|
TLG 3168 006 :: Pseudo–CODINUS :: Patria Constantinopoleos (variae lectiones) Pseudo–CODINUS Hist. Patria Constantinopoleos (variae lectiones) Cf. et 3168 005 Citation: Book — section — (line) | ||
1.37 | Ἀλλ’ ἐπανακτέον τὸν λόγον καὶ διηγητέον, ὅπως Σεβῆρος τοῦ Βυζαντίου ἐκράτησεν. Ἀναστὰς ἐκ Ῥώμης Σεβῆρος κατείληφε τὸ Βυζάντιον κρατοῦντος τῷ τότε αὐτοῦ Νίγερ τοῦ υἱοῦ Τιμησίου· καὶ εἰρηνικὰς σπονδὰς μετὰ Νίγερ ποιήσας | |
| 5 | εἰσῆλθε μεθ’ ὧν εἶχεν (ἦγεν B) ἀπὸ τῆς Ῥώμης μεγιστάνων αὐτοῦ εἰς τὸ Βυζάντιον. Ἐπεὶ δὲ οἱ Βυζάντιοι ὑπὸ Μακεδόνων κακῶς ἐπολιορκοῦντο καὶ ἐλυμαίνοντο, ἐξῆλθεν ὁ Σεβῆρος κατὰ Μακεδόνων ὑπερμαχῶν Βυζαντίων. Μέλλων δὲ ἐξέρχεσθαι τὴν | |
|---|---|---|
| ἰδίαν θυγατέρα τῷ τοῦ Νίγερ υἱῷ εἰς γυναῖκα παρέδωκεν. GB | 135 | |
2.20 | G in hac paragrapho longius discrepat: Κάτωθεν δὲ τοῦ πλακωτοῦ φόρου περὶ τὸν θεμέλιον τοῦ πορ‐ φυροῦ μεγάλου κίονος ἐναπόκεινται οἱ δύο σταυροὶ τῶν ληστῶν καὶ τὸ βικίον τοῦ μύρου, οὗ ἤλειψεν ἡ πόρνη τὸν Χριστόν· | |
| 5 | καὶ ἄλλα πολλὰ θαυμαστὰ κατάκεινται, τὰ μὲν ὑπὸ τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ Κωνσταντίου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τεθέντα, τὰ | |
| δὲ ὑπὸ τοῦ μεγάλου Θεοδοσίου. | 161 | |
2.35 | DF (cod. E om.) sic exstant: ἐκεῖσε γὰρ ἦν ἡ ἀλλαγὴ τῶν κοντούρων καὶ (om. F) καθ’ ὃν τρόπον ἠντζοκό‐ πησε τὰ κόντουρα, ὅτε καὶ μαγκλαβίοις ἐτύφθη παρὰ Μαυρικίου τοῦ βασιλέως, τολμήσαντος τοῦ αὐτοῦ Φωκᾶ ἐν τῷ κόντῳ (υτν F) αὐ‐ | |
| 5 | τοῦ προσδῆσαι τὸ πιττάκιον, ὅπερ ἀπὸ Λαγγοβαρδίας (Λογγυ‐ βαρδίαν D) ἐλθὼν ἔφερε, τοῦ στρατοῦ ἐκεῖθεν ἀποστείλαντος τοῦτον διὰ τὴν ῥόγαν αὐτῶν· καὶ ἐγκαλέσας ἐν ἡμέρᾳ ἱππο‐ δρομίου (καὶ γὰρ στάσεως οὔσης τοῦ ἱπποδρόμου add. F) ὁ τοι‐ οῦτος εὑρὼν ἄδειαν καὶ ἀναλαβόμενος τὰ κόντουρα ὑπεχώρησε· | |
| 10 | τὰ δὲ καταλειφθέντα ἀντζήσας κατῆλθεν ἕως Λογγυβαρδίαν ἔτι τὰς πληγὰς ἔχων· διὰ τοῦτο γὰρ καὶ προετιμήθη εἰς τὴν βασι‐ λείαν παρὰ τοῦ στρατοῦ. Μετὰ οὖν τὸ ἀνελθεῖν κτλ. G habet: ἐν τῷ τοιούτῳ τόπῳ ἀλλαγὴ κοντούρων τῷ τότε ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δὲ οὗτος ὁ Φωκᾶς παρὰ Μαυρικίου ὀργισθεὶς ἠπειλεῖτο τὸ φο‐ | |
