TLG 1271 007 :: CLEMENS ROMANUS et CLEMENTINA :: Recognitiones [Sp.]

CLEMENS ROMANUS et CLEMENTINA Theol., vel Pseudo–Clemens
(Romanus: A.D. 1)

Recognitiones [Sp.]

Source: Rehm, B., Paschke, F. (eds.), Die Pseudoklementinen II. Rekognitionen [Die griechischen christlichen Schriftsteller 51] Berlin: Akademie–Verlag, 1965: 64, 116, 152, 225–226, 234–237, 242–244, 267, 268, 330–334, 342–344.

Citation: Book — chapter — section — (line)

2

.

20

.

4

ἐὰν πρὸ τῶν ἀγαθῶν πράξεων ζητῶμεν ζητήματά τινα ἀνωφελῆ καὶ ἀνεύρετα, ὡς ἐνδεεῖς φρενῶν πλανώμεθα καὶ ἐνεδρευόμεθα. ὅ τε

2

.

20

.

5

γὰρ ἑκάστου χρόνος βραχὺς καὶ τὸ κρίνεσθαι ἡμῖν ἐστι περὶ ἔργων, οὐ περὶ γνώσεως ἀπορρήτων. διὸ μὴ καταλείψωμεν ζητεῖν, τί χρὴ
5ποιήσαντας ζωῆς αἰωνίου τυχεῖν.
5

2

.

21

.

1

εἰ γὰρ ἀπασχοληθέντες τὸν βραχὺν χρόνον εἰς δυσεύρετα καὶ ἀνωφελῆ ζητήματα τὰς ἡμέρας τοῦ παρόντος βίου καταδαπανήσωμεν, ἐνεδρευθέν‐
5τες ἀπερχόμεθα ἔνθεν κεναῖς χερσίν.
5

2

.

21

.

2

ἕκαστον γὰρ ἴδιον ἔχει καιρόν, τὸ πράττειν τὰ δίκαια ἐνταῦθα, τὸ δὲ ἀπολαβεῖν τὴν μισθαποδοσίαν ἐν τῷ

2

.

21

.

3

μέλλοντι αἰῶνι. ἵνα οὖν μὴ ἐνεδρευ‐ θῶμεν, μᾶλλον τὴν δικαιοσύνην ἰχ‐ νεύσωμέν τε καὶ πράξωμεν, ὅπως καθάπερ τινὲς κάλλιστοι ὁδοιπόροι
5τὰ ἐφόδια τῶν ἀγαθῶν βαστάσαντες πράξεων ὥσπερ εἴς τινα πόλιν τὴν τοῦ θεοῦ βασιλείαν εἰσέλθωμεν. ὁ

2

.

21

.

4

γάρ τοι θεὸς τοῖς εὐγνωμονοῦσι διὰ τὸν ὑπ’ αὐτοῦ γενόμενον κόσμον πρόδηλός ἐστιν ὑπὸ πάσης κτίσεως
αὐτοῦ μαρτυρούμενος.64

3

.

26

.

4

διὰ τούτου μακροῦ ἐδέησε χρό‐ νου ὁ κόσμος μέχρις ἂν ὁ τῷ θεῷ προορισθεὶς τῶν ψυχῶν ἀγα‐ θῶν ἀριθμὸς ἀναπλήρωσιν λάβῃ,
4

3

.

26

.

5

καὶ τότε αἱ τῶν ἀγαθῶν ψυ‐ χαὶ ὡς φῶς τὰ σώματα ἀμφιέσον‐ ται, αἱ δὲ τῶν ἀσεβῶν διὰ τῶν ἀκαθάρτων πράξεων πυρίνῳ πνεύ‐
5ματι ἀνακεκραμμέναι εἰς τὸν βυθὸν τοῦ ἀσβέστου πυρὸς ἐνεχθεῖσαι
εἰς αἰῶνα κλυδωνισθήσονται.116

4

.

12

.

