PARAPHRASES IN DIONYSIUM PERIEGETAM :: In Dionysii periegetae orbis descriptionem

TLG 4174 002 :: *PARAPHRASES IN DIONYSIUM PERIEGETAM* :: In Dionysii periegetae orbis descriptionem PARAPHRASES IN DIONYSIUM PERIEGETAM Comm. Geogr. (Incertum) In Dionysii periegetae orbis descriptionem Source: Ludwich, A. (ed.), Aristarchs Homerische Textkritik nach den Fragmenten des Didymos, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1885 (repr. Hildesheim: Olms, 1971): 556–574. Dup. partim 4174 001 Citation: Section — (line)

1	Τὰ περὶ τὴν γῆν καὶ τὸν μέγαν ἀρχόμενος πόντον ᾄδειν
2	καὶ τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πόλεις καὶ τῶν ἀνδρῶν τὰ διὰ πλῆθος κρίνεσθαι, εἴτουν χωρίζεσθαι, μὴ δυνάμενα ἔθνη,
3	πρῶ‐ τον τοῦ βαθυρρόου ὠκεανοῦ μνείαν ποιήσομαι· καὶ γὰρ ἐν ἐκείνῳ, τῷ ὠκεανῷ δηλονότι,
4	ἅπασα ἡ ἄπειρος γῆ ὡς νῆσος περιέχεται.
5	οὐ πᾶσα δὲ διόλου ὑπάρχει κυκλοτερής, ἀλλ’ ἀμφοτέρωθεν, ὅ ἐστι δι’ ἑκατέρου μέρους,
6	πλατυτέρα προ‐ βαίνουσα καὶ προερχομένη πρὸς τὰς τοῦ ἡλίου ὁδούς, ἤτοι πρὸς ἀνατολὴν καὶ δύσιν,
7	ὁμοία καὶ παραπλησία σφενδόνῃ. μίαν δὲ αὐτὴν καίπερ ἐοῦσαν
8	ἐν τρισσαῖς ἠπείροις οἱ ἄνθρωποι, ἀντὶ τοῦ εἰς τρία μέρη, διεῖλον·
9	πρώτην μὲν τὴν Λιβύην —προέταξε δὲ ταύτην, διότι καὶ Λίβυς ἦν—, μετὰ ταύτην δὲ τὴν Εὐρώπην καὶ Ἀσίαν.
10	ἀλλ’ ἡ μὲν Λιβύη ἄποθεν ἔχει τῆς Εὐρώπης τὸν ὁρισμόν,
11	τά τε Γάδειρα καὶ τὸ στόμα
11	τοῦ Νείλου, λοξὸν ἐν ταῖς γραμμαῖς, ὅ ἐστι ταῖς διατυπώσεσιν, —ὡς κολποῦσθαι καὶ κυρτοειδῆ φαίνεσθαι—	556
12	ὅπου βορειό‐ τατον ὑπάρχει τὸ ἔσχατον μέρος τῆς Αἰγύπτου
13	καὶ τὸ περί‐ πυστον τέμενος, ὅ ἐστι τὸ ἐξάκουστον χωρίον, τοῦ Λακωνικοῦ Κανώβου—ὁ δὲ Κάνωβος κυβερνήτης ἦν Μενελάου. μετὰ γὰρ τὴν Τροίας ἅλωσιν Μενελάου πρὸς τὰ τῆς Αἰγύπτου μέρη
5	πλανηθέντος καὶ τοῦ κυβερνήτου αὐτοῦ πνιγέντος, διαδέχεται τὴν ναῦν Κάνωβος, ὅστις ναυπηγῶν σκάφη διατρίψας ἐκεῖσε ὑπὸ ὄφεως δηχθεὶς ἐτελεύτησεν. ὃν θάψας Μενέλαος πόλιν εἰς ὄνομα αὐτοῦ ἱδρύσατο, ἐάσας τὸν ἀχρειότατον τοῦ στρατοῦ μετ’ αὐτοῦ κατοικεῖν. Λιβύη δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ κατάξηρον, λιφύη
10	τις οὖσα καὶ λιβύη—.
14	τὴν δὲ Εὐρώπην καὶ Ἀσίαν ὁ
14	Τάναϊς μέσον διαχωρίζει—Τάναϊς δὲ λέγεται διὰ τὸ τεταμένως ῥεῖν—,	557
15	ὅστις δὴ συστρεφόμενος ἐπὶ τὴν τῶν Σαυροματῶν γῆν
16	σύρεται καὶ ἐπὶ τὴν Σκυθίαν καὶ ἐπὶ τὴν Μαιώτιδα λίμνην,