| 15 | νευθῆναι, λάθρα ἐν νυκτὶ μετὰ τῶν αὐτοῦ φίλων ἀποδιδράσκων καταλαβὼν τὸν τοιοῦτον τῆς πρώτης ἀλλαγῆς τόπον ἦρε μὲν τῶν κοντούρων ὅσα ἤθελε, τὰ δ’ ἄλλα πάντα ἠντζοκόπησε ὥστε μὴ ἐξ ἑτοίμου διωχθῆναι· οὗ τὸ ἴσον ἔπραξε καὶ ἐν τῇ βʹ ἀλλαγῇ τῆς Χρυσείας καὶ καθεξῆς ἐν ταῖς λοιπαῖς καὶ οὕτω τὸν | |
| 20 | κίνδυνον ἀποδράσας μετὰ τὸ ἀνελθεῖν κτλ. Ὁ δὲ Ἡρακλ. κτλ.] ἀνήγειρε τοῦτον καὶ ἀνεπλήρωσεν Ῥωμανὸς ὁ Λακαπηνὸς καὶ ναὸν εἶναι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ θεολό‐ γου προσέταξεν· καὶ ἐν τούτῳ τῷ ὀνόματι εἰς ἀεὶ τιμᾶσθαι ἐθέσπισεν· καθὰ δὴ καὶ μέχρι σήμερον τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ θεολόγου | 169 |
| 25 | ἐπικέκληται E ἐν ᾧ καὶ πρὸς τὴν λεωφόρον θαυμά‐ σιά τινα καὶ ἡδονῆς πολλῆς γέμοντα ἔργα ἐτύγχανον· ἦσαν γὰρ βαθμοὶ μαρμάρινοι καὶ βωμοὶ τετράγωνοι καὶ φιάλαι ἐκχέουσαι | |
| ὕδωρ ἐκ ζωδίων χαλκῶν καὶ κισσοφύλλων μαρμαρίνων ἀένναον G | 170 | |
2.65 | A, quocum faciunt CM, longius discrepat A J: Ἵστατο δὲ στήλη ἐπὶ κλωστοῦ λιθίνου κίονος τῆς Ἀφροδίτης· | |
| τῶν δὲ ἐρώντων ἐκεῖ ἀπερχομένων καὶ συνουσιαζόντων τὰς ἐκεῖσε οἰκούσας μαχλάδας ἔξωθεν τοῦ αὐτοῦ οἴκου οὐχ εὑρίσκετο | 185 | |
| 5 | ἕτερον πορνεῖον. Καὶ ἦσαν διάχωρα ἐπὶ τοὺς κίονας μετὰ κρι‐ κέλλων καὶ κουρτίων· καὶ οὕτως ἐκεῖ ἐν ἀσωτίᾳ οἱ ἐρῶντες ἐτέρποντο. Ἦν δὲ καὶ στήλη τῶν ἐν ὑπολήψει οὐσῶν γυναικῶν καθαρῶν καὶ παρθένων, πλουσίων τε καὶ πενήτων· ἐάν τις ἔλυσεν αὐτῶν τὴν παρθενίαν, ἐκείνων δὲ μὴ θελουσῶν (θελόν‐ | |
| 10 | των a1) ὁμολογεῖν, ἔλεγον αὐταῖς οἱ γονεῖς τε καὶ φίλοι· ‘ἀπ‐ έλθωμεν εἰς τὸ τῆσ‘ Ἀφροδίτης ἄγαλμα· καὶ εἰ καθαρὰ εἶ, ἐλεγ‐ χθήσει ἐκεῖ ἐπὶ τῆς στήλης.‘ καὶ ὅτε ἐπλησίαζον, ἡ μὲν ἄμεμ‐ πτος διήρχετο ἀβλαβής· ἡ δὲ ἐφθαρμένη, ἡνίκα ἐπὶ τὸν κίονα τοῦ ἀγάλματος ἐπλησίαζεν, ἄκουσα καὶ μὴ βουλομένη ἐπιστασίᾳ | |
| 15 | ἀθρόᾳ ἐσηκοῦντο τὰ ἱμάτια αὐτῆς καὶ ἐδείκνυεν τὸ ἑαυτῆς αἰ‐ δοῖον. Ὁμοίως δὲ καὶ αἱ ἔχουσαι ἄνδρας, ἐὰν λαθραίως ἐμοι‐ χεύοντο, τοῦτο ἐγίνετο, καὶ οὕτως ἀπηλέγχοντο. Καὶ ἐθαύμαζον πάντες καὶ ἐπίστευον τῇ γενομένῃ πορνείᾳ, ἐκείνων παρευθὺ ὁμολογουσῶν. Τῆς δὲ γυναικὸς ἀδελφὴ Ἰουστίνου τοῦ ἀπὸ | |
| 20 | κουροπαλατῶν συνέτριψε τὴν στήλην διὰ τὸ αὐτῆς αἰδοῖον φανῆναι μοιχευσάσης, διερχομένης δὲ ἐφίππου ἐκεῖσε ἐν τῷ λού‐ ματι τῶν Βλαχερνῶν διὰ τὸ ἐξαίσιον ὄμβρον γενέσθαι τότε καὶ | |
| μηκέτι δύνασθαί τινα πλεῖν ἐν τοῖς βασιλικοῖς δρόμωσιν. | 186 | |
