FRAGMENTA ALCHEMICA :: Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Leid. 10)

TLG 1379 001 :: *FRAGMENTA ALCHEMICA* :: Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Leid. 10) FRAGMENTA ALCHEMICA Alchem. (Varia) Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Leid. 10) Source: Halleux, R. (ed.), Les alchimistes grecs, vol. 1 [Papyrus de Leyde, Papyrus de Stockholm, fragments de recettes]. Paris: Les Belles Lettres, 1981: 84–108. Citation: Fragment — (line)

t	PAPURVS LEIDENSIS
1	Μολίβου κάθαρσις καὶ σκλήρωσις. \| Χωνεύσας αὐτὸν στυπτηρίαν σχιστὴν καὶ \| χάλκανθον λεῖα ποιήσας καὶ ἑνώσας ἐπίπασσε \| καὶ ἔσται σκληρός. \|
2	Ἄλλη κασσιτέρου. ‖ Μόλιβον καὶ κασσίτερον λευκαίνει καὶ ἐκάθηρε \| πίσσα καὶ ἄσφαλτος, στερροποιεῖ δὲ στυπτηρία \| καὶ ἅλας καπ‐ παδοκικὸν καὶ μαγνησία ἐμ\|πασσόμενα.
3	Κασσιτέρου κάθαρσις \| τοῦ βαλλομένου εἰς τὴν κρᾶσιν τοῦ ἀσήμου. ‖ Λ̣α̣[βὼν] κασσίτερον καθαρὸν ἀπὸ πάντων χώ\|νευε καὶ ἔασον ψυγῆναι καὶ ἀλείψας ἔλαιον \| καὶ διεὶς πάλιν χώνευε.
5	Εἶτα τρίψας ἔλαιον \| καὶ ἄσφαλτον καὶ ἅλας, ἄλειψον καὶ ἐκ τρίτου χώ\|νευε, καὶ ἐὰν χωνευθῇ ἀπόθου καθαρίως πλύν‖ας· ἔσται γὰρ ὡς ἄργυρος σκληρός. Ὅταν δὲ ἀντὶ \| ἀργυρωμάτων ἐργάζεσθαι θέλῃς, ἵνα λάθῃ κ(αὶ) \| ἔχῃ τὴν τοῦ ἀργύρου σκληρίαν, πρόσμισγε τοῖς \| τέτρασιν
10	μέρεσιν τοῦ ἀργύρου μέ(ρη) γʹ, καὶ γενή\|σεται τὸ προ‐
10	κείμενον ὡς ἀργύρωμα. ‖	84
4	Κασσιτέρου κάθαρσις. \| Πίσσαν ὑγρὰν καὶ ἄ̣σφαλτον ἓν καθ’ ἓν βαλὼν \| χώνευε καὶ κίνει. Οἱ δὲ πίσσης ξηρᾶς 𐅻κʹ \| ἀσφάλτου 𐅻ιβʹ. \|
5	Ἀσήμου ποίησις. ‖ Κασσιτέρου 𐅻ιβʹ, ὑδραργύρου 𐅻δʹ, γῆς Χίας \| 𐅻βʹ, χωνεύσας τὸν κασσίτερον ἐπέμβαλε \| τὴν γῆν τετριμμένην εἶτα τὴν ὑδράργ\|υρον, καὶ κίνει σιδήρῳ καὶ χρῶ. \|
6	Ἀσήμου δίπλωσις. ‖ Ἡ δὲ δίπλωσις τοῦ ἀσήμου γίνεται οὕτως· \| τοῦ ἐξιω‐ μένου χαλκοῦ 𐅻μʹ, καὶ ἀσήμου 𐅻ηʹ \| καὶ κασσιτέρου βούλλης 𐅻μʹ. Χωνεύεται δὲ̣ \| πρῶτος ὁ χαλκός, καὶ μετὰ
5	δύο πυρώσεις ὁ κα\|σσίτερος, εἶτα ὁ ἄσημος, εἶτα, ὅταν ἀμφότερα ‖ μαλακ〈ὰ〉 γένηται, ἀναχώνευε πολλάκις, καὶ \| κατάψυχε τῷ προειρημένῳ σκευάσματι· \| εἶτα πλατύνας ταῖς αὐταῖς οἰκονομίαις ἀν\|άσμηχε τῷ κουφο‐ λίθῳ. Καὶ τρίπλωσις γίνε\|ται ταῖς αὐταῖς οἰκονομίαις,
10	καταμεριζομέν‖αις ταῖς ὁλκαῖς ἴσως, ὡς προείρηται. \|‖
7	Ἀνέκλειπτος μᾶζα. \| Ἡ δὲ ἀνέκλειπτος μᾶζα κατασκευάζεται οὕτως· \| πάλιν ταῖς αὐταῖς οἰκονομίαις ταῖς τῆς διπλώ\|σεως, ἐπὰν
7	δὲ ἆραι θέλῃς ἀπὸ τῆς μάζης 𐅻ηʹ, ‖ ἀποκόψας ἀναχώ‐	85
5	νευσον τὰς ἴσας ἀσήμου 𐅻δʹ \| καὶ χώνευσον τρίς, καὶ πάλιν, καὶ εἶτα ψύχων, \| ἀποτίθου εἰς τὸ κουφόλιθο〈ν〉. \|
8	Ἀσήμου ποίησις. \| Λαβὼν κασσίτερον λεπτὸν καὶ μαλακὸν κάθα‖ρον τετράκις, καὶ λαβὼν αὐτοῦ μέ(ρη) δʹ καὶ χαλκοῦ \| λευκοῦ καθαροῦ μέ(ρη) καὶ γʹ, καὶ ἀσήμου μέ(ρος) αʹ, χώνευε. \|
5	Καὶ ὅταν χωνευθῇ, σμῆχε πλειστάκις καὶ σκεύαζε \| ὃ θέλεις, ἔσται πρῶτον ἄσημον, ὥστε καὶ τοὺς τεχ\|νίτας λαθεῖν.
9	Ἀσήμου χυτοῦ ποίησις. ‖ Χαλκοῦ κυπρίου μν(ᾶ) 𐅻—, κασσιτέρου ἵμαντος μνᾶ \| αʹ, μαγνησίας 𐅻ϛιʹ, ὑδραργύρου 𐅻ηʹ, πώρου κʹ. \| Χωνεύσας τὸν χαλκὸν ἐπέμβαλε τὸν κ〈α〉σσίτερον, \| μετὰ δὲ λείαν
5	τὴν μαγνησίαν, εἶτα τὴν πῶρον, \| ὑστέραν τὴν ὑδράργυρον, καὶ κίνει σιδήρῳ, ‖ καὶ ἀπόχεε εἰς τύπον. \|
10	Ἀσήμου δίπλωσις. \| Λαβὼν χαλκὸν κύπριον ἐξίωσον, καὶ ἐπίβαλλε \| ἁλὸς ἀμμωνιακοῦ τὰς ἴσας 𐅻δʹ, στυπτηρίας 𐅻δʹ, \| χωνεύσας μίσγε ἴσον ἄσημον. ‖
11	Ἀσήμου ποίησις. \| Μόλιβον καθάρισον πίσσῃ καὶ ἀσφάλτῳ ἐπιμελῶς, \| εἰ
11	μὴ κασσίτερον, καὶ μίσγε καδμείαν, λιθάργυρον, \| ἴσον τῷ μολίβῳ καὶ κίνει ἕως καταμιγῇ καὶ σκληρύνῃ. \| Οὕτω	86
5	χρῶ ὡς ἀσήμῳ φυσικῷ. ‖
12	Ἀσήμου ποίησις. \| Λαβὼν τὰ ἀποκόμματα τῶν πετάλων κατάβαψον \| ὄξει καὶ λευκῇ στυπτηρίᾳ σχιστῇ καὶ ἄφες βρέ\|χεσθαι ἡμέρας ζʹ, καὶ τότε χώνευε τῷ τετάρτῳ \| χαλκοῦ γῆς χίας ηʹ, καὶ
5	σαμίας 𐅻ηʹ καὶ ἁλὸς καππ〈α〉 ‖ δοκικοῦ 𐅻α̣ʹ, στυπτηρίας σχιστῆς 𐅻αʹ. Μίξας \| χώνευε, ἐπιβ̣άλλων ἀτράμεντον. \|
13	Ποίησις κράσεως. \| Χαλκοῦ γαλατικοῦ 𐅻ηʹ, κασσιτέρου ἱμάντος 𐅻ιβʹ, \| μαγνησίας 𐅻ϛʹ, ὑδραργύρου 𐅻ιʹ, ἀσήμου 𐅻εʹ. Ποίησις ‖ κραματίνου σκεύους· χαλκοῦ μν(ᾶ) αʹ, χωνεύσας ἐπέμ\|‐
5	βαλε κασσιτέρου βούλλης μν(ᾶς) καὶ οὕτως ἐργάζου. \|
14	Χρυσίου χρῶσις. \| Χρυσίον χροΐσαι ὥστε γενέσθαι χρηστόν· μίσυ \| καὶ ἅλας καὶ ὄξος ἀπὸ καθάρσεως χρυσίου συγκεράσαι \|‖ πάντα καὶ ἐμβαλεῖν εἰς ἀ[γγεῖον] τὸ προγεγραμμένον \|
5	χρυσίον εἰς τὰ φάρμακα, καὶ βαλὲ καὶ ἔα ἐπὶ χρόνον \| τινὰ καὶ ἄρας ἐκ τοῦ ἀγγείου διαθέρμαινε ἐπ’ ἀνθράκ\|ων, καὶ πάλιν ἔμβαλε αὐτὸ εἰς τὸ ἀγγεῖον οὗ ἐστιν \| τὸ φάρμακον τὸ προγεγραμμένον, πλεονάκις δὲ ‖ τοῦτο
5	ποίει, ἕως γένηται χρηστόν. \|	87
15	Χρυσίου πλεονασμός. \| Χρυσίον πλεῖον ποιῆσαι. Λαβὼν καδμίαν θρακικὴ(ν) \| πλακώδη μεῖξον ἢ γαλατικήν. \|
16	Χρυσοῦ δόλος. ‖ Μίσυ καὶ σινωπίδος ἴσον ἴσῳ τῷ χρυσίῳ. Ἐπὴν βλη\|θῇ χρυσὸς εἰς κάμινον καὶ γένηται ἱλαρός, ἔμπα\|σσε ἐξ ἑκάστου, καὶ ἐξελὼν ἔα ψυγῆναι καὶ γίνεται \| ὁ χρυσὸς
5	διπλοῦς.\|
17	Ἀσήμου ποίησις. ‖ Κασσιτέρου μνᾶς δεκατόν, χαλκοῦ κυπρίου ἐκκαι\|‐ δέκατον, μαγνησίας γῆς τριακοστοδεύτερον, ὑδραργύ\|‐ ρου Σβʹ. Χωνεύσας τὸν χαλκόν, πρῶτον βάλε τὸν \|
5	κασσίτερον, εἶτα τὴν μαγνησίαν, εἶτα τὰ αὐτὰ χωνεύ\|σας ἐπίβαλλε ἀσήμου καλοῦ λευκοῦ τὸ ὄγδοον πρὸς ‖ ἀνάλογον. Εἶθ’ ὅταν μιγῇ καὶ ἤδη πρὸς τῷ ψύχες\|θαι ᾖ, συγχωνεύειν τότε τὴν ὑδράργυρον ἐσχάτην. \|
18	Ἄλλη. \| Χαλκοῦ κυπρίου Σ δʹ, γῆς 〈σ〉αμίας Σδʹ, στυπτηρίας σχ\|ιστῆς Σδʹ, ἁλὸς τοῦ κοινοῦ Σβʹ, ἀσήμου ἀδραμέντου † Σβʹ, ἐὰν δὲ κάλλιον ποιῆσαι θέλῃς, Σ δʹ. Χωνεύσας \|
5	τὸν χαλκὸν ἐπίπασσε τὴν σαμίαν καὶ τὴν στυπτη\|ρίαν τὴν σχιστὴν, συλλελεασμένα, καὶ κίνει ἕως μι\|γῇ καὶ
5	τότε τὸν ἄσημον χωνεύσας κατάχεον ταῦ\|τα προκεχω‐ νευμένον ‵συμμίξας ἰουνιπηρίῳ′ καὶ μιγῇ ἆρον, ὅταν δὲ μέλλῃ‖ς ἐλαύνειν αὐτὸ πυρώσας αὐτὸ κατάσβεσον	88
10	εἰς στυπ\|τηρίαν σχιστὴν καὶ ἅλας ἴσον ἴσῳ μεθ’ ὕδατος \| γλοιώδους, πάχος λεπτότερον, καὶ ἐὰν συντελεῖσθαι \| τὸ ἔργον, πάλιν κατάβαψον ε̣ἰς τὸ προκείμενον, πύ\|ρου δὲ ἵνα λευκότερον γένηται, τὸν δὲ χαλκὸν ‖ ἔχε προκεκα‐ θαρμένον· πυρώσας γὰρ αὐτὸν ἐν ἀρ\|χῇ ἀποψόφησον,
15	ἕως ἂν ἀποβάλῃ τὴν λεπίδα κ(αὶ) \| καθαρὸς γένηται, καὶ τότε χρῶ ὡς προγέγραπται \| τὴν σαμίαν συγχω‐ νεύων.
19	Ἄλλη. \| Λαβὲ στατῆρα πτολεμαϊκόν, ἔχουσι γὰρ τῇ κράσει ‖ χαλκόν, καὶ κατάβαψον. Ἔστιν δὲ ἡ κρᾶσις τῆς κα\|τα‐ βαφῆς, στυπτηρίας σχιστῆς, ἁλὸς κοινοῦ \| ἐν ὄξει
5	βαφικῷ, γλοιοῦ πάχος. Καταβάψας \| καὶ ὅταν ἐκτρο‐ χισθῇ χωνευόμενον καὶ \| μιγῇ \|‖ εἰς τοῦτο πύρωσον, εἶτα κατ̣ά̣β̣αψον, εἶτα ἔλ̣ασον \| εἶτα πύρωσον. \| {Ἔστιν δὲ ἡ κρᾶσις τῆς καταβαφῆ〈σ〉 στυπτηρίας σχι\|στῆς, ἁλὸς κοινοῦ ἐν ὄξει βαφικῷ γλοιοῦ πάχος. \| Καταβάψας
10	εἰς τοῦτο, πύρωσον εἶτα κατάβαψον, ‖ εἶτα ἔλασον, εἶτα πύρωσον,} ἕως τετράκις ἢ \| καὶ πλεονάκις καθ’ ἑκάσ‐
