|
TLG 2038 002 :: ACTA THOMAE :: Carmen animae (De margarita) (cod. Rom. vallicellanus B 35) ACTA THOMAE Hagiogr.
Acta
Apocryph. Carmen animae (De margarita) (cod. Rom. vallicellanus B 35) Dup. partim 2038 001 Citation: (Line) | ||
| t | E codice Bibliothecae vallicellanae romanae B 35 | |
|---|---|---|
| 1 | ὅτε ἤμην βρέφος ἄλαλον ἐν τοῖς τοῦ πατρός | |
| 1 | μου βασιλείοις ἐν πλούτῳ καὶ τρυφῇ τῶν τροφέων ἀναπαυόμενος ἐξ Ἀνατολῆς τῆς πατρίδος ἡμῶν ἐφοδιάσαντές με οἱ | |
| 3 | γονεῖς ἀπέστειλάν με· ἀπὸ δὲ πλούτου τῶν θησαυρῶν τούτων φόρτον συνέθηκαν | |
| 5 | μέγαν τε καὶ ἐλαφρὸν ὅπως αὐτὸν μόνος βαστάσαι | |
| 5 | δυνηθῶ· χρυσός ἐστιν ὁ φόρτος τῶν ἄνω καὶ ἄσημος τῶν μεγάλων | |
| 6 | θησαυρῶν καὶ λίθοι ἐξ Ἰνδῶν οἱ χαλκεδόνιοι καὶ μαργαρῖται ἐκ | |
| 7 | Κοσάνων· καὶ ὥπλισάν με τῷ ἀδάμαντι· καὶ 〈ἐξέδυσάν〉 με ἐσθῆτα διάλιθον χρυσόπαστον * ἣν | |
| 9 | ἐποίησαν στέργοντές με | |
| 10 | καὶ στολὴν τὸ χρῶμα ξανθὴν πρὸς τὴν ἐμὴν ἡλικίαν· σύμφωνα δὲ πρὸς ἐμὲ πεποιήκασιν ἐγκαταγράψαντες τῇ | |
| 11 | διανοίᾳ μου 〈τοῦ μὴ〉 ἐπιλαθέσθαι με· ἔφησάν τε· ἐὰν κατελθὼν εἰς Αἴγυπτον κομίσῃς ἐκεῖθεν τὸν ἕνα | |
| 12 | μαργαρίτην τὸν ὅντα ἐκεῖ περὶ τὸν δράκοντα τὸν καταπότην ὅπως ἐνδύσῃ τὴν διάλιθον ἐσθῆτα καὶ τὴν στολὴν | |
| 14 | ἐκείνην 〈ᾗ〉 ἐπαναπαύεται· | |
| 15 | τοῦ εὐμνήστου καὶ γένῃ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κῆρυξ | |
| 15 | τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ. | |
| 16a | ἠρχόμην δὲ ἐξ Ἀνατολῆς | |
| 17a | ἐφ’ ὁδὸν δυσχερῆ τε καὶ φοβερὰν | |
| 16b | μεθ’ ἡγεμόνων δύο. | |
| 17b | ἄπειρος δὲ ἤμην τοῦ ταύτην ὁδεῦσαι. | |
| 18 | παρελθὼν δὲ καὶ τὰ τῶν Μοσάνων μεθόρια ἔνθα ἐστὶν | |
| 18 | τὸ καταγώγιον τῶν ἀνατολικῶν ἐμπόρων | |
| ἀφικόμην εἰς τὴν τῶν Βαβυλωνίων χώραν. | 352 | |
| 20 | εἰσελθόντος δέ μου εἰς Αἴγυπτον ἀπέστησαν οἱ συνο‐ | |
| 20 | δεύσαντές μοι ἡγεμόνες· ὥρμων δὲ ἐπὶ τὸν δράκοντα τὴν ταχίστην καὶ περὶ τὸν | |
