FRAGMENTA ALCHEMICA :: Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Holm.)

TLG 1379 002 :: *FRAGMENTA ALCHEMICA* :: Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Holm.) FRAGMENTA ALCHEMICA Alchem. (Varia) Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Holm.) Source: Halleux, R. (ed.), Les alchimistes grecs, vol. 1 [Papyrus de Leyde, Papyrus de Stockholm, fragments de recettes]. Paris: Les Belles Lettres, 1981: 110–151. Citation: Fragment — (line)

t	PAPURVS HOLMIENSIS
1	Ἀργύρου ποίησις. \| Χαλκὸν τὸν κύπριον τὸν ἤδη εἰργασμένον \| καὶ ἔκτασιν ἔχοντα τῇ χρήσει κατάβαψον \| ὄξει βαφικῷ στυπτηρίᾳ τε, καὶ τρισὶν ἡμ(έραις) \| ἔα βρέχεσθαι. Τότε δὴ χώνευε{τε} τῇ
5	τοῦ ‖ χαλκοῦ μνᾷ γῆς Χίας ἁλός τε Καππάδοκος \| καὶ στυπτηρίας σχιστῆς ἐκ δραχμῶν ϛʹ \| ἀναμείξας. Ἔμπειρος δὲ χώνευε καὶ ἔσται \| σπουδαῖος. Πρόσβαλε δὲ ἀργύρου καλοῦ \| καὶ δοκίμου τοῦ ἁπλοῦ μὴ πλείω 𐅻κʹ, ‖ ὃ διαφυ‐ λάξει τὴν σύμπασαν μεῖξιν \| ἀνεξάλειπτον.
2	Ἄλλο. \| Εἰς δὲ Δημόκρ〈ι〉τον Ἀν〈α〉ξίλαος ἀναφέρει καὶ \| τόδε. Τοὺς κοινοὺς ἅλας ἅμα στυπτηρίᾳ \| τῇ σχιστῇ λεάνας εὖ μάλα σὺν ὄξει καὶ ἀνα‖πλάσας κολλούρια
5	ταῦτ’ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας \| ἔψυχεν ἐν βαλανίῳ κἄπειτα λεάνας συν\|εχώνευε τὸν χαλκὸν ἐπὶ τρεῖς καὶ ὕδατι \| θαλαττίῳ κατασβεννύων ἔψυχεν. Ἐλέγ\|ξει τὸ ἀποβησόμε‐
5	νον ἡ πεῖρα. ‖	110
3	Ἄλλο. \| Κασσίτερον λευκόν τε καὶ μαλακὸν τετρά\|κις καθήρας κἀκ τοῦδε μέ(ρη) ϛʹ χαλκοῦ τε γαλα\|τικοῦ λευκοῦ μνᾶν αʹ συγχωνεύσας σμῆχε \| καὶ σκεύαζε ὃ θέλεις, καὶ γίνεται
5	ἄργυρος ὁ‖πρῶτος, ὡς καὶ τοὺς τεχνίτας λανθάνειν ὅτι \| ἐξ οἰκονομίας τοιᾶσδε συνέστ̣η. \|
4	Κασσιτέρου κάθαρσις. \| Ἡ δὲ τοῦ κασσιτέρου κάθαρσις τοῦ χωροῦντος \| ἐς τὴν τοῦ ἀργύρου κρᾶσιν ἥδε· κασσίτερον κα‖θαρὸν ἔα ψυγῆναι καὶ ἀλείψας ἐλαίῳ τε \| καὶ ἀσφάλτῳ ἐκ τετάρτου
5	χώνευε καὶ πλύνας \| ἀπόθου καθαρίως. Πρόσβαλλε τοῖς τέτταρσιν τοῦ \| ἀργύρου τοῦδε μέρη ϛʹ καὶ χαλκοῦ τοῦ [γ]αλατικοῦ \| μέ(ρη) ζʹ καὶ λήσεται προκείμενον ὡς ἀργύρωμα. ‖
5	Ἀργύρου διπλασιασμός. Οἰκονομίαις γίνεται \| διαφόροις. Τὸν κύπριον χαλκὸν ἐξιωμένον σὺν \| ἁλοσάχνῃ ἑξάκις χωνεύσας ἐπίβαλε τὸν ἄργυρον \| εἰς διπλασιασμόν.
6	Ἄλλο. \| Τὰ ἀποκόμματα τῶν τοῦ χαλκοῦ πετάλων ἅλμῃ ‖ κατάβαπτε καὶ στυπτηρίᾳ στιλβάδι τε ἀνιμέ\|νῃ γλυκεῖ ὕδατι ἀπόβρεχε ἡμ(έρας) ϛʹ. Εἶτ’ ἐπιβάλλων \| ἠρέμα τὸν
5	ἄργυρον χώνευε. \|‖	111
7	Ἄλλο. \| Πρὸς δὲ ταῖς καὶ ἤδη· χαλκοῦ γαλατικοῦ μέ(ρος) 𐅻‖, ἀργύρου τε κασσιτέρου τε τοῦ σπουδαιοτάτου, \| ὃν δὴ βούλλαν ἐπονομάζουσιν Ἰβηρῖται οἱ ἑς\|πέριοι, παρ’ οἷς
5	γίνεται, καὶ Ῥωμαῖοι ὁμοίως. Χω\|νεύεται πρῶτος ὁ χαλκός, εἶθ’ ὁ ἄργυρος καὶ με\|τὰ δύο διαπυρώσεις ὁ κασσίτερος. Ἔπειθ’ ὅταν ‖ μαλακυνθῇ, πολλάκις ἀναχώ‐ νευε καὶ κατά\|ψυχε ἔχων ἑτοίμην στιλβάδα ἀνιμένην \| ὕδατι πηγαίῳ. Ταύτην τὴν μᾶζαν ἐξελὼ(ν) \| κατασ‐
10	βέννυε, πάλιν τε πύρου καὶ πολλάκις \| καὶ μέχρι γένηται λευκότατος ὁ ἄργυρος. ‖ Εἶτ’ ἐλάσας αὐτὸν καὶ πλατύνας ἀνάτριβε \| κουφολίθῳ σμῶν, οὕτω τε κατεργάζου. Καὶ \| ἡ τρίπλωσις γίνεται τῷ αὐτῷ τρόπῳ κατα\|μεριζομένων τῶν ὁλκῶν, ᾧ πρόκειται. \|
8	Ἡ δὲ ἀνέκλειπτος μᾶζα κατασκευάζεται ‖ πάλιν τῇδε τάξει τῆς διπλώσεως. Ἀφελὼν \| γὰρ τῆς μάζης 𐅻ηʹ ἀναχώ‐ νευε τοσαύτας \| ἀργύρου μιγνὺς καὶ τοῦτο ποιήσας τρὶς κα\|τάψυχε καὶ εἰς τὸν κουφόλιθον ἀποτίθει. \|
9	Ἀργύρου ποίησις. ‖ Ἀγόρασον ἄνθρακας, οἷς οἱ χαλκεῖς χρῶνται, \| καὶ ἔμβρεξον αὐτοὺς ὄξει ἡμέραν αʹ. Μετέ\|πειτα λάβε χαλκοῦ ὀγ(κίαν) αʹ, στῦφε δὲ αὐτὸν τῇ \| μάλα στυπτηρίᾳ καὶ
5	οὕτως χώνευε. Εἶτα \| λάμβανε ὑδραργύρου ὀγ(κίας) ηʹ,
5	κενώσεις δὲ αὐ‖τὸν τὸν ὑδράργυρον εἰς κένωμα μήκωνος. \| Λάμβανε δὲ καὶ ἀργύρου ὀγ(κίαν) αʹ. Ταῦτα εἰς ἓν \| ποιήσας χώνευε. Καὶ ὡς ἂν χωνεύσῃς \| αὐτὸν τὸν βῶλον, εἰς ἄγγος χαλκοῦν βάλε \| μετὰ οὔρου φοράδος καὶ	112
10	ῥινήματος σιδή‖ρου, ταῦτα ἡμέραις γʹ. Καὶ ἐξελών ἕξεις τὴν \| μόνην ἀμαύρωσιν φυσικὴν ἀληθείαν ἐμ\|φαίνουσαν τῇ κράσει τῆς συσταθμίας. \|
10	Μαργαρίτου λεύκωσις. \| Μαργαριτάρια κιρρὰ ὡς καπνιαῖα λευκὰ ‖ ποιῆσαι. Λαβὼν μέλι ἄδολον ὂν ὡς ὀβολὸ(ν) \| ἐπίβαλε ὕδατος λακκαίου κυ(άθους) βʹ καὶ ποιήσας \| ὑδρόμελι βάλε εἰς
5	πουλταρίδιον καὶ σύ\|κου ῥίζαν συγκόψας βάλε κάτω. Καὶ ὅταν \|‖ {καὶ ὅταν} ἑψοῦντος σοῦ καχλάσῃ, ἄρας ἀπὸ‖τοῦ πυρὸς λέανον σὺν τῷ ὑγρῷ καὶ ὅταν λεῖ\|ον γένηται ἀληθινὸν καὶ κιν〈ή〉σας καὶ ποιήσας \| ἄποχος σύμμετρον κατάχριε τὰ μαργαριτάρ\|ια καὶ ἔα παγῆναι.
10	Καὶ ἀπόμασσε ῥάκει λινῷ \| καθαρῷ καὶ εὐθέως σοι δείξει τὴν λευκασίαν. ‖ Ἐὰν δέ σοι δόξῃ μήπω ἔκλευκα γεγονέ‐ [ν]\|αι, πάλιν ἐπίχρισον. Ὅσῳ γὰρ ἐπιχρίων ἐκμά\|σσεις, ἐκλευκότερα γίνεται. Μηκέτι δέ, ἂν \| ζέσῃ, ἐπιζέσῃς, ἀλλὰ ἐκ τοῦ αὐτοῦ χρῶ τούτῳ. \|
11	Ἄλλη. ‖ Λαβὼν τὰ πινάρια ἢ τὰ μαργαρ〈ι〉τάρια, εἰς γάλα
11	κυ\|νὸς χάλα καὶ ἔα ἡμ(έρας) βʹ καὶ νύκτας ἐπιπωμάσας, \| καὶ ἔπαιρε αὐτὰ διειρμένα τριχὶ ὀνίᾳ καὶ ἐνα\|πόβλεπε,	113
5	εἰ γέγονε λευκά, εἰ δὲ μή, ἐπιχάλα, \| ἕως καλῶς ἔχῃ τοῦτο. Καὶ ἐὰν ἄν(θρωπ)ον χρίσῃς, λε‖προῦται, τοσαύτην ἔχει ἐνέργειαν. \|
12	Ἄλλο. \| Αὕτη δὲ καὶ χάρτας γεγραμμένους πάλιν ψᾶ, \| ὥστε δοκεῖν μηδέποτε γεγράφθαι. Λαβὼν \| ἀφρόνιτρον τῆξον εἰς ὕδωρ. Εἶτα κατὰ τὸ ‖ γεγενῆσαν νίτρωμα προσέμβαλε
5	γῆς ἐμπάσα(ς) \| ὠμῆς μέ(ρος) αʹ καὶ γῆς κιμωλίας μέ(ρος) αʹ καὶ γάλα \| βόϊον, ὡς πάντα μιγέντα γενέσθαι γλοιώδη, \| καὶ προσμίξας σχίνου χυλοῦ κατάχρισον πτερ\|ῷ. Καὶ ἐάσας ξηρανθῆναι, εἶτα ἀπολέπισον, εὑ‖ρή‐ σεις λευκά. Ἐὰν δὲ κατὰ βάθους ᾖ κιρρά, πάλιν \| ἐπίχριε,
10	ἐὰν δὲ εἰς χάρτην, μόνα τὰ γράμματα \| χρῖε.
13	Ἄλλο. \| Λαβὼν τοὺς μαργαρίτας π{ρ̣}ρόστυψον οὔρῳ ἀφθό\|ρου παιδὸς καὶ στυπτηρίᾳ χρῖσον καὶ ξήρανον ἀ‖πὸ τοῦ στύμματος. Εἶτα λαβὼν ὑδράργυρον καὶ γάλα \| κυνὸς
5	πρόσφατον βαλὼν εἰς ἀγγεῖον ὀστράκινον \| ὁμοῦ πάντα κάε ἐπέχων τὸ γινόμενον. Ἄνθρα\|ξι δὲ χρῶ ξενικοῖς καὶ μαλακῷ πυρί. \|
14	Σαρδίου βαφή. ‖ Ἄγχουσαν ἄνες ἐλαίῳ, εἶτα βάλε περιστερᾶς \| αἷμα καὶ
14	σινωπίδος χνοῦν καὶ ὄξος βραχύ, \| ἴνα μὴ τὸ αἷμα παγῇ, καὶ χάλασον τὸν διοπτερί\|την λίθον καὶ περιφιμώσας	114
5	ἡμ(έρας) ιʹ θὲς ὑπὸ \| δρόσον. Ἐὰν θέλῃς περίλευκον ποιῆσαι, λιθουρ‖γήσας γύρωσον τρίχα ἵππου καὶ περίδη‐ σον κ(αὶ) \| βάλε εἰς τὸ φάρμακον. \|‖
15	Σαπφείρου βαφή. \| Τὸ δὲ σαπφείριον προβάπτεται χολῇ χελώνης \| καὶ μεταβάλλεται εἰς τὸν ζωμὸν τοῦ ἀμεθύ‖στου ἐπὶ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τὰ λοιπά. \|
16	Κρυστάλλου κάθαρσις. \| Καπνιαίας κρυστάλλου κάθαρσις. Ἔμβαλε γυργ\|αθὸν καὶ χάλασον εἰς τὸ χαλκίον τῶν βαλανέ\|ων καὶ ἔασον ἡμ(έρας) ζʹ. Εἶτα ὅταν καθαρθῇ ‖ λαβὼν τίτανον θερμὴν φύρασον
5	ὄξει καὶ \| ἐγκρύψας τὸν λίθον ἔασον στυφῆναι καὶ \| βάπτε πρὸς ὃ ἂν θέλῃς.
