SCHOLIA IN AESCHYLUM :: Scholia in Prometheum vinctum (scholia vetera)

TLG 5010 005 :: *SCHOLIA IN AESCHYLUM* :: Scholia in Prometheum vinctum (scholia vetera) SCHOLIA IN AESCHYLUM Schol. (Varia) Scholia in Prometheum vinctum (scholia vetera) Source: Herington, C.J. (ed.), The older scholia on the Prometheus bound. Leiden: Brill, 1972: 59–242. Vitae Aeschyli (secundum commentarium A + supplementa): pp. 59–64 Argumenta ad Prometheum: pp. 65–66 Scholia: pp. 67–239 Epigrammata de Prometheo: pp. 240–241 Epigramma de Aetna monte: pp. 241–242 Epigrammata: Dup. partim ANTHOLOGIAE GRAECAE APPENDIX (7052 003–004) Citation: Vita-argumentum-scholion-epigram — verse — (line)

vita t	VITA AESCHYLI secundum Commentarium A
vita 1	Αἰσχύλος ὁ τραγικὸς γένει μὲν ἦν Ἀθηναῖος, Ἐλευσίνιος τὸν δῆμον, υἱὸς Εὐφορίωνος, Κυναιγείρου ἀδελφὸς καὶ Ἀμεινίου, ἐξ εὐπα‐ τριδῶν τὴν φύσιν.
vita 2	νέος δὲ ἤρξατο τῶν τραγῳδιῶν, καὶ πολὺ τοὺς πρὸ αὐτοῦ ὑπερῇρε κατὰ τὴν ποίησιν καὶ τὴν διάθεσιν τῆς σκηνῆς, τήν τε λαμπρότητα τῆς χορηγίας καὶ τὴν σκευὴν τῶν ὑποκριτῶν, τήν τε τοῦ χοροῦ σεμνότητα· ὡς καὶ Ἀριστοφάνης· «ἀλλ’ ὦ πρῶτος τῶν
5	Ἑλλήνων πυργώσας ῥήματα σεμνά, καὶ κοσμήσας τραγικὸν κλῆρον».
vita 3	συνεχρόνισε δὲ Πινδάρῳ, γεγονὼς κατὰ τὴν μʹ Ὀλυμπιάδα.
vita 4	γενναῖον δὲ αὐτόν φασι, καὶ μετασχεῖν ὁμολογοῦσι τῆς ἐν Μαραθῶνι μάχης σὺν τῷ ἀδελφῷ Κυναιγείρῳ, τῆς τε ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίας.
vita 5	κατὰ δὲ τὴν σύνθεσιν τῆς ποιήσεως ζηλοῖ τὸ ἁδρὸν ἀεὶ πλάσμα, ὀνοματοποιΐαις τε καὶ ἐπιθέτοις, ἔτι δὲ καὶ μεταφοραῖς, καὶ πᾶσι τοῖς δυναμένοις ὄγκον τῇ φράσει περιθεῖναι, χρώμενος. αἵ τε διαθέσεις τῶν
vita 5	δραμάτων οὐ πολλὰς αὐτῷ περιπετείας καὶ πλοκὰς ἔχουσιν, ὡς παρὰ	59
5	τοῖς νεωτέροις· μόνον γὰρ ζηλοῖ τὸ βάρος τοῖς προσώποις, ἀρχαῖον εἶναι κρίνων τοῦτο τὸ μέρος μεγαλοπρεπές τε καὶ ἡρωικόν, τὸ δὲ παν‐ οῦργον κομψοπρεπές τε καὶ γνωμολογικὸν ἀλλότριον τῆς τραγῳδίας ἡγούμενος· ὥστε διὰ τὸ πλεονάζειν τῷ βάρει τῶν προσώπων κωμῳδεῖται παρὰ Ἀριστοφάνους.
vita 6	ἐν μὲν γὰρ τῇ Νιόβῃ ἕως τρίτης ἡμέρας ἐπικαθημένη τῷ τάφῳ τῶν παίδων οὐδὲν φθέγγεται ἐγκεκαλυμμένη· ἐν δὲ τοῖς τοῦ Ἕκτορος Λουτροῖς ἐγκεκαλυμμένος ὁμοίως ὁ Ἀχιλλεὺς οὐ φθέγγεται, πλὴν ἐν ἀρχαῖς ὀλίγα πρὸς Ἑρμῆν ἀμοιβαῖα.
vita 7	διὸ ἐκλογαὶ μὲν παρ’ αὐτῷ τῇ κατασκευῇ διαφέρουσαι πάμπολλαι ἂν εὑρεθεῖεν, γνῶμαι δὲ ἢ συμπάθειαι ἢ ἄλλο τι τῶν δυναμένων εἰς δάκρυον ἀπαγαγεῖν οὐ πάνυ· ταῖς τε γὰρ ὄψεσι καὶ τοῖς μύθοις πρὸς ἔκπληξιν τερατώδη
5	μᾶλλον ἢ πρὸς ἀπάτην κέχρηται.
vita 8	ἀπῆρε δὲ εἰς Ἱέρωνα τὸν Σικελίας τύραννον, κατά τινας μὲν ὑπὸ Ἀθηναίων κατασπουδασθεὶς καὶ ἡσσηθεὶς νέῳ ὄντι τῷ Σοφοκλεῖ, κατὰ δὲ ἐνίους ἐν τῷ εἰς τοὺς ἐν Μαραθῶνι τεθνηκότας ἐλεγείῳ ἡσσηθεὶς Σιμωνίδῃ· τὸ γὰρ ἐλεγεῖον πολὺ τῆς περὶ
5	τὸ συμπαθὲς λεπτότητος μετέχειν θέλει, ὃ τοῦ Αἰσχύλου, ὡς ἔφαμεν, ἐστὶν ἀλλότριον.
vita 9	τινὲς δέ φασιν ἐν τῇ ἐπιδείξει τῶν Εὐμενίδων σποράδην εἰσαγαγόντα τὸν χορὸν τοσοῦτον ἐκπλῆξαι τὸν δῆμον ὥστε τὰ μὲν νήπια ἐκψῦξαι, τὰ δὲ ἔμβρυα ἐξαμβλωθῆναι. ἐλθὼν τοίνυν εἰς Σικελίαν, Ἱέρω‐ νος τότε τὴν Αἴτνην κτίζοντος, ἐπεδείξατο τὰς Αἴτνας, οἰωνιζόμενος
5	βίον ἀγαθὸν τοῖς συνοικοῦσι τὴν πόλιν.
vita 10	καὶ σφόδρα τῷ τυράννῳ Ἱέρωνι καὶ τοῖς Γελῴοις τιμηθείς, ἐπιζήσας τρίτον ἔτος τοῦτον ἐτελεύτα
vita 10	τὸν τρόπον· ἀετὸς χελώνην ἁρπάσας, ὡς ἐγκρατὴς γενέσθαι τῆς χελώνης τῆς οὐρᾶς οὐκ ἴσχυεν, ἀφίησι κατὰ πετρῶν, αὐτῆς συνθλάσσων τὸ δέρμα·	60
5	ἡ δὲ ἐνεχθεῖσα κατὰ τοῦ ποιητοῦ φονεύει αὐτόν. χρησμὸς δὲ ἦν αὐτῷ δοθεὶς οὕτως· «οὐράνιόν σε βέλος κατακτανεῖ».
vita 11	ἀποθανόντα δὲ Γελῷοι πολυτελῶς ἐν τοῖς δημοσίοις μνήμασι θάψαντες ἐτίμησαν μεγα‐ λοπρεπῶς, ἐπιγράψαντες τούτῳ· «Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεύθει
5	μνῆμα καταφθίμενον πυραφόροιο πέλας· ἀλκὴν δ’ εὐδόκιμον Μαραθώνιον ἄλσος ἂν εἴποι, καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος». εἰς τὸ μνῆμα δὲ φοιτῶντες ὅσοις ἐν τραγῳδίαις ἦν ὁ βίος ἐνήγιζόν τε καὶ τὰ δράματα ὑπεκρίνοντο.
vita 12	Ἀθηναῖοι δὲ τοσοῦτον ἠγάπησαν Αἰσχύλον ὡς ψηφίσασθαι μετὰ θάνατον αὐτοῦ τὸν βουλόμενον διδάσκειν τὰ Αἰσχύλου χορὸν λαμβάνειν.
vita 13	ἐβίωσε δὲ ἔτη ξγʹ, ἐν οἷς ἐποίησε δράματα οʹ, καὶ ἐπὶ τούτοις σατυρικὰ ἀμφὶ τὰ εʹ. νίκας δὲ τὰς πάσας εἰλήφει ιγʹ· οὐκ ὀλίγας δὲ μετὰ τελευτὴν νίκας ἀπηνέγκατο.
suppl vit t1	Supplementum (a)
suppl vit 14	πρῶτος Αἰσχύλος πάθεσι γενικωτάτοις τὴν τραγῳδίαν ηὔξησε, τήν τε σκηνὴν ἐκόσμησε καὶ τὴν ὄψιν τῶν θεωμένων κατέπληξε τῇ λαμπρότητι, γραφαῖς καὶ μηχαναῖς, βωμοῖς τε καὶ τάφοις, σάλπιγξιν, εἰδώλοις, Ἐριννύσι, τούς τε ὑποκριτὰς †χειρὶ σκεπάσας καὶ	61
5	τῷ σύρματι ἐξογκώσας, μείζοσί τε τοῖς κοθόρνοις μετεωρίσας.
suppl vit 15	ἐχρήσατο δὲ ὑποκριτῇ πρῶτα μὲν Κλεάνδρῳ, ἔπειτα δὲ καθὸ δεύτερον αὐτῷ προσῆψε Μυωνίσκον τὸν Χαλκιδέα· τὸ δὲ τρίτον ὑποκριτὴν αὐτὸς ἐφεῦρεν, ὡς καὶ Δικαίαρχος ὁ Μεσήνιος, Σοφοκλῆς.
suppl vit 16	τὸ δὲ ἁπλοῦν τῆς δραματοποιΐας εἰ μέν τις πρὸς τοὺς μετ’ αὐτὸν λογίζοιτο, φαῦλον † μὲν ὑπολαμβάνοιο †καὶ ἀπραγμάτευτον· εἰ δὲ πρὸς τοὺς ἀνωτέρω, θαυμάσειε τῆς ἐπινοίας τὸν ποιητὴν καὶ τῆς εὑρέσεως. †οὕτω δὲ δοκεῖ τελεωτέρας
5	τραγῳδίας ποιητὴς ὁ Σοφοκλῆς γεγονέναι, ὀρθῶς μὲν δοκεῖ· λογιζέσθω δὲ ὅτι πολλῷ χαλεπώτερον ἦν ἐπὶ Θέσπιδι, Φρυνίχῳ τε καὶ Χοιρίλῳ ἐς τοσόνδε μεγέθους τὴν τραγῳδίαν προσαγαγεῖν ἢ †ἐπὶ Αἰσχύλου εἰπόντος† ἐς τὴν τοῦ Σοφοκλέους ἐλθεῖν τελειότητα.
suppl vit t2	Supplementum (b)
suppl vit 17	ἐπίγραμμα γραφὲν εἰς τὸν τάφον Αἰσχύλου·
suppl vit 17	«ἀετοῦ ἐξ ὀνύχων βρέγμα τυπεὶς ἔθανεν».	62
suppl vit t3	Supplementum (c): codices Mediceus, La, O
suppl vit 18	φασὶν ὑπὸ Ἱέρωνος ἀξιωθέντα ἀναδιδάξαι τοὺς Πέρσας ἐν Σικελίᾳ καὶ λίαν εὐδοκιμεῖν.
suppl vit t4	Supplementum (d): codices Mediceus, D, La, O, V: ΕΚ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
suppl vit 18 (4)	ταύτῃ καὶ ἄριστος εἰς
5	τραγῳδίαν Αἰσχύλος κρίνεται, ὅτι εἰσάγει πρόσωπα μεγάλα καὶ ἀξιόχρεα. καί τινες ἤδη τῶν τραγῳδιῶν αὐτοῦ διὰ μόνων οἰκονομοῦνται θεῶν, καθάπερ οἱ Προμηθεῖς· τὰ γὰρ δράματα συμπληροῦσιν οἱ πρεσβύ‐ τατοι τῶν θεῶν, καὶ ἔστι τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ τῆς
10	ὀρχήστρας θεῖα πάντα πρόσωπα.
suppl vit t5	Supplementum (e): codices Mediceus, B, O, V, X
suppl vit 19	τῶν ποιη‐ μάτων ἃ μέν ἐστι διεξοδικὰ καὶ διηγηματικὰ καὶ ἀπαγ‐ γελτικά, ἃ δὲ δραματικὰ καὶ μιμητικά, ἃ δὲ ἐξ ἀμφοῖν, ἃ δὲ μόνον δραματικά· αὐτὰ γὰρ ἐνεργεῖ καὶ λέγει ἅμα
5	τὰ πρόσωπα, καὶ αὐτὰ τὸ κῦρος ἔχει. διὰ τοῦτο αἱ τῶν δραμάτων ἐπιγραφαὶ προγράφονται τοῦ ποιητοῦ· «Νιόβη Αἰσχύλου». «Ὁμήρου» δὲ «Ἰλιάς»· μικταὶ γάρ εἰσιν
5	αἱ ποιήσεις †αὐτῶν.	63
suppl vit t6	Supplementum (f): codex W
suppl vit 19 (9)	τί ἔστι δρᾶμα; μίμησις τῶν προγεγο‐
10	νότων πραγμάτων. πόθεν δρᾶμα; ἐπὶ τοῦ μεμελημένως
10	δρᾶσθαι ἐν θεάτροις.	64
arg t	PROLEGOMENA AD PROMETHEUM secundum Commentarium A
arg a	ΥΠΟΘΕΣΙΣ: Προμηθέως ἐν Σκυθίᾳ δεδεμένου διὰ τὸ κεκλοφέναι τὸ πῦρ πυνθάνεται Ἰὼ πλανωμένη, κατ’ Αἴγυπτον γενομένη ὅτι ἐκ τῆς ἐπαφήσεως τοῦ Διὸς τέξεται τὸν Ἔπαφον. Ἑρμῆς τε παράγεται ἀπειλῶν αὐτῷ κεραυνωθήσεσθαι, ἐὰν μὴ εἴπῃ τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι τῷ Διί. καὶ
5	τέλος βροντῆς γενομένης ἀφανὴς γίνεται ὁ Προμηθεύς. κεῖται δὲ ἡ μυθοποιΐα ἐν παρεκβάσει παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Κόλχοις· παρὰ δ’ Εὐριπίδῃ ὅλως οὐ κεῖται. ἡ μὲν σκηνὴ τοῦ δράματος ὑπόκειται ἐν Σκυθίᾳ ἐπὶ τὸ Καυκάσιον ὄρος· ὁ δὲ χορὸς συνέστηκεν ἐξ Ὠκεανίδων γυναικῶν νυμφῶν. τὸ δὲ κεφάλαιον
10	αὐτοῦ ἐστι Προμηθέως δέσις.
arg b	Correctio Argumenti: ἰστέον ὅτι οὐ κατὰ τὸν κοινὸν λόγον ἐν Καυκάσῳ φησὶ δεδέσθαι τὸν Προμηθέα, ἀλλὰ πρὸς τοῖς Εὐρωπαίοις τέρμασι τοῦ Ὠκεανοῦ, ὡς ἀπὸ τῶν πρὸς τὴν Ἰὼ λεγομένων ἔστι συμ‐
arg b	βαλεῖν.	65
arg c	ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ: Κράτος καὶ Βία· Ἥφαιστος· χορὸς Ὠκεανίδων· Προμηθεύς· Ὠκεανός· Γῆ· Ἡρακλῆς· Ἑρμῆς· Ἰὼ Ἰνάχου.	65
arg d	codices BCD: τὸ Κράτος καὶ ἡ Βία προλογίζει.	66
sch 1a	χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν: Διὰ τὸ πολὺ τοῦ ὄρους ἐκάλεσεν αὐτὸ τηλουρόν· τὸ ἐπιπολὺ διῆκον καὶ ἕλκον τὰ οἰκεῖα ὅρια μακράν. ἢ διὰ τὸ ὕψος· ἀφ’ οὗ πόρρω τις ὁρᾶν δύναται. A.
sch 1b	Ἰστέον δὲ ὅτι ἐν τῷ Καυκάσῳ φασὶ δεδέσθαι τὸν Προμηθέα, ἀλλὰ πρὸς τοῖς Εὐρωπαίοις μέρεσι τοῦ Ὠκεανοῦ, ὡς ἀπὸ τῶν πρὸς Ἰὼ λεγομένων ἔστι συνιδεῖν. A (contuli et DW).
sch 1c	Mediceus gl: τηλουρὸν] Εἰς τὸν Καύκασον.
sch 1d	Mediceus: Ἰστέον ὅτι οὐ κατὰ τὸν κοινὸν λόγον ἐν Καυκάσῳ φησὶ δεδέσθαι τὸν Προμηθέα, ἀλλὰ πρὸς τοῖς Εὐρωπαίοις τέρμασι τοῦ Ὠκεανοῦ, ὡς ἀπὸ τῶν πρὸς τὴν Ἰὼ λεγομένων ἔστι συμβαλεῖν.
sch 1e	P* (ante 1a): τηλουρόν: Τὸ τῆλε καὶ μακρὰν τῶν ὁρίων ἡμῶν. ἢ παρὰ τὸ τῆλε ὁρᾶν διὰ τὸ ὕψος. ἢ τηλουρόν, τὸ ἐπιπολὺ διῆκον.
sch 1f	CPPdVW (continuatur cum 1b): ἌΛΛΩΣ· τηλου‐ ρὸν εἶπεν εἰς τὸ ἀπαραμύθητον τοῦ δεθησομένου. καὶ Σοφοκλῆς τὸ αὐτὸ περὶ Φιλοκτήτου λέγει.
sch 1g	CPPdW: Εἰς τὸ τηλοῦ τὸν ὅρον ἔχον, ὅ ἐστι πόρρω· τουτέστι τὸ μακρὰν ᾠκισμένον.
sch 1h	(1—4) BBbWZf: νοῦς τοιοῦτος· «Ἰδοὺ ἤλθομεν ἡ Βία καὶ τὸ Κράτος εἰς τὸν οἶμον τὸν ἄβατον, ὦ Ἥφαιστε, περά‐ σαντες τὴν γῆν τὴν μακρὰν τῆς Καυκάσου ὄρους χθονὸς εἰς τὴν οἶμον τὴν Σκυθικήν.» καὶ γὰρ παρὰ τὰ	67
5	Εὐρωπαῖα μέρη ἀνεσκολοπίσθη ὁ Προμηθεύς. «οὐκ ἐνδέχεται οὖν βραδύνειν σε, ὦ Ἥφαιστε, ἀλλὰ πληροῦν τὰς ἐπιτολὰς ἅς σοι ὁ πατὴρ ἐκέλευε Ζεύς.» ἢ οὕτως· «ὦ Ἥφαιστε, χρὴ φροντίζειν τῶν ἐπιτολῶν τοῦ Διός.»
sch 2a	Σκύθην ἐς οἶμον: Τὴν Σκυθικὴν ὁδόν· ἵνα γὰρ ἀπαραμύθητος εἴη ὁ Προμηθεύς, διὰ τοῦτο αὐτὸν ἐκεῖσε ἄγουσιν. καὶ Σοφοκλῆς τὸ αὐτὸ περὶ Φιλοκτήτου λέγει. ἢ διὰ τοῦτο «Σκυθικὴν ὁδὸν» εἶπε, διότι Σκύθαι κατῴκουν τὸν Καύκασον. ἢ διὰ τὸ ἄγριον καὶ ἀπάνθρωπον τοῦ τόπου·
5	ὅτι δὲ τοιοῦτος ὁ τόπος ἐκεῖνος, δῆλον ἀπὸ τοῦ «ἄβατον εἰς ἐρημίαν.» A (om. C; contuli et DW).
sch 2b	Mediceus: Τοῦτο εἰς τὸ ἀπαραμύθητον τοῦ δεθησο‐ μένου. καὶ Σοφοκλῆς τὸ αὐτὸ περὶ Φιλοκτήτου λέγει.
sch 3a	Mediceus et D: ἐπιστολάς: Διχῶς φασὶν Ἀθηναῖοι, ἐπιστολὰς καὶ ἐντολάς.
sch 3b	P*Xc: ἐπιστολάς] ἐπιτέλλειν τὸ προστάσσειν καὶ ἐντέλλεσθαι· ἐξ αὐτοῦ δέ, προσθέσει τοῦ ς, ἐπιστολὴ ἡ ἐντολή.
sch 5a	τὸν λεωργόν: Τὸν Προμηθέα λέγει, τὸν ὀφείλοντα γενέσθαι ἔργον λάων (ἤτοι λίθων), οἱονεὶ τὸν ἄξιον λευσθῆναι· ἢ τὸν ἔργον ἔχοντα τοῖς λαοῖς
sch 5a	ἀπαγγέλλειν τὰ τῶν θεῶν ἔργα καὶ βουλεύματα· ἢ τὸν τοὺς λαοὺς ἐργασάμενον (ἤγουν τὸ τῶν ἀνθρώπων πλῆθος)· οὗτος γὰρ μυθεύεται	68
5	πλάσαι τὸν ἄνθρωπον. A.
sch 5b	Mediceus: Λαῶν ἔργον ὀφείλοντα γενέσθαι.
sch 6	P*WXcYa: ἐν ἀρρήκτοις πέτραις: Τοῦτο δηλοῖ τὸ ἐκ δευτέρου εἰρημένον «πέτραις»· οὐ μόνον ταῖς πέτραις οὔσαις ὑψηλοκρήμνοις, ἀλλὰ καὶ πέτραις ἐμπέδοις καὶ στερεαῖς. εἰσὶ γὰρ ἐν ὄρεσι πέτραι εὔθραυστοι καὶ
5	σομφώδεις.
sch 7a	(7—9) τὸ σὸν γὰρ ἄνθος: Ταῦτα πρὸς ἐρεθισμὸν τοῦ Ἡφαίστου φασὶ τὸ Κράτος καὶ ἡ Βία, ἵνα σπουδαῖον αὐτὸν ἀπεργάσωνται πρὸς τὴν τοῦ Προμηθέως ἀνασκολόπισιν· ἴσον δὲ τοῦτο ὡς εἰ ἔλεγον ὅτι «τὸν σὸν κόσμον καὶ καλλωπισμὸν ἀφείλετο.» ὁ γὰρ Προμηθεὺς κλέψας τὸ πῦρ ἀπὸ
5	τοῦ Διός, ἄγνωστον ὂν πρὶν τοῖς ἀνθρώποις, καὶ διὰ τοῦτο δυσπορίστους αὐτοῖς τὰς τέχνας ποιοῦν, δέδωκε τοῖς ἀνθρώποις, ὡς ἂν δι’ αὐτοῦ τὰ πάντα ἐργάζωνται. «τῆς τοιαύτης γοῦν ἁμαρτίας ἐνδέχεται αὐτὸν δοῦναι δίκην.» A (1—3 tantum habet Cc; contuli et DW).
sch 7b	Mediceus: Ταῦτα ἐρεθίζων Ἥφαιστόν φησιν, ὡς εἰ ἔλεγεν «τὸν σὸν κόσμον.»
sch 7c	Mediceus (in altero margine): Καὶ παρὰ τὸ Ὁμήρου· «αὐτὰρ ἐπεὶ πυρὸς ἄνθος ἀπέπτατο, παύσατο δὲ φλόξ.»
sch 7d	PPd (in his continuatur cum 7a): Ἄνθος δὲ λέγει τὸ πῦρ, διὰ τὸ ἐν τῷ ἀνάπτειν οἷον ἀνθεῖν, ἔπειτα δὲ
sch 7d	μαραίνεσθαι.	69
sch 9a	Mediceus: Τὸ χ διὰ τὸ «σφε».
sch 9b	D (collocatur post 45a): θεοῖς δοῦναι δίκην: Ἀπο‐ ρητικός ἐστιν ὁ λόγος ... περὶ τοῦ πταίσαντος.
sch 10	PPdSjW (in hoc inter Prolegomena, fol. 65v.) Xc: τὴν Διὸς τυραννίδα: Σημείωσαι ὅτι τὸ «τύραννος» ὄνομα βασιλικὸν ἦν τοῖς παλαιοῖς, νῦν δὲ βλασφη‐ μεῖται· ὥσπερ καὶ τὸ «χυδαῖοι» ἀντὶ τοῦ πεπληθυ‐
5	σμένοι πάλαι λεγόμενον, νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ οὐδαμινοί. «πολλοστὸς» οὐχ ὡς πάλαι ὁ πολύς, ὁ ἔνδοξος, ἀλλ’ ὁ μηδὲν ὤν· «ὠμὸς» οὐχ ὁ στερρός, ἀλλ’ ὁ φαυλότατος νῦν· «ἐξαίσιον» τὸ ἔξω τοῦ αἰσίου ἤγουν τοῦ δικαίου, νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ μέγα καὶ ξένον.
sch 12a	(12—17) Κράτος Βία τε: Ἡ μὲν παρὰ τοῦ Διὸς βουλὴ ἡ δι’ ὑμῶν ἀγγελ‐ θεῖσά μοι, φησὶν Ἥφαιστος, ἔχει ἤδη τέλος, καὶ οὐδέν ἐστιν ἐμποδὼν τοῦ γενέσθαι καὶ πληρωθῆναι αὐτήν· ἐγὼ δὲ ἀπρόθυμός εἰμι τὸν Προμηθέα δῆσαι καὶ ἀνασκολοπίσαι ἐν τῷ δυσχειμέρῳ τούτῳ ὄρει (τὰ γὰρ ὑψη‐
5	λόκρημνα ὄρη δυσχείμερά εἰσιν). ὅμως ἀναγκαῖόν ἐστι τοῦτο ποιῆσαι· τὸ γὰρ ἔξω ὤρας καὶ φροντίδος τίθεσθαι τὰς τοῦ πατρὸς Διὸς προστάξεις (τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἐξωριάζειν πατρὸς λόγους, ἤτοι παραβλέπεσθαι), χαλεπὸν καὶ ἐπικίνδυνον. A (om. C; contuli et DW).
sch 12b	Medicceus: ἐντολὴ Διὸς] Ἡ μὲν παρὰ τοῦ Διὸς ἐντολὴ ἡ δι’ ὑμῶν ἀγγελθεῖσά μοι ἔχει ἤδη τέλος, καὶ οὐδέν ἐστιν ἐμποδὼν τοῦ γενέσθαι· ἄκων δὲ ἐπιχειρήσω τῷ
sch 12b	δεσμεύειν.	70
sch 12c	Mediceus: Ἐν παραχορηγήματι αὐτῷ εἰδωλοποιη‐ θεῖσα Βία. παρὰ Ἀθηναίοις Αἰδὼς τιθηνὸς Ἀθηνᾶς· Τόλμης τε καὶ Ἀναιδείας τεμένη παρ’ αὐτοῖς.
sch 14	Mediceus: συγγενῆ θεόν] Τὸν ἀπὸ μιᾶς ὁρμώμενον τέχνης.
sch 15	Mediceus: δυσχειμέρῳ] Ἄνω «ἄβατον» καὶ «ὑψη‐ λόκρημνον» αὐτὴν εἶπεν, ὧδε προσανεπλήρωσε τὸ «δυσχειμέρῳ».
sch 16	(16—17) D: Πάντως ἀνάγκη δέ μοί ἐστιν ἔχειν τόλμην τῶνδε· εἰ (?) τὸ πᾶν τοῦτό ἐστι, τὸ πράττειν τὰ τοῦ Διὸς βουλεύματα· βαρὺ γάρ ἐστι τὸ ἐξωριάζειν τοὺς λόγους τοῦ Διός, ἤγουν ἔξω φροντίδος τιθέναι.
sch 17	Mediceus: ἐξωριάζειν] ἔξω ὤρας καὶ φροντίδος ποι‐ εῖσθαι.
sch 18a	τῆς ὀρθοβούλου Θέμιδος: Πρὸς τὸν Προμηθέα ἀποστρέφει ὁ Ἥφαιστος τὸν λόγον· Θέμιδος δὲ παῖδα αὐτὸν εἶπε, τῆς Δικαιοσύνης τῆς ὀρθὰ καὶ δίκαια βουλευομένης. A (om. Pd).
sch 18b	Mediceus: τῆς ὀρθοβούλου Θέμιδος] Ἀποστροφὴ πρὸς τὸν Προμηθέα. Θέμιδος δὲ τὸν Προμηθέα φησὶ καὶ οὐ
sch 18b	Κλυμένης.	71
sch 18c	N: ὀρθοβούλου] Τῆς ὀρθὰ βουλευομένης. οἱ μὲν (?) Ἰαπετοῦ καὶ Ἀσώπης ἢ Κλυμένης παῖδα τοῦτόν φασιν· οὗτος δὲ Θέμιδος. ἌΛΛΩΣ· (sequitur tum 18a).
sch 18d	DW (continuatur cum 18a): Καλῶς δὲ εἶπεν ἔχειν τὸν Προμηθέα συγγένειαν μετὰ τῆς Θέμιδος· ἐπεὶ γὰρ Προμηθεύς ἐστι, προνοεῖ τὰ δίκαια.
sch 18e	CNcW (in hoc inter Prolegomena, fol. 65v.) WaXc: αἰπυμῆτα: Ὑψηλὰ βουλευόμενε· ἢ ἀντὶ τοῦ χαλεπὰ καὶ στρεβλὰ καὶ δόλια. πρὸς γὰρ τὸ «ὀρθοβούλου» καὶ τὸ «αἰπυμῆτα» εἴρηκεν.
sch 18f	Pd* (in margine superiore): Ἀλλὰ δὴ βουλευόμενε· ἢ χαλεπὰ καὶ στρεβλὰ καὶ τῆς σῆς μητρὸς ἐναντίως. ἔστι δὲ τὸ σχῆμα ἀποστροφή.
sch 20	gll. in PPd: ἀπανθρώπῳ] Τῷ ἀπὸ καὶ μακρὰν τῶν ἀνθρώπων· ἢ τῷ ἔχοντι ἀνθρώπους ἀπανθρώπους.
sch 21	P*: ἵνα: Τὸ ὡς ἀντὶ τοῦ ἵνα καὶ ἀντὶ τοῦ καθά· τὸ ᾗ καὶ ἀντὶ τοῦ καθὰ καὶ ἀντὶ τοῦ 〈ἵνα〉. εὑρίσκεται γοῦν τὸ ἵνα, 〈ὁμοίωσ〉 τῷ ᾗ, ἀντὶ τοῦ ὅπου, καὶ λαμβάνεται καὶ ἀντ’ αὐτοῦ.
sch 22a	σταθευτὸς] Ὀπτώμενος, φλογιζόμενος· σταθεύειν γάρ φασιν Ἀττικοὶ τὸ κατ’ ὀλίγον ὀπτᾶν. Glossema in A (om. V, breviat X).
sch 22b	Mediceus: σταθευτὸς] Φλογιζόμενος· σταθεύειν γὰρ
sch 22b	τὸ κατ’ ὀλίγον ὀπτᾶν φασὶν Ἀττικοί.	72
sch 22c	P: σταθευτός: Ἀττικὴ ἡ λέξις, ἤγουν τὰ κατ’ ὀλίγον πεφρυγμένα· καθὰ παρὰ τοῖς κοινοῖς ἑψητά.
sch 22d	P* Pd marg: Σταθευτός, ἀπὸ τοῦ ἵστημι στήσω καὶ τοῦ εὕω τὸ φλογίζω· ὁ ἐν τῷ ἵστασθαι φλογιζό‐ μενος.
sch 23a	Mediceus: χροιᾶς] Χροιᾶς καὶ στοιᾶς φασὶν Ἀθηναῖοι.
sch 23b	Pgl Pd marg: ἀσμένῳ] Διὰ τὸ μὴ καίεσθαι τῷ ἡλίῳ.
sch 24a	Mediceus: ποικιλείμων: Ἡ ὡς λειμὼν τοῖς ἄστροις πεποικιλμένη.
sch 24b	gll. in BNX: ποικιλείμων] Ἡ καλλωπιζομένη τοῖς ἄστροις ὥσπερ λειμών.
sch 24c	Cgl: ποικιλείμων] Ὡς ἱμάτιον ἐνδεδυμένη τὰ ἄστρα, καλλωπιζομένη τοῖς ἄστροις. ἤγουν ἀποσκεδάσει καὶ διασκορπίσει ὥσπερ λειμών· ὡς δὲ Σοφοκλῆς, μέλαιναν.
sch 24d	Pgl: Ποικιλολείμων τις οὖσα καὶ ποικιλείμων· ἢ ἡ ἔχουσα ποικίλα εἵματα καὶ ἱμάτια.
sch 24e	Pgl (alterum): Ἡ ποικίλα ἱμάτια ἔχουσα ἤγουν ἄστρα.
sch 24f	Pmarg: Διὰ τὰ ἄστρα· ὡς δὲ Σοφοκλῆς, μέλαιναν.
sch 24g	Mediceus: φάος] τοῦ ἡλίου.	73
sch 25a	πάχνην δ’ ἑῴαν: Ἐν νυκτὶ ἴσμεν ὅτι γίνεται ἡ πάχνη· ταύτην οὖν, φησίν, ὑπὸ τὸν ὄρθρον ἀνατέλλων ὁ ἥλιος ἀποσκεδάσει σοι καὶ διασκορπίσει. ἑῴαν δέ, τὴν ὑπὸ τὴν ἕω γινομένην, ἤτοι τὴν πρωινήν. δηλοῖ δὲ ὅτι οὐδὲ νὺξ οὐδὲ ἡμέρα ἔσται αὐτῷ μετὰ περιχαρείας. A (om. BX; om. et D;
5	W contuli).
sch 25b	Mediceus: Πάλιν ἐκ διαδοχῆς μετὰ τὴν νύκτα σκε‐ δάσει. ἐν νυκτὶ δὲ ἴσμεν ὅτι γίνεται ἡ πάχνη· ταύτην, φησίν, ὑπὸ τὸν ὄρθρον ἀνατέλλων ὁ ἥλιος ἀποσκεδάσει σοι. ἑῴαν δέ, τὴν ὑπὸ τὴν ἕω γινομένην. δηλοῖ δὲ ὅτι
5	οὐδὲ ἡ νὺξ ἀσμένη αὐτῷ ἔσται.
sch 27a	Mediceus: ὁ λωφήσων] ὁ ποιήσων σε λωφῆσαι Ἡρακλῆς.
sch 27b	CNcPPdVW: Φασὶ μετὰ ταῦτα γενόμενον τὸν Ἡρα‐ κλέα πρὸς τὸ καθᾶραι τῶν κακούργων καὶ λῃστῶν τὴν γῆν, ἀφ’ ἑαυτοῦ στελλόμενον καὶ παρὰ πᾶν μέρος τῆς γῆς πορευόμενον, παραγενέσθαι καὶ ἐπὶ τὴν χώραν καθ’
5	ἣν ὁ Προμηθεὺς ἐδέδετο, ἰδόντα δὲ αὐτὸν ταῖς πέτραις προσηλωμένον καὶ ὑπὸ γυπὸς τὸ ἧπαρ κειρόμενον, ὑπεραλγῆσαί τε αὐτοῦ καί, βέλει τὸν γῦπα διωσάμενον, ἐλευθερῶσαι τὸν Προμηθέα τοῦ ἐκ τοῦ ἀποκείρεσθαι τὸ ἧπαρ ἄλγους, καὶ μέντοι καὶ ἀπολῦσαι. ἐνταῦθα οὖν
10	τὸν Ἡρακλέα αἰνιττόμενος λέγει ὅτι οὔπω γεγένηται ὁ
10	παύσων σε τῆς ταλαιπωρίας.	74
sch 28a	(28—30) τοιαῦτ’ ἀπηύρω: Τοιούτων, φησίν, ἐπέτυχες φιλάνθρωπος γενόμενος. ἐν ἤθει δὲ ὁ λόγος· οἷον τὰ τῆς φιλανθρωπίας ἐπίχειρα τοι‐ αῦτά σοι ἐγένοντο, καὶ τοιούτων ἐπέτυχες ἀγαθῶν, ὅτι τοῖς ἀνθρώποις δέδωκας τὴν τοῦ πυρὸς χρῆσιν, τιμῶν αὐτούς, τῶν δὲ μεγίστων θεῶν
5	τὴν ὀργὴν μὴ πτοούμενος. A (om. C; contuli et DW).
sch 28b	Mediceus: Τοιούτων, φησίν, ἐπέτυχες φιλάνθρωπος γενόμενος. ἐν ἤθει δὲ ὁ λόγος· οἷον τὰ ἐπίχειρα τῆς φιλανθρωπίας ταῦτά σοι ἐγένετο.
sch 31a	(31—32) ἀνθ’ ὧν ἀτερπῆ: Τοῦτό φησιν, ὅτι ἀνθ’ ὧν ἔπραξας τολμηρῶς, φρουρήσεις καὶ φυλάξεις καὶ τηρήσεις ταύτην τὴν ἀτερπῆ πέτραν, ὀρθὸς ἱστάμενος, ἄυπνος, οὐδέποτε καθήμενος. A (om. C; om et W; D contuli).
sch 31b	Mediceus: ἀτερπῆ] Τινές, ἣν οὐ δυνήσῃ παρατραπῆναι. ἀτερπῆ διὰ τὰ ἐπαγόμενα.
sch 31c	gll. in CW: ἀτερπῆ] Ἣν οὐ δυνήσῃ παρατραπῆναι καὶ παρελθεῖν· ἢ τὴν ἐστερημένην τέρψεως.
sch 33	Mediceus: πολλοὺς δ’ ὀδυρμοὺς] Προαναφωνεῖ τὰς μονῳδίας αὐτοῦ.
sch 34a	(34—35) Διὸς γὰρ δυσπαραίτητοι φρένες: Χαλεπαί εἰσι καὶ ἀκατα‐ φρόνητοι αἱ τοῦ Διὸς προσταγαί, καὶ εἰ παραιτηθεῖεν κακοῦ πρόξενοι γίνονται. ἢ ἀμετάτρεπτοι καὶ ἀμετάκλιτοί εἰσιν οἱ τοῦ Διὸς λογισμοὶ καθ’ ὧν ὀργισθῇ· πᾶς δὲ νεωστὶ κρατήσας περισσῶς χρᾶται τῇ ἐξουσίᾳ
5	ἵνα φοβερὸς δόξῃ τοῖς ὑπὸ χεῖρα· καὶ ὁ Ζεὺς νεωστὶ ἐπέβη τῆς βασιλείας. A (om. C; contuli et DW).
sch 34b	P*: δυσπαραίτητοι] Παραιτοῦμαι τὸ συγγνώμην αἰτῶ, ὡς Ἀριστείδης· «παραιτεῖσθαι μὲν οὐκ οἶδα.» δυσπαρ‐ αίτητος δὲ κριτής, ὁ εἰς συγγνώμην δύσκολος.	75
sch 35	Mediceus: ἅπας δὲ τραχὺς ὅστις ἂν νεοκρατῇ: «Χαλεπαὶ δέ τ’ ἀνάκτων εἰσὶν ἀπειλαὶ» τῶν νέων. ταῦτα δέ φησιν ὡς νεωστὶ τοῦ Διὸς ἐκβάλλοντος.
sch 36a	BOPPdSjWXc: Τὸ «εἶεν» Ἀττικόν ἐστιν ὁμοῦ καὶ ῥητορικόν. χρῶνται γὰρ τούτῳ οἱ ῥήτορες ἐν σχήματι ὑπογραφῆς ὁμοῦ καὶ ἐπιγραφῆς. ὅταν γὰρ μέλλωσι δύο τινὰς ὑποθέσεις εἰπεῖν ἀλληλενδέτους καὶ συνεχεῖς,
5	πληρώσωσι δὲ τὴν μίαν ὑπόθεσιν καὶ τῆς ἑτέρας κατάρ‐ ξασθαι μέλλωσι, τιθέασι τὸ «εἶεν», ὡς ἐν σχήματι ὑπογραφῆς ὁμοῦ καὶ ἐπιγραφῆς τῆς πρώτης καὶ δευτέρας συνεχοῦς ὑποθέσεως.
sch 36b	PPd (in his continuatur cum 36a): Κεῖται δὲ τὸ «εἶεν» ἀντὶ τοῦ «καὶ ταῦτα μὲν οὕτως ἐχέτωσαν.»
sch 36c	BOSjWXc (in his continuatur cum 36a): Κεῖται δὲ τὸ «εἶεν» οὕτως· τὰ δὲ ἐπιόντα καὶ διηγεῖσθαι κατάρ‐ χεται. ἌΛΛΩΣ· τὸ «εἶεν» (τοῦτό φασιν οἱ παλαιοὶ σχολιογράφοι) καλεῖται ἀπόθεσις. ἐγὼ δὲ παραπλη‐
5	ρωματικὸν σύνδεσμον τοῦτο λέγω, εἰς ἐπικόσμησιν τιθέμενον τοῦ λόγου τῆς φράσεως, ἀντὶ τοῦ «ἄγε, φέρε, ὑπαρχέτωσαν.» οὕτως ἐγὼ παραπληρωματικὸν σύνδεσμον τοῦτο λέγω· ἀπόθεσις δέ ἐστι τὸ ἀπὸ ἐννοίας εἰς ἔννοιαν μεταβαίνοντα λέγειν· «ἀλλὰ ταῦτα μὲν
10	οὕτως ἐχέτωσαν, εἴποιμεν δὲ περὶ τῶνδε·» ἢ· «ἐατέον
10	ταυτί· μεταβατέον.»	76
sch 39a	(39—41) τὸ συγγενές τοι δεινόν: Ὁ Ἥφαιστός φησιν ὅτι ἰσχυρὸν καὶ βίαιον ἡ ξυγγένεια καὶ ἡ ἔκπαλαι συνήθεια καὶ ὁμιλία καὶ συναναστροφή. ταῦτα δέ φησι πρὸς τὸ Κράτος εἰπὸν πρὸς αὐτὸν «διὰ τί κατοικτίζῃ τὸν Προμηθέα»; τὸ δέ φησι πρὸς τὸν Ἥφαιστον ὅτι «ἀληθῶς λέγεις ταῦτα·
5	τὸ δὲ ἀνηκουστεῖν τῶν τοῦ πατρὸς Διὸς κελεύσεων δυνατόν ἐστι πῶς;» A.
sch 39b	Mediceus: τὸ συγγενές] Πυρὸς ταμίας γὰρ καὶ αὐτός.
sch 41a	P*: οἷόν τε πῶς;] Σημείωσαι ὅτι τὸ «οἷον» τὸ δυνατὸν χωρὶς τοῦ «τε» συλλαβῆς οὐ γράφεται.
sch 41b	VVa: οἷόν τε πῶς;] Ἐρώτησις ἔχουσα τὸ ἄλυτον· «οἷόν τε πῶς ἐστιν οὕτω νοηθῆναι;» καὶ οὕτως, κατ’ ἐρώτησιν ἁπλῆν δοκοῦσαν εἶναι, τὸ ἄλυτον· ὡς καὶ ἐν τῷ «πῶς ἂν ἔπειτα Ὀδυσσῆος λαθοίμην;»
5	ὡς γὰρ μὴ δυνατὸν ὂν λαθέσθαι, ἠρώτα.
sch 42a	αἰεί τοι δὴ νηλὴς σύ: Πρὸς τὸν Δία τοῦτό φησιν, οὐ πρὸς τὸ Κράτος. τὸ γὰρ Κράτος, ἤτοι ἡ τοῦ Διὸς ἐξουσία, αὐτός ἐστιν ὁ Ζεύς· πρὸς αὐτὸν οὖν τὸν λόγον ποιεῖται· εἰ γὰρ πρὸς τὸ Κράτος ἔλεγεν, ὤφειλεν οὐδετέρως τὸν λόγον ἀποδοῦναι. A (om. C; contuli et DW).
sch 42b	Mediceus: Πρὸς τὸν Δία, οὐ πρὸς τὸ Θράσος· ὤφειλε γὰρ οὐδετέρως ἀποδοῦναι.
sch 43	Pgl. ἄκος γὰρ οὐδὲν] Αὕτη ἡ ἔννοια γέγραπται καὶ ἐν
sch 43	Σοφοκλεῖ.	77
sch 45a	(45—47) ὦ πολλὰ μισηθεῖσα: Ἐνταῦθα μὴ δυνάμενος ὁ Ἥφαιστος ἀντειπεῖν, πρὸς τὴν ἑαυτοῦ τέχνην τὴν χαλκευτικὴν ἀνάγει τὴν ἀράν· καὶ μισητὴν αὐτὴν ἀποκαλεῖ, διότι μέλλει προσηλῶσαι τὸν Προμηθέα. τὸ δὲ Κράτος, βουλόμενον δηλῶσαι ὅτι οὐχ ἡ αὐτοῦ τέχνη ἦν αἰτία τοῦ δῆσαι
5	τὸν Προμηθέα, ἀλλ’ ἡ πρὸς τὸν Δία ὑποταγή, φησί· «τί τὴν σὴν τέχνην μισητὴν ἀποκαλεῖς; οὐ γὰρ αὕτη ἡ σὴ τέχνη αἰτία τῶν παρόντων πόνων, ἤτοι τῆς δέσεως τοῦ Προμηθέως, ὡς ἁπλῶς διὰ λόγου ἔστιν εἰπεῖν.» A.
sch 45b	COPPdVWY: χειρωναξία: Ἡ διὰ χειρῶν ἐργασία· καὶ χειρῶναξ ὁ διὰ χειρῶν ἐργαζόμενος. ᾐνίξατο δὲ ὅτι τὴν αἰτίαν τοῦ Διὸς εἰς τὴν τέχνην μετήγαγεν.
sch 45c	Mediceus: χειρωναξία: Ἡ διὰ χειρῶν ἐργασία.
sch 47	Mediceus: οὐδὲν αἰτία τέχνη] ᾘνίξατο ὅτι τὴν αἰτίαν Διὸς εἰς τὴν τέχνην μετήγαγεν.
sch 49a	Y: ἅπαντ’ ἐπράθη (?): Ἅπαντα κατὰ τ (tum decem fere litterae evanidae) τοῖς (?) ἀνθρώποις· τὸ δὲ 〈βασι〉λεύειν ἐδόθη μόνον τοῖς θεοῖς. ἅπαντα, φησίν, κ.τ.λ. (sequitur deinde 49b).
sch 49b	(49—53) ἅπαντ’ ἐπράχθη: Ἅπαντα, φησίν, ἐτυπώθησαν καὶ ὡρίσθησαν ὑπὸ τῶν Μοιρῶν, πλὴν τοῦ κοιρανεῖν τῶν θεῶν, (ἤγουν ἄρχειν αὐτῶν). ἢ τὸ «πλὴν» ἀντὶ τοῦ ὅμως, καὶ ἔστιν οὕτως· πάντα ὑπὸ τῶν Μοιρῶν μὲν ὁρίζονται· ὅμως δὲ οἱ θεοὶ ἄρχουσι καὶ ὁρίζουσι τὴν τούτων ἔχειν
5	πρᾶξιν· ἐλεύθερος δέ (ἤτοι μὴ ἀγόμενος ὑπ’ ἄλλων) οὔτις ἐστὶ χωρὶς τοῦ Διός. τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι καὶ οἱ λοιποὶ θεοὶ ἄρχουσιν, ἀλλ’ ἄνευ τῆς τοῦ Διὸς βουλῆς οὐδεὶς δύναταί τι ποιῆσαι. οἷς συγκαταθέμενος ὁ Ἥφαιστός
5	φησιν· «ἔγνων ὅτι οὕτως ἔχει τὰ τῶν θεῶν, καὶ οὐκ ἀντιλέγω». πρὸς ὃν τὸ Κράτος φησίν· «οὐ σπεύδεις λοιπὸν δεσμῆσαι τὸν Προμηθέα, ἵνα μὴ ὁ	78
10	πατὴρ ἴδῃ σε βραδύνοντα, καὶ ἀμελοῦντα τῶν αὐτοῦ πράξεων;» A (contuli et DW).
sch 49c	P*: Ἅπαντα, φησί, τοῖς θεοῖς πέπρακται καὶ τετέ‐ λεσται καὶ τέλειά εἰσι, πλὴν τῆς κοιρανίας· αὕτη γὰρ ἄδηλος τοῖς θεοῖς πλὴν τοῦ Διός. ἢ οὕτως, ὃ καὶ κρεῖττον· ἅπαντα τοῖς θεοῖς δέδοται τὰ καλά, πλὴν
5	καὶ χωρὶς τοῦ ἄρχειν ἑαυτῶν καὶ μὴ ἔχειν τινὰ τὸν δεσπόζοντα. διὸ ἐπάγει ὡς οὐδεὶς ἐλεύθερος εἰ μὴ Ζεύς.
sch 49d	Mediceus: ἐπράχθη] Ὥρισται· ἐτυπώθη. τινὲς δέ, πάντα ἐκ Μοιρῶν δέδοται τοῖς θεοῖς πλὴν τοῦ ἄρχειν.
sch 49e	Bgl (similia in Cgl, alio ordine): ἐπράχθη] Ταῖς Μοίραις δηλονότι ἅπαντα ἐτυπώθη, ἀπεκυρώθη, ἐπράχθη.
sch 49f	Pgl: ἐπράχθη] Ἐτυπώθη, ἀφωρίσθη, δηλονότι ὑπὸ τῶν Μοιρῶν.
sch 49g	DglPgl (alterum): Ὅλα αἱ Μοῖραι ἐρρύθμισαν καὶ ἐτάξαν πλὴν τοῦ κοιρανεῖν τῶν θεῶν.
sch 49h	Cgl: κοιρανεῖν] Βασιλεύειν τοῦ Διός.
sch 53a	CPPdWXc: Ἐλιννύω, ἀπὸ τοῦ ἑλίσσω καὶ τοῦ ἀνύω· εἰώθασι γὰρ οἱ μέλλοντες ἀνύσαι τι ἀνασκοπεῖν πρῶτον, καὶ οἷον ἐμβραδύνειν.
sch 53b	Mediceus gl: ἐλινύοντα] Χρονίζοντα.	79
sch 54a	Mediceus: Ψάλιά ἐστι κυρίως τὰ περιστόμια τῶν ἵππων.
sch 54b	Cgl: ψάλια] Δεσμά· κυρίως τὰ τῶν ἵππων περιστόμια.
sch 54c	WXc: πρόχειρα ψάλια: Ψάλλια κυρίως τὰ περιστόμια τῶν ἵππων, χαλινά· νῦν δὲ δεσμὰ τὰ πρὸς ἐποχὴν ἐπιτήδεια, ἤτοι δεσμά τινα περὶ τὰς χεῖρας.
sch 54d	PPdWXc: Ψάλια, οὐχὶ ἧλοι, ἀλλ’ ἕτερά τινα σιδήρια, εἶδος ἔχοντα τοιοῦτον ὥστε ἁρμόσαι τῇ μασχάλῃ καὶ εἰς ἄλλο μέρος τοῦ σώματος. λέγονται δὲ ψάλια κυρίως τὰ χαλινὰ τῶν ἵππων.
sch 55	Mediceus: «Νιν» πληθυντικῶς, τὰ ψάλια.
sch 57a	περαίνεται δή: Ἀρξάμενος δεσμεῖν τὸν Προμηθέα, φησίν· ἰδού, πράττω τὸ προστεταγμένον, καὶ οὐκ ἀναβάλλεταί μοι τόδε τὸ ἔργον· ἢ ὅτι ἀσφαλῶς καὶ οὐ μάτην εἴργασταί μοι ἡ δέσις. A (om. C; contuli et DW).
sch 57b	Mediceus: οὐ ματᾷ] οὐ μάτην γίνεται.
sch 59a	PPdWXcY: δεινὸς γάρ: Δεινὸς ὢν εἰς τὸ νοῆσαι φαίνῃ, καὶ παντοίας εὕρησαι μηχανάς. ἢ μηχανικὸς ὢν ὁ Προμηθεύς, εἰ μὴ στερρῶς προσηλωθῇ, λύσεως μηχανὴν εὑρήσει.
sch 59b	marg. in PPd: Τοῦτο καὶ πρὸς τὸν Προμηθέα καὶ πρὸς τὸν Ἥφαιστον δύναται νοηθῆναι.
sch 60a	(60—63) ἄραρεν ἥδε γ’ ὠλένη: Ὁ Ἥφαιστός φησιν ὅτι «οὗτος ὁ σιδηροῦς δεσμὸς ἀσφαλῶς ἡρμόσθη καὶ ἐνεπάγη». τὸ δὲ τοῦ Διὸς Κράτος φησὶ πρὸς αὐτόν· «καὶ ταύτην τὴν σιδηρᾶν ὠλένην (ἤγουν τὸν κρίκον) περό‐ νησον ἀσφαλῶς· ἵνα, δεινὸς ὢν εἰς τὸ νοῆσαι καὶ ἐφευρεῖν τὰς τέχνας,
5	νοήσῃ καὶ μάθῃ ἐλάττων καὶ ἐπιδεέστερος εἶναι τοῦ Διός». εἶτα, ὡσανεὶ βεβαιῶν ὁ Ἥφαιστος ὅτι ἀσφαλῶς αὐτὸν προσέδησε, φησίν· «πλήν, ἕνεκα τούτου οὐδεὶς ἂν μέμψαιτό μοι δικαίως ὡς μὴ καλῶς αὐτὸν προ‐ σηλώσαντι». A (om. C; contuli et DW).	80
sch 60b	BWXcY: Ἀρῶ τὸ ἁρμόζω ... καὶ ἄραρεν.
sch 61	PPdWXc: καὶ τήνδε νῦν πόρπασον: «Πόρπαξ» οὐχ ὁ ἧλος, ἀλλ’ ἄλλο τι σίδηρον κατεσκευασμένον.
sch 63a	Mediceus: πλὴν τοῦδ’] πλὴν τοῦ Προμηθέως.
sch 63b	Cgl: Κατ’ εἰρωνείαν· πλὴν τοῦ Προμηθέως.
sch 63c	gll. in PPd: Ὅμως, ἕνεκα τοῦδε· ἢ πλὴν καὶ χωρὶς τοῦδε τοῦ Προμηθέως.
sch 64a	ἀδαμαντίνου νῦν σφηνός: Στερεοῦ ἥλου σιδηροῦ. A.
sch 64b	Mediceus et W: ἀδαμαντίνου κ.τ.λ.] Ἥλῳ σιδηρῷ τὰ στήθη αὐτοῦ διαπαττάλευε, ἐπεὶ ἐντεῦθεν αὐτῷ ἡ ἀγχίνοια.
sch 64c	Mediceus (in altero margine): γνάθον] Ἥλου σιδηροῦ ἄκρον, τὴν ὀξύτητα.
sch 64d	(64—65) αὐθάδη γνάθον: Ἤτοι ἐξοχήν, περόνην. «διόλου τῶν στέρνων αὐτοῦ βάλε περόνην, δεσμεῖ ἀσφαλῶς. ἢ τὴν ἀναιδῆ καὶ στώμυλον αὐτοῦ γνάθον καὶ παρειὰν μέχρι καὶ τοῦ στήθους διάπειρον». τουτέστιν ἕως
sch 64d	αὐτῶν τῶν στέρνων κατελθέτω ἡ περόνη. «κατὰ τῶν στέρνων δέ», φησί,	81
5	«διαπερόνα αὐτόν, ὅτι ἐνταῦθα αὐτῷ ἡ ἀγχίνοια καὶ ἡ βουλὴ ἔγκειται, περὶ τοὺς τῆς καρδίας τόπους». A.
sch 67	Mediceus: κατοκνεῖς] Ὀκνεῖς τέλεον ἀποδεῖν.
sch 68	Mediceus: ὅπως] Λείπει «σκόπει».
sch 69	(69—74) ὁρᾷς θέαμα: Λίαν ἀσφαλῶς ὁ Ἥφαιστος πεδῶν τὸν Προμηθέα, φησίν· «ὁρᾷς θέαμα ὀδυνηρὸν καὶ ὀφθαλμοῖς οὐκ ἀνεκτὸν θεαθῆναι.» τὸ δὲ Κράτος φησίν· «ὁρῶ τοῦτον, τὸν Προμηθέα, ἀπολαύοντα ὧν ἐστιν ἄξιος· ἀλλὰ βάλε καὶ περὶ τὰς πλευρὰς αὐτοῦ μασχαλιστῆρας, διαζώστρας,
5	ἤτοι δεσμά.» 〈.....〉 «ἀναγκαῖόν ἐστι ποιῆσαι τοῦτο (ἤτοι τὸ βαλεῖν μασχαλιστῆρας)· σὺ οὖν μὴ πρόστασσέ μοι συνεχῶς καὶ λίαν.» τὸ δέ φησι πρὸς αὐτόν· «ὄντως δὴ καὶ κελεύσω σοι τοῦτο, καὶ σὺν τῷ κελεῦσαι καὶ κραυγάσω· ἐν βάθει τὸν κρίκον περόνησον.» A (om. C; contuli et DW).
sch 71	Mediceus: μασχαλιστῆρας] Δεσμά· ἀντὶ τοῦ, δέσμευε αὐτὸν καὶ παρὰ τὰ πλευρά.
sch 74a	Mediceus et gll. in PPd: Διὰ τὸ «χώρει κάτω» τὸ μέγεθος ἐνέφηνε τοῦ δεσμευομένου θεοῦ.
sch 74b	Dgl: Τοῦτο εἰπὼν δηλοῖ ὅτι παμμεγέθης ἦν ὁ Προ‐ μηθεύς.
sch 74c	Mediceus: κίρκωσον] Ἀντὶ τοῦ κρίκωσον.
sch 76a	(75—76) ἐρρωμένως νῦν θεῖνε: Τοῦ Ἡφαίστου εἰπόντος ὅτι καλῶς ἤδη
sch 76a	πέπρακται τὸ ἔργον ἅπαν, καὶ ὁ Προμηθεὺς ἀσφαλῶς διεπερονήθη, φησὶ τὸ τοῦ Διὸς Κράτος πρὸς αὐτόν· «ἐπειδὴ ἀρκούντως τῷ βάθει τοὺς κρίκους ἐνέβαλες, νῦν τύπτε ἰσχυρῶς τὰς διατόρους πέδας, τὰς διαπει‐	82
5	ρούσας καὶ τιτρωσκούσας· ἤτοι τοὺς δεσμοὺς τοὺς σιδηροῦς.» A (om. C).
sch 76b	Mediceus: διατόρους] Διατιτρωσκούσας· ἢ διατετορ‐ νευμένας.
sch 76c	Pgl: Καὶ διαπεπερασμένας καὶ διατιτρωσκούσας· ἢ διατετορευμένας.
sch 76d	Pdgl: Διατιτρωσκούσας ἢ διατετορευμένας· διαπε‐ περασμένας.
sch 77a	(76—80) ὡς οὑπιτιμητής: «Καλῶς», φησί, «καὶ στερεῶς τύπτε τὰς πέδας τοῦ Προμηθέως· ὁ γὰρ προστάξας τοῦτο τὸ ἔργον (ἤγουν ὁ Ζεύς) δεινός ἐστι καὶ βαρύς· ἢ ὁ τοῦ ἔργου ἐπιστάτης· ἢ ὁ ζημιωτὴς καὶ εὐθυντής.» ταῦτα δὲ λέγοντος τοῦ Κράτους, φησὶ πρὸς αὐτὸ Ἥφαιστος,
5	ὡς εὐτραπέλου πεποιημένου τοῦ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἀναιδοῦς, ὅτι «ἁρμόζει τῇ μορφῇ σου καὶ προσήκοντα ταύτῃ τυγχάνει τὰ τραχέα ῥήματά σου.» τὸ δὲ πρὸς αὐτόν· «σὺ γίνου μαλθακὸς καὶ χαῦνος, ἐμὲ δὲ ἕνεκα τῆς αὐθαδίας μὴ ὀνείδιζε.» A.
sch 77b	Mediceus: οὑπιτιμητής] Ὁ ἐπιτιμᾶν μέλλων σοι, εἴ γε ἀμελήσοις, ὁ Ζεύς.
sch 77c	Pgl: Ἐπιτιμητὴς λέγεται ὁ ἐπιστάτης ἢ ἐπὶ καλοῦ ἢ ἐπὶ κακοῦ.
sch 78a	Mediceus: Ὡς ἐκτραπέλου πεποιημένου τοῦ προσώπου
