TLG 4286 003 :: LEXICA SYNTACTICA :: Lexicon syntacticum (e cod. Laur. 59,16)

LEXICA SYNTACTICA Lexicogr.
(Varia)

Lexicon syntacticum (e cod. Laur. 59,16)

Source: Positano, L.M., Arco Magrì, M. (eds.), Lessico sintattico Laurenziano. Naples: Libreria Scientifica Editrice, n.d.: 75–83.

  • Αἱ διπλαῖ συντάξεις: pp. 75–76
  • Αἱ συντιθέμεναι διπλαῖ συντάξεις: pp. 77–80
  • Περὶ τῆς καθόλου τῶν νοημάτων συντάξεως: pp. 80–83

Citation: Entry — (line)

1-22t

ΑΙ ΔΙΠΛΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

1

γενικῇ Ἀνέχομαι, τὸ καταφρονῶ· τὸ δὲ ὑπομένω, αἰτιατικῇ.

2

Ἀπομνημονεύω, τὸ μνείαν ποιοῦμαι, γενικῇ· τὸ δὲ ἐπιλανθάνομαι, αἰτιατικῇ.

3

Ἀφίημί σε αἰτιατικῇ· τὸ δὲ παθητικὸν γενικῇ.

4

Ἀποκείρω σε αἰτιατικῇ· τὸ δὲ παθητικὸν γενικῇ.

5

Ἀμύνω σε, τὸ διώκω, αἰτιατικῇ· τὸ δὲ βοηθῶ, δοτικῇ.

6

Ἀπογινώσκω αἰτιατικῇ παρὰ Δίωνι, γενικῇ παρὰ δὲ τοῖς ἄλλοις.

7

γενικῇ Βασιλεύω, τὸ ἄρχω· τὸ δὲ βασιλέα ποιῶ, αἰτιατικῇ.

8

γενικῇ Κατηγορῶ σου, τὸ καταλέγω· τὸ δὲ ὑπο‐ δεικνύω, αἰτιατικῇ.

9

Βρύω, τὸ πηγάζω, αἰτιατικῇ· τὸ δὲ παρέχω καὶ
ἔχω παρ’ ἐμαυτῷ, δοτικῇ.75

10

Βασκαίνω σοι δοτικῇ, παρὰ δὲ Λιβανίῳ δοτικῇ καὶ αἰτιατικῇ.

11

γενικῇ Γεμίζω σου, τὸ ἀπὸ σοῦ ἀρύομαι· τὸ δὲ πληρῶ, αἰτιατικῇ.

12

Γράφω, τὸ κατηγορῶ, γενικῇ· τὸ δὲ ἐπιστέλλω, δοτικῇ· τὸ ζωγραφῶ, αἰτιατικῇ.

13

Διαφέρω σου, τὸ ἐναλλάττω, γενικῇ· τὸ δὲ ἐχθραίνω ἢ τὸ ἁρμόζω, δοτικῇ· τὸ δὲ ὑπομένω, αἰτιατικῇ.

14

Διψῶ σου, τὸ ἐπιθυμῶ, γενικῇ· τὸ δὲ θέλω πιεῖν, αἰτιατικῇ.

15

Διώκω, τὸ κατηγορῶ, γενικῇ· τὸ κατατρέχω, αἰτι‐ ατικῇ.

16

γενικῇ Διαλλάττω σου, τὸ διαφέρω· τὸ δὲ εἰς διαλλαγὰς φέρω, αἰτιατικῇ, καὶ τὸ κρίνω.

17

γενικῇ Ἐναντίον σου. Ἐναντιοῦμαί σοι δοτικῇ.

18

γενικῇ Ἐμπίπλαμαί σου· τὰ δὲ ἐνεργητικὰ αἰ‐ τιατικῇ.

19

δοτικῇ Εἰσηγοῦμαι, τὸ παραινῶ· τὸ δὲ ἡγοῦμαι, γενικῇ.

20

γενικῇ Ὑπερτερῶ σου ἐν ἔτει, τὸ πρωτεύω· τὸ δὲ νικῶ, αἰτιατικῇ, ὡς τὸ «ὑπερτερήσας τὸν ἐχθρόν».

21

γενικῇ Ὑπεριδών· παρὰ δὲ Θουκυδίδῃ καὶ Λιβανίῳ καὶ τῇ Θείᾳ Γραφῇ αἰτιατικῇ.

