TLG 4097 003 :: ETYMOLOGICUM GENUINUM :: Etymologicum genuinum (littera λ) ETYMOLOGICUM GENUINUM Lexicogr., vel Etymologicum magnum genuinum Etymologicum genuinum (littera λ) Citation: Alphabetic letter — entry — (line) | ||
lambda1 | Λάας· ἔστιν ὄνομα κύριον. γέγονε παρὰ τὸ λᾶας τὸ προση‐ γορικόν, ὃ σημαίνει τὸν λίθον. ζήτει εἰς τοὺς ἐπιμερισμοὺς καὶ εἰς τὸ Ὀνοματικὸν Γεωργίου. | |
lambda2 | Λαγγών: ὁ εὐθέως λανθάνων τοῦ ἀγῶνος καὶ φόβου. | |
lambda3 | Λαγανόν· ὡς λαγαρόν· ἐκκεκένωται γὰρ αὐτοῦ τὸ πάχος εἰς πλάτος, καὶ λειανθὲν ἀσθενέστερον. γίνεται δὲ παρὰ τὸ λήγω. | |
lambda4 | Λαγίδης· διὰ τοῦ Ι, Λαγὸς Λαγίδης ὡς Κρόνος Κρονίδης. | |
lambda5 | Λαγαρία: πόλις Ἰταλίας ἀπὸ Λαγάριδός τινος νομέως. | |
lambda6 | Λάγυνος: ἡ πάνυ δεκτική. παρὰ τὸ ΛΑ ⸤ἐπιτατικὸν⸥ καὶ τὸ γῶ τὸ χωρῶ. | |
lambda7 | Λαγώς· παρὰ τὸ ὦς ὠτὸς καὶ τοῦ ΛΑ ἐπιτατικοῦ μορίου, ὁ μεγάλα ὦτα ἔχων. | |
lambda8 | Λαδρέοντι· παρὰ τὸ ΛΑ καὶ τὸ ῥέω λαρέοντι, μεγάλως ῥέοντι, πλεονασμῷ τοῦ Δ. Περὶ παθῶν. | |
lambda9 | Λαιόν· οἷον· λαιὸν μὲν καθύπερθεν ἐπ’ αὐχένος ἔνθετο πῆχυν. | |
lambda10 | Λᾴδιος· εἰς τὸ Ληίδιον. | |
lambda11 | Λάθιος: κρήνη περὶ τὴν Οἴτην, ἥτις οὕτως ὠνόμασται διὰ τὸ τὸν Ἡρακλέα πιόντα ἐξ αὐτῆς ἐπιλαθέσθαι τῶν ἐν ἀνθρώ‐ ποις κακῶν. | |
lambda12 | Λάιγξ· παρὰ τὴν λᾶος γενικὴν γίνεται λάιξ πλεονασμῷ τοῦ Γ ⸤λάιγξ⸥, ἔνθεν τὸ λάιγγες, ὥσπερ καὶ παρὰ τὸ ψῆφος γίνεται ψῆφιξ καὶ ψᾶφιξ καὶ πλεονασμῷ τοῦ Γ ψᾶφιγξ. Περὶ παθῶν. | |
lambda13 | Λαιδρός: ὁ θρασύς· παρὰ τὸ ΛΑ ἐπιτατικόν. Νίκανδρος | |
καὶ ἐν Ἀλεξιφαρμάκοις. | 29 | |
lambda14 | Λαίθαργος κύων· Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν· ὁ λαθραῖα δάκνων. | |
lambda15 | Λαικάζειν καὶ λαικάστρια: οὕτω δὲ ἡ τιτθὴ παρὰ Λάκωσιν. Ὦρος ὁ Μελήσιος. | |
lambda16 | Λαίσκαπρος: ὁ λάγνος καὶ λάμυρος. παρὰ τὸ ΛΑ ἐπιτα‐ τικὸν πλεονασμῷ τοῦ Ι ὡς ἐν τῷ μαιστροπὸς ἀντὶ τοῦ μαστροπός. | |
lambda17 | Λαιμός· παρὰ τὸ λίαν μᾶν· ἢ παρὰ τὸ λάπτω τὸ σημαῖνον τὸ ἀπὸ δίψης φλέγομαι. | |
lambda18 | Λαῖτμα: τὸ χάσμα καὶ μέγα πέλαγος· ἢ τὸ οἴδημα τῆς θαλάσσης. | |
lambda19 | Λαυκανίη: ὁ λαιμός, ἀπὸ τῆς ἀπολαύσεως. | |
lambda20 | Λαῖφος λινοειδές· βέλτιον λινοϋφές· τὸ ἄρμενον. ἢ παρὰ τὸ λῶπος λάφος ὡς γλῶσσα γλάσσα, καὶ λαῖφος. | |
lambda21 | Λάκτιν: σημαίνει ἡ λέξις τὴν σκυτάλην, τορύνην. Καλ‐ λίμαχος· αὖθις ἀπαιτίζουσαν ἑὴν εὐεργέα λάκτιν. | |
lambda22 | Λακέρεια: ὄνομα πόλεως· παρὰ τὸ ΛΑ καὶ τὸ ῥέειν οἱονεὶ ἡ μεγάλως ἐπιρρεομένη. | |
lambda23 | Λακίνιον: ὄρος Κρότωνος· ἀπὸ ἥρωος Λακινίου ὀνομασθέν. | |
lambda24 | Λάλαξ· ἀπὸ τοῦ λαλαγὴ τοῦ σημαίνοντος τὸν θόρυβον. ζήτει εἰς τὸ Ὀνοματικὸν Γεωργίου. | |
lambda25 | Λαλίστατος· εἰς τὸ Καλλίων κάλλιστος. | |
lambda26 | Λαμία: πόλις. οἱ μὲν ἀπὸ Λαμίου τοῦ Ἡρακλέους ὀνο‐ μασθῆναι, οἱ δὲ ἀπὸ γυναικὸς Λαμίας, ἥτις ἐβασίλευσε Τραχι‐ | |
νίων. ἔστι δὲ καὶ προσηγορικὸν καὶ σημαίνει τὰ χάσματα. | 30 | |
lambda27 | Λαμπετόωντι· ⸤λάμποντι· πυρὶ λαμπετόωντι.⸥ παρὰ τὸ λάμπω γίνεται λαμπετῶ, ἡ μετοχὴ λαμπετῶν λαμπετῶντος λαμπετῶντι, πλεονασμῷ τοῦ Ο λαμπετόωντι. εἰώθασιν οἱ ποιηταὶ πλεονάζειν τὸ Ο ἐπὶ τῆς δευτέρας συζυγίας. | |
lambda28 | Λαμυρόν: τὸ πολὺ καὶ ἀθροῦν· καὶ Λαμυρήν: τὴν θάλασ‐ σαν οἷον πολλήν. | |
lambda29 | Λάμψακος· ὅτι τοῖς Λαμψακηνοῖς χρησμὸς ἐδόθη, ὅπου ἂν αὐτοῖς λάμψῃ, ἐκεῖ πόλιν κτίσαι. ἀστραπῆς δὲ γενομένης εἶδον τὸν τόπον καὶ ἐκεῖ ἔκτισαν. | |
lambda30 | Λάξις: ἡ λέξις, ὅ ἐστιν οἰκοδόμησις. αἱμασιὰς λέξαντες ἀλωῆς ἔμμεναι ἕρκος. οἱ δὲ Ἀττικοὶ λίθους ἐκλέγοντες ἀνῳ‐ κοδόμουν. | |
lambda31 | Λαοσσόος: τὸν Ἀμφιάρηον τὸν διὰ τῆς μαντικῆς σῴζοντα τοὺς ἀνθρώπους. ἢ λαοσσόος καθ’ ὃ σῴζει καὶ παρορμᾷ τοὺς λαοὺς ἡ Ἀθηνᾶ. | |
lambda32 | Λάπαθος· ἀπὸ τοῦ λαπάσσειν. ἔστι γὰρ τὸ λάχανον εὔθετον εἰς γαστέρα· ἁπαλύνει γάρ· οἱ δὲ Ἀττικοὶ λάπαθα λέγουσι τὰ ὀρύγματα τῶν θηρίων, τάχα ὅτι λανθάνει τοὺς θεωροῦντας, οἵτινες μὴ εἰδότες ἔρχονται εἰς τὸ παθεῖν τι. | |
lambda33 | Λαπάρα· παρὰ τὸ λελάφθαι, ὅ ἐστιν ἐκκεκενῶσθαι τὸν τόπον πρὸς σύγκρισιν τῶν πλευρῶν. λαπάξαι γὰρ τὸ κενῶσαι. ὅθεν καὶ λάφυρα ἀπὸ τῆς κενώσεως τῆς πόλεως. | |
lambda34 | Λαπιδόρχας: ὁ μεγάλους ὄρχεις ἔχων. Ἀριστοκράτης δὲ οὕτω διεβάλλετο. | |
lambda35 | Λάρισα: πόλις ἀπὸ Λαρίσης τινὸς κληθεῖσα. | |
lambda36 | Λαρόν: τὸ ἡδὺ πόμα. παρὰ τὸ ἱλαρὸν λαρὸν ἢ παρὰ τὸ | |
λῶ τὸ θέλω ἢ παρὰ τὸ λίαν γέγονε. λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἁπαλοῦ. Ἡσίοδος· οὐκέτι δὴ βαίνουσι λαροῖς ποσίν. ἢ τὸ κατὰ γεῦσιν ἢ 〈τὸ〉 κατ’ ὄψιν θελητόν. | 31 | |
lambda37 | Λάρος: τὸ ὄρνεον· ὁ ἀπολαυστικὸν ἔχων τὸν νοῦν· λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς. | |
lambda38 | Λάσανον: ἐφ’ οὗ οἱ δασεῖς τόποι οἴζουσιν, ὡς· λασήιά τε πτερόεντα. λάσεα δὲ τὰ περὶ τὸν φόρτον. | |
