|
TLG 4102 017 :: CATENAE (Novum Testamentum) :: Supplementum et varietas lectionis ad epistulam i ad Corinthios (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Oxon. Bodl. Roe 16) CATENAE (Novum Testamentum) Caten. Supplementum et varietas lectionis ad epistulam i ad Corinthios (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Oxon. Bodl. Roe 16) Citation: Page — (line) | ||
| 9t | Ι ΕΡ. ΑΔ ΞΟΠ. | |
|---|---|---|
| 10 | Μεμέρισται ὁ Χριστός. Σευηριανοῦ. Μὴ συγκληρονόμους ἔχει, φησὶν, ὁ Χριστὸς, ἵνα μερίσῃ τίς μετ’ αὐτοῦ τοὺς σωζομένους; μή τινας ἔχει κοινωνοὺς καὶ σὺν αὐτῷ τὴν οἰκουμένην πληρώσαντας; Χριστὸς ὁ ὑπὲρ τοῦ κόσμου ἀποθανὼν, ὑμῶν δὲ οὐδείς. | |
| 15 | Θεοδωρ. Τουτέστιν κατὰ μερίδα τινὲς μὲν τὸν Χριστὸν ἔλαχον. Νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν. Γρηγόριος. Καὶ νῷ καὶ λόγῳ καὶ πνεύματι, τῇ μιᾷ συμπε‐ φυίᾳ δὲ θεότητι. | |
| 20 | Γρηγόριος. Πρῶτον μὲν ἐννόει τὰς οὐρανίους δυνάμεις καὶ τὸ ἐννόημα ἔργον ἦν, λόγῳ συμπληρούμενον καὶ πνεύματι τελειού‐ μενον, καὶ πολλά μοι ἕτερα σύνηκται. Ἔτι γὰρ σαρκικοί ἐστε. Κυρίλλου. Ψυχικὸς ἄνθρωπός ἐστιν ὁ κατὰ σάρκα ζῶν, καὶ | |
| 25 | μήπω τὸν νοῦν φωτισθεὶς διὰ τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ μόνην τὴν ἔμφυτον καὶ ἀνθρωπίνην σύνεσιν ἔχων, ἣν ταῖς ἁπάντων ψυχαῖς ἐμβάλλει ὁ δημιουργός. Ὁ δὲ ἀνακρίνων με Κύριός ἐστιν. Εὐσεβίου. Παραινεῖ μὴ σπουδαῖον ἡγεῖσθαι τὸ ἑαυτοὺς ἐκ‐ | |
| 30 | δικεῖν, μὴ δὲ τὸ κρίνειν τοὺς ἡμαρτηκέναι δοκοῦντας, μὴ δὲ ταράσσεσθαι τοῖς ἐπὶ τοῦ παρόντος τὰς τῶν θνητῶν ὄψεις διαλαν‐ | |
| θανόντων. ἐπείπερ αὐτὸς ὁ Κύριος ἐπιστὰς τῷ τῶν μὲν ἀσεβῶν | 477 | |
478 | φωτίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους, τῶν δὲ κοσμίων καὶ θεοσεβῶν δι’ ἐπιείκειαν καὶ ἰδιοπραγμοσύνην, καὶ λανθανόντων τοὺς πολλοὺς φανερώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν· οἷς καὶ τὸν ἔπαινόν φησι γενήσεσθαι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ. | |
| 5 | Σευηριανοῦ. “Περικαθάρματα” ἀντὶ τοῦ ἀποψήγματα. καὶ ὥσπερ ἀποσαρώματα. Ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. Τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Ἔστι πρὸς τούτοις ἅπασιν καὶ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου ἑρμηνεία ἐν τῷ περὶ σεμνοῦ γάμου· πρὸς ὅλοις | |
| 10 | τούτοις ἑρμήνευσέν τις καὶ οὕτως. Ἰσιδώρου. Ἐγένετο τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος ὅτε ἐν τῷ ἱερῷ κ. τ. λ. Ἐπαινῶ δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί. Τὸ ἐνθύμημα τοῦ χωρίου. Μέμφεται αὐτοὺς, ὅτι αἱ μὲν | |
| 15 | γυναῖκες ἀκατακαλυπτῷ κεφαλῇ κ. τ. λ. τὸ δὲ αὐτὸ πνεῦμα. Θεοδ. Οὐχ οἷόν τε τὸν ὑπὸ τοῦ θείου Πνεύματος ἐνεργούμενον ἀλλότριον τῆς θείας φύσεως τὸν Χριστὸν ἀποφῆναι κ. τ. λ. ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα. | |
| 20 | Θεοδ. οὕτως καὶ Ἰωάννου καὶ Γενναδίου. Ὅταν παραδῷ τὴν βασιλείαν. Τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου ἐν βίβλῳ δ τῶν κατὰ Ἰουλια‐ νοῦ πρὸς αὐτὸ τὸ πέρας οὕτω φησιν. Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου εἰς τὸβ. περὶ υἱιοῦ λόγον. Οὐ | |
| 25 | τέλος ἐπιτιθεὶς τῇ βασιλείᾳ εἶπεν τὸ ἄχρις, ἀλλὰ ἀξιόπιστον ποιῶν τὸ εἰρημένον καὶ θαρρεῖν παρασκευάζων. Αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήσεται. Εἶτα ἵνα μή τις λέγει hoc Sch. ergo non est Photii ut in | |
| Edd. in fine Ὅρα Γρηγόριον. | 478 | |