TLG 1667 005 :: 〈SEPTEM SAPIENTES〉 :: Praecepta (sub auctore Sosiade) (ap. Stobaeum)

〈SEPTEM SAPIENTES〉 Phil.
(7–6 B.C.)

Cf. et BIAS 〈Phil.〉 (1223)
Cf. et CLEOBULUS Lyr. et Epigr. (1274)
Cf. et PERIANDER 〈Phil.〉 (0629)
Cf. et PITTACUS 〈Lyr.〉 (0631)
Cf. et SOLON Nomographus et Poeta (0263)
Cf. et THALES Phil. (1705)

Praecepta (sub auctore Sosiade) (ap. Stobaeum)

Source: Mullach, F.W.A. (ed.), Fragmenta philosophorum Graecorum, vol. 1. Paris: Didot, 1860 (repr. Aalen: Scientia, 1968): 217–218.

Citation: Page — (line)

217

(1t)

ΣΩΣΙΑΔΟΥ
2tΤΩΝ ΕΠΤΑ ΣΟΦΩΝ ΥΠΟΘΗΚΑΙ.
3 Ἕπου θεῷ. —Νόμῳ πείθου. —Θεοὺς σέβου. — Γονεῖς αἰδοῦ. —Ἡττῶ ὑπὲρ δικαίου. —Γνῶθι μα‐
5θών. —Ἀκούσας νόει. —Σαυτὸν ἴσθι. —Γαμεῖν μέλλων καιρὸν γνῶθι. —Φρόνει θνητά. —Ξένος ὢν ἴσθι. —Ἑστίαν τίμα. —Ἄρχε σαυτοῦ. —Φίλοις βοήθει. —Θυμοῦ κράτει. —Φρόνησιν ἄσκει. — Πρόνοιαν τίμα. —Ὅρκῳ μὴ χρῶ. —Φιλίαν ἀγάπα.
10—Παιδείας ἀντέχου. —Δόξαν δίωκε. —Σοφίαν ζή‐ λου. —Καλὸν εὖ λέγε. —Ψέγε μηδένα. —Ἐπαίνει ἀρετήν. —Πρᾶττε δίκαια. —Φίλοις εὐνόει. — Ἐχθροὺς ἀμύνου. —Εὐγένειαν ἄσκει. —Κακίας ἀπέ‐ χου. —Κοινὸς γίνου. —Ἴδια φύλασσε. —Ἀλλοτρίων
15ἀπέχου. —Εὔφημος ἴσθι. —Ἄκουε πάντα. —Φίλῳ χαρίζου. —Μηδὲν ἄγαν. —Χρόνου φείδου. —Ὅρα τὸ μέλλον. —Ὕβριν μίσει. —Ἱκέτας αἰδοῦ. — Πᾶσιν ἅρμοζε. —Υἱοὺς παίδευε. —Ἔχων χαρί‐ ζου. —Δόλον φοβοῦ. —Εὐλόγει πάντας. —Φιλό‐
20σοφος γίνου. —Ὅσια κρῖνε. —Γνοὺς πρᾶττε. — Φόνου ἀπέχου. —Εὔχου δυνατά. —Σοφοῖς χρῶ. —Ἦθος δοκίμαζε. —Λαβὼν ἀπόδος. —Ὑφορῶ μηδένα. —Τέχνῃ χρῶ. —Ὃ μέλλεις, δός. —Εὐερ‐ γεσίας τίμα. —Φθόνει μηδενί. —Φυλακῇ πρόσεχε.
25—Ἐλπίδα αἴνει. —Διαβολὴν μίσει. —Δικαίως κτῶ. —Ἀγαθοὺς τίμα. —Κριτὴν γνῶθι. —Γάμους κράτει. —Τύχην νόμιζε. —Ἐγγύην φεῦγε. —Πᾶσι διαλέγου. —Ὁμοίοις χρῶ. —Δαπανῶν ἄρχου. — Κτώμενος ἥδου. —Αἰσχύνην σέβου. —Χάριν ἐκτέ‐
30λει. —Εὐτυχίαν εὔχου. —Τύχην στέργε. —Ἀκούων ὅρα. —Ἐργάζου κτητά. —Ἔριν μίσει. —Ὄνειδος ἔχθαιρε. —Γλῶσσαν ἴσχε. —Ὕβριν ἀμύνου. — Κρῖνε δίκαια. —Χρῶ χρήμασιν. —Ἀδωροδόκητος δοκίμαζε. —Αἰτιῶ παρόντα. —Λέγε εἰδώς. —Βίας
35μὴ ἔχου. —Ἀλύπως βίου. —Ὁμίλει πρᾴως. — Πέρας ἐπιτέλει μὴ ἀποδειλιῶν. —Φιλοφρόνει πᾶσιν. —Υἱοῖς μὴ καταρῶ. —Γλώττης ἄρχε. —Σαυτὸν εὖ ποίει. —Εὐπροσήγορος γίνου. —Ἀποκρίνου ἐν καιρῷ. —Πόνει μετὰ δικαίου. —Πρᾶττε ἀμετανοή‐
40τως. —Ἁμαρτάνων μετανόει. —Ὀφθαλμοῦ κράτει. —Βουλεύου χρόνῳ. —Ἐπιτέλει συντόμως. —Φι‐ λίαν φύλασσε. —Εὐγνώμων γίνου. —Ὁμόνοιαν δίωκε. —Ἄῤῥητον μὴ λέγε. —Τὸ κρατοῦν φοβοῦ. —Τὸ συμφέρον θηρῶ. —Καιρὸν προσδέχου. —Ἔχθρας
45διάλυε. —Γῆρας προσδέχου. —Ἐπὶ ῥώμῃ μὴ καυ‐ χῶ. —Εὐφημίαν ἄσκει. —Ἀπέχθειαν φεῦγε. —Πλού‐ τει δικαίως. —Δόξαν μὴ λεῖπε. —Κακίαν μίσει. — Μανθάνων μὴ κάμνε. —Κινδύνευε φρονίμως. —
Ἡδόμενος μὴ λεῖπε. —Χρησμοὺς θαύμαζε. —Οὓς217

