|
TLG 2679 006 :: TESTAMENTUM SALOMONIS :: Testamentum Salomonis (recensio C) (mss. VWSTU) TESTAMENTUM SALOMONIS Hagiogr. Testamentum Salomonis (recensio C) (mss. VWSTU) Source: McCown, C.C. (ed.), The testament of Solomon. Leipzig: Hinrichs, 1922: 76–87. Citation: Page — (line) | ||
76(1t) | ΔΙΑΘΗΚΗ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ | |
| 2t | Recensio C | |
|---|---|---|
| 3t | Prologus | |
| 4 | 1. Ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν Δαυεὶδ τὸν βασιλέαν | |
| 5 | προσευξαμένου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ οἰκοδομεῖν τὴν Σιών, προσευχο‐ μένου δὲ αὐτοῦ ἦλθεν φωνὴ λέγουσα· «Σολομῶν υἱὸς Δαυείδ, κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων σου αὐτὸς εἰσακούσας τῆς προσευχῆς σου δέδωκά σοι πᾶσαν τὴν ἰσχὺν, καὶ ἰδοὺ ἔσῃ βλέπων πᾶσαν τὴν σοφίαν λελευκασμένην ὡς χιόναν ἐνώπιόν σου καὶ τῶν | |
| 10 | ὀφθαλμῶν σου.» 2. Ταῦτα ἀκούσας καὶ ὥσπερ ὑπό τινος αὐγῆς ἐλλαμφθεὶς καὶ ἐμπνευσθεὶς τὴν διάνοιαν ἦν παρακαλῶν καὶ δεόμενος τοῦ θεοῦ λέγων οὕτως· «θεὲ αἰώνιε», ἔφη, «θεὲ ἀπε‐ ρινόητε, ἄκτιστε καὶ ἀόρατε, ὁ πάντα κτίσας τῷ νεύματί σου μόνῳ, ἔπιδε τοῦ δούλου σου δέησιν καὶ διασάφησον τὴν τῶν | |
| 15 | χειρῶν σου ἐνέργειαν. 3. καὶ γὰρ ὅσα ἐποίησας σὺ ὁ θεός, πρὸς σύστασιν πάντων τῶν ἡμετέρων σωμάτων ἐποίησας καὶ ὠφέλειαν, τά τε καρποφόρα καὶ μὴ καρποφόρα δένδρα, θηρία τε καὶ πε‐ τεινά, καὶ αὐτὸν δὴ τὸν θεῖον ἀέραν ὃν πᾶσα φύσις ἐπιπνέει. 4. τὸ μέγιστόν σε τοίνυν δυσωπῶ ἵνα διανοιχθῶσί μου οἱ ὀφθαλ‐ | |
| 20 | μοὶ καὶ ὁρῶ τὴν ἀποκεκρυμμένην σοφίαν σου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ | |
| εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.» 5. ταῦτα τοίνυν εὐξαμένου φωνῆς | 76 | |
77 | ἤκουσεν λεγούσης· «Σολομῶν, Σολομῶν, κύριος ὁ θεός σου ἐρεῖ· ‹ἄρξαι κτίζειν μου οἶκον εἰς ὄνομα τῆς ἐπουρανίου μου Σιών.›» καὶ ἤρξατο οἰκοδομεῖν τὴν Σιών. 8. Καὶ ταῦτα εἰπὼν ἔφη μετὰ κλαυθμοῦ· * «δέομαί σου, | |
