TLG 5014 010 :: SCHOLIA IN ARISTOPHANEM :: Scholia in Lysistratam (scholia vetera) SCHOLIA IN ARISTOPHANEM Schol. Scholia in Lysistratam (scholia vetera)
Citation: Argumentum-scholion — verse — (line) | ||
arg lyst | ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ | |
arg lys1 | Λυσιστράτης τις Ἀθήνησι τῶν πολιτίδων καὶ τῶν Πε‐ λοποννησίων, ἔτι δὲ καὶ Βοιωτίων γυναικῶν σύλλογον ἐποιήσατο, διαλλαγὰς μηχανωμένη τοῖς Ἕλλησιν· ὀμό‐ σαι δὲ ἀναπείσασα μὴ πρότερον τοῖς ἀνδράσι συνουσιά‐ | |
5 | ζειν, πρὶν ἂν πολεμοῦντες ἀλλήλοις παύσωνται, τὰς μὲν ἐξωπίους ἐμπριλὰς καταλιποῦσα ὀπίσω, αὐτὴ δὲ πρὸς τὰς κατειληφυίας τὴν ἀκρόπολιν μετὰ τῶν οἰκείων ἀπαντᾷ. συνδραμόντων δὲ πρεσβυτῶν πολιτῶν μετὰ λαμπάδων καὶ πυρὸς πρὸς τὰς πύλας, τὴν ἀναστολὴν ποιεῖται ἐξελ‐ | |
---|---|---|
10 | θοῦσα, καὶ προβούλου τινὸς μετ’ ὀλίγον παραβιάσασθαι μετὰ τοξοτῶν ὁρμήσαντος, εἶτα δὲ ἀποκρουσθέντος καὶ διαπυνθανομένου τί βουλόμεναι ταῦτα δεδράκασι, τὸ μὲν πρῶτόν φασιν ὅτι ἐγκρατεῖς γενόμεναι τοῦ ἀργυρίου μὴ ἐπιτρέψουσι τοῖς ἀνδράσιν ἀπὸ τούτου πολεμεῖν, | |
15 | δεύτερον δὲ ὅτι πολὺ ἄμεινον ταμιεύσονται καὶ τὸν πα‐ ρόντα πόλεμον τάχιστα καταπαύσουσιν. οὗτος μὲν οὖν καταπλαγεὶς τοῦ θράσους ὡς τοὺς συμπροβούλους οἴχε‐ ται, ταῦτα μὴ παύσας· οἱ δὲ γέροντες ὑπομένοντες ταῖς γυναιξὶ λοιδοροῦνται. μετὰ ταῦτα αὐτῶν τινες αὐτομο‐ | |
20 | λοῦσαι μάλα γελοίως δι’ ἀκρασίαν ὡς τοὺς ἄνδρας ἁλί‐ σκονται· ἐγκαρτεροῦσι δὲ Λυσιστράτης ἱκετευούσης. Κινησίας τις τῶν πολιτῶν, ἀκρατῶς ἔχων τῆς γυναικὸς, παραγίνεται· ἡ δὲ χυτροτομοῦσα αὐτὸν ἐπαγγέλλεται μὲν, τὰ περὶ τῶν διαλλαγῶν δὲ σπουδάζει. ἀφικνοῦνται | |
25 | δὲ καὶ παρὰ Λακεδαιμονίων περὶ σπονδῶν κήρυκες, ἐμφανίζοντες ἅμα καὶ τὰς προτέρας γυναῖκας. συντα‐ χθέντες δὲ σφίσιν οἱ Ἀθηναῖοι πρέσβεις αὐτοκράτορας ἀποστέλλουσιν. οἱ μὲν γέροντες εἰς ταυτὸν ταῖς γυναιξὶν ἀποκαταστάντες ἕνα χορὸν ἐκ τῆς διχορίας ἀποστέλ‐ | |
30 | λουσι· καὶ Λυσιστράτη τοὺς παραγενομένους πρὸς αὐ‐ τὴν ἐκ Λακεδαίμονος πρέσβεις ὀργῶντας διαλλάττεσθαι προσέλκει· καὶ ἑκατέρους ἀναμνήσασα τῆς παλαιᾶς εἰς ἀλλήλους γενομένης εὐνοίας διαλλάττει ἐν φανερῷ, καὶ ξενίσασα κοινῇ παραδίδωσι τὰς γυναῖκας ἑκάστοις ἄγε‐ | |
35 | σθαι. ἐδιδάχθη ἐπὶ Καλλίου ἄρχοντος τοῦ μετὰ Κλεό‐ | |
κριτον ἄρξαντος. εἰσῆκται δὲ διὰ Καλλιστράτου. | Column end | |
arg lys2(1t) | ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ | |
2t | ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ | |
3 | Λυσιστράτη καλέσασα τὰς πολίτιδας, ὑπέθετο φεύγειν μηδὲ μίγνυσθ’ ἄρρεσιν, | |
5 | ὅπως γενομένης νῦν στάσεως ἐμφυλίου, τὸν πρὸς Λάκωνας πόλεμον αἴρωσιν λόγῳ μένωσί τ’ οἴκοι πάντες. ὡς δὲ συνέθετο, τινὲς μὲν αὐτῶν τὴν ἀκρόπολιν διεκράτουν, τινὲς δ’ ἀπεχώρουν. αἵ τ’ ἀπὸ Σπάρτης πάλιν | |
10 | ταυτὸν διεβουλεύοντο. κῆρυξ ἔρχεται λέγων περὶ τούτων. τῆς δ’ ὁμονοίας γενομένης, σπονδὰς θέμενοι τὸν πόλεμον ἐξώρισαν. | |
sch lyst | SCHOLIA IN LYSISTRATAM | |
sch lysante 1 | (Ἐκλήθη Λυσιστράτη παρὰ τὸ λῦσαι τὸν στρατόν.) | |
sch lys1 | ἀλλ’ εἴ τις Βακχεῖον: Καὶ γὰρ πολλὰς ἑορτὰς αἱ γυναῖκες ἔξω τῶν δημοτελῶν ἦγον ἰδίᾳ συνερχόμεναι. | |
sch lys2 | ἢ ’ς Πανός: Πανὶ ὠργίαζον (αἱ γυναῖκες μετὰ κραυγῆς). καὶ Μένανδρος ἐν Δυσκόλῳ «σιωπῇ φασι «τούτῳ τῷ θεῷ οὐ δεῖν προσιέναι.» ἢ ’πὶ Κωλιάδ’: Κωλιάδος Ἀφροδίτης ἱερόν (ἐστιν) | |
5 | ἐν τῇ Ἀττικῇ. ὁ δὲ τόπος καλεῖται Κωλιάς· ἔστι γὰρ ἐγκείμενος ὁμοίως ἀνθρώπου κώλῳ. καὶ οἱ ἐνοικοῦντες Κώλιοι. ἔνθα ὄστρακα κάλλιστα. καὶ ἡ Γενετυλλὶς δὲ γυναικεία θεὸς περὶ τὴν Ἀφροδίτην ἀπὸ τῆς γενέσεως τῶν παίδων ὠνομασμένη. | |
sch lys5 | κωμῆτις: Ἀντὶ τοῦ γείτων. κῶμαι δὲ τὰ ἄμφοδα. ὅθεν καὶ τὸ ἐπικωμάσαι. | |
sch lys8 | τοξοποιεῖν: Ἀντὶ τοῦ ἐσκυθρωπακέναι. ἀπὸ τοῦ παρακολουθοῦντος. τοιοῦτον γὰρ τὸ πρόσωπον τῶν ἐν μερίμνῃ ὄντων. Ὅμηρος [Il. Ο, 102] οὐδὲ μέτωπον ἐπ’ ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη. | |
5 | (καὶ Σοφοκλῆς «ὡς ἂν Διὸς μέτωπον ἐκταθῇ χαρᾷ.») | |
sch lys13 | (εἰρημένον: Ἀντὶ τοῦ εἰρημένου. Ἀττικῶς.) | |
sch lys14 | φαύλου: Εὐτελοῦς. | |
sch lys17 | ἐκύπτασεν: Ἀντὶ τοῦ ἐστράγγευσεν. κυπτάζειν ἐστὶ τὸ περί τι πονεῖν καὶ διατρίβειν. κομψῶς δὲ τῇ ἀμ‐ φιβολίᾳ καὶ χαριέντως ἐχρήσατο, καθὰ καὶ Σώφρων «ἐνθάδε κυπτάζουσι πλεῖσται γυναῖκες.» | |
sch lys20 | ἀναγκαῖα. | 248 |
sch lys22 | συγκαλεῖς: Συνήγαγες. | |
sch lys23 | μῶν καὶ παχύ: Ὡς πρὸς τὸ αἰδοῖον. | |
sch lys25 | οὐχ οὗτος ὁ τρόπος: Ἀντὶ τοῦ οὐ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον λέγω τὸ πρᾶγμα εἶναι μέγα καὶ παχὺ, καθ’ ὃν σὺ ὑπονοεῖς. | |
sch lys27 | ἐρριπτασμένον: Γεγυμνασμένον καὶ ηὑρημένον. ὥστε μεριμνῶσάν με ῥιπτάζεσθαι καὶ στρέφεσθαι. τοι‐ οῦτοι γὰρ οἱ μεριμνῶντες. βέλτιον δὲ ἀπὸ τῶν κύβων τὴν μεταφορὰν νοεῖν (ἀνερριμμένων, ὅπως ἂν ἔλθοι. καὶ | |
5 | γὰρ ἐπὶ τῶν κύβων ἀναβάλλομεν, μέχρις ἂν ἔλθῃ τὸ προκείμενον βληθῆναι). | |
sch lys31 | ἐπ’ ὀλίγου γὰρ εἴχετο: Ἀντὶ τοῦ μικρὰν ἔχουσι τὴν ἀφορμὴν τῆς σωτηρίας. | |
sch lys33 | ἢ μηκέτ’ εἶναι μηδὲ Πελοποννησίους: Μὴ πει‐ σθέντας ἡμῖν (μήτε τοὺς Ἀθηναίους μήτε τοὺς Πελο‐ ποννησίους). ὡς φιλόπατρις δὲ ἀπεσιώπησε τοὺς Ἀθη‐ ναίους. | |
sch lys34 | μηκέτ’ εἶναι νὴ Δία: Πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπήντησε. | |
sch lys36 | ἀλλ’ ἄφελε τὰς ἐγχέλεις: Ἐν γὰρ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ μέγισταί εἰσιν ἐγχέλεις, ᾤκουν τε τὴν Βοιωτίαν καὶ οἱ λεγόμενοι Ἐγχελεῖς, περὶ ὧν Ἑλλάνικος ἐν τοῖς Βοιωτιακοῖς φησίν. Ἄλλως. ἐπειδὴ ἀπὸ Κωπαΐδος | |
5 | λίμνης Βοιωτίας φέρονται ἐγχέλεις Ἀθήναζε. | |
sch lys37 | οὐκ ἐπιγλωττήσομαι: Οὐ φλυαρήσω. οὐ βλασ‐ φημήσω. | |
sch lys38 | ἀλλ’ ὑπονόησον: Ὅτι ἀπολοῦνται δηλονότι. | |
sch lys41 | ἡμεῖς: Αἱ Ἀττικαί. | |
sch lys43 | ἐξηνθισμέναι: Ἄνθη φοροῦσαι. τοῖς ἄνθεσι κεκοσμημέναι, οἷον ψιμυθίῳ καὶ φύκει καὶ τοῖς ὁμοίοις. | |
sch lys45 | καὶ Κιμβερίκ’ ὀρθοστάδια: Κιμβερικὰ, ἢ Κιμ‐ βερινὰ, ὡς Ταραντῖνα, εἶδος ἐνδύματος, ἀπὸ τόπου. ὀρθοστάδια δὲ οἱ στατοὶ χιτῶνες, οἱ δὲ συρόμενοι συρ‐ τοί. | |
5 | περιβαρίδας: Ὑποδήματος εἶδος αἱ περιβαρίδες, ὡς Θεόπομπος ἐν Σειρῆσιν «ὑποδοῦ λαβὼν τὰς περι‐ βαρίδας.» | |
sch lys48 | χἤγχουσα: Τὸ πλῆρες καὶ ἡ ἄγχουσα. ἔστι δὲ εἶδος βοτάνης, ἧς ἡ ῥίζα ἐρυθρὰ, ᾗ ἐρυθραίνουσι τὰ πρόσωπα αἱ γυναῖκες. διαφανῆ: Οὐ τὰ λαμπρὰ, ἀλλὰ τὰ ἰσχνὰ, δι’ ὧν | |
5 | διαφαίνεται τὰ σώματα τῶν γυναικῶν. | |
sch lys46 | ταῦτ’ αὐτὰ γάρ τοι: Ταῦτα γάρ ἐστι τὰ ὑπο‐ δήματα καὶ τὰ ἐνδύματα, ἃ σώζειν ἡμᾶς προσδοκῶ. | |
sch lys51 | (κροκωτὸν ἄρα: Εἰ ἄρα οὕτως ἔχει, καλλωπι‐ σθήσομαι καὶ γραῦς οὖσα.) | |
sch lys55 | οὐ γὰρ μὰ Δί’ ἀλλὰ πετομένας: Οὐ μετὰ βρα‐ δυτῆτος ἥκειν ἔδει, ἀλλὰ πετομένας. | |
sch lys56 | ὄψει τοι σφόδρ’ αὐτὰς Ἀττικάς: Ὡς τῶν Ἀθη‐ ναίων ἀεὶ μελλόντων. καὶ τὰς γυναῖκας (γοῦν) ὄψει Ἀττικὰς ἀκριβῶς, οἷον μελλούσας ἐν τῷ πράγματι. | |
sch lys58 | ἀλλ’ οὐδὲ παράλων: (Τῶν ἐν παράλῳ οἰκουσῶν. παραλία γὰρ μοῖρα τῆς Ἀττικῆς·) διῄρητο γὰρ εἰς δʹ | |
μερίδας τὸ παλαιὸν ἡ Ἀττική· Πανδίων γὰρ διαδεξά‐ μενος τὴν Κέκροπος βασιλείαν, προσκτησάμενος δὲ καὶ | Column end | |
5 | τὴν Μεγαρίδα, ἔνειμε τὴν χώραν τοῖς παισὶν εἰς δʹ μοίρας· Αἰγεῖ μὲν τὴν παρὰ τὸ ἄστυ μέχρι Πυθίου, Πάλλαντι δὲ τὴν Παραλίαν, Λύκῳ δὲ τὴν Διακρίαν, Νίσῳ δὲ τὴν Μεγαρίδα. | |
sch lys59 | (οὐδ’ ἐκ Σαλαμῖνος: Ἡ Σαλαμὶς μοῖρα τῆς Μεγαρίδος.) | |
sch lys60 | ἐπὶ τῶν κελήτων: Κέλης εἶδος πλοιαρίου μι‐ κροῦ. καὶ ἵππος δὲ κέλης ὁ γυμνός. λέγει οὖν ὅτι ἐν πλοίῳ εἰσὶν ἐρχόμεναι. ἀφ’ οὗ νῦν κακεμφάτως ἐπὶ τῶν Σαλαμινίων τὸ αἰδοῖον φησί. ναυτικοὶ δὲ οἱ Σαλαμίνιοι, | |
5 | (ἐπεὶ καὶ νησιῶται). | |
sch lys62 | τὰς Ἀχαρνέων: Εἰκότως, ἐπεὶ πολεμικοὶ οἱ Ἀχαρνεῖς. Ἄλλως. εἰκότως, ἐπεὶ ὁ δῆμος τῶν Ἀχαρ‐ νέων ἐτετίμητο, διὰ τοῦτο τὰς ἐκεῖθεν προσδοκᾷ γυναῖ‐ κας. ὁ δὲ Θεογένης κομπαστὴς Ἀχαρνεύς. ἐπειδὴ δὲ | |
5 | κέλητα εἶπεν, ἐπήγαγεν ἀκάτιον. | |
sch lys64 | ἀκάτιον τὸ Ἑκάτης ξόανον. R. | |
sch lys67 | Ἀναγυρουντόθεν: Δῆμός τις Ἀττικῆς, ἀπὸ Ἀναγύρου ἥρωος. | |
sch lys68 | παρὰ τὴν παροιμίαν, κινήσω τὸν ἀνάγυρον. ἔστι δὲ πόα δυσώδης. | |
sch lys71 | ἀντὶ τοῦ μεγάλου. R. | |
sch lys73 | δεῖ: Ἀντὶ τοῦ δέει. | |
sch lys74 | ὀλίγου γ’: Ἀντὶ τοῦ πρὸς βραχὺν χρόνον. | |
sch lys80 | σφριγᾷ: Εὐσθενεῖ, εὐσωματεῖ. | |
sch lys81 | εἰς ἐκεῖνο τείνει ὅτι εὐημέρουν τότε οἱ Λάκωνες. R ναὶ σιώ: Τοὺς Διοσκόρους λέγει. Λακωνικῶς δὲ φθέγγεται, ὡς αἱ Ἀττικαὶ νὴ τὼ θεὼ, (ἤτοι τὴν Κό‐ ρην καὶ τὴν Δήμητρα). | |
sch lys82 | γυμνάδδομαι: Ἐν γὰρ τῷ γυμνάζεσθαι πηδᾶν εἰώθασι, καὶ οἱ πόδες ἅπτονται τῆς πυγῆς τοῦ πη‐ δῶντος. | |
sch lys83 | ὡς δὲ καλόν: Ὡς ἐκείνης ἁψαμένης αὐτῆς. τὰ γὰρ ἱερεῖα μέλλοντες θύειν ψηλαφῶσιν, εἰ λιπαρά ἐστι. | |
sch lys84 | ψηλαφᾶτε R. | |
sch lys87 | ποθ’ ὑμέ: Ἀντὶ τοῦ πρὸς ὑμᾶς. | |
sch lys88 | καλόν γ’ ἔχουσα τὸ πεδίον: Λέγεται γὰρ ἡ Βοιω‐ τία εὐπεδιὰς εἶναι. | |
sch lys89 | κομψότατα: Κομψῶς ἔχουσα τὸ αἰδοῖον. ἁπτο‐ μένη δὲ αὐτοῦ τοῦτό φησι. βληχώ γε: Τὴν λεγομένην βλήχωνα. παίζει δὲ εἰς τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον αἰνιττομένη. Ἀττικοὶ δὲ διὰ τοῦ | |
5 | β λέγουσι τὴν βληχώ. | |
sch lys90 | χαΐα: Ἀντὶ τοῦ ἀγαθὴ μὲν, Κορινθία δέ. παί‐ ζει δὲ παρὰ τὸ κεχηνέναι. | |
sch lys91 | Κορινθία: Πόρνη, διὰ τὴν Λαΐδα. ἀγαθὴ μὲν, οὐ σώφρων δὲ, ἐπεὶ ἡ Κόρινθος πληθύει ταῖς πόρναις. | |
sch lys92 | τἀντευθενί: ἁπτομένη τῶν δύο φύσεων ταῦτά φησι. R. | |
sch lys93 | ξυναλίαξε: Συνήθροισε. | |
sch lys94 | μυσιδδέτω: Λεγέτω, τί θέλει ἡμᾶς. | 249 |
sch lys100 | εὖ γὰρ οἶδ’: Ὅτι διὰ τὸν πόλεμον οὐδεὶς πά‐ ρεστι. | |