17	Σμαράγδου ποίησ(ις). \| Λαβὼν λίθον τὸν καλούμενον τάβασιν βάλε στυ\|πτηρίαν ὑγρὰν καὶ ἄφες ἡμ(έρας) γʹ. Εἶτα ἀνελόμ‖ενος βάλε εἰς χαλκοῦν χυτρίδιον καὶ πωμά\|σας φίμωσον βαλὼν
5	ἰὸν χαλκοῦ ἄδολον κα\|θαρὸν μετὰ ὄξους δριμέος καὶ ὑπόκαιε ἐλαΐ\|νοις ξύλοις ἐπὶ ὥρας κʹ μαλακῶς—ἢ ὅσον πλεῖ(ον) \| κάεις ἔμπειρος, κρείσσων καὶ βαθύτερος,
5	μό‖νον, ὡς εἶπον, μαλακῷ πυρί—καὶ ψύξας ἆρον. \| Ἡ δὲ δύναμις δεικνύει, εἰ γέγονεν. Ὄψῃ γὰρ \| ἀτμίδα χλωρὰν	115
10	γεγονυῖαν. Ἔα δὲ ψύχεσθ(αι) \| ἐπὶ πολλῷ. Εἰ δὲ μή, ῥήσσεται ταχύ. Βάλε οὖν \| εἰς πύξινον χυτρίδιον ἔλαιον πρὸ ἱκανῶν ‖ ἡμερῶν, ἵνα προεξιωθῇ καὶ ἄρῃς τὸ γεγονός. \| Βάλε κάτω καὶ ἔασον ἡμ(έρας) ζʹ πωμάσας καὶ ἐξελ\|ὼν ἕξεις σμάραγδον ὅμοιον τῇ φύσει. \|
18	Μαργαριτῶν ποίησις. \| Λαβὼν λίθον εὔθρυπτον, ὅς ἐστιν σπεκλάριον, ‖ τρῖψον καὶ λαβὼν γάλα βοὸς καὶ τραγάκανθαν \| βρέχε ἡμ(έρας) ιʹ. Ὅταν γένηται ἁπαλόν, διάχεον, \| ἕως γένηται ὡς γλοιὸς
5	παχύ. Καὶ κηρὸν τυρ\|ρηνικὸν τῆξον καὶ ᾠοῦ τὸ λευκὸν καὶ ὑδράργυ\|ρον—τῆς μὲν ὑδραργύρου μέ(ρη) βʹ, τοῦ δὲ λίθου ‖ μέ(ρη) γʹ, τῶν δὲ λοιπῶν πάντων ἑκάστου μέ(ρος) αʹ— \| καὶ μίξας φύρασον μετὰ ὑδραργύρου καὶ τῆς τραγακάν\|θης καὶ τοῦ ᾠοῦ τοῦ ὀρνιθίου τῆξον καὶ μεῖξον
10	τοῖς \| ὑγροῖς πᾶσιν καὶ τότε τὸν λίθον, ὃν ποιεῖς, ποίει \| εἰκάσας. Ἀπολιθοῦται γὰρ ταχύ. Καὶ ποίησον τύ‖πους βαθεῖς στρογγύλους καὶ ὑγροὺς ὄντας αὐ\|τοὺς τίτρα καὶ ἔα παγῆναι καὶ πλεῖον ὀδόν\|τιζε καὶ ἔσται, χειρισθεὶς ὡς δεῖ, ὑπὲρ τὸν \| {τὸν} φυσικόν. \|‖
19	Καρχηδονίου βαφή. ‖ Σκευὴ κρυστάλλου ὥστε φαίνεσθαι καρχηδόν\|ιον. Λαβὼ〈ν〉 κρύσταλλον τὴν καπνίζουσαν ποίησον \| λιθάρια συντετελεσμένα καὶ ταῦτα λαβὼν πύ\|ρωσον ἐκ προσαγωγῆς
5	ἐν τῇ σκοτίᾳ καὶ ἕως ἄν σοι \| φαίνηται ἐσχηκένα〈ι〉 τὴν πύρωσιν. Πύρου δὲ ἐν ‖ ἀχύροις χρυσοχοϊκοῖς. Καὶ ταῦτα λαβὼν κατάβαπ\|τε εἰς κεδρίαν σὺν θείῳ ἀπύρῳ καὶ ἄφες αὐτὰ \| συμπίνειν ἐν τῷ φαρμάκῳ ἕως πρωεί. \|	116
20	Χλωροῦ λίθου ποίησις. \| Λαβὼν κρύσταλλον τὴν λεγομένην καπνιαίαν ‖ ποίησον ὁλκὴν ἄγουσαν μὴ πλείω 𐅻βʹ. Καὶ λαβὼν \| χρυσόκολλαν μακεδονικὴν καὶ ἁλικακάβων τὰ \| φύλλα λειοτρίβησον
5	χρησίμως καὶ διάχεον ὄξει\|{ὄξει} δριμεῖ καὶ ὑπόκαιε μαλακῷ πυρί, ἕως χλωρὰ \| γένηται. Ἔστω δὲ καὶ ταῦτα ἐν τῷ γυργαθῷ κρε‖μάμενα πρὸς τὸ ἀναιρούμενα θεω‐ ρεῖσθαι, εἰ γέγον\|εν. Εἰ δὲ μή, πάλιν χάλα, ἕως γένηται. \|
21	Ἄλλη. \| Ἰὸς καὶ ὄξος, ἰὸς καὶ ἔλαιον, ἰὸς καὶ χολὴ μόσχου, γίνε\|ται σμάραγδος.
22	Μαργαρίτου βαφή. ‖ Κρύσταλλον στῦψον ἐν οὔρῳ καὶ στυπτηρίᾳ ἐπὶ \| πλεί〈ο〉νας ἡμ(έρας) καὶ λαβὼν ἀναγαλλίδος χύλον τῆς τὸ κυ\|άνεον ἄ(ν)θος ἐχούσης, καὶ ἀειζώου καὶ τιθυμάλ‐
5	λου \| ὀπὸν καὶ ὑδράργυρον ὁμοῦ ἐπὶ μαλακοῦ πυρὸς ἕψε. \|
23	Μαργαρίτου ποίησις. ‖ Ἀπὸ κρυστάλλου στῦφε οὔρῳ παιδὸς ἀφθόρου καὶ \| στυπτηρίᾳ στρογγύλῃ, εἶτα ὑδραργύρῳ μετὰ \| γυναικίου
23	γάλακτος.	117
24	Στῦψις λίθων. \| Παντὸς λίθου στῦμμα. Στυπτηρία καὶ νίτρον \| ἴσον ἴσῳ ζέννυται ὕδατι. Εἶτα στύφεται τὰ λιθά‖ρια. Προθερ‐ μαίνων δὲ πρὸς πῦρ βραχέως βάπτε \| εἰς τὸ στῦμμα.
5	Ζέοντος αὐτοῦ ὅσον χρόνον καθά\|παξ ἕως τρὶς τοῦτο ποίει, βάπτων αὐτὰ καὶ πάλιν \| χαλῶν ἕως τρίς, μὴ ἐπὶ πλεῖον, μὴ ῥαγῇ τὸ λιθάριον. \|
25	Μαργαρίτου λεύκωσις. ‖ Μαργαρίτης ὁ πεπωκὼς οὕτως λευκαίνεται· δί[δου]\| ὀρ‐ νιθίῳ καταπιεῖν αὐτὸν καὶ εὐθέως ἀνάσχισον \| καὶ εὑρήσεις γεγονότα λευκόν. \|
26	Κεραυνίου στῦψις. \| Κεραυνίου στῦψις ἡ αὐτὴ ἕψησις. Κόκκον κνίδιον ‖ μετ’ ὄξους ἕψε{ς} σὺν τῷ λίθῳ, ἕως ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ τὸ \| τρί‐ τον ληφθῇ.
27	Ἀραίωσις λίθων. \| Ἵνα γνῷς, ὅτι δεκτικά ἐστιν καὶ ὅτι ἀραίωσιν \| ἔχει ὁ πυκνὸς λίθος. Ἐγκρύψας εἰς ἰσχάδα λι\|παρὰν ἐπίθες ἐπ’ ἀνθράκων καὶ εὐθέως μετα‖βαλεῖ ὁ λίθος. \|‖
28	Κρυστάλλου τήρησις. \| Ὥστε τὰ βαπτόμενα λιθάρια ἐκ τῆς κρυστάλλου \| μὴ ῥήσσεσθαι. Λαβὼν ἰσχάδα διανοίξας ἔνθες \| τὸν λίθον καὶ
28	βάλε τὴν ἰσχάδα εἰς ἀνθρακίζειν. ‖	118
29	Λίθων στῦψις. \| Οὖρον ταριχηρὸν καὶ στυπτηρίαν ταρίχευε \| σὺν τοῖς λιθαρίοις ἡμ(έρας) λʹ. Εἶτα ἄρας ἔγκρυβε \| ἰσχάδα ἢ φ〈οί〉νικας λιπαρούς. Εἰργασμένα καὶ \| ταῦτα ἔστω
5	ἐπ’ ἀνθράκων καὶ \| φύσα φυση‖τῆρι, ἕως κάῃ καὶ γένηται ἄνθραξ. Καὶ τότε \| λαβ̣ιδίῳ ἐπιλαβόμενος, μὴ τῇ χειρί, θερμ\|ὸν εὐθέως βάλε εἰς τὸ βάμμα καὶ ἄφες ἐναπ\|οψυγῆ‐ ναι. Ποίει δὲ ἀπὸ 𐅻βʹ, μὴ πλείω, \| τὰ λιθάρι(α) ὅσα βούλε[ι]. Ἔστω δὲ τὸ βάμμα ὡς γλοιός. ‖
30	Σμαράγδου βαφή. \| Σμάραγδον βάψαι τὸν κρύσταλλον. Λαβὼν \| ἀγγεῖον ὀστράκινον καὶ στυπτηρίαν στρο\|γγύλην εἰς ὕδωρ φυράσας ἀπόθου. Λαβὼν \| δὲ κηρὸν διαυγῆ ἰσόσταθμον τῷ κρυ‐
5	στά‖λλῳ—οὐ πλέον δὲ δύναται ἀλλοιωθῆναι ὁλ\|κῆς 𐅻βʹ —τῆξον καὶ εἰς ἀγγεῖον ἀπόθου. Λα\|βὼν δὲ τὸν κρύσταλλον ἔνθες εἰς τὴν στυπ\|τηρίαν ἡμ(έραν) καὶ νύκτα. Οὕτως γὰρ ἀεροειδὴς \| φανεῖται. Εἶτα ἐξελὼν περίπλασον τῷ κηρῷ. ‖ Εἶτ’ ἀνελόμενος τὸν κρύσταλλον ἐκ τοῦ κη\|ροῦ
10	ἐντίθει εἰς χρυσόκολλαν. Ἔστω ‵δέ′ σοι τετρι\|μμένη ἡ χρυσόκολλα ὀγ(κία) αʹ. Καὶ ἕψε τὸν κρύς\|ταλλον εἰς χυτρίσκην ἐλαίου κο(τύλας) ϛʹ ἐπὶ ὥρ(ας) ϛʹ. \| Εἶτα ἐντίθει εἰς τὴν χρυσόκολλαν ἡμ(έραν) καὶ νύ‖κτα. Τῇ
10	ἐχομένῃ ἐξαίρει.	119
31	Λίθων ἕψησις. \| Λαβὼν κρύσταλλον εἰργασμένον πρὸς ὃ θέλεις, \| ἐὰν βούλῃ καρχηδόνιον ποιῆσαι, ἐμβαλών \| εἰς κηροτακίδα ῥητίνην τερεβινθίνην, ἀγχού\|σης λείας μικρὸν κίνει, ὡς
5	ἀναβῇ τὸ βάμμα, καὶ ‖ τότε ἐπαιώρει τὸν λίθον. \|
32	Σμαράγδου ποίησις. \| Ἰὸς ἄδολος, χρυσόκολλα, χελώνης χολῆς, ταυρίας \| μέ(ρη) βʹ, κρύσταλλος ἡ καπνίζουσα. \|
33	Κρυστάλλου τήρησις. ‖ Ὅπως μὴ κατάσσηται ἢ ῥαγῇ. Λαβὼν χηνίου \| ᾠοῦ τὸ λευκὸν ἀνάμειξον κουφολίθῳ καὶ ποιή\|σας γλοιοῦ πάχος κατάχρισον καὶ βαλὼν εἰς ὀθό\|νιον δήσας ἄφες ἡμ(έρας) γʹ
5	εἰς δρόσον καὶ ἥλιον. \|‖ Μετὰ δὲ τὰς γʹ λῦσον τὸν λίθον καὶ κατεργάζου. ‖
34	Σμαράγδου ποίησις. \| Χαλκοῦ κεκαυμένου μέ(ρος) αʹ, ἰοῦ μέ(ρη) βʹ, μέλιτος πον\|τικοῦ τὸ ἱκανὸν ἕψε ὥρ(αν) αʹ. \|
35	Ἄλλη. \| Λαβὼν κρύσταλλον ἰνδικὴν τὴν ἰρίζου‖σαν τέλεσον πρὸς ἃ θέλεις λιθάρια καὶ λέαν\|ον. Εἶτα λαβὼν στυπτηρίαν σχιστὴν καὶ \| σκόροδα ἰσόσταθμα λέανον μετ’ ὄξους
5	δρι\|μυτάτου, ἕως γλοιοῦ πάχος σχῇ, καὶ ἔνθες τὰ \| λιθάρια καὶ ἔασον ἡμ(έρας) γʹ. Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπί‖χεε τῷ φαρμάκῳ ὄξος, ὥστε αὐτὸ ὑγρὸν \| γενέσθαι, καὶ
5	μεταβαλὼν αὐτὸ εἰς χύτραν \| ξενικὴν κρέμασον τὰ λιθάρια ἐν γυργαθείῳ \| μὴ ἁπτόμενα τοῦ πυθμένος καὶ ἕψε	120
10	μάλα{α}\|κοῖς ἄνθραξι. Πεπωμάσθω δὲ τὸ χυτρίδιον ‖ καὶ περιπεπλάσθω ⟦δὲ τὸ χυτρίδιον καὶ ⟧ \| στέατι. Σὺ δὲ φύσα φυσητῆρι πρὸς τὸ μὴ σβε\|σθῆναι τὸ φῶς. Καῖε δὲ ἐφ’ ὥρας βʹ. Εἶτα λαβὼ(ν) \| χρυσόκολλαν μακεδονικὴν καὶ ἰὸν ἐξ ἴσης \| καὶ χολῆς μοσχείας μέρος 𐅻 —λέανον εὖ μά‖λα.
