TLG 0656 002 :: DIOSCORIDES PEDANIUS :: Euporista vel De simplicibus medicinis DIOSCORIDES PEDANIUS Med., Dioscurides Pedianus Cf. et Pseudo–DIOSCORIDES Med. (1118) Euporista vel De simplicibus medicinis Citation: Book — chapter — section — (line) | ||
1t1 | ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΟΥ ΑΝΑΖΑΡΒΕΩΣ ΠΕΡΙ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ | |
1Pr1 | Ἡ τῶν ἁπλῶν φαρμάκων παράδοσις, τιμιώτατε Ἀνδρό‐ μαχε, τῆς τῶν ποικίλων ἀποδεκτοτέρα πέφυκεν, οὐ μόνον διὰ τὸ εὐπαρακολούθητον ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ εὐπόριστον, καὶ διὰ τὸ αὐτῶν τῶν προσφερομένων ἑκάστου τὴν δύναμιν φανερὰν ὑπάρ‐ | |
5 | χειν τοῖς προσφερομένοις καὶ χρωμένοις, ἀπολελυμένην καὶ ἀνεπίμεικτον ἑτέρου γένους ὑπάρχουσαν, λαμβάνεσθαί τε ῥᾳδίως ἐξ αὐτῆς τὸ ὡς πρὸς τὰ πάθη κατάλληλον, ὅπερ ἐπὶ τῶν ποικιλωτέρων οὐχ ὁρᾶται γινόμενον φαρμάκων· ἀναφέρεται γὰρ ἐπ’ ἐκείνων οὐκ ἐπὶ τὰς κατὰ μέρος τῶν μειγνυμένων ἐνερ‐ | |
---|---|---|
10 | γείας ἡ δύναμις, ἐπὶ δὲ τὴν ἐκ τῆς μείξεως ἀνεκλάλητον ἀλληλουχίαν. ἀνατίθεμεν δὲ σοὶ τὰ βιβλία τῷ δυναμένῳ ἐπι‐ κρῖναι δι’ ἧς ἔχεις ἐμπειρίας τῶν ἡμετέρων πόνων, καὶ διότι ὀφείλεται ἀνδρὶ ἀποδεχομένῳ ἡμᾶς ἡ τοιαύτη χάρις. ποιησό‐ μεθα δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῶν περὶ κεφαλὴν συνισταμένων πα‐ | |
15 | θῶν, προδιαστειλάμενοι ὅτι ὅσα ἐν ποτήματος μέρει παρα‐ λαμβάνομεν ἐπὶ τῶν ἐντοσθιδίων, ταῦτα ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐπὶ τῶν κεχρονισμένων ἤδη καὶ τύλον ἐχουσῶν ἐγκρίνομεν διαθέ‐ σεων, οὐκ ἀγνοοῦντες ὅτι πρόσφατον πάθος διὰ τῆς κοινῆς | |
καὶ ἀπεριέργου θεραπεύεται ἀγωγῆς. | 151 | |
1.1.1 | πρὸς κεφαλαλγίας προσφάτους δίχα πυρετοῦ γινομένας ὠφελεῖν πέφυκεν ἔλαιον ἐμβρεχόμενον τὸ ἐκ τῆς ἀγριάδος ἐλαίας, ῥόδινον, μυρσίνινον, ἀμυγδάλινον, μήλινον, οἰνάνθινον· ποιεῖ δὲ ταῦτα καὶ μετὰ ὄξους καὶ μετὰ χυλῶν ἐνίοτε παρα‐ | |
5 | μειγνυμένων ἀνδράχνης, ἀειζώου, ἑλξίνης, στρύχνου, τριβόλου χλωροῦ, μυοσώτου. ποιεῖ δὲ καὶ τὸ ψύλλιον σὺν ὄξει βραχὲν καὶ ῥοδίνῳ, καὶ τῆλις ἀποβραχεῖσα ἐν ὕδατι καὶ ἑψηθεῖσα ἐπ’ ὀλίγον ἕως γλισγράσματος, αὐτῆς μετὰ ῥοδίνου καὶ ὄξους ἐμβρεχομένης. | |
1.2.1 | πρὸς δὲ τὰς χρονίας κεφαλαλγίας ὀνίνησιν ἐμβρεχόμενα σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ ταῦτα· σφονδύλιον, πευκέδανον, ἄγνου σπέρμα σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ γλοιοποιηθέν, ὤκιμον, ἄμωμον, δαφνίδες, ἕρπυλλον, καλαμίνθη, κόνυζα ἡ λεπτόφυλλος, πήγανον, | |
5 | ἀμύγδαλα πικρά, καὶ τὰ ἀποζέματα δὲ τούτων, μειγνύμενα δὲ τῷ ὄξει καὶ ῥοδίνῳ ποιεῖ· πρὸς δὲ τούτοις σκαμμωνίας τε καὶ συκα‐ μίνου ὀπός, 〈καὶ〉 καταπλασσομένου δὲ τοῦ μετώπου καὶ κροτά‐ | |
1.2.2 | φων, ἐνίοτε δὲ εἰ ἐπείγοι καὶ ὅλης τῆς κεφαλῆς. ἁρμόζει δὲ μετὰ ἀλφίτου ἢ ἄρτου ταῦτα· ἡδύοσμον ὑγρὸν καὶ ξηρόν, ἀνδράχνη, ὑοσκυάμου φύλλα, στρύχνου, κορίου, σέριδος, πολυγόνου, ἀειζώου, σισυμβρίου τῆς καλουμένης καρδαμίνης. μετὰ ὄξους δὲ καὶ ῥοδί‐ | |
5 | νου μειχθέντα καταπλάσσεται· ἄγνου φύλλα, ἀλόη, ἀμύγδαλα | |
πικρά, μελίλωτον, μύρτα, ὀξυμυρσίνης καρπός, οἰνάνθη, ῥόδα, ῥίζα ἴριδος ξηρά, ἀγριελαίας ἄνθη, μελάνθιον, σταφὶς ἀγρία μετὰ δαφνίδων, μάλιστα 〈δὲ〉 ἐπὶ τῶν χρονίων, σήσαμον ὁμοί‐ ως, αἴρινον ἄλευρον μετὰ στέατος χηνείου καὶ 〈καθ’ ἑ〉αυτὸ | 152 | |
1.2.3 | ἐπὶ τῶν κεχρονισμένων ἤδη· ἢ κάρδαμον φώξας λεῖον ἀναλάμ‐ βανε ὄξει καὶ ῥοδίνῳ καὶ ἐμπλάσας ἐπιτίθει ἐπὶ τοῦ μετώ‐ που, ἢ κάρυα Ποντικὰ καὶ πήγανον ὀλίγον λεῖα σὺν ῥοδίνῳ ὁμοίως, ἢ σμύρναν καὶ νάρδου στάχυν καὶ καρδάμωμον ἴσα σὺν | |
5 | ῥοδίνῳ, ἢ ὀρίγανον λεῖον ἐν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ φυράσας, ἢ σικύου ἀγρίου ῥίζαν ξηρὰν λείαν σὺν οἴνῳ Ἀμινναίῳ, ἢ ἴρεως λείας ὀξύβαφον, 〈ἢ〉 πεπέρεως κόκκους ζʹ σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ. | |
1.3.1 | ἐγχεόμενα δὲ ταῖς ῥισὶ σὺν μέλιτι καθαίρει καὶ διὰ στόματος ὠφελίμως—χρώμεθα δὲ αὐτοῖς ἐπὶ τῶν κεχρονισμέ‐ νων κεφαλαλγιῶν καὶ πρὸς μηδὲν τῶν ἄλλων βοηθημάτων ὑπ‐ ακουουσῶν—ἀναγαλλίδος χυλός, πρασίου, κυκλαμίνου ῥίζης, | |
5 | ἀνεμώνης ῥίζης, σικύου ἀγρίου ῥίζης, χελιδονίου τοῦ μικροῦ τῶν ῥιζῶν, κισσοῦ φύλλων, κράμβης φύλλων, τευτλίου λευκοῦ τῆς ῥίζης, ἴρινον μύρον. ξηρὰ δὲ λεῖα ἐγχεῖται σὺν μέλιτι στρούθιον, δαφνοειδοῦς σπέρμα, ἶρις ξηρά, ἐλλέβορος λευκός, καστόριον, νίτρον, σάμψουχον, πέπερι, σταφὶς ἀγρία, μελάνθιον | |
10 | σὺν ἰρίνῳ 〈ἐλαίῳ〉, ἐλατήριον σὺν ὕδατι. | |
1.4.1 | ὑποθυμιώμενον δὲ ταῖς ῥισὶν διὰ τῆς τῶν ἀτμῶν ἀνα‐ | |
δόσεως ὠφελεῖ ἄνησσον. ὠφελεῖ δὲ κατὰ τοὺς ἰδίους καιροὺς παραλαμβανόμενα καὶ τὰ πταρμικά· ἔστι δὲ ἐλλέβορος 〈λευκόσ〉, [καὶ] καστόριον, πέπερι, στρούθιον, σίνηπυ, ἰὸς ξυστός, τριχο‐ | 153 | |
5 | μανὲς λεῖον ἐντιθέμενον ταῖς ῥισὶν καὶ ἡ λεγομένη πταρ‐ μικὴ πόα. | |
1.5.1 | καὶ οἱ ἀποφλεγματισμοὶ δὲ οὐκ ἀνωφελῶς ἐπὶ τῶν χρο‐ νίως κεφαλαλγούντων παραλαμβάνονται. ἐπιτηδεύονται δὲ διαμασωμένων τούτων· δαφνοειδοῦς σπέρματος, καππάρεως τοῦ ἐκ τῶν ἀπίων καρποῦ, κρήθμου, καρδάμου καρποῦ, μαστίχης, | |
5 | νάπυος, πεπέρεως στρογγύλου καὶ μακροῦ, πυρέθρου καὶ σταφί‐ δος ἀγρίας μετὰ νίτρου καὶ πεπέρεως—καίει δὲ 〈τὴν〉 ἀρτηρίαν —, ἀνεμώνης ῥίζα, σταφὶς ἐκγεγιγαρτισμένη μετὰ πεπέρεως, θύμον, ὕσσωπον, στρούθιον. | |
1.6.1 | ὑπατμιζόμενα δὲ πρὸς ὠφελείας καθίσταται θάλασσα θερμὴ σὺν ὄξει ἑψομένη. εἰ δέ ποτε ἀναγκαζοίμεθα δι’ ὑπερ‐ βολὴν ἀλγημάτων καὶ ἐπὶ ποικιλωτέρας ἔρχεσθαι βοηθείας, χρησόμεθα μετὰ τῶν προειρημένων καὶ καταντλήμασιν ἐψιλω‐ | |
5 | μένης τῆς κεφαλῆς, ἀποζέματι κυπαρίσσου, δάφνης, μήκωνος κωδυῶν ξηρῶν, ἄγνου φύλλων καὶ καρποῦ μήκωνος τῆς ῥοιάδος τῶν κεφαλῶν. χρώμεθα δὲ τούτοις καὶ ἐπὶ τῶν φρενιτικῶν· ὑπνωτικὰ γὰρ ἄγαν καθεστήκασιν. | |
1.7.1 | κατάρρους δὲ τοὺς ἐν μυκτῆρσιν ἐφίστησιν ἄσφαλτος ὑποθυμιωμένη, σμύρνα διαψωμένων τῶν μυκτήρων, κυάμινον ἄλευρον σὺν σκορόδῳ ῥοφούμενον, μελάνθιον ὀσφραινόμενον· ὠφελεῖ 〈δὲ〉 μεγάλως κυπαρίσσου σφαιρίων σπέρμα τριβὲν μετ’ | |
5 | οἴνου καὶ ἀναρροφηθὲν τῷ μυξωτῆρι. | 154 |
1.8.1 | πταρμοὺς δὲ κωλύουσιν παρακρατηθεῖσαι τοῖς δακτύλοις αἱ ἐγκάνθιαι φλέβες καὶ ῥῖνες. παύει δὲ πταρμοὺς συνεχεῖς ὠκίμου σπέρμα λεῖον, καὶ ἡ πόα 〈δὲ〉 ἀποσφραινομένη. | |
1.9.1 | 〈τοῖς δὲ σεισοκεφάλοις στοιχάδα βοτάνην διὰ ὕδατος ἢ ὑδρομέλιτος δίδου πίνειν, καὶ ἀπαλλάσσονται〉. τοῖς δὲ σειριῶσι παιδίοις ὠφελίμως κατὰ τοῦ βρέγματος ἐπιτίθεται ἡλιοτροπίου τοῦ σκορπιούρου καλουμένου φύλλα, | |
5 | κολοκύνθης ξύσματα, σικύου [τοῦ] πέπονος τὸ ἐπικείμενον τῇ σαρκὶ δέρμα, στρύχνου κηπαίου τῶν φύλλων χυλὸς μετὰ ῥο‐ δίνου. | |
1.10.1 | ἐπὶ δὲ τῶν μετὰ πυρετοῦ τὴν κεφαλὴν πεπονθότων, ὡς ἐπὶ φρενιτικῶν καὶ ληθαργικῶν, ἁρμόζει ἰδίως· ἄγνου σπέρμα μετ’ ἐλαίου ἑψηθὲν ἐπιβρεχόμενον, ἀμύγδαλα πικρὰ σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ, πήγανον σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ καὶ ἕρπυλλον ὁμοίως· | |
5 | κισσοῦ τῶν φύλλων χυλός, καστόριον ἢ πευκέδανον ἢ σφονδύλιον μετὰ ῥοδίνου καὶ ὄξους, πήγανον καὶ λινόσπερμον πεφωγμένον ἡσυχῇ ἀναλημφθέντα κηρωτῇ καὶ ἐπιτεθέντα ἐπὶ τὴν κεφα‐ λὴν καὶ τὸ μέτωπον. | |
1.11.1 | ὑπνοποιὰ δὲ καθέστηκεν καταπλασσόμενα κατὰ τοῦ μετώπου καὶ μυκτῆρσιν προσαγόμενα· καρπὸς ὠκίμου, ἀτρα‐ κτυλίδος, μήκωνος ὀπός, ὑοσκυάμου καρπὸς καὶ φύλλα, ἁλι‐ κακκάβου ὁμοίως καὶ τὰ μωρίου φύλλα—εἶδος δέ ἐστι μαν‐ | 155 |
5 | δραγόρου—, στρύχνου ῥίζης τοῦ ὑπνωτικοῦ φλοιός, βακχάριδος φύλλα—ἔστι δὲ εὐώδη—, μαλαβάθρου φύλλα ἑψηθέντα ἐν οἴνῳ τῶν μυξωτήρων διαψωμένων, κρόκινον, μετώπιον, κύπρου ἄνθη, μανδραγόρου ὀπὸς καὶ ῥίζα καὶ καρπός, καὶ μήκωνος ὁμοίως, καστόριον, σμύρνα. | |
1.12.1 | πινόμενα δὲ ὕπνον ποιεῖ· μηκωνίου 𐅻 αʹ μετὰ στύρα‐ κος καὶ σμύρνης ἴσων—δίδου 〈δὲ〉 ὀρόβια γʹ—, ἢ μανδραγόρου ὀβολοὶ βʹ μετὰ τῶν προγεγραμμένων ἴσων, ἢ τῶν ῥιζῶν τὸ ἀπόβρεγμα κυάθων βʹ λαμβανομένων, ἢ ὀποῦ μήκωνος ὅσον | |
5 | ὄροβος καταπινόμενος, ἢ τὰ φύλλα τῆς μήκωνος ἀντιλαμβάνων ἐσθιόμενα, θρίδακος ἀγρίας ὀπὸς καὶ ἡμέρου πινόμενος, καὶ αὐταὶ δ’ ἐσθιόμεναι. χρώμεθα δὲ τοῖς ὑπνωτικοῖς καὶ ἐφ’ ὧν ἐστι τὰ χρόνια πάθη, εἰ ἀποτεμνόμενός τις ἢ καιόμενος ἀναν‐ τίλημπτος ἐθελήσειε τῶν ἀλγηδόνων γίνεσθαι. | |
1.13.1 | δακτυλίῳ δὲ προσαγόμενα ὕπνον ποιεῖ μανδραγόρου ἢ μήκωνος ὀπὸς ἀνεθεὶς καὶ σὺν ἐρίῳ προστεθείς. | |
1.14.1 | ἐγερτικὴν ἔχει δύναμιν ἐπὶ ληθαργικῶν ταῖς ῥισὶ προσ‐ αγόμενα· ὄξος, ἐλλέβορος λευκός, σίνηπυ, πέπερι, καστόριον, στρούθιον, σφονδύλιον, πευκέδανον, φώκης πυτία, κεδρία, | |
πίσσα ὑγρά, πήγανον, ἁβρότονον, ἐλλύχνιον κεκαυμένον, κάρ‐ | 156 | |
5 | δαμον, πίττα ὠμή, σιλφίου ὀπός, κρόμυον, σκόροδον, χαλβάνη, ἄσφαλτος, κνίδη προσαγομένη σκέλεσι καὶ μετώπῳ, ὕδατος πολλοῦ καὶ ψυχροῦ 〈ἢ〉 ὄξους κατάντλησις, σίνηπυ λεῖον σὺν ὄξει καταχριόμενον κατὰ τῶν σκελῶν καὶ χειρῶν ἄκρων. | |
1.15.1 | [ὑποθυμιώμενα δὲ ἐγείρει λίθος κάτωθεν τῇ Σαμίᾳ γῇ εὑρισκόμενος, λωτοῦ τοῦ δένδρου πρισμάτων τὸ ἀπόβρεγμα, καστόριον, βαλσάμου καρπὸς μεθ’ ὕδατος. καὶ τοὺς σκοτω‐ ματικοὺς ὠφελεῖ ἐμβρέγματα] ὑποθυμιώμενα δὲ ἐγείρει λίθος | |
5 | γαγάτης, καστόριον, πευκέδανον, ἄσφαλτος, θεῖον, χαλβάνη, σφονδύλιον, σαγαπηνόν, λειχὴν ἵππου 〈ἢ〉 ἡμιόνου, ἐλέφαν‐ τος ὄνυξ καὶ ξύσμα τοῦ ὀδόντος, κέρας ἐλάφου, φώκης πυτία καὶ ἐρίφου, τράγου ῥύπος, κροκοδίλου στέαρ, ἁβρότονον, σίλφιον. | |
1.16.1 | πινόμενα δὲ ἐγείρει λίθος ὁ ἐν τῇ Σαμίᾳ γῇ εὑρισκό‐ μενος, λωτοῦ τοῦ δένδρου πρισμάτων τὸ ἀπόβρεγμα, καστόριον, βαλσάμου καρπὸς μεθ’ ὕδατος. | |
1.17.1 | καὶ τοὺς σκοτωματικοὺς δὲ ὠφελεῖ ἐμβρέγματα τὰ προγεγραμμένα ἐπὶ τῶν κεφαλαλγούντων· διεγείρει δὲ αὐ‐ τοὺς ὅσα καὶ τοὺς ληθαργικούς. χρῆσθαι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν μαινομένων ἐπιβρέγμασι | |
5 | τοῖς εἰρημένοις ἐπὶ κεφαλαλγίας. | 157 |
1.18.1 | ποτήματα δὲ ὠφελεῖ τοὺς μαινομένους ἱππομαράθου ῥίζα καὶ τὸ σπέρμα σὺν ὕδατι, βρυωνίας ῥίζης 𐅻 αʹ μεθ’ ὕδα‐ τος καθ’ ἡμέραν ἢ σὺν μελικράτῳ, λίθος ὁ ἐν τῇ Σαμίᾳ γῇ εὑρισκόμενος, ῥητίνης Λιβυκῆς 𐅻 αʹ μεθ’ ὕδατος πινομένη. | |
5 | θυμιᾶται δὲ ἐπ’ αὐτῶν ὠφελίμως, ὅσα ἐπὶ ληθαργικῶν ἱστό‐ ρηται. | |
1.19.1 | ἐπιλημπτικοὶ δὲ ὠφελοῦνται, ἐάν τις τὰς χοιρά‐ δας αὐτῶν μέχρι τοῦ τραχήλου γαλῆς αἵματι καταχρίσῃ. ὠφελεῖ δὲ καὶ ἑφθὴ ἐσθιομένη γαλῆ χωρὶς τῶν ποδῶν αὐτῆς καὶ 〈τῆσ〉 κεφαλῆς, καὶ τὸ ἧπαρ δὲ αὐτῆς σὺν ὕδατι πινόμενον· ὠφελεῖ | |
5 | καὶ ἧπαρ ὄνειον 〈ὀπτὸν〉 ἐσθιόμενον· νήστεις δὲ λαμβανέτωσαν. ἢ λέοντος χολὴν μείξας μέλιτι ἀπόθου καὶ δίδου ἐντεῦθεν κοχλιάριον ἓν μεθ’ ὕδατος ἐπὶ ἡμέρας ζʹ, προκαθαίρων τούτῳ· | |
1.19.2 | κρόκου | |
5 | φώκης πυτίας 𐆆 αʹ, συλλημφθέντα λεῖα· ἢ ὀνωνίδος ῥίζα ἐν ὀξυμέλιτι εἰς τὸ ἥμισυ ἑψηθεῖσα. | |
1.20.1 | πίνεται 〈δὲ〉 ὠφελίμως σὺν ὀξυκράτῳ· αἰγείρου καρπός, Ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος 𐅻 αʹ—αἷμα δὲ ἄγει—, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα, ἀκόνης Ναξίας τὸ ἀπότριμμα τοῦ πρὸς αὐτὴν ἀκονηθέντος σὺν ἐλαίῳ σιδήρου, πυτία λαγωοῦ ἢ νεβροῦ, | 158 |
5 | σφονδύλιον σὺν ὕδατι· βρυωνίας ῥίζης 𐅻 αʹ καθ’ ἡμέραν εἰς ἐνιαυτὸν λαμβανομένη, στρύχνου τοῦ τὸν καρπὸν ἔχοντος πυρ‐ | |
1.20.2 | ρὸν ῥίζα ξηρά, βαλσάμου καρποῦ 𐅻 Ϙʹ· ἢ φώκης πυτία μετὰ ἵππου λειχήνων, καὶ αὐτοὶ δὲ καθ’ ἑαυτοὺς οἱ λειχῆνες, ἴου ἀγρίου ἄνθος, 〈ἄνθοσ〉 λίθου Ἀσσίου καὶ μάλιστα ἐπὶ παι‐ δίων· καρδαμώμου 𐅻 αʹ, λωτοῦ τοῦ δένδρου τῶν πρισμάτων | |
5 | ἀπόβρεγμα, πενταφύλλου φύλλα λʹ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ ἡμέρας λʹ πινόμενα καθ’ ἑαυτά. πίνεται δὲ καὶ χελώνης χερ‐ σαίας καὶ θαλαττίας αἷμα· ποιεῖ δὲ καὶ 〈αὐτὴ〉 ἑψηθεῖσα καὶ ἐκλειχομένη, ἀρνόγλωσσον ἐσθιόμενον, ὄξος σκιλλιτικὸν κα‐ ταρροφούμενον, ὀπόφυλλον ἢ ὀπὸς 〈σιλφίου〉 σὺν τροφῇ λαμ‐ | |
1.20.3 | βανόμενος· ἐπιρροφεῖν δὲ 〈δεῖ〉 ὑδρόμελι. ποιεῖ καὶ τοῦτο· γαλῆς κοιλίαν κορίου πληρώσας ξήρανον καὶ δίδου ἐξ αὐτῆς μεθ’ ὕδατος ἢ ὄξους, ἢ λίθον σεληνίτην ἀποξύων δίδου, ἢ μήκωνος ἀφρώδους καρποῦ ὀξυβάφου πλῆθος· ὄνυχος ὀνείου κεκαυμένου | |
5 | κοχλιαρίων βʹ πλῆθος. ὠφελεῖ δὲ καὶ ἡ ὑπὸ τὴν γλῶσσαν φλὲψ ἐντμηθεῖσα κατὰ τὸ δεξιὸν μέρος ὡς ἐπὶ δάκτυλον, κνίδη λεία καταπλασθεῖσα, καὶ ταῖς ῥισὶ δὲ ἐντίθεται ὠφελίμως χολὴ χελώνης θαλαττίας. | |
1.21.1 | περιαπτόμενον δὲ ἱκανῶς ὠφελεῖ τοῦτο τοὺς ἐπιλημπ‐ τικούς· χελιδόνων νεοσσὸν ἀνασχίσας ἐκ τῆς πρώτης νεοσσιᾶς | |
εὑρήσεις λίθους ἐν τῇ γαστρὶ δύο, ποικίλον ἕνα καὶ τὸν ἕνα καθαρόν. τοὺς δύο δὴ πρὶν ἢ χαμαὶ τεθῆναι ἔνδησον εἰς δέρμα | 159 | |
5 | γαλῆς ἢ πλατυκέρωτος ἐλάφου καὶ περίαψον τραχήλῳ ἢ βραχί‐ ονι. διηνεκῶς δὲ ἐχέτω τοῦτο, χαμαὶ δὲ μηδέποτε τίθει· λάμ‐ βανε δὲ μεταξὺ αὐξομένης τῆς σελήνης τοὺς λίθους. τοῦτο ἐὰν προσάξῃς ἐπιλημφθέντι, διεγερθήσεται. | |
1.22.1 | ἀνακαλεῖται δὲ τοὺς ἐπιλήμπτους σίνηπυ μετ’ ὄξους ὀσφραινόμενον, χαλβάνη ὑποθυμιαθεῖσα. κἂν διέλῃς δὲ ἐξ οὑ‐ δηποτοῦν μέρους τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ τῷ ἀπορρέοντι αἵματι διαχρίσῃς τὸ στόμα, εὐθέως διεγείρονται. | |
1.23.1 | ἐλέγχει δὲ ἐπιλημπτικοὺς θυμιώμενα· ἄσφαλτος, γαγάτης λίθος, κέρας αἴγειον. ἐσθιόμενον δὲ ἧπαρ τράγειον, καὶ ἡ ὀσμὴ δὲ ἡ ἀπ’ αὐτοῦ ὀπτωμένου ἀναφερομένη. | |
1.24.1 | ἀμέθυστα δέ ἐστιν ἀμυγδάλων πικρῶν ἀποβρέγματος κύαθος εἷς προπινόμενος, ἐλάφειον 〈ἧπαρ〉 ταριχηρὸν ὀπτὸν προεσθιόμενον· ἢ οἶνος ἀψινθίτης προπινόμενος, ἢ μυρτίτης ὁμοίως λαμβανόμενος, καὶ 〈αὐτὰ〉 τὰ μύρτα προεσθιόμενα, καὶ | |
5 | πηγάνου ἀπόζεμα πινόμενον. | 160 |
1.25.1 | ἐπιπινόμενα δὲ μέθην σβεννύει Κενταυρείου τοῦ λεπτοῦ ἀπόζεμα, ἱερᾶς βοτάνης τὸ σπέρμα μεθ’ ὕδατος ποθέν, καὶ κράμβη ἐπεσθιομένη καὶ ῥάφανος. | |
1.26.1 | δεῖ δὲ παραφυλάττεσθαι ἐπὶ τῶν περὶ τὴν κεφαλὴν παθῶν τὰ ἁπτόμενα ταύτης καὶ πολλάκις εἰς ὑπομνήσεις καὶ παροξυσμοὺς ἄγοντα τὰς διαθέσεις. ἔστιν δὲ πινόμενα 〈ταῦτα〉· ἄγνου σπέρμα, ἀψινθίου χύλισμα, γάλα γλυκύ, βάλανοι δρύιναι | |
5 | ἐσθιόμεναι, ἐλαῖαι μέλαιναι, μεμαίκυλα βρωθέντα, ὄροβος | |
1.26.2 | —οὗτος δὲ καὶ τὰ ἄρθρα παραλύει πολλάκις—· ἐπὶ πλεῖον δὲ ἅπτεται ὥστε καὶ ὑποκαροῦν σμύρνα πινομένη· λίβανος καὶ μανίαν ποιεῖ· κισσοῦ κόρυμβοι καὶ ταράσσουσι τὴν διάνοιαν· ὁλοσχοί‐ νου καρπὸς Εὐριπικῆς 〈καροῖ〉, ὥστε καὶ πιέζειν πολλάκις τὴν | |
5 | διάνοιαν· κρόκος, πευκέδανον, κυκλάμινος ξηρὰ σὺν οἴνῳ πο‐ θεῖσα· στύραξ δὲ ὀλίγος μὲν ποθεὶς λύει σκυθρωπότητα, πολὺς δὲ κατασκευάζει 〈ταραχώδεις ὕπνουσ〉. | |
1.27.1 | ταραχώδεις δὲ τοὺς ὕπνους ποιεῖ ποθέντα σὺν οἴνῳ· πυκνοκόμου καρπός, λεοντοποδίου ὁμοίως, ἐρεγμὸς πολὺς βρωθείς. | |
1.28.1 | πρὸς δὲ τοὺς ὑπὸ τῶν ἐφιαλτῶν συνεχῶς πνιγο‐ μένους ἰῶνται γλυκυσίδης οἱ μέλανες κόκκοι ιεʹ ποθέντες μεθ’ ὕδατος πολλάκις. | 161 |
1.29.1 | ὀφθαλμῶν δὲ μελλόντων ῥευματίζεσθαι ἐφίστησιν πολλοῦ ψυχροῦ κατάντλησις, ἐνίοτε καὶ ὄξους μιγέντος, καὶ μάλιστα θέρους. περιαπτομένη δὲ τῷ τραχήλῳ διηνεκῶς κωλύει ὀφθαλ‐ | |
5 | μίαν τριβόλου ῥίζα, πολυγόνου ὁμοίως. δοκοῦσι δὲ τηρεῖν ἐπ’ ἐνιαυτὸν ἀνοφθαλμιάτους κύτινοι ῥοᾶς μικροὶ καὶ μεμυκότες καταπινόμενοι. | |
1.30.1 | πρὸς δὲ τὰς φλεγμονὰς τῶν ὀφθαλμῶν καταπλάσ‐ ματα ἁρμόζει· ἄλφιτα μετὰ ἀρνογλώσσου καταπλασσόμενα, βά‐ του φύλλα ἢ ἀρνογλώσσου ἢ μυὸς ὠτίδος ἢ τριβόλου χλωροῦ, ἀνδράχνης, ἀειζώου, ἀμώμου, ἡμεροκαλλοῦς, ἴου, κρότωνος· φύλλα | |
5 | ἐλατίνης, φύλλα πολυγόνου, σέριδος, σελίνου, κορίου, κυπα‐ ρίσσου φύλλα λεῖα, κολοκύνθης ξύσματα, πέπονος σάρξ, σχοίνου | |
1.30.2 | φύλλα τὰ ἁπαλά, ὑοσκυάμου φύλλα, Κυδωνίων ἄνθος· μήκωνος κωδυῶν ἀφέψημα προσαντλούμενον καὶ αὐταὶ αἱ κωδύαι λεῖαι καταπλασσόμεναι, βούτυρον νεαρὸν μετ’ ἐρίου ἐπιτιθέμενον, κράμβης φύλλα θερμὰ ἐπιτιθέμενα, κρόκος σὺν μελιλώτῳ καὶ | |
5 | γλυκεῖ, φλόμου φύλλα ἑφθὰ σὺν οἴνῳ μετὰ πάλης ἀλφίτου, ἁβρότονον σὺν μήλῳ Κυδωνίῳ ἑφθῷ, τυρὸς νεαρὸς λεῖος. | |
1.31.1 | κατὰ δὲ τοῦ μετώπου καταπλασσόμενα ὠφελεῖ· τεῦτλον σὺν στυπτηρίᾳ ὀλίγῃ λείᾳ, μαλαβάθρου φύλλα ἐν οἴνῳ ἀποζεσθέντα, κυάμινον ἄλευρον σὺν ὕδατι θερμῷ, σικύου πέ‐ πονος σάρξ, πηγάνου φύλλα ἐν οἴνῳ ἑφθά. | 162 |
1.32.1 | οἰδήματα δὲ πραύνει ἄμι σὺν λινοσπέρμῳ, ἀνήθου ῥίζα μεθ’ ὕδατος λεία, κυάμινον ἄλευρον σὺν λιβανωτῷ λείῳ καὶ ᾠοῦ τῷ λευκῷ. | |
1.33.1 | πρὸς δὲ τὰς ἐκ πληγῆς συγχύσεις καὶ φλεγμονὰς ἰδίως ποιεῖ στοιβῆς καρπὸς ἐν οἴνῳ ἑψηθεὶς καὶ λεῖος ἐπιτεθείς. | |
1.34.1 | ἵστησιν δὲ τὰ ῥεύματα ἐπὶ τοῦ μετώπου ἐπιτιθέμενα ἀνακολλήματα· ᾠοῦ τὸ λευκόν, γῦρις, λίβανος, μιγέντα καὶ ἐπιχρι‐ σθέντα ὀθονίῳ, ἢ 〈ἡ〉 ἀπὸ τῶν μαγειρείων αἰθάλη πυέλῳ μαλα‐ χθεῖσα ἐπιχρίεται. πρὸς δὲ τὰς φλεγμονὰς καὶ τὰ ῥεύματα | |
5 | τοῦτο· ἀσφοδέλου ῥίζης χυλοῦ 𐅻 αʹ, κρόκου 𐅻 αʹ, σμύρνης 𐅻 αʹ, γλυκέος παλαιοῦ ξεʹ βϛʹ ἕψε, ἕως ἑνωθῇ καὶ σχῇ ἐπίχριστον πάχος· ποιεῖ καὶ τὸ γλαύκιον σὺν ὕδατι, κρόκος σὺν γάλακτι, κωνείου χύλισμα, λύκιον, ῥόδων χυλὸς ἡψημένος. | |
1.35.1 | ἐγχυματιζόμενα δὲ ὠφελεῖ ἁπλᾶ καὶ ἀπερίεργα ὄντα καὶ στέλλοντα ταχέως τὰς ἐπιφορὰς καὶ τὰ ἕλκη πληροῦντα καὶ ἀποκαθαίροντα· σπόδιον καὶ ὀπὸς 〈σιλφίου〉 ἴσα μειγνύ‐ μενα αὑτοῖς εἰς ἀνάπλασιν, ἀειζώου χυλὸς καὶ ἀνδράχνης κατὰ | |
5 | τὸ πρόσφατον ἐγχυματιζόμενοι καὶ μετὰ κόμμεως καὶ σποδίου ἡμίσους ἀναπλασθέντες καὶ ἀναχριόμενοι, καὶ ἀρνογλώσσου | |
χυλός, ἀκακίας χυλός, γλαυκίου χυλός, ὠκίμου 〈χυλὸσ〉 σὺν οἴνῳ. | 163 | |
1.35.2 | καὶ τὰς περιωδυνίας 〈δὲ〉 παύει κρόκος σὺν γάλακτι, σπόδιον σὺν κωνείου χυλίσματι ὄπιον ὁμοίως, χαλκὸς κεκαυμένος, λίθος 〈αἱματίτησ〉 μετὰ γάλακτος γυναικείου καὶ μάλιστα ἐπὶ παιδίου ἐνσταζόμενος. ποιεῖ δὲ ἄκρως καὶ τοῦτο τὸ ἔγχρισμα· ἀγρώ‐ | |
5 | στεως χυλοῦ τῆς ἐν Παρνασσῷ καὶ μελιλώτου ἴσα, σμύρνης 〈τὸ〉 ἥμισυ, πεπέρεως καὶ λιβανωτοῦ τὸ τρίτον, οἴνου καὶ μέλιτος σύμμετρον, ἕψε ἐν χαλκοῖς καὶ χρῶ. | |
1.36.1 | πρὸς δὲ τὰ κεχρονισμένα ἕλκη καὶ ῥεύματα ἁρμόζει λεῖα ἐγχριόμενα· λίθος γαλακτίτης, λίθος 〈ὁ〉 θυίτης καλού‐ μενος, λίθος σάπφειρος σὺν γάλακτι, χαλκὸς κεκαυμένος σὺν γάλακτι, θρίδακος ἀγρίας ὀπὸς σὺν γυναικείῳ γάλακτι· τοῦτο | |
5 | καὶ τὰ ἐπικαύματα θεραπεύει· ἐλαίας τῶν φύλλων χύλισμα, λευκογραφὶς σὺν γάλακτι· αὕτη δὲ ποιεῖ 〈καὶ〉 πρὸς ἕλκη καὶ πρὸς ἐπικαύματα. πινόμενον δὲ ἵστησιν ῥεύματα χρόνια κύ‐ μινον σὺν οἴνῳ καὶ ὕδατι λαμβανόμενον. | |
1.37.1 | ὑποδρομὰς δὲ αἵματος θεραπεύει ἐγχριόμενον αἷμα περιστερᾶς πρόσφατον, τρυγόνος, πέρδικος, φάττης· γάλα γυναι‐ κεῖον σὺν λιβανωτῷ, κόκκος βαφικὴ σὺν γάλακτι ὁμοίως, αἱ‐ ματίτης λίθος σὺν γάλακτι γυναικείῳ, ὕσσωπον λεῖον ἐνδεθὲν | |
5 | εἰς ὀθόνιον καὶ ἀποβαπτόμενον εἰς ὕδωρ θερμὸν πυριωμένου τοῦ ὀφθαλμοῦ, ἄσφαλτος καὶ λίβανος ἴσα ὑποθυμιαθέντα. | |
1.38.1 | προπτώσεις δὲ ὀφθαλμῶν στέλλει καταπλασσόμενα, εἰ μὲν ἀλγήματα εἴη, λινόσπερμον καὶ τῆλις σὺν ὑδρομέλιτι ἑφθά· εἰ δὲ παρήκμασεν τὰ ἀλγήματα ἢ μηδὲ ἐγένετο, εὐθέως | |
ἐπὶ τὰ στύφειν τε καὶ ψύχειν δυνάμενα παραγίνεσθαι δεῖ, | 164 | |
5 | ὁποῖά ἐστι βάτου φύλλα, μελίλωτον σὺν γλυκεῖ καὶ ᾠοῦ ἑφθοῦ λεκίθοις καὶ κρόκῳ, κυάμινον ἄλευρον σὺν ῥόδοις, λινόσπερμον σὺν ὕδατι καὶ λιβανωτῷ καὶ σμύρνῃ, μελάνθιον σὺν ἀλφίτῳ λεῖον, μηκώνιον σὺν λεκίθῳ ᾠοῦ ὀπτοῦ καὶ κηρωτῇ, πήγανον σὺν ἀλφίτῳ. | |
1.39.1 | σταφυλώματα δὲ αἴρει κανθαρίδος προσφάτου θλα‐ σθείσης ἐγχριόμενον τὸ ὑγρὸν ἢ αὐτή. | |
1.40.1 | καθαίρει δὲ τὰ ἐπισκοτοῦντα ταῖς κόραις 〈καὶ〉 ἄργεμα καὶ νεφέλια καὶ ἀχλῦς· ποιεῖ δὲ καὶ ὀξυδερκίαν ἐπὶ τῶν ἀμβλυωπούντων ἐγχριόμενα· ἀκόρου χύλισμα, λιβανωτίδος σπέρμα λεῖον μετὰ γάλακτος, μήκωνος κερατίτιδος τοῦ φύλλου | |
5 | ἢ καὶ τῶν ἀνθῶν ὁ χυλὸς ἐνσταζόμενος καὶ ἐπὶ κτηνῶν ἄργεμον ἀποκαθαίρει, ἁλικακκάβου ῥίζης τοῦ φλοιοῦ καὶ καρποῦ χυλὸς | |
1.40.2 | ὁμοίως, ἢ καὶ 〈ὁ〉 ὀπὸς αὐτοῦ σὺν μέλιτι· πευκεδάνου ὀπὸς ὁμοίως, σαγαπηνὸν ὁμοίως, ἀνεμώνης χυλὸς ὁμοίως, ὁρμίνου ἀγρίου σπέρμα ὁμοίως, κεγχρίδων ἄφοδος ὁμοίως, ἐλαίας Αἰ‐ θιοπικῆς τὸ δάκρυον, ἐλλέβορος λευκός, ἔρια οἰσυπηρὰ κεκαυ‐ | |
5 | μένα, Εὐφορβίου χυλός, ἰὸς καείς, κισσός, κινάμωμον, ἰτέας χυλὸς καὶ ὀπός, Κενταυρείου τοῦ λεπτοῦ χυλός, κίσηρις ὀπτὴ λεία, κρομύου χυλός, κυκλαμίνου τῆς ῥίζης χυλός, μαράθου τῆς | |
1.40.3 | ῥίζης χυλός, μελανθίου καὶ μελισσοφύλλου χυλός· ἠριγέροντος χυλός, ὀμφάκιον, ὀπὸς σιλφίου, ὀποπάναξ, πηγάνου ἀγρίου χυλός, δρακοντίου ῥίζης χυλός, θρίδακος ἀγρίας χυλός, ἀψίν‐ θιον λεῖον, λωτοῦ τῆς πόας χυλός, χαμαίδρυος χυλός, ὠκίμου | |
5 | χυλός, πρασίου χυλός· νίτρον, ζιγγίβερι, στρούθιον, στυπτηρία κεκαυμένη, αἱματίτης λίθος, κουράλιον, κοχλίας χερσαῖος κε‐ καυμένος, χελιδόνων νεοσσῶν κεκαυμένων ἡ τέφρα· τούτων ἕκα‐ | 165 |
1.40.4 | στον σὺν μέλιτι Ἀττικῷ λελειωμένον καλῶς· ἐβένου ῥίνημα σὺν οἴνῳ, οὖρον ἀφθόρου παιδὸς ἐν χαλκώματι ἑψηθὲν μετὰ μέλιτος, οὔρου ἀνθρωπείου ὑποστάθμη σὺν κυπρίνῳ ἐλαίῳ· χαλκοῦ ἄνθος λεῖον προσαπτόμενον ἐλαίῳ, ἴσα μιγέντα· ἔλαιον | |
5 | παλαιόν· βαλσάμου ὀπός, κύπρινον ἔλαιον, ἴσα μιγέντα· πισσέ‐ λαιον, σάκχαρις, στέαρ ποταμίων ἰχθύων ἐν ἡλίῳ ἀποτακὲν καὶ μιγὲν μέλιτι, 〈καὶ〉 χολαὶ δὲ πέρδικος ἀγρίας, ἰχθύος τοῦ καλλιωνύμου, σκορπίου ἰχθύος, χελώνης θαλασσίας, ὑαίνης, αἰγὸς ἀγρίας, σὺν μέλιτι πᾶσαι. | |
1.41.1 | οὐλὰς δὲ σμήχει ἐγχριόμενα ἰδίως· ἁλκυόνιον Μιλή‐ σιον σὺν μέλιτι, Ἀμμωνιακὸν 〈θυμίαμα〉 λεανθὲν σὺν οἴνῳ καὶ μέλιτι, ἀνεμώνης ῥίζα τῆς στρογγύλης σὺν μέλιτι, ἀναγαλλίδος φοινικῆς χυλὸς ὁμοίως, πηγάνου ἀγρίου χυλὸς ἐγχριόμενος. | |
1.42.1 | ἁρμόζει δὲ ἐσθιόμενα ἀμβλυωποῦσι ταῦτα· ἐχίδνης σὰρξ ἑφθή, θύμον, κράμβης καυλοὶ ὠμοί, ῥάφανος, μάραθον, κρό‐ μυον, κάρδαμον, καὶ πάντα καθόλου τὰ δριμέα, ὄξος σκιλλιτι‐ κόν. φυλάσσεσθαι δὲ δεῖ καὶ τὰ ἐπιτείνοντα τὰς ἀμβλυώσεις | |
5 | ἐσθιόμενα· ἔστι δὲ ἄνηθον καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ, φακός, ἐλαῖαι μέλαιναι, θρίδαξ, πράσον κεφαλωτόν, σέλινον, ὤκιμον. | |
1.43.1 | νυκτάλωπας δὲ ἐγχριόμενα ὠφελεῖ· αἷμα τρυγόνος, φάσσης, περιστερᾶς, πέρδικος ἢ αἰγὸς ἀγρίας καὶ τράγου· ἥπατος | |
αἰγείου ὁ ἐν τῇ ὀπτήσει ἰχὼρ ἀπορρέων ἐγχριόμενος, καὶ αὐτὸ τὸ ἧπαρ ἐσθιόμενον, καὶ ἡ ἀτμὶς δὲ αὐτοῦ ἑψομένου ἑλκομένη | 166 | |
5 | ἀνεῳγόσι τοῖς ὀφθαλμοῖς· ὠφελεῖ δὲ καὶ ἐλατήριον λεῖον σὺν μέλιτι ἐγχριόμενον. | |
1.44.1 | πτερύγια δὲ τὰ ἐν ὀφθαλμοῖς τήκει προσαγόμενα· κίσηρις ὀπτὴ λεία, σηπίας ὄστρακον λεῖον, ἢ ἅλες καὶ καδμεία λεία, ἅπαντα ἴσα. τὰ δὲ τραχέα βλέφαρα λεπτύνει ἐγχριόμενα σὺν μέλιτι λεῖα—δεῖ δὲ πυριᾶν ὕδατι μετὰ τὴν ἔγχρισιν, μέχρι | |
5 | παύσωνται δακνόμενοι—· ἰὸς χαλκοῦ καὶ σιδήρου σκωρία κεκαυ‐ μένη, χάλκανθος κεκαυμένη, μίσυ κεκαυμένον, χαλκῖτις κεκαυμένη· | |
1.44.2 | ὀμφάκιον, λεπὶς χαλκοῦ καὶ σιδήρου, καδμεία καεῖσα καὶ σβε‐ σθεῖσα οἴνῳ, στυπτηρίαι πᾶσαι καεῖσαι καὶ μάλιστα 〈ἡ〉 σχιστή, οἴσυπος κεκαυμένος, οὔρου ἀνδρείου ὑποστάθμη σὺν κυπρίνῳ μύρῳ. ξύειν δὲ δεῖ τὰ τετυλωμένα ἐκστρέφοντα τὰ βλέφαρα | |
5 | ἐρινεοῦ φύλλοις τραχέσιν, ἢ σμιλίῳ, ἢ σηπίας ὀστράκῳ σχη‐ ματισθέντι εἰς κολλούριον, καὶ ἰῷ ἀναλημφθέντι κόμμει εἰς κολλούριον. | |
1.45.1 | μίλφους δὲ καὶ τὰ βεβρωμένα βλέφαρα ὠφελεῖ ἀμόργη ἑψηθεῖσα καὶ ἐγχριομένη· ἢ λύκιον 〈Ἰνδικόν〉, Ἀρμένιον, 〈ὃ〉 σὺν ὕδατι ἐγχριόμενον καὶ τὰς τρίχας αὔξει· χυλὸς θαλλίας, | |
ἰὸς σιδήρου ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἐν ἡλίῳ τριβεὶς μετὰ οἴνου καὶ | 167 | |
5 | σμύρνης 〈καὶ〉 εἰς κολλούριον ἀναπλασθείς, κρομύου χυλὸς σποδίῳ ἀναλημφθείς, λεπὶς χαλκοῦ· ἢ καδμεία λεπτὴ ἀναλημ‐ φθεῖσα μέλιτι καὶ καεῖσα ἐν χυτριδίῳ καινῷ πηλῷ τε κεραμικῷ πεπωμασμένῳ, ἔπειτα ὀπτηθεῖσα ἐπ’ ἀνθρακώματος μιγέντων αὐτῇ χαλκοῦ κεκαυμένου ἴσου καὶ στίβεως ἐξ ἡμίσους μέρους. | |
1.46.1 | ξηροφθαλμίαν δὲ καὶ κνησμοὺς ἰάσει ψωρικῷ λείῳ προσαπτόμενος, ἢ λεπίδι λείᾳ πεπλυμένῃ σὺν καδμείᾳ κεκαυ‐ μένῃ καὶ πεπέρει, ἢ ἀλόῃ σὺν πεπέρει, ἢ σιδήρου ἰῷ ξηρῷ, ἢ ὀμφακίῳ ξηρῷ λείῳ ὁμοίως. | |
1.47.1 | τὰ δὲ λεπρώδη πάθη τῶν βλεφάρων ὑγιάζει συκῆς ὀπὸς καταχριόμενος. | |
1.48.1 | φθειριάσεις δὲ τὰς ἐν τοῖς βλεφάροις καὶ ὀφρύσι θεραπεύει σὺν μέλιτι ἢ ὕδατι ἐπιχριόμενα σανδαράκη, σταφὶς ἀγρία. | |
1.49.1 | τὰς δὲ νυττούσας δίχα ῥευματισμοῦ χρονίου καὶ ἐκτι‐ λείσας τρίχας ἐπὶ τῶν βλεφάρων ὡς τὸ πολὺ οὐκ ἐᾷ φυῆναι μετὰ τὸ ἐκτιλῆναι εὐθέως καταχριόμενα· αἷμα βατράχων τῶν χλωρῶν πρόσφατον καθ’ ἑαυτὸ ἢ μιγὲν χαμαιλέοντι κεκαυμένῳ | |
5 | λευκῷ ἄχρι ἀνθρακώσεως, ἢ αἷμα κόρεως καθ’ ἑαυτό, ἢ καπνοῦ τοῦ ἐν ταῖς κριθαῖς φυομένου ὁ χυλὸς σὺν κόμμει, ἢ τελλῖναι ταριχηραὶ κεκαυμέναι λεῖαι μετὰ κεδρίας, 〈ἢ〉 λωτοῦ κεκαυμένου | |
ἡ τέφρα, ἢ στυπτηρία φορίμη. | 168 | |
1.50.1 | ἀνακολλήματα 〈τριχῶν· ἀνακολλᾷ〉 δὲ τὰς εἰσκλωμέ‐ νας ἢ παραφυομένας τρίχας ἐν τοῖς βλεφάροις μαστίχη μηλωτίδι θερμῇ προσαγομένη αὐτοῖς καὶ οὕτως ἀνακολλωμένων ἐπὶ τὴν ἰδίαν τάξιν τῶν τριχῶν· ἢ ἄσφαλτος ὁμοίως, ἢ λιθοκόλλα | |
5 | ὁμοίως, 〈ἢ〉 κοχλίου τὸ κολλῶδας βελόνῃ ἀναλαμβανόμενον, ἢ χονδρίλλης κόμμι ὁμοίως. | |
1.51.1 | αἰγίλωπας δὲ θεραπεύει, ἐφ’ ὧν μὴ διὰ βάθους ἔφ‐ θαρται τὸ ὀστέον· ἀνθέμιδος φύλλα μασηθέντα καὶ ἐπιτεθέντα, αἰγίλωπος τοῦ ἐν τοῖς σίτοις χυλὸς σὺν ἀλεύρῳ σητανίῳ κατα‐ πλασσόμενος, ἀρνογλώσσου φύλλα μασηθέντα καὶ ἐπιτεθέντα· | |
5 | ἢ μολόχης φύλλα λεῖα σὺν χολῇ ταυρείᾳ, ὡς μεῖγμα ὑγρὸν εἶναι, βρέχων σπληνάρια 〈ἢ〉 ὀθόνια ἐπιτίθει καὶ ὕγραινε τῷ | |
1.51.2 | φαρμάκῳ· ξηραινόμενα δὲ ἄλλασσε δὶς ἢ τρὶς τῆς ἡμέρας· ἢ αὐτὰ μασησάμενος τὰ φύλλα τῆς μολόχης μετὰ ἁλός· μετὰ δὲ τὸ ἀναστομωθῆναι αὐτούς, 〈αὐτῇ〉 τῇ μολόχῃ λείᾳ χρῶ μέχρι κατουλώσεως· ἢ καρύων βασιλικῶν τὸ ἐντὸς μασώμενος ἐπι‐ | |
5 | τίθει, ἢ μύρτα ὡσαύτως, ἢ οἰνάνθην ὁμοίως, μυοσώτου τοῖς φύλ‐ | |
λοις ὁμοίως μετὰ ἁλῶν 〈χρῶ〉· ποιεῖ 〈καὶ〉 στρύχνον κηπαῖον, καὶ μάλιστα τὸ καλούμενον ἁλικάκκαβος, χαμαίζηλον, ἔχον ἐν φύσαις | 169 | |
1.51.3 | τὸν ἐρυθρὸν καρπόν· ἢ λιβανωτὸς καὶ περιστερᾶς κόπρος λεῖα μιγέντα—λιθοῦται δὲ καὶ προσμένει μέχρι ἀπουλώσεως—, ἢ ἀείζωον καθ’ ἑαυτὸ καὶ μετὰ μέλιτος· στυπτηρία σχιστὴ ὡς ὅτι πλείστῃ τερμινθίνῃ ἀναλημφθεῖσα· πρόπολις καὶ τερμινθίνη | |
5 | καὶ χόνδρος, ἴσα ἐν σπληνίῳ, ἢ ἅλες 〈ἢ〉 μαστίχη μετὰ στακ‐ τῆς ἀναμαλαχθεῖσα, ἢ μάννα σόγχου χυλῷ γαλακτίζοντι ἀνα‐ λημφθεῖσα· ποιεῖ καὶ βάλανος δρυίνη καεῖσα σὺν ὄξει, καὶ σποδὸς ἀμπελίνη ὁμοίως, ἢ ὄροβος μετὰ μέλιτος, ἢ σῦκα ξηρὰ λιπαρὰ σὺν πίσσῃ Βρυττίᾳ ἀναμαλαχθέντα ἴσα. | |
1.52.1 | χαλάζια δὲ διαφοροῦσιν ὄλυνθοι ἑφθοὶ ἐπιπλασθέν‐ τες, ἢ τὰ τῆς συκῆς φύλλα. | |
1.53.1 | ὑπώπια δὲ αἴρει καὶ πελιώματα καταπλασσόμενα· ἄνησσον σὺν μέλιτι Ἀττικῷ, ὁμοίως ὀρίγανον, ῥαφάνου φλοιός, σάμψουχον, ταῦτα σὺν μέλιτι· σκόρδιον κεκαυμένον σὺν μέλιτι, βρυωνίας ῥίζα σὺν οἴνῳ ἐπιχριομένη, βολβὸς μετὰ λεκίθων ᾠοῦ | |
5 | καταπλασσόμενος, ἀψίνθιον ὁμοίως· ἄλευρον κυάμινον ἢ αἴρινον, κυμίνου σπέρμα μετὰ ἁλῶν καὶ ἐλαίου, θάλασσα πυριωμένη, θαψίας χυλὸς ἐπιχριόμενος πρὸς βραχύ, καὶ ἡ | |
1.53.2 | ῥίζα 〈δὲ〉 σὺν κηρωτῇ· θέρμινον ἄλευρον σὺν ἀλφίτῳ, καλα‐ μίνθη ἐν οἴνῳ ἑφθή, καρύου βασιλικοῦ τὸ ἐντὸς λεῖον, κύ‐ μινον ἄγριον μασηθὲν σὺν ὄξει καὶ μέλιτι ἢ σταφίδι, μαρά‐ θου σπέρμα σὺν κηρωτῇ, νᾶπυ σὺν κηρωτῇ ἢ μέλιτι, σιλφίου | |
5 | ῥίζα σὺν ἐλαίῳ· ἢ ὕσσωπον καταπλασθὲν καὶ ἐνδεθὲν εἰς ὀθόνιον ἀποβαπτομένου τοῦ ἐνδέσμου εἰς θερμὸν ὕδωρ καὶ | 170 |
1.53.3 | πυριωμένου τοῦ ὑπωπίου· ἐπὶ πάντων δὲ τῶν καταχρισμάτων πυριᾶν δεῖ μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν αὐτῶν· ἅμα γὰρ τὰ οἰδήματα καὶ τὰ πελιώματα διαφορεῖ. ἔτι δὲ καὶ τυρὸς ἁλμυρὸς κατα‐ πλασσόμενος· αἴρει γὰρ παραχρῆμα· ἐὰν δὲ μένῃ, καὶ κρο‐ | |
5 | μύου δεῖ μιγῆναι χυλόν. αἴρει δὲ καὶ ἄρου ῥίζα ἐπιτιθεμένη, ἢ σηπίας ὄστρακον ξυσθὲν καὶ μετὰ ὄξους καταχρισθέν, ἢ νᾶπυ ἀναλημφθὲν σὺν κηρωτῇ. | |
1.54.1 | τὰς δὲ περὶ τὰ ὦτα ἀλγηδόνας καὶ φλεγμονὰς παρα‐ μυθεῖται ταῦτα ἐνσταζόμενα χλιαρά· παρθενίου χυλός, μυὸς ὠτίδος ὁμοίως· Ἀχιλλείου, ἡδυόσμου χυλὸς σὺν μελικράτῳ· δρα‐ κοντίου χυλὸς ἐν ἐλαίῳ διεθείς, ἑλξίνης χυλὸς σὺν ῥοδίνῳ, καννά‐ | |
5 | βεως σπέρματος χλωροῦ χυλός, κισσοῦ κορύμβων χυλὸς σὺν ῥοδίνῳ καὶ εἰς τὸ ἀντικείμενον οὖς ἐγχεόμενος, κολοκύνθης ξυσμάτων χυλὸς ὁμοίως, λεύκης φύλλων χυλὸς ὁμοίως σὺν ῥοδίνῳ, ναρκίσσου | |
1.54.2 | φύλλων χυλὸς ὁμοίως ἢ τῆς ῥίζης· ὀριγάνου χλωροῦ χυλὸς σὺν γάλακτι γυναικείῳ, πηγάνου χυλὸς ἢ πολυγόνου ἐν σιδίῳ ῥοᾶς θερ‐ μανθείς, πράσου τῶν φύλλων χυλὸς σὺν ῥοδίνῳ, σεύτλου χυλός, σφονδυλίου χυλὸς τοῦ ἄνθους, πευκεδάνου ὀπὸς σὺν ῥοδίνῳ ἢ | |
5 | μηκωνίῳ, ἰτέας τῶν φύλλων χυλός· ἀλώπεκος στέαρ χλιαρὸν ἐνσταζόμενον, ἅλες ὀρυκτοὶ λεῖοι σὺν ὄξει· ἔλαιον ἀμυγδάλινον, ἴρινον, δάφνινον, κίκινον, κρόκινον, σησάμινον, ὑοσκυάμινον, τὸ δὲ ἀμυγδάλινον μετὰ ἀλόης ὀλίγης καὶ κρόκου, κάχρυ σὺν ἀμυγ‐ | |
1.54.3 | δαλίνῳ ὁμοίως· κυάμου Αἰγυπτίου τὸ ἐντὸς πικρὸν σὺν | |
ῥοδίνῳ, χαλκὸς κεκαυμένος λεῖος σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ, λιβανω‐ τὸς σὺν οἴνῳ, μηκώνιον σὺν σμύρνῃ καὶ ῥοδίνῳ καὶ κρόκῳ καὶ γάλακτι γυναικείῳ· οὖρον ὄνου, ταύρου, συάγρου, αἰγὸς σὺν | 171 | |
5 | ῥοδίνῳ· πισσέλαιον, κεδρία σὺν ῥοδίνῳ μύρῳ, στυπτηρία πολυ‐ | |
1.54.4 | γόνου ἢ ῥοᾶς χυλῷ ἀνεθεῖσα· νάρδος ἐν κοχλίᾳ Λιβυκῷ ἀνα‐ λημφθεῖσα καὶ μετὰ τὸ ἑψηθῆναι ἐγχυθεῖσα· ὠφελεῖ καὶ τὸ ἐκ τοῦ ἐλειοῦ λίπος, ὃς 〈Ῥωμαιστὶ〉 καλεῖται γλῆρις, καὶ γάρος ὁ Σπάνος, ὃς σοκιώρου λέγεται, ἐγχεόμενα, καὶ σιλφῶν τῶν κατοι‐ | |
5 | κιδίων τὸ ἐντὸς λεῖον σὺν ῥοδίνῳ ἐνσταζόμενον, ἢ οἱ κατοι‐ κίδιοι ὄνοι μετὰ ῥοδίνου ἢ ἐλαίου λεῖοι χλιανθέντες, ἢ γῆρας | |
1.54.5 | ὄφεως ἐν ἐλαίῳ ἑψηθὲν ἢ μύρῳ μετὰ κωδύας μήκωνος· ἀράχνη τὸ ζῷον λεῖον μετὰ ῥοδίνου καὶ ὄξους, κηκὶς λεία ἐνδεθεῖσα ὀθονίῳ καὶ ἑψηθεῖσα ἐν οἴνῳ ἀνωδύνους ποιεῖ. ὠφελεῖ καὶ ψυχρὸν ὕδωρ εἰς τὸ ἀντικείμενον οὖς ἐγχεόμενον, καὶ σαρκῶν | |
5 | βοείων ὀπτωμένων 〈ὁ〉 ἰχὼρ ἐγχεόμενος τῷ ἀλγοῦντι, καὶ κεδρία μιγεῖσα ναρδίνῳ, ποτὲ μὲν πρὸς ἴσον, ποτὲ δὲ πρὸς διπλοῦν. | |
1.55.1 | πρὸς δὲ τὰς γινομένας ῥήξεις τῶν ὤτων ἁρμόζει ἐγχυματιστὰ ταῦτα· ἄνησσον σὺν ῥοδίνῳ, ἀπαρίνης χυλός, ἀρνο‐ γλώσσου χυλός, στρύχνου χυλὸς ὁμοίως, κεδρία σὺν ῥητίνῃ τερμινθίνῃ συντακεῖσα, σόγχου χυλὸς καὶ ἡ ῥίζα σὺν ἐλαίῳ καὶ | |
5 | σιδίῳ ἑψηθεῖσα, χολὴ βοεία μετὰ γάλακτος ἢ πράσου χυλοῦ, | |
ὠκίμου χυλὸς σὺν χηνείῳ στέατι. | 172 | |
1.56.1 | ὑπατμίζεται δὲ διὰ καλάμου πρὸς ὠταλγίας καὶ ἤχους ἀψινθίου ἀπόζεμα 〈ἢ〉 ὑσσώπου ἢ δαφνίδων ἢ ἁβροτόνου μετ’ ὄξους ἢ διὰ κοχλάκων πεπυρωμένων ἑψηθέν· ἢ θάλασσα θερμή, 〈ἢ〉 θεῖον ἄπυρον ὑποθυμιώμενον· δεῖ δὲ πωμάσαντα τὴν χύτραν | |
5 | καὶ περιπλάσαντα πηλῷ τιτράναι κατὰ μέσον τὸ πῶμα καὶ οὕτως δέχεσθαι εἰς τὴν εὐρυχωρίαν τοῦ ὠτὸς τὸν ἀτμόν· καὶ πυρία δὲ ἁρμόζει πρὸς τὰ ἀλγήματα τοιαύτη· ἐγχέας εἰς ὄξος ἔλαιον κεχλιασμένον ἐν ὠτεγχύτῃ καὶ περιθεὶς ἔριον μηλωτίδι 〈ἐν〉απόβαπτε θερμῷ τῷ ὄξει καὶ θερμὸν κάθες 〈εἰς τὸ οὖσ〉 | |
10 | τὸ ἔριον, μέχρι ἀνέχεται. | |
1.57.1 | πρὸς δὲ τὰς πυορροίας καὶ ἑλκώσεις ἁρμόζει ἐνστα‐ ζόμενα ἢ σὺν ἐρίῳ ἁπαλῷ ἐντιθέμενα ταῦτα· ἀγριελαίας χυλός, ἀπαρίνης χυλὸς ὁμοίως, ἀμόργη ἐν ἐλαίῳ ἡψημένη, λύκιον 〈καὶ〉 μάλιστα τὸ Ἰνδικόν, ἀσφοδέλου χυλὸς καθ’ ἑαυτὸν καὶ | |
5 | σὺν λιβανωτῷ καὶ μέλιτι καὶ σμύρνῃ καὶ οἴνῳ χλιανθείς· ἀψίνθιον λεῖον σὺν μέλιτι, γῆς ἔντερα ἑψηθέντα σὺν στέατι | |
