TLG 4102 026 :: CATENAE (Novum Testamentum) :: Supplementum et varietas lectionis in epistulam ad Ephesios (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Bodl. Auct. T.1.7 [= Misc. 185])

CATENAE (Novum Testamentum) Caten.
(p. A.D. 5)

Supplementum et varietas lectionis in epistulam ad Ephesios (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Bodl. Auct. T.1.7 [= Misc. 185])

Source: Cramer, J.A. (ed.), Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum, vol. 6. Oxford: Oxford University Press, 1842 (repr. Hildesheim: Olms, 1967): 402–406.

Citation: Page — (line)

18tEP. AD EPHES.
19Ed. Vol. II. p. 1. B. τὸ “διὰ” ἐνταῦθα ἐπὶ Πατρὸς εἴρη‐
20ται. P. 2 A. ὅτι κοσμ. ἀνθρ. καὶ πιστοὺς ἁγίους προσαγ. 4 A. εὐλογ. ἡμᾶς Θεὸς καὶ Πατήρ. θ. καὶ Π. om. Cod. B. ἐξείλετο ἡμᾶς φ. 5 A. ἐπιθυμήσει γάρ φησιν.
25 6 B. ἀνακεφαλαιώσασθαι] Οἰκουμενίου. Τὴν σύντομον τῶν πραγμάτων μεταβολὴν ἀνακεφαλαίωσιν καλεῖ. διὰ γὰρ τῆς κατὰ τὸν δεσπότην Χριστὸν οἰκονομίας, καὶ τῶν ἀνθρώπων ἡ φύσις ἀνί‐ σταται καὶ τὴν ἀφθαρσίαν ἐνδύεται, καὶ ἡ ὁρωμένη κτίσις τῆς φθορᾶς ἐλευθερουμένη, τεύξεται τῆς ἀφθαρσίας, καὶ τῶν ἀοράτων
30οἱ δῆμοι ἐν εὐφροσύνῃ διατελέσουσιν, ἐπειδὴ ἀπέδρα ὀδύνη καὶ λύπη καὶ στεναγμός. haec in marg. ἐν αὐτῷ] πάλιν τὸ ἐν αὐτῷ, τουτέστιν δι’ αὐτοῦ.
7 A. μάλιστα δεδόξασται ὁ Θ.402

403

 οὐ παύομαι εὐχαριστῶν] τοῦτο δὲ ἐποίει οὐ μόνον πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ πρὸς πάντας τοὺς ἑαυτοῦ μαθητάς. 9 C. καλεῖ καὶ υἱὸν δημιουρ. 11 D. μετὰ σάρκωσιν.
5 12 A. τῇ δυνάμει. 13 A. καθεὶς ἡμῶν. 14 B. Οἰκουμενίου. Σαφῶς ἡμᾶς ἐδίδαξεν. haec in marg. C. ἐν ἀερίοις διατρίβειν. D. In marg. Οἰκουμενίου. Ἰωάν‐ νου. Κυρίλλου. καὶ ἄρχων μέν φησιν.
10 15 A. παρεδεχόμεθα. B. Οἰκουμενίου. Ὠσεὶ εἶπεν, καὶ σωματικῶς. 17 A. οὐκ ἐπειδὴ ἐβούλετο. 18 D. τοῦτο οὖν ἦν φ. 20 A. ἀλλ’ ἐκείνους καὶ ἡμᾶς ζεύξας εἰς τὴν ἑαυτοῦ πίστιν
15ἤγ. C. ἢ τῇ πίστει ἧς αὐτὸς εἶπεν. 21 D. καὶ πάροικοι τῶν ἁγίων. 23 C. καὶ τὸ πηρῶσαι. D. ἢ δι’ ὀλίγου. 26 B. Γενναδίου. Οὐδὲ γὰρ αἱ ἀόρατοι δυνάμεις ἤδεσαν τὸ μυστήριον. Hoc Schol. in marg.
20 —λαος αὐτοῦ Ἰακὼβ. D. οὕτως ὁ Νύσης εἰς τὰ ἄσματα τῶν ἀσμάτων. 27 C. οὕτως ὑμᾶς ἠγάπ. 28 C. ὅσδε ἐκ τοῦδε. 31 B. παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα, ἡμῖν εἴη· διὰ τὴν σαρκὰ νοῶν.
25 32 A. τὴν ἅλ. τὴν Π. ὡς δι’ αὐτῆς δυς. D. καὶ πάντα συνέχον. 33 D. π. κληρονομίαν ἐπηγγείλατο. 34 A. πόθεν ὁ δεῖνα μὲν μ. ὁ δεῖνα δὲ ἐλ. —μάλιστα ἐνῆγε— εἰ δωρεά ἐστι τὸ π. B. αὐτὸς ἐμμετρήσας. D. ἀντιδέδωκε τ.
30χάριν. —ἀκριβέστερον αἱ εὐθ. 35 C. Οἰκουμενίου. Καὶ γὰρ καὶ γυμνῇ πάλαι τ. θεοτ. 36 B. τὸ φορτίον· τίς οὖν φθονήσειεν τῷ μεῖζον ἔχοντι φορ‐ τίον; ταῦτα δὲ φ. —ποῦ οὖν Χρ. φθ. τῶν ἁγίων ἢ τῶν πιστῶν;
37 A. δείκνυσι πάλαι τοῦτο παθ. αὐτ.403

