖν⸣· μα‐ θοῦσαν δὲ αὐ⸢τὸν διεσπα⸣ράχθαι τὴν ⸢κόμην τὴν⸣ ἑαυτῆς ⸢ἐκκόψαι, παρ⸣ὸ καὶ Κο⸢πτὸς ὠνομάσθη⸣ ἡ πό⸢λις. ἐδεί‐ | |
| 5 | κνυτο δὲ⸣ καὶ ὁ πλ⸢όκαμος τοῖς ἐπιδη⸣μο⸢ῦσιν αὐτόθι, ἄπι‐ στόν⸣ τι τριχῶν πλῆθο⸢σ⸣, ὅσον ἐξ ἀνθρώπου κεφαλῆ⸢σ⸣ εἰκάσαι. ~ VCφ | |
34.34 | ἄνθρωπον ὄντα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
34.37 | παραδόξους ταύτας κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
35t | Θεῶν κρίσις. | |
35.1 | ἡδέως ἂν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
35.2 | τὸν Μῶμόν φασι πάντα μὲν ἐπαινέσαι τὰ Ἀφροδίτης καὶ μηδὲν ἔχειν, ὃ σκώπτειν δυνηθείη, τὸ σάμβαλον δὲ αἰνίτ‐ τεται. τοῦτο τί; τὸ πάντα μὲν ἔχειν αὐτὴν τῇ συμμετρίᾳ τῶν μελῶν εὐρυθμότατα, ἀλλὰ τό γε τῆς χρήσεως τούτων | 164 |
| 5 | πρὸς τὸ ἀκόλαστον ἀποκλίνειν ἐπίμωμον τοῦτο τοῖς σώ‐ φροσι νενομίσθαι· πέφυκε γὰρ ἀεὶ πούς τε καὶ τὰ ποδὸς πάντα τὰ τοῦ ἡμετέρου βίου συμβολικῶς παραδεικνύναι. ~ BUΩ, cf. C | |
35.13 | νέον ὄντα καὶ καλόν] προσαγωγικὰ ῥήματα. ~ Ω ad finem: ἐμφρόνως, ὦ Λουκιανέ, καὶ εὐφυῶς διέπαιξας καὶ ἠτίμασας τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι τίμια. ~ U | |
36t | Περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ συνόντων. | |
36ante 1 | Ὁ λόγος οὗτος τῶν καλλίστων καὶ πρώτων. ~ Δ Σημείωσαι, ὡς ὁ λόγος οὗτος λίαν ἐστὶ χρησιμώτατος ἠθικός τε ὢν καὶ παιδευτικὸς καὶ πεφρασμένος καλῶς. ~ U | |
36.1 | οἱ πρὸς τοῖς ἱεροῖς, ἐξυρημένοι* κτλ.] οἵῳ τὸ πάλαι οἱ ναυαγήσαντες ἄνθρωποι ἐκέχρηντο σχήματι πρὸς τοῖς ἱεροῖς καθήμενοι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀλοφυρόμενοι. ~ ΔEφOΩ | |
36.2 | ἑκόντες εἶναι] σημείωσαι, ὅτι τῷ ἑκόντες εἶναι ἄνευ ἀπο‐ φάσεως ἐχρήσατο. ~ EOΩΔ | |
36.3 | τῆς τριαίνης κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
36.5 | ῥήτωρ*] Δημοσθένης ἐν Φιλιππικοῖς [3, 33] ταῦτά φησι, τοῖς τῶν νοσούν⸢των⸣ ἐοικότα σιτίοις, ⸢ἃ⸣ οὔτε σῴζουσιν | |
| ο⸢ὔτ’⸣ ἀπολλύναι δύναντ⸢αι⸣. ~ ⸢V⸣EφOΩΔ | 165 | |
36.6 | εὐχῇ*] ⸢αἱ γὰρ εὐχαὶ ὡς ἐπίπαν τὰ ἀδύνατα προβάλλον‐ ται⸣. ~ ⸢V⸣EφOΩΔ | |
36.7 | τρίβωνες*] Ἀριστοφάνειος ἡ λέξις, σημαίνει δὲ τοὺς ἐγγε‐ γυμνασμένους τινὶ πράγματι καὶ διὰ πολλῆς πείρας ἐλη‐ λακότας. ~ EVOΩΔ | |
36.10 | θυραυλίας*] τῆς ἐν ταῖς θύραις προσεδρίας. ~ MΩ | |
36.11 | ἴλιγγος*] ὅταν περὶ τὴν καρδίαν στρόφος γίνηται, ἐπακο‐ λουθεῖ σκότος καὶ τοῦτο πάθος καλοῦσιν ἴλιγγον. ~ Ω καταδικάσας*] ἀντὶ τοῦ κατηγορήσας. ~ EVφ | |
36.13 | ἀμέλξεις* ὀρνίθων γάλα] παροιμία ἐπὶ τῶν ὑπερφυῶς ἀγαθῶν, ὅταν τινὶ προσρυῇ, λεγομένη τὸ ὀρνίθων γάλα. ~ ECVφOΩΔ ὀρνίθων γάλα: τὸ λευκὸν τοῦ ᾠοῦ. ~ Δ | |
| 5 | καὶ τοῦτο δὴ τὸ κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
36.14 | ἀκκισάμενος*] προσποιησάμενος, ὑποκρινάμενος. ~ Ω ad cap. 14 fin. —16 init.: σὺ δ’ εἰπέ μοι, πόθεν ταῦτ’ εἰδὼς οὕτως ἀκριβῶς γράφεις, Λουκιανέ. πάντως δ’, εἰ μὴ πέπονθας, οὐκ ἂν μεμάθηκας· πῶς οὖν ἐγκαυχᾷ μὴ | |
| 5 | τοῦ τοιούτου βίου πεῖραν ὅλως λαβεῖν; ἀλλ’ ἐρεῖς, ὡς ἐξ ἄλλων διηγουμένων ἱστόρησας· ἐχρῆν οὖν καὶ μάλιστα καὶ τόν, ὃν διασύρεις, ἐπιμελέστερον ἐρωτῆσαι καὶ τὰ πάντα μαθεῖν, ἵνα μὴ διαγελῷτο τῆς τῶν δρωμένων ἀπειρίας ἕνεκα καὶ παρὰ σοῦ ἐπισκώπτοιτο. ~ Δ | |
36.15 | ἐκ περιωπῆς*] ἐκ φροντίδος ἢ περισκέψεως. ~ MΩ οἰνόφλυξ] φλύειν ἐστὶ τὸ ὁρμὴν ἔχειν πρός τι· ὅθεν οἰνό‐ φλυξ ὁ εἰς τὸν οἶνον ὁρμῶν. ~ Δ | |
36.16 | ὡς ζηλωτόν τινα βιώσῃ κτλ.] νηπιόφρονα φῂς τὸν φιλό‐ σοφον, εἰ τοιαῦτα λογίζοιτο. ~ Δ φιλοτησίαι] φιλοτησία ἐστίν, ἡνίκα τις ἐν ἀρίστῳ ἀπὸ τῆς δοθείσης αὐτῷ φιάλης πιὼν τὸ λοιπὸν παράσχῃ φίλῳ | |
| 5 | καὶ τὴν φιάλην χαρισάμενος. ~ Δ ποτνιώμενον] ὅτι ποτνιᾶσθαί ἐστι τὸ δυσφορεῖν καὶ μετ’ οἰμωγῆς παρακαλεῖν. ~ Vat. 942 | 166 |
36.17 | νῦν μὲν γὰρ ὥσπερ κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
36.20 | ὑπ’ αἰδοῦς αὐτῷ ἐπέτρεψας κτλ.] παναληθῆ ταῦτα, ὦ Λουκιανέ· πέπονθα γὰρ κἀγὼ τὰ ὅμοια καὶ πολλαῖς ὑπο‐ σχέσεσιν ἐξαπατηθεὶς οὐ τὴν τυχοῦσαν ἐς ὕστερον ἔσχον μεταμέλειαν, εἰ καὶ μηδὲν ὠφελήθην μεταμελούμενος. ~ U | |
36.21 | κιγκλίδος] ὅτι κιγκλίς ἐστι τὸ λεγόμενον κάγκελλον. ἔστι δὲ καὶ κίγκλος εἶδος ὀρνέου τὴν ὀσφὺν πολλὰ κινοῦντος, ὃ τινὲς σεισοπυγίδα καλοῦσιν· ἔστι δὲ καὶ σφόδρα λεπτόν, ὅθεν καὶ ἡ ‘πτωχότερος κίγκλου‘ παροιμία. ~ Vat. 942 | |
| 5 | ἐπὶ τὰ Μανδροβούλου* χωρεῖ: παροιμία κατὰ τῶν ἐπὶ τὸ χεῖρον προκοπτόντων ἀεί· ὁ γὰρ Μανδρόβουλος οὗτος εὑρών ποτε θησαυρὸν ἐν Σάμῳ χρυσοῦν πρόβατον ἀνέθηκε τῇ Ἥρᾳ, τῷ δὲ δευτέρῳ ἔτει ἀργυροῦν καὶ τῷ τρίτῳ χαλ‐ κοῦν. ~ CEVφOΩΔ. Addunt EΔ: μέμνηται Πλάτων | |
| 10 | ὁ κωμικὸς [fr. 54. C. A. F. I 615 K.] ἐν Διὶ κακουμένῳ. ~ | |
36.23 | ἀεικελίῳ] ματαίῳ. ~ Γ | |
36.24 | συγκλύδων*] συμμίκτων, ἀγελαίων. ~ ΔMΩ ὑπὸ* κώδωνι] σημείωσαι, ὅτι σύνηθες ἐκ παλαιοῦ Λατί‐ νοις ὑπὸ κώδωνι ἐκκλησιάζειν. ~ VEφOΩΔ καθάπερ ὁ λάβραξ κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
36.26 | βάδην: ἠρέμα ἢ θᾶττον ἢ ταχέως. ~ Δ | |
36.28 | διψῶντα*] τὸ ἑξῆς διψῶντα κεκραγέναι ἐπιμελούμενον, ὡς ἐπίσημος ἔσῃ καὶ κορυφαῖος. ~ VEφOΩΔ | |
36.29 | προσεπιμετροῦντες*] ἀντὶ τοῦ καὶ πέρα τοῦ εἰκότος ἐπι‐ σκοποῦντες. ~ EVφOΩΔ | |
36.30 | ἐν ὄχλῳ] ὄχλος ἐνταῦθα οὐ τὸ πλῆθος ἀλλ’ ἡ ὄχλησις. ~ Δ | |
36.31 | φθόην] τὴν φθίσιν, ἥτις ἐξ αἵματος ἐπιβολῆς. ~ Δ | |
36.34 | καλέσασα κτλ.] ὁ καλὸς κἀγαθὸς Λουκιανὸς ὁ πάντας καλῶς ἐλέγξας καὶ πάντων τὰ ἤθη παιδεύσας ἄτιμος μένει ἐν Καλαβρίᾳ. ~ E m. post. εὖ ποιήσειν με τὸ περισπούδαστον—κυνίδιον κτλ.] | 167 |
| 5 | λοιπὸν μακαριστέοι οἱ ἵππους καὶ ἡμιόνους καὶ ἀχθοφόρα ζῷα καὶ ἁμάξας μετακομίζοντες, ἴσως δὲ καὶ θεραπαινίδας τινὰς καὶ τιτθίδας σὺν ἑαυτοῖς διασῴζοντες ὡς τοῦ κυνι‐ δίου πολὺ τιμιωτέρου. ~ U | |
36.37 | ἐφεστρίδιον*] μανδύαν τινά, ἄμεινον δὲ κεκρύφαλον νοεῖν. ~ ECVφΩ | |
36.39 | ἀπανθισάμενος κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓE | |
36.41 | βιβλίοις, ὧν χρυσοῖ μὲν οἱ ὀμφαλοὶ κτλ.] ὡραῖον ἄγαν καὶ σχεδὸν ἀληθές. ~ E | |
37t | Ἀνάχαρσις ἢ Περὶ γυμνασίων. | |
37.2 | οἶμαι τῆς ψάμμου κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
37.3 | οὑτοσὶ διίστησι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
37.6 | ἄπαγε ὦ Σόλων κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV. Addit V: πάνυ. ~ | |
37.8 | παγκρατιάζειν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ. Addit Γ2: τί ἐστι τὸ παγκρατιάζειν. ~ ἆθλα κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ. Addit Γ2: τίνα τὰ ἆθλα τὰ διδόμενα τοῖς ἀγωνιζομένοις. ~ | |
37.11 | παρ’ ἡμῖν δὲ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
37.12 | ἀρετὰς ἀνδρῶν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
37.14 | διοδεύσας μέγαν—ξυγγραφέα τινὰ εἶναι] ὡραῖον ὅλον. ~ Γ | |
37.17 | ὅπως* κτλ.] ἐλλειπὴς ἡ φράσις τοῦ συμπερικλείοντος προσ‐ τακτικοῦ ῥήματος καὶ συνήθης Ἀθηναίοις, οἷον ὡς ἐπὶ τούτου ‘ἀλλ’ ὅπως μοι μηδὲν δυσχερῶς ἀκούσῃ‘· προσυπα‐ | |
| κούεται γὰρ τὸ μέμνησο. οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα ἐλλειπ‐ | 168 | |
| 5 | τικῶς πρόεισιν ὁ λόγος “καὶ ὅπως μὴ καθάπερ νόμοις προσέξεις οἷς ἂν λέγω πρὸς σέ, ὡς ἐξ ἅπαντος πιστεύειν αὐτοῖς, ἀλλ’ ἔνθα ἄν σοι μὴ ὀρθῶς τι λέγεσθαι δοκῇ, ἀντιλέγειν εὐθὺς καὶ διευθύνειν τὸν λόγον”. λείπει γὰρ τὸ σκόπει, ἵν’ ᾖ τὸ τέλειον οὕτως ‘ἀλλ’ ἔνθα ἄν σοι μὴ | |
| 10 | ὀρθῶς τι λέγεσθαι δοκῇ, σκόπει ἀντιλέγειν εὐθὺς καὶ διευθύνειν τὸν λόγον‘. ἀναλαβὼν δ’ οὖν ἄνωθεν τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ “καὶ ὅπως μὴ καθάπερ νόμοις προσέξεις” καὶ ὅλον ἐπελθὼν εἴσῃ σαφέστερον τὸ λεγόμενον, ὅτι οὕτως χρὴ ἐλλειπῶς ἔχοντα τοῦτον νοεῖν καὶ οὕτως τοῦ ἐλλειποῦς | |
| 15 | ἀναπληρούμενον. ~ EVΦUΩ | |
37.19 | φόνου κτλ.] ὅτι ἡ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ φόνου ἐδίκαζεν ἢ τραύματος ἐκ προνοίας ἢ πυρκαϊᾶς. εἰ δὲ Παῦλον τὸν θεῖον μηδὲν τούτων πεποιηκότα ἐκεῖ Ἀθηναῖοι ἀνῆγον, οὐ χρὴ θαυμάζειν ἢ διαπορεῖν· καινότητα γὰρ εἰσηγού‐ | |
| 5 | μενον δόγματος τίνι ἂν ἄλλῳ ὑπόδικον καθίστων ἢ τοῖς ἐπισκέπτεσθαι δυναμένοις ἤθει τε σεμνῷ καὶ λόγων πε‐ ριουσίᾳ, οἷοι τοῦ κριτηρίου τούτου προὐκάθηντο ἐκ Στωι‐ κῶν τὰ μάλιστα συγκεκροτημένοι, οἷς ἡ περιττότης τοῦ λέγειν παρ’ Ἕλλησι προσμαρτυρεῖται; ~ E | |
37.20 | βελτίω παρὰ πολὺ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ τὸ βέλτιον καὶ τὸ παράδειγμα κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
37.22 | κοινοὺς ἐκδιδάσκοντες—καὶ πράττειν] σημείωσαι. χρήσιμον. ~ Γ | |
37.24 | καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ—καταμαλάττομεν] σημείωσαι. χρήσιμον. ~ Γ ἄτοπον γάρ, εἰ κτλ.] ὡραῖον. ~ E συμπλακεὶς καταρρίψει κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
37.25 | δυσμενέσιν ἐμποιήσαντας—τί ἄν τις] σημείωσαι. ὡραῖον ὅλον. ~ G ἀθέρας: τὰ τοῦ ἀστάχυος κέντρα. ~ E m. post. | |
37.26 | ἐπάρδον τῇ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | 169 |
37.27 | βεβαίως*] εὐφραδὲς ἄγαν καὶ ἐναργὲς καὶ γοργὸν τὸ χω‐ ρίον. ~ E ἄλλο τι* κτλ.] τὸν δίσκον λέγει· ἡ γὰρ σφαῖρα σόλος ἐκα‐ λεῖτο. ~ EφUΩ | |
| 5 | ὄχανον ὁ λῶρος τῆς ἀσπίδος. ~ φ ἀναρριπτοῦσιν*] ‘ἀναρριπτοῦντες ἅλα πηλῷ‘ ὁ ποιητὴς ὡς ἀπὸ πρώτης συζυγίας ἔκλινεν. ~ Γ | |
37.29 | διαρκεῖν ποιεῖ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ καὶ συγκεκροτημένος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
37.32 | δίδασκε αὐτοὺς κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ γέρρον*] τετράγωνον σ⸢κέ⸣πασμα ἐκ στερεᾶς ⸢βύρ⸣σης, ᾧ ἀντὶ ἀσπί⸢δοσ⸣ ἐχρῶντο Σκύθαι ⸢ἐν⸣ τοῖς πολέμοις σκ⸢επό⸣‐ μενοι. φέρεται δὲ καὶ ⸢ἐπὶ⸣ ἄλλων σημαινομένων ⸢παρὰ⸣ | |
| 5 | τοῖς παλαιοῖς· ⸢παρ’ Ἐ⸣πιχάρμῳ [fr. 235. Com. Graec. Fr. I 1 p. 132 Kaibel] μὲν γὰρ ⸢‘γέρρα Νά⸣ξια‘ εἴρηται ἐπὶ ⸢τῶν αἰ⸣δοίων, Ἀλκμὰν [fr. 133 Bergk] ⸢δὲ ἐ⸣πὶ τῶν ὀϊστῶν τέ⸢θεικε⸣ τὴν λέξιν, Δημοσθέ⸢νησ⸣ [18, 169] δὲ ἐπὶ τῶν σκην⸢ωμάτων⸣ καὶ τῶν περιφραγμάτων ⸢οἷον⸣ “καὶ | |
| 10 | τὰ γέρρα ἐνεπίμπρασαν”. καὶ παρ’ Αἰγυπτίοις δὲ τὸ κατὰ τὸ Πηλούσιον καλούμενον διὰ τοῦτο ὠνομάσθη, ἐπεὶ σκη‐ ν⸢ώμα⸣τά ἐστιν, ἐν οἷς παραφυλάττοντες τὰς εἰσόδους δια‐ τρίβουσιν. καὶ Ἀριστοφάνης [fr. 763. C. A. F. I 573 K.] ὡς ἐπὶ φυλακῆς τινος καὶ μοχ⸢λοῦ⸣ τροπικῶς παρέλαβε | |
| 15 | τὴν λέξιν. ~ EC⸢V⸣φUΩ. Addit E: τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ ἐν τοῖς Ἀγρίοις Φερεκράτους [fr. 17. C. A. F. I 150 K.] “γέρροις ἀποσταυροῦνται”. ~ | |
37.34 | ἀκινάκην*] ἀκινάκης ἡ ῥομφαία ἤτοι ἡ σπάθη παρὰ τοῖς | |
| Σκύθαις. ~ VECΩ | 170 | |
37.35 | πυρός] αἰτίαι πυρὸς ἐξανάψεως καὶ σβέσεως. ~ E | |
37.36 | τοιούτων ἀρετῆς κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
37.37 | παρεῖναι καὶ ὁρᾶν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
37.38 | σφαίρας] περὶ τῶν Λακεδαίμοσιν ἀγώνων. ~ E | |
38t | Μένιππος ἢ Νεκυομαντεία. | |
38.1 | εἰ μὴ ἐγὼ παραβλέπω κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
38.2 | μὴ πρότερον εἴπῃς κτλ.] σημείωσαι. ἐντεῦθεν ἡ προ‐ έκθεσις. ~ Γ | |
38.3 | ὑπουργητέον κτλ.] ὡραῖον. ~ Δ | |
38.4 | ἐς αὐτό φασι τὸ πῦρ κτλ.] ὡραῖον. ~ Δ ὁ μέν—ἥδεσθαι] Ἐπίκουρος. ~ BΩΔ ὁ δέ τις—πονεῖν] Διογένης. ~ BΩΔ ἄλλος καταφρονεῖν χρημάτων] Κράτης. ~ BΩΔ | |
| 5 | ὁ δέ τις κτλ.] Ἀριστοτέλης. ~ BΩ περὶ μὲν γὰρ τοῦ κόσμου] Πλάτων. ~ BΔ ἀτόμους] Δημόκριτος. ~ BΔ ἀτεχνῶς*] ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς, καθάπαξ, ὅ ἐστιν ἑνὶ λόγῳ, ἀληθῶς· τέχνη γὰρ ὁ δόλος παρὰ Ἀττικοῖς, τὸ δὲ ἄνευ | |
| 10 | δόλου ἀληθές ἐστιν. ὁ γὰρ τόνος διαστέλλει τὴν σημα‐ σίαν, τήν τε τῆς τέχνης στέρησιν καὶ τὸ ἀδιάφορον τῆς χρήσεως. ἀτεχνῶς οἱονεὶ ἀτενῶς μετὰ περισσοῦ τοῦ χ. — ἄλλως. ἁπλῶς, ἄνευ τέχνης, ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἀθλητῶν τῶν μὴ τέχνῃ νικώντων ἀλλὰ δυνάμει, ἢ καθάπαξ ἢ ἀδό‐ | |
| 15 | λως. ἐὰν δέ τις παρὰ τὴν τέχνην λέγῃ τι ἢ ποιῇ, οὐκέτι περισπωμένως ἀλλὰ βαρυτόνως· ἀτέχνως ποιεῖς, ἀτέχνως λέγεις. ~ ΔMUΩ | |
38.6 | τὸ σεμνὸν διττῶς λέγεται, καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερηφάνου καὶ ἐπὶ τοῦ σεμνῶς τὰ πράγματα ποιοῦντος. ~ ΔUΩ | |
38.8 | ὡς δὴ τί τοῦτο] ὅρα τὴν σύνταξιν. ~ φ | 171 |
38.13 | ⸤Ἀρ⸥ίστιππο⸢ς: οὗτος φι⸣λόσοφος Κυ⸢ρή⸤νησ⸥ ὁρ⸣μώμενος ⸢δεινὸς τὰ περὶ⸣ γαστέρα τ⸢ε⸤ καὶ⸥ τοὺς ⸤μαγείρουσ⸣ σοφι‐ στὴς ⸢παρῆν ⸤ἀε⸥ὶ Δι⸣ονυσίῳ τῷ ⸢πρεσβυτέρῳ κατὰ⸣ ⸤Σι⸥κε‐ λίαν ⸢αὔξων αὐτῷ⸣ τὴν ⸤τρ⸥υφὴν ⸢καὶ αἰσχρότατα⸣ παρασι‐ | |
| 5 | τῶ⸢ν ⸤καὶ⸥ κολακεύων⸣ πέρα τοῦ μ⸢ετρίου⸣. ~ ⸤B⸥⸢V⸣φUΩΔ | |
38.14 | μαστίγων κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἡμιτέλεια*] ⸢⸤τὸ ἥ⸥μισυ⸣ τῆς τιμωρίας. ⸤⸢ὡς ἐ⸥πὶ δα⸣σμοῦ δὲ τοῦτο ⸤⸢προ⸥ενέγκα⸣ς διέχεεν ⸢⸤ὑπε⸥ρβαλλούσῃ τῇ ⸤ἡ⸣δ⸥ο⸢νῇ τὴν ἀκοήν⸣. ~ ⸤B⸥⸢V⸣φUΩΔ | |
38.15 | ὁμοίως φοβερόν τι κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ Γ | |
38.16 | τοιγάρτοι ἐκεῖνα—διαπομπεῦσαι ὡς ἐτάχθησαν] ὡραῖον διόλου τὸ χωρίον καὶ τῆς ματαιότητος ἡμῶν ἐκκα‐ λυπτικόν. ~ BΔ ἐμβατῶν*] ἐμβάται κωμικὰ ὑποδήματα μεγάλα τε καὶ τὰς | |
| 5 | κρηπῖδας ὑψηλὰς ἐξειργασμένα τοῦ πρὸς μεῖζον ὕψος τὸν χρώμενον ἄγειν. ~ BCVφΩΔ | |
38.17 | ἐπειδὰν*—ὁ Αἰακὸς ἀπομετρήσῃ ἑκάστῳ τὸν τόπον] τάχα τὸν Αἰακὸν ἐπέστησαν Ἕλληνες ταῦτα δικά‐ ζειν τοῖς νεκροῖς τὸ τοῦ ὀνόματος ἔτυμον παραλαβόντες εἰς συνηγορίαν· βούλονται γὰρ νῦν παρὰ τὸ αἰάζειν τὸν | |
| 5 | Αἰακὸν ὠνομάσθαι, ὃ συμβαῖνον ἐπὶ τοῖς ἀποιχομένοις τῷ τάφῳ παρευθὺς αὐτοὺς παραδίδωσιν. ~ VφBΩΔ οὐ πλέον ποδός: καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν πυρὶ θαπτομένων μόγις ποδιαῖον τόπον ἡ σποδὸς ἐπίσχει. ~ BVφΩΔ ταριχοπωλοῦντας* κτλ.] εἰς τοὺς τὰ σώματα ταριχεύοντας | |
| 10 | αἰνίττεται καὶ παίζει τοὺς τὰ ἐπιγράμματα ἔχοντας ἐν τοῖς τάφοις. ~ VφBΩΔ Φίλιππον—ὑποδημάτων] ἴσως ἐπὶ τῷ τάφῳ Φιλίππου | |
| σκυτεῖον ὕστερον συνέστη, καὶ τοῦτο παίζει. τὰ δὲ τῶν ἄλλων βασιλέων ὀστᾶ ὑπὸ τῶν τυμβωρυχούντων παρὰ τὰς | 172 | |
| 15 | τριόδους ἐσκυβαλευμένα τοῦτο διαγελᾷ. ~ BVφΩΔ | |
38.19 | οὐ γὰρ οἶδ’* ὅπως] καινοπρεπές· τὸ γὰρ καθημαξευ‐ μένον ‘οὐκ οἶδα 〈γὰρ〉 ὅπωσ‘. ~ B | |
38.20 | ἐπεχειροτόνησε κτλ.] σημείωσαι. πάνυ ὡραῖον. ~ V | |
38.22 | πρός* τι χωρίον τοῦ ἄλλου ζοφερώτερον κτλ.] εἰ τοῦ ἄλλου ζοφερώτερον, ὀλέθριε, πῶς βλέπων τῷ δακτύλῳ ἐδείκνυες; καὶ τὸ μὲν παιζόμενον τοῦτο. αἰνίττεται δὲ οἶμαι τῇ παιδιᾷ, ὡς τὰ ἐν Τροφωνίου ἀφανέστερά τε καὶ | |
| 5 | ἀσαφέστερα τῶν ἐν τοῖς ἄλλοις μαντειῶν χρησμῳδου‐ μένων. ~ VφBΩΔ | |
39t | Λούκιος ἢ Ὄνος. | |
39ante 1 | Ὅτι ἀσελγείας ὁ λόγος μεστός, οὐ γέγραπταί μοι. ~ φ | |
39.22 | ταῦτα τῷ τραύματι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
39.23 | κἀγὼ τότε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἡ δὲ προελθοῦσα κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
39.24 | ἑάλωκας; ἀλλ’ ὅτε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
39.25 | νεκρῷ ὄνῳ συνοικεῖν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
40t | Περὶ πένθους. | |
40ante 1 | Δραματικὸς ὁ λόγος οὑτοσὶ ὑποκρινόμενος τοὺς πενθοῦντας καὶ καταμεμφόμενος εὐφυῶς αὐτῶν. ~ U | |
40.3 | τὰ νεκρὰ* τῶν ὀρνέων] τοῦτο εἶπεν, ἐπεὶ κατὰ Πλάτωνα [Phaedr. 245 C] ⸤ψυχ⸥ὴ πᾶσα ἀθάνατος, ὡς καὶ τῶν ⸤ὀρ‐ νέ⸥ων ἀθανάτων ὄντων καὶ ⸤τα⸥ὐτὸ τοῖς ἀνθρώποις μετὰ θάνατον ⸤πα⸥σχόντων. παίζει δὲ μετὰ τῶν ⸤ἄλλ⸥ων καὶ | |
| 5 | τοῦτο καλῶς. ~ ⸤B⸥ | 173 |
40.5 | ἀμέλει διηγήσαντο κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
40.10 | οὕτω γὰρ ἂν οὐ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
40.14 | κόσμον συγκατέφλεξαν—ὡς χρησομένοις*] οὐχ ὡς χρησομένοις, μάταιε, ἀλλ’ ὡς μὴ βουλόμενοι ἑτέρους χρή‐ σασθαι τοῖς ἐκείνων. ~ B | |
40.19 | ἣ πρὸς τὸν αὐλὸν αὕτη στερνοτυπία] αὐλητὰς γὰρ συνε⸤κάλουν⸥ ἐπὶ τὰ πένθη τῶν ἀ⸤ποιχομένων⸥, ὡς δῆλον καὶ ἀπὸ τοῦ θ⸤είου⸥ εὐαγγελίου [Matth. 9, 23]. ~ ⸤B⸥CVφΩ | |
| 5 | ἀσφόδελος] ὅτι ἡ ἐλελίσφακος λέγεται· βοτάνη γάρ ἐστιν. ~ C | |
41t | Ῥητόρων διδάσκαλος. | |
41ante 1 | Τινές φασιν ὡς εἰς Πολυδεύκη τὸν ὀνοματολόγον ἀποτεινό‐ μενον Λουκιανὸν τοῦτον γράψαι τὸν λόγον τέχνην μὲν οὐδ’ ἥντινα λόγων παραδιδόντα, σωρὸν δὲ λέξεων ἀδιάκριτον ὑφιστάντα. καὶ ἴσως οὐκ ἀπὸ σκοποῦ ταῦτα τοῖς φήσασιν | |
| 5 | εἴρηται, ἐπεὶ καὶ σύγχρονοι ἄμφω, Λουκιανὸς καὶ Πολυ‐ δεύκης· ἐπὶ γὰρ Μάρκου τοῦ αὐτοκράτορος. ~ VMSΩ —] τινὲς—ὑφιστάντα, ὥσπερ ἐν λέξεσιν ἀλλ’ οὐκ ἐν διανοίᾳ τῆς ῥητορικῆς τὸ κράτος ἐχούσης· καὶ ἴσως ἀλη‐ θές, ἐπεὶ καὶ σύγχρονοι ἦσαν ἐπὶ Μάρκου τοῦ αὐτοκρά‐ | |
| 10 | τορος. ὁ γὰρ Πολυδεύκης ἐπαγωγότερος ἦν τοῦ αὐχμηροῦ καὶ κατακόρου διαναπαύων τὸν λόγον· ἐχρῆτο γὰρ διηγή‐ | |
| μασιν, οὐ μέντοι καὶ τέχνην παρεδίδου λόγου, ὅπως ἡ διή‐ γησις διαχέῃ τὴν αἴσθησιν καὶ τὸ τῶν λέξεων καινότερον, ὡς ἐν ταύταις μόναις τοῦ παντὸς ἔργου κειμένου τοῖς | 174 | |
| 15 | λόγοις. ~ Vat. 86 | |
41.1 | σοφιστής] τὸ τοῦ σοφιστοῦ ὄνομα τριχῶς παρὰ τοῖς πα‐ λαιοῖς διανενόηται. πρῶτον σοφὸν καλοῦσιν αὐτὸ τὸ ἀλη‐ θὲς καὶ τὸ φρόνιμον καὶ τὸ καλόν· ὅθεν καὶ Πλάτων φιλόσοφον καλεῖ τὸ πρῶτον αἴτιον καὶ ἄνθρωπος ὁ μετιὼν | |
| 5 | τὴν φιλοσοφίαν ἐκ τούτου παρωνόμασται, καθὰ καὶ αὐτὸς μιμεῖται θεὸν κατὰ τὸ δυνατόν. καὶ πάλιν σοφιστὴν κα‐ λοῦσιν αὐτὸν τὸν ῥήτορα τὸν διδάσκοντα ῥητορικοὺς λόγους, περὶ οὗ διεξέρχεται νῦν. σοφιστὴν δὲ καὶ τὸν σοφιζόμενον τὴν ἀλήθειαν. ~ MSΩ Vind. 114 | |
41.5 | ⸤Σ⸥ιδωνίου ἐμπόρου: ⸤οὗτος ἐπη⸥γγέλλετο Ἀλε⸤ξάνδ⸥ρῳ ἐπιτομωτάτην ⸤ὁδὸν δ⸥εῖξαι ἐκ Περσῶν ⸤εἰς Αἴ⸥γυπτον. ~ ⸤B⸥ | |
41.6 | Ἀμαλθείας* κέρας] ⸤τὸν Δία⸥ αἶγά φασι θρέψαι ⸤Ἀμάλ‐ θ⸥ειαν λεγομένην, ⸤ταύτης δὲ⸥ τὸ δεξιὸν κέρας βρύ⸤ειν τῆς π⸥αγκαρπίας ἤτοι ⸤πᾶν αἰ⸥σθητὸν ἀγαθὸν ἄ⸤φθονον⸥ ἔχειν. ἀπὸ τούτου πάντα ⸤τὰ εὐδαι⸥μόνως διάγοντα τὸ ⸤τῆς Ἀμα⸥λ‐ | |
| 5 | θείας ἔχειν κέρας ⸤φ⸥ασίν. ~ ⸤B⸥K Vat. 86 | |
41.8 | σοὶ δὲ ἄσπορα καὶ ἀνήροτα πάντα φυέσθω καθάπερ ἐπὶ τοῦ Κρόνου] ⸤ὡς Ἡσί⸥οδός φησι [Op. 118]. ἐφ’ οὗ Κρόνου ⸤τὸ χρ⸥υσοῦν καὶ πρῶτον γένος ⸤ἦν⸥ καὶ ⸤ ⸥ τὸ ἀργυροῦν καὶ χαλκοῦν, ⸤μετ’ ἐκ⸥εῖνο τὸ σιδηροῦν. ~ ⸤B⸥ | |
41.9 | τῇ ῥοπῇ] τὴν βάσιν. ~ V Ὀλυμπιάδας] πόλις ἦν ἐν Ἤλιδι Ὀλυμπία καλουμένη ἱερὸν ἔχουσα ἐπιφανέστατον Ὀλυμπίου Διός. ἐν ταύτῃ ἀγὼν ἐπετελεῖτο παγκόσμιος τὰ Ὀλύμπια κατὰ πέντε ἔτη | |
| 5 | συγκροτούμενος· διὸ καὶ πενταετηρικὸς ἐκαλεῖτο ὃς καὶ ἀνεγράφετο τοῖς δημοσίοις ἀεὶ εἰς δήλωσιν τῶν ἐνιαυτῶν καὶ ἦν τοῦτο ἀκριβὴς τῶν χρόνων ἐπίγνωσις· τεσσάρων γὰρ ἐτῶν μεταξὺ διαρρεόντων τῷ πέμπτῳ συνετελεῖτο. καὶ διήρκεσεν ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν καθ’ Ἑβραίους κριτῶν μέχρι | 175 |
| 10 | τοῦ μικροῦ Θεοδοσίου· ἐμπρησθέντος γὰρ τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ ναοῦ ἐξέλιπε καὶ ἡ τῶν Ἠλείων πανήγυρις. ~ M Laur. 32, 13 ⸤Ὀλυμπι⸥άδας: ἐπὶ τῆς Ἠλιακῆς μοίρας ⸤Πελοπ⸥οννήσου πόλις ἦν Ὀλυμπία ⸤καλουμένη⸥, ἐν ᾗ ἱερὸν ἐπιφανέστατον | |
| 15 | ⸤παρ’ Ἕλ⸥λησιν Ὀλυμπίου Διός. ἐν ταύ⸤τῃ ἀγ⸥ὼν ἐτελεῖτο παγκόσμιον ἔχων ⸤συναγω⸥γὴν κατὰ πέντε ἔτη συγκροτού‐ ⸤μενος· διὸ⸥ καὶ πενταετηρικὸς ἐκαλεῖτο. ⸤ἀνεγρ⸥άφετο οὖν ἐν τοῖς δημοσίοις καὶ ⸤τοῖσ⸥ χρονογραφοῦσι· καὶ δὴ καὶ τοῖς ⸤πα⸥λαιοῖς εἰς δήλωσιν χρόνων ⸤ἦν, Ὀλ⸥υμπιάδος πο‐ | |
| 20 | σταία· ὡς φέ⸤ρε ‘τόδε⸥ ἐπράχθη τῇ ρʹ Ὀλυμπιάδι ⸤ ⸥ κοετ⸤ ⸥ ἤ τινι τοιαύτῃ‘. καὶ ἦν τοῦτο ⸤ἀκρι⸥βὴς χρόνων ἐπίγνωσις, ὥσπερ καὶ ⸤παρ’⸥ Ἀθηναίοις μὲν ἡ τῶν Ἀθή‐ νησιν ⸤ἀρχόν⸥των ἐνιαυσία προστασία, κα⸤θ’ ἣν ἀν⸥αγρά‐ φεται ‘ἐπὶ ἄρχοντος Ἀθή⸤νησι⸥ τοῦ ⸤δεῖνα⸥ τόδε ἐπράχθη‘, | |
| 25 | παρὰ δὲ Ῥω⸤μαίοισ⸥ ἡ τῶν ὑπάτων ἐπέτειος ἐπιση⸤μείωσι⸥ς. ἄρχεται δὲ ἡ τῶν Ὀλυμπιάδων ⸤ἀναγρ⸥αφὴ ἀπὸ Ἰφίτου τοῦ ἀνανεωσα⸤μένου τὸν⸥ ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπίασιν, ἀφ’ | |
| Ἡ⸤ρακλ⸥έους δὲ ἀρξαμένου τοῦ ἀγῶνος, ὡς Πίν⸤δαρός φ⸥ησιν [Ol. 2, 5] ‘ἤτοι Ὀλύμπια μὲν στάσεν Ἡ⸤ρακλέησ⸥‘. | 176 | |
| 30 | ἀμεληθέντος δὲ μέχρις Ἰ⸤φίτου⸥, εἶτα Ἰφίτου μὲν ἀνανεω‐ σαμένου ⸤τὸν ἀγῶ⸥να, νικηφόρου δὲ μηδενὸς ⸤ἀναγ⸥ραφέν‐ τος διέμενεν ἄσημος ⸤μακρὸν χρόν⸥ον. ὅθεν, ὡς Καλλίμαχος [fr. 433 Schneider] ἱστορεῖ, ⸤τρε⸥ῖς καὶ δέκα Ὀλυμπιάδας ἀπο⸤ ⸥ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ Ὀ⸤λυμ⸥πιάδι Κόροιβόν | |
| 35 | τινα νικῆσαι στά⸤διον⸥, ἀπὸ τούτου ⸤δὲ⸥ ἀναγραφῆς τε τὰς Ὀλυμ⸤πιά⸥δας τυχεῖν καὶ πρώτην ταύτην ταχθῆναι. ⸤ἄλλοι⸥ δὲ λέγουσιν ἀφ’ Ἡρακλέους τοῦ Ἀλ⸤κμήνησ⸥ τοῦ θέντος τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ ἀγῶνα ⸤τὴν⸥ πρώτην ἀριθμούμενοι Ὀλυμ‐ | |
| πιάδας ⸤γε⸥νέσθαι υνθʹ. ἔφαμεν δὲ πεν⸤ταετη⸥ρικὸν εἶναι | 177 | |
| 40 | τὸν ἀγῶνα· τεσσάρων γὰρ ⸤ἐτῶν με⸥ταξὺ συντελουμένων τῷ πέμπτῳ ⸤ὁ ἀγὼν ἐ⸥πετελεῖτο. ἀρξάμενος δὲ ἀπὸ τῆς ⸤ἐποχῆσ⸥ καθ’ Ἑβραίους ἐπ’ Ἰάειρον ἐνά⸤ ⸥ διήρκεσε μέχρι τοῦ μικροῦ ⸤Θεοδοσίου⸥, ὃς Ἀρκαδίου υἱὸς ἦν, τῶν χρό⸤νων. τοῦ δὲ⸥ ναοῦ τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς ἐμπρη⸤σθέν‐ | |
| 45 | τος ἐξ⸥έλιπε καὶ ἡ τῶν Ἠλείων πανήγυρις ⸤καὶ ὁ ἀγὼ⸥ν ὁ Ὀλυμπικός. ~ B | |
41.10 | σὺ* δὲ μήτε πείθεσθαι κτλ.] σύνηθες τοῦτο καὶ ποιη‐ ταῖς καὶ λογογράφοις ἀπαρεμφάτοις χρῆσθαι ἀντὶ προστακ‐ τικῶν, ὡς καὶ νῦν οὗτος· ἀντὶ γὰρ τοῦ ‘μὴ πείθου‘ εἶπε πείθεσθαι. τοῦτο δὲ οὐχ ὡς ἔτυχε γίνεται, ἀλλ’ ἡνίκα | |
| 5 | μετὰ ἀπαγορεύσεως ἡ ἔννοια πρόεισιν, οἷον ‘ἀλλά σε κε‐ λεύω μὴ τοῦτο ποιεῖν‘ ἀντὶ τοῦ ‘μὴ τοῦτο ποίει‘, καὶ ὡς τοῦ θεολόγου Γρηγορίου ‘ἢ μὴ διδάσκειν ἢ διδάσκειν τῷ τρόπῳ‘· ἀντὶ γὰρ προστακτικῶν τὰ ἀπαρέμφατα κεῖται. ~ VCOSΩ | |
41.11 | Ἀγάθωνα*] Ἀγάθων τραγῳδίας ποιητὴς εἰς μαλακίαν σκωπτόμενος. ~ BVOSΩ. Addit B: Ἀριστοφάνης Γηρυ‐ τάδῃ [fr. 169. C. A. F. I 432 K.]. ἦν δὲ Τισαμενοῦ υἱὸς Ἀθηναίου, παιδικὰ γεγονὼς Παυσανίου τοῦ τραγικοῦ, μεθ’ | |
| 5 | οὗ πρὸς Ἀρχέλαον τὸν βασιλέα ᾤχετο, ὡς Μαρσύας ὁ νεώ‐ τερος [Script. rer. Alex. Magni p. 40 Müller]. ἐμιμεῖτο δὲ τὴν κομψότητα τῆς λέξεως Γοργίου τοῦ ῥήτορος, ὡς Πλά‐ των ὁ φιλόσοφος Συμποσίῳ [198 C]. ~ | |
41.14 | μέλημα*] ⸤ἀντὶ τοῦ φρ⸥όντισμα, ⸤οἱονεὶ ὑπ⸥ὲρ οὗ πολλή | |
| ⸤μοι φρον⸥τίς ἐστι. ~ ⸤B⸥VSΩ | 178 | |
41.15 | ἡ λευκὴ ἔρια*] εἶδος ἐνδύματος λεπτοῦ. ~ M Laur. 32, 13 πολυσχιδὲς τὸ νῦν στρικτόν. ἐμβάδες δὲ τὰ ὑφ’ ἡμῶν καλίγια, καὶ δῆλον ἀφ’ ὧν πίλοις αὐτὴν ἐπιπρέπειν τοῖς λευκοῖς, ὃ οὐκ ἂν ἐπὶ ἄλλου γένοιτ’ ἂν ὑποδήματος. ~ | |
| 5 | BCVSΩ | |
41.17 | ὁ λῆρος κτλ.] δριμέως ἄγαν ὁ βωμολόχος καὶ γόης τῷ λόγῳ καθίκετο τῶν θαυμασίων ἀνδρῶν εἰς τὸ ἐναντίον τὴν ἑκάστου λοιδορησάμενος ἀρετήν· τοῦ μὲν γὰρ τὸ ἐπι‐ μελὲς ἄγαν καὶ ὕπτιον λῆρον ἐκάλεσε, τοῦ δὲ τὸ γοργὸν | |