17	πρὸς βορρᾶν, ὡς μέχρι τοῦ Ἑλλησπόντου τὰ βόρεια αὐτοῦ ὁρίζοντος—μεσούριον δὲ εἶπεν οἷον τὸ μέσον διαχώ‐ ρισμα· τοῦ γὰρ Ἑλλησπόντου νοτιώτερος. τὸ δὲ νότιον μέρος Ἑλλήσποντός ἐστι—.
18	σῆμα δέ, ὅ ἐστι διαχώρισμα, ὑπερ‐ τετάνυσται νοτιώτερον ἐπὶ τὸ Ἡρακλεωτικὸν στόμιον.
19	ἄλλοι δὲ πάλιν ταῖς ἠπείροις τὴν γῆν οὕτω διαχωρίζουσιν—Εὐρώπη δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ εὖρος ἤγουν πλάτος, Ἀσία δὲ διὰ τὴν ὑγρα‐ σίαν· ἄσις γὰρ ἡ ὑγρασία. Ἡράκλειον δὲ στόμα ἐκλήθη· ὅτε
5	ἐπανῆκε φέρων τὰ χρύσεια μῆλα Ἡρακλῆς, πεζὸς διέβη τὴν Λι‐ βύην, ὅπως τε αὐτὴν πᾶσαν καὶ τὴν Ἀσίαν θεάσαιτο. εἰς Ἄμ‐ μωνος δὲ ναὸν ἧκε καὶ ἐκεῖσε μεγαλοπρεπῶς ἔθυσε τῷ δαίμονι. κἀκεῖθεν διέβη εἰς Αἴγυπτον, ἀφοῦ τὸ στόμα Ἡρακλεωτικὸν ἐκλήθη—.
20	ἰσθμός τις ἄνω τέταται, ἀντὶ τοῦ ἐκτετάνυσται, ὑπέρτατος τῆς Ἀσίδος γῆς,	558
21	ἀναμεταξὺ τῆς Κασπίας θα‐ λάττης καὶ τοῦ Εὐξείνου πελάγους—ἰσθμὸς δὲ λέγεται στενὴ γῆ μεταξὺ δύο θαλασσῶν—,
22	ἐκεῖνον δὲ τὸν ἰσθμὸν τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Εὐρώπης ὅρον εἶπον·
23	ἄλλος δὲ πάλιν ἰσθμὸς μακρὸς καὶ μέγας ἐπὶ τὸν νότον σύρεται,
24	ἐπὶ τοῦ Ἀραβι‐ κοῦ κόλπου καὶ μεταξὺ τῆς Αἰγύπτου,
25	ὅστις δὴ ἀπὸ τῆς Ἀσιάτιδος γῆς τὴν Λιβύην χωρίζει.
26	τοιαῦτα μὲν περὶ τῶν ὅρων τῆς γῆς οἱ ἄνθρωποι διετάξαντο.
27	πανταχοῦ δὲ τοῦ πολλοῦ ὠκεανοῦ ὁ ῥοῦς φέρεται,
28	εἷς μὲν ὑπάρχων, πολλαῖς δὲ ἐπωνυμίαις ἡρμοσμένος—ὁ οὖν Εὔξεινος ἐκαλεῖτο πρότερον Ἄξεινος διὰ τὸ ὑπὸ λῃστῶν οἰκεῖσθαι καὶ μηδενὸς αὐτῷ παρα‐ βάλλειν τῶν ξένων· κατὰ ἀντίφρασιν δὲ Εὔξεινος ἐκλήθη ἤ, ὥς
5	τινές φασιν, ὁ Ἡρακλῆς ἐκβαλὼν ἐκεῖθεν τοὺς λῃστὰς φιλοξένους τινὰς κατῴκισεν—.
29	καὶ οὗτος μὲν ὁ ὠκεανὸς παρὰ τὴν ἐσχατιὰν τοῦ Λοκροῦ ζεφύρου, ἤτοι τοῦ δυτικοῦ—ἢ μᾶλλον τοῦ Ἰταλικοῦ· καὶ γάρ εἰσιν ἐν Ἰταλίᾳ Ἐπιζεφύριοι Λοκροί—,	559
30	Ἄτλας καλεῖται ἑσπέριος· ὕπερθεν δὲ
31	πρὸς βορρᾶν, ὅπου οἱ παῖδες τῶν πολεμικῶν Ἀριμασπῶν—ἅπερ εἰσὶν ἔθνη—,
32	Κρόνιον καὶ πεπηγότα πόντον, ὅ ἐστι κόλπον, καλοῦσιν·
33	ἄλλοι δὲ τὸν πεπηγότα τοῦτον τὸν Κρόνιον πόντον διὰ τὸ ψυχρὸν τοῦ τόπου—ὡς πηγνυμένου αὐτοῦ—καὶ νεκρὸν εἶπον διὰ τὸ ἀσθενὲς
34	τοῦ ἡλίου· βραδὺ γὰρ ἢ ὀλίγον ὑπεράνω ἐκείνης τῆς θαλάσσης φαίνει,
35	πανταχοῦ δὲ ὑπὸ ταῖς σκιεραῖς νεφέλαις παχύνεται καὶ πυκνοῦται.
36	ὅπου δὲ τὸ πρῶτον ἐν τῇ ἀνατολῇ ἀνατέλλει τοῖς ἀνθρώποις τὸ πρὸς ἕω μέρος,