1.57.2 | χοιρείῳ ἢ ἐλαίῳ· ἢ βάτου φύλλων χυλὸς ἐν ἐλαίῳ, γῆρας ὄφεως ἑψηθὲν ἐν οἴνῳ, διφρυγὲς σὺν μέλιτι, ἐλαίας χυλός, σμύρνα σὺν καστορίῳ καὶ μηκωνίῳ καὶ γλαυκίῳ, κισσοῦ λευκοῦ χυλὸς σὺν ἐλαίῳ, κρομύων ὁμοίως· μίσυ σὺν ῥοδίνῳ, ἀπαρίνης χυλὸς | |
5 | καὶ ἀφέψημα, ὀμφάκιον σὺν μέλιτι, οὖρον ἀφθόρου παιδὸς ἐν | |
1.57.3 | ῥοᾶς σιδίῳ ἑψηθέν· κονία συκίνη συγκλυζομένη, πίσσα ὑγρὰ ὁμοίως, καὶ αὐτὴ 〈δὲ〉 σὺν ῥοδίνῳ ὀλίγῳ ἐν κελύφει ῥοᾶς ἑψη‐ θεῖσα· πολυγόνου χυλὸς ἑψηθείς, στοιβῆς καρπὸς ἑψηθεὶς ἐν οἴνῳ, στυπτηρία πᾶσα σὺν πολυγόνου χυλῷ, χάλκανθον ἑψηθὲν | 173 |
5 | σὺν μέλιτι, χολὴ βοεία μετὰ μέλιτος. | |
1.58.1 | τοὺς δὲ γεννωμένους σκώληκας ἐν ταῖς χρονίαις περὶ τὰ ὦτα ἑλκώσεσιν ἀποκτείνει· ἀμυγδάλινον ἔλαιον ἐγχεόμενον, καλαμίνθης χυλός, καππάρεως φύλλων χυλὸς ἢ τοῦ καρποῦ χλωροῦ, κεδρία, οὖρον ἀνθρώπινον παλαιόν, ἐλλέβορος λευκὸς | |
5 | λεῖος μετὰ μέλιτος, καὶ τοῖς πρὸς τὰς ἑλκώσεις ἀναγεγραμ‐ μένοις χρηστέον. | |
1.59.1 | τὰς δὲ ὑπερσαρκώσεις τὰς ἐν τοῖς ὠσὶ γινομένας καθ‐ αιρεῖ μέλας ἐλλέβορος ξηρὸς λεῖος ἐπιπασσόμενος. ἀφαιρεῖ δὲ αὐτὰς ταχέως τρὺξ 〈μετὰ ἀσβέστου καὶ κονίασ〉 στακτῆς λεία, γλοιώδης δι’ ἐρίου καὶ μηλωτίδος προστεθεῖσα. | |
1.60.1 | ἤχους δὲ τοὺς περὶ τὰ ὦτα ὠφελεῖ σῦκον λεῖον ἀνα‐ λημφθὲν σὺν σινήπει καὶ νίτρῳ καὶ ἐντεθὲν καὶ ἐαθὲν ἐπὶ ἡμέρας 〈εʹ〉, ἐλλέβορος μέλας ξυόμενος καὶ ἐντιθέμενος ἑκάστης ἡμέρας νεαρός· ἢ δάφνινον καὶ ἀμυγδάλινον, ἑκάστου ἴσον, | |
5 | καστορίου ὀλίγον, ὄξους σταλαγμοὺς τρεῖς τρίψας ἐν τῷ αὐτῷ | |
1.60.2 | 〈ἀγγείῳ〉 καὶ χλιάνας ἔνσταζε· ἢ φλοιοῦ ῥαφανίδος χυλὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας ἔγχει, τῇ δὲ τετάρτῃ ἐκχέας τὸν χυλὸν καλαμίδα | |
διαμπὰξ τετρημένην κάθες εἰς τὸ οὖς, κατὰ δὲ τὸ ὑπερκεί‐ μενον μέρος ἡ καλαμὶς ἐχέτω ἐλλύχνιον καιόμενον· οὕτω γὰρ | 174 | |
5 | πυριώμενον ὠφελεῖ λίαν· κλύζεται δὲ παραχρῆμα διὰ νίτρου | |
1.60.3 | καὶ ὕδατος. ποιεῖ καὶ γάρος, μέλι, ῥόδινον ἴσα· ἢ ἀμυγδάλινον σὺν μέλιτι, ἢ ἔλαιον βαλάνινον μετὰ στέατος χηνείου· δαφνίδων πίεσμα σὺν οἴνῳ καὶ ῥοδίνῳ ἐνσταζόμενον, κεδρία σὺν ὑσσώπῳ, κρομύου χυλός, κύμινον ἄγριον σὺν μυελῷ μοσχείῳ καὶ πηγάνου | |
5 | χυλῷ· κύπρινον, ἴρινον, σούσινον σὺν ὄξει καὶ πηγάνῳ καὶ ἀμυγδάλοις πικροῖς· νίτρον, ἀφρόνιτρον σὺν ὄξει καὶ λιβανωτῷ, πράσου χυλός, μέλι Ἀττικὸν σὺν ὄξει, περσέας τὸ ἐντὸς μετὰ ῥοδίνου χλιαρὸν ἐνσταζόμενον. | |
1.61.1 | δυσκωφίας δὲ θεραπεύει χρονίας χαλκοῦ ἄνθος λεῖον ἐμφυσώμενον εἰς τὸν πόρον διὰ σωληνίου· ἀσφοδέλου ῥίζα ἐν ἐλαίῳ ἡψημένη τοῦ ἐλαίου ἐνσταζομένου, κρομύων χυλός, σι‐ κύου ἀγρίου τῶν φύλλων χυλὸς ἐν ὄξει, οὖρον αἰγὸς ἐγκλυ‐ | |
5 | ζόμενον συνεχῶς θερμόν, καὶ τὸ διὰ σινήπεως καὶ νίτρου καὶ σύκου ἐντιθέμενον. | |
1.62.1 | πρὸς δὲ τὰς τῶν ὑδάτων ἐναπολήμψεις κρομύου χυ‐ λὸς ἐνσταζόμενος διακόπτει τὴν τοῦ πνεύματος ἔνστασιν· ἔκμυζε δὲ τὸ ὕδωρ καλαμίδα διαμπὰξ τετρημένην ἐνθεὶς τῷ ὠτίῳ. | |
1.63.1 | τὰ δὲ τεθλασμένα τῶν ὠτίων ἰῶνται μὴ ἐῶντες δια‐ πυίσκειν καὶ εἰ διαπυήσειεν, διαφοροῦντες βολβοὶ σὺν ἀλφίτῳ καταπλασσόμενοι· σμύρνα σὺν κοχλίου σαρκί, θεῖον ἄπυρον σὺν σμύρνῃ καὶ οἴνῳ καὶ λιβάνῳ καὶ πίσσῃ καταχριόμενον· ἐὰν δὲ | |
5 | ἐρυθήματα ᾖ καὶ φλεγμοναὶ μεγάλαι, σησάμῳ λείῳ κατάπλασσε | |
ἢ χόνδρῳ ἐν ὄξει ἑφθῷ. | 175 | |
1.64.1 | ζῴου δὲ ἐμπεσόντος εἰς τὸ οὖς ἐνσταζόμενα ἀναβιβά‐ ζει ταῦτα· μολόχης χυλός, Κενταυρείου ἀφέψημα μετὰ ὄξους, πευκεδάνου ὀπός, ἀψινθίου χυλός, ὀπὸς σκαμμωνίας μετὰ νίτρου καὶ ὕδατος, ἐλατήριον, 〈ῥαφάνου〉 χυλῷ νίτρον ἀναλημφθέν, | |
5 | θεῖον ἄπυρον σὺν ὄξει, χολὴ μυὸς καὶ βατράχου διειμέναι ὄξει, πράσου χυλὸς σὺν μέλιτι, θεῖον διεθὲν ἀφθόρου παιδίου οὔρῳ. | |
1.65.1 | λιθαρίου δὲ ἢ κυάμου ἢ ἄλλου τινὸς ἐμπεσόντος εἰ‐ λήσας ἔριον περὶ μηλωτίδα καὶ βρέξας ῥητίνῃ ἢ ταυροκόλλῃ καθεὶς πραέως ἅπτου. πρὸς ὀδονταλγίας. | |
1.66.1 | πρὸς δὲ τὰς ὀδονταλγίας ἁρμόζει ἑψόμενα σὺν ὄξει καὶ ἀνακογχυλιζόμενα—δεῖ δὲ θερμοῖς αὐτοῖς χρῆσθαι καὶ ἐφ’ ὅσον δύναταί τις χρόνον διακρατεῖν ἐν τῷ στόματι κατὰ τὸν ἀλγούμενον ὀδόντα—· ὑοσκυάμου ῥίζα, πενταφύλλου ῥίζα, | |
5 | ἀλθαίας ῥίζα, πύρεθρον, ὀνωνίδος ῥίζα, ἀρνογλώσσου ὁμοίως· δᾳδία καὶ μελάνθιον, σταφὶς ἀγρία, ἐλλέβορος μέλας, καπ‐ πάρεως ῥίζα καὶ ὁ ἐκ τῶν ἀπίων αὐτῆς καρπός, ἐλάφου κέρας ὠμὸν καὶ κεκαυμένον, θεῖον ἄπυρον ὀλίγον σὺν ὀριγάνῳ καὶ δᾳ‐ | |
1.66.2 | δίῳ, μελισσόφυλλον, γλήχων, μόρων φύλλα καὶ ἡ ῥίζα· σίλ‐ φιον, ὀπόφυλλον μετὰ ὑσσώπου καὶ σύκου, πίτυος καὶ λεύκης φύλλα, σικύου ἀγρίου ῥίζα, σκορόδου ῥᾶγες σὺν λιβανωτῷ, τι‐ θυμάλλου 〈ῥίζα〉, μήλων Περσικῶν ὀστᾶ, κηκὶς μετὰ ἁλὸς καὶ | |
5 | κεδρία, ἕκαστον τούτων σὺν ὄξει. ἢ κολοκυνθίδα κενώσας καὶ ἐναποζέσας αὐτῇ ὄξος δίδου διακλύζεσθαι· ἀποβάλλει δὲ τοῦτο | |
1.66.3 | καὶ τοὺς σαθροὺς αὐτῶν. ὠφελεῖ δὲ καὶ ἀγρώστεως τῆς ἐν Παρνασσῷ γεννωμένης ὁ χυλὸς σὺν ὀξάλμῃ, ἀρνογλώσσου τῶν φύλλων ὁ χυλός. σὺν οἴνῳ δὲ ἀφεψηθέντα 〈δίδοται〉 πρὸς τὴν αὐτὴν χρῆσιν φλόμου ῥίζα, ἁλικακκάβου ἀγρίου ῥίζα, ἀσπαρά‐ | 176 |
5 | γου ῥίζα, νίτρον σὺν πεπέρει, πήγανον, πλατάνου σφαιρία, ὀξυ‐ μυρσίνης ῥίζα, ὀπὸς σιλφίου, ῥόδα ξηρὰ ἐν οἴνῳ ἑψηθέντα ἄχρι τρίτου· ἐπὶ δὲ τῆς χρείας δίδου ἀνακλύζεσθαι. | |
1.67.1 | διαμασώμενα δὲ καὶ δηχθέντα τῷ πεπονθότι ὀδόντι ὠφελεῖν πέφυκεν λευκακάνθης ῥίζα, κηκῖδος τὸ ἐντός, πυ‐ ρέθρου ῥίζα. ὠφελήσεις δὲ ὀδονταλγίας ἐνεργῶς τρυγόνος θαλασσίας κέντρου τῷ ἄκρῳ παρατρίβων τὸν ἀλγοῦντα ὀδόντα· | |
5 | σήπεται δὲ τὸ πεπονθὸς μέρος τοῦ ὀδόντος. ἔνιοι δὲ ἐπὶ καλαμίδι ἐγκρύπτοντες αὐτὸ οὕτως χρῶνται, ὑπολαμβάνοντες συμβάλλεσθαι καὶ τοῦτο πρὸς ἀπονίαν. | |
1.68.1 | εἰς δὲ τὸ βρῶμα ἐντιθέμενα ἢ περιπλασσόμενα τῷ ὀδόντι ὠφελεῖ τοὺς ὀδονταλγοῦντας—ἔνια δὲ θρύπτει ἢ σή‐ πει—· ἀμόργη ἡψημένη 〈μετ’〉 ἐλαίου ὀμφακίνου, ἄχρι ἂν γένηται μελιτώδης· αὕτη καὶ περιχριομένου τοῦ ὀδόντος ἐκ‐ | |
5 | τινάσσει· βατραχίου ῥίζα ὁμοίως σκευασθεῖσα θρύπτει· ἀμ‐ πέλου δάκρυον ἐντιθέμενον μετ’ ὀποπάνακος καὶ σιλφίου, | |
1.68.2 | ἄσφαλτος ὑγρὰ σὺν νίτρῳ περιπλασθεῖσα· πύρεθρον ταρι‐ χευθὲν σὺν ὄξει ἐπὶ ἡμέρας μʹ, ἐλαίας Αἰθιοπικῆς δάκρυον, ῥοῦ [τοῦ] βυρσοδεψικοῦ δάκρυον, ὀπὸς συκῆς ἀγρίας καὶ ἡμέ‐ | |
ρου, τιθυμάλλου ὀπός· ἄνωθεν δὲ κηρὸν ἐπιτίθει πρὸς τὸ | 177 | |
5 | φράσσεσθαι τὸ βρῶμα. χαλβάνη καὶ περιπλάσσεται, κεδρία καὶ θραύει τὸν ὀδόντα, κηκῖδος τὸ μέσον, μόρων τῆς ῥίζης ὀπός· ὀπὸς σιλφίου σὺν σαρκὶ σταφίδος καὶ περιπλάσσεται ἢ σὺν ῥη‐ τίνῃ ἢ σὺν κηρῷ, σὺν δὲ θείῳ καὶ λιβανωτῷ ἐν ὀθονίῳ ἔγχριστος | |
1.68.3 | περιτίθεται· ὀποπάναξ ὁμοίως ἐπιτηδευθεὶς σὺν σανδαράκῃ, σῶρι Αἰγύπτιον ῥητίνῃ ἀναλημφθέν, σαύρας ἧπαρ ἐντεθέν, πευ‐ κεδάνου ὀπὸς ἢ θεῖον 〈ἄπυρον〉 ἢ κηκὶς λεία μετὰ λυκίου περι‐ πλαττόμενα μετὰ τὴν κάθαρσιν, ἢ πέπερι καὶ κρόκος ῥητίνῃ | |
5 | τερμινθίνῃ ἀναλημφθέντα· ἢ ὄφεως γῆρας καύσας καὶ τρίψας μετ’ ἐλαίου περίχριε γλοιώδη 〈ποιῶν〉, περιχαράξας πρότερον· ἢ κάρδαμον καὶ νᾶπυ ἔμπλασσε, ἢ στυπτηρίαν μετὰ μέλιτος φορίμην ἑψήσας διάτριβε τὸν ὀδόντα, ἢ ὄφεως γῆρας ἐπιτίθει, | |
1.68.4 | ἢ κηκῖδα λείαν καὶ σμύρναν ἑψήσας μετὰ μέλιτος ἐντίθει, ἢ ἄσφαλτον, πίσσαν, στυπτηρίαν, 〈μαστίχην〉 Χίαν, κεδρίαν ὁμοίως, χαλβάνην, πέπερι, κόκκον Κνίδιον· ἢ βατράχου ἧπαρ καὶ ῥοῦν βυρσοδεψικὴν ἑψήσας ἐν ὕδατι μέχρι τοῦ πάχος ἔχειν | |
5 | 〈μέλιτοσ〉, εἶτ’ [ἐν]ἀπορρίψας τὰ σκύβαλα τὸ ἀπόθλιμμα ἕψε, ἕως ἐμπλαστρῶδες γένηται, καὶ ἐντίθει· ἢ πρόπολιν μαλάξας περίπλασσε. | |
1.69.1 | εἰς δὲ τὸ ἀντικείμενον οὖς τοῦ ἀλγοῦντος ὀδόντος ἐν‐ στάζεται ἀσφοδέλου χυλός, καρδάμου χλωροῦ χυλός, κισσοῦ | |
τοῦ χρυσοκορύμβου σφαιρία εʹ θλασθέντα καὶ σὺν ῥο‐ δίνῳ ἐν σιδίῳ ῥοᾶς θερμανθέντα, σεύτλου χυλὸς μετὰ κυμίνου | 178 | |
5 | κόκκων γʹ, ὄφεως γῆρας θλασθὲν καὶ μετὰ ῥοδίνου ἑψηθέν. εἰς δὲ τὸν ἀντικείμενον μυξωτῆρα ἐνστάζεται ὠφελίμως ἀνα‐ γαλλίδος χύλισμα. περιαπτομένη δὲ ὀδόντος πόνον ἱστορεῖται παύειν λεπιδίου ῥίζα. | |
1.70.1 | ἀρεῖς δὲ ἀπόνως, ἂν περιχαράξας περιπλάσῃς θείῳ, ἢ μολύβδαιναν λείαν κηρῷ ἀναλημφθεῖσαν παρεμπλάσῃς, ἢ πύ‐ ρεθρον ὄξει ταριχεύσας ἐπὶ ἡμέρας μʹ περιπλάσῃς, κηρῷ τοὺς ἄλλους ἀσφαλισάμενος, ἢ σῶρι μετ’ ὄξους λειώσας· ἢ σώρεως | |
5 | 𐅻 δʹ, μολυβδαίνης 𐅻 Ϙʹ κεδρίας τῷ αὐτάρκει ἀναλάμβανε. | |
1.71.1 | τὰς δὲ ἐπὶ τῶν παιδίων ὀδοντιάσεις καὶ κνησμοὺς παύει βούτυρον διαχριόμενον καθ’ ἑαυτὸ καὶ μετὰ μέλιτος, λαγωοῦ ἐγκέφαλος ὀπτὸς παρατριβόμενος καὶ ἐσθιόμενος, μῦς οἱ κατοικίδιοι ἑφθοὶ ἐσθιόμενοι, καὶ τὸ πολὺ δὲ σίελον κωλύ‐ | |
5 | ουσιν ἐπὶ τῶν παιδίων ζῶντες προσαγόμενοι τοῖς στόμασιν αὐτῶν. | |
1.72.1 | αἱμωδίας δὲ τὰς ἐπὶ τῶν ὀδόντων παύει ἀνδράχνη διαμασωμένη, ἔλαιον παρατριβόμενον. | |
1.73.1 | σμήχει δὲ τοὺς ὀδόντας ἀριστολοχείας ῥίζα, ἐλάφου κέρας κεκαυμένον μειγνυμένης ὀλίγης μαστίχης· ἅλες λευκοὶ φυραθέντες μέλιτι καὶ καέντες ἐν χύτρᾳ, ἄχρι ἀνθρακωθῶσιν· κήρυκες πληρωθέντες ἁλὶ καὶ καέντες, κίσηρις ὀπτὴ οἴνῳ σβε‐ | |
5 | σθεῖσα, κοχλίας χερσαῖος καεὶς σὺν μέλιτι, λίθος Ἀραβικὸς κα‐ εὶς σὺν μέλιτι, μύακες συγκεκαυμένοι 〈μέλιτι〉, ἢ σηπίας ὄστρα‐ κον κεκαυμένον· τούτων ἑκάστῳ ἢ εὐωδίας χάριν μείγνυται νάρδου στάχυος ὀλίγον ἢ σχοίνου ἄνθους· ἢ ἔρια οἰσυπηρὰ κεκαυμένα λεῖα ὀλίγου ἁλὸς αὐτοῖς μειγνυμένου. | 179 |
1.74.1 | σειομένους δὲ ὀδόντας κρατύνει καὶ οὖλα πλαδῶντα διακλυζόμενα καὶ διακρατούμενα ἐφ’ ἱκανὸν ἐν τῷ στόματι· ἐ‐ λαίας τῶν φύλλων ἀφέψημα, γάλα ὄνειον, κολυμβάδος ἐλαίας χυλός, σμύρνα σὺν οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ διακλυζομένη, γαγάτης λίθος | |
5 | σὺν οἴνῳ ἑψηθείς, πλατάνου φύλλα σὺν ὄξει ἑψηθέντα, ὄξος σκιλλιτικόν, βάτος διαμασωμένη, μολόχης ῥίζα ὁμοίως, ἰὸς | |
1.74.2 | σιδήρου προσαπτόμενος ξηρός, κύτινος ὁμοίως· στυπτηρία σχι‐ στὴ μιγεῖσα σμύρνῃ ἢ δίχα τῆς σμύρνης σὺν ὄξει ἢ μέλιτι, σῶρι κεκαυμένον ὁμοίως, στύραξ σὺν ἁλσὶν ἐπιτιθέμενος· ἢ σμύρνα, σχιστή, πομφόλυξ, ἄμυλον ἴσα λεῖα ξηρά· ἢ ῥοᾶς | |
5 | λεπύχανα, κηκίς, χάλκανθος, ἴσα ἐν ὄξει δευθέντα διακλυζό‐ μενα· ἢ βάτραχοι ιʹ, [ἢ] ὄξους ἡμίχουν, χαλκοῦ ἄνθους 𐅻 δʹ, μανδραγόρου ῥίζης 𐅻 Ϙʹ ἑψόμενα μέχρι τρίτου καὶ διακλυζό‐ μενα. ποιεῖ καὶ πρὸς ἀλγηδόνας τοῦτο· ἀλόης 𐅻 δʹ, λιβάνου 𐅻 αʹ, σχιστῆς 𐅻 δʹ, μέλιτι μιγέντα διατριβόμενα. | |
1.75.1 | πρὸς δὲ τὰ οἰδοῦντα τῶν οὔλων καὶ ἐκσαρκοῦντα ἢ σηπόμενα ἁρμόζει διακλυζόμενα καὶ διακρατούμενα· ἀνδράχνης χυλός, ἀστραγάλου ῥίζης ἀπόζεμα ἐν οἴνῳ, ἐλαίας κολυμβάδος ἅλμη, ἔλαιον ὠμοτριβὲς καὶ μήλινον καὶ σχίνινον διακρατού‐ | |
5 | μενα, σμύρνα σὺν οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ, κεδρία σὺν ὄξει ἢ ἀμόργῃ, κηκῖδος ἀπόζεμα, κοκκυμηλέας φύλλα ἐν οἴνῳ ἑψηθέντα, κυτί‐ νων ἀπόζεμα, μόρων φλοιοῦ καὶ φύλλων ἀπόζεμα, ὄξος σκίλλινον. | 180 |
1.75.2 | ξηρὰ δὲ λεῖα προσαπτόμενα ὠφελεῖ· ἀριστολοχείας ῥίζα, ἀρνογλώσσου σπέρμα ξηρόν, ἀσπάλαθον ξηρόν, μαράθου ῥίζα κεκαυμένη, διφρυγές, ἰὸς χαλκοῦ καὶ σιδήρου, χάλκανθος ὀπτή, κηκίς, κύπερος, κύτινοι, ῥόδων ἄνθος, λύκιον, μαστίχη ξηρά, | |
5 | μίσυ σὺν ὄξει, χάρτης κεκαυμένος σὺν ἀρσενικῷ ὀλίγῳ, σχίνου ξυλάρια χλωρὰ παρατριβόμενα τοῖς μεταξὺ τῶν ὀδόντων. ἁρ‐ μόζει δέ, καὶ μάλιστα ἐπὶ τῶν ἐκσαρκούντων, διὰ τοῦ ζεστοῦ ἐλαίου πυριᾶν· δεήσει δὲ ἔριον μηλωτίδι περιτιθέντα καὶ ἀποβάπτοντα εἰς τὸ ἔλαιον προσάγειν, ἄχρις οὗ λευκὰ γένηται | |
10 | τὰ οὖλα· στέλλεται γὰρ 〈οὕτωσ〉 ὁ ῥευματισμὸς αὐτῶν καὶ ἀνα‐ ξηραίνεται. | |
1.76.1 | τὰς δὲ ἐπουλίδας στέλλει στυπτηρία πᾶσα κεκαυμένη ἢ σῶρι, ξηρὰ λεῖα προσαπτόμενα. | |
1.77.1 | τὰ δὲ γεγυμνωμένα οὖλα σαρκοῖ ῥόδων ἄνθους μέρη βʹ, καλάμου ἀρωματικοῦ μέρος αʹ, ξηρὰ προσαπτόμενα. | |
1.78.1 | τὰς δὲ ἄφθας καὶ νομὰς θεραπεύει μέλι καὶ ὅσα πρὸς τὰ οἰδαλέα καὶ ἐκσαρκοῦντα τῶν οὔλων ἀναγέγραπται, ἐκ περισσοῦ δὲ καὶ ἰδίως ταῦτα· ἄγνου ἢ κύπρου φύλλα σὺν μέ‐ λιτι διατριβόμενα, τριβόλου χυλός, ἀκακίας χυλὸς ὁμοίως, ὑπο‐ | |
5 | κιστίδος ἢ ῥοὸς βυρσοδεψικῆς χυλὸς ὁμοίως, ὀμφάκιον, ὀρίγα‐ | |
1.78.2 | νος, ῥοῦς ὁ ἐπὶ τὰ ὄψα ὡσαύτως· βαλαύστιον ὁμοίως καὶ ξηρὸν | |
προσαπτόμενον καὶ τὸ ἀφέψημα αὐτοῦ διακλυζόμενον, σανδα‐ ράκη σὺν ῥοδίνῳ διακλυζομένη, ὁ τῆς Βεττονικῆς πόας χυλός, ἀγριελαίας φύλλα ὁμοίως· ἀρσενικοῦ μέρος αʹ, χάρτου κεκαυ‐ | 181 | |
5 | μένου μέρη γʹ, χρῶ δὲ ξηρῷ καὶ σὺν μέλιτι. γάρος ὁ ἐκ τῶν μαινίδων διακλυζόμενος, ἀρνογλώσσου χυλὸς διακλυζόμενος, κη‐ κὶς μετ’ ἐλαίου διακλυζομένη, στυπτηρία ὑγρὰ ὁμοίως. | |
1.79.1 | τὰς δὲ ἐν τῷ στόματι σηπεδόνας ἵστησιν μὲν καὶ τὰ πρὸς νομὰς ἀναγεγραμμένα, ἰδίως δὲ ταῦτα· μαράθου ἀγρίου ῥίζης κεκαυμένης ἡ τέφρα· ἢ μαινίδων κεκαυμένων μέρη βʹ, ἀλόης μέρος αʹ, ξηρά· ἢ ἀρσενικοῦ 𐅻 δʹ, χάρτου κεκαυμένου | |
5 | 𐅻 ιβʹ, ξηρά· ἢ σταφὶς λεία χωρὶς τῶν γιγάρτων καταπλασθεῖσα, ἀμόργη ἐλαίου ἑψηθεῖσα ἐπιχριομένη, Βεττονικῆς πόας χυλός. | |
1.80.1 | τὰς δὲ δυσωδίας τοῦ στόματος ἀπαλλάττει ἀγαλόχου ἀπόβρεγμα ἢ ἀπόζεμα διακλυζόμενον, σμύρνα ἢ σχοίνου ἄνθος ἢ κινάμωμον διαμασώμενα, μαλαβάθρου φύλλον ὑποτιθέμενον τῇ γλώττῃ, ὄξος σκίλλινον ἢ ἀφέψημα κεδρίνων ξύλων. | |
1.81.1 | πρὸς δὲ τὰς ἐντὸς 〈τῶν〉 παρισθμίων φλεγμονὰς χρώ‐ μεθα ἀναγαργαρίσμασι, μελικράτῳ μετὰ ἀποζέματος πιτύρων ἢ ῥόδων ἢ φακῆς, ἢ κοκκυμηλέας φύλλοις ἐν οἴνῳ ἑψηθεῖσιν. καὶ πρὸς τὰ εἱλκωμένα δὲ παρίσθμια ἑλξίνης χυλῷ, ἢ ἱερᾶς βοτά‐ | |
5 | νης ἀφεψήματι· καὶ διαχριομένοις δὲ σὺν μέλιτι ἀκακίας χυ‐ λίσματι, ἀλόῃ, ἀμόργῃ ἡψημένῃ, βάτου τῷ χυλῷ ἡψημένῳ, ἁλσὶν | |
ὁμοίως, λυκίῳ, πίσσῃ ὑγρᾷ, μίσυι, ὀριγάνου χυλῷ, χαλκοῦ ἄνθει, μόρων χυλῷ ἡψημένῳ σὺν μέλιτι καὶ στυπτηρίᾳ ὀλίγῃ. ποιεῖ δὲ καὶ ἀμυγδάλινον 〈ἔλαιον〉 ζεστὸν ἐγχεόμενον εἰς τὰ ὦτα. | 182 | |
1.82.1 | τὰς δὲ κεχαλασμένας σταφυλὰς συστέλλει ἀναγαργα‐ ριζόμενα· μέλι, κνίδης χυλός, ὀξύκρατον, κοκκυμηλέας φύλλων ἀφέψημα σὺν οἴνῳ, ὀριγάνου ἀφέψημα σὺν οἴνῳ. διαχριόμενα δὲ ὠφελεῖ σὺν μέλιτι· ἅλες, ὀμφάκιον, ὀπὸς σιλφίου, στυπτη‐ | |
5 | ρία, κηκὶς μετὰ ἁλὸς καὶ πεπέρεως καὶ μέλιτος. προσαπτό‐ μενα δὲ ξηρὰ ὠφελεῖ· βαλαύστιον, χαλκοῦ ἄνθος, χαλκῖτις λεία, στυπτηρία σχιστή, μίσυ, κηκίς, ὀπὸς Παρθικός, ἐλαίας Αἰθιο‐ πικῆς δάκρυον, αἰθάλη 〈ἡ〉 ἀπὸ τῶν ἀνθράκων, ἅλες. | |
1.83.1 | συναγχικοὺς δὲ ὠφελεῖ ὅσα δύναται ἀποσπᾶν ὑγρα‐ σίαν· χαλᾶται γὰρ οὕτως ἡ ξηρασία καὶ ἡ πύκνωσις τῶν μερῶν. ἔστι δὲ 〈ταῦτα〉 ἀναγαργαριζόμενα· ὕσσωπον μετὰ σύκου ἐν ὕδατι ἡψημένον, λιβανωτὸς σὺν γλυκεῖ καὶ μέλιτι ἢ ὀξυμέλιτι, | |
5 | ῥαφάνου σπέρμα λεῖον σὺν ὀξυμέλιτι, σινήπεως ἐδωδίμου κύ‐ αθοι δύο σὺν μέλιτος θερμοῦ κυάθῳ ἑνί. 〈καὶ〉 διαχριόμενα δέ· χελιδόνων κεκαυμένων σποδιὰ σὺν μέλιτι, χολὴ βοεία σὺν | |
1.83.2 | μέλιτι. ἰδίως δὲ ποιεῖ τῆς θαλασσίας χελώνης 〈χολή〉, χρυσο‐ κόλλα μετὰ μέλιτος—κινεῖ δὲ καὶ ἔμετον—, ἅλες μιγέντες ὄξει καὶ μέλιτι καὶ νίτρῳ, ἐλατήριον μετ’ ἐλαίου παλαιοῦ ἢ μέλιτος ἢ χολῆς ταυρείας, κρομύων χυλὸς μετ’ ἐλαίου, Κενταυ‐ | |
5 | ρείου χυλὸς μετὰ μέλιτος, ὄνοι οἱ ὑπὸ ταῖς ὑδρίαις σὺν μέλιτι, πίσσα σὺν μέλιτι. ἐπιτίθενται δὲ τῷ ἀνθερεῶνι καὶ τῷ τραχήλῳ ὠφελίμως ἅλες μετὰ πίσσης λεῖοι ἐν ὀθονίῳ. ὠφελεῖ δὲ τοὺς συναγχικοὺς ἐν ποτῷ διδομένη χελιδόνων ἐσκελετευμένων | |
𐅻 αʹ σὺν ὕδατι, κάμπη ξηρὰ κοπεῖσα καὶ ποθεῖσα σὺν μελικράτῳ. | 183 | |
1.84.1 | τὰ δὲ καταπινόμενα ὀστέα ἢ ἀκάνθας καὶ ἐμπηγνύ‐ μενα τῷ στομάχῳ κομιεῖ στέαρ ἡμίεφθον ἐνάψας λίνῳ κατα‐ τρήσας, ἀναγκάσας τε καταπιεῖν, καὶ μετὰ τοῦτο ἀνασπάσας ῥόθιον διὰ τοῦ ἀπηρτημένου λίνου· εἴωθε γὰρ συνεφέλκεσθαι | |
5 | τὸ ἐρηρεικὸς ἢ πεπηγός. δύναται δὲ καὶ διὰ σπογγίου ἁπαλοῦ ἢ ἐρίου ἢ κρεαδίων ἐντετμημένων τὸ αὐτὸ γενέσθαι· δεῖ δὲ σὺν ὕδατι καταπίνειν, ἢ ἄρτου ἁπαλοῦ τὸ ἐντὸς διδόναι κατα‐ πίνειν, ἢ σῦκα ξηρὰ μεμασημένα. | |
1.85.1 | τοὺς δὲ ἀποκεκομμένους τὴν φωνὴν ὠφελεῖ πράσου χυλὸς καταρροφούμενος, κράμβη ὠμὴ διαμασωμένη τοῦ χυλοῦ ἐπιρροφουμένου, ῥοφήματα διὰ κυμίνου καὶ πράσου καὶ ἀλεύρου λαμβανόμενα, χαλβάνης ὅσον κύαμος μιγὲν ἐπιμελῶς μέλιτι | |
5 | καταπινόμενον. | |
1.86.1 | βρόγχον δὲ ἀποκαθαίρει ὄξος σκιλλιτικὸν ἀναγαργαρι‐ ζόμενον, σίνηπυ τοῖς βρώμασι σκευασθὲν ἀναγαργαριζόμενον· δεῖ δὲ μετὰ τοῦτο ἀναγαργαρίζεσθαι μελικράτῳ. τοῦτο καὶ τοὺς τύλους τοὺς περὶ ἀρτηρίαν καὶ παρίσθμια θεραπεύει. | |
1.87.1 | λαμπρύνει δὲ φωνὴν σκόροδον ἑφθόν τε καὶ ὠμὸν ἐσθιόμενον, πράσου καρπὸς κεφαλωτοῦ, στύραξ καταπινόμενος, | |
σίλουρος ταριχηρὸς ἐσθιόμενος. | 184 | |
1.88.1 | ἰᾶται δὲ τὰς μὲν χρονίας τραχύτητας Αἰθιοπίδος ῥίζα σὺν οἴνῳ πινομένη, γλυκύρριζα ἀποχυλιζομένη, σμύρνα ἀποχυλιζομένη, ᾠὸν ὠμὸν ἀκροχλίαρον ῥοφηθέν, σύμφυτον σὺν μελικράτῳ πινόμενον, πενταφύλλου ῥίζης ἀφέψημα ἀναγαρ‐ | |
5 | γαριζόμενον. | |
1.89.1 | ἀλωπεκίας δὲ τὰς ἐν ταῖς κεφαλαῖς καὶ τῷ γενείῳ ἰᾶται ταῦτα καταχριόμενα προεκνιτρουμένων τῶν τόπων καὶ ἀπο‐ τριβομένων τῶν ἐψιλωμένων ὀθονίῳ σὺν ὄξει· ἀκόνης Ναξίας τὸ ἀπότριμμα τοῦ πρὸς αὐτὴν σιδήρου μετ’ ἐλαίου ἀκονηθέντος, | |
5 | ἁλκυόνιον κεκαυμένον λεῖον σὺν ὄξει ἢ οἴνῳ ἢ ἐλαίῳ, ἀπόπατος αἰγὸς ὁμοίως· μυόχοδον ἢ αἰλούρου ἀφόδευμα μετὰ νάπυος καὶ πεπέρεως καὶ ὄξους, ἀδίαντον καταπλασθὲν ἐν ὀθονίῳ, ἀρσενικὸν ἢ σανδαράκη ἀναλημφθεῖσα τερμινθίνῃ ὡς σπλήνιον, ἀσφοδέλου ῥίζης καείσης ἡ τέφρα προκατασχασθείσης τῆς | |
10 | ἀλωπεκίας, βατράχειον λεῖον πρὸς ὀλίγον καταπλασθέν, λεπίδιον | |
1.89.2 | ὁμοίως· ἔλαιον κίκινον μετὰ κηρύκων κεκαυμένων, ἐχίνου χερ‐ σαίου δέρμα κεκαυμένον καὶ ἐσβεσμένον πίσσῃ ὑγρᾷ, ἢ βατρά‐ χων κεκαυμένων τέφρα ὁμοίως, ἢ ἱππόκαμποι κεκαυμένοι ὁμοίως, ἢ θαψίας χυλὸς ἐπιχριόμενος, ἢ ἰὸς σιδήρου σὺν ὄξει | |
5 | ἢ στέατι ἀρκείῳ ἢ ὀξυγγίῳ· ἢ καλάμου Κυπρίου φλοιὸς κεκαυ‐ μένος σὺν ὄξει, καρύου βασιλικοῦ λέπυρον καὲν σὺν οἴνῳ, καὶ τὸ Ποντικὸν δὲ ὅλον καὲν ὁμοίως ἢ σὺν ὀξυγγίῳ ἢ ἀρκείῳ στέατι· | |
1.89.3 | ἢ κρόμυον λεῖον καταχριόμενον ἢ καταπλασσόμενον, κυκλαμίνου ῥίζα ὁμοίως, σίνηπυ μετ’ ὄξους, ὀπὸς σιλφίου μετὰ κρόκου καὶ οἴνου καὶ πεπέρεως, ὁπλαὶ αἰγὸς καεῖσαι σὺν ὄξει, πίσσης ὀρρὸς | |
σὺν ἀλεύρῳ κριθίνῳ καταπλασσόμενος, ῥαφάνου τὸ ἐκτὸς παρα‐ | 185 | |
5 | τριβόμενον, σκόροδον κεκαυμένον σὺν ναρδίνῳ μύρῳ καταπλα‐ σθέν, σεύτλιον ὁμοίως· μυῶν κεφαλαὶ προστριβόμεναι, καὶ αὐταὶ δὲ ὅλαι προεκνιτρωθέντος τοῦ τόπου, κάσσυμα κεκαυμένον λεῖον σὺν ὄξει. | |
1.90.1 | τὰς δὲ ῥεούσας τρίχας ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἵστησιν ἀδίαντον λεῖον σὺν λαδάνῳ καὶ οἴνῳ καὶ ὑσσώπῳ καὶ μυρσινί‐ νῳ περιχριόμενον, καὶ τὸ καλλίτριχον ὁμοίως· ἀλόη σὺν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ, πορφύρας πώματα σὺν ἐλαίῳ ἑψηθέντα, | |
5 | ἔλαιον μυρσίνινον καὶ τὸ ἐξ ἀγρίας ἐλαίας, σμύρνα σὺν οἴνῳ καὶ λαδάνῳ καὶ μυρσινίνῳ, κάρδαμον λεῖον σὺν μυρσινίνῳ· ἢ πολύτριχον ἑψήσας ἐν οἴνῳ μέλανι ἐφ’ ἱκανὸν καὶ καύσας ἰδίᾳ κάλαμον ἀρωματικὸν μετὰ ξύλων ἰτείνων, μεῖξον ὕδωρ ὄμβριον καὶ ἀναδεύσας ὕλισον καὶ μεῖξον τῷ ἀφεψήματι τοῦ πολυ‐ | |
10 | τρίχου καὶ χρῶ· ἢ σπυράθους αἰγείας κατακαύσας ἐπ’ ὀστρά‐ κων λείας σὺν ἐλαίῳ ἄλειφε ἐψιλωμένης τῆς κεφαλῆς. | |
1.91.1 | ἐπὶ δὲ τῶν παιδίων ποιεῖ καλὰς καὶ πυκνὰς 〈τὰσ〉 τρίχας ταῦτα· καρύου λέπυρον καὲν καὶ τριβὲν ἐν οἴνῳ καταχριό‐ μενον, στέαρ ὕειον καταχριόμενον, κράμβη ὠμὴ καταπλασθεῖσα, λωτοῦ 〈τοῦ〉 δένδρου φύλλα, σφονδυλίου ῥίζα μετὰ τὸ ἀπο‐ | |
5 | σμῆξαι περιχριομένη, ἀπόπατος καμήλου καεῖσα καὶ σὺν ἐλαίῳ | |
καταπλασθεῖσα. | 186 | |
1.92.1 | ξανθὰς δὲ ποιεῖ τὰς τρίχας θέρμων λεπύχανα ἀπο‐ βραχέντα σὺν νίτρῳ ἐπὶ ἡμέρας δέκα καὶ μετὰ ταῦτα σμώμενα, κύπρου φύλλα λεῖα σὺν στρουθίου χυλῷ ἐμπλασσόμενα, λυκίου χυλὸς ἐν ὕδατι συνεχῶς σμώμενος, λωτοῦ τοῦ δένδρου ἀφέψημα | |
5 | τῶν πρισμάτων, ξάνθιον καταπλασσόμενον προεκνιτρωθεισῶν 〈τῶν τριχῶν〉· καὶ τὸ στέαρ τὸ βόειον ποιεῖ ἑψόμενον μετὰ κονίας 〈τῆσ〉 ἀπὸ δρυίνων ἢ φηγίνων ξύλων, εἶτα ἀναπλασσό‐ μενον εἰς σφαίρας, ἐπὶ δὲ τῆς χρήσεως λυόμενον ὕδατι καὶ ἐγχριόμενον ἐν ἡλίῳ· ἢ τρὺξ ὄξους κεκαυμένη μετὰ σχινίνου | |
10 | ἢ βαλανίνου ἐλαίου δι’ ὅλης τῆς νυκτὸς καταχρισθεῖσα. | |
1.93.1 | μελαίνας δὲ ποιεῖ τὰς τρίχας σμώμενα· κηκῖδος ἀπό‐ βρεγμα καὶ χαλκάνθου καὶ σιδίων, καὶ ἀκακίας χύλισμα τὸ ἐκ τῶν κερατίων καὶ φύλλων τῆς ἀκάνθης, καὶ 〈ὁ〉 ἐκ τοῦ πε‐ πείρου αὐτῆς σπέρματος χυλὸς ἐγχριόμενος· βάτου φύλλα ἑψη‐ | |
5 | θέντα καὶ σμώμενα, καὶ ὁ καρπὸς δὲ πέπειρος ἑψηθεὶς σὺν ἐλαίῳ ὀμφακίνῳ, οἶνος μυρτίτης σὺν ἑψήματι, ἐλελισφάκου | |
1.93.2 | ἕψημα σμώμενον, ἐλάτης ὁμοίως· σμύρνα σὺν ἀκακίᾳ καὶ ὄξει καὶ κηκῖδι, κισσοῦ κόρυμβοι καὶ κυπέρου ῥίζαι μετὰ κυάμων λεπύρων ἑψηθέντα, καὶ φύλλα μελαίνης συκῆς καὶ ἀμπέλου σὺν ὀμβρίῳ ὕδατι, λάδανον μετὰ μυρσινίνου ἀλείμματος, μύρ‐ | |
5 | των μελάνων χυλὸς καὶ τὸ ἀπόβρεγμα, ῥοῦς βυρσοδεψικὴ ἑψη‐ θεῖσα, σχίνου ἀφέψημα μετὰ σώρεως, φλόμου τοῦ χρυσανθέμου τὰ ἄνθη καὶ τὰ φύλλα καταπλασθέντα· πρίνου φλοιὸς τῆς ῥίζης ἀφεψηθεὶς ἐν ὕδατι καὶ δι’ ὅλης 〈τῆσ〉 νυκτὸς καταπλα‐ σθείς, πρωὶ δὲ ἀπονιζόμενος. | 187 |
1.94.1 | βράδιον δὲ πολιοῖ τὸ ἐξ ἀγριελαίας 〈ἔλαιον〉 καθ’ ἡμέραν ἀλειφόμενον, μᾶλλον δὲ ἂν μυρσίνην τις αὐτῷ ἐναπο‐ βρέξῃ, καὶ τὸ μυρσίνινον δὲ μιγὲν λαδάνῳ. | |
1.95.1 | σμήχει δὲ τρίχας νίτρον κεκαυμένον, τρὺξ κεκαυμένη, ἄσβεστος, τῆλις, ἀφρόνιτρον, γῆ Μηλία, γῆ Αἰγυπτία, κέρατος ἐλαφείου ἀφέψημα, κίσηρις λεία, ᾠοῦ τὸ λευκόν. | |
1.96.1 | λεπτύνει δὲ τρίχας παρατριβόμενα λεῖα· τέφρα κλη‐ ματίνη καὶ ἡ ἀπὸ τῶν γιγάρτων, κίσηρις ὀπτὴ λεία, ἑλλέβορος λευκός, σηπίας ὄστρακον, κηκίς, νίτρον, λιθάργυρος, στυπτηρία σχιστή, ἄφοδος κυνεία ξηρά. | |
1.97.1 | ψιλοῖ δὲ τρίχας καταχριόμενα· ἄσβεστος καὶ σανδα‐ ράκη μεθ’ ὕδατος ἑψηθέντα μειγνυμένης Κιμωλίας, φρύνου αἷμα, τιθυμάλλου χαρακίου ὀπός· δρυόπτερις σὺν τοῖς φύλλοις καὶ 〈τῇ〉 ῥίζῃ καταπλασσομένη, ἄχρις ἂν ἐξιδρώσωσιν, συνεχῶς | |
5 | ἀλλασσομένου τοῦ καταπλάσματος· κισσοῦ φύλλα καταπλασσό‐ μενα, κυπέριδος Ἰνδικῆς ῥίζα—αὕτη δὲ καὶ παραχρῆμα ψιλοῖ—, λαγωὸς θαλάσσιος λεῖος καταπλασθείς, σαλαμάνδρα ἐλαίῳ | |
συντακεῖσα, πιτυοκάμπαι ψωχθεῖσαι ἐπ’ ὀλίγον καὶ μετὰ μέλι‐ τος καταχρισθεῖσαι, κυάμου λέπυρα καταπλασσόμενα ἢ σκολό‐ | 188 | |
10 | πενδρα θαλασσία ἐλαίῳ ἐνεψηθεῖσα. | |
1.98.1 | βράδιον δὲ ποιεῖ αὔξεσθαι τὰς ἐπὶ τῶν ἀνήβων τρί‐ χας καταχριόμενον ἀμπέλου δάκρυον σὺν ἐλαίῳ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ χλωροῦ κλήματος καιομένου ἱδρούμενον ὑγρόν, κυάμινον ἄλευρον καταπλασσόμενον, ὑακίνθου ῥίζα μετὰ γλυκέος ἢ οἴνου λευκοῦ | |
5 | καταπλασθεῖσα. | |
1.99.1 | 〈πρὸσ〉 ἀχῶρας δὲ ἢ πίτυρα καὶ ἐξανθήματα ἐπιπό‐ λαια ἐν τῇ κεφαλῇ· ἀδιάντου ἀφέψημα σμώμενον ἢ συλλειούμενον οἴνῳ καὶ ῥοδίνῳ καὶ καταπλασσόμενον, ἀμύγδαλα πικρὰ ἐγχριό‐ μενα μετὰ μέλιτος, ἀνδράχνης χυλὸς σὺν οἴνῳ ἐγχριόμενος, | |
5 | βάτου χυλὸς σὺν ἐλαίῳ, βολβοὶ σὺν νίτρῳ σμώμενοι, τήλεως ἀφέψημα ὁμοίως, ἀρνόγλωσσον καταπλασσόμενον, ἀγριελαίας χυλὸς σμηχόμενος, μολόχη λεία μετὰ οὔρου καταπλασσομένη, μελίλωτον σὺν τήλει καὶ οἴνῳ καταπλασσόμενον, οἶνος μυρτί‐ της σμώμενος, οὖρον ἀνθρώπειον παλαιὸν ὁμοίως, πηγάνου | |
10 | χυλὸς καταχριόμενος, σκίλλα σὺν ἐλαίῳ ἑψηθεῖσα καταχριομένη, | |
1.99.2 | σκόροδον σὺν μέλιτι σμώμενον, σεύτλου χυλὸς ὁμοίως· ἅλες σὺν στέατι μοσχείῳ καταχριόμενοι, συκῆς 〈φύλλα〉 σὺν ὄξει λεῖα, ἐρεβίνθων ἀπόζεμα, καὶ αὐτοὶ δὲ ἑφθοὶ καταπλασσόμενοι, θέρ‐ μων ἀφέψημα σμώμενον, ἰτέας ἄνθη καὶ φύλλα καταπλασσό‐ | |
5 | μενα λεῖα, κάλαμος ἀρωματίτης μετὰ ὕδατος καὶ σμύρνης ἑψη‐ | |
θεὶς σμώμενος, κρίνου ῥίζα σμωμένη, λάδανον σὺν οἴνῳ κατα‐ χριόμενον, λιβανωτὸς σὺν νίτρῳ καὶ ὕδατι ὁμοίως, χαμαιάκτης χυλός. | 189 | |
1.100.1 | πρὸς δὲ τὰ ἐξέρυθρα ἐξανθήματα ψιμύθιον σὺν δαφνίνῳ ἐλαίῳ καὶ θείῳ καταχριόμενον, πίτυος φλοιὸς σὺν κη‐ ρωτῇ, χαλκῖτις μετ’ ὄξους καὶ ἐλαίου, κιννάβαρι μετὰ κηρωτῆς, ὄστρακον ἐξ ἴπνου μετ’ ὄξους, σεῦτλον ἑφθόν· ἐπαλείφειν δὲ | |
5 | δεῖ μετὰ τὰς σμήξεις αὐτῶν τηλίνῳ ἐλαίῳ ἢ μυρσινίνῳ ἢ ῥο‐ δίνῳ ἢ οἰνανθίνῳ. | |
1.101.1 | τὰς δὲ τῆς κεφαλῆς καὶ ὅλου τοῦ σώματος γινομένας φθειριάσεις τούτοις θεραπευτέον συγχρίοντας· σταφίδι ἀγρίᾳ ἢ σανδαράκῃ σὺν ἐλαίῳ, ἢ κισσοῦ χυλῷ σὺν μέλιτι Σινωπίδι σὺν ὄξει, κεδρίᾳ καθ’ ἑαυτήν, ὀρρῷ πίσσης μετὰ στυπτηρίας, | |
5 | δαφνίδων πιέσματι, ἐλαίῳ ῥαφανίνῳ ἢ νίτρῳ ἢ ἀφρονίτρῳ μετὰ Σαμίας γῆς καὶ ἐλαίου, ἑλξίνης χυλῷ δι’ ὅλης τῆς νυκτὸς καταχριομένῳ, μυρίκης ἀφεψήματι ἢ θαλάσσῃ θερμῇ λούον‐ τας. ὠφελοῦνται δὲ πίνοντες κόριον λεῖον σὺν ὀριγάνῳ καὶ οἴνῳ. | |
1.102.1 | σμήγματα. σμήχει δὲ χρῶτα ὀπὸς συκῆς καὶ χυλὸς μετὰ ἀλεύρου ἐρεγμίνου, ἀμύγδαλα πικρὰ μετὰ μέλιτος, τέφρα κληματίνη καὶ ἡ ἐκ τῶν φηγίνων ξύλων σὺν ὕδατι· βέλτιον δὲ ἡ ἐξ αὐτῶν γινομένη κονία. μυροβαλάνου πίεσμα, ἄρου ῥίζα, | |
5 | γῆ Χία ἀντὶ νίτρου, ἀριστολοχεία μετὰ νίτρου, γογγύλης ἀγρίας σπέρμα μετ’ ἐρεγμοῦ καὶ ᾠοῦ τοῦ λευκοῦ, καὶ καθ’ ἑαυτὸ δὲ | |
τὸ λευκὸν τοῦ ᾠοῦ, ἐρέγμινον ἄλευρον, ὀρόβινον, θέρμινον, πέπονος σάρξ, σικύου χυλὸς σὺν τῷ σπέρματι μετὰ ἀλεύρου σητανίου, καὶ νίτρον ξηρανθὲν ἐν ἡλίῳ ἐν τοῖς ὑπὸ κύνα | 190 | |
10 | καύμασιν λεῖον, σικύου ἀγρίου ῥίζα μετ’ ἐρεγμοῦ, βρυωνίας ῥίζα ὁμοίως. | |
1.103.1 | τετανοῖ δὲ χρῶτα καὶ πρόσωπον βρυωνίας ῥίζα λευ‐ κὴ ἢ μέλαινα ἐν ἐλαίῳ ἑψηθεῖσα καταχριομένου τοῦ ἐλαίου· ποιεῖ καὶ μετὰ σύκου πίονος καὶ ὀρόβου καταπλασσομένη, ὅσον στά‐ διον διελθεῖν· ψυχρῷ δὲ προσκλύζεσθαι μετὰ τὴν ἄρσιν αὐτῆς· | |
5 | κροκοδίλου χερσαίου ἄφοδος μεθ’ ὕδατος, γῆ Χία ὁμοίως, γῆ Σελινουσία ὁμοίως· κακκαλίας οἱ κόκκοι μετὰ κηρωτῆς λεῖοι καταχριόμενοι, κρίνου ῥίζα ἐν σμήγματι, κυκλάμινος ὁμοίως σὺν μαστίχῃ. | |
1.104.1 | στιλβοῖ δὲ πρόσωπον ἐπιχριομένη γῆ Χία, 〈γῆ〉 Σελινουσία ὁμοίως, κροκοδιλεία ὁμοίως· μαστίχη, τήλινον μύρον, ῥόδινον τὸ λευκαινόμενον ἐπὶ τῷ ἡλίῳ ὁμοίως, πτελέας τὸ ἐν τοῖς θυλακίοις ὑγρόν, ἔλαιον Σικυώνιον. | |
1.105.1 | εὔχροιαν δὲ ποιεῖ ἐρέβινθος ἐσθιόμενος ἑφθός, ἢ κόμμεως ἀκανθίνου ἢ τοῦ ἐξ ἀμυγδαλῆς ἢ κερασίων ἢ κοκκυμη‐ λέων ὁλκὴ τριωβόλου μετὰ κράματος πινομένη. | |
1.106.1 | χρόαν δὲ τρέπει ποθέντα καὶ ἐπιχρισθέντα· ἄμι μεθ’ ὕδατος καὶ κύμινον, ὁμοίως ἄχυρα πύρινα· σμύρνιον καταχριόμενον, κύτινοι ῥοᾶς ὁμοίως. | |
1.107.1 | τὰς δὲ ἐν ταῖς μασχάλαις δυσωδίας καὶ τοὺς τράγους | |
καταπάσσειν δεῖ λείοις τούτοις· ἀγαλόχῳ, βακχάριδος ῥίζῃ, ῥο‐ δίσιν ἀπὸ τοῦ βαλανείου λείαις. διαχρίειν δὲ σμύρνῃ μετὰ στυπτηρίας ἢ κροκομάγματι ὁμοίως, ἢ κυπαρίσσου πρίσμασι | 191 | |
5 | μετὰ στυπτηρίας καὶ οἴνου εὐώδους, γῇ Χίᾳ καείσῃ καὶ σβε‐ σθείσῃ οἴνῳ· 〈ποιεῖ καὶ〉 σκολύμου ῥίζα ἑψηθεῖσα καὶ πινο‐ μένη. | |
1.108.1 | οὐλὰς δὲ μελαίνας αἴρει ἐπιχριόμενα· βρυωνίας ῥί‐ ζης λευκῆς καὶ μελαίνης ἑφθῆς ἐν ἐλαίῳ ἄχρι χυλώσεως τὸ ἔλαιον ἐπιχριόμενον, βάλανος μυρεψικὴ λεία σὺν οἴνῳ λευκῷ, βολβοὶ κεκαυμένοι μετὰ ἁλκυονίου σὺν οἴνῳ, καλαμίνθη ἐν οἴνῳ ἑφθή, | |
5 | λιθάργυρος πεπλυμένη σὺν ῥοδίνῳ λευκῷ, σικύου ἀγρίου ῥίζα σμηχομένη. [εὐζώμου σπέρμα μετὰ λιθαργύρου λεῖον μετὰ χολῆς αἰγείας ἢ προβατείας ἢ βοείας ἐπιχριόμενον.] | |
1.109.1 | τὰς δὲ ἐκ λειχήνων οὐλὰς καὶ τὰς ἄλλας δὲ ὁμοχρόους ποιῆσαι 〈δύναται〉 ὄνειον στέαρ καταχριόμενον, εὐζώμου σπέρμα λεῖον μετὰ χολῆς αἰγείας ἢ προβατείας ἢ βοείας καταχριόμενον, εἶθ’ ὅταν ξηρανθῇ ἀποτριβόμενον, καὶ 〈ὁ〉 ἐκ τοῦ λαχάνου δὲ | |
5 | τοῦ εὐζώμου χυλὸς ἐπιχριόμενος σὺν λιθαργύρῳ· ἢ σικύου ἀγρίου ῥίζαν ἑψήσας ἐν μελικράτῳ καὶ λεάνας ὡς κηρωτὴν ἐπίχριε ὁμοίως· ἢ λιθαργύρου μέρη βʹ, θείου ἀπύρου μέρος αʹ, ἀναλαμβάνων εὐζώμου χυλῷ ἐπίχριε, εἶτα ἀπότριβε ἐν βα‐ λανείῳ, καὶ μετὰ τὸ λούσασθαι ἐπίχριε λιθάργυρον σὺν εὐζώ‐ | |
10 | μου χυλῷ. | |
1.110.1 | στίγματα δὲ ἐξαίρει βατράχειον καταπλασθέν, καπ‐ πάρεως φύλλων χυλὸς ὁμοίως, μανδραγόρου ἐπὶ ἡμέρας δʹ παρα‐ τριβόμενος, ἢ τὰ φύλλα τοῦ μανδραγόρου ταριχευθέντα ἐν ἅλμῃ καὶ περιχριόμενα ἐπὶ ἡμέρας μʹ ἢ νʹ· ὁμοίως πόα 〈ἡ〉 | 192 |
5 | καλουμένη στατικὴ παρατριβομένη, ἢ σικύου ἀγρίου ῥίζα ἑψη‐ θεῖσα ἐν μελικράτῳ λεία ἐπιχριομένη, ἢ ψιμύθιον ἐν ὄξει κα‐ ταχριόμενον· χρόνῳ δὲ αἴρει τοῦτο. | |
1.111.1 | μώλωπας δὲ ταχέως ὁμοχρόους ποιεῖ λείρινον ἔλαιον ἐπαλειφόμενον συνεχῶς. | |
1.112.1 | ἀλφοὺς δὲ λευκοὺς καὶ λεύκας αἴρει ἐν ἡλίῳ κατα‐ χριόμενα ἢ σμώμενα ἐν βαλανείῳ· δρακοντίου χυλός, ἄρου ῥίζα σὺν ὄξει καὶ ἀλεύρῳ κριθίνῳ, καππάρεως χυλὸς ὁμοίως, πήγανον σὺν κηρωτῇ καὶ πεπέρει, συκῆς μελαίνης κράδαι καὶ ἀκρεμόνες | |
5 | ἁπαλαὶ λεῖαι καταπλασθεῖσαι, καὶ τὰ φύλλα δὲ ὁμοίως· τεύ‐ τλου φύλλα καὶ ἡ ῥίζα καταπλασθεῖσα, τηλεφίου φύλλα κατα‐ | |
1.112.2 | πλασσόμενα ἐπὶ μῆνας γʹ, ἑκάστης ἡμέρας ἐπὶ ὥρας Ϙʹ· ἀφαι‐ ρῶν δὲ ὠμῇ λύσει κατάπλασσε· ἄγνου σπέρμα λεῖον μετὰ ἀφρονίτρου καὶ ὄξους, ἀλθαίας σπέρμα ὁμοίως, ἁλκυόνιον σὺν ὄξει, βρυωνίας ῥίζα λευκῆς καὶ μελαίνης ἑψηθεῖσα σὺν ἐλαίῳ | |
5 | μέχρι χυλώσεως, ἀσφοδέλου ῥίζης χυλός, βάλανος μυρεψικὴ καταχριομένη, βολβοὶ λεῖοι σὺν ὀπτῷ νίτρῳ σμώμενοι καὶ καθ’ | |
1.112.3 | ἑαυτοὺς καταπλασσόμενοι· ἐλλέβορος λευκὸς ἑψηθεὶς σὺν ὄξει καὶ σμηχόμενος καὶ ξηρὸς παρατριβόμενος μέχρις ἀνιδρώσεως, | |
εἶτα καταχρίειν δεῖ σανδαράκῃ καὶ γῇ Μηλίᾳ· χαμαιλέοντος μέλανος ῥίζα μετὰ θείου καὶ νίτρου καὶ ὄξους· δεῖ δὲ προεκνι‐ | 193 | |
5 | τρῶσαι τοὺς τόπους· ἢ λιθαργύρου μέρη βʹ, θείου 〈ἀπύρου〉 μέρος αʹ, μείξας ἀνάτριβε ἐν βαλανείῳ, καὶ μετὰ τὸ λούσασθαι κατάχριε λιθαργύρῳ μετὰ εὐζώμου χυλοῦ. | |
1.113.1 | τοὺς δὲ μέλανας ἀλφοὺς ὁμόχρους ποιεῖ γῆ Μηλία καταχριομένη, ἐλλέβορος λευκὸς καὶ μέλας ἑψηθεὶς μετ’ ὄξους καὶ σμώμενος, κοχλίας χερσαῖος καεὶς σὺν μέλιτι καταχριό‐ μενος· κρομύου χυλὸς σὺν ὄξει, κρίνου ῥίζα σμωμένη, κυάμινον | |
5 | ἄλευρον ὁμοίως, κύμινον ἄγριον σὺν ὄξει, κάχρυ ὁμοίως· μυρο‐ βάλανος ἐν οἴνῳ, ἢ ναρκίσσου ῥίζα σὺν κνίδης σπέρματι καὶ ὄξει, σηπίας ὄστρακον σὺν ὄξει, ἢ σικύου ἀγρίου ῥίζα σμωμένη, τηλέφιον σὺν ὄξει καταχριόμενον, χονδρίλης ῥίζα σὺν νίτρῳ κοπεῖσα ἐν σμήγματι· λιθάργυρος, ἀρσενικόν, θεῖον, ἴσα μετ’ | |
10 | ἐλαίου ἐν βαλανείῳ σμώμενα. | |
1.114.1 | φακοὺς δὲ καὶ ἐφηλίδας καὶ ἰόνθους αἴρει ἐπι‐ χριόμενα· ἀδάρκης μεθ’ ὕδατος, ἄκορον σὺν μέλιτι, κόστος σὺν ὕδατι ἢ μέλιτι, ἄλυσσον σὺν μέλιτι, τιθυμάλλου ὀπὸς σὺν μέ‐ λιτι—προσέχειν δὲ δεῖ, χρονίσαν γὰρ ἑλκοῖ διὰ βάθους—, ἁλ‐ | |
5 | κυόνιον σὺν ὄξει, ἀμπέλου ἀγρίας καρπὸς πέπειρος λεῖος, βρυωνίας ῥίζα λευκὴ καὶ μέλαινα ἑψηθεῖσα μετ’ ἐλαίου ἄχρι χυλώσεως· αἴρει καὶ ἰόνθους ἀμυγδάλινον 〈ἔλαιον〉 σὺν κηρωτῇ καὶ κρίνου ῥίζῃ. | |
1.115.1 | αἴρει 〈δὲ〉 τὰς ἐφηλίδας ἄρου ῥίζα μετὰ μέλιτος, μυροβάλανος καταχριομένη σὺν οἴνῳ, βολβοὶ ὠμοὶ καθ’ ἑαυτοὺς ἢ σὺν ᾠοῦ λεκίθῳ καὶ [σὺν] ὄξει ἢ μέλιτι, ἢ κεκαυμένοι μετὰ ἁλκυονίου μάλιστα ἔφηλιν ἀποκαθαίρουσιν· χαλβάνη σὺν ὄξει | |
5 | καὶ νίτρῳ μάλιστα φακοὺς αἴρει, κόμμι σὺν νίτρῳ καὶ μέλιτι. | 194 |
1.115.2 | καὶ ἰδίως δὲ μᾶλλον ἐφηλίδας αἴρει ἐλλεβόρου λευκοῦ μέρη βʹ μετὰ μέλιτος, ἐλατήριον καταχριόμενον, κασσία σὺν μέλιτι, κινά‐ μωμον ὁμοίως, κράμβης σπέρμα σὺν ὄξει, ὀρόβινον 〈ἄλευρον〉, ῥαφάνου φλοιὸς σὺν αἰρίνῳ ἀλεύρῳ· ἢ κάρδαμον καταπλασσό‐ | |
5 | μενον δι’ ὅλης 〈τῆσ〉 νυκτὸς ἐπὶ ἡμέρας εʹ, ἕωθεν δὲ ἀπόπλυνε τὰ κνυσθέντα· θαψίας ῥίζα σὺν μέλιτι, κισσοῦ φύλλα σὺν οἴνῳ ἑφθά, κρότωνος καρπὸς καταπλασθεὶς ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς. | |
