CLEMENS ROMANUS et CLEMENTINA :: Epistulae de virginitate [Sp.]

TLG 1271 010 :: CLEMENS ROMANUS et CLEMENTINA :: Epistulae de virginitate [Sp.] CLEMENS ROMANUS et CLEMENTINA Theol., vel Pseudo–Clemens (Romanus: A.D. 1) Epistulae de virginitate [Sp.] Source: Funk, F.X., Diekamp, F. (eds.), Patres apostolici, vol. 2, 3rd edn. Tübingen: Laupp, 1913: 1–45. Citation: Book — chapter — section — (line)

1 . 2 . 1	Ὁ γὰρ ὄντως εὐνουχίσας ἑαυτὸν διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἢ παρθενεύσας διὰ
1 . 2 . 1	πάντων ὀφειλέτης ἐστὶν ἄξιον
5	ἑαυτὸν ἀναδεῖξαι τῆς βασιλείας.
1 . 2 . 2	οὐ γὰρ ἐν λόγῳ ἢ σχήματι ἢ ὀνόματι ἢ γένει ἢ μορφῇ ἢ ἰσχύϊ ἢ χρόνῳ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καταλαμβάνεται, ἀλλ’ ἐν δυνάμει
5	πίστεως· ἐπιδεικνυμένην γὰρ πίστιν ἀπαγγελεῖ δίκαιος ἐνεργῶς. ὁ δὲ ὄντως δίκαιος ἐκ πίστεως πίστιν ἔχει ἐνεργῆ, πίστιν αὐξά‐ νουσαν, πίστιν πεπληροφορημένην,
10	πίστιν φωτίζουσαν ἐν τοῖς καλοῖς ἔργοις, ἵνα δοξασθῇ ὁ τῶν ὅλων θεός.
12
1 . 2 . 3	ὁ γὰρ ὄντως φιλόπτωχος ἀκούει τοῦ λέγοντος· Ἐλεημοσύναι καὶ πίστις μὴ ἐκλειπέτωσάν σε· ἄφαψαι δὲ αὐτὰς ἐπὶ 〈τῷ〉 σῷ
5	τραχήλῳ, καὶ εὑρήσεις χάριν· καὶ προνοοῦ καλὰ ἐνώπιον κυρίου καὶ ἀνθρώπων.
1 . 2 . 4	Ὁδοὶ δικαίων ὁμοίως φωτὶ λάμπου‐ σιν, προπορεύονται καὶ φωτί‐ ζουσιν, ἕως κατορθώσῃ ἡ ἡμέρα.
4
1 . 2 . 5	χρὴ οὖν τὸν τοῦ θεοῦ ἄν‐ θρωπον ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καὶ λόγῳ ἐξηρτύσθαι καὶ κο‐ σμεῖσθαι καὶ εὐσχημόνως καὶ
5	κατὰ τάξιν πάντα πράττειν πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν αὐτῷ πειθομένων.
6
1 . 3 . 1	ὁ γὰρ ἡγούμενος ἐκ τοῦ ἐν τῷ ἔργῳ προηγεῖσθαι καλεῖται ἡγούμενος. ὄνομα γὰρ ψιλὸν οὐκ εἰσάγει εἰς τὴν
1 . 3 . 1	βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
1 . 3 . 2	ὁ νεανίσκος τοίνυν, τουτέστιν ὁ ἑαυτὸν εὐνουχίσας διὰ τὴν βασιλείαν, καὶ ἡ παρ‐ θένος, ἐὰν μὴ κατὰ πάντα τοιοῦτοι ὦσιν, ὥσπερ οἱ ἀληθινοὶ μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ,
5	οὐ δύνανται σωθῆναι.
1 . 3 . 3	τὸ γὰρ λέγεσθαι παρθένον καὶ τὰς ἀρε‐ τὰς μὴ ἔχειν ἀναλόγους καὶ οἰ‐ κείους καὶ ἁρμοζούσας τῇ παρ‐