218

τρέφεις, ἀγάπα. —Ἀπόντι μὴ μάχου. —Πρεσβύ‐ τερον αἰδοῦ. —Νεώτερον δίδασκε. —Πλούτῳ ἀπί‐ στει. —Σαυτὸν αἰδοῦ. —Μὴ ἄρχε ὑβρίζειν. —Προ‐ γόνους στεφάνου. —Θνῆσκε ὑπὲρ πατρίδος. —Τῷ βίῳ
5μὴ μάχου. —Ἐπὶ νεκρῷ μὴ γέλα. —Ἀτυχοῦντι συνάχθου. —Χαρίζου ἀβλαβῶς. —Μὴ ἐπὶ παντὶ λυποῦ. —Ἐξ εὐγενῶν γέννα. —Ἐπαγγέλλου μηδενί. —Φθιμένους μὴ ἀδίκει. —Εὖ πάσχε ὡς θνητός. — Τύχῃ μὴ πίστευε. —Παῖς ὢν κόσμιος ἴσθι, ἡβῶν
10ἐγκρατής, μέσος δίκαιος, πρεσβύτερος εὔλογος. — Τελεύτα ἀλύπως. —Πλήθει ἄρεσκε. —Μὴ λάλει πρὸς ἡδονήν. —Ὁμολογίαις ἔμμενε. —Θυσίας πρόσ‐ φερε κατὰ δύναμιν. —Σαυτῷ μὴ μάχου. —Μὴ ἐπὶ παντὶ λυποῦ. —Τῷ βίῳ μὴ ἄχθου. —Μὴ φιλαί‐
15τιος ἴσθι. —Ἐπαγγέλλου μηδενὶ τὸ παράπαν. —Χρό‐ νου φείδου. —Ἐνδαπανώμενος καὶ ἐφ’ ἃ μὴ δεῖ, ὀλί‐
γος ἔσῃ ἐφ’ ἃ δεῖ.218