15	Εἶτα ἐπίχεον ἔλαιον ὀμφάκινο{ο}ν πρὸς ὀφθαλμόν. Εἶτα λαβὼν κηρὸν περίπλασον \| τὰ λιθάρια καὶ ἔασον σὺν ἐλαίῳ κατὰ μόνας ἢ \| κῖκι βαλὼν εἰς χυτρίδιον. Τὰ δὲ λιθάρ〈ι〉α πάλιν \| ἀποκρεμάσθω ἐν γυργαθείῳ καὶ καῖε ἐπὶ ὥρ(ας) ϛʹ, ‖ κρεμ〈ά〉σθω δὲ πάλιν τὰ λιθάρια ἱππίᾳ
20	τριχὶ καὶ \| ἄφες ἐν τῷ φαρμάκῳ διανυκτερεῦσαι καὶ \| ἐξελὼ̣ν εὑρήσεις.
36	Κρυστάλλου μάλαξις. \| Κρύσταλλον μαλακῦναι. Λαβὼν τράγιον \| αἷμα προπύ‐ ρου τὴν κρύσταλλον μαλακῷ ‖ πυρὶ καὶ κατάβαπτε, μέχρι ἀρέσῃ σοι. \|
37	Σμαράγδου λείωσις. \| Σμάραγδον τὸν τραχὺν ἔγκρυψον εἰς κηρὸν \| ἐπὶ ἡμ(έρας) ιδʹ καὶ μετὰ τὰς ἡμέρας σκόροδον τρί\|ψα̣ς ποί‵η′σον μᾶζαν. Καὶ ἐξελὼν τὸν λίθον ‖ ἐκ τοῦ κηροῦ
5	ἔγκρυψον εἰς τὴν μᾶζαν τῶν σκορό\|δων ἐπὶ ἡμ(έρας) ‵ζʹ′. Καὶ λαβὼν πράσα χύλισον καὶ μεῖξον \| τῷ χυλῷ τῶν πράσων τὸ ἴσον ἐλαίου καὶ βαλὼν εἰς \| χυτρίδιον
5	καινὸν συνεμβαλὼν τοὺς λίθους \| ἔψε ἡμ(έρας) γʹ, ἕως σοι εὐάρεστοι γένωνται. Ἔστω‖σαν δὲ οἱ λίθοι ἐν γυργα‐	121
10	θίῳ, ἵνα μὴ ἅπτων\|ται τοῦ πυθμένος τῆς χύτρας. \|‖
38	Πρόστυψις καθολική. \| Ἐπὶ παντὸς λίθου {παντὸς λίθου} στυφομένου \| ἀραίωσις καὶ βώλωσις καὶ στῦψις βοτάνη ἡλ‖ιοτρόπιος ἡ τὰ σφαιρία ἔχουσα. Ἄτερ γὰρ ταύ\|της τῆς βοτάνης, ὃ
5	πίνουσιν, οὐ γὰρ ἀραιοῦται \| {χωρὶς ταύτης τῆς βοτάνης} οὔτε κρύσταλλος \| οὔτε ὁ λεγόμενος τάβασις ἐκ τῆς Αἰγύπτου \| καταφερόμενος. Χρῶ οὖν τῷ χυλῷ τῆς βοτά‖νης εἰς τὰς προστύψεις καὶ οὕτως ἐπιτεύξῃ. \|
39	Βηρύλλου ποίησις. \| Λαβὼν κρύσταλλον τὸν λίθον εἶρον τριχὶ καὶ κρ\|ίμνα εἰς σταμνίον οὔρου ὄνου θηλείας μὴ ἁπτό\|μενον τοῦ οὔρου. Ἔστω δὲ πεφιμωμένον ἐπὶ ‖ ἡ(μέρας) γʹ. Μεθ’ ἃς ἐπιτίθει
5	τὸ σταμνίον ἐπὶ πυρὸς \| χλιεροῦ καὶ εὑρήσεις βήρυλλον ἄρ〈ι〉στον. \|
40	Κρυστάλλου ἰδία στῦψις. \| Θεῖον, ἄσβεστον, στυπτηρίαν ἄνες εἰς ὄξος. \| Τοῦτο ποίει τρὶς ἢ τετράκις καὶ ἄφες συμ‖πίνειν ἐπὶ ἡμ(έρας) γʹ ἢ δʹ καὶ τότε χρῶ τοῖς ἑπομένοις. \|
41	Προβαφή. \| Πρόβαπτε τοὺς λίθους ἐν τούτῳ. Ἁλὸς μέ(ρος) αʹ, \| ὕδατος δέκατον. Τούτοις προβάπτειν τοὺς \| λίθους. Ξηράνας δὲ θέρμαινε ἐπὶ τὸ στόμα τῆς ‖ καμίνου. Εἶτα
5	βάπτε, οἵους θέλεις. \|	122
42	Σμαράγδου ποίησις. \| Χαλκοῦ κεκαυμένου μέ(ρος) αʹ, ἰοῦ μέ(ρη) βʹ φύρασον \| μετὰ μέλιτος καὶ ἐπίθες ἐπὶ τὴν τέφρα(ν), \| ζέσον καὶ βάλε τὴν κρύσταλλον. ‖
43	Ἄλλη. \| Χρυσοκόλλης ὁλκῆς ἥμισυ, ἀρμενίου τὸ αὐτὸ, οὔ\|ρου ἀφθόρου παιδὸς κοτύλης ἥμισυ, χολῆς ταυ\|ρίας τοῦ ὑγροῦ δίμοιρον μείξας βάλε τοὺς λίθους \| ἄγοντας ἀνὰ
5	δωδέκατον ὁλκῆς. Καὶ πωμάσας ‖ τὸ χυτρίδιον περι‐ πήλωσον τὸ πῶμα καὶ καῖε \| ἐλαΐνοις ξύλοις στερεοῖς ἐλαφρῷ τῷ πυρὶ ἐπὶ \| {ἐπὶ} ὥρ(ας) ϛʹ. Ἐὰν δὲ γένηται σημεῖον τοιοῦτον, \| τὸ πῶμα χλωρόν, μηκέτι καῖε ἀλλὰ καταψύ\|ξας ἆρον καὶ εὑρήσεις γεγονότα. Ἔστι δὲ ὁ
10	λίθος ‖ κρύσταλλο[ς]. [Ἑ]ψομένη ἐν κίκει μέλαινα γίνεται. \|
44	Ἀμεθύστου βαφή. \| Πρόστυψον τριπλῇ τῇ στυπτηρίᾳ τοῦ λίθου καὶ {ἕ} \| ἕψε, ἕως ζέσῃ τρίς, καὶ ἄφες ἀποψυγῆναι. Καὶ λαβὼ(ν) \| κριμνὸν ἀπόβρεξον μετ’ ὄξους καὶ ἕψε λαβὼν ‖ τοὺς
5	λίθους, ἕως ἀρέσῃ σοι. \|‖
45	Χρυσολίθου βαφή. \| Κρύσταλλον πυρώσας κατάβαψον εἰς πίς\|σαν ὑγρὰν
45	καὶ κεδρίαν καὶ ἔσται χρυσόλιθος. \|	123
46	Λυχνίδος βαφή. ‖ Προστύψας, ὡς πρόκειται, λαβὼν φῦκος \| καὶ ἄγχουσαν καὶ ὄξος κατάθες, ἕως ἀρέσῃ. \|
47	Βηρύλλου βαφή. \| Μέλαν ἰνδικὸν πρόσμισγε ῥητίνῃ καὶ \| τότε πύρου τὴν κρύσταλλον καὶ ἔσται δό‖κιμος, ἐῶν ψύγεσθαι.
48	Ἄλλη. \| Ἄνες χελώνης χολὴν μετὰ γάλακτος φορ[ά]\|δος καὶ χαλκοῦ καὶ ὄξους δριμέος καὶ ἔσται \| βήρυλλ‵ος′, ὡς καὶ τοὺς τεχνίτας λανθάνειν. \|
49	Ἰάσπιδος βαφή. \| Πύρου τὸν λίθον, εἶτα ἀπός‖τυφε στυπτηρίᾳ μετ’ ὄξους καὶ βάλε εἰς ἰόν, \| μοσχίαν χολήν.
50	Κεραυνίου βαφή. \| Πίσσαν ὑγρὰν καὶ ἄγχουσαν ζέσας βάλε \| τὸν λίθον καὶ ἔσται κεραύνιον, ἢ εἰς μόρων \| χύλον ἢ εἰς κόκκον τετριμμένον μετ’ ὄξους ‖ ἢ εἰς ἀρμένιον μετὰ χολῆς
5	μοσχίας. \|
51	Κρυστάλλου στῦψις. \| Πρὸ τοῦ βάλλειν αὐτὸν βάπτεσθαι. Ἀσβές\|του μέ(ρος) αʹ, θείου ἀπύρου μέ(ρος) αʹ τρίψας πρός\|μειξον ὄξος καὶ θὲς τοὺς λίθους. Καὶ ἐν τῷ γʹ ‖ τόμῳ οὕτως· ἡ
5	ἀνθρωπίνη κόπρος ἐστὶν \| τὸ λεγόμενον σκόρδον. \|	124
52	Κεραυνίου ποίησις. \| Δὸ(ς) ἴσως θεῖον καὶ ὄξος καὶ χολὴν μόσχου. Γίνε\|ται δόκιμον καὶ πρωτεῖον. ‖
53	Λίθων στῦψις καὶ ἀραίωσις. \| Στυπτηρίαν τρίψας τῆξον ὄξει ἐπι\|μελῶς καὶ βάλε τοὺς λίθους καὶ δὸς βρ\|άσμα ἓν καὶ ἄφες νυκτερεῦσαι. Τῇ \| δὲ αὔριον ἀποκλύσας βάπτε, ὡς θέλεις, ‖ χρώμενος ταῖς
5	γραφαῖς. \|
54	Ἄλλη. \| Βαλὼν εἰς βατάνιον τοὺς λίθους ἐπι\|πώμασον ἄλλο βατάνιον καὶ πηλή\|σας δὸς εἰς ὀπτασίαν ὀπτᾶσθαι πρὸς ‖ ὀλίγον. Εἶτα κατ’ ὀλίγον ἀποπωμάσας ἐπί\|χυννε
5	ὄξος καὶ στυπτηρίαν. Εἶτα τότε \| ὃ θέλεις χρῶμα βάπτε. \|
55	Κρυστάλλου στῦψις. \| Κρυστάλλινον μεῖναν ἐν στύψει {ἡμέ} \|‖ ἡμέραν καὶ νύ(κτα) ἀεροειδὲς γίνεται. \|
56	Κρυστάλλου λεύκωσις. \| Ὄρυζαν ἄνιε ὕδατι καὶ ⟦στυπτήρᾳ τὸν \| λίθον ⟧ καθεὶς τὸν κρύσταλλον πάλιν σύνεψε. \|
57	Κρυστάλλου μάλαξις. ‖
57	Τραγείῳ αἵματι ζέσας μάλασσε. Τὸ δὲ αὐ\|τὸ καὶ ὑέλῳ.	125
58	Κεραυνίου ποίησις. \| Προστύψας ὕδατι καὶ στυπτηρίᾳ τὸν λίθ\|ον τὸν καπνιαῖον ἡμ(έρας) ζʹ λαβίδι ἐκ προσαγω\|γῆς πυρώσας κάθες εἰς κεδρίαν. ‖
59	Κίκεως ἀντεμβολή. \| Πᾶσα κρύσταλλος ἑψομένη ἐ〈ν〉 κίκει μέ\|λαινα γίνεται. Διὸ μὴ χρῶ, ὅπου λέγει με\|τὰ κίκεως. Κεῖται γὰρ πρὸς ἀντιβολήν. Ἀλλὰ \| ἀντὶ τούτου ἐλαίῳ χρῶ. ‖
60	Μαργαρίτου σμῆξις. \| Ἄν δέ ποτε τῇ χρήσει τὸ ἀληθινὸν μάργαρον \| ἐκπνεῦσαν ῥυπωθῇ, ὧδε ἀποσμῶσιν Ἰνδοί· \| ἐνιᾶσιν ὡς ἐδωδὴν ἀλεκ̣τρυόνι τὴν ψῆφον \| ἑσπέρας. Ἕωθε δὲ τὸν ἀπόβατον
5	ἀνερευνής‖αντες ἐν τῇ τοῦ ὄρνιθος εὑρίσκουσιν κοιλίᾳ \| κεκαθαρμένον λευκότητά τε προσκτης\|άμενον τῆς ἀρχαίας οὐκ ἀποδέουσαν. \|
61	Ἄλλη. \| Ἄσβεστον, μηδέπω λυθεῖσαν ὕδατι ἴδιον ‖ ἔχουσαν μετὰ τὴν κάμινον τὸ ἀφανὲς ἔν\|δοθεν πῦρ, κυνείῳ κατασβεν‐ νύουσι γάλακ\|τι, κυνὸς δὲ λευκῆς. Εἶτα φυρῶσιν καὶ περι\|‐
5	πλάσαντες τῷ μαργάρῳ ἐῶσιν οὕτως αʹ ἡμ(έραν) \| καὶ ἀποψήσαντες εὑρίσκουσιν λελευκασμέν(ον). ‖
62	Κεραυνίου ποίησις. \| Δρακόντιον αἷμα ὀποβαλσάμῳ τῷ σπουδαί\|ῳ καὶ
62	παλαιστίνης, εἰ δὲ μὴ παρείη τοῦτο, \| ῥητίνης τομή τις. Τὴν δὲ μείξας ἅμα ἀγχού\|σῃ ποντικῇ ἔμβρεχε τὸν	126
5	κρύσταλλον ‖ ἠραιωμένον, κἂν μὲν ἄκρ〈α〉τον ᾖ τὸ φάρ\|μακο̣ν, κεραύνιος, ὁ λίθος ἀναφαίνε\|ται. Γένοιτο δ’ ἂν ὀλίγης πίσσης {πίσσης} \| ὑγρᾶς πρὸς τῇ προκειμένῃ μείξει πρ\|οσβληθείσης ὁ καρχηδόνιος. ‖
63	Βηρύλλου ποίησις. \| Πολλὴ κρυστάλλῳ συγγενεία πρὸς βήρυ\|λλον καθ’ ὁμοι‐ ότητα. Καὶ τῇ τὸν {κρυστα} \| κρύσταλλον βήρυλλον ἕξεις αὐτὸν {ἀρα} \| ἀραίωσας τὸν λίθον καὶ μετὰ τὴν
5	πύρωσι(ν) \|‖ {τὴν πύρωσιν} ἀποψυγέντα εἴς τε τὴν προειρη\|μένην ῥητίνην ἰνδικῷ τε τῷ φαρμάκῳ συμ\|μεμιγ‐ μένῳ ἐμβαλών. Ἔτι δὲ ζέων εἰς τὸ \| φάρμακον καθεθεὶς ὁ ὑάκινθος ὁ βαπτὸς \| ἀποβ{β}αίνει.