2

ἑνί τινι δικαίῳ μετὰ τῶν ἐξ αὐτοῦ [Νῶε σὺν τοῖς ἐξ αὐτοῦ] (del. Hol‐ sten; vgl. Dindorfs Praef. II p. 16) ἐν λάρνακι διασῴζεσθαι προαγγείλας
5ὕδωρ εἰς κατακλυσμὸν ἐπήγαγεν, ἵνα πάντων τῶν ἀκαθάρτων ὀλο‐

4

.

12

.

3

θρευθέντων ὁ κόσμος καθαρισθῇ, ἐν αὐτῇ τῇ λάρνακι διασωθεὶς εἰς δευτέραν περιουσίαν καθαρὸς ἀπο‐ δοθῇ. ὅμως καὶ τούτων γενομένων
5οἱ ἄνθρωποι ἤρξαντο ἀσεβεῖν.152

8

.

15

.

1

ὅτι δὲ ἐκ πλειόνων τὸν κόσμον καὶ τὴν ὕλην συνεστάναι λέγουσιν οἱ πάντες Ἑλλήνων σοφοί, φανερόν ἐστιν· αὐτίκα γοῦν ὁ μὲν Πυθαγόρας
5τῶν ἀρχῶν τὰ στοιχεῖα ἀριθμοὺς καλεῖ, Στράτων ποιότητας, Ἀλκ‐ μαίων ἀντιθέσεις, Ἀναξίμανδρος

8

.

15

.

2

ἄπειρον, Ἀναξαγόρας ὁμοιομερείας, Ἐπίκουρος ἀτόμους, Διόδωρος ἀμερῆ, Ἀσκληπιάδης ὄγκους, γεωμέτραι πέρας, Δημόκριτος
5ἰδέας, Θαλῆς ὕδωρ, Ἡράκλειτος πῦρ, Διογένης ἀέρα, Παρμενίδης

8

.

15

.

3

γῆν, Ζήνων Ἐμπεδοκλῆς Πλά‐
των πῦρ ὕδωρ γῆν ἀέρα,225

8

.

15

.

4

Ἀριστοτέλης καὶ πέμπτον ἀκατονό‐
μαστον.226

8

.

29

.

1

τίς δὲ μὴ ἐκπλαγήσεται ἐκ χοὸς ὁρῶν τοσαῦτα μέλη καὶ μέρη τοῦ σώματος, διάφορα ὀστᾶ κατάλληλα, στροφαῖς

8

.

29

.

2

καὶ τόρναις συμβεβλημένα, ὡς σαρκῶν ὑπερείσματα καὶ πρὸς πᾶσαν εὔκολα κίνησιν, ἅπερ ὡς ὑπὸ μιᾶς γραμμῆς πάσας ἀποσῴζει τὰς ἀναλογίας, μέλη
5μέλεσιν ἰσόρροπα, δεξιὰ χεὶρ ἰσομήκης τε λείᾳ καὶ δάκτυλος δακτύλῳ καὶ ταρσὸς ταρσῷ καὶ βάσις βάσει καὶ τὰ καθ’ ἕκαστον.

8

.

29

.

3

(3)

ὀφθαλμοὶ τὴν ὑψηλοτάτην σκοπιὰν ἔλαχον, ... βραχείᾳ προβολῇ τῶν
5ὀφρύων ὑποκαθήμενοι, ... κολοβὸν ἐκ πάντων ἡμῶν τῶν μελῶν τὸ οὖς κεχάλκευται, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ διακοσμεῖ τὸ περικείμενον κύμβαλον, ... ἑλικοειδῶς ἐκτορνευθὲν δι’ ὅλου,234
10ὥστε μὴ θᾶττον εἰσδύνειν τὸν λόγον, ἀλλ’ ἐν πλείονι χρόνῳ ...
11

8

.

29

.

