TLG 3141 007 :: Georgius ACROPOLITES :: Praefatio in epistulas Theodori Lascaris Georgius ACROPOLITES Hist. Praefatio in epistulas Theodori Lascaris Citation: (Line) | ||
t1 | Τοῦ μεγάλου λογοθέτου κυροῦ Γεωργίου τοῦ | |
---|---|---|
t2 | Ἀκροπολίτου. | |
1 | Ἂν οὐρανοῦ τὸν γῦρον ἡ δέρρις φέρῃ Καὶ γῆς τὸ κύτος ὁ στενὸς γράφῃ τύπος, Καὶ γνώσεως ἄβυσσον οὐ μετρουμένην Ἡ βίβλος ἥδε συμπερικλείειν φθάνει, | |
5 | Ἄπειρον ἀόριστον ἄφθονον χύσιν Σοφῶν ναμάτων ἐκ φλεβῶν τεραστίων. Ὡς ἀστέρας μὲν λευκοσυνθέτους λόγους Εἰς πλῆθος ἀμέτρητον ἐκπεπτωκότας Καὶ παμφαεῖς ἔσχηκε τοῖς θεωμένοις, | |
10 | Ἔσωθεν αὐγάζοντας ἀνθρώπων φύσιν Καὶ καταλαμπρύνοντας αὐτῶν τὰς φρένας. Ὡς ποικιλόχρουν αὖθις ἀνθέων θέαν Τὸ ποικίλον σύνταγμα τῶν γεγραμμένων Πάνλαμπρον ἔνδον ἐγκαθειργνύει βίβλος, | |
15 | Ὡς ὄστρεον μάργαρον, ὡς κάλυξ ῥόδον, | |
Ὡς ἁλιθρέμμων κόχλος ἄνθος πορφύρας, Ἐπιστολὰς εἰς κάλλος ἐξειργασμένας, Ἣ, καὶ λυσιτέλημα τῶν λογεμπόρων, Θεοδώρου Λάσκαρι τοῦ βασιλέως | 7 | |
20 | Ἄνακτος υἱοῦ παγκλεοῦς Ἰωάννου, Οὗ θρύλλος ἐξέδραμεν εἰς πᾶσαν χθόνα, Οὗ τὸ πρὸς ὅπλα καὶ πρὸς ἱππηλασίαν, Χεῖρα κραταίαν, εὐφυᾶ τόξου τάσιν, Καὶ πᾶσαν ἄλλην στρατιώτιδα τέχνην | |
25 | Καὶ πᾶσαν ἄλλην ψυχικὴν εὐανδρίαν Ἄλλων λόγων πέφυκε καὶ σπουδασμάτων· Νυνὶ δὲ γραφαὶ καὶ λόγων εὐκοσμία, Ἐπιστολῶν πόνημα συντεταγμένον. Μακροὺς μὲν ἄλλους οὗτος ἐκφέρει λόγους, | |
30 | Τοὺς μὲν πρὸς ἐξέτασιν οἷς φύσις τόπος, Τοὺς δὲ πρὸς ἀνάπτυξιν οἷς κρείττων ὅρος, Ἐγκωμίων αὐχοῦντας ἄλλους δ’ αὖ ὕλην, Πάντας δὲ σεμνοὺς ὡς ὑπεξῃρημένους Νοήμασι σχήμασι λοιπαῖς ἰδέαις, | |
35 | Αἷς λαμπρῶς ἅπας ἀγλαΐζεται λόγος. Τίς δὲ παραπλεύσειεν αὐτῶν τὴν χάριν, Σειρῆνας ὥσπερ τοῦ Λαερτίου γόνος, Καὶ μὴ πρὸς αὐταῖς πυξίσι τῶν γραμμάτων Τὸ σκάφος αὐτοῦ τοῦ νοὸς καθορμίσῃ; | |
40 | 〈Ἐ〉πείπερ οὐκ ὄλεθρον ἀκροωμένων, Ζωὴν δὲ μᾶλλον προξενοῦσιν αἱ βίβλοι Οὔκουν χρόνῳ φθίνουσαν ὡς τῶν σωμάτων. Καὶ ταῦτα μὲν δὴ μακροσυνθέτων πέρι, Ἀλλ’ ἐνθαδὶ χάρις τις ἄλλη γραμμάτων | |
45 | Ἐπιστολιμαία τε πρὸς λόγων φίλους, Μουσῶν Ἑλικὼν καὶ Πιερία νέα, Μέλος λιγυρὸν καὶ χορευμάτων κρότος. Ὠιδῆς τὸ τερπνὸν ποῖον ἐξείποι στόμα; Ἠχῆς τὸ σεμνὸν ποῖος ἐκφράσοι λόγος; | |
(50) | Ὁ θιασώτης Βάκχος εὐθὺς εὑρέθη Ἐπεμφορηθεὶς νέκταρος, θείου πότου, Ὡς ἐκ πόλου ῥέοντος αὐτῆς τῆς βίβλου. Τί δῆτα μακρὸν ἀποτείνω τὸν λόγον Καὶ πρὸς πυλῶσι κατέχω τοῦ θαλάμου | 8 |
55 | Τὴν λίχνον ἀκρόασιν, ἣ σπεύδει δῦναι, Ὡς ζημιοῦσθαι ζημίαν οὐ μετρίαν; Εἴσελθε τάχος τάχος ἔνδοθεν, ξένε, Κατατρύφησον τῶν σοφῶν νοημάτων, Καὶ πρὸς κόρον πλήσθητι καὶ τῶν σχημάτων, | |
60 | Μὴ φράσεως ἥδυσμά τι παραδράμῃς· Γενήσεται γὰρ ὡς γλυκάζον σοι μέλι. Πάντων κατάκρως ἐμφοροῦ τοῦ βιβλίου | |
Καὶ τῶν λόγων θαύμαζε τὴν πρώτην βρύσιν. | 9 |