|
TLG 4110 015 :: EVAGRIUS :: Capitula xxxiii (definitiones passionum animae rationalis) EVAGRIUS Scr. Eccl. Capitula xxxiii (definitiones passionum animae rationalis) Citation: Volume — page — (line) | ||
| 42t | ΕΥΑΓΡΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ | |
|---|---|---|
| 43t | ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΛΓʹ ΚΑΤ’ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ. | |
| 46 | Αʹ. Ἴκτερος, ἔστιν ἕξις χειρίστη ψυχῆς λογικῆς, καθ’ ἣν ἐσφαλμένως Θεόν τε καὶ τὴν τῶν γεγονότων | |
| θεωρίαν ὁρᾷ. | 1264 | |
40.1265 | Βʹ. Ὀπισθότονος, ἔστι κακία φύσεως λογικῆς, καθ’ ἣν δυσκαμπὴς γίνεται πρὸς ἀρετὴν καὶ γνῶσιν τὴν τοῦ Θεοῦ. Γʹ. Σφακελλισμὸς, ἔστι ζέσις καὶ κίνησις θυμοῦ | |
| 5 | τὸ λογιστικὸν μέρος τῆς ψυχῆς ἐκταράττουσα. | |
| 7 | Δʹ. Τυφλότης, ἔστιν ἄγνοια τοῦ νοῦ, ταῖς πρακτι‐ καῖς ἀρεταῖς καὶ τῇ τῶν γεγονότων θεωρίᾳ μὴ ἐπι‐ βάλλουσα. | |
| 10 | Εʹ. Παράλυσις, ἔστι δυσκινησία λογιστικῆς ψυχῆς πρὸς τὰς πρακτικὰς ἀρετάς. ϛʹ. Γονόῤῥοια, ἔστι ῥᾳθυμία λογικῆς ψυχῆς, καθ’ ἣν ἀποβάλλειν τοὺς τῆς πνευματικῆς διδασκαλίας εἴωθε λόγους. | |
| 15 | Ζʹ. Ἀποκάθισις, ἔστιν ἀδυναμία λογικῆς ψυχῆς, καθ’ ἣν τὰς συντελούσας ἀρετὰς πρὸς τὴν μόρφωσιν τοῦ Χριστοῦ εἴωθεν ἀποβάλλειν. Ηʹ. Λέπρα ἀπιστία ἐστὶν λογικῆς ψυχῆς, καθ’ ἣν οὐ πληροφορεῖται ψηλαφῶσα τοὺς λόγους. | |
| 21 | Θʹ. Ἔκστασις, ἔστι νεῦσις πάλιν πρὸς κακίαν λο‐ γικῆς ψυχῆς μετὰ τὴν ἀρετὴν καὶ γνῶσιν τὴν τοῦ Θεοῦ. Ιʹ. Θλάσις, ἔστιν ἕξις χειρίστη λογικῆς ψυχῆς, | |
| 25 | καθ’ ἢν μετέρχεται τὰς ἀρετὰς οὐ δι’ αὐτὸ τὸ κα‐ λόν. ΙΑʹ. Κολόβωσις ῥινὸς, ἔστι στέρησις ἀρετῆς ἀντι‐ λαμβανομένης εὐωδίας τῆς τοῦ Χριστοῦ. ΙΒʹ. Ὠτότμησις. ἔστι σκληρία λογικῆς ψυχῆς πρὸς | |
| 30 | τὴν πνευματικὴν διδασκαλίαν ἀνθέλκουσα. | |
| 32 | ΙΓʹ. Ἐφηλὶς, ἔστι πνευματικῆς θεωρίας ἔκπτωσις, ἢ τῆς τῶν γεγονότων θεωρίας οὐκ ἀληθὴς κατανόη‐ σις. | |
| 35 | ΙΔʹ. Μογιλαλία, ἔστι πάθος τοῦ λογιστικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς, καθ’ ὃ σκανδαλιζόμενος ἐπὶ τοῖς γινομέ‐ νοις ἐν παντὶ εὐχαριστεῖν ἀδυνατεῖ τῷ Θεῷ. | |