22

γενικῇ Αἰσθάνομαι παρὰ Λουκιανῷ, παρὰ δὲ τοῖς ἄλλοις αἰτιατικῇ· καὶ ὅτε δὲ περὶ ἑνὸς διαλέγεται,
αἰτιατικῇ.76

23-61t

ΑΙ ΣΥΝΤΙΘΕΜΕΝΑΙ ΔΙΠΛΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

23

αἰτιατικῇ Ἀποπτύω καὶ Πτύω καὶ Διαπτύω καὶ Ἐμπτύω. Καταπτύω δὲ γενικῇ.

24

Διαψεύδομαι καὶ Καταψεύδομαι γενικῇ. Ψεύδομαι δέ, τὸ ἁπλῶς ψεύδομαι, αἰτιατικῇ· ἀστοχῶ, γενικῇ.

25

Ὑπερτρέχω αἰτιατικῇ. Ὑπεκτρέχω δὲ γενικῇ.

26

Πηδῶ καὶ Ὑπερπηδῶ καὶ Διαπηδῶ αἰτιατικῇ. Ὑ‐ ποπηδῶ δὲ καὶ Ὑπερπηδῶ καὶ Καταπηδῶ γενικῇ· Ἐπιπηδῶ δὲ καὶ Προσπηδῶ δοτικῇ.

27

Βοῶ καὶ Ἐπιβοῶ, τὸ μαρτύρομαι, δοτικῇ. Ἐπιβοῶ δέ, τὸ ἐπικαλοῦμαι, αἰτιατικῇ. Καταβοῶ δὲ γενικῇ.

28

Πολεμῶ καὶ Ἀντιπολεμῶ δοτικῇ. Προπολεμῶ σου δὲ γενικῇ. Καταπολεμῶ δὲ αἰτιατικῇ.

29

Περιλαλῶ αἰτιατικῇ. Καταλαλῶ δὲ καὶ Ὑπερλαλῶ γενικῇ. Λαλῶ δὲ δοτικῇ.

30

Φωνῶ καὶ Ἐπιφωνῶ, τὸ βοῶ, δοτικῇ. Φωνῶ δέ, τὸ καλῶ, αἰτιατικῇ. Περιφωνῶ δὲ καὶ Καταφωνῶ καὶ Ὑπερφωνῶ γενικῇ.

31

Ἄιδω, Ἀντᾴδω, Προσᾴδω, Συνᾴδω δοτικῇ. Ἀπᾴδω δὲ καὶ Κατᾴδω γενικῇ.

32

Ἀπειλῶ καὶ Ἐπαπειλῶ δοτικῇ. Διαπειλῶ δὲ αἰ‐ τιατικῇ.

33

Καταστράπτω γενικῇ. Περιαστράπτω δὲ αἰτιατικῇ.

34

Βλέπω καὶ Περιβλέπω καὶ Ὑποβλέπω αἰτιατικῇ.
Προσβλέπω δὲ καὶ Ἐμβλέπω δοτικῇ.77

35

Ἐπιβαίνω καὶ Ἀποβαίνω καὶ Προβαίνω καὶ Κατα‐ βαίνω γενικῇ. Καταβαίνω δὲ καὶ Ἀναβαίνω καὶ Περιβαίνω καὶ Διαβαίνω αἰτιατικῇ. Ἐπαναβαίνω δὲ καὶ Προσβαίνω καὶ Ἐμβαίνω καὶ Ἐπεμβαίνω
5δοτικῇ. Ἐπικαταβαίνω δὲ γενικῇ. Ὑπεραναβαίνω δὲ καὶ Ὑπερκαταβαίνω καὶ Ἐπιδιαβαίνω καὶ Πα‐ ραναβαίνω αἰτιατικῇ.

36

Γελῶ καὶ Διαγελῶ αἰτιατικῇ. Καταγελῶ δὲ γενικῇ. Ἐπεγγελῶ δὲ δοτικῇ.

37

Κατηχῶ, τὸ κατὰ σοῦ ἠχῶ, γενικῇ· τὸ δὲ παραινῶ, δοτικῇ. Περιηχῶ αἰτιατικῇ. Ἐνηχῶ δὲ δοτικῇ.

