|
TLG 1139 007 :: ANONYMI HISTORICI (FGrH) :: De historia Alexandri ANONYMI HISTORICI (FGrH) De historia Alexandri Source: FGrH #153. : 2B:823–828.
Citation: Volume-Jacoby#-T+F — fragment — (line) | ||
2b,153,T1 | CIC. pro Archia poet. 24: quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse dicitur. atque is tamen, cum in Sigeo ad Achillis tumulum astitisset ‘o fortunate‘ inquit ‘adulescens, qui tuae virtutis Homerum praeconem inveneris‘. | |
2b,153,T2 | ARRIAN. Anab. I 12, 1—2: καὶ εὐδαιμόνισεν ἄρα, ὡς λόγος, Ἀλέξανδρος Ἀχιλλέα, ὅτι Ὁμήρου κήρυκος ἐς τὴν ἔπειτα μνήμην ἔτυχε. καὶ μέντοι καὶ ἦν Ἀλεξάνδρωι οὐχ ἥκιστα τούτου ἕνεκα εὐδαιμονιστέος Ἀχιλλεύς, ὅτι αὐτῶι γε Ἀλεξάνδρωι, οὐ κατὰ τὴν ἄλλην ἐπιτυχίαν, τὸ χωρίον τοῦτο ἐκλιπὲς ξυνέβη οὐδὲ | |
| 5 | ἐξηνέχθη ἐς ἀνθρώπους τὰ Ἀλεξάνδρου ἔργα ἐπαξίως, οὔτ’ οὖν καταλογάδην οὔτε τις ἐν μέτρωι ἐποίησεν· ἀλλ’ οὐδὲ ἐν μέλει ἤισθη Ἀλέξανδρος .... ὥστε πολὺ μεῖον γιγνώσκεται τὰ Ἀλεξάνδρου ἢ τὰ φαυλότατα τῶν πάλαι ἔργων. | |
|---|---|---|
2b,153,T3 | ——prooem. 2: ἄλλοι μὲν δὴ ἄλλα ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου ἀνέγραψαν, οὐδ’ ἔστιν ὑπὲρ ὅτου πλείονες ἢ ἀξυμφωνότεροι ἐς ἀλλήλους. | |
2b,153,T4 | STRABON XI 5, 5: (Kleitarch. 137 F 16) καὶ τὰ πρὸς τὸ ἔνδοξον θρυλη‐ θέντα κἂν ὡμολόγηται παρὰ πάντων, οἵ γε πλάσαντες ἦσαν οἱ κολακείας μᾶλλον ἢ ἀληθείας φροντίζοντες· οἷον τὸ τὸν Καύκασον μετενεγκεῖν εἰς τὰ Ἰνδικὰ ὄρη καὶ τὴν πλησιάζουσαν ἐκείνοις ἑῶιαν θάλατταν ἀπὸ τῶν ὑπερκειμένων τῆς Κολχίδος καὶ | |
| 5 | τοῦ Εὐξείνου ὀρῶν. ταῦτα γὰρ οἱ Ἕλληνες [καὶ] Καύκασον ὠνόμαζον, διέχοντα τῆς Ἰνδικῆς πλείους ἢ τρισμυρίους σταδίους, καὶ ἐνταῦθα ἐμύθευσαν τὰ περὶ Προμηθέα καὶ τὸν δεσμὸν αὐτοῦ· ταῦτα γὰρ τὰ ὕστατα πρὸς ἕω ἐγνώριζον οἱ τότε. ἡ δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺς στρατεία Διονύσου καὶ Ἡρακλέους ὑστερογενῆ τὴν μυθοποιίαν ἐμφαίνει, ἅτε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τὸν Προμηθέα λῦσαι λεγομένου χιλιάσιν ἐτῶν ὕστερον. καὶ ἦν | |
