TLG 4102 007 :: CATENAE (Novum Testamentum) :: Supplementum et varietas lectionis ad catenam in evangelium sancti Joannis (e cod. Bodl. B.) CATENAE (Novum Testamentum) Caten. Supplementum et varietas lectionis ad catenam in evangelium sancti Joannis (e cod. Bodl. B.) Cf. et 4102 005 Citation: Page — (line) | ||
431(1t) | SUPPLEMENTUM | |
2t | ET | |
---|---|---|
3t | VARIETAS LECTIONIS | |
4t | AD CAT. IN EVANG. S. JOANNIS | |
5t | E COD. BODL. B. | |
6t | Τοῦ Χρυσοστόμου εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην Ἅγιον | |
7t | Εὐαγγέλιον. | |
8 | αʹ. Διατί ὁ Εὐαγγελιστὴς οὗτος παραδραμὼν τὴν σύλληψιν τοῦ Κυρίου καὶ τὸν τόκον καὶ τὴν ἀναστροφὴν, εὐθέως περὶ τῆς | |
10 | ἀϊδίου γεννήσεως αὐτοῦ διηγεῖται. βʹ. Διατί ὁ Εὐαγγελιστὴς οὗτος πολλάκις τὴν τοῦ προδρόμου περι‐ φέρει μαρτυρίαν. γʹ. Ἀντὶ ποίας χάριτος ποίαν χάριν ἐλάβομεν. δʹ. Διατί τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἱερεῖς καὶ Λευΐτας πρὸς Ἰωάννην | |
15 | ἀπέστειλαν. εʹ. Ὅτι ὁ μὲν Ματθαῖος τὰ πρὸ τοῦ βαπτίσματος τοῦ Χριστοῦ περὶ τοῦ προδρόμου διηγεῖται· ὁ δὲ Ἰωάννης τὰ μετὰ τὸ βάπτι‐ σμα καὶ τὴν κάθοδον τὴν ἀπὸ τοῦ ὄρους. ϛʹ. Διατί τὸ κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτὸν εἶπεν ὁ βαπτίστης, καὶ διατί | |
20 | ἐνέβλεψεν τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι· καὶ περὶ Πέτρου καὶ Ἀνδρέου. ζʹ. Περὶ τοῦ Φιλίππου καὶ τοῦ Ναθαναήλ. ηʹ. Περὶ τοῦ ἐν Κανᾶ γάμου. θʹ. Περὶ τῶν ἐκβληθέντων ἐκ τοῦ ἱεροῦ. | |
25 | ιʹ. Περὶ τοῦ Νικοδήμου. ιαʹ. Περὶ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ βαπτιζόντων καὶ Ἰωάννης ἐβάπτιζεν. ιβʹ. Τί σημαίνει ἡ γενομένη ζήτησις ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου πρός | |
τινα Ἰουδαῖον περὶ καθαρισμοῦ. | 431 | |
432 | ιγʹ. Πόθεν οἱ Σαμαρεῖται συνέστησαν. ιδʹ. Περὶ τῆς Σαμαρείτιδος. ιεʹ. Περὶ τοῦ βασιλικοῦ. ιϛʹ. Περὶ τοῦ ὄντος λʹ καὶ ηʹ ἔτη ἐν τῇ ἀσθενείᾳ. | |
5 | ιζʹ. Περὶ ......ασεως καὶ κρίσεως. ιηʹ. Περὶ τῶν εʹ ἄρτων καὶ βʹ ἰχθύων. ιθʹ. Περὶ τοῦ ἐν θαλάσσῃ περιπάτου. κʹ. Περὶ τῶν ἀποσχισάντων ἑαυτοὺς μαθητῶν. καʹ. Περὶ τοῦ εἰπεῖν μεσούσης τῆς ἑορτῆς διὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν | |
10 | λέγει τῆς ἑορτῆς τῆς σκηνοπηγίας, ἥτις μετὰ τὸν Αὔγουστον μήνα γίνεται, ἐν ᾗ ἑπτὰ ἡμέρας ἑώρταζον· ὁμοίως δὲ καὶ ἐσχάτην ἡμέραν μεγάλην εἰπὼν, περὶ τῆς ἑβδόμης ἡμέρας τῆς αὐτῆς εἶπεν ἑορτῆς. κβʹ. Περὶ τοῦ ἐκ γεννητῆς τυφλοῦ. | |
15 | κγʹ. Περὶ τῶν ἐγκαινίων ὧν μνημονεύει ὁ Εὐαγγελιστὴς λέγων, καὶ ἐγένοντο τὰ ἐγκαίνια ἐν Ἱεροσολύμοις. ποῖα ἦν ταῦτα. κδʹ. Περὶ Λαζάρου. κεʹ. Περὶ τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ. κϛʹ. Περὶ ὧν εἶπεν Ἰούδας. | |
20 | κζʹ. Περὶ τοῦ ὄνου. κηʹ. Περὶ τῶν προσελθόντων Ἑλλήνων. κθʹ. Περὶ τοῦ νιπτῆρος. λʹ. Διατί εἶπεν νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. λαʹ. Περὶ τοῦ παρακλήτου. τοῦ ἁγίου Ἡσυχίου περὶ τῆς τρίτης | |
25 | ὥρας καὶ τῆς ἕκτης. λβʹ. Περὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ σώματος τοῦ Κυρίου. λγʹ. Περὶ τῆς ἀναστάσεως. λδʹ. Περὶ τοῦ Θωμᾶ. λεʹ. Περὶ τῆς θαλάσσης Τιβερίαδος. | |
30 | 178, 22. om. Ἐρώτησις et mox Ἀπόκρισις. 178, 9. Διατί εἶπεν ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος; ἐπειδὴ οἶδεν τοὺς ἀνθρώπους κ. τ. λ. 178, 22. καὶ πρὸ πάντων μαλ. τ. 178, 23. Θεὸν, τὸν Πατέρα δὲ ἀφεὶς περὶ τοῦ Υἱοῦ διαλέγεται | |
35 | διότι ἐκεῖνος κ. τ. λ. | 432 |
433 | 178, 26. τὸ δὲ “ἦν” οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἀλλ’ ἢ τοῦ εἶναι ἀεὶ δηλωτικὸν, καὶ ἀπείρως εἶναι. Λόγον δὲ αὐτὸν ἐκάλεσεν, ἵνα μὴ παθητὴν αὐτοῦ τὴν γέννησιν ὑπολάβωμεν· ἔτι δὲ καὶ διὰ τὸ ἀπαγ‐ γεῖλαι ἡμῖν τὰ τοῦ Πατρός. | |
5 | 178, 9. Τί δήποτε Θεὸν καὶ Θεὸν εἰπὼν, καὶ γὰρ Θεὸς ἦν φησιν ὁ Λόγος· οὐκ ἐμφαίνει τί μέσον ἡμῖν, κ. τ. λ. 178, 11. εἶπεν γάρ. 17. ἀνάγκη πάλιν. 18. ἐκπῆδον. 178, 19. ἡλιακῆς φύσεως. 22. οὕτως οὖν καί. 178, 26. οὐδὲν γὰρ ἡμῖν. 27. ἑνὶ βρ. ρ. 31. ἐπιθήσομεν. | |
10 | 181, 2. μήτις ἀπ. 8. φωτίζον. 18. αὐτὸν οὐ κατ. 182, 4. οὐ δέεται. 7. τὴν αὐτοῦ. 182, 9. ἐπειδὴ ὡς τὰ πολλὰ παρ’ ἡμῖν μείζων ὁ μ. 183, 16. ἡ σκότησις ἐκείνοις. 184, 23. μόνον. | |
