TLG 5003 031 :: EROTICA ADESPOTA :: Daulis (P. Berol. inv. 11517)

EROTICA ADESPOTA Narr. Fict.
(Varia)

Daulis (P. Berol. inv. 11517)

Source: Stephens, S., Winkler, J. (eds.), Ancient Greek novels: the fragments. Princeton: Princeton University Press, 1995: 378–384.

Citation: Column — (line)

col1

[..................].ε[....]ο̣ν̣.[..]επ̣[....] [.............]σ̣[...]τι̣ [φ]οβεῖται γὰρ τ[....] [.............]..ε̣[...]ν̣τ̣ος ἰδιώτου λ̣.[...]
3[space for two lines] [....................]...[...]λαβόντες πρὸς
5[.................. ὥρ]μησαν ἀσεβείας [............. τοῖς χρ]ησ̣μοῖς ἐπεχεί‐ [ρησαν ............... τὴν γὰ]ρ̣ Π[υ]θίαν ἀμή‐ [χαν— .................] ἀποθεσπίζειν [............ χρησ]μ̣ω̣δ̣[....] μετατιθέντες
10[...............]κ̣λ̣έ̣π̣[τει]ν τὴν ἀπὸ τοῦ [τρίποδος Πυθίαν κ]αὶ τοὺ[ς λ]ο̣γ̣ιωτάτους Δελ‐ [φῶν...............]... ἁ̣γ̣[ν]ὴν ἑστίαν καὶ [...............]μ̣ύσ̣τ̣η̣[ν] ἐβιάζοντο τρ. [...............]μμένα [δ]ε̣σ̣μοῖς ἀοράτοις
15[...............]ς κατοπτεῦσαι καὶ τὴν [...............]σκευ.....ου λῦσαι [...............]..... εἴργ[ο]ντος δὲ τοῦ
[...............]του ...[....σ]πα[σ]άμενος [τὸ ξίφος ὁ τῆς βαρβ]ά̣ρ̣ου στρατε[ι]ᾶς ἡγεμὼν378
20[...............]ν̣ ἐπ’ αὐτὸ[ν]· “καὶ γνώσῃ,” [εἶπεν, ”..............]παθὼν κ̣[αὶ] βιάζῃ μάχ[ε‐] [σθαι ............. ὡ]περέχ[ο]ντα. Ἄρης γὰρ [...............] ὧι νῦν ἐγὼ καθώπλισμαι [...............]υτ.τ.. ἐμῆς ὅπλον ἐστί
25-28[space for four lines]

