|
TLG 1386 020 :: HISTORIA ALEXANDRI MAGNI :: Recensio δ (e cod. Vat. gr. 1700, 88v–89r) HISTORIA ALEXANDRI MAGNI Narr. Fict., vel Pseudo–Callisthenes Cf. et ANONYMI HISTORICI in FGrH (1139 007) Recensio δ (e cod. Vat. gr. 1700, 88v–89r) Citation: (Line) | ||
| 1 | οὔτε χαλκοῦν ἀγγεῖον οὔτε κεράμιον, ἐδύνατο ὑπενεγκεῖν τὴν δύναμϊν τοῦ φαρμάκου ὦ ἀλέξανδρος δϊεφθάρη, εἰ μὴ μολίβδινον ⁝ Μέλϊ νησσϊωτικὸν καὶ σμύρνα τρω‐ γλητὴ, ἄσηπτα τὰ σώματα δϊαφϋλάττουσϊν ⁝ λϛʹ ἔτη | |
|---|---|---|
| 5 | ὅρα ἐβίω ὁ ἀλέξανδρος. ἀπὸ δὲ ιηʹ ἐτῶν ἤρξατο πολεμεῖν μέχρϊς ἐτῶν κεʹ. πολεμῶν δὲ ἐνίκη(σ)ε βασιλ(έ)ας ὅσας τε‐ λευτῶν κατέλϊπεν. ὑπέταξε δὲ ἔθνη βαρβάρων κβʹ. καὶ ἑλλήνων φϋλὰς ιγʹ. ἔκτϊσε μέντοι πόλεις ιηʹ· ἀλεξανδρείας ἁπάσας ὀνομασθείσας· πλὴν μέντοι προσ‐ | |
| 10 | θήκης δϊαφόρου⁝ Ἡ τύχη οὐκ οἶδε βασιλέα· οὔτε μὴν πλῆθος αἰδεῖται· ἀκρίτῳ δὲ γνώμῃ, πανταχόθεν ῥέμβεται⁝ Πολεμίοις ἀλέξανδρος πολϊορκουμένοις, σῖτον ἔπεμψεν. ἀντιγόνου δὲ τοῦ στρατάρχου εἰπόντος, ἀλέξανδρε, οἷς πολε‐ μεῖν μέλλεις, σῗτον πέμπεις; καὶ μάλα ἔφη· ἵνα ἐγὼ | |
| 15 | αὐτοὺς μαχόμενος νϊκή(σω), καὶ μὴ λϊμὸς αὐτοὺς ἀνέλη⁝ Τὸ τῆς ἐλευθερίας θέατρον, τὰς ἀθήνας, τὸ τῆς οἰκουμένης παιδευτ(ή)ριον ⁝ ρπ ἔθνη ὑπετάσσοντο τῶ δαρείω⁝ Ὁ δὲ κΰρου τάφος ἦν, πύργος αἴθριος δεκάστεγος· ἐν δὲ τῆ ἄνω στέγη, ἔκειτο κΰρος, ἐν χρυσῆ πϋέλω, ὕελος δὲ περϊεκέ‐ | |
| 20 | χϋτο, ὥστε τὸ τρίχωμα αὐτοῦ φαίνεσθαι. καὶ αὐτὸν ὅλον⁝ Ἦσαν δὲ εἰς τὸν τάφον ξέρξου, ἕλληνες ἄνδρες λελωβημένοι, οἱ μἓν πόδας, οἱ δἓ χεῖρας, οἱ δἓ ὦτα, οἱ δἓ ῥῖνας, δεδεμένοι πέδαις καθηλωταῖς, σϋνελθόντες δὲ ἄνδρες ἀθη‐ ναῖοι, ἐβόησαν· εἰπόντες ἀλεξάνδρω σῶσαι αὐτούς. | |
| 25 | ἰδὼν δὲ αὐτοὺς ὁ ἀλέξανδρος, ἐδάκρυσε καὶ βαρέως ἤνεγκε, καὶ προσέταξεν ἑκάστω δοθῆναι δραχμὰς ͵αʹ, καὶ ἀποκατα‐ στῆναι αὐτοὺς εἰς τὴν ἰδΐαν π(ατ)ρίδα. οἱ δἓ λαβόντες τὸ ἀρ‐ γΰριον, ἐνέτϋχον τῶ βασιλεῖ. καὶ ἠξίωσαν χώραν αὐτοῖς ἀπο‐ κατασταθῆναι καὶ μετρηθῆναι εἰς κατασποράν, εἰς δὲ τὰς | |
| 30 | πατρίδας μὴ ἐκπεμφθῆναι οὕτως δϊακειμένους, ὄνειδος εἶναι | |
| τοῖς οἰκείοις. ὃ καὶ γέγονεν ⁝ ⁝ ⁝ ⁝ ⁝ | 29 | |