TLG 1813 001 :: ANONYMUS DE PLANTIS AEGYPTIIS :: Fragmentum (P. Oxy. 15.1796)

ANONYMUS DE PLANTIS AEGYPTIIS
(a. A.D. 2)

Fragmentum (P. Oxy. 15.1796)

Source: Heitsch, E. (ed.), Die griechischen Dichterfragmente der römischen Kaiserzeit, vol. 1, 2nd edn. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1963: 203–204.

Citation: Column — (line)

col1

(9)

πολυγλαγέων κυκ[λα]μείνων
12[κυκλά]μεινος
19θέρμεται

col2

αἰσθάνετα̣[ι] ποταμοῦ γὰρ ἐπήλυσιν. ἢν δ’ ἀπολείπῃ, ῥίζῃσιν μεγάλῃσιν ἅτε φρονέοντι λογισμῷ πλεῖον ὕδωρ ἕλκουσα πολυπληθεῖ τότε καρπῷ. ἀλλ’ οὐκ ἔσθ’ ὅτε καρπὸν ἐφεδρεύσουσι λαβέσθαι
5ἄνθρωποι χα〈τέ〉οντες ἐ[υ]τραφέων κυκλαμίνων· πολλὴ γὰρ Νείλοιο χύσις, πολλὴ δ’ ἐπὶ σίτ̣ω〈ν〉 ἀφθονίη τετάνυσται, ἐπ̣οίη̣〈σ〉ε̣ν̣ δὲ γελ̣ῶσα〈ν〉 εὐθενίην, οὗ καρπὸς ἐπὶ χθόνα πᾶσαν ὁδεύει. ὠγύγιος̣ νόμος οὗτος ἀπ’ ἀρχαίων ἔτ’ ἀνάκτων
10θέσθαι δένδρεα κεῖνα παρ’ ἀλλήλοισι κολώναις, χώματος εὐύδροιο πέδην ἀλκ̣τῆρά τε λιμοῦ.
περσ〈ε〉ίη δ’ ἄκμητος ὑπὸ χλοεροῖσι πετήλοις εὐφορέει καρπῷ περικαλλέϊ μηδὲ πεπαίνει, μεχρὶς ἐπανθήσουσι κλάδοι πρότερον περὶ καρπό̣ν.203
15πίπτει μηδ’ ἄρα νυκτὸς, ὅ̣τ̣’ ἐγγύθεν ὄρνυται ὕδωρ, περσ〈ε〉ίης ἄπο καρπὸς ἄτερ βαρυηχέο̣ς αὔρης. συμφέρεται μούνη γὰρ ἀθωπεύτῳ τε γέγηθεν ἀδροσίῃ, καρπὸν γὰρ ὑπ’ ἀδροσίῃσι πεπαίνει. σῆμα καὶ ἡμερίης εὐειδέος ἐγγὺς ἰδέσθαι·
20Νείλου πλημύροντος ὕδωρ νέον εὖτε πιοῦσα καρπὸν ἀπ’ ὀφθαλμοῖο ν[έ]ῳ συνανήκατο βλαστῷ
ἠέρος ἀκρισίῃσι π̣ρ̣ο̣ς̣.φ̣ι[.]ε̣ι δ’ ἐπὶ κήπῳ ...204