1.116.1 | ἰδίως δὲ ἰόνθους αἴρει κρίνου ῥίζα ἐν σμήγματι, κυκλαμίνου ῥίζα σὺν μέλιτι, ναρκίσσου ῥίζα ὁμοίως· σηπίας ὀστρά‐ κου [ὁμοίως] κεκαυμένου μέρη βʹ, βαλάνου μυρεψικῆς μέρος αʹ, λεῖα σὺν ὕδατι καταχριόμενα, καὶ ξηραινόμενα δὲ νότιζε, | |
5 | μετὰ δὲ ἓξ ἡμέρας πυρία· ἄλευρον σητάνιον μετ’ ἐλαίου κατα‐ πλασθέν, γλήχων κηρωτῇ ἀναλημφθεῖσα, σμύρνα μετὰ κασσίας καὶ μέλιτος, κρομύου χυλὸς σὺν σποδίῳ, μολύβδαινα σὺν ὄξει, σῶρι σὺν ὄξει κεκαυμένον. | |
1.117.1 | τοὺς δὲ ψωρώδεις καθ’ ὅλου τοῦ σώματος ἢ περὶ μέρος κνησμοὺς θεραπεύει καταχριόμενα· σταφὶς ἀγρία μετὰ σανδαράκης καὶ ἐλαίου καὶ ὄξους προεψηθεῖσα καὶ λειοτριβη‐ θεῖσα, στυπτηρία ὑγρὰ μετὰ μέλιτος ἑψηθεῖσα καὶ 〈μετὰ〉 σμύρ‐ | |
5 | νης καταχριομένη, ἅλες σὺν ὄξει καὶ ἐλαίῳ συγχριόμενοι, ἄχρις ἂν ἐξιδρώσωσιν· νᾶπυ μετ’ ὄξους, μυροβαλάνου πίεσμα μετ’ ὄξους καὶ ὀλίγου ἐλαίου, λαπάθου ἀγρίου τὸ ἀφέψημα τῆς ῥίζης τῷ λουτρῷ μειγνύμενον, ὄξος θερμὸν καταντλούμενον· ὀρόβου ἀφέψημα ἢ ὀριγάνου ἢ γλήχωνος καταντλούμενον, γάλα | |
10 | σχιστὸν πινόμενον. | |
1.118.1 | τοὺς δὲ περὶ τὰ αἰδοῖα 〈κνησμοὺς θεραπεύει〉 θά‐ λασσα πυριωμένη, θεῖον ἐπιπασθέν, νίτρον [ἐν] ἐλαίῳ καὶ ὄξει καὶ σταφίδι ἀγρίᾳ καὶ στυπτηρίᾳ συλλειούμενον 〈καὶ〉 ἐν βαλα‐ νείῳ καταχριόμενον, μάλιστα ἐπὶ τῶν διδύμων· καὶ τρὺξ | 195 |
5 | ὄξους ξηρὰ τριβεῖσα σὺν οἴνῳ ἐγκαταχριομένη διδύμοις· ἐγκατά‐ χριε δὲ μετὰ ταῦτα ᾠοῦ τὸ λευκὸν μετὰ μέλιτος. | |
1.119.1 | πρὸς δὲ τὰ κνησμώδη ἐξανθήματα ἁρμόζει κατα‐ χριόμενα· διφρυγὲς σὺν ὄξει, ἰὸς σιδήρου σὺν ὄξει, συκαμίνου ῥίζα σὺν ὄξει, μίσυ σὺν ῥοδίνῳ, μολύβδαινα σὺν ὄξει, ὁπλαὶ αἰγῶν κεκαυμέναι σὺν ὄξει, στυπτηρία πᾶσα σὺν μέλιτι ἑψηθεῖσα, | |
5 | πήγανον σὺν ἁλσὶν καὶ ἐλαίῳ, ἢ ψιμύθιον καὶ λιθάργυρος σὺν | |
1.119.2 | ὄξει· μυρσίνινον ἔλαιον, δαφνίδων πίεσμα προσκλυζόμενον, μύρτα σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ ἐν ὀθονίῳ ἐπιτιθέμενα, κιννάβαρι μετὰ κηρωτῆς μυρσινίνης, νίτρον σὺν ὑείῳ στέατι, πήγανον σὺν κηρω‐ τῇ μυρσινίνῃ τετραπλῇ, κισσοῦ φύλλα ἑφθὰ σὺν οἴνῳ κατα‐ | |
5 | πλασσόμενα, κριθαὶ κεκαυμέναι λεῖαι καταπασσόμεναι, νίτρον σὺν θείῳ ἀπύρῳ καὶ τρυγὶ σμώμενον. | |
1.120.1 | πρὸς δὲ τοὺς λειχῆνας καὶ τὰ λεπρώδη καὶ ψωρώδη καταχριόμενα ἁρμόζει· ἄγνου σπέρμα σὺν ἀφρονίτρῳ καὶ ὄξει, ἰχὼρ ὁ ἀπορρέων ἐκ ξύλων ἀγριελαίας χλωρῶν καιομένων, ὁμοίως καὶ ὁ ἐκ τῶν κραναίνων ξύλων, ἀγχούσης ῥίζα λεία | |
5 | σὺν ὄξει καταπλασσομένη, ἀδάρκης σὺν ὕδατι, ἐρυθροδάνου καρπὸς ἐν ὄξει, αἴρινον ἄλευρον σὺν ὄξει καταπλασσόμενον. ἀφίστησι 〈δ’〉 ἀγρίους λειχῆνας πίτυρα σὺν ὄξει ἑψηθέντα καὶ | |
θερμὰ καταπλασθέντα, καὶ χόνδρος ὁμοίως. | 196 | |
1.121.1 | λέπραν δὲ θεραπεύει αἴρινον ἄλευρον σὺν θείῳ καὶ ὄξει καταχριόμενον, βρυωνίας καρπὸς σὺν ὄξει καταπλασσό‐ μενος· ἄσφαλτος μετὰ θείου καὶ ὄξους—τινὲς δὲ ἀντὶ 〈τῆσ〉 ἀσφάλτου πίσσαν 〈παραλαμβάνουσιν〉—, μυροβάλανος κατα‐ | |
5 | χριομένη σὺν ὄξει, βατράχειον ἐπιπλασθέν· ἀφίστησιν 〈καὶ〉 σι‐ κύου ἀγρίου ῥίζα σὺν ὄξει, σῶρι κεκαυμένον ὁμοίως, ἐλαίας Αἰθιοπικῆς δάκρυον σὺν ὄξει—καλεῖται δὲ Αἰθιοπικὴ ἐλαία ἡ ἀγριελαία—, ἐλλέβορος λευκὸς ἢ μέλας σὺν ὄξει καταπλασσό‐ | |
1.121.2 | μενος· σμύρνα σὺν ὄξει, ὀπὸς συκῆς ἐπιχριόμενος, ἐρέβινθος ἑφθὸς σὺν ὄξει ἐπιπλασσόμενος, λίβανος ὁμοίως, Ἀμμωνιακὸν ὁμοίως, ἀμύγδαλα πικρὰ σὺν ὄξει, ταυροκόλλα ὁμοίως· θαψίας χυλὸς καὶ ἡ ῥίζα σὺν ὄξει, θεῖον ἄπυρον σὺν ὄξει ἢ τερμινθίνῃ ῥη‐ | |
5 | τίνῃ ἀναλημφθέν, θέρμων ἀφέψημα καταντλούμενον, ἰὸς διπλοῦς ἀναλημφθεὶς ῥητίνῃ τερμινθίνῃ ἁπλῇ· εὐτονώτερον δὲ γίνεται τὸ φάρμακον νίτρου ἢ χαλκάνθου μιγέντος ὀλίγου· καρδά‐ μωμον ἢ κάρδαμον σὺν ὄξει, κληματὶς σὺν ὄξει καεῖσα καὶ κατα‐ πλασθεῖσα· ἀφίστησιν καὶ κανθαρίς, βούπρηστις, πιτυοκάμπη | |
1.121.3 | ἀναλημφθέντα ῥητίνῃ καὶ πίσσης μιγείσης· θαψίας ῥίζης 〈χυλόσ〉, κόμμι ἀμυγδαλῆς πικρᾶς ἢ κερασίων 〈ἢ〉 κοκκυμηλέων ἢ ἀμπέλου σὺν ὄξει· κοχλίας χερσαῖος σὺν ὄξει κεκαυμένος σὺν μέλιτι καταχριόμενος, λαπάθου ἀγρίου ῥίζα ὠμὴ καὶ μετ’ ὄξους | |
5 | ἑφθὴ λεία καταπλασσομένη, λειχὴν ὁ ἐπὶ ταῖς πέτραις κατα‐ χρισθεὶς ἢ σὺν ὄξει καταπλασθείς· χαμαιλέοντος μέλανος ῥίζα ἑψηθεῖσα σὺν ὄξει μιγέντος τῷ ἀφεψήματι θείου καὶ ἀσφάλ‐ του ἐγχριομένη ἢ δίχα τούτων, στέαρ φώκης καὶ χάλκανθος καὶ κέδρινον ἔλαιον μιγέντα, μελάνθιον μετὰ θείου ἀπύρου καὶ | |
10 | ταυροκόλλης καὶ ὄξους, ὀπὸς σιλφίου σὺν ὄξει. | 197 |
1.122.1 | τὰς προσφάτους δὲ θεραπεύει τριφύλλου ῥίζα σὺν ὄξει καταπλασσομένη, [ἢ] πήγανον σὺν μέλιτι καὶ στυπτηρίᾳ ὁμοίως· πίσσα ὑγρὰ σὺν ἴσῳ κηρῷ καὶ ῥητίνῃ καὶ θείῳ τα‐ κεῖσα ὡς ἔμπλαστρος· πρασίου φύλλα ἑψηθέντα σὺν ὄξει καὶ | |
5 | καταπλασθέντα, πτελέας φύλλα ἢ κλαδία ὁμοίως, ῥοὰ σὺν ὄξει καταχριομένη· σκαμμωνίας ὀπὸς ἑψηθεὶς σὺν ὄξει, ἄχρις ἂν | |
1.122.2 | μελιτώδης γένηται, καταχριόμενος· σκόροδον σὺν μέλιτι ὁμοίως, στρουθίου ῥίζα σὺν ἀλφίτῳ καὶ ὄξει καταπλασσομένη, στυ‐ πτηρία κεκαυμένη σὺν κράμβης χυλῷ 〈ἢ〉 ὑγρὰ ἑψηθεῖσα σὺν μέλιτι καταχριομένη· τιθυμάλλου ὀπὸς καταχριόμενος, τρὺξ | |
5 | οἴνου κεκαυμένη μετὰ συκῆς ἀφεψήματος καταχριομένη, χελι‐ δονίου τοῦ μικροῦ ῥίζα καταπλασθεῖσα, γογγυλὶς λεία ἐπιτι‐ | |
1.122.3 | θεμένη· ἰτέας φύλλα κεκαυμένα καὶ μεθ’ ὕδατος ἐπιπλασσό‐ μενα, ἀγχούσης φύλλα λεῖα κεκαυμένα, ἄγχουσα ἀναλημφθεῖσα βουτύρῳ, θεῖον ἄπυρον, [ἢ] μελάνθιον, ταυροκόλλα σὺν ὄξει καταχριομένη, Ἀμμωνιακὸν σὺν ὄξει ὁμοίως· ἀμύγδαλα πικρὰ | |
5 | σὺν ὄξει ἐπιτιθέμενα, χαλκῖτις ὠμὴ μετὰ κυπρίνης κηρωτῆς, μελίας φλοιὸς καεὶς σὺν ἰρίνῳ ἢ κεδρίᾳ, πρόπολις ἐπιτιθεμένη ὡς ἔμπλαστρος. | |
1.123.1 | ὄνυχας δὲ ἀφίστησιν λεπροὺς ἐπιτιθέμενα· ἀσφοδέ‐ λου ῥίζα λεία, ἄρου ῥίζα ὁμοίως, βατράχειον καταπλασθέν· καν‐ θαρὶς ἢ βούπρηστις 〈ἢ〉 πιτυοκάμπη ἀναλημφθεῖσα ῥητίνῃ τερ‐ μινθίνῃ ἢ πίσσης ὑγρᾶς μιγείσης, καὶ θαψίας ῥίζα καὶ σίνη‐ | |
5 | πυ σὺν ὄξει, ἢ ἀγριελαίας πυρήνων τὸ ἐντὸς ἀναλημφθὲν | |
1.123.2 | στέατι· θεῖον ἄπυρον σὺν κηρῷ καὶ ῥητίνῃ, ἱππολαπάθου ἢ | |
ἀγρίου λαπάθου ῥίζα ὠμὴ καὶ ἑφθὴ σὺν ὄξει, κάρδαμον σὺν ὄξει· κυπαρίσσου σφαιρία χλωρὰ καθεψηθέντα σὺν ὄξει καὶ λεανθέντα σὺν θέρμοις πικροῖς, λινόσπερμον σὺν καρδάμῳ | 198 | |
5 | 〈ἴσῳ〉 καὶ μέλιτι, πίσσα ἐν ὄξει ἑψηθεῖσα καὶ ἐπιτεθεῖσα· σανδαράκη, ἄσβεστος καὶ τρὺξ κεκαυμένη σὺν πίσσῃ ἢ ἰξῷ, στυπτηρία σὺν ὕδατι, πίσσα ὑγρὰ σὺν κηρῷ, ἀρσενικὸν σὺν ὄξει, ἰξὸς σὺν κονίᾳ. | |
1.124.1 | σμήχει δὲ ψώραν νίτρον, ἀφρόνιτρον, χολὴ βοεία σὺν νίτρῳ 〈καὶ〉 Κιμωλίᾳ, γῆ Μηλία, κοχλίας χερσαῖος κεκαυ‐ μένος σὺν μέλιτι, κρίνου ῥίζα ξηρὰ λεία, μυροβάλανος ὁμοίως καὶ τὸ πίεσμα αὐτῆς. | |
1.125.1 | μαστοὺς δὲ οὐκ ἐᾷ αὔξεσθαι ἐπὶ παρθένων μάλιστα καταπλασσόμενα· κωνείου σπέρμα ἔγχυλον λεῖον ὀθονίου πρου‐ ποτιθεμένου, καὶ ἡ πόα δὲ ὁμοίως· στυπτηρία ὑγρὰ σὺν μέλιτι, ἰὸς σιδήρου σὺν ἐλαίῳ, ἐπιμηδίου φύλλα καταπλασσόμενα | |
5 | ὁμοίως· ἀκόνης Ναξίας τοῦ πρὸς αὐτὴν ἀκονηθέντος σιδήρου τὸ ἀπότριμμα μετ’ ὄξους καταχριόμενον. | |
1.126.1 | τὰς δὲ σπαργήσεις τῶν μαστῶν ἀποκαθίστησιν φακὸς ἑψηθεὶς ἐν θαλάσσῃ καταπλασσόμενος, ἡδύοσμον σὺν ἀλφίτῳ, στέμφυλα μετὰ ἁλῶν λεῖα, ἅλμη πυριωμένη. | |
1.127.1 | σβέννυσιν δὲ 〈γάλα〉 καὶ μετὰ τοὺς τόκους ἄλευρον κυάμινον καθ’ ἑαυτὸ καὶ σὺν ἀλφίτῳ καταπλασθέν, Κιμωλία σὺν ὄξει καταχριομένη ἢ ὕδατι καὶ ῥοδίνῳ, στυπτηρία ὑγρὰ σὺν ὕδατι ὀξυροδίνου μειγνυμένου· γῆς Σαμίας ὁ ἀστήρ, γῆ | 199 |
5 | Μηλία ὁμοίως, γάλα γυναικεῖον μετὰ κωνείου χυλοῦ κατα‐ πλασσόμενον, τρὺξ ὄξους ἢ οἴνου μετὰ ἀλφίτου καταπλασθεῖσα, ὑοσκυάμου σπέρμα μετὰ οἴνου λεῖον ὁμοίως· θάλασσα κατ‐ αντλουμένη, κωνείου φύλλα καταπλασσόμενα, ἅλμη πυριω‐ μένη, κάρυα βασιλικὰ καταπλασσόμενα. | |
1.128.1 | τοὺς δὲ χονδριῶντας μαστοὺς παύει πίτυρα ἐν ὄξει καὶ πηγάνου ἀφεψήματι ζεσθέντα καὶ καταπλασθέντα, ἡδύο‐ σμον σὺν ἀλφίτῳ 〈καταπλασθέν〉, ἡμεροκαλλοῦς φύλλα κατα‐ πλασσόμενα, ἅλμη πυριωμένη· κάρυα βασιλικὰ σὺν μέλιτι καὶ | |
5 | πηγάνῳ, κρότωνος φύλλα λεῖα, κρόκος σὺν γάλακτι καταχριό‐ μενος· κραταιόγονον καταπλασσόμενον, κυάμινον ἄλευρον καθ’ ἑαυτὸ καὶ σὺν ἀλφίτῳ, λίθος γεώδης σὺν ὕδατι, λίθος ὀστρα‐ κίτης σὺν μέλιτι, Κυδώνια ἑφθὰ σὺν μέλιτι καταπλασσόμενα, σέλινον 〈χλωρὸν〉 καταπλασσόμενον ὠφελεῖ καὶ τοὺς τε‐ | |
10 | θρομβωμένους μαστούς. | |
1.129.1 | οὐκ ἐᾷ δὲ τὸ ἐπὶ τῶν τιθηνουσῶν γάλα τυροῦσθαι κηροῦ λευκοῦ δέκα τὸν ἀριθμὸν κεγχριαῖα μεγέθη καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀντὶ καταποτίου διδόμενα. | |
1.130.1 | κατασπᾷ δὲ γάλα πλεῖον ἱππομαράθου ἢ μαράθου | |
ἀφέψημα μετὰ οἴνου πινόμενον· κάχρυ, ἐρέβινθος, ὤκιμον, μο‐ λόχη, ἄνηθον συνεψηθέντα ῥοφήματι, κιρκαίας καρπὸς ὁμοίως, μελάνθιον ὀλίγον πινόμενον ἐφ’ ἱκανὰς ἡμέρας καὶ 〈ἐν〉 ῥοφή‐ | 200 | |
5 | ματι δὲ λαμβανόμενον, ὀνώνιδος ῥίζα σὺν ῥοφήματι ἑψηθεῖσα καὶ λαμβανομένη· γλαυκὸς τῆς βοτάνης τοὺς καυλοὺς καὶ τὰ | |
1.130.2 | φύλλα καὶ τὰ ἄνθη ἑψήσας ἐν ῥοφήματι δίδου· ἁλίμου χυλί‐ σματος ἢ σόγχου ἢ βουγλώσσου ἢ θρίδακος δίδου κυάθους βʹ καὶ ὑδρομέλιτος κύαθον ἕνα ἐπὶ ἡμέρας ζʹ, καὶ ἐναφεψηθέντα δὲ τὰ λάχανα 〈ταῦτα〉 κυαμίνῳ ἀλεύρῳ καὶ λαμβανόμενα ποιεῖ· | |
5 | πολύγαλον πινόμενον καὶ πρασίου πόας τὰ φύλλα ἐσθιόμενα. καταπλασσόμενα δὲ γάλα κατασπᾷ σὺν ἀλεύρῳ κριθίνῳ μάραθον, μελάνθιον, κριθῶν βεβρεγμένων 〈χυλὸσ〉 σὺν ἀνδράχνῃ, κηρὸς καὶ σμύρνα καὶ στέαρ χήνειον καὶ θεῖον μιγέντα· πτε‐ λέας φύλλα, ταύρου χολὴ καὶ ἧπαρ, σπλὴν ὄνου σὺν ὄξει. | |
1.131.1 | τὰς δὲ φλεγμονὰς τῶν μαστῶν παρηγορεῖ ἀσφοδέ‐ λου ῥίζα καὶ τὰ φύλλα ἐν οἴνῳ ἑφθὰ καταπλασσόμενα, βακχά‐ ριδος φύλλα καταπλασσόμενα. | |
1.132.1 | τὰς δὲ τῶν διδύμων φλεγμονὰς ἰᾶται τρὺξ οἴνου μεθ’ ἁλῶν καταπλασθεῖσα, ὑοσκυάμου καρπὸς μετὰ οἴνου λεῖος ἢ Κιμωλία σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ γλοιώδης καταχριομένη· ὁμοίως ἀστὴρ Σάμιος καταχριόμενος ἢ λίθος γεώδης σὺν ὕδατι ἢ | |
5 | ἐρεβίνθων ἄλευρον ἐν μελικράτῳ ἑψηθέν, ἐρέβινθοι ἑφθοὶ καταπλασσόμενοι, ἠριγέροντος ἄνθος σὺν γλυκεῖ καὶ ἡ πόα | |
1.132.2 | καταπλασσομένη καὶ οἱ πάπποι ὁμοίως· κορίου φύλλα σὺν σταφίδι, κρίνου ῥίζα σὺν ὑοσκυάμου φύλλοις καὶ ἀλεύρῳ πυρί‐ | |
νῳ, κυάμινον ἄλευρον ἑψηθὲν ἐν οἴνῳ σὺν κυμίνῳ καὶ σταφίδι ἢ κορίῳ ἢ κηρωτῇ κυπρίνῃ, ἢ λινόσπερμον ἐν οἰνομέλιτι ἑφθόν, | 201 | |
5 | ἢ μελίλωτον ἐν γλυκεῖ ἑφθόν· μυρρίνης φύλλα σὺν κηρωτῇ, σταφὶς λευκὴ σὺν νίτρῳ ἢ ἀφρονίτρῳ, πήγανον σὺν κλάδοις δάφνης ἁπαλοῖς, βράθυος φύλλα σὺν ὕδατι καταπλασσόμενα, σπλάγχνον τὸ καλούμενον βρύον ὁμοίως ἢ τὸ θαλάσσιον βρύον· ἄγνου σπέρμα μετὰ βουτύρου καὶ ἀμπέλου φύλλων, ἀκτῆς | |
10 | φύλλα ὁμοίως, ἀσφοδέλου φύλλα καὶ ῥίζα ἑψηθέντα ἐν οἴνῳ. | |
1.133.1 | τὰς δὲ χρονίους φλεγμονὰς τῶν διδύμων λύει Ἄσ‐ σιος λίθος λεῖος περιαπτόμενος ἐν ἐρίῳ ξηρῷ, ἀλθαίας ῥίζα ἑφθὴ καταπλασσομένη, ἐρύσιμον ἑφθὸν λεῖον, νίτρον ὀπτὸν διεθὲν ἐν ἐλαίῳ, ᾠοῦ 〈τὸ〉 λεκιθῶδες ἐπιτιθέμενον ἐν σπληνίῳ, ἄλευρον | |
5 | κρίθινον σὺν πίσσῃ ὑγρᾷ. πυριῶνται δὲ ὠφελίμως κυπαρίσσου ἀφεψήματι. | |
1.134.1 | τὰς δὲ ἐκσαρκώσεις τὰς ἐπὶ τῶν διδύμων τέφρα κληματίνη σὺν νίτρῳ φυραθεῖσα καὶ ὕδατι ἰᾶται καταπλασσο‐ μένη. | |
1.135.1 | δοθιῆνας δὲ συμπέσσει ταχέως καὶ ῥήσσει· ὁρμίνου σπέρμα ἢ τὰ φύλλα μετὰ ἀλφίτου καταπλασθέντα, ναρκίσσου ῥίζα λεία μετὰ ἀλεύρου καὶ ἐλαίου, ἅλες σὺν στέατι βοείῳ καὶ σταφίδι, ὀρίγανον σὺν σμύρνῃ καὶ ἁλσὶν καὶ ἰξὸς σὺν ῥητίνῃ | |
5 | καὶ κηρῷ ἴσοις τακείς· κάρδαμον σὺν ἅλμῃ, χαλβάνη καθ’ ἑαυτήν, τερμινθίνη ὁμοίως, λάδανον ὁμοίως, πρόπολις ὁμοίως· | |
1.135.2 | λεοντοποδίου φύλλα σὺν ἀλφίτῳ, λινόσπερμον σὺν σικύου ἀγρίου ῥίζῃ, Ἄσσιος λίθος σὺν κηρωτῇ, νίτρον ἢ ἀφρόνιτρον | |
σὺν ῥητίνῃ ἢ στέατι, συκῆς φύλλα ἢ κράδαι ἁπαλαὶ σὺν κη‐ ρωτῇ, πυκνοκόμου φύλλα σὺν ἀλφίτοις συγκεκομμένα ἢ σὺν | 202 | |
5 | νίτρῳ, ζύμη μεθ’ ἁλῶν ἢ νίτρου, σταφὶς μετὰ ἁλῶν, θεῖον καὶ πήγανον σὺν κηρωτῇ, ὑοσκυάμου φύλλα 〈λεῖα〉 μετὰ βου‐ τύρου. | |
1.136.1 | πρὸς δὲ τὰς ἐν ἀρχῇ φλεγμονὰς παντὸς μέρους ἁρ‐ μόζει μετὰ ἀλφίτου λεῖα καταπλασσόμενα· ἀείζωον, ἀμπέλου ἕλικες καὶ φύλλα, καὶ ὁ ἀπὸ τῶν τελμάτων φακός· ἀνδράχνη, κόριον, κράμβη μετὰ ἄρτου καὶ ἑφθὴ μετὰ ἀλφίτου, ἴου φύλλα, | |
5 | στρύχνου 〈φύλλα〉, καλάμου φύλλα χλωρά, κεδρίδες λεῖαι, ἀρνό‐ γλωσσον, ἑλξίνη, ἡδύοσμον, θέρμινον ἄλευρον, κονύζης φύλλα, | |
1.136.2 | κολοκύνθη ὠμή· κοτυληδών, κραταιόγονον, κυπαρίσσου φύλλα καὶ σφαιρία χλωρά, μανδραγόρου ῥίζα, ξανθίου καρπός, πυκνο‐ κόμου φύλλα σὺν ὀξυμέλιτι, ἄλευρον κρίθινον ἢ ζέινον ἐν ὄξει ἑψηθὲν ἢ Κυδωνίου ἀποζέματι, σόγχος καταπλασθείς, στυπτηρία | |
5 | σχιστή, καὶ πᾶσα 〈δὲ〉 σὺν μέλιτι, ἐρεβίνθου τὰ ἁπαλὰ φύλλα καταπλασσόμενα. | |
1.137.1 | τὰς δὲ ἐν μήνιγγι φλεγμονὰς ἰδίως στέλλει ἀκτῆς τῶν φύλλων ὁ χυλὸς ἐπιχριόμενος, βούτυρον πρόσφατον ἐπιτι‐ θέμενον σὺν ῥοδίνῳ. | |
1.138.1 | τὰ δὲ χρόνια οἰδήματα ἰᾶται καταπλασσόμενα· ἀκάνθης λευκῆς ῥίζα λεία σὺν ὕδατι καὶ 〈ἡ〉 τῆς Ἀραβικῆς ἀκάν‐ θης, σελίνου φύλλα καὶ τὸ σπέρμα μετὰ ἀλφίτου, ἀπόπατος τρά‐ γου ἢ αἰγὸς ἐν ὄξει θερμῷ, βηχίου φύλλα καθ’ ἑαυτά, ναρκίσσου | |
5 | ῥίζα λεία μετὰ ἀλεύρου καὶ ἐλαίου, παρθενίου φύλλα, δαμα‐ σωνίου φύλλα ὁμοίως· ἁλικακκάβου ῥίζα ἑφθή, ἄρου φύλλα σὺν ἀλφίτῳ, ἀρκευθίδες λεῖαι, ἰσάτεως φύλλα ἀγρίας καὶ ἡμέ‐ | |
1.138.2 | ρου, ἰτέας φύλλα· κάλαμος ἀρωματίτης λεῖος σὺν ἀλφίτῳ, δαφ‐ νίδες σὺν πάλῃ ἀλφίτου, δίκταμνον σὺν ἀλφίτῳ, ἐρυθροδάνου | |
ῥίζαι ἑφθαὶ καὶ ὠμαί, ἐλλέβορος λευκὸς σὺν ἀλφίτῳ, βάλανοι δρύιναι ἑφθαὶ καὶ ὠμαί, ἐρύσιμον σὺν ὕδατι ἢ μέλιτι· σμυρ‐ | 203 | |
5 | νίου ῥίζαι, ζύμη μετὰ ἁλῶν, ἰξὸς σὺν ῥητίνῃ καὶ κηρῷ ἴσοις, πυρία ἡ διὰ θαλάσσης, κάρδαμον λεῖον, κρίθινον μετὰ συκίνης σποδιᾶς ἢ 〈στυπτηρίασ〉 σχιστῆς, λεοντοπόδιον λεῖον μετὰ ἀλ‐ φίτου, λιβανωτίδος ῥίζα καὶ φύλλα, λινόσπερμον σὺν μέλιτι | |
1.138.3 | καὶ στέατι αἰγείῳ, μελάνθιον σὺν ὄξει· ἐρεβίνθου ῥίζα ἑφθή, στρατιώτης ὁ ἐπὶ τῶν ὑδάτων σὺν λιβανωτῷ, τραγορίγανον σὺν ἀλφίτῳ, τρὺξ οἴνου μετὰ ἀλφίτου ἢ κριθίνου καὶ μάννης ἐν οἴνῳ ἑψηθεῖσα, φλόμου φύλλα ἑφθά, ψυλλίου σπέρμα λεῖον· | |
5 | σῦκα ξηρὰ σὺν νίτρῳ ἢ ἀσβέστῳ ἢ ἴριδι, πενταφύλλου ῥίζα ἐν οἴνῳ ἑφθή, σκίλλα ὀπτή, διὰ τετάρτης δὲ 〈δεῖ〉 λύειν· σικύου ἀγρίου ῥίζα ἑφθὴ καταπλασσομένη, μυὸς ὠτὶς μετὰ κηρωτῆς ῥοδίνης, ἑλξίνη ὁμοίως καὶ ὁ ἐπὶ τῶν τελμάτων φακὸς λεῖος. | |
1.139.1 | παρωτίδας δὲ λύει ἐν ἀρχῇ μὲν βούτυρον ἐν ἐρίῳ ἐπιτεθέν, λινόσπερμον σὺν μέλιτι καὶ στέατι αἰγείῳ, κνίδης φύλλα σὺν ἁλσίν, ἀρνόγλωσσον 〈λεῖον〉 ὁμοίως, βαλλωτὴ σὺν στέατι χοιρείῳ παλαιῷ μετ’ ὄξους, ἐρύσιμον σὺν ὕδατι, πυρία 〈ἡ〉 διὰ | |
5 | θαλάσσης, ἰξὸς σὺν ῥητίνῃ καὶ κηρῷ, κυάμινον ἄλευρον σὺν τηλίνῳ ἀλεύρῳ καὶ μέλιτι, λαπάθου ῥίζα ἐν οἴνῳ ἑφθή, στρύχνου φύλλα μετὰ ἁλῶν, πήγανον λεῖον ἀναλημφθὲν κηρωτῇ ῥοδίνῃ, | |
1.139.2 | θεῖον ἄπυρον ὁμοίως· ἢ ῥητίνης μέρη βʹ, χαλβάνης μέρος αʹ, νίτρῳ ὡς ὅτι πλείστῳ συμμαλαχθέντα· ἢ πύρεθρον, ἢ ψιμύ‐ θιον ἢ χάλκανθον σύκῳ ἀναλημφθὲν καὶ οἴνῳ [ἀρνόγλωσσον λεῖον], ἄσβεστος μετὰ μέλιτος, γαλῆς ζώσης καείσης τέφρα μετὰ | |
5 | κηρωτῆς ἰρίνης, γλαυκὸς τοῦ ὀρνέου 〈ὁ〉 ἐγκέφαλος καταχριό‐ μενος, ὄλυνθοι 〈οἱ〉 ἀπὸ ἀγρίας συκῆς ἑψηθέντες ἐν οἴνῳ λεῖοι | |
〈καὶ〉 καταπλασθέντες. | 204 | |
1.140.1 | διαφορεῖ δὲ φύματα καταπλασσόμενα 〈λεῖα〉· ἀδί‐ αντον, ἀνδράφαξυς, ταύρου αἷμα σὺν ἀλφίτῳ, ἀκτῆς ῥίζα, ἑλξίνης ὁμοίως· ἀλθαίας ῥίζα ἐν οἴνῳ ἑψηθεῖσα, ὑοσκυάμου φύλλα σὺν ἁλσὶ λεῖα, βρυωνίας ῥίζα λευκῆς καὶ μελαίνης μετὰ πάλης | |
5 | ἀλφίτου, σικύου ἀγρίου ῥίζα ὁμοίως· Ἀμμωνιακὸν μετὰ μέλιτος μαλαχθὲν καὶ ἐπιτεθέν, ἀπόπατος βοὸς ἐν ὄξει θερμανθεῖσα | |
1.140.2 | καὶ ἐπιτεθεῖσα, ἀρνόγλωσσον μετὰ ἁλῶν λεῖον· ἀσφοδέλου ῥίζα ἢ τὰ φύλλα ἑφθὰ ἐν οἴνου τρυγί, θύμος ἢ θύμβρα μετὰ πάλης ἀλφίτου, Κιμωλία μετ’ ὄξους ἐπιχριομένη, ἠρυγγίου ῥίζα κατα‐ πλασσομένη, [ἢ] ἰξὸς σὺν ῥητίνῃ καὶ κηρῷ, ἰτέας τὰ φύλλα | |
5 | ἀναλημφθέντα κηρωτῇ, κονύζης φύλλα, σιλφίου ῥίζα σὺν κη‐ ρωτῇ, σκαμμωνίας ὀπὸς σὺν μέλιτι, στρουθίου ῥίζα λεία σὺν | |
1.140.3 | ἀλεύρῳ κριθίνῳ ἑψομένη· στέαρ ταύρειον σὺν μάννῃ, στέαρ χοίρειον παλαιὸν πλυθὲν 〈ἐν〉 οἴνῳ καὶ ἀναλημφθὲν τέφρᾳ ἢ ἀσβέστῳ, συκαμίνου ὀπὸς μετὰ κηρωτῆς, θέρμινον ἄλευρον καταπλασθὲν εἰς μέλι ζέον ἀσβέστου μιγείσης ἐπιτιθέ‐ | |
5 | μενον· κορίου φύλλα μετ’ ἐρεγμοῦ, κραταιόγονον καταπλασσό‐ μενον, κράμβη ὠμὴ μετὰ ἀλφίτου, κυπαρίσσου σφαιρία μετὰ ᾠοῦ κοπέντα. | |
1.141.1 | καὶ σκληρίας 〈δὲ〉 μαλάσσει λίθος πυρίτης κεκαυμέ‐ νος ἀναλημφθεὶς ῥητίνῃ τερμινθίνῃ, [ἢ] διφρυγὲς ὁμοίως, Ἄσσιος λίθος ὁμοίως, λύκιον ὁμοίως· μόρου τοῦ δένδρου χυλός—ἐγκόπτε‐ ται δὲ ἰσχυρῶς ἡ ῥίζα καὶ τῇ ὑστεραίᾳ εὑρίσκεται 〈ὁ〉 ἐπίπαγος—, | |
5 | ξιφίου ῥίζα σὺν ὀξυμέλιτι, ὀνόβρυχις καταπλασσομένη, ὄξος θερμὸν καταντλούμενον· σπόγγος ὄξει διερός, μάλιστα ἐπὶ τῶν | |
1.141.2 | ἀναίμων ἀποστημάτων· ὀρίγανον σὺν μέλιτι ἢ πάλῃ ἀλφίτου, ὀποπάναξ σὺν μέλιτι, παλιούρου ῥίζα ὁμοίως, πίσσα ὑγρὰ σὺν | |
κηρῷ τακεῖσα, πλατάνου φλοιὸς ἑφθὸς καὶ τὰ φύλλα, ῥητίνη τερμινθίνη σὺν στέατι, σησαμοειδές, φλόμου 〈φύλλα〉, πεντα‐ | 205 | |
5 | φύλλου ῥίζα, σῦκον ξηρὸν λιπαρὸν ἐν θαλάσσῃ ἑψηθὲν λεῖον. | |
1.142.1 | ἐκπέσσει δὲ φύματα ἁβρότονον ἑψηθὲν σὺν ὠμῇ λύσει, ἄγνου σπέρμα ὁμοίως, σῦκα ξηρὰ μετὰ νίτρου καὶ σῦκον ἐψηθὲν ἐν μελικράτῳ ὁμοίως, καὶ πύρινον καὶ τήλινον καὶ ζέινον [λινόσπερμον] 〈καὶ〉 αἴρινον σὺν περιστερᾶς κόπρῳ ἑψηθέντα | |
5 | καὶ νίτρῳ· λινόσπερμον μετὰ οἰνομέλιτος ἑψηθέν, γῦρις μετὰ πίσσης καὶ ἐλαίου καὶ ὕδατος ἢ ὄξους ἑψηθεῖσα, ζύμη μετὰ ἁλῶν, θέρμοι ἐν ὄξει ἑφθοὶ καταπλασθέντες, χαλβάνη καθ’ ἑαυτήν, λινόσπερμον μετὰ θείου καὶ ἴρεως, Ἄσσιος λίθος σὺν κηρωτῇ καὶ ἐξικμάζει τὰ ὑπώπια. | |
1.143.1 | ῥήσσει δὲ τὰ φύματα θαψίας χυλὸς μετὰ θείου καταχριόμενος, ναρκίσσου ῥίζα σὺν μέλιτι καὶ αἰρίνῳ ἀλεύρῳ καταπλασθεῖσα, πρόπολις, θέρμοι μετ’ ὄξους ἑφθοὶ καταπλασ‐ θέντες· σικύου ἀγρίου ῥίζα ἀναλημφθεῖσα ῥητίνῃ τερμινθίνῃ, | |
5 | καππάρεως ῥίζα ὁμοίως, νίτρον μετὰ ζύμης ἢ σύκων, ἅλες ὁμοίως, κανθαρὶς ἀναλημφθεῖσα ῥητίνῃ. | |
1.144.1 | τὰς δὲ ἐντὸς ἀποστάσεις ῥήσσει θάλασσα ποθεῖσα μετὰ μελικράτου. | |
1.145.1 | χοιράδας 〈δὲ〉 διαφορεῖ ἄσβεστος μέλιτι ἢ γλοιῷ ἀναλημφθεῖσα ἢ ἐλαίῳ ἢ ὀξυγγίῳ καὶ ἐπιτεθεῖσα· ἄσφαλτος μετὰ γλοιοῦ, ἀπόπατος αἰγὸς ἐν ὄξει ἢ οἴνῳ ἑψηθεῖσα θερμὴ | |
ἐπιτιθεμένη ὁμοίως· ἀρνόγλωσσον μετὰ ἁλῶν καταπλασσόμενον, | 206 | |
5 | ἀδίαντον ὁμοίως, ἀλθαία ἐν οἴνῳ ἑφθή, κρίθινον ἄλευρον ἐν πίσσῃ καὶ οὔρῳ παιδὸς ἀφθόρου καὶ ἐλαίῳ καὶ κηρῷ ἑψηθέν· | |
1.145.2 | αἴρινον ἄλευρον μετὰ περιστερᾶς κόπρου καὶ λινοσπέρμου ἐν οἴνῳ ἑψηθέν, μανδραγόρου ῥίζα ὁμοίως, μελισσόφυλλον σὺν ἁλσίν· ἢ ἔχιν ἀποδήσας λίνῳ κρέμασον, ὅπως ἀποθάνῃ· εἶτα λύσας τὸ λίνον περίαψον τῷ τραχήλῳ· διαφορεῖ καὶ Ἀμμωνιακὸν | |
5 | οἴνῳ διεθὲν καὶ ἐπιτεθέν· βαλλωτή, ἥν τινες μέλαν πρά‐ σιον καλοῦσιν, σὺν ἁλσίν, ἀπαρίνη ὁμοίως, ἑλξίνη ὁμοίως· ὄνυχες βοῶν ἢ ὄνων ἢ ἵππων κεκαυμένοι ἐλαίῳ φυραθέντες· | |
1.145.3 | ὄστρακον 〈ἐξ〉 ἴπνου κηρωτῇ ἀναλημφθέν, πενταφύλλου ῥίζα ὁμοίως λεία σὺν λιβανωτῷ καὶ ἁλσὶν ὀλίγοις, πέπερι σὺν πίσσῃ, σιλφίου ῥίζα σὺν κηρωτῇ· σκίλλα ὀπτὴ σὺν κηρωτῇ— διὰ τετάρτης δὲ λύε—, ὄλυνθοι ἄγριοι καὶ ἥμεροι ἑφθοὶ λεῖοι | |
5 | καταπλασσόμενοι καὶ πᾶσαν συστροφὴν διαφοροῦσιν· στύραξ μαλαχθεὶς καὶ ἐπιτεθείς, ἀπαρίνη μετὰ ὀξυγγίου, ἶρις ἑφθὴ καταπλασθεῖσα, ἐρύσιμον σὺν ὕδατι ἢ μέλιτι, ἐχίδνη ἑφθὴ | |
1.145.4 | ἐσθιομένη· πυρία 〈ἡ〉 διὰ θαλάσσης, θέρμοι ἑφθοὶ λεῖοι, ἰξὸς σὺν ῥητίνῃ καὶ κηρῷ, καππάρεως ῥίζα καὶ τὰ φύλλα χλωρὰ λεῖα σὺν πάλῃ ἀλφίτου, καρκίνοι ποτάμιοι κεκαυμένοι σὺν μέλιτι, κο‐ ρίου φύλλα σὺν ἐρεγμῷ, κυάμων Ἑλληνικῶν λέπυρα μετὰ | |
5 | σχιστῆς καὶ ἐλαίου καὶ πάλης ἀλφίτου, λαπάθου ἀγρίου ῥίζα μετὰ οἴνου ἑφθή, λιβανωτίδος φύλλα, λινόσπερμον μετὰ νίτρου ἢ ἁλὸς ἢ κονίας· λίθος πυρίτης κεκαυμένος ἀναλημφθεὶς ῥη‐ τίνῃ τερμινθίνῃ, Ἄσσιος λίθος ὁμοίως, φακὸς ἐν ὄξει ἑψηθείς· καταχρίονται δὲ ὠφελίμως χοιράδες καὶ αἵματι γαλῆς. | |
1.146.1 | περιάπτεται δὲ πρὸς χοιράδας ἀρνογλώσσου ῥίζα τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ λαμβανομένη καὶ ἐνδεσμευομένη κυτίδι, λαπά‐ θου ἀγρίου ῥίζα ὁμοίως, ἀσφοδέλου ῥίζα ὁμοίως, ἠρυγγίου ῥίζα 〈ὁμοίωσ〉· πρόλεγε δὲ εἰς ὃν λαμβάνεται ἀπὸ ἑσπέρας κατὰ | |
5 | σελήνην ἀπὸ ὀκτὼ καὶ εἰκοστῆς ἕως τριακάδος καὶ οὕτω περίαπτε. | 207 |
1.147.1 | μελικηρίδας δὲ διαφορεῖ μελίλωτον καταπλασσό‐ μενον σὺν ἀλεύρῳ τηλίνῳ ἢ πυρίνῳ, λαπάθου ἀγρίου ῥίζα λεία καὶ τὰ φύλλα, ἀρνογλώσσου φύλλα ὁμοίως. | |
1.148.1 | στεατώματα δὲ διαφορεῖ βουφθάλμου ἄνθη λεῖα σὺν κηρωτῇ, κυκλάμινος λεία καταπλασσομένη. | |
1.149.1 | βρογχοκήλας δὲ διαφορεῖ βδέλλιον σιέλῳ τοῦ πά‐ σχοντος νήστου μαλαχθὲν καὶ ἐπιτεθέν, ἄσβεστος μετὰ ὀξυγγίου· διαφορεῖ καὶ σαύρα προσβληθεῖσα τῇ βρογχοκήλῃ ἢ μάντις— ἔστι δὲ ὅμοιος ἀκρίδι Ἰνδικῇ—, εἶτα κρεμασθεῖσα ἐν ᾧ κατά‐ | |
5 | κειται τόπῳ. | |
1.150.1 | πολύπους δὲ ἐξεσθίει προελκωθέντας δρακοντίου ῥίζα καταχρισθεῖσα καὶ ὁ χυλὸς αὐτῆς διαχριόμενος, ἐλελίσφακος καταπλασσομένη, κυπαρίσσου σφαιρία κοπέντα καὶ σύκου σαρκὶ ἀναλημφθέντα καὶ καταπλασσόμενα καὶ ἐντιθέμενα· ὀπὸς | |
5 | σιλφίου μετὰ ἰοῦ ἢ χαλκάνθου, 〈κόπροσ〉 κυνεία λευκὴ ὄξει λειοτριβηθεῖσα καὶ διαχριομένη ἢ ἐγχυματιζομένη ποιεῖ ἄκρως. | |
1.151.1 | ὀζαίνας 〈δὲ〉 πραύνει ἀριστολοχείας ῥίζα σὺν κυ‐ περίδι, κισσοῦ κορύμβων χυλὸς ἐγκλυζόμενος καὶ τὰς σηπεδόνας ἐκκαθαίρει, κινάμωμον μετὰ ἐλλεβόρου λευκοῦ καὶ στρουθίου | |
ἅμα τε πταρμικῷ προσαγόμενον, ἐλλέβορος 〈λευκὸσ〉 μετὰ καρ‐ | 208 | |
5 | δάμου ὁμοίως· πταρμικὸν ἐπὶ ἡμέρας δέκα πρόσαγε, εἶτα τῇ Πολυείδου λεγομένῃ σφραγῖδι διάχριε, ἄχρις ἂν πεπανθῶσιν· ἢ καλαμίνθης χυλὸν ἐγχυμάτιζε ἢ ξηρὰν καλαμίνθην λείαν [ἐγ‐ χυμάτιζε καὶ] εἰς κύτος φύσα διὰ σίφωνος, ἢ βατραχείου χυλῷ καὶ στυπτηρίᾳ διάχριε μετ’ ὄξους ἢ χαλκάνθῳ ἢ ψωρικῷ μετὰ | |
10 | μέλιτος. | |
1.152.1 | πρὸς δὲ τὰ ἐν μυκτῆρσιν ἕλκη ποιεῖ ἀμόργη ἐλαίου ἑφθὴ διαχριομένη, λύκιον ὁμοίως καὶ 〈μάλιστα〉 τὸ Ἰνδικὸν οἴνῳ ἀνεθὲν καὶ διαχριόμενον, σανδαράκη σὺν ῥοδίνῳ γλοιο‐ ποιηθεῖσα· λιθράγυρος, λιβανωτός, στυπτηρία σχιστή, ψιμύθιον, | |
5 | ἴσα σὺν οἴνῳ καὶ ῥοδίνῳ. | |
1.153.1 | τὰ δὲ ἐν αὐταῖς σαρκώματα στέλλει καὶ ἐλασσοῖ προσ‐ απτόμενα· ἀρσενικὸν καὶ σανδαράκη καὶ ἀσπαλάθου ῥίζα λεία, ὀπὸς σιλφίου μετὰ ᾠοῦ, χάλκανθον κεκαυμένον μετὰ οἴνου γλοιωθέν. | |
1.154.1 | τραύματα δὲ πρόσφατα καὶ ἀφεστῶτα κολλᾷ καὶ κόλπους μικρύνει καὶ σφίγγει καταπλασσόμενα λεῖα· ἀείζωον, λογχῖτις, χαμαίπιτυς, Ἡρακλεία, ἐλελίσφακος, ἕλιξ ἀμπέλου, ἀνα‐ γαλλίς, ἀνδρόσαιμον, ἀρνόγλωσσον, βάτου φύλλα, ἀλόη σὺν ὄξει | |
5 | μετὰ μοτῶν καὶ καθ’ ἑαυτήν, ἀμόργη ἡψημένη μετὰ μοτῶν, ἀλθαίας ῥίζα σὺν οἴνῳ ἑψηθεῖσα, ἀγριελαίας 〈φύλλα〉 σὺν μέλιτι, ἀκτῆς φύλλα λεῖα, ἀριστολοχείας ῥίζα σὺν ὄξει, γλυκύρ‐ ριζα πρόσφατος κοπεῖσα καὶ καταπλασθεῖσα ἢ ἑψηθεῖσα ἐν ὕδατι, ἐλαφοβόσκου ῥίζα λεία, σμύρνα σὺν ὕδατι καταχρισθεῖσα | |
1.154.2 | καὶ ἐπιπασθεῖσα ξηρά, λίβανος ὁμοίως· σμυρνίου ῥίζα κατα‐ πλασσομένη, ἠριγέροντος ῥίζα σὺν ὄξει, ἰὸς σιδήρου λεανθεὶς ἐπὶ πολὺ μετ’ οἴνου καὶ σμύρνης ἐν ἡλίῳ, ἱππούριδος φύλλα | |
λεῖα, ἰσάτεως φύλλα ἡμέρου καὶ ἀγρίας· Κενταυρείου τοῦ μεγά‐ | 209 | |
5 | λου χυλὸς τῆς ῥίζης καὶ ἡ ῥίζα Κενταυρείου τοῦ λεπτοῦ χλωρὰ λεία· κονύζης φύλλα, γῆς ἔντερα καὶ νεύρων διακοπὰς κολλᾷ λεῖα ἐπιτιθέμενα, κυκλάμινος σὺν ὄξει καὶ μέλιτι, κυπαρίσσου 〈φύλλα〉 λεῖα, λιβανωτίδος φύλλα χλωρά, Λυσιμάχειος πόα, μυριόφυλλον καταπλασσόμενον, ὄρχεως τῆς Σαραπιάδος ῥίζα, πευκεδάνου | |
10 | ῥίζα, πενταφύλλου φύλλα μετὰ μέλιτος, περιστερᾶς αἷμα. | |
1.155.1 | πρὸς δὲ τὰ ἐπιπόλαια τραύματα πολύκνημον λεῖον, τὸ ἐν τοῖς θυλακίοις τῆς πτελέας ὑγρόν, καὶ ὁ φλοιὸς δὲ αὐτῆς ἐπιδεόμενος—ἔστι γὰρ ὡς φιλύρα—κολλᾷ καὶ ἀφλέγμαντα ποιεῖ· πρίνου φλοιὸς λεῖος, ῥᾶ λεῖον σὺν οἴνῳ, σύμφυτον λεῖον, | |
5 | περιστέριον λεῖον, σκόροδα καέντα καταπλασσόμενα· παραδόξως δὲ τὰς διακοπὰς τῶν νεύρων καὶ τὰ πρόσφατα τραύματα πα‐ ρακολλᾷ ἄγχουσα καταπλασθεῖσα. | |
1.156.1 | πρὸς δὲ τὰς τοῦ τραχήλου τῆς κύστεως διαιρέσεις καὶ νεύρων καὶ μηνίγγων καὶ τὰς φλεγμονὰς ἁρμόζει βούτυρον ἐπιτιθέμενον ἐν μοτῷ· ἐπὶ δὲ τῶν λιθοτομιῶν δεῖ ὀξάλμῃ παρα‐ χρῆμα καταντλεῖν. | |
1.157.1 | τὰς δὲ κατὰ τὰ νεῦρα τρώσεις ἀφλεγμάντους τηρεῖ καταπλασσόμενα· κόκκος βαφικὴ λεία σὺν ὄξει καὶ μέλιτι, κρα‐ ταιόγονον λεῖον, κρίνου ῥίζα ἑφθὴ ἐν οἴνῳ λεανθεῖσα, οἰνάνθη ὁμοίως, ὀπὸς σιλφίου μετά τινος τῶν θερμαντικῶν ἀποζεμά‐ | |
5 | των ἐπιτιθέμενος· νευράδος, ἣν καὶ ποτίρριον καλοῦσιν, ῥίζα· | |
ἄγχουσα καταπλασθεῖσα. | 210 | |
1.158.1 | ἀνάγει δὲ ὀστέα καὶ ἀφίστησι· πάνακος ῥίζα ξηρὰ ἐπιτιθεμένη καὶ ἀριστολοχείας ὁμοίως, βρυωνίας λευκῆς ἢ με‐ λαίνης ῥίζα ὁμοίως, ἶρις ξηρά, ὀρόβινον ἄλευρον, συκῆς φύλλα καὶ κράδαι ἁπαλαὶ σὺν μήκωνος ἀγρίας φύλλοις καταπλασσό‐ | |
5 | μενα· λινόσπερμον σὺν ἀνήσσῳ, ἶρις σὺν χαλκάνθῳ καὶ Κεν‐ ταυρείῳ, πευκεδάνου ῥίζα, χάλκανθος σὺν ὑοσκυάμου σπέρματι, χαμαιλέων μέλας. | |
1.159.1 | ἀκίδας δὲ καὶ σκόλοπας ἕλκει καταπλασθέντα· ὁρμί‐ νου φύλλα καὶ τὸ σπέρμα μετὰ ἀλφίτου, ξιφίου ῥίζα σὺν ὕδατι ἢ καθ’ ἑαυτὴν ἢ σὺν λιβανωτῷ καὶ οἴνῳ, ἴρεως ῥίζα, λεοντο‐ ποδίου καρπὸς καὶ φύλλα μετὰ ἀλφίτου· Ἀμμωνιακὸν σὺν μέ‐ | |
5 | λιτι, ὄρχις ἡ βοτάνη καταπλασσομένη, ἀναγαλλὶς ὁμοίως, ἀρι‐ στολοχείας ῥίζα ὡσαύτως· καλάμου φραγμίτου ῥίζα καὶ τοῦ μεγάλου τὰ φύλλα λεῖα, κοχλίαι σὺν τῇ σαρκί, ναρκίσσου ῥίζα ἢ βολβὸς σὺν μέλιτι, σίνηπυ μετὰ ζύμης, ὀξυακάνθου ῥίζα, δίκταμνον—τοῦτο δέ φασιν ἐν Κρήτῃ νεμηθείσας ὑπό τινων | |
10 | τοξευθείσας αἶγας ἐκβάλλειν τὰ βέλη—, πρόπολις ἐπιτιθε‐ μένη, πυκνοκόμου καρπὸς λεῖος, σαύρας κεφαλὴ λεία, σιλού‐ ρου ταριχηροῦ σάρξ, νεβροῦ πυτία, τράγειον πινόμενον. | |
1.160.1 | ἐρυσιπέλατα δὲ ἰᾶται καταχριόμενα ταῦτα ὄξους καὶ ῥοδίνου μειγνυμένων· ψιμύθιον, λιθάργυρος, ἢ γῆ Κιμωλία ἢ Χία ἢ Σελινουσία· μείγνυται δὲ χυλὸς ἀρνογλώσσου ἢ σέριδος ἢ πολυγόνου ἢ ἀγριελαίας ἢ ἀνδράχνης ἢ ἀειζώου ἢ στρύχνου | |
5 | ἢ ὑοσκυάμου ἢ κορίου ἢ πηγάνου ἢ σελίνου ἢ ἑλξίνης ἢ ἡδυό‐ σμου. ποιεῖ καὶ λιθάργυρος μετὰ ῥοδίνου λεῖος, ὤχρα μετ’ | |
ὄξους, ἰὸς σιδήρου σὺν ὄξει καὶ ψιμυθίῳ καὶ θείῳ καὶ λι‐ | 211 | |
1.160.2 | θαργύρῳ· λιθάργυρος μετὰ πηγάνου χυλοῦ καὶ ὄξους καὶ ῥοδίνου, μηκώνιον σὺν ὄξει· ἢ ἀκακία, διφρυγὲς ὀπτόν, 〈στυπτηρία〉 σχιστή, ἴσα μετ’ ὄξους· ἄκρως δὲ ποιεῖ τοῦτο. καταπλασσόμενα δὲ μετὰ ἀλφίτου πάλης ποιεῖ πρὸς ἐρυσιπέλατα ταῦτα· ἀρνόγλωσσον, | |
5 | κόριον, σέλινον, ἀνδράχνη, ἀείζωον, μυόσωτον, στρύχνον, ὑοσκυά‐ μου φύλλα, ἑλξίνη, κάλυκος τῆς καλουμένης ὀνοκλείας ῥίζα, κοτυληδών, κράμβης φύλλα, κύπρου φύλλα, κυπαρίσσου ὁμοίως, | |
1.160.3 | λυκάψου φύλλα, ὠκίμου φύλλα, ὑοσκυάμου 〈ὁμοίωσ〉· καλάμου φλοιὸς χλωρὸς λεῖος, κρότωνος φύλλα λεῖα καθ’ ἑαυτὰ ἢ μετ’ ὄξους, κρίνου ἄνθος καὶ φύλλα σὺν οἴνῳ, κύτινοι ἑφθοὶ σὺν οἴνῳ λεῖοι σὺν φακοῖς καὶ ῥόδοις ξηροῖς· κώνειον χλωρὸν λεῖον, μαν‐ | |
5 | δραγόρου ῥίζα σὺν ὄξει λεία, μολόχης φύλλα ἑφθὰ μιγέντος ἐλαίου, λευκανθέμου φύλλα καθ’ ἑαυτά, φακὸς ὁ ἐπὶ τῶν τελ‐ μάτων λεῖος, ἀκίνου φύλλα λεῖα σὺν περιστερεῶνος φύλλοις λείοις καὶ ὄξει, στρατιώτης ὁ ἐπὶ τῶν ὑδάτων, σχίνου φύλλα, | |
1.160.4 | σεῦτλον ἑφθὸν σὺν οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ λεῖον· μελάμφυλλον, ὃ δὴ καὶ παιδέρωτα, οἱ δὲ ἄκανθον καλοῦσι, καθ’ ἑαυτὸ χλωρὸν λεῖον καὶ σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ καὶ σὺν ἄρτῳ ποιεῖ ἄκρως, σποδὸς μετὰ κράμβης χυλοῦ. καταντλούμενα 〈δὲ〉 ὠφελεῖ τὰ | |
5 | ἐρυσιπέλατα κολυμβάδων χυλός, σιδίων ἀπόζεμα 〈ἢ〉 κυτίνων ἢ σμύρνης 〈ἢ〉 ἀλθαίας ἢ βάτου ἢ βαλαυστίου ἢ κισσοῦ ἢ | |
σχοίνου ἢ ἐρεβίνθων ἢ πτελέας τῶν ῥιζῶν. | 212 | |
1.161.1 | ἕρπητας δὲ ὠφελεῖ μὲν καὶ τὰ πρὸς ἐρυσιπέλατα ἀναγεγραμμένα καὶ μάλιστα ὅσα ἐπιτεταμένως στύφει κατά‐ χριστα καὶ καταπλάσματα· ἰσάτεως φύλλα λεῖα σὺν ὕδατι κα‐ ταπλασσόμενα, βάτου φύλλα ὁμοίως, ἀπόπατος αἰγὸς σὺν ὄξει | |
5 | ἐπιπλασσομένη, [ἢ] βηχίου φύλλα σὺν ὕδατι, μυρσίνης φύλλα σὺν ἀλφίτῳ, πενταφύλλου ῥίζα σὺν ἀλφίτῳ, σφονδύλιον λεῖον | |
1.161.2 | σὺν πηγάνῳ καὶ ὄξει. καταχρίεται δὲ ὠφελίμως ἄσβεστος σὺν ὄξει ἐπὶ τῶν ἀνελκώτων, ἐὰν δὲ εἱλκωμένοι ὦσιν, σὺν κηρωτῇ· διφρυγὲς σὺν ὄξει, γῆ Κιμωλία ὁμοίως, λύκιον, πίτυος φλοιοῦ 𐅻 βʹ μετὰ χαλκοῦ ἄνθους 𐅻 αʹ σὺν κηρωτῇ· ἢ σηπεδόνα ξύλου | |
5 | λεάνας καὶ μείξας ἄνησσον λεῖον ἴσον καὶ ἔλαιον φύρα καὶ ἐν‐ | |
1.161.3 | δήσας ὀθονίῳ 〈καὶ〉 καύσας λείωσον καὶ οὕτω κατάπασσε. ποιεῖ καὶ σῶρι κεκαυμένον σὺν ὄξει, μίσυ σὺν ὕδατι, πίτυος φλοιὸς συναναλημφθεὶς κηρωτῇ κυπρίνῃ, μέλαν γραφικὸν σὺν ὄξει ἐπι‐ τιθέμενον ἄνωθεν, κράμβης φύλλα· ἢ θείου 𐆄 αʹ, λιθαργύρου | |
5 | 𐆄 βʹ, μετὰ οἴνου λεῖα κατάχριε· ἢ σκορόδων 𐅻 αʹ, καρύων πικρῶν 𐅻 βʹ, κρόκου 𐅻 ϛʹ, συλλεάνας κατάχριε· κατάντλει δὲ ὄξει ψυχρῷ. | |
1.162.1 | τὰς δὲ ἐπινυκτίδας ἀγριελαίας ἄνθεσι κατάπλασσε, ἢ ῥάμνου ἢ ἄγνου φύλλοις σὺν μέλιτι, ἀμυγδάλοις πικροῖς σὺν οἴνῳ, προβάτου κόπρῳ καθ’ ἑαυτήν, ἀρνογλώσσῳ καθ’ ἑαυτό, σταφίδι μετὰ πηγάνου, ἀψινθίῳ σὺν ὕδατι, κορίῳ χλωρῷ λείῳ, | |
5 | σαμψούχῳ σὺν ὕδατι, σικύου φύλλοις ὁμοίως. | |
1.163.1 | πρὸς δὲ τὰ κηρία ἁρμόζει σταφὶς μετὰ πηγάνου, συκῆς φύλλα ἁπαλὰ σὺν μέλιτι, κάρδαμον σὺν μέλιτι καὶ λι‐ νοσπέρμῳ, σικύου ἡμέρου ῥίζα σὺν μέλιτι, θεῖον ἄπυρον σὺν | |
κηρωτῇ ὀλίγῃ ἢ ῥητίνῃ τερμινθίνῃ. | 213 | |
1.164.1 | τὰ δὲ ἐκ τῶν ὑποδημάτων παρατρίμματα ἐπώδυνα ὄντα ἄπονα ποιεῖ καὶ ἀφλέγμαντα· πνεύμων χοίρειος ἢ ἄρνειος ἐπιτεθείς, κρόμυον σὺν ὀρνιθείῳ στέατι λεῖον ἢ ἀλφίτῳ, κασσύματα παλαιὰ καιόμενα καὶ ἐπιπασσόμενα. | |
1.165.1 | ἀφλέγμαντα δὲ τηρεῖ τὰ ἀποσύρματα ῥοῦς ἐρυθρὸς καταπλασσόμενος 〈λεῖοσ〉 σὺν μέλιτι, σιδηρίτιδος τῆς καὶ Ἡρακλείας καλουμένης τὰ φύλλα καταπλασσόμενα, σκόρδιον, σχίνου κόμη καεῖσα καὶ σὺν μέλιτι ἐπιτεθεῖσα, στρατιώτης ὁ | |
5 | ἐν τοῖς ὕδασι σὺν ὄξει. | |
1.166.1 | ἥλους δὲ αἴρει βατράχειον ἐπιπλασθὲν προαποξυ‐ σθέντος ἐπὶ βραχὺ τοῦ ἥλου· ἀκριβῶς δὲ ἐπιτιθέναι δεῖ τὰ κύκλῳ μέρη στέατι ἢ κηρῷ περιπλάσσοντας· διεσθίει γὰρ καὶ τὰ ἀπαθῆ· αἴρει δὲ πρὸς ὀλίγον καταπλασθὲν τὸ βατράχειον | |
5 | καὶ θύμια καὶ ἀκροχορδόνας, αἴρει 〈καὶ〉 σμαρίδος ταριχηρᾶς κεφαλὴ καεῖσα, ἰτέας φλοιὸς πρόσφατος καεὶς καὶ μετ’ ὄξους ἐπιτεθείς, [καὶ] λάδανον σὺν ὀλίγῳ καστορίῳ, μελάνθιον σὺν οὔρῳ, σίλφιον μετὰ κηροῦ καὶ τύλους αἴρει ἢ ὀπὸς τοῦ σιλ‐ φίου σὺν ῥητίνῃ· σαύρας κεφαλὴ λεία ἐπιπλασθεῖσα ἢ ὀπὸς | |
10 | ξηρὸς συκῆς· σαύρας αἷμα πρόσφατον ἐπισταζόμενον ἢ ἐρίῳ διάβροχον ἐπιτιθέμενον· Ἀμμωνιακὸν νήστει σιέλῳ ἀναμα‐ λάξας καὶ ἀποξυσθέντος ἐπὶ ποσὸν 〈τοῦ ἥλου〉 ἐπιτίθει. | |
1.167.1 | μυρμηκίας καὶ ἀκροχορδόνας καὶ θύμους αἴρει μετὰ κηρωτῆς ἄσβεστος λεία, διψάκου ῥίζα καταπλασσομένη λεία, ἐλατήριον μετὰ ἁλῶν λεῖον προσψαυόμενον, ἐρέβινθοι ἑφθοὶ λεῖοι καταπλασσόμενοι· φασὶ δὲ ὅτι εἴ τις κατὰ νεομηνίαν ἑκά‐ | 214 |
5 | στης ἐξοχῆς ψαύων ἑνὶ ἐρεβίνθῳ καὶ τοῦτον ἐνδεσμεύων ὀθονίῳ εἰς τοὐπίσω ῥίπτοι, ἀποπίπτειν αὐτὰς αὐτομάτας ἢ ἀφανεῖς | |
