|
TLG 2701 007 :: GEORGIUS PISIDES :: Heracliadis iii acroaseos fragmenta GEORGIUS PISIDES Poeta, Diaconus
Referendarius, vel Georgius Pisida Heracliadis iii acroaseos fragmenta frr. 1–57 Citation: Fragment — (line) | |||
1 | σφύζεις, Ἀχιλλεῦ, καὶ μεθύσκῃ τὰς φρένας | ||
2 | ἐρῶ δέ σοι νῦν, εἴπερ οὐ βύειν θέλεις | ||
3 | α | λάβωμεν, ἄνδρες, εἰς νοῦν τὸν Θεοῦ φόβον | |
| β | στῶμεν κατ’ ἐχθρῶν τῶν πολλὰ δεινὰ Χριστιανοῖς εἰργασμένων | ||
| γ | τὸ Ῥωμαίων κράτος | ||
| 5 | 〈ἅπαντεσ〉 αἰδεσθῶμεν αὐτοδέσποτον | ||
|---|---|---|---|
| δ | στῶμεν κατ’ ἐχθρῶν δυσσεβῶς ὡπλισμένων | ||
| ε | πίστιν λάβωμεν τῶν φόνων φονεύτριαν | ||
| ζ | ὡς ἔνδον ἐσμὲν | ||
| η | καὶ 〈γὰρ〉 μέγαν κίνδυνον 〈ἡ〉 φυγὴ φέρει | 276 | |
| 10 | θ | ἐπεκδικῶμεν τὰς φθορὰς τῶν παρθένων | |
| ι | μέλη τετμημένα | ||
| κ | εἷς ἀντὶ πάντων | ||
| λ | τὰς καρδίας ἥπλωσας ἡμῶν, δέσποτα, τὸ σὸν πλατύνας ἐν παραινέσει στόμα | ||
| 15 | μ | ὤξυναν ἡμῶν οἱ λόγοι σου τὰ ξίφη | |
4 | α | ἡ πλάνη τῶν ἀνθράκων | |
| β | οἱ δ’ 〈αὖ〉 κατ’ αὐτὸν εἰσβαλεῖν τὸν Χοσρόην | ||
| γ | ῥύστῃ γενέσθαι καὶ τῆς Περσίδος τὸν κοσμόλεθρον – ⏑ – 〈τὸν〉 Χοσρόην | 277 | |
5 | Περσῶν ἐν τοῖς δυσβάτοις τόποις | ||
| πλανωμένη | 278 | ||
6 | α | τὸ πλῆθος ἐχθρῶν μὴ ταραττέτω ὑμᾶς, ἀδελφοί, | |
| β | Θεοῦ θέλοντος εἷς διώξει χιλίους | ||
| γ | στέφος λάβωμεν μαρτύρων, ὅπως χρόνος | ||
| 5 | ἡμᾶς ἐπαινέσῃ | ||
7 | πραγμάτων πάντως δύο κίβδηλός ἐστιν ἐργάτης εἷς, ὡς λόγος | ||
8 | ταῦτα πρὸ πολλοῦ τῇ διόπτρᾳ σου βλέπεις | ||
9 | ἐν νυκτὶ κλέψαι τὴν μάχην | 279 | |
10 | ἐκ τῆς ἀμέτρου συμφορᾶς τῶν συρμάδων | ||
11 | ταύρῳ γάρ ἐστι συμφυῶς εἰκασμένον σκιρτῶντι καὶ ῥίπτοντι τοὺς ὀπισθίους πόδας πρὸς ὕψος, εἶτα δὴ τὸν αὐχένα κυρτῶς ὑπεξαίροντι | ||
12 | οἷς οὔτε δίψης ἐστὶν ἥττων ἡ φύσις οὐδ’ αὖ κονίστρας ἐνδεὴς ἡ στερρότης, ἀλλ’ εἰσὶ δίψης καὶ τρύους ἀνώτεροι | ||
13 | οὐδ’ αὖ κονίστρας εἰς τὸ ῥῖψαι τοὺς πόνους | 280 | |
14 | αὐτὸς ἐκδραμὼν διεξόδους ἀντιπρόσωπος ᾔει | ||
15 | καὶ τὸν μέγιστον ἐκπεράσας Νυμφίον, ὅστις Τίγρητος ταῖς ῥοαῖς ἐπιρρέων ἀποστερεῖται τοῦ καλεῖσθαι Νυμφίος | ||
