TLG 1148 004 :: ANTONIUS DIOGENES :: De incredibilibus (fragmentum) (PSI 10.1177)

ANTONIUS DIOGENES Scr. Erot.
(A.D. 1/2)

De incredibilibus (fragmentum) (PSI 10.1177)

Source: Stephens, S., Winkler, J. (eds.), Ancient Greek novels: the fragments. Princeton: Princeton University Press, 1995: 150–152.

Citation: (Line)

[Break in Text (point at which text breaks off for an unknown length)]
1πλεον̣[..........................] και τω[.........................] και εν̣[.........................] γ̣αι τυχη πλε.[.........................]
5ρ̣ουση· ἐσιώπα γὰρ ἀχρε[ίως· ἄκουσον] οὖν, ὅπερ τότε ἐπὶ νοῦ[ν ἦλθέ μοι· γραμ‐] ματεῖον δίθυρον τῶν [τοιούτων, οἷα ἐς] διδασκάλου ἐπεφερόμεθα, ἀπ[ολαβοῦσα] δίδωμι τῇ Μυρτοῖ· “κεἰ σὺ ἄλλ’ ἔ[τι μοι μὴ]
10δύνασαι λαλεῖν,” ἔφην, “ἄλλ’ ἔν [γε τούτῳ χά‐] ραξον ὅσα εἰπεῖν ἐθέλεις. ἐγὼ δ[ὲ ἀναγνοῦ‐] σα εἴσομαι.” ἥσθη τὸ θεραπαιν[ίδιον· δήλη] γὰρ διὰ τῆς ὄψεως ὡς αὐτίκα [μάλα ἐκδι‐] κίας ἐφ’ οἷς πέπονθε καὶ θεραπ[είας τευ‐]
15ξομένη. λαβοῦσα οὖν τὸ γραμμα[τεῖον καὶ] τῷ λύχνῳ προσελθοῦσα χαράτ[τει τῷ γρα‐] φείῳ πάνυ σπουδῇ ὅσα ἠβούλε[το ἐν μι‐] κροῖς πάνυ γράμμασι τ[ο]ῦ πλέο[ν ἐγγρά‐]
ψαι, καί μοι δίδωσιν ἅμ[α] διανεύ̣[ουσα τῇ χει‐]150
20ρὶ ἐξιέναι. ἐγὼ δὲ λαβοῦ[σ]α ἐξῆλθ[ον μὲν εὐ‐] θὺς οὐδαμῶς, πρότερ[ο]ν δὲ ἀν[έγνων αὐτὸ] καὶ ἐδήλ[ο]υ τάδε· “ἄπιθι, ὦ δέσπο[ινα, αὐτί‐] κα πρὸς τὴν τροφόν, καὶ ἀκουού[σης ἀνά‐] γνωθι τὰ λοιπά, ὡς ἂν κἀκείνη [μάθοι τὰ]
25ἑαυτῆς κακὰ μηδὲ ἐς τὸν πάντ[α χρόνον] ἀγνοοῦσα ἥδοιτο, ὡς ἂν καὶ τὰ ἐμ[ὰ γνοίη‐] τε. ἄπιθι, ἤδη, πρὶν φοιτῆσαι π[αρὰ ...] τὸν συγκοιμώμενον μὴ καὶ α̣[ὐτὴ δαίμο‐] νος ἀπολαύσῃς χαλεποῦ.” ταῦτα [δὲ ὡς ἀνέ‐]
30γνων, ἐβουλόμην μὲν ἐπισκ[.......]151