10	την πύρωσιν κατα\|βάπτων, γίνεται τοῦτο ἀδραμέντου κρεῖσσον, \| ᾧ δὲ πλεονάκις πυρῶν καταβάπτεις, τος\|αυτά‐ κις κάλλιον γίνεται. ‖	89
20	Ἀσήμου σκληροῦ ἴασις. \| Ὡς δεῖ τὸν σκληρὸν ἄσημον καὶ μέλανα ἁπαλὸν \| γενέσθαι καὶ ἔκλευκον. Λαβὼν κίκεων φύλλα βρ\|έξον εἰς ὕδωρ ἐφ’ ἡμέραν [..] εἶτα βρέξον πρὸ τοῦ ς\|ε χωνεῦσαι
5	εἰς τὸ ὕδωρ, καὶ ἐπιχώνευε δίς, καὶ ‖ ἔκμαξον ἀφρονίτρῳ καὶ ἐμβαλὼν εἰς τὸ βάμμα \| στυπτηρίαν ἐπὶ τοῦ χωνεύ‐ ματος, χρῶ. Κρατεῖ \| τὴν δύναμιν, ἐστὶν γὰρ καλή. \|
21	Ἄλλη. \| Ἐπὶ παντὸς ἀσήμου σαπροῦ βοηθεία· λαβὼν ἄχυρα κ(αὶ) ‖ βύνι καὶ ἄγριον πήγανον, βρέξας ὄξει ἐπίχει κ(αὶ) \| ἅλας, ἄνθρακας· ταῦτά τε εἰς τὴν κάμινον βαλέ, \|
5	φύσα δὲ ἐπίπλεον καὶ ἔα ψυγῆναι. \|
22	Χαλκοῦ λεύκωσις. \| Χαλκὸν λευκὸν ποιῆσαι, ὥστε μιγέσθαι ἀσήμῳ ‖ ἴσον ἴσῳ, καὶ ἀνέγκλητον εἶναι. Λαβὼν χαλκὸν \| κύπριον χώνευσον βαλὼν εἰς τὴν μνᾶν σαν\|δαράχης τῆς σαπρᾶς
5	τῆς σιδηριζούσης 𐅻βʹ, \| καὶ στυπτηρίας σχιστῆς 𐅻εʹ καὶ χώνευε. \| Τῇ δευτέρᾳ χωνεύσει βάλλεται κηροῦ
5	πον‖τικοῦ 𐅻δʹ, εἰ μή, καὶ πυροῦται καὶ ῥήσσεται. \|	90
23	Κασσιτέρου σκλήρωσις. \| Κασσίτερον σκληρὸν ποιῆσαι. Στυπτηρίαν \| σχιστὴν καὶ χάλκανθον ἐπίπασσε καθ’ ἕν. Ἐὰ(ν) \| δὲ προκαθάρῃς τὸν κασσίτερον ὡς δεῖ καὶ χρή‖σῃ τοῖς προκειμένοις,
5	ὥστε αὐτῶν πυρου\|μένων μὴ ῥεῖν, ἕξεις ἄσημον Αἰγύπτιον \| εἰς σκευῶν κατασκευήν. \|
24	Κατάχρισις χρυσοῦ. \| Καταχριστὸν χρυσοῦ ἄλλη διακάθαρσις λαμ‖πρότητος χρυσοῦ. Μίσυος μέ(ρη) δʹ, στυπτηρίας \| μέ(ρη) δʹ, ἁλὸς μέ(ρη) δʹ, τρῖβε μεθ’ ὕδατος, καταχρίσας \|‖ τὸν χρυσὸν
5	ἔμβαλε εἰς κάμινον ἐν κεραμέῳ ἀγγείῳ \| περιπεπηλο‐ μένῳ ἄχρι ἀναλωθῇ τὰ προειρημέν\|α φάρμακα, καὶ ἐξελὼν ἔκπλυνε ἐπιμελέστατα. ‖
25	Ἀργύρου κάθαρσις. \| Πᾶσάν τις ἄργυρον καθαίρειν καὶ λαμπρύνειν. \| Λαβὼν μέ(ρος) αʹ τοῦ ἀργύρου καὶ τὸ ἴσον μολίβου χαλά\|σας εἰς κάμινον τῆκε ἄχρι ἂν ὁ μόλιβος ἀναλωθῇ \| κ(αὶ) τοῦτο
5	πολλάκις ἀ̣ε̣ὶ̣ ἄχρι λαμπρὸς γένηται. ‖
26	Ἀργύρου χρῶσις. \| Τὰ χαλκᾶ ἀργυρᾶ ποιῆσαι· κασσιτέρου ἱμάντος 𐅻β̣ʹ, \| ὑδραργύρου 𐅻δʹ, γῆς χίας 𐅻βʹ, χώνευσον τὸν κ〈α〉σσί\|‐ τερον, ἔμβαλλε τὴν γῆν τετριμμένην ἔπειτα τὴ(ν) \|
5	ὑδράργυρον καὶ ἀνακίνει σιδήρῳ καὶ ἀνάπλασσε ‖
5	σφαιρία.	91
27	Χαλκοῦ χρυσοφανοῦς ποίησις. \| Κύμινον τρίψας καὶ παραχέας ὕδωρ καὶ συλλεάνας \| ἔασον ὑποστῆναι ἡμ(έρας) γʹ, τῇ δὲ δʹ ἀναταράξας ἐπίχρι\|‐ σον. Ἐὰν θέλῃς πρόσμισγε χρυσόκολλαν καὶ φανήσε\|ται
5	χρυσός.
28	Ἀσήμου χυτοῦ ποίησις. ‖ Χαλκοῦ 〈κυ〉πρίου μέ(ρος) αʹ, κασσιτέρου μέ(ρος) αʹ, μαγνησίας \| μέ(ρη) βʹ, πώρου ὠμοῦ λελειοτριβημένου μέ(ρος) 𐅻. Πρῶτον χω\|νεύεται ὁ χαλκός, εἶτα ὁ κασσί‐
5	τερος, εἶτα ἡ μαγνη\|σία, εἶτα ἐπιβάλλεται λεῖος ὁ πῶρος καὶ κινεῖς σι\|δήρῳ καὶ ἀποδίδωσι τὸν χῶνον. ‖
29	Ἀσήμου ποίησις. \| Κασσιτέρου 𐆂ο αʹ, χαλκοῦ γαλατικοῦ 𐆂ο 𐅻, προχώνευ\|ε τὸν χαλκὸν εἶτα τὸν κασσίτερον κινῶν ἅμα σιδήρῳ \| καὶ ἐπέμβαλε τὴν πίσσαν τὴν ξηρὰν ἕως κοπιάσῃ, \|
5	εἶτα ἀπόχεε καὶ πάλιν χώνευε τῇ στυπτηρίᾳ χρώ‐‖ μενος τῇ σχιστῇ, ὡς καὶ τῇ πίσσῃ, καὶ τότε ἐπίχεε. \| Ἐὰν δὲ βούλῃ τὸν κασσίτερον πρῶτον χωνεύειν, \| ῥίνημα τοῦ πρώτου προκειμένου χαλκοῦ καὶ τῇ \| αὐτῇ συσταθμίᾳ καὶ τῇ αὐτῇ ἀγωγῇ ἀκολούθει. \|
30	Χρυσοκόλλου σκευασία. ‖ Τὸ δὲ χρυσόκολλον σκευάζεται οὕτως· χαλκοῦ κυπρί\|ου μέ(ρη) δʹ, ἀσήμου μέ(ρη) βʹ, χρυσίου μέ(ρος) αʹ. Χωνεύεται πρῶ\|τὸς ὁ χαλκὸς, εἶτα ὁ ἄσημος, εἶτα τὸ
5	χρυσίον. \|	92
31	Κασσίτερον γνῶναι εἰ δεδόλωται. \| Χωνεύσας αὐτὸν ὑπόστρωσον χαρτὴν καὶ ἔγχεον. ‖ Ἐὰν κατακάῃς, χαρτὴς μόλιβον ἔχει. \|
32	Κολλῆς χρυσοχοϊκῆς ποίησις. \| Ὡς δεῖ χρυσοχοϊκὴν κόλλαν ποιῆσαι εἰς χρυσίον. \| Χρυσίου μέ(ρη) βʹ, χαλκοῦ μέ(ρος) αʹ χώνευσον λεῖα· ὅταν δὲ θέ\|λῃς ἱλαρὸν γενέσθαι, συγχώνευσον ἀργύρου
5	βραχύ. \|‖
33	Χρυσογραφία. \| Χρυσᾶ γράμματα γράφειν. Λαβὼν ὑδράργυρον ἔκχε\|ον εἰς ἄγγος καθάρειον καὶ συνέμβαλε εἰς αὐτὸ χρυσοῦ(ν) \| πέταλον. Ὅταν δὲ δόξῃ συντετηκέναι τὸ χρυσίον \| εἰς
5	τὴν ὑδράργυρον, κίνησον ὡς μάλιστα, συν‖έμβαλε [...]κόμμιος μικρὸ‵ν ὡς ἂν′ κέγχρον καὶ οὕτως ἐάσας \| καταστῆναι γράφ〈ε〉 χρυσᾶ γράμματα. \|
34	Ἄλλη. \| Λιθαργύρου χρυσίτιδος μέ(ρος) αʹ, στυπτηρίας μέ(ρη) βʹ. \|
35	Ἄσημον μέλανα ποιῆσαι ὡς ὀψιανόν. ‖ Ἀσήμου μέ(ρη) βʹ, μολίβου μέ(ρη) δʹ, ἐπιθεὶς ἐπ’ ὄστρα‐ κον \| καινὸν ἐπέμβαλε θεῖον ἄπυρον τριπλοῦν καὶ εἰς\|‐ ενέγκας εἰς τὴν κάμινον, χώνευε καὶ ἐξενέ\|γκας ἔλαυνε
5	καὶ ποίει ὃ θέλεις, ἐάν τε ἐλαστὸν \| ἐάν τε χυτὸν ζωδίον θέλῃς ποιῆσαι, καὶ τότε ‖ ῥίνα καὶ κόλαπτε. Ἔστιν δὲ ἀνίωτον. \|	93
36	Ἀσήμου ποίησις. \| Κασσιτέρου χρηστοῦ μέ(ρος) αʹ χώνευσον καὶ προς\|‐ έμβαλε πίσσης ξηρᾶς τὸ τρίτον μέρος τοῦ κασσι\|τέρου, καὶ ἀνακινήσας ἔα ἀφρίζειν τὴν πίσσαν ‖ ὡς οὗ ἐκλείπῃ
5	ἀποβαλλομένη, εἶτα ἐὰν ψυγῇ ὁ κα\|σσίτερος, πάλιν χώνευε καὶ προσέμβαλε εἰς 𐅻ιγʹ \| τοῦ κασσιτέρου ὑδραρ‐ γύρου 𐅻αʹ καὶ ἀνακίνει \| καὶ ἔα ψυγῆναι καὶ ἐργάζου ὡς ἄσημον. \|
37	Ὥστε φαίνεσθαι τὰ χαλκᾶ χρυσᾶ. ‖ Καὶ οὔτε τῇ πυρώσει οὔτε τῇ παρατρίψει τῇ \| πρὸς τὸν λίθον ἐλέγ‐ χεσθαι, ποιεῖν δὲ μάλιστα \| ἐπὶ τὸν δακτύλιον τὴν φαν‐ τασίαν.
5	Εἶναι \| δὲ τὴν κατασκευὴν τοιάνδε· τρίβουσι χρυσὸν καὶ \| μόλιβον λεπίδα ὡς ἄλευρα, δύο μέρη τοῦ μολίβου ‖ πρὸς ἕν, εἶτα μίξαντες τῷ κόμμιδι ἀναφυρῶ\|σιν καὶ μετὰ ταῦτα ἀλείφουσιν τὸν δακτύλιον, \| εἶτα πυροῦσιν. Τοῦτο δὲ ποιοῦσιν πλεονάκις \| ἕως ἀναλάβῃ τὴν χροιάν. Δυσέλε‐
10	γκτον δ’ ὅτι τήν \| τε παράτριψιν χρυσίου ποιεῖ καὶ πυρούμενος ‖ τὸν μὲν μόλιβον ἐντήκει, τὸν δὲ χρυσὸν οὔ. \|
38	Χρυσογραφία. \|
38	Γράμματα χρυσᾶ· κρόκος, χελώνης ποταμίας \| χολή.	94
39	Ἀσήμου ποίησις. \| Λαβὼν κασσίτερον λευκὸν καὶ λεπτότατον κάθα‖ρον τετράκις, εἶτα λαβὼν τούτου μέ(ρη) δʹ καὶ χαλκοῦ \| λευκοῦ καθαροῦ μέρος τέταρτον καὶ ἀσήμου μέρος \|
5	χώνευε. Ὅταν δὲ χωνευθῇ, σμῆχε ἁλὶ ἐπὶ πλεῖστον \| καὶ κατασκεύαζε ὃ θέλεις, εἴτε ποτήρια εἴτε ὅσα \|‖ ἐὰν δόξῃ σοι. Ἔσται ὡς πρῶτον ἄσημον, ὥστε ‖ καὶ τοὺς τεχνίτας λαθεῖν. \|
40	Ἄλλη. \| Ἀργύρου μέ(ρη) βʹ κα‵ς′ιτέρου κεκαθαρμένου μέ(ρη) γʹ χαλκ\|οῦ 𐅻—χώνευσον, εἶτ’ ἐξελὼν καὶ σμήξας παρα‐ τί\|θει ὡς πρῶτα ἀργυρώματα. ‖
41	Χαλκοῦ χρίσις. \| Ἐὰν θέλῃς χαλκὸν ἀργύρου χρῶμα ἔχειν, τὸν \| χαλκὸν καθάρας ἐπιμελῶς κατάχριε ὑδραργ\|ύρῳ καὶ ψιμυθίῳ, καὶ αὐτὴ δὲ ἡ ὑδράργυρος \| μόνη ἐπιχρισθεῖσα ποιεῖ. ‖
42	Χρυσοῦ δοκιμασία. \| Ἐὰν θέλῃς χρυσὸν καθᾶραι, ἀναχώνευσον ἢ \| πύρωσον, καὶ ἐὰν ᾖ καθαρὸς, ἐν τῷ αὐτῷ χρώ\|ματι μένει μετὰ τὴν πύρωσιν καὶ ὅμοιος τῷ \| νομίσματι καθαρός. Ἐὰν
5	λευκότερος φαίνηται, ‖ {ται} ἄργυρον ἔχει. Ἐὰν δὲ τραχύτερος καὶ σκλη\|ρότερος, χαλκὸν καὶ κασσίτερον, ἐάν τε μέλας μὲν \| μαλακὸς δέ, μόλιβον. \|
43	Ἀργύρου δοκιμασία. \| Τὸν ἄργυρον θέρμαινε ἢ χώνευε ὥσπερ τὸν χρυσὸν ‖