lambda39 | Λάσιος· ἡ γὰρ θέρμη αἰτία τῆς ἐκφύσεως τῶν τριχῶν. νῦν δὲ περὶ τοῦ θυμοειδοῦς μέρους τῆς ψυχῆς φησιν. ἀφ’ ὧν λέγει· στήθεσιν λασίοισιν. ὑπὸ γὰρ τὰ στέρνα κεῖται ἡ καρδία, ἐν ᾗ ἐστιν τὸ ξηρῶδες καὶ θερμὸν καὶ μανικὸν τῆς ψυχῆς. γέγονε | |
5 | δὲ παρὰ τὸ σεύω τὸ σημαῖνον τὸ ὁρμῶ καὶ τὸ ΛΑ ἐπιτα‐ τικόν. | |
---|---|---|
lambda40 | Λάσταυρος· παρὰ τὸ λᾶς· οἴδαμεν γὰρ τί σημαίνει παρ’ Ἀττικοῖς. | |
lambda41 | Λάτρις: ὁ μισθῷ δουλεύων. λάτρον γὰρ ὁ μισθός. ἢ παρὰ τὸ ΛΑ ἐπιτατικὸν καὶ τὸ τρεῖν, ὅ ἐστιν τὸ φοβεῖσθαι. ζήτει εἰς τὸ Ὀνοματικὸν Γεωργίου 〈τοῦ〉 Χοιροβοσκοῦ. | |
lambda42 | Λάταυρος: τὸ ἱμάτιον· ἀναλογεῖ γὰρ τῇ λωπίᾳ τῷ δέρματι. | |
lambda43 | Λατῷος: ἔστι δὲ ποταμός, φησὶ Φιλοστέφανος, παρὰ τὸ τὴν Λητὼ ⸤ἐκεῖ⸥ ἀποκυῆσαι, καὶ οὕτως τῆς ὀνομασίας τυχεῖν. Ὦρος ὁ Μελήσιος. | |
lambda44 | Λαύρα: ἡ πλατεῖα ῥύμη. οἷον· οὐδῷ ἐς λαύρην. παρὰ τὸ λίαν ἔχειν αὔραν. ἢ δι’ ἧς ὁ λαὸς ῥεῖ. | |
lambda45 | Λάφυρα παρὰ 〈τὸ〉 ἀφύσσω τὸ ἀπαντλῶ καὶ πλεονασμῷ | |
τοῦ Λ, ἢ ἀπὸ τῆς κενώσεως τῆς πόλεως. εἰς τὸ Λαπάρα. | 32 | |
lambda46 | Λαφύστιος: ὁ Διόνυσος, ἀπὸ τοῦ ἐν Βοιωτίᾳ Λαφυστίου ὄρους. | |
lambda47 | Λάχεια: σημαίνει δὲ τὴν καλῶς ἐσκαμμένην γῆν. παρὰ τὸ ΛΑ ἐπιτατικόν. ὡς ἀπὸ τοῦ χαίρω χάρεια καὶ ἀνθῶ ἄνθεια καὶ κρατῶ κράτεια, οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ λαχῶ λάχεια διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου. τὰ γὰρ ἀπὸ ἐνεστῶτος διὰ τοῦ ΕΙΑ γινόμενα | |
5 | θηλυκὰ προπαροξύνονται, οἷον μήδω Μήδεια, θέρω θέρεια, σάμφω Σάμφεια, ἀνθῶ Ἄνθεια. | |
lambda48 | Λαχμῷ: τῷ δασεῖ τῶν ἐρίων. παρὰ τὸ λίαν ἔχεσθαι. Ἀντίμαχος δὲ τὸν λακτισμὸν τῶν ἵππων, οἷον· λαχμὸν δ’ οὐ δείδιεν ἵππων. Σέλευκος δὲ ἀξιοῖ διὰ τοῦ Ν γράφειν λαχνῷ, ἵνα σημαίνηται ἡ λάχνη. | |
lambda49 | Λαχόην· ἔστιν λάχοιμι λάχοις λάχοι· τοῦτο γίνεται λαχοίη κατὰ πλεονασμὸν τοῦ Η Ἀττικῶς, εἶτα προσθήκῃ τοῦ Σ λαχοίης, καὶ τροπῇ τοῦ Σ εἰς τὸ Ν τὸ πρῶτον οἷον λαχοίην· ὥσπερ ἐτύφθη ἐτύφθης ἐτύφθην. καὶ λοιπὸν ἀποβάλλουσιν οἱ | |
5 | Αἰολεῖς τὸ Ι, καὶ γίνεται λαχόην. | |
lambda50 | Λάων· φιτρῶν καὶ λάων, τῶν λίθων. ὁ λᾶς τοῦ λᾶ οἱ λαῖ τῶν λῶν καὶ λάων. | |
lambda51 | Λέα: ἡ ἐν τοῖς ἱστίοις λίθος, ὅτι λίθους ἐξήρτων. | |
lambda52 | Λέβης: τὸ χέρνιβον, ἀπὸ τοῦ τὰς λιβάδας τῶν χειρῶν ὑποδέχεσθαι· ἢ ὁ χυτρόπους, εἰς ὃν λείβεται καὶ ἐμβάλλεται τὸ ὕδωρ. | |
lambda53 | Λειμών· παρὰ τὸ λείβω τὸ καταστάζω· δερκέσκετο δάκρυα λείβων. λειβὼν καὶ λειμών. ἔστιν δὲ περιεκτικὸν ὡς καὶ τὸ χειμών. | |
lambda54 | Λεῖον: τὸ ὁμαλόν. ἔστιν λαύω τὸ ἀπολαύω, ὄνομα ῥηματι‐ κὸν λαῦος, καὶ τροπῇ τοῦ μὲν Α εἰς Ε τοῦ δὲ Υ εἰς Ι γίνεται λεῖος καὶ λεῖον, οὗ πᾶς τις ἐφίεται. | 33 |
lambda55 | Λείρια: τὰ ἄνθη. οἶμαι ὅτι παρὰ τὸ λεῖον γίνεται λείριον. | |
lambda56 | Λεγόμεθεν· οἱ Αἰολεῖς τὸ λεγόμεθα καὶ φερόμεθα εἰς Ε ποιοῦσι λεγόμεθεν καὶ φερόμεθεν μετὰ τοῦ Ν· τὸ γὰρ Ε ἐφελ‐ κυστικόν ἐστι τοῦ Ν. ἀλλὰ καὶ τὰ εἰς ΘΕΝ λήγοντα ἐπιρρήματα εἰς Α ποιοῦσιν· ὄπισθεν ὄπισθα, ἄτερθεν ἄτερθα, χωρὶς τοῦ | |
5 | Ν. ὅτε γὰρ ἦν εἰς Ε τὰ ἐπιρρήματα, τότε καὶ τὸ Ν, οἷον ὄπισθεν, ὅτε δὲ εἰς Α, ἀφίσταται τὸ Ν. ὥσπερ καὶ τὸ λεγόμεθα φερόμεθα, εἶτα λεγόμεθεν πλεονασμῷ τοῦ Ν. οὕτως Περὶ παθῶν Ἡρωδια‐ νός. | |
lambda57 | Λειριόεσσαν: γλυκεῖαν, ἐπιθυμητήν, ἡδεῖαν, ἀπὸ τοῦ λείρια, ὃ σημαίνει τὰ ἄνθη· λειριόεις καὶ λειριόεσσαν. | |
lambda58 | Λεκάνη· ἧς τὸ χάσμα λεῖόν ἐστι. πεπλάτυνται γάρ. λειοχάνη οὖν ἡ ἐτυμολογία. | |
lambda59 | Λελῇσθαι· πρὸς διάφορον σημαινόμενον διάφορον καὶ τὴν γραφὴν ἔχει· εἰ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ λήθω τὸ λανθάνω ἐστίν, οὐκ ἔχει τὸ Ι, εἰ δὲ ἀπὸ τοῦ ληίζω ληίσω λελήικα λελήισμαι λελήι‐ σται λεληίσθαι καὶ λελῇσθαι κατὰ συναίρεσιν. | |
lambda60 | Λελιημένος: προθυμούμενος, παρὰ τὸ μένος ἢ παρὰ τὸ λίαν τεθραμμένος. ἢ ἔστι ῥῆμα λῶ τὸ σημαῖνον τὸ θέλω καὶ προθυμοῦμαι· ἐκ τοῦ λῶ γίνεται λιλῶ καὶ κατὰ παραγωγὴν λιλαίω, ἐξ οὗ τὸ λιλαίεται. τοῦ λιλῶ ὁ παρακείμενος λελίληκα, | |
5 | ὁ παθητικὸς λελίλημαι, ἡ μετοχὴ λελιλημένος καὶ ἀποβολῇ τοῦ Λ λελιημένος. | |
lambda61 | Λελῦντο· προπερισπωμένως τὸ εὐκτικόν. | |
lambda62 | Λελάχωσι: λαχεῖν ποιήσωσι. λάχωσι καὶ κατὰ ἀναδι‐ | |
πλασιασμὸν λελάχωσι. | 34 | |
lambda63 | Λελυμασμένος· παρὰ τὸ λύμη λυμαίνω λελύμαγκα λε‐ λύμαμμαι καὶ λελυμασμένος τροπῇ τοῦ Μ εἰς Σ. | |
lambda64 | Λέντιον· παρὰ τὸ λιαίνω τὸ καθαίρω λιέντιον καὶ λέντιον. | |
lambda65 | Λέπας· καὶ Κιθαιρῶνος λέπας. εἴρηται εἰς τὸ Ἐλεσπίδας. | |
lambda66 | Λεπτός· παρὰ τὸ λείπω λεπτός· ὁ λείπων καὶ ὁ ἐνδέων. ἢ λέπω λεπτὸς ὁ ἐξελεπισμένος. ⸤ἢ παρὰ τὸ λέπος· τοῦτο παρὰ τὸ λέπω τὸ λεπίζω, ὁ μέλλων λέψω, ὁ παθητικὸς παρα‐ κείμενος λέλεμμαι λέλεψαι λέλεπται λεπτός.⸥ | |