1.167.2 | γίνεσθαι. ποιεῖ καὶ ἡλιοτροπίου τοῦ μεγάλου ὁ καρπὸς ἐν οἴνῳ καταπλασθείς, κλινοπόδιον μετὰ ὕδατος ἑψηθὲν καὶ ἐπιτεθέν, πήγανον σὺν νίτρῳ καὶ πεπέρει καταπλασθέν, λιβανωτὸς σὺν ὄξει ὁμοίως, ὄλυνθοι ὁμοίως μετὰ νίτρου καὶ ἀλεύρου, καὶ ὁ ὀπὸς | |
5 | δὲ τῆς συκῆς καταχριόμενος· σαύρας κεφαλὴ λεία ἐπιτιθεμένη, | |
1.167.3 | σμαρίδος ταριχηρᾶς κεφαλὴ καεῖσα καὶ καταπλασθεῖσα· θύμος ἢ θύμβρα ἐπιπλασθέντα, ἰὸς σὺν μίσυι κεκαυμένος, τιθυ‐ μάλλου ὀπὸς καταχριόμενος, ὠκίμου φύλλα μετὰ χαλκάνθου καταπλασσόμενα, ἀμπέλου κλημάτων χλωρῶν τὸ ἀφιδρούμενον | |
5 | ἐν τῷ καίεσθαι ἐπιχριόμενον, προβάτου ἀπόπατος μετ’ ὄξους, χαμαισύκη λεία καταπλασθεῖσα, αἰγὸς ἀγρίας χολὴ ἢ τράγου καταχριομένη. | |
1.168.1 | ἀκροχορδόνας 〈δὲ〉 τὰς ἐν παντὶ τόπῳ αἴρει ἰχὼρ πνεύμονος ὀπτωμένου καταχριόμενος, θεῖον, λιβανωτός, συκῆς φύλλα ἴσα τρίψας ἐπιτίθει προκαταντλήσας πυρῶν ἀφεψήματι· ἢ πηλῷ, ὅπου ἐὰν κύων μέλας οὐρήσῃ, κατάχριε ἢ χαμαιάκτῃ. | |
1.169.1 | πυρίκαυτα δὲ ἐν ἀρχῇ ὠφελεῖ, ὥστε εἰ παραχρῆμά τις χρήσαιτο μηδὲ φλυκταινοῦσθαι· μέλαν γραφικὸν ἐν ὕδατι καταχριόμενον, στυπτηρία ὑγρά, μόρων φύλλα σὺν ἐλαίῳ, ναρκίσ‐ | |
σου ῥίζα σὺν μέλιτι, ἀκτῆς φύλλα λεῖα, ἀρκτίου φύλλα καὶ ὁ καυ‐ | 215 | |
5 | λὸς καὶ αἱ ῥίζαι σὺν οἴνῳ ἑψηθέντα, φλόμου ῥίζαι καὶ φύλλα ἑψηθέντα ὁμοίως, ἐλαίας φύλλα ἑφθά, ἅλες σὺν ἐλαίῳ κατα‐ πλασθέντες, ἀνδρόσαιμον λεῖον, ἀρνογλώσσου φύλλα, ὑπερικοῦ φύλλα πρόσφατα, μολόχη λεία ἑφθὴ καὶ ὠμὴ καταπλασθεῖσα· | |
1.169.2 | Κιμωλία μεθ’ ὕδατος καταχρισθεῖσα, ἐλαῖαι λευκαὶ ἐξ ἅλμης λεῖαι καταπλασθεῖσαι καὶ 〈αἱ〉 μέλαιναι 〈δὲ〉 ὁμοίως· καὶ ἑλξίνη κατα‐ πλασσομένη ἢ βάτος ἢ σχοῖνος ἢ μυρσίνη ἢ ῥόδα ἢ κύτινοι ὁμοί‐ ως, ἢ φύλλα σεύτλου ἐν οἴνῳ ἐπ’ ὀλίγον ἡψημένα, μυροβάλανος | |
5 | μεθ’ ὕδατος, ἑλιχρύσου φύλλα σὺν μέλιτι ἢ οἴνῳ, σμύρνα σὺν οἴνῳ καταχριομένη· κήρυκες πληρωθέντες ἁλσὶ καὶ καέντες καὶ | |
1.169.3 | ἐπιπλασθέντες· ἀποστρακοῦνται γὰρ ἄχρι ἀπουλώσεως· κάσσυμα καὲν καὶ καταπασσόμενον, κόμμι μετὰ τοῦ λευκοῦ τῶν ᾠῶν κατα‐ χριόμενον, ταυροκόλλα ὕδατι ἀνεθεῖσα θερμῷ· καὶ κρίνου φύλλα ἐν οἴνῳ ἑφθὰ καὶ ἡ ῥίζα ἑφθὴ λεία σὺν ῥοδίνῳ, λειμω‐ | |
5 | νίου φύλλα ὁμοίως· λιβανωτὸς ἐπιχριόμενος σὺν ὕδατι, στίβι | |
1.169.4 | σὺν στέατι νεαρῷ καταχριόμενον· στυπτηρία πᾶσα σὺν ὕδατι ἢ ᾠοῦ τῷ λευκῷ, πτελέας τὸ ἐν τοῖς θυλακίοις δάκρυον καὶ τὸ ἀφέψημα τῶν φύλλων καλῶς ποιεῖ καταντλούμενον, λειχὴν ὁ ἐν ταῖς πέτραις λεῖος ἐπιτιθέμενος, συκαμίνων ἀώρων ὁ χυλός· | |
5 | ἢ ἀμόργη καὶ μέλι καὶ λιθάργυρος, ἴσα λειοτριβηθέντα καὶ ἑψηθέντα, ἕως μέλιτος σχῇ πάχος. καταχριόμενα δὲ μόλυβδος ἐν ἐλαίῳ ἡψημένος, ἄχρι μέλιτος σχῇ πάχος, σποδὸς συκίνη μετὰ μέλιτος, πίσση ὑγρὰ μετὰ μοτῶν. | |
1.170.1 | ἀπουλοῖ δὲ τὰ πυρίκαυτα ἀγχούσης ῥίζα μετὰ κηρωτῆς ῥοδίνης ἢ μυρσινίνης ἑψηθεῖσα, ἀπόπατος σὺν ῥοδίνῃ | |
κηρωτῇ προβατεία μιγεῖσα, περιστερᾶς κόπρος καεῖσα ἐν ὀθο‐ νίῳ καὶ σὺν ἐλαίῳ λεανθεῖσα· λιθαργύρου 𐅻 αʹ καὶ ἐλαίου πα‐ | 216 | |
5 | λαιοῦ 𐆂ο αʹ· ἕψεται πυρὶ λαμπρῷ, ἕως ἂν πυροειδὲς γένηται, καὶ καταχρίεται, ἐπάνωθεν δὲ κισσοῦ φύλλα ἐπιτίθεται· ἢ κιννάβαρι μετὰ ψιμυθίου καὶ κριθῶν κεκαυμένων ἴσα μετὰ | |
1.170.2 | κηρωτῆς μυρσινίνης· λιθάργυρος μετὰ στέατος αἰγείου ἀνα‐ πλασθεῖσα, ἕως ἐμπλαστρῶδες γένηται· κυκλαμίνου ῥίζα ἐγ‐ γλυφεῖσα 〈ἐλαίου〉 σὺν κηρῷ αὐτῇ ἐνεψηθέντος, μολόχης φύλλα ἑφθὰ σὺν ἐλαίῳ, μυρσίνης φύλλα κεκαυμένα σὺν κηρωτῇ, πί‐ | |
5 | τυος φλοιὸς ἢ πεύκης σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ, καὶ λεῖος δὲ καθ’ ἑαυτὸν ἐμπλασσόμενος, καὶ τὰ φύλλα δὲ ἐν οἴνῳ ἑψηθέντα· σεῦτλον ἑφθὸν καταπλασσόμενον, ἄσβεστος λελυμένη σὺν ἐλαίῳ· τοῦτο οὐκ ἐᾷ φλυκταινοῦσθαι καὶ τὰ εἱλκωμένα ἀπουλοῖ. | |
1.171.1 | χίμετλα δὲ ἰᾶται καταντλούμενα· κυκλαμίνου ῥίζης ἀφέψημα, ἀσφοδέλου ῥιζῶν ὁμοίως, γογγύλη ἐν θαλάσσῃ ἢ ἐν ἅλμῃ ἀφηψημένη, βατράχειον σὺν ὕδατι· ἀρκτίου φύλλα καὶ καυλὸς καὶ ῥίζα ἐν οἴνῳ ἀφεψόμενα καὶ αὐτὰ 〈δὲ〉 κατα‐ | |
5 | πλασσόμενα, μάδος 〈ὁ〉 ἀπὸ βυρσοδεψῶν καταντλούμενος, σιλφίου | |
1.171.2 | ἀπόζεμα, ὀρόβου ἀφέψημα, θάλασσα καθ’ ἑαυτήν. κατα‐ χριόμενα δὲ ὠφελεῖ πρὸ τοῦ ἑλκωθῆναι τὰ χίμετλα· ἀκακίας, πρα‐ σίου χυλός, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς χυλός, λύκιον, ἀμόργη ἑψητή, κηροῦ πλατύσματα θερμὰ παρὰ μέρος ἐπιτιθέμενα ὡς πυρία, στυπ‐ | |
5 | τηρία μετὰ ψιμυθίου καὶ κηρωτῆς· ἢ βάτου κεκαυμένης τέφρα μετὰ κηρωτῆς. καταπλάσσεται δὲ πρὸ ἑλκώσεως γογγύλη ἑφθὴ ἐν ἅλμῃ. πρὸς δὲ τὰ εἱλκωμένα ποιεῖ κηρωτὴ ἐν γογγύλῃ ὠμῇ ἐγγλυφείσῃ ἐπὶ θερμοσποδιᾷ ἑψηθεῖσα ἢ ἐν κυκλαμίνου ῥίζῃ | |
1.171.3 | ὁμοίως ἐγγλυφείσῃ· δρακοντίου φύλλα ἑφθά, καρκίνοι ποτάμιοι κεκαυμένοι μετὰ μέλιτος, κοτυληδὼν λεία, λιβανωτὸς σὺν στέατι ἀρκείῳ, λιθάργυρος σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ, ἢ μολύβδαινα ὁμοίως, ἢ ὄνυχες ὄνων ἐπιπασσόμενοι λεῖοι κεκαυμένοι, πνεύμων θα‐ | 217 |
5 | λάσσιος λεῖος καταπλασσόμενος, πράσιον λεῖον ὁμοίως κατα‐ | |
1.171.4 | πλασσόμενον· σῦκα ξηρὰ μετὰ κηρωτῆς ἢ ὠμὰ μετ’ ἐλαίου θερμοῦ λεῖα, φακὸς ὁ ἐπὶ τῶν τελμάτων, κρίνου ῥίζα ἑφθὴ λεία καταπλασσομένη μετὰ στέατος χοιρείου ἀνάλου, σίδια ἐν οἴνῳ ἑφθά, σίλφιον μετ’ ἐλαίου λεῖον, στέαρ 〈καὶ〉 κηρὸς | |
5 | 〈μετ’ ἐλαίου〉 μυρσινίνου, ἢ φακὸς ἑφθὸς μετ’ ἐλαίου θερμοῦ λεῖος. | |
1.172.1 | πρεσβυτικὰ δὲ ἀπουλοῖ ἕλκη ἀναγαλλὶς μετὰ κη‐ ρωτῆς, ἄρου φύλλα ἑφθὰ ἐν οἴνῳ ἐπιτιθέμενα, κριθαὶ καεῖσαι καὶ ψιμύθιον μετὰ κηρωτῆς μυρσινίνης τριπλασίονος· ᾠῶν λέ‐ κιθοι καὶ λιθάργυρος ὁμοίως κηρωτῇ ἀναλημφθέντα, κηρωτὴ | |
5 | μετὰ μολύβδου κεκαυμένου, μυρσίνη, πίτυος φλοιὸς ὁμοίως. | |
1.173.1 | τὰ δὲ παλαιὰ ἀπουλοῖ πίτυος φλοιὸς σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ, ἢ διφρυγὲς λεῖον καταπασσόμενον, Εὐπατορίου φύλλα λεῖα σὺν ὀξυγγίῳ, θηλυπτερίδος ῥίζα λεία, ἰξὸς σὺν λιβανωτῷ, ἰὸς μετὰ διφρυγοῦς ἴσου καὶ μετὰ κηρωτῆς μυρσινίνης, καδμεία | |
5 | μετὰ κηρωτῆς, Κενταύρειον 〈τὸ λεπτὸν〉 χλωρὸν λεῖον, κισσοῦ | |
1.173.2 | ἄνθη μετὰ κηρωτῆς· κρίνου ῥίζα λεία σὺν ῥοδίνῳ, καὶ τῶν φύλλων καὶ αὐτὸς ὁ χυλὸς ἑψηθεὶς ἐν χαλκῷ ἀγγείῳ σὺν μέλιτι καὶ ὄξει ἔμμοτος καλλίστη ὑγρὰ γίνεται· λάδανον καὶ σμύρνα καὶ μέλι σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ ἢ ἔλαιον παλαιὸν σὺν | |
5 | μοτῷ. | 218 |
1.174.1 | τὰ δὲ ἐν τοῖς ἀκρωτηρίοις δυσαλθῆ εἰς τάξιν ἄγεται καταπλασσόμενα· μύρτα σὺν οἴνῳ, σαραπιάδος ῥίζα καταπλασσομένη, πρόπολις ἐπιτιθεμένη, σηπεδὼν καταπασσο‐ μένη ξύλου· ἀρκτίου φύλλα καταπλασσόμενα, ἀσφοδέλου ῥίζα | |
5 | σὺν ἀλφίτῳ, ἀστραγάλου ῥίζα ὁμοίως, βαλλωτῆς φύλλα ὁμοίως, βράθυος φύλλα ὡσαύτως, κράμβης φύλλα μετὰ τηλίνου ἀλεύρου καὶ ὄξους, λιβανωτίδος φύλλα καὶ ἡ πόα· μελισσόφυλλον ἐπι‐ πλασσόμενον καὶ πευκέδανον, χαμαίδρυς σὺν μέλιτι, περιστερεὼν ὁμοίως, σιδηρίτιδος τῆς Ἡρακλείας φύλλα σὺν μέλιτι. | |
1.175.1 | σαπροκνήμους δὲ ἰᾶται καππάρεως ῥίζα κατα‐ πλασσομένη, Κενταύρειον τὸ λεπτὸν λεῖον, ὀρόβινον σὺν μέλιτι, ὄρχεως ῥίζα σὺν μέλιτι, πευκεδάνου ῥίζα ὁμοίως, πίσσα ὑγρά, ποταμογείτων ὡσαύτως, σάκχαρον ἐν μοτῷ, σηπεδὼν ξύλου | |
5 | χνοώδης ξηρά· σταφυλίνου ῥίζα ξηρὰ λεία σὺν μέλιτι καὶ ἀλ‐ | |
1.175.2 | φίτῳ καεῖσα ἐν ὀθονίῳ μέχρις ἀνθρακώσεως· σῦκα ξηρὰ μετὰ χαλκάνθου· ἰός, λεπίς, τερμινθίνη, κηρός, ἴσα· συκῆς τῶν ἁπα‐ λῶν κλάδων τὰ ἀποξύσματα ἑφθὰ σὺν ὕδατι μετὰ ἀλεύρου πυρίνου, ἄχρις ἂν ἐμπλαστρῶδες γένηται, ἐπιτιθέμενα ὡς | |
5 | σπληνίον, καὶ ἐώμενον ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς. | |
1.176.1 | καθαίρει δὲ 〈τὰ ῥυπαρὰ〉 ἕλκη πράσιον μετὰ μέλιτος, κνίδης φύλλα μετὰ ἁλῶν, ἀριστολοχεία σὺν μέλιτι, Γεντιανή, ἶρις σὺν μέλιτι, 〈ἐλαῖαι〉 κολυμβάδες καταπλασθεῖσαι, ἐλελίσφακος λεῖος, ἐχίνου θαλασσίου κεκαυμένα ὄστρακα, ναρ‐ | |
5 | κίσσου ῥίζα σὺν ὀρόβῳ καὶ μέλιτι· ἢ νίτρου ἀφρὸν μέλιτι μείξας καῦσον ἐν χύτρᾳ καινῇ καὶ μείξας ἶριν στοχασμῷ χρῶ· ἢ χάρτου | |
κεκαυμένου 𐅻 ηʹ, ἀρσενικοῦ 𐅻 δʹ σὺν ῥοδίνῳ ἢ μέλιτι ἢ κηρῷ. | 219 | |
1.177.1 | ἐσχάρας 〈δὲ〉 περιρρήσσει τὰς ἀπὸ καύσεως ἐπιτιθέμενα· ἶρις, ὀνωνίδος φύλλα, ὄροβοι ἑφθοί, θέρμοι, ἀρνογλώσσου φύλλα, ἱερὰ βοτάνη, θαλλία, μήκωνος κερατίτιδος φύλλα καὶ ἄνθη, πράσου κεφαλωτοῦ φύλλα μετὰ ἁλῶν καὶ | |
5 | ὄξους, σῶρι κεκαυμένον, τιθυμάλλου ὀπός, ἄρου ῥίζα λεία. | |
1.178.1 | πληροῖ δὲ τὰ ἕλκη βούτυρον, κηρός, ῥητίνη, ῥό‐ δινον, βουνίου ῥίζα καὶ τὰ φύλλα, ἀριστολοχεία καθ’ ἑαυτὴν καὶ σὺν ἴριδι καὶ 〈μέλιτι〉, πάνακος ῥίζα σὺν μέλιτι. | |
1.179.1 | στέλλει δὲ ἕλκη ἄσβεστος, μάννα, λεπίς, ἴσα ἐχῖνος κεκαυμένος, σμαρίδος ταριχηρᾶς κεφαλὴ καεῖσα, κεδρία, κηκίς, κήρυκες κεκαυμένοι, λίθος σάπφειρος, μόλυβδος κεκαυ‐ μένος, σπόδιον, στυπτηρία πᾶσα καεῖσα, σῶρι καὶ τὰ πλαδῶντα | |
5 | ἀποτήκει· σκόρδιον λεῖον, χαλκῖτις, χάλκανθος, μίσυ, διφρυγές, ὀθόνιον κεκαυμένον. | |
1.180.1 | πτερύγια δὲ θεραπεύει ἀκακίας χύλισμα κατα‐ χριόμενον, ἀλόη ξηρὰ ἐπιπασσομένη, ἰὸς διπλασίων μετὰ λιθαρ‐ γύρου ἁπλῆς, πενταφύλλου ῥίζα καταπλασσομένη, τιθυμάλλου ὀπὸς ἐπιχριόμενος, γλυκύρριζα ξηρὰ ἐπιπασσομένη, ἰὸς σιδήρου | |
5 | σὺν ὄξει, ῥίνημα ἐλέφαντος ὀστέου ὁμοίως, πράσιον σὺν μέλιτι, στυπτηρία σὺν ὕδατι, σῦκα ξηρὰ μετὰ σιδίων ῥοᾶς ἑφθῶν καὶ | |
μέλιτος, χαλκίτεως καὶ λεπίδος μιγέντων καὶ ὡς ἔμπλαστρος ἐπιτιθεμένων· ἢ στυπτηρίαν σχιστήν, σανδαράκην, ἄσβεστον, διφρυγές, ἴσα μείξας κατάπλασσε. | 220 | |
1.181.1 | παρωνυχίας δὲ θεραπεύει λιβανωτὸς σὺν μέλιτι, μυρσίνη κεκαυμένη σὺν κηρωτῇ· ἢ τοῖς φύλλοις 〈λείοισ〉 ὁμοίως κατάπλασσε, ἢ σταφίδι μετὰ μάννης. | |
1.182.1 | ἀναστομοῖ δὲ τὰ μύσαντα τῶν τετυλωμένων καὶ χρονίων ἑλκῶν σκίλλης τὸ ἐντὸς ἐν μέλιτι. ἀναξηραίνει δὲ καὶ πτερύγια λεπὶς Κυπρία λεία ἐπιπασσομένη θαυμαστῶς. | |
1.183.1 | ῥαγάδας 〈δὲ〉 τὰς ἐν αἰδοίῳ ὠφελεῖ ῥητίνη φρυκτὴ σὺν ῥοδίνῳ λειωθεῖσα, ἄχρι γλοιωθῇ, μειγνυμένης καὶ ᾠοῦ λε‐ κίθου ὀπτῆς· κισσοῦ φύλλων ξηρῶν κεκαυμένων ἡ τέφρα τρι‐ βεῖσα σὺν ἐλαίῳ ἐν μολυβῇ θυείᾳ· ποιεῖ καὶ ἐπὶ τῶν περὶ τὸν | |
5 | δακτύλιον συρίγγων σὺν παπυρίῳ ἐντιθεμένη. | |
1.184.1 | τὰ δὲ ἕλκη τὰ ἐν αἰδοίῳ θεραπεύει βαλαύστιον καταπλασσόμενον, ἀλόη, πίτυος φλοιὸς σὺν λιβανωτῷ, ἀσπαλά‐ θου ξύλα, ἀκακίας χύλισμα, ῥοᾶς ἀγρίας χυλός. | |
1.185.1 | τὰ δὲ ἀλγήματα παύει οἶνος ἀθάλασσος θερμὸς καταντλούμενος καὶ χολὴ αἰγεία καταχριομένη. | |
1.186.1 | νομὰς δὲ τὰς ἐν αἰδοίῳ ὠφελεῖ ἐγκλυζόμενον μίσυ σὺν ὄξει καὶ τὰ ἱστορηθησόμενα ἐπὶ νομῶν. | |
1.187.1 | σκώληκας δὲ ἐκβάλλει τοὺς ἐπὶ τοῖς ἕλκεσιν γεννω‐ μένους ἀρνόγλωσσον λεῖον καταπλασθέν, ἐρινεοῦ κεκαυμένου τέφρα καταπασσομένη. | 221 |
1.188.1 | ἄνθρακας δὲ θεραπεύει καταπλασσόμενα· ἀγριε‐ λαίας φύλλα μετὰ μέλιτος καὶ ὁ καρπὸς πεφρυγμένος λεῖος σὺν μέλιτι, ἀείζωον καθ’ ἑαυτό, ἀρνόγλωσσον ὁμοίως, αἴρινον ἄλευρον σὺν ῥαφάνῳ καὶ ἁλσί, βρυωνίας ῥίζα λεία μετὰ οἴνου, | |
5 | ἄρου ῥίζα ὁμοίως· ὑὸς ἄφοδος ξηρὰ καταπλασθεῖσα, περιστε‐ ρᾶς ἄφοδος μετὰ λινοσπέρμου καὶ μέλιτος, ἀσπάλαθος λεῖος καταπλασσόμενος, σταφὶς 〈λεία〉 σὺν πηγάνῳ ἢ ὀπῷ, βράθυος φύλλα λεῖα σὺν μέλιτι, θέρμοι ἑφθοὶ λεῖοι, κάρδαμον χλωρὸν καὶ τὸ σπέρμα. | |
1.189.1 | πυοποιεῖ δὲ καὶ περιρρήσσει 〈τοὺς ἄνθρακασ〉 καρύου βασιλικοῦ παλαιοῦ καὶ προσφάτου τὸ ἐντός, στροβίλου τὸ ἐντὸς ὁμοίως, κορίου φύλλα μετὰ σταφίδος, μήκωνος κερα‐ τίτιδος φύλλα καὶ τὰ ἄνθη· ὀπὸς σιλφίου μετὰ πηγάνου καὶ | |
5 | νίτρου καὶ μέλιτος ἢ καθ’ ἑαυτόν· 〈δεῖ δὲ〉 ἄνωθεν ἀειζώῳ καταλαμβάνειν, ὥστε προσμένειν· ὄροβος λεῖος σὺν οἴνῳ, πίσσα ὑγρὰ σὺν σταφίδι καὶ στέατι, κράμβης φύλλα λεῖα σὺν ὕδατι. | |
1.190.1 | τὰς δὲ ἐπιγινομένας νομὰς καὶ σηπεδόνας θερα‐ πεύει ἀρσενικὸν καὶ ἄσβεστος μετὰ σανδαράκης καὶ χάρτου κεκαυμένου, νίτρον σὺν ἀσβέστῳ καὶ τρυγὶ ἢ ὄξει ἢ ὕδατι, στυπτηρία πᾶσα κεκαυμένη σὺν διπλασίοσιν ἁλσίν, σῶρι κεκαυ‐ | |
5 | μένον, λεπὶς καὶ κίσηρις κεκαυμένη ἴσα, ἅλες ὡς ὅτι πλεῖστοι ἀνα‐ | |
1.190.2 | λημφθέντες πίσσῃ ὑγρᾷ· ἀριστολοχείας ῥίζα σὺν ῥητίνῃ, ἀρνό‐ | |
γλωσσον καταπλασθέν, αἴρινον ἄλευρον σὺν ῥαφάνῳ καὶ ἁλσίν, ἀμύγδαλα πικρὰ σὺν μέλιτι, σταφὶς μετὰ πηγάνου, γαλήοψις μετὰ ἁλῶν, θαλλία σὺν μέλιτι, σμαρίδος ταριχηρᾶς κεφαλὴ κεκαυμένη, | 222 | |
5 | ἰὸς σὺν μίσυι κεκαυμένῳ, κηκὶς καεῖσα καὶ ὄξει σβεσθεῖσα, κήρυ‐ κες κεκαυμένοι, κύπρου ἄνθη καέντα καθ’ ἑαυτὰ καὶ σὺν μέλιτι | |
1.190.3 | καταπλασθέντα· ἢ κυπάρισσος καθ’ ἑαυτὴν καὶ σὺν ἀλφίτῳ, μόλυβδος κεκαυμένος λεῖος, λεπὶς σιδήρου σὺν ἐλαίῳ, μάρου φύλλα καταπλασσόμενα, σεῦτλον ἑφθὸν καταπλασσόμενον, περι‐ στέριον σὺν μέλιτι, τιθυμάλλου ὀπός, χαλκὸς κεκαυμένος, [φακὸς | |
5 | κεκαυμένος], φακὸς ἑφθὸς σὺν σιδίοις, [καὶ] θαλλία 〈σὺν〉 ἅλμῃ καὶ μεθ’ ἁλὸς λεία, ἢ σίδια καὶ ἅλες. κατάντλει δὲ ἀφεψήματι κυτίνου, σχίνου, κυπαρίσσου, μυρσίνης, γάρῳ τῷ ἐκ σιλούρων ἢ ἰχθύων. | |
1.191.1 | γαγγραίνας δὲ περιχαράσσει αἴρινον ἄλευρον σὺν ῥαφάνῳ καὶ ἁλσὶν καταπλασσόμενον, βράθυος φύλλα, σταφὶς σὺν ῥαφάνου φλοιῷ ἢ ῥαφάνου φλοιὸς σὺν μέλιτι, καρύων βασιλι‐ κῶν παλαιῶν τὸ ἐντός, κύτινοι ἑφθοὶ μετὰ σιδίων, λίθος | |
5 | ὀστρακίτης σὺν μέλιτι, μυρσίνης φύλλα ἑφθὰ ἐν οἴνῳ λεῖα μετὰ | |
1.191.2 | μέλιτος, ὄροβος σὺν μέλιτι· ῥαφάνου σπέρμα μετ’ ὄξους κατα‐ πλασθὲν τὰς ἐσχάρας ἄχρις ὀστέου ῥήσσει· πράσιον 〈σὺν〉 μέ‐ λιτι 〈αὐτὰσ〉 καὶ ἀνακαθαίρει· τιθυμάλλου ὀπὸν κατασχίσας ἐντίθει εἰς τὰς διαιρέσεις, ἢ ὀπὸν σιλφίου ὁμοίως. κατάντλει | |
5 | δὲ θέρμων ἀποζέματι συνεχῶς ἢ οὔρῳ ἀνθρωπίνῳ ἢ ὄξει. | |
1.192.1 | τὰ δὲ τεθηριωμένα ἕλκη ἰδίως στέλλει χαμαιλέων λεῖος, ὤχρα Ἀττικὴ κεκαυμένη, ἀρσενικὸν καὶ ἄσβεστος ἴσα πλυθέντα σὺν ὕδατι ἐπὶ ἡμέρας λʹ ἀποχεομένου τοῦ ἐπιπάγου | |
καθ’ ἡμέραν. | 223 | |
1.193.1 | πονηρευόμενα 〈δὲ〉 ἕλκη καὶ σκληρίας κακοήθεις θεραπεύει βαλάνων δρυίνων σὰρξ λεία σὺν ὀξυγγίῳ ἐπιτεθεῖσα, δρακοντίου ῥίζης χυλός—καὶ πρὸς τὰ εἱλκωμένα καὶ ἡ ῥίζα ἐπιπλασθεῖσα—, ἄρου ῥίζης ὁμοίως, γαλίου φύλλα καὶ χυλὸς | |
5 | σὺν ὄξει, βρυωνίας λευκῆς καὶ δρακοντίου ῥίζα σὺν μέλιτι, ἐρέ‐ βινθοι ἢ ὄροβοι ἑφθοὶ σὺν μέλιτι· ἰξὸς σὺν λιβανωτῷ, καρκί‐ νων ποταμίων ἡ τέφρα σὺν μέλιτι, κισσὸς λεῖος καταπλασσό‐ | |
1.193.2 | μενος· Ἄσσιος λίθος ἢ τὸ ἄνθος αὐτοῦ καταπασσόμενον ἐπου‐ λοῖ, σὺν μέλιτι δὲ ἀνακαθαίρει, καὶ ὄνυξ δὲ ὁ ἐκ τῆς πορφύρας κατουλοῖ τὰ κακοήθη ἕλκη καταπλασσόμενος· πυροῦ ἀγρίου τοῦ χελιδονίου λεγομένου ῥίζα ξηρὰ καταπασσομένη, φιλεται‐ | |
5 | ρίου ῥίζα καταπλασσομένη, περιστέριον σὺν μέλιτι, θέρμων ἀπόζεμα συνεχῶς καταντλούμενον. | |
1.194.1 | πρὸς δὲ φαγεδαίνας ποιεῖ μὲν ὅσα καὶ πρὸς κακοήθη καὶ πονηρευόμενα ἕλκη ἀναγέγραπται, ἁρμόζει δὲ καὶ ταῦτα· ἀσφοδέλου ῥίζα μετ’ ἐλαίου ἑψηθεῖσα καὶ καταπλα‐ σθεῖσα, κνίδης φύλλα μετὰ ἁλῶν, ἅλες σὺν μέλιτι καὶ ἀλφίτῳ | |
1.194.2 | καέντες ἐν ὀθονίῳ, μέχρις ἀνθρακωθῶσιν· βρυωνίας λευκῆς καὶ μελαίνης φύλλα καὶ οἱ καυλοὶ μετὰ ἁλῶν καταπλασσόμενα, συκῆς φύλλα λεῖα ἐν οἴνῳ, ἰσάτεως φύλλα ἀγρίας καὶ ἡμέρου, κάρδαμον σὺν μέλιτι. ἀνακαθαίρει δὲ Ἄσσιος λίθος σὺν κη‐ | |
5 | ρωτῇ, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς φύλλα σὺν μέλιτι, σταφυλίνου ἀγρίου ῥίζα ξηρὰ καταπλασθεῖσα, στυπτηρία πᾶσα κεκαυμένη μετὰ κηκῖδος καὶ τρυγὸς ὄξους· ποιεῖ δὲ καὶ ὄξος συνεχῶς καταντλού‐ μενον. | |
1.195.1 | ἐλεφαντιάσεις δὲ ὠφελεῖ ἀρνόγλωσσον 〈κατα‐ | |
πλασσόμενον〉 σὺν μέλιτι ἐπὶ τῶν ἐξοιδούντων μερῶν, ἱερὰ βο‐ τάνη ὁμοίως, χολὴ ἀγρίας αἰγὸς ἢ τράγου καταχρισθεῖσα· ὠφελεῖ καὶ γάλα σχιστὸν καταπινόμενον ἱκανῶς τοὺς ἐλεφαντι‐ | 224 | |
5 | ῶντας, ὠφελεῖ καὶ καλαμίνθη ἐσθιομένη ἢ ὁ χυλὸς αὐτῆς πινό‐ μενος ὀρροῦ γάλακτος ἐπιπινομένου, καὶ κεδρία ἐκλειχομένη· ποιεῖ δὲ θαυμαστῶς ἵππειον στέαρ ἐπιχριόμενον τοῖς οἰδηκόσι μέρεσιν. | |
1.196.1 | ῥαγάδας δὲ τὰς ἐν ποσὶ θεραπεύει ἐντιθέμενα· σκίλλης τὸ ἐντὸς σὺν ἐλαίῳ ζεσθὲν καὶ ῥητίνῃ τερμινθίνῃ συλ‐ λεανθέν, καρκίνοι ποτάμιοι καέντες λεῖοι σὺν μέλιτι, πολυπο‐ δίου ῥίζα καταπλασσομένη, κέρας αἴγειον κεκαυμένον ἀνα‐ | |
5 | λημφθὲν στέατι αἰγείῳ· ἢ μέλιτος λίτρα, κηρὸς καὶ ἔλαιον συντακέντα ἴσα, λιθαργύρου 𐆄 δʹ ἑψηθέντα, ἕως ἐμπλαστρῶδες γένηται· δεῖ δὲ προπερικαθαίρειν τοὺς τύλους καὶ 〈οὕτω〉 χρῆσθαι τοῖς φαρμάκοις. | |
1.197.1 | σύριγγας δὲ ἐκτήκει καὶ αἴρει ἰοῦ 𐅻 βʹ, Ἀμμω‐ νιακοῦ θυμιάματος 𐅻 βʹ κολλουριοποιηθέντα καὶ ἐντεθέντα ταῖς σύριγξιν μετὰ ὄξους ἢ ὕδατος· ἀμόργη ἡψημένη καὶ ἐγκλυζο‐ μένη· ἴριδος ῥίζης ἀπόζεμα ἐγκλυζόμενον καὶ πρὸς κόλπους | |
5 | ποιεῖ· ἄρου, ἀρισάρου καρπὸς ἐντιθέμενος, καὶ ἡ ῥίζα δὲ αὐ‐ | |
1.197.2 | τῶν καὶ τὰ φύλλα λεῖα ὡς κολλούρια ἀναπλασσόμενα. ποιεῖ δὲ καὶ πρασίου ῥαβδίον ἁπαλὸν ἐντιθέμενον, κοτυληδὼν μετὰ μυελοῦ ἐλαφείου ἐντεθεῖσα, Γεντιανῆς χύλισμα, διψάκου ῥίζα χυλισθεῖσα καὶ ἐντεθεῖσα, τιθυμάλλου ὀπός, χαλκῖτις κεκαυ‐ | 225 |
5 | μένη ἀναλημφθεῖσα Ἀμμωνιακῷ ὡς κολλούριον, ἐλλέβορος μέλας ἐντεθεὶς καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐξαιρεθείς, κυπαρίσσου σφαιρία λεῖα μετὰ σύκου λείου ἐγκλυζόμενα σὺν ὄξει, ὤχρα | |
1.197.3 | ὁμοίως· σῶρι ὠμὸν ἢ κεκαυμένον μετὰ ὀλίγου κραματίου καὶ μέλιτος ἐγκλυζόμενον καὶ σαρκοῖ, ὀμφάκιον ἐγκλυζόμενον, πεν‐ ταφύλλου φύλλα σὺν ἁλὶ καὶ μέλιτι, κονία συκίνη ἐγκλυζομένη, τηλεφίου φύλλα ἐμπλασσόμενα λεῖα, σφονδυλίου ῥίζα ξυσθεῖσα | |
5 | καὶ ἐντεθεῖσα· δεῖ δὲ προαναστομοῦν τὰς σύριγγας σπογγίῳ ἢ παπύρῳ ἐσκελετευμένοις, καὶ οὕτως ἔνεστι χρῆσθαι τοῖς προ‐ ειρημένοις. | |
1.198.1 | αἱμορραγίας δὲ ἵστησιν τὰς ἐκ τῶν τραυμάτων· Αἰθιοπίδος ῥίζα λεία καταπλασθεῖσα σὺν ὄξει, Λυσιμάχειος πόα ὁμοίως, ἀλόη λεία καταπλασθεῖσα, φλοιὸς ἀμπέλου λεῖος καὶ τὰ φύλλα ξηρὰ λεῖα, ἀμύγδαλα, ἀνδρόσαιμον ἐπιπλασθέν, | |
5 | ἀπαρίνης φύλλα ὁμοίως, ἀπόπατος αἰγὸς ἢ ἵππου ἢ ὄνου ἄκαυστος ὡς ἄλφιτα ἐπιπλασσομένη μοτῶν ὄξει βραχέντων καὶ ἐπιτεθέντων· ποιοῦσι δὲ καὶ κεκαυμέναι καθ’ ἑαυτὰς καὶ ὄξει ἀναλημφθεῖσαι· ἀρνόγλωσσον λεῖον, ἀράχνης ὕφος. | |
1.199.1 | τὰς 〈δὲ〉 ῥήξεις τὰς ἐπιπολαίους στέλλει ἀστρα‐ γάλου ῥίζα καταπλασθεῖσα, ἄσφαλτος ξηρά, Ἀχιλλείου τῆς σι‐ | |
δηρίτιδος φύλλα καταπλασσόμενα, βατράχων καέντων ἡ τέφρα καταπασσομένη, ὀθονίου καέντος ὁμοίως ἢ διφρυγοῦς κατα‐ | 226 | |
1.199.2 | πασθεῖσα· θαλλία λεία, ἐλελίσφακος ὁμοίως· θεῖον ἄπυρον, Ἰδαία ῥίζα, ἰὸς σιδήρου καὶ λεπίς, 〈χαλκῖτισ〉, ἰσάτεως φύλλα ἀγρίας καὶ ἡμέρου, καδμεία λεία, κηκὶς λεία, κύπερος, κυπα‐ ρίσσου σφαιρία σὺν ὄξει, λίβανος, μάννα, λειχὴν ὁ ἐπὶ τῶν | |
5 | πετρῶν, μυρσίνη ξηρὰ καὶ ὑγρά, πενταφύλλου ῥίζα· στυπτηρία πᾶσα, ἡ δὲ ὑγρὰ καεῖσα, καὶ σπόγγος ἀραιὸς πίσσῃ βραχεὶς καὶ καεὶς λεῖος καταπασσόμενος. | |
1.200.1 | τὰς δὲ ἐκ μυκτήρων αἱμορραγίας στέλλει ὀξύ‐ σχοινος ἐντιθεμένη λεία, κνίδης φύλλων χυλὸς ἐν μοτοῖς ἐντι‐ θέμενος καὶ αὐτὰ 〈δὲ〉 τὰ φύλλα λεῖα κατὰ τοῦ μετώπου ἐπι‐ τιθέμενα, χαλκῖτις, χάλκανθον κεκαυμένον· ἢ ἀνθήλη κεκαυ‐ | |
5 | μένη ξηρὰ ἐν μοτοῖς ἐντιθεμένη, ὁμοίως φλόμος ὁ εἰς τὰ ἐλλύχνια καὶ ἐλελισφάκου φύλλα λεῖα· βολβοὶ λεῖοι κατὰ τοῦ μετώπου καταπλασσόμενοι ἐν πράσου χυλῷ ἢ ὄξει, ὀνὶς ὁμοίως· | |
1.200.2 | γύψος σὺν 〈ὄξει ἢ〉 ὕδατι ἢ ᾠοῦ τῷ λευκῷ καταχρισθεῖσα καθ’ ὅλης τῆς κεφαλῆς ψιλωθείσης καὶ μετώπου, ἱππουρίδος χυλὸς ἢ περικλυμένου σὺν μοτῷ ἀναλημφθείς, κοχλίου σὰρξ ἐν ὄξει καὶ ὅλοι 〈δὲ〉 κοπέντες σὺν τῷ ὀστράκῳ καταπλασσόμενοι καθ’ | |
5 | ὅλου τοῦ μετώπου ἢ τοῦ μυκτῆρος· κύμινον σὺν ὄξει ἐντιθέ‐ μενον λεῖον, νάρθηκος τὸ μέσον σὺν ὄξει, πήγανον ἐντεθὲν λεῖον, κρόμυον λεπισθὲν καὶ ἐντεθὲν ξηρόν, πυτία λεανθεῖσα καὶ ἐμ‐ | |
1.200.3 | πλασθεῖσα. ἐπέχει καὶ τὰ ὦτα κηρῷ ἁπαλωτάτῳ ἐμπλασσό‐ μενα ἐπιμελῶς καὶ τὸ ἐν βαλανείῳ ἐκλούεσθαι αὐτοὺς καὶ ἡ | |
πόσθη ἀποδεδεμένη ῥάμματι· ἐνστάζεται δὲ ὠφελίμως καὶ εἰς τὸ οὖς ὕδωρ ψυχρόν. φασὶ δὲ ἐπέχεσθαι τὰς ἐκ μυκτήρων | 227 | |
5 | αἱμορραγίας μόρων ἄνθους μεμυκότος πρὸ τοῦ πεσεῖν ἐνδεο‐ μένου κυτίδι καὶ περιαπτομένου τραχήλῳ· δεῖ δὲ λαμβάνειν τὸ πρώτως ἐν ἐκείνῳ τῷ θέρει εὑρεθὲν ἢ ὁραθέν. | |
1.201.1 | διαχεῖ δὲ θρόμβους τοὺς ἐκ τραυμάτων ἐν βάθει γινομένους ἢ 〈ἐν〉 κοιλίᾳ ἢ κύστει· κονία συκίνη μετὰ ὕδα‐ τος ποθεῖσα, θύμβρα 〈ἢ〉 θύμος ἐν ὀξυκράτῳ, ἑλιχρύσου ἀπό‐ ζεμα ἐν οἰνομέλιτι, [ἢ] ὀπὸς σιλφίου λεῖος σὺν ὀξυκράτῳ ἢ | |
5 | ὕδατι πινόμενος. | |
1.202.1 | ἐφίστησι δὲ πλεοναζούσας αἱμορροίδας ἀλόη καταπασθεῖσα, λεπὶς σιδήρου, λιβανωτίδος φύλλα, λίθος Ἀρα‐ βικός—ἔστι δὲ ὅμοιος ἐλέφαντι—, μόλυβδος κεκαυμένος, ὀξυκράτου ἐπαντλήσεις καὶ τῶν λοιπῶν στυμμάτων. | |
1.203.1 | ἀναστομοῖ δὲ αἱμορροίδας μυττωτὸν ἐσθιόμενον, ἀμαράκινον ἢ ἴρινον περιχριόμενον· ἐρεθίζει αὐτὰς καὶ χολὴ βοεία ὡς βάλανος προστεθεῖσα, καὶ πρὸ τῆς χειρουργίας δὲ περιχρισθεῖσα· κατέχει δὲ καὶ οὐκ ἐᾷ ἐκτρέπεσθαι αὐτάς, | |
5 | ὁμοίως κυκλαμίνου χυλός. | |
1.204.1 | αἱμορροίδας 〈δὲ〉 αἴρει θαυμαστῶς τοῦτο· κω‐ νείου ξηροῦ 𐅻 βʹ, ὑοσκυάμου χυλίσματος 𐅻 δʹ, στυπτηρίας σχι‐ στῆς 𐅻 βʹ, χαλκάνθου κεκαυμένου 𐅻 βʹ, Σινωπίδος 𐅻 αʹ, ψιμυθίου | |
𐅻 αʹ, κηρωταρίῳ ῥοδίνῳ ἀναλημφθέντα καὶ ἐπιτεθέντα· ῥοᾶς | 228 | |
5 | ὀξείας λέπη λεῖα σὺν ὄξει ἐπιπλασθέντα· ἂν δὲ ἐνδοτέρω | |
1.204.2 | ὦσιν, ὡς μαζίον ποιήσας ἐντίθει. ποιεῖ δὲ καὶ τοῦτο θαυ‐ μαστῶς· σανδαράκης 𐅻 ηʹ, ἀρσενικοῦ χρυσίζοντος 𐅻 ηʹ, ἐπίχριε προεσχηματισμένῳ· ἀπονεκροῦται 〈γὰρ〉 καὶ ἀποπίπτει ἐν ἡμιω‐ ρίῳ ἀποξηραινομένη καὶ ἐκ τῆς βάσεως ἀποκυλιομένη· ἀνίεται | |
5 | δὲ στακτῇ 〈καὶ〉 κύκλῳ χρίεται κηρωτῇ· γίνεται δὲ ἢ ἐν ἡλίῳ ἢ παρὰ πυρί. | |
1.205.1 | ἐπέχει δὲ αἱμορροίδας παραχρῆμα· ἀκακίας κιρ‐ ρᾶς 𐅻 δʹ, μολυβδαίνης 𐅻 δʹ, τραγακάνθης 𐅻 βʹ, κατὰ ἓν λειώσας ἕκαστον, εἶτα μείξας καὶ δεύσας ὕδατι ἔμπλασσε εἰς μοτὸν ἢ ἔριον καὶ ἐπιτίθει. προσκλύσματι δὲ χρῶ χαλκάνθῳ ἢ κηκῖδι | |
5 | 〈καὶ〉 στυπτηρίᾳ, ἴσοις λείοις διειμένοις θερμῷ ὀξυκράτῳ ἢ ὕδατι καὶ προσκλυζομένοις. | |
1.206.1 | φλεγμονὰς δὲ τὰς τοῦ δακτυλίου ὠφελεῖ ἄρτος ἐκ μελικράτου καταπλασσόμενος, σόγχου χυλὸς ἐν ἐρίῳ προστε‐ θείς, μολόχη ἑφθὴ καὶ ὠμὴ καταπλασσομένη, ἀλθαίας ῥίζα ἣν Ῥωμαῖοι ἐβίσκον καλοῦσιν ἐν μελικράτῳ ἑφθὴ ὁμοίως· ἀμαρά‐ | |
5 | κινον περιχριόμενον, μελίλωτον σὺν οἰσύπῳ καὶ βουτύρῳ, σιλ‐ φίου 〈ῥίζα〉 σὺν ὄξει ἐν σιδίοις ἡψημένη, πίσσα ὑγρὰ σὺν κηρίῳ | |
ἴσα, σιδήρου ἰὸς σὺν κηρωτῇ. | 229 | |
1.207.1 | τὰ δὲ ἀλγήματα ὠφελεῖ πευκεδάνου ὀπὸς ἐπι‐ χριόμενος, σμύρνα σὺν μέλιτι, ἠριγέροντος ἄνθη σὺν οἴνῳ γλυ‐ κεῖ, κισσοῦ ἄνθη ὁμοίως, ἑλξίνη καθ’ ἑαυτὴν καὶ σὺν ἄρτῳ. | |
1.208.1 | τὰ δὲ κονδυλώματα στέλλει ἐλαίας ἄνθη μεθ’ ὕδατος καταπλασσόμενα, ἀλόη σὺν γλυκεῖ καταχριομένη, βαλλω‐ τῆς φύλλα καταπλασθέντα, βάτου φύλλα 〈ὁμοίωσ〉 καὶ ὁ χυλὸς 〈δὲ〉 καταχριόμενος καὶ σὺν ῥοδίνῃ κηρωτῇ ἐπιτιθέμενος· πεντα‐ | |
5 | φύλλου ῥίζα καταπλασθεῖσα, κύπρου φύλλα ὁμοίως, κυπαρίσσου φύλλα ὁμοίως σὺν ἀλφίτῳ, καὶ τῷ ἀφεψήματι δὲ αὐτοῦ πυρία· | |
1.208.2 | λιβανωτίδος φύλλα ὁμοίως· μελίλωτον σὺν οἴνῳ γλυκεῖ ἑψηθὲν μιγείσης αὐτῷ λεκίθου ᾠῶν ἢ μελιλώτου καὶ σχοίνου ἄνθους μετὰ βουτύρου ἢ λινοσπέρμου ἢ σέρεως ἢ τήλεως ἢ κωδυῶν. ἢ Κυδώνια ἑφθὰ σὺν ἄρτῳ ἢ ἀλφίτῳ, μυρσίνης φύλλα κεκαυ‐ | |
5 | μένα σὺν κηρωτῇ, λύκιον διαψώμενον, ἀμόργη ἡψημένη ὁμοίως, | |
1.208.3 | ἅλμη πυριωμένη ὁμοίως. κατάχριε δὲ καὶ τῷ ἀφρῷ τοῦ ἑψο‐ μένου μέλιτος· ποιεῖ δὲ 〈καὶ〉 μελίλωτον 〈ἢ〉 σχοῖνος ἀναπλασ‐ θέντα σὺν βουτύρῳ, καὶ ἀρνογλώσσου φύλλα σὺν ἁλσὶ κατα‐ πλασσόμενα, ἔρια οἰσυπηρὰ κεκαυμένα συλλημφθέντα ῥοδίνῳ καὶ | |
5 | στέατι χηνείῳ, πρόπολις προμαλασσομένη καὶ ἐπιτιθεμένη. | |
1.209.1 | αἴρει δὲ 〈τὰ〉 κονδυλώματα καὶ τὰς συκᾶς ἀρ‐ σενικὸν ἐπιπλασθέν, βολβοὶ ἐν θερμοσποδιᾷ ὀπτηθέντες καὶ λεῖοι καταπασθέντες μετὰ μαινίδων κεφαλῶν κεκαυμένων· ἄσ‐ βεστος καὶ τρὺξ ἰξῷ ἀναλημφθέντα καὶ ὡς σπλήνιον ἐπιτε‐ | |
5 | θέντα. | 230 |
1.210.1 | τὰς δὲ ὑπερμεγέθεις συκᾶς ἀποβάλλει λιβάνου ὑποκαπνισμὸς ἐπὶ ἡμέρας ἓξ ἐπιτηδευόμενος, ἰὸς σιδήρου σὺν οἴνῳ γλυκεῖ ἐπιχρισθείς, ἀνήθου σπέρματος κεκαυμένου ἡ τέφρα καταπασσομένη, χάλκανθος καὶ σίδια σὺν ὄξει λεῖα, στυπτηρία | |
5 | [ὑγρὰ] σχιστὴ κεκαυμένη ὁμοίως σὺν ὄξει λεία, ἐλατήριον σὺν ἁλσί, στυπτηρία ὑγρὰ μετὰ ἄρτου καὶ οἴνου καὶ σελίνου. | |
1.211.1 | συκᾶς δὲ ἀφαιρεθείσας καὶ θύμους καὶ κονδυλώ‐ ματα ἀποθεραπεύει καὶ οὐκ ἐᾷ πάλιν αὔξεσθαι τέφρα κλημά‐ των ἢ καὶ ἡ ἐκ τῶν γιγάρτων σὺν ὄξει καταπλασσομένη. | |
1.212.1 | τὰς δὲ ῥαγάδας θεραπεύει διφρυγὲς σὺν ῥοδίνῳ, ἀλόη σὺν γλυκεῖ καταχριομένη, διψάκου ῥίζα λεία ἀναλημ‐ φθεῖσα κηρωτῇ, καρκίνων ποταμίων καέντων ἡ τέφρα σὺν κη‐ ρωτῇ ῥοδίνῃ ἐπιτεθεῖσα, οἴσυπος σὺν μελιλώτῳ καὶ βουτύρῳ, | |
5 | πίσσα ὑγρὰ καθ’ ἑαυτήν, σέριδος χυλὸς σὺν μάννῃ, πορφύρας ὄστρακον καὲν καὶ σμύρνα ἴσα κηρωτῇ ἀναλημφθέντα ὑγρᾷ. | |
1.213.1 | περὶ τῶν κατὰ τὸν δακτύλιον τραυμάτων· μελάν‐ θιον μετὰ ῥοδίνου τριβὲν καὶ λεῖον ἐπιτεθέν. | |
1.214.1 | τὰς δὲ ἐντὸς τῆς ἕδρας ὠφελεῖ ἑλκώσεις ἀμόργη ἑψηθεῖσα καὶ ἐγκλυζομένη, ἄκοπον τὸ δυσῶδες διὰ πυουλκοῦ ἐντιθέμενον. | |
1.215.1 | σκώληκας δὲ καὶ ἀσκαρίδας φθείρει κεδρία προσ‐ | |
τιθεμένη, ὀξύγγιον παλαιὸν ὡς βάλανος ἐντιθέμενον. | 231 | |
1.216.1 | τὰς δὲ προπτώσεις τοῦ δακτυλίου στέλλει περι‐ χριόμενα· ἀκακίας χύλισμα, βάτου χυλὸς καὶ τὰ φύλλα κατα‐ πλασσόμενα, ἀναγαλλὶς ἡ τὸ κυάνεον ἄνθος ἔχουσα καταπλα‐ σθεῖσα—ἡ δὲ ἐρυθρὰ ἐρεθίζει καὶ ἐκτρέπει—, κηκῖδος ἀφ‐ | |
5 | έψημα ἢ Κυδωνίων ἢ μυρρίνης ἢ σιδίων ἐγκαθεζόμενον ἢ ὀξύ‐ κρατον· λιβανωτίδος φύλλα καταπλασσόμενα, Κυδώνια ἑφθὰ λεῖα ἐπιτιθέμενα, μυρσίνη ὁμοίως καταπλασσομένη, [ἢ] νάρκη θαλασσία προστιθεμένη, οἰνάνθη 〈ἡ〉 ἀπὸ τῆς ἀγρίας ἀμπέλου ἢ κύπρου φύλλα καταπλασσόμενα. | |
1.217.1 | παρατρίμματα δὲ ἤδη εἱλκωμένα χαλκῖτις μεθ’ ὕδατος τριβεῖσα καὶ ἐπιχρισθεῖσα παραυτίκα ὠφελεῖ, μολύβδαινα σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ λεία ἢ λιθάργυρος ὁμοίως, πίτυος 〈φλοιὸς ὁμοίωσ〉. | |
1.218.1 | στρέμματα δὲ ἰᾶται καταπλασσόμενα· ἄγνου σπέρμα σὺν ἁλσὶ καὶ νίτρῳ καὶ κηρωτῇ, ἀγχούσης φύλλα σὺν μέλιτι καὶ ἀλφίτοις, ἀκάνθου τοῦ παιδέρωτος φύλλα, κνίδης φύλλα σὺν ἁλσὶ πολλοῖς, ἅλες σὺν ἀλεύρῳ καὶ μέλιτι, ἀμόργη | |
5 | ἑψηθεῖσα σὺν ἐρίῳ οἰσυπηρῷ ἐπιτεθεῖσα, τέφρα κληματίνη καὶ ἡ ἐκ γιγάρτων μετ’ ὄξους, ὑὸς ἄφοδος ξηρὰ μετὰ κηρωτῆς, ἀρ‐ | |
1.218.2 | κίου ῥίζα, ἄσβεστος σὺν πίσσῃ ἢ ὀξυγγίῳ παλαιῷ· βολβοὶ μετὰ μέλιτος, ἐνίοτε δὲ καὶ ἄρτου μειγνυμένου, μάλιστα δὲ ἐπὶ τῶν τρυφεροχρώτων· ἄλευρα μετ’ ὄξους ἑψηθέντα μετὰ ἀφόδου ὑὸς λεῖα, ἡλιοτρόπιον τὸ μέγα λεῖον, καλάμου φραγμίτου ῥίζα σὺν | |
5 | ὄξει, κάρυα βασιλικὰ σὺν πηγάνῳ καὶ μέλιτι, κρίνου ῥίζα ἑψη‐ | |
θεῖσα ἐν οἴνῳ ἢ λεανθεῖσα ἐν μέλιτι, τήλινον ἄλευρον σὺν ὠμῇ | 232 | |
1.218.3 | λύσει, ναρκίσσου ῥίζα λεία σὺν μέλιτι· νίτρον σὺν κηρωτῇ, ὀξυακάνθου ῥίζα ἑφθή, πολυποδίου ῥίζα ὁμοίως, σύμφυτον σὺν κηρωτῇ, τέφρα κληματίνη σὺν ὀξυγγίῳ παλαιῷ. τὰ δὲ λίαν 〈χρόνια〉 στρέμματα ἰᾶται ἀπόπατος 〈βοὸσ〉 θερμὴ κατα‐ | |
5 | πλασθεῖσα, κύπρου ἀφέψημα καταντλούμενον. | |
1.219.1 | κεχαλασμένα δὲ ἄρθρα ἀκακίας χυλὸς ἀνεθεὶς ὕδατι καὶ καταντλούμενος, ἀκάνθης ἀφέψημα ἢ βάτου ἢ μυρσί‐ νης 〈ἢ σιδίων〉 ἢ σχίνου ἢ φηγοῦ ἢ πτελέας τῶν ῥιζῶν [ἢ] τοῦ φλοιοῦ, ἐλάτη λεία μετὰ κηρωτῆς, ἔλαιον μυρσίνινον ἢ σχίνινον | |
5 | περιχριόμενον συνεχῶς, σίδια καταπλασθέντα, μυρσίνης φύλλα σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ ἐπιτιθέμενα. | |
1.220.1 | κόπους 〈δὲ〉 λύει ἐπιτιθέμενα· Ἀμμωνιακὸν μετ’ ὄξους καὶ κυπρίνου ἐλαίου καὶ ὀλίγου νίτρου, ἀπίου σπέρμα μετ’ ἐλαίου, δάφνινον ἔλαιον, κρόκινον, σαμψούχινον, ἀφρόνιτρον 〈ἢ〉 νίτρον σὺν ἐλαίῳ καὶ οἴνῳ καὶ ὄξει. φασὶ δὲ ἐν ταῖς ὁδοι‐ | |
5 | πορίαις μὴ παρατρίβεσθαι τοὺς βουβῶνας ἄγνου ῥάβδου ἢ 〈Ἀρτεμισίασ〉 τῆς θαλασσίας κρατουμένης. | |
1.221.1 | τετανικοῖς δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις σπωμένοις ἁρμόζει ἐν ποτῷ μὲν γλήχων μεθ’ ἁλὸς καὶ μελικράτου, ἴρεως 𐅻 βʹ σὺν μελικράτῳ, σὰρξ ἐχίνου ἐσκελετευμένη ὁμοίως, κύπρινον ἢ καστόριον· κράμβη ἑφθὴ ἐσθιομένη, ὀξαλλίδος ῥίζα σὺν οἴνῳ, | |
5 | ὀπὸς σιλφίου περιπλασθεὶς κηρῷ ἀντὶ καταποτίου, σέσελι, στα‐ | |
φυλίνου ἀγρίου ῥίζα 〈καὶ〉 σπέρμα, ἀκάνθης λευκῆς σπέρμα. | 233 | |
1.222.1 | παιδίοις 〈δὲ〉 σπωμένοις βοηθεῖ δαμασωνίου 𐅻 αʹ τῶν φύλλων ἐν μελικράτῳ, βατράχων ζωμὸς ἁλσὶ καὶ ἐλαίῳ ἠρτυμένος καὶ ἐσθιόμενος, καὶ αὐτοὶ 〈δὲ〉 οἱ βάτραχοι, καρκίνων ζωμὸς ὁμοίως, ξυλοβαλσάμου τριώβολον ἐν οἴνῳ. | |
1.223.1 | τοὺς δὲ προσφάτους σπασμοὺς θεραπεύει σέσελι μετὰ μελικράτου πινόμενον. συγχριόμενα δὲ ἐπὶ τετάνου καὶ σπασμωδῶν τρόμων ἁρμόζει· καστόριον σὺν ἐλαίῳ, ὑπερι‐ κὸν ὁμοίως, πευκεδάνου ὀπός, πισσέλαιον, σάμψουχον σὺν ὠμῇ | |
5 | λύσει, κονία συκίνη σὺν ἐλαίῳ· ἁρμόζει καὶ ἔλαιον συνεχῶς καταχεόμενον κατὰ τοῦ αὐχένος, καὶ εἰς τὴν ἔμβασιν τοῦ ἐλαίου κατάβασις. ἐπιμενούσης δὲ τῆς τάσεως ἐπὶ χρόνον ἱκανὸν ὠφε‐ λοῦνται καιόμενοι τὸ κατὰ τοῦ τένοντος δέρμα. | |
1.224.1 | τρομώδεσι δὲ ἁρμόζει πινόμενα· καστόριον μετὰ μελικράτου, λαγωοῦ ἐγκέφαλος ἑφθὸς ἐσθιόμενος, κράμβη ἑφθὴ ἐσθιομένη, ἀλθαίας ῥίζης ἀφέψημα, δαμασωνίου φύλλων 𐅻 αʹ μετὰ μελικράτου, Εὐπατόριον σὺν ὕδατι ἐπὶ πλεῖον πινό‐ | |
5 | μενον. | |
1.225.1 | γλώσσης 〈δὲ〉 παραλυθείσης ἁρμόζει ὀπὸς καὶ ὀπόφυλλον μετὰ ῥοφήματος λαμβανόμενον, καὶ σταφὶς ἀγρία καὶ πέπερι καὶ σίνηπυ διαμασώμενα. | |
1.226.1 | παραλυτικοῖς δὲ ποιεῖ ποτά· καρδαμώμου 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι ἢ οἴνῳ, καππάρεως τοῦ ἐκ τῶν ἀπίων καρποῦ 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ 〈καὶ〉 τῆς ῥίζης ὁμοίως, καστόριον ἐν ὕδατι ἢ μελι‐ κράτῳ ἢ οἴνῳ, πενταφύλλου ῥίζης χυλός, καὶ 〈τὰ〉 ἀρθριτικοῖς | |
5 | ἁρμόζοντα συγχρίσματα ἐπιτηδείως παραλαμβάνεται ἐπὶ πα‐ ραλύσεως 〈καὶ〉 κόστος σὺν ἐλαίῳ καὶ τὰ θερμαντικὰ τῶν | |
ἀκόπων. | 234 | |
1.227.1 | ποδαγρικοὺς 〈δὲ〉 καὶ ἀρθριτικοὺς πινόμενα ὠφε‐ λεῖ· ἀμώμου ἀφέψημα, ἀνδρόσακες μεθ’ ὕδατος, Κενταυρείου 〈τοῦ〉 λεπτοῦ χύλισμα, μήου ἀπόζεμα, πήγανον ἄγριον σὺν ἀνήθῳ ἀποζεσθέν, ὀπόφυλλον καὶ ὀπὸς σὺν τροφῇ λαμβανόμενος, | |
5 | χαμαίδρυος ἀπόζεμα, Βεττονικὴ πόα μετ’ οἴνου πινομένη· ὠφελεῖ καὶ ἐχιδνοφαγία. | |
1.228.1 | καταχριόμενα δὲ ποδάγρας καὶ ἀρθρίτιδας ὠφελεῖ καὶ καταπλασσόμενα· ἄσβεστος λεία ὄξει φυραθεῖσα καὶ ἐπι‐ τεθεῖσα—ἐπιχρίειν δὲ δεῖ ἐλαίῳ ἢ κηρωτῇ πρὸς τὸ μὴ ἑλ‐ κοῦσθαι—, ἢ ἄσβεστος καὶ ὄστρακον ἴσα μετ’ ὄξους καὶ ῥο‐ | |
5 | δίνου ἀνειλημμένα ἢ ὀξυγγίου, ὀπὸς μήκωνος μετ’ ὄξους καὶ ῥοδίνου καταχριόμενος· ποιεῖ δὲ δυσκινήτους καὶ βαρεῖς τοὺς | |
1.228.2 | πόδας. παραχρῆμα δὲ ποιεῖ ἀπόνους τοῦτο· φλόμου τὰ ἁπα‐ λώτατα τῶν φύλλων μετὰ βολβῶν καὶ ἀλφίτου καὶ ὕδατος καταπλασσόμενα, καὶ κάππαρις ἣν ἐσθίομεν βραχεῖσα ἐν ὕδατι καὶ τριβεῖσα, εἶτα ἐγχλιασθεῖσα μετ’ ἐλαίου ὡς κηρωτὴ | |
5 | καὶ ἐν ὀθονίῳ ἐπιτεθεῖσα, αἰγίλωψ ἢ ἀείζωον σὺν κριθίνῳ ἀλεύρῳ καταπλασθέν, πράσιον μετὰ ἁλῶν, βολβοὶ μετὰ μέλιτος, αἰγείρου φύλλα ἐν ὄξει ἑφθά, αἷμα καταμήνιον καταχριόμενον· | |
1.228.3 | ἀκτῆς καυλοὶ σὺν τοῖς φύλλοις λεῖοι μετὰ πρασίου καὶ στέατος, ὑοσκυάμου φύλλα, ἅλες σὺν ἐλαίῳ, ἀμόργη ἐλαίου πρόσφατος θερμὴ καταντλουμένη ἢ ἀνέψητος καταχριομένη, Ἀμμωνιακὸν σὺν πίσσῃ ξηρᾷ μαλαχθέν, ἀνδρόσακες καταπλασσόμενον, ἀπό‐ | |
5 | πατος βοὸς θερμὴ καταπλασσομένη, αἰγὸς ἀπόπατος λεία σὺν ὀξυγγίῳ ἢ αἰγείῳ παλαιῷ στέατι, ἀφρόνιτρον καὶ λιβανωτὸς | |