| 5 | βασιλεῦ Σολομῶν, ἵνα μή με κατακαύσῃς ὑπὸ τῆς σφραγῖδος, καὶ ὑπόσχομαί σοι ἐν ὅρκῳ ὅτι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ὄντος προσ‐ φέρω σοι πάντα τὰ δαιμόνια καὶ παραδώσω σοι ταῦτα ὑποχει‐ ρίους δι’ ἑνὸς ἑκάστου σημείων καὶ τῶν δυνατῶν καὶ τῶν δυνα‐ μένων καὶ τῶν ἐξουσιαζόντων.» καὶ εἶπον ἐγὼ Σολομῶν· «εἰ | |
| 10 | τοῦτο ποιήσεις, ἔσῃ ἐλεύθερος.» 9. καὶ λέγει μοι· «λάμβανε ἐρίφους μελανοὺς ἀγεννήτους εἰς ἀριθμὸν ποσουμένων ναʹ, καὶ ἔνεγκέ μοι μάχαιραν καινὴν τρίκωλον μελανοκέρατον, καὶ ἐκδεί‐ ραντες τὰς ἐρίφους.» 10. εἶτα προσέταξεν ἐναχθῆναι αἷμαν ἀν‐ θρώπινον τοῦ δευθῆναι τὰ δέρματα καὶ ἔρραψεν αὐτὰ ἀνὰ δύο | |
| 15 | φύλλων καὶ ἔρρυψεν αὐτὰ ἐν τριῳδίῳ, καὶ εὗρεν γεγραμμένον | |
| ἑνὸς ἑκάστου ὄνομα ἰδιοχείρως ἐν τοῖς δερματίοις καὶ τὸ ση‐ | 77 | |
78 | μεῖον αὐτοῦ καὶ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ καὶ τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ οὕτως· X. Τζιανφιέλ· * δεσπόζει ρμʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ ἀναγγεῖλαι τὰ παρεληλυθότα καὶ τὰ ἐνεστῶτα καὶ τὰ μέλλοντα. 2. Φα‐ | |
| 5 | ράν· * δεσπόζει ͵α· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ πληρεῖν πάντα τὰ θελή‐ ματα. δύναται καὶ πῦρ ἀναβιβάζειν εἰς τὸν ἀέρα καὶ ὕδωρ κατάγειν καὶ ἀστέρας ὑποδεικνύειν. 3. Μαχουμέτ· * δεσπόζει σʹ· ἐνεργεῖ εἰς τὸ γελᾶν ἀνθρώπους ἀλλήλων. ποιεῖ δὲ καὶ τετρά‐ ποδα λαλεῖν ἀνθρωπίνως καὶ ἀναφαίνεσθαι τοὺς ἀνθρώπους | |
| 10 | ἀκεφάλους. ποιεῖ δὲ τούτους * γυμνοὺς περιπατεῖν ἀλλὰ καὶ τὰ ἄλογα κτήνη βλέπειν ἀλλήλα ὡς θηρία ἄγρια. 4. Ναπούρ· * δεσπόζει νʹ· δύναται ἐν μιᾷ ὥρᾳ παρέχειν χρυσίον καὶ ἀργύριον ὅπερ διεπράξας πρὸς τῆς ἀπαντῆς σου τῆς ζωῆς καὶ τῆς γεν‐ νήσεως μέχρι τότε, ὁμοίως καὶ στολὰς μὴ ῥηγνυμένας. 5. Ῥοάπτ· | |
| 15 | * δεσπόζει υʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ γενέσθαι φρόνιμον καὶ νοῦν ἐμφύειν. 6. Παρέλ· * δεσπόζει κεʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ ἀνθῆσαι | |
| τὰ δένδρα παρὰ καιρόν, φῦναι δὲ καὶ βοτάνας εἰς ξηρὸν ξύλον. | 78 | |
79 | 7. Ἀσμοδεῶ· δεσπόζει ξʹ· δύναται ἐν τῷ θέρει παρέχειν χιόνας καὶ βρέχειν, ἀλλὰ καὶ κεράσια παρέχειν ἐν χειμῶνι. 8. Μπηλέτ· * δεσπόζει σʹ· δύναται εἴ τι θέλει ποιῆσαι ἐν τῷ μέρει τῆς Παλαιστίνης. 9. Λασαράκ· * δεσπόζει τʹ. δύναται | |