lambda67 | ⸤Λέπτυνιν· αἰτιατική ἐστι παρὰ Λυκόφρονι. οἱ μὲν τὸν Ἅιδην, οἱ δὲ τὴν Περσεφόνην, οἷον τὴν λεπτύνουσαν τὰ σώματα τῶν ἀποθνῃσκόντων, οἱ δὲ τὴν ψυχήν· λεπτομερέστατον γάρ ἐστι.⸥ | |
lambda68 | Λεσχάραι· οἷον αἱ σχολαὶ ἀπὸ τοῦ λέξαι τι. ἐκεῖ γὰρ ὡμίλουν. ὡς· οὐδ’ ἤθελες παίζειν χαλκήιον ἐς δόμον ἐλθών. | |
lambda69 | Λεχεποίην· εἰ μὲν τὸ λέχος ἔγκειται τροπή ἐστιν, λεχοποίην καὶ λεχεποίην· εἰ δὲ τὸ ἔχειν, πλεονασμὸς τοῦ Λ, ἐχεποίην καὶ λεχεποίην. τὸ μὲν πρῶτον ἐν ᾧ ἐστι λέχος ποιῆσαι, ὅ ἐστιν κοίτην, ἢ λοχεῦσαι τουτέστιν ἐνεδρεῦσαι. τὸ δὲ δεύτερον ἡ | |
5 | ἔχουσα πολλὴν πόαν, ὅ ἐστιν δάση. βαθύσχοινον λεχεποίην. | |
lambda70 | Λεώς· ἐὰν μὲν ὀξύνηται, Ἀττικόν ἐστιν ἀπὸ τοῦ λαός· εἰ δὲ βαρυτόνως, ἀποβολή ἐστιν τοῦ τελέως· ὃν γὰρ τρόπον προσέρχεται ἡ ΤΕ ἐν τῷ τέτρομος ἀφαιρεῖται ἐν τῷ τελέως λέως. οὕτως Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν. | |
lambda71 | Λέχος: σημαίνει τὴν κοίτην. παρὰ τὸ λεχρίους ἡμᾶς ἤγουν πλαγίους ποιεῖν, ἢ παρὰ τὸ λέγω τὸ κοιμῶμαι λέχος. | |
lambda72 | Λευγαλέον: τὸ ὑγρόν· μύρῳ λευγαλέῳ, Σοφοκλῆς· καὶ | |
πάλιν· νῦν δέ με λευγαλέῳ θανάτῳ· τῷ δι’ ὕδατος. παρὰ τὸ χεύω χευαλέον. σημαίνει δὲ καὶ τὸ ὀλέθριον παρὰ τὸ λοιγὸν λοιγαλέον· κατὰ μετάθεσιν τῶν στοιχείων λευγαλέον. | 35 | |
lambda73 | Λευκανοί· ἀπό τινος Λευκίου προσαγορευθέντες. | |
lambda74 | Λευκαρίων· οἷον· Πύρρα ἢ Λευκαρίων. Δευκαλίων καθ’ ὑπέρθεσιν Λευκαδίων, τροπῇ τοῦ Δ εἰς τὸ Ρ Λευκαρίων. | |
lambda75 | Λευκή: νῆσος ἐν Πόντῳ. Λευκὴ δὲ λέγεται διὰ τὸ πλῆθος τῶν λευκῶν ὀρνέων ἐνδιαιτωμένων ἐν αὐτῇ. | |
lambda76 | Λευκός· παρὰ τὸ λεύσσω τὸ βλέπω, ὁ διαφανὴς καὶ λαμπρός. | |
lambda77 | Λευκοθέα: ἡ Ἰνώ. ὅτι ἐμμανὴς γενομένη διὰ τοῦ Λευκοῦ πεδίου θέουσα, ὅ ἐστι περὶ τὴν Μεγαρίδα, ἑαυτὴν εἰς τὴν θάλασσαν ἔρριψεν. Μυρσίλος δὲ οὐ μόνην τὴν Ἰνὼ Λευκοθέαν φησίν, ἀλλὰ καὶ τὰς Νηρηίδας Λευκοθέας ὀνομάζει. | |
lambda78 | Λευκανία· μὴ καὶ λευκανίηνδε φορεύμενος ἀλλ’ ἀπὸ τηλοῦ. τὸν λαιμὸν καὶ τὸν βρόγχον. ἢ τὸ ἀπηρτημένον τοῦ γαργα‐ ρεῶνος. ἢ παρὰ τὸ λευκὸν εἶναι φύσει· ἢ παρὰ τὸ χεύω χευα‐ λίην καὶ Λευκανία. | |
lambda79 | Λεῦκτρα: τόπος τῆς Θεσπικῆς· εἴρηται δὲ ὁ τόπος ἀπό τινος ἐγχωρίου Λεύκτρου. | |
lambda80 | Λευστῆρα: τὸν λιθοβόλον. Λυκόφρων· λευστῆρα πρῶτος οὕνεκεν ῥίψας πέτρον. | |
lambda81 | Λευρόν: τὸ λεῖον καὶ πλατύ· ἀπὸ τοῦ λίαν εὐρύ. ἢ τὸ λελιθολευμένον. λεύειν γὰρ τὸ λίθους βάλλειν. | |
lambda82 | Λεξείδιον· εἰ μὲν ἀπὸ τῆς λέξεως γενικῆς διὰ τῆς ΕΙ | |
διφθόγγου, εἰ δὲ ἀπὸ τῆς λέξιος Ἰωνικῶς διὰ τοῦ Ι. | 36 | |
lambda83 | Λήια: τὰ σιτοφόρα χωρία· ἀπὸ τοῦ λήιον λήια καὶ λῇα. | |
lambda84 | Λῄδιον· Φιλήμων. σημαίνει εὐτελὲς τριβώνιον ἢ χλανίδιον παλαιόν. ζήτει εἰς τὴν Ἀκτῖνα Γεωργίου. | |
lambda85 | Λῃδάριον: 〈σὺν τῷ Ι τὸ〉 ἱμάτιον· καὶ εἴρηται ἀνωτέρω. Ὦρος ὁ Μελήσιος. | |
lambda86 | Ληίδα· ἐκ νηῶν αὐτῇσι δ’ ἀπείρονα ληίδα κούραις. λεία ἡ λαφυραγωγία ἢ πραῖδα, καὶ ἐν διαιρέσει ληίς. | |
lambda87 | Ληιάδες· οἷον· αὐτὰρ ληιάδεσσι δορυκτήτῃς παριαῦον. ἀνεκοιμῶντο 〈σὺν〉 ταῖς αἰχμαλώτοις. λέγονται δὲ καὶ ληίτιδες αἱ αὐταὶ παρὰ τῷ αὐτῷ ποιητῇ, οἷον· ἀλλ’ οἷαι κοῦραι ληίτιδες ἔν τε δόμοισιν ἔν τε χοροῖς καὶ εἰλαπίνῃσι μέλοντο. ληίτιδες | |
5 | σημαίνει δὲ λαφυραγωγοὶ πολεμικαί. | |
lambda88 | Ληιβοτείρης· ὄνομα ἐπίθετον καὶ σύνθετον. γέγονεν παρὰ τὸ βοτὴρ βότειρα ὡς παρὰ τὸ πατὴρ πάτειρα καὶ μήτηρ μήτειρα. θηλυκὸν δὲ τὸ ληιβοτείρης. | |
lambda89 | Λήκυθος: ἀγγεῖον τὸ λεγόμενον λαγύνιον. παρὰ τὸ λάχυτός τις οὖσα. ἢ παρὰ τὸ κύτος λάκυτός τις οὖσα, ἡ μέγα κύτος ἔχουσα. | |
lambda90 | Λημῶ: τὸ ἀμβλυώττω. λήμη γὰρ λέγεται τὸ λευκὸν καὶ ὑγρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς συναγόμενον καὶ ἀμβλυώττειν παρα‐ σκευάζον. καὶ τί σε δεῖ πράγματ’ ἔχειν λημώντων καὶ 〈κε〉κο‐ | |
ρυζηκότων ἀνεχόμενον γραϊδίων; | 37 | |
lambda91 | Ληνέων· ληνέων φλογὶ εἴκελον ἷζεν ἔρευθος. τὸ λῆνος σημαίνει τὸ ἔριον, λινὸν δὲ τὸ λινοῦν. | |
lambda92 | Ληναιῶνα· εἴρηται εἰς τὸ Λιαρόν. | |
lambda93 | Λῇς· σὺν τῷ Ι. δευτέρας συζυγίας ἀντὶ τοῦ θέλεις. Εὐριπί‐ δης Πλεισθένει· καὶ καταιθ’ ἔχωτειλῆις ποίει. | |
lambda94 | Ληνός· παρὰ τὸ λεαίνω τὸ λεπτύνω λεανῶ λεανὸς καὶ κράσει ληνός. | |
lambda95 | Λῃστής· ἀπὸ τοῦ ληΐζω τοῦ σημαίνοντος τὸ πραιδεύω γέγονε ληιστής, καὶ συναιρέσει λῃστής. ὅτι γὰρ οὐκ ἔστι φύσει δισύλλαβον τὸ λῃστής, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ ληϊστὴς γέγονε, δῆλον ἐντεῦθεν· τὰ εἰς ΤΗΣ δισύλλαβα βαρύνεσθαι θέλουσιν, οἷον | |
5 | πλύτης δότης θύτης, χωρὶς τοῦ κριτής. τοῦτο δὲ ἐν τῇ συνθέσει τὴν ὀφειλομένην τάσιν, λέγω δὴ τὴν βαρεῖαν, ἐν τῷ δικαιοκρίτης καὶ ὀνειροκρίτης ἀναδέχεται· ὥστε τὸ λῃστὴς οὐκ ἔστι δισύλ‐ λαβον· εἶχεν γὰρ ἂν βαρύνεσθαι. εἰ δέ τις εἴποι, ὅτι παραλόγως ὀξύνεται ὡς τὸ κριτής, λέγομεν, ὅτι ὤφειλεν κἂν ἐν τῇ συνθέσει | |