| 39 | ΙΕʹ. Χωλότης, ἔστιν ἀδυναμία φύσεως λογικῆς | |
| 40 | πρὸς τὴν τῆς ἀρετῆς ἐργασίαν. Ιϛʹ. Ὕδρωψ, ἔστιν ἔκκλισις ἄλογος ψυχῆς, καθ’ ἣν σβεσθεισῶν τῶν ἀρετῶν ἐπικρατεῖ κακία καὶ ἀγνωσία. ΙΖʹ. Μύρμηξ, ἔστιν ἄνθρωπος πρακτικὸς τὴν ἑαυ‐ | |
| 45 | τοῦ τροφὴν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ παρασκευάζων. | |
| 47 | ΙΗʹ. Χοιρογρύλλιοι, εἰσὶν ἔθνη ἀκάθαρτα τὰς ἐν‐ τολὰς δεξάμενα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. | |
40.1265(50) | ΙΘʹ. Ἀβασίλευτοι ἀκρίδες, ψυχαὶ λογικαὶ μὴ σα‐ λευόμεναι ὑπὸ τοῦ θανάτου καὶ ὑπὸ τῶν σπερμά‐ των διατρεφόμεναι. Κʹ. Ἀσκαλαβότης, ἔστι νοῦς πρακτικὸς, ἐπερει‐ δόμενος ἀρεταῖς καὶ κατοικῶν ἐν ταῖς γνώσεσι τῶν | |
| 55 | οὐρανίων δυνάμεων. | |
| 57 | ΚΑʹ. Σκύμνος λέοντος, ἔστιν ἄνθρωπος ἀπαθὴς | |
| τῶν ἐν αὐτῷ γενομένων βασιλεύσας θηρίων. | 1266 | |
40.1268 | ΚΒʹ. Ἀλεκτρυὼν, ἔστιν ἄνθρωπος πνευματικὸς πληρούμενος γνώσεως καὶ ἑτέραις εὐαγγελιζόμενος ψυχαῖς τὴν παρὰ τοῦ νοητοῦ ἡλίου γενομένην ἡμέ‐ ραν. | |
| 5 | ΚΓʹ. Τράγος, ἔστιν ἀνὴρ πρακτικὸς τῶν ἐν αὐτῷ ἀτάκτων λογισμῶν ὀρθῶς καθηγούμενος. ΚΔʹ. Βδέλλα, ἔστι φύσις ἀκάθαρτος τὸ δίκαιον αἶ‐ μα ἐκ τῶν λογικῶν ψυχῶν ἐκμυζῶσα. | |
| 10 | ΚΕʹ. ᾍδης, ἔστιν ἄγνοια φύσεως λογικῆς κατὰ στέρησιν τοῦ Θεοῦ θεωρίας ἐπισυμβαίνουσα. | |
| 13 | Κϛʹ. Γυνὴ, ἔστιν ἀφροσύνη λογικὰς ψυχὰς ἐπὶ ἀκαθαρσίαν προσκαλουμένη. | |
| 15 | ΚΖʹ. Γῆ, ἔστιν ἕξις χειρίστη ἐξ ἀσεβείας καὶ παρα‐ νομίας συλλεγομένη. ΚΗʹ. Πῦρ, ἔστι κακία φύσεως λογικῆς φθαρτικὴ τῶν τοῦ Θεοῦ ἀρετῶν. ΚΘʹ. Ὕδωρ, ἔστι γνῶσις ψευδὴς σβεστικὴ γνώ‐ | |
| 20 | σεως ἀληθοῦς. Λʹ. Ὀφθαλμὸς καταγελῶν, ἔστι φύσις ἀκάθαρτος τῆς τοῦ Θεοῦ καταγελῶσα γνώσεως καὶ ἀτιμάζουσα τὴν ἐν τοῖς γεγονόσι σοφίαν. ΛΑʹ. Κόρακες, εἰσὶ δυνάμεις ἅγιαι, φθαρτικαὶ | |
| 25 | τῶν κακιῶν. ΛΒʹ. Φάραγγες, εἰσὶ ψυχαὶ λογικαὶ κοιλανθεῖσαι ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας. ΛΓʹ. Νεοσσοὶ ἀετῶν, εἰσὶ δυνάμεις ἅγιαι τοὺς ἀκα‐ | |
| θάρτους καταβάλλειν πεπιστευμέναι. | 1268 | |