37	ἠῷον καὶ Ἰνδικὸν καλοῦσι τὸ κῦμα τῆς θαλάτ‐ της ἐκείνης—τουτέστι τὸ μέρος ἐκεῖνο τοῦ ὠκεανοῦ—.
38	χωρὶς δὲ τὸ πρὸς νότον κλίμα Ἐρυθραῖόν τε καὶ Αἰθιόπιον καλοῦσιν,	560
39	ὅπου ὁ πολὺς τῆς ἀοικήτου ἐπιμήκης τόπος
40	ἐκτετάνυσται, ὑπὸ τοῦ θερμαντικοῦ κεκαυμένος ἡλίου— καὶ γὰρ τὸ πρὸς νότον μέρος Ἐρυθραῖον, καὶ διὰ τοῦτο τὸ ἔθνος ἐκεῖνο Αἰθιοπικόν, ὡς παρακεῖσθαι μακρὸν ἀγκῶνα τῆς ἀοικήτου—.
41	οὕτως, καθὼς εἴπομεν, περιτρέχει ὁ ὠκεανὸς πᾶσαν τὴν γῆν,
42	τοιοῦτος ὑπάρχων καὶ τοσαῦτα ἐπὶ τοῖς ἀνδράσιν ὀνόματα ἔχων.
43	κόλπους δὲ ἔνθα κἀκεῖσε ἐκβάλλει ἔσωθεν βάλλων
44	εἰς τὴν θάλασσαν, μικροὺς μὲν πολλούς, τέσσαρας δὲ μεγίστους.
45	καὶ πρῶτον μὲν ὅστις τὴν ἑσπερίαν θάλασσαν ποιεῖ,
46	συρόμενος ἐκ τῆς Λιβύης ἕως τῆς Παμ‐ φυλίδος γῆς·
47	δεύτερον δέ, κατ’ ὀλίγον μὲν μικρότερον, δηλονότι κόλπον, προφερέστατον δὲ τῶν ἄλλων, ὅ ἐστι μείζονα,
48	ὅστις ἀπὸ τῆς Κρονίας θαλάσσης ἐκ τοῦ βορρᾶ διασκορπι‐ ζόμενος
49	ἐν τῇ Κασπίᾳ τὸ δεινὸν αὐτοῦ ῥεῖθρον ἐπιπέμπει τῇ θαλάσσῃ,
50	ἥντινα πρόχυσιν τοῦ ὠκεανοῦ ἄλλοι καὶ Ὑρκανίαν εἶπον.	561
51	τῶν δὲ ἄλλων, οἵτινές εἰσιν ἀπὸ τῆς νο‐ τίας ἀμφότεροι θαλάσσης,
52	εἷς μὲν ἀνώτερος ὑπάρχει τὸ Περσικὸν κῦμα προχέων,
53	ἐξ ἐναντίας τῆς Κασπίας θαλάσσης τετραμμένος,
54	ἄλλος δὲ πάλιν Ἀράβιος ἐξογκοῦται καὶ αὔξεται πλησίον
55	τοῦ Εὐξείνου πόντου νοτιώτερον τὸ ῥεῦμα συστρέφων.
56	τοσοῦτοι μὲν τοῦ βαθυρρόου ὠκεανοῦ οἱ μεί‐ ζονές εἰσι κόλποι,
57	ἄλλοι δὲ πάλιν ἄπειροι καὶ πολλοὶ γε‐ γένηνται.
58	ἀρτίως δὲ τῆς ἑσπερίας θαλάσσης, ἤγουν τῆς δυτικῆς, τὸν πόρον λέξω, ἥτις ἐπὶ πάσας
59	τὰς γαίας τοῖς λοξοῖς πελάγεσιν ἐπιστρέφεται, τουτέστι διέρχεται,
60	ἄλλοτε μὲν ταῖς νήσοις οὖσα ἡ ἑσπερία θάλασσα περίδρομος, τουτέστι κυκλοτερής, ἄλλοτε δὲ
61	ἢ ὀρέων ἢ πόλεων τὰ κάτω μέρη ὑποξύουσα διέρχεται.
62	ὑμεῖς δέ, ὦ Μοῦσαι, τὰς σκολιὰς ὁδούς, οἱονεὶ τὰς δυσχερεῖς καὶ οὐ κατ’ εὐθεῖαν ἰούσας, προσεί‐ πατε,
63	ἀρξάμεναι κατὰ τάξιν τοῦ δυτικοῦ ὠκεανοῦ,
64	ὅπου καὶ αἱ στῆλαι τοῦ Ἡρακλέους—ἥ τε Ἀλύβη καὶ ἡ Ἄβεννα— παρὰ τοῖς τέρμασι τῆς καθ’ ἡμᾶς θαλάσσης καὶ τῆς ἀρχῆς τοῦ ὠκεανοῦ	562
65	μέγα ἵστανται θαῦμα, ἐπὶ τὰ ἔσχατα μέρη τῶν Γαδείρων,
66	ἐπὶ τὸν δυτικὸν καὶ μακρὸν πρηῶνα, ὅ ἐστιν ἐπὶ τὴν μεγάλην ἔξοδον, τῶν ἐπὶ πολὺ διηκόντων, ἤτοι τῶν εἰς πολλὰ διεσπαρμένων, Ἀτλάντων—ἢ Ἀτλάντων τῶν Ἀτλαντικῶν πόρων ἢ τῶν ἐνοικούντων. ὁ δὲ Ἄτλας μέγιστον ὄρος ὢν περὶ
