|
TLG 4102 025 :: CATENAE (Novum Testamentum) :: Supplementum et varietas lectionis in epistulam ad Galatas (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Bodl. Auct. T.1.7 [= Misc. 185]) CATENAE (Novum Testamentum) Caten. Supplementum et varietas lectionis in epistulam ad Galatas (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Bodl. Auct. T.1.7 [= Misc. 185]) Citation: Page — (line) | ||
399(1t) | SUPPLEMENTUM ET VARIETAS LECTIONIS | |
| 2t | E COD. BODL. AUCT. T. I. 7. | |
|---|---|---|
| 3t | COLL. CUM OECUM. ED. PARIS. 1631. | |
| 4t | EP. AD GAL. 1. 8. | |
| 5 | ἢ Ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ] ἐπειδὴ καὶ οἱ ἱερεῖς ἄγγελοι καλοῦνται, διὰ τοῦτο ἐπήγαγεν “ἐξ οὐρανοῦ.” P. 720 B. εἰ γὰρ ἐβουλόμην. mox ἂν εἰχόμην. 721 C. ἢ προέκοπτον ἐν τ. πορθ. D. προέκοπτον μέν. Ib. διὰ κενοδοξίαν—πῶς ἄρτι νῦν—ὑπὸ Χρ. παρελ. | |
| 10 | 722 A. μητρὸς αὐτοῦ, om. αὐτ. 725 C. ἀσφαλῶς λαλεῖ. —πῶς ἂν ἔμαθον. —ἀδελφὸν αὐτὸν τοῦ Κυρ. καλεῖ. D. καὶ γὰρ καὶ ἐκινδ. 724 B. ἐπῄνουν με ἢ ἐδόξαζον. 725 B. περιτομὴν κωλύοι. D. ἀποκαλ. φησὶν τοῦ Χρ. | |
| 15 | 726 A. τουτέστιν ἀκρόβυστος ὁ Τῖτος. 727 B. ἐπὶ λοίμῃ. C. τίς δὲ αὐτοῦ ἡ ἀληθ. 728 A. ἀπὸ δὲ τῶν δοκ. —οἷον εἴτε εὐαρ. —ἐρυθριάσῃ. B. ἄνω παραγέγραπται, ἐν τῷ πεντηκοστῷ ὀγδόῳ ἀριθμῷ. —κατὰ τοῦτο δέ μοι φησίν. —ἢ ἀφείλαντο. | |
| 20 | 729 D. ἑαυτοῖς ἐποιήσαντο. 730 D. τὸν διδάσκαλον αὐτῶν. 731 B. τῶν ἐκ περιτομῆς πιστῶν. Schol. quod inc. ὡς εἴγε τὸ ἀληθὲς Oecumenio tribuit Cod. —C. ἐναγαγόντος. 732 A. οἶδας δέ τι παρ. Hoc Schol. teste Cod. Oecum. | |
| 25 | est. B. δεδοικὼς αὐτοὺς, om. αὐτ. —ἀλλ’ ἵνα μὴ σκανδ. —ἵνα μὴ ἡ οἰκον. D. ταύτῃ καὶ τὸ οὐκ ὀρθ. 733 A. μονονότι οὐ φανερῶς. τοῦτο γὰρ παρασκευάζει. B. ἵνα | |
| δείξῃ. —ἀντὶ τοῦ ἄνωθεν τοῦτο καὶ ἐκ προγόνων ὄντες. | 399 | |
400 | 734 A. πῶς εἰς ἄτοπον ἀπαγωγήν. D. τοῦ εὐαγγελίου. 735 A. φυλάξω τὸν νομ. 736 B. ἀποδείξας. ἀλλὰ παρὰ Χριστοῦ δεδ. —σύγκρισιν— ποιούμενος διδάσκει. | |
| 5 | 737 A. Θεοδωρήτου. πνεῦμα τὴν χάριν ἐκάλεσεν. B. τουτ‐ έστιν ἐργαζ. δυν. ποιεῖ; ἢ διὰ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν; εὔδη‐ λον ὅτι διὰ ταύτην. καθὼς Ἀβραὰμ ἐπίστευσεν τῷ Θεῷ] μάλιστα μὲν, φησὶν ἐξ ὧν ἐπετελέσατε σημείων. D. καὶ ταύτῃ μάλιστα om. μάλ. | |
