|
TLG 0602 002 :: COMICA ADESPOTA (FCG) :: Fragmenta COMICA ADESPOTA (FCG) Comic. Fragmenta Citation: Play — fragment — (line) | ||
FCA331 | ὦ μόνοι ὦτοι τῶν Ἑλλήνων. | |
FCA390a | ἅτερος πρὸς τὸν ἕτερον ὑπαλείφεται τὼ χεῖρέ θ’ ὑποκονίεται. | |
FCA390c | Μεγαρεῖς δὲ φεῦγε πάντας· εἰσὶ γὰρ πικροί. | |
FCA390g | ὀκνεῖς λαλεῖν; οὕτω σφόδρ’ εἶ τηθαλλαδοῦς; | |
FCA390h | ἡ δὲ προὐκαλεῖτό με | |
| βαυβᾶν μετ’ αὐτῆς. | ||
FCA400-401 | Ὁ δρῶν τὰ τοῦ μέλλοντος οἴχεται φέρων. Τόλμα τι, κινδύνευε, πρᾶττ’, ἀποτύγχανε, | |
| ἐπίτυχε· πάντα μᾶλλον ἢ σαυτὸν προοῦ. | ||
FCA402 | γαστὴρ ὅλον τὸ σῶμα, πανταχῆ βλέπων ὀφθαλμός, ἕρπον τοῖς ὀδοῦσι θηρίον. | |
FCA403 | τί ποτ’ ἐστὶ χλωρόν, ἀντιβολῶ, τὸ χρυσίον; Β. δέδοικ’ ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ πάντων ἀεί. | |
FCA404 | αὐλεῖ Μαριανδυνοῖς καλάμοις *(θρηνῳδίαν) | |
| κρούων ἰαστί. | ||
FCA425 | αἰσχρὸν δὲ κρίνειν τὰ καλὰ τῷ πολλῷ ψόφῳ. | |
FCA428 | ἐγὼ ποιήσω πάντα κατὰ Νικόστρατον. | |
FCA429 | ἢ χρὴ τραγῳδεῖν πάντας ἢ μελαγχολᾶν. | |
FCA430 | θύραζε Κᾶρες, οὐκέτ’ Ἀνθεστήρια. | |
FCA431 | εἶμι γάρ | |
| ἐπ’ αὐτὸν ἤδη τὸν κολοφῶνα τοῦ λόγου. | ||
FCA432 | νῦν δὲ σωθείην ἵνα διδάγματ’ ᾖ μοι ταῦτα τοῦ λοιποῦ χρόνου. | |
FCA433 | ἡ γλῶττ’ ἀνέγνωχ’, ἡ δὲ φρὴν οὐ μανθάνει. | |
FCA434 | πᾶς ἐστι δούλῳ δεσπότης μονοσύλλαβος. | |
FCA435 | ὅστις ἐπὶ δεῖπνον ὀψὲ κληθεὶς ἔρχεται, | |
| ἢ χωλός ἐστιν ἢ οὐ δίδωσι συμβολάς. | ||
FCA446 | πλέον δυοῖν σοι χοινίκων ὁ δεσπότης | |
| παρέχει. | ||
FCA448 | οὗτος πατὴρ τοῦ παιδός· εἰ γὰρ ὤφελεν. | |
FCA453-456 | περὶ μεγάλων *(γὰρ) πραγμάτων σκοπουμένοις εὐνουστάτη σύμβουλος ἡ παρρησία. Παρρησίαν δὲ παντὸς ὠνοῦ χρυσίου. Ὁ *(δὲ) βίος ἔστ’ ἀλαζονείας δεόμενος. | |
| 5 | Φύσιν ἔχειν ἄριστόν ἐστι, δεύτερον δὲ *(μανθάνειν). | |
|---|---|---|
FCA488 | χαλεπὸν γενέσθαι λιμὸν ἐπὶ τῷ δράγματι. | |
FCA32 | Σικελίας αὔχημα τροφαλίς. | |
FCA73 | ὠρθωμένην πρὸς ἅπαντα τὴν ψυχὴν ἔχω. | |
FCA389 | Πρὸς καππάριον ζῇς δυνάμενος πρὸς ἀνθίαν. | |
FCA390 | Μισθοῦ γὰρ ἀνθρώπων τις ἄνθρωπον φιλεῖ. | |
FCA391 | Ὁ μέν τις ἀμπέλους | |
| τρυγῶν, ὁ δ’ ἀμέργων τὰς ἐλάας. | ||
FCA392 | Μετὰ τὴν ἀποβολὴν τοῦ Κλέωνος εὐθέως [μέγ’] ὑπερέβαλλεν ὁ κεραμεὺς Ὑπέρβολος. | |
FCA393 | Εἶτά μοι σκάπτων ἐρεῖ ἐφ’ οἷς γεγόνασιν αἱ διαλύσεις· ταῦτα γάρ πολυπραγμονῶν νῦν ὁ κατάρατος περιπατεῖ. | |
FCA395 | Ἔχει τελευτὴν ἧσπερ οὕνεκ’ ἐγένετο. | |