sch lys103 | φυλάττων Εὐκράτην: Στρατηγὸς Ἀθηναίων ὁ Εὐκράτης, κωμῳδεῖται δὲ ὡς δωροδόκος καὶ προδότης καὶ ξένος. | |
sch lys105 | ἐκ τᾶς ταγᾶς: Ἐκ τῆς τάξεως. | |
sch lys106 | πορπακισάμενος: Οἷον περονησάμενος. ἀντὶ τοῦ (ἀπολαβὼν τὴν ἀσπίδα) ἅμα τῷ παρεῖναι ἄπεισιν. | |
sch lys107 | ἀλλ’ οὐδὲ μοιχοῦ: Σκώπτει δὲ συνεχῶς Μιλη‐ σίους καὶ κωμῳδεῖ ὡς μοιχοὺς, ἐπειδὴ ἀπέστησαν τῶν Ἀθηναίων, καὶ πολλοὶ ἄλλοι τῶν νησιωτῶν. φεψάλυξ: Οἷον ζωπύρημα καὶ σπινθήρ. | |
sch lys109 | ὄλισβον: Αἰδοῖον δερμάτινον. καὶ τοῦτο εἰς τὰς Μιλησίας. παίζει δὲ ὡς τοῖς ὀλίσβοις χρωμέναις. | |
sch lys110 | σκυτίνη ἐπικουρία: Παρὰ τὴν παροιμίαν, συ‐ κίνη ἐπικουρία, ἐπὶ τῶν ἀσθενῶν. ὁ δὲ εἰς τὴν σκυτίνην μετέβαλε. σκύτινοι γὰρ οἱ ὄλισβοι. εἰσὶ δὲ δερμάτινα αἰδοῖα, οἷς χρῶνται αἱ χῆραι γυναῖκες. | |
sch lys113 | τοὔγκυκλον: Τὸ περιβόλαιον, (ἢ) τὸ ζωνάριον. | |
sch lys114 | ἐκπιεῖν: Παρ’ ὑπόνοιαν. δέον εἰπεῖν μάχεσθαι, ἐκπιεῖν εἶπε. | |
sch lys115 | ψῆττα: Ὄρνεόν ἐστι τετμημένον κατὰ τὸ μέσον, ὡς οἱ σφῆκες. λέγει οὖν ὅτι κἂν συμβῇ τέμνεσθαι τὸ ἥμισύ μου, βούλομαι. | |
sch lys117 | Ταΰγετον: Ὄρος Λακωνικῆς τὸ Ταΰγετον. | |
sch lys118 | ἔλσοιμ’: Τὸ ς ἀντὶ τοῦ θ· ἔλθοιμι. ὡς δυσχε‐ ροῦς ὄντος τοῦ τόπου. | |
sch lys125 | τί μοι μεταστρέφεσθε: Ὡς ἀηδισθεισῶν αὐτῶν καὶ μεταστραφεισῶν ἐπὶ τῷ λόγῳ. | |
sch lys126 | τί μοι μυᾶτε: Ὥσπερ μύες καταδύεσθε, καὶ σκαρδαμύττετε, ἢ μύλλετε, ἢ μυκτηρίζετε. μυᾶν γὰρ τὸ τὰ χείλη πρὸς ἄλληλα συνάγειν. | |
sch lys132 | παρατεμεῖν θ’ ἥμισυ: Πρὸς τὸ παρ’ αὐτῆς εἰρημένον. | |
sch lys133 | ἀλλ’ ἄλλ’ ὅτι βούλει: Ἄλλο κέλευε, μὴ μέντοι δίχα συνουσίας ἡμᾶς εἶναι. | |
sch lys135 | οὐδὲν γὰρ οἷον: Ἀντὶ τοῦ κωλῦον. οὕτως Ἀττι‐ κοί. | |
sch lys138 | οὐκ ἐτὸς ἀφ’ ἡμῶν εἰσίν: Ἀντὶ τοῦ οὐ μα‐ ταίως, ἀλλὰ δικαίως. εἰς τὴν Σοφοκλέους δὲ Τυρὼ ταῦτα συντείνει ἐκθεῖσαν τὰ τέκνα εἰς σκάφη. | |
sch lys139 | οὐδὲν γὰρ ἐσμὲν πλὴν Ποσειδῶν: Ἀντὶ τοῦ πλὴν τῷ βουλομένῳ μίγνυσθαι. ὁ γὰρ Ποσειδῶν κατά τινας λαβὼν εἰς σκάφος Μελανίππην συνῆλθεν. ἔστι δὲ καὶ παροιμία ἐπὶ τῶν κυλινδομένων τῷ αὐτῷ πρά‐ | |
5 | γματι, ἄλλο δὲ μηδὲν νοεῖν ἀνεχομένων. (ὁ δὲ νοῦς· οὐδὲν ἐσμὲν, εἰ μὴ συνουσιάζειν καὶ τίκτειν. ὁ γὰρ Ποσειδῶν ἐμίγη τῇ Τυροῖ καὶ ἐγέννησε Νηλέα καὶ Πελίαν.) | |
sch lys140 | σὺ γὰρ ἐὰν γένῃ: Τῇ Λαμπιτοῖ λέγει. | |
sch lys143 | γυναῖκας ὑπνῶν: Κοιμᾶσθαι. Ἀττικὸν τὸ ὑπνῶν. τὸ γὰρ κοινὸν ὑπνοῦν. | |
sch lys145 | μόνη τούτων γυνή: Μόνη γυνὴ δυναμένη μη‐ | |
χανὴν εὑρεῖν. | Column end | |
sch lys146 | εἰ δ’ ὡς μάλιστ’ ἀπεχοίμεθα: Εἰ δ’ ἀπεχοί‐ μεθα τοῦ πέους, διὰ τοῦτο εἰρήνη γενήσεται; —τὸ ἀπέχεσθαι τῆς τῶν ἀνδρῶν συνουσίας. R. Bar. | |
sch lys148 | νὴ τὼ θεώ: Τὴν Κόρην καὶ Δήμητρα λέγει, ὡς Ἀττική. | |
sch lys149 | (ἐντετριμμέναι: Καλλωπισθεῖσαι, τὰς ὄψεις τριβεῖσαι.) | |
sch lys150 | τοῖς ἀμοργίνοις: Οἱ μὲν χρώματος εἶδος τὴν ἀμόργην, οἱ δὲ ἀπὸ νήσου Ἀμοργοῦ τοὺς Ἀμοργίνους χιτῶνας, ὡς τὰ Θηραῖα ἀπὸ Θήρας νήσου. | |
sch lys151 | δέλτα: Ἀντὶ τοῦ τὸ αἰδοῖον τὸ γυναικεῖον. τοιοῦτον γὰρ τὸ σχῆμα. | |
sch lys152 | πλεκοῦν: Συνουσιάζειν, παρὰ τὸ πλέκεσθαι. | |
sch lys155 | ὅγ’ ὦν Μενέλαος: Ἡ ἱστορία παρὰ Ἰβύκῳ. (τὰ δὲ αὐτὰ καὶ Λέσχης ὁ Πυρραῖος ἐν τῇ μικρᾷ Ἰλιάδι.) καὶ Εὐριπίδης [Androm. 628] «ἀλλ’ ὡς ἐσεῖδες μαστὸν ἐκβαλὼν ξίφος, φίλημ’ ἐδέξω.» | |
5 | μᾶλα πᾶ: Τοὺς μαστοὺς μῆλα φησίν. | |
sch lys157 | ἢν ἀφίως’: Ἐὰν παρίδωσιν οἱ ἄνδρες. R. | |
sch lys158 | (τὸ τοῦ Φερεκράτους: Ἐὰν ἡμᾶς παρίδωσιν οἱ ἄνδρες, τότε πάλιν ἐξέσται ὀλίσβοις χρήσασθαι, καὶ ἀποδέρειν τὰ ἀποδεδαρμένα σκύτη. Φερεκράτης ἐν δράματι εἶπε τοῦτο, ἔνθεν τάσσεται ἡ παροιμία ἐπὶ | |
5 | τῶν ἄλλο πασχόντων αὖθις ἐφ’ οἷς πεπόνθασιν.) κύνα δέρειν: Σχῆμά ἐστιν ἀκόλαστον εἰς τὸ αἰ‐ δοῖον. ἐν δὲ τοῖς σωζομένοις (Φερεκράτους) τοῦ κωμι‐ κοῦ τοῦτο οὐχ εὑρίσκεται. | |
sch lys159 | (τὰ μεμιμημένα: Ἐπεὶ τῷ ὀλίσβῳ χρῶνται ἀντὶ τοῦ αἰδοίου. φλυαρία φησὶ τὰ ἀπὸ τῶν ἄλλων. λέγει δὲ τὰ εἰρημένα Φερεκράτους.) | |
sch lys160 | εἰς τὸ δωμάτιον: Εἰς τὸ κοιτώνιον. | |
sch lys162 | παρέχειν χρή: Συνουσιάζειν δηλονότι, τουτέ‐ στιν οὐκ ἐκ προαιρέσεως, ἀλλ’ ἄνευ ἡδονῆς. | |
sch lys165 | ἀπεροῦσιν: Ἀπαγορεύσουσιν καὶ παύσονται τοῦ πολέμου. | |
sch lys166 | ξυμφέρῃ: Ἀντὶ τοῦ ἁρμόζηται. | |
sch lys170 | Ἀσαναίων: Ἀθηναίων. ῥυχάχετον: Τὸν θόρυβον καὶ συρφετόν. | |
sch lys171 | μὴ πλαδδιῆν: (Μὴ παραφρονεῖν.) μὴ πολεμεῖν, μὴ πλησιάζειν. | |
sch lys173 | οὐχ ἇς σποδᾶς: Οὐκ ἂν ἄγοιεν εἰρήνην οἱ Ἀθη‐ ναῖοι, ἕως ἂν θαλασσοκρατῶσιν καὶ τὸ ἀργύριον τὸ ἄβυσσον ᾖ παρὰ τῇ θεῷ ἐν τῇ ἀκροπόλει. καὶ γὰρ ἀληθῶς ἀπέκειτο χίλια τάλαντα. (ἤρξαντο οὖν κινεῖν | |
5 | αὐτὰ ἐπὶ Καλλίου ἄρχοντος, ἐφ’ οὗ εἰσήχθη τὸ δρᾶμα, ὥς φησι Φιλόχορος ἐν Ἀτθίδι.) σποδᾶς: Ἀντὶ τοῦ σπουδῆς. | |
sch lys175 | ἀλλ’ ἔστι καὶ τοῦτ’ εὖ παρεσκευασμένον: Τὸ λαβεῖν τὸ ἀργύριον ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ τῆς θεοῦ. | |
sch lys179 | θύειν δοκούσαις: Προσποιουμέναις θύειν. | |
sch lys180 | πάντα γ’ ἔχοι: Πάντα δ’ ἔχοι καλῶς. καὶ τάδε γὰρ ἃ λέγεις καλῶς ἔχει. | |
sch lys183 | ὡς ὀμιώμεθα: Ἀντὶ τοῦ ὅπως ὀμόσωμεν. | |
sch lys184 | Σκύθαινα: Τὴν ὑπηρέτιν λέγει. Σκύθας γὰρ καὶ τοξότας ἐκάλουν τοὺς δημοσίους ὑπηρέτας ἀπὸ τῆς ἀρχαίας χρήσεως. | 250 |
sch lys188 | (ὥσπερ φασὶν Αἰσχύλος ποτέ: Παρὰ τὰ ἐν Αἰσχύλῳ ἐν Ἕπτ’ ἐπὶ Θήβαις [42] ἄνδρες γὰρ ἑπτὰ θούριοι λοχαγέται ταυροσφαγοῦντες εἰς μελάνδετον σάκος.) | |
sch lys189 | μηλοσφαγούσας: Ἀντὶ τοῦ ταυροσφαγούσας μηλοσφαγούσας εἶπεν. εἰ μὴ ἄρα μῆλα πάντα τὰ τε‐ τράποδα. | |
sch lys191 | εἰ λευκόν ποθεν ἵππον: Πρὸς τὸ αἰδοῖον παίζει τὸ λευκὸν ἵππον. λευκὸν μὲν, ὅτι φάλης τὸ αἰδοῖον λέγεται, φάλιον δὲ τὸ λευκόν· ἵππον δὲ, ἐπεὶ καὶ κέ‐ λης λέγεται. ἢ παίζει κατὰ τὸν τύπον τῶν Ἀμαζόνων. | |
5 | γυναῖκες γὰρ οὖσαι λευκοὺς ἵππους ἔθυον. | |
sch lys195 | κύλικα μεγάλην ὑπτίαν: Παίζει, ἐπεὶ καὶ ἡ ἀσπὶς ὑπτία τίθεται. | |
sch lys196 | Θάσιον οἴνου σταμνίον: Ἐπιεικῶς λέγουσιν οἱ Ἀττικοὶ τὰ Θάσια κεράμια σταμνία. | |
sch lys197 | μὴ ’πιχεῖν ὕδωρ: Δέον εἰπεῖν, μὴ λύειν τὴν εἰρήνην, εἶπε μὴ ἐπιχεῖν ὕδωρ, ἀλλ’ ἄκρατον πιεῖν, εἰς μέθην κωμῳδῶν τὰς γυναῖκας. | |
sch lys200 | κεραμέων ὅσος: Ὡς μεγάλης οὔσης τῆς κύλικος παίζει. | |
sch lys202 | τοῦ κάπρου: Ἀντὶ τοῦ αἰδοίου. ἐπειδὴ οἱ ὀμνύοντες εἰώθασιν ἐφάπτεσθαι τοῦ ἱερείου. | |
sch lys205 | κἀποπυττίζει: Ἀπορρεῖ. ταῦτα δὲ λέγει μι‐ μουμένη τοὺς θυοσκόους. (τουτέστι τοὺς ἱερεῖς). ταῦτα γὰρ ἐπέλεγον τοῖς θύμασιν εὐφημίας χάριν. | |
sch lys206 | ἡδὺ προσόζει. R. | |
sch lys208 | μὰ τὴν Ἀφροδίτην: Ἐπεὶ ἡ ὀμνύουσα πρώτη ἔμελλε καὶ πρώτη πιεῖν, τοῦτό φησιν, ὅτι κλήρῳ πᾶσαι ἔλαχον, ἐμπεδώσατε. ἀσφαλίσατε. | |
sch lys216 | ὑπολύεταί μου τὰ γόνατα: Εἰρηκυῖα τὸν ἕνα στίχον ..... μνησθεῖσα ὅτι χωρίζεται τοῦ ἀνδρὸς, λέγει τὸ ὑπολύεταί μου τὰ γόνατα, ταῦτα φησὶν μία ὀμνύουσα, τῆς Λυσιστράτης προβαλλομένης τὸν | |
5 | ὅρκον. | |
sch lys217 | ἀταυρώτη διάξω: Οἷον ἁγνὴ καὶ ἄμικτος. ταῦρον γὰρ τὸ αἰδοῖον λέγουσιν. ἄζευκτος γάμου καὶ ἀζυγής. καὶ βοῶπις ἡ Ἥρα καὶ Ζυγία καὶ Γαμηλία. ἐπεὶ οἱ ταῦροι κατωφερεῖς. | |
sch lys221 | (ἐπιτυφῇ: Ἐπικαυθῇ καὶ πυρωθῇ ἐπ’ ἐμοί.) | |
sch lys227 | κακῶς παρέξω: Συνουσιάσαι αὐτῷ δηλονότι, (καὶ οὐ συντερφθήσομαι). | |
sch lys229 | τὰ Περσικά: Εἶδος ὑποδήματος. ἐκ δὲ τούτου τοὺς πόδας οὐκ ἀνατενῶ, ἐν τῇ στέγῃ συνουσιάζουσα. | |
sch lys231 | οὐ στήσομαι λέαινα: Ἀντὶ τοῦ ὡς λέαινα. σχῆμα δέ ἐστιν ἀκόλαστον καὶ ἑταιρικόν. τυρόκνηστις δὲ (ἡ) μάχαιρα. ἐπὶ δὲ ταῖς λαβαῖς τῶν μαχαιρῶν ἐλεφάντινοι λέοντες γλύφονται ὀκλάζοντες, ὅπως μὴ | |
5 | ἀποθραύοιντο αὐτῶν οἱ πόδες, εἰ ὀρθοὶ ἑστῶτες γλύ‐ φοιντο. λέγει οὖν, ὅτι οὐκ ἐπὶ ἀνδρὶ στήσομαι πορ‐ | |
νεύουσα, ὡς λέαινα ἐπὶ τυροκνήστιδος. | Column end | |
sch lys233 | ἀντὶ τοῦ ἀσφαλῆ φυλάττουσα. R. Bar. | |
sch lys237 | ἐρωτηματικῶς λέγει. R. | |
sch lys238 | καθαγίσω: Οἷον καύσω, καθιερώσω. τὸ μέρος, ὦ φίλη: Καταλείψομαι μέρος, ὅπως ἡ φιλία ἐντεῦθεν ἄρξηται. | |
sch lys240 | τίς ἁ ὀλολυγά: Ὀλολυξασῶν τῶν ἐν ἀκροπόλει γυναικῶν (τοῦτο λέγει). | |
sch lys244 | τασδὶ δ’ ὁμήρους: Τὰ ἐν συνθέσει διδόμενα ἐνέχυρα ὁμήρους ἐκάλουν. τασδί: Τὰς θεραπαίνας φησί. | |
sch lys245 | τῇ ἀκροπόλει φησί. R. | |
sch lys246 | συνεμβάλωμεν: Συνέλθωμεν αὐταῖς, ὥστε τοὺς μοχλοὺς τοῦ ναοῦ βαλεῖν. | |
sch lys247 | ἀντὶ τοῦ καθ’ ἡμῶν. R. | |
sch lys250 | ὡς ἀνοῖξαι τὰς πύλας: Ἐπὶ τῷ ποιῆσαι εἰ‐ ρήνην. | |
sch lys252 | ἀντὶ τοῦ μάτην. R. | |
sch lys253 | ἄμαχοι: Ἀκαταμάχητοι καὶ δειναί. χορὸς ἀνδρῶν γερόντων: Ἢ Στρυμόδωρος. | |
sch lys262 | ἔχειν βρέτας: Κατέχειν τὸ ἅγιον βρέτας τῆς Ἀθηνᾶς. | |
sch lys263 | λαβεῖν: Ἀντὶ τοῦ καταλαβεῖν. | |
sch lys265 | πακτοῦν: Κλείειν, ἀσφαλίζεσθαι. | |
sch lys266 | Φιλοῦργε: Ἐὰν ᾖ Φιλοῦργε ὡς πανοῦργε, ὄνομα κύριον· ἐὰν δὲ ὀξυτόνως, ἐπίθετον. | |
sch lys267 | τὰ στελέχη τῶν ξύλων. R. | |
sch lys268 | ἐνεστήσαντο: Ἔκριναν ποιῆσαι, | |
sch lys269 | σωρεύσαντες. R. Bar. | |
sch lys270 | ὑπὸ ψήφου μιᾶς: Ἀπὸ μιᾶς γνώμης καὶ κρί‐ σεως. τὴν Λύκωνος: Τὴν Ῥοδίαν λέγει οὕτω καλουμένην, τὴν Αὐτολύκου μὲν μητέρα, γυναῖκα δὲ Λύκωνος, ἐπ’ | |
5 | αἰσχροῖς κωμῳδουμένην. Εὔπολις Πόλεσιν «ὥσπερ ἐπὶ τὴν Λύκωνος ἔρρει πᾶς ἀνήρ.» | |
sch lys272 | ἐγχανοῦνται: Ἐπεγγελάσουσι. | |
sch lys273 | Κλεομένης: Λακεδαιμόνιος ὢν στρατηγὸς, ἐπι‐ στρατεύσας τῇ Ἀττικῇ μετά τινων Ἀθηναίων ἐπὶ τυραννίδι, τὴν ἀκρόπολιν κατέσχε, πολιορκηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων καὶ ἀφεθεὶς ὑπόσπονδος, ἀπιὼν | |
5 | οἴκαδε πάλιν Ἐλευσῖνα κατέσχε. τῶν δὲ μετὰ Κλεο‐ μένους Ἐλευσῖνα κατασχόντων Ἀθηναῖοι τὰς οἰκίας κατέσκαψαν καὶ τὰς οὐσίας ἐδήμευσαν, αὐτῶν δὲ θά‐ νατον ἐψηφίσαντο. καὶ ἀναγράψαντες εἰς στήλην χαλ‐ κῆν ἔστησαν ἐν πόλει παρὰ τὸν ἀρχαῖον νεών. | |
