|
TLG 5013 003 :: SCHOLIA IN ARATUM :: Scholia in Aratum (scholia vetera) SCHOLIA IN ARATUM Schol. Scholia in Aratum (scholia vetera) Source: Martin, J. (ed.), Scholia in Aratum vetera. Stuttgart: Teubner, 1974: 563–564.
Citation: Codex — scholion — (line) | ||
1t | In Laurentiano | |
1.9 | ἢ γυρῶσαι, κύκλῳ τῶν φυτῶν τὴν γῆν σω‐ ρεῦσαι (supra versum περισκάψαι καλῶς; cf. p. 54, 1—2). | |
1.14 | (πρῶτόν τε καὶ ὕστατον): ἀντὶ τοῦ διὰ παν‐ τὸς χρόνου καθ’ ἑκάστην ὥραν (58, 5—6). | |
1.18 | (τεκμήρατε): πιστώσασθαι ἀπὸ τοῦ τεκ‐ μηρίου ἢ εἰς τέλος ἀγάγετε. τὸ γὰρ τέκμωρ τέλος. ἄλλοι δὲ δείξατε (61, 11—14). add. altera manus τὸ γὰρ τέκμαρ καὶ πέρας | |
| 5 | ταὐτόν ἐστιν κατὰ τὴν ἀρχαίαν γλῶτταν. | |
|---|---|---|
1.53 | ἡ σπεῖρα φέρεται ἄχρι τοῦ ὀπισθίου (95, 13). | |
1.55 | (οἰόθεν): ἐξ ἑνὸς μέρους (96, 7). | |
1.109 | (διακρίσιος περιμεμφέος): τῆς διακρίσιος ἐχούσης μέμψιν (132, 4—5). | |
1.118 | (ὑποδείελος): πρὸς ἑσπέραν ὅτε οὐδεὶς αὐτὴν ἑώρα (134, 12—13). | |
1.217 | (εὐαλδέος): ἀπὸ τοῦ ἄλδω τὸ αὐξάνω ἢ ἐκ τοῦ ἅλλω τὸ πηδῶ πλεονασμῷ τοῦ Δ | |
| (cf. sch. 394, p. 264, 4). | 563 | |
1.270 | (ἀπευθέος): ἀπευθέες ἄπειροι ἄτεχνοι. ἀπευθὴς ἄφημος. | |
1.516 | (ἐληλάμενος): καθήμενος ἀντὶ τοῦ ἐπὶ γόνυ. | |
1.600 | (παρηορίαι): παρήορος παρειμένος τὰς φρένας. παρήορος ἵππος καὶ παρηορίῃσι (Π 152) ταῖς ἐξὼ τοῦ ζυγοῦ ἡνίαις. | |
1.676 | (ἀμαρυγαὶ): ἀμαρυγαὶ ὄψεις. οἱ δὲ ἀκτῖνας ὄψεως. ἀμαρυγὴ λαμπηδών. | |
2t | In Marciano | |
2.1 | πάνυ πρεπόντως ὁ Ἄρατος τὴν τῶν ἄσ‐ τρων διεξιέναι μέλλων θέσιν, τούτων τὸν πατέρα καὶ δημιουργὸν Δία ἐν πρώτοις προσφωνεῖ. | |
2.9 | (γυρῶσαι): ἢ κύκλῳ τῶν φυτῶν γῆν σωρεῦ‐ σαι. (54, 1—2) | |
210-11 | οἱ ἀκινητοὶ γὰρ οὗτοί εἰσιν οἱ ἀπλανεῖς καθ’ αὑτούς, συμπεριάγονται δὲ τῇ τοῦ οὐ‐ ρανοῦ ῥύμῃ. ἄστρον δέ ἐστι τὸ ἐκ πλείσ‐ των ἄστρων σύστημα οἷον Καρκίνος, Λέων, | |
| 5 | Κύων καὶ τὰ τούτων παραπλήσια. ὁ δὲ Πίν‐ δαρος ἄστρον λέγει τὸν ἥλιον κατὰ παρά‐ | |
| χρησιν. | 564 | |