| 5 | καὶ πυκνὸν εἰς τὸ ἄχαρι ἀπέσκωψε, τοῦ δὲ τὸ ἄφετόν τε καὶ ἐλευθέριον καὶ κατὰ πᾶσαν ἰδέαν εὐμεταχείριστον εἰς ψυχρολογίαν διέβαλεν. ~ BVSΩ | |
41.18 | Μαραθὼν* κτλ.] ταῦτα πάντα παρ’ Ἡροδότῳ [6, 111 sq.] ἱστόρηται, ἡ ἐν Μαραθῶνι τῶν Περσῶν μάχη, Περσῶν μὲν Δάτιδος ἡγουμένου, Ἀθηναίων δὲ Μιλτιάδου, ἐν ᾗ ὁ Καλλίμαχος πολεμῶν καὶ τὴν κεφαλὴν ἀφαιρεθεὶς ἐπὶ | |
| 5 | πολὺ νεκρὸς εἱστήκει, ὑπὸ τῆς περὶ τὸν πόλεμον προθυ‐ μίας οὐδὲ τί πάθοι αἰσθόμενος. ~ VBCSΩ Ἄθως κτλ.] ἡ Ἑλλησπόντου ὑπὸ Ξέρξου γεφύρωσις καὶ ἡ τοῦ Ἄθω διόρυξις, ἵν’ ἡ θάλασσα εἰσρυεῖσα πλωτὸν ἀπερ‐ γάσαιτο τὸν ἰσθμὸν τοῖς Ξέρξου σκάφεσιν, καὶ ὅσα ἄλλα | |
| 10 | ἱστόρηται Ἡροδότῳ. ~ BCVSΩ | |
41.19 | ὁ μηρός*] οὐκ ᾤμην τουτὶ τὸ μιαρὸν καὶ κατάπτυστον ἔργον τὸ τὸν μηρὸν πατάσσειν ἀρχαῖον εἶναι. ~ VSΩ | |
41.24 | Ἀδράστεια*] δαίμων ἡ Ἀδράστεια παρ’ Ἕλλησι τοῖς με‐ | |
| γάλα καυχωμένοις ἐπιφυομένη. ἐπεὶ οὖν καυχώμενος εἰσά‐ γεται ὁ μιαρὸς οὗτος διδάσκαλος, ὥσπερ ἐκμειλισσόμενος τὴν δαίμονα ἀνευφήμησε νῦν οὕτως αὐτὴν ἤτοι ἐπεβοή‐ | 179 | |
| 5 | σατο. ~ BCVSUΩ Λήδας* κτλ.] ἐντεῦθεν ἀναντίρρητον ἤδ⸤η⸥, ὡς Πολυ‐ δεύκη διασύρει ὁ π⸤αρὼν⸥ λόγος, εἴ γε Κάστορος ἀδελφὸς Π⸤ο⸥λυδεύκης ὁ Λήδας, ᾧ οὗτος ὁμώνυμος ὁ διασυρόμενος ῥητόρων διδάσκαλος. ~ ⸤B⸥VSΩ | |
41.25 | νὴ τὴν πάνδημον*] τὴν Ἀφροδίτην φησίν. ὄμνυσι ⸤δὲ⸥ ταύτην νῦν ἢ διὰ τὴν προηγη⸤σα⸥μένην αἰσχρότητα τῆς γραὸς ἢ ⸤διὰ⸥ τὸ ἀναιδές· ἐπεὶ καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων κακῶν ἔχουσιν αἱ ⸤πόρ⸥ναι, ὃ μιμεῖσθαι καὶ αὐτὸς ὑπ⸤ο‐ | |
| 5 | βάλ⸥λεται καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκε⸤ι⸥. ~ ⸤B⸥VSUΩ | |
42t | Ἀλέξανδρος. | |
42.1 | Κέλσε] οὗτός ἐστι Κέλσος ὁ τὴν καθ’ ἡμῶν μ⸤α⸥κρὰν γράψας φλυαρίαν ἐν ὅλ⸤οις ὀκτὼ⸥ βιβλίοις, ᾧ πρὸς ἰσάριθμον ἀ⸤ντ‐ ε⸥ξαγόμενος πρόθεσιν ὁ σπου⸤δαιό⸥τατος ἀντεῖπεν Ὠριγένης μ⸤ε⸥στοὺς ἁπάσης σοφίας καὶ εὐσεβε⸤ίασ⸥ ἐξυφανάμενος λό‐ | |
| 5 | γους καὶ λῆρον ἀποφ⸤ήνασ⸥ τὸ θαυμαστὸν αὐτοῦ σπού‐ δασμα. ~ ⸤B⸥VφΩ | |
42.2 | μεγίστῳ θεάτρῳ κτλ.] σημείωσαι. ~ V Ἀρριανὸς*—Ἐπικτήτου μαθητής] ὅτι Ἀρριανὸς κατὰ τὸν Σεβαστὸν ἦν, ἐπεὶ καὶ ὁ Ἐπίκτητος ὁ Στωικός, οὗ τὰ Ἠθικὰ φέρεται, κατὰ τοῦτον ἦν. ~ VBφΩ | |
| 5 | Μινύαν*] πότερον τὸν Ὀρχομένιον Μινύαν, οὗ καὶ Ὅμη‐ ρος [Β 511] μνημονεύει Ὀρχομενὸν φάσκων Μινύιον, ἢ τὸν Βοιώτιον; ~ VBφ | |
42.4 | καὶ ἡ γνώμη κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
| ὑπὲρ τοὺς Κέρκωπας: οὗτοι ἐν Βοιωτίᾳ δι⸤έτ⸥ριβον Οἰχα‐ λιεῖς ὄντες γένος Σίλλος καὶ Τρι⸤βα⸥λὸς ὀνομαζόμενοι, ἐπίορκοι καὶ ἀργοί, ὡς Κρατῖνος Ἀρχιλόχοις [fr. 12. C. A. F. | 180 | |
| 5 | I 15 K.] καὶ Διότιμος “Σίλλος τε Τριβαλός τε δύω βαρυδαίμονες ἄνδρες”. ἀπ’ αὐτῶν δὲ καὶ τὸ παροιμιαζόμενον ‘Κερκώπων ἀγορά‘. ἀπελιθώθησαν ⸤δ’⸥ οὗτοι, ὡς Φερεκύδης φησί. Ξεναγόρας δὲ εἰς πιθήκους διὰ κακοήθειαν μεταβαλεῖν φησιν ἐν τῷ | |
| 10 | Περὶ νήσων [fr. 13. F. H. G. IV p. 528 Müller]. ὁ δὲ Εὐρύβατος ὡς πονηρὸς καὶ πανοῦργος, πρὸς δὲ καὶ προ‐ δότης εἰσάγεται Ἀριστοφάνει τῷ κω⸤μικῷ⸥ [fr. Daedali 184. C. A. F. I 435 K.] καὶ Δημοσθένει τῷ ῥήτορι [18, 24]. ὡσαύτως καὶ ὁ Φρυνώνδας ἐπὶ πονηρίᾳ βοᾶται Εὐπό‐ | |
| 15 | λιδι ἐν Ἀστρατεύτοις [fr. 39. C. A. F. I 267 K.], Δήμοις [fr. 127. C. A. F. I 291 K.], Ἀριστοφάνει δὲ Προάγωνι [fr. 468. C. A. F. I 512 K.], Ἀμφιαράῳ [fr. 26. C. A. F. I 398 K.], Θεσμοφοριαζούσαις [861]. ὁ Ἀριστόδημος δὲ μιαρὸς καὶ καταπύγων ἐς ὑπερβολήν, ἀφ’ οὗ καὶ | |
| 20 | ὁ πρωκτὸς Ἀριστόδημος καλεῖται· Κρατῖνος Πανόπταις [fr. 151. C. A. F. I 60 K.] “Ἀριστόδημος ὡς ἀσχημονῶν ἐν τοῖς Κιμωνίοις ἀνὴρ ἐρειπίοις.” ὡσαύτως καὶ Ἀριστοφάνης Δαιταλεῦσιν [fr. 231. C. A. F. | |
| 25 | I 451 K.]. τούτοις ὅμοιος καὶ ὁ Σώστρατος. ~ | |
| ⸤B⸥CVφΩ —] σημείωσαι. ~ BV. Addit B: τί δ’ ἂν εἶπας τὸ καθ’ ἡμᾶς Κέρκωπας θεασάμενος; ~ ὅλως γὰρ ἐπινόησον κτλ.] σημείωσαι. ~ V | 181 | |
42.5 | κατὰ τὴν Θῶνος κτλ.] σημείωσαι. ~ V Ἀπολλωνίῳ] ἰδοὺ καὶ οὗτος Ἀπολλώνιον διαβάλλει. ~ B | |
42.8 | καὶ* Δελφοὺς κτλ.] ⸤πρ⸥οσυπακουστέον κἀνταῦθα ⸤τὸ⸥ κατενόησαν, οἷον ‘καὶ Δελφοὺς ⸤οὕ⸥τω κατενόησαν πλου‐ τῆσαι καὶ ⸤ἀο⸥ιδίμους γενέσθαι‘. ~ ⸤B⸥VΩ —] ὦ γόης, τί πλαγίως ταῦτα περὶ τῶν σῶν μαντείων | |
| 5 | ἀλλὰ μὴ φανερῶς καὶ ἐλευθερίως γράφεις; ~ B | |
42.9 | Ἀβώνου τεῖχος κτλ.] εἰ μὲν Ἀβωνοτειχῖται τοιοῦτοι, οὐκ ἔχω λέγειν· ἐπεὶ ἄλλως γε Παφλαγόνας οὐκ ἂν ἀπράγμονας σωφρονῶν ἔγωγε θείην, εἰ μὴ καὶ σφόδρα δεινοὺς καὶ ἱκανοὺς καὶ προχειροτάτ⸤ουσ⸥ πᾶν τε κακὸν ἐξευρεῖν καὶ | |
| 5 | ἐξευρόντας χρήσασθαι ἀναιδεστάτως καὶ μάλιστα, εἰ τύχοιεν, οἷς ἡ μεταχείρισις ἀνθρώπων κουφοτάτων καὶ πεφυκότων ἀπομύττεσθαι ῥᾳδ⸤ία⸥, ὁποῖοι οἱ τὸ τοῦ Εὐξείνου στόμα Βυζάντιοι περιοικοῦντες. ~ ⸤B⸥ κοσκίνῳ*—μαντευόμενος] σημείωσαι. ~ V | |
| 10 | —] ἐπὶ τῶν εὐτελεστάτων μάντεων τοῦτο λέγεσθαι εἴω‐ θεν. ~ VBCΩ | |
42.13 | ἀγείροντες*] ἀντὶ τοῦ ἀγυρτεύοντες. ~ VUΩ | |
42.15 | μόνῃ τῇ μορφῇ* οὐχί] ⸤τὸ⸥ μονονουχί διεῖλεν εἰπὼν ”⸤μό⸥νῃ τῇ μορφῇ οὐχὶ πρό⸤β⸥ατα εἶναι διαφερόντων”. ἢ καὶ οὕτως ‘μόνῃ τῇ μορφῇ διαφερόν⸤των⸥ τὸ μὴ πρό‐ βατα εἶναι‘. ~ V⸤B⸥UΩ | |
42.16 | ⸤οὐδὲ ἐ⸥ς κόρον τοῦ φωτὸς δεχόμενον: ⸤Ἀττι⸥κὴ ἡ σύν‐ ταξις· ⸤τὸ γὰρ ἐ⸥πὶ μέρους λέγειν Ἀ⸤θηναί⸥ων, οἷον ‘ἔφα‐ | |
| γον τοῦ ἄρ⸤του‘, ‘κα⸥τέαγα τοῦ κρανίου‘. ~ ⸤B⸥VΩ πονήρως*] Ἀττικοὶ καὶ ἐπὶ σωματικῆς διαθέσεως ὀξύνουσι | 182 | |
| 5 | τὸ πονηρός. ~ VCUΩ | |
42.21 | σκευαστὸν* κτλ.] σύνθεσις τοῦ λεγομένου θεραπιδίου. ~ VφΩ | |
42.22 | ἀκόπου τι ὄνομα* πεπλασμένον] πέμμα, κοπτοῦ τι πέμμα. ~ B Ἀλέξανδρος ὁ προφήτης] οὐχὶ καὶ οὗτος, ὦ Λουκιανέ, Παφλαγὼν ἦν; πῶς οὖν παχεῖς καὶ ἀπαιδεύτους τοὺς | |
| 5 | Παφλαγόνας ὀνομάζεις καὶ ἀναισθήτους τοιούτου πανούρ‐ γου τοῦ Ἀλεξάνδρου ὄντος καὶ τοιαύταις πιθανότησι τοὺς προσιόντας χλευάζοντα; καὶ κἂν τοὺς ἀφ’ ἑτέρων χωρῶν ἔδει διαγνῶναι τὰ αὐτοῦ πανουργεύματα, ἀλλ’ οὐκ ἦν δυνατὸν τῆς Παφλαγονικῆς κακοτεχνίας μὴ πάντας ἀπε‐ | |
| 10 | λεγχθῆναι μαραίνοντας. εἰ δὲ τὴν τῶν Παφλαγόνων φρένα καὶ εὐφυίαν καὶ περὶ πάντα εὐδοκίμησιν γνῶναι ἀκρι‐ βέστερον ἤθελες καὶ ἦς ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν, ἔγνως ἂν ἰδὼν ἅπαντα τὰ ἔθνη ὑπὸ Παφλαγόνων νοὸς κατατροπού‐ μενα καὶ τὸν ἅπαντα κόσμον ἄγαν εὐφυῶς κυβερνώ‐ | |
| 15 | μενον. ~ UΩm3 | |
42.35 | τὴν* γὰρ Σελήνην κτλ.] εἰς τὸν Ἐνδυμίωνα διαβάλλει τὸν λόγον, ὃς Κὰρ βουκόλος ὢν ἐρασθῆναι ὑπὸ Σελήνης μυθεύεται. ~ VBφΩ τὴν πενθερὰν Σελήνην] σημείωσαι· ὑπὲρ τοὺς Παφλα‐ | |
| 5 | γόνας τὸ ἀναίσθητον, ὦ Λουκιανέ, ὅσον ἐπὶ τῷ ‘πενθερὰ Σελήνη‘. ὅτι δὲ τὴν θυγατέρα τοῦ Ἀλεξάνδρου γεγάμηκας, καὶ πάνυ ἐπαινῶ. ~ U | |
42.38 | ὥσπερ Ἀθήνησι κτλ.] λῆρον Λουκιάνιον· βέλτιον εὐστο‐ μεῖν σε. ~ U ἄθεος ἢ Χριστιανὸς ἢ Ἐπικούρειος] πολλὰ βουλό‐ | |
| μενος ἐπικρύπτε⸤ιν, ὦ⸥ Λουκιανέ, τὴν ἀλήθειαν καὶ ἀμαυ‐ | 183 | |
| 5 | ροῦν ⸤τὴν⸥ περὶ Χριστιανῶν δόξαν τῇ τῶν Ἐπικ⸤ου⸥ρείων παραζεύξει ἑάλως νῦν γο⸤ῦν⸥ ἀληθείας, ὡς τὸ μὲν ἔργον τῷ κ⸤α⸥κοδαίμονι καὶ οἷς ἔσεβε δαί⸤μο⸥σι Χριστιανοὺς ἀπε‐ λαύνεσ⸤θαι⸥, ὡς οὐκ ἐξὸν δαίμοσι βακχ⸤εύειν⸥ παρόντων Χριστιανῶν δυν⸤άμει⸥ καὶ ἐνεργείᾳ οὐ σέβουσι Χ⸤ριστὸν | |
| 10 | υἱὸν⸥ θεοῦ· κατὰ τὸ πάρεργον δὲ καὶ Ἐπικούρειοι παρε‐ λήφθησαν, ἵν⸤α, ὡς ἔ⸥φαμεν, συγχέηται ἡ ἀλήθ⸤εια⸥ καὶ Ἐπικουρείοις Χριστια⸤νοὶ⸥ συναριθμοῖντο. οὐχ ἧτ⸤τον δὲ⸥ σκότος φωτί. καὶ δῆλον ἀφ’ ⸤οὗ⸥ τῷ μὲν δῆθεν ἱεροφάντῃ ἡ τῶν Χριστιανῶν ἀνατέθειται ἀποκήρυξις, ἡ δὲ τῶν Ἐπι‐ | |
| 15 | κουρείων τοῖς πλήθ⸤εσι⸥. πέπονθας δὲ τοῦτο, ᾗ καὶ οἱ δαίμονες ὁμολογοῦντες υἱὸν θεοῦ καὶ θεὸν τὸν τούτους ἀπελαύ⸤νοντα⸥ σωτῆρα ἡμῶν. ~ ⸤B⸥ | |
42.39 | τινὲς Παφλαγόνες κτλ.] σημείωσαι. περὶ τῆς σκευῆς τῶν Παφλαγόνων καὶ τῆς αὐτῶν βρώσεως. ~ Γ | |
42.40 | δίης*] ἤτοι Διός. ~ VΩ ἐς Διός] ⸤ ⸥ ὁ μιαρὸς πολλὴν ἑαυτοῦ ⸤κατε⸥γνωκὼς τῆς ἀτόπου ἀπάτης ⸤τὴν ἀ⸥θεΐαν, ἐλπίσας δὲ μὴ ἂν ⸤ἀτ⸥ιμώ‐ ρητα ταῦτα παρελθεῖν ⸤ἀλ⸥λὰ θεόθεν ἐκδίκησιν ⸤παθ⸥εῖν, | |
| 5 | ᾗ καὶ ὁ Ἀναξαγόρας ⸤β⸥ληθεὶς κεραυνῷ, ταῦτα ⸤ἀπ⸥οχρᾷ νῦν, ἵν’, εἰ συμ⸤ ⸥, ἔχοι τὴν πρόρρησιν τὸ ⸤σε⸥μνὸν αὐτῷ προμαρτυροῦσαν, ὡς ἐς Διὸς χωροίη. ~ ⸤B⸥ | |
42.43 | Λεπίδῳ* κτλ.] ἔφη γὰρ [c. 25] τὸν Λέπιδον τοῦ⸤τον⸥ ἐν Ἀμάστριδι κατ⸤οι⸥κεῖν Ἐπικούρειον ὄντα. ~ V⸤B⸥φΩ | |
42.44 | τὸν* δεῖνα] ἴσως ἐνδόξου τοῦ ἀ⸤νδρὸσ⸥ ὄντος τοὔνομα τ⸤ὸ | |
| κ⸥ύριον παρῃτήσατο. ~ V⸤B⸥φΩ | 184 | |
42.46 | ⸤γῆ⸥ν πρὸ γῆς: τοῦτο εἴωθε ⸤λέ⸥γεσθαι Ἀθηναίοις ἀντὶ ⸤τοῦ κ⸥ατὰ πάσης τῆς γῆς, ὅ ⸤φα⸥μεν τόπον ἐκ τόπου. ~ ⸤B⸥CVφΩ | |
42.47 | κομίσας*] σημείωσαι, ὡς θιασώτης ἦν καὶ οὗτος ὁ ἐπὶ κακῷ τῆς αὑτοῦ κεφαλῆς τοῖς λόγοις ἐγγυμνασάμενος Λου‐ κιανὸς τῆς Ἐπικούρου αἱρέσεως. ~ V | |
42.53 | χρησμὸς νυκτερείσιος*] ⸤ἀπ⸥όλοιο, γόης, ⸤τῆ⸥ς ἀπεράντου ⸤εὐ⸥τραπελίας. ~ ⸤B⸥VφUΩ οὐδὲν πρὸς τὸν Ὅμηρον*] ⸤ἀπὸ πα⸥ροιμίας παρῴ⸤δηται τῆσ⸥ ‘οὐδὲν πρὸς ⸤τὸν Διό⸥νυσον‘. ~ ⸤B⸥VφUΩ | |
42.54 | ὀκτώ μοι χρησμοὺς κτλ.] σημείωσαι. ~ ΓV | |
42.55 | ἐγὼ δὲ προσφὺς κτλ.] ἀναιδείας ταῦτα καὶ μωρίας ἐσχά‐ της. ~ B | |
42.59 | Ποδαλειρίου*] ⸤οὐχ ὅτι καὶ Ποδαλείριος τοιοῦτόν τι πέ‐ πονθε, ταῦτά φησιν, ἀλλὰ παίζων⸥ ὡς ἀπὸ Ποδαλειρίου, ὃς ἰατρὸς ἦν, ἕλκων τὸ γένος· ὁ δὲ σηπεδόνι διαβέβρωται τὸν πόδα. ~ ⸤B⸥VΩ | |
42.60 | κατὰ τύχην] ἄθεε, καὶ ἀπρονόητον τὸ πᾶν; ~ B | |
43t | Εἰκόνες. | |
43ante 1 | Γυναικὸς ἀμύ⸢μονος ὥ⸣ραν συγγράφει, ⸢σω⸣ματικήν τε καὶ ψ⸢υχικὴν⸣ συμπλέκων· ⸢ ⸣νων τὸ γράμμα ⸢ ⸣κράμα, πολλῶν ⸢ ⸣ καὶ χειρὸς καλλιγρά⸢ ⸣ κἂν ἐν προ‐ θύρ⸢ ⸣ παρεγγράφ⸢ ⸣λ’ ὡς ἄριστα σωφ⸢ ⸣ τοῖς | |
| 5 | ὑστέροις. ~ ⸢φ⸣ | |
43.1 | Σίπυλον: ὄρος Λυδίας περὶ τὴν Σμύρναν, ἐν ᾧ ἡ Νιόβη ἐκ λίθου πεποίηται, ὃ Κουζηνᾶς ἐπιχωρίως καλεῖται. ~ K | |
| ἡ λίθος ἡ Ἡρακλεία] τὴν Μαγνῆτιν λέγει. ~ Γ2 | 185 | |
43.12 | αὐτῷ* τῷ μέτρῳ] τῷ αὐτῷ μέτρῳ, τῇ αὐτῇ προθυμίᾳ. ἔστι δὲ παροιμιῶδες. ~ Vφ | |
43.13 | τὴν Πανδίονος] τὴν Πρόκνην ἤτοι τὴν ἀηδόνα. ~ V | |
43.14 | τῷ Θρᾳκί] τῷ Ὀρφεῖ. ~ V τῷ ἀνὰ τὸν Κιθαιρῶνα*] Ἀμφίονα λέγει, ὃς τὰς Θήβας ἔκτισε τὰς Βοιωτίας ὑπὸ αὐλῷ καὶ κιθάρᾳ. ~ Vφ | |
43.16 | ὥσπερ ἡ Κλειώ*] καὶ γὰρ τὰς Μούσας ἄλλην ἄλλης φασὶν ἔφορον εἶναι τέχνης λογικῆς καὶ ἐπιστήμης, Κλειὼ μὲν ἱστορίας, ἧς καὶ εὑρέτιν εἶναί φασι, Θαλείαν κωμῳδίας, Εὐτέρπην αὐλῶν, Μελπομένην τραγῳδίας, Τερψιχόρην ψαλ‐ | |
| 5 | τηρίου, Ἐρατὼ κυμβάλων, Πολύμνιαν ὀρχήσεως, Οὐρανίαν ἀστρολογίας, Καλλιόπην ποιήσεως. ~ VCφ | |
43.18 | Σαπφώ*] ὅσον εἰς σῶμα εἰδεχθεστάτη Σαπφώ, μικρά τε καὶ μέλαινα ὁρωμένη, καὶ τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀηδὼν ἀμόρφοις τοῖς πτίλοις ἐπὶ σμικρῷ τῷ σώματι περιειλημένη. ~ VCφ | |
43.19 | πραγμάτων ἐσωφρόνησε κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
43.21 | οὐδὲν* τραγικόν] οὐ προσποιητὸν ἢ μεθ’ ὑποκρίσεως γινόμενον ἀλλὰ ἐνδιάθετον καὶ ἐξ ἀληθοῦς γνώμης κατορ‐ θούμενον. ~ Vφ οὐδεὶς γὰρ ἂν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
44t | Περὶ τῆς Συρίης θεοῦ. | |
44.3 | τό γε τοῦ Ἡρακλέος κτλ.] ἐξ Ἡροδότου [2, 44] τοῦτο λαβὼν ἔχει. ~ E | |
44.4 | Ἀστάρτην* κτλ.] ὅτι ἡ παρὰ Σ⸢ιδωνίοισ⸣ Ἀστάρτη ἡ α⸢ὐτή ἐστι τῇ⸣ Σελήνῃ. Σι⸢δώνιοι δὲ⸣ Εὐρώπην φ⸢ασὶν ἁρπα⸣‐ | |
| σθεῖσαν μὲν ⸢ὑπὸ Διόσ⸣, τῷ δὲ ἀ⸢φανισθῆναι αὐ⸣τὴν εἰς θεὸν κατεφή⸣μ⸢ισαν⸣. ~ ⸢V⸣EC. Addit C: λέγεται δὲ παρ’ | 186 | |
| 5 | Αἰγυπτίοις Ἀστάρτη ἡ Ἀφροδίτη. ~ νόμισμα* κτλ.] ⸢ὅτι καὶ τὸ νόμισμα Σι⸣δωνίοις βοῦν ἐπί‐ ση⸢μον ἔχει τὴν Εὐρώπην⸣ κατανενωτισ⸢μένον⸣. ~ ⸢V⸣EC | |
44.6 | μνήμην*] ⸢ἀντὶ τοῦ⸣ κατὰ μνήμην ἢ ⸢εἰσ⸣ μνήμην. ~ ⸢V⸣E | |
44.7 | καὶ τὴν* κεφαλὴν ἐθεησάμην βυβλίνην] ⸢τοῦτο καὶ ὁ ἡμέτερος θεῖος προφήτης Ἠσαΐας ἐπι⸣κερτομεῖ καὶ τω‐ θάζει τῷ κατὰ Δαμασκοῦ ῥήματι, δι’ ὧν φησιν [18, 1] “οὐαὶ γῆς πλοίων πτέρυγες ἐπέκεινα ποταμῶν Αἰθιοπίας, | |
| 5 | ὁ ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔθνη ⸢ὅμηρα ἐν θαλάσσῃ καὶ ἐπιστο⸣λὰς βυβλίνας ἐπάνω τοῦ ὕδατος”, ἐπιστολὰς βυβλίνας τὴν ἐτησίως τῆς πα⸢ρούσης κεφαλῆς πομπὴν⸣ ἐπιστελλομένην ὑπὲρ τῶν πλανωμένων ἀποσημαίνων, ὡς καὶ τῷ ἐν ἁγίοις Κυρίλλῳ δοκεῖ ἐν τοῖς εἰς τὸν ἅγιον | |
| 10 | Ἠσαΐαν ὑπομνήμασιν αὐτοῦ. ~ E⸢V⸣ | |
44.17 | Στρατονίκη ... τῆς ὁ πρόγονος ἠρήσατο*] scholion margine deciso interiit ~ E | |
44.22 | τοιάδε οἴνῳ ἑωυτὴν κτλ.] ὡραῖον. ~ E Γάλλοι οἱ πάντῃ ἀπόκοποι τὰ αἰδοῖα, οὓς νῦν καρτζιμοὺς καλοῦσιν. ~ EC | |
44.28 | οὐκ ἐρέω] οὐδὲ γὰρ ὅσιον, οἶμαι, τὴν αἰτίαν ἐρεῖν κιναί‐ δειαν Διονύσου κατήγορον, παρόσον καὶ ὁ φαλλὸς τοῦ πεπορνευκότος Κοροίβου Διόνυσον ὑπόμνημα μισθὸν τοῦτον αὐτῷ Διόνυσον ἐκτετικότα Σεμέλης τῆς μητρὸς μήνυτρα. ~ E | |
44.35 | ἀσοφίη] ἄνοια, ἄγνοια. ~ E | |
44.48 | ἀλεκτρυών*] πότερον ὄρνις ἢ ἀνὴρ οὕτω καλούμενος; ὄρνιθι γὰρ τί συντελέσει μισθὸς καὶ τοσοῦτος; ἢ πῶς ἐν τῇ λίμνῃ καὶ ποίᾳ μηχανῇ ὄρνις οὐκ ἀμφίβιος οἰκήσει; ~ REV | |
44.60 | τοῦτο* κτλ.] ἐμπεπυρισμένος πυρὶ καὶ οἰμώζων, βωμολόχε. ~ | |
| E | 187 | |
45t | Περὶ ὀρχήσεως. | |
45.2 | κωμῳδίας ἅπερ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
45.5 | μὴ ὥραισιν*] Ἀττικὸν τοῦτο καὶ σόλοικον δοκοῦν· ὤφειλε γὰρ ‘μὴ ὥρασ‘ εἶναι, αἰτιατική· σημαίνει δὲ τὸ μὴ εἰς τοὐπιὸν φθάσαι. νῦν δὲ ἡ Ἀττικὴ συνήθεια δοτικῇ κέ‐ χρηται παραλόγως, ὡς καὶ ἐπὶ τοῦ ‘ἄμφω τὼ χεῖρε‘ καὶ | |
| 5 | ‘τοῖν χεροῖν‘ θηλυκοῖς ὀνόμασιν ἀρσενικὰ ἄρθρα προσνέ‐ μουσα. ~ ECRVφUΩ | |
45.8 | Ῥέαν] Ῥέα πρώτη ὄρχησιν ἐπετήδευσεν. ~ ER μετὰ δὲ Κρητῶν οἱ κτλ.] μετὰ Ῥέαν Κρῆτες. ~ ER | |
45.9 | Νεοπτόλεμον κτλ.] Νεοπτόλεμος Ἀχιλλέως παῖς. ~ ER | |
45.37 | ἀπὸ γὰρ χάους—c. 50 Ἡρακλέους πάλην] σημείωσαι ἱστορίας διαφόρους. ~ V | |
45.38 | Δήλου* πλάνην κτλ.] φασὶ γὰρ τὴν Δῆλον τὴν νῆσον πρὸ τοῦ τὸν Ἀπόλλωνα ὑπὸ Λητοῦς γεννηθῆναι πλανᾶ‐ σθαι κατὰ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος Ἀστερίαν καλουμένην περὶ τὰς Κυκλάδας νήσους ἄλλοτε ἀλλαχοῦ νέουσαν. Λητὼ δὲ | |
| 5 | ὑποδεξαμένη καὶ ἐπὶ τῷ τόκῳ ξενίσασα—οὐδὲν γὰρ αὐτὴν μέρος γῆς ἐπίτεκα οὖσαν ὑπεδέχετο δι’ ὀργὴν καὶ ἀπειλὴν Ἥρας—ἔστη τῆς ἄλης καὶ μέση τῶν Κυκλάδων ἐρριζώθη· διὸ αὐτὴ μὲν Δῆλος ἐκλήθη ἅτε δήλη γεγονυῖα τῇ παγίῳ στάσει, αἱ δὲ περὶ αὐτὴν κυκλοῦσαι αὐτὴν Κυκλάδες, καὶ | |
| 10 | ἦν τὸ ἀπὸ τούτου ἱερὰ Ἀπόλλωνος. ἱστορεῖ Καλλίμαχος ἐν τῷ εἰς Δῆλον ὕμνῳ [36 sq.]. ~ ECRVφUΩ | |
| τὸ μέσον* τῆς γῆς—ἀετῶν] λέγουσιν ἐν Δελφοῖς ὀμ‐ φαλὸν εἶναι ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τοῦ νεὼ καὶ περὶ αὐτὸν αἰετὸν γεγράφθαι ἀπὸ συνθέσεως λίθων καὶ τοῦτο ἔφα‐ | 188 | |
| 15 | σκον τὸ μέσον ἁπάσης τῆς γῆς. ~ ECRVφUΩ | |
45.63 | Δημήτριον*] Δημήτριος οὗτος ἐπὶ τοῦ Σεβαστοῦ ἤκμαζεν, οὗ Μᾶρκος ἐν τοῖς Ἠθικοῖς [8, 25] αὑτοῦ μέμνηται. ~ E —] σημείωσαι. ~ V | |
45.64 | Νέρωνα κτλ.] σημείωσαι. ~ V προσοίκους, ἔφη, βαρβάρους κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
45.66 | ἐπεὶ δὲ ἔμαθε κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
45.67 | καὶ ἄλλον μεμηνότα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
45.69 | Λεσβῶναξ] τοῦτον λέγει Λεσβώνακτα, οὗ καὶ ἄλλαι μελέ‐ ται ῥητορικαὶ φέρονται θαυμάσιαι καὶ ἐνάμιλλοι Νικο‐ στράτου καὶ Φιλοστράτου τῶν ἐν τοῖς νεωτέροις σοφισταῖς διαπρεπόντων, μάλιστα δὲ αἱ ἐρωτικαὶ ἐπιστολαὶ πολλὴν | |
| 5 | τὴν ἐκ τῶν λόγων ἀποστάζουσαι ἡδονήν. ~ ER —] σημείωσαι. ~ V φιλοσοφίαν αἰδὼς κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
45.73 | παράδοξον εἶναι κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
45.74 | ὁποῖον κτλ.] ⸤ὁπ⸥οῖον χρὴ τὸν ὀρχηστὴν εἶναι κατά τε ψυχὴν καὶ σῶμα. ~ ⸤E⸥R | |
45.75 | τὸ δὲ σῶμα κτλ.] σημείωσαι. ~ V σκελετῶδες κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ —] σκελετῶδες et νεκρικόν in mg. repetita. ~ E | |
45.76 | Ἕκτορα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
45.78 | Ἡροδότῳ* μὲν οὖν τὰ δι’ ὀμμάτων φαινόμενα πι‐ στότερα εἶναι τῶν ὤτων δοκεῖ] καὶ καλῶς δοκεῖ. ἀλλ’ ὡς οἶμαι ἄλλους τοιαῦτα ποιεῖν παιδεύων αὐτὸς τῷ ὄντι τὰ διὰ τῶν ὤτων ἔγραφε. ~ RΓ | |
45.80 | μηδέν, ὥς φασι, πρὸς τὴν χορδήν*] τοῦτο οὐ παροι‐ μία ἀλλ’ ἐκ παροιμίας μετείληπται τῆς ‘οὐδέν φασι πρὸς | |
| τὸν Διόνυσον‘. ~ REVφΩ | 189 | |
45.82 | κακοζηλία*] ὅτι κακόζηλον τὸ ὑπερτεῖνον τὸ μέτρον βού‐ λεται, ὅπερ ἄλλοι ψυχρολογίαν ἔφασαν. ~ VECRφUΩ | |
45.83 | οὐχ ὑποκρίνασθαι μανίαν ἀλλὰ μαίνεσθαι αὐτός] τοιοῦτό τι καὶ ἐπὶ τῶν καθ’ ἡμᾶς γέγονε χρόνων. δαι‐ μονῶντα γάρ τινες τῶν ἀκροατῶν νέων ἐκμιμούμενοι οὕτως ἑάλωσαν τῷ πάθει, ὥστε τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς μὴ ἀνενεγ‐ | |
| 5 | κεῖν τοῦ πάθους ἀλλὰ συναπελθεῖν τῇ ὀλεθρίῳ ταύτῃ μιμήσει. ~ E | |
45.85 | εὖ οἶδα ἐγὼ κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
46t | Λεξιφάνης. | |
46.1 | τητινόν*] χρόνου δηλωτικὰ τὰ τρία ταῦτα ἐπιρρήματα πέ‐ ρυσιν, τῆτες, νέωτα. ὡς οὖν ἀπὸ τοῦ χθές γίνεται χθε‐ σινόν, οὕτως ἀπὸ τοῦ τῆτες τητινόν, σημαῖνον τὸ ἐπέτειον ἤτοι τοῦ αὐτοῦ ἔτους. τὸ δὲ νεοχμόν τὸ καινὸν σημαίνει, | |
| 5 | ἀφ’ οὗ καὶ ῥῆμα τὸ νεοχμῶ, καὶ ἔστιν ἀπὸ τοῦ νέον καὶ τοῦ ἔχω νεοχόν, καὶ νεοχμόν πλεονασμῷ τοῦ μ. χρῆται τῇ λέξει Θουκυδίδης [1, 12]. ~ ECVφΩΔ κυψελόβυστα: κυψέλη λέγεται καὶ ὁ τῶν ὤτων ῥύπος, λέγεται καὶ τὸ κεραμεοῦν στενόστομον ἀγγεῖον τὸ ἀπίσσω‐ | |
| 10 | τον. νῦν δὲ τὸν ῥύπον ἀκουστέον. ~ VEΩΔ ἀνέγνως*] ἀντὶ τοῦ ἀνελογίσω. ~ E πεδοῖ κατάβαλε: ἴσως ἀντὶ τοῦ πρὸς πέδον κατάβαλε. ~ VECφΩΔ ἡ Κυψελίς: οὕτως ὁ ῥύπος τῶν ὤτων. λέγεται κυψέλη καὶ | |
| 15 | τὸ ὀστρακεοῦν ἀγγεῖον, ᾧ τοὺς ἄρτους ἀποτίθενται· ἐν ᾧ | |
| καὶ ὁ Κορίνθου τύραννος ἀρτιγένητος ὑπὸ τῆς μητρὸς κατακρυβεὶς Κύψελος ὠνομάσθη. ἄμφω δέ, ἥ τε κυψελὶς καὶ ἡ κυψέλη, παρὰ τὸ κρύβειν τὴν ἕλην ἐρρήθησαν. ~ CEVφΩΔ. Addit C: λέγεται δὲ καὶ πλεκτόν τι ἀγγεῖον. ~ | 190 | |
| 20 | εὔαρχος: τὸ μὲν εὔαρχος τὸ καλὴν ἀρχὴν ἔχειν, εὔλογος δὲ τὴν συνθήκην εὐάρμοστος, εὔλεξις δὲ καὶ εὐώνυμος τὸ εὐπρεπέσιν ὀνόμασι καὶ λέξεσι κεχρῆσθαι. ~ VEφΩΔ | |
46.2 | στλεγγίδα κτλ.] στλεγγὶς ἡ ξύστρα, ἔοικε δὲ τὸ κτένιον οὕτω καλεῖν. φωσώνια δὲ ταινίας λέγει ὀθονίνας, ῥύμ‐ ματα τὸν σάπωνα ἢ καὶ τὸ νίτρον· ἐχρῶντο γὰρ καὶ νίτρῳ οἱ παλαιοὶ ἐν τοῖς λουτροῖς. ναυστολεῖν τὸ βαστά‐ | |
| 5 | σαντα ἄγειν. τὸ ἐπίλουτρον δὲ τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ βα‐ λανικόν. ἐγγυοθήκη δὲ τὸ κιβώτιον, ἐν ᾧ ἔστιν ἀσφα‐ λῶς καὶ ἐχεγγύως καταθεῖναι. ~ ECVφΩΔ ἐλινύσεις*] ἀντὶ τοῦ ἐπίσχῃς, καταμείνῃς. ~ EVΩΔ —] βραδυνεῖς. ~ φ | |
| 10 | εὐπόρως*] ἀντὶ τοῦ πορεύεσθαι δυνάμενος. ~ EVφΩΔ τράμιν οἱ μὲν τὸ τρῆμα τῆς ἕδρας, οἱ δὲ τὸ ἀπὸ τούτου μέχρι τῆς ἀρχῆς τοῦ βαλάνου χωρίον, ὃ καὶ ὑπόταυρον καλοῦσιν· ἔστι δὲ καὶ γραμμὴν ἔχον ἐπανεστηκυῖαν ὁμοίαν ῥαφῇ. ~ ECVφΩΔ | |
| 15 | ἐπ’ ἀστράβης: ἀστράβη τὸ σάγμα ἤτοι ἡ σέλλα. τοὺς οὖν τὰ σεσαγμένα ζῷα ἐλαύνοντας ἔοικεν ὁ καινολόγος ἀστρα‐ βηλάτας καλεῖν, ὥσπερ καὶ ἁρματηλάτας εἰώθαμεν καλεῖν τοὺς ἐλαύνοντας τοὺς ἵππους, οἵτινες τῷ ἅρματι ὑπεζεύχ‐ θησαν. ἄλλοι δὲ ἀστράβην ὡς Ἀθηναῖοι τὴν ἄζυγά φασιν | |
| 20 | ἡμίονον, ἐφ’ ἧς ὀχούμεθα. ἀπὸ τούτου καὶ ἀστραβηλάτας τοὺς ὀπαδοὺς τούτων φασίν. ~ VECφΩΔ. Addit Δ: | |
| τοῦ ζῴου οὕτως ἐλαυνομένου, ὥσπερ ἔφαμεν. ~ ἀσκωλιάζων: ἀσκωλιάζειν τὸ ἐφ’ ἑνὶ ποδὶ βεβηκότα οὕτω κινεῖσθαι, τὸ δέ ἐστιν ἅλλεσθαι· μονόποδι γὰρ τί ἄλλο εἰς | 191 | |
| 25 | κίνησιν περιλείποιτο ἢ ἅλλεσθαι; ἀσκωλιάζοντι οὖν ἀντὶ τοῦ μονόποδι πηδῶντι. ~ VECφΩΔ συντυμβωρυχήσας] ἄξιος εἶ τῷ ὄντι τυμβωρυχίας τοιαῦτα περὶ τοὺς λόγους ἀσελγαίνων. ~ E | |
462_4 | τοῦ τε κρύους ἕνεκα καὶ ὅτι καύματα* ἦν] ἔοικε τὰ ἀπὸ τοῦ κρύους γινόμενα ἐγκαύματα εἰς τὸ σῶμα ἡμῶν λέγειν. ἀρόματα δὲ τὰ ἀρότρῳ ἐξειργασμένα πεδία. σκάνδικες δὲ καὶ βράκανα εἴδη λαχάνων. κάχρυς δὲ | |
| 5 | σιτηρὸν ὄσπριον. τὸ δὲ ἐδάρην τὸν ὄρρον ἀντὶ τοῦ ἀνεσύρην, ἐτρίβην τὸν ὑπόταυρον ἤτοι τὴν τράμιν. λεκι‐ θόπωλις δὲ ἡ τὰ ἀληλεσμένα ὄσπρια ἤτοι τὰ βεβρεγμένα πωλοῦσα· οἱ ἰατροὶ δὲ λέκιθόν φασι καὶ τὸ τοῦ ᾠοῦ ὠχρόν. γρυμαιοπώλης δὲ ὁ τὰς εὐτελεῖς ὀπώρας πιπρά‐ | |
| 10 | σκων. σέλγη δὲ ... πυριάτης δὲ καὶ ἐγκρυφίας ἄρτοι εἰσὶν ὁ μὲν ἐν κλιβάνῳ, ὁ δὲ ἐγκρυφίας ἐπὶ τῇ σποδῷ ὠπτημένος. γήτεια δὲ τὰ κρόμμυα. οἶβος δὲ τὸ περι‐ τραχήλιον ἀπὸ τῶν ὄπισθεν κρέας, λωγάνιον δὲ τὸ ὑπὸ τὸν τράχηλον καὶ μάλιστα τῶν βοῶν. σίλλος δέ ἐστιν | |
| 15 | ὁ διάστροφος τοὺς ὀφθαλμούς. ἡδύνειν δὲ τὸ σκευάζειν ἤτοι μαγειρεύειν. κάρδοπος δὲ ἡ μάκτρα ἤτοι ἡ πλα‐ τεῖά ἐστι σκάφη. ξηραλοιφεῖν δέ ἐστι τὸ ἄνευ λουτροῦ ἀλείφεσθαι ἐλαίῳ. γνώμονα δὲ τὸ τοῦ σκιοθηρίου τῆς | |
| σκάφης ἤτοι τοῦ ὡρολογίου μέσον ἐπανεστηκὸς κανόνιον | 192 | |
| 20 | λέγει, ὃ τὰς ὥρας δείκνυσι τῇ ἑαυτοῦ σκιᾷ. πόλον δὲ τὸ μέσον καὶ κοῖλον τοῦ αὐτοῦ ὡρολογίου λέγει. Καρι‐ μάντας δὲ τοὺς σύγκλυδας οἶμαι καὶ συρφετώδεις φησί. βύζην δὲ ἐπιρρηματικῶς ἀκουστέον τὸ οἱονεὶ διὰ τὴν συνέχειαν τοῦ ὄχλου καὶ τὴν πίλησιν παραβεβυσμένως | |
| 25 | ἑστάναι καὶ ὠθεῖν τε καὶ ὠθίζεσθαι· τοῦτο γὰρ τὸ ὠστί‐ ζεσθαι σημαίνει. τὰ κόρα δὲ δηλονότι δυικῶς τὰς κόρας σημαίνει τῶν ὀφθαλμῶν. σκαρδαμύττειν δὲ τὸ σκαί‐ ρειν πυκνῶς τὰ βλέφαρα. φαρμακᾶν δὲ τὰ ὄμματά φησιν ἀντὶ τοῦ φαρμάκων ἤτοι ἰατρείας δεῖσθαι. ~ | |
| 30 | EVφΩΔ et ex parte C | |
46.2 | διανεῦσαι*] ἀντὶ τοῦ κολυμβῆσαι. ~ EVφΔ | |
46.3 | γρυμαιοπώλῃ*] γρʹ γρυτοπώλην· ἔστι δὲ ὁ τὰ εὐτελῆ σκευάρια πωλῶν, παρὰ τὸ γρῦ, οὕτω δὲ Ἀθηναῖοι τὸν ῥύπον φασὶ τῶν ὀνύχων. ~ EVφΩ λωγάνιον Ἀμβρακιῶται καὶ Ἠπειρῶται τὸ ἀπὸ τοῦ τραχή‐ | |
| 5 | λου φασὶ τῶν βοῶν ἀγόμενον χάλασμα καὶ λῆγον εἰς τὸ μεταξὺ τῶν βραχιόνων, ὥς φησι Διονύσιος ὁ Ἰτυκαῖος ἐν πρώτῳ Γεωργικῶν. ἔστι δὲ ἡ Ἰτύκη πόλις Σικελίας. ἔοικε δὲ οὐ βοὸς λέγειν λωγάνιον ἀλλὰ ζῴων ἑτέρων τὸ στηθύ‐ νιον, τὸ τῶν βοῶν δὲ ἄχρηστον τοῦτο τὸ μέρος, ὃ καὶ λα‐ | |
| 10 | μυρίδα φασί. ~ EVφΩΔ ψύττα* κατατείνας] ἀντὶ τοῦ ταχέως δραμών. ~ ECVφΩ | |
| λαταγεῖν* κοττάβους] εἶδος παιδιᾶς ὁ κότταβος τοιοῦτο· μέσον ἵσταται χάραξ ἄνωθεν ζυγὸν κατὰ κορυφὴν ἐπαιω‐ | 193 | |
| 15 | ρῶν, καθ’ ἑκάτερον δὲ ἄκρον ὁ ζυγὸς πλάστιγγας φέρει ἀνδριανταρίων ταῖς πλάστιγξιν ὑποκειμένων. ὁ κοτταβίζων τοίνυν λαβὼν εἰς τὸ στόμα ὑγρὸν ὁτιοῦν οἴνου ἢ ὕδατος καὶ πλήσας τὰς γνάθους ἀφίησι διὰ τῶν χειλέων ὑπὸ μίαν σταγόνα τοῦ ὑγροῦ κατὰ τῶν πλαστίγγων. αἱ δὲ | |
| 20 | δεξάμεναι κοῖλαι οὖσαι καὶ καθελκόμεναι τῷ βάρει κατὰ τὸ ἐπικρατοῦν τοῦ ὑγροῦ φέρονται κατὰ τῶν ὑποκειμένων ἀνδριανταρίων καὶ κρούσασαι ἀνὰ μέρος ἑκατέρα κατὰ τὴν ἑτεροζυγίαν τοὺς ἀνδριάντας ποιὸν ἦχον ἀποτελοῦσιν, ὃς εὐφραίνει τὸν ἐρῶντα ὡς τῶν παιδικῶν κατευστοχοῦντα· | |
| 25 | ἐρωτικὴ γὰρ ἡ παιδιά. εἰ δὲ τῶν πλαστίγγων ἡ λάταξ διαμάρτοι, ἡττᾶσθαι δοκεῖ ὁ ἐρῶν καὶ ὑπὸ τῶν παιδικῶν ἠμελῆσθαι. καλοῦνται δὲ τὰ ἀνδριαντάρια μάνης. ~ EVφΩΔ λαταγεῖν κοττάβους] οἱ ἀκριβέστερον περὶ κοττάβων δια‐ | |