5	Λιβύην κίων ἐμυθολογήθη τοῦ οὐρανοῦ διὰ τὸ ὑπερβάλλον τοῦ μεγέθους, καὶ Ἀτλαντικὸν πέλαγος ἐξ αὐτοῦ—,
67	ὅπου καὶ ὁ στερεὸς ἀνέδραμε—ποιητικῶς—κίων—ὡς τὸ „ἔχει δέ τε κίονας αὐτὸς μακράσ“ \|Od. α 53\|—
68	πυκνοῖς καὶ ἰσυχροῖς νέφεσι καλυπτόμενος ....
1053	ἐὰν δέ σε ἐπιθυμία καταλαμβάνῃ καὶ ἐπικρατῇ πρὸς τὸ τοὺς Πέρσας ἰδεῖν,
1054	εὐφραδέως ἄν σοι καὶ τούτων τὸ γένος προσείποιμι,
1055	καὶ τῶν ἀεὶ καὶ διὰ παντὸς κατ‐
1055	ερχομένων ποταμῶν τὸν πόρον καὶ τῶν ὀρῶν τὰς ὁδούς.	563
1056	μόνοι καὶ γὰρ τῆς Ἀσίας τὸ ἔθνος βασιλικώτατον ἔχουσι,
1057	μόνοι καὶ ἄπειρον πλοῦτον ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν ἔθεντο,
1058	ὁπότε τὴν Μῃονίαν—ἥπερ ἐστὶν ἡ Λυδία—ἐπὶ Δα‐ ρείου καθελόντες—καὶ τὰς Σάρδεις ἐπόρθησαν.
1059	ἐκείνων μὲν τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τῷ σώματι τὰ ὅπλα χρυσᾶ,
1060	τὰ δὲ χαλινὰ ἐπὶ τοῖς στόμασι τῶν ἵππων χρυσᾶ,
1061	χρυσῷ δὲ καὶ τοῖς ποσὶ τὰ ἑαυτῶν ὑποδήματα ἐκοσμήσαντο·
1062	το‐ σοῦτος καὶ γάρ ἐστιν αὐτοῖς ἄπειρος πλοῦτος. ἀλλ’ ὑπαρχέτω σοι
1063	ἡ Περσὶς ὅλη γῆ τοῖς μεγάλοις ὄρεσι περίδρομος,
1064	ἐπὶ τὸ νοτιώτερον μέρος τῶν Κασπίων πυλῶν τὴν ἔκτασιν ἔχουσα,
1065	ἑλκομένη ἕως τῆς ὁμωνύμου ἀμφιτρίτης.
1066	τριχῶς δὲ κατοικοῦσι καὶ κεχωρισμένως· οἱ μὲν τοξοφόροι ὑπὸ τοὺς ἄρκτους
1067	τοῖς σκιεροῖς, ὅ ἐστι τοῖς δασέσιν, ὄρεσι τῶν Μήδων καθήμενοι,
1068	οἱ δὲ μεσήπειροι, οἱ δὲ ἐπὶ τὸν νότον μέχρι τῆς θαλάσσης.
1069	πρῶτα δὲ ἔθνη εἰσὶν οἱ Σάβαι, μετὰ τούτους δὲ οἱ Πασαργάδαι, πλησίον δὲ οἱ Τασκοί,
1070	καὶ ἄλλοι, οἵτινες ἐπὶ τὴν Περσίδα γῆν κατοικοῦσι διχῶς.
1071f	καὶ ταύτην μὲν τὴν Περσίδα γῆν ἔνθα κἀκεῖσε ταῖς σκο‐ λιαῖς προχύσεσιν ἐλαυνόμενοι οἱ ποταμοὶ περισσῶς πιαίνουσι.	564
1073	χωρὶς μέν ἐστιν ὁ μέγας Κόρος, χωρὶς δὲ ὁ Χόασπις— ὅς ἐστιν ἀπόρροια ἀπὸ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ—
1074	Ἰνδικὸν ἕλκων ὕδωρ παραρρέων τε τὴν γῆν τῶν Σούσων—οὐδεὶς δὲ ἐξ αὐτοῦ, ὡς μυθεύεται, τοῦ Χοάσπιδος πίνει, εἰ μὴ μόνος ὁ βασιλεύς—.
1075f	ἐπὶ τούτου δὲ ταῖς πλευραῖς καθάπερ κύ‐ λινδρον ἐπὶ τῆς γῆς κείμενον τὸν ἡδὺν τῇ ὄψει θεάσῃ ἀχάτην, ὃν ἀπὸ τῆς πέτρας
1077	τοῦ χειμερίου ποταμοῦ αἱ χαράδραι, οἱονεὶ τὰ ἀπὸ τῶν ὄμβρων τῆς γῆς σχίσματα, κάτω σύρουσιν.
1078	ἀεὶ δὲ καὶ διαπαντὸς τῷ χλιαρῷ ἀνέμῳ
1079	οἱ καρποὶ χαίροντες πυκνοὶ καὶ συνεχεῖς καὶ ἐπάλληλοι θάλλουσιν.