sch 78a	αὐτοῦ. «ἁρμόζει τῇ μορφῇ σου τὰ τραχέα σου ῥήματα.»	83
sch 78b	B*WXcY: ὅμοια μορφῇ· Ἀπηνῆ καὶ ἀνηλεῆ, ἐκ τῶν τῆς μορφῆς χαρακτηρισμάτων. λέγει ὅτι ἡ διάνοιά σου ὁμοία ἐστὶ τῇ μορφῇ· ἐκ τούτου γὰρ καὶ τὰ ἐντὸς διανοούμενα ἡ γλῶσσά σου φωνεῖ.
sch 79	Mediceus: τὴν δ’ ἐμὴν κ.τ.λ.] Τὰ ἐκ φύσεως προσόντα μὴ ὀνείδιζέ μοι.
sch 81a	PPdXc: στείχωμεν: Βαδίζωμεν, ὑποχωρῶμεν· συμ‐ βουλευτικόν. ἐπεὶ ποσὶ καὶ χερσὶ τὰ δεσμὰ ἔχει (τουτ‐ έστιν, ἅπαν τὸ σῶμα προσήλωται), ἀναχωρῆσαι χρεία.
sch 81b	Mediceus: κώλοισιν] Ἐν ποσὶ καὶ χερσὶ τὰ δεσμὰ ἔχει.
sch 81c	Pmarg.: Κυρίως δὲ κῶλα αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες.
sch 82a	(82—87) ἐνταῦθα νῦν ὕβριζε: Ἰδὸν τὸ Κράτος ἀσφαλῶς δεσμηθέντα τὸν Προμηθέα, φησὶ πρὸς αὐτόν· «νῦν ὕβριζε καὶ καταφρόνει τοῦ Διὸς ἐνταῦθα, καὶ κλέπτων τὴν τιμὴν τοῦ Διὸς δίδου τοῖς ἀνθρώποις· τί δύνανταί σε οἱ ἄνθρωποι ἐλευθερῶσαι τῶν δεσμῶν; ψευδῶς δὲ ὀνομάζουσί
5	σε οἱ θεοὶ Προμηθέα. χρεία γάρ σοι ἑτέρου Προμηθέως, δυναμένου σοι σαφηνίσαι ποίῳ τρόπῳ ἐλευθερωθήσῃ τούτων τῶν δεσμῶν.» ἀπὸ τοῦ οἰκείου δὲ ὀνόματος διαβάλλει αὐτόν, ὅτι προνοητὴς ὢν τῶν μελ‐ λόντων (τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ Προμηθέως ὄνομα) οὐκ ἐνόησε τὰ μέλ‐ λοντα αὐτῷ συμβῆναι, οὔτε δύναται ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι ἀπὸ τῶν
10	δεσμῶν. A.
sch 82b	gll. in DP: ἐνταῦθα κ.τ.λ.] Τὸ Κράτος πρὸς τὸν Προμηθέα· κατ’ εἰρωνείαν δὲ τὸ σχῆμα.
sch 83	DglP*: Ἐφήμεροι κυρίως λέγονται οἱ κώνωπες, οἵτι‐ νες ὄντες ἔσωθεν τοῦ πίθου, ζῶσιν· ἀποσκεπάσαντος δὲ τὸν πίθον καὶ ἰδόντας αὐτοὺς τὸ φῶς, οὐκέτι ζῶσιν·
sch 83	ἐξ αὐτῶν δὲ ἐκλήθησαν καὶ οἱ ἄνθρωποι «ἐφήμεροι».	84
sch 85a	Mediceus: Εὐφυῶς ἀπὸ τοῦ ὀνόματος ἔλαβε τὸ διανόημα· «Προμηθεὺς» γάρ ἐστιν ὁ προορῶν τὰ μήδεα· καὶ τροπῇ τοῦ δ εἰς τὸ θ.
sch 85b	P*PdW: Πάνυ εὐφυῶς ἐτυμολογεῖται τὸ Προμηθέως ὄνομα. «Προμηθεὺς» γάρ ἐστιν ὁ προορῶν τὰ μήδεα καὶ τὰ βουλεύματα· καὶ τροπῇ τοῦ δ εἰς θ, Προμηθεύς.
sch 85c	PglW (in hoc continuatur cum 85b): Φησὶ γὰρ ὅτι ψευδῶς «προγνώστης» ὀνομάζῃ, ὁ μᾶλλον προγνώστου δεόμενος ὧτινι τρόπῳ τῶν παρόντων ἐλευθερωθήσῃ δεσμῶν· ὥστε ἀπὸ τοῦ οἰκείου ὀνόματος διαβάλλει
5	αὐτόν.
sch 86	PPdW: αὐτὸν γάρ σε κ.τ.λ.] Χρεία γάρ σοι ἀνθρώπου συμβουλευομένου τίνι τρόπῳ ἐκβληθῇς τοῦ τεχνηέντως κατεσκευασμένου δεσμοῦ.
sch 87a	WY: ἐκκυλισθήσῃ: «Κυλίνδειν» λέγεται τὸ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτέρων εἰς τὰ χθαμαλώτερα κατάγεσθαι, ὥσπερ καὶ τὸ †ἀνὼ πάλιν† τὸ ὠθεῖν ἀπὸ τῶν χθαμαλωτέρων ἐπὶ τὰ ὑψηλότερα.
sch 87b	Mediceus: τέχνης] Τῶν δεσμῶν.
sch 87c	marg. in PPd: τέχνης] Τοῦ δεσμοῦ, ὅτι μετὰ τέχνης ἐποίησε ταῦτα τὰ δεσμὰ ὁ Ἥφαιστος.
sch 88a	(88—97) ὦ δῖος αἰθήρ: Ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν
sch 88a	τὸν Προμηθέα, ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης· μετὰ δὲ τὸ ὑποχωρῆσαι τοὺς κολαστὰς προσμαρτύρεται τὸν αἰθέρα καὶ τοὺς ἀνέμους, ἤτοι τὰ ἀέρια στοιχεῖα· τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πηγάς, τὴν ὑγρὰν φύσιν· καὶ τὴν	85
5	γῆν, τὴν ξηρὰν φύσιν· καὶ τὸν ἥλιον, τὴν θερμὴν φύσιν. καὶ λέγει αὐτοῖς· «θεάσασθέ με οἷα πάσχω κακὰ παρὰ τῶν θεῶν, καὶ ἐγὼ θεὸς ὤν.» ἀλλάσσει δὲ αὖθις τὴν λέξιν, καί φησιν· «δέρχθητε (ἀντὶ τοῦ ἴδετε) οἵαις τιμωρίαις διακοπτόμενος κακοπαθήσω εἰς τὸν διηνεκῆ χρόνον· τοιοῦτον γὰρ δεσμὸν ἐξεῦρεν ἐπ’ ἐμοὶ ὁ νέος ἡγεμὼν τῶν θεῶν (ἤγουν ὁ Ζεύς).»
10	A (contuli et DW).
sch 88b	Mediceus: Τεχνικὸν τὸ μὴ εὐθὺς εἰσάγειν λαλοῦν τὸ συνεκτικὸν πρόσωπον, πρὸς ἐρεθισμὸν τοῦ ἀκροατοῦ. μεγαλοφυῶς δὲ τὰ δʹ στοιχεῖα ἐπικαλεῖται. μονῳδεῖ δὲ πάντων ἀποστάντων.
sch 88c	PPdWXcY: αἰθὴρ καὶ ταχύπτεροι πνοαί: Οἱ ἄνεμοι κατὰ μὲν Ἀναξαγόραν ἐκ τῆς γῆς γίνονται, καθ’ Ὅμηρον δὲ «πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων». ἀλλ’ ὁ μὲν Ἀναξαγόρας τὸ ὑλικόν φησιν αἴτιον τῶν ἀνέμων,
5	Ὅμηρος δὲ τὸ ποιητικόν, μᾶλλον δὲ ἀμφότερα, τό τε ὑλικὸν καὶ τὸ ποιητικόν· ἐκ μὲν γὰρ τοῦ λέγειν ἐνιαχοῦ τοὺς ἀνέμους «ἰκμένους,» ἤτοι ἰκμώδεις καὶ καθύγρους, τὸ ὑλικὸν αὐτῶν αἴτιον λέγει, τὴν ἰκμάδα καὶ δρόσον· ἐκ δὲ τοῦ λέγειν αὐτοὺς ὁρμᾶν «πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων»
10	τὸ ποιητικόν φησιν αἴτιον. ἰκμὰς γὰρ λεπτυνθεῖσα
10	ἀὴρ γίνεται· ἀὴρ δὲ ἔτι ἀναχθεὶς καὶ λεπτυνθείς, πνεῦμα.	86
sch 88d	gll. in PPd ad 88—89: αἰθὴρ] πῦρ. πνοαί] ἀὴρ ἄνεμοι. ποταμῶν] ὕδωρ.
sch 90a	γέλασμα· Καλῶς εἶπε τὸ «γέλασμα», χῦμα· ἐκ μεταφορᾶς τῶν γελώντων καὶ διαχεομένων. ὥσπερ γὰρ ἐκεῖσε εὐφραινομένης τῆς καρδίας γελῶσι, γελῶντες δὲ διαχέονται καὶ εὐρύτητα ποιοῦνται τῶν στομάτων αὐτῶν· ὥσπερ πάλιν οἱ λυπούμενοι συστέλλονται, τοῦ ἐν αὐτοῖς ἐμφύτου καὶ
5	θερμοῦ αἵματος συστελλομένου· οὕτω καὶ τὸ κῦμα ὡσανεῖ γελᾷ καὶ διαχέεται, συχνὸν ἐρχόμενον καὶ ἀλλεπάλληλον. A (om. BX, et D; contuli et W).
sch 90b	Mediceus: γέλασμα] Διάχυμα.
sch 90c	P*: Γελᾷ γαλήν’ ἡ θάλασσα, ἐγέλασε τὸ ἔαρ.
sch 90d	Pgl: Ἡ γὰρ θάλασσα γαληνιῶσα πάντα τὰ προσπελά‐ ζοντα γαλήνης πληροῖ.
sch 90e	Pgl (alterum), Pdgl: γέλασμα] Διάχυμα· πλάτος· ἅπλωμα.
sch 91	Mediceus: καὶ τὸν πανόπτην] Ἤλλαξεν τὴν φράσιν.
sch 94a	Mediceus: μυριετῆ] Πολυετῆ· ἐν γὰρ τῷ Πυρφόρῳ γʹ μυριάδας φησὶ δεδέσθαι αὐτόν.
sch 94b	Wgl: Τὸν πολυετῆ, τὸν μυριάριθμον· τρεῖς γὰρ
sch 94b	μυριάδας φασὶ δεδέσθαι αὐτόν.	87
sch 94c	gll. in NP et (alterum) W: Τρεῖς γὰρ μυριάδας φασὶ δεδέσθαι αὐτόν.
sch 94d	gll. in BC et (alterum) P: μυριετῆ] Ἀναρίθμητον.
sch 98a	(98—99) Φεῦ φεῦ· στενάζω καὶ τὸ παρὸν καὶ τὸ ἐπερχόμενον πῆμα. A (om. BC; habent DWgl).
sch 98b	Cgl: τό τ’ ἐπερχόμενον] Διὰ τὴν τιμὴν τοῦ ἀετοῦ.
sch 100a	Τὸ «ἐπιτεῖλαι» ἀντὶ τοῦ τελεσθῆναι, ὡς τὸ «νόστον, ὃν ἐκ Τροίης ἐπετεί‐ λατο Παλλὰς Ἀθήνη», ἀντὶ τοῦ ἀπετέλεσε. A (om. C; habent DW marg.; iterum praebet in marg. P).
sch 100b	Mediceus: ἐπιτεῖλαι: Ἀντὶ τοῦ ἐπιτελεσθήσεσθαι, «ὃν ἐκ Τροίας ἐπετέλλετο Παλλὰς Ἀθήνη.»
sch 100c	Mediceus (in altero margine) ἐπιτεῖλαι] Ἀντὶ τοῦ ἐπιτελέσαι.
sch 100d	BNcWmargYYa (in his continuatur cum 100a): Ἕτεροι δὲ τὸ «ἐπιτεῖλαι» ἀντὶ τοῦ ἐπίλαμψαι.
sch 100e	Bgl: ἐπιτεῖλαι] Καὶ καταντῆσαι ἢ λάμψαι.
sch 101	(101—110) καίτοι τί φημι; πάντα προυξεπίσταμαι: Ἀποδυρόμενος ὁ Προμηθεὺς, καὶ ὡσανεὶ ἄγνοιαν προβαλλόμενος τῆς τελευτῆς τῶν συμβάντων αὐτῷ κακῶν, ἐρωτᾷ πότε ἥξει αὐτῷ ἐλευθερία τῶν δεσμῶν. εἶτα γνοὺς ὡς αὐτός ἐστι Προμηθεὺς καὶ οὐ μόνον τὰ αὐτῷ συμβησόμενα
5	ἐπίσταται, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέροις, φησί· «τί φημι; ἐγὼ τὰ πάντα ἐπίσταμαι ἀκριβῶς, τὰ μέλλοντα δέ μοι νεωστὶ συμβήσεσθαι οὐδεμίαν βλάβην κομίσουσί μοι· χρὴ δὲ ἑκάστῳ ὑπομένειν τὴν λαχοῦσαν αὐτῷ τύχην καὶ μοῖραν, ὥσπερ κἀμοί. ὑπομένω δὲ ὡς λίαν γινώσκων ὅτι τὸ τῆς ἀνάγκης σθένος, ἤγουν ἡ δύναμις τῆς εἱμαρμένης, ἀκαταμάχητός ἐστι	88
10	καὶ ἀήττητος. ἀλλ’ ὅμως οὔτε σιγᾶν δύναμαι τὰς τύχας, ἀλγῶ γάρ· οὔτε μὴ σιγᾶν (ἤτοι λαλεῖν), εὐλαβοῦμαι γὰρ τὸν Δία. ἐγὼ γὰρ παρασχὼν τοῖς ἀνθρώποις τιμήν—τὴν διὰ τοῦ πυρὸς λέγω—ἐνεπάγην ταύταις ταῖς συμφοραῖς. θηρῶμαι δὲ καὶ σφετερίζομαι καὶ παρέχω τοῖς ἀνθρώποις πηγὴν πυρὸς κλοπαίαν, τῷ νάρθηκι (ἤγουν ἔσω νάρθηκος) αὐτὴν βαλών.»
15	«πηγὴν» δὲ «πυρὸς» εἶπεν, ὅτι πᾶσα οὐσία μείωσιν πάσχει· τὸ δὲ πῦρ, κἂν τὸ τυχὸν εὑρεθῇ (ἤτοι μικρότατος σπινθήρ), ὑποτεθῇ δὲ ὕλῃ τινί, πάλιν αὔξεται. διὰ τοῦτο δὲ εἶπε «πηγὴν πυρός», ὅτι ἐκ τοῦ μικροῦ αὔξεται. A (13 θηρῶμαι—17 tantum habet C, quasi scholium ad Prom. 109).
sch 102a	Mediceus gl: σκεθρῶς] Ἀκριβῶς.
sch 102b	CWa: Ἀσφαλῶς· ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ζυγοῦ, ὅταν οὐχὶ σκάζῃ καὶ ῥέπῃ ἑνὶ μέρει, ἀλλ’ ἔστιν ἐπὶ ἰσότητι.
sch 102c	Mediceus: ποταίνιον] Πρόσφατον, ἀπροόρατόν μοι.
sch 102d	P*: Ποταίνιον, τὸ ἀπροόρατον, ἀπὸ τοῦ «προ» προ‐ θέσεως καὶ τοῦ «αἶνος» ὁ λόγος· ἤγουν τὸ μὴ γενόμενον εἰς ἐμὲ καὶ δεύτερον καὶ ἄλλο· διότι ἐγὼ προγινώσκω τὰ πάντα.
sch 106a	CNP*VWY: ἀλλ’ οὔτε σιγᾶν οὔτε μὴ σιγᾶν: Οὐ δύναμαι ταύτας τὰς λύπας σιγῆσαι οὔτε μὴ σιγῆσαι. ἐὰν γὰρ ταύτας σιγήσω, λύπην τῇ ψυχῇ μου φέρω (οὐ
sch 106a	τοσοῦτον γάρ τις λυπεῖται, εἰ καὶ ἐν θλίψεσιν ἐστίν,	89
5	ὅσον χαίρει ὅταν ἔκδηλα ποιῇ, καὶ πρὸς ἑτέρους λέγει, τὰ λυποῦντα αὐτόν)· ἐὰν δὲ μὴ σιγήσω, ἤτοι ἐὰν λαλήσω καὶ εἴπω τὰ λυποῦντά με, τὸν Δία παροτρυνῶ εἰς ὀργὴν ἐμήν, ἀπὸ τοῦ λέγειν πολλά.
sch 106b	Mediceus: ἀλλ’ οὔτε σιγᾶν] Οὔτε σιγᾶν δύναμαι, ἀλγῶ γάρ· οὔτε ἐλέγχειν, εὐλαβοῦμαι γὰρ τὸν Δία.
sch 108	Mediceus: Ὃ ὁρῶν ὁ Ζεὺς οὐκ ἐπιλήσεται τῆς εἰς ἐμὲ ὀργῆς.
sch 110	Mediceus et (partim) PPd: πηγὴν κλοπαίαν: Πᾶσα οὐσία μείωσιν πάσχει· τὸ δὲ πῦρ ἐν ὅσῳ κἂν τὸ τυχὸν ἔχῃ πάλιν αὔξεται. ὃ εἰδὼς πρῶτος ὁ ποιητὴς εἶπεν «σπέρμα πυρός»· καὶ τὸ σπέρμα γὰρ ἐξ ἐλαχίστου
5	αὔξεται. πρὸς τοῦτο οὖν ἀντεμηχανήσατο Αἰσχύλος «πηγὴν» εἰπών· καὶ αὐτὴ γὰρ ἐκ τοῦ τυχόντος αὔξεται.
sch 114a	gll. in BCPX: ἆ ἆ ἔα ἔα] Ἐπίρρημα ἐκπληκτικὸν Ἀττικόν· ἰδιοπεποιημένη ἡ φωνή.
sch 114b	gll. in PPd: Ἐκπλήξεως ἐπίρρημα.
sch 114c	Mediceus: Ἐκπλήξεως ἐπιρρήματα.
sch 115a	τίς ἀχώ, τίς ὀδμά: Ἴσως αἱ Ὠκεανίδες εὐωδίας ἔπνεον. αἰσθητὴ δὲ ἡ ὀδμή, οὐχ ὁρατή· διὸ καὶ «ἀφεγγῆ» ταύτην φησίν, ὡς ἀθεώρητον οὖσαν.
sch 115a	διὰ δὲ τῆς ὀδμῆς προνοεῖ τὴν τῶν Ὠκεανίδων ἄφιξιν. A.	90
sch 115b	Mediceus: τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ] Ἴσως, ὡς Ὠκεανίδες, εὐωδίας ἔπνεον. αἰσθητὴ δὲ ἡ ὀσμή, οὐχὶ ὁρατή· διὸ «ἀφεγγής» φησι.
sch 116a	SjVWY: κεκραμένη: Ἥρωες, βροτοὶ μὲν ὄντες, θεῶν δὲ τυγχάνοντες σύγγονοι.
sch 116b	Pgl: κεκραμένη] Ἐξ ἡμιθέων ἡρώων, ἤγουν ἀπὸ τῶν ἡρώων τε καὶ ἀνθρώπων.
sch 116c	Mediceus gl: κεκραμένη] Ἡμιθέων.
sch 117a	ἵκετο τερμόνιον ἐπὶ πάγον: Ἐπὶ τὸ τελευταῖον μέρος τῆς γῆς ἦλθεν, ἐπειδὴ τέλος τῆς οἰκουμένης ὁ Καύκασος. ἤ, οὗ ἐγὼ πρὸς τὸ πέρας εἰμὶ δεδεμένος· ἐπὶ γὰρ ἄκρου προσδέδεμαι. A.
sch 117b	Mediceus: ἵκετο τερμόνιον] ἐπεὶ τέλος τῆς οἰκουμένης ὁ Καύκασος. ἤ, οὐκ ἐγὼ πέραν εἰμὶ δεδεμένος· ἐπὶ γὰρ ἄκρου προσδέδεται.
sch 117c	PPd: ἵκετο τερμόνιον] Ἐπὶ τέλει τοῦ Ὠκεανοῦ ὁ Καύκασος. «πάγος» δὲ παρὰ τὸ πήσσεσθαι ἐν αὐτῷ τὰ ὕδατα· ἢ διὰ τὸ τὰς πηγὰς ἐξ ἄκρων τῶν ὀρῶν κατέρχεσθαι.
sch 117d	P*: Ἡ «ἐπί», ὅταν στάσιν, μετὰ γενικῆς· ὅταν δὲ κίνησιν, μετὰ αἰτιατικῆς.
sch 118	PPdWY: τί δὴ θέλων: Ἢ «τί ἕτερον θέλων», ἢ πρὸς τὸ σημαινόμενον ἀντὶ τοῦ «θέλουσα». καί ἐστι τὸ σχῆμα Ἀττικόν, τὸ λεγόμενον καινοπρεπές· οἱ γὰρ Ἀττικοὶ
sch 118	πρὸς τὸ σημαινόμενον καὶ τὸν νοῦν ἀφορῶσι τῆς λέξεως.	91
sch 119	Mediceus: δεσμώτην] Διὰ τοῦτο «Δεσμώτης» ἐπι‐ γέγραπται.
sch 120a	τὸν Διὸς ἐχθρόν, τὸν πᾶσι θεοῖς: Πάντες οἱ θεοὶ ὠργίζοντο τῷ Προμηθεῖ διὰ τὸ πῦρ· ἐκ γὰρ τούτου πάντα ῥᾷστα εἶχον οἱ ἄνθρωποι, καὶ οὐκέτι ἔθυον συνεχῶς. A (om. C; contuli et DW).
sch 120b	Mediceus: τὸν πᾶσι θεοῖς] Καὶ αὐτοὶ γὰρ ὠργίζοντο Προμηθεῖ διὰ τὸ πῦρ· ἐκ γὰρ τούτου πάντα ῥᾷστα τὸ λοιπὸν εἶχον ἄνθρωποι, καὶ οὐκέτι ἔθυον συνεχῶς.
sch 120c	P*VWXcY: Φασὶ τὸν Προμηθέα κεκλοφέναι ἀπὸ τοῦ Διὸς τὸ πῦρ, βαλεῖν τε νάρθηκι καὶ τοῖς ἀνθρώποις καταγαγεῖν. τοῦτο δὲ μυθῶδες, τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως ἔχει· «πῦρ» καλεῖται ἡ γνῶσις διὰ τὸ δραστήριον·
5	«Προμηθεὺς» δὲ καλεῖται ἡ προμήθεια καὶ ἡ πρόγνωσις καὶ ἡ πρωτόπλασις, ἣν δέδωκεν ὁ θεὸς τῷ ἀνθρώπῳ ἔχειν καὶ φυλάττειν, καὶ μή τινος φροντίζειν. ὁ δὲ ταύτην λαβὼν οὐκ ἐφύλαξεν, ἀλλ’ ἤρξατο φροντίζειν καὶ προ‐ βουλεύεσθαι, καὶ οἷον κλέπτειν τὴν τοιαύτην προμή‐
10	θειαν. ὅτι δὲ νάρθηκι ἔβαλε τὸ πῦρ, καὶ αὐτὸ προσ‐ φόρως· ἀπὸ γὰρ τῆς οἰκείας σαθρότητος τοῦ νοὸς ἤρξατο φροντίζειν καὶ προλέγειν τὰ μὴ δέοντα.
sch 120d	SjWXcY (in hoc continuatur cum 120c): Ὁ Προμηθεὺς οὗτος, ὡς ἀληθὴς ἔχει λόγος, ἄνθρωπος ἦν· σοφὸς δὲ ὢν εἰς παιδείαν μετέπλασε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τῆς ἄγαν ἰδιωτείας εἰς γνῶσιν ἄκραν. ὅθεν καὶ
5	μεμύθευται τοῖς Ἕλλησι πλάττειν τοὺς ἀνθρώπους· ἀλλὰ καὶ Πλάτων ἐν τῇ παλαιᾷ κωμῳδίᾳ φησὶν ἐν Σοφισταῖς·
5	«Προμηθεὺς γάρ ἐστιν ἀνθρώποις ὁ νοῦς.»	92
sch 122	P*: εἰσοιχνεῦσι] Ἀπὸ τοῦ «οἴχω», οἰχνῶ· ὥσπερ καὶ ἵκω, ἱκνῶ.
sch 124a	(124—132) φεῦ φεῦ: Πλησιέστερον γενομένης τῆς τῶν Ὠκεανίδων πληθύος, ἤδη καὶ τῆς τῶν πτερύγων ἠχῆς αὐτῶν αἰσθάνεται, καί φησι· «τί δή ἐστι τὸ κίνημα τῶν ὀρνέων, ὅπερ ἀκούω πλησίον; ὑποσυρίζει γὰρ ὁ αἰθὴρ ἐν εὐδιειναῖς πνοαῖς πτερύγων». φησὶν οὖν πρὸς αὐτὸν ὁ
5	χορὸς τῶν Ὠκεανίδων· «μηδαμῶς φοβηθῇς, Προμηθεῦ· προσέβη γὰρ ἐνταῦθα πληθὺς φίλη ἐν ταχυτάτῃ κινήσει τῶν πτερύγων, μόλις πείσασα τὴν τοῦ πατρὸς ἡμῶν, Ὠκεανοῦ, διάνοιαν». A.
sch 124b	Mediceus: κινάθισμα] Κίνημα.
sch 125	gll. in DP: οἰωνῶν] Λείπει τὸ «ὡς». διὰ τὸ εἶναι πτερωτάς.
sch 128a	Mediceus, et (1—8) Sj, et (1—3) Ya, et (3—8) WXcY: μηδὲν φοβηθῇς] Ὁ ῥυθμὸς Ἀνακρεόντειός ἐστι κε‐ κλασμένος πρὸς τὸ θρηνητικόν. ἐπεδήμησε γὰρ τῇ Ἀττικῇ Κριτίου ἐρῶν, καὶ ἠράσθη λίαν τοῖς μέλεσι
5	τοῦ τραγικοῦ. ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς οὐκ ἐν παντὶ τόπῳ, ἀλλ’ ἐν τοῖς θρηνητικοῖς, ὡς καὶ Σοφοκλῆς Τυροῖ βʹ. ἔστι δὲ ταῦτα ὅμοια τῷ «οὐδ’ αὖ μ’ ἐάσεις μεθύοντ’ οἴκαδ’ ἀπελθεῖν». ταῦτα δέ φασιν διὰ μηχανῆς ἀε‐ ροδονούμεναι· ἄτοπον γὰρ κάτωθεν διαλέγεσθαι τῷ
10	ἐφ’ ὕψους. ἐν ὅσῳ δὲ Ὠκεανῷ προσλαλεῖ, κατίασιν
10	ἐπὶ γῆς.	93
sch 128b	CPPdVWY: φιλία γὰρ ἥδε· Αὕτη ἡ φάλαγξ, ἡ συστοιχία, ἀντὶ τοῦ «ἡμεῖς». ταῦτά φασιν ἀεροδρο‐ μοῦσαι· ἄτοπον γὰρ κάτωθεν διαλέγεσθαι τῷ Προμηθεῖ ἐφ’ ὕψους κρεμαμένῳ. ἐν ὅσῳ δὲ Ὠκεανῷ προσλαλεῖ ὁ
5	Προμηθεύς, κατίασιν αὗται ἐπὶ τῆς γῆς.
sch 132a	(132—135) κραιπνοφόροι: «Ἐκόμισαν δὲ ἐμὲ ἐνταῦθα αἱ ταχύταται πνοαὶ τῶν ἀνέμων. ἡνίκα γὰρ ἐπασσαλεύου τῇ πέτρᾳ προσηλούμενος, ὁ κτύπος τοῦ Χαλυβικοῦ σιδήρου διῆλθεν εἰς τὸν ἐσώτατον τόπον τῶν ἡμετέρων οἰκημάτων». τοῦτο δὲ δηλοῖ, ὅτι καὶ μέχρι τοῦ Ὠκεανοῦ ὁ
5	κτύπος ἀφίκετο. «ἀποσεῖσαι δέ με πεποίηκε καὶ ἀπορρίψαι τὴν πολλὴν θερμὴν αἰδῶ (ἤγουν τὴν καλλίστην, τὴν ἐξ ἀναδόσεως αἵματος γενομένην), καὶ τολμηρότερον ἐνταῦθα παρεῖναι· ἦλθον δὲ καὶ ὥρμησα ἀπέδιλος ὄχῳ πτερωτῷ (ἤγουν τῇ δι’ ἀέρος πτήσει)». διὰ τοῦτο δὲ δηλοῖ ὅτι σπουδαίως παρεγένοντο, ὥστε οὐδὲ τὰ οἰκεῖα πέδιλα δυνηθῆναι βαλεῖν. A.
sch 132b	DglP*PdY: κραιπνοφόροι] Κραιπνὸν τὸ ταχύ, ἀπὸ τοῦ τὸ κάρα πνεῖν.
sch 133a	Mediceus: κτύπου κ.τ.λ.] Ἡνίκα ἐπασσαλεύετο.
sch 133b	Mediceus: διῇξεν κ.τ.λ.] Ὑπερβολὴ τοῦ φόβου, εἰ καὶ μέχρι τοῦ Ὠκεανοῦ ἔφθασεν.
sch 133c	P*: χάλυβος] Χάλυψ· ἔθνος ἔνθα ὁ σίδηρος ἐγίνετο. ὅτε δὲ προσεκαρφοῦτο, ὁ κτύπος τοῦ σιδήρου ἠκούετο ἐκεῖ.
sch 134a	τὴν θερμερῶπιν αἰδῶ: Τὴν ἐπικειμένην θερμότητα τῷ προσώπῳ μου,
sch 134a	ἤγουν τὴν ἐρυθρότητα, ἣν οὐκ ἔξεστιν ἐν ἀνδρὶ βλέπειν. καὶ γὰρ ἡ παρθένος ἐρύθημα ἔχει ἐν τῷ ἑαυτῆς προσώπῳ· οὔπω γὰρ συνεζεύχθη ἀνδρί, ὥστε τρέφειν διὰ τοῦ αἵματος ἑαυτῆς τὸ παιδίον, οὔτε καταμήνια	94
5	βλέπει, δι’ ὧν τρέφεται τὸ ἔμβρυον· καὶ διὰ τοῦτο τὸ αἷμα διὰ τοῦ προσώπου αὐτῆς ἐξέρχεται. ἡ δὲ γαμηθεῖσα, ἐκείνη χλωρίζουσα τὴν ὄψιν ἐστίν, ὡς ἀπολείποντος τοῦ αἵματος αὐτῆς καὶ τρέφοντος τὸ ἔμβρυον· ἐκεῖ γὰρ κατέρχεται ἅπαν τὸ αἷμα αὐτῆς, καὶ αὐτὴ μένει χλωρά, βλέπουσα καὶ καταμήνια δι’ ὧν τρέφεται τὸ παιδίον. A (contuli et DW).
sch 134b	Mediceus: Ἀπεσείσατό μου τὴν αἰδῶ· οἷον «τολμη‐ ρότερον ἐφρόνησα ἐνθάδε παρεῖναι».
sch 134c	Mediceus: θεμερῶπιν] Θερμήν· ἐκ δὲ τούτου τὴν καλλίστην φησί.
sch 135a	Mediceus: ἀπέδιλος] «Γείτονες ἄζωστοι ἔκιον».
sch 135b	Mediceus (in altero margine): ὄχῳ πτερωτῷ] Ταῖς πτέρυξιν δι’ ὧν ἐπωχοῦντο οἱ ἱπτάμενοι.
sch 136a	(136—140) αἶ, αἶ· Ὦ τέκνα τῆς πολυγόνου Τηθύος (ἤγουν τῆς γῆς) καὶ τοῦ Ὠκεανοῦ τοῦ περικυκλοῦντος πᾶσαν τὴν γῆν ἐν πολυκοιμήτῳ ῥεύματι, ἤτοι πολυησύχῳ. τὸ γὰρ α κατ’ ἐπίτασιν κεῖται· εἰ γὰρ ἦν ταραχῶδες τὸ τοῦ Ὠκεανοῦ ῥεῦμα κυκλοῦντος πᾶσαν τὴν γῆν, ἀνάγκη
5	ἦν καὶ τὴν γῆν κυμαίνεσθαι, ὡς ἐν αὐτῷ ἀναπεπταμένην. ἄλλως τε οὐδὲ ἔπαινος τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ ψόγος. ὑδάτων δὲ ἀρεταὶ τέσσαρες· τὸ ψυχρόν, τὸ λευκόν, τὸ ἡδύ, καὶ τὸ ἠρεμαῖον τῆς ῥεύσεως. A.
sch 136b	PPd: αἶ αἶ αἶ αἶ] Τὰ εἰς αι λήγοντα ἐπιρρήματα
sch 136b	θρηνητικὰ περισπῶνται, πλὴν τοῦ «βαβαί» καὶ «οὐαί». τὸ δὲ «αἴ» ἀντὶ τοῦ «ἄνποτε» (ἐξ οὗ καὶ τὸ «αἴθε»), ὡς εὐκτικόν, ὀξύνεται.	95
sch 137	OPPdWY: Τηθύος: Ὠκεανὸς τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Γῆς υἱὸς ὁ πρῶτος, γήμας Τηθὺν τὴν ἀδελφήν, τάδε γεννᾷ τὰ τέκνα· τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πηγὰς τὰς οὔσας ἐν τῷ κόσμῳ· ὧν καὶ Πλουτὼ καὶ Περσηὶς καὶ
5	Μῆτις καὶ Ἀσία, καὶ Στὺξ ὁμοῦ καὶ Καλυψώ· τὰς δ’ ἄλλας ἐατέον.
sch 139a	Mediceus: ἀκοιμήτῳ] Πολυκοιμήτῳ, ἠρεμαίῳ, ἵνα τὸν «ἀκαλαρρείτην» δηλώσῃ. τέσσαρα δὲ ὑδάτων ἐγκώμια· τὸ ψυχρόν, τὸ λευκόν, τὸ ἡδύ, τὸ ἠρεμαῖον τῆς ῥεύσεως.
sch 139b	Mediceus gl: ἀκοιμήτῳ] Γαληνώδει.
sch 139c	WYa (in his continuatur cum 136a): Ποιότητες δὲ ὑδάτων γλυκύ, ἁλμυρόν, καὶ μέσον. γλυκὺ μὲν τὸ τῶν πηγῶν· ἁλμυρὸν δὲ τὸ τῶν θαλασσῶν· καὶ μέσον τὸ τῶν λιμνῶν.
sch 141	(141—143) Φεῦ· ἴδετέ με οἵῳ δεσμῷ προσηλωμένος τῆς ἐξοχῆς ταύτης τοῦ ὄρους κακὴν τήρησιν βαστάζω. A? (om. CPd, sed habet P*).
sch 143	Mediceus: ἄζηλον] Χαλεπήν, κακόζηλον φυλακὴν βαστάσω· ὅ ἐστι «φρουρήσω τὴν πέτραν.»
sch 144a	(144—150) λεύσσω, Προμηθεῦ: «Βλέπω, ὦ Προμηθεῦ, ἃ πάσχεις
sch 144a	φοβερά (ἤγουν φόβου ἄξια). εἰσῆλθε δὲ τοῖς ἐμοῖς ὀφθαλμοῖς νεφέλη πλήρης δακρύων, εἰσιδούσῃ τὸ σὸν σῶμα πρὸς τῇ πέτρᾳ ξηραινόμενον καὶ κατατηκόμενον ταῖς τοῦ δεσμοῦ τοῦ σιδηρείου βλάβαις. νέοι γὰρ	96
5	βασιλεῖς κρατοῦσι τοῦ Ὀλύμπου». λέγει δὲ τοῦτο διὰ τὸν Δία· ἤδη γὰρ ἔρριψε τὸν ἑαυτοῦ πατέρα Κρόνον τῆς βασιλείας. «καὶ νέοις νόμοις καὶ ἀσυνήθεσι τὰ πάντα διεξάγει ἀδίκως». «οἰακονόμοι» δὲ λέγονται οἱ κυβερνῆται τῶν νηῶν· ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τρέπουσι τὴν ναῦν ἔνθα βού‐ λονται, οὕτω καὶ ὁ βασιλεὺς ποιεῖ ὃ βούλεται. A (om. C; contuli et DW).
sch 144b	P*Ya: φοβερὰ] Ἢ στικτέον εἰς τὸ «φοβερά», ἵν’ ᾖ ἡ σύνταξις οὕτως· «ὦ Προμηθεῦ, λεύσσω καὶ βλέπω ἃ πάσχεις φοβερὰ καὶ ἄξια φόβου». τὸ δὲ «δὲ» ἀντὶ τοῦ γάρ, ἵν’ ᾖ τὸ ἑξῆς οὕτως· «εἰσῆλθε γὰρ τοῖς ἐμοῖς
5	ὀφθαλμοῖς νεφέλη πλήρης δακρύων».
sch 144c	gll. in BC: ἐμοῖσιν ὄσσοις] Προσχηματισμός.
sch 145	VWY: ὁμίχλη: Ταύτην τροπικὴν ἀπὸ τοῦ νέφους καὶ τῆς ὁμίχλης· ἐκ τούτων γὰρ τὸ ὕδωρ καταρρήγνυ‐ ται. οὕτω δὴ καὶ ἐνταῦθα· νέφους ἐπιγεγονότος ἐκ θλίψεως, τότε δάκρυον καταχέουσιν ἄνθρωποι.
sch 147	Mediceus: προσαυαινόμενον] Ξηρόμενον.
sch 148	Mediceus: ἀδαμαντοδέτοις] Ἰσχυροδέτοις.
sch 149	Mediceus: οἰακονόμοι] Κυβερνῆται, τροπικῶς.
sch 150	Mediceus gl: νεοχμοῖς] Νέοις, προσφάτοις.
sch 151a	Mediceus: πελώρια] Τοὺς Τιτᾶνας καὶ τοὺς τούτων νόμους.
sch 151b	CP*PdVWY: Πελώριος πόθεν ἐτυμολογεῖται; ἀπὸ
sch 151b	τοῦ «πέλω» τὸ πλησιάζω καὶ τοῦ «ὤρα»· τῶν γὰρ μεγάλων πάντες φροντίζουσιν. ἌΛΛΩΣ· «πελώρια» λέγει τοὺς Γίγαντας. πρὶν γάρ, ὡς λέγουσί τινες, οἱ	97
5	Γίγαντες ἐβασίλευον· ἐλθὼν δὲ ὁ Ζεὺς καὶ καταβαλὼν τούτους, ἐβασίλευσεν.
sch 151c	Pgl: πελώρια] Ἔθη τὰ μεγάλα· θαυμαστά, λαμπρά· ἢ διὰ τοὺς Τιτᾶνας.
sch 152a	(152—159) εἰ γάρ μ’ ὑπὸ γῆν: Εἴθε, φησίν, οὕτως ἀπηνῶς ὑπολαβών με ὁ Ζεὺς τοιούτοις ἀλύτοις δεσμοῖς ἔπεμψεν ἂν ὑπὸ τὴν γῆν, κάτωθεν τοῦ τοὺς νεκροὺς δεχομένου Ἅιδου (λέγει δὲ εἰς τὸν ἀκατανόητον καὶ ἀμέτρητον Τάρταρον· ἐπεὶ καὶ ἐν τῷ Ἅιδῃ θεοί εἰσιν· ὁ Πλούτων, ἡ
5	Περσεφόνη, καὶ ἄλλοι), ὅπως μὴ ἐπέχαιρέ τις οἷς πάσχω κακοῖς ὁρῶν με, μήτε τις θεὸς μήτε τις ἄλλος. νῦν δὲ πέπονθα ὁ τάλας κίνυγμα, ὡσανεὶ κρέμασμα αἰθέριον (ἤγουν εἴδωλον), ἐπίχαρμα τοῖς ἄλλοις θεοῖς τοῖς ἐμοῖς ἐχθροῖς. A.
sch 152b	Mediceus: εἰ γὰρ] Ἀντὶ τοῦ «εἴθε».
sch 156a	Mediceus et O: μήτε τις ἄλλος] Καλῶς οὐκ ἐπήνεγκεν «μήτε τις ἄνθρωπος»· οὐ γὰρ ἂν ἐπέχαιρον οὗτοι αὐτῷ, ἀλλὰ καὶ συνέπασχον.
sch 156b	gll. in PPd: μήτε τις ἄλλος] Ἢ ἥρως ἢ ἄνθρωπος.
sch 158a	Mediceus: κίνυγμα] Ὥσπερ εἴδωλον κρεμάμενον ὑπὸ τὸν ἀέρα, ἐπίχαρτα πεπονθὼς τοῖς ἐχθροῖς.
sch 158b	Mediceus gl: κίνυγμα] Εἴδωλον.
sch 158c	CD (partim) PPdV (partim) WY: κίνυγμα: Τὸ
sch 158c	κίνημα· καὶ ἔστι πρωτότυπον τὸ «κινῶ», ἐξ οὗ κινύω καὶ κίνυμι (τὸ δὲ κίνυγμα, ποιὰ φωνὴ ἐν τῷ ἀέρι μετὰ ῥάβδου γινομένη)· οὗ χρῆσις ἐν τῷ «κεκίνυντο φά‐	98
5	λαγγες»· καὶ κινύμενος, ὅ ἐστι κατὰ νοῦν κινούμενος καὶ διαλογιζόμενος. ἐκ δὲ τοῦ «κινύω» παράγεται τὸ κινύσσω· ἀφ’ οὗ καὶ κίνυγμα, τὸ ἀέριον εἴδωλον· κατὰ τὸ «αἰθύσσω», αἴθυγμα· «πτύσσω», πτύγμα· «νύσσω», νύγμα· ἐξ οὗ καὶ ἡ νυγμή, ὡς πτύγμα, πτυγμή (καὶ
10	ἀποβολῇ τοῦ τ, πυγμή), καὶ ξύσμα, ξυσμή.
sch 160	(160—167) τίς ὧδε τλησικάρδιος: Ὁ χορός φησι πρὸς τὸν Προμηθέα· «τίς ἀπὸ τῶν θεῶν οὕτως ὑπάρχει λιθοκάρδιος, ᾧτινι ἐπιχαρῆ (ἤγουν χαρᾶς πρόξενα) ὑπάρχουσι ταῦτα ἃ πάσχεις; τίς οὐ συμπάσχει καὶ συναλγεῖ τοῖς σοῖς κακοῖς, χωρὶς μόνου τοῦ Διός; οὗτος γὰρ θέμενος,
5	καὶ οἱονεὶ σχών, ἀκαμπῆ ψυχήν, ἐπικότως καὶ ὀργίλως δάμναται καὶ δαμάζει τὴν οὐρανίαν γένναν (ἤγουν τὸ γένος τῶν θεῶν)· οὐδὲ παυθή‐ σεται τοῦ τυραννεῖν, ἕως οὗ λάβῃ κόρον τῆς τυραννίδος καὶ ἐπιθέσεως, ἢ ἐν δυνάμει ἰσχυρᾷ ἀφέληταί τις τὴν ἀρχὴν καὶ βασιλείαν αὐτοῦ, τὴν δυσάλωτον καὶ δυσκόλως ἀφαιρεθησομένην διὰ τὸ ἀνδρεῖον αὐτοῦ».
10	A (om. C, habent DW).
sch 162	Mediceus: δίχα] Πλὴν Διός.
sch 164	Mediceus: οὐρανίαν] Τὴν Τιτανικήν· τὴν ἐξ Οὐρανοῦ.
sch 166a	Mediceus: ἢ παλάμᾳ κ.τ.λ.] Ἢ αὐτὸν καθέλῃ τις τῆς βασιλείας.
sch 166b	DglPmarg: δυσάλωτον] Ἢ ὅτι βιαστικῶς ἐδράξατο αὐτῆς, ἢ διὰ τὸ μὴ δύνασθαί τινα .....εῖν αὐτήν (?).
sch 167	(167—177) ἦ μὴν ἔτ’ ἐμοῦ: Ὄντως δὴ ἀκμὴν ἐμοῦ χρείαν ἕξει ὁ πρύτανις καὶ διοικητὴς καὶ ἡγεμὼν τῶν θεῶν Ζεύς, καίτοι αἰκιζόμενός με (ἤγουν δεσμῶν) ἐν ἰσχυραῖς γυιοπέδαις, ἢ δεσμοῖς τῶν μελῶν. καὶ αἰκιζομένου ἐμοῦ παρ’ ἐκείνου, ἕξει δὴ χρείαν ἐμοῦ δεῖξαι αὐτῷ τὸν νεωστὶ ἀποσυ‐
5	λήσαντα τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ, καὶ εἰπεῖν αὐτῷ βούλευμα ὑφ’ οὗ τὴν ἀρχὴν
5	μέλλει ἀφαιρεθῆναι. λέγει δὲ τὸν ἔρωτα τῆς Θέτιδος, ὃν ἔσχεν ὁ Ζεύς. οὗτος γὰρ ἐρασθεὶς αὐτῆς, ἐδίωκεν αὐτὴν ἐν τῷ Καυκάσῳ ὄρει ὅπως συγγένηται αὐτῇ· ἐκωλύθη δὲ ὑπὸ Προμηθέως εἰπόντος αὐτῷ ὅτι ὁ μέλλων γεννηθῆναι	99
10	ἐξ αὐτῆς ἔσται κρείττων καταπολὺ τοῦ οἰκείου πατρός. φοβηθεὶς οὖν ὁ Ζεὺς περὶ τῆς βασιλείας, ἀπέσχετο τῆς πρὸς Θέτιδα συνουσίας. φησὶν οὖν ὁ Προμηθεὺς ὅτι ἕξει ποτε χρείαν ἐμοῦ ὁ πρῶτος τῶν θεῶν δεῖξαι αὐτῷ τὸν ὑφ’ οὗ ἀφαιρεθήσεται τὴν βουλευτικὴν πρόνοιαν, τὴν ἐξουσίαν, τὰς τιμάς. οὐδαμῶς δέ με τοῖς μειλιχίοις καὶ πραέσι καὶ
15	γλυκέσι ῥήμασι τῆς οἰκείας πείθους θέλξει (ἤγουν ἀπατήσει)· οὔτε μὴν δι’ ἀπειλῶν πτήξει με εἰπεῖν αὐτῷ πρὶν ἂν λύσῃ με τούτων τῶν ἀγρίων δεσμῶν, βουληθῇ τε δοῦναι ἐμοὶ ἀντεκτίσεις καὶ ἀνταποδόσεις ταύτης τῆς τιμωρίας ἣν ἐτιμωρήσατό με. A.
sch 170a	Mediceus: δεῖξαι τὸ νέον] Περὶ τοῦ ἔρωτος τῆς Θέτιδος φησί.
sch 170b	Mediceus: τὸ νέον βούλευμα] τὸ νεωστὶ μηχανώμενον κατ’ αὐτοῦ.
sch 171	Mediceus: ἀποσυλᾶται] Ἀποσυληθήσεται.
sch 172	Mediceus: καί μ’ οὔτοι κ.τ.λ.] Πειθοῖ γὰρ ἢ βίᾳ πείθομεν, ὡς ὁ ποιητής· «πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ’ ἀρειῇ».
sch 175	Mediceus: πρὶν ἂν ἐξ ἀγρίων κ.τ.λ.] Τοῦτο τῆς μεγαλοφυΐας Αἰσχύλου καὶ Προμηθέως ἄξιον, τὸ μετὰ τὴν λύσιν ποινὰς αἰτεῖν τὸν Δία.
sch 178	(178—185) σὺ μὲν θρασύς τε: Σὺ μέν, ὦ Προμηθεῦ, εὔτολμος καὶ ἀναιδὴς
sch 178	γίνῃ, καὶ οὐδαμῶς ἐπικάμπτῃ ταῖς πικραῖς ταύταις αἰκίαις καταπονού‐ μενος καὶ πιεζόμενος· ἐγὼ δὲ λίαν φοβοῦμαι περὶ ταῖς σαῖς τύχαις, καὶ λογίζομαι ποῖ ποτε παύσονται καὶ ἐλλιμενισθήσονται (ἀπὸ μεταφορᾶς	100
5	τῶν προσορμιζομένων νηῶν), ἤγουν τί δεῖ σε τέρμα καὶ τέλος ἰδεῖν τῶνδε τῶν πόνων. ἀκαμπῆ γὰρ καὶ σκληρὰν ψυχὴν ἔχει ὁ Ζεύς. ἌΛΛΩΣ· ἐγώ, φησίν, ἀπορῶ εἰ ὅλως σε ὁ Ζεὺς ἀπολύσει τῶν δεσμῶν· σὺ δὲ καὶ ἀντίποινα λαβεῖν ἀξιοῖς. τὸ δὲ «κέλσαντα» ἀντὶ τοῦ παυσάμενον, ἐκ μεταφορᾶς τῶν προσορμιζομένων νηῶν. A.
sch 180	Mediceus: ἐλευθεροστομεῖς] Παρρησιάζῃ.
sch 181	Mediceus: διάτορος φόβος] Ὁ διατορεῖν δυνάμενος καὶ τιτρώσκειν.
sch 182	Mediceus: δέδια κ.τ.λ.] Ἐγὼ ἀπορῶ, φησίν, εἰ ὅλως σε λύσει τῶν δεσμῶν· σὺ δὲ καὶ ποινὰς λαβεῖν ἀξιοῖς, ὡς ἀγνοῶν τὸν Διὸς τρόπον.
sch 183a	Mediceus: κέλσαντ’] Παυσάμενον· ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν προσορμιζομένων νεῶν.
sch 183b	CP*W: «Κέλσαι» κυρίως τὸ τὴν ναῦν προσορμίσαι τινὶ εὐγαλήνῳ καὶ εὐλιμένῳ τόπῳ· «ἐξοκεῖλαι» δὲ τὸ τὴν ναῦν ἐκβληθῆναι ὑπ’ ἀνέμου ἔξω τοῦ λιμένος.
sch 183c	X: Οἱ μὲν ποιηταὶ «κέλλειν» τὸ ἐλλιμενίζειν εἶπον· ἐξ οὗ καὶ «κόλπος», εἰς ὃν αἱ νῆες κέλλουσιν· ἡμεῖς δὲ μετὰ τοῦ ο φαμέν, «ὀκέλλειν». καὶ «προσκέλλειν» τὸ ἐντὸς λιμένος γίνεσθαι, «ἐξοκέλλειν» δὲ τὸ ἐξοριάζεσθαι.
sch 183d	P* (continuatur cum sch. 178): κέλσαντ’] δύναται δὲ συνταχθῆναι καὶ οὐδετέρως, «κέλσαν».
sch 184a	Cgl: ἀκίχητα] Ἀκατάληπτα· ἃ οὐδεὶς δύναται κατα‐
sch 184a	λαβεῖν καὶ νοῆσαι.	101
sch 184b	gll. in DP: ἀκίχητα] Ἀκατάληπτα, ἀμετάτρεπτα· ἀκίχητα κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν.
sch 185a	Mediceus: οὐ παράμυθον] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον.
sch 185b	Mediceus (in altero margine): Παρὰ τὸ «ὅ τοι σθένος οὐκ ἐπιεικτόν.»
sch 185c	WXc (similia in PPd): οὐ παράμυθον: Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον τὸ τοῦ Διὸς κέαρ.
sch 186a	(186—192) οἶδ’ ὅτι θρασύς τε: Οἶδα, φησὶν ὁ Προμηθεύς, ὅτι ἀμείλικτός ἐστιν ὁ Ζεύς, καὶ τὸ δόξαν αὐτῷ δίκαιον δοκεῖ εἶναι· καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ ἀρέσκων, τὸ βουλητὸν αὐτῷ δίκαιον νομίζει εἶναι. ἀλλ’ ὅμως ἔσται πραΰς, ὅταν τοῦτον τὸν τρόπον ῥωσθῇ καὶ κρατυνθῇ τὰ ἐπιέναι μέλλοντα αὐτῷ·
5	τὴν δὲ σκληρὰν καὶ ἀκατάπαυστον αὐτοῦ ὀργὴν καταπραΰνας, ἥξει καὶ συνέλθῃ ἐμοὶ εἰς φιλίαν καὶ συντυχίαν, ἀναγκαζόμενος ἀναγκαζομένῳ· ἢ ποθῶν μαθεῖν τὰ περὶ ἑαυτοῦ, συνέλθῃ ἐμοὶ ποθοῦντι λυθῆναι τῶν δεσμῶν. A (contuli et DW).
sch 186b	Mediceus et NcVWXcY: καὶ παρ’ ἑαυτῷ τὸ δίκαιον ἔχων: Πάντα δικαίως οἰόμενος ποιεῖν· αὐτὸς ἑαυτῷ ἀρέσκων· καὶ δίκαιον νομίζων εἶναι ὅπερ ἂν βούληται πράττειν.
sch 189a	CPPdVY: ῥαισθῇ: Ὅταν οὕτω τυφθῇ ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου ὥσπερ ὑπὸ ῥαιστῆρος, μαλακογνώμων ἔσται·
sch 189a	εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοῦ σιδήρου.	102
sch 189b	P*: Γράφεται ῥεχθῇ, ἤγουν «ὅταν πραχθῶσι τὰ πράγματα οὕτως ὡς λέγω.»
sch 189c	P* (alterum scholium): ταύτῃ ῥεχθῇ: Ὅταν τυπωθῇ ὑπὸ τῶν Μοιρῶν καὶ ἑδραιωθῇ οὕτως γενέσθαι.
sch 189d	gll. in PPd: Γράφεται ῥεχθῇ, ἀντὶ τοῦ «πραχθῇ».
sch 189e	PglPdmarg.: Ἤγουν ὅταν καταβιβασθῇ ἀπὸ τοῦ θρόνου καὶ τῆς βασιλείας.
sch 189f	gll. in CXa: ῥαισθῇ] Κρατηθῇ ὑπὸ τῆς Θέμιδος.
sch 191a	Mediceus gl: ἀρθμὸν] Φιλίαν.
sch 191b	P*: ἀριθμόν: Γράφεται ἀρθμόν, ἤτοι φιλίαν. Ὅμηρος· «οἱ δ’ ἡμῖν ἄρθμιοι ἦσαν», ἀντὶ τοῦ «φίλοι»· καὶ «διέτμαγον ἀρθμήσαντες», ἀντὶ τοῦ «εἰς φιλίαν ἐλ‐ θόντες». καὶ ὁ Ἄρατος· «καὶ δή που πόλεμον, καὶ δὴ
5	καὶ ἀνάρθμιον αἷμα».
sch 193a	(193—196) πάντ’ ἐκκάλυψον: Καὶ φανέρωσον· καὶ εἰπὲ ἡμῖν πᾶσαν αἰτίαν, καὶ τὸν τρόπον, ἐν ποίῳ πταίσματι λαβών σε ὁ Ζεὺς αἰκίζεται καὶ τιμωρεῖ οὕτως ἀτίμως καὶ ὀδυνηρῶς. δίδαξον ἡμᾶς τόδε, εἰ μὴ βλάπτῃ καὶ ὡσανεὶ αἰσχύνῃ τῷ λόγῳ καὶ τῇ φανερώσει.
5	βουλόμενος τοίνυν ὁ ποιητὴς διδάξαι τὴν ὑπόθεσιν προσεποιήσατο ἐρωτώσας τὸν Προμηθέα τὰς Ὠκεανίδας. A (om. C).
sch 193b	Mediceus: πάντ’ ἐκκάλυψον] Τὴν ὑπόθεσιν βουλόμενος διδάξαι, τὸ περίεργον τοῦ γυναικώδους ἤθους προσέ‐
sch 193b	λαβεν. οὐκ ἂν γὰρ ὁ Ὠκεανὸς ἠξίωσεν ἐρωτῆσαι, εἰδώς.	103
sch 197	(197—198) ἀλγεινὰ μέν μοι: Ἄλγους μὲν αἴτια ὑπάρχουσί μοι ἐν τῷ λέγειν ταῦτα· λύπη δὲ πάλιν ἐστὶ σιγᾶν τινα τὰς οἰκείας λύπας καὶ τοὺς ἑαυτοῦ πόνους· εἰ γάρ τις ἐκκαλύψει πρός τινα τὴν ἑαυτοῦ θλῖψιν, δέχεται παρηγορίαν τινὰ παραμυθούμενος παρ’ ἐκείνου. πανταχόθεν δέ
5	μοι δυστυχία ἐπῆλθε· καὶ λεγόμενα ταῦτα λυπηρά εἰσι, καὶ σιωπώμενα ἀλγεινά. A (om. C).
sch 199a	(199—206, et breviarium versuum 199—241) ἐπεὶ τάχιστ’ ἤρξαντο: Ἐπεί, φησίν, ἔρις καὶ στάσις τοῖς θεοῖς ἐγένετο, τοῖς μὲν ἐθέλουσιν ἐκβαλεῖν τῆς βασιλείας τὸν Κρόνον, τοῖς δὲ μή, ἐγὼ συνεβούλευον τούτοις τὰ ἀγαθά· ἀλλὰ πείθειν οὐκ εἶχον.
5	ἀπὸ τούτων δὲ ἄρχεται τῆς διηγήσεως· προλέγει δέ τινας εὐργεσίας γενομένας τῷ Διὶ παρ’ αὐτοῦ, ἵνα ἀχάριστον καὶ ἀγνώμονα αὐτὸν ἀπο‐ δείξῃ. A.
sch 199b	Mediceus: ἤρξαντο δαίμονες] Τοῦτο συναπτέον 〈τῷ〉 «οἱ μὲν θέλοντες.»
sch 199c	marg. in DP: ἐπεὶ τάχιστ’ κ.τ.λ.] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν.
sch 202a	gll. in BP: δῆθεν] Ἀληθῶς.
sch 202b	Bgl (alterum), Cgl: δῆθεν] Αἰτιολογικόν.
sch 202c	Pgl (alterum): δῆθεν] Ἐπὶ βεβαιώσεως τοῦτο λέγουσι.
sch 206a	PPdYa: Αἱμύλος λέγεται ὁ δι’ ὑποκρίσεως αἵματος (ἤγουν συγγενείας) ἀπατῶν τινα. οὗτος δὲ λέγεται παρὰ Λατίνοις «πέλαξ».
sch 206b	PYa: Αἱμύλον κυρίως ἐπὶ τῆς γυναικὸς τῆς δυναμένης ἀπὸ τοῦ ἐρυθήματος ἀπατῆσαι· ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας
sch 206b	ἐκάλεσε τὰς φρονίμους.	104
sch 206c	Mediceus: αἱμύλας] Συνετάς· «τὰς ἐμὰς» δῆλον ὅτι.
sch 209a	CPPdVWXc: ἐμοὶ δὲ μήτηρ: Ἐμοί, φησὶν ὁ Προμη‐ θεύς, ἡ μήτηρ προεῖπε τὰ μέλλοντα γενέσθαι. τὸ δὲ «οὐχ ἅπαξ μόνον Θέμις» οὕτω νοητέον· (sequitur 209b, nullo intervallo).