43	καὶ ἐὰν μὲν ᾖ λευκὸς στίλβων, καθαρός ἐστιν καὶ δό\|λον οὐκ ἔχει. Ἐὰν δὲ μέλας φαίνῃ, μόλυβον ἔχει. \| Ἐὰν δὲ	95
5	σκληρὸς φανῇ καὶ κιρρός, χαλκὸν ἔχει. \|
44	Χρυσογραφία. \| Χρυσᾶ γράμματα γράφειν· κολλῇ χρυσοχοϊκῇ γρά‖φε ὃ θέλεις σὺν ὄξει. \|
45	Χαλκωμάτων σμῆξις. \| Σεύτλια ἀναζέσ̣α̣ς̣ καλῶς σμῆχε τὰ χαλκώματα \| καὶ ἀργυρώματα. Ὕδατι ζέννυται τὰ σεύτλια. \|
46	Χαλκὸς χρυσοφανής. ‖ Χαλκοῦ χροιὰν χρυσῷ ἐμφερῆ εἶναι· κύμινον \| τρίψας ἐν ὕδατι καὶ ἐάσας κατασταθῆναι εἰς \| γʹ ἡμ(έρας) ἐπιμελῶς, τῇ δὲ δʹ ἀναδεύσας δαψιλῶς ἐπί\|χριε καὶ ὃ
5	ἐὰν βούλῃ ἐπίγραφε· ὅμοιον γὰρ εἶδος \| ἔχει τὸ ἐπιχρισθὲν ἢ γραφέν. ‖
47	Ἀργυρωμάτων σμῆξις. \| Ἐρίῳ μηλιδέῳ τὸν ἀποβάπτων εἰς ἅλμην δριμεῖ\|αν σμῆχε καὶ σμήξας γλυκεῖ ὕδατι χρῶ. \|
48	Ἀργύρου χρύσωσις. \| Ἀργυροῦν ἢ χαλκοῦν σκεῦος ἄνευ πετάλων χρυ‐‖ σῶσαι· νίτρον πυρρὸν καὶ ἅλα συγχωνευόμενα φύ\|ρησον μεθ’ ὕδατος καὶ ἐπίχρισον καὶ γίνεται. \|
49	Χρυσογραφία. \| Ἀρσενικὸν τρίψας ὁμοῦ μετὰ κόμμεως κ(αὶ) ὕδατος \|
49	ἀποσείρου δεύτερον, τὸ τρίτον γράφε. \|‖	96
50	Ἀργύρου χρύσωσις. \| Μίσυ καὶ σανδαράκην μετὰ κινναβάρεως τρίψας \| χρίσον τὸ ἀργυροῦν.
51	Χρυσογραφία. \| Χρυσᾶ πέταλα ἀποξύρας λεάνας μετὰ κόμμεως \| ἐπίγραφε.
52	Χρυσίου ὑγροῦ σκευασία. ‖ Χρυσίου πέταλα εἰς θυΐαν ἐμβαλὼν καὶ ὑδράρ\|γυρον τρῖβε ὁμοῦ καὶ οὕτως ἔσται. \|
53	Χρυσίου χρῶσις. \| Ὡς δεῖ ἄργυρον χρύσεον ποιῆσαι· κιννάβαρι \| μετὰ στυπτηρίας λέανον παραχέων ὄξος λευ‖κὸν καὶ ποιήσας κηρωτῆς πάχος ἔκμασσε \| πλειστάκις καὶ ἔα ἐκνυκτερεῦ‐
5	σαι. \|
54	Χρυσίου ποίησις. \| Ἀσήμου ϛ αʹ ἢ χαλκοῦ κυπρίου γʹ, χρυσίου \| ϛ δʹ συγχώνευσον ἅμα. ‖
55	Ἄλλη. \| Ἀργύρεον χρύσεον ποιῆσαι εἰς αἰῶνα μόνι\|μον. Λαβὼν ὑδρ〈άρ〉γυρον καὶ πέταλα χρύσεα \| {ποίησον κ.} \| ποίησον κηρῶδες καὶ λαβὼν ἀργύρεον ‖ σκεῦος σμῆξον αὐτὸ
5	στυπτηρίᾳ καὶ λαβὼν \| ἐκ τοῦ κηρώδους χρίε αὐτὸ
5	λεαντηρίῳ καὶ \| ἔα αὐτὸ παγῆναι. Τοῦτο ποίει πεντά‐ κις. \| Κράτει δὲ αὐτὸ λινῷ ῥάκει καθαρῷ ἵνα μὴ \| πιτυρίσῃ καὶ λαβὼν μαρίλια ποίησον τέ‖φραν, λέαινε λεαντηρίῳ καὶ χρῶ ὡς σκεύει ν\|ομίμῳ. Πεπείραται.	97
56	Χρυσογραφία. \| Ἀρσενικοῦ χρυσίζοντος 𐅻κʹ, κρυστάλλου ῥι\|νήματος Σ δʹ ἢ ὠοῦ τοῦ λευκοῦ Σ βʹ, κόμμεως \| λευκοῦ Σ κʹ, κρόκου—, γράψας ξήραινε καὶ ὀ‖δόντιζε.
57	Ἀσήμου π[οίησι]ς. \| Γίνεται καὶ ἄσημον δι’ αὐτοῦ τοῦ χαλκοῦ, \| μναῖ βʹ, κασσιτέρου βούλλης μνᾶ αʹ, προχω\|νεύσας τὸν χαλκὸν εἰς ἕτερον βάλε τὸν κα\|σσίτερον καὶ κουφολίθου τῆς
5	λεγομένης κρ‖ήτης τῇ μνᾷ ἡμιμναῖον, ἀναφύσα δὲ ἕως \| ἅμα ἀναχωνευθῇ τε ἄργυρος καὶ ἡ κρήτα \| καὶ μετὰ τὸ σκορπισθῆναι καὶ μόνον τὸν ἄρ\|γυρον καταλειφθῆναι τότε καταψύξας χρῶ \| ὡς ἀσήμῳ τῆς ἀληθείας διαφορωτέρῳ, νό‖ος δὲ χρία[.].
58	Ἄλλη. \| Ὁ δὲ ἀνέκλειπτος ἄσημος οὕτως σκευάζε\|ται· ἀσήμου καλοῦ στατῆρα καὶ πρόσβαλε \|‖ ἐκ τοῦ ἐξιωμένου χαλκοῦ Σ βʹ, ἀναχώνευε \| βʹ ἢ γʹ.
59	Κασσιτέρου λεύκωσις. ‖ Κασσίτερον λευκὸν ποιῆσαι· στυπτηρίαν \| καὶ νίτρον
59	πυρώσας ὁμοῦ χώνευε. \|	98
60	Ἀσήμου γραφή. \| Χάλκανθον, ἰὸν, θεῖον, ὄξει λεάνας ἐπίγρα\|φε πυκνῶς.
61	Χρυσογραφία. ‖ Ἄνθος κνήκου, κόμμι λευκόν, ὠοῦ τὸ λευκὸν \| κεράσας εἰς κογχίον χολῇ χελώνης μίσγε \| πρὸς ὄφθαλμον, καθάπερ ἐπὶ τῶν χρωμάτω(ν) \| χρῶ. Ποιεῖ δὲ καὶ ἡ
5	μοσχεία χολὴ κατάπικ\|ρος τῇ χρόᾳ.
62	Ἀσήμου δοκιμασία. ‖ Ἄσημον ἐπιγνῶναι εἰ δόλον ἔχει. Κατάθου εἰς ἅλμην \| θερμ[ή]ν. Ἐὰν δόλον ἔχῃ, μέλαν γίνεται. \|
63	Κασσιτέρου σμῆξις. \| Γύψον καταθέμενος εἰς ῥάκος ἀπόσμηχε. \|
64	Ἀργύρου σμῆξις. Στυπτηρίᾳ ὑγρᾷ χρῶ. ‖
65	Ἀσήμου καταβαφή. \| Κινναβάρεως μέ(ρος) αʹ, στυπτηρίας σχιστῆς μέρος αʹ, \| κιμωλίας γῆς μέ(ρος) αʹ, θαλάσσῃ ἀπόδευσον καὶ χρῶ. \|
66	Χαλκοῦ μάλαξις. \| Πυρώσας ἐντίθει εἰς κόπρον ὀρνίθειον καὶ ὅταν ‖ ψυγῇ ἔλαυνε.
67	Χρυσοῦ καταβαφή. \| Μίσυος ὀπτοῦ μέ(ρη) γʹ, στυπτηρίας σχιστῆς, \|
67	ἐλυδρίου ἀνὰ μέ(ρος) αʹ. Ταῦτα τρίψας μέλιτος πά\|χος σὺν οὔρῳ παιδίου ἀφθόρου καὶ χρίων \| τὸ σκεῦος πύρου	99
5	καὶ 〈κα〉τάβαπτε εἰς ὕδωρ ψυχρόν. ‖
68	Χρυσογραφία. \| Λαβὼν τετάρτην χρυσοῦ δοκίμου χώνευσον \| εἰς χῶνον χρυσοχοϊκόν. Ὅταν δὲ χωνευθῇ, \| [προσ]δὸς μολίβου κεράτιον, ἐπὰν δὲ συμμιγῇ \| ἄρας ψύξον καὶ
5	λαβὼν θυΐαν βασανίτου λίθου ‖ ὁμοίως βάλε τὸ κεχωνευ‐ μένον καὶ προσδὸς \| νίτρου κεράτιον αʹ καὶ συλλέανον ἐπιμελῶς \| ὄξει δριμεῖ ὡς κολλούριον ἰατρικὸν ἐπὶ ἡμ(έρας) γʹ. \| Ἔπειτα, ὅταν λεανθῇ, σύμμισγε στυπτηρίας \| σχιστῆς κεράτιον αʹ καὶ γράψας ὀδόντιζε. ‖
69	Χρυσογραφία. \| Χρυσ〈ᾶ〉 πέταλα ἐλαστὰ μετὰ ὑδραργύρου τρῖβε εἰς \| θυΐαν καὶ οὕτως χρῶ γράφων ὡς μέλανι. \|
70	Ἄλλη. Θείου ἀπύρου λί(τρα) στυπτηρίας \| σχιστῆς 𐆄 κόμμεως 𐆄 βρέξας τὸ κόμμι ὕδατι. ‖
71	Ἄλλη. \| Θείου ἀπύρου λί(τρα), στ(υπτηρίας), σι̣δ̣ί̣ου ξηροῦ τὸ ἐντός, \|‖ καὶ τρίψας τὸ [σ]ίδιον καὶ τὸ θεῖον καὶ τὴν στυπ\|τηρίαν λείαν εὖ μάλα μείξας ἐπιμελῶς τρῖβε \|
5	καὶ χρῶ ὡς μέλανι γραφικῷ ἀνίων οἴνῳ ‵ἀ′θαλάσς\|σῳ.
5	Γράφε εἰς βίβλια καὶ διφθέρας. ‖	100
72	Ἄλλη. \| Χρυσογραφία χωρὶς χρυσοῦ· ἐλυδρίου μέ(ρος) αʹ, ῥητίνης \| καθαρᾶς μέ(ρος) αʹ, ἀρσενικοῦ χρυσίζοντος μέ(ρος) αʹ ὅ ἐστιν \| σχιστόν, κόμμεως καθαροῦ, χολῆς
5	χελώνης μέ(ρος) αʹ, \| ὠῶν τοῦ ὑγροῦ μέ(ρη) εʹ, ἤτω δὲ τῶν ξηρῶν πάντων ‖ ἡ ὁλκὴ Σ κʹ, εἶτα ἐπέμβαλε τούτοις κρόκου κιλι\|κίου Σ δʹ. Ποίει δὲ οὐ μόνον ἐπὶ χάρτου ἢ διφθέρας, \| ἀλλὰ καὶ ἐπὶ μαρμάρου ἐστιλβωμένου καὶ ἐάν τι \| ἄλλο καλὸν θέλῃς ὑποζωγραφῆσαι καὶ ποιῆσαι \|
10	χρυσοειδές.
73	Χρύσωσις. ‖ Χρύσωσις ὁμοίως ποιοῦσα· ἀρσενικοῦ σχιστοῦ \| {σχιστοῦ} χαλκάνθου, σανδαράκης χρυσίτι\|δος, ὑδραρ‐ γύρου, τραγακάνθης, ἄρου τὸ ἐντός, \| ἴσα συλλειώ‐
5	σας χολῇ αἰγείᾳ. Τοῖς χαλκοῖς ἐκ πυ\|ρὸς καὶ ἀργυροῖς καὶ ταῖς εἰκόσι καὶ ἀσπιδίοις ποί‖ει τόδε. Τὸ δὲ χαλκοῦν μὴ ἐχέτω δάσος. \|
74	Ἄλλη. \| Μίσυος μεταλλικοῦ Σ γʹ, στυπτηρίας μεταλλ\|〈ι〉κῆς Σ γʹ, ἐλυδρίου Σ αʹ, παράχεε οὖρον ἀφθόρου \| παιδὸς καὶ τρῖβε ἕως γένηται γλοιῶδες καὶ ‖ κατάβαπτε.
75	Ἄλλη. \| Λαβὼν κύμινον καὶ λειώσας ἔασον εἰς {ὕδορ} \| ὕδωρ ἡμ(έρας) γʹ βρέχεσθαι, τῇ δὲ δʹ ἀνασπάσας κα\|τάχριε τὰ χαλκᾶ ἢ ὃ ἂν βούλῃ. Ἔστω δὲ πεπωμα\|σμένον τὰς γʹ
5	ἡμέρας. ‖	101
76	Χρυσογραφία. \| Πέταλα χρυσίου τρίψας κόμμει ἀποξηράνας \| χρῶ ὡς μέλανι γραφικῷ.
77	Ἀργυρογραφία. \| Ἀργυρᾶ γράμματα γράψαι· λιθαργύρου Σ δʹ μετὰ \| κόπρου περιστερᾶς καὶ ὄξους λεάνας, γράφε ἐν ‖ γραφίῳ πεπυρομένῳ. \|
78	Ἀσήμου καταβαφή. \| Κινναβάρεως, κιμωλίας, στυπτηρίας ὑγρ\|ᾶς ἴσα ἄνες ὕδατι θαλασσίῳ καὶ πύρου καὶ \| κατάβαπτε πλειστάκις. ‖
79	Ἀργύρου χρῶσις. \| Ὥστε μηδὲ ἐκμάσσεσθαι εἰ μὴ πυρί. {χρυσο} \|‖ Χρυσόκολλαν καὶ ψιμύθιον καὶ γῆν χίαν καὶ \| ὑδράργυρον συλλειώσας παράσταζε μέλι \| καὶ προνιτρώσας̣ τὰ
5	σκεύη κατάχριε. ‖