| 5 | ποιῆσαι πολέμους καὶ παρατάξεις καὶ νίκας καὶ ἀνδραγαθίας. 10. Ῥααμέτ· * δεσπόζει σʹ· οὗτος προλέγει τὰ μέλλοντα καὶ πλου‐ τοδοτεῖ. 11. Τζερεπόνες· * δεσπόζει ρνʹ· δύναται ποιῆσαι καὶ συντύχωσιν ἱστορίαι καὶ τὰ εἴδολα, ἀκούειν δὲ καὶ ὀρνέων * φωνάς. 12. Νταρωγάν· * δεσπόζει τʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ καθα‐ | |
| 10 | ριεῦσαι πᾶσαν ῥυπαρίαν καὶ τοὺς πτωχοὺς ὡς πλουσίους ποιῆ‐ σαι, καὶ εἰ ἔσται αὐτοῦ, βασιλεύει. 13. Πελών· * δεσπόζει ͵α· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ παραδοῦναι κάστρα καὶ πόλεις καὶ χώρας. 14. Σουπιέλ· * δεσπόζει ͵α· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ ποιῆσαι ἐπανά‐ στησιν κατὰ τοῦ δεσπότου καὶ παραδοῦναι ἑτέρῳ τῷ ἄρχοντι | |
| 15 | εἰς τὸ ἄρχειν καὶ ἐλευθερῶσαι δεσμίους ἐν ταῖς φυλακαῖς ὁμοίως καὶ αἰχμαλότους. 15. Ὀριένς· * δεσπόζει φʹ πνευμάτων τῶν ἀνα‐ τολικῶν· δύναται καὶ αὐτὸς ὁμοίως ὅσα δύνανται οἱ πάντες. 16. Ἀμεμῶν· * δεσπόζει μεσημβρινῶν πνευμάτων φʹ· δύναται καὶ αὐτὸς ὁμοίως. | |
| 20 | 17. Ἐλτζήν· * δεσπόζει βορείων ** πνευμάτων φʹ· δύναται καὶ αὐτὸς ὁμοίως. 18. Πανῶν· * δεσπόζει καὶ οὗτος τῶν πνευ‐ | |
| μάτων τῶν θαλασσίων χʹ· ἐνεργεῖ δὲ καὶ αὐτὸς εἰς ἀνέμους | 79 | |
80 | καὶ πλοῖα. 19. Βούλ· * δεσπόζει καὶ αὐτὸς πνευμάτων τῆς δύσεως φʹ· δύναται καὶ αὐτὸς ὁμοίως. 20. Ἀμπατζούτ· δε‐ σπόζει καὶ αὐτὸς ͵α· ἐνεργεῖ δὲ εἰς πᾶσαν τέχνην καὶ μάθησιν καὶ φρόνησιν καὶ γράμματα. 21. Ἀσταρώθ· * δεσπόζει ͵β· | |
| 5 | ἐνεργεῖ δὲ εἰς τοὺς ἀπερχομένους καὶ ἐξερχομένους καὶ στήκον‐ τας· ποιεῖ δὲ καὶ θησαυροὺς φανερωθῆναι. 22. Λουπήτ· * δεσπόζει ͵ε· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ ἀκούειν καὶ κράτειν καὶ πράττειν, κτίζειν καὶ χαλᾶν καὶ βλέπειν καὶ μεταφέρειν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον. 23. Ἀπολήν· * δεσπόζει ρʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ πλουτῆσαι | |