1.228.4 | σὺν ὀξυγγίῳ· σμύρνα, πευκέδανον, στύραξ, ὄπιον, ὑοσκύαμος, ἴσα σὺν κηρωτῇ· ἄρου ῥίζα σὺν βολβίτῳ καὶ ὄξει, Περσικῶν φύλλα σὺν ὀξυγγίῳ, ἀσφοδέλου ῥίζα σὺν ἀλφίτῳ καὶ ῥοδίνῳ καὶ ὕδατι, κωνείου σπέρμα σὺν λιθαργύρῳ, λευκοίου ῥίζαι σὺν | 235 |
5 | ὄξει ἑφθαί, λιβανωτίδος φύλλα σὺν ὄξει καὶ αἰρίνῳ ἀλεύρῳ, Ἄσσιος λίθος λεῖος ἐν ἐρεγμῷ, μήκωνος ὀπὸς σὺν γυναικείῳ γάλακτι καὶ κρόκῳ καὶ κηρωτῇ ῥοδίνῃ μιγέντα καὶ ἐπιτεθέντα, καὶ τὰ φύλλα δὲ καὶ αἱ κωδύαι σὺν ἀλφίτῳ καταπλασσόμενα | |
1.228.5 | μειγνυμένων καὶ ὑοσκυάμου φύλλων· δεῖ δὲ αὐτὰ καὶ ἀλεύρῳ κριθίνῳ ἀναλαβόντα ξηραίνειν ὡς τροχίσκους, ἐπὶ δὲ τῆς χρείας ὄξει διαλύειν· ὀποπάναξ μετὰ σταφίδος ἐδωδίμου, χελιδονίου τοῦ καλουμένου πυροῦ ἀγρίου ῥίζα λεία, σαγαπηνὸν σὺν ἐλαίῳ | |
5 | καταχρισθέν, σέρις μετὰ πάλης ἀλφίτου ἢ σέλινον ἢ κιχόριον | |
1.228.6 | ἢ ἀνδράχνη ἢ στρύχνον ἢ περδίκιον ἢ σησάμινον ἔλαιον· σι‐ κύου ἀγρίου ῥίζα ἐν ὄξει ἑφθή, σιδήρου ἰὸς ἐν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ, σιδήρου σκωρία ἐν ὄξει ζεσθεῖσα καὶ καταντλουμένη, σκόρδιον μετ’ ὄξους δριμέος καταχριόμενον ἢ καταπλασσόμενον σὺν | |
5 | ὕδατι, στέαρ αἴγειον σὺν αἰγὸς σπυράθοις καὶ κρόκῳ καὶ στύ‐ ρακι ἢ σὺν κισσοῦ φύλλοις λείοις ἢ περδικίου, συκῆς ὀπὸς μετὰ σητανίου ἀλεύρου καὶ ὄξους, σταφίδες ἐκγεγιγαρτισμέναι μετὰ γάλακτος, ἄσφαλτος περιχριομένη μετὰ τῆς ὠμῆς λύσεως ἑφθή, τυρὸς ἁπαλὸς καταπλασσόμενος, κράμβης πικροτάτης τὰ | |
1.228.7 | φύλλα καυθέντα καὶ ἀναλημφθέντα κηρωτῇ κυπρίνῃ· ποιεῖ καὶ λευκῶν ἐλαιῶν χυλὸς καταντλούμενος καὶ αἱ λευκαὶ 〈δὲ〉 ἐλαῖαι καταπλασσόμεναι· γογγύλης ἐγκρυβείσης πυρὶ καὶ ὀπτηθείσης τὸ ἔσωθεν καταπλασσόμενον λεῖον, μυροβάλανος καταπλασσο‐ | |
5 | μένη σὺν ἀλεύρῳ αἰρίνῳ καὶ μελικράτῳ, φῦκος ἢ βρύον θαλάσ‐ | 236 |
1.228.8 | σιον, ἔχιδνα ἑφθὴ ἐσθιομένη· ὠφελεῖ 〈καὶ〉 μανδραγόρου ῥίζα σὺν ἀλφίτῳ καταπλασσομένη, μελισσόφυλλον ἢ πήγανον, σί‐ νηπυ σὺν μέλιτι, βάλανος μυρεψικὴ σὺν πάλῃ ἀλφίτου, γάλα γυναικεῖον μετὰ κωνείου, γαλῆς καείσης ἡ τέφρα μετ’ ὄξους, | |
5 | γλήχων μετὰ ἀλφίτου, ἑλξίνη σὺν τραγείῳ στέατι ἢ κηρωτῇ, ἡλιοτροπίου τοῦ μεγάλου τὰ φύλλα σὺν τοῖς καυλοῖς, θαψίας χυλὸς καταχριόμενος πρὸς ὀλίγον, ἐφ’ ὧν τὴν ἐπιφάνειαν βούλει | |
1.228.9 | ῥευματίσαι· θεῖον ἄπυρον σὺν ὕδατι καὶ νίτρον ὁμοίως, καστό‐ ριον σὺν ἐλαίῳ συγχριόμενον, κολοκύνθης ξύσματα λεῖα κατα‐ πλασσόμενα, κράμβης ὠμῆς χυλὸς μετὰ τηλίνου ἢ φακίνου ἀλεύρου καὶ ὄξους· ἢ ἀχράδες σὺν ἀλεύρῳ κριθίνῳ καὶ ὄξει, | |
5 | αἴρινον ἄλευρον φυραθὲν ἀφεψήματι κωδυῶν. καταντλεῖται δὲ ὠφελίμως ἐπ’ αὐτῶν γογγυλίδων σὺν ἅλμῃ ἑψηθεισῶν τὸ ἀφέψημα, θάλασσα θερμή, ἰτέας φύλλων καὶ φλοιοῦ ἀφέψημα. | |
1.229.1 | πώρους δὲ τοὺς ἐπὶ ποδαγρικῶν καὶ συστροφὰς τῶν νεύρων λύει Ἀμμωνιακὸν σὺν πίσσῃ ξηρᾷ ἐπιτεθέν, βδέλ‐ λιον σιέλῳ ἀσίτου μαλαχθέν, κάνναβις ἀγρία καταπλασθεῖσα, στύραξ μαλαχθεὶς ἐν σιέλῳ, σήσαμον καταπλασθέν. | |
1.230.1 | ἰσχιαδικοὺς δὲ ὠφελεῖ πινόμενα· ἑλιχρύσου ἀφ‐ έψημα, ἐρυθρόδανον σὺν οἴνῳ—ἄγει δὲ αἷμα δι’ οὔρων, λού‐ ειν δὲ δεῖ καθ’ ἡμέραν τὸν πίνοντα—, ἐρύσιμον σὺν οἴνῳ, σμυρνίου σπέρμα ὁμοίως, καρδάμου 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, ὑπερικόν, | |
5 | καππάρεως τοῦ ἐκ τῶν ἀπίων καρποῦ 𐅻 βʹ—αἷμα δὲ ἄγουσιν—, | |
ἢ τῆς ῥίζης τοῦ φλοιοῦ ὁμοίως, μήκωνος κερατίτιδος τῆς ῥίζης ἢ τῆς πόας ὀξύβαφον ἑψηθὲν σὺν ὕδατος κοʹ δʹ εἰς τὸ ἥμισυ· | 237 | |
1.230.2 | ἴρεως ῥίζα σὺν γλυκεῖ, πηγάνου ἀγρίου καὶ ἡμέρου 𐅻 αʹ σὺν ἀνήθου ἀφεψήματι καὶ οἴνῳ· σπάρτου τὰς ῥάβδους σὺν τοῖς φύλλοις ἐν ὄξει βρέχε ἐπὶ πλείονας ἡμέρας, ἔπειτα κόψας καὶ χυλίσας δίδου πιεῖν ἕνα κύαθον· σύμφυτον πετραῖον ἑψη‐ | |
5 | θὲν σὺν ὑδρομέλιτι, πενταφύλλου ῥίζης ὁ χυλός, ἁβροτόνου ἀφέψημα καὶ τοῦ καρποῦ 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, ἀγαρικοῦ ξεʹ αʹ μετ’ οἴνου, Αἰθιοπίδος ἀφέψημα μετ’ οἴνου, πολύγονον μετὰ οἴνου, ἀρκτίου ῥίζα μετὰ οἴνου καὶ τὸ ἀφέψημα, Κενταυρείου 〈τοῦ | |
1.230.3 | λεπτοῦ〉 ἀπόζεμα, ἀλθαίας ῥίζης ἀφέψημα· Ἀμμωνιακοῦ 𐅻 αʹ σὺν μελικράτῳ ἢ ὕδατι—ἄγει δὲ αἷμα δι’ οὔρων—, ὑπερι‐ κοῦ ἢ ἀνδροσαίμου 𐅻 βʹ σὺν μελικράτου κοʹ γʹ—ἄγουσι δὲ κόπρον πολλὴν καὶ φλέγμα—, ἀρκευθίδες μετὰ οἴνου, ἀσπαρά‐ | |
5 | γου ῥίζης ἀφέψημα καὶ ὁ καρπός, ἄσφαλτος ἀντὶ καταποτίου λαμβανομένη, βαλσάμου καρποῦ 〈𐅻〉 ἓξ σὺν μελικράτῳ, χαμαικίσ‐ σου φύλλων 〈ὀβολοὶ〉 τρεῖς ἐπὶ ἡμέρας μʹ, χαμαιπεύκης 𐅻 βʹ μετὰ οἴνου, σαγαπηνοῦ 𐅻 βʹ μετὰ ὕδατος ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς λαμ‐ βανόμεναι. | |
1.231.1 | κλυσμοὶ δὲ ἁρμόζουσιν ἐπὶ ἰσχιαδικῶν γάρος 〈ὁ〉 ἐξ ἰχθύων ταριχηρῶν καὶ σιλούρων, ἴρεως ἀπόζεμα, Κενταυρείου τοῦ λεπτοῦ, κολοκυνθίδος, ἀριστολοχείας ῥίζης ὁμοίως ἐν ὕδατι, θλάσπιος σπέρμα λεῖον ἐνεθὲν ἢ καὶ ἑψηθὲν ἐν ὕδατι, λεον‐ | |
5 | τοπετάλου ῥίζα ἀφεψηθεῖσα ἐν ὕδατι, ἅλες ἢ νίτρον σὺν μελι‐ | |
κράτῳ, ἅλες σὺν πτισάνης χυλῷ· σπάρτον θαλάσσῃ βρέξας ἐφ’ ἱκανὰς ἡμέρας, εἶτα ἐγκόψας καὶ χυλίσας ἔνες—αἷμα δὲ ἄγει—, κολοκυνθίδος ἐντεριώνη ἐν πιτύρων ἀφεψήματι ἀπο‐ | 238 | |
1.231.2 | βραχεῖσα. ὠφελοῦνται δὲ λίαν, εἰ προεγκλύσας τις αὐτοὺς ἐξ οἴνου κλύσματι σικύους ἀγρίους ἐναποθλίψει τῷ δακτυλίῳ· αἷμα γὰρ ἄγουσι. μετὰ τὸ κλύσαι ποιεῖ τὸ διὰ τοῦ νάπυος μέχρι πυρώσεως ἐντιθέμενον, μεθ’ ὃ κηρωτὴ τοιαύτη· κηροῦ | |
5 | ↑ αʹ, κυπρίνου ↑ γʹ, ὀποπάνακος 𐆄 βʹ [ἐν ἄλλῳ 𐆄 αʹ]. | |
1.232.1 | καταπλάσσεται δὲ ἐπὶ ἰσχιαδικῶν πύρινον ἢ κρί‐ θινον ἄλευρον ἑψηθὲν μετ’ ὀξυκράτου καὶ πίσσης, αἴρινον ἄλευρον ἑψηθὲν μετὰ μελικράτου καὶ λινοσπέρμου καὶ νίτρου καὶ σύκων ἑφθῶν, ἢ σισυμβρίου σπέρμα, κολοκυνθίδος 〈σπέρ‐ | |
5 | μα〉 ἴσα· μυροβάλανος σὺν μελικράτῳ καὶ αἰρίνῳ ἀλεύρῳ, τῆλις μετὰ αἰρίνου ἀλεύρου καὶ ὀποῦ συκῆς καὶ ὄξους, πίσσα σὺν | |
1.232.2 | ὄξει ἐν ὀθονίῳ καὶ γῦρις ἑφθή· καλάμου φραγμίτου ῥίζα μετ’ ὄξους, καλαμίνθη μετ’ οἴνου—ἐπικαίει δὲ τὴν ἐπιφάνειαν—, λεπίδιον ὁμοίως ὡς τέταρτον ὥρας ἐπιτιθέμενον· δεῖ δὲ θερ‐ μῷ ὑποκλύζειν αὐτούς. ποιεῖ δὲ καὶ κάρδαμον σὺν ὄξει καὶ | |
5 | ἀλφίτοις, σελίνου φύλλα σὺν οἴνῳ ἑψηθέντα, θέρμινον ἄλευρον σὺν ὄξει. | |
1.233.1 | τὰς δὲ ἀρχομένας ἰσχιάδας ναρθηκισμὸς θερα‐ πεύει ἄχρις ἀπαλλαγῆς, καὶ τὸ σύγχρισμα τοῦτο· σμύρνης, ἀφρονίτρου, πεπέρεως, ἰρίνου ὑποστάθμης 〈ἴσα〉, ὄξους τὸ αὔ‐ ταρκες· ἢ σῦκον, νᾶπυ, νίτρον, κολοκυνθίς, ἴσα ἀφεψηθέντα | |
5 | καὶ συντεθέντα· ἢ θύμος ἢ θύμβρα μετὰ οἴνου καὶ ἀλφίτων, | |
ἢ κολοκυνθίδος χλωρᾶς ὁ χυλὸς ἀναμισγόμενος, σίλφιον λεῖον ἢ πευκέδανον σὺν ἐλαίῳ ἀνατριβόμενον, σκαμμωνίας ῥίζα σὺν | 239 | |
1.233.2 | ἀλεύρῳ κριθίνῳ καταπλασσομένη· σπάρτον ἐν ὄξει βραχὲν ἐφ’ ἱκανὰς ἡμέρας καὶ κοπὲν καὶ χυλισθὲν καὶ μιγὲν νίτρῳ καὶ ἐλαίῳ καὶ συναλειφόμενον· ποιεῖ καὶ πρὸς τὰ συντεταμένα τῶν νεύρων· ποιεῖ καὶ ὁ τῶν σωματεμπόρων δρώπαξ συνεχῶς | |
5 | προστιθέμενος· ἔστι δὲ πίσσα ὑγρὰ μετὰ ξηρᾶς πίσσης ἑψο‐ | |
1.233.3 | μένη [ἢ] πρὸς ἴσην· μήκωνος ἀγρίας φύλλα καὶ κωδύαι σὺν ἀλφίτῳ καταπλασσόμενα· δεῖ δὲ καὶ ξηραίνειν αὐτὰ μίσγοντα ἀλεύρῳ καὶ ποιοῦντα τροχίσκους ἀποτιθέναι, ἐπὶ δὲ τῆς χρείας ὄξει ἀναλύειν. ποιεῖ δὲ καὶ κρίθινον ἄλευρον μετὰ ἀφεψήμα‐ | |
5 | τος κωδυῶν ἢ μελικράτου. | |
1.234.1 | πυρίαι δὲ ἰσχιάδος καὶ τῶν ἄλλων ἀλγημάτων ἱκανῶς ἐνεργοῦσι· βοὸς νομάδος πρόσφατον ἀπόπατον ἐνειλήσας φύλλοις καὶ θερμάνας ἐν θερμοσποδιᾷ ἐμπλάσας 〈τε〉 εἰς ὀθό‐ νιον ἐπίθες· ἅλες φρυκτοὶ ἐν σάκκῳ ἢ κέγχρος 〈ἢ〉 ἀμφότερα | |
5 | μιγέντα ἢ ἔλυμος ὁμοίως, ἢ πίτυρα ἑφθὰ σὺν δάφνης φύλλοις καὶ ἅλμῃ ἢ θαλάσσῃ ἢ μελικράτῳ ὁμοίως εἰς σάκκον βαλλό‐ μενα ἐκ πυκνοῦ πεποιημένου ῥάκους. | |
1.235.1 | καύσεις δὲ ἰσχιαδικῶν ὠφελοῦσιν αὗται· σπυρά‐ θους αἰγὸς πυρώσας ἐπιτίθει ἐπὶ τὸ μεταξὺ τῶν νεύρων τοῦ ἀντίχειρος κοῖλον, ἔλαιον προυποχέας ἢ ἔριον ἐλαίῳ βρέξας, καὶ ὑποθεὶς πύρωσον, ἕως ἂν οὗ διὰ τοῦ βραχίονος ἡ αἴσθησις | |
5 | ἐπὶ τὸ ἰσχίον ἔλθῃ· ἢ πήλινον κυκλίσκον ποιήσας μέγεθος ἀσ‐ σαρίου βάθος δὲ δακτύλου, ἐπίθες ἐπὶ τὸν ἀλγοῦντα τόπον· | |
1.235.2 | ἔρειδε δὲ κατ’ αὐτοῦ πεπυρακτωμένον καυτήριον ἄχρις αἰσθή‐ | |
σεως δυσανασχέτου, ἢ ἀποτείνας τὸ δέρμα κατὰ τὸν ἀλγοῦντα τόπον διαίρει γραφίδι πεπυρωμένῃ ἐκ διδακτυλιαίου διαστή‐ ματος. Λίβυες δὲ πυραμίδα ποιήσαντες ἐκ λωτοῦ πρισμάτων | 240 | |
5 | καὶ θείου ἀπύρου καὶ ἐλατηρίου ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τὸ ἀλγοῦν μέρος, προυποτιθέντες διπλοῦν ὀθόνιον ἢ ταινίδιον ἢ λεπτὸν | |
1.235.3 | ὀστάριον, ἐφ’ ὧν ἐπιτιθέασιν ἡμμένην τὴν πυραμίδα. Μαρμαρί‐ δες 〈δὲ〉 ὑγροῖς ξύλοις ἐλαίνοις περικεχυμένοις καίουσιν θερμαί‐ νοντες αὐτά, ὥστε μὴ καίεσθαι, θερμὰ δὲ καὶ ἔνικμα γίνεσθαι. Πάρθοι δὲ μολυβδοῦν σωλῆνα ποιήσαντες ἀπύθμενον ἔχοντα | |
5 | ὦτα ἐπὶ τὰ ἀλγοῦντα ἐπιτιθέασι, προυποχρίσαντες τὴν βάσιν τοῦ σωλῆνος στέατι πρὸς τὸ μὴ παρεκρυῆναι τὸ ἔλαιον· περι‐ βάλλουσι δὲ ἱματίοις ἐπιμελῶς πρὸς τὸ μὴ βλάπτεσθαι ὑπὸ | |
1.235.4 | τῶν ἀπορραινομένων ῥανίδων· ἔπειτα καθιᾶσι ζεστὰ καυστήρια τεσσαράκοντα ἢ πεντήκοντα, ἄχρις ἂν οὗ αἴσθησίς τις περὶ τὸν τόπον γένηται· περιμάττουσι δὲ καὶ τὸ πρόσωπον ψυχρῷ ὕδατι διὰ τοὺς ἐκ τῆς θερμασίας ἐπιγινομένους ἱδρῶτας, καὶ | |
5 | διὰ τοῦτο περιβεβλῆσθαι δεῖ 〈καὶ〉 μὴ λίαν πληροῦν τὸν σω‐ λῆνα· ὑπερχεῖται γὰρ ἐν τῇ ζέσει. καὶ περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον, τὰ δὲ λοιπὰ ἐν τῷ | |
ἑξῆς διελευσόμεθα. | 241 | |
2t1 | ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΟΥ ΑΝΑΖΑΡΒΕΩΣ ΠΕΡΙ ΑΠΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ | |
2Arg1 | τὴν τῶν ἁπλῶν φαρμάκων ἐνέργειαν ἐν δυσὶν καταχωρί‐ σαντες βιβλίοις, τιμιώτατε Ἀνδρόμαχε, καὶ ἀμφότερα σοὶ ἀνα‐ θέντες, ἐπελθόντες τε ἐν τῷ πρὸ τούτου βοηθήματα ἁρμόζοντα τοῖς περὶ κεφαλὴν καὶ ὀφθαλμοὺς καὶ ἀρτηρίαν καὶ τὴν λοιπὴν | |
5 | ἐπιφάνειαν συνισταμένοις πάθεσιν, ἐν τούτῳ περὶ τῶν λειπο‐ μένων διευκρινήσομεν, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν περὶ τὸν στόμαχον συνισταμένων παθῶν, προδιαστειλάμενοι, ὅτι ἐπὶ τῶν πινομέ‐ νων, ἐφ’ ὧν τὰς ποσότητας οὐ προσγράφομεν, ἡ μὲν ἐλαχίστη πόσις ἐστὶ τριώβολον, ἡ δὲ μέση δραχμὴ μία, ἡ δὲ τελεία | |
10 | δραχμαὶ δύο. | |
2.1.1 | τοὺς χρονίως καυσουμένους τὸν στόμαχον ὠφελεῖ ἅμα καὶ δίψαν παύει γλυκυρρίζης χυλὸς πινόμενος καὶ 〈αὐτὴ〉 ἡ ῥίζα σὺν ὕδατι, ἑλίκων ἀμπέλου ἀπόβρεγμα, ἀνδράχνης χυλὸς καὶ αὐτὴ ἐσθιομένη, σέριδος χυλὸς καταρροφούμενος, πολυγόνου | |
5 | χυλὸς ὁμοίως. ἐπὶ δὲ τῶν ἐξ ἀσθενείας ἀναλαμβανόντων δίψαν παύει κράμβη ἐσθιομένη ἔνωμος, σῦκα ἁπαλά, στρόβιλοι ἐσθιό‐ | |
μενοι, σύμφυτον πετραῖον διαμασώμενον. | 242 | |
2.2.1 | καταπλασσόμενα δὲ ὠφελεῖ στομάχους καυσουμένους καθ’ ἑαυτὰ καὶ σὺν ἀλφίτῳ· ἀειζώου ῥίζα, κοτυληδόνος φύλλα, κύπρου φύλλα, πολύγονον, σέρις, σόγχος, σέλινον, στρύχνον κη‐ παῖον, ἕλικες ἀμπέλου καὶ τὰ φύλλα, ἀνδράχνη μετ’ ἀλφίτου | |
5 | ἢ ἄρτου, φύλλα ἀμπέλου καθ’ ἑαυτὰ ἐξ ὕδατος ψυχροῦ, ἐλάτη λεία σὺν ἀλφίτοις. | |
2.3.1 | τοὺς δὲ τὴν ἐπιφάνειαν καυσουμένους ὠφελεῖ κολο‐ κύνθης ξυσμάτων ὁ χυλὸς μετὰ ῥοδίνου, ἢ ὄμφακος χυλὸς σὺν ῥοδίνῳ. | |
2.4.1 | χολὴν 〈δὲ〉 γεννῶντας μέλαιναν καὶ ἐμφυσωμένους στόμαχον καὶ ἔντερα ὠφελεῖ γλήχωνος ἀπόζεμα ἢ ἀπόβρεγμα πινόμενον, καὶ ὕδωρ τὸ ἀπὸ τοῦ πεπυρωμένου σιδήρου. ἁρ‐ μόζουσι δὲ καὶ σπόγγοι ἐξ ὄξους ἐπιτιθέμενοι, 〈καὶ〉 μάλιστα | |
5 | κατὰ τὴν ἐμφύσησιν τῶν ἐντέρων καὶ τῆς διανοίας τὴν παρα‐ | |
2.4.2 | τροπήν. εἰ δ’ ἐπιμένοι, στυπτηρίαν ὑγρὰν μετὰ χαλκάνθου 〈λείου〉 καὶ ἀλόης καὶ μέλιτος ἐπιτίθει κηρωτῇ μείξας· ἢ κισ‐ σοῦ φύλλα ἑφθὰ σὺν οἴνῳ κατάπλασσε, ἢ ἀρνόγλωσσον λεῖον σὺν ἁλσίν· ἢ βοὸς ἀγελαίας βολβίτῳ ξηρῷ ἐν οἴνῳ ἡψημένῳ, | |
5 | ἢ πρασίῳ μετ’ ἄρτου καὶ ῥοδίνου, ἢ βολβοῖς μετὰ στυπτηρίας λείοις. | |
2.5.1 | ἐπὶ δὲ τῶν λυγμῶν ἁρμόζει πινόμενα· ἀλύσσου τῆς πόας ἀφέψημα, καὶ αὐτὴ κρατηθεῖσα, ἀνήθου σπέρμα πινόμε‐ νον καὶ ὀσφραινόμενον, ἀριστολοχείας ῥίζα μεθ’ ὕδατος, ἄσπλη‐ νος πόα μετ’ ὀξυκράτου, ἡδυόσμου κλωνία 〈τρία〉 σὺν ῥοᾶς | 243 |
5 | ὀξείας χυλῷ, καστόριον σὺν ὄξει, κύμινον σὺν ὄξει, ῥᾶ σὺν ὕδατι, σισυμβρίου τῆς καρδαμίνης λεγομένης χυλὸς καὶ τὸ | |
2.5.2 | σπέρμα, πταρμικοῦ προσαγωγή. τὸν δὲ διὰ ψῦχος λυγμὸν λύουσιν ἄκραι χεῖρες εἰς θερμὸν ὕδωρ καθιέμεναι, ὕδατος θερ‐ μοῦ καταρρόφησις, σπόγγος ἐκ ζεστοῦ ὕδατος προσαγόμενος τῷ στομάχῳ, ἔλαιον Σικυώνιον ἀνατριβομένων τῶν ἄκρων. | |
2.6.1 | πρὸς δὲ τὰ ἀλγήματα τοῦ στομάχου ποιεῖ γάλα γυ‐ ναικεῖον ἢ βόειον ἢ ὄνειον θηλαζόμενον, ἢ πινόμενον [ἢ] κόχ‐ λαξι συναφεψόμενον, γεντιανῆς 𐅻 αʹ μεθ’ ὕδατος, μαστίχης κοχλιάριον ἓν καθ’ ἡμέραν πινόμενον ἢ διαμασώμενον τοῦ χυ‐ | |
5 | λοῦ καταπινομένου, ἡδυόσμου κλωνίων τριῶν φύλλα σὺν ὀξείας ῥοᾶς χυλῷ καταρροφούμενα, γλήχων μετ’ ὀξυκράτου. | |
2.7.1 | πρὸς δὲ τοὺς δηγμοὺς τοῦ στομάχου τερμίνθου φύλλα ἀφηψημένα, ὁμοίως σκορδίου χύλισμα, σόγχου χυλὸς μετὰ στρο‐ βίλων καὶ καρύων πικρῶν καὶ σικύου 〈ἀγρίου〉 σπέρματος, κῶ‐ νοι ἐσθιόμενοι καθ’ ἑαυτούς. καταπλασσόμενα δὲ ὠφελεῖ ἀλ‐ | |
5 | γήματα στομάχου· μελίλωτον ἐν οἴνῳ ἑφθὸν μετὰ τηλίνου ἀλεύρου ἢ γύρεως, Κυδώνιον ἑφθὸν σὺν οἰνάνθῃ, [ἢ] πήγανον σὺν μέλιτι. | |
2.8.1 | πρὸς δὲ τοὺς τὴν τροφὴν ἀποβάλλοντας ἐπιτιθέμε‐ νος ὠφελεῖ σπόγγος ἐξ ὄξους δριμέος ἄχρις φλυκταινώσεως ἐπί τε τοὺς πόδας καὶ βραχίονας· ἐπὶ δὲ τοῦ θώρακος κατα‐ | |
πλασσόμενος τυρὸς νεαλὴς μετ’ ἀλφίτου ἢ σελίνου φύλλων, ἢ | 244 | |
5 | σέριδος 〈φύλλα〉 μετ’ ὄξους καὶ ἀλφίτων, ἢ ἀνδράχνης ὡσαύτως, ἢ κολοκύνθης ξύσματα ὁμοίως. | |
2.9.1 | τοὺς δὲ ναυτιῶντας καὶ πλαδῶντας ὁμοίως τὸν στό‐ μαχον καὶ ἐξεμοῦντας ἵστησι πινόμενα· ἄλφιτα σὺν οἴνῳ, ἀμύγδαλα γλυκέα πρόσφατα σὺν τῷ λέπει ἐσθιόμενα, ἀγρώστεως τῆς ἐν Παρνασσῷ σπέρμα, κύμινον Αἰθιοπικόν, ἀνήθου σπέρμα· | |
5 | πολυγόνου χυλός, καὶ κιχόριον ἐσθιόμενον καὶ σέρις, καὶ ὁ χυ‐ | |
2.9.2 | λὸς πινόμενος· σισύμβριον ἡ καρδαμίνη λεγομένη πινομένη, θέρμοι γλυκεῖς λεῖοι σὺν ὄξει ποθέντες, θρίδακες ἄπλυτοι ἐσθιόμεναι καὶ τὸ σπέρμα πινόμενον μετὰ ὕδατος, σόγχου ὁμοίως, ἴου ἄνθος μετὰ ὕδατος, κόστου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου· κο‐ | |
5 | χλίου χερσαίου Λιβυκοῦ σὰρξ ὅλη καταποθεῖσα νήστεσιν καὶ ἀλγήματα παύει στομάχου, προεσθιόμενοι· δὲ ἔνωμοι δύο ἢ | |
2.9.3 | τρεῖς ἡμέρας τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν· ποιεῖ δὲ καὶ σὺν τῷ ὀστράκῳ ὅλος καταποθεὶς τοῦ ὀστράκου περιπασθέντος, γίγαρτα φρυκτὰ ἀντὶ ἀλφίτων ἐπιπασσόμενα, γλήχων καταπλασθεῖσα ἐξ ὀξυ‐ κράτου, κύμινον σὺν ὀξυκράτῳ πινόμενον 〈ἢ〉 σὺν ὄξει· λαπά‐ | |
5 | θου 〈ἀγρίου〉 σπέρματος ὀβολοὶ δύο ἢ τρεῖς, ἀκακία μετὰ ὕδα‐ τος, λίθος ὁ ἐν τῇ Σαμίᾳ γῇ εὑρισκόμενος, μαράθου σπέρμα ἢ χύλισμα, μάλιστα τοῖς ἀποξύνουσιν ἢ ἐμοῦσι τὴν τροφήν. | |
2.10.1 | τοὺς δὲ ῥευματισμοὺς τοῦ στομάχου ἵστησιν βα‐ λαύστιον μετ’ ὄξους ποθέν, βάτου χυλὸς καθ’ ἑαυτὸν καὶ μεθ’ ὕδατος, ὕδωρ τὸ ἀπὸ σιδήρου πεπυρωμένου θερμανθέν, ὄξος σκίλλινον καταρροφούμενον—δεῖ δὲ ἀπ’ ὀλίγου ἄρχεσθαι καὶ | |
2.10.2 | πίνειν ἄχρι κυάθου—· ῥοὰ μεθ’ ὕδατος ψυχροῦ, σκάνδικος ἀφέψημα, σκίλλης ἑφθῆς τριώβολον ἐν ὀξυκράτῳ, ὑποκιστίδος | |
𐅻 αʹ ἐν ὕδατι, φακὸς πεφωγμένος ἀντὶ ἀλφίτου ἐπιπασσόμενος, φακοὶ ἐπτισμένοι λʹ καταπινόμενοι, ῥόδων ἄνθος ἐπιπασσό‐ | 245 | |
5 | μενον τῷ πόματι. ἐμβρέχειν δὲ δεῖ τοὺς ῥευματιζομένους στομάχους ἐρίοις οἰσυπηροῖς σὺν ῥοὸς χυλίσματι. | |
2.11.1 | ἀνατροπὰς δὲ στομάχου θεραπεύει στρουθίων δια‐ χώρημα διδόμενον ἐν ποτῷ. κρατύνει δὲ τοὺς πεπλαδηκότας στομάχους ἐπιτιθέμενα μετὰ κηρωτῆς μυρσινίνης ἢ ῥοδίνης· βάτου φύλλα, ἀψίνθιον, κυπαρίσσου φύλλα, κόριον, κάχρυ, | |
5 | φοίνικες, μῆλον Κυδώνιον, ἐλάτη μετὰ φοινίκων. | |
2.12.1 | στομάχου δὲ ἐμπνευματώσεις ὠφελεῖ πινόμενα καὶ τοὺς βραδυπεπτοῦντας μάλιστα· ἀγαλόχου 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, ἀρι‐ στολοχείας 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, σμυρνίου σπέρμα σὺν οἴνῳ, ἀκάνθης λευκῆς ῥίζα σὺν οἴνῳ, ἀγαρικὸν διαμασηθὲν ἐπιρροφουμένου | |
2.12.2 | ἀκράτου. πρὸς τὰς ἐμπνευματώσεις τοῦ στομάχου ῥάμνου τῆς ἀκανθώδους φύλλα λειώσας ἀνάπλασον τριωβολιαῖα 〈καὶ〉 δίδου ἓν τοῖς μὲν πυρέσσουσι μετὰ ὑδρομέλιτος κεκραμένου κοʹ αʹ, ἀπυρέτοις δὲ μετ’ οἴνου κεκραμένου· ποιεῖ δὲ καὶ πρὸς εἰλεώ‐ | |
5 | δεις καὶ πᾶν ἄλγημα πνευματικὸν θαυμαστῶς· δι’ ἐρυγῶν 〈γὰρ〉 καὶ φυσῶν ὑγιεῖς γίνονται. | |
2.13.1 | πέψεις δὲ ποιεῖ ἀγαρικὸν διαμασώμενον καὶ κατα‐ πινόμενον ἀπὸ δείπνου χωρὶς τοῦ ἐπιρροφεῖν τι, ἀλόης 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι καὶ πρὸ τροφῆς, ἀρκευθίδες λεῖαι σὺν οἴνῳ, μήλων ἀπό‐ | |
βρεγμα, ξυλοβαλσάμου ἀπόζεμα μετὰ σεσέλεως, ἢ νάρδου Κελ‐ | 246 | |
5 | τικῆς μετὰ ὀξυδίου λημφθέν, σχοίνου ἄνθους ἀπόζεμα μετὰ ῥόδων ἄνθους πινόμενον, σέσελι πινόμενον. | |
2.14.1 | ῥώννυσι δὲ στόμαχον σταφίς, σκίλλα ἑφθὴ σὺν μέλιτι ἐκλειχομένη. εὐπεψίαν δὲ ποιεῖ σέριδος χυλὸς καταρ‐ ροφούμενος. | |
2.15.1 | τὰς δὲ κισσώσας ὠφελεῖ ἀνδράχνη ἐσθιομένη, ἑλί‐ κων ἀμπέλου ἀπόβρεγμα πινόμενον, κεδρόμηλα ἐσθιόμενα. | |
2.16.1 | ὑποχόνδρια δὲ ὠφελεῖ ἐσκληρυσμένα παθόντα χρο‐ νίως μάραθον πινόμενον, καὶ καταπλασσόμενα 〈δέ〉· ἀψίνθιον σὺν κυπρίνῃ κηρωτῇ ἢ φοίνιξιν, λευκανθέμου φύλλα, σκόρδιον σὺν κηρωτῇ, τῆλις ἢ λινόσπερμον σὺν μελικράτῳ, ἢ σάμψουχον | |
5 | ἐν κηρωτῇ. | |
2.17.1 | γλώσσης δὲ τραχύτητας ἐκμαλάσσει ἡδύοσμον λεῖον σὺν μέλιτι, ῥοῦς ἐρυθρὸς ὁμοίως, ῥόδινον σὺν ὕδατι, μέλι καθ’ ἑαυτό. | |
2.18.1 | τοὺς δὲ κατὰ περίοδον πυρετοὺς κεχρονισμένους ἀμφημερινοὺς θεραπεύει χαμαίδρυος φύλλα λεῖα πρὸ μιᾶς ὥρας τῆς λήμψεως πινόμενα, καὶ ὅσα ἐπὶ τριταικῶν αὐτίκα ἱστορήσομεν. | |
2.19.1 | πρὸς δὲ τοὺς τριταικοὺς ἁρμόζει πόματα λαμβα‐ νόμενα πρὸ μιᾶς ὥρας τῆς ἐπισημασίας προεγχριομένων καὶ ἀνατριβομένων τῶν ἄκρων· τριφύλλου σπέρματος κοκκία τρία κηρῷ περιπλασθέντα καὶ καταποθέντα ἐπὶ τρίς, τὰ πάντα ἐν‐ | |
5 | νέα· ἀρνογλώσσου ῥίζαι ἁδραὶ τρεῖς μετ’ οἴνου πινόμεναι, ἱε‐ | |
ρᾶς βοτάνης τὸ τρίτον γόνυ ἀπὸ τῆς γῆς ἀφαιρεθὲν καὶ διδό‐ | 247 | |
2.19.2 | μενον· ποιεῖ καὶ σίλφιον κηρῷ περιπλασθὲν λευκῷ καὶ κατα‐ ποθέν· ἐπιρροφείτωσαν δὲ ὕδωρ θερμὸν ἢ οἶνον· ἡλιοτροπίου τοῦ μεγάλου κόκκοι γʹ σὺν οἴνῳ, ὀνοβρυχὶς σὺν οἴνῳ, πεντα‐ φύλλου φύλλα γʹ μετ’ οἴνου ἢ ὑδρομέλιτος ποτιζόμενα, πέπερι | |
5 | λεῖον μετὰ ὕδατος πινόμενον. | |
2.20.1 | τεταρταικοὺς δὲ ὠφελοῦσιν ἀρνογλώσσου ῥίζαι 〈δʹ λεῖαι〉 ἐν οἴνῳ πινόμεναι· ἱερᾶς βοτάνης 〈τὸ〉 τέταρτον γόνυ ἀπὸ τῆς γῆς ἀφαιρεθὲν καὶ τριβὲν λεῖον σὺν οἴνῳ καὶ δοθέν· ἀσφάλτου 𐅻 αʹ μετὰ καστορίου ὀβολοῦ, γλυκυρρίζης 𐅻 βʹ μεθ’ | |
5 | ὕδατος κοʹ αʹ· ἡλιοτροπίου τοῦ μεγάλου κόκκοι δʹ σὺν οἴνῳ, κόρεις οἱ ἐκ τῆς κλίνης δʹ ἐντεθέντες εἰς τὰ τῶν κυάμων βρώ‐ | |
2.20.2 | ματα καὶ καταποθέντες· πενταφύλλου φύλλα δʹ μεθ’ ὑδρομέ‐ λιτος ἢ οἴνου, ὑπερικοῦ τοῦ κόρεως λεγομένου τὸ σπέρμα μετ’ οἴνου. ἱστορεῖται δὲ καὶ οὖρον ὠφελεῖν τὸ ἴδιον πινομένων κυʹ δʹ προεμημεκόσιν· δεῖ δὲ φυλάσσειν αὐτὸ ἐν σταμνίῳ. τὸ | |
5 | αὐτὸ δὲ ποιεῖ καὶ παιδὸς οὖρον ἀφθόρου μέχρι πέντε πόσεων. | |
2.20.3 | τεταρταῖον δὲ παύει πρὸ τῆς ἐπισημασίας ὀξυπόρου χρῖσις καθ’ ὅλον τὸ σῶμα, καὶ μετὰ τοῦτο πόσις τοῦ αὐτοῦ φαρμά‐ κου, ἢ λιβανωτίδος ῥίζης 𐅻 αʹ ἐν οἴνου ἡμικοτυλίῳ μικρῷ πρότερον τῆς λήμψεως· καὶ συμπεριβάλλων ἄφες ἡσυχάσαι, καὶ | |
5 | οὐ μὴ ῥιγώσῃ· προαναλείφεσθαι δὲ 〈δεῖ〉 λίπει, καὶ ἱδρώσει πολύ. | |
2.21.1 | κοινῶς δὲ πρὸς πάσας περιόδους καὶ ῥίγη ποιεῖ κινοῦντα ἱδρῶτας· σμυρνίου σπέρμα μετ’ οἴνου, ὀπὸς σιλφίου | |
ἀγρίου καὶ ἡμέρου 〈σὺν〉 μέλιτι ἑφθῷ περιχριόμενος καὶ κατα‐ πινόμενος, πηγάνου ἀγρίου καὶ ἡμέρου σπέρμα σὺν οἴνῳ, | 248 | |
5 | ἀριστολοχείας ῥίζης 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, σμύρνης ὅσον κυάμου 〈μέ‐ γεθοσ〉, πέπερι σὺν οἴνῳ, ἴριδος 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, ἱπποσελίνου | |
2.21.2 | σπέρματος 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, ὑπερικοῦ ὁμοίως· καλαμίνθης ἀπό‐ ζεμα σὺν καστορίῳ, ὀπόφυλλον σὺν καρδάμῳ καὶ ᾠῷ ἢ πεπέρει καὶ πηγάνῳ, ὀποπάνακος 𐅻 αʹ ἢ πάνακος 𐅻 βʹ· σέσελι μετὰ πάνακος καὶ πεπέρεως σὺν οἴνῳ ποθέντα, νάρθηκος σπέρμα | |
5 | ὁμοίως, φλόμου ῥίζα ἐν οἴνῳ, πενταφύλλου ῥίζης χυλὸς σὺν οἴνῳ, κόπρος κυνεία ξηρὰ στοχασμῷ μετ’ ὄξους πινομένη. | |
2.22.1 | πρὸς δὲ τοὺς χρονίους καὶ ἀτάκτους πυρετοὺς ἁρ‐ μόζει ἀλεκτρυόνος παλαιοῦ ζωμός, ἁλῶν ἐν τῇ γαστρὶ αὐτοῦ διαχθέντων ἢ ταρίχους καὶ συνεψηθέντων πινόμενος. | |
2.23.1 | συγχριόμενα δὲ μετ’ ἐλαίου λεῖα ἐπὶ τῶν μετὰ ῥί‐ γους περιοδικῶν πυρετῶν ὠφελεῖ πρὸ τῆς ἐπισημασίας θάλ‐ ποντα τὸ σῶμα καὶ ἱδρῶτας κινοῦντα· ἄγνου σπέρμα, λιβανω‐ τίδος σπέρμα, ἁλὸς ἄνθος, συκίνη κονία, νίτρον ἢ ἀφρόνιτρον, | |
5 | δαφνίδες, πύρεθρον, σμυρνίου τοῦ ἱπποσελίνου καλουμένου | |
2.23.2 | σπέρμα· ὑπερικόν, καλαμίνθη, κάχρυ ὀλίγον, καστόριον, κόνυζα, κόστος, σαγαπηνόν, Κνίδιος κόκκος μετὰ νίτρου καὶ ἐλαίου καὶ ὄξους, λυκαψὸς σὺν ὕδατι θερμῷ· 〈ἔλαιον〉 σαμψούχινον, ἴρινον, μετώπιον, γλεύκινον, κύπρινον, χαμαίδρυς, χαμαίπιτυς, συκα‐ | |
5 | μίνου ὀπός, σταφὶς ἀγρία. | |
2.24.1 | μειγνύμενα δὲ κόπους ὠφελεῖ· ἅλες, νίτρον, ὀνο‐ βρυχίς, σισύμβριον, χαμαιλέων, Ἀμμωνιακόν, πράσιον, ὀρίγανον, | |
καππάρεως ῥίζα, σικύου ἀγρίου ῥίζα, τέφρα κληματίνη, ὄστρα‐ κον ἀπὸ ἴπνου, ἀριστολοχεία σὺν πάλῃ, ὀποβάλσαμον, χαλ‐ | 249 | |
5 | κὸς κεκαυμένος, λεπὶς χαλκοῦ καὶ τὰ δριμέα ἀρώματα· βολ‐ βοὶ λεῖοι καταχριόμενοι σὺν πεπέρει καὶ Ἀμμωνιακῷ ἢ κηρωτῇ ὑγρᾷ κυπρίνῃ· Κομανικὸς λίθος εἰς ἔλαιον ἀποτριβόμενος καὶ συγχριόμενος. | |
2.25.1 | περιαφθέντα δὲ ὠφελεῖ τριταίους· λειχὴν ἵππου περιτμηθεὶς καὶ περιαφθείς, ἢ ἀράχνας τὰ ζῷα γʹ συνανα‐ μαλάξας ἐμπλάστρωσον ἐπιτιθεὶς ἐν ὀθονίῳ κατὰ τοῦ μετώπου καὶ τῶν κροτάφων. | |
2.26.1 | ἀτροφοῦντας δὲ ὠφελεῖ ὀρόβου φρυκτοῦ μέγεθος ὅσον καρύου Ποντικοῦ ἐν μέλιτι πρὸ τῆς τροφῆς διδόμενον. | |
2.27.1 | ἵστησι δὲ ἱδρῶτας ἐπὶ τῶν διαφορουμένων κατα‐ πασσόμενα· γῆ Σαμία, γύψος, λιθάργυρος, κηκίς, σχιστή, μυρ‐ ρίνη, θεῖον ἄπυρον, ἔλαιον τὸ ἐξ ἀγριελαίας, μυρσίνινον, τερ‐ | |
2.27.2 | μίνθινον, οἰνάνθινον, ῥόδινον, μήλινον, σχίνινον. καταχριόμενα δὲ ἵστησιν μάννα καὶ ἄμυλον σὺν ᾠοῦ τῷ λευκῷ, ἢ βολβὸς λεῖος σὺν πεπέρει καὶ κνίδης σπέρματι καὶ κηρῷ ὀλίγῳ καὶ κόμμει καὶ ὀνώνιδος σπέρματι καὶ νίτρῳ ὀλίγῳ. | |
2.28.1 | καρδιακοὺς δὲ ὠφελεῖ καταπλασσόμενα κατὰ τοῦ στομάχου· βάτου φύλλα μετὰ κηρωτῆς ὀλίγης ἢ ἄρτου, 〈ἢ〉 μυρσί‐ νης φύλλα, ἢ μύρτα, ἢ ἕλικες ἀμπέλου, ἢ ἀρνόγλωσσον σὺν ἄρτῳ ἢ κηρωτῇ ὀλίγῃ· 〈ἢ〉 μῆλα Κυδώνια, φοίνικες, σέρις ἀγρία | |
2.28.2 | καὶ ἥμερος. καὶ ἐνέματα δὲ ὠφελίμως παραλαμβάνεται πτισά‐ νης χυλὸς ἐγκαθηψημένων ἀκροκωλίων ἢ ποδῶν μετ’ οἴνου, ἢ ᾠὰ ὠμὰ σὺν οἴνῳ. καταχρίεται δὲ αὐτῶν τὰ ἄκρα ὠφελίμως κηρωτῇ ὑγρᾷ μετὰ νάπυος λείου ἢ ξηρᾷ διεθείσῃ οἴνῳ. | 250 |
2.29.1 | αἵματος δὲ ἀναγωγὴν θεραπεύει πινόμενα· ἀγαρι‐ κοῦ τριώβολον ἐν οἴνῳ, ἀδιάντου χυλὸς καταρροφούμενος σὺν ὄξει ὅσον κύαθος αʹ, κἂν ἐκ διαστημάτων ἢ πάλιν, ἢ πολυγόνου χυλός, ἢ ἀειζώου ἢ ἀρνογλώσσου χυλὸς ὁμοίως, ἢ βάτου, ἢ ἀν‐ | |
5 | δράχνης, ἢ ἑλίκων ἀμπέλου, ἢ βαλαύστιον σὺν ὀξυκράτῳ, ἢ ἡδυόσμου χυλὸς καθ’ ἑαυτὸν καὶ σὺν ὀξυκράτῳ ἢ ὕδατι· περι‐ κλυμένου χυλοῦ τριώβολον μετὰ ὕδατος, κυπαρίσσου σφαιρία σὺν ὕδατι λεῖα πινόμενα, Λυσιμάχειος πόα καὶ ὁ χυλὸς αὐτῆς, μυρίκης καρπὸς λεῖος καὶ ὁ φλοιὸς αὐτῆς, νάρθηκος ἐντεριώνη, | |
10 | οἰνάνθη ξηρά. | |
2.30.1 | τὰς δὲ πολυχρονίους ἀναγωγὰς ἴσχει πράσου καρ‐ πός, μύρτου σπέρμα μεθ’ ὕδατος ποθέν, μᾶλλον δὲ μετὰ μύρ‐ των χυλοῦ, ἄγνου τριώβολον μετ’ ὀξυκράτου, ῥόδων κεφαλαὶ λεῖαι μετὰ ὕδατος, σύμφυτον πετραῖον καὶ ὁ καρπός, ἀκάνθης | |
5 | λευκῆς ῥίζης 𐅻 αʹ μετ’ ὀξυκράτου, ἀλθαίας ῥίζης ἀφέψημα· κόλλα ἀπὸ ζειᾶς ἑψηθεῖσα ὡς εἰς βιβλία ἐκλειχομένη ἁρμόζει | |
2.30.2 | καὶ σὺν ἡδυόσμῳ· ἢ ἀλεύρου κριθίνου κυʹ Ϙʹ χυλίσας δι’ ὀθο‐ νίου καὶ μείξας ἡδύοσμον δίδου, ὑποκιστίδος χυλὸς μετὰ λιβά‐ νου ὀλίγου, ἀμυγδαλῆς 〈κόμμι〉 πινόμενον μετὰ ὕδατος ψυχροῦ, ἀμύγδαλα πικρὰ μετὰ ἀμύλου καὶ ἡδυόσμου πινόμενα μετὰ | |
5 | ὕδατος, ἀνδράχνη ἐσθιομένη, ἀρκτίου ῥίζης τριώβολον μετ’ ὀξυ‐ κράτου καὶ στροβίλου κόκκων μʹ, ἀσπαλάθου χυλὸς μετ’ ὀξυ‐ κράτου, βάτου χυλός, γῆς Σαμίας τὸ ἀστέριον σὺν ὕδατι· | 251 |
2.30.3 | δρυὸς τὸ μεταξὺ τοῦ πρέμνου καὶ τοῦ φλοιοῦ ὑμενῶδες ἀπο‐ ζεσθέν, ἢ ὁ περὶ τὴν βάλανον ὑμὴν ὁμοίως ἀποζεσθείς, κέρας ἐλάφου κεκαυμένον σὺν ὀξυκράτῳ, καστανίων ἀφέψημα, ἰτέας καρπὸς σὺν οἴνῳ, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου ῥίζης 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, | |
5 | κέστρου φύλλων 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, κουραλίου δραχμὴ μεθ’ ὕδατος, λευκογραφίδος δραχμὴ ὁμοίως, αἱματίτης λίθος σὺν χυλῷ ῥοᾶς, | |
2.30.4 | ὀστρακίτου λίθου 𐅻 αʹ μεθ’ ὕδατος· μαστίχη διαμασωμένη καὶ τοῦ χυλοῦ καταπινομένου, Κυδωνίων ἄνθος μετ’ ὀξυκράτου λεῖον, μίλτου Λημνίας 𐅻 αʹ σὺν ὄξει, τραγάκανθα ὑποχυλιζο‐ μένη, τραγίου καρπὸς μετὰ οἴνου, πενταφύλλου τῆς ῥίζης ὁ | |
5 | χυλὸς σὺν ὀξυκράτῳ, φελλὸς ὁ ἐκ τῶν παλαιῶν καττυμάτων κεκαυμένος καὶ ἄκαυτος λεῖος μετ’ ὀξυκράτου πινόμενος, κονία πινομένη, γάλα θηλαζόμενον γυναικεῖον, καὶ μάλιστα ἐπὶ τῶν | |
2.30.5 | ὑποφθινόντων. ἐπιτίθεται δὲ ὠφελίμως κατὰ τοῦ θώρακος ἐπὶ τῶν αἱμοπτυικῶν σπόγγος ἐξ ὀξυκράτου, εἰ πολὺς εἴη ὁ ῥευματισμός, καὶ τὰ στύφοντα, οἷον ἂν εἴη σέρις, πολύγονον, ἀνδράχνη, Κυδώνια, βάτος, φοίνικες, σίδια, μυρσίνη· ταῦτα 〈δὲ〉 | |
5 | μετὰ ἄρτου ἢ ἀλφίτου. | |
2.31.1 | βῆχας χρονίους ὠφελεῖ—τὰς γὰρ προσφάτους ἀσύμφορόν ἐστι φαρμακεύειν· δι’ ὑδροποσίας γὰρ καὶ οἰκείου τροφῆς τῆς διὰ ῥοφήματος εὐχερές ἐστι θεραπεύειν—χρονι‐ ζούσας δὲ ἰᾶται ταῦτα πινόμενα· ἀκάνθης ῥίζης 𐅻 αʹ μετὰ μέ‐ | |
5 | λιτος, ἀρκευθίδες εʹ ἢ Ϙʹ ἢ ζʹ ἢ ηʹ καὶ κεδρίδες πινόμεναι σὺν οἴνῳ ἢ μελικράτῳ, ἀσφοδέλου ῥίζης 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, ἄσφαλτος | |
2.31.2 | ἀντὶ καταποτίου λαμβανομένη· βακχάριδος ἀφέψημα σὺν ὕδατι, βαλσάμου καρποῦ δραχμὴ σὺν οἰνομέλιτι, δαφνίδες δύο λεῖαι σὺν ὕδατι, ἑλξίνης χυλὸς καταρροφούμενος ὅσον κύαθος, σμύρ‐ νης κυάμου μέγεθος καταπινόμενον, σμυρνίου ῥίζα πινομένη, | 252 |
5 | θύμου ἢ θύμβρας ἢ ὑσσώπου ἀπόζεμα [ἢ ἀφέψημα] μετὰ μέ‐ | |
2.31.3 | λιτος καὶ σύκων ξηρῶν· ἱππούριδος χυλὸς ἢ ἀφέψημα, ἢ ἰσο‐ πύρου μετὰ μελικράτου, ἢ κάρυα Ποντικὰ πινόμενα μετὰ μελι‐ κράτου καὶ πεπέρεως· κακκαλίας ῥίζα μασωμένη, χαλβάνη ἀντὶ καταποτίου, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου ῥίζης 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, | |
5 | κόμμι ἀμυγδαλῆς πικρᾶς ἢ κερασίων ἢ κοκκυμήλων μετὰ κρά‐ ματος· λάδανον σὺν στύρακι ἀντὶ καταποτίου, καὶ αὐτὸς ὁ στύραξ καθ’ ἑαυτόν, λυκίου Ἰνδικοῦ κυάμου τὸ μέγεθος ὁμοίως· | |
2.31.4 | μηκώνιον σὺν στύρακι καὶ σμύρνῃ ἴσοις ἀναπλασσόμενα εἰς ὀροβιαῖα μεγέθη καὶ λαμβανόμενα μετὰ τροφὴν γʹ ἐπιρροφου‐ μένου ὕδατος εἰς κοίτην ἀβλαβῶς δίδοται· μαστίχη λεία ποιεῖ καταπινομένου τοῦ χυλοῦ, οἰνάνθης τῆς πόας καρπὸς καὶ φύλλα | |
5 | καὶ καυλὸς σὺν οἴνῳ ἢ σὺν οἰνομέλιτι· ὀπόφυλλον μετὰ πράσου καὶ ὄξους [ὀπός], ἢ θεῖον ἄπυρον ἢ σαγαπηνόν, 〈σιλφίου〉 ὀπὸς σὺν ᾠῷ ῥοφητῷ λαμβανόμενος, ἐλελίσφακος ἐν ῥοφήματι λαμ‐ | |
2.31.5 | βανόμενος· ἄρου ῥίζα ἑφθὴ ἐν ῥοφήματι καὶ καθ’ ἑαυτὴν ἑφθὴ ἐσθιομένη, ἢ δρακοντίου ῥίζα ὁμοίως· σταφίδες ἐκγιγαρτισθεῖσαι καὶ ἐσθιόμεναι, μέλι ἑφθὸν ἀντὶ καταποτίου λαμβανόμενον, ὄξος σκίλλινον καταρροφούμενον—τὰς δὲ προσφάτους ἐρε‐ | |
5 | θίζει τὸ ὄξος—, πάνακος ἢ πευκεδάνου ῥίζης ἀφέψημα, ἢ ὁ | |
2.31.6 | ὀπὸς τούτων καταπινόμενος· πρασίου ἀπόζεμα σὺν μέλιτι, πράσον ἑφθὸν ἐσθιόμενον καὶ τὸ χύλισμα αὐτοῦ καταπινόμε‐ νον, σανδαράκη σὺν κηρῷ ἀντὶ καταποτίου, σέσελι σὺν οἴνῳ πινόμενον, σκίλλης ἑφθῆς δραχμὴ σὺν ὀξυμέλιτι ἢ οἰνομέλιτι, | |
5 | σκόροδον ἑφθὸν καὶ ὠμὸν ἐσθιόμενον, σῦκα ξηρὰ ὀπτηθέντα | |
2.31.7 | ἐπ’ ἀνθράκων ἐμπεπασμένα πεπέρει· χαμαίδρυος ἀφέψημα, καρυωτοὶ βραχέντες ἐν οἴνῳ, ἔπειτα ὀπτώμενοι ἐπιπασθέντος πεπέρεως· βρυωνίας ῥίζα λευκὴ ξηρά, λεία, ὀλίγη μέλιτι ἑφθῷ ἀναλημφθεῖσα ἀντὶ καταποτίου· ἔστιν γὰρ δριμεῖα· τήλεως | 253 |
5 | κύαθος ἑψηθεὶς μετὰ ὕδατος καὶ πινόμενος ἐπὶ ἡμέρας ιεʹ, ἐρύσιμον ἢ κάρδαμον προβραχὲν ἡμέραν μίαν, εἶτα 〈ἐν〉 πτισάνῃ ἑψηθὲν καὶ ῥοφούμενον. | |
2.32.1 | τὰς δὲ μετὰ ῥευματισμοῦ πολλοῦ ὠφελεῖ ἀφρὸς ἵππειος μετὰ ἡμικοτυλίου ὕδατος πινόμενος. τὰς δὲ σφοδρὰς ἐπιπτώσεις τῆς βηχὸς ὠφελεῖ οἶνος ἐν σκίλλῃ ἐγγλυφείσῃ δια‐ νυκτερεύσας καὶ διδόμενος κατὰ τὰς ἐπιθέσεις τῆς βηχός· σί‐ | |
5 | φωνι δὲ λαμβανέσθω, καὶ ὀλίγος διὰ τὴν δριμύτητα. ὠφελεῖ καὶ ὄξος σκίλλινον καταρροφούμενον, ἢ οἶνος ζεστὸς καταρρο‐ φούμενος. | |
2.33.1 | πᾶσι δὲ τοῖς βήττουσιν ἁρμόζει βούτυρον μετὰ μέλιτος καὶ κυμίνου βραχέος· ἕψεται δὲ τὸ βούτυρον ἴσον τῷ μέλιτι τὸ πλῆθος, τοῦ μέλιτος προαφριζομένου, καὶ οὕτως προσβάλλεται τὸ κύμινον· ποιεῖ δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ φθισικῶν. | |
2.34.1 | ἐκλειχόμενα δὲ ὠφελεῖ· δρακοντίου ῥίζα ἑφθὴ μετὰ | |
μέλιτος, ἀμύγδαλα πικρὰ μετὰ ἐλελισφάκου σὺν μέλιτι θερ‐ μαινόμενα· 〈θύμοσ〉 ἢ θύμβρα, ἢ ὕσσωπον, ἢ στοιχὰς σὺν μέ‐ λιτι, λινόσπερμον λεῖον σὺν ἴριδι καὶ καρύοις πικροῖς καὶ μέ‐ | 254 | |
5 | λιτι, κνίδης σπέρμα ὁμοίως, πίσσα, πισσέλαιον ὁμοίως, πράσιον | |
2.34.2 | ξηρὸν καὶ ὑγρὸν λεῖον σὺν μέλιτι· ἢ ῥητίνη πιτυίνη ὑγρὰ ἢ τερμινθίνη ἐκλειχομένη, σκόρδιον σὺν καρδάμῳ ἢ ῥητίνῃ καὶ μέλιτι, στρουθίου κοχλιάριον σὺν μέλιτι, τραγορίγανον σὺν μέ‐ λιτι, τραγάκανθα ὑποχυλιζομένη, φλόμου ῥίζα σὺν μέλιτι, με‐ | |
5 | λάνθιον λεῖον βεβρεγμένον ἀναλημφθὲν σταφίδος σαρκὶ ἢ φοι‐ νίκων [ἢ] γλυκέων. | |
2.35.1 | ὑποθυμιώμενα δὲ ὠφελεῖ χρονίας βῆχας καὶ διὰ καλαμίνου σίφωνος καὶ ἄμβικος τετρημένου κατὰ τὸν πυθμένα, δι’ οὗ καὶ ὁ σίφων καθιέμενος ἀναπέμπει εἰς τὸ στόμα τὸν ἀτμόν· ἀρσενικὸν 〈καὶ〉 σανδαράκη λεῖα βραχέντα ὕδατι καὶ | |
5 | ἐμπλασθέντα τῷ τετρημένῳ ἄμβικι, περιτιθεμένου τῷ πυρὶ τοῦ | |
2.35.2 | ἄμβικος· βηχίου φύλλα θυμιώμενα, θεῖον ἄπυρον, κάλαμος ἀρω‐ ματίτης καθ’ ἑαυτὸν καὶ σὺν ῥητίνῃ τερμινθίνῃ, πρόπολις, σανδαράκη σὺν ῥητίνῃ [ἢ] τερμινθίνῃ, ἄσφαλτος, λιβανωτὸς σὺν ῥητίνῃ, σκίλλα ξηρά, ἐρύσιμον, ἔλαιον κέδρινον, Κενταυρείου | |
5 | ῥίζα, μαράθου καρπός. | |
2.36.1 | ῥήγματα δὲ καὶ σπάσματα ἰᾶται πινόμενα· ἁβρο‐
τόνου ἀπόζεμα καὶ τοῦ καρποῦ λείου 𐅻 αʹ μετὰ ὕδατος, ἀγαρι‐
κοῦ | |
5 | λυγόνου χυλός, χαμαίδρυος ἀπόζεμα, νάρδου ἀγρίας ῥίζα ὁμοίως, | |
2.36.2 | [Κενταυρείου τοῦ μεγάλου ῥίζα ὁμοίως]· μολόχης ῥίζα μεθ’ ὕδατος, κλεονίκιον μετ’ οἴνου, σεσέλεως καρπὸς καὶ 〈ἡ〉 ῥίζα μετὰ οἴνου, ἀλθαίας ῥίζα, ἀλκέα σὺν μελικράτῳ, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα ἐν οἴνῳ, ἁλίμου ῥίζης 𐅻 αʹ ἐν μελικράτῳ, βρυωνίας | 255 |
5 | ῥίζης χυλὸς ἐν μέλιτι ἐκλειχόμενος, ὑὸς ἄφοδος ὄξει διεθεῖσα καὶ ποθεῖσα, ἀριστολοχείας ῥίζα μετὰ πηγάνου, ἀρκευθίδες | |
2.36.3 | εʹ ἢ Ϙʹ μέχρι ηʹ πινόμεναι σὺν μελικράτῳ· ἀσφοδέλου ῥίζης 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, βακχάριδος ἀφέψημα ἐν ὕδατι, βολβοὶ ἑφθοὶ ἐσθιόμενοι σὺν ἐλαίῳ, φλόμου ῥίζα σὺν οἴνῳ, Γεντιανῆς ῥίζης 𐅻 βʹ ἢ χυλοῦ 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι, Ἑλενίου ῥίζης ἀπόζεμα, ἑλιχρύσου | |