10 | βαρύνεσθαι ὥσπερ τὸ κριτής. ἐπεὶ δὲ ὀξύνεται οἷον ἀρχιλῃστὴς οὐκ ἔστι φύσει δισύλλαβον. | |
lambda96 | Λιάμαθος: λιάμαθοι οἱ αἰπόλοι ἀπὸ τοῦ εἶναι λίαν ἀμαθεῖς. | |
lambda97 | Λιαρόν: χλιαρόν, προσηνές. παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω λαρὸν ὃ θέλομεν ὡς νῶ ναρόν, λῶ λαρόν, πλεονασμῷ τοῦ Ι λιαρόν. ἢ ἱλαρὸν καὶ καθ’ ὑπέρθεσιν λιαρόν. τὸ δὲ ληναιῶνα, οἷον· μῆνα δὲ ληναιῶνα κάκ’ ἤματα βούδορα πάντα, τοῦτον ἀλεύα‐ | |
5 | σθαι καὶ παγάδας αἵ τ’ ἐπὶ γαῖαν πνεύσαντος Βορέαο δυση‐ λεγέες τελέθουσιν. προτρεψάμενος αὐτὸν τῷ χειμῶνι ἐργάζεσθαι παραιτεῖται ἕνα μῆνα τὸν μεσαίτατον, ἐν ᾧ ψῦχός ἐστιν καὶ | |
πάντα βούδορα. βούδορα δέ ἐστιν τὰ τοὺς βοῦς ἐκδέροντα διὰ τὸ κρύος. Ληναιῶνα δὲ τὸν Χυὰχ κατ’ Αἰγυπτίους καλούμενον. | 38 | |
10 | Ληναιὼν δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ τοὺς οἴνους ἐν αὐτῷ εἰσκομίζειν. οὗτος δὲ ὁ μὴν ἀρχὴ χειμῶνός ἐστιν. οἱ δὲ Ληναιῶνά φασιν, ἐπειδὴ Διονύσου ἑορτὴν ἐποίουν ἐν τῷ μηνὶ τούτῳ, ἣν ἀμβρο‐ σίαν ἐκάλουν. παγάδας δὲ τὰ πάγη, ἢ τὰς πακτοποιοὺς ἡμέ‐ ρας, ἢ τὰς πάχνας αὐτάς. Ἡσίοδος. | |
lambda98 | Λιασθείς· τὸ θέμα λιάζω. τοῦτο παρὰ τὸ ἀλῶ τὸ πλανῶ καὶ ἐκκλίνω· ἀλῶ οὖν ἀλίζω καὶ μεταθέσει τοῦ ΛΙ λιάζω. | |
lambda99 | Λιαρὸν καὶ λιαρή· διὰ τοῦ Ι. τὸ δὲ λεῖος καὶ λεία διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου. ἠμάτιοι, λιαρὴ γὰρ ὑπὸ κνέφας. ἡ ὁμαλὴ καὶ λεία. | |
lambda100 | Λίβανος: ⸤δένδρον ἢ καὶ ὄρος οὕτω καλούμενον. λίβανος δὲ εἴρηται, οἱονεὶ⸥ ὁ λειβόμενος καὶ σπενδόμενος. δοκοῦσι γὰρ αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ὅλον εἶναι πνεῦμα καὶ θεόν. ἀνωφερὴς γάρ ἐστιν, ὅθεν αὐτὸν καὶ σέβονται. ⸤λίβανος δὲ καὶ θηλυκῶς εὕρη‐ | |
5 | ται παρ’ Εὐριπίδῃ· Συρίας δ’ ὡς λιβάνου καπνός. καὶ Πίνδα‐ ρος· αἵ τε τὰν χλωρὰν λίβανον ξανθὰ δάκρυα θυμιᾶτε.⸥ | |
lambda101 | Λιβδοῦμεν· ἀπὸ τῆς λιβάδος, οἱονεὶ ἐμβυθιζόμεθα, ἀφ’ οὗ καὶ ἡ Ἰνὼ Βύνη ἐπεκλήθη, ἐπεὶ βεβύθισται. Εὐφορίων δὲ βύνην τὴν θάλασσαν λέγει, οἷον· πολύτροφα δάκρυα βύνης, τοὺς ἅλας βουλόμενος εἰπεῖν. δύναται καὶ κατὰ συναλοιφὴν | |
5 | ἁλιβδοῦμεν οἱονεὶ εἰς ἅλα βυθίζομεν. | |
lambda102 | Λιβρήν: τὴν λίαν ἐρεβεννήν, ἢ λιβηρήν. παρὰ τὴν λιβάδα, διότι ἐπίθετόν ἐστι τῆς νυκτὸς διὰ τὸ ἔνδροσον αὐτῆς. | |
lambda103 | Λιβύην: τὴν χώραν ὡς ἐλλιπῆ ὑετῶν. | |
lambda104 | Λιγύκρυτον· πάλιν παρ’ Ἀλκμᾶνι ἔχεις ἀντὶ τοῦ λι‐ γύκυρτον ὑπερθέσει τοῦ Ρ. | |
lambda105 | Λιγνύς· ἡ ἀνάδοσις τοῦ πυρός, ὁ καπνός. Λυκόφρων· | |
καὶ λιγνύος ῥιπαῖσι καὶ γρυνῶν βολαῖς. παρὰ τὸ δεικνύω δεικνύς τις οὖσα, ἡ δεικνύουσα τὸ πῦρ. ἢ παρὰ τὸ λίαν ἱκνεῖ‐ σθαι. | 39 | |
lambda106 | Λίθος· παρὰ τὸ λίαν θέειν. | |
lambda107 | Λικμᾶν· εἰς τὸ Λίκνον. | |
lambda108 | Λικριφίς: ἔστιν ἐπίρρημα, καὶ σημαίνει τὸ πλαγίως. λέχριον γὰρ τὸ πλάγιον οἱονεὶ λεχριφίς. | |
lambda109 | Λιλαίω· ἀπὸ τοῦ λῶ λιλῶ καὶ λιλαίω ὡς κερῶ κεραίω. | |
lambda110 | Λιμενήοχον· λάμψαν Ἀμαζονίδων ἕκαθεν λιμενήοχον ἄκρην. λιμενήοχος ἄκρη ἡ Ἡράκλειος ἄκρα, ἐπειδὴ τοῖς πλέουσιν ἀπὸ Σινώπης μέχρι Τραπεζοῦντος τῆς Κολχίδος ἐπὶ τρισχιλίους σταδίους ἄλλος οὐχ ὑπόκειται πλὴν τοῦ κατὰ τὸν Ἡράκλειον. | |
lambda111 | Λιμήρη· λιμήρη ’πίδαυρος. τοῦτο δισσόν ἐστιν· ὁπότε παρὰ τὸ λιμένος λιμενήρη, ἢ παρὰ τὸ λειμῶνος λειμωνήρη λιμήρη. οὕτως Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν. | |
lambda112 | Λιμός· παρὰ τὸ λείπω. ἔστιν γὰρ ὁ λιμὸς λεῖψις τῶν ἐπιτηδείων. ἡ παράδοσις ἔχει τὸ Ι, ὤφειλε δὲ διὰ τῆς ΕΙ διφθόγ‐ γου γράφεσθαι. καί φησιν ὁ Τρύφων, ὅτι συνέπαθεν ἡ φωνὴ τῷ σημαινομένῳ· ἐπειδὴ γὰρ ἔνδειάν τινος σημαίνει, φημὶ δὴ | |
5 | τῶν ἐπιτηδείων, τούτου χάριν καὶ ἔνδειαν φωνήεντος ἀνεδέξατο. ὁ δὲ Ἀπολλώνιος διὰ τοῦ Ι ἐξ ἀφορμῆς τοῦ λιμπάνω. ἰστέον δέ, ὅτι παρὰ μὲν τοῖς Ἀθηναίοις ἀρσενικῶς λέγεται ὁ λιμός, παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι θηλυκῶς οἷον ἡ λιμός. ⸤πειράσασθε δὲ τᾶς λιμοῦ κακῶς.⸥ | |
lambda113 | Λιμπάνω· ἀπὸ γὰρ τοῦ λείπω λιμπάνω. τὰ γὰρ διὰ τοῦ ΑΝΩ, εἰ μὲν πλεονάζει τὸ Ν, συστέλλουσι τὴν ἄρχουσαν οἷον λήθω λανθάνω, πήθω πανθάνω· οὕτως οὖν καὶ λείπω λιμπάνω. | |
εἰ δὲ μὴ πλεονάζει τὸ Ν, φυλάττει τὴν ἄρχουσαν οἷον λήθω | 40 | |
5 | ληθάνω, ὡς παρὰ τῷ Ποιητῇ· ληθάνει ὅσς’ ἔπαθεν. αὔξω αὐξάνω. | |
lambda114 | Λινόν: τὸ ἔριον, ἀπὸ τῆς λειότητος. ἢ τὸ λεπτὸν ὕφασμα λινὸν ἔλεγον παρὰ τὸ λίαν νενῆσθαι. | |
lambda115 | Λῖν· εἴρηται εἰς τὸ Κλεῖν. | |
lambda116 | Λίπα: σημαίνει τὸ λιπαρόν. ἀπὸ τοῦ λιπαρὸν κατὰ ἀποκοπὴν λίπα. λίπ’ ἐλαίῳ. | |
lambda117 | Λιπερνήτης καὶ λιπερνῆτις θηλυκόν. σημαίνει δὲ ἡ λέξις τὸν ἐνδεᾶ καὶ πτωχόν, οἷον· οὐ γάρ μοι πενίη πατρώιος, οὐδ’ ἀπὸ πάππων εἰμὶ λιπερνῆτις· βάλε μοι, βάλε τὸ τρίτον εἴη. εἴρηται παρὰ τὸ λείπεσθαι ἐρνέων, ὅ ἐστι φυτῶν. ἢ λιπερνήτας | |
