TLG 4102 027 :: CATENAE (Novum Testamentum) :: Supplementum et varietas lectionis in epistulam i ad Thessalonicenses (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Bodl. Auct. T.1.7 [= Misc. 185])

CATENAE (Novum Testamentum) Caten.
(p. A.D. 5)

Supplementum et varietas lectionis in epistulam i ad Thessalonicenses (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Bodl. Auct. T.1.7 [= Misc. 185])

Source: Cramer, J.A. (ed.), Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum, vol. 6. Oxford: Oxford University Press, 1842 (repr. Hildesheim: Olms, 1967): 406–410.

Citation: Page — (line)

21tEP. AD THESSALONICENSES PRIMA.
22 152 A. ἥτις πλ. σημαντικὴ καθέστηκεν. B. ὅρα ἐνταῦθα τὸ ἐν ἐπὶ π. κειμ. 153 D. καὶ ἐξ ὧν ἐκεῖνοι. —ὑπερέπτησαν ἅπ.
25 154 A. πρῶτον πιστ. C. τοσαύτην ἐπίδειξιν ἔκ τε τῆς πί‐ στεως καὶ ἀθλήσεως. D. ἃ γὰρ ἡμᾶς ἐχρῆν. 156 A. ἐμβάλλειν ἐθαρ. —ἀνθρώπων λαλεῖν μελ. B. ἐνε‐ πίστευσεν ἡμῖν. D. ὃ τῶν ἀπατώντων ἴδιόν ἐστιν τοῦ μὲν δίχα κολακείας λελαληκέναι· καὶ ὑμεῖς φησὶ μάρτυρες. ὅτι δὲ οὐ
30προφάσει πλεονεξίας ὡς ἐπ’ ἐλπίδι τοῦ λαλεῖν, τί φησιν; “ὁ “Θεὸς μάρτυς ὁ τὰς καρδίας εἰδὼς καὶ τοὺς διαλογισμούς.” 157 D. τὰ ἑαυτῆς τρέφει παιδία. —τουτέστι σπουδάζοντες.
158 D. πολλὰ γὰρ αὐτὸν κατεμ. —τοὺς ἐπαν. ἡμῖν πειρ.406

407

 159 B. ἀλλὰ παραλαβόντες λόγον ἀκοῆς. C. ὁ Χριστὸς ἐφθέγξατο. D. μετὰ φόβου καὶ προς. 160 C. ὡς τῶν Ἰουδαϊκῶν συναγωγῶν εἰ καὶ ἐν Θεῷ οὐσῶν οὐ μὴν καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὁ δὲ ἀρνούμενος. D. ἀνεῖλον μὴ γὰρ
5καὶ ὧν τὰς βίβλους μετεχειρίζοντο—ἐπεφύησαν. —καὶ τῇ πάν‐ των ἐμποδίζουσι σωτηρίᾳ. 161 D. ὅσον τὸ ἐκδικεῖσθαι. 162 D. Θεοδωρήτου. Ἐπέσχον τὴν προθυμίαν φησιν, οἱ ἐπάλληλοι πειρασμοί. Hoc Schol. in marg.
10 163 A. Τί λέγεις, ὦ μακάριε Παῦλε; ὁ Σατανᾶς ἐκκόπτει; ναί· οὐ γὰρ Θεοῦ ἔργον ἦν· ἐπὶ μὲν γὰρ Ῥωμαίων τοῦτό φησιν· ὅτι ὁ Θεὸς ἐκώλυσεν· καὶ ἀλλαχοῦ φησιν, ὁ Λουκᾶς ὅτι τὸ Πνεῦ‐ μα διεκώλυσεν αὐτοὺς ἔλθειν εἰς τὴν Ἀσίαν· καὶ ἐπὶ Κορινθίων, “τοῦ Πνεύματος ἔργον ἐγένετο τὸ μὴ ἐλθεῖν με·” ἐνταῦθα δὲ μόνον
15τοῦ Σατανᾶ. (In marg. τίνα δὲ λέγει νῦν ἐκκοπὴν τοῦ Σατανᾶ;) πειρασμούς τινας ἀπροσδοκήτους καὶ ἐφόδους· γενομένης γὰρ αὐτῷ ἐπιβουλῆς ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων ἐν τῇ Ἑλλάδι τρεῖς μῆνας δέσμιος, τοῦτο καλεῖ ἐκκοπήν. D. διὰ πειρασμοῦ. 164 B. καὶ ταράττεσθαι ἀπὸ μετ. C. μελλούσων αὐτῷ θλί‐
20ψεων. εἰ προεῖπες. 165 A. ὁ ἄρρητα ἀκ. ῥήμ. 166 A. ἀλλ’ ὃ μεῖζον ἦν εὐαγγελ. D. ἐπὶ δὲ τῶν ἐστηρι‐ γμένων μὲν ἐν τῇ π. μικρὸν δέ τι πρὸς δ. 167 A. ὅτι ἐνέλειπεν αὐτοῖς.
25 168 A. Τίς γὰρ ὁ στηρίξαι φησι ἐν ἀγάπῃ τὰς καρδίας αὐ‐ τῶν ἔχων ἔμπροσθεν τοῦ Πατρὸς ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Υἱοῦ; δηλον‐ ότι τὸ Πνεῦμα. Τίς δὲ εὔχεται ἑτέρῳ πλὴν Θεῷ; “τὰς εὐχάς “μου,” γάρ φησι “τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω.” οὕτως ὁ μακάριος Βασίλειος ἐν τοῖς πρὸς Ἀμφιλόχιον. C. καὶ ἀπιέναι εἶχεν.
30 171 A. εἰς πάντας ἀγάπης. B. “ἔσονται” γὰρ εἶπεν πάντες. C. Οἰκουμενίου. Διὰ τοῦτο οὐ χρείαν ἔχομεν. —καὶ μεταδι‐ δόναι συμβουλεύει. 173 D. ζῶντες τὰς ψυχάς. 174 A. οὐ μὴ προλάβωσιν τοὺς τελ. D. πρῶτοι ἐγερθήσονται·
35ἄτε γὰρ αἴρεσθαι ἐν νεφέλαις μέλλοντες καὶ πρῶτοι ἀναστ.407