sch 209b	(209—211) Ἐὰν δὲ ἡ ἐμὴ μήτηρ καὶ Θέμις καὶ Γαῖα λέγεται, οὐ καινόν· καὶ γὰρ μίαν μορφὴν ἔχουσιν οἱ θεοί, πολλοῖς δὲ ὀνόμασι καταμερίζονται. ἌΛΛΩΣ· τὸ γὰρ θεῖον φύσει μέν ἐστιν ἕν, ὀνόμασι δὲ πολυμερές. ἢ οὕτως· ἐμοὶ δὲ ἡ Θέμις ἡ μήτηρ τὸ μέλλον προεῖπε καθὼς τελεσθήσεται.
5	τὸ δὲ “πολλῶν ὀνομάτων μορφὴ μία„· λέγει ὅτι τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ Γῆν καὶ Θέμιν ὠνόμασεν. ἌΛΛΩΣ· ἐμοὶ δὲ προεῖπε τὸ μέλλον ὥσπερ γενήσεται ἡ μήτηρ, ἡ οὐ καθόλου μόνον Θέμις λεγομένη ἐλλειπτικῶς κατὰ Ἀττικὴν συνήθειαν, ἀλλὰ καὶ Γῆ, καὶ τοῦτο ἐλλειπτικῶς· ᾗ μορφὴ πρόσεστι μία, πολλῶν δὲ ὀνομάτων μετέχει· λέγεται γὰρ καὶ ζείδωρος
10	καὶ βότειρα καὶ βωτιάνειρα. A.
sch 210	Mediceus: πολλῶν ὀνομάτων] Τὸ γὰρ θεῖον φύσει μὲν ἕν ἐστιν, ὀνομασίᾳ δὲ πολυμερές.
sch 211	Mediceus gl: ᾗ] Καθό.
sch 212	(212—213) P*VWXc: ὡς οὐ κατ’ ἰσχύν: Ὡς οὐ μετὰ δυνάμεως ἢ μετὰ καρτερότητος, παρὸ μετὰ δόλου ἐνδέχεται κρατεῖν τοὺς ὑπερέχοντας.
sch 214	(214—18) τοιαῦτ’ ἐμοῦ: Τοιαῦτ’ ἐμοῦ λέγοντος, οὐδὲ ἄξιον ἔκριναν προσβλέψαι μοι· κρεῖττον δέ μοι τῶν παρόντων τότε ἐδόκει τὸ προσλα‐ βεῖν τὴν μητέρα καὶ συμπαρίστασθαι καὶ βοηθεῖν τῷ Διί, ἐμοὶ θέλοντι καὶ ἐκείνῳ. A.
sch 217	Mediceus: προσλαβόντι] Συναιρομένῳ τῇ μητρί.	105
sch 219	(219—223) ἐμαῖς δὲ βουλαῖς: Διὰ δὲ τῶν ἐμῶν βουλῶν, φησί, καλύπτει καὶ κατέχει ὁ κατώτατος τόπος τοῦ Ἅιδου, ὁ σκοτεινότατος, τὸν ἀρχαιό‐ τατον Κρόνον, σὺν τοῖς αὐτοῦ συμμάχοις Τιτᾶσι. τοιαῦτα δὲ ὠφεληθεὶς ὁ τῶν θεῶν τύραννος ὑπ’ ἐμοῦ, ἠμείψατό με ταῖσδε ταῖς κακαῖς ποιναῖς. A.
sch 221	marg. in DP: αὐτοῖσι κ.τ.λ.] Σχῆμα κατὰ ῥήτορας λεγόμενον βαρύτης.
sch 222	Mediceus: τύραννος] Ὅτι οἶδεν τὸ ὄνομα τῆς τυραννί‐ δος· πρὸ αὐτοῦ δὲ καὶ Ἀρχίλοχος· «μεγάλης δ’ οὐκ ἐρῶ τυραννίδος».
sch 224	(224—225) ἔνεστι γάρ πως: Φυσικῶς πρόσεστι τοῖς τυραννοῦσι τὸ ἐπιλανθάνεσθαι τῶν οἰκείων φίλων, καὶ τιμωρεῖν ἐκείνους ὡς ὑπόπτους. τὸ δὲ τῆς τυραννίδος ὄνομα τοῖς μὲν παλαιοτάτοις ἄγνωστον ἦν· οὗτος δὲ ὁ ποιητὴς οἶδεν αὐτό, πρὸ αὐτοῦ δὲ καὶ ὁ Ἀρχίλοχος, λέγων· «μεγάλης
5	δ’ οὐκ ἐρῶ τυραννίδος». A (om. C; contuli et DW).
sch 225	Mediceus: τοῖς φίλοισι μὴ πεποιθέναι] Τὸ ἀμνημονεῖν τῶν φίλων.
sch 226a	(226—227) ὃ δ’ οὖν ἐρωτᾶτε: Ὅπερ δὴ ἐρωτᾶτέ με, ἤγουν δι’ ἣν αἰτίαν κολάζει με ὁ Ζεύς, λέξω. ἌΛΛΩΣ· κατ’ ἐρώτησιν ἑρμηνευτέον· «ἐρωτᾶτέ με» (πρὸς τὰς Ὠκεανίδας φησί) «καθ’ ἣν αἰτίαν, δι’ ὃν τρόπον, ὅδε καὶ οὗτος ὁ Ζεὺς τιμωρεῖ με; τοῦτο ἐρῶ ὑμῖν». A.
sch 226b	Mediceus: ὃ δ’ οὖν κ.τ.λ.] Ὅπερ δὲ ἐρωτᾶτε, δι’ ἣν
sch 226b	αἰτίαν κολάζομαι, λέξω.	106
sch 228a	(228—231) ὅπως τάχιστα: Τὸ «ὅπως» ἀντὶ τοῦ παραυτίκα. ἡνίκα ἐνιδρύνθη τῷ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ θρόνῳ (ἤγουν ἐδράξατο ὁ Ζεὺς τῆς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Κρόνου ἐξουσίας), τηνικαῦτα μερίζει καὶ διανέμει τοῖς θεοῖς γέρα, ἤγουν ἐξουσίας, τιμάς, δυνάμεις, ἄλλῳ ἄλλας καὶ ἄλλῳ ἄλλας·
5	καὶ διεστοιχίζετο (ἤγουν ἀφώριζε, ἠσφαλίζετο, ἡδραίου) τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν· καὶ τὰς τάξεις ἔνεμε τῆς ἀρχῆς. A.
sch 228b	CPPdVW (continuatur cum 228a): Ἢ τὸ «ὅπως» ἀντὶ τοῦ ἐπειδή.
sch 229	pgl: καθίζετ’ (sic, sed ε supra ι scriptum)] Ἰωνικῶς διὰ τοῦ ι, ἐκαθίζετο.
sch 230	Mediceus: διεστοιχίζετο] Διῄρει.
sch 231a	(231—241) βροτῶν δὲ τῶν ταλαιπώρων: Τῶν δὲ τληπαθῶν ἀνθρώπων οὐδένα ἔσχε λόγον, ἀλλ’ ἤθελε τὸ πᾶν γένος αὐτῶν τὸ τότε ὂν ἀφανίσαι, καὶ ἄλλο γεννῆσαι καὶ πλάσαι νέον. καὶ τούτοις τοῖς βουλεύμασι καὶ τοῖς λόγοις τοῦ Διὸς οὐκ ἄλλος οὐδεὶς ἀνθίστατο καὶ ἠναντιοῦτο· ἐγὼ δὲ ὁ
5	τόλμης καὶ ὁ τολμηρὸς ἐλυτρωσάμην καὶ ἐξέβαλον τοὺς ἀνθρώπους τοῦ μὴ φθαρέντας αὐτοὺς εἰς τὸν Ἅιδην παραγενέσθαι. διὰ τοῦτο καταπο‐ νοῦμαι καὶ δαμάζομαι τοιαύταις βλάβαις, ἀλγειναῖς μὲν οὔσαις τοῖς πάσχουσι ταύτας, ἐλέους δὲ ἀξίαις τοῖς βλέπουσι. τοὺς βροτοὺς δὲ οἰκτισάμενος, αὐτὸς οἴκτου οὐκ ἠξιώθην· ἀλλ’ ἀπηνῶς ἐρρύθμισμαι
10	(ἤγουν ἐσταύρωμαι καὶ ἐκτέταμαι). ἡ δὲ μεταφορὰ τοῦ ῥυθμίζειν ἀπὸ τῶν χορδῶν. A (om. C; contuli et DW).
sch 231b	Mediceus: βροτῶν δὲ τῶν ταλαιπώρων] Μισοπονήρως καὶ φιλανθρώπως τὸ «ταλαιπώρων» προσέθηκεν.
sch 235a	Mediceus: δὲ τόλμης’ (sic)] Τινὲς «ἐτόλμησα.» καὶ τὸ ἑξῆς μετὰ ἤθους. δύναται καὶ «τολμῆς» εἶναι, ὡς
sch 235a	«τιμῆς, τιμήεις».	107
sch 235b	gll. in CWY: τόλμης] Τολμηρός.
sch 235c	Pgl: τόλμας (η supra α scriptum)] Ἢ τόλμης καὶ ὁ τολμηρός, ἢ διὰ τόλμης.
sch 235d	Pgl (alterum): τόλμας] Βαβαί, ἢ φεῦ.
sch 235e	Pmarg.: Ἢ «ὦ ἕνεκα τῆς τόλμης καὶ τοῦ ἐπιχειρή‐ ματος τοῦ Διός».
sch 237	Mediceus: τῷ ταῖς (τοι recte suprascr. diorthotes) τοιαῖσδε] Δύναται 〈ἢ σύνδεσμος εἶναι, ἢ〉 ἀντωνυμία ἐν συμπαθείᾳ κειμένη ἡ «τοι», ὡς «μή μοι μίμνε, φίλον.»
sch 241	Mediceus: ἐρρύθμισμαι] Ἐσταυρωμένος, ἐκτεταμένος. τῶν δὲ μέσων τὸ «ῥυθμίζειν». ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν χορδῶν.
sch 242	(242—245) σιδηρόφρων τε: Ὁ τῶν Ὠκεανίδων γυναικῶν χορός, ἰδὼν τὸν Προμηθέα κακῶς καὶ ἀθλίως πάσχοντα, φησὶ πρὸς αὐτόν· «ὡς ἄγαν σκληρόψυχος καὶ ἀμείλικτος ὅστις οὐ συναλγεῖ τοῖς σοῖς κακοῖς. ἐγὼ γὰρ οὔτε εἰσιδεῖν ἤθελον ταῦτα, εἰσιδοῦσά τε ἠνιάθην τὴν ψυχήν». A (om. C:
5	contuli et DW).
sch 247a	(breviarium versuum 234—241 et paraphrasis versuum 247—250) μή πού τι προὔβης: Ἐπεὶ προδιηγήσατο ὁ Προμηθεὺς καὶ εἶπεν «διότι ἀντέλεγον τῷ Διὶ καὶ οὐκ εἴασα τοὺς ἀνθρώπους διαφθαρῆναι, διὰ τοῦτό με ἐτιμώρησεν ὁ Ζεὺς οὕτως», ἐρωτᾷ πάλιν αὐτὸν ὁ χορός· «μὴ γὰρ
5	ἕτερόν τι ἥμαρτες ἁμάρτημα»; ὁ δέ φησιν· «ἐποίησα τοὺς ἀνθρώπους μὴ
5	πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχειν τὸν θάνατον, κατοικίσας ἐν αὐτοῖς ἐλπίδας τυφλάς, ἐπεὶ ἐν αὐτοῖς ἐποίησα τὸ μὴ νομίζειν σήμερον ἢ αὔριον θανεῖν, ἢ τόνδε ἢ τόνδε τὸν καιρόν, καὶ οὕτως διόλου κοπιᾶν καὶ ζῆν». A (contuli et DW).	108
sch 247b	Mediceus: μή πού τι προύβης] ἐρωτηματικῶς· «μὴ ἕτερον ἥμαρτες ἁμάρτημα;»
sch 248a	θνητούς γ’ ἔπαυσα: Πρῶτον, φησίν, οἱ ἄνθρωποι πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντες τὸν θάνατον οὐκ ἐξήρχοντο εἰς τὸ ἐργάζεσθαι ἢ ναυτίλλεσθαι ἢ ἄλλο τι ποιεῖν, φοβούμενοι τὸν θάνατον, μὴ τηνικαῦτα ὑπέλθοι αὐτοῖς· ἐγὼ δὲ αὐτὸν ποιήσας ἀπρόοπτον, καὶ ἐλπίδας αὐτοῖς ἐνθεὶς τοῦ ζῆν, καὶ μὴ
5	γινώσκειν πότε μέλλει αὐτοῖς ἐπελθεῖν ὁ θάνατος, εἰς ἔργα παρώτρυνα. A (contuli et DW).
sch 248b	P*: Ἀπὸ τοῦ λέγειν «θνητούς τ’ ἔπαυσα μὴ προ‐ δέρκεσθαι μόρον» παρεμφαίνει καὶ ἑτέραν εὐεργεσίαν ἀφανῆ οὖσαν. οἱ γὰρ ἄνθρωποι πρώην τὸν μόρον καθ’ ἑκάστην ἐλπίζοντες οὐδόλως εἰργάζοντο· εἶτα λαβόντες
5	ἀπὸ τοῦ Προμηθέως ἐλπίδας κενάς, ἤγουν τυφλωθέντες ἣν πρὶν εἶχον ἐλπίδα θανάτου, ὥστε μὴ προβλέπειν αὐτόν, διόλου εἰργάζοντο, ἔχοντες καὶ τὸ πῦρ.
sch 250a	P*: τυφλάς] Ἵνα τυχὸν ἐλπίζωσιν ὅτι σήμερον μέλ‐ λομεν ἀποθανεῖν ἢ ἄλλο τι παθεῖν, ἢ αὔριον, ἢ μετὰ πολύ, ἢ οὔ.
sch 250b	Pgl: τυφλάς] Ἀπράκτους, ἀδήλους, ἀφανεῖς· ἃς οὐκ ἐπίσταταί τις εἰ γενήσονται.
sch 252	(252—254) πρὸς τοῖσδε μέντοι: «Πρὸς τούτοις οἷς εἶπον ἐγώ», φησίν, «αὐτοῖς, τοῖς ἀνθρώποις, παρέσχον καὶ ἔδωκα τὸ πῦρ». εἶτα ἔφη ὁ χορὸς ὅτι «καὶ νῦν ἔχουσιν οἱ ἄνθρωποι τὸ φλόγας ἐκπέμπον πῦρ;» ὁ δέ φησιν· «ἀφ’ οὗ γε πολλὰς ἐκμαθήσονται τέχνας». A (contuli et DW).	109
sch 253a	CP*VWXcY: φλογωπόν: Δύο εἰσὶν ὀνόματα τῷ πυρί, τὸ στοιχειακὸν καὶ τὸ διακονικόν. καὶ στοιχειακὸν μὲν πῦρ, αὐτὸ τὸ στοιχεῖον ὁ αἰθήρ· διακονικὸν δέ, αὐτὸ τὸ πρὸς ὑπηρεσίαν ἡμετέραν χρησιμεῦον, ὅπερ
5	«φλογωπὸν» ὁ Αἰσχύλος φησὶ παρὰ τὸ ὑποκεῖσθαι τῇ ὀπωπῇ καὶ λάμπειν· τὸ γὰρ αἰθέριον οὐχ ὑποπίπτει τῇ ὁράσει.
sch 253b	P*Pdgl: «Φλογωπὸν» τὸ διακονικὸν πῦρ παρὰ τὸ ὑποκεῖσθαι τῇ ἐπωπῇ καὶ λάμπειν· τὸ γὰρ στοιχειακόν, οἷον τὸ αἰθέριον, οὐχ ὁρᾶται.
sch 253c	CWa (in his collocatur post 253a): Σημείωσαι ὅτι δόξα Ἑλληνικὴ ἦν ὅτι τὰ σώματα προϋπῆρχον, ὕστερον δὲ αἱ ψυχαὶ γεγονυῖαι καὶ †ὀργισθεῖσαι παρὰ τοῦ θεοῦ. ἐνέβαλε ταύτας ἐν τοῖς σώμασιν οἱονεὶ
5	ἐν φρουρᾷ τινι, καὶ κατείχοντο ὑπὸ τῶν σωμάτων, ἐφοβοῦντο δὲ μεταχειρίσασθαί τι πρὸς ὠφέλειαν αὐτῶν· ἐνόμιζον γὰρ ὅτι, ἡνίκα προσεγγίσωσί τι, θάνατος ἀποβῇ αὐτοῖς ἐξ ἐκείνου τοῦ πράγματος οὗ προσψαύσωσι. καὶ οὕτως ἐφθείροντο ποτὲ μὲν ὑπὸ τοῦ
10	ψύχους, ποτὲ δὲ ὑπὸ τῆς πείνης, ἄλλοτε δὲ ἐπὶ ἄλλοις συμβάμασι. κατελθόντος οὖν ποτὲ τῶν καιρῶν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πυρὸς ἐπὶ τῶν δένδρων, †καὶ κατακαφθὲν πνέοντες οἱ κάρβωνες†, μόλις ἐκεῖσε παραγενόμενοι οἱ ὄντες τότε ᾔσθοντο τοῦ πυρός. καὶ σχόντες μικρὰν
15	προμήθειαν (ἤτοι μικρὰν φρόνησιν), ἔλαβον ἐκ τούτου τοῦ πυρὸς καὶ ἐφύλαττον. κατὰ μικρὸν δὲ αὐξανομένης τῆς προμηθείας (ἤτοι τῆς φρονήσεως), ᾐσθάνθησαν ὅτι οὐκ ἄν ποτε θάνωσιν, ὁποίου ἂν προσψαύσωσι πράγματος· οὐδὲ γνῶσίς τις, πότε τὸ τέλος τῆς ζωῆς
20	αὐτοῦ ἔσεται. διὰ τοῦτο φησὶν ὅτι «ἔπαυσα τοὺς βροτοὺς μὴ βλέπειν τὸν θάνατον, ἐγκατοικίσας ἐν αὐτοῖς τυφλὰς ἐλπίδας, ἤτοι μὴ γινώσκειν τινὰ ὅτε μέλλει συμβῆναι αὐτῷ θάνατος».	110
sch 253d	Mediceus: φλογωπὸν] Λαμπρόν.
sch 254	PglVXcY: ἀφ’ οὗ γε] Τοῦτο δέ ἐστι μέθοδος σύντομος. δέον γὰρ εἰπεῖν «ναὶ» καὶ παύσασθαι, ὁ δὲ προλαμβάνει τὴν ἑξῆς ἐρώτησιν, ἀφ’ ἧς νοεῖται καὶ τὸ «ναὶ» τὸ σιωπηθέν.
sch 255	(255—262): τοιοῖσδε δή σε: Ἐρωτᾷ ὁ χορὸς τὸν Προμηθέα, οἰκτείρων αὐτὸν ὡς ἐπὶ οὐδαμινοῖς πταίσμασιν αἰτιώμενον καὶ τιμωρούμενον, ὅτι «ἐπὶ τοιούτοις ἁμαρτήμασι τιμωρεῖταί σε ὁ Ζεύς, καὶ οὐ παύσεται τῆς ὀργῆς, οὐδ’ ἐστὶ τέλος τοῦ δεσμοῦ σοι προκείμενον;» ὁ δὲ Προμηθεὺς
5	ἀνταποκρίνεται πρὸς τὸν χορὸν καί φησιν ὅτι «οὐδὲν ἄλλο μοι τέρμα τῆς δέσεως καὶ τῆς κακοπαθείας ταύτης προκεῖται, ἢ ὅπερ δόξει ἀρεστὸν ἐκείνῳ». εἶτα πάλιν ὁ χορὸς πρὸς τὸν Προμηθέα λέγει· «πῶς δὲ δόξει τῷ Διὶ ἀπολῦσαί σε τοῦ δεσμοῦ; τίς ἡ περὶ τούτου ἐλπίς; οὐ νοεῖς ὅτι ἥμαρτες; ὅτι δὲ ἥμαρτες, οὔτε ἐμοὶ ἀποδεκτὸν λέγειν πρός σε καὶ
10	ὀνειδίζειν σε, σοί τε λυπηρόν ἐστι τοῦτο. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐάσωμεν· ἐλευθερίαν δὲ ἐκζήτει τοῦ δεσμοῦ καὶ τῆς κακοπαθείας ἣν ἔχεις.» A (8—9 ὅτι ... τοῦτο nihil amplius habet C).
sch 256	Mediceus: χαλᾷ] Συνήθης αὐτῷ ἡ «χαλᾷ» φωνή.
sch 260	CWa (in his continuatur cum sch. 255. 9) P*Ya: ἐμοὶ λέγειν: Λύπης γάρ εἰσι ταῦτα αἴτια ἐμοί· σοὶ δὲ τῷ ἀκούοντι πλεῖστον ἄλγος γενήσεται.
sch 261	Mediceus: ἀλλὰ ταῦτα μὲν] «Ἀλλὰ ταῦτα μὲν προ‐
sch 261	τετύχθαι ἐάσομεν».	111
sch 263a	(261—263) PPdWXa: ἐλαφρόν: Ἐπεὶ ὁ χορὸς ὡς δῆθεν παραινῶν ἔφη πρὸς τὸν Προμηθέα «τἄλλα λιπὼν ζήτει τῶν δεσμῶν ἀπαλλαγήν», φησὶν ὁ Προμηθεὺς «παντὶ τῷ ἔξω κ.τ.λ.» (sequitur 263b, nullo intervallo).
sch 263b	(263—265) ἐλαφρὸν ὅστις: Τῷ ἔξω τῶν κακῶν ὄντι, καὶ μὴ ἐμπεσόντι εἰς βλάβας, δυνατόν ἐστι νουθετεῖν τοὺς κακῶς πάσχοντας. A (om. C; contuli et DW).
sch 265	Mediceus: ταῦτ’ ἅπαντ’ (sic) ἠπιστάμην] Τιμωρηθη‐ σόμενος.
sch 266	Pmarg.: ἑκὼν] Ἑκουσίως· τὸ ὄνομα ἀντὶ τοῦ ἐπιρ‐ ρήματος.
sch 268	(268—70) οὐ μήν τι ποίναις: «Ὅτι μέν», φησίν, «ἥμαρτον, οἶδα καὶ αὐτός· οὐ μὴν δὲ ὑπελάμβανον τοιαύταις τιμωρίαις τιμωρηθῆναί με, καὶ κατισχανεῖσθαι (ἤγουν κρατεῖσθαι καὶ δεσμεῖσθαι) ἐν πέτραις πεδαρσίοις καὶ ὑπεραιρομέναις τῆς γῆς (ἤγουν ὑψηλαῖς), ἐπιτυχόντα τοῦ πάγου καὶ
5	τοῦ τόπου τοῦ ἐρήμου τούτου, τοῦ μὴ κατοίκους ἔχοντος». A.
sch 269a	Pgl: κατισχανεῖσθαι (sic)] Κατακεκρατῆσθαι· ἢ ξη‐ ραίνεσθαι· ἤγουν κρατεῖσθαι καὶ δεσμεῖσθαι.
sch 269b	Bmarg., Y (in hoc continuatur cum sch. 268): Πεδαρσίοις ἀπὸ τοῦ «πέδον», ἡ γῆ, καὶ τοῦ «ἀείρω», τὸ ἐπαίρω.
sch 270	P*Y (partim) Ya: ἀγείτονος πάγου: Τοῦ κακογεί‐ τονος· ἢ τοῦ ἐρημητικοῦ, τοῦ μὴ ἔχοντος γείτονας· ἐν
sch 270	ᾧ τις οὐ γειτνιάζει (ἤγουν προσεγγίζει).	112
sch 271a	(271—273) καί μοι τὰ μὲν παρόντα: μὴ ὀδύρεσθε ἃ νῦν πάσχω κακά· πρὸς τὴν γῆν δὲ βᾶσαι καὶ πορευθεῖσαι (ἀέριαι γὰρ ἐφέροντο), ἀκούσατε ἅπαν τὸ ἐμόν. A (om. C; contuli et DW).
sch 271b	(271—273?) Mediceus: vide 275e, cum adn.
sch 272a	Mediceus: τύχας] Γρ. «βλάβας.» βούλεται γὰρ στῆσαι τὸν χορόν, ὅπως τὸ στάσιμον ᾄσῃ.
sch 272b	P*Ya: πεδοῖ δὲ βᾶσαι: βούλεται στῆσαι τὸν χορόν, ὅπως τὸ στάσιμον ᾄσῃ.
sch 272c	P*: πεδοῖ δὲ βᾶσαι: Ἐπειδὴ ἐν τῷ ἀέρι ἐκρέμαντο, διὰ τοῦτο λέγει «πεδοῖ δὲ βᾶσαι (ἤτοι κατελθοῦσαι πρὸς τὴν γῆν) ἀκούσατε πάντα, ὅπως βεβαίως μάθητε τὸ πᾶν». οὐ γὰρ ἠδύνατο προσφωνεῖν ἐκείνας εἰς ὕψος
5	πετομένας.
sch 275a	P*Pd (in his antecedit 275b 6—9) Ya: ταῦτά τοι] Ἢ στικτέον εἰς τὸ «μογοῦντι», τὸ δὲ «ταῦτα» τῷ ἑξῆς συναπτέον, ἵν’ ᾖ· ἡ περὶ τὰ αὐτὰ κ.τ.λ. (vide 275b).
sch 275b	(275—276) CNP*PdV(?)WXa: ταῦτά τοι πλανωμένη: Ἡ Περὶ τὰ αὐτὰ περιερχομένη πημονὴ (ἤγουν βλάβη) ἄλλοτ’ ἐπ’ ἄλλον προσιζάνει. ἌΛΛΩΣ· οὐκ ἐπιμένει μοι περὶ ἑνὸς ἱσταμένη ἡ λύπη, ἤτοι οὐκ ἐφ’ ἑνὶ κακῷ
5	ἀνιῶμαι ἀλλ’ ἐπὶ διαφόροις ἀσχάλλω· καὶ τὰ πάντα ὑμῖν ἀφηγήσασθαι βούλομαι. ἌΛΛΩΣ· τὸ «ταῦτα» ἀντὶ τοῦ «αὕτη ἡ βλάβη οὐκ ἐπ’ ἐμοὶ μόνῳ ἐγένετο, ἀλλὰ περιερχομένη (τοῦτο γάρ ἐστι τὸ πλανωμένη)
5	ἄλλοτε πρὸς ἄλλον καὶ ἄλλον ἐπέρχεται.»	113
sch 275c	Pgl: ταῦτα] Πρός. ἢ ταύτῃ καὶ οὕτως. αὕτη ἡ πημονή. διὰ τοῦτο.
sch 275d	Mediceus: ταῦτά τοι] Ἡ περὶ τὰ αὐτὰ πλανωμένη ἡ πημονὴ ἄλλοτ’ ἐπ’ ἄλλοις προσιζάνει.
sch 275e	Mediceus: Οὐ γὰρ ἐπιμένει μοι ἡ λύπη ἐφ’ ἑνί, ἀλλ’ ἐπὶ διαφόροις ἀσχάλλω. καὶ τὰ πάντα ὑμῖν ἀφηγήσασθαι βούλομαι.
sch 277	(277—278) οὐκ ἀκούσαις: Οὐχὶ μὴ βουλομέναις ἡμῖν τοῦτο εἶπας, τὸ «ἔλθετε καὶ ἀκούσατε, ἵνα μάθητε ἅπαν τὸ κατ’ ἐμέ·» ἀλλὰ θέλομεν καὶ ἡμεῖς τοῦτο. A.
sch 278a	(278—283) καὶ νῦν ἐλαφρῷ ποδί: «Καὶ νῦν», φησὶν ὁ χορός, «ἐπεὶ καλεῖς πρὸς αὑτὸν ἐμέ, ἐν ταχυτάτῳ ποδί (τῇ ἀερίᾳ πτήσει) τὸν κραι‐ πνόσσυτον (τὸν ταχινῶς κινούμενον) θρόνον αἰθέρα τε ἁγνὸν πόρον τῶν οἰωνῶν (ἤτοι τὸν ἀέρα, ἐν ᾧ τὴν πορείαν ποιοῦνται τὰ ὄρνεα) λιποῦσα,
5	προσπελάζω ταύτῃ τῇ τραχείᾳ γῇ·» λέγει δὲ τοῦτο διὰ τὸν Καύκασον· οὐ γὰρ πᾶσα γῆ σκληρὰ καὶ τραχεῖα· «τοὺς σοὺς δὲ πόνους θέλω ὅλους ἀκοῦσαι». A.
sch 278b	Mediceus: Ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν κυνηγῶν.	114
sch 279a	PPdW: κραιπνόσσυτον: «Κραιπνόσσυτον θᾶκον» δὲ τὸν αἰθέρα φησίν· ἐπ’ ἐκεῖνον γὰρ οἷον καθήμεναι ἐπιστηρίζονται.
sch 279b	NcPmarg. (partim) SjWXc: «Κραιπνὸν» δὲ τοῦτόν φησιν ἐπὶ τὸ καταπολὺ διαχεῖσθαι· κεχυμένη γὰρ ἡ τῶν ἀνέμων φύσις.
sch 281a	Mediceus: τῇδε] Προσέθηκε «τῇδε» διὰ τὸν Καύκασον· οὐ γὰρ πᾶσα γῆ σκληρά.
sch 281b	Mediceus (in margine altero): πελῶ] Ἐπέλασα.
sch 284a	(284—287) ἥκω δολιχῆς: Ὁ Ὠκεανὸς ἐλθών φησι πρὸς τὸν Προμηθέα· «ἥκω πρός σε διαμειψάμενος καὶ διελθὼν τὸ τέρμα καὶ τὸ τέλος τῆς δολιχῆς καὶ μακρᾶς ὁδοῦ, τὸν πτερυγωκῆ οἰωνὸν τόνδε (ἤγουν τοῦτον), τὸν ἐν τοῖς πτεροῖς ταχύτατον οἰωνὸν τὸν γρῦπα, διευθύνων καὶ ἄγων
5	γνώμῃ καὶ θελήσει οἰκείᾳ, χωρὶς χαλινῶν (ἤτοι αὐθαίρετον)». ἐπὶ γρυπὸς γὰρ τετρασκελοῦς ὀχεῖται ὁ Ὠκεανός. A.
sch 284b	Mediceus: ἥκω κ.τ.λ.] Καιρὸν δίδωσι τῷ χορῷ καθήκασθαι τῆς μηχανῆς Ὠκεανὸς ἐλθών. ὑπερβολῇ δὲ ἐχρήσατο, ὅπου γε Ὅμηρος οὐκ εἰσή‐ γαγεν Ὠκεανὸν εἰς τὸν σύλλογον τῶν θεῶν.
5	ἐπὶ γρυπὸς δὲ τετρασκελοῦς ὀχεῖται.
sch 286	Mediceus: πτερυγωκῆ] Τὸν ταχὺν διὰ τῶν πτερῶν.
sch 287	Mediceus: στομίων ἄτερ] Οἷον χωρὶς ἡνίων, αὐθαί‐
sch 287	ρετον, οὐ βίᾳ.	115
sch 288a	(288—292) ταῖς σαῖς δὲ τύχαις: «Ταῖς σαῖς», φησί, «κακοπαθείαις, γίνωσκε, ἀνιῶμαι· ἡ γὰρ συγγένειά με ἀναγκάζει λυπεῖσθαι, καὶ χωρὶς τοῦ εἶναί με σοῦ συγγενῆ οὐκ ἔστιν εὑρεθῆναι ᾧ ἂν πλείονα παρέχοιμι φιλίαν παρὸ σοί». ὑπερβολῇ δὲ ἐχρήσατο· ὁ γὰρ Ὅμηρος οὐκ εἰσήγαγεν
5	Ὠκεανὸν εἰς σύλλογον τῶν θεῶν. A.
sch 288b	P*Ya: ἴσθι, συναλγῶ (?)] Σημείωσαι ὅτι οἱ Ἀττικοὶ πῇ μὲν τιθέασιν ὡς παρέλκον τὸ «ὅτι», πῇ δὲ ἐκλείπουσι παντελῶς.
sch 291	Mediceus: μοῖραν: Λείπει «φιλίας».
sch 293	(293—297) γνώσῃ δὲ τάδ’: «Νοήσεις δέ», φησί, «τὴν πρός σέ μου διάθεσιν ἀληθῆ, καὶ ὡς οὐ μάτην σοι διὰ λόγου χαρίζομαι. φέρε γάρ, εἰπὲ τί σοι πρέπει συμπράττειν· οὐ γάρ ποτε λέγεις ὡς ἄλλος τις φίλος ἔσται σοι βεβαιότερος παρ’ ἐμὲ τὸν Ὠκεανόν». A.
sch 294	Mediceus: χαριτογλωσσεῖν] Μέχρι γλώσσης χαρίζεσθαί σοι, καὶ οὐκ ἔργοις.
sch 298a	(298—306) ἔα τί χρῆμα: Δυσχεραίνει ὁ Προμηθεὺς εἴ πως τὸ ἴδιον ἀξίωμα οὐκ ἐτήρησεν ὁ Ὠκεανός, φησὶ δέ, «τί τοῦτο τὸ πρᾶγμα; καὶ σὺ ἥκεις ἰδεῖν τοὺς ἐμοὺς πόνους; πῶς ἐκαρτέρησας, καταλείψας τὸ ἐπώνυ‐ μόν τε ῥεῦμα (τὸ ὀνομαζόμενον Ὠκεάνειον) καὶ τὰ αὐτόκτιστα ἄντρα
5	(τὰ αὐτοκατασκεύαστα) καὶ πετρηρεφῆ (τὰ πέτραις ἐστεγασμένα), ἐλθεῖν εἰς τὴν γῆν τὴν σιδηρομήτορα (τὴν γεννῶσαν τὸν σίδηρον);» λέγει δὲ τὴν Σκυθίαν· οἱ γὰρ Χάλυβες Σκυθικὸν ἔθνος, καὶ πολὺς ἐν Σκυθίᾳ χαλκός. «ἦ παρεγένου», φησί, «θεωρήσων τὰς ἐμὰς δυστυχίας καὶ συλλυπούμενος τοῖς ἐμοῖς κακοῖς; ἴδε οὖν θέαμα (ἤτοι παράδοξον τέρας), τόνδε ἐμὲ τὸν
10	φίλον τοῦ Διός, τὸν τὴν τυραννίδα καὶ τὴν βασιλείαν οἰκονομήσαντα καὶ συνεργήσαντα τούτῳ εἰς ταύτην, ποίαις βλάβαις ὑπ’ αὐτοῦ, τοῦ Διός, δαμάζομαι». A (C om. 9—12, ἴδε ... δαμάζομαι; contuli et D).	116
sch 298b	Mediceus: ἔα τί χρῆμα κ.τ.λ.] Δυσχεραίνει εἴ πως τὸ ἴδιον ἀξίωμα μὴ ἐτήρησεν ὁ Ὠκεανός.
sch 301a	Mediceus: τὴν σιδηρομήτορα] Τὴν Σκυθίαν· οἱ γὰρ Χάλυβες Σκυθικὸν ἔθνος.
sch 301b	Pmarg.: σιδηρομήτορα] Ἀλίβας καὶ χάληβος ὁ νεκρός, ἀπὸ τοῦ χαλᾶν τὴν ἥβην.
sch 307a	(307—314) ὁρῶ, Προμηθεῦ: Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως πρὸς τὸν Ὠκεανόν «ἴδε οἷα πάσχω καὶ οἵαις βλάβαις ὑπὸ τοῦ Διὸς δαμάζομαι», φησὶν ὁ Ὠκεανὸς πρὸς αὐτόν· «ὁρῶ οἷα πάσχεις, καὶ παραινέσαι σοι θέλω τὰ ἀγαθὰ καίπερ φρονίμῳ ὄντι· γνῶθι σαυτόν, καὶ νόησον ὅτι
5	ἐλάττων εἶ τοῦ Διός, καὶ ἄλλαξον τοὺς τρόπους καὶ κτῆσαι ἑτέρους νέους, ἐπεὶ καὶ τύραννος ἐν θεοῖς νέος. εἰ δὲ οὕτω τραχεῖς (καὶ σκληροὺς καὶ ἀναιδεῖς) λόγους καὶ τεθηγμένους (ἤγουν δυναμένους λυπῆσαι) ῥίψεις (ἀντὶ τοῦ ἐκπέμψεις ἐκ τοῦ στόματός σου), τάχ’ ἂν καὶ μακράν σου καθήμενος ὁ Ζεὺς ἀκούοι· ὥστε τὴν νῦν προσοῦσάν σοι ὀργὴν αὐτοῦ
10	παίγνιον εἶναι δοκήσεις, ἄλλα δὲ χαλεπώτερα πάθῃς». A.
sch 307b	Mediceus: Σκόπησον τὰ τῶν ῥητόρων καλά, παρὰ πρῶτοις εὑρεθέντα τοῖς τραγικοῖς.
sch 308	Mediceus, et gll. in CVXY: ποικίλῳ] Συνετῷ.
sch 309a	Mediceus: γίνωσκε σαυτὸν] Γνῶθι σαυτόν, ὡς ὁ ποιητής· «φράζεο, Τυδεΐδη, καὶ χάζεο». γνῶθι σαυτὸν
sch 309a	ὅτι ἥττων εἶ τοῦ Διός.	117
sch 309b	PPdYaΞa (in hoc ad v. 289): μεθάρμοσον: τυχὸν ἁρμονία τίς ἐστιν ἐν τοῖς τῆς ψυχῆς ἤθεσι· «μεθαρμόζει» δέ τις ἑαυτὸν ὅταν ἐκ τοῦ θυμοῦ γίνεται χαροπός, καὶ ἐκ τῆς σκληρότητος ἱλαρὸς καὶ εὐμάλακτος, καὶ αὖ πάλιν
5	τοὐναντίον. λέγει οὖν ὁ Ὠκεανὸς ἐνταῦθα τῷ Προμηθεῖ ὅτι «μεθάρμοσον τρόπους, ἤγουν μεταλλάχθητι ἐκ τοῦ σκληροῦ εἰς τὸ μαλακόν, καὶ ὕπειξον τῷ Διί». ἔστι δὲ ὁ Ὠκεανὸς συγγενὴς τοῦ Προμηθέως, ὡς εἴρηται, λόγῳ τοιῷδε ἀλληγορίας· ἀλληγορεῖται γὰρ
10	ὁ Ὠκεανὸς εἰς τὸν νοῦν ἐτυμολογούμενος, ἀπὸ τοῦ «ὠκέως» (ἤγουν ταχέως) «νάειν» τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰ διανοήματα. ἡ δὲ προμήθεια καὶ ἡ πρόγνωσίς ἐστι μέρος τοῦ λογισμοῦ, καὶ δοκεῖ πως συγγενικῶς διακεῖσθαι τοῖς ἀπὸ τοῦ νοὸς ναομένοις ῥεύμασιν,
15	ἤτοι λογισμοῖς καὶ διανοήμασι.
sch 312	P*: ῥίψεις] «Ῥίπτειν» κυρίως ἐπὶ τῶν ἀφελῶν λόγων, τὸ δὲ «βάλλειν» ἐπὶ τῶν ἰσχυρῶν.
sch 313	P*XcYa: ὥστε κ.τ.λ.] Ὥστε τὸν νῦν παρόντα χόλον τῶν μόχθων καὶ τῶν κακώσεων παίγνιον εἶναί σοι δόξειν· ἤτοι, οὐ σωφρονοῦντι βαρύτερα κακά σοι ἐπέλθωσι παρὰ τοῦ Διός, καὶ ταῦτά σοι τὰ κακὰ παίγνιον
5	δόξει εἶναι.
sch 314	Mediceus: παιδιὰν κ.τ.λ.] Πείσῃ γὰρ χαλεπώτερα.
sch 317	NPPdVXc: ἀρχαῖα ἴσως σοι: «Ἀρχαῖα» λέγονται τὰ μωρά, διότι οἱ ἀρχαῖοι τοιοῦτοι ἦσαν, ἁπλούστατοι καὶ εὐηθεῖς· ἢ οἱ γέροντες καὶ οἱ ἔξωροι τοιοῦτοί εἰσιν.
sch 318a	(318—329) τοιαῦτα μέντοι: Τοιαῦτα, ὦ Προμηθεῦ, τῆς μεγαλορρημο‐
sch 318a	νούσης γλώσσης τὰ ἐπιτίμια, οἷα πάσχεις αὐτός, ἀντιλέγων πρὶν τῷ Διί, σὺ δὲ καὶ τοιαῦτα πάσχων οὐκέτι ταπεινὸς εἶ οὐδ’ ὑποτάσσῃ· σὺν οἷς δὲ πάσχεις κακοῖς θέλεις λαβεῖν καὶ ἕτερα. ἀλλ’ ἐάν μοι πεισθῇς,	118
5	οὐ βλάψεις σεαυτὸν πρὸς κέντρα τὸν πόδα ἐκτείνων, ὁρῶν ὅτι κυριεύει πάντων χαλεπὸς καὶ ὀργίλος θεὸς ὁ Ζεύς, ὅστις μόνος ἄρχει τῶν ἄλλων πάντων, οὐδ’ ἐστὶν ὑπεύθυνος (ἤτοι ἐξουσιαζόμενος παρά τινος· ἢ ὃν οὐ δύναταί τις τιμωρήσασθαι). καὶ νῦν μὲν ἐγὼ ἀπέρχομαι πρὸς αὐτόν, καὶ πειράσομαι ἐὰν τέως ἰσχύσω ἀπολῦσαί σε τῶν δεσμῶν. σὺ δὲ μὴ
10	μεγαλορρημόνει, μηδ’ ὑπέρογκα καὶ αὐθάδη λάλει. ἢ φρόνιμος ὢν οὐκ οἶδας ὅτι βλάπτεταί τις ἐκ γλώσσης ἀκολάστου καὶ φλυάρου; A (om. C; contuli et D).
sch 318b	Mediceus: τοιαῦτα μέντοι] Ἃ πάσχεις νῦν. γνωμικῶς δέ φησι.
sch 320	Mediceus: ταπεινὸς] Λείπει «θέλεις εἶναι».
sch 322	Mediceus: οὔκουν ἔμοιγε] Ἐάν μοι μὴ πεισθῇς, βλάψεις σεαυτόν.
sch 323a	P*VXcYa: πρὸς κέντρα κῶλον: Πρὸς κέντρα τὸ κῶλον ἐκτείνει ὁ βοῦς· λακτίζει γὰρ κεντούμενος ὑπὸ κέντρου, καὶ τὸ κῶλον αἱμάσσει. ὁ γὰρ πρὸς κέντρα λακτίζων, κατὰ τὴν ἐντεῦθεν παροιμίαν, τοὺς ἰδίους
5	πόδας αἱμάσσει.
sch 323b	gll. in BX: πρὸς κέντρα] Παροιμία ἐπὶ τῶν τοῖς
sch 323b	ἰσχυροῖς ἀντιβαινόντων.	119
sch 329a	Bgl: προστρίβεται] Προσκολλᾶται· μεταφορικὴ ἡ λέξις.
sch 329b	Bmarg.: Ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν συμμιγνυμένων ἱματίων καὶ λαμβανόντων ῥύπον.
sch 330a	(330—334) ζηλῶ ς’ ὅθ’ οὕνεκα: Θαυμάζω σε πῶς ὑπάρχεις ἐκτὸς αἰτίας καὶ μέμψεως παρὰ τῷ Διί, καὶ οὐδὲν ὑπ’ αὐτοῦ δεινὸν πέπονθας ἐμοὶ συναλγῶν. ἌΛΛΩΣ· ἐπαινῶ σε, φησίν, ὅτι ἐκτὸς ὑπάρχεις μέμψεως ὡς ὅπερ ἦν σοι δυνατὸν ἐπ’ ἐμοὶ ποιήσας καὶ συναλγήσας ἐφ’ οἷς πάσχω
5	κακοῖς. καὶ νῦν ἄφες τὸ προσελθεῖν τῷ Διὶ δυσωπήσων αὐτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα ἀπολύσῃ με τῶν δεσμῶν. πάντως γὰρ οὐ καταπείσεις αὐτόν· σκληρὸς γάρ ἐστι καὶ ἀκαμπής· σὺ δ’ ἐπιτήρει καὶ περίβλεπε μή τι ἐν τῇ ὁδῷ βλαβήσῃ. A (contuli et D).
sch 330b	(330—333) Mediceus: ζηλῶ ς’ κ.τ.λ.] Θαυμάζω σε πῶς οὐδὲν πέπονθας ὑπὸ Διὸς συναλγῶν μοι. ἌΛΛΩΣ· ζηλῶ σε, φησίν, ὅτι καὶ τὰ περὶ σαυτοῦ ποιήσας κεκόμισαι χάριν ἐξ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἐάσω σε
5	προσκροῦσαι Διὶ ὑπὲρ ἐμοῦ. προγινώσκων δὲ ὅτι οὐ πείσει τὸν Δία ἀπείργει αὐτόν.
sch 330c	(330—331) X*: Ζηλῶ σε ὅτι, μετασχὼν πάντων τῶν κακῶν ἐμοὶ τολμηρῶς, ὑπάρχεις ἐκτὸς αἰτίας τοῦ Διός.
sch 330d	PPd haec praebent post ἐμοῦ 33oa:5 Οὐ γὰρ ἂν πείσῃς αὐτόν· σὺ δὲ πρόσεχε μή τι βλαβῇς ἐν τῇ ὁδῷ.
sch 331	Glossemata in πάντων μετασχὼν: — B: Τῶν κακῶν ὧν ἔχω μεταλαβών. C: Ὧν πάσχω μεταλαβὼν καὶ κοινωνήσας. V: Τῶν δεινῶν.
5	X: Τῶν παθημάτων μου.	120
sch 335	(332—339) πολλῷ γ’ ἀμείνων· Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως πρὸς τὸν Ὠκεανὸν ὅτι «ἄφες τὸ προσελθεῖν τῷ Διὶ ἱκετεύσων αὐτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ· οὐ γὰρ πείσεις αὐτόν· σὺ δὲ πρόσεχε μή τι βλαβῇς ἐν τῇ ὁδῷ», φησὶν ὁ Ὠκεανὸς πρὸς αὐτὸν, «κατὰ πολὺ ἐγεννήθης κρείττων καὶ βελτίων
5	εἰς τὸ φρονίμους ποιεῖν καὶ σωφρονίζειν ἑτέρους παρὸ σεαυτόν. τοῦτο δὲ ἐξ ἔργων αὐτῶν νοῶ ἀληθῶς, καὶ οὐκ ἀπὸ τοῦ λόγου· σεαυτὸν γὰρ μὴ σωφρονίσας ὥστε ὑπείκειν τῷ Διί, σωφρονίζεις ἑτέρους. ἐμὲ δὲ προθυμούμενον ἀπελθεῖν πρὸς τὸν Δία μηδαμῶς κωλύσῃς· θαρρῶ γὰρ ταύτην τὴν δωρεὰν (ἤτοι τὸ ἀπολῦσαί σε τῶν δεσμῶν) ἐμοὶ δοῦναι
10	αὐτόν». A.
sch 340	(340—343) τὰ μέν ς’ ἐπαινῶ: «Εἰς ταῦτα μέν σε ἐπαινῶ», ὁ Προμηθεύς φησὶ πρὸς τὸν Ὠκεανόν, «ὅτι πᾶσαν προθυμίαν καὶ σπουδὴν δεικνύεις ὑπὲρ ἐμοῦ· καὶ οὐδὲ παυθήσομαί ποτε τοῦ ἐπαινεῖν σε. καὶ μηδὲν πόνει ὑπὲρ ἐμοῦ· εἴ τι γὰρ ἂν καὶ πράξῃς πρὸς ὠφελίαν ἐμὴν σπεύδων, μάτην
5	ποιήσεις». προγινώσκει γὰρ ὅτι οὐ πείσει τὸν Δία. A (om. C; contuli et DW).
sch 345a	(345—6) ἐγὼ γὰρ οὐκ, εἰ δυστυχῶ· «Ἐγώ», φησί, «καὶ ἐὰν δυστυχῶ τοιαύτας βλάβας πάσχων, ἀλλ’ οὐχὶ διὰ τοῦτο, ἵνα καὶ ἄλλοι τὰ ὅμοια ἐμοὶ πάσχωσι, θέλω ἐπιτυχεῖν ἐκείνους τῆς ὁμοίας βλάβης». A.
sch 345b	Mediceus: ἐγὼ γὰρ οὐκ κ.τ.λ.] Προμηθικῶς· οὐ γὰρ κατὰ τὸν ἀνθρώπινον λογισμὸν πολλοὺς αὐτῷ συνατυχεῖν βούλεται ὁ Προμηθεύς.
sch 347a	(347—50) οὐ δῆτ’, ἐπεί με καὶ κασιγνήτου τύχαι· Ἰαπετὸς ὁ τοῦ Κρόνου ἀδελφὸς ἐκ θυγατρὸς τοῦ Ὠκεανοῦ Κλυμένης λεγομένης ἔσχεν Ἄτλαντα καὶ Μενοίτιον καὶ Προμηθέα. καὶ τὸν μὲν Προμηθέα προσήλωσεν ὁ Ζεὺς εἰς τὸ Καυκάσιον ὄρος, ἐπίβουλον αὐτῷ καὶ ἐχθρὸν φανέντα, ὡς
5	καὶ τοὺς λοιποὺς ἀδελφούς· τὸν δὲ Ἄτλαντα ἐποίησεν βαστάζειν ἐπ’ ὤμων τὸν οὐρανόν· τὸν δὲ Μενοίτιον ἐκεραύνωσε.
5	φησὶν οὖν ὁ Ὠκεανὸς πρὸς τὸν Προμηθέα· «δαμάζουσί με καὶ ἀνιῶσιν αἱ δυστυχίαι τοῦ ἀδελφοῦ σου τοῦ Ἄτλαντος, ὅστις πρὸς τοὺς δυτικοὺς τόπους ἵσταται, ἐν ὤμοις βαστάζων τοὺς οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς κίονας,	121
10	βάρος δυσμεταχείριστον καὶ οὐ ῥᾳδίως βασταζόμενον». A.
sch 347b	gll. in CW(?)X: οὐ δῆτ’] Ποιήσεις ἐμὲ τοῦ μὴ ἀπελθεῖν εἰς τὸν Δία.
sch 349a	P*Ya: Τί ἔστιν ἄξων; διάμετρος τοῦ κόσμου εὐθεῖα ἐκ τῶν πόλων ἐπεζευγμένη, μέσην μὲν ἔχουσα τὴν γῆν, τοὺς δὲ δύο πόλους πέρατα· καὶ περὶ ταύτην μένουσα ἡ σφαῖρα στρέφεται.
sch 349b	P*Ya: Τὸν ἄξονα συμβέβηκε νοεῖσθαι εὐθεῖάν τινα καὶ ἀσώματον γραμμήν, ἀπὸ τοῦ βορείου πόλου μέχρι τοῦ νοτίου, καὶ διὰ μέσης πεφυκυῖαν τῆς γῆς· ἣν συμβέβηκε κέντρον εἶναι τοῦ κόσμου τῇ ἰδίᾳ φύσει,
5	καθ’ ἣν ἀμετακίνητός ἐστι καὶ ἀσάλευτον αὐτοῦ μετέχει τὴν θέσιν. τὰ δὲ πέρατα τοῦ οὐρανοῦ ἃ δὴ παρὰ τοῖς ἄκροις τοῦ ἄξονος ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν νοοῦνται, «πόλοι» καλοῦνται.
sch 349c	P*Ya: Τί ἔστιν οὐρανός; ὁ περιέχων τὰ πάντα πλὴν
sch 349c	αὑτοῦ.	122
sch 350	Mediceus: οὐκ εὐάγκαλον] Δυσμεταχείριστον.
sch 351a	τὸν γηγενῆ τε Κιλικίων οἰκήτορα· Μυθεύεται ὅτι οἱ Τιτᾶνες, τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Γῆς παῖδες ὄντες, ἀντῇραν πόλεμον τῷ Διί, καὶ ἀντέστησαν αὐτῷ. ἐπεὶ δὲ δεκαετῶς ἐμάχοντο, καὶ λύσις τοῦ πολέμου οὐκ ἦν, ἀλλ’ ἴσος ἦν τοῖς θεοῖς καὶ τοῖς Τιτᾶσιν ὁ πόλεμος, ὁ Ζεὺς συνεργοὺς πρὸς τὴν μάχην
5	λαβὼν τοὺς τρεῖς μονοφθάλμους Κύκλωπας, τὸν Βρόντην, τὸν Στερόπην, καὶ τὸν Ἄργον, καὶ τοὺς τρεῖς Ἑκατόγχειρας, τὸν Κόττον, τὸν Βριάρεων, καὶ τὸν Γύγην (οἵτινες καὶ οὗτοι παῖδες τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Γῆς ἐχρημάτιζον), καὶ νέκταρ κεράσας, ηὔφρανε καὶ πρὸς τὴν μάχην προέ‐ τρεψε. καὶ πόλεμον συναράξας μετὰ μεγάλου κρότου τοὺς Τιτᾶνας
10	κατετροπώσατο καὶ τῇ γῇ προσέδησε καὶ κατεταρτάρωσε. μετὰ δὲ ταῦτα ἡ Γῆ πρὸς εὐνὴν τραπεῖσα τῷ Ταρτάρῳ τὸν ἑκατοντακέφαλον Τυφῶνα ἐγέννησεν, ἅπαντα θηρίων ἀγρίων ἔχοντα κεφαλάς, καὶ τέρας δεινὸν καὶ παμμιγὲς χρηματίζοντα· καὶ ἐξ ὀφθαλμῶν σέλας καταπληκτικὸν ἀπα‐ στράπτοντα. οὗτος πάλιν τῷ Διὶ ἑτέραν μάχην συνῆψε. κεραυνωθεὶς δὲ
15	καὶ αὐτὸς ἐν Σικελίᾳ παρὰ τὴν Αἴτνην τῷ Ταρτάρῳ ἐκρύβη· ἐξ οὗ μυθολογεῖται πάντας τοὺς ἀνέμους σφοδροὺς κυίσκεσθαι, χωρὶς Ζεφύρου καὶ Βορρᾶ· θεογενεῖς γὰρ οὗτοι. Ἰστέον δὲ ὅτι ὁ Τυφὼς ἐν Κιλικίᾳ ἐγεννήθη, ἐκολάσθη δὲ ἐν Σικελίᾳ. καὶ Ἡσίοδος· «τόν ποτε Κιλίκιον θρέψαι πολυώνυμον ἄντρον». A
20	(contuli et DW).
sch 351b	(351—364) Φησὶν οὖν ὁ Ὠκεανός· «ᾠκτείρησα καὶ τὸν Τυφῶνα τὸν οἰκήτορα τῶν Κιλικίων σπηλαίων, τὸν ἑκατὸν κεφαλὰς ἔχοντα, τὸν ὁρμητικὸν πρὸς πόλεμον, ὃς πᾶσι τοῖς θεοῖς ἀντέστη, καταπληκτικαῖς σιαγόσιν ἠχῶν φόνον· ἐξ ὀφθαλμῶν δὲ ἤστραπτε σέλας καταληκτικόν.
5	ἀλλ’ ἦλθε τὸ τοῦ Διὸς βέλος, ὁ κεραυνός, καὶ ἔπαυσεν αὐτὸν τῶν κενο‐ δόξων καὶ μεγαλαύχων κομπασμάτων. εἰς αὐτὰς γὰρ τὰς φρένας πληγεὶς ὑπὸ τοῦ κεραυνοῦ κατεκάη· καὶ νῦν κεῖται πλησίον τοῦ Σικελικοῦ πορθμοῦ, μεταξὺ Σικελίας καὶ Ἰταλίας, δέμας ἀχρεῖον καὶ παρήορον (ἤγουν ἔκλυτον καὶ ἡπλωμένον).»	123
10	Γράφεται δὲ καὶ «πανάωρον», ἀντὶ τοῦ παντελῶς ἀφρόντιστον καὶ μηδε‐ μιᾶς φροντίδος ἄξιον. Σημείωσαι δὲ ὅτι τὸ «δέμας» ἐπὶ τοῦ ἀψύχου λαμβάνει οὗτος ὁ ποιητής. A (om. C; contuli et DW).
sch 351c	Mediceus: Κιλικίων] Κιλίκων.
sch 351d	Mediceus (in altero margine): Οἰκήσαντα μὲν ἐν Κιλικίᾳ, κολασθέντα δὲ ἐν Σικελίᾳ. Ἡσίοδος δέ· «τόν ποτε Κιλίκιον θρέψαι πολυώνυμον ἄντρον».
sch 355a	CP*PdglVY: σμερδναῖσι: καὶ ἐκπληκτικαῖς, παρὰ τὸ «μερίζειν», τὸ δονεῖν καὶ ταράσσειν. τὸ γὰρ κατα‐ πληκτικὸν ποιεῖ τὸν δειλὸν μερίζεσθαι εἰς φόβους καὶ ἄλλας καὶ ἄλλας ἐννοίας.
sch 355b	Mediceus: Οὐ μὲν ἐλεητὸς ὁ τοιοῦτος· ἀλλ’ ὁ ποιητὴς φύσει τοῖς τεραστίοις ἐξαιρόμενος οὐ λεπτολογεῖται
sch 355b	τὰ πράγματα.	124
sch 358a	CPPdVY: ἄγρυπνον βέλος: Τὸ πῦρ τὸ ποιοῦν τοὺς ἀνθρώπους ἀγρυπνεῖν καὶ ἀσχολεῖσθαι περὶ τὸ ἐργά‐ ζεσθαι· ἢ πρὸς τὸ θεᾶσθαι αὐτὸ συγκαλούμενον τοὺς ἀνθρώπους νυκτός, ποιοῦν αὐτοὺς ἀγρυπνεῖν. λέγουσι
5	γὰρ ὅτι ἐν τῇ Αἴτνῃ ἡμέρας μὲν ἀναθρώσκει καπνός, νυκτὸς δὲ φλόξ.
sch 358b	Mediceus: ἄγρυπνον] Ἄπαυστον, ἄσβεστον.
sch 359	PPdSj (in hoc post 1058a) VYYa: καταιβάτης κεραυνὸς] Πέντε εἴδη κεραυνῶν· πρηστήρ, ὁ καὶ πυρόεις καλούμενος, ὃς καταφερομένου τοῦ πνεύματος καὶ ἐκπυρωθέντος καὶ λεπτυνθέντος γίνεται· σκηπτός,
5	ὁ καὶ καταιβάτης, ὁ κάτω φερόμενος καὶ καταπληκτικὸς καὶ αἰφνίδιος, ὃς γίνεται παχυνθέντος τοῦ ἀέρος καὶ τοῦ πυρώδους πνεύματος· καὶ ἀργής, ὃς διὰ τὴν πάνυ λεπτότητα οὐ φλέγει, μελαίνει δέ· ψολόεις, ὁ ἐν τῇ ψαύσει ὀλλύων· ἑλικίας, ὁ συστροφὰς καὶ ἕλικας
10	ποιῶν διὰ μέσην παχύτητα καὶ ὑγρότητα τῇ πυκνότητι τοῦ ἀέρος ἀντωθούμενος.
sch 362a	Mediceus: ἐφεψαλώθη] Κατεκάη· φέψαλος γὰρ ὁ σπινθήρ.
sch 362b	Xc (partim), Y: ἐφεψαλώθη: Κατεκάη· φέψαλος λέγεται ὁ μικρὸς σπινθὴρ καὶ ἡ σποδιά, ἀπὸ τοῦ φάειν
sch 362b	ἐν τῷ ἅψασθαι.	125