2.71 | Περὶ τῆς Ἄσπαρος· Ἄσπαρ καὶ Ἀρδαβούριος οἱ πραιπόσιτοι ἔκτισαν κελευσθέντες ὑπὸ τοῦ μεγάλου Λέοντος τοῦ μακέλλου, οὓς καὶ ἅμα τῷ πληρῶσαι ταύτην ἀνῄρηκεν ἐπι‐ | |
| βούλους αὐτοῦ εὑρών. G | 188 | |
289a | post οἰκούντων pergit G et item fere B: προσθεὶς ὅτι ἅμα τῷ καταλαβεῖν αὐτὸν τούτους χειρώσεται καὶ δῆτα ἀμηνυτὶ στρατεύσας ὁ ῥηθεὶς Πέρσης μετὰ στρατιωτῶν χιλι‐ | |
| άδων οʹ καταλαμβάνει τὴν Καλχηδόνα· οἱ δὲ ἐν αὐτῇ μόλις | 197 | |
| 5 | ἴσχυσαν διαφυγεῖν εἰς Κωνσταντινούπολιν μετὰ καὶ τῶν τιμίων λειψάνων τῆς ἁ. Εὐφημίας, ὑπὲρ ἧς τὸ πλέον ἐσπούδαζεν ὁ προδότης καὶ ἀνίερος Ἄκατος ἀμῦναι θέλων διότι τοὺς τῆς αἱρέσεως αὐτῶν τόμους κατῄσχυνεν, ἅμα δὲ καὶ διότι μὴ συνεχωρήθη Εὐτυχῆ τὸν ἀτυχῆ τὴν τοιαύτην εὐτυχῆσαι μητρόπολιν. Λεηλα‐ | |
| 10 | τήσαντες δὲ πάντα τὰ ἐκεῖσε οἱ Πέρσαι ἔλαβον καὶ τὸ χρυσέγ‐ καυστον ἄγαλμα τοῦ Ἡλίου ἐκεῖσε που τοῦ κάστρου ἑστὼς καὶ ἀπήγαγον εἰς Περσίαν καὶ ἐτίμησαν εἰς θεόν. | |
2.91 | Ἐν δὲ τῷ ναῷ τοῦ ἁ. Μωκίου ἐν τοῖς κούφοις ἦν τὸ τρίζωδον κάτωθεν, ἐν ᾧ καὶ ἠστρονόμουν ποτὲ οἱ Ἕλληνες, εἰδωλείου τοῦ ναοῦ ὄντος· ἀλλ’ ἐπήρθη καὶ ἠφανίσθη ἱερωθέντος τοῦ ναοῦ. Καὶ | |
| 5 | τύμβοι δὲ Ἑλλήνων πολλοὶ ὑπῆρχον ἐν τῷ πάτῳ καὶ σκηνώ‐ | |
| ματά τινα συγκεχωσμένα εἰς πλῆθος: G et simil. B | 198 | |
3.2 | Τὸν ἅ. Μηνᾶν καὶ τὸν ἅ. Μώκιον εὗρεν ὅτι ἦσαν ναοὶ εἰδώλων καὶ ἐποίησε θείους ναούς. Τὴν ἁγίαν Εἰρήνην τὴν εἰς τὸ Πέραμα ἀνήγειρε Πουλχερία καὶ μετὰ ρξθʹ χρόνους Μαρκιανὸς εἰς μῆκος τὸ νῦν ὁρώμενον ἐπανήγειρεν ἅμα τοῖς | |
| 5 | προσοῦσιν αὐτῷ σκεύεσιν ἱεροῖς G | 214 |
3.11 | mutavit H hoc modo: λέγουσι δὲ καὶ περὶ τοῦ φόρου ὅτι κατὰ τοῦ ὠκεανοῦ σχῆμα ἐστὶ κυκλοειδές· καὶ ψεύδονται οἱ τοῦτο λέγοντες· τὴν γὰρ αἰτίαν ἡμεῖς τοῦ σχήματος τούτου ἤδη | |
| προλαβόντες εἴπομεν (cf. II 45). similiter G. | 218 | |
3.24 | G hoc loco valde discrepat: Περὶ τῆς μονῆς τῶν | |
| Στείρου. Τὰ δὲ Στείρου ὁ Ἀσώματος παρὰ γυναικός τινος πατρικίας στείρας οὔσης καὶ τεκνοποιησάσης ἐκτίσθη. Ἦσαν δὲ εὐκτήρια δύο μικρά, ἅπερ ὁ Ἰουστινιανὸς εἰς ναοὺς με‐ | 220 | |
| 5 | γάλους ἀνήγειρε. Συμπτωθέντος δὲ ὑπὸ σεισμοῦ κατὰ τληʹ χρόνους ἀνεκαίνισε Βασίλειος βασιλεύς, καὶ ἀπὸ τοῦ Στρατηγίου ἄρας τὴν χαλκῆν φιάλην ἐκεῖσε ἔθηκε. Παρέλυσε δὲ ἀβούλως καὶ τὸν κωνωπίωνα, ὃς ἦν ἐστηλωμένος καὶ ἐστοιχειωμένος παρὰ Ἀπολλωνίου, ὡς μὴ ᾖ ἐν τῇ πόλει μήτε μυῖα μήτε κώ‐ | |