| 10 | 739 A. ἡ δικαιοῦσα. —Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν] οὐκ ἐκ τῶν ἐντολῶν ἐξηγόρασεν ἡμᾶς, οὐδὲ ἐκ τῶν δικαιωμάτων· ἀλλ’ ἐκ τοῦ νόμου ἐξηγόρασεν ἡμᾶς· ἵνα ἡμᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπὸ τοῦ νόμου, καὶ μὴ ὦμεν ὑποκείμενοι περιτομῇ καὶ σαββάτοις καὶ τοῖς ἄλλοις ἃ οὐκ ἔστιν ἐντολὴ ἀλλὰ νόμος. | |
| 15 | 740 D. νῦν καὶ ἀπὸ ἀνθρ. —ἀνοήτους ἄνω καλ. —ὅρα τί θέλεται διὰ τοῦ ὑποδ. τῆς διαθ. κατασκ. ὁ μετὰ ἔτη τετρακόσια] Ἰωάννου. ὅπως ἀριθμοῦνται οἱ χρόνοι ἀρχόμενοι ἀπὸ οεʹ ἔτους Ἀβραὰμ ἕως ρʹ ἔτη κεʹ. τοῦ Ἰσαὰκ ἔτη ξʹ. τοῦ Ἰακὼβ ἔτη γαʹ. τοῦ Ἰωσὼφ ἔτη ριʹ. τῆς ἐν Αἰγύπτῳ | |
| 20 | παροικίας ἔτη ρμδʹ. ὅμου ἔτη υλʹ. 742 B. ὅτι καὶ πρώην τὸν νόμον. C. ἀλλ’ ἑνὶ μόνῳ ἐμες. — οἷος ὁ Μωσῆς. D. τῇ πρὸς ἑκάτερα. 744 B. προεκάθηρεν. B. τὸ ἐνευλογηθήσονται. 745 B. Οἰκουμενίου. Ἐδήλωσεν ὅτι ἄνωθεν· προοδοποιῶν | |
| 25 | δηλαδὴ om. δηλ. C. τῇ ἀφέσει προσδραμεῖν. —καὶ τὰ ὑπ’ ἐκείνου. 746 C. τὸ ἓν εἶναι ἔχομεν. 747 B. ἐγκρατὴς εἶναι—διὰ τὸ εἶναι πάλιν νήπιοι. C. ὑπο‐ τεταγμένα. | |
| 30 | 738 A. Οἰκουμενίου. Ἐν τάξει τῶν ἐπιτρόπων καὶ οἰκονό‐ μων. —οὐκ οὖν ὡς οἶμαι. 749 A. ἀπελάβομεν. D. τὸν Θεὸν εὕρατε. Ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα] Ὅρα ὅτι κοινὸν Πατρὸς καὶ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα. | |
| 35 | Ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος] οὕτω γὰρ ὑπὸ νόμον ἐγένετο ὅτι καὶ | 400 |
401 | περιετμήθη ἵνα φησὶ τοὺς ὑπὸ νόμον ὄντας καὶ τὴν κατάραν αὐτοῦ ἐξαγοράσῃ τῷ τε σταυρῷ καὶ τὸ ὅλως ὑπὸ νόμον γενέσθαι. 750 A. ἀλλ’ αὐτὸς ὑμᾶς ἐν πλάνῃ. B. καὶ ἄστρον λαμ‐ πρότερον; C. γεγένηται κόπος. | |
| 5 | 751 B. ἐπεδείξασθε, διεπτύσατέ μου. οὐδὲ ἐξεπτύσατε] οὐ διεπτύσατε φησὶν, ὁρῶντές με τοιαῦτα πάσχοντα. τίς οὖν ἦν ὁ μακαρισμὸς ὑμῶν;] τὸ τίς ἀντὶ τοῦ ποῦ τέθει‐ κεν. ποῦ οὖν τὰ ζηλωτὰ τῆς πίστεως κατορθώματα. | |
| 10 | 752 B. ὥστε ἐκβάλαι. D. γεννήσεως ἐνδεᾶ. Οἰκουμενίου. Οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ in marg. 753 C. Θεοδωρίτου. τῶν μὲν τὴν ἐκτροπήν. haec in marg. Γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν] Ὡραῖόν τι κατασκευάζει· εἰ βούλεσθε, φησὶ, τοῦ νόμου ἔχεσθαι, ἀπόστητε | |