| 21 | τούτου φωλεὸν κατέλυον ἐπιτηρῶν νυστάξαι καὶ * κοιμηθῆναι τοῦτον ὅπως μου | |
| 22 | τὸν μαργαρίτην ὑφέλωμαι. μόνος δὲ ὢν ἐξενιζόμην τὸ σχῆμα καὶ τοῖς ἐμοῖς | |
| 23 | ἀλλότριος ἐφαινόμην. ἐκεῖ δὲ εἶδον ἐμὸν συγγενῆ τὸν ἐξ Ἀνατολῆς τὸν | |
| 24 | ἐλεύθερον | |
| 25 | παῖδα εὐχαρῆ καὶ ὡραῖον υἱὸν μεγιστάνων· οὗτός μοι προσελθὼν συγγέγονεν καὶ συνόμιλον αὐτὸν ἔσχον καὶ φίλον καὶ κοινωνὸν | |
| 27 | τῆς ἐμῆς πορείας ποιησάμενος. παρεκελευσάμην δὲ αὐτῷ τοὺς Αἰγυπτίους φυλάσσεσθαι | |
| 28 | καὶ τῶν ἀκαθάρτων τούτων τὴν κοινωνίαν. ἐνεδυσάμην δὲ αὐτῶν τὰ φορήματα ἵνα μὴ ξενίζωμαι | |
| 29 | ὥσπερ ἔξωθεν | |
| 30 | ἐπὶ τὴν τοῦ μαργαρίτου ἀνάληψιν καὶ τὸν δράκοντα | |
| 30 | διυπνίσωσιν κατ’ ἐμοῦ οἱ Αἰγύπτιοι. οὐκ οἶδα δὲ ἐξ οἵας ἔμαθον προφάσεως ὡς οὐκ εἰμὶ | |
| 31 | τῆς χώρας αὐτῶν· δόλῳ δὲ συνέμειξάν μοι τέχνην καὶ ἐγευσάμην τῆς | |
| 32 | αὐτῶν τροφῆς. ἠγνόησα ἐμαυτὸν υἱὸν ὄντα βασιλέως· τῷ δὲ αὐτῶν | |
| 33 | ἐδούλευσα βασιλεῖ. ἦλθον δὲ καὶ ἐπὶ τὸν μαργαρίτην ἐφ’ ὃν οἱ πατέρες | |
| 34 | μου * ἀπεστάλκασίν με· | |
| 35 | τῷ δὲ τῆς τροφῆς αὐτῶν βάρει εἰς ὕπνον κατηνέχθην | |
| 35 | βαθύν. ταῦτα δέ μου παθόντος καὶ οἱ πατέρες μου | |
| 36 | ᾔσθοντο καὶ ἔπαθον ὑπὲρ ἐμοῦ. ἐκηρύχθη δὲ κήρυγμα ἐν τῇ βασιλείᾳ ἡμῶν ἵνα πάντες | |
| 37 | ἐπὶ τὰς ἡμετέρας ἀπαντῶσιν θύρας. καὶ τότε οἱ βασιλεῖς τῆς Παρθενίας καὶ οἱ ἐν τέλει | |
| 38 | καὶ οἱ Ἀνατολῆς πρωτεύοντες γνώμης ἐκράτησαν περὶ ἐμοῦ ἵνα μὴ 〈ἐαθῶ〉 ἐν Αἰγύπτῳ. | |
| 40 | ἔγραψαν δέ με καὶ οἱ δυνάσται σημαίνοντες οὕτως· παρὰ τοῦ πατρὸς βασιλέων βασιλεὺς καὶ μητρὸς τὴν | |
| 41 | Ἀνατολὴν κατεχούσης καὶ 〈ἀδελφοῦ〉 αὐτῶν 〈δευτέρου〉 ἀφ’ ἡμῶν τῷ ἐν Αἰγύπτῳ | 353 |
| 42 | υἱῷ ἡμῶν εἰρήνη· ἀνάστηθι καὶ ἀνάνηψον ἐξ ὕπνου καὶ τῶν ἐπιστολιμαίων | |
| 43 | ῥημάτων ἄκουσον καὶ ὑπομνήσθητι υἱὸς βασιλέων ὑπάρχων· δουλικὸν | |
| 44 | ὑπεισῆλθες ζυγόν· | |
| 46 | μνημόνευσον τῆς ἐσθῆτός σου τῆς χρυσοπάστου· | |
| 45 | μνημόνευσον τοῦ μαργαρίτου δι’ ὃν εἰς Αἴγυπτον | |
| 45 | ἀπεστάλης. | |
