TLG 0541 049 :: MENANDER :: Fragmenta

MENANDER Comic.
(Atheniensis: 4–3 B.C.)

Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 5.1. Berlin: Reimer, 1857 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): ccxliv, ccxlviii, ccli, ccliii, cclxiii, cclxxix, cclxxxiv, ccxcii–ccxciii, 109–110.

Citation: Play — fragment — (line)

Asp

9

βρύειν Μένανδρος τὸ μεθύειν ἐν τῇ ἀσπίδι

Dys

11

οὐκ ἔνεστί σοι φυγεῖν οἰκειότητα, δᾶερ.

Dys

12

ὦ δυστυχής, τί οὐ καθεύδεις;

Epit

12

οὐχ εὕρεσις τοῦτ’ ἔστιν, ἀλλ’ ἀφαίρεσις.

Epit

13

οἱ τηλικοῦτοι καὶ τοιοῦτοι τῷ γένει·

Her

8

ὦ δυστυχής, εἰ μὴ βαδιεῖ.

Plo

14

μεστὰς τρίχας φθειρῶν τε καὶ ῥύπου, διδούς
πιεῖν, ἀνηδαξᾶτ’ ἄν, ὥστε μὴ πιεῖν.

FIF

178a

ἐπίσχες ὀργιζόμενος. Β. ἀλλὰ βούλομαι.
οὐδεὶς γὰρ ὀργῆς χάριν ἀπείληφεν, πάτερ.

FIF

308a

φιλῶ σε, Ὀνήσιμε, καὶ σὺ περίεργος εἶ.
οὐδὲν γὰρ γλυκύτερον ἢ πάντ’ εἰδέναι.

FIF

523

ἐν νυκτὶ βουλάς, ὅπερ ἅπασι γίνεται, διδοὺς ἐμαυτῷ.

FIF

524

ἃ γὰρ μεθ’ ἡμέραν τις ἐξεσπούδακεν, ταῦτ’ εἶδε νύκτωρ.

FIF

525

φίλη
πειθοῖ.

FIF

526

τὸν νοῦν ἔχων ὑποχείριον εἰς τὸν πίθον δέδωκα.

FIF

527

οὐκ ἐλευθέρου φέρειν νενόμικα κοινωνοῦσαν ἡδονὴν ὕβρει.

FIF

528

τὸν τῇ φύσει
οἰκεῖον οὐδεὶς καιρὸς ἀλλότριον ποιεῖ.

FIF

518

Τύχην ἔχεις, ἄνθρωπε, μὴ μάτην τρέχε.
εἰ δ’ οὐκ ἔχεις, κάθευδε, μὴ κενῶς πόνει.

FIF

520

Φιλῶ σε Ὀνήσιμε, καὶ σὺ περίεργος εἶ.
Οὐδὲν γὰρ γλυκύτερον ἢ πάντ’ εἰδέναι.