| 10 | καὶ παρέχειν χρυσίον καὶ ἄργυρον πολύν. 24. Ἀστερώθ· * δε‐ σπόζει αʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς βασιλείας καὶ πόλεις καὶ κάστρα καὶ πύργους καὶ κτίσματα. 25. Λάτζηφερ· * δεσπόζει ͵γ· ἐνεργεῖ εἰς πάντας τοὺς ἄρχοντας δηλαδὴ καὶ εἰς τοὺς βασιλεῖς, καὶ δύναται καὶ ὅσα θέλει. 26. Μαγώτ· * δεσπόζει καὶ αὐτὸς ͵δ· ἐνεργεῖ * | |
| 15 | δὲ εἰς τὸ λέγειν καὶ ποιεῖν. 27. Καράπ· * δεσπόζει ͵ζ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς πόλεις καὶ κάστρα καὶ οἴκους. 28. Οὔλεος· * δεσπόζει μιᾶς φυλῆς, ἤτοι α̈. ποιεῖ δὲ μεγιστάνους καὶ στολὰς λαμπρὰς καὶ παίγνια καὶ παροφθαλμίας, καὶ ποιεῖ ὄνους τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἄλλα ζῷα. οἵα θέλεις. 29. Κρινέλ· * δεσπόζει σ̈· ἐνεργεῖ | |
| 20 | δὲ εἰς τὸ ἀναιρεῖν ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, ποιεῖ δὲ μάχας καὶ | |
| ταραχὰς καὶ ὀχλήσεις. 30. Τουγέλ· * δεσπόζει χʹ· ποιεῖ δὲ ἀγά‐ | 80 | |
81 | πας, πόλεις πρὸς πόλεις καὶ ἀνθρώπους μετὰ ἀνθρώπων καὶ ἄνδρας μετὰ γυναικῶν. 31. Σεταριέλ· * δεσπόζει κʹ· φανερεῖ θησαυρούς, ποιεῖ δὲ καὶ τὸν χρώμενον ἀθεώρητον, παρὰ μηδε‐ νὸς θεωρούμενον. παρέχει δὲ καὶ ταῖς γυναιξὶν γνώμας χρηστάς. | |
| 5 | 32. Φακανέλ· * δεσπόζει ζ̈· ἐνεργεῖ δὲ εἰς πάντα τὰ θελήματα τοῦ βουλομένου. 33. Ὀέλ· * δεσπόζει ͵γ· δύναται δὲ καὶ αὐτὸς ὅσα δύνανται οἱ πάντες αὐτὸς μόνος. 34. Λένελ· * δεσπόζει λʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ παρέχειν χρυσίον καὶ ἀργύριον· καὶ φέρει γυναῖκας παρὰ | |
| 10 | μηδενὸς θεωρούμενος. 35. Σαρατιέλ· * δεσπόζει ρʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς σεληνιαζομένους· δοκεῖ δὲ καὶ τὴν σελήνην καταβιβάζειν. 36. Μυρατζιέλ· * δεσπόζει β̈ʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς στρατείας καὶ πο‐ λιορκίας καὶ πόλεων αἰχμαλωσίας. 37. Σανσωνιέλ· * δεσπόζει ͵ζτʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ ποιῆσαι κλύδωνας μεγίστους καὶ ἀνέμους | |
| 15 | σφοδρούς. 38. Ἀσιέλ· * δεσπόζει ϊʹ· ἐνεργεῖ εἰς τὸ φανερωθῆναι τὰ κλεπτόμενα καὶ τοὺς κλέπτας καὶ θησαυρούς τινας, ἐπιγινω‐ σκομένους μὲν εἰς τόπον, μὴ γινωσκομένους δὲ ἐν ποίῳ μέρει κεῖνται τοῦ τόπου. 39. Καστιέλ· * δεσπόζει σʹ· ἐνεργεῖ δὲεἰς | |