1080	διανοούμενος δὲ σκέπτου καὶ ἐπὶ τὴν ἀνατολὴν τὸν ὑπόλοιπον πόρον τῆς Ἀσίδος γῆς·
1081	καὶ γὰρ ἐγγὺς ἡ βάσις τῆς ἠπείρου, ὅ ἐστι τῆς Ἀσίας, πληροῦται—ἤπειρον δὲ κυρίως τὴν Ἀσίαν λέγει διὰ τὸ μέγεθος. τριχῶς δὲ ἡ ἤπειρος λέγεται·
1081	ἥ τε σύμπασα γῆ καὶ ἡ Ἀσία ἐξαιρέτως καὶ κατ’ ἐξοχὴν τὸ Ἰλ‐	565
5	λυρικόν—.
1082	καὶ παρὰ μὲν τῷ ῥεύματι τοῦ Περσικοῦ ὠκεανοῦ
1083	ὑπὸ τῷ ἀνατέλλοντι ἡλίῳ οἱ Καρμανοὶ κατοι‐ κοῦσιν,
1084	οὐκ ἄποθεν καὶ χωρὶς διαμεμερισμένην γῆν ἔχοντες—ὡς ἑτερόφυλοι τῆς Περσίδος—,
1085	ἀλλ’ οἱ μὲν ὑπεράνωθεν τῆς θαλάσσης, οἱ δὲ ἔνδον ἠπειρῶται—ἔστι καὶ γὰρ ἡ μὲν βορεία Καρμανία ἔρημος, ἡ δὲ νοτία λιπαρά—.
1086	πρὸς δὲ τὴν ἀνατολὴν τούτων τῶν Γεδρωσῶν—ἅπερ εἰσὶν ἔθνη—ἡ γῆ ἕλκεται
1087	τοῦ μεγακήτεος ὠκεανοῦ γείτων, ἐφ’ οἷστισιν ἔθνεσι πρὸς τὰς αὐγὰς
1088	παρὰ τῷ Ἰνδῷ ποταμῷ οἱ νότιοι Σκύθαι—οἱ καὶ Ἰνδοσκύθαι καλού‐ μενοι—κατοικοῦσιν,
1089	ὅστις Ἰνδικὸς κατέναντι τῆς ἐρυ‐ θρᾶς θαλάσσης κατέρχεται
1090	ταχὺν ῥοῦν ἐπὶ τὸν νότον ὀρθὸν ἐλαύνων,
1091	ἀπὸ τοῦ ἠνεμόεντος, ὅ ἐστιν ὑψηλοῦ, ὄρους Καυκάσου τὸ πρῶτον ἀρξάμενος—ὅθεν καὶ ὁ Εὐφράτης κατέρχεται. τὸ αὐτὸ δὲ λέγει καὶ Ἠμωδὸν ὄρος· συνεχῆ καὶ γάρ εἰσι ταῦτα—.
1092	δύο δὲ στόματα αὐτοῦ ὑπάρχει· μέσῃ δὲ τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ—ὡς ἀπὸ τῶν στομάτων καὶ τοῦ ὠκεανοῦ —ποιῶν νῆσον κατέδραμεν,	566
1093	ἣν καὶ Παταλήνην καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι—οὕτως καὶ γὰρ οἱ Ἰνδοὶ Πάταλα ὀνομάζουσιν—.
1094	ἐκεῖνος δὲ ὁ ποταμὸς πολλῶν ἀνδρῶν ἔθνη ἀποτέμνεται·
1095	δύνοντος μὲν ἐπὶ τὴν κλίσιν, ἤτοι τὴν δύσιν, τοῦ ἡλίου
1096	τούς τε Ὠρείτας καὶ Ἄριβας—Ἄριβες δὲ καὶ Ὠρεῖται οἱ αὐτοί, οἱ καὶ δυτικώτεροι ὄντες τοῦ Ἰνδοῦ—καὶ τοὺς λινᾶς χλαίνας ἔχοντας Ἀραχώτας—οὗτοι δὲ μᾶλλον βορειότεροι τῶν Ὠρειτῶν εἰσι—
1097	καὶ τοὺς Σατραΐδας καὶ ὅσους παρὰ τῇ ἐξοχῇ τοῦ Παρνασσοῦ,
1098	κοινῶς δ’ ὁμοῦ μάλα πάντας ἐπωνύμως Ἀριηνοὺς λέγουσιν—εἶπε καὶ γὰρ ἄνωθεν ἐρυθραίων Ἀριηνῶν—,
1099	οὐκ ἐπέραστον δὲ καὶ καλὴν γῆν κατοι‐ κοῦντες, ἀλλ’ ὑπὸ τὴν πλήθουσαν λεπτῇ
1100	ψάμμῳ καὶ τοῖς δασέσι θάμνοις.
1101	ἀλλ’ ὅμως ἐπαρκεῖς καὶ ἱκαναὶ τοῦ βίου τοῖς ἀνθρώποις εἰσὶν ὁδοὶ καὶ ἄλλαι πολλαί·
1102	ἄλλον δὲ πλοῦτον αὐτοῖς ἄφθαρτον κομίζει ἡ γῆ—ὡς ἀφορμαὶ καὶ ὁδοὶ τοῦ βίου εἰσὶ πολλαί—.
1103	πανταχοῦ γὰρ τοῦ ἐρυ‐ θροῦ κοραλίου ὁ λίθος ἐστί,
1104	πανταχοῦ δὲ ὑπὸ ταῖς πέτραις αἱ φλέβες ὠδίνουσι
1105	τῆς τε χρυσιζούσης καὶ τῆς