4

ὀδόντες καὶ ὁμοῦ συνεργοῦντες ἐκεί‐ νῃ (sc. τῇ γλώττῃ) πρὸς διάλεκτον, ἰσχυρὰν αὐτῇ παρεχόμενοι πρὸς τὸν λόγον τὴν ἀντίρρησιν οἱονεὶ πλήκτρου
5χορδαῖς κιννύρης προσκρουομένης αὐτῆς. ὁμοῦ δὲ καὶ τροφῆς ὑπηρέται πεφύκασιν, οἱ μὲν τέμνοντες, οἱ δὲ λεπτύνοντες· τομῆς μὲν οἱ ἔμπροσ‐

8

.

30

.

1

θεν, μύλοι δὲ οἱ ἐνδότεροι διὰ τὸ ἀπολεπτύνειν καὶ λεαίνειν τὰ προσ‐ αγόμενα καταλλήλως καλούμενοι. ἡ δὲ ῥὶς ταῖς παρειαῖς μεσιτεύουσα
5ἐφέλκεται μὲν καὶ ἀντιδίδωσι τὸν
ἀέρα, ... τῷ θώρακι τοίνυν οὗτος (sc. ὁ πνεύμων) ἐνηρτημένος, γομφώδης ὑπάρχει καὶ μαλακὸς καὶ πολὺ235
10ἀραιός· ... διὸ περιδονούμενος τῇ καρδίᾳ καὶ πραείαις αὔραις αὐτὴν κολακεύων, εὐθαλὲς καὶ ἐρρωμένον τὸ ζῷον δείκνυσιν. ἐν αὐτῇ γὰρ καὶ μόνῃ τὸ ζωτικὸν αἴτιον ἱδρῦσθαί μοι
15δοκεῖ.

8

.

30

.

2

εἰ γὰρ πηγὴ τοῦ αἵματος ὑπάρχει τὸ ἧπαρ, ἡ τῆς τροφῆς χορηγία ἀναγ‐ καία καθέστηκεν. τὸ γὰρ ἐπεισαγό‐ μενον ἡμῖν διὰ ταύτης τὸ αἷμα
5βρύειν ἐκ τοῦ ἥπατος δίδωσι, καθά‐ περ ἡ ἐπὶ τοῦ ὄρους χιὼν διὰ τῆς οἰκείας ἰκμάδος τὰς ὑπὸ τὴν ὑπ‐ ώρειαν αὔξουσα κρήνας, διὰ τοῦ βά‐ θους τὸ οἰκεῖον ὑγρὸν λεληθότως
10ἐπὶ τὰς κάτω φλέβας συνθλίβουσα.

8

.

30

.

3

τὸ δὲ ἧπαρ καὶ αὐτὸ θερμὸν ὑπάρχον πρὸς τὴν τῶν ἐγκρινομένων πέψιν τε καὶ ἐξαιμάτωσιν τῷ δεξιῷ ἐνήρ‐ τηται μέρει ... τῷ δὲ εὐωνύμῳ ὁ
5σπλὴν ἐμπέφυκεν ἅμα τε ὑφέλκων καὶ διακρίνων τὸ ὑλῶδες τοῦ αἵμα‐

8

.

31

.

1

τος ... ἐντέρων δὲ ἑλιγμοὶ καὶ συμ‐ πλοκαὶ περὶ τὴν γαστέρα, ὅπως τῇ σκολιᾷ περιαγωγῇ χρόνῳ παρακατ‐ έχεσθαι τὴν τροφὴν τοῖς σπλάγχνοις,236
5ὡς ἂν μὴ δι’ εὐθύτητα τοῦ πόρου ῥᾳδίως καὶ αὖθις ἐκκρινομένης ἀνακινοίη τὸ ζῷον πρὸς ὄρεξιν ...
7

8

.

31

.