80	Κασσιτέρου σκληρασία. \| Χωνεύων αὐτὸν στυπτηρίαν σχιστὴν καὶ \| χάλκανθον μείξας καὶ ἑνώσας λεῖά τε ποιής\|ας ἐπίπασσε καὶ ἔσται σκληρός. \|
81	Ἀσήμου ποίησις. ‖ Κασσιτέρ̣ου χρηστοῦ μν(ᾶν) αʹ, πίσσης ξηρᾶς Σ ιγʹ, \| ἀσφάλτου Σ ηʹ εἰς χ̣ύ̣τ̣ρ̣αν καινὴν περιπηλώς\|ας χώνευε,
81	εἶτα προψύξας πρόσμισγε χαλ\|κοῦ τροχικοῦ Σ κʹ καὶ	102
5	ἀσήμου πρώτου Σ γʹ καὶ \| μαγνησίας λείας Σ ιβʹ. Χωνεύσας ποίει ὃ θέλεις. ‖
82	Ἀσήμου ποίησις Αἰγυπτίου. \| Ὡς Φιμήνας ἐποίει ὁ Σαΐτης. Λαβὼν χαλκὸν \| κύπριον τὸν ἀνείμενον ἐκκάθαρον ὄξει κ(αὶ) \| ἁλὶ καὶ στυπτηρίᾳ, εἶτα ἐκκαθάρας χώνευε \| ἐπιβαλὼν ταῖς {ταῖς} Σ κʹ
5	ψιμυθίου ἀδόλου ‖ Σ γʹ καὶ λιθαργύρου χρυσίζοντος Σ βʹ. Ἔσται λε\|υκὸν. Εἶτα ἐπίβαλλε ἀσήμου ἁπαλω‐ τάτου \| καὶ ἀμέμπτου Σ βʹ. Δείξει σοι αὐτό· ἔπεχε \| χωνεύω‵ν′ μὴ ὑποσ̣τῇ. Οὐκ ἐστὶν ἰδιώτου \| ἀλλὰ ἐμπείρου καὶ βήσεται καλῶς. ‖
83	Ἄλλη. \| Ἀσήμου ποίησις ἀληθῶς γινομένη πρὸς ἀληθεία(ν) \| κρείσσων ἀσήμου· λαβὼν ὀρείχαλκον ὅσον ὁλκὴν \| αʹ, ἔσβαλε εἰς χῶνον ἕως χυθῇ καὶ πρόσβαλε ἁλὸς \| ἀμμωνια‐
5	κοῦ ἢ καππαδοκικοῦ 𐅻δʹ καὶ ἐπιχώνε‖υσον, καὶ προσδὸς στυπτηρίας σχιστῆς ὁλκῆς \| ὅσον κυάμου Αἰγυπτίου καὶ ἐπιχώνευσον, καὶ \| προσδὸς ‵ς′ανδράκης μὴ τῆς χρυσιζούσης ἀλλὰ \| τῆς λευκανθιζούσης τῆς σαπρᾶς 𐅻αʹ, εἶτα μετα\|κένου εἰς ἕτερον χῶνον προκεχρισμένον ‖
10	γῇ χίᾳ, εἶτα χωνεύσας προσδίδου τὸ τρίτον μέρος \|
10	ἀμώ̣μου καὶ χρῶ.	103
84	Ἄλλη. \| Λαβὼν κασσιτέρου 𐅻ιβʹ, ὑδραργύρου 𐅻δʹ, γῆ\|ς χίας 𐅻βʹ, χώνευε τὸν κασσίτερον, ἔμβαλε τὴν \| γῆν λελειω‐ μένην, ἔπειτα τὴν ὑδράργυρον, ‖ κίνει σιδήρῳ, ἀνάπλασσε
5	σφαιρία. \|
85	Χρυσίου δίπλωσις. \| Βαρύτερον ἐργάζεσθαι τὸν χρυσὸν τῆς τοῦ χ[ρυς\|οῦ] ὁλκῆς. Καδμίας τὸ τέ⟦ρ ⟧ταρτον συγχώνευε \| καὶ βαρύ‐ τερος μὲν σκληρότερος δὲ ἀποβήσεται. \|‖
86	Ἄλλη. \| Δολοῦται χρυσὸς εἰς αὔξησιν μισύει καὶ γῇ σινωπίδι \| ἰσοστάσιος, πρῶτος ἐμβαλλόμενος εἰς τὴν κάμινον \| καὶ αὐτῷ γενομένῳ κατὰ τὴν̣ χώνην ἱλαρῶς \| ἐπεμβάλλεται
5	ἑκάστου πρὸς λόγον ὥστε διπλασιοῦται. ‖
87	Ἄλλη. \| Ὕδατος θείου εὕρεσις· ἀσβέστου δραχμὴν μίαν, θείου τὸ \| ἴσον προλελειωμένον συνθεὶς ἐν ἀγγείῳ ἔχε ὄξος \| δριμὺ ἢ οὔρου ἀφθόρου. Ὑπόκαιε ἕως τὸ ὑγρὸν τὸ ἐπιπεμ\|‐
5	φθὲν ὡς αἶμα φανῇ, ὅπερ ἀποσειρώσας διὰ τὴν ‖ τρυγίαν
5	καθαρίως χρῶ. \|	104
88	Ὁ ἄσημος οὕτως ἀραιοῦται. \| Πεταλωθεὶς καὶ χριόμενος ὑδραργύρῳ προκις\|ηρισ‐ θέντος τοῦ πετάλου καὶ ἐπιπάσσεται \| ὁ πυρίτης οἰκονο‐ μηθεὶς οὕτως καὶ τίθεται ἐπὶ ‖ ἀνθράκων ὡς ἀναξηρανθῇ
5	καὶ θεωρισθῇ χρ\|όαν τοῦ πετάλου ἀλλοιωθείς· ἀναφεύγει γὰρ ἡ \| ὑδράργυρος καὶ ἀραιοῦται τὸ πέταλον καὶ μίσγε\|ται τῇ χωνίᾳ χρυσοῦ μέ(ρος) αʹ, ἀργύρου μέ(ρη) δʹ, καὶ μιγέντων αὐτῶν \| ἐπίβαλλε εἰς τοῦ ἀγγείου τὸ ἀρσενικὸν χρυσοῦν, χωρὶ‖ς πυρίτου, ἁλὸς ἀμμωνιακοῦ, χαλκίτεως,
10	κυάνου καὶ \| λειοτριβεῖς ὕδατος θείου, ὀπτᾷς, ἐπιπάσσεις μετὰ \| τὴν ὑδράργυρον. \|
89	Κάτοχος ἀγχούσης. Οὖρον προβάτειον ἢ κόμ\|μαρι ἢ ὑοσκυάμους ὁμοιώ‵ς′ καὶ τόπῳ νεʹ. ‖
90	Ἄνεσις ἀγχούσης. \| Ἀνίεται ἡ ἄγχουσα στροβιλίοις καὶ τοῖς ἔντος τῶν \| περ⟦.⟧σικῶν καὶ ἀνδράχνῃ καὶ χυλῷ σευτλίου καὶ φαί\|κλῃ καὶ οὔρῳ καμήλου καὶ τῷ ἐντὸς τῶν κιτρίων. \|
91	Κάτοχος ἀνχούσης. ‖ Κοτυληδόνα καὶ στυπτηρίαν ἐξ ἴσου μίξας λειοτρίβει \|
91	καὶ ἐπίβαλε τὴν ἄγχουσαν. \|	105
92	Φάρμακα στυπτικά. \| Μελαντηρία, χάλκανθος κεκαυμένος, στυπτηρία, χαλ\|‐ κῖτις, κιννάβαρι, ἄσβεστος, σίδιον ῥοᾶς, ἀκάνθης κερά‐ ‖ τια, οὖρον σὺν ἀλοῇ, ταῦτα ὡς πρὸς βαφάς. \|
93	Πορ(φύρας) ποίησις. \| Λίθον φρύγιον κόψας λεπτὸν ζέσας καὶ χαλάσας τὸ \| ἔριον ἄφες ἕως ψυγῇ. Ἔπειτα βαλὼν{ς} εἰς ἄγγος φύκο\|υς μν(ᾶν) αʹ ζέσον καὶ ἐπέμβαλλε ‖ {φύκους μν(ᾶν) αʹ
5	ζέσον καὶ ἐπέμβαλλε} τὸ ἔριον καὶ ἐάσας \| ψυγῆναι κλύζε θαλάσσῃ, ἥκουσα δὲ πρόκλυσις δέ, \| καὶ ὁ φρύγιος πρὸ τοῦ κοπῆναι ὀπτᾶται μέχρι οὗ \| πορφυροῦς γένηται. \|
94	Πορφ(ύρας) βαφή. ‖ Ἄσβεστον μεθ’ ὕδατος βρέξον καὶ ἄφες καταστῆ\|ναι νύ(κτα) αʹ, καὶ ἀποσιρώσας κάθε̣ς τὸ ἔριον εἰς τὸ ὑγρόν \|‖ {ὑγρὸν} ἡμ(έραν) αʹ καὶ ἄρας ξήρανον, καὶ ἄγχουσαν
5	βρέξας \| ὄξει ζέσον καὶ ἐπίβαλε ἐκεῖ τὸ ἔριον καὶ ἀναβή‐ σεταί \| σοι κογχυλιωτὸν καὶ διὰ ὕδατος δὲ καὶ νίτρου ζες‖θεῖσα ἀνίησι χρῶμα κογχύλιον. Εἶτα ξηράνας αὐτὸ \| ἐπίβαπτε τρόπῳ τῷδε· φῦκος ὕδατι ζέσον καὶ ὅτα(ν) \| ἐξεράσῃ ἐπίβαλλε μικρὸν χάλκανθον πρὸς ὄφθαλ\|μον
10	ἵνα πορφυροῦν γένηται καὶ τότε χάλα τὸ ἔρι\|ον καὶ γίνεται. Ἐὰν δὲ περισσότερον βάλῃς χαλ‖κάνθιον, μελάν‐
10	τερον γίνεται. \|	106
95	Ἄλλη. \| Κάρυα διάτριψον καὶ μετ’ αὐτῶν ἄγχουσαν καλ\|ήν, εἶθ’ ὅταν τοῦτο ποιήσῃς, ὄξος ἐπίβαλλε δριμὺ καὶ \| πάλιν τρῖβε βαλὼν ἐκεῖ σίδιον καὶ ἔασον ἡμ(έρας) γʹ καὶ ‖
5	μετὰ τὰ γʹ κάθες ἐκεῖ τὸ ἔριον καὶ ἔσται ψυχρο\|βαφής. Λέγεται δὲ ὅτι παιδερώτινον γίνε\|ται ἐμπορφυρίζον καὶ μετὰ νίτρου βερνικαρί\|ου βραχὺ ἀντὶ τοῦ καρύου τὸ αὐτὸ ποιεῖ. \|
96	Ἄλλο. ‖ Στρούθισον τὸ ἔριον καὶ ἔχε ἐν ἑτοίμῳ στυπτηρ\|ίαν σχιστὴν καὶ κηκίδος τὸ ἔσω. Τρίψας βάλε \| μετὰ τῆς στυπτηρίας εἰς χυτρίδιον καὶ ἐπιβα\|λὼν ἔασον ὥρας
5	ὀλίγας καὶ ἄρας ἔασον ξηρανθῆ\|ναι. Προγεγονέτω δέ σοι ἡ ἀγωγὴ αὕτη· φαίκλην ‖ τρίψας βαλὼν εἰς ἀγγεῖον ἐπίβαλε ὕδωρ καὶ ταρ\|άξας ἔα καταστῆναι, εἶτα ἀποσι‐ ρώσας τὸ κα\|θαρὸν ὕδωρ εἰς ἕτερον ἀγγεῖον ἔχε ἐν ἑτοίμῳ. \| ⟦ολβον ⟧ Λαβὼν δὲ ἄγχουσαν καὶ βαλὼν εἰς
10	ἀγγεῖον \| τῷ ὕδατι τῆς φαίκλης μεῖξον ἕως ἐπιμελῶς ἐμ‖παχυνθῇ καὶ γένηται ὡς ἀμμῶδες, τότε ἐπί\|βαλε εἰς ἀγγεῖον ὑπὸ χεῖρα τρίβων ἐκ τοῦ προ\|κειμένου ὕδατος τοῦ τῆς ἀγχούσης. Εἶθ’ ὅταν̣ \| γένηται ὡς γλοιῶ‐ δες, βαλὼν αὐτὸ εἰς χυτρίδι\|ον προσεπίβαλε τὸ λοιπὸν
15	ὕδωρ τῆς ἀγχούσης ‖ καὶ ἔα ἕως αὐτὸ χλιαρὸν ποιήσῃς, καὶ τότε χαλά\|σας τὸ ἔριον ἄφες ὡς ὥρας ὀλίγας καὶ
15	εὑρήσεις \| πόρφυραν μένουσαν. \|	107
97	Ἄλλο. \| Λαβὼν ἄγχουσαν λαοδικίνην λέπισον καὶ λαβὼν ‖ τὰ λεπίσματα εἰς θυΐαν τρῖβε λεῖα ὡς στίμι καὶ ἐπίβα\|λων ὑδαρέστερον ὑδρόμελι πάλιν τρῖβε, εἶτα τετρι\|μμένον
5	αὐτὸ μετάβ̣αλε εἰς ἀγγεῖον καὶ ζέσον. Ὅτα\|ν δὲ εἰδῇς ὅτι κεχλίανται κάθες τὸ ἔριον καὶ ἔ\|α ἐγκοιτασθῆναι. Ἔστω δὲ τὸ ἔριον ἐστρουθιμένον ‖ καὶ ἐστυμμένον, καὶ τότε λαβὼν αὐτὸ κάθες εἰς ὕδω\|ρ ἀσβέστου καὶ ἔασον συμπιεῖν, [εἶ]τα ἄρας ἀπόπλυ\|‖{ἀποπλῦ}νον θαλάσ‐
10	σῃ μὴ λίαν καὶ ψῦξον καὶ ἔνικμο(ν) \| πάλιν καθὲς εἰς τὴν ἄγχουσαν καὶ ἔα ἐγκοιτασθῆναι. \|
98	Ἄλλο. ‖ Λαβὼν τὸ αἷμα τὸ ἄνωθεν ἐκ τῆς ἀγχούσης καὶ κη\|κίδα ὀμφακίνην μίαν καύσας ὀπτανίῳ καὶ τρίψ\|ας μετὰ μικροῦ χαλκάνθου καὶ μείξας τῷ αἵματι \| ζέσας βάπτε
5	πόρφυραν. \|
99	Ἀντιγλα̣υκισμός. ‖ Ἀντὶ τοῦ γλαυκίσαι λαβὼν σκωρίαν σιδηρίου κόψο〈ν〉 \| ἐπιμελῶς ἕως γένηται ὡς σμῆγμα καὶ ζέσον με\|τ’ ὄξους ἕως σκληρὸν γένηται καὶ χάλα τὸ ἔριον προ\|στρουθι‐
5	μένον καὶ προστυμμένον, καὶ εὑρήσεις \| αὐτὸ πορφυρίζον,
5	καὶ οὕτως βάπτε χρώμενος αἷς ‖ ἔχεις βαφαῖς. \|	108