408

 175 A. δυσχερέστερον ἐγ. —ἐν τῷ τοῦ Θεοῦ σχήματι. 177 A. ὅτι πάντως. B. ταῦτα δὲ ἁρμόζει καὶ ἐπὶ τῆς—καὶ ἐπὶ ἑκάστου τελευτῆς. C. αἰφνίδια γάρ. D. ταύτην εἰς μέσον ἧξεν.
5 178 A. καὶ αὐτὸς οὐκ ἀδ. B. ἡ ἡμέρα ὑμῖν. C. ἡμᾶς οὐ δεῖ καθ. D. ἄνω εἶπεν διεγρηγορέναι. 179 C. ταῦτα δὲ ἡμῖν κτητέα φησι τὰ ὅπλα. D. ἐλπ. χρη‐ στὴν ὅτι ὡς υἱοὺς ἐκτήσατο. 180 B. ἡγεῖσθε αὐτούς.
10 180 C. εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς] Τίνος χάριν ἔγραψεν τὸ “εἰρη‐ “νεύετε ἐν ἑαυτοῖς;” οὐ γὰρ μάχεταί τις ὅλως, οὐδὲ στασιάζει πρὸς ἑαυτόν· τί οὖν ἐστὶν εἰπεῖν πρὸς τοῦτο; παντί που δῆλόν ἐστιν, ὡς οὐχ ἁπλοῦς ὑπάρχει ὁ ἄνθρωπος, ψυχῆς δὲ καὶ σώμα‐ τος σύγκειται. “ἡ οὖν σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος,” ὡς
15αὐτός φησιν ὁ Ἀπόστολος, “τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκὸς” ἥ τε στάσις καὶ πόλεμος ἐστὶν ἡμῖν. ὃ καὶ τῷ μεγάλῳ δοκεῖ λέγοντι, “νῦν ὥσπερ ἐπὶ τρυ[τάν]ης ἑστάναι νόμιζε τὴν ψυχὴν, [ἔν]θεν ὑπὸ Ἀγγέλων, κἀκεῖθεν ὑπὸ δαιμόνων διελκομένην· τίσιν δώσεις τὴν ῥοπὴν τῆς καρδίας; [ἢ] γάρ σοι νικήσει ἡδονὴ
20σαρκὸς [ἢ] ἁγιασμὸς πνεύματος. καὶ ὁ μέγας [καὶ σ]οφώτατος ἐν μάρτυσιν ἅγιος ** ράτος οὕτωσί πως τῷ ἁγίῳ Νικολάῳ. “οἴ‐ “δαμεν τὸν ἀκατάλλακτον τῆς ψυχῆς ἡμῶν καὶ τοῦ σώματος διη‐ “νεκῆ πόλεμον.” ὃς οὖν δώσει τῇ ψυχῇ νουνεχῶς τὸ κατὰ σώ‐ ματος κράτος καὶ τὸν ἡγεμόνα λογισμὸν ἐπιστήσει κύριον ταῖς
25αἰσθήσεσιν αὐτοῦ εὐθείαν κρίνει τὴν κρίσιν τῷ χείρονι ὑποταγὴν τοῦ κρείττονος οὐ διδούς. ὥς που τῶν ἡθικῶν αὐτοῦ λόγων ἔφη ὁ οὐρανοφάντωρ Βασίλειος. εἰ ἀληθῶς φησιν “ἆρα δικαιοσύνην λα‐ “βεῖτε, εὐθείας κρίνετε υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐδεμίαν ἀνομίαν “ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ·” ἀδικίας αἱ χεῖρες ὑμῶν συμπλέκουσιν·”
30ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Χριστὸς ἡ αὐτοσοφία ἐν τῷ ἁγίῳ εὐαγγελίῳ εἶπεν, “εἰρηνεύετε καὶ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλας, καὶ ταπεινοφρο‐
νοῦντες ἀνυψώθητε.408

