TLG 4090 011 :: CYRILLUS :: Sermo ad Alexandrinos (fragmentum)

CYRILLUS Theol.
(Alexandrinus: A.D. 4–5)

Sermo ad Alexandrinos (fragmentum)

Source: Pusey, P.E. (ed.), Sancti patris nostri Cyrilli archiepiscopi Alexandrini in D. Joannis evangelium, vol. 3. Oxford: Clarendon Press, 1872 (repr. Brussels: Culture et Civilisation, 1965): 460–461.

fr. 4

Citation: Page — (line)

19tIV
20tΤοῦ ἁγίου Κυρίλλου ἐκ τῆς πρὸς ἀλεξανδρεῖς ὁμιλίας.
21 Ἔτεκεν ἡμῖν ἡ παρθένος τὸν Ἐμμανουὴλ, κατὰ μὲν τὴν θεότητα ὁμοούσιον τῷ Πατρὶ, κατὰ δὲ τὴν ἀνθρωπότητα ἡμῖν ὁμοούσιον· κατὰ τὴν θεότητα, ἀπαθῆ, κατὰ τὴν ἀνθρωπό‐ τητα, παθητόν. εἰ γὰρ καὶ οἰκειοῦται τοῦ οἰκείου σώματος
25τὰ πάθη ὁ Θεὸς Λόγος καὶ εἰς ἑαυτὸν ἀναφέρει, ἀλλά γε αὐτὸς μεμένηκεν ἐν τοῖς τῆς ἀπαθείας ὅροις· κἂν ἀκούσῃς
αὐτοῦ λέγοντος “Ἔδωκα τὸν νῶτόν μου εἰς μάστιγας, τὰς460

461

“δὲ σιαγόνας μου εἰς ῥαπίσματα, τὸ δὲ πρόσωπον μου οὐκ “ἀπέστρεψα ἀπὸ αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων,” μηδὲν αὐτὸν πε‐ πονθέναι εἰς τὴν οἰκείαν φύσιν ὑπολάβῃς, οἰκειώσασθαι δὲ μᾶλλον τοῦ ἰδίου σώματος τὰς μάστιγας· οὗ γὰρ ἴδιόν ἐστι
5τὸ σῶμα, τούτῳ ἂν εἰκότως προσγράφοιτο καὶ τὰ αὐτοῦ πάντα, δίχα μόνης ἁμαρτίας. οὐκοῦν ἐπειδήπερ ἐνανθρωπή‐ σας ἦν ὁ Λόγος, μεμένηκεν μὲν θεϊκῶς ἀπαθής· οἰκειούμενος δὲ ἀναγκαίως τὰ τῆς ἑαυτοῦ σαρκὸς, παθεῖν λέγεται κατὰ σάρκα, καίτοι τοῦ παθεῖν ἀπείραστος ὢν, καθ’ ὃ νοεῖται
10Θεός. οὐκ ἐννοοῦσιν οὖν ὅτι τετήρηται μὲν τὸ ἀπαθὲς αὐτῷ καθ’ ὃ Θεός ἐστιν, προσγράφεται δὲ καὶ τὸ παθεῖν ὑπὲρ ἡμῶν κατὰ σάρκα, καθ’ ὃ Θεὸς ὢν φύσει γέγονε σὰρξ, ἤτοι τέλειος ἄνθρωπος· τίς γὰρ ἦν ὁ λέγων πρὸς τὸν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα καὶ Θεόν “Θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέ‐
15“λησας, σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι· ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ “ἁμαρτίας οὐκ ἐζήτησας· τότε εἶπον Ἰδοὺ ἥκω τοῦ ποιῆσαι “ὁ Θεὸς τὸ θέλημά σου;” ὁ γὰρ ἔξω σώματος ὡς Θεὸς, ἑαυτῷ σῶμα κατηρτίσθαι φησὶν, ἵνα τοῦτο ὑπὲρ ἡμῶν προσ‐ ενέγκας, τῷ ἰδίῳ μώλωπι πάντας ἡμᾶς θεραπεύσῃ, κατὰ τὴν
20τοῦ προφήτου φωνήν.461