| 10 | μὲν ἐνδοξότερον τὸ τὸν Ἀλέξανδρον μέχρι τῶν Ἰνδικῶν ὀρῶν καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν ἢ μέχρι τοῦ μυχοῦ τοῦ Εὐξείνου καὶ τοῦ Καυκάσου· ἀλλ’ ἡ δόξα τοῦ ὄρους καὶ τοὔνομα καὶ τὸ τοὺς περὶ Ἰάσονα δοκεῖν μακροτάτην στρατείαν τελέσαι τὴν μέχρι τῶν πλησίον Καυκάσου καὶ τὸ τὸν Προμηθέα παραδεδόσθαι δεδεμένον ἐπὶ τοῖς ἐσχάτοις τῆς γῆς ἐν τῶι Καυκάσωι, χαριεῖσθαί τι τῶι βασιλεῖ ὑπέλαβον, τοὔνομα | |
| 15 | τοῦ ὄρους μετενέγκαντες εἰς τὴν Ἰνδικήν. | 2 |
2b,153,T5 | STRABON XV 1, 28: πάντες μὲν γὰρ οἱ περὶ Ἀλέξανδρον τὸ θαυμαστὸν ἀντὶ τἀληθοῦς ἀπεδέχοντο μᾶλλον (Onesikr. 134 T 10). | |
2b,153,T6 | —II 1, 6: οὐδὲ τοῦτο δὲ ἀπίθανον τοῦ Πατροκλέους, ὅτι φησὶ τοὺς Ἀλεξάνδρωι συστρατεύσαντας ἐπιδρομάδην ἱστορῆσαι ἕκαστα, αὐτὸν δὲ Ἀλέξανδρον ἀκριβῶσαι, ἀναγραψάντων τὴν ὅλην χώραν τῶν ἐμπειροτάτων αὐτῶι. | |
2b,153,F1 | P. OX. 13: η̣ντ̣[.... | .]ρ̣ιω[....] ἀνῆλθον. [ἃ τοί]|νυν περὶ τὴν σὴν βασι‐ λε[ίαν] | καὶ τὴν οἰκίαν τὴν τ̣[ῶν] | σῶν ἑταίρων παρηνό[μη]|σαν, εἰ καὶ τυγχάνεις [εἰ]|δώς, ὅμως ἔδοξέ μο[ι γρά]|ψαι πρός σε διὰ βραχέω[ν, ἵ]|να μὴ δοκῆις ἀπο‐ λελε[ῖφθαί] | με τούτων. Θηβαῖοι γὰρ πρῶτον μὲν Ἀμύνταν [τὸν] | πατέρα τὸν Φιλίππου | |
| 5 | μ[ε]|τ’ Ὀλυνθίων ἐπεχείρησα[ν] | ἐκβαλ[εῖ]ν μὲν ἐκ τῆς χώ|ρας, ἀπ[οστ]ερ[ῆ]σαι δὲ τῆς βα|σιλεία[ς, καίπερ] οὔτε πρό|τερον ἀ̣[δικηθ]έ̣ντες ὑπ|[ὸ τοῦ βασιλέως ο]ὐδ̣ὲν̣ ** | |
2b,153,F2 | STRABON XV 1, 35: ἐκδέδοται δέ τις καὶ Κρατεροῦ πρὸς τὴν μητέρα Ἀριστοπάτραν ἐπιστολή, πολλά τε ἄλλα παράδοξα φράζουσα καὶ οὐχ ὁμολογοῦσα οὐδενί, καὶ δὴ καὶ τὸ μέχρι τοῦ Γάγγου προελθεῖν τὸν Ἀλέξανδρον· αὐτός τέ φησιν ἰδεῖν τὸν ποταμὸν καὶ κήτη τὰ ἐν αὐτῶι καὶ μεγέθους καὶ πλάτους καὶ βάθους πόρρω | |
| 5 | πίστεως μᾶλλον ἢ ἐγγύς. ὅτι μὲν γὰρ μέγιστος τῶν μνημονευομένων κατὰ τὰς τρεῖς ἠπείρους, καὶ μετ’ αὐτὸν ὁ Ἰνδός, τρίτος δὲ καὶ τέταρτος ὁ Ἴστρος καὶ ὁ Νεῖλος, ἱκανῶς συμφωνεῖται· τὰ καθ’ ἕκαστα δ’ ἄλλοι ἄλλως περὶ αὐτοῦ λέγουσιν, οἱ μὲν τριάκοντα σταδίων τοὐλάχιστον πλάτος, οἱ δὲ καὶ † τριῶν, Μεγασθένης (III) δέ, ὅταν ἦι μέτριος καὶ εἰς ἑκατὸν εὐρύνεσθαι, βάθος δὲ εἴκοσι ὀργυιῶν τοὐλάχιστον. | |
