|
TLG 0643 001 :: ANONYMUS LONDINENSIS :: Iatrica (fort. auctore Menone) (Brit. Mus. inv. 137) ANONYMUS LONDINENSIS Med. Iatrica (fort. auctore Menone) (Brit. Mus. inv. 137) Citation: Section — (line) | ||
1(t) | ANONONYMI LONDINENSIS IATRICA | |
| 1 | [......]νοντας ἐν τῶι τοῦ π̣[.........] [......]ν πρὸς τ(ῶν) ἀρχαίων κ[.....]με‐ [......]σ̣ι̣ν καὶ ἐπίτασιν καὶ ἄνεσιν ἀν̣α [......]ένην. μάλιστα γ(ὰρ) συμφερόμε‐ | |
|---|---|---|
| 5 | [θα καὶ α]ὐ̣τοὶ τοῖς ἀρχαίοις. καὶ τί μέν (ἐστιν) διά‐ [θεσις κ]αὶ π̣ο̣ίαν κομίζομ(εν) ἐν τῶι ὅρωι, [ἀπεδεί]ξ̣αμ(εν)· ⸢διάθεσ̣ισ⸥ δυνάμεως ἡσδήπο‐ [τε, εἴτε τ]ῆς ζωτικῆς εἴτε τῆς σωμα‐ [τικῆς εἴ]τε τῆς ἐν τοῖς σώμασι | |
| 10 | [ἐνούσης] ψυχικῆς, κατὰ κείνησιν [ἢ σχέσιν], κατὰ κείνησιν 〈μὲν〉 πάντα τὰ [ἐν ἡμῖν] κεινήματα πάθη κατὰ [κείνησ]ίν (ἐστιν), κατὰ σχέσιν δὲ παράλυ‐ [σις, λήθ]αργος, κάρος, τὰ τούτοις ἐγγύς. | |
| 15 | [τούτ(ων) δ]ὲ̣ κειμέν(ων) ⸢δεῖ γινώσκειν ὡσ⸥ τῶν παθῶν τὰ [μ(έν) φ(ασιν) (εἶναι) ψυ]χικά, τὰ δὲ σωματικά, σω‐ [ματικὰ] λαμβάνοντες τὰ περὶ τὴν [ζωτικ]ὴν δύναμιν λαμβανόμενα, [τάς τε ἄ]λ̣λας δυνάμεις ἀντιδιαστέ〈λ〉‐ | |
| 20 | [λοντες κ]αὶ τὴν ζωτικὴν δύναμιν [τῆι ψυ]χῆι. ψυχὴ δὲ λέγεται τριχῶς· [ἥ τε] τῶι ὅλωι σώματι παρεσπαρ‐ μ̣ένη καὶ τὸ μόριον τὸ λογιστικὸν [κ]αὶ ἔτι ἡ ἐντρέχεια. * καὶ τῆς μ(ὲν) ἐντρε‐ | 1 |
| 25 | [χ]είας ἐπὶ τοῦ παρόντος οὐ χρῄζομεν, [τ]ῶν δὲ ἄλλων δύο σημαινομένων, [κα]ὶ μᾶλλον το̣ῦ λο̣γιστ̣ικοῦ. περὶ γ(ὰρ) τοῦ‐ [το] τ[ὰ] π̣ρ̣[οηγ]ούμενα πάθη συνίσ̣‐ [τατα]ι 〈καὶ τὰ〉 κατ’ ἐπακολούθημα. * πάθη δέ (ἐστιν) | |
| 30 | [τάδε] προηγούμενα κατὰ κείνησιν· [δ]εισιδαιμονία, λύπη, φόβος, φιλαργυρία· ταῦτα γ(ὰρ) ἐν κεινήσει· * κάρος δὲ καὶ λ̣ήθαργος ἐν σχέσει. ** σωματικὰ δὲ [π]υρετός—προηγούμενον μ(ὲν) πάθος (ἐστὶν) | |
| 35 | [τ]οῦ σώματος, κατ’ ἐπακολούθημα⟦ι⟧ δὲ [τ]ῆς ψυχῆς—, μανία ὁμοίως· καὶ ταῦ‐ τα ἐν κινήσει τὰ πάθη. ** ἐν σχέσ[ει] δὲ παράλυσις, κάρος, τὰ παραπλή[σι]α· οὕτω μ(ὲν) δὴ χρηστέον τῶι ὅρωι [ἐπὶ] | |
| 40 | [ἁπάν]τω[ν]. * τῶν δὲ παθῶν [τὰ μὲν ψυ‐] [χικά, τ]ὰ δὲ σωματικά. χρὴ δὲ [εἰδέναι] [ὅτι τὰ μὲ]ν σωματικὰ πάθη ἀ[.....] [.......]να καὶ περὶ τὴν ζ[ωτικὴν] [.......]ασται. ὡς ὁμοίως δ̣[ὲ ....] | |
2 | [..] περι[......] τοῖς σώμασιν, ὥστε [..] ἰδίας [.....]ά̣σθαι ταῦτα τήν τε [ζω]τικ[ὴν καὶ] τὴν ἐν τοῖ〈σ〉 σώμασιν [οὖσαν] ψυχι[κήν. ψυ]χικ̣ὸ̣ν δ’ (εἶναι) π̣ά̣θος τὸ̣ | |
| 5 | τ[οιο]ῦτο· διάθ̣εσιν̣ ψ̣υ̣χ̣ῆ̣ς̣ [κα]τὰ κείνη‐ ⸏σι[ν] ἢ σχέσιν· καὶ γὰρ ἡ ψυχὴ δύναμίς (ἐστιν). λέ[γ]ετα̣ι̣ δὲ ψυ̣χ[ὴ] τριχῶς· ἥ τε ὅλη κα[ὶ] τὸ μέρο[ς τὸ λογιστικὸν] καὶ αὐτὴ ἡ | |
| ἐν[τ]ρέχεια. [ἀλλ’ ἐπὶ ἐκεῖνα ἴωμ(εν)] νῦν· ὅταν γ(ὰρ) | 2 | |
| 10 | λέ[γ]ωμεν σ̣υ[νίσ]τασθαι [κ(ατὰ)] τὴν ψυχὴν πά[θ]η, περὶ τ[ὴν] ὅ̣λ̣ην λέ[γομ](εν) καὶ περὶ ⸏τὸ [μ]έρος αὐτ[ῆ]ς τ̣ὸ̣ λογισ[τι]κόν. * τ(ῶν) τε ψυχ[ικ]ῶν παθ[ῶ]ν ἃ μ(έν) (ἐστιν) [κ(ατὰ) φ]ύσιν, ἃ δὲ παρὰ φ[ύ]σιν. παρ[ὰ] φύ̣σ̣ιν μ(ὲν) [δι]αθετικὸν | |
| 15 | ψυχῆς κατ̣ὰ̣ κ̣ε̣ί̣ν̣η̣σιν [ἢ σ]χέσιν παρὰ φύσιν, κατὰ̣ φ̣[ύ]σιν δὲ δια[θε]τικὸν ψυ‐ χῆς κ[α]τὰ κείνησιν ἢ σ[χέ]σ̣ιν κ(ατὰ) φ〈ύ〉σιν. αὕτη [μ]ὲν ἡ τ̣ε̣[χ]νολ̣ο̣γία [τ(ῶν) ἀ]ρχαίων (ἐστίν), οἷς καὶ ἡμ̣〈ε〉ῖς ἑπόμεθα. κ(ατα)[...]ουσιν (γὰρ) | |
| 20 | καὶ με[τ]ριοπαθ〈ε〉ίας περ̣ὶ̣ τ[ὸν] σοφόν. καί φ(ασιν) τὰς μ[ε]τριοπαθ〈ε〉ίας νε̣[ῦρα] (εἶναι) τῶν πρά‐ ξεων. [οἱ] δὲ νεώτεροι, [τοῦ]τ’ (ἔστιν) οἱ Στωικοί, κατὰ φύσ[ιν] πάθος οὐδὲν κ̣(ατα)[λεί]πουσιν ψυχῆς. [ταύτηι] γ(άρ) φ(ασιν) ἐνφ̣[έρ]εσθαι τὸ | |
| 25 | παρὰ φύ[σι]ν ἐκ τ̣ῆς πάθ[ους φ]ωνῆς· ἧι καὶ τὸ π[ά]θος ἀ[π]έ̣δ̣ο̣σα̣ν· [π]άθος (ἐστὶν) ὁρμὴ πλ[εο]νάζουσα, τῆς ὁρ[μ]ῆς αὐτοῖς ἐξακ̣[ουο]μένης οὐχὶ ἀν̣[τὶ] τῆς ὑπερ‐ τάσ̣εω[ς], ἀλ(λὰ) ἀντὶ τοῦ ἀπ〈ε〉ιθὲς εἶναι τῶι αἱ‐ | |
| 30 | ⸏ροῦντι [λό]γ̣ωι. ἀλ(λὰ) το̣[ῦ]τ̣ο̣ [το]ῖς ν̣(εωτέροις) μελήσει. ἡμῖν δὲ [λ]εκτέ̣ον κ(ατὰ) φ̣ύ̣σ̣ιν πάθη περὶ τὴν ψυχ[ὴ]ν μν̣ήμ̣ην, διαλογισμόν, τὰ ὅμοι[α]. * π̣α̣ρὰ φύ̣σ̣ι̣ν̣ δὲ ἀμνημοσύ‐ ⸏νην, ἀλο[γ]ία̣ν̣, τὰ ἐοικότ[α]. ** τ(ῶν) τε | |
| 35 | παθῶν [τ(ῶν)] περὶ [τ]ὴν ψυχὴν [δ]ύο (ἐστὶν) τὰ γενικώ[τ]ατα κ̣(α̣τ̣ὰ̣) τοὺς ἀρχ[αίο]υς· ἡδο‐ νή τε γ(ὰρ) [κ]αὶ ὄχ[λ]ησις, τὰ δ[ὲ] μετα‐ ⸏ξὺ κ(ατ’) ἐπ[ί]μειξ[ι]ν γί(νεται) τ(ῶν) εἰρ̣[η]μένων. | |
| κατὰ δὲ τοὺς Στω[ι]κοὺς τέ[σσ]αρά (ἐστιν) τὰ | 3 | |
| 40 | γενικώτατα [τῆ]ς ψυχῆς [πά]θη· ἡδο‐ νὴ γ(ὰρ) καὶ ἐπιθυ[μί]α, φόβος [τε] καὶ λύπη. καὶ ἡδονὴ μ(ὲν) κ[αὶ ἐ]πιθυμί[α κα]θ̣’ ὡς ἂν ἀ[γ]αθοῦ φαντα[σίαν] γί(νονται), ὧν [ἡ μ(ὲν) ἡδ]ονὴ γ̣[ί(νεται) κ](αθ’) ὡς ἂν ἀ[γαθοῦ] παρουσίαν, ἐ‐ | |
| 45 | [φ’ ὧι] οἷόν τε ἥδ̣[εσθαι· εἴδη δὲ αὐτῆς τέρ‐] [ψις,] χάρι̣[ς, τὰ παραπλήσια· ἡ δὲ ἐπιθυ‐] [μία] κ(αθ’) ὡς [ἂν ἀγαθοῦ γί(νεται) προσδοκίαν]· [ἐπιθυμοῦμεν γ(ὰρ) πάντες προσδοκῶντες] | |
3 | τἀγαθόν. * ἥ τε λύπη καὶ 〈ὁ〉 φόβος κ(αθ’) ὡς ἂν κακοῦ φαντασίαν γί(νονται), ὧν ὁ μ(ὲν) φόβος 〈καθ’〉 ὡς ἂν κακοῦ προσδοκίαν γί(νεται)· φοβούμεθα γὰρ προσδοκῶντες τὸ κακόν. * ἡ δὲ λύ‐ | |
| 5 | πη κ(αθ’) ὡς ἂν κακοῦ παρουσίαν· λυπού‐ μεθα γ(ὰρ) ἐπὶ τοῖς παροῦσι κακοῖς. καὶ ταῦ‐ ⸏τα μ(ὲν) οὕτως. ** πάθος δὲ λεκτέον ⟦(ειναι) σωμα‐ τικον⟧ (εἶναι) σωματικὸν διάθεσιν σώματος κατὰ κείνησιν ἢ σχέσιν. ** τῶν δὲ σωματι‐ | |
| 10 | κῶν παθῶν ἃ μ(έν) (ἐστιν) τεταγμένα, ἃ δὲ ἄτακτα. καὶ ἄτακτα μ(έν) (ἐστιν) πάθη τὰ ἄλλοτε ἄλλως λυόμενα, ⸏οἷον ποτὲ μ(ὲν) κ̣[ατ’ ὀλ]ίγον, ποτὲ δὲ ἁθρόως. * τῶν δὲ τεταγμέν[(ων)] παθῶν ἃ μ(ὲν) ἰδίως λέγεται πάθη, ἃ δὲ νοσήματα. * καὶ ἰδίως πάθη | |
| 15 | ἐστὶν τεταγμένα τὰ κατ’ ὀλίγον λυόμενα. τῶν δὲ νοσημάτ(ων) ἃ μ(έν) (ἐστιν) ἰδίως νοσήματα, ἃ δὲ ἀρρωστήματα. καὶ νοσήματα μ(έν) (ἐστιν) τὰ ἐμμόνους τὰς κ(ατα)σκευὰς ἔχοντα πε̣ρ̣ὶ τὰ σώματα ὑποληπτούς τε χρόνους | |
| 20 | ⸏φερόμενα τῆς λύσεως κατ’ ἐλάχιστο(ν). καὶ γὰρ νοσήματα εἴρηται ⟦αποτου⟧ ἀπὸ τοῦ ἐννενεοσσευκέναι περὶ τὰ σώματα, ᾗ καὶ διοίσει τ̣ὸ̣ τεταγμένον πάθος τοῦ νοσήματο(ς), καθὸ τὸ μ(ὲν) πάθος κατ’ ὀλίγον τὴν λύσιν | |
| 25 | λαμβάνει, τὸ δὲ νόσημα κατ’ ἐλάχιστον. τὸ μ(ὲν) γ(ὰρ) ὀλίγον ἐκ πολλῶν ἐλαχίστων συνέστηκεν· * τὸ δὲ ἐλάχιστον μέρος οὐκ ἔχει, [ὥ]σ̣τε νόσημα [οὐ τεταγ]μ̣ένον. ἀρρώστημα δὲ τὸ σὺν τῶι κ(ατα)σκευὴν ἔχειν | 4 |
| 30 | περὶ τὰ σώματα ἔτι καὶ παρειρῆσθαι τὴν ῥῶσιν τ(ῶν) σωμάτ(ων)· ἀπὸ τούτου γὰρ καὶ εἴρηται ⸏ἀρρώστημα. ** διαφέρει δὲ νόσημα νόσου καὶ ἀρρώστημα ἀρρωστίας. * νόση‐ μα μ(ὲν) γ(άρ) (ἐστιν) ἔμμονος κα̣τασκευὴ περὶ μέρος | |
| 35 | τι τοῦ σώματος χρόνους ὑποληπτοὺς ⸏τῆς λύσεως ἔχουσα. * νόσος δὲ ἔμμονος κατασκευὴ περὶ ὅλον τὸ σῶμα τῆς λύσεω(ς) ὑποληπτοὺς ἔχουσα χρόνους. * λέγεταί τε νόσος διχῶς, κοινῶς τε καὶ ἰδίως· | |
| 40 | κοινῶς μ(ὲν) π̣ᾶ̣ν παρὰ φύσιν πάθος, καθ’ ὃ σημαινόμενον καὶ ὁ πυρετὸς λέ‐ γοιτ’ ἂν νόσος. * ἰδίως δὲ ἔμμ[ο]νος κ(ατα)‐ σκευὴ περὶ τὰ σώματα τῆς λύσ[εως] ὑπο‐ ληπτοὺς ἔχουσα χ̣ρ̣ό̣νο[υς. * ἀρ‐] | |
| 45 | [ρ]ώ̣[στημ]ά τε ὡς ὁμο[ί]ως λέ[γεται] | |
4 | κοινῶς τε καὶ ἰδ[ί]ως· κοινῶς μ(ὲν) πάλιν πᾶν παρὰ φύσιν πάθος, καθ’ ὃ σημαινό‐ μενον ὁ πυ[ρεταίνω]ν ἀρρωστεῖν κληθήσε‐ ται. ** ἰ̣δ̣ί̣ω̣ς̣ [δὲ] κατασκευὴ περὶ τὰ σώματα, | |
| 5 | ἥτις τῆς λύ̣σ̣ε̣ω̣ς̣ ὑποληπτοὺς ἔχει χρόνους [σὺν] τῶι παρῃρῆσθαι τὴν ῥῶ‐ ⸏σιν τ(ῶν) σωμ[άτων]. * εἰρῆσθαι δὲ τ[ὸ] πάθος συμβέβηκε[ν] ἀ̣π̣[ὸ τοῦ] παρακολουθ̣οῦντος [ἢ] ἀπὸ τόπ̣ου. ἀπὸ μ(ὲν) γ(ὰρ) παρα[κο]λου[θ]οῦντος | |
| 10 | πάθ[ους] εἰρῆ[σθ]αι τὸν π̣[υρε]τὸν ἀπὸ τοῦ πυρῶδ̣[ε]ς (εἶναι) τὸ ἑπόμεν[ο(ν) καὶ] π̣α̣ρ̣ά̣λυσιν τὸ ἑπόμενον ἐν παραλύσ[ει·] ἀπὸ γ(ὰρ) τοῦ λε‐ | |
| λύσθαι τὸν τόνον. ἀπὸ τόπ̣ου δὲ τὴν ὀνομασίαν [ἔ]σχεν φρενεῖτις· τὸ γ(ὰρ) πά‐ | 5 | |
| 15 | θος περὶ τὰς φρένας συνίσταται, οὐχὶ τὸ διάφραγ̣μ̣α̣, [το]ῦ̣τ̣’ (ἔστιν) τὸ λογιστικὸν μέρος ⸐τῆς ψυχῆς. ****** [.....] λο̣ .. ο̣ς νόσοι. | |
| 20 | Περὶ τοῦ προκειμένου δεῖ προλαβεῖν, ὡς κοινότερον τοῖς ὀνόμασι π(ροσ)χρώ‐ μεθ(α) νόσους ἢ πάθη λέγοντες· τὰς γὰρ τούτ(ων) διαφορὰς γινώσκομ(έν) τε καὶ ὑπεμνήσαμ(εν) ἐν τοῖς προγεγραμμέ‐ | |
| 25 | ⸏νοις· * στάσις δὲ περὶ τοῦ ἐκκειμένου. οἱ μ(ὲν) γ(ὰρ) εἶπον γί(νεσθαι) νόσους παρὰ ⸢τὰ⸥ περισσώ‐ μα⸢τα⸥ τὰ γινόμενα ἀπὸ τῆς τροφῆς, οἱ δὲ παρὰ τὰ στοιχεῖα. καὶ οἱ μ(ὲν) ἀρ‐ χὴν καὶ ὕλην ὑποθέμενοι τὰ περισσώ‐ | |
| 30 | ματα τ(ῶν) νόσων λόγους κομίζουσι τοι‐ ούτους. * Εὐρ[υ]φ̣ῶ̣ν [γ(άρ)]τοι ⸢ὁ Κνίδιοσ⸥ οἴεται τὰς νόσους ἀποτελε̣ῖ̣[σθ]α̣ι̣ τρόπωι τοιούτωι· ‘ὅτ̣α̣ν ἡ κοιλ̣ί̣α, φ(ησίν), τ̣ὴν ληφθεῖσαν τροφὴν μ̣ὴ ἐκπέμπ̣ῃ, ἀπογεννᾶται | |
| 35 | περισσώματα, ἃ δὴ ἀνενεχθέντ⸢α⸥ ὡς τοὺς κ(ατὰ) τ̣ὴν κεφαλὴν τόπους ἀποτελεῖ τὰ[ς νόσ]ους· ὅταν μ(έν)τοι γε λεπτὴ καὶ καθα̣ρ̣[ὰ] ὑ(πάρχῃ) ἡ κοιλία, δεόντως | |
| γίνεται ἡ πέψις· [ὅτ]α̣ν δὲ μὴ ᾖ τοιαύτη, | 6 | |
| 40 | ⸐συ[μβα]ί̣νει τ̣ὰ προκείμενα γί(νεσθαι)‘. * Ἡρόδικος δὲ ὁ Κν[ίδ]ι[ος] λ[έγ]ων περὶ τῆς τ(ῶν) νόσων αἰ(τίας) καὶ αὐτὸς κατ[ὰ] μ(έν) [τι σ]υναγορεύε̣ι̣ | |
5 | τῶι Εὐρυφῶντι, κ(ατὰ) δέ τι διαφέρει· καθ’ ὃ μ(ὲν) γ(ὰρ) καὶ αὐτὸς τὰ περισσώματα αἴτια λέγει τῆς νόσου (εἶναι), συμφέρεται· καθ’ ὃ δέ φ(ησιν) μὴ διὰ 〈τὸ〉 τὴν κοιλίαν καθαρὰν εἶναι ἢ λεπτ[ήν], | |
| 5 | διαλλάσσει χρώμενος αἰ(τίᾳ) τοιαύτῃ· ὅταν γ(ὰρ) ἀκεινη〈τή〉σαντες οἱ ἄνθρωποι προσενέγκωνται τροφήν, συμβαίνει τα̣ύ̣τ̣ην μὴ διοικεῖσθαι, ἀλ(λὰ) λιτὴν καὶ ἀκατέργαστον παρακειμένην εἰς περισ‐ | |
| 10 | σώματα ἀναλύεσθαι. * ἐγ μ(έν)τοι γε τῶν περισσωμάτ(ων) ἀποτελεῖσθαι δισ‐ σὰς ὑ̣γρότητας, μίαν μ(ὲν) ὀξεῖαν, τὴν δὲ ἑτέραν πικράν, καὶ παρὰ τὴν ἑκατέρας ⸏ἐπικράτειαν διάφορα γ(ίνεσθαι) τὰ πάθη. λέγει | |
| 15 | δὲ ὡς παρ〈ὰ〉 τὴν τούτ(ων) ἐπίτασιν ἢ ἄνε‐ σιν διάφορα ἀπογενν[ᾶ]σθαι τὰ πάθη, οἷόν τι λέγω, ἐὰν ἀνειμένη μᾶλλον ᾖ ⸢ἡ⸥ ὀξεῖα καὶ μὴ ἄκρατος, ἀναλόγως δὲ καὶ ἡ πι‐ κρὰ μὴ ἄγαν ᾖ πικρά, ἀλ(λὰ) ἐλασσ〈όν〉ως ἔχῃ, | |
| 20 | ἢ ἐπιτεταμέναι ὦσιν, διάφορ̣α γενήσ〈εσ〉θ(αι) ⸏καὶ τὰ πάθη κατὰ τὰς τ(ῶν) ὑγροτήτ(ων) κράσ〈ε〉ις. καὶ παρὰ τοὺς τόπους δὲ διάφορα ἔσται τὰ πάθη· ἐὰν μ(ὲν) λόγου εἵνεκα ἐπὶ κεφαλὴν οἰσθῇ ἡ πικρὰ ὑγρότης, | |
| 25 | τἀτὸ γενήσεται πάθος, * ἐὰν δὲ νῦν μ(ὲν) ἡ πικρὰ ⟦τ̇η̇ς̇⟧ εἰς τὴν κεφαλ(ὴν) ἐνεχθῇ, νῦν δὲ ἡ ὀξεῖα, γεν[ή]σεται ⸏διαλλάσσοντα τὰ πάθη. * ἀλ(λὰ) γ̣(ὰ̣ρ̣) καὶ παρ’ αὐ‐ | |
| τοὺς ⸢τοὺσ⸥ τόπους γενήσεται διαλλάσσοντα | 7 | |
| 30 | τὰ πάθη, ὅταν διάφοροι ὦσιν, ἐ̣φ̣’ οὓς ἡ ἐπι‐ φορά· παρὰ γ(ὰρ) τὸ ἐπὶ κεφαλὴν ἢ ἐπὶ ἧπαρ ἢ σπλῆνα φέρεσθαι τὰς ὑγρό̣τη̣τ̣ας διαφέροντα ἀποτελεσθήσεται τὰ πάθη. ⸐καὶ ἐν τούτοις ἡ τοῦ Ἡροδίκου δόξα. | |
| 35 | Ἱπποκράτης δέ φ(ησιν) αἰ(τίας) (εἶναι) τῆς νόσου τὰς φύσας, καθὼς διείληφεν περὶ αὐτοῦ Ἀριστοτέλης. * ὁ γὰρ Ἱπποκράτης λέγει τὰς νόσους ἀποτελεῖσθαι κ(ατὰ) λ̣(όγον) τοιοῦτον· ἢ παρὰ τὸ πλῆθος τῶν | |
| 40 | προσφερομέν(ων) ἢ παρὰ τὴν ποικιλίαν ἢ παρὰ τὸ ἰσχυρὰ καὶ δυσκατέργαστα (εἶναι) τὰ προσφερόμε̣ν̣α συ̣μ̣β̣αίνει περισ‐ σώματα ἀπογεννᾶσθα[ι, καὶ ὅ]ταν μὲν πλείονα ᾖ τ̣ὰ̣ [προσενεχθ]έντα, | |
| 45 | κ̣α̣τ̣α̣κρατ[ο]υ̣μέν[η ἡ ἐνεργο]ῦ[σ]α̣ | |
6 | τὴν πέψιν θερμότης π(ρὸς) πολλῶν [ὄ]ντ(ων) προ̣σ̣αρμάτων οὐκ ἐνεργεῖ τὴν πέ[ψ]ιν· ἀπ[ὸ] δὲ τοῦ ταύτην παραποδίζεσθαι ⸏πε[ρ]ισσώματα γί(νεται). ὅταν δὲ ποικίλα | |
| 5 | ᾖ τὰ π(ροσ)ενεχθέντα, στασιάζει ἐν τῆι κοιλίᾳ πρὸς ἑαυτά, καὶ κατὰ τὸν στασιασ‐ μὸν μεταβολὴ εἰς περισσώματα. ὅταν | |
| μέντοι γε ἐλάχιστα καὶ δυσκατέργαστα ᾖ, οὕτως παραποδισμὸς γί(νεται) τῆς πέψεω(ς) | 8 | |
| 10 | διὰ τὴν δυσκατεργασίαν καὶ οὕτως μεταβολὴ εἰς περισσώματα· ἐγ δὲ τῶν περισσωμάτ(ων) ἀναφέρονται φῦσαι· αἱ δὲ ἀν[ε]νεχθεῖσαι ἐπιφέρουσι τὰς νόσους. ⸢ταῦτα δὲ ἔφησεν ἁνὴρ⸥ κε̣ι̣[ν]ηθ̣εὶς δόγματι τοιούτῳ· τὸ γ(ὰρ) πνεῦμ(α) | |
| 15 | ἀνα̣γκαιότατον καὶ κυριώτατον ἀπο‐ λ̣ε̣ί̣π̣ει τ(ῶν) ἐν ἡμῖν, ἐπειδή γε παρὰ τὴν τού‐ του εὔροιαν ὑγίεια γί(νεται), παρὰ δὲ τὴν δύσροιαν νόσοι. δίκην τε ἐπέχειν ἡμᾶς φυτῶν· ὡς γὰρ ἐκεῖνα π(ροσ)ερρίζωται τῆι γῆι, οὕτως | |
| 20 | κ̣[αὶ αὐ]τοὶ π(ροσ)ερριζώμεθα πρὸς τὸν ἀέρα κα̣τ̣ά τε τὰς ῥῖνας καὶ κατὰ τὰ ὅλα σώματα. ἐοικέναι μέν γ̣ε φυτοῖς ἐκείνοις, 〈οἳ〉 στρατιῶται καλοῦνται. ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι προσερρι‐ ζωμένοι τῶι ὑγρῶι μεταφέρονται | |
| 25 | νῦν μ(ὲν) ἐπὶ τοῦτο τὸ ὑγρόν, νῦν δὲ ἐπὶ τοῦ‐ το, οὕτω̣ς καὶ αὐτοὶ οἱονεὶ φυτὰ ὄντες προσερριζώμεθα π(ρὸς) τὸν ἀέρα καὶ ἐν κ̣εινή̣σ̣ε̣ι ἐ̣σ̣μ(ὲν) μεταχωροῦντες νῦν μὲν ἐπὶ τάδε, αὖθις δὲ ἐπ’ ἄλλην. | |
| 30 | εἰ δὲ ταῦτα, φανερὸν ὡς κυριώτατόν (ἐστιν) τὸ πνεῦμα. τούτ(ων) ἐκκειμέν(ων), ὅταν γέν(ηται) περισσώμα〈τα〉, ἀπὸ τούτων γί(νονται) φῦσαι, αἳ δὴ ⸢ἀναθυμ(ιαθεῖσαι)⸥ τὰς νόσους ἀποτελοῦσι· παρά τε τὴν διαφορ̣ὰ̣ν̣ τ(ῶν) [φ]υσῶν ἀποτελοῦνται αἱ νόσοι | 9 |