404

 38 A. Οἰκουμενίου. Ὅρα τί κἀγὼ ἐνόμισα· οὔτε γὰρ ἐνόησα τὸ τοῦ μακαρίου Ἰωάννου ἔξει νοῆσαι. 39 B. καλῶς δὲ προστέθεικε ἐν ἀγάπῃ. ἀπηλγηκότες] ἀπελπίσαντες in marg.
5 40 D. πρὸς εὕρεσιν τοῦ καλοῦ, εἰς τὸν παράνομον βίον ἐξω‐ κείλαντες κ. 41 D. τὴν φύσιν ἐκάλεσεν. παλαιὸν ἄνθρωπον] Ἰωάννης τὰς ἀθεμίτους πράξεις. Hoc in marg.
1042 A. ἀποξεούσης. 43 A. ὡς λέγοι τις. 44 B. Οἰκουμενίου. Ὥσπερ γὰρ δηλοὺς ποιῶν ἡμᾶς. 46 C. εἶναι σπουδαίους. D. ὑφέστηκεν ὁ δ. 47 B. βίον· νῦν δὲ διὰ τοῦ Χριστοῦ φῶς γεγόνατε· φῶς λέ‐
15γων τὸν ἐν ἀρετῇ καὶ ἐπιγνώσει Θεοῦ βίον. μὴ τοίνυν. 49 A. ἐν ἁμαρτίαις ἄνθρωπον. B. καὶ πρὸ τῶν ὑμ. D. ἄλ‐ λως αὐτῷ ἐπιλάμψῃ ὁ Χρ. 50 B. πλὴν τῶν διὰ τὸ κηρ. 53 D. καὶ προσκολληθήσεται] Ὅτι γάρ ἐστι σὰρξ τοῦ ἀνδρὸς
20ἡ γυνὴ ἄκουε τοῦ Ἀδὰμ λέγοντος· “τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν “ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου.” 55 C. ὡς παιδίοις νηπίως διαλέγεται. 56 A. περὶ τροφῶν καὶ περὶ ἐνδύματος. B. “ὅτι καὶ ὑμῶν “αὐτῶν ὁ Κύριός ἐστιν ἐν οὐρανοῖς.”
25 57 A. πάντα διορθῶσαι. B. καὶ ἐγρηγόρσεως. D. ἡ δὲ ἀν‐ τίλεξις ἰδιωτικῶς. 58 A. λαμπροὶ τοῖς τροπαίοις. B. Οἰκουμενίου. 59 C. περιφρ. εἰρηκώς. —ὥσπέρ ἐστι διὰ ρημ. 60 A. καλῶς τὸ “ἐν ἀνοίξει.”
30 Epistolae ad Philip. major pars Comment. manca est in Cod. B. inc. ad Ed. p. 100 A. τὸ δὲ στοιχεῖν οἷον ἀρκεῖσθαι.
C. μὴ πλεῖον ἢ ἔλαττον.404