sch 362c	Y: Φέψαλος ἡ σποδιά, ἀπὸ τοῦ φεψάλλειν, ἢ ἀπὸ τοῦ †φεύγειν, ἢ ἀπὸ τοῦ ψαύειν (ἤτοι προσεγγίζειν). φέψαλος κυρίως ὁ κεραυνός· φέψαλος καλεῖται καὶ ὁ μικρὸς σπινθήρ· κυρίως ἡ ἀσβόλη καὶ ἡ σκωρία.
sch 362d	Mediceus: κἀξεβροντήθη] Ἐξησθένησε τὴν δύναμιν· ὃν τρόπον οἱ ἐμβρόντητοι· οἱ δὲ βροντῆς ξηρᾶς ἀκούοντες ἐκπλήττονται.
sch 362e	PPdVY: ἐξεβροντήθη: ἤτοι ἐξησθένησε καὶ ἀφῆκε τὴν δύναμιν, ὃν τρόπον καὶ οἱ ἐμβρόντητοι· οἱ γὰρ βροντῆς ξηρᾶς ἀκούοντες ἐκπλήττονται.
sch 363a	Mediceus gl.: παράωρον (sic)] Ἐκλελυμένον.
sch 363b	Pgl: παρήορον] Γρ. παράωρον, ἤγουν ἠμελημένον, ἠφανισμένον· ἤγουν ἔκλυτον καὶ ἡπλωμένον.
sch 364a	Mediceus: στενωποῦ] Τοῦ Σικελικοῦ πορθμοῦ τοῦ †διρυμετὰ Σικελίαν καὶ Ἰταλίαν.
sch 364b	gll. in BDX: στενωποῦ] Τοῦ Σικελικοῦ πορθμοῦ· τουτέστι, μεταξὺ Σικελίας καὶ Ἰταλίας.
sch 365a	Y: ἰπνούμενος: Καιόμενος, φλογιζόμενος· ἐκ μετα‐
sch 365a	φορᾶς τοῦ ἴπνου. γράφεται κ.τ.λ. (vide 365b).	126
sch 365b	Xc, Y (in hoc continuatur cum 365a), et marg. in PPd: ἰπνούμενος] Γράφεται ἰπούμενος ἢ σφιγγόμενος, ἤτοι παγιδευόμενος· ἶπος γὰρ ἡ παγὶς τῶν μυῶν, ἀπὸ τοῦ «ἴπτω» τὸ βλάπτω.
sch 365c	gll. in PPd: ἰπνούμενος] Φλογιζόμενος· ἰπνὸς γὰρ τὸ μαγειρεῖον ἢ ἐσχάρα ἢ φοῦρνος ἐν ᾧ τίθεται τὸ πῦρ· γρ. δὲ καὶ ἰπούμενος ἀντὶ τοῦ βαρυνόμενος, συσφιγ‐ γόμενος.
sch 366a	Mediceus: μυδροκτυπεῖ] Χαλκεύει· μύδρος γὰρ ὁ πεπυρωμένος σίδηρος.
sch 366b	gll. in DPPdWXY: μυδροκτυπεῖ] Χαλκεύει.
sch 366c	PPdVWY: Μύδρος καλεῖται ὁ πεπυρακτωμένος σί‐ δηρος, παρὰ τὸ «μὴ» καὶ τὸ «ὕδωρ»· ὁ γὰρ πεπυ‐ ρακτωμένος σίδηρος οὐδόλως ὑγρότητος μετέχει, ἀλλὰ μόνης ξηρότητος. ὁ ἰὸς δὲ τοῦ σιδήρου ἐξ ὑγρότητος
5	γίνεται.
sch 367a	(367—371) ἔνθεν ἐκραγήσονταί ποτε. Κατὰ τὴν Σικελίαν ἔστιν ὄρος τὸ καλούμενον Αἴτνη, ἐξ οὗ πῦρ πολὺ ἀναδίδοται ἐκρέον ποταμηδόν. «ἐκ τούτου οὖν», φησί, «ποτὲ ἐκχυθήσονται ποταμοὶ πυρὸς κατεσθίοντες πᾶσαν γῆν τῆς καλλικάρπου Σικελίας.» τοῦτο δὲ ἀκούομεν πάλαι γενέσθαι
5	κατὰ τοὺς τοῦ Ἱέρωνος χρόνους· τότε γὰρ κατὰ τὸ μέσον ἐκρυέντες οὗτοι οἱ τοῦ πυρὸς ποταμοὶ πολλὰ χωρία διέφθειραν. «τοιοῦτον οὖν», φησίν, «ὁ Τυφὼς ἀναζέσει χόλον ἐν βέλεσι καὶ ῥιπαῖς θερμῆς ἀπλήστου πυρπνόου ζάλης». «ζάλην» δὲ «πυρίπνοον» λέγει τὴν ἀνάδοσιν καὶ ἀνακάχλασιν τοῦ Αἰτναίου πυρός· «θερμὴν» δὲ αὐτὴν καλεῖ, διὰ τὸ ἐκεῖσε καυθῆναι τὸν
10	Τυφῶνα· «ἄπληστον» δέ, διότι τὸ πῦρ ὕλης δραξάμενον οὐ κορέννυ‐ ται, ἀλλὰ μᾶλλον ἐπὶ πλέον καταφλέγει τὰ προστυχόντα, καὶ οὐχ ἵσταται. A.	127
sch 367b	gll. in BDP: ἔνθεν ἐκραγήσονταί κ.τ.λ.] Ἀναχρο‐ νισμός.
sch 367c	Bmarg.: Ἱστορεῖ Ἱέρων ὅτι ἐξῆλθεν ἀπὸ τῆς Αἴτνης πῦρ, καὶ κατέκαυσε τὰ παρακείμενα πεδία.
sch 368	Mediceus: ποταμοὶ πυρὸς δάπτοντες] Ἔνθεν ὁ Καλλί‐ μαχος «πυρίδειπνόν» φησι. «ποταμοὺς» δὲ «πυρὸς» τοὺς κατὰ Σικελίαν ῥύακάς φησι, περὶ ὧν ἠκούομεν πάλαι. καὶ κατὰ τοὺς Ἱέρωνος χρόνους κατὰ τὸ μέσον
5	ῥυέντες πολλὰ διέφθειραν χωρία. ὅθεν τό τε θεῖον καὶ τὰ πυρεῖα. γῆ γάρ ἐστι παρακείμενον ἔχουσα πῦρ, ὅ ἐστι κατὰ παράθεσιν τῆς γῆς. ἄλλο δέ ἐστι πῦρ τὸ κατὰ κρᾶσιν τοῦ ὕδατος, ὃ «ποταμοὺς πυρὸς» ὁ Πίνδαρος καὶ ὁ Αἰσχύλος φησί.
sch 369a	PPdXcYa: τῆς καλλικάρπου Σικελίας] Ἰστέον δὲ ὅτι φασὶν εἶναι Σικελίαν ἑτέραν, μικρὰν νῆσον μεταξὺ Χαλκίδος καὶ Αὐλίδος, καὶ ταύτην εἰρῆσθαι ἄκαρπον, παραβαλλομένην τῇ μεγάλῃ νήσῳ Σικελίᾳ, ἥτις ἐστὶ
5	πολύκαρπος.
sch 369b	Sj: «Καλλίκαρπον» ταύτην λέγει πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῆς μικρᾶς Σικελίας τῆς νήσου, ἥτις μεταξὺ Χαλκίδος
sch 369b	καὶ Αὐλίδος οὖσα ἄκαρπός ἐστιν.	128
sch 369c	Mediceus gl: λευροὺς] Τοὺς πλατεῖς.
sch 377a	(375—378) οὔκουν, Προμηθεῦ: Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι «ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην, ἕως οὗ ὁ νοῦς τοῦ Διὸς παυθήσεται τῆς ὀργῆς», φησὶν Ὠκεανὸς πρὸς αὐτόν· «οὐδὲ τοῦτο γινώσκεις, ὦ Προμηθεῦ, ὅτι οἱ λόγοι οἱ παρακλητικοὶ θεραπεύουσι τὴν ὀργὴν ἀγριαίνουσαν καὶ ἐπαι‐
5	ρομένην;» «λόγος γὰρ ἀνθρώποισιν ἰᾶται νόσους· ψυχῆς γὰρ μόνος οὗτος ἔχει θελκτήρια». A (contuli et DW).
sch 377b	Mediceus: «Λόγος γὰρ ἀνθρώποισιν ἰᾶται νόσου· ψυχῆς γὰρ οὗτος μόνος ἔχει θελκτήρια». Ὅμηρος· «ἧστό τε καὶ τὸν ἔτερπε λόγοις».
sch 379a	(379—380) ἐάν τις ἐν καιρῷ γε· Τοῦτό φησιν ὁ Προμηθεύς· «ἐάν τις τὸν λυπούμενον καὶ θυμούμενον οὐκ ἐν αὐτῇ τῇ ἀκμῇ τοῦ θυμοῦ, ἀλλὰ μετὰ τὸ παυθῆναι καὶ οἱονεὶ μικρόν τι ἡμερωθῆναι, μειλίσσῃ καὶ λόγοις παρακλητικοῖς χρᾶται πρὸς αὐτόν, ἀναγκαίως πείθει αὐτόν. νῦν δὲ ἐν
5	ἀκμῇ ἐστιν ὁ τοῦ Διὸς χόλος, καὶ οὐ πείσεται, εἰ μὴ ὥριμος γένηται ἡ ὀργὴ καὶ οἱονεὶ μαλακισθῇ». τοῦτο δὲ καὶ Ἱπποκράτης φησί· «πέπονα φαρμακεύειν καὶ κινέειν μὴ ὠμά». A (contuli et DW).
sch 379b	Mediceus: μαλθάσσῃ] Ἀγαθύνῃ, καταπραΰνῃ.
sch 380	Mediceus: Τοῦτο καὶ Ἱπποκράτης φησί· «πέπονα φαρμακεύειν μὴ ὠμά.» νῦν οὖν ἐν ἀκμῇ τοῦ θυμοῦ ἐστι
sch 380	Ζεύς, καὶ οὐ πείσεται.	129
sch 381a	(381—382) ἐν τῷ προθυμεῖσθαι· Ἐν τῷ προνοεῖσθαί μέ σου καὶ πειρᾶσθαι τὸν Δία πείθειν, τίνα βλάβην ἐνυπάρχουσαν νοεῖς; εἰπέ μοι. A (om. C; contuli et DW).
sch 381b	Mediceus: Ἐν τῷ προνοεῖσθαι καὶ πειρᾶσθαι τὸν Δία πείθειν.
sch 383	gll. in Mediceo et in BCNX: κουφόνουν] Ἄχρηστον.
sch 384a	(384—385) ἔα με τῇδε τῇ νόσῳ: «Ἄφες», φησίν, «ἐμὲ παρακινδυνεύειν ὑπὲρ σοῦ καὶ δοκεῖν τοῖς πολλοῖς ἄφρονα εἴναι· ἐπεὶ ἄμεινόν μοι ἐστί, καλὰ φρονοῦντα καὶ σοὶ ὠφέλιμα, δοκεῖν μὴ εὔφρονα τοῖς πολλοῖς.» A (contuli et DW).
sch 384b	Mediceus: Ἔα με παρακινδυνεύειν ὑπὲρ σοῦ· ἄμεινόν μοι ἐστίν, εὖ φρονοῦντα σοί, δοκεῖν τοῖς ἔξωθεν ἀφρονεῖν.
sch 388	Mediceus gl: θρῆνος] Ὁ οἶκτος.
sch 391	Mediceus: διδάσκαλος] Τοῦ μὴ λυπεῖν τὸν Δία.
sch 392a	στέλλου κομίζου: Πορεύου εἰς τὸν σὸν οἶκον, καὶ φύλαττε τὸν παρόντα νοῦν, ἤγουν τὸ νῦν δόξαν ἀγαθὸν καὶ νοηθὲν ἐν ἡμῖν· τουτέστι τὸ μὴ ἀπελθεῖν εἰς τὸν Δία. A (contuli et DW).
sch 392b	Mediceus: στέλλου] Ἀντὶ τοῦ «εὐλαβήθητι.»
sch 393a	(393—396) ὁρμωμένῳ μοι: Ἄτοπον ἦν τὸν πάντων γένεσιν ἔχοντα χρονίζειν ἀπὸ τῆς κινήσεως· εἰ καί τις Ἥλιον εἰσαγαγὼν ἐπὶ πολὺ τὸν κόσμον ἀνήλιον εἴασεν. δεῖ οὖν μεμετρημένως τὰ τοιαῦτα ποιεῖσθαι.
sch 393a	τοῦτο δέ φησιν ὁ Ὠκεανὸς πρὸς τὸν Προμηθέα, ὅτι «οὐκ ἀκαίρως μοι	130
5	εἶπας, ἄπελθε· ἀλλὰ καὶ ἐμοὶ θέλοντι τοῦτο ποιῆσαι. ὁ γὰρ τετρασκελὴς οἰωνὸς (ὁ γρὺψ ᾧ ἐποχοῦμαι) διακόπτει τὴν ὁμαλὴν ὁδὸν τοῦ αἰθέρος ἐν τοῖς οἰκείοις πτεροῖς (ἤτοι ἄρχεται πέτεσθαι). εἴθε δὲ ἄσμενος καὶ χαρίεις ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις σταθήσεται.» A (contuli et D; om. W).
sch 393b	Mediceus: ὁρμωμένῳ κ.τ.λ.] Ἄτοπον ἦν τὴν «πάντων γένεσιν» χρονίζειν ἐπὶ τῆς κινήσεως· εἰ καί τις Ἥλιον εἰσαγαγὼν ἐπὶ πολὺ τὸν κόσμον ἀνήλιον εἴασεν. δεῖ οὖν μεμετρημένως ταῦτα ποιεῖσθαι.
sch 394a	Ψαύει πτεροῖς: Γράφεται καὶ «ψαίρει.» κυρίως δὲ ἡ λέξις ἐπὶ λαιφῶν λέγεται τῶν χωρὶς ἀνέμων κινουμένων· καταχρηστικῶς δὲ καὶ ἐνταῦθα ἡ λέξις A (om. CD; contuli W).
sch 394b	Nc, P* (in hoc signis appictis continuatur cum 394a), Sj: Λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ῥαθύμως καὶ ἀνειμένως διαγόντων. λέγουσι γὰρ οἱ ναῦται «ψαίρει τὸ ἄρμενον», ὅταν μὴ πολὺς ὁ ἄνεμος πνέῃ, ἀλλὰ προσ‐
5	ψαύῃ· οὗ παραγωγὸν τὸ «ψαύω.»
sch 394c	gll. in PPd: Γρ. «ψαίρει»· ἤγουν ἐπαναβαίνει καὶ κινεῖται.
sch 397a	(397—401) στένω σε: Τὸ στάσιμον ᾄδει ὁ χορὸς τῶν Ὠκεανίδων νυμφῶν ἐπὶ τῆς γῆς κατεληλυθώς. ἌΛΛΩΣ· ὁ χορὸς ἐπὶ τῆς γῆς κατεληλυθὼς λέγει πρὸς τὸν Προμηθέα· «στενάζω σε καὶ κλαίω σε, ὦ Προμηθεῦ, ἕνεκα τῆς ὀλεθρίας τύχης ἧς πάσχεις· ἀπὸ δὲ τῶν ὀφθαλμῶν δακρυσίσ‐
5	τακτον στάζουσα ῥεῦμα τὴν ἐμὴν παρειὰν ἔβρεξα ὑγραῖς πηγαῖς, ἤτοι
5	δάκρυσιν.» A (contuli et DW).	131
sch 397b	Mediceus: Τὸ στάσιμον ᾄδει ὁ χορὸς ἐπὶ τῆς γῆς κατεληλυθώς.
sch 397c	Mediceus: τᾶς οὐλομένας τύχας] Λείπει τὸ «ἕνεκα».
sch 397d	Xc: Τετραχῶς χρῶνται τῷ χορῷ οἱ δραματοποιοί· δι’ ἀγγελίαν τῶν ἐρχομένων, δι’ ἀναπλήρωσιν τοῦ χωρίου, διὰ καταλλαγὴν τῶν ἐχθρωδῶς διακειμένων προσώπων, καὶ διὰ παρηγορίαν τῶν λυπουμένων.
sch 400a	Y: ῥαδινῶν] Ῥαδινὸς λέγεται τοὺς ὀφθαλμούς· ἢ ῥᾷον δινομένους, ἤτοι συστρεφομένους.
sch 400b	Pgl: ῥαδινῶν] Γρ. ῥαδινόν· εὐκίνητον, λεπτόν.
sch 400c	Cgl: ῥαδινῶν] Εὐκινήτων, λεπτῶν.
sch 400d	Mediceus: ῥέος: Ῥεῦμα· παρὰ τὸ «ῥέω» ῥέος, ὡς «κλέπτω» κλέπος· «οἴχεται τὸ κλέπος αὐτὸς ἔχων».
sch 400e	Ya: Ῥέος τὸ ῥεῦμα· ὡς τὸ κλέπτω κλέπτης οἴχεται τὸ κλέπτος· οἱονεὶ ἔχον αὐτῶ τὸν κεκλεμμένον· ὡς τὸ ῥέος, οὕτω καὶ τὸ βλέπος.
sch 402a	(402—410) ἀμέγαρτα γάρ: Καὶ ἀφθόνητα κακά, ἃ οὐδεὶς ζηλώσει, δείκνυσιν ὁ Ζεὺς ἡμῖν τοῖς πρώην θεοῖς, ἰδίοις νόμοις ἰσχυροποιῶν τὴν ὑπερήφανον ἀρχὴν καὶ τὴν βίαν· ὥσπερ Πίνδαρος «αἰχμητὰν κεραυ‐ νὸν» τὸν βίαιον λέγει. ἅπασα δὲ χώρα ἤδη λέλακε καὶ ἠχεῖ ἤχημα στονόεν
5	(ἤγουν στεναγμοῦ γέμον καὶ οἰκτρόν), στενάζουσα τὴν μεγάλου τε καὶ περιφανοῦς σχήματος οὖσαν τιμὴν τὴν σὴν καὶ τῶν σῶν ξυνομαιμόνων, ἤτοι τῶν ἀδελφῶν σοῦ, τοῦ Ἄτλαντος καὶ τοῦ Μενοιτίου· ὧν τὸν μὲν Ἄτλαντα ἐποίησε βαστάζειν τὸν οὐρανόν, τὸν δὲ ἐκεραύνωσε, σὲ δὲ δεσμεῖ ἐνταῦθα εἰς τὸ Καυκάσιον ὄρος. οὗτοι δὲ παῖδες ἦσαν τοῦ Ἰαπετοῦ,	132
10	ὃς ἦν ἀδελφὸς τοῦ Κρόνου τοῦ πατρὸς τοῦ Διός. A (contuli et DW).
sch 402b	XcY: ἀμέγαρτα: Ἀφθόνητα· ἐκεῖνον γὰρ φθονεῖ τις, τὸν καλῶς καὶ πλουσίως ἔχοντα· τὸν δὲ κακῶς καὶ ἐλεεινῶς οὐ φθονεῖ τις, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλεεῖ.
sch 405a	Mediceus: αἰχμήν] Τὴν βίαν· καὶ Πίνδαρος «αἰχματὰν κεραυνὸν» τὸν βίαιον λέγει.
sch 405b	Cgl: αἰχμήν] καὶ τὴν ἀρχήν, τὴν ἐξουσίαν, τὴν βίαν.
sch 406	BNcPXY: πρόπασα: Εἰ καὶ εἶπε «πρόπασα χώρα», ἀλλ’ οὖν τοὺς ἀνθρώπους ἐδήλωσε· οὐ γὰρ ἡ χώρα θρηνεῖ· πῶς γάρ, ἄψυχος οὖσα; τοῦτο δὲ τὸ σχῆμα λέγεται καινοπρεπές· καὶ διὰ τοῦτο εἶπε τὸ
5	«στένουσιν», ἤγουν οἱ ἄνθρωποι τῆς χώρας.
sch 408	Mediceus: μεγαλοσχήμονα] Μεγάλου σχήματος οὖσαν.
sch 411a	(411—414) ὁπόσοι τ’ ἔποικον: Ὅσοι τε ἄνθρωποι κατοικοῦσι τὸ ἔδαφος καὶ τὸν χῶρον τῆς καθαρᾶς Ἀσίας, συγκάμνουσιν ἡμῖν καὶ συνανιῶνται ταῖς σαῖς βλάβαις ταῖς μετεχούσαις μεγάλων στεναγμῶν. A (om. C;
sch 411a	contuli et D V).	133
sch 411b	Mediceus et NcPglWgl: ὁπόσοι τ’ ἔποικον] Ἀνα‐ χρονισμός· οὔπω γὰρ ἦν ἐποικισθεῖσα τοῖς Ἕλλησιν ἡ Ἀσία.
sch 411c	CNPPdV: ἁγνᾶς Ἀσίας ἕδος: «Ἁγνὴν» λέγει τὴν Ἀσίαν διὰ τὸ προφερεστέραν εἶναι πασῶν, καὶ διὰ τὸ μεγάλας πόλεις καὶ πλουσίας ἔχειν· ἔχει δὲ μετὰ πασῶν καὶ τὴν ἐξευροῦσαν πάντα τὰ χρηστὰ Αἰθιοπίαν.
sch 411d	B: «Ἁγνᾶς» Ἀσίας, ὅτι καὶ τὰς πόλεις «ἱερὰς» ἐκάλουν. τοῦτο δὲ ἀναχρονισμός· οὔπω γὰρ ἦν ἐποι‐ κισθεῖσα τοῖς Ἕλλησιν ἡ Ἀσία.
sch 411e	Y: Ἀναχρονισμός· οὔπω γὰρ ἦν ἐποικισθεῖσα ἡ Ἀσία τοῖς Ἕλλησιν. «ἁγνὴν» δὲ εἶπεν, ὅτι τοὺς ποτα‐ μοὺς καὶ τὰς πόλεις «ἱερὰς» ἐκάλουν.
sch 411f	Bgl: ἁγνᾶς] Ἑωφανοῦς· πᾶν γὰρ τὸ καθαρὸν καὶ λαμπρόν.
sch 414	Mediceus: συγκάμνουσι] Σὺν ἡμῖν κάμνουσιν.
sch 415	(415—424) Κολχίδος τε γᾶς: Αἱ παρθένοι τε αἱ ἐγκάτοικοι τῆς Κολχίδος γῆς (ἤγουν αἱ Ἀμαζόνες), αἱ ἄτρεστοι καὶ ἄφοβοι ἐν ταῖς μάχαις, ἀνιῶνται τοῖς σοῖς κακοῖς· καὶ ὁ Σκυθικὸς ὅμιλος, οἵτινες κατοικοῦσι τὸν ἔσχατον πόρον τῆς γῆς περὶ τὴν Μαιῶτιν λίμνην· τὸ ἄρειόν τε καὶ
5	πολεμικὸν γένος τῆς Ἀραβίας (λέγει δὲ τοὺς Τρωγλοδύτας), οἵτινές τε πλησίον τοῦ Καυκάσου νέμονται, καὶ οἰκοῦσι πόλιν ὑψίκρημνον, στρατὸς πολεμικὸς βρέμων καὶ ἠχῶν ἐν αἰχμαῖς (καὶ κονταρίοις) ὀξείας ἄκρας ἐχούσαις, ἤγουν οἱ Κόλχοι. A (C om. 1—5 Ἀραβίας; Contuli
5	et DW).	134
sch 416	Mediceus: παρθένοι] Αἱ Ἀμαζόνες.
sch 417	Pmarg.: Σκύθης] Τὸ θετικὸν ἀντὶ τοῦ κτητικοῦ.
sch 420a	Mediceus: Ἀραβίας] «Πῶς τὴν Ἀραβίαν Καυκάσῳ συνῴκισεν;» ἢ ἐπεὶ Στράβων φησὶ Τρωγλοδύτας οἰκεῖν μεταξὺ Μαιώτιδος καὶ Κασπίας, οἵ εἰσιν Ἄραβες.
sch 420b	CNP*PdmargVXc: Ἀραβίας τ’ ἄρειον: «Πῶς τὴν Ἀραβίαν Καυκάσῳ συνῴκισε;» διότι, ὡς ὁ Στράβων φησίν, οἱ Τρωγλοδύται μεταξὺ οἰκοῦσι Μαιώτιδος καὶ Κασπίας, οἵ εἰσι καὶ Ἄραβες.
sch 420c	Mediceus: ἄρειον] Τὸ «ἀρήϊον».
sch 421	Mediceus: ὑψίκρημνόν θ’ (sic) οἱ πόλισμα] Λείπει ὁ «καί».
sch 422	Mediceus: νέμουσι (sic in textu)] Νέμονται οἱ Κόλχοι.
sch 425a	(425—435) μόνον δὴ πρόσθεν: Μόνον, φησί, πρὸ σοῦ ἢ πρὸ τῶν ἄλλων θεῶν Τιτᾶνα Ἄτλαντα εἶδον δαμασθέντα ἐν πόνοις, ἐν βλάβαις, ἀκα‐ μαντοδέτοις (ἤγουν ἰσχυραῖς καὶ μηδέποτε δαπανωμέναις)· ὅστις
sch 425a	διόλου βαστάζει ἐν τοῖς νώτοις ὑπείροχον καὶ μέγα βάρος, τὸν κραταιὸν	135
5	οὐράνιόν τε πόλον. βοᾷ δὲ καὶ στενάζει διὰ τοῦτο ἡ θάλασσα, καὶ ὁ μέλας τόπος τῆς γῆς τοῦ Ἅιδου ὑποβρέμει (καὶ ὑποστενάζει, ἢ μετὰ στεναγμοῦ ἦχον ἐκφέρει). αἱ πηγαί τε τῶν καθαρῶν ὑδάτων στένουσιν ἄλγος πικρόν. A (contuli et DW).
sch 425b	PPdYYa: Ἄτλας δὲ ἀλληγορικώτερον ὁ ἄξων ἐστὶν ὁ ὁρίζων καὶ διακρίνων τὸ ὑπὸ γῆν καὶ ὑπὲρ γῆν ἡμισφαίριον· Ἰαπετοῦ δέ, ἤγουν τῆς κινήσεως τοῦ οὐρανοῦ, παῖς ἦν. κατ’ ἀρχὰς δὲ συγκεχυμένου τοῦ
5	παντὸς κοσμικοῦ σώματος, συνέβη καθ’ Ἕλληνας τὸν ἀέρα (ἤγουν τὸν Δία) σφοδροτέρας κινήσεως τετυχηκέναι, καὶ οὕτω διορίσαι τὸ ἄνω καὶ κάτω ἡμισφαίριον καὶ διαρθρῶσαι τὸ πᾶν, ὥστε νοηθῆναι καὶ τὸν ἄξονα. κίονας δὲ οὓς ὁ ἄξων οὗτος κατέχει, ὁ
10	βόρειος πόλος ἐστὶ καὶ ὁ νότιος, «οἳ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσι» καθ’ Ὅμηρον.
sch 425c	Y (continuatur cum 425b): Γέγονε δὲ καί τις ἀνὴρ Λίβυς μαθηματικώτερος, Ἄτλας τὴν κλῆσιν. τὰ δὲ πέρατα τοῦ οὐρανοῦ, ἃ δὴ παρὰ τοῖς ἄκροις τοῦ ἄξονος καὶ ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν νοοῦνται, πόλοι καλοῦνται.
sch 425d	P*PaYa (in his continuatur cum 425b): Γέγονε δὲ καί τις Λίβυς ἀνὴρ μαθηματικώτατος, Ἄτλας τὴν κλῆσιν, ὃς ἐμυθεύετο τὸν οὐρανὸν ἔχειν, διὰ τὸ ἀρίστως ἀστρολογεῖν καὶ περὶ τῶν οὐρανίων ἀκριβέστερα
5	διδάσκειν.	136
sch 427a	gll. in PPd: «Τιτᾶνες» ἐλέγοντο πάντες ὅσοι ἐξ Οὐρανοῦ καὶ Γῆς ἐγεννήθησαν.
sch 427b	Cgl: Τιτᾶνα] Τὸν καταχθόνιον δαίμονα πρὸς τὸν Τυφῶνα.
sch 428a	Ya: Ἔστι μῦθος παλαιὸς ὅτι φέρει ὁ Ἄτλας ἐν τοῖς αὐτοῦ ὤμοις τὸν οὐρανόν, κ.τ.λ.
sch 428b	Στίχοι. Ἄτλανθ’ ὃς αἰέν: Μῦθος παλαιὸς ὡς Ἄτλας νώτοις φέρει τὸν οὐρανὸν κάτωθεν ἐκ γῆς ἀνέχων. σὺ γοῦν ἀκούων γνῶθι ταῦτ’ ἀλληγόρως·
5	ὄρος γὰρ Ἄτλας Λιβύης ἐν ἐσχάτοις, οὗ τὴν κορυφὴν ἐκ νεφῶν κεκρυμμένην εἶναι δοκοῦσιν οὐρανῷ συνημμένην. ἐντεῦθεν οὖν Ἕλλησιν ἡ μυθουργία Ἄτλαντα νώτοις εἰσαεὶ πόλον φέρειν. A (om. Pd; lemma tantum
10	habet X; contuli et DW).
sch 429a	Mediceus: πόλον] Πόλος κυρίως τὸ τοῦ ἄξονος ἄκρον.
sch 429b	Mediceus (in altero margine): Λείπει «ἔχων». ἢ μετὰ στεναγμοῦ φέρει.
sch 430	gll. in BCPPdW: ὑποστενάζει] Μετὰ στεναγμοῦ βαστάζει.
sch 431	Mediceus: βοᾷ] Τῇ βοῇ.	137
sch 432a	DglPmargWmargYgl: ξυμπίτνων] Συγκρούων· ὁ γὰρ κλύδων (ἤγουν τὸ ῥεῦμα) τότε ἠχεῖ, ὁπόταν ὑπαντᾷ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ.
sch 432b	marg. in PPd: ξυμπίτνων] Συγκρούων εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους τούτου. ἢ συγκρούων διὰ τὸν πρὸς ἄλληλα τῶν κυμάτων συγκρουσμόν.
sch 432c	Mediceus: στένει] Ἀπ’ εὐθείας τῆς «τὸ στένος».
sch 434	Mediceus: ἁγνορύτων] Καθαρὸν ῥεῦμα ἐχόντων.
sch 436a	(436—438) μή τοι χλιδῇ: Σιωπῶσι παρὰ τοῖς ποιηταῖς τὰ πρόσωπα ἢ δι’ αὐθάδειαν, ὡς Ἀχιλλεὺς ἐν τοῖς Φρυξὶ Σοφοκλέους, ἢ διὰ συμφοράν, ὡς ἡ Νιόβη παρὰ Αἰσχύλῳ, ἢ διὰ περίσκεψιν, ὡς ὁ Ζεὺς παρὰ τῷ ποιητῇ πρὸς τὴν τῆς Θέτιδος αἴτησιν.
5	τοῦτο δέ φησιν ὁ Προμηθεὺς πρὸς τὸν χορόν· «μή τί με δοκεῖτε σιγᾶν ἢ ἐν ὑπερηφανίᾳ ἢ αὐθαδείᾳ (ἤτοι ἐκ κενοδοξίας) μὴ συνομιλοῦντα ὑμῖν καὶ καταλέγοντα τὰ ἐμά· ἐν συννοίᾳ δὲ κόπτομαι τὴν ψυχήν, βλέπων ἐμαυτὸν οὕτως ὑβριζόμενον»· τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «προσελούμενον». ὅθεν καὶ οἱ Ἀρκάδες πρόσελοι· ὕβρισται δὲ ὁ Προμηθεὺς μέμψιν ἀνθρώπων ἔχων.
10	A (contuli et DW).
sch 436b	Mediceus: μή τοι χλιδῇ] Σιωπῶσι γὰρ παρὰ τοῖς
sch 436b	ποιηταῖς τὰ πρόσωπα ἢ δι’ αὐθάδειαν, ὡς Ἀχιλλεὺς ἐν τοῖς Φρυξὶ Σοφοκλέους, ἢ διὰ συμφοράν, ὡς Νιόβη παρ’ Αἰσχύλῳ, ἢ διὰ περίσκεψιν ὡς ὁ Ζεὺς παρὰ τῷ	138
5	ποιητῇ πρὸς τὴν Θέτιδος αἴτησιν.
sch 437a	BNcPSjWXcYa: σιγᾶν: Ἡ σιγὴ ἔχει μεθόδους πολλάς· οἷον συννοούμενος καθ’ αὑτὸν σιγῶ· καὶ ἄλλως, ὡς ἡ Νιόβη διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν λύπην ἐσίγα· καὶ ἄλλως, οἷον δι’ ὀργὴν βασιλέως φοβοῦμαι καὶ σιγῶ· καὶ
5	οἷον τὸ τοῦ Ἀχιλλέως· ὅταν ἐστάλησαν πρὸς ἐκεῖνον ὁ Ταλθύβιος καὶ Εὐρυβάτης καλοῦντες εἰς μάχην, ἐσίγησαν.
sch 437b	Xc (partim), Ya, et marg. in PPdW: δάπτομαι: Καὶ κατὰ ἀναδιπλασμὸν «δαδάπτομαι», καὶ πλεονασμῷ τοῦ ρ «δαρδάπτομαι».
sch 437c	PPdW: Κέαρ παρὰ τὸ «κεκρᾶσθαι» ἐκ ψυχροῦ καὶ ὑγροῦ, ἢ κατά τινας ἐκ τῶν δʹ στοιχείων. ἢ ἀπὸ τοῦ «καίω», τὸ ἐντόσθιον πῦρ. ἢ παρὰ τὸ «ἔαρ», ὃ σημαίνει κατά τινας μὲν τὸ αἷμα καθ’ ἑτέρους δὲ τὸ πνεῦμα·
5	ἔαρ, ἆρ, καὶ κῆρ.
sch 438a	Mediceus: προσηελούμενον (sic)] Ὑβριζόμενον· ὅθεν καὶ Ἀρκάδες προσέληνοι· ὑβρισταὶ γάρ. μέμψιν ἀνθρώπων ἔχων.	139
sch 438b	P*: Προσελούμενον ἀντὶ τοῦ «ὑβριζόμενον». ἐξ οὗ λέγονται καὶ πρόσελοι οἱ Ἀρκάδες, ὡς ὑβρισταί.
sch 438c	P*: Πρόσελοι ἄνδρες ὑβρισταί· λέγουσι δὲ εἶναι τοὺς Ἀρκάδας. ἐξ ὧν χρῆσις «προσελούμενον». ὕβρισται δὲ ὁ Προμηθεὺς μέμψιν ἀνθρώπων ἔχων.
sch 438d	P*Ya: Πρόσελοι οἱ Ἀρκάδες. λέγονται δὲ καὶ «προ‐ σέληνοι»· ἐτρέφοντο γὰρ πρὸ συνόδου τῆς σελήνης, βαλάνους ὀπτῶντες. ἢ ὅτι «προσέληνοι» οἱ ὑβρισταί· «προσελεῖν» γὰρ τὸ ὑβρίζειν. ἄλλοι δὲ αὐτοὺς ὡς
5	μωροὺς διαβάλλουσιν, ὡς ἀρχαιοτέρους εἶναι τῆς σελή‐ νης (ἤγουν παλαιοτέρους). τὸ δὲ ἀλληγορικώτερον οὕτως ἔχει· ἀστρολογίαν γάρ, ἐνιαυτόν, μῆνας, ἰσημερίας καὶ τὰ τοιαῦτα 〈......〉 Ἀρκάδων βασιλεὺς ἢ Ἄτλας Λίβυς εὗρεν, ὕστερον
10	δὲ Θαλῆς. ἄλλοι δέ φασιν ὅτι οἱ Ἀρκάδες θύειν τοῖς θεοῖς κατέ‐ δειξαν· πρῶτον δρῦν, δεύτερον ἵππον λευκόν, τρίτον δρυὸς φύλλα· ὅθεν καὶ ἡ Πυθώ· «πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίᾳ βαλανηφόροι ἄνδρες ἔασιν».
sch 438e	Fragmentum commentarii cuiusdam in Prom., apud
sch 438e	Et. Magn. 690. II: προσέληνοι: «Προυσελεῖν» λέγουσι τὸ ὑβρίζειν· καὶ οἱ Ἀρκάδες ἴσως, ἐπειδὴ λοιδορητικοί εἰσιν. οὕτως ἐν ὑπομνήματι Προμηθέως Δεσμώτου.	140
sch 439a	(439—460) καίτοι θεοῖσι: «Καίτοι τίς» φησίν, «ἄλλος διώρισε τιμὰς τοῖς νέοις τούτοις θεοῖς;» τοῦτο δὲ λέγει πρὸς τὸν Δία τὸν λόγον ἀποτεινό‐ μενος, διὰ τὸ συμβαλέσθαι αὐτῷ κατὰ τῶν Τιτάνων· ἢ ὅτι εἰ καὶ ὁ Ζεὺς ἀπένειμεν ἑκάστῳ θεῷ τιμήν, ἀλλὰ σχεδὸν οὐ Διὸς ἀλλὰ τοῦ Προμηθέως
5	τὸ κατόρθωμα· οὗτος γὰρ τὸ προσῆκον ἀξίωμα διετάξατο ἑκάστῳ. «ἀλλὰ ταῦτα μὲν σιωπῶ», φησιν· «ἐν γινωσκούσαις γὰρ ὑμῖν λέγειν τοιαῦτα περισσόν· τὰς ἐν ἀνθρώποις δὲ βλάβας ἃς εἶχον πρώην διὰ τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι, μάθετε, ὅτι αὐτοὺς μωροὺς ὄντας τὸ πρὶν φρονίμους ἐποίησα καὶ γνώσεως παντοίας μετέχοντας. λέξω δὲ
10	ταῦτα οὐχὶ μεμφόμενος τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ διηγούμενος ὅσα ἀγαθὰ δέδωκα αὐτοῖς· οἵτινες πρῶτα μὲν βλέποντες οὐκ ἔβλεπον, καὶ ἀκούοντες οὐκ ἤκουον, διότι νοῦν καὶ φρόνησιν οὐκ εἶχον («νοῦς γὰρ ὁρᾷ καὶ νοῦς ἀκούει»), ἀλλὰ διήρχοντο πάντα τὸν καιρὸν τῆς ζωῆς ὅμοιοι ὀνείροις καὶ φαντάσμασιν (ἤτοι μηδὲν ὄντες). καὶ οὔτε τοὺς διὰ πλίνθων κατεσκευ‐
15	ασμένους οἴκους ἔκτισαν ἢ ἔγνωσαν προσείλους (ἤτοι θέρμην ἔχοντας· ἢ προσηλωμένους, ἀντὶ τοῦ ἥλοις πεπαγιωμένους), οὔτε τὴν διὰ ξύλων κατασκευήν· ὑποκάτω δὲ τῆς γῆς κατῴκουν ἐν ἐνδοτάτοις τόποις σπη‐ λαίων, ὥσπερ οἱ ἀεὶ συρόμενοι ἢ οἱ ἀεὶ ἕρποντες μύρμηκες. ἦν δὲ αὐτοῖς οὐδὲν σημεῖον καὶ δεῖγμα οὔτε χειμῶνος οὔτε τοῦ ἄνθη ἔχοντος ἔαρος
20	οὔτε τοῦ θέρους, ἀλλὰ χωρὶς νοὸς καὶ φρονήσεως ἐποίουν πάντα, ἕως οὗ σφὶν (καὶ αὐτοῖς) τὰς ἀνατολὰς τῶν ἄστρων ἔδειξα καὶ τὰς δυσγνώστους δύσεις· οἷον ὁ Ὠρίων τὸ ἄστρον ὅταν δύνῃ, χειμῶνα ποιεῖ. «καὶ δὴ καὶ μηχανήματα ἐξεῦρον αὐτοῖς, καὶ γραμμάτων συνθέσεις ἐδίδαξα». A.
sch 439b	gll. in PPd: θεοῖσι τοῖς νέοις τούτοις] Οἷον τῷ Διί· ἐφοβεῖτο γὰρ ὀνομακλήδην εἰπεῖν. ἤγουν τῷ Διί·
sch 439b	ἐφοβεῖτο γὰρ ἐξονομαστικῶς εἰπεῖν τὸν Δία.	141
sch 440	Mediceus: Διὰ τὸ συμβαλέσθαι Διὶ κατὰ τῶν Τιτάνων. εἰ δὲ Ζεὺς ἀπένειμεν ἑκάστῳ θεῷ τιμὴν, σχεδὸν οὐ Διὸς ἀλλὰ Προμηθέως τὸ κατόρθωμα.
sch 442	Mediceus: τἀν βροτοῖς δὲ πήματα] Ἃ εἶχον πήματα πρώην, διὰ τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι.
sch 444a	Mediceus gl: ἔννους] Ἔμφρονας.
sch 444b	mediceus gl: ἐπηβόλους] Ἐπιτευκτικούς, ἐπιτυχεῖς.
sch 447	Mediceus: οἳ πρῶτα μὲν βλέποντες κ.τ.λ.] Τὸ παροιμι‐ ῶδες ἐξηγεῖται· «νοῦς ὁρῇ καὶ νοῦς ἀκούει.»
sch 450a	Mediceus: ἔφυρον κ.τ.λ.] Ἐν ταραχῇ ἔζων.
sch 450b	P*VXa: ἔφυρον εἰκῆ πάντα: Πάνυ εὐφυὲς τὸ «ἔφυρον», ἐκ μεταφορᾶς τῆς γυναικὸς τῆς ὅταν μέλλῃ ζυμῶσαι μιγνυούσης ἄλευρον, ὕδωρ, ἅλας, καὶ ποιούσης τὸν ἄρτον. μὴ οὖν γινώσκοντες ἐκεῖνοι τὸ ποῦ συντελεῖ τὸ
5	καθ’ ἕν, ἔμισγον ὁμοῦ πάντα. διά τοι τοῦτο λέγει τὸ «ἔφυρον.»
sch 450c	gll. in PPW: πλινθυφεῖς] Ἐκ πλίνθων ὑφαινομένους καὶ κατεσκευασμένους.
sch 451a	Mediceus: προσήειλους (sic)] Πρὸς ἥλιον ὁρῶντας. καὶ
sch 451a	Εὔπολις· «αὐλὴ πρόσειλος».	142
sch 451b	P*XcYa: προσείλους: Ἀντὶ τοῦ θέρμην ποιοῦντας ἐν χειμῶνι, ἐν δὲ τῷ θέρει τῆς θέρμης καὶ τοῦ ἡλίου κωλυτικούς. γράφεται καὶ η, ἵν’ ᾖ «κεκαρφωμένους».
sch 451c	Mediceus: ᾖσαν: Τοῦ «ᾔδεσαν» συγκοπή.
sch 451d	Mediceus gl: οὐ ξυλουργίαν] Οὐ ξύλων ἐργασίαν.
sch 452a	Mediceus: ἀήσυροι] Οἱ πτερωτοί, ἢ κοῦφοι.
sch 452b	Dgl (partim), Pmarg.: ὥστ’ ἀείσυροι (sic)] Γρ. «ὥστ’ ἀήσυροι». ἢ ἐν αἴῃ συρόμενοι, ἢ οἱ ἀεὶ συρόμενοι· ἤγουν ἐν ταῖς ἀήταις συρόμενοι· πᾶν γὰρ λεπτὸν σύρεται ἐν τοῖς ἀνέμοις.
sch 452c	Xc (partim) W: ἀείσυροι] 〈Ἀείσ〉υροι ἐκ τοῦ ἀεὶ σύρεσθαι, καὶ γρ. διὰ τοῦ 〈ει〉. γρ. δὲ καὶ διὰ τοῦ η, καὶ γίνεται ἐκ τοῦ «ἄω» τὸ πνέω, ἤγουν τῇ τυχούσῃ πνοῇ τοῦ ἀνέμου συρόμενοι.
sch 454	Mediceus: Οὐ διεγίγνωσκον διὰ τῶν ἄστρων τοὺς καιρούς.
sch 456	Pgl: θέρους βέβαιον] Οὐκ ἐγίνωσκον τὰς τέσσαρας ὥρας ὡς ἂν ἐν ἑκάστῃ τούτων τὰ δέοντα ποιεῖν.
sch 457	Mediceus: ἔστε δή σφιν ἀντολὰς] Τούτων τὴν εὕρεσιν καὶ Παλαμήδῃ προσῆψεν· ἴσως δὲ κἀκείνῳ Προμηθέως.
sch 458a	PPdVW, et partim in CXY: δυσκρίτους· Δυσκατα‐ λήπτους, δυσγνώστους· οἷον ὁ Ὠρίων ὅταν δύνῃ χει‐
sch 458a	μῶνα ποιεῖ. ταύτην τὴν εὕρεσιν καὶ Παλαμήδης προσῆψεν· ἴσως	143
5	δὲ κἀκεῖνος ὑπὸ Προμηθέως ἔμαθε ταῦτα. οἷον καὶ ἐπὶ Πλειάδων· ὅταν γὰρ αὗται ἀνατέλλωσι τὴν ἑώαν ἀνατολὴν τῷ πρωὶ κατὰ τὸν Μάιον μῆνα εἰς τὰς ιβʹ καὶ εἰς τὰς ιγʹ, τότε δεῖ ἄρχεσθαι τοῦ ἀμήτου (ἤγουν τοῦ θέρους)· καὶ πάλιν ὅταν μέλλωσι δῦναι
10	(ἤγουν κρυβῆναι) τὴν ἑσπερίαν δύσιν κατὰ τὸν Ὀκτώ‐ βριον καὶ Νοέμβριον, ποιεῖσθαι χρὴ τὴν τοῦ ἀρότου ἀρχὴν (ἤγουν τοῦ σπείρειν).
sch 458b	Mediceus: δυσκρίτους: Δυσκαταλήπτους, δυσγνώστους· οἷον Ὠρίων ὅτι δύνων χειμῶνα ποιεῖ.
sch 459a	καὶ μὴν ἀριθμὸν ἔξοχον σοφισμάτων: Γράφεται καὶ «νοσφισμάτων»· καὶ γάρ τις μέτρον γινώσκων τῶν πραγμάτων αὐτοῦ οὔποτε τοῦ εἰκότος ἐκπέσοι. A (om. CX; contuli et DW).
sch 459b	Pgl: καὶ μὴν ἀριθμὸν κ.τ.λ.] Καὶ μὴν ταύτην τὴν εὕρεσιν Παλαμήδης προσῆψεν· ἴσως δὲ κἀκεῖνος ὑπὸ τοῦ Προμηθέως ἔμαθε ταῦτα.
sch 461a	(461—468) μνήμην θ’ ἁπάντων: «Ἐγώ» φησί, «καὶ μνήμην, ἁπάντων λόγων μητέρα, τοὺς ἀνθρώπους ἐδίδαξα· καὶ ἔζευξα πρῶτος ἐν ζυγοῖς κνώδαλα (καὶ βόας) δουλεύοντα καὶ ἐν ζεύγλαις καὶ ἐν σώμασιν, ὅπως τοῖς ἀνθρώποις τυγχάνωσι κουφισταὶ τῶν πολλῶν πόνων. καὶ ὑφ’
5	ἅρματα ἤγαγον τοὺς ἡνίαις ὑποτασσομένους ἵππους, ὅπερ καλλώπισμα
5	τῆς ὑπερπλούτου τρυφῆς. καὶ τὰ ἐν θαλάσσῃ δὲ πλανώμενα καὶ πορευό‐ μενα ὀχήματα καὶ ἅρματα τῶν ναυτίλων (ἤγουν τὰς ναῦς), τὰ λινόπτερα, τὰ ἔχοντα τὰ ἄρμενα ὡς πτερά, οὐδεὶς ἄλλος ἐφεῦρε χωρὶς ἐμοῦ.» A.	144
sch 461b	Cgl (partim) Pmarg: μνήμην κ.τ.λ.] Ὁ Ζεὺς συμμιγεὶς τῇ Μνημοσύνῃ ἔτεκε τὰς Μούσας, τὰς μητέρας τῶν λόγων.
sch 461c	PPdQ: Καλῶς εἶπε τὴν μνήμην «μητέρα τῶν Μουσῶν». ἂν γὰρ ἔνι τις πολυμαθὴς καὶ οὐκ ἔχῃ τὸ μνημονευτικόν, οὐ δύναται γράψαι εὐμαρῶς καὶ εὐκόλως.
sch 462	CP*PdVY: «Κνώδαλα» κυρίως οἱ νέβροι καὶ οἱ λαγωοὶ καὶ ὅσα θηρευόμενα, ὡς ἀπὸ τῆς ἐτυμολογίας «τὰ ὑπὸ τῶν κυνῶν ἁλισκόμενα». ἐνταῦθα δὲ ἐχρήσατο τῇ λέξει καὶ ἐπὶ τοῖς βουσί, λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
5	θαλασσίων ζῴων, παρὰ τὸ «κινεῖσθαι ἐν τῇ ἁλί».
sch 466a	Mediceus: ἄγαλμα κ.τ.λ.] Τὸ γὰρ ἐποχεῖσθαι ἵπποις πλουσίων ἐστίν.
sch 466b	Y: ἵππους, ἄγαλμα: Οἷς ἵπποις ἐντρυφῶσιν οἱ πλού‐ σιοι· πλούτῳ γὰρ τὰ τοιαῦτα πρέπει.
sch 468	Mediceus: Τὰς ναῦς.
sch 469a	(469—471) τοιαῦτα μηχανήματα: Προειπὼν καὶ ἀπαριθμησάμενος ὅσα καλὰ καὶ ἀγαθὰ μηχανήματα καὶ τέχνας εἰσήγαγεν εἰς τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, νῦν συνελὼν τὰ πάντα φησί· «τοιαῦτα ἐξεῦρον τοῖς ἀνθρώποις μηχανήματα· ἐγὼ δὲ οὐκ ἔχω μηχάνημα δι’ οὗ τῆς παρούσης βλάβης
5	(ἤγουν τοῦ δεσμοῦ) ἀπαλλαγῶ». A (om. C, D; contuli et W).	145
sch 469b	gll. in CDPWX: τοιαῦτα κ.τ.λ.] Ἀπόθεσις.
sch 472a	(472—475) πέπονθας ἀεικὲς πῆμα: Ὁ χορὸς ἀκούσας τῆς ἀφηγήσεως τοῦ Προμηθέως τῆς ἄνωθεν λεγομένης φησὶ πρὸς αὐτόν· ἔπαθες βλάβος ἀπρεπὲς μὴ καλῶς φρονῶν, ἀλλ’ ἀφρόνως ἀντιλέγων τῷ Διὶ καὶ ἀνθιστά‐ μενος αὐτῷ. ἢ ἔπαθες βλάβην ἀπρεπῆ· πλανᾷ τῶν φρενῶν ἀποσφαλείς·
5	ἤγουν οὐχ εὑρίσκεις ἐν φρονήσει μηχάνημα δι’ οὗ ἂν ἀπαλλαγῇς, ὥσπερ δέ τις ἄτεχνος ἰατρὸς εἰς νόσον πεσών, ἀθυμεῖς, καὶ οὐκ ἔχεις εὑρεῖν ποίοις μηχανήμασι θεραπεύσεις ἑαυτόν. A (contuli et DW).
sch 472b	Mediceus, et NcPPdVXc (in his continuatur cum 472a), et N (in hoc post 459a): πέπονθας κ.τ.λ.] Τοῦτο διὰ τὸ φιλονεικῆσαι Διί. μεσολαβοῦσι δὲ αἱ τοῦ χοροῦ τὴν ἔκθεσιν τῶν κατορθωμάτων, διαναπαύουσαι
5	τὸν ὑποκριτὴν Αἰσχύλου.
sch 473	Mediceus gl: πλανᾷ] Τὸν νοῦν.
sch 476	(476—492) τὰ λοιπά μοι κλύουσα: Τὰ ἄλλα μου σοφίσματα ἀκούουσα πλέον θαυμάσεις, οἵας τε τέχνας καὶ μηχανὰς ἐβουλευσάμην. τὸ μὲν μέγιστον, εἴ τις ἀρρωστήσοι, οὐκ ἦν οὐδὲν βοήθημα θεραπείας, οὔτε διὰ βρώσεως προσφερόμενον οὔτε δι’ ἐπιχρίσεως ἔξωθεν οὔτε διὰ πόσεως
5	(τοῦτο δὲ δηλοῖ τὸ «πιστόν», ἀπὸ τοῦ πίω πίσω ῥήματος)· ἀλλὰ πάντες διεφθείροντο τῇ χρείᾳ τῶν φαρμάκων, πρὶν ἂν ἐγὼ ἔδειξα αὐτοῖς συγκε‐ ράσματα θεραπειῶν τῶν πραυνουσῶν τὰς νόσους· αἷς θεραπείαις πάσας ἀποδιώκουσι βλάβας τῶν νόσων. τρόπους δὲ πολλοὺς τῆς μαντικῆς ἐκόσμησα καὶ διεταξάμην· καὶ ἔκρινα πρῶτος αὐτὸς τίνας τῶν ὀνείρων
10	χρὴ εἰς ἔργον ἐξελθεῖν καὶ φανερῶς γενέσθαι καὶ τίνας μή. μαντείας δὲ δυσκόλους εἰς κατάληψιν καὶ γνῶσιν ἐγνώρις’ αὐτοῖς (ἤγουν τοῖς ἀνθρώ‐ ποις), τὰ κατὰ τὴν ὁδὸν γινόμενα σημεῖα καὶ τεκμήρια. καὶ ἀκριβῶς
10	ἐδίδαξα καὶ ἡρμήνευσα τὴν πτῆσιν τῶν ὀρνέων τῶν ἐπικαμπεῖς ὄνυχας ἐχόντων, οἵτινές τε δεξιοὶ καὶ οἵτινες εὐώνυμοι (ἤτοι τὴν δεξιάν τε καὶ	146
15	τὴν ἀριστερὰν πτῆσιν τῶν οἰωνῶν), καὶ τὴν διαγωγὴν ἥντινα ἔχουσιν ἕκαστοι, καὶ τίνες πρὸς ἀλλήλους εἰσὶν ἔχθραι καὶ μίση καὶ φιλίαι καὶ συνελεύσεις. τὸ γὰρ συνδιάγειν ὁμοῦ τοὺς οἰωνοὺς καὶ τὸ ἔχθραν ἔχειν πρὸς ἀλλήλους ἢ καὶ φιλίαν, σημαντικὰ μαντειῶν καὶ ἀδήλων τεκμήρια παρὰ τοῖς
20	μάντεσι πέφυκεν. ἰστέον δὲ ὅτι πολλὰ καὶ διάφορα εἴδη μαντειῶν καθεστήκασιν· ἐνταῦθα δὲ περὶ τούτων μόνων διαλαμβάνει, περὶ τοῦ ὀνειροκριτικοῦ, τοῦ οἰωνιστι‐ κοῦ, τοῦ ἡπατικοῦ, καὶ τοῦ θυτικοῦ· ἤγουν τοῦ κρίνειν ἀπὸ τῶν ὀνείρων τὰ μέλλοντα γενέσθαι, καὶ ἀπὸ τῆς πτήσεως τῶν οἰωνῶν τῆς τοιᾶσδε ἢ
25	τοιᾶσδε ὃ μέλλει συμβῆναι τεκμαίρεσθαι· καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ζῴων τὰ ὅμοια νοεῖν. σχίζοντες γὰρ μέσον τὰ ἱερεῖα ἔβλεπον τὴν θέσιν τῶν ἐντοσθίων πάντων, καὶ ἐκ τούτου ἐτεκμαίροντο τὰ μέλλοντα γενέσθαι. ὁμοίως δὲ καὶ ἀπὸ τῶν θυμάτων· οἷον τῆς χολῆς ἐμβληθείσης τῷ πυρὶ καὶ ἀνατιναγείσης πρὸς τὸ τῶν πολεμίων μέρος, ἧτταν τούτων ἐσή‐
30	μαινεν. A.
sch 477	gll. in DP: ἐμησάμην: Ἐφεῦρον· ἀπὸ τοῦ «μήδω», ὁ μέλλων «μήσω». καλῶς δὲ εἶπεν αὐτό, ἐπεὶ Προμη‐ θεὺς ἦν.
sch 480	Mediceus: πιστόν] Τὸ διὰ πόσεως, παρὰ τὸ πίω καὶ πίσω ῥῆμα.
sch 481	Mediceus: κατεσκέλλοντο] Κατεσκελεύοντο, κατεφθί‐ νοντο.
sch 482	B (partim), P*Xc, Y (partim): Ἡπίων ἀκεσμάτων: ἐπεὶ αἱ νόσοι σπεύδουσιν ὀλέσαι, τὰ δὲ ἥπια φάρμακα ἐξαμείβονται τὰς νόσους (ἤγουν ὀλλύουσιν). ἃ γὰρ
sch 482	αἱ νόσοι ἀπειλοῦσι, ταῦτα τὰ φάρμακα εἰς αὐτὰς μετα‐	147
5	μείβονται. τὸ δὲ «ἥπιον» γίνεται ἀπὸ τοῦ «ἥδω» τὸ εὐφραίνομαι, ἢ ἀπὸ τοῦ «ἀπὸ ἰοῦ εἶναι.»
sch 484a	Mediceus et XcY: ἐστοίχισα] Κατὰ στοῖχον ἔδειξα, πολλὰ γὰρ εἴδη μαντικῆς· εἰκαστικόν, ἐπιπνευστικόν, ἀστρονομικόν.
sch 484b	[Start of a diagram]DP*: Ἡ μαντικὴ διαιρεῖται εἰς ὀνειροκριτικόν εἰς οἰωνοσκοπητικόν εἰς ἡπατικόν καὶ εἰς θυτικόν.[End of a diagram]
sch 485	Mediceus: κἄκρινα κ.τ.λ.] Ὅσα ἀληθῆ καὶ ὅσα οὔ.
sch 486a	P*Xa: «Κληδὼν» λέγεται ἡ μαντεία ἀπὸ τοῦ τινὰς μὲν κλείειν, τινὰς δὲ δοκεῖν.
sch 486b	Mediceus gl: δυσκρίτους] Δυσνοήτους.
sch 487	Mediceus: ἐνοδίους] Τοὺς ἐξ ὑπαντήσεως.
sch 489	P*Ya: δεξιοὶ φύσιν] Ἀγαθοὶ κατὰ τὴν φύσιν· ἢ τὴν δεξιὰν καὶ ἀριστερὰν πτῆσιν, δι’ ἧς ἂν τεκμήραιντο
sch 489	τὰ καθ’ ὁδὸν συναντήματα.	148
sch 492	Mediceus gl: συνεδρίαι] Ὁμόνοιαι.
sch 493	Mediceus: σπλάγχνων κ.τ.λ.] Τὴν διὰ σπλάγχνων σκέψιν.
sch 494	Mediceus: δαίμοσιν πρὸς ἡδονὴν] Εὐπρόσδεκτα θεοῖς.
sch 495a	gll. in PPd: λοβοῦ] Λοβὸς τὸ ἄκρον τοῦ ἥπατος.
sch 495b	Pgl: εὐμορφίαν] Εὐθεσίαν.
sch 496a	(496—499) κνίσῃ τε κῶλα: «Τὰ τῶν μηρῶν τε ὀστᾶ συγκεκαλυμμένα κνίσῃ (τῷ ἄνωθεν ἐπιτεθειμένῳ αὐτῶν λίπει), καὶ τὴν μακρὰν ὀσφῦν (γαστέρα, κοιλίαν) πυρώσας καὶ εἰς πῦρ ἐμβαλών, ὡδήγησα τοὺς ἀνθρώ‐ πους εἰς τέχνην δυσκόλως νοουμένην», ἤτοι τὴν θυτικὴν μαντείαν.