| 35 | ⟦ς̇α̇ι̇⟧. ἐ̣ὰν̣ μ(ὲν) γὰρ πολλαὶ ὦσι, νοσάζουσιν, ἐὰν δ̣ὲ̣ ἐλάχισται, πάλι νόσους ἐπιφέ‐ ρουσι· παρά τε τὴν μεταβολὴν τῶν φυσῶ(ν) γίνοντα̣ι̣ α̣ἱ̣ νόσοι· διχῶς δὲ μεταβάλ‐ λουσιν ἢ ἐ̣π̣ὶ̣ τ̣ὸ̣ ὑπέρμετρον θερμὸν | |
| 40 | ἢ ἐπὶ τὸ ὑπ[έ]ρμετρον ψυχρόν. καὶ ὁποίως ἂν γ[έ]νηται ἡ μεταβολή, νόσους ἀπο‐ τελε̣ῖ. [καὶ ὡ]ς μ(ὲν) ὁ Ἀριστοτέλης οἴεται ⸏περὶ Ἱπ[ποκράτο]υς, ταῦτα. ** ὡς δὲ αὐτὸς Ἱπποκράτης λέγει, γί(νεσθαι) τὰς νόσους | |
| 45 | [π(αρὰ) τὰς διαφορὰς τ(ῶν) ἐν τῇ συστά]σε̣ι̣ φύσεων | |
7 | ἀνθ[ρωπ– ...................... λέ‐] γ̣ει δι[..........................] ἢ ὑπ[..........................] χολῆς καὶ φλέγμα[τος .................] | |
| 5 | ταῦτα ἐπὶ δὴ γ̣ι̣νομέ̣νοις [...............] καὶ ⟦ς̇υ̇ν̇⟧ οὖσι συν[ίστ]α̣σθ[αι ..........] τοῦ παρόντος φ̣λ̣έ̣γ̣μ̣ατος [...............] ω̣ν ε⸢ἶ⸥ναι ἐν ἡμῖν κ(ατὰ) φύσιν τὸ αἷμα [........] τῶν [ἰα]τρῶν· παρ̣ὰ̣ φύσιν τ̣ε̣ τὴν εἰς [........] | |
| 10 | ὅτι α̣ὗ̣τ̣α̣ι̣ ⸢μ(ὲν)⸥ ἐ̣ν̣ [ἡμ]ῖν γί(νονται) αἱ νόσοι [διὰ τῆς] φλεγμασίας. τ̣ά̣δε γ(ὰρ) ἐκτὸς [...........] πόνων ὑπερμέτρ[ων], κ(ατα)ψύξεως, [θερμότητος.] παρά τε τὴν τῆ̣ς̣ χολ̣ῆ̣ς καὶ τοῦ φ[λέγματος] κατάψυξιν ἢ θερμ[ό]τη[τ]α π[ερ]ιγί(νεσθαι) [τὰς νό‐] | |
| 15 | ⸏σους. ** ἀλ(λὰ) γ(ὰρ) ἔτι φ(ησὶν) Ἱπποκράτης [γί(νεσθαι) τὰς] νόσους ἢ ἀπὸ τοῦ πν̣ε̣ύ̣ματος ἢ [ἀπὸ τ(ῶν) διαι‐] τημάτ(ων), καὶ τούτ[ων τὴν] ὑ̣ποτ̣ύ̣[πωσιν δοκεῖ ο(ὕτως)] ἐκτίθεσθαι· ὅταν μ(ὲν) γ(άρ), φ(ησίν), ὑπὸ [τῆς] αὐ‐ τῆς νόσου πολ̣λ̣ο̣ὶ ἁ̣λ̣ίσκωνται [ἅμα, τὰς] | 10 |
| 20 | αἰτίας ἀναθέσ̣θ̣α̣ι̣ [δεῖ] τῶι ἀέρι· παρὰ [γ(ὰρ)] τοῦτ[ο]ν γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) ἡ αὐτὴ νόσος. ** ὅταν [μ(έν)τοι π]ολ‐ λὰ εἴδη καὶ ποικίλα γ̣ί̣(ν̣η̣τ̣α̣ι̣) ν̣ό̣σων, [αἴ(τια), φ(ησίν), λεκ‐] τέον τὰ διαιτήματα, οὐχ ὑγιῶ[ς ποι‐] ούμενος τὴν ἐπιχείρησιν. ἐν[ίοτε γ(ὰρ)] | |
| 25 | τὸ αὐτ̣ὸ̣ αἴ(τιον) πολλῶν καὶ ποικίλ[ων] νοσημάτ(ων) γίνεται· κ(ατα)σκευαστικὸν [γ(άρ)‐] το̣ι πλῆ̣θος καὶ πυρετοῦ καὶ πλευ[ρίτι‐] δος καὶ ἐπιληψίας (ἐστίν), ὅπ[ε]ρ κ(ατὰ) σ̣ύσ[τασιν] τῶν σωμάτων ἀναδεχομέν(ων) τ[ίκτει] | |
| 30 | καὶ τὰς νόσους. οὐ γὰρ δὴ πάντ(ω̣ν̣) [σωμάτ(ων)], ἐπεὶ ἕν (ἐστιν) αἴ(τιον), ἤ̣δ̣η μία καὶ νόσο〈σ〉 φέρ[εται], ⸏ἀλλ’, [ὥ]σ̣περ εἴπομεν, πολλὰ καὶ ποικίλ[α εἴδη]. καὶ [τἄ]μπαλιν (ἔστιν) ὅτε ὑπὸ διαφερό[ντ(ων) αἰ(τίων)] τἀτὰ γί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) πάθη. κ̣α̣ὶ̣ γ̣(ὰ̣ρ̣) διὰ πλῆθος ἡ̣ [κοιλία] | |
| 35 | ῥεῖ̣, ἔ̣τ[ι] καὶ διὰ δριμύτητα, ε̣ἰ̣ χ[ολ]ὴ̣ [π(αρα)ρρεῖ]. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς ψεύδε̣[ται πε]ρὶ̣ [τούτ(ων) ἁνήρ], | |
| ὡς προϊόντος ἐπιδείξομ(εν) τοῦ λό(γου). ** [ἐκεῖνο] μέντοι γε ῥ̣ητέ̣ον, διό̣τ̣[ι ἄλ]λ̣ως [Ἀριστο‐] τέλης περὶ τοῦ Ἱπποκράτους λέγε[ι καὶ] | 11 | |
| 40 | ⸐ἄλλως αὐτός φ(ησιν) γ̣ί̣(ν̣ε̣σ̣θ̣α̣ι̣) τὰς [νό]σο̣[υς. ** οἷς ἑπό‐] μενος ὁ 〈Ἀ〉βυδην̣ὸς Ἀλκαμέ̣ν̣[ης] λέγει γί(νεσθαι) τὰς νόσους, ὥς φ̣(η̣σ̣ι̣ν̣) π[ερὶ] αὐτοῦ Ἀριστοτέλης, διὰ τὰ π[ερισσώ‐] ματα τὰ ἀπὸ τῆς τρο[φῆ]ς [κατασκευα‐] | |
8 | ζόμενα· αἴ(τια) γ(ὰρ) ταῦτα τ(ῶν) νό[σων (εἶναι). κ(ατὰ)] τοῦτο μ(έν)τοι γε διάφορος φαί[νεται π‐] ρὸς τὸν Ε̣ὐ̣ρυφῶντα, καθ’ ὅσον κ[ατά τι] μὲν [τ]ὴν κεφαλὴν εἶπεν ἐπι[κου‐] | |
| 5 | ρ̣ικὴν γί(νεσθαι) τ(ῶν) περιττωμάτ(ων), ἁ[πλῶς] δὲ ὁ̣ Ἀλ̣καμένης εἶπεν· ‘ἀνατρ̣[έχοντα] [μ]ὲν ὡς τὴν κεφαλὴν τὰ περισ[σώμα‐] τ̣α γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) ἐπιχορηγούμενα πρὸς τῆ[ς κε‐] φαλῆς καὶ ἐπιπεμπόμενα τῶι ὅλῳ | |
| 10 | ⸐σ̣ώ̣μ̣ατι τὰς νόσους ἐμ̣π̣ο̣ι̣ε̣ῖ̣.‘ ** ὁ δὲ Μεταποντῖνος Τιμόθεος, καθώς φησιν περὶ αὐτοῦ ὁ αὐτὸς φιλόσοφος, λέγει ἀποτελεῖσθαι τὰς νόσους τρό‐ πωι τούτωι· ὅταν μ(ὲν) γὰρ ἡ κεφαλὴ ὑγιὴς | |
| 15 | ᾖ καὶ ⟦[καθ]αρα⟧ καθαρά, καὶ ἡ τροφὴ ἀπ’ αὐ‐ τῆς προστίθεται τῶι ὅλωι σώματι ⟦κ̇α̇ι̇ ο̇⟧ ὑ̣γ̣ιαίνε̣ι̣ τὸ ζῶιον· * ὅταν δὲ μὴ ὑγιὴς ᾖ, νόσους ἐπιφέρει τῶι τὰς διεξόδους ἀποφράσσεσθαι· ‘ὅταν γάρ, φ(ησίν), αὗται ἀποφρα‐ | |
| 20 | [γ]ῶσιν, ἀνατρέχον τὸ περίσσωμα ὡς τοὺς κ(ατὰ) τὴν κεφαλὴν τόπους τ[έω]ς τῶι μὴ ἔχειν διέξοδον ἐν‐ μένει, ἐ[ν]μεῖναν δὲ μεταβάλλει εἰς ἁλμυρὸν καὶ δριμὺ ὑγρόν, καὶ εἶτα | |
| 25 | πλείο̣ν̣α̣ [ἐν]μεῖναν χρόνον καὶ ῥῆξιν | |
| ἐ̣ρ̣γ̣α̣σάμενον φέρεται εἰς ὁτιοῦν μέρος κ̣[αὶ] π̣α̣ρ̣ὰ̣ [τὰς το]ύτου διαφορὰς διαφόρους [τὰς] νόσους ἐπιφέρει. * (ἔστι) δ’ ὅτε, φ(ησίν), κ̣αὶ [ἁθρό]ως ο̣ἰ̣σ̣θὲν ἐπὶ τὴν τραχεῖαν | 12 | |
| 30 | ἀ̣ρτηρίαν—λάρυγξ δὲ αὕτη—πνιγμοὺς [ἐπ]ιφ[έρει] καὶ συντόμους ἐξαγωγ̣ὰς [.....]νην.‘ * νοσεῖν δέ φ(ησιν) τὴν κεφα‐ λ̣ὴ̣ν [ἢ] δι’ ὑπερβολὴ〈ν〉 κ(ατα)ψύξεως ἢ δι’ ὑπερ‐ ⸐β[ολ]ὴν θερμότητος ἢ διὰ πληγήν. ** | |
| 35 | Ἀ[.]α̣ς δ[ὲ] ἰ[δίω]ς οἴεται γί(νεσθαι) τὰς νόσους δ̣ιὰ̣ τ̣ὰ̣ς̣ τοῦ ἐνκεφάλου καθάρσ〈ε〉ις. [καθαίρεσ]θαι δὲ τὸν ἐγκέφαλον διὰ μ̣υ̣[κτή]ρων, ὤτων, ὀφθαλμῶν, σ[τ]όματος, κ(ατά) [τ]ε τὰς διαφορὰς ⸢το[ῦ π]λήθουσ⸥ τ̣(ῶ̣ν̣) κα‐ | |
| 40 | θ̣ά̣[ρσ]εων ὑγίειαν γί(νεσθαι) ἢ νόσον. ὅταν μ(ὲν) γ(ὰρ) κ̣(α̣τ̣’) ἐλάχ̣ι̣σ̣τ̣ο̣ν̣ γένηται ἡ κάθαρσις, ὑ[γι]αίνει τὸ ζῶιον, * ὅταν δὲ ὑπερ‐ [κό]ρως, νοσεῖ. λέγει δὲ διὰ ταύτας | |
| τ̣[ὰ]ς̣ κ̣α̣θ̣ά̣ρ̣σ̣εις γί(νεσθαι) πέντε κα[τ]άρρους | 13 | |
9 | [desunt duo fere versus] | |
| 3 | [...] ιτωι μη [.....................] [κ(ατά)ρ]ρους. ** [...................] | |
| 5 | [Ἡρ]α̣κλεόδω[ρος [....................] [..]ενομεν [.......................] [τ]ὴ̣ν αὐτ[ὴν .......................] [.] δύο εἰπον[......................] [...]ς παρα[......................] | |
| 10 | [..]εν ὅταν [......................] [τ]ὸ σῶμα ὑγ[ιαίνει (?) .................] τως νόσοι [........................] ται τὰ σώμα[τα .....................] ρα[.]π̣ροσενεχ̣[θέντα (?) ................] | |
| 15 | πλ̣[ή]θη, ἀλ(λὰ) ⸢α̣ἷσ⸥περ [...............] καὶ τὰς νόσ[ους .................. δυσ‐] κρ[ό]τως ἐχ[.......................] μετρία̣ν νόσο̣[ν ......................] ⸐καὶ κατάψυξιν [......................] | |
| 20 | Ἡρόδικος δὲ [ὁ Σηλυμβριανὸς οἴεται] τὰς νόσους [γί(νεσθαι) ἀπὸ τῆς διαίτης· ταύ‐] την δὲ (εἶναι) κατ[ὰ φύσιν, ὅταν πόνοι προσῶσιν] καὶ ἄλγη δ’ ὅσα [δεῖ, καὶ οὕτως πέψιν μὲν] ἔχῃ ἡ τροφή, ἐπ̣ί̣[δοσιν δὲ ἀεὶ λαμβάνῃ] | 14 |
| 25 | τὰ σώματα ἀν̣[αδιδομ(έν)ης τῆς τροφῆς κατὰ] φύσιν. οἴεται γ̣[(ὰ̣ρ̣)] τὴ[ν μ(ὲν) ὑγίειαν γί(νεσθαι) κατὰ] φύσιν ἐχόν[τ(ων)] τ(ῶν) σω[μάτ(ων) περὶ τὴν δίαιταν, τὴν δὲ] νόσον π[α]ρὰ φύσι[ν ἐχόντ(ων) αὐτ(ῶν). τοῖς μ(έν)τοι] παρὰ φύσ[ι]ν διατεθ̣ε̣ῖ̣[σιν πονεῖν π(ροσ)τάσσει] | |
| 30 | ἡ ἰατρικὴ παραγομέ[νη καὶ ο(ὕτως) εἰς τὸ κατὰ] φύσιν ἄγει ταῦτα, ὡ[ς αὐτός φ(ησιν). * λέγουσιν] δὲ τὸν ἄνδρα τὴν ἰα[τρικὴν ἔντεχνον] ἀγωγὴν εἰς τὸ κ(ατὰ) φύσιν [καλέσαι. * καὶ ταῦτα μ(ὲν)] οὕτως, [ἐ]κεῖνο δὲ ὅ̣τ̣[ι ἀπ’ ἐναντί(ων) τῆς τε] | |
| 35 | θερμότητος καὶ ὑ[γρότητος τ(ῶν) σωμάτων)] ⸐συνίστανται νόσοι, [διατεθρύληται. **] ὁ δὲ Αἰγύπτιος Νινύ[ας ἰδίως λέγει τὰ μ(ὲν)] συνγενικὰ γί(νεσθαι) πάθη, [τὰ δὲ ἀλλότρια *] καὶ τὰ μ(ὲν) συνγενικὰ [ἔμφυτα τοῖς σώμασιν] | |
| 40 | εἶναι. * ὑ̣πὸ δὲ ἄλ(λης) α̣ἰ̣[(τίας) συνίστασθαι] τὰς νόσους τρόπ̣ωι τ̣[οιούτωι· ὅταν γὰρ] ἡ τροφὴ ληφθεῖσα μὴ [ἀναδοθῇ τῷ σώματι,] ἀλλ’ ἐνμείνῃ, ⸢ἡ θερμ[ότης ἡ ἐν]⸥ ἡ̣μῖν [οὖσα περισσώματ̣α] ἐξ αὐτῆς ἀπογεννᾶι [................] | |
10 | [desunt versus fere sex et viginti] | |
| 27 | [..........................]ινος [..........................]νόσους [..........................] μ̣(ὲ̣ν̣) εἶναι | 15 |
| 30 | [..........................]επι[.]ν̣ [..........................]μ̣ιον [..........................]αμ̣α [..........................]ενον [..........................]απαρα | |
| 35 | [..........................]μὴ διὰ [..........................]ἀ̣λγηδόν [.........................]μενος [.............................] [....................... δύνα]μ̣ιν | |
| 40 | [..........................]ε [..........................]ιο̣ν [..........................]σκευ‐ [..........................]αμεν δὲ [..........................] ψυχ̣[..] | |
11 | [desunt versus circa sex] | |
| 7 | [......................]ν κ̣α̣ὶ̣ [ὑγίε]ιαν [.....................ἁ]λμυρὰν δὲ [......................]εμενοσ[..] | |
| 10 | [......................] * καὶ [....] [......................]φις [....................τοὺ]ς νεφροὺς [......................] τὴν θερμ(ὴν) [......................]ι̣ο̣ν μέγα | |
| 15 | [......................] ἡ δὲ πυρρὰ [......................] καὶ πρασο‐ [ειδὴς ...............]ατος τὸ αἷμα [..................]αίτατον [............]μ̣α̣ τ̣ο̣[....]ον ἡ δὲ μέλαι‐ | |
| 20 | [να .........]ντ(ων) [....]μέν(ων) ὑποστάσε‐ | |
| [ων .........] αἷμα [....] τόπον ἔχει̣ [......]ε[...]ς ** Ἵππ̣[ων δ]ὲ ὁ Κρ[ο]τω‐ ν̣ι̣ά̣τ̣η̣ς̣ οἴεται ἐν ἡμῖν οἰκείαν (εἶναι) ὑγρότη‐ τα, κα[θ’ ἣ]ν καὶ αἰσθανόμεθα καὶ ⟦υγιαι‐ | 16 | |
| 25 | [νο(μεν)⟧ ἧι ζ]ῶμ(εν)· ὅταν μ(ὲν) οὖν οἰκείως ἔχῃ [ἡ] τοιαύτη ὑγρότης, ὑγιαίνει τὸ ζῶιον, ὅταν δ̣ὲ ἀναξηρανθῇ, ἀναισθητεῖ τε τὸ ζῶιον καὶ ἀποθνήσκει. διὰ δὴ τ̣οῦτ⸢ο̣⸥ ο̣ἱ̣ γ̣[έροντ]ες ξ̣ηροὶ κ̣αὶ ἀναίσθητοι, ὅτι | |
| 30 | χωρὶς ὑ̣γ̣ρότητος· ἀ̣ναλόγως δὴ τὰ πέλ‐ ματα ἀ̣ν̣αίσθητα, ὅτι ἄμοιρα ὑγρότητ̣ο̣ς̣. ⸏καὶ ταῦτα μὲν ἄχρι τούτου φ(ησίν). * ἐν ἄλλω̣ι̣ δὲ βυβ̣λίῳ αὑτ̣ὸς ἀνὴρ λέγει τὴν κα‐ τωνομασ[μένη]ν ὑ[γρότητα] μεταβάλ‐ | |
| 35 | λειν δι’ ὑ[περβο]λὴν θερμότητος καὶ δι’ ὑπερβολὴν ψυχρότητος καὶ ο̣(ὕ̣τ̣ω̣ς̣) ν̣ό̣σ̣ους ἐπιφέρειν. * μεταβά̣λ̣λ̣[ειν δέ] φ(ησιν) αὐτὴν ἢ ἐπὶ τ[ὸ] π̣λ̣ε̣ῖ̣ο̣ν̣ ὑ̣γ̣ρ̣ὸ̣ν̣ ἢ ἐπὶ τὸ ξηρό‐ τερον ἢ ἐπὶ τὸ παχυμερέστερον | |
| 40 | ἢ ἐπὶ τὸ λεπτομερέστερον ἢ εἰς [ἕτ]ερα. ⸢καὶ τ̣ὸ̣ [αἴ(τιον)] οὕτως νοσολ(ογεῖ),⸥ τὰς δὲ νόσους τὰς γινομένας ⸐οὐχ ὑπ[α]γορεύει. ** Θρασύμαχ[ο]ς δὲ ὁ Σαρδιανὸς αἰ(τίαν) ἀ̣π̣ολεί〈πει〉 τ(ῶν) νόσων τὸ αἷμα· κ(ατὰ) δὲ τὴ[ν τούτου] μετα[βολὴ]ν | |
12 | ἀποτελεῖσθαι τὰς [νόσους. ⸢με]ταβάλλειν δὲ⸥ ἢ δι’ ὑπερβολὴν καταψύ[ξ]εως ἢ δ[ι’ ὑπερβολ]ὴν θερμότη‐ τος. * τὴν δὲ μεταβολὴν τοῦ αἵματος γί(νεσθαι) | |
| ἢ εἰς φλέγμα ἢ χολὴν ἢ [σε]σηπός. * καὶ | 17 | |
| 5 | τὸ μὲν αἷμα ἁπ[λοῦν, τὴν] δὲ χολὴ〈ν〉 καὶ τὸ φλέγμα καὶ τὸ σε[σ]η̣πὸς ποικίλα ὄντα ποικίλας καὶ διαφόρους ἐπιφέρειν ⸐νόσους. ** πάντα̣ [δὲ ὁμοίω]ς̣ φ̣(ησὶν) Δέξι‐ ππος ⸢ὁ Κῶ̣ι̣οσ⸥, 〈ὃσ〉 οἴεται συν[ίστασθαι] τὰς νόσους | |
| 10 | ἀπὸ τ(ῶν) τῆ̣ς̣ τροφῆ̣ς [περ]ι̣τ̣τωμάτ(ων), τοῦτ’ (ἔστιν) ἀπό τε χολῆς καὶ φλέγματος ⸢δυ(νάμεων) γ̣ι̣(ν̣ο̣μ̣έ̣ν̣ω̣ν̣) περ[ὶ] μέρος [καὶ] περὶ ὅλον⸥, κεινουμέν(ων) τούτ(ων) μὴ ἐξ ἑαυτ(ῶν), ἀλλὰ παρὰ τὰς ⸢[πολλ]ὰσ⸥ 〈καὶ〉 ἀκαίρους τῆς τροφῆς δόσεις. νοσοπ〈οι〉εῖν δὲ ταῦτα καὶ παρὰ τὸ πλῆ‐ | |
| 15 | θος καὶ παρὰ τὸν τόπον κ̣α̣ὶ̣ ε̣ἶδος, με‐ ταβάλλε̣ι̣ν̣ δ̣ὲ̣ ο̣ἴ̣εται καὶ δι’ ὑπερβολὴν πάντ(ων)· καὶ γ(ὰρ) θερμότητος κ[αὶ ψύξ]εως ἢ̣ τ̣ο̣ι̣ούτ(ων) παραπλ[η]σίων· καὶ περὶ μ(ὲν) τούτου φαίνεται παρα[πλη]σίως τοῖς | |
| 20 | πρ[ότερον αἰτιολογ]ῶν. * π̣ε̣ριττό‐ ⟦τ̣ο̣⟧τερος δὲ α̣[ὐ]τ̣(ῶ̣ν̣) φαίνετ[αι] κ(ατὰ) τοῦτο· λέγει γ(ὰρ) τηκομένης τῆς χο̣λῆς καὶ τοῦ φλέγματος καὶ ὑγροτέρων γι(νομένων) ⸏ἀποτελεῖσθαι ἰχῶρας καὶ ἱδρῶτας· | |
| 25 | σηπομένων δὲ αὐτ(ῶν) καὶ παχυνομέν(ων) ⸏ἐπιφέρειν ἦχον, μύξας, λήμας· ἀνα‐ ξηράνσ̣ε̣ι̣ δ̣ὲ̣ [σ]τερεῶν ἀποτελεσθ(έντων) π̣[ιμελὴν καὶ σάρκας γί(νεσθαι)] ἐξ αὐτ(ῶν) λέγει [............ κ]αὶ αἷμα | |
| 30 | π̣[...............] λεγόμενα χ̣ο̣λ̣ὴ̣ν̣ [......] φλ̣έ̣γ̣μ̣α̣τ̣ο̣ς ⸢ἐπι⸥μειχθ̣(έντος) τῶι α̣ἵ̣[μα]τι [...]μα [... τ]ὸ [φ]λέγμα [.......]ν̣θ̣έ̣ν̣το̣ς ⸢δὲ⸥ α̣ὐ̣το̣ῦ̣ λευκὸν [φλέγμα γί(νεται)], μελανθ̣έντο̣ς δὲ καὶ μετα‐ | |
| 35 | β[ληθέντος] μέλαινα χολή. καὶ ἡ μὲν | |
| ⸐τ̣ο̣ῦ̣ Κ̣ώιου δόξα τοιαύτη⟦ι⟧. ** Φασίλ̣ας δὲ ὁ Τενέδιος λέγει συνίστασθαι τὰς νόσους ἢ παρὰ τὴν ἀποφορὰν τῶν ἐν ἡμῖν ὑγροτήτ(ων) καὶ προστι‐ | 18 | |
| 40 | θεμέν(ων) ἀνοικείοις τ̣ό̣π̣ο̣ι̣ς̣ ἢ̣ ἀπὸ τ(ῶν) ἀποχωρ〈ημάτων〉 αὐτ(ῶν)· εἶναι γ(άρ) φ(ησιν) ἐν ἡμῖν κατὰ φύσιν ὑγρότητ[α]ς καὶ τὰς μ̣(ὲ̣ν̣) ⟦τὰσ⟧ ὑγρότητας οὐ κατονομάζει | |
13 | τ[............................] ο[............................] αἷμα[..........................] κατὰ τὰ̣ [........................] | |
| 5 | ἀποχω̣[ρημα ......................] τόπ[...........................] η̣[............................] ται ἢ ὅτα̣[ν ......................] ⸐ἅπασαι. * [.......................] | |
| 10 | φησὶ συν[ίστασθαι τὰς νόσους ἐκ τοῦ] φλέγμα[τ]ο[ς ......................] λαμβάνει [........................] ἐξ ἑαυτ(ῶν)· εἰ δ̣ὲ ἐπὶ [.................] αὕτη γὰρ ἐπιμείνα[σα .............] ⸢ται δια[τι]θεισῶ(ν) [τὸ ὅ]λον [σ]ῶμα⸥ | |