| 10 | νωψ μήτε ψύλλα μήτε κόρις. g Καὶ τηνικαῦτα παρ‐ ελύθη τὸ ἐστοιχειωμένον στοιχεῖον (τὸ μέγιστόν τε καὶ ἀναγκαι‐ ότατον τῶν ἐν τῇ πόλει add. E) τοῦ τε Κωνωπίωνος καὶ (τοῦ add. EF) τῶν μυιῶν καὶ τῶν ἐμπίδων καὶ ψύλλων καὶ κορίδων | |
| πρότερον (χρόνους σοʹ add. E) μὴ ὄντων ἐν τῇ πόλει. C | 221 | |
3.27 | h: Τὴν ὑπεραγίαν θεοτόκον τοὺς Ὁδηγοὺς Μιχαὴλ ὁ μεθυστὴς ἔκτισεν, ὃς καὶ ἀνῃρέθη ὑπὸ Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος. Μικρὸν δὲ πρότερον εὐκτήριον ὑπῆρχε πολλῶν τυφλῶν ἐν τῇ ἐκεῖσε πηγῇ νιψαμένων καὶ βλεψάντων καὶ θαυμάτων πολλῶν | |
| 5 | γινομένων μέχρι τῆς σήμερον παρὰ τῆς ἀειπαρθένου θεο‐ τόκου· διὰ τὸ ἀναβλέψαι οὖν ἐκεῖσε τοὺς τυφλοὺς ἐκλήθησαν | |
| Ὁδηγοί. ὃ καὶ γέγονεν παραυτά] pro his λάθρα γοῦν τὸν πραι‐ πόσιτον ἀποστείλας ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν ἔπαρχον διά τινα δῆθεν | 223 | |
| 10 | ὑπόθεσιν πεποίηκε φρυγανωθῆναι, τοῦ ἐπάρχου κατασχεῖν αὐτὸν προστάξαντος (—τα cod.) καὶ κατὰ τῆς καμίνου ἀκοντίσαι ἐστο‐ | |
| λισμένον ὑπάρχοντα. G | 224 | |
3.35 | Εἰς δὲ τὸν τόπον τῆς ἁγίας Θέκλας, ὅστις ἐπιλέγεται τὰ Κοντάρια, ὄρος, λέγουσιν, ἦν ἐπὶ τῶν Βυ‐ | |
| ζαντίων. Καὶ τοῦ Αἵμου ἐλθόντος πολεμῆσαι Βύζαντα, ἔκοψαν οἱ Βυζάντιοι ἐκ τοῦ τοιούτου τόπου (τρόπου cod.) τοῦ ὄρους | 228 | |
| 5 | κοντάρια καὶ ἔλαβεν ὁ τόπος τὴν παρωνυμίαν. Ἐν ᾧ μέγας | |
| Κωνστ. κτλ. B | 229 | |
3.38 | B sic discrepat: Τὸ λεγόμενον Βύκινον τὸ παλαιὸν σάλπιγγες ἦσαν χαλκαῖ ἄνωθεν τοῦ τείχους μηχανικοῦ τινος αὐτὸν (sic) ποιήσαντος· ὁ δὲ πύργος ἦν κοῦφος στυρακο‐ ειδής. καὶ νότου γεγονότος ἢ βορρᾶ σφοδροῦ καὶ τῶν κυμάτων | |
| 5 | τοῦ τείχους διαρρησσομένων ἀνήρχοντο τὰ πνεύματα βίαια ἄνω‐ θεν πρὸς τοὺς αὐλίσκους (αὐλιακοὺς cod., corr. Lamb.) τῶν σαλ‐ πίγγων καὶ ὑπηχεῖτο μέλος ξενίζον ἀκοὰς ὅλον Σειρήνιον. Ἦν δὲ ἀντικρὺ τούτου καὶ ἕτερος πύργος καὶ δεχόμενος τὴν ἠχὼ | |
| τοῦ τοιούτου μέλους ἀπεδίδου καὶ αὐτὸς ἦχον τὸν αὐτόν. | 231 | |
3.44 | Ἡ δὲ ἁγία Εἰρήνη τὸ Πέραμα καὶ ὁ ξενών, ὁμοίως καὶ αὐτὸς ὁ ὅσιος Μαρκιανὸς ἔκτισεν καὶ ἐτελείωσεν· πρώην δὲ εἰδωλεῖον ὑπῆρχεν καὶ ἐκκαθάρας αὐτό· ἀλλὰ καὶ νοσο‐ | |
| κομεῖον ὁ αὐτὸς ὅσιος ἀνήγειρεν. J. | 234 | |
3.55 | HB priorem partem omittunt; reliqua sic tradit H (et sim. B.): Ὁ αὐτὸς Ἀναστάσιος ἀνήγειρε καὶ ναὸν ἕτερον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ ἁγίου Στεφάνου, ἔνθα καὶ τὸ λεί‐ | |