15 | 185, 3. Τὸ δὲ εἰς τὰ ἴδια haec Chrysostomi sunt. 185, 5. περὶ πάντων ἀνθρώπ. 7. οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο. 185, 12. καταβάσει. 19. τὸ δὲ ὅσοι Chrys. sunt. 185, 23. ἠξιῶντο. 186, 31. τῆς ἀφάτου. 34. γεγόνασιν. 35. μεταπεσούσης. | |
20 | 187, 15. οἱ κατ’ ἐκεῖνο καιροῦ. 188, 10. τῇ τ. νηπίων Ἰουδ. ἀσθενείᾳ συγκ. 12. λέγων. 188, 16. εὐπαράδεκτος ἡ μαρτυρία γ. 21. πρ. με ὄντα. 188, 25. τ. καλῶν. 27. ὑπερβλύζων· ὑπερβλύσαι. 188, 28. τῆς παλαιᾶς. 29. τότε om. B. 30. πολυπληθεῖν. | |
25 | 189, 13. γ. ἡ ὄψις. 14. τ. φύσιν om. B. 27. ὑποπτεύσῃς. 189, 35. διδ. ἔχειν. 190, 6. ἦν εἰπεῖν. 10. μ. τῆς τούτου πρ. 19. αὐτοὺς πάλιν. 190, 21. ἑστηκέναι αὐτῶν. 191, 3. Ἱεροσολ. ἐστίν. 4. πρινὴ δεθῆναι. 7. γενόμενα. | |
30 | 191, 30. ἀποκ. θείας. 31. εἰπὼν ἀλλ’ ἵνα. 192, 5. συγγενίς σου. 16. ἐκεῖ. 28. τ. πωρ. om. B. 193, 6. διδάσκαλον. 7, παρ’ αὐτοῦ. 16. δυσμάς. 193, 19. ὥραν om. B. 193, 21. κλῖναι ἐνταῦθα δὲ ἔρχεσθε καὶ ὄψεσθε·” τὸ οὐκ ἔχει | |
35 | ποῦ τὴν κεφαλὴν κλῖναι τ. μ. ἰδ. | 433 |
434 | 194, 19. Ἀνδρέου et infra. 32. τῆς ψυχῆς. 33. ὅτι περ. 195, 9. ὑποπνεύσῃ. 19. μετωνομάσω. 195, 21. ταπεινώτερον φθέγγεσθαι. 28. πόθεν. 195, 29. τοῦτο μόνον. | |
5 | 196, 5. ἐκκρίτους. 16. ἀληθής. 25. σαφές. 197, 2. καὶ πρὸ τ. διδ. om. B. 197, 5. σημείων καὶ πρὸ τῆς διδασκαλίας. 12. ἀπὸ τῆς γῆς. 197, 22. μέγα. 28. πόθεν om. B. 29. αὐτοῦ καὶ εἰπεῖν αὐτᾷ. 198, 1. μαθητάς. 2. ἐκείνοις. 14. ὁμοῦ πάντα π. | |
10 | 198, 17. εἰ γὰρ ἄν. 25. ᾔδει γὰρ ὅτι. 31. κρήνας. 198, 32. τὰς ὑδρείας. 35. ἐξ οὐκ ὄντων. 199. Διὰ δὲ τοῦ μὴ εἰπεῖν haec sunt Chrys. 199, 8. εἴη τὸ ποτόν. 21. λοιπῶν σημ. 199, 24. παραδηλῶν. 35. τούτων. | |
15 | 200, 1. ἤρξατο, καὶ πρὸ τοῦ βαπτίσματος οὐδὲν ἐθαυματούρ‐ γησεν. 5. γεγενημένῳ. 13. ἀποκαταστήσας. 29. ἐκβαλών. 201, 8. τῷ νόμῳ. 13. ἐξέχεεν. 18. αὐτῶν. 201, 20. τὸ τος. λαβεῖν ζῆλον. 201, 22. ὅθεν οἱ μὲν εὐγνώμονες εὐθέως ἐμνήσθησαν ὅτι ἐστὶν | |
20 | γεγραμμένον ὅτι ὁ ζῆλος· ἐκεῖνοι δὲ τῆς προφητείας οὐκ ἐμνήσθη‐ σαν ἀλλὰ σημ. ἐπεζήτουν· τὸ δὲ λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον κ. τ. ἑ. διὰ τοῦτο εἶπεν, ἵνα δείξῃ ὅτι προγινώσκει τὰ μετὰ τ. ες. l. 31. 202, 15. τελείως τῇ πλάνῃ πρ. οὐ τῶν γν. 27. κηδείας. 202, 31. ἐλήλυθας. | |
25 | 203, 8. κἂν εἴτις οὖν. 9. οὐ del. cum B. 203, 13. καταγ. φθέγγεται. 17. τ. θορυβ. τοῦτον. 203, 18. ἥτε βασιλεία. βασιλείας ἠκούσθη. 203, 19. π. Ἰουδ. ποτέ. ἀλλὰ τέως περὶ τῆς γεννήσεως διαλέ‐ γεται. διὸ καί. 33. ἀσωμάτου. | |
30 | 204, 11. νόμοις. 27. τ. ἀκρ. γνῶσιν. 34. πιστεύσητε. 205, 2. ὑψηλότερα. 3. ἐντ. λέγοι. 205, 4. τελεῖσθαι ἢ πρὸς σύγκρισιν τῆς ἑαυτοῦ γεννήσεως τῆς φρικωδεστάτης ὀνομάζων, οὕτως αὐτὸ καλεῖ, εἰ γὰρ καὶ αὕτη ἐπουράνιός ἐστιν ἡ γέννησις, ἀλλὰ πρὸς ἐκείνην παραβαλλομένη | |
35 | τὴν ἀληθῆ καὶ ἐκ τῆς τοῦ Πατρὸς οὐσίας οὖσαν, ἐπίγειός ἐστιν. | 434 |
435 | 205, 6. τίνος ἕνεκεν εἶπεν οὐδεὶς κ. τ. ἑ. 8. ἐλήλυθας. 205, 9. νόμιζέ με. 17. τ. ἀκροωμένους. 23. ἐσταυρωμένον. 207, 2. Ἀγγ. οὐκ Ἀρχάγγελον. 4. τὸ δὲ ἀπὸ τ. π. 208, 6. ὁ δὲ μὴ πιστ. haec Chrys. dat Cod. B. | |
5 | 208, 15. τὸ σκ. ἢ τὸ φῶς. τίς γὰρ ἂν ἐλεήσειεν τ. μὴ βουλ. 208, 17. Seq. Sch. non habet B. ergo non esse Chrys. vid. 31. λέγων. 209, 1. πρὸς τὸ φῶς. 209, 3. τὸ φ. ἐλθὸν πρ. αὐτοὺς, ὅτι οὐκ αὐτοὶ τοῦτο ἐζήτησαν, | |
10 | ἵνα εὕρωσιν αὐτὸ, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ φῶς ἦλθεν πρὸς αὐτοὺς, καὶ οὐδὲ οὕτ. προσεδρ. 209, 9. Ἴσως ἐρεῖ τις hoc Sch. caret B. 25. ἀνήει. 209, 31. ἐνταῦθα περὶ τοῦ Χριστοῦ. 210, 2. ὅτι καὶ ἐνταῦθα. 6. σωτηρίῳ διδ. | |
15 | 210, 8. καὶ τί δήποτε τῶν μαθ. 9. ἀλλὰ μεμένηκεν. 210, 11. εἰς τὸ δεσμ. εἰσαγωγῆς. 13. δηλοῦντος ἦν. 210, 15. ἀγάγῃ. 18. πολ. μαλ. φιλονεικοτέρους ἂν ἐπ. 210, 20. οἶμαι δὲ καὶ δ. τ. 21. αὐτῷ γεν. 210, 22. τ. περὶ ἀμφ. 26. ἀμφοτέροις. | |
20 | 210, 30. ἐμφαίνει om. 32. παρ’ αὐτοῖς. 211, 4. τούτῳ δὲ μ. 5. παρακν. τὸν βαπτ. 211, 6. ἀλλὰ καὶ τῷ τὰ αὐτῶν παρ. παντ. γ. φησιν. 211, 8. ἑτέρῳ. 211, 11. Τὸ δὲ ἐὰν μὴ haec om. B. usq. ad τὰ θεῖα. | |