| 15 | ⟦θαισαπ⟧ λέ̣γ̣ε̣ι ηγ̣ε̣τοι [.. τ]όποις [....] προειρημένα μὴ καθ̣’ [ἑα]υ̣τ̣ά, μετὰ δὲ καὶ τῆς τοῦ σώματος δ[ια]θέσεως· ὡσ[.]ε ἐ̣ὰν γ(ὰρ) ἔχ̣ηι ὑπ̣ὸ̣ νόσο[υ τὸ] ζῶιον ηε̣λ̣[....]ν εὐκρότως μ(ὲν) γ(ὰρ) αὐτοῦ [δια]κειμένου | |
| 20 | ⸐ὑγίεια γί(νεται), δυσκρότως δ[ὲ ν]όσος. Αἰγίμιος δὲ ὁ Ἠλεῖος οἴε[ται] γί[νεσθαι] τὰς νόσους | |
| ἢ διὰ πλῆθος τῶν περισσω[μά]τ(ων) ἢ διὰ τρ[ο]φ̣(ήν). γινόμενον δὲ τὸ πλῆθο[ς ..] ⟦και⟧ νοσοπ[ο]ιεῖν [μ]ὴ ἅπαξ, ἀλ(λὰ) καὶ πλεονά[κι]ς. * συνίστασθ(αι) | 19 | |
| 25 | [δ]έ φ(ησιν) τὸ πλῆθος τ(ῶν) περισσωμάτ(ων) τρόπωι το]ιούτωι· * σύντηξις γίνεται ἀπὸ τῶν σω‐ μάτ(ων), ἥτις ἀποκρίνεται τῇ μ(ὲν) κατὰ τὸ λόγ⸢ῳ⸥ θεωρητόν, τῆι δὲ καὶ κατὰ τὸ αἰσθητόν, — διὰ [δ]ὲ κοιλίας, οὔρων, ὤτων, μυ[κτήρων,] | |
| 30 | [σ]τόματος—, τ(ῶν) ἄλλων ἀποκρίσεων γ[ι(νομένων)] κατὰ λόγον. εἰ μὴ γ(ὰρ) αὖ σύντηξις ἐγί[νετο] ἀπὸ τ(ῶν) σωμάτ(ων), εἰς ἄπειρον ἂν μετ’ [ὀλίγον] εὔξετο τὰ ἡμέτερα σώματα· * καὶ δ[εόν‐] τως· προσθέσεως γ(ὰρ) γινομέν[ης], | |
| 35 | μηκέτι δὲ ἀποφορᾶς, εὔλογον ἦ[ν] αὔ[ξη]σι⸢ν⸥ γί(νεσθαι) ἐπὶ πλεῖον. * ἐπ〈ε〉ὶ δὲ οὐ μόνον πρόσθε[σ]ις γί(νεται) τοῖς σώμασιν, ἀλ(λὰ) πρὸς λόγον τῆς π(ροσ)θέ‐ σεως καὶ ἀποφορὰ διὰ τ(ῶν) κατωνομασ‐ μέν(ων) ἀποκρίσεων, ταύτῃ ἐπ’ ἐλάχιστον | |
| 40 | ἡ αὔξ〈ησ〉ις τ(ῶν) σωμάτ(ων). ** φησὶν δὲ τρέ[φ]εσθ(αι) τὰ σώματα ὑπὸ τῆς νεαρᾶς καὶ ἀπέ‐ πτου τροφῆς, γενηθείσης δὲ τῆς [πέ‐] ψεως καὶ ἀναδόσεως κενοῦσθ[αι τὰ] ἀγγεῖα καὶ τὰς διεξόδους. ** τὸ δ̣[ὲ] | |
| 45 | πλῆθος συνίστασθαι εἰσφερομέ[νης] ἑτέρας τροφῆς, πρὶν τὴν πρώτ[ην] πέψεως τυχεῖν. ** ὅταν γ(ὰρ) πρό[τερ]ο̣⸢ν⸥ | |
14 | [... τ]ὴ̣ν̣ τ̣ρ[οφ]ὴ̣ν̣ π̣[...............] [...........................] [καὶ ὅσοι μὲν οὖν τὰς νόσους γί(νεσθαι) λέγουσ]ιν [διὰ τὸ] πλῆθος, [μάλιστα] ἀπὸ τ(ῶν) | |
| 5 | [περισσω]μάτ[(ων)] αἰτιολογοῦντες, | |
| [σχεδὸν] εἴρηνται. ** ἴδωμεν δὲ καὶ τ[οὺς ἀπὸ τῶν περισσω]μάτ(ων) καὶ δια[κρίσεων αἰτιολογ]οῦντας τὰς νόσ[ους κα]ὶ τοὺς ἀπὸ τῆς τ(ῶν) στοιχείων | 20 | |
| 10 | συσ[τάσε]ως οἰομένους συνεστ〈άν〉αι τὰ ἡμέ[τερ]α σώματα. καὶ πρῶτον ἀπὸ Πλά[των]ος. ο̣ὗτ̣ο̣ς̣ γ̣(ά̣ρ̣) φησιν τὰ ἡμέ‐ τερα [σώματα συνίστασθαι ἐκ τῶν] τεσσά[ρω]ν στοιχείων, ὅτι καὶ τ̣ὰ̣ ἐ̣ν [κό]σ‐ | |
| 15 | μωι γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) [ἀνὰ λό(γον)]. διαφέρειν δὲ ταῦτα· σύνφθ[αρσιν, μ]ῖξιν, διάκρασιν. * καὶ σύν‐ φθαρσι[ν μ(ὲν)] κ̣α̣ὶ̣ σύνχυσιν, ὅταν σώματα διὰ ἑαυ[τῶν ὅλω]ν ἥ[κ]οντα μίαν ὑπεράν⸢ω⸥ ἀποτελέσῃ π̣οι̣ό̣τητα, ὡς ἐπὶ τῆς τετρα‐ | |
| 20 | φαρμάκου. * μῖξις δέ (ἐστιν), ⟦οταν⟧ ὅταν σώ‐ ματά τινα ἑαυτοῖς κ(ατὰ) παράθεσιν παρακέ(ηται) καὶ μὴ δι’ ἑαυτῶν ἥκῃ, ὡς σωρὸς πυροῦ, κριθῆς. * δ̣[ιάκρ]ασις δέ (ἐστιν), ὅταν σώματά τινα ἐπὶ [ἓν σ]υνελθόντα ἀλλήλοις | 21 |
| 25 | παρα̣κ[έη]ται, ὡς ἐπὶ τοῦ οἰνομέλιτος βλέπομ[εν. ἀπὸ] τ̣ο̣ι̣γ̣(ά̣ρ̣)⸢τοι⸥ τῆς τούτ(ων) διαφορᾶς φησιν ὁ Πλάτων τὰ ἡμέτερα σώματα ἐκ τ(ῶν) τεσσάρων στοιχείων συνεστάναι κατὰ σύν[φθαρσι]ν̣. τ̣α̣ύτῃ δὲ μὴ φαίνεσθ(αι) ⸢καθ’ ἓ̣(ν)⸥ | |
| 30 | ἐν ἡμῖν πῦ[ρ ἢ] ἀέρα ἢ γῆν ἢ ὑγρὸν τῶι κατὰ σύνφθαρσιν αὐτῶν τὰ ζῶι⸢α̣⸥ ⸢ἀπο‐⸥ [τελεῖσθαι] ⟦////////////⟧ ** ἀλλὰ γὰρ λέγει ἁνὴρ καί τινα τ(ῶν) ἐν ἡμῖν μερ(ῶν) διαφόρου τε‐ [τ]ευ[χ]έν[αι κ]ράσεως ἐκ τ(ῶν) στοιχείων. | |
| 35 | οὐ γ(ὰρ) ὡσαύ[τ]ως κέκραται κεφαλὴ ἢ χείρ, ἀλλὰ [ἄλ]λως μ(ὲν) κεφαλή, ἄλλως δὲ θώρα[ξ, ἐ]πεὶ κοινῶς ἕκαστον τ(ῶν) ἡμετέρων [σωμά]των διαφόρου κράσ̣εω(ς) | |
| τετύχηκε[ν, ⸢ὅθεν] κ̣α̣ὶ̣ αὐτὰ διάφορα ἑαυτ(ῶν)⸥. * ἔτι γε μήν φ(ησιν) ὡς ὁ μυελὸ(ς) | 22 | |
| 40 | συνέστηκε̣ν̣ [ἐ]κ τῶν τεσσάρων στοι‐ χ[ε]ίων καὶ κύρ[ιος] ε̣ὐ̣θ̣ύς (ἐστι) τ(ῶν) ἐν ἡμῖν ἁπάντ(ων), χρώμενος πιθανότητι λόγων τοιαύτῃ· ἀνῆφθαι γ(ὰρ) ἐκ τοῦ μυελοῦ τὴν ψυχὴν τὴν τὸ ὅλον σῶμα διοικ(οῦσαν) | |
15 | [evanidi versus tres] | |
| 4 | κυριώτ[ατ– ......................] | |
| 5 | καὶ μ̣ὴ̣ν̣ τ[.......................] κ̣αὶ [.........................] ὑ̣σ̣τ[..........................] κ̣α̣ὶ̣ ἀνι[........................] χοις [.]να[......................] | |
| 10 | καὶ ἅμα [.......................] δ̣[.]ν τοῖς [......................] [.....]το[.....................] [...........................] ἀε̣ὶ̣ τ̣ὰ βόει[α ....................] | |
| 15 | λέγε̣ι δευ[τερ– ....................] | |
| χει[....]αι[....................] στοιχείων ἐχ[.....................] συνεστηκ[.......................] κοιλ⟦ε⟧ιῶν κα[....................] | 23 | |
| 20 | ἐκκειμέν[ων. * διαι[ρῶν δὲ τὸν μυελὸν εἰς] μέρη τινὰ κα[τὰ ἕκαστον] μέρος [δ]ιά‐ φορον σχῆμα ἀπο[δίδωσιν· τὸ] γ(ὰρ) ἐνκεφά‐ λου σχῆμα λεγό[μ(εν)όν φησιν] (εἶναι) καὶ περι‐ φερὲς καὶ κεκυ[κλωμ(έν)ον, *] τοῦ δὲ λοι‐ | |
| 25 | ποῦ μυελοῦ ὁ ν̣[ωτιαῖος περι]έχουσι ὀστέοις καταλείπ[εται στέγειν.] αὐτῆς ⟦τε τησ⟧ τε τῆς [ψυχῆς γ μέρη] (εἶναι) λέγων τὸ μ(ὲν) λογιστικὸν [ὡς ὀχυρωτάτωι] τῶι ἐν[κε‐] φάλωι ἀπολείπε[ι, τὸ μ(έν)τοι ἄλογ]ον μέρο[ς] | |
| 30 | αὐτῆς ἐν τῶι ⟦/////⟧ ⸢ν[ωτιαίωι⸥ μυ]ελῶι. συ[ν‐] εστάναι δέ φ(ησιν) τὰ [ὀστέα μίξει γ]ῆς τε καθ̣(αρᾶς) καὶ μυελοῦ, ἐ̣ναλ̣[λαγῆναι δὲ τ]οῦ πυρός | |
| ⸏τε αὐτὰ ἐνπ̣ήξει [καὶ τετ]ηκότος. ** τὴν] δὲ σάρκα συνεστά[να]ι ἔκ τε γῆ[ς καὶ ὕδα]τος | 24 | |
| 35 | καὶ πυρὸς καὶ ζύμης τιν̣[ὸς ἐχούσης] ὑ‐ ⸏γρότητα ἁλμυράν τε καὶ δριμ[εῖαν. **] παρεσ‐ πάρθαι δ’ ἐν τῆι σαρκὶ καὶ ὑγροτ[έραν τι]νὰ θερμότητα πεποιημένην. * τ[ὸ ὑγρὸ]ν δὲ ἐν ταῖς ὑπερβαλλούσαις ἐν [καύσεσι] | |
| 40 | τη⟦ι⟧κόμε[ν]ον ψύχειν [τὴν θερ̣μ̣ασί̣αν, ἐν] ταῖς δὲ ὑπερβ[αλ]λούσαις ψύξ̣[εσιν ἐν]αν‐ τιοῦσθαι καὶ [θερμ]ὸν παρέχ[εσθαι] τὸ σῶμα. * τὰς [δὲ] πλείστας [σάρκα]ς (εἶναι) περὶ τὰ ἀψυχ[ότ]ερα τ(ῶν) ὀστῶν· [περὶ] μηροὺ[ς] | |
| 45 | γὰρ καὶ κνήμ[ας] καὶ γλουτοὺ[ς πο]λλὰς σάρκας̣ ὑπάρ[χει]ν, ἐ̣πειδήπ[ερ αὐτ(ῶν)] τὰ ὀστέα ἀψυχ[ότ]ερά (ἐστιν), ** περ[ὶ δὲ τήν] κεφα‐ | |
16 | λὴν ὀ̣λ̣ί̣[γ]ας, * περὶ [δὲ] γ̣[λῶσσαν] π̣ο̣ι̣[εῖ]ται αὐτῆς | |
| ὀστέα τἀψυχότερα [μεστά. *] ἀμέλει ἀρ‐ [γεῖν φ(ησιν) τὰ παχέα·] λέγεσθαι γ(άρ)· ‘παχε̣ῖα γαστὴρ ⸏[λεπτὸν] οὐ [τ]ίκτει νόο̣[ν.‘ **] τά τε ὀστέα φ(ησὶν) | 25 | |
| 5 | [πεπηγέ]ναι [ἀ]ποστηρί[γμα]τ[ο]ς χάριν. ἄρθρα δὲ α[ὐ]τοῖς πεποι[ῆ]σθαι π(ρὸς) τὰς συ‐ στολὰς καὶ [κ]άμψεις. * ν̣ε̣ῦ̣ρα δὲ το̣ύ̣το̣ις ἔξωθεν [..] τὴν σκληρότητα τ(ῶν) ὀστ(ῶν) ⸏διὰ̣ τ̣ὰ̣ς κ(ατὰ) πρ[ο]αίρεσιν κειν[ή]σεις. * σάρκας | |
| 10 | δὲ διὰ προβολὴν ψύχους τε καὶ θάλ‐ πους. * τά τε νεῦρα συνεστάναι ἐξ σαρκὸς ἀζύμου καὶ ὀστέων κ(ατά) τινα | |
| ἰδίαν κρᾶσιν. ** ὧδε καὶ φλέβας· * παρα‐ [σκευ̣άζ̣]ει δύο, τὴν μ(ὲν) εἰς δ[ε]ξιὰ τὴν | 26 | |
| 15 | [δὲ] ε̣ἰ̣ς̣ ε̣ὐ̣ώ̣ν̣υ̣μ̣α̣, ὧν τῆς μ(ὲν) δεξιᾶς τὰς ἀποσχίδας κ(ατα)πλέκε[ι]ν τὰ εὐώ‐ νυμα μέρη, * τῆς δὲ εὐωνύμ[ου] τὰ δεξιά. κοιλίας τε δύο ὑπάρχειν, ὧν τ[ὴ]ν μ(ὲν) ἄνω, τὴν δὲ κάτω· καὶ τὴν κάτω ὑποκεῖσθ(αι) | |
| 20 | πρὸς ὑποδοχὴν τ(ῶν) περιττωμάτ(ων). περὶ ταύτηι δὲ γενέσθαι μακ[ρ]όν τε καὶ εἱλιγμένον ἔντερον, ἵνα μὴ 〈ἡ〉 λαμβ(ανομένη) τροφὴ ῥαιδίως κ(ατα)φέρηται, ἀλ(λὰ) ὑπομένῃ ποσοὺς χρόνους. * ὡς γ(ὰρ) τ(ῶν) κα[τ’ ε]ὐθυωρί‐ | |
| 25 | αν κειμέν(ων) ποταμῶν τὰ ῥεύματά (ἐστιν) [οὐκ] ἀ̣ν̣ά̣σχετα, τ(ῶν) δὲ σκολιῶν ἠπιώ‐ τερα διὰ τὸ ἐνκόπτεσθαι, ο(ὕτως) εἰ μ(ὲν) βρα‐ [χὺ] ἐγένετο τὸ ἔντερον τὸ π(ρὸς) τὴν κάτω κ̣οιλία̣ν̣ καὶ εὐθύ, κἂν ἐφέρετο ῥᾳδίως | |
| 30 | [ἡ] τροφή. * ἐπεὶ δὲ σκολιόν τέ (ἐστιν) καὶ πο‐ [λύμ]ηκες, ταύτηι ἐπιμένει πολλοὺς χρόνο(υς). [κ]αὶ περὶ μ(ὲν) τοῦ σώματος τοσαῦτα. [λ]έγει δὲ καὶ περὶ τῆς ψυχῆς, ὡς τρι‐ [μ]ερής (ἐστιν), καὶ τὸ μ(έν) τι αὐτῆς (ἐστιν) λογικόν, | |
| 35 | τὸ δὲ θυμικόν, τὸ δὲ ἐπιθυμητι‐ [κ]όν. καὶ τὸ μ(ὲν) λογικὸν ἀπολείπει περὶ [τ]οὺ⸢σ⸥ κ(ατὰ) τὴν κεφαλὴν τό⸢πουσ⸥· εὐφυὴς γ(ὰρ) [αὕ]τ̣η̣ γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) π(ρὸς) π̣α̣ρ̣α̣δ̣οχὴν τοῦ ἡγεμονικ(οῦ)· [τὸ] δὲ θυμικὸν ἔταξεν περὶ τὴν καρδ(ίαν), | 27 |
| 40 | [οὐ] π[ό]ρρω μ(ὲ̣ν̣) τεταγμένον τοῦ λογικοῦ, [ὑπ]οτεταγμένον δὲ τῶι λογικῶι, [ἵν]α δὴ καὶ ὑπήκο〈ον〉 αὐτῶι γί(νηται). * τὸ μέντοι [γ] τ̣ὸ̣ ἐ̣π̣ιθυμ〈ητ〉ικὸν ἔταξεν μεταξὺ δια‐ [φρά]γματος καὶ ὀμφαλοῦ. * ἐπέστησεν | |
| 45 | [δὲ] τὸ ἧπαρ τῆι ἐπιθυμίαι κάτο̣χον, ἵνα | 28 |
17 | τὰς ἐπιθυμίας τα[πεινοῖ τοῖς εἰδώλοις,] τόν τε πνεύμονα π(ρὸς) τῆι κ̣[αρδίαι, ἧς ὀξεῖα] ἡ φύσις, μαλακὸν τά[σσει σπόγγον, ἵνα] ἡ καρδία, φ(ησίν), πυκινοκ[είνητος οὖσα ἁλ‐] | |
| 5 | λομένη μὴ [ῥηγνύηται. * τὸν δὲ σπλῆνα] λέγει ἐγμαγ[εῖ]ο̣[ν (εἶναι) ἕτοιμον ἀεὶ π(αρα)κείμ(εν)ον,] ἐπειδήπερ νοσ̣ο̣[ῦντι μὲν τῶι ἥπατι καὶ] αὐτὸς συννο[σεῖ] κ̣α̣ὶ̣ [συναύξεται, τῶ̣ι δὲ] ὑγιαίνοντι συνυγιαίνει, [ἀεὶ ἄγων αὐτὸ] | |
| 10 | εἰς τὸ κατὰ φύσιν. καὶ περὶ τῆ[ς ψυχῆς] ⸏δὲ ταῦτα. * λέγει δὲ γί(νεσθαι) τὰς νό[σους] | |
| τριχῶς, ἢ παρὰ τὰ στοιχεῖα [ἢ παρὰ τὴν] γένεσιν τῶν σωμάτων ἢ παρὰ τ[ὰ τούτ(ων)] περισσώματα. καὶ παρὰ μὲν τὰ στ[οιχεῖα] | 29 | |
| 15 | γίνονται ⸢νόσοι⸥, ὅταν ἢ πλείονα γένη [τὸ] εἶδος μεταβάλῃ ἢ ἐν ἀνοικείωι [καθί‐] σῃ· καὶ γ(ὰρ) πλείονα γενόμενα τα[ῦτα] τὰ στοιχεῖα νόσους κ(ατα)σκευάζ[ει διὰ] τὸ πλῆθος· * καὶ μὴ⸢ν⸥ καὶ ἐγβάν[τα τοῦ] | |
| 20 | οἰκείου εἴδους πάλι ἐνποιεῖτ[αι ἑτέροι]ς. ἀλλὰ γ(ὰρ) ὡς ὁμοίως καὶ ἐν ἀνοικ[είοις τό‐] ποις ταχθέντα νόσους ἐπιφέ[ρει πολλὰ]ς τοῦτο τὸ δὴ ἐν ἀνοικείῳ τόπ[ωι γι(νόμενον) εἶδο]ς. καὶ παρὰ μ(ὲν) τὴν τ(ῶν) στοιχείων διά[θεσιν] | |
| 25 | ⸏οὕτως συνίστανται αἱ νόσοι. ** π[αρὰ δὲ α]ὖ τὴν γένεσιν τ(ῶν) σωμάτ(ων) γί(νονται) νόσοι τινὲς τοιούτω(ν), οἷον ἡ σὰρξ λαμβάνει τὴν γένεσ[ιν] ἐξ αἵματος πεπηγότος καὶ συνεσ[τα‐] μένου, τὰ δὲ νεῦρα ἀποτελεῖται ἐκ [τῶν] | |
| 30 | ⟦ε⟧ἰνῶν τοῦ αἵματος. ταύτῃ δὲ ἀναιρ[ε‐] θεισῶν τ(ῶν) τοῦ αἵματος ἰνῶν ἄπη̣[κτον] διαμένει λοιπὸν τὸ αἷμα, ὃ̣ γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) ἐν ἐ̣κ̣[είνηι,] ὅτι ἡ μ(ὲν) σὰρξ ἐξ αἵματος λαμβάνει | |
| τὴν γένεσιν, τὰ δὲ νεῦρα ἐκ τ(ῶν) το[ῦ] | 30 | |
| 35 | αἵματος ἰνῶν. ‘ταύτηι δὴ συνέχεται, φησίν, καὶ τρέφεται τὰ σώματα ταῦ̣[τα] πρὸς τῆς πειμελῆς, τηκομένης αὐτῆς καὶ διὰ τ(ῶν) ἀραιοτήτ(ων) τ(ῶν) ὀστέ[ων] ἐπιχορηγουμένης καὶ τρεφούση[ς] | |
| 40 | ⸏τὰ ὀστέα. ὅταν μ(ὲν) ⸢οὖν⸥ οὕτως γί(νηται) ἡ τ(ῶν) [σω‐] μάτ(ων) γένεσις, κατὰ φύσιν ἔχει τὸ ζῶιον· ὅταν δὲ μὴ οὕτως γί(νηται), ἀλ(λ’) ἐνηλ〈λ〉αγμέ[νως] ἡ γένεσις, νόσους ἐπιφέρει.‘ καὶ π[ερὶ τὴν] ⸏γένεσιν δὲ τ(ῶν) σωμάτων ο(ὕτως). ** παρὰ [δὲ] | |
| 45 | τὰ περιττώματα συνίστα[νται τριχῶς] αἱ νόσοι, ἢ π[α]ρ̣[ὰ τὰς] φύσας̣ [τὰς ἐκ τ(ῶν)] π̣ε‐ | |
18 | ριττωμ[άτ(ων) ἢ παρὰ] χολὴν ἢ φλέγμα· διὰ γὰρ ταῦ[τα τὰ τρία] καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ γί(νονται) νόσοι. κα[ὶ γ(ὰρ) ἓν μό]νον αὐτ(ῶν) νόσου⸢σ⸥ ἐπιφέρει καὶ δύο σ̣[υνάμφω] συνελθόντα πάλι νό‐ | |
| 5 | σους κ(ατα)σ[κευάζ]ει. * ὡς ὁμοίως δὲ καὶ διὰ τὰ τρία σ[υγκατ]οισθέντα αἱ νόσοι ἀπο‐ τελοῦν[ται. κα]ὶ ἡ μ(ὲν) τοῦ Πλάτωνος ⸐δόξα πε[ρὶ νόσω]ν ἐν τούτοις. ** Φιλόλαος δὲ ὁ Κρ[ο]τωνιάτης συνεστάναι φ(ησὶν) τὰ ἡμέ‐ | |
| 10 | τερα σώμ[ατα ἐκ] θερμοῦ. ἀμέτ̣〈οχ〉α γ(ὰρ) αὐτὰ (εἶναι) ψυχροῦ[, ὑπομι]μνήσκων ἀπό τιν(ων) τοιο̣ύτ(ων)· τὸ σπέρμ̣[α (εἶναι) θερ]μ̣όν, κατασκευαστικὸν δὲ | |
| τοῦτο τ̣[οῦ ζώιο]υ· καὶ ὁ τόπος δέ, εἰς ὃν ἡ καταβολ[ή—μήτρα] δὲ αὕτη—(ἐστὶν) θερμοτέρα | 31 | |
| 15 | καὶ ἐοι[κυιᾶ ἐκ]είνωι· ⸢τὸ δὲ ἐοικός τινι τἀτὸ δύναται, ὧι ἔοικεν⸥· ἐπεὶ δὲ τὸ κατα‐ σκευάζ[ον ἀμέ]τ̣οχ⸢ό⸥ν (ἐστιν) ψυχροῦ καὶ ὁ τόπο⸢σ⸥ δέ, ἐν ὧ[ι ἡ κ(ατα)βολ]ή, ἀμέτοχός (ἐστιν) ψυχροῦ, δῆλον [ὅτι καὶ τὸ] κ(ατα)σκευαζόμενον ζῶιον τοιοῦτο[ν γίνε]ται. * εἰς δὲ τούτου τὴν | |
| 20 | κατασκ[ευὴν ὑ]πομνήσει π(ροσ)χρῆται τοιαύ‐ τῃ· μ̣ε̣[τὰ γ(ὰρ)] τὴν ἔκτεξιν εὐθέως ⟦το⟧ τὸ ζῶιον ἐπισπᾶται τὸ ἐκτὸς πνεῦμα ψυχρὸν ὄν· εἶτα πάλιν καθαπερεὶ χρ̣έ̣ος ἐκπέμπει αὐτό. * διὰ τοῦτο δὴ καὶ ὄ̣ρεξις | |
| 25 | τοῦ ἐκτὸς πνεύματος, ἵνα τῆ[ι] ἐπ〈ε〉ισάκτωι τοῦ πνεύματος ὁλκῇ θερμ[ό]‐ τερ̣α̣ ὑπάρχοντα τὰ ἡμέτερα σώματα π(ρὸς) αὐτ(οῦ) καταψύχηται. * καὶ τὴν μ(ὲν) σύστασιν ⸏τῶν ἡμετέρων σωμάτ(ων) ἐν τούτοις φ(ησίν). ** | |
| 30 | λέγει δὲ γί(νεσθαι) τὰς νόσους διά τε χολὴν καὶ αἷμα καὶ φλέγμα, ἀρχὴν δὲ γί(νεσθαι) τῶν νόσων ταῦτα· ἀποτελεῖσθαι δέ φ(ησιν) τὸ μ(ὲν) αἷμα παχὺ μ(ὲν) ἔ⸢σω⸥ παρα‐ θλιβομένης τῆς σαρκός, * λεπτὸν | |
| 35 | ⸏δὲ γί(νεσθαι) διαιρουμέν(ων) τ(ῶν) ἐν τῆι σαρκὶ ἀγγείων· τὸ δὲ φλέγμα συνίστασθαι ἀπὸ τῶν ὄμ‐ βρων φ(ησίν). λέγει δὲ τὴν χολὴν ἰχῶρα εἶναι τῆς σαρκός. * παράδοξόν τε α⸢ὑ⸥τὸς ἀνὴρ ἐπὶ τούτου κεινεῖ· λέγει γ(ὰρ) μηδὲ τε‐ | |
| 40 | τάχθα[ι] ἐ̣π̣ὶ̣ τ[ῶι] ἥπατι χολήν, ἰχῶρα μέν‐ τοι τῆς σαρκὸς (εἶναι) τὴν χολήν. * τό τ’ α̣ὖ φλέγμα τ(ῶν) πλείστ(ων) ⸢ψυχ〈ρ〉ὸν⸥ ⟦θερμον⟧ (εἶναι) λεγόν‐ | |