| 47b | ἐκλήθη δὲ τὸ ὅνομά σου βιβλίον ζωῆς | |
| 48 | *καὶ τοῦ ἀδελφοῦ σου οὗ παρείληφας ἐν τῆ βασιλείᾳ | |
| 48 | ἡμῶν. ὁ δὲ βασιλεὺς ὡς πρεσβευτὴς κατεσφραγίσατο | |
(50) | διὰ τοὺς πονηροὺς τοὺς Βαβυλωνίους παῖδας καὶ δαίμονας | |
(50) | τυραννικοὺς τοὺς 〈λαβυρινθίουσ〉. | |
| 53 | ἐγὼ δὲ πρὸς τὴν ταύτης φωνήν τε καὶ αἴσθησιν ἐξ ὕπνου | |
| 53 | 〈ἀνωρμησάμην〉· ἀναλαβὼν δὲ καὶ καταφιλήσας ἀνεγίνωσκον. | |
| 55 | ἐγέγραπτο δὲ περὶ ἐκείνου τοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ μου | |
| 55 | ἀναγεγραμμένου· καὶ ὑπεμνήσθην παραχρῆμα ὅτι βασιλέων εἰμὶ υἱὸς καὶ | |
| 56 | ἡ ἐλευθερία μου τὸ γένος μου ἐπιζητεῖ. ὑπεμνήσθην δὲ καὶ τοῦ μαργαρίτου ἐφ’ ὃν κατεπέμφθην | |
| 57 | εἰς Αἴγυπτον· ἠρχόμην δὲ 〈ἐπᾴσμασιν〉 ἐπὶ τὸν δράκοντα τὸν φοβερόν καὶ κατεπόνεσα τοῦτον ἐπονομάσας τὸ τοῦ πατρός μου | |
| 59 | ὄνομα. | |
| 61 | ἁρπάσας δὲ τὸν μαργαρίτην ἀπέστρεφον πρὸς τοὺς | |
| 61 | ἐμοὺς ἀποκομίσας πατέρας. καὶ ἀποδυσάμενος τὸ ῥυπαρὸν ἔνδυμα ἐν τῇ αὐτῶν | |
| 62 | κατέλειψα χώρᾳ· ηὔθυνον δὲ αὐτὸ καὶ τὴν ὁδὸν πρὸς τὸ φῶς τῆς κατὰ | |
| 63 | ἀνατολὴν πατρίδος. *καὶ εὗρον καθ’ ὁδὸν 〈διαίρουσάν〉 με· | |
| 65 | αὐτὴ δὲ ὥσπερ φωνῇ χρησαμένη ἀνέστησεν ὑπνωθέντα | |
| 65 | με καὶ ὡδήγησέν με τῷ παρ’ αὐτῆς φωτί. ἔστιν γὰρ ὅτε ἡ ἀπὸ σηρικῶν ἐσθὴς βασιλικὴ πρὸ τῶν | |
| 66 | ἐμῶν ὀφθαλμῶν. | |
| 68 | ἀγούσης δέ με καὶ ἑλκούσης τῆς στοργῆς τὴν Λαβύρινθον παρῆλθον· καὶ καταλείψας ἐπ’ ἀριστερὰ | 354 |
| 69 | τὴν Βαβυλῶνα | |
| 70 | εἰς τὴν Μέσον ἀφικόμην τὴν μεγάλην οὖσαν παραλίαν. | |
| 75 | οὐκ ἐμνημόνευον δὲ τῆς λαμπρότητός μου· παῖς | |
| 75 | γὰρ ὢν ἔτι καὶ κομιδῇ νέος κατελελοίπειν αὐτὴν ἐν | |
| 75 | τοῖς τοῦ πατρὸς βασιλείοις· ἐξαίφνης δὲ ἰδόντος μου τὴν ἐσθῆτα ὡς ἐν ἐσόπτρῳ | |
| 76 | ὁμοιωθεῖσαν καὶ ὅλον ἐμαυτὸν ἐπ’ αὐτὴν ἐθεασάμην, καὶ ἔγνων καὶ | |
| 77 | εἶδον δι’ αὐτῆς ἐμαυτόν· ὅτι κατὰ μέρος διῃρήμεθα ἐκ τοῦ αὐτοῦ ὄντες καὶ πάλιν | |
| 78 | ἕν ἐσμεν διὰ μορφῆς μιᾶς. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς ταμειούχους τοὺς τὴν | |