sch lys275 | ἀψάλακτος: Ἀπαθὴς, ἀτιμώρητος, | |
sch lys276 | Λακωνικὸν πνέων: Ἰσχυρόν, ἢ τὰ Λακώνων φρονῶν. | |
sch lys277 | παραδοὺς ἐμοί: Τῷ δήμῳ τὰ ὅπλα παραδούς. | |
sch lys279 | ἀπαράτιλτος: Ἀντὶ τοῦ δασὺς καὶ ἄκοσμος τὰς τρίχας. | |
sch lys282 | ἐφ’ ἑπτακαίδεκ’ ἀσπίδας: Ὅτι τὰς τάξεις ἀσπίδας ἔλεγον, (καὶ αὐτὸς πάλιν Ἀριστοφάνης ἐν Βαβυλωνίοις | |
ἵστασθ’ ἐφεξῆς πάντες ἐπὶ τρεῖς ἀσπίδας.) | 251 | |
5 | ἐπὶ τάξεσιν ἑπτακαίδεκα καθεύδων, ὥστε τὸ βάθος τῆς φρουρᾶς ἑπτακαίδεκα κατέχειν ἀσπίδας. | |
sch lys283 | τασδὶ δὲ τὰς Εὐριπίδῃ: Τὰς γυναῖκας. μισογύ‐ νης γὰρ ὁ Εὐριπίδης καὶ πολλὰ κατ’ αὐτῶν λέγων. | |
sch lys284 | τολμήματος: Ἐκείνου περιεγενόμην, τῶν δὲ γυ‐ ναικῶν τοῦ τολμήματος οὐ περιγένωμαι; | |
sch lys285 | μή νυν: Ἀντὶ τοῦ μὴ δή. τρόπαιον δὲ τὸ ἐν Μα‐ ραθῶνι τὸ κατὰ Περσῶν. (ἡ γὰρ Μαραθὼν τῆς Τετρα‐ πόλεως μέρος. τὰ δὲ λοιπὰ Οἰνόη, Προβάλινθος, Τρι‐ κόρυθος.) | |
sch lys286 | ἀλλ’ αὐτὸ γάρ μοι τῆς ὁδοῦ: Ἀντὶ τοῦ πλη‐ σίον γεγόναμεν τῆς ἀκροπόλεως. καὶ οὗτός ἐστιν ὁ με‐ ταξὺ ὀλίγος τόπος ὁ λειπόμενος. | |
sch lys288 | τὸ σιμὸν, οἷ σπουδὴν ἔχω: (Τὸ πρὸς τὴν ἀκρό‐ πολιν.) τὸ σιμὸν ὄνομα χωρίου περὶ τὴν ἀκρόπολιν. (τὸ σιμόν) ἀντὶ τοῦ πρόσαντες. ἢ ὄνομα χωρίου. (καὶ ἐν Βαβυλωνίοις «μέσην ἔρειδε πρὸς τὸ σιμόν.» καὶ | |
5 | Πλάτων ἐν Νίκαις τουτὶ προσαναβῆναι τὸ σιμὸν δεῖ.) | |
sch lys289 | ἐξαμπρεύσομεν: Τὸ τῷ ἕλκοντι ζεύγει βοηθεῖν ἀμπρεύειν λέγεται. καὶ ἄμπρον τὸ διῆκον σχοινίον. ἐξαμπρεύσομεν: Ἕλξομεν τὸ ξύλον τοῦτο ἄνευ ὄνου. | |
sch lys291 | ἐξιπώκατον: Θλίβουσιν, ἢ ἐθλίψατον. τὼ ξύλω δυϊκῶς. | |
sch lys293 | φυσητέον: Ἐν χύτρᾳ πῦρ εἶχον δι’ ἀνθράκων. | |
sch lys294 | μή μ’ ἀποσβεσθὲν λάθῃ πρὸς τῇ τελευτῇ τῆς ὁδοῦ: Μὴ μετὰ τὸ διελθεῖν τὴν ὁδὸν σβεσθῇ. φῦ φῦ: Φυσᾷ τῷ στόματι. (τοῦτο δὲ παρεπι‐ γραφή.) | |
sch lys298 | τὼ ’φθαλμὼ δάκνει: Δάκνει μου τοὺς ὀφθαλ‐ μοὺς ὥσπερ κύων. παρὰ τὰς λήμας δὲ τὸ Λήμνιον πέ‐ παιχεν. ἔστι δὲ παρὰ τὴν παροιμίαν, Λήμνιον κακὸν, παρὰ τὰς Λημνιάδας γυναῖκας. | |
sch lys299 | (Λήμνιον τὸ πῦρ: Ἀντὶ τοῦ πάνυ γενναῖον. ἢ ἀπὸ τῶν Λημνίων γυναικῶν, πορνῶν οὐσῶν. ἢ ἀπὸ τῶν καμίνων τοῦ Ἡφαίστου.) | |
sch lys300 | πάσῃ μηχανῇ: Ἀντὶ τοῦ κατὰ πάντα τρόπον. | |
sch lys301 | (ἔβρυκε τὰς λήμας: Λήμας νῦν τοὺς ὀφθαλ‐ μούς. ἔστι δὲ κυρίως ἡ τῶν ὀφθαλμῶν ἀκαθαρσία.) | |
sch lys302 | σπεῦδε πρόσθεν ἐς πόλιν: Ὡς πρός τινα λέγει. | |
sch lys304 | φῦ φῦ: Φυσᾷ πάλιν. | |
sch lys307 | εἰ τὼ μὲν ξύλω: Δυϊκῶς πάλιν τὼ ξύλω. λέγει δὲ ἃ ἐβάσταζε ξύλα. | |
sch lys308 | τὸν φανὸν ἐγκαταθέντες: Φανὸν μὲν πᾶν τὸ φαῖνον ἐκάλουν. ἐκ δὲ τῶν ἀμπελίνων τὰς λαμπάδας κατεσκεύαζον εἰς ἔξαψιν, ὡς καὶ ἐν Λημνίαις φησί. | |
sch lys309 | κριηδόν: Δίκην κριοῦ. κριὸς γὰρ χαλκοῦν μη‐ χάνημα, ὃ τοῖς τείχεσι προσφέρουσιν οἱ βάρβαροι. | |
sch lys312 | φεῦ τοῦ καπνοῦ: Ὑπὸ τοῦ καπνοῦ ἀδικούμε‐ νος τοῦτό φησι. | |
sch lys313 | τῶν ἐν Σάμῳ στρατηγῶν: Δίδυμος καὶ Κρα‐ | |
τερός φασι ταῦτα αἰνίττεσθαι εἰς Φρύνιχον τὸν Στρα‐ τωνίδου. ἐκακοηθεύσατο γὰρ πρὸς τὸν δῆμον ἐν Σάμῳ στρατηγῶν· ὥστε ἐψηφίσατο κατ’ αὐτοῦ ὁ δῆμος δη‐ | Column end | |
5 | μόσια εἶναι τὰ Φρυνίχου χρήματα καὶ τῆς θεοῦ τὸ δέ‐ κατον μέρος, καὶ τὴν οἰκίαν κατεσκάφθαι αὐτοῦ. καὶ ἄλλα πολλὰ κατ’ αὐτοῦ ἔγραψεν ἐν στήλῃ χαλκῆ. καὶ ἐν Βατράχοις [689] κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν. | |
10 | Ἄλλως. οἱ ἐν Σάμῳ στρατηγοῦντες ἐδυστύχησαν πάνυ. λέγει οὖν, τίς ἐκείνων συλλάβοιτο τοῦ ξύλου, ἵνα πλέον δυστυχήσῃ. | |
sch lys314 | ταυτὶ μὲν ἤδη τὴν ῥάχιν: Ὡς ἀποθέμενος λέ‐ γει τὰ ξύλα. | |
sch lys317 | ξυγγενοῦ: Σύνελθε. ἐν πόλει: Ἐν τῇ ἀκροπόλει. | |
sch lys318 | θέσθαι τρόπαιον ἡμᾶς: Κατὰ τῶν γυναικῶν. | |
sch lys320 | ὥσπερ πυρὸς καομένου: Γυναῖκές τινες ὑδρο‐ φοροῦσαι παρακελεύονται ἀλλήλαις. αἱ δὲ λοιπαί εἰ‐ σιν ἐν τῇ ἀκροπόλει. | |
sch lys321 | πέτου πέτου: Νῦν ἐστιν ἡμιχόριον τὸ λέγον ἐκ γυναικῶν εἰσερχομένων ἄνωθεν, ἵνα καὶ τὸ ὕδωρ αὐτῶν καταχέωσιν ἄνωθεν. τὸ δὲ ἄλλο ἡμιχόριον ἐξ ἀνδρῶν κάτωθεν ἐπερχομένων ταῖς ἐν τῇ ἀκροπόλει εἰς πολιορ‐ | |
5 | κίαν. πέτου, πέτου Νικοδίκη: Ὀνόματα γυναικῶν τῶν ἐν τῇ ἀκροπόλει. | |
sch lys323 | λείπει πυρί. R. | |
sch lys326 | μῶν ὑστερόπους: Μὴ ὕστερον τοῦ καιροῦ ἦλ‐ θον εἰς τὸ βοηθῆσαι. | |
sch lys327 | νῦν: Ἀρτίως. κνεφαία: Ὀρθρία. ἢ ἀόρατος. ἢ ἑσπερία. ὑδρίαν. R. | |
sch lys329 | καὶ πατάγου χυτρείου: Ἀντὶ τοῦ κεραμέου. ἐκ μέρους τὸ πᾶν. οὐ γὰρ χύτραις βάπτουσι. συντρίβεται δὲ τὰ κεράμια παρὰ ταῖς κρήναις. | |
sch lys330 | ὠστιζομένη: Ὠθουμένη, στενοχωρουμένη. στι‐ γματίαις δὲ δούλαις. ἀπὸ τοῦ στίζεσθαι. | |
sch lys332 | ἀραμένη: Ἐπάρασα τὴν ὑδρίαν. | |
sch lys335 | τυφογέροντας: Τετυφωμένους γέροντας. | |
sch lys336 | ἔρρειν: Ἐπέρχεσθαι. στελέχη: Ξύλα. | |
sch lys337 | ὥσπερ βαλανεύσοντας: Ὥσπερ βαλανεῖον ὑπο‐ καύσοντας. | |
sch lys338 | ἐς πόλιν: Εἰς τὴν ἀκρόπολιν. ἐς τριτάλαντον βάρος: (Ὡς) τριῶν ταλάντων βά‐ ρος. | |
sch lys341 | ἃς ὦ θεά: Πρὸς τὴν Ἀθηνᾶν εὔχεται. | |
sch lys343 | Ἑλλάδα καὶ πολίτας: Ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἴδοιμι. | |
sch lys345 | πολιοῦχε, σὰς ἔσχον ἕδρας: Τὸν ναόν σου κα‐ τέλαβον. | |
sch lys349 | φέρειν ὕδωρ μεθ’ ἡμῶν: Ἀντὶ τοῦ ἐπικουρεῖν ἡμῖν καὶ συσβεννύειν. | |
sch lys350 | μοχθηροί. R. | |
sch lys353 | μάχεται. R. | 252 |
sch lys354 | τί βδύλλεθ’ ἡμᾶς: Τί εὐτελίζετε. ἢ φοβεῖσθε καὶ τρέμετε. | |
sch lys357 | περικατάξαι αὐταῖς τὸ ξύλον. R. Bar. | |
sch lys360 | (εἰ νὴ Δία τὰς γνάθους: Εἴ τις ἠπείλησε τύ‐ πτειν καθάπερ Ἱππῶναξ τὸν Βούπαλον.) | |
sch lys364 | ἐκκοκκιῶ: (Οἷον αἱματώσω,) ἐκβαλῶ. ἡ με‐ ταφορὰ ἀπὸ τῶν ῥοιῶν. —ὡς πρὸς τὰς γραίας ὁ τῶν γερόντων χορός. R. | |
sch lys365 | Στρατύλλιδος: Ἀντὶ ἐμοῦ. | |
sch lys367 | βρύκουσα: Ἐσθίουσα, δάκνουσα. —ἐξαμήσω: οἷον ἐξανύσω, ἐξοίσω. R. | |
sch lys368 | οὐκ ἔστ’ ἀνὴρ Εὐριπίδου: Ὅτι κατὰ γυναικῶν εἶπε. φησὶ γὰρ κακῶν δὲ πάντων τέκτονες σοφώταται. | |
sch lys370 | αἰρώμεθ’ ἡμεῖς θοὔδατος τὴν κάλπιν: Ἵνα σβέσωμεν τὸ πῦρ. | |
sch lys372 | ὦ τύμβε: Ὡς πρὸς γέροντα εἶπεν. ἀντὶ τοῦ ὦ ταφῆναι ἄξιε. [Hinc adv. 405 nulla scholia in cod. Rav.] | |
sch lys376 | οὐκ οἶδά ς’ εἰ τῇδ’ ὡς ἔχω: Οὐκ οἶδα ἐγὼ εἰ ταύτῃ σε τῇ λαμπάδι ὀπτήσω. κυρίως δὲ σταθεύειν τὸ μὴ λίαν κατοπτᾶν, ἀλλὰ τῷ πυρὶ ἡσύχως χλιαίνειν τὸ κρέας. καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσι [1041] «τὰς σηπίας σταθεύσω.» | |
5 | τὸ γὰρ μικρὸν οὖν καίειν σταθεύειν λέγεται. | |
sch lys377 | ῥύμμα: Τὸ παρ’ ἡμῖν σμῆγμα, ἢ νίτρον. ἢ ῥύμμα, ἀντὶ τοῦ ῥύπον. | |
sch lys378 | καὶ ταῦτα νυμφικόν: Περὶ γαμηλίων λουτρῶν Μένανδρος ἐν Κρητί φησι καὶ ἐν Ὑποβολιμαίῳ. ἐκ δὲ τοῦ ἐναντίου εἰς γέροντα εἶπε νυμφικόν. | |
sch lys379 | ἤκουσας αὐτῆς τοῦ θράσους: Πρὸς ἑταῖρον αὐ‐ τοῦ. | |
sch lys380 | ἡλιάξεις: Δικάσεις. καὶ Ὅμηρος [Il. Α, 232] «νῦν ὕστατα λωβήσαιο.» φονεύσω γάρ σε. | |
sch lys381 | σὸν ἔργον ὦ ’χελῶε: Τὸ ὕδωρ ἅμα καταχέουσι. ταῖς κάλπισι δὲ παρακελεύονται. | |
sch lys382 | μῶν θερμὸν ἦν: Ἡ ἐπιχέουσα αὐτοῦ τὸ ὕδωρ λέγει. | |
sch lys384 | ἄρδω ς’ ὅπως: Ποτίζω σε, ἵνα νεάσῃς, ἐπεὶ γέρων ἦν. τὸ γὰρ ὕδωρ αὔξει τὰ φυτά. | |
sch lys385 | ἀλλ’ αὖός εἰμι: Ἐπὶ τοῦ ὕδατος δηλονότι τρέ‐ μει ὁ γέρων. | |
sch lys386 | συγχλιανεῖς: Θερμανεῖς. | |
sch lys387 | ἐξέλαμψεν: Ἐφανερώθη ἡ ἀταξία καὶ ἡ κακία τῶν γυναικῶν. προβούλευμα δὲ τάγμα ἐν Ἀθήναις. εἷς οὖν αὐτῶν ἔρχεται. | |
sch lys388 | χὠ τυμπανισμός: Ὃ βούλεται δηλῶσαι, τοῦτό ἐστιν, ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ τυμπανισμὸς καὶ ὁ Ἀδωνισμὸς, οὗ ἤκουον ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ. τοῦτο δὲ ἔλεγεν ἐν τῇ ἐκ‐ κλησίᾳ ὁ Δημόστρατος, πλεῖν εἰς Σικελίαν. ἐν δὲ τῷ | |
5 | αὐτὸν λέγειν γυνή τις τὸν Ἄδωνιν ὀρχουμένη αἶ αἶ φη‐ σὶν ὑμνοῦσα. αὐτῆς δὲ ὀρχουμένης ὁ Δημόστρατος, ἔτι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ὑπάρχων, ἔλεγε καταλέγειν Ζακυνθίων | |
ὁπλίτας. πάλιν δὲ ἡ γυνὴ ἐν γειτόνων ἐπὶ τοῦ τέγους πε‐ πτωκυῖα, ἔλεγε κόπτεσθαι τὸν Ἄδωνιν. ὁ δὲ Δημόστρα‐ | Column end | |
10 | τος ἐβιάζετο ἐξ αὐτῶν θρυλουσῶν καὶ μὴ ἐωσῶν αὐτὸν δημηγορεῖν. Σαβάζιοι: Οἱ ὀργιασμοὶ τοῦ Σαβαζίου, ὃν οἱ μὲν τὸν αὐτὸν τῷ Διονύσῳ ὑπειλήφασι· τυχεῖν δὲ τῆς προσ‐ ηγορίας ταύτης διὰ τὸν γινόμενον περὶ αὐτὸν εὐασμόν. | |
15 | τὸ γὰρ εὐάζειν οἱ βάρβαροι σαβάζειν ἔλεγον. ὅτι δὲ εἷς ἐστιν ὁ θεὸς Σαβάζιος καὶ Διόνυσος πολλοὶ μαρτυροῦσι κωμικοί. | |
sch lys389 | ὅ τ’ Ἀδωνιασμός: Ἑορτὴν γὰρ ἐπετέλουν τῷ Ἀδώνιδι αἱ γυναῖκες καὶ κήπους τινὰς εἰς τὰ δώματα ἀνέφερον. τινὲς δὲ ἐκ τούτου τὸ δρᾶμα Ἀδωνιαζούσας ἐπιγράφουσιν οὐ καλῶς. παρὰ πολλοῖς δὲ ὀργιάζονται αἱ | |
5 | γυναῖκες θεοὺς οὐ δημοτελεῖς οὐδὲ τεταγμένους. | |
sch lys392 | πλεῖν εἰς Σικελίαν: Ὡς Σικελίας πολεμούσης αὐτοῖς. ἡ γυνὴ: Ἡ ἐν γειτόνων. L | |
sch lys394 | Ζακυνθίων: Ἔθνος περὶ τὴν Κεφαληνίαν, σύμ‐ μαχον Ἀθηναίων. | |
sch lys395 | ἡ δ’ ὑποπεπτωκυῖα: Ὁ μὲν κατέλεγεν στρα‐ τιώτας εἰς πόλεμον, ὁ δὲ ἐπόρνευε. | |
sch lys396 | ὁ δ’ ἐβιάζετο: Ὑπὸ τῶν γυναικῶν ἐξηνάγκαζε τὴν φωνὴν αὐτοῦ, ὥστε ἐξακουσθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, τοσούτου ὄντος ψόφου τῶν γυναικῶν ἐν τοῖς δώμασιν. | |
sch lys397 | Χολοζύγης: Δημόστρατος Βουζύγης ἐλέγετο, ὃν Χολοζύγην εἶπε διὰ τὸ μελαγχολᾶν. καὶ Εὔπολις δὲ ἐν Δήμοις ὡς μανιώδη αὐτὸν λέγει τί κέκραγας ὥσπερ Βουζύγης ἀδικούμενος; | |
5 | καὶ ἄλλοι. | |
sch lys402 | ὥσπερ ἐνεουρηκότας: Ἵνα ἀποβάλωνται τὸ ὕδωρ. | |
