TLG 2115 055 :: HIPPOLYTUS :: Traditio apostolica

HIPPOLYTUS Scr. Eccl.
(Romanus: A.D. 3)

Traditio apostolica

Source: Botte, B. (ed.), Hippolyte de Rome. La tradition apostolique d’après les anciennes versions, 2nd edn. [Sources chrétiennes 11 bis] Paris: Cerf, 1968: 42–46, 66, 96, 112.

  • Oratio consecrationis episcopi: pp. 42–46
  • De lectore: p. 66
  • De jejunio: p. 96
  • De fructibus quos oportet offerre episcopo: p. 112

Citation: Page — (line)

42

Ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυ‐ ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ θεὸς πάσης παρακλήσεως, ὁ
5ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶν, ὁ γινώσκων τὰ πάντα πρὶν γενέσεως αὐ‐ τῶν, σὺ ὁ δοὺς ὅρους ἐκκλη‐ σίας διὰ λόγου χάριτός σου,
10ὁ προορίσας τε ἀπ’ ἀρχῆς γένος δίκαιον ἐξ Ἀβραάμ, ἄρχοντάς τε καὶ ἱερεῖς κατα‐
στήσας,42

44

τό τε ἁγίασμά σου μὴ καταλι‐ πὼν ἀλειτούργητον, ὁ ἀπὸ καταβολῆς κόσμου εὐδοκήσας ἐν οἷς ᾑρετίσω δοξασθῆναι·
5καὶ νῦν ἐπίχεε τὴν παρά σου δύναμιν τοῦ ἡγεμονικοῦ πνεύ‐ ματος, ὅπερ διὰ τοῦ ἠγαπη‐ μένου σου παιδὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ δεδώρησαι τοῖς ἁγίοις
10σου ἀποστόλοις, οἳ καθίδρυ‐ σαν τὴν ἐκκλησίαν κατὰ τό‐ πον ἁγιάσματός σου εἰς δόξαν καὶ αἰνὸν ἀδιάλειπτον τοῦ ὀνό‐ ματός σου.
15Καρδιογνῶστα πάντων δὸς ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου τοῦτον ὃν ἐξελέξω εἰς ἐπισκοπὴν 〈ποί‐ μαινεν τὴν ποίμνην〉 σου τὴν ἁγίαν, καὶ ἀρχιερατεύειν
20σοι ἀμέμπτως, λειτουργοῦντα νυκτὸς καὶ ἡμέρας, ἀδια‐ λείπτως τε ἱλάσκεσθαι τῷ προσώπῳ σου καὶ προσφέρειν σοι τὰ δῶρα τῆς ἁγίας σου
25ἐκκλησίας, καὶ τῷ πνεύματι τῷ ἀρχιερατικῷ ἔχειν ἐξουσίαν ἀφιέναι ἁμαρτίας κατὰ τὴν
ἐντολήν σου,44

46

διδόναι κλήρους κατὰ τὸ πρόσταγμά σου, λύειν τε πάντα σύνδεσμον κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν ἔδωκας τοῖς ἀπο‐
5στόλοις, εὐαρεστεῖν τέ σοι ἐν πραότητι καὶ καθαρᾷ καρδίᾳ, προσφέροντά σοι ὀσμὴν εὐω‐ δίας διὰ τοῦ παιδός σου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν,
10μεθ’ οὗ σοι δόξα, κράτος, τιμή, σὺν ἁγίῳ πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. Ἀμήν.46

66

Ἀναγνώστης καθίσταται ἐπι‐ δόντος αὐτῷ βιβλίον τοῦ ἐπι‐ σκόπου· οὐδὲ γὰρ χειροθετεῖ‐
ται.66

96

Χῆραι καὶ παρθένοι πολλάκις νηστευέτωσαν καὶ εὐχέσθω‐ σαν ὑπὲρ τῆς ἐκκλησίας. Πρεσβύτεροι, ἐπὰν βούλοιντο,
5καὶ λαϊκοὶ ὁμοίως νηστευέτω‐ σαν. Ἐπίσκοπος οὐ δύναται νηστεύειν, ἐὰν μὴ ὅτε καὶ πᾶς ὁ λαός. Ἔσθ’ ὅτε γὰρ θέλει τις προσενεγκεῖν, καὶ ἀρνή‐
10σασθαι οὐ δύναται· κλάσας
δὲ πάντως γεύεται.96

112

Εὐχαριστοῦμέν σοι, κύριε ὁ θεός, καὶ προσφέρομεν ἀπαρ‐ χὴν καρπῶν οὓς ἔδωκας ἡμῖν εἰς μετάληψιν τελεσφορῆσαι
5διὰ τοῦ λόγου σου καὶ κελεύ‐ σας καρποὺς παντοδαποὺς εἰς εὐφροσύνην καὶ τροφὴν τοῖς ἀνθρώποις καὶ παντὶ ζώῳ. Ἐν πᾶσιν ὑμνοῦμέν σε, ὁ θεός,
10ἐπὶ πᾶσιν οἷς εὐηργέτησας ἡμῖν πᾶσαν κτίσιν πηλίκοις καρποῖς, διὰ τοῦ παιδός σου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν, δι’ οὗ καὶ σοὶ ἡ δόξα
15εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.112