| των αὐτὸς θερμὸν τῆι φύσει ὑπ[ο]τί‐ θεται· ἀπὸ γ(ὰρ) τοῦ φλέγειν φλέγμα εἰρῆσθ(αι)· | 32 | |
| 45 | ταύτηι̣ δὲ καὶ τὰ φλεγμαίνον[τα] μετοχῇ τοῦ φλέγματος φλεγμ[α]ί‐ νει. καὶ ταῦτα μ(ὲν) δὴ ἀρχὰς τ(ῶν) νό[σ]ων ⸏ὑπ[ο]τ̣ίθεται, * [σ]υνεργ̣ὰ δὲ ὑπερβολ̣[άς] ⸢τ̣ε⸥ θερμασίας, τροφῆς, κ(ατα)ψύ[ξ]εω[ς καὶ] | |
19 | ⸐[ἐ]νδείας 〈τούτων ἢ〉 τ(ῶν) τού[το]ι̣[ς π(αρα)πλησίων. ** ὁ δὲ] Πόλυβος ἐξ ἑνὸς μ̣[(ὲν) στοιχείου οὐ λέγει] τὰ ἡμέτ̣ε̣ρα σ̣[ώματα συνεστάναι, τὴν δὲ] | |
| αὐτὴν φύ̣σ̣ιν [ὁμοίως πᾶσιν εἶναι, ἥπερ ἐκ] | 33 | |
| 5 | ψυχροῦ τε καὶ θερμ̣[οῦ, οὐ χωρὶς ὄντ(ων) τ]ούτ(ων), ἀλλὰ κεκραμέν(ων) αὐ[τ(ῶν), συνέστηκεν· μετα‐] βαλὸν δὲ θάτερον θ̣ατ̣[έρῳ νόσον ἀπο‐] ⸏τελεῖν. * δευτέ̣ρ̣α̣[ν δὲ ἀποτελεῖσθαι] τῶν σωμάτ(ων) μετα[βολὴν ἀπὸ αἵματός τε] | |
| 10 | καὶ φλέγματος καὶ χ[ολῆς ξανθῆς τε] καὶ μελαίνης. ἀπὸ δ̣[υνάμεως γ(ὰρ) πάντ(ων)] τούτ(ων) ἢ ἑνὸς αὐτ(ῶν) γί̣(ν̣ε̣σ̣θ̣α̣ι̣) [ταύτην τὴν] μεταβολήν, ἣ κ(ατὰ) τὸν α[ὐτὸν τόπον γι(νομένης) τῆς] συμμίξεως κ(ατὰ) φύσιν [γ(ίνεται)· ἐὰν δ’ ἐν τῶι] | |
| 15 | σώματι ⟦γινεται⟧ χωρι̣σ[θῇ τι ἀπὸ τ(ῶν) ἄλλ(ων),] νόσους γί(νεσθαι). νοσεῖν δὲ καὶ ἀ[φ’ ὧνπερ ἐχω‐] ρίσθη⟦σαν⟧ τόπων καὶ εἰς̣ [οὕσπερ ἐχώ‐] ⸐ρησε̣ν. Μενεκράτ[η]ς δὲ ὁ Ζε[ὺς ἐπι‐] κληθεὶς ἐν Ἰατρικῆι δ̣[ε]ῖξίν [τινα τ(ῶν)] | |
| 20 | σωμάτ(ων) ἐκτιθέμενος κ̣α̣ὶ̣ [μέλλ(ων) αἰτιολ(ογεῖν)] τὰ πάθη, πρότερον περὶ τ(ῶν) π̣ο̣[ιοτήτων] πολυπραγμον(ῶν) τ(ῶν) σωμάτ(ων), συν[εστάναι] λέγει τὰ σώματα ἐκ τ(ῶν) τεσ[σάρων] στοιχείων, β μ(ὲν) θερμ̣ῶ̣ν, [β δὲ ψυχρῶν· καὶ] | |
| 25 | θερμῶν μ(ὲν) αἵματος 〈καὶ〉 χολῆς, [ψυχρῶν] δὲ πνεύματος καὶ φλέγμα[τος. * καὶ] | |
| τούτ(ων) μ(ὲν) δὴ̣ μ̣ὴ στασιαζόντ(ων), ἀ[λλ’ εὐκρό‐] τως διακειμέν(ων) ὑγιαίνει〈ν〉 τ[ὸ σῶμα,] δυσκρότως δὲ ἐχόντων νο[σεῖ〈ν〉. τότε] | 34 | |
| 30 | γ(ὰρ) ἐκθεῖ〈ν〉 ἐκ τ(ῶν) ἡμετέρων σω[μάτων φλέ‐] γματα, δοθίονας κ[αὶ τὰ τούτοις ὅμοια.] ⸏καὶ κατάρρους δὲ ἐ[κ τῆς ὑπερβολῆς τοῦ] φλέγματος διαφόρ[ους γί(νεσθαι). .....] ⸏ούμενον γ(άρ), φ(ησίν), ἐν τῶι σώματι [....... εἰ‐] | |
| 35 | σιόντι δὲ φλέγματι τὸ κ̣ε̣ι̣θ̣α̣[.......] νομ̣ενεις̣ [.] αιπο [..] την κ̣[...........] ἐμμεῖναν δὲ τοῦτο π̣υ̣ρ̣ρὰν [χολὴν] ἀπογεννᾶι. ἐμμείνασα δὲ α[ὕτη] καὶ παλαιωθεῖσα μέλαιναν ἀπογ̣[εννᾶι] | |
| 40 | χολήν. * ἢν δὲ καὶ παλαιωθεῖσ[αν] καὶ ὑπέρχολον γενομένην [δέχηταί τι,] ὅπου ἂν τύχῃ, μέρος καὶ κυ[ῇ, οὐδέν φ(ησιν)] ἀγαθὸν ἐργάζεσ̣[θα]ι· οἰσθεῖσα [μ(ὲν) γὰρ] ἐπὶ ἰσχία ἰσχιαδ[ι]κὴν ἐμποιεῖ, | |
| 45 | ἐπὶ δὲ τὸν πνεύμονα περι[πνευμονίαν,] ἐπὶ δὲ τὰς πλευρὰς πλευ[ρεῖτιν,] ἐπὶ δὲ τὰ σπλάγχ[να] οἰσθε̣[ῖσα] καῦσον ἀπεργάζεται· τοια[ῦτα δὲ πολ(λὰ)] | |
20 | ⸐καὶ διάφορα γί(νεται) πάθη. ** ὁ δὲ Α[ἰγινήτης] Πέτρων συνεστάναι φ(ησὶν) τὰ ἡ[μέτερα] σώματα ἐκ δισσῶν στοιχείων, ψ[υχροῦ] τε καὶ θερμοῦ, ἐφ’ ἑτέρωι δὲ τού[των] | |
| 5 | ἀπολείπει τι ἀντί̣στοιχο̣ν, τῶι μ̣[ὲν] θερμῶι τὸ ξηρόν, τῶι δὲ ψυχρῶι [τὸ ὑγρ(όν).] ⸏καὶ ἐγ μ(ὲν) δὴ τούτ(ων) συνεστάναι τὰ σώ̣[ματ(α).] φησὶν δὲ γί(νεσθαι) τὰς νόσους ἁπ[λῶς] [μὲν] διὰ τὰς περιττώσεις τῆς τρ[οφῆς·] | |
| 10 | ὅταν, ἃ σύμμετρα, ἡ κοιλία μὴ λ[α‐] [βοῦσ]α, πλε̣ί̣ω̣ δέ, μὴ κατεργάσ̣ηται αὐτά, συμβαίνει νόσους γί(νεσθαι). ἢ ἀπὸ τ(ῶν) στοιχείων τ(ῶν) προειρημέν(ων), ὅταν ἀνώ‐ μαλα ἦι, νόσους ἀπεργάζεται. περὶ | 35 |
| 15 | δὲ τῆς διαφορᾶς τῆς κατὰ τὰς νό‐ ⸏σους οὐδὲν διακριβοῖ. περὶ δὲ τῆς χολῆς ἰδιώτερον παθολογεῖ. φ(ησὶν) γ(ὰρ) αὐ‐ τὴν ὑπὸ τ(ῶν) ⸢νόσων⸥ ⟦σωματ(ων)⟧ κ(ατα)σκευάζεσθ(αι). οἱ μ(ὲν) γ(ὰρ) ἄλλοι ἀπὸ τῆς χολῆς λέγουσι | |
| 20 | γί(νεσθαι) τὰς νόσους, οὗτος δὲ ἀπὸ τ(ῶν) νόσων τὴν χολήν. καὶ σχεδὸν [οὗτος ὡ]ς ὁ Φιλόλαος οἴεται μὴ (εἶναι) ἐν ἡμῖν χολὴ[ν ἢ] ἀ[χρ]ε̣ία̣ν. καὶ κ(ατὰ) μ(ὲν) ταῦτα συνηγόρευ‐ ⸐σεν τῶι Φιλολάωι, κ(ατὰ) δὲ τἆλλα α̣υ̣τ̣ο̣νει. | |
| 25 | Φιλιστίων δ’ οἴεται ἐκ δ ἰδεῶν συνεστά‐ ναι ἡμᾶς, τοῦτ’ (ἔστιν) ἐκ δ στοιχείων· πυρός, ἀέρος, ὕδατος, γῆς. (εἶναι) δὲ καὶ ἑκάστου δυ(νάμεις), τοῦ μ(ὲν) πυρὸς τὸ θερμόν, τοῦ δὲ ἀέρος τὸ ψυχρόν, τοῦ δὲ ὕδατος τὸ ὑγρόν, | |
| 30 | τῆς δὲ γῆς τὸ ξηρόν. ** τὰς δὲ νόσους γί(νεσθαι) πολυτρόπως κατ’ αὐτόν, ὡς δὲ τύπωι καὶ γενικώτερον εἰπεῖν τριχῶς· ἢ γ(ὰρ) παρὰ τὰ στοιχεῖα ἢ παρὰ τὴν τ(ῶν) σωμάτ(ων) διά‐ ⸏θεσιν ἢ παρὰ τὰ ἐκτός. * παρὰ μ(ὲν) οὖν τὰ | |
| 35 | στοιχεῖα, ἐπειδὰν πλεονάσῃ τὸ θερμὸν καὶ τὸ ὑγρόν, ἢ ἐπειδὰν μεῖον γένηται καὶ ἀ⟦υ̇⟧μα⸢υ⸥ρὸν τὸ θερμόν. ** παρὰ δὲ τὰ ἐκτὸς γ· ἢ γ(ὰρ) ὑπὸ τραυμάτ(ων) καὶ ἑλκῶν ἢ ⸢ὑπὸ⸥ ὑπερβολῆς θάλπους, ψύχους, τ(ῶν) ὁμοίων, | |
| 40 | ἢ ὑπὸ μεταβολῆς θερμοῦ εἰς ψυχρὸν ἢ ψυχροῦ εἰς θερμὸν ἢ τροφῆς εἰς τὸ ⸏ἀνοίκειον καὶ διε̣φθο̣ρός. * παρὰ δὲ τὴν | |
| τῶν σωμάτ(ων) διάθεσιν ο(ὕτως)· ‘ὅταν γ(άρ), φ(ησίν), εὐ‐ πνοῇ ὅλον τὸ σῶμα καὶ διεξίῃ ἀκω‐ | 36 | |
| 45 | λύτως τὸ πνεῦμα, ὑγ̣ί̣εια γί(νεται)· οὐ γ(ὰρ μό(νον) κ(ατὰ) τὸ στόμα καὶ τοὺς μυκτῆρας ἡ ἀνα‐ πνοὴ γί(νεται), ἀλ(λὰ) καὶ καθ’ ὅλον τὸ σῶμα. ὅταν δὲ μὴ εὐπνοῇ τὸ σῶμα, νόσοι γί(νονται), καὶ διαφόρως· καθ’ ὅλον μ(ὲν) γ(ὰρ) τὸ σῶμα | |
20(50) | τῆς ἀναπνοῆς ἐπεχ̣ο̣μένης, νόσος | |
21 | [..]αθ[.........................] [...]σα[................... τ]ὰς γ̣ι̣(ν̣ο̣μ̣έ̣ν̣α̣ς̣) [...]λλ[..................] κεινεῖσθαι [...]μὴ [..................]ε̣ν τὰ ἠρε‐ | |
| 5 | [μοῦ]ντ̣[α ...................]τ̣οντα [...]ντ[....................]η ἐν τοῖς [..]ασ̣[....................]ειλοντα [...]εν σ̣[...................]ως νόσοι γί(νονται) [..]εν ταῦτ[α ..............] * ἡμῖν δὲ | |
| 10 | [.]δ̣η̣καιαν [...........ἀνθ]ρώπου α καὶ [...]οι[..............]α̣σεως ταυ‐ τη[.] δ̣ια[...]ηνα̣π̣[......] παθῶν αἰτιο‐ ⸏λογίας [* συ]νέστη̣[κεν δὲ ὁ] ἄνθρωπος ἐκ [ψυ]χῆς καὶ σώμ[ατος. ὡ]ς [δ’] εἰς τοῦτο ὑπο‐ | |
| 15 | [τυπώ]σ̣ε̣ω̣ς οὐ χρε[ία (ἐστίν), περ]ὶ μ(ὲν) ψυχῆς [ἄλλοι]ς̣ ἀ[να]βάλλομα[ι· ἡμῖν δὲ] τοῦ σώμα‐ [τος μ]ελ̣η̣τέον, ἐπεὶ [μάλιστα] περὶ τοῦτο ⸐[σπου]δάζει ἡ ἰατρικ[ή. ** τοῦ σ]ώματος μ[(ὲν) ο]ὖν τὰ μ̣(έ̣ν̣) (ἐστιν) ἁπλᾶ μέρη, τὰ δὲ σύνθετα. | |
| 20 | ἁπλᾶ δὲ καὶ σύνθετα λαμβάνομ(εν) π(ρὸς) αἴσ‐ θησιν, καθὼς καὶ Ἡρόφιλος ἐπισημειοῦ‐ ται λέγων ο(ὕτως)· “λεγέσθω δὲ τὰ φαινόμενα π[ρ]ῶ̣τα, καὶ εἰ μὴ (ἔστιν) πρῶτα.” ὁ μ(ὲν) γὰρ Ἐρασί‐ [στρατ]ος καὶ π[ό]ρρω τοῦ ἰατρικοῦ κανό‐ | |
| 25 | [νος π]ροῆλθε· ὑπέλαβεν γ(ὰρ) τὰ πρῶτα [σώμα]τα λόγωι θεωρητὰ (εἶναι), ὥστε τὴν [αἰσθητ]ὴν φλέβα συνεστάναι ἐγ λόγωι θ̣[εωρη]τ(ῶν) σωμάτ(ων), φλεβός, ἀρτηρίας, νεύρο(υ). ἀλλὰ το̣ῦ[τ]ον̣ παραιτητέον. * ἡμῖν δὲ | 37 |
| 30 | λεκτέον, ὡς τῶν σωμάτ(ων) τὰ μ(ὲν) (εἶναι) ἁπλᾶ τὰ δὲ [σύ]νθετα, π(ρὸς) αἴσθησιν τούτ(ων) λαμ‐ ⸏βα[νο]μέν(ων). ** ἁπλᾶ μ(ὲν) οὖν (ἐστιν) τὰ ὁμοιο‐ μερῆ [τὰ] κ(ατὰ) τὰς τομὰς διαιρούμενα εἰς ὅμ[οι]α μέρη ὡς ἐγκέφαλός τε καὶ νεῦ‐ | |
| 35 | ρον καὶ ἀρτηρία 〈καὶ〉 φλὲψ καὶ τὰ ὑγρά. ἕκασ[το]ν γ(ὰρ) τούτ(ων) καὶ ὁμοιομερές (ἐστιν) καὶ τ[εμ]νόμενον εἰς ὅμοια χωρίζεται μέ[ρη. **] σύνθετα δ’ (ἐστὶν) τὰ ἀν⸢ομοιο⸥μερῆ ἢ τὰ κατὰ [τὰ]ς τομὰς εἰς ἀνόμοια χωριζό‐ | |
| 40 | μεν[α] μέρη ὡς χείρ, σκέλος, κεφαλή, ἧπα[ρ, πν]εύμ̣ω̣ν, ἕκαστον τ(ῶν) τοιούτ(ων)· καὶ γὰρ [ἀνο]μοιομερῆ (ἐστιν) καὶ κ(ατὰ) τὰς τομὰς εἰς ἀ[νόμ]οι[α] χωρ[ίζετ]αι μέρη. ** τ(ῶν) δ’ ἁπλ(ῶν) τ̣ὰ̣ μ[(έν) (ἐστιν) κεκερματισ]μένα, τὰ δὲ ἡνωμένα. | |
| 45 | κ̣[εκερματισμ(έν)α] μ(ὲ̣ν̣) οὖν (ἐστιν) αἷμα, χολή, φλέ‐ γμ[α καὶ ὅλ]ως πάντα τὰ ἐν ἡμῖν ὑγρά, ὁ[μοίως φῦσα], πνεῦμα, τὰ̣ τούτοις ἐοικότα, [ἡνωμέν]α δὲ τὰ μὴ τοιαῦτα. ** τ(ῶν) δὲ [ἡνωμέν(ων)] αὐτ(ῶν) τὰ μ(έν) (ἐστιν) διατεταμέ‐ | |
21(50) | [να, τὰ δὲ] παχ̣έα τε καὶ διεστηριχότα, | |
| τ̣ὰ [δὲ οὔτε διεσ]τηριχότα οὔτε δ̣ι̣α̣[τεταμέ]ν̣α̣. ** διατεταμένα μ(ὲν) οὖν ν̣[εῦρον, ἀδή]ν̣, ἀρτηρία, φλέψ, τὰ τούτοις | 38 | |
22 | ἐγγύς. ** δ[ιεστηρι]χότα δὲ ὀστέα, χόν‐ δροι, τὰ ὅμοια. * τὰ μεταξὺ δὲ τούτ(ων) ἐνκέ‐ φαλος, μυελός, τ̣ὰ̣ ἐοικότα· καὶ ἡ μ(ὲν) τοῦ ζώιου σύστασις ὡ[ς ἐν κε]φ̣αλαί[οι]ς | |
| 5 | τοιαύτη (ἐστίν). ** [ἰδ]ίαι̣ [δ]ὲ̣ π̣[ερὶ τῆς] οἰκονομίας αὐτῆ̣[ς νῦν ἀναγκαῖον δοκεῖ] εἰπεῖν· οὕτως γ(ὰρ) ἂν [εἴη σύμμετρον τῶι λό(γῳ·)] ἀπὸ πάσης δὴ τοίνυν [τῆς συστάσεως τ(ῶν)] σωμάτ(ων) συνεχεῖς [μ(ὲν)] ἀ̣π̣[οφοραὶ γίνοντα]ι, | |
| 10 | καὶ ἀπὸ τῆς ἐμψύχου μ̣ᾶλ̣λ̣[ον ἢ ἀ]πὸ τῆς [ἀ]ψύχου διά τε τὴν θερμασί[αν κ]αὶ διὰ τὴν κείνησιν, * ὅτ[ι κ(ατὰ) τὴν διαφο]ρὰ̣ν τῶν εἰρημέν(ων) ἀπὸ τῆς̣ [ἐν ἡμῖν θερμα]σίας μᾶλλον ἀποφοραὶ [τ(ῶν) σωμ]άτ[(ων) γί(νονται) ἢ] ἀ̣πὸ | |
| 15 | τῶν ἐκτός· τὰ γ(ὰ̣ρ̣) ἑ̣ψ̣όμενα [καὶ ἁπλῶς θερ‐] μαινόμενα τ(ῶν) ὑδάτ(ων) μικρότερα γί(νεται) [παρ]ὰ τὴν θερμασίαν. [....] τῶι ἄνω π̣[νέο]υ‐ σαν αὐτὴν φύσει σ̣υ̣ναπ̣ο̣φέρειν [ἑαυτῆι] ἀτμοειδῶς πολλὴν ὑγρότη[τα καὶ ἅμα] | |
| 20 | λεπτυνόμενον ὑπ’ αὐτῆς τὸ [ὑγρ]ὸν ἀτμοειδῶς ἀποφ̣έρ̣εσ̣[θαι. καὶ οὕτως μ(ὲν)] ἐπὶ τ(ῶν) ἐκτός. διὰ ταὐτὰ [δὲ δοκεῖ γί(νεσθαι) ἡ] ἀποφορὰ π(ρὸς) τῆς θερμασί[ας ἐπὶ τῶν] ἡμετέρων σωμάτ(ων). * ἠτ[μισμ(έν)α γ(ὰρ) ..] | |
| 25 | δύναται ἀποφέρειν ταυ̣τ̣[.]τ̣(ω̣ν̣). καὶ τὰ μ(ὲν) [βαρ]έ̣α καὶ παχέα δυσκόλως διαφορεῖται[, τὰ δὲ] κοῦφα καὶ ἐλαφρὰ εὐχερῶς, ὡς ἂν δὴ τῆς κεινήσεως αἰ(τίας) ὑ(παρχούσης) τῆς ἀποφορᾶς. | |
| καὶ γ(ὰρ) τὸ μ(ὲν) κατεραμμένον ἔδαφος | 39 | |
| 30 | οὐ πάνυ πολλὴν ἀποφορὰν ποιεῖται διὰ τὸ βάρος, τὸ δὲ κ(ατά)ξηρον πλείστην διὰ τὴν κουφότητα, ἧι καὶ κονιορτὸς ἀποφέρεται πολύς, ἅτε δὴ τῆς κειν̣[ή]σεω(ς) παραιτίας τούτ(ων) ὑ(παρχούσης). διὰ τὴν κείνη[σι]ν | |
| 35 | οὖν ὡς ὁμοίως ἀποφορὰ̣ ἀπὸ τ(ῶν) σωμάτων γίνεται συνεχής. * τούτων δὴ ο(ὕτως) ἐχόντ̣(ω̣ν̣) καὶ ἀποφορᾶς συνεχοῦς γινομένης ἀπὸ τῶν ἡμετέρων σωμάτ(ων), εἴπ[ερ] ἀν‐ τὶ τ(ῶν) ἀποφερομέν(ω̣ν̣) μὴ ἐγείνετο εἰς τὰ | |
| 40 | σώματα π(ρόσ)θεσις, κ̣ἂ̣ν̣ διεφθείρετο ῥαι̣δ̣ί̣ως τὰ σώματα. * ὅθεν ἡ φύσις ἐμηχα[νήσα]το ὀρέξεις τε τοῖς ζώιοις καὶ ὅλην καὶ δυνά‐ μεις, * ὀρέξεις μὲν εἰς τὸ τὴν ὕλην α[ἱ‐] ρεῖσθαι, * ὕλην δὲ εἰς ἀναπλήρωσιν τ(ῶν) ἀπο‐ | |
| 45 | φερομέν(ων), * δυνάμεις μέντοι γε εἰς διοί‐ κησιν τῆς ὕλης· καὶ γ(ὰρ) οὐδὲν ὄφελος ἦν̣ ὀρέξεως, εἰ μὴ ὕλη παρῆ[ν]. οὐδὲ μὴν ὕλης ὄφελος ἦν, εἰ μὴ δυνάμεις π̣α̣ρ̣ῆ̣‐ σαν αἱ διοικονομοῦ〈σαι〉. ** ἀλλὰ γ(ὰρ) ὕλ[η]ν | |
22(50) | ὑπεβάλετο τροφήν τε καὶ πνεῦμα· δύο γ(ὰρ) πρῶτα καὶ κυριώτατά̣ (ἐστιν), οἷς δ̣[ιοι‐] ⸏κεῖται τὸ ζῶιον, ὥς φ(ησιν) ὁ Ἐρασίστρατος. ἔνιοι δὲ ἐνκαλοῦσιν αὐτῶι καὶ λ[έ‐] | |
| γουσιν ἐκεῖνο α· οὐ [μ]όνον δύο εἶ[ναι] | 40 | |
23 | [..............................] [.......... κυρι]ώ̣τατα· ὑπερβολὴν γ(ὰρ) οὐ‐ [δετέρου ἡμῖν (εἶναι) ἀνα]γκαί̣αν. γ· οὐδὲ τού‐ το[ις πρώτοις διοικο]νομεῖται τὸ ζῶιον, ἀλ(λὰ) αὐτά (ἐστιν) | |
| 5 | δ[ιοικονομούμε]να ὑπὸ τῶν δυνάμεων. [καὶ ταῦτα μ(ὲν) λέγου]σι π(ρὸς) τὸν Ἐρασίστρατον, [ἃ ὕστερον ἐν οἰκ]είωι τόπωι πρὸς ἡμῶν δια‐ π̣ο[ρηθήσεται. **] ἐπεὶ δὲ ὕλην ὑποβέβληται [τ]ο̣ι̣[α]ύ[τ]η̣[ν αἴ(τια) τιθε]ὶς τροφήν τε καὶ πνεῦμα | |
| 10 | ἁπ̣άντ̣[ων, περὶ] τῆς ἑκατέρου διοικήσεως λαλήσ[ομ(εν), καὶ π]ρό̣[τε]ρον περὶ τῆς τοῦ πνεύματο(ς)· ἕλκετα[ι τ]οιγ(ά̣ρ̣)[τ]οι τὸ πνεῦμα ἔξωθεν ὑπὸ [τοῦ] στό[μα]τος καὶ τ(ῶν) μυκτήρων καὶ δι[ὰ τῆ]ς τρ[αχ]εί̣ας ἀρτηρίας φέρεται εἰς | |
| 15 | π̣ν̣[εύμ]ο̣ν̣[α κ]αὶ καρδίαν, ἔτι δὲ θώρακα· διηθ[εῖται] δὲ καὶ εἰς κοιλίαν ὀλίγον διὰ τοῦ [στομά]χου καθ’ ἡμᾶς, * οὐ μὴν δὲ κατὰ τὸν Ἐρ[α]σίστρατον. ** ἀπὸ τούτ(ων) δὴ τ(ῶν) τόπων φέρετα[ι εἰ]ς τὰς κ(ατὰ) μέρος ἀρτηρίας. φέρεται | |
| 20 | δὲ κ[α]ὶ εἰς τὰ κοιλώματα· ὡς ὁμοίως δὲ καὶ ε[ἰς] τὰ καθ’ ὅλον τὸ σῶμα ἀραιώματα, εἶτα δ̣ι̣ε̣κθεῖ διὰ τ(ῶν) ἐν τὴν σαρκὶ φυσικῶν ἀραι‐ ωμάτων εἰς τὸ ἐκτός. τὸ δὲ πλεῖον ἐκ‐ πνεῖται διά τε τοῦ στόματος καὶ τ(ῶν) μυκτή‐ | |
| 25 | ρων. ** καὶ δὴ τοῦ εἰσπν[εο]μένου πλεῖον ἐκπνεῖται διὰ τούτ(ων) τ(ῶν) τόπων, λέγω δὲ διὰ στόματος καὶ μυκτήρων, ὅπερ (ἐστὶν) ἴσως παρά‐ δοξον. πῶς γ(ὰρ) οἷό̣ν̣ τ’ (ἐστὶν) πλεῖον ἐκπνεῖσθ(αι), | |
| καίτοι γε ἀπὸ τοῦ εἰσπνεομένου ἀναλου‐ | 41 | |
| 30 | μένου τινὸς εἰς τὰ σώματα; ἀλλ’ οὐκ (ἔστιν) πα‐ ράδοξον· ὃν γ(ὰρ) τρόπον κατατάσσεταί τι εἰς τὰ σώματα ἀπὸ τοῦ εἰσπνεομένου, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τῶι πνεύματί τινα π(ροσ)τί‐ θεται ἀπὸ τ(ῶν) σωμάτ(ων) καὶ πλείονά γε, ἅτινα | |
| 35 | καὶ πλεῖον ἀποτελεῖ τὸ ἐκπεμπόμενον πνεῦμα. ** ψυχρόν τε ὑπάρχον τὸ πνεῦμ(α) θερμὸν ἐκπέμπεται, ἅτε δὴ φερόμενον διὰ σωμάτ(ων) θερμῶν. ἀμέλει γ(ὰρ) τὴν εἰσπνοὴν γί(νεσθαί) φησιν εἰς τὸ τὸ πλεῖον θερμὸν | |
| 40 | τ[ὸ] περὶ τὴν καρδίαν κ(ατα)ζβέννυσθαι καὶ μὴ σωματούμενον κ(ατα)φλέγειν τὰ σώ‐ ⸏ματα. ** τούς τε ὕπνους, ὥς φησιν ὁ Ἀρισ〈το〉τέλης, ἀποτελεῖσθα̣ι̣ τοῦτον τὸν τρόπον· τῆς γὰρ καρδίας φύσει θερμῆς ὑπαρχούσης | |