5 | φησὶν Ἀριστόξενος τοὺς ἁλιεῖς καὶ θαλασσίους ἀπὸ τοῦ τὰ τῆς ἁλὸς διαπιπράσκειν καὶ ζῆν. τινὲς δὲ λιπερνήτας, οἱ λιπόντες τὸ βλάστημα τοῦ ἄνθους τοῦ πλούτου. λέγονται δὲ 〈***〉 | |
lambda118 | Λίπτω: σημαίνει τὸ ἐπιθυμῶ. λίπτοντα κάσσης ἐκβαλὼν πελειάδος. Λυκόφρων. | |
lambda119 | Λίς: ὁ λέων, παρὰ τὸ λιαρόν· ἔνθερμον γάρ ἐστιν τὸ ζῷον. λαμβάνεται μὲν οὖν καὶ ἐπὶ λέοντος ἀρσενικῶς, οἷον· λίες μέν τε λίεσσι. λαμβάνεται δὲ καὶ ἐπιθετικῶς ἐπὶ τῆς λείας, ὅπερ καὶ θηλυκῶς λέγεται, οἷον· πέτρη γὰρ λίς ἐστι περιξεστῇ | |
5 | εἰκυῖα. | |
lambda120 | Λίσπη: ἐκτετριμμένη καὶ λεία. οὕτως γὰρ λέγονται οἱ τοιοῦτοι ἀστράγαλοι. καὶ οἱ λίσποι τὰ ἰσχία. καὶ λίσποι οἱ ἐκτετριμμένοι ἀστράγαλοι ἐπιθετικῶς. | |
lambda121 | Λίσφοι τὰ ἰσχία οἱ Ἀττικοί· παρὰ τὸ λείπειν αὐτὰ | |
σαρκῶν. δύναται καὶ λέσφοι εἶναι κατὰ τὴν ὀσφῦν. | 41 | |
lambda122 | Λισσή· λισσῇ ἐπικέλλεται νήσῳ. λισσὸν τὸ ὁμαλὸν παρὰ τὸ λίαν ἴσον. Ἀμερίας δὲ ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ αὐτὸ λαμβάνει. αὕτη δὲ ἡ νῆσος ὄρνιθας ἔχει τοξευούσας τοῖς πτεροῖς ὡς βέλεσιν, τὰς καλουμένας Στυφελίδας. ἡ δὲ νῆσος καλεῖται Ἄρηα, ἐπειδὴ | |
5 | ἐν αὐτῇ ἐστιν ἐπιφανέστατον ἱερὸν Ἄρεως. | |
lambda123 | Λίστροισι: ξύστροισι, πτύοις. ἀπὸ τοῦ λίαν στορεννύειν δι’ αὐτῶν τὴν ὑποκειμένην ὕλην. | |
lambda124 | Λῖτα· ἐανῷ λιτὶ κάλυψαν. οἱ μὲν λιτῷ, οἱ δὲ ἐξ ἀντιφρά‐ σεως ποικίλῳ. ὁ μέντοι Ἡρωδιανὸς ὀξύνει τὸ λιτί, ὅτι πᾶσα δοτικὴ δισύλλαβος ὀξύνεσθαι θέλει, φωτί, θητί, παντί. με‐ ταπλασμὸς δέ ἐστιν ἀπὸ τοῦ τὸ λιτὸν τοῦ λιτοῦ τῷ λιτῷ καὶ | |
5 | κατὰ μεταπλασμὸν λιτί, ὡς ἀπὸ τοῦ ὁ κλάδος τοῦ κλάδου τῷ κλάδῳ τῷ κλαδί· καὶ ἡ αἰτιατικὴ λῖτα ἐκ τοῦ λιτὸν κατὰ μεταπλασμὸν ὡς κρόκα ἐκ τοῦ κρόκην. οἷον· κατὰ λῖτα πετάσας, οἷον καταπετάσας λινοῦν ἱμάτιον. | |
lambda125 | Λίταργον κύνα· παρὰ τὸ λίαν ἀργὸν ἢ ταχύν. | |
lambda126 | Λιτέσθαι· κῆρα λιτέσθαι. ὤφειλεν προπαροξύνεσθαι ὡς τὸ ἔρεσθαι 〈***〉 ὁμοίως τῷ πυθέσθαι, ἐπειδὴ μέσου δευτέρου ἀορίστου ἐστίν. προπαρωξύνθη 〈δὲ〉 ὁμοίως τῷ δέρεσθαι καὶ φέρεσθαι ἐνεστῶτος· οὕτως καὶ ἐπὶ τοῦ λιτέσθαι· ὤφειλεν μὲν | |
5 | προπαροξύνεσθαι, ὅτι ἐνεστώς ἐστιν ἀπὸ τοῦ λίτομαι βαρυτό‐ νου, ἀλλ’ ἐπεὶ τὰ εἰς ΘΑΙ ἀπαρέμφατα τῷ Ε παραληγόμενα οὐκ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς ΜΙ ἔχοντα ἐν τῇ τρίτῃ ἀπὸ τέλους συλ‐ λαβῇ τὸ Ι συνεσταλμένον μὴ ἐπιφερομένων αὐτῷ μήτε δύο | |
συμφώνων μήτε διπλοῦ παροξύνονται οἷον λιπέσθαι πιθέσθαι | 42 | |
10 | ἱκέσθαι, οὕτως οὖν καὶ λιτέσθαι οὐ τῷ λόγῳ τοῦ ἐνεστῶτος παροξυνθέν, ἀλλὰ τῷ χαρακτῆρι. | |
lambda127 | Λίτες· τὸ δὲ λίτες παρ’ Ἐπιχάρμῳ ἐνδελίτες ἐστὶν καὶ ἐνλίτες, ὥστε μὴ εἶναι ἀφαίρεσιν δύο συλλαβῶν· ἐνδελίτες ἆρον τὴν μέσην ἐνλίτες εἶτα λίτες. οὐκ ἄρα ἀφαίρεσις δύο συλλαβῶν. | |
lambda128 | Λιτοίμην· πρόφρων δὴ ἔπειτα Δία Κρονίωνα λιτοίμην. ἀπὸ τοῦ ἀλιτέσθαι ὅ ἐστιν ἁμαρτάνειν· ἑκὼν καὶ ἐκ προαιρέ‐ σεως εἰς τὸν Δία ἁμαρτών. | |
lambda129 | Λιτός: ὁ πένης καὶ δημότης ἢ ⸤ὁ⸥ ἐκ λιτανείας ζῶν. ἢ ὁ ἐπὶ γῆς κοιμώμενος. | |
lambda130 | Λίχνος· παρὰ τὸ λίαν ἰχαίνειν, ὅ ἐστιν ἐπιθυμεῖν. | |
lambda131 | Λίψ: σημαίνει δὲ ἄνεμον καὶ τὴν ἧτταν καὶ λιβάδα. ἀμφό‐ τερα γὰρ παρὰ τὸ λείβω γέγονεν. τὰ εἰς ψ λήγοντα πᾶσαν δίφθογγον ἀποστρέφονται, κύκλωψ Αἰθίοψ αἰγίλιψ σκνὶψ καὶ κνίψ· σκνιφὸς γὰρ καὶ κνιπός, νὶψ νιβός· ἔστιν δὲ ὄνομα κρήνης. | |
5 | οὕτως καὶ λὶψ διὰ τοῦ Ι. ὁ δὲ ἄνεμος λέγεται καθὰ λείπει ὁ ἥλιος. | |
lambda132 | Λίπος, Λιπαίνω· παρὰ τὸ λίπος. τοῦτο παρὰ τὸ λίαν πιότητα ἔχειν. | |
lambda133 | Λαγγόβαρδοι καὶ οἱ Λογγίβαρδοι· πολεμικώτατον γὰρ ἀτεχνῶς τὸ φῦλον τῶν Λογγιβάρδων. | |
lambda134 | Λογγών· ἐν Συρακούσαις λιμένες εἰσὶ διττοὶ Λογγῶνες. Λογγῶνες δὲ καλοῦνται οἱ ἐπὶ τῶν λιμένων τρητοὶ λίθοι, οὓς τρυπῶσιν, ἵν’ ἐξαρτῶσιν ἐξ αὐτῶν τὰ σχοινία τῶν νεῶν. τοὺς δὲ τοιούτους λίθους καὶ λογγάσια ἔλεγον. | |
lambda135 | Λογεῖον: σημαίνει δὲ εἶδος κρατῆρος καὶ τὸν τόπον τοῦ θεάτρου· ὥσπερ γὰρ ἀπὸ τοῦ ἄιδω γίνεται ἀιδεῖον, κείρω | |
κουρεῖον, σκάφω σκαφεῖον, γράφω γραφεῖον, οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ λέγω λογεῖον διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου. καὶ γὰρ τὰ ἀπὸ τῶν εἰς | 43 | |
5 | Ω ῥημάτων διὰ τοῦ ΕΙΟΝ παραγόμενα καὶ προπερισπώμενα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, οἷον ἄιδω ἀιδεῖον ἄγγω ἀγ‐ γεῖον, οὕτως οὖν καὶ λέγω λογεῖον. Χοιροβοσκός. | |
lambda136 | Λοεσσάμεναι· λουσάμεναι καὶ κατὰ διάλυσιν τῆς ΟΥ λοεσσάμεναι. | |
lambda137 | Λοιγόν: ὄλεθρον. παρὰ τὸ 〈***〉 λοιμὸς καὶ λοιγός. λοιμὸς δέ ἐστιν ἔνδεια τῶν σωμάτων, λιμὸς δὲ ἔνδεια σίτου. | |
lambda138 | Λοιμός: ἡ φθορά. παρὰ τὸ λείπω λιμὸς καὶ λοιμός. ἢ παρὰ τὸ λιμᾶν πλεονασμῷ τοῦ Ο. | |
lambda139 | Λοιπόν· παρὰ τὸ λείπω λοιπὸς ὡς ἀμείβω ἀμοιβός. καὶ ἐξ αὐτοῦ τὸ οὐδέτερον λοιπὸν καὶ τὰ λοιπά. | |