TLG 1379 001 :: *FRAGMENTA ALCHEMICA* :: Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Leid. 10) FRAGMENTA ALCHEMICA Alchem. (Varia) Tractatus alchemicus (fragmenta) (P. Leid. 10) Source: Halleux, R. (ed.), Les alchimistes grecs, vol. 1 [Papyrus de Leyde, Papyrus de Stockholm, fragments de recettes]. Paris: Les Belles Lettres, 1981: 84–108. Citation: Fragment — (line)

t	PAPURVS LEIDENSIS
1	Μολίβου κάθαρσις καὶ σκλήρωσις. \| Χωνεύσας αὐτὸν στυπτηρίαν σχιστὴν καὶ \| χάλκανθον λεῖα ποιήσας καὶ ἑνώσας ἐπίπασσε \| καὶ ἔσται σκληρός. \|
2	Ἄλλη κασσιτέρου. ‖ Μόλιβον καὶ κασσίτερον λευκαίνει καὶ ἐκάθηρε \| πίσσα καὶ ἄσφαλτος, στερροποιεῖ δὲ στυπτηρία \| καὶ ἅλας καπ‐ παδοκικὸν καὶ μαγνησία ἐμ\|πασσόμενα.
3	Κασσιτέρου κάθαρσις \| τοῦ βαλλομένου εἰς τὴν κρᾶσιν τοῦ ἀσήμου. ‖ Λ̣α̣[βὼν] κασσίτερον καθαρὸν ἀπὸ πάντων χώ\|νευε καὶ ἔασον ψυγῆναι καὶ ἀλείψας ἔλαιον \| καὶ διεὶς πάλιν χώνευε.
5	Εἶτα τρίψας ἔλαιον \| καὶ ἄσφαλτον καὶ ἅλας, ἄλειψον καὶ ἐκ τρίτου χώ\|νευε, καὶ ἐὰν χωνευθῇ ἀπόθου καθαρίως πλύν‖ας· ἔσται γὰρ ὡς ἄργυρος σκληρός. Ὅταν δὲ ἀντὶ \| ἀργυρωμάτων ἐργάζεσθαι θέλῃς, ἵνα λάθῃ κ(αὶ) \| ἔχῃ τὴν τοῦ ἀργύρου σκληρίαν, πρόσμισγε τοῖς \| τέτρασιν
10	μέρεσιν τοῦ ἀργύρου μέ(ρη) γʹ, καὶ γενή\|σεται τὸ προ‐
10	κείμενον ὡς ἀργύρωμα. ‖	84
4	Κασσιτέρου κάθαρσις. \| Πίσσαν ὑγρὰν καὶ ἄ̣σφαλτον ἓν καθ’ ἓν βαλὼν \| χώνευε καὶ κίνει. Οἱ δὲ πίσσης ξηρᾶς 𐅻κʹ \| ἀσφάλτου 𐅻ιβʹ. \|
5	Ἀσήμου ποίησις. ‖ Κασσιτέρου 𐅻ιβʹ, ὑδραργύρου 𐅻δʹ, γῆς Χίας \| 𐅻βʹ, χωνεύσας τὸν κασσίτερον ἐπέμβαλε \| τὴν γῆν τετριμμένην εἶτα τὴν ὑδράργ\|υρον, καὶ κίνει σιδήρῳ καὶ χρῶ. \|
6	Ἀσήμου δίπλωσις. ‖ Ἡ δὲ δίπλωσις τοῦ ἀσήμου γίνεται οὕτως· \| τοῦ ἐξιω‐ μένου χαλκοῦ 𐅻μʹ, καὶ ἀσήμου 𐅻ηʹ \| καὶ κασσιτέρου βούλλης 𐅻μʹ. Χωνεύεται δὲ̣ \| πρῶτος ὁ χαλκός, καὶ μετὰ
5	δύο πυρώσεις ὁ κα\|σσίτερος, εἶτα ὁ ἄσημος, εἶτα, ὅταν ἀμφότερα ‖ μαλακ〈ὰ〉 γένηται, ἀναχώνευε πολλάκις, καὶ \| κατάψυχε τῷ προειρημένῳ σκευάσματι· \| εἶτα πλατύνας ταῖς αὐταῖς οἰκονομίαις ἀν\|άσμηχε τῷ κουφο‐ λίθῳ. Καὶ τρίπλωσις γίνε\|ται ταῖς αὐταῖς οἰκονομίαις,
10	καταμεριζομέν‖αις ταῖς ὁλκαῖς ἴσως, ὡς προείρηται. \|‖
7	Ἀνέκλειπτος μᾶζα. \| Ἡ δὲ ἀνέκλειπτος μᾶζα κατασκευάζεται οὕτως· \| πάλιν ταῖς αὐταῖς οἰκονομίαις ταῖς τῆς διπλώ\|σεως, ἐπὰν
7	δὲ ἆραι θέλῃς ἀπὸ τῆς μάζης 𐅻ηʹ, ‖ ἀποκόψας ἀναχώ‐	85
5	νευσον τὰς ἴσας ἀσήμου 𐅻δʹ \| καὶ χώνευσον τρίς, καὶ πάλιν, καὶ εἶτα ψύχων, \| ἀποτίθου εἰς τὸ κουφόλιθο〈ν〉. \|
8	Ἀσήμου ποίησις. \| Λαβὼν κασσίτερον λεπτὸν καὶ μαλακὸν κάθα‖ρον τετράκις, καὶ λαβὼν αὐτοῦ μέ(ρη) δʹ καὶ χαλκοῦ \| λευκοῦ καθαροῦ μέ(ρη) καὶ γʹ, καὶ ἀσήμου μέ(ρος) αʹ, χώνευε. \|
5	Καὶ ὅταν χωνευθῇ, σμῆχε πλειστάκις καὶ σκεύαζε \| ὃ θέλεις, ἔσται πρῶτον ἄσημον, ὥστε καὶ τοὺς τεχ\|νίτας λαθεῖν.
9	Ἀσήμου χυτοῦ ποίησις. ‖ Χαλκοῦ κυπρίου μν(ᾶ) 𐅻—, κασσιτέρου ἵμαντος μνᾶ \| αʹ, μαγνησίας 𐅻ϛιʹ, ὑδραργύρου 𐅻ηʹ, πώρου κʹ. \| Χωνεύσας τὸν χαλκὸν ἐπέμβαλε τὸν κ〈α〉σσίτερον, \| μετὰ δὲ λείαν
5	τὴν μαγνησίαν, εἶτα τὴν πῶρον, \| ὑστέραν τὴν ὑδράργυρον, καὶ κίνει σιδήρῳ, ‖ καὶ ἀπόχεε εἰς τύπον. \|
10	Ἀσήμου δίπλωσις. \| Λαβὼν χαλκὸν κύπριον ἐξίωσον, καὶ ἐπίβαλλε \| ἁλὸς ἀμμωνιακοῦ τὰς ἴσας 𐅻δʹ, στυπτηρίας 𐅻δʹ, \| χωνεύσας μίσγε ἴσον ἄσημον. ‖
11	Ἀσήμου ποίησις. \| Μόλιβον καθάρισον πίσσῃ καὶ ἀσφάλτῳ ἐπιμελῶς, \| εἰ
11	μὴ κασσίτερον, καὶ μίσγε καδμείαν, λιθάργυρον, \| ἴσον τῷ μολίβῳ καὶ κίνει ἕως καταμιγῇ καὶ σκληρύνῃ. \| Οὕτω	86
5	χρῶ ὡς ἀσήμῳ φυσικῷ. ‖
12	Ἀσήμου ποίησις. \| Λαβὼν τὰ ἀποκόμματα τῶν πετάλων κατάβαψον \| ὄξει καὶ λευκῇ στυπτηρίᾳ σχιστῇ καὶ ἄφες βρέ\|χεσθαι ἡμέρας ζʹ, καὶ τότε χώνευε τῷ τετάρτῳ \| χαλκοῦ γῆς χίας ηʹ, καὶ
5	σαμίας 𐅻ηʹ καὶ ἁλὸς καππ〈α〉 ‖ δοκικοῦ 𐅻α̣ʹ, στυπτηρίας σχιστῆς 𐅻αʹ. Μίξας \| χώνευε, ἐπιβ̣άλλων ἀτράμεντον. \|
13	Ποίησις κράσεως. \| Χαλκοῦ γαλατικοῦ 𐅻ηʹ, κασσιτέρου ἱμάντος 𐅻ιβʹ, \| μαγνησίας 𐅻ϛʹ, ὑδραργύρου 𐅻ιʹ, ἀσήμου 𐅻εʹ. Ποίησις ‖ κραματίνου σκεύους· χαλκοῦ μν(ᾶ) αʹ, χωνεύσας ἐπέμ\|‐
5	βαλε κασσιτέρου βούλλης μν(ᾶς) καὶ οὕτως ἐργάζου. \|
14	Χρυσίου χρῶσις. \| Χρυσίον χροΐσαι ὥστε γενέσθαι χρηστόν· μίσυ \| καὶ ἅλας καὶ ὄξος ἀπὸ καθάρσεως χρυσίου συγκεράσαι \|‖ πάντα καὶ ἐμβαλεῖν εἰς ἀ[γγεῖον] τὸ προγεγραμμένον \|
5	χρυσίον εἰς τὰ φάρμακα, καὶ βαλὲ καὶ ἔα ἐπὶ χρόνον \| τινὰ καὶ ἄρας ἐκ τοῦ ἀγγείου διαθέρμαινε ἐπ’ ἀνθράκ\|ων, καὶ πάλιν ἔμβαλε αὐτὸ εἰς τὸ ἀγγεῖον οὗ ἐστιν \| τὸ φάρμακον τὸ προγεγραμμένον, πλεονάκις δὲ ‖ τοῦτο
5	ποίει, ἕως γένηται χρηστόν. \|	87
15	Χρυσίου πλεονασμός. \| Χρυσίον πλεῖον ποιῆσαι. Λαβὼν καδμίαν θρακικὴ(ν) \| πλακώδη μεῖξον ἢ γαλατικήν. \|
16	Χρυσοῦ δόλος. ‖ Μίσυ καὶ σινωπίδος ἴσον ἴσῳ τῷ χρυσίῳ. Ἐπὴν βλη\|θῇ χρυσὸς εἰς κάμινον καὶ γένηται ἱλαρός, ἔμπα\|σσε ἐξ ἑκάστου, καὶ ἐξελὼν ἔα ψυγῆναι καὶ γίνεται \| ὁ χρυσὸς
5	διπλοῦς.\|
17	Ἀσήμου ποίησις. ‖ Κασσιτέρου μνᾶς δεκατόν, χαλκοῦ κυπρίου ἐκκαι\|‐ δέκατον, μαγνησίας γῆς τριακοστοδεύτερον, ὑδραργύ\|‐ ρου Σβʹ. Χωνεύσας τὸν χαλκόν, πρῶτον βάλε τὸν \|
5	κασσίτερον, εἶτα τὴν μαγνησίαν, εἶτα τὰ αὐτὰ χωνεύ\|σας ἐπίβαλλε ἀσήμου καλοῦ λευκοῦ τὸ ὄγδοον πρὸς ‖ ἀνάλογον. Εἶθ’ ὅταν μιγῇ καὶ ἤδη πρὸς τῷ ψύχες\|θαι ᾖ, συγχωνεύειν τότε τὴν ὑδράργυρον ἐσχάτην. \|
18	Ἄλλη. \| Χαλκοῦ κυπρίου Σ δʹ, γῆς 〈σ〉αμίας Σδʹ, στυπτηρίας σχ\|ιστῆς Σδʹ, ἁλὸς τοῦ κοινοῦ Σβʹ, ἀσήμου ἀδραμέντου † Σβʹ, ἐὰν δὲ κάλλιον ποιῆσαι θέλῃς, Σ δʹ. Χωνεύσας \|
5	τὸν χαλκὸν ἐπίπασσε τὴν σαμίαν καὶ τὴν στυπτη\|ρίαν τὴν σχιστὴν, συλλελεασμένα, καὶ κίνει ἕως μι\|γῇ καὶ
5	τότε τὸν ἄσημον χωνεύσας κατάχεον ταῦ\|τα προκεχω‐ νευμένον ‵συμμίξας ἰουνιπηρίῳ′ καὶ μιγῇ ἆρον, ὅταν δὲ μέλλῃ‖ς ἐλαύνειν αὐτὸ πυρώσας αὐτὸ κατάσβεσον	88
10	εἰς στυπ\|τηρίαν σχιστὴν καὶ ἅλας ἴσον ἴσῳ μεθ’ ὕδατος \| γλοιώδους, πάχος λεπτότερον, καὶ ἐὰν συντελεῖσθαι \| τὸ ἔργον, πάλιν κατάβαψον ε̣ἰς τὸ προκείμενον, πύ\|ρου δὲ ἵνα λευκότερον γένηται, τὸν δὲ χαλκὸν ‖ ἔχε προκεκα‐ θαρμένον· πυρώσας γὰρ αὐτὸν ἐν ἀρ\|χῇ ἀποψόφησον,
15	ἕως ἂν ἀποβάλῃ τὴν λεπίδα κ(αὶ) \| καθαρὸς γένηται, καὶ τότε χρῶ ὡς προγέγραπται \| τὴν σαμίαν συγχω‐ νεύων.
19	Ἄλλη. \| Λαβὲ στατῆρα πτολεμαϊκόν, ἔχουσι γὰρ τῇ κράσει ‖ χαλκόν, καὶ κατάβαψον. Ἔστιν δὲ ἡ κρᾶσις τῆς κα\|τα‐ βαφῆς, στυπτηρίας σχιστῆς, ἁλὸς κοινοῦ \| ἐν ὄξει
5	βαφικῷ, γλοιοῦ πάχος. Καταβάψας \| καὶ ὅταν ἐκτρο‐ χισθῇ χωνευόμενον καὶ \| μιγῇ \|‖ εἰς τοῦτο πύρωσον, εἶτα κατ̣ά̣β̣αψον, εἶτα ἔλ̣ασον \| εἶτα πύρωσον. \| {Ἔστιν δὲ ἡ κρᾶσις τῆς καταβαφῆ〈σ〉 στυπτηρίας σχι\|στῆς, ἁλὸς κοινοῦ ἐν ὄξει βαφικῷ γλοιοῦ πάχος. \| Καταβάψας
10	εἰς τοῦτο, πύρωσον εἶτα κατάβαψον, ‖ εἶτα ἔλασον, εἶτα πύρωσον,} ἕως τετράκις ἢ \| καὶ πλεονάκις καθ’ ἑκάσ‐