| ψανον τοῦ ἁγίου ἐτέθη. | 236 | |
3.63 | Ἀρδάβασδος δὲ ὁ βασιλεὺς ὁ γαμβρὸς Κωνσταν‐ τίνου τοῦ Καβαλλίνου, ὅστις ἐπιβουλεύθη (sic) αὐτῷ καὶ ἐκρά‐ τησε τῆς βασιλείας χρόνους δύο, ἐτυφλώθη δὲ παρὰ τοῦ Κοπ‐ ρωνύμου ἡττήσαντος αὐτὸν καὶ τῆς βασιλείας πάλιν κρατήσαντος, | |
| 5 | ὅστις μετὰ ταῦτα τὰ χρήματα καὶ κτήματα αὐτοῦ ἐπεκύρωσεν ἐν | |
| τῷ ῥηθέντι γηροκομείῳ B | 239 | |
3.69 | H, a quo B paulo discrepat, ita: Ὁ δὲ ἅγιος Ἰουλιανὸς ὁ καλούμενος πέρδιξ καὶ οἱ ἐκεῖσε καθήμενοι μοναχοὶ σεβάσμιοί τε καὶ ὅσιοι διὰ τὸ μὴ κοινωνεῖν τῆς (τὰς h) μυσαρᾶς θρησκείας αὐτοῦ κατεκαύθησαν ἔνδον τοῦ | |
| 5 | ναοῦ· καὶ ἀναλύσας κτλ. | 240 |
3.85 | supplebam cod. J ex cod. G qui habet: τρία δὲ μάλιστα ταῦτα τὰ κυριώτερα πεποίηκε θανάτου ζωῆς καὶ ὑγεί‐ ας· καὶ θανάτου μὲν τὸ ξενοτάφιον τοῦ ἁ. Λουκᾶ, ζωῆς δὲ τὰς (sic) Λαμίας καὶ τὰ Πιστωρεῖα, ὑγείας δὲ τὸν ξενῶνα τὰ μακα‐ | |
| 5 | ρίας Εἰρήνης καλούμενον. cf. H: τρία δὲ ἔκτισε τὰ κυριώτερα· θάνατον τροφεῖα, ζωὴν τοὺς τρικλίνους τὸν ξενῶνα τὸν Εἰρήνης καλούμενον καὶ τὸ πιστωρεῖον. —ACM initium (τρία—ὑγείαν) omittunt; reliqua sic exhibet A2 (et similiter A1CM): πλὴν δὲ ἔκτισεν εἰς θάνατον τῶν ξένων τοὺς τάφους, ζωὴν δὲ τοὺς τρι‐ | |
| 10 | κλίνους τοῦ πιστηρίου (πιστορείου A1CM), ὑγείαν δὲ τὰ εἰρήνης | |
| τὸν ξενῶνα καλούμενον. | 246 | |
3.108 | B: ἀλλὰ καὶ ναὸν ἀνήγειρεν 〈ἡ γυνὴ〉 αὐτοῦ, ἐνταῦθα ἔχουσα τὸν οἶκον αὐτῆς· διότι τοῦ εὑρεθέντος βασι‐ λέως ἐν Σικελίᾳ ἀναιρεθέντος ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Σεβῆρος παρέλαβε τὸν Ῥωμαϊκὸν στόλον καὶ ἀνῆλθεν ἕως τοῦ καλουμένου Φοί‐ | |
| 5 | νικος. | 252 |
3.128 | B sic discrepat: Ἡ δὲ Δάφνη ἐκλήθη διὰ τὸ ἵστασθαι ἐν τῷ τόπῳ στήλην, ἥτις ἦν ἡ μαντικωτάτη ποτὲ δάφνη τοῦ Ἀπόλλωνος. Ἀλλὰ καὶ τύπος ἦν ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ τῇ πρώτῃ καλανδῶν ἤγουν τῶν Ἰανουαρίων (τὸν ἰανουάριον cod.) λαμ‐ | |
| 5 | βάνειν τοὺς συγκλητικοὺς δάφνας. | 256 |
3.139 | B: Ἡ Ξυλόκερκος πόρτα διὰ τοῦτο ἐκλήθη οὕτως, ὅτι ἐν τῷ τόπῳ εὑρόντες ὑδάτων βερέντων (sic; ?) καὶ μὴ δυνά‐ μενοι θήσειν τεῖχος διὰ τὴν πολλὴν πλημμύραν, κέρκους καὶ | |
| παντουρώματα μετὰ ξύλων ποιήσαντες τεθείκασι τὸ θεμέλιον. | 259 | |