25 | 211, 23. χαίρω. 211, 27. χρὴ, καὶ ἀκούειν ἐκείνῳ παραδόντα τὴν νύμφην. 212, 20. αὐτὸς ἑαυτῷ. 21. τὸν δὲ ἐκ τ. γ. 212, 24. τὰ ἑαυτοῦ εὐτ. κ. ταπ. κ. μικρ. τ. ἐλογίζετο. Διὰ τοῦ εἰπεῖν ἃ ἤκουσεν καὶ ἑώρακεν ταῦτα μαρτυρεῖ, δείκνυ‐ | |
30 | σιν αὐτὸν πάντα ἀληθῆ λέγοντα, καὶ ὅτι οὐδὲν τῶν παρ’ αὐτοῦ ψευδές· καὶ ὅτι κἀγὼ δέομαι ἀκοῦσαι τῶν παρ’ ἐκείνου, ἄνωθεν γὰρ ἔρχεται, τὰ ἐκεῖθεν ἀπαγγέλλων ἃ μόνος αὐτὸς οἶδεν σαφῶς. Ὅτι δὲ εἶπεν τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει· ἀντὶ τοῦ ὀλίγοι φησι, καὶ γὰρ καὶ μαθητὰς εἶχεν καὶ ἄλλοι προσεῖχον τοῖς | |
35 | λεγομένοις· ἅμα δὲ καὶ τῶν ἰδίων καθάπτεται μαθητῶν, ὡς οὐ | 435 |
436 | σφόδρα μελλόντων αὐτῷ πιστεύειν “ὁ γὰρ λαβὼν αὐτοῦ τὴν “μαρτυρίαν, “φησὶν, “ἐσφράγισεν ὅτι ὁ Θεὸς ἀληθής ἐστιν·” ὥστε ὁ μὴ τούτῳ πιστεύων φησὶν οὐκ αὐτῷ μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ Πατρὶ ἀπιστεῖ, καὶ ψεῦδος καταγινώσκει τοῦ πέμψαντος αὐτόν. | |
5 | τὸ δὲ “ἐσφράγισεν” ἐνταῦθα ἔδειξεν ἔστιν· ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς, τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ λαλεῖ, διὰ τοῦτο οὖν ὀφείλει πιστεύεσθαι. 213, 24. πνεῦμα ἐνταῦθα. 35. διαλεγόμενος. 214, 18. οὐκ εἶπε δέ. Haec Chrys. esse docet Cod. B. | |
10 | 214, 21. ὅτι διηνεκής ἐστι κόλασις. 22. αὐτοὺς τ. ῥημ. 214, 32. ὡς πάρεργον. τ. Σαμαρείας ὁδ. 215, 1. Ἰουδαίοις. 2. αὐτὸν ἀπ. 215, 5. Ἄξιον δὲ εἰπεῖν καὶ πόθεν οἱ Σαμαρεῖται συνέστησαν haec Chrysost. sunt. | |
15 | 215, 12. τῷ ηλά. καὶ ἀνελὼν αὐτὸν, Ὠσηὲ τὴν βασιλείαν ἔδωκεν· ἐπὶ τοῦτον ἐλθὼν ὁ Σαλμανάσαρ εἷλεν πόλεις ἑτέρας καὶ φόρου ἐπ’ ὑπ. 215, 14. ἦξεν. 17. τούτους μεν. 24. ἀπηγγέλει. 215, 25. παραδώσαντα. 27. ἔσεβον. 33. ἄλλων om. | |
20 | 215, 35. ἐπεγράφ. 216, 2. μετὰ παντ. 26. μανθάνομεν. 30. εἶναι om. B. 216, 35. τὸν κόπον. 217, 15. ὑπακούσεσθαι. 19. ἄλλο μέν. et mox ἄλλο δέ. 217, 25. ἐδέξατο. 31. διψήσει. | |
25 | 218, 3. αὐτό. 10. ἔρχωμαι. mox τούτου. 18. τὸν νῦν κρ. 218, 26. αὐτοῦ. 34. προστάτην ἀπηντ. 219, 5. προσεκύνουν; ὅτι τοπικὸν καὶ μερικὸν Θεὸν ἐνόμιζον εἶναι· οὕτω γοῦν καὶ Πέρσαις πέμψαντες ἀπήγγειλαν ὅτι ὁ. τ. τ. | |
30 | 219, 7. ἐπέμενον· δαίμονας. 10. εἰ καὶ μὴ π. 219, 11. ἑαυτόν. 28. Τὸ δὲ ἔρχεται hinc Chrys. est Sch. 220, 2. ἀληθ. τύπος. 19. πρὸς αὐτόν. | |
220, 21. τὸν Μωϋσέα δεξαμένοις μόνον. 23. πρ. τ. Υἱὸν εἴρ. | 436 | |
437 | 220, 24. οὗτ. ἐστιν. 27. προφήτην ὑμῖν. 221, 2. οὐ διὰ τὸ μ. 4. ἐξ εδ. γνώμης κ. ἁπλ. διαν. 221, 16. προσιόντες. 17. παρακαλοῦσιν. 221, 27. post συγκ. quae seq. usq. ad αἰσχύνην om. B. | |
5 | 221, 33. ἐκ τ. οἰκείας ἀποφ. 222, 15. ἔτι τετραμ. 223, 3. χώρας μὲν καὶ θερισμόν. Haec Chrysostom. sunt. τὸ πλῆθος τῶν ψυχῶν τ. ἑτ. 223, 7. ἑτοιμότητα. 12. ἀλλ’ οὐκ αὐτοὶ ἐθέρισαν. | |
10 | 223, 30. ὁ πν. θερισμὸς haec desunt Cod. B. neque sunt Chrys. 224, 14. Chrys. Schol. non habet Cod. B. 225, 10. γενέσθαι τὸ κρ. 12. παρὰ τ. ἰδίοις. 225, 2. ὧδε ἑαυτὸν καλεῖ non habet B. 30. αὐτὸν om. B. | |
15 | 226, 8. βουλόμενον τὸν Χριστόν. 11. εἰσήει. 13. παρέσει. 226, 21. ἔτι δὲ καί. 23. τὴν ἀτελῆ π. κ. τὴν πολ. ἐπίδειξιν. 226, 35. Quae seq. post διέκυψεν om. B. 227, 15. προσέθηκεν ἀλλὰ δεικνύς. 227, 16. οὐδέπω πρ. τ. ὕψος τῶν Σαμαρ. ἔφθασαν. | |
20 | 227, 22. ἑορτὴν ἐνταῦθα τὴν πεντηκοστήν φησι. 227, 24, τ. δὲ διὰ τὸ πλῆθος, μάλιστα γ. ἐν τ. ἡμέραις τ. 227, 26. συνέτρεχον. 228. Τὸ δὲ ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ θαῦμα τελούμενον οὐχ ἁπλῶς ἐγίνετο, ἀλλὰ τύπος ἦν τοῦ μέλλοντος δίδοσθαι | |
25 | βαπτίσματος· καθάπερ ἐν εἰκόνι προδιαγράφων τὴν πολλὴν δύνα‐ μιν αὐτοῦ καὶ μεγίστην δωρεὰν, ὡς ἁμαρτίας καθαῖρον καὶ ἀπὸ νεκρῶν ζῶντας ἐργαζόμενον. εἰ γὰρ Ἄγγελος καταβαίνων καὶ ταράσσων τὸ ὕδωρ ἰαματικὴν αὐτὸ (sic) δύναμιν ἐνετίθει, πολλῷ μᾶλλον ὁ τῶν Ἀγγέλων δεσπότης π. τ. νος. | |
30 | 228, 15. καὶ ὥσπερ οὐχ ἁπλῶς ἰᾶτο τότε τῶν ὑδ. ἡ φύσις. 228, 16. ἀλλ’ ἡ τ. Ἀγγ. ἐνέργεια. 17. ἐφ’ ἡμῶν. 228, 19. καὶ τότε μὲν ἡ ἀσθ. 228, 21. Post προσελθεῖν caett. om. B. 229, 29. χρησιμεύειν. 31. οὐ om. B. | |
35 | 230, 6. αὐτόν. 16. χρὴ δὲ θαυμάσαι. Haec Chrys. sunt. | 437 |