| 30 | λαβόντες δύο φασὶν εἶναι κοττάβων εἴδη, κατακτὸν καὶ δι’ ὀξυβάφων. ὁ μὲν οὖν κατακτὸς τοιοῦτος· ἦν τι οἱονεὶ | |
| λυχνεῖον ὑψηλὸν ἔχον ἐν ἑαυτῷ πρόσωπόν τι, ὃ ἐκαλεῖτο μάνης, ἐφ’ οὗ ἔδει πεσεῖν τὴν καταβαλλομένην πλάστιγγα, ὡς Ἀριστοφάνης [Pac. 1244] φησὶ | 194 | |
| 35 | “γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν κοττάβων.” ὁ δὲ δι’ ὀξυβάφων τοιοῦτος· ἀγγεῖόν τι λουτηριδίῳ ἐοικὸς πλῆρες ὕδατος ἐτίθετο ὀξυβάφων κενῶν ἐπιπλεόντων, ἅπερ ἦν καταδύειν ταῖς ἀπὸ τῶν στομάτων προϊούσαις λάταξιν ὁ ἀγών. Ἀντιφάνης Ἀφροδίτης γοναῖς [Antiph. fr. 55. | |
| 40 | C. A. F. II 33 K.] “ἐγὼ ’πιδείξω, καθὼς ἂν τὸν κότταβον ἀφεὶς ἐπὶ τὴν πλάστιγγα ποιήσῃς πεσεῖν. πλάστιγγα ποίαν; τοῦτο τὸ ὑποκείμενον ἄνω τὸ μικρόν, τὸ πινακίσκιον λέγεις; | |
| 45 | τοῦτ’ ἐστὶ πλάστιγξ· ἐὰν μόνον τύχῃ αὐτῆς, ἐπὶ τὸν μάνην πεσεῖται.” παρῆλθε δὲ ὁ κότταβος εἰς τὰ συμπόσια ἀπὸ τῶν περὶ Σικελίαν πρῶτον εἰσαγαγόντων. πρὸς δὲ τούτοις κυκλο‐ τερεῖς ἐποιοῦντο οἱ δεῖπνοι, ἵνα πάντες εἰς τὸ μέσον τε‐ | |
46.3(50) | θέντος τοῦ κοττάβου ἔχοιεν ἐξ ἴσων τῶν ἀποστάσεων ταῖς λάταξι βάλλειν καὶ περὶ νίκης ἀγωνίζεσθαι. οὐ τῷ βάλλειν δὲ μόνον ἐφιλοτιμοῦντο, ἀλλὰ καὶ τῷ καλῶς· ἐπὶ γὰρ τοῦ ἀριστεροῦ ἀγκῶνός τις ἑαυτὸν ἐπερείσας ὑγρῶς ἀφίει τὴν λάταγα, ὡς ἐνίους μέγα φρονεῖν ἐπὶ τῷ κοτταβίζειν ἢ ἐπὶ | |
| 55 | τῷ ἀκοντίζειν. δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ κοτ‐ τίζειν ἀπὸ τούτου βαρβάρως καὶ περικεκομμένως εἰρῆσθαι. ~ EVφΔ θριδακίνας*] εἶδος ἄρτων αἱ θριδακῖναι. ~ EVφΩ | |
46.4 | δυσωπῶ*] ἀντὶ τοῦ ἀμβλυώττω, κακῶς διάκειμαι τοὺς ὦπας. ~ EVφΩΔ ἀπερυθριᾶσαι: ἐπίτηδες ὁ παιγνιήμων τὸ ἀπερυθριᾶσαι τέθεικε διὰ τὸ γελοῖον. βούλεται δὲ αὐτῷ σημαίνειν τὸ | |
| 5 | τὸ ἐρύθημα ἤτοι τὸ αἱματῶδες τῶν ὀφθαλμῶν ἀποκαθᾶραι. λημαλέον δὲ τὸ σὺν λήμαις φησί, καὶ τὸ διερόν τὸ δίυγρον, ὅ, κἂν μὴ λέγωμεν, δῆλον. ~ VEφΩΔ | |
46.5 | ἀπησθημένοι: ἀντὶ τοῦ ἀποδυσάμενοι· ἐσθήματα γὰρ τὰ ἱμάτια. ἔοικε δέ μοι αὐτὸς ταῦτα τοῦ γελοίου καλῶς γε ποιῶν διαπλάττειν, ὅσον καὶ προφάσεως μὴ ὑπούσης γέ‐ λωτος αὐτὸς ἀνευρίσκων προφάσεις οὐ διαλείπει. ~ | |
| 5 | EVφΩΔ | |
| συντριβέντες: ἀντὶ τοῦ ἀλλήλους διατρίψαντες καὶ ἀνα‐ βάντες ἀλλήλους, ὃ ποιεῖν εἰώθασιν ἐπί τινων παιδιῶν οἱ νικῶντες ἀναβαίνοντες ἐπὶ νῶτον τοὺς ἡττημένους· ἔνθεν καὶ κατανωτισάμενοι εἶπεν. τὸ δὲ ἐμπαίξαντες οἱονεὶ | 195 | |
| 10 | παίξαντες ἐν τῷ γυμνασίῳ. ψυχροβαφὲς δὲ τὴν ψυχράν φησι πύελον, ἐν ᾗ φησιν ὑποδύντες ὡσεὶ δελφῖνες τὰς κάρας κυβιστῶντες ὑπὸ τῷ ὕδατι ἐκολυμβῶμεν. τὸ δὲ ἐξυόμην ἀντὶ τοῦ ἐκτενιζόμην· ὀδοντωτὴν γὰρ ξύστραν τὸ κτένιόν φησι. κηπίον δὲ καὶ σκάφιον εἴδη κουρᾶς. ~ | |
| 15 | EVφΩΔ | |
46.6 | ὀκλαδίαι: ὀκλαδίας μὲν δίφρος, ἣν ἀναπαύστραν φασίν. ἀσκάντης δὲ ὁ εὐτελὴς κράβατος. συμφορῶν δὲ δια‐ παίζων εἶπε τὸν ἔρανον. ~ CEVφΩΔ δίχηλαι ὕειαι: τὰ τῶν ποδῶν ἄκρα τῶν ὑῶν ἡδέα ὄντα | |
| 5 | πρὸς ἐδωδήν. ὡσαύτως καὶ αἱ σχελίδες τὰ ἀπὸ τῶν σκελῶν τῶν ζῴων εἰς μῆκος ἀφαιρούμενα, ἅ φασιν ἀκρο‐ νάρια. ~ EVφΩΔ τοκάδος* ὑός] ἐπὶ τῇ μήτρᾳ τῶν χοίρων ἐσκεύαζον οἱ τῶν παλαιῶν βιοφάγοι βρῶμά τι συγκόπτοντες πολλὰ κρέα | |
| 10 | καὶ τυρὸν καὶ ἥδυνον αὐτοῖς βρώματα. ~ EVφΩΔ λοβὸν ἐκ ταγήνου τὸ ἧπάρ φησι τὸ ἀπὸ τηγάνου. μυτ‐ τωτὸς δέ ἐστι τρίμμα διὰ σκορόδων καί τινων ἄλλων. μελιτοῦτται δὲ οἱ ἐκ μέλιτος πλακοῦντες. ἀπῳδὸν δὲ ἀλεκτρυόνα τὸν παρηβηκότα. λειπογνώμονα δὲ βοῦν | |
| 15 | τὸν τὸ γνῶμα ἀποβαλόντα, ὅ ἐστιν ὀδοὺς ἀπὸ γενετῆς. ~ EVφΩΔ ἀβυρτάκη: σκεύασμα βαρβαρικὸν διὰ καρδάμου καὶ πρά‐ σων. Νυμφόδωρος δὲ ἐν τρίτῳ Βαρβαρικῶν νόμων [fr. 19. F. H. G. II p. 380 Müller] φησίν, ὡς λυτικῷ κοιλίας χρῆ‐ | |
| 20 | σθαι τούτῳ τοὺς βαρβάρους. ~ EVφΩΔ —ἄλλως. ἀβυρτάκη: ὑπότριμμα βαρβαρικὸν κατασκευα‐ ζόμενον διὰ πράσων καὶ καρδάμων καὶ ῥόας κόκκων καὶ ἑτέρων τοιούτων δριμέων. Θεόπομπος Θησεῖ [fr. 17. C. A. F. I 737 K.] | 196 |
| 25 | “ἥξει δὲ Μήδων γαῖαν, ἔνθα καρδάμων πλείστων ποιεῖται καὶ πράσων ἀβυρτάκη.” ἔστι δὲ καὶ ἐν Κεκρυφάλῳ Μενάνδρου [fr. 280. C. A. F. III 79 K.] τοὔνομα. ~ Δ θρῖα: τὰ φύλλα τῆς συκῆς. λέγεται δὲ οὕτως καὶ τὸ εἰς | |
| 30 | αὐτὰ ἐνδεσμούμενον βρῶμα, ὡς καὶ νῦν τὰς ἀσταφίδας τινὲς ποιοῦσιν εἰς αὐτὰ συσκευάζοντες αὐτάς. ἀμέλει καὶ τοῦτό φημι σημαίνειν αὐτὸν νῦν, ἐπεὶ καὶ αἱ μελιτοῦτται παράκεινται, αἵ εἰσιν οἱ νῦν λεγόμενοι πάστιλλοι. ~ ECVφΩΔ | |
| 35 | Κωπαΐδας ἐγχέλεις λέγει Βοιωτιακὰς τὰς ἐκ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πολὺ διαφερούσας τῶν ἄλλων. ὄιν δὲ ἰπνοκαῆ τὸν κλιβανίτην ἄρνα. ~ EVφΔ | |
46.7 | δελφινίδος* τραπέζης] οὕτω λέγεται παρὰ τὸ δελφίνων τύπῳ τοὺς πόδας ἔχειν. ~ VEφΩΔ | |
467_10 | κρυψιμέτωπος ὁ διὰ μέγεθος ἐν τῷ ἀνακλᾶσθαι τὸ μέτω‐ πον ἀποκρύβων. μεντορουργὴς δὲ ἀπὸ Μέντορός τινος ὑαλοψοῦ τούτῳ καταχρησαμένου τῷ εἴδει τῶν ποτηρίων, ἃ ἦσαν πρὸς τῷ πυθμένι μεγάλην ἔχοντα τὴν λαβήν, ἀφ’ | |
| 5 | οὗ καὶ εὐλαβῆ αὐτὰ κέκληκε, βομβυλιὸς δὲ τὸ στρογ‐ γύλον, οἷα τὰ νῦν πιθάκνια, δειροκύπελλα δὲ τὰ μακρὰ μέν, εἰς χώνης δὲ τύπον ἐξειργασμένα, γηγενῆ δὲ τὰ ὀστράκεια λέγει, εὐρυχαδῆ τὰ βαθέα καὶ πλατέα, εὔ‐ στομα δὲ τὰ λεπτοχειλῆ, ἀνεμοφόρητα δὲ τὰ ἐλαφρό‐ | |
| 10 | τατα διὰ λεπτότητα, διὸ καὶ ἐπήγαγεν ὑμενόστρακα, κυμβία δὲ τὰ στρογγύλα μέν, βαθέα δέ, καὶ φιαλίδες | |
| τὰ στρογγύλα καὶ ἀβαθῆ, γραμματικὰ δὲ τὰ γραμμὰς ἴσως ἔχοντα. κυλικεῖον δὲ τὸ δοχεῖον, ὃ ποτηροπλύτην νῦν καλοῦσιν. ἀκροθώραξ δὲ ὁ μέσως πως μεθύων. | 197 | |
| 15 | δικοδίφης δὲ ὁ συνήγορος ἀπὸ τοῦ τὰς δίκας διφᾶν. χρυσοτέκτονα δὲ τὸν χρυσοχόον φησί. λεῖρον τὸν γυ‐ ναικεῖον κόσμον λέγει παρὰ τὸ ἡδὺν εἶναι, παρόσον καὶ τὰ ἄνθη λείριά φαμεν. ἐλλόβια τὰ ἐνώτια παρὰ τὸ τοῖς λοβοῖς τῶν ὤτων ἐνηρμόσθαι. πέδας τὰ ψέλια. ἄδικον | |
| 20 | ἡμέραν καὶ ἄλογον τὴν δίκας μὴ ἔχουσαν ἢ δικανικοὺς λόγους. ἐχεγλωττίαν δὲ τὴν ἀργὴν ποιοῦσαν τὴν γλῶτ‐ ταν. ὀπτὸν τὸν εὐπρόσιτον παρὰ τὸ εὐκόλως ἄνευ τῶν ἀπασχολούντων ὁρᾶσθαι. ἄχρηστα τὰ καινά, οἷς οὐδεὶς ἐχρήσατο. εὐήτριον δὲ τὸ λευκὸν καὶ λεπτὸν ἱμάτιον. | |
| 25 | ἀρρητοποιοὺς ἑκουσίως διασύρων εἶπε τοὺς τελεστὰς διὰ τὴν μυστηριωδίαν αὐτῶν. ~ EVφΩΔ | |
46.8 | ἰπνολέβης*] τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ μιλιάριον. ~ ECVφΩΔ ἐπέτρεπεν*] ἀντὶ τοῦ ἀπέπεμπεν. ~ EVφΔ βακχάριδι*] εἶδος ἐντρίμματος μυρώδους. ~ EVΔ ποδοκτύπη τὸ τύμπανον. τριγωνίστρια δὲ ὄργανον | |
| 5 | μουσικὸν οὕτως ἀπὸ τοῦ σχήματος καλούμενον. ~ EVΔ | |
46.9 | λῆρον*] ἤτοι γυναικεῖον κόσμον ἐξ ἐσθημάτων ποικίλον καὶ ἀνθινόν, καθότι λείρια τὰ ἄνθη φασίν. ἢ καὶ χρύ‐ σεον κόσμον ἡδύνοντα τῇ ὁράσει τὴν ὄψιν· διὸ καὶ ‘λει‐ ριόεσσαν ὄπα‘ Ὅμηρός [Γ 152] φησιν. ἢ ὥσπερ λῆρόν | |
| 5 | φαμεν τὴν ἀδολεσχίαν διὰ πέρα τοῦ δέοντος περιττόν, εἴρηκε καὶ νῦν οὗτος λῆρον τὸν τοῦ θήλεος κόσμον ὡς περιττὸν τῆς χρείας καὶ παρέλκοντα. ~ EV | |
4610_12 | ἀμῃγέπῃ: ἀντὶ τοῦ κατά τινα τρόπον, ὅσον δή τι. ἀτι‐ μαγελοῦντι ἀντὶ τοῦ ἐξυβρίζοντι, ἐκφεύγοντι τὴν στρα‐ τείαν, περιφρονοῦντι· καὶ γὰρ ἀτιμαγέλας ταύρους φασὶ τοὺς ἐξοιστρῶντας καὶ τὴν ἀγέλην διὰ γενναιότητα ἀθε‐ | 198 |
| 5 | τοῦντας. καρπόδεσμα δὲ καὶ περιδέραιον καὶ ποδο‐ κάκαι ἁλύσεις εἰσὶν αἱ μὲν χειρῶν αἱ δὲ τραχήλων αἱ δὲ ποδῶν. τὰ δὲ ἐχόμενα τοῦ γελοίου ἕνεκα πέπλασται, οἷον τὸ ὑπέβδυλλεν καὶ πορδαλέος, ἃ δῆλα πᾶσιν. ἀκρο‐ κνεφὲς δὲ τὸ ὀρθρινόν φησιν ἔτι σκοτίας οὔσης. θεοεχ‐ | |
| 10 | θρία δὲ ἡ ὡς ἄν τις εἴποι θεοχολωσύνη. παίζοντος δὲ κατὰ ἐναντίον τὸ ἀπηγχόνισα. ὀκλάξ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐπὶ γόνυ καμφθείς. τὸ δὲ βαυκαλῶν οἱονεὶ διαβρέχων ἢ βοῇ καλῶν καὶ συστρέφων, ὃ διὰ τοῦ διακωδωνίζειν παραδηλοῖ. συνεχὴς δὲ τὴν φάρυγγα ἀντὶ τοῦ πεπιεσ‐ | |
| 15 | μένος, συντεθλιμμένος. ἀναφλῶντα δὲ ἀντὶ τοῦ αἰσχρῶς τὸ αἰδοῖον τῆς πόσθης γυμνοῦντα. θαυμάζειν δὲ λέγε‐ ται καὶ τὸ φιλοφρόνως τι προσάγειν τινί. Σκοπάδειον δὲ ἀντὶ τοῦ Σκόπα ἔργον· τῶν περιωνύμων γὰρ καὶ οὗτος ἀγαλματοποιῶν. ~ EVφΩΔ | |
46.10 | λὰξ πατήσας: ἐπὶ τῶν ἐνισχημένων μὲν συμφοραῖς θαρρα‐ λέως δὲ ταύτας ἐκδύντων λέγεται τοῦτο, ὡς καὶ ἐν τρα‐ γῳδίᾳ Σοφοκλῆς [Phaedr., fr. 622. F. T. G.2 p. 280 N.] “οὐ γάρ ποτ’ ἂν γένοιτ’ ἂν ἀσφαλὴς πόλις, | |
| 5 | ἐν ᾗ τὰ μὲν δίκαια καὶ τὰ σώφρονα λάγδην πατεῖται, κωτίλος δ’ ἀνὴρ λαβὼν πανοῦργα χερσὶν ἔργα κηδεύοι πόλιν.” ~ EVφΩΔ | |
46.12 | μύρτωνα καὶ σχινοτρώκταν: τοὺς μαλακοὺς καὶ αἰσχροὺς οὕτως ἐκωμῴδουν· οὗτοι γὰρ σχῖνον καὶ μύρτα ἐλάμβανον τοῦ μὴ προχείρως ἐνασχημονεῖν. ~ EVφΩΔ πολιάς*] πέπαικται τὸ πολιάς· εὐθεῖα γάρ ἐστιν, οἷον ἡ | |
| 5 | πολιάς τῆς πολιάδος. ~ ΔE | 199 |
46.13 | παρηβηκότος*] προσυπακουστέον οἴνου. ~ EVφΔ τρυφαλίδας* τυροῦ] τὰ ἀπὸ τυροῦ ἐπιμήκη πεπλασ‐ μένα. ~ ECVφΩΔ χαμαιπετεῖς ἐλαίας, ἃς καλοῦμεν δρυπεπεῖς· αὗται γὰρ | |
| 5 | εἰ μὴ ἀφ’ ἑαυτῶν ἀπορρυῶσι τοῦ δένδρου, οὐ σκευάζονται οὕτως· νευστὰς δὲ τὰς κολυμβητὰς λέγει. ὀξυόστρακα δὲ τὰ ἐξεσμένα στίλψεως ἕνεκεν. πλακοῦντα δὲ ἐξ ἐν‐ τέρων ἐγκεκορδυλημένον, ὃν διὰ τοῦτο καὶ κρωβυλώδη εἶπεν, οἱονεὶ ὡς κρωβύλον ἀναδεδεμένον, ὃ ἡ νῦν συν‐ | |
| 10 | ήθεια χορδὴν λέγει. παιδοβοσκὸν δὲ τὸν διδάσκαλον. διέμπιλον δὲ τὴν πολλοῖς πίλοις περιτεθειμένην. ~ EVφΩΔ | |
46.14 | συνυθλήσομεν*] ἀντὶ τοῦ φλυαρήσομεν. ~ EVφΩΔ | |
46.15 | λογᾷ*] ἀντὶ τοῦ λέγειν ἐπιθυμεῖ. ~ EVφΩΔ εὐφοροῦσαν: ἀντὶ τοῦ φορῷ τῷ πνεύματι φερομένην. ἀκροκυματοῦσαν δὲ τὴν μετρίοις τοῖς κύμασιν ἔτι διο‐ λισθαίνουσαν. ~ EVφΩΔ | |
| 5 | ἕκτορας καὶ ἰσχάδας καὶ ναυσιπέδας τὰ σιδηροβόλιά φησι. ~ EVΔ πλεῖ κτλ.] πέπαικται τῷ κακοδαίμονι τὸ πλεῖ καὶ νεῖ καὶ θεῖ, προστακτικά, καὶ πλέον ἔτι τὸ ἀπὸ τῆς ληφθείσης εἰκόνος τῆς τριαρμένου νεὼς τὸ ἀπόγειος πίνειν· δει‐ | |
| 10 | κνύει γὰρ ἀπὸ τούτου, ὅτι ὡς ληροῦντας αὐτοὺς παραλογί‐ ζεται. ~ EVφΩΔ κατουρουμένην*] καὶ τοῦτο πέπαικται ἀποσκωπτικῶς εἰς τοὺς ὀνοματοποιοῦντας· κοινὸν γὰρ τοῦτο καὶ κατὰ τοῦ φορτικοῦ τὸ κατουρουμένην. ~ EVφΩΔ | |
46.16 | πάντα* ὅμοια] ἴσως ἀπὸ τῆς ‘πᾶν ὅμοια‘ παροιμίας. ~ | |
| EVΔ | 200 | |
46.17 | δοκεῖς δέ μοι κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
46.18 | Σώπολιν*—ἡμιμανεῖς καὶ κορυζῶντας ἀπήλλαξεν ἐγχέας φάρμακον] εἴθε καὶ νῦν τουτονὶ Σώπολιν εἴχο‐ μεν· οὐ γὰρ ἂν ἡμιμανεῖς καὶ κορυζῶντας—μικρὸν γὰρ τοῦτό γε—ἀλλ’ ἀποπλήκτους καὶ λεμφώδεις ὅλους τοῦτο | |
| 5 | μὲν περὶ μεταχείρισιν λόγων τοῦτο δὲ περὶ τὴν τῶν πολι‐ τικῶν πραγμάτων διάθεσιν ἰάσατο ἄν, εἰ καὶ χαλεπῷ καὶ δυσμεταχειρίστῳ ὅσα γε τὰ τῆς παρούσης σκαιότητος ἐπε‐ βάλετο ἄν. ποῦ γὰρ ἂν τοσούτου εὐπόρησεν ἐλλεβόρου; τίνων Οἰταίων ὀρέων, τίνων Ἀντικύρας ὀροπεδίων ἐπι‐ | |
| 10 | δαψιλευομένων τὴν χορηγίαν; καὶ τὸ δὴ χαλεπώτερον τίνας καὶ πέπεικεν ἂν παρασχεῖν ἑαυτοὺς περιοδευθησομένους; οὕτως ἁπάντων κατακόρως κακοδαιμονούντων, ὡς μὴ ἄν τινα τούτων ἑαυτὸν τῶν ἀπ’ αἰῶνος εἰς σύνεσιν ὑμνου‐ μένων οὐχ ὅπως ἐνάμιλλον οἴεσθαι φανῆναι ἀλλ’ οὐδὲ | |
| 15 | ἐγγὺς τούτῳ γενέσθαι, τὸ τοῦ Ὁμήρου [Δ 405] ἴσως ἐξ ἀμαθίας ἄγαν μεθύουσιν ἀνὰ στόμα περιφερόμενον “ἡμεῖς πατέρων μέγ’ ἀμείνονες εὐχόμεθ’ εἶναι”, εἰ καὶ ἀληθὲς μέν, κατὰ τὸ χείριστον δέ. ~ ΔE | |
46.19 | κατὰ τὸν Μνησάρχου* κτλ.] τὸν Πυθαγόραν λέγει διὰ τὴν πενταετῆ σιωπήν. ἐπίτηδες δὲ τὴν Ἀθηνᾶν ἀντὶ τοῦ αἰδεσιμωτάτην ἀναίσχυντον εἶπε διαβάλλων τὴν τῶν λέξεων πλάσιν καὶ θηριομάχον τὸν Ἡρακλέα πάλιν, ὃ | |
| 5 | ἐπὶ τῶν κατακρίτων ἡ συνήθεια οἶδεν. ὀττεύομαι δὲ ἀντὶ τοῦ ἐπείγομαι· καὶ τοῦτο δὲ διαβάλλων τέθεικε τὸν χρησάμενον· τὸ γὰρ ὀττεύεσθαι ἐπὶ τοῦ ἀπὸ θεοῦ κινου‐ μένου ἤτοι προφητεύοντος κεῖται. ῥιναυστήσειν δὲ ἀντὶ τοῦ ταῖς ῥισὶ καταυλῆσαι· ἐποίουν γὰρ τοῦτο ῥιναυλοῦντες | |
| 10 | ἤτοι διὰ τῶν ῥινῶν ψοφοῦντες ἐπὶ διασυρμῷ τινων καὶ χλεύῃ. ἀκάθαρτον δὲ ἀντὶ τοῦ ἐπίσχεσιν τῶν καταμη‐ | |
| νίων πάσχουσαν. ~ VEφΩΔ | 201 | |
46.21 | ἴκταρ*] Πλατωνικὸν [Reip. IX 575 C] τοῦτο καὶ σημαίνει τὸ ἐγγύς. ~ VEφΩΔ καὶ τὸ σκορδινᾶσθαι σημαίνει τὸ μετὰ χάσμης διατα‐ νύεσθαι. ~ ECVφΩΔ | |
| 5 | ἡ γοῦν σιληπορδία* κτλ.] σιληπορδεῖν παρὰ Σώφρονι [fr. 164. Com. Graec. Fr. I 1 p. 179 Kaibel] τὸ στρηνιᾶν καὶ ἁβρύνεσθαι. ἔοικε δὲ οὗτος ἀπὸ τῆς λέξεως ἐπὶ τὸ κακέμφατον αὐτὸ μεταλαβεῖν, ὡς ἂν διὰ τὴν εὐπορίαν τῶν λέξεων καὶ τὸ μέγα ἐπὶ ταύταις φρονεῖν ἐξωγκῶσθαι αὐτῷ | |
| 10 | τὴν γαστέρα καὶ ἐπὶ τὸ ἀποπνεῦσαι ἤδη τὸν ὄγκον ἐπεί‐ γεσθαι· πολλῷ δὲ τῷ ὄγκῳ ἀποθλιβομένῳ εἰκὸς καὶ τὸν ψόφον οὐ μέτριον ἔσεσθαι. ~ EVφΩΔ | |
47t | Εὐνοῦχος. | |
47.2 | ὅλας* ἁμάξας βλασφημιῶν] ἐπὶ τῶν ἄγαν ὑβριστικῶς ἀλλήλοις χρωμένων εἴρηται τοῦτο. καὶ γὰρ ἐν τοῖς Διο‐ νυσίοις ἐφ’ ἁμαξῶν ἀναβαίνοντες τοῦ ἅμα τε περίοπτοι καὶ ἐπὶ μακρὸν ἀκουόμενοι εἶναι ἔσκωπτον ἀλλήλους· ἀφ’ | |
| 5 | οὗ παροιμία ‘τὰ ἐξ ἁμάξησ‘. οὗτος οὖν ἵν’ ἐνδείξηται πλέον τι ἐπὶ τῷ σκώμματι παρακολουθῆσαν τοῦ εἰωθότος ὅλας εἶπεν ἁμάξας. ~ VEφΩ | |
47.3 | βοείη ... κατὰ τὸν ποιητήν] ἐκ τῆς Χ τῆς Ἰλιάδος τοῦτο [v. 159]. ~ Γ δόγμα—τοῖς Περιπατητικοῖς τὸ μὴ σφόδρα κατα‐ φρονεῖν χρημάτων κτλ.] εἰς Ἀριστοτέλη ἀποσκώπτει, | |
| 5 | ὃς [cf. Eth. Nic. A 9 p. 1099 a 31] καὶ τὴν ἐκτὸς εὐετη‐ ρίαν μέρος τῆς εὐδαιμονίας τίθεται. ~ EVφΩ | |
47.8 | βασιλέως ἀποφέρεσθαι κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
47.10 | ἄρθρα* ἐν ἄρθροις] κακέμφατον τοῦτο καὶ ὅ φασιν οἱ | |
| ἰδιῶται φύσιν πρὸς φύσιν. ~ VEφΩ | 202 | |
47.12 | φιλοσοφεῖν τά γε πρὸς τῶν ὄρχεων] βάλλ’ ἐς κόρακας, μιαρέ, εἰ τοῦτο φιλοσοφεῖν ἔγνωκας. ~ ERφΩ ὀπυίειν*] τὸ κατὰ νόμους ἄνδρα συνοικεῖν γυναικί. εἴρη‐ ται δὲ παρὰ τὸ τὴν γυναῖκα ἕπεσθαι τῷ ἀνδρί. ~ R | |
48t | Περὶ τῆς ἀστρολογίας. | |
48.3 | πρῶτον μὲν ὦν Αἰθίοπες κτλ.] παρὰ τὰ πᾶσιν ἀνθρώ‐ ποις σχεδὸν δοκοῦντα ταῦτα· Χαλδαίους γάρ φασι πρώτους ἀστρονομίας ἄρξαι. ~ ER | |
48.7 | ὁ Ἆπις] τὸ μοσχάριον. ~ φ | |
48.11 | τοῦτον τὸν Τειρεσίην κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
48.12 | ἔνθα δὴ Θυέστης κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
48.14 | ξείνη] ἀντὶ τοῦ παράδοξος. ~ E | |
48.19 | Φαέθων δὲ κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
48.21 | οὐ ῥηϊδίη τοῖσιν ἀνθρώποισιν κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
48.22 | Ἀφροδίτης* κτλ.] ἐξ ἀφροδισίου γὰρ ἀφορμῆς ὁ πόλε‐ μος, ὃν Ὅμηρος μέτρῳ ἐνέτεινεν. ~ REVφΩ | |
48.23 | ἀλλὰ παρὰ μὲν Δελφοῖς κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
48.29 | ἢ ἐθέλεις ἵππου κτλ.] ὡραῖον. ~ E ἀλλὰ τοὺς χρεομένους κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
49t | Ἔρωτες. | |
49.1 | τοιαύτης ἀνέσεως κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ ἀσθενὴς γὰρ ἡ ψυχὴ κτλ.] ὡραῖον ἄγαν καὶ φυσικῆς θεωρίας ἐχόμενον τὸ χωρίον, ὅτι τὰ ἐν γενέσει πάντα διὰ τὴν τῆς ὕλης ἀσθένειαν οὐχ οἷά τέ ἐστιν ὑποστέγειν τὰ | |
| 5 | εἴδη ἐνδελεχῶς οὐδὲ τῆς τοῦ ἐναντίου ἐπεισόδου ἀνέπαφα, | |
| ἀλλ’ ἡ θατέρου παρουσία ὡσπερεί τινα ἄνεσιν προμηθεῖ‐ ται τῆς ἀπὸ τοῦ ἑτέρου ἐγκόπου ἤδη ἐνεργείας. ταύτῃ γε δὴ καὶ τῇ ἀνὰ μέρος ἑκατέρων ὑπαλλαγῇ σῴζεσθαι καὶ τὸ ὑποκείμενον ἀφορμὰς λαμβάνει τὸ ἤδη κεκμηκὸς ἐπανά‐ | 203 | |
| 10 | γοντος τοῦ ἐπεισιόντος τῇ τῶν ἐναντίων καταδοχῇ. ~ ERVU | |
49.2 | θᾶττον ἄν μοι κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ διάδοχοι ἔρωτες κτλ.] ὡραῖον. ~ V κάρηνα Λερναῖα κτλ.] ὡραῖον σφόδρα. ~ V Ἡλιάδης*] διὰ τὴν Πασιφάην, ἐπεὶ Ἡλίου οὖσα ἐκ μήνι‐ | |
| 5 | δος Ἀφροδίτης ταύρου ἠράσθη. ~ ERV Λημνιάδων*] ἐπεὶ καὶ ταῖς Λημνίαις γυναιξὶν ἔγκοτος Ἀφροδίτη γενομένη εἶτα δυσώδεις αὐτὰς ποιήσασα ἀπο‐ κοίτους αὐτὰς ποιῆσαι τοὺς ἑαυτῶν ἄνδρας ἠνάγκασεν. ~ ERV | |
49.3 | μέχρι ποδῶν κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
49.6 | δικρότων*] δίκροτος ἡ δύο εἰρεσίας ἔχουσα. ~ VER καὶ ῥοθίῳ—κατ’ οὐδὲν οἶμαι] ὡραῖον ὅλον. ~ ΓE | |
49.7 | Ἡλιάδος—Ῥόδου] τῷ γὰρ Ἡλίῳ ἡ Ῥόδος ἀνέκειτο. καὶ ὅπως πολὺς ὁ λόγος. ~ E | |
4911,12 | Ἀφροδίτης κτλ.] ἔκφρασις τοῦ ἐν Κνίδῳ τεμένους καὶ τοῦ ἀγάλματος τῆς Ἀφροδίτης. ~ E | |
49.15 | ἡ τύχη παρεμποδίζει κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
49.17 | ἀφυλακτουμένων*] ἀπὸ τοῦ ὑλακτεῖν. ~ ER | |
49.23 | ἀμορφίαν πονηρίας εἶναι κατάκριτον] ἆρά γε Σω‐ κράτους, ᾧ τὸ περὶ λόγους ἀριστεῖον ὁ Πύθιος μαρτυρεῖ, ἄλλον ἑώρακεν ὁ κατ’ ἐκεῖνο καιροῦ ἄνθρωπος δυσμορφό‐ τερον; τί οὖν ἡ τῆς τῶν νέων εὐπρεπείας ὑμῖν, ὦ σοφοί, | |
| 5 | μεταποίησις; οὐχὶ καὶ ἐν εὐμόρφοις κακία φαίνεται καὶ ἀμαθία; οὐκ ἂν οἶμαι ἀρνή⸢σαισ⸣θε, εἰ μή που τὸ αὐτο‐ κρατὲς παρέλοισθε τῆς ἀνθρωπείας ψυχῆς καὶ διὰ τοῦτο | |
| καὶ νόμους† ἀναιρήσετε καὶ κρίσεις ⸢ ⸣. ~ ⸢U⸣ —] ὅτι ὁ Σωκράτης δύσμορφος ἦν τοσοῦτον, ὥστε τὸ κατ’ | 204 | |
| 10 | ἐκεῖνο καιροῦ μὴ εἶναί τινα τοιοῦτον. ~ C | |
49.28 | Φιλαινίς] ταύτην τὴν Φιλαινίδα φησίν, ἣν Φιλοκράτης ὁ Ἀθηναῖος κωμῳδιοποιὸς ἐξεπόμπευσεν ὡς ἑταιρίστριαν καὶ τριβάδα. ~ RVU | |
49.31 | εἴξαντες*] νικηθέντες. ~ ER | |
49.35 | ἵνα μὴ τελέως ἄσπερμον κτλ.] ὦ μιαρολόγε, εἰ χωρὶς γυναικῶν ἄσπερμος ὁ βίος, τό γε λοιπὸν ἐφ’ ὑμῖν ἀθετοῦσι τὸ θῆλυ λύσις ἔσται τοῦ κόσμου· τί γὰρ ἔτι κόσμος τῆς ἀνθρωπίνης χηρεύων φορᾶς; ~ E | |
49.36 | ἃ γὰρ ἐκ λογισμοῦ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ βεβαιοτάτους* ἐρώτων—τοὺς ἄρρενας] εἰ πάντα πρός τι τέλος ἡ φύσις ἀφωρίσατο, ὁδὸν δὲ τὴν ἡδονὴν ἐπενόησε πρὸς τὸ τέλος, εἰπέ μοι, κατάρατε, τί πλέον ἡδο‐ | |
| 5 | νῆς ἡ ἀρρενοφθορία ἐπαγγέλλεται, ὡς ἡ τῶν γυναικῶν μῖξις παιδοποιίαν, ἡ τῶν βρωμάτων ποικιλία τὴν σωματι‐ κὴν σύστασιν, ἡ τῶν ἱματίων τὴν ἀπὸ τῆς θάλψεως τῷ ζῴῳ συντήρησιν καὶ ἐπὶ πάντων ὡσαύτως; ἀλλ’ οὐδὲν ἔχεις τοιοῦτον ἀπὸ τῆς μιαρᾶς δεῖξαι χρήσεως ταύτης· ὅ | |
| 10 | σοι καὶ πρὸς μεγάλην ἀποτελευτᾷ βλασφημίαν, καὶ μάτην εἶναι τὴν φύσιν καὶ πολὺ πρότερον. ἀλλ’ ἐπὶ κεφαλήν σοι τὸ δύσφημον, ἄλογον εἰσάγειν τὸν τάξαντα τὴν φύσιν θεόν. ~ VERU | |
49.39 | εἴ γ’ οὖν—περιεστᾶσιν ποικίλοις] ὡραῖον πάνυ ὅλον. ~ Γ | |
49.41 | προπεπτωκότων μαζῶν κτλ.] τί φῄς, ὦ Λουκιανέ; ποι‐ οῦσιν ὡς ἀληθῶς τοῦτο; ποιοῦσι τῷ ὄντι· ἐπεὶ πῶς αἱ γεγηρακυῖαι καὶ τῶν αἰγῶν πλέον κεχαλασμένους τοὺς | |
| μαστοὺς ἔχουσαι οὕτω τὰ οὔθατα ἐλάχιστα δίκην καρείνων | 205 | |
| 5 | ἔφερον; πείθομαί σοι, ἄνθρωπε, πειθοῦς μεστὰ ῥήματα λέ‐ γοντι, καὶ δὴ συνεξύφαινε τὴν λοιπὴν αὐτῶν ἀκρασίαν. ~ Γ2 —] ὡραῖον. ~ Γ λίθους Ἐρυθραίους κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
49.42 | Κωλιάδας*—Γενετυλλίδας] ἐπίθετα ταῦτα Ἀφροδίτης, οἷς εἰκὸς τοὺς θεατὰς διασύρειν τὰς χλιδώσας τῶν γυναικῶν. Φρυγίαν δὲ δαίμονα τὴν Ῥέαν λέγει· ᾧτινι καὶ τούτῳ διασύρουσιν, ἔοικέ μοι, τὰς ἀωρολείους τῶν γυναικῶν, | |
| 5 | ἐπεὶ κἀκείνη τοιαύτη τῷ Ἄττιδι ἐνυμφεύετο. ποιμένα δὲ τὸν Πάριν, ὃς ἀπὸ Φρυγίας κωμάσας εἰς Λακεδαίμονα εἷλεν Ἑλένην τὴν Μενελάου. ~ VERU | |
49.44 | ὕδατι λιτῷ καὶ* χιτωνίσκον] margine deciso scholion periit (cf. R!). ~ E χιτωνίσκον*] τὴν ἱερὰν χλαμύδα. ~ R | |
49.51 | εἰ ταῖς Ἀθήναις* ἡ Κόρινθος εἴξει] ἢ ὅτι Κορίνθιος μὲν Χαρικλῆς, Ἀθηναῖος δὲ Καλλικρατίδας, ᾧ τὴν νικῶσαν ὁ διαιτητὴς οὗτος ἔνειμεν, ἢ ὡς τῆς Κορίνθου μὲν ἀνα‐ κειμένης Ἀφροδίτῃ—διὸ καὶ πολλὴ ἐν Κορίνθῳ ἡ γυ‐ | |
| 5 | ναικεία μῖξις—, Ἀθηναίων δὲ παιδεραστίᾳ κομώντων, ἤτοι τῇ κατὰ φιλοσοφίαν καὶ σώφρονι ἢ τῇ τῷ ὄντι μιαρᾷ καὶ διαβεβλημένῃ. ~ ERVU | |
49.54 | ἐμοὶ μὲν οὕτω παιδεραστεῖν γένοιτο κτλ.] μόγις ποτέ, μιαρὲ καὶ ἐπάρατε, τὸ σαυτοῦ ἐξεῖπας. ἐξώλης καὶ προ‐ ώλης γένοιο. ~ ER | |
50t | Ὑπὲρ τῶν εἰκόνων. | |
50ante 1 | Κάλλους γυναικὸς ἀπαραμίλλου πλάσιν | |
| πρὸς τοὺς θεαινῶν ἀντισυγκρίνας τύπους ἤκουσε κακῶς ὡς ἀπῳδὸν συγκρίνας. ἀντιλέγει πρὸς ταῦτα κομψοῖς τοῖς λόγοις. | 206 | |
| 5 | δεικνὺς συνῳδοὺς τηλικαύτας συγκρίσεις. ~ φ Ὁ λόγος οὗτος ἀντιγραφὴ τοῦ εἰς Πάνθειαν τὴν Σμυρναίαν, γυναῖκα δὲ Οὐήρου τοῦ χρηστοῦ καίσαρος, ἐπαίνου ἐστίν, ὃν καὶ Εἰκόνες ἐπέγραψεν, ἧς καὶ Μᾶρκος ὁ καῖσαρ ἐν τοῖς εἰς ἑαυτὸν Ἠθικοῖς [8, 37] αὑτοῦ μέμνηται. ~ ERVφU | |
50.4 | τά τε ἄλλα κτλ.] σημείωσαι. ~ V παρόντων τινὰ προσκύψαντα κτλ.] ἀστεῖον. ~ EV | |
50.5 | παραπλήσιον δὲ κτλ.] ἀστεῖον. ~ E —] σημείωσαι. ~ V καὶ οὐδὲ ὅσας ὀλίγας: εἴληπται μὲν ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς συντάξεως τῆς ‘πλεῖστον ὅσον‘, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ ἀντίστρο‐ | |
| 5 | φον τῆς συνθέσεως· τὸ γὰρ ἀναφορικὸν προὔταξε καὶ κατὰ τὸ ἀντικείμενον τῷ ποσῷ· τὸ μὲν γὰρ πλεῖστον ὅσον ἐστί, τὸ δὲ ὅσας ὀλίγας. ~ ERVφU πλοκάμους*] σημείωσαι, ὅτι βόστρυχοι μὲν ἐπὶ ἀνδρῶν, πλόκαμοι δὲ ἐπὶ γυναικῶν εὐσήμως ἂν ῥηθεῖεν. ~ | |
| 10 | VERCφ | |
50.7 | παραθεωρεῖν*] ἀντὶ τοῦ παραβάλλειν, συγκρίνειν. ~ VERφ καὶ γὰρ ἂν καὶ τόδε κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία. ~ V Κασσιέπειαν*] τὴν Κηφέως λέγει γαμετήν. ~ REVφ | |
50.9 | Ἀλεξάνδρου*] σημείωσαι τὸ ἀκόμπαστον καὶ συνετὸν καὶ ἐχέφρον Ἀλεξάνδρου. ~ VEU | |
50.10 | μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα ἔσται τὸ ὑπόδημα: παροιμία ἐπὶ τῶν ὑπερτείνειν ἀξιούντων τὰ καθ’ ἑαυτοὺς πράγματα, ὃ ποιεῖν φιλοῦσιν οἱ αὐχηματίαι. ~ CEVφ | |
50.11 | κἀκεῖνο δὲ εἰπεῖν κτλ.] σημείωσαι. χρήσιμον. ~ V | |
| τῶν σωμάτων ἑστάναι κτλ.] σημείωσαι. ~ E | 207 | |
50.13 | ἐν γὰρ τοῖς τοιούτοις κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
50.14 | ἐκ τοῦ τέως φειδομένου κτλ.] σημείωσαι. ~ V ἐπεὶ καὶ Φειδίαν κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον σφόδρα. ~ V | |
50.15 | ῥᾷστον δὲ κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.17 | ἐπαινέσαντος τὸ μέτριον κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV ὑπερεπαινεῖσθαι ἀποφαίνεις κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
50.18 | περὶ αὐτῶν δὴ τούτων ἐρῶ] ἀπολογήσεταί τις καί, ὅτι οὐ πρὸς τὰς θεὰς αὐτὰς ἀλλὰ πρὸς τὰς αὐτῶν εἰκόνας σύγκρισις τῶν πρωτοτύπων ἐκπιπτούσας πάντως γε καὶ ἄλλως μὲν ἀλλὰ καὶ ὡς τὰ ἄψυχα τῶν ἐμψύχων καὶ τὰ | |
| 5 | ἐν χρώμασι τῶν ἀληθινῶν. ~ φ | |
50.19 | λέοντι ἐοικέναι κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.20 | ὀξυηκοώτερον*] σημείωσαι, ὅτι Μελάμπους ὀξυήκοος. ~ VR. Addit R: Λυγκεὺς δὲ ὀξυδερκέστερος. ~ καὶ τὸν Φινέα κτλ.] σημείωσαι. ~ V συβώτου καλύβης κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.23 | οὐ θεαῖς—δημιουργήμασι λίθου κτλ.] ᾤμην λαθεῖν σε τοῦτο τὸν λογογράφον. ~ φ | |