5	θένῳ, μωρὰν τὴν τοιαύτην παρ‐ θενίαν ἔφησεν ὁ κύριος· ἀφεγγὴς γὰρ οὖσα καὶ ἀνέλαιος ἔξω τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐκκλείεται. νυμφίου χαρᾶς στερηθεῖσα, καὶ
10	μετὰ τῶν μισούντων τὸν νυμφίον λογισθήσεται· δοκεῖ γὰρ εἶναί τι ἡ ἄπρακτος μηδὲν οὖσα, καὶ φρεναπατᾷ ἑαυτήν.
1 . 3 . 4	τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ δοκιμαζέτω ἕκα‐ στος καὶ ἑαυτὸν ἐπιγινωσκέτω, ὅτι θρησκεία ἐστὶν μάταιος·
5	παρθενίαν καὶ ἐγκράτειαν ὁμο‐ λογοῦντες ἔχειν, τὴν δὲ δύναμιν
5	αὐτῆς ἠρνημένοι.
1 . 3 . 5	καὶ ὁ τοιοῦτος τὴν ἁγνείαν ἐγ‐ κομβοῦται ἐν τῷ ἁγνῷ φόβῳ κυ‐ ρίου.
1 . 3 . 6	καὶ ὁ ἀληθῶς ἀπὸ τοῦ φόβου κυρίου τὰς σάρκας προσ‐ ηλώσας ἀπὸ τοῦ φόβου κυρίου παρῃτήσατο τὸ αὐξάνεσθε καὶ
5	πληθύνεσθε, καὶ παρῃτήσατο τὸ εἶναι ἄνθρωπος ἐν τῷ μέρει τού‐ τῳ, τάς τε τοῦ κόσμου μερίμνας καὶ ἀπάτας καὶ ἡδονὰς καὶ κραι‐ πάλας καὶ μέθας καὶ συγχύσεις
10	Βαβυλωνίας καὶ πάντα τὰ βιω‐ τικὰ ἠρνήσατο, καὶ ἀπετάξατο τῷ κόσμῳ καὶ τοῖς τοῦ κόσμου δικτύοις καὶ συμπλοκαῖς καὶ πα‐ γίσιν, καὶ ἐπὶ γῆς βαδίζων τὸ
15	πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ἠγάπησεν
15	ἔχειν.
1 . 4 . 1	Τῶν γὰρ κρειττόνων ὀρε‐ γόμενος τῷ κόσμῳ ἀπετάξατο, ἵνα ζήσῃ βίον θεῖον, οὐράνιον, ἀγγε‐ λικόν, ἐν θρησκείᾳ καθαρᾷ καὶ
5	ἀμιάντῳ καὶ ἁγίᾳ ἐν πνεύματι θεοῦ, θεῷ λατρεύων παντοκράτορι διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρα‐ νῶν.
1 . 4 . 2	δι’ ἢν καὶ ἀπετάξατο τῷ
1 . 4 . 2	τῆς σαρκὸς φρονήματι.
1 . 5 . 2	ἀγώνισαι νομίμως ἀθλῆσαι, ἵνα τὸν στέφανον, ὃν ᾑρήσω, ἀπο‐ λάβῃς καὶ στεφανηφόρος πομ‐ πεύσῃς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσα‐
5	λήμ.
5
1 . 5 . 3	ἀγωνισώμεθα νικῆσαι τὴν σάρκα καὶ τὸ ταύτης φρόνημα
1 . 5 . 3	ἐν πνεύματι θεοῦ. νικήσωμεν τὸν σατανᾶν, τὸν δράκοντα ἐν τῷ
5	ἐνδυναμοῦντι ἡμᾶς Χριστῷ.
1 . 5 . 4	ἄρωμεν τὸν σταυρὸν καὶ ἀκο‐ λουθήσωμεν τῷ νικοποιῷ Ἰησοῦ. ἀγωνισώμεθα δραμεῖν εὐθέως καὶ πεποιθότως, ἵνα καταλάβωμεν
5	τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως ἐν Χριστῷ.
1 . 5 . 5	πᾶς γὰρ ὁ τρέχων πεπληροφορημένως καὶ οὐκ ἀδή‐ λως καταλαμβάνει τὸν στέφανον τῆς ἀποταγῆς καὶ τῆς ἁγνείας τὸν
5	πολύμοχθον καὶ πολύμισθον πλοῦτον.