438 | 230, 23. Post προστάσσοντι caett. om. B. 230, 33. Post ἐξένευσε om. quae seq. B. usq. ad μάρτυς. 231, 1. Post σπινθῆρα reliqua om. B. 5. τί δε μ. 231, 14. δώσωμεν. 22. Pauli cit. om. B. | |
5 | 231, 26. δι’ ἁμαρτήματα. 29. οἴει με. mox ἢ om. 231, 33. γεγενῆσθαι. 232, 31. Quod seq. Schol. non habet Cod. B. 233, 28. τὴν παραλλ. 234, 24. καὶ περὶ τῶν ἑτέρων λαμβάνοντας. | |
10 | 235, 1. οὐ τοῦτον. 8. διαπιστεῖν. 19. τὰς εὐθ. 235, 29. προστήσεσθαι. 35. καὶ τ. ἐκ τ. β. προσέθηκεν. 236, 5. δι’ ἀμφοτ. usque ad ἄνθρωπον non hab. B. 236, 13. διελέχθη. 23. περὶ om. B. 26. εὑρήσωμεν. 236, 30. δεξώμεθα. | |
15 | 237, 3. ἐπάγεσθαι. 7. Τρεῖς παράγων μαρτ. 237, 23. οὐδὲ θαυμ. 237, 30. εἶχον, ἀλλὰ πρόσκαιρος ἦν ἐκείνη καὶ ἀβέβαιος ἡ σπουδή. 238, 11. περὶ Θεόν. 27. τῆς πίστεως. 31. ἐν αὐτοῖς. | |
20 | 239, 5. τῶν αὐτοῦ. 8. ἡ φύσις ἡ ἐμή. 239, 13. Ὁρᾶς hoc Sch. om. B. 28. ὑπακούσατε. 240, 5. Hoc Sch. caret B. 24. φιλοσόφου. 242, 5. ἀγορας. ἀρτ. om. B. 242, 11. ποιεῖν. ὡς μηδὲν δὲ ὑψηλὸν ἐννοήσαντος τοῦ Φι‐ | |
25 | λίππου καὶ εἴποντος, “ὅτι τριακοσίων δηναρίων,” καὶ τὰ ἑξῆς. Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου ὑψηλότερον μὲν τοῦ Φ. ἐνενόησεν, εἰπὼν ὅτι ἐστὶν ὧδε παιδάριον καὶ τὰ ἑξῆς, οὐ μὴν οὐδὲ οὕτως. 242, 13. ἔφθασεν τῷ ἐπαγάγειν, “ἀλλὰ ταῦτα τί ἐστιν εἰς | |
30 | “τοσούτους;” ἐπεὶ οὖν ἀπέγνωσαν ἀμφότεροι οἱ μαθηταὶ, τότε θαυματουργεῖ· πρὸ (Cod. πρὸς) δὲ τοῦ φανῆναι τοὺς ἄρτους, προσέταξεν ἀναπεσεῖν τοὺς ὄχλους, ὅπως καὶ τὴν διάνοιαν τῶν μαθητῶν ἀναστήσῃ, καὶ τὸ θαῦμα ὑψηλότερον ἀποδείξῃ· ὡς γὰρ ἑτοίμου καὶ παρεσκευασμένης οὔσης τῆς τραπέζης, τοῦτο γενέσθαι | |
35 | παρεκελεύσατο, ὅτι δὲ ἐκ τῆς ἐρωτήσεως ἐκέρδαναν οἱ μαθηταὶ, | 438 |
439 | δῆλον ἐκ τοῦ εὐθέως ὑπακοῦσαι καὶ μετὰ πίστεως ποιῆσαι τὸν ὄχλον ἀναπεσεῖν, ὡς δυναμένου τοῦ διδασκάλου τοῦτον διάθρεψαι. Τινὸς ἕνεκεν τὸν μὲν παραλυτικὸν μέλλων ὀρθοῦν οὐκ ηὔχετο, οὐδὲ τὸν νεκρὸν ἐγείρων, οὐδὲ τὴν θάλατταν χαλινῶν, ἐνταῦθα δὲ ἐπὶ | |
5 | τῶν ἄρτων τοῦτο ποιεῖ; θέλων ἡμᾶς παιδεῦσαι, ὅτι τοὺς τροφῆς ἀρχομένους, εὐχαριστεῖν δεῖ τῷ Θεῷ. συνεχώρησεν δὲ περισσεῦσαι τοσαῦτα κλάσματα, οὐ δι’ ἐπέδειξιν, ἄπαγε, ἀλλ’ ὥστε μὴ φαντα‐ σίαν νομισθῆναι τὸ πρᾶγμα. οὐκ ἔδωκεν δὲ τ. ὀχλ. 22. 244, 1. καὶ οὐδαμοῦ οὕτως θαυμάσαντες ὡμολόγησαν. | |
10 | 244, 3. ἔλεγον. 244, 15. ἐνδεικν. ἤρχοντο δὲ οἱ μαθηταὶ εἰς Καπερναοὺμ, τὸ μὲν σαφὲς οὐκ εἰδότες, ἐκεῖ δὲ προσδοκῶντες εὑρήσειν αὐτὸν, οὐδὲ γὰρ ἐπιπολὺ ἠνείχοντο μὴ ζητεῖν τ. διδ. 244, 18. τος. αὐτ. κατ. ἔρως· καὶ γὰρ οὐχ ἁπλῶς ὁ Εὐ. | |
15 | 244, 21. τὸν πόθον αὐτ. αἰνιττόμενος. 245, 8. γυμνότερον. Ἀκριβολογεῖται δὲ ὁ Εὐαγ. λέγων. 245, 25. ὅτι εἰ ἄλλο πλ. 26. εὑρέθη τε τὸ π. 245, 30. ποτὲ ὧδε παραγέγονας—εὔθραστος. 245, 34. ἀπόλαυσιν. | |
20 | 246, 5. γαστρόδουλοι. 7. βρ. τ. ἀπ. κ. τ. ἑξ. ὃ δὲ λέγει τοῦτό ἐστι. μηδεὶς ἔστω λόγ. mox τρυφῆς ὥστε διὰ ταύτην. 246, 14. κατακοπ. 18. αἰνιττομένου ὥστε δεῖν ἀργεῖν. 246, 27. θορυβάζῃ. 31. ποιεῖσθαι. 246, 32. ἐργαζ. μηδὲν εἰς τὴν αὔριον θησαυρίζειν· ἔξεστιν | |
25 | ἐργαζ. μηδ. μερ. 248, 7. ἐζητ. εἰπών. 249, 5. Ἀντὶ μ. M. usque ad ἀλλ’ ἐγὼ om. B. 249, 7. ἐπὶ τοῦ μ. 8. αὐτὸ ἀλήθ. quae seq. in Sch. om. B. 249, 30. σωμ. αὐτοῦ. | |
30 | 250. τὰ μελλ. καὶ τὰ ἀπορ. τ. καρδ. 18. τί ἐστ. ὅ φης. 250, 28. οὐκοῦν hoc Sch. usque ad δεικνὺς v. 31. caret B. neque est Chrys. 33. παρασκευάσαι. 251, 6. Συνεχῶς haec Chrys. sunt. 9. γένωνται. 251, 21. εἰπόντων δὲ αὐτῶν οὐχ οὗτ. et haec Chrys. sunt. | |
35 | 252, 20. τὰ αὐτοῦ. | 439 |
440 | 253, 5. κεχωρισμένης. τρανότερον δὲ αὐτό. 1. 7. 253, 30. παρεξετάθη. 34. Hoc Sch. Chrys. dat Cod. B. 254, 15. Εἰπόντες δὲ πῶς. Haec Chrys. sunt. 254, 32. Ἀμέτοχοι ἐς. his caret Cod. B. usque ad φύσιν | |
5 | 1. 32. 255, 8. τῷ δὲ εἰπεῖν B. qui haec Chrys. dat. 255, 18. τὸ δὲ κἀγὼ ζῶ et haec sunt Chrys. 256, 17. Haec etiam habet Cod. B. 257, 13. πρόσχοι. 31. παρ’ ἐκείνων. | |
10 | 258, 7. πιστεύσωμεν. 18. ἀνδρ. νομίζοντες αὐτῷ φαρ. 258, 19. τῷ δὲ δεικ. 22. ἀπωθουμένου. 258, 24. βουλομένου. 33. ἐνέμειναν. 259, 3. κολακεύειν. 25. ἠδύνατο. 260, 11. δημηγορίαν. | |