64	Χρυσοπρασίου ποίησις. ‖ Ἐλύδριον μειχθὲν ἰνδικῷ χρώματι γίνε\|ται χλωρόν. Τὴν δὲ ῥητίνην προσλαβὼν φάρ\|μακόν ἐστιν ἐπιτήδειον εἰς βαφήν. Εἰς τοῦ\|το καθεθεὶς ὁ κρύσταλλος μετὰ τὴν
5	χρῶ\|σιν καὶ συμπιὼν λίθος ὁ χρυσοπράσιος ἀν[α]‖φαί‐ νεται.
65	Χρυσολίθου ποίησις. \| Χρυσόλιθος δέ, ὁπόταν εἰς {ς} ἐλύδριον καὶ \| εἰς πίσσαν ὑγρὰν ἀναμεμιγμένην πυρώσας \| ἐ̣μ̣βάλῃς τὸν
65	κρύσταλλον. \|	127
66	Στῦψις λίθων. ‖ Στῦψις δὲ τῶν λίθων τοιάδε τις ἔστω. Εἰς κερ\|αμεᾶς λοπάδας τὰς ἀνηπλωμένας κ(α)θεὶς αὐτοὺ(ς) \| καὶ πωμάσας φίμου πηλῷ καὶ εἰς ὀπτάνιον πέ\|μπε. Εἶτα
5	κατ’ ὀ̣λίγον ἀποπωμάσας εἰς ὄξος ἀν\|αδεδευμένῃ στυπτη‐ ρίᾳ κατάβαπτε. Εἶτα αὖ‖θις αὐτοὺς θερμήνας τοῖς χρώμασιν ἔμβαλε \| κεχλ̣ιαμμένοις.
67	Ἄλλη. \| Ἄλλως γέ τοι· εἰς λοπάδα κ(α)θεὶς καὶ ἄλλῃ λοπάδι \| ἐπιπωμάσας πύρου κατ’ ὀλίγον. Εἶτ’ ἠπίως \| ἀποπωμάσας ἐπίχει ὄξος ἅμα στυπτηρίᾳ ‖ καὶ ὅτι θέλεις χρῶμα
5	κατάβαπτε. \|
68	Κρυστάλλου {ς} στῦψις. \| Ἰδία δὲ κρυστάλλου στῦψις. Εἰς θεῖον ἄσβεστόν \| τε καὶ στυπτηρίαν ἅμα ὄξει καθίεται τρὶς \| ἢ τετράκις. Σὺ δὲ ἔα συμπίνειν ἐπὶ γʹ ἢ δʹ ‖ ἡμ(έρας) καὶ τότε χρῶ τοῖς
5	ἑπομένοις. \|
69	Λίθων παντοίων στῦψις. \| Κοινὴ δὲ παντὸς ἀραίωσις λίθου καὶ στῦψις βοτάνη \| ἡλιοτρόπιον, ἣ τὰς σφαίρας ποιεῖ. Χυλίσας ἐν αὐτῇ \| προαρ‵αί′ου, ἐπιτεύξει τε ἐν ἅπαντος λίθου βαφῇ. ‖
70	Λίθων εἴδη τῶν εἰς βαφήν. \| Οἱ δὲ ἐπιτήδειοι πρὸς βαφὴν λίθοι κρύσταλλος \|
70	ταβάσιός τ〈ε〉. Ἐρευθιᾷ κατὰ βαιὸν πυρίτης. Ἕψε δὲ ἐν οἰκίς\|κῳ σκεπηνῷ πάντα ἀποφράττων ἀνέμῳ παν\|τὶ	128
5	πολεμοῦντα.
71	Σμαράγδου ποίησις. ‖ Χρυσοκόλλης, οὔρου παιδίου, χολῆς μοσχίας μεί\|γνυε ἐν καινῇ χύτρᾳ. Ξύλοις ἐλαΐνοις μαλακῷ \| πυρὶ τὸ πῶμα πηλώσας καὶ τὰ κρυστάλλα προς\|βαλὼν ἕψε ἐφ’ ὥρας εʹ.
5	Αἰφνίδιον δὲ ἐπόψει \| τὸ πῶμα, ἔνθεν μηκέτι καίειν. Καταψύξας δὲ ‖ ἀφαίρει. Ἔστω δὲ τῆς χύτρας τὸ πῶμα ὠμόν. \|‖
72	Ἄλλη. \| Ἄλλου τραχέος βαφή. Κρύψον ἐφ, ἡμέρας εʹ ἐν νίτρῳ τὸν \| λίθον, εἶτα σκόροδον τριπτῶν ἔγκρυβε μάζῃ ἐφ’ ἡμέρας \| ζʹ. Ἐπὶ δὲ ταῖς πράσα χυλίσας καὶ προσμείξας
5	ἔλαιον ἴσον ‖ ἕψε ἡμ(έρας) γʹ εἰς χυτρίδιον καινὸν βαλών, ἕως συμπίῃ. \| Τὸ πῶμα ὠμόν.
73	Ἄλλη. \| Ἰοῦ παγκάλου μέρος, στυπτηρίας ἴσον, χαλκοῦ δὲ κε\|καυμένου τοῖς δύο ἴσον τρίψας σὺν ὄξει καὶ γλοιοῦ πά\|χος ποιήσας ἔνθες τὰ λιθίδια καὶ ἔασον ἡμ(έρας) ζʹ
5	κάεσθαι. ‖
74	Ἰοῦ ποίησις τοῦ εἰς τὸν σμάραγδον ἐκ χαλκοῦ κυπρί\|ου εὐπαγῆ.
74	Λεπίδα κισήριδι μεθ’ ὕδατος ἀποσμήξ\|ας ἐπιμελῶς καὶ ἀφαυήνας ἐπίχρισον ὀλιγίστῳ ἐλ\|αίῳ ἐλαφρότατα	129
5	καὶ πρήσας σπάρτῳ διάλαβε. {Εἶ} \| Εἶτα ἀπάρτησον εἰς κεράμιον ὄξους δριμέος, ὡς τοῦ ‖ ὄξους μ‵ὴ′ ἅπτεσθαι, καὶ τὸ κεράμιον ἐπιμελῶς, ὡς \| μὴ διαπνέῃ, φίμου. Ἐὰν μὲν οὖν ἕωθεν καθῇς, ἑς\|πέρας ἀσφαλέως ἀπόμασσε πτερῷ τὸν ἰόν. Εἰ δὲ \| ἑσπέρας, ἀπόψα
10	κατὰ τὴν ἕω καὶ πάλιν ἀπάρτα, ἔστ’ ἂ(ν) \| ἡ λεπὶς ἀπαναλωθῇ. Ὁσάκις δὲ ἂν ἀποψήσῃς, ‖ ἐλαίῳ ἐπίχριε τὴν λεπίδα, καθὼς πρ〈ό〉κειται. Τὸ μέ(ν)\|τοι ὄξος εἰς χρῆσιν ἄχρηστον. \|
75	Βηρύλλου ποίησις. \| Τὸν κρύσταλλον εἴρας τριχὶ κρίμνα ἐν σταμνίῳ \| οὔρου θηλείας ὄνου ἐφ’ ἡμέρας γʹ, μὴ ἁπτέσθω δὲ ‖ τοῦ οὔρου. Τὸ δὲ ἔστω πεφιμωμένον τὸ ἄγγος. Εἶτα \| τίθει
5	τὸν στάμνον {τὸ ἄγγος} ἐπὶ πυρὸς ἠπίου καὶ \| εὑρήσεις βήρυλλον ἄριστον. \|
76	Σμαράγδου ποίησις. \| Λαβὼν λίθον πυρίτην ἢ κρύσταλλον καθάρ‖ιον ποίησον οὕτως τὴν σύνθεσιν· ἰοῦ Σβ, ἐλυ̣\|δρίου Σαʹ, σκυθικοῦ μέλανος Σγʹ, ῥητίνης ὑγ\|ρᾶς τῆς ἀπὸ στόματος τὸ ἀρκοῦν.
5	Λειώσας τὰ ξηρὰ \| μίσγε τὴν ῥητίνην καὶ ἀπόθου. Καὶ λαβὼν \| στυπτηρίαν ὑγρὰν ἔχε ἐν ὀστρακίνῳ {ἀγγει} ‖ ἀγγείῳ ὕδωρ ἐπιβαλών, ὡς εἶναι ὑδαρέστε\|ρον μετρίως.
5	Καὶ πυρώσας τὸν λί[θ]ον ἐν ἀγγείῳ \| ὀστρακίνῳ ἀπόψυχε εἰς τὴν στυπτηρίαν \| καὶ κατάθου τὸν λίθον εἰς τὴν	130
10	προκειμένην \| σύνθεσιν θερμάνας. Ἐὰν δὲ θέλῃς χλωρότε—‖ ρον γενέσθαι, ἐπίβαλε πάλιν ἰὸν λελειωμένον. \|
77	Ἄλλη. \| Ἰοῦ ξύσμα τρίψας ἐν ἐλαίῳ βρέξας ἡμ(έραν) καὶ νύ(κτα) \| εἶτα ἕψε φλογὶ μαλακῇ, ἕως ἀρέσῃ. \|
78	Ἄλλη. ‖ Εἰς ἄγγος κεραμεοῦν δίες στ[υπ]τηρία‵ν′ ὄξους \| καὶ ἀπόθου καὶ λαβὼν τὸν κρύσταλλον ἔασον. \|‖ [ll. 528—549 (receptae 79—82), iteratae in ll. 436—457]
83	Ἄλλη. ‖ Σμαράγδου ποίησις. Εἰς ἄγγος κεραμεοῦν δίει \| στυπτη‐ ρίαν ὄξους καὶ ἀπόθου. Καὶ λαβὼν τὸν \| κρύσταλλον ἔασον ἡμ(έραν) καὶ νύ(κτα). Εἶτα λαβὼν \| περίπλασον
5	κηρῷ ἢ πηλῷ. Εἶτα ἕψε ἐν ἐ\|λαίῳ. Ἐὰν δὲ βαρὺς ᾖ ὁ λίθος, κρίμνα ἐν ‖ μέλιτι. Εἶτα ἄρας ἔμβαλε εἰς χρυσό‐ κολλ\|αν ἡμ(έραν) καὶ νύκτα καὶ ἐξελὼν περίπλασον, ἵνα \| μὴ διαπνεύσῃ. Μετὰ δὲ ταῦτα χρῖσον \| αὐτὸν πάλιν τοῖς φαρμάκοις εἰς τὸ μέλι, ἕως \| γένηται.