lambda140 | Λοῖσθος καὶ λοίσθιον· οἱ μὲν παρὰ τὸ ὄλισθος καθ’ ὑπερβιβασμὸν τοῦ Λ λοῖσθος καὶ λοίσθιος· ὅτε γλώσσῃ πλεῖστος ὄλισθος ἔνι, ὁ ἔσχατος οἷον ὁ ἐξολισθήσας καὶ ἐμποδισθείς. ἢ παρὰ τὸ λάσθη, ὃ σημαίνει τὴν λοιδορίαν λαῖσθος καὶ λοῖσθος· | |
5 | ὁ γὰρ ἔσχατος ὕβρισται. ἢ παρὰ τὸ λείπω λόστος καὶ λοῖσθος οἷον· λοῖσθος ἀνὴρ ὥριστος ἐλαύνει μώνυχας ἵππους. | |
lambda141 | Λοχαῖον σῖτον: τὸν κεκλιμένον, ἐν ᾧ ἐστι λοχῆσαι. Εὐριπίδης Τηλέφῳ· καὶ ἐν Ἀλκήστιδι· κἄνπερ λοχαία σαυτὸν ἐξ ἕδρας. καὶ λοχαίη σχῖνος παρὰ Ἀράτῳ. | |
lambda142 | Λοχίτης: ⸤σημαίνει⸥ τὸν ἐνεδρεύοντα. ἀπὸ τοῦ λόχος λοχίτης. τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ΟΣ διὰ τοῦ ΙΤΗΣ γινόμενα διὰ τοῦ | |
Ι γράφεται, τόπος τοπίτης στύλος στυλίτης τέμενος τεμενίτης. | 44 | |
lambda143 | Λουτρά: τὰ εἰς λύσιν ἄγοντα τῆς ἀκαθαρσίας· καὶ γὰρ λῦμα καλεῖται ὁ ῥύπος. λύματα πάντα κάθηραν. | |
lambda144 | Λόχος: ἡ ἐνέδρα. ἤτοι ἀπὸ τοῦ τοὺς ἐπιλέκτους εἰς τοῦτο εὐθετεῖν. ἢ ἀπὸ τοῦ λέξασθαι· καὶ γὰρ οἱ τοιοῦτοι ἐπίλεκτοι διεκρίνοντο εἰς τὰς ἐνέδρας. ἢ ὡς εἰς λέχος ἔχειν ἀνακλινομένους, ἵνα ἀθεώρητοι ὦσιν, οἷον· ὡς ἄρα φωνήσαντε παρὲξ ὁδοῦ ἐν | |
5 | νεκύεσσι κλινθήτην. | |
lambda145 | Λύγος: τὸ σκότος οὐδετέρως, ἀπὸ τοῦ λύειν τὴν αὐγήν· 〈ὅθεν〉 καὶ τὸ κατακρύπτεσθαι ὑπολυγίζεσθαι λέγεται. ση‐ μαίνει δὲ καὶ φυτὸν ὡς ἐν τῷ Μ στοιχείῳ εἰσόμεθα. | |
lambda146 | Λυβάντων: ἀλυβάντων. τῶν Λυβάντων. | |
lambda147 | Λυκέα: ἀγὼν ἐν Ῥώμῃ. σύνηθες δέ ἐστιν αὐτοῖς δορὰς ἔπαθλον διδόναι. | |
lambda148 | Λύκειον: ἔστιν τόπος Θετταλίας, ἔνθα λύκος ἐπιὼν τοῖς τοῦ Πηλέως βουσὶν ἀπελιθώθη. γράφεται δὲ διὰ τῆς ΕΙ διφθόγ‐ γου τῷ λόγῳ τοῦ Λάγειον. | |
lambda149 | Λυκόφως· τινὲς λυκόφως τὸ σκοτεινόν· λυγαῖον γὰρ τὸ σκοτεινόν. οἱ δὲ λυκαῖον οἷον διαλελυμένον φάος ἢ αὐγὴ διαλυθεῖσα. ἢ λυκόφως λέγεται τὸ μετέχον σκότους καὶ φωτός, ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν τριχῶν τῶν λύκων, αἵτινες τὸ μὲν κάτω | |
5 | μέρος τὸ πρὸς τῷ δέρματι λευκὸν ἔχουσι, τὸ δὲ ἄνω μελανόν. | |
lambda150 | Λυμαντῆρα· οἷον· δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα. ἡ ἀπὸ πα‐ ρέλκει. λυμαντῆρα τὸν καθαρτῆρα τῶν δαιτῶν, τὸν ἐκ τῶν σκυβάλων τὰ βρώσιμα ἀποκαθαίροντα. ἢ τὸν ἐσθίοντα καὶ λυμαινόμενον τὰς δαῖτας. ὥστε διττὸν τὸ ὄνομα λέγεται. | |
lambda151 | Λύμη, λυμαίνω· ἀπὸ τοῦ λύμη λυμαίνω. τοῦτο παρὰ τὸ λύω, ἡ λύουσα τὸ σῶμα, σημαίνει δὲ τὴν φθοράν. Ἀριστο‐ φάνης ἐν Βατράχοις· τοιοῦτος ἵμερός με διαλυμαίνεται. ποῖός τις ὦδελφίδιον; ὅμως μέντοι δι’ αἰνιγμῶν ἐρῶ. | 45 |
lambda152 | Λυσθείς· λασίην ὑπὸ γαστέρα λυσθείς. λασίην τὴν δα‐ σεῖαν· ἐλυσθεὶς δὲ κατενεχθείς, ἀπὸ τοῦ ἔλω ἐλύω ὡς ἕλκω ἑλκύω. | |
lambda153 | Λυκώρεια· εἵπετο δ’ ἀνὴρ αὐλίτης ὃς ἐὼν μήλων πέρι..... υἱωνὸς Φοίβοιο Λυκωρείοιο Κάφαυλος. Λυκώρεια πόλις Δελφίδος, ἐν ᾗ τιμᾶται Ἀπόλλων, ἀπὸ Λυκώρου τοῦ κτίσαντος αὐτήν, υἱοῦ Κωρυκείας οἰκοῦντος ἐν τῷ Παρνασσῷ· | |
5 | καὶ τὸ παρακείμενον ὄρος ἐκάλεσεν Κωρύκειον ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ μητρὸς Κωρυκείας. | |
lambda154 | Λῦτο· οἷον· λῦτο δ’ ἀγών. εἰ μὲν μέσος ⸤δεύτεροσ⸥ ἀόριστός ἐστιν ἀπὸ τῶν εἰς ΜΙ, ὥσπερ ἤδη ἐπίσταται λέγων· νῦν δ’ ἐλύμην τρὶς τόσσα πορών, καί· τῆς δ’ ἄρα κλαιούσης λύτο γούνατα, ἔκτασις ἐγένετο διὰ τὸ μέτρον. εἰ δὲ παρατατικόν | |
5 | τινες ἐκδέχονται, δύναται κράσει τοῦ ἐλύετο γεγενῆσθαι ὡς ἰχθύες ἰχθῦς, μύες μῦς. | |
lambda155 | Λύγξ: ὅτε μὲν τὸ πάθος διὰ τοῦ Γ κλίνεται· ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀνελυγγίασεν· ὅτε δὲ τὸ ζῷον διὰ τοῦ Κ λυγκός. Καλλί‐ μαχος· κρέα λυγκὸς ἔταμνε. | |
lambda156 | Λύχνος· λέγεται ἀρσενικῶς καὶ οὐδετέρως ὁ λύχνος καὶ τὸ λύχνον. Ἱππῶναξ· κύψασα γάρ μοι πρὸς τὸ λύχνον Ἀρήτη. καὶ Ἀριστοφάνης· τί γάρ μοι τὸν πότην ἧπτες λύχνον. παρὰ τὸ λύειν τὸ νύχος λυόνυχος καὶ λύχνος· ⸤οὕτως Ἀριστόνικος | |
5 | ἐν τῷ Περὶ σημείων τοῦ Ὁμήρου.⸥ | |
lambda157 | ⸤Λύχνα· ὡς παρὰ Καλλιμάχῳ· λύχνα φανείη. κατὰ με‐ ταπλασμόν. οὐδὲ γὰρ εὐθεῖα τὸ λύχνον, ὥσπερ οὐδὲ τὸ δά‐ κτυλον· ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ ὁ λύχνος οἱ λύχνοι, μεταπλασμὸς γένους τὰ λύχνα, ὡς ὁ δάκτυλος οἱ δάκτυλοι τὰ δάκτυλα. δεῖ δὲ εἰδέναι, | 46 |
5 | ὡς ὁ τοιοῦτος μεταπλασμὸς ἐπὶ προσηγορικοῦ γίνεται ὀνόμα‐ τος, ἔνθα μὴ δυνατὸν τῇ εὐθείᾳ τοῦ οὐδετέρου τὴν γενικὴν παραδέξασθαι· ἐν γὰρ τοῖς ἐπιθέτοις πάντα κατὰ ἀναλογίαν ἀποτελεῖται· τὸ οὐδέτερον ἐν παρασχηματισμῷ ὁ καλὸς τὸ καλόν· διὸ καὶ τὴν εὐθεῖαν τῶν πληθυντικῶν τὰ καλὰ οὐ φαμὲν | |
10 | μεταπλασμὸν ἀπὸ τοῦ οἱ καλοὶ ἀρσενικοῦ πληθυντικοῦ γεγο‐ νέναι· πρόσκειται γὰρ ἡ εὐθεῖα ἑνικὴ τοῦ οὐδετέρου ἀνάλογος.⸥ | |