2

ὑμενώδεις δὲ οἴκους τῇ φορᾷ τῶν ὑγρῶν ὁ δημιουργὸς ὑπετεχνή‐ σατο διὰ τῶν ἀοράτων πόρων κατὰ μέρος ἐπισπωμένους τὸ ὑγρόν, ὅπως
5μὴ τῇ ἀθρόᾳ ἐξυδατώσει καὶ ἀναξη‐ ρασίᾳ δίψει ἐνεδρευθῆναι τὸ ζῷον, ἀλλὰ κατὰ μέρος ἐξοικονομεῖσθαι τὸ
ἀρυσθὲν μέχρι καιροῦ τινος.237

8

.

41

.

3

(2)

ἰδοὺ τῆς ἴρεως ὁρωμένης ἀκριβῆ περιφέρειαν ἐχούσης καὶ πάντοθεν ἴσην, οἵαν ἀληθῶς οὐδὲ νοῦς περι‐
5γράψαι δύναται· καὶ ὅμως ὁρῶμεν ὑπ’ οὐδενὸς αὐτὴν γινομένην ἀλλ’ αὐτομάτως συνισταμένην.

8

.

42

.

1

(4)

εἰ γὰρ καὶ ὁ τύπος ἐκτυπῶν τὰ ἴδια
5νοῦς 〈οὐχ〉 ὑπάρχει, ἀλλ’ οὖν γε ὁ τὸν242

8

.

42

.

2

τύπον δράσας νοητὸν ἐτεκτήνατο, ἐπ’ αὐτῷ διαχεῖν ἢ ἀναμάττειν μέλλων τὰ αἱρούμενα. οὐ γὰρ ὁ πυρὶ τακεὶς μόλιβδος ἢ κηρὸς ἢ χαλκὸς τύπῳ
5τινὸς ἐπιχεόμενος καὶ τὸ ἐκεῖθεν σχῆμα ἀναματτόμενος καὶ τὸ δοκοῦν τῷ τεχνίτῃ γινόμενος παρὰ τοῦτο αὐτομάτως συστῆναι δόξει, ἀλλὰ τῇ χειρὶ τοῦ τεχνίτου διὰ τοῦ τύπου
10τὸ αἱρεθὲν ἀποτελούμενος. οὕτω δὴ νοείσθω ἡ τῆς ἴρεως σύστασις ἐν ταῖς σφοδραῖς ὑετίαις, ...

8

.

42

.

8

(3)

ὥσπερ γὰρ οἱ πύργοι ὑπὸ τῶν οἰκο‐ δόμων ἐγείρονται καὶ τὰ λαξευτὰ
5ἢ χωνευτὰ ὑπὸ τεχνίτου χειρὸς243

8

.

42

.

9

διαγλύφεται, τὰ δὲ αὐτῶν ἀπο‐ σκιάσματα οὐχ ὑπὸ τεχνίτου γίνε‐ σθαι πέφυκεν, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν παρ’ ἐκείνων γενομένων ἀποτελεῖται· εἰ
5οὖν καὶ θάτερα θατέροις τινὰ παρυφ‐ ίσταται τύπῳ τινὸς ἐκτυπούμενα, ἀλλ’ οὖν γε οἱ τύποι ἀπ’ ἀρχῆς ὑπὸ
τεχνίτου χειρὸς γεγόνασιν.244

9

.

17

.

1

αὐτίκα γοῦν Ἄρης κέντρον λαβὼν οἰκείῳ οἴκῳ ἐκ τετραγώνου ἐπι‐ θεωρῶν Κρόνον σὺν Ἑρμῇ ἐπὶ κέντρον, Σελήνης ἐπ’ αὐτὸν πλήρους
5ἐρχομένης, ἐπὶ 〈τῆσ〉 ἡμερινῆς γενέ‐ σεως ἐκτελεῖ ἀνδροφόνους καὶ κτει‐ νομένους, [ἐπωμότας καὶ] αἱμοπότας, μεθύσους, λάγνους, δαιμονῶντας, μυστηρίων ἀποκρύφων ἵστορας, μά‐
10γους, θύτας καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα,

9

.

17

.