| 45 | καὶ ἐξ αὐτῆς ἀνηρτημένου τοῦ θερμοῦ, τοῦ δ’ ἐνκεφάλου ψυχροῦ, συμβέβηκεν περὶ τῶι ἐνκεφάλωι συνίστασθαι ὑγρότητα τὴν ἀναφερομένην ὑπὸ [τ]ῆς θερμότη̣τ̣ο̣ς̣ ἀπὸ καρδίας, | |
23(50) | [ἣ]ν δὴ συνισταμένην κ(ατα)ψύχεσθαι [κ]αὶ ἐκ τοῦ [.......] π̣ά̣λιν κ(ατα)φέρεσθαι, [μὴ] δυ̣ν̣αμ̣έ̣ν̣ην δι̣ὰ̣ [τὸ ψῦχος διαμέ‐] [νειν] ἐ̣ν τοῖς τόποις, ἐπὶ τ̣ὴ̣ν̣ κ̣α̣ρ̣δ̣ί̣α̣ν̣ | 42 |
24 | [..............................] ⸏καὶ τῆ̣ι̣ μίξει τὸ θερμόν. [* ὧ]δε τὸ[ν] ὕπ̣ν̣[ον γί(νεσθαι)], τὴν δὲ ἐγρήγορσιν ἀποτελεῖσθαι ἀ̣ν̣[α]λουμέν[ης] τῆς ὑγρότητος ἁπάσης τῆς περὶ τῶι ἐγκεφ[άλωι], | |
| 5 | ἔπειτα τοῦ θερμοῦ πάνυ πλεονάζοντ[ος]. κ[αί‐] τοι γε ἑαυτὸν ἐπ[αι]νεῖ ὁ Ἀριστοτέλης, ὅτι παρὰ [τοὺς] ἄλλους καὶ τὸν ὕπνον καὶ τὴν ἐγρήγορσιν α̣ἰ̣τ̣ι̣[ο‐] λογεῖ ἐκείνων αὐτὸν [μό]νον τὸν ὕπνον αἰ[τιο‐] λογούντ(ων), μηκέτι δὲ καὶ τὴν ἐγρήγορσιν. | |
| 10 | πλὴν περὶ οὗ ὁ λό(γος), τὸ πνεῦμα ψυχρὸν εἰσπνε[ῖται], θερμὸν μ(έν)τοι γε ἐκπνεῖται, ὡς δὴ διὰ θερμῶν χωρίων φερόμενον. * καὶ μὴν ξηρὸν μὲν εἰσ‐ πνεῖται, ὑγρὸν δὲ ἐκπνεῖται· καὶ δῆλον· * εἰ γ(άρ) τις περὶ τοῦ στόμ[ατ]ος καὶ τοῦ μυκτῆρος | |
| 15 | τὴν χεῖρα ἢ μέρος τοῦ ἱματίου προθείη, συνόψεται ἔνικμον [τ]οῦτο, [ὡς] δὴ σὺν τῶι πνεύματι καὶ ὑγρότ̣η̣τ̣ο̣ς̣ συνεκπεμπο‐ μένης. καὶ περὶ μ(ὲν) τῆς το[ῦ π]νεύματος διοι‐ ⸐κήσεως ταῦτα. ** περὶ δὲ τῆς τροφῆς ἀναγ‐ | |
| 20 | καῖον ὑπομιμνήσκειν ⸢μ̣ε̣τ̣ὰ̣ [ταῦτα⸥· αὕ]τ̣η̣ προσενε[χθε]ῖσα πρώτης κατεργασίας̣ τ̣υ̣γ̣[χά]νει ἐν στόματι τεμνομένη μ(ὲν) πρὸς τῶν προσθίων ὀδόν‐ των—τομεῖς καλοῦνται—, καταλεαινομέ‐ νη δὲ πρὸς τ(ῶν) μ̣υλῶν, λ̣ο̣ι̣πὸν κ(ατα)πείνεται | |
| 25 | διὰ στομάχου καὶ φέρεται εἰς κοιλίαν. | |
| κἂν ταύτηι δὲ μεταβάλλει τε καὶ ἀποικει⸢οῦ⸥ται χυλουμένη ἐπὶ τὸ οἰκεῖον. καὶ γὰρ ἀρέσκει ἡμεῖν τὴν τροφὴν ἐν κοι̣λ̣ί̣αι μεταβάλ⸢λ⸥ειν τε ἐπὶ τὸ οἰκεῖον κἀν ταύτηι δευτέρας κ(ατ)〈ερ‐〉 | 43 | |
| 30 | γασίας τυγχάνειν [κ]αὶ οὐχ ὥσπερ ὁ Ἀσ⸢κ⸥‐ ληπιάδης ὁ οἰνοδώτης καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλαλήθειος διέλαβον, ⸢ὡσ⸥ τέμνε⸢τ⸥αι μόνον καὶ χυλοῦται ἡ τροφὴ ἐν κοιλίᾳ καὶ προδιάθε‐ σίς τις αὐτῆι γί(νεται), ⟦ουμην⟧ ο̣ὐ̣ μὴν ἀποικείωσις | |
| 35 | ἐπὶ τὸ οἰκεῖ〈ο〉ν. ** ἡμ〈ε〉ῖς γ(ὰρ) λέγομεν κ̣αὶ̣ χυλοῦσθ(αι) τὴν τροφὴν ἐν κοιλίᾳ καὶ κ(ατ)εργασίας τυγχ(άνειν) ⸢καὶ μεταβολῆς τῆσ⸥ ἐπὶ τὸ οἰκεῖον, ὡς ⸢ἂν⸥ δὴ διὰ τούτ(ων) καὶ θερ‐ μοτέρων παραφερομένην χωρίων· καὶ δεόντως ὥσπερ κἀπὶ τ(ῶν) ὑδάτ(ων)· ταῦτα | |
| 40 | γὰρ ῥέοντα διά τινων τόπων μετα‐ λα〈μ〉βάνει τῆς ἀ̣π’ ἐκείν(ω̣ν̣) δυνάμεως καὶ τὴν αὐτὴν κείνοις ἴ̣σ̣χει δύναμιν. ἐὰν γὰρ ὦσιν οἱ̣ τόποι ἀσφαλτώδεις, καὶ τὸ ὕδωρ ἀσφαλτῶδες γί(νεται) κ(ατὰ) τὴν δύναμ(ιν), | |
| 45 | ἐὰν 〈δὲ〉 θειώδεις, θειώδη μεταβάλλον‐ τα γί(νεται) καὶ τὰ ὕδα(τα). ὡς οὖν ταῦτα μετα‐ βάλλει τὰς δυνάμεις παρὰ τὰς τ(ῶν) τόπ(ων) διαφοράς, ο(ὕτως) ⟦τ̇ω̇ς̇⟧ κἀπὶ τῆς τροφῆς· αὕ‐ τη γ(ὰρ) [........................] θερ‐ | 44 |
24(50) | μοτέρων τόπ[ων.....................] νη⸢ν̣⸥ ἐν κοιλίαι καὶ [.....................]χ̣υ̣ς̣ τ̣ό̣‐ ποι μὲν ἢ τ[......................]ε̣τ̣αι τῶι [..........................]ρ̣ο̣ι̣ π̣ο̣ λ̣ω̣ν̣ο̣ν̣ κ̣α̣ι̣ [.......................] κα[τ]ερ‐ | |
25 | [γασί]ας τυγχάνει. * ἀναλαμβ[α]νομένη δὲ πρὸς τ(ῶν) ἀγγείων τ(ῶν) ἀπὸ τοῦ με[σ]εντερίου μ(ὲν) ἐκφυόντ(ων), ἐνφυόντων δὲ εἰ[ς] τὴν κοιλίαν ⸢προστίθεται τῶι ὅλωι σώματ[ι] * καὶ μὴν⸥ ⟦τητησκατεργασιαστυγχανει ///////////////////⟧ | |
| 5 | [καὶ ἀ]τμοειδῶς διὰ τῶν ἀρ[αιω]μάτ(ων) [τῶν] ἐν τῆι κοιλίᾳ ἀναλαμβάνεται ἡ τροφὴ [κ]α̣ὶ̣ ἐ̣ξ ὠμῶν γί(νεται) ἡ π(ρόσ)θεσις τῶι ὅλωι σώματι, ὡς ἂν δὴ καὶ ἐξ ὠμῶν γινομένης τῆς ἀναδόσεως. καὶ ἐν τῶι στόματι δὲ ληφθεί‐ | |
| 10 | σης τῆς τροφῆς παρὰ ταῦτα ἀνάδοσ〈ισ〉 γί(νεται) ἀπ’ αὐ‐ τῆς, ὡς ἂν δὴ πάλιν 〈καὶ〉 ἐξ ὠμῶν γινομέν(ης) τῆς ἀναδόσεως. ταύτῃ δὴ κ̣α̣[ὶ] οἱ κ(ατά)ξηρα ἴσχοντες τὰ στόματα διακ[λυσ]άμενοι μαλακώτερα φέρονται, ὡς [ἂν δ]ὴ ἀναδόσ(εως) | |
| 15 | παραυτὰ γινομένης. * ἀμέ[λει] δὲ τούτῳ τῶι λό(γῳ) καὶ δυσώδη προσφερόμε[νοι δ]ιωθούμεθ(α) αὐτὰ κατὰ τὴν παραυτὰ γεν[ομ]ένην γεῦσιν, καὶ ἐκδ ὧν ἀντιλαμβα[νό]μεθα ⸢καὶ αὐτὰ δῆ(λα)⸥. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς καὶ ἐξ ὠμῶν γί(νεται) ἡ ἀνάδ(οσις). | |
| 20 | ἀλλὰ γ(ὰρ) ⸢καὶ⸥ κατὰ τὴν κ(ατά)ποσιν τὴν διὰ στομάχου τῆς τροφῆς ἀνάδοσις γί(νεται) καὶ π(ρόσ)θεσις τῶι ὅλ⸢ῳ⸥. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς καὶ πέψις γίνεται καὶ ἐν κοιλίαι, | |
| καὶ ἐξ ὠμῶν δὲ ἡ ἀνάδοσις. [τ]αύ̣τ̣ῃ δὴ καὶ τοῦ Ἀσκληπιάδου διοίσομ[(εν)· οὗ]τος γ(ὰρ) | 45 | |
| 25 | ἐξ ὠμῶν αὐτὸ μόνον λέγει γί[(νεσθαι) τὴ]ν ἀνάδ(οσιν), ἡμ〈ε〉ῖς δὲ καὶ ἐξ ὠμῶν μ(ὲν) καὶ ἐκ π[έψε]ως ⸏τῆς ἐν κοιλίᾳ γι(νομένης). * καὶ τοῦ Ἐρασι[στρά]του δὲ διοίσομ(εν), καθ’ ὅσ⸢ον⸥ κεῖνος ⸢μ(ὲν)⸥ τὸ ⟦μ(ὲν)⟧ αἷ[μα] εἶπεν μόνον (εἶναι) τροφήν, ἡμ〈ε〉ῖς δὲ καὶ [τὸ αἷ]μα μ(ὲν) | |
| 30 | εἶναι τροφήν, μὴ μόνον δέ, ἀλ(λὰ) [καὶ τὴ]ν ὠμὴν ⸏δὲ τροφήν. ** εἶτα τῆς τροφῆς ἡ μ(ὲν) [εὔχ]υμ̣(ος) καὶ λεπτομερεστέρα αὐτόθεν ἀνα[δίδο]ται τῶι ὅλωι σώματι ⸢διαχ̣ωρο̣ῦ̣[σα]⸥, ἡ δὲ στερεὰ καὶ τρα[χεῖα] πέσσ[ε]ται ἐν κοιλίαι· πέψις γάρ (ἐστιν) μεταβολὴ κ̣[.......]ι̣ς ⸢ἐπὶ το̣ι .. ι⸥ | |
| 35 | σ̣αι· διαίρεσις γ(άρ). * καὶ οὐ μόνον ἐ[ν κοιλίαι] | |
| 36a | γ̣ί̣(νεται) ἀνάδοσις, ἀλ(λὰ) ⸢πάσης τῆς τροφῆς ἄ[πεπτόν τι λε]ίπε‐ | |
| 36b | ται καὶ φέρετ(αι) εἰς τὰ ἔντερα καὶ ἐν τούτ(οις) | |
| 36c | ἀναδ(ίδοται)⸥, καὶ ἐν τοῖς ἐντέροι[ς οὐκ αὐ]τ̣οῖς— | |
| 37 | ἡ γ(ὰρ) μερισθεῖσα εἰς ταῦτα τροφὴ ἀν̣[αδίδ]οται ἢ διὰ τ(ῶν) περὶ αὐτὰ ἀραιωμάτ(ων) ἢ διὰ [τ(ῶν) ἀγγ]είων τ(ῶν) ἐμφυόντ(ων) εἰς αὐτά—καὶ οὐ πᾶσ[α, ἐλά]χιστον | |
| 40 | δ[ὲ] ταύτης ἀπολείπεται, ὃ δὴ π(ρὸς) [τῆς ἐ]ν τ⸢ῷ⸥ κ̣[ό]λωι ἰδιότητος ἀποκοπροῦτ̣α̣[ι. γί(νεται) δὲ] καί τι τοῦ σ[π]έρματος. καὶ γ(ὰρ) τοῦτ⸢ο⸥ κατασκευά[ζε]ται π[ρὸ]ς τῆς ἰδιότητος τῆς ἐν τοῖς σ[περμ]ατικ(οῖς) πόροις μεταβαλλούσης τὴν φε̣[ρομέ]ν(ην) | |
| 45 | ὡς αὐτοὺς τροφήν. ο(ὕτως) δὴ καὶ τὸ [διαλλ]άτ̣τον πρὸς τῆς ἐν ἑκάστῳ ἰδιό̣τ̣η〈το〉ς γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣ [.....] ⸢[..] τροφή (ἐστιν) ἐν τοῖς ἐντέροις ἐξω μ̣ε̣γ̣ί̣σ̣‐⸥ των οὕτως ἐχόντων ἕ̣τ̣ε̣ρ̣ο̣ν̣ κατ[....]νθ κ[αὶ] ἀπὸ τ(ῶν) ἐντέρων ἀνάληψις̣ γ̣[ίνετ]αι τῆς τροφῆς. τὸ μ(ὲν) γ(ὰρ) ἐν τῶι λεπτῶι [ἐν]τέρ⸢ῳ⸥ | 46 |
25(50) | παρακείμενον λεπτότερόν τ’ ἐστ[ὶν] καὶ ὑγρότερον, τὸ δὲ ἐν τῶι ἀπευθυ[σμέ]νωι ξηρότερον καὶ παχύτερον, ὡς ἂν δὴ π[(ρὸς)] τούτ(ων) ἀναδόσεως γεγεν[ημ]ένης. [αὐ]τὰ [δὲ] τὰ ἀποκρινόμενα περισσώ[ματα] τ̣ροφὴ | |
26 | ⸏[ἄ]λλ[ων γί(νεται),] τροφὴ δὲ τ(ῶν) ἀλόγων ζῴων. * πρὸς τοῦ‐ το τ[ὰ μ(ὲν) πε]ρισσώματα τροφή (ἐστιν) τ(ῶν) ἀλόγων ζώ[ιων, α]ὕτη δὲ πρὸς αὐτ(ῶν) λαμβανομένη με[ταβάλ]λ̣ει εἰς τ̣ὴ̣ν̣ σάρκα. * ο̣ὕ̣τω̣ καὶ αὐτ(ῶν) | |
| 5 | [γί(νεται) τροφή], εἰς μ(έν)τοι γ̣ε̣ τὰς τ(ῶ)ν ἀλόγων ζώιων σάρκ[ας π]ροσφερόμενα οἷον [ὀρ]νείθων καὶ τ(ῶν) παρα[πλησ]ίων, καὶ πρὸς τούτ(ων) τρεφόμεθά τε καὶ [αὐξαν]όμεθα. [τῶι δὲ] α̣ὐ̣τῶι λόγωι τρο(φή) ἐστιν [αὖ] τ(ῶν) ἀνθρώπων τὰ περισσώματα. * | |
| 10 | εἰ δεῖ̣ ο̣ὖ̣[ν τ]ροφὴν̣ (εἶναι) τ(ῶν) ἀνθρώπων τὰ περισσώ(ματα), ἐπειδ̣[ὴ τὰ] ἄλογα τ(ῶν) ζώιων τρέφεται πρὸς τ(ῶν) περι[σσ]ω̣μά̣τ(ων) καὶ αὔξεται, ἡμ〈ε〉ῖς δὲ πρὸ̣ς̣ τ̣[(ῶν) ἀ̣λ]όγων ζώιων, τούτωι τῶι λό(γωι) φησ[ὶν κ]αὶ τὸ ξ̣ύ̣λον καὶ τὸν λίθον καὶ | |
| 15 | τὰ 〈παρα〉πλ̣[ήσια] τροφ̣ὴ̣ν̣ (ε̣ἶ̣ν̣α̣ι̣), ἐπειδὴ πάντα εἰς πάν‐ τα με[ταβάλ]λει. ἄλογον δὲ τοῦτο. * ⸢[διὰ]⸥ τί γὰρ τὰ θαν(άσιμα) | |
| τῶν [....]ν κα[..]ευ̣ου̣[..]ε̣πι[.] ⸢τ̣ρ̣ο̣φ̣ή̣⸥, ε̣ἴ̣περ οἱ ο̣ἴσ̣υ‐ πο̣ς [..]ουν̣[...]οι τὸ κώνειον τρέφουσι τ̣ο̣ὺ̣ς̣ ἀνθρώπους; * πλὴν ταῦτα μ(ὲν) ο(ὕτως). | 47 | |
| 20 | ἐκεῖνο δὲ ῥητέον, ὅτι γί(νεται) κ̣α̣ὶ̣ ἐν κοιλίᾳ πέψις καὶ εὐ[χύμω]ν δὲ ἀνά[δοσ]ι̣ς, [*] ἡ πλε̣[ί]ω̣(ν) δὲ ἀνάδοσις ἀ̣πό τε κοιλίας καὶ στομάχου καὶ ἀπὸ τῶν ἐντέρων καὶ τοῦ κόλου—καὶ γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) ἡ̣ ἀ̣ν̣[ά]δ̣[ο]σ[ις] διὰ τ(ῶν) ἀραιωμάτ(ων) τ(ῶν) ἀμφ’ αὐτά— | |
| 25 | καὶ ἀπὸ [τοῦ] στόματος. καὶ οὐ μόνον ἀπὸ τούτ(ων) ἀνάδοσις γί(νεται) καὶ πρόσθεσις, ἀλ(λὰ) καὶ ἀπὸ τ(ῶν) ἐν τοῖς ἀγ[γ]ε[ί]οις παρακειμέν(ων) καὶ ἀπὸ τῆς ἐν ταῖς φλεψὶν παρακει‐ μένης τροφῆς· καὶ ἀπὸ τῆς ἐν ταῖς ἀρ‐ | |
| 30 | τηρίαις ἀνάδο[σ〈ισ〉] γί(νεται) καὶ πρόσθεσις τῷ ὅλῳ σώματι καὶ ἀτμοειδῶς. * ὁ μ(έν)τοι γε Ἐρασίστρα‐ τος οὐκ οἴεται ἀνάδοσιν γί(νεσθαι) ἀπὸ τ(ῶν) ἀρτηριῶ(ν). μὴ γ(ὰρ) εἶναι κ(ατὰ) φύσιν ἐν αὐταῖς αἷμα—τοῦτό (ἐ̣σ̣τ̣ι̣ν̣) τροφή—, ἀλ(λὰ) πνεῦμα, οὐχ ὑγιῶς ἱστάμενο(ς) ⸢λό(γον)⸥, | |
| 35 | ὡς ἀποδείξο̣μ̣(εν). ε̣ἷς μ(ὲν) ⸢γ(άρ)⸥· εἴπερ μὴ παρέκει‐ το ἐν [ἀ]ρτηρίαις κατὰ φύσιν αἷμα, ἐχρῆν | |
| διαι[ρ]ουμέν[(ων)] ἀρτηριῶν αἷμα μὴ ἀποκρίνε(σθαι)· ἀποκρίνεται [μ](έν)τοι, [ὥστε γί(νεται)] τροφὴ ἐν ταύταις. π̣ρ[ὸς ὃν λόγον] ἀπολογοῦνται ⸢οἱ⸥ Ἐρασιστρά‐ | 48 | |
| 40 | τειοι [λέγοντ]ες, διότι διαιρέσεως γεν(ομένης) κατὰ [τὰς ἀρτη]ρίας κενοῦται τὸ αἷμα κ̣ἀπορ(εῖ) τῶν [ἐκεῖ φλεβ]ῶν, οὐ μὴν ἐκ τ(ῶν) ἀρτηριῶν. διαφ[έρει δὲ τ]ὸ διά τινος κενοῦσθαι ἢ τὸ ἐκ τού[του καὶ ἐ]πὶ τ(ῶν) ἐκτός. καὶ γ̣(ὰ̣ρ̣) διὰ τ(ῶν) | |
| 45 | κρου̣[νῶν ῥεῖν φ(αμεν)] ὕδωρ, οὐ μὴν ἐκ τ̣(ῶν) ⟦ε⟧ κρο̣υ̣ν(ῶν)· οὕτ[ω δὲ καὶ τ(ῶν)] ἀρτηριῶν διαιρεθεισῶν δι’ αὐτ[(ῶν) μ(ὲν) κενο]ῦται τὸ αἷμα, οὐ μὴν ἐ̣ξ αὐ‐ | |
| 48a | τῶν· [οὐ γ(ὰρ) (εἶναι) λέγο]υσιν ἐν ταύταις αἷμα. ⸢τ̣ό̣τ̣ε̣ [γ(ὰρ) | |
| 48b | σ]υν⸢ε⸥στομ̣ῶ̣σθαί [τε] τὰς φλέβας εἰς [τὰς] ἀρτηρία(ς) κ̣α̣ὶ̣ | |
| 48c | τ̣ὸ̣ ἐνὸν [οὕ]τω⟦ι⟧ μὴ δύνασθαι κενὸν ἁθροῦν ἀπολ〈ε〉ίπεσθαι | |
| 48d | [τ]όπον μετὰ τὴν π[νεύ]ματος [κέ]νω(σιν). παρεμπείπτειν | |
| 48e | γ̣ὰ̣ρ̣ τὸ αἷ[μ]α ἐκ τ(ῶν) φλεβῶν [εἰς] τὰ[ς] ἀρ[τ]ηρία(ς)· | |
| 48f | διὰ μ̣[(έν)τοι τ(ῶν)] ἀρτη[ρι]ῶν [ἀ]πορεῖν ἐκ τούτ[(ων) ὡς | |
| 48g | δι]ὰ κ̣[αλ]άμ(ων) ἔ[ξ]ω⸥. | |
| 49 | νωθρ[ὸν δέ] (ἐστιν) λείαν τοῦτο * α μὲν ⸢γ(ὰρ)⸥ τὰ ἡμέ‐ | 49 |
26(50) | τερα σώμα⸢τα⸥ τοῖς ἀσυμπτώτοις ἔοι‐ κε ⸢[σ]ώμα[σιν]⸥ ὡς σίφωσί τε καὶ κ̣α̣λ̣ά̣μ̣ο̣ι̣ς· ὡς γὰρ ο[ὗ]τοι κ(ατα)χθέντες ⸢ἢ τ̣ρ̣υπηθέντ[ε]σ⸥ οὐκ ἀποκ̣ρίνου‐ | |
27 | σι τὸ ἐν αὐ[τ]ο̣ῖς περιεχόμενον πνεῦμα οὐδὲ κενοὶ γί(νονται) τούτου, ἀλλ’ ἐμμ̣έ̣νον ἔχουσιν ἐν αὑτοῖς, ο(ὕτως) καὶ ἐπὶ τ(ῶν) ἀρτηριῶν διαιρεθεισ(ῶν) οὐ πάντως κενωθήσεται τ̣ὰ̣ [ἐντὸς] τοῦ πνεύμ(ατος), | |
| 5 | ἀλλ’ ἐμμενεῖ ἐν ταῖς ἀρτηρίαις ⸢καὶ⸥ μετὰ τὴν διαίρεσιν, ὥσπερ κἀπὶ τ(ῶν) ἐκτός· ** β· εἴπερ ὁ κενὸ(ς) ἁθροῦς αἴ(τιος) γί(νεται) τῆς παρεμπτώσεως τοῦ αἵματ̣ο̣ς ἐκ τῶν φλεβῶν εἰς τὰς ἀρτηρίας, [ἀν]ά[γκη τὸν] | |
| 9a | αὐτ̣ὸ̣ν αἴτιον γί(νεσθαι) τῆς κ(α̣τ̣)⸢ο⸥χῆς̣ τοῦ πνεύματος, ⸢ο̣ὕ̣τ̣ω̣ς τ̣ὸ̣ | |
| 9b | α̣ἴ̣τ̣ι̣ο̣ν̣ [.........]ω̣θ⸥ | |
| 10 | ἀλ(λὰ) ⸢γὰρ⸥ οὐ γί(νεται)· ⸢ὥστε 〈τὸ〉 αἴτιον π[αρ]ο̣ρᾶ̣ν δ̣ε̣ῖ̣. ** ναί, φασὶν οἱ Ἐρασιστράτειοι, οὐκ ἔοικε⸥ τὰ ἡμέτερα σώματα τοῖς ἀσυ̣μ̣π[τώ]τοις σώμασιν, ἃ [κυρίως] κ̣α̣τ̣ω̣νόμασται, [ἀλ(λὰ)] ἀσκῶι ἐνπ̣ε̣πληρωμένω̣ι̣ ὑ̣γ̣ροῦ καὶ ἐ̣μ̣π̣ε̣πνε̣υμα‐ τω̣μ̣ένωι ω̣σο̣[.]νο̣ν̣, ὃ̣ς τρωθεὶς ἀποκ̣ρεί[νει] | |
| 15 | δι’ αὑτοῦ τό τε πνεῦμα καὶ ὑγρόν, ἅ̣[μα δὲ καὶ] ἐξ [ἑ]αυτοῦ· οὕτ̣ως καὶ αἱ ἀρτηρίαι διαι̣ρ̣ε̣[θε]ῖσαι αἷμα, οὐκ ἐ̣ξ αὑτ[(ῶ̣ν̣)] δέ· * πρὸς δὲ καὶ τοῦτ’ εἴ‐ ποιμ(εν), διότι οὐ [το]ῖς ο̣ὖσ[ι] συμπτώτοις ἔοικεν τὰ̣ ἡμέτερ[α] σώματα, [ὥ]ς [φ(ασιν) πταίοντ]ε̣ς̣, | |
| 20 | ἀλλὰ τοῖς ὑ(π̣ά̣ρ̣χ̣ο̣υ̣σ̣ι̣ν̣) ἀ̣συμπτώτοισ[, ὡς ταῦ]τα | |
| δῆλα ἐπὶ τ(ῶν) [τ]ελευτ(ῶν)· κατὰ γ(ὰρ) τὰ ὑμέ[νια] εὑρίσκοντα[ι] αἱ ἀρτηρίαι ἀσύμπτωτ[οι], ⸢ἀ̣λ̣λ̣’ ο[ὔ]το̣ι̣ σ̣ύ̣μ̣π̣τ̣ω̣[τοι]⸥. [εἰ τοι]γ(άρ)τ̣ο̣ι̣ ταῦτα τοῦτ̣ο̣ν ἔχει τὸν τρ[όπον], μοχθηροὶ φαίνονται καὶ κ(ατὰ) τ̣α̣ῦ̣τα οἱ [Ἐρασ]ι[στρ(άτειοι)]. | 50 | |
| 25 | εἶτα φέρε δὲ καὶ οἰκει[οῦν]τες μὴ τοῖς ἀσυμπτώτοις, [ἀλ(λὰ) τοῖς] εὐσυμπτώτοις ὡς ἀσκοῖς, ἵνα [κα]ὶ αὐτοῖς συναγο̣[ρε]ύ[ω‐] μεν, λέγωμεν, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀσκ⸢[οῦ το]ῦ⸥ ἐνό̣ν̣〈τοσ〉 κενω(θέντος) ἐπισ⸢ύμ⸥πτωσις γί(νεται), ⸢καὶ οὐχὶ κενὸς ἁθροῦς τόπο[σ]⸥. ἀλ(λὰ) ἐχρῆν καὶ ἐπὶ τῆς [δι]α̣ι̣ρ̣έ‐ | |
| 30 | σεως τ(ῶν) ἀρτηριῶν μετὰ τὴν κέ[ν]ωσιν τοῦ πνεύματος ἐπισυμπείπτειν ταύτας. ἐπισυμπειπτουσῶν [δὲ] αὐτ(ῶν) οὐκ ἂν ἐγίνετο κενὸς ἁθροῦς [ο]ὐ[δὲ παρέμπ]τωσις [α]ἵματος οὐδὲ ἀπόκρισις τού[του οὐ]δέ γε κένωσ[ις]· | |
| 35 | ὥστε καὶ κατὰ ταῦτα αγ̣α̣ν[...]ις̣. ** φέρε δὲ μετὰ τὴν [δι]αίρεσι[ν ε]ὐ̣θ̣ὺς ἀποκριν̣ο̣(μένου) τοῦ πνεύμ[ατος εἴπω(μεν) εἰσ]κρίν̣ε̣σ̣θ̣α̣ι̣ τὸ αἷμα τῶι μ̣[ὴ τόπον κε]νὸν ἁθροῦν ἀπο̣λ〈ε〉ιφθῆναι[. ἀλ(λὰ) μὴν οὐκ ἐ]χρῆν αἷμα | |