50.24 | ὁ μαστίξαι τολμήσας—ὀβελῶν] Ὁμηρομάστιξ Ζηνόδο‐ τος ἐπεκλήθη ὀβελίσας καὶ ἀθετήσας πολλὰ τῶν Ὁμήρου ἐπῶν. ~ K οὐδ’ ὁ τὰ νόθα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.25 | τὰς εἰκόνας ἐς τὸ κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.26 | τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνον κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.27 | εἴ τις θεῷ κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
50.28 | εἰ μή τινα νομίζῃς κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51t | Ψευδολογιστὴς ἢ Περὶ τῆς ἀποφράδος. | |
51.2 | μετ’ αὐτοῦ κἂν ἓν κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.3 | βελτίων γένοιο κτλ.] σημείωσαι. ~ V οὕτω πάλαι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | 208 |
51.5 | Πυθαγόρας κωλυόμενος κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.7 | ἐντρέψας ἐς μέλος κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
51.8 | ἄρα τῶν* ἐσθιομένων ἢ πινομένων] margine decur‐ tato scholion periit ~ E | |
51.10 | ἀπονοίας τῆς σῆς—c. 11 Γενετυλλίδων] σημείωσαι. ὡραῖα καὶ ξένα. ~ V | |
51.11 | Πανδήμου καὶ Γενετυλλίδων* κτλ.] εἰς ἀφροδίσια σκῶ‐ ψαι βουλόμενος τὸν κακοδαίμονα τουτονὶ τοῖς τοιούτοις ὀνόμασιν αὐτὸν ὁρκῶσαι διέγνωκεν, ἃ προδήλως τῆς αἰ‐ σχρᾶς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἐπίθετα. ~ VERφUΔ | |
| 5 | θᾶττον ἂν Ἐρεχθέα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.16 | ὁ δὲ λυπάην κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.17 | βάκηλον] βάκηλος λέγεται ὁ μέγας μὲν ἀνόητος δὲ καὶ γυναικώδης. λέγεται δὲ καὶ ὁ ἀποτετμημένος τὸ αἰδοῖον. εἴρηται δὲ οἱονεὶ βίᾳ κόλος τις ὤν, ὁ βίᾳ καὶ μανίᾳ κόλος γεγονώς, τουτέστι κολοβός. ~ Δ | |
51.18 | ἄχρι δή σε κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.19 | ὡς τὸν τοῦ Σινωπέως κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.21 | ἐχρῆν δευτέραν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ εἷς μόνος ἂν κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
51.23 | ἔχιδναν φιλῆσαι κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓE —] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
51.24 | κακὸν κακῶς σε κτλ.] ὡραῖον. ~ E ἰαλέμων] ἰάλεμος· θρῆνος. ~ R εὐρῶτος: τοῦ σκώληκος. ~ R | |
51.25 | τί φαίης ἂν κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
| ὡς ὤφελε κἀμέ τις κτλ.] ὡραῖον. ~ V | 209 | |
51.27 | ὥστε τό γε ἐπ’ ἐμοὶ κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V κισσύβιον: τὸ ἀγροικικὸν ποτήριον. ἴσως ἐκ τοῦ κισσοῦ, ἐξ οὗ κατεσκεύαζον τὰ ποτήρια τὰ νῦν ἰδιωτικῶς χαλίντζια καλούμενα, κοινοτέρως δὲ καὶ ἐπὶ πάντων τῶν ξυομένων | |
| 5 | ποτηρίων ἡ λέξις τίθεται παρὰ τὸ κεχύσθαι εἰς αὐτὸ τὸν οἶνον, οἷον χύσω χυσίβιον καὶ κισσύβιον. Ἡσίοδος ‘ὀλίγῳ δὲ ἥδεται κισσυβίῳ‘. ~ Δ βινητιῶν*] συνουσιάζων. ~ Δ | |
51.29 | θάτερον* τῶν πενήτων] κακῶς γὰρ τὸ θάτερον εἶπεν, ἐπεὶ μηδὲ ἡ εὐθεῖα θάτερος ἀλλ’ ἅτερος· ἀπὸ γὰρ τοῦ ὁ ἕτερος συναλειφθὲν ἅτερος λέγεται καὶ ἅτερον ἡ αἰτιατική· ἀεὶ γὰρ αὕτη τῇ εὐθείᾳ ἀκολουθεῖ. τὸ δὲ τριῶν μη‐ | |
| 5 | νοῖν προδήλως βάρβαρον, δυικὸν τῷ τριῶν ἐπαγόμενον. ὡσαύτως δύσφημον καὶ τὸ ἀνηνεμία· τίς γὰρ χρεία τοῦ στερητικοῦ μηδὲν πλέον τοῦ νη δηλοῦντος; τὸ δέ τοι ἐκ‐ χύνειν καὶ ἀδιόρθωτον, ἐπεὶ χέω μὲν ἐπίσταται ἡ ἑλλη‐ νίζουσα χρῆσις, χύνω δὲ οὐδέπω ἐγκέκριται τῇ Ἑλλάδι | |
| 10 | γλώσσῃ, ὥσπερ οὐδὲ τὸ πέταμαι· οὐ γὰρ ἔστι πέτημι ἀλλὰ πέτω, βαρύτονον, ἀφ’ οὗ πέτομαι ἴσως ἂν λεχθείη, οὗ καὶ ἡ μετοχὴ πετόμενος, ὡς Πλάτων Εὐθύφρονι [4 A] “τί δαί; πετόμενόν τινα διώκεις;” πέταμαι δὲ οὐδαμῶς, ἀλλ’ εἰ ἄρα ἵπταμαι ὡς ἀπὸ τοῦ ἵπτημι, ὡς καὶ ἀπὸ τοῦ | |
| 15 | ἵστημι λεχθείη ἂν ἵσταμαι. ~ VERφUΔ et (a lin. 18) C | |
51.30 | Τισίου τούτου λέγει τοῦ Κόρακος τοῦ Σικελοῦ μαθητοῦ· τάχα γάρ τι τοιοῦτο καὶ αὐτὸς κατασοφισάμενός τινα πρεσ‐ βύτην εἰργάσατο. ~ VERφΔ | |
51.32 | παιπάλημα: ὁ πανοῦργος ἄνθρωπος, κυρίως ὁ ὡσπερεὶ | |
| ἄλευρον τοῖς κακοῖς συναληλεσμένος καὶ συντετριμμένος. νῦν δὲ οὐ τοῦτο βούλεται τῷ γλωσσαλγεῖν τούτῳ δηλοῦν, ἀλλὰ τὸν ὑπὸ τῆς ἀνενδότου μισητίας ὥσπερ ἄλευρον δια‐ | 210 | |
| 5 | τεθρυμμένον. κίναιδος δὲ ὅ τε ποιῶν ὅ τε πάσχων, παρὰ τὸ τὴν αἰδὼ κινεῖν. ~ ERCVφUΔ | |
52t | Θεῶν ἐκκλησία. | |
52.1 | τονθορύζετε: ἀντὶ τοῦ ὑπ’ ὀδόντα γογγύζετε. ~ CVU. Addunt VU: τονθορύζειν γὰρ τὸ γογγύζειν. ~ τὸ οἷς ἐφεῖται διὰ τὰς θηλείας καὶ τὸν Ἔρωτα· οὐ γὰρ ἐξῆν θηλείας δημηγορεῖν. ~ VφU | |
52.4 | μίτραν*] μίτρα ὁ γυναικεῖος τῆς κεφαλῆς ἀνάδεσμος. λέγε‐ ται δὲ μίτρα καὶ προγαστρίδιός τις ὅπλισις ἁλυσιδωτή, τῶν πρὸ τοῦ ἤτρου φυλακή τις καὶ ἀσφάλεια. ~ CVφU ὁ δὲ* φαλακρός] τὸν Σειληνὸν λέγει. ~ V | |
52.5 | Ἰκαρίου*] ὁ Ἰκάριος οὗτος Ἀθηναῖος ἐγεγόνει γεωργός. τούτῳ φασὶ τὸν Διόνυσον δοῦναι τὸ κλῆμα πρώτῳ, ἀφ’ οὗ Ἰκαρία ἡ πρώτη ἄμπελος ὠνομάσθη καὶ ἡ χώρα ἡ ἐνέγκασα τὸ φυτόν. οὗτος ὁ Ἰκάριος ἔδωκε ποιμέσι τοῦ· | |
| 5 | καρποῦ πιεῖν Ἀττικοῖς, οὗ πιόντας νομίσαντας τοὺς λοι‐ πούς, ὅτι τεθνήκοιεν οἱ βαθεῖ τῷ ὕπνῳ διὰ τὴν οἰνοπο‐ σίαν κατασχεθέντες, ἀποκτεῖναι τὸν Ἰκάριον νομίσαντας θανάσιμον φάρμακον δεδωκέναι οὐ μόνον τοῖς καθεύδουσιν ἀλλὰ δὴ καὶ τοῖς ἐγρηγορόσι καὶ τῇ μέθῃ βακχεύουσι | |
| 10 | μανίας ἐμποιητικόν. οὕτω μὲν οὖν τὸν Ἰκάριον ἀποθα‐ νεῖν. ἐπεὶ δὲ κατέστησαν ἀπὸ τῆς μέθης, τὸν Διόνυσον | |
| χόλον αὐτοῖς ἐμβαλεῖν τοιόνδε· ἐλθὼν γὰρ πρὸς αὐτοὺς ἐν σχήματι ὡραίου παιδὸς ἐξέμηνεν αὐτοὺς πρὸς ὁρμὴν μίξεως· καὶ δὴ ἐπιβουλεύειν αὐτὸν διαφθεῖραι. ἀλλ’ ὁ μὲν ἀφα‐ | 211 | |
| 15 | νὴς εὐθὺς ἐγεγόνει, οἱ δὲ ἅτε δὴ ἐκείνου ὑποσχομένου τὸ καθ’ ὁρμὴν αὐτοῖς ἐᾶν ἐκτελέσαι ὡρμήκεσαν ἄχρι κινήσεως καὶ δὴ μεμενήκεσαν οὕτως ἀεὶ ἐκ τῆς ὀργῆς Διονύσου ἀκατάπαυστον τὴν ὁρμὴν ἔχοντες. ἐφ’ οἷς ἐξιλασάμενοι τὸν θεὸν τοιαῦτα κατὰ χρησμὸν πεποιηκότες πήλινα σχή‐ | |
| 20 | ματα καὶ ἀνθ’ ἑαυτῶν ἀναθέντες ἐπαύσαντο τῆς μανίας. ~ ΓRCVφU | |
52.6 | οὔτε Ἀχαιῶν Αἰγιεῦσιν: Αἴγιον καὶ Ἑλίκη καὶ Βούρα καὶ Ῥύπαι καὶ Πάτραι πόλεις εἰσὶ Πελοποννήσου, Πάτραι μὲν μικρὸν πρὸ τοῦ Κρισαίου κόλπου καταντικρὺ τῶν Ἐχι‐ νάδων νήσων ὡς πρὸς τὴν ἑώ, αἱ δὲ λοιπαὶ παραθα‐ | |
| 5 | λάσσιοι τῆς ἐπὶ Κόρινθον φερούσης. Ἑλίκης δὲ καὶ τὰ ἐρείπια ἔστιν ἰδεῖν παρὰ τὸν αἰγιαλόν· αὕτη δὲ πᾶσα ἡ πόλις ὑποβρύχιός ἐστι τῇ θαλάσσῃ σεισμῷ πάλαι τοῦτο παθοῦσα. ~ VφU | |
52.7 | ἐλλόβιον τὸ ἐνώτιον παρὰ τὸ ἐνείρεσθαι τοῖς τῶν ὤτων λοβοῖς. ~ VU | |
52.9 | Σαβάζιος—Μίθρης] ὅτι ὁ Μίθρας ὁ αὐτός ἐστι παρὰ Πέρσαις τῷ Ἡλίῳ. καὶ ὅτι ἄλλος Διόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ ἄλλος ὁ Σαβάζιος λεγόμενος πρότερος ἐκείνου τοῖς χρόνοις ἐκ Διὸς καὶ Περσεφόνης· οὗ καὶ τὴν γένεσιν καὶ | |
| 5 | τὰς θυσίας καὶ τὰς τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους εἰσά‐ γουσι. λέγουσι δὲ αὐτὸν καὶ τερατίαν γενέσθαι καὶ εἰς δράκοντα μεταμορφωθῆναι καὶ τῇ ἰδίᾳ θυγατρὶ μιγῆναι. ~ Vat. 942 | |
52.12 | μητραλῴου υἱὸς ὤν] Ἀλκμαίωνος γὰρ ἦν υἱὸς τοῦ Ἀμ‐ φιαράου, ὃς Ἀλκμαίων τὴν μητέρα ἀπεκτονὼς ἐπλανᾶτο κατὰ πάσης γῆς μηδενὸς αὐτὸν διὰ τὸ ἄγος τῆς μητρὸς καταδεχομένου. χρήσαντος δὲ αὐτῷ Ἀπόλλωνος ζητεῖν γῆν | 212 |
| 5 | εἰς κατοίκησιν, ἥτις οὔπω ἦν τῆς μητρὸς ὑπ’ αὐτοῦ κτεινο‐ μένης, σκέψασθαι μὴ ἂν ἀλλαχοῦ εὑρεθῆναι ἢ πρὸς ταῖς ἐκβολαῖς τοῦ Ἀχελῴου· θολερῶς γὰρ οὗτος ἀεὶ ῥέων καὶ πρὸς ταῖς Ἐχινάσι νήσοις εἰς θάλασσαν ἐκδιδοὺς ὑπω‐ πτεύθη αὐτῷ πρόσχωσιν οὗτος ἐν τοσούτῳ ἐργάσασθαι καὶ | |
| 10 | γῆν ἀναδεῖξαι, ἥτις ἱκανὴ σῶμα ἀνθρώπου ὑποδέξασθαι μὴ πρότερον οὖσα τοῦ τῆς μητρὸς φόνου· καὶ δὴ πορευ‐ θῆναι καὶ κατοικῆσαι τὴν Κατοινιάδα γῆν καὶ ἐξ ἑνὸς τῶν υἱῶν Ἀκαρνᾶνος Ἀκαρνανίαν τὸν τόπον ὀνομάσαι. ~ CVφU | |
53t | Τυραννοκτόνος. | |
53.4 | ἐς ὑπερβολήν*] ὑπερβαλλόντως. ~ S | |
53.5 | ἐκεῖνος ἦν ὁ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
53.10 | ἀλλὰ πάντα εἰρήνης μεστὰ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
53.13 | τὸ δ’ ὑπ’ ἐμοῦ γεγενημένον κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
53.16 | νῦν δὲ καὶ τὸν πεφονευμένον κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
53.18 | ἐπιβιῶναι] ἐπεβίω τῷ δεῖνι, δοτικῇ, ἤγουν μετὰ τὸ ἀπο‐ θανεῖν τὸν δεῖνα ἔζησεν ὁ δεῖνα τόσους χρόνους. ~ SK | |
54t | Ἀποκηρυττόμενος. | |
54ante 1 | Μελέτη μεταληπτική, λέγοντος τοῦ φεύγοντος ‘ἔξεστί μοι ποιῆσαι τόδε‘. ~ K | |
54.1 | τέχνη δύναται κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
| τοῦ θεραπεύσαντος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | 213 | |
54.3 | τῶν ἐμῶν—καὶ τὸ φαίνεσθαι] ὡραῖον ὅλον. ~ Γ ἀρχὴν ταῦτα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἀκροβολισμόν*] ἐρεθισμόν. καὶ ἀκροβόλοι οἱ τοξόται. ~ Δ | |
54.4 | φιλοκρινούντων*] διακρινόντων, δοκιμαζόντων περιέρ‐ γως. ~ Δ τοῖς κεκρατημένοις κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓVU | |
54.5 | ἀλλ’ εὐθύς τινος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
54.6 | παράλογον λέγουσιν ἀρσενικῶς οἵ τ’ ἄλλοι καὶ μάλιστα Θουκυδίδης, τὸ παράδοξον καὶ ὃ οὐκ ἄν τις προσδοκήσῃ, οἷον [1, 78] “τοῦ πολέμου τὸν παράλογον” καὶ [cf. 2, 85] ‘ὅτι ἐγένετο πολὺς παράλογοσ‘. παραλόγως δὲ τὸ ἀνέλ‐ | |
| 5 | πιστον λέγει καὶ παρὰ προσδοκίαν. ~ Δ ἐπιπόλαιον*] τὸ πρὸς ὀλίγον φαινόμενον. ~ Δ ὑποικουροῦν λεληθός τι μῖσος, ἀντὶ τοῦ ὑποτρεφόμενον καὶ ἐνδομυχοῦν. ~ Δ | |
54.8 | ἀδίκαστον*] ἀνέριστον, δίκαιον, ἀδωροδόκητον. ~ Δ ἐρήμης] ἐρήμη δίκη, ὅταν μὴ ἀπαντήσας ὁ διωκόμενος ἐπὶ τὴν κρίσιν καταδιαιτηθῇ. ~ Δ | |
54.16 | ἀκμή· ὀξύτης, αὐτὴ ἡ ῥοπὴ τῆς τοῦ πράγματος ἐπιτάσεως καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ νεότης. ἀκμὴ δὲ καιροῦ ἡ εὐτυχία. οὕτω καὶ Ἰσοκράτης [2, 33] ‘τὸ μὲν τῆς τοῦ καιροῦ τυγ‐ χάνειν ἀκμῆσ‘. λαμβάνεται δὲ καὶ ἀντὶ τοῦ ἔτι. ~ Δ | |
54.17 | ἰσχναίνοντα*] κωλύοντα, κατέχοντα· ἀπὸ ἴσχω, τὸ κρα‐ τῶ. ~ Δ διέσφηλε*] σφαλῆναι πεποίηκεν. ~ Δ | |
54.20 | ἀπόχρη*] ἀντὶ τοῦ ἐξαρκεῖ φησιν Ἡρόδοτος [1, 66]. ~ Δ | |
54.21 | κώμους*] κῶμος ἡ μέθη καὶ ἡ ἀπὸ μέθης ἀσέλγεια, ᾠδαί, | |
| ὀρχήσεις μετὰ μέθης. λέγεται κῶμα καὶ ὁ ὕπνος καὶ κω‐ μάζω τὸ ὑβρίζω καὶ κωμαστὴς ὁ τρυφῶν μετ’ ᾠδῆς ἀσελγοῦς καὶ κώμυθα δέσμη χόρτου καὶ κωμῳδίαι ὕβρεις, διασυρμοί, | 214 | |
| 5 | ἐμπαίγματα. ~ Δ | |
54.22 | ἀμελῶ*] ὀκνῶ, ἀναδύομαι, βραδύνω. ~ Δ | |
54.23 | προνομίαν*] τιμὴν πλείονα. λέγεται προνομὴ καὶ ἡ διαρ‐ παγὴ τῶν σκύλων. λέγεται προνόμια καὶ τὰ προλήμ‐ ματα. ~ Δ | |
54.26 | πάμπολυ τοῦ μὴ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ ἐξαγώνιον*] ἔξω τοῦ ἀγῶνος. ~ Δ | |
54.27 | ἁλισκόμενα*] καταλαμβανόμενα, κρατούμενα ἢ νικώ‐ μενα. ~ Δ εὐηλίῳ καὶ εὐηνέμῳ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
54.28 | εὐπαγῆ καὶ εὔτονα κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ Γ | |
54.30 | ὑποτυφόμενα*] καιόμενα. λέγεται καὶ τῦφος ἡ ἀλαζονεία καὶ τυφομένης ἀντὶ τοῦ καπνιζομένης καὶ τυφὼν οὐχ ἡ φλὸξ ἡ ἐκ τοῦ ἀέρος ἀλλ’ ἡ ἐκ τῆς ἀναθυμιάσεως συστροφὴ πρὸ τοῦ ἐκπυρωθῆναι, ὡς Πλάτων ἐν Φαίδρῳ [230 A]. ~ Δ | |
54.32 | αὖθις ἡ νόσος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
55t | Περὶ τῆς Περεγρίνου τελευτῆς. | |
55.2 | ἀκούω βοῶντος κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
55.3 | ποιητήν*] οὐχ ὅτι ποιητὴς ἦν Περεγρῖνος, διὰ τοῦτο ποιητὴν αὐτὸν νῦν καλεῖ, ἀλλ’ ἐπειδὴ τραγικόν τι πρᾶγμα διείργασται μεγάλης συμφορᾶς αἴτιον ἑαυτῷ καὶ οἷα οἱ τραγῳδιοποιοὶ γράφουσι, διὰ τοῦτο καὶ διασκευῆς ἐμνη‐ | |
| 5 | μόνευσε σκηνικοῦ πράγματος καὶ αὐτὸν ποιητὴν εἶπεν ὡς τοιαύτης τραγῳδίας εἰσαγωγέα. ~ VR | |
55.6 | ἐτίλλετο* κτλ.] Φιλίππου τοῦ γελωτοποιοῦ γελωτοποιότερε, τί ταῦτα; ~ R | |
55.8 | ἐπυνθανόμην κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
55.9 | διέφυγε* ῥαφανῖδι] τοὺς μοιχοὺς γὰρ τοιαύτην ἀποτίνειν ἔθος τοῖς παλαιοῖς ποινήν· ἐπὰν γὰρ ἑάλω, μετὰ πολλὰς τὰς ἄλλας τελευτῶντες ῥαφανῖδα τῇ πυγῇ τοῦ μοιχοῦ πάνυ ἁδρὰν ἐνεῖρον. ~ VRC | 215 |
55.11 | τὴν θαυμαστὴν* σοφίαν τῶν Χριστιανῶν ἐξέμαθε] θαυμαστὴ μὲν οὖν, ὦ μιαρέ, καὶ παντὸς ἐπέκεινα θαύμα‐ τος, εἰ καὶ σοὶ τυφλῷ ὄντι καὶ ἀλαζόνι τὸ κάλλος αὐτῆς ἀνεπίσκεπτον καὶ ἀθέατον. ~ ΓV | |
| 5 | θαυμαστὴν* κτλ.] μιαρὲ καὶ ὀλέθριε, ψεύδῃ· οὐ γάρ πως τοιοῦτο ἡμῖν ἔγνωσται περὶ τούτου· ἦ γὰρ ἂν οὐκ ἀπε‐ κρυψάμεθα τοῦτο, πολλοὺς καὶ ἄλλους ἐσχηκότες τοιούτους καὶ οὐδέν τι αἰσχυνθέντες, εἰ πάλιν κυνὸς τρόπον ἐπὶ τὸ ἴδιον ἀπεῖδον ἀπέραμα οἱ μὲν καὶ πάντῃ πρὸς τὴν ἀρχαίαν | |
| 10 | ἀποκλίναντες δεισιδαιμονίαν ὡς οἷα Πορφύριος ὁ Φοῖνιξ, οἱ δὲ καὶ πρὸς τὸ διάστροφον τῆς καθ’ ἡμᾶς ἀπενεχθέντες θρῃσκείας ὡς Ὠριγένης ὁ Αἰγύπτιος. οὔκουν οὐδὲ τοῦτ’ ἂν ἀπεκρυψάμεθα καὶ μάλιστα, εἰ καὶ ἐξηγήσεις τινὰς τῆς καθ’ ἡμᾶς ἁγίας συνεκρότησε γραφῆς. ἡ γὰρ καθ’ ἡμᾶς | |
| 15 | σεμνὴ πίστις καὶ ἀμώμητος μηδὲν μικρολογουμένη περὶ τὴν αἱρετικῶν ὀλιγωρίαν, ἔστ’ ἂν ἄξιόν τις αὐτῇ ἑαυτὸν παρέχοι, οὐ φθονεῖ τούτῳ τῶν ἑαυτῆς χαρισμάτων παρέ‐ χειν· ἐπὰν δὲ τὴν ἑαυτοῦ πάλιν τράπηται, αὐτῇ μὲν οὐδὲν οὕτως τῇ καθαρᾷ ἐλυμήνατο πίστει, αὑτῷ δὲ ἐντεῦθεν | |
| 20 | οὐδὲ τὸν καρπὸν ἀποβαλλόμεθα τούτου τῶν† τε παρὰ τὰς διεξόδους τῶν θείων ὑδάτων πεφύτευτο, ἔβρυε καὶ ἤνθει, ἀλλ’ εἰς ἔλεγχον αὐτοῦ ἐῶμεν καὶ γνῶσιν τοῖς μετ’ ἐκεῖνον, ὅτι τὴν ἀλήθειαν τοῦ θεοῦ ἐν ἀδικίᾳ κατέσχε. καὶ ὁπη‐ | |
| νίκα μὲν γέγονε τῆς καθαρότητος, καὶ ἑαυτοῦ τοιοῦτον | 216 | |
| 25 | ἤνεγκε τὸν καρπόν· ὅτε δὲ τῆς ζωοποιούσης ἀμπέλου ἐξώ‐ θησεν ἑαυτόν, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη καὶ πρὸς πυρὸς ὕλην συναχθῆναι παραίτιος ἑαυτῷ γέγο‐ νεν. ~ R | |
55.12 | καινὸς Σωκράτης*] κἀντεῦθεν ἔστι μαθεῖν τὸ τοῦ τερα‐ τολόγου πλάσμα. τίς γὰρ Χριστιανῶν ἀνάσχοιτο διὰ Χρι‐ στὸν κατακλεισθεὶς τῷ τοῦ Σωκράτους σεμνύνεσθαι ὀνό‐ ματι; ~ R | |
55.13 | πεπείκασι γὰρ αὑτοὺς—τὸ μὲν ὅλον ἀθάνατοι* ἔσεσθαι] θνητὴν πρεσβεύοντος τὴν ψυχὴν οὐδεὶς ἡμῖν λόγος πρῶτον μὲν πρὸς ὅλην ἀνθρώπων πίστιν ἀντεξαγο‐ μένου, ὅση Ἑλλήνων, ὅση βαρβάρων· ἄλλως τε καὶ οὐδὲ | |
| 5 | θεμιτὸν ἴσως κτηνώδη ἄνθρωπον καὶ διὰ ταῦτα ἐμπαθέ‐ στατα διαβιοῦντα σωφροσύνης τὸ παράπαν ἀσπάζεσθαι δόγματα. λήρει τοιγαροῦν, λήρει, οὐδείς σοι φθόνος τῆς ἐμπληξίας, εἰ μή γε καὶ ὡς ἀναγώγῳ πάντῃ καὶ τούτων ἀτοπώτερα—εἴπερ ἄλλα—ἐπιδαψιλευσοίμεθα. τί γὰρ | |
| 10 | ἄν τις καὶ δρῴη κακὸν τῷ ὄντι ἀνθρώπιον καὶ λύσσης ἀκράτῳ κατεσχημένον πάθει καὶ πρὸς αὐτὴν ἀπομαχόμενον τὴν ἐνάργειαν; τί δ’ ἂν ἄλλο ἢ πρὸς αἴσθησιν, εἰ καὶ μὴ καὶ τούτου ἀποτυγχάνοιμεν, κατεπείγειν ἢ κολάσει καθ‐ υποβάλλειν, ἐπάν τις αἰσθήσεως ἄμοιρος ἀναφαίνοιτο; ~ R | |
| 15 | ἔπεισεν αὐτούς, ὡς ἀδελφοὶ πάντες* εἶεν ἀλλήλων] καί τι τοῦτο τῶν ἀπαισίων, ἐλεεινὲ ἄνθρωπε, μᾶλλον δὲ τίνα οὐχὶ προφαίνοντος τῆς φύσεως ἐπιγνωμοσύνην καὶ πρὸς τὸ συγγενὲς τὴν εὐκταιοτάτην συμπάθειαν. ἢ οὐ τῷ ὄντι καὶ ἀδελφοὶ πάντες ἄνθρωποι ἀλλήλων καὶ ‘ἑνὸς αἰτίου | |
| 20 | ἐξηρτημένοι‘; εἴτε γὰρ τοῦ ὑλικοῦ, κοινὸν ἅπασι τὰ κοσ‐ μικὰ στοιχεῖα, ἐξ ὧν καὶ συνιστάμεθα, εἴτε τοῦ ὀργανικοῦ, | |
| ‘μιᾶς ματρὸς ἐκγέγαμεν τᾶς φύσιοσ‘, ὡς οἱ σοὶ βούλονται θεολόγοι σύμφωνοι τῇ ἐναργείᾳ τῶν πραγμάτων. εἰ δὲ καὶ ποιητικὸν ζητοίης—εἰ μὴ σοὶ ὡς ἀθέῳ καὶ τοῦτο | 217 | |
| 25 | εἰς λῆρον καταλογίζοιτο—, εὑρήσεις κοινὸν ἁπάντων καὶ δημιουργὸν θεόν. καὶ τὰ μὲν ἀναντίρρητα πάντῃ, κἂν πάνυ διαρραγείης. σὺ γοῦν ἔοικας εἰς χλεύην τιθέμενος πάντα πρῶτον μὲν ὠμότητα μεταδιώκων καὶ θηριωδίαν καὶ τὸ φιλάλληλον προαναιρεῖν, ἵν’ ᾖ σοὶ βιοῦν ἀπανθρώ‐ | |
| 30 | πως πάσης μὲν ἐμπιπλαμένῳ ἀνοσίου ἀφροδίτης πάσης δὲ πλεονεξίας καὶ ἁρπαγῆς καὶ τῶν ἄλλων αἰσχίστων οὐδ’ ὅλως ἀπεχομένῳ. ~ R ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντες θεοὺς μὲν τοὺς Ἑλληνι‐ κοὺς* ἀπαρνήσωνται] μιαρὰ κεφαλή, οὓς πρὸ βραχέος | |
| 35 | ἀετοὺς καὶ ταύρους καὶ χρυσοῦς† θυσιῶν καὶ ὅρμων ἀξίους, ναὶ μὴν καὶ τὸν ἄλλον ὃν κατέχεας λῆρον περὶ τῶν Ἑλληνίων θεῶν, νῦν τοὺς τοιούτους οὐκ ἀξίους φῂς παραβάσεως; ~ V θεοὺς* μὲν τοὺς Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται] ἔτι | |
| 40 | θεοὺς ὀνομάζεις, οὓς ὀλίγον ἔμπροσθεν, ἓν γοῦν τοῦτο καλὸν ποιῶν, ἀρκούντως διέπαιξας; ~ R τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον* ἐκεῖνον σοφιστήν] Ἀρέθα. τί σοι μεταξὺ μωρολογίας παρεγκύκλημα τοῦτο κατείργασαι, ματαιότατε Λουκιανέ; πλήν, ὥς γε εἰκός, θείαις τῷ ὄντι | |
| 45 | ποιναῖς ἐλαυνόμενος, καὶ οἵαις καὶ ὅσαις καὶ οὗτοι, οὓς σέβῃ ἀλάστορας δαίμονας, ἐπειδὰν ἀνυπερβλήτῳ δυνάμει τοῦ δι’ ἡμᾶς ἄχρι τοῦ ἡμετέρου δι’ ἄφατον οἶκτον χωρή‐ | |
| σαντος σώματος ἀναλλοιώτως υἱοῦ τοῦ θεοῦ καὶ θεοῦ τῆς πρὸς ἀνθρώπους ἀπηλαύνοντο ἐπηρείας, υἱὸν θεοῦ καὶ | 218 | |
55.13(50) | ἅγιον τοῦ Ἰσραὴλ ὡμολόγουν, παραπλησίως καὶ αὐτὸς μέγαν ἄνθρωπον ἀνεκήρυξας τοῦτον, ὃν παιδία† παραι‐ νοῖς, καὶ τοῦ ἐμβροντήτου σου στόματος κατετόλμησας. καὶ τοῦτο μὲν οὕτως καὶ χάρις οὐδεμία τοῖς λόγοις, ὅτι μηδὲ τοῖς πονηροῖς δαίμοσι τὴν ἀλήθειαν ἀπαγγέλλουσιν· ἐπιτι‐ | |
| 55 | μῶνται γὰρ καὶ οὐκ ἐῶνται λαλεῖν· πῶς γὰρ τοῦ ψεύδους ἔγγονοι καθεστῶτες τὸ ἀληθὲς προάγειν συγχωρηθεῖεν; εἰ μή που καὶ βορβόρου τις ἐῴη τίμιον ἀπορρεῖν μύρον καὶ ἀπὸ σκότους αἴγλην φωτὸς προϊέναι. εἰς δὲ χλεύην ποιού‐ μενος τὸ σωτήριον παντὶ πάθος ἀνεσκολοπίσθαι ὑβριστι‐ | |
| 60 | κῶς τῷ σεαυτοῦ λόγῳ τὸν δῆθεν σοὶ μέγαν ἄνθρωπον παρενείρας ἀκούοις ἂν οὐκ αὐτὸς μόνος, ἀλλ’ ὅσοι δὴ τῆς αὐτῆς σοι μανίας ἐντὸς τοῦ σώφρονος ἐκτραχηλιάζονται λογισμοῦ· γέλωτα καὶ μυκτηρισμὸν ποιῇ τὸν ὀλοθρεύσαντα σὲ σταυρὸν αὐτοῖς σεβάσμασι καὶ μακραῖς φλυαρίαις καὶ | |
| 65 | μιαροῖς ἔθεσιν. εἶτα τί φῄς; πότερον σταυρὸς καὶ πάθος ἑκούσιον γέλωτα ὀφλήσει τοῖς σώφροσιν ἢ γυναικῶν μεμη‐ νυιῶν ἀφροδίσιον μανίαν ἀνασυρμοὶ καὶ ἀσχημοσύνης εἰς τὸ ὕπαιθρον δεῖγμα, ἃ καὶ ἡ φύσις αὐτὴ δημοσιεύειν ἐγ‐ καλυψαμένη τόποις τοιούτοις εἰς τὸ ἀπόρρητον ἐγκαθίδρυ‐ | |
| 70 | σεν; ἢ οὐκ οἶσθα τὴν Βαυβὼ καὶ ὅσα σοι τὰ Ἐλευσῖνι μυστικὰ μᾶλλον δὲ μυσαρὰ ὑποβάλλει θεάματα; τί δ’ ἄν, εἰ λέγοιμι τῆς πολιούχου Κορίνθου τὰς αἰσχίστας καὶ ἐνα‐ γεῖς τελετάς, αἷς ἡ τοῦ θήλεος αἰδὼς καθυβρίζετο, ἢ τῆς ἐν Σάϊ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεόρτου ἑορτῆς τὸ ὑπερβάλλον | |
| 75 | ἀκάθαρτον; καὶ ἐπειδὴ Αἴγυπτος τῷ λόγῳ παρήχθη, ἆρά | |
| σοι διᾶραι στόμα τολμᾶται τῷ κυνοπροσώπους θεοὺς ἐννοου‐ μένῳ καὶ τοὺς αἰλούρους καὶ τὰς ἴβεις καὶ τοὺς σεμνοὺς κροκοδείλους καὶ τὸ πάντων ἀτοπώτερον τὰ κρόμμυα, ἃ εἰς θεοὺς ἀναφέρεται, καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸν ὕπατον ὑμῶν Δία | 219 | |
| 80 | φόβῳ τοῦ ἐπαναστάντος ὀλέθρου εἰς κριὸν τὸ εἶδος ἀντ‐ αλλαξάμενον; βαβαί· ὁ τὸ πᾶν σοι τοῦ κράτους ἀποφερό‐ μενος “πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε” κριοῦ διασῴζεται εἴδει καὶ βόσκημα αὐτῷ τὴν ἀπολύτρωσιν πραγματεύεται. σιγῶ τὴν Προμηθέως ἐπὶ Καυκάσῳ προσήλωσιν—οὐδὲ γὰρ | |
| 85 | τοῦ ἑκουσίου προσέχεται—, Σεμέλης τὸν κεραυνόν, Ἡφαί‐ στου τοὺς ἐπὶ τῷ Ἄρει δεσμούς, οὗ ἡ μοιχεία κατήγορος, τἆλλά τε πάντα καὶ ἀτοπώτερα, ἵνα μὴ καθ’ ἕκαστον διεξ‐ ιὼν χραίνω καὶ γλῶσσαν καὶ ἀκοὰς τοιούτοις σεβάσμασι προσανέχων, ἐπιτριπτότατε. ἀποφθάρηθι ἀφ’ ἡμῶν καὶ | |
| 90 | κατάδυθι λόγους προάγων ἀλλ’ ἐγγὺς ἀτοπωτάτως. ὁ μὲν γὰρ σταυρὸς ἀνδρείας σημεῖον καὶ ὅσον ἄρξασθαι καὶ τέλος τοῦ κόσμου παντὸς σωτήριον καὶ ἀνάκλησις καὶ τῆς καθ’ ὑμᾶς αἰσχρότητος ἀπαλλαγὴ καὶ καθαίρεσις, τὰ δὲ τῶν θεῶν ὑμῶν πάθη καὶ ἐκ παθῶν καὶ ἀκρασίας καὶ ταῦτα | |
| 95 | θεῶν ἐναρχόμενα καὶ πρὸς τὰ ὅμοια πάθη τοὺς τεθηπέναι ἀνεχομένους παρακαλοῦντα καὶ πρὸς τὴν ἄλογον βιοτὴν τοὺς ἀνθρώπους ὑποσπῶντα καὶ καταβάλλοντα. ~ R κοινὰ ἡγοῦνται ἄνευ τινὸς ἀκριβοῦς* πίστεως τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι] καὶ τίνος ἀκριβεστέρας δεήσε‐ | |
55.13(100) | ται πίστεως τὸ ἀφ’ ἑαυτοῦ τῇ ἐνεργείᾳ ἰσχῦον καὶ πᾶσαν ἀπόδειξιν κατόπιν ποιούμενον ἑαυτοῦ; ἢ οὐ καὶ σοὶ ἡ ἀκτησία καλὸν καὶ τοὺς μετιόντας αὐτὴν οὐ διὰ θαύματος ἄγεις; εἰ μή που, ὅπερ ἔστι, τῆς ἀνθρωπίνης ἐκβέβλησαι | |
| φύσεως. ~ R | 220 | |
55.14 | Παριανῶν*] Παριανός, ὡς ἔοικε, Περεγρῖνος ἀπὸ Πάρου τῆς νήσου. ~ RV | |
55.15 | τοῦτο* ὡς ἤκουσε κτλ.] ἀπόλοιο, κατάρατε καὶ πάσης ἀρετῆς σκῶπτα καὶ διαβολεῦ. ~ R | |
55.16 | χρόνον μέν τινα κτλ.] οὐκ αἰδῇ, ταλάντατε, τοῖς αὐτοῖς, οἷς καὶ αὐτὸς ἑάλως, τούτοις καὶ Περεγρῖνον διασύ‐ ρων; ~ R | |
55.18 | τῷ βασιλεῖ*] Βῆρον ἢ Μᾶρκον Ἀντωνῖνον οἶμαι λέγει. ~ RV Μουσωνίῳ* κτλ.] Κυνικοὶ καὶ οὗτοι ἢ καὶ ἄλλως φιλό‐ σοφοι ἐλέγχειν ἔργον πεποιημένοι. Ἐπίκτητον μὲν οὖν | |
| 5 | Στωικὸν οἶδα, Δίωνα δὲ τὸν Προυσαέα, ᾧ καὶ ἐπώνυμον ὁ Χρυσόστομος, ὃς καὶ λόγους ἐκδέδωκεν ἱκανῶς σπου‐ δαίους τῷ ὄντι καὶ παντοίας ὠφελείας μεστούς. ~ RCV | |
55.21 | πατραλοίας*] καὶ πῶς, εἰ πατραλοίας Περεγρῖνος, οὐκ ἀντενεκλήθη παρὰ τῶν Παριανῶν τὴν πατροκτονίαν, ἀπαι‐ τουμένων τῶν διὰ τὴν πατροκτονίαν ὡς ἔφης [c. 15] ἀφειμένων τούτοις ἀγρῶν; ὁρᾷς, ὅπως εἰς πάντας συκο‐ | |
| 5 | φαντεῖν ἑτοιμότατος παρεσκεύασαι, πάσης ἀρετῆς σκῶπτα καὶ διαβολεῦ. ~ RV | |
55.25 | καόμενόν φησι κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ οὐκ ἀπ’ ἐλπίδος* κτλ.] οὐ γὰρ ἀνέλπιστον φῂς μὴ ὑπο‐ μένοντα τὴν φλόγα ἐξάλλεσθαι ταύτης· ἀνθ’ ὧν καὶ βα‐ θυνθῆναι τὸ τῆς πυρᾶς μεσαίτατον παρασκευάσει, ὡς μηδὲ | |
| 5 | βουληθέντι ῥᾴδιον ἐκπηδῆσαι. ταῦτα δὲ βούλεται Λου‐ κιανὸς ληρεῖν, Βραχμᾶνας μὲν ἑκόντας καὶ καρτερικώτατα ἀποφαίνων πυρπολεῖσθαι, Περεγρῖνον δὲ οὐ πάντῃ κατὰ τὸ ἑκούσιον ἀλλὰ καὶ πρὸς ἀνάγκην, εἴ γε τὸ ἄφυκτον | |
| ἑαυτῷ περιποιεῖται τὸ ἀπὸ τῆς φλογός. ~ R | 221 | |
55.36 | ὁ ἐκ Πατρῶν*] τὸν Θεαγένην λέγει. ἐκ Πατρῶν δὲ τῆς Πελοποννήσου. ~ VR | |
55.41 | ποίας* μὲν οὖν μελίττας κτλ.] ἐντρύφα, κατάρατε, καὶ ἐμφοροῦ τῆς πατρίας καὶ εἰωθυίας ὑμῖν τοῖς Ἕλλησι πλα‐ στολογίας. ~ R | |
55.42 | πρωτέως*] Πρωτεὺς μὲν τάχα καὶ συγγνωστός, εἰ καὶ ψυχρᾷ τῇ συγγνώμῃ, οὕτω τὸν βίον ἀπολιπών, σὲ δὲ τίς τοῦ τρόπου ἀγάσεται λόγον μὲν ἐμπορευσάμενον οὕτω προχείρως ἐκγεγονότα τινί, ὕθλοις δὲ καὶ μωρολογίαις | |
| 5 | τοῦτον ἐσπαθηκότα; ~ V | |
56t | Δραπέται. | |
56.9 | ἑπτά*] ⸤τοὺς ἑπ⸥τὰ λεγομένους σοφούς, ⸤Πιττ⸥ακόν, Βίαντα, Θάλητα, ⸤Περ⸥ίανδρον, Κλεόβουλον, ⸤Χε⸥ίλωνα, Σόλωνα. ~ R⸤B⸥V ἐκ Σάμου Πυθαγόραν τὸν Μνησάρχου, ἐξ Ἐφέσου Ἡρά‐ | |
| 5 | κλειτον, ἐξ Ἀβδήρων Δημόκριτον· ἄμφω δὲ φυσικὼ φιλο‐ σόφω ἤστην. ~ BRV | |
56.12 | σκυτεύειν ἢ τεκταίνειν—κατεῖδον] σημείωσαι. ὡραῖον ὅλον. ~ Γ καὶ εὐμήρυτα—ἐκεῖναι] σημείωσαι. ~ V | |
56.14 | καὶ πήραν ἐξαρτήσασθαι κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
56.15 | καὶ ἢν μὲν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