15 | 261, 10. ζηλοῦντας. 261, 25. πέμπει δὲ τ. αδ. haec Chrys. sunt. 262, 25. πλανᾷ τ. ὄχλον· ἐκείνην μὲν οὖν ὡς νομίζω τὴν δό‐ ξαν τῶν πολλῶν εἶναι· ταύτην δὲ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἱερέων· τὸ γὰρ λέγειν πλανᾷ τὸν ὄχλον τ. δηλ. | |
20 | 262, 35. κερδᾶναί τι. ἐπιβαλ. καὶ συλλαβέσθαι. 263, 1. καὶ τί μὲν ἐδ. 4. οἱ Ἰουδ. λέγοντες. 263, 7. ἐδεχ. τὰ λεγόμενα. 23. κατ’ αὐτὰς λαλῶ. 263, 27. ἐν συνηθείᾳ. 31. ζητῶ. 264, 2. τοῦ δὲ ὑψηλὰ φθ. 11. πραΐα. | |
25 | 264, 14. ζητ. ἀποκτ. αὐτὸς δὲ ἀφεὶς ἐλέγξαι τοῦτο ὥστε μὴ ἀναισχυντοτέρους ποιῆσαι πάλιν τ. ἀπολ. ἁπτ. τ. ἀπὸ τοῦ σαβ. ἀπὸ τοῦ νόμου συλλογιζόμενος αὐτοὺς καὶ λέγων, “ἓν ἔργον “ἐποίησα καὶ πάντες θαυμάζετε.” τουτέστιν ταράττεσθε, θορυ‐ βεῖσθε. | |
30 | 265, 34. δι’ οὐδὲν ἕτερον ἔλεγον, ἀλλ’ ἢ ὅτι ἐκ τῆς γῆς ἐστιν δεῖξαι θέλοντες καὶ ὅτι τοῦ τέκτονος υἱός· διὰ τοῦτο αὐτὸς ἀνῆ‐ γεν αὐτοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν λέγων, καὶ ἐμὲ οἴδατε καὶ οἴδατε πόθεν εἰμί. 266, 8. εἰ μὴ καὶ τοῦτο καλύπτετε sed hoc ex rasura. nam | |
35 | erat ἐκκαλ. | 440 |
441 | 267, 5. παρασπείρει. 25. πεπεισμένων ἦν τοῦτον εἶναι. 267, 26. ἢ ὅτι. 34. φθ. λέγων. 268, 4. ὃ δὲ λέγει τοιοῦτον ἐστι. 8. οὐ παύσομαι. 268, 17. ἐναπομ. | |
5 | 268, 30. παρεγένετο, ἀλλ’ οὐδὲ ἐν τῇ δευτέρᾳ, οὐδὲ ἐν τῇ τρίτῃ, ὥστε μὴ εἰς λήθην ἀπελθεῖν τὰ λεγόμενα μελλόντων αὐτῶν τρυφᾶν· ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ὅτε ἀνεχ. 269, 23. ἱδρυνθῇ. 25. τὸ ἀνεκλειπές. 270, 2. ὁμολογεῖται. 27. διὸ καὶ τινές. 30. ἐπείχοντο. | |
10 | 272, 5. οἰκείωντο. 15. δέον γὰρ ἦν δεῖξ. 272, 17. εἰδότι. ἐρώτησον καὶ ἴδε. 273, 11. ἀν. αὐτῶν. 273, 32. Quae Chrys. dat B. ὑμεῖς δέ φησιν οὐκ οἴδατε πόθεν ἔρχομαι ἢ ποῦ ὑπάγω· ἐθελοκ. | |
15 | 274, 16. οὐδὲ ἐγώ εἰμι ὡς. 275, 7. ἐπειδὴ εἰδότες. 26. ἔργον γέγονεν. 275, 31. κατασείων τε. 276, 8. καὶ σαρκικάς. 9. καὶ γὰρ πόρρω. 277, 18. καὶ ἐν τούτῳ δὲ. Haec Chrys. attribuit B. | |
20 | 277, 25. ὅπερ δέ φ. et haec Chrys. sunt. 277, 29. καὶ τῆς ἁλώσεως τῆς ὑμετέρας. 30. λαλῶ οὐδέν. 278, 4. ἀρεστόν. 17. πληκτικωτέροις. 279, 14. πάντων. 280, 21. τῷ δὲ εἰπεῖν. | |
25 | 281, 18. ἐκκόψαι βουλ. ὅτι πε. ἐλογιζ. 19. ὡς παρὰ τ. Θ. 283, 4. καταπαῦσαι. 12. ὅτι οὐ προσῆκεν. 283, 13. τῇ πρ. ἐκεῖνον ταῦτα ἐφθεγξάμην, καὶ δι’ ἐκεῖνον ταῦτα ἀκούω, καὶ δι’ ἐκεῖνον ἀτιμάζετέ με. 283, 14. δι’ ὃν τ. ἤκουεν. | |
30 | 283, 18. τὸ δὲ hoc Sch. Chrys. dat Cod. B. Ammonio itaque quod seq. tribui debet. 287, 9. τῶν αἰτιῶν. 23. ὅπερ ἐπὶ τῶν οὐδὲ κ. 288, 10. Hoc Schol. Chrys. assignat B. 30. εἰ ὅλως. | |
290, 2. τ. νόμου νομίζοντας. 10. ἔλεγον. | 441 | |
442 | 290, 18. καὶ ἀπορία. 30. τιθέασι. 31. μὴ ὅτι τὸ σαβ. παρέλυσεν. 291, 16. μ. πάσης παρρησίας. 26. καταψεύσασθαι. 292, 12. διὸ καὶ ἐφων. 31. πλῆττον αὐτ. | |
5 | 293, 17. ὁ Θεὸς om. B. mox add. ὅθεν ἐκ τούτου δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξ ἀρχῆς ἀμφιβάλλων ἔλεγεν. 294, 10. αὐτῷ om. B. 12. sec. αὐτὸν om. 295, 31. λέγει ἀναβλέψεις. 297, 4. τριγχόν. 12. αὐτῶν. 15. ἀπεναντίως ἐκ. | |
10 | 298, 4. καὶ γάρ φησιν. 15. ὅθεν δῆλον ὅτι τούτων. 298, 24. τί δέ. 299, 1. ὀρυόμενος. 4. τοῦ πρ. om. τοῦ. 31. μέλλοι. 300, 9. λαβεῖν αὐτήν. Quae seq. a l. 24. usq. ad p. 302, 20. om. B. 24. ἦγον. | |
15 | 303, 8. πιστ. ῥημ. πιστεύσετε. 27. ἐποίησεν εἰς αὐτούς. 303, 30. διωρθώσατο. 306, 4. καὶ τῆς μαρτ. ἐκείνου. 9. μηδ. πεποιηκότι. 307, 19. αὐτῷ om. B. 307, 23. ὅτι ἀκούσασαι ὅτι οὐκ ἔστιν πρὸς θάνατον καὶ ἰδοῦ‐ | |
20 | σαι αὐτὸν ἀποθανόντα, οὐκ ἐσκανδ. 307, 25. ἐπήγαγεν λέγων. 308, 2. αὐτοῦ om. B. 22. τὸν κεκοιμ. om. B. 28. συνίδον. 309, 2. καὶ θορυβ. om. B. 13. καὶ ταύτην τ. τετ. 309, 29. οὐδ’ ὅτι οἰκείᾳ δυνάμει καὶ αὐθεντίᾳ τὰ θαύματα | |
25 | ἐποίει, ἀλλ’ ὡς π. ἐν. 310, 8. συειδοῦσα. 12. τὸ καταλῦσαι. 14. πρὸς αὐτάς. 310, 23. ἔμελλον. 311, 4. τῷ πάθει. 6. διατί εἶπεν ὁ πάντα εἰδώς. 311, 14. μὴ ἀπέθανεν. 16. ἐκεῖνο om. B. καθυφείσαν. | |
30 | 311, 28. περιεβάλλετο. 313, 30. ὑποπτεύσουσιν. 32. οὐ προσδ. τοῦτο. 319, 28. καὶ τοῦτο διεφ. 34. προετίθεσαν. 320, 2. ἐβόησε. | |
321, 20. μετὰ ἡμέρας πολλάς. 32. τοῦτο ἐφθέγξαντο. | 442 | |
443 | 322, 4. οὐκ om. B. 324, 9. ὑγιαῖνον. 27. τὴν ὄνον κ. τὸν πῶλ. 29. τὴν ὄνον. 324, 31. ἀρχή· τοῦ χαῖρε. 325, 2. τ. ὀλέθροις. 4. ἐπισυρόμενος. 13. ὅτι οὐκ ἂν τος. | |
