TLG 4291 001 :: VERBA IN SCRIPTURIS DE CHRISTO :: Verba in scripturis de Christi natale, epiphaniis et pentecoste (fort. auctore quodam Theodosio monacho) (e codd. Coislin. 345 + Barrocc. 50 + Laur. 57,26) VERBA IN SCRIPTURIS DE CHRISTO Lexicogr. Verba in scripturis de Christi natale, epiphaniis et pentecoste (fort. auctore quodam Theodosio monacho) (e codd. Coislin. 345 + Barrocc. 50 + Laur. 57,26) Citation: Alphabetic letter — page — (line) | ||
alpha58(1t) | ΛΕΞΕΙΣ ΕΓΚΕΙΜΕΝΑΙ ΤΟΙΣ ΚΑΝΟΣΙ | |
2t | ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ | |
---|---|---|
3t | ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ. | |
4t | Ἀρχὴ τοῦ Α. | |
5 | ἀφεγγεῖς· μὴ ἔχοντας φέγγος ἢ φῶς. ἀπεγράφης· ἠριθμήθης. | |
ἀπαύγασμα· ἀκτὶς ἡλίου. | 58 | |
alpha59 | ἀπήμαντον· ἀβλαβῆ· πῆμα γὰρ ἡ βλάβη. ἄνα· βασιλεῦ. ἀφιγμένον· ἐληλυθότα. ἀχράντοιο· ἀχράντου. | |
5 | ἀχλύν· σκότος. αὖθις· πάλιν. αὐχένα· τράχηλον. ἀρρήτως· ἀλέκτως. ἀμείνω· καλλίονα, βελτίονα. | |
10 | ἀγραυλοῦντες· ἐν ἀγρῷ οἰκοῦντες. ἀστροπολοῦντας· ἀστεροσκοποῦντας. αὐδῶ· προσφωνῶ. ἀγριωπόν· ἀγριόφθαλμον. ἀπαρκέσαι· καταπαῦσαι. | |
15 | ἀμπλακ[ε]ίην· ἁμαρτίαν. ἄπλητα· μέγα, πολύ· ἐπιρρηματικῶς δέ. ἄσπετον· πολύ, ἄφθονον. ἀρωγέ· βοηθέ, λυτρωτά. ἀνθοποιόν· ἄνθη ἐκφέρουσαν. | |
20 | ἀμφ’ ὤμοισιν· ἀμφοτέροις τοῖς ὤμοις. ἀθρῶν· θεωρῶν. αἴσχους· ἁμαρτίας, αἰσχύνης, ὀνειδισμοῦ. ἀνειμένων· ἀνεῳγμένων. ἀκηράτου· ἀφθάρτου. | |
25 | ἁγιστία· ἁγιοσύνη. αἰγλῆντα· ἀστράπτοντα. ἀμείνονα· βελτίονα. ἀπηνές· σκληρόν. ἄντλημα· ὕδωρ. | |
30 | ἀρκύων· δικτύων. ἀναιρέτην· λυτρωτήν. | |
ἀνηλίων· σκοτεινῶν, μὴ ἐχουσῶν ἥλιον. | 59 | |
alpha60 | ἀντωθουμένη· βαρουμένη. ἀπεχθοῦς· μισητοῦ. ἀπλανῆ τρίβον· εὐθεῖαν. ἄσεμνα· ἀπρεπῆ. | |
5 | ἀτρεκέστατος· ἀληθέστατος. ἄληπτος· ἀκράτητος. ἅλις· ἀρκούντως. ἄνασσα· βασίλισσα. ἀλθαίνοντα· ἰώμενον. | |
10 | ἀφύκτοις· ἃς οὐδεὶς δύναται φυγεῖν. ἃ πατρακουστής· ἃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἀκούσας. | |
beta60(12t) | Ἀρχὴ τοῦ Β. | |
13 | βροτησίᾳ· τῇ ἀνθρωπίνῃ οὐσίᾳ. βακχεύσασαν· ὀρχουμένην, πλανηθεῖσαν, ἐξεστηκυῖαν. | |
