TLG 2035 025 :: ATHANASIUS :: Quaestio 136 e quaestionibus ad Antiochum ducem (e cod. Guelferbytano–Gudiano 51) [Sp.] ATHANASIUS Theol. Quaestio 136 e quaestionibus ad Antiochum ducem (e cod. Guelferbytano–Gudiano 51) [Sp.] Cf. et 2035 077 Citation: (Line) | ||
1 | Τὸν τὰς θείας γραφὰς μὴ δεχόμενον ἐξ αὐτῆς λοι‐ πὸν τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως περὶ θεογνωσίας | |
---|---|---|
5 | πεῖσαι ὀφείλομεν. ὁρῶμεν γάρ τινας οὐσίας ἐν τῇ κτίσει οὐ κατὰ φύσιν, ἀλλ’ ὑπὲρ φύσιν μετ’ ἀλλήλων ὑπαρχούσας. οἷόν τι λέγω. | |
10 | φύσις ἡ τῶν ὑδάτων οὐσία ῥευστική ἐστιν καὶ κατωφε‐ ρής. πῶς οὖν ὁρῶμεν τοὺς λεγομένους σίφωνας ἐκ τῆς θαλάσσης ὕδωρ πρὸς τὰς | |
15 | νεφέλας ἕλκοντας; τὸ δὲ θαυμαστότερον, ὅτι ἁλμυ‐ ρὸν ἀνερχόμενον, γλυκεῖα ταῦτα ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τῶν ὄμβρων καταφέρονται. πῶς | |
20 | δὲ πάλιν ἡ τῶν λίθων | |
καὶ σωμάτων φύσις βουλ‐ ληστικὴ κατὰ φύσιν ὑπάρ‐ χουσα ὁρᾶται ἄδυτος καὶ ἀβούλληστος ἐν τοῖς ὕδασιν | ||
25 | τῆς Μαρμαρικῆς Πενταπό‐ λεως; οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ γὰρ καὶ ὕδατος καὶ πυρὸς ἐναντία ἡ φύσις ὑπάρχου‐ σα ἐν τῷ ἅμα ἦν ὅτε ἐν | |
30 | Λυκίᾳ ἐν τῷ ὄρει τῷ λε‐ γομένῳ Ὀλύμπῳ, καθὼς μυριάδες ἀνδρῶν ἑωράκα‐ σιν. καὶ ἄλλα δὲ μυρία τούτοις ὅμοια καὶ παρά‐ | |
35 | δοξα ἐν τῇ κτίσει ἔστιν τε καὶ ὀνομάζεται καὶ θαυ‐ μάζεται· ἅπερ ἅπαντα οὐκ ἂν οὕτως ὑπὲρ φύσιν γε‐ νέσθαι ἔμελλον, εἰ μὴ οὐ‐ | |
40 | σία θεοῦ τις ἐν αὐτοῖς ἦν δεσπόζουσα καὶ τούτοις ἐπιτρέπουσα ἀλλήλοις μὴ ἀντιτάττεσθαι. πῶς δὲ πά‐ λιν, λεγέτωσαν ἡμῖν Ἑλλή‐ | |
45 | νων παῖδες, βροντῆς στερ‐ ρᾶς γινομένης πᾶσα ἡ τῶν ἀνθρώπων φύσις τρέμει, φρίττει τε καὶ ἐξίσταται, μηνύουσα διὰ τοῦ σχήμα‐ | |
(50) | τος ὡς ὑπὸ δεσπότην ἐστὶν τὸν τὰς βροντὰς ἐργαζό‐ μενον; ταῦτα μὲν πρὸς τοὺς ἀφελεστέρους τῶν Ἑλλή‐ | |
νων εἰς θεογνωσίαν φέ‐ | ||
55 | ρουσιν τὰ ὑποδείγματα. πρὸς γὰρ τοὺς παρ’ αὐτῶν σοφοὺς ἐκ φιλοσόφων ἀρ‐ χαίων δυνατῶν μαρτυρίαις πολλαῖς περὶ θεοσεβείας | |
60 | χρήσασθαι. οὐ μόνον θεο‐ σέβειαν τινῶν Ἑλλήνων σο‐ φοὶ ἔφρασαν, ἀλλὰ καὶ τὴν Χριστοῦ οἰκονομίαν ἀμυ‐ δρῶς προεμήνυσαν. καὶ | |
65 | γοῦν τις τῶν παρ’ αὐτοῖς σοφῶν πρὸ πολλῶν τῆς Χριστοῦ ἐπιδημίας χρόνων φησὶν ὅτι ἥξει ἡ νεᾶνις ἔχουσα ἡμῖν οὐράνιον γό‐ | |
70 | νον. καὶ ἄλλος πάλιν ἔφρα‐ σεν οὕτως. ὀψέ ποτε ἐπὶ τὴν πολυσχεδῆ ταύτην κατ‐ έρχεται ὁ θεὸς γῆν, καὶ δίχα πταίσματος σὰρξ γε‐ | |
75 | νήσεται, ὡς κατάκριτος ἐν ξύλῳ κρεμασθήσεται, καὶ | |
ἀνίατα πάθη θεραπεύσει. |