56.16 | οἷον τὸ φυλακτικὸν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
56.19 | Γναθωνίδην* κτλ.] κολάκων οἱ περιφανέστατοι οὗτοι. ~ VBRC | |
56.20 | τῇ πήρᾳ τῇ Κράτητος κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
56.26 | Κτήσωνας κτλ.] μιαρὲ ὀνοματοθέτα. ~ B | |
56.27 | ἆρα ἂν ἔχοιτε κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ εἰς τὸ Λακωνικόν*] ἀντὶ τοῦ εἰς τύπον Λακωνικόν. ~ BRK παπαῖ, τὰ ἡμέτερα οὗτοι ζητοῦσιν] δεσπόται τῶν ἀν‐ | 222 |
| 5 | δραπόδων τῶν ἐκ δούλων εἰς Κυνικοὺς παραβυσάντων ἑαυτούς. ~ BR πῶς* κτλ.] οἱ ἅμα Ἑρμῇ καὶ τῇ Φιλοσοφίᾳ. ~ B Παφλαγονικὸν κτλ.] ὡς ἔοικε, πανταχοῦ Παφλαγόνες εἰς μωρίαν τὸ εὐδόκιμ⸤ον⸥ ἀποφέρονται. ~ ⸤B⸥R | |
57t | Τόξαρις ἢ Φιλία. | |
57.2 | οὐκ* ἂν φθάνοιτε κτλ.] ἀντὶ τοῦ τάχιστα ἂν πάντας ἐπὶ τὰ ὅμοια παρακαλέσητε. ~ VRφ | |
57.7 | μέχρι μὲν κατ’ οὖρον κτλ.] καὶ πρῶτον μὲν ἐπεπόλαζε τὸ κακὸν τοῦτο ἀνθρώποις, οὐ μέντοι γε καὶ ὡς νῦν, ὅτε μηδὲ ἑαυτῷ τις σύμφωνος ᾖ τὰ ἀγαθὰ βουλόμενος, μὴ ὅτι γε κακῶν ἐν ἀδοκήτοις περιστάσεσι συνδιαφέρειν τῷ φίλῳ | |
| 5 | τὴν ἐπήρειαν ἕλοιτό τις· οὕτως ἀπανθρώπως καὶ θηριωδῶς διαβιώσκειν τῇ νῦν κέκριται γενεᾷ καὶ φιλαύτως ἢ φιλο‐ θέως, καὶ τοῦτο ἐκεῖνο τὸ ὑπὸ τοῦ κυρίου [Matth. 24, 12] διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ἡ τῶν πολλῶν ἐψύγη ἀγάπη. ~ R | |
57.14 | ἐκτραχηλίσασα*] τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ παιζόμενον ἐκδεί‐ ρασα. ~ BRCVφ οὐκ ἀνῆκεν ἐκ τῶν ὀνύχων*] ὡς ἐπὶ ἄγρας ἱεράκων ἢ ἀετῶν μετῆλθε τὸν λόγον. ~ BRVφ | |
57.20 | καί μοι* ἐπ’ ὀφθαλμῶν κτλ.] διατύπωσις αὐξητικὴ τοῦ πάθους. ~ V | |
57.22 | ἐν τοσούτῳ*] ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ μεταξύ. ~ Vφ | 223 |
57.27 | συνεκπλεύσας—σοφιστῇ] σημείωσαι σύνταξιν θαυμα‐ σίαν. ~ R | |
57.37 | ἐφεῖται δὲ τὸ μέγιστον κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
57.39 | ἔφοδον αὐτῶν—περιηλαύνετο] ὡραῖον ὅλον. ~ Γ | |
57.44 | ὑπερήμεροι: ἐπὶ πάσης παραπροθεσμίας λέγεται. ~ VCφ | |
57.46 | ὀγδοήκοντα καὶ πρόβατα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
57.48 | περὶ τὴν βύρσαν οὕτως κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
57.54 | ἱππεῦσιν ἁθροισθέντες—ἅπαν] ὡραῖον ὅλον. ~ Γ | |
57.62 | ἐπεὶ δὲ καὶ σὺ—τρεῖς φίλοι] σημείωσαι. ὅλον χρή‐ σιμον. ~ Γ | |
58t | Δημοσθένους ἐγκώμιον. | |
58ante 1 | ⸢Ἐντ⸣αῦθ’ Ὁμήρῳ συγκρί⸢νει⸣ Δημοσθένην καὶ ⸢δείκ⸣νυσι μέγιστον εἰς ⸢ῥή⸣τρας χάριν. καὶ ⸢τὸν⸣ βίον δὲ σεμνύνει ⸢Δη⸣μοσθένους ἐν δια⸢λέξ⸣ει τοὺς ἐπαίνους εἰσφέρων. ~ ⸢φ⸣ | |
58.1 | ἀμέλει] πάντως. ~ φ | |
58.2 | πρότερον*] ἡ πλεονάζουσα φράσις αὕτη συνήθης Ἀττικοῖς, καὶ ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ πρώτου προσώπου δραματικῶς, ποτὲ δὲ ὡς ἀπὸ τρίτου ἀφηγηματικῶς, ὅπερ πολὺ παρὰ Πλά‐ τωνι τῷ φιλοσόφῳ ἔστιν εὑρεῖν. ~ BRU | |
| 5 | εἰ*] εὐκτικόν. ~ B | |
58.3 | πέπονθας τὸ τὸν δόλιχον νενικηκότος] δύναται καὶ ‘⸤τὸ τοῦ δόλιχον νε⸥νικηκότοσ‘ εἶναι ⸤καὶ ‘τὸ τὸν δόλιχον⸥ νενικηκότοσ‘ ἀ⸤ ⸥χρεία. ἀλλ’ ἐπεὶ ⸤τὴν περιττό⸥τητα τῶν ἄρθρων ὑποστέ⸤λλεσθαι εἰώ⸥θασιν Ἀττικοί, ἓν τῶν | |
| 5 | ⸤δύο ἀνάγ⸥κη περιελέσθαι· συνυ⸤πακούεται γὰρ⸥ τὸ λοιπόν. εἰ μὲν γὰρ ‘τ⸤ὸ τοῦ⸥ νενικηκότοσ‘ εἴη, λεί⸤ψει τὸ τόν⸥ συν‐ υπακουόμενον καὶ ἔσται ⸤οὕτως ‘καὶ πέ⸥πονθας τὸ τοῦ νενικηκό⸤τος τὸν δόλιχον⸥‘· ὃ καὶ φαυλότερον· εἰ δὲ ‘τὸ τὸν δόλιχον νενικηκότοσ‘, ἐλλείψει ⸤τὸ τῆ⸥ς γενικῆς ἄρθρον | 224 |
| 10 | συνυπακουόμενον ⸤οὕτωσ⸥ ‘καὶ πέπονθας τὸ αὐτὸ τοῦ νενι‐ κηκότος τὸν δόλιχον‘. ἐγκριτώτερον δὲ ἔσται τοῦτο τοῦ προτέρου, καθότι φίλον Ἀθηναίοις τῶν ἄρθρων ἐλλειπε‐ στέρας τὰς πτώσεις προφέρεσθαι· αὐτοὶ γὰρ ‘ἀφικόμην‘ φασὶ ‘πρὸς βασιλέα‘ καὶ ‘προσῆλθε βασιλεῖ‘. ~ ⸤B⸥φU. | |
| 15 | Addit B: καὶ ἐπ’ ἄλλων πλείστων ὡσαύτως. εἰ δέ τις ἀξιώσει ἐλλεῖψαι τὸ τό, ἀλλ’ οὐ τὸ τοῦ, λέληθεν ἑαυτὸν τοῦ παντὸς ἁμαρτάνων· τὸ μὲν γὰρ ἀσαφέστερον κατα‐ στήσεται τὸν λόγον, παρόσον τοῦ πράγματός ἐστι σημαντι‐ κόν, φημὶ δὲ τὸ τό· τοιοῦτο γάρ ἐστιν, ὡς καὶ φθάνομεν | |
| 20 | παραθέμενοι, ‘καὶ πέπονθας τὸ αὐτὸ τοῦ νενικηκότος τὸν δόλιχον‘· οὕτω γὰρ μετατιθέμενον εὑρίσκεται· ὅρα γάρ, ὅτι τὸ τό τὸ πρᾶγμα σημαίνει, τὸ δὲ περικαλλέστερον ἀπὸ τοῦ ἐνδέειν τὸ κάλλος ἐκπεπορισμένον. ~ | |
58.6 | ἥδομαι δὲ καὶ πάθη κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ Γ | |
58.7 | διαρκεστέρῳ δὲ τόνῳ] ὅτι κατὰ τοῦτο κρείττων Ὁμήρου Δημοσθένης. ~ RφU μεταξὺ* κτλ.] οἷον πεποίηκε [Hom. Z 119 sq.] τὸν Διο‐ μήδην τῷ Γλαύκῳ ὀργώσης ἤδη τῆς μάχης διεξοδικῷ ἀνα‐ | |
| 5 | γνωριζόμενον τῷ λόγῳ. ~ RφU | |
58.8 | παρισώσεων* κτλ.] τῷ κεκαλλωπισμένην ἔχειν τὴν φρά‐ σιν. ~ Δ | |
58.19 | Ἰσμηνὸν κτλ.] ἀρχαὶ ταῦτα τῶν Πινδάρου τοῦ μελοποιοῦ ὕμνων [fr. 29 Bergk]. ~ φU | |
58.21 | κἀκ τῶν φορημάτων κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | 225 |
58.32 | τὰ γάρτοι καλὰ κτλ.] σημείωσαι. ~ ΓΔ ἀλλ’ εἰ δή τινα πάντων κτλ.] τὸ ἑξῆς οὕτως· ἀλλ’ εἰ δή τινα θαυμάσας Δημοσθένην εἶχον· ἀπὸ κοινοῦ γὰρ τὸ θαυμάσας. ~ RφU | |
| 5 | κρότῳ κτλ.] θαυμασίως ἥθροισται πάντα κράτιστα Δημο‐ σθένους καὶ ἐν βραχεῖ τῷ εὐμνημονεύτῳ περιποιούμενα καὶ μηδὲ τῷ σαφεῖ διὰ τὴν συντομίαν λυμαινόμενα. ~ R | |
5834_36 | καὶ τοὺς μὲν ἔξω κτλ.] τεχνικώτατα πάνυ τὰ ἀπὸ τῶν ὑπομνημάτων εἰς ἐγκώμιον Δημοσθένους παραληφθέντα διεσκεύασται. ~ R | |
58.38 | μιᾶς γε ταύτης ἡμέρας κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
58.39 | εἴ τινας ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις ἀνταποστέλλοι τῇ πρεσβείᾳ] τοῦτο ῥᾳδιούργημα λόγων, εἴ τι χρὴ Αἰσχίνῃ τῷ συμπρεσβεύσαντι πείθεσθαι. ~ R | |
58.43 | παρὼν εἶναι: παρέλκει τὸ εἶναι. ἐπισκοπητέον δέ, εἰ ὅμοιον τῷ ἑκὼν εἶναι· ἐκεῖνο γὰρ μετ’ ἀπαγορεύσεως τάτ‐ τεται, οἷον ‘οὔποτ’ ἂν ἐγὼ ἑκὼν εἶναι πεισθείην‘. ~ RU οὐ γάρτοι σμικρὸν κτλ.] γνώμη. ~ R | |
58.50 | ὀπαδός τις δαίμων κτλ.] τὴν ἰσάγγελον πολιτείαν παρεισ‐ άγει ὁ ἀλιτήριος. ~ Δ | |
59t | Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν. | |
59.2 | πόλεμος*] τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους νεῖκός φησιν ἤγουν τῶν ἐναντίων τὴν συνδρομήν. ~ Δ | |
59.4 | κωμικὸν* δορυφόρημα] τὸ κωφὸν προσωπεῖον. ~ Δ καὶ μάλιστα οἷον τοὐμὸν κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
59.5 | τῷ αὐτῷ πήχει: παροιμία ἐπὶ τῶν ὑπὸ τινῶν μὲν ἐπαν‐ ορθώσεως τυγχανόντων, μένειν δὲ ἀναγώγων προαιρου‐ | |
| μένων. ~ ΔEVφ | 226 | |
59.7 | ἀπομνημονεῦσαι ἔνια: αἰτιατικὴ ἀντὶ γενικῆς. ~ EV —] ὅρα τὸ ἀπομνημονεῦσαι αἰτιατικῇ συντασσόμενον, γε‐ νικῇ μᾶλλον ὀφεῖλον συντάσσεσθαι. ~ φ | |
59.8 | ἀνασπάσας αἰωρῇ κτλ.] ὡραῖον. ~ V ἀλλὰ κἂν Ἀγαμέμνονα κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
59.9 | κιβδήλῳ] κίβδηλον· οὕτως ἐκάλουν τὸ νόθον ἢ ἀδόκιμον νόμισμα καὶ παρακοπέν. Νόμων ιαʹ ‘ὁ μὲν δοῦλος φερέ‐ σθω τὸ κιβδηλευθέν‘ [Plat. leg. XI 917 D]. κίβδηλον μέν ἐστιν, ὅταν ἔχῃ ἐπιφάνειαν ὡς ἀστεῖον, ἔστι δὲ μοχθηρὸν | |
| 5 | τῷ τρόπῳ. ~ Δ Νικόστρατον*] ἔοικε Νικόστρατος οὗτος ἀθλητὴς εἶναι κατ’ ἐκεῖνο καιροῦ γενναῖος μέν, ἄλλως δὲ τὸ πρόσωπον πονηρὸς καὶ τὸν Μιλήσιον Ἀλκαῖον τὸν καλὸν μὲν ἀνάλ‐ κιδα δὲ ἔχειν ἐρώμενον. ~ RE | |
59.10 | προσέτι γε ἀκροασαμένους κτλ.] ὡραῖον. ~ V ὁμοίαν αὐτὴν κτλ.] σημείωσαι. ~ EV Ὀμφάλῃ*] ὄνομα γυναικός. ~ Δ | |
59.11 | ἀνάρμοστον] ἀπαίδευτον, ἀνόητον. ~ Δ θωπείαν] θωπεία κολακεία, καὶ θῶπες οἱ πάντα μετὰ ψεύδους καὶ θαυμασμοῦ προσιόντες ἐπὶ κολακείᾳ. ~ Δ | |
59.14 | ἀκούσας τὸν αὐτὸν κτλ.] ὡραῖον. ~ V ἐμμελής] συνετή, εὔρυθμος. ~ Δ ἐγκώμιον*] ἔνδημον· κῶμοι γὰρ τὰ τοῦ δήμου συστή‐ ματα. ~ Δ | |
| 5 | τοῦ φροιμίου] τοῦ προοιμίου. ~ Δ αἴρειν τὰ κτλ.] ἀστεῖον. ~ E | |
59.15 | ἐγὼ* γοῦν θάπτοντα κτλ.] οἷος πανταχοῦ τῷ γελοίῳ ἐνευδοκιμῶν ὁ κατάρατος οὗτος. ~ REΔ | |
59.17 | βωμολοχικά] βωμολόχος ὁ περὶ τοὺς βωμοὺς λοχῶν ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν τι παρὰ τῶν θυόντων. μεταφορικῶς δὲ καὶ ὁ | |
| παραπλησίως τούτῳ ὠφελείας ἕνεκέν τινας κολακεύων. καὶ βωμακεύματα καὶ βωμολοχεύματα. Ἀπολλόδωρος Κυρηναῖος | 227 | |
| 5 | ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός. τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα καὶ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάν‐ την. ~ Δ | |
59.20 | ἄρτι κληρονομήσαντι τοῦ δεσπότου: Ἀττικὴ ἡ σύν‐ ταξις· τὸ γὰρ ἐπὶ μέρους λέγειν Ἀττικόν· αὐτοὶ γὰρ ‘ἔφα‐ γον‘ φασὶ ‘τοῦ ἄρτου‘ καὶ ‘κατέαγα τοῦ κρανίου‘. ~ ERVU | |
| 5 | ἔτνους*] ἔτνος πᾶν ὄσπριον ἐρειχθέν. ~ RECV ἐμβοήσαντος μόνον κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
59.21 | Σατουρνῖνον*] Σάτουρνον γὰρ Ῥωμαῖοι τὸν Κρόνον λέ‐ γουσιν. ~ VECφΔ | |
59.22 | ὄτοβος: ὁ μετὰ ἤχου κρότος καὶ θόρυβος καὶ ψόφος. ὡσαύτως καὶ κόναβος. ~ Δ | |
59.23 | ὤδινεν ὄρος: ἐπὶ τῶν μεγάλως ἀμαθαινόντων τὸ ἐπί‐ φθεγμα. ~ CEVΔ οἰσυίνη: ἐκ λύγων πεπλεγμένη. ~ ERΔ ναννώδει] τὸ νάννος ἐπὶ τοῦ μικροῦ εἴωθε λαμβάνεσθαι. ~ Δ | |
59.24 | παρασάγγας] παρασάγγαι εἶδος μέτρου Περσικοῦ, ὅ ἐστι στάδια τριάκοντα. ~ Δ τὴν ἐμὴν πατρίδα τὰ Σαμόσατα] ὅτι Σαμοσατεὺς Λου‐ κιανός. ~ ERΔ | |
59.25 | θραυσμάτων] θραῦσμα καὶ θραῦσις λέγεται· φθορά, ἧττα ἐν πολέμῳ, θάνατος, ἀρρωστία, συντριβή, πληγή. ~ Δ | |
59.26 | θάψας οὖν κτλ.] παύου, ταλαίπωρε· ἱκανῶς σοι πέπαι‐ σται. μέχρι πόσου διαγελάσεις τοὺς καταράτους; ~ EΔ λοπάδων: ἡ περικειμένη ἔξωθεν τοῦ κρομμύου λεπὶς καὶ πᾶν λέπος, φλοιός, δέρμα λεπτὸν ξηρόν. λωπάσι δὲ διὰ | |
| 5 | τοῦ ω μεγάλου σημαίνει τοῖς κλέπταις. ~ Δ | |
59.29 | καὶ ἐτρώθη περὶ κτλ.] ἀπόλοιο, μιαρέ, αὐτῇ γελωτοποιίᾳ | |
| καὶ εἰρωνείᾳ. ~ ERΔ τῶν ἀκριβῶς εἰδότων κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | 228 | |
59.30 | τὴν μέντοι ἐπιγραφὴν κτλ.] μέχρι τίνος; οὐ παύσῃ, ματαιολόγε; ~ ERΔ δολιχόν*] κύκλον μακρὸν ἢ πολύν. ~ Δ | |
59.31 | θρίαμβον*] θρίαμβος ἐπίδειξις νίκης, πομπὴ καὶ τὸ σε‐ μνύνεσθαι. ~ Δ κορύζης*—γέμουσα] μεμωραμένης καὶ μυξώσης. ~ Δ | |
59.32 | ἀμέσων*] τῶν ἐναντίων τὰ μὲν ἄμεσα ὡς ἄρτιον καὶ περιτ‐ τόν, ζωὴ καὶ θάνατος, φῶς καὶ σκότος, τὰ δὲ ἔμμεσα καὶ τούτων τὰ μὲν ἓν ἔχουσι τὸ μέρος ὡς δίκαιον καὶ ἄδι‐ κον—τούτων γὰρ μέσον τὸ μηδέτερον—, τὰ δὲ πλείονα | |
| 5 | ἔχουσι τὰ μεταξὺ ὡς λευκὸν καὶ μέλαν—τούτων γὰρ μέσα πολλά, φαιόν, ὠχρόν, πυρρόν, ξανθόν, κυα‐ νοῦν. ~ Δ —] ἄμεσον· εἰ μὴ θνητόν, πάντως ἀθάνατον. ἔμμεσον· εἰ μὴ λευκόν, οὐ πάντως μέλαν, ἀλλ’ ἢ φαιὸν ἢ ἐρυθρὸν | |
| 10 | ἢ κιρρὸν ἤ τι τοιοῦτον. ~ Δ | |
59.33 | ἐρείπια: τὰ εἰς γῆν πεπτωκότα. ἐρείπω δὲ σημαίνει ἐνέρ‐ γειαν καὶ πάθος· σημαίνει γὰρ τὸ καταβάλλω καὶ τὸ πίπτω. ~ Δ | |
59.35 | Ἴκκος* κτλ.] γυμνασταὶ περιώνυμοι οὗτοι. ~ ERVφ | |
59.38 | οὐ γὰρ ποιητὴς κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
59.39 | κάνδυν] κάνδυς χιτὼν Περσικός. ~ Δ πολὺ ἀναγκαιότερον κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
59.43 | κάρχαρον: τραχεῖαν. ~ Δ ἀγκύλην*] ἀγκύλη ἡ καμπύλη καὶ ἐπικαμπής. ~ Δ | |
59.45 | ἐφιππίου*] ἤγουν τῆς ἀστράβης, ἣν ἄρτι σέλλαν οἱ πολ‐ λοὶ καλοῦσιν. ~ Δ | |
59.47 | ἥκιστα: οὐδαμῶς, οὐχ ἧττον. καὶ Λιβάνιος ἔφη ‘εἴ τινα ἄλλον τρόπον, ὃν ἥκιστα ὤφθη, μετελθών‘ ἐν τῷ 〈βίῳ ὁ〉 ἐπὶ τῇ φιάλῃ ἔμπορος, ἀντὶ τοῦ 〈οὐ〉 πάνυ. ~ Δ | 229 |
59.48 | χρηματιζέτω*] καὶ ἐν τῷ Ἰκαρομένιππός [23] φησιν οὕτως “χρηματίσαντες περὶ ὧν ἧκες” ἤγουν διοικήσαντες “ἀποπέμψομεν”. ~ Δ ἄλλως εἰς τὸ χρηματιζέτω. χρήματα πραττέτω. σημαίνει | |
| 5 | δὲ καὶ τὸ πράγμασι χρήσασθαι· χρηματίζει ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος, οἷον πράγμασι σχολάζει· ἀφ’ οὗ χρήματα τὰ πράγματα. χρηματίζεσθαι πλουτεῖν. χρηματισάμενοι ἀντὶ τοῦ πραγματευσάμενοι. καὶ χρηματίσαι μέν ἐστι τὸ πρᾶξαι, χρηματίσασθαι δὲ τὸ κερδᾶναι. ~ Δ | |
| 10 | ῥυθμιζέτω: διατυπούτω, κανονιζέτω, εὐθυνέτω. ~ Δ | |
59.49 | ἄρτι: τὸ μέρος τοῦ παρεληλυθότος συνάπτον τῷ νῦν, ἐναν‐ τίως ἔχον τῷ αὐτίκα· τοῦτο γὰρ κατὰ τὸ μέλλον συνάπτει τὸ νῦν. ~ Δ | |
59.53 | ὁπόταν δὲ καὶ φροιμιάζηται κτλ.] περὶ προοιμίων ἱστο‐ ρίας. ἔργα γὰρ τοῦ προοιμίου τρία ταῦτα, τὸ προσοχὴν καὶ εὐμάθειαν καὶ εὔνοιαν ἀπεργάσασθαι, ὧν τὰ δύο προ‐ δηλότατά ἐστι τῶν ἀκροατῶν, εὐμάθεια καὶ εὔνοια. τὸ | |
| 5 | μὲν οὖν τὸν ῥήτορα ὠφελήσει, ἡ εὔνοια, ἵν’ εὐμενῶς δέξοιντο οἱ ἀκροαταὶ τοὺς λόγους αὐτοῦ. καὶ ἡ εὐμάθεια δὲ πρὸς τῶν ἀκροατῶν ἐστιν· ἐκείνους γὰρ ὀνίνησι τοῦτο ὥσπερ καὶ ἡ προσοχή, ὃ μάλιστα μεγαλονοίας δεήσεται ῥήτορος εἰδότος καὶ τὰ σμικρὰ μεγάλα δεῖξαι καὶ ὡσπερεὶ | |
| 10 | δελέατι τοὺς ἀκροατὰς ἑλεῖν. κατὰ δὲ δεύτερον λόγον καὶ ἡ εὐμάθεια ἀπὸ τῆς τοῦ ῥήτορος ἐντρεχείας γενήσεται, ἐπ’ | |
| ὠφελείᾳ μέντοι καὶ αὐτὴ τῶν ἀκροατῶν. ὥστε τριῶν ὄντων μόνη ἡ εὔνοια τὸν ῥήτορα ὠφελήσει, τὰ γὰρ λοιπὰ δύο τοὺς ἀκροατάς· διὸ καὶ ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐκλείπει, | 230 | |
| 15 | ὅτι μὴ ἑαυτῷ τότε ὁ ῥήτωρ ἀλλὰ τοῖς ἀκροαταῖς ἐργά‐ ζεται. ~ ERΔ | |
59.54 | ἐξίτηλα*] ἀφανῆ, εὐτελῆ. καὶ ἔξωθεν βαφῆς. ἢ ἀντὶ τοῦ φαῦλα. ~ Δ | |
59.56 | πέμμασι*] πέμματα οἱ πλακοῦντες. ~ Δ σαπέρδην*] τινὲς σαπέρδην φασὶ τεμάχιον τεταριχευμένον ἰχθύος· οἱ γὰρ Ποντικοὶ τὸν κορακῖνον ἰχθὺν σαπέρδην καλοῦσιν· οἱ δὲ τὰς ἀφύας ἤτοι τὰς παρὰ τοῖς πολλοῖς | |
| 5 | ἐγγραύλεις λεγομένας ἢ τὰ τῶν μηρῶν ἐξῃρημένα κωλη‐ νάρια, οἱ δὲ τὰ τῶν συῶν ἢ προβάτων πτύχια, ἅπερ χορδὰς καλοῦσιν. ~ Δ | |
59.57 | λιχνείαν*] λιχνεία πύκνωσις καὶ λίχνος λέγεται ὁ προαπτό‐ μενος τῶν ὄψων. ~ Δ | |
59.62 | ὁρᾷς τὸν Κνίδιον κτλ.] περὶ τοῦ τὴν Φάρον τὴν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ κτίσαντος. ~ EΔ | |
60t | Περὶ τῶν διψάδων. | |
60.1 | ψάμμος ὑπερζέουσα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
60.2 | καὶ ἐλεφάντων κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ τροφὴ γὰρ αὕτη τῷ πυρί*] σημείωσαι. ὥσπερ γάρ τις τροφὴ καὶ τῷ θερμῷ καὶ τῷ ψυχρῷ τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ τῷ ψυχρῷ μὲν ἅτε συγγενεστέρῳ μᾶλλον κρατύνεται καὶ ἐπι‐ | |
| 5 | δίδωσιν, τῷ δὲ θερμῷ μαραίνεταί τε καὶ ἀφανίζεται συναν‐ αιροῦσα τὸ ὅσον ἐφ’ ἑαυτῇ τὸ θερμόν· ἀεὶ γὰρ πρὸς λόγον αὐτὴ μὲν ἡ ὑγρότης ὀλιγουμένη ἀκμάζειν ὑπενδί‐ | |
| δωσιν ὡς οἷα τρέφουσα τῷ θερμῷ, τέλος δὲ ἐξικμαζομένη καὶ πρὸς τὸ μὴ εἶναι χωροῦσα ὡσπερεὶ παραθραύει καὶ | 231 | |
| 10 | παρακμάζειν ποιεῖ καὶ αὐτὴ τὸ θερμόν, εἰ καὶ μὴ τοῦτο πάσχειν δοκεῖ διὰ τὸ πάντων ἤδη κεκρατηκέναι τῶν τέως ἐνίκμων τόπων. ~ RE | |
60.3 | πάντως ἡ χώρα κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
60.5 | ἐκείνην τὴν αἰτίαν κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
60.6 | ἔνθα δὴ τάφῳ κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον σφόδρα. ~ V | |
60.7 | εὑρεθείη καὶ πῖλοι—c. 8 διψάδες παρὰ τὰ ᾠά] εἶδον ταῦτα καὶ οὐ ψευδὲς τὸ λεγόμενον. ~ E | |
60.9 | ταυτὶ οὐ μὰ Δία κτλ.] σημείωσαι. ~ V φύσις τῶν Λιβυκῶν ἑρπετῶν εἰδέναι: δύναται καὶ οὕτως εἶναι, ἵν’ ᾖ οὕτως ‘ὡς οὐκ ἀμελὲς πρὸς τὸ εἰδέναι ἡ φύσις τῶν Λιβυκῶν ἑρπετῶν γεγένηταί μοι‘· δυσχερέ‐ | |
| 5 | στερον δέ. ~ ER κατὰ γὰρ τὸν σοφὸν Πλάτωνα κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
61t | Τὰ πρὸς Κρόνον. | |
61.2 | ἐν αὐταῖς κτλ.] τὴν τῶν Κρονίων ἑορτὴν ἔοικε λέγειν. ~ RΔ | |
61.5 | ἔγνως ἄν, ὡς ὀργίζεσθαι γοῦν ἐφεῖται κτλ.] τὸ ἑξῆς ἔγνως ἂν ἐρωτήσας, ὡς ὀργίζεσθαι γοῦν ἐφεῖταί μοι. ~ RV | |
61.8 | εἴ τις ἕνα κτλ.] βάλλ’ ἐς κόρακας, ὄλεθρε, γελωτοποιέ, βωμολόχε. ~ RΔ οἵ γε οὐδὲ ἑορτάζοντες κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
61.9 | ὁπότε ἡ* χιὼν ἐπέχει κτλ.] χειμῶνος γὰρ τὰ Κρόνια ἤγετο. ~ VΔ | |
6117t | Κρονοσόλων. | |
61.17 | ὁπόταν τὸ στοιχεῖον* ἑξάπουν ᾖ] τὴν ἀπὸ τῆς ἀκτῖνος τοῦ ἡλίου τῶν σωμάτων περιγραφομένην λέγει σκιάν· οὕτω | |
| γὰρ αὐτὴν στοιχεῖον ἐκάλουν. ~ BCRVΔ | 232 | |
6119_38t | Ἐπιστολαὶ Κρονικαί. | |
61.19 | μύρμηξ ἢ κάμηλος: παροιμία ἐπὶ τῶν μικροῖς μεγαλαυ‐ χουμένων. ~ CRVΔ | |
61.21 | κοιτίσι] κοιτὶς ἡ μικρὰ κίστη, ἐν ᾗ κοιταζόμεναι αἱ τῶν πλουσίων γυναῖκες ἀποτίθενται τὸν χρύσεον αὐτῶν κόσ‐ μον. ~ Δ | |
61.23 | ἔλαφον καὶ τὰ δελφάκια κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
61.24 | σφηνοπώγωνες ἐν κωμῳδίᾳ δύο εἰσίν, ὁ μὲν ἐλεύθερος, ὁ δὲ οἰκέτης· ὁ μὲν ἐλεύθερος ἀναφαλαντίας, ὀφρῦς ἀν‐ εσπασμένος, ὀξυγένειος, ὁ δὲ οἰκέτης ἀκμάζει καὶ ὄγκον ἔχει ὑψηλὸν καὶ πλατύν, κοιλαινόμενον ἐν περιφορᾷ, ξαν‐ | |
| 5 | θός, τραχύς, ἐρυθρός, πρέπων ἀγγέλῳ. ~ VΔ | |
61.29 | ἀλλ’ εἰᾶτε καθ’ ἑαυτοὺς πλουτεῖν—ὧν οὐδὲν ὄφε‐ λος] τοῦτο καὶ Δίων ὁ Προυσαεὺς ἐν τῷ Περὶ πλούτου [cf. 79, 6] φησίν. ~ Δ | |
61.33 | ὡς δὲ νῦν ἔχετε κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
61.35 | ψύττα: ἐπὶ τοῦ ταχέως ἀποδραμεῖν τάσσεται. ~ CRVΔ | |
61.37 | μηδὲ πρὸς ἔπος λαμβάνοιεν: ἀντὶ τοῦ παρευθύς, ἢ ὅσα ᾔτησαν. ~ CVΔ | |
61.38 | ἀναμνήσθητι τὸν Ἰξίονα κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία. ~ V | |
62t | Ἡρόδοτος ἢ Ἀετίων. | |
62ante 1 | Ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ ἐξέφηνεν, ὡς ἐπιδείξεως ἄγαν κιττῶν τοὺς ἑαυτοῦ περιειργάζετο λόγους. ~ Vφ | |
62.1 | Ἡροδότου κτλ.] σημείωσαι. ~ V οἴκοθεν ἐκ τῆς Καρίας*] ἡ Ἁλικαρνασὸς γὰρ τῆς Κα‐ | |
| ρίας. ~ Vφ | 233 | |
62.4 | ὅπου τὰ τελευταῖα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
62.8 | ὅτιπερ ὄφελος*] ἀντὶ τοῦ οἱ μέγιστοι καὶ ἀξιωφελιμώ‐ τατοι. ~ VφM παραθεωρῆτε*] ἀντὶ τοῦ συγκρίνητε, ἐξετάζητε. ~ Vφ | |
63t | Ζεῦξις ἢ Ἀντίοχος. | |
63.2 | ὀνομάτων δὲ ἄρα κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
63.3 | ὁ Ζεῦξις ἐκεῖνος κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία. ~ V | |
63.5 | δύναμιν τῆς τέχνης κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
63.8 | ὁ μὲν γὰρ Ζεῦξις κτλ.] ἱστορία. ~ V εἰδὼς γὰρ σφόδρα ἀλκίμους κτλ.] σφόδρα ὡραῖον. ~ V | |
64t | Ὑπὲρ τοῦ ἐν τῇ προσαγορεύσει πταίσματος. | |
64.1 | ἐγὼ δὲ ὁ* χρυσοῦς ἐπιλαθόμενος ὑγιαίνειν κτλ.] αἱ γάρτοι τῶν παλαιῶν προσρήσεις αἱ μὲν ἑωθιναὶ χαῖρε, αἱ δὲ ἑσπεριναὶ ὑγίαινε. ~ VCφ | |
64.2 | παρ’* ἀλλήλων] ἀντὶ τοῦ ἀπ’ ἀλλήλων· ἡ παρά ἀντὶ τῆς ἀπό. ~ Vφ τὸ γοῦν μακρὰ χαίρειν κτλ.] σημείωσαι. χρήσιμον. ~ V | |
64.3 | καὶ τοῦτο εἰπὼν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
64.4 | ἀλλ’ ὁ θαυμαστὸς Πλάτων κτλ.] σημείωσαι. ~ V τὸ δ’ εὖ πράττειν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
64.5 | τὸ* πεντάγραμμον] ὅτι τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ λεγόμενον πένταλφα σύμβολον ἦν πρὸς ἀλλήλους Πυθαγορείων ἀνα‐ γνωριστικὸν καὶ τούτῳ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ἐχρῶντο· ὅ ἐστι τοῦτο * ~ VCφ | |
64.6 | πεπραγὼς δεινὰ κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
64.7 | ἄλλῳ* ἥλῳ ἐκκρούειν τὸν ἧλον] παροιμία ἐπὶ τῶν ἀτό‐ | |
| ποις τὰ ἄτοπα ἰᾶσθαι κατασπευδόντων. ~ Vφ | 234 | |
64.8 | ὅτε Ἀλέξανδρος κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία. ~ V | |
64.11 | ἄξιον δὲ καὶ Πύρρου κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ | |
64.18 | ἐπὶ γοῦν τοῦ πρώτου Σεβαστοῦ κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
64.19 | ἔοικα δ’ ἐνταῦθα κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
65t | Ἀπολογία. | |
65.1 | ὀστράκου*—μεταπεσόντος] Πλατωνικὴ [Phaedr. 241 B] παροιμία ἐπὶ τῶν ἀπροφασίστως μεταβαλλομένων ἀπὸ τῶν πρῴην αὐτοῖς πρεσβευομένων. ~ ECVφΔ | |
65.2 | ῥήτραν] ῥῆτραι· συνθῆκαι, ὁμολογίαι. Ταραντῖνοι δὲ νό‐ μους καὶ οἷον ψηφίσματα. παρὰ Λακεδαιμονίοις δὲ ῥήτρα Λυκούργου νόμος ὡς ἐκ χρησμοῦ τιθέμενος. οἱ δὲ ῥήτρας ὁμολογίας, οἱ δὲ συγγράμματα, καὶ ῥητροφύλακας τοὺς | |
| 5 | συγγραμματοφύλακας. ~ Δ | |
65.4 | Σαλαίθῳ*] Κροτωνιατῶν νομοθέτης. ~ EVφΔ ἑάλω] ἐλήφθη, ἐκρατήθη, ἐπορθήθη. ~ Δ οὐ παρὰ* μικρὸν ἀτοπώτερον] σημείωσαι. ἀντὶ τοῦ ‘πάνυ ἄτοπον‘ ‘οὐ παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον‘ εἶπεν. ~ | |
| 5 | EVφΔ | |
65.5 | ἀμύγδαλον*] ἡ ἀμύγδαλος. ~ Vφ ῥυθμοῖς] ῥυθμὸς τάξις ἔμμελος ἀκόλουθος ἁρμονίας, μέλος εὐφρόσυνον. ~ Δ | |
65.6 | τοιγαροῦν*] ἀμέλει, ὅθεν δή, οὐκοῦν, διὰ τοῦτο δὴ οὖν. ~ Δ | |
| κατόπιν*] μετὰ ταῦτα, ἀπὸ τοῦ ὄπισθεν ἰέναι. ~ Δ εἰς τὸν κόλπον* πτύσας] ἀντὶ τοῦ μεγαλαυχούμενος, γαυ‐ | 235 | |
| 5 | ριῶν ἐφ’ οἷς τῶν εἰς ταῦτα μισθοφορούντων κατεκομ‐ ψεύου. ~ EVφΔ —] ⸤παροιμία εἰς τὸν κόλπον πτύειν ἐπὶ τῶν πάνυ μαλα‐ κῶν καὶ τεθρυμμένων· τοὺς γὰρ φρονηματίας καὶ ἐπῃρ‐ μένους καὶ τοῦτο αὐτὸ μεγα⸥λόφρονας οὐκ εἰς τὸν κόλπον | |
| 10 | φασὶ πτύειν ἀλλὰ πόρρω· οὓς καὶ ἡ χυδαία λαλιὰ μακρο‐ πτύστας καλεῖ διασύρουσα. ~ ⸤E⸥CVφΔ | |
65.8 | ἀμφιλαφεῖ: ἀντὶ τοῦ ἀφθόνῳ, πολλαχῶς κεχορηγημένῃ. ~ VΔ | |
65.10 | ὀδύρεσθαι τὸ γῆρας: ἁπλότητος ἤθους ταῦτα κατασκευα‐ στικά. ἀλλ’ οὖν, βωμολόχε, εἰς ταύτην κἀκεῖνοι, ὧν κατέ‐ δραμες ἀπηνῶς, καταφεύγοντες ἀπολογίαν λῆρόν σε καὶ φιλαίτιον καὶ μεμψίμοιρον ἀποφανοῦσι καὶ κώνωπα, φασί, | |
| 5 | μιμούμενον ἀετόν· τάχα γὰρ Σωκράτην ἐθέλων μιμεῖσθαι, οἷς οὗτος Πρόδικον τὸν Κεῖον καὶ τοὺς κατ’ αὐτὸν ἀπε‐ λέγχει σοφιστάς, ἐπὶ τὴν τοιαύτην ἀπέδραμες γλωσσαλγίαν. ἀλλὰ γὰρ καλῶς ἔχει τοῖς Ὁμήρου [Γ 47] σε βάλλειν “ἢ τοιόσδε ἐὼν | |
| 10 | πόντον ἐπιπλώσας ἑτάρους ἐρίηρας ἀγείρας” καὶ ὅσα λοιπά. ~ ΔE ἠλιβάτων] ἠλίβατον ὑψηλόν, ἄβατον, ἢ ὅπου ὁ ἥλιος πρῶ‐ τον βάλλει, εἴλη† βεβηκυῖαν. Στησίχορος [fr. 83 Bergk] δὲ ‘Τάρταρον ἠλίβατον‘ τὸν βαθὺν λέγει. ἔνιοι ἠλίφατον | |
| 15 | ἀποδιδόασιν ἡλίῳ φαινόμενον. ~ Δ | |
65.11 | Σκύλλαν* Ἀραβίην] ἴσως τόπος οὕτω καλούμενος. ~ ΔE | |
| κρησφύγετα*] τὰ πρὸς τοὺς χειμῶνας στενὰ καὶ ὀχυρώ‐ ματα. οἱ δέ φασι Κρήτης† τοὺς νησιώτας ἅμα Μίνωι τῷ βασιλεῖ θαλασσοκρατοῦντι ἔφυγον εἰς σπήλαιά τινα, | 236 | |
| 5 | ὅθεν ἐκεῖνα ὠνομάσθησαν κρησφύγετα. ~ Δ πασῶν τὸ γράμμα κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ ἀνεμώνη: τὸ ἄνθος διὰ τὸ τὸ φύλλον εὐδιάσειστον εἶναι παντὶ ἀνέμῳ. ~ Δ οὐκ ἂν φθάνοι*—προστασίας] ἀ⸤ντὶ τοῦ τά⸥χιστα ⸤ἂν⸥ | |
| 10 | πά⸤σας ἀναιρήσῃ τὰσ⸥ τοιαύτ⸤ασ⸥ προστασίας. ~ V⸤E⸥Δ | |
65.12 | μισθαρνοῦντας] ἐπὶ μισθῷ δουλεύοντας. ~ Γ —: οἷον τοὺς τὸν μισθὸν ἀντικαταλλαττομένους. καὶ μισθ‐ αρνία λέγεται ἡ ἐπὶ μισθῷ γινομένη ἐργασία. ~ Δ τὸ μέρος*] ἀντὶ τοῦ ὅσον εἰς ἡμᾶς ἧκεν, εἰς τὸ μέρος | |
| 5 | ἡμῶν συμβάλλεται. ~ EVφΔ τῆς Αἰγυπτίας κτλ.] ὦ μακαρίας τῆς τότε Ῥωμαίων ἀρχῆς, καθ’ ἣν οὕτω ταῦτα ἐπράττετο, οὐχ ὡς νῦν πάντα ⸤συγ⸥χύσεως καὶ ἀ⸤γνωσ⸥ίας πάντα ⸤ἐμπέ⸥πλησται ⸤καὶ τὸ⸥ ἑκάστῳ ⸤δο⸥κοῦν νόμος. ~ ⸤E⸥Δ | |