| τὸ ὑγιᾶναι πᾶσαν ἀσθένειαν. 40. Μεινγέτ· * δεσπόζει ξʹ· δύνα‐ | 81 | |
82 | ται ὄφεις καὶ δράκοντας ποιῆσαι. 41. Ἐνοδάς· * δεσπόζει νʹ· δύναται * εἰς τὸν ἀέραν πῦρ ἀνάγειν καὶ ἅρματα ἐμφανῶς κα‐ τακαῦσαι. 42. Ἀτανιανούς· * δεσπόζει ͵α· δύναται δοῦναι πᾶ‐ σαν τέχνην καὶ γνῶσιν καὶ φρόνησιν τοῖς ἀνθρώποις. | |
| 5 | 43. Μυραγκούς· * δεσπόζει λʹ· δύναται κρατεῖν τὸν ἥλιον τοῦ μὴ φαίνεσθαι. 44. Ποτζέτιες· * δεσπόζει σʹ· δύναται ποιῆ‐ σαι ἀνθρώπους καὶ ζῷα ἀνελθεῖν εἰς τὸν ἀέραν. 45. Ἄνετ· * δεσπόζει ρʹ· γνωρίζει δὲ ὅλας τὰς πέτρας καὶ τοὺς μαργάρους, ποιεῖ καὶ τὰ ἄλλα μέταλλα. 46. Παλτάφωτε· * δεσπόζει ϊ· * | |
| 10 | ποιεῖ γνωρίζειν πάντα τὰ βότανα καὶ ποῦ ἕκαστον ἐνεργεῖ καὶ ὠφελεῖ. 47. Σαπαρατζήλ· * δεσπόζει νʹ· ποιεῖ γνωρίζειν τὰ ὄρνεα πάντα καὶ ποῦ ἕκαστον ἐνεργεῖ. 48. Ταρσεύς· * δεσπόζει ξʹ· ποιεῖ δὲ γνωρίζειν τὰ δένδρα καὶ ποῦ ἕκαστον ἐνεργεῖ. 49. Ναβέλ· * δεσπόζει μʹ· ποιεῖ δὲ γνωρίζει τὰ τετράποδα πάντα καὶ ποῦ | |
| 15 | ἕκαστον ὠφελεῖ. 50. Σαταήλ· * δεσπόζει εʹ· ἐνεργεῖ εἰς τοὺς κροκοδείλους καὶ παρέχει * τούτους εἰς ὑποταγήν. 51. Ναπα‐ λαικόν· * δεσπόζει εʹ· δύναται ποιῆσαι τὴν ἡμέραν νύκταν καὶ τὴν νύκταν ἡμέραν. 52. Μακατάκ· * δεσπόζει εʹ· ἐνεργεῖ δὲ εἰς τὸ πληθῦναι τὰ ποίμνια καὶ τοὺς ἵππους. | |
| 20 | 53. Ἐγὼ δὲ ἐν ἀποκρύφῳ θέμενος τόπῳ καταλιμπάνω τοῖς | |
| τέκνοις μου ὅρκῳ παραδοὺς θεοῦ Σαβαὼθ ἁγίου ὀνόματος τοῦ | 82 | |
83 | μηκέτι τινὶ μεταδοῦναι τοῦτο τὸ μέγα καὶ θεῖον μυστήριον, ἀλλ’ ἐν ἀσφαλεῖ κατέχειν τόπῳ ὡς θησαυρὸν ἀδαπάνητον· ταῦτα * τοῖς πολλοῖς ἀθεώρητα καὶ ἀπόκρυφα διὰ τοὺς φρικ‐ τοὺς ἀπεχώρισα ὅρκους. | |
| 5 | XI. Ἐρωτηθεὶς δὲ ὁ Βεελζεβοὺλ, ὃς Ἐντζιανφιὲλ καλεῖται παρ’ ἐμοῦ, εἰ ἔστιν καὶ θήλεα δαιμόνια, τοῦ δὲ φήσαντος εἶναι, ἐβουλόμην ἰδεῖν. 2. καὶ ἀπελθὼν ὁ τοιοῦτος ἤνεγκεν ἔμπροσθέν μου τὴν Ὀνοσκελοῦν καλουμένην μορφὴν ἔχουσαν περικαλλῆ καὶ σῶμα γυναικὸς εὐχρώτου, κτήμας δὲ ἡμιόνου. 3. ἐλθούσης δὲ | |