5 | ἢ ἑρπύλλου ἢ ἱππούριδος ῥίζαι καὶ φύλλα σὺν ὕδατι ἢ οἴνῳ, καλάμου ἀρωματίτου ὀβολοὶ δύο σὺν οἴνῳ, καλαμίνθης ἀπό‐ ζεμα, χαλβάνη ἀντὶ καταποτίου, Κενταυρείου 〈τοῦ μεγάλου〉 | |
2.36.4 | ῥίζης 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, κεδρίδες ὁμοίως· κέστρου φύλλων 𐅻 αʹ μεθ’ ὑδρομέλιτος, κλινοποδίου ἀπόζεμα, κόστου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου καὶ ἀψινθίου, κρίνου ῥίζα σὺν μέλιτι, λιβανωτίδος ῥίζα, λίθος σάπφειρος πινόμενος, ἴρεως ῥίζα σὺν γλυκεῖ, ὀπὸς σιλφίου | |
5 | μετὰ κονίας ὑλιστῆς· ὀποπάναξ μετὰ πρασίου 〈ἢ〉 ὀριγάνου ἀποζέματος, μῶλυ λεῖον σὺν πεπέρει καὶ ὀλίγῃ σμύρνῃ μετ’ οἴνου ὀλίγου ἢ ὕδατος, σαγαπηνοῦ δραχμὴ σὺν ὑδρομέλιτι, σέσελι σὺν οἴνῳ, σκόρδιον σὺν ῥητίνῃ καὶ καρδάμῳ καὶ μέλιτι. | |
2.37.1 | πλευριτικοὺς δὲ ὠφελεῖ πινόμενα· ἀγαλόχου 𐅻 αʹ μεθ’ ὑδρομέλιτος, Αἰθιοπίδος ῥίζα ἐν μελικράτῳ ἑψηθεῖσα, ἀκόρου ῥίζης 𐅻 αʹ μετὰ τριφύλλου καρποῦ τοῦ ἴσου ὁμοίως, Κενταυρείου ῥίζης 𐅻 αʹ ὁμοίως, ἁβροτόνου ἀπόζεμα μεθ’ ὑδρο‐ | |
5 | μέλιτος, σαγαπηνοῦ 𐅻 αʹ ὁμοίως, κνίδης σπέρμα σὺν μέλιτι ἐκλειχόμενον, βρυωνίας ῥίζα σὺν μέλιτι ὁμοίως, ὑπερικοῦ σπέρμα | |
ποθὲν σὺν ὕδατι, ὑὸς ἄφοδος ἀνεθεῖσα ὕδατι καὶ ποθεῖσα καὶ τὰ λίαν χρόνια ἀλγήματα λύει, ἀριστολοχείας ῥίζα ποθεῖσα μετὰ ὕδατος, ἄρου ῥίζα ἑφθὴ ἐσθιομένη, δρακοντίου ὁμοίως, ἀσφο‐ | 256 | |
10 | δέλου ῥίζα μετ’ οἴνου. ἐπὶ δὲ τῶν κεχρονισμένων βαλσάμου καρποῦ δραχμὴ σὺν μελικράτῳ, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου 𐅻 βʹ τῆς ῥίζης σὺν οἴνῳ, λευκακάνθης ῥίζης χυλοῦ κυʹ αʹ σὺν μελι‐ κράτῳ, ῥίζα πευκεδάνου ἐκλειχομένη σὺν μέλιτι, πετροσελίνου ὁμοίως· πηγάνου ἀπόζεμα 〈ἢ〉 ἀνήθου ἢ στοιχάδος ἢ συμφύτου | |
15 | σὺν μελικράτῳ, τριφύλλου καρπὸς καὶ τὰ φύλλα σὺν μελικράτῳ, τραγορίγανος ἀποβρεχθεῖσα καὶ περιπνευμονικοὺς ὠφελεῖ μετὰ ὑδρομέλιτος, ψευδοβουνίου κλωνία τρία ὁμοίως, σαγαπηνοῦ 𐅻 αʹ μετὰ πηγάνου ἀποζέματος. καταπλασσόμενα δὲ ὠφελεῖ | |
2.37.4 | τοὺς πλευριτικούς· κρίθινον ἄλευρον σὺν μελιλώτῳ καὶ κωδύαις μήκωνος ἑψηθὲν ἐν μελικράτῳ, χαλβάνη ἢ ῥητίνη τερμινθίνη ἐπιτεθέντα καθ’ ἑαυτὰ ἀντὶ μαλάγματος, ῥίζα κράμβης καεῖσα σὺν τοῖς καυλοῖς, ἀναλημφθείσης τῆς τέφρας ὀξυγγίῳ παλαιῷ | |
5 | καὶ ἐπιτεθείσης, κυπάρισσος σὺν πηγάνου φύλλοις, σαγαπηνὸν ἀναλημφθὲν κηρωτῇ μυρσινίνῃ, πράσιον ὁμοίως, τέφρα κλημα‐ τίνη σὺν ὀξυγγίῳ, κυπαρίσσου φύλλα ἁπαλὰ καὶ σῦκα καὶ ὀξύγ‐ γιον ἴσα, ἢ θαψίας χυλῷ τὸν θώρακα κατάχριε πρὸς ὀλίγον. | |
2.37.5 | μάλιστα δὲ ποιεῖ ἐπὶ τῶν περιπνευμονικῶν κώδιον περιχρισθὲν πίσσῃ ὑγρᾷ, καὶ θείου ἀπύρου καταχρισθέντος καὶ ἐπικατα‐ πασθέντος τῇ πίσσῃ, καὶ ἐπιτεθέν· δεῖ δὲ τὰ μέσα τοῦ κωδίου χρίειν, ἵνα μὴ διαρρέῃ ἡ πίσσα. καὶ ὁ τῶν σωματεμπόρων δὲ | |
5 | δρώπαξ ὠφελεῖ καταχριόμενος, καὶ κονία ἀσβέστου ὄξει γλοι‐ ωθεῖσα καὶ ἀναλημφθεῖσα κηρωτῇ κυπρίνῃ, 〈καὶ〉 σπύραθοι αἴγειαι σὺν ὄξει μιγέντος ὀποῦ Μηδικοῦ ὀλίγου. | |
2.38.1 | περιπνευμονικοὺς δὲ ὠφελεῖ δρακοντίου ῥίζα ἢ ἄρου ἑφθὴ ἐσθιομένη σὺν μέλιτι, κνίδης σπέρμα σὺν μέλιτι ἐκλειχόμενον, ἀμύγδαλα πικρὰ σὺν ὕδατι πινόμενα 〈ἢ〉 ἐκλει‐ χόμενα σὺν ῥητίνῃ τερμινθίνῃ, βαλσάμου καρποῦ δραχμὴ μεθ’ | 257 |
5 | ὕδατος, ἀψινθίου ἀπόζεμα ποθὲν μετὰ ἴρεως ἢ ὑσσώπου ὁμοίως, κνίδης φύλλα μετὰ πηγάνου ἀποζέματος ἢ σὺν μέλιτι ἐκλειχόμενα, πολυγόνου χυλὸς καταρροφούμενος συνεχῶς, ἢ με‐ λίκρατον πινόμενον ἀπεζεσμένον. | |
2.39.1 | ἐπὶ δὲ τῶν λεγομένων ἀναφορικῶν ἄγει τὰ ἐκ θώρακος σκίλλη ὀπτὴ σὺν μέλιτι ἐκλειχομένη, σκόροδον ἑφθὸν καὶ ὀπτὸν 〈ἐσθιόμενον〉 καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ μυττωτόν, πευκεδάνου ῥίζης ὀπὸς ἐκλεικτός, πράσον κεφαλωτὸν καὶ πόδες ὕειοι συν‐ | |
5 | εψόμενοι ῥοφήμασιν, ἢ πόλιον ὁμοίως· στοιχάδος ἀφέψημα, συμφύτου πετραίου ἀφέψημα σὺν μελικράτῳ, σῦκα ξηρὰ βρω‐ θέντα σὺν ὑσσώπῳ καὶ τὸ ἀπόζεμα αὐτῶν μετὰ ὑσσώπου, | |
2.39.2 | χρυσοκόμης ἀφέψημα μετὰ ὑσσώπου. ἀνύει δὲ καὶ τὰ πρὸς τοὺς περιπνευμονικοὺς ἀναγεγραμμένα, καὶ ταῦτα δέ· στρόβιλος ὅλος νέος σὺν τῇ περὶ αὐτὸν ῥητίνῃ θλασθεὶς ἐπιμελῶς καὶ ἑψηθεὶς ἐν γλυκεῖ—καλλίων δὲ ὁ σκυβελίτης ἀντὶ τοῦ γλυκέος | |
5 | —καθ’ ἑκάστην ἡμέραν λαμβανόμενος· ἢ γλήχων σὺν μέλιτι, | |
2.39.3 | κάρδαμον φωκτὸν ὁμοίως· θύμος, θύμβρα, ὕσσωπον ἀποζε‐ σθέντα σὺν ὕδατι, χαλβάνη ἀντὶ καταποτίου, ἄλευρον κυάμινον μετὰ δρακοντίου ῥίζης ἢ ἀμυγδάλων ἐν ῥοφήματι λείων 〈ἢ〉 σὺν μέλιτι ἐκλειχόμενον· ὄρχεως τῆς σαραπιάδος ἡ ῥίζα πινο‐ | |
5 | μένη, πίσσα ὑγρὰ σὺν μέλιτι ἐκλειχομένη, σαγαπηνὸν σὺν μελι‐ κράτῳ, σκορδίου ῥίζα ὁμοίως καὶ τοῦ καρποῦ 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ. | |
2.40.1 | φθισικοῖς δὲ ἁρμόζει ποτά· ἀγαρικοῦ ὀβολοὶ δύο μετὰ γλυκέος, ἀκάνθου τοῦ παιδέρωτος ῥίζαι μετὰ μελικράτου, ἀρνογλώσσου χυλὸς καὶ ἡ πόα ἐσθιομένη ἑφθή, ἀρκίου ῥίζης 𐅻 αʹ μετὰ ὕδατος καὶ στροβίλων μʹ πινομένη, γάλα γυναικεῖον | 258 |
5 | θηλαζόμενον ἢ αἴγειον ἢ προβάτειον ἢ βόειον πινόμενον, δαφ‐ | |
2.40.2 | νίδες λεῖαι σὺν μέλιτι ἐκλειχόμεναι· ἐρυσίμου σπέρμα φωκτὸν σὺν μέλιτι ἢ πτισάνης χυλῷ καθεψηθέν, θαψίας ῥίζης ὀποῦ ὀβολοὶ δύο πινόμενοι μετὰ οἴνου ἢ ἐν ἑψήμασιν ἢ ἑψητοὶ λαμ‐ βανόμενοι, καρκίνοι σὺν τῷ ζωμῷ ἑφθοὶ ἐσθιόμενοι, βάτραχοι | |
5 | ὁμοίως, κραταιογόνου ῥίζα σὺν μέλιτι, μυρρίδος ῥίζα μετὰ ῥοφήματος· πίσσης ὑγρᾶς κυάθου πλῆθος ἐκλειχόμενον, πράσου χυλὸς ἢ πράσιον ἐκλειχόμενον, ῥᾶ σὺν ὕδατι, ἐλάφου στέαρ νεαρὸν καθεψηθὲν ἐν ῥοφήματι, βούτυρον σὺν μέλιτι ἑφθόν. | |
2.41.1 | δυσπνοίας καὶ ἄσθματα καὶ ὀρθοπνοίας 〈ὠφελεῖ〉 ποτά· ἁβροτόνου δραχμὴ σὺν ὕδατι χλιαρῷ, ἀδιάντου ἀφέψημα σὺν ὕδατι, περικλυμένου δραχμὴ ἐπὶ ἡμέρας μʹ σὺν οἴνῳ, κνίδης καρπὸς σὺν μέλιτι, ἀλώπεκος πνεύμονος ξηροῦ 𐅻 γʹ σὺν μελι‐ | |
5 | κράτῳ, βρυωνίας ῥίζης χυλοῦ δραχμὴ μετὰ μέλιτος, Ἀμμωνιακοῦ 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι, ἀναγύρου φύλλων 𐅻 αʹ ἐν γλυκεῖ, ἀριστο‐ | |
2.41.2 | λοχείας 𐅻 αʹ τῆς ῥίζης μετὰ μέλιτος ἐκλειχομένη· ἀρνόγλωσσον ἑφθὸν ἐσθιόμενον, ἄσφαλτος ἀντὶ καταποτίου λαμβανομένη, βακχάριδος ἀφέψημα ἐν ὕδατι, βαλσάμου καρποῦ 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι· βότρυς, ἣν ἀμβροσίαν καλοῦσιν ἔνιοι, μετὰ οἴνου· | |
5 | στρουθίου κοχλιάριον μετὰ μελικράτου, σφονδύλιον ὁμοίως, δαφνίδες δύο λεῖαι σὺν μέλιτι ἢ τὰ ἁπαλὰ τῶν φύλλων ὁμοίως, δρακοντίου ῥίζαι ἢ ἄρου ἐσθιόμεναι ἑφθαὶ ῥοφουμένου καὶ τοῦ | |
2.41.3 | ἀφεψήματος· πνεύμονος ἐλαφείου, ἀλώπεκος ἥπατος, στοιχάδος ἴσα σὺν ὕδατι, ἢ καστόριον ἰδίᾳ μετὰ μέλιτος· ἶρις σὺν ὑσ‐ σώπῳ καὶ μελικράτῳ ἐν καταποτίῳ διδομένη, Ἑλενίου ἀπό‐ ζεμα, σμύρνης κυάμου μέγεθος ἐν καταποτίῳ λαμβανόμενον, | 259 |
5 | σμυρνίου ἀπόζεμα· θαψίας ὀποῦ 𐆆 ἢ χυλοῦ 𐅻 αʹ, θεῖον ἐν ᾠῷ διδόμενον· θύμου ἢ θύμβρας ἢ ὑσσώπου ἀπόζεμα ἢ αὐτὰ | |
2.41.4 | λεῖα μετὰ μέλιτος ἐκλειχόμενα· ἱππούριδος χυλός, καλαμίνθης ἀπόζεμα, χαλβάνη ἀντὶ καταποτίου, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου ῥίζης 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, κέστρου 𐅻 αʹ σὺν οἰνομέλιτι, φοίνικος 𐅻 αʹ μετ’ οἰνομέλιτος, κισσανθέμου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, κυπαρίσ‐ | |
5 | σου σφαιρία σὺν οἴνῳ, κλύμενον σὺν ὀξυκράτῳ· χαμαισύκη πινο‐ μένη παύει τοὺς παροξυσμούς· μελάνθιον πινόμενον μετὰ νίτρου, ἢ μελισσοφύλλου χυλὸς ἐκλειχόμενος, ἢ Κυδωνίων πεπείρων | |
2.41.5 | χυλός· ὀπόφυλλον μετὰ πράσου καὶ ὄξους, οὖρον παιδὸς ἀφθόρου καταρροφούμενον, πευκεδάνου ῥίζης ἀπόζεμα καὶ ὀπός, περι‐ κλυμένου φύλλων χυλός, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα μετὰ μελι‐ κράτου, πίσσα ὑγρὰ μετὰ μέλιτος ἐκλειχομένη, πισσέλαιον | |
5 | ὁμοίως· πρασίου ἀφέψημα, ῥαφάνου φλοιοῦ χυλὸς ἐκλειχόμενος | 260 |
2.42.1 | πρὸς δὲ τοὺς στροφουμένους χρονίως ἁρμόζει πινό‐
μενα· ἀγαρικοῦ | |
5 | πίτυος ἀπόζεμα, χελιδόνιον σὺν οἴνῳ, λιβανωτίδος σπέρμα σὺν οἴνῳ, σεσέλεως καρπὸς καὶ 〈ἡ〉 ῥίζα σὺν οἴνῳ [καὶ διαμασω‐ | |
2.42.2 | μένη]· δαμασωνίου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, κύμινον Αἰθιοπικὸν καὶ ἄγριον μετ’ οἴνου, ἶρις ἐκλειχομένη σὺν μέλιτι, ἔλαιον πινό‐ μενον μετὰ πηγάνου ἀφεψήματος, 〈κισσοῦ〉 κόρυμβοι ἓξ σὺν νίτρῳ καὶ μελικράτῳ, ἑρπύλλου ἀπόζεμα, ἠρυγγίου ῥίζης 𐅻 αʹ | |
5 | μετ’ οἴνου, καλαμίνθης ἀπόζεμα, καστόριον σὺν ὄξει, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου τῆς ῥίζης 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, κέστρου φύλλων 𐅻 αʹ | |
2.42.3 | σὺν οἴνῳ, λιβανωτίδος ῥίζα σὺν οἴνῳ· λιγυστικὸν σὺν ὕδατι καὶ ἡ ῥίζα αὐτοῦ ὁμοίως, μήου ἀπόβρεγμα, πελισσόφυλλον σὺν οἴνῳ, νάρθηκος σπέρμα σὺν οἴνῳ, πευκεδάνου ῥίζα ὁμοίως, 〈ἢ〉 ἀπόζεμα ἢ ὀπός· νίτρον ἢ ἀφρόνιτρον μετὰ πηγάνου ἢ | |
5 | κυμίνου ἢ ἀψινθίου ἀποζέματος ἢ μετ’ ἐλαίου καὶ οἴνου καὶ ὕδατος, ὀπόφυλλον πινόμενον, σαμψούχου ἀπόζεμα, σισυμβρίου | |
2.42.4 | σπέρμα, σκίλλης ὀπτῆς δραχμὴ σὺν ὀξυμέλιτι· χαμαιδάφνης Ἀλεξανδρίνης 〈φύλλα〉 σὺν οἴνῳ ποθέντα, ψευδοβουνίου κλωνία δʹ μετὰ ὕδατος, πετροσέλινον σὺν οἴνῳ, πέπερι μετὰ δάφνης φύλλων, ἀνήθου ἀπόζεμα, τῆλις μετὰ κνήκου σπέρματος ἀφεψη‐ | |
5 | θεῖσα πινομένη, δαφνίδες ἀφηψημέναι ιʹ [ἐν ἄλλῳ ιζʹ] ἐν οἴνου κυάθοις δυσίν, πάνακος ἀπόζεμα μετ’ οἴνου καὶ ἐλαίου πινόμενον. | |
2.43.1 | πρὸς δὲ τοὺς ἐμπνευματουμένους μετὰ ἀλγήματος | |
ποσοῦ καὶ διατάσεως ἁρμόζει πινόμενα· ἄμι σὺν ἀνήθου σπέρματι ξηρῷ μετὰ μελικράτου, καὶ τοῦ ξύλου αὐτοῦ τὸ ἀπό‐ ζεμα, λαπάθου ἀπόζεμα ἐν ὕδατι, Ἀσκληπιάδος ῥίζα μετὰ | 261 | |
2.43.2 | οἴνου· ἀψινθίου ἀπόζεμα δοθὲν μετὰ σεσέλεως καὶ νάρδου Κελτικῆς ἐν ὄξει ἢ ὕδατι, ξυλοβαλσάμου ἀφέψημα ἢ τοῦ καρποῦ σὺν οἴνῳ, Ἑλενίου ἀπόζεμα, ἠρυγγίου ῥίζης 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, καστόριον σὺν ὄξει, κέστρου φύλλων 𐅻 αʹ, κόστου 𐅻 αʹ μετ’ | |
5 | οἴνου καὶ ἀψινθίου, λιγυστικὸν σὺν ὕδατι, καὶ ἡ τῶν πταρμι‐ κῶν προσαγωγή. | |
2.44.1 | πρὸς δὲ τὰς δήξεις τῶν ἐντέρων ἁρμόζει ἀνδράχνη ἐσθιομένη καὶ ὁ χυλὸς πινόμενος, καὶ μολόχη ἐσθιομένη. ἐγκλυζόμενα δὲ ὠφελεῖ τὰς δήξεις ἀφεψηθέντα· χυλὸς ὀρύζης ἢ χόνδρου ἢ τράγου ἢ πτισάνης ἢ μολόχης ἢ τήλεως ἢ λινο‐ | |
5 | σπέρμου. | |
2.45.1 | καταπλασσόμενα δὲ ὠφελεῖ τοὺς στροφουμένους· κύμινον λεῖον ἱκανὸν μιγὲν ὀροβίνῳ ἀλεύρῳ ὠμῆς λύσεως τρόπον. ὠφελεῖ δὲ καὶ τοῦτο· κάρυον βασιλικὸν πυρωθὲν σὺν τῷ κελύφει καὶ περιειληθὲν ἐρίῳ ἢ ὀθονίῳ καὶ ἐπιτεθὲν κατὰ τοῦ ὀμφαλοῦ, | |
5 | πίτυρα σὺν πηγάνου ἀποζέματι καὶ ὄξει, τῆλις ἢ λινόσπερμον σὺν μελικράτῳ, τέφρα θερμὴ βληθεῖσα εἰς τρυβλίον καὶ ζε‐ σθεῖσα 〈ἐν〉 ὄξει· δεῖ δὲ περιτιθέντας ὠμόλινον διπλοῦν περι‐ καθάπτειν τὸ τρυβλίον τῷ ἀλγοῦντι μέρει. | |
2.46.1 | κολικοὺς δὲ θεραπεύει πινόμενα· ἄμι μετ’ οἴνου, ἀλεκτορίδων ἄφοδος φωκτὴ μετ’ οἴνου, ἀρκευθίδες ἐσθιόμεναι καὶ πινόμεναι, ἰτέας καρπὸς καὶ τὰ φύλλα μετ’ οἴνου καὶ ὀλίγου πεπέρεως ἢ τὸ ἀφέψημα τῶν φύλλων, πετροσελίνου ἢ πολίου | |
5 | ἀφέψημα μετὰ ὕδατος, κοχλίας Λιβυκὸς σὺν τῷ ὀστράκῳ λεῖος μετὰ σμύρνης ὀλίγης καὶ πεπέρεως καὶ οἴνου ποθείς, τήλεως | |
ἠλεσμένης κοχλιάρια δύο μεθ’ ὕδατος. | 262 | |
2.47.1 | εἰλεώδεις δὲ ὠφελεῖ ἐνιέμενα· ἔλαιον πηγάνου αὐτῷ ἐναφεψηθέντος ἢ ἀψινθίου, σῦκα ξηρὰ μετ’ ἐλαίου καὶ πηγάνου ἑψηθέντα, κύμινον σὺν ἐλαίῳ ἑψηθέν. τοὺς δὲ χρονίους ὠφελεῖ κολοκυνθὶς ἀφεψηθεῖσα σὺν ὕδατι καὶ ἐγκλυσθεῖσα, ἀσφάλτου | |
2.47.2 | 𐅻 δʹ μετὰ ὕδατος ὁμοίως ἐγκλυσθεῖσαι. ὠφελοῦνται δὲ οἱ εἰλεώδεις ἰρίνῳ μύρῳ ποτιζόμενοι, ἀσφάλτῳ μεθ’ ὕδατος ἢ ἐλαίῳ μεθ’ ὕδατος καὶ νίτρου· πάνακος 𐅻 βʹ, νίτρου 𐅻 αʹ, κυμίνου 𐅻 βʹ, μέλιτι μείξας δίδου καρύου Ποντικοῦ τὸ μέγε‐ | |
5 | θος σὺν ὕδατι θερμῷ. | |
2.48.1 | κολικοῖς 〈δὲ〉 ἐν αὐτοῖς τοῖς παροξυσμοῖς δίδου διαφανὲς καύσας καὶ λειώσας κοχλιάριον ἓν δι’ ὕδατος θερμοῦ, ἢ ἐχίνων θαλασσίων καέντων ὁμοίως, ἢ 〈κόπρον〉 κυνείαν λευκὴν καὶ νίτρον διαλύσας δι’ ὕδατος θερμοῦ πεπέρεως ὀλίγον | |
5 | ἐπιπάσσων, ἢ χελιδόνων κόπρον λειώσας ὁμοίως. | |
2.49.1 | κοιλίας δὲ ῥεούσας χρονίως ἐφίστησιν πινό‐ μενα σὺν οἴνῳ· ἄγνου σπέρματος 𐅻 αʹ, ἀγρώστεως τῆς ἐν Παρνασσῷ ῥίζης 𐅻 αʹ, ἀγχούσης φύλλα, ἀδιάντου χύλισμα, ἀειζώου χυλὸς σὺν λιβανωτῷ, ἀκακίας χυλίσματος 𐅻 αʹ, ὑποκι‐ | |
5 | στίδος 𐅻 αʹ, ῥοὸς χυλοῦ 𐅻 αʹ, ἀκάνθης λευκῆς 𐅻 αʹ, ἀκάνθου | |
2.49.2 | 〈τοῦ〉 παιδέρωτος ῥίζα, ὑακίνθου σπέρμα· ἄκορον λεῖον, λαγώ‐ πουν, πολυγόνου χυλὸς σὺν οἴνῳ, μολόχης ῥίζα, βάτος 〈ὄξει〉 ἐναφεψηθεῖσα μετὰ φοινικοβαλάνων, δαμασωνίου φύλλων 𐅻 αʹ, ἄμωμον, γίγαρτα φωχθέντα ἀντὶ ἀλφίτων λεῖα 〈καταπασσό‐ | |
5 | μενα〉, ἄνησσον, ἄνηθον, περιστερᾶς ἄφοδος φωκτή, κυνὸς | |
2.49.3 | ἄφοδος ξηρὰ λευκή· ἀρνογλώσσου σπέρμα καὶ ὁ χυλὸς ἢ τῆς πόας μέρη δύο, Κυδωνίων πεφωγμένων μέρος αʹ, εἰς ὕπνον πινόμενον μετὰ κράματος· μειγνύοις δʹ ἂν ἐνίοτε καὶ ἄλφιτα· ἀρκευθίδες μετὰ οἴνου, ἀσπαλάθου ἀπόζεμα, ἄσφαλτος ἀντὶ | 263 |
5 | καταποτίου, ἀστραγάλου ῥίζης 𐅻 αʹ, ἀχράδος ξηρᾶς τὸ ἄλφιτον ἐπιπασσόμενον ἢ πινόμενον τὸ ἀφέψημα, πενταφύλλου τὸ | |
2.49.4 | ἀφέψημα· γῆς Σαμίας 𐅻 αʹ σὺν βαλαυστίῳ ἢ κρόκῳ Κιλικίῳ, γλυκυσίδης ῥίζης ἀφέψημα, δρυίνου ὑμένος ἢ τοῦ περὶ τὴν βάλανον ὑμενίου τὸ ἀφέψημα, ἔλυμον φωχθὲν ἀντὶ ἀλφίτου, κέρατος ἐλαφείου κεκαυμένου 𐅻 γʹ, σμύρνα ἀντὶ καταποτίου | |
5 | λαμβανομένη μαράθου σπέρμα καὶ αἱ ῥίζαι, ἰτέας φύλλων χυ‐ | |
2.49.5 | λός, καστανίων φλοιοῦ ἀπόζεμα· κηκὶς λεία ἐπιπασσομένη ὕδατι ἢ οἴνῳ αὐστηρῷ, κονία συκίνη μετ’ ὄξους ζεσθεῖσα καταρροφου‐ μένη, πετρο〈σελίνου καὶ〉 λαπάθου ῥιζῶν ἀφέψημα· κονίας κυʹ βʹ, ἐλαίου κυʹ βʹ, ὄξους κυʹ αʹ, θερμὰ καταρροφούμενα· ἀριστο‐ | |
5 | λοχείας 𐅻 γʹ, κυτίνων μθʹ ... 𐅻 βʹ μετ’ οἴνου. | |
2.50.1 | δυσεντερικοὺς 〈δὲ〉 ὠφελεῖ μὲν καὶ τὰ πρὸς κοιλια‐ κοὺς ἀναγεγραμμένα, ἰδίως δὲ μετ’ οἴνου λαμβανόμενα ἢ στύμ‐ ματός τινος ἁρμόζει· ἀγαλόχου 𐅻 αʹ, λελίσφακος, Εὐπατορίου χυλὸς καὶ ἡ πόα, πενταφύλλου χυλὸς καὶ ἡ ῥίζα ξηρά, ὑποκι‐ | |
5 | στίς, πρασίου χυλός, σιδηρίτιδος τῆς Ἡρακλείας φύλλα καὶ ἡ ῥίζα, ἰτέας ῥίζα, συμφύτου ῥίζα καὶ ὁ καρπὸς καὶ 〈τὰ〉 φύλλα· | |
2.50.2 | ὀξαλλίδος ὁ καρπός, νυμφαίας 〈ὁ〉 καρπός, ἀλθαίας ῥίζης ἀφ‐ έψημα, Ἀχιλλείου πόας ἀφέψημα, βάτου χυλὸς καὶ τὸ ἀφέψημα τῶν καυλῶν, γάλα ἑφθὸν αἴγειον, ἀλκέας ῥίζα, γναφάλλιον σὺν οἴνῳ αὐστηρῷ, ἐλατίνη μετὰ λινοσπέρμου ἑψηθεῖσα καὶ πινο‐ | |
5 | μένη, ἐλάτης μυρεψικῆς ἀπόζεμα, Εὐπατορίου σπέρματος 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, κέρατος ἐλαφείου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου καὶ μέλιτος προ‐ αφηψημένου ἐκλειχομένη, 〈ἱππούριδος χυλὸς μετὰ γλυκέοσ〉, ἱππομαράθου σπέρματος 𐅻 βϛʹ ἢ 𐅻 εʹ, ἄνθη λευκοῦ κισσοῦ σὺν | 264 |
2.50.3 | οἴνῳ πινόμενα δὶς τῆς ἡμέρας· μυρσίνης καρπὸς σὺν οἴνῳ, κλυμένου χύλισμα, λωτοῦ πρισμάτων ἀφέψημα σὺν οἴνῳ, μίλ‐ του Λημνίας ἢ Σινωπικῆς 𐅻 αʹ ἐν οἴνῳ, οἰνάνθη ξηρὰ πινο‐ μένη ἀντὶ ἀλφίτου, ὁλοσχοίνου καρπὸς πεφωγμένος, φιλεταιρίου | |
5 | ῥίζα σὺν οἴνῳ, χονδρίλης χυλός, ξυρὶς μετ’ οἴνου, φλόμου ῥίζης 𐅻 βʹ, ψυλλίου 𐅻 αʹ ἐν ὕδατι, κυνεία κόπρος ξηρὰ ἐπιπασθεῖσα οἴνῳ, λαγωοῦ πυτίας 𐅻 αʹ ἐν ὕδατι. | |
2.51.1 | ἐν προσφορᾶς δὲ μέρει ὠφελίμως δίδονται κοιλιακοῖς καὶ δυσεντερικοῖς μολόχαι ἄναλτοι ὡς μίλητος, ἐλαῖαι πρόσ‐ φατοι πέπειροι· ἢ αἷμα τράγου ἢ αἰγὸς καὶ ἐλάφου καὶ λαγωοῦ ἀπὸ τηγάνου ἐσθιόμενον 〈ὀπτόν〉· σταφυλὴ ἐκ στεμφύ‐ | |
5 | λου, ἀσταφίδες ὀμφακίτιδες κοπεῖσαι καὶ σὺν ἀλεύρῳ ἀρτοποιη‐ θεῖσαι καὶ ἄρτος μετὰ ᾠοῦ λεκίθων φυραθεὶς καὶ ὀπτηθείς, | |
2.51.2 | καὶ αὐτὴ δὲ ἡ ἀσταφὶς ἐσθιομένη σὺν τοῖς γιγάρτοις· ἄμυλον σὺν χόνδρῳ ἑφθὸν καὶ σὺν γάλακτι, ἀρνογλώσσου φύλλα ἑφθὰ μετ’ ὄξους καὶ ἐλαίου, καὶ κηκὶς καὶ ῥοῦς ἐπιπασσόμενα τοῖς ὄψοις, ἢ ζειὰ πεφωγμένη, ἢ φακὸς πεφωγμένος λεῖος ἀλφιτη‐ | |
5 | δὸν πινόμενος, ἢ γίγαρτα ὁμοίως, ἢ ἄλφιτα, ἢ κέγχροι· βάτου ἀκρεμόνες ἑφθοὶ δι’ ὀξελαίου λαμβανόμενοι, ὁμοίως ἀρνόγλωσ‐ σον, βάτου καρπὸς πέπειρος ἐσθιόμενος, καὶ ἄωρος δὲ ξηραν‐ | |
2.51.3 | θεὶς ἀντὶ ῥοὸς λεῖος ἐπιπάσσεται τοῖς προσοψήμασιν· κηκὶς ὀμφακίνη μετὰ πόλτου ἑψηθεῖσα ἐν τῷ ὕδατι, ἢ γίγαρτα ὁμοίως ἢ σταφίδες, εἶτ’ ἐξενεχθέντα ἐκ τοῦ πόλτου ἐσθιομένου· Ἑλένιον ἑφθὸν ἐσθιόμενον, πόλτος ἐξ ἐλύμου ἢ κέγχρου ἢ ζειᾶς | 265 |
5 | ἢ χόνδρου πεφωγμένου ἢ ὀρύζης, ἢ σμύρνιον ἑφθόν, κάρυα βασιλικά, κεράτια ξηρὰ καὶ τὰ ἀπὸ στεμφύλων, κηκὶς λεία μετὰ | |
2.51.4 | ᾠοῦ ῥοφηθεῖσα καὶ οἴνῳ δὲ ἐπιπασθεῖσα· κορωνόποδος ῥίζα ἐσθιομένη, κύαμος Ἑλληνικὸς καθεψηθεὶς ἐν ὀξυκράτῳ σὺν τῷ λέπει ἐσθιόμενος, λινόσπερμον φρυγὲν καὶ μετὰ μέλιτος ἑφθοῦ ἐσθιόμενον, λωτοῦ 〈τοῦ δένδρου〉 καρπὸς ἐσθιόμενος, μέλι | |
5 | ἑφθὸν καταπινόμενον καθ’ ἑαυτὸ καὶ σὺν σιδίοις κεκομμένοις καὶ σεσησμένοις· μέσπιλα 〈ἢ〉 μῆλα Κυδώνια πέπειρα ἑφθὰ μετὰ μέλιτος, ἢ διατεμὼν τὰ Κυδώνια καλάμῳ καὶ ἐναποβρέχων | |
2.51.5 | ὕδατι δίδου πίνειν τὸ ἀπόβρεγμα· μυρτίτης οἶνος πινόμενος καὶ μύρτα ξηρὰ χυλιζόμενα, οὖα ξηρὰ ἀποζεννύμενα καὶ πινό‐ μενον τὸ ἐξ αὐτῶν 〈ἄλευρον ἀντὶ〉 ἀλφίτων, ἢ ἀχράδων ὁμοίως· σέριδες ἑφθαὶ μετ’ ὄξους 〈λαμβανόμεναι〉, ἀρνόγλωσσον ὁμοίως, | |
5 | σελίνου καυλοὶ ὁμοίως· φακῆ μετὰ ἀρνογλώσσου ἢ ἀνδράχνης ἢ σέριδος ἢ κιχορίων ἢ ῥοᾶς λεπυχάνων ἢ φοινίκων Θηβαικῶν ἡψημένοι, στέαρ ἐλάφειον νεαρὸν σὺν τυρῷ ἢ ἀλφίτῳ ἡψημένον, ἧπαρ ὀπτὸν αἰγὸς ἢ τράγου ἐν μέλιτι ἐπιτηγανισθέν, ἐγ‐ | |
2.51.6 | κέφαλος ὁμοίως· τυρὸς ἁπαλὸς ἀποξεσθεὶς καὶ ἀποπιεσθείς, ἔπειτα ἐν μέλιτι τηγανισθείς· χελιδόνων νεοττοὶ ὀπτοὶ ἐσθιόμενοι ἀντὶ συκαλλίδων, καὶ λύγου ῥίζα ἡψημένη σὺν φακῇ· κηρὸς ἢ μελίκηρον ἐγκαθεψόμενον τοῖς ῥοφήμασιν, κράμβη δὶς ἑφθὴ | |
5 | ἐσθιομένη, θρίδακες ἄπλυτοι ἐσθιόμεναι, 〈καὶ〉 μάλιστα ἐπὶ τῶν ἀνορέκτων· πυτία νεβροῦ ἢ λαγωοῦ ἢ ἐρίφου διεθεῖσα | |
ὕδατι καὶ ποθεῖσα. | 266 | |
2.52.1 | καταπλάσσεται δὲ πρὸς κοιλιακοὺς καὶ δυσεντερικοὺς ὠφελίμως ἀγριελαίας ἄνθος σὺν ὠμῇ λύσει χλιερᾷ, βάτου φύλλα σὺν μήλῳ Κυδωνίῳ καὶ κηρωτῇ, μυρσίνης φύλλα λεῖα σὺν οἴνῳ καὶ ὀμφακίνῳ ἐλαίῳ γλοιώδη γενόμενα καὶ ἐν ἐρίῳ ἐπιτιθέμενα, | |
5 | κρίθινον ἄλευρον σὺν οἴνῳ καὶ βάτῳ ἢ ἀχράσιν ἢ σιδίοις ἢ Κυδωνίων ἄνθεσιν, καὶ σὺν κηρωτῇ δὲ τὰ τῶν Κυδωνίων ἄνθη· | |
2.52.2 | ῥοᾶς λέπη ἡψημένα ἐν οἴνῳ λεῖα σὺν κηρωτῇ, ῥοῦς βυρσοδεψικὴ σὺν κηρωτῇ, φοινικοβάλανοι ἢ αἱ καρυωτίδες σὺν μήλῳ Κυ‐ δωνίῳ καὶ κηρωτῇ, οἰνάνθη ἢ στυπτηρία σὺν ἀλόῃ καὶ ἀκακίᾳ καὶ φοίνιξιν καὶ ἀειζώου σπέρματι, περιστερᾶς κόπρος ξηρὰ | |
5 | σὺν σύκοις ἡψημένοις ἐν οἴνῳ· ἢ μελάνθιον σὺν κυμίνῳ καὶ θέρμοις πικροῖς καὶ νίτρῳ καὶ μέλιτι, ἢ κάρδαμον σὺν σιδίοις ἑφθοῖς καὶ κηρῷ καὶ ἀμόργῃ. | |
2.53.1 | ἐνίεται δὲ ἐπὶ κοιλιακῶν συμφερόντως καὶ δίδοται δὲ 〈αὐτοῖσ〉 ἀμπέλου φύλλων 〈χυλὸσ〉 καὶ [χυλὸς] ἀνδράχνης, ἀκακίας, ὑποκιστίδος, ἀρνογλώσσου χυλός, βαλαύστιον, μίλτος Σινωπικὴ μετά τινος τῶν στυφόντων ἀφεψήματος, λωτοῦ ἢ | |
5 | φηγοῦ πρισμάτων ἀφέψημα, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς χύλισμα καὶ τὸ ἀφέψημα τῶν φύλλων, φακῆ μετὰ ῥόδων ἀφεψηθεῖσα· πτισάνη σὺν βάτων ἀφεψήματι ἢ μυρσίνης ἢ σφαιρίων κυπαρίσ‐ σου, καὶ καθ’ ἑαυτὰ δὲ τὰ ἀφεψήματα χωρὶς πτισάνης ἐνίεται ὠφελίμως. | |
2.54.1 | ἐπὶ δὲ δυσεντερικῶν ἁρμόζει μὲν καὶ τὰ πρὸς κοιλιακοὺς ἐνέματα, ἰδίως δὲ ἐπὶ τῶν περιωδυνούντων· βούτυρον καθ’ ἑαυτὸ πρόσφατον, ἢ μολόχης ἢ τήλεως ἢ λινοσπέρμου ἢ χόνδρου ἢ πτισάνης ἢ ὀρύζης ἢ τράγου ἑψηθέντων καὶ τορυνη‐ | |
5 | θέντων ὁ χυλός. ἐπὶ δὲ τῶν δίχα ἀλγηδόνος ῥευματιζομένων ἁρμόζει ἅλμη μετὰ οἴνου, κέρας ἐλάφειον κεκαυμένον σὺν οἴνῳ λεῖον, πομφόλυξ σὺν οἴνῳ καὶ ῥοδίνῳ, ἀρρενικὸν σὺν χάρτῃ | 267 |
2.54.2 | κεκαυμένον διπλασίονι καὶ οἴνῳ· μολύβδου σκωρία ἢ μολύβδαινα μετὰ μυρσινίνου, ἄσφαλτος σὺν πτισάνῃ τακεῖσα, στοίβης ἀπό‐ ζεμα σὺν οἴνῳ, γάρος ὁ ἀπὸ τῶν ἰχθύων ἐνιέμενος ἐπὶ τῶν μετὰ νομῆς καὶ ὁ ἀπὸ τῶν σιλούρων, κονία συκίνη στακτή, | |
5 | οὖρον παλαιόν, κυάμου Ἑλληνικοῦ τοῦ λέπους τὸ ἀφέψημα σὺν αἰγείῳ στέατι, Λυσιμαχείου χυλός, λωτοῦ ἢ φηγοῦ πρι‐ σμάτων ἀφέψημα σὺν αἰγείῳ στέατι, μελισσοφύλλου χυλός, μίλτος Σινωπικὴ σὺν ἀποζέματι στύφοντι ἢ ὀξάλμῃ. | |
2.55.1 | ἀποθεραπεύει δὲ τὰς ἐκ τῶν ἐπιτεταμένων ἐνεμά‐ των δήξεις γάλα ἐγχυματιζόμενον ἢ βούτυρον ἢ χόνδρου ἀφ‐ έψημα, ἢ ταύρειον στέαρ τεθεραπευμένον σὺν πτισάνης χυλῷ, ἢ ὀρνίθειον ὁμοίως ἢ χήνειον ἢ ἐλάφειον, ἢ μυελὸς ἐλάφειος | |
5 | ἢ μόσχειος καθ’ ἑαυτὸν χλιερὸς ἢ σὺν χυλῷ πτισάνης. | |
2.56.1 | ἐγκαθίσματα δὲ ἐπὶ κοιλιακῶν καὶ δυσεντερικῶν ἐστι ταῦτα· γάρος σιλούρων ἢ ἰχθύων μετ’ ὄξους κραθείς, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς ἀφέψημα, ῥοᾶς λεπῶν ἀφέψημα, στεμφύλων ὁμοίως, καὶ πάντα τὰ τῶν στυφόντων ἀφεψήματα. ἁρμόζει δὲ | |
5 | θερμοῖς ἐγκαθέζειν ἐπανιέντας τὸν δακτύλιον καὶ ἐγχρονίζοντας καὶ διαστέλλοντας τὰ πυγαῖα. | |
2.57.1 | πρὸς δὲ τὸ μὴ συνεχῶς ἐρεθίζεσθαι δεήσει κατὰ δακτύλιον πίλημά τι ἐμβαλόντας εἰς ἔλαιον ζέον ἢ ὕδωρ ἢ ὄξος παρατιθέναι. | |
2.58.1 | ἰκτεριῶντας δὲ ποτίζειν ἀδιάντου ἀπόζεμα ἐν οἴνῳ, ἀγχούσης ῥίζης 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, ἀνδραφάξεως, ὑπερικοῦ 𐆄 γʹ σὺν μέλιτι καὶ οἴνῳ, πράσιον μετ’ οἴνου, πέπλιον· ποιεῖ 〈καὶ〉 σφονδυλίου ῥίζα καὶ τὸ σπέρμα μετ’ οἴνου, ἐρυθροδάνου ῥίζης | 268 |
5 | 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, ἀλόης 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι, ἀνθεμίδος ῥίζα καὶ τὰ ἄνθη μετ’ οἴνου, σπύραθοι αἰγῶν καὶ μάλιστα ἀγρίων μετ’ οἴνου καθ’ ἑαυτὰς καὶ σὺν ἀρώμασιν, ἱερᾶς βοτάνης τῶν φύλ‐ λων 𐅻 αʹ μετὰ λιβανωτοῦ 𐅻 ϛʹ καὶ οἴνου παλαιοῦ 〈θερμοῦ〉 | |
2.58.2 | κοʹ αʹ νήστει ἐπὶ ἡμέρας δʹ ἢ Ϙʹ· μάραθον μετ’ οἴνου, ἀσπα‐ ράγου ῥίζης ἀφέψημα καὶ τὸ σπέρμα πινόμενον ὁμοίως, ἀψίν‐ θιον ὠμοτριβὲς σὺν Ἰνδικῇ νάρδῳ ἢ Κελτικῇ, σελίνου ἢ ἀδιάν‐ του ἢ βουφθάλμου τὰ φύλλα σὺν οἴνῳ πινόμενα μετὰ βαλανεῖον | |
5 | εὔχροιαν πρὸς καιρὸν περιποιεῖ· βουνιάδος σπέρματος 𐅻 δʹ σὺν οἴνῳ, γλυκυσίδης 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, κέρατος ἐλαφείου κεκαυμένου 𐅻 αʹ σὺν μέλιτι, ἐρέβινθοι μέλανες ἐσθιόμενοι, καὶ οἱ λευκοὶ | |
2.58.3 | δὲ καὶ τὸ ἀπόζεμα πινόμενον· ἐρύσιμον σὺν μελικράτῳ, θείου ἀπύρου κοχλιάριον ἐπιπασσόμενον ὕδατι ἢ 〈μετ’ ᾠοῦ〉 ῥοφού‐ μενον, ἱππομαράθου ῥίζα ἢ καρπὸς πινόμενος, καλαμίνθης ἀπόζεμα, κέστρου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, κονύζης φύλλων 𐅻 αʹ μετ’ | |
5 | οἴνου, κυκλαμίνου 𐅻 γʹ μεθ’ ὕδατος—κατάκλινε δὲ ἐν θερμῷ οἴκῳ καὶ πλείοσιν ἱματίοις χρῶ· χολώδη γὰρ ἱδρῶτα ἐκκρινεῖ—, λιβανωτίδος ἀπόζεμα μετὰ περίπατον σὺν ἐρεβίνθοις, καὶ ἡ | |
2.58.4 | ῥίζα δὲ σὺν οἴνῳ· λειχὴν ὁ ἐπὶ τῶν πετρῶν διαχριομένου τοῦ στόματος καὶ τῆς γλώττης, ὀξυμυρσίνης ῥίζης ἀπόζεμα σὺν οἴνῳ, μυρίκης ἀπόζεμα σὺν οἴνῳ, ὄνοι οἱ ὑπὸ ταῖς ὑδρίαις ἓξ σὺν οἴνῳ, ὀξαλλίδος ῥίζαι ἑψηθεῖσαι σὺν οἴνῳ, ὀπόφυλλον σὺν ταρίχει | |
5 | καὶ οἰνομέλιτι ἐσθιόμενον, σεύτλου ῥίζαι ἑφθαὶ ἢ ὀπταὶ ἐσθιό‐ | |
μεναι, πενταφύλλου τῶν φύλλων χυλὸς πινόμενος ταχέως ὑγιά‐ ζει, πόλιον ἐν οἴνῳ λευκῷ, σκίλλης ἑφθῆς 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι | 269 | |
2.58.5 | ἐκλειχομένη καὶ πινομένη μετὰ μελικράτου· στρουθίου ῥίζα σὺν μέλιτι ἐκλειχομένη καὶ πινομένη μετὰ μελικράτου, στρύχνου τοῦ χαμαιζήλου 〈τοῦ〉 λεγομένου ἁλικακκάβου χυλὸς πινόμενος μετ’ οἴνου, ὑακίνθου καρπὸς σὺν ἁβροτόνῳ πινόμενος, χαμαιπίτυος | |
5 | ἀφέψημα σὺν ὕδατι, χαμαικίσσου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου ἐπὶ ἡμέρας Ϙʹ ἢ ζʹ, αἷμα σκύλακος κυνὸς σὺν ὀξυκράτῳ πινόμενον—τοῦτο | |
2.58.6 | δὲ καὶ ὑδρωπικοὺς ὠφελεῖ—· βρύον τὸ ἐπὶ τῶν ἐνύδρων λί‐ θων καρύου βασιλικοῦ μέγεθος μετ’ οἰνομέλιτος πινόμενον πλῆθος κυʹ Ϙʹ ἐπὶ ἡμέρας γʹ. ἄλλο καὶ τοῦτο καλῶς ποιοῦν· ἀφρονίτρου 𐅻 βʹ βρέξας οἴνῳ Ἀμινναίῳ κυʹ βʹ καὶ πρὸ ἡμέ‐ | |
2.58.7 | ρας ἐξαιθριάσας δίδου νήστει ἐπὶ ἡμέρας βʹ ἢ γʹ. θερα‐ πεύει δὲ καὶ ἄρκου χολῆς κυάμου Ἑλληνικοῦ τὸ μέγεθος κατα‐ πινόμενον, μελίας καρποῦ 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ—συλλέγεται δὲ φθινοπώρου καὶ ἀποτίθεται—, δαφνίδων ἢ σμύρνης 𐅻 αʹ σὺν | |
5 | οἴνῳ, κρόκου 𐅻 αʹ μετὰ μέλιτος ἐκλειχομένη, ἑλξίνης ἀπόζεμα ἢ χυλὸς σὺν οἴνῳ, χελιδονίου χυλὸς ἢ ἀφέψημα σὺν οἴνῳ, λιβανωτίδος τῆς ῥωσμαρίνου Ῥωμαιστὶ καλουμένης ἀφέψημα μεθ’ ὕδατος. | |
2.59.1 | εἰς δὲ τοὺς ῥώθωνας ἐγχεόμενα ἐπὶ ἰκτερικῶν καθαίρει· κυκλαμίνου χυλὸς κατεχόμενος ἐν ἡλίῳ, ὥστε χολὴν ἄγειν, ἐλατήριον μετὰ γάλακτος ἐν βαλανείῳ ὄντος ἐν τῇ ἐμ‐ βατῇ τοῦ πάσχοντος ἐγχεόμενον, πρασίου χυλὸς ἐν μελικράτῳ | |
5 | ἐγχεόμενος ταῖς ῥισί, μελάνθιον κεκομμένον καὶ ὄξει βεβρεγ‐ μένον ἐκπιεσθέντος τοῦ χυλοῦ καὶ εἰς τὰς ῥῖνας ἐγχεομένου. λουέσθωσαν δὲ ὀξάλμης ἢ ὀριγάνου ἢ Ὀσίρεως ῥίζης ἀπόζεμα τῷ λουτρῷ μίσγοντες· ἀλειφέσθωσαν δὲ ἀμυγδαλίνῳ καὶ λαχά‐ | |
νων ἀπεχέσθωσαν. | 270 | |
2.60.1 | ἡπατικοὺς δὲ χνονίους ὠφελεῖ πινόμενα μεθ’ ὑδρο‐ μέλιτος· ἀγαρικοῦ ὀβολοὶ δύο καθ’ ἡμέραν, ἀδιάντου ἀφέψημα, ἀκόρου ἀπόζεμα, χαμαιπίτυος ὁμοίως· σφονδυλίου ῥίζα σὺν οἴνῳ πινομένη, ἐπιπακτίδος τῆς ἐλλεβορίνης καλουμένης ἀπό‐ | |
5 | ζεμα, ἄμωμον, κασσία, ἀμύγδαλα πικρὰ σὺν ἐλελισφάκῳ καὶ μελικράτῳ, ἀναγαλλίδος χυλός, ἀνθεμίδος ῥίζα καὶ ἄνθη πινό‐ μενα, ἄσαρον σὺν ὕδατι, Γεντιανῆς ῥίζης 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι, ἀρι‐ | |
2.60.2 | στολοχείας ῥίζης ὁμοίως· γλυκυρρίζης χυλοῦ 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι ἢ τῆς ῥίζης ἀφέψημα, δάφνης ῥίζης τοῦ φλοιοῦ 𐅻 αʹ μετὰ μελι‐ κράτου, ἐλάτη λεία σὺν φοίνιξιν ἀποζεσθεῖσα, ἑρπύλλου ἀπό‐ ζεμα, ἠρυγγίου 𐅻 αʹ μετὰ σταφυλίνου σπέρματος, ἰσοπύρου | |
5 | σπέρμα σὺν μελικράτῳ, κέστρου φύλλα μετὰ ὑδρομέλιτος, μαρά‐ θου σπέρμα, νάρδου στάχυος ἀπόζεμα ἢ μύρον νάρδινον κο‐ χλιαρίου πλῆθος λαμβανόμενον· ὀποπάναξ σὺν μελικράτῳ, λευκανθέμου φύλλων ἢ πίτυος φύλλων 𐅻 αʹ μεθ’ ὕδατος, ῥᾶ | |
2.60.3 | ὁμοίως· σελίνου ἀπόζεμα καὶ ὁ καρπός, σκάνδικος ἀφέψημα, πενταφύλλου ῥίζης χυλός, Τεύκριον καὶ ὁ χυλὸς αὐτοῦ ἐν μελι‐ κράτῳ, χρυσοκόμης ἀπόζεμα σὺν ὑδρομέλιτι, ἠριγέροντος ἀπό‐ ζεμα, πολίου ὁμοίως, πίσσης ξηρᾶς λείας 𐅻 αʹ καταπασθεῖσα | |
5 | ἐν ποτῷ, μελιλώτου καρποῦ λείου 𐅻 αʹ διὰ μελικράτου, κόστος ὁμοίως, τριφύλλου τῆς ὀξυφύλλου καλουμένης ἀφέψημα ὁμοίως | |
2.60.4 | πινόμενον· ἄγνου σπέρμα, Κενταυρείου χυλὸς τοῦ μικροῦ πινό‐ μενος καὶ ἔξωθεν ἐπιτεθείς, ἀρνογλώσσου ξηροῦ αἱ ῥίζαι καὶ | |
τὰ φύλλα, ἀσπαράγου μυακάνθου αἱ ῥίζαι καὶ τὰ φύλλα· στρόβιλοι, ἐρέβινθοι, ἐρυθροδάνου ἢ Εὐπατορίου ῥίζα, θέρμων | 271 | |
5 | πικρῶν ἀφέψημα μετὰ πηγάνου καὶ πεπέρεως πινόμενον καὶ ἔξωθεν ἐπιτιθέμενον, ἶρις, πιστακίου καρπός. | |
2.61.1 | καταπλασσόμενα δὲ ὠφελεῖ ἡπατικούς· χαμαίπιτυς μετὰ κωδυῶν ἑφθῶν ξηρῶν κεκομμένων, κρίθινον ἄλευρον μετὰ σύκων, ἀλθαίας ῥίζα ἐν οἴνῳ ἑψηθεῖσα, φοινικοβάλανοι ἑφθαὶ λεῖαι σὺν κηρωτῇ, ἀψίνθιον σὺν κυπρίνῃ κηρωτῇ καὶ Κελτικῇ | |
5 | νάρδῳ, Ἀμμωνιακὸν ἀναλημφθὲν ὄξει καὶ κηρωτῇ στυφούσῃ. ἐπὶ δὲ τῶν προσφάτων τῆλις σὺν λινοσπέρμῳ καὶ γύρει καὶ μελικράτῳ, μῆλα Κυδώνια μετὰ ἀλεύρου κριθίνου καὶ τήλεως ἡψημένα. | |
2.62.1 | σπληνικοὺς δὲ ὠφελεῖ πινόμενα· ἀγαρικοῦ | |
2.63.1 | τήκουσι δὲ συντόμως σπλῆνας· ἄσπληνος, ἣν καὶ ἡμιόνιον καλοῦσιν, ἡ πόα μετ’ ὄξους, λογχῖτις ὁμοίως μετ’ οἴνου· περικλυμένου καρποῦ 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου ἐπὶ ἡμέρας λʹ ποτιζομένη τήκει, χαμαίκισσος μετ’ οἴνου, πευκέδανον μετ’ | |
5 | ὀξυμέλιτος τήκει, 〈ἀκόνησ〉 Ναξίας τοῦ πρὸς αὐτὴν ἀκονηθέντος
σιδήρου τὸ ἀπότριμμα μετ’ ὄξους, ἁλκυονίου Μιλησίου | |
2.63.2 | σπλῆνα· Ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος 𐅻 αʹ μετ’ ὀξυκράτου—αἷμα δὲ ἄγει δι’ οὔρων—, ἀριστολοχείας 𐅻 αʹ μετ’ ὀξυκράτου, ἀσπλήνου τοῦ σκολοπενδρίου καλουμένου τὸ ἀπόζεμα μετ’ ὄξους ἐπὶ ἡμέρας λʹ· τήκει βαλάνου μυρεψικῆς 𐅻 αʹ μετ’ ὀξυκράτου | 272 |
5 | —ἔστιν 〈δὲ〉 κακοστόμαχος καὶ ἐμετική—, ξυλοβαλσάμου ἀπό‐ ζεμα μετ’ οἴνου, βουνίου τὰ φύλλα καὶ ἡ ῥίζα χυλισθεῖσα σὺν ὀξυμέλιτι, ἐρυθροδάνου καρπὸς καὶ ἡ ῥίζα σὺν οἴνῳ, ἴρεως 𐅻 αʹ σὺν ὀξυκράτῳ, σὰρξ ἐχίνου χερσαίου ἐσκελετευμένη μετ’ οἴνου, σμυρνίου σπέρμα μετ’ οἴνου, θέρμων ἀπόζεμα καθ’ | |
2.63.3 | ἑαυτό· καππάρεως ὁ ἐκ τῶν ἀπίων καρπὸς ἐπὶ ἡμέρας λʹ μετ’ οἴνου καὶ ἡ ῥίζα ὁμοίως—ἄγει δὲ ὁμοίως αἷμα καὶ διὰ κοιλίας καὶ οὔρων—, κέστρου 𐅻 αʹ μετ’ ὄξους, κηκὶς ὀμφακίνη σὺν ὀξυκράτῳ, ὀριγάνου ἀπόζεμα, κουραλλίου 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι, | |
5 | κράμβη ὠμὴ μετ’ ὄξους ἐσθιομένη, κροκοδιλείου ῥίζα πινομένη —αἷμα δὲ ἄγει διὰ ῥινῶν—, κυκλαμίνου τῆς κισσανθέμου καρποῦ λεανθέντος πεπείρου καὶ εἰς τροχίσκους ἀναλημφθέντος ξηροῦ 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου ἐπὶ ἡμέρας μʹ τήκει κούφως ἐξαιρουμένου | |
2.63.4 | καὶ κατὰ κοιλίαν ἐκδιδομένου· λεπίδος σιδήρου 𐅻 αʹ μετ’ ὄξους, λογχίτιδος σὺν ὄξει ἀποζεσθείσης τὸ ἀπόζεμα, μίλτου Λημνίας 𐅻 αʹ σὺν ὀξυκράτῳ, μυρίκης ἀπόζεμα ἢ τὸ σπέρμα σὺν οἴνῳ ποθέν, καὶ ποτηρίῳ 〈τῷ〉 ἀπὸ τοῦ μυρικίνου ξύλου ὠφελίμως | |
5 | χρήσαιτο ἄν τις ἐν αὐτῷ πίνων καὶ κανῷ τῷ ἐκ ῥάβδων μυρικίνων | |
2.63.5 | πεπλεγμένῳ εἰς τὴν τῶν ἄρτων ἐπίθεσιν· ποιεῖ καὶ νάρδος Κελτικὴ σὺν ἀψινθίῳ, νυμφαίας σπέρμα ἢ ῥίζα σὺν ὄξει τήκει· σέρεως καρποῦ 𐅻 αʹ σὺν ὄξει, πόλιον σὺν ὄξει, σαγαπηνοῦ 𐅻 αʹ σὺν ὀξυκράτῳ, στρουθίου 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι, πολεμωνίου | |
5 | ῥίζα σὺν οἴνῳ, πορφύρας πῶμα σὺν οἴνῳ, σελίνου σπέρμα πινόμενον, καὶ ἡ πόα 〈δὲ〉 ἑψηθεῖσα 〈ἐν〉 οἴνῳ σὺν ὀξυκράτῳ· ὕδωρ τὸ ἀπὸ τῶν χαλκείων, ὅπου τὸν πεπυρωμένον σίδηρον | |
2.63.6 | ἀποβάπτουσι· σκίλλης ὀπτῆς 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι, Τευκρίου ἐνηψημένου ἐν ὀξυκράτῳ τὸ ἀπόζεμα, ῥο〈ὸς χυλο〉ῦ 𐅻 δʹ· σκίλλαν 〈πηλῷ〉 περιπλάσας ὄπτησον καὶ καθάρας τρῖψον καὶ ἀναπλά‐ σας ἐξ αὐτῆς καταπότια δίδου ἓν τῆς ἡμέρας σὺν μελικράτῳ· | 273 |
5 | χαμαίδρυος ἀφέψημα σὺν μελικράτῳ, 〈καὶ〉 γίνεται δὲ ἐκ τῶν φύλλων αὐτῆς καταπότια καὶ δίδοται· τραγοριγάνου ἀπόζεμα μετὰ ἅλατος καὶ ὄξους, ἑρπύλλου ὁμοίως. | |
2.64.1 | καταπλασσόμενα δὲ παραλαμβάνεται ὠφελίμως ἐπὶ τῶν σπληνικῶν· ὕσσωπον μετὰ σύκων, τέφρα κληματίνη ἢ 〈ἡ ἐκ〉 γιγάρτων τέφρα σὺν ὄξει καὶ ῥοδίνῳ καὶ πηγάνῳ, χαμαι‐ κίσσου φύλλα καὶ κνίδης φύλλα μετὰ κηρωτῆς, βρυωνίας ῥίζα | |
5 | μετὰ σύκου καὶ ὄξους, Ἀμμωνιακὸν σὺν ὄξει καὶ κηρωτῇ | |
2.64.2 | στυφούσῃ· ἄσπληνος 〈ἡ〉 πόα μετ’ ὀρόβου καταπλασσομένη, ἀγάλοχον ἐν οἴνῳ ἢ ὕδατι, ἀψίνθιον ἑψηθὲν ἐν ὄξει σὺν ἀλεύρῳ αἰρίνῳ καὶ σύκῳ, γλήχων σὺν ἁλσὶν ἴσοις, ὀρίγανον ὁμοίως· θέρμινον ἄλευρον σὺν πίσσῃ καὶ ὄξει ἑψηθέν, ἰξὸς | |
5 | θερμὸς ἀσβέστῳ ἀναλημφθεὶς ἢ λίθῳ Ἀσσίῳ, ἰσάτεως ἀγρίας φύλλα, καππάρεως ῥίζα, πράσιον σὺν κηρωτῇ ἢ ὠμῇ λύσει, κάρδαμον σὺν σύκοις, κισσοῦ φύλλα ἁπαλὰ καὶ οἱ κόρυμβοι | |
2.64.3 | λεῖοι· λαπάθου ἀγρίου ῥίζα σὺν ὄξει, λινόσπερμον ἢ τῆλις φυραθέντα ἐν ὄξει μιγείσης καππάρεως ῥίζης ἢ μυροβαλάνου ἢ νίτρου, Κυδώνια μῆλα σὺν κηρωτῇ, μυρίκης φύλλα λεῖα σὺν ῥοδίνῳ ἢ κηρωτῇ, πόλιον σὺν ὄξει, στυπτηρία σὺν μέλιτι, | |