| 10 | ἁπαξαπάντων: ὑφ’ ἕν· ἀντὶ γὰρ τοῦ παντάπασιν. Ἀρι‐ στοφάνης Εἰρήνῃ [247] “ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα.” ~ ECVφΔ ὁ μισθὸς—παρὰ τοῦ* βασιλέως] εἴ τί σου ἄλλο, ταῦτα πλεονεξίας κατήγορα καὶ ἀλαζονείας. καλῶς μὲν γὰρ εἶχέ | |
| 15 | σοι ἡ ἀπολογία τὰ κοινὰ συνδιαφέρειν τοῖς ἄλλοις καὶ διαχειρίζειν προβαλλομένῳ καὶ πρὸς ἐπαίνου ὑμῖν τοῦτο παρὰ πᾶσι τὸν βίον ἐπανορθοῦσθαι προθυμηθέντι. τό γέ τοι παρὰ βασιλέως προσθεῖναι μισθοφορεῖν καὶ οὕτω | |
| μισθοφορίαν ὑπερφυῆ οὐκ ἔστιν ἥτις ἄλλη ταύτην ὑπερ‐ | 237 | |
| 20 | βάλοιτο φιλοτιμία καὶ πλεονεξία· εἰ γὰρ τὸ παρὰ τοῖς ἄλλοις μισθοφορεῖν αἰσχρόν, πολλῷ μᾶλλον τὸ παρὰ βασι‐ λεῖ, καὶ εἰ τὸ μικρὰ μισθαρνεῖν καταγέλαστον, τί ἂν εἴποι τις τὸ μεγάλα; ὅσον γὰρ βασιλεὺς ἰδιώτου εἰς τύχην ὑπερ‐ τερεῖ καὶ τὰ δέκα τῆς μονάδος εἰς πλῆθος, τοσοῦτον καὶ | |
| 25 | τῷ φιλοσοφεῖν αἱρουμένῳ κατὰ τὸ κράτιστον, ἄν τε ὑπὸ μικροῦ ἄν τε ὑπὸ μεγάλου φιλοσοφίας ἐκκρούοιτο, εἰς γέ‐ λωτα πλατύτερον συντελοίη. ἴσως γὰρ τὸ μικρὸν συγγνωστόν, Θεόγνιδα [1155 Bergk] συνέπαινον ἔχον, ἐν οἷς φησιν ‘οὐκ εὔχομαι πλουτεῖν οὐδὲ ἔραμαι, ἀλλά μοι εἴη ζῆν ἀπὸ | |
| 30 | τῶν ἐλαχίστων‘. ~ EΔ. Addit Δ: (om. πλουτεῖν—ἐλα‐ χίστων): οὕτως ὄναιντο οἱ καθ’ ὑμᾶς, εἰ τοῦτο πράτ‐ τουσιν· οὐ γὰρ οὔ, † ἀλλ’ ἢ τοῦ Ἀσσυρίου ἀληθῶς εἰ‐ πεῖν κατ’ οὐδὲν διακείμενοι Ἀνακενδαράξιδος. καὶ τί γὰρ ἄλλο; ~ | |
65.13 | δασμούς] μερισμοὺς φορολογίας. ~ Δ τῶν ἀρχομένων ἐπέτειοι κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ καὶ τὸ ἐπὶ ταῖς—ὑπὲρ τῶν φροντίδων] scholion ascriptum evanuit ~ E | |
| 5 | εἰκάζειν ἢν ἐθέλῃς—τῶν ἀκροτάτων] scholion ascri‐ ptum evanuit ~ E | |
65.15 | λευκήν*] δύο γὰρ ψῆφοι τοῖς νικῶσιν ἀνέκειντο, λευκὴ καὶ πλήρης, ὥσπερ τοῖς ἡττωμένοις ἡ μέλαινα καὶ ἡ τετρυ‐ πημένη. ~ VECφΔ οὐ φροντὶς* Ἱπποκλείδῃ] παροιμ⸤ία ἐπὶ τῶν ἄγαν κατα‐ | |
| 5 | φρονούντων τινὸς καὶ ἀπεριμερίμνως διακειμένων⸥. ~ Δ⸤E⸥Vφ | |
| —] παροιμία. ~ Γ | 238 | |
66t | Ἁρμονίδης. | |
66.1 | scholion VI vel VII verborum titulo ascriptum evanuit ~ E εἰπέ μοι*, ἔφη] παρέλκει τὸ ἔφη καὶ περιττόν ἐστιν Ἀθη‐ ναίων ἔθει. ~ VEφ καὶ νικήσας ἐν τῷ Αἴαντι κτλ.] σημείωσαι. ~ E | |
66.3 | ἐπιδεικνύμενοι τοῦ παρὰ κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
67t | Διάλογος πρὸς Ἡσίοδον. | |
67.1 | σεμνά] σεμνὸν ἐπὶ τοῦ ἀξιωματικοῦ λέγεται, ἔσθ’ ὅτε δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερηφάνου τιθέασιν· Εὐριπίδης Μηδείᾳ [215] “οἶδα γὰρ πολλοὺς βροτῶν σεμνοὺς γεγῶτας” καὶ ἐν Ἱππολύτῳ [93] | |
| 5 | “μισεῖν τὸ σεμνὸν καὶ τὸ μὴ πᾶσι φίλον”. καὶ ἔνδοξον· Εὐριπίδης αὖθις [Hipp. 99] “πῶς οὖν οὐ σεμνὴν δαίμονα προσεννέπεις;” καὶ τὸ μέγα σεμνὸν λέγει. ~ Δ θεσπέσιον*] θέσπιον, θεῖον, θαυμαστόν, πρᾷον, θεοῦ | |
| 10 | νομοθέτημα, ἐκ θεοῦ πεσόν. ~ Δ | |
67.2 | φθόνου] φθόνος πάθος λύπης ἐπὶ τῇ τῶν πέλας εὐπρα‐ γίᾳ. ~ Δ εἰς ὃν καιρόν* τινα ἄλλον] ⸤ὑπέρθεσις τοῦ ‘εἰς ὅντινα ἄλλον καιρόν‘, ἵνα περικαλλῆ τὸν λόγον ποιήσῃ, ὡς ἐν τῷ | |
| 5 | ‘εἰ καὶ διὰ μηδὲν ἄλλο‘, ὁπόταν οἱ ῥήτορες ‘εἰ καὶ μὴ δι’ ἓν ἄλλο‘ ὑπερθέντες εἴπωσιν, εἴ τι⸥ χρὴ Ἑρμογένει [Π. ἰδ. 338, 8 Sp.] πιστεύ⸤ειν⸥. ~ ⸤E⸥VφSΔ | |
67.4 | βδάλλειν*] ἀμέλγειν· καὶ βδαλεὺς τὸ ἀμολγεῖον. ~ VφSΔ | |
67.5 | σκινδαλάμους*] τὰ λεπτὰ καὶ ἰσχνὰ τῶν λόγων ζητήματά φησιν, ὡς καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Νεφέλαις [130] | |
| “λόγων ἀκριβῶν σκινδάλμους μαθήσομαι”. τοῦτο δὲ ἐπὶ μὲν εὐθείας ὀξύνεται, ἐπὶ δὲ πλαγίων παρ‐ | 239 | |
| 5 | οξύνεται. λέγεται δὲ σκινδάλματα καὶ τὰ τῶν καλάμων ἀποξύσματα. ~ Δ λαβάς*] ἐπαφάς, ἀφορμάς, μέμψεις. ~ Δ κατακνίζουσι*] κατατέμνουσι, καταλυποῦσι, καταβάλλου‐ σιν. ~ Δ | |
| 10 | ἄττα: τινὰ ἢ ἅτινα ἢ παραπλήσια ἢ ὀλίγα. ~ Δ | |
67.6 | φορμῷ*] φορμὸς προκάλυμμα ἢ πλεκτὸν ἀγγεῖον ἐκ φλοιοῦ, ἐν ᾧ εἰώθεσαν ἰσχάδας κομίζειν. ~ Δ | |
67.7 | πάνυ ποιμενικόν*] ἀντὶ τοῦ ἁπλούστατον καὶ κατὰ ποι‐ μενικὴν εὐήθειαν. ~ EVφSΔ μακέλλην*] μάκελλα ἡ καὶ δίκελλα λεγομένη. ~ Δ | |
67.8 | τοῦ κρύους—πολλὰ τοιαῦτα] ἄξιά γε σὺ ποιῶν τοὺς σαυτοῦ διδασκάλους διασύροις, ὡς ἂν μὴ ἡμεῖς πράγματα ἔχοιμεν βόρβορον ἀναδεύοντες. ~ EΔ | |
68t | Σκύθιος ἢ Πρόξενος. | |
68.2 | Ἀρχιτέλους γυνὴ κτλ.] σημείωσαι. χρήσιμον. ~ V | |
68.4 | ἀλλὰ πρὸς Ἀκινάκου κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
68.7 | προξενήσεις αὐτοῦ: ἀντὶ τοῦ πρόξενος αὐτοῦ γένοιο. ~ EVφ | |
68.9 | τοὺς Σύρους ἡμᾶς] σημείωσαι. Σύρος ὁ δυσσεβὴς οὗτος Σαμοσατεύς, ὡς ἐν τῷ λόγῳ τῷ “Πῶς ἱστορίαν συγγρά‐ φειν δεῖ” δηλοῖ σαφῶς [c. 24 schol.]. ~ Γ2 νησιώτης] τὸν Τηλέμαχόν φησι. ~ E | |
| 5 | —] σημείωσαι. ~ V | |
68.11 | Ἀθηναίους πρὸς τὸν τοῦ Κλεινίου κτλ.] σημείω‐ | |
| σαι. ~ V | 240 | |
69t | Τραγῳδιοποδάγρα. | |
69.313 | ψολόεντι*—βέλει] κεραυνῷ καυστικῷ. ~ R | |
69.317 | μυρομένη*] θρηνοῦσα. ~ R Σιπύλῳ*] Σίπυλον ὄνομα ποταμοῦ. ~ R | |
69.318 | Τριτωνίδος] Τριτωνὶς λίμνη. ~ R | |
70t | Ἑρμότιμος ἢ Περὶ αἱρέσεων. | |
70.3 | οὐκοῦν ὁ διδάσκαλος κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
70.5 | οὐκ ὀλίγοι μάλα ἐρρωμένως κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ εἰ*] εὐκτικὸν τὸ εἴ. πολὺ δὲ παρὰ Πλάτωνι τοῦτο. ~ E | |
70.7 | ὥσπερ φασὶ τὸν Ἡρακλέα κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ἱστορία. ~ V | |
70.15 | Χαιρεφῶντα κτλ.] σημείωσαι, ὅτι Στωικὸς ὁ Σωκράτης· ἐπ’ αὐτὸν γὰρ ὁ Πύθιος Χαιρεφῶντα προὐτρέψατο εἰπὼν “ἀνδρῶν δὲ πάντων Σωκράτης σοφώτατος”. ~ EV | |
70.18 | ἐν χρῷ κουρίας] σημείωσαι, ὅτι κεκαρμένοι τὰς κεφαλὰς | |
70.19 | οἱ Στωικοί. ~ E ὅτι ὠγαθὲ ἀνδριάντων κτλ.] ὡραῖον. ~ E —] σημείωσαι. ~ V τί ἂν πάθοι κτλ.] ἀστεῖον. ~ EV | |
70.20 | φησὶ γὰρ ὁ μῦθος κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία. ~ V | |
70.22 | ἡ μὲν ἀρετὴ τοιόνδε κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
70.23 | ἐσσύμενον] Ὅμηρος [Ζ 518] “ἦ μάλα δή σε καὶ ἐσσύ‐ μενον κατερύκω οὐδ’ ἦλθον ἐναίσιμον, ὡς ἐκέλευες”. ~ E | |
70.24 | αὐθιγενής] αὐτόθι γεννηθείς, αὐτόχθων. ~ Δ | |
70.25 | Ἡσίοδος] τὸ τοῦ Ἡσιόδου [Op. 289] ἐκεῖνο περὶ ἀρετῆς “τῆς δ’ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν | |
| καὶ τὰ ἑξῆς”. ~ Δ | 241 | |
70.27 | ἡδέως εἰς Κόρινθον ἐλθεῖν] τὸ παροιμιῶδες ἐκεῖνο λέγει “οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθον ἔσθ’ ὁ πλοῦς”. ~ Γ2EV | |
70.28 | ἐπὶ ῥιπός*] παροιμία “θεοῦ θέλοντος κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοις”. εἴρηται ἐπὶ τῶν πάνυ ἀπόρων καὶ θεῷ μόνον εἰς λύσιν ἐπιτρεπομένων. ~ VΓ2EC —] ῥὶψ τὸ κατεσκευασμένον πλέγμα ἐκ τῆς οἰσύας ἢ ψία‐ | |
| 5 | θος, ἴσως ἀπὸ τοῦ ῥίπτεσθαι ἐν παντί. ~ Δ τἀληθοῦς ἑνὸς ὄντος κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
70.31 | εἰπέ μοι λέγων κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
70.33 | οὐκοῦν ἤν τινα καὶ τῶν ἀθλητῶν κτλ.] ὡραῖον. ~ V πρῶτον μὲν αὐτοὶ κινούμενοι κτλ.] ὡραῖον. ~ V φαίη μὲν ἂν ἕκαστος κτλ.] ὡραῖον πάνυ. ~ V | |
70.34 | ὁ Πλάτων κτλ.] ὡραῖον. ~ V μὴ πεπειρᾶσθαι ἄλλου ἀνδρός] τοῦτο περὶ Δίωνος ἱστοροῦσι τοῦ Προυσαέως, ὃν καὶ διὰ τοῦτο κατ’ εὐφη‐ μισμὸν Χρυσόστομον Ἕλληνες ὠνόμασαν. ~ Γ2E | |
70.35 | πρὸς* τῆς Ἑστίας] φίλον ὄντα κατὰ τῆς Ἑστίας ἐξορκοῖ· αὕτη γὰρ καὶ πρὸς τὸ εἶναι ἡμᾶς αἰτιᾶται, καθὰ καὶ Πλά‐ των ἐν Κρατύλῳ [401 C] ἐτυμολογῶν αὐτὴν ἀποφαίνεται, καὶ πρὸς φιλίαν αὐτὴ συνάγει διὰ τῆς κατ’ οἶκον ἐσχάρας | |
| 5 | τοῦτο προμηθουμένη. ~ VE | |
70.47 | λαβύρινθον κτλ.] σημείωσαι διὰ σύνταξιν. ~ E | |
70.53 | καὶ τί σοι ἀποκριναίμην κτλ.] χρήσιμον. ~ V φοίνικος*] φοίνικα τὸ Ἀράβιον λέγει πτηνόν. ~ EV ὅσοι φιλοσοφοῦσιν] τὸ τῆς Σκεπτικῆς ἔοικας, ὦ Λυκῖνε, ληρεῖν· ἐπεὶ γὰρ κἀκείνη ἀκαταληψίαν πρεσβεύουσα ἀνεπί‐ | |
| 5 | κριτον ματαιολογεῖ τὸ ἀληθές, παρόσον πάντες ἄνθρωποι καὶ τῇ τῶν λόγων ἰσοσθενείᾳ δεόμενοι τοῦ ἐπικρινοῦντος, ἀνθρώπῳ δὲ τοῦτό φησιν ἀμήχανον γενέσθαι, καθότι οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδιάτρεπτος γνώμης ἀληθοῦς. ἀλλὰ κἀγὼ φήσω· ἐπεὶ καὶ αὐτὸς σὺ ὁ ταῦτα ληρῶν ἄνθρω‐ | 242 |
| 10 | πος, ἐν μέρει καὶ σὺ τῆς σῆς παραπολῇ ἀκριβολογίας καὶ τὸ μηδὲν λογισθείης παρά γε τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ οὕτω τοῖς οἰκείοις ἁλώσῃ πτεροῖς. ~ Γ2E | |
70.54 | φασί γέ τοι τῶν πλαστῶν κτλ.] σημείωσαι. ~ V ὄνυχα* μόνον λέοντος] ἀπὸ τούτου ἡ παροιμία ‘ἐξ ὀνύ‐ χων ὁ λέων‘. ~ VE —] τὸν ἐγκεκαλυμμένον λόγον, ὅς ἐστι σοφισματώδης, ἐπ’ | |
| 5 | οὐδενὶ καταστρέφων χρησίμῳ ἀναλαμβάνει. πλὴν ἔστι καὶ μερικὴ γνῶσις αὐτόπιστος καὶ ἀληθὴς καὶ μηδὲν τοῦ καθ‐ όλου δεομένη, ὡς φέρε τοῦ ἀριθμοῦ μέρη ὁ δύο καὶ ὁ τέσσαρα, ὁ δὲ τούτων συνεκτικὸς ὁ δέκα προσεχῶς, ὡς καὶ τοῦ δέκα ὁ ἑκατὸν καὶ τούτου ὁ χίλια κἀκείνου ὁ μύρια. | |
| 10 | οὐδὲν μέντοι κωλύσει τὸν τὰ δέκα μὴ ἐπιστάμενον ἰδιώτην μηδέ γε τὴν τῶν ἀριθμῶν, ἥτις φύσις αὐτοῖς, τοῦτο γοῦν ἐπίστασθαι ἀπαρεγκλίτως, ὡς μία καὶ μία δύο καὶ δὶς δύο τέσσαρα. ὥστε οὐ πάνυ γενναῖος ὁ διατρέπων τὸν τοιοῦτον λόγον, ὡς, εἰ μὴ τὸ καθόλου τις εἰδείη, οὐδὲ τὸ κατὰ μέρος· | |
| 15 | τοὐναντίον γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τὸ ὅλον συλλογίζεται καὶ ἡ τῶν κατὰ μέρος ἅθροισις πρὸς γνῶσιν τὸ καθόλου ὑφί‐ στησιν· ἐπεὶ μηδέ τις φύσις τοῦ καθόλου λεγομένου καθ’ ἑαυτὴν ὑφισταμένη. ταύτῃ καὶ ὁ σοφὸς ὑμῶν Ἀριστο‐ τέλης [Anal. post. A 22. 83 a 33] τερετίσματά που τῶν | |
| 20 | ἑαυτοῦ λόγων φησὶ τὰ καθόλου. ὥστε καὶ ὁ τοῦ λέοντος ὄνυξ αὐτὸ τὸ μέρος γνωσθὲν τῷ Φειδίᾳ ἐξ ἀναλογίας, εἰ καὶ μὴ τὸ εἶδος, τὸ γοῦν μέγεθος παραστῆσαι τοῦ θηρίου οὐδὲν πεποίηκεν ἐμποδών. εἰ δὲ καὶ ἀναλογίαν ἀναιρή‐ | |
| σεις, τί ἂν ἄλλο ἢ πρὸς ἄλογον σαυτὸν συνωθήσεις καὶ | 243 | |
| 25 | τῶν ὄντων ἁπάντων ἀνεπαίσθητον ζωήν; καὶ φθόνος οὐδείς σοι τῆς σοφῆς ταύτης ἐμπληξίας, δι’ ἣν καὶ πρὸς τοὺς λύκους ἀποπεμφθήσῃ ὡς Λυκῖνος τῷ ὄντι καὶ ὢν καὶ καλούμενος. ~ Γ2EV | |
70.61 | ἔχοις ἂν εἰπεῖν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἐπιρρεῖ* κτλ.] “ἄλλην μὲν ἐξαντλοῦμεν, ἡ δ’ ἐπεισρέει” [cf. fr. adesp. 89. F. T. G.2 p. 856 N.]. ~ VΓ2EC. Ad‐ dunt ECV: τοῦτο ἡ παροιμία. ~ | |
70.62 | ὅτι φαρμάκῳ κτλ.] ὅτι ἡ φιλοσοφία φαρμάκῳ ὀλεθρίῳ ἔοικεν. ~ ΓV | |
70.64 | ἀλλ’ ἔτι τοῦ μεγίστου κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἀλλὰ κατὰ τοὺς Ἀρεοπαγίτας κτλ.] σημείωσαι. ~ ΓV | |
70.65 | εὑρόντες δὲ οὐδὲν κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
70.66 | τἀληθὲς εὑρεῖν] ἵνα καὶ εὕρῃ, τίς ὢν εὑρήσει, βδελυρώ‐ τατε, ἄνθρωπος ὤν; καὶ τίς τούτῳ πιστεύσει, τῆς ἀνθρώ‐ που φύσεως κατὰ σὲ οὐδ’ ὅλως ἐχούσης τὸ κεκριμένον καὶ ἀδιάπταιστον; ~ E | |
70.67 | ἀπομηκύνων τὸ πρᾶγμα κτλ.] ὡραῖον. ~ E | |
70.68 | ὑφ’ ἑκάστων ἢ θαλλῷ κτλ.] σημείωσαι. ~ ΓV. Addit V: ὡραῖον σφόδρα. ~ τῷ ἐπιτραπεζίῳ* ὕδατι] τῷ ἐπὶ τῆς τραπέζης ἐκχεομένῳ, ὃ διὰ τὴν ἰσορροπίαν καὶ τὸ ἀπαρέγκλιτον τῆς τραπέζης | |
| 5 | ἐπὶ χώρας μένον καὶ τῆς ἐπιφανείας ἐπανεστηκὸς τῷ τῷ δακτύλῳ ὀχετηγοῦντι αὐτὸ φιλεῖ ἕπεσθαι ῥυτῆς φύσεως ὑπάρχον καὶ ἀτρεμεῖν μὴ πεφυκός. ~ VΓ2E | |
70.70 | ἄριστα κρῖναι δυνάμενον κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἐπεὶ καὶ τὰς ἀποδείξεις αὐτὰς κτλ.] ἀλλ’ εἰ τοῦτο, τί καὶ αἱ νῦν αὗται ὑπὸ σοῦ λεγόμεναι ἀμφίβολοι; ~ Γ2E | |
70.71 | ἄνθρακάς* μοι τὸν θησαυρὸν ἀποφήνας] παροιμία ἐπὶ τῶν ἐφ’ οἷς ἤλπισαν διαψευσθέντων. ~ Δ | |
| περὶ ὄνου σκιᾶς] σημείωσαι. ~ V —]παροιμία ‘ὄνου σκιά‘ ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων. φασὶ | 244 | |
| 5 | δὲ εἱλκύσθαι τὴν παροιμίαν ἀπὸ τοῦ Δημοσθένει τῷ ῥή‐ τορι συμβάντος. δίκην γάρ ποτε, ὥς φησιν Ἀριστείδης, ἀπολογούμενος, ἧς τὸ τίμημα ἦν, τί χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτῖσαι, τοῦ κατηγόρου δεινῶς εἰρηκότος καὶ προσεξειργασμένου, διότι 〈ὁ〉 εὐθυνόμενος οὐδενὶ δικαίῳ, μόνῃ δὲ τῇ Δημο‐ | |
| 10 | σθένους δεινότητι πέποιθεν, οἱ δικασταὶ μετεωρισθέντες οὐ προσεῖχον τῷ Δημοσθένει, ἀλλ’ ἐθορύβουν κωλύοντες ἀπολογεῖσθαι. καὶ τούτου συμβαίνοντος ἐπὶ πλείονα χρόνον διαλιπόντων ποτὲ μικρὸν καὶ γενομένης βραχείας ἡσυχίας ‘ἄνδρεσ‘ ἔφη ‘δικασταί, μικρόν μου χρόνον ἀνάσχεσθε καὶ | |
| 15 | συγχωρήσατέ μοι λόγον οὐ πάλαι γεγονότα διηγήσασθαι‘. τῶν δὲ συγχωρησάντων διὰ τὸ μὴ ὑπολαβεῖν τὸ ὑπ’ αὐτοῦ μέλλον λέγεσθαι ‘νεανίσκος τισ‘ ἔφη ‘τῶν ἐπὶ φιλολογίαν εἰς τὴν πόλιν ἡμῶν παραγεγονότων ὅτε ἀποτρέχειν ἔμελλεν, ἐμισθώσατο ὄνον πρὸς τὸ τὰ σκεύη διακομίσασθαι μέχρι | |
| 20 | Μεγαρέων. ὑπὸ κύνα δὲ τῆς ὥρας ὑπαρχούσης κατὰ τὸ μέσον τῆς ἡμέρας ἐκκαίοντος τοῦ ἡλίου θερμότερον οὔτε τὸ ὑποζύγιον συνέβαινε θέλειν ὁδοιπορεῖν οὔτε αὐτὸν ἀκο‐ λουθεῖν δύνασθαι. καταλύσαντος οὖν τὸ φορτίον τοῦ ὀνη‐ λάτου καὶ τὸν ὄνον στήσαντος ἐκτὸς τῆς ὁδοῦ μὴ δυνά‐ | |
| 25 | μενος ὑπομένειν τὸ καῦμα ἀλλὰ κακῶς διακείμενος ὑπὸ τὴν τοῦ ὄνου σκιὰν ὑποδὺς μένειν οἷός τε ἦν. τοῦ δὲ ὀνηλάτου ἐκεῖνον μὲν κωλύοντος, ἑαυτῷ δὲ ἐπιβάλλειν λέ‐ γοντος διὰ τὸ καὶ τὸν ὄνον ἴδιον εἶναι καὶ τὴν ἀπ’ αὐτοῦ | |
| σκιὰν ὑπάρχειν ἰδίαν—μεμισθωκέναι γὰρ μόνον τὸν ὄνον | 245 | |
| 30 | διακομίσοντα αὐτοῦ τὰ σκεύη, οὐ μὴν τὴν σκιὰν αὐτοῦ—, ὡς δὲ καὶ ὁ νεανίσκος ἀντέλεγε πάλιν φάσκων τὴν ἡμέραν ὅλην αὑτοῦ τὸν ὄνον εἶναι καὶ πολλὴν ἀντιλογίαν γενέ‐ σθαι συνέβαινεν ἐκ τούτου, εἰς μάχην ὥρμησαν.‘ ἐπεὶ δ’ ὁ μὲν ταῦτα εἰπὼν κατέβαινεν ἀπὸ τοῦ βήματος, οἱ δὲ | |
| 35 | δικασταὶ κατεῖχον ἀξιοῦντες τὸ γενόμενον πέρας ἐξηγή‐ σασθαι, ἐπιστραφεὶς ‘ἄνδρεσ‘ εἶπεν, ‘ὑπὲρ μὲν ὄνου σκιᾶς βούλεσθε ἀκοῦσαι, ὑπὲρ ἀνθρώπου δὲ κινδυνεύοντος τῷ βίῳ κωλύετε λέγειν;‘ οὕτω δὲ τοὺς δικαστὰς συγχωρήσαν‐ τας ὀρθῶς ὑπὸ τοῦ ῥήτορος ἐπιπεπλῆχθαι λέγειν ἐφεῖναι. | |
| 40 | ὅθεν τό τε τοῦ διηγήματος εὔστοχον καὶ τὸ τοῦ φρονή‐ ματος παρρησιαστικὸν διαμνημονευθὲν παροιμίας ἔλαβε τάξιν. ~ Δ αἰτιῷτο τὴν τύχην κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ κενὴν καὶ μακαρίαν] κενὴ μακαρία ἡ κατὰ τοὺς | |
| 45 | ὕπνους τισὶν ἐγγινομένη εὐδαιμονία τοιαῦτα τοῖς ὀνειρώτ‐ τουσιν ἐμποιοῦσα τὰ εἰς τρυφὴν καὶ εὐετηρίαν, ὅσα ὁ παρὼν διέξεισι λόγος. διὸ καὶ μακαρία μὲν ὅσον ἐπὶ τῷ ὕπνῳ τὴν ἀπόλαυσιν ὑποβαλλομένη, κενὴ δὲ ὅτι μηδ’ ὅλως μηδὲν ἑστὸς ἔχει καὶ βέβαιον, ἀλλὰ μετὰ τοῦ ὕπνου | |
70.71(50) | καὶ τὴν εὐημερίαν ἀφίπτασθαι. τοιοῦτο καὶ τὸ τοῦ θεο‐ λόγου Γρηγορίου [in laudem Basilii c. 18, vol. 36 col. 520 Migne], 〈ὃσ〉 κενὴν μακαρίαν τὰς Ἀθήνας ὠνόμαζεν ὡς κατ’ οὐδὲν τῆς ἐν ὕπνοις εὐετηρίας διαφερούσας. ~ Γ2ECV | |
70.72 | καὶ ἐπενόεις οὐδὲν κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
70.73 | φασὶ τὴν Μήδειαν κτλ.] σημείωσαι. ~ EV | |
70.74 | γεωμετρία κτλ.] σημείωσαι. περὶ τῆς γεωμετρίας. ~ Γ2 —] σημείωσαι σφόδρα. ~ V | 246 |
70.76 | πρὸ Εὐκλείδου κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
70.78 | ἔπειτα ἐς πόσον κτλ.] σημείωσαι. ~ ΓV ὡς εἴ τις κτλ.] ἀστεῖον. ~ E —] σημείωσαι. ~ V | |
70.79 | τῶν φιλοσοφούντων κτλ.] ὡραῖον. ~ E τὸ σύφαρ] ἤγουν τὸ δέρμα. ~ V ἀμελήσαντας τοῦ ὁλκοῦ: ἤγουν τοῦ σώματος· λέγεται γὰρ ὁλκὸς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ὄφεως, ἀπὸ τοῦ ἕλκω, λέγεται | |
| 5 | ὁλκὸς καὶ 〈τὸ〉 ἀπὸ τούτου ἴχνος ἤγουν ἡ κοινῶς συρμή, ὥσπερ ποὺς καὶ τὸ μέρος τοῦ σώματος καὶ τὸ ἀπὸ τούτου ἴχνος. ~ V πτίττων: ἀντὶ τοῦ πτίσσων, ὅπερ ἐπὶ τοῦ σίτου λέγεται, ὅθεν πτισσάνη τὸ ἔνδυμα τοῦ σίτου. ~ V | |
70.80 | οὕτω μὲν κτλ.] σημείωσαι διὰ σύνταξιν. ~ E ἠγανάκτει λέγων κτλ.] ὡραῖον. ~ ΓV | |
70.81 | δεομένους ἐπὶ κτλ.] ὄλεθρε, πάλιν αὐτὸς ἐπὶ τὰ σαυ‐ τοῦ. ~ E subscript.: Διώρθωσα ἐγὼ Ἀλέξανδρος ἐπίσκοπος τῆς πολυ‐ κάρπου καὶ μεγαλοδόξου Νικαίας μετὰ Ἰακώβου τοῦ ὁμαί‐ | |
| 5 | μονος ἀδελφοῦ καὶ μητροπολίτου Λαρίσσης τῆς ὑπὸ πολ‐ λῶν ὑμνουμένης σοφῶν. ~ Γ2 | |
71t | Πρὸς τὸν εἰπόντα ‘Προμηθεὺς εἶ ἐν λόγοισ‘. | |
71.1 | μή τις εἰρωνείαν φῇ καὶ μυκτῆρα οἷον τὸν Ἀττι‐ κὸν κτλ.] οἷον, φησίν, εἰ καὶ Ἀττικόν με ἐπαινῶν εἶπας τὸν Σύρον καὶ ἐκ Σαμοσάτων· μυκτηρισμὸν γὰρ ἂν ἡγη‐ τέον, οὐκ ἔπαινον τοῦτο. ~ EVφSΔ | |
71.2 | ἐς τὴν Ἀττικὴν δριμύτητα κτλ.] σημείωσαι. ~ V | 247 |
71.4 | Πτολεμαῖος κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία ὡραία. ~ V | |
71.6 | τοὺς τοῦ διαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰς— ἐκείνους ἐπισκώπτειν] ὡς ἐν ταῖς Νεφέλαις [cf. 266. 225. 145 cet.] Ἀριστοφάνης. ~ EΔ ὁ διάλογος κτλ.] ὥσπερ ὁ Ἀρίστωνος Πλάτων. ~ EΔ | |
71.7 | παραθεὶς αὐτοῖς κεκαλυμμένα κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V | |
72t | Ἀλκυὼν ἢ Περὶ μεταμορφώσεων. | |
72.1 | φθεγγόμενον ζῷον] καὶ λάροι οὖν καὶ αἴθυιαι καὶ ἐρ⸤ω‐ διοὶ⸥ ἄφωνοι, καὶ φωνητικὴ καὶ ⸤ἄφωνοσ⸥ μόνη ἡ ἀλ‐ κυών. ~ ⸤Γ2⸥ | |
72.2 | ἀλκυόνων προσαγορευομένας ἡμέρας] ἀλκυονίτιδας ἡμέρας καὶ ἀλκυονίδας. ~ φ ταῖς εὐδίαις κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
72.3 | ἡμεῖς τῶν δυνατῶν κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ νεογιλός: ἀντὶ τοῦ νεογνός. ~ CV ἐνθυμηθέντι γὰρ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
72.8 | γυναιξί* τ’ ἐμαῖς Ξανθίππῃ τε καὶ Μυρτοῖ] ὅτι δύο γυναῖκας εἶχεν ὁ Σωκράτης, Ξανθίππην καὶ Μυρτώ. ~ VCS | |
73t | Πλοῖον ἢ Εὐχαί. | |
73.1 | οὐκ ἐγὼ ’λέγον] κρᾶσις τοῦ ω καὶ τοῦ ε εἰς τὸ ω, τοῦ ἐγὼ καὶ τοῦ ἔλεγον. ~ VΔ | |
73.4 | κεροιάκων*] τὰ νῦν κάροια λεγόμενα παρὰ τοῖς ναυτι‐ κοῖς, ἃ καὶ κρίκους καλοῦσιν οἱ παλαιοί. ~ VΔ | |
73.5 | τὸ παράσειον*] τὸ καρχήσιον. ~ V | 248 |
73.11 | τίς* αὕτη; μὴ ὀκνήσῃς εἰπεῖν κτλ.] ὡς μόνου ἀπορ‐ ρήτου ὄντος τοῦ τὰ μυστήρια ἀμυήτῳ ἐξειπεῖν. τοῦτο οὖν αὐτοῦ ἀποκλείοντές φασιν ὡς ‘οὐκ ἐξόν σοι οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς ἔχειν ἀπόρρητον, εἴ γε καὶ δεῖ τοὺς ἄλλους ἀπο‐ | |
| 5 | κρύπτειν, ἐν ἀκινδύνῳ σοι τὰ πρὸς ἡμᾶς ἐκφέρειν καθί‐ σταται· μεμυήμεθα γὰρ καὶ αὐτοὶ καὶ τοῦτο δὴ τὸ τῶν τραγῳδῶν πρὸς οἰκεῖον χορὸν ἐρεῖσ‘. ~ VΔ | |
73.12 | κενὴν* μακαρίαν] οὐ μόνον τὰ ὕπαρ ἐνθύμια ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ὕπνῳ κενὴ λέγεται μακαρία. ~ ΔC | |
73.13 | μισθοφορίαν] ναυτικά. ~ V | |
73.15 | εἰς Αἴγιναν* κτλ.] ἑορτὴ ἐν Αἰγίνῃ. ~ V ὑπερμαζᾷς* κτλ.] λέγεται τοῦτο ἐπὶ τῶν ἀπὸ τῆς ἄγαν πενίας ἀρξαμένων πλουτεῖν, ἔπειτα σοβαρόν τι τοῖς συνή‐ θεσι τέως ἐνορώντων καὶ ὑπεροπτικῶν· ὅθεν καὶ ὑπερ‐ | |
| 5 | μαζᾶν λέγεται ὡς μὴ πλέον μάζης πρὸ τοῦ εὐπορηκότων. ταύτῃ καὶ τὸ ἐπιφερόμενον ἔταξε λόγιον καὶ αὐτὸ ἐπὶ τῶν κούφως φερομένων καὶ ἀλαζόνων, φημὶ τὸ ‘μὴ εἰς τὸν κόλπον πτύειν,‘ οὓς καὶ διὰ τοῦτο ἡ συνήθεια μακροπτύ‐ στας σκωπτικῶς ὀνομάζει. ~ VC | |
73.19 | νεκρόν τι ἄλλο παιδίον*] Μελικέρτην φησὶ τὸν τῆς Ἰνοῦς παῖδα, ἐπιδιώκοντος τοῦ Ἀθάμαντος αὐτήν. ~ VΓ | |
73.21 | Σισύφιόν* τι βάρος] τὸν γὰρ Σίσυφον πέτρον ἐν Ἅιδου ἀνοχλίζειν ὁ μῦθος ποιεῖ. ~ ΔV | |
73.23 | τάριχος μὲν ἐξ Ἰβηρίας*] τῆς κάτω Ἰβηρίας τῆς πρὸς | |
| τὰ Γάδειρα λέγει—πολλὰ γὰρ ἐκεῖθεν ἰχθυηρὰ ταρίχη ἐκομίζετο—ἰχθύας φερούσης οὐ κατὰ τὴν ἄλλην θά‐ λασσαν ἀλλὰ πολλῷ καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῷ λίπει τοὺς | 249 | |
| 5 | ἄλλους παρευδοκιμοῦντας. ~ ΔV οἶνος* δὲ ἐξ Ἰταλίας] ὃν Φάλερνόν φασι. ~ V | |
73.25 | ἀπομεμαγμένην κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ ΓV | |
73.30 | ἐφίππιον*] τὴν ἀστράβην φησὶν ἤτοι τὴν ἐφεστρίδα, ἣν νῦν σέλλαν φασί. ~ VCφΔ | |
73.33 | Ἀντίπατρόν* τινα ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἔασον] Ἀλεξάν‐ δρου τοῦτο τῆς ἱστορίας· κἀκεῖνος γὰρ περαιούμενος τὸν Ἑλλήσποντον ἐπὶ τῆς Εὐρώπης Ἀντίπατρον ἀντ’ αὐτοῦ καταλείπει. ~ VφΔ | |
73.39 | ἑξστάδιος*] ἓξ σταδίων· εἴρητο [c. 16] γὰρ ἤδη αὐτοῖς, ὁπόσων σταδίων ἐπέχοι ἂν ἀφηγουμένους ἡ κενὴ μακα‐ ρία. ~ VΔ | |
73.44 | δειπνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
73.45 | παρακεκινηκότα* τὴν γνώμην] οἷον μωραίνοντα. ~ V τὴν ἀριστερὰν* πεφορτισμένος] ἐπὶ τῆς ἀριστερᾶς δα‐ κτυλιδιοφοροῦσι. ~ VΔ | |
77t | Νεκρικοὶ διάλογοι. | |
77prol | Ἐν τούτοις τοῖς διαλόγοις διαπαῖξαι βούλεται τὰ παρὰ τῶν Ἑλλήνων περὶ τοῦ Ἅιδου λεγόμενα καὶ διὰ τοῦτο νεκροὺς εἰσάγει πρὸς ἀλλήλους διαλεγομένους· ὅθεν καὶ νεκρικοὺς αὐτοὺς ὠνόμασεν. ~ ΓRVΩ | |
77,1t | Διογένους καὶ Πολυδεύκους. | |
77,1ante 1 | ⸢Ὁ Τυνδάρεως εἶχε τὴν Λήδαν γυναῖκα. ταύτῃ εἰς κύκνον | |
| ὁ⸣ Ζεὺς ⸢μεταβληθεὶσ⸣ συνε⸢γένετο, καὶ ἔσχ⸣εν ἐκείνη ⸢ἀπὸ μὲν τοῦ Τυνδάρεω Κάστορα, ἀπὸ δὲ τοῦ Διὸς Πολυ⸣δεύκην, καὶ συνέβη τ⸣ὸν μὲν Κά⸢στορα ὡς ἀπὸ⸣ ἀνθρώπου ὄντα | 250 | |
| 5 | εἶναι θνητόν, τὸν δὲ Πολυδεύκην ὡς ἐκ Διὸς ἀθάνατον. ὅτε οὖν ἐτελεύτησεν ὁ Κάστωρ, ἐλυ⸢πεῖτο ὁ Πολυ⸣δεύκης καὶ ὁ Ζεὺς ἐλεήσας αὐτόν, ὡς λέγουσιν, ἐποίησεν ὥστε τοὺς δύο ζῆν μίαν παρὰ μίαν ἡμέραν. ~ ΓR⸢V⸣φMΩ. Addit R: οἳ ἑτερήμεροι παρ’ Ὁμήρῳ [λ 303] λέγονται. ~ | |
77,11 | Πολύδευκες] ⸢Κάστωρ καὶ Πολυ⸣δεύκης ἄμφω μὲν ἤστην υἱοὶ Διὸς δίδυμοι ἐκ Λήδας τῆς Λακαίνης θνητότητα καὶ ἀθανασίαν τῷ ⸢τοῦ γένους διαφό⸣ρῳ κεκληρωμένοι. ὑπερβολῇ δὲ φιλοστοργίας μ⸤ὴ ἂν ἐκτὸσ⸥ ἀλλήλων διάγειν | |
| 5 | προῃρημένοι μηδὲ ⸢τὸν μὲν τοῖς τεθν⸣εῶσι τὸν δὲ τοῖς ἀθανάτοις συμπαρεδρεύειν ἀνεμερί⸤σαν⸥το σφίσιν αὐτοῖς τὸ τοῦ γένους ⸢δεδωρημένον, ὡσ⸣ ἂ⸤ν ἑτερή⸥μεροι ὁ μὲν τὰ θνητῶν ὁ δὲ τὰ τῶν ζώντων ⸢περιπολεύοι, ἄλλως τε καὶ σωτῆρες ἀνθρώποις, ὡς ὁ μῦθός φησι, κατακεχωρισμένοι. | |
| 10 | ἐπεὶ δὲ ταῦτα, διὰ τοῦτό ἐστιν ἐνταῦθα πρὸς Πολυ⸤δεύκην⸥ ὁ λόγος ὡς δῆθεν αὐτοῦ τὸ τηνικάδε λαχόντος τὸν ὑπὲρ γῆς τόπον περινοστεῖν⸣. ~ ⸤B⸥⸢V⸣φNΩ Κράνιον*] Κράνειον Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ ιγʹ [cf. Herod. II 459, 9 Lenz] καὶ διὰ τῆς ει. ἔστι δὲ τόπος ἐν Κορίνθῳ | |
| 15 | πανέρημος ἢ γυμνάσιον ἢ λιμήν τις, ἀντικρὺ δὲ τὸ Λε‐ χαῖον μέρος τοῦ Κρανείου. φησὶ δὲ Παυσανίας [II 2, 4], ὅτι κυπαρίσσων ἐστὶν ἄλσος πρὸ τῆς Κορίνθου, ὅπερ ὀνο‐ μάζεται Κράνειον. ~ R Ἑκάτης* δεῖπνον κτλ.] ⸢τῇ Ἑκάτῃ δεῖπ⸤να⸥ ἐτίθετο ὑπὸ | |
| 20 | τῶν παλαιῶν ἐ⸤πὶ τῶν⸥ τριόδων καθάρσια τ⸤υχὸν⸥ ταῦτα τῶν⸣ ζών⸢των, τινὰ δὲ⸣ καὶ ὠ⸢μὰ καὶ ἀκατασκεύαστα⸣. τ⸤ῷ ⸢μὲν οὖν⸥ λόγῳ τῇ δαί⸣μον⸢ι ταῦτα ἀνε⸤ῖτο⸥⸣, ἔρ⸥γῳ δὲ τῶν | |
| ἀπορούντων⸣ εἰ⸢ς ε⸤ὐπορίαν⸥· τί γὰρ⸣ ἂν καὶ ⸢δαίμων ἐκ τ⸤ούτων⸣ σιτί⸥σαι⸢το; ἐπεὶ τοί⸣νυν ⸤ἀπὸ τ⸢ῶν⸥ δείπνων⸣ τού‐ | 251 | |
| 25 | των Μέ⸢νι⸤ππος ὠ⸣μὰ⸥ φαγὼ⸢ν ᾠὰ τέ⸣θνηκ⸤εν ἀπε⸥π⸢τήσασ⸣, τοῦτο διακω⸢μῳ⸤δῶν⸣ ταῦτά⸥ φησι Δι⸢ογένησ⸣. ~ ⸤B⸥C⸢V⸣φNΩ —] κατασκευάζοντες τῇ Ἑκάτῃ δεῖπνα ἐν ταῖς τριόδοις ἔρριπτον μὴ γευόμενοι αὐτῶν. οὗτος οὖν καταγελῶν αὐτῶν ἐπιτρέπει καὶ ἐξ αὐτῶν ἐνεγκεῖν. ~ ΓRΩ | |