1105	κυανῆς—δύο καὶ γάρ εἰσι γένη—τὴν καλὴν πλάκα τοῦ σαπφείρου·	567
1106	τούτους ἀποτέμνοντες βιοτήσιον ὦνον, τουτ‐ έστιν ὠφέλειαν, εὐπορίαν, τῆς ἑαυτῶν ζωῆς προσπορίζονται.
1107	πρὸς δ’ ἀνατολὰς ἡ ἐπέραστος τῶν Ἰνδῶν ἐπίκειται γῆ,
1108	πασῶν ἐσχάτη, παρὰ τοῖς χείλεσι τοῦ ὠκεανοῦ,
1109	καθ’ ἣν ἐπὶ τῶν μακαρίων ἀνδρῶν τὰ ἔργα ὁ ἥλιος ἀνερχόμενος
1110	ταῖς πρώταις ἀκτῖσιν αὐτοῦ ἐπιφλέγει.
1111	διὰ τοῦτο τὸ ἔκπληκτον αὐτῶν σῶμα περὶ τὴν γῆν ἐκείνην πιαινόμενον μελαίνεται,
1112f	εὐτραφεῖς δὲ τρίχας ὁμοίας τῷ ὑακίνθῳ ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς αὐτῶν φέρουσιν.
1114	τούτων οἱ μὲν τοῦ χρυσοῦ τὴν γενεὰν μεταλλεύουσι,
1115	ταῖς εὐκαμπέσι μακέλλαις τὴν γῆν σκάπτοντες—μάκελλα δὲ καὶ δίκελλα καὶ ἀμάρα καὶ σκα‐ πάνη ὀρυκτικά εἰσιν ἐργαλεῖα—,
1116	οἱ δὲ τοὺς ἐκ τοῦ λίνου κατασκευασθέντας ἱστοὺς ὑφόωσιν, οἱ δὲ
1117	τοὺς λαμπροτάτους ἢ λευκοὺς πρισθέντας ὀδόντας τῶν ἐλεφάντων ἀποξύουσιν,
1118	ἄλλοι δὲ ἐπὶ ταῖς προόδοις τῶν ἀναύρων,
1118	ὅ ἐστι τῶν μὴ ἐχόντων ποταμῶν, αὔρας δηλονότι, τῶν ξηροπο‐ τάμων	568
1119	ἢ τὴν γλαυκὴν λίθον τοῦ βηρύλλου ἢ τὸν τι‐ μιώτατον καὶ διαυγῆ ἀδάμαντα ἰχνεύουσιν
1120	ἢ τὴν χλωρῶς διαυγάζουσαν ἴασπιν
1121	ἢ τὸν γλαυκιόωντα λίθον τοῦ κα‐ θαροῦ, ὅ ἐστι θαλασσοειδοῦς, τοπάζου—τέσσαρες δὲ τάξεις εἰσὶ τοῦ λευκοῦ· λευκόν, γαλακτῶδες, γλαυκὸν καὶ χαροπόν—
1122	καὶ τὴν γλυκερὰν ἀμέθυστον ἡσύχως πως καὶ μετρίως καὶ ἠρέμα πορφυρίζουσαν·
1123	καὶ γὰρ παντοῖον πλοῦτον τοῖς ἀνδράσι
1124	τοῖς ἀεννάοις ποταμοῖς ἔνθα κἀκεῖσε κα‐ τάρρυτος ἡ γῆ αὔξει—ἀεννάοις δὲ τοῖς ἀεὶ ῥέουσιν—.
1125	ἀληθῶς δὲ καὶ οἱ λειμῶνες, ἀντὶ τοῦ οἱ σπειρόμενοι τόποι—λειμῶνας καὶ γὰρ ἐνταῦθα τοὺς σπειρομένους λέγει τόπους—, τοῖς φύλλοις ἀεὶ κομῶσιν, ἤτοι εὐθαλεῖς εἰσι καὶ θάλλουσι·
1126	καὶ γὰρ ἀλλαχοῦ μὲν ἡ κέγχρος αὔξεται, ἀλ‐ λαχοῦ δὲ
1127	τοῦ Ἐρυθραίου καλάμου—ὅπερ ἐστὶν εἶδος ἀρώματος καὶ θυμίαμα παρ’ αὐτοῖς—αἱ ὗλαι πάνυ θάλλουσι —τὸ δὲ Ἐρυθραῖον ἢ ὅτι ἐρυθρὰν ἔχει τὴν χροιάν, ἢ ὅτι πρὸς τῇ Ἐρυθρᾷ φέρεται—.
1128	διανοούμενος δὲ σκόπει, ὅπως ἄν σοι καὶ τὸ σχῆμα καὶ τοὺς ποταμοὺς εἴποιμι
1129	τά τε ἠνεμόεντα, ἤγουν ὑψηλά, ὄρη καὶ αὐτῆς τὰ ἔθνη τῆς γῆς.
1130	καὶ αὐτὴν μὲν ἐπὶ ταῖς τρισσαῖς πλευραῖς
1131	ἁπάσαις οὔσαις λοξαῖς ἥρμοσεν ὁμοίως εἴδει ῥόμβου—ὅπερ ἐστὶ σχῆμα τέσσαρα πλευρὰ διάλοξα ἔχον—.	569