5	εὐκίνητος γὰρ οὖσα καὶ σπέρματα ἔχουσα ἡ γαστήρ, θύεται θεοῖς· ἀφ’ οὗ καὶ «κλονὶς» ὀνομάζεται διὰ τὸ ἀεικίνητον. «καὶ τὰ φλογωπὰ σήματα, ἤτοι τὰς διὰ πυρὸς μαντείας, τυφλὰς οὔσας πρὶν καὶ οὐ φαινομένας διὰ τὸ μὴ γινώσκεσθαι, βλέψαι ἐποίησα καὶ εἰς τὸ ἐμφανὲς ἤγαγον καὶ πᾶσιν ὑπέδειξα». A.
sch 496b	Mediceus: κνίσῃ] Τὰ μηρία πῶς δεῖ καλύπτειν.
sch 496c	P*: Κῶλον τὸ λεγόμενον ἱερὸν ὀστοῦν, ὃ καὶ «κλὼν» ὀνομάζεται διὰ τὸ ἀεικίνητον.
sch 497	Mediceus: ὀσφῦν] Εὐκίνητος γὰρ οὖσα καὶ σπέρματα ἔχουσα θύεται τοῖς θεοῖς· ἀφ’ οὗ καὶ «κλονὶς» ὀνομά‐ ζεται διὰ τὸ ἀεικίνητον.
sch 498	Mediceus: ὥδωσα: Εἰς γνῶσιν καὶ ὁδὸν ἤγαγον.	149
sch 499a	Mediceus gl: ἐξωμμάτωσα] Ἐξελάμπρυνα.
sch 499b	Mediceus: ἐξωμμάτωσα κ.τ.λ.] Τὰς διὰ πυρὸς μαντείας τυφλὰς οὔσας καὶ οὐ φαινομένας βλέψαι ἐποίησα καὶ ἐφανέρωσα. «ἐπάργεμα» δὲ κυρίως τὰ λευκωματι‐ σθέντα, παρὰ τὸ «ἀργόν».
sch 499c	NcPPdVW: ἐπάργεμα: Τυφλά· γίνεται δὲ ἐκ τοῦ «ἀργὸν» τὸ λευκόν. λεύκωμα γὰρ νόσος γίνεται περὶ τὸν ὀφθαλμόν, ὅπερ ἀβλεψίαν ποιεῖ. διὰ τοῦτο γοῦν τὰ σκοτεινὰ φησὶν «ἐπάργεμα» κατὰ ἀντίφρασιν. ἀργὸν
5	γὰρ τὸ λευκόν.
sch 499d	Mediceus gl: ἐπάργεμα] Τυφλά.
sch 500	(500—506) τοιαῦτα μὲν δὴ ταῦτα: Ταῦτα μέν, φησίν, ὅσα εἶπον, οὕτως ἔχουσι· τίς δὲ εἴποι ἄλλον τινὰ πρὸ ἐμοῦ ἐφευρεῖν τοῖς ἀνθρώποις ὠφε‐ λήματα κεκρυμμένα ὑποκάτω τῆς γῆς, χρυσόν, ἄργυρον, χαλκόν, σίδηρον καὶ ἄλλα τινά; οὐδεὶς εἴποι τοῦτο, σαφῶς γινώσκω, ἐὰν μὴ μάτην θέλῃ
5	φλυαρῆσαι. ἐν ὀλίγῳ δὲ λόγῳ συλλήβδην μάθε, ὅτι πάσας τέχνας ἐγὼ ἐφεῦρον. A (om. C; contuli et W).
sch 504	P*XcYa: φλῦσαι] Κατὰ παράχρησιν τὸ «φλῦσαι». κυρίως δὲ «φλύω» ἐστὶν ἐπὶ σιδήρου παφλάζοντος. ἢ καὶ ἌΛΛΩΣ· ποιὰ λέξις τῶν λοπαδίων τὸ «φλῦ φλῦ» ὅταν βράζωσιν.
sch 507a	(507—510) μὴ νῦν βροτοὺς μὲν ὠφέλει καιροῦ πέρα: Μὴ νῦν, φησί, τοὺς ἀνθρώπους ὠφέλει μακρὰν τοῦ προσήκοντος, σαυτοῦ δὲ ἀφροντίστει
sch 507a	κακῶς πάσχοντος· ὡς λίαν ἐγὼ ἐλπίζω τοῖς λόγοις οἷς λέγεις (τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «εὔελπίς εἰμι τῶνδε», ἀντὶ τοῦ «ἀπὸ τούτων ὧν λέγεις»)	150
5	ὡς καὶ λυθήσῃ τῶν δεσμῶν, καὶ πλέον τοῦ Διὸς ἰσχύσεις. A.
sch 507b	Mediceus: καιροῦ πέρα] Τοῦ δέοντος πέρα.
sch 508	(508—510) Mediceus: ὡς ἐγὼ κ.τ.λ.] Ἀφ’ ὧν λέγεις, καὶ λυθήσῃ καὶ πλέον Διὸς ἰσχύσεις.
sch 511a	(511—514) οὐ ταῦτα ταύτῃ: Οὐ ταῦτα ταύτῃ καὶ οὕτως ἔχουσιν, ἡ Μοῖρα δὲ τελεσφόρος καὶ πληρωτικὴ τούτων, ἣ ταχέως τὰ κατ’ ἐμὲ κρανεῖ καὶ πληρώσει· ὅ ἐστιν, οὔπω με λυθῆναι μεμοίραται· πολλαῖς δὲ βλάβαις καὶ κακοπαθείαις δαμασθείς, οὕτως ἀπολυθήσομαι· ἡ ἐμὴ δὲ σοφία
5	καταπολὺ ἀσθενεστέρα τῆς εἱμαρμένης. A (om. Pd; contuli et DW).
sch 511b	Mediceus, et CVWWaXc Ya (in his continuatur cum 511a): ἌΛΛΩΣ· οὐ ταῦτα οὕτως πέπρωται ἵνα ἡ τελεσφόρος Μοῖρα ταχέως τὰ κατ’ ἐμὲ κράνῃ καὶ πληρώσῃ· ὅ ἐστιν, οὔπω μοι λυθῆναι μεμοίραται. ἐν γὰρ
5	τῷ ἑξῆς δράματι λύεται, ὅπερ ἐμφαίνει Αἰσχύλος.
sch 512	Pgl: πέπρωται] Μεμοίρασται· ὡρίσθη.
sch 515a	(514—518) τίς οὖν ἀνάγκης: Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι «ἡ ἐμὴ σοφία τῆς εἱμαρμένης ἥττηται», φησὶν ὁ χορός· «τίς οὖν ἐστὶν οἰακοστρόφος καὶ κυβερνήτης τῆς ἀνάγκης; ἤτοι τίς ἐστιν ὁ τῆς ἀνάγκης ἐξουσιαστής;» τοῦτο ὁ χορός φησιν· καὶ λέγει ὁ Προμηθεὺς ὅτι «αἱ τρεῖς Μοῖραι, ἡ
5	Κλωθώ, ἡ Ἄτροπος, καὶ ἡ Λάχεσις, καὶ αἱ Ἐριννύες, ἥ τε Τισιφόνη, ἡ Μέγαιρα, καὶ ἡ Ἀληκτώ.» καὶ πάλιν ὁ χορός φησι πρὸς αὐτόν· «ἆρα ὁ
5	Ζεὺς ἀσθενέστερός ἐστι τῶν Μοιρῶν; οὐ δύναταί σε λῦσαι κρατούμενον, ὡς φῄς, ὑπὸ τῆς ἀνάγκης, οἷον εἰ θελήσει σε ὁ Ζεὺς πρὸ τῆς μοίρας λῦσαι, οὐ δύναται τοῦτο ποιῆσαι;» ὁ δὲ λέγει· «οὔκουν ἂν οὐδ’ αὐτὸς ἐκφύγῃ τὴν	151
10	πεπρωμένην». A.
sch 515b	(517—518) NcP*SjVWXc (in his continuatur cum 515a): ἌΛΛΩΣ· «εἰ θελήσει σε Ζεὺς πρὸς τῆς μοίρας λῦσαι, δύναται τοῦτο ποιῆσαι»; λέγει τὸ «ναί 〈.....〉.» Ἀνάγκην δὲ ἢ τὴν Μοῖραν ἤ τινα τῶν θεῶν νοῆσαι δεῖ,
5	ἥτις ἀσθενεστέρα τῶν Μοιρῶν καὶ Ἐριννύων· αἳ δουλεύτριαι τῆς Ἀνάγκης.
sch 515c	Mediceus: Τίς τῆς ἀνάγκης κρατεῖ καὶ δεσπόζει;
sch 516a	PglPdmargYa: Δουλεύτριαι τῶν Μοιρῶν εἰσὶν αἱ Ἐριννύεις, Τισιφόνη, Μέγαιρα, καὶ Ἀληκτώ· «μνή‐ μονας» δὲ ταύτας εἴρηκε, δηλῶν τὸ ταμιευτικὸν τῆς κακίας.
sch 516b	DmargP*Ya: Ἐριννύς, ἀπὸ τοῦ «ἐρι» τοῦ σημαί‐ νοντος τὸ ἄγαν, καὶ τοῦ «νύσσω» τὸ τιμωρῶ· ἢ καὶ ἀπὸ τοῦ «ἐν τῇ ἔρᾳ ναίειν».
sch 516c	gll. in NX: τρίμορφοι] Τρισώνυμοι.
sch 517	Mediceus: τούτων ἄρα Ζεύς] Εἰ θέλει σε πρὸ μοίρας λῦσαι, οὐ δύναται ὁ Ζεὺς τοῦτο ποιῆσαι;
sch 518a	Mediceus: οὔκουν ἂν] Προαναφωνεῖ τὸν ἔρωτα Θέτιδος.	152
sch 518b	Q: Καὶ γὰρ τὸ ἐρασθῆναι αὐτὸν τῆς Ἰοῦς, καὶ διὰ τοῦτο τὸ πεπρωμένον ἐκφυγεῖν οὐκ ἠδύνατο ... καὶ διὰ τὸν τῆς Θέτιδος ἔρωτα.
sch 519	(519—20) τί γὰρ πέπρωται Ζηνί: «Τί οὖν ἀπόκειται τῷ Διί; οὐδὲν ἄλλο ἢ τὸ ἀεὶ ἄρχειν». φησὶν οὖν ὁ Προμηθεὺς ὡς «εἴτε κρατήσειεν ἀεὶ εἴτε μή, οὐδαμῶς μάθῃς ἂν ἐξ ἐμοῦ, μηδὲ παρακάλει με ὑπὲρ τούτου». προαναφωνεῖ δὲ λεληθότως τὸν τῆς Θέτιδος ἔρωτα. A.
sch 520	Mediceus: Εἰ κρατήσει εἴτε μή.
sch 521a	P*WXc: ἦ πού τι σεμνόν: Ὄντως σεβάσμιόν ἐστι καὶ μυστηριῶδες ὃ κρύπτεις ἐν ἑαυτῷ, καὶ οὐκ ἐμφαίνεις ἡμῖν.
sch 521b	Mediceus: ξυναμπέχεις] Ἐν σαυτῷ κρύπτεις.
sch 522	Mediceus: ἄλλου λόγου] Τῷ ἑξῆς δράματι φυλάττει τοὺς λόγους.
sch 524	Mediceus gl: ὅσον μάλιστα] ὅσον δυνατόν.
sch 526a	(526—535) μηδάμ’ ὁ πάντα νέμων: Ὁ πάντα κρατῶν, φησίν, καὶ διοικῶν Ζεὺς μηδαμῶς ποτε ἀντίπαλον κράτος καὶ οἱονεὶ ἐχθρὸν ποιήσειε τῇ ἐμῇ γνώμῃ (ἤγουν μηδέποτε ἐναντίος μοι γένοιτο)· μηδὲ βραδύναιμι νισσο‐ μένα καὶ πορευομένη πρὸς τοὺς θεοὺς ἱεραῖς θοίναις καὶ θυσίαις βου‐
5	φόνοις, ταῖς μεγάλους ποιούσαις φόνους καὶ σφαγὰς τῶν ἱερείων· ἤτοι μηδέποτε παυσαίμην τοῦ τιμᾶν τοὺς θεοὺς καὶ θυσίας τούτοις προσάγειν
5	παρὰ τὸν τοῦ Ὠκεανοῦ πόρον· μηδὲ διὰ λόγων εἰς αὐτούς ποτε τοὺς θεοὺς ἁμαρτήσαιμι. ἀλλά μοι τόδε (τουτέστι τὸ τιμᾶν αὐτούς) εἴη διὰ παντός, καὶ μηδέποτε πληρωθείη. A.	153
sch 526b	PPdVXc (in his continuatur cum 526a), Y (post 540a): Ἐκ μεταφορᾶς τοῦ κηροῦ· τὸ γὰρ «τήκεσθαι» κυρίως ἐπὶ κηροῦ καὶ τῆς χιόνος λέγεται.
sch 526c	Mediceus: μηδάμ’ ὁ πάντα νέμων] Ὁ πάντα διοικῶν Ζεὺς μηδέποτε ἀντίπαλον κράτος ποιοῖτο τῇ ἐμῇ γνώμῃ· ἀντὶ τοῦ «μηδέποτε ἐναντίος μοι γένοιτο».
sch 529	Mediceus gl: ἐλινύσαιμι] Παυσαίμην.
sch 530	Mediceus: θοίναις] Θυσίαις, ἑορταῖς.
sch 534	Mediceus: τόδ’] Τὸ τιμᾶν θεούς.
sch 536a	(536—539) ἡδύ τι θαρσαλέαις· Εὐφραντὸν ἐλπίσι θαρσαλέαις τὸν μακρὸν τείνειν βίον ἐν εὐφροσύναις φανεραῖς τρέφουσαν τὴν ψυχὴν ἐμέ. ἌΛΛΩΣ· καλὸν τὸ ἀπὸ ἀγαθοῦ συνειδότος ἀγαθὸν ἐλπίζειν πείσεσθαι ὑπὸ τῶν θεῶν. A.
sch 536b	Mediceus: Καλὸν τὸ ἀπὸ ἀγαθοῦ συνειδότος ἀγαθὸν ἐλπίζειν πείσεσθαι ὑπὸ θεῶν.
sch 536c	P*Ya: ἡδύ] Τοῦτο πρὸς τὸν κεκρυμμένον λόγον τοῦ Προμηθέως, εἰς ὃν ἐκκρεμῆ τὴν ἐλπίδα ἔχει, φαίνεται λεχθῆναι. εἴρηκε γὰρ ἄνω· «τόνδε γὰρ σῴζων ἐγὼ δεσμοὺς ἀεικεῖς καὶ βίαν ἐκφυγγάνω».
sch 539	Mediceus gl: ἀλδαίνουσαν] Αὔξουσαν.	154
sch 540a	(540—544) φρίσσω δέ σε: Δειλιῶ καὶ τρέμω βλέπουσά σε διακοπτόμενον μυρίοις πόνοις· τὸν Δία γὰρ οὐ φοβούμενος, ἐν ἰδίᾳ γνώμῃ (καὶ αὐθαιρέ‐ τως) ἄγαν ὑπερβολικῶς σέβῃ καὶ τιμᾷς τοὺς ἀνθρώπους. A (om. C).
sch 540b	Mediceus: φρίσσω δὲ] Ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ.
sch 543	Mediceus: σέβῃ θνατοὺς] Φιλάνθρωπος εἶ.
sch 545a	(545—549) CNPPdV: φέρ’ ὅπως χάρις: Φέρε σκόπησον ὅτι ἡ χάρις ἣν ἐχαρίσω τοῖς ἀνθρώποις ἄχαρις ἦν καὶ ἀμείψασθαί σε μὴ δυναμένη· πῶς γὰρ θεῷ βοηθήσει ἄνθρωπος; οὐδὲ προεσκόπησας ἀσθενέσι χαριζόμενος; τὸ δὲ «ἰσόνειρον»
5	ὅτι σκιαῖς ὀνείρων οἱ ἄνθρωποι παρεμφερεῖς κατὰ Πίνδαρον.
sch 545b	Mediceus: φέρ’ ὅπως] Δεῦρο δὴ καὶ σκόπησον ὅτι ἡ χάρις ἣν ἐχαρίσω τοῖς ἀνθρώποις ἄχαρις ἦν καὶ ἀμείψασθαί σε μὴ δυναμένη· πῶς γὰρ θεῷ βοηθήσει ἄνθρωπος;
sch 545c	Mediceus gl: ὅπως χάρις ἄχαρις] Λείπει «ἐγένετο».
sch 547	Mediceus: οὐδ’ ἐδέρχθης] Οὐ προεσκόπησας ἀσθενέσι χαριζόμενος;
sch 549	Mediceus: ἰσόνειρον] Σκιᾶς ὄνειρον ἄνθρωποι κατὰ Πίνδαρον.
sch 550a	Mediceus: ἀλαὸν γένος· ἀντὶ τοῦ «ἀπροόρατον τοῦ μέλλοντος».
sch 550b	Mediceus: ἐμπεποδισμένον] Λείπει «ἔστιν»· ἢ «ἐμπε‐ πόδισται.»
sch 550c	οὔποτε τὰν Διός: Ὑψηλῶς καὶ τραγικῶς τὸ τῆς εἱμαρμένης ὄνομα Διὸς
sch 550c	ἁρμονίαν εἶπεν, ἀλλ’ οὐ τὴν εἱμαρμένην. φησὶ δὲ ὅτι οὔποτε αἱ τῶν ἀνθρώπων βουλαὶ διαφεύγουσι τὴν μοῖραν, ἀλλ’ ὃ αἱ Μοῖραι βούλονται τοῦτο καὶ ποιοῦσιν. «ἔμαθον ταῦτα οὕτως ἔχειν τὰς σὰς ὀλεθρίας τύχας	155
5	ἰδοῦσα, ὦ Προμηθεῦ». A.
sch 551a	Mediceus: Διὸς ἁρμονίαν] Τὴν εἱμαρμένην.
sch 551b	Mediceus (in margine altero): Ὑψηλῶς καὶ τραγικῶς τὸ τῆς εἱμαρμένης ὄνομα Διὸς ἁρμονίαν εἶπεν.
sch 551c	Pgl: Διὸς ἁρμονίαν] Τὴν πρόσταξιν, τὴν ἰσχύν, ἤγουν τὴν μοῖραν τὴν ἁρμόζουσαν πάντα.
sch 551d	GaP*Ya: παρεξίασι] Εἶμι τὸ πορεύομαι ... καὶ τὸ Ἰωνικόν, ἀφιέασιν.
sch 555a	(555—560) τὸ διαμφίδιον δέ μοι μέλος: Τοῦτό φησιν, ὅτι ἐπεγένετο καὶ ἐπῆλθέ μοι τὸ δισσὸν μέλος· τοῦτο ὃ νῦν θρηνῶ ἐπὶ τῷ σῷ πάθει, καὶ ἐκεῖνο ὅπερ ἐτραγῴδουν περὶ τὸν καιρὸν τοῦ σοῦ γάμου, ὅτε τὴν Ἡσιόνην πρὸς γάμον ἤγαγες. οὐ γὰρ μόνη καθαρά μοι ἡ ἡδονὴ ἐκείνη καθέστηκεν,
5	ἀλλ’ ἔχει ἐν ταὐτῷ καὶ τὸ λυπηρόν (τουτέστιν, ὁμοῦ προσεγένετό μοι καὶ ἡ ἡδονὴ καὶ ἡ θλῖψις διὰ σέ). ἌΛΛΩΣ· τὸ δισσὸν μέλος ἐπῆλθε τόδε (καὶ τοῦτο) ὃ νῦν τραγῳδῶ ἐπὶ τῷ σῷ πάθει, ἐκεῖνό τε ὅπερ ἐτραγῴδουν περὶ τὰ λοετρὰ καὶ τὴν κοίτην ἐν ἰότητι γάμων (τουτέστιν, ἐν συνόδῳ καὶ ἐν συνελεύσει, παρὰ τὸ «ἰέναι» πρὸς συνουσίαν), ὅτε ἤγαγες δάμαρτα (καὶ
10	γυναῖκα) ὁμόλεκτρον τὴν ὁμοπάτριον ἡμῖν Ἡσιόνην, ἕδνοις καταπείσας. ἕδνα δέ εἰσι τὰ ἐπὶ προικὶ διδόμενα πράγματα. A (6—11 ἄλλως ... πρά‐ γματα om. C; eadem post sch. 619 collocat V).
sch 555b	Mediceus: τὸ διαμφίδιον: Διαπαντὸς κεχωρισμένον, ἐναντίον τοῖς νῦν. τότε γὰρ γαμοῦντι σοι τὸν ὑμέναιον ᾔδομεν, νῦν δὲ δυστυχοῦντί σοι θρῆνον.	156
sch 555c	Pmarg: διαμφίδιον: Τὸ διπλοῦν· τὸ ἄμφω ἔχον, τὸ γοερὸν καὶ ἡδύτατον· ἤγουν τὸ ἐναντίον τοῖς νῦν. τότε γὰρ γαμοῦντί σοι τὸν ὑμέναιον ᾔδομεν, νῦν δὲ δυστυ‐ χοῦντι θρῆνον.
sch 558a	Mediceus: ἰότατι] Πορείᾳ, παρὰ τὸ «ἰέναι»· τῇ συνόδῳ.
sch 558b	gll. in PPd: ἰότητι] Καὶ ἐν τῇ βουλῇ· «ἰότης» ἡ βουλή, καὶ τὸ τόξον.
sch 559a	(559—560) CPmargW: ὅτε τὰν ὁμοπάτριον] Ἢ ὅταν τὴν ὁμο‐ πάτριον ἐμοὶ Ἡσιόνην ἤγαγες, πείθων τὴν ἑαυτῆς μητέρα ἐν ἕδνοις (ἤτοι προικίοις) ἔχειν ἐκείνην ὁμό‐ λεκτρον. Ἡσιόνη δὲ θυγάτηρ ἦν Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος.
sch 559b	P*: ὅτε τὰν ὁμοπάτριον] Ὅταν γὰρ συνεζεύχθης τῇ Ἡσιόνῃ, εἴχομεν χαράν· τανῦν δὲ ὁρῶσαί σε οὕτως πικρῶς προσαυαινόμενον, λυπούμεθα.
sch 559c	Dgl P*Ya: Ἕδνα ἀπὸ τοῦ «δεῖν τὴν εὐνήν»· ἢ τὸ ἴδιον ἐκ νέου ἐν προιξί.
sch 560a	Mediceus: πείθων δάμαρτα: Ἕδνοις πείθων τὴν ἐσο‐ μένην σοι δάμαρτα κοινόλεκτρον. ἢ τὴν κοινόλεκτρον τοῦ Ὠκεανοῦ, Τηθύν, πείσας.
sch 560b	PglPdmarg: πιθὼν] Καταπείσας ἐκείνην, ἢ τὴν μητέρα αὐτῆς, ἐν ἕδνοις ὥστε εἶναί σοι ὁμόκοιτον τὴν
sch 560b	Ἡσιόνην. ἦν δὲ τοῦ Ὠκεανοῦ καὶ τῆς Τηθύος θυγάτηρ.	157
sch 561a	(breviarium versuum 561—886) τίς γῆ, τί γένος: Τὸ τῆς Ἰοῦς πρόσωπον μονῳδεῖ μέν, ἔχει δὲ προσυποκείμενον συναφὲς ὅτι μαντεύεται αὐτῇ Προμηθεὺς τὰ μέλλοντα γενέσθαι, καὶ ὡς ἀπ’ αὐτῆς ἔσται τρισκαιδέκατος κατὰ γενεὰν ὃς αὐτῷ ὕστερον τῷ χρόνῳ ποτε ἐπαμυνεῖ· ἄλλως τε καὶ
5	αὐτὴ ὑπὸ Διός φησιν ἠδικῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο παραμυθεῖται τὸν Προμη‐ θέα. A (contuli et W; om. D).
sch 561b	CNcPPdVW (in his continuatur cum 561a): Λέγει δὲ περὶ Ἡρακλέος· οὗτος γὰρ ἔλυσεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν δεσμῶν.
sch 561c	Mediceus: τίς γῆ: Τὸ τῆς Ἰοῦς ἐπεισόδιον μονῳδεῖ μέν, ἔχει δὲ πρὸς τὸ ὑποκείμενον συναφὲς ὅτι μαντεύεται αὐτῇ ὁ Προμηθεὺς ὅτι ἀπ’ αὐτῆς ἔσται ιγʹ, ὃς αὐτῷ χρόνῳ ἐπαμυνεῖ· ἄλλως τε καὶ αὐτὴ ὑπὸ Διός φησιν
5	ἠδικῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο παραμυθεῖται τὸν Προμηθέα.
sch 561d	Ἡ δὲ ἱστορία τοιαύτη· Ἰὼ ἡ τοῦ Ἰνάχου θυγάτηρ, ἐρασθεῖσα παρὰ τοῦ Διός, ἐπεὶ τοῦτο ἔγνω ἡ Ἥρα καὶ ἔμελλε καταλαμβάνεσθαι παρ’ αὐτῆς, μετεβλήθη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς βοῦν, ἵνα μὴ γνωσθῇ τίς εἴη. ἡ Ἥρα δὲ προσελθοῦσα τῷ Διὶ ἐζήτησε ταύτην καὶ ἔλαβε δῶρον παρ’ αὐτοῦ, καὶ
5	δέδωκεν Ἄργῳ τῷ πανόπτῃ φυλάττειν αὐτήν. ὁ δὲ Ζεὺς πάλιν ἐρασθεὶς αὐτῆς ἔπεμψε τὸν Ἑρμῆν ἀφελέσθαι ταύτην τοῦ Ἄργου καὶ διακομίσαι αὐτῷ. καὶ ἐπεὶ ἄλλως λαθεῖν Ἄργον τὸν πανόπτην οὐκ ἦν, διὰ βολῆς λιθείας τοῦτον ἀνῄρηκεν· οὗ τὸ φάσμα ἡ Ἥρα τῇ Ἰοῖ καὶ μετὰ τὸν αὐτοῦ θάνατον παρεδείκνυεν ἐπὶ τῷ μάλιστα ἐκφοβεῖν αὐτήν. ἡ δὲ πολλὰ
10	πλανηθεῖσα κατὰ διαφόρους τόπους, τελευταῖον ἀπῆρε καὶ πρὸς τὸν
10	Καύκασον ὀψομένη τὸν Προμηθέα. A.	158
sch 561e	C (partim) PPdW: ἕτερον εἰς αὐτό: Ἡ Ἰνὼ κατὰ χόλον τῆς Ἥρας μεταβληθεῖσα εἰς βοῦν καὶ οἰστρηλα‐ τουμένη, ἐλθοῦσα καὶ εἰς ἑτέρους διαφόρους τόπους, κατήντησε καὶ ἔνθα ὁ Προμηθεὺς δεδεμένος πρὸς
5	τοῖς Εὐρωπαίοις μέρεσι τοῦ Καυκάσου, καὶ ὁρᾷ αὐτὸν ἐκεῖσε προσηλωμένον ἐν ταῖς πέτραις τοῦ ὄρους.
sch 561f	(561—565) τίς γῆ, τί γένος: «Τίς», φησίν, «ἐστὶν ἡ γῆ αὕτη; ποία γενεά; τίνα εἴπω βλέπειν τοῦτον τὸν κακοπαθοῦντα ἐν δεσμοῖς πετρίνοις ὀρεί‐ οις;» εἶτα πρὸς τὸν Προμηθέα λέγει· «ὑπὲρ ποινῆς ποίας ἁμαρτίας φθείρῃ; εἰπέ μοι ποῖ πεπλάνημαι, καὶ ἐν ποίᾳ γῇ εἰμί». A (om. V;
5	contuli et DW).
sch 562	Mediceus gl: πετρίνοισι] Τοῖς ὀρείοις.
sch 566a	Mediceus: ἆ ἆ κ.τ.λ.] Ἐμμανὴς οὖσα ὑπὸ τοῦ οἴστρου φαντάζεται.
sch 566b	NcPPdXc: ἆ ἆ] Τὸ «ἆ» κλητικὸν ἐπίρρημά ἐστιν, ἢ μᾶλλον προσφωνηματικόν. διαφέρει δὲ τῆς διὰ τοῦ «ὦ» προσφωνήσεως ὅτι τοῦτο μὲν ψυχῆς ἀπαθοῦς, τὸ δὲ «ἆ» πάθος ταραχῶδες δηλοῖ ψυχικόν· οἷον ἢ σχετλιασμὸν
5	ἢ ὄνειδος ἢ ἀγανάκτησιν.
sch 566c	χρίει τίς αὖ με: Ἤτοι, κεντᾷ με τίς τὴν ἀθλίαν οἶστρος; A (om. CN; contuli et DW).
sch 566d	Mediceus: χρίει] Κεντρίζει.
sch 566e	B: «Οἶστρος» ἐκ τοῦ «οἰδῶ» τὸ ἐξογκῶ.	159
sch 567a	εἴδωλον Ἄργου: Τινὲς οὕτω φασίν, «ἄλευ ἆ δᾶ», ἀντὶ τοῦ ἀναχώρει καὶ ἔκκλινε· τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «ἄλευ»· τὸ δὲ «ἆ δᾶ», ἀντὶ τοῦ «ὦ γῆ» Δωρικῶς. οἱ γὰρ Δωριεῖς τὴν γῆν «δᾶν» φασί, καὶ τὸν γνόφον «δνόφον». ἄλλοι δὲ γράφουσιν «Ἀλευάδα», πατρωνυμικὸν ἀπὸ τῆς «Ἀλεύας»
5	εὐθείας· ἤτοι «φοβοῦμαι τὸ εἴδωλον Ἄργου τοῦ Ἀλευάδα καὶ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀλεύα»· ὁ γὰρ Ἀλεύας πατὴρ ἦν τοῦ πανόπτου. ἤ, «ὃν δεῖ φυλά‐ ξασθαι καὶ ἐκκλῖναι». θαυμάζει γὰρ αὐτὸν καὶ μετὰ θάνατον πτοουμένη. A (contuli et DW).
sch 567b	DX: εἴδωλον Ἄργου: Ὥσπερ οἱ λυσσόδηκτοι ἐπικύ‐ πτοντες ὕδατι ἐοίκασι βλέπειν τὴν σκιὰν τοῦ δήξαντος κυνός, οὕτω καὶ ἡ Ἰὼ ὑπὸ τῆς μανίας πληττομένη ἔοικε φαντάζεσθαι τὸ τοῦ Ἄργου εἴδωλον.
sch 567c	Mediceus: ἄλευ ἆ δᾶ] Γρ. «Ἀλευάδα» πατρωνυμικῶς ἀπὸ τοῦ «Ἀλεύας.» ἤ, «ὃν δεῖ φυλάξασθαι.» τινὲς οὕτως, «ἄλευ ἆ δᾶ.» «ἄλευ», ἀναχώρει, ἔκκλινε· τὸ δὲ «ἆ δᾶ», ὦ γῆ. οἱ γὰρ Δωριεῖς τὴν γῆν «δῆν» καὶ «δᾶν»
5	φασιν, καὶ τὸν γνόφον «δνόφον.»
sch 568a	τὸν μυριωπόν: Τὸν πολυόφθαλμον. πολλοὺς γὰρ ὀφθαλμοὺς εἶχεν ὁ Ἄργος, ὡς μυθεύεται· ὅθεν καὶ «πανόπτης» ἐλέγετο. «βούταν» δὲ αὐτὸν καλεῖ (ἤτοι βουκόλον) διὰ τὸ αὐτῆς τῆς Ἰοῦς ἐπιστατεῖν μεταμειφθείσης εἰς βοῦν. A (om. CD; contuli W).
sch 568b	Mediceus et Xc: τὸν ... βούταν] Φαντάζεται γὰρ
sch 568b	αὐτὸν καὶ μετὰ θάνατον πτοουμένη.	160
sch 570a	(570—573): ὃν οὐδὲ κατθανόντα: Ὅντινα, τὸν Ἄργον, οὐδὲ θανόντα ἡ γῆ κατέχει· ἀλλὰ ἐκ τῶν νεκρῶν ἀνερχόμενος ἐμὲ τὴν ἀθλίαν ὀπίσω καταδιώκει, καὶ ποιεῖ πλανᾶσθαι νῆστιν. A.
sch 570b	CNcPPdVW (in his continuatur cum 570a): ἌΛΛΩΣ· τὸ γὰρ φάσμα τοῦ Ἄργου, καὶ μετὰ τὸ ἀναιρεθῆναι παρὰ τοῦ Ἑρμοῦ αὐτὸν διὰ λίθου, παρε‐ δείκνυεν ἡ Ἥρα τῇ Ἰοῖ ἐπὶ τῷ μάλιστα ἐκφοβεῖν αὐτήν.
sch 574a	Mediceus: Σοφοκλῆς ἐν Ἰνάχῳ καὶ ᾄδοντα αὐτὸν εἰσάγει. εἰπὼν δὲ αὐτὸν «βούταν», ἐνέμεινε τῇ τροπῇ· αὐλοῦσι γὰρ ἑπόμενοι τοῖς ποιμνίοις οἱ βουκόλοι.
sch 574b	VWXc: κηρόπλαστος: Προσπελάσων ἐμοὶ μοῖραν θανατηφόρον καὶ κῆρα· ἢ ὅτι μετὰ κηροῦ ἦν πεπλασ‐ μένος ὁ δόναξ.
sch 574c	Mediceus gl: ὀτοβεῖ] Ἀντὶ τοῦ «ἠχεῖ».
sch 574d	Mediceus gl: δόναξ] Ἡ σῦριγξ.
sch 575a	ὑπνοδόταν νόμον: «Ἑσπέρα», φησίν, «ἐστὶν ἤδη καὶ ἡ σῦριγξ ἠχεῖ». τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «δόναξ»· τὸ δὲ «ἀχέτας» ἀντὶ τοῦ πολυήχητος· ὃς πρὸς ἑσπέραν ἐστὶν αὐλούμενος τοῖς ποιμέσι διὰ τὴν τῶν ποιμνίων εἰσαγωγὴν καὶ πρὸς τὴν μάνδραν αὐτῶν εἰσέλευσιν. «ἑσπέρα» οὖν «ἐστί,
5	κἀγὼ νῆστις οὖσα ἐλαύνομαι». τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «ὑπνοδόταν νόμον», ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ ὕπνου, ἤτοι καιρὸν τὸν διδόντα τὸν ὕπνον, τουτέστι τὴν νύκτα. A (om. C; contuli et DW).
sch 575b	Mediceus: Ἀλλ’ οὐκ ἐμοὶ διὰ τὸ νηστεύειν.	161
sch 575c	Mediceus et (post 575e) C, et (post sch. 594) N, et (ad finem scholii 575a) PPdV: Ἴσως ὑπνοποιόν τι μέλος πρὸς ἑσπέραν αὐλούμενον. φησὶ δὲ ὅτι «ἑσπέρα ἐστὶν ἤδη· ἐγὼ δὲ νῆστις οὖσα ἐλαύνομαι».
sch 575d	Y (post 575a): ἌΛΛΩΣ· «νόμον», ᾠδήν· ὅθεν καὶ τὸ νόμιον μέλος.
sch 575e	C (ante 575c), VWaY: ὑπνοδόταν νόμον: Τοιαύτην ᾠδὴν ᾄδει οἵαν ᾄδουσιν οἱ ποιμένες, ὁπότε τὰ θρέμματα ἐπὶ τὰς μάνδρας κατάγουσι κοιμηθησόμενα· οὐ μὴν δὲ οἵαν ὁπότε εἰς νομὴν αὐτὰ ἐξάγουσιν. ὑποδεικνύει
5	δὲ τάχα· «οὐδόλως ἐᾷ με σταθῆναι καὶ βοσκηθῆναι.»
sch 578	Mediceus: εὑρὼν] Παρὰ τὸ «ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῇ». οὐ δι’ ἀκοῆς τι μαθὼν φαῦλον περὶ ἐμοῦ.
sch 579	Pgl: ἓ ἕ] Ἐπιφώνημα. πλεονασμός.
sch 581	Mediceus: παράκοπον] Παρακεκομμένην μέρος τοῦ νοῦ.
sch 585	Mediceus gl: ἄδην] Ἱκανῶς.
sch 586	Mediceus gl: γεγυμνάκασιν] Παρήλασαν.
sch 588	CPPdVW: παρθένου: Παρθένον λέγει ταύτην οὐχ ὡς οὖσαν παρθένον· ὁ Ζεὺς γὰρ ἔφθειρεν αὐτήν· ἀλλ’ ὅτι ἔθος ἐστι τοῖς τραγικοῖς τὰς μοιχευθείσας βιαίως καὶ μὴ κατὰ τὴν ἰδίαν προαίρεσιν καλεῖν καὶ αὐτὰς
5	παρθένους.	162
sch 590a	τῆς Ἰναχείας: Διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς τῆς Ἰοῦς, Ἰνάχου, ἐνέφηνεν, Ἰναχείαν κόρην καλέσας αὐτήν, ἵνα δείξῃ εὐθὺς ὅτι μάντις ἐστίν, ὡς καὶ παρ’ Ὁμήρῳ ὁ Τειρεσίας· «νόστον δίζηαι μελιηδέα, φαίδιμ’ Ὀδυσσεῦ». A.
sch 590b	Mediceus: τῆς Ἰναχείας] Διὰ τοῦ τὸν πατέρα αὐτῆς ὀνομάσαι ἐνέφηνε τὸν μάντιν, ὡς καὶ παρ’ Ὁμήρῳ ὁ Τειρεσίας· «νόστον δίζηαι μελιηδέα, φαίδιμ’ Ὀδυσσεῦ».
sch 591	P: Ἔρως μέθη ζῆλός τε καὶ δαίμων ἴσα.
sch 592a	Mediceus: στυγητὸς] Διὰ τὸν ζῆλον στυγητή.
sch 592b	CPPdVW: Ἥρᾳ στυγητός: Διὰ τὸν ζῆλον. τὸ δὲ ἰδίωμα Ἀττικόν· εἰώθασι γὰρ ἐκεῖνοι τὰ εἰς η λήγοντα θηλυκὰ διὰ τοῦ ος ἐκφέρειν, ὡς τὸ «κλυτὸς Ἱπποδά‐ μεια.»
sch 594	(594—597) εἰπέ μοι τᾷ μογερᾷ: Εἰπέ μοι τῇ ἀθλίᾳ τίς ὢν σὺ οὕτως ἀληθῶς προσφωνεῖς καὶ ὀνομάζεις ἐμέ, τὴν ἐκ θεᾶς τε τῆς Ἥρας ἐπελ‐ θοῦσάν μοι νόσον εἴρηκας (λέγει δὲ τὸν τῆς πλάνης οἶστρον), ἥτις μαραίνει καὶ καίει με, κεντοῦσα βέλεσι φοιταλέοις, τοῖς ποιοῦσιν ἐμὲ
5	ἁπανταχοῦ πορεύεσθαι πλανωμένην. A (om. C; contuli et D).
sch 595	Mediceus gl: ἔτυμα προσθροεῖς] ἐτύμως προσφωνεῖς.
sch 596	Mediceus: θεόσσυτόν τε νόσον] Τὸν Διὸς ἔρωτα.
sch 597	Mediceus gl: φοιταλέοισιν] Μανικοῖς.
sch 599a	(599—602) σκιρτημάτων δὲ νήστισιν αἰκίαις: Ἐν μάστιξι δὲ σκιρτημάτων (τῶν ἀπὸ τοῦ οἴστρου κινήσεων καὶ πλανῶν) νήστισιν (ἤγουν ταῖς
sch 599a	ποιούσαις ἐμὲ ἀσιτεῖν) παρεγενόμην λαβρόσσυτος καὶ ταχεῖα καὶ ἄγαν ὁρμητική, δαμασθεῖσα μήδεσι καὶ βουλεύμασι τῆς Ἥρας, ἐπικότοις καὶ	163
5	ὀργίλοις καὶ μανικοῖς. Γράφεται δὲ καὶ «νήστησιν» διὰ τοῦ η, ἤγουν ποιούσαις ἐμὲ μὴ ἵστασθαι, ἀλλὰ πλανᾶσθαι τῇδε κἀκεῖσε, ἀπὸ τοῦ «νη» στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ «στάσις.» A.
sch 599b	Mediceus: νήστισιν (corr. ut videtur e νίστησιν)] Νηστευτικαῖς.
sch 601a	Mediceus: ἐπικότοισι μήδεσι] Τοῖς τῆς Ἥρας.
sch 601b	ἐπικότοισι μήδεσι] Hic gll. in «A» (exceptis VY) varia, sed omnia ad Iunonem pertinentia. Exempli gratia: Τῆς Ἥρας BX, βουλεύμασι τῆς Ἥρας C. Cf. Mediceum 601a, et 599a 4—5.
sch 601c	Mediceus (in altero margine): δυσδαιμόνων δὲ τίνες] Τίνες ὅλως τῶν δυσδαιμόνων μογοῦσιν οἷα ἐγώ; τινὲς οὕτως· «〈δυσδαιμόνων〉 δέ τινες,» ἵνα λείπῃ τὸ «παῖδες.»
sch 601d	PPd: δυσδαιμόνων: Ἀπὸ τῶν δυσδαιμόνων εἰσὶν οἵτινες τοιαῦτα μογοῦσιν οἷα ἐγώ;
sch 601e	V, et marg. in PPd: Οἵτινες ὅλως τῶν δυσδαιμόνων τοιαῦτα μογοῦσιν οἷα ἐγώ, λέξω σοι.
sch 609	(609—611) λέξω τορῶς σοι: Φανερῶς καὶ διαδήλως εἴπω σοι, οὐκ ἐμπλέκων λόγους ψευδεῖς τῷ πιθανῷ, ὥστε τούτους δοκεῖν ἀληθεῖς· ἀλλ’ ἁπλῷ λόγῳ καὶ ἀψευδεῖ ταῦτα φράσαιμι, ὥσπερ πρέπει τοὺς φίλους
sch 609	ἀνοίγειν τὸ στόμα πρὸς φίλους (ἤτοι λαλεῖν). A.	164
sch 610	οὐκ ἐμπλέκων αἰνίγματα: Οἱ γὰρ παλαιοὶ τὰ ποιήματα αὐτῶν πρῶτον ἐν προοιμίοις καὶ αἰνίγμασιν γεγράφασιν· ὕστερον δὲ καὶ καθόλου φανερῷ ἐχρῶντο τῷ λόγῳ. A (om. Pd, posterius inseruit P*).
sch 612	Mediceus: δοτῆρ’] Δεῖ προσθεῖναι τὸ α, τὸ «δοτῆρα», διὰ τὴν τομήν.
sch 613	(613—614) ὦ κοινὸν ὠφέλημα: Ὦ κοινὴ ὠφέλεια γεγονὼς ὅλου τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἄθλιε Προμηθεῦ, χάριν τίνος (καὶ ὑπὲρ ποίου ἁμαρτή‐ ματος) ἀνταποδίδως ταύτην τὴν τιμωρίαν; A.
sch 614	Mediceus: τοῦ δίκην κ.τ.λ.] Τίνος ἕνεκα τιμωρῇ;
sch 615a	PPdVXcYa: ἁρμοῖ: Νεωστί· ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἁρμάτων τῶν συντιθεμένων καὶ ἁρμοζόντων τῷ νέῳ. ἢ παρὰ τὸ ἁρμόζειν καὶ τῷ μέλλοντι καὶ τῷ ἐνεστῶτι· ἅμα γὰρ εἶπον καὶ ἅμα παρῆλθεν.
sch 615b	P*Ya: ἁρμοῖ: Νεωστί· μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν ἁρμάτων τῶν νεωστὶ συντεθειμένων. ἔστι δὲ τὸ «ἁρμοῖ» τοπικὸν κυρίως, ἐνταῦθα δὲ χρονικόν· καὶ γὰρ πρὸ ὀλίγου τὰ αὐτὰ κακὰ ἔλεγε πρὸς τὰς νύμφας.
sch 615c	Wmarg: ἁρμοῖ] Σημείωσαι· δʹ εἰσὶν ἐπιρρήματα διὰ τοῦ οι διφθόγγου προφερόμενα· ἐνδοῖ, ἁρμοῖ, πεδοῖ, ἐνταυθοῖ.
sch 616a	CNPPdV: οὔκουν πόροις ἄν: Οὔκουν παράσχοις ἐμοί, φησί, τήνδε τὴν δωρεάν, ἤτοι τὸ ἀναδιδάξαι με τίς ὁ δεσμεύσας σε ἐν τῷ Καυκάσῳ;	165
sch 616b	τήνδε δωρεὰν ἐμοί: Τὸ «δωρεὰ» ἐπὶ συμφορᾶς λαμβάνεται (καὶ ἐπὶ κακοῦ). καὶ Ἀρχίλοχος· «κρύπτομεν ἀνιαρὰ Ποσειδῶνος ἄνακτος δῶρα». A (contuli et D).
sch 616c	Mediceus: Δωρεά, ἐπὶ συμφορᾶς. καὶ Ἀρχίλοχος· «κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνα ἄνακτα δῶρα».
sch 618a	VYa: ὤχμασεν: Ἐποίησεν ἀναβασταχθῆναι. «ὀχμὴ» δὲ λέγεται τὸ μέσον ἐχόμενον. ἢ παρὰ τὸ «ἔχειν», ἔχεμα, καὶ ἔχμα κατὰ συγκοπήν.
sch 618b	Mediceus: ὤχμασεν] Ἔδησεν· παρὰ τὸ ἔχειν, ἔχεμα, ἔχμα.
sch 619	(618—619) βούλευμα μὲν τὸ Δῖον: Πρὸς τὴν τῆς Ἰοῦς ἐρώτησιν ἀπο‐ κριθεὶς ὁ Προμηθεὺς εἰπούσης «τίς σε ὤχμασε καὶ προσέδησεν ἐν τῷ ὄρει», φησὶν ὅτι «τὸ Δῖον βούλευμα, ἤτοι ἡ βουλὴ μὲν τοῦ Διός· ἡ χεὶρ δὲ τοῦ Ἡφαίστου, ὑπουργήσασα αὐτῷ πρὸς τὴν ἐμὴν δέσιν». A (contuli
5	et D).	166
sch 621	Mediceus: τοσοῦτον κ.τ.λ.] Διὰ τὸ μὴ ταυτολογῆσαι.
sch 622	καὶ πρός γε τούτοις: Καὶ σὺν τούτοις δίδαξόν με ποῖος χρόνος γενήσεται πλήρωμα τῆς ἐμῆς πλάνης· ἀντὶ τοῦ, ἐν ποίῳ καιρῷ τοῦ πλανᾶσθαι παυθήσομαι; A (om. C; contuli et D).
sch 623	Mediceus: τίς ἔσται κ.τ.λ.] Τίς χρόνος εἰς τὸ πέρα ἔσται;
sch 624a	(624—625) τὸ μὴ μαθεῖν σε κρεῖσσον ἢ μαθεῖν τάδε: Ὁ Προμηθεύς φησι πρὸς αὐτὴν ὅτι «κρεῖσσόν ἐστι μὴ μαθεῖν ταῦτα παρὸ μαθεῖν». ἡ δὲ πάλιν πρὸς αὐτόν· «μηδαμῶς ἀποκρύψῃς ὅπερ μέλλω παθεῖν.» A (om. C; contuli et D).
sch 624b	τὸ μὴ μαθεῖν σοι κρεῖσσον: Ἐπικούρειόν ἐστι τοῦτο τὸ δόγμα, ἀναιροῦν τὴν μαντικήν. «εἱμαρμένης γάρ», φησί, «πάντων κρατούσης, πρὸ καιροῦ λελύπηκας †εἰπὼν τὴν συμφορὰν ἢ χρηστόν† τὴν ἡδονὴν ἐξέλυσας». λέγουσι δὲ καὶ τὸ «ἃ δεῖ γενέσθαι, ταῦτα καὶ γενήσεται». A (Om. CPd,
5	posterius addidit P*; contuli et DNc).
sch 624c	Mediceus: τὸ μὴ μαθεῖν σοι κρεῖσσον: Ἐπικούρειόν ἐστι δόγμα, ἀναιροῦν τὴν μαντικήν. «εἱμαρμένης γάρ», φησί, «πάντα κρατούσης, πρὸ καιροῦ λελύπηκας 〈.....〉· ἢ χρηστόν τι εἰπών, τὴν ἡδονὴν ἐξέλυσας».
5	λέγουσι δὲ ὅτι καὶ τὸ «ἃ δεῖ γενέσθαι, ταῦτα καὶ γε‐
5	νήσεται».	167
sch 624d	Q: τὸ μὴ μαθεῖν κ.τ.λ.] Εἰπεῖν τὸ τοῦ Δημοκρίτου· «ἂν μὲν δεῖ μαθεῖν καὶ μὴ παθεῖν, καλὸν τὸ μαθεῖν· εἰ δὲ μαθεῖν δεῖ τὸ παθεῖν, τί δεῖ μαθεῖν; παθεῖν γὰρ δεῖ καὶ μετὰ τὸ μαθεῖν».
sch 626	(626—629) ἀλλ’ οὐ μεγαίρω: «Ἀλλ’ οὐ φθονῶ σοι», φησί, «τούτου τοῦ δωρήματος, δηλονότι τοῦ μαθεῖν σε ἀπ’ ἐμοῦ τὰς σὰς συμφοράς, καὶ ἃ μέλλεις παθεῖν». τοῦτο δὲ εἰπόντος τοῦ Προμηθέως, φησὶν ἡ Ἰὼ πρὸς αὐτόν· «διὰ τί οὖν βραδύνεις καὶ ἀργεῖς μὴ οὐ γεγωνίσκειν (καὶ βοᾶν
5	καὶ λέγειν) ἐμοὶ ἅπαν ὃ μέλλω παθεῖν;» εἶτα πάλιν πρὸς αὐτὴν ἀποκρι‐ θεὶς ὁ Προμηθεὺς λέγει· «οὐχὶ διὰ φθόνον τοῦτο ποιῶ, τὸ μὴ ἀναδιδάξαι σε πάντα ἃ μέλλεις παθεῖν, ἀλλὰ διότι δειλιῶ ταράξαι τὸν σὸν λογισμόν· ἡ γὰρ τούτων διήγησις ταραγμὸν ἐμποιήσει σοι.» πρὸς τοῦτο δὲ ἀντιλέγει ἡ Ἰώ, «μὴ παρὸ δεῖ, καὶ πλέον ἤπερ αὐτὴ ἑαυτὴν ἐλεῶ, φρόντιζέ μου· ὅτι
10	ἐμοὶ λίαν εὐφραντὸν τὸ ἀκούειν τὰς ἐμὰς συμφοράς». τοῦτο δὲ ἔξωθεν λαμβάνεται. A.
sch 628a	Mediceus gl: θράξαι] Ταράξαι.
sch 628b	PPd: θράξαι: Ἤγουν ταράξαι, τροπῇ τοῦ τ εἰς θ καὶ ἐκβολῇ τοῦ α.
sch 629a	Dgl, PPd: μᾶσσον: τὸ μακρότερον, τὸ μὴ ἆσσον.
sch 629b	gll. in PPd: μᾶσσον] Μεῖζον Δωρικῶς.
sch 629c	Mediceus: ἐμοὶ γλυκύ] τὸ ἀκούειν.
sch 630	Bgl: ἐπεὶ προθυμῇ] Τὸ «ἐπεὶ» σχῆμα γρεγότητος (?)
sch 630	καὶ τροχαιστικόν.	168
sch 631a	(631—634) μήπω γε: Ὁ χορὸς λέγει· «μήπω εἴπῃς τὰ τῆς Ἰοῦς, ἀλλὰ δὸς κἀμοὶ μερίδα ἡδονῆς ἔχειν, τὸ ἀκοῦσαι τῶν ταύτης παθημάτων· ἀπ’ αὐτῆς δὲ πρῶτον λεγούσης τὰς πολυφθόρους ἑαυτῆς τύχας μάθωμεν καὶ ἀκούσωμεν τὴν αὐτῆς νόσον. τὰ ἐπίλοιπα δὲ τῶν ἄθλων καὶ τῶν πόνων
5	καὶ τῶν κακοπαθειῶν αὐτῆς, ὧν μέλλει ἔτι παθεῖν, διδαχθήτω αὐτὴ παρὰ σοῦ». A (contuli et D).
sch 631b	Mediceus: Τοῦτο ἅμα καὶ σαφηνίζων τῷ ἀκροατῇ τὰ πράγματα 〈καὶ〉 διὰ τῶν τῆς Ἰοῦς Προμηθέα παραμυθούμενος· ὅπως τε μεταξὺ τὰ τῆς Ἰοῦς ῥηθείη, εἶτα πάλιν τὰ παρ’ αὐτοῦ, καὶ ἡ ἐξαλλαγὴ τῆς τάξεως
5	νεαροποιήσει τοὺς ἀκούοντας.
sch 631c	X*: μήπω γε κ.τ.λ.] Ὁ χορὸς κωλύων τὸν 〈Προμηθέα〉 τοῦ λέγειν τὰ πάθη τῆς Ἰοῦς, [καὶ] λέγει· παράσχες μοι μοῖραν ἡδονῆς, ὡς ἂν μάθωμεν τὰς αὐτῆς δυστυχίας.
sch 635	BNNcP*VXXcY: σὸν ἔργον, Ἰοῖ: Τοῦτο ἅμα σαφηνίζων τῷ ἀκροατῇ τὰ πράγματα διὰ τῶν τῆς Ἰοῦς Προμηθεὺς παραμυθούμενος, ὅπως ἐν τῷ μεταξὺ τά τε τῆς Ἰοῦς ῥηθείη, εἶτα πάλιν τὰ παρ’ αὐτοῦ.
5	ἡ ἐξαλλαγὴ τῆς τάξεως νεαροποιήση τοὺς ἀκούοντας.
sch 636a	καὶ κασιγνήταις πατρός: Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος υἱὸς μὲν Ἴναχος, θυγατέρες δὲ αἱ Ὠκεανίδες νύμφαι λεγόμεναι· τοῦ δὲ Ἰνάχου θυγάτηρ Ἰώ. διὰ τοῦτο οὖν τὰς Ὠκεανίδας ἀδελφὰς τοῦ Ἰνάχου φησίν. A (om. V;
sch 636a	contuli et D).	169
sch 636b	CDVYa (in his continuatur cum 636a): Εἰκότως φησὶ τὸν Ἴναχον ποταμὸν ἀδελφὸν εἶναι τῶν Νηρηίδων, ἐπεὶ φασὶ τὸν Ὠκεανὸν πατέρα εἶναι πάσης ὑγρᾶς οὐσίας. καὶ ταῦτα μὲν μυθικῶς· τὸ δ’ ἀληθὲς οὕτως
5	ἔχει· Ἴναχος κ.τ.λ. (vide 636c).
sch 636c	CDVYa (in his continuatur cum 636b), et PPd: Ἴναχος ἦν βασιλεὺς ἔχων θυγατέρα Ἰὼ ἀκόλαστον οὖσαν καὶ πρὸς συνουσίαν ἀρρένων ἐπιρρεπῆ. βλέπων οὖν αὐτὴν ὁ πατὴρ οὕτως κακῶς πράττουσαν, ἀπεδίωξε
5	τῆς πατρίδος· ἡ δὲ πᾶσαν χώραν διήρχετο μαινομένη, καὶ οἷον ὑπὸ οἴστρου κεντουμένη ὑπὸ τῆς ἀκολασίας καὶ ἀσελγείας.
sch 637	(637—639) ὡς ἀποκλαῦσαι: Τοῦτο τοιοῦτόν ἐστιν, ὅτι πᾶς ὅστις μέλλει οἴσεσθαι δάκρυ καὶ οἰκτειρηθῆναι παρὰ τῶν ἀκουόντων ἀξίαν τριβὴν καὶ ἐπιμονὴν τῆς διηγήσεως ἔχει ἐκεῖ. ἡ σύνταξις· ἐνταῦθα ὅπου μέλλει τις οἰκτειρηθῆναι παρὰ τῶν ἀκουόντων (ἤγουν ὅπου εἰσὶν ἀκροαταὶ συμπαθεῖς
5	καὶ οἰκτίρμονες) ἀξίαν καὶ πρέπουσαν σχολὴν ἔχει ἀποκλαῦσαι καὶ θρηνῆσαι τὰς οἰκείας τύχας. A (contuli et D).
sch 639	Mediceus: ἀξίαν τριβὴν ἔχει] Διαγωγὴν διήγησιν ἀξίαν
sch 639	ἔχειν τὸ εἰπεῖν.	170
sch 640	(640—644) οὐκ οἶδ’ ὅπως: Ἡ Ἰώ φησι πρὸς τὸν χορὸν ὅτι «οὐκ οἶδα πῶς ἀπειθήσω ὑμῖν θελούσαις μαθεῖν τὰ περὶ ἐμοῦ, ἐν λόγῳ δὲ ἀληθεῖ μαθήσεσθε ἅπαν ὅπερ θέλετε, καίτοι καὶ εἰς δάκρυα ἐμβάλλομαι διηγου‐ μένη τὴν ἐκ θεῶν ἐπελθοῦσάν μοι ζάλην καὶ τὸν κλύδωνα τῶν συμφορῶν
5	καὶ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς ἐμῆς μορφῆς, ὅθεν μοι ἐπῆλθεν.» (Breviarium versuum 645—681): εἶτα ἀφηγεῖται τὴν πᾶσαν ὑπόθεσιν· τὸν τοῦ Διὸς ἔρωτα πρὸς αὐτήν, τὴν τοῦ πατρὸς Ἰνάχου πρὸς τὴν Πυθὼ ἀποστολήν, τὴν τοῦ Ἀπόλλωνος μαντείαν, καὶ τὴν ἑαυτῆς ἐκδίωξιν ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός, καὶ μεταβολὴν εἰς βοῦν, καὶ τὴν τοῦ Ἄργου τοῦ
10	πανόπτου φυλακήν. (645—654): καὶ λέγει· «ἀεὶ ὄψεις νυκτεριναὶ ἤτοι ὄνειροι ἀναστρεφόμενοι εἰς τοὺς ἐμοὺς οἴκους ἔλεγον ἐν λόγοις ὁμαλοῖς πρὸς ἐμέ· Ὦ μεγάλως εὐτυχεστάτη κόρη, τί παρθένος μένεις ἐπιπολύ, δυνατοῦ σοι ὄντος γάμου μεγίστου τυχεῖν; ὁ γὰρ Ζεὺς κατακαίεται βέλει τοῦ σοῦ ἔρωτος, καὶ θέλει
15	συμβοηθῆσαι αὐτῷ καὶ τὴν Ἀφροδίτην· σὺ δὲ μὴ ἀπορρίψῃς τὴν τοῦ Διὸς συνουσίαν, ἀλλ’ ἔξελθε πρὸς τὴν Λέρνην τὴν πηγήν, ἵνα ὁ Ζεὺς παυθῇ τοῦ ἔρωτος.» A.
sch 642a	Mediceus: ὀδύρομαι] Γρ. «αἰσχύνομαι».
sch 642b	gll. in PPd: Γρ. «λέγους’ αἰσχύνομαι».
sch 643a	Mediceus: διαφθορὰν / μορφῆς] Ὃ μάλιστα λυπεῖ γυναῖκα, τὸ τῆς ἀμορφίας.
sch 643b	gll. in DP: Ὅτι μετεβλήθη εἰς βοῦν, ὃ μάλιστα γυναῖκα καλεῖ.
sch 645a	Bgl: πολεύμεναι] Αἰολικόν.
sch 645b	gll. in DPX: Δωρικόν.