6	μέγα οὖν ἐστιν ἐν ἁγνείᾳ μένειν ... χρὴ δὲ καὶ τὰς λοιπὰς ἀρετάς, καθὼς εἴρηται, ἀναλόγους ἔχειν τῇ παρθενίᾳ,
10	ὅτι ἡ παρθενία ἀνωτέρα ἐστὶν πάν‐
10	των.
1 . 6 . 1	Παρθένου γὰρ μήτρα ἐκύησε τὸν θεὸν λόγον.
2	ἐκ τούτου γνῶθι τὴν δόξαν τῆς παρθενίας. οἱ γὰρ ἀφιερούμενοι
5	τῷ θεῷ μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ γίνονται.
1 . 6 . 2	γίνου ὡς Ἰωάννης ὁ τοῦ Χριστοῦ πρόδρομος, ὁ ἁγνὸς
1 . 6 . 2	τοῦ κυρίου ἅγγελος.
1 . 6 . 3	καὶ ὡς Ἰωάννης ὁ ἐπιστήθιος τοῦ κυρίου, ὃν καὶ ἐφίλει ὁ Ἰη‐ σοῦς ὡς ἁγνόν.
3
1 . 6 . 4	Παῦλος καὶ Βαρνάβας καὶ Τιμόθεος τὸν δρόμον τῆς ἁγνείας καὶ τὸν ἀγῶνα ἀσπίλως ἐτέλε‐ σαν, ὡς ἀληθῶς μιμηταὶ τοῦ
5	Χριστοῦ.
1 . 6 . 5	ἀλλὰ καὶ Ἡλιοῦ καὶ Ἐλισ‐ σαίου καὶ ἄλλων πολλῶν τὸν βίον τοιοῦτον εὑρήσεις ἁγνὸν καὶ ἄμωμον. εἰ οὖν τούτους θέλεις
5	μιμήσασθαι, δυνατῶς μιμοῦ πρε‐ σβυτέρους, ὧν ἀναθεωροῦντες. φησίν, τὴν ἔκβασιν τῆς ἀνα‐ στροφῆς μιμεῖσθε καὶ τὴν πί‐ στιν. καὶ τό· μιμηταί μου
10	γίνεσθε, καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ.
10
1 . 7 . 1	Οἱ τοῦ Χριστοῦ μιμη‐ ταὶ δυνατῶς μιμοῦνται αὐτόν. οὕτω γὰρ ἀγωνιζόμενοι δυνηθήσεσθε
1 . 7 . 1	ἐν ἀληθείᾳ ἐν ἑαυτοῖς ἐμμορφώ‐
5	σασθαι τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἐν πᾶσιν, ἐν βίῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν προθέσει, ἐν λόγῳ, ἐν ἔργῳ, ἐν ὑπομονῇ, ἐν ἀνδρείᾳ, ἐν φρονήσει, ἐν σωφροσύνῃ, ἐν δικαιοσύνῃ, ἐν
10	μακροθυμίᾳ, ἐν ἀνεξικακίᾳ, ἐν εὐσεβείᾳ, ἐν ὁσιότητι, ἐν ἐγκρα‐ τείᾳ, ἐν πίστει, ἐν ἐλπίδι, ἐν ἀγάπῃ τελειοτάτῃ πρὸς θεόν.
13
1 . 7 . 2	ἡ γὰρ ὄντως εὐνουχία καὶ ἡ ὄντως παρθενία ἐν κυρίῳ ἁγία ἐστὶν τῷ σώματι καὶ τῷ πνεύ‐ ματι, ἀπερισπάστως καὶ εὐπαρ‐
5	έδρως τῷ κυρίῳ λατρεύουσα ἐν πνεύματι θεοῦ, καθαρῶς καὶ ἀμιάντως ἀρέσκουσα τῷ κυρίῳ καὶ ἀεὶ μεριμνῶσα, πῶς ἀρέσει αὐτῷ.
1 . 7 . 3	Καὶ ἐν πνεύματί ἐστιν πρὸς τὸν κύριον, καθὼς γέγρα‐ πται· Ἅγιοι ἔσεσθε, ὅτι ἐγὼ
1 . 7 . 3	ἅγιός εἰμι, λέγει κύριος.
1 . 8 . 1	Οὐ γὰρ μόνον ὀνόματι ψιλῷ ἅγιος ἅγιός ἐστιν, ἀλλ’ ἐν παντὶ ἅγιός ἐστιν τῷ σώματι καὶ τῷ πνεύματι.
4
1 . 8 . 2	ἅτινά εἰσιν πορνεία, ἀκαθαρ‐ σία, 〈ἀσέλγεια〉, εἰδωλολατρεία, φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆ‐ λοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, καταλαλιαί,
