TLG 3002 019 :: PROLEGOMENA DE COMOEDIA :: Tractatus Coislinianus (e cod. Paris. Coislin. 120) PROLEGOMENA DE COMOEDIA Gramm., Tractatus de comoedia Tractatus Coislinianus (e cod. Paris. Coislin. 120) Fort. epitome Aristotelis Poeticae libri ii Citation: Section — (line) | ||
1 | I Τῆς ποιήσεως ἡ μὲν ἀμίμητος A ἱστορική B παιδευτική 1 ὑφηγητική | |
5 | 2 θεωρητική | |
---|---|---|
2 | ἡ δὲ μιμητική A τὸ μὲν ἀπαγγελτικόν B τὸ δὲ δραματικὸν καὶ πρακτικόν 1 κωμῳδία | |
5 | 2 τραγῳδία 3 μίμους 4 σατύρους | |
3 | ἡ τραγῳδία ὑφαιρεῖ τὰ φοβερὰ παθήματα τῆς ψυχῆς δι’ οἴκτου καὶ δέους· [καὶ ὅτι] συμμετρίαν θέλει ἔχειν τοῦ φόβου· ἔχει δὲ | |
μητέρα τὴν λύπην. | 22 | |
4 | κωμῳδία ἐστὶ μίμησις πράξεως γελοίας καὶ ἀμοίρου μεγέθους, τελείας, 〈ἡδυσμένῳ λόγῳ〉 χωρὶς ἑκάστῳ τῶν μορίων ἐν τοῖς εἴδεσι, δρώντων καὶ 〈οὐ〉 δι’ ἀπαγγελίας, δι’ ἡδονῆς καὶ γέλωτος περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων | |
5 | κάθαρσιν. ἔχει δὲ μητέρα τὸν γέλωτα. | |
5 | γίνεται δὲ ὁ γέλως —ἀπὸ τῆς λέξεως —ἀπὸ τῶν πραγ‐ | |
μάτων | 24 | |
5 | 1 κατὰ ὁμωνυμίαν 2 〈κατὰ〉 συνωνυ‐ μίαν 3 〈κατὰ〉 ἀδολεσ‐ | 26 |
χίαν | 28 | |
10 | 4a 〈κατὰ〉 παρω‐ νυμίαν, παρὰ πρόσθεσιν καὶ ἀφαίρεσιν, 4b 〈παρὰ〉 ὑπο‐ | |
15 | κόρισμα, 4c 〈παρὰ〉 ἐξαλ‐ λαγήν. [—φωνῇ | |
—τοῖς ὁμογενέσι] | 30 | |
20 | 5 〈κατὰ παρ‐ ῳδίαν〉 6 〈κατὰ μετα‐ φοράν —φωνῇ | |
25 | —τοῖς ὁμογε‐ | |
νέσι〉 7 〈κατὰ〉 σχῆμα λέξεως. | 32 | |
6 | ὁ ἐκ τῶν πραγ‐ μάτων γέλως· 1 〈ἐκ τῆς ἀπάτης 2 ἐκ τῆς ὁμοι‐ | |
5 | ώσεως, χρήσει 〈ἢ πρὸς τὸ βέλτιον ἢ | |
πρὸς τὸ χεῖρον.〉〉 3 ἐκ τοῦ ἀδυνάτου 4 ἐκ τοῦ δυνατοῦ καὶ ἀνακολούθου | 34 | |
10 | 5 ἐκ τῶν παρὰ προσδοκίαν 6 ἐκ τοῦ κατασκευάζειν τὰ πρόσωπα πρὸς τὸ μοχθηρόν 7 ἐκ τοῦ χρῆσθαι φορτικῇ ὀρχήσει 8 ὅταν τις τῶν ἐξουσίαν ἐχόντων παρεὶς τὰ μέγιστα 〈τὰ〉 φαυλότατα λαμβάνῃ. | |
15 | 9 ὅταν ἀσυνάρτητος ὁ λόγος ᾖ καὶ μηδεμίαν ἀκολουθίαν ἔχων. | |
7 | διαφέρει ἡ κωμῳδία τῆς λοιδορίας, ἐπεὶ ἡ μὲν λοιδορία ἀπαρακαλύπτως τὰ προσόντα κακὰ διέξεισιν, ἡ δὲ δεῖται τῆς καλουμένης ἐμφάσεως. | |
8 | ὁ σκώπτων ἐλέγχειν θέλει ἁμαρτήματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. | |
9 | συμμετρία τοῦ φόβου θέλει εἶναι ἐν ταῖς τραγῳδίαις καὶ τοῦ | |
γελοίου ἐν ταῖς κωμῳδίαις. | 36 | |
10 | κωμῳδίας εἴδη· μῦθος, ἦθος, διάνοια, λέξις, μέλος, ὄψις. | |
11 | μῦθος κωμικός ἐστιν ὁ περὶ γελοίας πράξεις ἔχων τὴν σύστασιν. | |
12 | ἤθη κωμῳδίας τά τε βωμολόχα καὶ τὰ εἰρωνικὰ καὶ τὰ τῶν ἀλαζόνων. | |
13 | διανοίας μέρη δύο, γνώμη καὶ πίστις. 〈πίστεις πέντε〉· ὅρκοι, συνθῆκαι, μαρτυρίαι, βάσανοι, νόμοι. | |
14a | κωμική ἐστι λέξις κοινὴ καὶ δημώδης. | |
14b | δεῖ τὸν κωμῳδοποιὸν τὴν πάτριον αὐτῶν γλῶσσαν τοῖς προσώποις περιτιθέναι, τὴν δὲ ἐπιχώριον αὐτῷ ἐκείνῳ. | |
15a | μέλος τῆς μουσικῆς ἐστιν ἴδιον· ὅθεν ἀπ’ ἐκείνης τὰς αὐτοτελεῖς ἀφορμὰς δεήσει λαμβάνειν. | |
15b | ἡ ὄψις μεγάλην χρείαν τοῖς δράμασι τὴν † συμφωνίαν παρέχει. | |
16 | ὁ μῦθος καὶ ἡ λέξις καὶ τὸ μέλος ἐν πάσαις κωμῳδίαις | |
θεωροῦνται, διάνοιαι δὲ καὶ ἦθος καὶ ὄψις ἐν 〈οὐκ〉 ὀλίγαις. | 38 | |
17 | μέρη τῆς κωμῳδίας τέσσαρα· πρόλογος, χορικόν, ἐπεισόδιον, ἔξοδος. 1 πρόλογός ἐστιν μόριον κωμῳδίας τὸ μέχρι τῆς εἰσόδου τοῦ χοροῦ. | |
5 | 2 χορικόν ἐστι τὸ ὑπὸ τοῦ χοροῦ μέλος ᾀδόμενον, ὅταν ἔχῃ μέγεθος ἱκανόν. 3 ἐπεισόδιόν ἐστι τὸ μεταξὺ δύο χορικῶν μελῶν. 4 ἔξοδός ἐστι τὸ ἐπὶ τέλει λεγόμενον τοῦ χοροῦ. | |
18 | τῆς κωμῳδίας· —παλαιά, ἡ πλεονάζουσα τῷ γελοίῳ —νέα, ἡ τοῦτο μὲν προϊεμένη, πρὸς δὲ τὸ σεμνὸν ῥέπουσα | |
—μέση, ἡ ἀπ’ ἀμφοῖν μεμιγμένη. | 40 |