3143-144 | g: Ἡ δὲ Ἀχειροποίητος καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος τὸ Ἕβδομον παρὰ τοῦ ἐν ἁγίοις Κωνσταντίνου ἐκ‐ | |
| τίσθη πρότερον. Sim. H. | 260 | |
3.146 | B: Ἡ μονὴ τοῦ Παυλίνου ἐκτίσθη παρὰ Παυ‐ λίνου μαγίστρου τοῦ οἰκειοτάτου ἀνθρώπου τοῦ βασιλέως Θεο‐ δοσίου τοῦ μικροῦ, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι τὰ Βραχέος. Ὅστις Παυλῖνος ἀνῃρέθη παρὰ Θεοδοσίου ξηλοτυπή‐ | |
| 5 | σαντος αὐτὸν διὰ τὴν ἰδίαν γυναῖκα Εὐδοκίαν τὴν βασίλισσαν. Καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν αὐτοῦ εὑρέθη κτλ. re consentiens cum J, verbis discrepans 10—p. 262 l. 7 in brevius con‐ traxerunt ACM: ἐκείνη δὲ ἔπεμψεν αὐτὸ πρὸς Παυλῖνον. Ὁ δὲ βασιλεὺς μαθὼν καὶ ἀκριβωσάμενος τὴν αὐγούσταν (ἀκριβ. | |
| 10 | περὶ τῆς τούτου ἀποστολῆς C) καὶ γνοὺς τὸ ἀληθὲς ἐκείνην μὲν | |
| ἠμύνατο κτλ. H sic discrepat: Ἡ δὲ εἶπε φαγεῖν αὐτό. καὶ πάλιν ὥρκισεν αὐτὴν εἰς τὴν σωτηρίαν αὐτῆς. ἡ δὲ πάλιν εἶπε φα‐ γεῖν αὐτό· ὁ οὖν βασιλεὺς ἐξενεγκὼν τὸ μῆλον ἔφη· καὶ τοῦτο | 261 | |
| 15 | τί ἐστι; Καὶ ταύτην μὲν ἠμύνατο κτλ. | 262 |
3.149 | B: Περὶ δὲ τοῦ Προσφορίου τῆς ἐπωνυμίας ταῦτά φησιν Ἰωάννης ὁ Ἀντιοχεύς, ὅτι εἰς τὸ σιγματοειδὲς τοῦ τείχους εἶχον ἔθος πωλεῖν τοὺς βόας, ὃ καὶ ἐκράτει μέχρι τοῦ Κοπρω‐ | |
| νύμου. Εἷς δέ ποτε βοῦς οἰστρηλατήσας εἰσῆλθε τὴν θά‐ | 263 | |
| 5 | λασσαν καὶ ἐπέρασεν εἰς Χρυσόπολιν καὶ διὰ τοῦτο ἐκλήθη | |
| Βοσπόριον. | 264 | |
3.159 | G (quocum facit B) valde discrepat: Τὸν ἅ. Μάμ. Λέων ὁ μακέλλης ἀνήγειρε, διότι ἐκαίετο ἡ πόλις μῆνας ϛʹ. Ἐν ᾧ ὁ ῥηθεὶς βασιλεὺς καὶ παλάτια ἔκτισεν καὶ ἐμβόλους καὶ ἱππο‐ δρόμιον ἐν ᾧ οἱ βασιλεῖς ἡνιόχευον, ὅπου καὶ Μιχ. ὁ υἱὸς | |
| 5 | Θεοφίλου τοῦ βας. ἀνῃρέθη παρὰ Βας. τοῦ Μακ. Λέγεται δὲ ὅτι μετὰ τὴν τότε ἐπιμονὴν τοῦ ἐμπρησμοῦ καὶ χειμὼν γέγονεν, οἷος ἄλλοτέ ποτε οὐκ ἐγένετο. Ἀλλὰ καὶ αἰθάλη καθαρὰ ἐξ οὐρανοῦ ἔπεσεν, ὡς κεῖσθαι ἐν τοῖς κεράμοις ἄχρι καὶ σπιθα‐ μῆς. | |
3.160 | B sic discrepat: Τὸν ἅ. Ταράσιον τὴν μονὴν λέγου‐ σιν, ὅτι ὁ ἅ. Τ. ὁ πατρ. ἐκεῖσε ἐτέθη καὶ μετὰ τὸν θάνατον | |
| αὐτοῦ ἐγένετο μονή. | 266 | |
3.164 | B sic discrepat: Ἡ δὲ πέραθεν τοῦ Στενοῦ λεγο‐ μένη ἐκκλησία Χρυσοκέραμος παρὰ Ἰουστινιανοῦ (sic) καὶ Σο‐ φίας τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων ἐκτίσθη· παρ’ ὧν ἐκτίσθη καὶ ὁ ἅγιος Π. τὸ ὀρφανοτρ. καὶ ὁ ὅσιος Ζωτικὸς ὁ εἰς τοὺς | |