5	διχοστασίαι, φθόνοι, φόνοι, μέ‐ θαι, κῶμοι, εὐτραπελία, μωρο‐ λογία, γέλως, ἀφροσύνη, σκώμ‐
5	ματα, ψιθυρισμοί, πικρία, ὀργή, κραυγή, βλασφημίαι, φλυαρίαι,
10	κακίαι, ἐφευρήσεις κακῶν, ἐπιορ‐ κίαι, πολυλογίαι, πλοκολογίαι, βαττολογίαι, μοχθισμοί, βαναυ‐ σίαι, διαπαρατριβαί, προσκλήσεις, βλακεῖαι,
1 . 8 . 3	τύφος, φυσίωσις γένους, μορφῆς, χώρας, πλούτου, ἀνδρείας σαρκίνης, λόγου, ἐριθεία μετὰ φιλονεικίας, μῖσος, μνησι‐
5	κακία, ὀξυχολία, μῆνις, δόλος, ἀνταπόδοσις, γαστριμαργία, ἀπλη‐ στία, πλεονεξία ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρεία, φιλαργυρία ἡ ῥίζα πάντων τῶν κακῶν, φι‐
10	λοκοσμία, κενοδοξία, φιλαρχία, αὐθάδεια, θράσος, ἀλαζονεία ἣ καλεῖται λοιμότης, ὑπερηφανία ᾗ ὁ θεὸς ἀντιτάσσεται.
1 . 8 . 4	ταῦτα καὶ τὰ τούτοις ὅμοια ὅστις ἔχει ἐν ἑαυτῷ, σαρκικός ἐστι καὶ υἱὸς τοῦ ἐναντίου. τὸ γὰρ γεγεννη‐
5	μένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι, καὶ ὁ ἐκ τῆς γῆς ὢν τὰ τῆς γῆς λαλεῖ, τὰ τῆς γῆς ἔργα φρο‐ νῶν. τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρ‐ κὸς ἔχθρα εἰς θεόν ἐστιν· τῷ
10	γὰρ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑπο‐ τάσσεται, οὐδὲ γὰρ δύναται. καὶ ἐν τῷ τοιούτῳ οὐκ οἰκεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ·
1 . 8 . 5	οὐ μὴ γὰρ καταμείνῃ, φησίν, τὸ πνεῦ‐ μά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ
5	εἶναι αὐτοὺς σάρκας. εἴ τις τοίνυν πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει, οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ.
7
1 . 9 . 1	Ὁ γὰρ πνεῦμα θεοῦ ἔχων πνεύματι θεοῦ στοιχεῖ καὶ πνεύματι θεοῦ τὰς πρά‐ ξεις τοῦ σώματος θανατοῖ καὶ
5	ζῇ τῷ θεῷ, ὑποπιάζων καὶ δουλαγωγῶν τὴν σάρκα.
6
1 . 9 . 2	ἐν γὰρ τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ
1 . 9 . 2	θεοῦ οὐκ ἔστιν φρόνημα σαρκι‐ κόν, ἀλλὰ πάντες οἱ καρποὶ τοῦ πνεύματος οἱ σωτήριοι, ἐν οἷς
5	οἰκεῖ ὁ θεὸς καὶ ἐμπεριπατεῖ.
1 . 9 . 3	ἐν οἷς φαίνονται ὡς φω‐ στῆρες ἐν κόσμῳ, λόγον ζωῆς ἐπέχοντες ὡς ἀληθῶς καὶ καύ‐ χημα καὶ δόξα τῆς εὐσεβείας
5	ὑπάρχοντες.
5
1 . 9 . 4	.. ἵνα πᾶς ὁ ὁρῶν ὑμᾶς ἐπιγνώσηται, ὅτι σπέρμα εὐ‐ λογημένον ἐστὲ ὑπὸ κυρίου, ἀληθῶς σπέρμα ἔντιμον, βασί‐
