TLG 1379 057 :: FRAGMENTA ALCHEMICA :: Περὶ τοῦ χρυσῶσαι σίδηρον (e cod. Paris. B.N. gr. 2327, fol. 295r)

FRAGMENTA ALCHEMICA Alchem.
(Varia)

Περὶ τοῦ χρυσῶσαι σίδηρον (e cod. Paris. B.N. gr. 2327, fol. 295r)

Source: Berthelot, M., Ruelle, C.É. (eds.), Collection des anciens alchimistes grecs, vol. 2. Paris: Steinheil, 1888 (repr. London: Holland Press, 1963): 392–393.

Citation: Volume — page — (line)

2

.

392

(1t)

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΥΣΩΣΑΙ ΣΙΔΗΡΟΝ
2 Λαβὼν στύψιν οὐγγ. αʹ 𐅶, σαλγέμα οὐγγ. αʹ 𐅶, τάρταρον οὐγγ. βʹ, βιτρίολον ῥωμάνον οὐγγ. 𐅶, ἀλούμα ντε πίουμα οὐγγ. 𐅶, βερδε‐ ράμην ἑξάγ. βʹ ἢ γʹ, πεπέρεως οὐγγ. 𐅶, ἅλας κοινὸν οὐγγ. αʹ, ταῦτα
5τρίψον καλῶς λίαν λεπτὰ χώρια ἢ καὶ ὁμοῦ καὶ ἀνακάτωσέ τα καὶ βαλὼν εἰς τζουκάλιν ταῦτα γανωμένον, ἀφόριον, καὶ βαλὼν ὅσον δύο γαστέρων νερὸν μέσα, καὶ βαλὼν ἵνα βράσουν ἕως οὗ να μὴ νουντὰ γʹ μερτικὰ τὸ νερὸν, καὶ κλεῖσον· τοῦτο ἔχε πεφυλαγμένον. Καὶ τότε βερωνικιάζεις τὸ σίδηρον, καὶ πυρρόνεις, καὶ στεγνόνεις
10το καλῶς. Εἶτα τὸ πλουμίζεις, καὶ γράφεις ἐπ’ αὐτῷ ὅ τι θέλεις, ποιεῖς ἐπάνω εἰς τὸ βερονίκην μετὰ σιδηροῦν πονταρώλην. Εἶτα ἔχε φάρμακον λευκὸν ἤγουν σουλιμὰ, καὶ τρίψον αὐτὸν λεπτὰ πολλά. Καὶ τότε τὸν βάλλε εἰς ἀγγεῖον, καὶ βάλλε καὶ οὖρος ἀνθρώπινον καὶ ἀνακάτωσέ το καλῶς. Καὶ τότε χρίε τὰ γράμματα μετὰ πτεροῦ, τὰ ἔχεις γραμμένα
15εἰς τὸ σίδηρον, καὶ πύρονε αὐτὸ εἰς θέρμην πυρὸς, ἵνα στεγνόνῃ. Καὶ πάλιν τὸ χρίε καὶ στέγνονε αὐτὸ ἕως ὥρας γʹ καλές· καὶ ὅταν ἴδῃς ὅτι ἔφαγεν τὸ νερὸν τὸ σίδηρον καὶ λάκκωσεν, κάμε να τὸ λευκόνῃς πολλὰ δυνατὰ, ὥστε να εὐγάλῃς τὸ φαρμάκην καὶ τὸ οὖρος παντελῶς ἀπὸ τὰ γράμματα. Καὶ χρὴ να τὸ κρατῇς μετὰ μανδίλιον καθαρὸν ἄσπρον, να
20μὴ δὲν ἔχῃ ῥύπον, καὶ να προσέχῃς να μὴ δέν σου κορνιαχτιστοῦν τὰ γράμματα. Καὶ τότε ἔχε χρυσάφην ἀπὸ φλουρία βενέτικα, καὶ κοπάνισον αὐτὸ εἰς τὸ ἀκμόνην με τὸ σφύρην, να γένῃ λεπτὸν ὡς τριαντάφυλλα. Εἶτα
κόψε το κομματόπουλα μικρὰ μικρὰ, καὶ ἔχε τοῦτο. Εἶτα σείρωσον392

2

.

393

τὴν ὑδράργυρον μετὰ καμούτζας σφικτὰ, καὶ μίαν καὶ δύο φορὰς να καθαρίζει ἀπὸ ῥύπον· καὶ τότε βάλλε χωνὴν εἰς τὸ καμίνην χρυσοχόου, ἵνα κοκκινήσῃ, καὶ εὔγαλον αὐτὸ ἔξω· καὶ τότε βάλλε τὸ χρυσάφην ἀπέσω εἰς τὸ χωνὴν, καὶ βάλλε καὶ ἀπὸ τὴν ὑδάργυρον, καὶ συχνοτά‐
5ραζε τὸ χωνὴν, καὶ λείεται τὸ χρυσάφην, καὶ γίνεται ἕνα με τὴν ὑδάρ‐
γυρον. Καὶ τότε τὸ χύσε εἰς γαδουροπόδιν.393