38

Διίσταμαι, Ἐξίσταμαι, Ἀφίσταμαι καὶ Προΐσταμαι γενικῇ. Ἐπανίσταμαι δὲ καὶ Ἐνίσταμαι καὶ Προσ‐ ίσταμαι δοτικῇ. Περιίσταμαι δὲ αἰτιατικῇ.

39

Ἀναλογῶ, τὸ ὁμοιῶ, δοτικῇ. Ἀναλογίζω δέ, τὸ ἐνθυμοῦμαι, αἰτιατικῇ.

40

Προσαλγῶ καὶ Ἐναλγῶ δοτικῇ Ὑπεραλγῶ γενικῇ.

41

Μνημονεύω καὶ Ἀπομνημονεύω καὶ Ἀμνημονῶ καὶ Ἀναμνημονεύω γενικῇ. Διαμνημονεύω δὲ καὶ Καταμνημονεύω αἰτιατικῇ.

42

Ὑπερορῶ γενικῇ. Ὁρῶ δὲ καὶ Παρορῶ καὶ Περιο‐ ρῶ καὶ Προορῶ αἰτιατικῇ.

43

Κατορχοῦμαι γενικῇ. Ἐπορχοῦμαι δοτικῇ. Ἐξορ‐ χοῦμαι αἰτιατικῇ.

44

Παλαίω σοι καὶ Προσπαλαίω δοτικῇ. Καταπαλαίω
δὲ αἰτιατικῇ.78

45

Ἀντιπίπτω καὶ Προσπίπτω καὶ Ἐπιπίπτω δοτικῇ. Διεκπίπτω δὲ καὶ Διαπίπτω καὶ Ἐκπίπτω γενικῇ.

46

Ἐπεισπηδῶ καὶ Προσπηδῶ καὶ Ἐπιπηδῶ δοτικῇ. Πηδῶ δὲ καὶ Διαπηδῶ αἰτιατικῇ.

47

Παίζω αἰτιατικῇ. Ἐμπαίζω δὲ καὶ Προσπαίζω δο‐ τικῇ. Καταπαίζω σου δὲ γενικῇ.

48

Μεταποιοῦμαι καὶ Ἀντιποιοῦμαι γενικῇ. Περιποιοῦ‐ μαι δὲ καὶ Ὑποποιοῦμαι καὶ Προσποιοῦμαι καὶ εἴ τι ὅμοιον αἰτιατικῇ.

49

Ἐκπειράζω καὶ Πειράζω (sp. vac.). Καταπειράζω δὲ γενικῇ.

50

Ἐπιπνέω καὶ Προσπνέω καὶ Ἐμπνέω δοτικῇ. Κα‐ ταπνέω δὲ καὶ Περιπνέω αἰτιατικῇ. Πνέω δὲ γενικῇ.

51

Ἀντισοφίζομαι δοτικῇ. Κατασοφίζομαι δὲ αἰτιατικῇ. Κατασοφιστεύω δὲ γενικῇ.

52

Ἀποτολμῶ αἰτιατικῇ. Ἐπιτολμῶ δὲ δοτικῇ. Κατα‐ τολμῶ δὲ γενικῇ.

53

Δοκιμάζω καὶ Ἀποδοκιμάζω αἰτιατικῇ. Ἐπιδοκιμά‐ ζω, τὸ ὑπερμαχῶ, γενικῇ.

54

Ἀντιτείνω καὶ Προτείνω καὶ Ἐκτίνω, τὸ ἀνταπο‐ δίδωμι, καὶ Ἀποτίνω δοτικῇ. Ἐκτείνω δέ, τὸ ἐξα‐ πλῶ, καὶ Ἀποτείνω καὶ Διατείνω αἰτιατικῇ.

55

Σκώπτω καὶ Κατασκώπτω αἰτιατικῇ. Προσ〈σ〉κόπτω δὲ καὶ Προσκρούω δοτικῇ.

56

Τρυφῶ αἰτιατικῇ. Κατατρυφῶ γενικῇ. Ἐντρυφῶ καὶ Ἐπεντρυφῶ καὶ Παρατρυφῶ δοτικῇ.

57

Περιφρονῶ αἰτιατικῇ. Καταφρονῶ δὲ γενικῇ.79

58

Ἐπιχέω καὶ Ἐκχέω δοτικῇ. Καταχέω δὲ γενικῇ Χέω δὲ αἰτιατικῇ.