col2

χαίρει δὲ σφαγαῖς ἀνθρ[ώ]πων, αἷς καὶ ἐγὼ τέρπομαι τῶν ἐκείνωι καθοσιω[μέ]νων σπονδῶν καταρ‐ χόμενος. [blank] καλὸν οὖν αὐτῶι θῦμα τὸν σὸν ἐγὼ φόνον σπείσω.”
5τοῦ δὲ ταῦτα μετὰ πικρᾶς ἀνατάσεως ἀπειλοῦντος, 〈ὁ προφήτησ〉 ἐπὶ τὴν ἐν τῶι προδ̣ό̣μ̣ω̣ι̣ συμφυγὼν ἑστίαν, ἐφ’ ἧς τὸ τῆς ἀθανάτου πυρᾶς τεθησαυρισμένον φυλάτ‐ τεται 〈φ〉ῶς. “φεῖσαι καὶ μὴ μιάνῃς,” ἔλεγε, “Δαῦλι, τὸ τῆς Θέμιδος ἀρχαῖον ἵδρυμα μηδὲ τὸν ἀναίμακτον
10σηκὸν σφαγῆι φ̣[ύ]ρ̣ησαι.” “οὐ προσίεμαι λόγον,” εἶπεν ὁ Δαῦλις, ”〈οὐδ’〉 ἱκ̣έ̣τ̣ην, σ̣ὺ δὲ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἃ δεῖ προλέγων ἃ̣ σ̣ὲ̣ δ̣ε̣ῖ̣ π̣αθεῖν οὔτι ἔγνως. παύσω δὲ πάν[τ]α[ς ἀνθρώπο]υς ψευδέσιν ἐξαπα‐
τωμένους χρησ[μ]οῖς. πο[ῖο]ς γὰρ ἐνθάδε νῦν380
15Ἀπόλλων ἢ ποῖος ὀμφαλὸς γῆς δάφνηι καταστε‐ φόμενος τὰ κοινὰ πάν[τω]ν ἀνθρώπων φόβητ̣ρ̣α καὶ τῆς ὑμετέρας ἐργας..[...]εδ..ατα; ὁ γὰρ Λατοῦς ἐκεῖνος τὸν οὐρανὸν ἔχει, τὴν δὲ γῆν ἡμεῖς· μισθοῦ δ’ οὖ〈ν〉 μαντεύων θεὸς ἀνθρώπο̣ι̣ς̣
20παυσάσθω πεινῶντος ἔργον ἐπιτηδεύων [....]. γόητος· ἀλλὰ ταῦτ’ ἐστιν ὑμέτερα σοφίσματ[α πίσ‐] τιν ἀπὸ λῃστείας κα[τα]σκευασαμένων. ἐπὶ σοὶ νῦν ποῦ τὸ ἄδυτο̣ν̣ ἢ καὶ αὐτὸ καταδέδυκεν; μισῶ δὲ μάντεις ἀ[λ]λοτρίων προφήτας κακῶν
25δίκτυα χρησμῶν εἰς [ν]ε̣[ῦ]ρα ἐργασίας πλέκτοντας.” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος, ὁ προφήτης, “μάντις Ἀπόλ‐ λων,” εἶπε, “καὶ Δελφῶν ἑστία καὶ θείωι στόματι προθεσπιζομένη χρησμ[ῶ]ν ἀψευδὴς ἀλήθεια καὶ χάσμα γῆς, χθονίου πνεύματος στόμιον

col3

ἐξ οὗ τὴν ἀναφε[ρομένην ἀκούομεν] φωνὴν ἀθανάτω[ν] ὑβριζόμεθα δε̣[] ἀρρήτου χρησμω[]
5ται ξίφει καὶ ὀφ̣[] ὁ τῆς ἀσύλου Θέμ[ιδος] ὑπὸ Διὸς ἄνθρωπο[ς ?] ναὸν κα[ὶ τ]ὴν ὀροφ[ὴν]
ἀγηράτο̣ι̣ς ἀπόλ[λυσθαι]382
10καὶ κατασβένν[υσθαι] αἵματι τὸ ἀπὸ τῆ[ς] φῶς ἀλλ’ οὔ τι τ̣[] ἀσεβείας ἀφήσε[σθαι] κ̣ν̣η̣τ̣ος τῆς σῆς η̣[]
15ἤδη γὰρ καὶ ὁ πα[τήρ σου ........ τόνδε τὸν] τ̣ό̣π̣ον ἐξύβρισε[] θνητὸς παρὰ θε[ὸν ............ ἤ‐] δη, Δαῦλ[ι], τέθηκται [τὸ ξίφος] ἔστε[π]τα[ι ἡ] ἑ̣σ̣τ̣[ία]
20κα[ὶ] καλλιερητ[] τὸν βωμὸν κει[] αἷμα· ἤδη γάρ σε [τίσονται αἱ Ἐρινύες τὸν] ἐμὸν φόνον ἐγ[] δίκης παιδὸς δ[]
25ἀπαραιτήτουσ[] νυκτὶ πολλῇ κα[] α[ἱ] δ’ ἐ[γ]γὺς ἐφεστη[κυῖαι] καὶ γὰρ [ἀ]γορευον[]
ἐκπλή̣τ̣τεις ἤ̣δ̣[η]384