sch lys403 | τὸν ἁλυκόν: Τὸν θαλάσσιον. τινὲς δὲ ὑπονοοῦ‐ σιν ἀπὸ πόλεως Πελοποννησίων Ἀλύκου, ἔνθα τιμᾶται ὁ Ποσειδῶν. | |
sch lys404 | (ξυμπονηρευώμεθα: Ὁρῶντες αὐτὰς πονηρὰ πραττούσας ἀνεχόμεθα.) | |
sch lys407 | οἳ λέγομεν: Οἵτινες ἡμεῖς. ἐν τῶν δημιουργῶν: Εἰς τὰ τῶν δημιουργῶν. | |
sch lys408 | τὸν ὅρμον ὃν ἐπεσκεύασας: Ἀντὶ τοῦ ὅρμου Ἀττικῶς. ὡς πρός τινα ἀπό τινος. | |
sch lys410 | βάλανος: Ἡ περόνη. ταῦτα δὲ πάντα εἰς τὸ κακέμφατον λαμβάνεται. | |
sch lys412 | πάσῃ τέχνῃ: Παντὶ τρόπῳ. | |
sch lys413 | τὸν βάλανον: δύο ἐννοίας ἔχει, τοῦ αἰδοίου καὶ τοῦ ψελίου. R. Bar. | |
sch lys417 | τὸ δακτυλίδιον πιέζει τὸν ζυγόν: Μέρος τοῦ σανδαλίου. ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τοῦ ζυγοῦ ὁ δάκτυλος ἁπαλὸς ὢν πιέζεται θλιβόμενος. νῦν δὲ ἀμφιβόλως εἴρηκεν. ζυ‐ γὸς δὲ καλεῖται ὁ περικείμενος τοῖς γυναικείοις σανδα‐ | |
5 | λίοις ἱμὰς κατὰ τοὺς δακτύλους πρὸς τὸ συνέχειν ἐζυ‐ γωμένον τὸν πόδα. | |
sch lys419 | (χάλασον: Πρὸς τὸ κακέμφατον.) | |
sch lys420 | (εἰς τοιαυτὶ πράγματα: Εἰς τὰς νῦν ὕβρεις.) | 253 |
sch lys421 | ἐκπορίσας: Συλλέξας. πρόβουλοι δὲ πρὸς τοῖσδε ᾑρέθησαν ἄλλοι κʹ, εἰσηγησόμενοι τὰ δοκοῦντα (βέλτι‐ στα) τῇ πολιτείᾳ μετὰ τὴν ἐν τῇ Σικελίᾳ συμφοράν. | |
sch lys422 | (κώπης: Κωπηλάται)—δέοντος. R. | |
sch lys426 | τί κέχηνας ὦ δύστηνε: Πρός τινα (λέγει) τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν. | |
sch lys427 | ἀλλ’ ἢ καπηλεῖον σκοπῶν: Ὡς μεθύσῳ λέγει. | |
sch lys434 | (δεῖ: Ἀντὶ τοῦ δῆσον.) | |
sch lys437 | (οὐ ξυναρπάσῃ μέσην: Ὡς τοῦ δημοσίου φεύ‐ γοντος.) | |
sch lys439 | νὴ τὴν Πάνδροσον: Θυγατέρες Κέκροπος Πάν‐ δροσος καὶ Ἀγραύλη. ἐκ τῆς Πανδρόσου δὲ καὶ ἡ Ἀθηνᾶ Πάνδροσος καλεῖται. (ταύτῃ: Τῇ Λυσιστράτῃ.) | |
sch lys443 | νὴ τὴν Φωσφόρον: Τὴν Ἄρτεμιν οὕτως ἐκά‐ λουν, ἐπεὶ δᾳδοῦχος. ἡ αὐτὴ γὰρ τῇ Ἑκάτῃ. —ἢ ἐπεὶ καὶ τῇ σελήνῃ ἡ αὐτή. R. | |
sch lys444 | κύαθον αἰτήσεις: Ἵνα προσθῇς ταῖς γνάθοις· οὕτως ὑπωπιασθήσῃ ὑφ’ ἡμῶν. γεμίζουσι γὰρ κύαθον θερμοῦ, καὶ προσκολλῶσι τοῖς οἰδήμασι καὶ θεραπεύε‐ ται. | |
sch lys447 | νὴ τὴν Ταυροπόλον: (Οὕτω) τὴν Ἄρτεμιν ἐκά‐ λουν. τὴν δὲ αἰτίαν Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ περὶ θεῶν ἐκ‐ τίθεται. ἔστι δ’ ὅτε καὶ τὴν Ἀθηνᾶν οὕτω καλοῦσιν· ὡς Ξενομήδης ἱστορεῖ. | |
sch lys448 | ἐκκοκκιῶ: (Ἀνατιλῶ,) ἀνασπάσω. ἀπὸ μετα‐ φορᾶς τῶν ῥοιῶν. (στενοκωκύτους δὲ) ἐφ’ αἷς στενάξεις τιλλόμενος. | |
sch lys451 | (ὦ Σκύθαι: Ὦ ὑπηρέται.) | |
sch lys453 | ὅτι καὶ παρ’ ἡμῖν εἰσι: Παρὰ ταῖς γυναιξὶν ὑπάρχουσι δʹ λόχοι. τοῦτο δέ φησιν, ὅτι καὶ παρὰ Λα‐ κεδαιμονίοις τέσσαρες ὑπάρχουσι λόχοι, οἷς κέχρηται ὁ βασιλεύς. | |
5 | (τέτταρες λόχοι: Ἀργότερον τὰ Λακώνων ἔοικεν ἐξειρ‐ γάσθαι ὁ ποιητής. λόχοι γὰρ οὐκ εἰσὶ τέτταρες ἐν Λα‐ κεδαιμονίᾳ, ἀλλὰ εʹ, Ἔδωλος, Σίνις, Ἀρίμας, Πλοὰς, Μεσσοάγης. ὁ δὲ Θουκυδίδης [5, 38] ζʹ φησὶ, χωρὶς τῶν Σκιριτῶν.) | |
sch lys457 | λεκιθολαχανοπώλιδες: ᾨὰ γὰρ πωλοῦσι καὶ λάχανα καὶ ὄσπρια. | |
sch lys460 | ὡς ἤδη κειμένων αὐτῶν. R. | |
sch lys461 | παύσασθ’, ἐπαναχωρεῖτε: (Τοῦτο) ὡς τῶν ἀν‐ δρῶν πεφευγότων. | |
sch lys462 | οἴμ’ ὡς κακῶς πέπραγέ μου: Ἀντὶ τοῦ ἡττή‐ θησαν καὶ ἠτύχησαν οἱ σύμμαχοί μου. | |
sch lys466 | ἐάνπερ πλησίον κάπηλος ᾖ: Ἔπαιξε διὰ τὸ φί‐ λοινον, ὅτι πίνουσαι παροινοῦσιν. | |
sch lys470 | κονίας: (Νίτρου, ἢ ῥύπου.) —μὴ κεκονιμέ‐ νοις ὥστε λοῦσαι. R. | |
sch lys472 | κυλοιδιᾶν ἀνάγκη: Τὰ περὶ τὸν ὀφθαλμὸν μέρη κοῖλα (οἰδεῖν). καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ [1, 38] «δηθὰ κυλοιδιόωντες.» —τὴν ὄψιν οἰδεῖν. R. | |
sch lys475 | ὥσπερ σφηκιά: Ἀπὸ τῶν μελιττῶν μετενήνοχε. | |
βλίττειν γὰρ κυρίως τὸ ἐκπιέζειν μέλι. (βλήττῃ: Κινήσει, ἐρεθίσει.) | Column end | |
sch lys477 | τοῖσι κνωδάλοις: Τοῖς θηρίοις. κυρίως δὲ τοῖς θαλαττίοις. κνώδαλα γὰρ τὰ ἐν τῇ ἁλὶ κινούμενα. κα‐ ταχρηστικῶς καὶ Ὅμηρος [Od. Ρ, 317] «κνώδαλον ὅττι δίοιτο.» | |
sch lys483 | ἀκρόπολιν ἱερὸν τέμενος: Ἀπὸ κοινοῦ τὸ κατέ‐ λαβον. | |
sch lys484 | ἀλλ’ ἀνερώτα: Ἀναπαιστικὸν τὸ μέτρον. | |
sch lys485 | ἀκωδώνιστον: Ἀπείραστον, ἀβασάνιστον. κω‐ δωνίσαι γὰρ τὸ διαπειραθῆναι. μετῆκται δὲ ἀπὸ τῶν περιπολούντων καὶ κώδωσι διαπειρωμένων εἰ ἐγρηγό‐ ρασιν οἱ ἐπὶ ταῖς φυλακαῖς τεταγμένοι. οἱ δὲ ὑπομνημα‐ | |
5 | τισταὶ ἀπὸ τῶν ὀρτύγων φασὶ μετῆχθαι τὴν λέξιν. τοὺς γὰρ ὑπομείναντας τὸν ἦχον τοῦ κώδωνος ἐπιτηδείως ἔχειν πρὸς μάχην. ἔνιοι δέ φασι καὶ τοὺς ἵππους κώδω‐ σιν ἐξετάζειν. | |
sch lys487 | τὴν πόλιν: Τὴν ἀκρόπολιν. | |
sch lys489 | (καὶ τἄλλα γε: Λείπει διὰ χρήματα.) | |
sch lys490 | ἵνα γὰρ Πείσανδρος: Ὁ γὰρ Πείσανδρος ποτὲ προειστήκει τῆς πολιτείας μετὰ Θηραμένους καὶ Φρυ‐ νίχου. κωμῳδοῦσι δὲ αὐτὸν καὶ ὡς δωροδόκον, ὡς καὶ ἐν Βαβυλωνίοις Ἀριστοφάνης. ἦν δὲ καὶ δειλός. ἔστι δὲ | |
5 | καὶ ἄλλος Πείσανδρος, ὁ Ὀνοκίνδιος, ὡς Εὔπολις δια‐ κρίνει τὴν ὁμωνυμίαν ἐν Μαρικᾷ. | |
sch lys493 | διχῶς, ὑμῖν. R. | |
sch lys499 | (ὡς σωθήσει κἂν μὴ βούλῃ: Τὸ ὡς προσέλαβεν ἀντὶ τοῦ ἀλλὰ μήν. διὸ τὸ χ.) | |
sch lys501 | κεἰ μὴ δέομαι: Καὶ εἰ μὴ δέομαι σωθῆναι. | |
sch lys506 | σαυτῇ κρώξαις: Ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ὀρνέων τῶν δυσοιωνίστων. | |
sch lys509 | οὐκ ἠρέσκετέ γ’ ἡμᾶς: (Τὸ) σχῆμα Ἀττικόν. — ὡς τὸ ἐνοχλῶ. R. | |
sch lys511 | κακῶς ὑμᾶς βουλευσαμένους: Τὸ ἑξῆς, ἐγινώ‐ σκομεν ὑμᾶς κακῶς βουλευσαμένους. | |
sch lys512 | εἶτ’ ἀλγοῦσαι τἄνδοθεν: Τὴν μὲν καρδίαν λυ‐ πούμεναι, γελῶσαι δέ. | |
sch lys513 | τί βεβούλευται: Τὸ ἑξῆς, τί βεβούλευται (ἐν) τῷ δήμῳ. | |
sch lys514 | τί δέ σοι τοῦτ’ ἦδ’ ὃς ἀνήρ: Ἔφη ἀνήρ τις. καὶ ἐπὶ πλήθους τούτῳ ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ θηλυκοῦ καὶ ἀρσε‐ νικοῦ, ὡς τὸ ὦ τᾶν. | |
sch lys519 | εἰ μὴ τὸν στήμονα: Εἰ μὴ εὑρεθείης, φησὶ, νήθουσα τὸν στήμονα. (τὸ δὲ νήσω) ἀντὶ τοῦ νήσεις. | |
sch lys520 | πόλεμος δ’ ἄνδρεσσι μελήσει: Παρὰ τὸ Ὁμη‐ ρικόν [Il. Ζ, 492]. | |
sch lys524 | οὐκ ἔστιν ἀνὴρ ἐν τῇ χώρᾳ: Λείπει ἔφη. οὐκ ἔστι πολέμιος ἐν τῇ χώρᾳ. μὰ Δί’ οὐ δῆθ’, ἕτερός τις ἔφη. ἢ οὐκ ἔστιν ἀνὴρ ἐν τῇ Ἀττικῇ λόγου ἄξιος ἡμῖν. Ἄλλως. ἀντὶ τοῦ ἄλλος τις ἔφη, οὐ μὰ τὸν Δία οὐκ | |
5 | ἔστιν ἀνὴρ ἐν τῇ πόλει. | |
sch lys526 | ποῖ γάρ: Ἀντὶ τοῦ πότε γάρ. | |
sch lys530 | καὶ ταῦτα κάλυμμα φορούσῃ: Καλύμματα φο‐ ροῦσιν, ἐπειδὴ παρρησίαν οὐκ ἔχουσι καὶ πόλιν φυλάτ‐ | |
τουσιν. ἀντὶ τοῦ, οὐδὲ τῆς τριχὸς κυριεύουσιν. κάλυμμα: Κόσμιον περὶ τὴν κεφαλήν. | 254 | |
sch lys531 | ἀλλ’ εἰ τοῦτ’ ἐμπόδιόν σοι: Εἰς τὸ σιωπῆσαι. | |
sch lys536 | ἐζωσμένος ὡς γυνή. H. | |
sch lys537 | κυάμους τρώγων: Ἢ δικάζων, ἵνα μὴ κοιμη‐ θῇς. γέρων γὰρ εἶ. | |
sch lys538 | αἴρεσθ’, ὦ γυναῖκες: (Ἀναχωρήσατε ἀπὸ τῶν καλπίδων. ταῦτα λέγουσι διὰ μέσου ἕως τοῦ προσώπου Λυσιστράτης.) —εἰσάγει αὐτὰς ὀρχουμένας ἐν τῇ σκηνῇ. παρακελεύονται γὰρ ἀλλήλαις αἱ ὑδροφόροι τῶν καλπί‐ | |
5 | δων ἀναχωρῆσαι, ὅπως ἐν τῷ μέρει ὀρχήσωνται. R. | |
sch lys542 | οὔτε τὰ γόνατα κόπος: Ἀντὶ τοῦ οὐδὲ τὰ γόνατά μου ἔλαβε καματηρὸς πόνος. | |
sch lys543 | ἐθέλω δ’ ἐπὶ πᾶν ἰέναι: Πᾶν πρᾶγμα ποιῆσαι πανταχοῦ. | |
sch lys548 | ἀρετὴ φρόνιμος: Ἀντὶ τοῦ φρονίμη. | |
sch lys549 | ἀλλ’ ὦ τηθῶν: Τήθας ἐκάλουν τὰς μάμμας, τηθίδας δὲ τὰς θείας, τὰς πατρὸς ἢ μητρὸς (ἀδελ‐ φάς). τήθας δὲ καὶ τὰς τροφούς. εἰσὶ δὲ καὶ ὄστρεα θα‐ λάσσια. (καὶ) Ὅμηρος [Il. Π, 747] «πολλοὺς ἂν κο‐ | |
5 | ρέσειεν ἀνὴρ ὅδε τήθεα διφῶν.» ἀκαλήφας δὲ λέγουσι μὲν καὶ τὰς θαλασσίας, λέγουσι δὲ καὶ τὰς κνίδας Ἀτ‐ τικοί. καὶ κνίδη μὲν ὅσον ἁπαλή ἐστιν, ἐπὰν δὲ σχῇ τὰς μητέρας, τουτέστι τὰς τοῦ σπέρματος σφαίρας, ἀκαλήφη λέγεται. ἀκαλήφας οὖν τὰς γραίας ἐκάλεσεν, ἐπειδὴ στερ‐ | |
10 | ραὶ ἦσαν καὶ γενναῖαι. καὶ γὰρ τὸ φυτάριον δάκνει. ἐπεὶ οὖν εἶπε τηθῶν, εἶπε μητριδίων. μητριδίας δὲ λέγουσι τὰς ἐχούσας τὸ σπέρμα τῆς βοτάνης τῆς ἀκαλήφης· δάκνουσι δὲ αὗται. τοιαῦται γὰρ ἦσαν καὶ αἱ γραῖαι δριμεῖαι. | |
15 | μητριδίων ἀκαληφῶν: Δριμυτάτων. —λείπει παῖ‐ δες. R. | |
sch lys550 | καὶ μὴ τέγγεσθε: Ἀντὶ τοῦ βλάπτεσθε καὶ με‐ ταβλήθητε. ἔτι γὰρ κρατοῦμεν τῶν ἀνδρῶν. ἀλλήλαις δὲ παρακελεύονται. | |
sch lys553 | κᾆτ’ ἐντέξῃ τέτανον: Παράσχῃ τὴν τάσιν τοῦ αἰδοίου. ὅταν γὰρ στῇ (τὸ αἰδοῖον), ὡς ῥόπαλον γίνε‐ ται. | |
sch lys556 | ἀγοράζοντας: Ἐν (τῇ) ἀγορᾷ διατρίβοντας. τινὰ δὲ τὸ «νὴ τὴν Παφίαν Ἀφροδίτην» τοῦ προβούλου, ἵν’ ᾖ κατ’ εἰρωνείαν. τινὰ δὲ καὶ συνάπτουσιν (αὐτὸ) τοῖς ὀπίσω. (χύτραις δὲ καὶ λαχάνοις ἀντὶ τοῦ) χυτροπω‐ | |
5 | λίοις καὶ λαχανοπωλίοις. | |
sch lys558 | Κορύβαντες: Ἔνιοι τοὺς Κούρητας καὶ Κορύ‐ βαντας τοὺς αὐτοὺς ὑπειλήφασιν. ἦσαν δὲ Διὸς τροφεῖς οὗτοι καὶ φύλακες. τινὲς δὲ αὐτοὺς δέκα φασὶν, ἄλλοι δὲ ἐννέα. ἦσαν δὲ τῆς Ῥέας παῖδες. | |
sch lys562 | εἰς τὸν χαλκοῦν ἐμβαλλόμενον: Εἰς χαλκῆν πε‐ ρικεφαλαίαν. (λέκιθος δὲ, ἐπεὶ ἔοικε λεκίθῳ ᾠοῦ.) | |
sch lys563 | πέλτην: Ἀσπίδα. | |
sch lys564 | ἐδεδίσκετο: Ἐφόβει. ἰσχαδόπωλιν: Ἰσχὺν μὴ ἔχουσαν. δρυπέτεις: Τὰς ἐπὶ τῶν δένδρων πεπανθείσας ἐλαίας φασὶ δρυπέτεις. νῦν δὲ ἐπὶ τῶν ἰσχάδων. | |
sch lys566 | φαύλως πάνυ: Εὐχερῶς. | Column end |
sch lys567 | κλωστήρ: Νῦν τὸ νῆμα κλωστήρ. | |
sch lys575 | τὴν οἰσπωτήν: Τοῦ ἐρίου ὁ ῥύπος οἰσπωτὴ λέγεται. καὶ Κρατῖνος Διονυσαλεξάνδρῳ «οὒκ, ἀλλὰ «βόλιτα χλωρὰ κᾠσπώτην πατεῖν.» | |
sch lys576 | τοὺς τριβόλους: Τοὺς μοχθηρούς. ἔστι δὲ ἀκαν‐ θῶδες φυτόν. | |
sch lys577 | συνισταμένους: Συμπεπλεγμένους καὶ πιλοῦν‐ τας. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐρίων· ὥσπερ γὰρ πολλάκις τὸ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ κολλᾶται ἐρίῳ, καὶ διαχωρίζουσιν αὐτὰ ἀπ’ ἀλλήλων, οὕτως, φησὶν, ἐπὶ τῶν κεκολλημέ‐ | |