59

Ἀναχωρῶ καὶ Ἀποχωρῶ καὶ Ὑποχωρῶ καὶ Πα‐ ραχωρῶ γενικῇ. Ἐμφιλοχωρῶ δὲ δοτικῇ.

60

Χαίρειν εἰπών, καὶ φήσας, καὶ φράσας, καὶ λέξας, δοτικῇ. Χαίρειν δὲ ἀφείς, ἐάσας, λιπών, καὶ ἐπὶ τῶν ὁμοίων, αἰτιατικῇ.

61

Ἑκτέον καὶ Ἀφεκτέον γενικῇ. Προσεκτέον δὲ καὶ Ἐνεκτέον δοτικῇ. Φευκτέον δὲ αἰτιατικῇ.

62-85t

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΩΝ ΝΟΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ

62

τὰ κατ’ ἐπικράτειαν λεγόμενα γενικῇ, οἷον Βασι‐ λεύω, Ἄρχω, Κυριεύω, Δεσπόζω.

63

τὰ ἀπὸ τῶν αἰσθήσεων ἢ ἐκ τῶν αἰσθήσεων ἐνερ‐ γείᾳ γινόμενα γενικῇ, οἷον Ὠτακουστῶ, Γεύομαι, Αἰσθάνομαι, χωρὶς τοῦ Βλέπω.

64

τὰ κατὰ πάθος γινόμενα γενικῇ. οἷον Ἐρῶ, Κα‐ ταγελῶ, Ἐπιθυμῶ, χωρὶς τοῦ Γελῶ καὶ Παίζω καὶ Λυπῶ.

65

τὰ περιποίησιν δηλοῦντα εἴτε τῶν ἐν λόγοις εἴτε τῶν σωματικῶν δοτικῇ, οἷον Λέγω σοι, Ἐξηγοῦμαι, Περιποιῶ μέρος σοί τι τοῦ σώματος καὶ Τέμνω ὁμοίως· τὸ δὲ Τέμνω σε κατ’ ἐνέργειαν ἀπο〈νο〉σφίζω
5σοι· τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχει καὶ τὰ ἐπὶ τοῦ σώμα‐
τος· Φέρω σοι τόδε, Ὑπηρετῶ, Δουλεύω.80

66

τὰ ἰσοπαλοῦντα δοτικῇ, οἷον Ἀνθίσταμαι, Φιλονεικῶ.

67

αἱ ἐκ τῆς εὐθείας γινόμεναι δράσεις σχεδὸν εἰπεῖν αἰτιατικῇ, παρυφισταμένου δηλονότι τοῦ ἐνεργοῦν‐ τος καὶ τοῦ τὸ πάθος ὑφισταμένου, οἷον Τύπτω, Τρίβω, Κνήθω, Νίπτω.

68

τὰ ψυχικῶς καὶ σωματικῶς εἰς ψόγον λαμβανόμενα αἰτιατικῇ, οἷον Ἀνιῶ, Κακολογῶ, Λοιδορῶ. εὕρηται δὲ καὶ Λοιδορῶ σοι ποιητικῶς μόνον, Λοιδοροῦμαί σοι δέ.

69

τὰ καθ’ ὑπόστασιν τῶν κειμένων λαμβανόμενα αἰ‐ τιατικῇ, οἷον Εὑρίσκω σε, Ζητῶ σε.

70

τὰ ἐπὶ ἐγκωμίων λαμβανόμενα αἰτιατικῇ, οἷον Ὑ‐ μνῶ, Αἰνῶ, Δοξάζω.

71

τὰ ἐν κατασχέσει αἰτιατικῇ, οἷον Ἔχω, Κρατῶ, Φυλάττω.

72

αἱ σεπτικώτεραι φωναὶ αἰτιατικῇ, οἷον Σέβομαί σε, Αἰδοῦμαι.

73

ὅσα ἐπ’ ἀνακρίσει καὶ ἐπερωτήσει λαμβάνονται αἰ‐ τιατικῇ, οἷον 〈Ἐξετάζω, Ἀνακρίνω, Ἐρευνῶ. ὅσα ἐπ’ οἴκτου, ὁμοίως αἰτιατικῇ, οἷον〉 Θρηνῶ, Ὀδύρο‐ μαι, Κλαίω.