sch 647	Mediceus: λείοισι μύθοις] Λείπει «τάδε λέγουσαι».
sch 650a	Mediceus: συναίρεσθαι Κύπριν] Συνουσιάσαι.	171
sch 650b	P*Ya: ξυναίρεσθαι] Γρ. ξυνᾴρασθαι. «συναιρόμαι» τὸ συλλαμβάνομαι καὶ τὸ συμβοηθῶ.
sch 651a	Mediceus: μὴ ’πολακτίσῃς] Ὡς ἀπὸ τῶν ἀλόγων ζῴων.
sch 651b	DglPmarg: Ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἀλόγων ζῴων.
sch 651c	Ya: Ἴναχος Ἀργείων βασιλεὺς κτίζει πόλιν ..... ἔλεγον «ἰώ, ἰώ».
sch 651d	Ya: Μῆκος (lege Πῖκος) ὁ καὶ Ζεύς ..... Πῆκος (sic) ὁ Ζεύς.
sch 652a	Mediceus: ἀλλ’ ἔξελθε] Παρὰ τὸ «ἀλλ’ ἴομεν πλυ‐ νέουσαι».
sch 652b	Pgl: Λέρνης] Πηγὴ τοῦ Ἄργους, ἔνθα ἦν Ἴναχος.
sch 653	XcYa: «Λειμὼν» γὰρ λέγεται ὁ λιβαδιαῖος τόπος παρὰ τοῖς ἀρχαίοις, ὡς καὶ ἐνταῦθα· λέγεται δὲ διὰ τὸ καταλείβεσθαι ὑπὸ τῶν ὑδάτων.
sch 654	Ya: Δῖον ὄμμα: Καλῶς δὲ εἶπε τὸ ὄμμα· διὰ τοῦ ὄμματος γὰρ εἰσέρχεται ὁ ἔρως ἐν τῇ καρδίᾳ. καὶ ἔρως ἐτυμολογεῖται, οἱονεὶ ὁ ἀπὸ τῆς ὁράσεως (ἤτοι τοῦ ὄμματος καὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ) γινόμενος.
sch 655	(655—668) τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι: Τοιούτοις ὀνείροις συνει‐
sch 655	χόμην ἡ ἀθλία κατὰ πᾶσαν νύκτα, ἔστε (καὶ ἕως οὗ) ὑπέμεινα ταῦτα ἀναγγεῖλαι καὶ εἰπεῖν τῷ πατρί μου. ὁ δέ (ὁ πατήρ μου) εἰς τὴν Πυθὼ καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς Δωδώνης, εἰς τὰ τοῦ Ἀπόλλωνος μαντεῖα, ἔπεμψε	172
5	πολλοὺς θεοπρόπους (ἤγουν θεωρούς, μηνυτὰς τῶν μαντειῶν), ἵνα μάθῃ τί ποιήσει ἢ εἴπῃ προσφιλὲς τοῖς θεοῖς. ὑπέστρεψαν δὲ καὶ ἦλθον οἱ ἀποστα‐ λέντες παρ’ ἐκείνου, ἀναγγέλλοντες καὶ μηνύοντες μαντείας ποικίλας καὶ αἰνιγματώδεις καὶ ἀσαφεῖς. (τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «ἀσήμους», ἀντὶ τοῦ οὐ φανερούς. τὸ δὲ «δυσκρίτως τ’ εἰρημένους» ἀντὶ τοῦ αἰνιγματωδῶς
10	καὶ λόξως λεχθέντας). ὕστερον δὲ ἦλθε τῷ Ἰνάχῳ μαντεία φανερά, λέγουσα καὶ παραινοῦσα ἐκβάλλειν ἐμὲ τῶν τε οἴκων πόρρω καὶ τῆς πατρίδος ἀπόλυτον πλανᾶσθαι ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ἐὰν οὐ θέλῃ ἐπελθεῖν εἰς αὐτὸν τὸν πυρίνην ὄψιν ἔχοντα κεραυνὸν τοῦ Διός, ὃς πᾶν τὸ γένος αὐτοῦ ἀφανίσει. A (contuli et D).
sch 658a	Pgl: Δωδώνην (corr. in –ης)] Γρ. Δωδώνης· ἤγουν ἐπὶ τὴν γῆν τῆς Δωδώνης.
sch 658b	Ya: Δωδώνη πόλις ἐν τῇ Θεσπρωτίδι Πελασγίᾳ ... ἄναρθροί εἰσι.
sch 659	Pgl: θεοπρόπους] Θεωρούς, μηνυτὰς τῶν μαντειῶν· Ὁμηρικὴ ἡ λέξις.
sch 661	Ya: αἰολοστόμους: Ποικίλους, συνετούς, πολλούς· διὰ τὸ αἰνιγματῶδες καὶ σκοτεινόν· ποικίλως ῥηθέντας.
sch 663	Ya: τέλος δ’ κ.τ.λ.] Σχῆμα τὸ σιωπώμενον καὶ παρε‐ πιγραφή· ὅπερ οὐδὲν ἐκφέρει ἄνωθεν δηλοῦν, παρα‐ κατιὼν διασαφηνίζων.
sch 664a	gll. in Mediceo et CP: ἐπισκήπτουσα] Ἐντελλομένη.	173
sch 664b	Pgl: Ἐπίσκηψις ἡ ἐκ μείζονος προσώπου πρὸς ἔλαττον προσταγή.
sch 669a	(669—677) τοιοῖσδε πεισθείς: Τοιαύταις μαντείαις τοῦ Ἀπόλλωνος πεισθεὶς ὁ πατήρ μου Ἴναχος, ἐξεδίωξέ με ἀπὸ τῶν οἴκων ἄκουσαν ἄκων (μήτε ἐκεῖνος θέλων μήτε ἐμὲ θέλουσαν)· ἀλλ’ ἐβίαζεν αὐτὸν κατὰ ἀνάγκην ταῦτα ποιεῖν ὁ τοῦ Διὸς χαλινός (τὸ βούλημα τοῦ Διός, αὐτὸς
5	ὁ Ζεύς). τηνικαῦτα δὲ μετάμειψις καὶ ἀλλοίωσις γέγονε τῆς ἐμῆς μορφῆς. μετεβλήθην γὰρ εἰς βοῦν, καὶ αἱ φρένες διεστραμμέναι ἦσαν ἐμοί· οὐ γὰρ εἶχον ἐφρενῶσθαι ἀνθρωπίνως. κεραστὶς δὲ (ἤτοι βοῦς κέρατα ἔχουσα) γενομένη, ὡς βλέπετε, τρωθεῖσα μύωπι ὀξυστόμῳ (τῷ οἴστρῳ τῷ ὀξέως δάκνοντι) μανικῶς ὥρμων καὶ ἐκινούμην πρός τε τὸν ῥοῦν τῆς Κέγχρης
10	(ἥτις πηγή ἐστιν Ἄργους) καὶ πρὸς τὴν Λέρνην τὴν πηγήν. A.
sch 669b	Mediceus et gll. in DY: Λοξίου μαντεύμασιν] Ἀνε‐ χρόνισεν· οὔπω γὰρ ἦν τὸ μαντεῖον.
sch 674a	gll. in PPd: ἦσαν] Ἐγένοντο. ἀντιχρονισμός.
sch 674b	Mediceus: ὀξυστόμῳ] Ὀξέως δάκνοντι. μόνον δὲ τὴν ὄψιν μετεβλήθη εἰς βοῦν.
sch 675	CDPPdXc: μύωπι χρισθεῖς’ ἐμμανεῖ σκιρτήματι: Πάνυ ἐπιτηδείως ὁ Αἰσχύλος ἐχρήσατο τῷ λόγῳ τοῦ κέντρου, διὰ τὸ παριστᾶν τὴν Ἰὼ βοόμορφον. εἰώθασι γὰρ οἱ βόες κέντροις πρὸς ἐργασίαν νύττεσθαι.
sch 676a	Mediceus: Κερχνείας ῥέος] Κέρχνη κρήνη Ἄργους. τὸ ἀπὸ Κέρχνης κατιόν, ὅ ἐστιν ὄρος. καὶ ἡ «ἄκρα»
sch 676a	δὲ ὄρος.	174
sch 676b	gll. in PW: Κέγχρη (sic) κρήνη Ἄργους.
sch 677	(677—682) βουκόλος δὲ γηγενής] Βουκόλος δὲ ἀπηνὴς καὶ ἀνήμερος (λέγει δὲ τὸν Ἄργον τὸν πανόπτην, ὃν «βουκόλον» καλεῖ διὰ τὸ ἐπιστα‐ τεῖν αὐτῆς μεταβληθείσης εἰς βοῦν) ὡμάρτει καὶ συνηκολούθει μοι ἐν πυκνοῖς ὀφθαλμοῖς (πολυόφθαλμος γὰρ ἦν, ὡς προείρηται) δεδορκὼς
5	καὶ ἐπιτηρῶν καὶ βλέπων τὰς ἐμὰς ὁδούς. ἀνέλπιστος δὲ θάνατος αὐτὸν τῆς ζωῆς ἀπεστέρησεν (ὁ γὰρ Ἑρμῆς, πεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐπὶ τῷ ἀναλα‐ βέσθαι τὴν Ἰὼ ἐξ αὐτοῦ, ἀνεῖλεν αὐτὸν διὰ λιθείας βολῆς)· ἐγὼ δὲ ὑπὸ τοῦ οἴστρου πεπληγμένη γῆς πρὸς γῆν ἐλαύνομαι (ἀντὶ τοῦ, ἀφ’ ἑτέρας γῆς εἰς ἑτέραν πορεύομαι πλανωμένη). A (om. V; contuli et D).
sch 678	CDPmargV: «Ἄκρατος» ὁ μηδὲν ἡμερότητος ἐν ἑαυτῷ φέρων, ἀλλ’ ἄκρατος ὢν τὴν ὀργήν· ἤτοι ἀκαταπόνητος, μὴ κρατούμενος.
sch 680	B*: ἀπροσδόκητος] Οὔτε τὸ πῶς εἰς βοῦν μετημείφθη οἶδεν, οὔτε τὸ πῶς ἐφονεύθη ὁ Ἄργος, ὡς γυνή.
sch 681a	Pgl: ἀπεστέρησεν] Καὶ γὰρ Ἑρμῆς λίθῳ αὐτὸν ἀνῄρηκεν.
sch 681b	DPPdV: «Οἰστροπλὴξ» ὁ πλήσσων οἶστρος· «οἰστρό‐ πληξ» δὲ ὁ ὑπὸ τοῦ οἴστρου πλησσόμενος. καὶ «βου‐ πλὴξ» ὁ τὸν βοῦν πλήσσων· «βούπληξ» δὲ ὁ ὑπὸ τοῦ βοὸς πλησσόμενος.
sch 683a	(683—686) κλύεις τὰ πραχθέντα: Καταλέξασα καὶ προειποῦσα ἃ πέπονθε,
sch 683a	νῦν φησὶ πρὸς τὸν Προμηθέα· «ἤκουσας ἃ πέπονθα (ἀντὶ τοῦ, ταῦτα εἰσὶν ἃ εἶπόν σοι τὰ ἐμὰ παθήματα)· εἰ δὲ καὶ ἄλλο τι ἔχεις σὺ εἰπεῖν ἐπίλοιπον τῶν ἐμῶν πόνων, σήμαινε (δείκνυε, λέγε) μοι. μηδέ μ’ οἰκτίσας	175
5	ξύνθαλπε λόγοις ψευδέσιν· οἱονεί, μή με αἰδούμενος μηδὲ ἐλεῶν παρη‐ γόρει λόγοις ψευδέσιν (ὡς τὸ «μηδέ τί με αἰδούμενος μειλίσσεο, μηδὲ ἐλεαίρων, ἀλλ’ εὖ μοι κατάλεξον»). νόσημα γὰρ κάκιστόν φημι τοὺς ψευδεῖς καὶ μὴ τὴν ἀλήθειαν ἐμφανῶς λέγοντας λόγους». A (contuli et D).
sch 683b	gll. in BCPPd: κλύεις κ.τ.λ.] Ἀποστροφὴ πρὸς τὸν Προμηθέα.
sch 684	Mediceus: μηδέ μ’ οἰκτίσας] «Μηδέ τί μ’ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ’ ἐλεαίρων, ἀλλ’ εὖ μοι κατάλεξον.»
sch 686a	Mediceus, et gll. in A (excepto Y; contuli et D): συνθέτους] Τοὺς ψευδεῖς.
sch 686b	Cgl: συνθέτους] Ψευδεῖς· ἤγουν τὸ παρὰ τὸ ὂν συντεθέν.
sch 686c	Pgl: συνθέτους] Τοὺς ψευδεῖς· ὥσπερ ἁπλοῦς ὁ ἀληθής.
sch 687a	Mediceus gl: ἄπεχε] Σιώπα.
sch 687b	gll. in PPd: ἄπεχε] Ἀποχώρει.
sch 687c	Cgl: ἄπεχε] Πόρρω ἀπ’ ἐμοῦ ταῦτα ἔστωσαν.
sch 688	(688—693) οὔποτ’ οὔποτ’ ηὔχουν: Ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τῆς Ἰοῦς τληπαθημάτων φησί· «φεῦ· οὐδέποτε ἔλεγον (προσεδόκουν, ἐκαυχώμην)
sch 688	εἰς τὴν ἐμὴν ἀκοὴν ἐλθεῖν λόγους παραδόξους· οὐδ’ οὕτως ᾠόμην τὰ δυσθέατα (καὶ κάκιστα) καὶ δύσοιστα (καὶ ἃ δυσκόλως τις ὑπομένει)	176
5	πήματα (ἤτοι βλάβας) ἐν ἀμφήκει κέντρῳ τὴν ἐμὴν τιτρώσκειν ψυχήν». A (contuli et D).
sch 690a	Mediceus: οὐδ’ ὧδε δυσθέατα κ.τ.λ.] Ἀπὸ κοινοῦ τὸ «ηὔχουν.»
sch 690b	Mediceus gl: δυσθέατα] Διότι βοῦς ἦν.
sch 691a	DPPdXaYa: λύματα: Ἢ ὀλέθρια (παρὰ τὸ «λυ‐ μαίνω»), ἢ καθάρσεως δεόμενα ὡς ἀποτρόπαια. διὸ καὶ «ἄπεχε» εἶπεν· εἰσὶ μὲν οὖν πήματα τῇ Ἰοῖ, λύματα δὲ τῷ ἀκούοντι χορῷ δεομένῳ καθάρσεως.
sch 691b	Mediceus: ἀμφήκει] Ὀξεῖ ἐξ ἑκατέρου μέρους, τρο‐ πικῶς.
sch 691c	Xc: ἀμφήκει] Ἀμφιστόμῳ· τὸ μὲν διὰ τὰ λεγόμενα παρὰ τῆς Ἰοῦς, τὸ δὲ διὰ τὴν ἰδέαν τοῦ Προμηθέως.
sch 694	(694—695) BNXVY: ἰὼ ἰώ] Φεῦ φεῦ· ὦ μοῖρα, πέφρικα εἰσι‐ δοῦσα τὴν κακοπάθειαν τῆς Ἰοῦς.
sch 695	gll. in BPPd: εἰσιδοῦσα] Ἀκούσασα· αἴσθησις ἀντ’
sch 695	αἰσθήσεως.	177
sch 696a	(696—697) πρό γε στενάζεις: Ἤτοι πρὶν ἢ μάθῃς καὶ τὰ λοιπά, δυσφορεῖς καὶ θαυμάζεις ταῦτα, καὶ περίφοβος εἶ. καρτέρησον, ἕως οὗ καὶ τὰ λοιπὰ μάθῃς. A.
sch 696b	Mediceus: πρῷ (hoc accentu; corr. in πρό) γε στε‐ νάζεις] Πρὶν ἤ σε μαθεῖν τὰ λοιπά, δυσφορεῖς καὶ θαυμάζεις ταῦτα.
sch 698	(698—699) C (continuatur cum 696a), V (cum lemmate πρό γε στενάζεις), WaXc: Ἔστι δὲ τοῖς κακῶς πάσχουσιν εὐφραντὸν προγινώσκειν καὶ εἴ τι ἄλλο λυπηρὸν μέλ‐ λουσι παθεῖν.
sch 700	τὴν πρίν γε χρείαν: Ὑμεῖς μὲν οὗ ἐχρῄζετε ἐτύχετε, καὶ ἤδη τὸ παρ’ ὑμῶν ζητούμενον ἤνυσται· τοῦτο δὲ ἦν τὸ μαθεῖν τὰ τῆς Ἰοῦς καὶ ὅσα πέπονθε, πλὴν ἐξ αὐτῆς καὶ μὴ παρ’ ἄλλου τινός. A (contuli et D).
sch 705a	Mediceus: σύ τ’, Ἰνάχειον σπέρμα] Ἀποστρέφει τὸν λόγον πρὸς αὐτήν.
sch 705b	Pmarg: Ἀποστρέφει τὸν λόγον πρὸς τὴν Ἰώ.
sch 705c	Pgl: Ἀποστροφὴ πρὸς τὴν Ἰώ. πρόσωπον πρὸς πρό‐ ωπον.
sch 707a	Mediceus et DNV et (post sch. 694 et rursus post sch. 700) Ya: πρῶτον μὲν ἐνθένδ’] Ἀποφέρεται συνήθως εἰς τὸ διαγράφειν ὄρη, ποταμούς, καὶ τὰ
sch 707a	τοιαῦτα γνωστὰ ἄγνωστα.	178
sch 707b	Bmarg: ἀνατολάς] Ἀνατολή ἄρκτος μεσημβρία δύσις.
5	ὁ δὲ Προμηθεὺς ἦν ἐσταυρωμένος πρὸς τὸ ἀρκτῷον μέρος.
sch 707c	B marg: Ἀνατολὴ ἐπὶ τοῦ ἡλίου· ἐπιτολὴ ἐπὶ τῶν ἄστρων.
sch 708	X*: ἀνηρότους· Ἤτοι νόει σὺ ὅτι ἐν μὲν τῷ εἰπεῖν «ἀνηρότους» ἐδήλωσεν ὅτι ἐστὶν ὁ τόπος ἄοικος (?)· «ἐπήρωτον (?)» δὲ νόει τὸ οἰκούμενον.
sch 709a	P marg: Σκύθας κ.τ.λ.] Οὗτοι γὰρ σίτους οὐκ ἔχουσι.
sch 709b	(709—711) οἳ πλεκτὰς: Οἵτινες οἱ Σκύθαι ναίουσι καὶ κατοικοῦσι πλεκτὰς δηλονότι στέγας, πεδάρσιοι καὶ ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαιρόμενοι καὶ ὑψούμενοι· καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἁμάξαις ἄνωθεν (τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «ἐπ’ εὐκύκλοις ὄχοις», ἤτοι ἁμάξαις) τὰς σκηνὰς ἑαυτῶν οἱ Σκύθαι ποιοῦνται, τόξα
5	ἔχοντες. A (contuli et D).
sch 710a	Pmarg: πεδάρσιοι] Ἤγουν μετάρσιοι, Δωρικόν, ὥσπερ καὶ ὁ Πίνδαρος «πεδήμειψαν» ἀντὶ τοῦ μετήμειψαν.
sch 710b	Mediceus: ἐπ’ εὐκύκλοις ὄχοις] Ἐν ταῖς εὐτρόχοις ἁμάξαις.
sch 711a	Mediceus: ἐξηρτημένοι] Τοὺς ὤμους δηλονότι.	179
sch 711b	Bgl ἐξηρτημένοι] Γενικῇ καὶ αἰτιατικῇ· καὶ γενικῇ μὲν ὡς ὅταν λέγῃς «ἐξαρτῶμαι τοῦ δεῖνος», αἰτιατικῇ δὲ ὡς ὅταν λέγῃς «οὗτος ἐξαρτᾷ πάντας πρὸς ἀγάπην αὐτοῦ».
sch 711c	gll. in PPd: ἐξηρτημένοι] Καθωπλισμένοι.
sch 711d	Xgl: ἐξηρτημένοι] Τοῖς ὅπλοις ἐξαρτῶντες τὰς ἐλπίδας· θαρροῦντες.
sch 712a	(712—713) οἷς μὴ πελάζειν: Οἷστισι, τοῖς Σκύθαις, μὴ προσπέλαζε (καὶ πλησίαζε), διότι ἀναιρέται τῶν ξένων εἰσίν, ἀλλὰ χρίμπτουσα καὶ προσεγγίζουσα ταῖς ῥαχίαις (καὶ ταῖς θαλασσίαις πέτραις) ταῖς ἁλιστόνοις (καὶ ὑπὸ τῆς ἁλὸς στεναζούσαις καὶ ἠχούσαις) ἐκπέρα τὴν χθόνα καὶ
5	τὴν γῆν τῶν Γυπόδων. τὴν γὰρ αἰτιατικὴν τὸ «Γύποδας» ἀντὶ γενικῆς νόει κατὰ ἀντίπτωσιν. Γύποδες δὲ ὄνομα ἔθνους. ἕτεροι δὲ τοῦ «γύποδας» τὸ «γυ» ποιοῦντες «γε», καὶ τὸν τόνον κατα‐ βιβάζοντες, λέγουσιν οὕτως· «ἁλιστόνοις γε πόδας χρίμπτουσα ῥαχί‐ αισιν», ἤτοι προσεγγίζουσα τοὺς πόδας τὰς ῥαχίαις πέτραις, ἤγουν διὰ
10	τῶν οἰκείων ποδῶν περῶσα. ἄλλοι δὲ «γυμνόποδας», ἀντὶ τοῦ «γυμνούς σου πόδας», κατὰ συγκοπήν.
10	A (contuli et D).	180
sch 712b	Mediceus: ἁλιστόνοις] Ὑπὸ ἁλὸς τινασσομένας. «μὴ δι’ ὀρεινῶν», φησί, «τόπων πορεύου, ἀλλὰ δι’ ἐναλίων».
sch 713c	Ya: Τὴν γῆν τῶν Γυπόδων· τὴν γὰρ αἰτιατικὴν τὸ «Γύποδας» ἀντὶ γενικῆς, κατὰ ἀντίπτωσιν. Γύποδες δὲ ἔθνος εἰσίν. ἕτεροι δὲ ... κατὰ συγκοπήν (= 712a 7—11, q.v.).
5	ἌΛΛΩΣ· συγκρουομένας ... ὁ πόντος (= cod. C; vide adn. ad 712a 4). τῶν Γυπόδων, ἤτοι τοῦτο, Γύποδας.
sch 713d	Manus recentior in Mediceo: Γύποδας (corr. in –ων) ἔθνος. ἀντὶ γενικῆς. τινὲς γυμνόποδας.
sch 714	(714—716) λαιᾶς δὲ χειρός: Ἐν τοῖς ἀριστεροῖς δέ, φησί, μέρεσι κατοι‐ κοῦσιν οἱ τὸν σίδηρον ἐργαζόμενοι Χάλυβες· οὓς πρέπει σοι φυλάξασθαι (ἤγουν ἀποφυγεῖν, καὶ μὴ προσελθεῖν αὐτοῖς), διότι ἀνήμεροί εἰσιν, οὐδὲ τοῖς ξένοις πλησιαζόμενοι (ἤτοι ὑπὸ τῶν ξένων)· βλάπτονται γὰρ παρ’
5	αὐτῶν οἱ ἐκεῖσε ἀφικόμενοι. A (om. C; contuli et D).
sch 716	Mediceus: πρόσπλαστοι] Προσπελαστοί· ἀδικοῦνται γὰρ οἱ ἐκεῖσε ἀφικνούμενοι.
sch 717a	(717—719) ἥξεις δ’ ὑβριστήν: Ὑβριστὴν ποταμὸν τὸν Ἄραξίν φησι. Ἄραξις δὲ λέγεται παρὰ τὸ «ἀράσσειν» καὶ ἠχεῖν τὰ κύματα αὐτοῦ· τῷ γὰρ ὀνόματι τούτου καὶ ἡ πρᾶξίς ἐστι συνᾴδουσα. τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ «οὐ ψευδώνυμον·» ἤτοι «οὐ μάτην λέγεται Ἄραξις». ὃν μὴ περάσῃς
5	(δύσκολος γὰρ καὶ οὐκ εὔβατός ἐστι περᾶσθαι) πρὶν ἂν μόλῃς καὶ παρα‐ γενήσῃ πρὸς αὐτὸν τὸν Καύκασον, ἤτοι πρὸς τὸ ἕτερον μέρος τοῦ Καυκά‐ σου· ὁ γὰρ Προμηθεὺς ἔν τινι μέρει καὶ ἀκρωρείᾳ τοῦ Καυκάσου ἐσταυ‐
5	ρώθη· ὁ δὲ Καύκασος ὄρος ἀπέραντον. A.	181
sch 717b	P*Ya: ὑβριστὴν] «Ὕβρισε τὰς ἀρούρας», ἤτοι κατέ‐ λυσε καὶ ἠρήμωσεν. «ἀφύβρισε δὲ πέλαγος» παρὰ Συνεσίῳ, ἀντὶ τοῦ ἔπαυσε. καὶ «ἀφυβρικὼς βοῦς» παρὰ Θεσσαλονίκῃ, ἤτοι γηραιὸς καὶ τοῖς ἀφροδισίοις μὴ
5	κάτοχος.
sch 717c	Bmarg: ὑβριστὴν] Ὡς «ὑβρίζει» ἡ θάλασσα, ἤγουν ἀγριοῦται· καὶ «ἀφυβρίζει», ἤγουν ἠρεμεῖ.
sch 717d	Mediceus: ὑβριστὴν ποταμὸν] Τὸν Ἀράξην, παρὰ τὸ «ἀράσσειν» καὶ ἠχεῖν τὰ κύματα αὐτοῦ.
sch 719	Mediceus: ὀρῶν] Τῶν ἄκρων.
sch 721a	PPdYa: κροτάφων] Τοὺς ποταμοὺς οἱ παλαιοὶ βου‐ κράνους ἱστοροῦσιν· ὅθεν Αἰσχύλος ἔφησεν ἐνταῦθα τὸ «κροτάφων».
sch 721b	Pmarg: κροτάφων] Τῶν ὑψηλοτάτων· μεταφορικῶς, ἀπὸ ἐμψύχου εἰς ἄψυχον.
sch 721c	DglPmarg: ἀστρογείτονας] Ὑπερβολικῶς· τὰς πλη‐ σιαζούσας τοῖς ἄστροις.
sch 722	Mediceus: κορυφὰς] Τὰς τοῦ Καυκάσου.
sch 723a	CDPPdVYa: ἔνθ’ Ἀμαζόνων: Τὸ σχῆμα ἀναχρο‐ νισμός· τὸ γὰρ πρὸ πολλῶν χρόνων γενόμενον ὡς γενησόμενον λέγει. καὶ γὰρ πρὸ τοῦ Αἰσχύλου αἱ Ἀμαζόνες, ἀφεῖσαι τὴν ἰδίαν πατρίδα, κατῴκησαν εἰς
5	Θεμίσκυραν πλησίον τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ.
sch 723b	(723—727) ἔνθ’ Ἀμαζόνων: Ὅπου καταλάβῃς τὸν στυγάνορα (καὶ τὸν
sch 723b	τοὺς ἄνδρας στυγοῦντα) στρατὸν τῶν Ἀμαζόνων· αἵτινες αἱ Ἀμαζονίδες κατοικήσουσι ποτὲ τὴν Θεμίσκυραν πόλιν περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμόν, ὅπου ἐστὶν ἡ τραχεῖα τῆς θαλάσσης γνάθος (ἤγουν ὀξύτης, ἢ ἡ σιαγών) ἡ	182
5	Σαλμυδησσία, ἡ ἐχθρόξενος τοῖς ναύταις μητρυιὰ νεῶν. «γνάθον» οὖν εἶπε διότι ἡ Σαλμυδησσία θάλασσα τοιοῦτον σχῆμα ἔχει οἷον καὶ ἡ τοῦ ὄνου γνάθος. τὸ δὲ «ἐχθρόξενος μητρυιὰ νεῶν» τροπικῶς εἴρηκεν ἐκ μεταφορᾶς τῶν μητρυιῶν τῶν κακῶς καὶ ἀπεχθῶς διακειμένων πρὸς τοὺς προγόνους αὐτῶν· οἱ γὰρ ἐκεῖσε διαπλέοντες καταποντίζονται. A (contuli et D).
sch 723c	Mediceus: Ἀμαζόνων στρατὸν] Ὡς τὸ πρῶτον τῶν Ἀμαζόνων ἐν Σκυθίᾳ οἰκουσῶν.
sch 723d	V (continuatur cum 723a): Ὡς τὸ πρότερον τῶν Ἀμαζόνων ἐν Σκυθίᾳ οἰκουσῶν.
sch 723e	DVXaYa: ἌΛΛΩΣ· ἔνθ’ Ἀμαζόνων: 〈Λέγονται δὲ〉 Ἀμαζόνες ἢ 〈ὅτι〉 μάζαις καὶ ἄρτοις οὐκ ἐχρῶντο, ἢ ὅτι ἔκαιον τοὺς μαζούς, ἢ ὅτι οὐδόλως εἶχον μαζούς· ἢ ὅτι μαζὸν οὐκ ἐθήλαζον, ἀλλὰ φοράδων γάλα ἤσθιον
5	οὖσαι νεογναί.
sch 726	Mediceus: Σαλμυδησσία γνάθος] Ὡς τὸ «πολέμου στό‐ μα», διὰ τὸ πᾶν τὸ εἰς αὐτὴν ἐμπῖπτον καταναλίσκειν.
sch 728a	Mediceus: αὗται κ.τ.λ.] Αἱ Ἀμαζόνες ὡς γυναῖκες γυναῖκά σε ὁδηγήσουσιν.
sch 728b	Ya: Αἱ Ἀμαζόνες ὡς γυναῖκες οὖσαι ὡς γυναῖκα
sch 728b	οὖσάν σε ὁδηγήσουσι χαριέντως.	183
sch 729a	(729—730) ἰσθμὸν δ’ ἐπ’ αὐταῖς: Ἥξεις δὲ εἰς τὸν ἰσθμὸν τὸν Κιμμερικὸν ἐπ’ αὐταῖς ταῖς στενοπόροις πύλαις τῆς λίμνης, δηλαδὴ τῆς Μαιώτιδος. λέγει δὲ τὸν Κιμμερικὸν Βόσπορον, ὅς ἐστι πλήρωμα τῆς Μαιώτιδος λίμνης. A.
sch 729b	D: Ἰσθμὸς λέγεται ἡ μεταξὺ δύο ὑδάτων θαλασσίων ἢ ποταμίων γῆ· πορθμὸς δὲ ἡ ἀναμεταξὺ δύο γαιῶν θάλασσα ἢ καὶ ποταμός.
sch 730a	Mediceus: Τὸν Κιμμερικὸν Βόσπορόν φησιν, ὅς ἐστι πλήρωμα τῆς Μαιώτιδος λίμνης.
sch 730b	DP*VYYa: Τοὺς Κιμμερίους οἱ πολλοὶ ἔθνος φασὶν ὑπάρχειν περὶ τὸν Ταῦρον τῶν Σκυθῶν καὶ τὴν Μαιῶτιν λίμνην, οἵπερ ἀφώτιστοί εἰσιν, ἥλιον οὐχ ὁρῶντες,
5	ἐν σκότῳ δὲ διάγουσιν ἔν τε νυκτὶ βαθείᾳ ἡμέρας τεσσαράκοντα· καιρὸς δ’ αὐτοῖς τοῦ σκότους, ὅταν ἐν Αἰγοκέρωτι ὁ ἥλιος ὑπάρχῃ. ἄλλας δὲ τεσσαράκοντα ὁλόφωτοι τελοῦσιν. Ὅμηρος δὲ τὴν Κίμμερον περ’ Ἰταλίαν λέγει,
10	καὶ ἀφωτίστους εἰσαεὶ τούτους φησιν ὑπάρχειν. εἰσὶ δὲ οἱ Κιμμέριοι μέρος βραχὺ καὶ δῆμος ἔθνους τινὸς Ἰταλικοῦ· αἱ δὲ οἰκήσεις τούτων ἐν φάραγξι καὶ κοίλοις δὲ καὶ καταδένδροις τόποις· καὶ οὕτως ἥλιος αὐτοῖς οὐδόλως ἐπιλάμπει.
15	ἐκεῖ καὶ λίμνη τίς ἐστι, Σιάχα καλουμένη,
15	ᾗ καὶ τὰ φύλλα πίπτοντα βυθίζεται τῶν δένδρων.	184
sch 730c	(730—731) BDNXVY: ὃν θρασυσπλάγχνως: Ὅντινα Κιμμερικὸν Βόσπορον λιποῦσάν σε καρτερικῶς χρὴ ἐκπεράσαι εἰς τὸν αὐλῶνα τὸν Μαιωτικόν.
sch 731	Mediceus: αὐλῶν’] Φάραγγα.
sch 732	(732—735) ἔσται δὲ θνητοῖς· Γενήσεται δὲ τοῖς ἀνθρώποις μεγάλη φήμη τῆς σῆς πορείας· «Βόσπορος» γὰρ ὀνομασθήσεται ἀεὶ ὁ τόπος ὁ θαλάσ‐ σιος ὃν σὺ περάσεις βοῦς οὖσα. καταλείψασα δὲ τὴν Εὐρώπην ἔλθῃς εἰς τὴν γῆν τῆς Ἀσίας. A.
sch 733	Mediceus: Σημείωσαι περὶ τοῦ Βοσπόρου.
sch 735a	(735—741) ἆρ’ ὑμῖν δοκεῖ: «Ἀληθῶς ὑμῖν ὑποπτεύεται» (πρὸς τὸν χορὸν τοῦτό φησιν ὁ Προμηθεύς) «ὁ τῶν θεῶν τύραννος καὶ ἐξουσιαστὴς Ζεὺς ὁμοίως εἰς πάντας εἶναι βαρὺς καὶ βίαιος; καὶ ταύτῃ γάρ, ἤτοι τῇ Ἰοῖ, ὁ Ζεὺς θέλων συμμιγῆναι τὰς τοιαύτας πλάνας ἐπέθηκεν». εἶτα στρέφει τὸν
5	λόγον πρὸς τὴν Ἰώ, καί φησι· «σὺ δέ, ὦ παρθένε, πικροῦ μνηστῆρος ἐπέτυχες· ὅσα γὰρ ἀκήκοας νῦν, δόκει ὡσεὶ προοιμίων τούτων ἀκούειν· ἢ μηδὲ προοιμίων πεπληρωμένων». A (contuli et D).
sch 735b	BXY (in his continuatur cum 735a), DNW (ad 743), Pgl (ad 740): ἌΛΛΩΣ· ἀποκλαίεται ὁ Προμη‐ θεὺς βλέπων Ἰὼ κακῶς πάσχουσαν ὑπὸ τοῦ Διός.
sch 741a	Mediceus: μὴδ’ ἐπῶν προοιμίοις] Ὅσα ἤκουσας, ὡς προοίμιον ἀκούειν σε χρή. ἤ, μηδ’ ὅλον τὸ προοίμιον δι’ αὐτῶν πεπληρῶσθαι.
sch 741b	μηδ’ ἐπῶν προοιμίοις: Διττόν ἐστι τοῦτο. «ταῦτα ἃ εἶπον ἀληθῆ λίαν
sch 741b	νόμιζε καὶ μηδὲ ψευδῆ». καὶ γὰρ οἱ σοφοὶ ἐν τοῖς προοιμίοις τῶν λόγων αὐτῶν ἔλεγον ψευδῆ· ἡνίκα δὲ περὶ τῶν πραγμάτων αὐτῶν γυμνῶν ἔλεγον, γυμνῇ τῇ ἀληθείᾳ ἐχρῶντο. καί ἐστιν ὡς ἀπὸ τούτου.	185
5	ἢ ὅτι «οὐδὲ χώραν ταῦτα ἔχουσι προοιμίου· ἃ γὰρ εἶπον, μικρά εἰσι πρὸς τὰ ἄλλα». A (contuli et D).
sch 741c	PPd (continuatur cum 741b): Ὁ τὴν προλεχθεῖσαν οὖν δεχόμενος ἔννοιαν συντασσέτω καὶ «προοιμίους», ἤγουν ψευδεῖς, κατὰ πτῶσιν αἰτιατικήν.
sch 742	Mediceus: ἰώ μοί μοι] Ἐπὶ τοῖς ῥηθησομένοις δυσχε‐ ραίνει ἡ Ἰώ.
sch 743a	DNV: σὺ δ’ αὖ κέκραγας κ.τ.λ.
sch 743b	(743—744) PPd: σὺ δ’ αὖ κέκραγας· Σὺ δὲ κλαίεις καὶ στενάζεις· τί ποιήσεις ἐὰν καὶ τἄλλα μάθῃς κακά;
sch 743c	Mediceus et gll. in PW: κἀναμυχθίζῃ] Ποιᾶς φωνῆς καὶ στεναγμοῦ εἶδος.
sch 743d	Pgl (alterum), Pdgl: κἀναμυχθίζῃ] Γρ. «ἀναμοχθίζῃ», ἀντὶ τοῦ «ἐκ δευτέρου θρηνεῖς». μινυρίζεις, κλαίεις, λυπῇ· ἐκ τῶν μυκτήρων ἐκπέμπῃ φωνήν· σπαράττῃ (?).
sch 745	(743—746) ἦ γάρ τι λοιπόν: Ὁ χορὸς ἀκούσας τοῦ Προμηθέως εἰπόντος πρὸς τὴν Ἰώ, «σὺ δὲ κλαίεις ἐπὶ τούτοις οἷς ἤκουσας· τί ποιήσεις λοιπὸν
sch 745	ἐὰν μάθῃς καὶ ἃ μέλλεις ἔτι παθεῖν,» φησὶ πρὸς αὐτὸν κατ’ ἐρώτησιν· «ἆρα λέξεις τι ἐπίλοιπον τῶν βλαβῶν ταύτῃ;» ἀντὶ τοῦ, ἄλλο τι λυπηρὸν	186
5	εἴπῃς ταύτῃ; ὁ δὲ Προμηθεὺς ἀποκριθεὶς λέγει· «τὸ δυσχείμερόν γε πέλαγος τῆς ἀτηρᾶς (καὶ βλαβερᾶς) δύης (καὶ κακοπαθείας) εἴποιμι»· ἤτοι τὸ πλῆθος τῶν ἐσομένων αὐτῇ κακῶν. τὸ δὲ «δυσχείμερον» πρὸς τὴν τῶν κακῶν αὐτῆς ποιότητα ἔφησεν. A (om. C; contuli et D).
sch 746	Mediceus: «Πέλαγός» ἐστι πλῆθος τῶν ἐσομένων αὐτῇ κακῶν· τὸ δὲ «δυσχείμερον» πρὸς τὴν ποιότητα.
sch 747	(747—751) τί δῆτ’ ἐμοὶ κέρδος: Ἀκούσασα ἡ Ἰὼ τοῦ Προμηθέως εἰπόντος ὅτι καὶ ἄλλα πολλὰ κακὰ μέλλει παθεῖν αὕτη, φησί· «ποία μοι ὠφέλεια τοῦ ζῆν, ἀλλ’ οὐ ταχέως ἔρριψα ἐμαυτὴν ἀπὸ ταύτης τῆς τρα‐ χείας πέτρας καὶ ὑψηλῆς», ὅπου ἦν ἐσταυρωμένος ὁ Προμηθεύς, «ὡς ἂν
5	εἰς τὴν γῆν καταπεσοῦσα (ἤτοι φονευθεῖσα) ἀπηλλάγην τῶν πολλῶν πόνων; κρεῖσσον γὰρ καὶ βέλτιον ἅπαξ ἀποθανεῖν παρὸ ζῆν καὶ τὰς ὅλας ἡμέρας κακοπαθεῖν.» A (contuli et D).
sch 752	(752—756) ἦ δυσπετῶς ἄν: Ὁ Προμηθεὺς ἰδὼν τὴν Ἰὼ λυπουμένην δι’ ἃ πάσχει κακά, φησὶ πρὸς αὐτήν· «ὄντως ἂν δυσχερῶς τὰς ἐμὰς κακο‐ παθείας ὑπέμεινας καὶ ἐκαρτέρησας»· τὸ γὰρ «φέροις» ἀντὶ τοῦ «ἔφερες». τοῦτο δὲ Ἀττικόν, τὸ τοὺς εὐκτικοὺς ἐνεστῶτας ἀντὶ τῶν παρῳχημένων
5	λαμβάνειν. «ᾧτινι, ἐμοί, οὐκ ἔστι πεπρωμένον ἀποθανεῖν, οἷα θεῷ· τοῦτο γὰρ ἂν (ἤτοι τὸ θανεῖν) ἦν μοι ἐλευθερία τῶν δεινῶν· νῦν δὲ οὐκ ἄλλο τι πρόκειται τέλος τῶν ἐμῶν κακοπαθειῶν, πρὶν ἂν ὁ Ζεὺς ἐκβληθῇ τῆς βασιλείας». A (om. C; contuli et D).
sch 754	P*: αὕτη] Πρὸς τὸ ἐπιφερόμενον «ἀπαλλαγή». καὶ γὰρ οὐδέτερον ἔμελλε πρὸς τὸ «πεπρωμένον»· ἀλλ’ εἶπε πρὸς τὸ «ἀπαλλαγὴ» θετικὸν τὸ «αὕτη».
sch 757a	Mediceus: Ὡς ἀπιστοῦσα ἐρωτᾷ.	187
sch 757b	Dgl et V: Ὡς ἀπιστοῦσα ἐρωτᾷ τῷ μέλλειν πεσεῖν τὸν Δία τῆς βασιλείας.
sch 757c	Xgl: Ἔνι ποτὲ ἐκπεσεῖν τὸν Δία τῆς ἀρχῆς;
sch 758a	Cgl: ἥδοιμ’ ἄν] Εὐφραινοίμην.
sch 758b	V: τήνδ’ ἰδοῦσα συμφοράν] Ταύτην τὴν συμφορὰν ἰδοῦσα, ἤγουν τὸ ἐκπεσεῖν τὸν Δία τῆς βασιλείας τῶν θεῶν. «συμφορὰν» λέγει τὴν σύμβασιν.
sch 759	Dmarg et V: Πῶς δ’ οὐκ ἂν εὐφράνθην ἐγώ, ἥτις ἐξ αὐτοῦ πολλὰ κακὰ καὶ ἐπαχθῆ πάσχω;
sch 760	ὡς τοίνυν ὄντων τῶνδε: Ἤτοι, ὡς βεβαίων καὶ ἀληθινῶν καὶ ἡδρασμένων καὶ ἐνεστώτων τούτων ὄντων, πάρεστί σοι μαθεῖν. A.
sch 761	gll. in PPd: τύραννα] Γρ. τυράννου. καὶ τυραννικά· τὸ ἁπλοῦν ἀντὶ τοῦ κτητικοῦ.
sch 762a	Cgl: αὐτὸς πρὸς αὐτοῦ] Ὑπέρβατον.
sch 762b	Mediceus: Οὐκ εἰδὼς γὰρ λήψεται Θέτιν, ἥτις τέξεται τὸν ἐκβάλλοντα αὐτὸν τῆς ἀρχῆς.
sch 763	Mediceus: εἰ μή τις βλάβη] Σοὶ τῷ λέγοντι καὶ ἐμοί.	188
sch 764a	γαμεῖ γάμον τοιοῦτον: Ἤτοι· οὐκ εἰδὼς γάρ, φησί, λήψεται τὴν Θέτιν, ἥτις τέξεται τὸν μέλλοντα ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς. A.
sch 764b	Cgl: γαμεῖ γάμον] Τῶν Ἀττικῶν· ἔνθα λήγει τὸ ῥῆμα, ἄρχεται τὸ ὄνομα.
sch 765a	(765—768) θέορτον ἢ βρότειον: Ζηλοτυποῦσα ἐρωτᾷ ἡ Ἰὼ τὸν Προμηθέα ὅτι «ὁ γάμος ὃν μέλλει γαμῆσαι ὁ Ζεὺς θέορτος ἔσται (ἤτοι θεᾶς τινος) ἢ ἀνθρώπου; εἰπέ μοι, ἐὰν ἔστι σοι δυνατὸν ῥηθῆναι τοῦτο». ὁ δέ φησι πρὸς αὐτήν, «τί δ’ ὅντινα (ἀντὶ τοῦ, διὰ τί ἐρωτᾷς ὅντινα καὶ ποῖον γάμον
5	γαμήσει ὁ Ζεύς); οὐ γὰρ πρέπει λέγεσθαι τοῦτο.» εἶτα πάλιν ἐρωτᾷ ἡ Ἰώ, «ἆρα παρὰ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, Ἥρας, ἐκβληθήσεται τῆς βασι‐ λείας;» ὁ δὲ Προμηθεὺς ἀξυμφανῶς φησιν, «ἥτις τέξεται παῖδα κρείττονα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐκείνη καταβιβάσει τῆς βασιλείας αὐτόν». A (om. C; contuli et D).
sch 765b	Mediceus: θέορτον κ.τ.λ.] Ἅμα ζηλοῦσα ἐρωτᾷ.
sch 765c	V: θέορτον: Ἀπὸ τοῦ θεοῦ κινηθέντα· ἐκ τοῦ «ὄρω» τὸ διεγείρω, καὶ τοῦ «θεός».
sch 768a	Mediceus: ἣ τέξεταί κ.τ.λ.] Οὐχ ἡ Ἥρα.
sch 768b	gll. in DPW: Οὐχ ἡ Ἥρα, ἀλλ’ ἥτις τέξεται παῖδα ἰσχυρότερον.
sch 769	VXa (in hoc ad 764): οὐδ’ ἔστιν αὐτῷ: Τῷ Διί τις ἀποδίωξις τῆς τοιαύτης τύχης, ἤγουν τοῦ μὴ συνελθεῖν τοιούτῳ γάμῳ.
sch 771	V: Τίς οὖν ἔνι ὅστις μέλλει λῦσαί σε ἀπὸ τῶν δεσμῶν,
sch 771	μὴ βουλομένου τοῦ Διὸς καὶ θέλοντος;	189
sch 772a	V: Πρέπει εἶναι αὐτόν, τὸν μέλλοντά με λῦσαι τοῦ τοιούτου δεσμοῦ, ἕνα, φημί, τῶν σῶν ἐγγόνων. (αἰνιγ‐ ματωδῶς λέγει τὸν Ἡρακλέα). εἰ μὴ κἀκεῖνος ἥξει, οὐκ ἂν ἐλευθερωθήσομαι κἀγώ πώποτε τοῦ δεσμοῦ
5	καὶ τῆς τληπαθείας ᾗ ἀεὶ κατέχομαι.
sch 772b	Cgl: Τὸν Ἡρακλέα αἰνίττεται.
sch 772c	Ya: Ἀποκείμενόν ἐστιν εἶναι αὐτόν, τὸν λύσοντά με ἀπὸ τῶν δεσμῶν, ἕνα τῶν σῶν ἐκγόνων. αἰνίττεται δὲ τὸν Ἡρακλέα.
sch 774a	CDPPdV: τρίτος γε γένναν πρὸς δέκ’ ἄλλαισι: «Τρισ‐ καιδέκατος», φησίν, «ἔσται ἀπὸ σοῦ κατὰ γενεὰν ὁ μέλλων λῦσαί με τῶν δεσμῶν». λέγει δὲ τὸν Ἡρακλέα· οὗτος γὰρ τρισκαιδέκατος ἀπὸ τῆς Ἰοῦς, οὕτως· (tum
5	774b, nullo intervallo).
sch 774b	Πρώτη ἡ Ιώ. ἀφ’ ἧς Ἔπαφος· οὗ Αἴγυπτος καὶ Δαναός· οὗ ἡ θυγάτηρ Ὑπερμήστρα, ἡ φυλάξασα τὸν ἄνδρα ἑαυτῆς Λυγκέα, τὸν υἱὸν Αἰγύπτου, καὶ μὴ ἀνελοῦσα ὡς αἱ λοιπαὶ ἀδελφαί· ἧς Ἄβας· οὗ Προῖτος· οὗ Ἀκρίσιος· οὗ Δανάη· ἧς Περσεύς· οὗ Ἀλκαῖος· οὗ Ἠλεκτρύων· οὗ
5	Ἀλκμήνη· ἀφ’ ἧς καὶ Ἀμφιτρύωνος (ἢ Διός) τρισκαιδέκατος ὁ Ἡρακλῆς. A (contuli et D).
sch 774c	P*: Τρισκαιδέκατος γόνος εὑρεθείη ὁ Ἡρακλῆς, εἰ οὕτως ἀριθμοίη καὶ γενεαλογοίη ὁ ἐρευνῶν, ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου τοῦ πρώτου γόνου τοῦ γεννηθέντος ἐκ τῆς Ἰοῦς ποιούμενος τὴν ἀρχὴν καὶ λέγων·
5	ἐκ τῆς Ἰοῦς Ἔπαφος· οὗ Λιβύη· ἧς Βῆλος· οὗ Δαναός·
5	οὗ Ὑπερμήστρα, ἡ μὴ κτείνασα τὸν ὁμόζυγον· ἧς Ἄβας· οὗ Προῖτος· οὗ Ἀκρίσιος· οὗ Δανάη· ἧς Περσεύς· οὗ Ἠλεκτρύων· οὗ Ἀλκμήνη· ἧς Ἡρακλῆς	190
sch 775a	CDPPdV (in his continuatur cum 774b): Ὡς μὴ νοήσασα τὸ ῥηθὲν τοῦτο, λέγει ἡ Ἰώ· «αὕτη ἡ χρησμῳ‐ δία, οὗτος ὁ λόγος ὃν λέγεις, οὐδαμῶς ἐστὶν εὐκόλως καὶ καλῶς νοούμενος».
sch 775b	Mediceus: οὐκέτ’ εὐξύμβλητος] Ἐμοὶ οὐ νοητή.
sch 777	CDPPdYa: μή μοι προτείνων: Λέγων τὰ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν, καὶ εἰς μέσον ταῦτα προθείς, εἶτα μὴ ἀφαίρει τὴν ἐκ τούτων ἡδονήν, καταλέγων μοι ἅπαντα.
sch 778a	(778—781) δυοῖν λόγοιν σε: Ἤτοι, «ἐκ δύο τινῶν λόγων καὶ ὑποθέσεων σοι τὸ ἕτερον δωρήσομαι τούτων». εἶτά φησιν ἡ Ἰώ, «ποίοιν λόγοιν εἶπας; αὐτὸς πρόδειξον, καὶ οὕτως ἐμοὶ αἵρεσιν δίδου ποῖον ἐκ τούτων λάβοιμι». εἶτα πρὸς αὐτὴν λέγει ὁ Προμηθεύς, «ἰδού, δίδωμί σοι αἵρεσιν·
5	πρόκρινε γάρ, ἢ τὰ ἐπίλοιπα τῶν σῶν πόνων λέξω σαφῶς, ἢ τὸν μέλλοντα λῦσαι ἐμὲ ἀπὸ τῶν δεσμῶν». A (contuli et D).
sch 778b	Mediceus: Τῷ ἑτέρῳ τῶν δύο σοι χάριν δώσω.
sch 782	(780—791) τούτων σὺ τὴν μὲν τῇδε: Ἀκούσας ὁ χορὸς τοῦ Προμηθέως εἰπόντος πρὸς τὴν Ἰὼ ὅτι «ἑλοῦ δυοῖν θάτερον, ἢ τὰ ἐπίλοιπα τῶν σῶν πόνων εἴπω, ἢ τὸν λύσοντά με τῶν δεσμῶν μαθεῖν», φησὶ πρὸς αὐτὸν ὁ χορός· «τὴν μὲν μίαν χάριν θέλησον πληρῶσαι τῇ Ἰοῖ, ἤτοι τὸ εἰπεῖν
5	αὐτῇ τὴν λοιπὴν πᾶσαν πλάνην ἣν ἔτι μέλλει πλανηθῆναι· ἐμοὶ δὲ τὴν ἑτέραν δὸς χάριν, ἤτοι εἰπεῖν μοι καὶ ἀναδιδάξαι με τίς ὁ μέλλων λῦσαί σε· τοῦτο γὰρ θέλω μαθεῖν». εἶτα κοινῶς πρός τε τὸν χορὸν καὶ τὴν Ἰώ φησιν ὁ Προμηθεύς· «ἐπεὶ θέλετε καὶ προθυμεῖσθε μαθεῖν, οὐκ ἀντιστῶ ὑμῖν εἰς τὸ μὴ εἰπεῖν καὶ σαφηνίσαι πᾶν ὅσον θέλετε μαθεῖν. καὶ πρῶτόν σοι,
10	τῇ Ἰοῖ, εἴπω τὴν πολύστροφον πλάνην, ἥντινα ἐγγράφου σὺ ἐν ταῖς δέλτοις καὶ ταῖς βίβλοις τῆς διανοίας σου, ταῖς μνήμοσι καὶ ταῖς μνημο‐ νευτικαῖς». τοῦτο δὲ καὶ Πίνδαρός φησι, λέγων «ποτὶ φρένας ἐμὰς γέγραπται», τὴν ἀκριβῆ κατάληψιν αἰνιττόμενος. «τότε δὲ», φησίν, «ἐγγράφου ταῖς σαῖς διανοίαις τὴν σὴν πολύστροφον	191
15	πλάνην, ὅταν περάσῃς τὸν ποταμὸν τὸν Τάναιν.» τοῦτον γὰρ λέγει ὅρον (καὶ ὁρισμὸν καὶ διαχώρισμα) τῶν ἠπείρων, ἤτοι τῶν δύο γαιῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀσίας, ὡς ὁ περιηγητής φησιν· «Εὐρώπην δ’ Ἀσίης Τάναις διὰ μέσον ὁρίζει». ὁ δὲ Νεῖλος τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν Λιβύην. «πρὸς ἀντολὰς φλογῶπας ἡλιοστιβεῖς», ἤγουν πρὸς τὴν ἀνατολήν, ἔνθα
20	βαδίζει ὁ ἥλιος. A (contuli et D).
sch 789	Mediceus: μνήμοσιν δέλτοις φρενῶν] Καὶ Πίνδαρος· «ποτιφρένας ἐμὰς γέγραπται».
sch 790	Mediceus: ῥεῖθρον] Τὸν Τάναιν ποταμόν· «Εὐρώπην δ’ Ἀσίης Τάναις διὰ μέσον ὁρίζει».
sch 791	Cgl: ἡλιοστιβεῖς] Ἤγουν περιπατουμένας ὑπὸ τοῦ ἡλίου.
sch 792	Hic textus Aeschyleus valde incertus; glossemata igitur trado paene omnia quae in nostris inveni, si forte inter ea veritas lateat.
sch 792a	gll. in BCN: πόντου (BC) vel πόντον (N?)] Ἔσω δηλονότι.
sch 792b	Pgl: πόντον (–ου suprascr.)] Εὐξείνου εἴσω.	192
sch 792c	gll. in DPdW: πόντον (DW) vel πόντου (Pd)] Λείπει τὸ «ἔσῃ».
sch 792d	gll. in CNPPd: περῶσα] Διερχομένη.
sch 792e	gll. ad φλοῖσβον] Ἀφρώδη Mediceus et B, Nc, Xc. Τὸν Εὐφράτην C. Ἡ ταραχὴ ἡ γινομένη ἀπὸ τῶν κυμάτων P.
sch 793a	πρὸς Γοργόνεια πεδία: Ἡ Κισθήνη πόλις ἐστὶ Λιβύης ἢ Αἰθιοπίας· περὶ τὰ μέρη δὲ αὐτῆς κατοικοῦσιν αἱ Φορκίδες καὶ αἱ Γοργόνες, γυναῖκες οὕτω καλούμεναι, αἱ θυγατέρες Φόρκυνος τοῦ υἱοῦ τοῦ Πόντου καὶ τῆς Γῆς, καὶ Κητοῦς τῆς αὐτοῦ ἀδελφῆς· αὐτῇ γὰρ συμμιγεὶς ταύτας
5	ἀπέτεκε. καὶ αἱ μὲν Φορκίδες ἦσαν τρεῖς· ἡ Ἐνυώ, ἡ Πεφριδῴ, καὶ ἡ Δεινώ. καὶ εἶχον εἶδος κύκνων· ἦσαν δὲ καὶ μονόδοντες· εἶχον δὲ καὶ αἱ τρεῖς ὀφθαλμὸν ἕνα, καὶ ἑτέρα παρ’ ἑτέρας λαμβάνουσα τὸν ὀφθαλμὸν ὅτε ἤθελεν, ἔβλεπε, καὶ πάλιν ἀπεδίδου τῇ ἑτέρᾳ. αἱ δὲ Γοργόνες ἦσαν ἡ Σθενὼ καὶ ἡ Εὐρυάλεια καὶ ἡ Μέδουσα· εἶχον δὲ καὶ αὗται ἕνα ὀφθαλμόν,
10	ὥσπερ καὶ αἱ Φορκίδες· ἦσαν δὲ πτερωταὶ καὶ τρίχας δράκοντος ἔχουσαι· ἃς εἴ τις εἶδεν ἄνθρωπος, εὐθὺς ἐτελεύτα. A (contuli et D).
sch 793b	DPPdV (continuatur cum 793a): Εἶχον δὲ καὶ συῶν μεγάλων ὀδόντας, χεῖρας χαλκᾶς, καὶ πτέρυγας αἷς ἐπέτοντο.
sch 793c	Mediceus: πρὸς Γοργόνεια κ.τ.λ.] Τερατεύεται.
sch 793d	Mediceus (in altero margine): Κισθήνη πόλις Λιβύης ἢ Αἰθιοπίας.
sch 793e	Pgl: Κισθίνης (sic in textu poetico)] Γρ. Κισθήνης·
sch 793e	ἔστι δὲ πόλις ἢ Λιβύης ἢ Αἰθιοπίας.	193
sch 794	Mediceus gl et Bgl: δηναιαὶ] Αἱ γραῖαι.
sch 795a	Dgl et PPd: κυκνόμορφοι] Ἃς καὶ «κυκνομόρφους» φησίν, ἢ διὰ τὸ εἶναι αὐτὰς λευκάς, ἢ διὰ τὸ ἔχειν τραχήλους μακρούς.
sch 795b	Mediceus: κοινὸν ὄμμ’ ἐκτημέναι] Τοῦτο κατὰ διαδοχὴν εἰς χεῖρα λαμβάνουσαι ἐφύλασσον.
sch 797a	gll. in PPd: Κάτω γὰρ κατῴκουν τῆς γῆς.
sch 797b	Pmarg: Διὰ τὸ κατοικεῖν αὐ〈τὰσ〉 εἰς κατώρυχ〈ασ〉.
sch 801a	(801—806) τοιοῦτον μέν σοι: Τοιοῦτον μέν σοι λέγω τοῦτο ἄξιον φυλά‐ ξασθαι. ἄλλην δὲ μάθε δυσχερῆ καὶ κακίστην ὄψιν· φύλαξαι δὲ καὶ πρόσσχες μήπως ἀπέλθῃς ἔνθα εἰσὶν οἱ ἀκραγεῖς κύνες, ἤγουν οἱ γρῦπες, οἱ ἀεὶ κρώζοντες λίαν, ἢ κράζοντες· περὶ ὧν Ἡσίοδος πρῶτος ἐτερατεύ‐
