|
TLG 1184 002 :: ARISTIDES :: Fragmenta (P. Lond. 2486) ARISTIDES Apol. Fragmenta (P. Lond. 2486) Citation: (Line) | ||
| n1 | (b)Il testo del Pap. Lond. 2486—ARIST. 15,5—16,1 (testo sir.15,3—16,1). | |
|---|---|---|
| n2 | Cfr. H. J. MILNE, in J. Th. St. (1924) 74—77. | |
| 1 | πειθον[τε]ς και τους εχθρους ευποιησαι και αι γυ ναικες αυτων αγναι και παρθενοι εισιν και ταις γαστρασιν ουκ υποτιθεασιν οι δε ανδρες αυτων εγκρατευονται απο πασης συνουσιας | |
| 5 | ανομου και ακαθαρσιας μαλλον δε και αι γυναικες ομοιως εγκρατευονται ελπιδος γαρ μεγαλης αντεχονται της μελλουσης αλλα και δουλους η παιδισκας εαν εχωσιν η τεκνα πει θουσιν αυτους χρειστιανους γενεσθαι ινα ε | |
| 10 | χωσιν ευνους και οταν γενωνται τοιουτοι αδελφους καλουσιν αυτους αμεριστοι οντες θεους αλλοτριους ου προσκυνουσιν πραεις και επιεικεις και αιδημονες και αψευδεις εισιν και αλληλους αγαπωσιν χηραν ουκ υπερ | |
| 15 | ορωσιν ορφανον δε σωζουσιν ο εχων τω μη εχοντι ανεπιφθονως χορηγουσιν ξενους ινα ειδωσιν υπο την ιδιαν στεγην εις αγουσιν και χαιρουσιν επ’ αυτω ως επι αδελ φω αληθινω ου γαρ κατα σαρκα αδελφους | |
| 20 | εαυτους καλουσιν αλλα κατα ψυχην τελευτ ω[ντα δε πενητα εαν ειδωσιν καθ’ εκας τ]ος δυνανται αφθονως συμβαλλομενοι θα πτουσιν καταδικασθεντας δε η φυλακισθεν τας εαν ακουσωσιν ενεκεν του ονοματος | |
| 25 | του χυ κατακεκριμενους συμβαλλομενοι πεμπουσιν αυτοις α χρειαν εχουσιν ει δυνα [το]ν και ρυονται ει δε τις δουλος εστιν η πενης νηστευουσιν ημερας β η και γ και ο[τ]ι μελλουσ[ιν] εαυτοις τειθεναι πεμπουσιν εκεινοι[ς] οιομε | |
| 30 | νοι αυτοι ευφρανεσθαι ως αυτοι επ ευφρασια〈ν〉 κεκλησθαι και τα προσταγματα του θυ ασφα | |
| λως φυλαττουσιν οσιως και δικαιως ζωντες και ως κς ο θς αυτοις προσεταξεν ευχα ριστουσιν αυτω κατα πρωιας και πασαν ωραν | 116 | |
| 35 | εν παντι βροτω και ποτω και τοις λοιποις αγα θοις εαν δε και αποθανη τις ευσεβης εξ αυτων χαιρουσιν και ευχαριστουσιν και προς ευχονται περι αυτου και προπεμπουσιν ως αποδημουντα επαν δε τεκνον γεννηθη | |
| 40 | αυτοις ευχαριστουσιν τω θω εαν δε νηπιον [ε]ξελθη υπερευχαριστουσιν οτι αναμαρτητον απηλθεν εαν δε αμαρτιας τις εχων απο θανη κλαιουσιν ως επι κολασιν απερ 〈χο〉μενου αυτου ταυτα ουν ω βασιλευ τα | |
| 45 | δογματα αυτων εισιν ως χρειαν αυτοι εχοντες του θυ αιτουνται παρ αυτου και ου τως διαπερωσιν τον κοσμον τουτον με χρι τελειωσεως χρονων οτι ο θς αυτοις παν τα υπεταξεν δουλα ευχαριστοι ουν εισιν | |
(50) | αυτω και δι αυτου〈σ〉 η συμπασα διοικησις εγι | |
| νετο και η κτισις οντως ουν αυτοι ευρον | 117 | |