| 5 | Λωβούς, τοῦ αὐτοῦ ὁσίου καὶ ἀνθρώπου παρισταμένου αὐτῶν ἐν τοῖς κτίσμασι, ἀλλὰ καὶ ὁ λιμὴν τῶν Σοφιῶν καὶ | |
| αἱ Σοφιαναὶ τὰ παλάτια πέρα τοῦ Στενοῦ. | 267 | |
3.170 | B sic discrepat: Τὰ εἰς τὸν Βρύαντα παλάτια Τι‐ βέριος ὁ βασιλεὺς ἔκτισε καὶ ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ Μαυρίκιος. Ἐκλή‐ θη δὲ Βρύας προφητικῇ ῥήσει διὰ τὸν μέλλοντα αὐτόθι ἀκου‐ σθῆναι βρυγμὸν τῆς πόλεως· καὶ γὰρ ὁ ταύτης τῆς πόλεως | |
| 5 | ἔσχατος βασιλεὺς μέλλων ἐξελθεῖν προστάξει θεοῦ καὶ ἀπελθεῖν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀποδοῦναι τῷ Κυρίῳ τὴν βασιλείαν τῶν | |
| Ῥωμαίων ἅμα τῷ διαδήματι αὐτοῦ, ἐπειδὰν γένηται ἐν τῷ τοι‐ ούτῳ βουνῷ τοῦ Βρύα, μέλλει ἀκοῦσαι μετὰ πάντων τῶν ἀκολο‐ θούντων αὐτῷ τὴν βοὴν καὶ τὸν βρυγμὸν τοῦ ἐναπομείναντος | 268 | |
| 10 | λαοῦ, τῆς πόλεως ἤδη ποντιζομένης. | 269 |
3.177 | h: Περὶ τῶν Ἠρίων λέγεται ὅτι οἱ ἀποθνήσκοντες πολῖται ἐκεῖσε ἐθάπτοντο· ἢ ὅτι στήλη τινὸς ἐκεῖσε ἐσέβετο ἥρως καλουμένου. B: Περὶ δὲ τῶν Ἠρίων· ὅτι οἱ ἀποθνήσκοντες τῶν πολιτῶν πρὸ τοῦ κτισθῆναι τὸν ἅγιον Λουκᾶν ἐκεῖσε | |
| 5 | ἐθάπτοντο. | 270 |
3.180 | A1A2 (quibuscum faciunt CM) valde discrepant: Λέ‐ γεται δὲ ὁ τρίκλινος τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου ἡ Μαγναῦρα, δι‐ ότι Ἀναστάσιος ὁ Δίκορος τῷ κζʹ (κβʹ a1) ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ τῷ δʹ μηνὶ βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ γεγόνασι πρὸς τὸ | |
| 5 | παλάτιον· πάντων δὲ ἀδημονούντων καὶ φευγόντων ἀπὸ τόπου εἰς τόπον καὶ αὐτοῦ τοῦ βασιλέως, προσέφυγεν ἐν ἑνὶ τῶν κοι‐ τωνίσκων ὃν ἔκτισε καὶ κατέλαβεν ἐκεῖσε ἡ ὁργὴ τοῦ θεοῦ καὶ ἐκεραυνώθη γεγονὼς πυρίκαυστος. Ὅτε δὲ ἀπέθνησκεν ἔκραξεν μεγάλως· ὦ μάννα, ὑπὸ τῆς αὔρας ἀπόλλυμαι. Τὴν δὲ φωνὴν | 271 |
| 10 | αὐτοῦ ἤκουσάν τινες τῶν ἀνθρώπων αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦτο οὕτως ἐκλήθη ὁ τρίκλινος δηλονότι ἀπὸ τῆς μάννας καὶ τῆς αὔρας τοῦ | |
| πυρός. | 272 | |
3.184 | ὅτι ἐν ὑπολήψει γέγονε τοῦ Ἡρακλείου τοῦ βας. Καὶ γὰρ καὶ αὐτῷ συγκροτήσας ὁ αὐτὸς Κρίσπος καὶ κρατήσας διὰ τῆς θα‐ λάσσης τὴν βασιλείαν γαμβρὸς τυγχάνων Φωκᾶ· καὶ μετὰ τοῦτο βασιλεὺς γράμματα κατ’ αὐτοῦ δεξάμενος ὁ Ἡράκλειος ἔφη αὐτῷ | |