5	λειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν θεοῦ, κληρονόμοι ἀφθάρτων καὶ ἀμαράντων ἐπαγγελιῶν, ὧν ὀφθαλμὸς οὐκ ἴδεν καὶ οὖς
10	οὐκ ἤκουσεν καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπων οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοί‐ μασεν ὁ θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτὸν καὶ φυλάττουσιν τὰς ἐν‐
10	τολὰς αὐτοῦ.
1 . 10 . 5	ἐν γὰρ χερσὶ τοῦ ἀεργοῦ ἄκαν‐ θαι φύονται, καί· ὁδοὶ ἀεργῶν ἐστρωμέναι ἀκάνθαις.
3
1 . 11 . 1	τοιοῦτοί εἰσιν οἱ μηδὲν ἐργα‐
1 . 11 . 1	ζόμενοι, ἀλλὰ περιεργαζόμενοι, καταλαλοῦντες
1 . 11 . 2	καὶ φλυαροῦν‐ τες ἐν ἀφοβίᾳ θεοῦ. πρὸς τούτοις δὲ καὶ προπετεῖς εἰσιν ἐν λό‐ γοις ἀσυναρτήτοις, προφάσει δῆ‐
5	θεν διδασκαλίας,
1 . 11 . 3	μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ
1 . 11 . 3	τίνων διαβεβαιοῦνται.
1 . 11 . 5	καί· εἰ ἔστι σοι σύνεσις, ἀπο‐ κρίθητι τῷ ἀδελφῷ σου· εἰ δὲ μήγε, χεῖρα ἐπίθες ἐπὶ τῷ στόματί σου. εἰ δὲ καιρὸς τοῦ
5	λαλεῖν, καλὸν εἰπεῖν λόγον ἐν καιρῷ.
1 . 11 . 6	φησὶ γάρ· ὁ λόγος ὑμῶν εἴη πάντοτε ἅλατι ἠρτυ‐ μένος, εἰδέναι πῶς δεῖ ἑνὶ ἑκά‐ στῳ ἀποκρίνεσθαι. πᾶς γὰρ
5	λόγος ἔγκοπος καὶ ὁ προσθεὶς γνῶσιν προστίθησιν ἄλγημα. ὁ δὲ προπετὴς χείλεσιν ἐμπε‐ σεῖται εἰς κακά· διὰ ἀπαιδευσίαν γὰρ γλώσσης ἐπέρχονται ὀργαί.
10	ὁ δὲ ἄκακος τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ γλῶσσαν ὡς ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν.
1 . 11 . 7	οἱ γὰρ τῇ κολακείᾳ χρώμενοι ἐξαπατῶσι τὰς καρ‐ δίας τῶν ἀκάκων καὶ μακα‐
1 . 11 . 7	ρίζοντες πλανῶσιν.
1 . 11 . 8	φοβηθῶμεν οὖν τὸ κρῖμα τῶν διδασκάλων· περισσότερον γάρ ἐστι τῶν λεγόντων καὶ μὴ ποι‐ ούντων τὸ κρῖμα ψευδώνυ‐
5	μον γνῶσιν διδασκόντων καὶ ἐμβατευόντων εἰκῇ καὶ φυσιου‐ μένων ἀπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρ‐ κός, τυφλῶν τυφλοὺς ὁδη‐ γούντων καὶ ἀμφοτέρων εἰς
10	βόθυνον πιπτόντων. ἐκ γὰρ ἐξόδου λόγου αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ.
12
1 . 11 . 10	πλὴν εἰ εἴληφας χάρισμα πνευματικὸν καὶ λόγον σοφίας ἢ γνώσεως ἢ διδασκαλίας ἢ προφητείας ἢ διακονίας, εὐλογη‐