lambda158 | ⸤Λογάδες: ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ λευκά. Καλλίμαχος· ὅστις ἀλιτροὺς αὐγάζειν καθαραῖς οὐ δύναται λογάσιν. εἴρηται δὲ οἷον λοχάδες, ἐν αἷς αἱ κόραι λοχῶσι καὶ οἷον λέχος εἰσὶν αὐταῖς. ἢ οἷον λευκάδες, κατὰ συγγένειαν τοῦ Κ πρὸς τὸ Γ. | |
5 | ἢ ὅτι λοξοῦνται ἐν τῷ βλέπειν κατὰ τὰς ἐπιστροφάς. Σώφρων ἐν Θυννοθήραις· λοξῶν τὰς λογάδας. οὕτως Σωρανός.⸥ | |
lambda159 | Λώβη· λαόβη· ἡ ἐπὶ κακῷ περιβόητος ἢ ἀπὸ τοῦ λοβός, ὃ σημαίνει τὰ ἄκρα τῶν ὤτων· ἐϋτρήτοισι λοβοῖσι, ἀπὸ μετα‐ φορᾶς τῶν ἠκρωτηριασμένων· οἱ γὰρ παλαιοὶ τοὺς ἔν τινι ἀτοπήματι ἁλόντας ἐνυβρίζοντες τὰ ἄκρα τῶν ὤτων ἀπέτεμον. | |
5 | ἢ ἀπὸ τοῦ λαβή, ὃ σημαίνει τὸ ξίφος ἢ τὴν βλάβην, λώβη. | |
lambda160 | Λώιον: κρεῖσσον, βέλτιον. τὰ εἰς ΩΝ καθαρὰ δισύλλαβα συγκριτικὰ διφθόγγῳ παραλήγονται, οἷον πλεῖον μεῖον ῥᾷον λῷον. καὶ τὰ μὲν δύο ἐκφωνοῦσι τὸ Ι· πλείων μείων· τὰ δὲ δύο οὔ· ῥᾴων λῴων. γίνεται δὲ παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω· ὃ γὰρ | |
5 | νοεῖ τις ἑαυτῷ συμφέρον τοῦτο καὶ θέλει. | |
lambda161 | Λῶπος: τὸ ἱμάτιον. ἀναλογεῖ γὰρ τῇ λωπίᾳ τῷ δέρματι. | |
lambda162 | Λῶμα: τὸ γυναικεῖον. ὑπὸ Ἀττικῶν ὄχθοιβος λέγεται. λέγεται λῶμα καὶ τὸ εἰς τὸ κατώτερον τοῦ ἱματίου ἐπίβλημα ἐκ βύσσου καὶ πορφύρας καὶ κοκκίου. | 47 |
lambda163 | Λωτεῦντα: οἷον· ⸤πεδία λωτεῦντα⸥, ἀνθοῦντα ἤγουν τὰ λωτὸν ἔχοντα· λωτὸς δέ ἐστιν εἶδος βοτάνης. ἀπὸ τοῦ λω‐ τόεντα γίνεται καθ’ ὑπερβιβασμὸν λωτέοντα καὶ κράσει Δωρικῇ τοῦ ΕΟ εἰς τὴν ΕΥ δίφθογγον λωτεῦντα. εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ | |
5 | λωτόεντα ἦν, λωτοῦντα εἶχεν εἶναι. | |
lambda164 | Λωφῶ· τειρόμενοι καμάτῳ μετελώφεον. σημαίνει τὸ παύω. μετενήνεκται δὲ ἡ λέξις ἀπὸ τῶν τὰ φορτία κατατιθεμένων. | |
lambda165-208t | ἌΛΛΑ | |
lambda165 | Λακινία: ἔστιν ὄνομα πόλεως. ἡ ΚΙ συλλαβὴ διὰ τοῦ Ι, ἐπειδὴ ἀπὸ τοῦ Λακῖνος, ὡς τὸ Ἀκραγαντῖνος. | |
lambda166 | Λάγειον: οὕτως λέγεται τὸ ἱπποδρόμιον 〈Ἀλεξαν‐ δρείασ〉 ἀπὸ Λάγου τινός. 〈γράφεται δὲ διὰ τῆσ〉 ΕΙ διφθόγγου. τὰ διὰ τοῦ ΕΙΟΝ τρισύλλαβα ἰδιάζοντα προπαροξύνονται, οἷον Λύκειον Λαύρειον, τόπος τῆς Ἀττικῆς ποιῶν μέταλλα· | |
5 | Χλούνειον. καὶ σημαίνει τὸ ἱπποδρόμιον· οὕτως καὶ Λάγειον. | |
lambda167 | Λίκνον: σημαίνει τὸ πτυάριον. διφορεῖται κατὰ τὴν γραφήν. καὶ εἰ μὲν διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, σχηματίζε‐ ται οὕτως· ἔστιν λέχος, ἐκ τούτου γίνεται λέχνον καὶ λέκνον ⸤καὶ⸥ πλεονασμῷ τοῦ Ι ⸤λείκνον⸥. καὶ γὰρ οἱ ἀρχαῖοι ἐν τοῖς | |
5 | πτυαρίοις ⸤ἐποίουν⸥ τοὺς οἰκείους υἱοὺς διὰ τὸ πολύγονον κα‐ θεύδειν. εἰ δὲ διὰ τοῦ Ι, οὕτως· ἔστι λικμᾶν, ἐκ τούτου γίνεται λίκμον καὶ κατὰ μετάθεσιν τοῦ Μ εἰς τὸ Ν λίκνον. τὸ δὲ λικμᾶν | |
διὰ τοῦ Ι, ἐπειδὴ παρὰ τὸ λίαν καμεῖν. | 48 | |
lambda168 | Λειρόφθαλμος: εἰ μὲν σημαίνει τὸν προσηνῆ, διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου, παρὰ τὸ λείριον, ὃ σημαίνει τὸ ἄνθος. εἰ δὲ τὸν ἀναιδῆ, διὰ τοῦ Ι, παρὰ τὸ λιρὸς γάρ ἐστι, τοῦτο δὲ παρὰ τὸ λίαν ὁρᾶν. | |
lambda169 | ⸤Λείριον: τὸ ἄνθος. παρὰ τὸ λεῖον λείιον καὶ πλεονασμῷ τοῦ Ρ λείριον.⸥ λέγει δὲ καὶ Ὦρος ὅτι οὐ τῶν ἀνθῶν δεῖ λέγεσθαι, ἀλλὰ τῶν ἀνθέων, διὰ τὴν συνέμπτωσιν τοῦ ἀνθ’ ὧν ἐπιρρή‐ ματος, ὅπερ ἀπὸ τῆς ἀντὶ προθέσεως καὶ τοῦ ὧν ὑποτακτικοῦ | |
5 | ἄρθρου γέγονεν. | |
lambda170 | Λειτουργεῖν· παρὰ τὸ ὑπηρετεῖν τῷ ληίτῳ λέγεται. λήιτον δέ ἐστιν τὸ δημόσιον· ἀπὸ οὖν τοῦ ἔργον καὶ τοῦ λήιτον ληιτουργεῖν, καὶ κατὰ συστολὴν τοῦ Η εἰς τὸ Ε λεϊτουργεῖν, καὶ κατὰ συναίρεσιν τοῦ Ε καὶ Ι εἰς τὴν ΕΙ δίφθογγον λει‐ | |
5 | τουργεῖν. | |
lambda171 | Λειώδης: ὄνομα κύριον, διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου. οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ λεῖον λέγουσιν· λεῖος γὰρ ἦν, ὡς καὶ ὁ ποιητὴς δηλοῖ λέγων· ὁ δ’ ἐπεὶ κάμε χεῖρας ἀνέλκων ἀτρίπτους ἁπαλάς. οἱ δὲ παρὰ τὸ λεῷ ἁδεῖν, ἤγουν ἀρέσκειν, οἷον Λεώδης καὶ Λειώδης· | |
5 | ἐμίσει γάρ φασι τὰς μάχας, ὡς ⸤καὶ⸥ ὁ ποιητὴς δηλοῖ λέγων· ἀτασθαλίαι δέ οἱ οἴῳ ἐχθραὶ ἦσαν. κρεῖττον δὲ λέγειν παρὰ τὸ λεῖον. ζήτει εἰς τὴν Ἀκτῖνα. | |
lambda172 | Ληνίς: σημαίνει τὴν Βάκχην· παρὰ τὸ ληνόν. ὡς θηλυκὸν ὀξύνεται καὶ διὰ τοῦ Ι. | |
lambda173 | Λεῖμαξ: ὁ λειμών· παρὰ τὸν λειμῶνα λεῖμαξ. | |
lambda174 | Λειόβατος· παρὰ τὸ λεῖον γέγονεν. ἔστι δὲ εἶδος ἰχθύος. | |
lambda175 | Λειψύδριον: ἔστι δὲ τόπος τῆς Ἀττικῆς. παρὰ τὸ λείβω | |
γέγονεν. | 49 | |
lambda176 | Λείψανον· παρὰ τὸ λείπω λείψω λείψανον. λείψανα γάρ εἰσι τὰ λεγόμενα ἐγκαταλείμματα. ἢ παρὰ τὸ λείβω λείψω λείψανον. καὶ γὰρ ἔσπενδον ἐπὶ τῶν τεθνεώτων. | |
lambda177 | Λειχήν· παρὰ τὸ λείχω. καὶ γάρ φασιν, 〈ὅτι〉 ἐκ τοῦ λείχειν τὸ πάθος ἐπαίρεται. ἢ παρὰ τὸ λεῖον κατὰ ἀντίφρασιν γέγονε τὸ μὴ ὂν λεῖον. | |
lambda178 | Λείηναν· οἷον· λείηναν δὲ χορόν. παρὰ τὸ λεῖον γέγονεν. | |