| 40 | κενοῦσθαι τ̣ο̣ύ̣τ̣[ωι τῶι λό(γῳ)], ἀλ(λὰ) τὸ πν[εῦ‐] μα τὸ ἐν τῆ[ι ἡμετέραι] π̣α̣ρ̣α̣κείμενον συγκρίσει ⸢λε[ίωσ]⸥ συνα[φίεσθαι] τῶι πνεύματι τῶι ἀποκριθέντι. οὐκ ἀποκρίνεται δέ γε τοῦτο καὶ συνπλη[ρ]ο̣ῖ τὸν τοῦ κεν[ωθέντος] | |
| 45 | πνεύματος τ̣ό̣π̣ον [..................⸢.........⸥] εἶτα κατὰ τοὺς Ἐρασιστρατείους τ̣ο̣ύ̣σ̣[δε ὅ‐] ⸢τε̣⸥ κενοῦ⸢ται⸥ μεν̣ο̣ν̣ καὶ λ[.....] αἷμ[α .....] Ἐρασιστράτειοι [..]ει [.....]αι διαδ[ο]ῦ̣ν[αι] τῶν ἐ̣π̣ι̣[.......................] τοῦ | |
27(50) | πνεύματος [...] πολ[.........] του[...] | |
| ⟦παραδητας⟧ τ̣ο̣τ̣[...........]σδε τω[..] πρώ⸢τη⸥ ⟦θη⟧ κενώσεται [................] κα⸢τα⸥τοῦ μεταιονᾶι οσ[...............κ]ε‐ | 51 | |
28 | νωθῆναι τὸ ἐν ταῖς ἀρτηρίαις τῶι πο‐ λὺ κεχωρίσθαι ταύτας τῆς καρδίας. καὶ πάλι πρώτη πληρωθήσεται αἵματος ⸢πρὸς [τ(ῶν) φλ(εβῶν)]⸥, οὕτως τε πολὺς χρόνος γενήσεται, | |
| 5 | ὥ̣σ̣τ̣ε̣ μετὰ τὴν κένωσιν τοῦ πνεύματος ⸏ῥ̣υ̣ῆναι [τού]τ(ων) τὸ αἷμα. ** καὶ ἐπὶ πᾶσιν, εἴ‐ περ ἡ καρδία πρώτη κενουμένη τοῦ πνεύμ(ατος) πρώ̣τ̣η κ̣αὶ πληροῦται κ(ατὰ) τὴν παρέμπτωσιν αἵματος, ⸢λ̣έ̣γ̣ω̣⸥ ἀναιρεθήσεται τὸ ζῶιον τῶι ἐν ἀνοι‐ | |
| 10 | κείωι γί(νεσθαι) τόπωι τὸ αἷμα ⸢καὶ δεσπόζοντι τοῦ ζώιου μ̣[έρει]⸥. οὐκ ἔχει δὲ ταῦτα τοῦτον τὸν τρόπον. ⸢πολλῶν γ(ὰρ) διαιρουμέν(ων) ἀρτηριῶν οὐδ[ὲν ἀπέθανεν]⸥· οὐκ ἄρα ὑγιής (ἐστιν) ἡ̣ τ̣[(ῶν)]δε τ̣(ῶ̣ν̣) Ἐ̣ρ̣α̣σ̣ι̣σ̣τ̣ρατείων κεκομψ[ευ]μένη δόξα. ** [τούτ](ων) οὕτως ἐκ̣κειμέν(ων), ὅτι μ[(ὲν)] ⸢καὶ⸥ δ⸢ιὰ τὰσ⸥ ⟦ιοτ⟧ ἀρτηρίας (ἐ̣σ̣τ̣ὶ̣ν̣)] ἀνάδοσις, ὑπεμνήσαμ(εν)· ὅτι δὲ καὶ κ(ατὰ) ⸢τὰσ⸥ ⟦αρ̣⟧ | |
| 15 | ⸢ἀρτηρίασ⸥ ⟦τ̣η̣ρ̣ιων⟧ προαπεδείξαμ(εν). καὶ πλείων γ̣ε̣ ἡ ⸢ἐν ταῖσ⸥ ⟦α̣π̣ο̣τ̣(ω̣ν̣)⟧ φλε⸢ψὶ⸥ ⟦βων⟧ ἀνάδοσις ἤπερ ⸢ἐν ταῖσ⸥ ⟦αποτ(ων)⟧ ἀρ‐ τηρί[αις] ⟦ων⟧, ὡς ἀποδ〈ε〉ίξομ(εν). α μ(ὲν) γ(ὰρ) ἀξιολο̣γ̣ώ̣‐ τεραί εἰσιν αἱ φλέβες τ(ῶν) ἀρτηριῶν· πιθανὸν δὲ ἐ̣ν̣ τῶι ἀξ〈ι〉ολογωτέρωι πλείονα γί(νεσθαι) τὴν | |
| 20 | ἀνάδοσι[ν] παρὰ τὰ ἐλ[άχισ]τ̣α̣ τ[αῦτα]. ἀξιολογώτεραι δέ (εἰσιν) [τ(ῶν) ἀ]ρτηριῶν αἱ φλέβ(ες), ἐν αἷς [εἰκότως πλ]είων γενήσεται ἡ ἀνάδο‐ [σις]. β· καὶ [εἰ ἴσαι] (εἰσὶν) κ(ατὰ) τὸ μέγεθος αἱ ἀρτηρίαι | |
| ταῖς φλε[ψ]ίν—φέρε γ(ὰρ) ο(ὕτως) ἔχειν—ε̣ἰ δ̣’ οὖν ἴ̣σ̣[αι], | 52 | |
| 25 | αἱ μ(ὲν) ἀρτηρίαι μ〈ε〉ίζονες οὖσαι κ(ατὰ) τὴν περιο‐ χὴν αὐτὸ μόνον φανήσονται τῶι τε τετραχίτωνες (εἶναι) καὶ συνεστ〈άν〉αι ἐξ εὐρώσ‐ των τ(ῶν) χιτώνων. * αἱ δὲ φλέβες ἀσθενέσ‐ τεραι ὑ(πάρχουσαι) κατὰ τὴν περιοχὴν τῶι μονοχί‐ | |
| 30 | τωνες εἶναι ὅμως εὐρυκοιλιώτεραί εἰσιν τ(ῶν) ἀρτηριῶν, εὐρυκοιλιώτεραι δὲ ο̣ὖ̣σ̣[αι] πλείονα ἕξουσιν καὶ τὴν ἀνάδο‐ σ̣ι̣ν̣ τ̣ὴ̣ν̣ εἰς αὐτὰς γι(νομένην). ** τὸ δὲ γ· αἱ μ(ὲν) ἀρτη‐ ρίαι π̣λ̣εῖο̣ν̣ ἔχουσι τὸ παρακείμενον ⸢ἐν αὐτ(αῖσ)⸥ πνεῦμα, | |
| 35 | [ἐλάχιστον δὲ] τὸ αἷμα, * αἱ δὲ φλέβες πλεῖον [ἔχουσι] τὸ αἷμα, ἐλάχιστον δὲ τὸ πνεῦμ(α). ἀρέ̣[σκει] γ(ὰρ) ἡμῖν καὶ ἐν ἀρτηρίᾳ καὶ ⸢ἐν⸥ φλεβὶ κ̣α̣τ̣ὰ̣ φύσιν παρακεῖσθαι καὶ αἷμα καὶ πν[εῦμα], [οὕτ]ως̣ δὲ ταῦτα παρακεῖσθαι, κα‐ | |
| 40 | [θὼς] πρόκειται. * πλὴν ἐπεὶ ἐν μ(ὲν) ἀρτηρίᾳ ⟦π̣λ̣ε̣ιον⟧ πλεῖον τὸ πνεῦμα, ἐν δὲ φλεβὶ [ἐναντί]ο̣ν̣ τοῦτο, πιθανώτερον πλείονα γί̣(ν̣ε̣σ̣θ̣α̣ι̣) ἐν φλεβὶ τὴν ἀνάδοσιν ἤπερ ἐν ἀρτ(ηρίᾳ). καὶ διὰ μ(ὲν) τ̣ο̣ύτ(ων) συνακτέον, ὡς πλείων | |
| 45 | ⸐[γί(νεται)] ἡ ἀνάδοσις ἐκ τ(ῶν) φλεβῶ(ν) ἤπερ ἐξ ἀρτηριῶ(ν). ὁ μέντοι γε Ἡρόφιλος ἐναντίως διείλη‐ φ̣ε̣ν̣· οἴεται γὰρ πλείονα μ(ὲν) γί(νεσθαι) ἀνάδοσιν ἐν ταῖς ἀρτηρίαις, * ἥσσ[ον]α δὲ ἐν ταῖς φλεψὶ διὰ δύο ταῦτ[α]· α μ(έν), ἐπει‐ | |
28(50) | δήπερ ἀ̣μ̣φότεραι μ(ὲν) ὀρεκτικ[ῶ]ς ἔχουσι τῆς τροφῆς, ἥ τε φλὲψ κ[α]ὶ ἡ ἀρτη‐ | |
29 | ρία, ἐπεὶ δὲ κατ’ ἴσον ὀρέγονται τῆς τροφῆς, κατ’ ἴσον καὶ ἡ ἀνάδοσις ε⸢ἰσ⸥ ⟦ξ̣⟧ αὐτ⸢ὰσ⸥ ⟦(ων)⟧ γενήσεται. | |
| δεύτερον δὲ αἱ μ(ὲν) ἀρτηρίαι, φ(ησίν), συστέλ〈λ〉ον‐ ταί τε καὶ διαστέλλονται τόν τε σφυγμὸν | 53 | |
| 5 | ἀποδιδόασιν, αἱ δὲ φλέβες οὔτε συστέλ⸢λ⸥ον‐ ται οὔτε διαστέλλονται οὐδὲ σφυγμωδῶς κεινοῦνται. * ἐπεὶ τοιγ(άρ)τοι αἱ μὲν ἀρτηρί(αι) σφυγμωδῶς κεινοῦνται, αἱ δὲ φλέβες οὐ κεινοῦνται [σ]φυγμωδῶς, ταύτῃ ἐπὶ τ(ῶν) | |
| 10 | ἀρτηριῶν ⸢διὰ [τ]ὴν ὦσ[ιν ἐ]κ[εί]ν[η]ν⸥ εὔ[λο]γον πλείονα γί(νεσθαι) τὴν ἀνάδοσιν ἤπερ ἐπὶ τ(ῶν) φλεβῶν διὰ τὴν εἰρημένην α(ἰτίαν). ** οὐκ ὀρθ[ῶ]ς δὲ ὁ προκεί‐ μενος ἀνὴρ ἐποίησεν. οὐ γ(ὰρ) ἐνόησεν, ὡς εὐρυκοιλιώτεραί (εἰσιν) αἱ φλέβες παρὰ τὰς | |
| 15 | ἀρτηρίας, εὐρυκοιλιώτεραι δὲ οὖσαι π̣λ̣ε̣ί̣ονα δεόντως ἕξουσι καὶ τὴν ἐν αὐ‐ τα̣ῖ[ς] γινομένην ἀνάδοσιν. καὶ π(ρὸς) μ(ὲν) τὸ α τ̣ο̣ύ̣τ̣ο̣υ̣ κεφάλαιον τοῦτο καθήξει λέγειν, πρὸς δὲ τὸ δεύτερον ἐροῦμ(εν), διότι ⟦ω̇ς̇π̇ε̇ρ̇⟧ | |
| 20 | α̣ἱ̣ ἀρτηρίαι σφυγμωδῶς κεινοῦνται συστε⸢λ⸥‐ 〈λ〉όμεναι καὶ διαστελλόμεναι, ο(ὕτως) δὲ κεινού‐ μεναι ἐ̣κ̣θλείψουσιν εἰς τὸ ἐκτὸς τὴν τρο‐ [φήν]. εἰ δὲ ταῦτα ο̣(ὕ̣τ̣ω̣ς̣) ἔ̣χ̣ει, ὁμολογουμένως ἐ[πι]συνάγεται, ὅτι πλείων ἀνάδοσις γί(νεται) τρο‐ | |
| 25 | [φῆ]ς εἰς τὰς φλέβας ⸢ἤ̣π̣ε̣ρ̣⸥ εἰς τὰς ἀρτηρίας. * ἀλ(λὰ) [〈ὁμο〉λ̣ο̣γ̣ου]μένως κ̣[ἀ]κεῖνο δεῖ ὑπονοῆσαι, ὡς [τροφὴ] παράκειται ἐν ταῖς ἀραιότησι τ(ῶν) φλεβῶν καὶ [τ(ῶν)] ἀρτηριῶν. καὶ κοινῶς ἐν πάσῃ ἀραιό‐ τ̣η̣τι τετμ̣η̣μένῃ κατὰ τὸ ἡμέτερον σῶμα | |
| 30 | [πα]ράκειται τροφή, καὶ ἀνάδοσις γί(νεται) εἰς αὐτὴν ὁ̣μ̣ο̣[λογ]ο̣υ̣[μ(έν)]ω̣ς τ̣ῶ̣ι̣ ὅ̣λ̣ω̣ι̣ σώματι, ὥστε καὶ κ̣(α̣τ̣ὰ̣) τὰς κοιλότητας τ(ῶ̣ν̣) ἀ̣ρτηριῶν καὶ τ(ῶν) φ̣λ̣εβῶν παράκε̣ι̣τ̣α̣ι̣ τροφὴ καὶ ἀνάδοσις [γί(νεται)] αὐτῆς εἰς αὐτάς. ** καὶ μὴν κἀ[κε]ῖνο | 54 |
| 35 | δ̣ε̣ῖ̣ ὑπολαβ[εῖ]ν, ὡς ἡ τροφὴ π̣[ᾶσ]α οὐ προσ‐ [τίθε]ται ἀναδιδομένη τῶι ὅλωι σώματι, [ἀ]λ̣λ̣ὰ̣ τὸ μ(ὲν) νόστιμον τὸ ἀπ’ αὐτῆς ἀνα‐ [δ]ί̣δ̣οται καὶ π(ροσ)τίθεται τῶι σώματι, τὸ δ̣ὲ̣ ἀλλότ[ρ]ιον καὶ σκυβα[λ]ῶδ[ε]ς χωριζό‐ | |
| 40 | [μ]ενον εἰς ἔντερα διὰ τ(ῶν) ἀποπάτ(ων) ἀπο‐ [κ]ρίν[εται. εἰ] γ̣ά̣ρ̣ τ̣ο̣ι̣ πᾶσα ἡ̣ λαμβανομέν(η) ⸢τροφ(ὴ)⸥ ἀναλαμβαν[ομέν]η π(ροσ)ε[τ]ίθετο, εἶτα [μη]δεμ[ία] ἀπ’ αὐτῆς ἐ̣γ̣ί̣νετο ἀπόκρι‐ [σις, κ]ἂν ἡ̣[μεῖ]ς ὑ[περ]φυε̣ῖς κ[ατά] τε τὰ μεγέθ(η) | |
| 45 | [καὶ] τὰς [ῥώ]μας ἐγινόμεθα, ἐπ〈ε〉ὶ [ἀεὶ ἡμῖν] π(ροσ)τίθεται· ἀλλ’ [ἐπ〈ε〉ί]περ ἡ νόσ(τιμος) [ἀεὶ τ̣ρ]οφ̣ὴ [τῆς] ἀλλοτρίας ἀποκρίνεται [.........], μέτριοι κατὰ σώματά [ἐσμεν] οὕτ[ω]. * τῶν δὲ ὑποδεδειγμέν(ων) | |
29(50) | [πρῶτόν] (ἐστιν) τ̣[ὸ περὶ] τοῦ διὰ τῆς κύστεως [ἀποκρ]ινο[μ(έν)ου, πε]ρ̣ὶ̣ ο̣ὗ̣ [ἰ]δία στάσις γεγένηται [καὶ π]αρὰ τοῖς [ἀρ]χαίοις τ(ῶν) φιλοσόφων. [οἱ] μ(ὲν) γὰρ εἶπ̣[ον] ἐν τῶι προσφερομέν⸢ῳ⸥ | |
30 | ὑγρῶι ἐνυπάρχειν φ[ύσιν διπλῆν τοιάν‐] δε· καὶ νόστιμον καὶ [φαῦλον ἐν(εῖναι), ὧν τὸ μ](ὲν) νόστιμον ἀναλαμ[βάνεσθαι διὰ τῶν ἀραιω‐] μάτ(ων) καὶ π(ροσ)τίθεσθαι το[ῖς σώμασιν,] τὸ | |
| 5 | δὲ φαῦλον φέρεσθαι ε[ἰς τὸ κάτω καὶ] διὰ | |
| τὰς ἀπουρήσεις ἀποκρ̣[ίνεσθαι εἰς τὸ] ἐ̣κ̣τ(ός). οἱ δὲ ἔφασαν πᾶν μ(ὲν) ὑγρ[ὸν ὁμοειδὲς αὐτὸ] ἑαυτῶι (εἶναι), ἤδη δὲ κατὰ [τὴν ἀνάληψιν] αὐτοῦ τὸ μ(ὲν) ἀναδιδ[όμενον προστίθεσθαι] | 55 | |
| 10 | τοῖς σώμασιν, τὸ δὲ μ̣[ὴ ἀναδιδόμενον εἰς] τοὺς κατὰ τὴν κύστιν [τόπους φέρεσθαι, ὅθεν διὰ] τῆς ἐν τούτοις ⸢ἐνυπα[ρχούσησ]⸥ δυνά[μεως μεταβαλλόμ(εν)ον] ἀποκρίνεται δριμύ τε [καὶ ἁλμυρὸν γενόμενον]. ταύτῃ γ(ὰρ) τὸ οὖρον ἑλκού̣σ̣[ης, δῆλον] | |
| 15 | ὅτι (ἐστὶν) δριμύ τε καὶ ἁλμυρόν. [* π(ρὸς) δὲ ἐκεῖ‐] νο ῥητέον, ὅτι ἐπὶ τοῦ πρώτ[ου ἐκκει‐] μένου γίνονται οἱ πλείου[ς τ(ῶν) ἀρχαίω]ν. καὶ εἰς τοῦ⸢το ὑ⸥ποδείγματι χρῶν[ται τῇ θα‐] λάσσῃ καὶ τῶι ἡλίωι· * οὗτος [γ(ὰρ) τῶι ἄναμ‐] | |
| 20 | μα νοερὸν ἐκ θαλάσ[σης εἶναι ἀπὸ] τοῦ νοστίμου τοῦ κ(ατὰ) τὴν θ̣[άλασσαν] τρέ[φ]εται, ἀναλαμβάνων μ[ὲν τὸ λεπτόν, τὸ δὲ] ἀργότερον καὶ παχύτερον κ[αὶ ἁλμυρὸν κ(ατα)λεί‐] πων ἐν τῆι θαλάσσῃ. * ἀπ̣ο̣φ̣[έρεται δὲ ὁμοίως] | |
| 25 | τοῦ π(ροσ)φερομένου ὑγροῦ τὰ τ[ρέφοντα ἡμᾶς]· ἀπὸ γ(ὰρ) τούτου τὸ μ(ὲν) νόστιμον [καὶ λεπτὸν] ἀναδίδοται εἰς τὰ σώμα[τα ἡμῶν, τὸ δὲ] φαυλότερον καὶ ἀργότερον σκ[ὼρ γι(νόμενον) διὰ] τὴν κύστιν εἰς τὸ ἐκτὸς ἀποκρ[ίνεται]. | |
| 30 | τούτων οὕτως ἐκκειμέν(ων) ἀ̣[πορούμ(εν)οι μ(ὲν)] οὐκ ἔχομεν παγίως εἰπεῖν πε̣[ρὶ τοῦ ὑγροῦ] τοῦ ἀποκρινομένου κ(ατὰ) [τὰ] ἀπου[ρήματα, πό‐] τερον τὸ ἀλλότριόν (ἐστιν) τὸ ἀποκρ[ινόμ(εν)ον, ὃ ἐν‐] | |
| υ[πῆ]ρχεν τῶι ὑγ[ρ]ῶι καὶ [ὃ φύσει δοκεῖ] | 56 | |
| 35 | ἐνυπάρχειν ἀχρ〈ε〉ῖον ὑγρόν, [ἢ ὃ γι(νόμενον) ἐν τῆι] κύστει μεταβάλλεται [πρὸς τὸ φαῦλον. * ἐ‐] κεῖνο δὲ λέγομεν, ὅτι ἀπὸ τοῦ [π(ροσ)φερομ(έν)ου] ὑγροῦ ἀποκρίνεται κατὰ τὰ σ[ώματα] ὑγρὸν δριμύ τε καὶ ἁλμυρόν. * [καὶ ταῦτα μ(ὲν)] | |
| 40 | ⸐περὶ τῆς διοικήσεως τῆς κ(ατὰ) τὴν [κύστιν. * πει‐] ρῶνται δὲ κ(ατα)σκευάζειν, ὅτι ἀπὸ πα̣[ντὸς τοῦ] σώματος συνεχεῖς γί(νονται) ἀποφοραί, λ̣ο̣[γιζόμενοι] ἀπό τιν(ων) τοιούτ(ων)· καὶ πρῶτον ἀπὸ τ(ῶν) ἀ[ρωμάτων]. ἀρώματα γ(άρ), φασίν, εἰ π[ό]ρρω κέοιτο, [ὀσφραινό‐] | |
| 45 | μεθα τῶι σώμα〈τα〉 φέρεσθαι ἀπ’ αὐτ[(ῶν) π(ρὸς) ἡμᾶς.] τάχα δὲ πρὸς ταῦτ’ ἐροῦσι ἀπὸ μ(ὲν) τ̣(ῶ̣ν̣) [ἀρωμάτ(ων)] μὴ γί(νεσθαι) ἀποφορὰν σωμάτ(ων), [δ]ι̣α̣[τίθεσθ(αι)] δὲ τὸν ἀέρα π(ρὸς) τ(ῶν) ἀρωμάτ(ων), τρό̣[πον] δὲ τοῦτον κατὰ τὰς εἰσπνοὰς [αἴσθησιν γί(νεσθαι)] | |
30(50) | ἡμῖν τ[(ῶν)] ἀπὸ τ(ῶν) ἀρωμάτ(ων) δια[πνοῶν καὶ μὴ] ⸏εἶναι ἀποφοράν. ** νωθρὸν δὲ λία[ν φαίνεται] τοῦτο· σώματα γ(άρ) (ἐστιν) κατὰ τὸ λόγωι θε[ωρητὸν] | |
31 | τὰ ἀποσπώμενα ἀπὸ τ(ῶν) ἀρωμάτ(ων). καὶ τοῦτο δῆλον ἐπὶ τ(ῶν) πεπαλαιωμένων ἀρ⟦αι⟧ωμάτων· ταῦτα γ(ὰρ) ἀσθενῆ καὶ οὐκ ἐνεργοῦ[σ]αν ἴσχε̣ι τὴν δύναμιν διὰ τὸ πολλὴν γεγενῆσθαι ἀπ’ αὐ‐ | |
| 5 | τῶν διὰ τὸν χρόνον ἀποφοράν, ἐξ ὧ[ν] συνάγεται ⸏τὸ λεγόμενον. ** καὶ ἀπὸ τ(ῶν) κρεῶν δὲ τἀτὸ ὑπο‐ μ̣ιμνήσκουσι λέγοντες τὰ μ(ὲν) ἕωλα κουφότερα (εἶναι) καὶ ὀλιγοτροφώτερα, τὰ δὲ πρόσφατα βα〈ρύ〉τερα καὶ πολυτροφώτερα. καὶ τοῦτο δῆλον ἐπὶ τῆς | |
| 10 | αὐτ̣ο̣ψίας· σταθὲν γ(ὰρ) τὸ ἕωλον κρέας κατα‐ λήψῃ κουφότερον, τὸ δὲ π(ρόσ)φατον βαρύτερον. τίνος αἰ(τίας) γι(νομένης); δῆλον ὅτι τῶι ἀπὸ μ(ὲν) τ(ῶν) ἑώλων πολλὴν γε̣γο̣νέναι ἀποφοράν, ἀπὸ δὲ τ(ῶν) π(ροσ)φάτ(ων) ὀλί̣γον, καὶ μὴ διαφέρειν ἢ κατὰ τὸ αἰσθητὸν | |
| 15 | ἀ̣πὸ̣ τοῦ ὑποκειμένου ποιεῖσθαι ἀφαίρεσιν ἢ κ(ατὰ) τὸ λόγωι θεωρητόν. ** καὶ μὴν καὶ ἀπὸ τ(ῶν) ἄρτ(ων) τἀ̣τ̣ὸ κ(ατα)σκευάζουσιν· οἱ γ(ὰρ) θερμότεροι βαρύτεροί τ̣ε̣ καὶ πολυτροφ[ώ]τεροι, οἱ δὲ ψυχρότεροι κουφότεροι καὶ ὀλιγοτροφώτεροι διὰ τὴν αὐτὴν | 57 |
| 20 | αἰτίαν. καὶ ταὐτὰ πιστοῦσιν οἱ ἀλ〈ε〉ῖπται· οὐκ ἄν ποτε γὰρ π(ροσ)έφερον τοῖς ἀθληταῖς θερμούς τε ἄρτους καὶ πρόσφατα κρέα, εἰ μὴ βαρύτερα ἦ〈ν〉 καὶ πολυτροφώτερα, τοὺς δὲ ψυχροτέρους ἄ̣ρ̣τ̣ους καὶ τ̣ὰ̣ ἕ̣ω̣λα τ(ῶν) κρεῶν ἐξέκλεινον, | |
| 25 | ⸏εἰ μὴ ὀλιγότροφα καὶ κοῦφα ὑ(πῆρχεν). ** π(ρὸς) τούτους τοὺς λόγους ἀντιφέρονται οἱ Ἐμ(πειρικοὶ) λέγοντες· ‘οὐκ εἴ τι ἀπό τινος ἀφαιρεῖται, ἐκεῖνο ὀφείλει κοῦ‐ φον γί(νεσθαι), οὐδ’ εἴ τί τινι προστίθεται, ἐκεῖνο βαρύ‐ τερον γί(νεται), ἀλ̣λ̣’ (ἔστιν) ὅ̣τ̣ε̣ π(ροσ)θέσεως γινομένης τὸ | |
| 30 | ὑποκείμενον κ(ατα)σκευάζεται κουφό〈τερο〉ν, (ἔστιν) δ’ ὅτε καὶ ἀφαιρέσεως γενομένης τὸ ὑποκείμεν(ον) γί(νεται) βαρύτερον ὡς ἐπὶ τῶν ἀσκῶν καὶ ἐπὶ τ(ῶν) τ̣ετελευτηκότ(ων) ζώιων καὶ ἀν̣θ̣έων.‘ ** καὶ α [μ(ὲν) τ]οῦ ἀσκ̣ο̣ῦ ὑπομιμνήσκουσιν· ‘ὁ ἀσκὸς | |
| 35 | [γενόμ(εν)]ο̣ς̣ χωρὶς πνεύματος βαρύτερός (ἐστιν), πληρω(θεὶς) [δὲ πνε]ύματος κουφότερος γί(νεται). καὶ τὰ ζῶια [ἐκ β τ]ο̣ύτ(ων) συνέστηκεν, ψυχῆς τε καὶ σώματο(ς), [καὶ ὅτε] μ(ὲν) ἀμφότερα ταῦτα πάρ(εστιν), κουφότ〈ερό〉ν̣ (ἐστιν) [τὸ ζῶ]ιον, ὅτε δὲ ἀφανίζεται ἀπὸ τοῦ σώματο(ς) | |
| 40 | [ἡ ψυχή,] βαρύτερον γί(νεται) τὸ σῶμα.‘ * ‘καὶ μήν, φ(ασίν), [ὅτι] (ἔ̣σ̣τ̣ι̣ν̣) σῶμα ἡ ψυχή, οἱ πλείους τ(ῶν) φιλοσόφων | |
| [λέγ]ουσι. καὶ ἀσώματον δὲ αὐτὴν ἀπολεί‐ | 58 | |
| 43a | [πον]τ̣ε̣ς̣ ο̣ὐ̣σίαν ἤ τινα αὐτὴν ἔχειν ἔφ(ασαν), ⸢ὡς ἡ θυρὶς ἀφαι‐ | |
| 43b | ρέσει μ〈ε〉ίζ(ων) γί(νεται), προσθέσει δὲ μικροτέρα⸥. | |
| 44 | [φα]ν̣ε̣ρὸν οὖν τοιγ(άρ)τοι ἐκ τ[ού]τ(ων), ὡς κ(ατὰ) ἀφαίρεσι〈ν〉 | |
| 45 | [γί(νεται)] βαρύτης καὶ κ(ατὰ) π(ρόσ)θεσιν κουφότης, ὡ̣ς̣ ὑπε‐ [δε]ίξαμ(εν).‘ ** λεία̣ν δ̣’ (ἐστὶν) οὗτος ὁ λό(γος) μ[ωρ]ό̣ς̣ τε [καὶ ἀπατ]η̣τ̣ικός, ὡς ἀποδείξομεν. [α] μ(ὲν) ἀπο‐ [δείξομ(εν) οὕτ]ως· τινὸς γ(ὰρ) ἀφαιρέσ[ει] λέγομ(έν) τινι [π(ρόσ)θεσιν γί(νεσθαι), ἀλ(λὰ)] οὐχὶ τούτου τῆς π(ροσ)θέσεως | |
31(50) | [ὁ αὐτὸς λόγ]ο̣ς· π(ροσ)τίθεμεν γ(ὰρ) τῆι θυρίδι, [ἀφαιροῦμ(εν)] δὲ τοῦ τοίχου. ** εἶτα καὶ [ἐπὶ] τ̣ῆ̣ς [ψ]υ̣χ[ῆς διὰ βραχ]έ̣ω̣ν̣ λέγομεν, ὡ̣ς̣ ἡ ψυ[χ]ὴ αἰ(τία) (ἐστὶν) [γι(νομένη) τῆς κουφό]τητος καὶ [..]τ̣ι̣κ̣υ̣ι̣α̣σ̣ε̣ [....] [........] τῆς κουφότητος· [**] δι’ ἣν αἰτίαν παρού‐ | |
32 | σης μ(ὲν) τῆς ψυχῆς [κο]ῦφ[ό]ν (ἐστιν) τὸ ζῶιον, ὅτ̣ι καὶ πνεῦμ(α) ἡ ψυχή, τὸ δὲ πνεῦμα κοῦφον τὴν φύσιν ⟦τ̇ο̇π̇ν̇ε̇υ̇μ̇α̇⟧. πνευματικὴ δὲ καὶ ἡ ψυχή· τοιαύ‐ τη⟦ι⟧ δὲ ὑ(πάρχουσα) ⸢εὐλ̣ό̣γ̣ω̣σ̣⸥ παροῦσ[α] μ(ὲν) [κο]ῦφον παρέχει τὸ ζῶιον, | |