5 | 325, 22. κατήχουν—ἀνόνητα. 24. τ. κτῆσιν. 326, 31. τὸν Ἀνδρ. 326, 33. ἀπέλθητε.” διὰ τοῦτο μετὰ τοῦ συμμαθητοῦ κοινω‐ σάμενος ἀναφέρει τ. διδ. 327, 7. λοιπὸν ἐπὶ τὸ παθ. ἐλθεῖν. 8. θορυβῶνται. | |
10 | 327, 13. ἐν ἐμοί. 328, 20. ἐσομ. καὶ καταπεσουμένους. 23. ἔσται κερδ. 328, 24. τὸ φορτικὸν κ. ἐπ. 26. ἔργων ἀκολούθησιν. 328, 30. παριστῶν. παιδὸς διακόνους. 329, 2. ἀγωνιῶν αὐτ. | |
15 | 329, 4. τὸ γὰρ τεταράχθαι κ. ἀπαλλαγὴν αἰτ. 329, 8. ταραττόμενος οὐ λέγω. 12. σου τὸν υἱόν. 329, 26. δεομένου. 330, 12. λέγων. 20. τὸ φ. ἐν ὑμῖν. 330, 23. καὶ τὸν πρὸ τ. στ. χρόνον αἰνιττόμενος καὶ τὴν πα‐ | |
20 | ροῦσαν ζωὴν ἅπασαν· πολλοὶ γὰρ καὶ πρὸ τοῦ σταυροῦ καὶ μετὰ τὸν σταυρὸν ἐπίστευσαν. 331, 31. οὐδὲ γὰρ ἐπειδὴ εἶπεν Ἡσαΐας, οὐκ ἐπίστευον, ἀλλ’ ἐπειδὴ οὐκ ἔμελλον πιστ. διὰ τοῦτο εἶπεν Ἡς. διότι ἐτύφλωσεν αὐτῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς κ. τ. ἑ. | |
25 | 332, 5. περὶ om. B. 26. ταῦτα δ. φ. haec Chrysost. sunt. 332, 28. ὁ γὰρ Ἰω. 30. τὴν ὄψιν ἐκείνην· τὸν καπνόν. 333, 11. ἔκραξεν. 333, 32. διὰ τὸ τ. πλ. καὶ τὸν νοητὸν λύειν σκ. 334, 1. τῆς ἀπωλείας τ. καταφρ. 5. ἦλθ. ἵνα κρίνῃς. | |
30 | 334, 7. ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρ. αὐτὸν, ἐν τάξει γὰρ στήσεται κατηγόρου ἐλέγχων αὐτόν· ποῖον δὲ ἐλάλησας. 334, 18. φθ. ἀλλ’ ὥσπερ τοὺς ἐντολὴν λαμβάνοντας ἀδύνατον ἄλλως τι εἰπεῖν ἢ ὅσα οἱ πέμψαντες βούλονται ἕως ἂν ἐντολὴν πληρῶσιν, οὕτως οὐδὲ ἐμὲ ἄλλο τι πράξαι. | |
35 | 335, 27. μεγαλοφώνως. 28. τ. θαν. αὐτοῦ. 29. τὸν σφόδρα. | 443 |
444 | 336, 2. ἦσαν ἐκεῖνοι. 4. ἔνιψεν αὐτός. 12. τὸ δὲ ἀπὸ τ. Θ. 336, 18. κατακλιθῆναι. 337, 30. ἔτρεμε, τὸ μὴ διασχισθῆναι αὐτοῦ, τ. φ. 337, 32. ἐν τῇ συγχ. σφ. λέγων. | |
5 | 338, 13. Ἐκ τοῦ καθ’ ἡμᾶς δὲ πρ. λαβὼν τὸ παράδειγμα sic B. qui haec igitur Chrys. esse nos docet. 338, 18. λέγω δή. 21. προσενεχθ. 339, 5. πάθοιέν τις. 16. τὸ δολ. καὶ ὑπ. om. B. 340, 30. δύο τρ. αὐτούς. 31. τῷ παρ’ ἑαυτοῦ. | |
10 | 340, 33. τ. παρ’ ἑτέρων. 341, 9. ἀπερ. om. B. 341, 17. προτρεπ. πολιτείαν ἀρίστην μετιέναι· δι’ ἧς γινό‐ μενος διορατικώτατος, ὥσπερ αὐτὸς παρὰ τοὺς λοιποὺς ὑπῆρχεν μαθητὰς, πλησίον ἔσται Θεοῦ, αὐτὸν ὁρῶν ἀεὶ ὡς καθαρὸς τῇ | |
15 | καρδίᾳ γενόμενος· προσεθ. 341, 27. κατηφής. 29. κ. ἕως μ. ἦν τοῦ χοροῦ. 341, 32. εἶπεν αὐτ. ὁ Χριστός. ὅτι ὃ π. 34. ἀδιορθώτως. 342, 6. γὰρ ἂν αὐτόν. 343, 11. Ἐπειδὴ δὲ haec Chrys. dat Cod. B. | |
20 | 343, 16. διερράγησαν. 18. μακρός. 21. αὐτὸν ἀνεκ. 343, 29. προεῖπεν. 344, 1. εἰκὸς ἦν ταῦτα ἀκούοντας. 24. ἐπαγγ. 344, 25. πρὶν ἀλεκτῶρα φωνῆσαι. 26. ἀωρία γάρ. 345, 13. δεῖ τὰ δ. 17. τ. ἐλπ. λέγων. | |
25 | 345, 19. ὁ χορὸς ἐκεῖνος δέξεται. ἀφθονία γάρ. 20. ὑπὲρ τ. 345, 20. τοσαύτην. 31. δεήσεσθε. 32. παρ’ ἐμοί. 346, 8. ἐγνώκατε. 10. κ. τὴν τ. Π. 14. ἦν δυν. 346, 18. προσκορῆς. 21. ἐγκόπτων. 346, 25. τὰς ὑποστάσεις. 28. αὐτὸν ἴδες. | |
30 | 348, 31. οἶδεν γὰρ καί. 7. οὐ διὰ τοῦτο. 349, 23. ἐκλαβόμεθα. 25. τὸ ἔχειν μόνον. 350, 17. Ὑπὸ δειλίας δὲ πολλῆς ὁ Ἀπόστολος Ἰούδας κρατ. sunt haec Chrys. 350, 26. τούτων μ. πιστ. τῶν λόγων. 35. π. με Πατρός. | |
35 | 351, 25. διδασκαλία ὑμ. | 444 |
445 | 351, 33. πάλιν τὸ ἀφίημι ἀναχωροῦντος ἦν. 352, 17. ὑπ. ὢν θανάτου. 354, 6. καθαῖρον. 7. τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ β. 355, 21. Hoc breve Sch. Chrys. dat Cod. B. | |
5 | 355, 22. ἀντὶ τοῦ χ. ὅτι ἐν ἐμ. 355, 26. Πατρὸς, ἀλλ’ ὅμως πάσχω καὶ ἀναιροῦμαι, καὶ οὐ ποιοῦμαι τοῦτο τεκμήριον τοῦ μὴ ἀγαπᾶσθαί με παρὰ τοῦ Πα‐ τρὸς, οὐδὲ ὑμ. 356, 11. ἀναχώρησις ἀλλὰ ἀγάπης, ἐπήγαγεν λέγων, μείζονα | |
10 | ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ, τοσοῦτον γὰρ φιλῶ. 356, 13. φίλων. 21. οὐ τὸ τυχόν. 27. εὐηργέτησα. 356, 28. ἐλάττων. 31. ὑμῖν ἐπεδρ. 357, 24. Καὶ ἐπείδη τὸ διώκεσθαι. Haec Chrys. dat Cod. B. | |
15 | 357, 25. πολλῶν καὶ ὀνειδίζεσθαι. 28. ἀπέδειξεν. 357, 34. ἀγάπης καὶ om. B. 358, 1. ἐξεφέρετε. 2. βουλ. δὲ αὐτοὺς ἐπιπλ. ζηλ. γεν. 358, 6. τῶν ἐμ. παθ. 10. ἐργάσονται. 14. προεφας. 358, 15. καὶ ταύτην τ. ἀπολ. | |