5	τὸς ὁ θεὸς ὁ πάμπλουτος, ὁ θεὸς ὁ διδοὺς πᾶσιν ἀνθρώ‐ ποις καὶ μὴ ὀνειδίζων ... χάρισμα ἔχεις παρὰ κυρίου, διακό‐ νησον τοῖς πνευματικοῖς, τοῖς
10	γινώσκουσιν, ὅτι ἃ λέγεις κυ‐ ρίου ἐστίν, εἰς οἰκοδομὴν τῆς ἐν Χριστῷ ἀδελφότητος, ἐν πάσῃ ταπεινοφροσύνῃ καὶ πραότητι, ὅπερ ἐστὶν καλὸν καὶ ὠφέλιμον
15	τοῖς ἀνθρώποις.
15
1 . 12 . 1	Ὅτι δὲ καλὸν τὸ ἐπι‐ σκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν καὶ πολυ‐ τέκνους πένητας, μάλιστα δὲ
5	πρῶτον τοὺς οἰκείους τῆς πί‐ στεως, πᾶσι πρόδηλα καὶ ἀναν‐ τίρρητά ἐστιν.
1 . 12 . 2	Ὅτι δὲ καὶ τοῦτο καλὸν καὶ ὠφέλιμον τῇ ἐν Χριστῷ ἀδελφότητι τὸ τοὺς δαι‐
1 . 12 . 2	μονιῶντας ἐπισκέπτεσθαι καὶ
5	εὔχεσθαι ἐπάνω αὐτῶν εὐχὴν τῷ θεῷ ἀρέσκουσαν πιστῶς καὶ μὴ ἐκ συνθέσεως πολλῶν λόγων ἢ με‐ λέτας ἐξορκισμῶν πρὸς ἐπίδειξιν ἀνθρωπαρεσκείας πρὸς τὸ φανῆναι
10	εὐλάλους ἢ μνήμονας ἡμᾶς,
1 . 12 . 3	δί‐ κην αὐλοῦ ἠχοῦντας πρὸς τοὺς ἐνεργουμένους φλυαρίας καὶ βατ‐ τολογίας καὶ οὐκ ἐν πίστει ἀλη‐
5	θείας, καθὼς ἐδίδαξεν ὁ κύριος· τοῦτο γὰρ τὸ γένος, φησίν, ἐν προσευχῇ ἐκτενεῖ καὶ πίστει μετὰ νηστείας ἐξέρχεται.
1 . 12 . 4	Νη‐ φόντως οὖν τὸν κάμνοντα ἐπι‐ σκεπτώμεθα, ὡς δεῖ, ἐν πνεύματι ταπεινώσεως.
1 . 12 . 5	Καλὸν οὖν τὸ συγκοπιᾶν τοῖς κάμνουσιν ἀδελ‐ φοῖς, ὡς εἴρηται, δι’ ἀγρυπνιῶν καὶ νηστειῶν καὶ εὐχῶν ἀδια‐
5	λείπτων. ἐρρέθη γὰρ ὑπὸ τοῦ κυρίου· Δαιμόνια ἐκβάλλετε, μετὰ καὶ τῶν ἄλλων ἰάσεων·
5	δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε.
1 . 12 . 8	καλή ἐστιν ἡ φιλοξενία καὶ τῷ θεῷ ἀρέσκουσα, μάλιστα πρὸς
1 . 12 . 8	τοὺς οἰκείους τῆς πίστεως. φησὶ δὲ καὶ ἄλλοις· Περὶ δὲ τῆς
5	φιλαδελφίας αὐτοὶ ὑμεῖς θεο‐ δίδακτοί ἐστε εἰς τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους.
7
1 . 13 . 4	ὅτι δὲ ὁ θερισμὸς πολὺς καὶ οἱ ἐργάται ὀλίγοι, δῆλον ὅτι ἐν τοῖς καιροῖς ἡμῶν λιμός ἐστιν τοῦ ἀκοῦσαι λόγον κυ‐
5	ρίου. διὸ δεηθῶμεν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ, ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐ‐ τοῦ, ἀλλ’ ἐργάτας τοιούτους· ὀρθοτομοῦντας τὸν λόγον τῆς
10	ἀληθείας, ἀνεπαισχύντους, ἀν‐ επιλήπτους, ἐργάτας πιστούς, φω‐ στῆρας τῆς οἰκουμένης, ἐργα‐ ζομένους μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην, ἀλλὰ τὴν μέ‐