| 10 | αὐτῆς ἔφην αὐτὴν λέγων· «σὺ τίς εἶ;» ἡ δὲ ἔφη μοι· «ἐγὼ Ὀνοσκε‐ λοῦ καλοῦμαι, πνεῦμα σεσωματοποιημένον. φωλεύω δὲ ἐπὶ τῆς γῆς· σπήλαιον οἰκῶ ἔνθα χρυσίον κεῖται. 4. ἔχω δὲ πολυποίκι‐ λον τρόπον· ποτὲ μὲν ἀνθρώπους πνίγω ὡς δι’ ἀγχόνης, ποτὲ δὲ ἀπὸ τῆς φύσεως ⸢ἐπιεγκόνων⸣ σκολιάζω αὐτούς. * 5. πλεῖστά | |
| 15 | μοι οἰκητήρια· πολλάκις δὲ καὶ συγγίνομαι τοῖς ἀνθρώποις ὡς γυναῖκάν με εἶναι, πρὸ δὲ τῶν ἄλλων τοὺς μελιχροῦς, οὗτοι γὰρ καὶ συναστροί μού εἰσιν· καὶ γὰρ τὸ ἄστρο μου οὗτοι λάθρα καὶ φανερῶς προσκυνοῦσιν.» 6. ἐπηρώτησα δὲ αὐτὴν ἐγὼ Σολο‐ μῶν· «πόθεν γεννᾶσαι;» ἡ δὲ ἔφη· «ἀπὸ φωνῆς βηρσαβεὲ ἱππι‐ | |
| 20 | κῆς χρηματικῆς.» | 83 |
84 | 7. Καὶ κατέκλεισα αὐτὴν ὑποκάτωθεν τεσσάρων λίθων με‐ γάλων. ἡ δὲ ἐβόησεν· «ἔξελέ με, ἔξελέ με, καὶ ἐνεγκῶ σοι τρά‐ πεζαν μετὰ φιάλου καὶ κύλικος, ἥντινα λαβὼν ἐπικρούσας μετὰ ἱμάσθλης πάντα προσφέρει σοι τὰ ὑποτεταγμένα βρωτὰ καὶ | |
| 5 | ποτά.» 8. καὶ κελεύσας ἀχθῆναι αὐτὴν, ἤνεγκέ μοι τράπεζαν λιθίνην ἐκ λίθου ἰάσπιδος· μῆκος αὐτῆς ὡς πηχῶν τεσσάρων καὶ πλάτος πηχῶν τεσσάρων, ἔχουσα καὶ ἐν τοῖς κέρασιν μυρμη‐ κολέοντας τέσσαρας λαλοῦντας ἀντ’ ἐμοῦ ὅσα ἤθελον. 9. καὶ δὴ κελεύσας ὁμοῦ καὶ τὴν τράπεζαν ἐναχθῆναι ἐπεζήτουν καὶ | |
| 10 | τὴν * κύλικαν, μέντοι καὶ λίθον λυχνίτην κύλικος, καὶ περιέχον σχῆμα ἐπιδέδωκεν, καὶ ἡ μὲν τράπεζα ὅσα βρωτά, ἡ δὲ κύλιξ ὅσα ποτὰ παρεῖχεν ἐπιζητούμενα. XII. Ἀνεζήτησα γὰρ ἐκ τῆς σφραγῖδος τὸ Παλτιὲλ Τζαμάλ, καὶ εὐθέως παραστὰς ἔφη μοι· «Σολομῶν, υἱὲ Δαυείδ, τί ἐκ‐ | |
| 15 | πειράζεις τοὺς δούλους σου καὶ τὰς δούλας σου; ἡμεῖς πάντες ἕως καιροῦ * σου καὶ δουλεύειν καὶ ὑπείκειν καθυποσχόμεθα καὶ τὰ ὀνόματα ἡμῶν ⸢ἔχειν⸣ ἐν ἀσφαλείᾳ ἐγράψαμεν καὶ τὰς δυνά‐ μεις ἀνηγγείλαμεν ἁπάσας. 2. ὅντινα προστάσσεις, τὸ κελευό‐ μενον ἐκπληρεῖν προθυμότατα. καὶ δεόμεθά σου ἵνα μὴ ἐάσῃς | |
| 20 | ἡμᾶς ἀπελθεῖν εἰς πέλαγος ἀχανές.» | |
| 3. Ἐγὼ δέ φησιν αὐτὸν εἰ ἔστιν ἀνάστασις τῶν τεθνεότων. | 84 | |
85 | καὶ ἐφώνησεν φωνὴν μεγάλην λέγων· «ἔστιν, ἔστιν, μὰ τὸν ἰσχυρὸν θεὸν καὶ ζῶντα. καὶ ἡμεῖς γὰρ οἴησιν περιφερόμενοι ἐζοφώθημεν * φωτεινοὶ ὄντες τὸ πρότερον, καὶ ἔτι τῇ μετανοίᾳ οὐ προσεκλίναμεν. 4. λέγω δέ σοι ταῦτα, ὦ βασιλεῦ, θεὸς μό‐ | |