10	την πύρωσιν κατα\|βάπτων, γίνεται τοῦτο ἀδραμέντου κρεῖσσον, \| ᾧ δὲ πλεονάκις πυρῶν καταβάπτεις, τος\|αυτά‐ κις κάλλιον γίνεται. ‖	89
20	Ἀσήμου σκληροῦ ἴασις. \| Ὡς δεῖ τὸν σκληρὸν ἄσημον καὶ μέλανα ἁπαλὸν \| γενέσθαι καὶ ἔκλευκον. Λαβὼν κίκεων φύλλα βρ\|έξον εἰς ὕδωρ ἐφ’ ἡμέραν [..] εἶτα βρέξον πρὸ τοῦ ς\|ε χωνεῦσαι
5	εἰς τὸ ὕδωρ, καὶ ἐπιχώνευε δίς, καὶ ‖ ἔκμαξον ἀφρονίτρῳ καὶ ἐμβαλὼν εἰς τὸ βάμμα \| στυπτηρίαν ἐπὶ τοῦ χωνεύ‐ ματος, χρῶ. Κρατεῖ \| τὴν δύναμιν, ἐστὶν γὰρ καλή. \|
21	Ἄλλη. \| Ἐπὶ παντὸς ἀσήμου σαπροῦ βοηθεία· λαβὼν ἄχυρα κ(αὶ) ‖ βύνι καὶ ἄγριον πήγανον, βρέξας ὄξει ἐπίχει κ(αὶ) \| ἅλας, ἄνθρακας· ταῦτά τε εἰς τὴν κάμινον βαλέ, \|
5	φύσα δὲ ἐπίπλεον καὶ ἔα ψυγῆναι. \|
22	Χαλκοῦ λεύκωσις. \| Χαλκὸν λευκὸν ποιῆσαι, ὥστε μιγέσθαι ἀσήμῳ ‖ ἴσον ἴσῳ, καὶ ἀνέγκλητον εἶναι. Λαβὼν χαλκὸν \| κύπριον χώνευσον βαλὼν εἰς τὴν μνᾶν σαν\|δαράχης τῆς σαπρᾶς
5	τῆς σιδηριζούσης 𐅻βʹ, \| καὶ στυπτηρίας σχιστῆς 𐅻εʹ καὶ χώνευε. \| Τῇ δευτέρᾳ χωνεύσει βάλλεται κηροῦ
5	πον‖τικοῦ 𐅻δʹ, εἰ μή, καὶ πυροῦται καὶ ῥήσσεται. \|	90
23	Κασσιτέρου σκλήρωσις. \| Κασσίτερον σκληρὸν ποιῆσαι. Στυπτηρίαν \| σχιστὴν καὶ χάλκανθον ἐπίπασσε καθ’ ἕν. Ἐὰ(ν) \| δὲ προκαθάρῃς τὸν κασσίτερον ὡς δεῖ καὶ χρή‖σῃ τοῖς προκειμένοις,
5	ὥστε αὐτῶν πυρου\|μένων μὴ ῥεῖν, ἕξεις ἄσημον Αἰγύπτιον \| εἰς σκευῶν κατασκευήν. \|
24	Κατάχρισις χρυσοῦ. \| Καταχριστὸν χρυσοῦ ἄλλη διακάθαρσις λαμ‖πρότητος χρυσοῦ. Μίσυος μέ(ρη) δʹ, στυπτηρίας \| μέ(ρη) δʹ, ἁλὸς μέ(ρη) δʹ, τρῖβε μεθ’ ὕδατος, καταχρίσας \|‖ τὸν χρυσὸν
5	ἔμβαλε εἰς κάμινον ἐν κεραμέῳ ἀγγείῳ \| περιπεπηλο‐ μένῳ ἄχρι ἀναλωθῇ τὰ προειρημέν\|α φάρμακα, καὶ ἐξελὼν ἔκπλυνε ἐπιμελέστατα. ‖
25	Ἀργύρου κάθαρσις. \| Πᾶσάν τις ἄργυρον καθαίρειν καὶ λαμπρύνειν. \| Λαβὼν μέ(ρος) αʹ τοῦ ἀργύρου καὶ τὸ ἴσον μολίβου χαλά\|σας εἰς κάμινον τῆκε ἄχρι ἂν ὁ μόλιβος ἀναλωθῇ \| κ(αὶ) τοῦτο
5	πολλάκις ἀ̣ε̣ὶ̣ ἄχρι λαμπρὸς γένηται. ‖
26	Ἀργύρου χρῶσις. \| Τὰ χαλκᾶ ἀργυρᾶ ποιῆσαι· κασσιτέρου ἱμάντος 𐅻β̣ʹ, \| ὑδραργύρου 𐅻δʹ, γῆς χίας 𐅻βʹ, χώνευσον τὸν κ〈α〉σσί\|‐ τερον, ἔμβαλλε τὴν γῆν τετριμμένην ἔπειτα τὴ(ν) \|
5	ὑδράργυρον καὶ ἀνακίνει σιδήρῳ καὶ ἀνάπλασσε ‖
5	σφαιρία.	91
27	Χαλκοῦ χρυσοφανοῦς ποίησις. \| Κύμινον τρίψας καὶ παραχέας ὕδωρ καὶ συλλεάνας \| ἔασον ὑποστῆναι ἡμ(έρας) γʹ, τῇ δὲ δʹ ἀναταράξας ἐπίχρι\|‐ σον. Ἐὰν θέλῃς πρόσμισγε χρυσόκολλαν καὶ φανήσε\|ται
5	χρυσός.
28	Ἀσήμου χυτοῦ ποίησις. ‖ Χαλκοῦ 〈κυ〉πρίου μέ(ρος) αʹ, κασσιτέρου μέ(ρος) αʹ, μαγνησίας \| μέ(ρη) βʹ, πώρου ὠμοῦ λελειοτριβημένου μέ(ρος) 𐅻. Πρῶτον χω\|νεύεται ὁ χαλκός, εἶτα ὁ κασσί‐
5	τερος, εἶτα ἡ μαγνη\|σία, εἶτα ἐπιβάλλεται λεῖος ὁ πῶρος καὶ κινεῖς σι\|δήρῳ καὶ ἀποδίδωσι τὸν χῶνον. ‖
29	Ἀσήμου ποίησις. \| Κασσιτέρου 𐆂ο αʹ, χαλκοῦ γαλατικοῦ 𐆂ο 𐅻, προχώνευ\|ε τὸν χαλκὸν εἶτα τὸν κασσίτερον κινῶν ἅμα σιδήρῳ \| καὶ ἐπέμβαλε τὴν πίσσαν τὴν ξηρὰν ἕως κοπιάσῃ, \|
5	εἶτα ἀπόχεε καὶ πάλιν χώνευε τῇ στυπτηρίᾳ χρώ‐‖ μενος τῇ σχιστῇ, ὡς καὶ τῇ πίσσῃ, καὶ τότε ἐπίχεε. \| Ἐὰν δὲ βούλῃ τὸν κασσίτερον πρῶτον χωνεύειν, \| ῥίνημα τοῦ πρώτου προκειμένου χαλκοῦ καὶ τῇ \| αὐτῇ συσταθμίᾳ καὶ τῇ αὐτῇ ἀγωγῇ ἀκολούθει. \|
30	Χρυσοκόλλου σκευασία. ‖ Τὸ δὲ χρυσόκολλον σκευάζεται οὕτως· χαλκοῦ κυπρί\|ου μέ(ρη) δʹ, ἀσήμου μέ(ρη) βʹ, χρυσίου μέ(ρος) αʹ. Χωνεύεται πρῶ\|τὸς ὁ χαλκὸς, εἶτα ὁ ἄσημος, εἶτα τὸ
5	χρυσίον. \|	92
31	Κασσίτερον γνῶναι εἰ δεδόλωται. \| Χωνεύσας αὐτὸν ὑπόστρωσον χαρτὴν καὶ ἔγχεον. ‖ Ἐὰν κατακάῃς, χαρτὴς μόλιβον ἔχει. \|
32	Κολλῆς χρυσοχοϊκῆς ποίησις. \| Ὡς δεῖ χρυσοχοϊκὴν κόλλαν ποιῆσαι εἰς χρυσίον. \| Χρυσίου μέ(ρη) βʹ, χαλκοῦ μέ(ρος) αʹ χώνευσον λεῖα· ὅταν δὲ θέ\|λῃς ἱλαρὸν γενέσθαι, συγχώνευσον ἀργύρου
5	βραχύ. \|‖
33	Χρυσογραφία. \| Χρυσᾶ γράμματα γράφειν. Λαβὼν ὑδράργυρον ἔκχε\|ον εἰς ἄγγος καθάρειον καὶ συνέμβαλε εἰς αὐτὸ χρυσοῦ(ν) \| πέταλον. Ὅταν δὲ δόξῃ συντετηκέναι τὸ χρυσίον \| εἰς
5	τὴν ὑδράργυρον, κίνησον ὡς μάλιστα, συν‖έμβαλε [...]κόμμιος μικρὸ‵ν ὡς ἂν′ κέγχρον καὶ οὕτως ἐάσας \| καταστῆναι γράφ〈ε〉 χρυσᾶ γράμματα. \|
34	Ἄλλη. \| Λιθαργύρου χρυσίτιδος μέ(ρος) αʹ, στυπτηρίας μέ(ρη) βʹ. \|
35	Ἄσημον μέλανα ποιῆσαι ὡς ὀψιανόν. ‖ Ἀσήμου μέ(ρη) βʹ, μολίβου μέ(ρη) δʹ, ἐπιθεὶς ἐπ’ ὄστρα‐ κον \| καινὸν ἐπέμβαλε θεῖον ἄπυρον τριπλοῦν καὶ εἰς\|‐ ενέγκας εἰς τὴν κάμινον, χώνευε καὶ ἐξενέ\|γκας ἔλαυνε
5	καὶ ποίει ὃ θέλεις, ἐάν τε ἐλαστὸν \| ἐάν τε χυτὸν ζωδίον θέλῃς ποιῆσαι, καὶ τότε ‖ ῥίνα καὶ κόλαπτε. Ἔστιν δὲ ἀνίωτον. \|	93
36	Ἀσήμου ποίησις. \| Κασσιτέρου χρηστοῦ μέ(ρος) αʹ χώνευσον καὶ προς\|‐ έμβαλε πίσσης ξηρᾶς τὸ τρίτον μέρος τοῦ κασσι\|τέρου, καὶ ἀνακινήσας ἔα ἀφρίζειν τὴν πίσσαν ‖ ὡς οὗ ἐκλείπῃ
5	ἀποβαλλομένη, εἶτα ἐὰν ψυγῇ ὁ κα\|σσίτερος, πάλιν χώνευε καὶ προσέμβαλε εἰς 𐅻ιγʹ \| τοῦ κασσιτέρου ὑδραρ‐ γύρου 𐅻αʹ καὶ ἀνακίνει \| καὶ ἔα ψυγῆναι καὶ ἐργάζου ὡς ἄσημον. \|
37	Ὥστε φαίνεσθαι τὰ χαλκᾶ χρυσᾶ. ‖ Καὶ οὔτε τῇ πυρώσει οὔτε τῇ παρατρίψει τῇ \| πρὸς τὸν λίθον ἐλέγ‐ χεσθαι, ποιεῖν δὲ μάλιστα \| ἐπὶ τὸν δακτύλιον τὴν φαν‐ τασίαν.
5	Εἶναι \| δὲ τὴν κατασκευὴν τοιάνδε· τρίβουσι χρυσὸν καὶ \| μόλιβον λεπίδα ὡς ἄλευρα, δύο μέρη τοῦ μολίβου ‖ πρὸς ἕν, εἶτα μίξαντες τῷ κόμμιδι ἀναφυρῶ\|σιν καὶ μετὰ ταῦτα ἀλείφουσιν τὸν δακτύλιον, \| εἶτα πυροῦσιν. Τοῦτο δὲ ποιοῦσιν πλεονάκις \| ἕως ἀναλάβῃ τὴν χροιάν. Δυσέλε‐
10	γκτον δ’ ὅτι τήν \| τε παράτριψιν χρυσίου ποιεῖ καὶ πυρούμενος ‖ τὸν μὲν μόλιβον ἐντήκει, τὸν δὲ χρυσὸν οὔ. \|
38	Χρυσογραφία. \|
38	Γράμματα χρυσᾶ· κρόκος, χελώνης ποταμίας \| χολή.	94
39	Ἀσήμου ποίησις. \| Λαβὼν κασσίτερον λευκὸν καὶ λεπτότατον κάθα‖ρον τετράκις, εἶτα λαβὼν τούτου μέ(ρη) δʹ καὶ χαλκοῦ \| λευκοῦ καθαροῦ μέρος τέταρτον καὶ ἀσήμου μέρος \|
5	χώνευε. Ὅταν δὲ χωνευθῇ, σμῆχε ἁλὶ ἐπὶ πλεῖστον \| καὶ κατασκεύαζε ὃ θέλεις, εἴτε ποτήρια εἴτε ὅσα \|‖ ἐὰν δόξῃ σοι. Ἔσται ὡς πρῶτον ἄσημον, ὥστε ‖ καὶ τοὺς τεχνίτας λαθεῖν. \|
40	Ἄλλη. \| Ἀργύρου μέ(ρη) βʹ κα‵ς′ιτέρου κεκαθαρμένου μέ(ρη) γʹ χαλκ\|οῦ 𐅻—χώνευσον, εἶτ’ ἐξελὼν καὶ σμήξας παρα‐ τί\|θει ὡς πρῶτα ἀργυρώματα. ‖
41	Χαλκοῦ χρίσις. \| Ἐὰν θέλῃς χαλκὸν ἀργύρου χρῶμα ἔχειν, τὸν \| χαλκὸν καθάρας ἐπιμελῶς κατάχριε ὑδραργ\|ύρῳ καὶ ψιμυθίῳ, καὶ αὐτὴ δὲ ἡ ὑδράργυρος \| μόνη ἐπιχρισθεῖσα ποιεῖ. ‖
42	Χρυσοῦ δοκιμασία. \| Ἐὰν θέλῃς χρυσὸν καθᾶραι, ἀναχώνευσον ἢ \| πύρωσον, καὶ ἐὰν ᾖ καθαρὸς, ἐν τῷ αὐτῷ χρώ\|ματι μένει μετὰ τὴν πύρωσιν καὶ ὅμοιος τῷ \| νομίσματι καθαρός. Ἐὰν
5	λευκότερος φαίνηται, ‖ {ται} ἄργυρον ἔχει. Ἐὰν δὲ τραχύτερος καὶ σκλη\|ρότερος, χαλκὸν καὶ κασσίτερον, ἐάν τε μέλας μὲν \| μαλακὸς δέ, μόλιβον. \|
43	Ἀργύρου δοκιμασία. \| Τὸν ἄργυρον θέρμαινε ἢ χώνευε ὥσπερ τὸν χρυσὸν ‖
43	καὶ ἐὰν μὲν ᾖ λευκὸς στίλβων, καθαρός ἐστιν καὶ δό\|λον οὐκ ἔχει. Ἐὰν δὲ μέλας φαίνῃ, μόλυβον ἔχει. \| Ἐὰν δὲ	95
