|
TLG 1514 002 :: MNASEAS :: Fragmenta MNASEAS Perieg. Fragmenta Source: Mette, H.J. (ed.), “Die ‘Kleinen‘ griechischen Historiker heute” [Lustrum 21] 1978: 39–40.
Citation: FHG fragment — (line) | ||
25 bis a(l1) | HERODIANOS Καθολικὴ προσωιδία 7, Cod. Vindob. Hist. Gr. | |
| l2 | 10 fol. 6v. ed. H. Hunger, Jahrb. Österr. Byz. Gesellsch. 16, 1967, 11.17: | |
|---|---|---|
| 1 | τὰ εἰς ‘—υοσ‘ λήγοντα καθαρὸν ὑπὲρ δύο συλλαβὰς παραληγόμενα τῶι ‘υ‘ ... συνεσταλμένωι προπαροξύνεται ... ‘Κάνδυοσ‘· μέμνηται Μνασέας ἐν τῶι Περὶ Εὐρώπης βιβλίωι ... | |
25bisb | THEOGNOST. Κανόνες 286 Anecd. Oxon. 2, 51, 22 Cramer (vgl. ‘Herodian.‘ I 127, 26 Lentz): τὰ διὰ τοῦ ‘—υοσ‘ καθαροῦ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς κύρια προπαροξύτονα διὰ τοῦ ‘υ‘ ψιλοῦ γράφονται, οἷον ... ‘Κάνδυοσ‘, ‘Ἀλάσυοσ‘, ‘Φόγγυοσ‘. | |
34bis(l1) | JOSEPHOS Contra Apionem 2, 112—117 p. 67, 35 Niese: (112) | |
| 2 | rursumque tamquam piissimus deridet (Apion) adiciens fabulae suae Mnaseam. ait enim illum retulisse, cum bellum Iudaei contra I{u}d〈um〉aeos haberent longo quodam tempore in aliqua civitate I{u}d〈um〉aeorum qui | |
| 5 | Dorii nominantur, quendam eorum, qui in ea Apollinem colebat, venisse ad Iudaeos, cuius hominis nomen dicit Zabidon deinde, qui eis promisisset traditurum se eis Apollinem deum Doriensium venturumque illum ad nostrum templum, si omnes abscederent; (113) et credidisse omnem multi‐ tudinem Iudaeorum, Zabidon vero fecisse quoddam machinamentum | |
| 10 | ligneum et circumposuisse sibi et in eo tres ordines infixisse lucernarum et ita ambulasse ut procul stantibus appareret quasi stellae per terram τὴν πορείαν ποιουμένων (iter agentes Lat.). (114) τοὺς μὲν Ἰουδαίους ὑπὸ τοῦ παραδόξου τῆς θέας καταπεπληγμένους πόρρω μένοντας ἡσυχίαν ἄγειν, τὸν δὲ Ζάβιδον ἐπὶ πολλῆς ἡσυχίας εἰς τὸν ναὸν παρελθεῖν καὶ τὴν χρυσῆν | |
| 15 | ἀποσῦραι τοῦ {α} κάνθωνος κεφαλήν—οὕτω γὰρ ἀστεϊζόμενος γέγραφεν—, καὶ πάλιν εἰς Δῶριν (Dora Lat.) τὸ τάχος ἂπελθεῖν. (115) ἆρα οὖν καὶ ἡμεῖς ἂν εἴποιμεν, ὅτι τὸν {α} κάνθωνα τουτέστιν ἑαυτὸν Ἀπίων ἐπιφορτίζει καὶ ποιεῖ τῆς μωρολογίας ἅμα καὶ τῶν ψευσμάτων κατάγομον; καὶ γὰρ τόπους οὐκ ὄντας γράφει καὶ πόλεις οὐκ εἰδὼς μετατίθησιν. (116) ἡ μὲν γὰρ Ἰδου‐ | |
| 20 | μαία τῆς ἡμετέρας χώρας ἐστὶν ὅμορος κατὰ Γάζαν κειμένη, καὶ Δῶρα ταύτης ἐστὶν οὐδεμία πόλις, τῆς μέντοι Φοινίκης παρὰ τὸ Καρμήλιον ὄρος Δῶρα πόλις ὀνομάζεται μηδὲν ἐπικοινωνοῦσα τοῖς Ἀπίωνος φλυαρήμασι· τεσσάρων γὰρ ἡμερῶν ὁδὸν τῆς Ἰ{ου}δ〈ουμ〉αίας ἀφέστηκεν. (117) τί δ’ ἡμῶν ἔτι κατηγορεῖ τὸ μὴ κοινοὺς ἔχειν τοῖς ἄλλοις θεούς, εἰ ῥαιδίως οὕτως ἐπείσθησαν | |
| 25 | οἱ πατέρες ἡμῶν ἥξειν τὸν Ἀπόλλωνα πρὸς αὐτοὺς καὶ μετὰ τῶν ἄστρων ἐπὶ | |
| τῆς γῆς ὠιήθησαν ὁρᾶν αὐτὸν περιπατοῦντα; ... | 39 | |
51(l1) | PAP. OX. 1611 fr. 2 col. 1 (s. 3 p.; vol. 13, 1919, 134f. 140): | |
| 1 | [..] ὁ ἐν τῆι Ἴωνο[ς Ὀμφ]ά̣ˈλ̣η〈ι〉 κατ’ ἀρχὴν λεγόμεˈ[ν]ο̣ς Ἡρακλέους βό‐ ρειος ˈ [ἵπ]πος οὕτως· (19 F 17 a Sn.) ‘Ὅρων μ̣ὲ̣ν ˈ [ἤ]δ̣η Πέλοπος ἐξελαύ[νο]μεν, Ἑρμῆ, βόρειον ˈ [ἵπ]π̣ον, ἄ⟦ι⟧νεται δ’ ὁδόσ‘.ˈ | |
| 5 | [διαλ]έλυκε δ’ αὐτὸ Μναˈ[σέας ὁ] Παταρ[εὺς ἐ]ν̣ τῶ̣[ι] ˈ [Περὶ | |
| χ]ρησμῶ̣[ν.] | 40 | |