| 5 | νος εἷς ἐστιν, ὃς τριὰ ὑμνολογεῖται παρὰ τῶν φωτεινῶν ἀγγέ‐ λων. αὐτὸς οὕτως σε ἡμᾶς παρέδωκεν, ἡμεῖς δὲ οἰκειοχείρως τὰ ὀνόματα ἡμῶν παρεδώκαμεν καὶ ἐπετάξαμεν καὶ ταῖς σφραγῖ‐ σιν ὁμοίως. 5. καὶ ὅστις, ὦ βασιλεῦ, γίνωσκε τ’ ἀληθές, ἁγνίζει ἑαυτὸν ἡμέρας τρεῖς καὶ ἐπικαλεῖται τῇ ἁφῇ τῆς χειρὸς ἕναν | |
| 10 | ἡμῶν ὃν αἱρεῖται ἄρχοντα, ἐκπληροῖ τὸ κελευόμενον αὐτοῦ, καὶ ὥσπερ οἰκέτης τῷ ἰδίῳ δεσπότῃ πειθαρχεῖ, οὕτως ὁμοίως καὶ αὐτὸς τῷ κεκτημένῳ ἡμῶν τὰ ὀνόματα. 6. πρέπει οὖν ταῦτα ἐπιλέγειν τὰ ὀνόματα διὰ λίθου ἰάσπιδος ἐγγεγλυμμένης ζῳδίοις τοῖς δώδεκα· μέσον δὲ ὁ ὄφις καὶ λύρα, ἰστὸς καὶ ἄρκος, καὶ | |
| 15 | ὑπὲρ τὸν τύμπανον κυλικὴ φορὰ καὶ ἄνωθεν τούτου τὰ γράμ‐ ματα ταῦτα· ZABARζHC, καὶ αὐτίκα ὑποτασσόμεθα τῷ κεκτη‐ μένῳ καὶ ἄκοντες. | |
| XIII. Πλὴν, ὦ βασιλεῦ, καὶ τούτῳ προσεκτέον σοι· ἄνθρωποι | 85 | |
86 | πολλοὶ μέλλουσιν ζητεῖν τὸ τοιοῦτον μέγα μυστήριον ἵνα ὑπο‐ τασσώμεθα ὑπ’ αὐτῶν, καὶ εἰ ἀκούσεις ἡμῶν ἐροῦμεν.» καὶ εἶπον· «λέγε, ἀποστάτα καὶ ἀπατεών.» 2. ὁ δὲ ἔφη· «σὺ καὶ τοῖς τέκνοις σου μόνοις ἐγκατάλειπε τὴν θησαυρὸν καὶ μὴ τοῖς | |
| 5 | πᾶσιν καὶ ἀφελεστέροις. ποίησον δὲ ἡμῖν σημεῖον ὅπως μετὰ τὸ ἀποθανεῖν σε Ἐζεκείᾳ τῷ βασιλεῖ ποιήσεις ἑτέραν διαθήκην τῷ κόσμῳ καὶ ἡ τοιαύτη ἔσται ἀποκεκρυμμένη καὶ μὴ φανερὰ τοῖς κοινοῖς καὶ ἀφελεστέροις, ἵνα μὴ ὁ θησαυρὸς ἐκλείπῃ τοῖς οἰκου‐ μένοις. 3. οὐδεὶς γὰρ ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τῆς σήμερον ἡμᾶς ἐδου‐ | |
| 10 | λώσατο, καὶ μὴ παραχωρίσῃς ἡμᾶς θνητοῖς σώμασιν πειθαρχεῖν. 4. ὁ γὰρ Ἐζεκείας, ὦ βασιλεῦ, πολλὰ μὲν καὶ πατροπαράδοτα κατακαύσει καὶ ἄλλα πολλὰ μὲν ἀφανίσει βιβλία, καὶ τὴν οἰκου‐ μένην στηρίξει καὶ τὰ περιττὰ διακόψει. 5. Ἐγὼ δὲ Σολομῶν ἀκούσας εἶπον αὐτόν· «ἐξορκίζω σε εἰς | |
| 15 | τὸν θρόνον τοῦ θεοῦ τὸ ἀσάλευτον καὶ εἰς τὸ ὄρνεον τὸ περι‐ πετόμενον ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἵνα με εἴπῃς ἐν ποίῳ ἀγ‐ γέλῳ οἱ πάντες καταργεῖσθε.» 6. καὶ εἶπέν μοι· «βασιλεῦ Σολο‐ μῶν, ἡμεῖς πάντες ὑπὸ τοῦ θεοῦ δυνάμει καταργούμεθα καὶ ἐν τῷ ὀνόματι Ἀγλά, ἀλλ’ ἐπειδὴ τῇ σφραγῖδι κατεδεσμεύσας ἡμᾶς | |