1132	ἀλλὰ τοῖς ἑσπερίοις μὲν ὕδασι τὴν γῆν ἀποτμήγει, ὅ ἐστι διαχωρίζει, ὁμούριος, ἀντὶ τοῦ γείτων, ὁ Ἰνδὸς ὑπάρχων,
1133	καὶ τὸ κῦμα τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης τὸ νότιον,
1134	ὁ δὲ Γάγγης εἰς τὰς αὐγάς, καὶ ὁ Καύκασος ἐπὶ τοῖς ἀρκτώοις μέρεσι.
1135	καὶ ταύτην μὲν πολλοὶ καὶ πλούσιοι ἄνδρες κατοικοῦσιν,
1136	οὐχ ὁμώνυμοι καὶ ὁμοῦ ὄντες, ἀλλ’ ἀμφοτέρωθεν
1137	κεχωρισμένοι, οἱ μὲν Δαρδανέες ἔγγιστα τοῦ ἀπείρου Ἰνδοῦ ποταμοῦ,
1138f	ὅθεν ἀπὸ τῶν σκοπέλων—δηλονότι τῶν ὑψηλῶν τόπων, ἀφ’ ὧν ἔστι κατασκοπήσασθαι—ὁ ναυσίπορος Ὑδάσπης λοξὸν συρό‐ μενον τὸν Ἀκεσίνην εἰσδέχεται.
1140	ἐπὶ τούτοις δὲ καὶ ὁ λαμπρὰ κύματα ἔχων Κώφης ἐπακολουθεῖ·
1141	μέσον δὲ τού‐ των τῶν ποταμῶν οἱ Σάβαι κατοικοῦσι καὶ οἱ Τοξίλοι—οἱονεὶ τοξικοὶ ἄνδρες ἢ οὕτω καλούμενοι Τοξίλοι—,
1142	ἐφεξῆς δὲ καὶ οἱ Σκόδροι· ἐπακολουθοῦσι δὲ καὶ τὰ ἄγρια φῦλα	570
1143	τῶν Πευκανέων· μετὰ τούτους δὲ οἱ τοῦ Διονύσου θε‐ ράποντες
1144	—ὑπερβαλλόντως, καὶ γὰρ περὶ τὰ μέρη ἐκεῖνα τιμᾶται παρὰ τῶν Γαργαρίδων ὁ Διόνυσος—, ὅπου ποικίλην τὴν γενεὰν τοῦ χρυσοῦ
1145	ὅ τε Ὕπανις—ὅς ἐστι ποταμὸς Σκυθίας—καὶ ὁ θαυμαστὸς Μέγαρσος φέρει·
1146	οἱ σφοδρότατοι ἐκεῖνοι τῶν ποταμῶν ἀπὸ τοῦ Ἠμωδοῦ ὄρους
1147	διεγειρόμενοι ἐπὶ τὴν Γαγγήτιδα χώραν προρρέουσι
1148	συρομένην πρὸς νότον περὶ τὰ ἔσχατα τῆς Κωλίδος γῆς —ἥ ἐστι νῆσος, ὅπου ἡ Ἀφροδίτη τιμᾶται—.
1149	καὶ αὕτη μὲν ἐπὶ τὸν βαθέα συστρέμματα ἔχοντα ποταμὸν ὠκεανὸν
1150	ὑψηλὴ προνένευκε, τοῖς ταχινοῖς οἰωνοῖς, δηλονότι τοῖς ταχέσιν ὀρνέοις, δύσβατος οὖσα·
1151	διὰ τοῦτο καὶ οἱ ἄνδρες ἐπιδοξάζουσιν αὐτὴν Ἄορνιν—διὰ τὸ μὴ δέχεσθαι ὄρνιν ἐκ τοῦ πολλοῦ ὕψους ἢ διὰ τὴν θέρμην τοῦ ἡλίου· ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖσε πρῶτον ἀνατέλλει ὁ ἥλιος, καὶ οὐ φέρουσι τὴν θέρμην
5	αὐτοῦ—.
1152	ὑπάρχει δέ τις τίμιος καὶ θαυμαστὸς καὶ μέγας τόπος περὶ τὸν καλὰ ῥεύματα ἔχοντα Γάγγην—μεταλλάσσει δὲ ἀρτίως ἐπὶ τὰ πολεμικά—,	571
1153	ὅν ποτε ὀργιζόμενος ὁ Βάκχος ἐπὶ τὸν τιμήεντα τόπον
1154	ἐπάτησεν, ὅτε αἱ ἁπαλαὶ καὶ τρυφεραὶ
1155	τῶν Βακχῶν νεβρίδες εἰς ἀσπίδας καὶ σί‐ δηρον καὶ ὅπλα ἐγίνοντο,
1156	οἱ δὲ θύρσοι καὶ ἕλικες τῆς πολυγνάμπτου ἑλίνου, ὅ ἐστι τῆς πολυκαμποῦς ἀμπέλου, εἰς σπείρημα δρακόντων, ἀντὶ τοῦ εἰς ἕλιγμα δρακόντων,
1157	αἱ ζωστῆρες μαιμώοντο, ὅπερ ἐστὶ προεθυμοῦντο, ἤγουν εἰς διάζωσιν δρακόντων ἠλλάσσοντο
1158	τότε, ὅτε ταῖς ἀφροσύναις αὐτῶν τοῦ θεοῦ τὴν ἑορτὴν ἠτίμησαν.