2b,153,F3 | INDEX LIBR. ARISTOT. HESYCH. 176—178: Περὶ Ἀλεξάνδρου η. | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ. | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν. | |
2b,153,F4 | THEMIST. or. 3 p. 55, 10 Dind.: .... ἀνακηρύττειν σε οὐκ ἀναίνεται μετὰ πλείονος τῆς παρρησίας ἢ Ξενοφῶν Ἀγησίλαον καὶ Ἀλέξανδρον Ἀριστοτέλης καὶ τὰ τελευταῖα δὴ ταῦτα ὁ Ζήνωνος ἐραστὴς τὸν καθ’ ἑαυτὸν βασιλέα. | |
2b,153,F5 | RUTIL. LUPUS I 18 p. 11, 6 Halm: item Aristotelis (F 594 Rose): «Ale‐ xandro enim Macedoni neque in deliberando consilium neque in proeliando virtus neque in beneficio benignitas deerat, sed dumtaxat in supplicio crudelitas. nam cum aliqua res dubia accidisset, apparebat sapientissimus: cum autem con‐ | |
| 5 | fligendum esset cum hostibus, fortissimus; cum vero praemium dignis tribuendum, liberalissimus; at cum animadvertendum, clementissimus.» | |
2b,153,F6 | SUID. s. Δίων ὁ Πασικράτους ... ὃν Χρυσόστομον ἐκάλεσαν ...... ἔγραψεν | |
| .... Περὶ τῶν Ἀλεξάνδρου ἀρετῶν η. | 823 | |
2b,153,F7 | P. FREIB. 7—8: col. I—II ]Ι̣[ | Μ̣νήσιππος. | [τί ὀξ]ὺ̣ φε̣[ρ]όμενος, ὦ Κα〈λ〉λίστρατε, πυκ̣νό̣τερα | [περι]σκ̣έπ̣τηι καὶ τύπτεις ἑαυτοῦ τὴν κεφαλήν; | [τί νυ]νε[ὶ ο]ὐ̣[κ] ἀνθ̣ο̣ρᾶις μὰ Δι’ ἀλγ̣ε̣ι̣νότερός τε ἢ κατ’ ἀ|[ξί]α̣ν προελήλυθας; ἐπί‐ στησον οὖν κατὰ τὸ γενναῖον | [καὶ] λέγε μοι θαρρῶ̣ν̣, τί σοι συμβεβή̣κ̣ει. τῆι γὰρ | |
| 5 | Μακεδό|[νω]ν εὐψυχείαι πρέπον ἐστὶν ἐν μὲν ταῖς πράξεσι τ̣ὰ̣ | [ἀπὸ] τ̣ῶν ὅ̣πλων, ἐν δὲ ταῖς ψ̣υχαῖς τὰ ἀπὸ τῆς εὐγνω|[μ]ο̣σύν̣ης μαρ̣τυρ̣ε[ῖ]σ̣θαι, ἵνα τ̣ὰ̣ μὲν τρόπαια κηρύσσηι | [τὴ]ν̣ τοῦ σώματος ἀρετήν, τὰ δὲ δόγματα μαρτυρῆι | [τὴ]ν̣ τ̣ῆς̣ ψυχῆς εὐγένειαν. Κ̣αλλ̣ί̣στρατος. | [περ]ισ̣κ̣όπει, περισκόπει πανταχοῦ, Μνήσιππε, μή τις | [προ]σ̣αγωγὸς ἢ κατάσκο̣πός τις ἡμῶν κατ̣ακροᾶται. | [οὐ] δήπ[ο]υ νόμοι οὐδὲ δημο‐ | |