20 | 358, 21. ὅμοια· καὶ ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα ἔκπληττον ἦν, εἶπεν καὶ τὴν αἰτίαν, τουτέστιν τὴν πονηρίαν αὐτῶν. 358, 22. προαναφ. περὶ αὐτῶν καὶ λέγοντα. quae seq. autem om. B. usq. ad Ἵνα μὴ θορ. 358, 34. Post ἀκριβῶς plura deinceps e Photio Scholia | |
25 | exhibet B. sed omnia quae noster Cod. habet, omittit usq. ad p. 361, 24. περὶ ἁμαρτίας μὲν, unde videtur lacunam inesse Cod. B. 363, 19. ἀλλοτρ. λαλεῖ. 28. ὑπαλλ. 30. ἐμπεσεῖν. 364, 4. ἅπερ ἂν εἶπον ὑμῖν. 9. ἁμαρτάνειν ἐκ. πειθ. | |
30 | 364, 10. λέγει ὅτι. 13. κ. τ. ἐμ. συγκρ. om. B. 364, 19. ἐπανήξει. 20. ἔσται ὁ χ. 365, 1. ἡ ὠδίν. 365, 29. δηλοῖ ὅτι πᾶσαν εἴσονται τ. γν. quae seq. om. B. 366, 11. Πάλιν δὲ δ. θ. haec Chrys. sunt. 15. εἰπόντας. | |
35 | 366, 16. μηδὲ παρακλ. 19. ἠτήσατε. | 445 |
446 | 366, 30. Περὶ ποίας ὥρ. haec Chrys. dat Cod. B. 366, 33. συνῆν αὐτοῖς κ. διελ. 367, 3. προστῆναι ὑμῶν. 21. παραδέξασθε. 25. τῶν ἐχθρῶν. 369, 8. Μετὰ τὴν παρ. haec Chrys. sunt, teste Cod. B. qui | |
5 | autem multa anteced. om. 369, 16. λέγει εὐχὴν καὶ δεικν. 18. παιδεύσων. 369, 20. ἀλλ’ ἑκὼν om. B. 28. μετὰ τὸ σαρκωθῆναι. 369, 30. συνεσταλμένα. 371, 6. δόξαν κ. om. B. 7. Post παρά σοι caet. om. B. | |
10 | 372, 7. δοξάσωσιν. 372, 24. αἰῶνος; Εἰπὼν “ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην, ἐδήλωσεν σαφῶς ὅτι θέλων αὐτοὺς ἀπὸ τῆς πολ‐ λῆς ἀνακτήσασθαι θλίψεως, τὰ προειρημένα ἐλάλησεν, διὸ καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων συγκαταβαίνων διάνοιαν· παραμυθεῖσθαι γὰρ | |
15 | αὐτοὺς ἀλλ’ οὐ διδάσκειν νῦν τὴν τῆς θεολογίας ἀκρίβειαν ἐβού‐ λετο· ἀνθρωπινώτερον, καὶ ὡς ἐκεῖνοι ἠδύναντο παραμυθεῖσθαι, δια‐ λέγεται· “τήρησον αὐτοὺς” λέγων καὶ “ἐν τῷ ὀνόματί σου·” καὶ “ὅτε ἤμην ἐν τῷ κόσμῳ ἐτήρουν αὐτοὺς” καὶ τὰ ὅμοια· χαρὰν δὲ τὴν ἐμὴν φησὶν, οἷον τὴν πνευματικὴν, τὴν στηρίζουσαν ψυχὰς, | |
20 | ἀλλ’ οὐχὶ τοιαύτην οἷαν ὁ κόσμος ἔχει, διὰ τρυφῆς καὶ ἡδονῶν καὶ σωματικῶν εὐπαθείας συνισταμένην. Haec habet B. sed forsan Photii sunt, ut multa alia Scholia quae interjicit iste Cod. sed nomine ejus in marg. adscripto sic, φωτ. Huic autem Scholio non adscribitur. | |
25 | 372, 30. ὁ προδ. om. B. 373, 4. ὅθεν δεικταῖον. 20. τὸ δὲ ἁγίασον. 373, 23. πάντως γὰρ. 29. ἀπέστειλα. 374, 2. σοι ἀνατίθ. 13. οὐκ ἀκριβοῦς ἐξισώσεως. 374, 18. μάχωνται. 19. νομ. δέ με μη. | |
30 | 374, 33. παραγεν. ἀλλ’ αὐτὸν καὶ τὸν Πατέρα παραγεν. 375, 1. δυναμένην. 3. συγκροτητικόν. 5. ἐγχωρεῖ. 375, 10. μοι λέγων. 12. ἐγέννησέν ἐστιν. 375, 16. τούτους ἅπ. σε εἰδέναι. 29. ἐπηγ. λέγων. 375, 30. αὐτοῖς. ἐὰν γὰρ μάθωσίν, φησιν, ὅτι οὐκ ἀπέσχισμαι | |
35 | ἐγὼ ἀπὸ σοῦ, ἀλλ’ εἰμὶ γνήσιος υἱός σου καὶ σφόδρα ἠγαπημένος | 446 |
447 | καὶ συνημμένως πάντως τὴν πίστιν τὴν εἰς ἐμὲ καὶ τὴν ἀγάπην τηρήσουσιν ἀκριβῆ. ἀγαπώντων δὲ αὐτῶν ὡς χρὴ, κἀγὼ μενῶ ἐν αὐτοῖς. 375, 31. μέσων νυκτῶν. | |
5 | 376, 7. μανθάνωμεν. 13. μεμελετηκότες. 377, 13. πῶς δὲ ὁ κελ. 378, 15. ὥρμησε. 379, 13. καὶ ἄλλος τις μαθητής. 24. ἀνακηρύττη. 379, 30. καὶ ἐπηκολούθει. 35. ταῦτα δὲ λεγ. | |
10 | 380, 20. ποῦ εἶεν. 381, 1. ἐπὶ τούτῳ. 382, 6. διδ. τὴν κηδεμονίαν. 7. ὅτι καὶ κατεχ. 382, 19. ἐξηλέγχετο. 22. Ῥωμαίους. 382, 27. καὶ φόνῳ μὲν ἀδίκῳ. 30. τὴν ἑορτὴν πᾶσαν λέγ. | |
15 | 382, 33. τ. βασκανίας αὐτ. ὁρῶν γὰρ αὐτ. δεδ. om. B. 383, 3. οὐ λέγουσι τὴν κακοποιΐαν, ἀλλ’ ὅτι “εἰ μὴ ἦν οὗτος “κακοῦργος, οὐκ ἄν σοι παρεδώκαμεν αὐτόν.” οὕτως παντ. 383, 6. εἶπον δὲ ἐκεῖνοι. 7. οὐκ ἐξῆν. 383, 10. ἢ τοῦτό φησιν, ὅτι οὐχ. 24. ἀκού. μον. ὅθεν καὶ εὐθ. | |
20 | 383, 31. χαρίσασθε. 33. λέγων. 386, 23. περιθεῖναι. 25. αὐτοῦ τῇ κεφ. 387, 27. τὸ συγκεχωρημένον. 388, 8. οἴκησιν. 9. εἰ περιΐδοι τ. 389, 33. ἔφρασεν. | |
25 | 390, 2. ὥρας ταύτης. 5. μετὰ ταῦτα. 390, 8. ἐμπαίζ. αὐτῷ. ἔτι δὲ καὶ ὅτι ὁ Π. 15. περὶ αὐτοῦ. 390, 21. αὐτῷ τῷ ἔργῳ. 29.Τοῦ αὐτοῦ. 390, 32. ἐπὶ τὸ σταυρ. ἐπὶ τῶν ὤμων. 391, 2. αὐτὰ ἡμᾶς τ. Εὐαγγ. διδάξῃ τὰ ῥημ. | |
30 | 391, 4. ἐχομένοις τῆς ἐπὶ τὸν Γολγοθὰν. 8. ἑαυτοῦ. 391, 13. καὶ γὰρ καὶ τὸ ξυλ. 25. τὸν δὲ τίτλον. 391, 33. μιγ. Ἰουδαίους. 392, 2. τ. Ἰουδαίων, ἀλλ’ ὅτι ἐκεῖνος εἶπεν. 4. παρετράπη. 392, 10. μέσος κεῖσθαι. 17. διὰ τούτου. | |