16 | οὐκ εἶχε μόχθον εἰς τὸν Εὐφράτου πόρον | ||
17 | ταύτην, κράτιστε, τὴν ἀπεξενωμένην ὁδὸν περάσας ὥσπερ ἔγγειον δρόμον | ||
18 | καὶ τῇ στενώσει τῆς γεφύρας 〈βάρβαροι〉 | ||
| ἔρριπτον αὑτοὺς ὥσπερ βάτραχοι | 281 | ||
19 | α | πῶς 〈γὰρ〉 θρασὺς πρὸς τὴν μάχην ὁπλίζεται καὶ πρὸς τοσοῦτο πλῆθος ἥρμοσται μόνος; | |
| β | 〈ἀλλ’〉 ὥσ〈περ〉 ἄκμων τὰς βολὰς ἀποπτύει | ||
20 | (Σκλάβος γὰρ Οὔννῳ καὶ Σκύθης τῷ Βουλγάρῳ αὖθίς τε Μῆδος συμφρονήσας τῷ Σκύθῃ γλωσσῶν ἔχοντες καὶ τόπων μερίσματα καὶ χωρὶς ὄντες καὶ μακρὰν συνημμένοι | ||
| 5 | μίαν καθ’ ἡμῶν ἀντεκίνησαν μάχην.) | ||
21 | (στρατοῦ τε πλῆθος ἐξαπέστειλε φθάσας) | 282 | |
22 | καὶ τὰς ἰκμάδας πωροῦντα καὶ σφίγγοντα λιθώδει τρόπῳ | ||
23 | (τὸ γὰρ κακὸν φύσημα τῆς Θράκης ὅλης) (νόθων τε πύργων μηχαναὶ καὶ συνθέσεις) (τὰ γλυπτὰ συζεύξαντες ἥπλωσαν σκάφη) (πλήθη προσῆλθεν, ὥσπερ ἦν εἰκασμένα | ||
| 5 | ὀκτὼ συναθροίζοντα μυριαρχίας) | ||
24 | (εἶχες γάρ, εἶχες συμφρονοῦσαν Παρθένον, ἥ σοι τὸ μέλλον τοῦ σκοποῦ προϊστόρει. ταύτην συνασπίζουσαν ἐξ ἔθους ἔχων ἀντεστρατήγεις ἐξ ἀΰλου καρδίας | ||
| 5 | τοῖς ἀντιτέχνοις τῶν ἀγώνων ὀργάνοις. τόξον γὰρ εἶχες τοῦ Θεοῦ τὴν ἐλπίδα τομώτερον τρέχουσαν ἀστραπῆς τάχους, πύργους δὲ πίστιν καὶ βέλη τὰ δάκρυα καὶ πῦρ τὸ Πνεῦμα· καὶ χελώνας εἰργάσω | 283 | |
| 10 | γόνυ προκλίνας καὶ καθεὶς τὸν αὐχένα· καὶ τοὺς στεναγμοὺς ἀντιπέμπων ὡς λίθους τοὺς πετροπομποὺς ἔστρεφες τῶν βαρβάρων.) | ||
25 | ταύτην δὲ τὴν φάλαγγα τὴν νεοσπάδα | ||
26 | μήτηρ τεκοῦσα ἀσπόρως | ||
27 | ὁ βάρβαρος δὲ τῷ λόγῳ καὶ τῷ τρόπῳ | ||
28 | φεύγων ἀτρομήτως καὶ τρέχων ὑπόστροφα | ||
29 | κατόπιν κυνὸς δίκην | ||
30 | τὴν ἱππικὴν ὑπεῖχεν ὁ στρατὸς φθόην | 284 | |
31 | σύρει πρὸς ἡμᾶς ὁ στρατὸς μετὰ δρόμου | ||
32 | ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς ἀοιδίμου μάχης γίνεσθε λῃσταί | ||
33 | εἰ γὰρ αὐτὸ Περσίδος ἔσβεστο θάρσος | ||
34 | ἀεὶ γάρ, ὡς ἔοικεν, αἱ περιστάσεις ἐκ τῶν ἐναύλων ἠρεθισμέναι πόνων τίκτουσιν ὁρμὰς κρειττόνων βουλευμάτων, ὅταν μάλιστα καὶ κατάλληλον φύσιν | ||
| 5 | τεθηγμένην εὕρωσιν εἰς εὐτολμίαν | ||
35 | οἶστρος γάρ ἐστι καὶ μάλιστα βαρβάροις | ||