| 10 | κρατεία κατὰ Μακεδονίαν, | [ἀλλὰ τυ]ρ̣αννίδι καὶ φόβωι ὑποτετάγμεθ̣[α]. Ἀ̣[ν]τ̣ί‐ πατρος γὰρ | [.]ε[.] [..] μὲν προπετέστερος ὑπάρχω̣ν̣ κα[ὶ] ἰτ̣[α]μ̣ός, οὐχ ἁρ|[μόζ]ει̣ δ̣ὲ̣ δ̣ι̣α̣δ̣ήματά τε καὶ πορφύρα̣ [αὐτῶι ......]ο̣[.]δες | [....]χ̣ο̣[..] μ̣ητέρα Ὀλυμπιάδα προσσ̣[........]λ̣υ̣[.] | [.........], ὦ Μνήσιππε, ἐπὶ τοῖς γε[γενημένοις· οὐ | γ]ὰ[ρ ἀπ‐ ηλλ]άγη Ἀλέξανδρος κατορ̣υ̣[χεὶς ὡς θνητός, ἀλ|λὰ ὡς θεὸς ἐτε]λ̣εύτησεν. Μνήσιπ‐ | |
| 15 | πος. | [.........]ι̣ν, ὦ Καλλίστρατε, γ̣[** | ...........]ι̣ν ὁ̣ Ἀντίπατρος [** | .......... ν]ὴ̣ Δία ἁ̣[ρ]μόζετα̣ι̣ λ̣[** οὐ γὰρ ὡς ὁ τυ|χὼν βασιλεὺς ἔ]ζη, ἀλλὰ ἐκ π̣α̣[ιδὸς ἄριστα πᾶσιν ἐφέστηκε | τοῖς πράγμασιν, ὅ]τ̣ε δὲ ἐτελεύτησ[ε, δῆλον ἦν ὡς οὐδὲν θειό]‖τερον τῆς Ἀλεξάνδρου ψυχῆς, ὡς θ̣νητὸς ὢν | βίον ἔσχεν̣ ε̣ἰς ἀθανασίαν δόξης, Ἀντίπατρος | δ’ αὑτὸν ποιήσεται ἁπάσης Μακεδονίας | ἐ̣χθρόν. τοιγαροῦν ἡ Ἀλεξάνδρου θ〈ε〉ιότης | |
| 20 | ⟦των⟧ | τ̣[ὸ]ν̣ τῆς ἡγε̣[μ]ονίας ὅρον ἐκτέθειται. ἀλλ’ αὐτὸς | Ἀντί̣π̣ατρος π[ρ]οέρ‐ χεται· μεταστῆναι. Ἀντίπατρος. | Μ̣ακε̣δ̣ονία μὲν εὐδαίμων καὶ πάλαι, νῦν μέν|(τοι)— col. III ** | ** | ** | *]ι̣.ν̣ο̣[ | **]πων̣ο̣[ | **]τ̣ωπ̣ερ̣[ | **].αφικε̣[ | ........... Μέν]αι[χμος ** | *]π̣ηδ[...........]υ̣σ̣ετοξα[ | .......... ὡ]ς̣ ἦλθο[ν πρὸς Ὀλυ]μ‐ πιάδα [..... | .........]γ̣γυς, ἀπο̣[.......] αὐτῆ̣ς ‘κα[...... | Ἀλέξαν]δ̣[ρ]οσ̣‘ φησί | |
| 25 | ‘τ̣[......]τ̣ι̣ν οἷ̣α̣ γυν[* | ......]χ̣ο̣υ. τὸ γὰ̣ρ αὐτ̣[ὸ γέγρ]α̣φα (?) καὶ ἐ̣ν το[......] δ̣ο̣[......]α̣ρ̣ι̣ν̣δ̣ε καταλ̣[....]οις γυν[αι]κὸς [....]ε̣ν̣ | [........]α̣ κ̣αὶ ἡ Στερ̣ο̣π̣ὴ Ἀλέξανδρον αὐτόθ̣[..... | .......] ἀ̣ν̣έτειλε τῶν Φιλιππε̣[ίω]ν̣ υ̣ἱῶν σ̣ο̣φ̣ω̣[. | ........].. | |
| κεκλῆσθαι μᾶλλον [ἢ] ε̣ἶ̣ν̣αι Ἀντίπ[α]τρ̣ος̣ | [ποιεῖ αὐ]τ̣ὴν βασιλίδα‘ Ἀντίπατρος. | [......] κ̣ο̣λ̣ύ̣μεθα ἴσως παρ’ Ὀλυμπιάδι αἰσθο|[μένηι, μισοῦντας] τὸν κόμπον τῆς | 824 | |