| 79 | ἐσθῆτα κομίσαντας | |
| 80 | ἑώρων δύο μορφὴ δὲ μία ἐπ’ ἀμφοτέρων ἓν σύμβολον | |
| 80 | βασιλικὸν ἐν ἀμφοτέροις ἔκειτο· τὸ δὲ χρῆμα καὶ τὸν πλοῦτον ἐν χερσὶν εἶχον καὶ | |
| 81 | ἀπεδίδουν *μοι τιμήν· καὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν εὐπρεπεστάτην ἥτις ἐν φαιδροῖς | |
| 82 | χρώμασιν χρυσῷ πεποίκιλτο καὶ λίθοις τιμίοις καὶ μαργαρίταις χροιᾷ πρεπούσῃ· | |
| 86 | 〈ἱδρύτω〉 ἐν ὕψει καὶ ἡ εἰκὼν τοῦ τῶν βασιλέων 〈βασι‐ | |
| 86 | λέωσ〉 ὅλη δι’ ὅλης· λίθοις σαμπφειρίνοις ἐν ὕψει ἐπεπήγεισαν ἁρμοδίως. ἑώρων δὲ αὖθις ὅτι δι’ ὅλων κινήσεις ἐξεπέμ‐ | |
| 88 | ποντο γνώσεως καὶ ἧν ἑτοίμη ἀφεῖναι λόγον· | |
| 90 | ἤκουον δὲ αὐτῆς ὁμιλούσης· ἐγώ εἰμι ἐκείνου τῶν πάντων ἀνθρώπων ἀνδρειοτάτου οὗ | |
| 91 | ἕνεκεν παρ’ αὐτῷ τῷ πατρὶ ἐνεγράφην· καὶ αὐτὸς δὲ ᾐσθόμην αὐτοῦ τῆς ἡλικίας. αἱ δὲ κινήσεις αἱ βασιλικαὶ πᾶσαι ἐπανεπαύοντό μοι | |
| 93 | αὐξανούσης πρὸς ταύτης ὁρμάς· ἔσπευδεν ἐκ χειρὸς 〈αὐτῶν〉 ὀρεγομένη ἐπὶ τὸν δεχό‐ | |
| 94 | μενον αὐτήν. | |
| 95 | κἀμὲ ὁ πόθος διήγειρεν ὁρμῆσαι εἰς ὑπάντησιν 〈αὐτῶν〉 | |
| 95 | καὶ δέξασθαι αὐτήν ἐκταθείς· ἄν[θῃ] δὲ χρωμάτων 〈ἐκοσμήθην〉 καὶ τὴν στολήν μου τὴν βασιλικὴν ὑπερέχουσαν ἐστολι‐ | 355 |
| 97 | σάμην δι’ ὄλου· ἐνδυσάμενος δὲ ἤρθην εἰς χώραν * εἰρήνης σεβάσματος· καὶ τὴν κεφαλὴν κλίνας προσεκύνησα τοῦ πατρὸς τὸ | |
| 99 | φέγγος τοῦ ἀποστείλαντός μοι ταύτην | |
(100) | ὅτι ἐγὼ μὲν ἐποίησα τὰ προσταχθέντα καὶ αὐτὸς | |
(100) | ὁμοίως ὅπερ κατεπηγγείλατο· καὶ ἐν ταῖς θύραις τοῦ βασιλικοῦ 〈τοῖσ〉 ἐξ ἀρχῆς | |
| 101 | αὐτοῦ κατεμειγνύμην. ἥσθην δὲ ἐπ’ ἐμοὶ καὶ εἰσεδέξατό με μετ’ αὐτοῦ ἐν | |
| 102 | τοῖς βασιλείοις· πάντες δὲ οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ εὐφήμοις φωναῖς ὑμνοῦσιν· ὑπέσχετο δέ μοι καὶ εἰς τὰς τοῦ βασιλέως θύρας σὺν | |
| 104 | αὐτῷ ἀποσταλεῖσθαι | |
| 105 | ἵνα μετὰ τῶν ἐμῶν δώρων καὶ τοῦ μαργαρίτου ἄμα αὐτῷ | |
| 105 | φαινώμεθα τῷ βασιλεῖ. | 356 |