5 | νων ταῖς ἀρχαῖς ὀφείλετε ἀποχωρίζειν, καὶ εὔνοιαν πρὸς ἀλλήλους ἔχειν ἅμα. συνισταμένους: Συνηγόρους. καὶ πιλοῦντας: Τοὺς θλίβοντας εἰς τὴν πολιτείαν ἑαυτούς. | |
sch lys578 | ἐπὶ ταῖς ἀρχαῖσι: Ἐπ’ ἐλπίδι τοῦ ἄρχειν. τουτέστιν ἐνδύνοντας ἑαυτοὺς καὶ συναθροιζομένους, καὶ θλίβοντας εἰς τὴν πολιτείαν. τῶν γὰρ ἐρίων οἱ μαλλοὶ ἔχουσι τὰς κορυφὰς πεπιλημένας, καὶ ἐπὰν | |
5 | τιλθῶσι, διαλύεται ὁ μαλλός. πρὸς ἑκάτερον οὖν καὶ τὰς κορυφὰς πεπιλημένας τοῦ ἐρίου ἐν τῷ πόκῳ, καὶ τὰς κεφαλὰς τῶν πονηρῶν καὶ συνισταμένων τοῖς πρά‐ γμασι (διαλῦσαι χρή). τὰς κεφαλάς: Ὡς τὰ ἄκρα τῶν ἐρίων. | |
sch lys581 | καὶ τούτους ἐγκαταμίξαι: Αἱ γὰρ γυναῖκες ἐργαζόμεναι ἀφ’ ἑκάστου ἐρίου λαμβάνουσιν ἕν τι καὶ μιγνύουσιν ἄλλοις. —ἕκαστον γὰρ τῶν ἐρίων χωρίζε‐ ται καὶ ὕστερον πάντα μίγνυται. R. | |
5 | (ἐγκαταμίξαι: Ἐπιτίμους ποιῆσαι.) | |
sch lys582 | ἀντὶ τῆς πόλεως. R. | |
sch lys583 | κατάγματα: Τὰ τῶν ἐρίων κατασπάσματα οὕτω ἐκάλουν. | |
sch lys586 | τολύπην: Συναγωγήν. | |
sch lys587 | καὶ τολυπεύειν: Ὡς ἐπὶ τῶν ἐρίων. ἐπέμεινε τῇ τροπῇ. | |
sch lys589 | πλεῖν ἢ διπλοῦν: Τὸ ἐντελὲς πλέον. πλέον, φησὶν, ἢ διπλοῦν τὸν πόλεμον φέρομεν, γεννῶσαι τὰ παιδία. | |
sch lys590 | μὴ μνησικακήσῃς: Ἀντὶ τοῦ μὴ μνησθῇς τῶν κακῶν λέγουσα ὅτι τοὺς παῖδας ἔτι νεωτέρους ὄντας ἐκπέμπουσιν εἰς πόλεμον. | |
sch lys592 | καὶ θἠμέτερον: Ἀντὶ τοῦ τὸ καθ’ ἡμᾶς. | |
sch lys593 | περὶ τῶν δὲ κορῶν: Κορῶν περισπωμένως. οὐκ ἔστι γὰρ τριγενές. | |
sch lys597 | ὀττευομένη: Ἀντὶ τοῦ κλῃδονιζομένη, περὶ γάμου χρησμῳδουμένη. αἱ γὰρ χῆραι συνεχῶς μαν‐ τεύονται πότε γαμηθήσονται. | |
sch lys599 | ἀποθνήσκεις: Ὦ πρόβουλε. | |
sch lys600 | χωρίον ἐστί: Εἰς τὸ ὑποδέξασθαί σου τὸ σῶ‐ μα· οἷον ἔστι τόπος οὗ τεθήσει. | |
sch lys601 | μελιτοῦτταν: Ἡ μελιτοῦττα ἐδίδοτο τοῖς νε‐ κροῖς, ὡς εἰς τὸν Κέρβερον, καὶ ὀβολὸς μισθὸς τῷ πορθμεῖ, καὶ στέφανος ὡς τὸν βίον διηγωνισμένοις. | |
καὶ δημάξω: Γράφεται καὶ δὴ μάξω. δημάζω ἀντὶ | 255 | |
5 | τοῦ παίζω. παρ’ ὃ καὶ τὸ δημοῦσθαι. κάλλιον (δὲ οὕ‐ τως). ὅσον οὔπω μάξω μελιτοῦτταν. | |
sch lys603 | καὶ ταυτασί: Τὰς ταινίας, ἃς τοῖς νεκροῖς ἔπεμπον οἱ φίλοι. ἐν ἄλλῳ δὲ εὗρον, τὰς δραχμὰς, εἰς μισθὸν τῷ πορθμεῖ. | |
sch lys605 | τίνος δέει. R. | |
sch lys607 | σὺ δὲ κωλύεις ἀνάγεσθαι: Τὸν Χάρωνα δηλον‐ ότι ἀναπλεῖν. | |
sch lys609 | τοῖς προβούλοις: Τοῖς ἄλλοις δηλονότι τοῖς κʹ τοῖς ἐκ τῆς συναρχίας. οὐ γάρ ἐστιν εἷς ὁ πρόβουλος. | |
sch lys610 | ὡς ἔχω: Βεβρεγμένον. | |
sch lys611 | ὅτ’ οὐχὶ προὐθέμεσθά σε: Τοὺς νεκροὺς γὰρ οἱ ἀρχαῖοι προετίθεσαν πρὸ τῶν θυρῶν καὶ ἐκόπτοντο. | |
sch lys612 | ἀλλ’ ἐς τρίτην: Ἐπειδὴ τῇ τρίτῃ τὸ τῶν νε‐ κρῶν ἄριστον ἐκφέρεται. | |
sch lys613 | τὰ τρίτ’ ἐπεσκευασμένα: Ἀντὶ τοῦ τὰ τρίτα σου ποιούμενα. | |
sch lys615 | ἀλλ’ ἐπαποδυώμεθ’: Ἀντὶ τοῦ ἐπιχειρήσωμεν. | |
sch lys616 | ὄζειν ταδὶ μειζόνων: Τὰ τῶν γυναικῶν πρά‐ γματα. | |
sch lys619 | τῆς Ἱππίου τυραννίδος: Τεσσάρων ὄντων τῶν Πεισιστρατιδῶν, εἰκότως τοῦ Ἱππίου μόνου ἐμνημόνευ‐ σεν. πρεσβύτατος γὰρ ἦν οὗτος τῶν ἄλλων καὶ τὴν τυραννίδα ὑπέθετο, καθάπερ Θουκυδίδης [6, 54] φησί. | |
5 | κατέσχε δὲ ἡ τυραννὶς ἐπὶ ἔτη γʹ, οἱ δὲ δʹ, Ἡρόδοτος δὲ ϛʹ. Ἄλλως, οὗτος τύραννος ἦν, ὃς ἐποίησε τοὺς Ἀθηναίους κατωνάκας φορεῖν, ὅπως μὴ δυνηθῶσι προ‐ ενεγκεῖν τὰς χεῖρας. τοῦτον δὲ κατέλυσαν οἱ Λακεδαι‐ μόνιοι. | |
sch lys622 | ἐς Κλεισθένους: Ἐπεὶ οὗτος γυναικώδης ὁ Κλεισθένης καὶ ὡς γυναικῶν συναθροιζομένων παρ’ αὐτῷ. | |
sch lys624 | τὰ χρήμαθ’ ἡμῶν: Τὰ ἐν ἀκροπόλει. | |
sch lys629 | λύκῳ κεχηνότι: Ὥσπερ οὐδεὶς δύναται πι‐ στεῦσαι λύκῳ χαίνοντι. ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν μάτην χαινόντων. (ἢ ἐπὶ τῶν ἀλλότρια ἁρπαζόντων.) ὃν γὰρ τρόπον λύκοις οὐκ ἔστι πίστις, οὐδὲ τούτοις. | |
sch lys630 | ἀλλὰ ταῦθ’ ὕφηναν: Ἀλλ’, ὦ ἄνδρες, ταῦτα ἐποίησαν αἱ γυναῖκες ἵνα τυραννήσωσιν. | |
sch lys632 | ἐν μύρτου κλαδί: (Ἀντὶ τοῦ κλάδῳ, κατὰ με‐ ταπλασμόν. Ἄλλως.) πρὸς τὸ κομμάτιον, ὅτι ἐκ τοῦ σκολιοῦ ἐστιν ὅτι ἐν μυρσίνῳ κλάδῳ τὸ ξίφος φορέσο‐ μεν, ὥσπερ Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων. οὗτοι γὰρ | |
5 | ἀπὸ τῶν μυρσίνων κλάδων τὰ ξίφη ἀνασπάσαντες τὸν τύραννον κατέβαλον. | |
sch lys633 | ἀγοράσω τ’ ἐν τοῖς ὅπλοις: (Ἀντὶ τοῦ ἐν τῇ ἀγορᾷ διατρίψω μετὰ Ἀριστογείτονος.) —ἀντὶ τοῦ ἐγγύς. R. | |
sch lys634 | γίνεται: Λείπει βοηθός. R. L. | |
sch lys635 | χλευάζει ὅτι καὶ αὐτοὶ γέροντες. R. | |
sch lys636 | οὐ γὰρ εἰσιόντας: Ἀπὸ τῶν πληγῶν τῶν παρ’ ἡμῶν ἀλλοῖος γενήσῃ. R. L. | |
sch lys642 | ἠρρηφόρουν: Οἱ μὲν διὰ τοῦ α, ἀρρηφορία, | |
ἐπειδὴ τὰ ἄρρητα ἐν κίσταις ἔφερον τῇ θεῷ αἱ παρθέ‐ νοι. οἱ δὲ διὰ τοῦ ε ἐρσεφορία. τῇ γὰρ Ἔρσῃ πομπεύ‐ ουσι, τῇ Κέκροπος θυγατρὶ, ὡς ἱστορεῖ Ἴστρος. | Column end | |
sch lys643 | εἶτ’ ἀλετρὶς ἦ: Ἦ ἀντὶ τοῦ ἦν, ὑπῆρχον. γί‐ νονται δέ τινες τῶν εὖ γεγονυιῶν ἀλετρίδες τῇ θεῷ παρθένοι, αἵτινες τὰ εἰς τὴν θυσίαν πόπανα ἀλοῦσι· καὶ ἔστιν ἔντιμον τοῦτο. ἦσαν δὲ καὶ ἱεροὶ μυλῶνες. | |
5 | ἦ: Ἔα καὶ κατὰ συναίρεσιν ἦ. | |
sch lys644 | οὖσά τ’ ἀρχηγέτι: Τῇ δεσποίνῃ Ἀρτέμιδι, ἢ Δήμητρι. | |
sch lys645 | ἄρκτος ἦ Βραυρωνίοις: (Ἄρκτον μιμούμεναι τὸ μυστήριον ἐξετέλουν. αἱ ἀρκτευόμεναι δὲ τῇ θεῷ κροκωτὸν ἠμφιέννυντο, καὶ συνετέλουν τὴν θυσίαν τῇ Βραυρωνίᾳ Ἀρτέμιδι καὶ τῇ Μουνυχίᾳ, ἐπιλεγόμεναι | |
5 | παρθένοι, οὔτε πρεσβύτεραι δέκα ἐτῶν οὔτ’ ἐλάττους πέντε. ἐπετέλουν δὲ τὴν θυσίαν αἱ κόραι ἐκμειλισσόμε‐ ναι τὴν θεὸν, ἐπειδὴ λιμῷ περιπεπτώκασιν οἱ Ἀθηναῖοι, ἄρκτον ἡμέραν ἀνῃρηκότες τῇ θεᾷ. οἱ δὲ τὰ περὶ τὴν Ἰφιγένειαν ἐν Βραυρῶνι φασὶν, οὐκ ἐν Αὐλίδι. Εὐφο‐ | |
10 | ρίων Ἀρχίαλον Βραυρῶνα κενήριον Ἰφιγενείας. δοκεῖ δὲ Ἀγαμέμνων σφαγιάσαι τὴν Ἰφιγένειαν ἐν Βραυρῶνι, οὐκ ἐν Αὐλίδι. καὶ ἄρκτον ἀντ’ αὐτῆς οὐκ ἔλαφον φονευθῆναι. ὅθεν μυστήριον ἄγουσιν αὐτῇ. | |
15 | Ἄλλως.) ἄρκτος τις δοθεῖσα εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἀρτέμιδος ἡμερώθη. ποτὲ οὖν μία τις παρθένος ἔπαιξε πρὸς αὐτῇ, καὶ ἐξύσθη ἡ ὄψις αὐτῆς ὑπὸ τῆς ἄρκτου. καὶ λυπηθεὶς ὁ ἀδελφὸς αὐτῆς ἀνεῖλε τὴν ἄρκτον. ἡ δὲ Ἄρτεμις ὀρ‐ γισθεῖσα ἐκέλευσε παρθένον πᾶσαν μιμήσασθαι τὴν | |
20 | ἄρκτον πρὸ τοῦ γάμου, καὶ περιέπειν τὸ ἱερὸν κροκω‐ τὸν ἱμάτιον φοροῦσαν. καὶ τοῦτο ἀρκτεύεσθαι ἐλέγετο. —οἱ δὲ καὶ λοιμώδη νόσον τοῖς Ἀθηναίοις ἐμπεσεῖν. καὶ ὁ θεὸς εἶπεν λύσιν τῶν κακῶν ἔσεσθαι, ἐὰν τῆς τε‐ λευτησάσης ἄρκτου ποινὰς ἀρκτεύειν τὰς ἑαυτῶν παρ‐ | |
25 | θένους ἀναγκάσωσι. δηλωθέντος δὲ τοῦ χρησμοῦ τοῖς Ἀθηναίοις, ἐψηφίσαντο μὴ πρότερον συνοικίζεσθαι ἀνδρὶ παρθένον, εἰ μὴ ἀρκτεύσειεν τῇ θεῷ. R. | |
sch lys646 | κἀκανηφόρουν ποτ’ οὖσα: Ταῖς πομπαῖς ἐκα‐ νηφόρουν αἱ παρθένοι. ἐφόρουν δὲ καὶ λοπάδας τινὰς ὁλοχρύσους. | |
sch lys647 | ἔχους’ ἰσχάδων ὁρμαθόν: Οὕτως ἐπόμπευον καὶ ὁρμαθοὺς ἔχουσαι τῶν ἰσχάδων. | |
sch lys651 | τοὐράνου γάρ μοι μέτεστιν: Τοῦ ἐράνου φησὶ μετέχω. ἄνδρας γὰρ εἰσφέρω εἰς τοῦτο, καθὸ τίκτουσιν ἄνδρας αἱ γυναῖκες. ἐγένετο δὲ ἐπὶ τῶν Μηδικῶν ψή‐ φισμα, ὥστε ἕκαστον κατὰ δύναμιν συμβάλλεσθαι εἰς | |
5 | τὰ κοινὰ χρήματα. τοὐράνου: Τοῦτό φησιν ὅτι τρέφομεν τοὺς πολεμοῦν‐ τας. R. L. εἰσφέρω: Ἀντὶ τοῦ γεννῶ. | |
sch lys653 | τὸν ἔρανον τὸν λεγόμενον παππῷον ἐκ τῶν Μη‐ δικῶν: Ὡς αὐτῶν τὰ Μηδικὰ χρήματα δαπανησάν‐ των. —παρέταξεν Ἀριστείδης δοῦναι τοῖς συμμάχοις | |
εἰ ἐπὶ τοὺς βαρβάρους πολεμοῖεν. R. | 256 | |
sch lys654 | (εἶτ’ ἀναλώσαντες: Τὸ εἶτα παρέλκει.) | |
sch lys656 | ἆρα γρυκτόν ἐστιν: Ἆρα γρύξαι ὀφείλετε, ἢ παρρησίαν ἄγειν. ἀψήκτῳ δὲ ἀκαταμάκτῳ, ἢ σκληρῷ καὶ ἀμαλάκτῳ. κοθόρνῳ δὲ τῷ ὑποδήματι. | |
sch lys660 | κἀπιδώσειν μοι δοκεῖ: Ἀντὶ τοῦ προσθήκην σχήσειν. | |
sch lys663 | τὴν ἐξωμίδα: Εὐτελὲς ἱμάτιον. | |
sch lys664 | ἐντεθριῶσθαι: Ἐντετυλίχθαι, ἐσκευάσθαι. με‐ τενήνεκται δὲ ἀπὸ τοῦ λεγομένου θρίου σκευάσματος, ὃ ἐν σύκου φύλλοις εἰλεῖται. | |
sch lys665 | λυκόποδες: Λυκόποδας ἐκάλουν, ὡς μὲν Ἀρι‐ στοτέλης, τοὺς τῶν τυράννων δορυφόρους. τοὺς γὰρ ἀκμάζοντας τῶν οἰκετῶν ἐπὶ τῇ τοῦ σώματος φυλακῇ ἔβαλλον. λυκόποδες δὲ ἐκαλοῦντο, ὅτι διὰ παντὸς εἶ‐ | |
5 | χον τοὺς πόδας λύκων δέρμασι περικεκαλυμμένους, ὥστε μὴ ἐπικαίεσθαι ἐκ τοῦ περιέχοντος. τινὲς δὲ λυ‐ κόποδας, διὰ τὸ ἔχειν ἐπὶ τῶν ἀσπίδων ἐπίσημον λύκον. (ὁ δὲ Ἀριστοφάνης ἔφη τοὺς νῦν λεγομένους Ἀλκμαιωνίδας, οὗτοι γὰρ πόλεμον ἀράμενοι πρὸς Ἱπ‐ | |
10 | πίαν τὸν τύραννον καὶ τοὺς Πεισιστρατίδας ἐτείχισαν τὸ Λειψύδριον.) | |
sch lys666 | Λειψύδριον: Χωρίον τῆς Ἀττικῆς περὶ τὴν Πάρνηθον, εἰς ὃ συνῆλθόν τινες ἐκ τοῦ ἄστεος, ὥς φη‐ σιν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. | |
sch lys667 | ὅτ’ ἦμεν ἔτι: Λείπει νεώτεροι. | |
sch lys669 | κἀναπτερῶσαι: Ἐλαφρύνασθαι καὶ ἀνθῆσαι. | |
sch lys673 | λιπαρᾶς χειρουργίας: Ἀντὶ τοῦ τόλμης. λι‐ παρὲς ἔλεγον τὸ προσεχὲς, ἐκ τοῦ λίαν παρεῖναι. φη‐ σὶν οὖν ὅτι οὐκ ἀφέξονται προσεχοῦς ἔργου αἱ γυναῖκες. | |
sch lys675 | Ἀρτεμισία Λυγδάμιδος θυγάτηρ τὸ γένος Ἐφε‐ σία, ἥτις συνεμάχησε Ξέρξῃ κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ ἱκανῶς ἠνδραγάθησεν. | |
sch lys676 | διαγράφω τοὺς ἱππέας: Περιαιρῶ, ἀπὸ μετα‐ φορᾶς τῶν δικαζόντων, οἳ ἐχάρασσον τοὺς κατεγνω‐ σμένους. (ἐκ δὲ τούτου εὐτελεῖς ἡγήσομαι αὐτούς.) νικη‐ θήσονται γὰρ ὑπὸ τῶν γυναικῶν. | |
sch lys677 | κἄποχον: Τουτέστι δυνάμενον ἐποχεῖσθαι. — παίζει δὲ πρὸς τὴν συνουσίαν. | |
sch lys679 | ἃς Μίκων ἔγραψε: Ποικίλη στοὰ Ἀθήνησιν οὕτω λεγομένη διὰ τὴν ἐνοῦσαν γραφήν. ἔνθα πεποίη‐ κεν ὁ Μίκων τῶν Ἀμαζόνων τὴν μάχην. ἦν δὲ Φανό‐ χου υἱὸς, Ἀθηναῖος. ἔστι δὲ καὶ ἕτερος Μίκων εἰς πε‐ | |
5 | νίαν κωμῳδούμενος. | |
sch lys680 | τὸν κύφωνα λέγει. R. | |
sch lys682 | ζωπυρήσεις: Ἀντὶ τοῦ ἀνεγείρῃς. | |