77,12 | ὅπως δὲ εἰδ⸢ῶ: ἐλλει⸣πτικῶς κἀν⸢τ⸤αῦθα, ὡσ⸥ πολλάκις εἴ‐ ρηται, ἡ φ⸤ράσις ἔχει⸥ τοῦ φράσον, οἷον⸣ ‘ὅπως ⸤δὲ ⸢εἰδῶ,⸥ φράσον⸣‘. ἔστι δὲ ⸢Ἀττ⸤ικὸν ὁμοῦ⸥⸣ τοῦτο ⸢καὶ ἀφελέσ⸣. ~ V⸤B⸥MNΩ | |
| 5 | ἀναπεπταμένον*] ἡπλωμένον. ~ Γ κέρατα* κτλ.] ⸤διὰ⸥ τὸν ⸢κερατίνην λόγον⸣ ⸤καὶ⸥ τὸν κρο⸢κο‐ δειλίτην ⸤τ⸥αῦ⸣τα διαπα⸢ίζει⸣. ~ Γ⸤B⸥R⸢V⸣MNΩ | |
77,13 | ὀβολὸν κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ὀβολόν*] ὀβολὸς ἐβ⸢άλλετο ἐν τῷ στόματι τοῦ νεκροῦ ναῦλον τῷ διακομίζοντι Χάρωνι⸣. ~ ΓR⸢V⸣Ω —] ⸤ἐτίθε⸥σαν γὰρ Ἕλληνες ⸤ἐν τοῖσ⸥ τῶν τεθνεώτων στό‐ | |
| 5 | ⸤μασιν⸥ ὀβολόν, τὸ ναῦλον δῆθεν τοῦ ⸤Χάρ⸥ωνος. ~ BMN | |
77,2t | Πορθμέως καὶ Μενίππου. | |
77,2ante 1 | ⸢Πορθμεύς ἐστιν ὁ δι⸣αβιβάζων ἐν ταῖς λίμναις ⸢τοὺς πλέ‐ οντασ⸣. νῦν δὲ πορθμέα λέγει τὸν Χάρωνα ὡς διαβιβά‐ ⸢ζοντα τοὺσ⸣ νεκρούς. ~ Γ⸢V⸣MUΩ | |
77,22 | ὀναίμην*] ὠφελοῦμαι. ~ Γ —] ὠφελοίμην. ~ V —] ὠφεληθείην. ~ MΩ ὑπερεκτίνειν* τῶν νεκρῶν] ὑπὲρ τῶν νεκρῶν διδόναι. ~ | |
| 5 | ΓVφMΩ θέρμους*] ⸢ταῦτα γὰρ ἦν ὁ Διογ⸣ένης ⸢δηλώσας αὐτῷ, ἵνα ἐνέγκῃ⸣. ~ Γ⸢V⸣φUΩ | 252 |
77,3t | Νεκρῶν Πλούτωνι κατὰ Μενίππου. | |
77,31 | παροικοῦντα] πλησίον οἰκοῦντα. ~ M περιέχονται*] ἀνέχονται. ~ Γφ | |
77,32 | Λυδῶν κτλ.] Λυδὸς ὁ Κροῖσος, Φρὺξ ὁ Μίδας, Ἀσσύ‐ ριος ὁ Σαρδανάπαλος. ~ R | |
77,4t | Μενίππου καὶ Κερβέρου. | |
77,41 | πρὸς τῆς Στυγός] τὸ τῆς Στυγὸς ὕδωρ ὅρκον φασὶ θεῶν καὶ κυρίως ἐν Ἅιδου εἶναι τοῦτο. διὸ καὶ νῦν τοῦτο αὐτὸν τὸν Κέρβερον ὥρκωσεν. ~ B διαμέλλοντα*] βραδύνοντα. ~ Γ | |
77,5t | Μενίππου καὶ Ἑρμοῦ. | |
77,51 | ξενάγησόν με] ἀντὶ τοῦ ὁδήγησον ἐμὲ τὸν ξένον. ~ M Ὑάκινθος* κτλ.] ἐρώμενοι τοῦ Ἀπόλλωνος. ~ ΓRφMΩ Νιρεύς*] τούτου Ὅμηρος [Β 673] ὡς καλλίστου μέμνη‐ ται. ~ ΓRΩ | |
| 5 | Τυρώ*] ταύτης ἠράσθη ὁ Ἀπόλλων. ~ ΓRΩ Λήδα*] ταύτης ἠράσθη ὁ Ζεύς. ~ ΓRΩ | |
77,6t | Μενίππου καὶ Αἰακοῦ. | |
77,61 | περιήγησαι] περιεκτικῶς διήγησαι, τουτέστι κατὰ περιεκτι‐ κὴν πάντων διήγησιν. ~ M τὸν βασιλέα*] τὸν Πλούτωνα. ~ ΓφM ἀμενηνά*] ἀσθενῆ. ~ Γ | |
| 5 | Σαρδανάπαλον*] λέγεται ὁ Σαρδανάπαλος κατὰ τινὰς μὲν ἑρμαφρόδιτος, κατὰ τινὰς δὲ τρυφερώτατος. ~ ΓCΩ | |
77,63 | κεφαλαὶ* τοκήων] νόμος ἦν οὗτος Πυθαγορείοις, ὅτι τὸ κυάμους φαγεῖν ἴσον ἐστὶ τῷ φαγεῖν τὴν κεφαλὴν τῶν τοκήων. ~ ΓCΩ | 253 |
77,64 | ἐγκρυφίας*] ἄρτος ὁ ῥυπαρώτατος. ~ Γ ἐξηνθηκώς*] ἐκβράσας. ~ Γφ κόρυζα*] μωρία· τῶν γὰρ ἀνοήτων ἐκ τῶν ῥινῶν μύξαι ῥέουσιν. ~ ΓφΩ | |
| 5 | ἅπαντες φαλακροί*] οἱ γὰρ νεκροὶ τὰς τρίχας οὐκ ἔχου‐ σιν. ~ ΓΩ | |
77,65 | τοὺς ἐν Σικελίᾳ τυράννους*] τοὺς Διονυσίους λέγει· ἀπῆλθε γὰρ πρὸς αὐτοὺς ὁ Πλάτων. ~ ΓφΩ | |
77,66 | Χαρμίδης κτλ.] εἰς τὴν φιλοκαλίαν ἀποσκώπτει τὴν Σω‐ κράτους. ~ B ὁ τοῦ Κλεινίου*] Ἀλκιβιάδης. ~ Γ | |
77,7t | Μενίππου καὶ Ταντάλου. | |
77,72 | ὕδωρ*—ἐλλέβορον*] λέγεται γάρ, ὅτι ὁ ὑπὸ κυνὸς λυσσῶντος δηχθεὶς δειλιᾷ τὸ ὕδωρ. ~ ΓCφΩ | |
77,8t | Μενίππου καὶ Χείρωνος. | |
77,82 | οὔτε διψῆν—οὔτε πεινῆν* δεῖ] τουτέστιν οὐ συντε‐ λοῦμεν οὐδὲ μετέχομεν τοῦ διψᾶν. ~ ΓMΩ ἀγαπᾶν*] ἀρκεῖσθαι. ~ Γ | |
77,9t | Μενίππου καὶ Τειρεσίου. | |
77,91 | Φινεύς*] ὁ μὲν Φινεὺς τυφλὸς ἦν, ὁ δὲ Λυγκεὺς πάνυ ὀξέως ἔβλεπεν. ~ ΓCφMΩ —] ⸤Ἀρ⸥κὰς μὲν ὁ Φινεὺς καὶ ⸤π⸥ερὶ Στύμφαλον κατοικῶν· ⸤ᾧ⸥ καὶ αἱ Ἅρπυιαι τὰ δεῖπνα σινόμεναι πρὸς τοῦ Ἀλ⸤κ⸥‐ | |
| 5 | μήνης Ἡρακλέους ἐξετο⸤π⸥ίσθησαν. Ἀθηναῖος δὲ ὁ Λυγ‐ κεὺς ὀξυδερκέστατος ⸤τ⸥οσοῦτον, ὡς καὶ τὰ κατὰ γῆς ὁρᾶν δύνασθαι. ~ ⸤B⸥CφMNΩ ἐπάλξεσιν*] ἔπαλξίς ἐστιν ὁ προμαχεὼν τοῦ τείχους. ~ ΓR διαφέρεσθαι*] φιλονεικεῖν, μάχεσθαι. ~ ΓR | 254 |
77,92 | Μηδείας*] δρᾶμα Εὐριπίδου ἡ Μήδεια, ἐν ᾧ λέγει ἡ Μήδεια ὡς [250] “τρὶς ἂν παρ’ ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ’ ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ.” ~ R | |
| 5 | βλᾶκα*] βλὰξ ὁ ἀνόητος ἐνταῦθα. ~ BφMNΩ | |
77,93 | ὄρνεα: Πρόκνη καὶ Φιλομήλα. ~ R δένδρα: ἡ Δάφνη. ~ R θηρία: ἡ θυγάτηρ τοῦ Λυκάονος ἡ Καλλιστώ. ~ R Λυκάονος θυγατέρα] τὴν Καλλιστὼ λέγει. ~ M | |
77,10t | Μενίππου καὶ Τροφωνίου. | |
77,101 | Τροφώνιε καὶ Ἀμφίλοχε] ὁ μὲν Τροφώνιος ἐν Λεβα‐ δείᾳ τῆς Βοιωτίας, καθ’ ὃ νῦν ἐπὶ λόφου τὸ μαρτύριον Χριστοφόρου τοῦ ἱεροῦ μάρτυρος, τὸ αὑτοῦ συνεστήσατο χρηστήριον πρὸς τῇ συναγκείᾳ τῶν ἐκεῖ πετρωδῶν λόφων, | |
| 5 | ὁ δὲ Ἀμφίλοχος ἐν Κλάρῳ τῆς κάτω Ἀσίας οὐ πόρρω πολὺ τῆς Μιλήτου. ~ BMNΩ —] Τροφώνιος καὶ Ἀμφίλοχος ἥρωες ὄντες ἐμαντεύοντο. λέγουσι δέ, ὅτι οἱ τόποι, ἐν οἷς ἐτάφησαν, ἐπέμειναν μαν‐ τευόμενοι. ~ ΓRφΩ. Addit R: τοῦτον γοῦν τὸν Τρο‐ | |
| 10 | φώνιον καὶ τὸν ἀδελφὸν μέμνηται Πίνδαρος ἐν τῇ ᾠδῇ τῶν Ἰσθμιονικῶν τῇ εἰς Κασμύλον Ῥόδιον πύκτην· ἱστορεῖ δὲ οὗτος [fr. 2. P. L. G. I4 p. 374 Bergk] “ὁ δ’ ἐθέλων | |
| τε καὶ δυνάμενος ἁβρὰ πάσχειν τὰν Ἀγαμήδεϊ Τροφωνίῳ θ’ ἑκαταβόλου συμβουλίαν λαβών”. ὁ δὲ τὴν περὶ ταῦτα | 255 | |
| 15 | φράσιν συντάξας λέγει οὕτως. ~ Λεβαδείᾳ*] ὁ τόπος, ἐν ᾧ ἐμαντεύοντο. ~ ΓRφM | |
77,102 | ἐσταλμένος κτλ.] τοιούτῳ γὰρ ἐκέχρηντο τρόπῳ οἱ θέλον‐ τες εἰς Τροφωνίου μαντεύεσθαι. ~ ΓRφΩ —] τοῦτο γὰρ οἱ εἰς Τ⸤ροφω⸥νίου μαντευό⸤μενοι⸥ ἐποίουν. ~ ⸤B⸥N | |
| 5 | νεκρὸς* εἶ] παρ’ ὑπόνοιάν ἐστιν· ὀφείλων γὰρ εἰπεῖν ‘τί μαντεύῃ;‘ εἶπεν ὅτι ‘νεκρὸς εἶ‘. ~ ΓφMΩ χρᾷ*] μαντεύεται. ~ ΓRM | |
77,12t | Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου. | |
77,121 | Ἄμμωνος*] Ἄμμων ἐν τῇ Λιβύῃ καλεῖται ὁ Ζεύς. πρὸς τοῦτον ἀπῆλθεν Ἀλέξανδρος μαντείαν λαβεῖν, καὶ ἀποκρι‐ θεὶς Ἄμμων εἶπεν ‘υἱός μου εἶ‘. ~ ΓCφMUΩ | |
77,122 | συνηνέχθης*] συνανεστράφης. ~ ΓMΩ τοξάρια*] μικρὰ ἀκόντια. ~ ΓMΩ πελτίδια*] μικρὰ σκουτάρια. ~ ΓMΩ —] μικρὰ ἀσπιδίσκια. ~ φ | |
| 5 | γέρρα οἰσύινα*] πλεκτὰ ἀπὸ οἰσύας. οἰσύα δέ ἐστι φυτόν, ἀφ’ οὗ πλέκονται τὰ καλάθια. ~ ΓUΩ ⸤γέρρα οἰσύι⸥να: οἰσύα γένος τι ἰτέας, ⸤ἀφ’ ἧσ⸥ ἔπλεκον τὰ κανᾶ. ἐκ τούτων ⸤δὲ καὶ τὰ⸥ γέρρα. σκεπαστήρια ταῦτα ⸤πολε⸥μικά, οὐ κυκλοτερῆ δὲ ὡς αἱ ἀ⸤σπίδεσ⸥ ἀλλὰ τετρά‐ | |
| 10 | γωνα, καὶ οὐδὲ ⸤ταῖς π⸥αρατάξεσιν ὑφ’ ἑκάστου στρα⸤τιώ‐ του⸥ φερόμενα ὡς αἱ ἀσπίδες ⸤ἀλλὰ τ⸥οῖς σταθμοῖς κατα‐ πηγνύμενα ⸤ἢ εἴπ⸥ερ ἄρα ἐξόπισθεν τῆς παρα⸤τάξεωσ⸥ ὡς σκέπη ἐσόμενα τῇ ⸤στρατ⸥οπεδείᾳ ἀπὸ τῶν ἀπὸ τῆς παρα‐ | |
| ⸤τάξεωσ⸥ φερομένων βελῶν. ~ ⸤B⸥N | 256 | |
| 15 | μύριοι μετὰ Κλεάρχου] τούτων μέμνηται ἐν ταῖς Ἀνα‐ βάσεσι Ξενοφῶν. ἀνέβησαν δὲ μετὰ τοῦ μικροῦ Κύρου κατὰ Ἀρταξέρξου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. ~ ΓUΩ | |
77,123 | οὐ διασπάσας κτλ.] οὐ διασχίσας. λέγεται γάρ, ὅτι ὁ Φίλιππος χρήματα παρέχων στάσεις ἐνέβαλεν ἐν ταῖς πόλε‐ σιν. ~ ΓφMUΩ προδοσίαις ὠνούμενος] ⸤εἰσ⸥ Φίλιππον ἀποσκώπτει ⸤χρή‐ | |
| 5 | μασι π⸥ολλοῖς κατεστρατηγη⸤κότα τοὺς ἀν⸥τιπάλους. ~ ⸤B⸥ κάνδυν*] ἱμάτιον Περσικόν, ὡς δὲ τινὲς λέγουσιν, ὅτι τὸ Ἀρκαδίκιον. ~ ΓMUΩ —] κάνδυς 〈ἱμάτιον Περσικόν〉. ὅμοιον τοῦτο χλαμύδι, εὐρυχωρότερον δέ. καὶ οὐ πρὸς τὸν ὦμον ἀνοιγόμενος ὁ | |
| 10 | κάνδυς οὐδὲ τὴν περόνην ἐς κόρακα ἀνατείνων, ἀλλὰ κατὰ τὸ ἔμπροσθεν συναγόμενος καὶ πρὸς τὸ στέρνον τὴν περό‐ νην ἐπαναπαύων, ᾧπερ καὶ νῦν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ πατρί‐ κιοι κατὰ τοὺς ἐφεστίους χρηματισμοὺς εἰώθασι χρῆσθαι. ἡ δὲ τιάρα ὀξύ τι περίβλημα κεφαλῆς, ὃ πάντες ἔφερον | |
| 15 | Πέρσαι οἱ ἄλλοι μὲν πλάγιον, ὄρθιον δὲ βασιλεὺς μόνος. ~ BN | |
77,125 | νῦν* μὲν κτλ.] ἀλλὰ καὶ Ἄρης καὶ Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ, θεοὶ ἀναμφίβολοι, ὡς ὁ μῦθος βοᾷ, τέτρωνταί τε καὶ αἵματι διαρρέονται. ~ B ἐπικερτομοῦντας*] ἐπισκώπτοντας, ἐπιχλευάζοντας. ~ Γ | |
| 5 | μυδῶντα*] σεσημμένον, ἐκρέοντα. ~ Γ | |
77,13t | Διογένους καὶ Ἀλεξάνδρου. | |
77,134 | τὰ μεγάλα θηρία] τοὺς ἐλέφαντας λέγει. ~ φMΩ | |
77,135 | καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγεῖτο] τοῦτο οὐκ ἔξω τοῦ εἰ⸤κότοσ⸥ οὐδ’ ἀποπλανώμενον π⸤ίστεωσ⸥ ἀλλὰ καὶ πάνυ ἐγγύτ⸤ατα⸥ ἧκον. ~ ⸤B⸥ Κλεῖτον—Καλλισθένην] Κλεῖτον τὸν σωματοφύ⸤λακα⸥, | 257 |
| 5 | ὃν μεταξὺ εὐωχού⸤μενος διέ⸥πειρε τῷ δόρατι, Κ⸤αλλι⸥σθένην δὲ τὸν φιλόσοφ⸤ον, ὃσ⸥ λέοντι συγκαθ⸤ειρχθεὶσ⸥ ὑπὸ Ἀλεξάν‐ δ⸤ρου⸥ διεφθάρη. ~ ⸤B⸥φΩ | |
77,14t | Ἑρμοῦ καὶ Χάρωνος. | |
77,141 | ἀκέστραν*] ⸤ἀκέ⸥στρα ἡ βελόνη ἡ μείζων, ⸤ἣν ν⸥ῦν σακκο‐ ράφιον κα⸤λοῦ⸥σιν. ἀκέστρα δὲ παρὰ τὸ ἀκεῖσθαι ⸤ἤτοι⸥ συρράπτειν τὰ διερρωγό⸤τα τῆσ⸥ ὀθόνης. τοῦτο δὲ καὶ ἠπή⸤τιόν φασιν⸥, ἐπεὶ καὶ ἠπήτρια καὶ ἠ⸤πητὴσ⸥ καὶ ἀκέ‐ | |
| 5 | στρια καὶ ἀκεστής, ⸤οὓς ν⸥ῦν ῥάπτας καλοῦσι. χρὴ ⸤δὲ εἰδ⸥έναι, ὡς οἱ παλαιοὶ γυναιξὶν ⸤ἐχρῶν⸥το εἰς ταύτας τὰς ἐργασίας, ⸤καθ⸥ὰ καὶ νῦν Σκύθαι. ~ BCφMNΩ παραλογιζόμενον*] παραψηφίζοντα. ~ ΓMΩ | |
77,142 | ἐξῳδηκώς*] φυσηθείς. ~ ΓMΩ | |
77,15t | Πλούτωνος καὶ Ἑρμοῦ. | |
77,152 | ἐλπίζει] ἀντὶ τοῦ ἐπελπίζει ἤγουν εἰς ἐλπίδας ἐμβάλλει. ~ φMNΩ Ὀϊλέως] ὁ τοῦ Αἴαντος πατὴρ τοῦ Λοκροῦ, ὃς ἱστόρηται ὑπέργηρως τελευτῆσαι. ~ φNΩ | |
| 5 | ἀμέλησον] τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ λεγόμενον ὑπόμεινον. ~ | |
| CMNΩ. Addunt MNΩ: πρωθήβης δὲ τὸ Ὁμηρικόν. ~ | 258 | |
77,16t | Τερψίωνος καὶ Πλούτωνος. | |
77,161 | παρὰ πάντα τὸν χρόνον*] κατὰ πάντα. ~ M interlin.; M in mg.: ὅμοιον καὶ τῷ ‘ὁπόσας παρὰ τὸν βίον εὐθύνας δέδωκα‘ ἀντὶ τοῦ ‘κατὰ τὸν βίον‘. ~ | |
77,162 | ἄνω—ποταμῶν*] παροιμία ἐστὶ λεγομένη, ὅτε τὰ ἐναν‐ τία τῶν ὀφειλόντων γίνεται, ‘ἄνω ποταμῶν χωροῦσι πηγαί‘ [Eurip. Med. 410]· αἱ γὰρ τῶν ποταμῶν πηγαὶ οὐδέποτε ἄνω, κάτω δὲ μᾶλλον χωροῦσι. ~ ΓRφMΩ | |
| 5 | νῦν*—ἡ ἅμαξα τὸν βοῦν] ⸤παρο⸥ιμία τῇ ἀνωτέρω ὁμοία ⸤τῇ ‘ἄ⸥νω ποταμῶν‘. λέγονται ⸤δὲ ἄμφ⸥ω ἐπὶ τῶν παρὰ τὴν φύσιν ἀ⸤νεστρ⸥αμμένων τὴν τάξιν· ⸤οὔτε⸥ γὰρ τοῖς ποταμοῖς ἄνω καὶ ⸤κατὰ τῶν⸥ πηγῶν φέρεσθαι φύσις ⸤τὸ ῥε⸥ῖθρον οὔτε τοὺς βόας ἡ ⸤ἅμα⸥ξα ἕλκει ἀλλ’ ἔμπαλιν. ~ | |
| 10 | ⸤B⸥CφMΩ. Addit C: ὁμοία δὲ τούτων ἐστὶ καὶ αὕτη ‘ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα‘. ~ —] παροιμία λεγομένη ἐπὶ τῶν γινομένων ἐναντίως πραγ‐ μάτων. ~ R | |
77,163 | ἀποσμυγέντες*] ⸤καταγελ⸥ασθέντες. ~ Γ⸤B⸥RφΩ —] ὡραῖον. ~ Γ | |
77,17t | Ζηνοφάντου καὶ Καλλιδημίδου. | |
77,171 | Τιθωνόν*] τὸν Τιθωνὸν ἄνθρωπον ὄντα ἥρπασεν ἡ Ἡμέρα καὶ φιλοῦσα αὐτὸν ἐποίησε πολυχρόνιον. ~ ΓRMΩ —] τούτῳ τῷ Τιθωνῷ τὴν Ἡμέραν ὁ μῦθος ἐρωμένην ἀποφήνας καὶ πρὸς γάμον συναρμόσας ἐπὶ τὸ μήκιστον | |
| 5 | τοῦ χρόνου παρέλκει τὸ ζῆν. ~ B ἐπίτομόν* τινα ὁδόν] ὁδὸν σύντομον. ~ Γ | |
| ἐπιεικῶς*] πάνυ. ~ ΓM | 259 | |
77,18t | Κνήμωνος καὶ Δαμνίππου. | |
77,181 | ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα] παροιμία. ~ ΓMΩ. Addunt MΩ: ἐπὶ τῶν μὴ προσηκόντων. ~ —] καὶ αὕτη ἡ παροιμία ὁμοία ταῖς ἀνωτέρω. ~ φ —] καὶ αὕτη ὁμοία ταῖ⸤ς ἀνωτέρω⸥ δυσὶ παροιμίαις· | |
| 5 | ⸤ ἀναστρο⸥φὴν φυσικῶν εἰς ⸤ ⸥ παρὰ τὸ προσ‐ ῆκο⸤ν πρα⸥γμάτων. ~ ⸤B⸥ κατασοφισθείς*] ἀπατηθείς. ~ ΓΩ | |
77,19t | Σιμύλου καὶ Πολυστράτου. | |
77,192 | τράπεζα ὑπὲρ τὰς* ἐν Σικελία] διατεθρύλληται τοῦτο ὡς ἐν παροιμίᾳ ‘Σικελικὴ τράπεζα‘. λέγεται δὲ καὶ τρυφῆς Συβαριτικῆς ἀπὸ τῆς ἐν Ἰταλίᾳ πόλεως τῆς Συβάρεως. ~ R ⸤ὁ Φάω⸥ν, ὡς λέγουσι, γέρων ⸤ὢν⸥ διεβίβασε τὴν Ἀ⸤φρο‐ | |
| 5 | δί⸥την. καὶ ἡ Ἀφροδίτη ⸤ἐρασ⸥θεῖσα αὐτοῦ, ἐπειδὴ ⸤γέρων⸥ ἦν, μετέβαλεν ⸤αὐτὸν⸥ εἰς νεώτερον. ~ Γ⸤B⸥RCφΩ | |
77,194 | Κόδρου* δὲ εὐγενέστερος] Μέλανθος Πύλιος ὢν ἀπὸ Πύλου—νῆσος δὲ αὕτη τῆς Πελοποννήσου—εἰς Ἀθή‐ νας ἐλθὼν πολέμου καταλαβόντος ἐμονομάχησε Ξάνθῳ τῷ Βοιωτῷ ὑπὲρ Ἀθηναίων ἐπὶ μισθῷ τῇ βασιλείᾳ τῶν Ἀθη‐ | |
| 5 | ναίων καὶ νικήσας ἐβασίλευσεν. τούτου δὲ υἱὸς ὁ Κό‐ | |
| δρος. ~ ΓRφΩ. Addit R: ἐπ’ εὐγενείᾳ διαβόητος. ~ | 260 | |
77,20t | Χάρωνος καὶ Ἑρμοῦ. | |
77,201 | ἔπιπλα*] τὰ ἐλαφρότατα τῶν κτημ⸤άτων⸥ οὕτω φασὶ παρὰ τὸ ἐπιπολά⸤ζειν⸥. ~ ⸤B⸥CφMNΩ ἀποβάθραν*] κλίμακα, δι’ ἧς ἐπὶ τὸ πλοῖον ἀναβαί‐ νουσι. ~ R | |
77,202 | ἔμβαινε κτλ.] βαβαί· μεταξὺ π⸤αι⸥διᾶς καὶ σκωμμάτων ⸤οἷα⸥ ἡμῖν σπουδαῖα π⸤αι⸥δεύματα παρατίθεται ὁ ⸤γενναῖοσ⸥ οὑτοσὶ καὶ ῥήτωρ ⸤καὶ κωμῳ⸥δὸς καὶ σιλλοποιὸς ἐμ⸤φρόνωσ⸥ τε καὶ δριμέως τὰ μά⸤ταια τῆσ⸥ ἀνθρωπίνης σπουδῆς ἀ⸤ξίως δια⸥‐ | |
| 5 | σύρων ἐπιτηδεύμα⸤τα⸥. ~ ⸤B⸥NΩ | |
77,204 | ἐφεστρίδα*] ⸤τὸ⸥ ἐπὶ τοῖς ἱματίοις ⸤ἐ⸥πίβλημα ἤτοι μαν‐ ⸤δύ⸥αν καὶ χλαμύδα καὶ ⸤π⸥όρπην καλουμένην. ~ ⸤B⸥CφΩ —] ἐφεστρὶς τὸ φορούμενον ἔξωθεν ἱμάτιον παρὰ τοῖς βασιλεῦσι. ~ R | |
77,206 | ἀνεκήρυξεν*] ὡς εὐεργέτην δηλονότι. ~ ΓRφ | |
77,207 | ὁ ἔνοπλος] ὁ στρατηγός. ~ φ | |
77,208 | ὅσην μὲν τὴν ἀλαζονείαν κτλ.] τὶ ταῦτα τοῖς καθ’ ἡμᾶς μοναχοῖς ἁρμόδια. ~ N πεντηκόντορος*] ναῦς ὑπὸ νʹ ἀνδρῶν κωπηλατουμένη. ~ ΓRΩ | |
77,209 | κινάβραν*] κινάβρα ἐστὶ κυρίως ἡ τῶν τράγων δυσωδία. ἐνταῦθα οὖν μεταφορικῶς λέγει δυσωδίαν τὸ πάντας σιαί‐ νειν. ἴσως δὲ καὶ κινάβραν λέγει τὴν πήραν. ~ ΓBRNΩ | |
77,2010 | ἀντιθέσεις—βαρβαρισμούς*] τὰ ἐν σχήματι προφ⸤ε‐ ρόμενα⸥ τῷ λόγῳ χάριτος ἕνε⸤κεν ὡς τὸ “οἱ δὲ⸥ δύο σκό‐ | |
| πελοι” [Hom. μ 73] καὶ τ⸤ὰ παραπλήσια⸥. ~ ⸤B⸥NΩ ἢν* ἰδού] εἴρηται πολλάκις ὡς ⸤ἠθικὸν⸥ καὶ ἀφελὲς κατὰ | 261 | |
| 5 | δεῖ⸤ξιν ἐπί⸥φθεγμα. ~ ⸤B⸥N | |
77,2011 | δεδῃωμένος*] πεπορθημένος. ~ ΓR χαμαιτυπεῖα*] πορνεῖα. ~ ΓR | |
77,21t | Κράτητος καὶ Διογένους. | |
77,211 | “ἤ μ’ ἀνάειρ’ ἢ ἐγὼ* σέ”] Ὅμηρος [Ψ 724] εἰσάγει παλαίοντας Ὀδυσσέα καὶ Αἴαντα. φησὶν οὖν Αἴας πρὸς Ὀδυσσέα ‘ἢ κούφισόν με ἢ κουφίζω σέ‘. αἰνίττεται οὖν ὁ Λουκιανὸς διὰ τοῦ στίχου ὡς τοῦ Ἀριστέου λέγοντος | |
| 5 | ‘ἢ κούφισόν με ἢ κουφίζω σέ‘, τουτέστιν ‘ἢ προκόμισόν με ἢ προκομίζω σέ‘. ~ ΓRφΩ ἀπὸ τῶν ὀνειράτων*] ὅτι οἱ Χαλδαῖοι δι’ ὀνειράτων ἐμαν‐ τεύοντο. ~ RBCNΩ | |
77,212 | ἀπὸ Σικυῶνος* ἐς Κίρραν] ὅτι καταντικρὺ Κίρρας ἐν τῷ Κορινθιακῷ κόλπῳ ὁ Σικυών. ἡ δὲ Κίρρα ὄρος ὀξὺ ⸤κατὰ τὴν⸥ Φωκίδα, ὅπου νῦ⸤ν τὸ⸥ Χρυσίον φασίν. ~ ⸤B⸥RφNΩ | |
77,213 | εὖ ἐποίησαν: καὶ τοῦτο Ἀττικὸ⸤ν τὸ⸥ τὴν ἐνέργειαν ⸤ἐπὶ τοῦ⸥ πάθους λαμβά⸤νειν⸥. ~ ⸤B⸥NΩ —] τὸ δὲ εὖ ἐποίησαν ἀντὶ τοῦ εὖ ἔπαθον Ἀττικόν. ~ φ ἐκ κοτίνου*] ἐξ ἀγριελαίου. ~ B | |
77,214 | στέγειν*] δέχεσθαι, βαστάζειν. ~ Γ αἱ τοῦ Δαναοῦ*] Δαναὸς ἔσχε νʹ θυγατέρας. αὗται ἔλα‐ βον ἄνδρας νʹ υἱοὺς τοῦ Αἰγύπτου· αἵτινες ἐν μιᾷ νυκτὶ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐφόνευσαν καὶ διὰ τοῦτο μετὰ θάνατον | |
| 5 | κατεδικάσθησαν εἰς τετρημένον πίθον ἀντλεῖν, ἵνα τοῦτον | |
| γεμίσωσιν. ~ ΓRφΩ | 262 | |
77,22t | Διογένους καὶ Ἀντισθένους καὶ Κράτητος. | |
77,222 | καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλμης] καὶ αὑτὸν ᾐτιᾶτο τῆς τόλμης. ~ φ κυμβία*] κυμβίον εἶδος ποτηρίου παραπλησίως τῷ σχή‐ ματι πλοίῳ καὶ καλεῖται κύμβη. ~ R | |
| 5 | —] κυμβίον εἶδος περικεφαλαίας καὶ ἐκπώματος. ~ M | |
77,223 | ἀμφότεροι* διαπαρέντες] ⸤σημείωσαι τὸ σχῆμα⸥· ὤφειλε γὰρ ἀμ⸤φοτ⸥έρων διαπαρέντων. ~ ⸤B⸥RφMΩ σάρισσαν*] λόγχην Μακεδονικήν. ~ ΓRCφM —] ⸤τὸ ἐ⸥ν τῇ συνηθείᾳ ⸤μέ⸥ναυλον. ~ ⸤B⸥RCφNΩ | |
77,225 | ἀκροποδητί*] ἄκροις ποσίν. ~ ΓM | |
77,227 | ξεναγός*] ὁ ξένους στρατιώτας συνάγων καὶ μισθῶν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον τῷ βουλομένῳ. ~ ΓRφΩ | |
77,23t | Ἀγαμέμνων καὶ Αἴας. | |
77,232 | ἥτις μου κατεδίκασεν] εἰς τὴν Ἀθηνᾶν ἀποτείνεται· αὕτη γάρ, ὡς λέγουσιν, ἐποίησεν αὐτὸν ἡττηθῆναι. ~ ΓRΩ | |
77,25t | Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀννίβου. | |
77,252 | ἀπέκτεινα μιᾶς ἡμέρας κτλ.] σημείωσαι. ~ V | |
77,253 | πατρῴαν* ἀρχὴν παραλαβών] ⸤ἀλλὰ καὶ σύ, Λίβυ, Ἀμίλκα τοῦ καὶ Βάρκα πατρὸς τὴν⸥ παρασκευὴν τοῦ πολέ‐ μου παραλαβών, ἃ κατειργάσω, εἰργάσω. ~ ⸤B⸥N Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ἐρραψῴδουν] ἐφρόνει γὰρ Ἀλέξαν‐ | |
| 5 | δρ⸢οσ⸣ μέγα ἐπὶ τῷ ἀπὸ στόματο⸢ς ἀεὶ⸣ προφέρειν τὴν Ἰλιάδα ⸢Ὁμήρου⸣. ~ B⸢V⸣φNΩ | |
77,254 | περιέπων ἀγαπᾶν*] ⸢κατέχ⸣ων ἀρκεῖσθαι. ~ ΓVφΩ | |
77,256 | ἐπεὶ δέ μοι κτλ.] σὺ σωφρονέστερον διε⸤γέν⸥ου, Ἀμμω‐ νίδη, Ἰνδίας ⸤ἀπο⸥χωρῶν, ὃς πᾶσαν τὴν ⸤ἀπὸ⸥ ταύτης ἐπὶ Πέρσας ὁδὸν ⸤ἀσε⸥λγέστατα πάντων διῄεις αὐτῷ ⸤στρ⸥ατο‐ πέδῳ μέθῃ καὶ γυναι⸤κείᾳ ὕ⸥βρει δουλεύων, καὶ τοῦτο | 263 |
| 5 | ⸤ ἐκ⸥εῖνο τὸν Λυαῖον Διόνυ⸤σον ⸥ καὶ λυσιμελῆ μετιών, ⸤καὶ⸥ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἐ⸤π⸥ανῃρημένος. ~ ⸤B⸥ ⸤τοὺσ⸥ καιροὺς καθηδυπα⸤θῶν⸥: ⸢ἀντὶ τοῦ εἰς ἡ⸣δον⸢ὰσ⸣ ἀνα⸢λίσκων⸣. ~ ⸤B⸥C⸢V⸣φN | |
77,26t | Ἀχιλλέως καὶ Ἀντιλόχου. | |
77,262 | οἱ ἄνω] ἀντὶ τοῦ οἱ ἐν τῷ βίῳ ἄνω. δοκεῖ γὰρ ὁ Ἅιδης κάτω εἶναι. ~ B | |
77,264 | ἑταιρικὴ* μὲν ἡ παραίνεσις] ⸤φ⸥ιλικὴ καὶ ⸢ἀπὸ ⸤ἑ⸣τ⸥αί‐ ρου. ~ ⸢V⸣⸤B⸥M | |
77,28t | Πλούτωνος καὶ Πρωτεσιλάου. | |
77,283 | οὐκοῦν* κτλ.] ⸢τῆς Κόρης ἤτοι⸣ τῆς Φερσε⸢φόνης ὁ λόγοσ⸣ οὗτος δεομένης ⸢ὑπὲρ Πρω⸣τεσιλάου. ~ ⸢V⸣BφNΩ | |
77,30t | Νιρέως καὶ Θερσίτου καὶ Μενίππου. | |
77,301 | οὐ καλλίων σοι δοκῶ;] ⸤Ὅμη⸥ρος [Β 673] γὰρ τὸν ἐκ Σύμης ⸤Νιρ⸥έα ὕμνησε δια⸤φερ⸥όντως εἰς κάλλος ⸤με⸥τά γε Ἀχιλλέα. ~ BN | |
78t | Ἐνάλιοι διάλογοι. | |
78prol | ⸢Ἐν τοῖς πρώτοις τούτων διαλόγοις τῶν ἐν τῷ Ἅιδῃ λεγο‐ μένων γίνεσ⸣θαι καταγε⸢λῶν νεκροὺς εἰσήγα⸣γε πρὸς ἀλ⸢λή‐ λους διαλεγομένουσ⸣· ἐντεῦθεν ⸢δὲ τὰ ἐν θαλάττ⸣ῃ μυθευό‐ | |
| ⸢μενα διαπαί⸣ζει. ~ ΓR⸢V⸣Ω | 264 | |
78,1t | Δωρὶς καὶ Γαλάτεια. | |
78,11 | Γαλάτεια*] ⸢λέγεται τῆς Γαλα⸣τείας ὁ Κύκλωψ ⸢ἐρᾶν. ὁ δὲ⸣ Κύκλωψ υἱὸς ⸢ἦν Ποσειδῶνος, π⸣οι⸢μὴν τὴν τέχνην, ἕν⸣α ἔχων ⸢ὀφθαλμὸν ἐ⸣πὶ τοῦ μετώπου, ⸢τὴν θέαν πά⸣νυ ἄγριος. ~ ⸢V⸣Γ | |
78,15 | σιτούμενος τοὺς ἐπιδημοῦντας*] ἐλέγετο γὰρ καὶ ἀν‐ θ⸢ρωποφάγοσ⸣ εἶναι. Ὅμηρος [ι 292 sq.] εἰσάγ⸢ει αὐτὸν ἐκ⸣ τῶν Ὀδυσσέως ἑταίρων ⸢ἐσθίοντα⸣. ~ Γ⸢V⸣Ω | |
78,2t | Ποσειδῶνος καὶ Κύκλωπος. | |
78,22 | ἐναυσάμενος] ἅψας καὶ ἐναισάμενος. ~ V ἐμαυτοῦ* ἦν] ἐμαυτῷ ἤμην. ~ ΓV | |
78,23 | ἐξέθορες*] ἐξεπήδησας. ~ Γ | |
78,3t | Ποσειδῶνος καὶ Ἀλφειοῦ. | |
78,31 | μόνος κτλ.] ⸢ὁ Ἀλφειὸς π⸣οταμός ⸢ἐστι Σικελίασ⸣, ἡ δὲ ⸢Ἀρέθουσα⸣ Σικελίας πη⸢γή. καί, ὡς λέγου⸣σιν, ὁ Ἀλ‐ ⸢φειὸς διὰ θαλά⸣σσης ⸢παρερχόμενος τῇ Ἀ⸣ρε⸢θούσῃ μίγνυ‐ ται μὴ μ⸣ιγνύ⸢ων τῇ θαλάσσῃ τὸ ὕ⸣δωρ. πλάτ⸢τονται οὖν | |
| 5 | οἱ ποιηταί⸣, ὅτι ⸢φιλῶν τὴν Ἀρέθ⸣ουσαν ὁ Ἀλφειὸς τοῦτο ποιεῖ. ~ Γ⸢V⸣Ω ξυναυλίᾳ] ὅτι συναυλία λέγεται καὶ ἡ συνοικία καὶ ἡ σύμ‐ φωνος αὔλησις ἡ ἀπὸ βʹ αὐλῳδῶν περαινομένη. ~ Vat. 942 | |
78,4t | Πρωτέως καὶ Μενελάου. | |
78,41 | ἀλλὰ ὕδωρ κτλ.] λέγουσ⸢ιν, ὅτι ὁ Πρω⸣τεὺς δαίμ⸢ων ὑπῆρχε⸣ θαλάσσιο⸢ς εἰς πᾶν⸣ εἶδος μετα⸢βαλλόμενοσ⸣. ~ Γ⸢V⸣Ω | |
78,5t | Δελφίς, Ἀρίων, Ποσειδῶν. | |
78,5ante 1 | ⸢Ἀρίων ὁ ἀπὸ Λέσβου κιθαρῳδὸς ἦν ἄριστος. τοῦτον | |
| μετὰ πολλῶν πλέοντα χρημάτων οἱ ναῦται τῶν χρημάτων ἐπιθυμήσαντες εἰς τὴν θάλασσαν ἔρριψαν, δελφὶς δὲ αὐτὸν ὑπο⸣δεξάμενος εἰς τὴν γῆν ἐξήγαγεν, ὡς ἱστορεῖ ⸢Ἡρόδο‐ | 265 | |
| 5 | τοσ⸣ [I 24]. ~ Γ⸢V⸣Ω | |
78,51 | Μηθύμνης*] πόλις τῆς Λέσβου. ~ ΓVΩ Ἀρίονα] παρὰ τὰ παρ’ Ἡροδότῳ [I 24] καὶ τοῖς λοιποῖς ἅπασιν ἱστορούμενα περὶ Ἀρίονος τὰ παρόντα· ὁ μὲν γὰρ ἐξ Ἰταλίας εἰς Κόρινθόν φησι μετὰ μεγάλων πλούτων | |
| 5 | τῶν ἀπὸ τῆς μουσικῆς τῆς ἐργασίας ἀναπλέοντα τὰ προ‐ κείμενα παθεῖν τὸν Ἀρίονα οὐδὲ ὡς ὑπόκειται. ~ B | |
78,52 | ὁ δὲ πλουτήσας κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ παρανέων*] κολυμβῶν. ~ Γ | |
78,6t | Νηρηίδες, Ποσειδῶν. | |
78,61 | ⸢ἡ Ἰνὼ ἀδελφὴ οὖσα τῆς Σεμέλης ἔθρεψε τὸν Διόνυσον. ὠργίσθη ἐπὶ τούτῳ ἡ Ἥρα καὶ ἐνέ⸣βαλε μανίαν ⸢Ἀθά‐ μ⸣αντι τῷ ἀνδρὶ ⸢τῆς Ἰ⸣νοῦς. ὁ δὲ το⸢ξεύει ἕνα τ⸣ῶν ἑαυ‐ τοῦ παίδων ⸢τὸν Λέαρχον⸣. ἀγανακτή⸢σασα δὲ ἡ Ἰ⸣νὼ | |
| 5 | παρέ⸢βαλεν αὐ⸣τῷ φαγεῖν ἑ⸢ψήσασα⸣ τὸν Λέαρχον. ⸢λυπη⸣‐ θεὶς οὖν ὁ Ἀθάμας ⸢ἐδίω⸣κε τὴν Ἰνὼ ⸢μετὰ⸣ τοῦ ἄλλου αὐτῆς ⸢παιδὸ⸣ς Μελικέρτου, οἱ ⸢δὲ φο⸣βηθέντες εἰς θάλασ‐ ⸢σαν ἑ⸣αυτοὺς ἔρριψαν ⸢καὶ ἐγέν⸣οντο, ὡς λέγουσιν ⸢οἱ Ἕλλη⸣νες, θαλάσσιοι ⸢δαίμο⸣νες. ~ Γ⸢V⸣Ω | |
78,62 | νεανίας γὰρ κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
78,8t | Ποσειδῶν, Τρίτων. | |
78,81 | Δαναός*] τούτων τῶν πεντήκοντα πατήρ. ~ ΓV | |
78,82 | ἐξ Ἄργους εἰς Λέρναν*] ⸢ἡ Λέρνα⸣ πηγή ⸤ἐστιν⸥ ἐν Ἄργει ⸢τῆσ⸣ Πε⸤λοποννήσου⸥, καθ’ ἣν ⸢καὶ Ἡρα⸣κ⸤λῆς τὴν⸥ Ὕδραν ⸢κατείρ⸣γ⸤ασται, καὶ ⸢μετὰ⸥ το⸣ῦτο ἐξεκάθαιρον ⸢τὰ ἐντό⸣σθια⸥ τῶν ⸤ἱερείων ⸢ἐπ’ ⸤αὐτῆσ⸥⸣· ἀφ’ ὧν ⸢καὶ συνέ⸣‐ | |
| 5 | ⸤βαινε⸥ τὸ ὕ⸢δωρ⸣ πάνυ διεφθάρθαι ⸢τῇ κόπρ⸣ῳ τῶν ἀπο‐ ⸢καθαιρο⸣μένων. διὸ καὶ ⸢παροιμ⸤ία⸣ ἐξέ⸥πε⸢σε ‘Λέρν⸣η κακῶν‘ ⸢ἐπὶ τῶν ἄ⸣γαν ῥυπώντων λεγο⸢μένη⸣. ~ ⸢V⸣⸤B⸥CMΩ | 266 |
78,83 | ὑδροφορήσεις*] ⸢κατεκρίθησαν γὰρ αἱ Δαναοῦ, ὡς ὁ μῦθός φησιν, ἐν Ἅιδου ὑδροφορεῖν εἰς τετρημένον πίθον, ἀνθ’ ὧν τοὺς Αἰγύ⸣πτου παῖ⸢δας συλλέκτρουσ⸣ ὄντας διε‐ χ⸢ρήσαντο⸣ οὐκ ἐν δίκῃ. ~ B⸢V⸣Ω | |
78,9t | Ποσειδῶν, Ἶρις. | |
78,91 | Λητώ*] ⸤φασὶ τὴ⸥ν Λητὼ ⸢ἐκ Διὸσ⸣ κυοῦ⸤σαν Ἀ⸥⸢πόλλωνα καὶ Ἄρ⸣τεμιν ⸤καὶ τῶν ⸢ὠ⸥δίνων αὐ⸣τὴν ἐπιλαβ⸢ομένων ⸤γῆς κατὰ⸥⸣ πάσης πλαν⸢ᾶσθαι, ἐφ’ ᾧ⸤τε⸣ τεκεῖ⸥ν, καὶ μηδαμ⸢οῦ τούτου τυγ⸣χά⸤νειν⸥, καθότι προ⸢κατεί⸣λη⸤πτο πᾶ⸥σα⸢ν Ἥρα | |
| 5 | τὴν γῆν ὅρ⸣⸤κοισ⸥ ἦ μὴν μὴ δέ⸢ξασθαι⸣ τὴν ⸤Λητὼ⸥ μηδα‐ ⸢μοῦ ἐντεκεῖν⸣· ⸤προσέτι⸥ δὲ καὶ δ⸢ράκοντα⸣ δεινὸν ἐπι⸤στῆ‐ σαι ⸢τ⸥ῇ κυούσῃ⸣ τάχιστα δια⸤⸢φθεροῦ⸥ντα⸣ τὰ νεογνά. ⸢ὅθεν ⸤ἡ Δῆλοσ⸣ ἡ νῆσος τῆς ⸢Σικελίας ⸤ἀπο⸣σπα⸥σθεῖσα ⸢καὶ τέως ὑπο⸤βρύχι⸥⸣ος λανθάνο⸢υσα φερομένη⸣ ⸤ἔστη τε⸥ τῆς | |
| 10 | ἀ⸢κρίτου φορᾶς κρειτ⸣⸤τόνων ῥοπ⸥ῇ ⸢καὶ τὸν τόκον ὑπέ⸣στη ⸤τῆς ⸢ὠδιν⸥ούσης· ἀνώ⸣μοτον ⸢γὰρ αὐτὴν ⸤εἶναι συνέ⸣β⸥αινεν, ⸢ἐπεὶ μηδέπω ⸤τοῖς φαινο⸥μένοις με⸣τέπρεπεν. ⸤τὸν μέ⸢ντοι⸥ δρά⸣κοντα γ⸢εννηθεὶσ⸣ ⸤Ἀπόλλω⸢ν ἐ⸥τόξευ⸣σε Πυθοῖ, ⸤καθὸ καὶ⸥ ⸢τὸ μαντεῖον⸣ συ⸤νεστήσα⸥το ὕ⸢στερον⸣. ~ ⸢V⸣⸤B⸥CΩ | |
78,92 | Ὅτι Δῆλος ἐκλήθη ἡ νῆσος ἅτε δήλη γεγονυῖα τῇ παγίῳ στάσει, αἱ δὲ περὶ αὐτὴν κυκλοῦσαι αὐτὴν Κυκλάδες κα‐ λοῦνται. ~ C | |
78,12t | Θέτις καὶ Δωρίς. | |
78,121 | ἐπαρθένευεν*] ἐν παρθενῶνι ἐφύλαττεν. ~ ΓΩ | |
78,122 | Σέριφον*] μίαν τῶν Κυκλάδων νήσων. ~ Ω | 267 |
78,14t | Τρίτων καὶ Νηρηίδες. | |
78,141 | τὸ κῆτος κτλ.] Κασσιέπεια ἡ γυνὴ τοῦ Κηφέως ὕβρισε τὰς Νηρηίδας. διὰ τοῦτο ὁ Ποσειδῶν ἔπεμψε κατὰ τῆς χώρας τοῦ Κηφέως κῆτος. τοῦ δὲ κήτους πολλὰ βλάπτον‐ τος χρησμὸς ἐδόθη, ὅτι οὐ παύσεται, ἐὰν μὴ δοθῇ αὐτῷ | |
| 5 | ἡ θυγάτηρ τοῦ Κηφέως Ἀνδρομέδα. ἐδόθη καὶ ἐλθὼν ὁ Περσεὺς ἔσωσεν αὐτήν. ~ ΓCΩ σῶστρα*] τὰ ὑπὲρ σωτηρίας δῶρα. ~ ΓΩ | |
78,142 | ὅπου διῃτῶντο κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ ἅρπην*] δρέπανον. ~ Γ | |
78,143 | προκειμένην] προβεβλημένην. ~ ΓM καθειμένην κτλ.] τὸ ἑξῆς καθειμένην τὰς κόμας πολὺ νέρθεν τῶν μαστῶν. ~ MΩ πρόκωπον*—τὴν ἅρπην] γεγυμνωμένην τὴν δρεπά‐ | |
| 5 | νην. ~ Γ —] ἀντὶ τοῦ κόπτειν προκειμένην ἢ γεγυμνωμένην. ~ M προκαθικνεῖται*] προκαταλαμβάνει. ~ ΓM | |
78,15t | Νότος καὶ Ζέφυρος. | |
78,152 | ἠιόνα*] αἰγιαλόν. ~ Γ ἠνεμωμένον*] ἀνέμου πεπληρωμένον. ~ ΓMΩ | |
78,154 | Δικταῖον* ἄντρον] σπήλαιον ἐν Κρήτῃ οὕτω καλού‐ μενον. ~ ΓΩ μέλανας ἀνθρώπους ἑώρων] ὁ γὰρ Νότος ἀπὸ τῆς Λιβύης πνέει, ἔνθα οἰκοῦσιν οἱ Αἰθίοπες. ~ ΓΩ | |