5 | κυκλάμινος μετ’ ὄξους ἑφθὴ καταχριομένη, κροκόμαγμα μετ’ ὄξους καταχριόμενον· σποδὸς ἡ ἀπὸ χαλκείου ἀναλημφθεῖσα | |
2.64.4 | σὺν ὄξει ἢ ῥοδίνῳ, ἄχρι γλοιωθῇ· τῆλις καὶ νᾶπυ καὶ εὔζωμον | |
καὶ κάρδαμον καὶ σμύρνα καὶ ἄσβεστος, ἴσα μετὰ ἰξοῦ· δεῖ δὲ θερμαίνειν τὸν ἰξὸν καὶ οὕτως τὰ λοιπὰ μειγνύναι· [καὶ] ἄνησ‐ σον 〈καὶ〉 νίτρου ἀφρὸς καὶ ἄσβεστος, ἴσα μέλιτι ἀναλημφθέντα· | 274 | |
5 | ἢ τῆλις καὶ νᾶπυ καὶ εὔζωμον καὶ κάρδαμον καὶ ἄσβεστος, ἴσα σὺν μέλιτι ἢ ὄξει ἢ κονίᾳ· ἄσβεστος καὶ σμύρνα ἴσα μετ’ ἐλαίου· θέρμαινε δὲ τὸ ἔλαιον καὶ οὕτως τὰ λοιπὰ μίσγε. | |
2.65.1 | πρὸς ὑδρωπικοὺς δὲ ὠφελεῖ μὲν ποτά· ἀγαρικοῦ τριώβολον μετ’ οἴνου, ἄγνου σπέρματος 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, ἀδιάν‐ του ἀφέψημα, ἀκτῆς ῥίζης ἀφέψημα ἢ τοῦ καρποῦ λείου 𐅻 αʹ σὺν οἴνου κυʹ βʹ, ἁλκυόνιον Μιλήσιον μεθ’ ὕδατος, ἀμπέλου | |
5 | ἀγρίας τῆς καλουμένης Ῥωμαιστὶ οὐιτίκλης τῆς ῥίζης τοῦ ἀφ‐ | |
2.65.2 | εψήματος κυʹ γʹ μετ’ οἴνου τεθαλασσωμένου κυʹ γʹ· ἀναγαλλίδος χυλὸς κυανῆς καθ’ ἑαυτόν, ἀνδροσάκους ἀφέψημα τῆς πόας, ἢ αὐτὴν κόψαντας διδόναι μετ’ οἴνου ἢ ὄξους ἢ ὕδατος—οὖρα δὲ ἄγει πολλά—, καὶ ὁ καρπὸς δὲ ποιεῖ ὁμοίως· ἀρνόγλωσσον | |
5 | μετὰ τὸ ξηροφαγῆσαι ὀλίγον ἐπεσθιόμενον καθ’ ἡμέραν, μετὰ δὲ τοῦτο ἡ λοιπὴ τροφὴ προσαγέσθω· χαμαιάκτης ῥίζης τοῦ | |
2.65.3 | φλοιοῦ 𐅻 αʹ, πέπλιον μετ’ οἴνου πινόμενον· ποιεῖ καὶ ἄρον μετ’ οἴνου, σχοίνου 𐅻 αʹ μετὰ ἴσου πεπέρεως, σῦκα ξηρὰ ἐσθιόμενα, σμυρνίου σπέρμα σὺν οἴνῳ, ὑπερικοῦ καρποῦ 𐅻 αʹ, | |
κέστρου φύλλων 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, ἐρέβινθοι ἑφθοὶ ἐσθιόμενοι, | 275 | |
5 | ὄξος σκίλλινον καταρροφούμενον, ὀρίγανος μετὰ σύκου βιβρω‐ | |
2.65.4 | σκομένη· πηγάνου ἀφέψημα σὺν ὄξει πινόμενον· σικύου ἀγρίου ῥίζα ἐν οἴνου ἐρρητινωμένου κοʹ βʹ· δεῖ δὲ λαμβάνειν ἐκ τού‐ του κυʹ γʹ ἢ δʹ παρ’ ἡμέρας γʹ ἢ δʹ, ἕως ἂν ἱκανῶς ὁ ὄγκος σταλῇ· μαλακῶς 〈δὲ〉 ὑδαρὲς ὑποχωρεῖ καὶ οὔτε στόμαχον | |
5 | λυμαίνεται καὶ τὰς δυνάμεις τηρεῖ· καρκίνοι ποτάμιοι ξηροὶ λεῖοι χωρὶς τῶν χηλῶν καὶ ποδῶν μετ’ ὀλίγου ὀπίου καὶ ὕδατος | |
2.65.5 | πινόμενοι· κουράλλιον μετὰ στυπτηρίας ἴσης καὶ χυλοῦ καλα‐ μίνθης, σίου ἀφέψημα σὺν οἴνῳ, σκίλλης ὀπτῆς 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι, μυττωτὸν ἐσθιόμενον καὶ σκόροδον ἑφθὸν ἀντὶ δριμυφαγίας, ἐχίνου χερσαίου σὰρξ σκελετευθεῖσα καὶ διδομένη | |
5 | μετ’ οἴνου, ὀπόφυλλον πινόμενον μετ’ οἴνου· οὖρον αἰγὸς μετὰ νάρδου στάχυος πινόμενον κυʹ βʹ πλῆθος καθ’ ἡμέραν νήστεσιν —δι’ οὔρων δὲ [καὶ] κενωθήσεται πλῆθος ἱκανόν—, οὖρον συάγρου | |
2.65.6 | ὁμοίως· σκίλλα χυλισθεῖσα μιγέντος ὀροβίνου ἀλεύρου, δίδου δὲ 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ πίνειν· πόλιον σὺν οἴνῳ ζεσθέν, σαμψούχου ἀπόζεμα, πήγανον σὺν σύκῳ ἐσθιόμενον. ἐπὶ δὲ τῶν κατὰ σάρκα σταφυλίνου ἀγρίου σπέρμα σὺν οἴνῳ, χαμαίδρυος ἀφ‐ | |
5 | έψημα, βράθυ ξηρὸν λεῖον σὺν οἴνῳ διουρεῖν ποιεῖ, τριφύλλου | |
2.65.7 | ῥίζης 𐅻 βʹ ἐν ὕδατι ἢ ἐν οἴνῳ· χαμαιλέοντος λευκοῦ ῥίζης 𐅻 βʹ μετὰ γλυκέος, καὶ τὸ ἀφέψημα δὲ τῆς ῥίζης λαμβανόμενον ἰσχναίνει· χρυσοκόμης 〈ῥίζησ〉 δεσμίδιον ὠμὸν λεῖον σὺν οἴνῳ, ψυλλίου σπέρματος 𐅻 αʹ μεθ’ ὕδατος κυʹ γʹ, τριβόλου ῥίζης | |
5 | 𐅻 αʹ μετ’ ἀκράτου κυʹ γʹ ἢ δʹ πινομένη, κνεώρου 𐅻 αʹ μετὰ | |
ἁλῶν 𐅻 αʹ καὶ μελικράτου, ἠρύγγης ῥίζα ξηρὰ μετ’ οἴνου, καὶ τὸ ἀφέψημα 〈δὲ〉 αὐτῆς πινόμενον οὖρα λύει· χαλκοῦ κεκαυ‐ | 276 | |
2.65.8 | μένου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου ἀλύπως ἄγει ὕδωρ· κρότωνας ὡρίμους τρίψας λʹ δίδου μεθ’ ὕδατος—εἰσὶ δὲ λίαν κακοστόμαχοι—· ὠφελεῖ καὶ αἷμα σκύλακος κυνὸς σὺν ὀξυκράτῳ πινόμενον· πίνεται δὲ ὠφελίμως ὑακίνθου σπέρματος 𐅻 αʹ ἐν τρισὶν ἡμικοτυλίοις | |
5 | οἴνου λευκοῦ· ἄγει δὲ δι’ οὔρων πολλάκις ξεʹ Ϙʹ· δεῖ δὲ τὸν οἶνον χλιαίνειν καὶ τὸ ἄνθος κόπτειν καὶ ὡς ἄλφιτα ἐπιπάσ‐ σειν καὶ οὕτως ποτίζειν· εἰώθασι 〈δέ〉 τινες τῷ ἄνθει δέρματα βάπτειν. | |
2.66.1 | καταπλασσόμενα δὲ ὑδρωπικοὺς ὠφελεῖ· βολβοὶ μετὰ μέλιτος—οὗτοι δὲ ἱκανῶς στέλλουσιν—, ἀψίνθιον ἢ ὕσσωπον μετὰ σύκου ἢ ὄξους καὶ αἰρίνου ἀλεύρου· βόλβιτα ξηρὰ θερμανθέντα σὺν ὀξυκράτῳ καὶ μέλιτι· προσέμπασσε δὲ | |
5 | θείου ἀπύρου 〈τὸ〉 τέταρτον μέρος· σπύραθοι αἴγειαι ἑψηθεῖσαι ἐν οὔρῳ παιδὸς ἀφθόρου· θέρμινον ἄλευρον καὶ κισσοῦ φύλλα ἑψηθέντα ἐν οἴνῳ λεῖα· ἢ σύκων διπλάσιον πρὸς κυπαρίσσου | |
2.66.2 | καὶ νίτρου 〈ἴσον〉· ἰξὸς θερμανθεὶς σὺν Ἀσσίῳ λίθῳ ἢ ἀσβέ‐ στῳ· ἐλλέβορος μέλας μετ’ οἴνου καὶ κριθίνου ἀλεύρου· φακὸς ὁ ἐπὶ τῶν τελμάτων ἐπὶ κεραμίδος θερμῆς ἀναξηρανθεὶς καὶ οἴνῳ φυραθεὶς λεῖος· [καὶ] κοχλίαι ιεʹ σὺν ταῖς σαρξὶν ὠμοὶ | |
5 | λεῖοι· οὐ πρότερον δὲ ἀφίστανται, ἐὰν μή πως ἐξικμασθῇ τὸ ὑγρόν· νίτρον μετὰ σύκου ἢ ἀψινθίου ἢ ὑσσώπου, στυπτηρία πᾶσα σὺν στέατι, μυρσίνης φύλλα σὺν κηρωτῇ μυρσινίνῃ, σῦκα ξηρὰ ἑφθὰ ἐν οἴνῳ μετὰ κριθίνου ἀλεύρου καὶ ἀψινθίου· σῦκον, | |
νίτρον, καστόριον, πράσιον λεῖα. | 277 | |
2.67.1 | διουρεῖν δὲ ποιεῖ καλαμίνθη μετ’ ὄξους καὶ πε‐ πέρεως κηρωτῇ ἀναλημφθεῖσα καὶ ἐπὶ τὸν ὀμφαλὸν ἐπιτεθεῖσα· ποιεῖ δὲ τὸ αὐτὸ καὶ πρὸς ἰκτερικοὺς καὶ νεφριτικούς· ἢ κώδιον καταχρισθὲν ἀμόργῃ καὶ ἐπιτεθέν. ὠφελεῖ δὲ καὶ ἡ δι’ ἁλῶν | |
5 | καὶ ἐλαίου τρῖψις πολλὴ μειγνυμένου ποτὲ ὀριγάνου κεκομμένου καὶ σεσησμένου. ἐνίοτε δὲ καὶ καταπλάσσονται τούτοις, τῷ τε ἁλὶ καὶ τῷ ὀριγάνῳ ἴσοις γλοιοποιηθεῖσιν 〈σὺν〉 ἐλαίῳ παλαιῷ· καὶ θερμὰ δὲ καταπλάσσειν δεῖ. ὠφελεῖ καὶ ἡ διὰ τῶν πεφυ‐ σημένων καὶ ἀληλειμμένων κύστεων πλῆξις καθ’ ἡμέραν ἐπι‐ | |
10 | τηδευομένη. | |
2.68.1 | τὰς δὲ πλατείας ἕλμινθας ἐκτινάσσει πινόμενα· καρδάμωμον σὺν ὕδατι, μόρων ῥιζῶν ὁ φλοιὸς ἑψηθεὶς ἐν ὕδατι, ὀνοχειλοῦς τοῦ Ἀλκιβιαδείου ἡ ῥίζα καὶ τὰ φύλλα πινό‐ μενα, πτέρεως 𐅻 δʹ σὺν σκαμμωνίας ὀβολοῖς δυσὶν καὶ ἁλσίν· | |
5 | προσκοροδοφαγείτω δὲ ὁ μέλλων πίνειν· πεπέρεως καὶ ἐλα‐ | |
φείου κέρατος κεκαυμένου, ἴσα σὺν ὀξυκράτῳ, καὶ αὐτὸ 〈δὲ〉 τὸ κέρας σὺν μέλιτι ἐκλειχόμενον· ῥοᾶς τῶν ῥιζῶν 〈τὸ〉 ἀφέψημα, σκόροδα ἐσθιόμενα συνεχῶς, ὕσσωπον μετὰ καρδάμου καὶ σὺν | 278 | |
2.68.2 | σκαμμωνίας ὀβολοῖς βʹ ποθέν· ἡλιοτρόπιον τὸ μικρὸν πινό‐ μενον, κάρυα βασιλικὰ πολλὰ βρωθέντα, κορίου σπέρμα ὀλίγον ποθὲν μετ’ ἐλαίου καὶ σιραίου—προσέχειν δὲ δεῖ τῷ πλή‐ θει—, χαμαιλέοντος λευκοῦ ὀξυβάφου πλῆθος μετὰ οἴνου | |
5 | 〈αὐστηροῦ〉 καὶ ὀριγάνου ἀφεψήματος, χαλκάνθου 𐅻 αʹ σὺν μέλιτι ἐκλειχομένη· πεπέρεως, [καὶ] καρδάμου ἀνὰ 𐅻 αʹ, νίτρου, σκαμμωνίας ἀνὰ 𐅻 αʹ δίδου προσκοροδοφαγηκότι ἐπὶ ἡμέρας γʹ· ἐπιπινέτω δὲ ἅλμης κυʹ βʹ. | |
2.69.1 | τὰς δὲ στρογγύλας ἕλμεις ἄγει ἔλαιον ποθέν, ἢ κίκινον μετὰ ὕδατος πινόμενον· θέρμοι πικροὶ ἐσθιόμενοι, καὶ τὸ ἐξ αὐτῶν ἄλευρον ὠμὸν μετὰ μέλιτος ἐκλειχόμενον, καὶ μετ’ ὄξους δὲ ποθὲν συντόμως ἐκτινάσσει 〈ἢ〉 ὡς ἄλφιτον ἐπιπα‐ | |
5 | σθέν· πίνεται δὲ 〈καὶ〉 τὸ ἀφέψημα αὐτῶν μετὰ πηγάνου καὶ πεπέρεως· νᾶπυ μετὰ θύμβρας ἢ ἡδυόσμου, καλαμίνθη σὺν ἁλσὶν καὶ μέλιτι ἑφθὴ καὶ ὠμὴ ἐσθιομένη· καὶ ἀσκαρίδας δὲ | |
2.69.2 | ἐκτινάσσει κράμβης ὠμῆς χυλὸς καταρροφούμενος σὺν ὕδατι ὀμβρίῳ, πήγανον 〈ἐν〉 ἐλαίῳ ζεσθὲν καὶ ποθέν, [ἢ] ἡδυόσμου χυλὸς ῥοφούμενος, ἀειζώου χυλός, ἁβροτόνου ἀπόζεμα, κύμινον ἀντὶ ἀλφίτου ἐπιπασσόμενον ὀξυκράτῳ, ἀνδράχνη ἐσθιομένη | |
5 | καὶ ὁ χυλὸς πινόμενος· σερίφου ἀπόζεμα, ὃ ἔνιοι ἀψίνθιον | |
θαλάσσιον καλοῦσι, σὺν ἁλσὶ καὶ ἐλαίῳ καὶ πυροῖς ἢ σύκοις ἢ μύξαις συγκαθηψημένον, ἢ ἀλεύρῳ ἢ ῥοφήματι [ἢ] ξηρὸν ἐπι‐ | 279 | |
2.69.3 | πασσόμενον· ἢ σίνηπι μετ’ ὀλίγου ἐλαίου πινόμενον, ἢ ἐλαφείου κέρατος ῥίνημα ἡδυόσμου ἀποζέματι ἐπιπασσόμενον ὡς ἄλφι‐ τον καὶ πινόμενον, ἢ Σαντονικὸν κοπὲν σὺν σταφίσιν ἢ φοίνιξιν ἢ μετὰ σύκων βρωθέν, 〈ἢ〉 μελίας φλοιὸς ὡς ἄλφιτον ποθέν. | |
5 | καταπλασσόμενα δὲ ὠφελεῖ κατὰ τοῦ ἐπιγαστρίου ἐπιτιθέμενα· θέρμινον ἄλευρον σὺν μελικράτῳ, ἢ μελάνθιον, ἢ αἴρινον ἄλευρον ὁμοίως, ἢ ἰσάτις. | |
2.70.1 | ἀσκαρίδας 〈δὲ〉 κτείνει ὀξύγγιον παλαιὸν εἰς τὸν δακτύλιον καθιέμενον ἀντὶ βαλάνου. | |
2.71.1 | τὰς δὲ τῆς μήτρας προπτώσεις στέλλει ἀκακίας χύλισμα, ἢ βάτου χυλὸς ἢ σχίνου, ἢ ῥοὸς τῆς ἐπὶ τὰ ὄψα ὁ χυλὸς διαχριόμενος, κνίδης κλάδος προσαπτόμενος, ἴου φύλλα καταπλαττόμενα, ἀπόπατος βοὸς νομάδος ἄρρενος ὑποθυμιώ‐ | |
5 | μενος· ἀριστολοχεία λεία ἐν πεσσῷ μετά τινος τῶν στυφόντων, καὶ τὸ ἀπόζεμα 〈δὲ〉 αὐτῆς εἰς ἐγκάθισμα καὶ ὑπατμισμόν, ἄσφαλτος ὑποθυμιωμένη, χαλβάνη καταπινομένη, κηκῖδος ἀφ‐ έψημα, μυρσίνης ἢ σχίνου ἢ σιδίων ἀφέψημα εἰς ἐγκάθισμα. | |
2.72.1 | τὰς δὲ φλεγμονὰς τῆς ὑστέρας καὶ μύσεις καὶ ἀλγή‐ ματα ἀφεψόμενα εἰς ἐγκαθίσματα ὠφελεῖ· ἄγνου σπέρμα, ἀλ‐ θαίας ῥίζα, Ἀρτεμισία, βακχάριδος ῥίζα, γλήχων, δάφνη, ἶρις, | |
κασσία, κάλαμος, σχοῖνος, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου ῥίζα, κόνυζα, | 280 | |
5 | κύπερος, λευκοίων ἄνθη ξηρά, 〈μάλιστα ἐπὶ τῶν χρονίων〉· μολόχη, μελίλωτον, κρίνων ἄνθη, λευκάνθεμον, πράσου κεφαλω‐ τοῦ κόμη, σῦκα ξηρὰ μετὰ τήλεως ἢ πτισάνης, τῆλις, λινό‐ σπερμον. ὑποθυμιώμενα δὲ ὠφελεῖ· ἄγνου σπέρμα, βδέλλιον, κασσία, κάλαμος, λάδανον, λιβανωτίδος σπέρμα καὶ ῥίζα· καὶ | |
10 | [τὰ] πρὸς τὰ καρκινώδη ποιεῖ ῥητίνη τερμινθίνη καὶ σμύρνα. | |
2.73.1 | προστίθεται δὲ πρὸς τὰς φλεγμονὰς καὶ τὰ ἀλγή‐ ματα· ἄγνου σπέρμα λεῖον, ἀλθαίας ῥίζα ἑφθὴ ἐν μελικράτῳ μαλαχθεῖσα σὺν στέατι χοιρείῳ νεαρῷ καὶ τερμινθίνῃ, ἀνθυλ‐ λίου ῥίζα λεία σὺν ῥοδίνῳ, ἀρνογλώσσου χυλὸς ἐν ἐρίῳ, σόγχου | |
5 | χυλὸς ὁμοίως, Ἀσκληπιάδος χυλὸς ἢ τὰ φύλλα προστιθέμενα, | |
2.73.2 | βούτυρον ὁμοίως· τήλεως ἀφηψημένης ὁ ἀποθλιβεὶς χυλὸς μιγεὶς στέατι χοιρείῳ ἢ βουτύρῳ προσφάτῳ, κρίνου ῥίζα ὀπτὴ σὺν ῥοδίνῳ καὶ τὰ ἄνθη σὺν κηρωτῇ καὶ μυελῷ καὶ στέατι, λινόσπερμον ἡψημένον σὺν κρόκῳ καὶ χοιρείῳ στέατι, ὕσσωπον | |
5 | σὺν βουτύρῳ καὶ μελιλώτῳ, οὔρου ἀνθρωπείου ὑποστάθμη σὺν κυπρίνῳ, περιστέριον σὺν στέατι χηνείῳ καὶ τερμινθίνῃ ὁμοίως, μυελὸς ἐλάφειος σὺν σουσίνῳ, στύραξ ἀνεθεὶς σὺν κυπρίνῳ. | |
2.74.1 | χρίσματα δὲ ἁρμόζει πρὸς τὰ αὐτά· ἴρινον, κύπρι‐ νον, ἀμαράκινον ἔλαιον, τὸ ἐκ τοῦ ἐλειοῦ λίπος, ὃν Ῥωμαιστὶ γλῆριν καλοῦσιν. | |
2.75.1 | ἐνιέμενα δὲ μαλάσσει καλῶς ἀλεύρου κριθίνου χυλὸς μετὰ ὕδατος ἑψηθείς, ἄλικος ἢ ὀρύζης ἢ τήλεως ἢ λινοσπέρμου | |
ἢ μολόχης χυλὸς ὁμοίως. | 281 | |
2.76.1 | πινόμενα δὲ τὰς χρονίους φλεγμονὰς καὶ τὰ ἀλγή‐ ματα τῆς ὑστέρας παύει· Αἰθιοπίδος ῥίζης ἀφέψημα, γλυκυσί‐ δης κόκκοι ιεʹ μεθ’ ὕδατος, πάνακος Ἀσκληπιαδείου φύλλα, ἀκόρου ῥίζα, Κενταυρείου τοῦ μεγάλου ῥίζα, ἄμωμον, ἀρκευ‐ | |
5 | θίδες, ἀριστολοχείας τῆς δακτυλίτιδος ῥίζα μετὰ σμυρνίου σπέρματος, βαλσάμου καρποῦ 𐅻 αʹ μετὰ μελικράτου, γερανίου ῥίζης 𐅻 αʹ ἐν μελικράτῳ, κέστρου φύλλων 𐅻 αʹ μετὰ ὑδρομέλιτος, τριφύλλου καρπὸς καὶ τὰ φύλλα ὁμοίως. | |
2.77.1 | πρὸς δὲ τὰς ἑλκώσεις τῆς μήτρας ἁρμόζει ἀμόργη ἑψητὴ περιχριομένη μετὰ κηρωτῆς σουσίνης, ἢ λύκιον ὁμοίως, ἢ χυλὸς ἀκακίας περιχριόμενος. | |
2.78.1 | ὀδαξησμοὺς δὲ μήτρας παύει καὶ κνησμοὺς κόλπων ἀνδράχνης ὁ χυλὸς ἐγκλυζόμενος, λινόσπερμον ἑφθὸν ἐν μελι‐ κράτῳ, τῆλις ὁμοίως, ἔλαιον σούσινον ἢ κύπρινον, τραγάκανθα σὺν ὕδατι. | |
2.79.1 | ἄγει δὲ ἔμμηνα καὶ λόχια ἐπιεικῶς πινόμενα ἀπυρέτοις μετ’ οἴνου, πυρέσσουσι σὺν μελικράτῳ ἢ ὕδατι· ξιφίου ῥίζα, οἰνάνθης πόας καρπὸς καὶ τὰ φύλλα καὶ ὁ καυλός, ὀρεοσελίνου ῥίζα καὶ ὁ καρπός, οὖρον λυγγός, σίνηπυ λεῖον | |
5 | καταπασθὲν ὡς ἄλφιτον, πάνακος φύλλα, Ἀσκληπιαδείου καρπὸς | |
2.79.2 | καὶ τὰ ἄνθη· περικλυμένου φύλλα, πετροσέλινον, πράσου χυλὸς καὶ τὸ πράσον ἐσθιόμενον, ἀμπελόπρασον, ῥάφανος ἐσθιομένη, ἄρου ῥίζα ἑφθὴ ὁμοίως, σελίνου ἀπόζεμα καὶ τὸ σπέρμα, | |
σκόρδιον σὺν οἴνῳ πινόμενον, μυττωτὸν τὸ ἐκ σκορόδων ἐσθιό‐ | 282 | |
5 | μενον, στάχυος φύλλα σὺν οἴνῳ πινόμενα, σταφυλίνου ἀγρίου σπέρμα, στοιχάδος ἀφέψημα ἐφ’ ἡμέρας γʹ πινόμενον νήστεσιν. | |
2.80.1 | μᾶλλον δὲ ἄγει πινόμενα ὁμοίως ἀγαρικόν, ἄγνου σπέρμα μετὰ γλήχωνος ἢ πεπέρεως, ἀδίαντον, νάρδος ἀγρία, ἀρι‐ στολοχείας ῥίζα σὺν σμυρνίῳ, λελίσφακος, σφονδυλίου ῥίζα καὶ σπέρμα, λιβανωτίδος ῥίζα, σεσέλεως ῥίζα καὶ ὁ καρπός, τραγορι‐ | |
5 | γάνου ἀφέψημα, ἱππομαράθου σπέρμα καὶ ῥίζα, κνίδης τῶν φύλ‐ λων ἀφέψημα μετὰ σμύρνης, δαμασωνίου ῥίζα, ἄμωμον, ἀνθεμί‐ | |
2.80.2 | δος ῥίζα καὶ τὰ φύλλα· σπύραθοι αἴγειαι μετά τινος τῶν ἀρω‐ ματικῶν, Ἀρτεμισία, ἄσφαλτος, ἀψίνθιον ὠμοτριβὲς σὺν Κελτικῇ νάρδῳ, βουνίου ῥίζα καὶ τῶν καυλῶν τὸ χύλισμα· βακχάριδ〈ος φύλλ〉ων καὶ τῆς ῥίζης τὸ ἀφέψημα ἐν ὕδατι, βράθυος φύλλα, | |
5 | γλήχωνος ἀπόζεμα, γλυκυσίδης ῥίζα, γλυκυρρίζης ἀπόζεμα ἢ χυλός, δάφνης Ἀλεξανδρίνης ῥίζα, δαφνοειδές, ἶρις, Ἑλενίου | |
2.80.3 | ἀφέψημα, ἑλιχρύσου ὁμοίως, ἑρπύλλου ὁμοίως· ὀποῦ συκῆς ὀλίγον μετ’ ᾠοῦ ῥοφητοῦ, ἐρέβινθος ἐσθιόμενος καὶ τὸ ἀφ‐ έψημα πινόμενον, ἠρύγγης ῥίζα, θύμον ἢ θύμβρα ἀποζεσθέντα, ἱπποσελίνου ῥίζα καὶ ὁ καρπός, ἱππομαράθου ὁμοίως, κασσία, | |
5 | καρδάμωμον, ὑπερικόν, 〈σιλφίου〉 καυλὸς καὶ ῥίζα. | |
2.81.1 | ἐπιτεταμένως δὲ ἄγει, ὥστε καὶ ἔμβρυα ἐκτινάσσειν πινόμενα σὺν οἴνῳ ἢ μελικράτῳ, ὥσπερ εἴρηται· πρασίου χυλὸς ἐπὶ ἡμέρας γʹ καὶ τὸ ἀπόζεμα, περικλυμένου καρπός, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα, πτέρεως ῥίζα, βρυωνίας ῥίζης 𐅻 βʹ μεθ’ | |
5 | ὕδατος—ταράσσει δὲ τὴν διάνοιαν—, Ἀμμωνιακοῦ 𐅻 αʹ, σαγα‐ πηνὸν ὁμοίως, ὀπὸς ἢ ὀπόφυλλον σὺν σμύρνῃ καὶ πεπέρει, | |
2.81.2 | ὀποπάναξ ὁμοίως· ἀναγύρου φύλλα καὶ τὰ τεθνηκότα ἄγει, ἀσφοδέλου ῥίζα, ἄρου σπέρμα, βολβοὶ σὺν ἁπαλοῖς φύλλοις | |
δάφνης, δικτάμνου 𐅻 αʹ, καὶ τὰ τεθνηκότα δὲ ἐκτινάσσει σὺν οἴνῳ· δρακοντίου ἀφέψημα τῶν ῥιζῶν· τούτου δὲ καὶ 〈ἡ〉 ὀσμὴ | 283 | |
5 | τῶν φύλλων κατὰ τὴν ἄνθησιν ἐπὶ τῶν ἀρτισυλλήπτων φθόριός ἐστιν· θηλυπτερίδος ῥίζα, θλάσπι, χαλβάνη, λευκοίου σπέρματος | |
2.81.3 | 𐅻 βʹ ἐν ὕδατι· σέσελι σὺν οἴνῳ καθ’ ἡμέραν πινόμενον, καρδα‐ μίνη σὺν οἴνῳ, πήγανον καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ὁμοίως, καστόριον μετὰ γλήχωνος ἀποζέματος, σχοῖνος· ἀναισθήτως δὲ ὀλισθάνει ἔμβρυα, ἐὰν ᾠὸν σὺν τῷ ὀστράκῳ θερμάνας καὶ καταχρίσας | |
5 | κεδρίαν, καὶ πάλιν θερμάνας καὶ καταχρίσας, καὶ τὸ αὐτὸ τρίτον ποιήσας δῷς ῥοφῆσαι, ἢ φελλὸν πεπισσωμένον παλαιὸν ἐκ κεραμίου καύσας 〈καὶ〉 λεῖον ἐπιπάσας ἐν οἴνῳ ὁμοίως δῷς | |
2.81.4 | πιεῖν. ποιεῖ δὲ καὶ καππάρεως ὁ ἐκ τῶν ἀπίων καρπὸς πλῆθος 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ ἢ τῆς ῥίζης ὁμοίως, Κενταυρείου 〈τοῦ〉 λεπτοῦ χυλός, κεδρίδες λεῖαι, κέστρου τῶν φύλλων 𐅻 αʹ, κιρκαίας ῥίζα ἀποβρεχθεῖσα ἐν γλυκεῖ, κινάμωμον ποθέν, κλινοποδίου | |
5 | ἀπόζεμα, κρήθμου καρπὸς καὶ ἡ ῥίζα ἑψηθέντα ἐν οἴνῳ, κισ‐ | |
2.81.5 | σανθέμου καρποῦ 𐅻 αʹ ἐν οἴνῳ· κυπαρίσσου πρίσματα, κύπερος, λαπάθου ἀγρίου ῥίζα, λογχῖτις πόα ἐν οἴνῳ ἑψηθεῖσα, καρδάμου σπέρμα, μανδραγόρου σπέρματος 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, μελανθίου 𐅻 αʹ, ὀξυμυρσίνης ῥίζα ἑψηθεῖσα ἐν οἴνῳ, σαμψούχου σπέρμα, | |
5 | κύπρου σπέρμα, σίνων, τόρδιλον, τραγορίγανον, χαμαίδρυος ἀφέψημα, χαμαίπιτυς σὺν μέλιτι, γῆς ἔντερα ξηρὰ πινόμενα· ποιεῖ καὶ σύκων τῶν φύλλων τὸ ἀφέψημα. | |
2.82.1 | προστιθέμενα δὲ ἔμμηνα ἄγει καὶ τὰ ἐκ τόκων καὶ ἔμβρυα· οἴσυπος ἐν ἐρίῳ οἰσυπηρῷ προστεθεὶς ἐπὶ ἡμέρας γʹ, ἄκινος καὶ τὸ σπέρμα αὐτῆς, μανδραγόρου ῥίζα ξυσθεῖσα ὡς κολλούριον καὶ προστεθεῖσα, ἐλλέβορος μέλας καὶ λευκός, κνίδης | |
5 | φύλλα μετὰ σμύρνης λεῖα, ἄμωμον, ἀμύγδαλα ἢ ἀμυγδάλινον 〈ἔλαιον〉 σὺν οἴνῳ, ἀνεμώνη λεία, ἀριστολοχεία μετὰ σμύρνης, | |
βδέλλιον, δαφνίδες λεῖαι, ἐλατήριον σὺν μέλιτι, ἐρυθροδάνου | 284 | |
2.82.2 | ῥίζα ὁμοίως· ἡμεροκαλλοῦς ῥίζα, ἡλιοτροπίου τοῦ σκορπιούρου φύλλα, θέρμινον ἄλευρον μετὰ σμύρνης καὶ μέλιτος, θρίδακος ἀγρίας ὀπός, ἱππομαράθου ῥίζα, κασσία σὺν μέλιτι, κάλαμος ἀρωματίτης ὁμοίως· καλαμίνθης φύλλα, χαλβάνη, Κενταυρείου | |
5 | τοῦ μεγάλου ῥίζης ὁ χυλὸς ἢ ἡ ῥίζα, κισσοῦ κόρυμβοι λεῖοι καὶ ὁ μόσχος μέλιτι χρισθεὶς ἄγει γενναίως ἔμβρυα, κινάμωμον σὺν σμύρνῃ, κόστος ὁμοίως, κρίνου ῥίζα ἑφθὴ σὺν ῥοδίνῳ. | |
2.83.1 | ἀταράχως δὲ τὰ ὑπομένοντα ἐπισπᾶται· κυκλαμίνου ῥίζα σὺν μέλιτι καὶ ὁ χυλός· φασὶ δέ τινες ὅτι, κἂν ὑπερβῇ τὴν ῥίζαν τῆς κυκλαμίνου γυνὴ ἔγκυος, ἐκτιτρώσκει. ὁμοίως καὶ τὴν καλουμένην πόαν ὄνοσμα ἱστοροῦσιν ὅτι γυνή, ἐὰν ὑπερβῇ | |
5 | ἔγκυος ἢ γεύσηται, ἐκτιτρώσκει· σάμψουχος, λινόζωστις σὺν μέλιτι, πήγανον σὺν σμύρνῃ καὶ ᾠῷ, κράμβης χυλὸς μετὰ αἰρίνου ἀλεύρου, κονύζης χυλός, ὀποπάναξ καὶ ἡ ῥίζα ὡς κολλούριον, | |
2.83.2 | σιδηρίτιδος τῆς Ἡρακλείας τὰ φύλλα, σκόρδιον, στύραξ. ἄγει δὲ καὶ μᾶλλον ἔμβρυα ἀγχούσης ῥίζα, Ἀρτεμισία ἀναλημφθεῖσα ὡς κολλούριον σὺν δαφνίσιν ἢ σμύρνῃ ἢ ἴριδι ἢ σύκῳ ἢ νίτρῳ, καὶ ὁ ἁπαλὸς δὲ βλαστὸς αὐτῆς προστεθείς· βρυωνίας τῆς | |
5 | ῥίζης ὁ χυλὸς προστεθεὶς ἐν ἐρίῳ, Γεντιανῆς ῥίζα ξυσθεῖσα ὡς κολλούριον, δικτάμνου 𐅻 αʹ μετὰ μέλιτος, δρακοντίου ῥίζα σὺν ὀξυκράτῳ, ἶρις, σμύρνα σὺν ἀψινθίου ἢ θέρμων ἀποβρέγματι | |
2.83.3 | ἢ πηγάνου χυλῷ· κνέωρον ἀναλημφθὲν σύκῳ, νίτρον ὁμοίως, Κενταυρείου 〈τοῦ〉 λεπτοῦ χυλός, κεδρία, κολοκυνθίδος ἐντεριώνη σὺν μέλιτι, κισσανθέμου χυλὸς σὺν οἴνῳ, λιβανωτὸς καὶ ὀπὸς μανδραγόρου καὶ ἴρινον 〈μύρον〉 μιγέντα ἐν πεσσῷ, ὀποπάναξ | |
5 | προστεθείς, πόλιον σὺν οἴνῳ, πράσιον ὁμοίως, σκαμμωνίας | |
ὀπὸς ἐν ἐρίῳ προστεθείς, στρουθίου ῥίζα σὺν μέλιτι, στυπτηρία | 285 | |
2.83.4 | ὑγρά· ὑπερικοῦ σπέρμα λεῖον σὺν μέλιτι, χονδρίλης μαστίχη μετὰ σμύρνης, φλόμου χυλὸς μετὰ σμύρνης ἐν ἐρίῳ προστεθείς, οὖρον ἀνδρὸς πεσσῷ ἀναλαμβανόμενον καὶ προστιθέμενον, με‐ λάνθιον καὶ σμύρνα λεῖα μέλιτι ἀναλημφθέντα κυάμου Ἑλ‐ | |
5 | ληνικοῦ μέγεθος καὶ προστεθέντα. | |
2.84.1 | ὑποθυμιώμενα δὲ ἄγει ἔμμηνα καὶ λόχια καὶ ἔμβρυα· ἄμι μετὰ ῥητίνης τερμινθίνης, βδέλλιον βραχύ, δίκταμνον, καρδάμωμον, χαλβάνη, πίτυος φλοιὸς καὶ πεύκης, πορφύρας θαλασσίας πώματα, σκόροδον, σιλούρου κεφαλὴ καὶ σάρξ. | |
2.85.1 | ἐγκαθίσματα δὲ ταῦτα ἄγει ἡψημένα μετὰ ὕδατος· ἀγήρατον, ἀκτῆς φύλλα, Ἀρτεμισία, δίκταμνον, δάφνη, κόνυζα, κόστος, μῆον, λευκόιον, μελισσόφυλλον, πράσου κεφαλωτοῦ κόμη καὶ σέλινα. | |
2.86.1 | καταπλάσσεται δὲ πρὸς λόχια καὶ ἔμμηνα κινεῖ Ἀρτεμισία πολλὴ κατὰ τῶν ὑποχονδρίων. ἐπιτεταμένως δὲ ἄγει ὥστε καὶ ἔμβρυα ἐκτινάσσειν· αἴρινον ἄλευρον πράσου χυλῷ φυραθέν, κυκλαμίνου χυλὸς σὺν ἐλατηρίῳ ἢ αἰρίνῳ ἀλεύρῳ, | |
5 | μυελὸς ἐλάφειος καὶ χαλβάνη καὶ Ἀμμωνιακὸν καὶ ἔλαιον, ἴσα. | |
2.87.1 | ἵστησιν δὲ ῥοῦν πινόμενα μετ’ οἴνου· γλυκυσίδης κόκκοι πυρροὶ ιʹ ἢ ιβʹ σὺν οἴνῳ, ὑποκιστίδος χυλός, πευκεδάνου ὀπός, συμφύτου πετραίου φύλλα καὶ ὁ καρπός, στατικὴ πόα καὶ λαχανευομένη ὡς προσόψημα, βάτου ἀφέψημα καὶ χύλισμα | |
5 | βαλαυστίου 〈ἢ〉 ἀκακίας, σχοίνου τῆς ῥίζης ἀφέψημα καὶ | |
χύλισμα, γῆ Σαμία μετὰ βαλαυστίου, ἐλάτης μυρεψικῆς ἀπό‐ ζεμα, ἐλάφου κέρας κεκαυμένον μετ’ ὀξυκράτου, Ἰδαίας ῥίζα ἢ τὰ φύλλα, κλυμένου χύλισμα, λευκογραφίς, λίθος αἱματίτης σὺν χυλῷ ῥοᾶς, Λυσιμάχειος πόα καὶ ὁ χυλὸς αὐτῆς, λωτοῦ τοῦ | 286 | |
2.87.2 | δένδρου πρισμάτων ἀπόζεμα ἐκλειχόμενον· λίθου ὀστρακίτου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, μήκωνος μελαίνης σπέρμα σὺν οἴνῳ ἢ σὺν μέλιτι [καὶ ὁ καρπὸς αὐτῆς], μυρίκης φλοιὸς λεῖος καὶ ὁ καρπὸς αὐτῆς, ὀξυακάνθου ὁ καρπὸς τῶν ἐν αὐτῷ ἐριωδῶν ἐπιμελῶς | |
5 | ἀποκαθαρθέντων καὶ ῥιφέντων—τραχύνει γὰρ τὴν ἀρτηρίαν—, πολυγόνου χυλὸς ἢ ἀρνογλώσσου ὁμοίως, πρίνου τοῦ φλοιοῦ ἀπόζεμα, πυτία λαγωοῦ, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς χυλός, ῥόδων ἄνθος σὺν ὀξυκράτῳ, στεμφύλων ἀφέψημα. | |
2.88.1 | προστιθέμενα δὲ σὺν ὕδατι ῥοῦν ἵστησιν· ὑποκι‐ στίδος χύλισμα, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς ὁμοίως, βαλαύστιον λεῖον, θαλλία καὶ ὁ χυλὸς αὐτῆς, ἀκακίας χύλισμα, ἀείζωον, ἀπόπατος αἰγὸς σὺν λιβανωτῷ—δεῖ δὲ ἐνειλεῖν ἐρίῳ καὶ προστιθέναι—, | |
2.88.2 | τέφρα κληματίνη ὑλιστὴ προστεθεῖσα, Ἀχίλλειος πόα, βάλανοι δρύιναι λεῖαι, ἰὸς σιδήρου, λιβανωτὸς καὶ ὁ φλοιὸς αὐτοῦ, λευκογραφίς, Λυσιμάχειος πόα, λύκιον σὺν γάλακτι, μανδραγόρου σπέρμα λεῖον μετὰ θείου ἀπύρου, μελίλωτον, πολύγονον καὶ ὁ | |
5 | χυλὸς αὐτοῦ, κηκῖδος τὸ ἐντὸς μετὰ λιβάνου καὶ ὕδατος, καρύου βασιλικοῦ τὸ ἐντὸς καὲν καὶ μιγὲν στύμματι. | |
2.89.1 | ἐγκαθίσματα δὲ ῥοῦν ἵστησιν—δεῖ δὲ χλιαροῖς ἐγκαθέζειν—ἀγριελαίας ἀπόζεμα, σχίνου, βάτου, ἀγαλόχου, δρυὸς φύλλων καὶ φλοιοῦ καὶ βαλάνου καὶ πρίνου, μυρσίνης, στεμφύλων, ῥοὸς βυρσοδεψικῆς, σιδίων. ἐπιτίθεται δὲ κατὰ | |
5 | τοῦ ἐπιγαστρίου εἰς τὸ ἐπισχεῖν ῥοῦν κρίθινον 〈ἄλευρον〉 σὺν κηκῖδι λείᾳ 〈ἢ〉 σιδίοις ἢ βαλαυστίῳ ἢ βάτῳ ἢ τρυγὶ ὄξους ἢ πρίνου 〈φλοιῷ〉 ἢ βαλάνων ἢ μυρσίνης φύλλοις ἢ σχοίνου ἢ Θηβαικοῖς 〈φοίνιξιν〉. | 287 |
2.90.1 | πρὸς δὲ τοὺς ἐκ τῆς ὑστέρας συμβαίνοντας πνι‐ γμοὺς ἁρμόζει πινόμενα· ἀγαρικοῦ 𐅻 αʹ ἐν οἴνῳ, μανδραγόρου ῥίζης ὀβολοὶ δύο σὺν οἴνῳ, νάρδου ἀγρίας ῥίζα σὺν οἴνῳ, ὀρεοσελίνου καρπός, ἀρνογλώσσου καρπὸς καὶ ὁ χυλὸς σὺν οἴνῳ, | |
5 | γλυκυσίδης μέλανες κόκκοι ιεʹ μετὰ μελικράτου, ὄνυξ 〈ὁ〉 ἐκ κογχυλίου πινόμενος, ὄξος σκίλλινον καταρροφούμενον. | |
2.91.1 | ὀσφραινόμενα δὲ διεγείρει τὰς ὑστερικῶς πνιγομένας ἄσφαλτος, καστόριον, χαλβάνη, σίνηπυ σὺν ὄξει σκιλλιτικῷ, πίσσα ὑγρά, κεδρία, ἐλλύχνια φλεγόμενα καὶ ἀποσβεννύμενα, πευκεδάνου φύλλα καὶ ὀπός, τρίχες καεῖσαι, σφονδύλιον, πήγα‐ | |
5 | νον, σίλφιον, κρόμυον, σκόροδον, κνίδη προσαγομένη σκέλεσιν καὶ μετώπῳ. | |
2.92.1 | ὑποθυμιᾶται δὲ πρὸς τὰ αὐτὰ γαγάτης λίθος, ὄνυξ ὁ ἀπὸ τῶν πορφυρῶν, πευκέδανον, σαγαπηνοῦ ὀπός, σφονδύλιον, ἄσφαλτος, καστόριον, χαλβάνη, λειχὴν ἵππου, φώκης πυτία, σίλφιον, κέρας ἐλάφου. | |
2.93.1 | προστίθεται δὲ κατὰ τοῦ δακτυλίου πήγανον σὺν | |
μέλιτι ἐν ἐρίῳ ἀναλημφθέν, κνίδης σπέρμα μετὰ στακτῆς. | 288 | |
2.94.1 | πρὸς δὲ τὰς συλλήμψεις ἐνεργεῖ ποτά· κραταιόγο‐ νον καὶ ὁ καρπὸς αὐτοῦ ὑπό τε τοῦ ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικὸς πινόμενον ἐπὶ ἡμέρας μʹ, ἢ σταφυλίνου καρπός, καὶ ἡ ῥίζα 〈δὲ〉 ἐσθιομένη, φύλλου καρπὸς καὶ ἡ ῥίζα, ἱέρακος κόπρος | |
5 | ἐν γλυκεῖ πινομένη ὑπὸ τῆς γυναικὸς πρὸ τῆς συνόδου. | |
2.95.1 | προστιθέμενα δὲ ὠφελεῖ πρὸς σύλλημψιν· ἄμι μετὰ μυελοῦ πρὸ τῆς συνόδου, λαγωοῦ πυτία σὺν βουτύρῳ, λινοζώ‐ στεως σπέρμα ἢ χυλὸς ἀντὶ πεσσοῦ. | |
2.96.1 | ἱστορεῖται δὲ ἀρρενοτοκεῖν ποιεῖν μεθ’ ὕδατος κυάθων γʹ πρὸ τῆς συνόδου καὶ πρὸ τοῦ δείπνου ἐπὶ ἡμέρας μʹ ὄρχεως τῆς βοτάνης τῆς μείζονος 〈ῥίζησ〉 τὸ ἀπόζεμα πινό‐ μενον, ἢ αὐτὴ ἐσθιομένη ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν—ἡ δὲ ἐλάττων θη‐ | |
5 | λυγονίαν ποιεῖ ὑπὸ τῶν γυναικῶν ἐσθιομένη—, ὄρχεις ἀλε‐ κτρυόνος λευκοῦ μετὰ τὴν σύλλημψιν πρὶν ἑτέρου τινος γεύσα‐ | |
2.96.2 | σθαι καταποθέντες. προστεθὲν δὲ λέγεται ἀρρενοτόκιον ποιεῖν λινοζώστεως τῆς ἄρρενος τὸ σπέρμα μετὰ τὴν σύλλημψιν εὐθέως, θηλυτοκεῖν δὲ τῆς θηλείας ὁμοίως. φυλάσσειν δὲ ἱστορεῖται τὸ συλλημφθὲν πηγνύμενον προστεθεὶς λίθος ὁ ἐν | |
5 | τῇ Σαμίᾳ γῇ εὑρισκόμενος λεῖος. | 289 |
2.97.1 | τελεσφορεῖν δὲ καὶ μὴ ἀποβάλλειν τὸ ἔμβρυον τὰς εὐολίσθους γυναῖκας ποιοῦσι [φορούμενον] σπέρματος μελαν‐ σπέρμου κόκκοι μαʹ ἐν ὀθονίῳ δεθέντες καὶ φορούμενοι ὑπὸ τὸν σκόλλυν τῶν τριχῶν. τυποῦν δὲ εἰς ἄρρεν ἱστορεῖται μετὰ τὴν | |
5 | συνουσίαν εὐθέως προστεθεῖσα ἀριστολοχείας 〈μακρᾶσ〉 ῥίζα ἐν βοείᾳ σαρκί. | |
2.98.1 | πρὸς δὲ τὰς δυστοκούσας περιάπτεσθαί φασιν ὠφελίμως ἀναγύρου φύλλα· δεῖ δὲ μετὰ τὸ τεκεῖν εὐθέως ἀφαιρεῖν τὸ περίαπτον· ἢ λίθον ἴασπιν τῷ μηρῷ περιάπτειν, ἢ κυκλαμίνου ῥίζαν ξηρὰν ὁμοίως, ἢ Κυδωνίου χυλίσματος | |
5 | 𐅻 αʹ σὺν ὑδρομέλιτος κυʹ αʹ 〈ποθεῖσαν, ἢ〉 ἀδίαντον λεῖον μετ’ οἴνου καὶ ἐλαίου· ὠφελεῖ καὶ πταρμικοῦ προσαγωγὴ τοῖς ῥώθωσιν. | |
2.99.1 | περίαπτα δὲ πρὸς τὸ μὴ συλλαμβάνειν ὡς συνεργή‐ σοντα ἱστόρηται· γυναικὸς αἷμα ἐκ τῶν καταμηνίων ξηρὸν ἐν‐ δεθὲν ἡμιονείῳ ἢ ἐλαφείῳ δέρματι καὶ περιαφθέν, ἢ ὑπερ‐ βαινέτω ἀποτεθὲν εἰς γῆν πρὸ τοῦ συγγενέσθαι· ἄσπληνος | |
5 | βοτάνη καθ’ ἑαυτὴν καὶ σὺν ἡμιόνου ὁπλῇ περιαπτομένη—δεῖ δὲ ὀρύσσειν αὐτὴν ἀσελήνου νυκτός—, μυρίκης ξύλον καὲν καὶ σβεσθὲν 〈ἐν〉 ἰδίοις καταμηνίοις περιαπτόμενον βραχίονι. | |
2.100.1 | πίνεται δὲ πρὸς ἀσυλλημψίαν ἡμιόνειος πόα, μιγέντος αὐτῇ ἐξ ἡμιόνου ὁπλῆς τοῦ ἐντός, πτέρεως ῥίζα μετὰ γλυκέος πινομένη, θηλυπτερίδος ὁμοίως· ἐπιμηδίου ῥίζα πινο‐ μένη ἐν οἴνῳ, ἰὸς σιδήρου, ἰτέας ἄνθη καὶ τὰ φύλλα, κράμβης | 290 |
5 | ἄνθη πινόμενα μετ’ οἴνου μετὰ τὴν σύλλημψιν, λαγωοῦ πυτία μετὰ τὴν ἄφεδρον ποθεῖσα ἐπὶ ἡμέρας γʹ, λεύκης φλοιὸς μετὰ | |
2.100.2 | τὴν κάθαρσιν σὺν ὀξυκράτῳ νήστεσιν· λίθου ὀστρακίτου 𐅻 βʹ ἐπὶ ἡμέρας δʹ πινέτωσαν. προστίθεται δὲ πρὸς τὸ μὴ συλλαμ‐ βάνειν πρὸ τῆς συνόδου ἡδύοσμον λεῖον, καὶ τὸ αἰδοῖον δὲ τοῦ ἀνδρὸς τῷ χυλῷ περιχρίεται· κράμβης ἄνθος λεῖον ἐν πεσσῷ | |
5 | μετὰ τὴν σύλλημψιν οὐκ ἐᾷ πήγνυσθαι 〈τὸ σπέρμα· ἢ〉 νεβροῦ πυτία ἐπὶ ἡμέρας γʹ προστεθεῖσα μετὰ τὴν κάθαρσιν, πελε‐ κίνου σπέρμα πρὸ 〈τῆσ〉 συνουσίας, στυπτηρία ὑγρὰ ὁμοίως· ἢ τήλεως ἀφεψήματι πρὸ τῆς συνουσίας προσκλυζέσθωσαν. | |
2.101.1 | συνουσίαν δὲ παρορμᾷ καὶ ἐντάσεις ἐργάζεται ὁρμίνου σπέρμα, ξιφίου ῥίζα ἡ ἁδρὰ καὶ ἀνωτέρω παρορμᾷ σὺν οἴνῳ ποθεῖσα, ἡ δὲ ἰσχνοτέρα τοὐναντίον ἐκλύει τὴν ὁρμήν· ὄρχεως 〈τῆσ〉 βοτάνης ὁ μείζων βολβὸς μετὰ γάλακτος πο‐ | |
5 | θεὶς ἐντείνει, ὁ δὲ μικρὸς δι’ ὕδατος ποθεὶς ἐκλύει· κνίδης σπέρμα ἀγρίας πινόμενον μετ’ οἴνου, ἄνησσον σὺν οἴνῳ, ἄρου | |
2.101.2 | ῥίζα ἑφθὴ ἐσθιομένη, ἡδύοσμον ὁμοίως· κάρδαμον καὶ τὸ σπέρμα πινόμενον, κορίου σπέρμα ὀλίγον μετὰ ὕδατος—πλεῖον δὲ ποθὲν κάρον ποιεῖ—, κόστος σὺν οἴνῳ ἢ οἰνομέλιτι, κρόκος ὁμοίως, λινόσπερμον μετὰ οἰνομέλιτος καὶ πεπέρεως ἀντὶ | |
5 | κοπτῆς λαμβανόμενον, μαράθου δάκρυον, πράσου καρπὸς ἐσθιό‐ μενος καὶ χυλὸς πινόμενος, σατυρίου Ἐρυθραικοῦ τὸ σπέρμα— ἔστι δὲ ὅμοιον τῷ ἐν τοῖς ἀπίοις 〈ἢ〉 μήλοις, στιλβότερον δὲ καὶ γλίσχρον διαμασηθέν—, σκίγκος ποθεὶς Ἰνδικός—ἀπο‐ παύει δὲ τὰς ἐντάσεις φακοῦ ἀφέψημα ἐπιποθέν—, σταφυ‐ | 291 |
10 | λίνου ἀγρίου σπέρμα, τερεβίνθου καρπὸς ἐσθιόμενος. | |
2.102.1 | ἀμβλύνει δὲ τὰς πρὸς συνουσίαν ὁρμὰς ἀνδράχνη ἐσθιομένη, [καὶ] πήγανον ἄγριον καὶ ἥμερον ἐσθιόμενον, θρί‐ δακος ἀγρίας σπέρμα καὶ ἡμέρου πινόμενον, δρακοντίου ῥίζα ἐν οἴνῳ ποθεῖσα ξηρὰ καὶ 〈τὰσ〉 ἐντάσεις παύει, στρόβιλοι μετὰ | |
5 | σικύου σπέρματος καὶ ἀνδράχνης χυλοῦ, σῦκα ἐσθιόμενα. | |
2.103.1 | πρὸς δὲ τοὺς γόνον προιεμένους ἀπροαιρέτως ὠφελίμως δίδονται ἴριδος 𐅻 βʹ μετ’ οἴνου. καταπλασθὲν δὲ πραύνει κώνειον κατὰ τοῦ καυλοῦ καὶ τῶν διδύμων καὶ ἐφηβαίου ἐπι‐ τιθέμενον, νυμφαίας ῥίζα μετὰ ἀλφίτου διδομένη ἐσθίεσθαι | |
5 | ὡς μᾶζα ὀξυβάφου πλῆθος ἢ πινομένη καθ’ ἑαυτήν, ἀνήθου σπέρμα πινόμενον· ἐκλύουσι δὲ γονὴν κισσοῦ κόρυμβοι μέλανες πινόμενοι. | |
2.104.1 | πρὸς δὲ τοὺς ὀνειρώττοντας συνεχῶς ἁρμόζει πρὸς ἐπίσχεσιν ταῦτα καταπλαττόμενα· κωνείου σπέρμα κατὰ τῶν διδύμων καταπλαττόμενον· ἐὰν γὰρ κατὰ τοῦ αἰδοίου τις καταπλάσῃ, παραλυθήσεται· νυμφαίας ῥίζῃ κατάπλασσε καὶ | |
5 | τὰ αἰδοῖα, κορίου χυλῷ καὶ στρύχνου κατάχριε 〈τοὺσ〉 διδύμους | |
καὶ νίτρῳ καὶ ῥάμνου χυλῷ 〈καὶ〉 ἀνδράχνης πιέσματι· καὶ αὐτὴ δὲ καταπλάσσεται καθ’ ἑαυτὴν καὶ 〈μετὰ〉 ἀλφίτου, ἢ ἄγνου φύλλα σὺν ἀλφίτῳ, ἢ κύμινον λεῖον μετὰ Κιμωλίας φυραθέν. | 292 | |
2.105.1 | ποθέντα δὲ ὠφελεῖ τοὺς ὀνειρώττοντας νυμφαίας ῥίζης ἀπόζεμα πρὸ τοῦ σιτίου λαμβανόμενον, 〈καὶ〉 τῇ τροφῇ δὲ μειγνυμένη ἡ ῥίζα ξηρὰ καὶ τὸ σπέρμα ὁμοίως, καλαμίνθης ἀπόζεμα πινόμενον· ἰᾶται ὀνειρωγμοὺς θρίδακος σπέρμα καὶ | |
5 | ἀνδράχνης σὺν ὕδατι πινόμενα. | |
2.106.1 | τοὺς δὲ ἐνουροῦντας ἰᾶσθαι δεῖ ἐπιπλήξει καὶ [ἐν] τῷ δι’ ἡμέρας ἐθισμῷ τῆς οὐρήσεως καὶ μεταξὺ κατέχειν, κύστιν τε αἰγείαν ἢ προβατείαν κεκαυμένην ποτίζειν σὺν ὀξυ‐ κράτῳ, ἢ ὠπτημένην σὺν τῷ οὔρῳ ἐπὶ θερμοσποδιᾷ διδόναι | |
5 | φαγεῖν, ἑσπέρας τε διψᾶν ἀναγκάζειν· ποιεῖ δὲ καὶ λαγωοῦ ἐγκέφαλος ὅσον ἐρέβινθος μετὰ χηνείου στέατος ἴσου καὶ κόμμεως τοῦ αὐτοῦ καταπινόμενος ἢ συμφυραθεὶς ἀλφίτῳ καὶ ἐσθιόμε‐ νος· καπρείας ὁπλῆς λείας κοχλιάριον μετὰ μελικράτου ἢ καστο‐ ρίου ἢ ἄγνου, πηγάνου τὸ αὐτό. | |
2.107.1 | νεφριτικοὺς δὲ ὠφελεῖ πινόμενα· ἀγαρικοῦ 𐅻 αʹ
μετ’ οἴνου κυʹ αʹ, ἀγχούσης ῥίζης 𐅻 αʹ ὁμοίως, ἁλκυονίου | |
5 | πολυγόνου χυλὸς σὺν οἴνῳ, σταφίδες ἐσθιόμεναι χωρὶς τῶν γι‐ γάρτων, βουνίου φύλλων καὶ τῆς ῥίζης ὁ χυλὸς ἐπὶ ἡμέρας ιβʹ | |
2.107.2 | πινόμενος μετὰ γλυκέος· ἢ γάλα ἢ γλυκυσίδης ἀφέψημα, γλυ‐ | |
κυρρίζης χυλός, ἐλάτης μυρεψικῆς τὸ ἀφέψημα, σὰρξ ἐχίνου χερσαίου ἐσκελετευμένη σὺν οἴνῳ, σμυρνίου σπέρμα σὺν γλυ‐ κεῖ, κασσία σὺν οἴνῳ, καρδαμώμου 𐅻 αʹ σὺν γλυκεῖ, κάλαμος | 293 | |
5 | ἀρωματίτης ὁμοίως, κινάμωμον ὁμοίως· κέστρου φύλλων 𐅻 αʹ σὺν γλυκεῖ, ἀρκεύθου ἀφέψημα ὁμοίως, μήου ἀπόβρεγμα ὁμοίως, | |
2.107.3 | μίλτου Λημνίας 𐅻 δʹ ὁμοίως· οὖρον ὄνου ποθὲν ἱστορεῖται ἰᾶσθαι· σάκχαρον σὺν ὕδατι, σκάνδικος ἀφέψημα, σταφυλίνου ἀγρίου σπέρμα, στρόβιλοι ἐσθιόμενοι, συμφύτου πετραίου ἀπό‐ ζεμα ἐν μελικράτῳ, σῦκα ξηρὰ ἐσθιόμενα, χαμαιπίτυος ἀπόζεμα | |
5 | ἐν μελικράτῳ. κἂν ἕλκος δέ τις ἔχῃ ἐν τῷ καυλῷ καὶ ἐπιδάκνηται, ἐνεργῶς βοηθεῖ τραγακάνθης 𐅻 βʹ βεβρεγμένης ἐν ὕδατι νήστεσιν ἐκλεικτόν. | |
2.108.1 | ἐὰν δὲ καὶ αἷμα οὐρῇ, 〈στυπτηρίασ〉 σχιστῆς
𐅻 αʹ, τραγακάνθης 𐅻 βʹ κόψας ἀναλάμβανε τροχίσκους ἀνὰ
| |
2.109.1 | ἀλγήματα δὲ κύστεως ἰᾶται λινόσπερμον ὠμόν, σήσαμον, ὅρμινον, ἑκάστου κυʹ αʹ κατ’ ἰδίαν σὺν γλυκεῖ πινό‐ μενος· ὀξυσχοίνου σπέρμα ἢ βολβῶν πυρρῶν σπέρμα ὁμοίως, λωτοῦ σπέρμα ὁμοίως ἐν οἴνῳ, μήκωνος μελαίνης ἢ λευκῆς | |
5 | σπέρματος 𐅻 αʹ πινομένη μεθ’ ὑδρομέλιτος, κυπαρίσσου φύλ‐ λων 𐅻 αʹ σὺν ὕδατι θερμῷ πινομένη ἢ μελικράτῳ, Κυδωνίων ἄνθους ἢ ἑλίκων ἀμπέλου ἢ ἀνδράχνης ἀφέψημα πινόμενον, ἢ Γεντιανῆς χυλὸς σὺν ὕδατι. | |
2.110.1 | καταπλάσσεται δὲ ὠφελίμως ἐπὶ ἀλγούσης κύστεως νυμφαίας ῥίζα καὶ σπέρμα, πολύγονον, πετροσέλινον, | |
χαμαίπιτυς σὺν οἴνῳ καὶ στέατι ὑείῳ ἡψημένα· κρίθινον 〈ἄλευ‐ ρον〉, γῦρις, τῆλις, λινόσπερμον, φοίνικες, μῆλα Κυδώνια ἑφθά, | 294 | |
5 | κωδύαι μήκωνος ἑφθαὶ καὶ ὑοσκυάμου ἀλεύρῳ μιγεῖσαι. | |
2.111.1 | πρὸς δὲ τὰς ἑλκώσεις τῆς κύστεως ποιεῖ μὲν καὶ τὰ ἐπὶ νεφριτικῶν ἀναγεγραμμένα ποτά, ἁρμόζει δὲ καὶ ταῦτα· ἀγρώστεως τῆς ἐν Παρνασσῷ φυομένης ἡ ῥίζα καὶ τῆς ἄλλης δὲ ἀφεψηθεῖσα ἐν ὕδατι πινομένη, ἀνδράχνης χυλὸς ἐν | |
5 | γλυκεῖ, γάλα γλυκύ, ἐλάτης μυρεψικῆς ἀπόζεμα, κυπαρίσσου φύλλα λεῖα μετὰ σμύρνης ποθέντα. | |
2.112.1 | ἰᾶται δὲ κύστιν ῥευματιζομένην μολόχη ἐσθιο‐ μένη ἢ μύρτα ἐσθιόμενα. ἐπιδακνομένην δὲ κύστιν ὠφελεῖ σάκχαρον πινόμενον, σκάνδικος ἀφέψημα πινόμενον, καὶ τῆς λεγομένης φαλήρεως βοτάνης κοπείσης καὶ θλιβείσης ὁ χυλὸς | |
5 | σὺν οἴνῳ—γεννᾶται δὲ ἐν τοῖς σίτοις—· συμφύτου ἀφέψημα, κνῆκος χυλισθεῖσα, ἀμύγδαλα πικρά, στροβίλια πεφωγμένα, κόμμι κοκκυμήλων, τραγάκανθα ἐν γλυκεῖ μετὰ κέρατος ἐλα‐ φείου κεκαυμένου μιγείσης αὐτῇ 〈στυπτηρίασ〉 σχιστῆς ὀλίγης. | |
2.113.1 | δυσουρίαις δὲ βοηθεῖ πινόμενα· ἀσπαράγου ἀγρίου ῥίζης ἀπόζεμα καὶ τὸ σπέρμα σὺν οἴνῳ, πάναξ σὺν μελικράτῳ ποιεῖ καὶ πρὸς ψωριῶσαν κύστιν, πολυγόνου χυλός, σαμψούχου ἀπόζεμα, σέσελι, σικύου ἡμέρου σπέρμα καθαρὸν | |