| 5 | ἀποῦσα δὲ βαρύτερον· * ο[ὕτως] γ(ὰρ) ὑπὸ τῆς ψυχ(ῆς) βαστάζεται τὸ ὅλον ⸢σῶμ[α]⸥. γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) [δὲ ...] λεγ̣ε̣ιν τοῦτο μ(ὲν) ⟦αποτ(ων)α̣λ(ων)⟧ ἀπὸ τ(ῶν) ἄλλω̣[ν δυ(νάμεων), α]ὗ̣τ̣α̣[ι δὲ] ἀπὸ τ(ῶν) κει‐ νήσεων. * κεινε̣ῖ̣ται γ(ὰρ) τὸ ὅλον σῶμα τῆς ψυχῆς διὰ τοῦ γεώδους [καὶ ἀερώδο]υς καὶ | |
| 10 | διαβασταζούσης αὐτά· οὕ[τως ἐκεῖνο τείνεται] ἄνω· γινομένη[ς] γ̣(ὰ̣ρ̣) αὐτῆς τῆς ψυχῆς γί(νεται)· διὸ δὴ καὶ ῥη[τ]έ̣ον, ὅ̣τ̣ι̣ 〈οὐχ〉 ὅ̣τ̣αν τ[ινὸς γένη]ται π(ρόσ)‐ θεσις, ἐκεῖνο γί(νεται) βαρύτερον, ἀλ(λὰ) [ἐὰν] β̣α̣ρ̣έ̣ο̣ς τινός τινι γένηται π(ρόσ)θεσις, ἐκεῖ[νο γί(νεται) βαρύτερο]ν. | 59 |
| 15 | ἡ δὲ ψυχὴ τοσοῦτον [ἀπ]έχε[ι τοῦ (εἶναι)] βαρεῖα, ὥστε καὶ τὸ φύσει κ(ατα)ρ̣ρ̣έ̣π̣ον κ̣[ου]φ̣ί̣ζ̣ειν καὶ βαστάζειν. ταύτης οὖν πα[ρ]ούσης δ̣ε̣όν‐ τως κοῦφ̣ό̣ν̣ (ἐ̣σ̣τ̣ι̣ν̣) τὸ ζ̣ῶ̣ι̣ο̣ν̣. ὅταν μέντοι γε ⟦α̣φ̣⟧ ἀφανισθῇ ἡ ψυχή, τῶι μηκέτι παρεῖναι | |
| 20 | τὸ κουφίζον μηδὲ αἰωροῦν λ̣ο̣ι̣πὸν βαρέ⟦ι⟧α φαίνεται εὐλόγως τὰ νεκρὰ τ[αύτης] αἰ(τίᾳ). καὶ ἐπὶ τ(ῶν) ἀσκῶν δὲ πεπληρω̣μέν(ων) ⸢τοῦ πνεύμ(ατοσ)⸥ κουφότης καταλαμβάνεται τῶι τοῦτο κ[οῦφον] ὂ̣ν̣ κου‐ φίζειν τ̣ὸ̣ν ἀσκόν. ὅταν δὲ μ̣ὴ̣ [παρῇ] τὸ πνεῦμ(α), | |
| 25 | βαρὺς γί(νεται) ὁ ἀσκὸς τῶι ἐστερῆσ[θαι] τοῦ κου‐ ⸏φίζοντος αἰ(τίου). * ἀ[λ(λὰ)] γὰρ δ̣ι[ὰ] τα̣ὐτὸ [γί(νεται) καὶ] τὰ τ(ῶν) θερμῶν ἄρτ(ων)· καὶ ψυχρότεροι μ̣(ὲ̣ν̣) 〈κουφότεροι〉, [θερ]μ̣ότε̣ροι 〈δὲ〉 βαρύτεροί (εἰσιν)· κ̣α̣ὶ̣ [βαρύτεροι μ(ὲν) οὗτοι τῶ]ι μηδέ‐ πω πολλὴν ἀ̣π̣ο̣φορὰν γεγενῆ[σθαι] ἀπ’ αὐτ(ῶν), | |
| 30 | οἱ δὲ ψυχροὶ κοῦφοί (εἰσιν) τῶι ὅλη̣ς̣ [τῆς ὕλης] ⸏ἱκανὴν ἀποφορὰν γεγενῆσθαι. * ἔτι ⸢δ̣ὲ̣⸥ καὶ ἀπὸ τούτ(ων) διδάσκουσιν, ὡ̣ς̣ γί(νονται) [ὄν]τως ἀπο‐ φοραὶ κ(ατὰ) τὸ λόγωι θεωρητὸν κ[αὶ] α̣[...] α̣ἰ̣(τ̣ί̣ω̣ν̣) ὑ(παρχόντων)· τὰ γὰρ ὑ̣γ̣ρὰ τὰ ἐν ἀγγείοις τισὶν [ὑπομε]ί̣ν̣αν‐ | |
| 35 | τα ποσοὺς χρόνους ἐλάττω⟦ι̇⟧ καταισθ̣άνεται. καὶ ἀπὸ τ(ῶν) χυλῶν τἀτὸ γί(νεται)· ἐνίοτε γ(ὰρ) ὑπὸ ἡλίου ἢ ἄλλων τιν(ῶν) συνξηρανθέντες ἐ̣πί̣ τ̣ι̣νος φαίνονται. τίνος γι(νομένου); τῶι δηλον〈ό〉τι λε[πτὴν ἀπο‐] | |
| φορὰν γεγενῆσθαι ἀπ’ αὐτ(ῶν) τοῦ λεπτομ[ερεστέ]ρου, | 60 | |
| 40 | ὑπομονὴν δὲ τοῦ γεωδεστέρου, [ἃ] δὴ̣ [αὐ]τὰ [γί(νεται)] ⸏καὶ ἐπὶ τ(ῶν) ἀναπλασσομέν(ων) κολλυρίων. * καὶ ἐπὶ τὰ φυτὰ δὲ μεταβαίνουσιν καὶ λέγουσιν τὰ μ(ὲν) παραυτὰ ἀποτμηθέντα β̣αρύτερα (εἶναι), τὰ δὲ ποσοὺς ὑπομείναντα χρόνους [κο]υφότερ(α) | |
| 45 | ὡς ἐπὶ τῆ⸢σ⸥ θριδακείνης, ἐπὶ τ(ῶν) ἀνθέω̣ν· ταῦ[τ]α γ(ὰρ) πάντα διὰ τὴν ἀποφορὰν ῥυ[σόκ]αρ(φα) κατασκευάζεται. ἐγ δὴ τούτ(ων) καὶ τ(ῶν) τού[τοι]ς̣ παραπλησίων πιστοῦσιν, ὡς ἀποφορὰ γί(νεται) ἀ̣π̣ὸ̣ τ̣ο̣ῦ̣ ⸏σώματος. ** πρὸς τοῦτον τὸν λό(γον) λέγουσιν· | |
32(50) | εἰ ἡ ἀποφορὰ αἰ(τία) (ἐστὶν) τῆς ῥυσότητος, ἐχρῆν μὴ μόνον κ(ατὰ) τὴν ἀπότμηξιν ῥυσοῦσθαι τὰ προκείμενα, ἀλ(λά) τι καὶ ἐπὶ τ(ῶν) δενδρ(ῶν)· καὶ γ(ὰρ) καὶ ἀπὸ τοῦ δένδρους ἀπουσία γί(νεται)· [οὐ] γί(νεται) δὲ τοῦτο· οὐκ ἄρα ἡ ἀποφορὰ αἰ(τία) ἐστὶ | |
| 55 | τῆς ῥυσότητος. ** σ̣υ̣λ̣λέγουσι δὲ οὗτοι | |
33 | τὸ ἀνὰ λόγον· γίν(εται) μ(ὲν) γ(ὰρ) καὶ ἐπὶ̣ τ̣ῶ̣ν δενδρῶν ἀπο‐ φορὰ τ(ῶν) ἀνθέων ⟦ο̇υ̇⟧ π⸢λ⸥είων, ⟦αλλαδ̣ε̣ν̣δ̣ρ̣ω̣ν̣⟧ ἐ[πὶ] δὲ τ(ῶν) ἀφειρημέν(ων) ⸢οὐ⸥ πλείων. * καὶ ἐπὶ μ(ὲν) ⟦τ[(ων)] ε̇π̇ι̇⟧ τῶι δένδρει καὶ ἡ κείνησις αὐτὴ ἀναλοῖ πλείω καὶ | |
| 5 | ⸏ἔτι ἡ θερμασί⸢α⸥ ἀναλοῖ ἱκανά, * ἐπὶ δὲ τῶν ἀποτετμη‐ μέν(ων) καὶ μὴ ὑπὸ φύσεως διοικουμέν(ων) ἐλάσσω τῶι μήτε κείνησιν μήτε θερμότητά τι〈να〉 (εἶναι) ἐπ’ αὐτ(ῶ̣ν̣). τίς οὖν ἡ αἰ(τία), παρ’ ἣν τὰ μ(ὲν) ἀποτμηθέντα ξηραί‐ νεται, τὰ δὲ ἐπὶ τῶι δένδρει οὐ ξηραίνεται; * σα‐ | |
| 10 | φὴς δὲ αὕτη καὶ φαινομένη· τὰ μ(ὲν) ⸢γ(ὰρ)⸥ ἐπὶ [τῶι] δέν‐ δρει οὐ ξ̣ηραίνεται τῶι π(ρὸς) λόγον τῆς ἀποφορᾶς γί(νεσθαι) καὶ τὴν πρόσθεσιν. ** τὰ δὲ ἀποτμηθέντα ξηραί‐ νεται τῶι μηκέτι γί(νεσθαι) ὡς αὐτὰ π(ρόσ)θεσιν, ἐξ ὧν [σαφ]ὲς ⸏ὡς καὶ ἀπὸ τ(ῶν) φ̣υ̣τ(ῶν) γί(νεται) ἀποφορά. * καὶ ἐπὶ τ[ὰ] | |
| 15 | ἄλογα δὲ τ(ῶν) ζώιων ⸢κ̣α̣ταβα̣ίνουσι⸥. λαμβάνουσιν γ(ὰρ) τοὺς [θηρευ‐] | |
| τὰς κύνας, ὡς οὗτοι τῆι ῥινηλασίᾳ συ̣ν̣[θ]η‐ ρεύουσι τὰ θηρία τρόπωι τούτωι· παραγ̣ί̣ν̣ο̣ν̣‐ ται ἐπὶ τὰς ἀτραπούς, δι’ ὧν κεχώρη[κεν] τὰ θηρία, καὶ τ(ῶν) ἀτραπῶν ὀ̣δ̣μ̣ωμέν[(ων)] | 61 | |
| 20 | χωροῦσιν ἐπὶ τὴν θήραν. τίνος αἰ(τίας) γι(νομένης); δῆ‐ λον ὅτι τῆς ἀπὸ τ(ῶν) θηρίων ἀποφορᾶς προσ‐ καθιζούσης π(ρὸς) τὰς ἀτραπούς. ταύτηι δὴ καὶ ἐν τοῖς καταξήροις τόποις θῆραι οὐ γί(νονται), ἐν μέντοι γε τοῖς χαυνοτέροις. καὶ ἡ αἰ(τία) π[ρό‐] | |
| 25 | κειται, ἐπειδήπερ τὰ ἀπὸ τ(ῶν) θηρίων σώματα ἀποσκιδνάμενα π(ροσ)πείπτοντα μὲν γῇ ἀ̣π̣ο‐ κρότωι καὶ ⟦μη⟧ καταξήρωι ⟦τ̣̇η̣̇⟧ κατασκ[ίδν]α̣τ̣α̣ι̣, χαυνοτέρᾳ δὲ π(ροσ)πεσόντα καὶ παραδ̣εχομένῃ φυλάσσεται καὶ διαμένει. ταύτῃ δὴ καὶ οἱ θηρ[ευ‐] | |
| 30 | ταὶ κύνες χωροῦντες καὶ ὀσφρώμενοι τῆς ἀποφορᾶς τῆς ἀπὸ τ(ῶν) θηρίων τῶι περισώζεσθ(αι) αὐτήν, εἶτα χωρήσαντες κ̣α̣τ̣α̣λαμβάνο̣υ̣‐ ⸏σι τὸ θηρίον καὶ αἱροῦσι. * ταύτηι δὴ καὶ ἐπὶ τ(ῶν) ὑετ(ῶν) οὐ γί(νονται) ῥινηλασίαι κατὰ λ̣ό̣γον· ἐξαφανίζων γ(ὰρ) ⸢ὁ ὄμ[βροσ]⸥ | |
| 35 | τὰ ἀπὸ τ(ῶν) θηρίων σκιδνάμενα σώματα κω‐ λυτήριος γί(νεται) τῆς θήρας. καὶ τούτωι μ(ὲν) τῶι ⸏τρόπωι γί(νονται) αἱ θῆραι. ** μάλιστα δὲ γί(νονται) καὶ ἐὰν σκύλ⸢α̣κ̣ε̣σ̣⸥ ⟦κ̇ε̇ς̇⟧ ἕπωνται τοῖς θηρίοις καὶ ἐὰν νέα ᾖ· ἁπ̣α‐ λώτερα γ(ὰρ) ὄντα πλ[εί]ονα τὴν ἀποφορὰν ποιεῖ· | |
| 40 | οὕτως γε ἡ γῆ πλείονα δεχομένη τὴν ἀποφορὰν ῥᾳδίως σημαίνει τοῖς κυσὶ τὰ θηρία. εἰ δὲ ταῦτα, φανερὸν ὡς γίνονταί τιν̣ε̣ς ⸐ἀποφοραὶ καὶ ἀπὸ τ(ῶν) ἀλόγ(ων) ζώιων. ** π(ρὸς) [δὲ] τ̣ο̣ύ̣τ̣ο̣ι̣ς̣ καὶ Ἐρασίστρατο[ς] πειρᾶται κ(ατα)σκευάζειν τὸ προ[τε]θ̣έ̣ν. | |
| 45 | εἰ γ(ὰρ) λάβοι τις ζῶιον οἷον ὄρνιθα ἤ τι τῶν παρα‐ πλησίων, καταθ̣οῖτο δὲ τοῦτο ἐν λέβητι ἐπί τινας χ[ρόνου]ς μὴ δοὺς τροφήν, ἔπ〈ε〉ιτα [σταθμ]ή̣[σαιτο] σ̣ὺ̣ν̣ [τ]ο̣ῖς σκυβάλοις τοῖς αἰσθη(τῶς) [κεκ]ενωμένο̣ι̣ς̣, εὑρήσει παρὰ πολὺ ἔλασ‐ | 62 |
33(50) | σο̣ν̣ τοῦτο τῶι σταθ̣μῶι τῶι δηλον〈ότι〉 πολλὴν ἀπο‐ ⸏φορὰν γεγενῆσθαι κ(ατὰ) τὸ λόγωι θεωρητόν. ** ἀ̣λ̣λ̣ὰ γ(ὰρ) [καὶ] ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον μεταβαίνοντες [ποιοῦ]νται τὸν λό(γον)· οἵ τε γ̣(ὰ̣ρ̣) πιόντες ἀρώματα [κ]αὶ οἱ σκορ[δ]οφαγήσαντες ὅμοιον ἔχουσι | |
| 55 | [τ]ὸ̣ διὰ τ(ῶν) ἱδρώτ(ων) κενούμ⸢ε⸥νον τοῖς π(ροσ)ενη‐ | |
34 | νεγμένοις, ὡς ἂν δὴ ἀποφορᾶς γεγενημέν(ης) κατὰ τὸ λόγωι θεωρητὸν ἀπὸ τ(ῶν) π(ροσ)ενηνεγμέν(ων)· εἰ δὲ ταῦτα ἐν τῆι ἡμετέραι συγκρίσει ὄντα ἀποφέρεται κ(ατὰ) τὸ λόγωι θεωρητὸν καὶ κατὰ τὸ αἰσθ(ητόν), | |
| 5 | καὶ ἐκτὸς ὄντα ἡμῶν ἕξει σώματά τινα ἀπορ‐ ⸏ρ̣έ̣οντα ἀπ’ αὐτ(ῶν). ** ὁ δὲ Ἀσκληπιάδης πειρᾶται κατὰ τ̣ὸ̣ν̣ τόπον καινολογεῖν· τὰ γ[(ὰρ)] ἀρώματά φ(ησιν) κ̣α̣ὶ̣ τ̣ὰ̣ σκόροδα τὴν ἰδίαν ποιότητα ἀποβάλλειν ἐν τῆι ἡ[με〈τέ〉]ρ̣ᾳ̣ σ̣υ̣νκρίσει γενόμενα. εἰ γ(ὰρ) συνέσω‐ | |
| 10 | [ζε]ν ἐν ταῖς ἡ̣μ̣ε̣τ̣έ̣ραις συγκρίσεσι τὰς ποιότητας, [ἐν]ῆν καὶ ἡ̣μ̣ᾶς καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ συναντιλαμβ(άνεσθαι) [..........]υ γ(ὰρ) [ἐπὶ] λ̣[ε]λυμένης καθ’ ὅλον [...........] τὰ ληφθέντα καὶ ἐξαιματω‐ [θέντα .........]θεν μόριον τοῦ σώματος | |
| 15 | [....................]ρας ε̣ἰ τοῦτο [................] κ̣α̣ὶ̣ τ̣οῖς μυκτῆρσι [.....] γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) α̣νε̣ν[......] ἡ̣μῶν, ἐπειδήπερ [......] ἡ ποιότης [ἐν τοῖς] ἡμετέροις σώμασίν (ἐστιν) [..................] α̣ἰ̣σθανόμεθα γ̣(ὰ̣ρ̣) | |
| 20 | [.....................] ὅτι δὲ αἱ ποιότη‐ [τες .............] τῶι σώματι δὲ γ̣ενη⸢θ(.....)⸥ [.......... ἀποφε]ρο̣μένας αἰ(τι...) ὑπο [...............]ει * ἴσω̣ς̣ δέ τις ἐρεῖ | |
| [...] σ̣υ̣ν̣δ̣ι̣α̣ [.......]ες τ(ῶν) λαμβανομέν(ων) | 63 | |
| 25 | [.................. τῆ]ς ποιότητος [..................] τ̣ῆς ἐν τοῖς σώμασιν ο[.........]μ(έν)αις φ̣[λεψὶ]ν ἀναλύεται καὶ ἀπόλ‐ ⸐[λυται............] ἐπὶ φανε[ρ]ὰ̣ γένη [.]ο̣ι τα[.]λ[.]ι σωμ̣[....]ται καὶ περισώζεται | |
| 30 | [..]λ̣α. ** πρ[ὸς μ(έν)τοι] τοῦτον πειρῶνταί τινες [ἀντι]λέγειν, φ[έρεσθαι] μ(ὲν) καὶ ἐπὶ τοὺς μυ‐ κ̣τ̣ῆρας τὸ ἀ[ναθυμια]τὸν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ μέρη [το]ῦ σώματος, [μηδὲν] δὲ ἐπὶ πλεῖον κακοῦ̣ν τ̣ὴν αἴσθη[σ]ιν καὶ κωλυτήριον γί(νεσθαι) τῆς | |
| 35 | ἀντι[λήψεω]ς τ(ῶν) ἐδεσθέντ(ων). ** ὃν τρόπον καὶ οἱ βυρσοδέψα̣ι· οὗτοι γ(ὰρ) κεκακωμένην ἴσ‐ χοντες τὴν αἴσθησιν οὐδὲν παραποδίζονται κατὰ τὴν ὀδμήν· * τὸν αὐτὸν καὶ ἀ[πὸ] τ(ῶν) ἐδεσ‐ τῶν κακουμένη αἴσθησις ⟦ουκαντιλαμβ⟧ | |
| 40 | ⸏οὐκ ἀντιλαμβάνεται τῆς δυ(νάμεως) τῆς ἀπ’ αὐτ(ῶν). ⸐οὐ πιθανῶς δὲ οὐδ’ οὗτοι ἐπιχειροῦσιν ⟦π̣(ρ̣ο̣ς̣)α̣υ̣τ̣(ο̣ν̣)⟧· ἡμ〈ε〉ῖς δέ φ(αμεν) πρὸς τὸν Ἀσκληπιάδη, διότι ἡ αἴσθη‐ σις τ̣(ῶ̣ν̣) ἐν ἡμῖν οὐκ ἀντιλαμβάνεται δι[ὰ] τὸ μὴ ὑποπείπτειν αὐτῆ[ι] αὐτά. ὃ̣ν̣ γ̣(ὰ̣ρ̣) τρόπ[ον] τὸ πεσ〈σ〉ό‐ | |
| 45 | μ[εν]ο̣ν ἐν οἰκείωι τό[πωι] δεῖ (εἶναι), ἵνα πέ̣ψῃ, καὶ [ὃν] τρόπον τὸ ἐξαιματούμενον δεῖ ἐν οἰκείῳ τόπ̣ω̣ι γενέσθαι εἰς τὸ ἐ̣ξ̣αιματωθῆναι, ο(ὕτω) καὶ τὸ ὀδ[μ]ώμενον ἐν οἰ[κείω]ι τόπωι δεῖ (εἶναι) εἰς τὸ [ὀσ]φρηθῆναι. τὰ δὲ ἐν ἡμῖν ὑ(πάρχοντα) μὴ ὑπο‐ | |
34(50) | πεί[πτ]ον〈τα〉 τῆι αἰσθήσει εἰκότως ἐγλανθάνει αὐτήν· δι’ ἣν αἰ(τίαν) τ(ῶν) εὐ̣ωδῶν λαμβανομέν(ων) [ἡ αἴσθ]ησις οὐ καταλαμβά̣νε̣ι̣ τὰς τούτ(ων) ποιότητας. | |
| ⸏καὶ π̣(ρ̣ὸ̣ς̣) μ̣(ὲ̣ν̣) τὸν Ἀσκληπιάδη ταῦτα. ** λέγουσι | 64 | |
35 | δὲ καὶ ἀποφέρεσθαι ἀπὸ [τ(ῶν)] ἡμ̣[ετέρων] σωμάτων θερμότητα καὶ ὑγρότ[ητα. καὶ] ὡ̣ς [ἡ μὲν] θερμ̣[ό]της ἀποφέρεται, ὑπομ̣ιμν[ήσκο]υσι [διὰ] τούτ(ων)· τὰ ἱμάτια ψυ〈χρό〉τερα περιβ̣[αλόμ]ε̣ν̣[οι θ]ερμότερ(α) | |
| 5 | εὑρίσκομεν, ὡς ἂν δὴ τῆ[ς ἀφ’ ἡμῶν] ἀποφερο‐ μένης θερμότητος [ἐγκα]θιζούσης τοῖς ⸏περιβολαίοις. ** καὶ [μὴν ὅτι] καὶ ὑγρό[τ]ης ἀπ̣ο̣φέ̣ρ̣[(εται)] πιστοῦσι⸢ν⸥ ἀπὸ τ(ῶν) ἱματίων· ξηρὰ γ(ὰρ) πε̣ρ[ιβαλόμ(εν)οι] ταῦτα καταλαμβάνομ(εν) ἔ̣νικμ̣α [γενόμ(εν)α διὰ] | |
| 10 | τ̣ὸ̣ ὑ̣γ̣ρόν, ὡς καὶ ὑγρότη[ς ἐγκ]α̣θ̣[ίζουσα ἡμῖν ἀπο‐] ⸏φέρεται ἀπὸ τ(ῶν) ἡμετέρ(ων) σωμ[άτ(ων). οἱ γὰρ ......] κοι̣ π̣(ρὸς) ὄρθρον διανα̣σ̣τ̣ά̣ν̣τ̣ε̣ς̣ [........] βαρυνόμενοι τῆς γ̣ι̣(ν̣ο̣μ̣έ̣ν̣η̣ς̣) [..]σ[...]τυ[......] ορευγο̣μενοι ταυ[................] | |
| 15 | μετὰ τὸ περιπάτωι [...............] τροφῆς τινος γενηθεν[...] δι[........] πολλῶν διαπεφορημ[(έν).]ι[............] λόγωι θεωρητοὺς ἀπὸ τ(ῶν) ὑ̣[...........] καὶ οὐ μόν〈ον〉 δὲ τοῦτο κ(ατα)σκ[ευάζουσ]ι̣ν̣, [ἀλ(λὰ) ὅτι] | |
| 20 | ⸐καὶ διάφοροι ἀποφοραὶ γί(νονται) ἀπὸ [τ(ῶν) σωμάτ(ων)]. καὶ τοῦτο ὑπομιμνήσκου[σιν οἱ] π̣ε̣ρ̣ὶ̣ [Ἀσκληπιάδη] καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Φιλαλήθη, [ὅτι τὰ αἰσθη‐] τῶς κενούμενα διάφορά (ἐστιν) [καὶ τὰ κ(ατὰ) τὸ λό(γωι)] θεωρητὸν ἀποφερόμενα ο̣ἷ̣α [........]. | |
| 25 | ὅτι δὲ τὰ αἰσθητῶς κενού[μ(εν)α διάφορά] τέ (ἐστιν) καὶ ποικίλα, ⸢ὡς ἀπ⸥〈ε〉δεί[ξ]α̣μ̣ε̣ν̣, [δῆλον· (ἔστι) γ(ὰρ) ξη]ρὰ καὶ ὑγρά. ** καὶ [ἄλλη] (ἐστὶν) [διαφορὰ κ(ατὰ) τοὺς τό]π̣ο̣υ̣ς̣· ἃ μ(ὲν) γ(ὰρ) διὰ σιάλων [κενοῦται,] ἃ̣ δ̣[ὲ διὰ ἀποπάτ](ων), | |
| ἃ δὲ διὰ μηνια̣ί̣[ων ................] | 65 | |
| 30 | ⸏ον, ἃ δὲ ⸢δι’⸥ ἱδρώτων, πάντα δὲ ἀπ[ὸ δ]ιαφόρων [τόπων]. καὶ ἐφ’ ἑνὸς δὲ τούτ(ων) κατ’ ἰδίαν τ̣α̣[ὐτὸ ὑπ]ολ̣[άβο]ι̣ς [ἄν]. ἐπὶ γ(ὰρ) τ(ῶν) οὔρ(ων) ἃ μ(έν) (ἐστιν) παχέ⟦ι⟧α, ἃ δὲ λ[επτὰ] μ̣ᾶλ[λον], ἃ δὲ χολώδη καὶ ἃ μ(ὲν) προσδ[εχόμ(εν)α το]ι̣άσδ̣[ε ὑποστ]ά̣σ̣[εις], ἃ δὲ τοιάσδε, ἃ δὲ οὐδ’ ὅλως ὑφι̣σ[τάμ(εν)α, κ]αὶ ἃ μ(ὲν) [ἐπι‐] | |
| 35 | νέφελά (ἐστιν), ἃ δ’ οὔ. * ὡς ὁμοίως δ̣ὲ̣ [καὶ ἐπ]ὶ̣ τ̣[(ῶν) ξ]ηρῶν. τῶν κενουμ(έν)ων γὰρ αμ[.......] γ̣(ὰ̣ρ̣) [α]ὐ̣τ̣(ῶ̣ν̣) αἰσθ(ητῶς) κενούμενα διαφέρον[τά] (ἐστιν) δι[..... κ(ατὰ)] τ̣ὸ̣ λόγωι θεωρητὸν ἀπενεχθήσε̣[ται ....] ⸏ἀπενεχθήσεται. ** ἑπομένως [δὲ τούτοι]ς φ[(ασὶν) καὶ τὰ] αἴ(τια) | |
| 40 | διαφέροντα. καὶ τοῦτο σαφὲς ἐ[πὶ τ(ῶν) τε ὑγρῶν] καὶ ξηρῶν· τοῦτο δ’ ἐπὶ τ(ῶν) ὑγρ[ῶν .......] καὶ ποικίλα α̣ὐ̣τ̣ῶ̣ν, ὅτι καὶ δια[.....]α̣σ‐ ⸏ται καὶ ποικίλα. ** κ̣[αὶ] μ̣ὴ̣ν̣ ἀ̣π̣ὸ̣ [...]τ[...]ν ἀποφορὰ γί(νεται) καὶ ἀπὸ γ̣υ̣[.]ρ̣[..]υ ἀποφέ[ρεται, δι]α[φερόντω]ς | |
| 45 | δὲ καὶ ἀπὸ νε̣ύ̣ρ̣(ω̣ν̣), ὀστ̣ῶν, π(ροσ)α̣ι̣[.....]ένω[ν]. εἴπερ δὲ κ̣α̣ι̣σ̣[.]α̣ι̣ ἀπ’ αὐτ(ῶν) ⸢ἀποφο[ραὶ]⸥ οὐκ [.....] γί(νονται), ε[ἴπερ] ⸏ἡ τροφὴ [αἷμα]. εἰ δὲ τοῦτο [οὕτως ἔ]χει, [καὶ ἀπὸ] μέρους δι[αφέρουσαν] ἀπο[φορὰν ....]ειν. [* ἀπ]ὸ παντὸς δὲ μ[έρους γι(νόμεναι)] ἀποφ[ορα]ὶ α[...]ισ[....], | |