35 | 392, 21. τὰ ἱμάτια, δηλῶν ὁ Ἰωάννης ὅτι οὐχὶ τοιοῦτος ἦν | 447 |
448 | ὁ χιτωνίσκος φησὶν, ὅτι ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑφαντὸς ἦν· τοῦτο δὲ ἐμοὶ δοκεῖ λέγειν αἰνιττόμενος τὸ εὐτελὲς τοῦ ἱματίου, καὶ ὅτι καθ. 394, 2. ὑποτίνων ἐλπίδας. 9. τὸ δὲ εἰδὼς ὁ Ἰης. 394, 23. οὐδὲ γὰρ ἐπειδὴ ἐξέπνευσεν ἔκλινεν τὴν κεφαλὴν, ὅπερ | |
5 | ἐφ’ ἡμῶν γίνεται, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἔκλινεν τὴν κεφ. ἐξεπν. 395, 1. αἱ τοιαῦται πρ. 396, 10. τινὰ λόγον. 14. ὁ τύπος παρέδραμεν. 396, 18. ἡ λέγουσα. 397, 10. π. ἀνθρ. ψιλοῦ. 13. πολλ. τ. φιλοστ. | |
10 | 397, 14. κατάδικον. 16. ἐννάτη γ. ὥρα. 397, 18. καθαιρούντων. 22. τεθῆναι. 398, 29. π. ἀναστάσεως. 30. γεγενῆσθαι. 32. οὐκ οἴδαμεν. 399, 4. τούτου ἐφρ. 4. ὥστε ἄραι. 5. κ. θεῖναι εἰς ε. τοπ. 399, 6. ἔλαβον ἂν. 33. κατώπτευσεν. | |
15 | 400, 3. καὶ γὰρ ἡ φύσις εὐέμπτωτος καὶ περιπ. 4. 400, 8. ὃ γὰρ οὐκ ἴδον οἱ μαθηταὶ, τοῦτο ἴδεν αὕτη πρώτη. δ. ἀγγ. 400, 10. οὐκ ἦν ὑψηλή. 11. τῶν σουδαρίων. 400, 15. τ. ζητεῖς om. B. 20. τεθείκασιν αὐτ. In marg. Cod. B. hoc inest Sch. Οἱ γὰρ μαθηταὶ ὡς ὑψη‐ | |
20 | λότεροι τῆς γυναικὸς τὴν διάνοιαν πάντες εὐθέως ἐκ τῶν σουδαρίων παρεδέξαντο τὴν ἀνάστασιν. καὶ τοῦτο ἐστὶν ὃ εἶπεν ὁ Εὐαγγε‐ λιστὴς ὅτι εἶδεν καὶ ἐπίστευσεν· καὶ οὐχ ὃ λέγουσί τινες ὅτι διὰ τὸ κλαπῆναι αὐτὸν ἐπίστευσαν. καὶ γὰρ καὶ ὁ Χρυσόστομος τοῦτο δείκνυται ἀνατρέπων ἐν τῷ εἰπεῖν αὐτὸν ὡς προγέγραπται, | |
25 | ὅτι πιστεύσαντες ἀπῆλθον πρὸς ἑαυτοὺς ἐκπληττόμενοι· οὐχὶ πῶς ἐκλάπη δῆλον ὅτι, ἀλλ’ ὅτι ἀνέστη. ὡς γὰρ μὴ γινώσκοντες τὴν γραφὴν τὴν λέγουσαν περὶ τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ ἀπῆλθον καὶ ἶδον. ἐπεὶ εἰ ἐγίνωσκον, καὶ πρὸ τοῦ ἀπελθεῖν καὶ ἰδεῖν ἐπίστευ‐ σαν ἄν. | |
30 | 400, 21. ποῖα γὰρ αὕτη ἀκολουθία πρὸς ἐκείνους διαλεγομένην κ. μηδεπ. μ. ἀκούσασαν. 400, 28. στραφῆναι ποιῆσαι. 401, 2. οὐδὲν οὐδέπω. 7. εἰποῦσαν αὐτὴν—ἐθήκατε. 401, 10. Post ποιῆσαι om. quae seq. B. usq. ad l. 15. ὅτι | |
35 | ἐστράφη. | 448 |
449 | 401, 19. καὶ κομπ. ἔχον. 21. καὶ ἐπείγομαι. 401, 22. κ. μηκ. μετ. ἀνθ. στρεφ. om. B. 401, 24. φησὶ γὰρ “πορεύου καὶ εἰπὲ τοῖς ἀδελφοῖς μου ὅτι “ἀναβαίνω” καὶ τὰ ἑξῆς. | |
5 | 401, 26. τί οὖν ἐστὶν ἀναστῆσαι. 401, 29. τὸ ἀναβῆναι. πρὸς γὰρ τὴν οὐδ. 401, 30. ἑτέρως et quae seq. om. B. usque ad καὶ ἡμῶν l. 32. 401, 34. πατὴρ γὰρ αὐτοῦ μέν ἐστι φ. 402, 3. ἱκανὰ ἦν. 28. ἐπίσταται δὲ μετὰ πολλοῦ τ. Θαυμ. | |
10 | 402, 33. ἐπεδείξατο. 35. ἐνήγαγε—κατεστόρεσεν. 403, 8. ἐνῆγεν. 10. ἀντίπαλον διδοὺς τοῦ πολέμου. 403, 13. τὴν ἀράν. 404, 24. παράκλησις. 25. καὶ ταῦτα εἰπὼν ἐνεφ. 404, 28. ἔδωκεν, ἀλλ’ ἐπιτηδείους αὐτοὺς πρὸς τὴν ὑποδοχὴν | |
15 | διὰ τοῦ ἐμφυσήματος κατεσκεύασεν· οὐκ ἂν δέ τις ἁμάρτοι καὶ τότε εἰληφέναι αὐτοὺς λέγων ἐξ. τ. 405, 2. εἰκὸς ἦν. 4. τῶν συμμαθητῶν. 5. ἀπιστῶν. 405, 10. πιστεύσειν. 12. ὁρωμ. ᾖ. 26. καὶ ἀνεβ. 405, 30. μετ’ ἐκείνους. 34. κεκλεισμένων. πάσης om. | |
20 | 406, 3. συνεπίομεν. 6. ἀλλ’ ἢ. 8. ἐπεδείκνυτο. 406, 28. προκύπτειν τ. οἰκ. καὶ παντ. περιϊέναι. 407, 1. μετήεσαν. 3. καὶ εἰς διάλ. 407, 8. τὰ ἰδιωμ. τῶν οἰκείων ἐπιδείκνυνται τρόπων οἱ μαθ. Πετρ. κ. Ἰωάνν. | |
25 | 407, 13. διαζώσασθαι. 18. δεικνὺς ὅτι καὶ ἡνίκα ἐξ ὕλ. ὑποκ. 407, 22. ἀλλοιω. ὁρῶντες. 24. διὰ λόγου. 25. ἐκαθέζ. 409, 9. γινομένης. 11. ἔκκριτος. 14. ἐξαληλειμμένης. 409, 18. εἰς δὲ τὸ τρίτον συνεταράχθη δεδοικὼς τὰ πρότερα ἐπ’ αὐτὸν καταφεύγει πάλιν καί φησιν Κύριε. | |
30 | 409, 20. αὐθαδιζόμενος. 409, 23. δεικνὺς ὅσου τιμ. in marg. Cod. B. Ἐπιστολὴ Πηλουσιώτου ργʹ. 411, 15. ἀνακλήσεως. 32. Om. μή. 412, 6. αὐτὸν μαρτ. 7. ὁ μαρτ. π. τούτ. καὶ γράψας. | |
35 | 412, 9. ἐπὶ τούτῳ. 29. εἰ δὲ μὴ πιστ. | 449 |
450 | 412, 30. ἔξεστιν αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ ἑξῆς εἰρ. πιστ. 412, 32. τος. εἰπών. 413, 4. τ. ποιήσαντος. 6. ἀπειργάζετο. 413, 7. προσέχωμεν. in marg. Τοῦ Πηλουσιώτου ἐπιστο‐ | |
5 | λῆς ξνθʹ. Κεφ. ϛʹ. 413, 9. δυνησόμεθα. 10. κακῶν. In fine, Ἐπληρώθη τοῦ Χρυσοστόμου ἡ εἰς τὸ κατὰ | |
Ἰωάννην ἅγιον Εὐαγγέλιον Ἑρμηνεία. | 450 |