TLG 2630 001 :: LOBO :: Fragmenta et titulus

LOBO Poeta
(Argivus: 3 B.C.?)

Fragmenta et titulus

Source: Lloyd–Jones, H., Parsons, P. (eds.), Supplementum Hellenisticum. Berlin: De Gruyter, 1983: 251–257.

frr. 504–526

Citation: Fragment — (line)

504-26

(t)

e libro περὶ ποιητῶν

504-20

(t1)

epigrammata
t2in statuis vel sepulchris inscripta.

504

(t)

in Musaeum
1 Εὐμόλπου φίλον υἱὸν ἔχει τὸ Φαληρικὸν οὖδας
Μουσαῖον, φθίμενον σῶμ’, ὑπὸ τῷδε τάφῳ. *

505-7

(t)

in Linum

505

ὧδε Λίνον Θηβαῖον ἐδέξατο γαῖα θανόντα,
Μούσης Οὐρανίης υἱὸν ἐϋστεφάνου. *251

506

κρύπτω τὸν θεὸν ἄνδρα Λίνον, Μουσῶν θεράποντα

507

τὸν πολυθρήνητον Λίνον Αἴλινον ἥδε πατρῴα
Φοιβείοις βέλεσιν γῆ κατέχει φθίμενον. *

508

(t)

in Orpheum
1 Θρήϊκα χρυσολύρην τῇδ’ Ὀρφέα Μοῦσαι ἔθαψαν,
ὃν κτάνεν ὑψιμέδων Ζεὺς ψολόεντι βέλει. *

509-10

(t)

in Thaletem

509

τόνδε Θαλῆν Μίλητος Ἰὰς θρέψας’ ἀνέδειξεν
ἀστρολόγον πάντων πρεσβύτατον σοφίῃ. *

510

ἦ ὀλίγον τόδε σῆμα, τὸ δὲ κλέος οὐρανόμηκες,
τοῦ πολυφροντίστου τοῦτο Θάλητος ὅρη. *252

511

(t)

in Solonem
1 ἡ Μήδων ἄδικον παύσας’ ὕβριν ἥδε Σόλωνα
τόνδε τεκνοῖ Σαλαμὶς θεσμοθέτην ἱερόν. *

512

(t)

in Chilonem
1 τόνδε δοριστέφανος Σπάρτα Χίλων’ ἐφύτευσεν,
ὃς τῶν ἑπτὰ σοφῶν πρῶτος ἔφυ σοφίᾳ. *

513

(t)

in Pittacum
1 οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει
Πιττακὸν ἥδ’ ἱερὰ Λέσβος 〈ἀποφθίμενον〉. *

514

(t)

in Biantem
1 κλεινοῖς ἐν δαπέδοισι Πριήνης φύντα καλύπτει
ἥδε Βίαντα πέτρη κόσμον Ἴωσι μέγαν. *253

515

(t)

in Cleobulum
1 ἄνδρα σοφὸν Κλεόβουλον ἀποφθίμενον καταπενθεῖ
ἥδε πάτρα Λίνδος πόντῳ ἀγαλλομένη. *

516

(t)

in Periandrum
1 πλούτου καὶ σοφίας πρύτανιν πατρὶς ἥδε Κόρινθος
κόλποις ἀγχίαλος γῆ Περίανδρον ἔχει. *

517

(t)

in Arionem
1 ἀθανάτων πομπαῖσιν Ἀρίονα Κυκλέος υἱὸν
ἐκ Σικελοῦ πελάγους σῶσεν ὄχημα τόδε. *

518

(t)

in Timotheum
1 πάτρα Μίλητος τίκτει Μούσαισι ποθεινὸν
Τιμόθεον κιθάρας δεξιὸν ἡνίοχον. * in Sophoclem254
1 κρύπτω τῷδε τάφῳ Σοφοκλῆ πρωτεῖα λαβόντα
τῇ τραγικῇ τέχνῃ, σχῆμα τὸ σεμνότατον. *

519

(t)

in Theodectam
1 ἥδε χθὼν κόλποισι Φασηλίτην Θεοδέκτην
κρύπτει, ὃν ηὔξησαν Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες. *

521-6

(t)

septem sapientium scolia

521

(t)

‘Thaletis‘
1οὔ τι τὰ πολλὰ ἔπη φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν. ἕν τι μάτευε σοφόν, ἕν τι κεδνὸν αἱροῦ· λύσεις γὰρ ἀνδρῶν κωτίλων
5γλώσσας ἀπεραντολόγους.255

522

(t)

‘Solonis‘
1πεφυλαγμένος ἄνδρα ἕκαστον ὅρα, μή 〈σε〉 κρυπτὸν ἔγχος ἔχων κραδίῃ φαιδρῷ προσεννέπῃ προσώπῳ, γλῶσσα δέ οἱ διχόμυθος
5ἐκ μελαίνης φρενὸς γεγωνῇ.

523

(t)

‘Chilonis‘
1ἐν λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται διδοὺς βάσανον φανεράν· ἐν δὲ χρυσῷ
5ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν τε νοῦς ἔδωκ’ ἔλεγχον.

524

(t)

‘Pittaci‘
1ἔχοντα χρὴ τόξον 〈τε〉 καὶ ἰοδόκην στείχειν ποτὶ φῶτα κακόν· πιστὸν γὰρ οὐδὲν γλῶσσα διὰ στόματος λαλεῖ διχόμυθον ἔχουσα
5καρδίῃ νόημα.256

525

(t)

‘Biantis‘
1ἀστοῖσιν ἄρεσκε πᾶσιν ἐν πόλει ᾇ κε μένῃς. πλείσταν γὰρ ἔχει χάριν· αὐθάδης δὲ τρόπος βλαβερὰν πολλάκις ἐξέλαμψεν ἄταν.

526

(t)

‘Cleobuli‘
1ἀμουσία τὸ πλέον ἐν βροτοῖσι λόγων τε πλῆθος· ἀλλ’ ὁ καιρὸς ἀρκέσει. φρόνει τι κεδνόν· μὴ μάταιος
ἁ χάρις γενέσθω.257