5	σκληρὸς φανῇ καὶ κιρρός, χαλκὸν ἔχει. \|
44	Χρυσογραφία. \| Χρυσᾶ γράμματα γράφειν· κολλῇ χρυσοχοϊκῇ γρά‖φε ὃ θέλεις σὺν ὄξει. \|
45	Χαλκωμάτων σμῆξις. \| Σεύτλια ἀναζέσ̣α̣ς̣ καλῶς σμῆχε τὰ χαλκώματα \| καὶ ἀργυρώματα. Ὕδατι ζέννυται τὰ σεύτλια. \|
46	Χαλκὸς χρυσοφανής. ‖ Χαλκοῦ χροιὰν χρυσῷ ἐμφερῆ εἶναι· κύμινον \| τρίψας ἐν ὕδατι καὶ ἐάσας κατασταθῆναι εἰς \| γʹ ἡμ(έρας) ἐπιμελῶς, τῇ δὲ δʹ ἀναδεύσας δαψιλῶς ἐπί\|χριε καὶ ὃ
5	ἐὰν βούλῃ ἐπίγραφε· ὅμοιον γὰρ εἶδος \| ἔχει τὸ ἐπιχρισθὲν ἢ γραφέν. ‖
47	Ἀργυρωμάτων σμῆξις. \| Ἐρίῳ μηλιδέῳ τὸν ἀποβάπτων εἰς ἅλμην δριμεῖ\|αν σμῆχε καὶ σμήξας γλυκεῖ ὕδατι χρῶ. \|
48	Ἀργύρου χρύσωσις. \| Ἀργυροῦν ἢ χαλκοῦν σκεῦος ἄνευ πετάλων χρυ‐‖ σῶσαι· νίτρον πυρρὸν καὶ ἅλα συγχωνευόμενα φύ\|ρησον μεθ’ ὕδατος καὶ ἐπίχρισον καὶ γίνεται. \|
49	Χρυσογραφία. \| Ἀρσενικὸν τρίψας ὁμοῦ μετὰ κόμμεως κ(αὶ) ὕδατος \|
49	ἀποσείρου δεύτερον, τὸ τρίτον γράφε. \|‖	96
50	Ἀργύρου χρύσωσις. \| Μίσυ καὶ σανδαράκην μετὰ κινναβάρεως τρίψας \| χρίσον τὸ ἀργυροῦν.
51	Χρυσογραφία. \| Χρυσᾶ πέταλα ἀποξύρας λεάνας μετὰ κόμμεως \| ἐπίγραφε.
52	Χρυσίου ὑγροῦ σκευασία. ‖ Χρυσίου πέταλα εἰς θυΐαν ἐμβαλὼν καὶ ὑδράρ\|γυρον τρῖβε ὁμοῦ καὶ οὕτως ἔσται. \|
53	Χρυσίου χρῶσις. \| Ὡς δεῖ ἄργυρον χρύσεον ποιῆσαι· κιννάβαρι \| μετὰ στυπτηρίας λέανον παραχέων ὄξος λευ‖κὸν καὶ ποιήσας κηρωτῆς πάχος ἔκμασσε \| πλειστάκις καὶ ἔα ἐκνυκτερεῦ‐
5	σαι. \|
54	Χρυσίου ποίησις. \| Ἀσήμου ϛ αʹ ἢ χαλκοῦ κυπρίου γʹ, χρυσίου \| ϛ δʹ συγχώνευσον ἅμα. ‖
55	Ἄλλη. \| Ἀργύρεον χρύσεον ποιῆσαι εἰς αἰῶνα μόνι\|μον. Λαβὼν ὑδρ〈άρ〉γυρον καὶ πέταλα χρύσεα \| {ποίησον κ.} \| ποίησον κηρῶδες καὶ λαβὼν ἀργύρεον ‖ σκεῦος σμῆξον αὐτὸ
5	στυπτηρίᾳ καὶ λαβὼν \| ἐκ τοῦ κηρώδους χρίε αὐτὸ
5	λεαντηρίῳ καὶ \| ἔα αὐτὸ παγῆναι. Τοῦτο ποίει πεντά‐ κις. \| Κράτει δὲ αὐτὸ λινῷ ῥάκει καθαρῷ ἵνα μὴ \| πιτυρίσῃ καὶ λαβὼν μαρίλια ποίησον τέ‖φραν, λέαινε λεαντηρίῳ καὶ χρῶ ὡς σκεύει ν\|ομίμῳ. Πεπείραται.	97
56	Χρυσογραφία. \| Ἀρσενικοῦ χρυσίζοντος 𐅻κʹ, κρυστάλλου ῥι\|νήματος Σ δʹ ἢ ὠοῦ τοῦ λευκοῦ Σ βʹ, κόμμεως \| λευκοῦ Σ κʹ, κρόκου—, γράψας ξήραινε καὶ ὀ‖δόντιζε.
57	Ἀσήμου π[οίησι]ς. \| Γίνεται καὶ ἄσημον δι’ αὐτοῦ τοῦ χαλκοῦ, \| μναῖ βʹ, κασσιτέρου βούλλης μνᾶ αʹ, προχω\|νεύσας τὸν χαλκὸν εἰς ἕτερον βάλε τὸν κα\|σσίτερον καὶ κουφολίθου τῆς
5	λεγομένης κρ‖ήτης τῇ μνᾷ ἡμιμναῖον, ἀναφύσα δὲ ἕως \| ἅμα ἀναχωνευθῇ τε ἄργυρος καὶ ἡ κρήτα \| καὶ μετὰ τὸ σκορπισθῆναι καὶ μόνον τὸν ἄρ\|γυρον καταλειφθῆναι τότε καταψύξας χρῶ \| ὡς ἀσήμῳ τῆς ἀληθείας διαφορωτέρῳ, νό‖ος δὲ χρία[.].
58	Ἄλλη. \| Ὁ δὲ ἀνέκλειπτος ἄσημος οὕτως σκευάζε\|ται· ἀσήμου καλοῦ στατῆρα καὶ πρόσβαλε \|‖ ἐκ τοῦ ἐξιωμένου χαλκοῦ Σ βʹ, ἀναχώνευε \| βʹ ἢ γʹ.
59	Κασσιτέρου λεύκωσις. ‖ Κασσίτερον λευκὸν ποιῆσαι· στυπτηρίαν \| καὶ νίτρον
59	πυρώσας ὁμοῦ χώνευε. \|	98
60	Ἀσήμου γραφή. \| Χάλκανθον, ἰὸν, θεῖον, ὄξει λεάνας ἐπίγρα\|φε πυκνῶς.
61	Χρυσογραφία. ‖ Ἄνθος κνήκου, κόμμι λευκόν, ὠοῦ τὸ λευκὸν \| κεράσας εἰς κογχίον χολῇ χελώνης μίσγε \| πρὸς ὄφθαλμον, καθάπερ ἐπὶ τῶν χρωμάτω(ν) \| χρῶ. Ποιεῖ δὲ καὶ ἡ
5	μοσχεία χολὴ κατάπικ\|ρος τῇ χρόᾳ.
62	Ἀσήμου δοκιμασία. ‖ Ἄσημον ἐπιγνῶναι εἰ δόλον ἔχει. Κατάθου εἰς ἅλμην \| θερμ[ή]ν. Ἐὰν δόλον ἔχῃ, μέλαν γίνεται. \|
63	Κασσιτέρου σμῆξις. \| Γύψον καταθέμενος εἰς ῥάκος ἀπόσμηχε. \|
64	Ἀργύρου σμῆξις. Στυπτηρίᾳ ὑγρᾷ χρῶ. ‖
65	Ἀσήμου καταβαφή. \| Κινναβάρεως μέ(ρος) αʹ, στυπτηρίας σχιστῆς μέρος αʹ, \| κιμωλίας γῆς μέ(ρος) αʹ, θαλάσσῃ ἀπόδευσον καὶ χρῶ. \|
66	Χαλκοῦ μάλαξις. \| Πυρώσας ἐντίθει εἰς κόπρον ὀρνίθειον καὶ ὅταν ‖ ψυγῇ ἔλαυνε.
67	Χρυσοῦ καταβαφή. \| Μίσυος ὀπτοῦ μέ(ρη) γʹ, στυπτηρίας σχιστῆς, \|
67	ἐλυδρίου ἀνὰ μέ(ρος) αʹ. Ταῦτα τρίψας μέλιτος πά\|χος σὺν οὔρῳ παιδίου ἀφθόρου καὶ χρίων \| τὸ σκεῦος πύρου	99
5	καὶ 〈κα〉τάβαπτε εἰς ὕδωρ ψυχρόν. ‖
68	Χρυσογραφία. \| Λαβὼν τετάρτην χρυσοῦ δοκίμου χώνευσον \| εἰς χῶνον χρυσοχοϊκόν. Ὅταν δὲ χωνευθῇ, \| [προσ]δὸς μολίβου κεράτιον, ἐπὰν δὲ συμμιγῇ \| ἄρας ψύξον καὶ
5	λαβὼν θυΐαν βασανίτου λίθου ‖ ὁμοίως βάλε τὸ κεχωνευ‐ μένον καὶ προσδὸς \| νίτρου κεράτιον αʹ καὶ συλλέανον ἐπιμελῶς \| ὄξει δριμεῖ ὡς κολλούριον ἰατρικὸν ἐπὶ ἡμ(έρας) γʹ. \| Ἔπειτα, ὅταν λεανθῇ, σύμμισγε στυπτηρίας \| σχιστῆς κεράτιον αʹ καὶ γράψας ὀδόντιζε. ‖
69	Χρυσογραφία. \| Χρυσ〈ᾶ〉 πέταλα ἐλαστὰ μετὰ ὑδραργύρου τρῖβε εἰς \| θυΐαν καὶ οὕτως χρῶ γράφων ὡς μέλανι. \|
70	Ἄλλη. Θείου ἀπύρου λί(τρα) στυπτηρίας \| σχιστῆς 𐆄 κόμμεως 𐆄 βρέξας τὸ κόμμι ὕδατι. ‖
71	Ἄλλη. \| Θείου ἀπύρου λί(τρα), στ(υπτηρίας), σι̣δ̣ί̣ου ξηροῦ τὸ ἐντός, \|‖ καὶ τρίψας τὸ [σ]ίδιον καὶ τὸ θεῖον καὶ τὴν στυπ\|τηρίαν λείαν εὖ μάλα μείξας ἐπιμελῶς τρῖβε \|
5	καὶ χρῶ ὡς μέλανι γραφικῷ ἀνίων οἴνῳ ‵ἀ′θαλάσς\|σῳ.
5	Γράφε εἰς βίβλια καὶ διφθέρας. ‖	100
72	Ἄλλη. \| Χρυσογραφία χωρὶς χρυσοῦ· ἐλυδρίου μέ(ρος) αʹ, ῥητίνης \| καθαρᾶς μέ(ρος) αʹ, ἀρσενικοῦ χρυσίζοντος μέ(ρος) αʹ ὅ ἐστιν \| σχιστόν, κόμμεως καθαροῦ, χολῆς
5	χελώνης μέ(ρος) αʹ, \| ὠῶν τοῦ ὑγροῦ μέ(ρη) εʹ, ἤτω δὲ τῶν ξηρῶν πάντων ‖ ἡ ὁλκὴ Σ κʹ, εἶτα ἐπέμβαλε τούτοις κρόκου κιλι\|κίου Σ δʹ. Ποίει δὲ οὐ μόνον ἐπὶ χάρτου ἢ διφθέρας, \| ἀλλὰ καὶ ἐπὶ μαρμάρου ἐστιλβωμένου καὶ ἐάν τι \| ἄλλο καλὸν θέλῃς ὑποζωγραφῆσαι καὶ ποιῆσαι \|
10	χρυσοειδές.
73	Χρύσωσις. ‖ Χρύσωσις ὁμοίως ποιοῦσα· ἀρσενικοῦ σχιστοῦ \| {σχιστοῦ} χαλκάνθου, σανδαράκης χρυσίτι\|δος, ὑδραρ‐ γύρου, τραγακάνθης, ἄρου τὸ ἐντός, \| ἴσα συλλειώ‐
5	σας χολῇ αἰγείᾳ. Τοῖς χαλκοῖς ἐκ πυ\|ρὸς καὶ ἀργυροῖς καὶ ταῖς εἰκόσι καὶ ἀσπιδίοις ποί‖ει τόδε. Τὸ δὲ χαλκοῦν μὴ ἐχέτω δάσος. \|
74	Ἄλλη. \| Μίσυος μεταλλικοῦ Σ γʹ, στυπτηρίας μεταλλ\|〈ι〉κῆς Σ γʹ, ἐλυδρίου Σ αʹ, παράχεε οὖρον ἀφθόρου \| παιδὸς καὶ τρῖβε ἕως γένηται γλοιῶδες καὶ ‖ κατάβαπτε.
75	Ἄλλη. \| Λαβὼν κύμινον καὶ λειώσας ἔασον εἰς {ὕδορ} \| ὕδωρ ἡμ(έρας) γʹ βρέχεσθαι, τῇ δὲ δʹ ἀνασπάσας κα\|τάχριε τὰ χαλκᾶ ἢ ὃ ἂν βούλῃ. Ἔστω δὲ πεπωμα\|σμένον τὰς γʹ
5	ἡμέρας. ‖	101
76	Χρυσογραφία. \| Πέταλα χρυσίου τρίψας κόμμει ἀποξηράνας \| χρῶ ὡς μέλανι γραφικῷ.
77	Ἀργυρογραφία. \| Ἀργυρᾶ γράμματα γράψαι· λιθαργύρου Σ δʹ μετὰ \| κόπρου περιστερᾶς καὶ ὄξους λεάνας, γράφε ἐν ‖ γραφίῳ πεπυρομένῳ. \|
78	Ἀσήμου καταβαφή. \| Κινναβάρεως, κιμωλίας, στυπτηρίας ὑγρ\|ᾶς ἴσα ἄνες ὕδατι θαλασσίῳ καὶ πύρου καὶ \| κατάβαπτε πλειστάκις. ‖
79	Ἀργύρου χρῶσις. \| Ὥστε μηδὲ ἐκμάσσεσθαι εἰ μὴ πυρί. {χρυσο} \|‖ Χρυσόκολλαν καὶ ψιμύθιον καὶ γῆν χίαν καὶ \| ὑδράργυρον συλλειώσας παράσταζε μέλι \| καὶ προνιτρώσας̣ τὰ
5	σκεύη κατάχριε. ‖
80	Κασσιτέρου σκληρασία. \| Χωνεύων αὐτὸν στυπτηρίαν σχιστὴν καὶ \| χάλκανθον μείξας καὶ ἑνώσας λεῖά τε ποιής\|ας ἐπίπασσε καὶ ἔσται σκληρός. \|