84	Ἄλλη. ‖ Σμαράγδου ποίησις. Χρυσοκόλλης Σʹθʹ, ἰ\|οῦ μείξας Σʹαʹ,
84	ἐλυδρ‵ί′ου Σʹαʹ, ἰνδικοῦ τρι\|ώβολον ῥητίνην χρῖε. \|	131
85	Κομμάρεως λύσις. \| Λαβὼν κονίαν στακτὴν βάλε εἰς κόμαριν ‖ καὶ καῦσον νύκτα καὶ ἡμέραν καὶ λυθήσεται. Ἔστιν δὲ ἡ στ〈α〉κτὴ κονία. Βάλε αὐτὴν εἰς ὕδωρ \| αὔταρκες καὶ βαλὼν εἰς
5	χύτραν τρῆσον \| καὶ ἐπίθες εἰς τὸ τρῆμα ἄσβεστον καὶ βάλε κά\|τω τὴν κονίαν καὶ ῥεύσει καθαρὸν διὰ τοῦ σε‖βεν‐ νίου. Τούτῳ χρῶ εἰς τὴν λύσιν. \|
86	Ἄλλη. \| Ἔνιοι δὲ κ(αὶ) τούτῳ πολυτελεῖ ὄντι φαρμάκῳ \| ἔλυσαν, τῷ καπνελαίῳ, ἄλλοι δὲ καὶ τῷ ὀπο\|βαλσάμῳ. \|‖
87	Ἄλλη. \| Κομάρεως λύσις. Εἰς κάκκαβον \| ὕδ[ωρ] πηγαῖον ὡσεὶ ξέστας δύο. Τοῦτο \| ὁπόταν ζέσῃ ἅπαξ, ἐπίβαλε τραγα\|‐ κάνθης τὸ τρίτον καὶ τὸ κόμαρι κε‖καθαρμένον καὶ
5	πεπλυμένον κα\|λῶς λειώσας ἐν χύτρᾳ ἐπίβαλε τὸ τρί\|τον. Ὁπ〈ό〉ταν δὲ ζέσῃ ἑξάκις, αἶρε αὐ\|τὸ ἀπὸ τοῦ πυρός. Ἕψε δὲ μαλακῷ πυρί. \| Θεὶς δὲ χαμαὶ ἔασον ψυγῆναι μέχ‖ρι ἡμερῶν τινων καὶ οὕτως χρῶ. Ἐξ αὐ\|τοῦ δὲ καὶ ὑπόχρισμα εἰς πάντα λί\|θον εὐχρηστεῖ. \|
88	Σμαράγδου ποίησις. \| Χρυσοκόλλης ὁλκῆς Σ —, ἀρμενικοῦ ‖ ὁλκῆς Σ —, οὔρου ἀφθόρου παιδὸς κο\|τύλης Σ, χολῆς ταυρίας τοῦ ὑγροῦ τὸ \| δίμοιρον μείξας βάλε εἰς χυτρίδιον \| ὁμοῦ καὶ
5	βάλε τοὺς λίθους πάντας, ἵνα \| ἄγωσιν ἀνὰ Σ βʹ καὶ Σ δʹ. Καὶ πωμάς‖ας τὸ χυτρίδιον περιπήλωσον τὸ π\|ῶμα καὶ
5	κάε ἐν ἐλαΐνοις ξύλοις ἐλα\|φρῷ πυρὶ ἐφ’ ὥρας ἓξ ἕψων. Ἐὰν δὲ γέ\|νηται σημεῖον τοῦτο, τὸ πῶμα χλω\|ρόν, μηκέτι καῖε ἀλλὰ καταψύξας ἆ‖ρον καὶ εὑρήσεις γεγονό‐	132
10	τας. Εἰσὶν \| δὲ οἱ λίθοι κρυστάλλινοι. Πᾶσα δὲ κρύ\|σταλλος ἑψομένη μεταβάλλει τὴν \| {τὴν} χρόαν.
89	Βάμμα χρωμάτων γʹ. ‖ Βάμμα, ἐξ οὗ τρία βάμματα γίνεται. Κριμνοῦ \| μέρος βʹ καὶ στυπτηρίας βαφικῆς μέρο〈σ〉 αʹ κόψ\|ον καὶ φύρασον μεθ’ ὕδατος καὶ χάλα τὰ ἔρια \| καὶ γίν〈ε〉ται κόκκινα.
5	Ἐὰν πράσινα, θεῖον με\|θ’ ὕδατος τρίψας ἐπίβαλε. Ἐὰ(ν) δὲ μήλινα, νίτρ‖ον ἄκρατον μεθ’ ὕδατος ἐπίβαλε. \|‖
90	Στρουθισμός. \| Τὸ δὲ στρουθίσαι ἐστὶν τοῦτο· λαβὼν στρού\|θιον κόψον καὶ βαλὼν εἰς ὕδωρ χλίανον. Εἶ\|τα τὸ ἔριον βαλὼν σάλευ‐ σον ἐπ’ ὀλίγον καὶ ‖ ἄρας ξήραινε. Εἶτα τότε στῦφε. \|
91	Πορφύρας. \| Ἀσφόδελον καὶ νίτρον ζέσας χάλα τὰ ἔρια \| ἀνὰ 𐅻ηʹ καὶ ἔκλυσον. Εἶτα λαβὼν γίγαρ\|τον μνᾶν αʹ κόψας φύρασον ὄξει καὶ ἄφες ‖ ὥρας ϛʹ. Εἶτα ζέσας χάλα τὰ ἔρια. \|
92	Στῦψις. \| Χάλκανθον καὶ {καὶ} σκορπίουρον ζέσας \| χρῶ πρὸς ὃ ἂν βούλει βάμμα. Στύφει δὲ κ(αὶ) \| λίθους καὶ δέρματα παντοῖα. ‖
93	Ἄνεσις ἀγχούσης. \| Ἀνίεται ἡ ἄγχουσα ἐλαίῳ καὶ ὕδ[ατι κ(αὶ)] \| καρύοις. Κρείσσων δέ ἐστιν πασῶν τῶν \| ἀνέσεων τὸ οὖρον τὸ
93	καμήλ‵ε′ιον. Καὶ στύ\|φει γὰρ καὶ κάτοχός ἐστιν. ‖	133
94	Ἄλλη. \| Ἄγχουσαν κόψας νίτρον πρόσμισγε, ἕως \| σχῇ χρῶμα αἵματος. Μεθ’ ὕδατος ζέννυται \| καὶ ὃ θέλεις βάπτε, ἢ κόψον εἰς ὅλμον μετὰ \| κνήκου καὶ ἐπεμβαλὼν ἔα συμπί‐
5	νεσθαι ‖ τὸ αἷμα. Καὶ ἐὰν μετὰ τήλεως, ὁμοίως. Βάπ\|τειν δὲ καὶ ὀθόνια καὶ βύσσινα ἅμα χαλκά\|νθῳ. Ἅμα γὰρ χαλκάνθῳ εἰς τὸ φοινικοῦν \| τρέπεται.
95	Πορφύρας λεύκωσις. \| Πορφύραν λευκὴν ποιῆσαι. Ἕψε μετὰ {σ}‖σκαμμωνίας καὶ ἄνεσι ἢ μετὰ σικύου ἀγρίου \| ἢ ἐλατηρίου ἢ ἑλλεβό‐ ρου. \|
96	Ἄνεσις ἀγχούσης. \| Λαβὼν ἄγχουσαν μετὰ βύνεως λειοτρί\|βει. Ἔστω δὲ πρόσφατον τὸ βύνι. Καὶ φυράσας ‖ ὄξει ἔασον νυκτερεῦ‐ σαι. Τῇ δὲ ἐπαύριον \| θερμάνας σὺν ὄξει ἔμβρεξον τὴν
5	ἄγχου\|σαν καὶ ἔα, μέχρις ἐξεράσῃ. Ἔπειτα λαβὼν \| τὸ ἔριον κατάθου εἰς τὸ τῆς ἀσβέστου ὕδωρ \| καὶ ἐπιχάλασον εἰς τὴν ἐξέρασιν. Καὶ ‖ τότε εἰς ἀπόζεσμα φύκους χαλάσας χεί\|ριζε ὁμοίως καὶ τόπῳ κϛʹ πληρέστατον. \|‖
97	Κομμάρεως ἄνεσις. \| Κόμμαρι ἀνιέναι. Φαίκλαν τρίψας ὕ[δα]τι βάλε εἰς \| βησσίον καὶ ἀνακίνει καὶ τὸ καθεσταμένον ὕδω[ρ] ‖ μετέρασον εἰς ἕτερον ἀγγεῖον καὶ βάλε εἰς αὐτὸ \| τετριμ‐
5	μένον τὸ κόμμαρι καὶ ἀνακίνει καὶ \| ἐξεράσει πάραυτα. Εἶτα ἔασον καταστῆν\|αι ἕως τῆς ἐπαύριον καὶ εὑρήσεις πορφύραν. \|	134
98	Πορφύρας σαρδινῆς στῦψις. ‖ Τῇ μνᾷ τῶν ἐρίων σκωρίας {ασα} σιδήρου μνᾶς \| δʹ, ῥο[ᾶς] ὀξείας χοίνικα, εἰ δὲ μή, ὄξους χοῦν, \| ὕδατος χοεῖς ηʹ. Καῖε, ἕως τὸ ἥμισυ ἐκλείπῃ \| τοῦ ὕδατος. Εἶτα
5	ὑφελὼν τὸ πῦρ ἔμβαλε τὰ \| ἔρια τὰ πεπλυμένα καὶ ἔασον, ἕως ἂν τὸ ὕδωρ ‖ ψυχρὸν γένηται. Εἶτα ἐξελὼν ἀπόπλυνε \| καὶ ἔσται ἐστυμμένον. \|
99	Πορφύρας σικελικῆς στῦψις. \| Βάλε εἰς τὸ χαλκίον ὕδατος χοεῖς ηʹ καὶ στυπ\|τηρίας ἡμίμνου(ν), χαλκοῦ ἄνθους μνᾶν αʹ, κη‖κίδων μνᾶν αʹ, ὅταν ζέῃ, βάλε ἐρίων πεπλυ\|μένων μνᾶν αʹ, καὶ ἐὰν
5	ζέσῃ δὶς ἢ τρίς, ἔξε\|λε. Ἐὰν γὰρ πλείω χρόνον ἐάσῃς, ἐρυθρὰ ἔσται \| ἡ πορφύρα. Ἐξελὼν δὲ πλῦνε καὶ ἔσται σοι \| ἐστυμμένα.
100	Πορφύρας ἀληθινῆς ‖ στῦψις καὶ βαφή. \| Τῷ στατῆρι τοῦ ἐρίου στυπτηρίας \| ὀβολοὺς εʹ, ὕδατος κοτύλας βʹ βαλὼν εἰς ἄγγος ζέσον \| καὶ ἔασον χλιερόν. Ἔασον ἕ[ως] πρωείας. Εἶτα \| ἄρας ψύξον. Εἶτα ἐπίστυψον
5	βαλὼν ὕδατος ‖ κοτύλας δύο καὶ βαλαυστίου Σʹ ηʹ. Ζέσας χάλ\|ασον τὰ ἔρια. Ὅταν δὲ πλειστάκις ἀποβάψῃς, \| ἆρον τὸ ἔριον καὶ ἐπίβαλε εἰς τὸ ὕδωρ τοῦ βα\|λαυστίου φύκους στυπτηρίου ὡς σφαῖραν \| καὶ βάπτε πρὸς βλέπη‐ σιν. Ἐὰν δὲ θέλῃς αὐτὴ(ν) ‖ μέλαιναν εἶναι, ἄφες
10	χρ‵ο′νίσαι ἐπιβαλὼν \| μικρὸν χαλκάνθιον. \| Ἐν ἄλλῳ τόπῳ οὕτως ἦν· \| ἐὰν δὲ θέλῃς αὐτὴν μέλαιναν εἶναι, ἐπί\|πασσε νίτρον καὶ ὀλίγον χαλκάνθιον. ‖	135
101	Βαφὴ πορφύρας. \| Πορφύρα. Λίθον φρύγιον ὀπτήσας ζέσο(ν) καὶ ἄφες, ἕως ψυγῇ. Εἶτα ἄρας εἰς ἄλλο ἀγγεῖ\|ον ἐπέμβαλε φύκους καὶ ἀμαράντου μνᾶν \| αʹ καὶ ζέσον καὶ ἔα ψυγῆναι. ‖
102	Ἄλλη. \| Τὰ ἔρια λαβὼν στρούθισον καὶ λαβὼν αἱμα\|τίτην λίθον βάλε εἰς χαλκίον καὶ χαλκάνθι\|ον προζέσας βάλε τὸ ἔριον προστύψας \|‖ {προστύψας} οὔρῳ καὶ στυπτηρίᾳ καὶ
5	μίσυι ‖ καὶ χάλασον καὶ ἀνασπάσας θαλάσσισον \| καὶ ψῦχε καὶ ἐπάν [θισον] κηκίδι καὶ ὑακί\|νθῳ. Γίνεται αὕτη λίαν καλὴ βαρβαρική. \|
103	Ἄλλη. \| Λαβὼν κα[ν]θαρίδας καὶ σκωρίας σιδήρου ‖ καὶ δάφνας ζέσον προταριχεύσας \| μν(ᾶς) βʹ καὶ ζέσας χάλασον καὶ ἀνασπάσας \| ψῦχε καὶ ἐπάνθισον ὕδα[τι]
5	ἀσβέστου. \|
104	Ἄλλη. \| Λίθος φρύγιος ὀπτᾶται καὶ ζέννυ‖ται καὶ χαλᾶται [τ]ὰ ἔρια καὶ ἄφες, ἕως \| ψυγῇ. Εἶτα ἄρας βάλε εἰς ἄλλο ἀγγεῖον \| φύκους μέ(ρος) αʹ, ἀμαράντου ἄνθους μέ(ρος)
5	αʹ \| καὶ πάλιν ζέσον καὶ ἐπίβαλε τὸ ἔριον \| καὶ ἔα ψυγῆναι
5	καὶ ἄρας ἀπόκλυσον ‖ θαλάσσῃ.	136
105	Ἄλλη. \| Ἡ διὰ τῶν μόρων. Λαβὼν ὄμφακας \| σταφυλῆς πίεσον καὶ στῦφε τὰ ἔρια \| ἐπὶ γʹ ἡμέρας. Τῇ τετάρτῃ ζέσον \| βαλὼν αὐτὸν εἰς χύτραν τὸν χυλὸν ‖ τῶν ὀμφάκων. Ὅταν δὲ
5	ζέσῃ, ἄρας \| ἔκκλυσον ὕδατι τὸ ἔριον καὶ ψύξον. Εἶτα λαβὼν χυλὸν μόρων ἀνάζεσον, \| ἕως ζέσῃ δίς, καὶ κάθες τὸ ἔριον καὶ \| ἔα ψυγῆναι καὶ ἔσται πορφύρα εὔχρ‖ους καλή.