| 5 | οὕτως· ‘Ἄθλιε, γαμβρὸν οὐκ ἐποίησας καὶ πῶς ἀληθῆ φίλον ποι‐ ήσειας;‘ Διὰ ταῦτα οὖν ἐκεῖσε περιορισθεὶς ἔκτισε κτλ. (cod. E | |
| verbis paulo discrepat) | 273 | |
3.196 | H sic discrepat: Ἡ μονὴ τὰ Εἰκασίας ἐκτίσθη παρὰ Εἰκ. μοναχῆς εὐλαβεστάτης καὶ σεβασμίας γυναικός, ὡραίας τῷ εἴδει· ἣν δὴ κοσμικὴν οὖσαν Θεόφιλος ὁ βασιλεὺς ἰδὼν λαβεῖν | |
| γυναῖκα ἠθέλησεν, εἰπὼν ὡς ἄρα «διὰ γυναικὸς ἐρρύη τὰ φαῦλα.» | 276 | |
| 5 | Ἐπεὶ δ’ ἐκείνη σοφωτάτη ἦν, μετ’ αἰδοῦς πως ἀντέφησεν· ‘ἀλλὰ καὶ διὰ γυναικὸς πηγάζει τὰ κρείττονα.‘ Ταῦτα ἀκούσας ὁ Θεόφιλος ταύτην μὲν εἴασε, Θεοδώρᾳ δὲ ὃ ἐπεφέρετο χρυσοῦν μῆλον δεδώκει. Ἡ οὖν Εἰκασία τῆς βασιλείας ἀποτυχοῦσα τὸ τῶν μοναζουσῶν ἐνδιδύσκεται σχῆμα, κανόνας πολλοὺς καὶ | |
| 10 | στιχηρὰ καὶ ἄλλα τινὰ ἀξιοθαύμαστα ποιήσασα. Quae sumpta | |
| sunt ex Georg. Mon. p. 700 Mur. | 277 | |
3.204 | H, cui B propinquus est, haec praebet: Εἰς δὲ τὴν ὑπεραγίαν θεοτόκον τὰ Πατρ. γέγραπται, ὅτι, ὅτε ἤρχοντο οἱ βασιλεῖς μετὰ τῶν δεσποινῶν ἐπὶ προελ. εἰς τὴν ἁγίαν τοῦ θεοῦ λόγου Σοφίαν, ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ ἵσταντο· οἶκος γὰρ ἦν | |
| 5 | ἐκεῖσε μέγας κτισθεὶς παρὰ τοῦ μεγάλου Κωνστ. καὶ οἱ μὲν πατρίκιοι καὶ πραιπόσιτοι ἐκεῖσε ἤλλασσον καὶ ἐζώννυον τὸν | |
| βασιλέα· ὁμοίως καὶ αἱ ζωσταὶ ἐζώννυον τὴν δέσποιναν. | 279 | |
4.33 | Περὶ τοῦ ἁγίου Λαζάρου. Ὁ δὲ ἅγιος Λάζαρος ἐκτίσθη μὲν παρὰ τοῦ βασιλέως (scribe Βασιλείου) τοῦ Μακεδόνος, ὕστερον δὲ παρὰ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἐπλατύνθη ἀποχαρι‐ σαμένου ἐν τῷ τοιούτῳ ναῷ καὶ κτήματα πολλὰ εἰς εὐνούχων | |
| 5 | μονὴν ταύτην ἀποκαταστάσα (scr. ἀποκαταστήσαντος). Ἔφερε κτλ. C. —Περὶ τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Λαζάρου. Ἡ μονὴ τοῦ ἁ. | |
| Λαζάρου παρὰ Λέοντος τοῦ φιλοσόφου βασιλέως ἐκτίσθη, καὶ πολλὰ ἐν αὐτῇ προσεκύρωσεν. Ἠγάγετο δὲ καὶ τὰ λείψανα τοῦ ἁγίου Λαζάρου καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ναοῦ τὰ | 288 | |
| 10 | Κουράτορος πλησίον τοῦ Ταύρου. G | |
4.34 | Ἡ μονὴ τοῦ Ζαούτζα ἡ (sic) ἐν τοῖς χρόνοις τοῦ αὐτοῦ Λέοντος ἐκτίσθη παρὰ Ζαούτζα μαγίστρου καὶ βασιλεωπατρός, οὗτινος τὴν θυγα‐ τέρα ἐμοίχευε Λέων ὁ σοφὸς Ζωὴν ὀνομαζομένην· καὶ κτήματα | |
| 5 | δὲ πολλὰ ὁ αὐτὸς Ζαούτζας ἐκεῖσε ἀπεχαρίσατο H | 289 |