81	Ἀσήμου ποίησις. ‖ Κασσιτέρ̣ου χρηστοῦ μν(ᾶν) αʹ, πίσσης ξηρᾶς Σ ιγʹ, \| ἀσφάλτου Σ ηʹ εἰς χ̣ύ̣τ̣ρ̣αν καινὴν περιπηλώς\|ας χώνευε,
81	εἶτα προψύξας πρόσμισγε χαλ\|κοῦ τροχικοῦ Σ κʹ καὶ	102
5	ἀσήμου πρώτου Σ γʹ καὶ \| μαγνησίας λείας Σ ιβʹ. Χωνεύσας ποίει ὃ θέλεις. ‖
82	Ἀσήμου ποίησις Αἰγυπτίου. \| Ὡς Φιμήνας ἐποίει ὁ Σαΐτης. Λαβὼν χαλκὸν \| κύπριον τὸν ἀνείμενον ἐκκάθαρον ὄξει κ(αὶ) \| ἁλὶ καὶ στυπτηρίᾳ, εἶτα ἐκκαθάρας χώνευε \| ἐπιβαλὼν ταῖς {ταῖς} Σ κʹ
5	ψιμυθίου ἀδόλου ‖ Σ γʹ καὶ λιθαργύρου χρυσίζοντος Σ βʹ. Ἔσται λε\|υκὸν. Εἶτα ἐπίβαλλε ἀσήμου ἁπαλω‐ τάτου \| καὶ ἀμέμπτου Σ βʹ. Δείξει σοι αὐτό· ἔπεχε \| χωνεύω‵ν′ μὴ ὑποσ̣τῇ. Οὐκ ἐστὶν ἰδιώτου \| ἀλλὰ ἐμπείρου καὶ βήσεται καλῶς. ‖
83	Ἄλλη. \| Ἀσήμου ποίησις ἀληθῶς γινομένη πρὸς ἀληθεία(ν) \| κρείσσων ἀσήμου· λαβὼν ὀρείχαλκον ὅσον ὁλκὴν \| αʹ, ἔσβαλε εἰς χῶνον ἕως χυθῇ καὶ πρόσβαλε ἁλὸς \| ἀμμωνια‐
5	κοῦ ἢ καππαδοκικοῦ 𐅻δʹ καὶ ἐπιχώνε‖υσον, καὶ προσδὸς στυπτηρίας σχιστῆς ὁλκῆς \| ὅσον κυάμου Αἰγυπτίου καὶ ἐπιχώνευσον, καὶ \| προσδὸς ‵ς′ανδράκης μὴ τῆς χρυσιζούσης ἀλλὰ \| τῆς λευκανθιζούσης τῆς σαπρᾶς 𐅻αʹ, εἶτα μετα\|κένου εἰς ἕτερον χῶνον προκεχρισμένον ‖
10	γῇ χίᾳ, εἶτα χωνεύσας προσδίδου τὸ τρίτον μέρος \|
10	ἀμώ̣μου καὶ χρῶ.	103
84	Ἄλλη. \| Λαβὼν κασσιτέρου 𐅻ιβʹ, ὑδραργύρου 𐅻δʹ, γῆ\|ς χίας 𐅻βʹ, χώνευε τὸν κασσίτερον, ἔμβαλε τὴν \| γῆν λελειω‐ μένην, ἔπειτα τὴν ὑδράργυρον, ‖ κίνει σιδήρῳ, ἀνάπλασσε
5	σφαιρία. \|
85	Χρυσίου δίπλωσις. \| Βαρύτερον ἐργάζεσθαι τὸν χρυσὸν τῆς τοῦ χ[ρυς\|οῦ] ὁλκῆς. Καδμίας τὸ τέ⟦ρ ⟧ταρτον συγχώνευε \| καὶ βαρύ‐ τερος μὲν σκληρότερος δὲ ἀποβήσεται. \|‖
86	Ἄλλη. \| Δολοῦται χρυσὸς εἰς αὔξησιν μισύει καὶ γῇ σινωπίδι \| ἰσοστάσιος, πρῶτος ἐμβαλλόμενος εἰς τὴν κάμινον \| καὶ αὐτῷ γενομένῳ κατὰ τὴν̣ χώνην ἱλαρῶς \| ἐπεμβάλλεται
5	ἑκάστου πρὸς λόγον ὥστε διπλασιοῦται. ‖
87	Ἄλλη. \| Ὕδατος θείου εὕρεσις· ἀσβέστου δραχμὴν μίαν, θείου τὸ \| ἴσον προλελειωμένον συνθεὶς ἐν ἀγγείῳ ἔχε ὄξος \| δριμὺ ἢ οὔρου ἀφθόρου. Ὑπόκαιε ἕως τὸ ὑγρὸν τὸ ἐπιπεμ\|‐
5	φθὲν ὡς αἶμα φανῇ, ὅπερ ἀποσειρώσας διὰ τὴν ‖ τρυγίαν
5	καθαρίως χρῶ. \|	104
88	Ὁ ἄσημος οὕτως ἀραιοῦται. \| Πεταλωθεὶς καὶ χριόμενος ὑδραργύρῳ προκις\|ηρισ‐ θέντος τοῦ πετάλου καὶ ἐπιπάσσεται \| ὁ πυρίτης οἰκονο‐ μηθεὶς οὕτως καὶ τίθεται ἐπὶ ‖ ἀνθράκων ὡς ἀναξηρανθῇ
5	καὶ θεωρισθῇ χρ\|όαν τοῦ πετάλου ἀλλοιωθείς· ἀναφεύγει γὰρ ἡ \| ὑδράργυρος καὶ ἀραιοῦται τὸ πέταλον καὶ μίσγε\|ται τῇ χωνίᾳ χρυσοῦ μέ(ρος) αʹ, ἀργύρου μέ(ρη) δʹ, καὶ μιγέντων αὐτῶν \| ἐπίβαλλε εἰς τοῦ ἀγγείου τὸ ἀρσενικὸν χρυσοῦν, χωρὶ‖ς πυρίτου, ἁλὸς ἀμμωνιακοῦ, χαλκίτεως,
10	κυάνου καὶ \| λειοτριβεῖς ὕδατος θείου, ὀπτᾷς, ἐπιπάσσεις μετὰ \| τὴν ὑδράργυρον. \|
89	Κάτοχος ἀγχούσης. Οὖρον προβάτειον ἢ κόμ\|μαρι ἢ ὑοσκυάμους ὁμοιώ‵ς′ καὶ τόπῳ νεʹ. ‖
90	Ἄνεσις ἀγχούσης. \| Ἀνίεται ἡ ἄγχουσα στροβιλίοις καὶ τοῖς ἔντος τῶν \| περ⟦.⟧σικῶν καὶ ἀνδράχνῃ καὶ χυλῷ σευτλίου καὶ φαί\|κλῃ καὶ οὔρῳ καμήλου καὶ τῷ ἐντὸς τῶν κιτρίων. \|
91	Κάτοχος ἀνχούσης. ‖ Κοτυληδόνα καὶ στυπτηρίαν ἐξ ἴσου μίξας λειοτρίβει \|
91	καὶ ἐπίβαλε τὴν ἄγχουσαν. \|	105
92	Φάρμακα στυπτικά. \| Μελαντηρία, χάλκανθος κεκαυμένος, στυπτηρία, χαλ\|‐ κῖτις, κιννάβαρι, ἄσβεστος, σίδιον ῥοᾶς, ἀκάνθης κερά‐ ‖ τια, οὖρον σὺν ἀλοῇ, ταῦτα ὡς πρὸς βαφάς. \|
93	Πορ(φύρας) ποίησις. \| Λίθον φρύγιον κόψας λεπτὸν ζέσας καὶ χαλάσας τὸ \| ἔριον ἄφες ἕως ψυγῇ. Ἔπειτα βαλὼν{ς} εἰς ἄγγος φύκο\|υς μν(ᾶν) αʹ ζέσον καὶ ἐπέμβαλλε ‖ {φύκους μν(ᾶν) αʹ
5	ζέσον καὶ ἐπέμβαλλε} τὸ ἔριον καὶ ἐάσας \| ψυγῆναι κλύζε θαλάσσῃ, ἥκουσα δὲ πρόκλυσις δέ, \| καὶ ὁ φρύγιος πρὸ τοῦ κοπῆναι ὀπτᾶται μέχρι οὗ \| πορφυροῦς γένηται. \|
94	Πορφ(ύρας) βαφή. ‖ Ἄσβεστον μεθ’ ὕδατος βρέξον καὶ ἄφες καταστῆ\|ναι νύ(κτα) αʹ, καὶ ἀποσιρώσας κάθε̣ς τὸ ἔριον εἰς τὸ ὑγρόν \|‖ {ὑγρὸν} ἡμ(έραν) αʹ καὶ ἄρας ξήρανον, καὶ ἄγχουσαν
5	βρέξας \| ὄξει ζέσον καὶ ἐπίβαλε ἐκεῖ τὸ ἔριον καὶ ἀναβή‐ σεταί \| σοι κογχυλιωτὸν καὶ διὰ ὕδατος δὲ καὶ νίτρου ζες‖θεῖσα ἀνίησι χρῶμα κογχύλιον. Εἶτα ξηράνας αὐτὸ \| ἐπίβαπτε τρόπῳ τῷδε· φῦκος ὕδατι ζέσον καὶ ὅτα(ν) \| ἐξεράσῃ ἐπίβαλλε μικρὸν χάλκανθον πρὸς ὄφθαλ\|μον
10	ἵνα πορφυροῦν γένηται καὶ τότε χάλα τὸ ἔρι\|ον καὶ γίνεται. Ἐὰν δὲ περισσότερον βάλῃς χαλ‖κάνθιον, μελάν‐
10	τερον γίνεται. \|	106
95	Ἄλλη. \| Κάρυα διάτριψον καὶ μετ’ αὐτῶν ἄγχουσαν καλ\|ήν, εἶθ’ ὅταν τοῦτο ποιήσῃς, ὄξος ἐπίβαλλε δριμὺ καὶ \| πάλιν τρῖβε βαλὼν ἐκεῖ σίδιον καὶ ἔασον ἡμ(έρας) γʹ καὶ ‖
5	μετὰ τὰ γʹ κάθες ἐκεῖ τὸ ἔριον καὶ ἔσται ψυχρο\|βαφής. Λέγεται δὲ ὅτι παιδερώτινον γίνε\|ται ἐμπορφυρίζον καὶ μετὰ νίτρου βερνικαρί\|ου βραχὺ ἀντὶ τοῦ καρύου τὸ αὐτὸ ποιεῖ. \|
96	Ἄλλο. ‖ Στρούθισον τὸ ἔριον καὶ ἔχε ἐν ἑτοίμῳ στυπτηρ\|ίαν σχιστὴν καὶ κηκίδος τὸ ἔσω. Τρίψας βάλε \| μετὰ τῆς στυπτηρίας εἰς χυτρίδιον καὶ ἐπιβα\|λὼν ἔασον ὥρας
5	ὀλίγας καὶ ἄρας ἔασον ξηρανθῆ\|ναι. Προγεγονέτω δέ σοι ἡ ἀγωγὴ αὕτη· φαίκλην ‖ τρίψας βαλὼν εἰς ἀγγεῖον ἐπίβαλε ὕδωρ καὶ ταρ\|άξας ἔα καταστῆναι, εἶτα ἀποσι‐ ρώσας τὸ κα\|θαρὸν ὕδωρ εἰς ἕτερον ἀγγεῖον ἔχε ἐν ἑτοίμῳ. \| ⟦ολβον ⟧ Λαβὼν δὲ ἄγχουσαν καὶ βαλὼν εἰς
10	ἀγγεῖον \| τῷ ὕδατι τῆς φαίκλης μεῖξον ἕως ἐπιμελῶς ἐμ‖παχυνθῇ καὶ γένηται ὡς ἀμμῶδες, τότε ἐπί\|βαλε εἰς ἀγγεῖον ὑπὸ χεῖρα τρίβων ἐκ τοῦ προ\|κειμένου ὕδατος τοῦ τῆς ἀγχούσης. Εἶθ’ ὅταν̣ \| γένηται ὡς γλοιῶ‐ δες, βαλὼν αὐτὸ εἰς χυτρίδι\|ον προσεπίβαλε τὸ λοιπὸν
15	ὕδωρ τῆς ἀγχούσης ‖ καὶ ἔα ἕως αὐτὸ χλιαρὸν ποιήσῃς, καὶ τότε χαλά\|σας τὸ ἔριον ἄφες ὡς ὥρας ὀλίγας καὶ
15	εὑρήσεις \| πόρφυραν μένουσαν. \|	107
97	Ἄλλο. \| Λαβὼν ἄγχουσαν λαοδικίνην λέπισον καὶ λαβὼν ‖ τὰ λεπίσματα εἰς θυΐαν τρῖβε λεῖα ὡς στίμι καὶ ἐπίβα\|λων ὑδαρέστερον ὑδρόμελι πάλιν τρῖβε, εἶτα τετρι\|μμένον
5	αὐτὸ μετάβ̣αλε εἰς ἀγγεῖον καὶ ζέσον. Ὅτα\|ν δὲ εἰδῇς ὅτι κεχλίανται κάθες τὸ ἔριον καὶ ἔ\|α ἐγκοιτασθῆναι. Ἔστω δὲ τὸ ἔριον ἐστρουθιμένον ‖ καὶ ἐστυμμένον, καὶ τότε λαβὼν αὐτὸ κάθες εἰς ὕδω\|ρ ἀσβέστου καὶ ἔασον συμπιεῖν, [εἶ]τα ἄρας ἀπόπλυ\|‖{ἀποπλῦ}νον θαλάσ‐
10	σῃ μὴ λίαν καὶ ψῦξον καὶ ἔνικμο(ν) \| πάλιν καθὲς εἰς τὴν ἄγχουσαν καὶ ἔα ἐγκοιτασθῆναι. \|
98	Ἄλλο. ‖ Λαβὼν τὸ αἷμα τὸ ἄνωθεν ἐκ τῆς ἀγχούσης καὶ κη\|κίδα ὀμφακίνην μίαν καύσας ὀπτανίῳ καὶ τρίψ\|ας μετὰ μικροῦ χαλκάνθου καὶ μείξας τῷ αἵματι \| ζέσας βάπτε
5	πόρφυραν. \|
99	Ἀντιγλα̣υκισμός. ‖ Ἀντὶ τοῦ γλαυκίσαι λαβὼν σκωρίαν σιδηρίου κόψο〈ν〉 \| ἐπιμελῶς ἕως γένηται ὡς σμῆγμα καὶ ζέσον με\|τ’ ὄξους ἕως σκληρὸν γένηται καὶ χάλα τὸ ἔριον προ\|στρουθι‐
5	μένον καὶ προστυμμένον, καὶ εὑρήσεις \| αὐτὸ πορφυρίζον,
5	καὶ οὕτως βάπτε χρώμενος αἷς ‖ ἔχεις βαφαῖς. \|	108

t

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69

70

71

72

73

74

75

76

77

78

79