15 | βατήν· βάσιμον. βεβυσμένα· βεβυθισμένα. βορῶν· στομάτων. βάσει· στηρίγματι. βρόχων· ἀγχονῶν, δεσμῶν. | |
20 | βρέτας· εἴδωλον. βροτοσσόων· βροτείων λόγων. | |
gamma60(22t) | Ἀρχὴ τοῦ Γ. | |
23 | γεγῶσα· γεγονυῖα. γῆρυν· φωνήν. | |
25 | γενάρχην· τὸν τοῦ γένους ἀρχηγὸν Ἀδάμ. γεραίρων· δοξάζων. | |
delta60(27t) | Ἀρχὴ τοῦ Δ. | |
28 | διαρτίας· διαπλάσεως. δορύκλυτον· ἔνδοξον μετὰ δόρατος. | |
30 | δορικτήτους· μετὰ δόρατος κτηθέντας. | |
διαμπάξ· διόλου. | 60 | |
delta61 | διῶσαι· ἐκβαλεῖν. διαρθροῖ· διαπλάττει. δίναις· συστροφαῖς· δῖναι 〈γὰρ〉 τὰ κοιλώματα τῶν ὑδάτων. δρῶσα· ποιοῦσα. | |
5 | δοξούμενοι· κατοπτριζόμενοι. δεδορκότες· ὁρῶντες, ἰδόντες. δόμον· οἶκον. δυσκάθεκτον· δυσκράτητον. δυσκάθαρτον· ἀκάθαρτον. | |
epsilon61(10t) | Ἀρχὴ τοῦ Ε. | |
11 | ἐπταικότα· πταίσαντα. ἐπιπνοίας· ἐπιπνεύσεως. εὐτελοῦς· ταπεινῆς. ἔχθους· μίσους. | |
15 | ἔμβρυον· παιδίον. ἐπισκοτεῖται· σκοτίζεται. ἐξαλεξῆσαι· βοηθῆσαι, ὑγιάσαι. ἐξακεύμενον νόσον· ἐξιώμενον νόσον. ἐξώρουσεν· ἐξώρμησεν. | |
20 | ἐξικνούμενον· κατερχόμενον. ἐῢς πάϊς· ἀγαθὸς παῖς. ἔχθιστον· μεμισημένον. ἑστῶσαν· ἐπηρμένην, ἐξεστηκυῖαν. εὐκτῶς· ὑγιῶς. | |
25 | ἐξοιστρημένου· ἠρεθισμένου. ἐξ ἐρημαίων λόφων· ἐξ ἐρήμων ὀρέων. ἔκριζον· ἀπορριζῶν τὴν ἁμαρτίαν. εὐεπίης· εὐλαλοῦς. εὐπάθεια· εὐτροφία, σπατάλη. | |
30 | ἐνάλιος· θαλάσσιος. εὖχος· δόξα. εἴκαθεν· ὑπεχώρησεν. ἐθρόησεν· ἐφόβησεν. ἔνθους· ἐκ θεοῦ κινηθείς. | |
35 | ἐνδίνοισιν· ἐντοσθίοις μέλεσιν. | 61 |
epsilon62 | εὐδίνητον· εὔστροφον. ἐκπεράνας· εἰς πέρας εἰσαγαγών. | |
zeta62(3t) | Ἀρχὴ τοῦ Ζ. | |
4 | ζοφώδους· σκοτεινοῦ. | |
5 | ζέσει· θέρμῃ. | |
eta62(6t) | Ἀρχὴ τοῦ Η. | |
7 | ἠγκιστρωμένοι· ἠγρευμένοι, κεκρατημένοι. ἤπειρον· πεζὴν γῆν. ἠπειγμένον· φθάσαντα. | |
10 | ἠμφιεσμένος· ἐνδεδυμένος. ἥδεται· ἡδύνεται. ἦισεν· ὕμνησεν. | |
theta62(13t) | Ἀρχὴ τοῦ Θ. | |
14 | θηρᾷ· ἀγρεύει. | |
15 | θυμηδίαν· χαράν, τέρψιν. θεόδμητον· ἐκ θεοῦ οἰκοδομηθεῖσαν. θᾶττον· ταχύ. θέσπιν ὄπα· θείαν φωνήν. | |
iota62(19t) | Ἀρχὴ τοῦ Ι. | |
20 | ἰσθμός· γῆ μέσον δύο θαλασσῶν. προθμὸς δὲ τὸ ἐναν‐ τίον, θάλασσα μέσον δύο γαιῶν. ἱμερτόν· ἐπιθυμητόν, ἡδύ, καλόν. ἰλύν· ῥύπον. ἰῆτο· ἰᾶτο. | |