sch lys683 | λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν: Ὗν τὴν φύσιν λέγει, τὴν ὀργήν. | |
sch lys684 | καὶ ποιήσω τήμερον: Ποιήσω σε δερόμενον ἐπικαλεῖσθαι εἰς βοήθειαν τοὺς δημότας. | |
sch lys685 | πεκτούμενον: Τιλλόμενον, ξεόμενον. | |
sch lys687 | ἀλλὰ χἠμεῖς, ὦ γυναῖκες: Μιμοῦνται τοὺς τῶν ἀνδρῶν λόγους. | |
sch lys688 | ὡς ἄν: Ὅπως ἄν. | |
αὐτοδὰξ ὠργισμένων: Πάνυ ὠργισμένων. | Column end | |
sch lys690 | ἵνα μήποτε φάγῃ: Ἵνα μὴ εἰς ὥραν ἔλθῃ. παίζει δὲ ἀπὸ τῶν εὐτελῶν. ἵνα μὴ δικάσῃ μηδὲ πολεμήσῃ. εἰς γὰρ τὸν πόλεμον φέρουσι σκόροδα. οἱ δὲ δικασταὶ τρώγουσι κυάμους, ἵνα μὴ κοιμηθῶσιν. ὅθεν | |
5 | [Eq. 41] «κυαμοτρὼξ, ἀκρόχολος.» | |
sch lys694 | (ὑπερχολῶ γάρ: Διὰ μέσου τὸ ὑπερχολῶ γάρ.) | |
sch lys695 | αἰετὸν τίκτοντα: Λείπει τὸ ὡς. παροιμία, ἧς μέμνηται καὶ ἐν Εἰρήνῃ [133]. τὰ γὰρ ᾠὰ τῶν ἀετῶν οἱ κάνθαροι κυλίοντες διαφθείρουσιν. —ἐπεὶ τοὺς καν‐ θάρους οἱ ἀετοὶ ἀναλέγονται. R. L. | |
sch lys697 | Ἰσμηνία: Ὄνομα γυναικός. | |
sch lys698 | οὐδ’ ἢν ἑπτάκις σὺ ψηφίσῃ: Οἱ γὰρ γέροντες ἀεὶ ἐψηφίζοντο κελεύοντες τί πρακτέον καὶ τί μή. | |
sch lys700 | παιγνίαν: Ἑορτήν. | |
sch lys701 | λείπει ταῖς ἐμαῖς. R. τὴν ἑταίραν: Τὸ χ (ἐν‐ ταῦθα)· ὅτι τὴν γυναῖκα ἑταίραν εἶπεν ὡς ἑταῖρον τὸν συνήθη καὶ φίλον. | |
sch lys702 | ἐκ Βοιωτῶν ἔγχελυν: Παρὰ προσδοκίαν πέ‐ παιχεν. ἐν γὰρ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ μέγισται ἐγχέλεις (γίνονται). | |
sch lys703 | διὰ τὰ σὰ ψηφίσματα: Τὰ ψηφίσματα κω‐ λύοντα. | |
sch lys706 | ἄνασσα πράγους: Ἐκ Τηλέφου Εὐριπίδου. | |
sch lys707 | γυνὴ πρὸς Λυσιστράτην. R. | |
sch lys713 | ἀλλ’ αἰσχρὸν εἰπεῖν: Ἐξ Εὐριπίδου. | |
sch lys715 | ᾗ βράχιστον τοῦ λόγου: Ἀντὶ τοῦ ἵνα συντό‐ μως εἴπω. | |
sch lys719 | ἱκανή. R. | |
sch lys720 | διαλέγουσαν: Διορύττουσαν. κακεμφάτως. | |
sch lys721 | ᾗ τοῦ Πανός ἐστι ταὔλιον: Ὅπου. ἐν τῇ ἀκροπόλει ἱερόν ἐστι τοῦ Πανός. | |
sch lys722 | κατειλυσπωμένην: Εἰλυσπᾶσθαι κυρίως τὸ ἐπὶ γῆς ἕρπειν, ὥσπερ οἱ ὄφεις καὶ οἱ σκώληκες. (ἀπὸ τοῦ εἰλεῖν καὶ σπᾶσθαι. τροχιλία δέ ἐστιν ὁ τροχὸς τοῦ ξύλου τοῦ φρέατος, δι’ οὗ ἱμῶσι. δεδήλωται δὲ περὶ | |
5 | τούτου καὶ ἐν Ὁλκάσι.) | |
sch lys723 | τὴν δ’ ἐπὶ στρουθοῦ μίαν: Παρ’ ὅσον τὸ ὄρνεον θερμὸν εἰς συνουσίαν. | |
sch lys725 | ἐς Ὀρσιλόχου χθές: Ὀρσίλοχος πορνοβοσκὸς καὶ μοιχὸς, καὶ ἐπὶ θηλύτητι κωμῳδεῖται. | |
sch lys729 | ἔριά μοι Μιλήσια: Ὡς τῆς Μιλήτου καλὰ ἐχούσης ἔρια. | |
sch lys730 | ὑπὸ τῶν σέων: (Τῶν) σητῶν. πρὸς τὴν κλίσιν δὲ τῶν σέων· ὅτι ἀπὸ τῆς σεὺς εὐθείας. | |
sch lys732 | ὅσον διαπετάσασα: Διαπετάσασα τὰ ἔρια. εἰς τὸ κακέμφατον δὲ αἰνίττεται. | |
sch lys734 | ἢν τούτου δέῃ: Τοῦ ἀπολέσθαι. (ἢ) κἂν δέῃ ἀπελθεῖν; καὶ χρῄζεις μὴ ἀπέλθῃς. | |
sch lys735 | τῆς ἀμόργιδος: Τῆς λινοκαλάμης. ἔστι δὲ ἡ ἄμοργις ὅμοιον ἀλεπίστῳ λίνῳ. περιλεπίζουσι δὲ αὐτὸ καὶ ἐργάζονται. ἔστι δὲ σφόδρα λεπτὸν, ὑπὲρ τὴν βύσσον, ἢ τὴν κάρπασον· ἅμα δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀν‐ | |
5 | δρείου αἰδοίου παίζει, ὅτι καὶ βάμμα γίνεται ἐξ αὐτῆς | |
ἐρυθρόν. | 257 | |
sch lys736 | (αὕθ’ ἡτέρα: Αὕτη ἄλλη τῆς ἄλλης κακίων.) | |
sch lys737 | τὴν ἄλοπον: Ἀλέπιστον καὶ ἀκάθαρτον. πρὸς τὴν ὑπόνοιαν. | |
sch lys738 | (χώρει πάλιν δεῦρο: Ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν.) | |
sch lys739 | ἐγὼ δ’ ἀποδείρασα: Ἀποπλύνασα. δηλοῖ δὲ καὶ τὸ κακέμφατον. | |
sch lys743 | ἕως ἂν εἰς ὅσιον: Ἀντὶ τοῦ εἰς βέβηλον καὶ μὴ ἱερὸν, ἀλλ’ ὅσιον εἰς τοκετόν. ἐπειδὴ ἐν τῇ ἀκροπόλει ἦσαν. παρθένος δὲ ἡ θεός. περικεφαλαίαν εἶχεν ὥστε δοκεῖν κύειν. | |
sch lys746 | ὡς τὴν μαῖαν: Ἀντὶ τοῦ ὡς πρός. | |
sch lys748 | ἄρρεν παιδίον: Ἁπτομένη τῆς γαστρὸς αὐτῆς τοῦτο φησί. | |
sch lys755 | εἰσβᾶσα ταύτην ὥσπερ: Ὅτι ἐν κοιλώμασι τίκτουσιν. | |
sch lys757 | οὐδ’ ἀμφιδρόμια: Δέον παιδίου, εἶπε κυνῆς. κυνῆν γὰρ εἶχε προσποιουμένη κύειν. ἀμφιδρόμια δὲ ἡ δεκάτη ἡμέρα τῶν τικτομένων παιδίων, ἐν ᾗ τὰ ὀνό‐ ματα αὐτοῖς τιθέασι περιδραμόντες κειμένοις. | |
sch lys758 | οὐδὲ κοιμᾶσθ’ ἐν πόλει: Ἐν τῇ ἀκροπόλει. τοῦτο δὲ ἑτέρα γυνή φησιν. | |
sch lys759 | ἐξ οὗ τὸν ὄφιν εἶδον: Τὸν ἱερὸν δράκοντα τῆς Ἀθηνᾶς, τὸν φύλακα τοῦ ναοῦ. | |
sch lys762 | τῶν τερατευμάτων: Τῶν προφάσεων καὶ πλασμάτων. | |
sch lys763 | ἡμᾶς δ’ οὐκ οἴει: Οὐ νομίζεις κἀκείνους ποθεῖν ἡμᾶς. | |
sch lys770 | χελιδόνες: Αἱ γυναῖκες δηλονότι. χρησμός. | |
sch lys771 | φαλήτων: Τῶν μορίων. | |
sch lys772 | τὰ δ’ ὑπέρτερα νέρτερα: Τὰ ἐπικρατέστερα εὐτε‐ λέστερα ποιήσει, τοὺς ἄνδρας δηλονότι. | |
sch lys773 | ἐπάνω κατακεισόμεθα: Ἐρωτᾷ ἐπάνω τοῦ αἰ‐ δοίου. κακεμφάτως δὲ ἐδέξατο. | |
sch lys774 | (διαστῶσι: Διχῶς ἀποστῶσι.) | |
sch lys776 | καταπυγωνέστερον: Μαλακώτερον καὶ πορνι‐ κώτερον τῶν χελιδόνων, τουτέστι τῶν γυναικῶν. | |
sch lys785 | (ἦν νεανίσκος Μειλανίων: Μήποτε παρὰ τὴν ἱστορίαν εἴρηκεν. οὐ γὰρ Μειλανίων ἔφευγε μᾶλλον, ἀλλ’ ἡ Ἀταλάντη. ἐπίτηδες δὲ τοῦτο ὁ τῶν ἀνδρῶν χορὸς ἱστορεῖ.) | |
sch lys789 | ἐλαγοθήρα: Ἐκυνηγέτει, λαγοὺς ἐθήρα. | |
sch lys790 | πλεξάμενος ἄρκυς: Εἶδος δικτύου. λίνα κυνη‐ γετικά. | |
sch lys795 | κατὰ κοινοῦ τὸ μισοῦμεν τὰς γυναῖκας. | |
sch lys796 | οἱ σώφρονες: Ἐσμὲν, βδελυττόμεθα. | |
sch lys798 | κρόμμυόν τ’ ἄρ’ οὐκ ἔδει: Οἷον κλαύσει καὶ χωρὶς κρομμύων. ἢ κατὰ τὸ εἰρημένον ἄνω, ἵνα μή‐ ποτε φάγῃ σκόροδα καὶ κυάμους μέλανας. ἢ ὅτι δακρύ‐ εις καὶ χωρὶς τοῦ κρόμμουν ἐσθίειν. ἢ οὐ πολεμήσεις. | |
sch lys799 | τὸ σκέλος ἢ τὸ αἰδοῖον. R. | |
sch lys800 | οἷον τιλθήσῃ. R. | |
sch lys801 | καὶ Μυρωνίδης γὰρ ἦν: Δύο Μυρωνίδαι ἦσαν, ὡς ἐν ταῖς Ἐκκλησιαζούσαις [303] δεδήλωται. ἐνθάδε | |
τοίνυν μέμνηται τοῦ ἐν Οἰνοφύτοις νικήσαντος. | Column end | |
sch lys802 | μελάμπυγός τε: Τοὺς λευκοπύγους ὡς γυναι‐ κώδεις ἐκωμῴδουν. | |
sch lys804 | ὡς δὲ Φορμίων: Φορμίων, στρατηγὸς, σφόδρα εὐδόκιμος, Ἀσωπίου υἱός. ὡς τριχώδης δὲ καὶ αὐτὸς καὶ μελαίνας πυγὰς ἔχων ἐκωμῳδεῖτο. | |
sch lys807 | τῷ Μελανίωνι: Σοὶ τῷ γέροντι. | |
sch lys808 | Τίμων ἦν τις: Τίμων οὗτος ἦν ὁ λεγόμενος μισάνθρωπος, ὅν φησι Νεάνθης ἀπὸ ἀχράδος πεσόντα χωλὸν γενέσθαι, μὴ προσιέμενον δὲ ἰατροὺς ἀποθανεῖν σαπέντα. καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ τὸν τάφον ἄβα‐ | |
5 | τον γενέσθαι ὑπὸ θαλάσσης περιρραγέντα, ἐν ὁδῷ τῇ ἐκ Πειραιῶς εἰς Ζωστῆρα καὶ Σούνιον φερούσῃ. | |
sch lys809 | ἀντὶ τοῦ ἄβατος καὶ ἄστατος. R. —ἀΐδρυτος ἀβάτοισιν: Οἷον ἀκάνθαις τετριχωμένος, σκληρός. Ἄλλως. σκόλοψι καὶ παττάλοις ἠσφαλισμένος. | |
sch lys810 | τὸ πρόσωπον περιειργασμένος: Ἀντὶ τοῦ σκυ‐ θρωπός. | |
sch lys811 | ἀπορρώξ: Διὰ τὴν μισανθρωπίαν. | |
sch lys815 | πολλὰ καταρασάμενος: Ἐπιεικὴς ἦν καὶ ἔφευγε τοὺς πονηρούς. | |
sch lys817 | ὡς εἰ ἡμεῖς ὑμᾶς. | |
sch lys821 | κατ’ ἐρώτησιν. | |
sch lys822 | ἢ εἰρωνείᾳ φησὶν, ἢ ἀληθῶς ἐφοβήθη. | |
sch lys823 | λακτίσω. | |
sch lys824 | τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον. | |
sch lys826 | ὅτι ἀπεψιλωμένον φησί. | |
sch lys832 | μαινόμενον τῷ ἔρωτι. | |
sch lys834 | τουτέστι τῆς αὐτῆς ὁδοῦ καὶ διανοίας. | |
sch lys835 | Χλόης Δήμητρος ἱερὸν ἐν ἀκροπόλει, ἐν ᾧ οἱ Ἀθηναῖοι θύουσι μηνὸς Θαργηλιῶνος, ὡς Φιλόχορός φησιν ἐν ϛʹ. | |
sch lys838 | κωμῳδεῖ Κινησίαν ὡς κατωφερῆ εἰς συνουσίαν. ἦν δὲ διθυραμβοποιός. | |
sch lys839 | πέπαιχεν παρὰ τὸ κινεῖν. | |
sch lys840 | παραλογίζεσθαι καὶ τὰ ταύτην παρακολουθοῦντα πλὴν ὧν συνωμοσάμεθα μὴ ποιεῖν, τουτέστι συνουσιά‐ ζειν. | |
sch lys841 | εἰς ἣν ὠμόσαμεν. | |
sch lys844 | σύν σοι ὀπτήσω τῷ ἔρωτι ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν κρεῶν. | |
sch lys847 | λείπει τὸ ἐγγύς. ὁ ἐντὸς τῶν φυλασσουσῶν γυναικῶν. | |
sch lys849 | ἐν ἡμέρᾳ σκοποῦσα. | |
sch lys852 | παίζει πρὸς τὸ πέος ὡς ἀπὸ δήμου τινός. ἢ ἵνα διαβάλῃ αὐτὸν ξένον καὶ Θρᾷκα. | |
sch lys855 | διαπαίζει τὰς γυναῖκας ὡς ἐρώσας τοῦ κινεῖν. διὰ στόματος. | |
sch lys857 | ἀντὶ τοῦ φυλαττέσθω. | |
sch lys861 | ἐν ἐρωτήσει. | |
sch lys862 | τὸ αἰδοῖον δείκνυσιν. | |
sch lys863 | ἢ ἀργύριον ἢ μερίδα. | |
sch lys864 | ἀπὸ τοῦ τείχους κατελθοῦσα ὅπου ἐφύλασσον | |
αἱ ἡμεροσκόποι. | 258 | |
sch lys873 | τὸ πλῆρες αὐτόσε οὐ καταβήσομαι ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως. | |
sch lys876 | οὐδενὸς χρῄζων. ὑπὸ τοῦ ἔρωτος δηλονότι. | |
sch lys877 | ἀντὶ τοῦ μὴ ἀπέλθῃς. | |
sch lys878 | πρὸς τὸν παῖδα λέγει. | |
sch lys881 | οἷον ἄτροφον ἀπὸ τῆς θηλῆς τοῦ μαστοῦ. μὴ θηλασθέν. | |
sch lys883 | ἀντὶ τοῦ διὰ τὸ παιδίον. | |
sch lys886 | ποθεινότερον, πραότερον. | |
sch lys887 | ἀλαζονικῶς θρύπτεται. ἡ δὲ μεταφορὰ ἀπὸ τοῦ βρενθίου μύρου. | |
sch lys888 | τὸ ἐντελὲς δῆτά ἐστιν. | |
sch lys889 | διὰ τὸ ὡραῖον αὐτοῦ. | |
sch lys890 | τῇ μαμμίᾳ: Ἀντὶ τοῦ ἐμοί. | |
sch lys893 | μὴ πρόσαγε τὴν χεῖρά μοι: Ὡς αὐτοῦ ἁπτο‐ μένου αὐτῆς αἰσχρῶς. | |
sch lys896 | ὀλίγον μέλει σοι: Ἀντὶ τοῦ οὐδὲ ὀλίγον μέλει σοι. τῆς κρόκης φορουμένης: Διαφορουμένης, διασπω‐ μένης. | |
sch lys898 | ἀνοργίαστά σοι: Ἀτέλεστά σοι. ἀντὶ τοῦ οὐκ ὠργίασας τῇ Ἀφροδίτῃ. | |
sch lys900 | πρὸς Λάκωνας. R. | |
sch lys903 | νῦν δ’ ἀπομώμοκα: Ἀντὶ τοῦ ὁρκωμοσίαν πρὸς τὰς γυναῖκας πεποίηκα. ἀπομώμοκα: Πρὸς σέ. L. | |
sch lys905 | καί τοι ς’ οὐκ ἐρῶ: Οὐ κρύπτω τὸν ἐμὸν πόθον. | |
sch lys907 | ἐναντίον τοῦ παιδίου: Οὐκ ἀποτόμως παραι‐ τεῖται, ἀλλὰ διὰ προφάσεως πλείονος ἐρεθίζει. —ἐκοι‐ μήθης. R. | |
sch lys908 | ὦ Μανῆ: Οἰκέτης ὁ Μανῆς. | |
sch lys911 | ὅπου τὸ Πανὸς καλόν: Ἐπεὶ ἐρωτικὸς ὁ Πάν. πλησίον δὲ τοῦ Πανείου ἡ Κλεψύδρα ἦν κρήνη. | |