2

ἐξαιρέτως μηδενὸς τῶν ἀγαθοποιῶν ἀστέρων ἐπιθεωροῦντος· αὐτὸς δὲ πάλιν Ἄρης πρὸς Ἀφροδίτην σχῆμα
τετράγωνον 〈ἔχων〉, μοιρικῶς ἐπὶ267

9

.

17

.

3

κέντρον, μὴ ἐπιθεωροῦντός τινος ἀγαθοποιοῦ, μοιχοὺς ἀποτελεῖ, ἀδελ‐ φαῖς καὶ μητράσι μιγνυμένους. Κύ‐ πρις σὺν Μήνῃ ἐν ὁρίοις καὶ οἴκοις
5Κρόνου σὺν Κρόνῳ, ἐπιμαρτυροῦντος

9

.

17

.

4

τοῦ Ἄρεος, ἀποτελεῖ γυναῖκας γεωρ‐ γοὺς καὶ οἰκοδόμους καὶ πάντων ἀνδρείων ἔργων ἐπιστήμονας, καὶ κοινοῦσθαι καὶ συγκαθεύδειν οἷς
5ἂν βούλοιντο, καὶ μὴ κωλύεσθαι ὑπὸ τῶν οἰκείων ἀνδρῶν. ἀνδρείας οὖν ἀποτελεῖ γυναῖκας ἐν Αἰγοκέρῳ 〈ἢ〉 Ὑδροχόῳ κακοδαιμονοῦσα Ἀφ‐ ροδίτη, ἐπ’ ἀνδρῶν δὲ τοὐναντίον
10σὺν Ἄρει οὖσα ἐν Κριῷ. ὅθεν οὐχ οἷόν τε φόβῳ ἤ τινος ἀπειλῇ ἢ μηχανῇ ἐπισχεῖν τὰς ἐπιθυμίας διὰ
τὴν τῶν ἄστρων ἀποκλήρωσιν.268

10

.

10

.

7

(3)

καὶ ὁ πατήρ· Σύγγνωθί μοι, τέκνον· οἱ μὲν γὰρ χθές σου λόγοι ἀληθεῖς

10

.

10

.

8

ὄντες συνελογίσαντό με (B, μοι AC) συνθέσθαι σοι· ἡ δὲ ἐμὴ συνείδησις μικρά με ὥσπερ πυρετοῦ ἔλλειμμα
πρὸς ἀπιστίαν βραχέα βασανίζει·330

10

.

10

.

9

(2)

σύνοιδα γὰρ ἐμαυτῷ τὰ τῆς γενέσεως πάντα μοι ἀποτελεσθέντα.

10

.

11

.

1

κἀγὼ ἀπεκρινάμην· Συννόησόν μοι, πάτερ, οἵαν φύσιν ἔχει τὸ μάθημα, ἐξ ὧν ἐγώ σοι συμβουλεύω.

10

.

11

.

2

μαθηματικῷ συμβαλὼν εἰπὲ πρῶτον αὐτῷ ὅτι Τάδε μοι φαῦλα ἐν τῷδε τῷ χρόνῳ γέγονεν· ἐκ τίνος ἄρα μοι τῶν ἀστέρων γέγονε μαθεῖν ἤθελον.
4

10

.

11

.

3

καὶ ἐρεῖ σοι ὅτι τοὺς χρόνους κακο‐ ποιὸς διεδέξατο Ἄρης ἢ Κρόνος, ἢ τούτων τις ἀποκαταστατικὸς (C, ἀποκαταστικὸς AB) ἐγένετο, ἢ τὸν
5ἐνιαυτὸν τοῦτόν τις ἐπεθεώρησεν (AC, ἐθεώρησεν B) ἐκ τετραγώνου ἢ διαμέτρου ἢ συνὼν ἢ κεκεντρω‐ μένος ἢ παρὰ αἵρεσιν. ὁμῶς καὶ
ἄλλα μυρία εἰπεῖν ἔχει.331

10

.