5	σατο. φύλαξαι δὲ καὶ τὸν μουνῶπα στρατόν (ἤτοι τὸν μονόφθαλμον) τὸν Ἀριμασπόν, τὸν ἐν τοῖς ἵπποις βαίνοντα (ἤτοι τὸν πολεμικόν), οἵτινες οἰκοῦσι περὶ τὸ νᾶμα τοῦ πόρου (καὶ τοῦ ὁρισμοῦ) τοῦ Πλούτωνος. Πλούτων δέ ἐστι ποταμὸς Αἰθιοπίας· οὕτω δὲ λέγεται ἀπὸ τοῦ πολὺν ἐκεῖσε καταρρεῖν τὸν χρυσόν. A (contuli et D).
sch 801b	Pmarg et (partim) Pdgl: τοιοῦτο κ.τ.λ.] Ἀπόθεσις
sch 801b	τὸ σχῆμα.	194
sch 801c	Mediceus: τοιοῦτο] Ὅ σε δεῖ φυλάξαι.
sch 801d	Cgl: Τοιαύτην φυλακήν σοι λέγω. ἀσφάλειαν.
sch 801e	Mediceus (in altero margine) et gll. in PPdY: φρούριον] Καταγωγήν, ἣν ὀφείλεις φυλάξασθαι.
sch 802a	Pgl: ἄκουσον] Μάθε.
sch 802b	Pgl (alterum) ἄκουσον] Αἴσθησιν ἀντ’ αἰσθήσεως.
sch 803a	Mediceus: ὀξυστόμους κ.τ.λ.] Πρῶτος Ἡσίοδος ἐτε‐ ρατεύσατο τοὺς γρῦπας.
sch 803b	CWaXa: ἀκραγεῖς κύνας: Εἰ μὲν «ἀκραγεῖς» γράφεις, λέγει τοὺς πολλὰ κρέα ἄγοντας, ἤτοι τοὺς ἁρπακτικοὺς καὶ οἱονεὶ ὠμηστάς· τὸ γὰρ α ἐπὶ πολλοῦ λαμβάνεται. εἰ δὲ γράφεις «ἀκρατεῖς» (?), λέγει τοὺς εἰς ἄκρον
5	καὶ ὕψος ἀνάγοντας ἑαυτούς, καὶ οἱονεὶ ἀκραναεῖς (?) τινὰς ὄντας· ἢ τοὺς ἐν ἄκροις τῶν ὀρῶν τὰς νεοσσιὰς πηγνύντας, καὶ εἰς ὕψος πετομένους. ἢ τοὺς «ἀκραγ‐ γεῖς», παρὰ τὸ ἀεὶ κράζειν (ἤτοι βοᾶν)· πολυφθόγγους δὲ διὰ τὸ ἀναιδὲς τοῦ Ζηνὸς λέγει τούτους, διὰ τὸ εἶναι
10	ἰσχυροὺς καὶ μεγάλους.
sch 804a	Cgl: μουνῶπα] Τὸν μονόφθαλμον, ἤγουν τὸν Σκυθικόν.
sch 804b	N: μουνῶπα: Ὁ μονόφθαλμος· οὐχ ὅτι εἰσὶ μονόφθαλ‐
sch 804b	μοι (οὐ γὰρ ἡ φύσις ἐποίησε τὸ τερατωδέστερον), ἀλλ’ ὅτι εἰσὶ τοξόται καὶ οὕτως, τοξεύοντες, ἔμυον τὸν ἕνα ὀφθαλμόν. ἢ ἐκ πατρός· εἶχον γὰρ οὗτοι πατέρα	195
5	κεκτημένον τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν μικρότερον. ἢ ὅτι περὶ Σκύθας «ἀριμασπὸς» λέγεται ὁ μονόφθαλμος· ἐκεῖνοι γὰρ λέγουσι τὸ «ἀρὶ» ἕν, καὶ τὸ «μασπὸν» ὀφθαλμόν.
sch 804c	Pgl: μουνῶπα στρατόν] Ἔθνος οἱ Κυνοκέφαλοι.
sch 805a	marg. in BX: Ἀριμασπὸν] «Ἀρι» γὰρ λέγουσι κατὰ οἰκείαν διάλεκτον οἱ ἐκεῖσε οἰκοῦντες τὸ ἕν, «μασπον» δὲ τὸν ὀφθαλμόν· ἐν τῷ τοξεύειν γὰρ οὗτοι μύουσι τὸν ἕνα ὀφθαλμόν.
sch 805b	C, Wamarg, Xa: Ἀριμασπὸς ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ «ἐν τῷ Ἄρει μαίνεσθαι»; τινὲς δὲ ἀπὸ τοῦ «ἐν τῷ Ἄρει» καὶ τοῦ «μασπῶ» τὸ μετὰ αὐθαδείας κινεῖσθαι.
sch 805c	D: Διὰ τὸ μύειν τὸν ὀφθαλμὸν τοξεύοντας, διὰ τὸ εὐστόχως βάλλειν.
sch 805d	Q et gll. in PPd: Ἀριμασπὸς λέγεται ὁ μονόφθαλμος Αἰγυπτιακῶς, ἐκ τοῦ «ἀρι» ὃ δηλοῖ τὸ ἓν καὶ τοῦ «μασπὸς» ὁ ὀφθαλμός.
sch 806a	Dgl: ἀμφὶ νᾶμα κ.τ.λ.] Περὶ τὸν Νεῖλον.
sch 806b	Mediceus: Πλούτωνος] Τοῦ πλουσίου ποταμοῦ Αἰθιο‐ πίας, οὕτως λεγομένου ἀπὸ τοῦ πολὺν εἶναι ἐκεῖ χρυσόν.
sch 806c	Cgl: Τοῦ Πακτωλοῦ, ἤγουν τοῦ πλουτοποιοῦ.	196
sch 806d	Wgl: Ἤγουν τοῦ Νείλου· τοῦ Πακτωλοῦ.
sch 806e	Xgl: Ἤγουν τοῦ Πακτωλοῦ.
sch 807a	(807—812) τούτοις σὺ μὴ πέλαζε: «Τούτοις», φησίν, «οἷς εἶπον Ἀρι‐ μασποῖς μὴ πλησιάσῃς· εἰς μακρὰν δὲ γῆν ἔλθῃς, εἰς τὸ κελαινὸν φῦλον, ἤτοι εἰς τὸ μέλαν γένος», (λέγει δὲ τοὺς Αἰθίοπας) «οἵτινες κατοικοῦσι πρὸς ταῖς πηγαῖς τοῦ ἡλίου, ἔνθα ἐστὶ καὶ ὁ ποταμὸς ὁ λεγόμενος Αἰθίοψ.
5	καὶ παρὰ τὰς ὄχθας τούτου ἕρπε καὶ βάδιζε, ἕως ἂν ἐξέλθῃς τὸν κατα‐ βασμόν·» ὁ δὲ καταβασμὸς ὄρος ἐστὶ διαχωρίζον Λιβύην καὶ Αἴγυπτον· «ὅπου, εἰς τὸ ὄρος, ἐκπέμπει ὁ Νεῖλος γλυκὺ ῥεῦμα τίμιον τοῖς ἐκεῖ, ἀπὸ τῶν ὀρῶν τῶν Βυβλίνων». ἡ δὲ Βύβλος πόλις ἐστὶν Αἰγύπτου. ἀπὸ τῆς γινομένης ἐν τοῖς ὄρεσι τούτοις βύβλου βοτάνης τὰ Βύβλινα ὄρη ὁ
10	ποιητὴς ἐπλάσατο. A.
sch 807b	CWa (continuatur cum 807a): Βύβλινα ὄρη ἐκλή‐ θησαν ἀπὸ τῶν δένδρων τῶν βυβλίνων τῶν ὄντων ἐν αὐτοῖς· ἀφ’ ὧν τῶν δένδρων ἐλάμβανον οἱ ἄνθρωποι τὰ δέρματα αὐτῶν καὶ ἔγραφον, πρὸ τοῦ εὑρεθῆναι τὰς
5	νῦν χάρτας. ἀφ’ ὧν καὶ «βιβλία» τὰ νῦν γραφόμενα καλοῦμεν, ὡς ἀπὸ τοῦ ὀνόματος τούτων τῶν δένδρων.
sch 808	Cgl: κελαινὸν φῦλον] Ἤγουν τοὺς Σαρακηνούς.
sch 809a	gll. in PPd: πηγαῖς] Καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ἤγουν εἰς τὸν Ὠκεανόν.
sch 809b	Mediceus gl: Αἰθίοψ] Ὁ Νεῖλος.
sch 809c	gll. in CPPdWX: Ὁ Γάγγης.	197
sch 811a	Mediceus: Καταβασμὸς ὄρος διορίζον Λιβύην καὶ Αἴγυπτον.
sch 811b	Mediceus (in altero margine): Βιβλίνων ὀρῶν] Ἀπὸ τῆς γινομένης παρ’ αὐτοῖς βύβλου ἔπλασεν τὰ Βίβλινα ὄρη.
sch 811c	Bgl: Βυβλίνων] Σεληναίων.
sch 813a	(813—814) οὗτός ς’ ὁδώσει: «Οὗτος», φησίν, «ὁ καταβασμὸς ὁδηγήσει σε καὶ ἄξει εἰς τὴν γῆν τὴν Νειλῶτιν, ἤγουν τὴν Αἰγυπτίαν, τὴν τρίγωνον». διὰ τοῦτο δὲ λέγεται «τρίγωνος» αὕτη, ὅτι ἐν Αἰγύπτῳ ὁ Νεῖλος ἐξερχό‐ μενος κατὰ καιρὸν τὰ τῆς Αἰγύπτου πάντα πεδία κατήρδευεν. ἔνθα καὶ
5	ἦν ἰδεῖν ἔριν πρὸς ἀλλήλους τῶν Αἰγυπτίων φιλονεικούντων, ὡς τοῦ μὲν τὴν γῆν πλεῖον, τοῦ δὲ ὀλίγον ἢ οὐδέν τι κατήρδευσε. ταῦτ’ ἄρα καὶ οἱ Αἰγύπτιοι, ὅρους ταῖς αὐτῶν γαῖς ἐπιθεῖναι σπουδάζοντες, σχηματο‐ γραφοῦντες αὐτὰς ἐνεχάρασσον, τὴν μὲν τρίγωνον, ἑτέραν δὲ τετράγωνον σχηματίζοντες· ἀφ’ ὧν καὶ τοῖς φιλοσόφοις τὰ γραμμικὰ σχήματα
10	ἐφευρέθησαν. A (contuli et DNcSjWaXcYa).
sch 813b	Cgl: τὴν τρίγωνον ἐς χθόνα] Τὴν Αἴγυπτον, ἢ τὴν Ἀλεξάνδρειαν.
sch 813c	Ya et marg. in DW: τὴν τρίγωνον ἐς χθόνα] Figura triangularis, cum inscriptionibus: Σχῆμα τῆς Αἰγύπ‐ του, D; Τοιοῦτόν ἐστι τὸ σχῆμα τῆς Αἰγύπτου,
sch 813c	δελτωτόν WYa.	198
sch 814	PPdQYa: «Ἀποικία» ἐλέγετο παρὰ τοῖς παλαιοῖς ὅταν ἐπλήθυναν οἱ ἄνθρωποι ἐν οἵᾳ δή τινι χώρᾳ, καὶ ἐξέβαλον ἀπ’ αὐτῶν τινας, καὶ οἱ ἐκβληθέντες ἐν ἄλλῃ χώρᾳ κατῴκησαν· μετὰ ταῦτα δὲ ἐκαλεῖτο ἡ χώρα
5	ἐκείνη, ἧς ἐξῆλθον, τούτων μητρόπολις.
sch 815	Mediceus: κτίσαι] Ἀντὶ τοῦ οἰκῆσαι.
sch 816a	Mediceus: ψελλόν] Ἄσημον, ἄναρθρον.
sch 816b	(816—817) DNPPdV: ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον: Ἀπὸ τούτων ὧν σοι εἶπον, εἴ τι δύσγνωστον καὶ ἀσαφές ἐστιν (ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ψελλιζόντων παιδίων, καὶ ἄγνω‐ στον ποιούντων τὸ λαληθέν), πάλιν ἐρώτησον, καὶ διασα‐
5	φηνίσω σοι τοῦτο.
sch 817	Mediceus et gll. in BPPd: ἐπαναδίπλαζε] Ἐπα‐ νερώτα.
sch 818	Mediceus gl: ἢ θέλω] Ἤπερ θέλω.
sch 819a	(819—822) CDNPPdV: εἰ μέν τι τῇδε λοιπόν: Ὁ χορὸς πρὸς τὸν Προμηθέα φησίν· «εἰ μέν τι καὶ ἕτερον μέλλεις εἰπεῖν τῇ Ἰοῖ, καὶ οὐκ ἔφθης εἰπεῖν ἐπὶ τῷ παραδραμεῖν τὸν σὸν λογισμὸν καὶ οἷον ἐκφυγεῖν (ἢ παρειμένον ἀντὶ
5	τοῦ, ὃ μέλλων εἰπεῖν παρῆκας διά τι παρεμπεσόν), πάλιν εἰπὲ αὐτῇ καὶ τοῦτο. εἰ δὲ πάντα εἶπας, πλήρωσον καὶ ἡμῖν τὴν χάριν ἥν σε ζητοῦμεν· μέμνησαι δέ που τίς ἐστιν αὕτη». λέγει δὲ τὸ εἰπεῖν τίς ἐστιν ὁ μέλλων
5	λῦσαι αὐτὸν τοῦ δεσμοῦ.	199
sch 819b	Mediceus: παρειμένον] Ὃ παρῆκας.
sch 821a	Mediceus: Φιλανθρώπως αἱ Ὠκεανίδες ἡγοῦνται χάριν ἰδίαν τοῦ ἀκοῦσαι τῆς λύσεως αὐτοῦ.
sch 821b	Ya et gll. in PPd: Φιλανθρώπως αἱ Ὠκεανίδες χάριν ἰδίαν ἡγοῦνται τὸ ἀκοῦσαι τὸν λύσοντα τὸν Προμηθέα.
sch 823	(823—828) τὸ πᾶν πορείας: Ὁ Προμηθεύς φησι πρὸς τὸν χορὸν ὅτι «ἡ Ἰὼ ἅπαν τὸ πλήρωμα τῆς ἑαυτῆς πλάνης μεμάθηκεν· ἵνα δὲ γνῷ καὶ μάθῃ ὅτι οὐ ψευδῶς ταῦτα εἶπον αὐτῇ, φράσω καὶ διηγήσομαι καὶ ἃ ἐκακο‐ πάθησε πρὸ τοῦ ἐλθεῖν ἐνταῦθα, δοὺς τεκμήριον καὶ σημεῖον τῶν ἐμῶν
5	λόγων ὅτι ἀληθεῖς εἰσι τοῦτο, τὸ εἰπεῖν τὰ προγεγονότα εἰς αὐτήν. τοὺς μὲν οὖν πολλοὺς λόγους ἐάσω· πρὸς αὐτὸ δὲ τὸ κεφάλαιον τῶν σῶν πλανημάτων πορεύσομαι». A (contuli et D).
sch 824	Bgl P*: εἰδῇ] Εἴδημι· καὶ ὁ παρατατικὸς «εἴδω» .... ἐὰν εἰδῇ.
sch 828	P*: «Τέρμα» λέγεται ἡ κεφαλὴ καὶ τὸ ἄκρον· ἐνταῦθα δὲ τὴν κεφαλήν φησιν.
sch 829a	(829—841) ἐπεὶ γὰρ ἦλθες πρὸς Μολοσσὰ δάπεδα: «Ἐπεῖ γὰρ ἦλθες πρὸς τὴν γῆν τῶν Μολοσσῶν καὶ περὶ τὴν Δωδώνην, τὸ ὄρος τὸ αἰπύνωτον καὶ ὑψηλόν, ὅπου μαντεῖα εἰσὶ καὶ θῶκος καὶ θρόνος τοῦ Θεσπρωτοῦ Διός, καὶ ὅπου εἰσὶ τὸ σημεῖον τὸ ἄπιστον, αἱ προσαγορεύουσαι καὶ
5	μαντευόμεναι δρύες»· ἄπιστον γὰρ τέρας τὸ δρῦς ἐκπέμπειν φωνάς· «ὑφ’ ὧν μαντειῶν (καὶ τῶν μαντικῶν δρυῶν) ἐλέχθη σοι φανερῶς καὶ οὐκ αἰνιγματωδῶς ὅτι μέλλεις γενέσθαι γυνὴ τοῦ Διός· ἐντεῦθεν (καὶ ἀπὸ τούτου) βοῦς γενομένη τὴν παραθαλασσίαν ὁδὸν ἐβαδίσας πρὸς τὸν μέγαν κόλπον τῆς Ῥέας». λέγει δὲ τὸν νῦν καλούμενον Ἰόνιον· πρώην γὰρ οὗτος
10	Ῥέας κόλπος ἐλέγετο. «ἀφ’ οὗ κλυδωνίζῃ ἐν πλανωμένοις δρόμοις· εἰς τὸν
10	μετὰ τοῦτο δὲ καιρὸν (ἀντὶ τοῦ, ὕστερον) ὁ θαλάσσιος τόπος δι’ οὗ ἐπεραιώθης Ἰόνιον πέλαγος ὀνομασθήσεται ἀπὸ σοῦ, μνημόνευμα τῆς σῆς πλάνης». A (om. C; contuli et D).	200
sch 829b	P*Ya: Μολοσσὰ δάπεδα: Τὰ μαντικά· ἢ εἰς τὰ Θεσσαλικά, ἀπὸ ἔθνους τινὸς Μολοσσῶν λεγομένου.
sch 829c	Pmarg: Μολοσσὰ] Ἀπὸ τοῦ «μολεῖν» ἐκεῖσε τὴν «ὄσσαν» καὶ τὴν μαντείαν.
sch 830a	Mediceus: τὴν αἰπύνωτόν τ’] Τὴν ὑψηλόνωτον, ἢ τὴν τραχεῖαν, παρὰ τὸ «αἶπος».
sch 830b	P*: Δωδώνη ὄρος, ἐξ οὗ καὶ ἡ Δωδώνη πόλις.
sch 830c	gll. in BPPd: Δωδώνην] Τὴν νῦν Βόντιτζαν.
sch 830d	CWa: Λέγουσι δὲ τὴν Ἰὼ πλανωμένην ἐλθεῖν καὶ πρὸς τὴν Δωδώνην, ἔνθα εἰσὶν αἱ μαντευόμεναι δρύες, κἀκεῖθεν ἀκοῦσαι παρὰ τῶν δρυῶν φανερῶς εἰπουσῶν, «αὕτη ἡ Διὸς κλεινὴ δάμαρ μέλλουσα ἔσεσθαι».
sch 832	Mediceus: αἱ προσήγοροι] Αἱ ἔμφωνοι.	201
sch 833	Mediceus: ὑφ’ ὧν] Τῶν δρυῶν.
sch 835a	Pmarg: Τῶνδε] Ἀπὸ τῶν μαντευμάτων ὧν ἐμαντεύθης ἀπὸ τοῦ Φοίβου καὶ ἀπὸ τῆς δρυός.
sch 835b	Mediceus: προσαίνει] Ὑπομιμνήσκει σε.
sch 835c	CV: Εἰς μνήμην σου ἔρχεται καὶ εὐφραίνει σε διὰ τὸ εἶναι ἀληθές.
sch 835d	C (continuatur cum 835c): Καὶ ὑπομιμνήσκει τὰ παρὰ σοῦ πραχθέντα πρώην.
sch 835e	V (continuatur cum 835c): Τῶνδε προσσαίνει: ἀφ’ ὧν εἴρηκα ὑπομιμνήσκει· διὰ τὶ χαίρεις γὰρ ὀνομασθεῖσα γυνὴ τοῦ Διός.
sch 835f	P*: Εἰς μνήμην ἔρχεται καὶ εὐφραίνει σε διὰ τὸ εἶναι ἀληθῶς δάμαρτα Διός· χαίρεις γὰρ ὀνομασθεῖσα γυνὴ τοῦ Διός.
sch 837a	Mediceus et (partim) Ya: κόλπον Ῥέας] Καὶ Ἀπολ‐ λώνιος «Κρονίην ἅλα» τὸν Ἰόνιόν φησι· οὕτω γὰρ ἐκαλεῖτο.
sch 837b	Mediceus (in altero margine): Ὅτι Ῥέας κόλπος ὁ Ἰόνιος πρώην ἐκαλεῖτο.
sch 837c	VYa et Cgl: Ὅτι Ῥέας κόλπος ἐκαλεῖτο ὁ Ἰόνιος κόλπος.
sch 837d	P*: Ὅτι ὁ Ἰόνιος κόλπος πρώην κόλπος Ῥέας ἐκαλεῖτο,
sch 837d	ὕστερον δὲ Ἰόνιος ἀπὸ τῆς Ἰοῦς.	202
sch 839a	Mediceus: Ὅθεν ὁ Ἰόνιος κόλπος οὕτω προσηγορεύθη.
sch 839b	gll. in DPW, ad finem huius versus scripta: Ἀνα‐ χρονισμός.
sch 842	(842—843) σημεῖά σοι τάδ’ ἐστί: Ταῦτά σοί ἐστι σημεῖα καὶ ὑπο‐ δείγματα τῆς ἐμῆς διανοίας, ὅτι μαντική ἐστι καὶ προορᾷ πλέον τι τοῦ γενομένου καὶ φαινομένου· ἀντὶ τοῦ, ἀπὸ τούτων πιστώθητι ὅτι ὅσα σοι εἶπον ὅτι μέλλεις παθεῖν ἀληθῆ εἰσί. A.
sch 843a	Mediceus: τοῦ πεφασμένου] Τοῦ φανεροῦ· ἀντὶ τοῦ «καὶ τὰ κρυπτὰ εἶδεν ἡ ἐμὴ φρήν».
sch 843b	Ya (continuatur cum sch. 842): ἌΛΛΩΣ· ἤτοι τοῦ προδήλου, τοῦ φανεροῦ· ἀντὶ τοῦ «καὶ τὰ κρυπτὰ εἶδεν ἡ ἐμὴ φρήν».
sch 843c	GaP*Ya: Φαίνω, φανῶ, πέφαγκα, πέφαμμαι· καὶ τροπῇ Δωρικῇ τοῦ μ εἰς τὸ ς, πέφασμαι.
sch 844a	(844—852) τὰ λοιπὰ δ’ ὑμῖν: Κοινὸν ποιεῖται τὸν λόγον ἐνταῦθα ὁ Προμη‐ θεὺς πρός τε τὸν χορὸν καὶ τὴν Ἰώ, καί φησιν ὅτι «τὰ ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ (τῇ Ἰοῖ), τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως». εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται τῆς
5	Αἰγύπτου, καὶ λέγει πρὸς τὴν Ἰὼ ὅτι «πόλις ἐστι λεγομένη Κάνωβος ἐν αὐτῷ τῷ χείλει τοῦ Νείλου καὶ τῷ προσχώματι (οἱονεὶ τῷ ἀναχω‐ ματισμῷ)· ἐνταῦθά σε ὁ Ζεὺς πάλιν ποιήσει ἄνθρωπον, ἀφόβῳ χειρὶ ἐφα‐ ψάμενός σου· τέξεις δὲ καὶ παῖδα Ἔπαφον ὀνομαζόμενον, ἐπώνυμον τῆς ἐπαφήσεως τοῦ Διός, ὃς κυριεύσει πάσης τῆς γῆς ὅσην ἀρδεύει Νεῖλος
10	ὁ ποταμός (ἤγουν πάσης τῆς Αἰγύπτου).» A.	203
sch 844b	PPd (post 844a) et Ya (iuxta Prom. 852): Ἰστέον δὲ ὅτι ὅπερ ὁ Νεῖλος ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ποιεῖ, τοῦτο καὶ ὁ ἐν τῇ Ἰνδίᾳ ῥέων ποταμός. ἄρδει γὰρ καὶ οὗτος τὰ ἐκεῖσε πεδία, διαφέρει δέ τι τοῦ Νείλου· μετὰ δὲ τὸ
5	ἀρδεῦσαι τοῦτον τὰ ἐκεῖσε χωράφια, συνελθόντες οἱ ἐν τῇ Ἰνδίᾳ οἰκοῦντες φωνὰς εὐχαριστηρίους μετὰ κυμβά‐ λων καὶ ἤχων ὀργάνων τούτῳ τῷ ποταμῷ ἀναπέμ‐ πουσι. τέλος δὲ ποιήσαντες μέδιμνον χρυσοῦν, ἐμβάλ‐ λουσιν εἰς αὐτὸν ὥσπερ ἀνάθημά τι εὐχαριστήριον.
sch 846a	Mediceus: Τῆς νυκτός.
sch 846b	Mediceus: ἔστιν πόλις Κάνωβος] Ἀναχρονισμός.
sch 846c	V: ἔστι πόλις Κάνωβος: Τὸ σχῆμα διηγηματικόν. τῆς τῶν Αἰγυπτίων χθονός, οὐχὶ πάσης.
sch 846d	gll. in BC: ἔστι πόλις Κάνωβος] Οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται τῆς Αἰγύπτου.
sch 847a	Mediceus: προσχώματι: Τῷ ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἐτησίῳ προσθήματι τοῦ χώματος. φθόνων δὲ σωμάτων.
sch 847b	Mediceus: προσχώματι] Ἐν ὑψηλῷ γάρ ἐστιν.
sch 847c	DNQV et (insertum in medio 844a) PPd: Προσχώ‐ ματι· σημείωσαι ὅτι προσχώματα λέγονται οἱ ἀναχω‐ ματισμοὶ καὶ οἱονεὶ ὑπερανεστηκότες τόποι. λέγεται δὲ πρόσχωμα κἀκεῖνο ἔνθα καταρρέον ὕδωρ ἰλὺν περιττὴν
5	καὶ ψαμμὸν σωρηδὸν ἐπιτίθησιν.	204
sch 848	Mediceus et gll. in PPdY: ἔμφρονα] Ἀνθρωπόμορφον.
sch 849	Mediceus gl et Bgl: ἀταρβεῖ] Ἀφοβοποιῷ.
sch 850	Mediceus: γεννημάτων] Ἢ τῶν ἐκ Διὸς γεννηθέντων· ἢ τῆς Διὸς ἐπαφήσεως.
sch 851a	Mediceus: κελαινὸν] Μελάντεροι γάρ εἰσιν οἱ Αἰ‐ γύπτιοι.
sch 851b	Cgl: Μελάντεροι γὰρ οἱ ἐν τῷ Νείλῳ Αἰθίοπες.
sch 853a	(853—856) πέμπτη δ’ ἀπ’ αὐτοῦ: «Πέμπτη δέ», φησί, «γέννα ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου, πεντήκοντα παῖδας ἔχουσα, πάλιν μὴ θέλουσα παραγενήσεται εἰς τὸ Ἄργος, φεύγουσα τὸν συγγενικὸν γάμον τῶν ἀνεψιῶν». πέμπτην δὲ γενεὰν λέγει ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου τὰς πεντήκοντα τοῦ Δαναοῦ
5	θυγατέρας. πῶς δὲ πέμπτη γενεὰ ἦσαν αὗται ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου, μάνθανε. πρώτη γενεὰ Ἔπαφος· οὗ Λιβύη· ἧς Βῆλος· οὗ Δαναός· οὗ αἱ πεντήκοντα θυγατέρες, ἃς ὁ ποιητὴς πέμπτην γενεὰν ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου ὠνόμασεν. ἱστορεῖται δὲ ἀδελφοὺς εἶναι Αἴγυπτον καὶ Δαναόν, παῖδας δὲ Ἀγχινόης
10	καὶ Βήλου υἱοῦ Ποσειδῶνος καὶ Λιβύης, ἀφ’ ἧς καὶ ἡ χώρα Λιβύη ὠνόμασται. ὃς Βῆλος τὸν μὲν ἕνα παῖδα αὐτοῦ Δαναὸν ἐν Λιβύῃ κατῴκισε, τὸν δὲ ἕτερον, ἤγουν τὸν Αἴγυπτον, ἐν Ἀραβίᾳ· ὅστις τοὺς Μελάμποδας χειρωσάμενος ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν χώραν αὐτῶν ὠνόμασεν Αἴγυπτον. γίνονται δὲ ἐκ πολλῶν γυναικῶν Αἰγύπτῳ μὲν πεντήκοντα παῖδες, Δαναῷ δὲ
15	θυγατέρες πεντήκοντα. ἐπεὶ δὲ μέσον αὐτῶν φιλονεικία ἐγένετο, ἑκάστου τὸν τῆς ἀρχῆς ὄγκον ἐφέλκοντος πρὸς ἑαυτόν, φοβηθεὶς ὁ Δαναὸς μήπως ἀναιρεθήσεται ὑπὸ τῶν υἱῶν Αἰγύπτου (ἦν γὰρ χρησμὸς αὐτῷ δοθεὶς πάλαι περὶ τούτου) ναῦν κατεσκεύασε τὴν κληθεῖσαν πεντηκόντορον ὡς ἀπὸ τοῦ ἀριθμοῦ ὧν
20	ἐγέννησε θυγατέρων. ᾗ τὰς οἰκείας κόρας ἐνθέμενος εἰς τὸ Ἄργος ἀπῄει, φυγὼν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Αἴγυπτον ὅς, ὡς εἴπομεν ἄνωθεν, πεντήκοντα εἶχεν υἱούς· οἳ τὰς τοῦ Δαναοῦ θυγατέρας ἐζήτουν ἐπὶ τῷ συνοικῆσαι αὐταῖς. καὶ τὸ μὲν ἀληθὲς τῆς ἱστορίας οὕτως ἔχει· ὁ δὲ παρὼν ποιητής φησιν ὅτι
25	διὰ τοῦτο ἐλεύσεται εἰς τὸ Ἄργος ἡ θηλύσπορος γέννα, ἡ πέμπτη ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου, ἤγουν αἱ πεντήκοντα θυγατέρες τοῦ Δαναοῦ, διὰ τὸ μὴ θέλειν συνελθεῖν εἰς γάμον τοῖς ἐξαδέλφοις αὐτῶν. τέως οὖν ὕστερον, σπεισα‐ μένων τοῦ τε Δαναοῦ καὶ τοῦ Αἰγύπτου, ἔδωκεν ὁ Δαναὸς τὰς οἰκείας θυγατέρας εἰς γάμον τοῖς υἱοῖς Αἰγύπτου· ἐπεὶ δ’ ἐπτοεῖτο κατὰ τὸν	205
30	χρησμὸν ὅτι ἀναιρεθήσεται ὑπὸ ἑνὸς ἐκείνων, παρήγγειλε ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ ἀνελεῖν νυκτὸς τοὺς νυμφίους. καὶ αἱ μὲν ἄλλαι πᾶσαι οὕτως ἐποίησαν, μία δὲ θελχθεῖσα ὑπὸ τοῦ ἔρωτος οὐκ ἀνεῖλε τὸν ἑαυτῆς νυμφίον, ἀλλ’ εἴασε ζῆν· περὶ ἧς καὶ ὁ ποιητὴς οὗτός φησι. A.
sch 853b	Mediceus: Αἱ Δαναοῦ θυγατέρες. πέμπτη δὲ οὕτως· Ἐπάφου Λιβύη· ἧς Βῆλος· οὗ Δαναός· οὗ αἱ νʹ θυγατέρες.
sch 853c	Mediceus gl: πεντηκοντόπαις] Ὁ Δαναός.
sch 856a	ἀνεψιῶν] Τῶν ἐξαδέλφων. Glossema in A (om. V; contuli et D).
sch 856b	Pmarg: Σημείωσαι ὅτι τὸν ἐξάδελφον «ἀνεψιὸν» λέγει, τὸν δὲ ἀνεψιὸν «ἀδελφιδῆν.»
sch 856c	Pgl: ἐπτοημένοι] Ἠσθενηκότες· ἐκκρεμεῖς ὑπάρχοντες ἐν τῷ καιρῷ τῆς συνουσίας.
sch 856d	marg. in PPd: Ἠσχολημένοι περὶ τὸν ἔρωτα· ἢ ἠσθενηκότες τὰς φρένας ὅσον πρὸς τὸν ἔρωτα.
sch 857a	gll. in PPd: κίρκοι] Ἱέρακες οἱ νυμφίοι, δηλονότι διὰ
sch 857a	τὸ ἁρπακτικόν.	206
sch 857b	DPPdV: κίρκοι πελειῶν: Πελείας τὰς νύμφας φησίν, ἤτοι τὰς τοῦ Δαναοῦ θυγατέρας (ἀφροδισιακὸν γὰρ τὸ ὄρνεον τοῦτο, ἡ περιστερά)· κίρκους δέ, ἤτοι ἀετούς, τοὺς νυμφίους, ἤγουν τοὺς υἱοὺς τοῦ Αἰγύπτου, διὰ τὸ
5	ἁρπακτικόν.
sch 857c	Mediceus: Πελείας τὰς νύμφας φησί (ἀφροδισιακὸν γὰρ τὸ ὄρνεον)· τοὺς δὲ νυμφίους κίρκους, διὰ τὸ ἁρπακτικόν.
sch 857d	marg. in DW: λελειμμένοι] Γρ. «ἐλελιμμένοι», ἀπὸ τοῦ «λίπτω» τὸ ἐπιθυμῶ.
sch 858	gll. in PPd: οὐ θηρασίμους] Ἤγουν τοὺς διὰ τὸν φόνον αὐτῶν οὐκ ἀξίους θηρεύσεως.
sch 859a	Mediceus: φθόνον δὲ σωμάτων] Αὐτοῖς τοῖς σώμασι τιμωρηθήσονται, θεῶν νεμεσησάντων αὐτούς.
sch 859b	DPPdVYa: φθόνον δὲ σωμάτων: Ἀλλὰ τῶν σωμάτων αὐτῶν· τουτέστιν, αὐτοῖς τοῖς σώμασι τιμωρηθήσονται, θεῶν νεμεσησάντων αὐτοῖς.
sch 859c	Pgl: φθόνον] Ἢ φόβον. καὶ τὴν ἰσχύν.
sch 859d	Pdgl: φθόνον] Τὴν ἰσχύν. γρ. φόνον.
sch 859e	PPd: ἕξει δὲ θεός: Ὑπὲρ τῶν σωμάτων τῶν θυγατέρων,
sch 859e	φειδὼ καὶ ἔλεον. ἢ μέμψιν κατὰ τῶν ἀρσένων.	207
sch 859f	Pgl: ἕξει θεός] Φέρει, ἐπάξει ἡ εἱμαρμένη.
sch 859g	PglYa: θεός] Ἢ ὁ Ἄρης, ἢ ἡ Ἥρα· ἡ Ἀφροδίτη ἢ ὁ Ἔρως. ἢ καὶ ἌΛΛΩΣ· φθόνον δὲ ἕξει σωμάτων ὁ θεός, ἤτοι ὁ Ἄρης, ἀντὶ τοῦ φθονήσει τοῖς τῶν νυμφίων σώμασι.
sch 860a	gll. in PPd: Πελασγία] Ἡ Λάρισσα.
sch 860b	gll. in BCDPWY: δέξεται] Τὰ σώματα αὐτῶν.
sch 861a	Mediceus et P (bis: et in scholiis et in margine) PdVXc: νυκτιφρουρήτῳ: Τῷ νυκτὸς ἐπιτηρήσαντι· νυκτὸς γὰρ αὐτοὺς εἷλον.
sch 861b	Cgl: Νυκτὸς γὰρ ἐπιτηρήσαντες αὐτοὺς ἀνεῖλον.
sch 863	gll. in DPPdW: σφαγαῖσι] Τοῖς τόποις τοῦ σώματος ἐν αἷς καίριαι καὶ θανάσιμοι πληγαὶ γίνονται.
sch 864	DPPdVXc: τοιάδ’ ἐπ’ ἐχθρούς: Ἡ Ἀφροδίτη ἐπιστάτις τῶν ἀφροδισίων ἐστίν· αὕτη γὰρ γάμων ἔφορος, ἡδείας τὰς συνουσίας ποιοῦσα. νῦν δὲ λέγει ὁ Προμηθεὺς ὅτι «αἰτία θανάτου γένοιτο Ἀφροδίτη
5	τοῖς ἐμοῖς ἐχθροῖς (ἤγουν τοῖς τοῦ Αἰγύπτου υἱοῖς)». ἐχθροὺς δὲ καλεῖ αὐτοῦ τούτους, ὡς καταγομένους ἀπὸ τοῦ Διός. εἴποι δ’ ἄν τις τοῦτο λεχθῆναι καὶ διὰ τὸν Δία· οὗτος γὰρ ἐλύπει τότε τὸν Προμηθέα.
sch 866a	gll. in BDPPdY: σύνευνον] Τὸν Λυγγέα.	208
sch 866b	Pgl: ἀπαμβλυθήσεται] Χαυνωθῇ, ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ σιδήρου.
sch 866c	Pgl (alterum): Γρ. ἀπαμβληθήσεται, ἤγουν ἐκκοπή‐ σεται τοῦ φόνου.
sch 866d	gll. in PPd: Καὶ ἀσθενὴς μείνῃ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος.
sch 869	Mediceus et gll. in BDPPdY (in hoc ad 866): βασιλικὸν γένος] Ἄβαντα.
sch 871	PglYa: σπορᾶς κ.τ.λ.] Ἀπὸ τῶν ἐγγόνων τοῦ Ἄβαντος μέλλει γενήσεσθαι ὁ Ἡρακλῆς.
sch 872	κλεινός] Ὁ Ἡρακλῆς. Glossema in A (om. V; habent DW).
sch 874a	gll. in BC: Τιτανὶς] Ἡ μία τῶν Τιτάνων.
sch 874b	Pgl: Τιτᾶνες ἐκαλοῦντο οἱ ἀπὸ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Γῆς γεννηθέντες.
sch 875a	Mediceus et Sj: Ὅπως δὲ ἔχω τύχης καὶ δι’ ἣν αἰτίαν λυθήσομαι, πολλοῦ λόγου ἂν εἴη τοῦτο.
sch 875b	(875—876) DPPdVXc: ὅπως δὲ χὤπη: Ὅπως δὲ λυθήσομαι καὶ πῶς καὶ δι’ ἣν αἰτίαν μακροῦ καὶ πολλοῦ λόγου ἐστὶν εἰπεῖν.
sch 877a	Mediceus et gll. in BCDPPdW: ἐλελελελελεῦ]
sch 877a	Θρηνῶδες ἐπίφθεγμα.	209
sch 877b	gll. in PPdW: Τοῦτο λόγος θρηνητικός· λέγει δὲ αὐτόν τις στενοχωρούμενος καὶ ἐπικαλῶν τινὰ ἐλθεῖν εἰς ἔλεον.
sch 878a	Mediceus et gll. in BCW: σφάκελος] Σπασμὸς τοῦ ἐγκεφάλου.
sch 878b	PPd et Wmarg: σφάκελος: Ἰστέον ὅτι ὁ ἐγκέφαλος ἀεικίνητός ἐστιν· ὅταν δὲ εἰς αὐτὸν γένηται πλείων θόρυβος ἢ κτύπος, τότε πάσχει σπασμόν· καὶ ἐξ αὐτοῦ λέγεται καὶ ὁ σφάκελος, οἱονεὶ «σπάκελός» τις
5	ὤν, ἀπὸ τοῦ «σπῶ».
sch 878c	P*: «Τῷ σφακέλῳ τῶν γραμμάτων ἠνώχλησα», ἤγουν ἐπιστημόνως εἶδον, ἠρεύνησα.
sch 878d	P*SjXY: Σφάκελος νόσος· καὶ σφακελίζω· καὶ σφακελισμὸς ἡ παραπληξία καὶ ἡ σῆψις τῶν μυελῶν. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ σφακελισμοῦ καὶ σπασμός. λέγεται δὲ σφάκελος καὶ ὁ μέσος τῆς χειρὸς δάκτυλος. λέγεται
5	δὲ καὶ ὁ σφυγμός, καὶ ὁ παλμός. σφάκελον δ’ ἔνιοι τὴν σῆψιν λέγουσι τῶν ὀστέων, καὶ σφακελίσαι τὸ κατα‐ σαπῆναι καὶ ἀπονεκρωθῆναι. φάκελος δὲ ἡ συλλογὴ τῶν ξύλων.
sch 878e	[D: φρενοβλαβεῖς (sic). Fortasse huc spectat scho‐ lium codicis D 88Id, ubi vide adn.]
sch 879a	Mediceus: ἄρδις] Ἡ ἀκμὴ τοῦ πάθους.
sch 879b	P*: Ἄρδις τὸ ξίφος, τὸ «ἄρας» καὶ βλάβας «διδοῦν».
sch 879c	gll. in PPd: ἄρδις] Ξίφος. βέλος. ἡ ἀκμὴ τοῦ πάθους.
sch 879c	ὁρμή.	210
sch 880a	Mediceus: ἄπυρος] Ἡ πολύπυρος, διὰ τὸ σφοδρὸν πάθος. ἤ, πῦρ μὴ ἔχουσα.
sch 880b	CDPPdV et Wgl: ἄπυρος: Πολύπυρος, διὰ τὸ σφοδρὸν τοῦ πάθους καὶ πολύ· ἢ ἄπυρος, ἡ δίκην πυρὸς ἐμπιμ‐ πρῶσα καὶ κατακαίουσα, πῦρ δὲ μὴ ἔχουσα.
sch 880c	gll. in DPPdW: ἄπυρος] Οὐ χαλκευθεῖσα πυρί.
sch 881a	Mediceus: καρδία (sic) δὲ φόβῳ] Ἀντὶ τοῦ, παράφρων γίνεται ὑπὸ τοῦ φόβου.
sch 881b	CDPPdVYa: καρδία δὲ φόβῳ: Ἀντὶ τοῦ, παράφρων γίνεται ἀπὸ τοῦ φόβου. ἡ καρδία μου διαπαντὸς ἐκ τοῦ φόβου λακτίζει, σφύζει, καὶ πάλλεται καὶ λακτίζει τὴν φρένα μου· περὶ γὰρ τὴν καρδίαν αἱ φρένες εἰσί. τινὲς
5	δὲ τὸ «λακτίζειν φρένας» φασὶν ἀντὶ τοῦ παραφρονεῖν ὑπὸ τοῦ πάθους.
sch 881c	PPdYa (in his continuatur cum 88Ib): Φρὴν δέ ἐστιν ὑμήν τις διήκων ἀπὸ τοῦ φάρυγγος μέχρι τῶν ὑπο‐ γαστρίων μερῶν· διερχόμενος οὖν ἔνθεν κἀκεῖθεν, ὥσπερ τι ζῶσμα γίνεται, ὃ καὶ διάφραγμα καλεῖται.
5	ἔστι δὲ μέσον τῶν ἀναπνευστικῶν καὶ τῶν θεραπευτικῶν. ἀναπνευστικὰ δέ εἰσι πνεύμων, καρδία· θεραπευτικὰ δὲ σπλῆν, ἧπαρ. μέχρις ἂν οὖν σῴζηται ὁ ὑμὴν οὗτος, ὑγιαίνει τὸ ζῷον· ὅταν δὲ πάθῃ κοπήν, τότε παραφρονεῖ, καὶ συμβαίνει ἡ φρενῖτις νόσος. ἐξ αὐτοῦ καὶ «μετά‐
10	φρενα» τὰ τῆς ῥάχεως ὄπισθεν λέγονται.
sch 881d	D: Φρήν ἐστί τις ὑμὴν διήκων ἀπὸ τοῦ ἀνθερεῶνος
sch 881d	μέχρι καὶ τοῦ ζωστῆρος· ἐνταῦθα δὲ περικυκλεῖ μέχρι τῶν μεταφρένων, διαιρούμενος ὁ ὑμὴν εἰς δύο, διαχω‐ ρίζων τά τε ἀναπνευστικὰ καὶ τὰ θρεπτικά. ἐπὰν δὲ	211
5	παρασπασθῇ τι καὶ μεταπέσῃ, οὗτος τότε λέγεται ὁ ἄνθρωπος «φρενοβλαβής».
sch 882	gll. in PPdW: τροχοδινεῖται] Δίκην τροχοῦ συστρέ‐ φεται.
sch 883a	Mediceus: Οὐκ εἰμὶ ἐν τῷ καθεστῶτι.
sch 883b	Mediceus et gll. in PPdWY: δρόμου: Τῆς ὀρθῆς ὁδοῦ.
sch 883c	gll. in DPPdW: δρόμου] Τοῦ καθήκοντος.
sch 884a	Mediceus: γλώσσης ἀκρατής] Ὑπὸ τῆς μανίας μὴ κατέχουσα τῆς γλώττης, ἀλλὰ παίουσα.
sch 884b	DPPdV: γλώσσης ἀκρατής: Ἤτοι ὑπὸ τῆς μανίας μὴ κατέχουσα τὴν γλῶτταν καὶ κυριεύουσα ταύτης, ἀλλὰ παραπαίουσα, λάλος εἰμί.
sch 885a	(885—886) Mediceus: Τεταραγμένοι δὲ λόγοι ὡς ἔτυχε προσπταί‐ ουσι τῷ τῶν κακῶν κλύδωνι· τουτέστιν, ὑπὸ ὀδύνης πολλὰ λαλῶ.	212
sch 885b	(885—886) DPPdV: θολεροὶ δέ: Λόγοι δὲ θολεροί, καὶ ὑβριστικοὶ καὶ λυπηροὶ καὶ μάρανσιν ἐμποιοῦντες τῷ ἀκούοντι καὶ τῆξιν σαρκός, παίουσι, καὶ ὁρμῶσι καὶ μετὰ ῥύμης ἐκπέμπονται, πρὸς κύμασι τῆς ἐμῆς ἄτης (ἤτοι τῷ
5	κλύδωνι καὶ τῇ τρικυμίᾳ τῶν ἐμῶν κακῶν).
sch 885c	PPd: παίους’] Παίουσι τὸν ἀέρα, ἢ ἐκρίπτονται.
sch 887a	(887—893) ἦ σοφὸς ἦ σοφὸς ἦν: Ὁ χορός φησι τοῦτο· «ὄντως σοφὸς ἦν ὅστις πρῶτος ἐν διανοίᾳ ἐβάστασε καὶ ἐν γλώσσῃ διεμυθολόγησε, καὶ εἶπεν, ὅτι καταπολὺ κάλλιστόν ἐστι τὸ τινὰ γυναῖκα συνελθεῖν νυμφίῳ ὁμοίῳ αὐτῇ (ἤγουν, ἐὰν ᾖ πένησσα καὶ εὐτελής, ἵνα συνέλθῃ ἀνδρὶ ὁμοίῳ),
5	ἢ καὶ τὸ ἕκαστον ἄνδρα συνελθεῖν γυναικὶ ὁμοίᾳ ἐκείνῳ κατὰ τὸν βίον καὶ τὴν διαγωγήν». τοῦτο δὲ λέγει ὁ χορὸς διὰ τὴν Ἰώ, ἰδὼν αὐτὴν πάσχουσαν μυρία κακὰ διὰ τὸ σχεῖν ἐραστὴν τὸν πρώτιστον τῶν θεῶν Δία, ἄνθρωπον οὖσαν φθαρτήν. «καλὸν οὖν», φησίν, «ἕκαστον τῶν ἀνθρώπων κηδεῦσαι καθ’ ἑαυτὸν (ἤτοι ὁμοίως ἑαυτῷ), καὶ κατὰ τὴν αὐτοῦ εὐτέλειαν εἰς
10	γάμον συνελθεῖν· καὶ μήτε τὸν ὄντα χερνήταν (ἤτοι ταπεινὸν καὶ ἄσημον καὶ τῶν κάτω) ἐπιθυμῆσαι γάμων τῶν θρυπτομένων καὶ τρυφώντων τῷ πλούτῳ, μήτε μεγαλαυχούντων τῷ γένει». A (contuli et D).
sch 887b	(887—890) CDPSjVXc: ἌΛΛΩΣ· τὸν Πιττακὸν λέγει· ὅν ποτε τις βιαζόμενος ὑπὸ δύο γυναικῶν, τῆς μὲν μιᾶς οὔσης πλουσίας καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ γένους ἀξίας, τῆς δ’ ἑτέρας πενεστέρας καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ ἀξίας, καὶ ἀπορῶν
5	ποίας ἂν κληθείη ἀνήρ, ἠρώτησε ποίᾳ χρήσεται γυναικί. τοῦ δὲ εἰπόντος «μέτιθι πρὸς τοὺς παῖδας τοὺς πλησίον
5	ἡμῶν τοὺς βέμβικας παίζοντας (ὅ ἐστι τὰς στρόμβας), καὶ ἀπ’ αὐτῶν μαθήσῃ ποίᾳ ἂν χρήσαιο γυναικί», [καὶ] ἀπελθὼν ἐκεῖνος ἠκροάσατο τῶν παίδων λεγόντων πρὸς	213
10	τὴν οἰκείαν στρόμβαν, «τὴν καθ’ ἑαυτὸν ἔλαυνε»· καὶ αἰσθόμενος τοῦ λόγου τῶν παίδων τὴν μὲν πλουσιωτέραν ἀφῆκε, τῇ δὲ πενεστέρᾳ ἐχρήσατο γυναικί, τῇ καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ ἀξίᾳ. τοῦτο οὖν ὁ χορὸς ἐνθυμούμενος λέγει ὅτι σοφὸς ἦν
15	ἐκεῖνος ὁ εἰπὼν τὸ ἐπὶ μακρῷ χρόνῳ καὶ ἀριστεύειν καὶ εὐημερεῖν αὐτούς, τοὺς τοῖς ἀξίοις τοῦ γένους αὐτῶν ἐπιγαμβρεύοντας. ἐὰν γὰρ καὶ ἡ Ἰὼ συνεμίγη τινὶ ἀνδρὶ ἀξίῳ ὄντι τοῦ γένους αὐτῆς, καὶ πόρρω ἦν τῆς μίξεως τοῦ Διός, οὐκ ἂν νῦν ἐπλανᾶτο.
sch 887c	PPd haec substituunt pro 887a 10—12 καὶ μήτε ... τῷ γένει:—καὶ μήτε γάμων τῶν θρυπτομένων καὶ τρυ‐ φώντων τῷ πλούτῳ ἐπιθυμῆσαι τὸν ὄντα χερνήτην (ἤγουν τὸν ταπεινὸν καὶ εὐτελῆ καὶ ἄσημον καὶ τῶν
5	κάτω), μήτε τῶν μεγαλαυχούντων τῷ γένει (ἤτοι τῶν εὐγενῶν). ἢν γὰρ καὶ ἡ Ἰνὼ πόρρω τῆς μίξεως ἦν τοῦ Διός, οὐκ ἂν νῦν τοσαῦτα δεινὰ ἔπασχεν.
sch 888a	gll. in BPPd: ὃς πρῶτος] Ἤγουν ὁ Πιττακός.
sch 888b	Bgl: ὃς πρῶτος] Ἀναχρονισμός.
sch 888c	Mediceus: ἐβάστασε] Ἐδοκίμασεν· «ἐπεὶ μέγα τόξον
sch 888c	ἐβάστασε καὶ ἴδε πάντῃ».	214
sch 888d	gll. in P et (partim) Pd: Ἐνεκυμόνησεν· ἀντὶ τοῦ «εἶπεν»· ἐνόησεν· ἀντὶ τοῦ «διέγνω».
sch 890a	Mediceus: ὡς τὸ κηδεῦσαι] Καὶ Πίνδαρος· «χρὴ δὲ καθ’ ἑαυτὸν παντὸς ὁρᾶν μέτρον· εὐναὶ δὲ παράτροποι· ἐς κακότητά τε ἀθρόαν ἔβαλον.»
sch 890b	Mediceus (in altero margine) καθ’ ἑαυτὸν] Κατὰ τὰ ἴδια μέτρα.
sch 891	Mediceus gl et Bgl: διαθρυπτομένων] Ἐντρυφώντων.
sch 893a	χερνήταν: Εὐτελῆ· ἔστι δὲ τροπικὸν ἀπὸ τῶν ἀπόρων γυναικῶν, αἵπερ οἰκείαις μογοῦσαι χερσὶ καὶ νήθουσαι ἔρια ἢ λίνον, ἑαυταῖς ἐκ τούτων κομίζονται τροφήν. A.
sch 893b	V (continuatur cum 893a): ἌΛΛΩΣ· κυρίως δὲ ἐπὶ γυναικὶ ἣ νήθουσα ταῖς χερσὶ τὰ πρὸς τροφὴν κομίζεται.
sch 893c	P*: Τὸν εὐτελῆ καὶ διὰ τῶν χειρῶν νήθοντα, ὅ ἐστιν ἐργαζόμενον.
sch 893d	Pgl: Ταπεινὸν καὶ εὐτελῆ καὶ ἄσημον, πτωχόν, χειρο‐ τέχνην.
sch 894a	(894—900, 902—903) μήποτ’ ὦ Μοῖραι: Ὁ χορός φησι, βλέπων τὴν Ἰὼ κακῶς πάσχουσαν διὰ τὸ ἐρασθῆναι αὐτῆς τὸν Δία· «εἴθε, ὦ Μοῖραι, μὴ ἴδοιτέ με ποτὲ ὑπάρχουσαν εὐνάτειραν, καὶ σύγκοιτον, τοῦ Διός (ἤτοι μὴ ἐρασθείη μου ὁ Ζεύς ποτε)· μηδὲ πλασθείην, καὶ προσπελάσω
5	καὶ προσεγγίσω, ἔν τινι γαμέτῃ τῶν ἐξ οὐρανοῦ (ἤτοι τινὶ οὐρανίωνι θεῷ ἔχοντι γυναῖκα· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ «γαμέτᾳ»). ἤ, μηδὲ δι’ ἔχθρας γενοίμην
5	τινὶ ὁμευνέτιδι τινὸς τῶν οὐρανίων. φοβοῦμαι γὰρ βλέπουσα τὴν τῆς Ἰοῦς παρθενίαν τὴν ἀστεργάνορα (ἣν οὐ στέργει ὁ ἀνὴρ αὐτῆς γενόμενος· ἤ, τὴν ὑπὸ ἀρσένων λίαν στεργομένην) τῷ γάμῳ τῷ τοῦ Διὸς δαπτομένην	215
10	καὶ δακνομένην, ἐν ἀλητείαις καὶ πλάναις πόνων δυσπλάγχνοις Ἥρας (ἤτοι ἀφορήτοις, ἃς οὔτις ὑπενεγκεῖν ἐν τοῖς ἑαυτοῦ σπλάγχνοις ὑποί‐ σειε). μηδὲ ὁ ἔρως τῶν κρειττόνων θεῶν ἐπίδοι με». εἶτα παρακατιών, ἐφερμηνεύων τὸ «ἔρως», φησὶν ὅτι «τὸ ὄμμα φημὶ θεῶν ἄφυκτον, οὗ καὶ πολλὰ μηχανησαμένη οὐκ ἐκφεύξομαι». A (contuli et D).
sch 894b	Pgl: Ἢ «Μοῖραι λεχέων» ἀντὶ τοῦ ἔφοροι συνουσιῶν· ἢ «εὐνάτειραν τῶν λεχέων τοῦ Διός».
sch 898a	Mediceus: ἀστεργάνορα] Ἣν οὐ στέργει ὁ γενόμενος αὐτῆς ἀνήρ· ἢ τὴν ὑπὸ ἀρσένων στεργομένην.
sch 898b	DXc(continuatur cum 894a): ἌΛΛΩΣ· ἣν οὐ στέργει ὁ γενόμενος αὐτῆς ἀνήρ· ἢ τὴν ὑπὸ ἀρσένων στεργο‐ μένην· ἢ τὴν μὴ στέργουσαν καὶ ἀγαπῶσαν τοὺς ἄνδρας.
sch 899a	Mediceus: γάμῳ δαπτομέναν] Ἅμα τῷ γάμῳ. λείπει γὰρ τὸ «ἅμα».
sch 899b	gll. ad γάμῳ δαπτομέναν] Κινδυνεύουσαν B; Μερι‐ ζομένην C; Γρ. δαπανομέναν (sic), δαμαζομέναν P; Δαμαζομέναν V.	216
sch 901	Mediceus: ὁμαλὸς] Ἴσος.
sch 902a	Pgl: οὐ δέδια] Καὶ φοβοῦμαι τοῦτο ὅτε οὐδὲ μέλλω ποτὲ ποιῆσαι τοῦτο 〈τὸ〉 ἔθος παλαιῶν σοφῶν.
sch 902b	Mediceus: μηδὲ κρεισσόνων] Μηδὲ ἐπίδοι με ὁ ἔρως κρεισσόνων θεῶν, ὅς ἐστιν ἄφυκτον ὄμμα.
sch 902c	Xmarg: Εἴθε μὴ δὲ προσβλέψ〈αι〉 με ὄμμα ἄφυκτον καὶ ἔρως κρειττόνων θεῶν.
sch 904a	Mediceus: ἀπόλεμος] Ὁ πρὸς κρείσσονας πόλεμος ἀκαταμάχητος.
sch 904b	ἄπορα πόριμος: Οἷον, οὗτος ὁ πόλεμος ὁ ἐρωτικὸς πόριμός ἐστι (καὶ πόρον διδούς) καὶ εἰς τὰ ἄπορα, καὶ οἷον εἰπεῖν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπιχειρῶν. «ψαύουσι γὰρ καὶ τῶν ἀψαύστων οἷς λίχνοι οἱ ὀφθαλμοί». A (contuli et DNc).
sch 904c	Mediceus: ἄπορα πόριμος] Πόριμος αὐτοῖς.
sch 904d	CDPPd (in his continuatur cum 904b): ἌΛΛΩΣ· ἰσχυρὸς εἰς τὸ ποιεῖν τοὺς ἀνθρώπους ἀπόρους καὶ μὴ δυναμένους μηχανήν τινα εὑρῆσαι τοῦ ἀπαλλαγῆναι
sch 904d	τοῦ κακοῦ, ἤγουν τῆς ἐρωτοληψίας.	217
sch 904e	D (post 904f) et PPd (in his continuatur cum 904d): ἌΛΛΩΣ· πολυπόλεμος οὗτός ἐστιν ὁ ἔρως καὶ πόριμος ἀπόρων, τουτέστι χαλεπῶν καὶ μεγάλων κακῶν, ἐν οἷς οὐκ ἔστι πόρον εὑρεῖν.
sch 904f	D (post 904d) et P (in hoc continuatur cum 904e): ἌΛΛΩΣ· ἄπορος πρὸς ἀπορίαν, ὅ ἐστι πολλὴν ἔχων ἀπορίαν. ὅτι ὁ πρὸς κρείσσονας πόλεμος ἀκαταμά‐ χητος.