1159	τούτου χάριν τὴν μὲν ὁδὸν Νυσσαίαν ἐκάλεσαν,
1160	κοσμίως δὲ καὶ ἐπιστημόνως σὺν τοῖς υἱοῖς αὐτῶν πάντα ἐτέλεσαν τὰ μυστήρια,
1161	ὁπότε αὐτὸς τὰ ἔθνη τῶν μελάνων Ἰνδῶν ὤλεσε
1162	καὶ τῶν Ἠμωδῶν ὀρέων ἐπέβη, ὑφ’ ὧντινων ὀρῶν βάσιν
1163	τοῦ ἀνατολικοῦ ὠκεανοῦ ὁ μέγας ῥοῦς φέρεται.
1164	ἐκεῖσε δύο στήλας περὶ τὰ πληρώματα στήσας τῆς γῆς
1165	χαίρων ἐπὶ
1165	τὸ χεῦμα κατῆλθε τοῦ Ἰσμηνοῦ—ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τὸν Ἰσμηνὸν χαίρων κατῆλθεν, ὅς ἐστι ποταμὸς Θηβῶν—.	572
1166	τοσοῦτοι μὲν κατὰ τὴν γῆν ὑπέρτατοι ἄνδρες ὑπάρχουσιν—ὑπέρτατοι δὲ εἰπὼν ἐδήλωσεν, ὅτι τῶν ἐπιφανῶν μόνων ἐμνήσθη—·
1167	ἄλλοι δὲ ἔνθα κἀκεῖσε πολλοὶ ἐπὶ τὰς ἠπείρους πλανῶνται,
1168	οὓς οὐκ ἄν τις διαδήλους καὶ φανεροὺς εἴποι καὶ λέξοι
1169	θνητὸς ὑπάρχων· μόνοι δὲ οἱ θεοὶ ῥᾳδίως καὶ εὐκόλως δύνανται πάντα.
1170	αὐτοὶ καὶ γὰρ πρῶτα τὰ θεμέλια ἐτορ‐ νεύσαντο—οἱονεὶ ἐν τόρνῳ ἔθηκαν, περιεγράψαντο· τὸ σφαι‐ ρικὸν δὲ τοῦ κόσμου ἡ λέξις ἐδήλωσε—
1171	καὶ τὴν βαθεῖαν ὁδὸν τῆς ἀμετρήτου θαλάσσης ἔδειξαν·
1172	αὐτοὶ δὲ ἑδραῖα καὶ ἀσφαλῆ τὰ ἄστρα διακρίναντες ἐν τῷ βίῳ διεσάφησαν,
1173f	τοῦ δὲ πόντου καὶ τῆς βαθείας ἠπείρου ἑκάστῳ ἀνδρὶ μοῖραν ἐκληρώσαντο ἔχειν.
1175	διὰ τοῦτο καὶ ἄλλως κατὰ φύσιν καὶ παρηλλαγμένως ἑκάστη γῆ καὶ τὰ κλίματα ἔλαχε·
1176	καὶ γὰρ ἡ μέν ἐστι λαμπρὰ καὶ λευκή,
1177	ἡ δὲ με‐ λανωτέρα, ἡ δὲ ἀμφοτέρων τὴν μορφὴν ἔλαχεν·
1178	ἡ δὲ ἄλλη τῆς Ἀσσυρίας ὁμοία καὶ παραπλησία τοῖς ἄνθεσι τῆς μίλτου
1178	—ὅ ἐστι τοῖς ἀρώμασιν· ὁ πηλὸς γὰρ αὐτῆς ῥουσιώδης ἐστίν—,	573
1179	ἄλλαι δὲ ἀλλοῖαι ἤτοι ἑτεροειδεῖς· οὕτως καὶ γὰρ ὁ μέγας διανοησάμενος ἐσκέψατο Ζεύς.
1180	οὕτω τοῖς ἀνθρώποις ἑτεροῖα, οἱονεὶ ἀλληνάλλως ἔχοντα καὶ ἑτεροειδῆ, κατεσκεύασε πάντα.
1181	ὑμεῖς δέ, ὦ ἤπειροι καὶ αἱ ἐν τῇ θαλάσσῃ νῆσοι
1182	καὶ τὰ ὕδατα τοῦ ὠκεανοῦ καὶ τὰ μεγάλα τοῦ πόντου χεύματα
1183	καὶ οἱ ποταμοὶ καὶ αἱ κρῆναι καὶ τὰ βησσήεντα ὄρη—ἀντὶ τοῦ τὰ βάσιμα ἢ κατάσκια καὶ δασέα—, χαίρετε.
1184	ἄρτι γὰρ καὶ τὸ μέγα κῦμα τῆς θαλάσσης ἐπέδραμον,
1185	ἄρτι δὲ καὶ τὸν πολλὰς ἔχοντα συστροφὰς πόρον τῆς ἠπείρου, ὧντινων ἕνεκα
1186	ἐκ τῶν μακαρίων καὶ ἀθανάτων
1186	θεῶν ἡ ἀμοιβή, ἡ ἀνταπόδοσις ἀνταξία μοι γένοιτο.	574

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

1053

1054

1055

1056

1057

1058

1059

1060

1061

1062

1063

1064