11

.

4

πρὸς τούτοις δὲ ἢ ἀγαθοποιὸς κακῷ ἀσύνδετος (B, ἀσύνθετος AC) ἦν ἢ ἀνεπιθεώρητος ἢ ἐν σχήματι ἢ παρὰ αἵρεσιν ἢ ἐν ἐκλείψει ἢ ἀνεπισύναφος
5ἢ ἐν ἀμαυροῖς ἄστροις. καὶ ὁμῶς πολλῶν προφάσεων οὐσῶν πρὸς ἃ ἤκουσε τὰς ἀποδείξεις παρασχεῖν ἔχει.

10

.

11

.

5

μετὰ τοῦτον οὖν τὸν μαθηματικὸν ἑτέρῳ προσελθὼν τὰ ἐναντία εἰπέ, ὅτι Τόδε μοι ἀγαθὸν ἐν τῷδε τῷ χρόνῳ γέγονε· σὺ δὲ τὸν χρόνον τὸν
5αὐτὸν λέγε· ἀπαίτει δὲ ἐκ τίνος ἄρα τῆς γενέσεως τοῦτο γέγονε.
6

10

.

11

.

6

καὶ ὁμῶς ὡς προεῖπον ἔχει, σοῦ κατα‐ ψευσαμένου, αὐτὸς ἐκ πολλῶν σχη‐ μάτων ἕν τι εὑρεῖν σχῆμα καὶ δεύτερον καὶ τρίτον καὶ πλείονα, ὡς αὐτὸ
5τὸ (B, 𐅻 AC) ἐνεργῆσαν ὅθεν τὰ ἀγαθὰ ἐρεῖ γεγενῆσθαι.

10

.

11

.

7

ἀδύνατον γὰρ ἐν πάσῃ γενέσει ἀνθρώ‐ πων μὴ ἐν πάσῃ ὥρᾳ τῶν ἀστέρων τοὺς μὲν καλῶς κεῖσθαι, τοὺς δὲ κακῶς·
3

10

.

11

.

8

κύκλος γάρ ἐστιν ἰσομερής, ποικίλος, ἀπείρους ἔχων τὰς προφάσεις· πρὸς
ἃς ἕκαστος εἰπεῖν ἔχει ὃ θέλει.332

10

.

12

.

1

ὅνπερ γὰρ τρόπον ἐπὶ τῶν λοξῶν ὀνείρων ἐνίοτε οὐδὲν νοοῦμεν, ἀποβάν‐ των δὲ οἰκειοτάτην προσφέρομεν ἐπί‐ λυσιν, οὕτως καὶ τὸ μάθημα πρὸ τοῦ
5τι ἀποτελεσθῆναι οὐδὲν σαφὲς ἡμῖν μηνῦσαι δύναται, μετὰ δὲ τὴν τοῦ γενομένου ἱστορίαν τότε πρόδηλος ἡ τῆς ἐκβάσεως αἰτία φαίνεται.
8

10

.

12

.

2

πολλάκις μὲν οὖν οἱ προλέγοντες πταίουσι, καὶ μετὰ τὴν ἔκβασιν ἑαυτοὺς μέμφονται λέγοντες ὅτι Τόδε ἦν τὸ ποιῆσαν, καὶ οὐκ εἴδομεν
5(AC, ἤδειμεν B).
5

10

.

12

.

3

τὸ μὲν οὖν καὶ τοὺς πάνυ ἐπιστήμονας πταίειν γίνεται διὰ τὸ μὴ εἰδέναι, ὡς χθὲς ἔφην, ποῖα πάντως τῆς γενέσεως αἴτια γίνεται, ποῖα (ποία ... αἰτία
5... ποία B) δὲ οὐ πάντως, καὶ ποῖα πάντως ποιῆσαι ἐπιθυμοῦμεν, οὐ πάντως δὲ ποιοῦμεν.

10

.

12

.