5 | σὺν γάλακτι ἢ γλυκεῖ καὶ πικροῖς ἀμυγδάλοις, ἢ αὐτὰ τὰ ἀμύγδαλα ἐν γλυκεῖ, σκορδίου χύλισμα ἐν οἴνῳ, σταφυλίνου ἀγρίου σπέρμα, φιλεταιρίου ῥίζης 𐅻 αʹ ἐν κράματι, φοῦ ἀπό‐ | |
2.113.2 | ζεμα, χαμαιπίτυος ὁμοίως· χαμαιλέοντος λευκοῦ 𐅻 αʹ ἢ βʹ μετ’ ὀριγάνου ἀποζέματος ἢ οἴνου, ψευδοβουνίου κλωνία δʹ | |
μεθ’ ὕδατος, ὠκίμου σπέρμα, ἁβροτόνου ὁμοίως ἀποζεσθὲν ἐν ὕδατι, ἄχρις οὗ τὸ τρίτον λειφθῇ· ἀγαρικοῦ 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, | 295 | |
5 | γλυκυρρίζης ἀπόζεμα πινόμενον, ὀξυμυρσίνης 〈τῆς καὶ μυρσί‐ νησ〉 ἀγρίας ῥίζα ἀπεζεσμένη, δαμασωνίου ῥίζης 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, | |
2.113.3 | στρόβιλοι καθαροὶ μετὰ σικύου σπέρματος καὶ γλυκέος· ἀν‐ θυλλίου 𐅻 γʹ σὺν οἴνῳ, ἀνθεμίδος ῥίζα καὶ τὰ ἄνθη ὁμοίως, ἀσπαλάθου ἀπόζεμα ὁμοίως· ἀψίνθιον ἀποζεσθὲν σὺν σελίνου ῥίζῃ ἴσῃ 〈ἢ〉 σχοῖνος ἢ νάρδος ἢ μάραθον ἐν ὕδατι· βακχάριδος | |
5 | ἡ ῥίζα ἑψηθεῖσα ἐν ὕδατι, βουνίου τὰ φύλλα καὶ ἡ ῥίζα χυ‐ λισθέντα μετὰ μελικράτου, ἑλιχρύσου ἄνθος σὺν τοῖς φύλλοις ἐν οἴνῳ, ἑρπύλλου ἀπόζεμα ὁμοίως· σμυρνίου ῥίζα πινομένη ἐν οἴνῳ, ἠρύγγης ῥίζα μετὰ σταφυλίνου σπέρματος καὶ οἴνου, ἱπ‐ | |
2.113.4 | ποσελίνου ῥίζα καὶ σπέρμα ὁμοίως· καρδάμωμον μετ’ οἴνου ἢ ὕδατος, κάλαμος ἀρωματίτης μετὰ ἀγρώστεως ῥίζης ἢ σελίνου σπέρματος ἑψηθεὶς ἐν ὕδατι, κεδρίδες πινόμεναι μετὰ πεπέ‐ ρεως καὶ οἴνου, κινάμωμον σὺν οἴνῳ, κουραλλίου 𐅻 αʹ, κλινοπο‐ | |
5 | δίου ἀπόζεμα ἐν ὕδατι, κυπαρίσσου τῶν φύλλων ὁ χυλὸς πινό‐ μενος σὺν οἴνῳ, λεύκης τοῦ δένδρου ὁ φλοιὸς σὺν οἴνῳ, ἐξωνύχου | |
2.113.5 | τοῦ καὶ λιθοσπέρμου καρπὸς πινόμενος ὁμοίως· αἱματίτης λίθος ἐν οἴνῳ, μαράθου ἀφέψημα σὺν ὕδατι, μυριόφυλλον πινόμενον ὁμοίως, πτελέας ῥίζα σὺν γλυκεῖ, ὀνοβρυχὶς ἐν οἴνῳ, οἰνάνθης 〈ἡ〉 πόα καὶ ἡ ῥίζα, ὄνοι οἱ ὑπὸ ταῖς ὑδρίαις λεῖοι | |
5 | πινόμενοι, ὄρνιθος ἀπόπατος σὺν οἴνῳ. εἰς δὲ τὸν οὐρητικὸν πόρον ὑποτίθενται πρὸς ἐξουρισμὸν κόρεις 〈οἱ〉 ἀπὸ κλίνης λεῖοι. | |
2.114.1 | καταπλάσσεται δὲ πρὸς δυσουρίαν ὀρόβινον σὺν ὄξει καὶ ἐπιδεῖται· ὁμοίως δὲ οὖρα ἄγει μῆον λεῖον κατα‐ πλασθὲν κατὰ τοῦ ἐφηβαίου. | |
2.115.1 | ὑποθυμιώμενα δὲ οὖρα ἄγει βδέλλιον, Ἀρτεμισία, ἀκρίδες, τρίχες ἐλάφου· περιεστολισμένος δὲ ἔστω κύκλῳ, ἵνα ἀδιάπνευστος ᾖ· περίχριε καὶ τὸν δακτύλιον ἀμαρακίνῳ μύρῳ. | 296 |
2.116.1 | εἰς ἐγκαθίσματα δὲ ἀποζέννυται ἐπὶ τῶν περὶ τὴν κύστιν διαθέσεων ἀνθεμίς, δάφνη, κάλαμος ἀρωματίτης, κυπαρίσσου φύλλα. | |
2.117.1 | λίθους δὲ τοὺς ἐν κύστει θρύπτει πινόμενα σὺν οἴνῳ· ἀδίαντον, φιλεταιρίου ῥίζης 𐅻 βʹ, σμυρνίου σπέρμα, ὀξυ‐ μυρσίνης ῥίζα ἐν γλυκεῖ ἀποβρεχομένη καὶ ὁ καρπὸς σὺν οἴνῳ, ἱππομαράθου σπέρμα καὶ ἡ ῥίζα, ἀλθαίας ῥίζα καὶ τὸ σπέρμα, | |
5 | ἁλκυονίου Μιλησίου | |
10 | ξηρὰ κατ’ ὀλίγον πινομένη· γλυκυσίδης ῥῶγες πυρραὶ ἐσθιόμε‐ ναι καὶ πινόμεναι. | |
2.118.1 | ἐπὶ δὲ παιδίων λιθιώντων καὶ πρὸς ψωριώσας κύ‐ στεις ἁρμόζει δάφνης ῥίζης τοῦ φλοιοῦ 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου εὐώδους, κοτυληδόνος ῥίζα καὶ ἡ πόα ἐσθιομένη, καρδαμώμου 𐅻 αʹ μετὰ δάφνης ῥίζης τοῦ φλοιοῦ 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, κόμμι τὸ ἐξ ἀμυγδα‐ | |
5 | λῆς πικρᾶς ἢ ἀμπέλου ἢ κοκκυμήλων μετὰ γλυκέος, 〈ὀξαλίδοσ〉 | |
2.118.2 | ῥίζα ἑφθὴ ἐν οἴνῳ, ἐξωνύχου καρπὸς λεῖος· λίθοι οἱ ἀπὸ τῶν σπόγγων λεῖοι μετ’ οἴνου, οὖρον ταύρου πινόμενον, παρθενίου τῆς λευκανθέμου καλουμένης ἡ πόα, παλιούρου σπέρμα, ἄμω‐ | |
μον ἐσθιόμενον—τοῦτο δὲ καὶ τὰ λιθογόνα ὕδατα καθαίρει | 297 | |
5 | συνεψόμενον—, σισυμβρίου ἀπόζεμα, στρουθίου ῥίζα σὺν πά‐ νακι καὶ καππάρεως ῥίζῃ καὶ ἐξουρεῖν 〈τὸν λίθον〉 ποιεῖ, πο‐ λίου ἀπόζεμα, λίθος Ἰουδαικὸς τριβόμενος σὺν ὕδατι καὶ πινό‐ | |
2.118.3 | μενος· σκολοπένδριος βοτάνη—ἔστιν δὲ καὶ διουρητικός—, σχοίνου ἄνθος πινόμενον καθ’ ἡμέραν, μυσκέλεδρα μετὰ ἐλα‐ χίστου κρόκου καὶ σμύρνης ποτιζόμενα σὺν ὕδατι ἢ μετὰ λιβα‐ νωτοῦ ὀλίγου καὶ οἰνομέλιτος, πόλιον λεῖον ἐπιπασσόμενον ἢ | |
5 | τὸ ἀφέψημα αὐτοῦ, ἢ λίθος τῶν ἐξουρηθέντων ὑπὸ αὐτῶν τριβεὶς καὶ ποθεὶς ἐν οἴνῳ. | |
2.119.1 | οὐρητικὰ δέ ἐστι καὶ τὰ παραδιδόμενα μὲν πρὸς δυσουρίας καὶ λιθιῶντας, καὶ ταῦτα δὲ πινόμενα σὺν οἴνῳ ὠφελεῖ δυσουροῦντας, καὶ ἐφ’ ὧν οὖρα κινῆσαι βουλόμεθα ὡς ἐπὶ ὑδρωπικῶν καὶ ἰκτερικῶν· ἀκάνθης λευκῆς ῥίζης 𐅻 αʹ, | |
5 | ἀκάνθου τοῦ καὶ παιδέρωτος καλουμένου ῥίζα ὁμοίως, ἀκόρου ῥίζα, τριφύλλου καρπὸς καὶ ὁ χυλὸς αὐτῆς καὶ τὸ ἀπόζεμα, | |
2.119.2 | ἀρκτίου ῥίζα καὶ τὸ ἀφέψημα αὐτῆς· [σαρκίους καὶ προσωπίας ἢ φιλάνθρωπος ἢ σκορδονίου ὃν Ῥωμαῖοι πίσων] ἀκακίας τὸ σπέρμα ἄριστα ποιεῖ λιθιῶσιν μετὰ πεπέρεως καὶ οἰνομέλιτος [Ἀρεταῖος ἐν τοῖς νεφριτικοῖς ἔγραψεν], ἢ νάρδου Συριακῆς | |
5 | ῥίζα [τριφύλλου καρπός], δαύκου ῥίζα καὶ τὸ σπέρμα, λιβανω‐ τίδος καρπός, τραγορίγανον καὶ 〈ὁ〉 χυλὸς ὀριγάνου καὶ πετρο‐ σελίνου, ἶρις, σελίνου καρπός, κρῆθμον, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα, κνίδης σπέρμα, ἀλθαίας τῆς ῥίζης ἀφέψημα, βρυωνίας ῥίζης λευκῆς ἢ μελαίνης 𐅻 αʹ, καὶ ὁ ἀσπάραγος 〈αὐτῆσ〉 ἐσθιόμενος· | |
2.119.3 | ἀμπελόπρασα ἐσθιόμενα, ἄνησσον πινόμενον, ἄνηθον, ἄρου ῥίζα ξηρὰ ἐν οἰνομέλιτι καὶ ἑφθὴ ἐσθιομένη, καὶ δρακοντίου ὁμοίως· ἀρκευθίδων ἀφέψημα καὶ αὐταὶ 〈δὲ〉 λεῖαι πινόμεναι σὺν οἴνῳ, ἀσφοδέλου ῥίζης 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, ἄσαρον ὁμοίως, ἀστρα‐ | 298 |
5 | γάλου ῥίζα, βαλσάμου καρποῦ 𐅻 αʹ μετὰ γλυκέος, τριχομανές, ὑακίνθου ῥίζα, ὑπερικόν, χαμαιδάφνη 〈καὶ δάφνη〉 Ἀλεξαν‐ δρίνη, γιγγίδιον, δίκταμνον, βάλανοι δρύιναι ἐσθιόμεναι καὶ τὸ ἀφέψημα αὐτῶν, Ἑλενίου ἀφέψημα, ἐλελισφάκου ἀφέψημα· | |
2.119.4 | ἐρέβινθοι ἐσθιόμενοι καὶ τὸ ἀφέψημα αὐτῶν, ἐρυθρόδανον, ἐχῖνος θαλάσσιος, θέρμου ῥίζης ἀπόζεμα, θρίδαξ ἑφθὴ ὡς λάχανον ἐσθιομένη, [ἢ] θύμος ἢ θύμβρα, ἱππουρίδος φύλλα καὶ ἡ ῥίζα, ἰτέας ὀπός, καπνὸς ὁ ἐν ταῖς κριθαῖς βρωθεὶς χολὴν | |
5 | δι’ οὔρων ἄγει· καλαμίνθης ἀπόζεμα, κάχρυ, κισσὸς αἷμα ἄγει· κόστος, κρόκος καὶ ἡ ῥίζα μετ’ οἴνου γλυκέος, κρόμυα ἑφθά, λιγυστικοῦ ῥίζα καὶ ὁ καρπός, λίθοι οἱ ἐκ σπόγγων, | |
2.119.5 | μαλαβάθρου φύλλα, μελάνθιον, ξιφιδίου ῥίζα ἡ ἄνω· κόρεως καρπὸς σὺν οἴνῳ, ὁλοσχοίνου καρπός, ὀνοβρυχίς, ὀρίγανον, οὖρον λυγγὸς λεῖον ἐν ὕδατι, αἰγὸς οὖρον ὁμοίως μετὰ νάρδου στάχυος, περικλυμένου φύλλα, πέπερι, πήγανον, πίτυος φλοιός, | |
5 | πόλιον, πράσιον, πράσον ἑφθόν, ῥάφανος καὶ τὸ σπέρμα, ῥη‐ τίνη πᾶσα, μάλιστα δὲ σχινίνη· σέλινον ὠμόν τε καὶ ἑφθὸν καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ, σιδηρῖτις ἡ καὶ Ἡρακλεία, σίνων, ἄσα‐ ρον, σκίλλης ὀπτῆς 𐅻 αʹ σὺν ὀξυμέλιτι, σόγχου ῥίζα καὶ ὁ καρ‐ πός, στρουθίου ῥίζα· ἰσχυρῶς οὐρητικοί εἰσιν στρόβιλοι ἐσθιό‐ | |
10 | μενοι. | |
2.120.1 | λυσσοδήκτους δὲ ὠφελεῖ τὸ αἷμα τοῦ λυσσῶντος κυνὸς ποθὲν καὶ τὸ ἧπαρ αὐτοῦ ὀπτηθὲν καὶ βρωθέν, καρκί‐ | |
νων ποταμίων ὀφθαλμοὶ φωχθέντες καὶ μετὰ ὕδατος ποθέντες κυʹ αʹ, ἢ καὶ ὅλων καέντων τῆς τέφρας 𐅻 αʹ ἢ δʹ· Γεν‐ | 299 | |
5 | τιανῆς 𐅻 αʹ καὶ ἀμπέλου λευκῆς τῆς τέφρας 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ λευκῷ ἐπὶ ἡμέρας γʹ πινόμενα, καὶ ὁ κυνόδους δὲ τοῦ δακόντος | |
2.120.2 | κυνὸς ἐνδεθεὶς εἰς κυστίδα καὶ περιαφθεὶς βραχίονι· ὠφελεῖ καὶ λύκιον ποθέν, ἢ ἀριστολοχείας καὶ Γεντιανῆς καὶ δαφνίδων καὶ σμύρνης, ἴσον ἑκάστου ἀναλαβὼν δίδου πιεῖν ἢ καὶ ἐπὶ τὸ δῆγμα ἐπιτίθει· βάτραχοι σκευασθέντες καὶ ἐσθιόμενοι, πυτία | |
5 | κυνὸς ἐν ἑψήματι. καταπλάσσειν δὲ δεῖ ἐπὶ τῶν λυσσοδήκτων τὰ τραύματα τοῖς δυναμένοις τηρεῖν ἐφ’ ἱκανὸν 〈φλεγμαίνοντα〉 τὰ ἕλκη καὶ μὴ ἐᾶν ταχέως ἐπουλοῦσθαι· βέλτιον δὲ εἰ καὶ ἐπὶ παντὶ εἰς αὐτὰ τὰ κυνόδηκτα παραλαμβανόμενον σκόροδον | |
2.120.3 | καθ’ ἑαυτὸ ἢ καὶ σὺν μέλιτι· κνίδης φύλλα σὺν ἁλσὶν ἢ μέ‐ λιτι, κρόμυον μεθ’ ἁλὸς ἢ πηγάνου, σίλφιον μεθ’ ἁλὸς ἐπι‐ παττόμενον λεῖον, ἢ ὀπὸς σιλφίου καταπλαττόμενος· τάριχος πᾶν, τέφρα κληματίνη σὺν ἐλαίῳ, ἢ σκόρδιον, ἀκτῆς φύλλα σὺν | |
5 | ἁλσίν, ἀμύγδαλα πικρὰ σὺν μέλιτι, βαλλωτῆς φύλλα ἢ ἀρνο‐ | |
2.120.4 | γλώσσου σὺν ἁλσίν, ἡδύοσμον ὁμοίως· κάρυα βασιλικὰ σὺν κρομύῳ καὶ ἁλσὶν καὶ μέλιτι, μελισσόφυλλον μεθ’ ἁλῶν, μυά‐ κων σάρξ, νίτρον σὺν ὑείῳ στέατι, ὀρόβινον μετὰ μέλιτος, οὖρον ἀνθρώπειον καταντλούμενον, πήγανον σὺν ὄξει, πυροὶ | |
5 | ὠμοὶ μασηθέντες καὶ ἐπιτεθέντες, σικύου ἡμέρου φύλλα σὺν οἴνῳ, ὀπὸς συκῆς ἐπισταζόμενος ἢ συκῆς φύλλα ἢ κράδαι ἁπαλαὶ σὺν μέλιτι· [τέφρα κληματίνη σὺν ἐλαίῳ] τέφρα συκίνη σὺν κηρωτῇ, ὑὸς ἄφοδος σὺν ὄξει ἑψηθεῖσα, καὶ τὸ Περσικὸν | |
μῆλον μασηθὲν καὶ ἐπιτεθέν. | 300 | |
2.121.1 | ποτὰ δὲ κοινὰ πρὸς ἑρπετὰ δίδοται· πέπερι σὺν ὄξει καὶ μηκωνίῳ, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα, πλατάνου σφαιρία ὁμοίως, πολεμωνίου τοῦ καὶ φιλεταιρίου 𐅻 δʹ σὺν οἴνῳ, πυ‐ ρῖτις 〈ἢ〉 πύρεθρον, πυτία νεβροῦ καὶ λαγωοῦ, σαγαπηνοῦ 𐅻 αʹ, | |
5 | σελίνου σπέρμα σὺν σκορδίου 𐅻 βʹ, τοῦ δὲ χυλίσματος 𐅻 αʹ, σπαργανίου ῥίζα καὶ ὁ καρπός, συκαμίνου ὀπός, [τεύκριον] τευ‐ κρίου ῥίζης χυλός· ταῦτα σὺν οἴνῳ λαμβανόμενα· πυρῖτις κἂν ὑποζύγιον δηχθῇ, ἐγχυθεῖσα διὰ στόματος σὺν οἴνῳ ὑγιάζει. | |
2.122.1 | πρὸς δὲ τὰ τῶν ἔχεων δήγματα ποτὰ σὺν οἴνῳ λαμβανόμενα καὶ ἐν τροφῆς μέρει ἀνυτικώτατον βοήθημα ἐπ’ αὐτῶν ἡ σκοροδοφαγία καὶ ἀκρατοποσία, ὥστε ἂν ὑπομένῃ τις πλείονα βρῶσιν καὶ πόσιν μὴ χρῄζειν ἄλλου βοηθήματος. | |
5 | ποιεῖ καὶ χελώνης θαλασσίας αἷμα ξηρὸν σὺν κυμίνῳ ἀγρίῳ, πυτία λαγωοῦ, αἰδοίου ἐλάφου ἄρρενος 𐅻 αʹ ξηροῦ, ἀκάνθης λευκῆς 〈σπέρμα〉, συκῆς φύλλα, ἀκόρου ῥίζα, φι〈λεταιρίου φύλλα〉 | |
2.122.2 | καὶ ἡ ῥίζα· ἔχιον, χαμαίδρωψ, νάρδου Συριακῆς ῥίζα, ἀριστο‐ λοχείας μακρᾶς ῥίζα, σμύρνιον, ἀπαρίνης χυλός, λιβανωτίδος ῥίζα, πηγάνου ἀγρίου ῥίζα, βρυωνίας λευκῆς ἢ μελαίνης ῥίζα· ἀμπελόπρασον ἐσθιόμενον, ἀγαρικοῦ 𐅻 αʹ, ἀναγαλλίδος χυλός, | |
5 | ἄνησσον, περιστερεῶνος ῥίζα, ἀσπαράγου ἀφέψημα ἢ 〈τὸ〉 | |
2.122.3 | σπέρμα, ἀρκευθίδες· ἀσφοδέλου ῥίζης 𐅻 γʹ, Ἀσκληπιάδος ῥίζα, ἀστέρος Ἀττικοῦ τὸ ἄνθος, ἀτρακτυλίδος ἄνθη καὶ τὰ φύλλα ὅσον δραχμὴ μία μετὰ πεπέρεως, πιστάκια λεῖα πινόμενα· βάτραχοι ζωμευθέντες καὶ ἐσθιόμενοι, βαλσάμου ὀποῦ ἢ καρ‐ | 301 |
5 | ποῦ 𐅻 αʹ, ἢ βδελλίου 𐅻 αʹ, ἢ γαλῆν σκελετεύσας καὶ ξηράνας δίδου 𐅻 βʹ· γεντιανῆς ῥίζης 𐅻 βʹ μετὰ πεπέρεως καὶ πηγάνου, | |
2.122.4 | τοῦ δὲ χυλοῦ 𐅻 αʹ· γῆς Σαμίας τοῦ ἀστέρος 𐅻 βʹ, δαύκου σπέρ‐ ματος 𐅻 βʹ, ἐγκέφαλοι ἀλεκτορίδων πινόμενοι, βάλανοι δρύιναι ἐσθιόμεναι, ἴριδος 𐅻 βʹ, Ἑλενίου ἀπόζεμα, ἐλαφοβόσκου ῥίζα καὶ σπέρμα· ἑλιχρύσου ἀπόζεμα. ἑρπύλλου ἀπόζεμα· ἐρυθρο‐ | |
5 | δάνου φύλλα καὶ καυλοί, ἐχίου ῥίζα καὶ φύλλα καὶ καυλὸς καὶ σπέρμα, τριφύλλου σπέρματος 𐅻 αʹ καὶ τῶν φύλλων ὁμοίως· | |
2.122.5 | τραγορίγανος, ἧπαρ κάπρου λεῖον ἐν οἴνῳ, ἠρύγγης ῥίζης 𐅻 αʹ μετὰ σταφυλίνου σπέρματος, ἱππομαράθου ῥίζα καὶ σπέρμα, ἄμωμον [καὶ], κασσία, καρδάμωμον· καρκίνοι ποτάμιοι λεῖοι σὺν γάλακτι διεθέντες—ἧττον δὲ οἱ θαλάσσιοι—, κέστρου | |
5 | φύλλων 𐅻 βʹ, κινάμωμον, κλινοποδίου ἀπόζεμα, κόστου 𐅻 βʹ μετὰ πεπέρεως ὀβολῶν βʹ, ὀρίγανος Ἡρακλεωτικὴ καὶ τὸ ἀπό‐ ζεμα αὐτῆς, κράμβης χυλός, κυκλαμίνου ῥίζα, κυπαρίσσου σφαι‐ | |
2.122.6 | ρία· κύμινον καὶ 〈μάλιστα〉 τὸ ἄγριον, λαγωοῦ πυτία καὶ νε‐ βροῦ, λεοντοπετάλου ῥίζα, μυρίκης ἀπόζεμα, μαράθου σπέρμα, μυρρίδος ῥίζα, αἱματίτης λίθος σὺν οἴνῳ· ἀριστολοχείας ῥίζης, σμύρνης, δαφνίδων, Γεντιανῆς, ἴσον ἑκάστου μέλιτι ἀναλημφθὲν | |
5 | πίνεται καὶ ἐπὶ τὴν πληγὴν ἐπιτίθεται, μελίας φύλλα σὺν οἴνῳ ἢ ὁ χυλὸς αὐτῶν· κἂν ἤδη ἀποθνῄσκῃ, οὖρον τὸ ἴδιον ποθὲν καὶ ἐπιτεθὲν μεγάλως ὠφελεῖ· ἢ ἄγχουσα, πλατάνου καρπός, κάρδαμον, κυπάρισσος, πίτυος φλοιὸς σὺν οἴνῳ, ἡλιοτρόπιον. κεράσταις δὲ ἰδίως ἁρμόζει ἄμεως 𐅻 βʹ μετὰ σμύρνης καὶ | |
10 | οἴνου. | 302 |
2.123.1 | καταπλάσσεται δὲ πρὸς ἔχεις τριφύλλου φύλλα, μελίας φύλλα, πήγανον, καλαμίνθης φύλλα, λινόσπερμον σὺν ἁλσὶν ἢ ὀριγάνῳ καὶ μέλιτι, ἀλεκτορίδες ἀνασχισθεῖσαι ζῶσαι καὶ ἐπιτεθεῖσαι θερμαί, ἀλλάσσειν δὲ δεῖ συνεχῶς· ἀπόπατος | |
5 | αἰγὸς ἑψηθεῖσα ἐν ὄξει, ἀριστολοχείας μακρᾶς ῥίζα μεθ’ | |
2.123.2 | ὕδατος· ἀσφοδέλου ῥίζα, ἄνθη, φύλλα σὺν οἴνῳ· κεδρία ἢ πίσσα ὑγρὰ σὺν ἁλσὶν 〈ποιεῖ〉 καὶ πρὸς κεράστας· δάφνης φύλλα σὺν ἐλαίῳ ἑψηθέντα, ἐρείκης φύλλα σὺν οἴνῳ, ἐχίου φύλλα ὁμοίως· τρὺξ οἴνου μετὰ ἀλφίτου καὶ ὄξους, κρόμυα ὁμοίως, ὀρόβινον | |
5 | 〈ἄλευρον〉 σὺν οἴνῳ, πηγάνου φύλλα μεθ’ ἁλὸς καὶ μέλιτος, πίτυρα ἐν ὄξει ἑψηθέντα, πράσον καρτόν, ῥαφάνου φλοιὸς σὺν | |
2.123.3 | μέλιτι, σάμψουχον σὺν ἁλσὶν καὶ ὄξει· σκίλλα ἑψηθεῖσα ἐν ὄξει, σκόροδα ἐν ὄξει, τέφρα πᾶσα ἐν ὄξει καὶ μάλιστα 〈ἡ〉 ἀπὸ συκο‐ μόρων ἢ μελίας. καταντλεῖται δὲ ἐπὶ τῶν ἰοβόλων τριφύλλου ἀπόζεμα, ἐπὶ δὲ τῆς πληγῆς ἰδίως βούτυρον ἐπιτιθέμενον, | |
5 | ἁβρότονον λεῖον μετ’ οἴνου, ἄγνου φύλλα, ἀδίαντον—ἑλκοῖ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν, ἐὰν ἐπὶ πολὺ ἐάσῃς—, ἠρύγγης φύλλα· πινέ‐ τωσαν δὲ ἐν ὀξυμέλιτι. | |
2.124.1 | πρὸς δὲ αἱμορροίδος καὶ πρηστῆρος δήγματα ὠφελεῖ ἀνδράχνη καταπλασσομένη, ἀρνόγλωσσον, περιστερεῶνος φύλλα, αὐτοῦ τοῦ θηρίου καεῖσα ἡ κεφαλὴ καὶ ἐπιτεθεῖσα, ὕσ‐ σωπον, ἄσβεστος, σκόροδον λευκόν, πράσον, πήγανον, κνίδη, κάρ‐ | |
5 | δαμον καὶ 〈τὸ〉 σπέρμα, σκόροδον λεῖον σὺν οἴνῳ ποθέν, ἀστα‐ | |
φίδες ἐσθιόμεναι, νεοσσοὶ ὠμοὶ ἐσθιόμενοι σὺν οἴνῳ. ἐπὶ δὲ πρηστῆρος 〈ἰδίωσ〉 ὠμοτάριχος θύννος πολὺς ἐσθιόμενος· δεῖ δὲ οἶνον πολὺν ἐπιπίνοντας ἐμεῖν. | 303 | |
2.125.1 | ἐπὶ δὲ ἀσπίδος ἢ πτυάδος κόρεις ζʹ ἢ ηʹ κατα‐ ποθέντες ὠφελοῦσιν, ὄξος πινόμενον, συνεχὴς διέγερσις, πλη‐ γαί, κίνησις ὅλου τοῦ σώματος. καταντλεῖται δὲ ὠφελίμως θα‐ λάσσῃ θερμῇ. | |
2.126.1 | 〈πρὸς δὲ πληγὰσ〉 σκορπίων καὶ φαλαγγίων καὶ σφηκῶν καὶ μελισσῶν ποτὰ σὺν οἴνῳ λαμβανόμενα· ἁβρότονον, ἀγαρικοῦ 𐅻 αʹ, ἀγηράτου σπέρμα, ἀδίαντον, ἀείζωον· σκορπιοει‐ δὲς ἰδίως 〈ποιεῖ〉 πρὸς σκορπίου πληγήν, ἕρπυλλος, ἀλθαίας | |
5 | ῥίζης 𐅻 αʹ, λυχνίδος σπέρμα. ἰδίως δὲ πρὸς φαλάγγια [συκαμί‐ νου ῥίζης ὀπὸν δὸς πιεῖν ἢ σταφίδας] ὀξαλίδος καρπὸς καὶ ἡ | |
2.126.2 | ῥίζα, ὀνογύρου 𐅻 δʹ, ἄμεως 𐅻 βʹ· ἐξόχως 〈δὲ〉 ποιεῖ ἀσφοδέλου καρπὸς καὶ τὸ ἄνθος ποθέν, ὑακίνθου ῥίζα, χαμαίδρυος ἀπόζεμα καὶ ὁ χυλός, γλήχων, ἴριδος 𐅻 βʹ, θρίδακος ἀγρίας σπέρμα, ὑπερικόν, κονία συκίνη, κισσοῦ ῥίζης χυλὸς σὺν ὄξει, κυπαρίσ‐ | |
5 | σου σφαιρία σὺν οἴνῳ, μολόχης ζωμὸς πινόμενος καὶ αὐτὴ ἑφθὴ ἐσθιομένη, μελανθίου 𐅻 αʹ, μελισσόφυλλον καὶ ὁ χυλὸς αὐτοῦ· | |
2.126.3 | σόγχος ἐσθιόμενος, μύρτα χλωρά, μυρίκης καρποῦ 𐅻 αʹ, πηγά‐ νου σπέρμα, πολύγονον καὶ ὁ χυλός, τερμίνθου καρπός, δαφνί‐ δες λεῖαι, σκορπίουρον, καρδάμωμον, ἀναγαλλίδος χυλός, σκόροδα ἐσθιόμενα, ἔπειτα 〈τὰ〉 ψύξιν ἐπιφέροντα τῶν σκορπίων ἁρμό‐ | |
5 | ζει [πιεῖν· παλιούρου ἢ ὑοσκυάμου ἀπόζεμα ἢ ἀπόβρεγμα σὺν οἴνῳ]· ποιεῖ καὶ αὐτὸς ὁ σκορπίος ὀπτὸς βρωθείς, ἀσβόλη 〈ἡ〉 | |
ἀπὸ τῆς καπνοδόχης μετ’ οἴνου πινομένη. | 304 | |
2.127.1 | καταπλασσόμενα δὲ ἁρμόζει σκορπιοπλήκτοις καὶ μελισσῶν καὶ σφηκῶν καὶ φαλαγγίων πληγαῖς ταῦτα· βόλβιτον καταπλασθέν, ἕρπυλλον, ἅλες λεῖοι σὺν ὄξει, ἄμωμον μετὰ ὠκίμου, ἀλθαίας φύλλα ἑφθὰ μετὰ ἐλαίου ὀλίγου μιγέντος, τά‐ | |
5 | ριχος πᾶν καταπλασσόμενον, ἡλιοτρόπιον τὸ σκορπίουρον καλού‐ | |
2.127.2 | μενον, κόνυζα, ὀρίγανον, κρίνου φύλλα, κυκλαμίνου· πάνακος Ἀσκληπιαδείου ἄνθη καὶ τὰ φύλλα Χειρωνίου, πόλιον σὺν ὄξει, δάφνης φύλλα ξηρά, ὀπὸς συκῆς ἐνσταζόμενος, μολόχης φύλλα ἑφθὰ καὶ ὠμά, συκαμίνου φύλλα, σισύμβριον ἡ καρδαμίνη σὺν | |
5 | ὄξει καταπλασσομένη, μελισσόφυλλον, φλόμος σὺν ὄξει, χαμαί‐ δρυς ὁμοίως· κυπάρισσος μασηθεῖσα ὑπὸ νήστιός τινος καὶ ἐπι‐ τεθεῖσα, μύες οἱ κατοικίδιοι ἀνασχισθέντες καὶ ἐπιτεθέντες, | |
2.127.3 | τυρὸς ἁλμυρὸς καταπλασσόμενος· κοχλίας λεῖος σὺν τῷ ὀστράκῳ, ἀσκαλαβώτης παραχρῆμα ἀνασχισθεὶς καὶ ἐπιτεθείς, θεῖον ἄπυρον ἀναλημφθὲν ῥητίνῃ τερμινθίνῃ καὶ ἐπιτεθέν, Γεντιανῆς ῥίζα ὁμοίως· ἄγρωστις λεία ἐπιτεθεῖσα παραχρῆμα παύει. | |
5 | ποιεῖ καὶ αὐτὸς ὁ σκορπίος λεῖος ἐπιπλασθείς, σαῦρος ἀρου‐ ραῖος ἀνασχισθεὶς καὶ ἐπιτεθείς, σόγχου ῥίζα σὺν κράμβης χυλῷ, συκαμίνου ὀπός. καταντλεῖται δὲ ὠφελίμως θαλάσσῃ ζεστῇ, καὶ εἰς θερμὸν δὲ ἔλαιον ὁ πεπληγὼς τόπος καθιέσθω. | |
2.128.1 | 〈πρὸς δὲ〉 σκολοπένδρης καὶ μυγαλῆς 〈δήγματα ποιεῖ〉 καταπλασσόμενα· ἅλες σὺν πίσσῃ καὶ κεδρίᾳ καὶ μέλιτι, | |
σκόροδον μετὰ συκῆς φύλλων καὶ κυμίνου, καλαμίνθης φύλλα, κριθὴ κεκαυμένη σὺν ὄξει, σκόροδον καὶ ἀκρεμόνες συκῆς καὶ | 305 | |
5 | φύλλα μετὰ ὀροβίνου ἀλεύρου καὶ οἴνου. πρὸς δὲ τὴν μυγαλῆν αὐτὴ ἡ μυγαλῆ ταχέως τριβεῖσα σὺν οἴνῳ καὶ ἐπιτεθεῖσα. πί‐ νεται δὲ κοινῶς πρὸς ἀμφότερα ἀψίνθιον σὺν οἴνῳ, ἡδυόσμου ἀπόζεμα σὺν οἴνῳ. | |
2.129.1 | πρὸς δὲ τρυγόνος θαλασσίας πληγὴν καταπλάσ‐ σεται ὠφελίμως ἐλελίσφακος μετὰ μέλιτος λεῖος. | |
2.130.1 | πρὸς δὲ δράκοντος θαλασσίου πληγὴν αὐτὸς ὁ δράκων ἀνασχισθεὶς καὶ ἐπιτεθείς, καὶ ὁ ἐγκέφαλος 〈δὲ〉 αὐτοῦ πινόμενος, καὶ τῇ πληγῇ οὖρον ἀνθρώπου καταντληθὲν 〈ἢ〉 ἕρ‐ πυλλον καταπλασθέν. | |
2.131.1 | σκορπίου θαλασσίου πληγὴν ἰᾶται θεῖον ἄπυρον σὺν ὄξει ἀνατριβόμενον, ἢ τρίγλα ἀνασχισθεῖσα καὶ ἐπιτε‐ θεῖσα, δαφνίδες γʹ πινόμεναι 〈λεῖαι〉. ἀσκαλαβώτου δῆγμα ἰᾶται σήσαμον καταπλασθὲν λεῖον. | |
2.132.1 | διώκει δὲ τὰ θηρία ὑποστρωννύμενα· ἁβρότονον, ἄγνος, ἔχιον, καλαμίνθη, κόνυζα, ὀρίγανον, ἕρπυλλον, πόλιον, ἀσφόδελος. θυμιώμενα δέ· ἄγνου φύλλα, ἄσφαλτος, βδέλλιον, ἐλάφου κέρας, καλαμίνθη, καρδάμωμον, χαλβάνη, καστόριον, | |
5 | κόνυζα, κυπαρίσσου ἢ κέδρου πρίσματα, γαγάτης λίθος, Λυσι‐ μάχειος, μελάνθιον, πευκέδανον, σαγαπηνόν, πόλιον. | |
2.133.1 | κτείνει δὲ θηρία προστεθέντα· χαλβάνη σὺν σφον‐ δυλίῳ καὶ ἐλαίῳ· καρκίνοι τριφθέντες σὺν ὠκίμῳ καὶ προστε‐ θέντες σκορπίους κτείνουσιν· λυχνὶς ἀγρία παρατεθεῖσα σκορ‐ πίους σκοτίζει· σταφυλίνου ἀγρίου σπέρμα προστεθέν. | 306 |
2.134.1 | συγχριόμενα δὲ κωλύει θηρία προσάγειν καὶ διώ‐ κει· ἀλθαίας καρπὸς μετὰ ἐλαίου καὶ ὄξους, δαφνίδες σὺν ἐλαίῳ καὶ ὄξει, χαλβάνη καὶ κεδρίδες σὺν ἐλαφείῳ μυελῷ ἢ στέατι, πάνακος Ἀσκληπιαδείου καρπὸς καὶ ἄνθη σὺν ἐλαίῳ καὶ ὀπῷ· | |
5 | μολόχης φύλλοις λείοις σὺν ἐλαίῳ ἀλειψάμενος ἄπληκτος ὑπὸ σφηκῶν καὶ μελισσῶν διαμένει. ποιοῦσιν καὶ κάμπαι αἱ ἐπὶ τῶν λαχάνων σὺν ἐλαίῳ συγχριόμεναι λεῖαι. | |
2.135.1 | ἀδήκτους δὲ ὑπὸ ἑρπετῶν τηρεῖ ἐλάφου ἄρρενος αἰδοίου ξηροῦ 𐅻 αʹ πινομένη σὺν οἴνῳ, ἐχίου ῥίζα ποθεῖσα, σταφυλίνου ἀγρίου σπέρμα βρωθέν· δρακοντίου τῆς ῥίζης χυλῷ ἐάν τις συγχρίσῃ τὰς χεῖρας, αἴροι ἂν ὁ τοιοῦτος ἀλύπως ἐχίδνας, | |
5 | ἢ πευκεδάνου ὀπῷ ὅλος συγχρίσηται. | |
2.136.1 | ἐνδέματα καὶ ἀντιπαθῆ ἱστορεῖται ὠφελεῖν πρὸς σκορπιοπλήκτους· ἡλιοτροπίου τοῦ μεγάλου τοῦ σκορπιούρου 〈καλουμένου〉 ἡ ῥίζα περιαπτομένη. νεκροῖ δὲ σκορπίον ἀκόνι‐ τον προσαχθέν—διεγείρει δὲ ἐλλέβορος λευκός—, ἀκάνθης | |
5 | λευκῆς σπέρμα περιαπτόμενον. θηρία 〈δὲ〉 διώκει λίθος ὀφίτης περιαπτόμενος· ἀπόνους ποιεῖ μυελὸς ἐλάφειος περιχριόμενος, ὀξαλίδος ῥίζα προστεθεῖσα, φιλεταιρίου ῥίζα περιαφθεῖσα ὑπὸ | |
σκορπίου κωλύει ὅλως τι πάσχειν. | 307 | |
2.137.1 | κώνωπας δὲ οὐκ ἐᾷ προσέρχεσθαι συγχριόμενον ἀψίνθιον σὺν ἐλαίῳ. θυμιώμενα δὲ κόνυζα, κυπαρίσσου σφαι‐ ρία καὶ κόμη καὶ πρίσματα, βόλβιτον. | |
2.138.1 | βδέλλας δὲ τὰς προσφυομένας παρισθμίοις καὶ καταπόσει καὶ στομάχῳ ἀποβάλλει ἅλμη καταρροφουμένη, ὄξος, ὀπὸς σιλφίου μετὰ ὄξους ἀναγαργαρισθεὶς ἢ καταρροφούμενος ἢ ὀπόφυλλον, ἢ χάλκανθος σὺν ὄξει ἀναγαργαρισθείς, ἢ χυλὸς | |
5 | ἀναγαλλίδος πινόμενος, ἢ ὄξος δριμὺ μετὰ θύμου λεάναντες πινέτωσαν, ἢ νίτρῳ καὶ ἁλσὶν σὺν ὕδατι ἀναγαργαριζέσθωσαν. | |
2.138.2 | ἐκβαλεῖς 〈δέ〉, ἐὰν ἐμβιβάσας ἐν βαλανείῳ εἰς ἔμβασιν [καὶ] δι‐ δῷς ὕδωρ ψυχρὸν λίαν ἐν τῷ στόματι διακρατεῖν· ἐξελεύσονται γὰρ ἐπὶ τὸ ψυχρὸν ἐκπυρούμεναι· καὶ μετὰ τὸ ἀναγαργαρίσα‐ σθαί τινι τῶν προειρημένων περιχανέτω τὴν ἐκ τοῦ ὕδατος | |
5 | ἰλύν· πρὸς γὰρ τὴν ὀσμὴν ἐνεχθήσονται. | |
2.139.1 | πρὸς δὲ τὰ θανάσιμα κοινῶς ἁρμόζει ἔλαιον πι‐ νόμενον ἢ βούτυρον χλιαρόν, ὅταν ἔλαιον μὴ παρῇ· ἐμείτω δὲ 〈ὁ〉 πιών· ἁβροτόνου 𐅻 αʹ, κόνυζα μετ’ οἴνου καὶ σταφυλίνου σπέρματος, κέστρου φύλλων 𐅻 βʹ σὺν οἴνῳ, καὶ προπινόμενα δὲ | |
2.139.2 | δυσαλώτους ποιεῖ· λογχίτιδος τῆς πόας ἀπόζεμα σὺν οἴνῳ, κε‐ δρόμηλα λεῖα ἐν οἴνῳ, μίλτου Λημνίας 𐅻 αʹ, νάρδου Κελτικῆς 𐅻 βʹ, νάρθηκος ἐντεριώνη, νηρίου τοῦ ῥοδοδένδρου τὰ ἄνθη, | |
σιλφίου ὀπός, ἱπποποτάμου ὄρχις, ὀποπάναξ σὺν ἀριστολοχείᾳ, | 308 | |
5 | πάνακος Ἀσκληπιαδείου καρπὸς καὶ τὰ ἄνθη, καὶ τῆς Χειρω‐ νίου ῥίζαι· τούτων ἕκαστον σὺν οἴνῳ· πολίου ἀφέψημα τῆς ῥί‐ ζης, πευκεδάνου ὀπὸς καὶ ἡ ῥίζα, πίσσα ὑγρὰ 〈μετὰ μέλιτοσ〉 ἐκλειχομένη, πρασίου χύλισμα σὺν οἴνῳ, σαγαπηνὸν ὁμοίως. | |
2.140.1 | ἀνενέργητα 〈δὲ〉 ποιεῖ τὰ θανάσιμα προπινό‐ μενα· βουνιάδος σπέρμα, καλαμίνθη πινομένη, κάρυα βασιλικὰ μετὰ ἰσχάδων καὶ πηγάνου φύλλων προεσθιόμενα καὶ ἐπιβρω‐ θέντα σὺν πηγάνῳ καὶ ἐλαίῳ. | |
2.141.1 | ἰδίως δὲ πρὸς ἀκόνιτον ἁρμόζει ἀειζώου τοῦ μείζονος ἄνθη μετ’ οἴνου, ὀποβάλσαμον μετὰ γάλακτος, ἄκρα‐ τος πολὺς σὺν ἀψινθίῳ, κινάμωμον σὺν οἴνῳ, πάνακος Ἀσκλη‐ πιαδείου καρπὸς καὶ ἄνθη, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα καὶ βρω‐ | |
5 | θὲν ἄπρακτον καθίστησιν· πυτία ἐρίφου σὺν ὄξει ἢ λαγωοῦ ἢ ἐλάφου, σιδήρου σκωρία πεπυρωμένη καὶ ἐν ὀξυμέλιτι σβεσθεῖ‐ | |
2.141.2 | σα, ἢ σιδήριον πυρωθὲν καὶ μέλιτι σβεσθέν· ζωμὸς βόειος, κονία μετὰ οἴνου καὶ ἁβροτόνου, πράσιον σὺν οἴνῳ, χαμελαία σὺν οἴνῳ, πήγανον ὁμοίως· συκῆς φύλλα λεῖα, χαμαίπιτυς καλῶς ποιεῖ, ὀρίγανος ὀνῖτις, πολύκνημον σὺν οἴνῳ, ὄρνιθος καθ‐ | |
5 | ηψημένης συγχυλωθείσης ζωμός, κρέως λιπαροῦ ὁμοίως· ὀπο‐ βάλσαμον σὺν γάλακτι γυναικείῳ ἢ ὕδατι· μορέας ῥίζας ἑψήσας σὺν οἴνῳ 〈καὶ〉 μείξας μέλιτι δίδου· ἄργυρος καὶ χρυσὸς πε‐ | |
πυρωμένα σβεσθέντα μέλιτι. | 309 | |
2.142.1 | μέλι 〈δὲ〉 τὸ ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Ποντικῇ γεννώμενον βρωθὲν μανίαν ποιεῖ. βοηθεῖται δὲ οἰνομέλιτι καλῷ καὶ πη‐ γάνῳ ἐσθιομένῳ· ὁσάκις δ’ ἂν ἐξεμέσωσιν, προσφερέσθωσαν τὸ οἰνόμελι. τὴν ἄφοδον δὲ τῶν φαγόντων τὸ μέλι σύες ἢ | |
5 | κύνες φαγόντες τὸ αὐτὸ πάσχουσι. | |
2.143.1 | πρὸς δὲ τὸ τοξικὸν ποιεῖ· αἷμα τράγου καὶ αἰγὸς καὶ ἐρίφου καὶ νήσσης καὶ κυνὸς ἐν οἴνῳ, γογγυλίδος ἡμέρου σπέρμα πινόμενον, χαλβάνη σὺν οἴνῳ καὶ σμύρνῃ, γλυκύς, δρυὸς φλοιὸς μετὰ βοείου γάλακτος· ὁμοίως καὶ φηγοῦ 〈ἢ〉 | |
5 | πρίνου φλοιός, ἢ ῥίζης χυλὸς 〈σὺν〉 οἴνῳ πολλῷ ποτισθείς· μήλων ἀγρίων καρπὸς ἐσθιόμενος, στρουθία μῆλα ὁμοίως· Κυ‐ δώνια λειώσας ἐν ὕδατι σὺν γλήχωνι δίδου, ἢ ῥόδινον ἢ ἴρινον ἢ ἄμωμον καὶ βαλσάμου καρπὸν σὺν οἴνῳ. | |
2.144.1 | εἰς τὰ τοξευόμενα δὲ καὶ οἷς ἐπιχρίεται τὸ ξί‐ φος φάρμακα ἁρμόζει ὀπὸς σιλφίου πινόμενος μετ’ οἴνου καὶ ἐπιτιθέμενος τοῖς τραύμασι μετά τινος τῶν θερμαντικῶν ἀπο‐ ζέματος. | |
2.145.1 | ἰξίου δὲ τοῦ μέλανος χαμαιλέοντος λεγομένου ποθέντος βοηθεῖ ἀψίνθιον τριπτὸν μετ’ ὄξους, καστόριον σὺν ὄξει, ἄκρατος οἶνος πολὺς σὺν ἀψινθίῳ, ὀξύμελι, ὄξος σὺν πη‐ | |
γάνου ἀγρίου σπέρματι σιλφίου ῥίζα σὺν ὄξει, τραγοριγάνου | 310 | |
5 | ἀπόζεμα, ῥητίνη τερμινθίνη ἢ πιτυίνη, κάρυα βασιλικὰ ἢ τῆς καρύας οἱ βλαστοί, νάρδος μετὰ καστορίου καὶ σιλφίου ὀβολὸς μετ’ οἴνου, τραγορίγανον σὺν γάλακτι. ἔνιοι δέ φασι καὶ θαψίας χυλὸν πινόμενον ὠφελεῖν. | |
2.146.1 | πρὸς δὲ τοὺς κώνειον πεπωκότας ἔλαιον ἴρινον ἢ ἀψίνθιον σὺν οἴνῳ πινόμενον πολλῷ, καρδάμωμον ὁμοίως, κινναμώμου 𐅻 αʹ σὺν οἴνῳ, ἀκρατοποσία, ὄξος θερμόν, ἔλαιον ἀμαράκινον, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα, στύραξ σὺν οἴνῳ, πέπερι | |
5 | σὺν κνίδης σπέρματι καὶ οἴνῳ, ὀπὸς σιλφίου σὺν ἐλαίῳ καὶ γλυκεῖ. | |
2.147.1 | κορίου δὲ ποθέντος ὠφελεῖ ἴρινον ἔλαιον καὶ οἶνος ἄκρατος σὺν ἀψινθίῳ· ἢ ἄλφιτα ὠμὰ σὺν θαλάσσῃ, χιὼν σὺν γλυκεῖ. | |
2.148.1 | σμίλακος δὲ ποθέντος, ὃν ἔνιοι τιθύμαλλον κα‐ λοῦσιν, Ῥωμαῖοι δὲ τάξον, δοτέον οἶνον πολὺν καὶ ὄξος, καὶ ὅσα τοῖς κώνειον πεπωκόσιν ἁρμόζει, παραληπτέον καὶ ἐπὶ ταύτης. | |
2.149.1 | τοῖς δὲ ψύλλιον πεπωκόσιν ἁρμόζει τὰ βοηθή‐ ματα, ἃ καὶ τοῖς κόριον προσενεγκαμένοις. | |
2.150.1 | τοῖς δὲ φαρικὸν πιοῦσιν ἄκρατος πολὺς ἁρμόζει σὺν ἀψινθίῳ ἢ κιναμώμῳ, γλυκὺς πολύς, νάρδος Κιλικία σὺν | |
οἴνῳ, ἶρις ἀγρία ὁμοίως, πήγανον σὺν κριθίνῳ ἀλεύρῳ καὶ ὄξει. | 311 | |
2.151.1 | πρὸς δὲ μηκώνιον ἔλαιον σὺν ὕδατι, ἅλες σὺν ὀξυμέλιτι, γλυκύς, μέλι θερμανθὲν σὺν ῥοδίνῳ, ἄκρατος πολὺς σὺν ἀψινθίῳ· ἢ κινάμωμον σὺν ὀξυμέλιτι, ὄξος θερμόν, ὀρί‐ γανον σὺν κονίᾳ καὶ γλυκεῖ, πηγάνου ἀγρίου σπέρμα, ῥόδινον | |
5 | ἢ ἴρινον. | |
2.152.1 | ἐφημέρου δὲ ποθέντος, ὃ καὶ Κολχικὸν καλοῦσιν, ὠφελεῖ καστανίων τὸ ἐντὸς λεῖον σὺν οἴνῳ, πολυποδίου τὸ ἀπόζεμα, ὀρίγανον σὺν κονίᾳ καὶ γλυκεῖ, δρυὸς ἢ φηγοῦ ἢ πρί‐ νου φύλλα λειώσας δίδου σὺν γάλακτι, πολυγόνου χυλὸν καὶ | |
5 | ῥίζαν σὺν γάλακτι, ἀμπέλου ἢ βάτου χυλὸν ἢ καυλοὺς λείους σὺν ὕδατι, ἢ νάρθηκος ἐντεριώνην μετ’ οἴνου, ἢ ἕρπυλλον μετ’ οἴνου, ἢ μύρτων καρπόν, ἢ ῥοᾶς λέπη ἀποβρέξας ἐν οἴνῳ· γάλα βόειον βοηθεῖ, ὥστε ἂν παραχρῆμά τις λάβῃ τὸ γάλα, ἄλλου βοηθήματος οὐ χρῄζει. | |
2.153.1 | δορυκνίου δὲ ποθέντος γάλα, γλυκύς, μελίκρατον [εἰς], ὄρνιθος στῆθος καθεψηθὲν λιπαρὸν βρωθὲν καὶ ὁ ζωμός· ἐχῖνοι, κόγχοι καὶ πορφύραι, κηραφίδες, πίναι, κτένες, κήρυκες ὠμά τε καὶ ἑφθὰ ἐσθιόμενα. | |
2.154.1 | στρύχνου δὲ μανικοῦ ποθέντος ἁρμόζει μελίκρα‐ τον, ἀμύγδαλα πικρὰ ἐσθιόμενα, ἄνησσον πινόμενον, ζωμὸς λι‐ παρὸς καὶ ἄλλα τινὰ λίπος ἔχοντα χλιαρὰ πινόμενα. | 312 |
2.155.1 | πρὸς δὲ ὑοσκύαμον γάλα, μελίκρατον σὺν γά‐ λακτι ὀνείῳ, [ἄκρατον πίνειν, ἐμεῖν] ἀμαράκινον μύρον, τῆλις σὺν ἐλαίῳ, κνίδης σπέρμα σὺν οἴνῳ ἢ τὰ φύλλα, κάρδαμον, νᾶπυ, κιχόριον, ῥάφανος, ἡσυχάζειν τε δεῖ 〈αὐτοὺσ〉 ἀναγκάζειν, | |
5 | ἵνα ὥσπερ τὸν οἶνον ἐκπέσσωσι. | |
2.156.1 | κανθαρίδων δὲ ποθεισῶν βοηθεῖ ἔλαιον σὺν ὕδατι καὶ ἴρινον καὶ ῥόδινον, γάλα. φασὶν δέ τινες, ὅτι τὰ πτερὰ καὶ οἱ πόδες τῶν κανθαρίδων πινόμενα ἐν γλυκεῖ ἀντι‐ φάρμακόν ἐστιν. ποιεῖ καὶ μήλινον ἔλαιον, πήγανον μετὰ ἰρί‐ | |
5 | νου καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ, ἐλάφου ἐκ τῆς πιμελῆς ζωμὸς λαμ‐ βανόμενος, γλήχων σὺν ὕδατι, λινόσπερμον συγκαθεψήσας αἰ‐ γὸς πιμελῇ ἢ προβάτου ἢ χηνὸς σαρκὶ ἐσθιέτωσαν. ἔγκλυζε δὲ γάλα, καὶ ἀμπέλου καυλοὺς τρίψας σὺν γλυκεῖ δίδου· σκορπιο‐ ειδὲς σὺν μέλιτι, Σαμίας 〈γῆσ〉 𐅻 δʹ μετὰ σιραίου. | |
2.157.1 | βουπρήστεως δὲ λημφθείσης δίδου ἔλαιον χλιαρόν, ἰσχάδας τρίψας καὶ ἑψήσας 〈σὺν〉 οἴνῳ δίδου πιεῖν· ἢ γάλα σὺν φοίνιξι λείοις, ἀχράδας ξηρὰς πολλὰς σὺν οἴνῳ λείας, γάλα βόειον νεαρόν· [ἔλαιον χλιαρόν] οὖρον γυναικεῖον ἁρμόζει πινό‐ | |
5 | μενον καὶ ἐξεμούμενον. | |
2.158.1 | πιτυοκάμπης δὲ λημφθείσης ἁρμόζει γάλα γλυκύ, | |
μήλινον ἔλαιον καὶ ἴρινον. | 313 | |
2.159.1 | σαλαμάνδρας δὲ ποθείσης βοηθεῖ γάλα γλυκὺ σὺν ὕδατι, ῥητίνη σὺν μέλιτι, χαμαίπιτυς συνεψηθεῖσα στροβίλοις σὺν ὕδατι· κνίδης σπέρμα ἢ φύλλα σὺν κριθίνῳ ἀλεύρῳ καὶ ἐλαίῳ ἑψήσας δίδου· χαλβάνη καὶ χελώνης θαλασσίας ᾠὰ συν‐ | |
5 | εψηθέντα καλῶς καὶ λαμβανόμενα, βάτραχοι μετὰ ῥίζης ἠρυγ‐ γίου ἑψηθέντες καὶ λαμβανόμενοι. | |
2.160.1 | λαγωοῦ δὲ θαλασσίου ποθέντος βοηθεῖ ποθὲν γυναικὸς γάλα ἢ ὄνου, κεδρία σὺν γλυκεῖ ἢ οἴνῳ, κεδρίδες ἐσθιό‐ μεναι, κυκλαμίνου ῥίζα σὺν οἴνῳ, μολόχης τῶν καυλῶν 〈ἀφέ‐ ψημα〉 σὺν τῇ ῥίζῃ, ἐλλεβόρου μέλανος ἢ σκαμμωνίας 𐅻 αʹ, | |
5 | ῥοαὶ ἐσθιόμεναι οἰνώδεις καὶ οἱ πυρῆνες· οὐδὲν δὲ τῶν ἰχθύων ὑπομένουσι προσφέρεσθαι, εἰ μὴ καρκίνους ποταμίους, καὶ τού‐ | |
2.160.2 | τους μόνους πέσσουσιν. τεκμήριον δὲ τοῦ δύνασθαι σωθῆναι αὐτούς, ἐὰν ἰχθῦς ἡδέως προσενέγκωνται. ἁρμόζει δὲ καὶ ἐλ‐ λέβορος λευκός· οὐ γὰρ εὐλαβητέον ἐπ’ αὐτῶν τοὺς ἐμέτους. βοηθεῖ δὲ ἐν ἀρχῇ καὶ οὖρον ἀνθρώπειον ποθὲν καὶ ἐξεραθέν, | |
5 | καὶ χηνὸς αἷμα παραχρῆμα πινόμενον, καὶ κυκλαμίνου ῥίζα μετ’ οἴνου. | |
2.161.1 | πρὸς δὲ φρῦνον καὶ τὸν κωφὸν βάτραχον βοηθεῖ χελώνης θαλασσίας ἢ χερσαίας αἷμα ξηρὸν μετ’ οἴνου· δαμα‐ σωνίου ῥίζης προσφάτου σὺν ὄξει 𐅻 αʹ, ξηρᾶς δὲ 𐅻 βʹ μετ’ οἴνου· ποιεῖ καὶ ἄκρατος πολὺς πινόμενος καὶ ἐξεμούμενος, | |
5 | καλάμων ῥίζα σὺν οἴνῳ, κύπερος σὺν οἴνῳ, καὶ δίωκε περιπά‐ τοις ἢ δρόμοις χρώμενος καὶ λοῦε ἐν πυριατηρίοις· ἰδίως δὲ 〈ποιεῖ〉 πρὸς φρῦνον βάτραχος ἑφθὸς ἢ ὀπτὸς προσφερόμενος. | 314 |
2.162.1 | ταυρείου 〈δὲ〉 αἵματος ποθέντος βοηθοῦσιν ὄλυν‐ θοι σὺν ὄξει ποθέντες καὶ καθ’ ἑαυτούς, ὄξος, νίτρον σὺν σιλφίῳ, πυτία ἐρίφου ἢ λαγωοῦ μετ’ οἴνου, νίτρου 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, κράμβης σπέρμα σὺν ὄξει, κονύζης φύλλα σὺν πεπέρει, | |
5 | [ἢ] βάτου χυλὸς σὺν ὄξει, καὶ φλεβοτομεῖν 〈δὲ〉 δεῖ κοιλίαν τε κι‐ νεῖν, ἐμέτους δὲ φυλάττεσθαι ὡς βλαβερούς. | |
2.163.1 | γάλακτος δὲ θρομβωθέντος ὠφελίμως δίδοται γλυκὺς πολύς, ὄλυνθοι σὺν ὄξει καὶ ὄξος, ὀπὸς σιλφίου σὺν ὀξυκράτῳ ἢ κονίᾳ, πυτία λαγωοῦ ἢ νεβροῦ ἢ ἐρίφου ἢ ἀρνὸς ἢ δορκάδος ἢ βουβάλου ἢ μόσχου σὺν ὄξει, γλυκὺς σὺν | |
5 | ὄξει, ἡδύοσμον σὺν ὄξει, καὶ κοιλίαν δὲ λύε· ἔνιοι δὲ ἡδύοσμον σὺν οὔρῳ διδόασιν· ὄξος χλιαρόν. ἁλυκὸν δὲ μηδὲν προσφέρειν· μᾶλλον γὰρ πήγνυται τὸ γάλα· ἀλλ’ οὐδ’ ἐμεῖν δεῖ διὰ τὸ δυ‐ σβοηθητότερον τοῦ αἵματος. | |
2.164.1 | πρὸς δὲ μύκητας ποιεῖ ἀλεκτορίδων ἄφοδος σὺν ὀξυκράτῳ, ἀριστολοχείας 𐅻 αʹ μετ’ οἴνου, κονία 〈ἡ〉 ἐκ κλη‐ μάτων ἢ ἐξ ἀχράδος τοῦ δένδρου ποθεῖσα, καὶ συνεψόμενα δὲ τοῖς μύκησιν αἱ ἀχράδες καὶ τὰ φύλλα αἴρουσι τὸ πνιγῶδες | |
5 | αὐτῶν· ἀψίνθιον μετ’ ὄξους, μέλι ἐκλειχόμενον καὶ πινόμενον σὺν ὕδατι, μελισσόφυλλον σὺν νίτρῳ, νίτρον ἢ κονία ἢ ἅλες | 315 |
2.164.2 | σὺν ὄξει· ἀχράδες ἐσθιόμεναι, ἀμαράκινον πινόμενον, ἄκρατος πινόμενος, πάνακος Ἀσκληπιαδείου ῥίζα καὶ καρπός, πήγανον σὺν ὄξει, τρὺξ οἴνου κεκαυμένη καὶ ὠμὴ πινομένη μεθ’ ὕδατος, ῥάφανος ἐσθιομένη [χαλκοῦ ἄνθος σὺν ὄξει], κάρδαμον ἢ νᾶπυ. | |
5 | ἄκρως δὲ ποιεῖ τὸ τοῦ χαλκοῦ ἄνθος σὺν ὄξει, πυρακάνθου ῥίζα σὺν ὄξει. | |
2.165.1 | γύψου δὲ ποθείσης ποιεῖ γάλα· ἐμείτω δὲ 〈αὐτό〉· ἔλαιον σὺν μελικράτῳ ἢ σύκων ἀφεψήματι, κονία συκίνη σὺν οἴνῳ, ὀρίγανον σὺν κονίᾳ ἢ ὄξει, μολόχης ἀπόζεμα. | |
2.166.1 | πρὸς δὲ τοὺς λιθάργυρον πιόντας ποιεῖ ἄκρατος
πολὺς διδόμενος σὺν ἀψινθίῳ, σελίνου σπέρμα, ὑπερικόν, ὕσσωπον
σὺν οἴνῳ, σμύρνης | |
5 | ξηρὰ δοθεῖσα μετὰ νάρδου. | |
2.167.1 | ψιμυθίου δὲ ποθέντος ἔλαιον, μελίκρατον, σύκων ἀφέψημα σὺν ἐλαίῳ θερμῷ, γάλα· ἐμείτω δὲ αὐτό. ὄλυνθοι σὺν ὄξει, μολόχης ἀφέψημα σὺν ταῖς ῥίζαις, ἀμαράκινον, ἴρινον, | |
σήσαμον λεῖον μετ’ οἴνου, κονία κληματίνη, περσέων ὀστᾶ σὺν | 316 | |
5 | ἐλαίῳ 〈ἢ〉 κριθῶν ἀφεψήματι, κόμμι κοκκυμήλων, πτελέας τὸ ἐν τοῖς θυλακίοις ὑγρόν. χρῆσθαι δὲ 〈δεῖ〉 μετὰ τοὺς ἐμέτους καὶ θαψίας χυλῷ ἢ σκαμμωνίας. | |
2.168.1 | ὑδραργύρου 〈δὲ〉 ποθείσης ἁρμόζει γάλα πινόμενον· ἐμείτω δὲ αὐτό· καὶ τὰ πρὸς λιθάργυρον δὲ ἀναγεγραμμένα ποιεῖ. ἄκρως δὲ βοηθοῦνται χρυσοῦ ἐλασμάτιον μικρόν τι κατα‐ πίνοντες περιφερές· περιχωνεύεται γὰρ τῷ χρυσῷ διὰ συγγέ‐ | |
5 | νειαν καὶ συνολισθαίνει διὰ τῆς ἕδρας. ὅσα διὰ πείρας ἡμῖν, ὦ φίλτατε Ἀνδρόμαχε, τῶν ἁπλῶν | |
φαρμάκων ἐν δυσὶ τόμοις συνειλοχότες ἀπεστάλκαμέν σοι. | 317 |