15	νουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον· ἐρ‐ γάτας τοιούτους ὡς οἱ ἀπόστολοι, .. ἐργαζομένους τὴν σωτηρίαν
15	τῶν ἀνθρώπων.
2 . 2 . 5	χρὴ οὖν .. εἰλῆσαι τὰς ἑαυτῶν χεῖρας τῷ ἑαυτῶν ἱματίῳ. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄνδρες μετὰ αἰδοῦς ὀρθῶς βλέποντες σωφρόνως τε
5	καὶ σεμνῶς ἐν κυρίῳ τὰς ἑαυτῶν δεξιὰς περικεκαλυμμένας ἔχοντες τῷ ἑαυτῶν ἱματίῳ ἀποχωρι‐
5	σθῶσιν.
2 . 3 . 2	ὅλως γὰρ ἀναρμόδιόν ἐστιν ἀν‐ θρώπῳ ἀσκῆσαι βουλομένῳ μετὰ γυναικὸς ἐσθίειν ἢ πίνειν ἢ ὑπὸ γυναικὸς ὑπηρετεῖσθαι ἢ προνοεῖν
5	γυναικῶν ἢ ὅλως ἔχειν μετ’ αὐτῶν γνῶσιν. ὁμοίως δὲ καὶ κανονικαῖς ἀνάρμοστόν ἐστι συνδυάζειν μετὰ ἀνδρῶν, πρὸς τὸ μηδένα σκαν‐ δαλίζεσθαι δι’ ἡμῶν, ἀλλ’ ἵνα
10	ὦμεν πᾶσιν ἀπρόσκοποι· εἰδότες γάρ, φησίν, τὸν φόβον τοῦ κυ‐ ρίου ἀνθρώπους πείθομεν, θεῷ
10	δὲ πεφανερώμεθα.
2 . 5 . 1	χρὴ οὖν ὡς ἀπὸ προσώπου ὄφεως καὶ ἁμαρτίας μεγάλης
2 . 5 . 1	φεύγειν ἀπ’ αὐτῶν.
2 . 6 . 1	Χρὴ οὖν τὸν βουλόμενον τὴν ἀγγελικὴν ταύτην τοῦ μονήρους βίου ἀσκῆσαι πολιτείαν κτήσασθαι τὴν φρόνησιν τοῦ ὄφεως καὶ τὸ ἀκέ‐
5	ραιον τῆς περιστερᾶς, ἵνα συνιῇ ἐν παντί, τί τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ τὸ καλὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον, ἵνα δοξασθῇ ἐν πᾶσιν ὁ θεὸς διὰ τῆς θεοσεβοῦς ἡμῶν
10	τάξεως καὶ εἰλικρινοῦς πολιτείας·
2 . 6 . 2	ἵνα οἱ ὁρῶντες ἡμᾶς ἐπι‐ γνῶσιν, ὅτι σπέρμα εὐλογη‐ μένον ἅγιόν ἐσμεν, υἱοὶ θεοῦ ζῶντος ἐν παντὶ λόγῳ, αἰδοῖ,
5	πραότητι, ἀγωγῇ, προσοχῇ. διὸ ἐν μηδενὶ λόγῳ ὁμοιωθῶμεν τοῖς
5	κοσμικοῖς κατὰ μηδένα τρόπον.
2 . 6 . 5	οὕτως τοίνυν καὶ ὁ ἡγούμενος τύ‐ πος γινέσθω τοῦ ποιμνίου ἐν πάσῃ δικαιοσύνῃ καὶ ἀναστροφῇ ἁγίᾳ, ὁσίως καὶ δικαίως πολιτευόμενος,
5	τηρῶν ὅσα ἐστὶν ἁγνά, ὅσα σεμνά, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, εἴ τις εὔφημος ὠφε‐ λείας διόρθωσις, γινέσθω παρ’
5	αὐτοῦ.
2 . 8 . 1	πῶς δὲ καὶ ἡ Αἰγυπτία; οὐ τὴν μορ‐ φὴν τοῦ Ἰωσὴφ ἐπεπόθησε σαρ‐ κὸς πόθῳ τοῦ ὄντως σεμνοτάτου; καὶ τούτου μὴ ἐπινεύσαντος ἐκ‐
5	πληρῶσαι τὴν αὐτῆς ἐπιθυμίαν, εἰς θλίψεις καὶ ἀνάγκας διὰ τῆς ψευδηγορίας τὸν εὐσεβῆ περιέπει‐ ρεν ἕως θανάτου.
8
