|
TLG 4090 017 :: CYRILLUS :: Sermo prosphoneticus ad Alexandrinos de fide (homilia diversa 21) (fragmenta) CYRILLUS Theol. Sermo prosphoneticus ad Alexandrinos de fide (homilia diversa 21) (fragmenta) Citation: Page — (line) | ||
538(1t) | Τοῦ ἁγίου Κυρίλλου ἐκ τοῦ πρὸς | |
| 2t | Ἀλεξανδρέας προσφωνητικοῦ | |
|---|---|---|
| 3t | λόγου περὶ πίστεως. | |
| 4 | Ἐγὼ τὸ συγκεκραμμένον | |
| 5 | οὐ καταδέχομαι· ἀλλότριον γάρ ἐστι τῆς ἀποστολικῆς πίστεως καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ ὀρθῆς παραδόσεως· ἡ γὰρ σύγκρασις ἀφανισμὸν τῶν | |
| 10 | φύσεων ἐργάζεται· ἡ δὲ ἄῤῥη‐ τος ἕνωσις παρὰ τῶν ὀρθῶς φρονούντων ὁμολογουμένη, ἀμφοτέρας σώζει ἀσυγχύτους τὰς φύσεις, καὶ ἕνα ἀποτελεῖ | |
| 15 | καὶ ἐξ ἀμφοῖν τὸν ὀφθέντα Χριστὸν, Θεόν τε ὁμοῦ καὶ ἄνθρωπον γενόμενον τὸν αὐ‐ τὸν, καὶ οὐ δύο χριστοὺς, ἕνα δὲ μόνον ἑνωθέντα καὶ | |
| 20 | οὐ κεκραμμένον· εἰ γὰρ κέ‐ κρανται αἱ δύο φύσεις εἰς μίξιν μίαν, ἑτεροούσιοι τυγ‐ | |
| χάνουσαι, οὐδὲ ὁποτέρα σώ‐ | 538 | |
539 | ζεται, ἀλλ’ ἀμφότεραι συγ‐ χυθεῖσαι ἠφανίσθησαν. καὶ οὔτε χωρισμὸν ἀπ’ ἀλλήλων ἢ διαίρεσιν ἐπιδέχονται κε‐ | |
| 5 | κραμμέναι, διῃρέθησαν δὲ τῷ καιρῷ τοῦ θανάτου καὶ ἐχω‐ ρίσθησαν, καὶ ψυχὴ ἀπὸ σώ‐ ματος εἰς ᾅδου μετὰ τῆς θεό‐ τητος κατελθοῦσα, καὶ σῶμα | |
| 10 | ἀπὸ ψυχῆς ἐν μνήματι καινῷ ἀποτεθὲν κατὰ τὰς ἀψευδεῖς τοῦ Χριστοῦ φωνὰς τὰς λε‐ γούσας “Λύσατε τὸν ναὸν “τοῦτον καὶ ἐν τρισὶν ἡμέ‐ | |
| 15 | “ραις ἐγερῶ αὐτόν.” καὶ λύεται μὲν ὁ ναὸς ἐν τῷ και‐ ρῷ τῆς τριημέρου ταφῆς, βου‐ λομένου αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀνέστησεν αὐτὸν, καὶ ἡνώθη | |
| 20 | αὐτῷ ἀῤῥήτῳ τινὶ καὶ ἀφρά‐ στῳ λόγῳ, οὐ κεκραμμένος ἐν αὐτῷ, ἢ ἀποσεσαρκωμένος, ἀλλ’ ἀποσώζων ἐν ἑαυτῷ τῶν δύο φύσεων τῶν ἑτεροουσίων | |
| 25 | ἀσυγχύτους τὴν ἰδιότητα· οὐ γὰρ δήπου ἐκράθησαν αἱ φύ‐ | |
| σεις. | 539 | |
540(1t) | Εἶτα ἐπάγεται μαρτυρίαν τοῦ ἐν | |
| 2t | ἁγίοις Ἀθανασίου αὐτὸς τήνδε | |
| 3 | “Δύο φύσεων τῶν ἑτεροου‐ “σίων ἐν ἑνὶ Χριστῷ τῷ | |
| 5 | “Υἱῷ τοῦ Θεοῦ σωζομένων, “καὶ μήτε συγχεομένων, “μήτε ἀπολλυμένων ἢ διαι‐ “ρεθεισῶν.” ὡμοιώθη γὰρ ἡμῖν κατὰ πάντα χωρὶς | |
| 10 | ἁμαρτίας· οὐ τῆς θεϊκῆς φύ‐ σεως τραπείσης ἢ συγκρα‐ θείσης τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει, ἐνωθείσης δὲ αὐτῇ οὐ κατὰ τροπὴν, οὐ κατὰ κράσιν, οὐ | |
| 15 | κατὰ μίξιν, οὐ κατὰ σύγχυ‐ σιν, οὐ κατ’ ἀλλοίωσιν, οὐ κατὰ μεταβολὴν, οὐ κατὰ ἀφανισμὸν ἢ ἀποσάρκωσιν, ἀλλὰ καθ’ ἕνωσιν ἄῤῥητον | |
| 20 | καὶ ἀνέκφραστον, καὶ ἀνεκ‐ διήγητον, τῶν δύο φύσεων τῶν ἑτεροουσίων ἐν ἑνὶ Ἰησοῦ Χριστῷ Υἱῷ ὄντι τοῦ Θεοῦ σωζομένων καὶ μήτε συγκε‐ | |
| 25 | χυμένων μήτε ἀπολλυμένων | |
| ἢ διαιρεθεισῶν. | 540 | |
541(1t) | Κυρίλλου ἐκ τοῦ περὶ πίστεως | |
| 2t | λόγου. | |
| 3 | Ἀλλὰ γὰρ ναὸν ἑαυτῷ ἔμ‐ ψυχον καὶ τέλειον κατεσκεύ‐ | |
| 5 | ασεν ἐν τῇ ἁγίᾳ παρθενικῇ μήτρᾳ· καὶ ἐνδυσάμενος αὐ‐ τὸν καὶ ἐνωθεὶς αὐτῷ ἀῤῥήτῳ λόγῳ, σωζομένων δὲ ἀμφο‐ τέρων τῶν φύσεων καὶ οὐ | |
| 10 | κεκραμμένων, προῆλθε φαινό‐ μενος μὲν ἄνθρωπος, νοού‐ μενος δὲ Θεὸς Ἰησοῦς Χρι‐ | |
| στός. | 541 | |