| πρὸς τὰς μεταβολὰς εὐμεταπτώτως ἔχειν | 285 | ||
36 | εἰς τρεῖς γὰρ ὄγκους τὸν στρατὸν περισχίσας ὑφεῖλκε τοὺς σοὺς τῷ δοκεῖν περιτρέχων | ||
37 | εἰ δ’ αὖ σχολάζει καὶ προσοχθεῖ τῇ μέθῃ | ||
38 | καὶ τὰς ἀθέσμους ἡδονὰς τοῦ βαρβάρου ἐνθουσιώσας τῇ πυρώσει τῆς μέθης ὑπεξανῆπτον | ||
39 | ταύτην ἀφέντες τὴν ἀπόσπονδον μέθην καὶ πᾶσαν ἰλὺν ἀλλοφύλων ᾀσμάτων | ||
40 | πολλοὺς δὲ βάκχους ἦν ὁρᾶν ἀκουσίως τὴν ἐσχάτην ὄρχησιν ἐξορχουμένους | ||
41 | καὶ πάντες ὥσπερ ἐν κακῶν πανηγύρει ἄλλος κατ’ ἄλλην συμφορὰν ἐδυστύχει | ||
42 | κρατῶν † ἐνὶ μάχαις † καὶ κατηχῶν ἐν μάχαις | 286 | |
43 | πάντας δ’ ἐφέλκων οἷα μαγνῆτις λίθος ἢ μᾶλλον εἰπεῖν Ἡρακλείαν τὴν λίθον· φύσιν γὰρ αὐτὸς ἑλκτικωτέραν ἔχει〈σ〉 | ||
44 | εἷλκες γὰρ αὐτοὺς ὥσπερ ἡλίου τόνος σύρει πρὸς αὑτὸν ἑλκτικῶς τὰς ἰκμάδας | ||
45 | πρὸς τὰς ἐπιδόσεις τῶν ξίφων καὶ τῶν λίθων | ||
46 | 〈ἐν μ〉έσω τῶν ἀσπίδων ἦλθες ἐμβριθεῖ τάχει | ||
47 | ἐπέσχεν ὑμῶν τὴν βολὴν ἠπειγμένην | ||
| ἡ τοῦ χιτῶνος ἐμπεσοῦσα διπλόη | 287 | ||
48 | τίς γὰρ ἤλπιζε τὸν 〈δράκοντα〉 Χοσρόην | ||
| φυγεῖν; | 288 | ||
49 | πρὸς τοὺς ἀγωγοὺς ἐτράπη τοῦ Τίγριδος | 289 | |
50 | α | ἐγὼ διώκω καὶ πρὸς εἰρήνην τρέχω | |
| β | πλὴν οὐχ ἑκὼν γὰρ πυρπολῶ τὴν Περσίδα ἀλλ’ ἐκβιασθεὶς | ||
| γ | ῥίψωμεν ὅπλα | ||
| 5 | δ | τὸ πῦρ σβέσωμεν, πρὶν τὸ πᾶν καταφλέγῃ | 290 |
51 | ἐπεὶ δὲ λοιπὸν ἐντὸς ἦν τῶν ἁμμάτων δεσμοῦσιν αὐτὸν ἀσφαλεστέρᾳ δέσει | ||
52 | α | ἄγουσιν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ σκότους ὃν αὐτὸς ὠχύρωσεν ἐκ νέας κτίσας | |
| β | ἄρτον πενιχρὸν | ||
| γ | ὃν συνήγαγε〈ν〉 μάτην | ||
| 5 | δ | τὸν κόσμον ἠρήμωσεν | |
53 | ἐμπόνους δ’ ὁ Χοσρόης | ||
| ἐπεξελεύσεις ποικίλας ὑφίστατο | 291 | ||
54 | α | μυστικὴν θεωρίαν | |
| β | 〈ὁ〉 δημιουργήσας ⏑ – ⏑ τὴν κτίσιν | ||
| γ | ἐξῆλθον εἰς συνάντησιν αὐτοῦ | ||
| δ | κλάδους καὶ λαμπάδας 〈λαβόντεσ〉 | ||
| 5 | ε | τὴν γῆν ἔβρεξαν | |
55 | μαιεύεται δὲ πᾶν τὸ τῆς Ῥώμης γένος τοὺς σοὺς ἐπαίνους ἐκπιέζον ὡς γάλα | ||
56 | κἀγὼ γὰρ εἷς ἦν τῶν βοᾶν ἠπειγμένων | ||
57 | καὶ πάντας ἡμᾶς οὐσιῶσαί σοι θέλεις | ||
| καὶ τεκνοποιεῖν τῷ Θεῷ καθ’ ἡμέραν | 292 | ||