sch 904g	Bgl: ἄπορα ... (905) γενοίμαν] Ὡς ἐπὶ τοῦ θεοῦ ἔφη τις σοφὸς ὡς οὐ νοοῦμεν ἄλλο τι εἰ μὴ μόνον ἀκατα‐ ληψίαν καὶ ἀπειρίαν.
sch 907	(907—925) ἦ μὴν ἔτι Ζεύς: Ὅπερ προείρηκεν ὁ Προμηθεὺς ἐν οἷς ἔλεγεν ὅτι ὁ Ζεὺς ἐκβληθήσεται τῆς βασιλείας εἰς γάμον συνελθὼν τῇ Θέτιδι, τοῦτο καὶ ἐνταῦθα πάλιν φησί. λέγει οὖν ὅτι ὄντως δὴ ὁ Ζεύς, καίπερ αὐθάδης καὶ ἐπηρμένος ὢν καὶ ὑπέρογκος, ἔσται ταπεινός· ἑτοιμάζεται
5	γὰρ γάμον γαμεῖν ὃς αὐτὸν τῆς βασιλείας ῥίψει· καὶ τότε πληρωθήσεται ἡ τοῦ Κρόνου κατάρα, ἣν εἶπεν ἐπ’ αὐτῷ τῷ Διὶ ἐκπίπτων τῶν μακρο‐ χρονίων καὶ παλαιῶν θρόνων τῆς βασιλείας. ἀποτροπὴν δέ, καὶ ἐκφυγὴν καὶ φύλαξιν, τῶν ἀπὸ τοῦ εἰρημένου γάμου κακοπαθειῶν μελλουσῶν ἐπελθεῖν αὐτῷ οὐδεὶς τῶν θεῶν ἰσχύσει ἀποδεῖξαι χωρὶς ἐμοῦ· ἐγὼ ταῦτα γινώσκω,
10	καὶ ποίῳ τρόπῳ γενήσεται. πρὸς ταῦτα νῦν καθήσθω ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ τῆς γῆς ὑπεραιρομένοις τόποις (ἤγουν ἐν τῷ ὑψηλῷ Ὀλύμπῳ) πιστὸς καὶ θαρρῶν (ἢ «πυστός», ἤγουν περίπυστος καὶ διάδηλος καὶ ἔντιμος ἐν βρονταῖς, ἤγουν διὰ τὸ ποιεῖν βροντὰς μεγαλυνόμενος) καὶ ἐκπέμπων βέλος πύρπνοον, καὶ πυρὸς πνέον (λέγει δὲ τὸν κεραυνόν). οὐδὲν γὰρ ταῦτα
15	αὐτῷ βοηθήσει εἰς τὸ μὴ καταπεσεῖν πτώματα ἀνυπομόνητα καὶ ἀφόρητα· τοιοῦτον ἀντίπαλον νῦν εὐτρεπίζει αὐτὸς ἑαυτῷ, ὅστις καὶ ὑπὲρ κεραυνὸν καταφλέξει αὐτόν, καὶ τὸν γενναῖον κτύπον τῆς βροντῆς, καὶ τὴν τρίαιναν,
15	αἰχμὴν τοῦ Ποσειδῶνος, δι’ ἣν σαλεύει τὴν γῆν, διασκεδάσει καὶ ἀφανίσει καὶ διαλύσει. λέγει δὲ ὃν ἔμελλε γεννῆσαι ὁ Ζεὺς συμμιγεὶς τῇ Θέτιδι.	218
20	A (contuli et D).
sch 909	gll. in DPWX: γάμον γαμεῖν] Ἀττικισμός.
sch 915	Mediceus: χᾧ (sic) τρόπῳ] Καὶ ᾧ τρόπῳ.
sch 916a	BP: Καθήσθω· κανόνισον· ἕζω ... τὸ τρίτον ἥσθω καὶ καθήσθω.
sch 916b	Mediceus: πεδαρσίοις κτύποις] Τῇ βροντῇ καὶ τῷ κεραυνῷ.
sch 916c	marg. in PPd: Τῇ βροντῇ καὶ τῷ κεραυνῷ· ἢ τοῖς ἐμοῖς δεσμοῖς.
sch 916d	gl. manu recentiore insertum in Mediceo: πεδαρ‐ σίοις] Ὑψηλοῖς τόποις.
sch 919	Mediceus et gll. in BCDPPdWY: οὐκ ἀνασχετά] Μὴ
sch 919	δυνάμενα ἐπανορθωθῆναι.	219
sch 921a	gll. in DPPdW: ἐπ’ αὐτὸς αὑτῷ] Ἀττικόν.
sch 921b	Cgl: Ὑπέρβατον κατὰ λέξιν.
sch 921c	P*Ya: Σημείωσαι ὅτι διαφέρει τὸ καθ’ ὑπέρθεσιν ὑπέρβατον τοῦ κατὰ παρένθεσιν, ὅτι τὸ μὲν καθ’ ὑπέρθεσιν κατ’ αὐτὸ τὸ ἄρθρον ἐστὶν ἢ τὴν πρόθεσιν, ὡς ἐνταῦθα· τὸ δέ γε κατὰ παρένθεσιν (ὅπερ καὶ
5	μεσεμβόλημα λέγεται), τὸ διὰ μέσου λεγόμενον.
sch 921d	Mediceus: δυσμαχώτατον τέρας] Τὸν τεχθησόμενον ἐξ αὐτοῦ.
sch 922	(922—925) CDPPdVXaYa: ὃς δὴ κεραυνοῦ: Ταῦτα αἰνιγματωδῶς φησί, καὶ διὰ τοὺς Κύκλωπας τὸν Βρόντην καὶ τὸν Στερόπην, οἳ ἀδελφοὶ ἦσαν τοῦ Κρόνου, τοῦ πατρὸς τοῦ Διός. εἶχον δὲ πρὸς ἕνα μόνον ὀφθαλμὸν τοῖς μετώ‐
5	ποις. οὓς ὁ Κρόνος μὲν τῷ Ταρτάρῳ προσέδησεν, ὡς ἐπιβούλους πτοούμενος, ὁ δὲ Ζεὺς τῆς βασιλείας κρα‐ τήσας τὸν μὲν πατέρα Κρόνον εἰς Τάρταρον κατάγει, τοὺς δὲ εἰρημένους ἀνάγει καὶ συνεργοὺς τοῦ κράτους ἐσχήκει, τὸν μὲν βροντὴν μηχανώμενον αὐτῷ, τὸν δὲ
10	ἀστραπήν, εἰς ἐκφόβησιν τῶν ἑτέρων πάντων θεῶν. φησὶν οὖν ὁ Προμηθεὺς ὅτι ὁ μέλλων γεννηθῆναι ἀπὸ τοῦ Διὸς συνευνασθέντος τῇ Θέτιδι καὶ ὑπὲρ τὸν Στερόπην καὶ τὸν Βρόντην ἔσται. ἐπεὶ δὲ ᾤετο καὶ τὸν Ποσειδῶνα βοηθῆσαι αὐτῷ τῷ Διί, ὡς ἀδελφὸν
15	αὐτοῦ ὄντα, φησὶν ὅτι «οὐδὲ ἡ τὴν γῆν σαλεύουσα τρίαινα τοῦ Ποσειδῶνος ἔσται τῷ Διὶ εἰς βοήθειαν». τρίαιναν δὲ λέγουσι κρατεῖν τὸν Ποσειδῶνα, ἢ διὰ τὸ τρίτον στοιχεῖον εἶναι αὐτόν, ἢ διὰ τὸ εἰς τρία διαι‐ ρεῖσθαι τὸ ὕδωρ· εἰς ποτάμιον, εἰς θαλάσσιον, καὶ εἰς
20	λιμναῖον.
sch 925a	Pgl: τρίαιναν] Ἀλληγορικῶς· τὴν τρικυμίαν.	220
sch 925b	Wmarg.: Τῷ γὰρ Ποσειδῶνι ἀνατίθησιν ἐν ταῖς χερσὶ τρίαιναν, δι’ ἧς σείει τὴν γῆν.
sch 926a	gll. in BCPPdWY: πταίσας] Προσκρούσας.
sch 926b	P marg: «Προσέπτατο τῷ λίθῳ», ἤγουν «πρὸς τῷ λίθῳ ἔπταισε».
sch 928a	(928—931) σύ θην ἃ χρῄζεις: Ὁ χορὸς ἀκούων τοῦ Προμηθέως κακὰ προλέγοντος περὶ τοῦ Διός, φησὶ πρὸς αὐτόν· «σὺ δή, ὦ Προμηθεῦ, ταῦτα ἐπιγλωσσᾷ (ἤτοι λέγεις καὶ στρέφεις ἐν γλώττῃ) ἃ θέλεις καὶ ἀποδέχῃ». ὁ δὲ Προμηθεύς φησι πρὸς τὸν χορόν· «ταῦτα λέγω ἅπερ μέλλει γενέσθαι·
5	σὺν τούτοις καὶ ἃ βούλομαι παθεῖν αὐτὸν τὸν Δία». ὁ δὲ χορός φησι· «καὶ ἐνδέχεταί ποτε προσδοκήσειν τινὰ δεσπόσειν τοῦ Διός;» ὁ δὲ πρὸς αὐτόν· «οὐ μόνον ἄλλοι κυριεύσουσιν αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἄλλους πόνους ἕξει δυσχε‐ ρεστέρους καὶ χαλεπωτέρους». A (contuli et D).
sch 928b	Mediceus: σύ θην κ.τ.λ.] Κατὰ ἐρώτησιν.
sch 928c	Mediceus: ἐπιγλωσσᾷ] Τῇ γλώττῃ κατηγορεῖς· ἐποι‐ ωνίζῃ κατὰ τοῦ Διὸς ἃ βούλει γενέσθαι αὐτῷ.
sch 931	DPPdVW*: «Λόφος» ὁ ἄνω τένων, ἤτοι ὁ περὶ τὸν τράχηλον ἄνωθεν· ὅθεν καὶ τὸ «καταλοφάδια» ἐν Ὀδυσσείᾳ, καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ τὸ «ὑπὸ ζυγῷ νῶτον εὐλόφως φέρειν», ὡς λόφου ἐν τοῖς ζῴοις ὄντος τοῦ κατὰ
5	τὸν τράχηλον μέρους, ᾧ ἐπίκειται ὁ ζυγός.
sch 932	(932—933) DPPdV: πῶς οὐχὶ ταρβεῖς: «Πῶς οὐχὶ φοβῇ τοιαῦτα
sch 932	ὑβριστικὰ λόγια κατὰ τοῦ Διὸς πέμπων τῆς ἰδίας γλώττης»; ὁ δὲ Προμηθεύς φησι· «διὰ τί φοβοίμην ἐγώ, ᾧ οὐ πεπρωμένον ἐστιν ἀποθανεῖν»;	221
sch 934	CDPPdV: ἀλλ’ ἆθλον αὖ σοι: Ἀλλὰ καὶ εἰ μή ἐστι σοὶ πεπρωμένον ἀποθανεῖν, πόροι καὶ παράσχοι καὶ δώσει σοι πόνον ἀλγίω καὶ ἀλγεινότερον καὶ λυπηρότερον τούτου οὗ νῦν πάσχεις.
5	ὥσπερ δὲ ὁ βελτίων τοῦ βελτίονος κλίνεται, καὶ ὁ καλλίων τοῦ καλλίονος, ἔχουσι δὲ τὰς αἰτιατικὰς βελτίω καὶ καλλίω, οὕτω καὶ τὸ «ἀλγίω» αἰτιατική ἐστιν ἀπὸ τῆς ἀλγίων εὐθείας.
sch 935	Mediceus: ὁ δ’ οὖν ποιείτω] Οὕτως ὑπερηφάνως καὶ ἀφόβως εἶπεν.
sch 936a	CDP*VYa: τὴν Ἀδράστειαν: Ἢ τὴν Δίκην τὴν Ἄδραστον τιμωρήσασαν· θεὰ γὰρ ἦν τοὺς ὑπερηφάνους τιμωροῦσα.
sch 936b	CDPPdV: Ἀδράστεια ἡ Νέμεσις. παραινεῖ δὲ πτοεῖ‐ σθαι μή ποτέ τις νεμεσήσῃ αὐτῷ δικαίως, ὡς τὸν Δία ὑβρίζοντι.
sch 936c	P* et (partim) Ya: Τὴν τύχην, ἣν οὐκ ἐκφεύγει τις· ἢ τὴν τύχην τὴν μὴ ἐῶσαν ἡμᾶς δρᾶν τὸ θελητόν. ὁ Λουκιανὸς δηλαδὴ καὶ ἕτεροι σοφοί.
sch 936d	V (post 977b): οἱ προσκυνοῦντες τὴν Ἀδράστειαν:
sch 936d	Οἱ σέβοντες, οἱ τιμῶντες, τὴν Ἀδράστειαν, ἤτοι τὴν τύχην τὴν μὴ ἐῶσαν ἡμᾶς δρᾶν τὸ θελητόν. ὁ Λουκιανὸς δηλαδὴ καὶ ἕτεροι σοφοί. Ἀδράστειαν·	222
5	θεὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι τοῖς καυχωμένοις νεμεσῶσα.
sch 936e	B: Ἄδραστος ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἄργους ἐστράτευσε δὶς κατὰ τῶν Ἀθηναίων. καὶ τὴν μὲν πρώτην ἐνίκησε, τὴν δὲ δευτέραν νενίκηται καταπολύ· διὰ τοῦτο τὴν Νέμεσιν, ἣν ἔμελλέ τις ἐκείνῳ ἐπάξαι, ἐκάλεσαν Ἀδράστειαν.
sch 937a	(937—943) σέβου προσεύχου: «Σὺ σέβου καὶ κολάκευε καὶ θέλγε τὸν Δία τὸν ἀεὶ κρατοῦντα». τοῦτο δὲ κατ’ εἰρωνείαν φησίν· ἐλπίζει γὰρ ὅσον οὔπω τῆς βασιλείας ἐκπεσεῖν αὐτόν. «ἐμοὶ δὲ μικρὸν ἢ οὐδόλως φροντίς ἐστι τοῦ Διός. τοῦτον τὸν καιρὸν δράτω (καὶ πραττέτω) ἃ βούλεται,
5	καὶ βασιλευέτω· ἐπιπολὺ γὰρ οὐκ ἄρξει καὶ βασιλεύσει τοῖς θεοῖς. ἀλλὰ βλέπω τοῦτον τὸν ἄγγελον τοῦ Διός, τὸν ὑπηρέτην τοῦ νέου τυράννου (ἤτοι τοῦ Διός· λέγει δὲ τὸν Ἑρμῆν). πάντως τι νέον ἦλθε μηνύσων ἡμῖν». A (contuli et D).
sch 937b	Mediceus gl et gll. in PPd: θῶπτε] Θώπευε.
sch 941a	Mediceus: τρόχιν] Ἄγγελον, ἀπὸ τοῦ «τρέχειν».
sch 941b	DglP*VWmargYa: τρόχιν] Ἄγγελον, ἀπὸ τοῦ «τρέ‐ χειν». δηλοῖ δὲ τὸν σπουδαῖον οἰκέτην, τὸν σπουδαίως
sch 941b	πράττοντα τὰ προστάγματα τοῦ κυρίου αὐτοῦ.	223
sch 944a	Ya: Τοῦτον υἱὸν Διὸς λέγουσι καὶ Μαίας ... ὡς τοῖς ὅπλοις ὑποταττομένων τῶν ἀνθρώπων.
sch 944b	gll. in PPd: τὸν σοφιστήν] Τὸν ἀπατεῶνα, τὸν κλέπτην, τὸν σοφίαν ὑποκρινόμενον.
sch 945a	Mediceus: τὸν ἡμέροις (sic)] Τοῖς ἀνθρώποις.
sch 945b	V: τὸν ἐφημέροις: Γράφεται «ἡμέροις», ἤγουν τοῖς ἀνθρώποις· ἢ «τοῖς ἡμέροις» πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν ἀγρίων ζῴων· ἢ «τοῖς ἐφημέροις».
sch 945c	Pgl: τὸν ἡμέροις] Γρ. «τὸν ἐφημέροις». ἀνθρώποις.
sch 945d	P marg: τὸν ἡμέροις] Ἢ «τοῖς ἡμέροις», πρὸς ἀντι‐ διαστολὴν τῶν ἀγρίων.
sch 947	(947—952) Ὁ Ζεὺς ὁ πατὴρ τῶν θεῶν κελεύει σοι εἰπεῖν οὕστινας λέγεις γάμους, καὶ τοὺς ἀνθρώπους, παρ’ ὧν ἐκεῖνος τῆς βασιλείας ἐκβληθῇ· καὶ ταῦτα μέντοι λέγε μηδόλως αἰνιγματωδῶς, ἀλλ’ αὐτὰ ἐκεῖνα ἕκαστα φανερά. μηδ’ ἐμοί, ὦ Προμηθεῦ, προξενήσῃς καὶ δώσεις διπλᾶς ὁδούς
5	(ἤτοι, μὴ ποιήσῃς ἀπελθεῖν με κενόν, καὶ πάλιν πεμφθῆναι πρὸς σέ)· βλέπεις γὰρ ὅτι τοῖς τοιούτοις ὁ Ζεὺς οὐ καταπραύνεται. A (contuli et W).
sch 950a	Mediceus: μηδέ μοι διπλᾶς] Ὅ ἐστι, μὴ κάματόν μοι διπλοῦν προξενήσῃς, δεύτερόν με ποιῶν ὑπο‐
sch 950a	στρέψαι.	224
sch 950b	V: μηδ’ ἐμοὶ διπλᾶς: Μὴ κάματόν μοι διπλοῦν προ‐ ξενήσῃς. τί γὰρ αἰνίττεται διὰ τοῦ λόγου· μὴ βούλοιο αὖθις ἀπελθεῖν με κενὸν πρὸς τὸν Δία. ἤγουν, ἅπερ εἶπας κατὰ τοῦ Διὸς 〈μὴ〉 κρύψῃς, 〈ἵνα μὴ〉 κἀκεῖνος
5	πάλιν με πρὸς σὲ ἀντιστρέψῃ.
sch 952a	Mediceus: τοῖς τοιούτοις] Τοῖς μὴ πειθομένοις αὐτῷ.
sch 952b	V: Τοῖς μὴ πειθομένοις αὐτῷ, ἢ τοῖς ψευδέσι λόγοις χρωμένοις, οὐ κάμπτεται οὔτε μειλίσσεται, ἀλλ’ ἐπὶ πολὺ θυμοῦται καὶ ἀμείλικτος γίνεται τοῖς μὴ πειθο‐ μένοις τῷ Διί.
sch 953a	(953—954) σεμνόστομός γε: Κατ’ εἰρωνείαν ὁ Προμηθεύς φησιν· «ὁ μῦθος καὶ ὁ λόγος οὗτος προσήκων ἐστὶ καὶ καλῶς εἰρημένος, καὶ φρονή‐ σεως γέμων, ὡς ῥηθεὶς ὑπὸ ὑπηρέτου τῶν θεῶν τοῦ Ἑρμοῦ». ταῦτα δὲ λέγει καταγελῶν αὐτοῦ.
5	ἢ τὸ «σεμνόστομος» ἀντὶ τοῦ κενοδόξως καὶ ἐπηρμένως εἰρημένος μῦθος, καὶ γέμων οἰήσεως. A (contuli et DW).
sch 953b	gll. in DPW: σεμνόστομος] Τὸ «σεμνὸν» ἐνταῦθα ἐπὶ τοῦ σοβαροῦ.
sch 955	(955—963) νέον νέοι κρατεῖτε: Νῦν νέοι θεοὶ βασιλεύετε, καὶ νομίζετε χωρὶς πένθους ἀεὶ κατοικεῖν τὰ τοῦ Ὀλύμπου ἀκρωτήρια καὶ μέρη· ἐκ τούτων δὲ τῶν τοῦ Ὀλύμπου μερῶν καὶ ἀκρωτηρίων κατενόησα καὶ εἶδον δύο τυράννους ἐκπεσόντας καὶ ἐκβληθέντας τῆς βασιλείας (λέγει δὲ
5	τὸν Ὀφίωνα καὶ τὴν Εὐρυνόμην, καὶ τὸν Κρόνον, ὃν ἔρριψεν ὁ Ζεύς), τρίτον δὲ τὸν νῦν τυραννοῦντα Δία θεάσομαι ἐκπεσόντα καὶ κακῶς καὶ ἐφυβρίστως καὶ συντόμως. μὴ δοκῶ σοι φοβεῖσθαι τοὺς νέους θεούς; ἐγὼ δὲ πολλοῦ ἐλλείπω τοῦ φοβεῖσθαι αὐτούς. σὺ δὲ τὴν ὁδὸν ἣν ἐβάδισας ἐρχόμενος ἐνταῦθα πάλιν βάδιζε· οὐδὲν γὰρ εἴπω σοι ὧν ἐμὲ ἐρωτᾷς.	225
10	A (contuli et DW).
sch 956	Mediceus: ναίειν κ.τ.λ.] Πρώτους τοὺς περὶ Ὀφίωνα καὶ Εὐρυνόμην, δεύτερον τοὺς περὶ Κρόνον. «πέργαμα» δέ, ἁπλῶς τὰς οὐρανοῦ ἀκρωρείας· κατεχρήσατο δέ.
sch 957	gll. in PPD: δισσοὺς] Πρῶτον τὸν Ὀφίωνα καὶ τὴν Εὐρυνόμην· καὶ δεύτερον τὸν Κρόνον καὶ τὴν Ῥέαν.
sch 958	DPPdVYa: τρίτον: Ἐβασίλευσε πρῶτον μὲν ὁ Ὀφίων καὶ Εὐρυνόμη, ἔπειτα Κρόνος καὶ Ῥέα, μετὰ ταῦτα δὲ Ζεὺς καὶ Ἥρα.
sch 961	Mediceus: πολλοῦ δὲ (sic)] Πολλοῦ με δεῖ πρὸς τὸ ταρβεῖν, μᾶλλον δὲ τοῦ παντός. ση(μείωσαι) τὸ «πολλοῦ γε καὶ δεῖ· πολλῷ γε καὶ δέω.»
sch 962	gll. in PPd: ἐγκόνει] Μετὰ σπουδῆς δίελθε, σπουδαίως βάδιζε κόνιν ἐγείρων.
sch 964	(964—965) τοιοῖσδε μέντοι: Ἐν ταύταις κενοδοξίαις καὶ ὑπερηφανίαις καὶ πρὶν σαυτὸν εἰσήγαγες καὶ ἐνέδησας εἰς τὰς βλάβας ἃς πάσχεις νῦν. A (contuli et D).	226
sch 966	(966—967) τῆς σῆς λατρείας: Τοῦτό φησιν ὁ Προμηθεὺς πρὸς τὸν Ἑρμῆν· «σαφῶς γίνωσκε ὅτι οὐκ ἂν ἀλλάξαιμι τῆς σῆς λατρείας τὴν ἐμὴν δυσπραξίαν». ἤγουν· «οὐ προτιμήσομαι τὸ λατρεύειν τῷ Διί, καὶ ὑπηρετεῖν αὐτῷ, καὶ εἶναι ἄγγελος αὐτοῦ ὥσπερ σύ, τοῦ πάσχειν οὕτως
5	κακῶς». A.
sch 970	Pgl: οὕτως ὑβρίζειν κ.τ.λ.] Ἀνακεφαλαίωσις τοῦ λόγου.
sch 971a	(968—9, 971—2) χλιδᾶν ἔοικας: Ἀκούσας ὁ Ἑρμῆς τοῦ Προμηθέως εἰπόντος ὅτι «κρεῖσσον ἡγοῦμαι τὸ προσηλῶσθαι τῇδε τῇ πέτρᾳ παρὸ ἀγγελιαφόρον εἶναι ἐμὲ τοῦ Διός», φησὶ πρὸς αὐτὸν ὅτι «ἔοικας τρυφᾶν καὶ χαίρειν τοῖς κακοῖς οἷς πάσχεις.» ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Προμηθεύς φησι
5	πρὸς αὐτόν· «τρυφῶ καὶ χαίρω τοιαῦτα πάσχων κακά; οὕτως εἴθε τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς ἴδοιμι τρυφῶντας, καὶ σὲ μετὰ τούτων». A (contuli et DW).
sch 971b	Mediceus: χλιδᾶν] Τρυφᾶν, ἀνίεσθαι.
sch 974	(974—976) Ya: ἦ κἀμὲ] «Κἀμὲ ἐπὶ ταῖς σαῖς βλάβαις ἃς πάσχεις ἐπαιτιᾷ καὶ μέμφῃ καὶ αἴτιον προβάλλεις;» ὁ δέ φησι· «τοὺς πάντας θεοὺς ἁπλῶς μισῶ καὶ ἐχθαίρομαι, ὅσοι ἔπαθον ἐξ ἐμοῦ καλῶς καὶ τὰ νῦν ἀδίκως κακοῦσί με».
sch 976	Mediceus: Συνῆλθεν γὰρ αὐτοῖς κατὰ τῶν Τιτάνων.
sch 977a	(977—978) κλύω ς’ ἐγώ: «Νοῶ σε», φησίν, «ἐγὼ μεμηνότα καὶ παρα‐ φρονοῦντα καὶ πάσχοντα νόσον κακήν». ὁ Ἑρμῆς ταῦτα λέγει πρὸς τὸν
sch 977a	Προμηθέα· ὁ δὲ πρὸς αὐτόν· «ἔστω νοσεῖν με κατὰ σὲ κριτήν, ἐὰν νόσημά ἐστι καὶ παραφροσύνη καὶ μανία τὸ μισεῖν τοὺς ἐμοὺς ἐχθρούς».	227
5	A (contuli et DW).
sch 977b	DV (in his continuatur cum 977a): ἌΛΛΩΣ· οὐχ «ὁρῶ» φησίν, ἀλλὰ «κλύω»· οὐ γὰρ δι’ ἔργων ὕβριζεν ὁ Προμηθεὺς τοὺς θεούς, ἀλλὰ διὰ λόγων.
sch 977c	Mediceus: κλύω] Ἐξ ὧν λέγεις.
sch 979a	P*: εἰ πράσσοις καλῶς] Καὶ εἶχες καλῶς κατὰ τὰς φρένας, οὐκ ἂν ὑπέμεινας ταῦτα ἅπερ πάσχεις, ἀλλὰ δηλονότι νὰ ἐβόας.
sch 979b	Pgl: φορητὸς] Καὶ ὑπομονητός· ἀλλὰ δηλονότι νὰ ἐβόας.
sch 980a	Mediceus: τόδε ... τοὔπος] Τὸ «οἴμοι» λέγειν.
sch 980b	(980—981) V: Τοῦτο τὸ ἔπος, τὸ λέγειν «ὤμοι», ὁ Ζεὺς οὐ μεμάθηκεν. καὶ μήν με ὁ χρόνος ἐπαίδευσε καὶ σωφρο‐ νεῖν ἐποίησε.
sch 980c	Dgl: οὐκ ἐπίσταται] Ὡς ἀεὶ ἐν χαρᾷ ὤν.
sch 981a	ἀλλ’ ἐκδιδάσκει: Ὁ μακρὸς χρόνος διδάσκει ἡμᾶς ἃ οὐ γινώσκομεν· καὶ τὸν Δία γοῦν ὁ χρόνος διδάξει τὸ στενάζειν. A (contuli et DW).
sch 981b	Mediceus: Κἀκεῖνος οὖν τῷ χρόνῳ μαθήσεται τὸ στενάζειν.
sch 982a	καὶ μὴν σύ γ’ οὔπω: Καὶ μὴν σὲ οὐδὲ ὁ χρόνος ἐδίδαξε σωφρονεῖν. A.
sch 982b	Mediceus: Σὺ δὲ οὐδὲ ὑπὸ τοῦ χρόνου παιδεύῃ.	228
sch 983a	σε γὰρ προσηύδων: Καλῶς λέγεις με μὴ σωφρονεῖν· εἰ γὰρ ἐγὼ ἐσωφρό‐ νουν, οὐκ ἂν προσεφώνουν σοὶ καὶ διελεγόμην ὑπηρέτῃ ὄντι. A (contuli et DW).
sch 983b	Mediceus: σὲ γὰρ] Ὁ νοῦς· καλῶς λέγεις με μὴ φρονεῖν· εἰ γὰρ ἐγὼ ἐφρόνουν, ὑπηρέτῃ σοι ὄντι οὐκ ἂν διελέχθην.
sch 985a	Mediceus: Τοῦτο ἐν εἰρωνείᾳ.
sch 985b	gll. in BCPPd: Κατ’ εἰρωνείαν.
sch 985c	P*: τίνοιμ’] Τίνοιμι καὶ ἀποδώσω αὐτῷ χάριν ὑπὲρ ὧν ἐποίησεν εἰς ἐμέ, ὥσπερ χρεωστῶν αὐτῷ. τοῦτο δὲ κατ’ εἰρωνείαν λέγει.
sch 986	ἐκερτόμησας δῆθεν ὡς παῖδα: Ὕβρισας ὡσανεὶ δοῦλον. «παῖς» γὰρ λέγεται καὶ ὁ νέος, «παῖς» δὲ καὶ ὁ δοῦλος· ὡς τὸ «ὀφθαλμοὶ παιδίσκης (ἤγουν δούλης) εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὐτῆς.» A (contuli et DNcW).
sch 992a	(992—996) πρὸς ταῦτα ῥιπτέσθω μέν: Πρὸς ταῦτα καταφερέσθω μὲν ἄνωθεν ἀστραπὴ καὶ κεραυνός· ἐν νιφάδι δὲ καὶ χιόνι λευκοπτέρῳ (καὶ λευκῇ, κατερχομένῃ ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ) καὶ ἐν βρονταῖς ταραττέτω πάντα. οὐδὲν γὰρ ἀπὸ τούτων κάμψει καὶ πείσει ἵνα εἴπω πρὸς τίνος ἀπόκειται
5	τὸν Δία ἐκβληθῆναι τῆς τυραννίδος. A (om. C; contuli et DW).	229
sch 992b	Mediceus: αἰθάλουσα (sic)] Γρ. αἰθεροῦσσα.
sch 993a	Mediceus gl: λευκοπτέρῳ] Λευκῇ καὶ ταχείᾳ.
sch 993b	gll. in PPdW: Λευκῇ καὶ ταχείᾳ· ἤγουν «ἀργῆτι κεραυνῷ».
sch 993c	PPdYa: βροντήμασι χθονίοις: Αἱ γὰρ βρονταὶ καὶ οἱ σεισμοὶ καὶ αἱ νιφάδες χθονός εἰσιν, ἤτοι τῶν βροτῶν καταπληκτικά, τοῖς δὲ θεοῖς οὔ. (γρ. ἡμῖν δὲ τοῖς θεοῖς, οὔ).
sch 997	(997—998) ὅρα νῦν: Ὁ Ἑρμῆς φησι πρὸς τὸν Προμηθέα· «βλέπε καὶ πρόσεχε ἐάν εἰσί σοι ταῦτα ὠφέλιμα καὶ δυνάμενα λῦσαι τοῦ δεσμοῦ.» ὁ δὲ Προμηθεὺς πρὸς αὐτόν· «ταῦτα ἔκπαλαι ἐμελετήθησαν καὶ ἐβου‐ λεύθησαν». A (contuli et DW).
sch 998	Mediceus; ὦ παῖ (sic)] Τεθεώρηται.
sch 1001a	(1001—1006) τὸ δέ, ὀχλεῖς μάτην με: «Μάτην με», φησί, «βιάζῃ, ὥσπερ εἰς κῦμα λαλῶν (ἤγουν ἀναισθήτῳ προσδιαλεγόμενος)». τὸ δέ, εἰσελθέτω· «μήποτε», φησί, «εἰσελθέτω ἔννοια ὡς ἐγὼ φοβηθεὶς τὴν ἀπηνῆ γνώμην τοῦ Διὸς μαλακισθήσομαι καὶ θηλύνους γενήσομαι (ἤτοι θῆλυς καὶ
5	ἄνανδρος τὸν νοῦν), καὶ παρακαλέσω τὸν μεγάλως ἐμοὶ μισούμενον Δία λῦσαί με ἀπὸ τῶν δεσμῶν τούτων ἐν ὑπτιάσμασι καὶ ἐκτάσεσι χειρῶν ἀσθενέσι». A (contuli et DW).
sch 1001b	C: κῦμ’ ὅπως] Παροιμία· λέγεται ἐπὶ τῶν ἀπαραμυ‐ θήτων.
sch 1001c	Dmarg, W: Λέγων ὡς εἰς κῦμα κωφόν. ἐπὶ τῶν λεγόντων εἴς τινα μωρὸν καὶ μὴ ἀκούοντα αὐτὸν
sch 1001c	ῥηθείη ἂν ὡς «εἰς κῦμα κωφὸν λαλεῖ».	230
sch 1001d	gll. in PPd: Ὥσπερ εἰς κῦμα κωφὸν λέγων.
sch 1003	P*Pdmarg: γνώμην] Γράφεται «γνώμη», καὶ συντάσ‐ σεται οὕτως· μὴ εἰσελθέτω σε γνώμη καὶ ἐνθύμησίς ποτε ὅτι ἐγὼ φοβηθεὶς ἕνεκα τοῦ Διὸς θηλύνους (ἤτοι θῆλυς καὶ ἄνανδρος τὸν νοῦν) γενήσομαι.
sch 1004	Ya et gll. in PPdW: λιπαρήσω] Λιπαρῶ τὸ παρακαλῶ, οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ μετ’ ἐπιμελείας καὶ σπουδῆς καὶ ἐμμόνως.
sch 1006a	Mediceus: τοῦ παντὸς δέω] Εἰς τὸ ποιῆσαι τοῦτο.
sch 1006b	Gll. in PPd: Τοῦ παντὸς ἐλλείπω εἰς τὸ ποιῆσαι τοῦτο.
sch 1007a	(1007—1011) λέγων ἔοικα: «Πολλά», φησί, «λέγω, καὶ ἔοικα ταῦτα λέγειν μάτην. οὐδὲν γὰρ μαλθάσσῃ καὶ πραΰνῃ καὶ τέγγῃ καὶ ἐνδίδως τῆς ἐνστάσεως· ὥσπερ δὲ ὁ νεωστὶ ἀχθεὶς εἰς ζυγὸν πῶλος, δακὼν τὸν χαλινόν, βιάζῃ σὺ καὶ ἀνθίστασαι, καὶ πρὸς τοὺς χαλινοὺς ἀντιμάχῃ·
5	καὶ σφοδρύνῃ καὶ θρασύνῃ ἐν οὐδαμινῷ σοφίσματι», ᾧ εἶπε περὶ τοῦ Διός. A.
sch 1007b	Mediceus: καὶ μάτην ἐρεῖν] Γρ. ἀλλ’ ἐρεῖν μάτην.
sch 1013	Mediceus et gll. in DPW: οὐδενὸς μεῖζον σθένει] Ἴσον ἐστὶ τῷ μηδενί.
sch 1014	(1014—1021) σκέψαι δέ: Καὶ σκόπησον ποταπὸς χειμὼν καὶ ζάλη τῶν
sch 1014	ἀθλίων καὶ τῶν κακῶν τρικυμία ἄφυκτος (ἣν οὐ δυνήσῃ ἐκφυγεῖν) ἔπεισι καὶ ἐπέρχεται ἐπὶ σέ. πρῶτον μὲν τὴν ὀκρίδα φάραγγα (τὴν τραχεῖαν δὲ λέγει φάραγγα τὸ ὄρος τὸν Καύκασον) βροντῇ καὶ κεραυνῷ διασχίσει	231
5	ὁ Ζεύς, καὶ ἔνδον ταύτης καλύψει τὸ σῶμα· ἡ πετραία δὲ ἀγκάλη καὶ κοιλότης σε βαστάσει καὶ δέξεται· πολὺ δὲ μῆκος χρόνου τελειώσας, ἄψορρον καὶ ὀπισθόρμητον ἥξεις εἰς φῶς. A (contuli et W).
sch 1019a	Mediceus: ἀγκάλη] Τὸ ἀπόρρηγμα καὶ κοίλωμα τῆς πέτρας.
sch 1019b	Mediceus (in altero margine): Χάσματος γενομένου μετέωρος ἔσῃ, κρεμάμενος τῶν χειρῶν.
sch 1019c	BCP*VWXYa: πετραία δ’ ἀγκάλη σε: Ἀγκάλη λέγεται τὸ ἀπόρρηγμα καὶ κοίλωμα τῆς πέτρας. τοῦτο γοῦν φησιν, ὅτι χάσματος γενομένου μετέωρος ἔσῃ, κρεμάμενος τῶν χειρῶν.
sch 1022a	πτηνὸς κύων δαφοινός: Μυθεύεται ὅτι ὁ Ζεὺς εἰς ὄρος τὸ Καυκάσιον προσηλώσας τὸν Προμηθέα μέσον κίονος ἐποίησεν ἀετὸν κατέρχεσθαι καὶ ἐσθίειν καθ’ ἡμέραν τὸ ἧπαρ αὐτοῦ, διὰ πάσης μὲν ἡμέρας βιβρωσκό‐ μενον, νυκτὸς δὲ πάλιν ἀναπληρούμενον καὶ οἷον ἀνακαινιζόμενον· ἕως οὗ
5	ὁ Ἡρακλῆς τοξεύσας τὸν ἀετὸν ἀπέκτεινε, τὸν Προμηθέα δὲ κακῆς μερίμνης ἀπέλυσε. ταῦτα δὲ ἦν πάσχων ὁ Προμηθεὺς διὰ δύο αἰτίας· μίαν μὲν ὅτι τὸ πῦρ κεκρυμμένον ὂν παρὰ τοῦ Διὸς δολίως ἀποκλέψας οὗτος ἐν νάρθηκι κατήγαγε, καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἐδωρήσατο τοῦτο, δι’ οὗ αἱ τέχναι πᾶσαι ἀνύονται· ἑτέραν δὲ ὅτι βοῦν μέγαν θύσαντες οἱ θεοὶ περὶ
10	Σικυῶνα τὴν πόλιν τὸν Προμηθέα μεριστὴν τῶν κρεάτων ἐποίησαν· οὗτος δ’ ὀστᾶ μόνα τῇ πιμελῇ δολίως συγκαλύψας εἰς μὲν τὰς τῶν ἑτέρων θεῶν μοίρας ἔγκατα καὶ σάρκας παρέθετο, τῷ δὲ Διὶ μόνα τὰ ὀστᾶ πρὸς εὐωχίαν παρέθετο. ὁ δὲ ὀργισθεὶς κατ’ αὐτοῦ οὕτως αὐτὸν ἐτι‐
10	μώρησεν. A (contuli et DW).	232
sch 1022b	(1022—1029) ἌΛΛΩΣ· τοῦτό φησιν, ὅτι ὁ τοῦ Διὸς κύων ἀετὸς (τῷ Διὶ γὰρ ὁ ἀετὸς ἀνατίθεται ὡς ζῷον βασιλικόν) διακόψει μέγα ῥάκος τοῦ σώματος (τουτέστι μέρος καὶ ἀπόκομμα), ἀκάλεστος ἐρχόμενος εὐωχη‐ τής· ἐκθοινήσεται δέ, καὶ φάγῃ, τὸ ἧπαρ τὸ ἐκ τῆς βρώσεως μελαινόμε‐
5	νον. τοῦ τοιούτου δὲ δεσμοῦ, καὶ τῆς τοιαύτης κακοπαθείας, μηδέν τι προσδόκα τέλος πρὶν ἄν τις τῶν θεῶν διάδοχος φανῇ τῶν σῶν πόνων, καὶ εἰς τὸν σκοτεινὸν Ἅιδην θελήσῃ παραγενέσθαι καὶ εἰς τὸν Τάρταρον· ὡς τοῦ βοηθοῦντος αὐτῷ ταῦτα πεισομένου: A (contuli et DW).
sch 1023a	PPdV*Wmarg: διαρταμήσει: Διακόψει. «ἀρταμὸς» δὲ κυρίως ὁ δαιτρός· γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ «ἄρτιον» τὸ ὁλόκληρον, καὶ τοῦ «τέμνω»· ὁ τὰ ἄρτια (ἤγουν τὰ ὁλόκληρα καὶ ἀκέραια) τεμαχίζων.
sch 1023b	Mediceus et gll. in BCDPPdWY: ῥάκος] Τὸ δέρμα.
sch 1024	Mediceus: ἄκλητος] Ἄκλειστος.
sch 1025a	Mediceus: κελαινόβρωτον] Τὸ μελαινόμενον ἐκ τῆς βρώσεως.
sch 1025b	PPdWgl: κελαινόβρωτον: Τὸ μελαινόμενον ὑπὸ τῆς
sch 1025b	βρώσεως· διὰ τὸ αἷμα δὲ τοῦτο λέγει.	233
sch 1027a	Mediceus: Ὡς τοῦ βοηθοῦντος ταῦτα πεισομένου.
sch 1027b	gll. in PPd: Ὡς τοῦ βοηθοῦντός σοι ταῦτα πεισομένου ἃ σύ.
sch 1027c	Pgl: θεῶν τις] Ἤγουν ὁ Ἡρακλῆς.
sch 1029	DPglVWmargYa: Ἅιδην κνεφαῖα: Τοῦτο λέγει, ὅτι ὁ μέλλων βοηθῆσαί σοι, καὶ ἀπολυτρῶσαι τοῦ πόνου τούτου, εἰς τὸν Ἅιδην ἥξει καὶ ταρταρωθήσεται
sch 1030	(1030—1035) πρὸς ταῦτα βούλευε: Πρὸς ταῦτα βουλεύου καὶ σκόπει τὸ προσῆκον· ὅτι ταῦτα ἅ σοι λέγω οὐκ εἰσὶ πεπλασμένα καὶ ψευδῆ, ἀλλὰ καὶ λίαν ἀληθῆ. τὸ γὰρ Δῖον στόμα (ἤτοι τὸ τοῦ Διός) οὐκ ἐπίσταται ψευδηγορεῖν, ἀλλὰ πᾶν ὃ εἴπῃ καὶ εἰς τέλος καὶ πλήρωμα ἄγει. σὺ δὲ
5	ἐπιτήρει καὶ πρόσεχε, μηδὲ τὴν ἀναίδειαν ἡγήσῃ ποτὲ κρείττονα τῆς εὐβουλίας. A (om C; contuli et DW).
sch 1031a	gll. in BCDWX: λίαν εἰρημένος] Τουτέστιν ἀληθὴς πάνυ.
sch 1031b	gll. varia ad λίαν εἰρημένος] Ἀληθῶς P; Κεκυρω‐ μένος P (alterum); Λίαν ἀληθῶς Pd; Ἀληθινός V (?)
sch 1031b	et Y.	234
sch 1039	Mediceus et gll. in BCDPWXY: σοφῷ γὰρ κ.τ.λ.] Γνώμη.
sch 1041	Mediceus: πάσχειν δὲ κ.τ.λ.] Ση(μείωσαι). ὡραῖον.
sch 1043	(1043—1051) πρὸς ταῦτ’ ἐπ’ ἐμοί: «Πρὸς ταῦτα ῥιπτέσθω μὲν ἐπ’ ἐμοὶ ἡ ἑλικοειδὴς τοῦ πυρὸς καταφορά». ἀμφήκης δέ ἐστιν ὁ ὀξύς. «ὁ αἰθὴρ δὲ καὶ ὁ ἀὴρ ἐρεθιζέσθω καὶ κινείσθω ἐν βροντῇ σφακέλῳ τε ἀγρίων ἀνέμων»· τουτέστι, συντόνῳ κινήσει· σφάκελος δὲ κυρίως ἡ σῆψις τοῦ ἐγκεφάλου.
5	«τὴν γῆν δὲ ἐκ τῶν πυθμένων, καὶ τῶν κατωτάτων τόπων, σὺν αὐτοῖς τοῖς θεμελίοις κραδαίνοι καὶ κινοίη καὶ σαλεύοι ὁ ἄνεμος· τὸ κῦμα δὲ τῆς θαλάσσης ἐν τραχεῖ ῥεύματι συγχώσειεν ἐμέ· τὸ δέμας τε καὶ τὸ σῶμα τὸ ἐμὸν ἀναρρίψειεν εἰς τὰς διόδους τῶν οὐρανίων ἄστρων (ἤτοι εἰς τὸν οὐρανόν, ὅπου τὰ ἄστρα εἰσίν), ἢ εἰς τὸν μέλανα Ἅιδην». A (contuli
10	et DW).
sch 1044a	Mediceus: βόστρυχος] Ἡ ἑλικοειδὴς τοῦ πυρὸς κατα‐ φορά. «ἀμφήκης» δὲ ὀξύς.
sch 1044b	Pgl: Ἀμφήκης, ὁ δυνάμενος ἀμφοτέρωθεν καῦσαί με. δίστομος· ὀξύς.
sch 1044c	Pgl: βόστρυχος] Ἑλικοειδὴς καὶ συνεστραμμένη τοῦ πυρὸς καταφορά· ἤγουν κεραυνός.
sch 1044d	PglPdmargVWmargYa: Βόστρυχον λέγει τὸν κε‐ ραυνόν, διὰ τὸ ἑλίγδην (ἤτοι συνεστραμμένως) κατέρ‐ χεσθαι, ὡς ὁ βόστρυχος. αἰθέρα δὲ ἐνταῦθα τὸν ἀέρα λέγει.
sch 1045a	Mediceus: σφακέλῳ] Σπασμῷ· συντόνῳ κινήσει.	235
sch 1045b	CDPPdVWYa: Σφάκελος νόσος; καὶ σφακελίζω· καὶ σφακελισμός, ἡ παραπληξία, ἢ ἡ σῆψις τῶν μυελῶν. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ σφακελισμοῦ καὶ σπασμός. λέγεται δὲ «σφάκελος» καὶ ὁ μέσος τῆς χειρὸς δάκτυλος. λέγεται
5	δὲ καὶ ὁ σφυγμός, καὶ ὁ παλμός. «σφάκελον» δ’ ἔνιοι τὴν σῆψιν λέγουσι τῶν ὀστέων, καὶ «σφακελίσαι» τὸ κατασαπῆναι καὶ ἀπονεκρωθῆναι. «φάκελος» καὶ ἡ συλλογὴ τῶν ξύλων. διαφέρει δὲ σφάκελος φακέλου. σφάκελος μὲν γάρ ἐστιν ὁ σπασμὸς τῆς κεφαλῆς, φά‐
10	κελος δὲ ὁ δεσμός· ἀφ’ οὗ καὶ «φακιόλιον». †φάκαι γὰρ παρὰ Ῥωμαίοις τὰ δεσμά.
sch 1049a	Mediceus gl: συγχώσειεν] Συγκαλύψειεν.
sch 1049b	PglPdmargWgl: τῶν τ’ οὐρανίων κ.τ.λ.] Ἤτοι ὑψούσθω ἡ θάλασσα μέχρι καὶ αὐτῶν τῶν ἄστρων.
sch 1052	gll. in DPW supra verba ἀνάγκης στερραῖς δίναις] Τῆς Μοίρας ἐπικλωσάσης μοι τὸ μὴ θανεῖν.
sch 1054a	(1053—1057) τοιάδε μέντοι: Ἀκούσας ὁ Ἑρμῆς τοῦ Προμηθέως εἰπόντος ὅτι «εἴ τι βούλεται ὁ Ζεὺς ἐπ’ ἐμοὶ ποιησάτω· ἐμὲ γὰρ οὐ θανατώσει», φησὶ πρὸς τὰς Ὠκεανίδας· «τοιαῦτα μέντοι τῶν φρενοπλήκτων (καὶ τῶν εἰς νοῦν βεβλαμμένων καὶ παραφρονούντων) τὰ βουλεύματα καὶ λόγια
5	ἔστιν ἀκοῦσαι· τί γὰρ ἐλλείπει πρὸς τὸ μὴ παραφρονεῖν αὐτόν, ὦ Ὠκεα‐ νίδες; ἢ διὰ τί χαλᾷ καὶ ἐνδίδωσι τῶν μανιῶν, εἰ τὰ τοῦδ’ εὐτυχῶς ἔχουσιν;» A (contuli et DW).
sch 1054b	gll. in BP: Πρὸς τὸν χορόν.	236
sch 1054c	V: Τῷ λέγειν τὸν Προμηθέα ὅτι μέλλει ὁ Ζεὺς ἐκπεσεῖν τῆς βασιλείας.
sch 1056	Mediceus: μὴ παραπαίειν] Μὴ παραφρονεῖν.
sch 1057a	DPPdV: εἰ τάδ’ εὐτυχῆ, τί χαλᾷ μανιῶν: Ἔνι δὲ ὁ λόγος ὅλος τοῦ Ἑρμοῦ. ἡ ἔννοια δὲ τοιαύτη· εἰ ταῦτα εὐτυχῆ δοκῶσι τῷ Προμηθεῖ, τί διαφέρει τοῦ μαινομένου;
sch 1057b	D (post 1054a) et P* (post 1057a): Γρ. εἰ τὰ τοῦδ’ εὐτυχῆ, τί χαλᾷ μανιῶν;
sch 1058a	(1058—1062): ἀλλ’ οὖν ὑμεῖς γε: Πρὸς τὰς Ὠκεανίδας φησὶν ὁ Ἑρμῆς· ἀλλ’ οὖν ὑμεῖς, ὦ γυναῖκες συλλυπούμεναι καὶ συγκακοπαθοῦσαι ταῖς τοῦ Προμηθέως βλάβαις, ὑποχωρεῖτε ταχυτάτως ἐκ τῶν ἐνταῦθα τόπων, μὴ τὰς φρένας ὑμῶν ματαιώσῃ, καὶ μωρὰς καὶ παραπλῆγας ποιήσῃ, τὸ
5	ἤχημα τῆς τοῦ Διὸς βροντῆς τὸ ἀτέραμνον καὶ σκληρὸν καὶ μέγα. A (contuli et DW).
sch 1058b	Mediceus: ὑμεῖς] Ὦ Ὠκεανίδες.
sch 1061	Mediceus: ἠλιθιώσῃ] Ματαιώσῃ, παραπλῆγας ποιήσῃ.
sch 1063a	(1063—1066) ἄλλο τι φώνει: Ἄλλο τι λέγε καὶ παραμυθοῦ καὶ παρα‐ λογίζου καὶ ἀπάτα ἐμὲ εἰς ὅπερ καὶ πείσεις καταλεῖψαι τὸν Προμηθέα. οὐ γὰρ τοῦτο τὸ ἔπος (δηλαδὴ τὸ «μὴ ἠλιθιώσῃ τὰς φρένας ὑμῶν τὸ τῆς βροντῆς ἤχημα») τλητὸν καὶ καρτερητὸν παρέρριψας καὶ παρήγαγες εἰς
5	τὸ καταλεῖψαι τὸν Προμηθέα. A (contuli et DW).	237
sch 1063b	DPPdW (in his continuatur cum 1063a) et VYa (in his separatim, quasi scholium ad 1066): Πῶς με κελεύεις κακίαν ἀγαπᾶν καὶ μισεῖν τοῦτον;
sch 1065a	Mediceus: Παρήγαγες εἰς τὸ καταλεῖψαι τὸν Προ‐ μηθέα.
sch 1065b	gll. in PPdW: παρέσυρας] Παρὰ τὸ πρέπον εἶπας.
sch 1067	Mediceus et gll. in DPPdW: μετὰ τοῦδ’ κ.τ.λ.] Συμπάσχειν αὐτῷ οὐ παραιτοῦμαι.
sch 1068a	CDPPdVYa: τοὺς προδότας γάρ: Διά τινα Ἰφικράτην στρατηγόν· λαβὼν γὰρ δῶρα προὔδωκε τὸν οἰκεῖον στρατὸν τοῖς ἐναντίοις.
sch 1068b	DPPdV (in his continuatur cum 1068a): ἌΛΛΩΣ· τοὺς προδότας μισῶ· καὶ πῶς προδώσω τὸν ἐμοὶ φίλον, καὶ οὐ τούτῳ συμπονήσω;
sch 1071	(1071—1079) ἀλλ’ οὖν μέμνησθ’ ἅτ’ ἐγώ: Ἀλλ’ οὖν μέμνησθε ἅπερ προλέγω ὑμῖν· μηδὲ παρ’ ἄτης θηραθεῖσαι, ἤγουν εἰς βλάβην ἐμπεσοῦσαι, μέμψησθε τὴν δυστυχίαν ἣν μέλλετε παθεῖν· μηδέ ποτε εἴπητε ὅτι ὁ Ζεὺς ὑμᾶς εἰς ἀνέλπιστον καὶ αἰφνίδιον βλάβος εἰσέβαλε. μηδαμῶς εἴπητε
5	τοῦτο· αὐταὶ δὲ ὑμᾶς αὐτὰς αἰτιᾶσθε· εἰδυῖαι γάρ, καὶ ἐπιστάμεναι καὶ οὐκ ἀγνοοῦσαι, οὐδὲ ἐξαίφνης καὶ λαθραίως, ἐμπλεχθήσεσθε εἰς τὸ δίκτυον τῆς βλάβης τὸ ἀπέραντον, οὗ τέλος οὐχ εὑρήσετε. A (contuli et DW).
sch 1075a	Mediceus: αὐταὶ δ’ ὑμᾶς αὑτάς (sic)] Λείπει τὸ «αἰτιᾶσθε».
sch 1075b	αὐταὶ δ’ ὑμᾶς αὐτάς] Αἰτιᾶσθε. Glossema in A.	238
sch 1080	(1080—1090) καὶ μὴν ἔργῳ: Καὶ δὴ ἐν ἔργοις αὐτοῖς, καὶ οὐκ ἐν μύθῳ (ὡς ἐμοῦ ἁπλῶς λέγοντος ὅτι μέλλει γενέσθαι τάδε) ἡ γῆ σεσάλευται· ἡ τῆς βροντῆς δὲ φωνὴ ἡ βρύχουσα παραμυκᾶται καὶ ἠχεῖ καὶ βοᾷ· ἐκλάμπουσι δὲ αἱ πολύπυροι ἕλικες τῆς στεροπῆς (ἤτοι αἱ ἑλικοειδεῖς
5	κατὰ τὰ νέφη τῶν ἀστραπῶν κινήσεις)· οἱ στρόμβοι δὲ καὶ αἱ ἑλίξεις τῶν ἀνέμων ἑλίσσουσι καὶ συστρέφουσι τὴν κόνιν· σκιρτᾷ δὲ τῶν ἀνέμων πάντων τὰ πνεύματα, ἀποδεικνύντα πρὸς ἄλληλα στάσιν ἀντίπνουν (ἤγουν τῇ ἐναντίᾳ ἀλλήλων πνοῇ πρὸς ἄλληλα ἀνθιστάμενα)· τετάρακται δὲ ὁ ἀὴρ σὺν τῇ θαλάσσῃ. τοιαύτη ἐπ’ ἐμοὶ ἐπέρχεται καὶ κινεῖται ῥιπή,
10	καὶ κίνησις καὶ ζάλη καὶ τρικυμία, ἀπὸ τοῦ Διός, κατασκευάζουσά μοι φόβον. A (contuli et DW).
sch 1083	Mediceus: ἕλικες] Αἱ ἑλικοειδεῖς κατὰ τὰ νέφη τῶν ἀστραπῶν κινήσεις.
sch 1087	Mediceus: ἀποδεικνύμενα] Ἀποδεικνύντα.
sch 1088	Cgl: αἰθὴρ πόντῳ] Στοιχεῖον ἀντὶ στοιχείου.
sch 1091a	CDPPdVW: ὦ μητρὸς ἐμῆς: Περιφραστικῶς· «ὦ μῆτερ ἐμὴ Γῆ, ὦ Θέμις».
sch 1091b	Mediceus: «Ὦ Γῆ», ἢ «ὦ Θέμι».
sch 1092a	gll. in DPPd: αἰθὴρ] Ἀήρ.
sch 1092b	gll. in PPd: αἰθὴρ] Οὐρανέ.
sch 1092c	Pgl: κοινὸν φάος] Τὸν ἥλιον.
sch 1092d	gll. in PPd (et fortasse W, sed paene evanidum):
sch 1092d	κοινὸν φάος ἑλίσσων] Ὁ φωτίζων τὰ πάντα.	239
epigr 1a	Ἀνθ’ ὧν τὸ πῦρ δέδωκας ἀνθρώπων γένει τρύχῃ βίᾳ φάραγγι προσπεπηγμένος· τὸ πῦρ, Προμηθεῦ, ὃ βροτοῖς ἐχαρίσω ὕλη πρὸς ἀκάματον εὑρέθη φλόγα,
5	ὀργῆς κατὰ σοῦ πρὸς θεῶν πυρσουμένης. Αἰσχύλε, τί φῄς; τοὺς θεούς σου προσφέρεις πάσχοντας αἰσχρῶς ἐκ θεῶν ὁμοτρόπων; καὶ πῶς ἄρα λέληθας σαυτὸν εἰς τέλος θεοὺς σεβάζων τοὺς παθητοὺς τὴν φύσιν,
10	καὶ μὴ δυνατοὺς ἐκφυγεῖν τιμωρίας;	240
epigr 1b	Οὐαί, Προμηθεῦ, κρᾶξον, οὐαί σοι μέγα· χάριν βροτῶν γὰρ ἠπατήσας τὸν Δία. καὶ λάθρα τούτου πως τὸ πῦρ ἐκεκλόφεις, εἶτ’ οὐδ’ ἐπείσθης ὤν περ ἐσταυρωμένος
5	τὸν ἐκβαλοῦντα τῶν θρόνων εἰπεῖν Δία. τῷ τοι κεραυνὸς ἐκ πόλου κατηγμένος ἔργον τίθησι συντριβῆς σε τὸν τάλαν. αἴαζε τοίνυν· τοῦτο γὰρ πάρεστί σοι.
epigr 1c	Κλέψας τὸ πῦρ παρέσχε τοῖς θνητοῖς γέρα καὶ κάμπτεται μάστιξι ταῖς Διὸς τάλας· ψευδωνύμως ἔλαχε τὴν κλῆσιν μόνον· προμηθίας δεῖται γὰρ ἡ προβουλία.
epigr 2 (t)	Στίχοι εἰς τὸ Αἰτναῖον πῦρ.	241
1	Αἴτνη τίς ἐστιν Ἰταλῶν ὄρος μέγα, ἐξ ἧς καταρρεῖ παμφάγου πυρὸς νᾶμα μέχρι πολίχνης Κατάνης λεγομένης· ῥοιβδεῖ δὲ δεινῶς ὡς ποταμὸς ἐκρέον·
5	πνεῦμα γὰρ ἐν γῆς ἐμπεσὸν ταῖς κοιλάσι κισσήρεως νάφθης τε πεπληρωμένης, χωροῦν σοβαρῶς ἐκπυροῦται τῇ βίᾳ· εὑρὸν δὲ ταῖς σήραγξιν ὕδωρ ἐκρέον τὸ πνεῦμα παντάπασιν ἠραιωμένον
10	ἀναφλογωθὲν ἐξανάπτει πῦρ ῥέον.	242

vita

t

vita

1

vita

2

vita

3

vita

4

vita

5

vita

6

vita

7

vita

8

vita

9

vita

10

vita

11

vita

12

vita

13

suppl vit

t1

suppl vit

14

suppl vit

15

suppl vit

16

suppl vit

t2

suppl vit

17

suppl vit

t3

suppl vit

18

suppl vit

t4

suppl vit

18

(4)

suppl vit

t5

suppl vit

19

suppl vit

t6

suppl vit

19

(9)

arg

t

arg

a

arg

b

arg

c

arg

d

sch

1a

sch

1b

sch

1c

sch

1d

sch

1e

sch

1f