sch lys913 | λουσαμένη τῇ Κλεψύδρᾳ: Ἐν τῇ ἀκροπόλει ἦν κρήνη ἡ Κλεψύδρα, πρότερον Ἐμπεδὼ λεγομένη. ὠνομάσθη δὲ Κλεψύδρα, διὰ τὸ ποτὲ μὲν πλημμυρεῖν, ποτὲ δὲ ἐνδεῖν. ἔχει δὲ τὰς ῥύσεις ὑπὸ γῆν, φέρουσα | |
5 | εἰς τὸν Φλεγρεώδη λειμῶνα. —εἰς τὴν ἀκρόπολιν. R. | |
sch lys917 | μὰ τὸν Ἀπόλλω: Οὐκ ἔστιν ὅρκος γυναικῶν. | |
sch lys920 | κἀγὼ ’κδύομαι: Λείπει τὸ ἱμάτιον. | |
sch lys923 | αἰσχρὸν γὰρ ἐπὶ τόνου γε: Ἀντὶ τοῦ ἐπὶ ἐπι‐ τόνου. λείπει γὰρ ἡ ἐπί. δηλοῖ δὲ ἐπὶ δέρματος. (καὶ) Ὅμηρος [Od. Μ, 423] «ἐπίτονος βέβλητο.» | |
sch lys925 | καὶ δὴ ’κδύομαι: Λείπει τὸ ἱμάτιον. | |
sch lys928 | Ἡρακλῆς ξενίζεται: Παροιμία ἐπὶ τῶν βρα‐ δυνόντων. οἱ γὰρ ὑποδεχόμενοι τὸν Ἡρακλέα βραδύ‐ νουσιν. ἀδηφάγος γὰρ ὁ ἥρως. | |
sch lys929 | ἀνιστὰς ἀναπήδησον: Ἵνα προσκεφάλαιον αὐτῷ θῇ. | |
sch lys930 | ἅπαντα δῆτα: Κατ’ ἐρώτησιν. | |
sch lys933 | σισύραν οὐκ ἔχεις: Διφθέραν, ἱμάτιον πυκνόν. | |
ἄκναπτον ἱμάτιον καὶ παχὺ ἡ σισύρα. | Column end | |
sch lys936 | ἅνθρωπος ἐπιτρίψει με: Ἀντὶ τοῦ ἡ γυνὴ ἡ ἄνθρωπος (εἶπε). | |
sch lys937 | ἀλλ’ ἐπῆρται τοῦτό γε: Τὸ αἰδοῖον δείκνυσι. παρ’ ὑπόνοιαν δὲ ἀπήντησε. | |
sch lys943 | εἰ μὴ διατριπτικόν γε: Παρὰ τὸ διατρίβειν καὶ ἀναβάλλεσθαι. οἷον διατριβῆς γέμον καὶ βραδυτῆ‐ τος· ἐπεὶ καὶ τριβόμενα ἔνια τῶν μύρων ἡδίω γίνεται. (ἅμα δὲ καὶ πρὸς τὴν διατριβὴν λέγει.) | |
sch lys944 | τάλαιν’ ἐγώ: Τοῦτο φησὶν ἵνα πάλιν ἀπέλθῃ. (οὐ τὸ Σύριον.) Ῥόδιον δὲ μύρον τὸ ἀπὸ τῆς Ῥόδου· ὃ καλοῦμεν ἡμεῖς ῥόδινον. | |
sch lys947 | τὸν ἀλάβαστρον: Τὴν μυροθήκην. ἀλλ’ ἕτερον ἔχω: Τὸ αἰδοῖόν φησι. | |
sch lys948 | μή μοι φέρε: Τοῦ μύρου. | |
sch lys951 | σπονδὰς ποιεῖσθαι ψηφιεῖ: Τοῦτο εἰρηκυῖα ἡ γυνὴ ἄπεισι. | |
sch lys952 | ἀπολώλεκέ με: Ὁ ἀνὴρ ἀπελθούσης τῆς γυ‐ ναικὸς ὀδύρεται. | |
sch lys953 | κἀποδείρας’ οἴχεται: Εἰς τὸ αἰσχρόν. | |
sch lys955 | ψευσθείς: Ἀντὶ τοῦ ἀπατηθείς. | |
sch lys956 | πῶς ταύτην παιδοτροφήσω: Ὡς θυγατρὸς αὐτῷ ἑπομένης. κακεμφάτως δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ αἰδοίου δύναται ἀκούεσθαι. | |
sch lys957 | ποῦ κυναλώπηξ: (Ὁ Φιλόστρατος.) καὶ ἀλλα‐ χοῦ [Eq. 1069] «Φιλόστρατος ἡ κυναλώπηξ.» ὡς πορ‐ νοβοσκοῦ ὄντος τοῦ Φιλοστράτου. βούλεται δὲ τίτθην μισθώσασθαι, ἵνα θρέψῃ τὸ παιδίον. | |
sch lys962 | ποῖος γὰρ ἢ νεφρὸς ἀντίσχοι: Πῶς δυνήσῃ σαυτὸν ἐπισχεῖν, οὕτως ἠρεθισμένος. | |
sch lys963 | ποία ψυχή: Παρὰ τὰ ἐξ Ἀνδρομέδας «ποῖαι λιβάδες, ποία σειρήν;» ποῖος ἂν ὄρρος: Ἀντὶ τοῦ πρωκτός. | |
sch lys966 | τοὺς ὄρθρους: Ἀντὶ τοῦ ἐν τοῖς ὄρθροις. | |
sch lys973 | θωμούς: Σωροὺς ξύλων. θωμοὶ δὲ λέγονται οἱ τῶν πυρῶν σωροί. τυφὼς δὲ ἡ ἐξ ἀναθυμιάσεως τῆς γῆς συστροφὴ, πρὶν ἐκπυρωθῆναι τὸν ἀέρα. | |
sch lys974 | μεγάλῳ τυφῷ: Μεγάλῳ καύσωνι. | |
sch lys980 | πᾷ τᾶν Ἀσανᾶν: Ἀντὶ τοῦ ποῦ τῶν Ἀθηνῶν ἐστιν ἡ γερουσία, τουτέστιν ἡ ἐκκλησία, καὶ ἡ σύνο‐ δος. διατεταμένος δὲ ἦλθεν. ἀπὸ κοινοῦ δὲ ποῦ εἰσὶ καὶ οἱ πρυτάνεις, οἷς θέλω τι νέον εἰπεῖν. | |
sch lys982 | Κονίσαλος: Δαίμων πριαπώδης ὁ Κονίσαλος· ἐκ τοῦ μὴ ὀκνεῖν καὶ ἐπὶ κόνεως μίγνυσθαι. | |
sch lys983 | ὦ κυρσάνιε: (Ἀντὶ τοῦ ὦ νεανία, ὦ ἔφηβε. ἢ) ἀντὶ τοῦ εὐτελέστατε. κυρσὸς γὰρ εὐτελὲς λάχανον. | |
sch lys985 | κἄπειτα δόρυ δῆτα: Διὰ τὸ τὸ αἰδοῖον αὐτοῦ μέγα εἶναι, ἐξέτεινε τὰ ἱμάτια τῇ χειρί. ὁ δὲ εἶπε δόρυ ἔχεις. | |
sch lys986 | (οὐ τὸν Δία: Οὐ μὰ τὸν Δία.) | |
sch lys988 | (παλεός γα νὴ τὸν Κάστορα: Ὥσπερ τὸ πήγα‐ νον ἔνιοι ἀφαιρέσει τοῦ π ἤγανον λέγουσιν, οὕτως ἐν‐ ταῦθα κατὰ τὸ ἐναντίον πλεονάζει τὸ π. ἠλεὸς, ἀλεὸς, | |
παλεός. τουτέστι λῆρος καὶ μάταιος.) | 259 | |
sch lys990 | μηδ’ αὖ πλαδδείη: Μηδὲ πλησίον γένοιτό μοι τὸ στύειν. | |
sch lys991 | τί δ’ ἐστί σοι τοδί: Τὸ αἰδοῖον δείκνυσι. σκυτάλα Λακωνικά: Ξύλον ἐστὶν εἰς δύο τεμνόμε‐ νον. καὶ τὸ μὲν ἓν δίδοται τῷ στρατηγῷ ἐξερχομένῳ, τὸ δὲ ἄλλο κεῖται ἐν τῇ πόλει. | |
sch lys992 | εἴπερ γε χ’ αὕτη ῎στι: Καὶ ὁ Ἀθηναῖος δείκνυ‐ σιν αὐτῷ τὸ ἑαυτοῦ αἰδοῖον. | |
sch lys995 | ὀρσά: Ἀντὶ τοῦ ὀρθή. πᾶα, πᾶσα, οὕτως Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ περὶ παθῶν. | |
sch lys996 | Πελλάνας δὲ δεῖ: Ὄνομα γυναικὸς ἑταίρας. ἦν γὰρ παρ’ αὐτοῖς πόρνη Πελλήνη τοὔνομα. ἐπιθυμοῦσιν οὖν τῆς πόρνης, ἤγουν τῆς πόλεως Πελλήνης. ἀντε‐ ποιοῦντο γὰρ αὐτῆς οἱ Λάκωνες. | |
sch lys997 | ἀπὸ τοῦ: Ἀπὸ τίνος. | |
sch lys998 | ἀπὸ Πανός: Κατ’ ἐρώτησιν. οὐκ. ἀλλ’ ἀρχὰ μέν: Ὁ νοῦς· ἤρξατο τὸ κακὸν τοῦτο διδόναι ἡμῖν ἡ Λαμπιτώ. οἰῶ δὲ (κατ’ αὐτοὺς) ἀντὶ τοῦ οἴομαι. | |
sch lys1000 | ἅπερ: Ὥσπερ. ἀπὸ μιᾶς ὑσπλαγίδος: (Ἀφέσεως. βαλβῖδος.) ἀπὸ μιᾶς ἀφετηρίας, ἤγουν ἀπὸ ἑνὸς κανόνος καὶ καμπτῆ‐ ρος. | |
sch lys1001 | ἀπήλων: Ἀπήλασαν. ὑσσάκων: Τῶν γυναικείων μορίων. | |
sch lys1002 | ἂν γὰρ τὰν πόλιν: Τὸ τέλειον ἀνά. | |
sch lys1003 | ἅπερ: Ὥσπερ. ἅπερ λυχνοφορίοντες: Οἱ γὰρ λυχνοφοροῦντες κε‐ κύφασι διὰ τὸν ἄνεμον. | |
sch lys1004 | οὔτε τῶ μύρτω σίγειν: Οὐδὲ θίγειν τοῦ γυ‐ ναικείου μορίου. | |
sch lys1007 | τουτὶ τὸ πρᾶγμα: Οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς τὸν κή‐ ρυκα. | |
sch lys1013 | ποτάομαι: Δραμοῦμαι. πετήσομαι. | |
sch lys1014 | γυναικὸς ἀμαχώτερον: Ἐν ἄλλῳ Κινησίας ἦν ὁ λέγων. | |
sch lys1019 | ἀλλ’ ὅταν βούλῃ σύ: Ἀπὸ κοινοῦ βεβαίαν φί‐ λην ἔχειν με. καὶ ἔξωθεν ὑπακουστέον τὸ ἔχε. | |
sch lys1020 | γυμνὸν ὄνθ’ οὕτως: Γυμνὸς γὰρ ἦν. | |
sch lys1023 | καὶ τότ’ ἀπέδυν ἐγώ: Ἀντὶ τοῦ ἀπεδύσαντο κατὰ τῶν γυναικῶν. | |
sch lys1024 | (εἶτ’ οὐ καταγέλαστος εἶ: Εἶτα οὐ καταγελα‐ σθήσῃ.) | |
sch lys1025 | τόδε τὸ θηρίον: Τὴν ἐμπίδα. | |
sch lys1026 | ἐξεῖλον: Ἀντὶ τοῦ ἐξέλοιμι. | |
sch lys1027 | τοῦτ’ ἄρ’ ἦν: Ἡ ἐμπὶς δηλονότι. δακτύλιος οὑτοσί: Δίδωσιν αὐτῇ δακτύλιον, ἵνα ἐξε‐ νέγκῃ τὴν ἐμπίδα τοῦ ὀφθαλμοῦ. | |
sch lys1028 | ἐκσκάλευσον: Ἐξένεγκε. | |
sch lys1032 | οὐκ ἐμπὶς ἥδ’ ἐστὶ Τρικορυσία: Ἐμπὶς ζῷον κώνωπι παραπλήσιον. ὡς ἐν Τρικορύθῳ πολλῶν ἐμπί‐ δων γινομένων. ἔστι γὰρ ἀλσώδης καὶ κάθυγρος. ἢ ἐπεὶ | |
πονηροί εἰσιν οἱ Τρικορύσιοι. | Column end | |
sch lys1033 | ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν τὰ φρέατα ὀρυττόντων εἰς βάθος ὡς φρέαρ ἀνώρυττέν φησι. R. | |
sch lys1037 | κολακευτικαί. R. | |
sch lys1038 | κἄστ’ ἐκεῖνο τοὖπος: Ἐν παροιμίᾳ τοῦτο ἔλε‐ γον «κακὸν γυναῖκες, ἀλλ’ ὅμως, ὦ δημόται, οὐκ ἔστιν οἰκεῖν οἰκίαν ἄνευ κακοῦ.» καὶ Ἡσίοδος [Op. 58] «ἑὸν κακὸν ἀμφαγαπῶντες.» | |
sch lys1043 | οὐ παρασκευαζόμεσθα: Λέγει ὅτι ὦ ἄνδρες οὐ παρασκευαζόμεσθα εἰπεῖν κακῶς τινὰ, ἀλλὰ μᾶλλον καλῶς. ὡς ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ δέ ἐστιν. | |
sch lys1047 | ἱκανὰ γὰρ τὰ κακά: Τὸν πόλεμον λέγουσιν. ἱκανῶς γὰρ ἐκακοπράγουν ἤδη μετὰ τὰ ἐν Σικελίᾳ. | |
sch lys1049 | καὶ τὰ παρακείμενα: Τὴν τῶν γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν στάσιν λέγει τὰ παρακείμενα. | |
sch lys1050 | λεγέτω τίνος δέεται. R. | |
sch lys1053 | ἔσω ἡμῖν ἐστιν. R. | |
sch lys1055 | κἄν ποτ’ εἰρήνη φανῇ: Δηλονότι οὐδὲν αὐτοῖς προήσονται. | |
sch lys1057 | ἀντὶ τοῦ κερδάνῃ. R. ἀντὶ τοῦ ἀποδῷ παρ’ ὑπόνοιαν. R. | |
sch lys1058 | Καρυστίους: Κάρυστος πόλις Εὐβοίας. δια‐ βάλλονται δὲ ὡς μοιχοὶ οἱ Καρύστιοι. | |
sch lys1064 | ἐν ἄλλῳ γενέσθαι ἀντὶ τοῦ ἔξεστι. R. | |
sch lys1066 | τὸ ἐλθεῖν. R. | |
sch lys1071 | τοῦτο εἰς γέλωτα εἶπεν. R. | |
sch lys1072 | παρ’ ὑπόνοιαν, δέον ἀνεωχθήσεται. R. | |
sch lys1073 | ἔχοντες πώγωνας. | |
sch lys1074 | διὰ τὴν τοῦ αἰδοίου ἐξοχήν. (τοῦτο δέ φασιν, ἐπεὶ καθελκόμενα εἶχον τὰ ἱμάτια, ὥστε δόξαι ἀγγεῖά τινα ἔχειν αὐτούς.) τὸ δὲ χοιροκομεῖον ἔοικε πλεκτὸν ἀγγεῖον εἶναι, ἐν ᾧ τοὺς νέους ἔτρεφον χοίρους περιδή‐ | |
5 | σαντες. νῦν δὲ λέγει τὸν πάτταλον, ἐν ᾧ δεσμεύουσι τοὺς χοίρους καὶ τρέφουσιν. ἐπεὶ οὖν ἐντεταμένοι ἦλθον, ᾔκασεν αὐτοὺς παττάλοις. | |
sch lys1078 | νενευρωμένη δὲ συμφορά: Τὴν ἔντασιν τοῦ αἰδοίου λέγει. νεῦρον γὰρ (τὸ αἰδοῖον). | |
sch lys1079 | χεῖρον φαίνεται: Ἀντὶ τοῦ, χεῖρον τῆς τάσεως τοῦ Ἑρμοῦ φαίνεται. τουτέστι χεῖρον τέταται τοῦ Ἑρμοῦ. ἐπειδὴ ὁ Ἑρμῆς πριαπῶδες ἔχει τὸ αἰδοῖον καὶ ἐντέταται μεγάλως. | |
sch lys1080 | ὅπα, ὅπου. σέλει, θέλει. ἐλσὼν, ἐλθών. ἀντὶ τοῦ, πάντα πράττων τις ἀγέτω ἡμῖν εἰρήνην. | |
sch lys1083 | ὥσπερ παλαιστάς: Οἱ γὰρ ἀσκοῦντες παῖδες συστέλλουσι τὰ ἱμάτια, ὅπως μὴ προστρίβωνται (τὰ αἰδοῖα) καὶ μιανθῇ τὰ ἱμάτια. τοὺς δὲ Ἀθηναίους λέγει τεταμένους. φαίνονται δὲ οἱ ἀσκοῦντες παῖδες, ὡς μὴ | |
5 | παρατρίβοιντο τὰ αἰδοῖα εἰς ὑπόμνησιν (τῆς) συνουσίας ἀφιστάναι τὰ ἱμάτια ἑαυτῶν. | |
sch lys1085 | ἀσκητικὸν τὸ χρῆμα τοῦ νοσήματος: Ἀντὶ τοῦ μέγα. διὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆς εἰρήνης εἶπε τοῦ νοσήμα‐ τος. | |
sch lys1087 | δείκνυσιν. R. | |
sch lys1088 | ὁμοία. R. | 260 |
sch lys1089 | σπασμός: Τέτανος. —οἱ γὰρ σπασμὸν ἔχοντες περὶ τὸν ὄρθρον αἴσθονται σφόδρα. R. Bar. | |
sch lys1090 | συγκόπτοντες, τὰ ἱμάτια συστέλλοντες. R. | |
sch lys1092 | οὐ Κλεισθένη βινήσομεν: Οὗτος Σιβυρτίου παῖς ἐπὶ θηλύτητι κωμῳδούμενος. | |
sch lys1093 | εἰ σωφρονεῖτε: Τοῦτο φησίν· εἰ μὴ περιβαλεῖ‐ σθε, ἀλλὰ φανερὰ ἕξετε τὰ αἰδοῖα, ἀκρωτηριάσει τις ὑμᾶς τῶν Ἑρμοκοπιδῶν. ἐξ οὗ δῆλον ὅτι μετὰ τὸ εἰσελ‐ θεῖν ἀπεγυμνώθησαν φορτικῶς πάνυ. | |
sch lys1094 | Ἑρμοκοπιδῶν: Παρόσον οἱ Ἑρμοκοπίδαι ἠκρωτηρίασαν τοὺς Ἑρμᾶς, ὅτε ἐπὶ Σικελίας ἔμελλον πλεῖν (πρὸ ἐτῶν τεσσάρων τῆς καθέσεως τούτου τοῦ δράματος. τὴν δὲ αἰτίαν ταύτην οἱ μὲν τοῖς περὶ Ἀλκι‐ | |
5 | βιάδην προσέγραφον, ὡς Θουκυδίδης· οἱ δὲ Κορινθίοις, ὡς Φιλόχορος. μόνον δὲ φησὶν οὐ περικοπῆναι τὸν Ἀνδο‐ κίδου Ἑρμῆν.) | |
sch lys1099 | ἄνδρες οἱ Ἑρμοκοπίδαι. ἐκδεδαρμένους, τὰ αἰδοῖα ἀνατεταμένους. | |
sch lys1100 | οἱ Βοιωτοὶ πρὸς τοὺς Λάκωνας. | |