106	Πορφύρας ψυχροβαφὴ \| ἀληθῶς γινομένη. Τήρει ἀπόκρυφον \| πρᾶγμα. Ἔστιν γὰρ καὶ εὐανθὴς ὑπερ\|βολῇ. Λαβὼν τὸν ἀφρὸν τῆς ἰσάτεως π\|αρὰ τῶν βαφέων καὶ ἀγχούσης ἐξω‖τικῆς μέρος τὸ αὔταρκες ὡς
5	ἰσόστα\|θμον τοῦ ἀφροῦ—ἔστιν γὰρ ἐλαφρὸς ὁ ἀ\|φρόσ‐ διάτριψον ἐπὶ τῆς θυίας. Ἄνες οὖ\|ν τὴν ἄγχουσαν τρίψας ἐν τῷ ἀφρῷ κ(αὶ) \| ἀφήσει ἑαυτῆς τὴν δύναμιν. Εἶτα λα‖βὼν τὸ ἄνθος τὸ ἀπὸ τῶν βαφέων—εἰ \| μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ κόκκου, κρεῖττον, εἰ \| δὲ μή γε, ἀπὸ τοῦ κριμνοῦ—αὐτὸν
10	τὸν \| χόνδρον εἰς τὸ ἥμισυ τοῦ ἀφροῦ ἐπι\|θερμαίνων ἐπί‐ βαλ‵λ′ε κατὰ τῆς θυίας κ(αὶ) ‖ χαλάσας τὸ ἔριον βάψον ἄστυφον καὶ \| εὑρήσεις ἀδιήγητον. \|‖
107	Πορφύρας καλῆς βαφή. \| Λαβὼν ἔριον στρούθισον. Εἶτα εἰς ἄσβεστ\|ον διυλισ‐ μένην στῦψον. Εἶτα στυπ‖τηρίᾳ καὶ ὕδατι ἕψησον.
107	Ἔστω δὲ στυμνὴ \| ἡ στυπτηρία ὀξῖτις. Εἶτα τῇ διὰ τοῦ	137
5	οὔ\|ρου στύψει ἕψησον. Εἶτα ἄνθισον. \| Ἔκκλυσον ὕδατι, εἶτα θαλάσσῃ καὶ \| ἀπόθου. ‖
108	Λαβὼν οὔρου πρὸς τὸν στατῆρα \| τοῦ ἐρίου κοτύλην μίαν καὶ φλοιοῦ \| ἀγχούσης Σʹ δʹ καὶ νίτρου πυρροῦ Σʹ αʹ κ(αὶ) \| μίσυος κυπρίου ὠμοῦ Σ αʹ βάλε εἰς τὴν \| λοπάδα τοῦ οὔρου καὶ μίσγε, ἕως σοι δοκῇ ‖ καλῶς ἔχειν. Ἀφαίρει
5	δὲ τὸν πρῶτον ἀφ\|ρόν, ὅς ἐστιν λευκὸς καὶ ἀεικὴς τῷ φαρ\|μάκῳ. Ὅταν δὲ δόξῃ ἐξηρακέναι τὰ φ\|άρμακα, ἄρας τὸ γυργάθειον ἢ τὸ σπυρί\|διον ἐκπίασον ἐπιμελῶς εἰς τὴν λοπά‖δα. Αὐτὰ μὲν ῥῖψον, τὰ δὲ ἔρια ἐστυμμέ\|να χαλ⟦λ ⟧άσας ποίησον. Καὶ πρότερον δει\|γμάτιζε ὑπὸ
10	χεῖρα καθεὶς θεώρ‵ε′ι. Ἔστω δὲ \| τὸ ἄγγος, ἐ‵ν′ ᾧ ἕψεται, χωροῦν τὸ ἑξαπλοῦ(ν) \| διὰ τὸ ὑπερζέον πολλάκις. Ὅταν δὲ κα‖λῶς ἔχῃ, κρέμασον καὶ ἔασον ἀποστάζει(ν)\|, ἕως τὸν ἀνθισμὸν ἑψήσῃς. \|
109	Ἰσάτεως συγκομιδή. \| Ἐκτεμόντα εἰς κόφινον συνθεῖναι ἐν \| σκιᾷ καὶ συνθλά‐ σαντα κόπτειν καὶ ‵ἐ′ᾶν ‖ ὅλην τὴν ἡμέραν, τῇ δὲ ἐχο‐ μένῃ διαψ\|{ψ}ύχειν καὶ ἐμπεριπατεῖν, ὅπως ἀνα\|βάλλητα
5	διὰ τῆς τῶν ποδῶν κινήσεως \| καὶ ὁμαλῶς ξηραίνηται, καὶ συνθέντα εἰς \| φορμοὺς ἀποθέσθαι. Καλεῖται δὲ
5	χειρισθεῖ‖σα ἡ ἰσάτις οὕτως ἄνθραξ. \|	138
110	Ἀνθρακίνου βαφή. \| Ὡς τάλαντον εἰς πίθον ἐμβαλεῖν \| ἐν ἡλίῳ κείμενον, χωροῦντα μὴ ἔλασσον \| μετρητῶν ιεʹ καὶ ἐπισάξαι καλῶς. Εἶτ’ ἐπι‖χέοντα οὖρον, ἕως ἂν ὑπερέχῃ τὸ ὑγρόν, \| ἡλιά‐
5	ζειν, τῇ δὲ ἐχομένῃ ἀναποιῆσαι \| συμπατοῦντα ἐν ἡλίῳ, ἕως ἀναδευθῇ \|‖ {ἕως ἀναδευθῇ} καλῶς. Τοῦτο δὲ χρὴ ποιεῖν \| ἐφ’ ἡμέρας γʹ.
111	Ἄνθρακος ἕψησις. ‖ Τριμερῆ ποιήσαντα τὸν ἄνθρακα καὶ τὸ ἀπὸ \| τοῦ ἐπιχυθέντος οὔρου περισσὸν ἀναδεῦ\|σαι χρησίμως καὶ εἰς [χύ]τραν ἐγχέοντα ὑπ\|οκαίειν. Αἰσθήσει δὲ, εἰ ἥψηται,
5	οὕτως. Ἐάν \| ζέσῃ, ἀνακίνει μὴ ταρασσόμενος, ἐπιμε‖λῶς δέ, ὅπως μὴ συγκαθίσας {α} συντήξῃ \| τὸν λέβητα. Ὅταν δ’ ἐκ τοῦ μέσου σχίζηται, \| τελεία ἡ ἕψησις γίνεται. Δεῖ δὲ ὑποσπ\|άσαντα κινεῖν τὸ πῦρ μηδὲν{ν} ἧσσον. Κ[α]\|τάψυχε δὲ τὰ ὑπὸ τὸν χύτρον ὕδατι ψυ‖χρῷ προσραί‐
10	νων. Εἶτα λαβὼν στρουθίου \| ἡμιχοίνικον ἔμβαλε εἰς πίθον καὶ ἀπὸ τοῦ \| φαρμάκου μετεράσας τὸ ἱκανὸν ἐπιθεὶς \| κανόνας ἢ καλάμους τῷ χείλει τοῦ πίθου \| πώμαζε φορμοῖς καὶ ὑπόκαιε πυρὶ συμμέτ‖ρῳ, ὥστε μὴ ὑπερζέσαι μηδὲ περιψύχες\|θαι. Καὶ ἀφεὶς ἡμέρας γʹ
15	ἀνάζεσον οὖρον με\|τὰ στρουθίου καὶ τὸ ἀποζέον ἀποσύρων καθί\|ει ἔριον ἑψήμενον. Εἶτ’ [ἀποκλ]ύσας χρησίμως \| καὶ ἐκπιάσας διάξανον καὶ κάθες εἰς τὸ φάρ‖μακον. Ὅταν δέ σοι δοκῇ καλῶς ἔχειν, ἐξ\|ελὼν καὶ πωμάσας πάλιν
15	ὑπόκαιε τὸν αὐτὸ(ν) \| τρόπον καὶ ἐπὶ τὸ ὑ[γ]ρὸν ἅμα ζέσας	139
20	καὶ τὸν \| ἀφρὸν ἀποσύρας φύκους ἔμβαλε μνᾶς βʹ \| καὶ τὸ βαφὲν ἔριον καθίει καὶ ἀποκλύσας ἐν ‖ θαλάσσῃ διάψυξον. Γλαύκου δὲ δὶς τῆς \| ἡμέρας, πρωίας καὶ δείλης, ἐφ’ ὅσον ἂν ὑ\|πηρετῇ τὸ φάρμακον. \|
112	Ῥοδ[οβα]φοῦς βαφή. \| Ῥοδοβαφὲς δὲ οὕτως βάπτ(ε)τ(αι)· καταπάς‖ας τοὺς κυκλίσκους τῶν ἐρίων σποδῷ καὶ \| ἀναποιήσας πλῦνε γῆς κεραμικῆς χυλῷ \| καὶ ἐκκλύσας στῦφε, καθὼς προγέ‐
5	γραπται. \| Μετὰ δὲ τὴν στῦψιν ἐκκλύσας ἐν θαλάσσῃ \| ὄμβριον ὕδωρ ἔχε θερμόν, ὥστε μὴ δύνα‖σθαι χεῖρα καθεῖναι. Εἶτα ῥίζης λαβὼν πε\|φρυγμένης καὶ κεκομμένης λείας μέρ\|ος τέταρτον τῆς μνᾶς εἰς τὴν μνᾶν τῶν \| ἐρίων καὶ λεκιθίου χοίνικος τέταρτον \|‖ {τον} φύρασον ἐν
10	ταύτῳ παρέχων ὄξος λευκὸ(ν) ‖ ἐπιπάσας τε εἰς τὸν λέβητα ἀνακίνησον καὶ \| καθεὶς τὰ ἔρια εἰς τὸν λέβητα πάλιν ἀνα‐ κί\|νει συνεχῶς, ὅπως ὁμαλισθῇ. Ὅταν δέ σοι δόξῃ \| συμπεπωκέναι, ἐπάνθιζε διὰ στυπτηρίας \| καὶ ἀναποκλύσας θαλάσσῃ ξήραινε ἐν σκιᾷ ‖ φυλασσόμενος καπνόν.
