TLG 4117 024 :: EUSTATHIUS :: Allocutio ad imperatorem Constantinum [Sp.] EUSTATHIUS Scr. Eccl.
Theol. Allocutio ad imperatorem Constantinum [Sp.] Citation: Page — (line) | ||
673(1t) | SANCTI EUSTATHII | |
2t | EPISCOPI ANTIOCHENI | |
---|---|---|
3t | ALLOCUTIO AD IMPERATOREM CONSTANTINUM | |
4t | IN CONCILIO NICAENO. | |
1 | Εὐχαριστοῦμεν Θεῷ, κράτιστε βασιλεῦ, τῷ τὴν ἐπίγειον συνθύνοντί σοι βασιλείαν· τῷ τὴν πλάνην τῶν εἰδώλων διὰ σοῦ καταργήσαντι, καὶ τῶν πιστῶν καταστήσαντι ἐν παῤῥησίᾳ τὸν εὔθυμον. Πέπαυται | |
5 | κνίσσα δαιμόνων· καταλέλυται πολυθεΐας Ἑλληνικῆς τὰ σεβάσματα· τὸ τῆς ἀγνωσίας ἀπελαύνεται σκότος· τῷ τῆς θεογνωσίας φωτὶ ἡ οἰκουμένη καταυγάζεται· Πατὴρ δοξολογεῖται· Υἱὸς συμπροσκυνεῖται· τὸ Πνεῦ‐ | |
μα τὸ ἅγιον καταγγέλλεται· Τριὰς ὁμοούσιος, μία | 673 | |
676 | θεότης ἐν τρισὶ προσώποις καὶ ὑποστάσεσι κηρύττε‐ ται. Ταύτῃ τειχίζεται, βασιλεῦ, τὸ τῆς εὐσεβείας σου κράτος· ταύτην ἡμῖν ἄσυλον διαφύλαττε. Μηδεὶς αἱρετικὸς, ὑποδὺς τὴν Ἐκκλησίαν, ἕν τι τῆς Τριά‐ | |
5 | δος ἀφαιρείτω, καταλιμπάνων τὸ λειπόμενον ἄτιμον. Ἄρειος ἡμῖν ὁ τῆς μανίας ἐπώνυμος τοῦ λόγου καὶ τῆς συνελεύσεως αἴτιος· ὃς, ὡς οὐκ ἴσμεν ὅπως, τῷ πρεσβυτερίῳ τῆς Ἀλεξανδρέων ἐγκαταλεγεὶς Ἐκ‐ κλησίας, ἐλάνθανεν ἡμᾶς, τῆς τῶν τρισμακαρίων | |
10 | προφητῶν καὶ ἀποστόλων διδασκαλίας ὑπάρχων ἀλλό‐ τριος. Τὸν γὰρ μονογενῆ Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Πατρὸς ἀποστερεῖν τῆς ὁμοουσιότητος τοῦ Πατρὸς οὐκ ἐντρέ‐ πεται, καὶ τῇ κτίσει τὸν κτίστην ὁ κτιστολάτρης συν‐ αριθμεῖν ἐπείγεται. Τοῦτον ἂν πείσειας, αὐτοκράτωρ, | |
15 | μεταφρονοῦντα, τοῖς ἀποστολικοῖς μὴ ἀντιτείνειν δι‐ δάγμασιν· ἢ τοῖς ἐν οἷς ἑάλω κακοδοξίας ἐγκείμενον ἀσεβήμασιν, ἄρδην τῆς Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἀφανίσειας ἐπαύλεως, ὡς ἂν μὴ τῆς θολερᾶς αὐτοῦ λογοθωπείας | |
τὰς τῶν ἁπλουστέρων ψυχὰς ἐργάσηται θέραμα. | 675 |