4

ὅτι ἥδε (AC, δὲ B) ἡ αἰτία ἡμῖν τοῖς τὸ μυστήριον μεμαθηκόσι σαφής ἐστιν· ὅτι ἐλεύθερον ἔχοντες λογισμὸν 〈ἐνίοτε συγχωρήσαντες τῇ ἐπιθυμίᾳ

10

.

12

.

5

ἡττήμεθα,〉 (☩ Robinson) ἐνίοτε ἐπέχειν ταύτην βουλευσάμενοι νενι‐
κήκαμεν.333

10

.

12

.

7

οἱ δὲ ἀστρολόγοι, τοῦτο αὐτὸ τὸ μυστή‐ ριον οὐκ εἰδότες, περὶ πάσης προαιρέ‐ σεως ἀποφηνάμενοι ἐξ ἀρχῆς, πταί‐ σαντες τοὺς κλιμακτῆρας ἐπενόησαν,
5εἰς ἀδηλότητα ποιούμενοι (AB, μετα‐ ποιούμενοι C) τὴν προαίρεσιν, ὡς χθὲς ἐπεδείξαμεν.

10

.

13

.

1

σὺ δὲ τοῦ λοιποῦ πρὸς ταῦτα εἴ τι ἔχεις εἰπεῖν, λέγε. καὶ ὁ πατὴρ ὀμόσας ἀπεκρίνατο μηδὲν τούτων ἀληθέσ‐ τερον εἶναι ὧν εἶπες (B, εἶπας C,
5εἶπεν A).334

10

.

23

.

4

... Διὸς (Cotelier, διὰ ed.) τοῦ πατραλοίου καὶ τῶν οἰκείων τέκ‐ νων τοὺς γάμους φθείραντος καὶ
ἐν τάφῳ παρὰ Κρησὶ φθαρέντος.342

10

.

24

.

1

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐξ ἐκείνου παῖδας ἐξεθείασαν οἱ ἄθεοι καὶ ματαιόφρονες· ἐν μὲν τῇ Ἑρμου‐

10

.

24

.

2

πόλει [τὸν ἐπὶ τὸ χεῖρον ἀνερμήνευ‐ τον] Ἑρμῆν εἰς κόνιν διαλυθέντα· ἐν δὲ Κύπρῳ τὴν Κύπριν [κόπρον ἐν τάφῳ κειμένην]· ἐν δὲ Θράκῃ Ἄρην
5[τὸν τῆς ἀρᾶς ἐπώνυμον] ... πρὸς δὲ τοῖς Καυκασίοις ὄρεσι Κρόνος ... ἐν Θήβαις Διόνυσος ... ἐν Τύρῳ Ἡρακλῆς [μᾶλλον δὲ ἠράκλης (?)] πυριάλωτος γενόμενος διὰ κακίαν
10ὑπὸ τῶν ἀθέων ἐκθειάζεται. ἐν Ἐπιδαύρῳ Ἀσκληπιὸς ... θεὸς
προσηγορεύθη.343

10

.

25

.

2

καὶ Σύροι μὲν οἱ φερώνυμοι συρφετοὶ τὸν τοῦ ᾅδου ἐπώνυμον Ἄδωνιν ἐξεθείασαν κακῶς· Αἰγύπτιοι δὲ τὸν συρόμενον καὶ γεωπετῆ Ὄσιριν·
5Ἰλιεῖς ἐλεεινοὶ τὸν Ἕκτορα ... οἱ ἐν Λεύκῃ τῇ νήσῳ τὸν Ἴκαχον (ἀείκακον Cotelier) Ἀχιλλέα· Πόντιοι τὸν πα‐ τραλοίαν Πάτροκλον ἀπεθέωσαν· Ῥόδιοι Ἀλέξανδρον τὸν εἰκήμαχον
10Μακεδόνα, καὶ ἕτεροι θατέρους ἐν
τάφοις κόνιν κειμένους σέβουσι, ...344