| 30 | ῥήσεως· δεῖ πάν|[τας πτοεῖσθαι (?) τῶι] δράκοντι καὶ τοῖς ἐφε̣υ̣ρημένοις, | [οἷς εἰς θεοὺς] ἐ̣νέκρινε τὸν βασ[ι]λέα, δι’ ἃ καὶ | [......... τ]ὴν πολλάκις φέρουσαν καὶ πολύ. | [ἡμῖν δὲ μέθη] ἐθρυλήθη καὶ τύπ̣ωμ̣α Δαρείου | [καὶ ἑταίρ]ω̣ν̣ θάνατο[ι], ὧν Ἀλέξανδρος σύνοιδεν | [αἴτιος ὤν. εἰ δ’ οὐ] κ̣ατὰ μῦθό[ν] ἐστι τεθνηκώς, αἰνηθεὶς | [μάτην, καὶ βασ]ιλέων, γνώσεταί με δεσπότην | [ὄντα. τὸ ν]ῦν γὰρ ἀδοξεῖ, αἰσθήσεται | |
| 35 | δ’ ἐμοῦ κολαζο|[μένη κα]τ̣ὰ̣ σθένος. ἀλλ’ ἴθι, Μέναιχμε, μετὰ τὸ | [..........]τ̣ου καὶ τὴν τοὺς θεοὺς ἀ̣κηδ̣ο̣ῦσαν | col. IV ...]ο̣σ[.........]ν [.** (Κάσσανδρος.) | [.]ω̣τ̣ης [......] εσοχη̣[* | .]ε̣δυει̣ [......]ειωι̣ [* | .]ν̣γ̣υος σὸν μὲν ἴσως, βα[σιλεῦ, παντὶ σθένει ἐπι|κου]ρεῖν τῶι γέ̣ σου ὀφ[θαλμῶι *] | τυγχάν[ο]υσιν οἱ φό̣[** ἔ|β]αλλεν, ὃ κατώ〈ι〉κνει ὑπ[** | .]σι. νῦν | |
| 40 | γὰρ οὐκ ἄλλο τ[ι κατηγορεῖ ἡ Ὀλυμ]|π̣ιὰς τοῦ γυναικίου ἢ̣ [..........]ρ̣[*] | τὸν γάμον τ̣ι̣αφ̣ωσ̣ο̣ι̣τ̣υ[.........]ω[*] | ἀντιλέγει λόγοις [.]υ̣κ[........]α̣ν[*] | λ̣η, ἀλλ’ εἰς ἐπίτασιν ση[.....]ρ̣οσεχει̣[*] | δ’ αὐτῆι, συνγνώμη, καὶ [γὰρ τ]ὸ ἀπὸ τῆς τύχη[ς] | προσφάτως̣ π̣αρέστη· τέθνηκεν Ἀλέξαν|δρος· ὡς καὶ 〈εἰ〉 μὴ γεγεννήκει τὸν βασιλέα, ἀνάγκην εἶχε πενθεῖν, καὶ ὅτι γεγεννή|κει. καλὸν μὲν οὖν, ὦ βασιλεῦ, περιμεῖναι | |
| 45 | τὴν | γυναῖκαν καὶ ἐν τοιούτοις ὑπάρχουσα. | τὸ γὰρ π[ρο]πετὲς τῆς ἀρνήσεως ἡ μεταμέ|λεια κ̣ε̣λ̣α̣μ̣υ̣σαι. Ἀντίπατρος. | σὺ μὲν καλῶς ἔλεξας, ὦ Κάσσανδρε, καὶ σοῦ | τὸ λῆμ̣ά̣ [ἐ]σ̣τι χρησ̣[τ]ῶν καὶ ἐν πολέμοις καὶ ἐν | γνώμηι ἄριστον. [ἀ]λ̣λ’ ὁρῶ προσιοῦσαν τὴν θεο|μήτορα καὶ τοῖ̣ς̣ [διασκ]ε̣υῆς μύθοις μεγάλα | φρονοῦσα καὶ το̣ὺ̣[ς ἐ]πιχωρίους βασιλεῖς ἀδ̣ο|ξοῦσα. καὶ τὰ πρὸ̣ς̣ ἡ̣μ̣ᾶς Ὀλυμπιὰς οὕτω σο|βα̣‐ | |
2b,153,F7(50) | ρῶς̣ κ̣α̣ὶ̣ τυραν[νι]κῶς. ἔξεστι γάρ σοι δια|λέγεσθα̣ι ομ̣ο̣κ̣ι̣π̣.ονιας̣ο̣υ̣β̣ασ[ι]λε̣υσ̣[ | |
2b,153,F8 | P. OX. 216: [βούλεσθε οὖν] | ἀπὸ μιᾶς ἐπιστολ[ῆς ἀ]πει|λῆς? δουλείαν ἀντ’ ἐλευ|θερίας ἀντικαταλλάσσε|σθαι; καὶ ποῦ τὸ περιμάχη|τον οἴχεται φρόνημα τῆς ἡγεμονίας; ἐπιζητῶ | γάρ, εἰ μή τι διαμαρτάνω | τῶι λογισμῶι. φησὶν ἡμῖν πολεμήσειν καὶ ἡμεῖς | ἐκ[είνωι ........]..ων | ... (zerstörte reste) ‖ [τίνα τῶν | |