25 | ἰόν· παραγενόμενον. ὅρα, ὦ ἀναγινώσκων, μὴ τὸν τοῦ ὄφεως ὑπολάβῃς ὧδε εἰρῆσθαι ἰόν, ἀλλὰ τὸ ἐπὶ τῆς Πεντηκοστῆς πνεῦμα ἐρχόμενον. ἰλιγγιᾷ· ἀτονεῖ, σκοτοῦται. ἱδρυμένος· καθήμενος. | |
30 | ἰσοσθενοῦσαν· ἰσοδυναμοῦσαν. ἰῆς· τῆς σῆς. λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ μιᾶς. | |
ἰσοσθενής· ἰσοδύναμος. | 62 | |
kappa63(1t) | Ἀρχὴ τοῦ Κ. | |
2 | κευθμῶνας· ἀφεγγεῖς τόπους. καββαλών· καταβαλών. καθειργνύς· κατακλείσας. | |
5 | κλύσαντα· βυθίσαντα. κλέος· δόξαν. κεκευθμένον· κατακεκρυμμένον. κεκρύφεις· ἔκρυψας. καθιδρύει· κάθηται καὶ καταμένει. | |
10 | κλισμοῖσι· θρόνοις. | |
lambda63(11t) | Ἀρχὴ τοῦ Λ. | |
12 | λυγρῶς· ἐλεεινῶς, ἀθλίως. λυπρῶς δὲ ἀντὶ τοῦ λυπηρῶς κεῖται. λύμην· φθοράν. | |
15 | λόφων· ὀρέων. λελιπαρημένον· παρακεκλημένον. λέσχην· φλυαρίαν, ἀκαιρολογίαν. | |
mu63(18t) | Ἀρχὴ τοῦ Μ. | |
19 | μυχοῖς· ἐνδοτέροις τόποις. | |
20 | μολεῖν· ἔρχεσθαι. μίμνουσι· μένουσι. μύστης· μυσταγωγός, ἢ μυστήρια εἰδώς. μέλας· σκοτεινός. μέδων· βασιλεύς. | |
25 | μελέων· ὕμνων. | |
nu63(26t) | Ἀρχὴ τοῦ Ν. | |
27 | νεηγενές· ἀρτιγενές. ναίων· οἰκῶν. νάουσι· ῥέουσι. | |
30 | νηδύν· γαστέρα. νοσφισμός· χωρισμός. νημερτές· ἀληθές. | |
xi63(33t) | Ξ. | |
34 | ξύμπαντας· τοὺς σύμπαντας. | 63 |
omicron64(1t) | Ἀρχὴ τοῦ Ο. | |
2 | ὄπα· φωνήν. ὄλβον· χρέως, πλοῦτον. οἰκτρῶς· ἐλεεινῶς, ἀθλίως. | |
5 | ὄλισθον· πλάνον. ὀλλύμενον· ἀπολλύμενον. οἶος ἐξ οἴου· μόνος ἐκ μόνου. ὀθνείαν· ξένην. ὀρεκτόν· ἐπιθυμητόν. | |
pi64(10t) | Ἀρχὴ τοῦ Π. | |
11 | πολύστονα· πολυστένακτα. πήματα· βλάβη. παρειμένας· παρεωρημένας. ἢ καὶ παρηγμένας, οἱονεὶ παρελθούσας. | |
15 | προνομεύσας· διαρπάσας. παμφαοῦς· φαιδροτάτης. πυρσῷ· φωτί. πηλίνης· γηΐνης. πενιχρόν· ταπεινόν. | |
20 | πρὸς πατρός· παρὰ πατρός. παμπήδην· παντελῶς, ὁλοσχερῶς. πολυρρύτοισι· πολυ〈ρ〉ρέουσι. προμηθίᾳ· ἐπιμελείᾳ, προνοίᾳ. ποντίου· θαλαττίου. | |
25 | πόλοιο· πόλου, οὐρανοῦ. ποτνιᾶται· παρακαλεῖται, ἢ νῦν τιμάζεται, δοξάζεται. πέλειαν· περιστεράν. προσηνῆ· εὐμενῆ. πανόλβιον· πᾶν ἔχουσαν, πάμπλουτον. | |