79t | Θεῶν διάλογοι. | |
79prol | Διαπαίξας τὰ λεγόμενα παρ’ Ἑλλήνων περὶ τοῦ Ἅιδου καὶ τῆς θαλάσσης ἐντεῦθεν διασύρει τὰ περὶ τῶν καλουμένων | |
| οὐρανίων θεῶν παρ’ αὐτοῖς. ~ ΓRΩ | 268 | |
79,1t | Ἄρεως καὶ Ἑρμοῦ. | |
79,12 | μὴ* καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν] ⸤σημείωσαι, πῶς οὐ πρὸς γενικὴν συνέταξεν· οὐ γὰρ εἶπε ‘μή τινος ἀπολαύσω‐ μεν κακοῦ‘⸥ ἀλλὰ ‘μή τι κακ⸤ὸν⸥ ἀπολαύσωμεν‘. ~ ⸤B⸥MΩ | |
79,2t | Πανὸς καὶ Ἑρμοῦ. | |
79,21 | τράγου] λέγεται, ὅτι ὁ Ἑρμῆς ὁμοιωθεὶς τράγῳ συνεγένετο τῇ Πηνελόπῃ καὶ ἔσχεν υἱὸν τὸν Πᾶνα. ~ ΓCΩ | |
79,23 | καπυρόν*] τὸ τραχὺ καὶ ἄγροικον τοῦ συρίσματος καπυ‐ ρὸν εὐφήμως ἐκάλεσεν, ὃ ἂν γένοιτο οἷον ἐκ κεραμεοῦ σκεύους διατεθρυμμένου. ἡδὺ δὲ τὸ καπυρόν, ὡς δῆλ⸤ον⸥ ἀπὸ τῆς τῶν πεμμάτων ἐδωδῆς. ~ ⸤B⸥MΩ | |
| 5 | Τεγέαν*] πόλιν Ἀρκαδίας. ~ ΓM | |
79,3t | Ἀπόλλωνος καὶ Διονύσου. | |
79,31 | πέρα τοῦ εὐπρεποῦς ἀνδρικὸς ὁ Πρίαπος*] τοῦτό φησι διὰ τὸ ὑπερμέγεθες τοῦ αἰδοίου ὑπὲρ ἡμιόλιον τῆς τοῦ λοιποῦ σώματος πηλικότητος ὄντος. ~ BMΩ | |
79,32 | ⸤ἐ⸥ν Λαμψάκῳ γὰρ διαφερόν⸤τ⸥ως ⸤ὁ μι⸥αρὸς ⸤Πρίαπο⸥ς ⸤ἐτιμᾶτο.⸥ ~ BΩ ἐπείρα* σε] προσέβαλέν σοι. ~ Γ ἀγρίως*] προσυπακούεται τὸ ἐνεγκεῖν. ἠθικὰ δὲ ταῦτα, | |
| 5 | μᾶλλον δὲ κωμικά. ~ BMΩ | |
79,4t | Ἑρμοῦ καὶ Μαίας. | |
79,41 | σαίρειν*] φιλοκαλεῖν. ἐκ τούτου καὶ σάρον τὸ φιλοκά‐ λιον. ~ ΓMΩ. Alia lectio est in B: αἴρειν*] καθαί‐ ρειν. ~ διαφέρειν] ἀντὶ τοῦ διακομίζειν. ~ BMΩ | |
| 5 | νεώνητον*] τὸν Γανυμήδην λέγει. ~ ΓBΩ. Addunt. BΩ: δριμέως δὲ εἰς τὸ γένος ἀπέσκωψε τούτου νεώνητον εἰπών· οὐ γὰρ εἶχεν οὕτως, ἀλλ’ ὡς ἂν ὑποφήνῃ καὶ ἐκ Φρυγῶν τοὺς Ἕλληνας δουλουμένους. ~ ψυχαγωγεῖν*] καὶ τοῦτο δριμύ. ~ BMΩ | 269 |
79,42 | Λήδας* τέκνα] τοὺς Διοσκούρους λέγει Κάστορα καὶ Πο‐ λυδεύκην. ~ BΩ οἱ μὲν Ἀλκμήνης καὶ Σεμέλης] ὁ Ἡρακλῆς καὶ ὁ Διό‐ νυσος. ~ B | |
| 5 | ἰδέ*] οὕτως ὀξυτόνως ἰδέ· Ἀττικοὶ γὰρ ὀξύνουσι τὸ εἰπέ, εὑρέ, ἰδέ ὁμοίως τῷ ἐλθέ. ~ BCMΩ σόβει*] τρέχε. ~ Γ | |
79,6t | Ἔρωτος καὶ Διός. | |
79,62 | τῇ μίτρᾳ*] τῷ σουδαρίῳ. ~ Γ | |
79,7t | Διὸς καὶ Ἑρμοῦ. | |
79,71 | νέμει*] βόσκει. ~ Γ Νεμέαν*] ἡ Νεμέα τῆς Κοριν⸤θίασ⸥ ἐστὶ γῆς πρὸς τῷ Τρητῷ, ⸤καθ’ ἣν καὶ⸥ τὸν λέοντα Ἡρακλῆς ἀπέ⸤κτει⸥νε, καθ’ ἣν καὶ τὸν ἀγῶν⸤α συγ⸥κροτεῖσθαι τῶν Νεμ⸤έων⸥ συμ‐ | |
| 5 | βαίνει σέλ⸤ινα⸥ τὸ βραβεῖον ἔχο⸤ντα⸥. ~ ⸤B⸥ΓCΩ | |
79,8t | Διὸς καὶ Ἥρας. | |
79,82 | ὁτὲ δὲ καὶ κτλ.] ἐρωτικῆς ταῦτα μαν⸤ίασ⸥ καὶ αἰσχρουρ‐ γίας. ~ ⸤B⸥ | |
79,84 | γαμήσειας] ⸤οὐ⸥ τὸ αἰσχρὸν τοῦτο σημαίνει ⸤ἀ⸥λλὰ τὸ νόμῳ ἀγαγέσθαι ⸤ἅ⸥τε γαμετήν. ~ ⸤B⸥Ω | |
| —] ἀντὶ τοῦ γυναῖκα αὐτὸν λάβοις. ~ M | 270 | |
79,9t | Ἥρας καὶ Διός. | |
79,94 | οἰηθεὶς κτλ.] ὡραῖον. ~ B μὴ ὥραισιν ἵκοι⸤το⸥: σεσολοίκισται μέν, ἀλ⸤λ’ οὖν⸥ Ἀττι‐ κόν· ὤφειλε γὰρ ‘μ⸤ὴ ὥ⸥ρας ἵκοιτο‘. ἔστι δὲ τοῦτο τ⸤ὸ ἐ⸥ν τῇ συνηθείᾳ ‘μ⸤ὴ κα⸥λὰ αὐτῷ τὰ ἔτη‘, ‘⸤μὴ⸥ εἰς καιρὸν | |
| 5 | φθάνοι‘. ~ ⸤B⸥CMΩ | |
79,95 | ἀπειρόκαλοι] σημείωσαι διὰ τὸ ἀπειρό⸤καλον⸥, πῶς ἐχρή‐ σατο ⸤αὐτῷ⸥. ~ ⸤B⸥MΩ | |
79,10t | Διὸς καὶ Γανυμήδους. | |
79,101 | Πάν] ὡς ποιμὴν ὁ Γανυμήδης μόνον ἡγήσατο θεὸν τὸν Πᾶνα· οἱ γὰρ ποιμένες τοῦτον τιμῶσιν. ~ ΓΩ | |
79,103 | ὡς ἀφελὴς ὁ παῖς ἐστι καὶ ἁπλοϊκὸς κτλ.] ἀγροικικὰ καὶ ἄπλαστα ἤθη καὶ τὸ ὅλον ἀφελῆ τε καὶ παιδικά. ~ BΩ | |
79,104 | κισσύβιον*] ποτήριον ποιμενικόν, εἰς ὃ τὸ γάλα πίνου‐ σιν. ~ ΓΩ | |
79,11t | Ἡφαίστου καὶ Ἀπόλλωνος. | |
79,111 | Ἰαπετοῦ* πρεσβύτερον Ἰαπετὸς θεὸς παρ’ Ἕλλησι πα‐ λαιότατος εἷς ὢν καὶ αὐτὸς τῶν Τιτάνων. ~ ΓΩ | |
79,114 | μαγάδα* τὸ ξυλίφιον, ᾧ ἐπαναπαύονται αἱ χορδαί. ~ BCΩ | |
79,12t | Ποσειδῶνος καὶ Ἑρμοῦ. | |
79,122 | Νῦσαν*] Νῦσα ὄρος ἐν διαφόροις μὲν τόποις οὕτω λεγό‐ μενον, νῦν δὲ τὸ ἐν τῇ Θρᾴκῃ. ~ ΓΩ | |
79,13t | Ἡφαίστου καὶ Διός. | |
79,131 | μαιώσεταί* σε] κατελθὼν ἰατρεύσει τίκτοντά σε. ~ ΓΩ μήνιγγα* τὸν ἐγκέφαλον ἤτοι τὸ ὀστοῦν, ἐν ᾧ βέβλητο | |
| ὁ ἐγκέφαλος. ~ ΓΩ πυρριχίζει*] μετὰ ὅπλων ὀρχεῖται. ~ ΓΩ | 271 | |
| 5 | μαίωτρα*] τὸν ὑπὲρ τοῦ μαιώσασθαί σε μισθόν. ~ Γ | |
79,14t | Ἑρμοῦ καὶ Ἡλίου. | |
79,141 | κᾆτα*] ἔπειτα. ~ ΓΩ Ἀμφιτρύωνος*] ἐκ τῆς Ἀμφιτρύωνος, λέγει δὲ τὴν Ἀλκμή‐ νην· ἡ γὰρ Ἀλκμήνη γυνὴ ἦν τοῦ Ἀμφιτρύωνος. ~ ΓΩ | |
79,142 | παρὰ τῆς ῥέας] ἡ παρά πρόθεσις ἀντὶ τῆς ἀπό. ~ Ω | |
79,15t | Διὸς καὶ Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἡρακλέους. | |
79,151 | ἐκεραύνωσεν*] ὁ Ἀσκληπιός, ὡς λέγουσιν, ἄριστος ὢν ἰατρὸς τοὺς ἀποθνῄσκοντας ἤγειρε, καὶ ἐπὶ τούτῳ ὁ Ζεὺς ὀργισθεὶς ἐκεραύνωσεν αὐτόν. ~ ΓΩ ἀνθρώποις κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
79,152 | ἐγκαύματα*] Δηιάνειρα ἡ τοῦ Ἡρακλέους γυνὴ ἱμάτιον εἶχεν, ἐν ᾧ θανάσιμον ἐβέβλητο φάρμακον, αὕτη δὲ ἐνό‐ μιζεν ἐρωτικὸν αὐτὸ εἶναι παρασκευάζον φιλεῖσθαι τὸν πέμποντα. ὁ οὖν Ἡρακλῆς παραλαβὼν τὴν Οἰχαλίαν ἔλα‐ | |
| 5 | βεν ἐκεῖθεν κόρην εὐπρεπῆ τὴν Ἰόλην καὶ ἠράσθη αὐτῆς. φοβηθεῖσα ἡ Δηιάνειρα πέμπει αὐτῷ τὸ ἱμάτιον, ἵνα αὐτὴν φιλήσῃ καὶ μὴ τὴν Ἰόλην. ὁ δὲ φορέσας ἐκ τῶν φαρμά‐ κων ἀνήφθη. καταπονούμενος οὖν ᾐτήσατο τοὺς παρόντας ἐνεγκεῖν πῦρ καὶ καῦσαι αὐτόν· καὶ ἐγένετο. ~ ΓΩ | |
| 10 | ποδήρη* ἱμάτιον ἄχρι τῶν ποδῶν γυναιξὶ πρέπον. ~ Γ | |
79,16t | Ἑρμοῦ καὶ Ἀπόλλωνος. | |
79,162 | ἀμελούμενος* κτλ.] σημείωσαι διὰ τὴν σύνταξιν· γενικῇ χρήσασθαι ὀφείλων καὶ εἰπεῖν ‘ἀμελουμένου δὲ καὶ μὴ | |
| φέροντος τὴν ὑπεροψίαν ἐγὼ μὲν ἀπέρριψα τὸν δίσκον‘ οὐχ οὕτως ἐποίησεν, ἀλλ’ εὐθεῖαν προτάξας ἄλλην ἐπή‐ | 272 | |
| 5 | γαγεν. ἤτοι οὖν ὅμοιον τοῦτο τῷ Ὁμηρικῷ τῷ [μ 73] “οἱ δὲ δύο σκόπελοι ὁ μὲν οὐρανὸν εὐρὺν ἱκάνει” ἢ ἐν ὑπερβατῷ οὕτω νοητέον 〈τὴν〉 σύνταξιν ‘ἀμελού‐ μενος δὲ ἀπὸ τὸ Ταΰγετον καταπνεύσασ‘. ἀλλὰ καὶ τοῦτο πάλιν ζητεῖται, διὰ τί οὐκ εἶπεν ‘ἀπὸ τοῦ Ταϋγέτου κατα‐ | |
| 10 | πνεύσασ‘ ἀλλ’ ‘ἀπὸ τὸ Ταΰγετον‘· καὶ φαμέν, ὅτι Ἀτ‐ τικὴ συνήθεια τοῦτο ἀντὶ γενικῆς εἰς εὐθεῖαν ἐκλαμβά‐ νει. ~ Ω Ταϋγέτου*] ὄρος τῆς Λακωνικῆς. ~ Γ ἐπαιάζοντα*] ἐπιθρηνοῦντα· λέγεται γὰρ ἐν τοῖς φύλλοις | |
| 15 | τῶν ὑακίνθων ἐπιγεγράφθαι τὸ πρῶτον γράμμα τοῦ Ὑα‐ κίνθου. ~ ΓΩ | |
79,17t | Ἑρμοῦ καὶ Ἀπόλλωνος. | |
79,171 | τὸ δὲ καὶ χωλὸν αὐτὸν κτλ.] διὰ τὸν Ἥφαιστον λέγει. ~ ΓRΩ. Addit Ω: ὡς ἄκμονι καὶ φύσῃ προστετη‐ κότα. ~ εὐποτμία*] εὐτυχία. ~ Γ | |
79,19t | Ἀφροδίτη καὶ Σελήνη. | |
79,192 | ἤδη ἐκ τῆς χειρὸς κτλ.] ὡραῖον. ~ Γ | |
79,20t | Ἀφροδίτη καὶ Ἔρως. | |
79,201 | ἀλλὰ* σύ, ὦ τολμηρότατε] margine decurtato scholion interiit ~ V | |
79,21t | Ἑρμῆς, Ἀπόλλων. | |
79,211 | μὴ* μόνον μοιχήσαντι] margine decurtato scholion in‐ | |
| teriit ~ V | 273 | |
79,22t | Ἥρα, Ζεύς. | |
79,221 | θύρσοις*] ⸢θύρσος ὁ κλά⸣δ⸤οσ⸥ ὁ π⸤αρ⸢ὰ⸥ Δ⸣ιο⸤νύ⸢σῳ, παρὰ τ⸣ὸ συνεχῶς ταῖς Μαι⸢⸥νάσι κινεῖσθαι⸣, οἱονεὶ θύειν—⸢ὅ ἐστιν ὁρμᾶ⸣ν—ὀρθός, οὐκ ἐγ⸢κεκλιμένοσ⸣ ~ ⸤B⸥⸢V⸣Ω | |
79,222 | Ἰκάριον*] ⸢Ἀθηναῖος οὗ⸣τος ὁ Ἰκάριος, ⸢ᾧ πρώτῳ Διό‐ ν⸣υσος ἐπιξενω⸢θεὶς γεωργῷ ὄ⸣ντι φιλοφρο⸢νήματι τοῦτον⸣ τετίμηκε τῆς ξε⸢νίας τὴν τῆς ἀμ⸣πέλου φιλοπονίαν ⸢διδάξας. φυ⸣τεύσας τοι⸢γαροῦν καὶ ἐπι⸣μελησάμενος τοῦ ⸢δωρήματος, | |
| 5 | εἶτ⸣α κατὰ καιρὸν τρυγή⸢σας καὶ ἀποθλί⸣ψας τὸν οἶνον ⸢καὶ πιεῖν τοῖς συν⸣εργαζομένοις ⸢παρασχὼν ἀήθε⸣ι τῷ πό‐ ματι ⸢εἶχε ⸤παρειμένους τ⸣οὺσ⸥ πεπωκότας. νο⸢μίσαντες οὗ⸣τοι τὸν γεύσαν⸢τα τούτου τοῦ οἴνου περ⸣ιειργάσθαι ⸢⸤αὐτὸν κτείνουσιν⸣ ὡς φαρ⸢μακέα⸥⸣ ~ ⸤B⸥⸢V⸣Ω | |
79,23t | Ἀφροδίτη, Ἔρως. | |
79,231 | τῷ* δορατίῳ] τὸ ἑξῆς ‘πολλὰ το⸢ιαῦτα⸣ ἠ⸤πείλησε⸥· τῷ δορα⸢τίῳ σε⸣ διαπείρ⸤ασα⸥ ἢ τ⸢οῦ πο⸣δὸς λαβομένη ἢ ⸢α⸤ὐτὴ δι⸣α⸥σπασαμένη‘· πρ⸢οσυπακου⸣στ⸤έον δὲ⸥ τούτοις ⸢τὸ δια‐ φθε⸣ρῶ, ἠ⸤θικῶσ⸥ ἅ⸢μα καὶ ἀφελῶσ⸣. ~ ⸢V⸣⸤B⸥Ω | |
79,24t | Ζεύς, Ἥλιος. | |
79,241 | ἀποσπάσας τὸ πῦρ*] τάχα τῶν ἐπὶ Σοδόμων ἡ ἱστο‐ ρία. ~ VΩ | |
79,25t | Ἀπόλλωνος καὶ Ἑρμοῦ. | |
79,251 | τοῦ ᾠοῦ* τὸ ἡμίτομον] ⸢παίζει⸣ τὸ ‘ᾠ⸢οῦ τὸ ἡμίτο⸤μον⸥⸣‘· οὐ γὰρ ἐξ ᾠοῦ ⸢ἐγένοντο⸣· ἀλλ’ ἐπ⸤ειδὴ⸥ τῇ Λ⸢ήδῃ εἰς κύ⸣κνον φανε⸤ὶσ⸥ ὁ ⸢Ζεὺς προσε⸣φθάρη, εἰκ⸤ό⸢τωσ⸥ τῷ | |
| κύκνου⸣ γεννήματι ⸤τὸ⸥ ⸢ᾠὸν ἐπεισφέ⸣ρεται. ~ ⸢V⸣⸤B⸥NΩ | 274 | |
80t | Ἑταιρικοὶ διάλογοι. | |
80prol | Ἰστέον ὡς αὗται πᾶσ⸢αι αἱ ἑ⸣ταῖραι ⸢κεκω⸣μῴδηνται καὶ πᾶ⸢σι μὲν τοῖσ⸣ κωμῳδιοποιοῖ⸢ς, μάλιστα⸣ δὲ Μενάνδρ⸢ῳ, ἀφ’ οὗ καὶ⸣ πᾶσα αὕτη ἡ ὕ⸢λη Λουκια⸣νῷ τῷ προκειμένῳ ε⸢ὐπόρηται⸣. ~ R⸢V⸣SU | |
80,11 | εὐπάρυφον*] εὐπάρυφος ὁ ε⸢ὔποροσ⸣, ὁ πλούσιος καὶ ⸢εὐ‐ σχήμων⸣ λέγεται· καὶ ἔοικεν ἀ⸢πὸ τοῦ δια⸣φέρουσιν ὑφά‐ ⸢σμασιν κε⸣χρῆσθαι οὕτως ⸢εἰρῆσθαι⸣. ~ ⸢V⸣CMSU ἐπιλέλησαι τὸν ἄνθρωπον: σεσολοίκισται μέν, Ἀττικῶς | |
| 5 | δέ. ~ RV Γοργόναν* δὲ ἑταίραν] ἣν νῦν φασι φί⸢λην τὸ εὐ⸣σχη‐ μονέστερον μ⸢εταδιώ⸣κοντες τοῦ ὀνόματος. ~ ⸢V⸣MSU | |
80,21 | Μυρτίου*] ⸢Μύρτιον καὶ Μου⸣σάριον ⸢καὶ Γλυκέριον καὶ εἴ⸣ τι τοι⸢οῦτον Ἀττικοί⸣ εἰσιν ⸢ὑποκορισμοί⸣, τὸ ⸢μὲν ἐπίπαν μα⸣χλώ⸢σαις ἀνακεί⸣μενοι γυναι⸢ξίν, διέβη μ⸣έντοι ἡ χρῆ⸢σις καὶ ἐπὶ πα⸣ντὸς τοῦ θή⸢λεος γένους. τὸ⸣ Μύρτιον μὲν | |
| 5 | ⸢οὖν τοῦ Μυρτ⸣ώ ὑποκορι⸢σμὸς καὶ τὸ⸣ Μουσάριον τοῦ ⸢Μοῦσα καὶ τοῦ Γ⸣λυκέρα τὸ Γλυκέριον, ὡσ⸣ καὶ τοῦ Εὐ‐ φη⸢μία τὸ Εὐφήμιον⸣ καὶ ἐπὶ τῶν ⸢ἄλλων ὁμοίωσ⸣. ~ ⸢V⸣CMSU Θεσμοφορίοις*] Θεσμοφορία ἑορτὴ Ἑλλήνων μυστήρια | |
| 10 | περιέχουσα, τὰ δὲ αὐτὰ καὶ Σκιρροφορία καλεῖται. ἤγετο δὲ κατὰ τὸν μυθωδέστερον λόγον, ὅτι, 〈ὅτε〉 ἀνθολογοῦσα ἡρπάζετο ἡ Κόρη ὑπὸ τοῦ Πλούτωνος, τότε κατ’ ἐκεῖνον | |
| τὸν τόπον Εὐβουλεύς τις συβώτης ἔνεμεν ὗς καὶ συγκατε‐ πόθησαν τῷ χάσματι τῆς Κόρης· εἰς οὖν τιμὴν τοῦ Εὐ‐ | 275 | |
| 15 | βουλέως ῥιπτεῖσθαι τοὺς χοίρους εἰς τὰ χάσματα τῆς Δή‐ μητρος καὶ τῆς Κόρης. τὰ δὲ σαπέντα τῶν ἐμβληθέντων εἰς τὰ μέγαρα κάτω ἀναφέρουσιν ἀντλήτριαι καλούμεναι γυναῖκες καθαρεύσασαι τριῶν ἡμερῶν καὶ καταβαίνουσιν εἰς τὰ ἄδυτα καὶ ἀνενέγκασαι ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τῶν βωμῶν· | |
| 20 | ὧν νομίζουσι τὸν λαμβάνοντα καὶ τῷ σπόρῳ συγκαταβάλ‐ λοντα εὐφορίαν ἕξειν. λέγουσι δὲ καὶ δράκοντας κάτω εἶναι περὶ τὰ χάσματα, οὓς τὰ πολλὰ τῶν βληθέντων κατεσθίειν· διὸ καὶ κρότον γίνεσθαι, ὁπόταν ἀντλῶσιν αἱ γυναῖκες καὶ ὅταν ἀποτιθῶνται πάλιν τὰ πλάσματα ἐκεῖνα, | |
| 25 | ἵνα ἀναχωρήσωσιν οἱ δράκοντες, οὓς νομίζουσι φρουροὺς τῶν ἀδύτων. τὰ δὲ αὐτὰ καὶ ἀρρητοφόρια καλεῖται καὶ ἄγεται τὸν αὐτὸν λόγον ἔχοντα περὶ τῆς τῶν καρπῶν γενέ‐ σεως καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σπορᾶς. ἀναφέρονται δὲ κἀνταῦθα ἄρρητα ἱερὰ ἐκ στέατος τοῦ σίτου κατεσκευα‐ | |
| 30 | σμένα, μιμήματα δρακόντων καὶ ἀνδρείων σχημάτων. λαμ‐ βάνουσι δὲ κώνου θαλλοὺς διὰ τὸ πολύγονον τοῦ φυτοῦ. ἐμβάλλονται δὲ καὶ εἰς τὰ μέγαρα οὕτω καλούμενα ἄδυτα ἐκεῖνά τε καὶ χοῖροι, ὡς ἤδη ἔφαμεν, καὶ αὐτοὶ διὰ τὸ πολύτοκον εἰς σύνθημα τῆς γενέσεως τῶν καρπῶν καὶ | |
| 35 | τῶν ἀνθρώπων οἷον χαριστήρια τῇ Δήμητρι, ἐπειδὴ τοὺς Δημητρίους καρποὺς παρέχουσα ἐποίησεν ἥμερον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος. ὁ μὲν οὖν ἄνω τῆς ἑορτῆς λόγος ὁ μυ‐ θικός, ὁ δὲ προκείμενος φυσικός. Θεσμοφορία δὲ καλεῖται, καθότι θεσμοφόρος ἡ Δημήτηρ κατονομάζεται τιθεῖσα νό‐ | |
| 40 | μους ἤτοι θεσμούς, καθ’ οὓς τὴν τροφὴν πορίζεσθαί τε | |
| καὶ κατεργάζεσθαι ἀνθρώπους δέον. ~ R | 276 | |
80,22 | Ἀλωπεκῆθεν*] ⸢δῆμος Ἀττ⸣ικὸς ἡ Ἀ⸢λωπεκή⸣. ~ ⸢V⸣U | |
80,23 | ἡ Δωρὶς αὕτη κτλ.] ὡραῖον. ~ V | |
80,24 | ἀπέσωσας: τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ ἐπλήρωσας ἢ τὸ λεῖπον προστέθεικας. ~ R | |
80,32 | ἀφέμενος: ⸢ἀντὶ τοῦ κατα⸣φρονήσας. ~ R⸢V⸣ | |
80,43 | ἀποσώσει*] ⸢πλη⸣ροφορήσει. ~ R⸢V⸣ | |
80,45 | ῥόμβον*] ⸢ῥόμβος εἶδόσ⸣ τι βιβλίου ⸢εἰς ῥόμβου σ⸣χῆμα μεμι⸢μημένον⸣. ~ RC⸢V⸣SU | |
80,52 | ἑταιρίστρια: τὰς αὐτὰς ⸢καὶ τριβάδασ⸣ φασίν· καὶ ἴσ⸢ως ἀπὸ τοῦ αἰ⸣σχρῶς ἀλλ⸢ήλαις συντρί⸣βεσθαι. ~ C⸢V⸣MN | |
80,54 | Τειρεσίας*] ⸢ὅτι τὸν Τειρεσίαν φασὶ μάντιν εἶναι καὶ ἐκ γυναικὸς εἰς ἄνδρα μεταβαλεῖν, οὐχ ὅτι τοῦτο γέγονεν— οὐδὲ γὰρ οἷόν τε—, περιεργότερον δὲ τὰ γυναικῶν ἐξει‐ πόντα ἤθη τε καὶ πάθη τοῦτο φημισθῆναι. ὁ μέντοι | |
| 5 | Σικελιώτης ἱστοριογράφος Διόδωρος [ 32, 11] ἱστορεῖ τι τοιοῦτον, τὸ μὲν παλαιόν, τὸ δὲ καὶ ἐπ’ αὐτοῦ γεγονόσ⸣ καὶ γυναῖκα Καλλὼ⸣ γενομένην καὶ λεγομέν⸢ην⸣ ἀνοιδῆσ⸢αι, πρὸς τῷ ἠτρίῳ καθάπερ τι φῦμα σκληρόν, οὗ περιρρα‐ γέντος τὸ ἀνδρεῖον ⸢ἀναβλαστῆ⸣σαι, καίτοι καὶ γημαμένην | |
| 10 | ἀνδρί· ἀφ’ οὗ τῆς μὲν γυναικωνίτιδος ἀπαναστῆναι καὶ τῆς ταλασιουργίας ἀποστῆναι, ⸢ἀνδρῶ⸣ν δὲ μεταμφι⸢άσασθ⸣αι σχῆμα καὶ κλῆ⸢σιν ἀ⸣πολαβεῖν Κάλλω⸢να μετ⸣αφημισθέντα | |
| ⸢καὶ στρ⸣ατιώτην βίον ἐπανελθεῖν. ~ ⸢V⸣CU ὅρμον*] ⸢ὅρμοσ⸣ ὁ παραθαλάσσιος ⸢τόποσ⸣, ἐν ᾧ καὶ ναυ‐ | 277 | |
| 15 | λο⸢χεῖν ἔξ⸣εστι, βαρυτόνως, ⸢ὁρμὸς δὲ ὀξυτόνως ὁ γυναι⸣‐ κεῖος κόσμος. ~ ⸢V⸣CS | |
80,61 | ἀπεζήσαμεν*] ⸢ἀποζῆ⸣ν τὸ κατὰ ἀκρί⸢βειαν⸣ ζῆν μόνοις τοῖς ⸢ἀναγκ⸣αιοτάτοις χο⸢ρηγου⸣μένους. ~ RC⸢V⸣MSU | |
80,62 | Ἀδράστεια*] ⸢δαίμων ἡ Ἀδράστεια τοῖς πάνυ καυχωμένοις ἐπιτιθεμένη⸣. ~ ⸢V⸣CRUN | |
80,63 | ἐνθέ⸢σεις: τὰ σμικρὰ⸣ τοῦ ψ⸢ωμοῦ ἀποτεμαχί⸣σμα⸢τα, ἃ τῷ στόματι⸣ πρ⸢ὸς μέτρον καὶ μέγεθος ἐμβάλλεται. ψωμὸς δὲ τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρτου ἀποκλασθέν· ἄρτος γὰρ ἡ ὁλόκληρος μᾶζα⸣. ~ RC⸢V⸣MNSU | |
| 5 | ἄλλο οὐδὲν ... ζωῆς* μόνον] τοῦτο λέγει, ὅτι τὰ ἄλλα αὐτῆς ἅπαντα οὐδέν· μόνον γὰρ ὅτι ζῇ πιστεύεται. ~ ⸢V⸣MSU | |
80,71 | Πανδήμῳ ... Οὐρανίᾳ] ἀμφότεραι Ἀφροδῖται, ἡ μὲν Πάνδημος, ἡ δὲ Οὐρανία· ᾗτινι Οὐρανίᾳ τετεμένιστο ἐν κήποις αἶγα δὲ τῇ Πανδήμῳ διὰ τὸ τοῦ ζῴου συνουσιαστικόν τε καὶ πρὸς τὰ ἀφροδίσια ἀκρατές, δά‐ | |
| 5 | μαλιν δὲ τῇ Οὐρανίᾳ διὰ τὸ σωφρονέστερον καὶ ὅτι ὑπὸ ζυγὸν ἄγεται τὸ ζῷον καὶ οὐκ ἄφετον, ὃ τὴν νόμιμον τοῦ γάμου ὑπαινίττεται συζυγίαν. ἡ πλουτοδότειρα δὲ ἡ Δηώ ἐστιν ἤτοι Δημήτηρ. ~ MNSU, cf. Vat. 942 προφάσεις* κτλ.] ⸢ἠθ⸣ικὰ ταῦτά ⸢ἐ⸣στι καὶ ἀφελῆ. ~ ⸢V⸣ | |
| 10 | κατὰ* ταῖν θεαῖν] ⸢Κόρη καὶ Δη⸣μήτηρ αἱ ⸢θεαί⸣, ἡ δὲ Ἀθηνᾶ ἡ Πολίας. ὅρκος δὲ ⸢τοῦτο⸣ Ἀθηναίων, ὡς ⸢Λακε⸣‐ δαιμονίων οἱ ⸢Διόσκουρ⸣οι, οἳ καὶ ⸢ὀμνύου⸣σι ‘νὴ τὼ σιώ‘. ~ R⸢V⸣NSU συμβολήν] ὁ ἔρανος. ~ V | 278 |
| 15 | περιδέραια*] ὁ περιτραχήλιος κόσμος. ~ R | |
80,72 | ἐλλόβιον: τὸ ἐνώτιον καὶ τὸ ἐλεφαντόκωπον ξίφος. ~ R ταραντινίδιον: διαφανέστατον ὕφασμα, ὃ περιεβάλλοντο ἅτε θέριστρον. ταραντινίδιον δὲ ἐκαλεῖτο ὡς τῶν Ταραν‐ τίνων περιφανέστερον αὐτὸ ἐργαζομένων. ~ RCMNSU | |
80,73 | ἀπεμύκτισας: ἀντὶ τοῦ ἐξουδένωσας, ἐμυκτήρισας· εἰώθασι γὰρ οἱ ἐξουδενοῦντες ποιὸν ἦχον τῷ μυκτῆρι φθέγγεσθαι ἀποστρεφόμενοι. ~ RMSU Ἀδώνιδος] Ἄδωνιν δὲ τὸν Χαιρέαν ὡς ἀργὸν ἀποκαλεῖ, | |
| 5 | καὶ μηδὲν ἄλλο ὅτι μὴ καλὸς εἶναι κέκτηται. ~ RMSU χοιρίσκος*] ὡς ἐργατικὸν καὶ δασὺν ἀποσκώπτει τὸν Ἀκαρ‐ νάνιον ἅτε ἀλουτοῦντα καὶ ἀτημελῶς ἔχοντα ἑαυτοῦ. τὸ δὲ χοιρίσκος, ὃ νῦν τοὺς Παφλαγόνας φασὶ χοιροκώλους, τὸ λάσιον τῶν ἀνθρώπων. ~ SU | |
| 10 | πονηρὸν* ἀποπνεῖ] ἀντὶ τοῦ δυσώδη ἔχει τὴν ἀπὸ τοῦ σώματος ἀποφοράν. ~ MNS | |
80,74 | τῆς Θεσμοφόρου αἱ ἱέρειαι ἐπαρθενεύοντο διὰ βίου Ἀθή‐ νησιν, ὡς καὶ ἐν Ῥώμῃ αἱ τῆς Ἑστίας, καὶ ἤν τις τούτων ἠνδρώθη, θάνατος ἡ ζημία· κατωρύσσοντο γάρ. ~ SMN Ἁλῷα*] ἑορτὴ Ἀθήνησι μυστήρια περιέχουσα Δήμητρος καὶ | |
| 5 | Κόρης καὶ Διονύσου ἐπὶ τῇ τομῇ τῆς ἀμπέλου καὶ τῇ | |
| γεύσει τοῦ ἀποκειμένου ἤδη οἴνου γινόμενα παρὰ Ἀθη‐ ναίοις, ἐν οἷς προτίθεται αἰσχύναις ἀνδρείοις ἐοικότα, περὶ ὧν διηγοῦνται ὡς πρὸς σύνθημα τῆς τῶν ἀνθρώπων σπορᾶς γινομένων, ὅτι ὁ Διόνυσος δοὺς τὸν οἶνον παρο‐ | 279 | |
| 10 | ξυντικὸν φάρμακον τοῦτο πρὸς τὴν μῖξιν παρέσχεν. δέ‐ δωκε δὲ αὐτὸ Ἰκαρίῳ, ὃν καὶ ἀποκτείναντες ποιμένες τῷ ἀγνοῆσαι, ὅπως διατίθησι ποθεὶς οἶνος, εἶτα μανέντες διὰ τὸ καὶ πρὸς τὸν Διόνυσον ὑβριστικῶς κινηθῆναι καὶ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ τῆς αἰσχύνης σχήματος καταμεμενηκότες χρησμὸς | |
| 15 | παύσασθαι τῆς μανίας αὐτοὺς διηγόρευσε πήλινα ποιήσαν‐ τας αἰδοῖα καὶ ἀναθέντας· οὗ δὴ γενομένου αὐτοὶ μὲν ἔστησαν τοῦ κακοῦ, ὑπόμνημα δὲ τοῦ πάθους ἡ τοιαύτη ἑορτή. ἐν ταύτῃ καὶ τελετή τις εἰσάγεται γυναικῶν ἐν Ἐλευσῖνι καὶ παιδιαὶ λέγονται πολλαὶ καὶ σκώμματα. | |
| 20 | μόναι δὲ γυναῖκες εἰσπορευόμεναι ἐπ’ ἀδείας ἔχουσιν ἃ βούλονται λέγειν· καὶ δὴ τὰ αἴσχιστα ἀλλήλαις λέγουσι τότε, αἱ δὲ ἱέρειαι λάθρᾳ προσιοῦσαι ταῖς γυναιξὶ κλεψι‐ γαμίας πρὸς τὸ οὖς ὡς ἀπόρρητόν τι συμβουλεύουσιν. ἀναφωνοῦσι δὲ πρὸς ἀλλήλας πᾶσαι αἱ γυναῖκες αἰσχρὰ | |
| 25 | καὶ ἄσεμνα βαστάζουσαι εἴδη σωμάτων ἀπρεπῆ ἀνδρεῖά τε καὶ γυναικεῖα. ἐνταῦθα οἶνός τε πολὺς πρόκειται καὶ τράπεζαι πάντων τῶν τῆς γῆς καὶ θαλάσσης γέμουσαι βρωμάτων πλὴν τῶν ἀπειρημένων ἐν τῷ μυστικῷ, ῥοιᾶς φημι καὶ μήλου καὶ ὀρνίθων κατοικιδίων καὶ ᾠῶν καὶ | |
| 30 | θαλαττίων τρίγλης, ἐρυθίνου, μελανούρου, καράβου, γαλεοῦ. παρατιθέασι δὲ τὰς τραπέζας οἱ ἄρχοντες καὶ ἔνδον καταλι‐ πόντες ταῖς γυναιξὶν αὐτοὶ χωρίζονται ἔξω διαμένοντες ἐπι‐ δεικνύμενοι τοῖς ἐπιδημοῦσι πᾶσι τὰς ἡμέρους τροφὰς παρὰ αὐτοῖς εὑρεθῆναι καὶ πᾶσι κοινωνηθῆναι τοῖς ἀνθρώποις | |
| 35 | παρ’ αὐτῶν. πρόσκειται δὲ ταῖς τραπέζαις καὶ ἐκ πλα‐ κοῦντος κατεσκευασμένα ἀμφοτέρων γενῶν αἰδοῖα. Ἁλῷα δὲ ἐκλήθη διὰ τὸν καρπὸν τοῦ Διονύσου· ἀλωαὶ γὰρ αἱ τῶν ἀμπέλων φυτεῖαι. ~ R | 280 |
80,91 | κεκτημένη] ὡς ἐπίπαν Ἀττικοὶ ἐπὶ τῶν δεσποινῶν οὕτω κέχρηνται τῷ κεκτημένη, σπανιώτερον δὲ τῷ δέσποινα, οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ τοῦ κυρίου. ~ RS Παρμένων] ὄνομα δουλικὸν ὁ Παρμένων, ὥσπερ ὁ Δρόμων | |
| 5 | καὶ ὁ Τίβιος καὶ ὅσα ἄλλα ἢ ἀπὸ γένους καλεῖται, ὡς ὁ Φρύγιος, ἢ καὶ ἀπὸ τρόπου, 〈ὡσ〉 ὁ νῦν Παρμένων— παρὰ τὸ παραμένειν γάρ—, ἢ ἀπὸ ἐνεργείας, ὥσπερ ὁ Δρόμων. ~ R οὐκ ἔδει τοῦτο κτλ.] γέλως ταῦτα καὶ διασυρμὸς τῶν | |
| 10 | κολάκων καὶ ἐθελοδούλων. ~ S | |
80,92 | ψῆφος—τῶν τριχρώμων] ὅτι τρίχρωμος λίθος ὁ σαρ‐ δόνυξ λέγεται. ~ Vat. 942 | |
80,94 | εὖ γε, οἴχου] ἀντὶ τοῦ ἀπόλωλας. ~ MN | |
80,95 | σὺ γὰρ ἀλεκτρυόνα κτλ.] διασυρμὸς στρατιωτικῆς ἀλα‐ ζονείας. ~ S διμοιρίτης λέγεται ὁ διπλοῦν μισθὸν λαμβάνων, ὡς δὲ ἔνιοι, ὁ τέσσαρας ὀβολοὺς λαμβάνων· ὡς εὐκαταφρονήτου | |
| 5 | γὰρ τῆς τάξεως οὔσης μνημονεύουσιν. ~ RMS | |
80,103 | μὴ* ὥραισιν] Ἀττικὸν τοῦτο, σόλοικον μέν· ἐχρῆν γὰρ ‘μὴ ὥρας ἵκοιτο‘· πλὴν ἡδὺ τῷ Ἀττικῷ ἐπικεχρωσμένον | |
| τόνῳ. ~ RN, cf. MS | 281 | |
80,104 | κέκνισται: ἀντὶ τοῦ ἐρωτικῶς ἔχει· εἰώθασι γὰρ οἱ ἐρῶντες ὑπὸ τῶν ἀτόπων λογισμῶν κάμνοντες κατατε‐ τρύχθαι καὶ οἱονεὶ τὴν ὄψιν ἠμύχθαι καὶ διακεκνί‐ σθαι. ~ RCMNS | |
80,112 | ἃ εἶδες*] οὐ λείπει ἀλλὰ μεμετεώρισται ὁ λόγος, ὡς ἐν διαλόγῳ φιλεῖ γίνεσθαι. ~ SM | |
80,113 | σορόν*] ὡς γραῖαν ἤδη καὶ πρὸς σορὸν ἑτοίμην διαπαίζει, ἐπεὶ καὶ οὕτως εἰώθασι τὰς πάνυ γεγηρακυίας κωμῳ‐ δεῖν. ~ RNS | |
80,121 | Φάωνα] ὁ Φάων οὗτος πορθμεὺς ὢν διεπόρθμευσέ ποι τὴν Ἀφροδίτην καὶ γέρων ὢν εἴληφε μισθὸν παρ’ αὐτῆς ἀνηβῆσαι. ἴσως οὖν σκληφρὸς ὢν καὶ Λυσίας τοῦτο ἐπε‐ σκώφθη παρὰ τῆς Ἰοέσσης. σημαίνει δὲ τὸ σκληφρός τὸν | |
| 5 | γέροντα μέν, μὴ ἐπίδηλον δέ, ᾧ ἐναντίος ὁ προφερής, ὁ νεάζων μέν, δοκῶν δὲ γέρων. ~ NSU | |
80,124 | Δάματερ*] τῆς Πυθιάδος ἐκπληκτικῶς τὸ Δάματερ ἀνακα‐ λεσαμένης ὁ Λυσίας ἀνερωτᾷ ‘τί τὴν Δήμητρα ἀνακαλεῖς;‘ καὶ συνείρει τῷ λόγῳ τὰ ἑξῆς. ~ S ἑώρων*] ἀντὶ τοῦ ᾐσθανόμην. ~ MS | |
80,125 | οὐκ ἐχρῆν*] καὶ νῦν μεμετεώρισται ὁ λόγος. ~ SMN ἐν τῷ μέρει: ἀντὶ τοῦ ὅσον εἰς ἐμὲ ἧκεν. ~ NMS τὸ δεῖνα: εἰώθασι τοῦτο λέγειν ἀφελῶς οὕτως τὸν λόγον προάγοντες ἐπὶ τῶν συγκρύπτειν τι βουλομένων, τῇ ἀορι‐ | |
| 5 | στία τοῦ ὀνόματος τὸ ὑποκείμενον ἀδηλοῦντες. ~ RNS —] ὅτι ἀοριστοῦντες τὰ ὀνόματα ἐν τῇ συγγραφῇ τὸ | |
| δεῖνα λέγοντες οὕτως εἰώθασιν οἱ παλαιοὶ ποιεῖν ἀφελῶς τὸν λόγον προάγοντες. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν συγκρύπτειν τι βουλομένων τῇ ἀοριστίᾳ τοῦ ὀνόματος τὸ ὑποκείμενον ἀδη‐ | 282 | |
| 10 | λοῦντες ποιοῦσιν. ~ C | |
80,131 | πλαίσιον παράταξις ἐν τετραπλεύρῳ τῷ σχήματι. ταύτην δὲ ἐκτάσσουσιν, ὁπότε ὀλίγοι πρὸς πλείους διαγωνίζονται. ἐλπίζοντες γὰρ κυκλωθῆναι, ὡς ἂν ἔχωσι τῷ κυκλώματι πάντοθεν συναντᾶν τὰ πρὸς τὴν μάχην καὶ συνάπτειν ἐκ | |
| 5 | παντὸς μέρους, τρέψαντες αὑτοὺς ἀντιπροσώπους τῶν κυ‐ κλούντων ἀπομάχονται νηλεὲς ἀμυνόμενοι ἦμαρ. ἐν τετρα‐ πλεύρῳ δὲ καὶ οὐκ ἐν κύκλῳ πρῶτον μέν, ἵνα τῇ ἐκτάσει τῶν πλευρῶν συμπαρατείνεσθαι ἀναγκάζοντες τοὺς κυκλοῦν‐ τας τὸν συνασπισμὸν αὐτῶν διακόπτοιεν τῷ διαλείποντι | |
| 10 | τῆς κυκλώσεως, εἶτα δὲ καὶ ταῖς γωνίαις τοῦ σχήματος, εἴ πῃ παρείκοι, διατέμνειν τὴν κύκλωσιν ἔχωσι καὶ κατ’ ὀλί‐ γους ἀπολαμβάνοντες τοὺς κυκλοῦντας εὐχερέστερον κατερ‐ γάζωνται. ~ SU | |
80,133 | ἀπὸ τῆς πέλτης: πέλτη ὁ μικρὸς θυρεός. ~ CMNS ἡ φοινικίς: ἱμάτιον ἐρυθρόν. τοιοῦτο δὲ ἐφόρουν οἱ τὸ Ἐνυάλιον διαθλοῦντες καὶ ὑποδήματα φοινικᾶ καὶ αὐτά. Λακώνων δὲ ἦν ἐπιτηδεύματα ταῦτα βουλομένων μηδὲν | |
| 5 | ἀποδειλιᾶν ἐν πολέμῳ τοὺς πληττομένους τῷ τοῦ αἵματος μολυσμῷ τὴν ψυχὴν θραυομένους, ἀλλ’ ἀνεπαισθήτως ἔχειν τοῦ γεγονότος, κλεπτομένης τῆς ὄψεως τοῦ ἐρυθήματος τῇ φοινικίδι διὰ τὴν ὁμόχροιαν. ~ RCS σαρίσσῃ] σάρισσα Μακεδονικὸν ὅπλον, ὃ καὶ παλτόν φασι. | |
| 10 | τὸ δ’ αὐτὸ καὶ μέναυλον καλοῦσιν. ~ MNS | 283 |
80,134 | Λημνιάδας ἢ Δαναΐδας] ἀμφότεραι γάρ, καὶ Λημνιάδες καὶ Δαναΐδες, τοὺς σφετέρους ἀπεκτόνασιν ἄνδρας· ἀφ’ οὗ καὶ ἡ παροιμία ‘Λήμνια κακά‘. ~ S | |
80,141 | αὖος: εὐφυῶς ἄγαν ὡς ἐπὶ δένδρου ξηροῦ τὴν πενίαν διέ‐ βαλλεν· ὡς γὰρ τὸ ζῶν δένδρον θάλλει τοῖς κλάδοις καὶ βρύει καρπῷ, τὸ δὲ τεθνηκὸς φθίνεται καὶ πρὸς τὸ μὴ εἶναι χωρεῖ, οὕτως καὶ ἀνὴρ πλουτῶν καὶ πενόμενος. ~ SU | |
80,142 | ὑποδήματα ἐκ Σικυῶνος*] τὰ Σικυώνια ὑποδήματα διε‐ φέροντο παρὰ τοῖς παλαιοῖς ὡς καὶ αἱ Ἰφικρατίδες κρη‐ πῖδες, ἀπὸ Ἰφικράτους πολλὴν φιλοκαλίαν περὶ τὴν ὑπό‐ δεσιν ἐπιδεδειγμένου. ~ SC | |
| 5 | σαπέρδας: ἢ αἱ ἀφύαι αἱ καλάμοις διειρμέναι καὶ τεταρι‐ χευμέναι, ἢ τὰ ὕεια τεμάχη, ἃ γόνδην Παφλαγόνες φασίν. αἱ πέρκαι δὲ εἶδος ἰχθύος καὶ αὐτὸ τεταριχευμένον, καὶ ἔοικεν ἀπὸ τούτου καὶ ὁ σαπέρδης τὰ ἀπὸ τῶν ἀφύων νῦν ταρίχη σημαίνειν. οἱ δὲ ἀκριβέστεροι σαπέρδην φασὶ | |
| 10 | τέμαχος τεταριχευμένον ἰχθύος· τὸν γὰρ κορακῖνον ἰχθὺν σαπέρδην οἱ Ποντικοί φασιν. ~ CS τυρὸν—ἐκ Γυθίου: Γύθιον τόπος παραθαλάσσιος τῆς Λακωνικῆς. ~ CMS | |
80,144 | Διοσκούρω] ὡς ναύτης τοὺς Διοσκούρους καλεῖ· οὗτοι γὰρ σωτῆρες ἐλέγοντο εἶναι τοῖς πλέουσι. ~ S | |
| δάπιδας] δάπις, δάπιδος. τὴν τάπητα λέγει. ~ C | 284 | |
80,152 | Οἰνοέα*] ἀπὸ Οἰνόης ὁρμώμενον. ~ MS ὑπέκρεκον: ἀντὶ τοῦ ‘τὰς χορδὰς διεψηλάφων ἀναβαλλο‐ μένη τὴν Λύδιον‘, ἥτις ἡδίστη τῶν ἄλλων καὶ πότῳ προσ‐ φορωτάτη. ~ CMS | |
80,153 | σύνταξιν*] σύνταξις εἰσφορά, ἣν τοῖς στρατιώταις διένε‐ μον. ~ MS | |
| ψόφοι*] ἀντὶ τοῦ διάκενοι καυχήσεως. ~ SM | 285 | |