| 5 | συμμά|χω]ν̣ ἀπολωλ̣έ̣κα[μεν; ποῦ | τὰ] τείχη τῆς πό[λεως πέ]|π̣τ̣ωκεν; τίς αἰχμ[ά‐ λωτος] | ἡμῶν γέγονεν; [πότε] | πεζο|μαχοῦντες ἢ ναυμαχοῦντες | λελείμμεθα; ἐνταῦθα | |
| γὰρ | ἄνθρωποι περιγεγ[ρα]μμέ|νοι πάσας τὰς ἐλπίδας τῶι | τῆς ἀνάγκης καιρῶι δουλεύ|σουσι. ἡμῖν δ’ ἀπόρθητός | ἐστιν ἡ δημοκρατία· ὁμονο|οῦμεν πρὸς ἀλλή‐ λους· τοῖς νό|μοις ἐνμένομεν· καρτερεῖν | ἐν τοῖς δεινοῖς ἐπιστάμε|θα· τὴν τῆς | 825 | |
| 10 | ἐλευθερίας τά|ξιν οὐκ ἐνκαταλείπομεν. | ⟦ἐν⟧ τοῖς ὅπλοις νικήσας | νεανικευέσθω, ταῖς δ’ ἀπὸ | τῶν ἐπιστολῶν ἀπειλαῖς | τοὺς βαρβάρους ἐξαπατάτω. | ἡ δὲ τῶν Ἀθηναίων πόλις | ἐπιτάττειν, οὐχ ὑπακούειν | [ἐπίσταται]· καὶ δ[ικά]ζ̣ε̣[ιν ** | |
2b,153,F9 | P. BEROL. 13044: ...] κ̣[α]ὶ̣ ἄ̣λ̣λ̣ο τι̣ .[.. | ...].ν τιμῶ̣σιν | [... Ἀλέξ]αν[δ]ρο̣ς̣ ὑπαις | [** ε̣φασι.ε | [**...].ν. Ἀλέξα[ν | **]ι̣ τοῦ ε̣ι*** ‖ ἐγὼ προστάξω κρίνειν, οὗτος ὑμῶν ἔσται βραβευτής, καὶ ἐὰν εὖ δόξηι κεκρινέναι, οὗτος | ζῶν ἀφεθήσεται μόνοσ‘. ἠρώτησεν οὖν εἷς τῶν Γυμνοσοφιστῶν, εἰ καὶ τὴν αἰτίαν προστιθῶσιν. | |
| 5 | δοθέν|τος δὲ τούτου τὸν πρῶτον ἠρώτησεν, πότερον αὐτῶι δοκοῦσιν οἱ ζῶντες ἢ οἱ τεθνηκότες εἶναι πλείους | τὸν ἀριθμὸν ἢ τοὐναντίον. τὸν δ’ εἰπεῖν τοὺς ζῶντας. ‘οὐ δίκαιον γάρ‘ ἔφη ‘τῶν οὐκ ὄντων τοὺς ὄντας εἶναι | πλείουσ‘. μετὰ δὲ τοῦτον ἠρώτα τὸν ἐχόμενον, πότερα 〈——〉 τὴν γῆν, καὶ γὰρ αὐτὴν τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς εἶ|ναι. τὸν τρίτον ἤρετο, τί πανουργότατον αὐτῶι δοκεῖ εἶναι ζῶιον. τὸν δ’ | |
| 10 | εἰπεῖν ‘ὃ μὴ γινώσκει μηδεὶς ἀνθρώ‖πων‘. τὸν δὲ τέταρτον ἠρώτα Σαβειλὼ ἡ[γού‐ μ]ενον αὐτῶν εἰς τί συνεβούλευσεν μά|χεσθαι πρὸς αὐτόν. τὸν δ’ εἰπεῖν· ‘ὅπως ἂν αὐτῶι συμβαίηι 〈ἢ〉 καλῶς ζῆν ἢ καλῶς ἀποθανεῖν.‘ τὸν πέμπτον | ἐκέλευσεν λέγειν, πότερον ἡμέρα πρότερον γέγονεν ἢ νύξ· τοῦτον δ’ ἀποκριθῆναι 〈——〉 νυκτὶ μιᾶι πρότερον ἡμέ|ρας. διαπορουμένου δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου περὶ τού〈των〉 | |