30 | πρόσθεν· πρῶτον. περαίνεις· ποιεῖς, πληροῖς. πορίζων· ἀπεργαζόμενος. πέδας· δεσμούς. | |
πατροσθενὲς ξύμμορφον· πατροδύναμον καὶ σύμμορφον. | 64 | |
pi65 | προσιτήν· βάσιμον. πανολβίῳ· πολυπλούτῳ. ποππυσμάτων· ὕβρεων, κολακιῶν. πόντος· πέλαγος. | |
rho65(5t) | Ἀρχὴ τοῦ Ρ. | |
6 | ῥώμη· ἰσχύς, δύναμις. ῥοαῖς· τοῖς ῥέουσιν ὕδασιν. ῥυπτόμενον· καθαιρόμενον. ῥήγνυσι γῆρυν· ῥήσσει, διασπαράσσει. | |
10 | ῥᾷον· εὔκολον, εὐχερές. ῥυπτικόν· καθαρτικόν. ῥήτρας· ῥήτορας. | |
sigma65(13t) | Ἀρχὴ τοῦ Σ. | |
14 | σπέος· σπήλαιον. | |
15 | σίντιν· σκώληκα βλαπτικόν. σμήχων· καθαίρων. στείβει· περιπατεῖ. σθένει· δυνάμει. σέλας· φῶς. | |
20 | στέργειν· ἀγαπᾶν, ἐμμένειν. σιωνίταις· τοῖς τὴν Σιὼν οἰκοῦσιν. σέθεν· σοῦ. σέβας· προσκύνησις, τιμή. συνεδριάζων· συγκαθεζόμενος, συγκαθήμενος. | |
tau65(25t) | Ἀρχὴ τοῦ Τ. | |
26 | τελεῖ· γίνεται, ὑπάρχει. τρίβον· ὁδόν. τριττοὶ θεουδεῖς· τρεῖς θεοειδεῖς. τρανῶς· σαφῶς, φανερῶς. | |
30 | τεθηγμένους· ἠκονημένους. τριτταῖς· τρισσαῖς. τάλαινα· ἀθλία. | |
τιμῆεν· ἔντιμον. | 65 | |
upsilon66(1t) | Ἀρχὴ τοῦ Υ. | |
2 | υἷας· υἱούς. ὑλικήν· ὑλώδη, φθαρτήν. ὑπέσχες· ὑπέδωκας. | |
5 | ὑφαίνειν· ποιεῖν. ὕδειν· ὑμνεῖν· παρὰ τὸ ὑάδειν κατὰ συγκοπήν. | |
phi66(7t) | Ἀρχὴ τοῦ Φ. | |
8 | φύτλης· φυλῆς ἢ φύσεως. φυράματος· διαπλάσεως. | |
10 | φλοιδούμενος· φλογιζόμενος. φέριστον· ἐξοχώτατον. φερέζωον· φέρον ζωήν. φερέσβιον· ζωοποιόν. φλᾶν· θλᾶν. | |
15 | φρυκτωρίας· λαμπαδουχίας, δᾳδουχίας. φυεῖσα· ὑπάρξασα, γεννηθεῖσα. φρυαττόμενος· ὑπερηφανευόμενος. φάους· φωτός. | |
chi66(19t) | Ἀρχὴ τοῦ Χ. | |
20 | χώρου· τόπου. χειραπτήσας· κρατήσας, χειρὶ ἁψάμενος. χοϊκός· ἀπὸ γῆς ὤν. χαὑτῷ· καὶ αὑτῷ· καὶ κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ι τοῦ καὶ συνδέσμου καὶ κράσει τοῦ α καὶ αυ 〈καὑτῷ〉, καὶ διὰ τὸ δασὺ | |
25 | πνεῦμα τοῦ αυ τρέπεται τὸ κ εἰς χ. | |
psi66(t) | Τὸ δὲ Ψ ἐν χρήσει οὐχ εὕρηται. | |
omega66(27t) | Ω. | |
28 | ὠδίς· ὠδῖνος· σημαίνει καὶ τὴν γέννησιν. ὤκιστα· τάχιστα. | |
30 | ὡς ἄημα· ὡς πνεῦμα· ἄημα γὰρ τὸ πνεῦμα παρὰ Διογενιανῷ. | |
32t | Τέλος σὺν θεῷ τοῦ λεξικοῦ | |
33t | τῶν κανόνων κατὰ ἀλφάβητον. | 66 |