113	Φύκους βαφή. \| Φύκει βάπτειν. Τὰ ἔρια πλῦναι, καθάπερ προ\|γέγραπται, κ(αὶ) λαβόντα οὔρου χοέας δʹ καὶ στυ\|πτηρίας ἡμιμναῖον εἰς τὴν μνᾶν ἀναμεῖ\|ξαι ὑποκάοντα, ἕως ἀναζέσῃ, καὶ
5	καθέντα ‖ τὰ ἔρια κινεῖ[ν] συνεχῶς. Ὅταν δὲ συνί\|ζῃ καὶ τὸ ὑγρὸν καθιστῆται, ἀποκλύσαντα ὕ\|[δατι] ποτίμῳ
5	ἕψειν φύκους τριπλάσιον \| τῆς τῶν ἐρίων ὁλκῆς καὶ ἐξελόντα τὸ φῦκος \| καθεῖναι τὰ ἔρια καὶ ἀνακινεῖν ὁμαλῶς, ἕως ‖ ἂν σ〈υ〉μπίῃ, κἄπειτα χαλκάνθους μνᾶς	140
10	τέταρ\|τον εἰς τὴν μνᾶν λεάνας παράμισγε καὶ ὁμα\|λίζων ἀνακίνει συνεχῶς. Εἶτ’ ἐξελὼν ἀπ[ό]κλυσον καὶ ξήραινε, καθὼς καὶ τὰ λοιπά. \|
114	Φοινικοῦ διὰ φύκο‵υ′ς βαφή. ‖ Κυκλίσαντα τὰ ἔρια κατασῆσαι σποδὸν καὶ συμπατή‐ σαντα χρησίμως πάλιν τῆς σπο\|δοῦ κατασήθειν, ἕως ἂν ῥυφθῇ καὶ καταρρυ\|πωθῇ. Τῇ δ’ ἐχομένῃ ἐκτεινάξαντα
5	ἐκκλύ\|σαι. Καὶ μετὰ τὴν πλύσιν θαλάσσης ἀναζέ‖σαι χοέας ϛʹ εἰς τὴν μνᾶν καὶ παραμείξα(ν)\|τα{ς} στυπτηρίας ἡμιμναῖον στύφειν, ὡς εἴρη\|ται, καὶ ἀποκλύσαι. Εἶτα φύκους τὸ τριπλάσιον \| ἕψειν μεθ’ ὕδατος ὀμβρίου, ἕως ἂν ζέσῃ, καὶ γά[λα] \| αἴγειον ἐπιχέαντα ἀνακινεῖν καὶ τὰ
10	ἔρια ‖ ἐμβαλόντα πάλιν κινεῖν, ἕως ἂν εὖ ἄν[ω]\|θε ἐνῆται τὸ χρῶμα κἄπειτ’ ἐξελόντα ἀπο\|κλύσαι καὶ ἀναξηραίνειν ἐν σκιᾷ ἀπὸ κα\|πνοῦ φυλάσσοντα. \|
115	Πορφύρας ὀξείας βαφή. ‖ Πορφύραν ὀξυτέραν ποιῆσαι. Φῦκος ἑψήσας \| ἐκ τοῦ χυλοῦ λάμβανε κυάθους εʹ εἰς τὴν \| μνᾶν. Ἐὰν ἐπιτεῖναι θέλῃς, παράμισγε {νί} νίτρον \| λεῖον. Ἐὰν δὲ μᾶλλον ἔτι
5	βούλῃ, χαλ\|κανθές. \|‖	141
116	Ἀφρικανοῦ βύβλου. Πορφύρας ὀξεία[ς] \| {ὀξείας} ποίησις. \| Λαβὼν τὸ ἔριον ἐστυμμένον χάλα εἰς κριμ\|νοῦ χο(ίνικα) αʹ, φύκους χο(ίνικας) δʹ, ζέσας χάλα τὸ ἔριον κ(αὶ) \|
5	ἄφες ἕως ὀψὲ καὶ ἄρας ἀπόκλυσον θαλάσσῃ, ‖ εἶτα ὕδατι.
117	Ἄλλη. \| Χαλκάνθου Σ δʹ, σινωπίδος Σʹ δʹ, κριμν\|οῦ Σ ηʹ κόψας ἕψει καὶ χάλα τὸ ἔριον ἐστυμ\|μένον καὶ ἔσται πορφύρα βαθεῖα καλή.\|
118	Ἄλλη. ‖ Πορφύρας βαφὴ διὰ βοτανῶν. Λαβὼν τὸ ἔριο\|ν χάλα εἰς χυλὸν ὑοσκυάμου καὶ θέρμου πι\|κροῦ ἐζεσμένον τοῦ ὕδατος. Τοῦτο πρόστυμ\|μά ἐστιν. Εἶτα λαβὼν τοῦ
5	ῥάμνου τὰ σφαιρί\|α βάλε εἰς λέβητα ὕδωρ καὶ ζέσον καὶ χάλα τὸ ‖ ἔριον καὶ ἔσται πορφύρα καλή. Ἄρας ἀπόκλυ‐ σον \| χαλκέως ὕδατι καὶ ξήραιν[ε] ἐν ἡλίῳ καὶ ἔστ\|αι πρώτη.
119	Ἄλλη. \| Προστύψας τὸ ἔριον καὶ λαβὼν σινωπίδος \| καλῆς Σ κʹ καὶ ζέσας ὄξει χάλα τὸ ἔριον καὶ πρός‖βαλε χαλκάνθου Σβʹ καὶ ἄρας τὸ ἔριον βάλε εἰς \| χαλκίον μεστὸν θέρμου
5	καὶ ἄφες ὥραν αʹ καὶ \| ἄρας ἀπόκλυσον.
120	Διαφόρων χρωμάτων \| {διαφόρων χρωμάτων} βαφαί. \| Φοινικόχροα ποιῆσαι. Λαβὼν ἡλιοτρόπιον ‖ σύνδησον
120	ἀγχούσῃ καὶ κατάθου εἰς ἀγγεῖο(ν) \| ὀστράκινον ῥαίνων ἐπὶ ἡμ(έρας) γʹ ὄξει λευκῷ. \| Τῇ τετάρτῃ ἡμέρᾳ ἕψε	142
5	ἐπιμελῶς ἐπιβάλ\|λων ὕδωρ, μέχρι ἐπιπλεύσῃ. Ἐὰν δὲ θέλῃς \| κέδρινον βάψαι, ἆρον τὴν ἄγχουσαν καὶ ‖ ἕψε ἐλαφρῶς. Ἐὰν δὲ κεράσινον, ἐμβαλὼν \| κριμνὸν ὠξυσμένον σὺν ὀλίγῳ σμήγμ[α]\|τι κατάθου καὶ σύνεψε, μέχρι σοι δόξῃ καλῶς \| {καλῶς} ἔχειν.
121	Φαιῶν ψυχροβαφαί. \| Λιθαργύρου χρυσιζούσης μέρος, ἀσβέστου ‖ μέρη βʹ καταθέμενος εἰς ἀγγεῖον ἐπίχεε \| ὕδωρ, ὥστε ὑπερέχειν, καὶ κινήσας, μέ\|χρι καταμιγῇ, χάλασον τὰ ἔρια⟦ν ⟧
5	[πρ]οεκκε\|κλυσμένα, ἃ γίνεται κατὰ διάστημα ἑτε\|ρόχροα. Ἐὰν ἀγχούσης μείξῃς, κρείσσω. ‖
122	Κοκκίνων βαφαί. \| Λαβὼν στῦψον τῇ ἰσάτιδι, ὅ ἐστιν γλαυκις\|μός, καὶ πλύνας ξήρανον. Εἶτα λαβὼν κόκ\|κον καὶ ὕδωρ κόπτε, ἕως ἀνεθῇ, καὶ τότε \| μεῖξον φῦκος χωρικὸν καὶ ἕψε οὕτως \|‖
5	{καὶ ἕψε οὕτως} καὶ χάλα τὰ ἔρια καὶ ἔσται κόκκος. \|
123	Χρυσανθῆ ποιῆσαι ψυχροβαφῆ. \| Λαβὼν κνήκου ἄνθος καὶ βούφθαλμον ὁμοῦ \| κόψας βάλε εἰς ὕδωρ. Χάλα τὰ ἔρια καὶ ῥαῖνε \| ὕδατι καὶ ἄρας ψῦχε καὶ χρῶ. ‖
124	Ἐρίων τραχέων πλύσις. \| Ἐρίων τραχέων ἥδε πλύσις ἐστίν. Μνᾷ τῶν \| ἐρίων κιμωλίας μνᾶς θʹ, ὄξους κοτύλας \| βʹ, ὕδωρ ἐπιχέας
124	πλῦνε καὶ διάψυχε. \|	143
125	Δοκιμασίαι φαρμάκων βαφικῶν. ‖ Ἰσάτις ἡ βαρεῖα καὶ κυανῆ καλή, ἡ δὲ ἔκλευ\|κος καὶ κούφη οὐκ ἐσθλή. Κόκκου συρίου \| δοκιμασία· θραῦε τὸν εὐανθέστατον καὶ κο\|υφότατον {καὶ κουφότατον}
5	αἱρῶν. Ὁ δὲ μέλ\|ας ἢ διάλευκος πονηρός. Νίτρῳ δὲ διαμασης‖άμενος διάκρινε τὸν εὐανθῆ. Ἐρυθρόδανον \| εὐανθέστατον συντρίβων εἰς δοκιμασίαν \| ἄγε. Φῦκος τὸ πορφυρόχροον καὶ εὐπαγὲς ὅ\|πως ὄστρεον. Τὸ δὲ διάλευ‐ κον καὶ μέλανον \| ὂν οὐκ ἐσθλόν. Διαμασώμενος οὖν
10	φύλας‖σε εἰς τὴν χεῖρα εὐανθέστερον αἱρ[ῶν]. Στυ\|πτηρία δὲ ὑγρὰ καὶ λευκὴ λίαν. Ἡ δὲ ἅλμη\|ν ἔχουσα ἀχρεία ἐστίν. Χαλκοῦ {κου} ἄνθος τὸ κυανόχρου[ν] καὶ χλω\|ρόν λίαν πρασῶδες καὶ εὐανθέστατον. ‖
126	Ἐρίων κανυσίων βαφή. \| Κριμνοῦ 𐅻κʹ, ἀκάνθης 𐅻ηʹ ἢ ιβʹ, ὕδατος \| χοῦν αʹ ἐρίων ἀστύφων μνᾷ αʹ προζέσας \| ἐν μολυβῷ χαλκίῳ ἐπιχάλα τὰ ἔρια καὶ δειγ\|μάτιζε καὶ ἔσται. ‖
127	Βαφὴ χρώματος. \| Ἄσβεστον θερμὸν ξηρὰν καὶ λιθάργυρον \| χρυσῖτιν, τὰ δύο τρίψας εἰς ἀγγεῖον ὀς\|τράκινον ἀνακινήσας χάλασον τὰ ἔρια \| καὶ ἔα ἡμ(έραν) αʹ καὶ νύ(κτα) καὶ ἀναβήσεται
5	⟦α ⟧ καὶ ἐκκ‖λύσεις στρουθίῳ. Ἐὰ(ν) ἐκκλυσθῇ καὶ ἔτι θέλῃ\|ς, πάλιν ἐκ τοῦ φαρμάκου βάπτε. \|
128	Βαφὴ πορφύρας. \| Πορφύρα ὀξεῖα. Φύκους χυλός. Ἐὰν ἐπιτεῖναι θέλῃς, \|
128	βάλε νίτρον, ἐὰν ἔτι μᾶλλον, χάλκανθον. ‖	144
129	Ἄλλη. \| Κύσθου θαλασσείου πλοκάμοις σὺν ὕδατι βάπ\|τουσι πορφύραν ἀνεξάλειπτον. \|‖
130	Ἄλλη. \| Πορφύρα μὴ ἀνιοῦσα. Κύσθος θαλάσσιον σὺν ‖ φύκει καὶ ὄξει ἕψων χάλα τὸ ἔριον ὁμαλίζω(ν). \|
131	Ἄλλη. \| Ὁ παιδέρως σὺν ὄξει ἀνιέμενος πορφύραν \| {πορφύραν} ποιεῖ.
132	Ἄλλη. \| Ὁ παιδέρως σὺν ὄξει ἀνιέμενος πορφύρα[ν] ‖ ποιεῖ.
133	Ἄλλη. \| Ἄγχουσα, ἐρυθρόδανον, φῦκος, αἷμα μός\|χιον πορφύ‐ ραν βάπτει.
134	Ἄλλη. \| Πορφύρα. Λίθος φρύγιος κόπτεται καὶ ζέν\|νυται καὶ χαλᾶται τὰ ἔρια. Καὶ ἄφες, ἕως ψυγῇ. ‖ Εἶτα ἄρας βάλε εἰς ἄλλο ἀγγεῖον φύκους μέρ\|ος αʹ, ἀμαράντου τοῦ ἄνθους
5	μέ(ρος) αʹ καὶ πάλιν \| ζέσον καὶ ἐπίβαλε τὸ ἔριον καὶ ἔα ψυγῆναι \| καὶ ἄρας ἀπόκλυσον θαλάσσῃ. Στῦμμα πρῶ\|τον τῆς πορφύρας φρυγίου λίθου, τῇ κοτύ‖λῃ τῶν ἐρίων κοτύλη τοῦ λίθου, γίνεται. \|
135	Ἄλλη. \| Πορφύρα ψυχροβαφής. Ὕδατι λακκαίῳ \| ἀνάκοψον
135	ἄσβεστον. Τὴν κονίαν ἀποσειρ\|ώσας στῦφε ὃ θέλεις ἀπὸ ὀψὲ ἕως πρωί, ‖ εἶτα ἀπόκλυζε γλυκεῖ ὕδατι, βάπτε	145
5	δὲ \| ἀφεψήματι φύκους πρῶτον. Εἶτα προσέμβ\|αλε χάλκανθον.
136	Βαφὴ ἐρίων φαιῶν. \| Βαφὴ ἐρίων φαιῶν παντοίων, ὥσ[τε δο]\|κεῖν αὐτῶν χρῶμα εἶναι. Λιθάργυρον χρυ〈σῖ〉‖τιν λεάνας ἔμβαλε εἰς ἀγγεῖον καθαρὸν(ν) \| βραχὺ καὶ ἀσβέστου τὸ τετραπλοῦν καὶ \|
5	ἐπίχεον ὕδωρ ὄμβριον γλυ[κύ, ὥσ]τε ὑπερέχει(ν), \| καὶ διακινήσας, ὅπως συμμιγῇ καλῶς, \| χάλα τὰ ἔρια προεκ‐ κλύσας. Γίνεται γὰρ ‖ φαιὰ καὶ κατὰ διάστημα χρόνου ἑτερ\|όχροα, ὥστε δοκεῖν ἀληθινὸν εἶναι καὶ \| θαυμαστόν.