| 15 | νοήσαντα τὸν Ἰνδὸν εἰπεῖν, ὅτι τοῖς ἀπόροις τῶν ἐρωτημά|των ἀπόρους εἶναι καὶ τὰς ἀποκρίσεις συμβαίνει. τὸν ἕκτον ἠρώτα, τί ποιῶν ἄν τις ὑπὸ ἀνθρώπων ἀγαπῶιτο μά|λιστα. τὸν δὲ εἰπεῖν ‘[εἰ] κράτιστος ὢν μηθεν[ὶ φο]βερὸς εἴη‘. τὸν δὲ ἕβδομον ἠρώτα, τί ‖ ποιῶν ἄν τις γένοιτο θεός. τὸν δ’ εἰπεῖ[ν· ‘ὃ μὴ] δυνατόν ἐστιν ἄνθρωπον ποιεῖν, εἰ π[οιήσει]|εν τις.‘ τὸν ὄγδοον ἠρώτα πότερον ἰσχυρότατόν | |
| 20 | ἐστιν θάνατος ἢ ζωή. τὸν δὲ ἀποκριθῆναι τὴν ζωήν· τὴν μὲν γὰρ | ἐξ οὐκ ὄντων ὄντας ποιεῖν, τὸν δὲ θάνατον ἐξ ὄντων [οὐκ] ὄντας. τὸν ἔσχατον ἐκέλευε λέγειν, πόσον τινὰ | χρόνον ἂν καλῶ[ς ἔχοι |ζῆν]. 〈τὸν δ’〉 εἰπεῖν ἕω̣[ς ἂν .]. ὑ̣π̣ο̣λ̣ά̣[βηι .]ωντα.[..]κρ... ε̣ἶναι̣ [.].ετερο[..]τ̣αι...[.... λοιποῦ] | δ’ ὄντος ἑ[νὸς τοῦ ......]τος κρίνειν τὰς ἀποκρίσεις ἠρώτησε τοῦτον, τίς αὐτῶν δοκεῖ κάκιστον ἀπο‐ | |
| 25 | κεκρίσθαι καὶ | ‘ὅπως μὴ δόξηισ‘ ἔφη ‘ἀμελεῖν χαριζόμενοσ‘. τὸν δ[ὲ μὴ βουλό‐ μενον ‖ δι’ αὑτοῦ μηθ]ένα ἀπο[λέσθαι εἰπ]εῖν τὸν ἕ[τερον ἀε]ὶ θατέρου [χεῖρον | |
| ἀ]ποκεκρί|σθαι. ‘τοιγαροῦν‘ ἔφη ‘πάντες ἀποθανεῖσθε, σὺ δὲ πρῶτος τοιαῦτα κρίνων‘. τὸν δ’ εἰπεῖν· ἀλλὰ μήν, Ἀλέξανδρε, | 〈οὐ βασι〉λικόν ἐστι [ψεύδεσθαι]. ἔφης γὰρ· [‘ὃν ἂν ἐγὼ προσ]τ[άξω *** ‖ εται γὰρ ἡμᾶς ὁ λόγος. τό γε μὴ〈〈ν〉〉 ἀδίκως ἀπο‐ | 826 | |
| 30 | κτείνειν οὐχ ἡμῖν ἔστιν, ἀλλὰ σοὶ φυλακτέον.‘ | τὸν δὲ Ἀλέξανδρον ἀκούσαντα κρῖναι σοφοὺς εἶναι τοὺς ἄνδρας 〈καὶ〉 προστάξαι δόντας ἱματισμὸν ἀφεῖναι πάντας. | |
2b,153,F10a | PORPHYR. Horat. A P 357: poeta pessimus fuit Choerilus, qui Ale‐ xandrum secutus opera eius descripsit. huius omnino septem versus laudabantur (s. Amyntas 122 F 2). cui Alexander dixisse fertur, multum malle se Thersiten iam Homeri esse quam Choerili Achillen. | |
2b,153,F10b | HORAT. epp. II 1, 232: gratus Alexandro regi magno fuit ille Choerilus, incultis qui versibus et male natis rettulit acceptos, regale nomisma, Philippos. | |