lambda179 | Λέων· παρὰ τὸ λάω τὸ σημαῖνον τὸ θεωρῶ, ἐξ οὗ καὶ ἀλαὸς ὁ τυφλός, ὁ ἐστερημένος τοῦ λάειν ἤγουν τοῦ βλέπειν· ὀξυδερκέστατον γὰρ τὸ θηρίον. καί φησιν ὁ Μανέθων ἐν τῷ πρὸς Ἡρόδοτον, ὅτι οὐδέποτε καθεύδει ὁ λέων. τοῦτο δὲ ἀπί‐ | |
5 | θανον· οὐκ ἐνδέχεται γὰρ ἀεί τινα ἐγρηγορέναι· ἀλλ’ ἴσως ὡς ἡ δορκὰς ἐν τῷ καθεύδειν ἀνεῳγμένους ἔχει τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ λοιπὸν ὑπόνοιαν παρέχει τοῦ μὴ καθεύδειν, οὕτως καὶ ὁ λέων· ἀνεῳγμένους δὲ ἔχει τοὺς ὀφθαλμούς, ἐπειδὴ τῶν ὀφθαλ‐ μῶν μεγάλων ὄντων τὸ δέρμα τὸ ἐπικείμενον τοῖς ὀφθαλμοῖς | |
10 | μικρότερόν ἐστιν καὶ οὐ δύναται σκεπάσαι αὐτούς. | |
lambda180 | Λιπαρεῖν: σημαίνει τὸ παρακαλεῖν. ὡς παρὰ Φερεκράτει ἐν Πετάλῃ· τί δ’ αὐτὸ λίαν ὧδε λιπαρεῖς θεόν; παρὰ τὸ λίαν παρεῖναι. | |
lambda181 | Λιρός: σημαίνει τὸν ἀναιδῆ. παρὰ τὸ λίαν ὁρᾶν· οἱ γὰρ ἀναιδεῖς λίαν ὁρῶσιν. | |
lambda182 | Λιμβρός: ἡ σκοτεινὴ νύξ. παρὰ τὸ λίαν βαίνειν. | |
lambda183 | Λιτός: σημαίνει τὸν εὐτελῆ καὶ ἀποίκιλον χιτῶνα. λέγει ὁ Δίδυμος παρὰ τὸ λεῖος εἶναι, ⸤διὰ τοῦ ΕΙ. ἡ δὲ παράδοσισ⸥ διὰ τοῦ Ι, ὥς φησιν Φιλόξενος· τὰ γὰρ διὰ τοῦ ΙΤΟΣ ἀποστρέ‐ | |
φονται τὴν 〈διὰ τῆσ〉 ΕΙ διφθόγγου γραφήν, οἷον· σῖτος ἐπα‐ | 50 | |
5 | φρόδιτος λήιτος Θεοδώριτος Μούνιτος. οὕτως οὖν καὶ λιτὸς διὰ τοῦ Ι. δεῖ προσθεῖναι· χωρὶς τοῦ κλειτὸς καὶ τῶν παρ’ αὐτό, οἷον Ἡράκλειτος Πολύκλειτος ἀγάκλειτος. περὶ τοῦ Τρῖτος, ὅ ἐστι φρέαρ ἐν τῇ Ἀττικῇ· ὁ μὲν Ἡρωδιανὸς βαρύνει καὶ διὰ τοῦ Ι γράφει, ὁ δ’ Ὦρος ὀξύνει καὶ διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου. τὸ | |
10 | σειστὸς δὲ σημαῖνον τὸν σειόμενον οὐκ ἀντίκειται, ἀπὸ τοῦ σείω 〈ὄν〉. ἀλλ’ οὐδὲ διὰ τοῦ ΙΤΟΣ, ἀλλὰ διὰ τοῦ ΕΙΣΤΟΣ ἐστίν. τὸ δὲ Σηστὸς τὸ ὄνομα τῆς πόλεως καὶ θηλυκῶς λέγεται καὶ διὰ τοῦ Η γράφεται. | |
lambda184 | Λοφνίδας· σὺ δ’ οὔτι τεὰς ἀνὰ λοφνίδας ἴσχων. λοφνίδας τὰς λαμπάδας. κυρίως μὲν λοφνίδες λέγονται αἱ μονόξυλοι λαμπάδες καὶ δαλῷ παραπλήσιοι δᾷδες μετὰ κατασκευῆς τινος καὶ κόσμου γεγονυῖαι, λαμπάδες δὲ αἱ ὁπωσδήποτε κατεσκευα‐ | |
5 | σμέναι καὶ ἂν ἀκόσμως δεδεμέναι ὦσιν. καὶ Ὅμηρος δετὰς λέγει· καιόμεναί τε δεταί· ἴσως οὐκ αὐτάς, ἀλλὰ τὸ πῦρ τὸ δι’ αὐτῶν. ἔνιοι δέ φασιν λοφνίδας λέγεσθαι τὰς ἐκ τοῦ φλοιοῦ τῆς ἀμπέλου γινομένας. | |
lambda185 | Λαβραγόρην: προπετῆ ἐν τῷ λέγειν, οἷον λάβρον καὶ θρασύν. | |
lambda186 | Λάζετο: ἐκράτησεν. λήβω τὸ λαμβάνω, ὁ δεύτερος ἀό‐ ριστος ἔλαβον, καὶ ἐξ αὐτοῦ λαβάζω καὶ κατὰ συγκοπὴν λάζω λάζομαι ἐλαζόμην καὶ συναρχομένως λάζετο. | |
lambda187 | Λαθικηδέα: τὸν λήθην ἐμποιοῦντα τοῖς παισὶ τῶν κακῶν ⸤πάντων⸥. | |
lambda188 | Λαισήια: μικρὰ ἀσπιδίσκια ὠμοβύρσια, βαρβαρικὸν ὅπλον. | |
lambda189 | Λαιψηρά: ταχέα. | |
lambda190 | Λειανέω: λείαν, ὁμαλὴν ποιήσω. | |
lambda191 | Λειήνας: ξέσας, λειώσας. | 51 |
lambda192 | Λελογχώς· ἐκ τοῦ λήχω ἔλογχα καὶ λέλογχα. | |
lambda193 | Λέπαδνα: οἱ περὶ τὰ στήθη τῶν ἵππων ἱμάντες. | |
lambda194 | Λέσβος: νῆσος πλησίον Ἀσίας. | |
lambda195 | Λεχεποίην: βαθεῖαν πόαν παρέχουσαν, ἐξ ἧς ἔστι καὶ λέχος ποιῆσαι, ὅ ἐστιν κοίτην. | |
lambda196 | Λεύσσετε: ὁρᾶτε, βλέπετε. τὰ εἰς ΠΤΩ λήγοντα 〈ῥή‐ ματα〉 οἱ Αἰολεῖς διὰ δύο ΣΣ λέγουσιν, πέπτω πέσσω, βλέπτω, οὗ σύνθετον ἀβλεπτῶ, βλέσσω· παρενείραντες οὖν τὸ Υ ἰδίῳ ἔθει, παρέσει τοῦ Β λεύσσω. ἐνεστῶτος δὲ εἶναι οἶμαι ὡς τὸ | |
5 | ἄξετε καὶ οἴσετε καί· καταβήσεο δίφρου. | |
lambda197 | Ληιστοί: οἱ ἐκ λείας καὶ λῃστείας κτητοί, ἀπὸ τοῦ ληίζω. ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ οὔθ’ ἑλετή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων. οὔτε ἐκ λείας λαμβανομένη φησὶ κτητή, οὔτε πάλιν ληπτή, ἐὰν ἅπαξ φθάσῃ παρεξελθεῖν τὸ | |
5 | περίβολον τῶν ὀδόντων· διὰ γὰρ τοῦ στόματος ἔξεισι τὸ φυσικὸν πνεῦμα. | |
lambda198 | Λῆμα καὶ λῆμμα: οἷον τὸ θέλημα, Ἐπίχαρμος· ἀλλὰ χρὴ ἡμῖν ἕν τε χρῆμα πᾶσιν καὶ κλῆσιν μίαν. ταύτῃ δὲ διαστέλ‐ λεσθαι χρὴ εὐλόγως τὸ λῆμα τοῦ λήμματος· τὸ μὲν γὰρ τίθε‐ σθαι ἐπὶ τοῦ ψυχικοῦ παραστήματος, τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ λαμβα‐ | |
5 | νομένου. | |
lambda199 | Λιγαίνω: τὸ κηρύσσω. | |
lambda200 | Λιγυφθόγγοις: ἡδυφώνοις, ὀξυφώνοις. | |
lambda201 | Λιπαροκρήδεμνος: ἤτοι λαμπρὸν ἔχουσα περιβόλαιον τῇ κεφαλῇ· ἐξ οὗ εὐσταλὴς καὶ κοσμία. ἢ λιπαρὰ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου. | |
lambda202 | Λικμώντων: πτυιζόντων, ἀποχωριζόντων ἀπὸ τοῦ | |
σίτου τὰ ἄχυρα τῷ πτύῳ. | 52 | |
lambda203 | Λουτρόν· παρὰ τὸ λούω· τὸ λοῦον· οὐ γὰρ αὐτοὶ κα‐ θαίρομεν τὸ ὕδωρ, ἀλλὰ καθαιρόμεθα. δεῖ δὲ βαρυτόνως 〈προ〉φέρεσθαι· ὥστε παραλόγως ὀξύνεται. | |
lambda204 | Λοίγια: χαλεπά, ὀλέθρια. | |
lambda205 | Λυγρά: χαλεπά. | |
lambda206 | Λύσσαν: μανίαν. εἴρηται παρὰ τὸ λύειν τὸν νοῦν. | |
lambda207 | Λυσσητῆρα: μανιώδη, λυσσώδη. | |
lambda208 | Λύτρον· παρὰ τὸ λύω λύτρον. | 53 |