74

ὅσα κλῆσιν ἐπαγορεύει αἰτιατικῇ, οἷον Φωνῶ, Κα‐ λῶ, Βοῶ· ὅτε δὲ οὐ λαμβάνεται ἐπὶ κλήσεως, δοτικῇ.

75

τὰ κατ’ ἐπέκτασιν φόβου λαμβανόμενα αἰτιατικῇ, οἷον Δέδοικα, Φρίττω, Τρέμω.

76

τὰ παρορμητικὰ πάντα αἰτιατικῇ, οἷον Ὀτρύνω,
Διεγείρω, Ἐρεθίζω, Διδάσκω, Ἀλείφω, Ἀκονῶ.81

77

τὰ ἀπὸ αἰσθήσεως λαμβανόμενα μιᾶς τῶν πέντε γενικῇ καὶ αἰτιατικῇ, οἷον Ἀκούω σοῦ καὶ σέ, Ὀσφραίνομαι σοῦ καὶ σέ, Κρατήσας αὐτοῦ καὶ αὐτόν. τὰ δὲ ἀπὸ τῆς ὁράσεως πρὸς μόνην αἰτια‐
5τικὴν λαμβάνονται, οἷον Ὁρῶ σε, Βλέπω σε, Θεῶ‐ μαί σε, ἐπειδὴ αἱ μὲν ἄλλαι αἰσθήσεις κατ’ εἰσ‐ πομπὴν γίνονται τῶν ἔξωθεν εἰς ἑαυτὰς ἄγουσαι, ἡ δὲ ὅρασις κατ’ ἐκπομπὴν γίνεται, ὡς καὶ ὁ ποιητής·
«οὔτε τοι ὀξύτατον κεφαλῆς ἐνδέρκετον ὄσσε»,
10οἷον «οὐ δύνανταί σου οἱ ὀφθαλμοὶ ἐκ κεφαλῆς ἐπὶ πολὺ διήκοντες πλεῖστον τόπον ἐπιδεῖν».

78

τὰ ἐνεργητικὰ τοῦ Ἔχω, Λήβω, Παύω, Νικῶ, Με‐ ταβάλλω, Καθαίρω αἰτιατικῇ, τὰ δὲ παθητικὰ γενικῇ, 〈οἷον〉 «ἔχω λόγον, ἔχομαι λόγου».

79

τῶν εἰς μι τὰ μὲν ἐνεργητικὰ αἰτιατικῇ, τὰ δὲ πα‐ θητικὰ γενικῇ, οἷον «ἀφιέντες τὸν δεσμόν, ἀφιέ‐ μενοι τῶν δεσμῶν», «ἀφιέντες τὸν ὁπλισμόν, ἀφέ‐ μενοι τοῦ ὁπλισμοῦ».

80

τοῦ Πιέζω, Πιαίνω, Λυμαίνω, Λοιδορῶ, Λωβῶ, Νου‐ θετῶ τὰ μὲν ἐνεργητικὰ αἰτιατικῇ, τὰ δὲ παθητικὰ γενικῇ καὶ δοτικῇ.

81

τοῦ Διοχλῶ τὰ μὲν ἐνεργητικὰ δοτικῇ, τὰ δὲ πα‐
θητικὰ αἰτιατικῇ.82

82

τοῦ Ἄγω τὰ μὲν ἐνεργητικὰ αἰτιατικῇ, τὰ δὲ πα‐ θητικὰ δοτικῇ, οἷον «τῶν λόχων τὸν μὲν Σέλευκος ἦγε, τῶν δὲ αὐτὸς ἡγεῖτο», «ἤγετο τῷ ἀνδρί».

83

τὸ Ἀξιῶ ἐπὶ μὲν ἐπικλήσεως αἰτιατικῇ, ἐπὶ δὲ δώ‐ ρου γενικῇ.

84

τὸ Βαπτίζω ἐπὶ μὲν τοῦ ἁγιάζω αἰτιατικῇ, ἐπὶ δὲ τοῦ βυθίζω δοτικῇ.

85

Ἐπίσπω, τὸ ἀκολουθῶ, δοτικῇ. Ἐπισπῶ δὲ αἰτια‐ τικῇ. Ἐπισπῶμαι δέ, τὸ ἐπιλαμβάνω, γενικῇ· τὸ δὲ
προσλαμβάνω, αἰτιατικῇ.83