405

 101 B. κακῶς φ. καὶ ἑτέρως ἤπερ ἐγώ. 102 C. καὶ τοῦτο ἡμῶν τὸ σῶμα, ποτὲ σῶμα δόξης ἦν. 103 C. κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα] ταύτην τὴν παραγραφὴν οὐκ ἔγραψα, πρὸς γὰρ
5τὸ ἀνωφελῆ εἶναι, καὶ αἱρετικοῦ ὑπῆρχεν. 104 C. Οἰκουμενίου. Ἐκ τούτου τινὲς ὑπενόησαν. D. ἔνθα ἀνατέθραπτο. εὐδόκιμος δέ τις ἦν. —σύμπραττε αὐτάς. 105 A. ὅπερ μέγιστον ὂν εἶπεν ὁ Χριστός. C. πάλιν φησὶν ἐρῶ χ. —συμβαίνουσα αὐτῷ χαρά ἐστιν. D. ἐκπεπολεμῶσθαι.
10 107 B. Θεοῦ δὲ ὄντως μεθ’ ἡμῶν. D. ἐπειδὴ οἱ ἰδόντες. 108 C. πρὸς τὸ ὑμῶν συμφ. ταῦτα εἶπον. 111 A. τὰ κεχρεωστημένα. C. πλούσιος γάρ ἐστι, καὶ πολ‐ λὰ δοῦναι. 116 B. ἡ λεγομένη νῦν Χώνα om. Cod.—ἐν Χριστῷ τὸ εἶναι
15φησὶν ἅγιοι. 117 C. προστῇ αὐτοῖς ὁ λόγος. 119 A. ὁ ἀξίως τοῦ Θεοῦ, ἐνάρετον πολιτ. βιῶν. B. τὸν Υἱὸν δεῖ νομίζειν. —καὶ καταλλάκτην. D. ἐχαρίσατο τὸ ἱκανούς. — καλῶς δὲ κλῆρον εἶπεν.
20 120 A. τέως ἐν σκότει. D. γεννηθεὶς συναΐδιος. 121 A. τῇ Γενέσει τῆς η. τῆς η om. Cod.—λέγει ἐπὶ υἱοῦ καὶ π. B. ὥσπερ καθέν. C. καὶ γενόμενα διατηρεῖ. 122 B. εἴ τι ἦν ὁ Υἱὸς ὅλος ἐκεῖ ᾤκησεν. οὐχὶ ἐνέργειά τις ἀλλ’ οὐσία. D. εἰρήνευσεν ἡμᾶς δι’ ἑαυτοῦ. —διὰ τοῦ αἵματος
25αὐτοῦ ἐκχ. 123 A. ἀπεχθανομένων ἡμῖν. 124 A. τὰ τῶν ἐχθρῶν πρ. 125 C. ταῦτα ἐγὼ ἀναπληρῶ. 126 B. ἵνα ἀξιόπιστος κήρυξ ὦ.
30 127 C. τῷ Χρ. ἀνατίθησιν—ὡς Θεοῦ ἐνεργοῦντος. 128 B. ἵνα μὴ τῆς αὐτῶν ῥαθ. D. αὕτη δὲ ἡ ἀντιδιαστολή. —καὶ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἀπ. 129 A. βέβαιον καὶ σταθερόν. et mox καὶ τὸ σταθερὸν ἔχ.
D. ὁ ἐκ τῆς πίστεως φ.405

406

 130 A. ἐν τοῖς ἀφ. φασὶν ἐκλείψεσιν. C. μετὰ τοῦ πατρὸς ἦν ἅπας. Οἰκουμενίου. Καὶ πῶς ἔνεστι καὶ ἐν τῇ σαρκὶ οὐσιωδῶς κατοικεῖν. B. οὐχ εἴργεται. καταφωτίζειν τὸ πᾶν. C. καὶ ὁ
5Δαβὶδ “ἔπεσεν πῦρ.” D. καὶ οἰκείας αὐτοῦ. 133 A. τοῦ ἐναμάρτου βίου. —Οἰκουμενίου. Ὅρα δέ ποτε μὲν Πνεύματος. D. ποιήσωμεν καὶ ἀκουσώμεθα, ἢ ὅτι τὴν ὀφ. C. ἐπαυξηθείσας. 134 C. τῆσδε ἢ τῶνδε. D. Ἰωάννου. τὸ δὲ σῶμα Χρι‐
10στοῦ οἱ μὲν οὕτως στίζουσι. 136 C. λόγον ἔχει φησὶ πιθανολογίας οὐ πράγματα. 137 A. οἱ εὑρόμενοι ἄνθρωποι. 139 A. ἁμ. τῶν κάτω καὶ πλ. χαρακ. B. πράγμασιν τοῖς τῆς ζ. ἡμ. —προσωπολ. παρ’ αὐτῷ.
15 143 A. ἤδη σοι ἀποστερεῖ τῶν ὀφειλομένων—μήτε νωχελ. D. πῶς δὲ τοῦτό ἐστι, δηλονότι. 145 C. αὐτὸν συνέστησεν. —ἑστάναι ἀτελεῖς. 146 C. αὐτῷ ὑποτάττει. D. τῇ αὐτῇ κεχρ. σπ. τὴν ἐκ Λαοδικείας] τὴν πρὸς Τιμόθεον πρώτην λέγει. hoc in
20marg.406