sch lys1105 | παίζει, μὴ μόνον Λυσιστράτην. παρὰ τὸ λύειν τὸν στρατόν. κἂν λῆτε: κἂν βούλησθε. διαβάλλει τινά. | |
sch lys1110 | τῷ σῷ πόθῳ, τῇ σῇ θέλξει. ἴυγξ ὄρνεόν ἐστιν ἐπιτήδειον πρὸς τὰς τῶν φίλτρων κακίας. | |
sch lys1113 | μὴ συνόντας ἀλλήλοις μήτε πεῖραν ἑαυτῶν δεχομένους· ὀργῶντας, πρὸς εἰρήνην. | |
sch lys1114 | ὡς πρός τινα ἐξυπηρετουμένην ἣν καλεῖ Διαλ‐ λαγήν. καὶ ὅλως ἐκ τοῦ μέρους τούτου Λυσιστράτη ἢ διαλλαγαὶ κέκληται τὸ δρᾶμα. | |
sch lys1117 | ὡς ὀχληρῶν ὄντων τῶν Ἀθηναίων ἐν μάχαις. | |
sch lys1119 | σκώπτει αὐτοὺς ὡς μαινομένους ἐπὶ τῷ ἔρωτι. τῆς σάθης, τοῦ αἰδοίου. | |
sch lys1121 | ἄν σοι δῴη ἢ τὴν χεῖρα ἢ ἄλλο τι. | |
sch lys1123 | ὦ Ἀθηναῖοι. | |
sch lys1125 | ὁ στίχος ἐκ σοφῆς Μελανίππης Εὐριπίδου. | |
sch lys1127 | οὐ πεπαίδευμαι κακῶς. | |
sch lys1129 | τοὺς αὐτοὺς θεοὺς τιμῶντες οὐχ ὁμονοοῦμεν ἀλλήλοις. | |
sch lys1131 | τοὺς αὐτοὺς ἀγῶνας ἄγομεν, Ὀλύμπια καὶ Πύθια. Ἄλλως. ἐν Πύλαις ἀντὶ τοῦ ἐν Θερμοπύλαις. ἔπεμπον γὰρ εἰς τὴν Πυλαϊκὴν πανήγυριν τοὺς λεγομέ‐ νους ἱερομνήμονας. ὅλος ὁ ἴαμβος λέλεκται ἐξ Ἐρεχθέως. | |
sch lys1132 | εἰ δέον ἐστί μοι μακρολογεῖν. | |
sch lys1133 | ὡς τῶν Λακώνων χρωμένων συμμάχοις βαρ‐ βάροις. | |
sch lys1137 | εἰς σύμβασιν αὐτοὺς καὶ φιλίαν προτρεπομένη ἄρχεται τοῦ αὐτοὺς ὑπομιμνήσκειν ὧν ἦσαν ἐξ ἀλλή‐ λων εὖ πεπονθότες. οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι καταπονουμέ‐ νους αὐτοὺς ὑπὸ Μεσσηνίων διέσωσαν, οἱ δὲ Λακεδαι‐ | |
5 | μόνιοι καθεῖλον τὴν τῶν Πεισιστρατιδῶν τυραννίδα βοηθοῦντες Ἀθηναίοις. | |
sch lys1138 | ταῦτα καὶ οἱ συντεταχότες τὰς Ἀτθίδας ἱστο‐ | |
ροῦσιν περὶ τῶν Λακεδαιμονίων· ὁ δὲ Φιλόχορός φησι καὶ τὴν ἡγεμονίαν τοὺς Ἀθηναίους λαβεῖν διὰ τὰς κα‐ τασχούσας τὴν Λακεδαίμονα συμφοράς. | Column end | |
5 | ὁ στρατηγὸς Λακεδαιμονίων. | |
sch lys1141 | σημαίνει ὅτι πόλεμος ἦν αὐτοῖς πρὸς Μεσση‐ νίους. | |
sch lys1142 | σείων μέγα, ὁ Ποσειδῶν. σεισμοὶ γὰρ συχνοὶ ἐγένοντο ὅτε ὁ πόλεμος συνειστήκει. | |
sch lys1144 | Κίμων, μετὰ τὴν ἐν Πλαταιαῖς μάχην ιβʹ ἔτει ὕστερον. ταῦτα ἦν ἐπὶ Θεαγενίδου. καὶ γὰρ τοῦ Ταϋ‐ γέτου τι παρερράγη καὶ τὸ ᾠδεῖον καὶ ἕτερα καὶ οἰκίαι πλεῖσται, καὶ Μεσσήνιοι ἀποστάντες ἐπολέμουν καὶ οἱ | |
5 | εἵλωτες ἐπέστησαν, ἕως Κίμων ἐλθὼν διὰ τὴν ἱκετη‐ ρίαν ἔσωσεν αὐτούς. | |
sch lys1148 | ὡς πρὸς γυναῖκα. λέγει δὲ τὴν γῆν τῆς Ἀττικῆς λιπαρὰν εἶναι. | |
sch lys1149 | ἀφήσειν τῆς μέμψεως οἴει. | |
sch lys1152 | καὶ γὰρ τῶν Θετταλῶν οἱ πλεῖστοι ἐβοήθουν Ἱππίᾳ. | |
sch lys1153 | Ἀριστοτέλης φησὶ μετὰ τὸν Ἱππάρχου θάνα‐ τον χρησμὸν γενέσθαι τοῖς Λάκωσιν καταλύειν τὴν τυ‐ ραννίδα, τῆς Πυθίας, ὡς οἱ Ἀλκμαιωνίδαι ἐμισθώ‐ σαντο τὸν ἐν Δελφοῖς νεὼν οἰκοδομεῖν, συνεχῶς τοῦτο | |
5 | χρώσης αὐτοῖς μαντευομένοις, ἕως πρότερον μὲν Ἀγχι‐ μόλιον ἔπεμψαν κατὰ θάλασσαν, ἀποκρουσθέντος δὲ αὐτοῦ ὀργισθέντες οἱ Λάκωνες Κλεομένη τὸν βασιλέα σὺν μείζονι ἐξέπεμψαν στόλῳ, καὶ νικήσας τοὺς Θετ‐ ταλοὺς εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ἀττικὴν καὶ τὸν Ἱππίαν συν‐ | |
10 | έκλεισεν εἰς τὸ Πελαργικὸν τεῖχος, ἕως οἱ παῖδες τῶν τυράννων ἐξιόντες ἑάλωσαν. | |
sch lys1157 | ἀγαθωτέραν. | |
sch lys1162 | ἡμεῖς θέλομεν, ἐάν τις ἡμῖν θελήσῃ ἀποδοῦ‐ ναι τὸ ἔγκυκλον, τουτέστι τὴν Πύλον, διὰ τὴν τῶν τειχῶν περιβολήν. | |
sch lys1164 | ἀντὶ τοῦ ψηλαφῶμεν καὶ ἐπιθυμοῦμεν. | |
sch lys1166 | ἀντὶ τοῦ οἰκήσομεν. | |
sch lys1169 | ταῦτα οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐδόκουν οὐκ ἐπιτηδείως ἔχειν. ἔστι δὲ ὁ Ἐχινοῦς κόλπος. λιμήν ἐστιν ὄπισθεν τοῦ Ἐχινοῦντος. | |
sch lys1170 | σκέλη τόπος οὕτω καλούμενος τῆς Μεγαρίδος. σημαίνει δὲ καὶ τὸ κακέμφατον. οἱ δὲ τὰ Μεγαρικὰ τείχη. | |
sch lys1171 | ὦ μαινόμενε. | |
sch lys1173 | ἀπαλλαγεὶς τοῦ πολέμου γυμνὸς βούλομαι γεωργεῖν, ἀντὶ τοῦ θέλω τὴν εἰρήνην. | |
sch lys1174 | ἀντὶ τοῦ κόπρον ἄγειν πρῶτον, ὡς μὴ εὐπο‐ ρούντων αὐτῶν ἀροσίμης γῆς. | |
sch lys1176 | δρᾶν ταῦτα, τὰ τῆς γεωργίας. | |
sch lys1180 | κατ’ ἐρώτησιν. | |
sch lys1181 | τοῖς ἐμοῖς. τοὺς Καρυστίους ὡς μοιχοὺς κωμῳδοῦσιν. ἦσαν δὲ Ἀθηναίων σύμμαχοι. | |
sch lys1184 | ἀντὶ τοῦ ὧν εἴχομεν ἐδεσμάτων ἐν τῇ κίστῃ. | |
sch lys1189 | ἀποκοπή ἐστι τοῦ ἄλλου χοροῦ, ὡς παρ’ Εὐ‐ | |
πόλιδι ἐν Κόλαξι. πορφυρῶν περιβολαίων. | 261 | |
sch lys1194 | χρυσοφοροῦσι γὰρ αἱ κανηφόροι. | |
sch lys1198 | εὖ ἐσφραγίσθαι ὅσα εὑρίσκει ἔνδον. | |
sch lys1200 | ῥύπους: τὰς σφραγῖδας· ἐκ πηλοῦ γὰρ ὑπῆρχον. | |
sch lys1202 | παίζουσα λέγει μηδὲν εἶναι ἔνδον. περιβλεπό‐ μενος δὲ, φησὶν, οὐδὲν εὑρήσει. | |
sch lys1204 | εἰ δέ τινι. | |
sch lys1206 | ἀντὶ τοῦ πυροὺς ὑποκοριστικῶς. | |
sch lys1209 | μέγας. | |
sch lys1211 | θυλάκους. πλέγμα δεκτικὸν ἄρτων. | |
sch lys1212 | ὁ δοῦλος. | |
sch lys1213 | γέλωτος χάριν. | |
sch lys1216 | ἐπικωμάζει λαμπάδα ἔχων. δεῖ δὲ νοεῖν ὅτι πρὸς τὴν θυρωρὸν λέγει. | |
sch lys1218-1220 | τὸ πρᾶγμα, τὸ ὑμᾶς καῦσαι. ὑμῖν τοῖς θεαταῖς τελειώσομεν τὸ δρᾶμα. φορτικὸν μέν ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν σκηνὴν μετὰ λαμπάδος καὶ καταφλέ‐ ξαι τινά· εἰ δὲ βούλεσθε, ὦ θεαταὶ, καὶ τοῦτο ποιήσο‐ | |
5 | μεν προσχαριζόμενοι ὑμῖν. | |
sch lys1222 | ἀντὶ τοῦ τὸν ἐγκέφαλον ἢ τὰς τρίχας καιομέ‐ νας. | |
sch lys1225 | ἐξέρχεταί τις τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ συμ‐ ποσίου. | |
sch lys1227 | σκώπτει τοὺς Ἀθηναίους ὅτι νήφοντες μὲν κα‐ κῶς βουλεύονται, μεθύοντες δὲ καλῶς διαπράττονται. | |
sch lys1237 | Τελαμῶνος: (Ἀρχή τινος σκολίου «παῖ Τε‐ λαμῶνος αἰχμητά,» περὶ οὗ δεδήλωται ἤδη.) ὁ δὲ νοῦς ὅτι τὰ ἐναντία λέγομεν ἑαυτοῖς καὶ πράττομεν. ὅταν γάρ τις ᾄσῃ ἀπὸ τῶν σκολίων Πινδάρου, λέγομεν ὅτι | |
5 | δεῖ μᾶλλον ᾄδειν ἀπὸ Κλειταγόρας τῆς ποιητρίας· ἡ γὰρ Κλειταγόρα ποιήτρια ἦν Λακωνικὴ, ἧς μέμνηται καὶ ἐν Δαναΐσιν Ἀριστοφάνης. | |
sch lys1239 | αὖθις ἔρχονται πάλιν: Τουτέστι συνήχθησαν πάλιν. ἦν γὰρ θεράπων διασκορπίσας αὐτοὺς τῇ λαμ‐ πάδι. | |
sch lys1242 | ὦ Πολυχαρίδα: Πιθανώτερόν ἐστι, Βοιωτῶν αὐτὸν εἶναι. ἀλλὰ γὰρ ἐν τοῖς πρέσβεσιν οὐδαμοῦ πα‐ ρέδωκεν, ὅτι καὶ ἕτεροι παρῆσαν. γυναῖκες μὲν γὰρ ἐληλύθασι καὶ Κορίνθιαι καὶ Βοιώτιαι ἐπὶ τῆς πρε‐ | |
5 | σβείας. οὐ λέγει δὲ Λάκων, ἀλλὰ Λάκωνες. ἀπίθανον δέ ἐστι μὴ παρεῖναι τοὺς παραληψομένους τὴν Βοιωτίαν καὶ τὴν Κορινθίαν. ἡ μὲν γὰρ Λαμπιτὼ εἰς Λακεδαί‐ μονα ᾤχετο. | |
sch lys1243 | ἵν’ ἐγὼ διποδιάξω γε: Τοῖς δύο ποσὶ χο‐ ρεύσω. εἶδος δὲ ὀρχήσεως ἡ διποδία, ἧς μέμνηται καὶ Κρατῖνος ἐν Πλούτοις «ἄρξει γὰρ αὐτοῖς διποδία κα‐ λῶς.» —τοὺς αὐλοὺς, ἀπὸ τοῦ φυσᾶν. R. | |
sch lys1247 | ὅρμαον: Ἄρχεται τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ τοὺς αὐ‐ λοὺς φυσᾶν ὁ Λάκων. ὁ δὲ νοῦς· ὅρμησον, ὦ μνημοσύνη, τῷ ἐφήβῳ τὴν σὴν μοῦσαν. κυρσανίους δὲ καλοῦσιν οἱ | |
Λάκωνες τὰ μειράκια, καὶ τοὺς εὐτελεῖς ἀνθρώπους | Column end | |
5 | παρ’ αὐτοῖς. (λείπει δὲ ἡ εἰς πρόθεσις, εἰς τοὺς κυρσα‐ νίους.) ἀντὶ τοῦ μέλλοντας ὀρχεῖσθαι. R. | |
sch lys1249 | μοῦσαν. R. | |
sch lys1250 | τοὺς Ἀθηναίους. R. | |
sch lys1251 | ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ: Ἄκρα ἐστὶν Εὐβοίας τὸ Ἀρ‐ τεμίσιον, ἔνθα ἐπολέμησαν τῷ Ξέρξῃ οἱ Ἀθηναῖοι. | |
sch lys1252 | τὸ πλῆρες θεοείκελοι ἐμάχοντο, θεοῖς ὅμοιοι προέκρουον καὶ ἐμάχοντο. R. | |
sch lys1253 | πρὸς τὰ πλοῖα. R. | |
sch lys1254 | Λεωνίδας στρατηγὸς Λακεδαιμονίων. R. | |
sch lys1255 | ᾇπερ τὼς κάπρως: Ὥσπερ τοὺς κάπρους· συνεβοήθουν γὰρ κατὰ Περσῶν τοῖς Ἀθηναίοις οἱ Λακε‐ δαιμόνιοι. | |
sch lys1257 | πολὺς δ’ ἀμφὶ τὰς γένυας: Πρὸς τὸ παρὰ τῷ Ἀρχιλόχῳ «πολλὸς δ’ ἀφρὸς ἦν περὶ στόμα.» καὶ Σοφοκλῆς [El. 1219]. Αἰσχύλος δὲ «ἀφρὸς βορᾶς βρο‐ τείας ἐρρύη κατὰ στόμα.» —ἀντὶ τοῦ ἤνθει. R. | |
sch lys1259 | ἔπαιξεν. ἐπὶ δειλίᾳ δὲ αὐτοὺς κωμῳδεῖ ὡς ἐναφιέντας. | |
sch lys1260 | ἦσαν γὰρ οἱ Πέρσαι οὐκ ἐλάσσονες τῶν ψάμ‐ μων. | |
sch lys1262 | θηροκτόνε. | |
sch lys1263 | παρθένε θεά. | |
sch lys1266 | τῶν πανούργων ῥητόρων. | |
sch lys1274 | παραδίδωσι λοιπὸν μετὰ ταῦτα τοῖς μὲν Λά‐ κωσι τὰς Λακαίνας, τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τὰς ὁμοφύλους. | |
sch lys1276 | ἐπ’ εὐτυχίαις. | |
sch lys1281 | ἐπὶ δὲ Δίδυμον: Ἀπὸ Διδύμου τῆς Μιλήτου τόπου Διδυμαῖος Ἀπόλλων καλεῖται. ἢ ὅτι δύο εἰσὶ χοροὶ, ὁ τῶν Λακώνων καὶ ὁ τῶν Ἀθηναίων. | |
sch lys1283 | μετὰ τῶν βακχῶν. βλέπει. R. | |
sch lys1285 | ἀντὶ τοῦ φλέγοντα διὰ τῶν κεραυνῶν. R. | |
sch lys1286 | ὑμνήσατε. Ἥραν. ἢ τὴν Ἀριάδνην. R. | |
sch lys1287 | δαίμονας: Ἄλλους. καὶ τοὺς ἄλλους θεοὺς κά‐ λεσον. | |
sch lys1289 | τῆς εἰρήνης. | |
sch lys1296 | ἐπὶ νέα νέαν: ἐπὶ νεώτερα πράγματα, νέαν μοῦσαν. | |
sch lys1297 | ἐκλιποῦσα μοῦσα. | |
sch lys1299 | κλείουσαι καὶ ὑμνοῦσαι. | |
sch lys1300 | οὕτω χαλκιοίκου Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἐν Λακε‐ δαίμονι. ἢ Ἀθηνᾶς. διχῶς. ἄνασσαν Ἀθήνην. χαλ‐ κίοικος δὲ ἡ Ἀθηνᾶ τιμᾶται ἐν Σπάρτῃ. | |
sch lys1301 | ἀγαθούς. | |
sch lys1302 | παίζουσιν. | |
sch lys1303 | ἄγε. ἐπίφθεγμα παρακελευστικόν. | |
sch lys1306 | ᾗτινι οἱ χοροὶ τῶν θεῶν μέλουσιν. | |
sch lys1308 | ἤ τε, ὅπου. ἢ ὡς εἴτε ὥσπερ. | |
sch lys1310 | λείπει τὸ κτύπον. | |
sch lys1311 | ἀνακινοῦσαι. | 262 |
sch lys1313 | θυρσαδδωᾶν: Ὥσπερ αἱ τῶν βακχῶν. ἀντὶ τοῦ θυρσαζουσῶν καὶ παιζουσῶν, παρὰ τὸ δονεῖν τοὺς θύρσους. | |
sch lys1316 | παραμπυκίδδετε: Παραπλέκετε, ποικίλλετε. | |
ἀντὶ τοῦ σκέπασον τῇ ἄμπυκι. | Column end | |
sch lys1317 | οἷον πήδα. R. | |
sch lys1318 | ὡς ἔλαφος. R. | |
sch lys1319 | χορωφελέταν: Ἀντὶ τοῦ, ποίει κρότον ὠφε‐ λοῦντα τὸν χορόν. | |
sch lys1320 | καὶ τὰν σιὰν δ’ αὐτάν: Καὶ τὴν θεὰν Ἀθηνᾶν. | 263 |