2b,153,F10c | PHILODEM. Π. ποιημ. (P 994; Usener Kl. Schr. I 328): ὑπολάμβανε κατὰ τὸ συνέχον καὶ κυριώτατον τῶν ἐμ ποιητικῆι διαφέρειν Χοιρίλον καὶ Ἀναξιμένην (72 T 26) Ὁμήρου καὶ Καρκίνον καὶ Κλεαίνετον Εὐριπίδου καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς πονηροὺς ἐν ποιητικῆι τῶν ἀρίστων. | |
2b,153,F11a | CURT. RUF. Hist. Al. VIII 5, 7—8: ... Graecorum, qui professionem honestarum artium malis conruperant moribus, Agis quidem Argivus, pessimorum carminum post Choerilum conditor, et ex Sicilia Cleo (F 10c) ..... | |
2b,153,F11b | ARRIAN. An. IV 9, 9: καὶ δὴ καὶ τῶν σοφιστῶν τῶν ἀμφ’ αὐτὸν Ἀνάξαρχόν τε καὶ Ἆγιν Ἀργεῖον ἐποποιόν. | |
2b,153,F12b | SEXT. EMP. adv. gramm. I 282: λέγεται γὰρ αὐτὸν (sc. Πύρρωνα) καὶ ποίησιν εἰς τὸν Μακεδόνα Ἀλέξανδρον γράψαντα μυρίοις χρυσοῖς τετιμῆσθαι. | |
2b,153,F13 | STEPH. BYZ. s. Ὑστάσπαι· .... Νέστωρ (sc. Λαρανδεὺς ἐκ Λυκίας, ἐποποιός, πατὴρ Πεισάνδρου τοῦ ποιητοῦ, γεγονὼς ἐπὶ Σεβήρου τοῦ βασιλέως SUID. s. v.) δ’ ἐν τῆι α τῆς Ἀλεξανδρειάδος. | |
2b,153,F14a | SUID. s. Σωτήριχος Ὀασίτης· ἐποποιός, γεγονὼς ἐπὶ Διοκλητιανοῦ. Ἐγκώμιον εἰς Διοκλητιανόν· Βασσαρικὰ ἤτοι Διονυσιακά, βιβλία δ· Τὰ κατὰ Πάνθειαν τὴν Βαβυλωνίαν· Τὰ κατὰ Ἀριάδνην· Βίον Ἀπολλωνίου τοῦ Τυανέως· Πύθωνα ἢ Ἀλεξανδριακόν (ἔστι δὲ ἱστορία Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος, ὅτε Θήβας | |
| 5 | παρέλαβε)· καὶ ἄλλα. | |
2b,153,F14b | STEPH. BYZ. s. Ὕασις· ... λέγεται καὶ Ὄασις καὶ ὁ πολίτης Ὀασίτης, ὁ ποιητὴς Σωτήριχος, ὁ καὶ τὰ πάτρια γεγραφώς. | |
2b,153,F15a | SUID. s. Ἀρριανός, ἐποποιός· Μετάφρασιν τῶν Γεωργικῶν τοῦ Βεργιλλίου ἐπικῶς ποιήσας· Ἀλεξανδριάδα (ἔστι δὲ κατὰ τὸν Μακεδόνα ἐν ῥαψωιδίαις εἴκοσι καὶ τέσσαρσιν)· Εἰς Ἄτταλον τὸν Περγαμηνὸν ποιήματα. | |
2b,153,F15b | STEPH. BYZ. s. Ἀστραία· πόλις Ἰλλυρίας. Ἀδριανὸς Ἀλεξανδρειάδος α ‘οἳ δ’ ἔχον Ἀστραίαν τε Δόβηρά τε‘. | |
2b,153,F15c | —s. Σάνεια· πόλις Ἰνδική, ὡς Ἀδριανὸς Ἀλεξανδρειάδος ζ. | 827 |