35(50) | ὅπερ (ἐστὶν) ἀδύν̣α̣τον [.]το̣ν [.............] ἂν γένοιντο. [.....] γ(ὰρ) δυναμ[....](ων) τ(........) τοῦτο κ(ατὰ) τὴν φαντασίαν. ** [..........] ⸏περὶ τὸ αἷμα τ̣ο̣ι̣ κ̣α̣ι̣ γενήσον̣τ̣α̣ι̣ [.]ωσ[..]αι α̣υ̣[..] α̣υ‐ των τῶι κ̣α̣ὶ̣ [κ̣(α̣τ̣’)] Ἀλέξανδρ[ον λό(γωι) ἐλέγ]χει [τοῦ]το | |
36 | ὁπωσοῦν. ο[ἷον] γ(άρ), φ(ησίν), ἔστι τὸ αἷμα κ(ατὰ) τὴν φαντασίαν, | |
| τοιοῦτο καὶ κ(ατὰ) τὴν δύ(ναμίν) (ἐστιν), ἁπλοῦν τι καὶ μονοειδές. νωθρὸν δ’ (ἐστίν) [..]υτ̣α̣ γ̣(ὰ̣ρ̣) ὀ̣ρθῶς ἔχει· καὶ γ(ὰρ) παρὰ τ[ὰς] δυνάμ[εις] (ἐστὶν) δ̣ι̣ά̣φ̣ο̣ρ̣ο̣ν̣ τὸ αἷμα καὶ παρὰ | 66 | |
| 5 | τὴν κ̣[(ατ)εργασίαν τῆς] τροφῆς. * ταύτῃ δὴ διάφορον [τὸ ἐπὶ τ(ῶν)] ἀ̣θ̣λ̣[ητῶν πα]ρ̣ὰ̣ τὸ ἐπὶ τ(ῶν) ἰδιωτ(ῶν)· τὸ μ(ὲν) γὰρ λεπτότερόν [(ἐστιν), τὸ δὲ] τῶν ἐναντί[ων] παχύτερον. ἐπεὶ δ’ οὖν διά[φορόν] (ἐστιν) τῶν ἐν ἡμῖν τὸ προκείμενον, διάφορο̣ι γένο̣ι̣ν̣τ̣’ ἂν καὶ ἀπ’ αὐτοῦ αἱ ἀποφοραί. ** | |
| 10 | ὅτι δὲ καὶ παρὰ τὴν τῆς τροφῆς κ(ατ)εργασίαν διά‐ φορον ἂν γένοιτο τὸ αἷμα ⸢καὶ⸥ ἑτεροῖον κ̣α̣τ̣[ὰ] τὰς δυ(νάμεις), οὐ χρεία πολυλογίας· ἡ γ(ὰρ) τροφὴ ληφθεῖσα π̣ρ̣[ώ]τ[η]ς κατεργασίας τυ[γχ]άνει ἐν στόματι καὶ διαφόρου γε [ταύτη]ς. ε̣ἰ μ(ὲν) γὰρ μ[....] λεαι[....]η̣εισ̣δ̣ησε̣ι μᾶλλ[ον ....]ψιν τε | |
| 15 | καὶ [..]ψιν [....]επι[....]ν ἀπολεαιν[....] κακοχ α̣ν̣ κ̣α̣τ̣α̣σκευα[.]ε̣ι [....] αἷμα καὶ τοὺς χυμοὺς [......] α̣ι̣μ̣ δι[..] τοῦ φλέγματος [.. πε]ριέχειν [... τοῖς δ]ὲ̣ Ἐρασιστρ(ατείοις) τἄνπαλιν δοκεῖ [ἄλ]λην ἐκεῖ [γί(νεσθαι) εἰκότ]ω̣ς̣ παρὰ τὴν ἐν τῶι στόματι κα[τερ]γασίαν. ** | |
| 20 | διαφ[όρου γ(ὰρ)] ὑ(παρχούσης) διάφορον κατασκευάζεται τὸ αἷμα κ(ατά) τε δύ(ναμιν) κ[αὶ χρῶμα * ἐ]π̣ε̣ὶ̣ τοιγάρτοι διάφορόν (ἐστιν) [τὸ] αἷμα, διάφοροι καὶ [κατὰ τὸ] λ̣ό̣γωι θεωρητὸν ἀποφοραὶ ἀπ’ αὐτοῦ [γίνοντ]αι. ** κ]αὶ παρὰ τὴν 〈ἐν〉 τῆι κοιλίαι δὲ κατ̣ερ‐ [γασίαν διά]φορ[ον ἂ]ν̣ γ̣έ̣ν̣ο̣ι̣το τὸ αἷμα· δ̣ι̣ὰ δὴ τ̣οῦτο καὶ | |
| 25 | δ̣[ιὰ κοιλ]ίαν [κ]ένω[σι]ν ποιῆσαι [ἔ(στιν). * καὶ] ἐπὶ τ(ῶν) ἄλλων [.....]μάτων τ̣ο̣ῦ̣τ̣’ ἄ[ν] τις εἴποι· καὶ γ̣(ὰ̣ρ̣) παρὰ τὰς δια‐ [γωγὰς] καὶ παρὰ τὰς [φο]ρὰς καὶ κεινήσεις διαφορὰς | |
| [τ(ῶν)] ἀποφορ[(ῶν) γί(νεσθαι)]. * καὶ [ἐπὶ] δ̣ὲ̣ τ̣(ῶ̣ν̣) ἄλλων σωμάτ(ων), ἀρτηριῶ(ν) καὶ φλεβ[ῶν καὶ ὑμέν]ων κοινότερον εἰπεῖν διαφορ(ὰν) ⸢καταλ(είπουσιν)⸥, | 67 | |
| 30 | [ἣ αἰ(τία) τῆς τού]τ(ων) διαφορᾶς γενήσεται. * ὅτι δὲ [καὶ κατὰ τὰς κ]ε̣ι̣[νήσ]εις διάφο[ρα] γί(νεται) τὰ σώματα, [φανερόν. οἱ] γ(ὰρ) κ[ινη]τικώτερον βιοῦντες [θερμ]ό̣τ̣ε̣ρ̣α̣ ἔ̣χουσιν τὰ σώματα καὶ διὰ τοῦτο πλείονα τὴ[ν] ἀποφοράν, οἱ δὲ ἰδιῶται τοὐναν‐ | |
| 35 | τίον. τα̣ῦ̣τ̣α̣ γ(ὰρ) παρὰ τὰς ὥρας τ̣ἀ̣τ̣ὸ κ(ατα)σκευάζο(υσιν) [....]τ̣ι̣[...]ι̣[.]ερεια δι[ὰ] τὴν ὑπέρμετρον θερμασ(ίαν) [....]μεν [.....]ροι πλεῖον κενοι̣ς τῶι [λ̣ε̣π̣τ̣]υνόμενα τ̣ὰ̣ παρακείμενα καὶ ῥευστικ(ὰ) [γιν]όμεν̣α̣ κ̣ε̣νοῦσθαι κατά τε τὸ αἰσθητὸ(ν) | |
| 40 | κ[αὶ κ(ατὰ) τὸ λό(γῳ) θ]εωρ[ητό]ν· ** κ(ατὰ) μ(έν)τοι γε τὸν χ〈ε〉ιμῶ‐ [να ἧσσον. * ἐκ τούτ](ων) τοιγάρτοι φανερόν, ὡς [........] μ̣(ὲ̣ν̣) αἱ ἀποφοραὶ κ(ατὰ) τὸ λόγωι θεωρητόν ⸐[.........] ο̣ῦ̣ται. [ὥσ]περ δὲ κ(ατὰ) τὸ λόγω[ι θε]ωρ(ητὸν) κ[αὶ κ(ατὰ) τὸ αἰσθητ]ὸν διάφορα καὶ ποι〈κί〉λα ἀπο[κρίνετα]ι | |
| 45 | [ἀφ’ ἡμῶν], οὕτ]ω̣ς καὶ κατὰ τὸ αἰσθητὸν εἰσκ[ρίνε]ται [διάφορα εἰς ἡμᾶς] καὶ κατὰ τὸ λόγωι θεωρητόν, ἅ̣[περ] τ̣[ε]τ̣ό[π]α̣σται καὶ πρ(ότερον), καὶ Ἀσκληπιάδης δι[ά τ]ινος ὑ[π]ομνήσεως τοιαύτης· ἡ φύσις, φ(ησίν), τ[ηρ]η[τι]κ̣ὴ κ[α]θέστηκεν τοῦ τε δικαίου καὶ | |
36(50) | το̣ῦ̣ ἀ̣[κο]⟦υ⟧λούθου. ἐπεὶ γ(ὰρ) ἀπεκρίνετό τινα κ(ατὰ) τὸ αἰσθητόν, ὡ̣ς̣ ἐδείχθη, καὶ κατὰ ⸢τὸ⸥ λόγωι θεωρητὸν δέ[δοκ]τ̣α̣ι̣ ⸢κ̣α̣λ̣ῶ̣σ̣⸥, ὡς καὶ τοῦτ[ο] κ(α̣τ̣)εσκευάκαμ(εν), τὸ̣ν αὐτὸν τρόπον καὶ κατὰ τὸ λόγωι θεωρητὸν καὶ κατὰ τὸ αἰσθητὸν διάφορα εἰσκριθήσεται εἰς | |
| 55 | ἡ̣μ̣ᾶ̣ς̣. ** καὶ ὅ̣τι μ(ὲν) εἰσκριθήσεταί τινα κατὰ τὸ λόγ⸢ῳ⸥ θεωρ(ητόν) [εἰ]ς ἡμ̣[ᾶ̣]ς̣, πρῶτον ἀπὸ τ(ῶν) δυνάμεων τ(ῶν) [κ(ατὰ) τὰ φάρμ]ακα ἔξεστι σκοπεῖν, * καιατῶν ἢ κ̣απ̣ν̣(ῶν) καὶ καταπλασμοῦ, ἃ ἐπιτιθέμενα | 68 |
37 | τῆι ἐπιφανεί[αι ὁ]τ̣ὲ 〈μὲ〉ν διαλύει τὰ ὑποκείμενα, ὁτὲ δὲ διαφ[ο]ρεῖ, ἄλλο̣τε δὲ [ἐπ]ισπᾶται. τίνος γινομένου; οὐ μό〈νο〉ν τῆς δυνάμεως αἰ(τίας) [ὑ(παρχούσης)] τ̣(ῶ̣ν̣) φαρμάκ(ων) τῆι ἐπιφανεί[αι] π(ροσ)καθιζ[ούση]ς, ἀλλὰ καὶ εἰς β[άθ]ος | |
| 5 | ἄχρι τοῦ αἰ(τίας) διοδευούσης διὰ τ(ῶν) λόγωι θεωρητ(ῶν) πόρων τοῦ σώ[ματος. * ἐξ] ὧν [φα]νερόν, ὡς καὶ κατὰ ⸏〈τὸ〉 λόγωι θεωρητὸν εἴσκρισις γί(νεται) εἰς ἡμᾶς. * καὶ μὴν καὶ κ(ατὰ) τὸ αἰσθη[τὸ]ν εἴσκρισις γί(νεται). ὃ̣ γ̣(ὰ̣ρ̣) [τὸ ἐλ]α‐ τήριον εἰσκρι[νό]μεν̣ο̣ν̣ εἰς τὸ σῶμα ποιεῖ⟦ν⟧, τὸ | |
| 10 | αὐτὸ καὶ ἔξω[θεν] ἐ̣π̣ι̣〈τι〉θ[έμ]εν[ον ἐ]ρ̣γ̣άζ̣[ετα]ι. καὶ εἰσκρινόμενον μ(ὲν) καὶ ἄνω καὶ κάτω κ̣α‐ θαίρει ὑδατώδη τε καὶ χολώδη καὶ πᾶν τὸ παρ’ ἄλ(λων). διὸ καὶ δοκεῖ ἐνεργέστατον παντὸς καθαρτικ(ὸν) (εἶναι) τὸ ἐλατήριον. ἕ[κ]αστον μ(ὲν) γ(ὰρ) [τῶν κ]α̣θαρτικῶν | |
| 15 | ἕν τι ἀποτελεῖ ἀ̣[πο]τετελεσμ[(έν)ον, τοῦ]το δὲ πάντα ὅσα καὶ τἆλλα· κ[αὶ] γ̣(ὰ̣ρ̣) α̣λ̣λ̣εισι[..]α̣[..]ου ληφθὲν οἷον ἡμιωβέλιον. ** ὁ μ[ὲν οὖν] ἑλλέβορος χο[λ]ώ‐ δη καθαίρειν· καὶ ὁ μ(ὲν) λευκ[ὸς ἄνω] κεινεῖν, ὁ δὲ μέλας κάτω [καὶ] τὰ σκ[αμ]ώνεια ὑδα‐ | |
| 20 | τώδη καθαίρειν. ἐκ τούτ(ων) τοιγ(άρ)τοι καὶ τ(ῶν) τούτοις | |
| παραπλησίων φανερόν, ὡς τὰ μ(ὲν) [ἄ]λλα τὰ προ‐ κείμενα ἕν τι δύναται, τὸ δὲ ἐ̣[λα]τήριον ⸏πολλά. ἀλ(λὰ) γ(ὰρ) καὶ ἔξωθεν ἐπιτιθέμενον τἀ‐ τὰ δύναται· ἀναληφθέν τ̣ε καὶ ἀ̣π̣ὸ̣ ῥ̣ι̣ν̣[(ῶν)] ἢ καὶ ἐπι‐ | 69 | |
| 25 | τεθὲν ἐπὶ τοὺς τ(ῶν) νηπίων [ὀμφα]λοὺς ὁ⸢τὲ⸥ μ(ὲν) ἄνω καθαίρει ὁτὲ δὲ κάτω, καὶ ν[ῦν μ(ὲν) χο]λώδη, νῦν δὲ ὑδατώδη. τίνος γ̣ι̣[νομένου; δ]ῆλον ὅτι τῆς δυνάμεως τῆς [κατὰ] ταῦ[τα διι]κ̣νουμένης ἄχρι τ(ῶν) ὑγρῶν τούτ(ων) δ[ιὰ τ(ῶν) λό]γωι θεωρητῶν πόρ[ω]ν. | |
| 30 | καὶ μὴν καὶ ὁ λευκὸς ἑλλέβορος [ἀ]ποθυμιώμε‐ νος γυναιξὶ ἀγωγ̣ὸ̣ς̣ γ̣ί̣(ν̣ε̣τ̣α̣ι̣) τ(ῶν) καταμ̣η̣ν̣ίων διὰ τὴν αὐτὴν αἰ(τίαν). ** εἶ[τα] καὶ οἱ εἰλυ[σπώ]μενοι καὶ κα‐ τα⟦λ̇ε̇⟧λυ⸢ο⸥μένας ἔχοντε[ς τ]ὰ̣ς̣ δυ̣ν̣ά̣μ̣εις ῥώννυνται ταύτας ο̣σ̣[....] ἄ̣ρ̣τ̣(ω̣ν̣)[...] ὀ̣δμαί * κἀ̣⸢νταῦ⸥‐ | |
| 35 | θά φησιν, ὡς λόγος ἔχει, Δημόκριτον [ἀσιτ]ήσαν[τ]α τέσσαρας ἡμέρας πρὸς τῶι ἀνα[ιρ]εῖσθαι γί(νεσθαι) καὶ αὐτὸν παρακλ[η]θέντα π̣(ρ̣ό̣ς̣) τ̣ι̣ν(ων) γυναικ(ῶν) ἐπιμεῖναι ἡμέρας [τιν]ὰς [ἐν τῶι βίωι], ἵνα μὴ γένωνται τ̣α̣ύτ[αις δυ]σ̣τυχ[ῶς τὰ κα]τὰ | |
| 40 | κείνους τοὺς χρόν[ου]ς Θε[σμοφόρια λελ]υ‐ μένα, φ(ασὶν) α̣ὑ̣τ̣ὸν ἀπαλλά[ττειν] κελεῦσαι, κα[θε]ίζειν [δὲ π(ρὸ)ς το]ὺς ἄρτους, καὶ τούτους [κ]α̣τ̣α̣[πνεῖν ἀτμὸν] τ̣ὸ̣ν̣ | |
| γι(νόμενον) ⟦δουδημοκριτο[.]⟧. καὶ ὁ Δ[ημόκριτος] ἀ̣π̣ο̣‐ σπασάμενος τὸν ἀπὸ τοῦ ἰ̣[πνοῦ ἀτμὸ]ν ῥ̣ώ̣ν‐ | 70 | |
| 45 | νυταί τε τὰς δυνάμεις [καὶ ἐπιβ]ι[οῖ τὸ] λ̣ο̣ι̣‐ πόν. ἐπ〈ε〉ί τε ὑδάτια̣⟦ν̇⟧ καὶ ⸢τὴν⸥ λε[ιμὸν] κ[ο]ρ̣[έν]ν̣[(υσιν)] καὶ οὕτως διεξαρκ[εῖ, δῆλον ἂν εἴ]ποιμ(εν), ὡ̣ς καὶ διὰ τ(ῶν) λόγωι θεωρητ(ῶν) [πόρων] ἡ αἴσθησις ⸏γίνεται εἰς ἡμᾶς. ** καὶ ἀπὸ τ(ῶν) [ἐπιφαν]ει[ῶ]ν ⟦ε̇ι̇ς̇⟧ | |
37(50) | τοῖς ἡμετέροις σώμασι π̣(ρ̣ο̣σ̣)φ̣έ̣ρ̣ε̣τ̣α̣ι̣ τὸ πρ[οστεθέν] ⟦μ̇ε̇ν̇(ο̇ν̇)⟧. καὶ γάρ, φ(ησίν), τὸ καστόρειον π(ροσ)τιθέμενον τοῖς μυκτῆρσιν ἐνίοτε ῥώννυσι τὰς δυ(νάμεις) διικνου‐ μένης τῆς ἀπὸ τοῦ [κασ]τ̣ο̣ρε̣ί̣ου 〈δ〉υ(νάμεως) διὰ τ(ῶν) λό(γωι) [θεωρητῶν] καὶ ἐντεινούσης. ** τούτωι γέ τ̣ο̣ι π(ροσ)βάλλων | |
| 55 | ὁ Ἀσκληπιάδης κατασκευάζει, ὡς οὐ πα‐ ρὰ τὸ κατατάσσεσθαι [τὸν] ἀ̣τμὸν ἀπὸ τ(ῶν) ἄρτ(ων) ταῖς δυνάμεσι ῥώνν[υ]νται ταύτας, [ἀλλὰ] παρὰ τὸ διεγείρεσθαι τὴν ψυχήν. [* ὅνπερ] | |
38 | γὰρ τρόπον τὸ καστόρειον π(ροσ)οισθὲν τοῖς μυκτῆρσι ῥώννυσι τὰς δυ(νάμεις) διεγεῖρον τὴν ψυχὴν καὶ ἐν‐ τεῖνον, τὸν αὐτὸν καὶ οἱ ἀτμοὶ γι(νόμενοι) ⟦κατατασσονται τ̣ω̣ι̣ σ̣ω̣ματι⟧. ἀλ(λὰ) τοὐναντίον· τὸ μὲν καστόρειον, ⸢ὥσπερ εἶπον⸥, | |
| 5 | ῥώννυσιν τὰς δυ(νάμεις) διεγεῖρον τὴν ψυχ(ήν), οἱ δὲ ἀ[τμο]ὶ οὐ διεγείροντες τὴν ψυχὴν ὠφελοῦσιν, ἀλ(λὰ) π(ροσ)κατα‐ ⸐τασσόμενοι τοῖς σώμασιν. ** γελοῖος δ’ (ἐστὶν) ἁνή̣ρ· οὐ γ(άρ), εἰ ἀμφότερα τὰ βοηθήματα διεγείρει τὰς δυ(νάμεις), ταύτηι κωλυθήσεται τὸ ἕτερον π(ροσ)κατατάσσεσθαι | |
| 10 | τῶι σώματι. καὶ γ(ὰρ) δὴ ὁ τιλμὸς διεγείρει τὰς δυ(νάμεις) καὶ | |
| αἱ πληγαί, ἀλ(λὰ) οὐχ ὁμοίως· διὰ μ(ὲν) γ(ὰρ) τ(ῶν) πληγῶν καὶ τιλμῶν διεγείρονται αἱ δυ(νάμεις) καὶ φ̣υ̣λάσσουσι τὰ ἐν τῶι σώματι καὶ οὐχὶ ἐῶσιν ἀφανίζεσθαι, ἀλλὰ πυκνώσεως γινομένης τηρητικαὶ | 71 | |
| 15 | γίνονται τοῦ τε πνεύματος καὶ τῆς θερμότη〈το〉ς· ὑπὸ δὲ τοῦ καστορείου καὶ τ(ῶν) ὁμοίων ῥωννύμεναι αἱ δυ(νάμεις) ὡς π(ρὸς) τὴν ὀσμὴν τὸ αὐτὸ ἐνεργοῦσι, ** ὑ̣π̣ὸ̣ μέντοι γε τ(ῶν) ἀτμῶν ῥωννύμεναι αἱ δυ(νάμεις) καὶ προστρεφόμεναι προσανακύπτουσιν. * δῆλον | |
| 20 | τοιγ(άρ)τοι, ὡς ἀπὸ τ(ῶν) ἀτμῶν ῥώννυνται αἱ δυ(νάμεις) ἀφικνουμέν(ων) τ(ῶν) ἀ⟦υ⟧τμῶν διὰ τ(ῶν) λόγωι θεωρητ(ῶν) πόρων, ἐξ ὧν ὁμολογουμένως κατασκευάζ(ουσιν), ὡς καὶ εἰσκρίνεταί τινα εἰς ἡμᾶς διὰ τ(ῶν) λόγωι ⸐θεωρητ(ῶν) πόρων τῆς σαρκός. ** ἄλλως τε ζητεῖται, | |
| 25 | πῶς θερμαίνεται ἡμῶν τὰ σώματα· δῆλον γ(ὰρ) ὡς τῆς θερμασίας εἰσκρινομένης εἰς τὰ ἡμέτερα σώματα κ[αὶ] ἀλεαινομέν(ων) πρὸς αὐτῆς. εἰ δὲ εἰσκρί‐ νεταί τις θερμασία εἰς ἡμᾶς, πῶς δῆτα εἰσκρίνεται; σῶμα γ(ὰρ) αὕτη, σῶμα δὲ διὰ σώματος οὐκ εἰσ‐ | |
| 30 | κρίνεται. οὐκοῦν διά τιν(ων) εὐρυχωριῶν; * εἰ τοῦτο, πόρους τοιγ(άρ)τοι χρῆν ἀπολιπεῖν λόγωι θε〈ω〉ρητούς, ⸏δι’ ὧν εἰσκριθήσεται ἡ θερμασία. * ἐχομένω(ς), ⸢φ(ησίν)⸥, καὶ ἐπὶ τοῦ χειμῶνος ψυχρότερα ἡμῶν (ἐστιν) τὰ σώματα ⟦το⟧ τῶι τὸν ἀέρα ψυχρὸν ὄντα καὶ | |
| 35 | ⸏εἰσιόντα εἰς ἡμᾶς κ(ατα)ψύχειν ἡμᾶς. * ταύτῃ γέ τοι ἐπὶ τούτ(ων) διαπορεῖται, τί δήποτε οἱ ἐκ τ(ῶν) βαλανείων ἐξερχόμενοι καὶ ὑπὸ τῶι ἀέρι γενό(μενοι) εὐθέως κ(ατα)ψύχονται, * οἱ μ(έν)〈τοι〉 γε μετὰ τὸ λουτρὸν περιχεάμενοι ψυχρῶι ἐν τῶι βαλανείωι, εἶτα | |
| 40 | ἐν τῆι αἰθρίᾳ γενόμενοι ἧττον καταψύχονται. τίνος γενηθέντος; δῆλον ὅτι τῆς μ(ὲν) καταχύ‐ σεως τοῦ ψυχροῦ πυκνούσης τὴν ἐπιφάνεια(ν) καὶ κωλυούσης ἀφανίζεσθαι τὸ ἐν ἡμῖν θερμ(όν), τόν τε ἀέρα ψυχρὸν ὄντα μὴ ἐώσης εἰσκρίνεσθαι. | |
| 45 | διὰ δὴ τοῦτο τὸ αἴ(τιον) μὴ ῥᾳδίως καταψύχεσθαι | |
| τοὺς ποταμούς. * ἐπὰν μ(έν)τοι γε τοῦτο μὴ γένη‐ ται, ἀλλ’ ἠραιωμένοι χωρήσωσι εἰς τὸν ἀέρα, θᾶττον δέχονται αὐτόν, καὶ ὃς εἰσιὼν εἰς τὰ σώματα ψυχρὸς ὢν κ(ατα)ψύχει αὐτά. | 72 | |
38(50) | εἰ δὲ τοῦτο, φανερόν, ὡς ⸢εἰσ⸥κρίνεταί τι ἀπὸ τοῦ ⸏ἀέρος εἰς ἡμᾶς. ** διδάσκουσι δὲ καὶ με‐ τὰ ταῦτα, ὡς εἰσίν τινες λόγωι θεωρητοὶ πόροι ἐν τοῖς ἡμετέροις σώμασιν, ὅπερ δή (ἐστιν) γελοῖον. πρῶτον μ(ὲν) γ(ὰρ) ἐχρῆν τοῦτο κ(ατα)σκευάσαι καὶ τοῦ‐ | |
| 55 | το προκ(ατα)στησαμένους λοιπὸν διδάσκειν, ὅτι καὶ ἀποκρίνεταί τινα ἀπ’ αὐτῶν διάφορα, ὡς ὁμοίως δὲ καὶ εἰσκρίνεται, ⟦ουτε⟧ ὃ [οὐ δοκ]εῖ [γί(νεσθαι)]. τοῦτο α. ἀλ(λὰ) δεύτερον δι’ ἣν αἰ(τίαν) [..........] ἀλλ’ αυτη [.] ατ̣ι̣τ̣α̣ [......................] | |
39 | θαι Ἀλέξανδρος, π(ροσ)χρῶνται. [καὶ α, φ(ησίν),] ἀποκρί‐ νεταί τινα ἀφ’ ἡμῶν καὶ εἰσκρίνεταί τινα εἰς ἡμᾶς πάντως διά τιν(ων) λόγωι θεωρητ(ῶν) πόρων, ἐπειδήπερ σῶμα διὰ σώματος ο[ὐ λέγ]ουσι διελ̣θ̣εῖν. | |
| 5 | καὶ ἄλλως φ(ησίν)· ὡς ἡ φύσις τηρεῖ τὸν [νόμ]ον, ἐ̣π̣ο̣ί[ησεν] [πά]ντ(ων) ἀποφοράς τινας αἰσθητὰς καὶ λόγωι θε[ωρητάς] [κ]αὶ διαφόρους ἀποφορὰς κ(ατὰ) τὸ αἰσθητὸν καὶ κ(ατὰ) [τὸ] [λ]όγωι θεωρητόν. * ἐπεὶ οὖν κατὰ τὸ αἰσθητὸν [ἐ]ποίησέν τινας πόρους, καὶ κ(ατὰ) τὸ λ̣ό̣γ̣ω̣ι θ̣ε̣ω̣ρ̣ητὸν | |
| 10 | [ἐπ]οιήσατο, * ὅτι τρέφεται, (φησίν), πάντα [δι]ὰ [πόρ]ων [το]ῦ σώμ[ατ]ος καὶ [οὐ] λέγουσιν σ[ῶμα διὰ] σώ(ματος) [διελθεῖν], καὶ τὸ χυλ̣[ω]τὸν καὶ τἆλλα [τοῦ σ]ώμ(ατος) [μέρη γί(νεται)] τῆς τροφῆς διοδευούσ[η]ς [.]α̣ι[..] [..........]ο̣ς̣ μέρος τοῦ σώματος, [ὡς] τ(ῶν) | |
| 15 | [λό]γωι θεωρητ(ῶν) πόρων ὄντων ταύτη [...] [..] ὁ Ἐρασίστ[ρα]τος θαυμάζ[ει] ἐ̣π̣[...]ι[...]τ(ων) [..]λ̣ηται τὰ τηλικαῦτα λ[..]σφε[.]α̣ι̣[....] [κ(ατα)κ]α̣έ̣ν̣τ̣α ὑφ’ ὑ̣άλου καὶ ει̣[.......] [..]ε κ(ατὰ) τοῦτον ἁ̣π̣λ̣οῦν αὐ[.......]ειε̣ν̣ | 73 |
| 20 | [..]ον [..........] τή̣γ̣α̣νον καὶ [.....]ον δι[α]φορα̣ὶ [..]ς φυσ[...]ς μ(ὲ̣ν̣) ἐχ̣ειτ̣αιδ̣η̣μ̣ε̣[...]ς α[ὐ]το̣ῖς λόγ[ω]ι θεωρητοὺς πόρους [.....]εν καὶ ἡ[μ]ῖν. ὡς γὰρ [κ]αὶ μύρμηξ τρέφεται, οὕτως κ[αὶ] ἐλέφα[ς] καὶ αἱ Βακτριαναὶ κ[άμ]ηλ[οι ἂ]ν | |
| 25 | τ[ρ]αφεῖεν τ[ῶ]ι τὴν φύσιν κ̣α̣ὶ̣ ἐπὶ τούτ[ων πάν]‐ των πόρους τινὰς καὶ κ(ατὰ) τὸ αἰσθητ̣ὸ̣ν̣ κ̣α̣ὶ̣ κατὰ τὸ λόγωι θεωρητὸν μεμηχαν[ῆσθ]αι, ἵνα καὶ τὰ ἐλάχιστα τῶν ⸢μερῶν⸥ ⟦σωματων⟧ τ̣ρ̣έ̣φ̣η̣[ται] τῆς τροφῆς διικνουμέν[ης] ἐπ’ αὐτά. [φανερὸ]ν | |
| 30 | τοιγ(άρ)τοι ἐκ τούτ(ων) καὶ τ(ῶν) τούτοις παραπλη‐ σίων, ὡς λόγωι θεωρητοὶ πόροι (εἰσὶν) ἐν ἡμῖν | |
| ⸐καὶ παντὶ ζῴωι. | 74 | |