TLG 1604 001 :: PHOCYLIDES :: Sententiae

PHOCYLIDES Eleg. Gnom.
(Milesius: 6 B.C.)

Sententiae

Source: Diehl, E. (ed.), Anthologia lyrica Graeca, fasc. 1, 3rd edn. Leipzig: Teubner, 1949: 57–60.

  • frr. 1–[17]
  • fr. [17]: Dup. 1604 002

Citation: Fragment — (line)

1

(t)

ΕΛΕΓΕΙΑ
1Καὶ τόδε Φωκυλίδου· Λέριοι κακοί· οὐχ ὃ μέν, ὃς δ’ οὔ· πάντες, πλὴν Προκλέους· καὶ Προκλέης Λέριος.

t2-17

ΓΝΩΜΑΙ

2

Καὶ τόδε Φωκυλίδεω· τετόρων ἀπὸ τῶν〈δε〉 γένοντο φῦλα γυναικείων· ἣ μὲν κυνός, ἣ δὲ μελίσσης, ἣ δὲ συὸς βλοσυρῆς, ἣ δ’ ἵππου χαιτηέσσης. εὔφορος ἥδε, ταχεῖα, περίδρομος, εἶδος ἀρίστη·
5ἡ δὲ συὸς βλοσυρῆς οὔτ’ ἂρ κακὴ οὐδὲ μὲν ἐσθλή· ἡ δὲ κυνὸς χαλεπή τε καὶ ἄγριος· ἡ δὲ μελίσσης οἰκονόμος τ’ ἀγαθὴ καὶ ἐπίσταται ἐργάζεσθαι·
ἧς εὔχευ, φίλ’ ἑταῖρε, λαχεῖν γάμου ἱμερόεντος.57

3

Καὶ τόδε Φωκυλίδου· τί πλέον, γένος εὐγενὲς εἶναι, οἷς’ οὔτ’ ἐν μύθοις’ ἕπεται χάρις οὔτ’ ἐνὶ βουλῆι;

4

Καὶ τόδε Φωκυλίδου· πόλις ἐν σκοπέλωι κατὰ κόσμον οἰκεῦσα σμικρὴ κρέσσων Νίνου ἀφραινούσης.

5

Καὶ τόδε Φωκυλίδεω· χρή τοι τὸν ἑταῖρον ἑταίρωι φροντίζειν, ἅσς’ ἂν περιγογγύζωσι πολῖται.

6

〈Καὶ τόδε Φωκυλίδεω·〉 χρήστης κακοῦ ἔμμεναι ἀνδρός φεύγειν, μή σέ γ’ ἀνιήσηι παρὰ καιρὸν ἀπαιτέων.

7

Χρηίζων πλούτου μελέτην ἔχε πίονος ἀγροῦ·
ἀγρὸν γάρ τε λέγουσιν Ἀμαλθείης κέρας εἶναι.58

8

Νυκτὸς βουλεύειν, νυκτὸς δέ τοι ὀξυτέρη φρήν ἀνδράσιν· ἡσυχίη δ’ ἀρετὴ〈ν〉 διζημένωι ἐσθλή.

9

Δίζησθαι βιοτήν, ἀρετὴν δ’, ὅταν ἦι βίος ἤδη.

10

ἐν δὲ δικαιοσύνηι συλλήβδην πᾶς’ ἀρετή ’στιν.

11

Πολλοί τοι δοκέουσι σαόφρονες ἔμμεναι ἄνδρες σὺν κόσμωι στείχοντες, ἐλαφρόν〈ο〉οί περ ἐόντες.

12

Πολλὰ μέσοισιν ἄριστα· μέσος θέλω ἐν πόλει εἶναι.

13

Πόλλ’ ἀέκοντα παθεῖν διζήμενον ἔμμεναι ἐσθλόν.59

14

χρὴ δ’ ἐν συμποσίωι κυλίκων περινισομενάων ἡδέα κωτίλλοντα καθήμενον οἰνοποτάζειν.

15

 χρὴ παῖδ’ ἔτ’ ἐόντα καλὰ διδάσκειν ἔργα.

16

ἀλλ’ ἄρα δαίμονές εἰσιν ἐπ’ ἀνδράσιν ἄλλοτε ἄλλοι· οἳ μὲν ἐπερχομένου κακοῦ ἀνέρας ἐκλύσασθαι,

17

Γνήσιός εἰμι φίλος καὶ τὸν φίλον ὡς φίλον οἶδα, τοὺς δὲ κακοὺς διόλου πάντας ἀποστρέφομαι. οὐδένα θωπεύω πρὸς ὑπόκρισιν· οὓς δ’ ἄρα τιμῶ,
τούτους ἐξ ἀρχῆς μέχρι τέλους ἀγαπῶ.60