137	Φύκους ἄνεσις. \| Λαβὼν τὸ φῦκος ἐπιμελῶς πλῦνον καὶ ψύ\|ξας ἀπόθου. Εἶτα λαβὼν ἐρεγμὸν ἕψε ὕδα‖τι πολλῷ καὶ ὅταν κάθεφθος γένηται, τῷ \| ὕδατι τοῦ ἐρεγμοῦ πρόσμισγε τὸ φῦκος
5	καὶ \| ἐῶν συγκαταψυγῆναι οὕτως ἀνέσεις. \|‖
138	Ἀγχούσης ἄνεσις. \| Λαβὼν ἄγχουσαν ἐκπεφλοισμένην καὶ κε‖κομμέν[ην] ἐπίβαλε βασιλικῶν καρύων τὸ ἐν\|τὸς καὶ πάλιν κόπτε καὶ ἐπίβαλε στυπτηρίαν \| σχιστὴν ὀλίγην καὶ κόπτε πάντα
5	ὁμοῦ νοτί\|σας τῷ ὕδατι καὶ ποιήσας μᾶζαν ἀπόθου καὶ \| ἔασον συμπίνειν. Εἶτα λαβὼν ὕδατος ἀγ‖γεῖον βάλε τὴν μᾶζαν εἰς τὸ ὕδωρ καὶ ἀνα\|κινήσας ἔασον ἄτομον καὶ
5	χάλα τὸν δάκτυ\|λον, κἂν ᾖ εὐανθές, χρῶ. \|	146
139	Σκευὴ πορφύρας ἀληθινῆς. \| Ἰὸς σιδήρου καὶ μίσυ ὀπτὸν καὶ βαλαυστίας ‖ ἄνθος στυφέντα τῷ ὕδατι καὶ τοῦ ἐρίου ἐφ’ ὥ\|ρας δʹ πορφύραν καλὴν βαθεῖαν ἀναφέρουσιν. \|
140	Ἄλλη. \| Ἰὸν σιδήρου καὶ ὄξος ταρίχευε ἐπὶ ἡμ(έρας) ἱκανάς. \| Εἶτα τούτῳ στῦφε τὸ ἔριον ψυχρῷ. Εἶτ’ ἀποζέ‖σας κριμ{μ}νὸν χάλα τὰ ἐστυμμένα. \|
141	Ἀφρικανοῦ ἐκ βύβλου γʹ. \| Στῦψις δὲ πρὸς πᾶσαν βαφὴν ἥδε. Πρῶτα μὲν \| ἀποπλύ‐ νεται τὸ ζῷον ἢ καὶ νάκος. Οὕτω γὰρ \| ἂν πρόσοιτο τὰ τῆς στύψεως. Ἐπὶ δὲ τὴν στυπτη‖ρίαν ἀναλυτέον ὄξει
5	κἀπιχρίειν, ὅπερ ἂν \| βάψαι δέοι. Ἀφαυανθὲν δὲ ἡλίῳ ἀποπλύνε\|ται καὶ τῆς νοτίδος ἐλευθερωθὲν πᾶσαν προς\|ίε‐ ται βαφήν. Νύκτα δὲ καὶ ἡμέραν ἐπὶ τῇ \| στύψει φυλάττειν χρὴ τὸ στυφόμεν[ον]. ‖
142	Χρωμάτων βαφαί. \| Ἄσβεστος μετὰ λιθαργύρου τριβομένη καὶ φυρωμένη ποιεῖ χρώματα πλεῖστα παρὰ τὴ(ν) μονὴν τοῦ ἐρίου. Πρῶτον μὲν γαλάκτεινα, \| εἶτα ἰδιόχρωμα, εἶτα βαθέα
5	ψυχροβαφῇ. ‖
143	Στῦψις παντὸς χρώματος \| πλὴν πορφύρας. \| Στυπτηρίαν διεὶς ὄξει πρόσβαλε μίσυ ὠμὸν κ(αὶ) χρῶ. \|
144	Στῦψις πορφύρας. \| Ἐὰν πορφυρῶς στύφῃς, προσέμβαλε θεῖον τὸ ‖ ἀληθι‐
144	νὸν τὸ βωλῶδες, ἵνα {ἐαν} προσέλθ[ῃ] \| ἡ πορφύρα εἰς λευκασίαν, μὴ λευκανθῇ τὸ συγ\|γενὲς τοῦ ἐξετάζοντος	147
5	ἔχουσα. \|
145	Χρωμάτων βαφαί. \| Ἐλύδριόν ἐστι ῥίζα βοτάνης. Ψυχροβαφῇ βά‖πτει χρυσανθῆ. Ἔστιν δὲ τίμιον τὸ ἐλύδριο(ν). \| Χρήσῃ οὖν τῇ ῥίζῃ τῆς ῥοιᾶς καὶ τὸ αὐτὸ ποιεῖ \|‖ {καὶ τὸ αὐτὸ
5	ποιήσει}. Καὶ ὁ τιθύμαλλος ξηρα[ν]\|θεὶς καὶ ζεσθεὶς γάλβινα ποιεῖ, ὀλίγου δὲ ἰοῦ \| μιγέντος πράσινα ποιεῖ. Καὶ τὸ ἄνθος τοῦ κν‖ήκου ὁμοίως.
146	Ἀγχούσης ἄνεσις. \| Ἀνίεται ἡ ἄγχουσα ῥίζῃ ὑοσκυάμου, οἱ δὲ \| ῥίζῃ συκαμίνου συνέψωσιν, οἱ δὲ ῥίζῃ \| καππάρεως ὁμοίως. Οἱ δὲ ἕψουσιν τὴν ἄγ\|χουσαν μετὰ φακοῦ, οἱ δὲ μετὰ πυρέ‐
5	θ‵ρ′ου. ‖
147	Κάτ[ο]χος ἀγχούσης. \| Οὖρον προβάτιον ἢ κόμμαρι ἢ ὑοσκύαμον ἴσα. \|
148	Φύκους καὶ ἀγχούσης κάτοχος. \| Ἀπόζεσμα φύλλων κιτρίων καὶ ἀποζέσμα\|τα τῆς κριθῆς καὶ τῆς κοτυληδόνος, χυλ‖ὸς τοῦ βόλβου. Τούτων ἕκαστον κατέχει \| κατὰ μόνας.
149	Κομάρου ἄνεσις. \| Λαβὼν κόπρον χοιρείαν ἐξυδάρωσον οὔρῳ \| ἀφθόρου
149	καὶ ἀνάζεσον καὶ ἀποσείρωσον \| κατὰ τοῦ κομάρου.	148
150	Ἄλλη. ‖ Ἀσβέστου μαρμαρικῆς ψυχρῷ ὕδατι λυ\|θείσης ἐν τῷ γάλακτι σύνθες τὸ κόμμαρι \| καὶ διαλυθήσεται.
151	Στρουθισμός. \| Λαβὼν στρούθιον καὶ ἀναποιήσας ὕδα\|τι θερμῷ ποίησ{ησ}ον ὡς στέατος σφαῖραν. ‖ Εἶτα ἄνες τοῦτο ὕδατι θερμῷ, ἕως διαλυ\|θῇ. Ἔστω δὲ τὸ ὕδωρ ὑπερέχον τὸ
5	ἔριον. \| Εἶτα ἀναφλύσας βάλε τὸ ἔριον καὶ ἄπε\|χε, μὴ καυσωθῇ, καὶ μικρὸν αὐτὸ ἔασον, \| ἕως αὐτὸ ἴδῃς καθαρόν. Ἆρον καὶ ἀπόκλυ‖σον καὶ ξήρανον.
152	Στῦψις. \| Εἶτα λαβὼν ἄσβεστον καὶ ὕδωρ ζεστὸν \| χυλοποιήσας ἄφες κατασταθῆναι ἀφαι\|ρῶν τὴν ἐπικειμένην ἀκαθαρσίαν. Ὅταν \| δὲ ἴδῃς, ὅτι κρυσταλλῶδες γέγονεν τὸ ‖ ὕδωρ,
5	χάλα τὰ ἔρια καὶ πάλιν δονήσας \| ἔα ἐπ’ ὀλίγον. Ἄρας ἔκκλυσον. \|
153	Ἕψησις. \| Εἶτα λαβὼν ὕδατος γλυκέος ὡς τῷ στα\|τῆρι τοῦ ἐρίου κοτύλας δύο καὶ στυπτηρ‖ίας ὀξίτιδος ὁλκὰς ηʹ βαλὼν τὸ ὕδωρ, \| καὶ τὴν στυπτηρίαν ἐν σπυριδίῳ καὶ κρι\|θὰς
5	ὀλίγας καῖε, ἕως αἱ κριθαὶ ἑψηθῶσιν \|‖ καὶ ἡ στυπτηρία διαλυθῇ. Ἀφελὼν δὲ τὸ ἐν τῷ ὑγ\|ρῷ ἀκάθαρτον χάλα τὰ ἔρια καὶ τῷ προχείρῳ κατα‖βάψας διάστιλον καὶ ὁμαλίσας πωμάσας καῦσον, \| ἕως ἂν ἴδῃς φυσώμενα τὰ ἔρια. Εἶτα
5	ἐπάρας αὐτὰ \| καὶ κρεμάσας καὶ πάλιν τῷ προχείρῳ τὰ	149
10	αὐτὰ \| ποιεῖ καὶ καῖε. Ὅταν δὲ ἐπαρθῇ, ἀπάρας κρεμάσον \| καὶ ἔα ἀποστάζειν, ἕως ἐποίσεις τὴν διὰ τοῦ οὔρ‖ου στῦψιν.
154	Πορφύρας τυρίας ποίησις. \| Λίθος φρύγιος κόπτεται καὶ ζέννυται καὶ \| χαλᾶται τὸ ἔριον καὶ ἐᾶται, ἕως ψυγῇ. Εἶτα ἄρας \| βάλε εἰς ἀγγεῖον φύκους (μ)νᾶ(ν) μίαν καὶ ζέσον καὶ \| ἐπέμβαλε τὸ ἔριον
5	καὶ ἔα ψυγῆναι καὶ ἄρας ἔκ‖κλυσον θαλάσσῃ.
155	Ψυχροβαφὴ πορφύρας. \| Λαβὼν ἄσβε〈σ〉τον ἀνάκοψον μετὰ ὕδατος ὀ[μ]\|βρίου καὶ διηθήσας τὸ ὕδωρ ἐν αὐτῷ στῦφε ὀ\|ψὲ καὶ πρωί. Ἔκκλυζε μὴ θαλάσσῃ ἀλλὰ γλυ\|κεῖ ὕδατι. Εἶτα βάπτε φύκει
5	ἀπεζεσμένῳ. ‖ Εἶτα χάλκανθον προσέμβαλε καὶ γίνεται \| πορφύρα.
156	Βαφὴ κόκκου γαλατικοῦ. \| Ἄγχουσαν καὶ φῦκος ἀνὰ ὀγ(κίαν) αʹ, αἵματος \| χοίρου ὀγ(κίας) βιʹ χαλκάνθου 𐅻εʹ, ἀρσενικοῦ \| κεκαυμέ‐ νου 𐅻β, ὕδατος ξέστας ηʹ. ‖
157	Βαφὴ πορφύρας τυρίας καὶ πρωτίας δοκίμου. \| Ἀγχούσης 𐅻ζʹ, ἀρσενικοῦ 𐅻εʹ, οὔρου ὀγ(κία) αʹ, \| ἀσβέστου 𐅻εʹ, ὕδατος κο(τύλη) αʹ. \|
158	Χρωμάτων ἄνεσις. \| Θεῖον, ἂν θέλῃς ἄνθος ἀνεῖν[αι] τὸ ἴδιον χρῶμα, ‖ ἕψε
158	μετὰ γάλακτος βοείου καὶ εὐχερῶς ἀνήσει. \|	150
159	Πορφύρας ῥιζίνης βαφή. \| Γλαυκώσας τὰ ἔρια κατάπασον σποδῷ χρησίμως \| συμπατῶν. Εἶτα γῆν κεραμικὴν χυλώσας ἔκπ\|λυνον ἐν αὐτῇ τὸ ἀπογλαυκωθὲν καὶ ἀποκλύσα(ς) ‖ ἐν θαλάσσῃ
5	[σ]τῦφε. Γνώσῃ δὲ εἰ ἔστυπται ἱκανῶς \| ὅταν συ〈ν〉ιζάνῃ ἐν τῷ λέβητι καὶ τὸ ὑγρὸν διαυ\|γῇ. Εἶθ’ ὕδωρ ὄμβριον θερμάνας, ὥστε μὴ κα\|θεῖναι τὴν χεῖρα, ῥίζαν, τοῦτ’ ἔστιν ἐρευθέ\|δανον πεφρυγμένην κεκομμένην καὶ σεσης‖μένην φύρασον ὄξει λευκῷ σταθμὸν εἰς τὴν \| μνᾶν τῶν ἐρίων
10	ἡμιμναῖον, καὶ συνανάφυρε, \| τῇ ῥίζῃ λεκίθου χοίνικος τέταρτον. Εἶτα ἐμ\|βαλὼν εἰς λέβητα ἀνακινεῖν ἔρ〈ια〉 κἄπειτα \|‖ {ερ κἄπιτα} καθεὶς τὰ ἔρια συνεχῶς ἀνακινῶν ‖ ὁμάλιζε καὶ ἐξελὼ〈ν〉 ἀπόκλυσον ἐν θαλάσσῃ. \| Ἐὰν δὲ βούλῃ εὐανθῆ εἶναι καὶ μὴ ἐξίτηλον, \| ἐπάνθιζε διὰ τῆς
15	στυπτηρίας καὶ ἀποκλύσας \| πάλιν ἐν θαλάσσῃ ξήραινε ἐν σκιᾷ φυλασσόμε\|νος ἀπὸ καπνοῦ. \|‖
15	Vacat.	151

t

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69

70

71

72

73

74

75

76

77

78

83