409

 180 D. τοὺς παρὰ τὴν τάξιν τοῦ Θεοῦ. —ὡς ἐκλύτους παρα‐ μυθεῖσθε. 181 A. καὶ τοὺς ἄγαν ἀκ. —καὶ ἀγαθοῖς αὐτὸν ἀμ. C. πρὸς τὸ συμφ. οἰκονομεῖ.
5 182 A. πάντας λοιπὸν μ. D. ὅλους δι’ ὅλου. —σωθησώμεθα. ἣν παρεγράψαμεν. 183 B. καὶ τοῦ ἐντεῦθεν ἀσπ. —ὅπου δὲ χάρις Θεοῦ. 187 A. μὴ οὖσα ἐν Πατρὶ καὶ ὑ. ὡς αἱ τῶν Ἑλ. αἱ τῶν Ἰου‐ δαίων. B. οἶδεν ὅπως μέγα.
10 188 C. ὑπέρ τε ὧν πασχ. 189 A. ἀλοίετε καὶ ἀδημ. 190 B. ἢ ὅτι ὡς τῶν Ἀγγ. —περὶ ἧς ὁ Δαβίδ. C. κολ. ὁ Θ. τοὺς θλίβοντας αὐτ. D. ἅμα ἐπιφανεῖ αὐτοῦ. 191 A. κριτὴν καθεζ. θεωρουσῶν ὅσων αὐτ’ ἀξ.
15 Οἰκουμενίου. Τὸ ἐνδοξασθῆναι κατὰ δύο νοεῖται. C. Οἰ‐ κουμενίου. Θαυμασθήσεται δὲ ὁ Θεὸς διὰ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν. 193 A. φάσκοντες ἐφεστάναι. B. συνέλῃ τοὺς ψευδοπρ. — διὰ γὰρ τούτου ἐλάλουν. C. δηλούσας.
20 194 B. διὰ τὸ ἀπολλύειν—καὶ ἑαυτὸν ἀπολ. 195 D. οὐ διὰ δειλίαν εἶπεν. in Schol. μονονοὺ κατέχων. 196. ὑπὸ τοῦ ἡμετέρου δεσπότου Χριστοῦ. In Gennadii Schol. τῆς τοῦ Θεοῦ προθεσμίας. Ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει]
25 Εἰρηναίου. Ὃν ὁ Κύριος ἀνελεῖ τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ καταργήσει. οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ’ ἐνεργείαν τοῦ Σατανᾶ. οὐ γὰρ τὴν παρου‐ σίαν τοῦ Χριστοῦ λέγει κατ’ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ γίνεσθαι, ἀλλὰ τὴν παρουσίαν τοῦ ἀνόμου ὃν Ἀντίχριστον λέγομεν.
30196 D. τοὺς ὀφθαλμοὺς πλανᾶν.
197 A. οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς. —ἔρχεται ἄλλος409

410

ἐν τῷ ἰδίῳ ὀν. καὶ δέξ. αὐτόν. C. τὸ μον. δεῖ σέβειν παρεγγυᾷ. D. ἰσχύσει μόνοις. —πολλοὶ ζητοῦσι τί δηπ. ὁ Ἀντ. ἐρχ. 199 A. εἰ μὴ ἡγήσατο ἡ χ. τοῦ Πνεύματος. B. Χριστῷ μὲν πιστ.
5 201 A. ἀλλ’ ἐν Κυρίῳ προσέθηκεν—εὔχεται ὁ Ἀπόστολος. ποῖος γὰρ Κύριος παρὰ τὸ Πνεῦμα. B. ὑπομονὴν δέ φ. ἢ ἵνα ὑπομείνωμεν καθὼς ὁ Χριστὸς, ἢ ἵνα τὸν Χριστὸν ὑπομείνωμεν, τουτέστιν ἵνα ἐμπαράσκευοι. 202 A. παραγγέλλομεν ὑμῖν μέσου ὄντος. C. καὶ ἑαυτὸν
10διέτρεφεν. —πῶς δεῖ βιοῦν. D. καὶ ὅσα ὅμοια. 203 B. ἐν σώματι δὲ διορθοῦται. εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει] ἔτι περὶ τῶν ἀργῶν ὁ λόγος αὐτῷ, ἁρ‐ μόζει δὲ καὶ περὶ ἑτέρων ἁμαρτανόντων λέγεσθαι. C. μὴ ἐκκα‐ κήσητε ἀγαθοποιοῦντες. —μὴ ὡς ἐχθρὸν δὲ ὀργιζ.
15204 A. τικτομένας τῶν πασχ. ἐν παντὶ τρόπῳ φησιν, ὥστε
μηδ. ἵνα μὴ παραποιῆται τὰ γρ. —B. εἰ μὴ ἔχῃ τοῦτο.410