| 20 | σὺ μόνος, ὑποτασσόμεθα μέχρι τινός. 7. ἐλεύσονται γὰρ ἡμέραι ἐν αἷς πολλὰ δεηθήσῃ, καὶ διὰ τοῦτο ἱκετεύομέν σοι ὅπως ἐν ταῖς ἑξῆς γενεαῖς ἕξομεν σημεῖον τῆς βασιλείας σου καὶ ὑπο‐ δείξομεν τοῦτο Ἐζεκείᾳ τῷ βασιλεῖ ὅπως δειχθῇ καὶ πλατυνθῇ εἰς τὴν οἰκουμένην ἣν δώσομεν αὐτῷ διαθήκην καινήν. 8. καὶ | |
| 25 | ταύτην, ἐν ᾗ ἀληθινῶς τὰ ὀνόματα ἡμῶν ἐχαράξαμεν, κατακαύ‐ | |
| σει ἄνευ ἑνὸς μόνου ἥτις φυλαχθήσεται καὶ ἐν τῇ προσδοκου‐ | 86 | |
87 | μένῃ τοῦ θεοῦ παρουσίᾳ πάλιν διαπλατυνθήσεται. 9. ἡ δὲ παρ’ ἡμῶν δοθεῖσα τῷ Ἐζεκείᾳ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ παραδοθήσεται καὶ ὡς μέγα τι κειμήλιον παρὰ τοῖς σοφοῖς φυλαχθήσεται, ἥντινα ὡς παίγνιον καὶ ἀπάτην ἐκδώσομεν ἐν τῷ κόσμῳ. | |
| 5 | 10. Ταῦτα ἀκούσας ἐγὼ Σολομῶν ἐδεήθην τοῦ θεοῦ καὶ εἶπον· «θεὲ πατέρων, Ἀδωνάϊ μέγας, ὁ τὴν σοφίαν τῳ δούλῳ σου χαρισάμενος, ἀποκάλυψόν μοι τί δεῖ ποιῆσαι.» 11. καὶ ἦλθεν φωνὴ λέγουσα· «Σολομῶν, Σολομῶν, ἔασον γραμμάτιον τῷ Ἐζε‐ κείᾳ τῇ σφραγῖδι ταύτῃ ἐκσφραγισάμενος.» 12. καὶ καθίσας | |
| 10 | ἔγραψα· «τῷ Ἐζεκείᾳ τῷ μέλλοντι βασιλεῖ· Σολομῶν βασιλεύς. υἱὸς Δαυείδ, ἀπέστειλά σοι τάδε. λάβε ἐκ τοῦ Παλτιὲλ Τζαμὰλ διαθήκην ἣν δώσει σοι καὶ τῷ κόσμῳ παντὶ καταπλούτισον· τὴν δὲ ἐμὴν παραδοὺς πυρὶ πλὴν ἑνὸς ἥτις καὶ ἐν λαϊνέοις ἐν‐ τυπωθήσεται γράμμασιν ἕως ὁ μέγας καὶ ἰσχυρὸς θελήσαιεν.» | |
| 15 | 13. Ταῦτα γράψας παρέδωκα τῷ Τζαμάλ, καὶ πάλιν ἠρώ‐ τησα αὐτὸν εἰ ἔστιν καλὸν τοῦ ὑγιαίνειν ὁλοσώματον καὶ ἀτραυ‐ μάτιστον ἐν τῷ κόσμῳ ἐᾶσαι πλοῦτον. καὶ εἶπέν μοι· «ἓν μό‐ νον ἔασον δι’ οἰκείας γραφῆς σου τῇ μέσῃ τῆς γῆς γράμμασιν ἀσημάντοις.» 14. καὶ δὴ καθίσας ἔγραψα χαλδαϊκοῖς γράμμασιν | |
| 20 | χερσὶν οἰκείαις τοῦ ὑγιαίνειν ὁλοσώματον καὶ ἀτραυμάτιστον 〈ἐᾶσαι〉 πλοῦτον, παρα*δοὺς μόνην τὴν Παλαιστίνην, ὡς, ὁπόταν φανήσεται, οὐ μόνον κεκτημένον ἀλλὰ καὶ ἅπαντα κόσμον ὀνήσῃ ὑγιαινὰ καὶ πλουτοποιὰ χαρίσματα παρέχη ἑκάστοτε, ἐπεὶ οὐρα‐ νόθεν ταῦτα κατέβησαν χερσὶν Ὑψίστου, μεγάλων κυδῶν κατέ‐ | |
| 25 | χουσι παλάμην, τοῦτο καὶ ἐπιδοῦσί μοι. 15. Ὧδε ἐγὼ Σολομῶν. εἰς δὲ τὸ ἑξῆς θεὸς ἰσχυρός, Ὕψι‐ | |
| στος Σαβαώθ· ἀμήν. | 87 | |