| 15 | ἀπό τε τοῦ νόμου, οὕτως γὰρ αὐτῷ πεισθήσεσθε· τοῦτο ὁ νόμος φησὶν αὐτός. —ὅρα δὲ αὐτοῦ τὴν κατασκεύην. 754 C. ὁ δὲ Ἰσαάκ. D. τοῦτο γάρ ἐστιν ἀλληγορία. ἀντὶ τοῦ καὶ ἑτέρως νοουμ. 755 B. τοῦ νόμου τίκτειν. C. ἅπτεται, γειτνιᾷ. | |
| 20 | 756. τὴν ἐποψίαν τοῦ Θεοῦ. 758 D. οἱ τοιοῦτοι ἐπιτιθέασιν—ἀνάγκην ἔχει. 759 A. ἐκ χάριτος μὲν σώζεσθαι. ἡγήσασθαι πίστιν. —λέγει τὴν πρὸ τῆς πίστ. 760 C. Θεοδωρίτου. εἴθε καὶ τέλεον hoc Sch. in marg. | |
| 25 | 761 A. καὶ ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθ. καὶ τρέψητέ φησιν, εἰς τὸ δοῦναι τουτέστιν χώραν ταῖς τῆς σαρκὸς ἐπιθυμίαις. —ἐλαφρότε‐ ρόν τε. B. πληροῦτε τὸν νόμον. Ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος] Ἰωάννου. Οἶδεν σαρκὰ καλεῖν οὐ τὴν τοῦ σώματος φύσιν ἀλλὰ τὴν | |
| 30 | πονηρὰν προαίρεσιν· ὡς ὅταν λέγῃ “ὑμεῖς οὐκ ἔστε ἐν σαρκὶ ἀλλ’ ἐν πνεύματι·” καὶ πάλιν “οἵδε ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι “οὐ δύνανται.” σαρκὰ ἐνταῦθα τὸν λογισμὸν τὸν γεώδη καλῶν τὸν ῥάθυμον καὶ ἠμελημένον. τοῦτο δὲ οὐ σώματος κατηγορία, ἀλλὰ ῥαθύμου ψυχῆς ἔγκλημα. ὄργανον γάρ ἐστιν ἡ σάρξ. εἰ δὲ | |
| 35 | ἀπὸ τῆς προσηγορίας διαβάλλειν ἐπιχειρεῖς, ὅρα σοι καὶ τῆς | 401 |
402 | ψυχῆς κατηγορεῖν. καὶ γὰρ ψυχικὸς ἄνθρωπος λέγεται ὁ τῆς ἀληθείας ἐστερημένος. οὕτως ἡ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύμα‐ τος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός. ταῦτα δὲ ἀντίκειται περὶ δύο λογισμῶν· οὗτοι γὰρ ἀλλήλοις ἀντίκεινται, ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ κακία· | |
| 5 | οὐ ψυχὴ καὶ σῶμα. 762 D. πνεῦμα δὲ καλεῖ. —ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες. οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σαρκὰ ἐσταύρωσαν] Κυρίλλου. Νοητῷ θανατῷ δηλονότι παραδεδώκασι διὰ τὸ μὴ ἀνέχεσθαι κατὰ σαρκὰ ζῇν. | |
| 10 | 764 D. κατὰ τοῦτο γίνεται πλήρωσις—ἥτις ἐστι πληρωτικὴ τοῦ νόμου. 765 C. κἂν ἀξιάγαστον εὕρῃς. 766 D. Οἰκουμενίου. Ἐπὶ μὲν τῶν αἰσθητῶν σπερμάτων. 767 A. τῆς ἀγαθῆς ἐργασίας. D. καὶ ἑτέρους περιτετμη‐ | |
| 15 | μένους. 768 B. οὐ χαλεπόν τι ἀπηύξ. D. ὁ ὁρῶν Θεόν. —ἢ ἀφαι‐ | |
| ρεῖν. | 402 | |