2 . 8 . 2	ὁρᾷς, ὅτι ὁ ἐνδελεχισμὸς τῆς σαρκὸς τῆς Αἰγυπτίας πόσην κατ‐ ειργάσατο τῷ δικαίῳ θλίψιν; διὰ τοῦτο οὖν πᾶσι τρόποις συμφέρει
5	ἡμῖν ἀπέχεσθαι ἀπ’ αὐτῶν. οὐ γὰρ ἔχουσι λυσιτέλειαν αἱ αὐτῶν συντυχίαι τοῖς θέλουσιν ἐν ἀλη‐ θείᾳ τὴν ὀσφὺν περιζώσασθαι.
8
2 . 9 . 1	Οὐκ ἤκουσας περὶ τοῦ Σαμψὼν τοῦ Ναζιραίου, μεθ’ οὗ πνεῦμα κυρίου ἐπορεύετο; καὶ τὸν τοιοῦτον ἅγιον γυνὴ ἀπώλεσε
5	διὰ τῆς μοχθηρᾶς σαρκὸς καὶ
5	ἀθεμίτου ἐπιθυμίας.
2 . 9 . 2	διὰ τοῦτο οὐδ’ ὅλως ἐπιτρεπό‐ μεθα μετὰ γυναικὸς καθίσαι ἢ ἔχειν συντυχίας τὸ σύνολον.
3
2 . 10 . 1	Ὁμοίως καὶ περὶ τοῦ Δαυὶδ οὐ πεπαίδευσαι, ὃν καὶ εὗρεν ὁ θεὸς ἄνδρα κατὰ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, πῶς μορφὴν γυναικός,
5	λέγω δὴ τῆς Βηρσαβεέ, ἐπιθυ‐ μήσας πόσοις κακοῖς περιέπεσε; ταύτην γὰρ ἰδὼν ὁ ἅγιος ἀλη‐ θῶς λουομένην, ἐν ἐπιθυμίᾳ τῆς μορφῆς αὐτῆς γενόμενος,
2 . 10 . 2	πό‐ σην κακίαν ὁ παμμέγιστος ἀνὴρ κατειργάσατο; καὶ ἥμαρτεν εἰς θεὸν οὐ μόνον τῇ μοιχείᾳ περι‐
5	πεσών, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἀναιρεθῆναι κελεύσας. ὁρᾷς, πό‐ σην δραματουργίαν κακίας ἐτε‐ λεσιούργησε διὰ τὴν ἐπιθυμίαν ὁ χριστὸς κυρίου Δαυίδ;
2 . 10 . 3	παι‐ δευθῶμεν τοῦ μὴ ἐπιθυμεῖν. εἰ
2 . 10 . 3	γὰρ οἱ τηλικοῦτοι ἄνδρες διὰ γυ‐ ναικῶν ἑάλωσαν, πῶς ἡμεῖς οἱ
5	ἀνίσχυες μετὰ τῆς ἑαυτῶν πτώ‐ σεως διαπορευόμενοι καὶ ἐν μέσῳ παγίδων διαβαίνοντες ἐκφευ‐ ξώμεθα;
8
2 . 11 . 1	Ὁμοίως καὶ ὁ Ἀμνὼν διὰ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ Θήμαρ
2 . 11 . 1	ἀνῃρέθη κακῶς.
2 . 12 . 1	Ὡσαύτως καὶ ὁ Σολομὼν ἔχων σοφίαν καὶ φρόνησιν καὶ χῦμα καρδίας καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν πολλὴν ὑπὲρ πάντας ἀν‐
5	θρώπους, καὶ οὗτος διὰ γυναικῶν ἀπώλετο καὶ ἀποστάτης ἐγένετο ἀπὸ κυρίου διὰ γυναῖκας.
7
2 . 13 . 1	Οἱ πρεσβύτεροι οἱ κατὰ Σωσάνναν κριταὶ διὰ τὸ ἐνδε‐ λεχίζειν καὶ καταμανθάνειν κάλ‐ λος ἀλλότριον εἰς τὸ πέλαγος τῆς
5	ἐπιθυμίας ἐμπεσόντες ἐπανέστη‐
5	σαν τῇ μακαρίᾳ Σωσάννῃ.

1

2

1

1

2

2

1

2

3

1

2

4

1

2

5

1

3

1

1

3

2

1

3

3

1

3

4

1

3

5

1

3

6

1

4

1

1

4

2

1

5

2

1

5

3

1

5

4

1

5

5

1

6

1

1

6

2

1

6

3

1

6

4

1

6

5

1

7

1

1

7

2

1

7

3

1

8

1

1

8